Strana Ia
REGESTA BOHEMIAE ET MORAVIAE. PARS IV.

Strana Ib

Strana Ic
REGESTA DPHOMATCA NEC NON EPSTOLARAA BOHEMIAE ET MORAVIAE. PARS IV. ANNORUM 1333—1346. OPERA JOSEPHI EMLER. Sum miae.) PRAGAE, lpt. TYPIS GRÉGERIANIS. Prostat apud bibliopolam Ed. Valečka Pragae

Strana Id

Strana I
PROOEMIUM. Hoc volumine amatoribus rerum Bohemicarum quartam praebeo partem operis, quod a tempore Premyslai Ottocari II., regnum Bohemiae suscipientis, contexere in- choaveram et usque ad obitum regis Johannis persecutus sum. Optavi quidem arden- tissime, ut operis summam extremis Caroli IV. diebus terminare possem, et sperare coepi aliquando rem esse successuram, sed iam video provectae aetatis labentes annos viresque languescentes obstare, quominus ea, quae obversantur animo, ad finem per- ducantur. Iuvenilibus nervis et illaeso vigore opus erit, ut negotium promoveatur. Quotidianus enim usus et quae saepissime audiuntur desideria magis magisque mo- nent, ut Regesta Bohemiae ad initium belli Hussitici procedant, siquidem Codex quoque Bohemiae diplomaticus, iam ante centum annos propositus et in nonnullis suis partibus haud exiguo labore praevio tractatus ad idem tempus est proferendus. Laborem eiusmodi maiorem esse, quam qui unius hominis viribus absolvi possit, manifestum est omnibus, nullaque auxilii videtur aptior esse ratio, quam si ab aliqua societate nostra scientias promovente vel ab alio instituto duo vel etiam plures industrii acquirantur investigatores, qui omnem suam operam in tali negotio collocent. Quantus autem labor maneat eos, iam ex egregio illo Alphonsi Huberi libro, „Die Regesten des Kaiserreiches unter Kaiser Karl IV.“, cognosci potest; is enim liber summa atque nonnunquam nimia brevitate adhibita tantum efficit volumen, quantum in hac nostra Regestorum parte conspicitur. Mihi quidem persuasum est Bohemiae Regesta, si eodem, quo in lucem edi sunt coepta modo ab anno 1346 usque ad annum 1419 continuentur, alia sex non minora hoc, quod nunc praebemus, volumina esse impletura. Itaque cum ad tantum opus perficiendum vires mihi non suppetere videam, id saltem opto ex animo, ut, quod adhuc superest, ab aliis ad effectum adducatur.

Strana II
Sed silentio praeterire non possum, spem operis mature conficiendi procul adhuc abesse. Uberrimam enim rerum huc pertinentium materiam in variis archivis conquirere plerumque cogeris, quod nimiam temporis iacturam secum fert, ut ipse sum expertus, cum annorum regis Johannis Regesta contexerem. Quod in Museo regni Bohemiae servatur diplomatarium, fundamentum et fons Regestorum Bohemiae hactenus editorum, usque ad obitum Premyslidarum solidiorem continet materiam; inde ab anno 1306 iam frequenter occurrunt lacunae et postmodum ita augescunt, ut diligentissima compensatione sit opus. Quae ut quam primum fiat, in votis ha- bemus et praesertim a Societate historica Pragensi Tabullarioque regni Bohemiae, quorum investigatores archiva Bohemica considerata ratione perscrutantur, multum exspectamus. In editione ipsa eandem, quam in tertia parte rationem secutus sum; indices quoque nominum notasque litterarum cum prioribus convenientes servavi. Ceterum liceat mihi gratias agere maximas cum pro supplementis, quorum copiam liberaliter mihi fecerunt, tum pro aliis benevolentiae signis, dd. prof. doct. Jarom. Čelakovský, Car. Köppl, gubernii regni Bohemiae archivario, Aug. Ad. Se- dláček, c. r. prof. gymn. Taborensis. Operam quoque, quam d. Venc. Lešer, magi- stratus urbis Pragae, capitis regni Bohemiae, officialis, in corrigendis typographorum mendis consumpsit, animo gratissimo agnosco. J. E.

Strana 1
1) 1334. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, reconnaît avoir reçu 600 florins d'or de l'archevêque Bau- douin de Trèves et lui engage le bien de Remich. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, p. 2. 2) 1334, 5 Jan. Valenciennes. Traité scellé du sceau de Jean, roi de Bohême oc, Walerand, archevêque de Co- logne, Adolphe, évêque de Liége, Louis, comte de Flandre oc, Guillaume, comte de Hai- naut oc, Renaut, comte de Gueldre oc, Guillaume, comte de Juliers, Guillaume de Hainaut et comte de Zélande, Louis, comte de Los et de Chiny, Raoul, comte d' Eu et de Ghines, conné- table de France, Jean, comte de Namur, Jean de Hainaut et Guy de Namur, d'alliance entre tous ces princes et seigneurs contre le duc de Brabant. — Valenciennes. Nuit de Rois. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, p. 2. — Lacomblet, Urkb. für die Gesch. des Niederrheins III, p. 214, n. 264. — Böhmer, Reg. Imp. 200, n. 196. 3) 1334, 6 Jan. Lucemburch. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Hroznatae, canonico Pragensi, rectori ecclesiae in Lyza, privilegia ecclesiae in Lyza a Gutha, Boemiae regina oc, a. d. MCCXCIII°, kal. Aug. (v. Reg. Boh. II, p. 697, n. 1624) et Wenceslao II, Boh. rege a. d. MCCCV°, VII idus Jun. (v. Reg. Boh. II, p. 881, n. 2037) data confirmat. — Dat. Lucemburch in Epiphania domini a. MCCCXXXIV°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vien. cop. Mus. Boh. 4) 1334, 8 Jan. Pragae. Johannes, episc. Prag. ecclesiam parochialem in oppido Rudnicz monasterio s. Au- gustini ibidem incorporat. — Dat. Pragae a. d. MCCCXXXIV°, VI id. Jan. E cop. Rudnic. 5) 1334, 10 Jan. (S. 1.). Henricus, praepositus Lewtomericensis, monasterio Sderasiensi locat agros in Cho- dow. — Noverint oc, "quod nos Henricus, prepositus Lewtomericensis et canonicus ecclesie 1

Strana 2
2 Emler, Regesta Bohemiae Wissegradensis, volentes condicionem prebende nostre Wissegradensis facere meliorem, agros ipsius, sitos iuxta alodium in Chodow fratrum prepositi et conuentus monasterii Sderasiensis iuxta Pragam, — — quos Zeydlinus, ciuis Pragensis, tenebat nobis existentibus in Romana curia pro annuo censu, soluendo duas marcas cum dimidia, locamus eisdem preposito et conuentui ipsos agros pro tribus marcis pro annuo censu, sexaginta quatuor grossos pro qualibet marca annis singulis nobis vel eciam procuratori nostro in Praga persoluendo, incipiendo in festo s. Galli proxime futuro nobis solvere censum prefatum, alteram dimidiam marcam in ipso festo, et tan- tumdem in festo s. Georgii proxime sequenti; sed nos confitemur, dictas tres marcas a dicto pre- posito et conuentu statim in ipsa locacione recepisse et numeratas esse. Post hec annis sin- gulis in dicto festo s. Galli tenentur nobis soluere marcam cum dimidia et in festo s. Georgii subsequenti tantumdem vel infra octauas dictorum festorum sine omni dilacione, — — donec viam vniuerse carnis transeamus, condicione tamen adiecta, quod si cessantibus inimiciciis capi- talibus, quas patimur ad presens, in ecclesia Wissegradensi personaliter residere valeamus et predictos agros colere voluerimus, quod dictus prepositus et conuentus eosdem agros nobis libere et spontanea voluntate resignabit. Et si predictam locacionem aliquis, quod absit, impediret, promittimus eidem preposito et conuentui disbrigare justicia mediante.“ — Dat. a. d. MCCCXXXIV, indiccione II, X die Jan. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 6) 1334, 11 Jan. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, fait savoir que Arnold d' Arlon a repris de Baudouin, archevêque de Trèves, deux pièces de vigne, l'une au ban de Ramur (Remich) et l'autre au ban de Raimersin (Remerschen), ce à quoi il donne son assentiment. — Le mardi après le terzime jour de Noyel. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, p. 2. — Böhmer, Reg. Imp. 401, n. 742. 7) 1334, 11 Jan. Lutzellinburg. Johann, könig von Böhmen, bekennt von dem erzbischof Balduin von Trier zu sei- nem und der grafschaft Lützelburg nutzen 12000 fl. geliehen erhalten zu haben, verspricht dieses geld vor dem nächsten christtag in der stadt zu Trier oder binnen drei meilen von dannen zurückzubezahlen, und verpfändet dafür Echternach und Bidburg mit der probstei und allem zugehör. — A. 1333, des dynstags allernechst nach dem dreizenden dage. Lutzellinburg. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, p. 2. — Böhmer, Reg. Imp. 299, n. 409. 8) 1334, 13 Jan. Lucemburch. Johannes, rex Boem. et Pol. ac Luc. comes, Ulrico de Nouadomo castrum Konopaz et oppidum Horzepnik confirmat. — Not. oc, "quod fidelis noster, dilectus Vlricus de Noua- domo iura, que super castro Konopaz et oppido Horzepnik sibi competunt, veniens ad no- stram presenciam, serenissimi d. Wenczezlai, Boem. et Polon. quondam regis, soceri et prede-

Strana 3
et Moraviae. Annus 1334. 3 cessoris nostri carissimi bone memorie, litteris, quas nos Dyothochoni quondam de Suzelicz confirmaveramus, evidentius demonstravit. Nos vero castrum Konopaz et oppidum Horzepnik predicta cum omnibus suis pertinentiis, veluti antedictus Dyotochius possidebat, prefato Ul- rico de Nova domo et suis heredibus propter sua fidelia servitia, etiam prout litterarum no- strarum ac ipsius antecessoris nostri tenor continet, certissime confirmamus, volentes ut Konopaz castrum et Horzepnik oppidum predicta cum suis, ut premittitur, pertinentiis he- reditarie ipse Vlricus ac sui heredes possideant, teneant, vendant, commutent et ex eis omnia sicut de sua hereditaria et re propria faciant ad sue beneplacitum voluntatis. Et nos et heredes nostri dictos Vlricum et suos heredes in hiis promittimus nullatenus impedire." — Dat. Lucemburch in octavis Epiphanie domini anno a nativitate eiusdem MCCCXXXIV°. Ex orig. arch. Trebon. cop. Mus. Boh. 9) 1334, 13 Jan. Lucemburg. † † Johannes, Boh. et Pol. rex ac Luc. comes, omnes literas praedecessorum suorum, quas Petrus de Rosenberch habet, confirmat, concedens ei, ut postea originalia earundem ostendere non debeat. — Nobili Petro de Rosemberch, fideli nostro dilecto. „Oblata pro parte vestra nostre celsitudini supplex petitio continebat, ut literas aliquas violatas ei innovare dignaremur et alias, quas habet a predecessoribus nostris, ducibus et regibus Boemie, confirmare gratiose dignaremur, quod fecimus. Et ad ejus sollicitam petitionem, considerantes ejus fidelia et utilia servitia, que ejus predecessores nostris predecessoribus exhibuerunt, et iste nobis servitia condigna facit et facere intendit, et ad instantem eius petitionem damus illam gra- tiam auctoritate nostra regia, ut postea numquam ostendat literas originales, quas habet a predecessoribus nostris, regibus Boemie, a nobis vel a successoribus nostris ipse et suc- cessores ejus, sed si necessitas contingerit, vidimus ut ostendat cum sigillis prelatorum et baronum et aliorum fidedignorum incolarum Boemie." — Dat. Lucemburg in octava Epiphanie domini a. a nativitate eisdem MCCCXXXIV°. Per d. regem W. Ex orig. arch. Trebon. cop. Mus. Boh. 10) 1334, 13 Jan. Lucemburch. Johannes, rex Boh. et Pol. ac Luc comes, Petro de Rosemberch concedit, ut in civi- tatibus et oppidis suis habeat quatuor Judaeos hospites. — Not. oc, "quod cum fide dignorum relatione certius his diebus fuerimus informati, quod progenitores dilecti fidelis nostri Petri de Rosemberch, summi ejusdem regni Boemie camerarii, ab antiquo et semper in bonis eorum Judeos pro camera et utilitate ipsorum soliti sint habere: qua propter nos grata et accepta fidelitatis obsequia, que dictus Petrus nobis et heredibus nostris hactenus exhibuit et exhibere poterit in futuro, de benignitate regia attendentes, sibi et heredibus suis de spe- ciali gratia concedimus et favemus, quod quatuor Judeos hospites, quoscumque acceptaverit, in civitatibus et oppidis suis habeant et possideant cum omni libertate, utilitate et juris- dictione, que ad nos et successores seu heredes nostros possent pertinere; promittentes ad premissa ipsi Petro et heredibus suis prefatis, quod nec nos aut liberi vel successores nostri 1*

Strana 4
4 Emler, Regesta Bohemiae ipsos in predicta gratia per nos eis facta non impediemus in posterum quoquo modo.“ Dat. Lucemburch in octava Epiphanie domini a. a nativitate eiusdem MCCCXXXIV°. Ex orig. arch. Trebon. cop. Mus. Boh. — 11) 1334, 13 Jan. Lucenburch. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Petro de Rosenberch condescendit de foro Baworow cum castro et villis quibusdam. — Not. oc „quod nos fideles nostros dilectos Hynkonem dictum Bercam de Duba, purgrawium Pragensem, et Vlricum dictum Pflug, judicem terre, mittentes pro nunciis ad tabulas terre, mandauimus ad ipsas imponi tabulas, quod benigne et plene dilecto fideli nostro Petro de Rosenberch et suis heredibus condescendimus hereditarie de omni nostro iure, quod nobis conpetit seu conpetebat uel in futurum conpe- tere posset in omnibus hereditatibus hiis, videlicet in foro Baworow cum castro et villis Hracholusky, Wyczegoczie, Zernownycze, Nebahow, Zwoynycze, Wsychow, Lhota nowa, Strunko- wycze, Blanycze, Zwynnyeticze, Budynie, Netimyeczy, Radygowicze, Quaskowcze, Skale, Zaluzye, Myeknicze, Craynyczko, Sczeczin, due Lhote, Wezyezowe, Na hayku et cum agris cultis et in- cultis, montibus, vallibus oc, iuribus omnibus, que nunc sunt vel erunt in posterum hac (sic), generaliter et singulariter vniuersis dictarum hereditatum pertinenciis et cum qualibet libertate, pro quo siquidem jure nostro, quod nobis conpetebat in ipsis hereditatibus, dictus dominus Petrus nobis de vero suo et proprio debito octingentas sexagenas grossorum dena- riorum pragensium relaxauit. In quibus omnibus hereditatibus supradictis honesta matrona domina Margaretha, relicta quondam Bawari de Strakonicz, soror vterina ipsius d. Petri, habuit de vera pecunia sua dotali octingentas et octuaginta marcas argenti, videlicet sexa- ginta quatuor grossos pro marca qualibet conputando, quam eciam peccuniam dothalem Wil- helmus de Strakonicz ipsam dominam Margaretham in dictis hereditatibus habere et habuisse recognouit et eandem peccuniam dotalem totam ipsa Margaretha dedit et dare potuit ipsi d. Petro, fratri suo, et conscendit in dictis hereditatibus eidem per omnia jura, sicut ad eam pertinuerunt seu dinoscebantur pertinere. Et inclitus Karolus, primogenitus noster karissimus, marchio Morawie, nostro nomine, ore proprio mandauit ad dictas inponi tabulas omnia et singula superius enarrata.“ — Dat. Lucemburch in octaua Epiphanie domini a. eiusdem a natiuitate MCCCXXXIV°. E cop. Mus. Boh. 12) 1334, 13 Jan. Lucemburg. Johann, könig von Böheim und Pohlen und graf zu Lucemburg, gibt dem Herdneid von Liechtenstein für geleistete dienste gewisse güter in Mähren. — „Nu ist es also vorge- kommen, dass der edlmann Herdneid von Liechtenstein, herr zu Nikolspurg, — — zu unserer grossen nothdurfft gegen unsern feinden, zu der zeit und unser feind waren die könig von Ungern und von Crackau, darzu die hertzogen von Oesterreich, uns hat gedient getreulich mit leib und mit gut, mit seiner vesten und mit aller seiner macht, also und in der masse, dass er diss allzugrosen schaden genommen und empfangen hat, absonderlich von denselben

Strana 5
et Moraviae. Annus 1334. 5 unsern feinden, und auch einem theil von uns selbs her, und leithen, bekennen wir und seyn dess woll unterweiset, dass den vorgennanten Herdniden alles sein erbe und gut ver- hert, verderbet und verbrand ward. Nu wollen wir desselben Herdniden von Lichtenstein dienst ansehen und den vorgenannten schaden wiederlegen und ihm den ausrichten also genädiglich, dass er von uns und in unsern dienst zumahl nicht verderbe, so verleihen wir ihm und seinen erben zu teutschen recht ewiglich unser hauss zu dem Maydberch in Merhern, dass da leit auff dem wasser Tey gennant, mit den marcht zu Tracht und unter den Gartnern mit dem dorff zu Wistanitz, und mit sambt der dorfschaft zu Wistanitz, das dorff zu Paulow, das dorff zu Stahrnitz, und mit allen den mühlen, die dazu gehörend, und auch mit mühl- stegen, sie seyen gestifftet oder ungestifftet, und besonderlich mit den kirchlehen und wein- wachs, die jetzund da ist oder hernach gestifftet und gepflanzet wird, und mit allen den nutzen und gülden, die zu den vorgennanten gütern gehörend. — — Wir sollen auch und unser erben ihn und sein erben an aller statt und gegen allermänniglich vertheidigen und versprechen, als herrn ihre mann; er soll auch und seine erben gegen allen den, die hinter ihn icht zu klagen hätten, vor niemand ander, wenn vor uns und unsern erben und nach- kommlichen, königen zu Böheimb und marggraffen zu Merhern, zu recht stehen, von dem- selben lehen und vor keinen landrichter. Es ist auch besonderlich aussgenommen, dass der vorgenannt Hardneid von Liechtenstein und sein erben mit unser und unserer erben hand das vorgenannt hauss Maydberch mit allen den, dass darzu gehört und vorbenannt ist, ver- setzen, verkauffen, verwechseln mögen, ob ihn dess noth wurd, und durfft geschehen in dem recht, und vor geschrieben steht, doch nur inner landes zu Böheim und zu Merhern, wem sie wöllen.“ — Das ist geschehen zu Lucemburg, da man zehlt von Christes geburt MCCC jahr und darnach in dem XXXIV jahr, dess VIII tages nach dem Obristen tag. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 1.1— Wurmbrand, Coll. geneal. hist. 199. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 295. Extr. — Böhmer, Reg. Imp p. 200, n. 197. 13) 1334, 25 Jan. Pragae. Karolus, d. regis Boem. primogenitus, marchio Mor., Vlrico de Kessink, pincernae curiae patris sui, municionem et villas Omiče et Bokwan a patre suo concessas et officio pincernae perpetuo annectas confirmat. — Dat. Prage a. d. M°CCCXXXIV°, VIII kal. Febr. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 2. — Huber, Die Reg. des Kaiserreichs unter Kaiser Karl IV, p. 3, n. 9. 14) 1334, 2 Febr. (Pragae.) Franciscus dictus Kornpuhel judex et Chonradus dictus Gynochsel, Martinus et Pe- soldus de Egra, Henricus de Thust, Nicolaus Albus, Frenczlinus Hopfner, Andreas Goldner, Nicolaus Fridinger, Wencezlaus Alberti, Polco Jacobi et Petrus dictus Nunburger jurati cives civitatis Pragensis recognoscunt Jesconem de Crassewicz accepisse sub censum a con- ventu Plazensi bona dicta Choicz. — Not. oc, "quod in presencia nostri constitutus Jesco de Crassewicz recognouit, se recepisse a. d. MCCCXXVII°, in die b. Gregorii pape ab

Strana 6
6 Emler, Regesta Bohemiae honorabilibus et religiosis viris dominis .. abbate et . . conuentu Placzensis monasterii bona eorum dicta Choicz, sita in territorio Pragensi, tenenda et possidenda cum suis here- dibus jure perpetuo in perpetuum sub pactis et condicionibus infrascriptis, videlicet quod idem Jesco et sui heredes quinque annis libertatis elapsis sibi et suis heredibus a pre- dictis dominis pro reparacione edificiorum et melioracione agrorum concessis, reliquis sep- tem annis sequentibus post inuicem antedictis dominis .. abbati et conuentui antenomi- nato quatuor sexagenas grossorum pragensium nomine census in certis terminis, hoc est in festo s. Georgii duas sexagenas et in festo s. Galli inmediate sequenti alias duas sexagenas dabunt et soluere tenebuntur. Quibus septem annis iterum transactis, omnibus aliis singu- lis annis in perpetuum affuturis de predicta hereditate Choicz antedictus Jesco et sui he- redes prenotatis dominis . . abbati et conuentui monasterii memorati debent et tenebuntur soluere octo sexagenas grossorum pragensium nomine perpetui census in certis terminis, vide- licet in festo s. Georgii quatuor sexagenas, et in festo s. Galli subsequenti quatuor residuas sexagenas, occasione cuiuscumque subterfugii procul mota. Si autem per successum temporis contingeret monetam in terra variari, tunc predictus Jesco et sui heredes tenentur sepedictis dominis de Placz de publica et approbata moneta et in terra currenti ad valorem et quanti- tatem pretaxati census assignare absque omni contradiccione in terminis prenotatis. Si vero sepe- dictus Jesco et sui sequaces in solucione predicti census — — pro vna vice negligentes ex- stiterint, — — tunc statim medietatem omnium bonorum dictorum se amisisse et ad sepe- dictos dominos fore nouerint deuolutam. Si autem secundario certo in termino non satisfece- rint, — — extunc ad dominum . . abbatem et conuentum sepedicti monasterii de Placz tota ipsa possessio et hereditaria jurisdiccio —— deuoluetur. Preterea idem Jesco suique sequaces in predictis bonis nichil debent attemptare, nec aurum fodere nec argentum, vel alicuius ge- neris metallum, neque aliquid distrahere seu ad vnum passum pedis vendere, ne aliquod obstaculum ex eo conuentui sepedicti monasterii oriatur in posterum, de quo eorum census deficere possit in aliquo vel minui quoquomodo. Est eciam huic pacto firmiter inclusum, ut si sepenominatus Jesco vel sibi ibidem succedentes ipsa jam dicta bona aut suam in ipsis bonis jurisdiccionem vendere decreuerint, debent et tenentur ipsa bona domino abbati et conuentui sepenominati monasterii de Placz exhibere pre omnibus et offere. Quodsi ipsis dominis pro eadem quantitate pecunie, qua alteri cedere deberent, redimere non pla- cuerit, tunc tali vel talibus vendere ipsa bona tenentur, et non aliis, de ipsorum conniuen- cia, de quo vel de quibus certi sint, et quos in ipsis elegerint residere, vt nunquam aliqua fraus subintrare valeat, per quam in solucione census ipsorum possent aliqualiter impediri." — Act. et dat. a. d. MCCCXXXIV, in festo Purificacionis Marie virginis gloriose. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 15) 1334, 3 Eebr. Pragae. Karolus, marchio Moraviae, civibus Pragensibus libertatem ab exactionibus, quam ipsis rex Johannes concessit, confirmat. — Not. oc, "quod nos libertatem seu immunitatem, quam d. genitor noster predictus dilectis nostris ciuibus Maioris ciuitatis Prage ex nunc inantea

Strana 7
et Moraviae. Annus 1334. et a festo natiuitatis domini venturo proxime per duos annos continuo secuturos donauit et indulsit occasione duorum milium sexagenarum grossorum denariorum pragensium datorum et solutorum ad presens per eos certis creditoribus eiusdem d. genitoris nostri, volentes ser- uare firmiter, ut tenemur, promittimus et spondemus, dictam immunitatem dictis ciuibus vsque ad prefatum terminum per omnia obseruare, nec ipsos interim per nos vel per alium seu alios ad aliquam prestacionem, contribucionem, steuram, collectam vel exaccionem pe- cuniariam cogere seu aliquatenus compellere volumus, ut premittitur, vel debemus.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXXIV, in crastino Purificacionis b. Marie virg. Lib. vetust. priv. et stat. arch. civ. Prag. p. 67—68. — Pelzel, Kaiser Karl IV, Urkb. 8. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 3. — Huber, Die Reg. des Kaiserreichs unter Kaiser Karl IV, p. 3, n. 10. 16) 1334, 14 Febr. In monast. Chunicensi. Katherina priorissa, Hedwigis suppriorissa totusque conventus monast. Chunicensis, volentes debitum CCC marc. moravicalium Benessio Judaeo in Znoima persolvere, vendunt Johanni, abbati monast. Lucensis, et eius conventui villam Dirschowicz, quae et Stetindorf dicitur. — Sigilla Stanislai, civis Znoymensis, tunc judicis Judaeorum ibidem, et Hinshi- konis, purgravii monast. Chunic. — Acta in mon. Chunicensi a. d. MCCCXXXIV°, XIV die mensis Febr. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 3. 17) 1334, 16 Febr. Pissiaci. Johannes, B. et Pol. rex, Lucemburg. comes, petente Henrico, comite palatino Rheni duceque Bavariae, pro ipso se fideiussorem et plegium erga Philippum, regem Franciae, con- stituit, quod idem d. Henricus omnia in suis contenta patentibus litteris regi Franciae te- nebit et observabit. — Dat. Pissiaci XVI die mensis Febr. a. d. MCCCXXXIV°. Böhmer, Acta Imp. p. 728, n. 1034. — Böhmer, Reg. Imp. 299, n. 410. 18) 1334, 19 Febr. Pragae. Dyrszlaus, praepositus Prag., famulo suo Welconi, a quo LXXX sexag. gr. recepit, medietatem villae Kyrcz confert. — Not. oc, "quod spoliatis prepositure nostre bonis in villa Czyemitz et prebende in villa Cobilitz per Frenczlinum de Lapide et suos complices, ciues Pragenses, contra quos pro defensione iurium nostrorum in hac parte nos oportuit de domi- norum Pragensis capituli canonicorum consilio ad curiam domini apostolici proficisci, rece- pimus a famulo nostro Welcone de pecunia sua octuaginta sexag. gross. prag. den., quas ipse nobis cum suo graui dampno conquisiuit, et pro eadem pecunia sibi villam nostram Hostun cum pleno iure nostro locauimus pro certo censu annuo ad nostre et ipsius Welconis vite tempora pacifice possidenda. Quam tamen villam ad nos postmodum reuocantes ex causa ipsi Welconi villam nostram Vgesdetz in Zarca pro dicta villa Hostun locauimus ad vite tem- pora, vt predicitur, verumtamen libere possidendam, receptis proinde ab ipso Welcone XL sexag. dictorum gross., quas pro reformacione deserte curie nostre ibidem in Vgesdetz im-

Strana 8
8 Emler, Regesta Bohemiae pendimus in diuersis; deinde considerantes, quod eadem curia in Vgesdetz nequaquam pote- ramus carere, ipsam de consilio et beneplacito dominorum supradicti capituli ad nos reuo- cantes medietatem ville nostre Kyrcz cum municione et toto iure nostro ibidem predicto Welconi pro tota pretacta pecunia et damnis exinde contractis locauimus in hunc modum videlicet, quod ipse bona huiusmodi debeat ad vite sue tempora libere possidere, eo autem defuncto, si seruicium heredum vel successorum suorum sibi iure hereditario succedencium in hac parte non placuerit preposito Pragensi, qui pro eo tempore fuerit, aut si iidem ab huiusmodi seruicio exempti esse voluerint, extunc quatuor marcas graues gross. prag. tene- antur dicto preposito soluere census nomine annuatim. Preterea dicto Welconi promittimus bona fide, quod expirante iure Moraui, quod in residua medietate dicte ville Kyrcz obtinet, ipse Welco, heredes ac successores sui predicti eandem medietatem pro censu annuo septem marcarum grauium propter bonum pacis et concordie villanorum ibidem ad predictam muni- cionem refugium habencium semper debeant de cetero locacionis nomine obtinere.“ — Dat. in refectorio ecclesie Pragensis sabbato ante dominicam Reminiscere a. d. MCCCXXXIV°. Ex orig. arch. cap. Prag. 19) 1334, 21 Febr. In Cuthnis. Carolus, domini nostri regis Bohemiae primogenitus, marchio Moraviae, civibus Guri- mensibus concedit, ut wladicones et homines eorum pro debitis ad quinque marcas minus lotone se extendentibus arestare valeant. — Constare oc, "quod nos affectantes ciuitatis Gurimensis condicionem facere meliorem, ut damna plurima, que per ignis uoraginem —— pertulerunt recuperare ualeant, ipsius ciuitatis ciuibus — — hanc gratiam — — duximus faciendam, quatenus eis et eorum cuilibet liceat wladicones, homines eorum seu alios quos- cumque, cuiuscumque condicionis et status existant, pro debitis ad quinque sexagenas gros- sorum denariorum minus lotone se extendentibus, in quibus obligantur eisdem, arrestare, nisi tales forsitan sint persone, que specialibus prerogatiuis et priuilegiis gaudeant, quibus per gratiam in iuribus ipsorum nolumus derogari. Mandamus igitur capitaneis, camerariis ceterisque beneficiariis seu officialibus nostris per Bohemiam — — quatenus ciues istos contra presentis nostre concessionis gratiam — — impedire — — non audeant, aut modo aliquo molestare.“ — Dat. in Cuthnis feria secunda post dominicam Reminiscere proxima a. d. MCCCXXXIV°. E lib. arch. civ. Kouřimensis fol. 112. 20) 1334, 22 Febr. In Chutnis. Karolus, domini nostri regis Boemiae primogenitus, marchio Moraviae, civibus Guri- mensibus concedit, ut omnes artifices et mechanicos infra spatium unius miliaris in circuitu civitatis eorum cassare possint. — "Prudentibus uiris iudici, consulibus et hominibus in Gurim — salutem et omne bonum. Animaduertentes nonnullas grauedines uestras et incommoda, quas et que hactenus estis perpessi tum ex ignis incendii uoragine, tum ex aliis uestris uexacionibus, per que facultates uestre sunt extenuate non modicum et exhauste, uolentesque

Strana 9
et Moraviae. Annus 1334. 9 uobis et uestre pecunie ob ea oportunum in eo et in aliis adhibere remedium —— concedimus uobis, — — quatenus auctoritate paterna et nostra omnes tabernarios, fabros, carnifices seu quoscumque alios artifices et mechanicos in circuitu ciuitatis uestre ad omnes sui partes infra spacium unius miliaris circumferencialiter positos prohibere, cassare, destruere, nec morari, stare seu operas rerum exercere et facere ualeatis libere et impune, facturi in eo ciuitatis uestre — — condicionem meliorem.“ — Dat. in Chutnis a. d. MCCCXXXIV°, die XXII mensis Februarii, indictione II. E lib arch. civ. Kouřimensis. 21) 1334, 24 Febr. (S. 1.). Geszko de Michelsberk civitatem suam Juuenis Bolezlauia dictam de loco naturali in montem, qui Hrobye wlgariter nuncupatur, transfert eique quaedam iura concedit. — Not. oc, "quod nos de bona voluntate nostra ac nostrorum de maturo consilio amicorum ciuitatem nostram, que Juuenis Bolezlauia nominatur, de loco naturali transtulimus et situa- uimus in montem, qui Hrobye wlgariter nuncupatur, ibidemque ciuibus nostris — — ac heredibus ipsorum triginta maccella pro sexaginta sexagenis grossorum denariorum pragen- sium ita persolutis vendidimus hereditarie possidendas et ad hec omnia et singula jura, que civitas Nowenburk retinet, concedimus et donamus, preter illa iura, que dominus noster rex potest et posset dare vel porrigere, que nos donare non possumus nec valemus. In- super ad maiorem ciuitatis ac ciuium predictorum vtilitatem ipsis dedimus et contulimus patellas, in quibus ceruisia braxatur, que prius ad nos et ad dominium nostrum spectabant, libere possidendas ; deinde viginti quatuor pancos siue scampna panis, duodecim scampna pan- nificum, viginti scampna sutorum cum omni iure prefato ciuibus prius dictis vendidimus here- ditarie possidendas. Post hec duo prata sub monte situata ad ciuitatis communitatem dedimus et donamus et de vno prato iuxta Michelsberk situato, quantum nobis placuerit, volumus donare ipsis et largiri. Insuper Henrico judici ibidem et heredibus ipsorum ac heredum posteris iudi- cium cum tercio denario, quidquid jure aquisitum et conquisitum fuerit re et corpore, cum taberna libera et cum libera curia vendidimus hereditarie possidendum.“ — Act. et dat. a. d. MCCCXXXIV, in die scti Mathie apostoli. Ex orig. arch. civ. Neo-Bolesl. communicavit mecum d. Konvalinka, prof. gymn. Reg. Hradecensis. 22) 1334, 26 Febr. (Pragae). Sabbato ante dominicam Oculi [a. d. MCCCXXXIV°] sigillate sunt litere: Primo Pesoldo de Egra super ciuitate pro LXXI° sexag. — Item Bohuzlao Wolframi super ciui- tate pro XXV sexag. — Item Fanczoni. — Item Henrico de Thust pro XXV sexag. — Item Nicolao Rokczaner pro LXVIII sexag. — Item postea Petro Neunburger. — Item Pesel de Egra pro 161/2 [sexag.] — Item Rudlino aurifabro pro L sexag. — Item eidem pro XIIII sexag. — Item Henslino Mathie pro CCXXI sexag. minus X gr. — — Item Ottoni pannicide pro X sexag. — Item eidem pro IIII sexag. — Item Martino de Egra pro 51/2 sexag. — Item Wenceslao Alberti pro IX sexag. — Item Frenczlino Hopfner pro IX sexag. 2

Strana 10
10 — Item Nicolao Albo pro vestimentis preconum II sexag. minus V [gr.] — Item Frenczlino Hopfner IX sexag. — Item Frenczlino Tavelrun pro expensis in obstagio IX sexag. minus XVII gr. E lib. civ. Prag. ab a. 1310 in arch. civ. Prag. asservato f. 34. Emler, Regesta Bohemiae 23) 1334, 3 Mart. Nussie. Johannes, B. et Pol. rex et comes de Lutzelnburg, castrum et terram Dalheim cum attinentiis nec non redditus annuos C marc. bonorum denar. coloniensium, quos de villis Con- zicke et Hopscheit, sitis in comitia Lutzelnburgensi, habet, a Walramo, archiepiscopo Colo- niensi, in feudo recipit. — Dat. et act. Nussie a. d. MCCCXXXIIII°, fer. V post dominicam, qua cantatur: Oculi. Böhmer, Acta Imp. p. 729, n. 1035. — Böhmer, Reg. Imp. 299, n. 411. 24) 1334, 8 Mart. (Pragae.) Franciscus dictus Kornpuhel judex et Conradus dictus Gynochsel, Martinus et Pe- soldus de Egra, Heynricus de Thust, Nicolaus Albus, Frenczlinus Hopfner, Andreas Goldner, Nicolaus Fridinger, Wenzelaus Alberti, Polko Jacobi et Petrus dictus Neunburger, jurati civitatis Pragensis attestantur venditionem domus Alberti, filii Heynrici, Petrmanno Scziepecz de Costelicz. — Recognoscimus, "quod vidimus et legimus literas patentes sub sigillo ciuium Pragensium et ciuitatis predicte nobis per Albertum, filium Heynrici, exhybitas super emp- cione domus et aree Seydlini de Piesca, quondam conciuis nostri, sita in Longa platea in ipsa ciuitate Pragensi, ita quod ipse Albertus potuit absque quouis impedimento de ipsa et cum ipsa domo et area cum pertinenciis facere et agere tamquam de rebus suis et here- ditate propria, quitquid vellet. Hanc siquidem domum et aream cum pertinenciis ipse Albertus vendidit sponte et resignauit in publico iudicio coram nobis Petermanno dicto Scziepecz de Costelicz ementi et recipienti pro se et pro suis heredibus rite et racionabi- liter pro quadam certa pecunie quantitate per eundem Petermannum et heredes suos haben- dam, tenendam et iure proprio et hereditario possidendam; fassus est quoque idem Albertus persolutam sibi esse summam pecunie predictam, que ei per ipsum Petermannum pro domo ipsa vendita sibi debebatur, ita quod ipse Petermannus et heredes sui habent et habere debent plenam licenciam et liberam potestatem de ipsa et cum ipsa domo et area cum per- tinenciis faciendi tamquam de rebus suis et hereditate propria de cetero quitquid ipsorum placuerit voluntati.“ — Act. a. d. MCCCXXXIV°, VIII idus Marcii. Lib. vetust. stat. et priv. arch. civ. Prag. p. 40. 25) 1334, 20 Mart. Leodii. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Luc. com, Gyskoni de Wid, civi Wratizlaviensi, resi- gnat judicium provinciale in Wratizlavia. — Not. oc, "quod grata, vtilia et accepta pluri- mum obsequia, que fidelis noster dilectus Gysko de Wid, ciuis Wratizlauiensis, cum integer- rime deuocionis ardore nobis prompte prestitit et prestare non cessat, interna consideracione

Strana 11
et Moraviae. Annus 1334. 11 pensantes, attendentesque eciam, quod ipse quadraginta marcarum redditus polonici ponderis, nobis dedit siue assignauit, quas illustri principi d. Heinrico, duci Wratizlauiensi, cum se- cum tractaremus nobis de ipsius ducatus resignacione facienda, donauimus, cum aliis bonis pro eodem. Horum igitur consideracione predicto Gyskoni et heredibus suis, vt decet, pro- uidere liberaliter volentes, ne ex premissis dampnum paciantur, sed pocius commodum va- leant reportare, sibi et heredibus suis predictis damus, concedimus et donamus judicium prouinciale in Wratizlauia cum omnibus suis juribus, vtilitatibus, commodis, emolumentis et honoribus antiquitus obseruatis per ipsum Gyskonem et dictos heredes suos predictum pro- uinciale judicium regendum, tenendum, exercendum, habendum ac perpetuo possidendum pacifice et quiete, eo tamen expresso, quod si nos aut heredes nostri dictum prouinciale judicium ab ipso uel heredibus ipsius rehabere vellemus, extunc nobis hoc uel nostris here- dibus facere non licebit, nisi dicto Gyskoni uel heredibus suis quadringente marce argenti ponderis supradicti per nos uel heredes nostros date fuerint totaliter et complete. Mandantes districte vniuersis hominibus et incolis nostris Wratizlauiensibus, vt predicto Gyskoni et ipsius heredibus de dicto judicio prouinciali parere et intendere debeant fideliter cum effectu." — Dat. in Leodio a. d. MCCCXXXIV°, in die Palmarum. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. Mus. Boh. 26) 1334, 23 Mart. Huy. Lettres par lesquelles Jean, roi de Bohême oc, promet, sous serment, et sous la garantie de tous ses biens, de dégager Louis, comte de Los et de Chiny, et Jehan de Haynau, seigneur de Beaumont, de toutes les obligations contractées en son nom, envers Adolphe de la Marck, évêque de Liège, à l'occasion de l'achat que celui-ci a fait de Villance, de Gredes, de Moussin et de leurs dépendances. — Données à Hui, lan de la nativiteit de Notre Seigneur MCCCXXXIIII, le XXIIII) jour de march. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, p. 6. — Böhmer, Reg. Imp. 401, n. 743. Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 96, n. 130. — 1) Jacobi: 26 Mart. 27) 1334, 1 Apr. Abbaye d'Ourschamps. Guillaume, comte de Hainaut, de Hollande et sire de Frize, vend les châteaux, terre et châtellenie de Mirwart à Jean, roi de Bohême et de Pologne et comte de Luxembourg, par l'intermédiaire de Adolphe, évêque de Liège, pour un certain prix, dont il se déclare content et payé. — Le premier jour d' avril. Abbaye d' Ourschamps diocèse de Noyon. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XX p. 6. 28) 1334, 10 Apr. Lucemburg. Johannes, B. et Pol. rex oc, Pesconi de Czirna unum laneum in villa Tscheaten hereditarie possidendum confert. — Considerantes accepta servitia, "quae dilectus nobis Pesco de Czirna celsitudini nostrae cum multa devotionis et fidei sinceritate exhibuit et ipsum exhibiturum speramus, volentesque ea aliquo beneficii nostri munere compensare, sibi unum laneum seu mansum agri liberum, quem in villa Tscheaten (?) (sic) sita super flumine Albeae 2*

Strana 12
12 Emler, Regesta Bohemiae habere dignoscimur, cum universis suis juribus, fructibus et pertinentiis — — donamus per eum, heredes et successores suos —— possidendum proprietatis et hereditario [iure], pacifice et quiete, dantes nihilominus et concedentes eidem Pesconi et heredibus suis praedictum laneum seu mansum vendendi, alienandi etc. Mandantes et districte praecipientes primogenito nostro nec non capitaneo, camerario ceterisque officialibus regni Boemiae, et specialiter purgravio in Melnico, qui nunc sunt vel pro tempore fuerint, ut dictum Pesconem et heredes suos in praedicta donatione et concessione nostra nullatenus impediant seu molestent.“ — Dat. Luczemb. a. d. M'CCCXXXIV°, dominica, qua cantatur: Misericordia domini. Palacký, Über Formelbücher I, p. 343. — Böhmer, Reg. Imp. p. 336, n. 504. 29) 1334, 10 Apr. Avinione. Johannes papa XXII Johannem, praepositum Wissegradensem praeficit episcopatui Olomucensi. — „Volentes dudum ecclesie Olomucensi, si tunc vacabat, vel quamprimum eam vacare contingeret, de persona ydonea per sedem apostolicam provideri, ex hiis et aliis certis causis rationabilibus, que ad id nostrum induxerunt animum, provisionem eiusdem ecclesie nobis et eidem sedi ea vice duximus auctoritate apostolica specialiter reservandam, dilectis filiis capitulo ipsius ecclesie et aliis, ad quos alias electio, postulatio vel quevis provisio antistitis eiusdem ecclesie pertineret, ne ad electionem, postulationem vel provisionem huius- modi procederent quovismodo, districtius inhibentes ac decernentes extunc irritum et inane, si secus per quoscumque quavis auctoritate scienter vel ignoranter super hoc contingeret attemptari. Postmodum autem ad nostram deducto notitiam, quod eadem ecclesia per obitum bo. me. Hynconis, episcopi Olomucensis, qui pridem in partibus illis diem clausit extremum, vacabat, nos eidem ecclesie de pastore idoneo, ne diutine vacationis subiceretur incommodis, providere volentes et ad te prepositum ecclesie Wissegradensis prope Pragam dirigentes intuitum mentis nostre, de persona tua duximus eidem ecclesie de fratrum nostrorum consilio auctori- tate apostolica providendum, te illi preficientes in episcopum et pastorem, tibique admini- strationem eiusdem in spiritualibus et temporalibus plenarie committentes. Sane quia litteras provisionis huiusmodi adeo celeriter, ut expedit tibi et eidem ecclesie, habere forsitan non valeres, nos cupientes tuis et ipsius ecclesie obviare incommodis, que propter diutinam pro- prii pastoris carentiam sustineret, tibi, quod licet litteras dicte provisionis non habeas nec ostendas, usque ad sex menses a die date presentium computandos ad eandem ecclesiam possis accedere ac ipsius et bonorum eius spiritualium et temporalium per te tuosque vica- rios, officiales, procuratores et ministros administrationem suscipere ac gerere, contra- dictores etc. nec non et dilecti filii capitulum et vassalli et subditi eiusdem ecclesie tibi et eisdem vicariis, officialibus, procuratoribus et ministris obedire tenenatur, valeant et de ipsis iuribus plenarie respondere, fel. rec. Bonifacii pp. VIII, predecessoris nostri, et qua- libet alia constitutione contraria non obstante, plenam tibi tenore presentium concedimus facultatem.“ — Dat. Avinione IIII id. Aprilis, pontif. a. XVIII. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 4. — Dudík, Iter Rom. II, 119. Extr.

Strana 13
et Moraviae. Annus 1334. 13 30) 1334, 10 Apr. Avinione. Johannes papa XXII capitulo Olomucensi mandat, ut Johannem, electum Olomu- censem, reverenter suscipiant et eius monita et mandata efficaciter adimpleant. In eundem modum scribit vasallis ecclesiae Olomuc. — Dat. Avinione IV id. Apr. pontif. a. XVIII°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 5. — Dudík, Iter Rom. II, 119. Extr. 31) 1334, 12 Apr. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, déclare que Thiebaut de Xorbey, chevalier, possède la moitié de la seigneurie de Xorbey en tout justice et seigneurie. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, p. 6. — Böhmer, Reg. Imp. 401, n. 744. 32) 1334, 17 Apr. (S. 1.). Doberhost der alte von Hostaw und Pablyk sein sohn von Hostaw verkaufen dem edlen herrn Ulrich landgrafen von dem Leutenberg oder dessen erben ihr viertheil an dem Reycherstein, den purkstal ze dem statlein Schönnsee und ze den dreyen Haslach, ze Dytrichs- dorf, ze Förschengruen, und was sie ze newelehen gehapt, daz ze dem statlein gehört ze Merhental, und den steykh, der auch dazu gehört, und an andern eden, die sie nicht ge- nennen können. — G. an den suntag vor s. Jörgen tag. Freyberg, Reg. Boica VII, 74. 33) 1334, 28 Apr. Syloe. Stiborius, abbas Syloensis et pater abbas monasterii Chunicensis, Nicolao praeposito et conventui monast. Chunic. dat facultatem villam Stetindorf, quae et Dirskowitz dicitur, vendendi monasterio Lucensi et approbat venditionem iam factam. — Dat. Syloe a. d. MCCCXXXIIII°, XXVIII° die mensis Aprilis. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 6. 34) 1334, 29 Apr. En l'abbaye d'Ourscamp. Lettres d'Adolphe, évêque de Liège, par lesquelles il déclare qu'en sa présence et de celle de Renaut, comte de Geldre, Louis, comte de Los et de Chiny, Watier de Warfesées, seigneur de Moukele etc., ses hommes de fief, Guillaume, comte de Hainaut, son cousin et féal, comparant en personne, avait bien vendu à Jean, roi de Bohême et de Pologne, comte de Luxembourg les chateau et terre de Mirewart en Ardenne, avec toutes les dépendances. — Le pénultième avril. En l’ abbaye d' Ourscamp, diocèse de Noyon. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 7. — Böhmer, Reg. Imp. 401, n. 745. 35) 1334, 30 Apr. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen oc, bekennt von Rainald, grafen von Geldern, 20000 gold- gulden geliehen zu haben. Böhmer, Reg. Imp. p. 200, n. 198.

Strana 14
14 Emler, Regesta Bohemiae 36) 1334, 30 Apr. (S. 1.). Lettres de Jean, roi de Bohême oc, par lesquelles il déclare avoir vendu à son cousin le comte de Hainaut les terres et revenus qu'il avait en Hainaut, savoir: Aimeries, Pons, Quarte, Haregny, Pontignies, Dourlers, Raymes, le sart et tout ce qu'il avait à Valen- ciennes, pour la somme de 70.000 fl. dont il se tenait payé. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 7. — Böhmer, Reg. Imp. 299, n. 412. 37) 1334, 1 Maii. Noyon. Johann, könig von Böhmen oc, bekennt die burg Durburg von dem grafen von Hen- negau und Holland zu lehen zu tragen. Böhmer, Reg. Imp. 299, n. 414. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XX, 7. 38) 1334, 1 Maii. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, détermine les limites de la seigneurie de Clervaux et con- cède la haute-justice aux seigneurs de ce lieu. — En l'an de grasse mille trois cens et trente quattre, le premieirs jour don moy de may. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 8; XXXVI, n. 182. — Böhmer, Reg. Imp. p. 401, n. 746. 39) 1334, 1 Maii. Noyon. Johann, könig von Böhmen oc, gebietet seinen beamten, schöffen, lehensträgern und allen seinen andern unterthanen in Aymeries, Pons, Harigni, Quarte, Dourlers u. s. w. künftig dem grafen von Hennegau zu gehorchen, dem er alle seine in der grafschaft Hen- negau gehabte besitzungen verkauft hat. Böhmer, Reg. Imp. p. 299, n. 413. 40) 1334, 1 Maii. Ozzek. Conradus, abbas de Ozzek, submittit se amicabili compositioni litis cum Friderico et Marquardo Presseter occasione servi eorum in monasterio Ossecensi interfecti. — Not. oc, „quod cum inter nostrum monasterium et strennuos viros Fridericum et Marquardum ger- manos dictos Presseter occasione .. Virekke cognomine serui eorundem, in nostro mo- nasterio casualiter interfecti, dissensionis materia fuisset diutius ventilata: tandem per ven. d. Johannem, abbatem de Waltsassen, visitatorem nostrum ipsa dissensionis materia so- pita fuit amicabiliter et extincta, sic quod animam eiusdem interfecti participem facimus generaliter omnium bonorum spiritualium, que in ipso nostro monasterio in perpetuum ope- rari dignabitur clemencia saluatoris; volentes nichilominus corpusculum eiusdem ecclesiastice tradere sepulture. Insuper suis heredibus seu amicis, vt omnis inpeticio in posterum locum non habeat, decem sexagenas grossorum denariorum pragensium soluere promittimus ad certos terminos, inpedimento quolibet non obstante. Natum quoque Friderici Presseter pre- dicti nobis assumere volumus et ipsum pie et graciose in omnibus educare, et cum ad

Strana 15
et Moraviae. Annus 1334. 15 etatem legittimam peruenerit, vel de habitu ordinis nostri vel de ecclesiastico beneficio sibi conpetenti similiter volumus et promittimus prouidere.“ — Act. et dat. in Ozzek a. d. MCCCXXXIV, in die ss. Philippi et Jacobi apost. Ex orig. arch. reg. Monac. — Freyberg, Reg. Boica VII, 76. 41) 1334, 1 Maii. Avinione. Johannes papa XXII episcopo Olomucensi. „Ex tenore siquidem petitionis dilecti filii Nicholai, ministri provincialis fratrum ordinis Minorum in Boemia et Polonia, nobis ob- late percepimus, quod olim circa moderna tempora in die festivitatis b. Francisci opidum Hiadicz (sic) tue diocesis per inimicos hostiliter vallatum extitit, iamque dictis inimicis per muros transcedentibus incole dicti opidi resistere non valentes ad ipsius b. Francisci patro- cinium confugerunt, moxque misericors deus prefatos inimicos taliter perterruit, quod nullus ipsorum arcum tendere vel gladium evaginare potuit, sed quasi amentes et ceci recesserunt abinde. Quo quidem viso miraculo dilecti filii iudex et scabini predicti opidi cum aliis eiusdem opidi incolis voverunt ad honorem eiusdem b. Francisci locum in dicto opido construere ac in eo fratres Minores dicti ordinis collocare; nec non carissimus in Christo filius noster Johannes, rex Boemie illustris, predictis suum beneplacitum prebuit, gratumque gerit, ut ipsi fratres Minores collocentur in loco huiusmodi construendo. Quare nobis dictus minister humiliter supplicavit, ut huiusmodi votum execucionem debitam et optatam sus- cipiat, dignaremur apostolici favoris impertiri presidium et oportunam licenciam elargiri. Nos igitur, si premissa veritate nitantur, merito in domino exultantes et cupientes eiusdem ordinis salubris et felicis status pro cultu divini nominis ampliando, et salute Christicolarum assi- duum incrementum, huiusmodi etiam supplicationibus inclinati fraternitati tue per apostolica scripta comittimus et mandamus, quatinus, si predicta inveneris ita esse, fratribus dicti ordinis recipiendi prefatum locum in eodem opido, et in eo construendi ecclesiam seu ora- torium et alias necessarias officinas et in ipso cimiterium habendi, nec non in dicto loco fratres dicti ordinis deputandi (sic) ad morandum in illo et deo perpetuo serviendum, dum- modo predictum opidum sit sufficiens ad sustentationem duodecim fratrum ordinis memorati, plenam et liberam licentiam sine iuris preiudicio alieni apostolica auctoritate concedas, fel. rec. Bonifacii pape VIII, predecessoris nostri, prohibente, ne locus de novo recipiatur a fra- tribus ordinum mendicantium absque licentia dicte sedis faciente plenam et expressam de prohibitione huiusmodi mentionem, et qualibet alia constitutione contraria non obstante.“ — Dat. Avenione kal. Maji, pontif. a. XVIII°. E reg. auth. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 7. — Dudík, Iter Rom. II, 119. Extr. 42) 1334, 3 Mali. In Luna. Bero, civis Lunensis, facit ordinationem de instituendo praeposito et priorissa ac de virginibus forte rebellibus in monasterio a se erecto in suburbio Lunensi. — Noscat igitur oc, „quod ego Bero, ciuitatis Lunensis ciuis, Pragensis diocesis, cupiens in hac fragili et

Strana 16
16 Emler, Regesta Bohemiae labili vita monito diuino thesaurum eius terrestrem conmutare salubrius in celestem, propo- nens et omnia volens ex pio deuocionis affectu, quem ad monasterium sanctimonialium beate Marie Magdalene in predicte ciuitatis Lunensis suburbio, per me jam actu erectum, per me quoque ac nepotes meos, prout in originali litera luculencius exprimitur, dotatum, ne aliqua discerptacionis materia vllo umquam successuro tempore pro preposito et priorissa insti- tuendis ac destituendis et rebellibus seu inobedientibus virginibus, si que, quod absit, fuerint ibidem, valeat aliqualiter suboriri, vltra ea omnia, que in predicta originali litera super fundacione et dotacione predicti monasterii exstant expressa, semper fuit, est et esse debet in perpetuum mee disposicionis propositum et voluntas, quod fundatores seu patroni, qui me decedente fuerint pro tempore, vnum virum idoneum, vita, fama et conuersacione laudabili approbatum, pro [pre]posito sanctimonialium monasterii predicti eligere habeant, electumque domino .. preposito generali, qui pro tempore fuerit, presentare debeant, qui.. prepositus generalis ipsum juxta professionem regule ordinis predicti, prout ad suum spectat officium, habebit et debebit inuestire et nihilominus officium, quod ad eundem pertinet prepositum, sibi committere per eum racionabiliter et absque negligencia qualibet exercendum. Si vero idem .. prepositus taliter inuestitus quidquam, quod absit, deliquerit vel excesserit modo quocumque contra ipsum monasterium, ex tunc fundatores seu patroni huiusmodi excessus seu delicta ad predicti domini generalis . . prepositi auditum deferre debeant, querimonia- liter proponendo seu supplicando, ut ipsis alium prepositum idoneum, quem ipsi fundatores seu patroni loco illius presentauerint, instituere debeat ac eciam inuestire. Porro si . . priorissa antedicti monasterii, quecumque fuerit, bona eiusdem monasterii dilapidare et inu- tiliter consumere seu expendere videretur, pretacti fundatores seu patroni ex tunc statim ha- bebunt et poterunt aliam priorissam eidem monasterio vtilem instituere, ponere et locare. Demum si virgo seu sanctimonialis aliqua dicti monasterii inobediens et rebellis existeret quocumque successuro tempore, extunc, ne una ouis morbida inficiat totum gregem, prelibati fundatores seu patroni huiusmodi virginis rebellionem seu inobedienciam prefato domino .. generali preposito innotescant et eidem supplicent, ipseque dominus .. prepositus generalis eorum peticioni acquiescat et annuat, vt jam dicta virgo seu sanctimonialis inobediens seu rebellis ad aliud monasterium transmittatur.“ Huius autem rei testes sunt: Andreas, prepo- situs generalis, Bertoldus, Stephanus, Petrus Goczlini, Petrus scolasticus ; scabini: Otto Diues, Petrus Piguis (sic), Petrus Holczonis, Heinlinus Rimbotonis, Petrus Milsani, Jesco Librici, Cunko Alberti et Nicolaus Borzienow, jurati ciues et quam plures alii fidedigni et incole eiusdem ciuitatis Lunensis, qui omnes bona deliberacione prehabita vnanimiter ac concorditer sigillum eiusdem ciuitatis Lunensis ad meas et predictorum meorum nepotum preces multi- pharias presentibus mandauerunt appendi in testimonium omnium predictorum.“ — Dat. in Luna die Invencionis sancte Crucis a. d. MCCCXXXIV°. Ex orig. c. r. bibl. Prag.

Strana 17
et Moraviae. Annus 1334. 17 43) 1334, 7 Maii. In Iglauia. Wilhelmus de Lantstein, Boemiae subcamerarius, de mandato d. Karuli, marchionis Mor. oc, quaerelas et rixas inter juratos et cives civitatis Iglawiensis exortas componit. — Dat. in Iglauia a. d. MCCCXXXIV°, sabbato post Ascensionem domini. Ex orig. arch. civ. Igl. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 9. — Chlumecký, Reg. der Archive in Mähren 15. 44) 1334, 7 Maii. In Grecz. Nicolaus, dux Oppauiensis, notum faciens, quod piscinam monasterii Welegradensis circa villam Sifridezdorff situatam et iam non pauco tempore desolatam reformavit et usibus propriis usurpavit, promittit dictam piscinam praefato monasterio restituere. — Dat. in Grecz a. d. MCCCXXXIV°, non. Maii. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 9. 45) 1334, 8 Maii. (S. 1.). Poto dictus de Vgizd cum uxore sua Margareta monasterio S. Crucis ac Eufemiae abba- tissae in Dubranik jus patronatus ecclesiae in Vgizd donat. — Sigilla: Wznate de Lompnicz nec non filii eius Tassonis ac d. Jenczonis de Lompnicz. — Dat. a. d. MCCCXXXIV°, in die s. Stanizlay mart. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 10. 46) 1334, 13 Maii. Pragae. Karolus, Boemiae regis primogen., marchio Mor., monasterio Welehradensi confirmat judicium et gladii exercitium cum furca et cippo in Nemczicz Magno. — Dat. Prage a. d. MCCCXXXIV°, die XIII° mensis Maii, indict. II. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 14. — Huber, Die Reg. des Kaiserreichs unter Kaiser Karl IV, p. 3, n. 11 47) 1334, 15 Maii. In Cracovia. Kazimirus, rex Pol. oc, et Luderus, mag. generalis hospitalis s. Mariae domus Thew- tonicorum Jerusalem, super terris, castris, civitatibus, districtibus aliisque iniuriis et dampnis ac super omnibus dissensionibus oc compromittunt in Karulum Hungariae et Johannem Bohemiae reges. — Acta et data in Cracovia a. d. MCCCXXXIV°, in festo Penthecosten. Voigt, Cod. dipl. Pruss. II, p. 194. 48) 1334, 18 Maii. In castro Pragensi. Carolus, regis Boh. primogenitus, dirimit litem inter monasterium sanctimonialium de Dochczan et cives Luthomericenses super solutione bernae regalis. — „Causam, que inter vos parte ex vna, et ..ciues Luthomericenses ex altera, diucius agitata dinoscitur, tenoremque et vigorem privilegiorum vestrorum et ipsorum ciuium, que sibi ad invicem super solucione berne regalis non parum contrariari perhibentur, honorabili viro Nicolao de Brunna, cancel- lario nostro, commiseramus diligencius cognoscendam. Ipse namque examinatis prefate cause 3

Strana 18
18 Emler, Regesta Bohemiae meritis ac priuilegiorum ipsorum tenore lecto, auscultato striccius et perlecto, de matura sua deliberacione pronunciauit ac diffinitiue prolocutus est coram nobis et curie nostre proceribus, dictam ciuitatem Luthomericensem vobis et vestro monasterio debere, teneri et racionabiliter obligari presentem bernam et alias regales bernas de omnibus et singulis bonis, possessionibus et prediis, que a dicto vestro monasterio tenet, possidet quomodolibet et habet, dare et persoluere eidem monasterio dumtaxat et non alii homini vel persone. Nos vero eiusdem cancellarii nostri pronunciacionem vtpote justam, equam et racioni consonam approbamus, — — sanccientes, —— quod prefati .. ciues Luthom. dictas vestras possessiones et predia possidentes, presentem et alias bernas dicto vestro monasterio et vobis debeant et teneantur de cetero exsoluere et dare, omni excepcionis et cauillacionis obstaculo penitus proculmotis, mandantes prefatis .. ciuibus, quatenus huiuscemodi nostram diffinicionem atque constitucionem inuiolabiliter debeant et teneantur irrefragabiliter obseruare.“ — Dat. a. d. MCCCXXXIV, feria IV die XVIII mensis Maii, indict. II, in castro Pragensi. Ex orig. c. r. bibl. Prag. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 11. 49) 1334, 22 Maii. Pragae. Nicolaus, Opaviae dux, jus patronatus parochialis ecclesiae s. Martini in civitate sua Kyrnouia, quae in teutonico Jegerdorf nominatur, Cruciferis de domo Theutunica donat. — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXXIV°, in die s. Trinitatis. — Testes: Johannes, prepositus ecclesie Wissegradensis nec non electus et confirmatus ecclesie Olomucensis, et Henricus, prepositus Melnicensis, nec non Michael, canonicus Pragensis, et magister Henricus, custos ecclesie Olomucensis, nec non strennuus miles Thobias de Benezchow, filius domini quondam Swoyszlay, et Johlinus Jacobi et frater suus Polko et Cunczlinus de Tust, ciues Pragenses, et Nicolaus dictus Braubort, ciuis de Monte, et Jacobus dictus Schus. Ex orig. arch. reg. Dresd. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 12. 50) 1334, 26 Maii. Lucemburch. Johannes, Bohemiae et Poloniae rex ac Lucemburg. comes, Petro de Rosenberch villas Radoschowitz, Zabobrziek et Dehtars pro quodam debito concedit. — Not. oc, „quod Petro de Rosemberch in exsolutione bonorum nostrorum Pystzin et aliarum villarum, quas eidem in commutationem seu cambii nomine pro bonis suis Janowitz dederamus, in octingentis sexagenis grossorum denar. prag. remanserimus obligati, pro cuius summae expeditione iamdicto Petro bona Czerntze cum suis pertinentiis prope Chrvmnow civitatem suam situata et adiacentia, abbati quoque monasterii Sanctae Coronae pertinentia, per concambium aliarum villarum nostrarum promiseramus disbrigare, potestati saepedicti Petri tradendas et etiam assignandas. Verum quia post hoc commutatio huiusmodi per nos et illustrem Karolum, primogenitum nostrum karissimum, marchionem Moraviae, non poterat quibusdam causis et impedimentis intervenientibus effici et finiri, ob quod ipse Kar(olus), primogenitus noster, — — loco et nomine nostro villas nostras Radoschowitz, Zabobrziek et Dehtars inter Budywois, civitatem nostram, et Prothwins castrum situatas, quas in concambium praefato abbati et monasterio

Strana 19
et Moraviae. Annus 1334. 19 Sanctae Coronae pro iamdictis bonis ipsorum dare volumus, fideles nostros Zawissum de Vgesdetz et Jentzonem, iudicem curiae dicti nostri primogeniti, taxare mandavit, quae tunc per eosdem et valor earundem villarum pro sexingentis et viginti sexagenis praedictorum grossorum tantum et non ultra positae et taxatae existunt. Pro quibus quidem sexingentis et viginti sexagenis grossorum et non in pluribus, quamvis tamen principalis summa de centum octuaginta sexagenis grossorum in se plus contineat, eidem Petro, heredibus et suc- cessoribus suis in commutationem et cambii nomine ratione iamdictarum villarum, quas pridem a nobis pro bonis suis Janowitz per concambium tenuit, dictas villas nostras, scilicet Radoschowitz, Zabobrziek et Dehtars cum omnibus proventibus, censibus, iudiciis, agris cultis et incultis, pratis, pascuis, montibus, planis, aquis aquarumve decursibus, piscinis, mo- lendinis, silvis, rubetis ac aliis omnibus earum utilitatibus et pertinentiis universis — — — damus perpetue et donamus, per ipsum Petrum, heredes et successores suos habendas.“ Dat. Lucemburch a. d. MCCCXXXIV°, in die Corporis Christi. Pangerl, Urkb. von Goldenkron, Fon. r. Aust. XXXVII, p. 85. 51) 1334, 1 Jun. Avinione. Johannes papa XXII P. tituli s. Stephani in Celiomonte cardinali, quod possit licite retinere praeposituram ecclesiae Wyssegradensis, collatam sibi per regem Boemiae. — Dat. Avinione kal. Junii, pontif. a. XVIII°. Dudík, Iter Rom. II, 119. Extr. 52) 1334, 9 Jun. A Mons en Hainaut. Johann, könig von Böhmen etc., verbündet sich mit dem grafen Ludwig von Flandern gegen den herzog von Brabant. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 8. — Böhmer, Reg. Imp. p. 402, n. 747. 53) 1334, 11 Jun. Perg in Hengow. Johann, könig von Böhmen etc., verspricht dem grafem Rainald von Geldern und Wilhelm von Jülich, welche für ihn dem grafen Ludwig von Flandern wegen 15000 floren bürgen geworden sind, sie dieses geldes bis nächste weinachten zu entheben, widrigenfalls aber in Cöln einzureiten. Böhmer, Reg. Imp. p. 200, n. 199. 54) 1334, 11 Jun. A Mons. Johann, könig von Böhmen etc., bekennt 6000 fl. von dem grafen von Flandern er- halten zu haben. Böhmer, Reg. Imp. p. 402, n. 748. 55) 1334, 11 Jun. Avinione. Johannes papa XXII regi Boemiae Johanni; remittit nuntios suos cum responsione super diversis negotiis. — Dat. Avinione III id. Junii, pontif. a. XVIII. Dudík, Iter Rom. II, 120. Extr. 3*)

Strana 20
20 Emler, Regesta Bohemiae 56) 1334, 15 Jun. (Pragae). A. d. MCCCXXXIIII°, ante festum s. Viti sigillate sunt hec littere pro summa duorum milium sexagenarum regi promissarum ad festum Natiuitatis Christi proxime sequu- turum. Primo Barthoni Kokot pro CCC sexag. — Item Jehlino Hylprandi pro CC sexa- genis. — Item Conrado de Lutho pro CC sexag. et LXXXI sexag. et XXXVI gr. et Nicolao Rokczaner pro C sexag. et Jehlino Ruperti pro C sexag. — Item Wenceslao Alberti pro LXXV sexag. E libro civ. Prag. ab a. 1310 in arch. civ. Prag. asservato f. 34. 57) 1334, 15 Jun. Pragae. Fritschco de Egerberch, Elizabeth, Boem. et Pol. quondam reginae, urnam montanam in Hustopecz vendit. — Dat. Prage a. d. MCCCXXXIV°, XVII kal. Jul. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 13. 58) 1334, 16 Jun. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen etc., bekennt 9000 königliche gulden im werthe von 10200 gulden von Florenz erhalten zu haben, welche ihm der graf von Flandern schuldete und für welche die grafen von Hennegau und Geldern sich verbürgt hatten. Böhmer, Reg. Imp. 402, n. 749. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 10. 59) 1334, 16 Jun. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, Boh. regi, ut assistat episcopo Wormatiensi super recu- peratione bonorum suorum. — Dat. Avinione XVI kal. Julii, pontif. a. XVIII°. Dudík, Iter Rom. II, 120. 60) 1334, 20 Jun. Avinione. Johannes papa XXII Johanni dicto Coquino, nato Simonis Philippi de Regalibus mi- liti, clerico Pistoriensi, reservat canonicatum et praebendam ecclesiae Olomuc., quos Johannes, electus Olomuc. possidebat et qui per eius promotionem in proximo vacare sperantur. — Dat. Avinione XII kal. Jul. pontif a. XVIII°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 14. 61) 1334, 24 Jun. Cambrai. Johann, könig von Böhmen etc., bescheinigt 9000 flor. vom grafen von Flandern er- halten zu haben. Böhmer, Reg. Imp. 402, n. 750. — Jacobi, 97, n. 138. 62) 1334, 27 Jun. Avinione. Papst Johann XXII an Philipp, könig von Frankreich. — Nuntien des königs Philipp und des Johann von Böhmen haben mit dem papst in bezug auf den ersten traktat zwischen

Strana 21
et Moraviae. Annus 1334. 21 diesem und dem könig von Böhmen neue verhandlungen gepflogen, deren resultat des königs von Frankreich nuntien ihm überbringen. Dies zeigt der papst an und empfiehlt zugleich seine eigenen nuntien, den magister Raymund del Casse, dekan der ecclesia Lingonensis, und Ber- trand Cariti, archidiakonus Vaurensis, dem königlichen wohlwollen und bittet um sicheres geleite für sie. — Dat. Avinione V kal. Jul. a. XVIII. In derselben weise an den könig von Böhmen. Preger, Beiträge und Erörterungen zur Gesch. des deutschen Reiches in den J. 1330—1334, Abhdlgen der hist. Cl. der k. baier. Akad. der Wissenschaften XV, 74. — Derselbe, Verträge Ludwigs des Baiern mit Friedrich dem Schönen in den J. 1325 und 1326, ibidem XVI, 336, n. 643. Extr. 63) 1334, 28 Jun. Avinione. Johannes papa XXII magnifico viro Ludovico de Bavaria scribit, se per nuntios Philippi Franciae et Joannis Boemiae regum ad ipsum transmissos cognovisse, eum redire desiderare ad s. Romanae ecclesiae unitatem, paratum statui regali et imperiali ac nomini et omni regali et imperiali exercitio sub spe suae amoris et gratiae renuntiare realiter et ex- presse, et hortatur eum, ut in ea mente perstet. — Dat. IV kal. Jul. pontif. a. XVIII°. Raynaldus, Annales eccl. XVI, p. 472, 20—22. 64) 1334, 28 Jun. Coloniae. Henricus, Maguntinae sedis archiepiscopus, unionem capellae S. Procopii in Antiqua Brunna cum monasterio Aulae S. Mariae in suburbio oppidi Brunnensis confirmat. — Dat. Colonie a. d. MCCCXXXIIII°, IV° kal. Jul. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 19. 65) 1334, 4 Jul. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, B. regi, remittit nuntios cum responsione super ne- gotiis cum Philippo, rege Franciae. — Dat. Avinione IV non. Julii, pontif. a. XVIII°. Dudík, Iter Rom. II, 120. 66) 1334, 9 Jul. In Nova Pilzna. Jacobus Hacker judex, Henr. Herschefal, Albertus de Praga, Henricus Motler, Milo- slaus carnifex, ceterique jurati cives in Nova Pilzna attestantur legationem prati in Dobirsano monasterio Chotischowiensi a Jacobo Hnibkone. — Not. oc, "quod Jacobus Hnibko et Oster- hildis, vxor sua, pratum suum, quod habent in Dobirsano, d. preposito et conuentui sanctimoni- alium in Chothischau post eorum obitum legauerunt sic pro interim, quod — — eodem prato debeant frui sine omni obstaculo seu impedimento et ad tempora vitae suae debeant possi- dere (sic), ita quod eos in eodem prato nullus penitus debeat impedire in aliquo vel nocere, sic quod quiuis singulis terminis de hoc prato censum dimidium debent dare et collectam tempore suo in Dobirsano cum ciuibus coequalem, de ceteris vero contribucionibus prefati Jacobus et Osterhildis de prato eodem debent esse prorsus liberi et soluti. Postquam vero ambo, ipse et ipsa, morientur, idem pratum prefatis domino preposito et conuentui claustri in

Strana 22
22 Emler, Regesta Bohemiae Chothischau debeat perpetue deseruire, sic quod pro animabus eorum debet idem conuentus deum suppliciter exorare, faciendo eas participes omnium bonorum et oracionum, que ipsas operari dignabitur clemencia saluatoris.“ — Act. et dat. in Noua Pilzna a. d. MCCCXXXIV°, VII idus Jul. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 67) 1334, 12 Jul. Coloniae. Henricus, Maguntinae sedis archiepiscopus, monasterio Aulae S. Mariae in suburbiis oppidi Brunnensis jus patronatus ecclesiae in Hustopecz confirmat. — Dat. Colonie a. d. MCCCXXXIIII°, IV° ydus Jul. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 15. 68) 1334, 12 Jul. Coloniae. Henricus, Maguntinae sedis archiepiscopus, monasterio Aulae S. Mariae in suburbiis oppidi Brunnensis jus patronatus ecclesiae parrochialis in Wolframicz confirmat. — Dat. Colonie a. d. MCCCXXXIIII°, IV id. Jul. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 16. 69) 1334, 13 Jul. Lucemburch. Johannes rex revocat obligationem de monasterio Ossecensi in 200 sexag. factam Borsoni de Rysenburg. — Not. oc, "quod cum loca ecclesiastica cupiamus proficere incremen- tis, presertim monasterium in Ossek et fratres ibidem degentes, —— jam pluribus oppressum vexacionum oneribus a suis grauaminibus releuare disponentes, obligacionem de ipso mona- sterio in ducentis sexagenis grossorum pragensium factam Borsoni de Rysenburg auctoritate presencium reuocamus et ab ipsius absoluimus et eximimus plenarie potestate; ita tamen videlicet, quod de dictis ducentis sexagenis ipsum monasterium soluet et soluere debeat dicto Borsoni centum sexagenas grossorum et illustris Karolus, marchio Morauie, primogenitus noster, nec non subcamerarius regni Boemie, qui nunc est uel fuerit pro tempore, residuas centum sexagenas soluere et expedire eidem similiter teneantur, promittentes ipsum monaste- rium de cetero nullis collectis, exaccionibus seu aliis inconsuetis, de quibus generari nota- biliter possent per nos, alium uel alios turbare uel in aliquo molestare, et si qua ipsi mo- nasterio fortassis temporis curriculo collecta imponi ad soluendum contigerit, id quod ei impositum et per ipsum solutum fuerit, quociescunque illud accideret, volumus, ut in summam centum sexagenorum per fratres dicti monasterii, ut premittitur, predicto Borsoni de Rysen- burg, semper pro rata usque ad concurrentem quantitatem et satisfaccionem dictarum centum sexagenarum compensari debeat et omnimode defalcari, ipsum monasterium cum universis suis bonis et hominibus proteccionis nostre presidio de nunc inantea graciosius reseruantes, sic quod ammodo ipsum per obligacionem uel alium modum quemcumque a nostra tuicione et potestate numquam volumus et pollicemur alienare, mandantes et seriose precipientes pre- dictis primogenito et camerariis nostris, ut predictas centum sexagenas grossorum absque

Strana 23
et Moraviae. Annus 1334. 23 quauis recusacione et impedimento predicto Borsoni de Rysenburch expleant integraliter et persoluant.“ — Dat. in Lucemburch a. d. MCCCXXXIV, die XIII mensis Julii. E cod. dipl. mon. Osec. saec. XIV membr. f. 23. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 17. — Böhmer, Reg. Imp. 402, n. 751. 70) 1334, 21 Jul. (Pragae). Judex et jurati civitatis Prag. testantur Nicolaum Rotynne, concivem eorum, a fratribus domus S. Mariae in pede pontis Prag. villam Tynetz sub censu possidendam emisse. — Nos Franciscus dictus Kornpuhel judex et Conradus dictus Gynochsel, Martinus et Pesoldus de Egra, Henricus de Thuest, Nicolaus Albus, Frenczlinus Hopfner, Andreas Goldner, Nicolaus Fridigner, Wencezlaus Alberti, Polco Jacobi et Petrus dictus Nevnburger, jurati cives ciuitatis Pragensis, recognoscimus, "quod discretus vir Nicolaus Rotynne, conciuis noster, emit et ex- soluit pro se et pro suis heredibus ab honorabilibus et religiosis viris fratribus Henrico comen- datore, Paulo priore totoque conuentu fratrum cruciferorum domus sancte Marie in pede pontis Pragensis ordinis hospitalis sancti Johannis Ierosolimitani villam ipsorum Tynetz dictam wlga- riter, inter villas Prsiezt et Konicz sitam, cum agris suis cultis et incultis, siluis, rubetis, pratis, pascuis, ortis, censibus, municione et aliis suis vtilitatibus ac pertinenciis vniuersis, sicut ad ipsos fratres cruciferos antiquitus spectauerunt, in quibuscumque rebus consistant, pro centum sexagenis denariorum grossorum pragensium jam ipsis fratribus cruciferis numeratis et datis ac per eos receptis per eundem Nicolaum et heredes suos jure proprio et hereditario sub census onere possidendam, ita videlicet quod idem Nicolaus, heredes et successores sui decem et octo sexagenas dictorum grossorum fratribus cruciferis predictis et successoribus ipsorum sol- uere et dare debeant exnunc singulis annis perpetuo medietatem dicti census, scilicet nouem sexagenas grossorum, in festo sancti Galli et alias nouem sexagenas grossorum predictorum in festo sancti Georgii contradiccione qualibet proculmota. — — Prouisum est eciam et ex- pressum, quod si Nicolaus prefatus, heredes vel successores sui dictam villam vendere vmquam decreuerint et ipsi fratres cruciferi vel ipsorum successores ipsam villam pro tanta summa pecunie, quantum alter daturus esset, exsoluere voluerint, tunc ipsis fratribus cruciferis vendi et dari debet dumtaxat; si autem ipsam villam emere noluerint illa vice, tunc dicta villa alteri tali persone vendi debet, que ipsis fratribus cruciferis et ipsorum successoribus censum predictum sic prompte, sicut Nicolaus prefatus fecit, expediat et persoluat. Preterea si dictam villam quocumque alieno principe regnum Boemie intrante hostiliter in agris suis et prouen- tibus aliis vllis annis contingeret notabiliter deuastari, quod tunc secundum quantitatem damp- norum in dicto censu annuo ad estimacionem et arbitrium discretorum virorum ipsi fratres cruciferi vel successores ipsorum Nicolao sepefato, heredibus vel successoribus suis conueni- entem relaxacionis graciam facere teneantur; insuper si montana cuiuscumque minere in finibus vel terminis dicte ville contingeret inposterum reperiri vel excoli, de hiis jura debita ipsis fratribus cruciferis et ipsorum successoribus debent reddi.“ — Act. et dat. anno domini MCCCXXXIV°, in vigilia b. Marie Magdalene. Ex orig. arch. Melit. Pragae.

Strana 24
24 Emler, Regesta Bohemiae 71) 1334, 1 Aug. (In Budywoys). Claricus judex, Chunradus Pilstinger, Ottlinus 1) carnifex, Henslinus Gruenpech, Johlinus sartor, Ulricus Albus, Henricus Chersner, Engelpot, Walther carnifex, Wiczko2) Bo- hemus 3), Chunradus Arnoldi, Alber Pirawer et Henricus Pegdalener 4) jurati, Seidlinus sartor, Johannes Bohemus, Nycolaus pellifex, Dietlinus pistor, Chunradus Hubner juvenis, Hertreich, Vlricus de Gepplicz, Vlricus de Lysschaw, Meindlinus et Altman carnifex, ex parte communi- tatis electi, Jano de Reichenstain, Herbordus, Nycolaus Boemus, Martinus Boemus, Pesco Hofmanni, Vlricus Chernauer,5) Nycolaus Pilstinger, Ortlinus Longer, Nycolaus filius eius, Nycolaus Stollo, Henricus Paczauer, Vlricus Bauarus,6) Wisent 7) Sniczczer, Hubner antiquus et Perlinus brasiator, ciwes in Budywoys conjungunt se contra violatores jurium civitatis. — Fatemur, "quod ad amputanda pericula, multa mala ac rerum dispendia nobis et communi- tati 5) nostre a retroactis temporibus illata, cupientes eisdem periculis ac rerum dispendiis cautela preambula obuiare, matura deliberacione prehabita et vnanimi consilio et tractatu inter nos habito prematuro, aciem nostre mentis ad hoc duximus conuertendam, quomodo et qualiter tranquillitas pacis et commodum diuitibus et pauperibus in ciuitate nostra haberi valeat et perpetue conseruari, bona fide absque omni doli capcione nos rebus et personis ad hoc obligantes, promisimus et promittimus inter nos, nobis mutuo astare et iuvare sub pena rerum et personarum propter bonum pacis et commodum nostre ciuitatis, de cetero nostris temporibus obseruandum sub huiusmodi promissionis pacto nostris manualibus juramentis eo super confirmato: quod si jura nostra ab antiquo habita et nobis a principibus data et publicis instrumentis confirmata et adhuc confirmanda aliquis vellet infringere vel aliqualiter violare, vel eciam si aliquis nos vel aliquem ex nobis in ciuitate nostra in rebus aut per- sonis vellet contra justiciam aggrauare, ex tunc nos singuli et singulariter vniuersi iuxta potenciam virium nostrarum ad hoc aggregatam atque posse opem et operam ad hoc dare promisimus et promittimus, ut dicta iura nostre ciuitatis illesa permanere debeant et obti- nere in singulis suis articulis sui roboris firmitatem. Item adicimus: si alicui de ciuibus et incolis nostre ciuitatis, quod absit, per quamcumque hostilitatem seu hostium rabiem aliquid aduersitatis seu periculi ex causa minus iusta emergeret, ex tunc singuli vera fide tenemur 10) illi subsidium pro nostris viribus prestare rebus pariter et personis. Insuper adiungimus, si quid jurati suprascripti pro communi bono ciuitatis nostre predicte fecerint vel ordinauerint, hoc esse debet et est de verbo nostrum omnium atque mera voluntate.“ Act. et dat. in aduincula s. Petri apostoli a. d. MCCCXXXIV°. Ex orig. in arch. Budivoicensi cop. Mus. Boh. et d. Caroli Köpl, praefecti arch. c. r. gub. regni Boh. — 1) Cop. Mus.: Ortlinus. — 2) Cop. Mus.: Wiezko. — 3) Cop. d. Köpl: Bohomus. — 4) Cop. Mus.: Pegdalener. — 5) Cop. d. Köpl: Chrenaueri. — 6) Cop. Mus. h. Hauers. — 7) Cop. d. Köpl h. Wisenc. 8) Cop. Mus. Boh.: civitati. — 9) Cop. Mus. Boh. captacione. — 10) Cop. Mus.: tenentur. — — 72) 1334, 2 Aug. Cambray. Schiedsrichterlicher spruch des königs von Frankreich über die streitigkeiten zwischen könig Johann, dem erzbischofe von Lüttich, dem grafen von Flandern und andern einerseits und dem herzoge Johann von Brabant anderseits. Böhmer, Reg. Imp. p. 402. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 10.

Strana 25
et Moraviae. Annus 1334. 25 73) 1334, 12 Aug. Conradus judex, Nicolaus Friczonis, magister ciuium, Conradus Clugel, Johannes Albus, Maczko Albus, procurator, Henczlinus faber, Conradus brasiator, Albertus Heroldi, Merclinus Chutner, Sydlinus sartor, Jescho carnifex ceterique iurati ciuitatis Noue sub castro Pragensi recognoscunt, Perngerum dictum Pyrnickel I sexag. gr. census Agneti, relictae Frid- lini, vendidisse. — Recognoscimus oc, "quod discretus vir Perngerus dictus Pyrnickel, conciuis noster, de bona voluntate vxoris sue domine Gedrudis et nomine suorum heredum super domo sua lignea, quam inhabitat, inter domum Wytkonis et domum Johannis Albi, sita in nostra ciuitate, vnam sexagenam censualem coram nobis inter quatuor scampna judiciaria, dum judicio contestato et vigorato presideramus, domine Agneti, relicte quondam Fridlini de Chutnis, ciuis Maioris ciuitatis Pragensis, rite et racionabiliter vendidit et venditam sibi et suis heredibus et successoribus coram nobis in eodem iudicio resignauit tenendam, ha- bendam et iure hereditario possidendam, perpetuo liberam et exemptam a collectis, contri- bucionibus, vigiliis et ab aliis quibuslibet iuribus nostre ciuitatis. Pro quibus quidem iuribus ipsi Perngerus, heredes sui et successores nostre ciuitati respondere et satisfacere tenebuntur. Quam quidem sexagenam censualem ipsi Perngerus heredes sui et succedentes possessores in duobus terminis, videlicet in festo s. Georii proxime nunc venturo XXX gr. denarios prag et in festo s. Galli XXX grossos denarios pragenses de ipsa domo et area et ad domum pertinentibus, et si structura domus destrueretur, nichillominus de ipsa area annis singulis ipsi domine Agneti aut heredibus et successoribus suis dare et soluere tenebuntur. Si vero monetam deperire contigerit, extunc ipsi Perngerus, heredes sui et succedentes possessores dimidiam marcam puri argenti ipsi domine Agneti aut heredibus et successoribus suis dare et soluere tenebuntur. Adiectum est eciam, cuicunque sepedicta domina Agnes adhibito testi- monio sufficienti de bona voluntate presentes literas dederit, idem omne ius, quod ipsi domine Agneti in ipsis domo et area et ad domum pertinentibus competit, habebit plenarie, sicut superius continetur expressum." — Dat. a. d. MCCCXXXIV°, in vigilia b. Ypoliti et sociorum eius, pridie ydus Augusti. E cod. Thomaeo fol. 44. 74) 1334, 19 Aug. Modricz. Nos Petrus, decanus ecclesiae Wyssegradensis, Johannis electi Olomucensis vicarius in spiritualibus et temporalibus generalis, not. oc, "quod ad presentacionem — — fr. Philippi, prepositi monasterii Sderasiensis prope Pragam, religiosum virum fratrem Henricum eiusdem monasterii —— in ecclesia in Mesyerziecz vacante per liberam resignacionem fr. Sobconis, ibi- dem plebani, in qua predictus prepositus ius obtinet patronatus, rectorem legittimum institu- imus.“ — Act. et dat. in Modricz a. d. MCCCXXXIV°, XIV kal. Sept. Ex orig. c. r. bibl. univ. Prag. cop. Mus. Boh.

Strana 26
26 Emler, Regesta Bohemiae 75) 1334, 20 Aug. Amiens. Johann, könig von Böhmen etc. willigt ein, dass herzog Johann von Brabant für ihn an Walter von Valbecke achtzehn pfund zahle auf abrechnung der fünfzig tausend pfund, welche der herzog ihm zu Johannis geburt des nächsten jahres zu zahlen hat. Böhmer, Reg. Imp. 402, n. 752. 76) 1334, 22 Aug. In Olomucz. Nicolaus, dux Oppauiae, petente Stephano, abbate monasterii Welegradensis, duos laneos in villa Schukowicz, qui olim ad castrum Grecz quodam speciali iure pertinebant, ab omni iure, quod ipsi et heredibus suis quocumque modo competere videretur, libertat. — Act. et dat. in Olomucz XI kal. Sept. a. d. MCCCXXXIV°, scriptum per manus Petri de Mestendorf, curie nostre notarii. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 18. 77) 1334, 26 Aug. Amiens. Lettres du roi Philippe de Valois, par lesquelles ce prince, qui était arbitre des diffé- rends entre le roi de Bohême, l'archevêque de Cologne, l'évêque de Liège, le comte de Flandre, le duc de Brabant, de Hainaut, de Geldre, de Juliers, Jean de Hainaut, comte de Soissons et sire de Beaumont, Louis, comte de Los et de Chiny, Guillaume de Hainaut, comte de Zélande, Jean, comte de Namur, son frère, d'une part; et Jean, duc de Brabant et de Limbourg d'autre part — accorde les différends qu'ils avaient ensemble. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 10. — Böhmer Reg. Imp. 315, n. 404. 78) 1334, 28 Aug. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Moraviae, officium vectionis vasorum in Aussik civibus ibidem appropriat eisque stratam publicam reddit. — Not. oc, quod, licet genitor noster, Johannes, rex Boh. "officium veccionis vasorum in Aussik super Albea cum iuribus et vtilitatibus suis nobili viro domino Thimoni de Coldicz, suo nostroque consiliario, — — dum alias vacaret, contulerit, tamen, quia idem dominus Thimo audiens post colla- cionem huiusmodi sibi factam, quod dictum veccionis officium pertinuerit ab antiquo et iure pertineat ad ciues ciuitatis supradicte, propter quod iuri ex donacione paterna in dicto vec- cionis officio sibi conpetenti ex affectu sinceritatis, quem ipse dominus Thimo ad dictos gerit ciues, coram nostra presencia constitutus libere eis cessit, eidem renunccians penitus et in totum, supplicauitque nobis, ut facta cessione et renuncciacione per eum de officio preno- tato illud ciuibus antedictis appropriare et attribuere eo iure, quo prius ad eos et ciuitatem predictam pertinuit, graciosius dignaremur, nos ipsius domini Thimonis precibus —— annuere — — disponentes officium veccionis prefatum paterna et nostra auctoritate ciuibus et ciui- tati sepedictis — — appropriamus et — — reddimus et publice strate seu vie cum curribus hincinde transitum, prout ab antiquo fuit et a predecessoribus nostris, vt puta regibus Boemie, ipsis est concessum et datum, vt per ipsam ciuitatem Ausk et non per nouas et extraneas vias

Strana 27
et Moraviae. Annus 1334. 27 transeant, sub penis super hoc deputatis iterato reformamus volentes, vt cum emolimentis et redditibus dicti officii ciues ipsi ea, que in ciuitate et extra reparacionem et reformacionem indiguerint, debeant inantea — — emendare.“ — Dat. Brunne a. d. MCCCXXXIV, die dominica post festum s. Bartholomei apost. proxima. Ex orig. confirm. reg. Ladislai in civ. Auscensi cop. Mus. Boh. — Feistner, Gesch. der k. Stadt Aussig p. 242. — Huber, Die Reg. des Kaiserreichs unter K. Karl IV, 602, n. 5952. 79) 1334, 28 Aug. Brunae. Carolus, d. regis Bohemiae primogenitus, marchio Moraviae, civibus Minoris civitatis Pragensis gratias et jura a patre suo a. d. MCCCXXX°, die XXVII mensis Maii concessa (v. Reg. Boh. III, p. 642, n. 1645) confirmat, eo salvo, "quod si cuipiam aduersus dictas gracias pinguius ius competierit et hoc demonstrare potuerit, huic fauendum duximus, vt hoc per documenta probet racionabilia et iure suo humano commode perfruatur.“ — Dat. Brunae die dominica post diem s. Bartholomei apostoli proxima a. d. MCCCXXXIV°. Pelzel, Kaiser Karl IV, I, Urkb. 8. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 18. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. 340, n. 6. — Huber, Die Reg. des Kaiserreichs unter K. Karl IV, p. 3, n. 13. 80) 1334, 29 Aug. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogen., marchio Mor. abbati et conventui monasterii Wele- gradensis, qui per purchrauios castri Buchlaw et dicti marchionis ac ipsius monasterii sil- varum forestarios fuerunt nimium anxiati, concedit, ut ipse abbas „pro necessitatibus sui mo- nasterii ligna ad edificia apta, si illa in suis siluis forsitan non haberet, et nichilominus ligna cremabilia in omnibus nostris nemoribus eidem monasterio adiacentibus preterquam in locis, qui sasad uulgo dicuntur, succidere et succisa ad monasterium suum traduci faciat, quociens et quando hoc sibi oportunum fuerit. — — Indulgemus insuper dicti monasterii hominibus, vt virgas, fustes, stricholczer et statuas, que nebensaul nuncupantur, pro structuris reparandis, ipsis necessariis, et expresse pro vsu ignis ligna arida in dictis nostris siluis succidant et ea de scitu forestariorum predictorum recipiant absque solucione pecunie cuius- cunque, sed si dicti homines robora et ligna stubarum de dictis nostris nemoribus habere uoluerint, uolumus, vt illa precio debeant comparare. Preterea decernimus, — — vt nullus deinceps dicti castri purchrauius uel suo nomine forestarius qualiscumque ipsum abbatem uel homines suos sepedictos in pecorum et aliorum animalium suorum pascuis, que in dictis nemoribus habere et querere consueuerunt, interim quod hynule et capreoli pullos suos pa- riendo non effuderint, necnon et in recepcione graminum ac falcacione feni de pratis seu locis dictorum nemorum quibuscumque debeat impedire seu eciam in venacionibus leporum, quas ibidem fecerint, et aliis omnibus supradictis audeat aliqualiter exnunc inantea —— molestare." — Dat. Brune in die decolacionis b. Johannis Bapt. a. d. MCCCXXXIV°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 19. — Böhmer, Die Reg. des Kaiserreichs unter K. Karl IV, p. 3, n. 14. 4*

Strana 28
28 Emler, Regesta Bohemiae 81) 1334, 29 Aug. In Rudnicz. Johannes, Prag. episcopus, ad praesentationem d. Bohuslai abbatis et conventus mona- sterii Cladrubensis in ecclesia in Wieczow, praepositurae in Przesticz unita, Dominicum pre- sbyterum perpetuum vicarium et ministrum instituit. — Dat. in Rudnicz a. d. MCCCXXXIV°, IV kal. Sept. pontif. nostri a. XXXIII°. E cod. manuscr. c. r. bibl. Prag. II, A, 10 p. 98. 82) 1334, 30 Aug. Amiens. Traité de paix fait par le roi Philippe de Valois, comme juge arbitrateur, élu et nommé entre Jean, roi de Bohême, Walerand, archevêque de Cologne, Adolphe, évêque de Liège, Louis comte de Flandre, de Nevers et de Rethel, Guillaume, comte de Hainaut et de Hollande, Renaut, comte de Geldre et de Zutphen, Guillaume comte de Juliers, Jean de Hai- naut, comte de Soissons et seigneur de Beaumont, Louis comte de Los et de Chiny, Guil- laume de Hainaut, comte de Zélande, Jean comte de Namur, Guy de Namur, son frère, et leurs alliés d’une part, et Jean, duc de Lothier, Brabant et de Limbourg et ses alliés, d'autre part, par lequel le roi ordonne que ce qui avait été traité et ordonné entre les deux parties par ses députés, étant à Cambray, sera exécuté. — Les alliances faites contre l'une ou l'autre des parties, sont déclarées nulles et à elles enjoint de vivre en paix et en amitié ensemble. — Les prisonniers de part et d'autre seront rendus sans rançon et sans être obligés de payer les rentes qui pouvaient être dues pour la rançon de ceux qui avaient été renvoyés; ceux qui avaient rendu les homages qu'ils tenoient du parti contraire, pourront les reprendre et retourner à leurs biens. — Les rançons (c'est à dire contributions) dues par les villes ne se payeront point de part et d'autre, quand même les obligations données à ce sujet auraient été transportées à d'autres. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb XX, 11. — Böhmer, Reg. Imp. 316, n. 405. 83) 1334, 30 Aug. Amiens. Johann, könig von Böhmen oc, erklärt, dass von den 50000 pfund, die der herzog von Brabant ihm zu Johannis des nächsten jahres zu zahlen hat, 3000 royals d’or abgerechnet werden sollen, welche der herzog dem grafen von Loos ausgezahlt hat. Eine gleiche erklärung bezüglich 17160 royals d’or, die der herzog dem grafen Regnaut von Geldern zu zahlen übernommen hat. Jacobi, Cod. epist. Johannis reg. Boh. p. 97. — Böhmer, Reg. Imp. 299, n. 415 et 402, n. 753. 84) 1334, 31 Aug. Amiens. Johann, könig von Böhmen oc, dass von dieser suume abgerechnet werden sollen 2000 pfund, die der herzog von Brabant an Otto von Kuck, weiter 2500 pfund, die derselbe an erzbischof Waleram von Cöln, sodann 1500 pfund, die er an Johann grafen von Hennegau

Strana 29
et Moraviae. Annus 1334. 29 am tage Allerheiligen und schliesslich 1500 pfund, die er an denselben am tage Mariae Reinigung auszuzahlen versprochen hat. Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. 97, n. 143—146. 85) 1334, 8 Sept. (S. 1.). Lettres et quittances de Jean, roi de Bohême oc, confessant avoir vendu les chatel et prévôté de Poilvache et ban de Sey à dame Marie d'Artois, comtesse de Namur, pour la somme de 27 mille IIIIC florins à l'écu d'or, qu'il confesse avoir reçu d'icelle. — Mercedi jour de la nativité de Notre Dame. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 12. — Böhmer, Reg. Imp. 402, n. 744. 86) 1334, 12 Sept. Apud S. Hubertum. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, nobilibus terrae Glacensis facit gratiam, ut, si berna generalis in regno Boemiae imponeretur, de uno mansu unum tantum fertonem dare teneantur. — Not. oc, "quod grata, promptaque fidelitatis obsequia, que fideles nostri dilecti vniuersi, nobiles videlicet milites et armigeri territorii seu districtus Glacensis nobis exhibuerunt hactenus et exhibere poterunt et debebunt in futurum, interna mentis consi- deracione pensantes, attendentesque eiusdem territorii quoad fructum proferendum sterilitatem non modicam, prefatis nobilibus territorii Glacensis, ut ipsi continuis proficere valeant incre- mentis et nostris nostrorumque successoribus regum Boemie seruiciis insistere debeant, hanc graciam duximus perpetuo faciendam, videlicet quod quocienscunque nos aut heredes uel successores nostros, reges Boemie, collectam generalem, que berna uulgo dicitur, in regno Boemie imponere continget, quod ipsi nobiles de quibuscunque bonis eorum sitis in dicto districtu Glacensi de quolibet manso seu laneo vnum fertonem, dumtaxat XVI gr. prag. com- putando pro fertone, camere regie dare et soluere teneantur et quod ad soluendum ultra fertonem nos, heredes uel successores nostri aut aliquis officialium nostrorum eos compellere non possimus uel artare, non obstantibus quibuscunque iuribus, consuetudinibus, priuilegiis, statutis, ordinacionibus uel edictis, quibus, quantum huiusmodi gracie nostre obuiarent, esse et intelligi uolumus totaliter derogatum.“ — Dat. apud S. Hubertum a. d. MCCCXXXIV°, fer. II. post festum Natiuitatis b. Marie virg. E tab. terrae regni Boh. II, D, 30. — Chaos rer memor. in arch. civ. Prag. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, regis B. p. 97. 87) 1334, 14 Sept. In Horawicz. Basco de Bor vendit Ulrico de Bor Maiori tertiam partem castri ibidem. — Noverint oc, „quod ego dictus Basco de Bor ex mera voluntate et matura deliberacione prehabita ven- didi hon. viro, d. Vlrico de Maiori Bor terciam partem castri ibidem in Bor situati, cum siluis et cum omnibus ad eandem terciam pertinentibus, et ibidem in oppido VIII sexagenas reddituum grossorum denar. prag. monete facte, in Getonowicz araturam cum agris, pratis, siluis et omnibus aliis ad eandem araturam pertinentibus et in Pozeplicz curiam cum omnibus

Strana 30
30 Emler, Regesta Bohemiae pertinenciis ad eandem. Hec et singula supra enumerata vendidi prefato viro domino Vlrico de Maiori Bor pro ducentis sexagenis grossorum denar. prag. monete. Insuper nos Basco de Bor, Potho, Dlohomilus dicti germani de Wilherticz promittimus manu coniuncta in solidum, bona fide et absque omni fraude et dolo speciali prenominato d. Vlrico de Maiori Bor nec non matri sue domine Benedicte prefata bona secundum iura terre exbrigare et defensare contra omnes affinitate certantes et certare cupientes. Insuper adiungimus, quod si aliquam partem predictorum bonorum non exbrigauerimus, tunc pro illa parte tenemur dare predicto d. Vlrico in tercia parte plus, quam tota capitalis pecunia se extendat. Si autem ista promissa, quod absit, rata et inuiolabiliter reseruata non fuerint, sed aliquid istorum si temerarie — a nobis fuerit violatum, tunc sumus fidefragi et coram omnibus hominibus priuati honore.“ Dat. in Horawicz a. d. MCCCXXXIV°, IV feria proxima post Natiuitatem b. Marie virg. Ex orig. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 88) 1334, 22 Sept. (Coloniae). Ego Goczlinus, judex in Colonia super Albea, notum esse cupio, "quod quedam contro- uersia et dissensio inter me ex una et — dominum Ortwinum, abbatem Scedlicensis mona- sterii, et conuentum eius parte ex altera orta fuit propter capturam piscium, quam eorum molendinatores in molendinorum ipsorum obstaculis exercebant. Sed quia postea sufficienter informatus fui, nullum jus in predicta captura piscium, que fieri solet in predictis obstaculis, me habere, quare me et omnes heredes meos obligo per presentes, quod in predicta captura piscium in obstaculis omnium molendinorum eorum super predicto flumine dicto Albea pre- dictos dominos abbatem et conuentum eius ammodo nullatenus molestare vel aliqualiter inpe- dire debemus." — Testes: Nycolaus Ruthardi, Nycolaus dictus Pobriczher, Johannes Kunkonicz, Petrus Wylmanni et Heynczmannus de Rosental, ciues in monte Kuthna. — Dat. a. domini MCCCXXXIV°, in die bb. martyrum Mauricii sociorumque eius. E cop. arch. reg. Boh. 89) 1334, 29 Sept. Avinione. Johannes papa XXII Weltoni Hayne de Sedeltzano; fit ei gratia de canonicatu eccle- siae Wyssegradensis. — Dat. Avinione III kal. Octobris, pontif. a. XIX°. In eodem modo Johanni, electo Olomucensi episcopo, et praeposito monasterii Chuni- censis. — Dat. Avinione III kal. Oct. pontif. a. XIX. Dudík, Iter Rom. II, 120. Extr. 90) 1334, 29 Sept. Avinione. Johannes papa XXII Jacobo Eberhardi de Bruna; fit ei gratia de canonicatu in ecclesia Olomucensi. — Dat. Avinione III kal. Octob. pontif. a. XIX°. In eodem modo episcopo Olomucensi et praeposito Chunicensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 120. Extr.

Strana 31
et Moraviae. Annus 1334. 31 91) 1334, 29 Sept. Avinione. Johannes papa XXII Nicolao de Brunna, canonico Pragensi, canonicatum et prae- bendam ecclesiae Prag., quos quondam Mathaeus, praepositus eccl. Saccensis et eccl. Prag. canonicus, possidebat, modo provisionis confert. — Dat. Avinione III kal. Oct. pontif. a. XIX°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 20. — Dudík, Iter Rom. II, 120. Extr. 92) 1334, m. Oct. Vincennes. Jean, roi de Bohême oc, tant en son nom que comme administrateur de son fils Charles, marquis de Moravie, fait cession et transport au roi Philippe de France et à ses hoirs et successeurs de la seigneurie, de la cité et du comté de Lucques. — Dat. au bois. de Vincennes près de Paris au mois d'Octobre 1334. Publ. de la soc. pour la rech des mon. hist. de Luxemb. XX, 13. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 23. — Leibnitz, Cod. jur. gent. I, 144. — Böhmer, Reg. Imp. 200, n. 201. 93) 1334, 1 Oct. In monasterio Meynefelt. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Baldewino, archiepiscopo Treverensi, patruo suo, omne ius, quod habet in villa Lytghe, sita prope monasterium Hemmenrode, donat. Dat. in monasterio Meynefelt die prima mensis Octobris a. d. MCCCXXXIIII°. — Böhmer, Acta Imp. 729, n. 1036. — Idem. Reg. Imp. 299, n. 416. 94) 1334, 1 Oct. In mon. in Magnefelt. Johannes, rex Boh. oc, incolas de Lythge ab iuramento sibi praestito absolvit. — Dat. in monasterio in Magnefelt. Publ. de la soc. pour la rech des mon. hist. de Luxemb. XX, 13. — Böhmer, Reg. Imp. 402, n. 755. 95) 1334, 7 Oct. Olomuncz. Sboro praepositus, Andreas archidiaconus et capit. ecclesiae Olomuc. curiam in villa Snihoticz sitam, quam Johannes, rector ecclesiae in Otaslawicz, ecclesiae Olomuc. comparaverat, pro curia in Dobromelicz sita, quam idem d. Johannes pro ecclesia sua in Otazlawicz compa- raverat, eo assentiente commutant. — Dat. et act. Olomuncz a. d. MCCCXXXIV°, non. Oct. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 21. 96) 1334, 14 Oct. Brunae. Micolo de Braczlabs bona sua in Braczlabs Katherinae abbatissae totique conventui mon. Aulae s. Mariae in Antiqua Bruna resignat. — Testes: Johannes de Lipa, Hartlebus de Poschowicz, camerarius czude Brunnensis, Theodricus de Spran, czudarius Brunnensis, Potho de Wildenberch, Johannes de Poschowicz, Wocko de Beneschaw, Wernhardus Hechto — Dat. Brunne a. d. MCCCXXXIV°, II° id. Octobris. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 22.

Strana 32
32 Emler, Regesta Bohemiae 97) 1334, 14 Oct. Brunae. Elisabeth, conthoralis Micolonis de Braczlabs, assentit donationi bonorum in Braczlabs per maritum suum monasterio Aulae s. Mariae in Antiqua Bruna factae. — Testes: Johannes de Lipa, Hartlebus de Poschowicz, chamerarius Brunnensis, Theodricus de Spran, czudarius Brunnensis, Johannes de Poschowicz, Wernhardus Hechto, Wocko de Beneschaw, Hartlebus de Ryczan, frater ipsius domine Elyzabeth. — Dat. Brunne a. d. MCCCXXXIIII°, II° id. Octobris. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 22. 98) 1334, 17 Oct. Bruxelles. Johann, könig von Böhmen etc., quittirt den herzog von Brabant über 7700 floren von Florenz, die ihm Johann von Rochen auf abschlag der 50000 pfund gezahlt hat. Jacobi 97, n. 148. 99) 1334, 18 Oct. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen, quittirt den herzog von Brabant über 210 pariser pfund, die er durch Henry Coucque, Jacques Baque, seinen capellan, und Jehan von Forest (sergeant d'armes) erhalten hat. Jacobi 97, n. 149. 100) 1334, 19 Oct. Bruxelles. Johann, könig von Böhmen etc., bewilligt dass der herzog von Brabant auf abschlag der 50000 pfund, die er nach dem vom könige von Frankreich vermittelten frieden an ihn zu Johannis zahlen sollte, einige kleine summen (zusammen 48 pfund) an leute auszahle, denen der könig sie schuldig ist. Jacobi 97, n. 150. — Böhmer, Reg. Imp. 402, n. 756. 101) 1334, 23 Oct. In castro Rudnicz. Johannes, episc. Prag. ampliat bona fundationis suae, monasterii Rudnicensis. — Nos Johannes, Prag. episc. not. oc, "quod nos monasterium illud, quod nuper in oppido episcopatus nostri Rudnicz ad laudem, gloriam et honorem eiusdem domini nostri dei et ejus genitricis intemerate virginis Marie fundavimus et ereximus pro canonicis regularibus ordinis scti Augu- stini et eius collegio [et] dotauimus et dotamus de bonis persone nostre intuitu acquisitis, videlicet de villa Palcz Maiori cum municione ibidem, villa Slapanicz, villa Wyrbiczan, quit- quid in ea habuimus, villa Limborzicz, villa Oczichow, de quibus quidem bonis seu villis, quas dudum donauimus monasterio sepedicto, nunc ad cautelam facimus mencionem. Item vilae Schonfelt siue Tuchomysl, villa Modlani, villa Sobiedruhy, villa Hotomczy, villa Lochocziczy, villa Habrzy cum jure patronatus ecclesiarum predictorum bonorum cum heredibus, censibus, fru- ctibus, pratis oc, et suis pertinenciis vniuersis, nunc denouo conferimus et donamus omne jus proprietatis et dominii, quod in bonis et villis predictis nobis competebat vel potuisset com-

Strana 33
et Moraviae. Annus 1334. 33 petere in futurum in predictum monasterium et eius collegium transferentes, infrascripta quoque onera et modos dicto inponimus monasterio et eius collegio sub anathemate vinculo perpetuis temporibus irrefragabiliter duratura. Statuimus etenim primo, ut in ipso monasterio omni die in perpetuum sine intermissione, sola feria sexta paraschewen dumtaxat excepta, dicatur missa sub nota de sancta Maria virgine: „Salue sancta parens“ cum alleluia temporibus illis, quibus ecclesia illud tenet, pro nostrorum ac aliorum Christi fidelium remedio peccatorum preter alias missas dicendas de tempore et quas requirit celebrancium devocio sacerdotum. Volumus eciam sub eodem anathematis vinculo statuentes, ut, cum vocacione diuina de pre- sentis vite ergastulo fuerimus assumpti, dies anniversarii nostri sub hac forma per collegium prefati monasterii perpetuo peragantur, ita videlicet, quod in quolibet die nostri anniuersarii predicti de proventibus dicti monasterii fiat pitancia in decem marcis denar. grossorum Pragen., sexaginta grossos pro marca qualibet computando, aut valoris eiusdem, si hanc mo- netam vmquam contingerit (sic) forsitan immutari, dominis canonicis, vicariis, ministris et clericis Pragensis ecclesie, campanatoribus et matronis. Quarum de nouem marcis prandium pro presentibus tantummodo canonicis, vicariis et ministris cum clericis predictis procuretur ad vescendum et edendum per eosdem in refectorio ad hoc deputato, nequaquam tamen pre- bendas eiusdem prandii ad domos suas seu hospicia deportandas, mediam quoque marcam in oblacionibus et candelis, quarum vna fiat candela dicta pokladnicze in wulgari, que in ipso nostro anniuersario per noctem ardeat in cappella scti. Wenceslai, conuerti precipimus. Et reliquam mediam marcam conuersam in paruis denariis pro missis defunctorum comparandis distribui disponimus, cuilibet sacerdoti missam defunctorum volenti dicere sex parvos denarios cum candela assignando. Et si forsan eodem die anniuersarii tot misse haberi non possent, in quantum media marca predicta se extendit, quod ex tunc diebus sequentibus illud, quod re- siduum de eadem dimidia marca fuerit, in missis defunctorum totaliter impendatur. Statuimus eciam, quod in prefato monasterio sit vel esse debeat omnino prepositus et canonici regulares conuentum seu collegium inibi facientes, qui ex se seu collegio suo aliquem in prepositum, cum preposituram vacare contingeret, eligere valeant, quem ad regendum prepositure sue officium viderint et senserint magis dignum, electum quoque suum Pragensi episcopo, qui pro tempore fuerit, cui predictum monasterium inmediate subest et subesse debet, quam primum commode poterunt, studeant presentare ab eo, ut eidem electo confirmacionis munus et ut curam animarum plebis et regimen dicti collegii et monasterii in spiritualibus et tempora- libus committat, devote et humiliter petituri. Insuper ordinamus, quod prepositus monasterii antedicti de consensu sui conuentus, ad quem et ad quos curam rei familiaris et guberna- cionem hospitalis, quod circa pontem, quem nunč ibidem in Rudnicz construimus, pro vsu et receptacione infirmorum eciam fundauimus et fundamus, principaliter volumus pertinere, aliquem de canonicis eiusdem monasterii in dicto hospitali ponere studeat et locare, qui infirmos et pauperes in eodem hospitali decumbentes in eorum necessitatibus habeat procurare, cui hospi- tali pro sustentacione ipsorum infirmorum villam Budinicz, que de nouo eidem monasterio obuenit et accreuit, concedimus et donamus. Ceterum nequaquam ad prefatum collegium dicti cenobii alterius nacionis aliquem recipi admittimus, nisi sit Bohemus, de vtroque pa- 5

Strana 34
34 Emler, Regesta Bohemiae rente ydiomatis Bohemice ortum trahens, commodo et tranquilitati monasterii ejusdem nec non et personarum ex transactis temporibus et presentibus informati, in futurum in hoc prouidere cupientes; nam magistra rerum experiencia nos docuit, quia eidem Bohemice genti alie na- ciones oppido sunt infeste, quia sicut duo contraria in vno svbiecto simul esse non possunt, sic naciones sibi contrarie in vno monasterio nequaquam esse possunt. Statuimus insuper, volumus et mandamus, ut sacrista et duo altariste de ecclesia Pragensi, videlicet et altarium sancti Silvestri et sanctorum Laurencii et Anne, qui sunt nostri capellani, quia eorum altaria de bonis nostris et nepotis nostri domini Mathei, bone memorie prepositi Sacensis, sunt dotata, que altaria et eosdem altaristas et successores ipsorum in hoc oneramus ac sacristam, qui pro tempore fuerit, rogamus, ut preparacioni, ordinacioni, ministracioni et expedicioni prandii antedicti esse debent obligati et ut acceptis novem marcis a preposito antedicto iuxta dispo- sicionem nostram supradictam idem prandium dominis canonicis, vicariis et ministris ecclesie memorate perpetuis temporibus debeant ministrare. Prepositus vero Rudnicensis, qui pro tem- pore fuerit monasterii antedicti, tenebitur, ut supradictum est, decem marcas denariorum gros- sorum predictorum ad manus scilicet sacriste Pragensis et altaristarum predictorum unum men- sem ante diem anniversarii nostri integraliter assignare, quos videlicet prepositum et canonicos exnunc prout extunc requirimus canonice et monemus, ipsis prefatum mensem pro primo secundo, tercio et peremptorio termino assignantes, ut prefatam pecuniam expleant et solvant, alioquin, si omnia et singula, que superius sunt premissa, cum effectu neglexerint adimplere, in eum videlicet prepositum et singulos eorum excommunicacionis et suspensionis in colle- gium ac interdicti in monasterium sepedictum canonica monicione premissa exnunc prout ex- tunc sentenciam proferimus in hiis scriptis, a qua nequaquam absoluantur, nisi debita satis- faccione premissa.“ — Actum et dat. in castro episcopatus nostri Rudnicz a. d. MCCCXXXIV°, X° kal. Novembris, pontif. vero nostri anno XXXIII° presentibus hon. et discretis viris dominis Thoma, archidiacono Pragensi, domini pape capellano nostroque prothonotario, domino Johanne. preposito ecclesie sancti Egidii, Bohuta, archidiacono Curimensi, nostri curie Pragensis offi- ciali, Gallo, archidiacono Gradicensi, fratre Johanne preposito cum suis fratribus, canonicis regularibus monasterii Rudnicensis memorati, strenuo milite Uha, camerario episcopatus Pra- gensis, Wlastiborio de Dobrocz, Jescone et Pescone de Rudnicz ac Martino de Hrziedelik, purgraviis nostris, Swatoslao de Przistupin, Wenceslao de Horzelnicz, Nicolao, Michaele no- tario et Nemogio, capellanis nostris, Woyslao et Chwalkone, procuratoribus nostris. E cop. antiqua in arch. Rudnic. cop. Mus. Boh. 102) 1334, 28 Oct. Vreinstat. Alber, richter in Freistadt, schenkt dem kloster Hohenfurt einen weingarten zu Wachau. — Ich Alber, zden zeiten richter in der Vreinstat, vergich oc, daz ich han „gegeben willechlichen vnd guetlichen meinen weingarten nach meim tod ze Wachewe, der gehaizzen ist „ze puhel an dem pruntal“, den ich gehabt han vnd noch han vntz an meinen tod ze rechtem purchrecht, vnd dient alle jar ze perchrecht an sand Michels tag vier vnd tzwaintzk newer phenning Wienner munzze vnd ein phunt wachs hintz sand Michel, vnser vrowen sand

Strana 35
et Moraviae. Annus 1334. 35 Marein hintz dem chloster gen dem Hohenfurt ze einem rechten selgeret, also daz mein da- von gedacht sol werden vnd meiner lieben hausfrowen vron Katrein — — vnd meins brueder Heinrichs des Dvnne, vnd schullen daz tuen di herren gemainchlich, wand si den weingarten niezzen schullen in dem refent nach mein ains tod, so ist er ier ledichlichen vnd hat darauf fuerbaz niemen nicht ze sprechen." — Der brief ist geben nach Christes gebuert tausent jar drev hundert jar dar nach in dem vier vnd dreizkisten jar, an sand Symons tag in der Vreinstat vor erbern leuten. Pangerl, Urkb. v. Hohenfurt Fon. r. Austr. XXIII, 80. 103) 1334, 31 Oct. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen etc., quittirt den herzog von Brabant über 1300 floren von Florenz, die er auf Abschlag der 50.000 pfund durch Philipp, genannt Blake, em- pfangen hat. Jacobi p. 98, n. 151. 104) 1334, 1 Nov. Pragae. Ulricus, summus mag. ordinis Cruciferorum cum stella, et fr. Petrus prior totusque conventus fratrum domus hospitalis S. Francisci in pede pontis Prag. testantur fratrem Hen- ricum dictum Chretzler in villa Bukol VII marcas gr. den. census annui pro infirmaria fratrum comparasse. — Recognoscimus oc, quod „fr. Henricus dictus Chretzler, summus cla- viger nostri ordinis, pro salute et perpetuo animae suae remedio nec non pro honore, utili- tate ac commodo necessario de gratia et munere speciali ac sua bona et spontanea voluntate in villa Bukol sita circa Moldawam in redditibus veri census septem marcas grossorum denar. pragensium, sexaginta quatuor grossos pro marca qualibet computando, annis singulis dandis iure perpetuo comparavit, quem quidem censum ad infirmariam fratrum nostrorum monasterii hospitalis s. Francisci pro ipsorum infirmorum fratrum recreativo relevamine ac adiutorio spe- ciali pure propter deum iure perpetuo contulit et donavit. Nos vero ex nostra et fratrum nostrorum, videlicet Jacobi Sternberch, Nicolai Leysentrit, Frentzelii plebani de Mysa, Conradi de Luthmeritz, Friczconis de Glatovia Frentzelii Rechtzerii, Michaelis de Ponte, Chuntzelii Pistoris, Galli de Kluczensitz, Simonis de Suppanowicz et aliorum fratrum nostrorum sana deliberatione facta in nostro capitulo generali de pleno consilio et consensu fratrum nostrorum cupientes ipsum fratrem nostrum Henricum Chretzleri propter quamplurima servitiorum suorum merita, quae nobis et toti ordini nostro exhibuit et adhuc exhibere intendit Domino conec- dente, nostrae prosecutionis favore continuo ipsum habere speciali gratia et munere conso- ciatum, sibi easdem septem marcas veri census in dicta villa Bukol pleno iure conferimus ét donamus, ita quod ipse fr. Henricus a nobis ac universis magistris et fratribus, successoribus nostri ordinis, habet et habere debet plenam et liberam potestatem ipsum censum de eisdem bonis annis singulis, quocunque ipsum diverti continget, pro se et utilitate sua siue necessi- tate qualicunque importandi et exportandi absque omnis doli impedimento et contradictione et de ipso censu uti ac pacifice frui potest atque debet ad tempus vitae suae. Ad haec etiam 5*

Strana 36
36 Emler, Regesta Bohemiae cameram sive cellam, quae est super coquinam in monasterio dicti nostri hospitalis pro spe- ciali commodo et conservatione nostrorum fundorum, quocunque ipsum diverti continget, ad ha- bendam et tenendam ipsam pro conservatione rerum suarum eidem fratri ad vitae suae tempus libere et pacifice conferimus et donamus. Insuper promittimus bona fide, quod si ipse frater Henricus aliquo excessu aut crimine, quod nolit Deus, contra nos aut alios successores, ma- gistros et fratres nostri ordinis, indebite cxcederet, quatenus nec per nos nec per alios succes- sores fratres nostri ordinis in eodem censu et camera praedicta nec non votum aut obedien- tiam aut alia universa statuta nostri ordinis ipse frater Henricus nequaquam possit aut debeat ad resignationem compelli nec ante vitae suae spatium in his aliquo iure aut violentia valeat impediri. Si vero per summum magistrum quemcunque aut alios fratres nostri ordinis aliquod impedimentum, abstractio aut violentia in praefato censu ipsi fratri Henrico aliquomodo infe- retur, extunc eidem fratri Henrico et aliis, qui per ipsum deputati fuerint, plenam ac liberam concedimus potestatem in eisdem bonis Bukol pignora sufficientia recipiendi tam diu, donec sibi de censu integraliter satisfiat. Praeterea volumus, ut post mortem ipsius fratris Henrici idem census in villa Bukol ad infirmariam hospitalis s. Francisci pro dicta necessitate infir- morum fratrum nostri ordinis resolutione perpetua derivetur, sic tamen, ut per ipsum summum magistrum, qui pro tempore fuerit, praefata totaliter summa pecuniae de ipsis bonis perci- piatur et absque omnium contradictione et impedimento ad infirmariam ipsis infirmis fratribus pro necessitate et recreatione qualicunque per eundem determinate et omnimode annis sin- — — Act. et dat. Pragae a. d. MCCCXXXIV, in festo Omnium sanctorum. gulis ministretur.“ E cod. aur. ord. Crucifer. cum rubea stella Pragae p. 172. 105) 1334, 6 Nov. In Rudnicz. Johannes, episc. Prag., omnibus, qui capellam S. Georgii in castro Crumlow et hospitale infirmorum sub ipso castro Crumlow ante civitatem in honore S. Jodoci per nob. d. Petrum de Rosenberch constructum in festivitatibus d. nostri Jesu Christi, b. Mariae Virginis, s. Mi- chaelis archangeli, in Nativitate b. Johannis Bapt. in festis S. Petri et Pauli et aliorum sanc- torum apostolorum, in festis ss. Stephani, Laurentii, Viti, Wenczesslai atque Adalberti et Quinque fratrum martirum, patronorum nostrorum, s. Nicolai, Martini et Procopii, in festis ss. Margaretae et Katherinae, Mariae Magdalenae et Ludmilae, in dedicatione capellae et hospitalis praedictorum visitaverint et qui pro sustentatione infirmorum, reformatione eiusdem hospitalis et pro libris, calicibus, campanis, tectis, luminaribus et alio ornatu ecclesiastico quidquam suarum facultatum tribuerint, XL dies indulgentiarum concedit. — Dat. in Rudnicz a. d. MCCCXXXIV°, VIII id. Nov. pontif. a. XXXIII°. E cop. Mus. Boh. 106) 1334, 9 Nov. In Sor. Nos Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemb. comes, not. oc, quod prouisionem parochi- alis ecclesie in Grecz super Albea factam et concessam per abbatem et conuentum monasterii

Strana 37
et Moraviae. Annus 1334. 37 — — „Petro, notario fidelis nostri dilecti Henrici de Lipa et nostro, ratam Czedlicensis habentes ipsam — — confirmamus, volentes et promittentes — — ipsum Petrum in posses- sione eiusdem ecclesie per nos, heredes et successores nostros pacifice conseruari non ob- stante permutacione admissa et concessa per primogenitum nostrum karissimum d. Karolum, marchionem Morauie, inter quendam Alramum, plebanum sancti Martini intra muros Maioris ciuitatis Pragensis, et Reynoldum, ipsius ecclesie in Grecz protunc vicarium, et eciam non obstante ipso Alramo ad eandem ecclesiam in Grecz presentato et confirmato.“ — Dat. Bur- gundie in Sor feria IV ante Martini a. d. MCCCXXXIV°. E cop. Mus. Boh. 107) 1334, 11 Nov. In Sor. Nos Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, not. oc, quod considerantes grauia et satis onerosa dampna, que ciues ciuitatis nostre in Brux hiis diebus elapsis pro- ximis per ignis voraginem sunt perpessi, — — ipsis a data presencium ad tres annos conti- nuos — — concedimus, "quod ab omnibus steuris, collectis, exaccionibus, donacionibus, impo- sicionibus, contribucionibus et berna regali seu aliis quibuscunque vexacionibus medio tempore dandis per nos et heredes nostros sint iuste et debite liberi et exempti, inhibentes — — Ka- rolo, marchioni Morauie, camerario ac aliis nostris officialibus, — — vt ipsos ciues nostros in predictis — — libertatibus — — non — — presumant aliqualiter molestare.“ — Dat. Borgundie in Sor, in die b. Martini a. d. MCCCXXXIV. Ex orig. arch. civ. Pontensis. — Schlesinger, Das Stadtbuch von Brüx p. 28. 108) 1334, 25 Nov. Pragae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., locat villam Mylenouicz jure teutunicali. — Not. oc, "quod nos affectantes ex animo ville Mylenouicz ad castrum Proth- benis spectantis conditionem facere meliorem, villam ipsam, que quatuor laneos continet, una cum curia ibidem octo laneos continente, incolis seu inhabitatoribus dicte ville jure emphi- tiotico seu teutunicali de mandato domini genitoris nostri et de maturo nostrorum consili- ariorum consilio locandam et vendendam duximus in hunc modum, quod incole ville prefate de quolibet laneo, incipiendo a festo b. Galli venturo proxime per annum, in ipso b. Galli festo viginti quatuor grossos pragenses denarios, quatuor strichones siliginis, quatuor avene et unum strichonem tritici et unum ordei, ac in festo b. Georgii viginti quatuor grossos, et sic consequenter singulis annis perpetuis inantea temporibus nobis nomine census soluere teneantur. Insuper dicti villani pro ipso jure teutunicali, quod vulgariter purchrecht dicitur seu podaczie, nobili viro, paterno et nostro fideli dilecto, domino Petro de Rosenberch, summo regni Boemie camerario, aut eo non exstante heredibus suis, aut cui ipsos heredes regendos commiserit, de quolibet laneo per decem et octo sexagenas predictorum denariorum in ter- minis per ipsum dominum Petrum eis deputatis nostro nomine in debitis, in quibus obligamur eisdem, non obstante impedimento quolibet assignabunt. Ut autem incole sepedicte ville in-

Strana 38
38 crementa continue meliorationis suscipiant, volumus et decernimus, ut omnibus juribus gaudeant inantea, quibus alie ville nostre jure teutunico locate eis adiacentes gaudent quomodolibet et fruuntur, in quibus eos et successores suos gratiosius promittimus conservare.“ — Dat. Prage in die b. Katherine a. d. MCCCXXXIV°. Ex orig. arch. Trebon. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 23. — Huber, die Reg. des Kaiser- reichs unter K. Karl IV, 3. n. 14 et 15. Emler, Regesta Bohemiae 109) 1334, 29 Nov. (Pragae.). Johannes, episc. Prag. et Henricus, praepositus Luthomericensis, decidunt litem inter clerum saecularem et fratres ordinum Praedictorum, Minorum atque Heremitarum de iuribus eorum exortam. — Nos Johannes, Pragensis episcopus, "pro parte cleri secularis, ciuitatis scilicet et diocesis nostrarum Pragensium et Henricus, prepositus Luthomericzensis, pro parte religiosorum, videlicet Predicatorum, Minorum et Heremitarum fratrum, super lite et contro- uersia, que occasione articulorum seu capitulorum in constitutione Bonifacii VIII, que incipit: „Super kathedram,“ inter eos vertuntur seu verti sperantur, arbitri, arbitratores et amicabiles compositores ab eisdem, scilicet cleri et religiosorum concorditer, voluntarie et sponte et non per errorem electi, prout in forma compromissi plenius continetur, visis, auditis et intellectis ac examinatis per ciues iuribus, deliberacione prehabita diligenti, pro bono pacis ac concordie et scandalis remouendis ex vigore compromissi predicti Christi nomine invocato ordinamus, laudamus, arbitramur, diffinimus atque precipimus, quod tam clerus secularis quam eciam religiosi predicti omnes sentencias et processus in predictos fratres per iudices dicti cleri et econuerso in clerum secularem per iudices dictorum fratrum latos et factos et quidquid occas- sione predictorum processuum est secutum, dicant, pronuncient et predicent, quod nec dicti fratres nec clerus secularis virtute et occasione predictorum processuum lígati et excommuni- cati fuerunt, et hoc ex eo, quod effectus eorundem processuum per appellaciones legitimas, per dictos scilicet fratres et clerum prius interpositas, omnino suspensus fuit, et sic ligare pre- dictos fratres uel clerum predictum minime potuerunt; quodque omnis rancor, persecucio ac detraccio cessent, sed pocius mutuo se promoueant publice, et oculte et quod inter eos vigeat, caritas et opera caritatis. Idem precipimus, quod archidyaconi, decani et vniuersi ecclesiarum plebani in ciuitate et dyocesi Pragensi constituti toto nisu et studio rogent et hortentur et invitent populum sibi subiectum, [ut] elemosinas actenus denegatas et subtractas dictis fra- tribus dent et graciose ac beniuole largiantur, de quibus predicti fratres possint vsque ad noua futura proxime congrue sustentari, et hoc ipsum faciant scilicet elemosinas dictis fra- tribus largiendo archidiaconi et decani et plebani predicti, nullam in hoc excusacionem siue difficultatem penitus ingerendo. Et ut predicta fiant et suam in hoc fratres predicti inten- cionem habeant, nos predictus episcopus dabimus ad hoc omnem opem et operam, nichil de contingentibus obmittendo. Predicti quoque fratres ciues et alios populares ad obseruacionem antique consuetudinis, ut videlicet in ecclesiis parrochialibus, quociens defunctorum exsequie peraguntur, ad tria altaria offerant, sicut prius, omnino inducere et rogare studeant cum effectu.

Strana 39
et Moraviae. Annus 1334. 39 Item cum predicti fratres dicant, quod pretextu consuetudinis in ciuitate et dyocesi Pragensi actenus obseruate et prescripte quartam porcionem funeralium parrochialium ecclesiarum recto- ribus soluere non tenentur, presertim cum parrochiales ecclesie, ad quas primo loco funus deferri consueuit, debitis ac necessariis beneficiis non fraudentur, in eo casu precipimus et ordinamus, quod super declaracione eiusdem consuetudinis seu articuli cleri in dubium reuo- cati sedes apostolica consulatur et quidquid per eandem fuerit declaratum, quod tunc vtra- que pars declaracionem eandem obseruare firmiter teneatur. Item ordinamus et precipimus, quod omnia verba iniuriosa, crimina uel defectus nec non calumpnias, ignominias, blasphemias, opprobria uel quecunque alia convicia sapiencie et indecencia, que fratres predicti de domino archiepiscopo (sic) Pragensi uel econuerso clerus predictus de domino Henrico, preposito Luthomericzensi, iudicibus parcium predictarum dixerunt uel predicauerunt uel in suis appel- lacionibus inseruerunt, publice in suis sermonibus et alibi, vbi opus fuerit, reuocent et re- tractent, dicentes, quod talia ex animo et inconsulto calore iracundie processerunt et eciam dicta fuerunt. Et hec omnia laudamus, arbitramur, diffinimus, dicimus atque inuiolabiliter precipimus fieri et obseruari sub pena C. marcarum grossorum prag. et sub pena presentis cause amissionis, quod tociens comittatur, quociens per alterutram partem contra prefatum nostrum arbitrium siue laudum uel aliquod premissorum in eodem laudo uel arbitrio conten- torum ventum fuerit atque factum, saluo et reseruato nobis arbitrio et potestate declarandi, interpretandi et corrigendi predicta, vbicunque et quandocunque visum fuerit expedire, et super predictis et quolibet predictorum iterum semel et pluries pronuncciandi. Hoc arbitrium pro- latum est per nos et prepositum Lythomericensem, arbitros supradictos, in curia episcopali pragensi a. d. MCCCXXXIIII°, in vigilia b. Andree apostoli, quo die fuit III° kalendas Decembris, presentibus honorabilibus viris, dominis Drsslao Pragensi, Henrico Melnicensi, Johanne sancti Egidii prepositis, Thoma, archidyacono Pragensi, domini pape capellano, Bo- huta Curimensi, Gallo Gradicensi, Paulo Zacensi, Hostilao Bechinensi, Sdesslao Plznensi, archidyaconis in ecclesia Pragensi, et honorabilibus et religiosis viris fratribus Hermanno, inquisitore heretice prauitatis, et Nicolao, ministro ordinis fratrum Minorum, Johanne, Predi- catore domus sancti Clementis, procuratore, Nica et Nicolao ac Naczerad, lectoribus fratrum Predicatorum vices provincialis gerentibus, fratre Johanne priore, Martino et Nicolao, lecto- ribus fratrum Heremitarum ordinis sancti Augustini de domo sancti Thome ibidem in Praga, et aliis prenobilibus fratribus representantibus personas conventus ordinum suorum predictorum et aliis prenobilibus fide dignis." E cod. Thomaeo f. 38, ubi in fine additum est: Et hec litera originalis habetur in Pyessek circa Predicatores. 110) 1334, 30 Nov. (S. 1.). Noverint oc, quod „nos Johannes de Prsietyn, Petrus de Wziechow per monasterium Chotyessowicz hereditatem nobis expositam ibidem in Wziechow, quam tenuimus et habuimus in XIII marcis minus fertone sub titulo obligacionis, ipsam hereditatem beniuole contulimus — domino nostro d. Peſtro], preposito Chotiessowiczensi, pro eadem pecunia redimendam

Strana 40
40 Emler, Regesta Bohemiae sibi et successoribus suis hereditarie et perpetuo possidendam, quam pecuniam plene et inte- graliter nobis persolutam ab ipso domino preposito continencia presencium profitemur rece- pisse et ad usus nostros conuertisse.“ — Dat. et act. a. d. MCCCXXXIV°, in die s. Andree. Ex orig. c. r. bibl. univ. Prag. cop. Mus. Boh. 111) 1334, m. Dec. Au bois de Vincennes. Philippe, roi de France, assigne à Jean, roi de Bohême oc, les quatre mille livres tournois de rente viagère qu'il tirait de son trésor, à prendre désormais en rente perpétuelle — sur les châteaux, chatellenie de Meun sur Yeure, Foullon et Coudren avec dépendances. Au moi de décembre. Donné an bois de Vincennes. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, p. 16. 112) 1334, m. Dee. Donné au bois de Vincennes. Traité de mariage entre Jean, roi de Bohême et Beatrix, fille de Louis duc de Bour- bonnois. — Nous Jehann, roi de de Boeme et Polone et conte de Luccembourc, et Loys, duc de Bourbonnois, conte de Clermont et de la Marche et chambriers de France, faisons, "scavoir à tous que en la présence de tres excellent prince nostre tres chier et tres amé seigneur le roy de France à l'onnour et loange et service de Dieu, et pour la conservation de l'amour quy entre nous dessus nommez à été ou temps passé, avons traitté et accordé par le conseil de nostre dit seigneur et de grant foison des pourchains amys et conseilliers de chacun de nous roys de Boeme dessusdit, devons prendre à fame et à compaigne tres noble personne damoiselle Beatrix fille de nous duc dessusdit, et ledit mariage avons nous promis chacun de nous, c'est assavoir nous roy dessusdit en nostre personne pour nous, et nous duc devant dict pour damoiselle Beatrix nostre fille devant nommée, par noz sermens touchiez aus sainctes evangiles, en la présence de nôtre sire le roy dessusdit, parmi le traité et convenance que s' ensuivent. Premierement, nous duc dessus nommé donnons et octroyons à nôtre dite fille à ma- riage, avec le roy de Boeme dessusdit, quatre mil livres de terre ci au Tournois, à valuë de terre selon loyal estimation, et non selon l'anciane assiete, en nôtre conté de Clermont, ou ailleurs à luy estre assis en la maniere que s'ensuit. C'est assavoir la ville, chastel, baronnie et chastellie de Creel avecq seigneuries à justices hautes et basses, hommaiges, fiez, arriere-fiez des subgiez et gardes d'eglises, avec toutes les appartenances, sans rien retenir, fors l'omaige et le ressort, lesquels demourrons à nous et à nos successeurs contes de Clermont, en laquelle assiette ledit chastel, ne autre edifice ne seront prisiez et si les choses dessusdites ne souffisent à parfaire l'assiette desdits quatre mil livres de terre, le re- manant qui s'en faudra, nous lui asserrons dans ladicte conté de Clermont, ou autre part au royaume de France, en lieu ou lieux et avec une maison convenable, et avec ce nous ly asserons mille livres de terre à Tournoys, à valuë de terre selon loyal estimation, et non selon l'anciane assiette, sy comme dict est avec chasteau ou maison convenables, ou ducheaume

Strana 41
et Moraviae. Annus 1334. 41 de Bourbonnois, lesquelles mil livres de terres ne ly seront assisses, ne ne les aura ne recerra jusques après nostre decés. Et tendra ly dis roys de Boeme et ses hoirs, qui dudit roy et de nôtre dite fille isseront ladite ville, chastel, baronnie et chastellenie de Creel et tout ce qui a ladite conté de Clermont, quy pour le temps sera, et aussy tendront il du duc de Bourbonnois, quy pour te tems sera, tout ce quy oudit ducheaume leur sera assis, et ne pourront lesdites terres et autres choses transporter, ne aliener, ne mettre hors de leurs mains, par quelque titre que ce soit, et ou cas ou ladite damoiselle trespassera sans hoirs dudit roy de Boeme, la ditte ville, chastel, baronnie, chastellenie de Créel, et appartenances dessusdictes, avecq tout ce quy lui aura été en la conté de Clermont, qui pour le temps sera, et aussi audit cas tout ce quy assis aura été au Ducheaume, retournera à nous et au duc de Bourbonnois, quy pour le temps sera, sy comme dict est, et encore audit cas retournera à nous ou audit duc, quy pour le temps sera, tout ce qui assis aura esté à nostre dicte fille, hors desdicts ducheaume et conté à cause dudit mariage, et avecq ce si nostre dicte fille survivoit, ledict roy de Bo- heme sans hoirs d'icelui, lesdictes mil livres de terre et maison qui assis luy auront été audict ducheaume retourneront à nous ou au duc de Bourbonnois, qui pour le temps seroit, et les autres quatre mil livres de terre dessus dictes luy demenreront à heritage. Et nous duc dessusdit promettons pour Pierre nostre amé ainzné filz toutes les chosez dessusdictes tenir, garder et accomplir entant comme à nous et à ly touche et puet touchier, lequels les a promis et juré aus saintes evangiles tenir, garder et non venir contre en la présence de monsieur le roy dessusdict, et avons aussi promis, promettons en bonne foy pout Jacques nostre mainzné fils à procurer que il les accordera par ses lettres et jurera tantost apres ce qu'il aura aage à ce. Et nous roy de Boeme dessusdict promettons donner et assigner pour doaire à nôtre dicte compagnie, en accomplissant le mariage et espousailles de nous et de luy, six mil livres de terre à Tournois à valuë de terre selon l'ancienne assiette, sans ce que chateaus ne édifices soient prisiez en ladicte assiette, lesquelles six mille livres de terre nous promettons, voulons et ordonnons à luy asseoir és lieux et en la maniere que s'enfuit. C'est assovoir le château, la ville, la chastellenie et la prevosté de Arlon, le chastel et la chastellenie de Bouloigne, le chastel, la ville, la chastellenie et prevosté de Marco- ville, entant comme avons et appartient la ville et la prevosté de Sainct Mard, le chastel et la ville de Deynviller, seigneuries, justices hautes et basses, hommaiges, fiez et arriere- fiez des subgiez et gardes d'eglises avec toutes les appartenances et seigneuries desdicts lieux tout enthierement, et si les choses dessusdictes ne montoient à six mil livres de terre, nous roys dessusdict asserons ce qui deffaudroit jusques à ladicte somme de six mil livres de terre ailleus en la conté de Lucembour, en lieus convenables au plus près de l'autre terre, en la mamaniere dessusdicte et avec ce nous roy de Boeme dessusdit avons promis et accordé, que ou cas où il plaira à dieu que nous et nostre dicte compaigne ayens enffans masles, heriterons et heritons dés maintenant de toute la conté de Lucembourg, de la Marche et terre d'Arlon, de la conté de la Roche, des terres de Derbui et de Poilevache et de toutes 6

Strana 42
42 les appartenances d'icelles, sans rien retenir ne excepter, et de tout ce que nous avons et pourons avoir et acquerir ou royaume de France. Et ce de nous et de nostre dicte compaigne ne issoient hoirs masles et en issist filles, nous lesdictes filles heriterons et heritons dés maintenant de toute la terre que nous avons en Haynau, sans rien excepter ny retenir et se icelle terre ne valoit quatre mil livres de terre, à valuë de terre par loyal estimation, et non selon l'ancienne assiette, nous tout ce qui en defaudroit par ferions à nosdictes filles ou fille autre part en lieu convenable et ou cas que nous et nostredicte compaigne auriens une fille tant seulement, nous icelle fille heritorons et heritons dés maintenant de toute ladicte terre de Haynau, et de ce que par- dessus auroit autre part été assis, pour parfaire lesdictes quatre mil livres de terre, esquelles quatre mil livres de terre ne seront prisiez chasteaux, ne édifices et avec ce ferions et summes tenus nous, et nos hoirs contes de Lucembourch, a ly payer cinq mille livres Tournois en deniers de la monoïe lors courant en France une fois, quand elle auroit aage d'estre mariée. Et ce nous ou nostredicte compaigne aviens ensamble deux filles, la premiere née aura les deux pars de ladicte terre, et autre assiette, et la moins née la tierce part de ladite terre et nous et nos hoirs sommes tenus à payer solvablement à chacune desdictes filles cinq mil livres Tournois de ladicte monnoye et pour ce que nostre chiere et amée fille Blanche famme de Charles nostre ainzné filz est doée de la dite terre de Haynau, prevoions nous en telle maniere que ou cas ou nostredite fille survivroit nostredit fils, parquoyelle tenist en Doaire la dite terre de Haynau, nous promettons l'assigner à noz autres filles, ausquelles nous avons assigné ladicte terre desdites quatres mil livres de terre en notre conté de la Roche à tenir et à avoir jusques atant que l'empêche ment dudict Doaire leur seroit osté de ladicte terre de Haynau et ou cas ou trois filles issiroint de nous et de nostredicte com- paigne, l'ainzée fille aura deux mil livres de terre desdictes quatre mil livres de terre, qui par nous leur auroit été assise en Haynau, ou autre part, si comme dit est, et ly serons nous et noz hoirs tenuz à payer cinq mil livres Tournois pour une fois de la monnoie cou- rante ou royaume de France et les deux autres filles mainsnées auront les deux autres deux mil livres de terres et dix mille livres Tournois de ladicte monnoie pour une fois a partir entre elles comme l'une l'autre. Lesquelles sommes dicte monnoye nous et noz hoirs serons tenus à payer nosdictes filles, quand elles seront en aage que elles puissent contraire mariage, et au cas ou Blanche nostedite fille survivroit nostredit fils, comme dict est, et enfans fussen issuz d’eulx, à quy ladicte terre appartenist en heritage, nous et noz hoirs summez tenuz assignez à noz autres filles dessusdictes quatre mil livres de terre en heri- tage en la conté de Lucembourch a estre devisée entre elles, selun le nombre des personnes que elles seroient, en la maniere que dessus est dict, de la terre de Haynau, et en nulle maniere de ces assietes, ne seront prisiez chasteaux, ne autres édifices. Et de tout ce quy sera assis ausdictes filles en la conté de Lucembourch, elles ou leurs hoirs feront homaige à nous et au conte de Lucembourch, quy pour le temps sera et d'abondant pour les choses dessusdictes estre plus clerement faictes et ordonnées, nous roys de Boeme dessusdict avons promis et promettons que Charles, marquis de Morave, et Jehan Emler, Regesta Bohemiae

Strana 43
et Moraviae. Annus 1334. 43 noz fils agréeront et confitmeront toutes les choses dessusdictes, c'est assavoir, ledit Charles dedans le mi Quaresme prochainement vennant, et ledict Jehan dedans demi ans après cequ'il sera en aage, et en semblable maniere ferons nousque les Gentiz hommes et les bonnes villes de nostre conté de Lucembourch et des autres lieux dessusdiz prometteront et se obligeront à tenir, et à avoir chacun en droiect foy fermes et estables toutes les choses dessusdictes entant comme à euls touche, et puet appartenir en aucune maniere. Et toutes les choses dessusdictes et chascune d'icelles nous roys de Boeme et duc de Bourbonnois dessusdict promettons nous et avons en convenant en bonne foy, et par noz sermens touchiez aus sains evangiles, garder, tenir et accomplir l'un envers l'autre, sans faire ne aller encontre, par quelque manier que ce soit, en tout ou en parrie, et quant aux choses dessusdites enteriner par faire fermement garder et tenir l'un envers l'autre, nous dessusdict roys de Boeme et duc de Bourbonnois les avons promises et promettons en bonne foy, et par noz sermens touchiez aus sains evangiles garder, tenir et accomplir et non venir ou faire venir contre en tout ou en partie par quelque maniere que ce soit, ou temps avenir et ce nous et chacun de nous pour nous, noz hoirs et successeurs avons obligés et obligeons l'un et l'autre par la teneur de ces lettres, nous, nosdits hoirs et successeurs et noz biens, et les biens d'iceulx présens et avenir, ou que ils soient et seront et souzmis, souzmettons nous et noz hoirs et successeurs et biens dessusdicts pour accomplir et faire accomplir l'un envers l'autre, le convenances dessusdictes en la maniere que dit est, à la cohettion de la jurisdiction du chastellet de Paris. Et encore d'abundant nous roy de Boeme dessusdict pour lesdictes convenances accom- plir faire accomplir de nous et de noz fils gentiz hommes et bonnes villes dessusdictes envers edit duc, nostre dicte compaigne et les hoirs quy de nous et d'elle isseront, avons souzmis et souzmettons nous nosdicts hoirs et successeurs, et biens présens et advenir quelque part qu'il soient et seront à la coherion de la jurisdiction de la chambre du pape; et aussy d'abundant nous dessusdit roys de Boeme et duc de Bourbonnois avons pour nos et pour noz hoirs et successeurs en ceste partie, par ces présentes lettres renuncié et rennunçons par nosdicts seremens, et de certaine science à la accion et exception de decerance, de lesion, de mal, de barat et de fraude, à la condiction sans cause, et toute autre exception de fait et de droit, canon et civil, escript et non escript, general et especial, usaige de lieu et de pays, et à tout privilege de pape et d'empereur donné et à donner, mesmement au privilege de Crois prises et à prenre, et à toutes autres allegations, raisons, barres et deffenses et autres exceptions quelques que elles soient, par lesquelles l'on pourroit venir encontre lesdictes convenances au aucune partie d'icelles et en seigne tout au droit disant generale renonciation non valoir. Et à plus grant seurté nous dessusdicts roy et duc euë bonne deliberation avons requis, et tegnerons nostre tres chier seigneur le roy de France, que il ces présentes lettres doublées ou besoing et de chascun de nous veille par ces siennes lettres approuver et con- firmet, et y mettre son autorité et decrets royaus, en temoing desquelles choses et pour ce que lesdictes convenances soient perpetuellement fermes et estables, nous dessusdicts roy et 6*)

Strana 44
44 Emler, Regesta Bohemiae duc avons fais meitre nos feaulx à ces présentes lettres, escriptes et donées aux Bois de Vincenne l'an de grace MCCCXXXIV, au mois de Decembre. Tiré des arch. de Luxembourg. — Böhmer, Reg. Imp. 200, n. 202. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 35. 113) 1334, 6 Dec. Paris. Johann, könig von Böhmen etc. quittirt den herzog von Brabant über 100 pfund durch den procureur der stadt Louvain. Desgleichen — über 100 pfund durch Henry Hertewik. Jacobi p. 98, n. 152 et 153. — Böhmer, Reg. Imp. 402, n. 757. 114) 1334, 8 Dec. Paris. Johann, könig von Böhmen etc. quittirt den herzog Johann von Brabant über eine geldzahlung. Böhmer, Reg. Imp. 299, n. 417. 115) 1334, 10 Dec. Paris. Johann, könig von Böhmen etc. quittirt den herzog von Brabant über 200 pfund auf, abschlag der 4000 pfund, die ihm der herzog gegenwärtig in Paris auszahlen sollte. Jacobi p. 98, n. 154. 116) 1334, 11 Dec. In Cladruna. Quidam cives Cladrubenses haereditatem Ossye jure teutonico comparant. — Not. oc, „quod nos Nicolaus dictus Gynner, Frenclinus Chudoba, Petrus in foro, Hermannus pellifex, Hermannus cerdo, Ulricus Bubele, Nicolaus Mortis, cives oppidi seu civitatis Cladrubensis, et Jacobus Viczko de antiqua Cladruna, emimus seu nomine juris theutonici comparavimus hae- reditatem Ossye octo laneorum apud honorabiles et religiosos viros d. Bohuslaum abbatem, et conventum monasterii Cladrubensis ordinis s. Benedicti, cum omnibus juribus et perti- nentiis, pratis, pascuis, silvis, venationibus et aliis utilitatibus usumfructum habentibus, ad ipsam haereditatem spectantibus pro census annua pensione a nobis et a quolibet nostrum, liberis et successoribus nostris, et ipsorum quolibet perpetuo possidendam, talibus conditi- onibus interjectis, quod ipsa census pensione de quolibet laneo ipsius haereditatis, summam triginta duorum grossorum denar. pragensium super terminum s. Martini seu infra octavam festi ejusdem singulis annis nos et quilibet nostrum, haeredes seu successores nostros jam dictos dominis abbati et conventui praenotatis peremptorie seu finaliter solvere seu pagare oportebit. Si autem aliquem seu aliquos ex nobis seu haeredibus et successoribus nostris praefatum censum seu annuam pensionem super terminos praenotatos solvere negligere contigerit, ex tunc ipso facto seu jure poscente jus propriae emptionis amittimus, et haereditas nostra et haeredum nostrorum, in quocunque laneorum existet, ad dominos abbatem et con- uentum praelibatos revertetur. Item quod nulli vel alicui nostrum seu heredum et successorum nostrorum praedictorum praedictam haereditatem seu ipsius haereditatis laneum seu laneos liceat

Strana 45
et Moraviae. Annus 1334. 45 vel licebit aliquibus civi vel civibus oppidorum seu civitatum quomodocunque vendere quovis iure seu quacunque mutui vicissitudine, permutatione, praeterquam alicui vel aliquibus de in- colis seu civibus oppidi nostri Cladrubensis praenotati. Item si aliquem vel aliquos ex nobis, haeredibus seu successoribus nostris paupertate, proscriptione seu quacunque occasione et ne- cessitate exigentibus oppidum seu civitatem nostram Cladrubensem prius dictam locum mutando exire velle contigerit, ex tunc illi vel illis haereditatem praefatam, in quocunque numero lane- orum habita consistat, nulli alteri praeterquam cognato conuicaneo proximo seu affini alicui, vel aliquibus incolis oppidi seu civitatis nostrae Cladrubensis praenotatae infra spatium seu revolutionem unius mensis fas erit seu licebit vendere, committere, permutare seu locare, si autem hic vel illi secus fecerint contrarium attemptando, ex tunc ipso facto jus propriae emptionis amittimus instantia huius privilegii exigente, et haereditas nostra seu haeredum nostrorum ad patronos revertetur. Ceterum quod abbas monasterii Cladrubensis seu succes- sores eorum nobis et haeredibus seu successoribus nostris nullius violentiae calumniam in augmentationem census et calumniae violentiam seu annuae pensionis praenotatae seu ex- actionum extensione facere tenebuntur seu debebunt.“ — Dat. in Cladruna a. d. MCCCXXXIV°. III idus Decemb. E cod. manuscr. c. r. bibl. Prag. II, A, 10 f. 132. 117) 1334, 20 Dec. Paris. Johann, könig von Böhmen etc. quittirt den Herzog von Brabant über 2980 pfund, die er schon zu Allerheiligen hatte erhalten sollen. Jacobi p. 98, n. 155. 118) 1334, 21 Dec. Paris. Johann, könig von Böhmen, quittirt den herzog Johann von Brabant über eine geldzahlung. Böhmer, Reg. Imp. 300, n. 418. 119) 1334, 21 Dec. Paris. Johann, könig von Böhmen etc. quittirt die stadt Brüssel über 1000 pfund, die er durch den procurator derselben auf rechnung des herzogs von Brabant empfangen hatte. Desgleichen — über 2624 pfund die er von den procuratoren von Brüssel und Lou- vain auf rechnung des herzogs erhalten hat. Jacobi p. 98, n. 156 et 157. 120) (1334.) Expositio laneorum civitatis Byczouiae in eorum exactionibus. — „Noverint universi presentis libri copiam habituri, quod ex voluntate serenissimi domini nostri regis Johannis Bohemie et Polonie, presente Henlino Linconis, pro tunc villici Grecensis, lanei civitatis Byczouie in suis exaccionibus taliter sunt locati, videlicet, primo lanei incipientes circa Chu-

Strana 46
46 Emler, Regesta Bohemiae denicz circum civitatem jacentes usque ad Slupnam in suis exaccionibus ad marcas XV jacent de regia voluntate. It. lanei jacentes a longitudine civitatis sive a metis, quod vulgariter dicitur: vom dem reyne, ad antiquam civitatem, et usque ad Wernherum antiquum, in suis exaccionibus ad marcas XIIII sunt jacentes. It. lanei protensi ab hereditate antiqui Wernheri usque in Nadmirsicz ad marcas XV situantur. It. notandum, quod duo lanei in Nadmirsicz propiores ad marcas XX in suis exac- cionibus sunt locati. It. advertendum, quod reliqui lanei omnes de metis Nadmirsicz usque ad hereditatem Ulmanni dicti Montani protensi ad VIII marcas in suis exaccionibus sunt jacentes. It. sciendum, quod unus laneus Ulmanni Montani in exaccione ad marcas XII est locatus. Et ab illo laneo ceteri omnes circum antiquam civitatem jacentes ad VIII marcas sunt in suis exaccionibus collocati. It. advertendum, quod lanei in villa Kzrenis usque ad hereditatem Wynandi de Koczen- rode ad VIII marcas sunt positi seu jacentes. It. hereditas Wynandi de Koczenrode ad IIII marcas in suis exaccionibus situatur. It. lanei in parvo Metliczano ab hereditate judicis protensi usque ad census liberum laneum Conradi de Mordaw ad VI marcas sunt locati. It. sciendum, quod laneus census liber et duo viciniores huic adjacentes ad X marcas in exaccionibus sunt locati. Ceteri autem ab illis tribus laneis in magno Metliczano usque ad metas plebani sunt ad marcas XV collocati. It. notandum, quod lanei ab hereditate plebani prostrati usque ad metas Richlini ad marcas XII sunt locati. It. lanei Richlini ad marcas X in exaccionibus sunt locati. It. advertendum, quod lanei ab hereditate Richlini jacentes usque ad silvam ad VIII marcas sunt locati; reliqui vero omnes ab hiis usque ad hereditatem Bludonis ad IIII marcas in suis exaccionibus sunt locati. It. area molendini in Dralowicz ad VI marcas situatur. It. area molendini in Luca ad marcas XV collocatur. It. lanei in Sadewicz ad V situantur marcas. It. sciendum, quod lanei ante Borcum ad IIII marcas collocantur. It. in villa dicta Praska primus laneus Hermanni brasiatoris a metis civitatis ad VI situatur, et residui lanei illlus ville usque ad duos laneos ante silvam ad VIII marcas marcas sunt in exaccionibus collocati, et alii duo lanei jacent ad IIII marcas. It. notandum, in villa Sechowicz lanei ibidem ad VIII marcas sunt simpliciter collocati. It. notandum, aree domorum in aciebus civitatis ad VI marcas sunt jacentes, residue vero aree per circulum civitatis ad IIII marcas situantur. It. sciendum, quod omnes aree duarum longarum platearum ab una valva civitatis usque ad aliam ad III marcas jacent.

Strana 47
et Moraviae. Annus 1335. 47 It. alie aree platearum preter predictas ad duas marcas sunt locate. It. aree maccellorum omnes ad marcas III in exaccionibus collocantur. It. aree vero scampnorum panis ad unam marcam in sua exaccione simpliciter sunt jacentes. It. sciendum, quod omnes habentes brasiatoria censualia, illorum aree ad III marcas sunt locati (sic), sed qui soli sibi brasia faciunt, dare non tenentur. It. extra civitatem omnes aree ortorum ad marcam 1/2 situantur. Insuper sciendum, quod omnes artifices ad civitatem pertinentes de suis artificiis ad III marcas in suis exaccionibus sine contradiccione qualibet sunt locati. It. area molendini in Ossek cum agris ad ipsam pertinentibus ad marcas XII in ex- accionibus situatur; et in [censu?] annuatim XLII [gr.] simpliciter sunt tribuendi. Ex libro conscientiae civit. N. Bydžowiensis p. 43—47 cop. Mus. Boh. 121) 1335. (S. 1.). [Já] Zdeněk z Walštejna seděním na Kopci seznav pilnost a službu vzácného muže Ješka, rychtáře v Turnově, dal jsem mocí svú i dávám svobodu plnú jemu i jeho budúcím na rychtě v Turnově, na svobodném purkrechtu, tak aby on Ješek byl prázden všech úrokuov a poplatkuov aneb šosuov, kteříž by kterými kolivěk jmény jmenováni mohli býti, a zvláště úrokuov i jiných všech přidaných podací. A bylaliby berně králova zavolána, kteráž by hlavně dávána byla v České zemi, tedy nahoře psaný Ješek i jeho budúcí mají jí prázdni býti. A já Zdeněk nahoře psaný přidal jsem jemu i jeho budúcím platu z krámu masného — — A k tomu jsem jemu úroka ročnieho 52 gr. a s kobky chlebné též úr. r. 8 gr. — přidal všech hlavních i jiných vin třetí diel, kteréž v súdu toho práva přisúzeny a jmenovány mohú býti, kterýchkoli pánuov lidé, ješto by toho práva pro své potřeby chtěli užívati, a od rotného jeden groš má jmieti. Také jemu přidávám všechna práva, kteráž příslušná jsú jemu k tomu právu. A ktož by odkudkoli přistěhoval se podruh a okázal své zachování a chtě se živiti v té obci, má dáti příjemného jeden peniez. A který by mlýn prodán byl, ješto přísluší k té obci, z daného jmieti má 1 gr., též i z každého purkrechtu, jenž by prodán byl, 2 penieze z daného máta jemu dána býti. A což by kolvěk domácí neb host jím stavil, od něho stav- ného má jmieti 1 gr. A k témuž právu dávám jemu i jeho potomniem: při svátku aneb po- svícení klášterském každý, kdož perník prodává, aby jemu dal za 3 pen. perníku a každá kramářka za 3 pen. kořenie a vhonného, buď hus nebo prase nebo které jiné dobytče, z kaž- dého má jemu dán býti peniez. A on Ješek mně a mým potomniem žádného poplatku nemá pla- titi, než v mých potřebách má pracovati, právě, věrně a křesťansky zprawovati obec tu tak, jakož k té rychtě a k obci přísluší.“ — Dáno léta po třinácti stech letech a třicátého léta pátého. E confirm. saec. XVI ineuntis in curia civ. Turnov. communicavit mecum vir doct. d. Aug. Sedláček. 122) 1335, 2 Jan. Parisius. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, venditionem castri Geyrsperch cum quibusdam villis per dominos de Bergow Johanni, episc. Prag., factam confirmat. — Not. oc,

Strana 48
48 Emler, Regesta Bohemiae — — d. Johannem, Pragensem „quod nos vendicionem et empcionem illas, que facte sunt inter episcopum, — — pro ecclesia et episcopatu Pragensi et fideles nostros Ottonem seniorem et Ottonem juniorem fratres de Bergow et Albertum ac Ottonem et alios heredes eorum de castro Geyrsperch cum villa Sobechleb, in qua est allodium, villa Marsow et villa Hunczin cum nemoribus et eorum pertinenciis vniuersis, quod castrum predicti Otto et Otto fratres de Bergow a nobis cum predictis pertinenciis suis in feudum habuerunt, ratas et gratas habemus et eas remittentes fauorabiliter approbamus. Et si quid juris nobis competit vel posset com- petere in eodem castro vel predictis villis et pertinenciis antedictis, hoc totum jus nostrum ecclesie et episcopatui Pragensi graciose condonamus, donacionem eciam infrascriptarum vil- larum, videlicet ville Schonifelt siue Tuchomisl, ville Modlani, ville Sobijedruhi, ville Hoko- wiczi, ville Lochosiczi et ville Habrzi, quas idem d. episcopus pro sua propria pecunia emerat quasque supradicti fratres de Bergow ex nostra speciali concessione aliquamdiu tenuerant, monasterio sancte Marie in Rudnicz per eundem d. episcopum factam, ratam habentes et gratam ad robur firmitatemque maiorem habendam presentibus confirmamus, omne jus, si quod nobis in predictis villis conpetebat, in predictum monasterium graciose et liberaliter transferentes.“ — Dat. Parisius a. d. MCCCXXXV, proxima II feria seu crastino Circum- cisionis domini. Ex orig. arch. cap. Prag. 123) 1335, 6 Jan. In Tribowia Bohemicali. Lip(oldus), judex Tribowiae Bohemicalis, donationem avi sui capellae S. Katherinae in Tribowia factam attestans eidem quosdam proventus addit. — Not. oc, "quod Petrus dictus de Hermaniz, felicis recordacionis avus meus, quondam advocatus jam dicte ciuitatis, annuente gracia spiritus sancti pro se et pro suis successoribus perpetue testamentum in Slupniz ordi- nauit, videlicet medium laneum, quod soluit annuatim in censu quadraginta grossos, tandem in Tribowia prehabita prefatus Petrus in censu balniali quatuor solidos grossorum relaxavit racione huius, quod semper per quatuordecim dies debeat haberi balneum pro pauperibus, et hoc in remedium anime sue et omnium predecessorum nec non successorum suorum; ortos eciam adiacentes addidit capelle sancte Katherine; preterea Vlmannus, pater meus beate me- morie, aduocatus sepedicte ciuitatis, predicta non minuens sed augmentans dereliquit. Insuper ego ductus pietate omnipotentis ecclesie b. Virginis et s. Nicolay nec non b. Katherine in iam dicta ciuitate addidi et legaui, scilicet de molendino in vtilitate duas mensuras siliginis.... de molendino circa ciuitatem tantum, et hoc in terminis censualibus, hoc est circa pascha et festum s. Michahelis persoluendo. Item molendinum in Pernik soluens per annum viginti duos gr. nominate ecclesie condonaui, et hoc in remissionem peccatorum predecessorum et succes- sorum meorum.“ —— Testes : d. Raymwaldus, plebanus supradicte ecclesie, d. Johannes, vice- plebanus eiusdem loci, d. Mathias, vicarius ejusdem, Frizco ante ciuitatem, Folradus, Frizco in acie, Cunradus Czimerl, Rodco, Jesco, Vanic, Leupoldus, Heynz, Vysmanus, Cunadus, Frizco — — D. in Tribowia penes molendinum, Johannes Kitler, scabini ciuitatis, et alii quam plures. Bohemicali a. d. MCCCXXXV, in Epyphania d. nostri Jhesu Christi. Ex orig. arch. Triboviae Boh. communicavit mecum vir doct. d. Aug. Sedláček.

Strana 49
et Moraviae. Annus 1335. 49 124) 1335, 21 Jan. Avinione. Benedictus papa XII praeposito Misnensis ecclesiae mandat, ut litem inter plebanos s. Benedicti et s. Mariae ante Laetam curiam ecclesiarum in civitate Prag. exortam decidat. — „Conquestus est nobis Dietlinus, plebanus ecclesie s. Benedicti Pragensis, quod Franciscus, plebanus ecclesie sancte Marie ante Letam curiam, eiusdem loci parrochianos suos dicte ecclesie s. Benedicti recipit temere ad diuina ac ipsis exhibet ecclesiastica sacramenta in eiusdem plebani s. Benedicti non modicum preiudicium et grauamen. Cum autem dictus con- querens, sicut asserit, prefati plebani s. Marie potentiam merito perhorrescens, eum infra civitatem seu diocesim Pragensem nequeat conuenire secure, discretioni tue per apostolica scripta mandamus, quatinus partibus conuocatis audias causam et appellatione remota debito fine decidas." — Dat. Auinione XII kalendas Februarii, pontif. nostri anno primo. Ex orig. arch. reg. Dresd. 125) 1335, 25 Jan. Swidnicz. Bolko, dux Slesiae, dominus de Furstemberch et in Swidnicz, petente Karolo, marchione Mor. fratribus Praedicatoribus dat facultatem ecclesiam et chorum coenobii S. Crucis, dormi- torium ac alias officinas necessarias super murum civitatis Swidnicz construendi. — Act. in Swidnicz a. d. MCCCXXXV°, in die Conuersionis s. Pauli. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 29. 126) 1335, 31 Jan. Pragae. Budizlaus Galli de Wyssehorziewicz, notarius publicus, attestatur, Albertum, praepo- situm sanctimonialium S. Annae in Maiori civitate Pragensi, ipsi in ecclesia S. Clementis ostendisse litteras, datas a Gregorio, episcopo Pragensi, 27 Maii a. d. 1299 monasterio s. Annae super jure patronatus ecclesiae s. Leonardi in civitate Pragensi, quarum tenor instru- mento notariatus inseritur. A. MCCCXXXV, pridie kal. Februarii, presentibus Petro, abbate de Wilemow, Sobiehirdo, fratre monasterii predicti ordinis s. Benedicti, Francone, canonico Saccensi, et Nycolao presbitero. Ex orig. c. r. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 127) 1335, 5 Febr. Pragae. Vlricus Clementer, Pesoldus de Egra Pragensis, Nicolaus Lanchmann Glatouiensis et Henricus Sweuus, Rudlinus Melniker et Bertoldus, domini Henrici de Lipa sartor, etiam Pra- genses cives, electi arbitri, arbitratores componunt dissensionem inter magistrum Henricum, d. regis Boemiae sartorem dictum Qwek, civem Pragensem, et Ceciliam, coniugem ipsius, super singulari possessione quorundam bonorum, quae ipsos communiter possidere decet. — Recogno- scimus, "quod auditis huiusmodi dissensionis causis et circumstanciis, que altera dictarum parcium aduersus alteram allegare habebat, et accepta ab ipsis partibus super eo potestate plenaria sese insimul, prout nobis videbitur competere, amicabiliter concordandi, ea, que nobis fuerunt propo- hoc modo, vide- sita in hac parte, pensauimus diligenter et pensata arbitratorie diffiniuimus —

Strana 50
50 Emler, Regesta Bohemiae licet quod inter dictas partes cuiuslibet sinistre suspicionis cessante scrupulo zelus pure fidei et firme nexus concordie vigere debeat toto tempore succedente, quod inter se mutuo ipse partes pro- miserunt ac promittunt, fide manualiter super eo inuicem prestita inuiolabiliter obseruare, eodem modo promittentes res vniuersas, quas quelibet dictarum parcium in quibuscunque possessionibus et proprietatibus hereditariis, censualibus seu redditualibus, in perpetuum vel ad tempus adeptis, ex gracia vel ex dono, in parata pecunia denariorum aureorum et argenteorum, clenodiorum oc habet in presenti vel in futuro fuerit habitura, debeant sine quolibet malo zelo sibi alterutrum intimare et communi vtifruicione de cetero possidere et nichil penitus in hac parte suis privatis vsibus applicare, heredibus predicte domine per quondam Johannem institorem, ciuem Pragensem, ex ea genitis nullum respectum de jure sed pocius de gracia ad huiusmodi bona communia toto tempore, quo predicti magister Henricus et domina Cecilia simul vixerint, habituris. Licebit autem vtrique predictorum magistro Henrico et domine Cecilie in extremis suis temporibus medietatem bonorum omnium predictorum insimul collectorum tam in rebus stabilibus quam mobilibus quibuscunque personis et ad quoscunque vsus voluerit legare iuxta proprium bene- placitum ac donare, superstite tam marito quam vxore in aliquo vel per modum aliquem con- tradicere in hac parte penitus nil valente, eo prouiso specialiter et expresso, quod altera predictarum parcium intestata forsitan decedente dicta bonorum prehabitorum medietas, quam pars sic decedens legare habebat, ad eius superstites proximos sine contradiccione qualibet deuoluatur, quodque iidem superstites ab omni accione et jure quam in medietatem bonorum partis alterius seu superstitis sibi ex quacunque occasione vendicare possent, perpetuo sint exclusi. Adiecimus preterea arbitratorie diffinientes, quod domine Ele vidue, predicte domine Cecilie filie, triginta sexagene gr. den. prag. in subsidium matrimonialiter contrahendi de bene- placito supradicti magistri Henrici debeant elargiri, ipso tunc, cum per medium bona preha- bita, vt predicitur, fuerint diuidenda, percepturo ante diuisionem huiusmodi pro sua parte XXX sexagenas eorundem grossorum per se vel propinquos suos superstites viceuersa.“ — Sigilla: Henrici dicti Pfeffer et Henrici Melnikeri, juratorum ciuium Pragensium, coram quibus hec prehabita gesta sunt. — Dat. Prage in die b. Agathe virginis et martyris a. d. MCCCXXXV°. E libro civit. Prag. ab anno 1330 fol. 46. — 1) Literis praecedentibus Andreas Goldner, Seydlinus de Pyesca, Otto pannicida, Pesco Nevmburger, Henricus pincerna, Frenczlinus Gopoldi, Henricus Cigler ceterique coniurati eorum a. d. MCCCXLV°, sabbato ante bb. Symonis et Jude ap. vigorem ac plenariam potestatem concedunt, sicut eam pro iure adinveniendo a. d. MCCCXLI° predecessores eorum, antiqui jurati civitatis Pragensis, Nicolaus Clementer, Pesco Harrer, Nicolaus Znoymer, Fridlinus Sechsel, Nico- laus Gevnher, Chvnscho de Pracz iisdem literis tribuerunt. 128) 1335, 10 Febr. (S. 1.). Swrczo et Marquardus fratres germani dicti de Nasile jus patronatus ecclesiae in villa Nasile sita in provincia Oppaviensi Friderico abbati totique conventui monasterii in Gradis conferunt. — Sigilla apposuerunt: „Sboro prepositus, Vitko archidiaconus Bretslaviensis, Bartholomeus archidiaconus Preroviensis, canonicus eccl. Olomuc., Adam de Chonicze, Wlezko de Dunka et Katoldus de Vrbyeticz." — Dat. a. d. MCCCXXXV°, in die Scholastice virg. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 30.

Strana 51
et Moraviae. Annus 1335. 51 129) 1335, 10 Febr. Uzk. Johannes dictus de Cleysch judex, Conradus de Bensow, magister civium, Tyczko Wayner, Hertlinus de Thetschin, Johannes de Modlan, Nycolaus Slichtinger scabini ceterique jurati et cives Ustensis civitatis attestantur venditionem vineae ante eandem civitatem factam Nycolao Geluck ab Hermanno Gernodi. — Not. oc, "quod de voluntate et permissione reue- rendi in Christo patris d. Conradi abbatis ac tocius conuentus monasterii Ossecensis honestus vir Hermannus Gernodi, conciuis noster, de consensu vxoris sue Hedwigis et filii sui Jacobi ac aliorum heredum suorum omnium vineam sibi a monasterio hereditarie pro censu annuo locatam cum agris et domibus et singulis ad eandem spectantibus in omnibus terminis et limitibus suis ante ciuitatem nostram Vzk sitam Nycolao dicto Geluck, eciam conciui nostro, — — vendicionis titulo vendidit talibus condicionibus subnotatis, quod pre- ac suis heredibus dictus Nycolaus Geluck d. abbati et conuentui ac monasterio in Ozzek annis singulis censua- liter duas sexagenas gross. denariorum pragensis monete uel equi ponderis denariorum argen- tum, [si] processu temporis forte mutata moneta fuerit, in Epiphania domini soluere tenebitur indilate. — — Proinde adicientes antedictam vineam cum suis pertinenciis in vnum solum- modo filiorum Nycolai antedicti successorie ipsius post deccessum debere hereditarie deriuari, omnibus aliis filiis et filiabus circumscriptis et exclusis, ut sic dicta bona ab uno herede pos- sessa maneant indiuisa. Si uero prefatum Nycolaum uel quempiam possessorum ipsius vinee sine heredibus mori contingeret, ad quemcumque tunc ipsa vinea iure transferetur, deuolui debet sub singulis condicionibus prenotatis, hoc semper addito, quod ad vnum heredem ipsius proximum tantum successione hereditaria deriuetur, nec umquam a quoquam hominum diui- datur, sed simul vinea cum sibi annexis ab uno possideatur solummodo possessore, qui duarum sexagenarum censum supradicto monasterio anno quolibet inde soluat, ut superius expressum. Insuper Nycolaus supradictus, sui heredes secundum consuetudinem juris ciuitatis nostre col- lectam, steuram, exaccionem, quociescumque per dominum nostrum regem Boemie nobis ac ciuitati nostre imposita fuerit, de prehabitis bonis, vinea scilicet et suis pertinenciis, pro 27 sexagenis grossorum prag. a dicto Hermanno, nostro conciue, empta et comparata tantum de duabus partibus pro xviij sexagenis grossorum tercia uero soluta manente soluere debent et tenentur, quamdiu ipsa bona per ciues dictos possidentur." — Act. et dat. in Vzk a. d. MCCCXXXV°, in die b. Scolastice virginis. E cod. dipl. mon. Ossec. membr. saec. XIV. Fol. 28 p. v. 130) 1335, 13 Febr. Avinione. Benedictus papa XII praeposito, et .. archidiacono ac .. scolastico ecclesiae Pragensis mandat, ut causam inter monasterium Brenowiense (sic) et fratres domus S. Mariae in pede pontis 1) Pragensis super quibusdam debitis decidant. — Dat. Auinione id. Febr. pontif. a. 1°. Ex orig. arch. mon. Brewnow. — 1) In orig. pedimontis Pragensi. 7*

Strana 52
52 Emler, Regesta Bohemiae 131) 1335, 17 Febr. (S. 1.). Lettres de Jean, roi de Bohême etc., par lesquelles il renonce à toutes prétentions et au rachat des villes d'Aymeries et autres qu'il avait vendues au comte de Hainaut, à peine de cinquante livres tournois d'amende. — 1334, vendredi 17 fevrier. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XX, p. 18. 132) 1335, 19 Febr. (S. 1.). Engelhart von Chuneswarth bekennt, dass der abt und der convent des klosters Reichenbach ihre besitzung zu Hoehenstain im Egerlande seinem schutz und schirm em- pfohlen haben. Mitsiegler: sein schwager herr Ott vom Stain und sein bruder Jensla. — G. des nachsten suntags vor der herren vasnacht. Freyberg, Reg. Boica VII, 104. 133) 1335, 23 Febr. Znaym. Wir Charl, vnsers herrn des chuniges von Beheim erstgeborn sun, marcgraf ze Mer- hern, thun chunt, „daz wir vnserm lieben bruder, dem hochgeborn herczog Otten ze Oesterich vnd ze Steyerr fuer vns vnd vnsern lieben herren vnd vater, —— des vollen gewalt wir darzu haben, fuer di zehen tousent mark silbers, di wir im zu vnsere lieben swester, vrow Annen seiner elichen chonen, geben sullen ze haimstewer, haben eingeantwurtet burg vnd stat Znoym mit etlichen nueczen, di darzu gehorent, in pfandes weis, waz ouch des ist, daz verchummert ist vnd zu der selben burg vnd stat ze recht gehoret, daz selb sullen wir zwischen hinnan vnd sand Jorgen tag, der schirist chomt, dem vorgenanten vnserm bruder, herczog Otten, ledigen vnd einantwurten mit allen den nuczen, die von disem tag vncz ouf denselben sant Jorgen tag da von gevallent." — Geben ze Znoym, do man czalt von Cristes geburt 1335, des nechsten pfincztages vor der dominicam: Esto michi. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 31. — Böhmer, Reg. Imp. p. 340, n. 7. — Huber, Reg. des Kaiserreichs unter K. Karl IV, p. 3, n. 17. 134) 1335, 1 Mart. Valenciennes. Jean, roi de Bohême etc., s'engage à rembourser à son oncle, le comte de Hainaut et de Hollande, la somme de mille florins de Florence d'or que celui-ci lui a avancés au tournoi de Condé. — 1334. Le jour de Cendres, donné à Valenciennes. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 18. — Böhmer, Reg. Imp. 201, p. 203. — Jacobi, Cod. dipl. Johannis regis Boh. p. 96, n. 128. 135) 1335, 4 Mart. In Strakonic Joannes prior totusque conventus monasterii Strakonicensis, Conradus plebanus ceterique fratres domus Horavicensis attestantur Theodoricum dictum Gladiatorem, civem quondam Hora- wicensem, domui Horawicensi quaedam bona legavisse. — Not. oc, "quod Theodoricus dictus Gladi- ator, felicis recordacionis civis quondam Horavicensis, edificavit ecclesiam ante ipsam civitatem

Strana 53
et Moraviae. Annus 1335. 53 in honore s. Michaelis archangeli propriis sumptibus et impensis, motus devocione animarum ibidem quiescencium et remedio anime sue, suorum antecessorum et posterorum, habito nichil- ominus primitus suorum concivium et amicorum super hoc maturo consilio et consensu, sic quod ecclesia esset filialis et subiecta ecclesie sanctorum Petri et Pauli in ipsa civitate Horavicensi site, et ad eandem ecclesiam s. Michaelis ipse prefatus Gladiator in testamento contulit agrum sex jugera continentem, situm in Babina, liberum a solucione census et cuiuslibet contribucionis specialis, et fere duo jugera sita retro curiam Croflini censui ceteribusque contribucionibus subiecta, pro divino cultu ibidem propagando, ut videlicet plebanus Horavicensis, quicunque pro tempore fuerit, una cum fratribus cum ipso commorantibus se intromittat ecclesia de eadem cum agris tali condicione, ut qualibet ebdomada cunctis et singulis annis in eadem ecclesia bis tempore perpetuo missarum solemnia celebrentur. Et hec peracta sunt a. d. MCCCXXX°. Post intervallum vero temporis idem Theodoricus Gladiator in extremitatibus dierum suorum existens, volens divinum cultum eiusdem ecclesie augmentare, cum consensu uxoris sue heredumque suorum matura deliberacione prehabita contulit et donavit domui Horavicensi ac fratribus domus eiusdem balneum situm iuxta braseatorium heredum suorum cum area, edificiis ligneis aut lapideis in eadem area constructis, ac duos agros seminatos, sitos in alia parte pontis, nec non duas sexagenas grossorum denariorum pragensis monete sub hac forma, ut sextus frater ad domum Horavicensem assumatur, et qualibet die cunctis et singulis annis in prefata ecclesia de mane una missa teneatur ad honorem dei et pie genitricis eius, sanctorum angelorum et Omnium sanctorum in remedium animarum ibidem quiescencium tempore perpetuo. Insuper adiungimus, quod si ingruente aliqua necessitate singulis diebus absque interpellacione misse celebrari ibidem non possent, tunc idem [d effectus sequenti die suppleri debent cum duarum missarum celebracione. Cui tam salubri ordinacioni nos omnes fratres tam conventus Straconicensis quam domus Horavicensis voluntatem nostram adhibuimus et ordinaciones in hiis scriptis contentas promittimus manu coniuncta in solidum — observare." — Dat. et act in Straconic presentibus discretis viris, videlicet Petro, judice Hora- vicensi, nec non Andrea, decano provincie Prachinensis, a. d. MCCCXXXV°, in die trans- lacionis s. Wenceslai. E lib. civil. civit. Horaždějov. f. 211 p. v. cop. Mus. Boh. 136) 1335, 5 Mart. Valenciennes. Obligation scellée du petit sceau du roi de Bohême de la somme de 1500 florins qu'il devait à son oncle Jean de Hainaut. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 5. — Jacobi p. 96, n. 129. — Böhmer, Reg. Imp. p. 402, n. 758. 137) 1335, 10 Mart. Wien. Albrecht und Otto, herzoge von Österreich, Steiermark und Kärnthen (sic), bekennen, dass ihnen Karl, markgraf zu Mähren, die burg und stadt Znaym für 10000 mark silber, je 64 gr. böhm. pfennige für eine mark zu rechnen, eingeantwortet hat, und versprechen die

Strana 54
34 Emler, Regesta Bohemiae burg und stadt zurückzugeben, sobald ihnen die 10000 mark silber bezahlt worden sind. — Der geben zu Wien am frytage nach Invocavit a. d. MCCCXXXV°. Sommersberg, Sript. rer. Siles. III, 61. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 32. 138) 1335, 10 Mart. Viennae. Otto, dux Austriae, speciali charta hanc ipsam oppignorationem castri et civitatis Znoym attestatur. — Dat. Viennae die Veneris post Invocavit MCCCXXXV°. Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 296. Extr. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 32. 139) 1335, 14 Mart. (S. 1.). Lettres de Jean, roi de Bohême et de Pologne et comte de Luxembourg données aux habitants de la ville de la Roche. 1335. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XX, p. 33. 140) 1335, 16 Mart. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen etc., bekennt dem Johann von Rappoltstein, herrn in der Oberstadt, darum dass er sein getreuer mann worden ist, 1200 pfund heller schuldig zu sein und weiset ihn und dessen erben damit auf 120 järliche bete von der stadt Kaisersberg. Böhmer, Reg. Imp. 402, n. 759. 141) 1335, 17 Mart. Bruxelles. Johann, könig von Böhmen etc., quittirt den herzog Johann von Brabant über eine fernere geldzahlung. 1334. Böhmer, Reg. Imp. p. 300, n. 421. 142) 1335, 23 Mart. Nussie. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, profitetur se a Walrammo, archi- episcopo Coloniensi, castrum Daelheim cum pertinentiis in pheudum accepisse. — Dat. Nussie a. d. MCCCXXXIV°, fer. V post dominicam, qua cantatur: Oculi. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XX, p. 18. 143) 1335, 26 Mart. Brunae. Smile und Czenke brüder von Luchtenburch bekennen, dass sie Elizabeth, ehemals königin von Böhmen und Polen, und Katharina äbtissin und dem convent des klosters Ma- riensaal in alden Brunen schuldig sind 100 mark gr. prag. pfennige für das seelgeräte ihrer mutter Adelheid. — Bürgen: Wzneta von der Lomnicz und Bohush von Stericz. — Gegeben zv Brvnne an dem suntage zv mitteruasten 1335. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 32.

Strana 55
et Moraviae. Annus 1335. 55 144) 1335, 10 Apr. Tyrol. Johann, jüngster sohn des königs von Böhmen, und Margareta seine gemahlin, gräfin zu Tirol und Görtz, bestätigen Heinrich von Rotenburch als ihren hofmeister. — G. zu Tyrol mentag nach dem Palmtag. Freyberg, Reg. Boica VII, 110. 145) 1335, 13 Apr. Prag. Karl, markgraf von Mähren, schreibt an Margaretha, herzogin von Kärnthen, dass er den tod des herzog bedauere und dass er bald zu ihr kommen werde. — Libev swester! Ir sult wizzen, daz uns von herzen leit ist der tod unsers lieben herrn, etteswen des her- zogen von Kernden, als wir des gut recht haben. Nu mag ez nu leider anders nicht gesein; man trachte nur daz nechste ze frum uch und unserm bruder dar zu dem lande, da wir uns euch mit unsern frunden und rat zu machen wellen und uch, ob got wil, schir sehen. — Der brief ist geben ze Prag under unserm grozzen insigel, wan wir dez kleinen nicht bei uns hetten, an dem antlaztag vor Ostern. Huber, Gesch. der Vereinigung Tirols mit Österreich p. 140, n. 41. — Huber, Reg. der Kaiserreichs unter K. Karl IV, p. 3, n. 18. 146) 1335, 16 Apr. Pragae. Carolus, domini regis Boh. primogenitus, marchio Moraviae, assentit emtioni curiae Lu- ben in Augezd Pragae per abbatem et conventum monasterii Ostroviensis factae. — „Cum itaque pro parte — — vestri monasterii nobis supplicatum extitit, quatenus empcioni vestre facte de curia Luben in villa apud moniales et monasterium s. Johanis sancteque Anne in Vgezd Prage, occasione cuius empcionis domus vestra locuplecior redditur et ipsius condicio melio- ratur, nostrum dignaremur prebere consensum, nos igitur — predictam vestram empcionem de dicta curia prouide factam approbamus — — et confirmamus.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXXV°, in festo resurreccionis Domini. Ex orig. arch. civ. Prag. — Pelzel, K. Karl IV, I, Urkb. p. 9. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 33. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. 340, n. 8. — Huber, Reg. des Kaiserr. unter K. Karl IV p. 3, n. 19. 147) 1335, 19 Apr. Luthomysl. Henricus Lupus, ciuis Luthomyslensis, et uxor eius legitima, ordinant, ut perpetuo de stuba Hankonis sita in platea textorum Luthomyslensis ciuitatis omni anno, videlicet singulis quatuor temporibus vnum balneum pauperibus feria secunda vel tercia proxime sequenti ministretur. — Item Mathias filius Henrici promisit dare et tenere singulis quatuor tem- poribus familie Hankonis antedicti vnum grossum vsque ad tempus vite, eciam hoc ad- iecto, quod si predicta stuba per ipsum Hankonem aut post mortem eius vendita fuerit vel quicunque antedictam hereditatem habere videatur, ille priusdicta balnia sine omni impedi- mente procurare debet oc. — D. a. d. MCCCXXXV°, proxima feria IV ante festum s. Georgii. Ex orig. arch. civ. Lutomysl. communicavit mecum d. A. Sedláček, prof. c. r. gymn. Tabor.

Strana 56
56 Emler, Regesta Bohemiae 148) 1335, 20 Apr. Wien. Compromiss der herzoge Albert und Otto von Österreich in dem spruch zwischen — denselben und Johann, könig zu Böhmen, wegen lösung Znayms um 10000 mark silber. Wien am pfinztag vor S. Georgi 1335 (sic). Riegger, Arch. II, p. 609. 149) 1335, 23 Apr. (S. 1.). Nos Martinus de Low, Nicolaus de Lun, Czenek de Rochowa, Petrus de Kwietkow, Hyldebrandus de Lutmericz litem inter Petrum, praepositum Chotessovicensem, et relictam Rudlini de Swarzemicz vertentem componunt. — Not. oc, "quod nobis presencialiter consti- tutis controversia sive altercacio pro quadam pecunia, que vertebatur inter hon. virum, d. Petrum, prepositum Chotessovicensem, ex parte una et dominam .. relictam Rudlini quon- dam de Swarzemicz ex parte altera, per nos et ordinacionem nostram penitus est sedata, ita quod ipse dominus prepositus de sua gracia et bonivolencia speciali eidem domine cum liberis suis pro bono pacis et comodo, quandam pecuniam assignavit, ut cum eadem domina et liberis ipsius deinceps nullam habere deberet dissensionem nec materiam questionis.“ — Act. et dat. a. d. MCCCXXXV°, in die s. Georgii.“ Ex orig. mon. Tepl. 150) 1335, 23 Apr. In Budweys. Karolus, regis Bohemie primogenitus, incorporationem villae Mokri et molendini ho- spitali et capelle ejus in Budyovicz a genitore suo factam confirmat. — — „Cum itaque domui hospitalis beati Wenczeslai in Budyovicz ad portam dominus genitor noster — rex predictus villam quandam nomine. Mokri boemice, Gaugendorf vero theotonice nuncu- patam cum septem laneis terre et unum molendinum situm in fluvio Males cum suis perti- nentiis, legatum ob pias causas per Conradum olim Landocrum dictum ipsi capelle et hospi- tali s. Wenczeslai donaverit, incorporaveritque eidem, ut exinde patientes et infirmi inibi vitam possint ducere meliorem, nos predictas donationem et incorporationem ratas —— habentes, eis damus nostrum consensum — — ipsamque villam et molendinum cum suis terris et per- tinentiis ab omnibus exactionibus, contributionibus ac oneribus tam realibus quam persona- libus atque mixtis et aliis angariis et vexationibus quibuscunque dicte civitati Budweys hactenus debentibus et debitis eximimus —— ac immunes, exemptos et liberos presentibus perpetuo nuntiamus, decernentes et volentes, quod cum aliquam impositionem pecunialem dicte civitati Budyouicz inponi contingerit, pro rata possessionum dicte ville et molendini ipsa contingente in summa et quantitate imposite pecunie decuti promittimus, volumus et deduci.“ — Dat. in Budweys in festo b. Georgii a. d. MCCCXXXV°. Ex orig. arch. Budiwoic. — Chytil, Cod. dipl. VII, 46, p. 33. — Huber, Reg. des. Kaiserreichs unter K. Karl IV, p. 3, n. 20.

Strana 57
et Moraviae. Annus 1335. 57 151) 1335, medio Maio. (Pragae.). Gesetz des richters und der schöffen von Prag über bestrafung des an einem gefecht in der stadt betheiligten. — Quomodo debent puniri, qui cum armis currunt ad conflictum de die vel de nocte. Do man czalt nach Cristes geburt drevzehen hundert iar vnd fynf vnd dryzzik iar, des seint di schepfen der stat ze Prage Stephan Chramer, Seydel von Piesk, Niclas Rechczer, Henricus Pffeffer, Nyclas Znoymer, Frenczel Gepold, Frenczel Nevnburger, Henricus Melniker, Johel Hiltprant, Henzel Waczinger, Niclas Clementer vnd Vla Pleyer des zv rat wurden mit andern purgern, arm vnd rich, drey wochen vor pfingesten: Wer fvrbas zv eynem krige oder zv eynem gefehte bey tage oder bey der nacht chvmt gegangen oder ge- loufen mit einem armbruest an den richter oder an di schepfen, der sol das verpuzen mit X schoken grozzer prager pfenning gegem dem richter vnd gegem den schepfen, vnd sol dar zv das armbrust verlorn haben; wirt der selbe des vber sagt von einem schepfen mit einem gemeinem piderbman oder mit czwain gemeynen pyderbmannen vor dem richter vnd vor den schepfen der stat ze Prage. Wer aber das, das der selbe der pfenning nicht ze geben hat, so sol er das armbrust verlorn haben vnd sol iar vnd tag aus der stat sein an alle genad. Dar vber wer zv sulchem kriege mit ayner grellen oder mit ayner gliczen oder mit einem sper gegangen oder geloufen chvmt bey tag oder bey der nacht, vnd des vbersagt wirt vor dem richter vnd vor den schepfen, als vor geschriben stet, von eynem schepfen mit aynem gemaynen biderbman oder von zway gemaynen biderbmannen, der sol das puzzen gegen (sic) dem richter vnd gegen (sic) den schöpfen mit eynem vierdung grozzer prager pfenning, vnd sol di grellen oder di gliczen oder das sper verlorn haben. Hat aber derselbe der pfenning nicht ze geben, so sol er das pvezzen vff dem tvrm bey dem spytal vf der bruken; er sol siczen in der saw acht tag gevangen (oder ain viertail ain iars aus der stat sein). Dar vber wer zv sulchem krige oder zvm gevechte chvmt mit eynem panczer oder mit eyner platten oder mit eynem spiczigen swert, mit eynem pugler oder mit eynem schilt oder mit eyner slappen, oder mit eynem eysen huet oder mit plech hant suchen oder mit eysen hantsvchen oder mit ver- porgen hantsuchen, vnd des vbersagt wirt, als vor geschriben stet, dez sol das panczer oder di platen mit eynem halben schok grozzer prager pfenning losen, vnd das spiczig swert mit einem pugler oder mit dem schilt mit eynem vierdung, vnd di slappen vnd den eysen hut mit X grozzen, vnd di hantsuchen mit V grozzen sol man loesen, oder es sol alles verlorn sein. Lib. civ. Prag. ab a. 1310 f. 22. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 28. 152) 1335, 1 Maii. Linz. Herzog Otto von Oesterreich verspricht für sich und seinen bruder Albrecht, da ihnen kaiser Ludwig das herzogthum Kärnthen und die grafschaft Tirol, die ihm und dem reiche ledig geworden sind, zu lehen gegeben, demselben zu helfen gegen könig Johann von Böhmen, seine kinder und erben, herzog Heinrich von (Nieder-)Baiern und die landherren im gebirge und gegen jeden, der ihn angreifen würde, wegen des landes im Innthal innerhalb der gränzen, wie es der kaiser nun seinen kindern verliehen, nämlich südwärts reichend bis 8

Strana 58
58 Emler, Regesta Bohemwae zwischen die holzbrücke und die andere brücke, wo sich die wege scheiden gegen Mühlbach und Brixen beiderseits an das gebirge, und bis auf den Jaufen und zur Finstermünz; dagegen soll ihnen der kaiser zum besitz von Kärnthen und Tirol verhelfen. Ohne des kaisers willen und wissen wollen beide mit dem könig von Böhmen, dem herzog Heinrich und den land- herren keinen frieden und keine sühne abschliessen: wenn der kaiser stirbt, so wollen sie seinen kindern beholfen sein, dass ihnen das Innthal nach der oben angeführten begränzung zu theil werde. — G. ze Lintz and Sand Philipps- und Sand Jacobstag. Huber, Gesch. der Vereinigung Tirols mit Osterreich p. 140, n. 42. — Freyberg, Reg. Boica VII, 113. — Lichnowsky III, Reg. CCCCXXV, n. 1021. — Böhmer, Reg. Imp. p. 253, n. 189. 153) 1335, 2 Maii. Lyntz. Albrecht und Ott, herzoge in Oesterreich, schwören für sich und ihre kinder und erben, herzog Friedrich und herzog Liupold, der freundschaft und treue wegen, die ihnen ihr oheim kaiser Ludwig von Rom erzeigt hat, bei ihm, seinen kindern und söhnen, markgraf Ludwig von Brandenburg und den herzogen Stephan, Ludwig und Wilhelm von Bayern ferner zu verharren, sich nimmer von ihnen zu scheiden und sie keinerlei sache wegen zu verlassen, ihnen wider männiglich zu helfen, ausgenommen das Röm. reich, den könig von Ungarn, die herzoge von Sachsen, den erzbischof von Salzburg und den bischof von Bazzawe; mit niemanden eine richtung oder sühne zu machen ohne willen und wissen der kinder des kaisers; mit niemanden, der selbe irren will, einen frieden zu machen, oder ihn doch nicht länger zu halten, denn als sie ihnen es entbiethen; das gleiche sollen des kaisers söhne beobachten; diese sollen des kaisers söhne beobachten; diese sollen ihnen beholfen seyn, um in den besitz von Kaernthen und Tyrol zu kommen, so wie ihnen der kaiser selbe verliehen hat; kommen sie wirklich zum besitze des landes und der herrschaft bey der Etsch, so sol ihr von ihnen dort gesetzter pfleger dem kaiser, seinen söhnen und ihren dienern alle strazz und wege öffnen gen Lambarten, so oft sie des bedürfen, und der pfleger soll ihnen dieses bei den heiligen schwören; wenn des kaisers söhne das Inntal nach den vorbezeichneten gränzen einnehmen, so soll ihr pfleger, den sie an dem Arel setzen, ihnen hin wieder auch schwören, ihnen alle strassen und wege über den Arel zu öffnen. Wenn der kaiser stirbt, wollen sie seiner söhne getreue helfer und schirmer seyn, und wen er ihnen zum pfleger über das land setzt, den sollen sie auch schirmen, wesshalb ihnen derselbe auch land, städte und vesten öffnen soll. — G. ze Lyntz an erytag nach der heiligen zwelifboten tag Philippi und Jacobi. Freyberg, Reg. Boica VII, 113. 154) 1335, 2 Maii. In Lyntza. Ludovicus, Rom. imperator, Alberto et Ottoni fratribus, ducibus Austriae, avunculis suis dilectis, ducatum Karinthiae per mortem Henrici quondam ducis ibidem vacantem cum pertinentiis confert in feodum et investit eosdem sceptro suo imperiali. — Dat. in Lyntza

Strana 59
et Moraviae. Annus 1335. 59 in crastino b. Philippi et Jacobi apost. a. d. MCCCXXXV°, regni nostri anno XXI°, imperii vero VIII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 35. — Steyerer, Addit. col. 84. — Lichnowsky III, Reg. p. CCCCXXV. — Böhmer, Reg. K. Ludwigs p. 104, n. 1669. 155) 1335, 2 Maii. Linz. Der röm. kaiser Ludwig verleiht Albrecht und Otto, den herzogen von Österreich und Steyermark, die grafschaft Tirol, die durch den tod Heinrichs von Kärnthen erledigt ist, sammt der vogtei über die bisthümer zu Trient und zu Brüxen sowie andere bisthümer und gotteshäuser mit ausnahme des an Oberbayern und an Schwaben angränzenden und näher bezeichneten stückes von Tirol. — Gegeben zu Linz an dem erchtag nach St. Waltburgstag 1335, in dem 21 jahr des reiches und dem 8 des kaisertums. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 36. — Steyerer, Comment. add. col. 84. — Lichnowsky III, reg. p. CCCCXXV, n. 1023. — Böhmer, Reg. Kais. Ludwigs p. 104, n. 1670. 156) 1335, 2 Maii. Linz. Der röm. kaiser Ludwig verspricht Albrecht und Otto, den herzogen von Österreich und Steiermark, gegen könig Johann von Böhmen und dessen kinder und ihre erben beizu- stehen und ohne sie mit dem könige sich nicht zu vergleichen. — Thuen khundt oc, "das wir unsern lieben oheimb und fürsten, den hochgebohrnen Albrechten und Otten, herzogen zu Osterreich und zu Steyer, und ihr beiden erben durch der freundschafft und ganzer trewer willen, die wür zu ihn habendt, verlihen habend das herzogthumb zu Kärndten und die graf- schafft zu Tyroll, die uns und dem reich von unsern lieben oheimb, herzog Heinrichen von Kärndten seelig ledig worden sindt; so haben wür ihm durch dieselben freundschafft gelobt und gehaissen und uns des ganzlichen gegen ihm verbunden mit gutem treyen in aides weiss, das wür ihm und ihrem erben beholffen sollen sein wider den — — königen Johansen von Böhem, seinem kindt und erben und herzog Hainrich von Bayern und ihre helffer und ihre diener wider die landtherren im gebürg und zu Kärndten und wider aller menniglich, die sie mit keinen sachen irren wolten, wie die genant seind, sie seindt geistlich oder weltlich, das sie die vorgenandte landt Kärndten und die grafschafft zu Tyroll, als wür ihm die ver- liehen habend, mit den aigen, das darzu gehört, und mit allen rechten in gwinnen, ausge- nohmen den march zwischen der holtzbrukhen und der andern brukhen, da sich die weeg schaidend gen Mailwach und gen Brixen, von dan über Baden halb an das gebürg, und die march bis an das joch auff den Jauffen, und der marck oben an, und das gesteig auff der Fünster-Müntz und von der Fünster-Müntz auff, als fer das ingeet, und als das hie disshalb der vorgenanten marck alles gehn Schwaben und gehn Ober Bayern gelegen ist, das soll uns und unsern erben beleiben mit herschafften oc — — und was der andern ist, das soll den vorge- nanten herzogen zu Osterreich und ihren erben beleiben, auch mit herschafften oc. —— Und darzue sollen wür und unsere erben ihn und ihre erben beholffen sein mit gueten treuen. Auch sollen sie und ihre erben beholffen seyn, als fer sie können und mögend, das uns das vorgenant Inthal, als es benant und beschriben ist, inn werde, als wir das unsern kinden verlihen und 8*

Strana 60
60 Emler, Regesta Bohemiae behalten habend, und auch das aigen, das zu den vorgenanten herrschafften gehört. Wür ver- iehen auch, das wir und unser erben mit den vorgenanten könig Johansen von Böheimb, seinen kindten vnd erben, mit herzog Heinrich von Bayern, noch mit den landtherrn in dem gebürg und zu Kerndten nimmer keinen frid, suen, berichtigung, noch sitz haben sollen noch wellen an unserer vorgenanten oheimb der herzogen von Oesterreich und ihr erben wort, wissen und willen, und an ihren guten rath, es were dann, das wir einen fried hetten mit den vorgenanten könig von Böheimb, seinen kindern und erben, hertzog Heinrich oder mit den landherrn in den gepürg oder zu Kärndten, denn sollen wir anders nit machen und haben, dann wann uns unser vorgenant oheimb von Osterreich empietet oder ihren erben, das wür den widersagen, so soll er darnach nur vierzehen tag weren und beleiben, und daselb soll unser oheimb von Osterreich zue gleicher weiss herwider tun." — Geben ist zue Lintz an den erchtag nach St. Waltburgs tag, da man zelt von Christi gepurt MCCCXXXV iahr, in den XXI jahr des reichs, und in dem VIII des kaisertum. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 37. — Steyerer Add. coll. 85. — Lichnowsky III, Reg. CCCCXXV n. 1024. — Böhmer, Reg. Imp. 104, n. 1671. 157) 1335, 7 Maii. Auinione. Benedictus papa XII monasterio s. Annae Pragae jus patronatus ecclesiae s. Leonardi confirmat. — — „Peticio vestra nobis exhibita continebat, quod — — nobilis mulier Kathe- rina, relicta quondam Jarossii domini de Hohauberk vidua, Pragensis diocesis, olim matrona ecclesie s. Leonardi Pragensis, — — ius patronatus dicte ecclesie, quod tunc spectabat ad ipsam, vobis et per vos eidem monasterio — — donauit. Nos igitur vestris supplicacionibus inclinati, quod super hoc ab eadem vidua prouide factum est, ratum et gratum habentes id confirmamus.“ — Dat. Auinione nonis Maii, pontif. n. a. I°. — Ex orig. bibl. univ. Prag. cop. Mus. Boh. 158) 1335, 15 Maii. (S. 1.). — et heredibus „Ego Qualo de Vgesd et ciuis in Tachow cum conthorali mea meis et cum omnibus successoribus meas res mobiles et inmobiles possidentibus — — pro remedio animarum nostrarum et omnium fidelium donauimus in ordine Predicatorum fratribus totique conuentui domus Pylzensis tres mensuras sev metretas siliginis vel decem et octo grossos denarios pragenses, dum ad minus soluerit, dum autem plus soluerit, tunc secundum cursum fori soluere predictis fratribus debemus et tenemur, et hoc circa festum b. Martini singulis annis apud nos et nostras res mobiles et inmobiles sine omni protractu perpetue accipere debent et tenentur; ad quoscumque eciam nostra bona fevdalia sev hereditaria et nostre res mobiles et inmobiles more empcionis sev donacionis sev hereditarie deuolute fue- rint, nisi predictorum fratrum voluntate sint exempti, ab hiis predicti fratres Predicatores domus Pylzensis prenotata jura debent continere, sin autem aliqua necessitas predictis fra- tribus ingruerit, tunc vendendi, exponendi, vtifruendi liberam debent habere potestatem.“ —

Strana 61
et Moraviae. Annus 1335. 61 Dat. et act. a. d. MCCCXXXV, proxima II° feria post dominicam, qua „Cantate domino“ cantabatur. Ex orig. in Mus. Pilsnensi. 159) 1335, 17 Maii. Pragae. Ego Cothiborius de Hirstein recognosco, quod ego "castrum meum Costemlat cum omni- bus et singulis spectanciis, iuribus et pertinenciis suis vendidi — — d. Karolo, — — regis Boemie primogenito, marchioni Morauie, pro noningentis sexagenis grossorum denar. prag. cum parte ville in Ledwicz et suis pertinenciis obligatis mihi nomine pignoris per d. Borssonem de Rysemburg in ducentis sexagenis gross. prag. denar. monete predicte, hoc interiecto, quod si dictus d. Borsso ipsius ville Ledwicz partem in dictis sexagenis ducentis in festo b. Mar- tini proxime venturo apud dictum dominum meum marchionem Morauie non exsolueret, extunc dicte ville Ledwicz pars cum suis pertinenciis ad ipsum castrum Costomlat et eius proprietatem et dominium pertinebit, de qua quidem summa noningentarum sexagenarum idem dominus meus, d. marchiô Morauie, centum sexagenas mihi persoluit in pecunia numerata, resi- duas autem octingentas sexagenas soluere et dare mihi tenetur in festo b. Georgii proxime secuturo. Pro quibus quidem octingentis sexagenis predictus dominus meus marchio dedit mihi fideiussores d. — — Johannem, Olomucensem episcopum, Protiuam de Hirstein, Buskonem et Raczkonem de Luticz fratres.“ — Dat. Prage feria IV°, die XVII mensis Maii a. d MCCCXXXV°. Cod. mspt. Raudnic. p. 413, 414. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, p. 40. 160) 1335, 19 Maii. In Rudnicz. Johannes, episc. Prag. permutationem, quam praelati et canonici ecclesiae Prag. fe- cerunt de bonis suae obedientiae in Vgezdecz prope Pragam cum Dyrsislao praeposito pro bonis praepositurae, partis videlicet in Tuchlowicz, quae empta fuerunt pro pecunia bonorum in Triscouicz venditorum, ratam habet. — Act. et dat. in Rudnicz a. d. MCCCXXXV°, XIIII kal. Jun. Ex orig. arch. cap. Pragae. 161) 1335, 25 Maii. In mon. Lucensi. Johannes, abbas monasterii Lucensis, fratribus conventus sui pro duobus laneis sitis in Bomalicz, quorum proventus ad eorum pitantiam pertinebant, qui autem Bernholdo, filio Weitlini de Schenkwicz, uxorique eius Alhedi clientaliter sunt concessi possidendi, commu- tando dat II marcas gr. prag. moravici ponderis singulis annis de molendino, quod situm est sub lapide circa civitatem Znoymensem, ad pitantiam persolvendas. — Dat. in Lucensi mo- nasterio a. d. MCCCXXXV°, in die Ascensionis Domini. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 40.

Strana 62
62 Emler, Regesta Bohemiae 162) 1335, 27 Maii. Avinione. Benedictus papa omnes libertates et immunitates monasterii Sderaziensis confirmat. — Dat. Auinione VI kal. Junii, pontif. nostri a. I°. Ex orig. bibl. univ. Prag. cop. Mus. Boh. 163) 1335, 27 Maii. Avinione. Benedictus papa XII preposito et conventui monasterii Sderaziensis prope Pragam donationem castri et opidi de Bor per Vlricum de Bor, filium quondam Wilhelmi de Bor militis laici, et Benedicte, matris ipsius, factam confirmat. — Dat. Auinione VI kal. Junii, pontif. a. 1°. [In plica: Sinibaldas R.; sub plica: N. Gaitanus; verso: Johannes de Cubito.] Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. 164) 1335, 28 Maii. In castro Sandomiriensi. Kazimirus, Polonie rex, cum Carolo, Bohemiae regis primogenito, treugas init, Karo- lum Hungariae regem, Premislium Siradiensem et Wlodkonem Lanciciensem duces ipsis treugis includens. — Not. oc "quod nos — — treugas et treugarum federa cum — — d. Karolo, regis Boemie ac Lucemburgensis comitis primogenito, marchione Morauie, hinc a festo b. Johannis baptiste proxime instante ad sequens festum eiusdem b. Johannis inclusiue ad annum nunc pro- xime secuturum hodie in dei nomine iniuimus, promittentes predictas treugas pro nobis ac pro baronibus, nobilibus et fidelibus nostris — — attendere, seruare et irrefragabiliter custodire. Ceterum predictis treugis — — magnificos principes, fratres nostros karissimos, d. Karolum, illustrem Vngarie regem, nec non Premislium Siradiensem et Wlodkonem Lanciciensem duces, presentibus duximus includendos et includimus. Quiquidem domini rex et duces predicti ipsas treugas firmare, assecurare et approbare debent per suas litteras. — — Idem vero dominus Morauie marchio idipsum ipsis dominis, regi Vngarie et ducibus predictis, facere et assecurare debebit. Sane insuper addicimus — —, quod si fortasse — — aliquem ex nostris ipsas treugas vel earum interiecciones et condiciones violare — — contingat, extunc ad denunciacionem et monicionem solam et vnicam dicti d. marchionis Morauie factam pu- blice in castro uel ciuitate Kaliss nos nostros nuncios et ambassiatores ydoneos ad Kaliss infra spacium duorum mensium a die denunciacionis predicte continue numerandorum trans- mittere volumus et tenemur, ipse vero eciam d. marchio Morauie suos Kaliss tenebitur — infra dictos duos menses destinare nuncios proposituros et demonstraturos saltem vltima die pre- dictorum duorum mensium, nisi sepefatus d. marchio Morauie et nos de alia die anticipanda uel posterganda contingat fortasse unamiter concordare, quocies uel quomodo, qualiter seu per quempiam ipse treuge fuerint violate, recepturosque ibidem iuxta bonorum virorum arbi- trium ad hoc communiter eligendorum super obiectis et illatis dampnis et iniuriis emendam et satisfaccionem competentem. Ipsis autem nunciis predicti d. marchionis Morauie volumus et promittimus de securo et libero prouidere conductu, incepto et inchoato in Barcz veniendi Kaliss, et ibi placitandi, standi, demorandi et abinde ad predictum locum Barcz remeandi, quandocumque placuerit pro ipsorum omnimodo libito voluntatis. — — Sin autem ipsum

Strana 63
et Moraviae. Annus 1335. 63 d. marchionem Morauie aut suos treugas predictas uel earum conuenciones uiolare aliqua- liter contingat, tunc eciam ad denunciacionem solam et unicam factam in castro et ciuitate Wratislauie idem d. marchio Morauie suos nuncios et ambassiatores ydoneos in Wratislauiam infra duos menses a die denunciacionis et admonicionis predicte continue numerandos trans- mittere tenetur, nos vero eciam nostros inibi infra duos menses tenebimur destinare nuncios proposituros simili modo, vt supra diximus, et declaraturos saltem vltima die predictorum duorum mensium, nisi eciam sepefatus d. marchio Morauie et nos de alia die anticipandi uel postergandi contingat fortasse concorditer concordare, quocies uel quomodo, qualiter uel per quos pretacte treuge fuerint violate, recepturosque ibidem iuxta bonorum virorum arbitrium ad hoc communiter electorum super obiectis et illatis dampnis et iniuriis emendam et satis- faccionem condignam. Ipsis eciam nostris nunciis sepefatus d. marchio Morauie debet et te- netur de securo et libero prouidere conductu incipiendo in Barcz veniendi in Wratislauiam ibidemque placitandi, standi, demorandi et abinde ad predictum locum Barcz remeandi.“ — Dat. et act. in castro Sandomiriensi die dominico infra octauas Ascensionis Christi a. d. MCCCXXXV°. Nos Spitimirus, castellanus Cracouiensis, Mistiuius Sandomiriensis, Nicolaus Cracouiensis palatini, Petrus Sandomiriensis, Mistigneus Radomensis castellani, Criuosandius Cracouiensis et Henricus Sandomiriensis subcamerarii — — predictis omnibus interfuimus. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 41. — Ludewig, Reliquiae mss. V, 596. — Dobner, Mon. IV, 296. — Böhmer, Reg. Imp. 258, n. 228. 165) 1335, 7 Jun. Pragae. Johannes, dux Slesiae et dominus Stinavise, concordat cum Johanne, rege Boh. et Ca- rolo, primogenito eius, de quibusdam causis praesertim de possessione civitatis Vrowenstat. — Recognoscimus, quod nos cum d. Johanne, rege Boh. et d. Carolo, primogenito ipsius, marchi- one Mor. super singulas causas concordavimus in hunc modum, „videlicet quod ipsi civitatem Vrowenstat et districtum cum omnibus suis nobilibus, burgensibus et iuribus, dominio, opidis, castris, vasallis et pertinenciis, quibus ea prius possidebamus et qui duci Conrado, fratri nostro, homagium prestiterunt, ab eodem fratre nostro tenentur iterato disbrigare et hoc facere infra hinc et festum s. Michaelis proxime affuturum. Et quando ipsi rex ac marchio Moravie predictam civitatem Vrowenstat cum pertinenciis suis predictis ab homagio facto, ut dictum est, nobis dis- brigaverint et eam potestati nostre assignaverint nec non quadringentas marcas polonicalis ponderis, XLVIII grossos pro marca qualibet computando, infra hinc et dictum festum s. Michaelis nobis satisfecerint, tunc nos statim prefato domino regi Boemie, heredibus et successoribus suis ordinabimus et faciemus et effectualiter procurabimus fieri homagium et fidelitatis iuramentum perpetuo per vasallos et burgenses civitatum Stinavia, Vrowenstat, Gora Lobyn, Lynda, Polkewitz, Colowan cum castris et pertinenciis universis et alios incolas terra- rum nostrarum universos, et predicta homagia seu fidelitatis iuramenta ipse rex Boemie, here- des et successores sui pro se perpetuo debebunt retinere, tali adiecta condicione, quod frater [noster] dux Henricus Saganensis et sui heredes iustam ipsorum porcionem post mortem meam in predictis terris nostris expectabunt, exceptis dumtaxat Frawenstat et Lubin civitatibus cum

Strana 64
64 Emler, Regesta Bohemiae universis districtibus et dominio ipsarum, que dicto domino nostro regi, heredibus et succes- soribus suis absolute et libere remanebunt. Postquam autem vasalli, homines et burgenses prefati fidelitatis homagium seu iuramentum dicto regi et suis heredibus fecerint, extunc statim ipse dominus rex et sui heredes omnes predictos vasallos, burgenses seu homines vel incolas ad nos remittere debent, eisdem precipere et mandare, ut nobis prompte obediant, pareant et intendant tamquam ipsorum domino iusto temporibus vite nostre, nec a nobis unquam recedere seu deviare propter aliquam causam, quam ipse dominus rex aut sui heredes nobis adinvenire possent modo quovis. Promisimus eciam firmiter et tenemur dicto domino regi et suis heredibus, quod prefatos vasallos, homines et burgenses circa ipsorum iura debe- amus favorabiliter conservare. Preterea dictus dominus rex pro se et heredibus suis nobis sincere promisit, quod pro possessionibus nostris seu terris nunquam laborabit, sed pocius easdem terras nostras a violenciis et iniuriis quorumcumque vite nostre temporibus tenebitur magnifice defendere et tueri. Insuper si aliqui nobiles, burgenses aut incole terrarum nostrarum homagium et fidelitatis iuramentum dicto domino regi Boemie aut heredibus suis facere ren- nuerent aut ipso prestito homagio nobis obedire nec promittere iterato nollent, extunc ipse rex Boemie aut heredes sui et nos eosdem renitentes seu rebelles vi compellere tenebimur ad predictam homagii fidelitatem dicto domino regi et obedienciam nobis faciendam. Et si nos predictam civitatem Lubyn infra quadriennium continuum exsolvere potuerimus, in huius- modi exsolucione subsidium ipse rex tercium denarium nobis dare tenetur; si autem ipse rex aut sui heredes ipsam prius exsolverent, extunc datis sibi per nos duabus partibus civitatem eandem nobis tenebuntur assignare, ita tamen, quod ipsa semper civitas Lubin cum castro et territorio suo post nostrum obitum ad eundem regem Boemie et heredes suos esse debebit illico et libere devoluta. Deinde ipse rex denuo per literas suas tractatus pridem in Wrati- slavia nobiscum habitos ratificare tenebitur preter Lubyn et quingentas marcas ponderis et numeri predictarum, de quibus ipse rex et heredes sui soluti erunt et liberi ex eo, quod predictus noster frater dux Henricus Saganensis et heredes sui successionis in media parte terrarum nostrarum, prout superius exprimitur, respectum obtinebunt. Promittimus eciam omnia et singula predicta bona fide loco prestiti corporaliter iuramenti custodire, attendere et infra hinc et festum b. Martini proxime affuturum observare, effectualiter adimplere nec contra ea venire vel facere per nos, alium vel alios de iure, consuetudine vel de facto, alio- quin prefate terre nostre ipso facto ad dictum dominum regem et heredes suos debebunt esse devolute, de quibus terris nostris ipse rex aut heredes sui se tunc intromittere poterunt et debebunt, recusacione, contradicione et impedimentis cessantibus quibuscunque.“ — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXXV, VII° die Junii. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 136. — Ludewig, Rel. manusc. V, 550. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 293. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 43. 166) 1335, 7 Jun. (Pragae.). Richter und schöffen von Prag verbiethen das halten von sonntagsknechten und die vertretung anderer als eigener hausleute und anverwandten vor gericht. — De familiaribus

Strana 65
et Moraviae. Annus 1335. 65 festivalibus. Wir richter vnd schepfen der stat ze Prage wellen vnd gebieten das, das di sun- tages knecht einem yeclich purger, er sei reich oder arm, verpoten sein, das chein purger dhein czinsman noch dhein vremden man zv dinste habe oder mit ym fore in der stat ze Prage, er sei danne sein protezze oder sein mage oder sein geborn wruent. Es en sol ouch dhein purger sich an nemen vmb dhein man, vor in zu taydingen vor dem gericht noch in der morgensprach in dem rate, er sey denne sein protezze oder sein geborn wruent. Tet es aber yemant, das er ainem andirn nach ginge ze dinst, der sein czinsman oder vremde man wer vnd nicht sein protezze, noch sein geborn wreunt wer, der sol das verpuzzen mit III schoken grozzer pfenninge gegem dem richter vnd gegen den schepfen; hette aber der selbe der pfennige nicht ze geben, so sol er aus der stat iar vnd tage sein. Dar vber sol der selbe purger auch das verpuzzen mit III schoken groser pfenninge, ab er sich an neme vmb dhain czinsman oder vmb dhainen vremden man, das er in vertaidingen welle in dem ge- richte oder in der morgensprach. — Das gesecze ist geschehen noch Cristes geburt vber MCCCXXXV, an der mitwochen in der pfingest wochen. Lib. civ. Prag. ab an. 1310 f. 22. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 29. 167) 1335, 20 Jun. Pragae. Johannes, episc. Olomuc. concordiam inter Wilhelmum de Lantstein et Ulricum, sum- mum magistrum ordinis Cruciferorum cum stella domus hospitalis S. Francisci in pede pontis Pragae, super capella in Ludherzowicz factam confirmat. — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXXV°, XII kal. Jul. Ex arch. praepositurae in Monte S. Hippolyti Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 45. 168) 1335, 21 Jun. Pragae. Do man czalt nach Cristes geburt MCCCXXXV°, an ainer mitwochen vor sande Jo- hannes tag haben die schepfen [von Prag] dem Wolfel vom Stain erlaubet durch des chv- niges gebet willen ein gruobe zemachen vnd ze haben pei der pastuben vf dem hubel als lang, als der purger wille ist vnd nicht lenger. E lib. civ. Prag. ab an. 1310 f. 6 asservato in arch. dictae civit. 169) 1335, 26 Jun. Pragae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, march. Mor. magistro scolarum et vicariis ecclesiae Olomuc. litteras Wenczeslai, regis Boemiae et marchionis Mor., idibus Sept. a. d. MCCLXXXIV datas, quibus ipsi ac homines eorum ab omnibus collectis et exactionibus, tam generalibus quam specialibus, liberati, immunes et exemiti sunt, confirmat. — Dat. Prage a. d. MCCCXXXV°, in die bb. Johannis et Pauli, indict. III. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 45. — Pelzel, Kaiser Karl IV, I, Urkb. 12. — Huber, Reg. K. Karls IV, p. 4, n. 21. 170) 1335, 26 Jun. Apud Egram. Heinricus senior advocatus de Wyda, judex provincialis in Egra, Johanni abbati et conventui monasterii Waldsassen ius patronatus ecclesiae parochialis in curia Regnitz Baben- 9

Strana 66
66 Emler, Regesta Bohemiae bergensis dioecesis cum filialibus ecclesiis et cum capellis annexis donat. — Act. apud Egram VI kalend. Jul. Freyberg, Reg. Boica VII, 119. 171) 1335, 27 Jun. Pragae. Jndex et jurati civitatis Pragensis attestantur venditionem census a Johanne, genero Bene- dicti, et Michaele fratribus uterinis super domo ipsorum cuidam Wenceslao factam. — Nos Fran- ciscus dictus Kornpvehel iudex et Stephanus institor, Seydlinus de Pieska, Heynricus dictus Pfeffer, Heinricus Melniker, Nicolaus Rechczer, Nycolaus Cznoimer, Frenczlinus Gopolt, Frencz- linus Neupurger, Niclaus Clementeri, Johlinus Hildprandi, Vlricus dictus Pleyer et Henslinus Waczinger, jurati cives civitatis Pragensis, recognoscimus, "quod constituti coram nobis Johannes, gener Benedicti, et Michahel, fratres vterini, promiserunt coniuncta manu et in solidum bona fide pro se, pro heredibus et pro successoribus suis de domo et area sua, quam inhabitant et quam possidere debent jure hereditario in perpetuum, sita inter domos abbatis de Pomuk et Pilzencze in ipsa ciuitate Pragensi, duas marcas census et quatuor perdices, sexaginta de- narios grossos pragenses pro qualibet marca, Wenczeslao exnunc singulis annis persoluere et dare in omnem euentum in terminis immediate subscriptis, videlicet marcam grossorum in festo s. Galli et aliam marcam grossorum predictorum in festo s. Georgii et perdices in vi- gilia natiuitatis Christi vel quatuor grossos predictos pro perdicibus antedictis. Preterea iidem Johannes et Michahel promiserunt pro se, pro heredibus et successoribus suis exacciones vel collectas ciuitatis de ipso censu soluere et dare semper, quandocunque fuerit oportunum; quandocumque autem in aliquo terminorum ipsorum Johannes et Michael prefati, heredes uel successores ipsorum debitum censum non reddiderint, tunc debent per eundem Wenczeslaum in domo et area predicta impingnerari pro censu sibi non persoluto et insuper pro vno fertone grossorum pene nomine uel quindecim grossis predictis; quod si pignus ibidem pro censu et pro pena iam dictis inueniri et haberi non posset, tunc ipse Wenczeslaus debet se de ipsa domo et area cum omnibus pertinenciis ad eas spectantibus intromittere et eas alteri cujuscumque locare vel vendere pro censu suo et pena pecuniaria obtinendis. Insuper idem Wenczeslaus habet et habere debet plenam licenciam et liberam potestatem Johannem et Michahelem prefatos, heredes et successores ipsorum impingnerandi in aliis bonis eorum mobilibus et imobilibus quibuscumque ad hoc, quod censum sibi soluendum et dandum de ipsa domo et area ex nunc singulis annis in terminis, prout prediximus, valeat obtinere. Insuper quicumque literas presentes vice et nomine Wenczeslai sepefati habuerit, eidem persolui et dari debet census duarum marcarum predictus cum perdicibus de domo et area predicta, obseruatis condicionibus annotatis.“ — Act. et dat. a. d. MCCCXXXV°, V° kalendas Julii. Lib. vetust. priv. et stat. arch. civ. Prag. p. 13. 172) 1335, 28 Jun. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen und Polen und graf zu Luxenburg oc, versetzet den hof zu Brysen Heinrich von Kycz. — Bekennen, „dacz wir den hoff czu Brysen, der da nydert-

Strana 67
et Moraviae. Annus 1335. 67 halbt ist gelegen bi der stad czu Vsk vf der Elben, mit acker, mit holtzte, mit wyesen, mit fyscherie, mit allem nutzte vnd czynse, der darczu gehoret, vnd ouch mit allen eren haben — vorsaczent vnserm lieben vnd getruwen Heynrich von Kycz vnde sinen erben, [um] drythehalbe hundert schok groser pregyscher phenninge. Were aber, daz der vorgenante Heyn- rich von Kycz adyr sine erben adyr sine nachkumelingen daz vorgenante gut czu Brysen nicht behalden wolden noch en mochten, so gebe wir genczlich darczu vnser gunst vnd ouch vnsern willen, daz derselbe Heynrich von Kycz adir sine erben zu Bresen vorsetzen adyr vorkoufen mugen vor di egenanten drythehalbt hundert schok groser pregyscher phenninge czu alle deme rechte, also wir ez ym vnd sinen erben vorbrifet haben." — Gegeben 1335 an Sante Peters abende dez heyligen zwelfbothen. E cop. Mus. Boh. 173) 1335, 29 Jun. In Wyssegrado. Karolus, regis B. primogenitus, marchio Mor., capitulo Wissegradensi litteras a patre suo 13 Sept. a. d. MCCCXXXI° super revocatione constructionis monasterii ordinis s. Augu- stini in civitate Sicka datas (v. Reg. Boh. III, p. 711, n. 1825) confirmat. — Dat. in Wysse- grado in festo bb. Petri et Pauli apost. a. d. MCCCXXXV°. Pelzel, K. Karl IV t. I Urkb. p. 11. — Huber, Reg. K. Karls IV, p. 4, n. 22. 174) 1335, 4 Jul. Graz. Die herzoge Albrecht und Otto von Oesterreich beurkunden, mit dem grafen Albrecht von Görz dahin übereingekommen zu sein, dass er ihnen burg und stadt Greifenburg wieder- geben und er und seine brüder ihnen beistehen sollen gegen jedermann, wogegen auch sie ihnen helfen wollen, besonders gegen den könig von Böhmen und seine söhne und gegen die Etscher oder wer die grafschaft Tirol innehat, dass sie an ihren rechten nicht beschwert werden; die grafen sollen ihnen auch alle festen offen halten und ihnen bei zwei feldzügen an die Etsch mit dreissig helmen und zwanzig schützen dienen, wofür sie 1000 mark silbers er- halten sollen. — Gegeben ze Gretz an S. Vlreichstag, do man zalt 1335. Huber, Gesch. der Vereinigung Tirols mit Oesterreich p. 142, n. 53. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 47. — Lichnowsky III, p. DXLIX. 175) 1335, 6 Jul. Missin. Witegho, bischof von Missen, wiederholt, nachdem der bisherige pfarrer zu Pirna das pfarrlehen aufgelassen hat, die bei gelegenheit der erfolgten incorporation dieser pfarr- kirche an das kloster Ozzeck festgesetzten bestimmungen über die theilung und verwendung der kircheneinkünfte. — Dat. et act. in castro nostro Missin a. d. MCCCXXXV°, in octava Petri et Pauli apost. Cod. dipl. Saxoniae regiae II, 5 p. 345. 9*)

Strana 68
68 Emler, Regesta Bohemiae 176) 1335, 8 Jul. (S. 1.). Accord fait entre Jean, roi de Bohême et comte de Luxembourg, et Adolphe, évêque de Liège, au sujet du château de Logne. Chacune des parties s'engage à ne jamais aliéner ce château des églises de Stavelot et de Malmedy et à ne jamais chercher à s' en emparer pour s'en servir en cas de querre. — Le VIII jour de fenail moix. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 22. — Böhmer, Reg. Imp. 402, n. 760. 177) 1335, 16 Jul. In Dubrawinik. Gerdrudis, nobilis Ingrami de Awersperch olim filia, omnia bona sua post mortem suam sanctimonialibus monasterii Dvbrawniczensis confert possidenda. — Dat. in mon. Du- brawinik a. d. MCCCXXXV°, XVII kal. Aug. Ex orig. arch. civ. Brun. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 48. 178) 1335, 19 Jul. (S. 1.). Wir Johannes, chunch zv Behem oc, tun chunt, "daz wir durch got vnd von svnder- licher gunst di klostervrowen vnd di swester S. Clarenordens zv Eger vnd daz kloster da mit wenadet haben, ob wir leicht her nach oder chein vnder amptman cheinerlei bet oder stewer auf di geistlichen leut oder auf di kloester in der stat oder in dem lant zv Eger legen, wenn oder wie dick daz geschiht, daz si cheinerlei dar zu tun noch geben sveln, weder vil —— Der ist geben nach Christs gepurt veber dreuczehen hundert iar, dar noch wenich.“ nach in dem fuenfvnddrizzigsten iar, des nehsten mitwochen vor send Marien Magdalentag. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. 179) 1335, 19 Jul. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen und Polen, graf zu Lüzenburg, verspricht, dass er die zwei märkte Selben und Asch sammt ihrem zugehör von dem gericht zu Eger, wohin sie von alters her und von recht zugehören, niemanden verleihen noch versetzen will und in keinerlei weise davon entfremden. — Der ist geben da man zahlt von Christi geburt 1335, des nechsten mitwochen vor s. Mariae Magdalenae tag. E cop. saec. XVII Mus. Boh. 180) 1335, 24 Jul, In Tusta. Johannes, Boh. et Pol. rex, Lucemburg. comes, vasallis castri Tachoviensis antiquam consuetudinem respectu judicii eorum confirmat. — Johannes, Boh. et Pol. rex oc vasallibus ad castrum Tachoviense spectantibus. — Animadvertentes "antiquam et diutius approbatam consuetudinem, qua vos et vestri praedecessores, vasalli nostri ad dictum castrum nostrum Tachoviam spectantes, coram burggravio Tachoviensi dumtaxat et non alio homine vel per- sona super causis vestris adversus vos intentatis tenemini respondere, volentes — — vobis gratiam facere specialem, quatenus freti nostrae clementiae praesidiis antiquis iuribus ac be- neficiis consuetis vestris potiri possitis libere et gaudere, statuimus ac edicto perpetuo san-

Strana 69
et Moraviae. Annus 1335. 69 cimus, ut super causis tam praeteritis et transactis, quam etiam praesentibus vel de novo emergentibus non possitis nec debeatis coram aliquibus vrzednikonibus vel sudariis conveniri aut coram eis quomodolibet respondere, verum si cuiquam aliquid actionis adversus vos competere videatur, id coram burggravio Tachoviae, qui pro tempore fuerit, studeat in judicio expediri, recepturus procul dubio justitiam expeditam. Mandamus igitur universis et singulis vrzedni- konibus et beneficiariis presentibus et futuris, — — quatenus vos vel vestrum aliquem pro causis quibuscumque contra huiuscemodi constitutionis nostrae decretum non molestent, con- veniant, ad judicia evocent seu aliqualiter perturbent.“ — Dat. in Tusta in vigilia b. Jacobi apost. a. d. MCCCXXXV°, indict. III. Stocklöw, Gesch. der Stadt Tachau 398. 181) 1335, 25 Jul. In Tust. Johannes, B. et Pol. rex ac comes Lucemburg. Swinconi et Alschiconi fratribus Scop- conibus dictis de Duba, purggraviis in Pirnis, notum facit, se ex gratiosa affectione, quam ad monasterium in Ossek gerit, abbati et conventui dicti monasterii ecclesiam parrochialem in Pirnis contulisse ipsisque decimam septimanam in theloneo et decimam partem omnium et singulorum proventuum ipsius telonei in Pirnis qualitercunque evenientium tam in navigio quam in aliis quibuscunque fructuum perceptionibus addidisse. Mandat purggraviis, ut abba- tem et conventum monasterii in Ossek in concessione huiusmodi defendant. — Dat. in Tust in die b. Jacobi ap. a. d. MCCCXXXV°. Cod. dipl. Saxoniae regiae II, 5 p. 347. 182) 1335, 28 Jul. In Chomutow. Johannes, B. et Pol. rex oc, privilegia civitatis Vsk igne consumpta renovat. — Not. oc, quod cum nostri „ciues ciuitatis Vsk super Albea a nonnulis officiatis nostris per Boemiam propter priuilegiorum suorum a — — predecessoribus nostris, Boemie regibus, obtentorum sed nunc adustorum carenciam, prout coram nobis viue vocis exposuerunt oraculo, graues et dampnosas multipliciter passi sunt hactenus molestias et offensas, nos eis — — ciuibus, vt sub potentatus nostri vmbraculo respirare valeant a grauaminibus huiusmodi et offensis et ab hodie inantea perpetuo supportari, omnes et singulos in prioribus ipsorum ac ciuitatis priuilegiis expressos, prout iurati coram nobis exposuerunt, articulos de benignitate regia, vt quilibet eo, quod ad ipsum pertinet, contentus nil a quocunque petat amplius, innouamus ac in statum pristinum reuocamus firmiter, statuentes, vt ciues predicti —— de agris, domibus, curiis, macellis carnium, scampnis panum ac aliis hereditatibus, — que consistunt in numero viginti sex et vnius et medie quarte terre laneorum, quorum decem cum medio et medium quartale siti sunt in loco Aue vulgariter nuncupato, quorum quilibet soluit in censu annuo quinquaginta sex grossos pro marca regia computando [sic]; quilibet eciam laneus predictorum et infrascriptorum continere debet sexaginta quatuor mensuras ; quatuor vero lanei et vna quarta siti sunt vltra fluuium Belyn, censuantes quilibet eorum tres fertones regios siue leues ; alii sex cum medio laneo iacent siti sub Magno lapide, quorum quilibet eciam censuat tres leues

Strana 70
Emler, Regesta Bohemiae 70 fertones. Preterea supra montem iacent lanei duo et vna quarta cum media soluentes in censu quilibet marcham mediam leuem; sunt et alii duo cum medio lanei et vna quarta, quorum quilibet soluit in censu vnum cum medio fertonem leues, quatuor tamen exclusis vineis, quarum tres decimas dant, quarta vero medium fertonem annis singulis censuare consuevit, — nobis ad ipsam civitatem mensuratis et pertinentibus ab antiquo communiter viginti duas marcas, quinquaginta sex grossos prag. pro marcha computando, et vnum lotonem. De molen- dinis autem sex ad nos et successores nostros pertinentibus XV mensuras tritici et totidem siliginis et viginti nouem grossos in festo b. Michaelis annis singulis census nomine soluere teneantur. Berna vero generalis, si qua regno Boemie imposita fuerit, de agris et hereditatibus ciuium ipsorum per collectores ad hoc deputatos exigatur estimacione census agrorum eorun- dem, ortis ciuium ipsorum pro solucione berne specialiter non grauatis eo, quod in agrorum suorum et ciuitatis mensuris antiquitus sunt locati. Pauperes autem, operarios ac alios ante dictam ciuitatem residentes pro eo, quod collectas soluunt —— cum ciuibus a solucione berne duximus absoluendos et decernimus perpetuo absolutos. Ceterum molendina duo dicte ciuitati adiacencia super fluuio Belyn, quorum vnum sex, alterum vero quatuor grossos pragenses nobis soluere consueuit, bernam cum ciuitatis ipsius hereditatibus dare perpetuo tenebunt. Indulgemus insuper, vt dicti ciues possessiones, bona et predia quorumcumque possint emere, vasallorum et religiosorum nostrorum bonis dumtaxat exceptis; ipsi eciam ciues pauperes et homines suos irrequisito iudice ciuitatis Vsk aut alio per se iudicare poterunt licite et inpune. Decernimus eciam et volumus, ne ciues predicti occasione bonorum sic per eos, vt predicitur, emptorum non possint nec debeant ad iudicia prouincialia per quempiam trahi seu aliqualiter iudicari, verum si cuiquam aduersus eos competere videatur, id coram iudice et iuratis dicte ciuitatis Vsk studeat in iudicio expediri. De bonis eciam sic per eos emptis ipsi ciues nobis et successoribus nostris contribuciones inpositas soluere tenebuntur. Preterea volumus, quod, si ciuitati predicte per nos aut successores nostros steuram seu exaccionem aliquando inponi contingat, quibusdam fortassis ciuibus ipsam steuram minus bene soluentibus liceat ipsius ciuitatis iuratis ad colligendam ipsam steuram deputatis totum id, quod negatum fuerit, nostro nomine exigere et in vsus ciuitatis et vtilitatem euidenter neces- sarios conuertere nostre gracie sub obtentu. Insuper condicionem ciuitatis predicte ac statum cupientes reddere meliores damus et concedimus ipsis civibus officium vecture, quod vulgariter schrotamt dicitur, vt ex prouentibus ipsius officii comodis et melioracioni ciuitatis salubrius valeat prouideri.“ — Dat. in Chomutow feria VI in octaua b. Jacobi ap. a. d. MCCCXXXV°. Ex orig. confirm. regis Caroli IV d. Pragae 21 Nov. 1349 in arch. civit. Uscensis. 183) 1335, 29 Jul. Apud Pontem Sorgie. Benedictus papa XII episcopo Olomucensi mandat, ut Bartholomaeum Gerlaci, cano- nicum ecclesiae Satzensis, modo provisionis apostolicae in canonicum ecclesiae Pragensis recipi faciat. — Dat. apud Pontem Sorgie Avinion. dioc. IV kal. Aug. pontif. anno I°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 49.

Strana 71
et Moraviae. Annus 1335. 71 184) 1335, 30 Jul. In Belina. Poppo genannt von Kekeritz verzichtet zu gunsten des abtes Conrad und des convents des klosters zu Ozzek auf alle befugnisse, welche ihm kraft einer begnadigung des königs Johann von Böhmen und Polan in betreff der einmaligen verleihung der pfarrkirche zu Pirne gethan hat. — Dat. in Belina a. d. MCCCXXXV°, III kal. Aug. Cod. dipl. Saxoniae regiae II, 5 p. 348. 185) 1335, 1 Aug. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, homines diem forensem in Chomutow frequentantes a teloneo in via a Presnitz ducente in civitatem Lunensem liberat. — Not. oc, quod cupientes commendatorem et fratres Cruciferos de Chomutow ac cives eiusdem civitatis — in eorum iuribus —— confovere et sub alis nostre protectionis evidentius preservare, ipsis commendatori, conventui et civitatis civibus hanc gratiam duximus faciendam, quod exnunc inantea ipsa civitas Chomutow talibus iuribus frui et gaudere debeat, quod universi et singuli de quibuscunque locis diem forensem seu dies alios ibidem frequentantes ab omnibus teloniorum et aliorum debitorum oneribas ac requisitione a via, que ducit de oppido Presnitz, usque ad civitatem nostram Lunensem, sint et omnino esse debeant liberi et exemti, mandantes — — officialibus nostris, — — hortantes illustrem Carolum, marchionem Moraviae, primogenitum nostrum — — ceterosque heredes et successores nostros; volentes quatenus praefato commendatori conventui, fratribus et civibus Chomutovensibus non praesumant nec infringere debeant quoquo modo libertatem seu exemtionem superius notatam, et specialiter inhibentes, ne cives Chadanenses et Satecenses civitatum nostrarum, praefatos Cruciferos, civitatem et cives contra ea, quae praemissa sunt, aggravare debeant nullatenus seu eam impedire." — Dat. Pragae a. d. MCCCXXXV, in die b. Petri ad vincula. Millauer, Der deut. Ritterorden in Böhmen p. 142. — Böhmer, Reg. Imp. p. 201, n. 204. 186) 1335, 6 Aug. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex oc, civibus civitatis Budwoys concedit, ut pascua in circum- ferentia civitatis libere in usus suos convertere et ungeltum de singulis curribus vina et alias merces ducentibus recipere possint. — — Not. oc, quod nos „incolarum civi- tatis nostre Budwoys defectibus, lesionibus et pressuris, quibus hactenus multipliciter sunt anxiati, pio conpacientes affectu, volentesque ipsius civitatis incolis sub nostro potentatus umbraculo post tot oppressionum genera consolacione respirare, et emendacioni ac con- fortacioni civitatis eiusdem et incolarum eius continuis incrementis intendere cum effectu, ipsis concedentes favemus, ut communitatem seu pascua peccorum et pecudum eorum, que a fideli nostro Wilhelmo de Landstein exsolverunt, et alia etiam pascua, ubicunque sint sita in circumferentia civitatis, possint et debeant certis metis ab aliis agris censuantibus distinquere et limitare, secundum quod ab antiquo fuerunt limitata, eademque pascua in usus civitatis libere convertere, secundum quod ipsis melius videbitur expedire, adicientes eis has

Strana 72
72 Emler, Regesta Bohemiae prerogativas: ut quicumque ex incolis ipsius civitatis seu civibus predicte civitatis predictis civibus nostris non conveniret, ut eundem vel eosdem excludere et alienare de ipsa civitate possint et debeant, nullo obstaculo prepediente. Annectimus eciam volentes omnino, ut prefati cives ungeltum de singulis curribus tam terrigenis quam alienigensis vina, annonas seu merces quascunque ducentibus de maxime honerato curru per unum grossum, de mediocri per quatuor pathavienses, de minimo per duos pathavienses recipere possint a data presencium per trien- nium pro melioracione poncium et parckani 1) civitatis prenotate.“ — Dat. Prage die domi- nico ante festum b. Laurencii proximo a. d. MCCCXXXV°. Ex orig. arch. Budiwoic. cop. Mus. Boh. — E libro memorab. civ. Budiw. c. fecit Köpl, praef. arch c. r. gub. Boh. — 1) In libro memor. portarum. 187) 1335, 7 Aug. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Luc. comes, fundationem monasterii S. Annae prope Lunam a Berone, iudice Lunensi, factam confirmat. — Not. oc, "quod propter laudem et gloriam saluatoris nostri et b. Marie virginis, matris sue, ac ob honorem b. Marie Magdalene monasterium noue fundacionis eiusdem b. Marie Magdalene titulo insignitum premuris ciuitatis Lune per dis- cretum virum Beronem, ipsius ciuitatis ciuem, fundatum specialibus nostris graciis, libertatibus et fauoribus volumus prevenire, primo quidem omnes donaciones per Beronem ipsum eidem mona- sterio factas, prout continetur in ferius: primo videlicet in villa Dobromiricz ex regalis camere con- cessione omnia et singula, que ibidem habuit, iure patronatus et aliis vniversis pertinenciis suis, deinde illam dotem Uethsuch dictam, cum pertinenciis suis universis ; omnem eciam partem, quam Bero in villa Tuhlaw hucusque habuit; item totam villam Oblik cum pascuis et aliis pertinenciis suis universis, item partem bonorum, quam in villa Rana habuit, scilicet montibus, vallibus, rubetis, pascuis, venacionibus, iurepatronatus ecclesie ibidem et aliis pertinenciis suis vniversis approba- mus. —— Ad maiorem quoque nostre gracie cumulum tres laneos in villa Dobromiricz sitos, qui nobis annue alteram dimidiam marcam grossorum pragensium census nomine soluere con- sueuerunt, quemque censum predicto Beroni duximus concedendum, eosdemque tres laneos vnacum eorum censu iam predicto eidem monasterio de uoluntate ipsius Beronis exnunc in- antea appropriamus ipsos laneos cum universis iuribus, utilitatibus et pertinenciis suis a com- munione et potestate civium et ciuitatis Lunensis perpetue duximus eximendum, et volentes quod occupatores et possessores iam dictorum trium laneorum assumpto debito et congruo precio cedant absque contradiccione qualibet de eisdem. Preterea ut solercius prefatum mo- nasterium et homines sibi nunc et inantea permanentes successiuis temporibus melioracionis suscipiant incrementa, homines eiusdem monasterii a iudicio siue zuda prouinciarum quarum- cunque penitus eximentes, ita videlicet quod ad nullum prouinciale iudicium euocari debeant uel iudicari in eisdem, sed quidquid accionis cuipiam contra eos compecierit, hanc coram — — Dat. Prage a. d. M°CCC XXX V°, feria II ante iudice ipsius monasterii prosequatur.“ diem b. Laurencii proxima. Ex instrum. not. cop. Mus. Boh.

Strana 73
et Moraviae. Annus 1335. 73 188) 1335, 12 Aug. In noua civit. sub castro Pragensi. Nos Conradus iudex, Nicolaus Friczonis, magister ciuium, Conradus Clugel, Johannes Albus, Maczko Albus procurator, Henczlinus faber, Conradus brasiator, Albertus Heroldi, Mertlinus Chutneri, Sydlinus sartor, Jescho carnifex ceterique iurati ciuitatis Noue sub castro Pragensi recognoscimus, quod Perngerus dictus Tyrnickel, conciuis noster, de bona voluntate vxoris sue domine Gedrudis et nomine suorum heredum super domo sua lignea, quam inhabitat, inter domum Wytkonis et domum Johannis Albi sita in nostra ciuitate vnam sexagenam censualem coram nobis inter quatuor scampna iudiciaria, dum iudicio contestato et vigorato presideremus, — — domine Agneti, relicte quondam Fridlini de Chutnis, ciuis Maioris ciuitatis Pragensis, — — liberam et exemptam a collectis, contribucionibus, vigiliis et ab aliis quibuslibet iuribus nostre ciuitatis, pro quibus quidem iuribus ipsi Perngerus, heredes sui et successores nostre ciuitatis respondere et satisfacere tenebuntur.“ — Dat. a. d. MCCCXXXV°, in vigilia b. Ypoliti et sociorum eius, pridie idus Augusti. Cod. Thomaeus f. 44. 189) 1335, 14 Aug. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., decernit, ut abbas et monaste- rium Welegradense propter homicidia, vulnera seu laesiones corporales in bonis eorum com- missas ad denuntiationem sudae provincialis minime teneantur. — Dat. Brune in vigilia Assump- cionis b. Virg. Marie a. d. MCCCXXXV°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 50. — Pelzel, K. Karl IV, t. I Urkb. p. 15. — Huber, Reg. K. Karls IV p. 4, n. 25. 190) 1335, 15 Aug. Brunae. Johannes, B. et Pol. rex, Lucemburg. comes, civibus Budysinensibus in civitate Bu- dysinensi residentibus domiciliumque habentibus ibidem concedit, ut a cambio salis immunes et liberi perpetuo sint. — Dat. Brune in festo Assumpcionis b. Marie Virginis a. d. MCCCXXXV°. Ex orig. arch. civ. Budissin. Köhler, Urkb. des Markgraf. Oberlausitz I, 309. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 51. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. 201, n. 205. 191) 1335, 18 Aug. Treveris. Baldewinus, Trewerensis ecclesiae archiepiscopus, litteras Ludewici, Rom. regis, Jo- hanni, regi Boh. a. d. MCCCXIV, IV Dec. datas vidimat. — Act. et dat. Treveris a. d. MCCCXXXV°, die XVIII mensis Augusti. Ludewig, Reliquiae man. V, 569. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 51. 192) 1335, 19 Aug. In Broda Ungaricali. Karolus, regis Boemiae primog., marchio Mor. abbati et conventui monasterii Wele- gradensis libertates confirmat, ut „nullus nobilium venaciones ferarum et bestiarum siluestrium faciendo in bonis vestris ab hominibus vestris procuraciones accipiat vel expensas exigat ab 10

Strana 74
74 Emler, Regesta Bohemiae eisdem" et ut „nulla thelonia, pedagia aut vectigalia de vestris victualibus et rebus pro vestris necessariis et victualibus devectis per loca theloniorum exigi aut requiri debeant per publi- canos ibidem“, prohibens teloneariis suis, et presertim Bisencensi, Wraczouiensi, Prerouiensi et in Hulyna, ne ab abbate et conventu praedictis contra huiusmodi immunitatem aliquid exigant. — Dat. in Broda Vngaricali sabbato infra octavas Assumpcionis b. Marie Virg. a. d. MCCCXXXV°. Ex orig. arch. march. Mor. VII, 51. — Pelzel, K. Karl IV, t. I, Urkb. p. 15. — Huber, Reg. K. Karls IV p. 4, n. 26. 193) 1335, 22 Aug. Apud Pontem Sorgie. Benedictus papa XII eligit et constituit Petrum de Naczeracz, fratrem ordinis Minorum, inquisitorem haereticae pravitatis in civitate ac diocesi Olomucensi. Idem mandat episcopo Olomucensi et aliis praelatis in civitate ac dioc. Olomuc. ut Petrum praedictum benigne recipiant, honeste tractent eique auxilium impendant. Idem rogat Johannem, regem Boemiae, ut dictum Petrum de Naczeracz benigne reci- piat et honeste pertractet, ei oportunum auxilium taliter impendendo, ut ipse inquisitionis huiusmodi officium sibi commissum exequi valeat. Dat. apud Pontem Sorgie Avinionen. dioc. XI kal. Sept. pontif. anno I°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 52, 54, 55. 194) 1335, 24 Aug. In castro Mesirzecz. Johannes de Mesirzecz resignationem ecclesiae in Mesirzecz, in qua habet ius patro- natus, per fratrem Sobkonem, praepositum Sderaziensem, fratri Henrico factam ratam habet. — Sigilla: Hartlebi de Boczkowicz, fr. Sobkonis praedicti et Friczkonis, civis de Mesirzecz. — Act. et dat. in castro nostro Mesirzecz a. d. MCCCXXXV°, in die b. Bartholomei Apost. IX° kal. Sept. Ex orig. univ. Prag. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 57. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 296. 195) 1335, 24 Aug. In Trincinio. Legati Kazimiri, regis Pol. testantur, Johannem, regem Boh., nec non Karolum, primo- genitum eius, renuntiavisse omni juri et titulo regni Poloniae, promittuntque pro rege Poloniae, eum ducatus Silesiae in litteris nominatos nullo modo velle impetere. — A. MCCCXXXV°, in festo b. Bartholomei apostoli nos Spitko castellanus, Sbigneus, prepositus Cracoviensis, Petrus castellanus Sandomeriensis, Thomas de Lajuncko et Nimissa Mandrossa procuratores — — d. Kazimiro, rege Polonie, constituti ad infrascripta realiter atque dati, ad universo- a rum notitiam oc —— volumus publice devenire, "quod cum — — d. Johannes, Boemie rex, et illustris dominus Carolus, primogenitus eius, marchio Moravie, pro se et suis heredibus pre- tendentes commodum et tranquillitatem regnorum Boemie et Polonie ac regnigenarum et in- colarum ipsorum nec non contemplacione et intuitu serenissimorum principum domini Caroli, Hungarie regis, et dicti Kazimiri, Polonie regis, cupientesque ipsis regnis et hominibus hinc-

Strana 75
et Moraviae. Annus 1335. 75 inde salubri providere remedio, quatenus provide animarum et corporum periculis salubriter obvietur: sponte ac libere renunciaverint omni iuri, actioni, exceptioni, proprietati, dominio et titulo regni Polonie eis in eo competentibus sub pena excommunicationis, promittentes pro- se et heredibus suis contra huiusmodi renunciationem et cessionem non contravenire aliqua occasione, ingenio, facto pariter et sermone, prout in aliis eorum litteris plenius continetur, exceperunt tamen, excipiuntque generosos principes dominos duces infrascriptos, vassallos eorum, cum eorum ducatibus, terris, bonis dominiis et pertinenciis quibuscunque, que tempore prestiti homagii possederunt, et omni modo et forma, quibus dicti domini duces ipsis dominis regi Boemie et marchioni Moravie et eorum heredibus sive ipsorum ditioni subiecerunt se, successores, duces et ducatus eorum et dominia cum appendentiis quibuslibet suis, suo et heredum suorum dominio totaliter reservantur: exceperunt etiam terras Wratislavie et Glogovie cum omnibus perti- nentiis, districtibus et dominio ad ipsam spectantibus quoquomodo. Domini autem duces et ducatus predicti hi sunt: domini Boleslaus Lignicensis et Bregensis, Henricus Saganensis et Crosnensis, Conradus Olsinensis, Johannes Stinaviensis, Slesie duces, Bolko de Opol, Bolko de Falckenberg, Albertus de Strelitz, Wladislaus Coslensis et Bitumiensis, Wenczezlaus princeps Masovie, dominus in Plozk, Lesko de Rathbor, Johannes Oswentimensis et Wladislaus de Teschin. Nos itaque volentes favorem et indissolubilem dilectionis amicitiam inter prefatos dominos regem Boemie et marchionem Moravie et Polonie gratanter hincinde benevole am- plecti, promittimus pro ipso d. rege nostro Polonie, quod idem d. rex Polonie eisdem dominis regi Boemie et marchioni Moravie optime favet de omni iure, dominio et proprietate, que habent vel se habere asserunt in dominiis, ducibus et ducatibus predictis ipsosque nullo modo unquam tempore impediet super ipsis nec duces aut ducatus ipsos vindicabit, impetet vel as- sumet in preiudicium dominorum predictorum regis et marchionis et heredum suorum ipsos- que super eisdem in nullo penitus per se vel heredes suos aliqualiter molestabit, penam et severitatem excommunicationis ipso facto, si contravenerit, incursurus. Insuper pro ipso domino rege Polonie et suis heredibus omni actioni, exceptioni, prescriptioni, et oppositioni juris, consuetudinis, aut etiam facti, si que aut aliquod eorum ipsis domino regi Polonie aut here- dibus suis in sepedictis dominiis, ducibus aut ducatibus eorum possent aliqualiter suffragari aut competere quolibet modo in eisdem, non obstantibus aliquibus munimentis, litteris, scrip- turis, pactis, pactionibus, statutis, reformationibus aut aliis quibuslibet ordinationibus sub quacunque forma verborum conceptis, etiam si talia forent, de quibus de verbo ad verbum specialem et expressam oporteret fieri mentionem, quibus omnibus et singulis et cuilibet eorum ex certa nostra scientia esse et intelligi volumus penitus derogatum, promittentes sub fidei prestito iuramento, quod sepefatus dominus rex Polonie premissa omnia et singula hinc intra festum b. Galli proximum ratificabit ac suis patentibus approbabit litteris grataque, rata et firma per omnia observabit.“ — Dat. et act. in Trincinio anno et die supradictis. Grünhagen, u. Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 56. — p. 3. — Sommersberg Ss. I, 774. — Ludewig, Reliquiae manuscr. V, 599. — Dobner Mon. IV, 297. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. 258, n. 229. 10*

Strana 76
76 Emler, Regesta Bohemiae 196) 1335, 27 Aug. Brunae. Carolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., monasterio in Tussnowicz quasdam libertates confert. — Statuimus, "vt vos ipsum vestrum monasterium, bona seu homines ipsius ad aliquas hospitalitates, procuraciones uel expensas faciendas aliquibus nobilibus, baronibus seu eciam venatoribus perpetuo non teneamini obligati; hospitalitatis tamen pias peregrinis, egenis, infirmis ac aliis personis miserabilibus faciendas vobis minime prohibemus. Statuimus — — vt opidani vestri in Schaycz et incole villarum vestrarum Wemislicz et Gnehenycz eciam, — braxare et vendere intra suos limites possint cereuisiam libere et inpune, ipsum quoque opidum Schaycz forum suum conswetis diebus septimanarum anni libere celebrabit.“ — Dat. Brunne in die s. Ruffi a. d. MCCCXXXV°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 58. — Huber, Reg. K. Karls IV, p. 4, n. 27. 197) 1335, 29 Aug. In Broda Teutonicali. Carolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., civitati Trebicensi dat. iura, quibus civitas Znoymensis utitur. — „Heri dum apud nos dominus noster genitor hospitaret, providit salutifere cum deuoto nostro abbate Trebicensis monasterii ciuitatem vestram infra triennium muris et fossatis fortitudinis cingi et etiam recompleri, ut cincti muris et fossatis de munificentia regia digne [ciuitas] nuncupari possitis. Verum quia ciuitates sine legibus et statutis municipalibus cum salute nequeunt commode subsistere, — — decernimus, auctori- tate paterna et nostra, quatenus vos et ciuitas vestra ac vestri successores omnibus et singulis iuribus, commodis, beneficiis et statutis perpetuo gaudere et uti debeatis, quibus ciuitas nostra Znoymensis gaudet quomodolibet et potitur." — Dat. in Broda Teutonicali a. d. MCCCXXXV°. in die decollacionis b. Johannis Bapt. — Hanc donationem Johannes, Boemiae rex confirmat. — Dat. ut supra. Pelzel, K. Karl IV, I Urkb. p. 18, n. XVI. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 59. — Böhmer, Reg. Imp. p. 341, n. 14 et p. 201, n. 206. — Chlumecký, Reg. der Arch. d. M. Maehren p. 103. — Huber, Reg. K. Karls IV, p. 4, n. 28. 198) 1335, m. Aug. Pragae. Carolus, marchio Moraviae, primogenitus Boh. et Pol. regis ac comitis Lucemburg. litteras super nuptiis patris sui cum Beatrice, filia Ludovici, ducis Bourbonensis, (v. Reg. Boh. III, p. 40, n. 112) approbans renuntiat omnibus juribus suis in comitatibus Lucem- burgensi et Rochensi. — Dat. Pragae a. d. MCCCXXXV°, mense Augusto. E cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 60. — Böhmer, Reg. Imp. p. 341, n. 11. — Huber, Reg. K. Karls IV, p. 4, n. 23. 199) 1335, 1 Sept. Pragae. Joannes, Boemiae rex, civitati Coloniensi nundinas in festo b. Bartholomaei tenere con- cedit. — Not. oc, quod nos affectum, quem ad ciues ciuitatis nostre Colonie super Albea et ad ciuitatem ipsam gerit nostra benignitas, cupientes per procurationem vtilitatis ipsorum

Strana 77
et Moraviae. Annus 1335. 77 ostendere in effectu, statuimus, — vt in ipsa ciuitate singulis annis in festo b. Bartholomei apostoli proxime nunc venturo incipiendo per quatuordecim dies continuos nundine seu forum annuale in perpetuum observari debeant. Et vt dictum annuale forum a mercatoribus et aliis quibuslibet cum rebus et mercibus suis aut sine mercibus accedi et ab eo recedi possint com- modius, volumus, vt ciuitas ipsa Coloniensis omnibus juribus gaudere debeat, — quibus alia loca in regno Boemie nundinas observantia vti et perfrui hactenus consueuerunt. Preterea ipsos — — in juribus, libertatibus et antiquis ac laudabilibus consuetudinibus, quibus ab olim sunt perusi promittimus — — conseruare.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXXV°, in die b. Egidii. E libro memor. civ. Colon. 200) 1335, 2 Sept. Pragae. Johannes, B. rex, Lucemburg. comes, mon. Brewnoviensi quasdem libertates concedit — Not. oc, "quod constitutus in presencia nostra — — fr. Theodricus, — — abbas mona- sterii nostri Brzewnouiensis, plures immunitates, libertates et gracias coram nobis monstrauit, sibi et suo monasterio a felicis recordacionis Boemie regibus — — concessas, quas vidimus et auscultauimus diligenter. Verum quia idem bonus abbas aduersus nonnullos molestatores suos apud nos deposuit querelam, quod ignari fortasse libertatum et iurium suorum et dicti monasterii eos ausu temerario in eorum iuribus aggrauant indebite et molestant, nos autem animaduertentes, quod personas ecclesiasticas religiosas presertim in eorum confouere iuribus opus est pietatis, ipsum abbatem et suum monasterium in predictis iuribus et graciis volumus penitus conseruare ipsosque manutenere debemus regaliter in eisdem contra quamlibet eccle- siasticam vel secularem personam — — eciam si personali fulgeant dignitate, concedentes — — iam dicto abbati et monasterio Brzewnouiensi plenam — — facultatem, quatenus super omnibus eorum iuribus et libertatibus eis competentibus ac in ipsorum contentis priuilegiis agere, facere, expediri et acciones intentare possint libere et debeant aduersus quemlibet ho- minem vel personam ecclesiasticam, religiosam et prelacione fungentem seu eciam secularem, nobilem vel plebeium, — — et sigillatim aduersus — — prepositum monasterii Dochczanensis super villam Hrdel cum hospitibus et silua adiacente, cum paludibus et flumine Egre vsque ad flumen Albee in districtu Luthomericensi in foro ecclesiastico vel eciam ciuili tamdiu, donec dictis abbati et conuentui monasterii Brewnouiensis debite exhibeatur iusticie comple- mentum.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXXV, sabbato die secundo mensis Septembris. Ex orig. arch. Brewnov. — Dobner, Mon. hist. Boh. VI, 59. — Ziegelbauer, Hist. mon. Břewn. 172. — Böhmer, Reg. Imp. p. 201, n. 207. 201) 1335, 2 Sept. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, venditionem medietatis magni telonei in civi- tate Pyrnis por Ottonem de Wyttyn, qui eam a dominis de Donyn emerat, Popponi de Koke- ricz factam confirmat. — Dat. Pragae a. d. MCCCXXXV°, II die mensis Sept. Ex orig. arch. reg. Dresd. Cod. dipl. Saxoniae regiae II, 5 p. 348.

Strana 78
78 Emler, Regesta Bohemiae 202) 1335, 3 Sept. In Alto Castro. Karolus, rex Hungariae unionem init cum Johanne, rege Bohemiae. — Not. oc, "quod nos et filios nostros ac heredes heredumque nostrorum successores et regna nostra cum inclito principe domino Johanne, eadem gratia rege Bohemie illustri et comite Lucemburgensi, fratre nostro carissimo, ac magnificis dominis Karolo, primogenito, marchione Morauie, et Johanne, duce Karinthie, filiis eiusdem, ipsorum heredibus, cupientes fraterne dileccionis vinculo vniri et cum ipsis in sinceritatis affectu indissolubilis amicicie firma constancia, perpetuo et in- uiolabiliter permanere, absque omni dolo et dissimulacionis fraude, pure et deuote, presen- tibus nos obligamus, simul cum Lvdowico, nostro primogenito, ad sancta dei euangelia corporali prestito sacramento promittentes, quod nos et filii nostri eorumque heredes dictum dominum Johannem, regem Bohemie, fratrem nostrum, et filios suos predictos eorumque heredes ac regnum suum Bohemie predictum, cum terris eiusdem regni contiguis contra omnes et quos- libet homines, cuiuscunque condicionis, status et honoris existant, exceptis inclitis principibus, d. Roberto, Jerusalem et Sicilie ac Cazimiro, Polonie regibus, nec non filiis et heredibus eorundem et patruorum nostrorum et generaliter omnibus proximis, nobis in linea consangui- nitatis attinentibus in Italia et in quibuslibet eius partibus constitutis, volumus et tenebimur perpetuo adiuuare, ita videlicet, quod, si ipse rex aut sui heredes extra metas regni sui Bo- hemie hostilem processum contra vicinos et confines eorum aduersarios vel ipsorum alterum habuerint, ex tunc ad peticionem ipsorum gentis nostre armigere et sagittarie subsidio et auxilio, prout melius poterimus, ipsum vel filios suos ac eorumdem heredes nos vel filii nostri aut eorundem heredes cum tota nostra regni Hungarie potencia adiuuare sine fraude et dolo promittimus et debemus. Si autem metas predicti regni sui Bohemie quispiam vel quipiam eorundem aduersarii intrauerint, ipsum et filios suos ac eorundem heredes et regnum cum pertinenciis suis contiguis potenter et hostiliter inuasuri, ex tunc nos et filii nostri vel filiorum nostrorum heredes eundem regem Bohemie, filios suos aut heredes eorum cum tota nostra regni Hungarie potencia ad requisicionem suam, filiorum aut heredum suorum pro- mittimus personaliter et tenebimur adiuuare. Et e conuerso idem frater noster rex Bohemie siue in eodem statu et honore regio, quo nunc existit, siue in quemcunque alium eminen- ciorem statum et honorem feliciter deueniat et ascendat, cum filiis suis predictis et heredibus eorum nos, filios nostros et filiorum nostrorum heredes ac regna nostra, contra omnes et quoslibet homines, cuiuscunque honoris et preeminencie titulis prefulgentes, nullo penitus excepto, teneantur et debeant, prout melius poterunt, perpetuo adiuuare, expressione simili mediante, quodsi extra metas regnorum nostrorum processum hostilem contra nostros aduer- sarios vicinos et confines nos vel filii nostri aut eorumdem heredes habuerimus, extunc nos, filios nostros et eorumdem heredes ipse rex Bohemie, filii sui et filiorum suorum heredes ad peticionem nostram gentis eorum armigere et sagittarie subsidio sine fraude et dolo, prout melius poterunt, adiuuabunt. Si autem metas regnorum nostrorum quispiam vel quipiam intrauerint, nos, filios nostros aut eorum heredes ac regna nostra hostiliter inuasuri, extunc ipse frater noster, rex Bohemie, et filii sui et eorum heredes nos, filios nostros ac eorumdem

Strana 79
et Moraviae. Annus 1335. 79 heredes cum tota ipsorum potencia regni Bohemie, ad requisicionem nostram, filiorum seu heredum nostrorum sine fraude et dolo personaliter teneantur et debeant adiuuare. Preterea pro- mittimus fugitiuos et profugos generaliter quomodolibet proscriptos de regno Bohemie ad regna nostra venientes nullatenus recolligere nec per quempiam nostrorum seu ad nos pertinencium recolligi et assumi aliquatenus sustinere. Et similiter idem frater noster rex Bohemie, filii et suorum filiorum heredes proscriptos, profugos et fugitiuos de regnis nostris ad regnum Bo- hemie transeuntes per eos aut per quempiam ad eos spectancium recolligi in regno Bohemie et suis contiguis pertinenciis nullatenus pacientur, ymo denunciacione facta hincinde per nos reges, heredes aut officiales regnorum vtrorumque proscriptos huiusmodi de regnis nostris vtrobique excludemus et excludi omnimode faciemus. Preterea si inter nos, filios nostros aut heredes eorum ex vna parte ac dominos Albertum et Ottonem, duces Austrie et Stirie, ac eorum heredes ex altera quocumque tempore aliquam discordiam seu guerram contingeret suboriri, extunc ad vnionem pacis et concordie cum ipsis deuenire nolumus sine ipso rege Bohemie et filiis suis ac heredibus sub virtute prestiti sacramenti, nisi primitus ad hoc dicti fratris nostri regis Bohemie, filiorum suorum et heredum eorum expressus consensus acces- serit et voluntas. Similiter si dictus frater noster rex Bohemie, filii et heredes eorum de pre- senti querra vel in futuro habenda cum prefatis ducibus Austrie et Stirie aut eorum here- dibus ad vnionem concordie deuenire decreuerint, hoc facere non debeant sine nobis et filiis nostris sub virtute prius prestiti sacramenti, nisi primitus ad hoc noster, filiorum et heredum nostrorum consensus expressus accesserit et voluntas. Ceterum quocienscunque nos reges, filios et heredes nostros aut gentes nostras prestando subsidium aut modo alio quocunque conue- nire contigerit vel placuerit, semper tuti et illesi esse debeamus mutuo et penitus securi. Hec igitur omnia et singula sub virtute prius prestiti sacramenti pro nobis, filiis nostris et heredibus, et sub pena excommunicacionis papalis perpetuo promittimus presentibus inuiola- biliter obseruare. Ipse eciam frater d. rex Bohemie pro se, filiis suis et eorum heredibus eadem nobis, filiis nostris et heredibus viceversa, prout in premissis declaratum articulatim extitit, debeat et teneatur sub iuramento et pena predictis irrefragabiliter obseruare.“ — Dat. in Alto castro die dominico proximo ante festum Natiuitatis b. Virginis a. d. MCCCXXXV°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 831. — Ludewig, Rel. man. V, 483. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 297. — Böhmer, Reg. Imp. 256, n. 213. 203) 1335, 8 Sept. Brunae. Heinricus, camerarius et summus regni Boemiae marschalcus, atque Johannes fratres de Lipa recognoscunt, se esse abbatissae et conventui monasterii Aulae S. Mariae in Antiqua Brvnna pro Margareta, relicta Ingrami de Vngersberg, in C marcis ponderis moravici debi- torie obligatos, quam pecuniam post mortem dictae d. Margarethae monasterio Aulae S. Mariae solvere promittunt. — Dat. Brunne die Natiuitatis glor. Marie Virg. a. d. MCCCXXXV°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 64.

Strana 80
80 Emler, Regesta Bohemiae 204) 1335, 15 Sept. Regensburg. Heinrich, herzog von Baiern, tritt dem waffenstillstand bei, den sein schwiegervater Johann, könig von Böhmen, mit kaiser Ludwig bis nächste sonnwende geschlossen hat. Oefele, Rer. Boic. ss. II, 164. — Böhmer, Wittelsbachische Reg. p. 122. 205) 1335, 16 Sept. Regensburg. Johann, könig von Böhmen oc, macht einen waffenstillstand mit kaiser Ludwig bis Johannis im nächsten Jahre. — Veriehen, daz ein frid zwischen dem hochwirdigen herren keyser Ludwign von Rôm vnd vns gemacht ist biz ouf sand Johannis tag ze sunwenden, der erst chumt, vnd den tag biz nacht. In dem frid sullen vnd geloben wir einen gütlichen vnd minneclichen tag ze leisten in der stat ze Regenspurch an dem achten tag nach sand Merteins tag, der erst chumt, an geuärde, vnd ez werd da bericht oder niht, so sol der frid sten untzerbrochenlich ouf sand Johannis tag, der vorbenant ist, vnd dise brif vnd taiding sullen ouch kein schad sein an keinen stüchen oder sachen den brifen vnd hantvesten, die wir vor vnder einander gegeben haben. Vnd den frid haben wir gelobt vnd geloben an disem brif stet vnd gantz ze halten an allez geuärde. In den frid wir nemen mit namen vnsern vettern den erwirdigen herrn Baldewin, ertzbischof ze Trier, herrn Albrecht, byschof ze Pazzow, vnsern lieben swager, hertzog Heinrich von Beiern, vnsern aydem, vnsern sun Johannem den jungern darzu bei namen mit der grafschaft ze Tyrol vnd mit dem Intal, mit dem gebirge vnd mit allem dem, vnd er vnd sein housvrowe, diner vnd helfer itzund innen habent, dernach den chunig von Frankrich, den chunig von Vngern herrn Karlein, den chunig von Polan herrn Kazimir, vnsern lieben bruder, herrn Rudolfn, hertzoge ze Sachsen, vnsern lieben swager, herrn Fridrichen, marc- grafen ze Meissen, darzu alle polanisch fursten, die vnser man sint, vnd darzu vnser lant vnd lavet vnd all vnser helfer. Vnd in den selben frid so nymt der vorgenant keyser den vorgenant herrn Baldewin, den ertzbyschof ze Trier, hertzog Albrecht vnd hertzog Otten von Osterich mit dem land ze Chernden, vnd die nemen furbaz in den selben frid herrn Fridrichen, den ertzbyschof ze Salzpurch, herrn Albrecht, den byschof ze Pazzow. Darzu so nymt aber der keyser in den selben frid herrn Rudolf, hertzogen ze Sachsen, herrn Rudolf vnd Ruprecht gebruder, pfaltz- grafe bei Rein vnd hertzoge in Beiern, sein vettern, herrn Ludwign, marcgrafen ze Brande- burch, seinen sun, herrn Fridrichen, maregrafen von Meissen, seinen aydem, vnd darzu sein lant vnd lavet vnd all sein helfer. Vnd dez frides ze einer stetikeit setzen wir ze burgen die edlen man, vnser lieben getrewen, die hernach geschriben stent: Heinrich von der Leipen, Petern von Rosenberch vnd Wilhelm von Lantstein. So setzet der egenant keyser herwider die edlen lauet graf Bertold von Neiffen, graf Johansen, purchrafn ze Nurmberch, vnd Lutzen von Hoenloch also bescheidenlich, daz die selben burgen von baiden seiten vollen gewalt vnd macht sullen haben alle zweiung, krieg, stozze, ouflauef vnd brueche, die zwischen vns oder den vnsern von baiden seiten in dem frid ensten oder werden mugen, entscheiden vnd richten nach mynn oder nach reht, swenn si des von vns oder von den vnsern gemant werden. Vnd tete die egenanten burgen es niht, so sullen sie nach der manung in einem meneid aller nechst an allez geuärde in die stat ze Pazzow varn, dar ouz nymmer chomen, e dann si die

Strana 81
et Moraviae. Annus 1335. 81 zweiung, krieg, stoezze, ouflauef vnd brueche entscheiden vnd gericht haben nach mynn mit der clager wizzen oder nach recht, als recht ist. Wer aber, daz si sich zweiten an dem rechten, welher part denn der vorgenant her Albrecht, byschof ze Pazzow, vnd ob er niht were, des got niht gebe, her Rudolf, hertzog ze Sachsen, sein bruder, den wir einmueticlich daruber ze einem vberman bescheiden vnd geben haben, gestunde, daz sullen wir stet vnd gantz halten an allez geuärde. Vnd welich aber vnserr von dem selben vberman besagt wurde, daz er des empfiele, des burgen sullen den leisten, als hie geschrieben stet, di vnsern ze Pazzow vnd des keysers ze Regenspurch, von dann nymmer ze chomen, vntz daz ez volendet wirt, als vorge- schriben stet. Ez ist ouch geredet, wer, daz der vorgenanten burgen einer abgieng oder sturbe, des got niht welle, wes der burg vnder vns gewesen wer, des gebresten ist, der sol einen andern ouz den viern, die hernach geschriben stent, daz sint hertzog Niclas von Troppow, Heyman Berk von der Duben, Johans von der Leipen vnd Vlrich von dem Newen- hous an des selben stat setzen dar nach in einem meneid, vnd der keyser in der selben zeit ouch ouz seinen viern, daz sint graf Vlrich von Wirtemberch, graf Fridrich von Otingen, Chraft vnd Goetz von Hoenloch einen andern setzen, wen er des von dem andern vnder vns mit wizzentlichen boten vnd brifen gemant wirt. Tete er des niht, so sollen die vnsern vberig burgen, swenn si des gemant werden, in die stat ze Pazzow vnd des keysers ze Regens- purch varn vnd dar inne also lang ligen, biz daz geschehen vnd volbracht ist, als vorge- schriben stet. Ez ist ouch getaidingt, daz der Gumpenberger Vitztum in Obern Beiern von des kaisers wegen vnd wir vnsers sunes wegen ouz dem gebirge hinenkegen ainer, der es — — Der ist geben ze Regens- macht hat, den frid besteten svllen, als vor geschriben stet.“ purch, do man zalt von Cristes geburt dreutzehenhvndert iar darnach in dem fümf vnd dreizi- gisten iar des nechsten samztages nach des heiligen creuces tag, als ez erhaben wart. Weech, Kaiser Ludwig der Bayer und König Johann von Böhmen p. 119. — Buchner, Gesch. von Bayern V, 459. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 64. — Böhmer, Reg. Imp. 201, n. 208. 206) 1335, 16 Sept. Ze Kamme. Johann, könig von Böhmen etc., verleiht als schwiegervater und vormund der Marga- retha, herzogin von Kärnthen und gräfin von Tirol, dem Volkmar von Burgstall, burg- grafen auf Tirol, in ansehung der treuen dienste, welche derselbe ihm geleistet und noch leisten soll, alle lehen, welche der verstorbene herzog Heinrich von Kärnthen ihm ver- liehen hatte. Böhmer, Reg. Imp. 402, n. 761. 207) 1335, 16 Sept. (Iglaviae). Jurati Iglauienses recognoscunt, quod fratres Michael et Jeklinus Reychnowerii con- ciues, nati quondam Conradi Reychnoweri olim conciuis, VI laneos et duas areas, quos et quas ipsi a d. Marquardo de Ranczir legittime in Wylancz prope Iglauiam tenuerunt, discreto viro Petro Schobroni, notario Montis Kuttnensis, et suis heredibus vendiderunt, et quod relicta Nicolai, concivis eorum, etiam laneum liberum eidem Petro resignavit, qui ea una cum jure patronatus ad tempora vite matri sue Gertrudi dedit. Ex orig. arch. civ. Iglav. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 64. Extr. 11

Strana 82
82 Emler, Regesta Bohemiae 208) 1335, 18 Sept. Regensburg. Johann, könig von Böhmen etc. beurkundet, dass in gemässheit des mit kaiser Ludwig geschlossenen friedens die strassen in ihrer beider land fried haben und alle auf denselben geschirmt sein sollen dergestalt, dass wenn jemand gegen ihrer einen redliche schuld habe, dass der zwar in den städten aber nicht auf dem felde gepfändet werden möge. Böhmer, Reg. Imp. 201, n. 209. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 64. — Buchner, Gesch. v. Bayern, V, 459. 209) 1335, 19 Sept. Ze Kamme. Johann, könig von Böhmen etc. schreibt seinem sohne und seiner tochter (Johann und Margaretha von Tirol), dass er dem Volkmar von Burgstal geld schulde, und bittet sie und will, dass sie demselben den zoll zum Lueg, welchen graf Albert von Görz inne hatte, auf so lange übergeben, bis er 450 mark silber daraus gezogen habe. Böhmer, Reg. Imp. 403, n. 762. 210) 1335, 19 Sept. Tyrol. Johannes, jungster sohn des königs von Böhmen, und seine gemahlin Margaretha ver- heissen in anbetracht der nützlichen dienste der bürger von Regensburg und des nutzens, den ihre länder aus deren handel geschöpft haben, denselben allenthalben freies geleit durch ihr land und verbiethen sie zu pfänden. Freyberg, Reg. Boica VII, 125. 211) 1335, 29 Sept. In Chotessow. Petrus, praepositus Chotessowicensis, fratribus et sororibus eiusdem monasterii pro- videt in XIV sexagenis et XXIV grossis pro pitantia. — „Considerantes sacri nostri collegii fratrum et sororum sollicitum affectum et laborem in exsecucione officiorum diuinorum, cupi- entes earum sollicito labori et jugi deuocioni opportunum confortaminis releuamen adhibere, vt hoc valeant in celebri (sic) et monastica vita flagrantique desiderio facilius exercere et nos proinde eternam retribucionem reportare, — — freti tamen consilio speciali ven. d. Petri, — abbatis nostri de Thepla, ipsis fratribus nostris et conventui sororum in XIV sexagenis et XXIV grossis pro pitancia et refeccione aduentus et quadragesimali providemus in presenti et per successores nostros provideri volumus in futuro, primo in Lazan villa sex sexagene et XXIV grossi, preter octo marcas graues, quas habent sorores ibidem in Lazano pro remedio felicis recordacionis domini Siffridi, antecessoris nostri quondam prepositi, et easdem VIII marcas sorores inter se singulariter dividere consueuerunt, quatuor sexagenas de hereditate noue curie olim ante monasterium site, quam quidem hereditatem vniuimus et coniunximus hereditati oppidi nostri in Stod. De curia vero Barow IV sexagenas, quam hereditatem adiun- ximus ville nostre Lhote, et contulimus predictas hereditates sub censu annuo incolis ipsarum villarum et heredibus eorum nec non successoribus ipsorum perpetuo possidendas, condicione securitatis hac adiecta, ut si, quod absit, ob discrimina guerrarum, spolia, incendia, donacione libertatum seu queuis alia pericula censum predictarum villarum contingeret deperire vel quo- quomodo ad minorem numerum deuenire, quod hiis omnibus non obstantibus census ipse conuentui sororum pro pitancia deputatus, eciam si tantus esset et ad tantum se extenderet, de censibus

Strana 83
et Moraviae. Annus 1335. 83 villarum praedictarum XIV sexagen. cum XXIV grossis in omnem euentum procuratori siue pitanciario, qui ad hoc constitus fuerit, primitus presententur; ipse vero procurator siue pitan- ciarius, qui pro tempore fuerit, juxta conscienciam suam ipsam totalem pecuniam pro refec- cione aduentus et quadragesime in piscibus, ficubus, radicibus et aliis communiter necessariis erroget et impendat, nec sibi clam de ipsa pecunia audeat quidpiam reservare.“ — Dat. et act. in Chotessow a. d. MCCCXXXV°, in die s. Mychaelis archangeli. Ex orig. c. r. bibl. univ. Prag. cop. Mus. Boh. 212) 1335, 29 Sept. (Pragae). Nos Jenlinus, plebanus Melnicensis, Petrus Glaz, ciuis Pragensis, ac Hiltprandus dic- tus Czwiflinger, ciuis Pilznensis, testamentarii ad infrascripta — — protestamur, quod a. d. MCCCXXX, in vigilia b. Thome apostoli dominus Ebirlinus de Lapide, felicis memorie ciuis Pragensis, dum adhuc perfecta vigeret racione, licet infirmus esset corpore, coram nobis con- senciente filio suo, domino Johelino, suum ultime voluntatis statuit testamentum et nos eius- dem executores legittimos constituit testamenti. Inter cetera vero, que per ipsum Ebirlinum prefatum prouide ordinata fuerant et legata, hoc ordinauit et disposuit, quod super totam curiam ipsius Ebirlini ante portam s. Benedicti sitam monasterium Aule Regie vnam sexa- genam grossorum denariorum prag. pro pytanciis perpetuo debet habere.“ — Dat. a. d. MCCCXXXV°, in festo b. Mychahelis. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 213) 1335, m. Oct. (S. 1.). Elisabeth, ehemals königin von Böhmen und Polen, macht ihre letztwillige verfügung. Ex orig. arch. march. Mor. Cod. dipl. Mor. VII, 65. 214) 1335, 4 Oct. Pragae. Johannes, B. rex, Luc. comes, privilegia monasterii s. Georgii in castro Pragensi con- fürmans monasterium praedictum eiusque bona atque homines in suam protectionem assumit. — Statuentes, „ut tu Sophia abbatissa et successores tue sole et vnice in ipso monasterio domine sitis, regereque et dispensare debeatis, et non alius officialis, factor, negociorum gestor, procurator, uel eciam persona quouis alio vocabulo seu nomine nuncupata, tuque et postere tue disposicionem ipsius monasterii plenam, plenissimam plenissime habeatis, officiales et factores in eo ponendo, instituendo, destituendo, cassando et permutando, prout tue et ipsarum discrecioni videbitur melius conuenire. Statuimus eciam et credimus consonum equi- tati, quod si aliquis aliquas acciones vel causas aduersum te Sophia vel successores tuas in- tentare seu mouere voluerit, vobiscum coram ordinario uestro aut alias competente iudice ecclesiastico super eis curet in judicio experiri, tu eciam et ipse, etsi euocari vos contingat, non tenebimini alibi aliqualiter respondere. Ceterum nulli fidelium et subditorum nostrorum liceat homines monasterii vestri in causam alibi trahere uel ad aliud iudicium, coram alio quocumque iudice quomodolibet euocare, sed tantummodo coram te abbatissa uel successo- 11*

Strana 84
84 Emler, Regesta Bohemiae ribus tuis veniat iusticiam recepturus, verum si te et ipsas in exhibicione iusticie negligentes fortasse vel remissas fore contingat, extunc pro nobis et successoribus nostris et non alias pote- runt de iusticia conueniri.“ — Dat. Prage in festo b. Francisci a. d. MCCCXXXV°, indic. II. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Hammerschmidt, Hist. monast. S. Georgii in castro Prag. p. 48. 215) 1335, 10 Oct. Pragae. Johannes, Boemiae rex ac Lucemburg. comes, judici, juratis et civibus civitatis Sacensis graciam dat facultatem rectorem scholae instituendi. — „Nolentes vos et civitatem vestram in quibusuis iuribus vobis competentibus non deficere, sed magis emendacionis et melioraci- onis in vobis suscipere incrementa, hinc est, quod perpetuis temporibus duximus statuendum, quod vos nunc inantea rectorem vel magistrum scole ciuitatis vestre ponere, eligere ac pre- ficere habeatis et non alter, qui iuxta antiquam consuetudinem vobis deseruiat et ad nullum alium preter quam ad vos recursum habeat et respectum et plebano ciuitatis vestre ac paro- chiali ecclesie ad non aliud preterquam cum cantu puerorum scole debitis temporibus serui- endo sit astrictus.“ — Dat. Prage fer. III ante diem b. Galli proxima a. d. MCCCXXXV°. E lib. memor. civ. Sacensis ab anno 1383 fol. 8. 216) 1335, 10 Oct. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, universis in territorio Cubitensi et provincia Sacensi constitutis fidelibus suis et specialiter iuxta decursum aque Egrae residentibus mandat, quatenus a ciuibus "nostris Sacensibus de struibus lignorum, quos ipsos de territorio Cubitensi per alueum Egre usque in Sacz ducere continget, nullum theloneum vel thelonei exaccionem exigere aut recipere debeatis. Si qui autem contra nostrum mandatum huius dictos . . cives racione thelonei occuparunt, hos per rectores provinciarum dictarum, quibus ex nunc hoc damus specialiter in mandatis, ut ab huiusmodi exaccione thelonei cessent, artari volumus et compelli. — Dat. Prage a. d. MCCCXXXV°, feria III ante diem b. Galli proxima. E lib. memor. civ. Sacensis ab anno 1383 fol. 9a. 217) 1335, 12 Oct. Pragae. Nos Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, et Karolus, eiusdem domini regis B. primogenitus, marchio Morauie, not. oc, "quod quia dilecti nobis ciues nostri Pragenses pro- miserunt nobis pro nostra indigencia per quatuor annos primum venturos sex milia sexag. grossorum prag. semper quartam partem huius summe die s. Galli dare, nos eisdem ciuibus nostris damus proinde per dictorum quatuor annorum spacium continuum plenam et omni- modam libertatem, sic videlicet, quod nec per nos nec per alium aut alios a dictis ciuibus vllam exigere, petere aut recipere volumus pecuniam aut exigi, peti aut recipi faciemus, nec eos ad aliqua seruicia nobis facienda cogemus aut cogi faciemus; nec eos uel aliquem ex ipsis grauare aut dampnificare volumus medio tempore in eorum personis uel rebus.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXXV°, IIII° idus Oct. E lib. vetust. arch. civ. Prag. p. 9. — Pelzel, K. Karl IV, t. I Urkb. 12. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 65. — Böhmer, Reg. Imp. 201, n. 210.

Strana 85
et Moraviae. Annus 1335. 85 218) 1335, 12 Oct. Avinione. Benedictus papa XII monasterio Sderaziensi confirmat jus patronatus ecclesiae S. Mi- chaelis Pragae. — Dat. Auinione IV idus Oct. pontif. a. 1°. Ex orig. c. r. bibl. univ. Prag. cop. Mus. Boh. 219) 1335, 13 Oct. (S. 1.). Friedrich der Walich von Freistadt übergibt die von seinem vater dem kloster von Hohenfurt testirten zwei weingärten gegen erlag von drei pfund Wiener pfennige. — Der brief ist gegeben nach Christes geburd 1335 iar, an sand Cholmans tag. Pangerl, Urkb. v. Hohenfurt, Font. r. Austr. XXIII, 81. — Urkb. des Landes ob der Enns VI, 181. 220) 1335, 24 Oct. Brunae. Johannes, Boh. et Pol. (sic) rex ac Lucemburg. comes, statuit, ut quicumque ex civibus Iglaviensibus per profugos, spoliatores seu maleficos detentus seu captus fuerit, quod is me- diante sua propria aut amicorum suorum seu civitatis eorum pecunia nullatenus redimi de- beat vel exsolvi, ut per hoc profugis, spoliatoribus et maleficis eos captivandi via de cetero praecludatur. — Dat. Brunne fer. III ante festum bb. Simonis et Jude apost. proxima a. d. MCCCXXXV°. Ex orig. arch. civ. Iglav. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 68. — Böhmer, Reg. Imp. p. 30. 221) 1335, 12 Nov. In Wysegrado in Hungaria. Cazimirus, Pol. rex, profitetur se teneri Johanni, regi Boemiae, de summa XX millium sexag. gr. den. prag. occasione renuntianis factae sibi per regem Boh. de regno et titulo Pol. — Cazimirus, Pol. rex, principalis debitor, Sbitko Cracouiensis, Petrus Sandomeriensis castellani, Nicolaus de Bocrey, woiwode de Cracouia, M. Sandomeriensis woiwode, Gessko, Man- troska, iudex curiae Cracouiensis, Passek de Bocrey, Sandomeriensis iudex prouincialis, Czeloi in Ratomis dominus, Kezimant subcamararius, Henricus, subcamerarius Sandomeriensis, Weras castellanus de Winitia, Andorsmonossi filius, lowczy, et Pacoslaus Slibnik, fideiussores ipsius- regis, domini nostri ab ipso constituti ad infrascripta atque dati, —— recognoscimus, —— nos teneri et remanere obligatos — — d. Joanni, regi Boemiae, et suis heredibus de summa et quan- titate XX milium sexag. gross. denar., de quo X milia sexag. dictorum denar. iam soluimus in una parte, in alia uero parte nobili uiro domino Henrico de Lippa de IV milibus sexag. gross. dictorum satis dedimus, et securitatem fecimus sufficientem in sex milibus sexagen gross. prag. predictorum occasione et ex causa renunciacionis factae nobis regi Poloniae per ipsum dominum regem Boemiae de ipso regno et titulo Poloniae; ipsam uero pecuniam resi- duam sex milium sexag. gross. prag. promittimus bona fide in festo resurrectionis domini pro- xime uenturo eidem d. regi Boemiae ac suis heredibus uel eorum nuntiis ad hoc speciale mandatum habentibus dare, assignare et soluere sub nostris periculis et expensis in Ratibor oppido, uel si ipsum oppidum intermedio tempore de ipsius domini regis Boemiae et sui principis, domini Geskonis, ducis ibidem, manibus extrahi contingeret, extunc in ciuitate

Strana 86
86 Emler, Regesta Bohemiae Oppauia in Morauia dare tenebimur et assignare ipsa sex milia grossorum pragen. bonorum et legalium uel ualorem ipsorum in auro uel argento iuxta taxam communem duorum uiro- rum ex utraque parte electorum, omni dilatione et procrastinatione penitus procul motis. Quod si non faceremus et dictam pecuniam in toto uel in parte in locis et termino pre- fatis non soluerimus, ex tunc fideiussores praedicti immediate ciuitatem Oppauiae ingredi promittimus et tenemur in certa domo, quam nobis ipse dominus rex Boemiae uel heredes et nuntii sui ad hoc deputati assignauerint, obstagium facturi ibidem et mansuri inibi nec abinde exituri more consueto. — — Insuper promittimus, quod si nos fideiussores praedicti ipsum obstagium modo et forma, ut praediximus, non seruauerimus uel de ipso obstagio exiremus praedicta pecunia non soluta, quod tunc magnifici principes dominus Carolus, rex Hungariae, domina Elisabeth, regina Hungariae, ac Ludouicus, filius eorum, litteras renun- ciationis super regno et titulo Poloniae penes eos depositas dictis regi Boemiae et suis here- dibus debeant et teneantur libere et licite restituere sine omni difficultate, et sine nostra requisitione uel mandato. Et nihilominus saepefatis regi Boemiae et eorum heredibus in mille sexagenis gross. pragensium poenae nomine uolumus obligari.“ — Dat. in Wysegrado in Hungaria a. d. MCCCXXXV°, die XII° mensis Nouembris. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 69. — Ludewig, Rel. manuscr. VII, 593. — Böhmer, Reg. Imp. 358, n. 230 222) 1335, 19 Nov. In Wissegrado. Kasimirus, rex Pol. sponsalia inter prognatam suam Elisabeth et inter Johannem, filium Henrici, ducis Bauariae, nepotem Johannis, regis Boh., contrahit. — Nos cupientes cum d. Joanne, rege Boemie, „fedus perpetue dilectionis et vinculum irrefragabilius colligare, cum ipso de presenti sponsalia inter prognatam nostram Elizabeth et inter Johannem, d. Henrici, Bauarie ducis, vnigenitum, ipsius nepotem, hodie in dei nomine duximus contrahenda, promit- tenda et statuenda, pro ipsa progenita nostra donationem propter nuptias quinque milia sex. gross. denarior. pragens. boni iusti ponderis et legalis iam dicto d. Joanni dare et soluere; ipse enim rex Boemie nomine dotis pro ipso Joanne, nepote suo, promisit et promittit dare et assignare dicte progenite nostre septem milia et quingentas sexagenas grossorum denarior. pragens. boni iusti ponderis et legalis. Insuper promittimus, quod cum dicta progenita nostra ad annos puberes et etatis peruenerit, predicta sponsalia et alia premissa ratificabit et appro- babit, suumque ad hoc dabit consensum pariter et assensum. Hoc ipsum promittit dominus rex Boemie pro d. Johanne, nepote suo, eciam cum ad etatem puberem peruenerit et legi- timam, se per omnia facturum et penitus expleturum. Insuper promittimus et spondemus vna cum prefato fratre nostro, rege Boemie, quod cum dicti Johannes et Elisabeth ad etatem legitimam, vt premittitur, peruenerint, omnem operam et ministerium faciemus et dabimus curabimusque efficaciter, vt ipsi Johannes et Elisabeth in domino matrimonialiter copulentur." — Act. et dat. in Wissegrado in Hungaria in die s. Elisabeth a. d. MCCCXXXV. Pelzel, K. Karl IV, I Urkb. p. 18, n. XVII. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 70. — Ludewig. Reliq. manusc. V, p. 592 h. a. 1305.

Strana 87
et Moraviae. Annus 1335. 87 223) 1335, 19 Nov. In Wissegrado. Literae Kazimiri, Pol. regis, de servanda pace, cum Johanne, rege B. si principes, feu- dales et subiecti eorum in confinibus litigarent. — Notum oc, "quod terrarum pacem et tranqui- litatem pro viribus nutrire cupientes ordinamus et indissolubiliter obseruari debere volumus et promittimus, quod si aliquam discordie materiam insurgere contingeret inter principes nobis subiectos uel capitaneos nostros ex vna parte, nec non principes feudales et subiectos excel- lentissimi d. Johannis, regis Boh. limites nostri regni attingentes, uel alios subiectos ipsius eosdem limites contingentes parte ex altera et ob hoc hincinde dampna aliqua perpetrari, propter hoc pacis vnio inter nos et ipsum regem Bohemiae ordinata non debet aliqualiter violari, sed in suo robore firmiter perdurare; discordie autem materia taliter excitata per capitaneos tam per nos quam per ipsum regem Bohemie deputandos sine procrastinacione qualibet, prout racionabile fuerit, dirimatur. — — Sin autem de regno nostro terram ali- cuius principis prefati d. regis Bohemie subiecti per aliquos nobis subiectos habentes forta- licia aut castra uel non aliqua spolia conmitti conti[n]geret, mox ille princeps aut capitaneus, sub cuius iurisdiccione talia conmittuntur, super eo requisitus eadem spolia conmittentes ad satisfaccionem congruam conpellere teneatur. Quod si requisitus conpellere ipsos non cu- raret ad hoc, ipsemet ad satisfaccionem huiusmodi teneatur, postquam fuerit suo regi queri- monialiter nominatus. Si vero taliter spolia conmittentes domino suo temporali siue duci aut capitaneo uel episcopo temporale dominium habenti in hoc ipsis inobedientes existerent et ad mandatum ipsorum de spolio a se conmisso satisfacere recusarent, mox ipsius dominus tempo- ralis, sub quo castra, fortalicia aut possessiones habebunt, ipsorum castra, fortalicia aut posses- siones vallare et expugnare tenebuntur. Et si per se ipsos ad id sufficere non valerent hii in quorum terris spolia sunt conmissa, ipsos ad eadem expugnanda, prout melius poterunt adiuuabunt, adhibito ad hoc eciam regum adiutorio, si fuerit opportunum. Quibus castris aut fortaliciis acquisitis et expugnatis penitus destruantur, nisi talia castra aut fortalicia terrarum confinia contin]gerent, tunc enim dominorum temporalium arbitrio relinquatur, an magis ipsa destrui velint aut pocius locatis in ipsis hominibus pacificis ea pro se et terrarum def- fensione seruare, ac possessiones et bona eorundem spoliatorum ad dominos temporales, in quorum terris consistunt, libere reuertantur. Cum autem spoliatores quoscunque de regno nostro in terras quorumcumque principum feudalium d. regis Boemie memorati, quod absit, transire contin]geret spolia conmissuri, volumus et mandamus per principes et capitaneos regni nostri eosdem efficaciter inpediri et, si fieri poterit, detineri, alioquin dampna per spoliatores huiusmodi facta ipsimet lesis de proprio resarcire debebunt. Ipsi autem spoliatores in regnis Bohemie et Polonie et in omnibus terris omnium principum regibus subiectis et adherentibus eisdem efficaciter sint proscripti; ipsi quoque eciam post factam emendam de spoliis memo- ratis tamquam degeneres et infames in conspectu omnium principum et bonorum penitus sint abiecti et vox eorum tamquam funesta et reproba contra neminem audiatur. Illud eciam specia- liter ordinamus et promittimus inviolabiliter obseruare, quod quicumque notabiliter prescripti fuerint vel in regno Hungarie, Polonie aut Boemie seu terris aliquibus principum eisdem sub-

Strana 88
88 Emler, Regesta Bohemiae iectorum aut adherencium eisdem, in omnibus dictis regnis et terris pro proscriptis haberi debebunt, sic quod, cum in aliquo locorum prenominatorum aliquis talis repertus fuerit, mox in ipsum tamquam in hominem omni iure priuatum vlcio vltima habeat exerceri.“ — Act. et dat. in Wissegrado in Vngaria die s. Elizabeth a. d. MCCCXXXV°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 71. — Dogiel, Cod. dipl. Pol. I, 2. — Ludewig, Rel. manuser. V, 507. — Böhmer, Reg. Imp. 258, n. 231. 224) 1335, 19 Nov. In alto castro Wisegrado. Carolus, rex Hungariae, promittit, se litteras Johannis, regis Boh., super renuntiatione juris et tituli regni Poloniae restituere velle, si Casimirus, rex Poloniae, VI millia marcarum regi Boemiae in festo paschae proximo non solverit. — Significamus oc, „quod quia d. Jo- hannes, rex Boemiae, suas literas priuilegiatas super renunciatione iuris et tituli regis regni Poloniae et aliarum terrarum, in eisdem literis suis expressarum, excellenti principi domino Cazimiro, regi dicti regni Poloniae, — — per eundem d. regem Boemiae et filios eius facta ad nostras manus tanquam hominis communis et quem prout filium eius assumserat, assig- nauit, ideo nos eidem d. regi Boemiae —— et filiis eius promittimus firmiter et sincere, qua- tenus, si dictus dominus Casimirus, rex Poloniae, in festo Paschae domini proxime nunc venturo, sex milia marcarum eo modo, quo debet, eidem domino regi Boemiae uel filiis eius non soluerit, contentas et expressas non fecerit nec compleuerit, ex tunc nos uel filii nostri eidem domino regi Boemiae uel filiis eius aut dictas litteras in specie restituemus aut ad soluendum praedicta sex milia marcarum sexagenarum erimus obligati. — Dat. in Alto castro Wisegrado in festo b. Elisabeth a. d. MCCCXXXV°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 72. — Ludewig, Reliq. manusc. V, 603. — Böhmer, Reg. Imp. 256, n. 214. 225) 1335, 19 Nov. In Wissegrad. Kazimirus, rex Pol. promittit, se post destructionem castri Boleslauitz aliud castrum in eodem loco construi non esse permissurum. — Not. oc, "quod omnimodam tranquillitatem regnorum Poloniae et Boemiae fieri et commodum hominum et incolarum afffectantes, nec non securitatem stratae publicae, quae ducit de Polonia in civitatem Vratislaviam circa castrum Boleslauitz factam per me, magnificum principem d. Joannem, illustrem regem Boemiae, fratrem nostrum carissimum, in festo Epiphaniae proxime affuturo, prout ipsum diruere et dirui facere efficaciter promiserit, aliud castrum Boleslauitz in eodem loco nunquam per nos et nostros subditos seu alium uel alios quoscunque de cetero reparandum. Si qui forte temerarie et alias ipsum castrum post sui destructionem uelent aliqualiter reparare et reaedi- ficare in eodem loco et alibi in ipsius districtu, tunc statim sine temporis dispendio nos cum ipso d. Joanne, rege Boemiae memorato, et alter nostrum, qui primo poterit, tenebitur reaedi- ficatorem huismodi impedire, alter uero nostrum, quam cito per alium fuerit requisitus, suum proinde tenebitur praestare auxilium et iuuamen. Verum quod si forte praefatum castrum non obstantibus huiusmodi quemcunque reaedificare aut reparare contingat, quod tunc nos cum domino rege Boemiae ad sui destructionem siue acquisitionem decedere et salegare effi-

Strana 89
et Moraviae. Annus 1335. 89 caciter tenebimur et debemus. Volumus insuper, ut omnia bona et possessiones cum omnibus et singulis pertinentiis et ipsarum districtibus memoratis pertineant ad nostrum regnum Polo- niae cum omni iure, quod et quae ab antiquo noscitur obtinuisse. Possessiones itaque aliae eiusdem districtus siue castri, que ad ducatus Slesie spectant, distincta maneant circa ipsas, prout ab antiquo noscuntur extitisse.“ — — Act. et dat. in Wissegard in Hungaria in die s. Elisabeth a. d. MCCCXXXV°. Ludewig, Rel. manusc. V, p. 588. — Böhmer, Reg. Imp. 258, n. 232. 226) 1335, 23 Nov. Znoymae. Johannes, abbas monasterii Lucensis, Henricus canonicus et custos ac officialis Olomuc. rocognoscunt, Ulricum, summum magistrum ordinis Crucigerorum cum stella domus hospitalis s. Francisci in pede pontis Pragensis, et fratrem Nicolaum, praepositum Montis s. Hippolyti, Mathiae, plebano ecclesiae in Maspitz, duos laneos in Maspitz pro XX sexag. gr. den. prag. ad tempora vitae eius locationis titulo exposuisse. — Act. et dat. Znoyme a. MCCCXXXV°, in die s. Clementis mart. Ex orig. praepositurae in Monte s. Hippolyti Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 73. 227) 1335, 23 Nov. In Wissegrado. Bitte Kasimirs, königs von Polen, an Johann, könig von Böhmen, womit er dem herzoge Vladislaus das land Dobrinen zurückgebe. — In Wissegrado in Hungaria a. d. 1335, in die Clementis.1) Riegger, Arch. II p. 602. — 1) Riegger habet in diebus Clementiae 1325. 228) 1335, 26 Nov. In Wischegrad in Hungaria. Carolus Hungariae et Johannes Bohemiae reges, causam inter domum ordinis fratrum Teutonicorum et reges Poloniae Wladislaum et Casimirum super terris seu districtibus Cul- mensi, Dobrinensi, Cujaviae, Pomeraniae et Thorunensi exortam (cuius rei causa circa festum Omnium sanctorum a. d. MCCCXXXV° in Alto castro Wischegrad in Hungaria simul in unum convenerunt, ubi rex Casimirus personali praesentia et pro dicto ordine tres fratres commen- datores cum plenis sufficientibus procuratoriis comparauerunt) tamquam arbitratores decidunt hoc modo, ut rex Poloniae terras Cujaviae et Dobrinensem, magister vero generalis et fratres Cruciferi domus Teutonicae terram Pomeraniae cum limitibus et pertinentiis ab antiquo ad easdem spectantibus possideant. Praeterea ordinant, ut omnia damna et injuriae, quocumque modo hinc inde illatae, compescantur et tollantur in totum. — Act. et dat. in Wischegrad in Hungaria praesentibus: Chanadino, Strigoniensis, Ladislao Colocensis ecclesiarum archiepiscopis, Villerino Drugensi, palatino regni Hungariae, Demetrio, mag. tavernicorum, Thoma, voiewoda Transylvano, comite de Zunnen, Mimeth, bano totius Slavoniae, comite Paulo, judice curiae regis Hungariae, nec non Vithgone Misznensis et Joanne Olomucensis ecclesiarum episcopis, Rudolfo, duce Saxoniae, Carolo, marchione Moraviae, Boleslao, duce Slesiae et domino Legni- 12

Strana 90
90 Emler, Regesta Bohemiae censi, Thymone de Coldich, Henrico de Lippa et quam plurimis aliis. — A. d. MCCCXXXV°, dominica proxima post festum S. Elisabeth. Dogiel, Cod. dipl. Pol. IV, 54. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 73. — Böhmer, Reg. Imp. p. 201, n. 211. 229) 1335, 27 Nov. Avinione. Benedictus papa XII monasterio Sderaziensi confirmat jus patronatus ecclesiae in Solnicz. — „Peticio vestra nobis exhibita continebat, quod dilecti filii Johannes de Mezirziecz, Wsnata et Tasso milites ac Jesco domicellus, dicti Johannis filii, Olomucensis diocesis, olim patroni ecclesiae de Solnicz juxta Skuhrow Pragensis diocesis, — — jus patronatus dicte ecclesie tunc ad eos communiter pertinens vobis et dicto vestro monasterio — — donave- runt. — Nos — — id auctoritate apostolica confirmamus." — Dat. Avinione V kalendas De- cembris, pontif. nostri a. 1°. Ex orig. c. r. bibl. Prag. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 24. 230) 1335, 27 Nov. Avinione. Benedictus papa XII monasterio Sderaziensi jus patronatus ecclesiae in Costelecz con- firmat. — — „Peticio vestra nobis exhibita continebat, quod dilectus filius Nicolaus dictus de Potensteyn, miles Pragensis diocesis, olim patronus ecclesie in Costelecz prope Potensteyn dicte diocesis, —— jus patronatus dicte ecclesie, tunc ad eum spectans, vobis et dicto vestro monasterio — — donavit. Nos — — id auctoritate apostolica confirmamus.“ — Dat. Avinione V kalendas Decembris, pontif. nostri a. I°. Ex orig. c. r. bibl. univ. Prag. cop. Mus. Boh. 231) 1335, 27 Nov. Avinione. Benedictus papa XII monasterio Sderaziensi jus patronatus ecclesiae in Zrucz, quod ei Hermannus de Zrucz, laicus Prag. diocesis, donavit, confirmat. — Dat. Avinione V kal. Dec. pontif. a. 1°. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 232) 1335, 27 Nov. Avinione. Benedictus papa XII praeposito et conventui monasterii Sderaziensis prope Pragam ius patronatus ecclesie de Stras Prag. diocesis a Johanne rege donatum confirmat. — Dat. Auinione V kal. Dec. pontif. a. I°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. 233) 1335, 27 Nov. Avinione. Benedictus papa XII praeposito et conventui monasterii Sderaziensis ius patronatus ecclesiae in Morawan Olomuc. diocesis confirmat. — Dat. Avinione V kal. Dec. pontif. a. I°. Riegger, Archiv III, p. 238. Extr.

Strana 91
et Moraviae. Annus 1335. 91 234) 1335, 30 Nov. Brunae. Carolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. privilegia, indulgentias, libertates et gratias quascunque civitati Yemnicz a regibus Boemiae et marchionibus Moraviae concessas confirmat. — Dat. Brunne in die b. Andree apost. a. d. MCCCXXXV°. Ex orig. arch. civ. Jemnicensis Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 74. 235) 1335, 2 Dec. Avinione. Benedictus papa XII Genzoni, filio Savissii de Ugosd, canonico Prag., canonicatum et praebendam, quos Johannes, episc. Olomuc. possidebat, confert, mandatque episcopo Pra- gensi et abbatibus Brenewiensi et in Milewsk, ut eundem Genzonem vel procuratorem eius in corporalem possessionem canonicatus et praebendae praedictorum inducant. — Dat. Avi- nione IV non. Dec. pontif. anno I°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 75. 236) 1335, 3 Dec. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen oc, schreibt dem hochmeister des Deutschen ordens, unter welchen bedingungen der friede zwischen ihm und dem könige von Polen geschlossen wurde. — „Wisset, als ich bie dem konige von Vngern dri wochen legende ewer gescheffte vnd des ordens, als ich beste mochte, habe geschykt, als euwer brudere, die mit vns woren, vch mogen volkomlicher vnderrichten. Czum ersten der here konig von Polan der is schuldig vnd sal uch gebyn briefe der vorsachunge vor sich vnd sinen erben vff die land Culmen, Pomeren vnd vff luter fruntschafft vnderenander in czukumftigen cziten czu haben. Vortmer der konig von Vngern vnd wier uch schuldig sin zugeben geczug brieffe vff dy vorgesprochene vorsachunge des koniges von Polan vnd uff die berichtunge der fruntschafft czwischen euch geschikt; vortmer der konig von Polan sal uch geben sine bete briefe czum heren pabeste, das dy gift von in und sinen vorfarn vff dy land Culmen uch vnde dem orden getan mit sinen brifen geruche czubefesten. Vortmer der konig von Polan sal uch gebin sine briefe vnd behalden uch briefe von bischoffen vnd allen andern geistlichen vnd werlichen personen, das von den schaden, in in deme vorgangenen orloue von uch ader von den ewern getan, sye keine ro- chunge nemen vnd si ouch nicht anfectegen in geistlichem ader im wertlichem gerichte. Vortmer der konig von Polan sal euch schikken vorsache briefe des konigis von Vngern vff dy gesprochene land Culmen vnd Pomeren vor sich vnd sinen erben, wen her hat dy swester des konigis von Polan." — Am suntage, do man inne singet: Ad te domine levavi, im jare gotts MCCCXXXV°. Cod. dipl. Prussic. II, p. 203. — Böhmer, Reg. Imp. p. 336, n. 505. 237) 1335, 4 Dec. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, dat Chunczmanno dicto Huchumstolen, civi in Knyn, quasdam libertates pro duobus villis in silva Capczycz prope oppidum Knyn locandis. — Not. oc, „quod affectantes ex animo conditionem regni nostri in villarum et bonorum multipli- 12*

Strana 92
92 catione, prout dignum expedit, facere meliorem, deliberato et maturo consilio prelibatis dis- creto viro nobis dilecto Chunczmanno dicto Huchumstolen, ciui in Knyn, ut ex nouo in nemore Kamnicensi, quod Capczycz dicitur, prope oppidum Knyn, extirpando rubeta et nemora duas villas, quamlibet earum decem laneos censuales continentem, et quod in quolibet laneo septuaginta duo strichones bladi seminari possint et valeant, preter pascua, que circumquaque apud ipsas villas sine quouis impedimento habebit libera, de quibus viginti laneis predictis octoginta sexagenas gross. prag. ab ipso Chunczmanno nomine arre percepimus, instauret et easdem iure theutonico seu emphiteutico certis colonis seu villanis locare valeat, gratiose donauimus et concessimus in hunc modum, quod incipiendo a festo b. Georgii venturo pro- xime post reuolutionem duodecim annorum, in quibus ipsum Chunczmannum, heredes et suc- cessores suos atque colonos et villanos predictarum villarum ab omni censu exactione atque regali steura, que berna dicitur, de nostra munificentia libertamus, per sedecim grossos et in festo b. Galli deinde secuturo proxime similiter per sedecim grossos, decem pullos, et pro labore, qui vulgariter roboten dicitur, sex grossos, et sic consequenter singulis annis perpetuis inantea temporibus nobis, nostris heredibus et successoribus de quolibet laneo ratione census soluere teneatur. Considerantes etiam fatigas et labores, quos ipse Chunczmannus in extir- patione ipsorum rubetorum et nemorum pertulit, pensatis quoque gratis et fidelibus seruitiis, que nobis in hac parte exhibuit et exhibere poterit in futurum, sibi, heredibus et successo- ribus suis in predictis villis sex laneos liberos ipsis villis adiacentes et in qualibet earum villarum vnam tabernam et iudicium cum omnibus et singulis suis iuribus et pertinentiis vniuersis, in quibuscunque rebus consistant, nec non tertium denarium de penis culparum criminalium prouenientem, quas subcamerarium regni nostri Boemie in ipsis villis successu temporis contigerit iudicare, damus et de liberalitate nostra regia conferimus et donamus tenendum — — ac etiam possidendum iure hereditario per ipsum Chunczmannum, heredes et successores suos semper libere et quiete, dantes ipsis nihilominus predictos sex laneos liberos, in ipsis villis tabernas atque iudicia cum suis iuribus et pertinentiis prelibatis in toto vel in parte, prout eis placuerit et visum fuerit expedire, vendendi — — et in quam- cunque personam voluerint eo iure, quo possident, transferendi, ac in quoslibet vsus sibi placidos conuertendi plenam ac liberam potestatem.“ — Dat. Prage in die beate Barbare virginis anno d. MCCCXXXV°. Pelzel, K. Karl IV, tom. I, Urkb. p. 103. Emler, Regesta Bohemiae 238) 1335, 4 Dec. Brewnow. Theodricus, abbas Brewnowiensis, litem de metis cum Petro abbate totoque conventu monasterii Aulae Regiae fratri Miroslao priori terminandam committit. — Not. oc, "quod nos ex maturo consilio et conuentus nostri consensu causam de metis nostris satis nobis damp- nosam, que non paruo tempore nec sine tedio et dampnis nostris impensarum, expensarum pro dispendiis inter nostrum et supradicti monasterii conuentum versata est, videlicet pro flumine Multavia et litoribus eius, pro terminis moncium, pro captura piscium et slupis siue obstaculis supra Wrany et aliis juribus ibidem — — priori fratri Myroslao committimus inte-

Strana 93
et Moraviae. Annus 1335. 93 graliter et in toto cum matura diligencia pertractandam, discutiendam et terminandam, poli- centes nos habituros ratum, gratum, quidquid in ordinacione et determinacione predicte cause per ipsum fuerit ordinatum.“ — — Dat. in Brewnow pridie non. Dec. a. d. MCCCXXXV°. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 239) 1335, 5 Dec. Munchen. Kaiser Ludwig schliesst mit herzog Heinrich von Niederbaiern einen vertrag über das verhältniss der grafen von Öttingen und anderer herren, durch den erklärt wird, dass dieselben in den frieden, den er mit Johann, könig von Böhmen, und Heinrich von Nieder- baiern geschlossen hat, auch miteinbezogen worden sind. — Ze Munchen an sand Niclaus abent nach Christus geburt 1335, in dem 22 iar unsers richs vnd in dem achten des kaisertums. Weech, Kaiser Ludwig der Baier und König Johann von Böhmen p. 122, n. VI. 240) 1335, 6 Dec. Landshut. Heinrich, herzog von Baiern, erklärt, dass er den zwischen kaiser Ludwig einer, und seinem schwiegervater könig Johann von Böhmen und ihm andrerseits gemachten frieden so verstand, dass die von Oettingen und andere herrn die in Baiern nicht gesessen sind, in den frieden vor pfandung genommen waren, während der kaiser es anders verstand, und beur- kundet nun, wie sie übereingekommen sind, um dennoch den friden aufrecht zu erhalten. Oefele, Rer. B. ss. II, p. 165. — Wittelsbachische Regesten p. 122. 241) 1335, 12 Dec. Avinione. Benedictus papa XII abbati et conventui monasterii Brewnouiensis omnes libertates et immunitates a praedecessoribus suis concessas confirmat. — Dat. Auinione II id. Dec. pontif. a. 1°. Ex orig. arch. mon. Brewnow. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 59. — Ziegelbauer, Epit. hist. mon. Brewnow. p. 272. 242) 1335, 13 Dec. Pragae. Johann, könig von Böh. und graf zu Luxenburg, erklärt, dass er nie daran gedacht habe, das herzogthum Kärnthen mit der grafschaft Tyrol für die markgrafschaft Brandenburg abzutreten. — Tun chunt allen oc, "daz vns ze wizzen worden ist, vnd von den edlen leuten von Chernten vnd ous der grafschaft von Tyrol ist mit red an vns chomen, daz wir mit dem, der sich cheyser nennet, vor etcslichen jaren solten geteydingt vnd angetragen haben, daz wir einen wechsel, mit den herczentum ze Chernden vnd mit der grafschaft ze Tyrol, wenne wir derselben lant gewaltig wurden, vmb die mark ze Brannburch tun wollten, dez si betrübt vncz her dar vmb gewesen sint. Nv sprechen wir daz vnd bekennen, daz got wol waiz, daz diselben red vnd teidung in vnser hercze noch myt nie kommen sint. Vnd daz wir ouch di vorgennanten herren vnd daz lant gemain von dem vorgennanten zweifel bringen, so

Strana 94
94 Emler, Regesta Bohemiae gelobn wir in, vnd mit sampt vns vnser eltister svn Karel, markgraf zu Merhern, daz wir di vorgennanten lant Chernden vnd die grafschaft ze Tyrol vns vnd vnsern kinden behalten wellen, vnd darnach sten vnd chrigen, ny vnd ze allen zeiten, daz si in vnser vnd vnserer kinderhand chomen gar vnd gentzlich, vnd von vns vnd ouch in ewicklich besezzen vnd behalten wern.“ — Der gegeben ist ze Prag, do man zalt von Christes geburd 1335 Jar, an sant Luceyn tag. Kurz, Österrech unter Albrecht dem Lahmen p. 344. — Böhmer, Reg. Imp. 202, n. 13. 243) 1335, 19 Dec. Pragae. Johannes, Boemiae rex ac Lucemburg. comes, civibus in Luna ad pavimentandam civitatem ungeltum concedit. — „Porrecta nobis pro parte vestra peticio continebat, quod cum vndique in ciuitate vestra, que propter luti profunditatem et inmundiciam hucusque nonnullis dificilem prebuit transitum et humano conspectui nauseam generauerit, ad ipsius decorem sol- lempne pauimentum lapideum facere et instaurare duxeritis prouidendum, quatenus ad inci- piendum et laudabiliter consumandum pauimentum huiusmodi ad hoc nostrum dignaremur prebere consensum, vt vos in subsidium eiusdem pauimentacionis certum vngeltum seu dacium moderatum nec aliqualiter onerosum de vniuersis rebus vendibilibus seu mobilibus ordinare et instituere valeretis. Nos itaque vestris tam iustis et tam racionabilibus benigniter incli- nati supplicacionibus, vobis auctoritate regia concedimus et fauemus graciosius indulgentes, vt ad pauimentandam dictam ciuitatem vestram eamque, vbi reformacione idiguerit, meliorandam moderatum vngeltum seu dacium, per quod incole ceterique transeuntes ibidem notabiliter non grauentur, de omnibus et singulis rebus vendibilibus seu mobilibus iuxta deliberacionis seu prouisionis vestre decretum in dicta ciuitate vestra instituere, firmare et ordinare possitis libere et inpune, duraturum tam diu, quoad vobis placuerit et prout vestre commoditati vide- bitur salubrius expedire, adicientes eciam, vt dictum vngeltum secundum deliberacionem vestram augere, minuere seu alias variare, semper tamen cum quadam moderacione omnimode valeatis, non obstantibus statutis, ordinacionibus, decretis, iuribus seu aliis prouisionibus in contrarium editis vel factis quibuscunque, quibus omnibus, quoad presentem nostram conces- sionem seu indultum esse volumus et intelligi penitus derogatum.“ — Dat. et act. Prage a. d. MCCCXXXV°, fer. III ante diem b. Thome apostoli proxima. Per. d. regem Heinricus. Ex orig. civ. Lunensis. — Lib. civ. Lun. ab anno 1435 f. 2. 244) 1335, 23 Dec. Avinione. Benedictus papa XII fundationem missae in aurora ad honorem Dei, b. Virginis Mariae ac bb. Viti, Wenczeslay atque Adalberti in ecclesia Pragensi decantandae et dotationem eius bonis in villa Ptycz factam per Lupum Duchonii de Praga, sacristam ecclesiae Prag. confirmat. — Dat. Auinione X kal. Jan., pontific. a. 1°. Ex arch. cap. Prag.

Strana 95
et Moraviae. Annus 1335. 95 245) 1335, 25—31 Dec. Pragae. Johannes, Boemie rex ac Lucemburg. comes, civitati Wodnan quasdam libertates con- cedit. — Not. oc, "quod quia affectantes — — melioracioni oppidi nostri Wodnan, quod per abstracta iura hucusque sibi conpetencia defecit totaliter et adeo est destructum, quod nisi eidem oppido et hominibus ibidem habitantibus succurratur remedio, ipsos contingeret omni modo deficere, intendere cupientes —— pro ipsius oppidi melioramento, vt homines nostri ibidem ex nunc et inantea mansionem facientes continuis incrementis proficiant, ipsos graciis subsequentibus —— duximus premiandos. Primo quidem —— statuimus, quod omnes homines vecturas de Au- stria versus ciuitates nostras Budivoys et Pyescam cum vino vel mercibus seu rebus aliis facientes tam earundem duarum ciuitatum ciues, Budivoys et Pyesca quam alii nullas alias preterquam per oppidum Wodnan dimisso ibidem consweto theloneo transire debeant, tamen iam dictarum nostrarum duarum ciuitatum ciues ab omni dacione thelonei sint exempti. Statuimus nichi- lominus, quod similiter omnes homines de Prachaticz foro versus Tyncz vecturas facientes ac eciam omnes homines de foris Chwalissensi et Notalicensi versus Pragam vel Chutnam simi- — liter cum vecturis suis transeuntes nullas alias eciam preterquam per Wodnan oppidum — dimisso ibidem consweto theloneo pergere debeant et transire. Si quis vero aliunde perrexerit, — is vel hii per —— oppidanos Wodnanenses cum explecione emende de mandato nostro — ad transeundum choercere debent, prout superius est expressum. Inhibemus eciam ne circum- quaque eiusdem oppidi ad distanciam vnius miliaris nulle taberne seu brasiatoria instaurentur vel eciam habeantur, nichilominus nullus mechanicorum, cuiuscumque operis fuerit, in eadem distancia suam non habeat mansionem. Eximimus eciam prefati oppidi oppidanos in bonis episcoporum, prelatorum, abbatum, prepositorum, baronum et nobilium nostrorum ab omni solucione theloneorum, ita quod in eorundem bonis ad nullam dacionem occasione thelonei sint astricti. Volumus eciam et strictissim einhibemus, ne quispiam sepedictos oppidanos Wodnanenses extra ipsum oppidum ad aliqua trahat iudicia, sed iidem oppidani vniuersi et singuli in eodem oppido de se conquerentibus habeant respondere; si quid eciam villico nostro Pyescensi, qui pro tempore fuerit, contra eosdem oppidanos accionis conpecierit, pro eadem iudicanda et diffi- nienda debet ibidem iudicio presidere. Habebunt eciam antedicti oppidani Wodnanenses in summa quinque marcarum minus lottone vnumquemque debitorem suum arrestandi ibidem absque strepitu iudicii iuxta edictum aliarum ciuitatum nostrarum Boemie plenariam potestatem. Debent eciam et possunt libere vnusquisque dictorum oppidanorum bona sua, licet herede careat legittimo, in vita vel in morte, cuicumque amicorum voluerint, donare et testari pro suo libitu voluntatis, ita quod nobis vel villico nostro Pyescensi seu alteri cuicumque in eisdem bonis nulle acciones conpetant siue iura. Cumque eciam districtus Wodnanensis ab antiquo, prout de certo informati sumus, de flumine Blanicze vsque ad flumen, qui Kunypotok dicitur, se extenderit, sic et nunc eundem districtum eidem oppido limitamus ac ipsis oppidanis Wodnanensibus tenendum approbamus, et in fluminibus eiusdem territori iidem oppidani pis- candi absque impedimento quolibet habebunt et habere debent plenariam facultatem. Similiter eciam ville nostre Chrzepicz tota, Krztieticz tota, Chlub media, Cziczenicz media et Czawin

Strana 96
96 Emler, Regesta Bohemiae tota, que pronunc ab eodem oppido obligacionis titulo alienate sunt, postquam per nos vel heredes nostros redempte et disbrigate fuerint, ad — — oppidum Wodnan, iuxta quod anti- quitus, prout informati sumus, pertinuerunt, debent inantea pertinere. Preterea vt oppidani sepedicti senciant et intelligant, qualia onera regie camere explenda subire debeant, statuimus, quod inhabitatores sepefati oppidi de quolibet manso siue laneo vnam marcam grauem, sexa- ginta quatuor grossos pragenses videlicet pro marca conputando, medietatem in festo b. Georgii, aliam vero medietatem in festo b. Galli deinde sequuturo anno quolibet census nomine expleant et persoluant ac eciam ad dacionem de quolibet laneo sedecim grossos pragenses nomine sub- sidii, quod robota dicitur, in festo b. Joannis Baptiste explendum annis singulis sint astricti. Vtque eciam iuribus, plebano ibidem debentibus non derogetur in aliquo, specificamus et ex- primimus, quod racione decime eidem plebano debite de quolibet laneo siue manso tres tyne, quarum vna siliginis, alia vero ordei et tercia in auena annis singulis persoluantur, promittentes gracioso fauore antedictis oppidanis prefata iura, libertates et gracias vllo vmquam tempore non minuere vel infringere, sed pocius volumus eos in eisdem et aliis eorum iuribus et libertatibus eis antiquitus conpetentibus diligencius conseruare. Et mandamus uniuersis offi- ciatis nostris, — — quatenus sepedictos oppidanos nostros contra que premissa sunt non debeant aggrauare in aliquo, prout indignacionem regiam cupiuerint euitare.“ — Dat. Prage infra octauas Natiuitatis domini a. d. MCCCXXXVI°. Ex orig. arch. civ. Wodnanensis cop. in Mus. regni Boh. — Pelzel, Wenzel IV, Urkb. n. XIX. — Böhmer, Reg. Imp. p. 202, n. 215. 246) 1335, 26 Dec. Pragae. Johannes, B. rex, Lucemburg. comes, Sbinconi Lepori de Waldek castrum Klepy cum attinentiis vendit. — Not. oc, „nos vendidisse ac venditionis titulo tradidisse sponte et deli- berato animo castrum Klepy et villam Klepy sub ipso castro sitam cum bonis ac villis Lubi- chowicz, munitione ac oppido Radowessicz, Lhota et Poplzie cum araturis suis siue agris cultis et incultis, rubetis, pratis, pascuis, venationibus, aucupationibus, piscinis, piscationibus, aquis, fluminibus, aquarumque decursibus, molendinis in vtroque latere fluuii dicti Egre inibi de- fluentis sitis, pomeriis, censibus, redditibus, fructibus, prouentibus, honore, dominio, iuribus patronatus ecclesiarum, libertatibus et pertinentiis vniuersis, in quibuscunquo rebus et vsu- fructibus consistant, que pro nunc ibi sunt vel in futuro fieri possunt, quibus ad fidelem nostrum Hynconem de Sleben, a quo ipsa bona emimus et consequenter ad nos spectabant et spectare poterant, pleno iure fideli nostro Sbinconi Lepori de Waldek, domino in Mendico, pro duobus millibus trecentis sexagenis gross. monete pragensis, de quibus in toto sumus pagati, per eum ac heredes suos, jure hereditario possidenda — — pro sue et suorum he- redum libero libito voluntatis, promittentes bona fide dictum castrum Klepy cum ipsis bonis predictis aduersus quemlibet hominem impetentem seu impetere volentem iuxta regni Boemie iura et consuetudinem in toto vel in parte qualibet disbrigare. Promittentes etiam pro nobis et nostris heredibus, Boemie regibus, ipsum Sbinconem suosque heredes ab omni violentia manutenere et tueri manu regia ab omnibus, qui ipsum vel heredes suos in pacifica posse-

Strana 97
et Moraviae. Annus 1336. 97 ssione bonorum predictorum niterentur de iure vel facto quomodolibet impedire, sic quod ipse Sbinco cum suis heredibus bona predicta vniuersa et singula semper valeat pacifice pos- sidere, renuncciantes expresse pro nobis et heredibus nostris in hiis omnibus omni accioni et excepcioni doli non numerate pecunie, non soluti, non ponderati, non electi argenti et cuilibet alii excepcioni iuris, consuefudinis aut facti, et aliis quibuscunque, que et omnia et singula nullius efficacie esse volumus et decernimus penitus vel momenti.“ — Dat. Prage in festo b. Stephani a. d. MCCCXXXVI°. Pelzel, K. Karl IV, t. I, Urkb. 71. — Děje města Libochovic p. 23. — Böhmer, Reg. Imp. 202, n. 214. 247) 1335. (?) (Pragae.). Gesetze über waffentragen in Prag, über ächtung und über das sitzen in schänk- häusern nach des richters glockenläuten. De armis. Swert und stech mezzer vnd alle vorboten wer vnd harnasch vnd wapen, wi es alles genant ist, sol vorboten sein den armen vnd richen, den heren vnd den lant- levten, den purgern vnd allen gemeinclichen innerhalb der stat, das es nyeman vorbas tragen sol. Traget dor vber ymant swert oder das mezzer oder vorboten wer oder harnasch, das sol der stat richter nemen vnd buss der ze eim swert ein fierdung oder funfzehen gros, vnd ze eim mezzer fuenf gros. Dar vber wient man ze ymant vorboten mezzer, das her das heymlichen trueg, der sal das vorbusen, sol geben czehen schog phennige; vnd hat er der nicht ze geben, so sol man im das mezzer durch di hant stechen, und sol dar zu zehen iar ous der stat sein. Rucket aber yemand das mezzer oder das swert ouf ein andern ze stechen oder ze slahen, vnd das di schephen erwaren vor ein gancz worheit, der sol funczig schock geben ze bues ouf di stat; vnd hat er des guetes nicht ze geben, so sol man im dy hant ab slahen; dar vber sol nyemant scheidmezzer tragen, das spiczik sei oder her mues das verlorn haben vnd fuenf gros der ze. — Quod quilibet hospes debet suis hospitibus prohibicionem armorum nunciare. Dar vber sol y der wirt sein gesten sagen, das si swert vnd mezzer vnd vorboten wer vnd harnasch lan ligen in ir herbergen. Tut er des nicht, so sol er das vor- buzzen mit ein schok groscher phennigen. De proscriptis. Wer da ze Prage in der Groschen (sic) stat geecht wirt vmb chein- nerlei vntat, der sol in dem lant ze Bechem in allen steten vnd in allen dorfern, si sein des chuniges oder der heren, oder wes si sein, geecht sein. De hiis, qui post pulsum campane judicis transeunt. Wer nach dez richters gloken, als man si ze dem dritten mal gelout hat, er sey weinschenk oder metschenk oder pierschenk, sein gest siczen let in seim hous, vnd in seinen trang ze tringen gybt, der sol das vorbusen mit fuenf gros, vnd y der gast sol di selb bues geben. E libro civit. Prag. ab anno 1310 fol. 22. 248) 1336. List krále Jana Drslavovi, proboštu kostela Pražského, daný, kterýmž město Volyni k témuž proboštství náležející od ungeltu osvobozuje, kteréhož jest datum 1336. Chaos rer. memor. civ. Prag. in arch. eiusdem civitatis. N. cod. 325, p. 463. Extr. 13

Strana 98
98 Emler, Regesta Bohemiae 249) 1336. (Pragae.) Do man czalt nach Cristes geburt drevczenhundert jar vnd dar [nach] in dem sech[s] vnd drizigestem jar haben die schepfen Paul Hopfner, Hannusch von Grecz, Reymbot Goldner vnd ander ire aidegenos czu golt vnd czu silber di vnterchoufel gesaczt, di dar vmb gesworen haben, das ie der man des geseftes pflegen sol, vnd hat das ie der man verpurget bei hundert schoken grozzen pfenninge. — Der erst ist der Goeczel, des purgel ist Reymbot Goldner. — Der ander ist Vlrich, des purgel ist Frenczel Hopfner. — Der dritte ist der Elbel Rotleb, des purgel ist der Perchtold Rotleb. Der vorgenant vnterchoufel gesecze sol sein, das ir dheiner dhein wechsel nicht triebel sol; auch sol irer dheiner dhein wegen pfeninge weil tragen; darnach sullen si vnser purger vor allen andern leuten an choufmanschaft furdern, welcherlei di choufmanschaft sei, vnd sollen auch dhein wage do haym haben an cze guldein allein; ouch sullen si dhein silber noch golt ze wegen ze dheiner wage tragen, nur ze der purger wage. Tet dar wider ymant anders, der sol das verpuzen mit dreven schoken grozzer oder er sol von der stat jar vnd tage sein. Der gewantes vnterchoufel sein: der wenig Vla, des purgel ist Johel Hunel vnd Johel Pleyer. Der ander ist der Durink (Durnik?), des purgel ist Gekel Eizwekel. Der dritte vntercoufel ist Heinzcel Pleyer, des purgel seint Vla Pleyer vnd Hertel der Pek. Der vierde ist Hainel, des Roteleben aidem, des purgel seint Johel Glas vnd Seydel Glas. Der funfte ist Mikscho Czech, des purgel ist Dietl Pozwiczer. Hartlieb ist der sech[s]t, des purgel ist Buslab Glas. Der sibende ist Pesco von Sacz, des purgel seint Frenczel Hopfner vnd Frenczel der Lange, der achte.... Die vorgenanten vntercoufel sullen sich also halden: das si sullen sich des erstes beweisen an die burger, darnrch an di gest, ob di burger des gewantes nicht enhetten. Das ander, das si nicht coufmanschaft selben treiben sullen vmb ir selbes gelt. Das dritte, das si dhein gewant zy in in ir herberge tragen sullen. Das vierde, das si mit anander kein gesellschaft an dem vor genanten ding haben sollen. Vnd tet dar vber yman anderes, der sol geben ze buze drev schok grozzer prager pfenninge, vnd hat er der nicht ze geben, so sol er jar vnd tag ous der stat sein. Der vorgenanten vntercoufel purgel ist ver ieczleichen purg worden wur L schok grozzer pfenninge. E lib. civ. Prag. ab an. 1310 f. 25. 250) 1336. Componitur lis inter episcopum Pragensem et abbates Plassensem et Pomucensem ratione fumalium episcopo dandorum, ut quodlibet monasterium solvat 10 marcas. — Dat. a. MCCCXXXVI. Riegger, Archiv II, 677.

Strana 99
et Moraviae. Annus 1336. 99 251) 1336 ineunte. (S. 1.). Carolus, rex Ungariae, declarat, "quod magnificus princeps, d. Joannes, rex Boh. etc. formandae paci intendens inter nos parte ex una et excellentes dominos principes, Albertum et Ottonem, duces Austriae et Styriae, ex altera a dominico die proximo post elapsum proxime festum b. Luciae usque in diem Pentecostes proxime venturum, fecit et posuit treugas pacis, quas pro nobis et nostris sub ditione nostra existentibus spondemus firmiter servare. (Desig- nantur postea ex parte regis tres custodes limitum, duo cis et ultra Danubium versus Austriam, unus versus Styriam et Carnioliam, totidem vicissim a ducibus, sed nomina per scribam ommissa, solusque ex parte Styriae nominatur Ulricus haud dubie de Waltse, qui tunc capi- taneum provinciae agebat. Dimittuntur praeterea usque ad praefinitum diem captivi et libera utrinque commercia aperiuntur). Insuper Petrum ducem, —— filium Henrici, cum filiis fratris sui et omnibus suis, Joannem, filium Joannis, filii Henrici, et Paulum, filium Stephani, quondam bani, cum suis fratribus, nostros scilicet rebelles, nunc sub fauore et subterfugio dictorum ducum existentes una cum ipsorum rebus et personis dictis nostris treugis duximus inclu- dendos etc. — Dat. a. MCCCXXXVI. Absque die et loco. Pusch et Froelich, Dipl. sac. duc. Styrie II, 274. 252) 1336, 5 Jan. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, iudici in Pyrna concedit, ut „quicunque do- minorum seu incolarum terrae pro eorum negotiis in dicta civitate debita contraxerint et eadem debita suis creditoribus, civibus Pyrnensibus, elapso solutionis termino non persolverint seu cum ipsis super dictis debitis non concordaverint, res quascunque, subditos seu rusticos eorundem debitorum infra limites et circumferentias muri seu iudicii dictae civitatis repertas seu repertos auctoritate regia occupare, detinere seu arrestare valeas licite et impune, donec per detentores seu retentores huiusmodi debitorum dictis civibus sua debita complete persol- vantur vel ipsis pro eisdem debitis fecerint iustitiae complementum.“ — Dat. Pragae feria sexta ante Epiphaniam domini proxima a. d. MCCCXXXVI°. Per dominum regem ad rela- tionem Herbordi notarii. Cod. dipl. Saxoniae regiae II, 5 p. 351. 253) 1336, 6 Jan. Pragae. Johannes, B. rex, Lucemburg. comes, volens de debitis suis Petro de Rosenberch satisfacere deputat ei summas debitas in berna regali et urbura regia in Cuthnis percipiendas. — Not. oc, "quod nos fideli nostro dilecto Petro de Rosenberch de nostris debitis satisfacere volentes sibi in summa sexagenarum trium milium nongentarum septuaginta quinque grosso- rum denar. prag., quas eidem Petro et heredibus suis per ratiotinia secum nuper habita re- mansimus debiti per has particularum summas: et primo in summa remanente, quam prius de urbora Cuthnae percipere debebat, MCCCCLXX° sexagenas; item pro Sdeslao de Steren- berch CXVI sexag. item pro Merclino judeo de Crumnob C sexagenas, pro Nycolao Rochi- 13*

Strana 100
100 Emler, Regesta Bohemiae czanerio de Praga CXXXV sexag. pro Conczlino, judeorum judice de Praga, pro obstagiis octuaginta unam sexagenam, pro Frenczlino Tavelrun de Praga pro obstagio XXI sexagenam minus X grossis, pro Sopussio de Praga pro obstagio X sexagenas minus XII grossis; item pro disbrigatione bonorum Bavari DCC sexag., item pro exsolutione castri Protyvin CCXL sexag.; item pro disbrigatione bonorum monasterii Sanctae Coronae CLXXX; item pro villis Radossovicz, Zabobrziesk et Dehtars CCCCXX sexag.; item pro exsolutione nemorum Ka- micensium D sexagenas. In quibus quidem particularum summis infrascriptas summas dicto Petro et heredibus suis deputavimus percipiendas: primum siquidem in provinciis Prachi- nensi et Bechinensi de berna generali, quam ibidem percepit et percipiet MCC sexag., et in villicatione Piescensi de censibus b. Galli praeteriti et b. Georgii futuri proxime et de aurifodinis quingentas sexagenas, et in villicatione Kamicensi trecentas triginta sexagenas per ipsum Petrum et heredes suos percipiendas et habendas in solutionem nostrorum debitorum, resi- duas autem MDCCCCXLV sexag., quas sibi debiti remansimus, in proventibus urborae nostrae in Cuthnis sibi etiam deputamus taliter, quod incipiendo in octava Epiphaniae hodie cele- brata praefatus Petrus et heredes sui de praedictis proventibus in Cuthna singulis ebdomadis continuo marcas viginti quatuor regalis pagamenti percipere et habere debeant sine inter- missione aliqua tam diu, donec de praedictis MDCCCCXLV sexagenis fuerit plene solutus, eo tamen interjecto, quod si idem Petrus in perceptione dictarum marcarum XX quatuor septimanis continuis ex quacunque occasione vel causa fortassis impediretur, extunc defectus iste, qui ex hujusmodi solutionis negligentia evenerit, in quinta septimana immediate sequente sibi debet totaliter persolvi. Sincere etiam promittimus cum provisoribus urborariisque mo- netae in Cuthnis praesentibus et futuris velle procurare et efficere, ut dicto Petro promittant eumque assecurare debeant singulis septimanis de dictis marcis viginti solvendis et assig- nandis eidem. Quibus quidem provisoribus extunc percipiendo injungimus, ut juxta modum praemissum praedicto Petro praedictas marcas viginti dare debeant, nec eum in perceptione earum impediant seu impediri sinant quoquo modo. Et si praefatum Petrum in solutione dictarum viginti marcarum quatuor septimanis continuis et etiam in quinta sequente septimana per quemcumque modum impediri contingat, extunc volumus sibi fauentes, ut ipse de bonis villarum videlicet Pystin et Zablatie cum omnibus eorum juribus et pertinentiis eo modo, jure et titulo, quibus sibi prius pignori obligatae fuerant, se intromittere debeat per eum habendis et utifruendis stantibus in sortem principalis pecuniae numeratae computatis tam diu, donec sibi vel heredibus suis de summa praedicta, in qua defectum passus est, per nos et heredes nostros plene fuerit satisfactum, adjicientes insuper, si dictus Petrus de Rosenberch in berna dictarum provinciarum ultra mille ducentas sexagenas sibi deputatas perceperit, id superhabundans per eum perceptum in perceptione dictarum viginti marcarum septimanatim in Cuthnis compensari debet et omnino defalcari, et e conuerso si dicto Petro in deputationibus sibi factis in provinciis et villicationibus praedictis aliquid deperiret, id in dictis proventibus in Cuthnis septimanatim per viginti marcarum perceptionem, ut praedictum est, supplere sibi volumus et refundi. Praeterea si in posterum rationabili et evidenti documento appareret, nos ultra dictas summas dicto Petro iu aliquo esse obligatos, id in saepedictis proventibus

Strana 101
et Moraviae. Annus 1336. 101 in Cuthnis per dictam viginti marcarum septiamanialem perceptionem sibi volumus et pro- mittimus deputare.“ — Dat. Pragae a. d. MCCCXXXVI°, in festo Epiphaniae ejusdem. E cop. simpl. Mus. regni Boh. 254) 1336, 6 Jan. Pragae. Johannes, Boemiae rex, Petro de Rosemberch ad vitae eius tempora castrum Clingen- berch confert possidendum. — Not. oc, "quod fidelis noster dilectus Petrus de Rosemberch in exsolucione castri nostri Clingenberch et pertinenciarum suarum in nouem milibus et quingentis sexag. gross. den. prag., in quibus obligamur sibi, castrum nostrum Clingenberch [possidet], nos eciam dicto Petro volentes pro suis gratis seruiciis nostre celsitudini hactenus exhibitis et in posterum exhibendis copiose satisfieri et ipsum ad nostra obsequia reddere de cetero prompci- orem, de maturo nostrorum consiliariorum consilio dictum castrum Clingenberch cum omnibus suis pertinenciis, iuribus, honoribus, iure patronatus ecclesiarum, dominio, villis, oppidis ac singulis possessionibus, scilicet agris cultis et incultis, hominibus, siluis, rubetis, aquis, aquarumve decursibus, molendinis, montibus, planis, pratis, pascuis, piscacionibus, venacio- nibus, avcupacionibus, ceterisque prouentibus, in quibuscunque consistant, que ad ipsum castrum Clingenberch et bona ipsius pertinent, eoque iure, quo ipse Petrus de Rosemberch a multis retroactis temporibus a nobis racione suorum seruiciorum tenuit, de liberalitate regia concedimus gratuite ad vite sue tempora possidenda, promittentes ipsum Petrum circa huiusmodi donacionem seu concessionem remotis impedimentis et postergacionibus quibuslibet graciosius conseruare.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXXVI, in festo Epiphanie eiusdem. Ex orig. arch. Vorlic. 255) 1336, 6 Jan. (In Ponte). Nicolaus Petermanni, judex Pontensis, Nycolaus Jan, magister civium, Jan Schepfel, Nycolaus Richhardi, Petrus Holzapphel, Wenzeslaus Wilhelmi, Jecklinus Jenesz et ceteri ju- rati civitatis Pontensis locationem horti sub monte Spizcenberge Wernhero dicto Vngestume a monasterio Stderasiensi factam testantur. — Not. oc, quod Wernherus dictus Vngestume civis noster venit ad nos, coram nobis profitendo, quod praepositus cum communitate sui conventus de claustro Stderas sibi et suis heredibus ortum, qui situs est retro Nicolaum in semitis, cum agro jacenti sub monte Spizcenberge a festo s. Martini nunc advenieute [ad] XV annos rite et ratio- nabiliter animo deliberato recommisserunt, tali tamen conditione interposita, quod ipse memo- ratus Wernherus vel sui haeredes in ipsis primis V annis ipsis praedictis dominis dare debet in quolibet anno unam sex. gros., et in posteris decem annis pro censu vero dare debet al- teram dimidiam sex. gros. prag. anno singuli instanti, et hoc in festo s. Martini. Quod si non faceret, — extunc nominatus ortus cum agro ab ipso saepe dicto Wernhero et suis haeredibus liber existere debet et solutus. Ipsum etiam praedictum ortum ipse praenomitatus Wernherus ad unum ortum humuli facere debet, quanto utilius et melius facere potest, et debet unam domiculam, in qua unus ortulanus manere possit, in ipso ortu aedificare et ipsum saepescriptum ortum cum uno muriculo vel fosso circumdare, ne ipsi orto 1) animalia

Strana 102
102 Emler, Regesta Bohemiae possint nocere; finitis vero ipsis XV annis ipse ortus cum agro ad ipsos dominos cum domo et virgis, que vulgariter hopstangen dicuntur, revolvere debet, nisi ipse Wernherus super hye- mem seminauerit, quod segetes de jure ad ipsum videntur spectare, metere debet, alia ipse Wernherus et sui haeredes pristinis dominis debet assignare.“ — Dat. a. d. MCCCXXXVI, in die Epiphaniae Domini. Ex orig. c. r. bibl. Prag. — Schlesinger, Das Stadtbuch von Brüx p. 29. — 1) In orig.: ortu. 256) 1336, 6 Jan. In Wyssegrad. Karolus, rex Hungariae, mercatoribus de Boemia in Hungariam euntibus vias seu stratas publicas designat teloneaque in eis solvenda statuit. — Significamus, "quod cum via seu strata publica mercatorum hinc a nostro regno in Bohemiam et alia conuicina regna transeuncium et e conuerso a Bohemia et aliis euicinis regnis in predictum regnum nostrum cum suis rebus et bonis mercimonialibus veniencium a temporibus guerrosis et impacatis propter malefactorum hominum insidias et indebitas exacciones tributorum fere hactenus et usquemodo dissueta fuissent, nosque, prout incumbebat officio nobis diuinitus credito, pro commodiori et tran- quilliori transitu eorundem inter cetera nostre consideracionis animum ad reformandum et restau- randum eadem, specialiter dum pridem vna cum — — principe d. Johanne, — — illustri Bohe- morum rege, fratre nostro carissimo, parlamentum habuimus, tractatum specialem circa premissa ha- bendo studiosius diuertissemus, tandem eciam vtilitatibus vtrorumque regnorum consideratis vna cum prelatis et regni nostri baronibus matura deliberacione habita et de consilio eorumdem pro eisdem mercatoribus tam nostri quam Bohemie et aliorum euicionorum regnorum vias et stratas infrascriptas publicas fore girandas et perambulandas ac tributa in locis et modis inferius expri- mendis exigenda duximus atque ordinanda, videlicet in primo introitu ad metas regni Hungarie in Alba Ecclesia uel in vulgari Wibar nominata debeat solui octoagesima de rebus mercimo- nialibus. Item abinde siue in Saaswar siue in Stinche de quolibet curru mercimoniali, qui vulga- riter dicitur rudas, debeat solui vnus loth siue tria pondera. Item de quolibet curru mizas dicto medium tributum seu medius loth. Et abhinc in Jabluncza circa castrum Kurlatko debet solui solummodo tributum pontis, itaque de quolibet equo uel boue trahente currum vnus dena- rius vienensis. Item de pecoribus vendicioni exponendis scilicet maioribus duobus similiter vnus denarius vienensis. Item de quatuor paruis animalibus, auibus, capris et porcis similiter unus denarius viennensis et non plus. Item abinde in loco Wiksaad siue in villa Beizn debet solui tributum sicut in Saaswar et Stinche de curribus mercionialibus tantum. Preterea a ciuitate Tirnauiensi usque ad Budam in locis infrascriptis debet exigi tributum similiter de curribus mercimonialibus modo supradicto. Primo in Forkofunda, postea in Senice, item in villis archiepiscopi Strigoniensis Narhiid et Vdward vocatis ; item ultra Danubium ex ista parte in Strigonium. Postea in villa Chabiia; item in villa Sancti Jacobi pro castro Ueteris Buda. Et in porta ciuitatis Budensis debent tributa exigi similiter de curribus, prout supe- rius est expressum. Hoc tamen declarato, quod in locis tributorum supradictis nullas debet fieri religacio preterquam in ciuitatibus, in quibus tricesimam constituerimus exigendam. Que omnia loca tributorum tam ciuibus Brunensibus de regno Bohemie quam nostris ciuibus

Strana 103
et Moraviae. Annus 1336. 103 Tirnauiensibus referentibus scimus esse a tempore Bele regis instituta, legitima et omnino fore justa. Quapropter vniuersos et quoslibet mercatores tam nostri et Bohemie quam et aliorum regnorum cum rebus mercimonialibus transeuntes presentibus inducentes aduocamus et notificamus, vt cum eorum rebus, mercibus et bonis amodo et deinceps pacifice, secure et absque omni impedimento saluis eorum rebus et personis liberam habebunt procedendi per loca tributorum prenominatorum facultatem. Igitur vobis magistris Stephano, filio Lachk, castellano de Wiswar, de Berenchech et de Bolundach, item Nicolao dicto Treutul, comiti Posoniensi, castellano de Senice in presenti honores nostros predictos seruantibus et in fu- turum officialibus et castellanis nostris constituendis edicto regio firmissimis damus in pre- ceptis, vos autem dominum archiepiscopum Strigoniensem requirentes vobis simul et vna cum aliis quibuslibet prelatis ecclesiarum, nobilibus ceterisque cuiuscunque dignitatis et status hominibus, locum tributorum predictorum aliquem seruantibus et habentibus similiter firmiter iniungimus per presentes, qutaenus nostre amplioris gracie et dileccionis intuitu predictas vias liberas et absque omni impedimento securas et pacificas pro prelibatis mercatoribus con- seruare debeatis, nec ipsos mercatores aliqualiter molestari et perturbari aut in locis tribu- torum predictis ultra pretactum modum exaccionis tributi agrauari et angariari permittentes faciatis, alioquin grauiter nostram offendetis majestatem. Et hec omnia et singula predicta per vos prenominatos nobis fideles et dilectos in foris et locis publicis ac prouinciis uolu- mus seriatim publicari et proclamari." — Dat. in Wyssegrad in festo Epiphaniarum domini anno eiusdem MCCCXXXVI°. Lib. vetust. stat. et priv. civ. Prag. p. 24. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 76. 257) 1336, 16 Jan. Pragae. Johannes, Boh. rex ac Lucemburg. comes, emptionem castri Lybental prope Pirnis siti, quod Johannes et Gebhardus de Eylkendorf fratres ab ipso hactenus in pheudum ten- verunt, a Wythgone, Mysnensi episcopo, factam confirmat, ita videlicet, quod quandocunque dictus episcopus vel successores eius castrum Lybental cum pertinentiis vendiderint, tunc ius et dominium pheodi ad regem Bohemiae libere revertatur. — Praesentibus: Johanne, epis- copo Olumutzensi, Rudolfo, duce Saxoniae, Joffredo comite de Lyningen, Hincone Berca de Duba, Heynrico de Lypa, Thymone de Koldytz, Nycolao de Lucemburch, notario nostro. — Dat. Prage a. d. MCCCXXXVI°, fer. III post octavas Epiphanie domini. Cod. dipl. Saxoniae regiae II, 1 p. 340. — Böhmer, Reg. Imp. p. 403, n. 763. 258) 1336, 16 Jan. (S. 1.). Not. oc, "quod ego Minhardus dictus de Schefrers de consensu Wysslawe, uxoris meae, confero d. Sybotoni, abbati in S. Corona, totique ibidem conventui montem meum situm iuxta dictum claustrum a rivulo, qui fluit in valle, quae dicitur Topel, per ascensum ad viam, quae ducit ad agrum, qui appellatur Deysciue, cum silvis, pascuis, cum omni prorsus terrena uti- litate, pleno iure —— in perpetuum possidendum.“ — Dat. a. d. MCCCXXXVI, in die Mar- celli papae et mart. Pangerl, Urkb. v. Goldenkron, Font. r. Austr. XXXVII, 88.

Strana 104
104 Emler, Regesta Bohemiae 259) 1336, 16 Jan. Magdeburg. Otto, archiepiscopus Magdeburgensis, hortatur Ratisponensem episcopum, ne sorores s. Clarae monasterii Egrensis contra privilegium sedis apostolicae ad subventionem terrae sanctae per decimas sexennales faciendam compelli permittat. — Not. oc — "quod paterni- tatis vestre commissarii ad exaccionem, percepcionem et collectam decime sexennalis pro sub- uencione terre sancte per sedem apostolicam serenissimo principi Francorum regi concesse deputati, pretextu quarumdam litterarum apostolicarum, vobis et nobis sub tenoris et conti- nencie idemptitate, ut probabiliter credimus, directarum dictas sorores ad subuencionem huius- modi decimas de bonis suis soluere, in quantum in eis est, compellant et super premissis grauius inquietent, contra priuilegii dictis sororibus a sede indulti predicta tenorem, quem vobis sub sigillo nostro de verbo ad verbum transsumptum presentibus insertum pro infor- macione, cum in facto consistat, curauimus destinare; qui per omnia dinoscitur esse talis, Nycolaus episcopus, seruus servorum dei etc. (v. Potthast Reg. pontif. II, p. 1887, n. 23528). — Dat. apud Urbem Veterem XV kal. Februariorum (sic), pontif. nostri [Nicolai pp. IV] a. III°. — Cum itaque in litteris apostolicis supradictis de nomine venerabilis patris domini . . cardinalis, protectoris, gubernatoris, correctoris et curatoris ordinis abbatisse monasterii ac sororum predictarum plena et expressa mencio, que virtute priuilegii supra- dicti de jure fieri debuisset, non sit facta, prout tenor eiusdem diligenter inspectus notorie manifestat,1) dileccionem vestram ad sororum predictarum instanciam hortamur caritatiue in domino et salubriter ammonemus, quatenus status sinceritati, ordinis religioni, sexus reverencie ac paupertatis humilitati christicolarum predictarum deferentes, in hac parte ipsas contra priuilegium huiusmodi in bonis et rebus suis per subditos aut comissarios vestros molestari seu inquietari nullatenus permittatis, in quo vtique deo gratum exhibebitis obsequium, com- mendabili memoria apud homines semper dignum, inter principales dicti ordinis benefactores non immerito dignis preconiis extollendus, et deuotis eiusdem ordinis professorum oracionibus altissimo commendandus.“ — Dat. Magdeburg a. d. MCCCXXXVI, in die b. Marcelli pape et martiris, nostro sub secreto. Ex orig. c. r. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. — 1) In originali: notoriat manifeste. 260) 1336, 17 Jan. Pragae. Johannes, Boemiae rex ac Lucemburg. comes, . . de Wolfstein, burgrauio castri Ca- danensis seu vices ipsius castellanatus ibidem suo tempore gerenti interdicit, ne cives Sa- — censes in transductione lignorum impediant. — "Quia ciuibus ciuitatis nostre Sacensis — duximus graciam faciendam, quod ipsi strues lignorum et alia pro vsibus eis profutura per alveum aque Egre absque extorsione et dacione thelonei usque ad dictam ciuitatem ducere debeant atque possint, precipimus igitur et mandamus tibi, omnino volentes, quatenus prefa- tos ciues in transduccione struum et lignorum huiusmodi nullatenus impedire debeatis, nichi- lominus abire permittens, et si quicunque alter ipsos ciues impedire conaretur forsitan, hoc

Strana 105
et Moraviae. Annus 1336. 105 remouere studeas pro viribus et in quantum potes." — Dat. Prage fer IIII post octauam Epyphanie domini proxima. E lib. civ. Sac. ab anno 1383 fol. 9. 261) 1336, 17 Jan. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, fideli suo Nicolao dicto Gorgowicz eiusque uxori Agneti, liberis et heredibus eorum dat in feudum honorabile villam Dolen sex marca- rum redditus census annui continentem cum utilitatibus omnibus possidendam, sic ut Nico- laus praedictus et heredes ipsius regii vasalli censeri et esse debeant et debita de ipsis servitia oportunis temporibus equis et armis Johanni regi et heredibus eius exerceant. Dat. Prage IV fer. post octauas Epiphanye domini a. MCCCXXXVI°. Ex orig. arch. Vorlic. cop. Mus. Boh. — 262) 1336, 17 Jan. In Strasberch. Fr. Theodricus de Aldenburg, ordinis fr. Thewtunicorum generalis magister, Fride- rico Thuringiae lantgrauio in hunc modum scribit. — „Ad vestre magnificencie serenitatem presentibus deducimus cupientes vos scire, — quomodo facta sit concordia inter regem Po- lonie parte ex vna et nos — ex altera per — reges Vngarie et Bohemie, qui tamquam ar- bitri et compromissarii communiter inter nos electi nostrum hinc inde pensantes propositum tandem post plurimorum placitorum tractatum in hoc dicti domini reges Vngarie et Bohemie concordarunt, vt terras Culmensem et Pomeranie, quas ab antiquo possedimus, debemus — possidere, — terras vero, quas tempore gwerre — conquissiuimus, illas sibi reddemus ad pronunciacionem arbitrorum." — Dat. in Strasberch IIII feria post dominicam, qua cantatur: Omnis terra. Ex orig. arch. reg. Dresd. 263) 1336, 20 Jan. (S. 1.). Philippus de Senicz, Anka conthoralis eius, nec non Nahrad, heres ipsorum, duos laneos in villa Senicz in districtu Olomucensi censuantes quolibet anno III marcas gr. mona- sterio Gradicensi vendit. — Fideiussores: Nicolaus miles et Sdyslaus fratres germani dicti Philippi de Senycz, Milicius de Namyesscz et Virsco de Uhrzicz, qui etiam sigilla sua appo- suerunt, et cum eis Ottanco de Dolan et Philippus de Prziekas. — Dat. a. d. MCCCXXXVI°, in festò bb. Fabiani et Sebastiani. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 78. 264) 1336, 21 Jan. Olomuncz. Sboro, praepositus Olomucensis, et Sbinco de Swrczow ordinacionem, quam cum Margaretha magistra, Sdynca priorissa et conuentu sororum ad s. Jacobum Olomucii super recepcione puellarum Bonusse et Wratizlaue, filiarum nobilis domine Elzce de Mogetin, cum quatuor marcis redditus in Luczan assignandis habuerunt, — — in proximo colloquio domi- 14

Strana 106
106 Emler, Regesta Bohemiae norum notificare promittunt, secus puellas predictas suis sumtibus — — de monasterio edu- cere et matri reddere promittunt. — Dat. Olomucz a d. MCCCXXXVI°, die b. Agnetis. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 79. 265) 1336, 21 Jan. Pragae. Johannes, B. rex, Lucemburg. comes, castrum Budynye cum pertinentiis cum Sbyn- cone Lepore de Waldek pro castro Mendico cum pertinentiis commutat. — Not. oc, quod maturo consilio habito „cum d. Johanne, Pragensi episcopo, principe nostro, Petro de Rosen- berch camerario, Henrico de Lypa, mareschalco regni Boemie, Hincone Bercha de Duba, purchrauio Pragensi, et Vlrico Pluh sudario, consiliariis, castrum nostrum Budynye cum oppido Budynye et cum quatuor araturis agrorum terre, vineis ac villis Zabobrzisky, Brzezanie, Pystie, Brwyczie et Rudniczek, ad dictum castrum Budynie spectantibus, cum omnibus aliis bonis et possessionibus, vniuersis et singulis, que ab antiquo ad ipsum castrum et opidum Budynye et villas iam dictas spectabant et spectare quouis tytulo poterant, ac eciam cum omnibus eorum iuribus, honoribus, iurisdiccionibus, commodis, pertinenciis et libertatibus quibusuis, iu quibuscunque rebus consistant, videlicet agris cultis et incultis, montibus, planis, asperis, vallibus, siluis, rubetis, pratis, pascuis, aquis, aquarumve decursibus, piscinis, piscacio- nibus, molendinis aquis vel ventis expositis, venacionibus, aucupacionibus et hominibus, va- sallis, feodalibus, emphiteotis et ad glebam astrictis et aliis vniuersis, cuiuscunque condicionis existant, in ipsis bonis residentibus cum censibus, affictibus prouentibus et reditibus ac iure patronatus ecclesiarum et aliis fructibus et obuencionibus quibuscunque, que nunc ibi sunt, vel fuerint in futurum, ac eciam cum toto dominio et baylya plena, castri, opidi et bonorum omnium predictorum, prout ad nos pertinebant, — — cum fidele (sic) nostro dilecto Sbyn- cone Lepore de Waldek domino in Mendico pro castro suo Mendico ac opido Mendico dictis cum villis ad ipsum castrum Mendicum spectantibus, videlicet Hrziedlye, Lhota, Chodun, Tlusticz, Wyleczie, Zabdistye, Habarscze et partem ville Prascoles et partem ville Sedlecz, quantum ad ipsum Sbinconem in ipsis ambabus villis et in qualibet earum spectabant et spec- tare poterant quoquo modo, ac eciam cum omnibus eorum iuribus, pertinenciis et libertatibus quibuscunque et in quibuscunque rebus consistant, — — ac eciam cum toto dominio castri et bonorum omnium iamdictorum, prout ipse Sbinco ea hucusque tenuit et possedit, — — permutacionis tytulo in hereditatem perpetuam permutauimus et ei et suis heredibus, cohere- dibus et successoribus predictum castrum Budynye cum suis sepefatis bonis et pertinenciis tradidimus et tradimus libere tenenda, habenda —— vel eciam vendenda, permutanda etc. —— Verum quia persepe contingit, quod iure et consuetudine regni Boemie approbatis per tempora et per nos hactenus obseruatis nonnulla hereditaria bona et possessiones regalia ex vendi- cione, donacione seu permutacione in proprietatem regnicolarum Boemie cum nobilium, tum claustralium, tum eciam plebeiorum hereditarie transferuntur et transferri possunt et e contra ipsorum regnicolarum nobilium, claustralium ac aliorum subditorum nostrorum bona cum possessionibus regalibus, prout cotidie experimur, hereditarie permutantur et pluries hincinde transfferuntur, promittimus bona et sincera fide nostra pro nobis, primogenito nostro carissimo

Strana 107
et Moraviae. Annus 1336. 107 Karolo, marchione Morauie, et ceteris heredibus et successoribus nostris prefatam permuta- cionem seu alienacionem — — nunc et semper irrefragabiliter obseruare.“ — Dat. et act. Prage in aula nostra regia sub a. d. MCCCXXXVI, in die b. Agnetis virg. Ex orig. arch. cap. Prag. — Koubek, Děje města Libochovic p. 40. 266) 1336, 23 Jan. Pragae. Johannes, Boem. rex ac Luc. comes, Wankoni carpentario duos laneos in Brosano jure emphyteutico locandos concedit. — Not. oc, „quod cum pridem clarissima domina pie recordacionis d. Elizabet, B. et Pol. quondam regina ac Lucemburg. comitissa, conthoralis nostra karissima discreto viro Wankoni carpentario ob suorum seruiciorum promptitudinem, quam protunc fecit, duos laneos in villa Brosano iuxta ciuitatem Melnik sita per eum et pueros suos Ohtmarum videlicet et Magdalenam tenendos, habendos et toto eorum vite tem- pore 1) absque cuiuslibet census et exaccionis onere possidendos, eo saluo, quod de eisdem laneis ipse Wanko in exercicio sui operis prompta exhiberet seruicia, contulerit, datis sibi suis literis super eo, nos itaque in actibus laudabilibus ipsius conthoralis nostre inherere vesti- giis cupientes donacionem prefatam gratam habemus atque firmam. Et nichilominus ad maioris nostre gracie cumulum predicto Wankoni presentibus indulgemus, quod prefatos laneos jure emphiteotico locare siue exponere et vendere Pablicani [sic], Mathie et Jursate siue ipsorum heredibus presencium ostensoribus valeat atque possit. Quos quidem laneos prefati Pablico, Mathias et Jursata sibi et heredibus suis iusto empcionis tytulo ementes pro quadraginta duabus sexagenis gr. denar. prag. ipsi Wankoni, arre nomine deriuandis, ita videlicet, quod iamdicti Pablico, Mathias et Jursata vna cum successoribus suis de quolibet dictorum lane- orum quinque fertones graues predictis Wankoni, Othmaro et Magdalene, quoad eorum vite tempora annis singulis expleant et persoluant, bernam siue collectamregiam nobis et nostris heredibus secundum consuetudinem institucionis nostre insuper soluere tenebuntur. Adicimus eciam, vt de quouis dictorum duorum laneorum plebano ipsorum duas mensuras, vnam sili- ginis et aliam auene, racione decime annis singulis persoluant omnibus aliis grauaminibus exceptis penitus et exclusis.“ — Dat. Prage feria III, proxima ante diem Conuersionis s. Pauli a. d. MCCCXXXVI. Per d. regem Leub. ad relacionem d. episcopi Olomuc. Ex orig. arch. in Melnik. — 1) In originali: tempora. 267) 1336, 25 Jan. Pragae. Rudolfus, dux Saxoniae oc profitetur, "quod cum Johannes, Boemie rex ac Lucemburg. comes, pro summa duorum milium sexagenarum grossorum pragensium nos contingente et centum sexagenarum eorundem grossorum strenuum virum Heinricum dictum Schenk de Schenkendorf pro parte sua similiter contingente, qua pro — — Heinrico, duce Bauarie, avunculo nostro, nobis tenetur debitorie, — — civitatem et castrum Pyrnis super Albea cum vniuersis suis pertinenciis — — titulo veri pignoris nobis obligaverit, — — nos pro nobis et heredibus nostris — — promittimus, — — quod quandocunque — — d. rex Boemie aut heredes et successores sui nobis vel heredibus nostris summam predictarum duorum milium 14*

Strana 108
108 Emler, Regesta Bohemiae centum sexagenarum gross. prag. necnon trecentas sexagenas, si quas in edificiis castri pre- dicti et bonis terris ad ipsum castrum conparandis impenderimus, prout hoc aliquorum fidedi- gnorum civium Pyrnensium testimonio poterimus edocere, persolverit, tradiderit et in Chunig- stein vel in Pyrnis nobis assignaverit seu presentaverit, quod extunc statim — — dictam civitatem et castrum Pyrnis cum universis suis iuribus et pertinentiis antedictis prefato do- mino regi Boemie et heredibus suis vel ei, cui hoc per eos specialiter commisum fuerit, re- stituere et libere resignare omnimode teneamur.“ — Testes : Wytgo, episcopus Myssnensis, nec non nobiles viri Jofridus comes de Leyning, Vlricus dominus in Hanow, Thymo de Coltitz, Hynco Berca de Duba, purchrauius Pragensis, Heinricus de Lypa, Wylhelmus de Lantstein. — Dat. et act. Pragae in die Conversionis s. Pauli apostoli a. d. MCCCXXXVI°. Cod. dipl. Saxoniae regiae II, 1 p. 341. 268) 1336, 27 Jan. Pragae. Johannes, Boemiae rex Lucemburg. comes, civitatem et castrum Pyrnis denuo recipit in feodum ab ecclesia Mysnensi. — Noscat oc, "quod cum nos nonnullorum fide dignorum testimonio plenam accepimus notitiam, civitatem et castrum Pyrnis ab antiquo spectare in feodum ad ecclesiam Mysnensem, que nos et predecessores nostri tenuimus ignari, quod ad eandem ecclesiam ipsa civitas cum castro spectare noscerentur, ipsam civitatem cum castro Pyrnis d. Witkoni, episcopo Mysnensi, nomine ipsius ecclesie Mysnensis libere duximus restitu- endam. Idem vero d. episcopus dictam suam ecclesiam cupiens tanto decorare propugnatore, rege Boemiae, conditionemque ipsius ecclesie de bono in melius reddere meliorem, ipsam civitatem cum castro una cum bonis universis spectantibus ad castrum Donyn, dependentibus in feodum ab ipsa Misnensi ecclesia, nobis et nostris successoribus, regibus Boemie, in feodum honorabile contulit, nosque per birretum suum de eis in signum vasallagii feliciter investivit, nos autem predictam civitatem et castrum una cum bonis predictis ab ipso d. episcopo suo et ecclesie sue nomine in feodum perpetuum accepimus, accipimus promittentes pro nobis et successo- ribus nostris, regibus Boemie, debitum fidelitatis homagium, obedientiam et reverentiam eisdem d. episcopo et ecclesie Mysnensi se facturos.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXXVI°, die vigesimo septimo mensis Januarii, sub testimonio et in presentia magnifici principis d. Ru- dolphi, Saxonie ducis, Joffredi comitis de Lyning, Vlrici domini de Hanov, Tymonis de Colditz, Hinconis Berche de Duba, Henrici de Lypa, Vlrici Pflug sudarii, Heymanni de Duba dicti de Nachod, Stephani, terre notarii, et aliorum. Cod. dipl. Saxoniae regiae II, 1 p. 342. — Böhmer, Reg. Imp. 403, n. 764. 269) 1336, 29 Jan. Pragae. Johannes, dux Slesiae et d. Stynauiae, Johanni, Bohemiae regi, ducatum suum Styna- uiensem confert. — Not. oc, quod ob singularis et ingentis favoris et dileccionis affectum, quem ad „d. Johannem, B. regem ac comitem Lucemburg., d. nostrum carissimum, semper gessi- mus et gerimus, et potissime ex eo, quod idem d. noster rex Boemie ciuitatem et terram suam Glogouie cum omnibus et singulis juribus, honoribus, dominio pertinenciis et appendiis,

Strana 109
et Moraviae. Annus 1336. 109 vtilitatibus et fructibus et obuencionibus quibuscumque ad eam pertinentibus ad tempora vite nostre per nos habendam, possidendam, vtifruendam, tamquam d. gubernatori et locum ipsius tenenti tradidit et commisit, prefato d. Johanni, Boemie regi, heredibus et successoribus suis offerimus, donamus, cedimus et libere resignamus in perpetuum et hereditarie ducatum nostrum seu terram Stynauiensem, videlicet cum ciuitatibus Stynauie, Gora, Lubyn et Wrawnstat cum castris seu fortaliciis ipsis adiacentibus et quitquid ad eam vel in ea in toto vel parte nobis juris, proprietatis, dominii aut accionis conpetit, conpeciit hactenus aut conpetere poterit quomodolibet in futurum, habendam, regendam, tenendam, vtifruendam et possidendam per ipsum d. regem Boemie, heredes et successores suos jure proprietario, perpetuo, pacifice et quiete, quitquidque ipsi regi, heredibus vel successoribus suis, deinceps perpetuo placuerit faciendum, cum omnibus et singulis, que predictam terram vel intra vel supra vel subtus, villis, allodiis, campis oc, nil in eodem ducatu seu terris seu pertinenciis ipsarum nobis et quibuscumque heredibus et successoribus nostris proprietatis, juris, accionis vel dominii pe- nitus reseruantes, sed eisdem ducatui et terris cum pertinenciis ipsarum cedentes, abdicantes et in totum renunciantes.“ — Act. et dat. Prage — — presentibus vener. in Christo patre, d. Wytkone, episcopo Misnensi, ac excellenti principe d. Rudolfo, duce Saxonie, Tymone de Colticz et Henrico de Lypa, Ulrico Pflugone, Ottone de Kussburch, Cunado de Borsnicz nec- non Gyskone de Reste, Johanne de Lubek, Conrado de Vllenbruch. ciuibus Wratislawiensibus, aliisque pluribus testibus fidedignis a. d. MCCCXXXVI, fer. II proxima ante festum Purifi- cacionis b. Marie virginis. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Grünhagen u. Markgraf, Lehens- und Besitzurk. Schlesiens I, 139. — Balbin, Misc. dec. I lib. VIII, p. 234. 270) 1336, 1 Febr. Pragae. Johann, könig von Böhmen etc. verordnet, dass die müller zu Breslau vom mahlen nicht mehr als eine gestrichene mäzze, vom malz aber eine gehäufte mäzze nehmen sollen. Böhmer, Reg. Imp. p. 202, n. 216. 271) 1336, 2 Febr. Pragae. Johannes, B. rex, Lucemburg. comes, capitulo ecclesiae in Sacczka litteras Wenceslai II, regis Boh. XIII kal. Jul. indict. III, a. regn. Boh. IX°, Pol. vero V° datas super villa Rossieyouicz (v. Reg. Boh. II, n. 2044), confirmat. — Dat. Prage a. d. MCCCXXXVI°, in festo Purificacionis Virg. glor. Ex orig. arch. cap. Prag. 272) 1336, 4 Febr. Pragae. Jurati civitatis Pragensis intromittunt se de theloneis portarum; nota de redditibus extractorum vini; quaedam res a telonei solutione in ponte Pragensi eximuntur. — „A. d. MCCCXXXVI, in dominica, qua cantatur: Exsurge, domini . . jurati noui, scilicet Franciscus

Strana 110
110 Emler, Regesta Bohemiae Rotynne et Paulus Hopfner ac alii socii ipsorum intromiserunt se de vngelto vini et de theo- lonio portarum ciuitatis de equis tantummodo colligendo.1) Nota, quod pro extractoribus vini, qui weinschroter vulgariter dicuntur, debet cuilibet eorum de quolibet vase vini, cuiuscumque generis sit, cum per eos de cellario trahitur, duo grossi pragenses, et cum imponitur, 11/2 gr., et cum de vno curru in alium ponitur aut super superficiem terre locatur, vnus tantum grossus predictus solui atque dari. Wir richter vnd schepfen der stat ze Prage haben gemacht mit verdachtem muete durch der gemain besten willen, das man von loden, von perwer vnd von puchzpavm chain gelait ouf der pruken nicht nemen sol, noch von ruben, noch von czwifel, noch von lauch samen auch nicht nemen sol. Auch welle wir, das man von einem czuwer wein, was wein es sei, vnd dar vnter kein vngelt nicht nemen sol." Lib. arch. civ. Prag. ab an. 1310, f. 27. — 1) In codice: colligendum. 273) 1336, 8 Febr. (S. 1.). Gerdrudis, famula quondam Elyzabeth, Boemiae reginae, disponit in testamento suo coram Wznatha de Lomnicz, Gerhardo de Chunstat, Hechtone de Rozicz de rebus suis. — A. d. MCCCXXXVI°, fer. V ante Esto michi domine proxima. Ex orig. arch. march. Mor. Cod. dipl. Mor. VII, 79. 274) 1336, 10 Febr. Avinione. Benedictus papa XII episcopis Posnaniensi et Olomucensi et decano Budissinensi mandat, ut monasterium Lubucense contra eius inimicos tueantur. — Dat. Avinione IV id. Febr. 1336. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 81. 275) 1336, 10 Febr. Pragae. Johannes, Boh. rex oc, praeposito et conventui monasterii Sderaziensis donationem castri et oppidi Bor confirmat. — „Pro parte vestra et domus vestre nobis exstitit humiliter suppli- catum, quatenus cum viri nobiles Vlricus et Wylhelmus fratres, filii bone memorie Wylhelmi de Bor et d. Benedicta, mater dictorum Vlrici et Wilhelmi, certa bona et possessiones, vide- licet castrum Bor et oppidum Bor cum iure patronatus ecclesie ibidem nec non villas Dye- thonowicz, Dobroticz prope Bor sitas, item villas Prossimierzicz, Szukob, Possobiczie, Nakrusczu, Mochow, Bezdiekob, Lybieticz, Orlob, Napiecob, Zbraslauicz, Kochanob prope Siccam ciuitatem nostram sitas et ad dicta castrum et oppidum Bor spectancia cum omnibus et singulis pre- dictarum villarum limitibus, pertinenciis etc. — — ob salutem animarum suarum vobis et vestre domui, prout in eorum literis super eo confectis et in tabulis terre plenius contine- tur, pie donauerint tituloque donacionis vobis tradiderint per vos et domum vestram tenenda, possidenda perpetuo et habenda, dignaremur eidem donacioni nostrum benivolum prebere assensum, — — nos itaque votis vestris —— adnuentes predictam donacionem et omnia ac singula contenta in ea ratificamus et confirmamus — — ipsa etiam bona et homines

Strana 111
et Moraviae. Annus 1336. 111 in nostram specialem assumimus proteccionem, eximentes eos et ea ac libera esse decer- nentes ab omnibus et singulis jurisdictionibus, judiciis, causis et questionibus benefici- ariorum Prag. et quorumlibet aliorum suda tam provinciali, civitatum, villarum et judicum quorumcumque potestatum, purcrauiorum Pragensis et purcrauiorum quorumlibet aliorum, absoluentes ipsa ab omnibus et singulis seruiciis, vecturis, expensis, procuracionibus, collectis quorumcumque oneribus, nec non theloneis, pedagiis et aliis vexacionibus quibuscumque, de- cernentes, ut dicta bona et homines eorum nobis dumtaxat et preposito sev monasterio pre- dicto in omnibus premissis sint omnino subiecta et non alii homini vel persone.“ — Dat. Prage die X mensis Febr. a. d. MCCCXXXVI°. Ex orig. c. r. bibl. univ. Prag. — Böhmer, Reg. Imp. 403, n. 765. 276) 1336, 25 Febr. Pragae. Johannes, Boh. rex ac Luc. comes, bona quaedam cum monasterio Dochczanensi permutat. — Noscat oc, "quod nos permutationem de terris, bonis et villis, videlicet Kmety- nawes et Czernuczic et liberatione molendini dicti Egermul in confluxu Albee et Egre siti et de curia Wolechow cum suis villis et castro Haunstein cum preposito Dochczanensi pro parte ipsius monasterii hincinde fecimus, prout in aliis literis nostris inde confectis plenius conti- netur. Ne autem fortassis quispiam nobilis aut ciuis tractu temporis super proprietate ipsarum villarum et molendini aliquas literas seu alia documenta demonstrare valeat, per que ipsum monasterium niteretur quomodolibet impedire, decernimus edicto perpetuo omnes et singulas literas et munimenta in contrarium producta irrita — ac nullius efficacie fore penitus uel momenti, quibus etiam ex certa nostra scientia totaliter esse et intelligi volumus penitus derogatum.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXXVI, die dominico, quo canitur Reminiscere. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. — Böhmer, Reg. Imp. p. 403, n. 766. 277) 1336, 25 Febr. Villeneuve st. Georg. Filipp, könig von Frankreich, beauftragt seinen gardien in Verdun dagegen zu wirken, dass die dortigen einwohner sich nicht, wie sie beabsichtigen und er mit grossem missfallen vernommen hat, in den schutz des königs von Böhmen begeben. Böhmer, Reg. Imp. 316, n. 407. 278) 1336, 4—8 Mart. (S. 1.). Fridlinus Pokam presbiter agros suos ante portam cursorum Brunae prope novam plantationem et Ponauiam sitos et multis debitis a patre suo oneratos exsolvit et monasterio Cellae S. Mariae in Brunna dat et legat. — Dat. feria proxima post Oculi. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 81. 279) 1336, 5 Mart. In Hallis. Johannes, Karinthiae dux, mercatores civitatis Augustensis in specialem suam sus- cipit protectionem. — Act. et dat. in Hallis die Martis ante dominicam Letare. Freyberg, Reg. Boica VII, 141.

Strana 112
112 Emler, Regesta Bohemiae 280) 1336, 9 Mart. Linz. Dietreich von Harrach und sein sohn Penisch reversiren über die von Jans von Capelle geleistete bürgschaft für 300 pfund wegen der ihnen von den öster. herzogen Albrecht und Otto als pfand gesetzten vogtei zu Wels und der feste Seissenburg. — Geben ze Linz 1336, des sambstags nach mittervasten. Urkundenbuch des Landes ob der Enns VI, 203. 281) 1336, 12 Mart. (S. 1.). Litterae abbatis et conventus monasterii Scedlicensis super legatione census ab Agnete, relicta Martini Nozlini. — Nos fratres Ortwinus abbas, Franciscus prior, Conradus supprior, Tylo cellerarius, Hermannus camerarius, Hermannus hospitalarius totusque conuentus mona- sterii Scedlicensis fatemur, "quod discreta et honesta matrona domina Agnes, relicta quondam Martini Nozlini, ciuis in Monte Kuthna, tempore pie memorie d. Fryderici, quondam abbatis huius monasterii, pro centum sexagenis denariorum grossorum pragensium, quas ad regales exacciones idem d. Frydericus tunc abbas impendit, apud nos censum decem sexagenarum dic- torum denariorum pragensium in villa nostra Zabruschan per cellerarium nostri monasterii, qui pro tempore fuerit, ibidem colligendum et sibi semper in festo b. Galli omni anno finaliter assignandum comparauit; et si predictus census de predicta villa non proueniret, extunc de bursa nostri monasterii dictus census tempore prenotato, omni contradiccione postposita fina- liter debet expediri. Ipsa igitur predicta Agnes eius ac mariti eius predicti ac omnium pa- rentum et amicorum suorum animarum salutem feliciter procurare desiderans, post mortem suam filie sue, sorori Anne, moniali in Valle b. Virginis, de predicto censu decem sexage- narum sex sexagenas omni anno ad vitam suam, et alias quatuor sexagenas nostro monasterio Scedlicensi perpetuo delegavit; postquam vero predicta soror Anna, filia eius, clauserit diem extremum, extunc predictas sex sexagenas censuales predicto monasterio Vallis b. Virginis statuit perpetuo deseruire, ita tamen, quod in eius ac animarum predictarum salutem de duabus sexagenis omni anno ibidem seruicium fiat in conventu.“ — Dat. a. d. MCCCXXXVI, in die b. Gregorii pape. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 282) 1336, 17 Mart. Pragae. Johannes, B. rex oc, magistro et fratribus ordinis Cruciferorum cum stella hospitalis s. Francisci in pede pontis Pragae decimas de villis Horsim, Wezelna, Wrany, Wadislowicz, Letav et Wsetech confirmat. — Notum oc, "quod protestatione et testimoniis magistri et con- fratrum ipsius ordinis Stelliferorum cum stella hospitalis s. Francisci in pede pontis Pragae ac aliorum plurimorum nobilium fidedignorum — — sufficienter sumus instructi, "quod ipsi ab eo tempore, quo non extat memoria, videlicet a primaeva fundatione et plantatione hospitalis eiusdem ex collatione et donatione — — regum et principum Boemiae, bona plura tenuerunt dictique reges literis et privilegiis suis sigillatis sigillis, quae sicut dicti magistri ac confratrum

Strana 113
et Moraviae. Annus 1336. 113 suorum et aliorum nostrorum fidelium testimonio, ut praedicitur, recepimus et didicimus per ignis voraginem ex incauta custodia sunt consumpta, praedictam collationem et donationem huiusmodi confirmarint, ita scilicet de villa Horsin et de curia ibidem sub Melnik sitis deci- mam partem, videlicet unam marcam, et medietatem decimae in annonis ibidem provenien- tibus ; item de bonis villae Wezelna et de bonis ad eam pertinentibus quadraginta duas men- suras avennae et totidem siliginis et octuaginta quatuor pullos; item de villa Wranian iuxta Witaviam flumen sita decimam de pecunia censuali; item de oppido Wadislawicz et bonis ad ipsum pertinentibus decimam pecuniae censualis; item de villa Letav, quae sita est ultra Kempnik, et bonis ad eam spectantibus decimam pecuniae censualis; item de villa Wsetech de uinea ibidem decimam ipsius vini ex eo provenientis, quae ipsis omnia suo tempore de- bito pro tunc dabantur, et ex tunc inantea volumus, ut ipsis denuo similiter persolvantur annis singulis contradictione qualibet non obstante. Volentes igitur omnia et singula ac spe- cialiter ea, quae per praedecessores nostros memoratis piis locis et personis miserabilibus ac praecipue infirmis in eodem hospitali degentibus provide concessa et donata sunt, robur per- petuum et firmitatem solidam obtinere, — — promittimus stricte et spondemus magistrum et fratres dicti hospitalis, qui nunc sunt aut qui pro tempore fuerint, circa donationem et — gratiam huiusmodi per predecessores nostros eis rite factam gratiosius conservare.“ Dat. Pragae in dominica, qua cantatur Invocavit, a. d. MCCCXXXVI°. E cod. aur. arch. ord. Crucif. cum rubea stella Pragae p. 189. 283) 1336, 20 Mart. Tyrol. Ulreich von Touvers verspricht könig Johann von Pehaim und dessen söhnen Karl von Merhen und Johann von Chernden, auch Margaret, dessen gemahl, zu dienen mit den vesten Hewnhaus und Utenheim im Pusterthal. G. auf Tyrol mittichen vor dem Palmtag. Freyberg, Reg. Boica VII, 142. 284) 1336, 25 Mart. In Milewzk. Jencz, Herbordus, P .... [fratres ujterini de Jenovicz dicti recognoscunt, Proczibam et fratrem ipsorum Purchardum, Milocences canonicos, a Jordano de Gieschgobicz villam Pleziztsch VIII laneos aratoriae terrae continentem atque hereditatem Kykrob ibidem cum omnibus utili- tatibus pro CIIII sexag. gr. prag. emisse. — Dat. in Milewzk a. d. MCCCXXXVI°, in Annun- ciacione b. Virg. ac matris glor. Ex orig. valde laeso arch. Vorlic. cop. Mus. Boh. 285) 1336, 26 Mart. In Tirol. Johann, herzog von Kärnthen und graf zu Tirol, verleiht mit willen und rath seines bruders („wan er vollen gewalt hat von unserem lieben herren und vatter chunik Johann von Beheim, als von einem gerhaben unser und unser lieben gemaheln) dem Heinrich von Annen- berg dessen hergebrachte lehen. — Zu urchund der warheit haben wir und unser gemahel und unser pruder her Karl unseren insigel gehenget an diesen prief. — Zeugen: Her Nycol 15

Strana 114
114 Emler, Regesta Bohemiae der chantzler, Volchmar von Purchstal, Chunr. der Mulser, her Dyrtrich, pfarrer ze Halle, Albert und Fridrich die prüder, unser schreiber. — Act. in Tirol a. d. MCCCXXXVI°, die Martis ante diem Pasce, indict. IIII. Böhmer, Acta Imp. p. 730, n. 1037. 286) 1336, m. Apr. ineunte. Iglau. Conrad herr uf Wilenz überlässtde nansassen dieses dorfes felder, wiesen und hut- weiden gegen einen jahreszins. — Dat. Iglau in der osterwoche 1336. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 81. 287) 1336, 7 Apr. Iglaviae. Judex et jurati civitatis Iglaviensis testantur, Conradum, concivem eorum, colonis villae dictae Wilands agros, prata, pascua omnesque hereditates suas ibidem sitas assignasse pro annuo censu duarum marcarum gr. prag. moravici pagamenti. — Dat. Iglauie a. d. MCCCXXXVI, in octaua Pasche. Ex orig. arch. civ. Iglav. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 81. 288) 1336, 9 Apr. Poherlicz. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, Berchtoldo, Wissegradensi praeposito, et Henrico atque Johanni de Lypa munitionem et oppidum Choyno cum aliis possessionibus in 2000 sex. gros. prag. obligat. — Not. oc, „quod vener. Berchtoldo, Wissegradensi preposito, principi nostro dilecto, Henrico et Johanni fratribus de Lypa, fidelibus nostris dilectis, pro duobus milibus sex. gros. prag., quarum mille in parata pecunia in instanti mutuarunt et quarum D eis in antiquo tenemur debito, de quibus tamen suis raciociniis nos plenius infor- mare tenentur, et quarum D ipsi Henrico predicto ex gracia speciali donavimus et fa- vore, municionem et oppidum Choyno cum villis, videlicet Inferius Welicz et Superius Welicz, Albrechsdorf, Hodischwicz et Czepanobzk cum allodiis, molendinis, piscacionibus, aquis, pratis, pascuis atque nemoribus, et cum theloneis super fluvio Orlicz, nec non vniversis et singulis suis pertinenciis, quocumque censeantur nomine, censibus, vtilitatibus et proven- tibus, in quibuscumque rebus consistant, et similiter villas nostras Tizmansdorf, Hermansdorf, Walthersdorf et Ekleinsdorf cum vniversis suis pertinenciis, censibus, vtilitatibus et proven- tibus pleno jure et dominio et expresse jure patronatus in omnibus bonis predictis incluso, exceptis et exclusis duntaxat siluis nostris, de quibus tantum pro igne et fabrica municionis, sic et pauperes nostri, habitatores bonorum predictorum pro igne et edificiis vti poterunt et debebunt, pignori duximus obligandum per ipsos Berchtoldum, nec non Henricum et Johannem et eorum heredes tenendas, habendas et vtifruendas sine quovis impedimento pacifice et quiete, sicut ipsas hactenus possedimus et tenuimus, quovsque per nos vel heredes nostros ab ipsis et heredibus eorum in predictis duobus milibus sex. plene et plane fuerint exsoluta, promit- tentes pro nobis et Karolo, primogenito nostro, et omnibus officialibus et beneficiariis nostris, quod in ipsis bonis non debeant aliqualiter impediri. De speciali siquidem gracia admittimus,

Strana 115
et Moraviae. Annus 1336. 115 quod ipse Henricus cum fratribus suis in ipsis silvis nostris cum canibus venari possint et debeant, quociescunque ibidem fuerint personaliter constituti.“ — Dat. Poherlitz fer. III post dominicam Quasimodogeniti a. d. MCCCXXXVI°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 82. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. 403, n. 767. 289) 1336, 10 Apr. Poerlicz. Johannes, Boh. rex, Lucemburg. comes, Johannem, abbatem monasterii Lucensis et eius successores nec non homines in eorum bonis commorantes a potestate et jurisdictione camerariorum, czudariorum, beneficiariorum et judicum provincialium per terram Moraviae constitutorum eximit, „ita vt nec Znoymam, Brunnam, Olomuncz, Biesencz, Prerow nec alias ad quecunque judicia pro hereditatibus, possessionibus, debitis, culpis, criminibus eciam capi- talibus siue que wlgariter narek dicuntur, aut causis aliis quibuslibet debeant ammodo euocari, sed ipsi abbates coram nobis et successoribus nostris, regibus Boemie, vel marchionibus Mo- rauie et nostro vel eorum capitaneo, — — homines vero eorum coram ipsis abbatibus et eorum judicio, quod de speciali gracia concedimus, non jure czude sed ciuili debeant tantum- modo respondere.“ Praeterea concedens villae monasterii Lucensis Olakowicz jus civitatum et forum feria tertia septimanae gerendum liberat dictum forum ab exactione, quae vocatur louchie, et frequentantes forum ab omni pedagii vel telonei solutione et statuit, ut quos- cunque malefactores de cetero in bonis dictae abbatiae contigerit in crimine deprehendi, tales malefactores ad dicti fori in Olakowicz judicium ducantur et ibidem, secundum quod qualitas commissi criminis exegerit, pena debita puniantur. Demum ratas habet omnes emtiones per abbates monasterii Luc. factas de bonis ad regem non pertinentibus et suscipit in tuitionem suam villam Olakowicz et omnia bona monasterii. — Dat. Poerlicz feria IV post octauas Pasche a. d. MCCCXXXVI°. — Per d. regem W. — R. Ex orig. arch. march. Mor. Cod. dipl. Mor. VII, 82. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 299. — Böhmer, Reg. Imp. 202, n. 207. 290) 1336, 13 Apr. In Pohorlicz. Johannes, Boemiae rex ac Lucemburg. comes, Johanni abbati et conventui monasterii Lucensis judicium civitatis Znoymae confert. — „Animadvertentes vestre deuocionis et domus vestre prefate Lucensis constantiam puritatemque fidei immensam, quibus in instante nostra gwerra, quam adversus hostes nostros Australes ad presens gerimus, in inspectu regio expositis per- sonis et rebus vestris periculis non modicum placuistis, attendentes quoque ipsius domus vestre et possessionum suarum bona et homines grandia pertulisse et portare dispendia cotti- die et iacturas, in reconpensam et solamen perpetuum monasterio vestro iudicium ciuitatis Znoyme dumtaxat absque theloneo cum omnibus et singulis iuribus, emolumentis, comodis, honoribus nec non baylia ac mero et mixto inperio et gladii potestate in facinorosos et reprobos per personas ydoneas a vobis deputatas animadvertendos vobis et vestro monasterio damus — quam primum ipsa Znoymensis ciuitas ad nostram et nostrorum puerorum redierit po- testatem, tenendum, possidendum, vtifruendum, in hereditatem perpetuam et habendum, dantes 15*

Strana 116
116 Emler, Regesta Bohemiae et concedentes tibi Johanni abbati et successoribus tuis, qui pro tempore fuerint, iudices inibi creandi, eligendi, statuendi eosque instituendi ac eciam destituendi permutandi et substi- tuendi semel et pluries, prout de tua et successorum tuorum omnimoda processerit voluntate, non obstantibus aliquibus literis uel mandatis nostris, datis aut concessis aliis forte personis seu eciam inposterum dandis super ipso iudicio, quibus omnibus et singulis ex nostra sci- encia derogamus.“ — Dat. Pohorlicz a. d. MCCCXXXVI°, sabbato post octauas Pasce. Chytil, Cod. dipl. Mor VII, 83. — Pelzel, K. Karl IV, t. I Urkb. p. 114. —Böhmer, Reg. Imp. 202, n. 218. 291) 1336, 4 Maii. In Noua Pilzna. Paulus, civis in Noua Pilzna, censum trium laneorum in Kyschicz monasterio s. Fran- cisci in Noua Pilzna confert. — Not. oc, "quod ad laudem et gloriam omnipotentis dei, glo- riose semper virginis Marie, s. Francisci et aliorum sanctorum, meique ac heredum seu ami- corum meorum pro perpetuo animarum testamento et remedio salutari trium libere laneorum hereditatis mee in villa Kyschicz situate, perpetui annui census, dandi de quolibet laneo annu- atim LXXII grossos pragenses denarios, tres sexagenas grossorum denariorum pragensium et XXXVI grossos pragenses denarios pro oblatis ewkaristie, vino sacrificii, cereis missarum et grisei panni duobus staminibus conuolutis annis singulis perpetue comparandis, religi- osis viris dominis fratribus ordinis s. Francisci, gardiano et conuentui domus hic in Noua Pilzna benigna voluntate mea dedi, sincero animo donaui, puro corde, rite et racionabilites legaui, ita sane, quod interim, quod ego Paulus et Christina filia mea, Reczicerissa, sumus hoc testamentum regentes fideliter, omnia et singula prenotata, oblatas, vinum, cereos et sta- mina ipsis dominis fratribus studiosius comparare et benigne singulis annis dare sincere vo- lumus et debemus, et post me ipsa Christina filia mea predicta reget hoc idem testamentum cum auxilio et consilio filii mei Jacobi, fratris sui; post obitum uero huius filie mee Chri- stine sincere volo, seriose ordino, veraciter et dispono, quod Jacobus filius meus dilectus interim, quoad viuit, deinde filii eius et nepotes aut quicunque hanc prescriptam hereditatem in Kyschicz habuerit, tenebitur et debebit sine omni contradiccione prescriptum testamentalem censum singulis annis perpetue terminis in duobus, videlicet partem dimidiam, que se ad duas sexagenas minus duodecim grossis extendit, in die s. Georgii et totidem et tantum in die b. Galli vicinius subsequenti prefatis dominis fratribus dare benigne et fideli certitudine integre presentare, quatinus ipsimet domini fratres cum censu eodem oblatas, vinum, cereos pro missarum solempnitate et pannos, pro eorum amictu comparare studeant, secundum quod eorum deuocioni ad salubrius videbitur expedire, vt ab eisdem fratribus hiis adiutis eo de- uocius perpetue missarum sollempnia peragantur, et quod eciam exinde michi atque meis — aput illum crescat ad merita, qui pro vno mille duplat et vitam tribuit sempiternam.“ Act. et dat. in Noua Pilzna a. d. MCCCXXXVI°, IV° nonas Maii. Ex orig. arch. civ. Pilsnensis.

Strana 117
et Moraviae. Annus 1336. 117 292) 1336, 11 Maii. In den budin czu dem Neuwindorffe. Johann, könig von Böhmen oc bestätigt dem Cunrad von Borsnicz, hauptmann zu Wretzslau, den abgabenfreien besitz des dorfes Domizslau mit allem recht und gestattet ihm und seinen erben dasselbe als rechtes lehen zu besitzen. „Des czu geczukniss habe wir diesin brif gegebin vorsiglit mit unserm ingesiegle, daz wir habin in deme lande czu Wreczlau czu erbin und czu sachin. Das ist geschehin in deme lande czu Ostirrich, do wir lagin in den budin czu dem Neuwindorffe an deme nestin sunobinde noch unsirs heryn uffart — 1336. Commissa per d. Andream Radak et per alios, qui venerunt de expedicione cum capitaneo.“ Cod. dipl. Silesiae IV, 6, n. V. 293) 1336, 11 Maii. Neuwindorffe in castris. Johann, könig von Böhmen etc. verleiht dem Lutold von Loben auf sechs iahre alle rechte und einkünfte von den gütern in Schotkow. In Newindorff in Oesterreich in castris. Böhmer, Reg. Imp. 403, n. 769. — Jacobi p. 98, n. 164. 294) 1336, 11 Maii. Bei La in castris. Johann, könig von Böhmen etc. nimmt die schenkung der dörfer Rathin und Leuthin zurück, welche sein notar Johann durch betrug von ihm erlangt hatte. Bei La in Oestreich in castris. Böhmer, Reg. Imp. 403, n. 770. — Jacobi p. 98, n. 165. 295) 1336, 25 Maii. Pragae. Johannes, Boemiae rex ac Lucemburg. comes. judici, scabinis et juratis civibus in Luna. „Vestris pensatis incomodis multiplicibus, que ex funerum reseruacione ad judicii presenciam pluries tolerastis, affectantes id ipsum vobis in magis conueniens immutare, vobis ex speciali gracia indulgemus, quatenus nomine funeris qualitercumque interempti vnum si- gnum ad judicium presentare possitis, volentes, quod idem signum tante sit pense et juris acsi ipsum funus adesset presencialiter, ab omnibus debeat reputari. Admittimus eciam, quod si qui in vestro judicio detenti et nota infamie denigrati fuerint et nostri subcamerarii presen- ciam habere non potueritis, vt extunc de eisdem iuxta vestram conscienciam judicium et justiciam facere possitis debitam et condignam, mandantes illustri Karolo, marchioni Mora- uie, primogenito nostro karissimo, capitaneo, camerario, subcamerario ac vniuersis nostris officialibus, quatenus factum huiusmodi predictis ciuibus nostris non audeant aliqualiter im- putare.“ — Dat. et act. in Praga a. d. MCCCXXXVI°, sabbato in vigilia b. Trinitatis. E lib. civ. Lun. f. 2, v. 296) 1336, m. Maio. Lucemburch. Barones comitatus Lucemburgensis assentiunt nuptiis Johannis, regis Boh. cum Be- trice, ducissa Burboniensi, initis. — A. d. MCCCXXXVI°, mense Maio. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 85. — Bertholet VI, 26.

Strana 118
118 Emler, Regesta Bohemiae 297) 1336, 1 Jun. Olomucz. Margareta magistra et conventus monasterii s. Jacobi in Olomucz de consensu Sbo- ronis, Olomuc. eccl. praepositi, fundant in persona Philippi novum capellanum, qui quotidie missam celebret, et dotem assignant. — Dat. Olomucz kal. Junii a. d. MCCCXXXVI°. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 86. 298) 1336, 2 Jun. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg, comes, foedus init cum Ottone, archiepiscopo Magde- burg. contra Ludouicum, marchionem Brandenburg. — Not. oc, quod licet d. Ottoni, Magde- burgensi archiepiscopo, ex consaguinitatis linea proximaliter astringamur, ita vt eum in suis oportunitatibus contra sibi iniuriantes protegere et defensare ex merito, ubi possumus, te- neamur; tamen ex sinceritatis et dilectionis affectu, quo eum prosequimur, cum ipso d. archi- episcopo, colligationum federa et specialiter adversus d. Ludouicum, marchionem Brandenbur- gensem, et adiutores ipsius, qui se contra eum et nos iniuriose erigere conarentur, inire de- creuimus magis firma, sic uidelicet, quod nos dictum d. archiepiscopum, si cum prefato mar- chione et sibi adherentibus seu adiutoribus suis aliquid facere habuerit, in propriis expensis et absque refusione dampnorum nobis per eum facienda, si que, quod absit, sibi assistendo sustineremus, cum centum galeatis et totidem levibus hominibus, toraces vel panceria haben- tibus, debebimus et promittimus amicabiliter adiuvare. Et si ipsius d. archiepiscopi nostre- que gentes siue homines insimul adunati in terris dicti marchionis uel sibi adherentium, ut predicitur, aliquas munitiones, ciuitates seu castra expugnauerint, illarum seu illorum media pars d. archiepiscopo antedicto et alia medietas nobis pertinere debebit. Si vero res alias receperint vel captos quoscunque detinuerint aut alia lucra qualiacunque reportauerint, hec nostri et ipsius d. archiepiscopi homines inter se iuxta armatorum et personarum numerum diuidere tenebuntur. Depactationes autem, si que in terris dictorum marchionis et adiutorum ipsius facte fuerint, nobis et ipsi domino archiepiscopo communiter pertinebunt. Si vero ho- mines nostri prefati hominibus antedicti d. archiepiscopi absentibus aliquas munitiones, ciui- tates seu castra acquisierint, illa nobis absolute pertinere debebunt; si que per dominum marchionem aut quemvis suum adiutorem aliqua munitio, ciuitas siue castrum ad ipsum d. archiepiscopum pertinens vel pertinente (sic) vallata vel vallatum fuerit, in eo casu nos sibi, quanto poterimus fortiores venire tenebimur et promittimus in succursum. Preterea pro- mittimus et prestito iuramento ad sancta dei euangelia ipsi d. archiepiscopo fauorabiliter pol- licemur, vt si contingat nos aliquam cum predictis marchione et sibi adherentibus facere vel inire concordiam siue treugas, easdem cum ipsis, nisi de consensu et consilio ipsius domini archiepiscopi et eo incluso eidem concordie et treugis nullomodo faciemus.“ — Dat. Prage dominica die post festum Corporis Christi a. a nat. eiusdem MCCCXXXVI. Riedel, Cod. dipl. Brandenburg. II, 2 p. 105. — Böhmer, Reg. Imp. 202, n. 219.

Strana 119
et Moraviae. Annus 1336. 119 299) 1336, 5 Jun. Avinione. Benedictus papa XII monasterium Oslovanense suscipit in suam protectionem. Dat. Avinione non. Jun. 1336. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 86. Extr. — — 300) 1336, 6 Jun. Pragae. Johannes, B. rex, Lucemburgensis comes, Petro de Rosenberch castrum Sbyroh et alia bona vendit. — Not. oc, "quod fidelis noster Petrus de Rosenberch studens culmini regio et nobis omni tempore complacere fructuose certa sua bona Bezdyekow et possessiones patri- moniales precio exposuit, [et] pro mille ducentis et quatuordecim sexagenis gross. den. prag. vendidit pecunie quantitate, vt nostris cum ea et regni Boemie necessitatibus subueniret, pro qua quidem pecunia emit et comparauit iuste et legitime aput nos nobis vendentibus et tradentibus acceptilataque (sic) per nos pecunia prefata dispensataque per eum nostris creditori- bus de nostro mandato expresso, maturo nostro et nostrorum consiliariorum consilio primo castrum Sbyroh cum oppido ibidem nec [non] cum duabus araturis, molendinis cum oppido Radnicz, cum villa Tyczkow nec non cum ciuitate Muta et duobus molendinis ac media villa in Wgezd nec non cum omnibus et singulis pertinenciis et possessionibus suis, campis cultis et incultis, siluis, rubetis, nemoribus oc ——iure patronatus ecclesiarum, vasallis, hominibus feodalibus, emphiteotis et ad glebam astrictis ac vniuersis et singulis vtilitatibus, qualiacunque sint et in quibuscunque rebus consistant, que nunc ibi sunt uel fieri poterint in futurum, possidenda —— eo iure, modo et forma, quibus nos habuimus, perpetuo habenda in heredi- tatem et proprietatem perpetuam.“ — Dat. Prage in octaua Corporis Christi a. d. MCCCXXXVI E cop. Mus. Boh. 301) 1336, 6 Jun. Pragae. Nos Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, not. oc, "quod nos ob remedium anima- rum predecessorum nostrorum — — Boemie regum nostramque salutem decimam septima- nam thelonei in civitate Sacensi et totum theloneum lignorum per flumen Egre transeuncium — civibus Sacensibus pro fabrica parochialis ecclesie perpetuis temporibus duximus lar- giendum, volentes, ut iidem cives et non alter ipsam decimam septimanam dicti thelonei et eciam totum theloneum lignorum ultra aquam transeuncium percipere debeant, eam pro reedi- ficacione — — parochialis ecclesie in Sacz, ut premittitur, secundum conscienciam ipsorum convertentes, mandantes — — officiatis nostris per Boemiam — — et specialiter plebano, qui in Sacz pro tempore fuerit, quatenus dictos cives in predictis theloneis impedire non de- beant.“ — Dat. Prage in octaua Corporis Christi a. MCCCXXXVI. E lib. memor. civ. Sacensis ab anno 1383 fol. 8a. 302) 1336, 7 Jun. In Wissegrado. Berchtoldus de Lypa, praepositus ecclesiae Wyssegradensis, cancellarius Bohemiae, lo- cationem emphiteuticam villae Hostzien a praedecessore suo, Johanne praeposito a. d. MCCCXX°,

Strana 120
120 Emler, Regesta Bohemiae kal. Oct. factam confirmat (v. Reg. Boh. III, p. 260, n. 615) — Dat. in Wyssegrado a. d. MCCCXXXVI°, VII idus Junii. E cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 86. 303) 1336, 12 Jun. Pragae. Johannes, B. rex, Lucemburg. comes, Johanni, episcopo Prag. insulam sub ponte Prag. restituit. — „Amice carissime! Oblata nobis pro parte vestra et ecclesie vestre peticio continebat, quod cum ad vos et ipsam Pragensem ecclesiam insula sub ponte Pragensi. in amne Wlitauie, contigua ipsi ponti, cum parte orti se protendente vsque ad muros pontis predicti ab antiquo de iure spectare noscantur, quam quidem partem orti Verius de Matziis abstractam muro diuiserat et domunculam cum area sub ture, contiguam domui vestre episcopali, que idem Verius cum societate sua vobis olim in Romana agente curia occupauit et adhuc occupata detinet in graue ipsius vestre ecclesie et vestrum preiudicium et offensam, dignaremur ipsas insulam cum parte orti et domunculam restitui facere ecclesie memorate. Nos itaque nedum vestris precibus annuere volentes, verum eciam ipsam sanctam ecclesiam Pragensem totis viribus cupientes in suis confouere juribus, si est ita, vt predicitur, prefatam insulam cum parte orti et domunculam ibidem vestre ecclesie restituimus et presentibus apli- camus per eam tenendas, possidendas oc.“ — Dat. Prage feria IV ante festum b. Viti a. d. MCCCXXXVI. Ex orig. arch. cap. Prag. 304) 1336, 14 Jun. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, judici et consilio civitatis Sacensis graciam regiam cum salute. "Cupientes ciuitatem vestram in iusticie equa lance perpendi, quatenus juris ordine et equitatis tramite cognitis recte valeatis viuere cum salute, volumus et vobis plenam conferimus potestatem decernentes, quatenus possitis et teneamini rerum omnium venalium in vestra ciuitate vsu consumendarum, que in pondere, numero vel mensura consistunt, discreci- onem et inventarium habere, provisuri, quod vbicunque res tam in grano, farina, potulentis, esculentis aut in pannis et rebus aliis iustam mensuram, pondus aut numerum non habuerint, eas corrigere et emendare possitis ipsasque ad iustum pondus, numerum et mensuram redu- cere curetis, delinquentes mulcta debita proinde percellendo.“ — Dat. Prage feria sexta in vigilia b. Viti a. d. MCCCXXXVI. E lib. memor. civ. Sacensis ab anno 1383 fol. 8b. 305) 1336, 15 Jun. Pragae. Johannez, B. rex ac Luc. comes, civibus civitatis Pontensis pro summa quadam sibi data partem ungelti remittit. — Not. oc, „quod quia dilecti nobis ciues ciuitatis Pontensis pridie certam summam pecunie super quatuor annos ante institucionem generalis vngelti per nos iam instituti subsidii nomine dare et exsoluere spoponderunt, nos ipsis, vt non obinde dampna incurrant grauia, hanc eis graciam duximus faciendam, — ita videlicet quod de vngelto, ut pre-

Strana 121
et Moraviae. Annus 1336. 121 mittitur pronunc instituto in ciuitate Pontensi terciam partem de primo anno tollere et reci- pere debeant plenarie et ex toto eamque terciam partem in solucionem debitorum, in quibus pro nobis obligati sunt, conuertemus. Preterea de subsequentibus duobus annis immediate cur- rentibus ipsos ciues in quolibet anno quartam partem dicti vngelti in dicta ciuitate in sub- sidium dictorum debitorum recipere volumus et habere. In premissis autem circa gracias ciuibus ciuitatis nostre Pragensis factas et condictas antedictos ciues Pontenses promittimus graciosius conseruare.“ — Dat. Prage in festo b. Viti a. d. MCCCXXXVI°. Ex orig. arch. civ. Pontensis. — Schlesinger, Das Stadtbuch von Brüx p. 29. 306) 1336, 15 Jun. Pragae. Johannes, B. rex et Lucemburg. comes, se de bonis monasterii Aulae Regiae circa Landsperch sitis intromittens alia bona viciniora monasterio praedicto assignare promittit. — Not. oc, „quod nos — — pre ceteris religiosis ordinibus et monasteriis profectui et promo- tioni beneficiis prosequimur (sic) et prosequi intendentes uberius volumus religiosos viros Petrum abbatem et conventum monasterii b. Virginis in Aula Regia —— fundationis nostre propter vite ipsorum meritum laudabilis nec non propter salutem principum, quorum inibi in domino corpora requiescunt et precipue propter deum. Et ecce quia monasterio Aule Regie castrum Landsperch cum quatuor oppidis forensibus cum quinquaginta et pluribus villis, cum decem et octo ecclesiis parochialibus, cum silvis, agris, aquis pluribus — — d. Wenceslaus, Boemie et Polonie rex, quondam fundator primus, pro dote contulit et donavit, ita quod ex magnitudine eiusdem hereditatis prepositura facta fuit et rector eiusdem prepositus nominatus. Hec vero prefata hereditas propter eventus varios et gwerras modo non tantum fructum monasterio dicto parturit sicut prius. Nos proinde provide circumspectionis oculo dicte hereditatis circumstantias metientes ipsam hereditatem longe a monasterio sitam et in metis terrarum diversarum positam cognovimus et ex hoc iudicavimus esse melius, ut dictum monasterium bona habeat alia plus vicina. Licet enim, ut dicitur, prefata hereditas aliquando solverit in anno plus quam quingentas marcas monasterio supradicto, tamen minus fructificat ista vice. Ideoque dicto monasterio gratiosius et melius providere volente domino sollicite cupientes nos de predictis bonis omnibus auctoritate regia, intentione pia intromisi- mus et ipsa sub nostra protectione et dominio habere volumus et regere per nostros tam diu, quousque consensum d. pape et generalis capituli licentiam dicti ordinis de facienda emptione seu permutatione cum bonis utilioribus et vicinioribus ipsis possimus legitime obtinere, et ad talia facienda nostre majestatis apicem obligamus. Et nihilominus pro cautela maiori, ut nostra coram deo conscientia sit serena, huius rei executionem nobilibus viris fidelibus nostris Petro de Rosenberch, summo regni Boemie camerario, Perchtoldo, preposito Wissegradensi, nostro cancellario, Hinconi dicto Berce de Duba diligenter committimus et eos executores et fideiussores et ordinatores nostros in solidum constituimus conditionibus his adiectis : quod si iidem, quod absit, decederent, alios ipsorum loco, quos voluerint, abbas et conventus predicti debent eligere, qui loco dictorum hoc negotium fideliter exequantur. Isti itaque prefati nobiles cum duobus abbatibus dicti ordinis a generali capitulo super hoc negotio deputandis assumpto 16

Strana 122
122 Emler, Regesta Bohemiae sibi visitatore Aule Regiae tractare, discutere et investigare fideliter debent de bonis et he- reditatibus utilibus et fructuosis monasterio Aule Regie valentibus et vicinis, que et quas nos promittimus bona fide dilatione temporis dicto conventui secundum ipsorum informationem. comparare, ordinare, assignare et totaliter disbrigare, sic tamen, quod dictum monasterium profectum sentiat non defectum: est enim intentionis nostre bona dicti monasterii non mi- nuere sed augere. Si vero, quod absit, ante dictorum bonorum assignationem dicto mona- sterio faciendam deus nos evocaverit ex hac vita, taliter ordinamus, quod per nostros liberos et nobiles antedictos tota hereditas prima cum castro Landsperch debet reddi sine omni damno libere monasterio memorato.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXXVI, in die b. Viti martyris. Sommersberg, Ss. rer. Sil. I, 952. — Böhmer, Reg. Imp. 302, n. 220. 307) 1336, 17 Jun. Vrowental. Testamentum Agnetis, relictae Martini Chozlini, civis in Monte Kuthna. — Recognosco per presentes, „quod predicti mariti mei atque mee, omniumque parentum nostrorum ani- marum salutem feliciter procurare desiderantes — — de propriis bonis nostris hoc statuo testamentum: Primo videlicet de redditibus X sex., quos habeo de monasterio Scedlicensi, delego eidem monasterio Scedlicensi post mortem nostram IV sex. redditus ibidem in con- uentu pro II seruiciis faciendis et de prenominato censu alios VI sex. redditus delego sorori Anne, filie mee, quos habebit usque ad mortem. Post cuius mortem predicti census IV sex. cedere debent monasterio in Vrowenthal, II autem sex. eiusdem census cedent nepotule mee, si supervixerit. Preterea censum X sexag. habeo apud honorabiles viros et d. Cruciferos in Drobrabicz (sic), de quo post mortem nostram predicto conuentui in Vrowental IV delego sex., que singulis annis in anniuersario die obitus nostri diuidentur illis puellis in conuentu, que pau- periores fuerint et absque censu, hoc adiciendo, quod de illis IV sex. diuidendis inter pau- periores unus ferto dabitur Elizabet dicte Hansinne, quondam priorisse, omnibus annis, quibus vixerit, post cuius mortem ferto ille distribuetur inter puellas, sicut superius est notatum. Item altera media sexagena eiusdem census dabitur conuentui predicto die anniuersarii nostri pro seruicio faciendo et media sex. pro lumine perpetuo habendo in dormitorio absque omni contradiccione debet assignari. Item de predicto censu post mortem nepotule mee delego duas sex., que, cum ad annos venerit discrecionis, recipietur ad predictum monasterium in Vrowen- tal, cui eciam nepotule mee de censu filie prenominate sororis Anne, si eam superuixerit, ad- detur census duarum sex. et sic habebit censum IV sexag.; duas vero sex. de prefato censu habebit sepedictus conuentus in Vrowental propter predictam nepotulam nostram, post cuius mortem predictus census ipsius totus cedere debet conuentui sepefato. Per que omnia, que suprascripta sunt, ammonere volo omnes sorores huius monasterii presentes et futuras atque omnes capellanos in eodem monasterio futuros, ut pro nostra atque pro omnibus animabus supradictis perpetuo et fideliter deum orent.“ — Sigilla: Ortwini, abbatis de Scedelicz, et d. Sophie, abbatisse in Vrowental, sunt appensa. Testes: Weinandus carpentarius et scabi- nus, item Witigo pistor et scabinus. — Dat. in Vrowental a. d. MCCCXXXVI°, XV kal. Jul. Ex orig. c. r. bibl. Prag.

Strana 123
et Moraviae. Annus 1336. 123 308) 1336, 21 Jun. Pragae. Johannes, Prag. episcopus, ordinationem Lupi, sacristae ecclesiae Prag. super missa de b. Virgine in aurora in ecclesia Pragensi singulis diebus decantanda per presbiteros et clericos ad hoc deputatos, quibus sacrista praedictus proventus quosdam comparavit atque assignavit, confirmat. — Dat. Prage a. d. MCCCXXXVI°, XI kal. Jul. Ex orig. arch. cap. Prag. 309) 1336, 22 Jun. Avinione. Benedictus pp. XII fundationem monasterii s. Annae prope Lunam confirmat. Priorisse et conuentui [mon.] s. Anne prope Lunam per priorissam soliti gubernari ordinis s. Augustini Prag. dioc. salutem oc. „Peticio vestra nobis exhibita continebat, quod — — Bero de Luna laicus — — pro sue ac parentum et aliorum progenitorum et successorum suorum animarum salute in Dobromiricz, in Neczuch, in Oblik, in Bilshan et in Tyrlaw villas tunc ad eum spectantes dicte diocesis cum omnibus iuribus et pertinenciis suis uobis et per uos monasterio uestro — — donauit — — carissimi in Christo filii nostri Johannis, regis Boemie illustris, a quo in feudum ville predicte tenebantur, accedente consensu. —— Nos itaque vestris supplicacionibus inclinati, quod super hoc ab eodem Berone — — factum est, — — Dat. Avinione X kal. Jul. pont. ratum habentes de auctoritate apostolica confirmamus.“ nostri a. II°. Ex instrum. not. cop. Mus. Boh. 310) 1336, 22 Jun. Avinione. Benedictus papa XII monasterio Oslawanensi omnia privilegia confirmat. — Dat. Avinione X kal. Jul. Ex orig. arch. civ. Brun. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 87. 311) 1336, 22 Jun. Avinione. Benedictus papa XII monasterium Aulae S. Mariae in Antiqua Bruna in suam pro- tectionem suscipit. — Dat. Avinione X kal. Jul. MCCCXXXVI (sic). Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 87. Extr. 312) 1336, 22 Jun. Avinione. Benedictus papa XII privilegia monasterii Aulae S. Mariae in Antiqua Bruna con- firmat. — Dat. Avinione X kal. Jul. MCCCXXXVI. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 87. 313) 1336, 23 Jun. Pragae. A. inc. domini MCCCXXXVI°, IX kal. Jul., ind. IV, hora quasi vesperarum in domo habitationis Thomae, Prag. archidiaconi praedicti, in praesentia Johannis, notarii publici, in 16*

Strana 124
124 Emler, Regesta Bohemiae praesentia archidiaconi et superarbitri comparuerunt magistri Puntlinus (?), plebanus de Prossek, et Andreas, ecclesiae Wyssegradensis canonicus, juris periti de Praga, arbitri electi in causa limitationis quarundam domorum ac habitantium in eisdem, vertente inter s. Mariae in Tyna et s. Benedicti ecclesiarum plebanos, pronuntiarunt, „domos inferius nominatas auctori- tate dominorum Maguntini et Pragensis episcopi limitatas ad ecclesiam sancti Benedicti tam noua quam antiqua limitacione, videlicet domum quondam regine de Grecz, domum Rotle- bonis sic dictam cum toto ipsius circuitu inclusiue domos Mertlini Rudmanni et Henrici Glasonis penes ipsum contigue vsque ad chorum fratrum Minorum sancti Jacobi debere per- petue cum ipsorum habitatoribus ad ecclesiam s. Benedicti spectare, super ipsis plebano sancte Marie et suis successoribus perpetuum silencium inponendo. Item quia in aliarum pronun- ciacione domorum dicti arbitri ab inicio discordarunt, volebat enim magister Andreas domos Gieczmikonis cum duabus contiguis, in quarum possessione fuit ecclesia sancti Benedicti tem- pore compromissi, ad ecclesiam ipsam spectare, dominus vero Puntlinus ipsas volebat ad eccle- siam sancte Marie spectare, tandem dominus Thomas superarbiter iam pretactus in hoc cum domino Puntlino concordans annuente postmodum magistro Andrea predicto pronunciauit sub penis predictis domum Henlini carnificis cum toto suo circuitu perpetue cum habitatoribus domorum in ipso circuitu comprehensarum ad ecclesiam sancte Marie spectare, ecclesie sancti Benedicti super ipsis perpetuum silencium inponendo. Item pronunciarunt vnanimiter omnes totam reliquam litem super aliis domibus et quibuscunque aliis dependentibus ab ipsa et circa ipsam quouis modo vertentem seu dependentem ab ipsa debere esse de cetero perpetue fini- tam, — — omnia iura, instrumenta et alia munimenta quecumque eorum presenti pronuncia- cioni — — in posterum preiudicium afferencia aut parti contra partem in posterum preiudi- cancia de parcium cassarunt assensu. — — Item pronunciarunt vnanimiter omnes sub penis predictis neutram parcium debere de cetero recipere iure plebani seu parrochiali habitatores domorum superius nominatarum, ipsis sacramenta ecclesiastica uel alia iura parrochialia por- rigendo nec ab eis contra ipsorum pronunciacionem iura similia contra voluntatem partis — — Actum et datum anno, die, loco et hora qui- alterius recipiendo seu eciam exigendo.“ bus supra, presentibus — — Johanne, publico notario, Cunrado notario, Dytlino, famulo ma- gistri Andree, et aliis. Ex orig. arch. reg. Dresd. 314) 1336, 11 Jul. Pragae. Jurati cives civitatis Prag. protestantur Katherinam, relictam Theodrici quondam Wolflini, et Henricum, filium eius, braseatorium suum in litore fluminis Wyltauae Alberto bra- seatori tradidisse. — Nos Wenczeslaus dictus Rokczaner judex et Vlricus dictus Payer, Paulus Hopfner, Reymboto Goldner, Johannes de Grecz, Johannes Arnoldi, Johannes dictus Cornpuhel, Henricus de Cadano, Otto Rollo, Frenczlinus Rotynne, Vlricus dictus Negel, Nicolaus Planeri et Henricus Sweuus jurati ciues ciuitatis Pragensis recognoscimus, "quod domina Katherina, relicta Theodrici quondam Wolflini, et Henricus, filius eius, nobis conciues, locauerunt et tradi- derunt braseatorium suum situm inter stubam et molendinum ipsorum in litore fluminis Wyl-

Strana 125
et Moraviae. Annus 1336. 125 taue ante muros ciuitatis Pragensis Alberto brasiatori, fratri Petri, conducenti et recipienti pro se et pro heredibus suis sub census onere et condicionibus subscriptis jure hereditario possidendum, ita videlicet, quod ipse Albertus, heredes et successores sui mediam marcam gross. denar. prag. sedecim grossos pro fertone quolibet computando, vel mediam marcam argenti puri ponderis pragensis, si moneta dictorum grossorum deperierit, scilicet fertonem grossorum uel argenti in festo s. Galli et alium fertonem grossorum vel argenti predictorum in festo s. Georgii et leporem in vigilia natiuitatis Christi ex nunc singulis annis domine Katherine et Henrico predictis et successoribus eorundem dare debeant et soluere teneantur, que solucio census, si ad quatuordecim dierum spacium continuum post quemcunque ter- minum fuerit prorogata, domina Katherina et Henricus prefati vel successores ipsorum dictum Albertum, heredes et successores suos in ipso brasiatorio uel in aliis bonis eorum inpigne- randi pro censu non persoluto et insuper pro quinque grossis nomine pene plenam habebunt licenciam et liberam potestatem. Si autem census predictus ad vnius anni spacium continuum per eundem Albertum uel heredes aut successores suos ex negligencia fuerit prorogatus et pignera pro dicto censu et penis apud ipsum Albertum, heredes et successores suos inueniri et haberi non possent, tunc brasiatorium predictum ad dominam Katherinam et Henricum prefatos et successores ipsorum deuolui debet contradiccione qualibet non obstante. Item dictus Albertus uel heredes aut successores sui sedecim brasia quolibet anno domine Katherine et Henrico prefatis et successoribus eorum absque precio preparare tenentur. Quodsi plus quam sedecim brasia preparabunt, domina Katherina et Henricus prefati et successores eorum quatuor grossos vel unum lottonem pro quolibet brasio superfluo in censu dando decutere tenebuntur. Si autem pauciora brasia preparabunt, quam sedecim, tunc ipse Albertus, heredes et successores sui domine Katherine et Henrico prefatis uel successoribus eorum quatuor grossos uel lottonem dabunt pro quolibet braseo viceuersa. Preterea si brasiatorium predictum per ignis incendium vel aliter destruetur, ipse Albertus vel heredes aut successores sui illud reedificare tenentur, medio tempore, quo reedificatum non fuerit, predicta omnia plenius per- soluendo. Insuper si Albertus prefatus uel heredes aut successores sui ipsum brasiatorium vendere voluerint, vendicionem huiusmodi domine Katherine et Henrico prefatis vel succes- soribus eorum ante alios exhibere tenentur et dare pro eodem precio, sicut alteri essent daturi, quod si emere noluerint, extunc de ipsorum et successorum eorum voluntate alii vendent sub census onere supradicto.“ — Act. et dat. a. d. MCCCXXXVI, V id. Julii. Ex orig. capit. Prag. 315) 1336, 22 Jul. In Insprukka. Cunrad de Autinga, plebanus de Matray, ex culpa in regimine salinae Hallensis facta Carolo, regis Boem. primogenito, marchioni Moraviae, DCCCCLXXXIV marcas solvit. — Act. et dat. in Insprukka in festo b. Mariae Magdalenae. Freyberg, Reg. Boica VII, 156.

Strana 126
126 Emler, Regesta Bohemiae 316) 1336, 22 Jul. In castris Seveld. Johannes, B. rex, Lucemburg. comes, vasallis provinciae Glacensis ius patronatus ecclesiarum in bonis eorum sitarum confert. — "Vobis gratiam facimus specialem, concedentes vobis, in vosque et heredes vestros perpetuo transferentes ius patronatus et praesentandi plenamque et liberam dantes praesentibus facultatem, quatenus quisque vestrum omnia et singula ecclesiastica beneficia in bonis suis in terra Glacensi sita, cum vacaverint, authoritate propria utpote verus legitimus patronus concedere, ad ipsa presentare, et iisque libere dis- ponere valeat, personam idoneam suo convenienti praeposito pro suae libitu voluntatis (prae- sentando), sine aliqua nostra vel successorum nostrorum aut aliorum quorumque requisitione, licentia aut mandato, exceptis Glacensis, Habelschwerdensis, Landecensis et Wünschelburgensis civitatum ecclesiis duntaxat, quas praesentationi nostrae et successorum nostrorum penitus reservamus; promittentes vobis pro nobis (et) successoribus nostris vos et heredes vestros contra huiusmodi nostram donationem non molestare, impedire nec molestari, impediri seu gravari per quempiam permittere. Hortamur itaque d. episcopum Pragensem et eos, quorum interest vel intererit, praesentes et futuros, quatenus ad praesentationem vestram ac vestrum cuiuslibet nomine vestro personas praesentandas per vos ad ecclesiastica beneficia vacantia, aut quamprimum vacaverint, sine difficultate aliqua exhibitis cerimoniis et solemnitatibus, quae in his adhiberi consueverunt, debeant confirmare.“ — Dat. in castris Seveld in festo s. Mariae Magdalenae a. MCCCXXXVI. Böhmer, Acta Imp. 731. 317) 1336, 27 Jul. Pragae. Fr. Johannes, prior domus s. Thomae fr. Heremitarum ordinis s. Augustini, Henricus, plebanus de Monte Kutnis, mag. Henricus, juris peritus, et Miroslaus, notarius publicus curiae episcopalis, arbitri electi in causa inter Katharinam Paurin, Elizabeth Pilgremin, Annam Rostin ceterasque sorores monasterii s. Mariae Magdalenae sub monte Petrino ipsis adhe- rentes et Andream, earum generalem praepositum, exorta eandem hoc modo componunt. — "Pro- nuntiamus, — — partes praedictas et partem d. praepositi sororum debere inantea bonos sinceros amicos fore —— et quod omnes displicentiae, rixae et odia ex quibuscunque causis exorta sint mortua et sopita; appellationem vero per partem Katharinae dictae Paurin ac ei adhaerentium interpositam et electiones hinc inde omnium feminarum in ipso monasterio factas cassamus —— eis ad electionem novam, ut omnes in unam concordarent personam, procedendi arbitraria potestate de priorissa plenam concedentes potestatem, alias praepositus ipsis, si eligere nequiverint, ut praemittitur, de alio monasterio quocunque eiusdem ordinis de priorissa idonea quantocius providere teneatur. Pronuntiamus etiam, ipsum praepositum eisdem dominabus de pane, cerevisia ac lignis de bonis earum iuxta possibilitatem substantiae et necessitatem earum debere providere ; super qua providentia suam conscientiam oneramus, et quod dominae, quae se sentiunt contra ipsum praepositum plus excessisse, veniam petant humi- liter et devote, et ipse eas debet recipere ac indulgere eisdem ac super omnibus dispensare

Strana 127
et Moraviae. Annus 1336. 127 paterne ac gratiose, nunquam ea ad animum, ut puniat, revocando; nec sine earum assensu bona de monasterio alienare debeat nec obligare; omnesque idem praepositus sorores affectione paterna prosequatur, nulli existendo singularis, ne litis incentivum aliis ex hoc oriatur. In locis vero, quibus appellatio dominarum in sui honoris praejudicium publicata extitit, cante revocetur, asserendo per suum procuratorem ex iracundiae fervore et non zelo charitatis pro- cessisse et esse omnia inter eum et eas in concordiam hinc inde plenam revocata. Pronuntia- mus etiam, quod nunquam inantea de benedictione monialium et de velamine earum ipsum praepositum debere quidquam exigere tacite vel expresse, nullo colore subducto aut inter- misso; sigillum quoque conventus sub clausura trium clavium provide conservantes. Pronuntiamus etiam, quod ipsae sorores licentia a superiore earum recepta egredi valeant juxta earum indi- gentiam et monasterii sui utilitatem. Pronuntiamus praedicta omnia et singula per partes esse tenenda —— et sub poenis subscriptis attendenda. Si vero aliqua partium alicui articulo in parte vel in toto, tacite vel expresse contraierit, ut pote d. praepositus in XXX sexag. d. prag. persolvendas pro monasterii utilitate incidat et dominae in majorem suae regulae disciplinam; dum tamen convicti fuerint de hoc per duos aut tres testes fide dignos.“ — Act. et dat. a. d. MCCCXXXVI°, XXVII die mensis Julii, pontif. d. Benedicti papae XII anno II°, in praesentia Alberti, notarii publici, in domo sororum s. Mariae Magdalenae Pragae sub monte Petrino. Palacký, Über Formelbücher I, 344. 318) 1336, 1 Aug. In castris ante Novam ecclesiam. Johannes, rex Boemiae ac comes Lucemburg. Petrum de Rosemberch et Wilhelmum de Lanstein eligit in „specialissimos ac proximiores suos servitores“, aliasque eis gratias confert. — Not. oc, "quod nos considerantes multimoda, grata et fidelia obsequia, que nobis fideles nostri dilecti Petrus de Rosemberch et Wilhelmus de Lanstein nostre majestati ubilibet complacere cupientes incessanter exhibuerunt, exhibent et per cuncta vite ipsorum tempora poterunt omnimode exhibere, volentes quoque ipsos, prout nostre majestati constat faciendum, proinde gratia prosequi speciali, preferimus jam dictos Petrum de Rosemberch et Wilhelmum de Lanstein seu presentibus anticipamus universis ac singulis nostris terrigenis, baronibus ac nobilibus et aliis personis, cujuscunque status vel conditionis fuerint aut existant, et in specialissimos ac proximiores nostros servitores profectus, utilitates, sublimitates ac exalta- tiones eorundem sincere permittentes omnimode ac ubilibet efficere, duximus eligendos; et si ipsos aut alterum eorum nostri ob causam iras, indignationes modo qualicunque emergente et controversias incurrere contigerit, de eisdem omnibus et singulis indempnes educere ac illesos. Quocirca promittimus dictis nostris fidelibus contra quamlibet mundi personam ipsis dampna, gravamina, offensas ac injurias inferre volentem ipsos magnifice defensantes universis perpetuisque inantea temporibus modo quovis non obstante potissime astare. Ceterum de universis ac singulis debitis ac aliis obligationibus quibuslibet, si quas pro nobis aut de nostro mandato contraxerint vel fecerint modo qualicunque, ipsos Petrum de Rosemberch et Wil- helmum de Lanstein aut alterum eorum de universis ac singulis, que rite ac rationabiliter

Strana 128
128 Emler, Regesta Bohemiae demonstrare poterunt, promittimus remotis quibuslibet postergationibus per nos aut heredes nostros moniti per eosdem aut alterum eorum indempnes educere ac per completum salubri- terque liberare.“ — Dat. Bawarie in castris ante Novam ecclesiam a. d. MCCCXXXVI, fer. V in octava b. Jacobi apostoli. Ex orig. arch. Trebon. cop. Mus. Boh. — Böhmer, Reg. Imp. p. 403, n. 772. 319) 1336, 9 Aug. (S. 1.). Margaretha äbtissin und der convent des klosters S. Klara in Znaym kaufen das dorf Prawicz, wozu ihnen Smil und Cenek von Lichtenburg LX mark gegeben, damit sie von diesem dorfe ihrer schwester Margaretha, die in diesem kloster ist, VI mark jährlich zahlen. — Dat. freitag vor h. Laurentzi 1336. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 88. 320) 1336, 10 Aug. In castris Landaw. Johannes, Boemiae rex, Lucemburg. comes marchioque Mor. ecclesiae s. Michaelis in Snoyma petente Joanne Andre[ae] de Jewissowicz, plebano ibidem, litteras a Wenceslao II rege Boh., 23 Maii a. d. MCCLXXXVII° datas confirmat (v. Reg. Boh. II, p. 606. n. 1410). — Dat. et act. in castris Landaw a. d. MCCCXXXVI°, in die b. Laurencii mart. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 88. — Böhmer, Reg. Imp. p. 403, n. 773. 321) 1336, 19 Aug. Insprukk. Der Markgraf von Mähren Karl befreit für sich und seinen bruder Johann, herzog von Kärthen und grafen von Tirol, die bauerschaft auf dem gäu im gericht zu Hall von aller hilfe in diesem kriege gegen Baiern wegen des schadens, den sie genommen von der reise wegen, die er zu diesen zeiten gehabt hat gegen seine feinde aus Baiern und zu der Clause zu Auerburg. Huber, Reg. K. Karl IV, p. 5, n. 31. 322) 1336, 20 Aug. Rudnicz. Nos Johannes, Prag. episc. not. oc, "quod nos ad presentacionem et peticionem reli- giosi viri fratris Philippi tociusque conuentus monasterii in Sderaz in ecclesia s. Georgii in Lhota vacante, in qua ipsi jus obtinent patronatus, hon. virum Henricum presbiterum exhi- bitorem presencium rectorem legitimum instituimus et plebanum.“ — Dat. in Rudnicz a. d. MCCCXXXVI, XIII kal. Sept. pontif. vero nostri a. XXXV°. Ex orig. c. r. bibl. univ. Prag. 323) 1336, 23 Aug. (Lutomysl.) Hinricus abbas et Henricus prior et conventus ecclesiae Lutomislensis obligant se Ruperto de Onsov et Petro muratori, civi Muthensi, in XL sex. gr. — Not. oc „quod nos nobili viro d. Ruperto dicto de Onsov, purchravio in Lanczberc, et honor. viro d. Petro muratori,

Strana 129
et Moraviae. Annus 1336. 129 civi Muthensi, in XL sex. gr. den. prag. debitorie obligamur, quas ipsis manu conjuncta seu in solidum sine cujuslibet doli captione dare et solvere promittimus et debemus in festo s. Michaelis nunc proxime affuturo. Quod si non fecerimus, tunc N. judex noster in Lutmisl et Cunadus de Karelsprun, nostri fideles, tenentur et debent statim, nulla monitione prae- missa, domum dicti P. muratoris in civitate Muthensi praedicta nomine veri et consueti ob- stagii sine contradictione qualibet introire, abinde nullatenus exituri, donec praenominata pecunia una cum expensis superaccrescentibus fuerit integraliter persoluta. Hoc tamen ad- jecto, quodsi d. noster rex praefatas XL sex. d. Vlrico Phlugoni, nunc subcamerario regni Bohemiae, medio tempore deputaret et dari mandaret, ex tunc nos Henricus abbas et con- ventus praedicti tam de promisso quam etiam de obligatione superius expressis erimus tota- liter absoluti." — Dat. a. d. MCCCXXXVI, in vigilia s. Bartholomaei apost. E cod. MS. cap. Prag. H, VIII plane coaevo fol. ultimo cop. Mus. Boh. 324) 1336, 27 Aug. Treveris. Dytmarus, capellanus archiepiscopi Trevirensis, magistro Rudolfo Losse, nuntio archi- episcopi praedicti Avinione, de statu belli inter Ludovicum, Rom. imperatorem, et Johannem, regem Boemiae. — „Item de statu Dyptongi et . . . regis Boemie sciatis, quod ipsi adhuc sunt in expedicionibus suis et satis forte hinc inde, et sunt prope ab invicem et presumitur cottidie de conflictu. Tamen d. rex Boemie longe potencior esse dicitur quam Dyptongus et habet sufficienciam expensarum; sed in exercitu Dyptongi sunt tempora multum cara. Dicitur eciam, quod tractetur inter ipsos de concordia ordinanda, pro quo eciam illuc dominus noster nuncios suos misit.“ — Dat. Treveris feria III post Bartholomei apost. Böhmer, Acta Imp. 731. 325) 1336, 28 Aug. Straubing. Johann, könig von Böhmen oc, gebietet seinen bürgern von Kaisersberg, Türkheim, und Münster, dass sie dem grafen Gottfried von Leiningen wartend und gehorsam seien gleich als ihm selber. Böhmer, Reg. Imp. p. 300, n. 423. — Schöpflin, Alsatia dipl. I, 156. 326) 1336, 29 Aug. Strubingae. Bolko, Sleziae dux, dominus in Munsterberch, Johanni, B. regi, et heredibus eius ducatum suum cum civitatibus Munsterberch, Reichenbach, Frankenstein, Strelin, Kant, Sobotka, oppido Sobotka et castro Paczkow resignans, ab eo per osculum et reassumptionem birreti ducatum praedictum in feudum honorabile recipit. — Act. et dat. Strubinge in presencia et sub testimonio dominorum ad hoc specialiter rogatorum, scilicet Bolezlai, ducis Slezie domini Lingnicensis, Hinconis Berce de Duba, Conradi de Sleyda, Tymonis de Coldicz et Ottonis de Bergow — — in festo Decollacionis b. Johannis Bapt. a. d. MCCCXXXVI°. Per d. regem W. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schles. II, 128. — Ludewig, Reliquiae manusc. V, 558. — Sommersberg, Ss. rer. Sil. I, p. 848. 17

Strana 130
130 Emler, Regesta Bohemiae 327) 1336, 29 Aug. Stams. Karl, markgraf von Mähren, bestätigt dem kloster Stams das legat des verstorbenen richters zu St. Petersberg. Huber, Reg. K. Karl IV, p. 5, n. 32. 328) 1336, 16 Sept. St. Zenenberch. Carel, markgraf zu Mähren, Johann von Chärnthen, graf zu Tirol, und Margaretha, seine gemahlin, bestätigen um der dienst willen Albrechts von Vorst dessen wittwe Floridyna genannt Sygaune — — die handvesten um die burg Vorst, nachdem sie vor der zeit die vesten Metz und Inval ausgeantwortet. — Gegeben auf St. Zenenberch montag nach des h. Chreuz tag in September. Freyberg, Reg. Boica VII, 159. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 89. Extr. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 5, n. 33. 329) 1336, 20 Sept. Pragae. Hildegerus de Nazzow et Metza, conthoralis eius, Johanni, regi Boh., qui eis con- cessit bona feudalia, quae in iudiciis Spanheim ab ipso in feudum tenuerunt, vendere, alia bona sua in villa Dursdorf cum XV libris hallensibus annuis redditibus in feudum demonstrant. — Dat. Prage a. d. MCCCXXXVI°, in vigilia b. Mathei ap. Pelzel, K. Karl IV, t. I, Urkb. p. 19. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 90. Extr. 330) 1336, 23 Sept. (Treveris.) Nicolaus domino suo mag. Rudolfo Losse, notario archiepiscopi Treverensis, nuntio — eius Avinione moranti, inter alia etiam de bello regis Boh. et imperatoris Rom. scribit. „Item de imperatore et . . rege Boemie nichil certi possum vobis scribere, nisi quod imperator intravit Austriam cum exercitu suo recedendo de campo, et d. rex Boem. remansit in campo; usque ad terciam diem expectavit imperatorem, qui non rediit. Tunc d. rex intravit Boemiam cum exercitu suo. Et sic adhuc sunt ambo in partibus istis, ita quod nulla certa nova de ipsis habentur.“ — Scriptum per me Nycolaum, vestrum humilem servitorem, feria II post Mathei ewangeliste post mediam noctem quasi semicecus. Böhmer. Acta Imp. 736. 331) 1336, 23 Sept. (Treveris.) Dytmarus, capellanus archiepiscopi Treverensis, Boemundo, archidiacono Treverensi, et magistro Rudolfo Losse, nuntiis archiepiscopi praedicti, inter alia etiam de bello inter regem Bohemiae et Ludowicum imperatorem scribit. — „Nulla certa nova sciuntur de Dyptongo et rege Boemie, nisi que proxime vobis scripsi, scilicet quod ipsi ab invicem cum suis exerci- tibus discesserunt. Et est Dyptongus, ut dicitur, cum exercitu suo satis fortis dispositus ad in- trandam Boemiam. Rex vero in Moravia et circa eciam cum multa gente ad custodiendum terram et regnum suum, ne Dyptongus subintret. Haberet eciam rex composicionem cum

Strana 131
et Moraviae. Annus 1336. 131 Dyptongo laudabilem, quando vellet, si ipse contra Romanam ecclesiam et regem Francie vellet eum recognoscere imperatorem et ab eo recipere feoda sua. Et credo, quod ob eandem causam missi sunt ad papam et regem Francie predictos ex parte regis Boemie d. Jofridus comes Lyningen et Nicolaus, efficax notarius regis, ad experiendum, que sit eorum intencio de Dyptongo.“ — — Dyt. capellanus d. Trevirensis vester scripsit feria II post Mathei in nocte. Böhmer, Acta Imp. 732. 332) 1336, 27 Sept. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, petit, ut Heinricus, archiepiscopus Moguntinus, vices suas in coronatione reginae Bohemiae suffraganeis suis Pragensi et Olomucensi committat. — Heinrico, sedis Moguntinensis archiepiscopo, Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes. „Cum propter gwerras ac diversarum turbationum materias, quas cum ducibus Austrie et iis ad- herentibus hoc anno habuimus, commode nequiverimus excellentis domine d. Beatricis, regine Boemie ac comitisse Lucemburgensis, conthoralis nostre karissime, sollempnitati coronationis ejus intendere usque modo, sedatis igitur et pacificatis in totum inter nos et dictos duces turbationibus et motibus predictis, intendimus firmiter ipsam super feriam tertiam proximam post instans festum Omnium sanctorum Prage regali dyademate facere sollempniter coronari et quia propter longam locorum distanciam credimus vos non posse sollempnitati seu coro- nationi ejusdem domine regine, prout libenter videremus, personaliter interesse, idcirco sin- ceritatis vestre amicitiam affectuose petimus et rogamus, quatenus nostre contemplationis in- tuitu auctoritatem vestram seu vices vestras venerabilibus in Christo patribus, dd. Johanni Pragensi et Johanni Olomuzensi episcopis, vestris suffraganeis, vel d. Vitkoni, episcopo Myss- nensi, et cuilibet eorum in solidum concedere dignemini et committere, ut predicta domina conthoralis nostra de eorum vel alterius ipsorum manibus valeat et possit licite dicti regni Boemie regale recipere, ut moris est, dyadema. Preterea fideles nostros Wilhelmum de Sleyda, Winandum et Adam de Duntzkowen, ostensores presentium, ad vos super premissis de nostra intentione clare informatos providimus destinandos, petentes ex affectu, ut ipsis aut eorum alteri ex parte nostra credere velitis firmiter in dicendis ac credita et suprascripta adeo amicabiliter prosequi occasione seu ulteriori dilatione semotis, quod vestris inde desideriis in simili aut maiori obligemur.“ — Dat. Prage fer. VI° proxima ante festum s. Michaelis. Würdtwein, Subsidia dipl. V, 196. — Böhmer, Reg. Imp. p. 203, n. 201. 333) 1336, 3 Oct. Pragae. Conradus judex, Conradus Clugel, Johannes Albus, Heinzlinus faber, Albertus Heroldi, Maczko Albus, Conradus brasiator, procurator (sic), Seydlinus sartor, Jesko carnifex, ceterique jurati Novae civitatis sub castro Pragensi — venditionem census monasterio s. Lau- rentii ab Ulrico carnifice factam attestantur. — Not. oc, "quod discretus vir Vlricus carnifex, conciuis noster, de bona voluntate vxoris sue domine Magdalene et heredum suorum nomine super maccello suo carnium, sito in acie ex opposito maccellis panis circa maccellum junioris 17*

Strana 132
132 Emler, Regesta Bohemiae Jesconis carnificis in nostra ciuitate, unam sex. censualem gros. den. prag. coram nobis inter IV scampna judiciaria, dum judicio contestato presideremus, rite et racionabiliter vendidit et venditam resignauit religiosis personis, sanctimonialibus monasterii s. Laurencii, siti in Maiori ciuitate Pragensi —— jure hereditario perpetuo possidendam, a collectis, contribucionibus, vigiliis et ab aliis quibuslibet juribus nostre ciuitatis liberam et exemptam, pro quibus quidem juribus ipsi Vlricus carnifex, heredes sui et succedentes possessores nostre ciuitati respondere et satisfacere tenebuntur et debebunt. Quam quidem sexagenam censualem ipsi Vlricus carnifex, heredes sui et succedentes possessores in festo s. Michahelis de ipso maccello, et si mac- cellum destrueretur, nichilominus de ipsa area annis singulis ipsis sanctimonialibus dare — debebunt, et si vero monetam deperire contingerit (sic), tunc ipsi Vlricus carnifex, heredes sui et succedentes possessores tantum de puro argento in eodem termino ipsis sanctimoni- alibus dare et soluere tenebuntur et debebunt. Expressum est itaque, quod, quandocunque ipsi Vlricus carnifex, heredes sui et succedentes possessores dictam sex. censualem vel moneta destructa tantum de puro argento in termino prefixo ipsis sanctimonialibus non soluerent seu soluere negligerent, ex tunc in octaua termini predicti ipse sanctimoniales, mediante nostro judice — — dictum maccellum ipsis —— nulla contradiccione obstante precludere poterunt et debebunt, et super hoc ipsi Vlricus carnifex, heredes sui et succedentes possessores octo denarios prag. nomine pene nostro judici dare tenebuntur.“ — Dat. a. d. MCCCXXXVI°, V nonas Oct. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 334) 1336, 9 Oct. In Ensa. Carolus Ungariae, Johannes Bohemiae reges, Albertus et Otto, duces Austriae, Carolus, marchio Moraviae, et Johannes, comes Tyrolis, faciunt unionem adversus quemcumque. — Nos oc, „animadvertentes mutuam hinc inde inter nos consanguinitatem, parentelam et affini- tatem sanguinis et generis, quibus ad invicem propaginis origine connectimur multimode naturali, cupientesque summopere regnis et terrarum nostrarum dominiis commodum post tot et tantas afflicciones et calamitates innumeras feliciter inducere, quatenus subditi nostri lethi de nostra plenaria concordia unioneque sempiterna sese senciant plenius consolatos, fedus et unionis perpetue vinculum pro nobis et heredibus nostris, bona fide et sincero spiritu, tactis corporaliter sacrosanctis ewangeliis inter nos duximus fideliter connectendum, promittentes firmiter et sincere sese invicem mutuo adjuvare juvamine intra regnorum, terrarum et domi- niorum nostrorum dumtaxat limites habitorum seu eciam imposterum habendorum sub ex- pensis panis et vini nobis per eum, in cuius serviciis tunc constituti fuerimus, ministrandi, sed dampnis propriis omni eo tempore, quo aliqui seu aliquis ex nobis aut terre ipsius per aliquem seu aliquos hostiliter cum exercitu manu potenti in eisdem terris suis fuerint im- pugnati, statim, quam primum requisiti fuerimus, sine procrastinacione et dilacione quibuslibet, auxilioque, favore, consilio et dileccione fraterna prosequi et adesse rebus pariter et per- sonis usque ad vite nostre tempora pro totis viribus nostris et posse adversus quemlibet hominem vel personam, cujuscunque status, condicionis, dignitatis ac eminencie existant, eciam

Strana 133
et Moraviae. Annus 1336. 133 si regali aut cujuscunque excellencie tytulo prefulgeant seu eminencie fuerint decorati, ne- mine penitus excepto, promittentes pariter et spondentes, dolo vel ingenio malis seu dilacione quibusvis semotis, non quesitis excusacione, subterfugiis aut colore quibuscunque, prefata omnia et singula et quodlibet eorum attendere, servare et inviolabiliter custodire, ipsaque rata, grata, firma et incommutabilia irrefragabiliter observare, nec ullo unquam tempore contra ea aut eorum aliqua seu aliquod opere, connivencia aut sermone per se aut alios, de jure aut de facto, directe vel indirecte quomodolibet venire. Sane statuimus insuper et decernimus, quod si is seu hi, qui de nobis evocati pro ferendo nobis subsidio eorum venientes certas terras, castra aut municiones in hujusmodi servicio acquisierint, acquisita ejus erunt, qui alium seu alios pro subsidio imploravit, res vero mobiles et captivi acquisiti acquirentis erunt libere, licite et impune.“ — Dat. in Ensa in die s. Dyonisii a. d. MCCCXXXVI°.“ E tabul. c. r. Viennensi Steyerer Comment. pro hist. Alb. II. pag. 112. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII 90. — Lichnowsky III, Reg. p. CCCCXXXI, n. 2080. — Böhmer, Reg. Imp. p. 203, n. 222. 335) 1336, 9 Oct. In Ensa. König Johann von Böhmen verspricht den herzogen Albrecht und Otto von Oester- reich zu mehrerer freundschaft und einigung eidlich, wenn seiner zeit zur wahl eines neuen römischen königs veranlassung sei, demselben neugewählten könig weder huld noch dienst zu leisten, bevor die gedachten herzoge nicht gleich ihm ihre lehen von demselben empfangen haben. — Dat. in Ensa 9 October 1336. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 91. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. Addit., p. 336, n. 506. 336) 1336, 9 Oct. In Ensa. König Johann von Böhmen verspricht mit seinen söhnen Karl und Johann eidlich, dass, wenn herr Ludwig, qui se facit cesarem et nominat imperatorem, die herzoge Albrecht und Otto von Oesterreich innerhalb der marken ihrer lande angreifen würde, denselben mit aller seiner macht sofort auf ihre kosten an brod und wein aber auf seinen schaden bei- zustehen. Bei dieser gelegenheit eroberte länder, städte und burgen gehören dem, der hilfe verlangte, bewegliche sachen und personen dem, der sich ihrer bemächtigt hat. — Dat. in Ensa 9 October 1336. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 91. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 336, n. 507. 337) 1336, 9 Oct. In Ensa. Johannes, rex Boh., renuntiat omni juri et actioni, quae ei, filio ejus Johanni, et Margaretae, conjugi ipsius, ac sorori hujus in Carinthia, Carniola et Marchia competebant. — Profitemur, "quod attente consideracionis oculis intuentes ac ponderantes sollicite, quanto sinceritatis et legalitatis vinculo magnificis principibus dd. Alberto et Ottoni, ducibus Au- strie, Styrie et Karinthie, affinibus nostris karissimis, astringimur, cupientes quoque terra- rum nostrarum paci, tranquillitati et quietudini imposterum providere, pro nobis ac omnibus heredibus et successoribus nostris, et specialiter pro filio nostro Johanne, nec non preclara Margaretha, conthorali ipsius, ac sorore ejusdem, filiabus magnifici principis d. Henrici, quon-

Strana 134
134 Emler, Regesta Bohemiae dam ducis Karinthie et comitis Tyrolis bone memorie, renunciamus expresse omni juri et accioni, si quod vel si que nobis aut dictis heredibus et successoribus nostris vel eorum alteri in ducatu Karinthie, terris Carniole et Marchie, vel eorum juribus seu pertinenciis quibuscunque, vel ad ea ex tradicione supradicti ducis Karinthie, collacione, infeodacione, confirmacione quorumcunque imperatorum vel regum aut successione juris hereditarii aut obligacione quacumque competebant vel competere poterant quovis modo, salvis quidem terra, castris et bonis et districtibus ultra Sachsenburch, quod ecclesie Salzburgensi pertinet, sursum penes fluvium Traham1) per ipsos duces ad comitatum Tyrolis donatis, cum omnibus juribus, jurisdiccionibus, vasallis, dominio et aliis pertinenciis ac usufructibus, quibus prius ad du- catum Karinthie pertinebant, ad comitatum predictum Tyrol perpetuo permansuris; debent eciam castrum Oufenstein et omnia et singula dominia et bona seu possessiones, que vel quas strenui viri Chonradus de Oufenstein et .. de Sibenberch in comitatu Tyrol et prope Attasum usque nunc tenuerunt, dicto Johanni, filio nostro, ac conthorali sue, ipsorumque heredibus inantea remanere; promittentes eciam manuali fide vice juramenti infra hinc festumque b. Georii proxime affuturum dictis ducibus et eorum heredibus et successoribus reddere literas et instrumenta, si quas aut si que nos aut dictus filius noster sive conthoralis ipsius vel ejusdem soror, filie ducis Heinrici predicti, super ducatu Karinthie, terris et do- miniis Marchie et Carniole aut eorum juribus et pertinenciis predictis ab imperatoribus vel regibus seu duce Karinthie memoratis, aut ab ipsis ducibus seu predecessoribus suis et aliis quibuscumque personis, et specialiter d. Ludowico, qui se Romanorum imperatorem intitulat, habuimus et habemus, quas et que eciam ex nunc cassas et irritas esse volumus, et deinceps nullius existere firmitatis, et contra renunciacionem premissam directe et indirecte, de jure vel de facto quomodolibet non venire, renunciantes eciam pro nobis, heredibus et successo- ribus nostris predictis et aliis omnibus excepcionibus, accionibus sive modis, quibus contra ipsam veniri posset, ac omni auxilio juris municipalis seu canonici vel civilis, sic ut predicte terre, videlicet ducatus Karinthie et Sachsenburch pertinens ecclesie Salzpurgensi prenotate, deorsum vel infra, nec non dominia Marchie et Carniole cum omnibus suis terris et districtibus, castris, vasallis et dominiis, juribus et jurisdiccionibus omnibusque ac singulis pertinenciis et usufructibus sepedictis ducibus Austrie et eorum heredibus et successoribus quiete et perpetuo remaneant possidenda. Volumus eciam d. archiepiscopum Salzburgensem in bonis suis et eorum juribus, que in comicia Tyrol juxta Attasum tenet et possidet, nihilominus et illustrem Beatricem, comitissam Goricie, ac Johannem, filium ejus, nec non comitem Albertum Goricie suosque fratres ac ipsorum heredes in bonis suis hereditariis, videlicet theoloneis, mutis et aliis quibuscunque possessionibus seu bonis et eorum juribus, quas aut que in predicta comicia Tyrol et juxta Attasum, ut alias usque ad obitum sepedicti ducis Heinrici de jure tenuerunt, inantea conservare.“ — Act. et dat. in Ensa a. d. MCCCXXXVI, in die beati Dyonisii. E tab. c. r. aul. Viennensi Steyerer, Comment. pro hist. Alberti II, pag. 97. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 91. — Lichnowsky III, Reg. p. CCCCXXXXI, n. 1081. — Böhmer, Reg. Imp. 203, n. 223. 1) Le- gendum est: Travam.

Strana 135
et Moraviae. Annus 1336. 135 338) 1336, 9 Oct. (In Ensa). Albertus et Otto, duces Austriae, Stiriae et Carinthiae, domini Carniolae, marchiones Portus Naonis, comites in Habsburg et in Kuyburg nec non landgrauii Alsatiae, renuntiant omni juri, si quod eis in comitatu Tirolis competebat. — „Ex attenta consideratione oculis intuentes ac ponderantes sollicite, quanto sinceritatis et legalitatis vinculo magnifico principi d. Johanni, Boemiae regi comitique Lucemburg. socero nostro charissimo, adstringimur, cupi- entes quoque terrarum paci, tranquillitati et quietudini in posterum providere, pro nobis ac omnibus successoribus nostris renunciamus expresse omni iuri et actioni, si quod vel si quae nobis aut dictis heredibus et successoribus nostris vel eorum alteri in comitatu Tirolis vel eius iuribus seu pertinentiis quibuscumque vel ad ea ex traditione magnifici principis, d. Heinrici, quondam ducis Carinthiae et comitis Tirolis, avunculi nostri carissimi felicis memoriae, collatione, infeodatione, confirmatione quorumcunque imperatorum vel regum aut successione iuris hereditarii competebant aut competere possent quovis modo, dantes eiusdem regis filio, domino Joanni, aut conthorali suae, dominae Margarethe, ipsorumque heredibus castrum Greiffenberg et quicquid ultra Sachsenburgk, quod ecclesiae Saltzburgensi pertinet, habuimus, sursum penes fluvium Travam, quod ad praedictum ducatum Carinthiae spectabat, cum omnibus suis pertinentiis, castris, bonis, districtibus et omnibus iuribus, iurisdictionibus, vasallis, dominio et aliis usufructi- bus quibuscunque, volentes, ut illud ad comitatum Tirolis in posterum pertinere debeat, [debent etiam Rauffenstein1) et omnia ac singula dominia aut bona seu possessiones, quae vel quas fideles nostri Conradi (sic) de Libemberg in comitatu Tirolis et prope Attasum usque nunc tenuerunt, praefati regis filio domino Joanni ac conthorali suae ipsorumque heredibus inantea remanere, promittentes manuali fide vice iuramenti intra hinc et festum b. Georgii proxime venturum saepe- dicto regis filio et eius heredibus et successoribus nos restituere velle litteras et instru- menta, si quas vel si quae super comitatu, castris et dominio et bonis praemissis vel eorum iuribus et pertinentiis ab imperatoribus vel regibus seu duce Carinthiae memoratis aut aliis quibuscunque haberemus, quas et quae etiam exnunc cassas et irritas esse volumus ac dein- ceps nullius subsistere firmitatis, et contra renunciationem, traditionem ac ordinationem nostras praemissas de iure vel de facto, directe vel indirecte modo quolibet non venire. Renunciamus pro nobis, heredibus et successoribus nostris etiam omnibus exemtionibus, actionibus siue modis, quibus contra ipsas veniri posset, et omni auxilio iuris municipalis, canonici uel ci- vilis, sic tamen, quod ducatus Carinthiae ac Sachsenburg pertinens ecclesiae Saltzburgensi praenotatae deorsum et infra, nec non dominia Marchiae et Carniolae cum omnibus suis districtibus, castris, vasallis et dominiis, iuribus, iurisdictionibus, omnibus ac singulis perti- nentiis et usufructibus nobis et heredibus nostris ac successoribus quiete et perpetuo rema- neant. Debet etiam praefatus archiepiscopus Salzburgensis in bonis suis et eorum iuribus, quae in comitia Tirolis et iuxta Attasum tenet et possidet, nihilominus et illustres Beatrix, comitissa Goritiae, ac Joannes, filius eius nec non comes Albertus Gorzensis suique fratres, avunculi nostri, et ipsorum heredes in bonis suis hereditariis, videlicet theoloneis, mutis et aliis quibuscunque possessionibus seu bonis et eorum iuribus, quas vel quae in praedicta

Strana 136
136 Emler, Regesta Bohemiae comitia Tirolis et iuxta Attasum, ut alias usque ad obitum dicti ducis Henrici de iure tenu- erunt, inantea remanere.“ — Act. et dat. in die b. Dionisii a. d. MCCCXXXVI°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 95. — Ludewig, Reliq. manusc. V, 592. — Böhmer, Reg. Imp. p. 254, n. 192. 1) Legendum est: Auffenstein. 339) 1336, 9 Oct. In Ensa. Johannes, rex Boh. com. Lucemburg. promittit, se usque ad festum s. Trinitatis a. f. Alberto et Ottoni, ducibus Austriae, instrumenta sigillata filii sui Johannis, conjugis ejus Marga- retae ac sororis ipsius super renuntiatione Carinthiae, Marchiae et Carnioliae traditurum. — Pro- fitemur, "quod in concordia, unione et amicitia inter nos et magnificos principes dd. Albertum et Ottonem, Austrie, Styrie, Carinthie duces, ac nostros utrinque filios et heredes, ex novo facta et inita, eisdem ducibus sub juramento fidei tactis corporaliter sacrosanctis evangeliis, promisimus et promittimus bona fide, quod infra hinc et festum s. Trinitatis proxime ad- futurum ipsis ducibus predictas litteras et instrumenta sigillata, patentia et valida illustris Joannis, comitis Tyrolis, filii nostri, Margarethe, consortis sue, nec non sororis ejusdem, filiarum magnifici d. Henrici, quondam Carinthie ducis, avunculi nostri, super renuntiatione omnis juris et actionis, quod vel que eis competebant vel quolibet (modo) competere possent in ducatu Carinthie ac dominiis Marchie et Carniolie, et ut iidem predictis terris ac earum juribus et actionibus, ut promittitur, renuntient et renuntiationis juramenta ad s. dei evan- gelia prestent, faciant atque ponant sine dilatione ac occasione [excusatione?] quibuslibet, omnique dolo et fraude semotis efficere, acquirere, dare et ipsorum manibus tradere tenebimur in omnem modum, prout in litteris renuntiationis predictarum terrarum eisdem ducibus per nos datis de verbo ad verbum plenius est expressum. Insuper si quas nos seu predicti Joannes, comes Tyrolis, filius noster, ipsius conthoralis, ac soror ejusdem super predictis terris a d. Ludovico, qui se imperatorem intitulat, seu a quibusvis aliis imperatoribus, regibus seu duce Carinthie aut aliis quibuscunque habemus vel habere dignoscimur litteras, omnes et singulas reddere et restituere ac restitui facere tenebimur infra terminum prenotatum. Nihilo- minus etiam litteras filiorum nostrorum, Caroli et Joannis predicti, super ratihabitione amicitie, unionis ac concordie memoratis cum dictis ducibus contracte ad instar litterarum inter nos et eos mutuo confectarum eisdem ducibus infra sepedictum terminum procurare et assignare debemus, promittentes modo, quo supra, omnia et singula predicta integraliter et finaliter adimplere.“ — Dat. in Ensa a. d. MCCCXXXVI°, in die s. Dionysii. E tab. Gracensi Steyerer, Comment. pro hist. Alberti II, pag. 98. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 93. — Lichnowsky III, Reg. p. CCCCXXXI, n. 1082. — Böhmer, Reg. Imp. p. 203, n. 224. 340) 1336, 9 Oct. In Ensa. König Johann von Böhmen sagt den herzogen Albrecht und Otto zu, ihre aufrühre- rischen unterthanen nicht aufzunehmen, sondern den herzogen auf ihr verlangen wider die- selben beistand zu leisten gegen denselben nachbardienst. — Dat. in Ensa 9 Octob. 1336. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 94. — Lichnowsky III, Reg. p. CCCCXXXI, n. 1083 — Böhmer, Reg. Imp. p. 203, n. 225. Addit. II, p. 336, n. 508.

Strana 137
et Moraviae. Annus 1336. 137 341) 1336, 9 Oct. In Ensa. Albertus et Otto, duces Austriae, Styriae et Karintiae, Johanni, Boh. regi, promittunt, se castrum Luntenburch a nobili viro Alberto de Rauchenstayn disbrigaturos. — Profitemur, „quod quia inter unionem et amicabilem composicionem inter magnificum principem d. Johannem, Boh. regem, affinem nostrum karissimum, ex una, et nos pro parte altera, hiis diebus proxime preteritis factam eidem d. regi duximus firmiter promittendum, quod sibi et heredibus suis castrum Lvntenburch a nob. viro Alberto de Rauchenstayn, fideli nostro, infra hinc et b. Martini festum proxime affuturum disbrigare tenebimur, et in ipsius d. regis ac suorum heredum cum suis pertinenciis liberam tradere potestatem, quod si non fecerimus, extunc ipse d. rex et sui heredes ad maiorem cautelam exnunc prout extunc ciuitatem et castrum Velsperch, que nunc tenet, tenere debebit inantea et eciam possidere. Et nichilominus prefatus Albertus de Rauchenstayn a promisso captiuitatis sue vinculo absolui non debebit, quousque prefatum castrum in Luntenburch in predicti d. regis et heredum suorum potestatem deducatur, quo castro Luntenburch absbrigato et in prefati regis vel heredum suorum potestatem tradito, ciuitas cum castro Velsperch predicta ad manus dicti Alberti de Rauchenstayn et suorum heredum redire debent penitus absoluta, et nichilominus ipse dictus Albertus de Rauchenstayn a promisso captiuitatis liber debet esse penitus et solutus.“ — Act. et dat. in Ensa in die b. Dyonisii a. d. MCCCXXXVI°. Ex orig. arch. c. r. aulici Vienn. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 95. — Pelzel, K. Karl IV, I Urkb. p. 20. — Sommersberg, Ss. r. Sil. III, 62. — Ludewig, Rel. man. V. p. 525. — Lichnowsky III, Reg. p. CCCCXXXI, n. 1084. — Böhmer, Reg. Imp. p. 254, n. 191. 342) 1336, 9 Oct. In Ensa. Albertus et Otto, duces Austriae, Styriae et Karinthiae, regi Boh. promittunt, se castra in Greyffenberch et Staym absbrigaturos. — Profitemur, "quod inter amicabilem compo- sicionem inter excellentem principem d. Johannem, Boh. regem, affinem nostrum, — — ex una, et nos parte ex altera iam pridem factam et initam eidem regi duximus promittendum, quod castrum in Greyffenberch et castrum in Staym a spectabili comite Alberto Goricie, auun- culo nostro, ea nunc in sua detinente potestate, absbrigare tenebimur sic, vt ad predicti regis filii d. Johannis manum deueniant, quod si comes antedictus in hoc nobis parere noluerit et se nimis rigidum in exempcione dictorum castrorum ostenderit, tenebimur vna cum rege predicto adicere manum potestatiuam, et nichilominus ipse dominus Johannes parte reddituum theloneorum, mutarum in comitatu Tyrolis, eundem comitem contingencium, de nostro beneplacito vti ac frui tenetur, quousque predicta castra ab ipsius extrahantur manibus et ad predicti regis filii d. Johannis perueniant potestatem. Et si predictum regem Boh. super dictorum castrorum extraccione ac erepcione potestatiuam manum inponere contingeret et actiuam, quidquid idem rex sub huiusmodi litigiosis accionibus pecunie rerumque suarum impenderet, hoc ipsum habere tenebitur super muta et theloneo supradictis tamdiu, quousque eidem de inpen- sis eiusdem pecunie satisfiat, non obstante eo, quod omnia bona sua, que hucusque in comi- tatu Tyrolis et iuxta Attasim tenuit, pacifice possidere debet, prout in litteris renunciacionis, 18

Strana 138
138 inter nos mutuo datis, specialiter est expressum.“ — Act. et dat. in Ensa in die b. Dyonisii a. d. MCCCXXXVI. Ex orig. arch. c. r. aulici Vienn. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 94. — Sommersberg, Ss. r. Sil. III, 62. — Ludewig, Rel. man. V, 524. — Lichnowsky III, Reg. p. CCCCXXXXI, n. 1085. — Böhmer, Reg. Imp. p. 254, n. 193. Emler, Regesta Bohemiae 343) 1336, 11 Oct. Enns. Albrecht, herzog von Oesterreich oc, bekennt dem könige Johann von Böhmen 5000 mark grosser prager pfennige schuldig zu sein und verspricht die erste haelfte davon auf nächsten Georgs- und die andere haelfte auf den darauffolgenden Martinstag zu bezahlen. Zu Enns am frytag nach S. Dionysii tage anno 1336. Sommersberg, Scr. rer. Sil. III, 63. — Lichnowsky III, Reg. CCCCXXXIII, n. 1087. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 97. — Böhmer, Reg. Imp. 254, n. 194. 344) 1336, 14 Oct. Tridenti. Karulus, Johannis, regis Boh. primogenitus, marchio Moraviae, tamquam coniuncta persona fratris sui, d. Johannis, Karinthiae ducis, Tirolis et Goriciae comitis, Aquilegiensis, Tridentinae et Brixinensis ecclesiarum advocati, ac auctoritate pro fratre suo tamquam advo- cato ecclesiae Tridentinae concessa per capitulum Tridentinum sede vacante, suprascriptae ecclesiae Tridentinae universis officialibus, affictalinis et censualibus ceterisque aliis personis dictae ecclesiae obligatis mandat, quatenus de omnibus et singulis proventibus, obuentionibus oc et quibuscunque annuis pensionibus et censibus Mathaeo et Justiniano de Gardelis iudi- cibus, civibus Tridentinis, per se super praemissis constitutis debeant de cetero respondere et solvere cum effectu. — Act. et dat. Tridenti in episcopali castro Boniconscilii MCCCXXXVI°, ind. IIII, die XIIII mensis Oct. Winkelmann, Acta Imp. inedita sec. XIII et XIV, 807. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 98. — Huber Reg. K. Karl IV p. 5, n. 34. 345) 1336, 16 Oct. Znoymae. Johannes, rex Boemiae ac Lucemburg. comes, monasterio Lucensi quatuor laneos terrae, duos in Olocwicz et duos in Schenckwicz confert. — Dat. Znoyme a. d. MCCCXXXVI°, in die b. Galli. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 97. — Pelzel, K. Karl IV Urkb. I, 121. — Böhmer, Reg. Imp. p. 203, n. 226. 346) 1336, 16 Oct. Znoymae. Johann, könig von Böhmen etc., verleiht den rathmannen von Breslau wegen ihrer treuen dienste und weil sie die stadt mit mauern befestigen den ausschliesslichen salzverkauf. Böhmer, Reg. Imp. p. 203, n. 227.

Strana 139
et Moraviae. Annus 1336. 139 347) 1336, 18 Oct. Viennae. Johannes, Boh. rex ac Lucemburg. comes, liberans cives civitatis Ybantschitz a solu- tione census de vineis, agris, pratis oc ad castrum ibidem debiti mandat eisdem, ut decimam ecclesiae in Ybantschitz solvere non obmittant. — Dat. Viennae in die b. Luce evang. Ex orig. confirm. Karoli, march Mor., anno 1337 factae in arch. eiusdem civ. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 98. — Böhmer, Reg. Imp. p. 404, n. 774. 348) 1336, 1 Nov. In Oppavia. Joannes, episc. Olomuc. et apost. sedis legatus ex latere, protestatur, se ad instantiam Nicolai, ducis Oppaviensis et fundatoris monasterii Oppaviensis ordinis Praedicatorum, eccle- siam ad honorem S. Wenceslai consecravisse, ei agrum suum proprietarium jacentem circa piscinam d. commendatoris ecclesiae parochialis Oppaviensis contulisse et omnibus confessis in dicta ecclesia et orantibus unum Pater noster et Ave Maria C dies indulgentiarum con- cessisse. — Dat. in Oppavia a. d. MCCCXXXVI, in die Omnium sanctorum. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 99. 349) 1336, 9 Nov. Trient. Karl, markgraf von Mähren, bestätigt mit seinem bruder dem kloster Stams die im- munität seiner güter. Dieselben bestätigen demselben kloster das volle recht auf die verlassenschaften seiner vicarien. Huber, Reg. K. Karl IV, p. 5, n. 35 et 36. 350) 1336, 10 Nov. Viennae. Johannes, Boemiae rex, Lucemburg. comes, domum monasterii Welegradensis penes domum fratrum Minorum Brunae sitam libertat ab omnibus exactionibus, contributionibus et oneribus quibuscunque tam realibus quam personalibus atque mixtis. — Dat. Wyenne in vigilia b. Martini a. d. MCCCXXXVI°. Ex orig. arch. marchion. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 99. — Böhmer, Reg. Imp. p. 404, n. 775. 351) 1336, 11 Nov. (S. 1.). Jarozlaus de Schotzitz recipit a monasterio Dogzanensi villam forensem Kolobs et villas Zirbitz et Thisowitz ad vitae suae tempora possidendas. — Not. oc — „quod ego Jaro- zlaus dictus de Schotzitz a ven. viro d. Theoderico, preposito monasterii Dogzanensis — — suscepi villam forensem dictam Kolobs et duas alias villas ad eandem villam forensem perti- nentes, videlicet Zirbitz et Thisowitz cum hominibus earundem nec non agris oc, exceptis hiis, que in scriptis expresse inferius excluduntur, ad vite mee tempora possidendum assumptis conditionibus infrascriptis, scilicet quod singulis annis debeo et teneor XL sex. gros. den. prag. predicto domino et sue ecclesie Dogzanensi censualiter assignare, scilicet in festo b. Georgii XX sex., et in festo b. Galli totidem. Sciendum autem, quod ego Jarozlaus 18*

Strana 140
140 Emler, Regesta Bohemiae ante intromissionem dictorum bonorum dicto d. Theoderico preposito dedi et assignaui in prompto LX sex. monete predicte, quas michi de censu futuro per vices modo subscripto de- falcare tenentur, videlicet in festo b. Georgii — — X sex. michi defalcabunt, et alias X sex. ipsi d. preposito et sue ecclesie assignabo, et in festo b. Galli, proxime assequente X sex. michi iterum defalcabunt et ipsis totidem assignabo; et sic deinceps singulis annis, quousque predicte LX sex. michi plenius defalcentur. Finitis autem tribus annis et persolutis michi pre- dictis LX sex. per modum prescriptum ex tunc teneor dicte ecclesie preposito integrum censum dare, scilicet XX sexag. in quolibet termino suprascripto, et in ipso festo b. Georgii, quod curret a. d. MCCCXL, censum termino debitum integrabo et in festo b. Galli similiter, et sic deinceps annis singulis, quamdiu michi fuerit vita comes. Ego autem Jarozlaus debeo et teneor ipsum censum in Praga vel in Dogzan, vbi ex hiis duobus locis dicto d. Theoderico preposito vel successoribus suis placitum fuerit, suis terminis assignare. Si vero monetam gros. den. processu temporis in regno Boemie contigerit inmutari, tunc de superueniente moneta vel argento ad extensionem et valorem census superius expressi ipsis dare et assignare teneor ter- minis antedictis, occasione qualibet procul mota. —— Si non dedero censum cum penis predictis plenarie et ex toto, et extunc dicta bona cum omnibus edificiis ibidem repertis ad dictam ecclesiam Dogzanensem libere sine omni restauro et contradictione redibunt, et tunc pro censu sic tardato et pro penis predictis, ipse d. Theodericus vel qui pro tempore fuerit prepositus Dogzanensis me Jarozlaum ad iudicium spirituale vel seculare, vbi ipsis placitum fuerit, po- terunt euocare, vt de talibus negligentiis meis justiciam debitam consequantur, hoc dumtaxat excepto, quod si per principem extraneum terram hostiliter intrantem vel per gwerram regni Boemie generalem dicta bona cum tota provincia adiacente deuastata fuerint et destructa incendiis et rapinis, tunc illo anno a solutione census penitus liber ero. Si vero pars dictorum bonorum destructa fuerit, alia parte illesa manente, tunc secundum estimationem proborum virorum d. prepositus ecclesie prefate michi graciam facere tenetur, iuxta dampni, quod incurrero, quantitatem. Preterea sciendum est, si quandoque, quod absit, ob viarum pericula debitis et certis terminis censum transmittendo ipsum in via contingat amitti, et hoc sufficienter et legitime per viros ydoneos potuero comprobare, extunc per sex septimanas a die perditionis census eiusdem continue conputando plenas inducias habebo, alium censum acquirendi et assignandi dicto d. preposito et sue ecclesie memorate. — — Preterea ego Jarozlaus ipsa bona alteri locandi vel obligandi nullam habebo penitus potestatem sine dicti d. prepositi consensu et licentia speciali.—— Ceterum ego Jarozlaus debeo et teneor dictum d. prepositum et successores suos quolibet anno bis recipere cum X equitaturis et in qualibet receptione tribus diebus et noctibus in expensarum necessariis sollicite prouidere. Si autem ad terri- torium dictorum bonorum ipsos ad talia seruitia minime venire continget, tunc anno quolibet, quo non venerint, pro eisdem serviciis in quolibet terminorum cum censu predicto unam sex. gros. eorum vsibus teneor assignare. Item presentibus est assumptum, quod michi Jarozlao in parrochia ibidem vel in dote aut in foro decimo nichil iuris penitus est concessum, que d. pre- positus pro capellanis suis excipiendo specialiter reseruauit, et de agris ad meam culturam ibidem pertinentibus capellano d. prepositi plebano in Zirbitz plenam decimam dare debeo,

Strana 141
et Moraviae. Annus 1336. 141 nec ipsum plebanum in fumalibus ac aliis vtilitatibus seu iuribus, que ad ipsam ecclesiam in Zirbitz pertinere noscuntur, in nullum euentum aliqualiter inpedire. Etiam memorie com- mendandum est, quod si ego Jarozlaus diem clausero extremum, antequam prefate LX sex., quas d. preposito inantea porrexi, explete soluantur, tunc filius meus Ratzico miles vel eo non existente alii heredes mei dicta bona tenebunt, quousque sepedicte LX sex. per modum supradictum plenius defalcentur, et si ad ipsos heredes meos Ratziconem vel ceteros dicta bona peruenerint me moriente, in nullum euentum debent pauperes ibidem per aliquam sturam vel angariam aliqualiter aggrauare, sed simpliciter dicta bona tenere in censu, donec, vt pre- missum est, pecunia inantea porrecta d. preposito supradicto plenius defalcetur, defalcata autem et soluta pecunia supradicta ipsa bona cum omnibus edificiis ibidem inuentis ad pre- dictam ecclesiam libere sine omni restauro er contradictione redibunt. Etiam sciendum, quod ego Jarozlaus ad dictam ecclesiam benigno motus affectu promisi et teneor dicta bona meliorare in edificiis et locatione ac in metis agrorum, vbicumque potuero, studio diligenti, et quicquid in bonis predictis meliorauero modo premisso, hoc d. prepositus antedictus michi indulsit ad vitam meam sine censu libere possidere. Si autem dictum d. prepositum vel suos succes- sores procedente tempore dicta bona propter vtilitatem monasterii antedicti theutonico iure locare continget, in hoc ego Jarozlaus vel heredes mei ipsos in nullum euentum inpedire de- bemus, sed fideliter promouere et benignum adhibere consensum. Premissis omnibus est annexum, quod si dicte ecclesie prepositus pro tempore dicta bona libertauerit ab aduocatia in Thust, extunc ego Jarozlaus censum superius expressum in V sex. ratione libertatis eiusdem annis singulis ampliabo, quamdiu vixero in hac vita. Postquam autem diem clausero extremum, domino sic volente, tunc dicta bona cum omnibus edificiis ibidem repertis simul etiam cum vniuersis meliorationibus per me factis et attractis ibidem libere redibunt ad ecclesiam memo- ratam sine omni restauro vel refusione pecunie aliqualis in anime mee remedium sempi- ternum. Et tempore mortis mee semina, si qua habuero in terra vel supra terram, cum omnibus rebus meis mobilibus dare possum et testamentare, vbicumque tunc michi deus inspirat, ad mee placitum voluntatis super scriptionem superius factam." — Sigilla meorum fratrum Otto- nis de Rupaw, Drizlai de Junyn, mei quoque, et filii mei Ratziconis. — Dat. a. d. MCCCXXXVI, in die b. Martini episcopi. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 352) 1336, 30 Nov. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, Petro de Rosenberch castrum Sbyrow cum aliis bonis vendit. — Not. oc, "quod cum alias temporibus retroactis necessitate vrgencium ne- gociorum nostrorum, que tunc nobis expedienda inminebant, necessario compulsi dilectum fidelem nostrum Petrum de Rosenberch, summum regni nostri camerarium, instantissime roga- uerimus, vt aliqualem peccuniam nostre indigencie mutuaret, qui in hiis sicut et in aliis nostris oportunitatibus, votis et desideriis nostris semper occurens quedam paterna et propria seu heredi- taria bona sua, cum peccuniam paratam non haberet, vendidit, peccuniam huiusmodi nobis tunc

Strana 142
142 Emler, Regesta Bohemiae mutuauit et concessit ita, quod per hoc multipliciter se gratum et obsequiosum reddidit nostre oculis maiestatis; nunc autem eidem Petro de mutuata tunc nobis pecunia, prout expedit, satisfacere cupientes sibi et heredibus suis vtriusque sexus bona nostra, que a nobilibus terre comparauimus, scilicet Sbyrow castrum cum villa Sbyrow sita sub castro et duabus araturis agrorum eciam sub eodem castro iacentibibus, Rednicz opidum, Ticzkow villam, Mutam opidum et villam Vgezd cum vasallis, seruitoribus, judiciis, theloneis nec non agris cultis et incultis, mon- tibus, planis, siluis oc, iure patronatus ecclesiarum et omnibus aliis suis iuribus et pertinenciis, quibus nos et regnicole nostri quicumque castrum, opida, villas seu bona supradicta tenuimus et tenuerunt hactenus, pro duobus milibus quadringentis et quatuordecim sexag. gross. den. prag. proprio motu et eciam de nostrorum procerum et nobilium terre racionabiliter atque iuste vendidimus consilio et assensu per eundem Petrum et heredes ipsius iure hereditario in perpetuum possidenda.“ — Dat. Prage in die b. Andree apost. a. d. MCCCXXXVI°. E cop. Mus. Boh. 353) 1336, 30 Nov. Pragae. Johannes, Boh. rex, Luc. comes, assentit praesentationi Habardi, rectoris ecclesiae in Bezdiezie, per Hinconem Berkam de Duba factae. — Johannes, Boh. rex oc, Habardo, rectori ecclesie in Bezdiezie. „Pro parte tua nobis supplicatum humiliter extitit, quod cum fidelis noster Hinco Berka de Duba te pridie ad ecclesiam in Bezdiezie, cuius presentacio et ius patronatus in ea ad nos de iure spectare dinoscuntur, presentauerit, dignaremur, eidem pre- sentacioni de te facte nostrum prebere consensum. Nos itaque moti tuis supplicacionibus, pre- fate tue presentacioni facte in personam tuam ad ipsam ecclesiam in Bezdiezi nostrum damus — consensum — — decernentes, ut tu Habarde, quocienscumque bernam generalem in regno Boemie imponi contigerit, ei in Luthomericensi et Bolezlaviensi provinciis presidere notariusque ibidem esse debeas vnacum aliis collectoribus berne prefate. Volumus eciam, — quatenus tu et ecclesia tua, omnibus priuilegiis, immunitatibus et graciis gaudere debeatis con- cessis vobis a predecessoribus nostris, regibus Boemie." — Dat. Prage in festo sancti Andree apostoli a. d. MCCCXXXVI°. E conf. orig. Wenceslai, Rom. et Boh. regis, data a. d. 1388, 22 Febr. et in arch. c. r. aul. Vindob. asservata. 354) 1336, 1 Dec. In Olomucz. Johannes dictus de Dolan, vicarius ecclesiae Olomuc. testamentaliter disponit de rebus suis. — Dat. in Olomucz a. d. MCCCXXXVI°, in crastino s. Andree apost. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 100. 355) 1336, 5 Dec. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, concedit, ut fructus de exoneratione salis provenientes ad utilitatem civitatis convertatur. — Not. oc, "quod cum exoneracio seu de-

Strana 143
et Moraviae. Annus 1336. 143 posicio salis ascendentis per flumen Albee in ciuitate Luthomericz ab antiquo fieri consweuerit, cuius quidem exoneracionis fructus et obuentus ex eo prouenientes ad personas ciuium in Luthomericz spectabant diuidique consweuerant inter eos pro rata cuiuslibet impensarum, et licet prefate obuenciones in vsus cederent personales, ipsi tamen ciues nostri Luthomericenses sano ducti consilio et deliberacione tacti salutari ipsas obuenciones et prouentus salis pre- dicti in vsus communes et ciuitatis sue vtilitatem vniuersalem conuertere maluerunt, vtilitatem reipublice preferentes priuate, et nichilominus nobis et nostre persoluere pro eo camere qua- draginta septem sexag. grossorum denariorum pragensium et dederunt. Nos itaque attendentes ipsorum ciuium Luthomericensium laudabile propositum ipsique ciuitati inposterum hoc ipsum grande affere commodum, decreto perpetuo sancimus decernentes — — prefatos pro- uentus et fructus ex deposicione seu exoneracione huiuscemodi salis prouenientes in vsus ciuitatis Luthomericensis et vtilitatem publicam debere conuerti. Ad hanc autem dispensa- cionem faciendam consilium et iurati ciuitatis Luthomericensis eligere tenentur personas certas, ydoneas, que iuxta sue discrecionis arbitrium ipsos fructus recolligent in vsusque ipsius ciui- tatis quanto sanius et vtilius impendent.“ — Dat. Prage in vigilia b. Nicolai confes. a. d. MCCCXXXVI. Ex orig. Arch. civit. Litomericensis. 356) 1336, 13 Dec. Avinione. Benedictus papa XII Brewnowiensis et Trebecensis monasteriorum abbatibusc ommittit, ut capitulum fratrum ordinis s. Benedicti regni Boemiae convocent et in monasterio dicti or- dinis vel alio loco ad hoc congruo celebrari faciant. — Dat. Avinione id. Dec. pontif. a. II°. Ex orig. arch. Brzewnoviensis Dobner, Mon. Boh. hist. VI, 61. — E reg. autogr. in tab. Vatic. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 100. 357) [1336?], 20 Dec. Pragae. Johannes, Boemiae rex ac Lucemburg. comes, Wilhelmo de Busscowicz ceterisque czudariis et beneficiariis provinciae Sacensis praecipit, ut publica proclamatione prohibeant ligna in aqua natantia Sacensium auferre. — „Ex dilectorum nobis ciuium Sacensium queru- losa insinuacione percepimus, quod ipsi per quosdam terrigenas prope flumen Egre residentes multas iniurias hactenus sint perpessi ex eo, quod quando ipsi strues lignorum per dictum flumen ad dictam ciuitatem suam ducunt, et dum strues huiusmodi, sicut sepius hoc contingit, fran- guntur, ligna hincinde per aquam sparsim natancia sibi ipsi terrigene minus iuste recipere consueuerunt. Quod inconueniens et uelut spolium reputantes, vobis seriose precipimus et mandamus omnino volentes, quatenus ne deinceps quispiam aliqua ligna dictorum ciuium nostrorum in aqua, ut predicitur, natancia presumat recipere aut sibi temere vsurpare audeat, publica proclamacione et inhibicione intercipere debeatis, facientes dictis ciuibus nostris super accionibus ipsorum, quas contra quoscunque terrigenas racione predictorum intentauerint, ju- sticiam absque dilacione qualibet expeditam.“ — Dat. Prage in vigilia b. Thome apostoli. E libro civ. Sac. ab anno 1383 f. 9.

Strana 144
144 Emler, Regesta Bohemiae 358) 1336, 22 Dec. Schaerding. Johann, könig von Böhmen etc., bewilligt dem Volkmar von Burgstall um seiner getreuen dienste wegen zur aussteuer seiner tochter Elise, damit er dieselbe desto besser berathen möge, zwei hundert mark Berner auf den vierten theil des zolles zum Lueg, welchen er von ihm inne habe, oder, sollten sie dort nicht aufzutreiben sein, auf das burggrafenamt von Tirol. Böhmer, Reg. Imp. 404, n. 776. 359) 1336, Dec. Schaerding. Johann, könig von Böhmen etc., verordnet dem Volkmar von Burgstall, burggrafen von Tirol, zur entschädigung für seine auf kriegszügen geleisteten dienste und seine dabei gemachten ausgaben hundert mark auf den dem ihm feindlichen grafen Albert von Görz ent- zogenen antheil an den zöllen zum Lueg und in Lana. Böhmer, Reg. Imp. 404 n. 777. 360) 1336, 23 Dec. Pazzow. Johann, könig von Böhmen etc. bekundet, dass er vernommen habe, wie sein ältester sohn markgraf Karl von Mähren, sein jüngster sohn Johann und dessen gemahlin Margarethe und alle landleute edel und unedel einen eid geschworen, dagegen sein zu wollen, dass die herrschaft und was dazu gehört und auch das Innthal durch tausch oder kauf oder sonstiges hingeben von seines sohns und seiner schnur handen an eine andere herrschaft komme, dankt ihnen für diesen eid und die dadurch ihm bewiesene treue, genehmigt und bestätigt denselben und tritt seinerseits demselben und allen darauf bezüglichen sonstigen verabredungen für zeit seines lebens bei. Böhmer, Reg. Imp. p. 404, n. 778. — Huber, Geschichte der Vereinigung Tirols mit Österreich p. 143, n. 61. 361) 1336, 28 Dec. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, feudales villicationis Camycensis (postea castri Carlsteinensis) ab omnibus servitiis, praeter quibus ipsi sunt astricti, liberos esse de- clarat. — "Willicacionem Camygensem tam ex commisso quam ex obligacione tenentibus, fide- libus suis dilectis graciam regiam et omne bonum. Quum dilecti nobis Enuglinus de Smolotil cum vno laneo, quem ibidem habet, et viginti iugeribus sibi deseruientibus, et cum tercio medio laneo, quos habet in villa Westcze et Byczicz, et cum vno laneo, quem habet in villa Zlakowicz, Nicolaus cum fratre suo Jordano cum vno laneo, quem habent in villa Smolotyl et cum altero medio laneo et XXII jugeribus, quos habet in villa Zlakowicz, et XL jugeribus, quos habet in villa Radassi, et medio laneo, quem habent in villa Czetyn, Jarossius cum altero medio laneo, quem habet in villa Smolotyl, et medium laneum, quem habet in villa Czelina, et cum tribus quartalibus lanei, que habet in villa Lipczicz, et cum vno laneo, quem habet

Strana 145
et Moraviae. Annus 1336. 145 in villa Mokerz, Michael cum vno laneo, quem habet in villa Yelyna, et cum molendino duarum rotarum, quod habet in flumine in Choleyno, Thomas cum nepotibus suis Mathia et Jankone cum vna villa Lazko, que continet VI laneos cultos, et silua ibidem, que se ad IV laneos extendit, et cum aliis possessionibus ad eandem villam spectantibus, Hostislaus cum altero medio laneo, quos habet in Lissowicz villa, et cum vno laneo in Thbith villa et vno laneo, quem habet in villa Slawkowicz, Niczerz cum duobus laneis, quos habet in villa Lisso- wicz, et X jugeribus et cum vno laneo, quem habet in villa Slawkowicz, Przibyslaus cum vno laneo, quem habet in Camyk oppido sibi soluente annuatim III sexag. et cum tribus quartalibus lanei, que habet in villa Zhorz, et mediun laneum, quod habet in villa Planych, Swaton cum medio laneo, quod habet in Kamyk oppido, Jacobus cum fratribus suis Milota et Walesskone cum tribus laneis, quos habent in villa Ticzkow et cum medio laneo, quod habent in villa We- ssicz, et cum tribus quartalibus, quos habent in villa Kozarzowicz, et cum rubetis Chlumecz, que se extendunt ad quatuor laneos, Albera cum quinto medio laneo, quos habet in villa Zebrakow, Wanko et Pessiko fratres cum medio laneo, quem habent in Camyk, et molendino ibidem, quod soluit eis mediam marcam annuatim, cum triginta gr. annui census in villa Zhorz; Vbislaus cum fratre suo Hynkone cum hereditate sua villa Nerestecz aut alibi ultra, cum duobus laneis, quos habet in Milen oppido, Simon cum vno laneo, quem habet in villa Planych; Bernhardus cum duobus laneis, quos habet in villa Radass et molendino ibidem; insuper Johannes [et] Blazka fratres de Lissowicz, quibus rubeta Bukwicz sex laneos conferimus ad extirpandum, que post extirpacionem earundem seruicio consimili nobis astringentur, ceterique sagittarii ad villicaci- onem Kamyczensem pertinentes et eorum heredes et successores, nec non Wassko, notarius de Camyk eiusdem villicacionis, cum vno laneo, quem habet in Cossobud, et vno laneo, quem habet in Milessow, et tribus quartalibus, que habet in villa Petrzicz et cum tribus quartalibus, que habet in villa Bezduchowicz, et cum delencialibus, quos ab antiquo habuit, debet habere et in futurum in predicta villicacione heredes et successores omnium predictorum sagittariorum infeodatorum regalium de ipsorum officio nulli alteri preterquam nobis in quolibet seruitutis onere de eorum bonis, que ipsius officii [nomine] possidere debeant, subiacere dignum censemus et conueniens, arbitrantes, quod videlicet postquam iidem nobis sua seruicia compleuerint, videlicet quilibet eorum cum vna balista aut pro sua possibilitate, quocienscunque et quando- cunque eos perceperimus, demum ab aliis quibuscumque oneribus quorumcumque villicorum aut alterius cuiuscumque de ipsis singulis bonis faciendis debeant non immerito supportari, ipsos et ipsorum legittimos heredes et successores ab omni vexacione liberos esse volumus penitus et solutos. Stricte igitur et seriose mandamus, quatenus nullus ex vobis prefatos sa- gittarios nostros ex nunc et inantea debeant aut presumant in ipsorum aurifodinis factis in ipsorum hereditatibus aut in posterum per ipsos aut heredes ipsorum fiendis nec non in ipsorum venacionibus aliqualiter impedire, non grauantes eosdem berna, exaccione vel alia agrauacione qualicunque.“ — Dat. Prage sabbato infra octauas Natiuitatis Christi a. d. MCCCXXXVII. E cop. simplici arch. civ. Prag. 19

Strana 146
146 Emler, Regesta Bohemiae 362) 1337. (Pragae.) A. d. MCCCXXXVII° existentibus judice et scabinis infrascriptis : Wenceslao Rokczaner judice, Henrico Sweuuo magistro ciuium, Johlino Ruperti, Johlino Hvnel, Ottone pannicida, Elblino Waczinger, Chunczlino de Thust, Cristano Riczaner, Nicolao weger, Leutlino wein- sroter, Pertoldo sartore, Wenceslao Geunher et Anderlino dicto Stuck, juratis ciuitatis Pragensis, constituti et ordinati sunt subemptores infrascripti. Primo pannorum videlicet: Nicolaus Cigler, qui dedit fideiussores suos Nicolaum Zneumeri et Heinlinum Negel et Symonem doli- atorem, qui promiserunt pro L sexag. gr.; vnusquisque eorum in solidum sicut et ceteri infrascripti. Item Heinlinus Hertlini; fideiussores sui: Vlricus Pleyeri, Herlinus pistor, socer ipsius. — Item Cuna quondam pannicida; fideiussor suus Thomas Niger. — Item Nicolaus Starcho [sarthor ?]; fideiussor suus Dytlinus Puswićeri. — Item Hertlinus; fideiussor suus, vxor Rudlini dicta Sremmin. — Item Petrus de Sacz; fideiussores sui: Frenclinus Hophner et Frenczlinus Longus et Johlinus Friczconis.—Item Hartlews; fideiussores: Buslaus Glas, Cunso de Prasc. Item Vllynus Breuis; fideiussores: Pezoldus de Egra, Johlinus Pleyer. Item eodem anno constituti et ordinati sunt subemptores inter institas. Primo Vlricüs de Iglauia; fideiussores sui: Henricus Theodrici et Frenclinus, filius fratris sui. — Item Petrus, filius Leonardi; fideiussores sui: Fridlinus, Shechlinus, Johlinus, Phwenlinus, Petrus Harreri, Jeclinus Trubacz. — Item Henslinus; fideiussor suus Heinlinus Negel. — Item Elb- linus Czaslawer; fideiussores sui: Henricus Melniker et Conradus, frater Albertisse institricis. Item eodem anno constituti et ordinati sunt subemptores argenti et auri. Primo Gen- linus, frater Certleri; fideiussor suus: frater suus. — Item Nicolaus satler; fideiussor suus: Nicolaus Clementeri. — Item Vlricus; fideiussores : Reimboto, Cnewrin domina cum filio eius Seydlino. — Item Geczlinus, fideiussor idem Reimboto. E libro arch. civ. Prag. ab anno 1310 f. 183 363) 1337. Galhardus de Carceribus, nuncius sedis apostolicae, Benedictum papam XII de rebus in Polonia gestis docens, regem Bohemiae castrum Milicz occupare velle denuntiat. — „San- ctissime pater, de negociis sedem apostolicam et vestre sanctitatis cameram tangentibus in regno Polonie ordinavi et disposui per omnia, ut sequitur: Item, pater sancte, sciat vestra sanctitas, quod rex Bohemie predictus vult callide submittere quoddam castrum dictum Milicz quod est episcopi et capituli ecclesie predicte Wratislaviensis et in regno Polonie predicto, et offert eis pecuniam, asserens, quod non vult carere, quin castrum habeat supradictum; quod si fiet, in maximum dampnum vestre camere redundabit; nam sicut aliis in locis per eum occupatis inter regnum Polonie omnia iura camere predicte depereunt, ita ibidem simi- liter deperibunt, et cum illo castro, cum sit fortissimum et quasi clavis regni Polonie ab illa parte, omnia castra circumvicina acquiret in preiudicium ac dampnum camere predicte, et dampnum maximum et irrecuperabile devoti filii vestri, domini regis Polonie supradicti. Quare placeat vestre sanctitati inhibere episcopo et capitulo supradictis, quod nec nomine vendicionis

Strana 147
et Moraviae. Annus 1337. 147 nec alio quesito colore ipsum castrum ponant in manibus potencie secularis, nec regis Boemie supradicti, si hoc ex causis predictis vestre sanctitati videbitur expedire. Et pure propter deum placeat vestre sanctitati in dignitatibus istarum parcium conferendis ponderare fidelitatem, devo- cionem et utilitatem, quam vestra camera habet a Polonis, et devocionem et utilitatem, quam habet a Theutonicis vel Bohemis; nam tanta est differencia, sicut lucis ad tenebras: nam isti dicunt et recognoscunt, sanctam Romanam matrem ecclesiam eis debere dominari, illi autem asserunt, eisdem debere ancillari et esse sub tributo.“ Kodeks dypl. Wielkopolski II, p. 501. 364) 1337. Litterae ecclesiae parochialis s. Nicolai in Budyvoys super tertium vicarium ad ec- clesiam praedictam, datae ex parte d. Henrici presbyteri, qui curiam suam cum omnibus per- tinentiis praefatae ecclesiae contulit. — Nos Claricius judex, Jano de Reichenstein, Vlricus de Caplicz oc. Communicavit mecum praefectus arch. c. r. gubern. regni Boh. d. C. Köpl. Extr. 365) 1337, 4 Jan. Wratislauiae. Henricus, dux Silesiae, dominus de Furstenberg et in Jawor, obligationem Zitaviae et castrorum Czinonis (Oybin) et Rhonaw sibi per Johannem, Boh. regem, propter nuptias Agnetis, conthoralis suae, in XIX milibus marcarum factam relaxat. — Not. oc, "quod cum magnificus princeps d. Joannes, B. rex ac Lucemburgensis comes, sororius noster caris- simus, caritatis affectibus et zelo pure amicicie erga nos motus, ciuitatem Glogoviam et terram totam cum vasallis, reditibus, proventibus, iuribus, dominio et pertinenciis suis vni- uersis, nobis dedit tenendam, utifruendam ad uite nostre tempora et eciam possidendam: nos premissis consideracione debita et condigua recompensacione satisfacere pro uiribus cupientes obligacionem Zitavie et castrorum Czinonis 1) et Rhonaw cum eorum pertinenciis vniuersis, in quibuscunque consistant uel quocunque censeantur nomine, nobis per dictum dominum Boemie regem racione dotis propter nupcias domine Agnetis, conthoralis quondam nostre carissime, in XIX milibus marcarum, LVI grossos pro marca qualibet computando, nobis factam rela- xamus in hunc modum, videlicet quod vniuersos et singulos ipsius ciuitatis Zitauie ciues, castrorum predictorum burgrauios, homines et vasallos territorii eiusdem ad hoc, quod pre- dicto domino regi Boemie, heredibus et successoribus seu ipsius nomine nobilibus uiris Hin- coni Berke de Duba, burgrauio Pragensi, Henzelino de Lyppa, Thymoni de Coldiz et Vlrico Pflugoni seu alteri eorum seu aliis, quem vel quos ipse dominus rex ad hoc deputandum duxerit, fidelitatis homagium faciant et prestent, inducere et efficere debeamus, et si eosdem burggraffios destituere et alios preficere voluerimus, extunc tales per nos debent institui, qui hoc idem homagium faciant ipsi domino regi uel predictis, quibus commissis commisit vel com- mittet, quemadmodum priores fecerunt. Si eciam, quod absit, liberis masculis post nos non relictis nos decesserimus, ciuitas Zitauia iam predicta cum nostris et aliis predictis ad dictum regem Boemie heredes et successores suos libere deuoluantur; si vero liberos masculos habu- 19*

Strana 148
148 Emler, Regesta Bohemiae erimus, qui nos superuixerint, tunc ciuitas, castra et territorium predicta in decem nouem milibus marcarum predictarum nobis et eisdem nostris heredibus sub modo pristini pignoris remanebunt; insuper castra Czinonis et Rhonaw, que ere alieno obligavimus, disbrigare et soluere promittimus et debemus.“ — Dat. Wratislauie a. d. MCCCXXXVII°, in octaua Innocentum. Köhler, Sammlung der Urk. des Markgraf. Oberlausitz I, 312. — 1) Fortasse legendum est: Czenconis. 366) 1337, 4 Jan. Wratislaviae. Heinricus, dux Sleziae, d. de Furstinberge et in Jawor, Johanni, Boh. regi, civitatem Luban cum nonnullis oppidis et castris hereditarie assignat. — Not. oc, "quod cum seren. Jo- hannes, Boemie rex ac Lucemburgensis comes, sororius noster karissimus, ciuitatem Glogo- uiam et districtum ad vite nostre tempora [nobis] dederit, nos viceversa pro nostro posse pro huiusmodi nobis inpensis beneficiis recompensam non inmerito, vbi potuerimus, facere cupientes, ciuitatem nostram Luban cum opido nostro Fridberge, Zaraw et Tribul cum castris et vasalla- tibus, Pribus videlicet et Senftmberge, Zachow et Zwet cum earumdem omnium possessionibus, redditibus, hominibus et dominio et rebus aliis, in quibuscunque consistant, vsque ad aquam Quies dictam aut alias vbicunque sitis, ad predictum dominium pertinentibus, omni eo iure, quo hucusque tenuimus et ad nos dinoscuntur pertinere, dicto d. regi, heredibus et succes- soribus suis, Boemie regibus, presentibus assignamus. Et nobilibus viris Hynkoni Berce de Duba videlicet, Henselino de Lipa, Thimoni de Koldicz et Vlrico Pflugoni seu aliis, quos ad hoc ipse d. rex deputauit, ipsius, heredum et successorum suorum nomine per antedictos ho- mines in predictis ciuitate Lueban, Fridberge, Zaraw et Zwet castris et dominio residentes fidelitatis homagium fieri statim tenebimur procurare sic, quod absit, nobis sine herede mas- culo decedentibus, vt extunc predicta omnia ad sepedictum regem, heredes et successores suos, ad regnum Boemie libere deuoluantur, habitis autem legittimis heredibus masculis post nos relictis, extunc omnia prenotata nobis et eisdem remanebunt.“ — Dat. Wratislauie a. d. MCCCXXXVII, in octaua Innocentum. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 142. — Balbinus, Misc. dec. I. lib. VIII, p. 271. 367) 1337, 4 Jan. Wratislaviae. Henricus, dux Sleziae, dominus de Furstinberg et in Jawor, Johanni, Boh. regi, civi- tatem Gorlecensem cum omnibus juribus et pertinentiis assignat. — Not. oc, "quod cum mag- nificus princeps d. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, sororius noster karissimus, ciui- tatem suam Glogouiam cum districtibus et territoriis suis et vniuersis pertinenciis earumdem nobis dederit ad tempora vite nostre, nos viceuersa in specialis indicium amicicie ciuitatem Gorlecensem cum districtu et territorio suis, dominio, jurisdiccione, jure, honore, fortaliciis, theoloneis, castris, opidis, villis, vasallis et earum incolis, Judeis, siluis, nemoribus, jure pa- tronatus ecclesiarum et vniuersis suis pertinenciis damus sibi et heredibus suis, et libere, sponte et bona voluntate, nostro et heredum nostrorum habendorum seu aliorum propin-

Strana 149
et Moraviae. Annus 1337. 149 quorum nostrorum quorumcunque nomine condescendimus et cedimus de eisdem, renun- ciantes pro 1) nobis et heredibus habendis seu propinguis nostris quibuscunque — — omni2) juri et accioni tam canonici quam ciuilis, si que nobis vel heredibus nostris ha- bendis seu propinquis, vt premittitur, competunt vel competere possent quomodolibet in futurum; et si quas litteras vel priuilegia a rege Romanorum vel imperatore, principibus, ciuibus vel aliis quibuscunque habemus forsitan, per quas vel que secuturo tempore ipsi d. regi, heredibus aut successoribus suis, Boem. regibus, per nos aut heredes nostros habendos seu propinquos accio vel questio de ciuitate, territorio et districtu predictis pos- set aliqualiter suboriri de jure vel de facto, illas vel illa irritas 3), cassas, vacuas esse volumus et inanes, nec alicuius inantea habere roboris firmitatem, promittentes sincere et bona nostra fide prestito iuramento contra premissa omnia et singula per nos, heredes nostros ha- bendos seu propinquos nunquam facere vel venire, nec eciam motu aliquo attemptare de jure uel de facto nec quouis ingenio ad inpediendum, que premissa sunt, opem aut operam ad hoc dare.“ — Dat. Wratislauie a. d. MCCCXXXVII°, in octaua Innocentum. Ex orig. arch. c. r. aulici Viennen. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schle- siens I, 141. — Köhler, Urkb. des Markgraf. Niederlausitz, I, 314. — Balbinus, Misc. dec. I lib. VIII, p. 272. — 1) quod in orig. Vide Grünhagen und Markgraf I, 142, n. 1. — 2) jure in orig. — 3) irrita in orig. 368) 1337, 4 Jan. Wratislaviae. Heinricus, dux Sleziae, d. de Furstinberge et in Jawor, promittit, se velle regem Boh. in civitatem Glogoviam immittere ipsumque contra omnes hostes adjuvare. — Not. oc, „quod cum magnificus princeps d. Johannes, B. rex ill. ac Lucemburg. comes, sororius noster karissimus, ciuitatem suam Glogouiam cum toto territorio et dominio ac aliis vniuersis pertinen- ciis motus zelo sincere amicicie nobis pro vite nostre temporibus donauerit, datis nobis suis litteris super eo, nosque ad reconpensam viceuersa congruam et decibilem, vbi poterimus, non immerito pro viribus intendere volentes, ne eciam per donacionem terre iam predicte nobis factam ipse d. rex Boemie in quibuscumque casibus aliqualiter seducatur, harum serie pro- mittimus firmiter et sincere ac eciam astringi volumus, quod ipsum d. regem et suos in dictam ciuitatem Glogouiensem et castra, opida et fortalicia, quocienscumque vel quando- cumque oportunum fuerit, sine tamen nostro et nostrorum preiudicio et grauamine, et extra dimittere promittimus et spondemus. Nichilominus ipsum d. regem contra suos aduersarios sibi iniuriantes in Boemia et Polonia cum predictis firmitatibus et totis nostris viribus pro- mittimus adiuuare." — Dat. Wratislauie a. d. MCCCXXXVII°, in octaua Innocentum. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 144. — Ludewig, Rel. manuscr. V, 638. 369) 1337, 4 Jan. Wratislaviae. Heinricus, dux Sleziae, dominus de Furstinberge et in Jawor, promittit, se civitatem Glogoviam sibi a Johanne, Boh. rege, donatam, ejusque incolas in omnibus juribus velle ser- vare. — „Profitemur eciam, quod si nos liberos aut filias habere contingat nobis super-

Strana 150
150 Emler, Regesta Bohemiae stitos vel superstitas, hiis non obstantibus quam primum diem clauserimus extremum, pre- notata ciuitas, districtus et territorium Glogouiense cum hominibus et toto dominio ad pre- fatum d. regem, heredes et successores suos et ad regnum Boem. libere deuoluentur.“ — Act. et dat. Wratislauie a. d. MCCCXXXVII°, in octaua Innocentum. Ex orig. c. r. aul. Vienn. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 143.— Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 103. 370) 1337, 6 Jan. Wratislaviae. Johannes, B. rex et Lucemburg. comes, Karolo primogenito suo consenciente di- strictum, terram et civitatem, qui Prudnik in vulgari seu Nova civitas dicitur, sitos iuxta terram Oppavie, quos Albertus de Crenowicz obtinebat, redemtos ab eodem Boleslao, duci Opuliensi et domino Falkenbergensi, pro 2000 marcarum gr. prag. polonici numeri vendit cum omnibus juribus et metis, sicut eos domini de Rosenberg possederunt. Adjungit prae- terea dictos districtum, terram et civitatem terrae Falkenbergensi, ipsos a terra Boemise, Moraviae et Oppaviae separans. — Act. et dat. Wratislavie feria II in die Epyphanie domini a. eiusdem MCCCXXXVII, presentibus vener. Bertholdo de Lypa, preposito Wissegradensi, principe et cancellario regni Boemie, ac fidelibus consiliariis nostris Arnoldo de Blankenhaim, Thymone de Koldicz, Conrado de Sleyda, Johanne de Lypa, Wilhelmo de Landessteyn, Hin- cone Berca de Duba, burggravio Pragensi, Gyschone de Reste, cive Wratislaviensi, et aliis. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden 8chlesiens II, 305. — Cod. dipl. Sil. VI, 178. — Böhmer, Reg. Imp. p. 404, n. 779. — Huber, Reg. K. Karls IV, p. V, n. 37. 371) 1337, 6 Jan. Wratislaviae. Johannes, B. rex ac Lucemb. comes, de octo sexag, redditus sibi ab Vlmanno, civi Gorlicensi, resignatis quatuor marcas hospitali et reliquas quatuor marcas civitati Gorlicensi confert. — Dat. Wratizlauie in die Epiphanie domini a. nat. eiusdem MCCCXXXVII°. Ex orig. arch. civ. Gorlic. Köhler, Urk. des Markgraf. Oberlausitz I, 317. — Böhmer, Reg. Imp. 208, n. 228. 372) 1337, 6 Jan. Wratislawiae. Henricus, dux Zleziae, dominus de Furstemberg et in Jawor, unionem init cum Jo- hanne, rege Boh. et Karolo, marchione Mor. — Not. oc, "quod quia cum illustribus principibus dominis Johanne, Boemie rege ac com. Lucemburgensi, nec non Karolo, marchione Moravie, eiusdem domini regis primogenito, sororiis nostris karissimis, ad pleniorem concordie perve- nimus unionem et talia cum ipsis colligationis introivimus federa, quod nos ipsos in regno Bo- hemie seu terra Moravie aliisque terris ipsorum Polonie cum tota nostra potentia, quotiens et quando eis necesse fuerit, fideliter adjuvare contra ipsorum adversarios eis injuriari volentes sub propriis nostris dispendiis debeamus, ipsi vero in expensis nobis tunc providere tenebuntur; si autem in dictorum dominorum obsequiis cum aliquo rebelle vel rebellibus ipsorum bellum campestre in dictis terris eorum inierimus, damna, que nos sustinere contingeret, nobis re- sarcire sunt adstricti, sed ad eos lucra, que reportaverimus, pertinebunt; si vero cum eis extra

Strana 151
et Moraviae. Annus 1337. 151 limites suos ad alienas terras processerimus in eorum servitiis, tunc non solum pro expensis verum etiam pro damnis, que sustinuerimus, nobis respondere tenebuntur et pro servitiis nostris eam, qua contentari aut subsistere possimus, facere recompensam.“ — Dat. Wratislavie in Epiphania domini a. d MCCCXXXVII°. Chytil, Cod. dipl. Mor VII, 104. — Ludewig, Reliq. manusc. VI, 9. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 488. — Sommersberg, Ss. I, pag. 934. — Dobner, Mon. IV, 301. Extr. 373) 1337, 7 Jan. Wratislaviae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, Ottoni de Glubos et eius pueris seu legitimis successoribus omne ius suum in villa Cowirwitz in districtu Wratislauiensi, quod ab Henrico duce habuit, confirmat. — Dat. Wratislaviae in crastino Epiphaniae domini ab incarnacione d. MCCCXXXVII°. E cop. vidim. in arch. c. r. gub. Boh. 374) 1337, 7 Jan. Wratislaviae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, inspectis fidelibus servitiis Petri de Czyrna, unum laneum, quem ipse in villa Butowicz hereditarie tenet, ab omnibus contributionibus, collectis etc. et specialiter a solutione census annui perpetuis temporibus libertat ac dictum laneum penitus liberum facit, ita videlicet, ut Petrus praedictus de dicto laneo et sui heredes et ipsorum successores tamquam de re ipsorum libera et hereditaria disponere valeant. — Dat. Wratizlauie fer. III post festum Epyphanie Domini a. eiusdem MCCCXXXVII°. Ex orig. arch. cap. Prag. 375) 1337, 7 Jan. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen etc, hebt auf bitte der rathmannen von Breslau das pol- nische gericht zude genannt auf, und verordnet dass die einwohner von Breslau vor dem dor- tigen landgericht wegen schuld und anderen sachen antworten sollen. Böhmer, Reg. Imp. p. 203, n. 229. 376) 1336, 7 Jan. Wratislaviae. Polko, dux Sleziae et d. in Furstinberch et Munsterberch, Johanni, regi Boh. obligat civitatem Frankenstein cum districtu. — Recognoscimus oc, d. Johanni, Boem. regi oc, d. nostro karissimo, „in duobus milibus marc. gros. prag. polonicalis ponderis, XLVIII gross. pro marca qualibet computando, de qua summa pecunie idem d. noster rex nos expediuit adeo, quod contentamur racionaliter, nos teneri; de qua quidem pecunia ipsum d. nostrum regem, heredes et successores suos securos et certos, prout expedit, reddere cupientes, ciuitatem nostram Frankenstein cum districtu ad illam pertinente, fortaliciis, iudicio curie, aliisque pertinenciis — — in eo casu, si nos et heredes nostri masculi habitis heredibus legittimis masculis post nos relictis decederemus, quod tunc ciuitas ipsa Frankenstein cum omnibus et singulis perti- nenciis suis supradictis ipsis esse debebunt titulo pignoris obligata, tenenda, regenda oc —

Strana 152
152 Emler, Regesta Bohemiae — per eos absque fructuum defalcacione pacifice et quiete tam diu, quousque ciuitas predicta cum vniuersis suis appendiis prenotatis per nostros heredes ab ipso d. rege, heredibus et successoribs suis, Boem. regibus, fuerint in predictis duobus milibus marcarum gross. prefa- torum exsoluta. Sique heredibus vel herede masculo vel masculis post nos, quod absit, non relictis decesserimus, ex tunc dicta ciuitas Frankenstein cum prenotatis suis appendiis vni- versis velud alie ciuitates, terre et bona omnia nostra ad ipsos d. regem, heredes et succes- sores suos, reges Boem. tamquam ad nostros veros et legittimos successores debebunt esse ipso facto absque impedimento quolibet deuoluta.“ — Dat. Wratizlauie in crastino Epiphanie do- mini a. a natiuitate eiusdem MCCCXXXVII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennen. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, p. 131. — Balbinus, Misc. dec. I lib. VIII, p. 220. — Ludewig, Reliquiae man. V, 615. — Sommers- berg, Ss. I, 848. 377) 1337, 8 Jan. Wratislaviae. Nos Bolco, dux Sleziae et dominus de Furstmberg et de Munstirberg, damus d. Johanni, regi Boem. facultatem „castrum nostrum et ciuitatem Richmbach cum districtu ac aliis omnibus et singulis dominiis, libertatibus, pertinenciis suis et iuribus a seren. princi- pibus patruis nostris, Bolcone et Heinrico, ducibus Swidniczensibus, quibus obligata pignoris titulo existunt, pro duobus milibus marc. gros. den. prag. polonicalis ponderis et numeri ex- — volentes, vt idem d. rex cum suis successoribus, Boemie regibus, castrum et soluendi, — ciuitatem Richmbach cum suis predictis omnibus appendiis, si nos et heredes nostros legit- timis heredibus non relictis de hac luce — — migrare contingerit, pleno iure et dominio possideant et habeant perpetuis temporibus. Sed premissis nullomodo obstantibus, quandocunque dicta castrum et ciuitatem cum aliis ipsorum appendiis a dicto d. rege in dicta pecunia nos uel heredes nostri exsolverimus, extunc ipse d. rex et suus capitaneus, quem ibidem prefecerit, statim nobis uel nostris heredibus de dicto castro et ciuitate ac aliis omnibus — — perti- nenciis cedere et condescendere tenebuntur.“ — Act. Wratislauie a. d. MCCCXXXVII, fer. IV post festum Epifanie domini proxima. Ex orig. arch. r. c. aulici Vienn. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 488. — Balbinus, Misc. dec. I lib. VIII p. 221. — Ludewig, Rel. man. V, 617. — Sommersberg, Ss. rer Sil. I, 849. 378) 1337, 8 Jan. Wratislaviae. Nos Pulko, dux Sleziae et de Furstinberg et de Monstirberg, recognoscimus, „uni- versis, cum omnium generabilium vitamque habencium finis sit mors et sequela corrupcio, si tractu temporis disponente domino rebus contingat prius consortem nostram humanis eximi, quod cum alia novum contrahere matrimonium nullatenus volumus, nisi de nostri do- mini regis Johannis, regis Boemie, licencia speciali.“ — Dat. Wratislavie a. d. MCCCXXXVII, VI id. Jan. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 132. — Ludewig, Rel. man. V, 618. — Sommersberg, Ss. rer. Sil. I, 854.

Strana 153
et Moraviae. Annus 1337. 153 379) 1337, 9 Jan. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen, belehnt den Konrad von Borsnitz mit dem von ihm er- kauften schloss und flecken Uweras. Böhmer, Reg. Imp. p. 404, n. 780. — Jacobi 98, n. 167. 380) 1337, 9 Jan. Wratislaviae. Pulko, dux Slesiae, dominus de Furstinberch, Johanni, B. regi ac comiti Lucemburg. civitatem Strelyn cum castro ibidem, judicio curiae et iudicatu provinciali, oppido Wansow, territorio, districtu, pertinentiis et limitibus suis universis etc. in duobus milibus trecentis mar. gr. prag. polonicalis numeri et ponderis obligat. — Testes : Wytko, episcopus Mysnensis, magnificus d. Boleslaus, dux Slezie, dominus Legneczensis, princeps, illustris patruus noster, vener. Bertholdus de Lipa, Wyssehradensis prepositus, regis Boemie cancellarius, et nobiles viri Johannes de Lipa, Timo de Colticz, Johannes Czambor, Henricus de Hugwicz, Otto de Globicz, Reynhardus de Byschoffheym, Conradus de Bursnitz, Henricus de Ridburg et Mulich de Ride- burg. — Dat. Wratislavie fer. V infra octavas Epyphanie domini a. d. MCCCXXXVII°. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 308. — Ludewig, Reliquiae manuscr. V, 614. — Sommersberg, Script. rer. Sil. I, 854. 381) 1337, 10 Jan. Wratislaviae. Nos Bolko, Sileziae dux, dom. in Munstirberch, promittimus —— et spondemus facere et efficere, "quod fideles nostri omnes et singuli, vasalli et feodales, ciuitatumque nostrarum ciues, hinc infra festum Purificacionis b. Marie virg. proxime venturum, seren. principi, d. nostro d. Johanni, Boem. regi, et suis successoribus, Boem. regibus, in manus ipsius regis vel alius persone, quam ad hoc specialiter deputauerit, fidelitatis et obediencie fideliter facient iuramentum; promittimus eciam — — et pollicemur infra prefatum festum Purificacionis cu- rare et ad effectum perducere finaliter, quod prefati vasalli nostri et ipsarum nostrarum ciui- tatum ciues litteris nostris, quibus omagium prefato d. regi et suis successoribus in veritate prestitimus, nostro munitis sigillo suis sigillabunt sigillis.“ — Dat. Wratislauie fer. VI post Epyphaniam domini a. eiusdem MCCCXXXVII°. Ex orig. arch. c. r. aulici Viennensis. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schle- siens II, 132. — Ludewig, Reliquiae manusc. V, 616. 382) 1337, 10 Jan. Wratislaviae. Johannes, Boh. rex oc, Henrico de Kouffungen obligat villam Muthewicz in 650 sex. gros. prag. — Not. oc, "quod grata et accepta in oculis nostris habentes seruicia, que fidelis noster dilectus Henricus de Kouffungen nostre celsitudini sepius exhibuit, — — sibi et here- dibus suis legittimis propter eadem seruicia et dampna, que in nostris ante Poznaniam ciui- tatem pertulit obsequiis, villam nostram dictam Muthewicz sitam prope Racobenik ad castrum nostrum Burgelinum pertinentem cum omnibus suis iuribus —— et pertinenciis quibuscunque in DC et L sex. gros. prag. den. nomine pignoris duximus obligandam, per eum et heredes 20

Strana 154
154 Emler, Regesta Bohemiae suos tenendam, vtifruendam et possidendam tam diu, quousque ab ipsis exsoluerimus; quibus bonis ab ipso vel ab ipsis per nos in dicta pecunia exsolutis promittit enim nobis viceuersa, quod de eadem pecunia supratacta CCC sex. den. gros. in regno nostro Boemie pro bonis hereditariis inpendere debet, de quibus ipse Heinricus de Kouffuengen ac heredes sui nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, cum dextrario tamquam alii nostri vasalli tenebuntur deseruire.“ — Dat. Wratislauie fer. VI infra octauas Epiphanie domini a. d. MCCCXXXVII°. Ex orig. arch. c. r. aulici Viennensis. 383) 1337, 10 Jan. (S. 1.). Marquardus de Weiksel universa jura sua in villa Weiksel monasterio S. Coronae vendit. — Ego Marquardus de Weiksel not. oc, quod de conthoralis meae Katherinae libe- rorumque meorum omnium et amicorum aliorum consensu — — „singula et universa iura, quae successione paterna et iure emptitio habui et possedi pacifice et quiete in villa dicta Weiksel et omnibus suis pertinentiis, videlicet rusticis, curiis, domibus, censibus, agris cultis et incultis, terris, montibus, aquis aquarumve decursibus, piscationibus, pratis, nemoribus, rubetis, venationibus et molendino — — domino Sywoth(oni) abbati et conventui de Sancta Corona — — iure perpetuo vendidi pro CC sexag. gross., pro qualibet sexagena sexaginta grossos pragenses secundum terrae consuetudinem computando, de qua summa pe- cuniae recognosco mihi serie harum per eosdem venerabiles dominos fore totaliter satis- factum.“ — Sigilla strenuorum militum et dominorum Perzibikonis, purcravii de Chrvmnaw, Jeskonis de Zchekaw ac Marquardi de Weiksel.“ — Dat. et act. a. d. MCCCXXXVII°, IV id. Jan. Pangerl, Urkb. v. Goldenkron, Font. r. Austr. XXXVII, 89. 384) 1337, 12 Jan. Wratislaviae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, confirmat privilegium, quod Johannes, dux Slesiae et dominus Glogoviae, dederat in die b. Barbarae a. d. MCCCXXXVI° monasterio de Wielen, eidemque monasterio novas libertates confert. — Dat. et act. Wratizlavie a. d. MCCCXXXVII°, die dominico post Epyphaniam eiusdem proximo. Kodeks dipl. Wielkopolski II, p. 492. 385) 1337. 12 Jan. Parisiis. Philippus, Francorum rex, unionem init cum Alberto et Ottone, ducibus Austriae, contra quemcunque, papa, rege Bohemiae, consanguineo suo, et duce Lotharingiae exceptis. Dat. Parisiis XII die Jan. a. d. MCCCXXXVII°. — Steyerer, Comment. Add. p. 113. 386) 1337, 14 Jan. Wratislaviae. Johannes, B. rex, Lucemburg. comes, Nicolao, duci Oppaviae et Ratiboriae, ducatum Ratiboriae confirmat. — Declaramus oc, "quod constituti in presencia nostra illustres principes

Strana 155
et Moraviae. Annus 1337. 155 nostri domini Wladislaus Bithumiensis, Kazimirus Tessinensis, Boleslaus Valgenbergensis, Bolko Opuliensis, Albertus Streliczensis et Johannes Osweczinensis duces et vasalli nostri dilecti questionem movebant illustri Nicolao, Oppavie et Rathiborie duci, principi nostro et vasallo fideli, super ipso ducatu Rathiboriensi, de quo ipsum post decessum felicis recorda- cionis Leczkonis, illustris ducis Rathiboriensis, infeodavimus, asserentes iidem duces dictum ducatum Rath. ad se iure hereditarie successionis legittime pertinere, petentes cum instancia ipsum ducem Nicolaum de ducatu Rath. et aliis terris, quas idem dux Leczko possederat et tenuerat, per nos sentencialiter amoveri ipsisque dictas terras conferri in feudum, se eciam investiri sollempniter de eisdem. Super quibus peticionibus idem dux Nicolaus, qui ibidem presens erat, respondit, (quod) ducatum Rath. et alias terras per mortem ducis Leczkonis predicti vacantes ad ipsum suosque heredes legittime fore devolutum et devolutas, et quod ipsum ducatum et alias terras, sicut predicitur, vacantes a nobis tanquam a vero domino talium feodorum iuste et legittime in feodum recepisset, petens ipse dux Nicolaus terminum iuris ad deliberandum et respondendum super premissis et eorum quolibet sibi per nos pre- figi et assignari. Qua peticione in questionem deducta, utrum admittenda esset, nos matura deliberacione prehabita et communicato vener. episcoporum, principum et baronum nostrorum consilio dicto duci Nicolao terminum iuris iuxta sue peticionis formam per nostram inter- locutoriam iudicavimus concedendum. Videntes autem, quod talis iuris terminus in longi tem- poris spacium iuxta legum tramites possit protrahi et differi, dictas partes induximus, ut ter- minum ad procedendum in dicto negocio crastinam diem extunc inmediate sequentem ultro acceptarent. Quo termino veniente et partibus predictis nobis pro tribunali sedentibus per- sonaliter coram nobis conparentibus questio suborta erat inter ipsas partes, quo iure utpote polonicali aut feodali dicta questio tractari, agitari deberet et finiri, asserentibus predictis ducibus, quod cum ipsi Poloni essent et iuxta continenciam litterarum nostrarum ipsis ducibus ius polonicale in suis dumtaxat terris habendum et exercendum dedissemus, eos in dictis questionibus in iure polonicali et non feodali conservare et secundum polonicale ius eas audire, decidere et diffinire deberemus; duce vero Nicolao e contrario asserente et allegante, quod cum dicti duces essent vasalli et feodatarii nostri idemque dux Nicolaus esset vasallus et feodatarius noster, ipsi quoque duces super ducatu Rathiboriensi et super ceteris terris, ut predicitur, qui inquam ducatus queque terre essent feoda nostra, tanquam veri domini feodi et patroni ergo inter partes predictas super rebus feodalibus non polonicali sed feodali iure esse procedendum, [et] quia ducatus Rath. et cetere terre in questionem, ut predicitur, de- ducte non infra limites terrarum dictorum ducum sed sub nostre maiestatis dicione tanquam speciale dominium et honorabile feodum illustri persone dumtaxat debitum distincta perma- nerent, ipse quoque dux Nicolaus esset cum omnibus terris suis de foro nostro feodali, et cum ipsi duces sint actores contra eum, eius forum utpote feodale et non ipse dux Nicolaus ducum predictorum utpote polonicale sequi deberent et tenerentur. Nos siquidem, quo iure predictorum merito in causa predicta procederemus multis tractatibus prehabitis inter ipsas partes invenire non valentes, tandem cum principibus, magnatibus et baronibus ceterisque nobilibus locum, in quo pro tribunali sedebamus, mutantes nos locum recepimus in sequestrum 20*

Strana 156
156 Emler, Regesta Bohemiae et a singulis pro utraque parcium predictarum inductis quesivimus, quid cuilibet eorum vide- retur, utrum in dicta questione iuxta ea, que predicta sunt, pocius polonicali quam feodali iure foret procedendum. Et licet multitudo magna venerabilium, illustrium, ingenuorum et nobilium personarum peticiones et allegaciones ducis Nicolai predictas tanquam iustas et ra- cionabiles fore admittendas iudicassent, tamen dicti duces pro sua intencione, videlicet quod iure polonicali in causa predicta foret procedendum, plures consimilium personarum voces habere inveniebantur. Cumque ad hanc sentenciam pro dictis ducibus iure polonicali proce- dere disponeremus, idem dux Nicolaus senciens iuri suo feodali circa ducatum Rath. et ceteras terras predictas verisimiliter derogari, nec consentire volens, quod natura sui feodalis iuris, quo suas terras predictas a nobis hactenus tenuit et tenet, in ius polonicum utpote in forum a suo iure alienum et omnino diversum transferretur, omnibus pretermissis a nobis recedebat. Cumque seriosum animum ulciscendi et vindicandi contra ducem Nicolaum predictum propter talem recessum a nobis, ut predicitur, assumpsissemus, videntes amici ipsius ducis Nicolai motum animi nostri contra ipsum, se apud nos interponebant pro eodem. Ad quorum instan- ciam dictas questiones et causas nobis assumpsimus taliterque ordinandum, diffiniendum du- ximus et tenendum, quod dictus dux Nicolaus terram Rathibor et civitatem cum castro Ra- thiboriensi, Zar, Plessinam et Loslaw civitates et castrum Ribnik cum opido ibidem et cum omnibus inhabitatoribus terrarum predictarum, cuiuscunque status aut condicionis existant. prout dictus dux Leczko tenuit, una eciam cum ducatu Oppavie ac cum omnibus et singulis dignitatibus, honoribus et iuribus, iurisdiccionibus, dominiis, utilibus directis thesaurorum abs- conditorum et publicorum, mineralium aut in massas natura aut arte redactorum una cum monetis, theloneis et generaliter et singulariter cum omnibus et singulis ducatibus, insigniis pro se et pro gmnibus et singulis suis veris et legittimis heredibus utriusque sexus mascu- lini et feminini, prout eciam in aliis litteris nostris dicto illustri Nicolao, duci Oppavie, prin- cipi et fideli nostro dilecto, per nos super eisdem ducatibus et dominiis datis plenius novimus contineri. Idem autem dux Nicolaus civitates et municiones, videlicet Cozlam et Glivicz infra hinc et crastinam diem post Purificacionem b. Marie virginis proxime nobis et in persona nostra fideli nostro Wolframo de Panovicz aut venerabili domino Johanni, episcopo Olomu- censi, vel illustri Boleslao, duci Legnicensi, super nostram graciam regiam debebit et tene- bitur assignare per ipsos vel eorum alterum supradictis ducibus nostro nomine assignandas." — Acta sunt hec presentibus illustri d. Heinrico, duce Bavarie, Johanne, ep. Olomucensi, Bole- slao, duce Slezie et domino Legnicensi, Bertholdo de Lipa, preposito Wyssegradensi, cancel- lario regni nostri Boemie, Wilhelmo de Landstein, capitaneo Boemie, Hinkone Berka de Duba, burgravio Pragensi, Hinkone de Duba dicto de Nachod, Ottone de Bergow, Thimone de Cholticz, Jescone de Michelsperg, Heinrico de Luchtenburg et Stephano, terre Boemie notario, ac aliis. — Dat. Wratislavie a. d. MCCCXXXVII, feria III proxima post octavam Epiphanie. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens, II, p. 380. — Cod. dipl. Sil. VI, 180. — Böhmer, Reg. Imp. p. 204, n. 230.

Strana 157
et Moraviae. Annus 1337. 157 387) 1337, 14 Jan. Wratislaviae. Johannes, B. rex, Lucemburg comes, Nicolaum, ducem Oppaviae, in possessione du- catus Rathiboriae defendere promittit. — „Hinc est, quod nos pensantes gravia disturbia nuper inter illustres principes Nicolaum Oppavie et Rathiborie ex una et inter dominos Wladislaum Bithumiensem, Kazimirum Thessinensem, Boleslaum Valchenbergensem, Polkonem Opuliensem, Albertum Strelicensem et Johannem Ossweczinensem duces et vasallos nostros parte ex altera super terris Rathiborie et aliis possessionibus et dominiis, que illustris Leczko, olim dux Rathiborie, princeps et vasallus noster tenuit et possedit, et super quibusdam do- miniis, possessionibus et iuribus suborta ac super eo, quod dicti duces ipsum illustrem ducem Nicolaum super possessionibus et rebus, que a nobis in pheudo tenet et tenuit, predictis, cum et ipsi duces nostri fuerint et sint vasalli hereditarii, coram nobis non iure pheudali sed pocius polonicali convenire et secum iudiciali examine experiri contendebant, talibus et con- similibus discriminibus mederi cupientes, ipsi illustri Nicolao, duci Oppavie et Rathibor ie heredibus et successoribus suis utriusque sexus promittimus pro nobis et heredibus ac suc- cessoribus nostris, regibus Boemie, [quod eos] et eorum quemlibet a quacunque inpeticione et accione ducum predictorum heredumque suorum, quas sibi aut alicui heredum suorum utriusque sexus super terra et ducatu Rathiboriensi et singulis dominiis, que felicis recor- dacionis Leczko, dux predictus, possedit et tenuit, ipsi coniunctim vel divisim aut heredes eorum unquam moverent, disbrigare volumus et tenemur indempnesque reddere penitus et quietos. — — Ceterum ipsum ducem Nicolaum, heredes et successores eius utriusque sexus nullo alio iure censeri volumus aut in aliquo foro super dictis feudis conveniri nisi foro, more et iure principum Alemanie vasallorum aliorum et non Polonie, omnibusque ac singulis ducalibus dignitatibus et honoribus, quibus alii principes Alemanie vasalli hactenus usi sunt et utentur, ipsum ducem Nicolaum, heredes et successores eius utriusque sexus insigniri, potiri volumus et gaudere." —— Acta sunt hec Wratislavie presentibus illustri d. Henrico, duce Bavarie. d. Johanne, episcopo Olomucensi, Boleslao, duce Lignicensi, Bertholdo de Lipa, preposito Wis- segradensi, cancellario regni nostri Boemie, Wilhelmo de Landstein, Hincone Berka de Duba, purchravio Pragensi, Hinkone de Duba dicto de Nachod, Ottone de Bergow, Thimone de Koldicz, Jescone de Michelsperg, Heinricho de Luchtenburch et Stephano, notario terre Boemie. — Dat. ibidem feria III proxima post octavam Epiphanie d. a. d. MCCCXXXVII°. Grünhagen und Markgraf, Lehens- uud Besitzurkunden Schlesiens II, p. 383. — Cod. dipl. Sil. VI, p. 182. — Böhmer, Reg. Imp. p. 404, n. 781. 388) 1337, 15 Jan. Wratislaviae. Nos Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, not. oc, quod cum „d. Bolezlaus, dux Slezie et dominus Legnicensis, princeps et sororius noster kariss. civitatem et castrum Lubyn cum districtu et aliis suis pertinenciis pro certis debitis, que in aliis nostris eidem domino duci per nos datis litteris exprimuntur, a nobis teneat titulo pignoris obligata, ipsumque dominum ducem fideli nostro Bernhardo de Cinnenburch CC sexagenas gross. denariorum pragen. pro nobis debere et insuper CC sexag. gross. eorundem ad edificia castri in Lubyn inpendere de nostro beneplacito

Strana 158
158 Emler, Regesta Bohemiae — — civitatem et castrum Lubeyn promittimus et pollicemur et mandato contingat, nos sibi —— supradicta de manibus et potestate sua et heredum suorum per aliquem modum non educere, nis prius CCCC sexag. predicte una cum aliis debitis nostris, ut prediximus, per nos, heredes vel successores nostros eidem domino duci et suis heredibus coram consulibus civitatis Legni- censis ibidem in civitate aut castro Legnicz fuerint integraliter expedite, fructibus et obven- cionibus de ipsis bonis derivandis, quas sibi in reconpensam expensarum per ipsum ibidem faciendarum donavimus, in sortem capitalis pecunie minime conputandis.“ — Dat. Wratislavie fer. IV post octavam Epyphanie domini proxima a. d. MCCCXXXVII°. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 309. 389) 1337, 17 Febr. Apud Ratibor. Nicolaus, dux Oppauiensis et Ratiboriensis, villam Suchapsina in terra Oppauiensi sed in iure Lubshicensi situatam vendit cum attinentiis et serviciali avena, que thevtonico eloquio lovczhaber appellatur, conventui sororum ordinis s. Dominici in Ratibor vendit. — Act. et dat. apud Ratibor in castro XIII kal. Marcii a. d. MCCCXXXVII° praesentibus: Wokcone de Sezicina, Borsuta camerario, Vlmanno de Linauia, Hyncone de Lubshicz, Pribislao, czudario nostro, Fredrico de Lodnicz, Alberto Longo et d. Petro Wladizlauiensi, nostro ca- pellano, cuius manibus loco, die et anno predictis presencia conscribuntur. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 872. 390) 1337, 28 Febr. In Thorun. Johannes, B. rex ac comes Luczemburgensis, promittit se sex milia floren. parvos de Florencia boni auri et sufficientis ponderis, quos ipsi fr. Theodricus de Aldenburg, ordinis domus Theutonicorum generalis magister, mutuavit, infra hinc et festum s. Michahelis pro- ximum esse soluturum. Et ad maiorem cautionem atque securitatem Karolus, marchio Mor., Arnoldus de Blankenheym, Conradus de Sleyden, Johannes de Lypa, Otto de Bergow, Smylo de Vetow, Johannes de Falkensteyn, Johannes de Vels, Fredericus de Duna, Johannes de Ryfen- scheyt, Wanko de Wartenberch barones, Conradus de Esch et Thomas de Nouilla milites se principales in solidum in solutione dictae pecuniae constituunt. Obstagium in civitate Wrati- slauiensi est servandum. — Dat. et act. in Thorun a. d. MCCCXXXVII°, fer. VI post festum s. Mathie apostoli. Sternberg, Gesch. der böhm. Bergwerke I, 2. Urkb. p. 180. — Böhmer, Reg. Imp. p. 300, n. 424. — Huber, Reg. K. Karls IV, p. 5, n. 38. 391) 1337, 2 Mart. Leslaviae. Johann, könig von Böhmen oc, erneuert dem Deutschen orden den verkauf und die übergabe Pommerns, nachdem er kürzlich in der stadt Thorn unterrichtet worden, dass sein erstgeborener zur zeit der ausstellung der ersten schenkungsurkunde noch minderjährig ge- wesen, auch seiner gemahlin siegel nicht angehangen habe. (V. Reg. Boh. III, p. 600, n. 1532). Böhmer, Reg. Imp. p. 204, n. 231. — Voigt, Gesch. von Preussen IV, 547. — Huber, Reg. K. Karls IV, p. 6, n. 39.

Strana 159
et Moraviae. Annus 1337. 159 392) 1337, 2 Mart. (S. 1.). Janda de Hlawen omnia bona sua in Hlawen et Crzemk donat Cruciferis domus s. Mariae in pede pontis Prag. — Noverint oc, quod ego Janda de Hlawen "bona mea omnia, que in Hlawen et Crzemk habere dignoscor cum censibus, prouentibus et vtilitatibus — — duabus araturis, segetibus hiemalibus et estiualibus deputaui, legaui et disposui jure proprie- tatis et possessionis dominis venerab. Cruciferis ad b. virg. Mariam in pede pontis in Praga ordinis s. Johannis, hospitalis Jerosolimitani, post mortem meam per ipsos dominos jure veri dominii possidendas cum XXII marcis graui ponderis annui census, quas ab ipsis ad tempora vite mee in ipsis villis michi demonstrans duxi acceptandas, res uero mo- biles, quecunque in ipsis villis fuerint, possum et debeo quibuscunque michi placuerit ordinare vel per quoscunque dispensare. Profiteor eciam per presentes, quod ego Janda coram ipsis dominis constitutus legaui et ordinaui fratribus conuentus domus ipsius dimi- diam alteram sexagenam perpetui census pro pitanciis et consolacione et dimidiam sexa- genam pro cera pro eo, ut anniuersarius meus cum deuocione in missis et vigiliis per ipsos fratres, ut consuetum est, solempniter peragatur. Promiserunt eciam ipsi domini pa- tenter et beniuole, quandocunque deo permittente me ab hac luce migrare contingeret, ipsorum sumptibus, expensis et inpensis sepulturam corpori meo facere et exequias solempnes, sicut dominis apud ipsos sepulturam eligentibus fieri est consuetum. Concedunt eciam ipsi domini et dant libere michi domum ipsorum sitam ad limites cimiterii eorum in Praga per me inhabitandam et subministrandum michi promittunt duorum domorum prebendam ad ipsam domum temporibus vite mee, quandocunque duxero ipsas repetendas.“ — Testes: milites strenui Zacharias miles de Konicz, Jesco miles de Conicz, fratres germani mei, dominus Prziedborius miles de Schwabinowa et Jesco de Wischoczan. — Dat. a. d. MCCCXXXVII°, in dominica, qua cantatur: Esto michi in deum protectorem. Ex orig. transsumpto arch. Melit. Pragae. 393) 1337, 5 Mart. Lesslaw. Johann, könig von Böhmen oc, und Karl, markgraf von Mähren, versprechen dem hochmeister und den brüdern des Deutschen ordens ihren Schutz. — Desse ding sint gericht vnd gescheen in der stad czu Lesslaw nach der gebort vnsirs herren tusent drey- hundert in deme sebende vnd dreysigsten jare an deme aschetage. Des sind geczug der edle furste herczog Heinrich von Beigern, vnsir eydem, vnd die erbarn herren Adolphus von dem Berge, Siffridus von Witchinsteyn, Ewerhardus von Czwenbruken, Henricus vnd Guntherus von Swarczburg, Wilhelmus von Arnsberg grauen, vnd ouch Arnoldus von Blankenheym, Con- radus von Sleyden, Johannes von der Lypa, Johannes von Clingenberg, Otto von Bergaw, Johannes von Ryfenscheid, Fredericus von Duna, Wanko von Wartenberg. Voigt, Cod. dipl. Pruss. II, p. 214. — Böhmer, Reg. Imp. p. 204, n. 232. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 106. — Reg. K. Karls IV p. 6, n. 40.

Strana 160
160 Emler, Regesta Bohemiae 394) 1337, 5 Mart. Znoym. Wok und Erhard brüder von Trench verkaufen dem abbte Johann und dem konvente des klosters zu Pruk um 22 mark ein lehen zu Schengwicz. — Ze Znoym 1337 am ashtag des ersten mitichens in der vasten. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 105. 395) 1337, 10 Mart. (S. 1.). Johannes, rex B. ac comes Luczemburgensis, pro episcopis et capitulis Lubicensis et Plocensis ecclesiarum promittit, "quod nullis vmquam temporibus super dampnis, iniuriis, oppressionibus et maleficiis quibuslibet mouebunt contra magistrum generalem et fratres or- dinis hospitalis b. Marie domus Thewtonice Jerusalemitani ac ipsorum homines eis in gwerra inter eos et d. Kazimirum, regem Polonie, aliquamdiu dampnabiliter actitata —— nunc autem — nobis mediantibus sopita quomodolibet illatis aliquam questionem, accionem — — in iudicio ecclesiastico vel ciuili.“ — A. d. MCCCXXXVII, fer. II post dominicam Invocavit. Ex orig. arch. Regiomontani cop. Mus. Boh. — Böhmer, Reg. Imp. p. 204, n. 233. 396) 1337, 12 Mart. Posnaniae. Otto et Barnym, filius eius vnigenitus, Stetynensis, Pomaraniae, Slauiae et Cassubyae duces, cum Johanne, Boh. rege, foedus amicitiae ineunt. — Not. oc, „nos cum gloriosó principe d. Johanne, Boem. rege ac Lucemburgensi comite, vota nostra mutuo ad amiciciam confede- racionis perpetuis temporibus duraturam iniuisse, — — promittentes ipsi d. regi tempore et loco ad eius requisicionem in subsidium et juuamentum ad terras suas viros C galeatos de- stinare, quorum virorum dampna, que receperint, debemus nos sufferre; in expensis autem predictus rex Boem. dictis galeatis prouidebit, ad quas videlicet expensas dictus rex omnes depactaciones recipiet atque tollet, lucrum autem, quod in campis receperimus, diuidi debet iuxta numerum galeatorum, municiones, si quas expugnauerimus, si fuerint in dominio nostro nostre esse debent, si autem in dominio regis fuerint, ipsi regi remanebunt; si uero in ne- utro fuerint dominio, sed in dominiis aliorum, tunc medie nobis et medie regi cedere debent. Omnes eciam municiones regis nobis libere patere debent intrandi et exeundi et municiones nostre predicto domino regi viceuersa, que vero municiones dicti regis si obsesse per inimicos fuerint seu circumvallate, extunc ipsi regi cum tota nostra po- tencia tenemur juuamina exhibere, et ipse rex nobis idem faciet pari casu, ex utraque autem parte imperio excluso et exempto, contra quod nichil contrarie agemus accionis, pro parte vero nostra specialiter exclusis et exceptis, videlicet vener. in Christo patre et domino Kaminensis ecclesie episcopo et suo capitulo et illustribus ducibus . . de Brunsweyk et Lunenburch, ac magnificis dominis comitibus Holsacye et d. de Werle. Ceterum sepe- dictus rex Boemie concordiam seu conposicionem cum imperatore non attemptabit, quin pla- citis nos circa eum in omnibus tueatur et de factis nostris ordinet nobis finem adoptatum. — Dat. Posnanie fer. IV in festo b. Gregorii a. d. MCCCXXXVII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennen.

Strana 161
et Moraviae. Annus 1337. 161 397) 1337, 12 Mart. Posnaniae. Johannes Bohemiae et Kazimirus Poloniae reges ordinant modum, quo controversiae inter utriusque partis subditos dirimi debeant. —Ordinamus oc, "quod si per aliquos homines principum nobis vtrobique subiectorum seu de terris eorundem aliqua dampna parte ab vtraque contingeret perpetrari, propter hoc pacis vnio inter nos concorditer facta non debet violari, sed in suo robore temporibus perpetuis firmissime perdurare. Sane discordie materia taliter perpetrata aut dampna uel spolia quecumque hincinde per maleficos irrogata per capitaneos Wratislauiensem et Kalisiensem, Glogouiensem et Posnaniensem inter se ipsos mutuo requisitos sine procrastinacione qualibet, prout racionabile fuerit, dirimantur, ita tamen, quod si de aliquo dictorum regnorum aut de terris nostris et principum nobis alternatim subiectorum aliqua dampna et spolia perpetrarentur, capitanei Kalisiensis, Wratislauiensis et Posnaniensis, Glogouiensis inter se ac vicissim tenebuntur intimare, ac ipse capitaneus, sub quo talia sunt conmissa, ipsos maleficos pro iusticia facienda statuere tenebitur in locis et ciuitatibus infrascriptis, videlicet capitaneus Wratislauiensis in Warthenberk et capitaneus Kalisiensis in Ostrassow ac capitaneus Glogouiensis in Frowstath et capitaneus Posnaniensis in Kosczan a die requisicionis ad duas septimanas indilate et eundem seu eosdem maleficos, si se ipse uel ipsi proprio iuramento adhibitis duobus testibus probis et honestis de furto non suspectis non expurgauerint, ab eadem die per alias duas septimanas per fideiussoriam cauci- onem parti aduerse contentam eidem ad satisfaccionem congruam et condignam conpellendo; si uero taliter spolia conmittentes d. suo uel capitaneo in hoc inobedientes existerent et rebelles et ad mandatum ipsorum de spolio sic conmisso conparere aut satisfacere recusarent, mox ipse dominus siue capitaneus,sub quo castra, fortalicia aut possessiones habent, ipsa vallare et ex- pugnare tenebuntur. Et si per se ipsos ad id sufficere non valerent, ipse capitanens, sub quo spolia sunt conmissa, ipsos ad eadem expugnanda, prout melius poterit, eciam suis sumptibus adiuuabit. Quibus castris aut fortaliciis expugnatis et acquisitis ipsa penitus destruantur et bonis eorundem venditis lesis indilate fiat emenda, nisi talia castra aut fortalicia terrarum confinia contingerent, tunc enim dominorum arbitrio temporalium relinquantur, an ea magis destrui velint aut pocius in ipsis locatis hominibus pacificis ipsa pro se et terrarum deffenssione reseruare, prius dampna passis satisfaccione condigna premissa. Cum autem spoliatores quos- cunque de vno regno ad aliud ac ad terras nostre dicionis aut principum nobis subiectorum, quod absit, transire contingeret spolia conmissuri (sic), volumus et mandamus per capitaneos vtriusque partis, ipsos maleficos per fora publice proclamari ac efficaciter inpediri et, si fieri poterit, detineri, alioquin dampna per huiusmodi spoliatores facta ipsimet, in quorum municionibus et apud quos reperti fuerint, lesis de proprio infra duas, ut premittitur, septimanas resarcire tenebuntur, et hoc ipsum quod ipsi spoliatores in persecucione pati debebunt. Ipsi autem spoliatores in regnis Bohemie et Polonie predictis ac in omnibus nostris et principum nobis subiectorum terris efficaciter sint proscripti, et licet post factam emendam dampna passis in predictis omnibus regnis atque terris pro profugis habeantur et vox ipsorum tamquam funesta et reproba contra omnem hominem reputetur, donec graciam vtriusque nostrum mereantur 21

Strana 162
162 optinere. Ceterum volumus inuiolabiliter ordinantes, quod cum profugi seu spoliatores huius- modi de vno regno ad aliud cum spoliis uel sine spoliis insequuntur, per terrigenas eiusdem regni, ad quod fugiunt, in agitatione et in insequucione fideliter adiuuentur. Alias ipsi, qui pro auxilio et iuuamine in agitacione huiusmodi spoliatorum requisiti fuerint inobedientes et rebelles, nostrum amborum graciam procul dubio se nouerint incursuros et nichilominus iidem requisiti et rebelles omnia dampna inde secuta sine quauis difficultate persoluent eisdem, per quos fuerint super huiusmodi iusecucione, ut premittitur, requisiti. Volumus eciam, ut hec nostra pacis ordinacio per X annos continue conputandos in suo robore inmutabiliter et inuiolabiliter permaneat et inconcusse perseveret.“ — Act. et dat. Posnanie die s. Gregorii pape a. d. MCCCXXXVII°, indiccione V. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. — Kodeks dipl. Wielkopolski II, p. 494. — Dogiel, Cod. Pol. I, 3. — Lünig, Cod. Germ. I, 1021. — Ludewig, Reliquiae V, 589. — Böhmer, Reg. Imp. 204, n. 234. Emler, Regesta Bohemiae 398) 1337, 13 Mart. In Brüx. Nos Nycolaus Petermani judex et . . jurati civitatis in Brüx recognoscimus, d. Her- bordo, notario camere, pro equis quibusdam nostro nomine per eum datis Mysnensibus in sex sexagenis gr. den. prag. racione ungelti nos teneri, [quas] supra nativitatem dominicam pro- xime venturam daturi sumus — — ipsi d. Herbordo aut ei, qui presentes habuerit, promit- timus finaliter expedire." — Dat. in Brüx in crastino b. Gregorii a. d. MCCCXXXVII°. Ex orig. arch. civ. Pontensis Schlesinger, Urkundenbuch von Brüx 30. 399) 1337, 21 Mart. Wratislaviae. Johannes, B. rex Lucemburg. comes, a civitate Glogoviensi cum districtu et posses- sionibus suo dominio adiuncta nullas possessiones aut bona aliqua alienare vel auferre pro- mittit. — — Dat. Wratislavie fer. VI proxima post dominicam Reminiscere a. d. MCCCXXXVII°. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 145. 400) 1337, 23 Mart. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen etc. verkauft dem Breslauer bürger Johann von Nozin für fünfzig mark groschen seine stationes auf dem vorwerke Wysoka. Böhmer, Reg. Imp. 404, n. 782. — Jacobi p. 98, n. 168. 401) 1337, 23 Mart. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen etc. erlaubt dem Clarenstifte in Glogau sich eine rente von 50 mark zu kaufen. Böhmer, Reg. Imp. 404, n. 783. — Jacobi 99, n. 169. 402) 1337, 25 Mart. In Straconicz. Fr. Gallus de Lemberk, prior domorum ordinis s. Johannis Bapt. Jerosolimitani ho- spitalis per Boemiam, Poloniam, Morawiam, Austriam, Stiriam, et Matias, prior domus Straco-

Strana 163
et Moraviae. Annus 1337. 163 nicensis, testantur matronam Afram domui in Straconicz L sexag. gr. dedisse. — Not. oc, „quod honesta matrona dicta Afra ob salutem et remedium anime sue dedit domui nostre in Straconicz et nobis L sexagenas gross. denar. prag. in parato. Nos vero volentes vite eius comodis et necessitatibus prouidere, dedimus et damus domunculam iuxta ortum nostrum penes castrum Straconicz adiacentem cum parte orti predicti ad tempora vite dicte Afre tenendum et habendum. Item promisimus et promittimus bona fide predicte Afre omni anno ad tempora vite prefate Afre de predicta domo Straconicensi dare in festo b. Georgii tres sexagenas cum dimidia sexagena gross. denar. prag. et in festo b. Galli III sex. cum dimidia sexagen. gross. den. predictorum. Insuper cum predicta Afra morietur, tunc debemus ita decenter, prout aliquam sororem aut fratrem nostri ordinis corpus eius terre comendare et in quolibet anniuersario prescripte Afre anno quolibet in perpetuum prior, quicumque pro tempore fuerit in predicta domo Straconicensi, mediam sexagenam gros- sorum denariorum prescriptorum debet et tenetur diuidere et dare inter fratres in predicta domo Straconicensi pro anima Afre suprascripte. Et hec omnia in hiis scriptis premissa pro- misimus et promittimus firma et inuiolabilia supradicte Afre tenere. — Si vero aliquod pre- missorum —— non teneremus uel nostri successores, extunc sepedicta Afra et dominus Janco et dominus Weczlo milites, fratres de Wylconicz, nos et nostros successores ubique coram probis et honestis hominibus de nostris promissis in hiis scriptis factis debent amonere licite nostra et nostrorum successorum contradiccione non obstante.“ — Dat. et act. in Straconicz a. d. MCCCXXXVII°, in die Anuncciacionis b. virginis Marie. Ex orig. arch. Melit. Prag. 403) 1337, 26 Mart. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen etc. schenkt dem ritter Johann Czamborii von Schiltberg das dorf Streganowitz. Böhmer, Reg. Imp. 404, n. 784. — Jacobi 99, n. 170. 404) 1337, 26 Mart. Breslau. König Johann von Böhmen verordnet unter anderem in einem privilegium für die stadt Breslau, dass die Oder von Brieg bis Crossen bis auf den grund 16 ellen und eine spanne breit sein soll. Cod. dipl. Sil. IX, 16. — Lünig, Reichsarchiv XIV 2, p. 312. 405) 1337, 27 Mart, Wratislaviae. Johannes, Zlesiae dux et dominus Stynaviae, Johanni, B. regi oc, et eius heredibus, Boemiae regibus, terram Goram cum civitate et castro Gora pro M marcis gr. den. prag. polonicalis numeri, pecuniae paratae et iam solutae, vendit, qui rex dictam terram Goram cum civitate et castro Gora unacum civitate Frowenstat, penes Conradum, Olssnicensem ducem, exsoluta ei in feudum honorabile et perpetuum ad vitae tempora dedit. — Dat. et act. Wratislauie in domo regali sub testimonio et in presencia nobilium virorum, dom. Ottonis de 21*

Strana 164
164 Bergow, Conradi de Borsnicz, Ottonis de Globus, Petri de Drossen, Wolframi de Panowicz, Ottonis de Malticz, Lutholdi de Lobyn et Nicolai, aduocati de Stynauia. — A. d. MCCCXXXVII°, fer. V ante dominicam, qua cantatur: Letare. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennensis cop. Mus. Boh. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitz- urkunden Schlesiens I, 145. — Balbinus, Misc. dec. I lib. VIII, p. 235. — Kodeks dipl. Wielkopolski II, p. 495. — Sommersberg, Script. rer. Sil. I, 874. Emler, Regesta Bohemiae 406) 1337, 28 Mart. Wratislaviae. Henricus, Slesiae dux, dominus in Jawer, notum facit, quod castrum et oppidum Kant cum allodio Camrerdorff, ipsi a rege Boh. ad vitae tempora donata, post mortem ejus ad regem praedictum et successores eius revolvi debeant. — Dat. Wratislauie a. d. MCCCXXXVII°, fer. VI proxima ante dominicam Letare. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schles. I, 88. — Balbinus, Misc. dec. I lib. VIII p. 243. 407) 1337, 29 Mart. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen etc., hebt auf bitten der rathmannen von Breslau das vogtding und den eid der sechs zeugen nach todter hand völlig auf. Böhmer, Reg. Imp. p. 204, n. 236. 408) 1337, 30 Mart. Wratislaviae. Nos Henricus, Slesiae dux, dom. in Jawer et Furstenberch, volumus fore not., "quod cum — — Johannes, B. rex, nobis indulserit, ut a civitate et bonis civium et hominum Syta- viensium de marca qualibet unum lotonem gr. nomine exaccionis exigeremus, promittimus firmiter et tenemur, quod nos medietatem tocius pecunie illius exacte nomine dicti d. regis et pro eo in summa duorum milium marcarum, in qua certa bona et possessiones ad castrum Kant spectantia et districtum ibidem sunt obligata, pignori pro exsolucione eorum defalcare in ipsa summa [debemus], partem mediam ipsum d. regem contingentem totaliter deducendo.“1) — Dat. Wratislavie a. d. MCCCXXXVII, die dominica, qua cantatur: Letare. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurk. Schlesiens I, 88. — 1) In orig.: deducendam. 409) 1337, 30 Mart. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen etc., bestätigt dem ritter Tammo von Stercza die privi- legien seiner güter in Melaschwitz. Böhmer, Reg. Imp. p. 404, n. 785. — Jacobi, p. 99. n. 171. 410) 1337, 30 Mart. Breslau. Johann, könig von Böhmen etc. verträgt sich mit dem bischofe und dem domkapitel, nimmt das bisthum in seinen schutz, verspricht die güter desselben nicht zu beschweren mit steuern und lasten, bittet die herzoge von Liegnitz, Jauer, Schweidnitz, Oels, Sagan, Steinau, Falkenberg, Oppeln, Beuthen, Strehlitz, Ratibor, Teschen und die übrigen eben darum, ver-

Strana 165
et Moraviae. Annus 1337. 165 langt, wer ansprüche an die kirche habe, solle sie aus liebe zum bischofe und der geistlich- keit aufgeben und deren freiheiten und rechte erhalten. Wollten die fürsten seinen bitten nicht nachgeben, so habe er seinem hauptmanne von Breslau, Heinrich v. Haugwitz, befohlen, den bischof und die geistlichen bei ihren rechten zu erhalten mit rath und that. Stenzel, Ss. rer. Sil. II, p. 132, n. 4. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. 204, n. 237. 411) 1337, 30 Mart. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen oc, bestätigt dem Jeschko von Schmolz die diesem von herzog Heinrich VI verreichten fünf huben zu Ransen. Böhmer, Reg. Imp. p. 204, n. 238. 412) 1337, 31 Mart. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen etc. schenkt den Breslauer lehnsmannen Johann, Heinrich und Peter Colmas alle rechte und einkünfte von ihren gütern zu Colin mit ausnahme des münzgeldes. Böhmer, Reg. Imp. p. 404, n. 786. — Jacobi 99, n. 172. 413) 1337, 31 Mart. Pragae. Decisio litis inter capitulum et decanum ecclesiae Pragensis super quibusdam dis- cordiis. — „A. MCCCXXXVII°, die vltima mensis Marcii, indiccione V, pontificatus sanctis- simi in Christo patris et d. d. Benedicti pape XII anno tercio in curia habitacionis d. Johannis, Pragensis episcopi, in Minori ciuitate Pragensi in stuba minori, hora tercia —— dd. Dirslao preposito, Nycolao decano, Thoma archidiacono, Predborio scolastico ceterisque dd. canonicis ad capitulum in loco predicto congregatis in mei notarii et testium subscriptorum presencia — — d. Johannes, Pragensis episcopus prefatus, ac dd. — Dirslaus prepositus, Johannes Pauli, Henricus, prepositus Melnicensis, Bohuta, archidiaconus Curimensis, canonici Pragensis ecclesie predicte, auctoritate in eos translata per — — d. Dirslaum prepositum, Thomam archidiaconum, Predborium scolasticum ceterosque dominos canonicos capituli Pra- gensis parte ab vna et per d. Nycolaum, decanum dicte Pragensis ecclesie, parte ab altera super omnibus questionibus et discordiis habitis pro decanatu predicto et occasione ipsius omnium hinc inde emersorum pronunciauerunt in scriptis et de scripti recitacione sedentes partibus presentibus et volentibus ac petentibus in hec verba : Nos Johannes, d. gr. episcopus Pra- gensis, Dirslaus prepositus, Johannes Pauli, Henricus, prepositus Melnicensis, Bohuta, archi- diaconus Curimensis, canonici Pragensis ecclesie, dei nomine inuocato, arbitraria potestate nobis a partibus, videlicet — — dd. Dirslao preposito, Thoma archidiacone, Predborio scola- stico ceterisque dominis canonicis dicte Pragensis ecclesie parte ab vna et ab — — d. Ny- colao, decano Pragensis ecclesie, a parte altera tradita, in hiis scriptis pronunciamus et man- damus partibus predictis sub pena trecentarum sexag. gross. den. pragensis monete, quam parti seruanti nostram pronunciacionem per partem non seruantem incurrere volumus ipso facto, ad cuius solucionem teneatur statim infra mensem persoluendam omni judiciali indagine

Strana 166
166 Emler, Regesta Bohemiae siue strepitu remoto, vt amice et concorditer simul viuere debeant et profectum ecclesie ac suum proprium inter se mutuo querere nec verbo seu facto vmquam reducere sibi seu sue familie seu cuicunque persone Pragensis ecclesie debeant in malum discordiam, quam inter se habuerunt pro decanatu Pragensis ecclesie et aliorum omnium exinde emersorum. Item sub eadem pena mandamus — — d. Nycolao, decano Pragensi, vt super solucione seu resti- tucione fructuum perceptorum decanatus a tempore mortis d. Henrici decani — — siue de bursa siue de bonis quibuscunque ad ipsum decanatum pertinentibus gracie dominorum pre- latorum et canonicorum dicte ecclesie se committere debeat, et illa gracia, si quam ei fecerint domini predicti, idem debet esse contentus. Insuper sub prenotata pena mandamus prefato d. Nycolao decano, vt omnia facta et gesta per dominos prelatos et canonicos capituli predicte ecclesie in sua absencia ab eo tempore, quo iuit ad Romanam curiam et in ea stetit et re- uersus est de ipsa, ecclesiam predictam Pragensem seu personas respiciencia rata et grata et firma tenere, seruare et habere debeat nec ea modo quocunque inpugnare presumat. Item mandamus predicto d. Nycolao sub penis premissis, vt ad hoc det omnem operam statim, quodsi processus aliqui papales seu execuciones aut executorum quorumcunque facti pro d. Nycolao predicto occasione decanatus et exinde emersorum aliquas personas Pragensis ecclesie siue capitulum siue ecclesiam in communi siue in speciali ligauerunt, quod illi meliori modo, quo possunt, remoueantur et quod persone ecclesie ac capitulum necnon ecclesia in statu innocencie et justificacionis reponantur seu conseruentur. Dominisque prelatis et canonicis sub pena premissa mandamus, vt dicto domino Nycolao decano karitatiue propter labores et magnas expensas, que habuit pro dicto decanatu, centum sexagenas gross. den. pragensis mo- nete dare debeant infra spacium vnius anni, a data presencium computando, taliter, quod L sexagene de pecunia quadragesimali, que in festo s. Georgii deponi debet per obedien- ciarium ipsius obediencie in sacristia Pragensis ecclesie, sibi dentur, loco cuius pecunie alie quinquaginta sexagene, quas pro arra laneorum in Jennikow domini habent recipere, depo- nantur. Item decem sexagene, que de medio laneo silue in Jennikow in festo s. Georgii debent dominis dari, sibi dentur. Quadraginta autem sexagene, que de alio laneo silue debent dari in Jennikow dominis predictis, prefato d. Nicolao in terminis ad hoc constitutis ante omnia persoluantur, omnibusque aliis processibus tam papalibus quam executorum seu sub- executorum quorumcunque necnon appellacionibus ac prosecucioni ipsarum coram quocunque judice occasione ipsorum processuum interiectis partes predicte verbo et facto statim renun- ciare debent hoc saluo et excepto, quod domini capituli Pragensis, prelati et canonici, vt suam appellacionem iustificent et sentenciis procesuum, a quibus appellauerunt, non ligentur, suam appellacionem prosequi possunt coram auditore curie Romane eis dato nec in malum ecclesie vel cuiuscumque persone ad ecclesiam predictam Pragensem spectantis, eas ostendere seu eis vti debent. Quod sub pena predicta partibus predictis mandamus et de huius renunciacione volumus et mandamus, quod fiant publica instrumenta interpretacionemque et declaracionem d[ubiorum], si que ex hac nostra pronunciacione emerserint inter partes predictas, nobis sub pena prenotata reseruamus, volentes, vt partes predicte ad obseruacionem eorum sub pena premissa teneantur. Hec pronunciacio nostra facta et lecta ac publicata est in curia episcopali

Strana 167
et Moraviae. Annus 1337. 167 in minori stuba a. d. MCCCXXXVII°, feria II proxima post dominicam Letare Jerusalem.“ — Act. et dat. anno, mense, die, indiccione, pontificatu, loco et hora, quibus supra, presentibus: Jaroslao decano, Heroldo, Petro de Clathowia canonicis, Donyno, medio prebendato ecclesie Bolezlawiensis, Swathoslao de Domazlicz, Wenczeslao de Horzielyucz ecclesiarum plebanis, capellanis: magistro Michaele notario, Francone, subnotario prefati d. Johannis episcopi, Vlrico, Wratywogio et Nicolao, et aliis quam pluribus. — Et ego Budizlaus Galli de Wissehorziewicz, clericus Pragensis dyoc. publicus auctoritate imperiali notarius, predicte pro- nunciacioni etc. — interfui etc. Ex orig. arch. cap. Prag. 414) 1337, 31 Mart. Pragae. Herca priorissa et conventus monasterii S. Annae Pragae locant maccellum Petro carnifici. — Not. oc, "quod honesto viro Petro carnifici, fratri Przibnonis, ciui Pragensi, et suis heredibus locauimus ex gracia maccellum nostrum in Praga, situm inter maccellum Thome Kozihlawa et inter maccellum Jurisinne tenendum, possidendum sub censu annuo trium sexa- genarum gross. denar. prag. sub hac locacionis forma, quod idem Petrus, heredes et succes- sores ipsius Petri nobis et successoribus nostris in perpetuum annis singulis in festo b. Jacobi vnam sexagenam, in proximo festo Jacobi apostoli incepturi, postea secundam sexa- genam in festo beati Martini, et in festo Purificacionis s. Marie terciam sexagenam dare debeant sine mora.“ — Dat. a. d. MCCCXXXVII°, pridie kalendas Aprilis. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 415) 1337, 3 Apr. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., Colino, servitori camerae suae, donat bona „duorum fratrum Onschonis de Malenouicz ibidem et in Ondrziegouicz seu alibi ubicunque sita, que ad nos iuxta terre consuetudinem propter eorum maleficia deuoluta exi- stunt, propter que demum capitalem sententiam subierunt.“ — Dat. Brunne fer. V ante domi- nicam Judica a. d. MCCCXXXVII°. Ex orig. in oppido Malenovic Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 107. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 6, n. 41. 416) 1337, 4 Apr. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, venditionem, quam Jesko Prosinka de Dolan de curia sua ibidem in Dolan, agris, vineis, rubetis, aquis et aliis juribus et pertinentiis universis magistro, fratribus ac conventui ordinis Cruciferorum cum stella domus hospitalis s. Francisci in pede pontis Prag. provide fecit, ratam habet. — Dat. Prage a. d. MCCCXXXVII°, fer. VI ante dominicam Judica me deus. Pelzel, K. Karl IV, t. I Urkundenbuch p. 21. — Böhmer, Reg. Imp. p. 204, n. 239. — Bienenberg, Ana- lekten p. 44.

Strana 168
168 Emler, Regesta Bohemiae 417) 1337, 22 Apr. Sedlicz. Johannes, abbas in Waltsass, roborat testamentum Agnetis relictae Noslini, civis in Monte Cutna, pro monasterio Vallis s. Mariae factum. — Not. oc, „quod honesta ac in Christo deuota d. Agnes, — — relicta quondam Noslini, ciuis in Monte Cutna, inter alia, que pro anime sue, progenitorum ac successorum suorum salute condidit testamenta, vnum specialiter ad Vallem b. Virginis sanctimonialium ordinis nostri huiusmodi testamentum edidit sub sigillis — — d. Ortwini, coabbatis nostri, et sui conventus in Scedlicz per omnia in hec verba : Nos fratres Ortwinus abbas, Franciscus, Chonradus subprior, Tylo cellerarius, Hermannus camerarius, Hermannus hospitalarius totusque conuentus monasterii Sczedliczensis fatemur et recognoscimus per presentes, quod — — matrona d. Agnes, relicta quondam Martini Noslini, ciuis in Monte Cuthna, tempore pie memorie d. Friderici, quondam abbatis huius monasterii, pro C sex. den. gros. prag., quas ad regales exacciones idem d. Fridericus tunc abbas im- pendit, apud nos censum X sex. dictorum den. prag. in villa nostra Zabrussan per cellerarium nostri monasterii — — ibidem colligendum et sibi semper in festo Galli omni anno finaliter assignandum comparauit, et si predictus census de predicta villa non proueniret, extunc de bursa nostri monasterii dictus census tempore prenotato omni contradiccione postposita fina- liter debet expediri. Ipsa igitur predicta Agnes eius ac mariti eius predicti ac omnium pa- rentum ac amicorum suorum animarum salutem feliciter procurare desiderans, post mortem suam filie sue, sorori siue moniali in Valle b. Virginis, de predicto censu X sex., VI sex. omni anno ad vitam suam et alias IV sex. nostro monasterio Scedlicensi perpetuo delegauit. Post- quam vero predicta soror Anna, filia eius, clauserit diem extremum, extunc predictas VI sex. censuales predicto monasterio Vallis b. Virginis statuit perpetuo deseruire, ita tamen, quod in eius ac animarum predictarum salutem de duabus sex. omni anno ibidem seruicium fiat in conuentu. Nos vero frater Johannes abbas de Waltsass —— nos et nostros in monasterio nostro Waltsass perpetuos successores ad promouendum, quod dictum testamentum nec per negligenciam seu per obliuionem cassari possit, in perpetuum, presentibus obligamur et pro eiusdem testimonio sigillum nostrum presentibus duximus appendendum." — Sigilla apposu- erunt preterea: Conradus in Ozzek et Petrus in Aula Regia monasteriorum abbates. — Act. et dat. in Sedlicz a. d. MCCCXXXVII°, X kal. Maii. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 418) 1337, 23 Apr. (S. 1.). Nezamisl de Thalmberk agros suos cum agris monasterii S. Procopii commutat. Not. oc, quod feci et exnunc facio agrorum permutacionem cum d. Przibislao, abbate mona- sterii S. Procopii, et conuentu de mea et eorum bona et libera ac beniuola voluntate in bonis meis sub castro meo memorato et in villa monasterii prefati Mrchogedi wlgo dicta, que cum agris suis bonis meis antedictis adiacet contigue inherendo, ita vt antiquis et prioribus terminis regundorum (sic) seu finibus agrorum deletis et mutatis omnes agros seu campos, cultos et incultos, planos et non planos et etiam siluas bonorum meorum in Trzebetin et in Borek super vallem profundam dedi et dare potui monasterio et eisdem fratribus memoratis abbati

Strana 169
et Moraviae. Annus 1337. 169 et conuentui et eorum successoribus habendos et tenendos iure hereditario et eterno pro agris seu campis, cultis et incultis, planis et non planis, et siluis sitis in promontorio Mrcho- gedensi super vallem ante Hradisczco et ab eodem Hradisczco ad viam, que ducit in Mrchoged, quos eciam ego cum heredibus meis habeo et habebo, teneo et tenebo iure hereditario et eterno, ponendo de nouo fines agrorum seu terminos regundorum, ut patet cuilibet, nouis aggeribus instauratis, et promisi ac promitto pro me et meis heredibus eisdem abbati et conuentui sepe- dictis hanc permutacionem ratam et gratam et inuiolabilem inperpetuum obseruare.“ — Testes: Diuisius, frater meus ibidem de Thalmberk, Theodricus de Richnow, Reymundus de Kosto- mlath. — Dat. et act. a. d. MCCCXXXVII°, IX° kal. Maii. Ex orig. arch. Mus. regni Boh. 419) 1337, 24 Apr. In Lippa. Hinco dictus Berca de Duba, purgravius Pragensis, iura civitatis suae sub castro Bezdez sitae ad civitatem Novum Bezdez vulgariter Biela seu Wyssynwasser dictam trans- fert. — Recognoscimus oc, "quod cognoscentes ex certa experientia et multis causis legittimis locum seu situm civitatis nostrae Bezdez sub castro nostro Bezdez sitae ipsi civitati et civibus nostris ibidem non esse abilem neque aptum, ipsam civitatem habito sano consilio amicorum nostrorum et aliorum virorum sapientum propter bonum et profectum nostrum, heredum et successorum nostrorum et propter conditionem meliorem ipsius civitatis et incolarum eius ad alium locum, videlicet ad littus aquae, que vulgariter Bela dicitur, per syluam nostram Bez- denzem deffluentem, sub his omnibus juribus et conditionibus, sub quibus ipsa civitas Bezdez sita sub castro praedicto per magnificos principes et dominos nostros, reges Bohemiae anti- quos, fundata et locata fuerat, transtulimus et translocavimus, ipsamque civitatem translatam Novum Bezdez vocavimus, quae tamen a vulgo Bela seu Weisswasser nominatur, in eandem civitatem et incolas eius ac Jessconem, judicem ibidem, heredes et successores horum omnia et singula jura, in quibuscunquae haec consistant, quae ab antiquo in Bezdez civitate prae- dicta sub castro praedicto sita habuerunt, quae jura ab ipsis regibus antiquis privilegiata sunt, perpetuo transferentes, ita expresse, quod ipsa civitas Bezdez sub ipso castro sita ex- nunc cadens a suis pristinis juribus, nec non Hersperch opidum, et villae omnes ad ipsum castrum ab antiquo spectantes cum suis incolis ad ipsam civitatem Nouum Bezdez et judices eius in omnibus causis, quae judicari debent, tali modo, prout primitus ad ipsam civitatem Bezdez sub castro sitam ipsum opidum Hersperch et villae omnes ab antiquo pertinebant, similiter pertinebunt. Et insuper translatio et locatio civitatis Novi Bezdez praedictae ac etiam locatio villarum et laneorum subscriptorum sic expresse per nos facta est: Primum quidem, quod fideles nostri dominus Martinus de Low, tunc purgravius Lippensis, Jessco, judex prae- dictus, et Christianus, ciuis noster de Lippa, translatores et locatores ipsius civitatis Novi Bezdez et laneorum et villarum subscriptorum XC laneos censuales, de silva nostra Bez- denzi scilicet LX laneos, qui protenduntur partim versus castrum Bezdez praedictum, et XXX laneos ex alia parte civitatis praedictae, qui protenduntur de proxima valle ipsius civitatis ultra villam, quae Dgeteli dicitur, et ad loca alia ipsi civitati Novo Bezdez et villis sub- 22

Strana 170
170 Emler, Regesta Bohemiae scriptis, scilicet Dluha Dubrawa, Dgeteli, Besedicz, Pluzna, et Brzezinka, sub mensura Bez- densi pro agris extirpandis viciniores admensurare debent, locantes eosdem laneos jure theuto- nico sub solutione census subscripti, ut inferius apparebit. Ipsi vero viri praehabiti nobis et nostris heredibus pro quolibet laneo LX laneorum praedictorum per X sexag. gross. dena- rium pragensium, et pro quolibet laneo XXX laneorum praescriptorum, qui sunt in situ alio, ut praemissum est, per quinque sexagenas eorundem grossorum dederunt nomine arrae. Hoc etiam praecise addito, quod omnes XC lanei praedicti, quamvis in majori parte eorum villae locatae sunt, ut est praemissum, tamen hoc non obstante omnes illi lanei cum villis et incolis eorum et praeurbium civitatis praedictae et omnes mechanici ibidem residentes cum eorum omnibus contributionibus seu exactionibus et singulis juribus ac causis, quae judicari debent, ad ipsam ciuitatem Nouum Bezdez et judices ibidem debent perpetuo pertinere. Dedimus etiam ipsi ciuitati et villis praemissis ac incolis eorum octo laneos liberos de silua nostra praedicta pro comunitate, quae vulgariter obecz seu vichwaid dicitur, scilicet a piscina seu prato domini Hermanni de Zuiretitz usque ad ortum Jessconis judicis praedicti, circa molendinum situm prope ipsam civitatem, sic quod illi octo lanei ipsi ciuitati et villis prae- missis admensurari debent. Et si quid ibi defecerit, quod illi lanei plene ibidem haberi non possent, tunc ille defectus per nos in loco alio suppleatur. Ceterum ipsi ciuitati nostrae prae- missae et incolis ejus viam, quae vulgariter drahy vel wichweg dicitur, scilicet a valua ipsius ciuitatis, per quam fit transitus ad ipsum castrum Bezdez, quae valva dicitur Theutu- nicorum valva, in latitudine trium virgarum usque ad campos Bezdenzes seu vallem, quae Habrzie dicitur, et in regressu per vallem Habrzie usque ad ciuitatem seu flumen Bela prope ipsam ciuitatem dedimus, ubi greges eorum ad pascua pertransibunt. Ipsi etiam ciues nostri praedicti in flumine Bela sub ipsa ciuitate et sub magna piscina defluente omnem eorum necessitatem debent facere et habere, excepta immersione lini et canapi, quae im- mersio debet fieri in foveis extra littora ipsius fluminis factis. Si vero aliquando piscina ibidem per nos facta fuerit, tunc iterum in eadem piscina omnem eorum necessitatem facient excepta ipsa immersione lini et canapi et ablutione cutium per cerdones, quae im. mersio lini et canapi etiam in foveis collateralibus debet fieri circa flumen praedictum, et ablutio cutium in ipso flumine sub piscina per nos facta, sed pisces, qui in eadem piscina fuerint, debent esse nostri et nostrorum successorum. Patellas etiam seu sarthagines, in quibus cervisiae braxantur in ciuitate praedicta, pro emendatione ipsius ciuitatis ipsis ciuibus prae- dictis dedimus de gratia speciali, sed locationem et censum macellorum carnium et mensarum seu scamnorum pistorum et sutorum pro usibus nostris et successorum nostrorum duximus reser- uanda, ita quod ipsa macella et scamna praedicta nos et successores nostri locare pro cen- sibus debemus, prout nobis expedire videbitur, personis quibuscunque, exceptis macellis carnium et scamnis pistorum, quae ipsi Jessconi, judici nostro praedicto, ad judicium dedimus, ut infra patet. Omnes etiam homines forum ciuitatis praedictae frequentantes per nulla jura foralia debent penitus aggrauari. Depositio etiam hallecum et aliarum rerum venalium, quae vulga- riter niederlage dicitur, cum omnibus suis juribus prout ipsa civitas Bezdez sub castro sita ab antiquo per illustres principes et dominos nostros reges Bohemiae antiquos fundata fuerat,

Strana 171
et Moraviae. Annus 1337. 171 in ipsa ciuitate Nouo Bezdez similiter debet esse perpetuo et haberi. Nullaque taberna nec aliqua opera mechanica intra spatium unius miliaris a ciuitate Nouo Bezdez predicta debent haberi, nisi quod ex nunc fideli nostro antiquo Ottoni de Bezdez sub ipso castro tabernam ad vitae suae tempora habere concessimus de gratia speciali, qui tamen de ipsa ciuitate Nouo Bezdez cerevisiam in vasis ad propinandum debet ferre. Ut autem ipsa ciuitas et ciues nostri ibidem in Nouo-Bezdez ac villani villarum praedictarum, quae superius expressae sunt, cum majori diligentia et profectu ibidem laborare valeant, eis et unicuique eorum a festo s. Michaelis venturo proxime per spacium septem annorum continuum a solutione census sub- scripti et aliis omnibus solutionibus plenam dedimus libertatem, ita expresse, quod ipsi ciues et villani praedicti primo in festo s. Michaelis in revolutione libertatis praedictae seu septem annorum praedictorum, a data praesentium continue revolvendorum, nobis et heredibus seu succesoribus nostris censum primum de ipsis nonaginta laneis praemissis debent et incipient soluere, scilicet de sexaginta laneis per unam marcam grauem, sexaginta quatuor grossos pro marca qualibet computando, et de triginta laneis per unam marcam levem, quinquaginta sex grossos pragenses pro marca qualibet numerando, medietatem in festis sti Michaelis et medietatem in festis s. Georgii annis singulis perpetuo dando et soluendo. Ecclesiae etiam parochiali ibidem in Nouo Bezdez unum laneum de silua nostra praedicta pro agris exstir- pandis pure propter deum dedimus nomine dotis. Ipsisque domino Martino, Jessconi, judici praedicto, et Christiano fidelibus nostris, translatoribus ipsius ciuitatis et locatoribus laneorum et villarum omnium praedictarum, ratione translationis et locationis praemissarum sex laneos de ipsa silua nostra praemissa pro agris exstirpandis praeter numerum nonaginta laneorum praedictorum, videlicet cuilibet eorum duos laneos, sub conditione libera dedimus, per eos, heredes et successores eorum perpetue libere possidendos, sic quod ipsi eosdem sex laneos sub tali libertate tenere et habere debeant, prout judices in Bezdez sub castro Bezdez resi- dentes consimiles laneos ad judicium ibidem ab antiquo tenuerunt. Et insuper si unquam quatuor lanei de sorte sex laneorum praedictorum, videlicet II lanei domini Martini, et II lanei Christiani, venales in toto vel in parte fuerint, extunc possessores eorum laneorum ipsos laneos ipsi Jessconi, judici praedicto, aut suis successoribus ad emendum exhibere debent, et si tunc emere voluerint, extunc eis sub tali pretio debent vendere, prout alii emptores eis pro ipsis laneis dare vellent, si vero ipsi judices emere noluerint, tunc vendentes eosdem laneos aliis personis possunt vendere sub jure et libertate supradicta. Ipsi etiam Jessconi judici praedicto non solum duos laneos liberos praescriptos ad ipsum judicium dedimus, sed etiam tertium denarium, qui de ipso judicio ipsius ciuitatis Noui-Bezdez et praeurbii ibidem ac villarum omnium praescriptarum ad ipsam ciuitatem spectantium reddi et derivari poterit, ratione translationis et locationis praedictorum libere dedimus et per- petue contulimus, ita quod ipse Jessco ipsum tertium denarium praescriptum simul cum tertio denario opidi Hersberch, et omnium villarum ad ipsum castrum Bezdez ab antiquo spectan- tium, quem tertium denarium ipse primitus in Bezdez sub castro residens cum suis prae- decessoribus ad judicium ibidem libere tenuit, sub eadem libertate cum suis successoribus tenebit et perpetuo possidebit. Dedimus etiam ipsi Jessconi ratione translationis et locationis 22*

Strana 172
172 Emler, Regesta Bohemiae praemissarum ad ipsum judicium in civitate Novi-Bezdez unum molendinum pannorum cum una rota, quod vulgariter walckmil dicitur, cum omnibus suis proventibus per eum et suos successores perpetuo libere possidendum. Et dedimus etiam eis medietatem totius annonae de secunda rota eiusdem molendini, si eadem rota ibidem fieri et haberi poterit, pro annonis molendis, et medietatem omnium annonarum de secundo molendino cum duabus rotis, sito in defluxu aquae eiusdem, et unum ortum seu humuletum, situm citra ipsum molendinum, et balneum sub ipsa ciuitate situm, et tria macella carnium et tres mensas pistorum in ipsa ciuitate sita ad ipsum judicium ciuitatis praedictae sub conditione libera per eum et suos successores perpetuo possidenda. Zervae etiam mensuratori agrorum unum laneum liberum de ipsa silua nostra praedicta pro agris exstirpandis ad judicium in Dgetely villa dedimus, sic quod ipse Zerva et heredes sui ac eorum successores eundem laneum ad ipsum judicium perpetuo libere tenentes tertiam partem seu portionem de tertio denario ipsius Jessconis judicis praedicti (et suorum successorum), quem tertium denarium ipse Jessko et sui succes- sores in eadem villa habent, perpeteo debent percipere et habere. Et hanc translationem ciui- tatis Novi-Bezdez praedicti et locationem villarum et omnium laneorum praescriptorum nos Hinco dictus Berca praedictus, nec non Hinco, filius noster senior, ratam et gratam perpetuo tenere et inviolabiliter obseruare sincere promittentes praesentibus decernimus et sanximus." Sigilla nostra et sigillum d. Hinconis de Nachod, patrui nostri, praesentibus sunt appensa. Act. et dat. in Lippa a. d. MCCCXXXVII°, in crastino festi s. Georgii martiris. E lib. priv. civ. Bělá in Mus. reg. Boh. asservato. — 420) 1337, 17 Maii. Pragae. Johannes, B. rex et Lucemburg. comes, confirmat jura pincernatus officii, quod Wenceslao de Wartenberg confert. — Not oc, „quod officiales nostros quoscunque, ut eorum quemlibet suo feruencius inuigilare delectet officio, in juribus sui officii, temporibus predecessorum no- strorum felicissime memorie regum Boemie fretis et habitis conseruare plenius et graciosius cupientes, informati siquidem seniorum regni nostri nobilium et consiliariorum nostrorum relacione veridica, hec, que subscribuntur, ad summum nostrum pincernam e jure et ex pro- bata consuetudine temporibus felicis domini Wenceslai, regis Boemie, soceri nostri carissimi, et pridem antiquitus pertinere, videlicet quod vniuerse et singule taberne ciuitatis Pragensis queuis earum de una quaque braxatura vnum solidum nummorum, quorum septuaginta cum noui fuerint et inueteratorum octoginta vnum lotonem argenti faciebant, dare ipsi nostro pincerne et soluere tenebantur et tenentur. Preterea in Noua Boleslauia, in Sobienicz, in Knysehmost et in ciuitate Czasslauia teloneum, et duas villas, scilicet Postrischin et Kozarowicz cum eorum pertinenciis, vtilitatibus fructibusque quibuscunque, insuper quod nullus in regno nostro Boemie tabernas habet admittere nisi ipse, exclusis nostris popprawczonibus quatuor provinciarum ad beneficium Pragense spectancium, videlicet in Mesericz, Orsichow et Slana, qui tabernas in predictis districtibus admittere poterint et tenere; et quod circumquaque ab omnibus ciuitatibus regni nostri Boemie nullam tabernam tenetur admittere infra spacium miliaris, omnesque officiales vinum et lagenas pertractantes ad predictum officium pertinentes

Strana 173
et Moraviae. Annus 1337. 173 et spectantes suis mandatis parere et intendere plena reuerencia teneantur. His itaque omni- bus et singulis perauditis singulariter et pensatis eorum quodlibet pro tanto et tali officio approbantes et confirmantes expediens arbitramur. Considerantes igitur legalitatem fidelis nostri dilecti Wenceslai de Wartemberg bene meriti sibi ipsiusque heredibus legitimis pre- dictum officium pincernatus cum omnibus et singulis utilitatibus et prouentibus expressis superius duximus conferendum, promittentes pro nobis, heredibus et successoribus nostris, quod ipse Wenceslaus de Wartemberg suique heredes legitimi in predicto officio, utilitatibus, fructibus, prouentibus et pertinenciis suis, ut premittitur, nec per nos nec per eos debeat et sui heredes predicti debeant perpetuis temporibus aliqualiter impediri, imo impedimentis remotis quibuslibet in eisdem conseruari firmiter et graciosius confoueri.“ — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXXVII°, XVI kal. Jun. Ex orig. Mus. regni Boh. — Paprocký, Stav panský p. 263. 421) 1337, 21 Maii. Pragae. Johann, könig von Böhmen etc., weiset seiner gemahlin Beatrix wöchentlich 15 mark silber auf den bergwerken zu Kuttenberg für ihre ausgaben an. Böhmer, Reg. Imp. p. 300, n. 425. 422) 1337, 25 Maii. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, monasterio Cedlicensi et Marquardo Schik de Chuttis privilegium super quadam hereditate in Horsan a Wenceslao II, rege B. datum con- firmat. — Not. oc, "quod monasterium Cedlicense et Marquardus Schik de Chuttis ostenderunt coram nobis per quoddam diui principis d. quondam Wenczeslai, regis Boemie, soceri et pre- decessoris nostri karissimi, priuilegium sub a. d. MCCXCIX°, quod hereditas in Horsan, quam abinde vsque in annum dom. MCCCXXXIV nuper elapsum, in quo dilectus nobis Paulus de Newowyd hereditatem eandem cepit impetere et adhuc impetit, possederunt sine impeticione qualibet ac tenuerunt pacifice et quiete, est eorum et ad ipsos hereditarie pertinet pleno iure, et supplicarunt nobis, — — vt iure, quod ipsis monasterio et Marquardo ex predicto priuilegio et ex possessione ipsius hereditatis sine impeticione qualibet per tot annos, vt pre- mittitur, per eos habite et possesse competit, cognito et pensato sibi contra impeticionem dicti Pauli et alterius cuiuslibet hereditatem ipsam impetentis dignaremur de remedio regio exigente iusticia prouidere. Quorum racionabilibus precibus — — inclinati ipsis — — concedimus, — vt quia dictam hereditatem in Horsan legitime et corporaliter per tot annos, vt predi- citur, hactenus sine impeticione qualibet tenuerunt, idcirco ipsam deinceps in plena posses- sione tenere debeant corporali et prouentus quoslibet, quos parturit, percipiant impedimento quolibet non obstante. Et si dictus Paulus vel alter quispiam ipsos impetiuerit super eo, contra eundem debent ostendere, vt est iuris, quod dicta hereditas est eorum. Concedimus eis insuper et fauemus, vt argentifodine singule, que in ipsa hereditate sunt, videlicet laneus ciuium sub fouea, que Badstub dicitur, super antiquo Newfango prope Montem Chuttne situs et fouee infrascripte, videlicet ad Grellenort, Pyrknerum, Merbotonem et Weykmansdorfer dicte

Strana 174
174 Emler, Regesta Bohemiae cum omnibus laneis et fracturis ad singulas dictas foueas pertinentibus debeant perpetuo ad monasterium Cedlicense et Marquardum prefatos cum debitis et consuetis suis iuribus perti- nere. Volumus preterea, vt si per obliuionem vel ex quacumque causa alia nos aut filiorum nostrorum aliquem seu quempiam officiatorum regni nostri Boemie vllas litteras presenti continencie contrarias dare tempore succedente contingat, quod tales littere inefficaces sint et hiis litteris in nullo preiudicent nec vigorem contra ipsas in iudicio vel extra iudicium vllum obtineant in futurum.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXXVII, in die b. Vrbani pape. Ex orig. arch. Vorlic. 423) 1337, 27 Maii. Pragae. Johannes, Boemiae rex ac Luc. comes, carnificibus in Budwois quasdam libertates concedit. — Not. oc, "quod nos affectantes — — carnifices in civitate Budwois commodis proficere rerumque affluere nostris temporibus, — — statuimus ac decreto sanccimus per- petuo, ut nullus advena carnifex diebus forensibus in civitate Budwois ante maccella carnium carnes suas vendere possit, sed solum intra maccella carnes suas vendere teneatur. Ceterum volumus et decernimus, ut prefati carnifices omnia alia jura, immunitates habere debeant, parva, magna qualiacunque sint, quibus carnifices civitatis nostre Pragensis gaudent quomodo- libet et potiuntur.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXXVII°, fer. III proxima ante festum Ascen- sionis domini. E lit. confirm. Caroli IV a. 1348 in arch. Budiv. cop. Mus. Boh. 424) 1337, 29 Maii. Pragae. Johannes, Boemiae rex et Lucemburg. comes, fratribus domus s. Mariae in pede pontis Pragensis donationem munitionis in Hlawen a Janda de Lyssa factam confirmat. — „Pro parte fidelis nostri dilecti Jande de Lyssa nobis extitit humiliter supplicatum, quod cum idem ob remedium anime sue Virgini gloriosissime ac domine vestre in Hlaben municionem cum duobus terre laneis, campis cultis et incultis oc — contulerit post decursum vite sue ad vos et ad monasterium vestrum deuoluenda, incorporanda et hereditarie habenda, dignaremur eandem donacionem de nostra speciali gracia approbare. Nos itaque moti prefati Jande racionabilibus postulacionibus, volentesque vobis ac domui uestre de regali clemencia gracio- sius respondere in hac parte, prefatam ipsius Jande donacionem de ipsis bonis in Hlawen cum pertinenciis suis vniuersis exnunc prout extunc approbamus.“ — Dat. Prage in die Ascensionis d. a. eiusdem MCCCXXXVII°. Ex orig. arch. Melit. Prag. 425) 1337, 30 Maii. Pragae. Johannes, Boh. rex ac Luc. com. Pesskoni de Pabienicz indulget, ut duos laneos in Milenowicz locare possit jure emphiteutico. — Fideli nostro dilecto Pesskoni de Pabienicz. „Animadvertentes tue fidelitatis obsequia, quibus in conspectu regis placere curauisti, tibi proinde de liberalitate regia presentibus indulgemus plenamque damus presentibus facultatem,

Strana 175
et Moraviae. Annus 1337. 175 quatenus illos laneos duos terre in Milenowicz, unum videlicet laneum, quem Rossa pistor habuit, Slawkoni dicto Beran, alium vero, quem homines tenent ibidem, Jesskoni jure emphi- teotico vendere et venumdare possis libere, licite et inpune. Quam quidem venditionem tuam exnunc prout extunc factam vel fiendam approbamus et confirmamus, eique nostrum adhibemus assensum.“ — Dat. Prage feria VI post Ascensionis domini a. d. MCCCXXXVII°. E cod. Lobkov. f. 601. v. 426) 1337, 2 Jun. Pragae. Johannes, Boh. rex ac Lucemburg. comes, Cruciferos domus Theutonicae ab omnibus exactionibus per triennium liberat. — Not. oc, "quod nos animaduertentes grauitates et onera debitorum deuoti nostri commendatoris prouincialis et domorum ipsius Cruciferorum domus Theutonice per Bohemiam et Morauiam, quibus non modicum opprimuntur, volentes itaque eorum contemplacione de benignitate regia manum eis porrigere adiutricem, quatinus freti regalibus presidiis rerum affluentes vbertate debita sua persoluant, prefatis provinciali, do- mibus, bonis et hominibus eorum plenam damus libertatem hinc a festo Penthecostes proxime instanti per triennium continuum ipsosque liberos et inmunes facimus ab omnibus et singulis exaccionibus, contribucionibus aut aliis oneribus quibuscumque, berna generali dumtaxat ex- cepta, a qua eos habere volumus minime supportatos." — Dat. Prage feria II ante festum Penthecostes a. d. MCCCXXXVII°. Ex orig. arch. reg. Dresd. 427) 1337, 5 Jun. Pragae. Johannes, B. rex oc, fratribus ordinis Cruciferorum cum stella Pragae in silva sua Birdo ad villam eorum Dobrzichowicz VII laneos donat. — Not. oc, "quod nos conspicientes summi magistri ordinis Cruciferorum cum stella totiusque conventus fratrum domus hospitalis s. Francisci in pede pontis Pragensis ac praecipue miserabilium personarum infirmorum in eodem hospitali degentium defectus nimios et iniuriosa damna, quae in ipsorum agris ante nostram maiorem civitatem Pragensem ex possessione et eductione arenae et argillae sunt per pluviam perpetrata, igitur ad praedecessorum nostrorum et successorum remedium, propriamque salutem, specialiter tamen solita benignitate ipsis compatientes regio ex affectu pro recompensa subsidii ac munere speciali in silva nostra dicta Birdo circa metas seu limites rubetorum ac nemorum pertinentium ad villam eorum dictam Dobrzichowicz in monte et circa montem dictum Wrusium et Wrbenische septem laneos sive mansos regali mensura plene et debite mensuratos, quorum quilibet se extendat ad nonaginta duos strichones et mensuram plenissimam comprehendat, cum lignis parvis et magnis, rubetis, pascuis et universis juribus et utilitatibus exinde prove- nientibus ipsis summo magistro et fratribus ad hospitale predictum pure propter deum iure hereditario in perpetuum libere conferimus et donamus, dantes ipsis plenam et liberam aucto- ritate regia in omnibus potestatem in praescripto monte et laneis suis limitibus mensuratis et expressis ipsa ligna secandi, extirpandi, deducendi, vendendi et quomodolibet utifruendi iure perpetuo pacifice et quiete.“ — Act. et dat. Pragae a. d. MCCCXXXVII°, non Junii- E cod. aur. arch. Crucif. cum rubea stella Prag. p. 192. — Bienenberg, Analekten p. 44. Extr.

Strana 176
176 Emler, Regesta Bohemiae 428) 1337, 7 Jun. Pragae. Bertholdus de Lipa, praepositus Wyssegradensis locationem villae Hosczyen confirmat. — Not. oc, „quod venientes ad nos homines villae de Hosczyen, spectantes ad proprietatem et usum nostrae praepositurae Wyssegradensis nobis instantissime supplicarunt, ut locationem emphioteticam ipsis per venerabilem d. d. Johannem, nunc episcopum Olomucensem, tunc vero praepositum Wyssegradensem, immediatum antecessorem nostrum, ipsis legitime de X et VIII laneis pro certo censu singulis annis praepositis Wyssegradensis ecclesiae persolvendo factam, prout ex literis ipsius praepositi praedicti super hoc confectis vidimus plenius sub sigillo ipsius integro et sano nec in aliquo vitiato contineri. Cujus quidem literae tenor per omnia in haec verba talis esse dinoscitur: Nos Johannes, etc. (v. Reg. Boh. III p. 260, n. 615). Quam quidem locationem emphiteoticam et expositionem bonorum villae praedictae legitime coram nobis inquilini seu homines villae praedictae ratificari et a nostra benevolentia peti- verunt concorditer nostris litteris confirmari. Volentes igitur conditionem nostram et nostrae praepositurae facere meliorem ac etiam incolis dictae villae in Hosczien commodis plenius providere, sic ut eadem villa possit in melius reformari, justis et honestis petitionibus prae- dictae villae hominibus (sic) grato affectu concurrentes, praedictam villam cum hereditatibus suis mandavimus per agrimensores juxta consuetudinem regni Boemiae de novo integraliter et in totum mensurari, ad hoc videlicet, ut, si quid deesset de X et VIII laneis praedictis, quod ipsis hominibus pro rata deficientium laneorum unumquemque contingentem censum pro eadem parte defalcaremus; et quia per praedictos mensurantes repertum extitit, quod praedictae villae hereditates in duobus laneis plus ultra locationem prius, ut est praemissum, eis factam conti- nebant, eosdem vero duos laneos residuos ultra X et VIII hominibus universis ejusdem villae sub consueto priori censu aliorum scilicet X et VIII laneorum praefatorum in certis festis prius expressis jure emphiteotico receptis ab ipsis hominibus villae praedictae V sex. pro- quolibet duorum laneorum antedictorum locavimus similiter et exposuimus praesentibus literis, ita quod per omnia, quemadmodum alii lanei ipsis antea in omnibus conditionibus et poenis sunt locati et expositi, maxime cum ex eo conditionem nostram et praepositurae nostrae Wyssegradensis ecclesiae non deteriorem prospexerimus, sed potius meliorem. Nos ergo hu- milibus et instantibus precibus praedictorum hominum scilicet villae in Hosczien pie ac pa- terne inclinati, non solum ratam habentes et firmam locationem emphiteoticam per praedictum antecessorem nostrum eis factam, ut est praemissum, sed etiam nostrum consensum benignum et voluntatem liberam praedictis omnibus in singulis clausulis suis ex certa scientia adhibemus et eam praesentis scripti patrocinio liberaliter confirmamus et approbamus, ita tamen quod nobis et nostris successoribus illibata et salva remaneant ea jura et servitia prius expressa, quae de praedicta villa nobis et nostrae praepositurae in exhibendo hactenus ratione directi dominii praedicti homines facere consueverunt.“ — Dat. Pragae a. d. MCCCXXXVII°, VII id. Jun. Nos Petrus decanus, Syfridus custos, Thobyas scolasticus totumque capitulum ecclesiae Wyssegradensis, ad Romanam ecclesiam nullo medio pertinentis, praedictam locationem emphi-

Strana 177
et Moraviae. Annus 1337. 177 teoticam et ipsius innovationem ac ratificationem cum adjunctione duorum laneorum per vener. principem nostrum d. Bertoldum de Lipa, nostrae Wyssegradensis ecclesiae praepositum, hominibus villae in Hosczien superadditorum juxta censum priorum laneorum ipsi ac succes- soribus suis persolvendum —— quantum nostra interest, rata et grata habentes et voluntate benivola praesentibus consentimus.“ — Dat. in Wyssegrad a. d. MCCCXXXVII°, VII id. mensis Jun. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. 429) 1337, 8—15 Jun. Pragae. Johannes, Boemiae rex ac Lucemburg. comes, libertates quibusdam civibus Lunen- sibus super bonis hereditariis concessas cassat. — Not. oc, "quod considerantes destruccionem ciuitatis ciuium nostrorum in Luna, quam propter steuram dissimilem eo, quod nonnulli ipsorum hereditates et bona libera possederunt, qui sarcinam donacionis portare cum com- munitate ipsorum ciuium nequiuerunt, passi sunt et eciam tolerarunt, et vt eo facilius vnus cum altero nobis in aministracione deseruire valeat, omnes libertates per nos aut predeces- sores nostros quibuscunque ciuibus Lunensibus super ipsorum bonis hereditariis concessas aut in posterum concedendas aut quocunque [modo] per ipsos obtentas ab antiquo duximus presentibus derogandum, cassantes et annullantes literas eciam de eisdem libertatibus can- tantes, nec ipsas de cetero alicuius intelligi volumus roboris vel momenti. Precipimus igitur et mandamus vniuersis ciuibus et hominibus bona predicta libera possidentibus, in ciuitate predicta residentibus, fidelibus nostris dilectis, quatenus omne jugum steure, collecte aut alterius vexacionis siue dacionis qualitercunque nuncupatum ipsi ciuitati impositum aut imponendum exnunc inantea cum communitate ciuium comportare omnimode debeatis; si autem renitentes fueritis, ex tunc camerario nostro, qui pro tempore fuerit, nec non judici et juratis ciuitatis Lunensis predicte dedimus et presentibus damus firmiter in mandatis, vt vos ad comportandum cum eisdem omnia onera imposicionis, vt predicitur, striccius nostro nomine arceant et compellant.“ — Dat. Prage infra octauas Pentecostes a. d. MCCCXXXVII°. Ex orig. civ. Lunensis. — Lib. civ. Lun. ab anno 1435 f. 1, v. 430) 1337, 17 Jun. Pragae. Johann, könig von Böhmen etc. verleiht der stadt Breslau einen jahrmarkt während dessen acht tage lang alle ihn besuchende kaufleute zollfrei sein sollen. Böhmer, Reg. Imp. 204, n. 240. 431) 1337, 18 Jun. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburgensis comes. — Not. oc, "castrum nostrum Clingenberch cum pertinenciis et vtilitatibus suis fideli nostro dilecto Petro de Rosenberch pro 2280 sexag. gr. den. prag. nobis per eum pro nostro beneplacito seruitis (sic) in hac parte mutuatisque liberaliter et concessis pignori obligare. Quam quidem pecuniam volumus et promittimus pre- fato Petro et heredibus suis hinc infra festum b. Wenczeslay proxime venturum soluere in 23

Strana 178
178 Emler, Regesta Bohemiae totum dilacione qualibet semota, quo facto castrum predictum Clingenberch cum suis perti- nenciis penes ipsum Petrum remanere debebit usque ad vite sue tempora per eum tenendum, prout in aliis nostris et ipsius Petri litteris super prenominato castro alias confectis plenius continetur, alioquin si prefatam pecuniam eidem Petro non persoluerimus infra terminum memoratum, extunc prout exnunc prefatus Petrus et heredes sui sepedictum castrum continue possidebunt pro dicta pecunia pignori obligatum, donec ei uel eis prefata pecunia plene fuerit persoluta, non obstantibus aliis suis litteris nobis datis, dicentibus inter cetera ibidem con- tenta, quod castrum sepefatum Clingenberch ad nos debeat protinus reuolui.“ — Dat. Prage in vigilia Corporis Christi anno eiusdem MCCCXXXVII. Per dominum regem W. Ex orig. arch. Vorlic. 432) 1337, 21 Jun. Pragae. Johannes, Bohemiae rex ac Lucemburg. comes, Petro de Rosenberch quasdam auri- fodinas Bohemiae et bona reginae in Letech obligat. — Not. oc, „nos teneri et debitorio nostro obligari nomine fideli nostro dilecto Petro de Rosenberch et suis heredibus in 724 sexagenis gross. denar. prag. occasione et pro exsolucione castri nostri Clingenberch ante annos retroactos penes eum facta in una parte; in qua quidem pecunia eidem Petro uniuersas auri- fodinas nostras in regno nostro Boemie sitas, exclusis dumtaxat aurifodinis videlicet Reichen- stein, Aylaw, Pomuk, Chotyeschaw et in Thopla, que ad nos et ad nostram solummodo spe- ctare debent cameram, et bona domine vxoris nostre regine Boemie in Letech usque ad ex- tenuacionem summe predicte pignori obligamus tenenda. In quibus inquam idem Petrus in censu annuo sexagenas sexaginta habuit et percepit; de aurifodinis autem prefatis percipiet et habebit hinc infra festum b. Wenceslai proxime venturum CCXIX cum dimidia sexagenas. Sic igitur clare dicta bona et aurifodine iam dicto Petro et heredibus suis in CCCXLIV cum dimidia sexagenis remanebunt pignori obligata. In alia vero parte prefato Petro et heredibus suis recognoscimus nos teneri in MDLXXIX sexag. gross. eorundem, ex causa dampnorum, que idem Petrus modo anno proxime transacto in Austria et Bauaria in nostris militando seruiciis gwerra nostra durante perpessus est et percepit. Et sic prenominato Petro et heredibus ipsius de prima et secunda summa predictis in MDCCCCXXIII cum dimidia sexagenis in summa uniuersali claris habitis raciociniis et calculo mansimus debitorie obligati. Pro qua inquam summa et quantitate pecunie iam dicta prefata bona regine in Letech et uniuersas nostras aurifo- dinas, que nunc in regno nostro Boemie sunt vel fieri potuerint in futurum, aurifodinis in Reichenstein, Aylaw, Pomuk, Chotyeschaw et in Thepla prefatis tantummodo exceptis, quas pro nobis et nostra reseruare volumus camera, cum quatuor marcis grossorum pragensium in vrbura nostra in Chutna singulis ebdomadis percipiendis, incipiendo percipere in octaua Assumpcionis b. Marie virg. nunc instante, prefatis Petro et heredibus suis pignori duximus obliganda cum eorum omnibus et singulis juribus, vtilitatibus, obuencionibus, commodis, emolu- mentis, fructibus et usufructibus universis, qualescunque sunt vel in quibuscunque rebus consistant seu esse vel consistere potuerint in futurum, per eosdem Petrum et ipsius heredes tenenda, possidenda, utenda, fruenda, utifruenda et habenda pacifice et quiete, usque ad

Strana 179
et Moraviae. Annus 1337. 179 extenuacionem per huiusmodi utilitates perceptas et percipiendas totalem et completam pecunie memorate. Si vero prefatum Petrum vel heredes ipsius in percepcione huiusmodi quatuor marcarum in Chutna, vel in obuencionibus aurifodinarum prelibatarum aliquam diminucionem defectum aut eciam detrimentum pati contingat tempore procedente, ex tunc admoniti per eum vel eos volumus, promittimus et tenemur eosdem defectus seu detrimentum eis supplere, resarcireque condigne, dilacione et contradiccione quibuslibet semotis.“ — Dat. Prage sabbato ante festum b. Johannis bapt. a. d. MCCCXXXVII°. Ex orig. arch. Vorlic. — Sternberg, Umrisse einer Gesch. der böhm. Bergwerke I, 2 pag. 70. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 108. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 300, n. 426. 433) 1337, 21 Jun. Pragae. Johannes, rex. Bohem. ac Lucemburg. comes, aurifodinas alias Bohemiae Petro de Rosenberch obligat. — Not. oc, „nos teneri et debitorio nostro obligari nomine fideli nostro dilecto Petro de Rosenberch et suis heredibus in 624 sexagenis gross. denar. prag. occasione et pro exsolucione castri nostri Clingenberch penes eum facta in ea parte; in qua quidem pecunia eidem Petro aurifodinas nostras certas in regno nostro Boemie sitas, videlicet in Wusseschlapiech, in Sablaty, in Karenberch, Sedelczan, Lesstnyczie, Byelcziczie, Vgezd, Zahorzan, Zakauti et in aliis villis ibidem adiacentibus, et bona domine uxoris nostre regine Boemie in Letech usque ad extenuacionem summe predicte pignori obligavimus tenenda. In quibus inquam bonis idem Petrus in censu annuo sexagenas sexaginta habuit et percepit; de auri- fodinis autem prefatis percipiet et habebit hinc infra festum b. Wenceslai proxime venturum ducentas decem et novem cum dimidia sexagenas ... (Cetera uti in praecedenti diplomate, mutatis dumtaxat nominibus aurifodinarum) ... — Dat. Pragae sabbato ante festum b. Jo- hannis baptiste a. d. MCCCXXXVII°. Per d. regem W. Ex orig. arch. Vorlic. — Sternberg, Umrisse einer Gesch. der böhm. Bergwerke I, 2 pag. 70. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 108. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 300, n. 427. 434) 1337, 21 Jun. Pragae. Johann, könig von Böhmen oc, befreit von der k. steuer die dem Zderaser stifte gehörigen ortschaften Swietetz und Bor. — Dat. Prag 21 brachmonat. Riegger, Arch. III, p. 238. Extr. 435) 1337, 22 Jun. Avinione. Benedictus papa XII abbati monasterii in Ossiech Prag. diocesis. „Conqueste sunt nobis dilecte in Christo filie .. abbatissa et conuentus monasterii s. Georgii in castro Pra- gensi, quod Albertus de Miecholup, miles Pragensis diocesis, super quibusdam pecuniarum summis et rebus aliis iniuriatur eisdem. Ideoque discretioni tue per apostolica scripta man- damus, quatenus partibus conuocatis audias causam et appellatione remota debito fine decidas faciens, quod decreueris, per censuram ecclesiasticam firmiter obseruari.“ — Dat. Auinione X kal. Jul. pontif. a. III. Ex orig. arch. c. r. aulici Vienn. cop. Mus. Boh. 23*

Strana 180
180 Emler, Regesta Bohemiae 436) 1337, 22 Jun. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, abbatissae et monasterio S. Georgii in castro Pragensi concedit, ut non solum de bonis, quae actualiter possident, sed etiam de bonis monasterii expositis et locatis bernam CCXIII sexag. et XX gr. ipsis impositam colligere possint. — „Super grauaminibus, quibus necessitate nos vrgente ex parte nostra fuistis hactenus anxiati, ac super subsidio CCXIII sexagenarum gross. prag. et XX gross. pro berna in festo s. Mar- tini venturo proxime, aut quando vobis videbitur expedire, recipienda per uos ad presens nobis facto vobis benigno conpacientes affectu volentesque vos post tot et tanta grauamina, vt summam pecunie antedicte commodius et facilius vestris creditoribus persoluere valeatis, speciali gracia preuenire, vobis harum serie concedimus, — — ut dictas CCXIII sexag. et XX grossos non solum de bonis vestris, que actualiter possidetis, verum eciam de illis bonis omnibus, que religiosis aliis aut nobilibus vel ciuitatum ciuibus seu aliis hominibus quibus- cumque ex causa quacumque sub certa pensione pecunie vobis de eisdem annue persoluenda aut ad certos annos vel ad vite tempora exposuistis seu locastis ea contribucione, que in bernarum solucionibus est hactenus obseruata, ab hominibus in bonis huiusmodi residentibus seu ea tenentibus exigere, colligere et denuo recipere debeatis, firmiter decernentes, vt vni- uersi et singuli, qui modorum predictorum quocumque aliqua bona a vobis habuerint seu tenuerint, quod absque contradictione qualibet vobis contribuere debeant de eisdem, ac man- dantes .. capitaneo, .. camerario, .. subcamerario ceterisque .. officiatis nostris per Bohemiam eciam in casu, si nos hic in regno presentes fuerimus, vt ad requisicionem vestram, si qui in contribucione huiusmodi vobiscum facienda, vt premittitur, essent aut inuenirentur reni- tentes quomodolibet aut remissi, quod tunc tales auctoritate regia ad contribucionem eandem viis et modis, quibus expedire viderint et necesse fuerit, arceant et compellant.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXXVII, X kal. Jul. Ex orig. arch. c. r. aulici Vienn. cop. Mus. Boh. 437) 1337, 2 Jul. Pragae. Johannes, B. rex ac Luc. comes, promittit, se super monasterium Ossecense nullum jus neque Borssoni de Rysenburg nec alii cuique concessurum esse. — Not. oc, "quod cum mo- nasterium nostrum Ossek sicut alia regni nostri monasteria ad nos et cameram nostram jure a diuis Boemie ducibus et regibus, nostris predecessoribus, existat specialiter deuolutum, quodque tamen per nos fideli nostro Borsoni de Rysenburch alias in certa pecunie quantitate obligatum fuerat, de quo intime dolemus, et tandem mediante ipsius monasterii subsidio a manibus eiusdem Borsonis difficulter retractum, volentesque propterea ipsum monasterium a futuris periculis oportuno remedio precauere, abbati et conuentui monasterii memorati pre- sencium tenore sincere promittimus, quod nullo unquam tempore fideli nostro Borsoni de Rysenburg nec suis heredibus aut aliis quibuscunque nostris fidelibus ius, iurisdiccionem uel proprietatem qualemcunque super dictum monasterium feodaliter alio quocunque modo vel ad peticiones, necessitates nobis incumbentes qualitercumque conferre intendimus et iuribus nobis in dicto monasterio competentibus renunciare nullatenus debeamus, necnon tuicionem

Strana 181
et Moraviae. Annus 1337. 181 et proprietatis ius monasterii antedicti a nobis et nostris heredibus quomodolibet intendimus alienare.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXXVII, fer. IV infra octauas bb. Petri et Pauli apostolorum. E cod. dipl. mon. Osec. saec. XIV membr. fol. 12. p. v. cop. Mus. Boh. 438) 1337, 4 Jul. Pragae. Johannes, B. rex ac Luc. comes, omnibus hominibus civitatis Gurimensis mandat, ut omnes losungas cum civibus civitatis comportent. — Not. oc, "quod considerantes graues mo- lestias, destructiones et grauamina, quibus — ciues ciuitatis Gurimensis propter dissimiles contributiones et nonnullorum libertates hucusque passi sunt, et — — volentes ipsis et communitati ipsorum —— occurrere —— statuimus quidem et sancimus, ut omnes et singuli homines in ipsa ciuitate residentes bona libera et haereditates ipsi ciuitati admensurata possi- dentes, qualiscunque status et cujuscunque conditionis existant, omnes losungas et servitutis onera, ad quae ipsa ciuitas nobis adstringitur, cum ipsis ciuibus de ipsorum bonis hujusmodi sufferant et comportent, non obstantibus ipsorum libertatibus quibuscunque aut literis per eos obtentis, vel in posterum obtinendis, ex consuetudine vel etiam ab antiquo, quas praesentibus penitus annullamus, nec eas alicuius intelligi uolumus inantea roboris uel momenti. Decer- nimus etiam uolentes, ut omnes homines bona et haereditates possidentes praedictae ciuitati de jure et ab antiquo attinentes, ibidem in ciuitate residentiam ipsorum facere aut loco ipsorum personas alias, quae de ipsorum bonis debita onera cum ipsa ciuitate comportent, constituere debeant et etiam teneantur. Insuper ad maioris gratiae nostrae cumulum volumus, ut omnes homines census in ciuitate praedicta qualitercunque habentes pro rata ipsorum censuum pro tanta pecunia, pro quanta ipsos emerunt vel ement, omnia contributionum genera cum ipsis ciuibus faciant et ad dationes losungarum et aliarum aggrauationum onera obnoxii esse debeant et asstricti. Promittimus insuper ipsam civitatem in juribus et praedictis gratiis perpetuis inantea temporibus inuiolabiliter ratam et gratam omni modo conseruare.“ — Dat. Pragae a. d. 1337, in die bb. Procopii et Udalrici. Lib. civ. Gurim. f. 108. 439) 1337, 4 Jul. Pragae. Joannes, B. rex ac Lucemburg. comes, consentit, ut abbas et conventus monasterii Cladrubensis villam Miekowicz vendere et alia bona viciniora pro eadem pecunia vel minori emere possint. — Not. oc, "quod quia ex parte devotorum nobis dilectorum abbatis et con- ventus monasterii Cladrubensis nobis exstitit humiliter supplicatum, ita videlicet, quod villam dictam Miekowicz ad ipsorum monasterium spectantem in districtu Pragensi, aliqua distantia ipsis incompetenti a ceteris ipsorum bonis sitam, ex nostra speciali licentia personis spiri- tualibus vel saecularibus vendere et alia bona eidem monasterio plus vicina pro eadem vel- minori pecunia possint comparare. Quare nos oppressionem, qua hoc monasterium opprimitur, occasione multorum debitorum ad praesens benignius advertentes, ipsis, ut praefatam villam cum omnibus suis pertinentiis, utilitatibus et appendicibus personis spiritualibus vel saecula-

Strana 182
182 Emler, Regesta Bohemiae ribus vendant, et aliam, ut praemittitur, comparent, et si quid residui de parata fuerit pe- cunia, suis solvant creditoribus, de nostra speciali gratia permittimus et indulgemus, non impedientes ipsius villae quempiam spiritualem vel saecularem emptorem, sed conservantes immobiliter in eadem, ratum, gratum nunc et semper habituri omnia et singula, quae prae- fatus abbas et conventus de villa praedicta vel de bonis hujusmodi duxerint faciendum." Dat. Pragae a. d. 1337°, in die b. Procopii. E cod man. c. r. bibl. Prag. — 440) 1337, 4 Jul. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemb. comes, Minori civitati Pragensi diversas libertates concedit. Not. oc, „quod pensantes multas fidelium nostrorum universitatis civium in Parua ciuitate Pragensi, quas multimode propter dissimiles contributiones, ad quas nobis universaliter obnoxii erant, aggravati sunt, penurias et egestates, quibus non immerito nostris praerogativis non- nullis occurrere gratiosius disponentes, et ut deinceps sub nostrae regiae majestatis velamine ipsi cives et communitas ipsorum quietius respirare et nobis deservire valeant, ipsos gratiis infrascriptis duximus praemiandos. Primo igitur volumus, statuimus et sancimus, quod omnes et singuli homines, cujuscunque praeeminentiae aut status existant, agros et haereditates ac bona quaecunque et quocunque vocitentur nomine admensurata civitati praedictae in parte vel in toto libere possidentes omnia onera dationis pro ipsorum bonorum rata cum prae- dictae civitatis nostrae civibus comportare debeant ipsa onera per quemcunque modum im- posita, perpetuis temporibus tolerantes, non obstantibus ipsorum libertatibus aut literis per nos eisdem datis aut obtentis, dandis vel obtinendis, per eos qualitercunque per consuetudinem vel etiam ex antiquo, quas quidem literas et libertates praesentibus penitus et inantea irri- tamus, cassamus et etiam annullamus, nec ipsas de cetero esse aut intelligi volumus alicujus roboris vel momenti. Secundo volumus decernentes, quod omnes homines, cujuscunque condi- tionis existant, domos intra muros civitatis ipsius inhabitantes, sive sint spiritualium perso- narum aut saecularium, principum aut baronum, similiter ut praediximus, onera ipsius civitatis comportare debeant et etiam teneantur. Tertio signanter exprimimus volentes, quod omnes et singuli homines, cujuscunque status aut conditionis existant aut quorumcunque sint homines, domos et inhabitationes extra saepedictam civitatem habentes et forum in civitate cum ipsorum rebus et mercibus frequentantes pro ipsorum meliori et usibus simili modo, ut praediximus, ad comportandum praedictae civitatis onera obnoxii esse debeant et asstricti. Praeterea sta- tuimus et dictis civibus pro jure damus, quod omnes homines tam spiritualium quam saecu- larium, cujuscunque status aut conditionis existant, homicidia aut forefacta alia quaecunque committentes ipsi judex et cives civitatis praedictae pro delictis et excessibus hujusmodi eosdem homines plenissimam arrestandi et judicandi habeant facultatem, volentes, ut iidem homines sic arrestati et captivati in predictae civitatis judicio et non alibi super causis de se conquerentibus debeant respondere. Ad evidentem igitur omnium praemissarum nostrarum gratiarum certitudinem et cautelam perpetuo valituram ipsis judici, juratis ac civibus saepe- dictae Minoris civitatis Pragensis indulsimus et praesentibus indulgemus, volentes, ut nostro

Strana 183
et Moraviae. Annus 1337. 183 nomine et praesentium auctoritate omnes rebelles praedictis nostris gratiis, quas pro jure ipsi civitati et melioramento attribuimus, ad exsequendum ea omnia, quae articulariter superius expressimus, arceant modis et viis, quibus eis melius et utilius expedire videbitur, strictius et compellant. Praeterea volumus, ut omnes homines, tam nobilium quam spiritualium et saecularium, pro debitis, culpis aut forefactis quibuscunque aliis in dicta civitate arrestati debeant coram judicio praedictae civitatis de se conquerentibus respondere. Promittimus quidem praedicta omnia pro nobis et haeredibus nostris, Bohemiae regibus, ipsis civibus non infringere nec eis quomodolibet contraire, sed potius inantea temporibus ipsos in praedictis gratiosius conservare; mandantes igitur et districte praecipientes universis nostris capitaneis, camerariis, subcamerariis et aliis officiatis nostris quibuscunque praesentibus et futuris, fide- libus dilectis, quatenus ipsos cives in praedictis nostris gratiis et jurium concessionibus in- antea nullatenus impedire debeant aut praesumant.“ — Dat. et act. Pragae in die b. Procopii confessoris a. d. MCCCVII (sic). E confirm. Wenceslai regis d. 21 Mart. a. d. MCCCXC° in cod. Budiss. n. 56 p. 405. 441) 1337, 5 Jul. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, civitates regales infra nominatas ab expensis et muneribus subcamerariis hucusque praestitis liberans dat eis statutum de renovatione con- silii. — Ad vniuers. noticiam oc, „quod cupientes dilectorum nobis ciuium ciuitatum sub- scriptarum, scilicet Veronensis, Pilznensis, Glatouiensis, Mysensis, Thachouiensis, Tustensis, Siccensis, Pyescensis et Budywoicensis, qui temporibus retroartis per expensas excessiuas, quas subcamerarii, qui pro tempore fuerunt, in predictis ciuitatibus quandoque sine causa fecerunt, sunt plurimum aggrauati, commoditatibus effectualiter prouidere, statuimus, vt subcamerarius, qui inantea fuerit, debeat ad ciuitates supradictas ad causas aliquas in ipsis amodo iudicandas et super quibus ad eum fuerit appellatum, sub expensis et sumptibus propriis visitare, nullas expensarum procuraciones ab eisdem ciuibus decetero exigendo. Preterea ciues ciuitatum predi- ctarum a dacione pannorum yprensium et munerum, qui et que ab eis, quis ad idem subcame- rarii officium per nos institutus fuerit, ex consuetudine tantummodo inducta et per nos seu pre- decessores nostros, reges Boemie, usque modo minime approbata exigi et recipi consueuerunt, benigniter supportamus, ita quod ad dacionem pannorum eorundem seu munerum ipsi sub- camerario — — non sint de cetero aliqualiter obligati. Volumus eciam, ut ciues seu jurati ciuitatum prefatarum, qui se laudabiliter conseruarunt, possint et debeant pro quolibet anno statuto termino de consilio seniorum et communitatis ciuium ciuitatis cuiuscumque alios ju- ratos eligere, ita quod semper sex persone de prioribus iuratis pro consilio remaneant cum eis, quos pro eodem anno de nouo duxerint eligendos, qui eciam sex pro anno tercio inmutari debebunt. Preterea decreuimus, quod ciues seu iurati ciuitatum predictarum habeant homi- cidia et quaslibet alias causas, casibus et causis nobis ab antiquo reseruatis dumtaxat exceptis, presertim super quibus ad nos uel ad ipsum subcamerarium appellatum non extiterit, iudi- candi iuxta iura ipsorum ciuilia plenam et liberam inantea potestatem. Insuper volumus, ut vniuersi et singuli, qui bona quecumque antiquitus ad ciuitates predictas mensurata possident,

Strana 184
184 Emler, Regesta Bohemiae debeant contribuere de eisdem cum dictis ciuitatibus et ciuibus in ipsis residentibus ad onera quelibet supportanda, literis nostris de exempcione huiusmodi cuipiam per nos datis non ob- stantibus, quas presentibus reuocamus, firmiter statuentes, vt hii, qui super terram bona aliqua tenuerint hereditaria seu libera et in predictis ciuitatibus suam fecerint mansionem, talem de eisdem bonis liberis ad supportandum eo leuius id, quod ciuitatibus incumbit, contribucionem facere debeant, qualem consilium ciuitatis duxerit arbitrandam.“ — Dat. Prage in crastino s. Procopii a. d. MCCCXXXVII°. Ex orig. arch. civ. Pilznensis. 442) 1337, 5 Jul. Pragae. Johanne, B. rex ac Lucemburg. comes, dat litteras eiusdem tenoris civibus civitatum Grecensis, Mutensis, Crudymensis, Policensis, Jaromirensis, Czaslauiensis, Colinensis, Curymensis, et Neumburgensis. — Dat. ut supra. Ex orig. arch. civ. Reginohrad. — Bienenberg, Gesch. der Stadt Königgrätz p. 109. — Böhmer, Reg. Imp. p. 204, n. 241. 443) 1337, 5 Jul. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, dat litteras eiusdem tenoris civibus civitatum Minoris Pragensis, Slanensis, Lunensis, Melnicensis, Luthomericensis, Vskensis, Pirnensis, Pon- tensis, Sacensis, Cadanensis, Slakenwerdensis et Cubitensis. — Dat. ut supra. Lib. civ. Lun. ab a. 1435 f. 6 v. — E libro civ. Sac. ab anno 1383 f. 21 v. — Schlesinger, Das Stadt- buch von Brüx p. 30. 444) 1337, 9 Jul. Pragae. Nos Johannes, B. rex, Lucemb. comes, recognoscimus, — "quod nos dil. fideli nostro Hinconi de Duba, domino in Nachod, in CCCC sex. gros. den. prag. ex veri et iusti causa debiti debitorie obligamur, quas ipsi Hinconi et suo nomine Hinconi Hlawaczio, Cerhoni et Wanconi fratribus suis de Duba dictis et heredibus eorum in festo s. Johannis bapt. proximo dare et persoluere bona nostra fide sincere et firmiter promittimus et debemus dilacione vlte- riori qualibet amputata." — Dat. Prage VII ydus Jul. a. d. MCCCXXXVII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. 445) 1337, 21 Jul. (Znaym). Der rath der stadt Znoym bezeuget, dass Chunrat der Hasmund, richter zu Znoym, und Vlreich von Testicz vom abte Johann und dem konuente des klosters zu Pruk den hof zu Testicz auf 10 jahre gepachtet haben. — Nach Christi gepurd 1337, des mantages vor sand Marie Magdalene tag. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 108.

Strana 185
et Moraviae. Annus 1337. 185 446) 1337, 24 Jul. (Pragae). A. d. MCCCXXXVII°, in vigilia s. Jacobi apostoli sigillate sunt hec litere per Johlinum Ruperti, Ottonem pannicidam, Henricum Sweuum, Elblinum Waczinger in domo ipsius Johlini Ruperti pro debitis, que ciuitas tenetur. Primo Cobschoni XVI sexag. cum 1/2. — Item Wen- ceslao de Thust XXVI sexag. — Item Nicolao dicto Weger LVII sexag. — Item Johlino Jacobi XCIX sexag. — Item Nicolao Rosmaul XXXII sexag. minus XII gr. — Item Johanni Nigro de illa parte XXXIV sexag. — Item Ditlino pistori et societati sue XLVII sexag. minus I gr. — Item Bohuslao Wolframi XL sexag. — Item Conrado dicto Knaur XLIII sexag. — Item Ottoni pannicide LXXXII sexag. cum XVI gr. — Item Johlino Ruperti XXV sexag. et XII gr. — Item Vlrico de Slan 371/2 sexag. — Item Johlino Hunel et Petro Hertwici C et LXVI sexag. cum VII gr. — Item Henrico Glas XLII sexag. — Item Elblino Waczingeri et Jeclino Ruperti XXVI sexag. — Item relicte Knaur LXV sexag. — Item Johlino Jacobi 1321/2 sexag. — Item Velkoni pabulatori VII sexag. minus VI gr. — Item Elblino Waczinger et Frenczlino de Lapide LX sexag. — Item Enderlino dicto Stuck XC sexag. E lib. ab anno 1310 in arch. civ. Prag. f. 35. 447) 1337, 24 Jul. (Pragae). A. d. MCCCXXXVII°, in vigilia s. Jacobi apostoli sigillate sunt hec litere per Johlinum Ruperti, Ottonem pannicidam, Henricum Sweuum, Elblinum Waczinger in domo ipsius Johlini Ruperti. Primo Johanni pannicide pro duabus marcis census super domo Hodconis in Longa platea. — Item Seidlino de Pyesca pro marca census domus Michonis sartoris. — Item Johanni Rost pro domo Fridrici quondam Rost. — Item Wolflino Ebensteiner pro maccello Johannis Wolflini. — Item Johlino Rokczaner pro domo relicte Friczonis. — Item Hasconi figellatori pro domo Thumierlip. — Item Petro carnifici pro medio maccello domini Benesii, canonici s. Georgii. — Item Fridlino Pernger pro maccello Meinlini et Wenceslai Rokczaner. — Item Mertlino dicto Helmer pro media domo Leulini aurifabri. — Item inter Miroslaum notarium et suos nepotes testamentum. — Item Cristano Riczaner super domo quondam Nicolai Bohuzlay. — Item Johlino Ruperti super domo Petri dicti Melczer in Longa platea et duabus domunculis annexis. — Item Johlino Fridrici super domo quondam Hylte. — Item Zeydlino institori pro marca census redempta apud Petrum Fygolays. — Item Franconi dicto Hussac carnifici pro medio maccello Johlini quondam Francisci. — Item Pesconi Glas super domo Vlrici quondam Galm. — Item due litere inter heredes quondam Mathie de Egra et ipsorum aduersarios pro debito inter eos quitato. — Item Henrico Ebenstaner carnifici pro maccello Johannis Wolflini. — Item Petro Rosmir aurifabro super falsa fusione cuiusdam auri, quod se expurgauit. — Item quatuor littere Puswicheri pro domibus et areis sitis in platea calcariatorum super censibus. Item Perchtoldo sartori pro quibusdam bonis. E lib. ab a. 1310 in arch. civ. Prag. asservato f. 34. 24

Strana 186
186 Emler, Regesta Bohemiae 448) 1337, 28 Jul. Venetiis. Karulus, regis B. primogenitus, marchio Mor. pro se et nomine Johannis, Karinthiae ducis et Tirolis et Goriciae comitis, fratris sui, parte ex una, dux et commune Venetiarum, commune Florentiae, dominus Mediolani, marchiones Ferrariae et domini civitatis Mantuae parte ex altera unionem faciunt contra Albertum et Mastinum de la Scala, quae durare debet usque ad destructionem praedictorum Alberti et Mastini. — Actum Veneciis a d. MCCCXXXVII°, ind. V, die XXVIII° mensis Julii. Ficker, Urk. zum Römerzuge Ludwig des Baiern p. 165. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 109. — Palacký Ital. Reise. p 76. 449) 1337, men. Aug. (S. 1.). Accord entre Jean, roi de Bohême etc. et les citains et communauté de Verdun d'autre part, au sujet de la garde de la ville de Verdun. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 47. — Böhmer, Reg. Imp. p. 205, n. 242. 450) 1337, 3 Aug. Feltre. Karl, markgraf von Mähren, und Johann, herzog von Kärnthen, versetzen dem Taegen von Villanders, dem sie für seinen dienst und schaden 200 mark gegeben haben, dafür ihren hof zu Schefs und das gut zu Gozzensatz. — Vor Volters 3 August 1337. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 113. Extr. — Freyberg, Reg. Boica VII, 191 — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 6, n. 42. 451) 1337, 3 Aug. Feltre. Karl, markgraf von Mähren, beurkundet für sich und seinen bruder Johann, herzog von Kärnthen, dass er dem Volkmar von Purchstall, burggrafen von Tyrol, für geleistete kriegsdienste, schäden und zährungen u. a. für 20 mark, die er an unserer statt geben hat herrn Heinrich von der Leypa, 300 mark perner meraner münze schuldig geworden sei, wofür er ihn auf den zoll von der Lug verweiset. Feltre 3 August 1337. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 113. — Freyberg, Reg. Boica VII, 191. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 6, n. 43. 452) 1337, 4 Aug. (S. 1.). Elizabeth, relicta Tobye de Stralec, coram Nicolao, duce in Ratibor, aliis bonis suis resignatis, molendinum in Mlinaw penes Nowum Benessow situm una cum silva adjacente dat compatri suo Jarossio de Drahotuss. — Act. et dat. a. d. MCCCXXXVII°, II non. Aug. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 113. 453) 1337, 6 Aug. Maubuisson lez Ponthoise. König Johann von Böhmen oc, beurkundet, dass in dem bevorstehenden kriege des königs Philipp von Frankreich mit dem von England und mit dem, der sich kaiser nennt,

Strana 187
et Moraviae. Annus 1337. 187 jener ihm erlaubt habe statt dem früheren vertrage an einigen orten mit 300, an andern mit 400 auf eigene kosten zu dienen, auf kosten Frankreichs 500 zu stellen, und dass er dafür 30000 pariser pfunde empfangen habe Böhmer, Reg. Imp. p. 300, n. 428. 454) 1337, 13 Aug. In eccl. mon. s. Spiritus prope Feltrum. Gorcia, Feltrensis et Belunensis episcopus, Karolo, Mor. marchioni, et Johanni, duci Karinthiae, Tirolis ac Goriciae comiti, ecclesiarum Presenonis (sic), Tridentinae ac Aqui- legiensis advocato, capitaneriam civitatum Feltrensis et Belunensis confert, a. nativitatis MCCCXXXVII°, indiccione V, die XIII Augusti in ecclesia monasterii s. Spiritus prope Feltrum presentibus nobilibus militibus dominis Johanne de Lipa, Folcomario de Porstay, Teyna de Villanders, Rospo de Ecray, Stephano Boemie notario, Hendrigeto de Bongayo, Velentino de Lux, Jacomello de Veneciis, Rothesano de Lux, canonico et archidiacono Fel- trensis ecclesie maioris, Galvagno de Miniago, Busca de Villertis, Guereguardo de Lux, Johaneto de Ped, testibus rogatis et ad hoc convocatis. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 114. 455) 1337, 18 Aug. (S. 1.). Fr. Habardus de Machwicz, commendator provincialis per Bohemiam et Moraviam, fr. Jesco in Ryppein, fr. Cunradus de Czwicaw in Biscowicz commendatores, fr. Johannes de Schawenuorst ceterique fratres conventuales in Biscowicz, ordinis s. Mariae domus Thetunicae domicellabus Margarethae et Elyzabeth de Chotaschaw villam Cocholicz vendunt. — Not. oc, „nos III sex. censuales gross. den. prag. cum villa Cocholicz discretis et religiosis domicel- labus Margarethe et Elyzabeth de Chotaschaw — — omni eo jure, quo dictum censum cum dicta villa habuimus, — — vero et justo vendicionis titulo pro XXX sex. den. predictorum vendidisse, promittentes eisdem dictum censum cum villa jure terre libertare et ab inpeticione qualibet disbrigare, sic tamen, quodsi predictas domicellas dictum censum cum villa vendere contigerit, nobis prius aliis exibere debent et vendere, nobis autem ipsum emere nolen- tibus ipsum cuicumque vendere poterint. — — Vnde sciendum, quod mortuis dictis domi- cellabus dictus census cum ipsa villa ad discretum et religiosum virum fratrem Stenconem ad ordinem Premonstratensem deuolui debet libere et tenetur.“ — A. d. MCCCXXXVII, proxima fer. II post festum Assumpcionis b. Marie virg. gl. Ex orig. c. r. bibl. Prag. — Millauer, Der deut. Ritterorden in Böhmen p. 144. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 125. Extr. 456) 1337, 22 Aug. Pragae. Bernhardus de Kamencz, praepositus Boleslauiensis, in lite super metis inter Auspecz, villam monasterii Aulae s. Mariae in suburbio civitatis Brunensis, et Nycolczicz, villam prae- positurae Boleslauiensis, exorta militem Johannem de Clinberk instituit arbitrum et Jaroslaus 24*

Strana 188
188 Emler, Regesta Bohemiae decanus, Johannes custos totumque capitulum ecclesiae Boleslauiensis dicte ordinationi assen- tiunt. — Dat. Prage a. d. MCCCXXXVII°, in octaua Assumcionis virg. glor. Ex orig. arch. marchion. Mor Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 116. 457) 1337, 22 Aug. Pragae. Bertoldus de Lipa, praepositus eccl. Wissegrad. regni Boemiae cancellarius, compro- missum inter avunculum suum Bernhardum, praepositum Boleslauiensem, „cuius quidem prae- positurae sumus patronus et in possessione iuris patronatus,“ inter monasterium Aulae s. Mariae in suburbio civitatis Brunensis super metis inter Nicolczicz, villam praepositurae Boleslauiensis, et Auspecz, villam dicti monasterii, in d. Johannem de Clingenwerk, sororium suum, factum confirmat. — Dat. Prage a. d. MCCCXXXVII°, in octaua Assumpcionis Virg. gloriose. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 117. 458) 1337, 23 Aug. (S. 1.). Busco, plebanus ecclesiae in Budywois, communitati civium promittit, se de curia Henrici omnes collectas, contributiones oc daturum esse. — Ego Busco, plebanus ecclesie in Budywois, „promitto universitati seu communitati civium ibidem in Budywois de curia seu allodio et omnibus suis attinenciis quondam Henrici, vicarii mei felicis recordacionis, per ipsum et affines suos doti ecclesie mee ibidem in Budywois in remedium anime sue et suorum predecessorum data et donata perpetue, omnia jura civilia, videlicet censum, collectas et contribuciones dare, solvere et explere, et alia singula honera ferre, secundum quod ipsimet cives de bonis eorum facere consueverunt, bonis mobilibus ibidem habitis nichilominus ex- clusis et exceptis." — Dat. in vigilia b. Bartholomei ap. a. d. MCCCXXXVII°. Ex orig. arch. Budiw. cop. Mus. Boh. 459) 30 Aug. 1337, (S. 1.). Wilhelmus dominus de Manderscheid profitetur se Johanni, B. regi ac comiti Lu- cemburg. castrum et villam suam Manderscheid in feudum obtulisse. — Dat. penultima die mensis Augusti. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XX, p. 47. 460) 1337, 1 Sept. Erlon. Arnaud, seigneur de Blanquenheim, Conrad seigneur de Sleiden et Loys, seigneur de Banderode font connaître que certaines conventions ont été faites entre le roi de Bohême et Tyri, comte de Chiny, au sujet de la terre d'Yvois et de Verthon, de quoi des lettres d'achat sont faites et scellées par Tyri, comte de Chiny, sa femme et Godefroit, son fils ; ils déclarent avoir en leur garde lesdites lettres et vouloir les conserver du consentement des comtes de Chiny et de Luxembourg, jusqu' à ce que ce dernier puisse montrer lettres de quittance de quatre-vingt mille et quinze mille royaux. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XX, p. 47.

Strana 189
et Moraviae. Annus 1337. 189 461) 1337. 1 Sept. Arluno. Theoderic comte de Loos Chiny oc, fait connaître, qu'après avoir reçu de Jean, roi de Boh. oc, la somme de quarante mille royaux en or sur le prix d'achat des prévôtés d'Yvoix et de Virton. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 48. - 462) 1337, 1 Sept. Erlon. Tyris comte de Los et de Chiny déclare avoir reçu du roi de Bohême 960 royaus en déduction de plus grande somme qu'il lui doit au Noël prochainement venant pour l'achat de la terre d'Yvoix et de Verthon. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 47. 463) 1337, 3 Sept. (Pragae). Hanco Elyae iudex, Jessco sartor, magister civium, Johannes Niger, Helyas, Conradus Clugel, Nicolaus de Slana, Conradus Pibraneri, Otto dictus Saffer, Hawel, Fridericus Niger, Wilhelmus faber ceterique iurati Noue ciuitatis sub castro Pragensi recognoscunt Nicolaum Peterlini, conciuem eorum iuratum, de bona voluntate uxoris suae dominae Cunegundis ac he- redum suorum — — super domo sua, quam inhabitat, sita in eorum ciuitate inter domos Nicolai dicti Slegel et Hermanni dicti Comarawicz unam marcam censualem, videlicet sexa- ginta quatuor grossos denarios pragenses pro ipsa marca computando, coram iis inter quatuor scampna iudiciaria iudicio contestato presidentibus et vigoroso pro decem sexagenis dictorum denar. prag. rite et racionabiliter vendidisse et venditam resignauisse honor. viro domino Sdenkoni, archidiacono Pylznensi tenendam. — — Adiectum est eciam, cuicumque sepedictus dominus Zdenco adhibito testimonio sufficienti de bona voluntate presentes litteras dederit, idem omne ius, quod ipsi domino Zdenconi in ipsis domo et area et ad domum pertinentibus competit, habebit plenarie, sicut superius continetur. — Dat. a. d. MCCCXXXVII, III° nonas Septembris. E cod. Thomaeo f. 49. 464) 1337, 5 Sept. Luxemburg. Conrad, herr von Lescley quittirt über den empfang von 300 florens aus den händen des Heinrich Goret, die er am 13 august zu Compiegne dem köuige Johann ge- borgt hatte. Jacobi, Cod. epist. Joh. regis Boh. p. 99, n. 175. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 48.

Strana 190
190 Emler, Regesta Bohemiae 465) 1337. 6 Sept. In Chunicz. Nicolaus praepositus, Katherina priorissa, Hedwigis suppriorissa totusque conventus monasterii Chunicensis clienti suo Marsilio duos laneos in Stetindorf hereditarie possidendos conferunt. — Act. et dat. in Chunicz a. d. MCCCXXXVII°, VIII id. Sept. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 118. 466) 1337, 7 Sept. In sala palatii castri Feltrensis. Karl, markgraf von Mähren, nimmt für sich und seinen bruder Johann, Beatrix, Catharina und Rizzarda, töchter weiland Rizzardos von Camino et commune et homines terre Cadubrii unter näher angegebenen bedingungen in seinen schutz. Huber, Reg. K. Karl IV, p. 6, n. 44. 467) 1337, 8 Sept. (S. 1.). Johannes dominus de Dugestul profitetur se a Johanne, rege Boh. oc, 200 libras par- vorum turon. in feudum accepisse, pro quibis ipsi 20 libras census annui in bonis suis assignat. — Dat. in Nativitate b. Marie virg. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 48. 468) 1337, 10 Sept. Posonii. Carolus, rex Hungariae, foedera cum Friderico, Rom. rege, et ducibus Austriae Brukcae 21 Sept. 1328 facta et 2 Sept. a. 1331 in Posonio confirmata innovans exceptionem de rege Bohemiae et Ottone, duce Austriae, in eis adjectam inanem declarat, literasque unionis inter regem Boh. et dictos duces Austriae Ensae, 9 Oct. 1336 confectas confirmat. — D. Po- sonii feria IV proxima post Nativitatem b. Virginis a. d. MCCCXXXVII°. Steyerer Comment. pro hist. Alb. II p. 118. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 118. — Lichnowský III, pag. CCCCXXXIV, n. 1114. — Pray Ann. II, 41. — Katona, Hist. crit. IX, 103. 469) 1337, 11 Sept. Posonii. Carolus, rex Ungariae, consentit unioni inter regem Bohemiae, duces Austriae, pro ipsis eorumque affinibus et pro ipso absente factae Ensae a. d. MCCCXXXVI°, in die b. Dionysii (v. Reg. Boh. IV, p. 132, n. 334). Dat. Posonii feria V proxima post Nativitatem b. Virginis a. d. MCCCXXXVII°. Steyerer Comment. pro hist. Alb. II pag. 117. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 120. — Lichnowsky III, Reg. p. CCCCXXXI, n. 116. — Pray Ann. II, 40. — Katona, Hist. crit. IX, 109. 470) 1337, 11 Sept. Erlon. Thiry, comte de Loz et Chiny oc, reconnaît avoir reçu du roi de Bohême 85 livres grs. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 48.

Strana 191
et Moraviae. Annus 1337. 191 471) 1337, 12 Sept. Avinione. Benedictus papa XII episcopo et capitulo Wratislaviensibus interdicit, ne ad alienati- onem castri valde opulenti ac vocati de Melitz ad eos pertinentis inconsulta sede apostolica procedant. — Dat. II idus Sept. pontif. a. III°. Theiner, Mon. hist. Pol. I, 521. — Kodex dyplomatyczny Wielkopolski II, 502. 472) 1337, 17 Sept. Theonisville. Egidius von Duna verspricht den könig Johann von seinem schloss Duna aus gegen jedermann besonders aber die grafen von Jülich zu vertheidigen. Derselbe bekennt seinen unter der burg Duna gelegenen flecken vom könige Johann zu lehen genommen zu haben. Jacobi, Cod. epist. Joh. reg. Boh. p. 99. n. 177 et 178. 473) 1337, 17 Sept. Theonesville. Johann, könig von Böhmen etc. schenkt den brüdern Conrad und Albert von Val- kinhain für ihre dienste auf drei jahre die abgaben von dem dorfe Jecznabicz im Bre- slauer bezirke. Böhmer, Reg. Imp. p. 405, n. 787. — Jacobi p. 99, n. 176. 474) 1337, 18 Sept. (S. 1.). Jean, roi de Bohême etc., donne à Boniface Annelier le droit de battre la monaye à Luxembourg pendant quatre ans, à certaines conditions et moyennant une tantième de la fabrication. Publ. de la soc. pour la rech des mon. hist. de Luxemb. XX, 49. — Böhmer, Reg. Imp. p. 405, n. 788. 475) 1337, 21 Sept. Rabenstein. Ulricus senior et Ulricus junior Pflugones de Rabenstein civitati Rabenstein jura civi- tatis Zacensis conferunt. — Not. oc, "quod hominum ac bonorum nostrorum emendacioni, prout decet, jugiter intendentes, ciuitatem nostram Rabenstein validis ac racionabilibus iuribus 1) stabilire decreuimus et fulcire, ut ex hoc, quemadmodum speramus, tam in hominibus quam in bonis et in honore recipiat incrementum. Igitur eidem ciuitati nostre et incolis ipsius jura ciuitatis Zacensis concedimus et donauimus presencium testimonio literarum, ut secundum ea decencius viuant in decencia et se regant, ita sane quod ea jura, sentencie, que in Rabenstein discuti seu inueniri non poterint aut dictari, a Zacensi ciuitate sine contradiccione qualibet requirantur et eciam apportentur. Ceterum pronunciamus et asserimus in his scriptis, quod omnes agri quondam in Stowlno (sic) et in Hradeck spectantes, quos ad eandem ciuitatem nostram Rabenstein asscribi fecimus et metiri, quia de singulis laneis, videlicet Ctwolinensibus?) quatuor, et de Hradeck duas sexagenas gross. denar. percepimus racione jurium, que vulga- riter anleyten appellantur, sub hoc dumtaxat censu locavimus et tributo, videlicet, ut de quo- libet predictorum agrorum Stowlnensium laneo in festo s. Galli triginta, et de Hradeck

Strana 192
192 sedecim grossi et in festo s. Georgii XXX videlicet de Stowlnensibus et de Hradek XVI gross. nobis et heredibus nostris annis singulis persoluantur, et quolibet laneo predicto de Stwolno tantum in festo s. Michaelis due mensure bone siliginis et due mensure boni 3) ordei et quatuor mensure seu strichones bone auene nostro annuatim granario dentur, quem censum nec unquam augere volumus nec debemus, quod eciam nostris a successoribus et heredibus fir- miter obseruandum esse promittimus et spondemus. Insuper presencium recognoscimus tenore literarum, quod omnes agrorum quondam in Ostrow pertinencium cultores nunc nostre ciuitatis conciuibus, a quibus racione anlaytung per tres percepimus sexagenas, de quolibet illo laneo in festo s. Galli viginti octo et in festo S. Georgii XXVIII grossos prag. annuatim persoluere tantummodo tenebuntur. Quem censum a nobis et nostris succesoribus nec grauandum esse promittimus nec augendum.“ — Dat. in Rabenstein a. d. MCCCXXXVII°, XI kal. Octobris- E cod. arch. Rudnic. — E cod. bibl. Lobkovic Pragae Cancellaria regis Georgii appellatus fol. 596. — 1) In cod. Rudnic. viabus; in cod. Prag. princ. de Lobkovic vicibus. — 2) In cod. Lobkovic. Prag.: Etwo- linensibus. — 3) Deest in eodem codice. Emler, Regesta Bohemiae 476) 1337, 28 Sept. Zennenberg. Karl, markgraf von Mähren, verweiset den Volkmar von Purchstall, burggrafen von Tyrol, mit 10 mark Veroneser auf den zoll zu Lug. — Zennenberg 28 Sept. 1337. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennae Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 121. — Huber, Reg. K. Karls IV, 6, n. 45. 477) 1337, 29 Sept. Brunae. Henricus de Eysgrube dictus Rauscher, Stephanus natus eiusdem et Stephanus dictus Sebensteyner omni iuri et omnibus actionibus, quae contra Katherinam abbatissam et con- ventum monasterii Aulae s. Mariae in Antiqua Brunna pro bonis in Reynbrechtsdorf habere possint, abrenuntiant. — Act. et dat. Brunne a. d. MCCCXXXVII, in die s. Michaelis Archangeli. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 122. 478) 1337, 1 Oct. Pragae. Literae Joannis episcopi et consensus capituli Pragensis ecclesiae de commutatione bo- norum episcopalium pro bonis ad monasterium Rudnicense spectantibus et castro episcopali in Bi- sophsperk vulgariter Gersperk dicto adiacentibus. — Advertentes „quod castrum nostrum epi- scopale, videlicet in Bisophsperk, quod alias Gersperk vulgariter vocabatur, pro ecclesia nostra Pragensi et defensione bonorum eiusdem per nos emtum, quod ex eo maiori et meliori custodia et tutela indiget, quia in metis et finibus regni Bohemie et marchionatus Miesnensis quasi in medio nacionis peruerse dignoscitur situatum, non posset propter reddituum paucitatem et minucias possessionum tute et secure teneri ac servari et commode custodiri, defectus et pe- ricula dicti castri ad noticiam honorabilium virorum et dd. scilicet Dirslai prepositi, Nicolai decani, Thome archidiaconi et Predborii scolastici tociusque capituli ecelesie nostre Prag. de- ducere curavimus et perferre, qui nobiscum in generali capitulo, quod consueuit sequenti die post dedicacionem dicte nostre ecelesie celebrari apud eandem ecclesiam, in vnum congregati

Strana 193
et Moraviae. Annus 1337. 193 tractare et prospicere vna cum ipsis cepimus diligenter, quomodo et qualiter posset dicti castri securitati et oportune prouideri. Et tandem habitis multis inter nos tractatibus et premissis visum fuit nobis, quod dicto castro non posset per modum alium, ut predicitur, provideri, nisi ut bona aliqua ad nostram episcopalem mensam spectancia pro bonis ut- pote in Schonfelt siue Tuchomysl et aliis villis seu bonis, quorum et quarum nomina in- ferius continentur, ad monasterium s. Marie in Rudnicz, vbi sunt canonici regulares, nostris sumptibus fundatum et constructum et de bonis persone nostre intuitu acquisitis plene dota- tum, spectantibus, que dicto castro adiacent et coherent cum ipsoque confiniunt, permutare et cambire deberemus. Nos igitur attendentes, quod ex huiusmodi permutacione et cambio posset et potest ac poterit in futurum non tam ecclesie nostre Pragensi quam eciam monasterio se- pedicto euidens commodum et profectus nec non vtilitas procurari et multipliciter obvenire, bona nostra infrascripta ad mensam nostram episcopalem spectancia, videlicet Smolnicz, Hlina, Babina, Brzeza et Zbudow inter Liuthomericz et Vsk sita et quitquid in Dolina cum jure patronatus ecclesie ibidem nec non in Zelewczicz et Bakow bonis seu villis in Slanensi terri- torio situatis nos et ecclesia nostra predicta obtinere dignoscimur et habere cum agris cultis et incultis, siluis, pratis, fluuiis oc, ac cum eorum pertinenciis vniuersis cum honorabili viro ac religioso fratre Vito preposito totoque conuentu canonicorum regularium monasterii s. Marie ibidem in Rudnicz pro bonis ipsorum et sui monasterii supradictis et que immediate secuntur, scilicet Schonfelt siue Thuchomysl, Lochocziczy, Habrzy, Hotowicze, Modlani et Sobiedruhy pre- fato castro, ut prefertur, adiacentibus et contiguis ac vicinis, similiter cum ipsorum agris, cultis et incultis, siluis, pratis, fluuiis oc, ac cum jure patronatus duarum ecclesiarum, scilicet in Schonfelt siue Tuchomysl et Modlano, aliisque eorumdem bonorum pertinenciis vniuersis de voluntate et conniuencia vnanimi et expresso consensu predictorum dominorum tociusque predicti capituli nostri Prag. ob hoc specialiter congregati, prout ex ipsorum subscripcione inferius facta colligitur manifeste, ibidem in dicto capitulo generali nostro ac ecclesie nostre predicte successorumque nostrorum vice et nomine permutauimus et permutamus, cambimus et cambiuimus seu permutacionem et cambium de dictis bonis fecimus et ducimus faciendum. Et ut nil de contingentibus obmittatur, de voluntate et consensu predictorum dominorum ac tocius nostri capituli memorati pronunciamus et irrefragabiliter ac irreuocabiliter ordinamus, quod predicta bona in Schonfelt siue Tuchomysl cum aliis bonis seu villis ab ipsis dependen- tibus et superius nominatis cum omnibus suis pertinenciis, ut est dictum, ad ecclesiam nostram Pragensem et prefatum castrum eius et nostrum Bisophsperk, bona vero in Smolnicz cum bonis aliis et villis, de quibus superius fit mencio, cum ipsorum, ut premittitur, pertinenciis vni- uersis incluso nichilominus jure patronatus ecclesie parochialis s. Adalberti in suburbio ciui- tatis Liuthomiericensis vna cum jure patronatus ecclesie in Dolina supradicte, que in recom- pensacionem et restauracionem juris patronatus, quod predictum monasterium in predictis duabus ecclesiis, scilicet in Schonfelt siue Thuchomysl et Modlan obtinebat, de consensu et voluntate predicti nostri capituli eidem monasterio conferimus et donamus, ad prelibatum mo- nasterium s. Marie in Rudnicz jure proprietatis et dominii — — de cetero pertineant et de- beant pertinere." — Nos quoque Dirslaus prepositus, Nicolaus decanus, Thomas archidiaconus, 25

Strana 194
194 Emler, Regesta Bohemiae Predborius scolasticus, Arnoldus Gilzbertus, Johannes Pauli, Johannes s. Egidii in Praga, et Henricus Mielnicensis ecclesiarum prepositi, Wernherus, Johannes, Wolfram, Hroznata, Michael, Thobias, scolasticus Wyssehradensis, Nicolaus de Linczburg, Hinko de Malowar, Sebestianus Bo- leslawiensis, Jenczo Zawissi, Bartholomeus, Benessius de Krawar, Bohuta Curimensis archi- diaconi, Hostislaus decanus s. Egidi Pragensis, canonici ecclesie predicte Pragensis, et Busco vicarius vener. Johannis, episcopi nostri Pragensis, vocem in capitulo Prag. de gracia habens, euidentissime perpendentes, quod predicta permutacio inter dictum d. nostrum epis- — copum et ecclesiam suam ac nostram et prefatum monasterium s. Marie in Rudnicz — facta cedit et redundat ad euidentem et multiplicem vtilitatem, comodum ad profectum non tam ecclesie nostre predicte quam eciam monasterii prelibati, id circo ipsam collaudauimus. Act. et dat. anno, mense, die et loco quibus supra. E cop. Mus. Boh. 479) 1337, 10 Oct. Marché. Jehan, roi de Bohême etc. fait connaître que pour les bons services que lui a rendus son féal chevalier messire Hubins bareit de Liège, et qu'il attend encore de lui, il lui a donné vingt-cing livrées de terre, un vieil gro tournois pour seize deniers, à lever chaque année à sa dîme de Thohoingne lès Durbuy, lesquelles livrées de terre, Hubins tiendra de lui et de ses hoirs comtes de Luxembourg en fief et en hommage du château de Durbuy. — Donné à Marche. Publ. de la soc. pour. la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 49. — Böhmer, Reg. Imp. p. 300 n. 429. 480) 1337, 13 Oct. Avinione. Benedictus papa XII decano Pragensis ecclesiae mandat, ut decidat causam de iure patronatus ecclesiae in Hawran exortam. — „Sua nobis dilecti filii Herhardus de Sabicrucz et Jesco de Hrawan (sic) laici Pragensis diocesis, patroni parochialis ecclesiae in Hawran dictae diocesis, petitione monstrarunt, quod licet ipsi, qui erant in pacifica possessione vel quasi juris praesentandi rectorem ad dictam ecclesiam, cum vacavit, ad ipsam ecclesiam tunc vacantem nullique alii de jure debitam dilectum filium Johannem, rectorem ecclesiae in Stebna dictae diocesis, personam idoneam, vener. fratri nostro episcopo Pragensi infra tempus legi- timum canonice praesentassent, quia tamen praefatus episcopus praesentationem hujusmodi sine aliqua rationabili causa contra justitiam admittere denegans, ex arrupto et juribus dictorum patronorum non discussis Andream dictum Onderzei, qui pro clerico se gerit, dictae diocesis, ad praesentationem Stephani de Hrussawan (al. de Morawes) laici praefatae diocesis, se false patronum ipsius parochialis ecclesiae asserentis, ejusdem parochialis ecclesiae pro suo libito instituit in rectorem: pro parte dictorum Herbardi et Jesconis, sentientium ex hoc indebite se gravari, fuit ad sedem apostolicam appellatum. Quocirca discretioni tuae per apostolica scripta mandamus, quatenus vocatis, qui fuerint evocandi, et auditis hinc inde propositis, quod justum fuerit appellatione remota decernas, faciens, quod decreueris, per censuram ecclesias- ticam firmiter observari." — Dat. Avinione III idus Octobris, pontif. a. III°. Palacký, Über Formelbücher I, p. 346.

Strana 195
et Moraviac. Annus 1337. 195 481) 1337, 17 Oct. Sarburg. Johann, könig von Böhmen etc., bekennt von dem erzbischof Balduin von Trier als mannlehen der Trierer kirche empfangen zu haben den hof zu Usme mit dem gerichte und was dazu gehört, wie er das von herrn Soger von Burtscheit ritter, der es nebst seinen alt- vordern von ihm und seinen altvordern zu lehen trug, gekauft hat, und auch den burglichen bau auf dem berge bei Usme, den er neulich begonnen und Froydenburg genannt hat, mit verabredung sich gegenseitig keine leute zu bürgern oder zu muntleuten zu nehmen und zu empfangen. — Zu sente Erasynen by Sarburg gelegen. Böhmer, Reg. Imp. 301, n. 430. 482) 1337, 17 Oct. Sarburg. Johann, könig von Böhmen etc., verpflichtet sich dem erzbischofe von Trier zu der vorangehenden urkunde bis nächste weihnachten die einwilligung seiner söhne Karl und Johann zu verschaffen. — On sente Lucas abende. — Gegeben zu sante Erasme bie Sarburch. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 50. — Böhmer, Reg. Imp. p. 405, n. 789. 483) 1337, 23 Oct. (S. 1.). Ego Michael de Slychkenzdorf, tunc judex campi ex parte dominorum de Kvenring, cum uxore mea d. Gysla recognoscimus, quod d. Sybbotoni abbati et conventui de S. Corona domum nostram in villa Apud vinitores nuncupata in Austria circa Cremsam contra curiam dominorum de Campoliliorum directe situatam vendidimus pro LXVIII talentis et dimidio tal. den. wynensium. — Dat. a. d. MCCCXXXVII°, fer. V ante festum bb. apost. Symonis et Judae. Ex orig. tab. Krumlow. Pangerl, Urkb. von Goldenkron. Font. rer. Austr. XXXVII, 91. 484) 1337, 24 Oct. (S. 1.). Theodricus, comes de Los et de Chiny oc, profitetur, se accepisse a Johanne, Boh. rege oc, 16000 flor. defalcandos de summa 100000 fl., pro quibus emit praeposituras d'Yvoix et de Virton. — In crastino b. Severini confessoris. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 50. 485) 1337, 26 Oct. (S. 1.). Ego Margareta, relicta Henrici Choberlini, quondam civis Pataviensis, et Cristina, vera filia eorundem, not. oc, quod „vineam nostram in Austria circa Chremsam jacentem, quae Domus vini sive Weynhaus wlgariter nuncupatur, — — domino Sybbotoni abbati et con- ventui de Sancta Corona — — vendidimus pro CL minus uno talento pataviensium denar. iure hereditario possidendam.“ — Dat. et act. a. d. MCCCXXXVII, in dominica ante festum Omnium sanctorum. Pangerl, Urkb. v. Goldenkron. Font. rer. Austr. XXXVII, 92, et versio germanica ibidem p. 93. 25*

Strana 196
196 Emler, Regesta Bohemiae 486) 1337, 28 Oct. (S. 1.). Loys Duffey, chevalier, fait savoir qu'il a relevé en fief et en hommage du roi de Bohême sa ville et justice de Verine. — Jour de St. Simon et de St. Jude. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 50. 487) 1337. 28 Oct. (S. 1.). Jean de Dagestul déclare avoir reçu de Henri Garet, receveur du comté de Luxem- bourg, au nom de Jean, roi de Bohême oc, 300 livres tourn. petits; desquels le comte lui a donné 200 en fief et en hommage et les autres en aide et secours de sa personne. — Le mardi jour de St. Simon et s. Jude. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 50. 488) 1337, 9 Nov. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen etc., verbürgt sich für den herzog Heinrich von Nieder- Baiern, der in einer eingeschalteten urkunde de eodem verspricht, dem könig von Frankreich für empfangene 56000 fl. eine hülfe von 300 helmen (equites galeati) im falle eines krieges mit dem könig von England oder sonst wem zu stellen. Böhmer, Reg. Imp. p. 301, n. 431. 489) 1337, 19 Nov. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., monasterio Welegradensi privile- gium a patre suo a. d. MCCCXV°, 2 Mart. datum (v. Reg. Boh. III p. 102, n. 247) confir- mans addit gratiam, "ut nullus principum, successorum nostrorum, uel baronum aut ciuium, nobis uel eis subiectorum, pro castrorum, ciuitatum seu municionum quarumcumque edifica- cione uel ratificacione uel aliqua ingruenti expedicione homines predicti monasterii inquietare audeat.“ — Dat. Brune in die b. Elyzabeth a. d. MCCCXXXVII°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 122. — Pelzel, K. Karl IV, t. I, Urkb. p. 15. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 7, n. 46. 490) 1337, 19 Nov. Brunae. Karolus, regis Beemiae primogenitus, marchio Mor. monasterium in Osla in suam protectionem cum bonis ipsius ultra Thiam vel ex ista parte seu alibi ubicunque sitis susci- piens, Frenczlinum, purchrauium et villicum in Aychhorns, advocatum dicti monasterii in- stituit. — Dat. Brvnne in die b. Elyzabeth a. d. MCCCXXXVII. Per dominum cancel- larium Pe. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 123. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 7, n. 47. 491) 1337, 21 Nov. Znoymae. Judex et jurati civitatis Znoymensis concordant cum Johanne abbate et conventu — monasterii Lucensis de judicio civitatis eiusdem dicto monasterio a rege Johanne donato. Act. et dat. in ciuitute predicta a. d. MCCCXXXVII°, XI kal. Dec. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 124.

Strana 197
et Moraviae. Annus 1337. 197 492) 1337, 26 Nov. Brunae. Karolus, regis B. primogenitus, marchio Mor., monasterio Aulae S. Mariae in Antiqua Brunna omnia jura, privilegia, litteras, donationes, emptiones etc. confirmat. — Dat. Brunne in crastino b. Katherine virg. a. d. MCCCXXXVII°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 126. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 7, n. 48. 493) 1337, 26 Nov. (S. 1.). Johannes, minister ecclesiae Pragensis altaris s. Dionysii, filius olim Dyrrhani, altari s. Thomae, Canthuriensis episcopi, per Petrum, ecclesiae in Belwar plebanum, de novo creando III sexag. gr. census annui legat. — Not. oc, "quod testamentum meum vltimum, cuius exe- cutores Hostizlaum, decanum ecclesie s. Egidii in Praga, et Busconem, perpetuum d. Pragensis episcopi vicarium, eligo, — — condo in presencia Conradi, perpetui d. decani Pragensis vicarii, et Jacobi, ministri ecclesie Pragensis predicte altaris scti. Procopii, et ordino per omnia in hunc modum, reuocacione tamen et mutacione eorum, que secuntur, michi, si spacium dominus ad hoc michi concesserit, in posterum reseruatis. Lego itaque, ordino ac dispono pro anime mee remedio, quod nomine altaris in dicta Pragensi ecclesia per Petrum, ecclesie in Belwar ple- banum, in honore s. Thome, Canthuriensis episcopi, de nouo creandi et pro sua parte in censu trium sexagenarum grossorum dotandi, si ante instans proxime festum Natiuitatis Christi cre- atum fuerit, tres sexagene gross. prag. census annui, quas in villa Mileticz iure proprietatis possideo, cum omnibus earum iuribus et pertinenciis, ut eidem altari et eius ministro tytulo dotis semper deseruiant in futurum. Si vero ipsum altare tunc creatum non fuerit et me extare non contigerit, extunc executores predicti habeant altari alteri in ipsa ecclesia de censu pre- habito, sicut secundum deum decreuerint, prouidere, ita tamen, quod in anniuersario patris mei ac matris in vigilia s. Thome apostoli annis singulis occurente dimidia sexagena dicti census et in meo anniuersario post obitum meum, quociens occurrerit annuatim, similiter di- midia sexagena eiusdem census taliter impendatur, quod candele pro duobus grossis et duo grossi pro offertorio in vtroque anniuersario habeantur. Residuum autem dicti census, vide- licet dimidie sexagene, solis presbiteris missas defunctorum celebrantibus illa die, per singulos grossos vel quanto per plus fieri poterit, diuidatur. Item lego et ordino, quod ad s. Geo- rium in castro Pragensi, vna marca grauis, 64 grossos computando pro ipsa, quam domina abbatissa ibidem distribuere habeat, census annui de mea, quam relinquo pecunia, empcionis tytulo pro X sexagenis gross. prag. comparetur, si eam viuens neglexero comparare. Cuius medietas in Translacione s. Ludmile anno quolibet pro prandio canonicis et ministris ipsius ecclesie ac matronis et campanariis expendatur et residua medietas eiusdem marce in meo anniuersario, quociens annuatim occurrerit, modo, qui supra ponitur, de candelis, offertorio et presbiteris missas defunctorum illa die legentibus impendatur. Item lego, ordino et dispono, quod grauis marca sexaginta quatuor grossis pro ipsa computatis census annui ad altare s. Procopii in prefata Pragensi ecclesia de mea pecunia pro X sexag. gross. prag. comparetur tytulo empcionis, racione cuius census minister ipsius altaris vnam missam defunctorum pro- anima mea et animabus parentum meorum qualibet septimana in perpetuum legere teneatur.

Strana 198
198 Emler, Regesta Bohemiae Item lego, ordino et dispono, quod residuum tocius parate pecunie, quam relinquo, et pecunia, pro qua vestis mea de scarleto, cingulus argenteus et tres ciffi argentei venditi fuerint, per executores predictos in sepultura mea in singulis tricesimis primi anni et in seruiciis con- suetis iuxta eorum conscienciam, prout anime mee salubrius fuerit, expendatur. Lego preterea famulo meo Clementi pro suis seruiciis vnam sexagenam gross., vaccam et oues duas, pueris vero et Clare, ipsorum matri, lego vaccam, quatuor oues et octo strichones frumenti cum lectisterniis et supellectilibus omnibus domus mee. Item ecclesie in Hostung lego vac- cam, quatuor oues, tres equos, duos currus ferratos, duas scroffas et omnia domus in Hostung supellectilia ac libros meos, viaticum videlicet et missalem. Qui libri ipsi ecclesie remaneant, si pecora, pecudes et annone, quas personis predictis legaui, fuerint assignate, si non, tunc eis de predictorum librorum precio id, quod in predictis rebus ipsis porsonis lega- ueram, suppleatur. Auenam vero, ordeum et pisa et duos equos et scrinium meum minus lego Conrado, nepoti meo, carnes autem mee pauperibus erogentur; de seminibus vero yema- libus, que in tres partes diuidantur, lego et ordino, quod vna tercia pro reformacione dicte ecclesie in Hostung et alia tercia pro reformandis ipsius ecclesie fenestris impendatur, ultima vero terciaria successori meo in dicta ecclesia relinquatur. Ordino preterea et dis- pono, quod si predicti executores in premissis vel eorum aliquo ex casu quocunque fuerint negligentes, extunc eorum in hac parte negligencia per Conradum et Jacobum prenotatos, sicut salubre fuerit, suppleatur.“ — Dat. in crastino b. Katherine virg. a. d. MCCCXXXVII. Lego preterea, quod si predicto Conrado, nepoti meo, res pretacte, quas sibi legaui, fuerint denegate, extune valor earum in parata pecunia sibi vna cum personis prehabitis de predi- ctorum librorum meorum precio, qui vendantur propterea, refundatur. Ex orig. arch. cap. Prag. 494) 1337, 26 Nov. (S. 1.). Adulphus, magister scabinorum Treverensium, profitetur se accepisse a Johanne, B. et Poloniae (sic) rege ac comite Lucemburg. CCC libras treverenses et assignasse ipsi XX lib. trev. census annui in vineis suis sitis supra Saram prope Viltzheim ex opposito villae de Kone. — Dat. in crastino b. Catherine virg. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 51. 495) 1337, 28 Nov. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. petente Nicolao de Lucemburg, Pragensi canonico, regis Bohemiae et suo notario, litteras patris sui civitati Ybantschitz de decimis vinearum a. d. MCCCXXXVI, in die b. Lucae Ev. datas (v. Reg. Boh. IV, p. 139, n. 347) confirmat. — Dat. Brunne a. d. MCCCXXXVII, fer. VI proxima post festum b. Ka- therine virg. E confirm. Ladislai regis ab anno MCCCCLIII° in archiv. eiusdem civit. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 126. Huber, Reg. K. Karl IV, p. 7, n. 49.

Strana 199
et Moraviae. Annus 1337. 199 496) 1337, 28 Nov. (S. 1.). Johannes, Boh. rex etc. milites suos Wernhardum dictum Grans, Frenslinum et Ja- cobum de Praga, purcravios in Frimperch, procuratores suos et nuntios in negotiis quibusdam cum Henrico, comite Rhen. terminandis constituit. — Dat. feria VI post diem b. Catherinae. Reg. Boica VII, 200. — Böhmer, Reg. Imp. p. 205, n. 243. 497) 1337, 28 Nov. Brunae. Bertoldus, Wyssegradensis praepositus, regni Boemiae cancellarius, et Czenco fratres de Lypa, nec non Johannes de Clingenberch et Henricus, quondam d. Henrici juvenis de Lypa filius, monasterio Aulae S. Mariae in suburbio Brunensi situato dant villam Wasanicz cum allodio ibidem pro medietate villae Gurdey, quam monasterio praedicto d. Henricus juvenis de Lypa, frater et sororius ipsorum, legaverat. — Sigilla: Gerhardi de Chunstat, camerarii czude Brunnensis, Theodrici de Spran czudarii, Wznethe de Lomnicz, Pothe de Wyldenberch, Smylonis de Luchtenburch, Jesconis de Furstenberch et Jesconis de Crawar. — Dat. Brunne a. d. MCCCXXXVII, IIII kal. Dec. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 127. 498) 1337, 29 Nov. Pragae. Johannes, Prag. episc., bullam Benedicti papae XII (d. d. Auinione X kal. Jan. pont. a. I°) super fundatione missae in aurora in ecclesia Prag. ad honorem bb. patronorum Bo- hemiae et specialiter b. Mariae virg. decantandae per Lupum, sacristam eccl. Prag. facta trans- sumens dictam fundationem et omnia ratione fundationis praedictae ordinata confirmat. Act. et dat. Pragae a. d. MCCCXXXVII°, III° kal. Dec. pontif. a. XXXVI°. Ex orig. arch. cap. Prag. — 499) 1337, 12 Dec. Axez. Accord entre le comte de Bar et Jean, roi de Bohême oc, au sujet de la commu- nauté de leurs droits sur Verdun. — Le vendredi après la St. Nicolas d'hyver. — Axez en Voivre. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 51. — Böhmer, Reg. Imp. p. 205, n. 244. 500) 1337, 12 Dec. Assey. Henri, comte de Bar, fait savoir qu'il tient la moitié de Marville et d'Arencey, et le quart de Confluns en fief et en homage de Jean, roi de Bohême oc; il reprend de lui aussi la ville d'Assey. — Le vendredi après St. Nicolas. Assey en Woivre. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb, XX, p. 51. 501) 1337, 21 Dec. Avinione. Benedictus papa XII Olomucensi et Posnaniensi episcopis ac decano ecclesiae in Bu- desin mandat, ut monasterium in Camentz a Bolcone, duce de Munsterberg, variis exaccio-

Strana 200
200 Emler, Regesta Bohemiae nibus oppressum contra eundem et milites ac feudales eius tueantur. — Dat. Avinione XII kal. Jan. pontif. anno III°. Idem iisdem de monasterio in Hemricow ab eodem duce aggravato. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 130. 502) 1337, 24 Dec. Strigonii. Chanadinus, archiepiscopus Strigoniensis, pactum facit cum mercatoribus de Boemia, Suevia, Rheno et Flandria in Hungariam venientibus de theloneis persolvendis. — Signifi- camus, "quod licet thelonea ecclesie nostre Strigoniensis a sanctissimorum antiquorum regum Hungarie felicium recordacionum piis institucionibus per loca ipsorum tributorum transeuncium sub certa quantitate absque qualibet ambiguitate et dissensione existatant moderata, volentes tamen domini nostri regis uoluntati nobis demandate ex debita reuerencia vtiliter admittendo consentire, attendentes eciam communem vtilitatem et commodum rei publice, vt ipsum regnum Hungarie extraneorum regnorum, Boemie videlicet, Sweuie, Reni et Flandrie omni genere rerum mercimonialium sub fertili copia habundantissime gratuletur mercatoresque ipsa merci- monia per viam regni Boemie de nouo ad vtilitatem regni vtriusque assecuratam et apertam per alleuiacionem oneris suorum tributorum augmententur, humillimis supplicacionibus proui- dorum uirorum Franklini de Maguntia, Manhardi et Nicolay de Praga, Sovper et Francisci de Nuerenberg ac Chvikkil de Auspurgh mercatorum sua et omnium mercatorum dictorum regnorum in regnum Hungarie transitum facere uolencium in persona nobiscum in scriptis pactancium de consilio fratrum nostrorum de capitulo graciose vsque tempus vite nostre, non perpetuo, taliter duximus pactandum cum eisdem, quod in introitu ipsorum in possessione nostra Niar- hiid uocata, de quolibet curru leui seu graui dicti mercatores regnorum prescriptorum per viam regni Boemie mercimonia in regnum Hungarie deferencium soluet pro tributo tres pensas latorum (sic) winnensium et tantumdem in Wdward similiter pro tributo, postquam autem ad portum Danobii Strigoniensem deuenerint transeuntes portum Danobii non in Danobio, nec vltra Danobium sed ex ista parte Danobii in Noua ciuitate nostra Strigoniensi de quolibet curru ipsorum, quia nos eosdem mercatores in predictis tributorum nostrorum solucionibus alleuiamus et causas per quospiam contra quemlibet ipsorum in nostris tenutis emergentes, exceptis quibusdam articulis infrascriptis non alias, nisi in predicta Noua ciuitate nostra judi- ciario examine pro securiori et tranquilliori ipsorum processu annuimus discuciendas juris tramite congruente, pro eo de singulis curribus eorum tam in ueniendo, quam in eundo sol- uent nobis singulos quatuor grossos, de singulis autem equis seu pecoribus currus ipsorum trahentibus tam estiuis et autumpnalibus, quam hyemalibus ac vernalibus temporibus pro precio nauigii et tributi singulos grossos, et de aliis equis, quos iidem mercatores equitabunt, dimidios grossos soluere tenebuntur. In redeundo vero in Wdward sexaginta latos wiennenses et tantumdem in Niarhiid soluent de singulis curribus ipsorum pro tributo; ceteri autem mercatores per loca dictorum tributorum transeuntes telonea soluent, quam tenentur modo con- sweto. Concessimus eciam eisdem mercatoribus regni Boemie et eis in mercatura sociatis, ut nullus ipsorum in possessionibus nostris quibuslibet per quospiam ad nos pertinentes seu alios

Strana 201
et Moraviae. Annus 1337. 201 possit aliqualiter impediri vel in iudicium pro qualibet causa conveniri. Qui si per quospiam impedirentur uel in iudicium pro quacumque causa traherentur, dicta inpedimenta et iudiciaria examina ad dictam Nouam ciuitatem nostram transferantur iudicanda, nisi wlnera uel mors aut uiolencia inferatur per eosdem, pro quibus in eadem possessione nostra, vbi talia commit- tuntur, rei illatores, scilicet premissorum, iudicabuntur pro excessibus eorundem; ceteri vero innocui libere in personis et bonis omnibus absque quolibet impedimento abire permittuntur. In ceteris vero casibus causalibus omnibus querelantibus in predicta Nova ciuitate nostra satisfactio inpendetur iudicario processu iuris ordine requirente. Omnia autem iura et liber- tates ac priuilegia premissa tangencia sue vigorositatis robore in tributis nostris predictis ful- ciantur, nec per presentem alleuiacionis graciosam concessionem predictis iuribus, libertatibus et priuilegiis ecclesie nostre aliqualiter uolumus derogari. Postquam autem diuine pietatis clemencie annuente debitum exsoluerimus omnis carnis, premissa nostra concessio et alleuiacio graciosa tribus mensibus perduret et non vltra mercacionibus prenotatis, quibus transactis exaccio ipsorum tributorum ad suum pristinum debitum statum reuertatur, nisi a nostro suc- cessore valuerint vel presentem nostram ordinacionem aut aliam denuo obtinere, prout hec omnia et queuis singula premissorum a nobis dicti mercatores benigne admitti postularunt et se ac consocios ipsorum inuiolabiliter spoponderunt. Volumus ergo et vniuersis officialibus, tributariis nostris ac villicis, nunc et pro tempore constitutis, firmiter et districte precipientes mandamns, quatenus vltra premissam ordinacionis nostre concessionem in ueniendo et rede- undo contra tenorem presencium predictos mercatores in nullo audeatis molestare, sed hec presentibus inserta infra tempus vite nostre firmiter obseruare studeatis.“ — Dat. Strigonii in vigilia Natiuitatis domini a. d. MCCCXXXVII°. E lib. vetust. stat. et priv. arch. civ. Prag. p. 34—35. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 131. 503) 1337, 25 Dec. In Znoyma. Karolus, reg. B. primogenitus, marchio Mor., litteras patris sui monasterio Lucensi fer. IV post octavas Pasche a. d. MCCCXXXVI° in Pohorlicz super exemtione a potestate et iurisdiccione camerariorum, czudariorum, beneficiariorum et judicum provincialium per terram Moraviae datas (v. Reg. Boh. tom. IV p. 115, n. 289) confirmat. — Dat. in Znoyma in festo Natalis domini a. MCCCXXXVIII°. Pelzel, K. Karl IV, t. I Urkb. p. 115. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 158. 504) 1337, 25 Dec. Znoymae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., monasterio Lucensi litteras patris sui super judicio civitatis Znoymensis datas in Pohorlicz a. d. MCCCXXXVI°, sabbato post octavas Pasce (Reg. Boh. IV p. 115, n. 290) confirmat. — Dat. Znoyme in festo Natalis domini anno eiusdem MCCCXXXVIII°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 159. — Pelzel, K. Karl IV, I Urkb. p. 114. 26

Strana 202
202 Emler, Regesta Bohemiae 505) 1337, 26 Dec. (S. 1.). Jehans Boich, chevalier, fait savoir qu'il a repris en fief pour dix livres de terre, le vieux gros pour quinze tournois, la maison de Dangines, sise sous l'abbaye de Stavelot, et 36 bonniers de terre appartenant à ladite maison. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 52. 506) 1338. (Pragae). Richter und schöffen der Prager Altstadt setzen fest, wie die geldstrafen vertheilt werden sollen. — „Wir Wenczlab richter, Niclas der Weys, Andres Goldner, Seidil von Piesk, Henricus Melniker vnd ander vnser aidgenoes, scheppfen der stat ze Prag, sein des mit den eltisten vmb des richters vnd der scheppen puze mit verdachtem muet vber ein chumen vnd haben das ausgetrogen, als hernacher geschriben steet. Des ersten vmb di grozzen puzen, di da gevallen von den, di da gegen dem richter oder chen den scheppfen mit red freweln in den vier penchen oder in dem rat, das seint 61/2 schok grosser pregisser pfennig; der sol dem richter XXX schyllynk vnd ye dem scheppen XXX schillynk gevallen der vor- genanten pfennige. — Dar nach vmb di andern puzen nach den grozzen, di von den scheppfen gesaczt sein, di von feur, von verpoten gepew, von velcherlai harnasch oder von velcherlai gepot oder gesecze der scheppfen gefallen; der puze sol dem richter ein dritteil, vnd den scheppfen czway tail der genanten puze gefallen; das sol der richter kein red vider gehaben. — Dar nach vmb di aid pfennig, wer do swert in dem gericht, als er gesworn hat, sol er fuer das czrewcz czwen haller pregisser legen vnd in ehaften dingen IV haller, vnd nicht mer. Dar nach ven man des aides vber hebt in dem gerichte, der sol IV haller geben, vnd in ehaften dingen acht haller vnd nicht mer. — Dar nach vmb der putel lon, ven ein putel einem vergepeut in das gericht, dem sol man geben einen haller ze lon, vnd in ehaften dingen czwen vnd nicht mer. Darnach wer ein erb oder ein hous in dem gericht aufgibt, der sol dem richter XXXII haller, vnd dem schreywer IV haller vom schreiwen geben, vnd nicht mer. — Darnach welle wir, wer da wider der scheppfen gebot an einem hous bouet oder meuert, das der V schillink ze bues geben sol, vnd bout er ze dem andern mal, so sol er geben ein 1/2 schok, cze dem dritten mal III schok; vnd bout er ze dem vierden mal wider der scheppfen gebot, so sol ergeben 61/2 schok ze puze; di schullen dem richter vnd den scheppfen gefallen, als vor geschriben steet." E libro arch. civ. Prag. ab anno 1310 f. 147. 507) 1338. (S. 1.). Sentence arbitrale rendue par Waleran, archevêque de Cologne, Guillaume, comte de Hainaut, Jean, roi de Boh. oc, ordonnant que le sire de Heynsberg, comte de Looz, sera remis en possession du comté de Looz. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, p. 52.

Strana 203
et Moraviae. Annus 1338. 203 508) 1338. (S. 1.). Béatrix de Bohême, comtesse de Luxembourg, promet de rembourser les mille florins d'or que son oncle Baudouin lui a prêtés. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, p. 52. 509) 1338, 5 Jan. In mon. Aulae Regiae. Mag. Petrus, doctor artis medicinae, Wyssegradensis et Melnicensis ecclesiarum cano- nicus, recipit Chrzyenonem in capellanum ecclesie in Myliczyn. — Not. oc, quod nos rece- pimus — — "d. Chrzyenonem altaris in capellanum perpetuum ecclesie in Myliczyn in honore bb. Symonis et Jude apostolorum consecrati, assignantes eidem suisque sequacibus villam Styrow totam iam dicto altari annexam cum omnibus campis cultis et incultis, pascuis oc, et partem silue, que Deworcz dicitur, ad eandem villam pertinentem cum fructibus infrascriptis, videlicet censu, pullis et labore trium septimanarum de qualibet area, tali adiecta ordinacione, quod nec d. Chrzyeno neque sui sequaces exigant tempore messis ab hominibus dicte ville ca- pecia sub certo numero, sed secundum antiquam obseruacionem quilibet messorum tantum metat, quantum possit. Si vero supradicto capellano uel alicui suorum sequacium non fuerit necesse habere uel percipere labores, extunc pro dicto trium septimanarum labore a quolibet hospite recipiat nouem grossos. Insuper volumus ea, que subscripta sunt, a domino Chryenone et ab omnibus suis sequacibus in perpetuum inviolabiliter obseruari, videlicet, quod nullus capellanorum secundum decursum temporum querat aliquem modum absencie seu permutaci- onis sine racionabili et legittima causa a iam dicto loco, et quod quasi cottidie diuina celebret missarum officia circa dictum altare et quod de nullis aliis officiis et seruiciis extra ecclesiam se ingerat, quamdiu iam dictum altare tenuerit aut tenere voluerit occasione qualibet procul- mota. Et nullus eorum ligna de supradicta silua alicui extraneo, videlicet extra sepe- tactam villam manenti, det uel vendat uel alio modo alienet, excepto, quod nos habemus plenam et liberam voluntatem dandi cuicunque et pro omni nostra necessitate accipiendi de eadem silua lingna, palos et frutices toto tempore vite nostre ; adicientes nichilominus in hiis scriptis, quod si predictus d. Chrzyeno uel quicunque suorum sequacium circa prescripta secus fecerit aut contra eorum aliquod ausu temerario facere attemptauerit, extunc prout exnunc collacionem sibi factam et cuilibet alteri contrafacienti cassam, irritam facimus atque vanam. Jus vero patronatus seu presentacionis eiusdem altaris post mortem nostram et post mortem d. Chrzie- nonis donamus d. Hermanno dicto de Miliczin et cuicumque alteri bonorum in Miliczin posse- ssori.“ — Act. et dat. in monasterio Aule Regie a. d. MCCCXXXVIII, in vigilia Epi- phanie domini. E cop. Mus. Boh. 510) 1338, 28 Jan. Brunae. Blanca, marchionissa Moraviae, libertates ecclesiae in Pohorzelicz et ius patronatus ecclesiae eiusdem capitulo Brunensi confirmat. — Dat. Brunae V kalendas Febr. a. d. MCCCXXXVIII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 873. 26*

Strana 204
204 Emler, Regesta Bohemiae 511) 1338, 30 Jan. Pragae. Karolus, regis B. primogenitus, marchio Mor. litteras ratificationis patris sui super venditione curiae in Dolan facta a Jeskone Prosinka de Dolan hospitali s. Francisci in pede pontis Pragensis confirmat. — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXXVIII°, fer. VI proxima ante festum Purificationis b. Marie. Pelzel, K. Karl IV, t. I Urkb. p. 20. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 132. Extr. — Bienenberg, Ana- lekten, 45. — Böhmer, Reg. Imp. p. 342, n. 24. — Huber, Reg. K. Karls IV, p. 7, n. 52. 512) 1338, 2 Febr. In Brzeznik. Jesco dictus de Nachod de bonis suis in Brzeznik dat unum laneum censualem Vitconi, plebano in Brzeznik, et eius successoribus. — Sigilla: Jesconis praedicti, fratris eius Hrononis dicti de Nachod, fratris eius Mathiae dicti de Nachod, Znatonis de Krysano, Marquarti de Budischau, Jesconis de Tyuans, Jaroslai de Gniehenicz etc. (sic). Dat. in Brzeznik a. d. MCCCXXXVIII, in die Purificationis b. Mariae virg. Paprocký, Zrcadlo markr. Moravského f. 126 v. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 132. — Dobner, Mon. Boh. hist. IV, p. 301. Extr. 513) 1338, 14 Febr. Pragae. Wenczeslaus dictus Rokiczaner iudex et Andreas dictus Goldner, Zeidlinus de Pyeska, Nicolaus Albus, Henricus Melniker, Pezoldus carnifex, Frenczlinus Kornpuel, Nicolaus Znaymer, Nicolaus Clementeri, Ulricus Silberzeyger, Ulricus Pleyer, Jeklinus Ruperti et Johlinus Ro- kiczaner, iurati cives civit. Prag. recognoscunt, quod Fridlinus dictus Kresler, concivis eorum, vendidit suo et heredum suorum nomine super domum suam et aream eiusdem, quam inha- bitat, sitam inter domus Juriffinnae et Petri quondam dicti Czimerman in Novo foro in ipsa civitate Pragensi, 4 marcas census, LX grs. den. prag. pro marca numerando, Dytlino dicto Glazer, concivi eorum, pro certa pecuniae quantitate, ita videl., quod ipse Fridlinus vel suc- cessores medietatem census in festo s. Georgii et aliam in festo s. Galli singulis annis ipsi Ditlino aut successoribus solvere debeant de domo et area supradicta. Quandocunque autem in aliquo terminorum et infra XIV dies Fridlinus et successores debitum censum non reddi- derint, tunc ipse Dytlinus vel successores debent ipsum Fridlinum pro censu eis non persoluto — et insuper pro V gross. praedictis poenae nomine inpignerare in domo et area praenotata. Act. et dat. MCCCXXXVIII, XVI kal. Mart. Borový, Lib. erect. p. 174. 514) 1338, 25 Febr. (Pragae). „A. d. MCCCXXXVIII°, fer. IV cinerum Seydlinus de Piesca, Andreas Goldner, Joh- linus Rockczaner ceterique coniurati ipsorum elegerunt subemptores infrascriptos: Auri. Primo Elblinus Caslaer ; fideiussores : Rudlinus Melniker, Chunczlinus, fr. Alber- tisse, et Johlinus Ebrhardi, omnes pro C sexag. — Item Albertus Rotlew ; fideiussores : Pe- zoldus de Egra, Petrus Phygolais, Henricus Piper, Frenclinus de Lapide, quilibet eorum pro

Strana 205
et Moraviae. Annus 1338. 205 XXV sexag. — Nicolaus Cygler ; fideiussores : Bohuslaus Wolframi et Henzlinus, filius Mein- hardi Wolframi, quilibet eorum pro XXV sexag. et Symon doleator pro L sexag. — Item Jen. linus; fideiussores: Frenclinus Hophner et Fridlinus Kresler, quilibet eorum pro L sexag. Auri subemptores. Nicolaus Sollaris [?]; fideiussores Jeclinus frater eius pro L sexag., Johlinus Camerer pro X sexag., item Rudlinus Platner pro X sexag., item Conradus Helsmid pro X sexag., item Welser gladiator et Vlricus Treusil pro XX sexag. — Item Vlricus ; fide- iussores : Cristanus Riczaner pro L sex., Henczlinus et Wenceslaus, filius eius de Thust pro XXV sexag.; item relicta Knaur pro XIII et Goczlinus subemptor pro XII sexag. Institarum. Primo Johlinus weger, fideiussores : Frenclinus Goppold pro L sexagenis. — Item Vlricus notarius, fideiussor Frana, filius quondam Wolflini, pro L sexag. — Item Heinlinus Shephler; fideiussor Rokczaner vsque ad aduentum Henlini Negel pro L sexag. Pannorum. Primo Henczlinus, gener Hertelini pistoris ; fideiussores : Frencliuus Hophner et idem Hertlinus pistor, quilibet eorum pro XXV sexagenis. — Item Vlricus Paruus; fide- iussores: Pezoldus de Egra et Johlinus Pleyer, quilibet eorum pro XXV sexag. — Item Hert- linus Schram; fideiussor domina Hayla dicta Schrannin pro L sexag. — Item Nicolaus Star- ceko; fideiussor: Poschwicerus pro L sexag. — Item Hartleuus; fideiussores : Chunscho de Pracz et Petrus Glas, quilibet eorum pro XXV sexag." Lib. civ. Prag. ab a. 1310 f. 182. 515) 1338, 27 Febr. Luccemburg. Johannes, B. rex ac Luccemburg. comes, consentit, ut Hedewidis de Wiltgreve, uxor Gerlaci de Bronshorn, de quadam summa pecuniae dotari possit. — Not. oc, "quod cum d. Johannes dominus de Bronshorn miles a nobis possideat et habeat in oppido nostro Luc- cemburg in juribus nostris ibidem CC libras hallensium et de dimidietate illarum librarum Hedewidim de Wiltgreve Doune, vxorem d. Gerlaci de Bronshorn militis, dotare intendat omni illo jure, quo ipse d. Johannes hactenus tenuit, nos considerantes fidelitatem et seruicia ipsius d. Gerlaci et sue vxoris, volumus et consentimus, quod eadem d. Hedewydis de dimi- dietate ipsius pecunie, videlicet de C libris predicte monete, omni illo iure, quo idem d. Jo- hannes possidet, dotatur.“ — Dat. Luccemburg fer. VI post Cinerum a. d. MCCCXXXVIII°. Ex orig. arch. principum de Metternich Plassensis. 516) 1338, 28 Febr. (Pragae.). Satzungen der Prager schöffen über zins, zeugenschaft u. a. — „Wir Andres Goldner, Nyclas der Weys, Seydel vom Pyesk, Pesold Flayshaccer, Hainreych Melniker, Frenczel Corn- puhel, Nyclas Znoymer, Nyclas Clementer, Vlreych Silberzeiger, Vla Pleyer, Jecyl Ruprecht vnd Joehyl Rokczaner, gesworn schepfen der stat ze Prage, haben das mit den eltisten mit verdachtem muet ze einem rechten funden: wer der sey, der do ain erb het in der stat oder vor der stat, das czinshaft sey, ist das, das es pesser ist fuenfczig schock den der czins, der do auf dem erb ist, der ist gezessen vnd anders nicht nach der stadt recht.“ — Das ist ge-

Strana 206
206 schehen nach Cristes gebuert vber 1300 jar vnd in dem acht vnd drizzigisten jar an dem sunnabent vor kottemper in der fasten. Darnach habe vir auch funden, das eyn yeczleyher vnser purger, der czinshaft erbe habe, mag das erbe verchoufen, wem er wil, an ienes hindernusse, des der czins ist. Wir sein auch mit den eltisten des vber ain chuemen auf ein jar oder di weyl man nicht bessers fient : wer der ist, der da czeugen fuern wil oder schol, der schol schulch czeugen fuern, dy da bey czwainczig schoken grozzer pregizzer pfenning gesessen sein an erb oder an aygen vber den czins, ob her yemant czinst, es sei vmb gelt vmb wnden oder vmb welcherlai sach das sei, es sey leukaftleut, totpetleut oder heratleut oder welcherlai czeugnusse das sey. Darnach habe wir funden: wer da vmb vuenden oder vmb leme puerg wil sein, der schol auch bei ezwanczig schoken gesessen sein, als vor geschriben stet, also beschaidenlichen ob der vuende ze kirchen vnd ze strazze gen mag. Dar nach habe wir funden: welch man schuldig ist vnd sein prief vber sich gibt vnd nicht helt, als sein prief louten, vnd darvmb treulos wirt, dem clager sol man helfen ze seinem guet farent vnd vnfarent, vnd het her des gutes nicht, so sol man in dem clager antworten bey der hant vnd mag in halten als lang, als er wil, und stirbt her di weil in der gewangenusse von gotes gewalt, so sol der clager dar vmb nyemant antworten. Welch man aber helt vnd layst, als sein prief lauten, di weil er das beweisen mak mit seinem erb vnd vnd mit seinem guet, das des als wil ist, das er houptgut vnd schaden verrichten mag, di weil sol man in nicht hoher trieben. Darnach habe wir funden vmb die vntercoufel : welcher vntercoufel, der gesworn hat, entrint vnd enpfuert den leuten ier guet, man mag in vnd sein purgen bas vberwinden vmb das selb gelt, do her purgen geschaczet hat, den her oder si sich weren mugen. Dar nach habe wir funden: welch man ain hous wider ainen andern chouft vnd das es verprint eder czeit ee, den her ims aufgibt vor den wier penchen, er geb im dar vmb gelt oder nicht, so ist es dem verprunnen, ders verchouft hat, es sei dan, das hers mit ge- nanten vorten aus genuemen habe.“ Lib. civ. Prag. ab a. 1310 f. 146. b. Emler, Regesta Bohemiae 517) 1338, m. Mart. Tyrolle. Jean, duc de Karinthie, comte de Tirol et de Goricie, fils cadet de Jean, roi de Bo- hême oc, déclare approuver les convenances de mariage entre son père et Beatrix, fille de Louis de Bourbon, et renoncer aux comtés de Luxembourg et de la Roche. — Au mois de mars. — Données à Tyrolle. Fubl. de la soc. pour. la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 52. 518) 1338, 1 Mart. In Wisegrad. Carolus, Hungariae rex, cum Carolo Mor. marchione, foedus init, ut ipsi marchio praedictus in acquirendo regno Poloniae auxilium praebeat, si rex Poloniae masculis heredibus non relictis decederet. — Not. oc, "quod cum nos ex novae parentelae contractu inter excel-

Strana 207
et Moraviae. Annus 1338. 207 — — d. Joannis, B. regis, primogenitum, marchionem Mora- lentem principem d. Carolum, — viae, heredes suos ab una, et nos nostrosque filios parte ex altera pro d. Ludovico, nostro primogenito, et in ejus persona nunc inito et firmato exaltationem et augmentum honoris ipsius d. Caroli marchionis heredumque suorum, ut nostrum commodum proprium, i. e. e con- verso ipse nostrum et heredum nostrorum similiter ut suum proprium, merito reputemus, quia nobis nostrisque heredibus bona et sincera fide promisit sub virtute ad sancta dei evangelia per eum praestiti juramenti, quod si quandoque magnificum principem d. Casimirum, regem Poloniae, absque heredibus masculis decedere contingeret ab hac vita, quod tunc pro suis viribus omnibus et posse nobis, regi Hungariae, nostrisque heredibus suum exhibebit et prae- stabit auxilium et juvamen, ut nos nostrique heredes ipsum regnum Poloniae ex eo nobis debitum seu debendum suo adjuti subsidio assequamur, ut nostram deueniat in potestatem ac pleno juri nostro vel heredum nostrorum regnum sit subjectum; et quia etiam sub eodem praestito juramento nobis promisit, quod si decessionem praedicti domini Casimiri absque herede, ante consummationem matrimonii inter dominum Ludovicum, nostrum primogenitum praefatum, et praecellentem virginem d. Margaritam, filiam suam, de novo firmati fieri con- tingat, non minus ad praemissa obtinenda suum posse exponet, quibus jam ipsum matrimo- nium esset consummatum: nos e converso pro nobis nostrisque filiis et heredibus memoratis sub virtute per nos sibi praestiti juramenti similiter promittimus et sincera fide assumimus, quod si praefatus d. Casimirus, rex Poloniae, heredes aut successores sui, duces in Polonia residentes, principes et vasallos, civitates, castra, homines seu quaecunque jura suo genitori et sibi, ac inclyto principi d. Johanni, duci Carinthiae ac fratri ejusdem marchionis, in ipso regno Poloniae, quoad ipsos duces, principes et vasallos competentia, quibuscunque censeantur nominibus, sibi vindicare et attrahere conarentur, ipsos forsitan duces et vasallos regis Bohe- miae et domini marchionis ac fratris sui praedicti seu homines hostiliter invadendo, et si ab his conatibus ad diligentem requisitionem nostram, quam cum diligentia nos interponere promittimus, desistere non curarent, extunc nos prefato d. Casimiro, regi Poloniae, heredibus et successoribus ipsius, adversum duces, vasallos et homines praedictos nullum debemus dare auxilium et juvamen. Praeterea nos pro nobis et nostris heredibus ipsi domino marchioni suisque heredibus sub eodem fidei juramento sincere promittimus, quod si processu temporis regnum Poloniae, ut praemittitur, in nostram aut successorum nostrorum devenerit potestatem, quod tunc nos vel nostri heredes dictos duces prefato d. Joanni, regi Boemiae, genitori ejusdem marchionis, sibi et suo fratri subjectos civitatesque, castra, homines et vasallos seu alia jura quaecunque, ipsis ducibus, principibus et vasallis competentia in dicto regno Poloniae, quibus- cunque distinguantur nominibus, nobis vel nostris heredibus vindicare, usurpare et attrahere non debeamus per nos vel alios quovis ingenio, publice vel occulte, imo, si saepedicti duces, principes et vasalli, civitates, castra et homines memorati regis Boemiae, marchionis, fratris ejusdem praedicti se nobis aut nostris heredibus regnum Poloniae tunc habentibus subjicere vellent et appeterent eorum propria voluntate, hos in vasallos et homines nostros acceptare et recipere non debebimus, nec quicquam cum eisdem disponendo quoquo modo in eorundem regis Boemiae, ipsius marchionis ac fratris sui praejudicium et gravamen ; hoc specialiter ad-

Strana 208
208 Emler, Regesta Bohemiae jecto, quod nos nostrique heredes nulli penitus principum seu hominum cujuscunque condi- tionis existant, nostrum impendemus seu exhibebimus auxilium, qui praedictos duces, principes et vasallos patris ipsius, marchionis et fratris sui ab ipsis et eorum potestate alienare quo- modolibet attentarent: imo ipsos dominum regem Boemiae, marchionem et suum fratrem in juribus in dictis ducibus, principibus et vasallis ipsis competentibus favorabiliter prosequemur. Haec igitur omnia et singula, et quodlibet praemissum, prout de verbo ad verbum praesen- tibus sunt inserta, sub virtute prius praestiti juramenti ad sancta dei evangelia attendere et custodire promittimus et firmiter ac inviolabiliter observare.“ — Dat. ut supra in Wisegrad dominica Invocavit a. d. MCCCXXXVIII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 134. — Goldast, Appendix doc. pag. 49. — Dobner, Mon. IV, p. 301 — Balbinus, Misc. dec. I. lib. VIII, I. p. 32. — Böhmer, Reg. Imp. p. 342, n. 25. 519) 1338, 1 Mart. In Wisegrad. Carolus, rex Hung. pactionem facit cum rege Boh. et filiis eius de matrimonio con- trahendo inter Ludovicum, primoganitum suum, et Margaretham, filiam Karoli, march. Mor — Not. oc, quod, licet inter excell. princ. Joannem regem B. oc, et Carolum, primogenitu m march. Mor. nec non Johannem, ducem Carin. et comitem Tir. et filios suos ab una, et nos, d. Ludovicum primogenitum et dominos, Andream scilicet, ducem Calabriae, nec non Steffanum, natos nostros carissimos, parte ex altera perpetuae unionis et amicitiae foedera validis instrumentis et literis mutuo contracta et firmata et inita iam pridem, prout fere dinoscuntur, sufficienter hinc inde inter nos consanguineos quaesita existant, tamen ut eo fortius, eo melius ipsa com- positionis foedera ac nouae parentelae contractus notis et obligamentis fortioribus superuenien- tibus inter nos nostrosque filios et praenotatum ac praememoratum d. Carolum marchionem utrorumque nostrorum heredes in perpetuae stabilitatis memoriam tanquam firmiora roborentur, ordinationibus superioribus et compositionibus, tanquam praedictis prioribus literis proxime utrique initis, saluis et suis iuribus et vigoribus, quoad omnes et singulos suos articulos, expressiones, promissiones et sponsiones mutuorum subsidiorum, iuramentorum firmationes, personarumque exceptiones et vinculorum conditiones, perpetuo absque omni deminutione et defectu permansuris et perduraturis, etiam cum eodem d. Carolo marchione nos et dicti filii nostri ad hanc nouae compositionis formam et specialis proximitatis deuenimus unionem; qui ultra praedictam mutuam compositionem et prioris parentelae sanguinis connexionem, sibi specialiter astringi cupientes, nos et serenissima principissa, domina Elizabeth, regina Hunga- riae, consors nostra carissima, sub virtute iuramenti ad sancta dei euangelia praestiti, virginem praecellentem, dominam Margaretham, filiam domini Caroli, marchionis Morauiae, nomine dicti d. Ludouici, primogeniti nostri, ac pro ipso exnunc recepimus, absque omni fraude et dolo legitime in vxorem nostri Ludouici, primogeniti nostri regis Hvngariae, sicut etiam nos, Lu- douicus, primogenitus, praesentibus protestamur, quod ex nunc d. Margaretham, filiam d. Ca- roli, marchionis Morauiae, tactis sacrosanctis euangeliis corporali praestito iuramento sponte et libere recepimus legitime in uxorem, quemadmodum ipse dominus genitor noster et do- mina genitrix nostra ipsam nostro nomine et pro nobis in uxorem legitime autoritate prae-

Strana 209
et Moraviae. Annus 1338. 209 sentium noscitur recepisse, dummodo domina dicta Margaretha nunc et infra terminum tra- ductionis et traditionis talem corporalem non patiatur defectum, pro quo non immerito a tanto principe posset refutari. Quam a festo b. Michaelis archangeli proxime affuturo, currente anno incarnationis domini MCCCXXXVIII in prima reuolutione eiusdem festi pro dicto d. Ludouico, primogenito nostro, in ciuitate Brunna assumi et recipi sincere et bona fide, quolibet dolo et fraude procul motis, traducere et traduci faciemus et procurabimus, deo nobis comitante, hoc deliberato, quod idem d. Carolus marchio cum eadem d. Margaretha, filia sua, loco traditionis et traductionis eiusdem pro titulo dotis et dotalicii decem milia marcarum gross. prag. bonorum, LXIIII grossos pro marca qualibet computando, extunc ipso domino Ludvico, primogenito nostro, per ipsum danda autoritate literarum suarum depu- tauit, tali expressione mediante, quod die traditionis el traductionis ipsius filiae suae nos et d. Ludovicum, nostrum primogenitum, seu nostros nuncios, quos ad hoc cum nostris procura- toriis sufficientibus duximus transmittendos, mediantibus sufficientibus legitimis et idoneis pignorum obligationibus seu personarum credibilium et valentium fideiussionibus, de quibus praelati et barones nostri pro ipsa domina sua filia transmittendi merito contentari valeant et valebunt, assecurabit. Quae praedictorum decem milium marcarum summa a die traductionis ipsius filiae nobis aut d. Ludouico, nostro primogenito, sponso ipsius dominae Margarethae, infra unius anni spatium sub poenis, articulis et conditionibus coram praelatis et baronibus utriusque partis tunc temporis ordinandis integraliter et infallibiter est persoluenda, si id fa- cere poterit quoquo modo, prout se idem dominus marchio ad haec bona et sincera fide obligauit. Si autem ipsam totam summam decem milium marcarum intra reuolutionem prae- dicti anni a die traductionis ipsius dominae filiae suae computandi casu aliquo non doloso soluere aliquatenus non posset, extunc medietatem summae praedictae intra reuolutionem anni praedicti nobis et ipsi praedicto d. Ludouico aut procuratori seu procuratoribus nostris per nos, ut praemittitur, deputandis soluere promisit ac soluet dolo et fraude quibuslibet procul motis. Pro residua quidem medietate ipsius summae nobis et primogenito nostro sua pignora sufficientia et valentia in Morauia sita, de quibus nos et ipse d. Ludouicus nostrique procuratores praedicti contentari poterimus, intra finem anni saepe dicti et prius assignabit, tenenda et habenda per nos et primogenitum nostrum sine dolo et fraude pacifice et quiete tamdiu, quousque medietas summae saepe dictae, puta quinque milia marcarum praedictarum, nobis et ipsi d. Ludouico per eundem d. marchionem fuerit intagraliter persoluta. Nos e con- uerso assignamus pro parte eiusdem primogeniti nostri ratione donationis propter nuptias eidem dominae Margarethae pecuniam cum augmento tertiae partis quindecim milia marcarum propter suam praedictam dotem eiusdem rationis et pagamenti, quorum summa hinc inde ad numerum viginti quinque milium marcarum se extendit, pro quibus ex nunc prout ex tunc castra nostra, videlicet Zegedienum et Hazinis, alio nomine Beche nominatum, cum eorum pertinentiis et cum pleno dominio, iure eorundem et suarum pertinentiarum et specialiter cum iuribus patronatus ecclesiarum promittimus sine dolo et fraude ipsi dominae Margarethae dare, tradere et obligare, suo casu occurente, quod absit, iuxta consuetudinem nuptialis juris regni Bohemiae redimenda ab eadem. Insuper ratione nouae proximitatis, qua utrinque mutuo se 27

Strana 210
210 Emler, Regesta Bohemiae astrinxit ipse d. Carolus marchio cum nobis et nostris filiis, nos e conuerso eidem ex sincere dilectionis affectu contra cunctos inimicos tenemur mutuo adiuuare, ita quod et ipsius d. marchionis inimici nostri erunt, et similiter nostros inimicos ipse pro suis inimicis habebit et reputabit. Nosque ex amore paternali et fraternali ipsorumque affectione filiali et similiter fraternali nos et utrorumque nostrorum filios mutua vicissitudine contra omnes insidiantes ac rebellantes adiuuabimus, compositionibus tamen inter eundem regem Boemiae et suos filios praedictos nosque et similiter nostros filios proxime literis, ut praedictum est supra, in suis vigoribus permansuris. Haec igitur omnia et singula et quodlibet praemissorum, prout de verbo ad verbum praesentibus sunt inserta, sub virtute prius praestiti ad sancta dei euan- gelia iuramenti attendere et custodire promittimus ac firmiter ac inuiolabiter obseruare.“ — Act. et dat. in Wisegrad dominica Inuocauit a. d. MCCCXXXVIII. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 135. — Ludewig, Reliquiae man. V, 487. — Dobner, Mon. IV, p. 301. Extr. 520) 1338, 1 Mart. Wissegrad. Karolus, regis B. primogenitus, marchio Mor. cum Karolo, rege Hungariae, foedus init. Huber, Reg. K. Karl IV, p. 7, n. 53. — Böhmer, Reg. Imp. 342, n. 25. 521) 1338, 2 Mart. Pragae. Wenceslaus dictus Rokczaner judex, Seidlinus de Piesca, Andreas dictus Goldner Nicolaus Albus, Henricus Melniker, Pesoldus carnifex, Frenclinus Cornpuhel, Nicolaus Znoi- meri, Nicolaus Clementeri, Vlricus Silberczeiger, Vlricus Pleyer, Jeclinus Ruperti et Johlinus Rokczaner jurati cives et universitas civium ciuitatis Prag. recognoscunt, „quod commune bonum siue vtile ciuitatis in eo considerantes et honestum, quod volumus et promittimus sub puritate iuramenti nostri de omnibus et singulis perceptis et debitis ciuitatis predicte, cuius- cunque condicionis existant, in fine anni nostri reddere juratis, successoribus nostris, racionem, contradiccione qualibet non obstante. Id ipsum ab aliis juratis, successu temporis, qui fuerint pro tempore, obseruari firmiter volumus in eternum, sic quod quilibet consulatus, qui successu temporis pro tunc fuerit, alteri consulatui sibi succedenti coram viris communibus, quotquot ad hoc recipere voluerint, racionem reddere, vt predicitur, est asstrictus." — Act. et dat. a. d. MCCCXXXVIII°, VI nonas Marcii. Lib. civ. Prag. ab a. 1310 f. 24 et 136. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 30. 522) 1338, 6 Mart. Parisiis. Jean, roi de Bohême oc, fait donation à Thomas de Septfontaines, de tout ce qu'il possède en terrage à St. Mard. Chartes de la famille de Reinach I, p. 42.

Strana 211
et Moraviae. Annus 1338. 211 523) 13381), 7 Mart. (S. 1.). Jean, roi de Bohême et de Pologne (sic) et comte de Luxembourg, à la prière de Thiebaut de Xorbey, chevalier, affranchit les habitants de Xorbey de diverses charges et prestations contre le payement de certaines redevances. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 53. — Böhmer, Reg. Imp. 405, n. 701. 1) In lit. a. d. MCCCXXXVII. 524) 13381), 10 Mart. (S. 1.). Jean, roi de Bohême et comte de Luxembourg, déclare avoir vendu à Pierre de Heu, chevalier, et à Colignon, son frère, citains de Metz, 90 livres de cens à bons petits tournois noirs au choix de Metz, annuels et perpétuels, pour la somme de 900 livres même monnaie. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 53. — Böhmer, Reg. Imp. 405, n. 792. 1) In lit. a. d. MCCCXXXVII. 525) 1338, 11 Mart. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. privilegia et libertates a regibus Boh. Ottakaro, Wenceslao et Johanne civitati Redysch concessas confirmat. — Dat. Brunne fer. IV post dominicam Reminiscere proxima a. d. MCCCXXXVIII°. Ex org. arch. eiusdem civit. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 138. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 7, n. 54. 526) 1338, 12 Mart. Pragae. Stephanus, terrae regni Boemiae notarius, rubum suum iuxta villam Dobrziechowicz situm commutat cum magistro hospitalis S. Francisci Prag. pro rubo dicti hospitalis iuxta Thetyn sito.—Not. oc, quod „commutationem fecimus cum hon. et relig. viris summo magistro et fratribus ordinis Cruciferorum cum stella domus hospitalis s. Francisci in pede pontis Pragensis pro quodam eorum rubo dicto Roblin circa castrum nostrum dictum Thetyn, qui in mensura sex mansos siue laneos plenissime comprehendit, ita quod iisdem fratribus ac ipsorum dicto hospitali rubum dictum Morsina cum riuulo adiacente circa ecclesiam eorum ville dicte Dobrziechowitz, qui etiam sex mansos seu laneos continet suis limitibus plene et debite mensuratos, de ser. domini nostri Joannis, regis Boemie, fauorabili consensu et gratia seu licentia speciali rite et rationabiliter in omnem euentum ad proprietatem seu commodum et vtilitatem pleno et perpetuo iure ipsis fideliter atque libere resignamus, dantes ipsis fra- tribus prefati hospitalis et vniversis eorum successoribus plenam et liberam in omnibus pro- prietatem, prescriptum rubum dictum Morsina cum riuulo tenendi, extirpandi, exponendi, ven- dendi vel quomodolibet vtifruendi pro sue voluntatis libito, prout ipsorum commodo et vtili- tati perpetuis temporibus videbitur expedire, ratam et gratam et inuiolabilem huiusmodi ordi- nationis communitatem seu donationem factam a nobis et singulis officialibus et successoribus nostris, qui antedictorum bonorum possessores extiterint, affectuose promittimus firma fideli- tate in perpetuum obseruari." — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXXVIII°, in die s. Gregorii. Pelzel, K. Karl IV, t. I Urkb. p. 183. — Bienenberg, Analekten p. 45. 27*

Strana 212
212 Emler, Regesta Bohemiae 527) 1338, 18 Mart. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., abbatem et conventum mona- sterii in Sars a solutione generalis collectae, quae berna vulgaliter dicitur, de bonis infra spatium trium milliarium circum circa situatis eximit, eis legationem de villa Reschkowicz cum jure patronatus ecclesiae ibidem a Margareta, quondam Steglini relicta, factam confirmat mandatque, quatenus dictos abbatem et conventum nullus inantea ad hospitalitates seu ex- pensas in ipso monasterio uel bonis faciendas possit compellere. — Dat. Brunne a. d. MCCCXXXVIII°, fer. IV ante dominicam Letare Jerusalem proxima. Ex orig. arch. march. Mor. VII, 138. — Böhmer, Reg. Imp. p. 342, n. 26. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 7, n. 55. 528) 1338, 20 Mart. Brunae. Karolus, regis Boh. primogenitus, marchio Mor., civibus Znoymensibus dat villam Schattaw, quae ad villicationem Znoymensem spectavit hactenus, per eos in CCC marcis gr. den. prag. a Bernardo de Czimburg exsoluendam, liberat eam a solutione bernae et a juris- dictione villicorum seu provincialium judicum, czudariorum et beneficiariorum Znoymensium ac totius marchionatus Moraviae. Idem jus concedit civibus Znoymensibus in ceteris bonis eorum, videlicet Ethmicz, Kukrowicz, Schalersdorff et Waltermiczfeld cum molendino in Poh- melicz, quae nunc possident, nec non ea, quae in posterum jure propietatis possessuri sunt. — Dat. Brunne a. d. MCCCXXXVIII°, fer. VI ante dominicam, qua canitur Letare Jerusalem proxima. Ex orig. arch. eiusdem civ. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 139. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 7, n. 56. 529) 1338, 21 Mart. Aldenar. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, beneficiariis terrae mandat, ut causam mona- sterii Cedlicensis cum Daleborio et Wirskone super quibusdam bonis exortam usque in pro- ximum eius in Boemiam reditum in suspenso teneant. — „Petro de Rosenberch, summo camerario, Vlrico Phlugoni iudici, Stephano notario ceterisque beneficiariis nec non vniuersis kmetonibus, baronibus seu nobilibus regni Boemie, ad quos presentes peruenerint, graciam regiam et omne bonum. Ex insinuacione deuotorum nostrorum sincere dilectorum .. abbatis et conuentus monasterii Cedlicensis ad nos peruenit, qualiter quidam regnicole, videlicet Dale- borius et Wirsko cum ceteris suis coactoribus pro bonis magnis et amplis, videlicet Cogicz, Zaborzicz et Winarcz, que a triginta septem annis, vt publice notorium est, ita quod nullo modo negari potest, hereditarie et iuste possessionis tytulo absque cuiuslibet inpeticionis vexacione dicti abbas et conuentus hucusque libere possederunt, prout in tabulis terre plenius continetur, inpetere disponant, quinymo dicti Daleborius et Wirsko cum suis coactoribus iam eos racione dictorum bonorum ad vestra iudicia prouincialia euocarunt ad hec, vt bona predicta dictis . . abbati et conuentui ac monasterio Cedlicensi auferre et abstrahere possent, exqui- sitos inpeticionis modos pretendentes, eo non obstante, quod pro parte dictorum abbatis et conuentus ac monasterii bona eadem in terre tabulis sunt posita et quod per tot annos, vt

Strana 213
et Moraviae. Annus 1338. 213 superius dictum est, ea pacifice possederunt. Cum tamen de iure communi et constanti terre vestre semper fuerit et sit, quod, postquam aliquis bona quecumque absque inpeticione per tres annos et sex septimanas tenuit, amplius pro bonis huiusmodi de iure ab omni inpeticione debeat esse liber, solutus et exemptus, nos vero, qui firmiter credimus, quod per queri- moniam et inpeticionem, quam dicti Daleborius, Wirsko et eorum coactores de antedictis bonis do nouo faciunt vel mouere intendunt, calumpniam et iniuriam ipsis . . abbati et con- uentui Cedlicensi inferant manifestam, committimus et mandamus vobis — — quatenus causam ipsam vsque ad nostrum domino concedente proximum in Boemiam reditum in sus- penso teneatis ad instanciam dictorum Daleborii, Wirskonis ac eorum coactorum et prefatos abbatem et conuentum ad vestra prouincialia iudicia nec euocare nec iudicare in eisdem aliqualiter debeatis, decernentes, — — si qua contra ipsos abbatem, conuentum et mona- sterium per predictos Daleborium, Wirskonem et coactores ipsorum obtenta fuerint, irrita penitus atque cassa nulliusque habere roboris firmitatem“. — Dat. in ciuitate Aldenar zabbato dominice Oculi mei a. d. MCCCXXXVIII°. Ex orig. arch. Vorlic. 530) 1338, 22 Mart. Adenar. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, monasterium Czedlicense a hospitalitate transeuntium hominum liberat. — „Sane sacrum cenobium seu monasterium Czedlicense, quod olym affluebat habundater opibus et nunc propter debitorum grauium onera et alias oppresiones varias, quibus afflictum extitit, vere ad extreme paupertatis inopiam deductum gracioso fauore prosequi cupientes ipsum ab hospitalitate quorumcumque transeuncium equitum seu peditum eximimus et duximus absolvendum taliter, quod de cetero abbas et conuentus dicti monasterii nulli omnino hominum, cuiuscumque status vel preeminencie existant, aliquam hospitalitatem, eos colligendo vel recipiendo aut eis de quibuscunque victualibus seu necessariis in mona- sterio predicto ministrando facere debeant vel exhibere nostre gracie firmiter sub optentu. Quaproptor districte precipiendo mandamus inclito Karolo, marchioni Morauie, primogenito nostro, capitaneo, camerario, baronibus, nobilibus, prelatis, ciuibus ceterisque vniuersis nobis subditis, quatenus, sicut regiam indignacionem euitare voluerint, prefatum monasterium contra predictam exempcionis graciam non debeant aggrauare, vel in aliquo molestare nec de cetero vllo vnquam tempore in dicto monasterio colligi querant vel hospitari aut aliquas ab eis debeant exigere administraciones seu prouisiones victualium ipsis impendi modo quouis“. — Dat. Aldenar dominica Letare a. d. MCCCXXXVIII°. Ex orig. arch. Vorlic. 531) 1338, 22 Mart. Aldenar. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, abbati et monasterio Sedlicensi facit gratiam, ut de bonis emtis et per tres annos et sex septimanas possessis non debeant in judicio terre respondere. — Not. oc, „quod cupientes deuotis nostris dilectis .. abbati et conuentui monasterii Sedlicensis ac per consequens ipsi Sedlicensi monasterio, quod ex malicia temporum

Strana 214
214 Emler, Regesta Bohemiae preteritorum ad magnam, quod cum dolore referimus, deuenit inopiam, effectualiter prouidere, hanc ipsis abbati et conuentui Sedlicensi perhenniter duraturam graciam duximus de liberali- tate regia faciendam, videlicet quod ipse abbas et conuentus, qui nunc in Sedlicz sunt et erunt in posterum, de bonis, hereditatibus seu possessionibus, quas et que a quocumque uel quibuscumque hominibus seu personis, cuiuscumque condicionis existant, comparaverint seu emerint, queque per triennium continuum et spacium sex septimanarum tenuerint et possederint, non debeant cuipiam seu quibuspiam huiusmodi bona, possessiones seu hereditates impetenti uel impetentibus in iudicio terre uel alias ubicumque preterquam coram nobis aut coram alio, quem ad hoc specialiter deputauerimus, aliqualiter respondere, decernentes irritum penitus et inane, si per nos aut . . primogenitum nostrum aut per . . capitaneum uel . . camera- rium seu quoscumque officiales nostros regni Boemie scienter uel ignoranter aut quocunque alio modo contra huiusmodi gracie nostre indultum fuerit quomodolibet attemptatum, et non obstantibus quibuscumque iuribus, statutis, prouisionibus, consuetudinibus, constitucionibus aut aliis quibuscunque, eciam si talia forent, de quibus in specie et de uerbo ad uerbum expressam oporteret fieri mencionem; quibus omnibus, in quantum huiusmodi nostre con- cessioni et gracie obuiarent, esse volumus et intelligi totaliter derogatum“.—Dat. in Aldenar dominica proxima ante festum Annunciacionis b. Marie virg. a. d. MCCCXXXVIII°. Ex orig. arch. Vorlic. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 141. Extr. 532) 1338, 25 Mart. Aldenar. Johannes, Boem. rex, Conrado, duci Slesiae et domino Olsniczensi, concedit, ut here- dibus masculis non relictis ei filia eius ipsiusque heredes succedere possint. — Not. oc, quod „d. Conradi, ducis Slesye et d. Olsniczensis, principis et fidelis nostri dilecti, ingentem ardoris affectum et iugem sollicitudinem, quam erga regale culmen assidue gerit et semper gessit, interna mentis consideracione animaduertentes, ipsumque ad prosequendum commodum et ho- norem nostrum feruencius aliquarum retribucionum repensa et specialium graciarum prero- gatiua allicere cupientes, hanc sibi duximus graciam faciendam, quod si —— prefatum ducem ab hac luce migrando absque herede vel heredibus masculis decedere contingeret, quod extunc filia sua dicta Hedwigis, quam habet in presenti, vel legittimi ipsius heredes de ipsius cor- pore descendentes omnes suas terras, dominia et possessiones, quas ipse dux habet in presenti vel habiturus esset in posterum, pleno iuris tytulo apprehendere hereditarie et possidere pa- cifice possit — et in eisdem omni eo iure — succedere hereditarie possit et debeat, tamquam proles valeret masculina; quas quidem terras predicta filia sua aut eiusdem filie heredes legit- timi de corpore ipsius descendentes a nobis et heredibus nostris in feudum semper habebunt et recipient et de ipsa tamquam nostra fidelis et princeps more aliorum principum nostrorum debita obsequia fidelitatis tenebitur exhibere.“ — Dat. in Aldenar in die Annunciacionis b. Marie virg. a. d. MCCCXXXVIII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennen. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, p. 24. — Balbinus, Misc. dec. I lib. VIII, p. 226. — Böhmer, Reg. Imp. p. 205, n. 246. — Ludewig, Reliquiae man. V, 636. — Sommersberg, Ss. I, 834.

Strana 215
et Moraviae. Annus 1338. 215 533) 1338, 25 Mart. Aldenar. Johannes, B. rex ac Lucemburh. comes, contractum inter duces Slesiae Conradum de Olsna et fratres eius Heinricum de Sagan nec non Johannem de Stynavia fer. IV post diem b. Bartholomaei a. MCCCXXXVII factum confirmat, "exceptis tamen expresse civitate et castro Lubyn cum universo suo districtu, territorio et dominio nec non universis et singulis suis iuribus, honoribus, utilitatibus, redditibus, nobilibus, vasallatibus feudatis vel non feudatis oc, quam, quod et que nobis, heredibus et successoribus nostris perpetuo proprietatis tytulo reser- vamus. Concedimus quoque — — predictis Conrado Olsnicensi et Heinrico Saganensi ducib us ipsorumque heredibus in perpetuum ex disposicione dicti ducis Johannis Stynaviensis prefatam terram seu ducatum Stynaviensem, scilicet Stynaviam, Goram, Wrawenstad cum castris ipsis adiacentibus, Nowam civitatem, Lyndam castrum, Heincyndorph, Polkowicz, Cobenam cum omnibus ipsorum districtibus in feudum honorabile et hereditarium, volentes, ut easdem terras cum omni eo dominio, iure et tytulo, quibus alias ipsorum terras et ducatus a nobis tenent in feudum, exnunc inantea perpetuis temporibus a nobis, heredibus et successoribus nostris, Bohemie regibus, in feudum habere — — debeant, — — promittentes pro nobis et heredibus nostris bona fide omni absque dolo ipsos Cunradum et Heinricnm duces predictos ac he- redes ipsorum in ipsorum iuribus dicti ducatus Stynaviensis, ut premittitur, manutenere et defendere, — — renunciantes nihilominus expresse omni contractui inter nos et prefatum ducem Johannem super prefatis terris pridem inito et facto et omnibus iuribus, que nobis et heredibus nostris competunt vel competere possent ex contractu huiusmodi, quem qui- dem contractum et iura inde subsecuta, quibus nos iuvare possemus, cassamus.“ — Act. et dat. in Aldenar in die Annunciacionis b. Virginis glor. a. d. MCCCXXXVIII. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 151. — Böhmer, Reg. Imp. p. 205, n. 245. — Ludewig, Rel. man. V, 623. — Sommersberg, Ss. rer. Sil. I, 873. 534) 1338, 25 Mart. Brunae. Karolus, regis Bohemiae primogenitus, marchio Mor. dat monasterio in Sars facul- tatem in bonis suis cippum et patibulum habendi. — Not. oc, quod „abbati et conuentui mo- nasterii in Sars, qui nunc sunt et pro tempore fuerint, — — fauemus, vt in omnibus bonis suis, que nunc habent in Morauia uel conquisierint aut possederint titulo quocunque conce- dente domino in futurum, cippum et patibulum habere debeant ad animaduertendum sev judicium faciendum in facinorosos et malos, vtputa in fures, spoliatores et incendiarios ho- mines status et condicionis simplicis seu rusticalis, per conuersos seu laicos iudices eorum, ita quod eosdem czudariis, prouincialibus aut aliis terre Morauie judicibus seu justiciariis quibuscunque non debeant nec teneantur inantea presentare. Secus tamen de nobilibus aut bladiconibus, si qui judicandi in bonis predictis reperti fuerint, decernimus, quia volumus, vt eosdem prefati czudarii, prouinciales seu judices et justiciarii ipsius terre Morauie, vt con- suetum est hactenus, debeant de cetero iudicare.“ — Dat. Brunne in die Annunciacionis b. virginis Marie a. d. MCCCXXXVIII. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 141. — Steinbach, II, p. 64. — Pelzel, K. Karl IV, t. Urkb. p. 21. — Böhmer, Reg. Imp. p. 342, n. 27. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 7, n. 57.

Strana 216
216 Emler, Regesta Bohemiae 535) 1338, 25 Mart. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. villae Vrischow ad monasterium Welegradense pertinenti dat ius fori feriis quintis singulis septimanis celebrandi et cippum et patibulum ibidem erigendi. — Dat. Brunne in die Annunciacionis b. virg. Marie a. d. MCCCXXXVIII°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 142. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 7, n. 58. 536) 1338, 25 Mart. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. fratribus Praedicatoribus civitatis Brode Vngaricalis dat quandam insulam ad castrum regium in Broda pertinentem. — Dat. Brunne in die Annunciacionis b. virg. Marie a. d. MCCCXXXVIII°. — Ad relationem domini.. de Coldicz Jacobus. Ex orig. eiusdem civitatis Chytil, Cod. dipl. Mor. VII. 143. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 7, n. 59. 537) 1338, 25 Mart. Aldenar. Henricus et Conradus duces Slesiae, domini Glogoviae, Sagani et in Olsnitz, Johanni, B. regi oc, qui contractum ordinationis, venditionis et emtionis inter eos et fratrem eorum Johannem, ducem Stynaviae, super terra et ducatu Stynaviae confirmavit, volentes huiusmodi gratiosum affectum grata vicissitudine compensare, civitatem et castrum Luebin cum toto territorio re- signant. — Dat. et act. in civitate Aldenar a. d. MCCCXXXVIII°, in festo Annunciacionis gl. virg. Marie. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 310. — Ludewig, Reliquiae manuscr. V, 543. 538) 1338, 26 Mart. Aldenar. König Johann erklärt mit bezug auf den vorgehenden brief, dass, wenn die mannen und bürger von Lüben nach ihrer entlassung aus der huldigung der Glogauischen fürsten sich weigern sollten ihm zu huldigen, so solle das den herzogen nicht angerechnet werden oder zum schaden gereichen, doch sollen dieselben gehalten sein dem könig zu helfen, dass er die mannen und bürger von Lüben zur huldigung zwinge. — Dat. et act. in civitate Aldenar a. d. MCCCXXXVIII°, in crastino festi Annunciacionis. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 313. — Böhmer, Reg. Imp. p. 205, n. 247. — Sommersberg, Script. rer. Sil. III, 127. — Luenig, Cod. dilp. Germ. II, 235. 539) 1338, 26 Mart. Aldynar. Johannes, Boh. rex etc., trecentas sexagenas gross. denar. pragensium, quibus abbas et conventus monasterii Waldsassensis ipsi fuerunt obligati, se accepisse declarat. — Dat. in Aldynar in crastino Annunciacionis b. Marie virg. Reg. Boica VII, 212. — Böhmer, Reg. Imp. 205, n. 248.

Strana 217
et Moraviae. Annus 1338. 217 540) 1338, 26 Mart. Aldenar. Conradus, dux Slesiae, dominus Olsnensis, Johannem, B. regem, ab omnibus debitis, in quibus duci Heinrico Saganensi ratione homagii obligatus erat, liberat. — Dat. Aldenar fer. V ante dominicam Judica a. d. MCCCXXXVIII°. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 153. — Ludewig, Rel. manuscr V, 549. 541) 1338, 27 Mart. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. Wenceslao abbati et conventui monasterii Welegradensis privilegium Przemisli Ottakari anno MCCXXVIII, 27 Nov. datum ac alias libertates confirmans statuit, "quod nullus hominum, cuiuscunque condicionis uel pre- eminencie seu officii existat, sibi nomen uel ius aduocacie in omnibus bonis ad dictum monasterium spectantibus debeat de cetero quomodolibet vendicare, venaciones quoque qua- rumcunque ferarum seu animalium in siluis et nemoribus dicti monasterii superius limitatis, nec non in forestaria siluarum et nemorum predictorum sibi similiter ius aliquod debet de cetero vsurpare, cum nos soli ad proteccionem et defensionem sepedicti monasterii et bo- norum eius velimus inantea respicere, ut tenemur. Ad uberiosis quoque gracie nostre cumu- lum et vt per hoc via maleficum inposterum precludatur, ipsis abbati et conuentui sepe- dictis gratuite concedimus et fauemus, vt in omnibus bonis suis, que nunc habent in Morauia et conquisierint aut habuerint concedente domino in futurum, cyppum et patibulum habere debeant atque possint ad animavertendum seu iudicium faciendum in quoslibet facinorosos“ oc (ut in lit. monasterio Sarensi anno eodem die 24 Martii datis (v. Reg. IV, n. 534). „Si autem aliqui wladicones, seu persone militares et nobiles in bonis ipsorum propter delicta quecumque inuenti fuerint iudicandi, vt tales dictorum —— czudariorum prouincialium, villi- corum et iudicum seu iusticiariorum terre Morauie judicio assignentur.“ — Dat. Brunne a. d. MCCCXXXVIII°, fer. VI ante dominicam, qua canitur Judica me Deus. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 143. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 7, n. 60. 542) 1338, 29 Mart. Aldenar. Henricus, dux Slesiae, dominus Glogoviensis et Saganensis, Johannem, B. regem, ab omnibus debitis, in quibus ipsi obligatus erat, absolvit. — Act. et dat. in Aldinaris domi- nica Judica a. d. MCCCXXXVIII°. Ludewig, Reliquiae manusc. V, 547. 543) 1338, 31 Mart. Pragae. Sophia abbatissa, Jarca priorissa, Petra custrix totusque conventus monasterii s. Ge- orgii in castro Pragensi ordinationem faciunt de legato facto ipsis a Johanne Tirhon canonico. — Not. oc, "quod hon. vir. quondam d. Johannes dictus Tirhon, Olomucensis et nostre eccle- siarum canonicus, vltimum testamentum faciens voluit, ut in nostra ecclesia, in qua eciam ipse canonicus fuerat, sui memoria haberetur, testando legavit nobis in villa Mileticz circa 28

Strana 218
218 Emler, Regesta Bohemiae Weluar sita de hereditate XLV jugera cum vna area, committens exsecutoribus sui testamenti, videlicet honor. viris d. Hostislao, decano ecclesie s. Egidii, tunc nostro preposito, et Bussconi, vicario domini episcopi Pragensis, disponendum et ordinandum, quod salubr e esset anim ipsius et deo placitum et acceptum. Itaque ipsi exsecutores predicto satisfacere volentes affectui et vltime voluntati ipsius, qui eis credidit, apud nos taliter disposuerunt et ordinaue- runt, quod per me Sophiam, nunc abbatissam, quamdiu vixero, et post me per eam, que ipsam hereditatem tenebit in Mileticz, in translacione s. Ludmile dabitur media sexagena gros- sorum, de qua canonicis per duos grossos, vicariis per vnum grossum interessentibus officio vesperarum et misse, porciones absentium inter praesentes dividantur, campanatoribus vnum grossum, matronis vnum grossum, pauperibus ante fores ecclesie pro pane vnum grossum; in anniuersario autem suo domine legant vigilias et missam cantent cum propiciali, et ebdoma- darii intersint, explentes officia debita, quibus dabuntur quatuor grossi, de quibus dictus pro- picialis tollet vnum grossum, reliquum ebdomadarii inter se diuidant, sicut alias de offertorio facere consueuerunt, campanatoribus vnum grossum, matronis vnum grossum, pauperibus in foribus ecclesie pro pane vnum grossum et dominabus mediam sexagenam.“ — Dat. in nostro monasterio a. d. MCCCXXXVIII, pridie kal. Apr. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 544) 1338, 5 Apr. (S. 1.) Johannes, B. rex, Lucemburg. comes, commutationem cuiusdam rubi iuxta Thetyn si- tuati per magistrum et fratres ordinis Cruciferorum cum stella domus hospitalis s. Francisci in pede pontis. Pragensis cum Stephano, terre regni Boemiae notario, pro alio rubo prope villam Dobrziechowitz sito a. d. MCCCXXXVIII° in die s. Gregorii factam (v. Reg. Boh. IV, p. 211, n. 526) confirmat. — Dat. a. d. MCCCXXXVIII°, in die Palmarum. Pelzel, K. Karl IV, t. I. Urkb. p. 183. 545) 1338, 9 Apr. Pragae. Karolus, regis B. primogenitus, marchio Mor. Johanni de Clingenberch. „Attendentes tue fidelitatis obsequia, que genitori nostro hucusque fideliter exhibuisti et inantea ampliori studio exhibere poteris prompcius in futurum, omnes et singulas donaciones, permutaciones, empciones, translaciones, locaciones, vendiciones, infeodaciones, concessiones, alienaciones et quasuis alias disposiciones, per te modo quocumque factas, ratas — habentes, ipsas tibi, he- redibus et successoribus tuis — confirmamus.“ — Dat. Prage in Cena domini a. d. MCCCXXXVIII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 145. — Huber, Reg. K. Karl IV, 7, n. 61. 546) 1338, 17 Apr. Avinione. Benedictus papa XII episcopo Olomucensi mandat, ut Johannem de Czetzans, sco- larem Olomuc. dioec., de presbitero et soluta genitum, super defectu natalium dispenset. — Dat. Avinione XV kal. Maii, pontif. a. IV°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 146.

Strana 219
et Moraviae. Annus 1338. 219 547) 1338, 20 Apr. Liége. Thiris, sires de Hufalize oc, chevalier, écrit aux justices de Nassogne oc, qu'il a vendu ces lieux à Jean, roi de Bohême oc. Liège. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 54. — Jacobi 100, n. 185. 548) 1338, 21 Apr. En capitle à Liège. Jean, roi de Bohême etc., relève en fief d'Adolphe, évêque de Liège, les villes de Ciney, Nassogne, Belvaux, Cherchin, Harsin, Wavrelle, Atrin et Terwagne. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 55. — Böhmer, Reg. Imp. 405, n. 793. 549) 1338, 24 Apr. Pragae. Karolus, regis B. primogenitus, marchio Mor., petente Nicolao abbate monasterio Sedlicensi privilegium a patre suo dominica ante festum Annuntiationis Mariae a. d. MCCCXXXVIII° datum (v. Reg. Boh. IV, p. 213, n. 531) confirmat. — Dat. Prage a. d. MCCCXXXVIII°, in crastino b. Georgii. Ex orig. arch. Vorlic. 550) 1338, 24 Apr. Pragae. Karolus, regis B. primogenitus, marchio Mor. petente Nicolao abbate monasterio Sedli- censi privilegium a patre suo dominica Laetare a. d. MCCCXXXVIII° datum (v. Reg. Boh. IV, p. 213, n. 530) confirmat. — Dat. Prage a. d. MCCCXXXVIII°, in crastino b. Georgii martyris. Ex orig. arch. Vorlic. 551) 1338, 25 Apr. Liége. Accord fait par Jean, roi de Bohême etc., avec le doyen et le chapitre de l'église de Ste-Croix à Liège, au sujet de la juridiction du village de Bertogne près de la Roche. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 55. — Böhmer, Reg. Imp. 301, n. 432. Jacobi Cod. epist. Johannis reg. Boh. p. 100, n. 187. 552) 1338, 29 Apr. (S. 1.). Der konvent des nonnenklosters bei St. Jakob in Olmütz erkläret, dass frater Urban, kapitular des klosters Hradisch, zwei mark jährlichen zinses in Selautek ihrem kloster zur ver- theilung am tage seines anniversars geschaffet habe. — Dat. III kal. Maii a. d. MCCCXXXVIII°. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil Cod. dipl. Mor. VII, 146. Extr. 553) 1338, 29 Apr. (S. 1.). Margaretha magistra, Sdynka priorissa totusque conventus monasterii s. Jacobi apo- stoli in praeurbio Olomucensi profitentur, Urbanum, canonicum regularem monasterii Gradi- 28*

Strana 220
220 Emler, Regesta Bohemiae censis apud eas mediam marcam veri census gross. denar. emisse et conventui Gradicensi legavisse. — A. d. MCCCXXXVIII, III kal. Maii. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 146. Extr. 554) 1338, 29 Apr. Hassel. Theodoricus, comes de Los oc, profitetur. se in civitate Leodiensi accepisse a Johanne Boh. rege oc, 13500 regalium aureorum defalcandorum de debito 20.000 regalium aureorum. Dat. in Hassel fer. IV proxima ante festum bb. apost. Philippi et Jacobi. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb, XX, p. 55. — Jacobi, Cod. epist. 100, n. 188. 555) 1338, 1 Maii. Pragae. Bernhardus, praepositus ecclesiae Boleslaviensis, Thomae, archidiacono Prag. heredi- tatem quandam in Swelis vendit. — Not. oc, "quod nos volentes ecclesie et prepositure nostre condicionem — — facere meliorem ac profutura intuentes, bona et possessiones ipsius prepo- siture minus vtiles per partes divisim situatas de conniventia et consensu capituli nostri — nec non et de scitu — — nostri patroni d. Pertholdi, prepositi ecclesie Wyssegradensis, acce- dente ad hoc consensu — — Johannis, Prag. episcopi, vendidimus hereditarie jure dominii hereditatem nostram et prepositure ipsius in Swelis solventem in censn IV marc. graves, LXIV gros. conputando pro qualibet marca, cum rubetis ad hoc spectantibus et hereditate silvani similiter ad ea pertinente, et XVI pullos ibidem in censu honor, viro magistro Thome, archidiacono Prag. pro XLIII sex. gros. den. prag., quos den. confitemur nos iam ab eo rece- pisse et cum aliis denariis pro bonis et possessionibus in Podiews, in Drahobudicz et Haczki villis prepositure nostre convertisse, promittentes bona fide, eadem bona in Swelis liberare seu libera facere atque disbrigare sumptibus nostris a quouis ea impetente iuxta consuetudinem et ius terre.“ — Testes: d. Johannes, custos ecclesie Boleslaviensis supradicte, Johannes, noster famulus de Drzis, magistri Johannes dictus Paduanus, canonicus ecclesie Wissegra- densis, Sdenko, archidiaconus Pilznensis, d. Franciscus, plebanus s. Leonardi in Praga, et alii. — Dat. Prage a. d. MCCCXXXVIII, kal. Maii. Ex orig. arch. c. r. aulici Viennensis. 556) 1338, 1 Maii. Pragae. Nos Karolus, d. regis B. primogenitus, marchio Mor. not. oc, „quod cum nobili viro Zawissio de Sweincz, paterno et fideli nostro, fuimus in certa summa pecuniae, super qua alias nostras et fideiussorum nostrorum patentes habet literas, rationabiliter obligati, nos eum de solutione pecuniae ejusdem certum reddere cupientes, sibi sincere promittimus et spon- demus, quod ipsum de eadem pecunia et omni ac singulorum dampnorum, quae se ex tardi- tate solutionis ejusdem pecuniae passurum per evidentem et congruam rationem demonstra- verit, quamprimum a domino et genitore nostro carissimo antedicto, ad quem in proximo transire nos continget, domino concedente reversi fuerimus in Boëmiam, ab inde per unam

Strana 221
et Moraviae. Annus 1338. 221 quindenam continuam expediemus et expeditum faciemus dilatione semota qualibet ampliori.“ Dat. Pragae in die apostol. Philippi et Jacobi a. d. MCCCXXXVIII°. E cop. arch. reg. Boh. ex orig. archiv. Třeb. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 7, n. 62. 557) 1338, 2 Maii. Pragae. Nos Karolus, dom. regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. recognoscimus, nos a .. „judice, .. juratis et communitate ciuium Maioris ciuitatis Pragensis D sexag. den. gros. prag. pro indigencia nostra ac expedicione serenissimi d. regis Vngarie mutuo nomine rece- pisse, promittentes sincere bona fide, ipsos ciues adiuvare consilio et auxilio, ut ab ipso ge- nitore nostro eis dicta pecunia ad plenum persoluatur, alias personaliter dictam pecuniam persoluemus.“ — Dat. VI non. Maii a. d. MCCCXXXVIII°. E lib. vetust. privil. et stat. arch. civit. Prag. p. 17. — Pelzel, K. Karl IV, t. I Urkb. p. 22. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 147. — Böhmer, Reg. Imp. 342, n. 28. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 7, n. 63. 558) 1338, 3 Maii. Hasselt. Thierry, comte de Los oc, déclare avoir reçu de Jean, roi de Bohême oc, 500 livres de noirs tournois en déduction de ce que le roi de Bohême lui doit pour l'achat des prévôtés dyvoix et de Verton. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, p. 56. 559) 1338, 6 Maii. (S. 1.). Jean, roi de Bohême et comte Luxembourg, reconnaît devoir à Jean, seigneur de Berwart, chevalier, sénéchal du comté de Luxembourg, 750 livres tournois petits pour cause de trois grands chevaux, achetés par lui au seigneur de Manderscheit pour les tournois desours Sorchone, lesquels deniers le sire de Manderscheit devait au seigneur de Berwart, pour cause du mariage d'Agnés, sa fille, que celui-ci avait épousée. Publ. de la sect. hist. de l'institut de Luxemb. XXXVI, n. 202. 560) 1338, 10 Maii. (S. 1.). Jean, roi de Bohême etc., déclare donner à Englebert de la Marck, pour services rendus, une somme de 500 livres de petits tournois, payables dans un an; faute de paiement, il recevra annuellement au jour de St. Étienne 50 livres, à percevoir sur les revenus de la terre de Mirwart. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 58. — Böhmer, Reg. Imp. 405, n. 794. 561) 1338, 18 Maii. Hasselt. Johann, könig von Böhmen, fällt mit dem erzbischofe Walram von Köln, dem grafen Wilhelm von Hennegau und andern genannten einen schiedsrichterlichen spruch über die streitigkeiten zwischen dem bischofe von Lüttich und dem herzoge von Brabant, wonach der

Strana 222
2 222 Emler, Regesta Bohemiae herr von Heinsberg, graf von Loos, wieder in den besitz der grafschaft Loos gesetzt werden, aber dem bischofe davon lehnspflicht leisten soll. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 58. — Böhmer, Reg. Imp. 405, n. 795. 562) 1338, 2 Maii. (S. 1.). Wenceslaus Rokczanerus judex, Andreas dictus Goldner, Jacobus dictus Ruprecht scabini civitatis Prag. notum faciunt, Jacobum filium Sabieh vendidisse magistro et fratribus ordinis Cruciferorum cum stella hospitalis s. Francisci in pede pontis Pragae mediam partem rupis, quae vulgariter dicitur Steinbruch, inferioris versus vineas sitae inter alias rupes prae- dictorum dominorum Cruciferorum cum stella situatas super ripam Multauiae in monte, qui dicitur Lech, pro quinque fertonibus gr. den. prag. — Dat. et act. a. d. MCCCXXXVIII°, XII° kal. Jun., indict. IV. E cod. aur. ord. Crucif. cum rubea stella Prag. p. 202. — Bienenberg, Analekten p. 46. 563) 1338, 24 Maii. Luccemburch. Jean, roi de Bohême etc. fait savoir que pour les bons et agréables services qu'il a eus et pense avoir de son amé vallet et mareschall Huart dautteil (Autel), il a franchi a lui et à ses hoirs, tout ce qu'il a acheté à Thiery, fils de Herni (Henri) d'autel, en la ville et au terroir d'autel, asavoir une maison et une cour a autel avec tout le pourpris (dépen- dances) appartenant à cette maison, six vins jours de terres arables et vingt charrées de foing. Le vint et quatre jour et may. Donné à Luccembourch. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, p. 58 et 59. — Böhmer, Reg. Imp. p. 405, n. 796. 564) 1338, 14 Jun. Nürnberg. Karl, markgraf von Maehren, bestätigt auf bitte der bürger von Nürnberg das ein- gerückte privilegium seines vaters ddto 15 Dec. 1326 sicheres geleit für kaufleute, welche durch sein land ziehen, betreffend, und verlängert den vorbehaltenen aufkündigungstermin von einem auf zwei monate. — Dat. Nürnberg 14 Juni 1338. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 148. — Böhmer, Reg. Imp. 342, n. 29. — Huber, Reg. Karl IV p. 7, n. 64. 565) 1338, 20 Jun. Avinione. Benedictus papa XII magistro, priori et fratribus hospitalis s. Francisci in pede pontis Prag. ordinis Cruciferorum cum stella omnes libertates et immunitates a praedecessoribus suis concessas nec non libertates ab exactionibus saecularium confirmat. — Dat. Avinione XII kal. Julii, pontif a. IV°. E tab. ordinis Crucifer. cum stella Pragae. 566) 1338, 22 Jun. Vrienstat. Henricus, dux Sleziae et d. Saganensis, not. oc, "quod quia magnificus princeps et d. noster d. Johannes, d. gr. Boh. rex ac Lucemburg. comes, ad nostras affectiuas instancias et

Strana 223
et Moraviae. Annus 1338. 223 supplicaciones in signum specialis gracie et fauoris contractum vendicionis, ordinacionis et empcionis inter nos, fratrem nostrum, ducem Conradum de Olsna, parte ex vna et ducem Jo- hannem Stynauie, eciam fratrem nostrum, super terra et ducatu Stynauiensi parte ex altera initum et celebratum per suas litteras et priuilegia graciosius ratificando confirmauit, nos huius gracioso fauori nobis inpenso grata vicissitudinis exhibicione occurrere disponentes pre- fatum d. regem ac ipsius heredes ac alios quoslibet, quorum interesset, de omnibus debitis et pecuniarum quantitatibus, in quibus ipse d. rex nobis ac heredibus nostris racione omagii et vasallatus sibi per nos facti obligari et teneri dinoscitur, nostro et heredum nostrorum nomine totaliter absoluimus, liberamus et quitamus, — — et de dicta summa pecunie seu debitis ipsis recognoscimus per hoc sufficienter esse pagatos et solutos, — — promittentes nichilominus bona fide omnes litteras et instrumenta, quas et que a prefato d. rege aut heredibus suis aut quibus- cumque aliis personis habemus et habere noscimur, super dictis debitis et summa pecuniarum dicto d. regi uel heredibus suis aut ei uel eis, cui uel quibus ipse hoc conmiserit, restituere et assignare nullam de eisdem litteris nobis quoquo modo retinentes, cassantes nichilominus easdem litteras et annullantes et eas omnibus viribus vacuamus, taliter, quod vllo vnquam tem- pore in judicio uel extra judicium nullius roboris optinebunt firmitatem.“ — Dat. et act. Vrien- stat a. d. MCCCXXXVIII°, fer. II ante festum s. Johannis Bapt. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennae. 567) 1338, 24 Jun. (S. 1.). Johann von Mychnitz, Wanat burggraf und Nikolaus schaffer zu Rosenberg, bezeugen, was Hermann von Krakowitz dem Hohenfurter kloster zu leisten habe. — Ich Johan von Mych- nitz vnd ich Wanat puergraf vnd ich Nykla schaffer von Rosenberch veriehen, "daz der erber herr apt Thoman von Hohenfuert ein recht het hintz seinem holden Hermann von Crakawitz; dar- vber wuerd wier genomen paydenthalben zv schiedlevten vnd haben daz beschaiden vnd vertaidigt, also sam hie geschriben stet. Der vorgenant Herman het genomen var etleichen jaren ein hantfest vber sein chaufrecht ze Crakawitz von dem ersam herren apt Thomann von Hohenfuert vnd von der erbern sampmung, devselben hantfest macht er nicht gezaigen; chem div selb hantfest fuerwaz immer fuerd levt anz liecht, so scholz chain recht vnd nichteznicht chreft haben. Er schol dienen alle jar vam hof ze Crakawitz ein halbs phunt vnd gantzen zehent gen chloster, vnd der hold, den er var dem tar hat gehabt, der schol fuerwaz ander niemant dienen den demselben chloster ze Hohenfuert." — Diser prief ist gegeben da von Christez gepuerd ergangen warden 1338 tzvwenten. Pangerl, Urkb. v. Hohenfurt, Font. r. Austr. XXVII, 82. 568) 1338, 29 Jun. Sedlicz. Nicolaus abbas, Franciscus prior, Nicolaus subprior, Rudgerus portarius, Heinricus camerarius, Hermannus bursarius, Johannes infirmarius, Johannes hospitalarius, totusque con- ventus monasterii Sedlicensis satisfacere fratribus capellanis in Valle beatae virginis de III sex. gr. census annui ipsis ab Agnete; relicta Noslini de Chutna, comparatis promittunt. —

Strana 224
224 Emler, Regesta Bohemiae Fatemur oc, "quod pie recordacionis discreta et honesta d. Agnes, relicta Martini Nozslini, ciuis in Monte Chutna, — — testamentum de III sexag. annui census capellanis, fratribus in Valle beate Virginis, presentibus et futuris, cum XXVIII sex. gr. den. prag. perpetuo compa- rauit, quam videlicet pecuniam noster bursarius sustulit et in vsum monasterii totaliter con- uertit. Igitur promittimus de nostra bursa predictis nostris confratribus et capellanis singulis annis prefatum censum III sex. in duobus terminis Georgii et Galli tam diu persoluere, quo- usque de tanto censu ipsis d. capellanis alias duxerimus prouidendum.“ — Dat. in Sedlicz a. d. MCCCXXXVIII, in die bb. apost. Petri et Pauli. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 569) 1338, 2 Jul. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen oc. schliesst mit graf Heinrich von Bar einen vertrag auf gegenseitige anerkennung ihrer rechte in der stadt Verdun. Böhmer, Reg. Imp. p. 205, n. 250. 570) 1338, 4 Jul. Pazzow. Wernhart Harocher, des bischofs von Pazzow burggraf zu Partenstein, verspricht 60 pfund passauer pfenninge seines gutes innerhalb 3 jahren auf die veste zu verbauen, wo- gegen ihm der bischof entschädigung gelobt. — Tze Pazzow an s. Vlreichstag 1338. Urkundenbuch des Landes ob der Enns VI, 275. 571) 1338, 7 Jul. Theonisville. Jean, roi de Bohême etc., confère à Walter Brechwalt de Pylich (Wasserbillich?), à titre de fief héréditaire et noble, tous les biens qu'il possédait dans le district de Macheren (Grevenmacheren) à titre héréditaire seulement. — Datum Theonisville. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XX, p. 59. — Böhmer, Reg. Imp. p. 405, n. 797. 572) 1338, 9 Jul. In Teonisvilla. Johannes B. rex oc, personas et res civium Maioris civitatis Pragensisin suam protecti- onem suscipit. — Not. oc, „quod cum fideles nostri dilecti, cives Maioris ciuitatis Prag., fide et deuocione nec non fidelibus seruiciis sic se semper celsitudini nostre gratos demonstrauerint et acceptos, ita quod in eis nuncquam aliud inuenimus nec inuenire potuimus, quam quod integre fidei et deuocionis requirit affectus; quorum consideracione nos ipsis ad gracias fa- ciendas credimus ex debito obligari. Sane affectantes, vt legalis cetus ciuium Pragensium et ipsa ciuitas Pragensis melioracionis et profectus continua recipiant incrementa, quodque de statu suo tam ciues quam ciuitas antedicta per omnia inantea fuerint securi, ipsorum ciuium personas, res, possessiones seu hereditates tam in ciuitate quam extra sitas in nostram pro- teccionem recipimus specialem, ita quod nostre proteccionis clippeo muniti nullus penitus eos in hiis omnibus quamdiu nobis domino comitante vita comes exstiterit, molestare aut turbare

Strana 225
et Moraviae. Annus 1338. 225 sub obtentu nostre gracie audeat vel presumat, volentes, vt si quispiam — — contra inhibi- cionem nostram huiusmodi aliquid aduersus ciues eosdem seu ciuitatem Pragensem — — attemptaverit, — — quod super tali grauamine ipsi ciues ad nos appellare debeant et absque vlla nostra offensa ad defensionem iniuriarum huiusmodi, si necesse fuerit, se ponere, quas quicunque eis inferre, vt praemittitur, conarentur.“ — Dat. in Teonisuilla a. d. MCCCXXXVIII°, fer. V post festum b. Procopii proxima. Ex orig. arch. civ. Prag. 573) 1338, 9 Jul. In Theonisvilla. Joannes, B. rex Lucemburg. comes, civitati Minori Pragensi concedit, ut ad opus pa- vimentationis platearum de vecturis subsidium exigere possit. — Cupientes decorem civitatis vestrae statumque ipsius prosperari, vobis et vestrae civitati concedimus, "quatenus ad opus et operam pavimentorum platearum ipsius possitis et debeatis pro qvolibet equo de curribus magnis merces portantibus denarios parvos sex, de parvis vero curribus pro eqvo denarium unum parvum exigere in civitate vestra duntaxat et haberi omni eo modo, quo Maior civitas Pragensis pro opere sui pavimenti hactenus exigit et recipit.“ — Dat. in Theonisvilla a. d. MCCCXXXVIII°, die IX° mensis Jul. E confirm. arch. civ. Prag. 574) 1338. 9 Jul. Lucemburch. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, civibus Minoris civitatis Pragensis diversas libertates concedit, praecipue ut judex et jurati sententias dictent et se in Luthomericz cum causis non fatigent. — „Dilectis igitur nobis ciuibus Minoris ciuitatis Pragensis, que quasi caput inter paruas ciuitates Boemie ex diuturnitate atque tytulo censeri videtur, quosque nobis in fide et deuocione iam longo transacto tempore ab experto sinceros nouimus, vt de ipsis fide et deuocione grati fructus dulcedinem a nostra celsitudine se reportasse gaudeant, hanc graciam facimus in perpetuum duraturam, statuentes firmiter et volentes, quod deinceps non obstantibus conswetudinibus, priuilegiis seu juribus quibuscunque ciuibus ciuitatis nostre Luthomericensis ab antiquo de jure vel conswetudine datis vel concessis predicti ciues in eorum judicio pro quibuscunque casibus, culpis seu forefactis predicti ciues in eorum judicio iuxta eorum fidem, qua judex et jurati deo et nobis astricti sunt, sentencias et jura judicandi dictent et sentencient pro eorum libitu voluntatis, volentes, ne inantea in iam dicta ciuitate Luthomericensi vel alias pro inuestigandis et querendis juribus aliqualiter se fatigent. Pre- terea ab antiquo, prout experti sumus, est conswetum et de hoc predicti ciues nostri Minoris ciuitatis privilegiati sunt, quod vbique in regno nostro Boemie absque solucione thelonei cum eorum bonis et mercibus libere transierunt, nos huiusmodi graciam ipsis de liberalitate regia benignius innouamus, sanccimus et admittimus, vt vbique in regno nostro Boemie absque dacione et requisicione qualibet perpetuis temporibus procedant et transeant ab huiusmodi thelonei exigencia liberi et exempti, et mandamus vniuersis fidelibus nostris theloneum haben- tibus et quocunque modo possidentibus firmiter et expresse, quatenus omnes et singulos ab ipsa ciuitate Minore Pragensi cum rebus et mercibus eorum transeuntes racione thelonei non 29

Strana 226
Emler, Regesta Bohemiae 226 impedire presumant, sed pocius permittant eosdem, vt premittitur, cum rebus suis omnibus libere et sine omni exaccione thelonei pacifice pertransire, prout indignacionem regiam cupi- unt euitare. Ceterum pro supplemento maioris gracie nostre dignanter admittimus, quod sepedicti ciues nostri tam pauperes quam diuites pro eorum debitis vnumquemque debitorem suum wladiconem, cuiuscunque status aut condicionis existat, pro V marcis vel citra gros. denariorum pragensium absque judicii strepitu seu querela vsque ad satisfaccionem plenariam et condignam arrestare valeant atque possint. Pro vbertate denique ampliori furum et spolia- torum speluncas et latibula eisdem Minoris ciuitatis ciuibus per alias nostras litteras conces- simus et seriose inhibuimus, ne infra spacium vnius miliaris circumcirca eandem ciuitatem et potissime in Vgesd ante foras ipsius ciuitatis aliqua publica taberna habeatur, quod videlicet statutum prout extunc presentibus innouamus, volentes et dantes iam dictis ciuibus sepius in mandatis, vt freti et gauisi auctoritate regia thabernas huiusmodi destruant et adnichilent, cum illas nollumus haberi vel per quemcunque hominem de cetero possideri.“ — Dat. Lucem- burch a. d. MCCCXXXVIII°, die nono mensis Jul. Ex orig. arch. s. Wenceslai in arch. regni Boh. nunc asservati. 575) 1338, 10 Jul. Lucemburg. Johannes, Boh. rex ac Luc. comes, Petro de Rosenberg quasdam aurifodinas obligat ali- osque proventus ei confert. — Not. oc, quod „nos solutionem debitorum, in quibus fideli nostro dilecto Petro de Rosemberch obligamur, scilicet duorum milium ducentarum octuaginta sex. gr. denar. prag., de quibus ipse Petrus quarundam ciuitatum nostrarum ciues seu claustrales Boemie solutos dimisit, et sex milium sexagenarum, quas Missnensibus pro nobis expedire tenebitur, in quorum solucione ipsis Missnensibus et Johanni de Michelsperch partim nunc facta perdidit centum quadraginta sexagenas, nec non sexaginta sexagenarum, quas illi de Kamencz cum sociis expediuit; item centum quadraginta septem sexagenarum datarum comiti de Schaumberch et insuper octuaginta sexagenarum racione dicti comitis ; item sedecim sexagenarum cum di- midia in prestacione obstagii apud Johlinum Junossii Stephano de Sterenberch prestiti, et restonibus de Praga circa Petrum Fritschonis XX sexagenarum minus fertone eciam in ob- stagio expensarum nec non Alberto de Krenowicz apud Wygandissam septem sexagenarum grossorum denariorum predictorum in obstagio simili modo consumptarum, que omnia in vnam summam redacta vsque ad octo milia septingentas et quinquaginta sexagenas eorundem grossorum se extendunt, preter alia debita, super quibus ista vice per racionem non poteramus cum eodem Petro concordare, nos volentes eum, sicut expedit, de dictis debitis certum reddere et securum sibi aurifodinas nostras in Reychenstein, in Eylaw et in Pomuk cum omnibus ipsarum juribus, vtilitatibus et prouentibus tytulo pignoris obligamus tenendas, habendas, regendas et utifruendas, nec non, si sibi placuerit, cuicunque voluerit, exponendas pro certa pecuniali pensione pacifice et quiete. Insuper deputamus eidem Petro de Rosenberch in solucione de- bitorum eorundem duo milia sexagenarum grossorum predictorum per eum de omnibus pro- uentibus Montium Chutnensium percipienda, XV marcis domine regine, conthoralis nostre ca- rissime, duntaxat exceptis, videlicet infra spacium octo septimanarum, de quibus due erunt

Strana 227
et Moraviae. Annus 1338. 227 inmediate post festum b. Jacobi apost. proxime nunc venturum, alie due septimane erunt ante festum b. Michaelis proxime venturi, item erunt due septimane ante festum b. Martini et vltime due septimane erunt ante Natiuitatem Domini abinde proxime secuturam. Et si de dictis duobus milibus sexagenarum eidem Petro aliquid deperiret in percepcione moncium predictorum, de hoc ipso debebit illustrem Carolum, primogenitum nostrum carissimum, marchionem Mo- rauie, admonere, et uolumus, vt idem de hoc sibi faciat competenter. Preterea affectantes, vt eidem Petro de antedictis debitis per nos cicius satisfiat, sibi omnia et singula bona, que in Bolezlauiensi, Czazlauiensi, Greczensi et Mutensi nec non Bechinensi, Chinouiensi, Prachinensi, Dudleuicensi, Witauiensi et Bosinensi prouinciis propter demerita vel decessum quoruncunque absque heredibus vel alio modo quocunque juxta regni nostri Boemie consue- tudinem hactenus obseruatam ad nos deuoluta fuerint, ex nunc conferimus et donamus, ita quod fidelis noster Jencso, judex curie regalis, de eisdem bonis statim, dum vacauerint, intro- mittere se debeat nostro nomine et vna cum fideli nostro Vlrico Pflugone bona eadem taxare. Et si ipse Petrus bona huiusmodi pro tanta pecunia, quam alii vel alius pro ipsis dare vellet seu vellent, acceptauerit, tunc volumus, quod ipse Jenczo bona eadem sibi assignet in no- strorum solucionem debitorum aliis literis nostris quibuscunque non obstantibus, si quas super huiusmodi deuolucionibus bonorum seu locacione aurifodinarum predictarum nec non prouentuum dictorum montium in Chuttis cuipiam dedimus vel nos dare contingeret in fu- turum, quas omnes, in quantum hiis obuiare et ipsi Petro preiudicare possent, cassamus, irri- tamus et eas omni robore carentes pro nullis penitus reputamus, sincere promittentes, quod ipsum Petrum et heredes suos in premissis omnibus — — non inpediemus nec inpediri per quempiam paciemur.“ — Dat. Lucemburge feria VI ante festum b. Margarete virg. proxima a. d. MCCCXXXVIII°. Ex orig. arch. Treb. — Sternberg, Gesch. der böhm. Bergwerke I, 2 Urkb. 72. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 148. Etxr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 301, n. 433. 576) 1338, 11 Jul. Lucemburg. Johann, könig von Böhmen etc., verordnet, dass inskünftige alle vermächtnisse, welche in dem fürstenthum und der stadt Breslau den kirchen oder geistlichen bestimmt werden, keine kraft haben sollen, wenn nicht die bestätigung des erbherrn darauf erfolgt. Böhmer, Reg. Imp. p. 205, n. 252. 577) 1338, 11 Jul. Lucemburg. Johann, könig von Böhmen etc., verordnet, dass alle die, welche erzbinsen auf fleisch- bänken oder sonst wo in der stadt Breslau haben, geistliche oder weltliche personen, auch wenn sie nicht in der stadt wohnen, mit ausnahme der lehensleute auf dem lande, die lasten mit den bürgern tragen sollen. Böhmer, Reg. Imp. p. 205, n. 251. 29*

Strana 228
228 Emler, Regesta Bohemiae 578) 1338, 11 Jul. (S. 1). Symon Bradif de Mes déclare tenir pour lui et pour ses hoirs en fief et en hommage du roi Jean, comte de Luxemb. 20 livres de terre à Mes pres, rentes et cens qu'il a en la ville d' Ay et Trivery dont ledit roi et comte a lettres scellées par Garsillihoit de Boulay. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 60. 579) 1338. 11 Jul. Lucemburg. Lettres de Raimion Braidif de Metz, par lesquelles il reconnaît avoir reçu du roi de Bohême cent livres tournois, pour dix livres de rente, à tenir en fief dudit roi et de ses successeurs, comtes de Luxembourg. Pnbl. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 60. 580) 1338, 11 Jul. Lucemburg. Garciliot Boulay de Metz déclare avoir reçu du roi de Bohême 100 noirs tournois pour cause de dix livres de rentes assises à Montcourt, laquelle rente est non franc-alleu. Dorénavant il sera tenu de le relever en fief et en hommage dudit roi, comte de Luxembourg. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 60. 581) 1338, 12 Jul. (S. 1.). Jean, roi de Bohême etc., et Henri, comte de Bar, font connaître qu'il y a eu des difficultés entre eux pour cause de la garde de la fertey, le comte de Bar prétendant qu'elle lui appartenait. La question est soumise à l'arbitrage de quatre chevaliers. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 60. — Böhmer, Reg. Imp. 405, n. 798. 582) 1338, 12 Jul. Lucemburg. Johannes, Boemiae rex et Lucemburg. comes, Gotfrido, coquinae suae magistro, bona et possessiones in Hnydus et jus eorum ad se devolutum donat. — Dat. in Lucemburg XII die mensis Julii a. d. MCCCXXXVIII°. Ex orig. arch. cap. Prag. 583) 1338, 15 Jul. Lucemburg. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, judici, juratis ac magistro civium in Nuenburga de possessione molendini in Camarow scribit. — „Scire vos volumus, quod molendinum, quod seruitor noster dictus Truchwin in Camarow super Albea construxit et de nouo edifi- cauit, hoc factum est ex quadam ignorancia, de quo nunc informati sumus, quod Thassoni prius dederamus et super eo priores nostras litteras habuit quam Truchwinus. Nolumus tamen, quod dictus Truchwinus in edificacione predicti molendini aliquod dampnum habeat aut paciatur, sed volumus, quod quicquid prefatus Truchwinus in edificacione et structura coram vobis demonstrare poterit, quod id per dictum Thassonem aut alium, qui predictum molendinum habere voluerit, sibi restituatur et omnimode persoluatur, ita tamen, quod dictum

Strana 229
et Moraviae. Annus 1338. 229 molendinum et omnes vtilitates eius prius perceptas et percipiendas in posterum tamdiu ha- bere tenebitur et debebit, donec prefato Truchwino sua pecunia pro sepefato molendino fuerit integraliter et in parata pecunia persoluta aut certificata, quod proinde bene et merito potuerit contentari. Insuper si predictus Tasso aut alter quicunque prefatum molendinum habere noluerit, nolumus, quod a dicta ciuitate nostra Nuenburgensi alienaretur, sed eo jure et modo habere et tenere debebunt sicut Truchwinus prenotatus. Item quatuor septimane, que sunt anno quolibet propter deum deputate, prout veraciter intelleximus, nolumus, quod dicte quatuor septimane quoquo modo infringantur, sed anno quolibet expleantur; et si prenotatus Thasso vobis non valeret ad conciuem et ad ius ciuitatis vestre, tunc volumus, quod aliquis conci- uium predicte vestre ciuitatis a sepefato Truchwino ipsum molendinum in ea pecunia, vt pre- dictum est, et exsoluat et id, quod residuum fuerit, vltra pecuniam dicti Truchwini, volumus, vt illud Tassoni restituatur. Preterea volumus et districte vobis precipiendo mandamus, qua- tenus, si predictus Thasso aut alter quicunque prefato Truchwino in solucione sue pecunie seu aliis modis quibuscunque aliquod preiudicium seu grauamen inferre vellent, extunc pre- fatum Truchwinum ab huiusmodi iniuriis seu grauaminibus auctoritate nostra regia ac pro posse vestro tueri et defendere omnimode studeatis, hoc nullatenus ommissuri.“ — Dat. Lucemburg in festo Diuisionis bb. omnium apost. a. d. MCCCXXXVIII°. Ex orig. d. c. r. consiliarii JUDris E. Schebek. 584) 1338, 15 Jul. (S. 1.). Jean, roi de Bohême etc., donne à son cousin Thiry, seigneur de Houffalize, la fran- chise de deux foires marchandes chaque année à Houffalize, le mercredi après la Pentecôte et le jour de saint Barthélemy. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 61. — Böhmer, Reg. Imp. p. 405, n. 799. 585) 1338, 15 Jul. Lucemburg. Jehan Jallern, bürger von Metz, erklärt vom könige Johann 100 pfund erhalten zu haben, um dafür eine rente von 10 pfund zu lehen zu tragen. Jacobi, Cod. epist. Johannis, regis Boh. p. 100, n. 194. 586) 1338, m. Jul. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen oc, gibt dem Ghuys von Namur 200 pfund, um sich dafür als ein lehen vom könige eine rente in der grafschaft Luxemburg zu kaufen. Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 100, n. 195. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, p. 61. 587) 1338, 16 Jul. Leonstein. Der röm. kaiser Ludwig begibt sich aller ansprüche auf Stahlberg, Stahleck, Bruns- horn und Rheinböllen, welche bei der theilung an seine vetter gefallen sind, und weist die pfandinhaber, den könig Johann von Böhmen und den erzbischof Baldewin von Trier, an die

Strana 230
230 Emler, Regesta Bohemiae pfalzgrafen. — Zu Leonstein an dunrstage nach Margarete in dem viur und zweinczigisten [iare] unsirs richs und in dem eilfen des keisertums. Winkelmann, Acta Imp. inedita soc. XIII et XIV. p. 368. 588) 1338, 17 Jul. Lucemburg. Conrad von Sleyda bekennt nach gehaltener abrechnung mit dem könige Johann von Böhmen, bis auf einige ausnahmen, alle ihm schuldige summen erhalten zu haben. — Dat. Lucemburgh fer. VI post festum s. Margarethe virg. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 61. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg Boh. p. 100, n. 190. 589) 1338, 20 Jul. (S. 1.). Arnolz de Sirkes, chevalier, déclare avoir reçu de Jean, roi de Bohême, six cents livres de bons tournois petits, pour laquelle somme il a repris de lui soixante livres de terre en fief de garde de Freudenberch, sur ses biens en la cour de Mandern. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 61. 590) 1338, 25 Jul. Lucemburg. Johannes, B. rex oc, commutationem in bonis subscriptis, videlicet unius rubeti dicti Roblin ad villam Dobrzichowicz pertinentis et rubeti in Morsyma circa ecclesiam prae- dictae villae situati, quam Morsymam praedictam subscriptus terrae notarius tenet in feu- dum, per Vlricum summum magistrum, totumque conventum ordinis Cruciferorum cum stella domus hospitalis s. Francisci in pede pontis civitatis Pragensis ex una et strenuum virum Stephanum, regni B. notarium, parte ex altera factam confirmat. — Dat. et act. Lu- cemburgi in die b. Jacobi apost. a. d. MCCCXXXVIII°. E cod. aur. ord. Crucifer. cum stella Prag. p. 199. — Bienenberg, Analekten p. 45. 591) 1338, 25 Jul. Olomuncz. Sboro, Olomucensis ecclesiae praepositus, et Boczko miles de Plawcz Superiori concordant de iure patronatus ecclesiae in Mikulowicz. — Sigilla dictorum Sboronis et Boczkonis, Bartho- lomei archidiaconi Prerowiensis, Mikulonis, Ratiborii, Swrezonis, canonicorum Olomucensium, ac nobilium virorum dd. Henrici de Senkenberk, Gerhardi de Bukowan militum, Stiborii de Nemcicz, Stanconis de Dobronicz. — Act. et dat. Olomuncz in domo habitacionis nostre a. d. MCCCXXXVIII°, indiccione VI, die XXV mensis Julii, pontif. sanct. in Chr. patris d. Benedicti, d. prov. pape XII anno IV°, hora quasi nona etc. Ex orig. mon. Montis Syon Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 148. 592) 1338, 25 Jul. Olomucz. Hinco de Miculouicz concordat cum Sborone, praeposito Olomucensi, et Boczkone milite de Plawcz de jure patronatus ecclesiae in Miculouicz. — Act. et dat. Olomucz in domo Sboronis praepositi a. d. MCCCXXXVIII, indict. VI, die XXV mensis Julii. Ex orig. arch. mon. Strahow. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 149.

Strana 231
et Moraviae. Annus 1338. 231 593) 1338, 27 Jul. Snoymae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. purchravio Snoymensi mandat, ut cultores vinearum infra limites ecclesiae in Schatow moneat, ut decimas eidem ecclesiae de- bitas abbati Lucensi assignent. — Dat. Snoyme in crastino b. Anne a. d. MCCCXXXVIII°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 150. — Pelzel, K. Karl IV I Urk b. p.113. — Böhmer, Reg. Imp. p. 343, n. 30. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 8, n. 65. 594) 1338, 28 Jul. In Pulka. Karolus, regis Boemie primogenitus, marchio Mor. civibus et incolis in Znoyma, qui contra judicem et juratos suos a multis annis contrarietates gesserunt et conspirationem fe- cerunt unum ex suis in capitaneum aliquoties eligentes, mandat, "quatenus exnunc inantea nullum prorsus vobis capitaneum preferentes ad quempiam alium quam ad iudicem et iuratos presentes et futuros post nos nequaquam presumatis habere respectum, ipsis et singulis nostris et ciuitatis agendis et factis debitam tamquam nostram supplentibus vicem et reuerenciam impendentes, statuentes firmiter, quod si processu temporis aliqui ex vobis super eo, quod conspiraciones aut conuenticula specialia contra nostrum presens mandatum inierint aut alias aliquod premissorum contra dictum consilium veriti non fuerint attemptare, conculti per consi- lium ipsum extiterint, illos exnunc prout extunc nobis ipso facto adiudicatos esse decernimus sine spe assecucionis cuiuslibet gracie rebus suis pariter et personis ; volumus enim sepedictam ciuitatem nostram Znoymensem vniuersis suis bonis et laudabilibus consuetudinibus atque ju- ribus, quibus ab olim vsa esse dinoscitur, vti perpetuis inantea temporibus et gaudere.“ — Dat. in Pulka fer. III post festum b. Jacobi apost. Maioris proxima a. d. MCCCXXXVIII°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 151. — Pelzel, K. Karl IV, I Urkb. p. 113. — Böhmer, Reg. Imp. Addit. p. 343. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 88, n. 66. 595) 1338, 30 Jul. Lucemburg. Johannes, B. rex oc, magistro et conventui fratrum Cruciferorum cum stella hospitalis s. Francisci ad pedem pontis Pragensis regimen hospitalis in Curym tradit. — „Ad audientiam maje- statis nostrae circa fidedignorum relationem pervenit, quod hospitale nostrum prae muris civi- tatis nostrae Curym situm, possessiones, bona et redditus ipsius per seculares personas in provi- sione hospitalium minus expertas hactenus gubernatum est et in praesenti satis negligenter regitur et gubernatur, denique domus hospitales non per seculares imo per religiosas personas regi consueverunt et gubernari. Nos volentes hujusmodi consuetudinem circa dictum hospitale observari, curam, regimen, dispensationem et plenariam administrationem dicti hospitalis, possessionum et bonorum ejus religiosis personis decernimus commitendum. Ad ordinem igitur vestrum specialis devotionis gerentes affectum vobis, quos fama laudabilis, religionis obseruantia ac prudentiae maturitas nobis reddunt multipliciter commendatos, curam, regimen, guberna- tionem, administrationem et dispensationem dicti hospitalis, possessionum, bonorum, reddituum et universorum jurium ejus duximus committendum, vosque curatores, gubernatores, lectores et dispensatores hospitalis ipsius, personarum, possessionum, bonorum, reddituum et omnium

Strana 232
232 Emler, Regesta Bohemiae jurium ac pertinentiarum ejus constituimus, facimus, eligimus et creamus, dantes et conce- dentes vobis plenam et omnimodam potestatem dictum hospitale, personas, possessiones, bona, redditus et universa jura ejus, in quibuscunque rebus consistant, quocunque vocentur nomine, curandi, regendi, dispensandi et gubernandi ac de ipsis faciendi, ordinandi et disponendi, quidquid bono statui eorum et commodo miserabilium infirmorum in ipso hospitali degentium credideritis expedire. Mandamus itaque judici, juratis et communitati civitatis nostrae prae- dictae Churym, fidelibus dilectis, sub districta praeceptione ac obtentu gratiae districtius in- jungentes, quatenus vos aut procuratorem vestrum ad haec specialiter deputatum statim visis praesentibus in dicti hospitalis possessionum, bonorum et iurium ejus corporalem possessionem introducant.“ — Dat. Lucemburgii a. d. MCCCXXXVIII, fer. V post. festum s. Jacobi apost. proxima. E cod. aur. in tab. ord. Crucifer. cum rubea stella Pragae p. 201. — Bienenberg, Analekten p. 46. 596) 1338, 30 Jul. (S. 1.). Jean, roi de Bohême etc., reconnaît devoir à Jacques de Moncler, écuyer, 600 livres tournois, pour être devenu gardien du château de Freudenberg. Publ. de la soc. pour la rech des mon. hist. de Luxemb. XX, 61. — Böhmer, Reg. Imp. p. 405, n. 800. 597) 1338, 30 Jul. (S. I.). Jean, roi de Bohême etc., reconnait devoir à Arnoldt de Sirckes, chevalier 800 livres tournois petits, pour être devenu gardien de la maison de Freudenberg. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 62. — Böhmer, Reg. Imp. p. 405, n. 801. 598) 1338, 1 Aug. (S. 1.). Jacob, sire de Moncleir déclare avoir reçu de Jean, roi de Bohême, 600 livres de bons tournois petits, pour laquelle somme il a repris de lui 60 livres de terre en fief de garde de la maison de Freudenberch, sur la villa de Bourriche. — Jour de la fête de st. Pierre, apôtre. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 62. 599) 1338, 1 Aug. (S. 1.). Raynold de Kamers pour 200 livres déclare relever comme garde de Freudenberg plusieurs redevances. — Le jour de la fête de st. Pierre, août entrant. Nicolas de Damervelt pour 300 livres déclare tenir comme garde de Freudenberg plusieurs biens. — Dat. ut supra. Didier de Perle pour 300 livres déclare relever comme garde de Freudenberg plusi- eurs biens. — Dat. ut supra. Ferri, fils de Jean, seigneur de la Roche, déclare pour 300 livres, relever comme garde Freudenberg plusieurs biens. — Dat. ut supra. Jehans de Wer, écuyer, déclare avoir reçu de Jean, roi de Bohême, 100 livres de bons petits tournois, pour la quelle somme il a repris de lui 20 livres de terre en fief de

Strana 233
et Moraviae. Annus 1338. 233 garde de la maison de Freudenberg, par six muids de seigle et sept porcs revenant de son moulin de Aybach. Wilhaime de Mandelxeit, le jeune, chevalier, déclare avoir reçu du roi de Bohême 400 livres de bons tournois petits, pour la quelle somme il a repris 40 livres de terre en la ville et au ban de Cluesart en fief de garde de la maison de Vreudenberch. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XX, p. 62. 600) 1338, 3 Aug.1) (S. 1.). Jean, roi de Bohême etc., reconnaît devoir à son bon ami Jehan de Pyerle (Perl), écuyer, une somme de 200 livres, parce qu'il a garanti pendant six semaines la maison de Vreudenberg appartenant au comte. Les intérêts de ces 200 livres lui seront payés par 20 livres annuellement sur le fonds de Kattonem (Kettenhoven). Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 63. — Böhmer, Reg. Imp. 301, n. 434. — 1) Böhmer: 13 Aug. 601) 1338, 5 Aug. (S. 1.). Nicolas Donnevelt, écuyer, déclare qu'il a reçu de Jean, roi de Bohême, 300 livres de bons tournois petits, pour laquelle somme il reprend de lui en fief de garde de la maison de Vreudenberch sa vigne en Coune. Henri de Balderenges, écuyer, déclare avoir reçu de Jean, roi de Bohême oc, cent cinquante livres de b. tourn. pet., pour laquelle somme il reprend de lui trente liv. de terre en fief de garde de la maison de Freudenberg en la ville de Zuringen. Jehans li Duppener de Hilbringen, écuyer, déclare avoir reçu du roi de Bohême en hommage 15 livres de terre qui étaient son alleu et qu'il tiendra en fief de garde de la maison de Vreudenberch. Diederich de Pierle, écuyer, déclare avoir reçu de Jean, roi de Bohême, 100 liv. de b. tourn. pet., pour lesquelles il a repris en fief de garde de la maison de Vreudenberch dix livres de terre, c. à d. la court de Bouch, ses biens en la cour de Ramur. Hennekin de Pierle, écuyer, déclare avoir reçu de Jean, roi de Bohême, 200 liv. de b. tour. pet., pour laquelle somme il a repris de lui en fief de garde de la maison de Vreu- denberch dix livres de terre en la ville de Nuerchingen. Reynolt de Kamers déclare avoir reçu de Jean, roi de B. 200 liv. de b. tourn. pet., pour laquelle somme il a pris et relevé en fief de garde de la maison de Vreudenberg 20 liv. de terre en la ville de Houstat, à Betingen, à Budingen, à Concz et à Wilthenn. Jehan de Noumagen, écuyer, déclare avoir reçu du roi de B. 300 liv. de b. t. p., pour laquelle somme il a repris de lui 30 livres de terres en fief de garde de la maison de Vreudenberch. Jehans de Berge outre Moselle, écuyer, déclare avoir reçu de Jean, roi de B., 200 liv. de b. t. p, pour laquelle somme il a repris de lui 20 livres de terre en fief garde de Vreu- denberch en la ville de Vlastorff et de Colmont. 30

Strana 234
234 Emler, Regesta Bohemiae Ferri, écuyer, fils du seigneur Jehan de la Roche, chevalier, déclare avoir repris et relevé de Jean, roi de B. 20 livres de terres en fief de garde de Vreudemberch sur la neu- vime du bled en la court de Kathenem. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 63 et 64. 602) 1338, 10 Aug. Brunae. Karolus, regis B. primogenitus, marchio Mor. abbatissae et conventui monasterii s. Mariae in Ossla concedit, vt in omnibus bonis suis, quae nunc habent in Morauia aut conqui- sierint in futurum, „cyppum et patibulum habere debeant ad animaduertendum sev iudicium faciendum in facinorosos et malos, vtputa in fures, spoliatores et incendiarios, homines status aut condicionis simplicis seu rusticalis, per conuersos seu laicos, iudices eorum, ita quod eosdem zudariis, prouincialibus aut aliis terre Morauie judicibus seu iusticiariis quibuscumque non debeant nec teneantur inantea presentare; secus tamen de nobilibus aut bladiconibus, si qui iudicandi in bonis predictis reperti fuerint, decernimus et volumus, vt eosdem prefati zudarii, prouinciales sev judices et justiciarii ipsius terre Morauie, vt consuetum est hactenus, debeant de cetero iudicare." — Dat. Brune in die b. Laurencii mart. a. d. MCCCXXXVIII°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 152. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 8, n. 27. 603) 1338, 17 Aug. Colonia super Albea. Nos Carolus, regis B. primogenitus, marchio Mor. constare volumus oc, quod cupi- entes Minoris ciuitatis Pragensis, ciuiumque suorum "comodis et vtilitatibus intendere stu- diose, vniuersis et singulis graciis ipsis super pauimentacione a dicto genitore nostro graciose factis, quam modo de nouo facere intendunt in decorem et utilitatem ciuitatis sue antedicte, nostrum — — plenum adhibemus consensum, — — promittentes bona nostra fide nunquam contrauenire verbo vel facto, nec eos in dictis graciis inpedire, nec pati per quempiam alium aliqualiter inpediri.“ — Dat. in Colonia super Albeam secunda feria proxima post Assumpcionem b. Marie virg. a. d. MCCCXXXVIII°. Ex orig. arch. civ. Prag. — Pelzel, K. Karl IV, t. I Urkb. p. 10. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 153. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. 343, n. 31. — Huber, Reg. K. Karls IV, 8, n. 69. 604) 1338, 17 Aug. Colonia super Albea. Karolus, d. regis B. primog. marchio Mor. quasdam libertates Minori ciuitati Pragensi a patre suo concessas confirmat. — Not. oc, "quod, quia dilecti nobis judex et jurati Minoris ciui- tatis Pragensis, qui hucusque nostris mandatis et beneplacitis se promptualiter conformare vbi- libet studuerunt, nostram accesserunt presenciam, nobisque quoddam priuilegium domini et geni- toris nostri carissimi pro vtilitate et commodo eiusdem ciuitatis super quibusdam juribus ipsis competentibus et super arrestacione unum quemque debitorem suum circa V marchas ac super libertate transeundi absque requisicione thelonei ubique in regno Boemie, nichilominus de tabernis publicis infra spacium vnius miliaris prope ciuitatem et potissime in Vgezd ante foras ipsius ciuitatis non habendis — — expressa, eis datum est et concessum, cuius

Strana 235
et Moraviae. Annus 1338. 235 tenorem ad plenum peraudiuimus, exhibuerunt, petentes a nobis cum instancia, vt in eis- dem graciis et iuribus eos non impedire sed pocius juxta paternum affectum promouere et conseruare dignaremur. Nos quoque, quos paterna vestigia in actis laudabilibus delectat sequi, sincere duximus permittendum, quod prefatos ciues et ciuitatem ipsam in premissis omnibus et singulis vllo vnquam tempore non impedire, sed pocius eos promouere volumus ac in eisdem graciis, iuribus et libertatibus pro viribus fauorabiliter conseruare." — Dat. Colonie super Albea II fer. post. Assumpcionis b. Marie virg. proxima a. d. MCCCXXXVIII°. Ex orig. arch. civ. Prag. — Cod. bibl. Gersdorfensis in Budissin p. 406. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 153. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 8, n. 68. 605) 1338, 18 Aug. Colonia super Albea. Karolus, regis B. primogenitus, marchio Mor. monasterio Aulae Regiae, (quod ad talem devenerat inopiam, ut sibi de necessitate tandem conventus dispersio ex voragine debitorum, quibus erat oppressum, immineret), abbate eius d. Petro et conventu supplicante mille sex. gr. prag. de propria sua pecunia mutuo datis succurrit; "pro qua quidem pecunia nobis crucem ipsorum auream per — — d. Wenceslaum, quondam B. et Pol. regem, avum nostrum, eis do- natam et castrum eorum Landesberg —— nomine pignoris ad quinquennium obligarunt“; pro- mittit insuper eidem monasterio quotannis 200 sexag. gr. se soluturum esse, quousque praedictum castrum in sua retinuerit potestate. — Dat. Coloniae super Albea a. d. MCCCXXXVIII°, fer. III post. Assumpt. b. Virg. Palacký, Uiber Formelbücher I, p. 244. Extr. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 153. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 343, n. 32. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 8, n. 70. 606) 1338, 22 Aug. (S. I.). Henri, sire de Malberch, chevalier, déclare avoir repris du roi de Bohême le terrage de Roubelmont en fief et en hommage. — Samedi devant la fête de st. Barthelemi, apôtre. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 64. 607) 1338, 22 Aug. (S. 1.). Wilhelm, markgraf von Jülich, ernennt zur schlichtung der schwierigkeiten, die er mit dem könige von Böhmen wegen des beabsichtigten baues des schlosses zu Ambele hat, Walram, den erzbischof von Cöln und Adolf, bischof von Lüttich. — Des eichten dags neest onser vrouwen dage in Assumptione. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX 64. 608) 1338, 23 Aug. Pragae. Wenceslaus dictus Rokczaner judex, et Nicolaus Albus, Andreas dictus Goldner, Pe- zoldus carnifex, Seidlinus de Piesca, Henricus Melniker, Frenczlinus Kornpuhel, Nicolaus Znoimeri, Nicolaus Clementeri, Vlricus Silberczeiger, Jeclinus Ruperti, Vlricus Pleyer et Johlinus Rokczaner jurati et universitas civium Maioris civitatis Pragensis domum consilii emunt. — Not. oc, "quod nos cum senioribus matura deliberacione prehabita, diuersos de- 30*

Strana 236
236 Emler, Regesta Bohemmae fectus ciuitatis pretendentes, quorum maior fuit, quod ipsa ciuitas tam a nobilibus quam a ciuibus regni Boemie ipsam ciuitatem visitantibus notam ruboris et verecundie passa fuisset per multa tempora non modicam ex eo, quod non haberet domum consilii et maniloquii, sicut alie ciuitates capitales consueuerunt habere, in qua cause super diuersis negociis ciuitatis et consilia ciuium tractarentur, et oporteret ipsos ciues septimanis singulis querere diuersa lo- corum diuerticula ipsorum honori minus decencia pro causis ciuitatis et negociis pertractandis, ad removendum hunc defectum nos predicti ciues domum cum area quondam Wolflini de La- pide et censibus presentibus et futuris, si qui adaucti fuerint, et aliis pertinenciis ad ipsam domum et aream spectantibus vniuersis, sitam in acie medio (sic) fori contra domum Johlini Jacobi in ipsa ciuitate Pragensi, de vngelto vini ad honorem et commodum tam diuitum quam pauperum pro domo consilii ipsorum ciuium, matura deliberacione prehabita emendam duximus ac eciam exsolvendam sub huiusmodi empcionis et solucionis forma, vt jurati cjuîtatis pre- dicte, quicunque pro tempore fuerint, in dicta domo causas et negocia ipsius ciuitatis et col- lectas habere debeant et perpetuo pertractare, impedimento cuiuslibet non obstante. Statuimus eciam sub pena infrascripta, volentes, ne aliquis nobilium seu ciuium, cuiuscunque dignitatis, preeminencie, condicionis, status vel officii existat, domum ipsam vel censum eius in toto vel in parte ex adiutorio d. nostri regis vel successorum suorum sibi vel heredibus aut amicis suis vsurpare vel alienare presumat, audeat vel debeat quomodolibet in futurum, sed ad ipsam ciuitatem pro honore et commodo spectare debet in eternum. Si quis vero vel si qui statutis nostris predictis ad d. nostrum .. regem, heredes vel successores ipsius pro vsurpacione seu alienacione dicte domus vel census ipsius in toto vel in parte laborando contraire vellet aut vellent, hic vel hii per nos aut successores nostros et a quolibet fidedigno periurus et fide- fragus debet esse et eciam violator sui honoris vbilibet appellari cum amissione rerum et corporis; quorum bonorum media pars fisco d. nostri regis, reliqua vero pars ciuitati cedere debet antedicte, corpus autem huiusmodi transgressoris iuxta graciam juratorum exstat iudi- candum. Volumus eciam, vt nullus alter dictam domum inhabitet, nisi hic, qui per nos aut successores nostros juratos protunc inibi fuerit collocatus. Insuper est expressum, quod si alique littere successu temporis in preiudicium dicte domus aut census eius in toto vel in parte inuente et ostense fuerint quibuscunque sigillis sigillate, tales litteras preter has nullius vigoris dicimus esse de cetero aut momenti.“ — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXXVIII°, X kalend. Septemb. E lib. civ. Prag. ab anno 1310 f. 137. — Lib. vetust. stat. et privil. Veteris urbis Prag. p. 47 et 63. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 176. — Pelzel, K. Karl IV, t. I, Urkb. p. 5. 609) 1338, 23 Aug. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, autorise le couvent de Clairefontaine, à entourer ses bois de fossés et à établir des forestiers; il statue aussi des amendes contre les délinquants. La nuit de la st. Barthelemy, apôtre, au mois d'août. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 65.

Strana 237
et Moraviae. Annus 1338. 237 610) 1338, 1 Sept. Pragae. Prsedborius decanus, Thomas archidiaconus totumque capitulum Pragensis ecclesiae compromittunt in arbitros in lite cum monasterio Sedlicensi super limitibus agrorum villae Pnyewicz. — Not. oc, "quod nos super controversiis, que inter nos ex una et Nycolaum, abbatem monasterii Sedlicensis, et conventum vertebantur coram d. Alberto, Pataviensi episcopo, et honor. viris preposito et decano ipsius Pataviensis ecclesie, judicibus de consensu parcium per sedem apostolicam deputatis, super limitibus agrorum ville nostre Pryewiez circa Kutnam posite, tam ex parte ipsius ville et ciuitatis Kutne, tam ex parte Czaslauie et agrorum pre- dicte ville nostre, et eciam ex parte montis, qui dicitur Rus, quos limites per predictos reli- giosos nos dicimus occupatos, super perceptis quoque nostre vrbure pecuniis et metallis per predictos de nostris foueis, que in bonis tunc proueniebant; insuper super expensis, dampnis et interesse exinde et ex citacionibus et terminis subsecutis, et generaliter de omnibus aliis questionibus, litibus siue controuersiis, que vertuntur, — — pro nobis et nostris successoribus vniuersis compromittimus et consentimus totaliter, plenarie, integraliter et in totum de alto et basso, in — — d. Dyrslaum, nostre Pragensis ecclesie prepositum, et Domankonem de Pfaf- fental tamquam in arbitros siue in compromissarios, arbitratores seu amicabiles compositores et communes amicos. Et si concordare non possent, tunc ab utraque parte concorditer et vnanimiter eligimus et petimus pro superarbitro — — d. Johannem dictum Paduanum, doc- torem decretorum, Olomucensem et Wyssegradensem canonicum, dantes et concedentes eisdem plenam, meram et liberam potestatem, vt omnes vel duo ex ipsis, aut predictus superarbiter possint per se vel per alios in premissis et singulis de plano et sine strepitu seu aliqua fi- gura iudicii examinare siue cognoscere vel discernere et partes ad audiendum sentenciam seu preceptum vel ad quoslibet alios actus citare, locum et diem ad pronunciandum vel ad alios actus exercendum prefigere, continuare et eciam prorogare, partem contumacem punire et mulctare, et per se ipsos vel ipsum, prout premittitur, pronunciare, diffinire, laudare, arbitrari siue precipere, supreme vel infime, alte et basse, sicut eis videbitur.“ — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXXVIII, in die s. Egidii abbatis. Sternberg, Gesch. der böhm. Bergwerke I, 2 p. 74. 611) 1338, [c. 1 Sept.] In Sedlicz. Fr. Nycolaus abbas, Petrus prior, Lvtolfus supprior, Johannes cellerarius, Frenczlinus hospitalarius, Berhtoldus camerarius totusque conventus monasterii in Sedlicz in eundem modum compromittunt in eosdem arbitros in lite super limitibus agrorum villae Pnyewicz. — Act. et dat. in Sedlicz a. d. MCCCXXXVIII°. Ex orig. arch. cap. Prag. 612) 1338, 8 Sept. (S. 1.). Oznamujem všem vuobec, „že my pekaři, mistři řemesla pekařského, tak bohatí jako chudí města Netolického ta práva dole položená skrze milost a přiezeň od velebného kněze Theodorica, opata Svaté Koruny, pána našeho milostivého, a od přísežných města prvé jme-

Strana 238
238 Emler, Regesta Bohemiae novaného prosbami obdrželi sme milostivě, abychom je vždycky zachovávali tocižto tato: aby každý příští, k nám přijda do městečka prvé jmenovaného, chtě s nami přebývati a řemeslo pekařské s námi dělati, jakož jest slušné a obvyklé, najprvé nám pekařóm dáti povinen bude puol funtu pasovských peněz a měšťanóm nebo přísežným také puol funtu peněz pasovských drobných, aby oni v užitek svuoj jakýžkoli obrátili na cesty nebo na kostely, jakž se jim bude zdáti, a čtyři libry vosku k kostelu Matky boží také dá, a jednomu každému přísežnému XII peněz pasovských dá, a rychtáři nad to, kterýž tu chvíli bude, týž přiští dva a třiceti peněz pasovského rázu k plnějšiemu oznámení bude mieti dáti. Nad to jeden čber piva nám všem pekařóm na pamět pevnější bude šenkovati. A takový s námi chtě bydliti krom všech těch práv již jmenovaných ještě nám všem a přísežným města povinen bude slíbiti s námi trpěti všecko, jakožto v skládání a v jiných, kteréž dotýkají nás a města, do roka, všeckny věci s námi dobrovolně činiti. A však všech práv jmenovaných mají vyňati býti synové města nebo přátelé, ti k uložení a nálezu konšelskému k již řečenému cechu přijati budú beze vší odpory.“ — Dán 1. b. MCCCXXXVIII°, na Narození panny Marie. Pangerl, Urkb. v. Goldenkron, Font. rer. Austr. XXXVII, 95. 613) 1338, 18 Sept. Ambyamis. Johannes rex civibus Maioris civitatis Pragensis emtionem domus consilii anno MCCCXXXVIII, X kal. Sept. factam (v. Reg. Boh. IV, p. 235, n. 608) confirmat. — Dat. Ambyamis VI fer. ante festum b. Mathei ap. et ewang. a. d. MCCCXXXVIII°. E lib. civ. Prag. ab a. 1310 f. 137. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 175. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 154. — Böhmer, Reg. Imp. p. 336, n. 509. 614) 1338, 27 Sept. Pragae. Sdenka, relicta Bolkonis de Praga villam Hradecz monasterio s. Laurentii Pragensi confert. — A. natiuitatis MCCCXXXVIII°, indict. VI, hora quasi III, XXVII die mensis Septembris, pontificatus Benedicti pape XII a. IV°, Prage in domo magistri Thome, archi- diaconi ecclesie et officialis curie Pragensis dominique pape capellani, coram eodem d. Thoma, archidiacono ecclesie Prag., judicio presidente honesta d. Sdenka, relicta olim Bolkonis de Praga, protestata fuit, "quod predictus pie recordacionis d. Bolko, ipsius maritus, villam Hradecz dictam cum omnibus et singulis juribus et pertinenciis ad eandem villam spectan- tibus, videlicet judicio, pratis, siluis, aquarumve decursibus, piscinis, piscacionibus, pascuis, venacionibus, pomeriis, agris cultis et incultis, nec non jure patronatus, in quorum omnium possessione — — erat — — a tempore, cuius memoria contraria non existit, pacifica et quieta, monasterio s. Laurencii in Maiori ciuitate Pragensi nec non sanctimonialibus in eodem monasterio degentibus jure hereditario — — de consensu — — ipsius d. Sdencze jam pre- nominate speciali a XL annis citra contulit et donauit. Adjecit nihilominus d. Sdenka su- pradicta, quod omne jus id, quod ei conpetit — — in dicta villa Hradecz seu juribus vel pertinenciis eiusdem superius tactis, similiter eidem monasterio et sanctimonialibus contulit atque dedit.“ — Testes: d. Sebastianus, archidiaconus Bolezlauiensis, Mainussius, plebanus in Mni-

Strana 239
et Moraviae. Annus 1338. 239 chouicz, Zelilut, ciuis Pragensis, Simon, notarius publicus de Kostelecz Prag. diocesis, Thomas, famulus d. et magistri Thome supradicti, et alii. — Et ego Walentinus, quondam Johannis de Meczezirz, Prag. dioc., publicus auctoritate imperiali notarius predicte protestacioni — presens fui. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 615) 1338, 1 Oct. (S. 1.). Nicolas, seigneur de Dagestul, déclare être devenu homme lige de Jean, roi de Boh. oc, pour 200 livres petits tour. — Jour de s. Remi. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, p. 65. 616) 1338, 2 Oct. Olomucii. Sboro praepositus, Witco archidiaconus et capitulum eccl. Olomuc. testantur, Agnetem ciuem Olomuc. dictam Oppauiensem, altare s. Trinitatis in ecclesia Olomuc. construxisse et dotasse. — Dat. Olomucii a. d. MCCCXXXVIII°, VI non. Oct. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 154. 617) 1338, 17 Oct. In Tachovia. Ego oc Qualo dictus de Oygest nec non conthoralis mea legittima Eysala not. oc, "quod de curia sita in villa, que Natshrati nuncupatur, in qua pro nunc Wolflinus judex moratur et residenciam facit corporalem, in remedium et salutem animarum nostrarum —— tres men- suras siliginis, que alio nomine scheffel nominantur, aut de XVIII gr. prag. in festo s. Martini episcopi singulis annis reuoluentibus claustro et monasterio nec non conuentui domus vener. ordinis Predicatorum in Pylzna, dedimus, — — volentes hanc donacionem tempore perpetuo permanere, ita quod quicunque predicti Wolflini iudicis fuerint successores in eadem curia residentes, id idem contradiccione qualibet remota in festo memorato dare et inplere tene- buntur.“ — Dat. et act. in Tachouia a. d. MCCCXXXVIII°, XVI° kal. Nov. Ex orig. in Mus. Pilsnensi. 618) 1338, 22 Oct. In Meduno. Johannes, Bohem. rex, oc, impignerationi castri Aldenburch Friderico de Aw, prae- posito. Ratisponensi, et Chunrado de Sinczenhouen a Ludovico, Rom. imperatore, factae assentit. — Dat. in Meduno proxima fer. V post festum XI milium virginum a. d. MCCCXXXVIII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 155. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 336, n. 510. 619) 1338, 27 Oct. Avinione. Benedictus papa XII abbati Aulae Regiae, praeposito monasterii Sderaziensis ac scho- lastico ecclesiae Prag., ut litem inter abbatem Brewnouiensis et abbatissam et conventum s.

Strana 240
240 Emler, Regesta Bohemiae Georgii in castro Pragensi monasteriorum de visitatione monasterii s. Georgii per abbatem Brewnouiensem decidant. — „Sua nobis dilecte in Christo filie abbatissa et conuentus mona- sterii s. Georgii in castro Pragensi —— petitione monstrarunt, quod cum Prziedborius, abbas monasterii Brewnouiensis extra muros Pragenses eiusdem ordinis, asserens se visitatorem mo- nasteriorum dicti ordinis in ciuitate et diocesi Pragensi consistentium auctoritate apostolica constitutum et habere faciendi obseruari constitutiones super statu monasteriorum, abbatum et monachorum dicti ordinis dudum a nobis editas specialem a sede apostolica potestatem, ad monasterium predictum s. Georgii se conferens omnes constitutiones huiusmodi fecisset eisdem abbatisse et conuentui legi et etiam publicari easque requisiuisset, ut constitutiones easdem seruare deberent, ex parte predictarum abbatisse et conuentus fuit coram eodem abbate ex- cipiendo propositum, quod cum predicte constitutiones dumtaxat super statu monasteriorum, abbatum et monachorum dicti ordinis facte fuissent et de abbatissis ac monialibus monaste- riorum dicti ordinis nulla in eisdem constitutionibus mentio facta foret nec alias eedem con- stitutiones ad abbatissas et moniales predicti ordinis earumque monasteria se extenderent, sicut ex tenore dictarum constitutionum liquido apparebat, prefate abbatissa et conuentus s. Georgii ad obseruandum constitutiones easdem minime tenebantur et ad id compelli de iure non poterant nec debebant; et quia predictus abbas eas super hoc audire contra iusti- tiam denegauit, pro parte dictarum abbatisse et conuentus s. Georgii exinde sentientium in- debite se grauari ad eandem sedem extitit appellatum. Quocirca discretioni uestre per apo- stolica scripta mandamus, quatinus uocatis, qui fuerint euocandi, et auditis hincinde propositis, quod iustum fuerit, appellatione remota decernatis, facientes, quod decreueritis, per censuram ecclesiasticam firmiter obseruari." — Dat. Auinione VI kal. Nouemb. pontif. n. a. IV°. E cop. Mus. Boh. 620) 1338, 31 Oct. In Ploczk. Episcopus et capitulum Plocenses de provincia Poloniae in fine christianitatis consti- tuti Benedictum papam XII rogant, ut pacem inter Kazimirum, regem Pol. et ordinem s. Mariae domus Theutonicorum Iherusalem per Johannem, regem Bohemiae, procuratam obser- vari provideat. — Dat. in Ploczk in vigilia Omnium sanctorum a. d. MCCCXXXVIII°. Voigt, Cod. dipl. Prussicus III, 21. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 155. Extr. 621) 1338, 3 Nov. Brunae. Buscho, plebanus de Inferiori Bobrauia, concordat cum Wachsmundo, commendatore s. Spiritus in Antiqua Brunna ordinis Cruciferorum s. Johannis, super quibusdam decimis in villa Mirzichaw. A. d. MCCCXXXVIII, indict. VI, III die mensis Nov. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 155. 622) 1338, 18 Nov. In Noua Domo. Ulricus de Noua domo officialibus suis interdicit, mortuis rectoribus et capellanis in bonis suis bona ecclesiarum occupare eaque suis usibus applicare. — Act. et dat. in Noua- domo in castro nostro a. d. MCCCXXXVIII°, in octava s. Martini episc. et confess. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 157.

Strana 241
et Moraviae. Annus 1338. 241 623) 1338, 30 Nov. Estrepilli vers Mante. Filipp, könig von Frankreich, ernennt den könig Johann von Böhmen zu seinem statt- halter in Languedoc. Böhmer, Reg. Imp. 316, n. 408. 624) 1338, 30 Nov. Marienburg. Fr. Theodericus de Aldenburg, ordinis hospitalis b. Mariae Thewtonicorum Jerosolimi- tani generalis magister, assentientibus fratribus officialibus capituli fratribus sui ordinis per Bohemiam et Moraviam constitutis insinuat, se fr. Johanni de Wellen et fr. Hermanno sacer- doti, commendatori et plebano in Noua domo, commisisse officium visitationis, dans eis po- testatem in omnibus et singulis, "que ad visitacionis officium pertinent, in omnes fratres et personas ordinis indifferenter, nullum eciam excipiendo, infra limites parcium, ad quos diri- guntur, exercendi secundum crimina et defectus quoscumque manifestos seu ocultos. „Sane vniuersitatem vestram cupimus non latere, quod more felicium nostrorum predecessorum nos indempnitati animarum nostro regimini commissarum consulere et cauere cupientes et vt cri- mina oculta, que plerique invlta et indiscussa remanent, digna animaduersione puniantur, di- uina nobis gracia inspirante statuimus firmiter obseruandum, quod visitatores nostri predicti cum eis crimen alicuius fratris ocultum per delacionem alicuius seu aliquorum detectum fuerit et causa, huius sceleris perpetrator duorum fratrum vel plurium testimonio vinci non poterit nec ad condignam penitenciam reuocari aut conpelli, ad preceptorem seu conmendatorem, sub quo frater delatus habitat, crimen commissum deferant et eundem cum tribus aliis eiusdem balie fratribus melioris vite et fame sibi assumptis vna cum eisdem de fama, opinione et vita fratris sic delati investigent diligenter et perquirant, et si nominatum fratrem ordinis nostri dicti reum invenerint, ex tunc visitatores iam dictum fratrem annuali penitencia auctoritatem puniendi habeant uel ipsum reiciendi ab ordine, si hoc enormitas demeruerit delinquentis, vt pena delicto quorespondeat [sic] et in eo, in quo deliquit, racionabiliter puniatur. Preceptor vero et fratres sic per visitatores vocati et assumpti, sicut ipsi visitatores crimen sibi relatum ocultare tenebuntur et celare cauendo sollicite, ne nomina fratrum ad scrutinium huiuscemodi assumptorum cuiquam exprimantur aut reuelentur nec eciam nomina fratrum, si quos conse- quenter assumi in eodem causu [sic] accideret, detegantur, ymo nec primi istos aut e con- uerso vltimi precedentes certa noticia recongnoscant, sed omnes taceant et ocultent factum et personas, sicut officium visitacionis exigit et requirit. Porro si conmendator aut aliquis aliorum fratrum assumptorum assumendum secundum premissa accusatum seu delatum excu- sare captaret minus iuste tamquam partem eius fouens, quodam colore seu quouis modo visum fuerit aut suspectum, eundem visitatores a se abiciant loco sui ad dictum officium ex- sequendum alium, quem ad hoc ydoneum invenerint, eligendo. Preterea statuimus, vt preuerit [sic] ipsum ea castigacione et pena puniat, que ignorantibus talia in statutis et regula ordinis sunt inflicta. Ceterum statuimus, vt idem nostri visitatores fratres de domo ad domos in baliis prenotatis transferendi et omnia officia tam maiora quam minora inmutandi, prauas eciam consuetudines abolendi, secundum quod eis melius videbitur expedire, secundum condi- 31

Strana 242
242 Emler, Regesta Bohemiae ciones personarum et locorum congruenciam presentibus liberam habeant sicut nos potestatem ; sique vnus eorum vrgente infirmitate vel morte preueniente, quod absit, aut quocumque alio inpedimento obstante, ita quod in officio conmisso procedere non valeret, defecerit, extunc alteri auctoritatem nostram conferimus per presentes, quod alium fratrem dicte nostre profes- sionis in socium sibi assumat, illi autem, qui sic assumptus fuerit, debite obediencie officium exhibe[a]tis per omnia tamquam primo. Demum vestram dileccionem presencium tenore requi- rimns diligencius deposcentes, quatenus eisdem nostris visitatoribus ipsisque concomitantibus in equitaturis, conductibus, expensis et omnibus aliis necessariis apud vos manendo, recedendo et denuo redeundo, quociens a vobis requisierint, ob nostri reuerenciam curetis sollicite pro- uidere, ne ipsorum officium senciat inpedimentum aliquale, circa eosdem visitatores in omnibus et singulis tam deuotos et beniuolos tamquam vere obediencie filii vos habentes, vt vestra laudabilis subieccio et obediencia ab altissimo retributore brauio eterne salutis possit feliciter premiari et a nobis proinde merito commendari.“ — Act. et dat. Marienburch a. d. MCCCXXXVIII, in die s. Andree apost. Ex orig. arch. reg. Dresd. 625) 1338, m. Dec. (S. 1.). Huedes, sire de Grance, chevalier, déclare avoir vendu au roi de Bohême le fief de sa maison de Santenoiges et huit fois vingt livres de terres aux environs, lesquelles maisons et terre il tenait en franc-alleu. Le prix de douze cents livres petits tournois lui a été payé de la part dudit roi en bons deniers. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 66. 626) 1338, 5 Dec. Avinione. Benedictus papa XII Nicolao Lutzconis de Brunna canonicatum ecclesiae Olomuc. per promotionem Nicolai ad ecclesiam episcopalem Tridentinam vacantem confert. — Dat. Avinione nonis Dec. pontif. anno IV°. Ex autogr. reg. in arch. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 158. 627) 1338, 6 Dec. Chutnae. Thomlinus judex dictus Hoppo, et Tyrmannus Lynwateri magistri juratorum, Heyn- linus Albus, Jacobus notarius, Nycolaus Rusticus, Henslinus Leulini, Hentzmannus Schobir, Petrus Weneschower, Jesko Oswaldi, Johannes Gokriczer, Cristanus Popplini, Ditricus Resscho, Elblinus de Piska, Henczlinus Brunner et Johannes Sittauwer faciunt unionem cum Pragen- sibus respectu jurium civilium praecipue mercaturae. — Not. oc, „quod matura inter nos deliberacione super vnione nostra ac discretorum virorum amicorum nostrorum ciuium ciui- tatis Pragensis prehabita, quam beniuole duximus inter nos vniendam (sic), que inquam vnio inter nos taliter est condicta, vt omnes et singuli ciuitatis predicte debent et possunt apud nos in ciuitate nostra seu monte nostro predicto vina ipsorum quecumque propinare et ne- gocia ipsorum tractare velut nostrum vnus in mercibus quibuscunque, id ipsum nos et con-

Strana 243
et Moraviae. Annus 1338. 243 ciues nostri omnes et singuli tenentur et debent apud ipsos in ciuitate eorum prefata vina ipsorum quecumque propinando, merces ipsorum quascumque vendendo et emendo facere vice- uersa, et eciam eo jure potiri apud nos debent, quo conciues nostri, excepta collecta ciuitatis seu montis nostri, a cuius solucione ipsos supportatos fore volumus penitus et exemptos.“ — Act. et dat. Chutne a. d. MCCCXXXVIII°, VIII idus Decemb. E libro vetust. stat. et priv. arch. civ. Prag. p. 16. 628) 1338, 18 Dec. (S. 1.). Benessius de Niemczicz bona sua, videlicet munitionem et hereditatem in Bacow cum aratura et pertinentiis Vito praeposito et conventui monasterii in Rudnicz pro C sexag. gros- sorum vendit. — Disbrigatores Jarossius de Bierzcouicz et Tobias de Gucale. Memoratur Czaslaus de Bierzkouicz. A. d. MCCCXXXVIII°, XV kal. Jan. Necrolog. Rudnic. Extr. 629) 1338, 20 Dec. (S. 1.). Mag. Paulus, capellanus abbatis et conventus monasterii in Osseck, qui ipsum multis caritatum officiis et promotionibus sunt prosecuti, se procuratorem eorum constituit, volens fideliter in causis et negotiis ipsorum patrocinari, impendendo ipsis ex mera liberalitate auxi- lium, consilium et favorem. — A. d. MCCCXXXVIII°, in vigilia b. Thomae apostoli. E cod. dipl. Saxoniae regiae II, 5 p. 354. 630) 1338, 23 Dec. (Pragae.). Constitutio judicis et juratorum civitatis Pragensis de domi consilio et de huttis pannicidarum circa eandem iacentium. — Nos Wenczeslaus dictus Rokczaner judex et Nicolaus Albus, Andreas dictus Goldner, Pezsoldus carnifex, Seydlinus de Pieska, Henricus Melnniker, Frenczlinus Kornpuhel, Nicolaus Cznoimer, Nicolaus Clementeri, Vlricus Silberczeiger, Jeklinus Ruperti, Vlricus Pleyer et Johlinus Rokczaner jurati et vniuersitas ciuium Maioris ciuitatis Pra- gensis recognoscimus, quod, "ne successu temporis domui consilii siue maniloquii ciuitatis pre- dicte, que fuit olym Wolflini de Lapide, ciuis Pragensis, site in acie in medio fori in ipsa ciui- tate Pragensi incommodum siue periculum per circumsedentes conciues nostros oriatur, sic statu- imus omnino volentes, ne aliquis conciuium nostrorum, heredum vel successorum suorum circum- circa domum predictam contiguam siue in vicinatu residencium debeant vel audeant lucem fene- strarum tam in domo predicta quam in huttis siue gasis testudinatis, in quibus stant pannicide, obstruere uel obumbrare quomodolibet in futurum. Preterea hutte lignee pannicidarum non debent per quempiam in futuro, si concremabuntur uel putredine consumentur, alcius edificari, sed in ea altitudine, sicut stant ista vice. Insuper Johlinus dictus Thasner institor, heredes uel successores sui debent tecta testudinum, sub quibus sunt staciones pannicidarum predictorum semper reparare, si per ignis incendium fuerint vnquam concremate, et hoc infra VI septimanarum spacium continuum, aut si putredine vel alio modo quocunque fuerint destructa, debent ea reficere et reparare, ne ipsis pannicidis vel alicui eorum per pluvias siue niues dampnum uel incom- 31*

Strana 244
244 Emler, Regesta Bohemiae modum in huttis ipsis contingat. Debet eciam ipse Johlinus, heredes et successores sui pro- curare, ne ligna super testudines istas per inhabitantes super eas seccentur vel alia fiant, ex quibus testudines ipse diruantur uel dampnum aut incommodum ipsis pannicidis uel alicui eorum inde contingat. Adicimus eciam volentes, ut ipse Johlinus, heredes et successores sui cum pannicidis vicinis suis, qui stant in huttis ligneis cum pannis ipsorum, siue quorum sunt hutte in ordine penes huttas testudinatas retro ipsum Johlinum, inter se vnum canale locent, in quod stille siue gutte pluuiales de tectis hinc inde defluant, et vlterius in cloacam ipsius Johlini transeant et decurrant, quandocunque necesse et quocienscunque fuerit, impe- dimento et contradiccione cuiuslibet non obstante.“ — Act. et dat. a. d. MCCCXXXVIII, X kal. Jan. E lib. vetust. stat. et priv. arch. civ. Prag. p. 69—70. 631) 1338, 26 Dec. Marmande. König Johann von Böhmen stellt als hauptmann und statthalter von Languedoc zu gunsten von ritter Aymeri de Durfort herrn von Duras eine urkunde aus. — Dat. Marmande sur la Garonne 26 Dec. 1338. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 159. — Vaisset, Hist. de Languedoc IV, 229. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 336, n. 511. 632) 1338. A. d. MCCCXXXVIII° donata est villa Brzezowa alias Lhotka cum censu conuentui ad s. Thomam in Minori ciuitate sub castro Pragensi per d. Stephanum militem, antiquum protho- notarium tabularum terre et consiliarium regni Boemie, fundatorem capelle sanctorum apo- stolorum Philippi et Jacobi in ambitu ibidem sepultum. Et in eadem villa Brzezowa sunt nouem lanei, qui soluunt annuatim VII sexagenas et XII grossos diuisim in festo s. Georgii medietatem, in festo s. Galli similiter medietatem, de quolibet laneo soluunt XXIV grossos. Item in predicta villa dantur LX pulli annuatim, videlicet in festo s. Petri XXIV et in festo sancti Galli triginta sex pullos. Item in eadem villa Brzezowa de nouem laneis pro steura regali quilibet soluit de laneo XII grossos, et hec est villa scripta conuentui Insulensi in summa eorum. Nos damus eis vnam sexagenam, residuum est conuentus, et hec steura reci- pitur in ciuitate Weronensi. Ex speciali gracia recipimus per XII grossos a rusticis de quo- libet laneo, alias plus soluerunt. E cod. Thomaeo f. 99. 633) Cc. 1338. Mag. Paulus, eccl. Misnensis perpetuus vicarius, Conrado abbati et conventui mona- sterii in Ozzeck de ecclesia in Pirnis, in qua est ab eis perpetuus vicarius constitutus, no- mine verae pensionis XXX sexag. gr. prag. den. singulis annis solvere aliaque onera speci- aliter nominata ferre promittit. E cod. dipl. Saxoniae regiae II, 5 p. 355.

Strana 245
et Moraviae. Annus 1338. 245 634) 1339. (Pragae). Nota, quod Bartha Kokot, Chunscho retro Luthomericzerum, Frenczlinus Aichor et Wolflinus carnifex fideiusserunt in solidum coniuncta manu pro Johlino Hyltprandi pro ex- cessu, quem idem Johlinus in Chaba Judea commisit, ita videlicet, quod quandocumque ju- rati ipsos fideiussores de presentacione ipsus Johlini monuerint, tunc statim sequenti die ipsum tenentur presentare sub pena rerum et personarum. Nota quod feria II post Palmas proxima [22 Mart.] Heinlinus Negel amisit sigillum suum cum vna bursa, in qua iacuit sigillum ipsum, a. d. MCCCXXX nono. Item anno vt supra sabbato ante Natiuitatem s. Marie virginis proximo [4 Sept.] Ho- stizlaus, decanus s. Egidii, amisit sigillum suum cum aliis rebus. Item eodem anno vt supra fer. VI post festum s. Wenceslai proxima Mracota, abbas de Milesk (sic), amisit suum sigillum. E lib. civ. Prag. ab anno 1310 f. 148. 635) 1339. Joannes rex confert monasterio Sedlec ius erigendi molas in utroque litore Albis fluvii infra oppidum Tynecz, eas ab omnibus steuris liberans in perpetuum, quae concessio facta est ob pacis commodum, ut scilicet plurima spolia, quae trans vadum fluminis Albis superius oppido Teinecz hactenus Montani ac mercatores pertulerunt, evitarentur. Riegger, Archiv III, 382. Extr. 636) 1339, 13 Jan. In ambitu Pragensis ecclesiae. Nos Dyrslaus, Pragensis prepositus, Domanko dictus de Phaffental jurisperitus, arbitri, ac Johannes dictus Padwanus superarbiter super questionibus, litibus oc, que inter dominos Dyrslaum prepositum, Predborium decanum, Thomam archidiaconum totumque Pragense capi- tulum ex vna parte, tunc scolastico Pragensi in remotis agente, ac religiosos viros — — abbatem totumque conuentum monasterii Sedlicensis — — ex altera parte vertebantur, — super limitibus agrorum ville Pnyewicz circa ciuitatem Kuthnam posite et eciam montis dicti Rus et super perceptis vrbure et metallis ac eciam expensis, dampnis et interesse exinde subsecutis concorditer ac communiter per vtramque partem electi —— diffinimus, "quod pre- dicti domini de Pragensi capitulo neque in genere neque in specie super perceptis vrbure et metallis vlterius moneant nec inquietent dominos abbatem et conuentum monasterii Sedlicensis, sed eos omnino dimittant super ipsis pacificos et quietos, nam eos nichil de hiis percepisse cognouimus, que ad Pragense capitulum deberent pertinere, super eisdem Pragensi capitulo perpetuum silencium imponentes. Super omnibus autem limitibus atque confiniis ville Pnyewicz circa ciuitatem Kutnam posite tam ex parte ciuitatis ipsius quam ex parte ciuitatis Czaslauie ac agrorum dicte ville et montis, qui dicitur Rus, super quibus questio vertebatur, taliter ordinamus, quod limites, qui nunc sunt et de quibus constat ad presens, inuiolati et illesi permaneant; et ne ullo tempore super ipsis limitibus aliquis dubietatis scrupulus possit oriri, — mandamus vtrique parti, vt, cum isto tempore propter niues et glacies ipsi limites

Strana 246
246 Emler, Regesta Bohemiae atque confines commode distingui neque discerni possunt, sed post pascha, cum tempus oppor- tunum aduenerit et per nos omnes aut per d. Pragensem prepositum fuerint requisiti, tunc com- muniter vtriusque partis expensis aduocare debeant —— Bertholdum Pirchner et Wilmannum et Nicolaum Claricii, qui tunc predicte limitacioni interfuerunt et fuerunt scabini Montis tempore limitacionis ipsius, et Jacobum, notarium Montis, Henlinum Album, Henczlinum Bruner, Jo- hannem Lewl, ciues Montis, nunc scabinos ibidem, vt ipsi vel eorum maior pars, qui tunc haberi poterunt et quibus melius mete et limites sunt cogniti, aduocatis aliis, si quos ad hoc aptos esse sciuerint, vna nobiscum predictas metas atque limites conspiciant et si eas iuste atque rite positas esse reperierint, ipsas augmentent, roborent et approbent, sin autem ipsas in aliquo dirutas siue minus iustas inuenerint, eas in melius et ad debitum et ordinatum modum possint et debeant de nostra licencia reformare; vtraque pars eorum ordinacioni siue limitacioni inuiolabiliter et in perpetuum parere firmiter teneantur. Insuper quia ab vtraque parte pro defensionis juris sui expense, dampna et interesse facta noscuntur, predicta omnia censemus et pronunciamus esse equanimiter deducenda, nec vna parcium alteri ad satisfacci- onem ipsorum vllo vmquam tempore teneatur.“ Act. et dat. anno, mense, die, indiccione, pontificatu, hora et loco, quibus supra, presentibus vener. et religioso viro fratre Petro, abbate Aule Regie, et Cristano celerario ibidem ord. Cisterc. ac honestis et discretis viris dominis Johanne cantore, Symone, perpetuo viccario domini prepositi Pragensis, Michaele viccario ecclesie Wissegradensis, Mathia, perpetuo viccario in Hermans, Wratywogio, ministro ecclesie Pragensis ac notario publico et capellano d. Predborii, decani Pragensis, et Francisco layco prolocutore dicto de Miecholup et aliis quam pluribus testibus fidedignis ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Act. a. d. 1339, 13 men. Januarii, indiccione VI, pontif. s. p. Benedicti papae XII a. V°, hora III in ambitu ecclesie Pragensis. Ex orig. arch. Vorlic. n. 36. 637) 1339, 18 Jan. Pragae. Stephanus, plebanus in Altovado, coram Thoma, archidiacono ecclesiae, officiali curiae Prag. contra solutionem fumalium protestatur. — Cum coram vobis h. v. d. Thoma, archidiacono ecclesiae, officiali curiae Pragensis dominique papae capellano, pro me Stephano, plebano de Altovado, in figura judicii acta fuerint exhibita atque lecta, in quibus confessus fuit Ulricus, plebanus dc Welechin, collector fumalium d. episcopi curiae (sic) Pragensis, se singulis annis a me XX gr. nomine fumalium recepisse; item quaedam litera fuit lecta, quae in ipsis actis continetur, per omnia in haec verba: Honorabili viro in Christo d. Thomae, archidiacono Pragensi, apostolicae sedis capel- lano, Nicolaus de Malschin, Rinoldus de Merica ecclesiarum plebani, orationis piae suffragium cum paratitudine serviendi. Secundum vestri mandati transmissionem (sic) ecclesiae in Alto- vado parochiam peragrantes octuaginta centum hospites secundum verum numerum ejusdem parochiae per nos annotatos invenimus certa fide, hac videlicet consideratione adjuncta, quod in una videlicet stuba, licet aliquando quatuor vel quinque vel tres commorentur, tamen solum duos fumales pataviensis monetae dare consueverunt. Praeterea quatuor villae et

Strana 247
et Moraviae. Annus 1339. 247 oppidum per spoliatores ducis Austriae, praedictam provinciam spoliantes, ad nihilum sunt re- dactae, de quibus in multis annis futuris nihil dabitur vel dari potest quoquammodo. Et quamvis ex temporibus praeteritis XXVI grossos (sic) cum magnis laboribus per plebanum et suos praedecessores a praedictis villis sunt extorti, adjuncta etiam sacramentorum subtractione ab eadem parochia sint recepti, tamen ex nunc et in futuro nequaquam poterunt ad eundem deduci numerum praenotatum. Item singuli officiales singularum villarum, silvani, custodes, villarum judices et praecones, nihil faciunt in dictorum fumalium inquisitione. Et quia sigillo proprio carui(mus), ideo sigillo alieno usi sumus. Vos tamen in meum praejudicium proximo sabbato post octavas Epiphaniae Domini interlocutus fuistis per omnia in haec verba: In causa, quae vertitur inter Ulricum, decanum Dudelebensem, et Stephanum de Altovado pro fumalibus domini nostri d. episcopi, super qua causa inquisitores deputati per nos nobis rescripserunt, sumus informati, d. Ulricum decanum a d. Stephano juste et rationa- biliter recepisse: ideo interloquendo pronuntiamus, eundem Stephanum debere restituere de- cano fumales antedictos, quos recepit indebite, retinuit et percepit, vel recipere neglexit, juxta literam nobis missam, et eum in his fumalibus condemnamus ad reddendum. Propter quod a vobis et per vos sentiens me gravatum, in his scriptis ad sedem apo- stolicam provoco et appello, apostolos peto, iterum peto et instanter peto, insimul et uno contextu subjiciens me, statum meum et ecclesiam meam antedictam, mihi adhaerentes seu adhaerere volentes protectioni ejusdem sedis speciali. Interposita est haec appellatio in curia habitationis praedicti d. Thomae a. d. MCCCXXXIX°, XV° kal. Febr. praesentibus testibus infrascriptis. Protestor insuper, quod ab antiqua solutione fumalium recedere non intendo, sed pa- ratus sum eas solvere decano vel cuicunque collectori fumalium cum effectu. Palacký, Uiber Formelbücher I, p. 347. 638) 1339, 22 Jan. (Pragae). A. d. MCCCXXXIX°, fer. VI die s. Vincencii non Henricus Theodrici, Nicolaus Rok- czaner, Johlinus Jacobi, Ditlinus Hopfner, Johannes pannicida, Frenczlinus Gopoldi, Henslinus Mathie de Egra, Reimboto Goldner, Henricus Sweuus, Heinlinus Negel, Meinlinus Alberti et Frenczlinus Budconis jurati pro tunc ciuitatis Prag. electi statuimus officiales ciuitati infra- scriptos: Primo Johlinus Weger est ponderator institorum; huius fideiussor est Frenczlinus Gopoldi pro L sexag. gr. Prag. Subemptores institorum. Item Vlricus notarius est subemptor institorum; huius fide- iussor est Henricus Theodrici pro L sexag. gr. predictarum. — Item Henslinus est socius suus; huius fideiussor est Nicolaus Rokczaner pro L sexag. gr. Subemptores auri et argenti. — Primo Vlricus; huius fideiussores sunt: Cristanus Riczaner pro L sexag. gr., Henricus de Thust cum filio pro XXV sexag. gr. — Item Ender- linus, cognatus Goczlini. Huius fideiussor est Nicolaus Planeri pro C sexag. — Item Albertus Rotleb; huius fideiussores sunt: Petrus Fygolais et Frenczlinus de Lapide, quilibet pro XXV

Strana 248
248 Emler, Regesta Bohemiae sexag. — Item Jenlinus; huius fideiussor est Frenclinus Hopfner pro C sexag. — Item quartus fideiussor Alberti est Mertlin de Egra pro L sexag. — Item Elblinus Czaslaer; fideiussores sunt: Rudlinus Melniker, Johlinus Eberhardi, Conradus Kusenpfenning et Rudlinus Albertisse pro C sexag. gr. Subemptores pannorum. Primo Heinczlinus, gener Hertlini pistoris; fideiussores huius sunt: ipse Hertlinus pistor et Vla Pleyer quilibet pro XXV sexag. — Item Nicolaus Starcocz; huius fideiussores sunt: Johlinus Gynochsel et Henslinus Waczinger, quilibet pro XXV sexag. — Item Hertlinus, gener Schramine; fideiussit ipsa pro L sexag. — Item Vla Paruus; fide- iussores huius sunt: Pesold de Egra et Johlinus Pleyer pro L sexag. — Item Ortlews; fideiussores sunt: Chunscho de Pracz et Pesco Glas, quilibet pro XXV sexag. gr. E libro civ. Prag. ab anno 1310 f. 147. 639) 1339, 22 Jan. (S. 1.). „Nicolaus von Vriberg des dutschen ordens lantkumthur zu Duringe und bruder Heinrich von Lazan pherer zu Egre“ bekennen die schenkung von 24 pfund haller zum seel- geräth durch Adelheit von Kokerzitsch. — Bekennen oc, "daz die erber juncfrowe Adelheit von Kokerzitsch hat gegeben deme huse vnd den brudern zu Egre vir vnd zwenzik phunt haller zu eime selgerete, di sol man an lege an ewege zins deme vorgenanten huse; also is geordent ist von der vorgenanten juncfrowe. Der selben vir vnd zwenzik phunt hat der vorbischrebene pherrer angeleit drittehalb phunt vmme funf schillinge haller eweges zinses, di sol man geben von eime garden vor der stat zu Egre der witewe, die da heizet di mese- nerin ; so di andirthalp phunt vnd zwenzik hat her gegeben deme lantkumtur, also is geordent was vor den visitirern des meisters von dutschen landen, do io der gebiter muste gebe nach sines huses macht vur di balye zu Duringen, also is vffe en wart gesazt. Darumme sol der vorgenante pherrer oder wer zu der zit kumthur oder pherrer ist izu Egre, di vorgenanten andirthalp phunt vnd zwenzik wider geben, so man sie aller schirs gehabe mag, vnd sie an lege an ewegen zins zu eime ewegen selgerete der juncfrowen, di hi dicke vorbischrieben — — Zeugen: bruder Ernst, der da izu deme mal an des pherrers stat was, bruder ist.“ Gunther von Erforte, bruder Cunrad von Zwickowe pristere vnd bruder Diterich von Gebse. — Gegeben nach gotes gebort, da man zalte thusint jar drihundert jar in deme nyn vnd drisegesten jare an sente Vincencius tage. Ex orig. arch. reg. Dresd. 640) 1339, 24 Jan. Marmande. Johann, könig von Böhmen etc., befreit die brüder Amanieu und Arnauld Guillaume de Gelas wegen der dienste, welche sie dem könige in der Gascogne geleistet hatten, von einer geldstrafe. Böhmer, Reg. Imp. p. 405, n. 802. — Jacobi, Cod. epist. Joh. regis Boh. p. 100, n. 200.

Strana 249
et Moraviae. Annus 1339. 249 641) 1339, 4 Febr. In Brewnow. Predborius abbas, Albertus prior, Witko, Miroslaus, praepositi cellarum, Nicolaus de Kostelecz, Swatomirus bursarius totusque conventus monasterii Brewnouiensis prope Pragam curiam in villa Orzechaw sitam ad cellam Reygradensem pertinentem cum attinentiis Wanconi et Stephano de oppido Reygrad ad spatium VI annorum pro 41/2 sexag. gr. annuatim plebano pro lumine ac decore ecclesiae et fratrum solatio solvendis locant. — Act. et dat. in monast. Brewnow a. d. MCCCXXXIX°, proxima feria V post Purificationem b. Marie virg. gl. Ex orig. arch. mon. Raigrad. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 160. 642) 1339, 9 Febr. Cracoviae. Kazimirus, rex Pol., protestatur, se nullum ius habere nec sibi competere in du- catibus Silesiae. — "Cum inter dominos Johannem, Boemie regem, et Carolum, ipsius primo- genitum, marchionem Moravie, illustres fratres nostros karissimos, ac progenitores et pre- decessores eorum parte ex una, nos ac progenitores nostros parte ex altera, nonnulle afflictiones, seditiones et multiplices calamitates cedesve personarum ac rerum hinc inde per tempora agitate noscantur ac dampnabilius perpetrate, propter que regnorum et ter- rarum nostrarum gubernacula utrobique gravia pertulere dispendia et iacturas innumeras cottidie habuerunt, nos huiusmodi tot et tantis cupientes salutifere obviare periculis, quinimo eis finem imponere salutarem, affectantesque attentis affectibus cum iam dictis dominis rege et marchione firmam ac perpetuam amicitie gratiam ac fraterne dilectionis vinculum irrefra- gabiliter colligare, in hoc votis eorum ac nostris satisfacientes — — publice protestamur, nos in magnis principibus dominis ducibus Bolezlao Lignicensi et Bregensi, Heinrico Zaga- nensi et Crosnensi, Conrado Olisnicensi, Johanne Stinaviensi, Slezie ducibus, nec non Bolkone Oppoliensi, Bolkone de Falkinberch Alberto de Strzielecz, Wladislao Thesinensi ducibus, Wladislao Cozlensi et Bitomensi, (Wenzeslao) principe Mazovie, domino in Plocz, Leskone Ratiboriensi et Johanne Oswietimensi ducibus et vasallis eorum cum ipsorum ducatibus et dominiis, terris, districtibus, iurisdictionibus, pertinentiis, metis, appendiis et limitibus anti- quis quibuscunque nec non in civitatibus Wratislawie et Glogovie cum districtibus, limitibus, affictibus et pertinentiis earum universis nullum ius, proprietatem vel dominium, possessionem ac tytulum habere et habuisse, competere aut competiisse aliqualiter in eisdem, promittentes ipsos dd. regem et marchionem aut heredes, choeredes et successores eorum super prenomi- natis ducibus et ducatibus eorum seu etiam civitatibus Wratislawie et Glogovie cum perti- nentiis suis per nos vel heredes, choeredes et successores nostros aut alios quoscunque nullo unquam tempore impedire, molestare vel impetere, nec duces aut ducatus ipsos et ipsorum pertinentias nobis aut heredibus nostris vendicabimus, aut etiam assumemus in ipsorum regis et marchionis vel heredum eorum preiudicium vel gravamen, quinimo placet nobis et optime favemus eis in eisdem, renunctiantes insuper et cedentes pro nobis, heredibus, choeredibus et successoribus nostris omni iuri, actioni, questioni, proprietati et tytulo in perpetuum, si que nobis aut heredibus et successoribus nostris competebant, competerent seu competere 32

Strana 250
250 Emler, Regesta Bohemiae possent quomodolibet in futurum.“ — Dat. Cracovie in octava Purificationis s. Marie virg. a. d. MCCCXXXIX°. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 4. — Balbinus, Misc. dec. I lib. VIII p. 34. — Goldast, Comment. Appendix doc. 51. 643) 1339, 13 Febr. (S. 1.). Thilkins de Veirenges, chevalier, déclare être devenu homme et bourgeois au roi de Bohême; il lui promet de l'aider contre tous seigneurs, hormis le duc de Lorraine. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, p. 67. 644) 1339, 14 Febr. Broda Theutunicalis. Henricus judex, Nicolaus Lechleri, Albertus Brenneri, Nicolaus Brenneri, Otto Crukneri, Nicolaus Muratoris ceterique jurati in Broda Theutunicali obligationem curiae foris civitatem ab Elizabeth relicta Wernheri judicis virgini Elisabeth de Valle s. Mariae attestantur. — Not. oc, "quod honesta matrona, videlicet Elizabet, relicta quondam Wernheri, judicis pie recordacionis ciuitatis antedicte, curiam suam foris ciuitatem sitam, deo dicate virgini Elizabet nomine Rudolfi sub monastica et regulari vita in Valle s. Marie degenti, in duabus sex. gros. prag. obligauit, subiuncta tali condicione, ut de hiis duabus sexagenis altera media sexagena dicte virgini Elizabeth pro sua parte et Anne, sorori dicti Wernheri, et fratrum suorum, alia media sex. pro sua eciam cedat porcione, quas duas sex. duobus temporibus anni, scilicet in festo s. Georii et in festo s. Galli prefate virgini promittit omni contradiccione persoluendas. Quod si non seruaret, ut promisit, extunc adiutorio judicum et scabinorum dicta domina debet inpignorari, prout jus censuale requirit, jure ciuitatis. Insuper nominata virgo Elizabet prefatam curiam tam diu in caucione pignoris debet refundere, donec memoratus dominus tempore congruenti sew opportuno antefate virgini II sex. certi et determinati census ad ex- soluendam curiam poterit comparare; et si deo vocante ipsam virginem Elizabet de hoc seculo contigerit emigrare, de altera media sexagena sibi deputata ad Annam virginem mediata sex. diuolvatur, reliqua vero sexagena monasterio dicto Wroental tenebitur perpetuo deseruire. Si autem deo permittente Annam prius contigerit decedere, tunc illa media sex. sibi assignata predicto monasterio eciam debet perpetuo deseruire.“ — Dat. in Broda Theutunicali in do- minica Invocauit a. d. MCCCXXXIX°. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 645) 1339, 16 Febr. (S. 1.). Die söhne des Bohunek von Harach geben dem kloster Hohenfurt drei pfund jähr- lichen zinses zur abhaltung eines anniversariums für ihre eltern. — Ich Paul vnd ich Wenichs vnd ich Wernhart vnd ich Wohvnk vnd ander vnser prueder, hern Wohvnks chinder von Ha- rach, ver gehen, daz wier — — „gegeben haben der erbern sampnung gemain dez chlosters ze Hohenfuert drev phunt geltz all jar ewichleich vnsers vater sel hern Wohunks von Harach vnd vnserr paider mueterr sel — — zv einem rechten vnd ewigen selgeret, also daz wier

Strana 251
et Moraviae. Annus 1339. 251 dev vorgescriben drev phvnt geltz alle jar selb verrichten vnd geben schvllen zv den drein tegen, als vnser vater vnd vnser paid mueter verschaiden sind, dez nesten mentaiz in der ersten vastwochen ein phunt, an sand Dominchen tag ein phunt, vnd an sand Nyclas tag ein phunt, also ausgenomenhleich, daz man von den selben drein phunten geltz in dem egenanten chloster ze Hohenfuert schol begen alle jar ewichleich ier aller dreier jartag, einem igleichem an seinem tag als sev verschaiden sind, mit ganzer andach vnd mit einem mal der sampmung gemain in daz reuent, als ier gewonhait ist, also beschaidenleichen, wan daz ist, daz wier dev vorgenanten sampmung ze Hohenfuert verrichten dreisk phunt phenning, so schvll wier der dreier phunt geltz ledig sein gantz vnd gar. Iz scholl auch di vorgenant sampmung ze Hohenfuert dev selben dreisk phunt anlegen nach vnserm rat, also daz si da von begen — schvllen ewichleich vnsers vater vnd vnserr paiderr mueter jartag, als vorgescriben stet.“ Siegel: vnsers prueder Pauleins vnd vnsers genedigen herren, hern Peters von Rosenberch. Diser prief ist gegeben, do von Christez gepuerd ergangen warn 1339 jare, dez eritaitz in der ersten vastwochen. Pangerl, Urkb. von Hohenfurt. Font. rer. Austr. XXIII, 82. 646) 1339, 24 Febr. Legnicz. Herzog Boleslaw von Schlesien und seine söhne Wenzel und Ludwig bekennen, den Breslauer bürgern Johann von Troppau, Johann Salomonis und Franczko Hartlieb ihre districte von Liegnitz und Hainau mit allen rechten, die sie von ihren fürstlichen vorfahren erhielten, für 4000 mark groschen verpfändet zu haben, und entlassen dieselben der huldigung. — Act. et dat. Legnicz die S. Mathie apostoli a. d. MCCCXXXIX°. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 313. 647) 1339, 27 Febr. Lucemburg. Johann, könig von Böhmen etc. genehmigt, dass der ritter Johann von Bronshorn mit der hälfte der 200 pfund heller, die derselbe von ihm in der stadt Lützelburg zu lehen hat, die wildgräfin Hedwig als eheliche wirtin des Gerlach von Bronshorn bewidmen möge. Böhmer, Reg. Imp. p. 205, n. 253. — Cfr. Reg. Boh. IV p. 205, n. 515. 648) 1339, 4 Mart. In Wythignow. Ludmilla, filia Wokonis quondam de Sweyncz dotat altare s. Decem milium militum et martyrum in ecclesia s. Mariae in Borowan. — Not. oc, quod nos Ludmilla, Christi ancilla, Wokonis quondam felicis memorie filia de Sweyncz, de assensu nobilium virorum fratrum no- strorum karorum, scilicet d. Wylhelmi de Lantstein, d. Jaroslay de Borowan et aliorum no- strorum amicorum ob specialis deuocionis affectum, quem ad laudem et merita sanctorum Decem milium militum et martirum et deuocionem eiusdem ecclesie b. et gl. virginis Marie deo creatori suo inibi iugiter famulancium habuimus et habemus, ac ob nostre et nostrorum predecessorum saluteſm] animarum altari per nos edificato in ecclesia b. virginis Marie antedicta in honore et sub titulo sanctorum Decem milium militum et martirum vnum laneum 32*

Strana 252
252 Emler, Regesta Bohemiae in villa Borowan, qui est laneus Koyathonis cognominatus, cum omnibus suis vtilitatibus dicto altari incorporamus, — — tali tamen condicione subarrata, quod plebanus dicte ecclesie — et sui successores omni feria secunda ad sepedictum altare de prouentu et vtilitate dicti lanei per nos dicto altari collati missam cum quatuor cereis accensis pro animabus omnium fidelium defunctorum debet ordinare." — — Sigilla appensa Wylhelmi de Lantstein, d. Jaroslai de Borowan et nostrum. — Dat. in Wythignow a. d. MCCCXXXIX°, in die Trans- lacionis s. Wencezlay mart. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. Mus. Boh. — Cop. in actis consist. Prag. (lit. U, II) saec. XV in arch. cap. Prag. 649) 1339, 5 Mart. Avinione. Benedictus papa XII episcopo Pataviensi ac abbati monasterii Altenburgensis ac de- cano ecclesiae Pataviensis comittit causam decidendam, quae exorta est inter monasterium in Osla et plebanum in Gruspan super quibusdam decimis. — Dat. Auinione III non. Marcii, pontif. a. V°. Ex orig. arch. civ. Brun. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 162. 650) 1339, 9 Mart. Frankenfurd. Johannes, B. rex ac Lucemb. comes. — Not. oc, "quod monasterium Dokzanense propter plura hactenus incumbencia pericula adeo collapsum et distractum in suis bonis ex- titit, quod nisi eidem celeri occurratur remedio, alias racione eorundem et eciam nimium oppressione debitorum id ipsum monasterium et ipsius homines perire vtique opporteret. Ad succurrendum nichilominus huiusmodi dampnis, defectibus et periculis Theoderico, preposito Dokzanensi, deuoto nostro dilecto, concedimus sibique fauemus, quatenus quecumque bona ipsi monasterio pertinencia jure theutunico, si facultas se ad hoc obtulerit, possit exponere et locare, subsidia quoque, que racione arre siue anleit de locacione tali prouenerint, iuxta fidelium et dilectorum nobis Henrici, prepositi Melnicensis, et Vlrici Phlugonis voluntatem et certam scienciam pre omni impensione alia suis creditoribus pro dicti monasterii pace et commodo debeat assignare.“ — Dat. in Frankenfurd III fer. proxima post dominicam Letare a. d. MCCCXXXIX°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. 651) 1339, 10 Mart. Frankenfort. Johann, könig von Böhmen etc. gibt seinen willebrief zu der verleihung der weiher bei Nürnberg und der verpfändung des dorfes zu Ekenheid durch kaiser Ludwig an Friedrich und Johann die Fischbecken. Böhmer, Reg. Imp. p. 405 et 406, n. 803. 652) 1339, 10 Mart. Frankenfurt. Johannes, Boh. rex oc, Borsonem dictum de Risenburk eiusque vasallos et homines a Pragensi et aliarum zudarum citatione eximit. — Not. oc, "quod quia fidelis noster

Strana 253
et Moraviae. Annus 1339. 253 dilectus Borso dictus de Risenburk, omnia et singula bona sua cum singulis eorumdem pertinenciis et vtilitatibus a nobis recepit in feudum, nostris et nostrorum heredum ac successorum beneplacitis se cupiens indefessa seruiciorum promptitudine applicare, quare ipsius beniuolencie disponentes occurrere, vt eo prompcius nobis seruire studeat, quanto in se nostra beneficia senserit graciosius redundare, ipsum Borssonem et heredes suos et quoslibet eorum vasallos ac feudales, seruitores et eorum homines a Pragensi et omnium aliarum zudarum euocacione et citacione absoluendos duximus et presentibus absoluimus et libertamus, sic expresse, quod perpetuis inantea temporibus ipse Borso et heredes sui tantum coram nobis, uel eo, quem ad hoc specialiter deputandum duxerimus, vt puta ju- dice curie nostre vel alio, cuilibet impetenti ad obiecta astricti sint et teneantur respondere, et ipsorum feudales, seruitores et homines coram eis dumtaxat similiter respondebunt. Mandamus igitur vniuersis camerariis, zudariis Pragensis et aliarum zudarum beneficiariis, nostris fidelibus, presentibus et futuris, quatinus ipsum Borsonem, heredes suos et eorum feudales, seruitores ac eorum homines ad zudas euocare non debeant nec citari permittant, et citatos non abiudicent, sed quoslibet eos impetentes ad curiam nostram vel ad ipsum Bor- sonem et heredes suos, vt predicitur, studeant remittere, sicut aliorum nostrorum feudalium juris expostulat consuetudo." — Dat. Frankenfurt a. d. MCCCXXXIX°, feria IV proxima post dominicam Letare. Ex orig. arch. reg. Dresd. — Confirm. orig. Wenceslai, Rom. et Boh. regis, a. d. 1388, 22 Febr. data atque in arch. c. r. aulico Vindob. asservata. 653) 1339, 12 Mart. (S. 1.). Petrus decanus, Thobias scolasticus totumque capitulum Wyssegradensis ecclesiae fundationi obedientiae per mag. Petrum de Miliczin in Porziczan, Zher et Zherbnyk factae assentiunt. — Not. oc, "quod in dicto nostro capitulo generali ad preces nobis dilecti confratris ac concanonici nostri mag. Petri dicti de Myliczyn adhibuimus nostrum plenum praesentibus beneplacitum et assensum, ita videlicet, ut non obstante obedientia in Schoenvelt, quam a nobis tenet, quam volumus etiam sibi in hac parte in nullo praejudicari, quidam annui redditus, quos ipse magister Petrus ad augendum in ipsa nostra Wyssegradensi ecclesia di- vinum cultum, scilicet IX sex. gros. den prag. de substantia sua seu pecunia propria compa- ravit, VI sexag. in villis Porschiczan et Zher, III quoque sexag. in villa Zherbnyk super duobus laneis et medio quartali, et donavit libere ac tradidit jam dictae nostrae ecclesiae pro sua suorumque salute animarum, per ipsam ipsumque dictum nostrum capitulum habendos per- petuo ac jure veri dominii possidendos, exnunc et inantea debeant obedientia reputari plenis- sime et censeri per ipsum, quamdiu vixerit, pacifice possidenda, hoc adjecto, quod post ipsius magistri Petri mortem duobus orphanis, clericis, videlicet Petro et Paulo, per dictum capitulum nostrum ipsa obedientia per eum creata conferri debeat successive, primum Petro, quo si prius mortuo deinde Paulo, sub suo onere infrascripto, sed tandem, scilicet Petro et Paulo de medio sublatis, jam dictam obedientiam sub eodem onere conferre poterimus et debemus personae idoneae ac condignae ex dictae nostrae ecclesiae ministris cuicunque. Onus autem

Strana 254
254 Emler, Regesta Bohemiae ipsius obedientiae disponere hoc modo curavit, videlicet quod ipse obedientiarius certas missas in altari in ipsa ecclesia nostra per ipsum magistrum Petrum aedificato per se seu per vica- rios ipsius ecclesiae explere debeat et teneatur, prout ipse saepedictus magister Petrus in suo testamento legaverit sive duxerit statuendum.“ — A. d. MCCCXXXIX°, in die s. Gre- gorii papae. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. 654) 1339, 12 Mart. (S. 1.). Sazama, filius Prothywae de Dolen, vendit villam Kczenicz monasterio in Chothyesschow. — Not. oc, "quod prehabita prius cum amicis nostris super his deliberacione diligenti villam nostram liberam Kezenicz wlgariter nuncupatam cum agricultura nostra ibidem, municione, piscina, piscariis, riuis, aquis aquarumue decursibus, molendinis, pratis, siluis, agris cultis et incultis, hominibus, censibus, honoribus et aliis attinenciis, vsibus et vtilitatibus eiusdem, juribus et libertatibus, que nos ibidem noscimur obtinere, religioso viro d. Petro preposito et monasterio ibidem sanctimonialium in Chothyesschowe nec non successoribus eorundem pro- CCCXXX sexag. gros. den. prag. monete vendidimus ac vendicionis titulo alienauimus per eosdem dominum prepositum et monasterium in Chothyssow hereditario jure et proprietario et dominii cum vniuersis vsibus et vtilitatibus habitis et habendis in posterum, que possent re- cipere incrementum, libere possidendam. Quas quidem CCCXXX sexag. a dicto d. preposito et monasterio prefato recognoscimus plene et integraliter recepisse, et pro vtilitatibus et commoditatibus nostris conuertisse. Nam per eandem pecuniam libera bona in Bistrsycz magna et diffusa comparauimus et emimus, de quibus deo cooperante speramus nobis vtilitates ac redditus plurimos prouenire. Nos quoque Prothywa de Dolen, Sazema, filius ipsius ibidem, Busko de Fuchsberk, Poto de Swirczowecz, Brzeczislaus de Risenberk, Brzeczislaus de Male- sicz, Otto de Birzkow promittimus in solidum, vna manu, bona fide, sine dolo predictis d. preposito et monasterio Chotessow, nobilibus viris Dirislao de Junin, Jaroslao et Raczkoni filio ipsius de Scoczecz, predictam villam Kczenicz primo a d. Wraczka, sorore d. Sazeme, si aliquod jus diceret sibi conpetere in villa supradicta, et a quouis alio homine sepefatam Kezenicz inpetente exbrigare et libertare seu liberam facere juxta consuetudinem et jus terre. Quod si premissa vel aliquod premissorum non faceremus, violantes, extunc terciam partem pecunie in augmento persolute atque date pro villa sepedicta et alia dampna, que predicti prepositus cum ceteris exinde perceperint, promittimus resarcire. Preterea si in jam dictis inueniremur quoquomodo negligentes, demum promittimus bona fide ad monicionem predictorum d. Petri, Dyrslay vel alterum eorum tres nostrum, qui moniti fuerint, quilibet cum famulo intrare domum honesti hospitis in Noua Pilsna, quam domum nobis predicti Dirslaus vel alter eorum indicabunt, ad prestandum obstagium, vt mos requirit, et de dicto obstagio non exire per IV ebdomadas, donec omnia per nos neglecta plenarie persoluamus. Si vero de- cursis IV ebdomadis hec predicta, vt promisimus, non adimpleuerimus, tunc residui IV, cum moniti fuerint, vt premissum est, cum famulis intrabunt obstagium, inibi pariter obstagiaturi tam diu, donec de ipso obstagio nos redimamus, et de dampnis omnibus, que occasione pre-

Strana 255
et Moraviae. Annus 1339. 255 fate ville sepedicti prepositus et quorum interest qualiter inpendentes perceperunt, ipsis per nos prompta pecunia plenarie et integraliter fuerit satisfactum. Si autem de predictis aliqua violauerimus, quod absit, tunc fidefragos deo et hominibus profitemur nos in his scriptis, nullo nobis contra ipsos defensionis, contradiccionis seu juris auxilio valituro.“ — Dat. et act. a. d. MCCCXXXIX, in die s. Gregorii pape. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 655) 1339, 13 Mart. (In Olomucz). Sboro praepositus, Witco archidiaconus ac capitulum ecclesiae Olomucensis statuta faciunt de optione praebendarum et collatione vicariarum. — A. d. MCCCXXXIX°, XIII° die mensis Marcii, indiccione VII, pontif. Benedicti pape XII a. V°. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 163. 656) 1339, 14 Mart. Frankenfurt. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, strenuis viris Antiquo Holub militi, ac Vlrico, Pesconi, Wytgoni et Przibkoni fratribus propter fidelia servitia eorum facit gratiam, „si pre- fatorum fratrum aliquem vel aliquos sine heredibus legittimis de hac vita migrare contingerit, per cuius aut per quorum mortem bona sua uel ipsorum sita in regno nostro Boemie aut in terra Morauie seu alibi vbicumque iuxta approbatam nostri [regni] Boemie sentenciam [sic] ad nos de- uoluerentur, volumus et auctoritate presencium ipsis concedimus graciosius et indulgemus, vt pre- bona et possessiones ac hereditates tam in Boemia quam in Morauia seu ubicumque alibi sita illius seu illorum predictorum fratrum, qui medio tempore decedentur, ad predictos fratres eius et ad quemlibet ipsorum protunc viuentem pleno jure et libertate, prout ipse tenuit et possedit, spectare et redundare debebunt et tenebuntur." — Dat. Frankenfurt dominica die, qua cantatur Judica a. d. MCCCXXXIX°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 165. — Böhmer, Reg. Imp. p. 406. n. 804. 657) 1339, 15 Mart. Franchfordiae. Ludowicus, Rom. imp. interdicit, ne homines monasterii in Waltsassen evocentur ad alicujus judicium, sed conquerentes de ipsis coram abbate, celerario vel eorum officiali justi- tiam exigant, insuper, ne quis secundum Friderici imperatoris privilegium homines seu bona monasterii incendiis, spoliis vel rapinis molestet, mandans judicibus provincialibus in Nu- remberg et in Egra, ut omnes hujusmodi molestatores ad satisfactionem compellantur. — Dat. Franchfordie id. Martii. Freyberg, Reg. Boica VII, 240. 658) 1339, 18 Mart. Franchenfort. Consensus Johannis, B. regis, coelectoris imperii, datus Rudolpho, comiti Palatino et duci Bavariae, ut ad electionem novi Romanorum regis quocunque tempore vocem habeat competentem. — Dat. Franchenfort fer. V ante Palmas. Freyberg, Reg. Boica VII, 241. — Böhmer, Reg. Imp. p. 206, n. 254. — Fischer, Kl. Schriften I, 52.

Strana 256
256 Emler, Regesta Bohemiae 659) 1339, 18 Mart. In Boleslawia. Bernhardus dictus de Kamenycz praepositus, Jaroslaus decanus, Johannes scolasticus, Johannes custos totumque capitulum ecclesiae Boleslawiensis testantur Jandam de Hlawen in dicta ecclesia ad honorem Quinque fratrum martyrum altare erexisse, eidem altari certos red- ditus applicando. — Not. oc, „quod d. Janda de Hlawen deuocione ductus, dum in humanis rebus ageret, ad honorem dei et beatis martiribus in ipsa Boleslawiensi ecclesia nostra requi- escentibus ac ob remedium animarum domine Sudce, vxoris sue, et Jurze, filii sui, quoddam altare in nostra ecclesia Boleslawiensi erexit eidem altari certos redditus applicando, videlicet quinque sex. gross. in redditibus in villa Vgezdecz sita circa Boleslauiam Antiquam; item sex hereditates in villa Hlawen Cruciferorum, quas sex hereditates ab honorabili viro magistro Thoma, archidyacono ecclesie Pragensis ac nostro concanonico, comparauit et emit jure emphi- teutico seu theutonico, de quibus sex hereditatibus quilibet altarista eidem magistro Thome, nostro canonico, seu eius successori quinque sexag. gross. nomine census et non plus annis singulis in festo s. Galli soluere tenebitur. Residuum autem de eisdem sex hereditatibus qui- libet altarista eiusdem altaris pro se et suis vsibus retinebit, prout in littera super predictis sex hereditatibus confecta plenius continetur. Quam litteram d. Przibco de Opoczen, frater predicti d. Jande bone memorie, habens in sua potestate ab eodem fratre suo nobis et nostre Boleslauiensi ecclesie resignauit, nichil omnino sibi et suis heredibus juris, accionis seu que- stionis in eisdem sex hereditatibus seu in predicta littera reseruando, petens ac volens, quod disposicio et voluntas eiusdem d. Jande, fratris sui, in anniuersariis animarum predictorum domine Sudce et Jurze, filii ipsius Jande, prout ordinauerat, per nos deberet exequi cum effectu. Nos vero attendentes laudabile propositum predictorum d. Jande principaliter et d. Przibconis ex consequenti in antedictorum domine Sudce et Jurze anniuersariis decernimus et decreuimus per quemlibet altaristam predicti altaris taliter obseruari, primo et ante omnia in anniuersario Jurze missa cantanda defunctorum cum viginti quatuor paruis denariis pro offertorio et totidem candelis. Item sex misse legende cum candelis duodecim procurentur, cuilibet sacerdoti missam legenti sex paruos denarios assignando, et eosdem sex sacerdotes missam legentes et septimum sacerdotem missam cantantem defunctorum cum duobus mini- stris, dyacono et subdyacono, eodem die predictus altarista suis sumptibus pascere teneatur; dominis autem prelatis et canonicis, qui interfuerint presencialiiter missis predictis, idem altarista dare debet mediam sexagenam gross. inter se more solito diuidendam. Item in anniuersario d. Sudce eodem modo per omnia, ut predictum est, fieri et exerceri debent absque omni di- minucione et negligencia alia. Cum autem idem d. Przibco de hac vita migrauerit, similiter per eundem altaristam in suo anniuersario debeat deseruiri. Decernimus eciam per presentes, quod quandocunque predictum altare vacauerit, quod tunc d. decanus noster, qui pro tempore fuerit, de nostro consilio ac requisicione predicto d. Przibconi vel eius heredibus a seniori incipiendo, si plures fuerint heredes, ministros nostre ecclesie Boleslauiensis debeat presentare et tunc quemcunque ex eis idem d. Przibco uel eius senior heres elegerit altaristam, talis debeat remanere, qui juratus promittet omnia et singula supradicta fideliter explere in anni- uersariis prenotatis.“ — — Act. et dat. aput predictam ecclesiam Boleslawiensem a. d.

Strana 257
et Moraviae. Annus 1339. 257 MCCCXXXIX°, XV kal. Apr. Nos quoque Johannes, Pragensis episcopus, considerantes, pre- dictam disposicionem altaris memorate ecclesie Boleslawiensi fore vtilem et proficuam, ipsam — confirmamus. — Dat. in Rudnycz a. vt supra X kal. Apr. Ex orig. arch. cap. Prag. 660) 1339, 20 Mart. Frankenfurt. Johann, könig von Böhmen etc. giebt seinen willebrief zur erhebung des Wilhelm von Jülich zu einem fürsten und markgrafen. Böhmer, Reg. Imp. p. 336, n. 512. 661) 1339, 19 Mart. Frankenfurt. Johann, könig von Böhmen oc, verspricht kaiser Ludwig bis 24 Jun. das haus zu Rattenberg mit zubehör oder, wenn dies nicht geschähe, die stadt Eger einzuantworten. — Tun chunt oc, "das wir on allerleie vorzug, zwischen hie und sant Johans Baptisten tag, als er geborn wart, der nehste chomet, dem durchluhtigem unserm herren, herrn Ludowigen, ro- mischem keiser, und ob er abgieng, des got niht engebe, sinen kinden, das hüs ze Ratenberg, und was darzu gehört, los und ledig widerantwurten sullen und wollen on allerleie geverde. Gescheh aber, das wir des niht getuen mohten do entzwischen uzgescheiden allerleie argliste, so sullen wir di stat Egern, und was darzue gehört, das wir von im und dem rich in pfandes wis inn haben, antwurten, im, oder wem er das bevilhet, also bescheidenlich, wer, das wir im oder sinen kinden uf den nehsten sant Michahels tag nach sant Johans tag vorgenant das egenant hus Ratenberg und was dar zu gehört, niht enantwurteten, so soll dem selben unserm herren dem keiser und dem rich die vorgeschriben stat Eger und was darzu gehört, ledig und los sein on all widerrede, und mag der selb unser herr der keiser oder siniu kint das vorgenant hus Ratenberg, und das dar zu gehört, widerchoffen oder losen umb sollich summe geltes, als es an uns chomen ist nach den briefen, die dar uber geben sint, und gueter und gwönlicher chuntschaft beider süt. Wer aber, das wir im oder sinen kinden das selb hus Ratenberg und was dar zu hört vor dem vorgeschriben sant Michelstage wider antwurteten, als begriffen ist, so soll er oder siniu kint uns oder unsern kinden, ob wir niht enwern, die stat Egern mit allem dem, das dar zu gehört, ledig und los wider antwurten in aller der wise und mazz, als wir si ietzo inne han und als die brief sprechen, di dar uber geben sint. Geschech och, das wir oder unser kint unserm herren keiser Ludowig oder sinen kinden oder si uns an den vorgeschriben sachen überfueren, des got niht enwelle, swederm teil dann übervarn wirt, der hat gwalt ze manen die erwirdigen Heinrich des heiligen stuls ze Menze vnd Baldwin ze Trier erzbischoef, die hochgeborn Rudolf zu Sachsen, Reinalt ze Gelre, her- zogen, und Wilhelm margrafen zu Gulich, hinder die wir ze beider seit gangen sein aller ufflüf, die zwischen unser ufgesten mügen, und dieselben sollen och dann das uztragen, als si ander stözz und uffluf uztragen sollen, die zwischen unser ufgesten, als derselben funf brief sagent." — Der geben ist ze Franchenfurt an fritag vor dem Palmentag 1339. Huber, Gesch. der Vereinigung Tirols mit Oesterreich p. 143. 33

Strana 258
258 Emler, Regesta Bohemiae 662) 1339, 20 Mart. Franchenfurt. Kaiser Ludwig und könig Johann von Böhmen beurkunden ihre aussöhnung und die bedingungen des zwischen ihnen zu stande gekommenen vertrages und bündnisses. — Wir Lu- dowig oc und wir Johann oc veriehen oc, "daz wir umb alle bruch, stoezz und ufluoff, di biz uf disen hiutigen tag zwischen unser ufgestanden und ergangen sind, genzlichen und guetlichen gesuent, gesetzt und luterlichen mit einander verriht sint, in aller der weiz, als her nach ge- schriben stat. Bei dem ersten, daz wir keyser Ludowig der vorgenant unserm swager Johan, kunig von Beheim, lihen und och verlihen haben daz kunichrich ze Beheim mit dem fürsten- tuom und dem schenkampt, mit allen iren nuetzen und eren, di dar zu gehorent, di lehen sind von uns und dem Romischen riche. Och haben wir verlihen und verleihen ime Merhern mit allen wirden, eren und nuetzen, und swaz zu gehort, daz lehen ist von uns und dem Roemischen riche. Ouch verleihen wir ime und haben verlihen, swaz in der grafschaft ze Luetzemburg und in der grafschaft ze der Welschenvels von uns und dem riche ze lehen gat, daz sin vater und sin vordern grafen daselbs her braht und gehabt hand von dem Romischen riche. Da zu lihen wir ime und sinen erben und haben in ouch verlihen alle diw lant in Polan, die er iezund inne hat, und die di fursten und ander luet von ime zelehen enphangen hand, und alles daz reht, daz wir und daz riche dar an han oder haben muegen. Wir Johan, kuenig ze Beheim, bekennen, daz wir die vergeschriben herscheft, daz kunigrich ze Beheim mit dem furstentuom und mit dem schenchampt, Merhern, di grafschaft ze Lutzemburg, di graf- schaft ze Welschemvels und die lande in Polan, die wir iezund inne haben, mit allen iren nuetzen, eren, zugehorden, als diu von dem Romischen riche rürend und gand, von unserm vorgenanten herren, keyser Ludowig, zu rehtem lehen enphahen und och enphangen haben, und haben och ime und dem Romischen riche da von gesworn und gehuldet, als sitlich und gwonlich ist und als wir durch reht suellen. Wir der keyser verlihen och Johan, grafen ze Tyrol, des kuniges sun von Beheim, und sinen erben und haben och in verlihen die grafschaft ze Tyrol, daz Ynntal und swaz er in den selben landen iezund inne hat, daz von uns und dem riche ruret, uzgenomen Ratenberg und swaz dar zu gehört, daz suellen die vorgenant kuenig Johann ze Beheim und sin sun graf Johan uns und unsern kinden an widerrede ledig und loz lazzen und widerantwurten zwischen hie und sant Johan tag ze sunnewenten, der nehst kumpt, an geverde, als ander brief sagent, die uns der kuenig von Beheim dar uber geben hat. Und wer, daz der selbe Johan, graf ze Tyrol, an erben stuerb, so suellen der vorgenant kuenig, sin vater, und Karel, margraf ze Merhern, dez selben grafen bruder, di selben lande von uns und dem riche ze lehen enphahen und haben, die weil si lebend. Und wir der keyser suellen in si ouch lihen ze iren lebtagen, und wann si niht entsint, so suellen si uns und dem riche ledig und loz sin. Wir kuenig Johan von Beheim gehaizzen och für uns und unser kinde, daz wir furbaz unsern herren keyser Ludowig mit dheinen sachen hin- dern noch irren süllen an andern lehen oder guten, die ime und dem riche iezund ledig sind oder furbaz ledig werdent. Besunder suellen wir in und daz riche dar zu furdern. Wir kuenig Johan von Beheim verzeihen och für uns und unser erben aller der rehten, die wir gehabt

Strana 259
et Moraviae. Annus 1339. 259 haben an den naewen stete ze Lomparten, Maylan, Pergamum, Noveren, Pavi, Cremo, Parm, Moden, Retz und Poby, di unser phant warn von dem vorgenanten keyser Ludowig, als di brief sagend, die wir von ime daruber heten, und lazzen ime und dem Roemischen riche di ledig und loz, also, daz wir, noh unser erben furbaz dhein reht oder ansprache dar an haben sullen. Och verzeihen wir uns für uns und unser erben Lucc und swaz dar zu gehört, daz wir sprachen, daz unser lehen sin solt, und lazzen daz ledig und loz und an alle ansprache unserm vorgenanten herren dem keyser und dem riche. Wir keyser Ludowig bechennen, daz Prisce di stat und swas dar zu gehört, kuenig Johan von Beheim und siner erben phant sin sol für zwaihundert tusent guldin florin, und swanne si die eingewinnend, so mugen wir oder unser nachchomen, kuenig oder keyser, di selben stat, und waz dar zu gehört, von in wider losen umbe di vorgeschriben summ und suellen si och uns der losung niht wider sin. Swaz och der künig von Beheim oder sin erben der vorgenant stat Prisce, wann si die ein gewin- nend, geniezzend oder da von ein genemend, ee daz wir oder unser nachchomen si von ine wider losen, als vorgeschriben ist, diselben nutz sullen si von uns und dem riche ze lehen haben an allen abslagk der vorgenanten summ. Wir der keyser verlihen och dem vorgenanten Karl, margrafen ze Merhern und Johan, sinem bruder, graven ze Tyrol, und iren erben Velters und Sybydat und och Kalduber daz tal, und waz dar zu gehört, das von uns und dem riche rürt, di graf Johan iezund inn hat, und die bi unsren ziten an daz riche nie chomen sind, mit allem dem, daz wir und daz riche dar an haben. Och sullen kunig Johan von Beheim und sin erben Eger, Flozz, Parkstein und Bachrach, und waz dar zu gehört, in phandes weiz inn han als lange, biz wir oder unser nachchomen an dem riche di selben gut von in wider losen, als die brief sprechent, di daruber geben sint, Keysersperk und waz dar zu gehort, daz sol dem keyser und dem Romischen riche verliben, und habent der kunig von Beheim oder sin erben sich dez verzigen. Wir kunig Johan von Beheim sullen och unserm oftgenanten herren keyser Ludowig bestendig sin und beholfen mit rat und tat wider aller menniclich, er si geistlich oder wertlich, und och wider den babest, wo er den keyser, daz rich oder dez richs fuersten an iren eren, rehten, friheiten oder gwonheiten angriffen wolt oder verdreiben, zu sinen und dez richs eren, rechten friheiten und gwonheiten zebehalten und ze schirmen angeverde. Wir der keyser sullen och dem kuenig von Beheim daz selbe ze gelicher weiz herwider tun und halten, uzgenomen des kuniges von Engelande, der kurfursten, unserr sweger, der herzogen ze Polan, unsers swagers, dez grafen von Henygow, unsers sunes, dez margrafen von Myssen, dez herzogen von Gelre, dez margrafen von Guelich, unsers swagers, und aller anderer unserr mag vnd sybtail. Wir der kunig von Beheim nemen uz den kuenig von Franchrich und sin nachkomen, den wir muegen dyenen und helfen ir lande und ir kron ze- behalten mit funf hundert mannen mit helmen; und dar uber sullen wir in und den vorge- nanten keyser Ludowig und daz riche niht helfen noh dienen an argelist. Och nem wir auz den künig von Ungern, den kunig von Gragowe, di kurfursten, den herzogen von Osterich, den herzogen von Gelre, unsern sun herzog Heinrich von Beyrn, den herzogen von Lutringen den herzog Henykin von Jaurn, den margrafen von Gulich, den margrafen von Myssen, den byschof von Luetich, den bischof von Passowe, den erzbyschof von Medeburg, den grafen von 33*

Strana 260
260 Emler, Regesta Bohemiae Savoj, Gerharten, grafen von Holtzten, und ander unser geborn mag. Och sullen wir kunig Johan von Beheim und unser sun unserm vorgenanten herren, keyser Ludowig, und dem rich dienen, wann wir dez vor von ime ein viertail iares ermant werden, mit der bescheidenhait, ob er unsers dienstes bedürfent wirt in disem iar, so sullen wir im dyenen nur als vil, als wir mit guten staten getun mugen; wirt er aber unsers dyenstes bedurfent uf ein ander iar, so sullen wir und unser suen ime dienen mit vierhundert mannen ze rossen, als gwonlich ist, und uns erlich, wol erziugter lüt, uber die berg gen Lomparten, wo si dann der keyser haben wil, uf unser selbs koste, schaden und verlust. Und geschehe, daz wir und di selb unsere dyener deinerlai stet, lant oder erblich gut gewunnen, di sullen dez keysers und dez richs sin; gewunnen wir aber gevangen oder varnt habe an den keyser und sin gesinde, di sulln unser sin. Waz aber wir und des keysers gesinde mit einander gevangener oder varnder habe gewunnen, di sol man tailen nach der manzal der lûte, der der keyser und wir dann da gehabt haben. Ouch sol der keyser uns oder unser sun umb den vorgenanten dienst als zitlichen manen, daz wir dar nah mit unsern dyenern vor sant Johan tag ze sunnwenten uber die berg gen Lomparten chomen moegen, also daz sich unser dienst uf sant Johan tag anhebt und och were von dannan biz uf aller heiligen tag, der dar nah schierst kumpt. Gescheh och, daz unser herre der keyser unsers dienstes vor sunnewenten bedurfent wurde, und wir och als zitlichen dar umb von ime gemant wurden, daz wir ime vor ze dienst chomen môchten, als lang wir dann enhalb der perge gen Lomparten vor sunnewenten in sinem dienst sin, als vil sullen wir unsers dienstes vor aller heiligen tag, der dar nah kumpt, ledig sin. Wenn och wir unsern dienst volfurt und volgetan haben, als wir sullen und ouch geheizzen haben und als vorgeschriben ist, dar nah sol der keyser unsern dyenern solt geben, als an- dern guten luten, die dann bi im sind und als gewonlich ist. Wir der keyser und wir der kunig von Beheim di vorgenant sullen mit disen sachen, als si vor begriffen sind, genzlichen und luterlichen gesunt und beriht sin umb alle stözz, ufluoff und bruch, die biz uf disen hiu- tigen tag zwischen unser ergangen sind. Ouch sullen alle brief, die wir zebeder sitten underein- ander geben haben, tod und abe sin, an di brief, di friheit, gnade und erblich gut anruerend, die wir der kunig von Beheim von unserm vorgenanten herren dem keyser oder von sinen vor- varen, kunigen oder keysern, von alter gehabt habent, und hie vor niht begriffen sind. Wir der keyser und och der kunig von Beheim sullen furbaz durch frides willen für alle bruch und ufluoff, die zwischen unser beider ufersten moehten an den gemerchen unserr landen, ratelut und uberlut kiesen, di mehtig sin bruche zerihten und zesetzen nah reht oder beschei- denhait. Geschehe och, dez got niht enwelle, daz furbaz dheinerlai stoz, bruch oder ufluff zwischen unser uf erstuenden, dar zu haben wir ze beder sitten und ainmuticlichen erchorn di erwirdigen Heinrich, erzbischof ze Menz, Balduin, erzbischof ze Trier, und di hohgeborn fursten Rudolf, herzogen ze Sachsen, Rynalden, herzogen ze Gelre, und Wilhelmen, margrafen ze Guelich, also beschaidenlichem; weme der bruch geschiht, der sol kuntlichen den andern manen, daz er im den uzriht; tut er dann dez niht, so mag der, dem dann der bruch ge- schehen ist, dar nah die vorgenanten funf manen, und wann er die gemant hat, die sullen dar nah in den nehsten sehs wochen ze Franchenfurt in die stat varn und den bruch rihten

Strana 261
et Moraviae. Annus 1339. 261 mit der minne, ob sie mügen, mit unser baider wissen, oder mit dem rehten nach irem besten gedunchen an unser wissen, in aht tagen, als si ze Franchenfurt chomen sind. Und waz die funf alle ainmueticlichen sprechent, oder der merer tail under in, daz sol maht han, und sullen och wir daz zebeder siten halten angeverde; und von wederm tail si gemant werdent, der sol in geschriben geben die sache, dar umb er si dann manet. Wederr tail och gemant hat, als vor geschriben ist, der sol daz dem andern tail zeitlich kunt tun, daz er zu den vorgenanten fursten gen Franchenfurt chomen mueg oder senden. Wer och, daz der vorgenant funfer ainer abe gieng, oder gen Franchenfurt niht chomen möht an argen list, an dez selben stat sullen di andern vierer einen andern kiesen und nemen zu in uz den funfen, di her nah geschriben stend, daz sind der erwirdig bischof Albrecht von Passowe, der durchluhtig herzog Albrecht von Oesterich, die edeln manne, graf Wilhelm von Hollanden, graf Adolf vom Berge und graf Ulrich von Wirtenberg, welhen man dann under in gehaben mag. Und wer, daz man der keinen gehaben moeht, so sullen die selben vier einen andern zu in kyesen, swen si wellend, der si aller best duncht zu den selben sachen; und sullen di funf dann maht haben, als vor geschriben ist. Dise vorgeschriben artikel alle und ir ieglichen besunder haben wir ze beder sit mit guten trewen geheizzen stet, ganz und unzerbrochen behalten, und dar wider nimmer ze tun noch ze chomen. Und ze einer grossern sicherhait sullen unser dez keysers sun, margraf Ludowig von Brandenburg, und herzog Stephan von Beyern, und unser kunig Johan von Beheim, Karl, margraf ze Merhern, und Johann, graf ze Tyrol, ze den heiligen swern und och ir brief dar uber geben, daz selbe zetun und da wider nimmer ze chomen. Och haben wir keyser Ludowig uz unsers swagers kunig Johan von Beheim rat ge- nomen die edeln manne Petern von Rosenberg, Berchtold von der Lyppen, Wilhelm von Lant- stein, Henigyn Bergk, Otten von Bergow, Heinrich von Rotenburg hofmaister, Engelmaren von Villanders, Volkmaren von Spowr, Chunrat von Schennah und Degen von Vilanders. So haben wir kunig Johan von Beheim uz unsers herren keyser Ludowig rat genomen di edeln manne Berchtolt, grafn ze Hennenberg, Berchtolt, grafn ze Graispah und Marsteten, genant von Nyffen, Ulrich, graf ze Wirtenberg, bruder Wolfram von Nellenburg, maister Tutsches orden ze Tutschen landen, Gerlachn, grafn ze Nassow, Johan, burgrafen ze Nurenberg, Kraften und Lutzen von Hohenloh, bruder Heinrich von Zipplingen commentiwr und Dyepolden den Guzzen von Lyp- heim, die alle zweinzig och ze den heiligen swern und ir brief dar uber geben sullen, daz si uns ze baider sitt dar zu halten und wissen, als verr sie muegen, daz wir mit dheinen sachen wider di vorgeschriben unser sun und rihtigung tun oder chomen.“ — Der geben ist ze Franchenfurt an dem palmabant, da man zalt von Kristes geburt driuzehenhundert iar, dar nah in dem neun und dreisigestim iar, in dem funf und zwainzigestim iar unser keyser Ludowig riche, und in dem zwelften dez keysertumes. Huber, Gesch. der Vereinigung Tirols mit Oesterreich p. 145. — Weech, Kaiser Ludwig der Bayer und König Johann von Böhmen p. 123. — Böhmer, Reg. Imp. p. 124, n. 1980 et p. 206, n. 256, p. 406, 805.

Strana 262
262 Emler, Regesta Bohemiae 663) 1339, 25 Mart. Romae. Fr. Andreas, Cozonensis episc. Mannus, Amelinensis episcopus, fr. Matheus, Balneoze- gensis episc. Thomas, Iteranensis episc. Sergius, Terracinensis episc. et Philippus, Florenti- natus episc. petente fr. Michahele ordinis Heremitarum, ut omnibus venientibus ad ecclesiam s. Thomae apostoli in Praga et ad altare s. Nicolai situm in eadem ecclesia et ad capellam s. Dorotheae virginis et martiris, in capella ss. apostolorum Philippi et Jacobi indulgentiam concedant, omnibus vere poenitentibus et confessis, qui uel quae praedictam visitauerint eccle- siam, capellas ac etiam solempnitatibus b. Mariae virg. Nativitatis domini, Circumcisionis, Epyphaniae, Resurrectionis, Ascensionis, Penthecostes, Trinitatis, dedicationis ecclesiae, s. Crucis, sanctorum Angelorum, Johannis Bapt., bb. Petri et Pauli apost. et omnium apostolorum et ewangelistarum ac ss. martyrum Stephani et Laurentii, ss. doctorům Jeronimi, Ambrosii, Gregorii et Augustini et aliorum doctorum sanctorumque, confessorum Nicolai et Martini, nec non bb. Mariae Magdalenae, Agnetis, Lucae, Katherinae, Agathae et Elizabeth et in festo Omnium sanctorum et per eorum octavas, in die Animarum et singulis diebus dominicis ac etiam, qui corpus Christi, cum portatur ad infirmos, secuti fuerint, aut qui circuierint cymi- terium defunctorum, vel qui in serotina pulsatione campanae ter „Ave Maria“ devote dixerint, aut qui ad fabricam, luminaria, ornamenta et alia dictae ecclesiae necessaria manus porrexe- rint adiutrices, quilibet eorum XL dies de iniunctis ipsis poenitentiis — relaxat, dummodo ad ea dyocesanus eius praebeat assensum. — Dat. Romae in palaciis nostris a. d. MCCCXXXIX°, pontif. d. Benedicti papae XII a. V°, indictione VII, mensis Martii die XXV. E cod. Thomaeo f. 190. 664) 1339, 27 Mart. Frankenfurt. Johann, könig von Böhmen etc. gibt seinen willebrief zu der von kaiser Ludwig am 19. März dieses iahrs beurkundeten erhebung des grafen Reinald von Geldern zur herzog- lichen würde. Böhmer, Reg. Imp. p. 206, n. 257. 665) 1330, 28 Mart. (In Ponte). Nos . . judex et .. jurati cives civitatis Pontensis recognoscimus, quod „Donato Rost, civi Prag. et suis heredibus in X sexag. gr. den. prag. pro uno stamine de Gent aput eum in credencia recepto debitorie obligamur, et promittimus dictam pecuniam eidem Donato et suis heredibus dare et persolvere in festo b. Martini proxime affuturo ; quod si non fecerimus, extunc statim die altera post ipsum terminum obstagium debitum et consuetum in Maiori civitate Pragensi in hospicio deputato ad ipsius Donati Rost ac suorum heredum instanciam tenebimur nos .. judex et quatuor .. jurati pro eo tempore constituti, quos predictus Donatus et sui heredes ad hoc deputauerint, in personis nostris propriis fide bona continue observare." — Dat. a. d. MCCCXXXIX°, in festo pasche. Ex orig. arch. civ. Pontensis Schlesinger, Stadtbuch von Brüx 31.

Strana 263
et Moraviae. Annus 1339. 263 666) 1339, 29 Mart. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, déclare, que Hennekins de Pupestorf, fils Reufre dudit lieu, est son homme comme autres ses hommes du comté de Luxembourg; il mande à tous ses officiers de le reconnaître comme tel. Chartes de la famille de Reinach I, p. 43. 667) 1339, m. Mart. Frankenfurt. Johannes, Boh. rex ac Luc. comes, civibus Maioris civ. Pragensis dat facultatem, locum apud aquam Wultawae prope S. Valentinum praecludendi. — „Sumus informati et de certo nobis constat, quod nocturnali et hyemali tempore ipsa vestra ciuitas per aquam Wultaue de loco domus hospitalis Pragensis vsque vltra portam, vbi siccum esse videtur, s. Valentini, vbi ligna et fimus deponi est conwsetum, retroactis temporibus per latrocinia et furta incommoda plu- rima sit perpessa, et suo tempore plura dispendia posset pati, ad quod precauendum vobis et ciuitati vestre concedimus et fauemus, quod eundem locum de muro ciuitatis usque ad predictam aquam precludi et precingi possitis, provt vtilius vobis et melius videbitur ex- pedire, et ligna hactenus ibidem et fimum reposita pro vestro beneplacito remouere.“ — Dat. Frankenfurt a. d. MCCCXXXIX°. E lib. vetust. stat. et priv. arch. civ. Prag. p. 41. 668) 1339, 2 Apr. Metz. Gilieban ou Gillebars déclare avoir reçu du roi de Bohême 100 marcs d'argent, que celui-ci avait promis pour qu'il de devînt son homme lige et fit l'acquisition de trente livrées de terre à tournois à reprendre de lui en fief. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 69. 669) 1339, 10 Apr. Pragae. Johannes, Olomucensis episcopus, et Rudolphus, Saxoniae dux, literas Ludovici, Rom. segis, quibus Johanni, Boemiae regi, terram Budissinensem et civitatem Camentz in feudum confert, transsumunt. — (Vide dipl. dd. in castris prope villam Hasulach, 13 Sept. 1320, III, p. 258 n. 613). Dat. Prage a. d. MCCCXXXIX°, sabbato ante dominicam, qua cantatur: Mi- sericordias domini. Ex orig. arch. c. r. aulici Vindob. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 166. Extr. — Dobner, Mon. IV, p. 302. Extr. — Balbinus, Misc. dec. I lib. VIII, p. 269. 670) 1339, 11 Apr. Znoymae. Judex et jurati nec non tota communitas civitatis Znoymensis domum Wenceslai ab- batis et conventus monasterii Welegradensis in Znoyma ab omnibus exaccionibus, contributi- onibus et oneribus libertant et faciunt immunem. — Dat. Znoyme a. d. MCCCXXXIX°, in dominica, Misericordia[s] domini qua cantatur. Ex orig. arch. march. Mor. VII, 166.

Strana 264
264 Emler, Regesta Bohemiae 671) 1339, 17 Apr. Leodii. Theodricus, comes de Loss et de Chiny oc, profitetur, se a Johanne, B. rege oc, 19000 florenos auri ratione et nomine contractus emtionis et venditionis terrae Ybodii et Fertunensis accepisse. — Dat. Leodii die dominica ante festum Georgii. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, p. 70. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 101, n. 201. 672) 1339, 24 Apr. Nuremberg. Johannes, rex Boh. oc, Henrico de Haugwitz capitaneo suo in civitate Wratislaviensi, mandat, ut cives dictae civitatis in privilegiis eorum defendat. — Dat. Nuremberg proxima feria post fest s. Georgii mart. Lünig, Part. spec. Cont. IV, p. II, p. 241. 673) 1339, 23 Apr. (S. 1.). Jesko de Zchekow, Vincentius de Sahorkowiz milites et Wernherus de Schekers cliens venditionem curiae in Krsydel a cliente Gregorio monasterio S. Coronae factam attestantur. — Not. oc, „quod Gregorius cliens cum —— voluntate uxoris suae legitimae Catharinae et omnium libe- rorum suorum, omniumque consanguineorum suorum, quorum interest — rel. viris Ludolpho d. ab- bati et conventui ad Sanctam Coronam ord. Cist. vendidit —— curiam suam sitam in villa dicta Krsydel cum agris oc — — pro XXIII talentis pataviensium denariorum, quos quidem dena- rios plene numeratos ipsum a praedictis viris religiosis tulisse tenore praesentium profitemur. — — Et nos praedicti Jesko de Scheckaw, Vincentius de Sahorkowitz milites, Wernerus de Schekers cliens protestamur huiusmodi venditioni ac persolutioni praesentialiter interfuisse. nostraque sigilla praesentibus appendisse." — — Dat. a. d. MCCCXXXIX°, in die s. Ge- orgii mart. Pangerl, Urkb. v. Goldenkron, Font. r. Austr. XXXVII, 97. 674) 1339, 25 Apr. Nurenberch. Johannes, B. et Pol. rex oc, proventus aurifodinarum prope Slaps monasterio in Aula Regia assignat. — Not. oc, quod nos digna consideracione pensantes, „abbatem et conventum monasterii Aule Regie, fundationis nostre, devotos nostros dilectos, seu ipsum monasterium dampna grauia a nobis eo, quod ab eis duas villas ablatas Banis et Belam aliis obligauimus, pertulisse, que adhuc sic occupate in dicti monasterii prejudicium eodem obligacionis titulp detinentur, nos volentes — — eisdem abbati et monasterio predicto de dampnis hujusmodi recompensam facere competentem, ipsis uniuersos et singulos fructus aurifodinarum prope cu- riam dicti monasterii nomine Slaps alias repertarum duximus concedendos, mandantes et pre- cipientes urburariis nostris in Knyna, — — quatenus omnes fructus urbure nostre, qui nobis de dictis aurifodinis prope curiam prefatam repertis pervenerint et nos contingunt, abbati et conventui dicti monasterii usque ad plenam solucionem quingentarum sexagenarum pro redemp-

Strana 265
et Moraviae. Annus 1339. 265 cione dictarum villarum dare et assignare absque difficultate qualibet nullatenus pretermit- tant.“ — Dat. in Nuremberch in die b. Marci Ewang. a. d. MCCCXXXIX°. Ex orig. arch. c. r. aulici Vienn. cop. Mus. Boh. 675) 1339, 25 Apr. In Nurmberg. Johannes, Boemiae rex et comes Luc. civitati Greczensi quatuor laneos silvae Grecensis donat. — Not. oc, "quod nos reformacioni ciuitatis nostre Greczensis, que heu proximis diebus pre- teritis per ignis voraginem totaliter est consumpta, ex compassione intendere cupientes volentesque civitati eidem premissorum intuitu graciam facere specialem, civitati ipsi et eius civibus qua- tuor laneos silve seu nemoris Greczensis in loco ipsi civitati adiacenti et eidem silve minus nocivo damus de regia munificencia et donamus, eosdem laneos silve sepe dicte civitati per- petuo unientes, ut cives ipsi et plebanus civitatis eiusdem, qui pro tempore fuerint, domos et alia, que reformacione indigerint, reformare et utilitatem eorum procurare de ligneaminibus dictorum quatuor laneorum possint et debeant perpetuis temporibus successivis, vendendi autem seu alienandi dictos laneos ab ipsa civitate dicti cives nullam prorsus habeant facul- tatem.“ — Dat. in Nurmberg in die s. Marci a. d. MCCCXXXIX°. Bienenberg, Gesch. der Stadt Koeniggrätz p. 114. — Böhmer, Reg. Imp. p. 206, n. 258. 676) 1339, 28 Apr. Nuremberch. Johannes, B. rex, Lucemburg. comes, iudici, iuratis et vniuersitati ciuium in Bodywors. „Quia circa commoditates vestras nostra versatur benigne intencio et voluntas ac ideo sta- tuimus volentes omnino, quatenus vniuersos et singulos ad contribuciones vobiscum faciendas de bonis et possessionibus, quas et que in fundo dicte vestre ciuitati admensurato obtinent, debeatis compellere inantea seriosius et tenere, nullo ab huiusmodi contribucionibus penitus exceptato.“ — Dat. Nuremberch fer. IV ante festum apostolorum Philippi et Jacobi a. d. MCCCXXXIX°. Ex orig. arch. civ. Budiw. cop. Mus. Boh. 677) 1339, 28 Apr. Nuremberch. Johannes, Boh. rex, Luc. comes, cives Budywoicenses ab omnibus solutionibus per biennium continuum facit liberos. — Not. oc — "quod nos ad melioracionis profectus dile- ctorum nobis civium Budywoicensium et civitatis ejusdem volentes intendere per effectum, ipsis, qui ad duos annos futuros quasdam pecunias certis personis, quibus illas deputavimus, dare adhuc et solvere sunt astricti, postquam dicti duo anni exspiraverint, ulterius per bien- nium continuum ab omnibus exactionibus, contribucionibus, solucionibus, subsidiis et angariis quibuscumque, ac specialiter a berna regia generali, si eam medio tempore imponi contigerit, — damus et concedimus libertatem, volentes, ut libertate pendente huiusmodi dicti cives muros, turres, fossata ac alia munimenta ipsius civitatis emendare debeant notabiliter et fir- 34

Strana 266
266 mare." — Dat. in Nuremberch fer. IV ante festum bb. Philippi et Jacobi apostolorum proxima a. d. MCCCXXXIX°. Ex orig. arch. Budwic. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 167. — Böhmer, Reg. Imp. p. 406 n. 806. Emler, Regesta Bohemiae 678) 1339, 29 Apr. Nuremberch. Karolus, d. regis Boem. primogenitus, marchio Mor. gratiam a rege Johanne mona- sterio Aulae Regiae super redemtione villarum Banis et Belae factam approbat. — Not. oc, "quod graciam et concessionem super redempcione villarum Banis et Bele ad deuotos paternos et nostros dilectos abbatem et conuentum monasterii Aule Regie, fundacionis nostre, seu ad ipsum monasterium spectancium alias per dominum et genitorem nostrum ab eis alienatarum et per eum aliis obligatarum de percepcione fructuum nos contingencium in vrbura .. aurifodi- narum prope curiam Slaps nuper inuentarum per prefatum dominum et genitorem nostrum vsque ad percepcionem D sexag. ipsi abbati et conuentui seu dicto monasterio prouide factas approbamus eisque nostrum prebemus consensum pariter et assensum. Mandamus igitur vrbu- rariis in Knyna, paternis et nostris fidelibus dilectis, firmiter et districte, quatenus dictos abbatem et conuentum in percepcione fructuum predictorum non impediant, sed ipsos in assecucione eorundem vsque ad complecionem dictarum D sexag. manuteneant et defendant, ipsique vrburarii, qui nunc sunt et qui pro tempore fuerint,.. abbatem et conuentum pre- dictos super assignacione huiusmodi summe taliter assecurabunt, quod merito debeant conten- tari. Preterea volumus, vt dictos abbatem et conuentum in suis juribus, siue in siluis, siue in partibus tolendis seu in aliis quibuscumque causis prefati vrburarii omnimode defendere debeant.“ — Dat. Nuremberch V fer. ante festum Philippi et Jacobi apost. proxima a. d. MCCCXXXIX°. Ex orig. c. r. bibl. Prag. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 167. — Böhmer, Reg. Imp. 343, n. 33. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 8, n. 7. 679) 1339, 3 Maii. Eystett. Johannes, B. rex, Lucemburg. comes, donationi iuris patronatus ecclesiae parochialis in Bibrach, Constantiensis diocesis ad imperium pertinentis et per Ludovicum, Rom. impera- torem, monasterio Erbach Moguntinensis diocesis factae assentit. — — Dat. Eystett a. d. MCCCXXXIX°, in die Inventionis s. Crucis. Forschungen zur deut. Gesch. XVI, 111. 680) 1339, 5 Maii. Nuremberch. Johann, könig von Böhmen etc. thut der stadt Breslau die gnade, dass jeder einwohner seinen noch minderjährigen kindern und erben einen curator nach belieben setzen könne; wenn dies einer unterlässt, so sollen die rathmannen den curator ernennen. Böhmer, Reg. Imp. p. 206, n. 260.

Strana 267
et Moraviae. Annus 1339. 267 681) 1339, 7 Maii. In Lantshuta. Nos Johannes, B. rex ac Lucemb. comes, necnon Karolus, ipsius primogen., marchio Mor. constare volumus, "quod nos permutationem inter nos et fidelem nostrum Vlricum de- Nova Domo de bonis nostris in Telcz et universis eorum pertinentiis, cum bonis suis in Banow in Moravia in metis Ungarie sitis, et omnibus et singulis ad ipsa spectantibus — — provide factam, omni eo modo et conditione, quibus juxta informaionem nobilium ac baronum nostrorum dicta permutatio ratificanda exstiterit, et in quo tam dictus Vlricus quam sui he- redes merito contentari poterunt, nostris literis ratificare, approbare et confirmare volumus, dilatione, contradictione seu alia occasione qualibet non obstante. — Dat. in Lantshuta in crastino Ascensionis domini a. d. MCCCXXXIX°. Ex orig. arch. Novodomensis cop Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 168. — Böhmer, Reg. Imp. 406, n. 807. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 8, n. 72. 682) 1339, 11 Maii. Plain. Albrecht, herzog zu Österreich oc, gibt für sich und seine vetter dem kaiser Ludwig die vollmacht alle zwistigkeiten zwischen ihm und dem könige Johann von Böhmen und dessen söhnen Karl und Johann auszurichten. — Tun chunt oc, daz wir „für uns, unser erben und unser lieb vettern herzog Friderich und herzog Leupold umb alle sache, stozze und auflouffe, die zwischen uns, unsern helfern und dienern an aynem tayl und unserm lieben ohem chunig Johansen von Pehem, seinen sunen margraf Carolum von Merchern und graf Johansen von Tyrol, irn helfern und dienern an dem andern tayl unzher gewesen sint oder noch sint, unserm gnedigen herren chayser Ludwigen von Roem vollen gewalt gegeben haben und geben ouch mit disem brief, dieselben sache, stoezze und auflouffe genzlich ze berichten noch minne oder noch recht und nach den briefen, die wier bedenthalben gen einander haben, also, swaz derselb unser herr chayser Ludwig in denselben sachen, stoezzen und auflouffen auz- richtet und auztrait noch minne oder noch reht und noch denselben briefen, als vorgeschriben ist, daz wir daz stet halten an allez geverde." — Der geben ist ze Playn auf der vest bei Salzburch an eritag vor phingsten, do man zalt vor Christes geburd 1339 jar. Huber, Gesch. der Vereinigung Tirols mit Oesterreich p. 150, n. 65. 683) 1339, 21 Maii. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, concedit civibus Gorlicensibus gratiam, "vt vni- uersi mercatores seu negociatores, apportantes sandicem seu tincturam, que wayt volgariter nuncupatur, vndecunque venerint et quando applicauerint in districtum seu territorium Budis- sinense vel Gorliczense, ipsam sandicem uel tincturam in ciuitate — — Gorliczensi duntaxat et non alibi semper deponere debeant ipsamque ibidem vendere et de ipsa facere et disponere, prout antiquitus consuetum pro jure fuit obseruari.“ — Dat. Prage VI fer. proxima post diem festi Penthecostes a. d. MCCCXXXIX°. Köhler, Sammlung der Urkd. des Markgraf. Oberlausitz I, 324. — Böhmer, Reg. Imp. 206, n. 261. 34*

Strana 268
268 Emler, Regesta Bohemiae 684) 1339, 21 Maii. Pragae. Nos Johannes, B. rex et comes Luc. not. oc, "quod affectantes ex animo condicionem civitatis nostre Greczensis facere, ut dignum decernimus, meliorem, omnia et singula bona li- bera uel qualiacunque, que per fideles nostros dilectos cives ibidem empcionis titulo compa- rata sunt vel fuerint, aut quacunque devolucione ad eos devenerint, ipsi civitati nostre Gre- czensi incorporamus presentibus annectendo, volentes et mandantes precipiendo seriose, quod nulli ex civibus predictis bona huiusmodi possidentes in zuda seu provinciali iudicio teneantur aliqualiter respondere nec per zudarios aut quoscunque officiales nostros evocari possint extra iudicium ipsorum ciuitatis, sed tantum coram ipsorum iudice ciuitatis respondere et omni liber- tate, qua nostri ciues Pragenses pociuntur, frui inantea debeant et gaudeant.“ — Dat. Prage fer. VI ante Trinitatis proxima a. d. MCCCXXXIX°. Bienenberg, Gesch. der Stadt Koeniggraetz p. 115. — Böhmer, Reg. Imp. p. 206, n. 262. 685) 1339, 21 Maii. Pragae. Johannes, rex Boh. ac comes Lucemburg. civibus de Luna omnes fructus de sale in eadem civitate provenientes confert. — Not. oc "quod considerantes paratam ac indefessam promptitudinem, qua se fideles nostri dilecti cives in Luna majestati regiae omni tempore obtulerunt toto posse, affectantes ex animo ipsorum, ut promptis servitiis fructifera corres- pondeant merita, conditionem facere meliorem : de larga majestatis nostrae munificentia, omnes et singulos fructus, qui in civitate nostra Lunensi praedicta per ordinationem civium nostrorum ibidem ex sale nunc sunt, provenire aut haberi quomodolibet poterunt in futurum, ipsi civi- tati nostrae Lunensi damus, conferimus liberaliter et donamus per praedictos cives nostros, eorum heredes et successores tenendos, habendos, percipiendos, utifruendos et in usus ipsius civitatis Lunensis convertendos, prout ipsorum placuerit arbitrio voluntatis; et omnes ac sin- gulas literas, si quas alicui aut aliquibus super salis fructibus praedictis dedimus aut forte in posterum nescienter daremus, tenore praesentium revocamus, cassamus, annullamus et nullius esse volumus roboris aut momenti.“ — Dat. Pragae fer. VI ante Trinitatis proxima a. d. MCCCXXXIX°. E cod. MS. cap. Prag. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 169. — Böhmer, Reg. Imp. 406, n. 808. 686) 1339, 21 Maii. Pataviae. Otto, decanus ecclesiae Patauiensis, Ottonem, comitem de Maydburch, plebanum eccle- siae in Gors, rogat, ut adimpleat vices suas in decidenda causa monasterii Oslawanensis et plebani de Gruspan super decimis quibusdam. — Dat. Patauie XII kal. Jun. a. d. MCCCXXXIX°. Ex orig. arch. civ. Brun. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 169. 687) 1339, 22 Maii. Pragae. Johannes Boem. rex oc. Not. oc, "quod deuotus noster dilectus frater Petrus, mona- sterii Chotessouiensis prepositus, propter monasterii sui vtilitatem et commoda amplianda

Strana 269
et Moraviae. Annus 1339. 269 Kczenicz villam et municionem cum vniuersis et singulis eiusdem ville et municionis bonis et pertinenciis, in quibuscunque rebus et vtilitatibus consistant, vel consistere videantur, que ex- nunc ibi sunt vel ibidem quoquomodo fieri poterunt in futuro, apud fidelem nostrum Sazemam de Dolen et suos heredes rite et racionabiliter iusto empcionis tytulo pro sua et prenominati monasterii pecunia suorum ad hoc fratrum conuentualium pleno consensu accedente et assensu hereditarie comparauit. Nosqué considerantes, quod predictus frater Petrus summam pecunie, pro qua ipse villam et municionem prefatas apud Sazemam et heredes suos comparauit seu emit hereditarie, sine prenotati monasterii oppressione et absque bonorum aliquorum a pre- dicto monasterio suo alienacione non valet conquirere vel habere, predicto fratri Petro fauemus et ei de liberalitate regia indulgemus, quod ipse bona predicti monasterii quecumque, pro ea summa pecunie, pro qua ipse Kczenicz villam et municionem sepedictas — — dignoscitur comparasse, persone vel personis, cuicumque vel quibuscunque voluerit, hereditarie possit ven- dere.“ — Dat. Prage in vigilia s. Trinitatis a. d. MCCCXXXIX°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. 19 Z 688) 1339, 23 Maii. Pragae. Nos Johannes, B. rex ac Lucemb. comes, not. oc, "quod quia — cives ciuitatis nostre Sacensis contribucionem seu collectam eis per nos impositam ad soluendum per quadriennium continuum incipiens in festo s. Georgii proxime affuturo et per reuolucionem dicti quadriennii duraturum nobis ad nostras effectiuas instancias plenarie expediuerunt et persoluerunt, nos itaque grata vicissitudine et recompensa ipsorum beneuolencie occurrere disponentes predictis ciuibus ac ciuitati a festo b. Georgii proxime preterito per sex annorum spacium continue numerandum — — concedimus per presentes plenissimam libertatem et exempcionem ab omnibus imposicionibus, contribucionibus, steuris, collectis, subsidiis, angariis, perangariis et quibuscunque aliis omnibus infligendis. Quam quidem libertatem ipsis promittimus syncere incommutabiliter obseruare, mandantes inclyto Carolo, marchioni Mor. primogenito nostro cha- rissimo nec non capitaneo, subcamerario, judicibus ceterisque officialibus nostris, — — qua- tenus in predicta —— gracia predictos ciues nostros nullatenus impedire —— quomodolibet audeant.“ — Dat. Prage in festo s. et indiv. Trinitatis a. d. MCCCXXXIX°. E lib. memor. civ. Sacensis ab a. 1383. 689) 1339, 28 Maii. Pragae. Johannes Bohem. rex ac Lucemb. comes, et Karulus eiusdem d. regis primogenitus ac marchio Mor. Heymanno de Nachod promittunt, se ipsum de omnibus debitis solutum facturos esse. — Not. oc, "quod, cum Heymannus de Nachod, fidelis noster dilectus, multa et varia debita in locis pluribus et apud diuersas personas ad instantiuas precum nostrarum in- stancias, pro commodo et vtilitate nostris, vt maiora et grauiora dampna euitare possimus, pro nobis et nostro nomine, fideiussionis tytulo, hactenus contraxerit et adhuc fortassis con- trahet in futurum, idcirco volentes eundem Heymannum de huiusmodi debitis certum reddere

Strana 270
270 Emler, Regesta Bohemiae et securum, promittimus sub puritate nostre fidei ipsum Heymannum et heredes suos de pre- missis omnibus et singulis debitis in suis terminis ac eorum dampnis rite et racionabiliter de- super accrescentibus ex integro liberum et solutum facere occasione et dilacione quibuslibet proculmotis.“ — Dat. Prage in crastino Corporis Christi a. eiusdem MCCCXXXIX°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 170. — Böhmer, Reg. Imp. p. 406, n. 809. — Huber, Reg. K. Karl IV Urkb. p. 8, n. 73. 690) 1339, 29 Maii. Pragae. Johannes rex cives Maioris civitatis Pragensis ad IV annos ab omnibus exactionibus liberat. — Not. oc, "quod quia dilecti nobis ciues nostre Maioris ciuitatis Pragensis promi- serunt nobis pro nostra indigencia et exolucione regalium nostrorum per IV annos primum venturos continuos IV milia sexag. gros. prag. semper quartam partem huius summe die s. Galli, incipiendo in a. d. MCCCXXXX, persoluere atque dare, nos eisdem ciuibus nostris damus proinde per dictorum IV annorum spacium continuum plenam et omnimodam liber- tatem, sic videlicet, quod nec per nos, nec alium aut alios a dictis ciuibus nostris vllam exi- gere, petere aut recipere volumus pecuniam aut exigi, peti aut recipi faciemus, nec dictos ciues ad aliqua seruicia nobis facienda cogemus aut cogi faciemus, nec eos uel aliquem ex ipsis grauare aut dampnificare volumus medio tempore in eorum personis vel rebus aut per quempiam faciemus. Nos vero ipsis ciuibus nostris et ciuitati nostre predicte in restaurum seu subleua- men debitorum ipsorum prerogatiuam ex regalis magnificencie nostre [gracia] facimus singu- larem, vt tria vngelta in dicta ciuitate, videlicet pannorum, mercium institarum et braxaturas cereuisie cum prouentibus ipsorum iuxta placita per nos et ipsos ciues nostros hincinde ha- bita infra spacium dictorum annorum cum addicione quinti anni pro se recipere debeant et habere, quousque omnia et singula debita per ipsos ciues nostros quocumque modo contracta in integrum fuerint persoluta, impedimento nostro et cuiuslibet non obstante. Debet quoque ipsum vngeltum sic recipi atque dari, videlicet quod vendens pannos siue merces institarum, ciuis vel hospes, de qualibet sexagena gros. VI paruos den. vsuales, et emens merces easdem totidem paruos in prima vendicione et empcione tantum et non vlterius soluere est astrictus, et quilibet braxans ceruisiam in ipsa ciuitate de vna braxatura ceruisie vnum grossum pro vngelto ipsis ciuibus dare debet. Si quis vero sub vna sex. gros. vendiderit vel emerit in mercibus, vt predicitur, quidquam, de huius vendicione et empcione pro vngelto nichil dabit. Addicimus eciam, quod omnes mercatores Pragam cum pannis quibuscumque uel mercibus institarum ibidem non emptis transire volentes tenebuntur dare de qualibet ligatura, que sawm dicitur, uel de curru mercium institarum XV gros. predictos pro vngelto. Si autem quispiam pannos quoscumque Pragae emerit et eos educere voluerit dato vngelto de qualibet sexagena, ut predicitur, de ligatura predicta nichil dabit. Ad id uero pro speciali subsidio soluendum vngeltum omnes ciues et personas, cuiuscumque condicionis existant, negocia huius- modi in dicta ciuitate Pragensi in vendendo et emendo tractantes fauorabiliter obligamus." — Dat. Prage a. d. MCCCXXXIX°, sabbato infra octauas Trinitatis. E lib. vetust. privil. et stat. arch. civit. Prag. p. 61.

Strana 271
et Moraviae. Annus 1339. 271 691) 1339, 29 Maii Pragae. Johannes, B. rex ac comes Lucemb. civibus Vscensibus diversas libertates confert. — Not. oc, "quod dilectorum nobis ciuium nostrorum Vscensium super Albea in eo vberius pro- uidere volentes, in quo ipsorum incomoda tollimus, ne diucius effrenata noceant, refrenamus, ipsis ciuibus modernis et posteris hanc de fauore regio graciam duximus faciendam, ut qui- libet ipsorum ciuium in ciuitate Vscensi iudex existens in causis vniuersis homicidiorum, vul- nerum et quorumlibet aliorum excessuum seu culparum, cuiuscumque generis aut speciei fuerint, que per iudicem in pecuniis fuerint puniende, emendam ipsum iudicem et iudicium contin- gentem solum recipiat et recipere teneatur secundum ius ciuitatis predicte et iuxta ius Mayd- burgense, cum quo ipsa ciuitas primitus est fundata, vltra quod ius ipse iudex a quoquam hominum nil audeat aliquatenus extorquere. Concedimus preterea dictis nostris ciuibus et fauemus, vt quoslibet maleficos et noxios homines, puta homicidas, fures, latrones incen- diarios, predones, falsarios, proscriptos seu quomodolibet aliter criminosos vsque ad loca quelibet, in quibus latitauerint vel soliti fuerint latitare, pro viribus insequentes ad ciuitatem Vscensem potenter reducant ac reducere, si eis tantum posse affuerit, pena mortis promerita habeant trucidare. Si autem dictos maleficos forsitan resistentes ad ipsam nequeant reducere ciuitatem, extunc pro offensa et dampnis, quecumque ipsi cives dictis maleficis hac occasione intulerint, nulli respondere aliquatenus teneantur. Concedimus eis similiter, vt insolentes et discolos homines singulos, qui in ciuitate Vscensi aut foras ipsam in eius hereditate quem- quam vulnerando, plagis, fixuris vel quomodolibet aliter leserint, in persona pede fugitiuo iudicium euadere satagentes in terminis hereditatum ipsius ciuitatis 'apprehendere, si po- tuerint, et ad ipsam ciuitatem reducere et in eos super excessibus agere habeant, prout iuris fuerit ciuitatis. Concedimus eciam dictis ciuibus, ut debitores suos vniuersos et sin- gulos in dicta ciuitate Vscensi et terminis hereditatum ciuitatis ipsius arrestare et detinere et ad ciuitatem ipsam reducere valeant, prout possunt, ad respondendum cuilibet super obiectis seu obiciendis, prout iura exigunt ciuitatis. Fauemus quoqueipsis nostris ciuibus et concedimus, vt quocunque homine in dicta Vscensi ciuitate vel eius terminis interfecto eligatur de cetero in bancis iudiciariis signum aliquod funerale per actorem petentem sibi iudicium fieri de huiusmodi homicida, quod quidem signum electum taliter et habitum in singulis terminis coram iudicio super forefacto huiusmodi assistendi eandem habeat effica- ciam, quam funus habuit et habere potuit, hactenus coram iudicio singulis et consuetis vicibus presentatum. Indulgemus preterea dictis nostris ciuibus, vt vbicunque aliquid de communi ciuitatis Vscensis in ipsa ciuitate vel extra ipsam incultum et nulli appropriatum iacuerit et tamen pro firmitate vel vtilitate ipsius ciuitatis pro aliquo censu certo, quem in usum ipsius civitatis cedere volumus vel eciam sine censu ex aliqua causa vtili cuipiam apropriari va- leat aut locari, id consules et iurati dicte ciuitatis habeant facere, prout consultum fuerit et eis videbitur expedire. Quod eciam si de preterito factum est, ratum habemus et firmum tam- quam adhuc debeat fieri in futuro. Ceterum ipsis ciuibus concedimus et favemus, vt nulli ciuium et incolarum ciuitatis Vscensis ius ciuile ibidem habencium ad aliquod iudicium

Strana 272
272 Emler, Regesta Bohemiae alienum pro quocunque debito de cetero euocentur, sed de ipsorum quolibet per iudicem — Vscensis ciuitatis in ipsa cinitate vnicuique petenti fiat iudicium debitum et consuetum.“ Dat. Prage IV kal. Jul. a. d. MCCCXXXIX°. Ex orig. arch. civ. Uscensis cop. Mus. Boh. — Feistner, Gesch. der k. Stadt Aussig p. 243. 692) 1339, m. Maio. Pragae. My Jan, král český a lucemburský hrabě, známo činíme, že „měšťané města Domažlic, když sme jich byli v držení a je v své moci drželi, třidceti aneb nejvíce čty- řidceti kop gr. nám na každý rok jménem platu dávali sú, aniž nemohli co více dávati pro skrovnosť města neb místa téhož. Od kterýchžto obyvateluov v témž městě aby bráno [více] nebývalo pana Jindřicha, kniežete bavorského, zetě našeho nejmilejšího, a paní Markéty, manželky jeho, dcery naší nejmilejší, též i purkrabí v témž městě Domažlicích, kterýž ny- níčko jest aneb kterýžby potomního času byl, i jiných téhož pana knížete ouředníkuov žádo- stivě prosíme, při předepsaným dávání platu jakožto lidi a měšťany Domažlitské zuostaviti, zanechati a v milostech neb zvyklostech takových, kterýmiž my je státi dopustili sme, abyšte je příznivě při tom zachovali.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXXIX°. E cop. versionis boh. in Musea regni Boh. 693) 1339, 1 Jun. Pragae. Johannes, rex Boem. ac Lucemb. comes, promittit, se a nobilibus et aliis regnicolis regni Boem. jam nullam generalem bernam recepturum esse, quibusdam casibus specialiter nominatis exceptis. — Not. oc "quod licet prelati, barones, nobiles et alii regnicole regni nostri Boemie omnes collectas generales seu bernas hucusque de ipsorum beniuolencia nobis plenarie expediuerunt, tamen ipsi euidentem et vrgentissimam necessitatem nostram et debi- torum grauia onera, que propter qwerrarum et discordiarum turbaciones multiplices, tam contra imperatorem quam duces Austrie ac alios emulos vicinos nostros diuersimode habitas hucusque notabiliter sustinuimus, ad suffocandum debitorum huiusmodi voraginem nec non ad recuperandum et redimendum regalia nostra, que per obligacionem et alios modos a camera regia distracta sunt et alienata, vt ipsis recuperatis incolis regni nostri optate quietis et pacis commoda in iusticie rectitudine eo salubrius procurare possimus, ipsi barones seu regnicole collectam generalem seu regiam, que berna volgaliter nuncupatur, de bonis ipsorum ex mera ipsorum liberalitate et beniuolencia et non ex aliquo iure ad presens nobis dabunt ac dare soluere et expedire benivole promiserunt, exceptis duntaxat illis baronibus seu nobilibus, qui de non soluenda seu non danda berna de nostra voluntate iuramentum prestiterunt, qui ad solucionem ipsius berne nullatenus tenentur nec eam debebunt dare vel expedire. Quapropter considerato ingenti ardoris et deuocionis ipsorum affectu, quo erga regale culmen in premissis feruide afficiuntur, volentesque grata vicissitudine ipsorum occurrere beniuolencie promisimus et promittimus pro nobis, heredibus et successoribus nostris bona fide et sacrosanctis ewangeliis tactis corporaliter iurauimus et iuramus, quod de cetero in perpetuum nullo vmquam tempore a prefatis proceribus, baronibus seu incolis regni predicti

Strana 273
et Moraviae. Annus 1339. 273 aut ab ipsorum heredibus, liberis et successoribus non debemus aut possumus aliquam col- lectam generalem seu bernam petere, exigere aut recipere aut exigi seu recipi per nos, alium vel alios quomodolibet vmquam permittemus, nisi in casu, quo tam de iure quam de approbata hactenus consuetudine merito nobis aut heredibus nostris debetur, vt puta, si aliquem filiorum nostrorum regali dyademate coronari in regem contingat aut aliquam ex filiabus nostris, si quas habuerimus, dum ad annos nubiles peruenerint, nuptui seu ad mari- tandum tradiderimus. Et postquam maritata fuerit, postea per vnius anni spacium, tunc ipsam bernam licite et de jure recipere, petere et exigere poterimus a regnicolis nostris pre- dictis, videlicet per mediam marcam regalem, XXVIII gros. duntaxat pro media marca com- putando, de quolibet laneo seu manso, et ad ampliorem predictorum securitatem et cautelam sponte et deliberato animo nos obligamus et submittimus ad penam sentencie excommunica- cionis camere d. pape, quam nos et inclitus Karolus, marchio Mor. primogenitus noster karis- simus, aut alii nostri heredes et successores ipso facto volumus incurrere, et ipsa sentencia ligari, si contra predictam nostram promissionem, fidem et iuramentum prestitum umquam facere aut venire attemptaremus. Prefatus etiam Karolus, primogenitus noster, sub fidei sue puritate promisit similiter et iurauit, si, quod absit, de hoc medio tolleremur, omnia pre- dicta attendere et inuiolabiliter obseruare. — — Et nos Karolus, marchio Morauie, primo- genitus d. regis Boemie predicti, omnia et singula suprascripta promisimus bona fide cor- poraliter prestito iuramento, sacrosanctis tactis ewangeliis illibata obseruare et constanter custodire. Et si vmquam secus faceremus, extunc volumus sentenciam excommunicacionis camere d. pape, quam in nos sponte extunc ferimus, ipso facto incurrisse." — Dat. Prage fer. III infra octauas festi Corporis Christi a. eiusdem MCCCXXXIX°. Ex orig. arch. Trebon. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 170. — Böhmer, Reg. Imp. p. 406, n. 800. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 8, n. 74. 694) 1339, 2 Jun. (Pragae). Nota, quod in anno domini MCCCXXIX° (sic) sunt hec litere feria IIII infra Corpo- ris Christi octavas super VM sexag. domino regi per nos datis sigillate. Primo d. Petro de Rosenberch cum suis militibus pro VII° et XXX sexag. — Item d. Perchtoldo de Lipa.... — Item domino do Clymaczow III° sexag. — Item Ottoni juniori et fratribus suis, Alberto, filio [Ottonis] senioris de Bergaw cum sociis ipsorum CCCCXXX sexag, — Item Henrico de Birchech, Henrico de Weisenbach cum sociis VIXXXVII sexag. — Item Jenchino de Cze- czow et Theodrico Gelfrado cum sociis MCCCCLV sexag. — Item d. Vlrico de Poleb et do- mino Potoni de Clingenstain C sexag. — Item Ottoni seniori et juniori de Bergaw et d. de Lichtenstain cum sociis IIICXL sexag. — Item Jenchino de Czecaw et Theodrico Gelfrado de Kurwicz CXXIII sexag. XXVI gr. — Item Nicolao Rokczaner et Pesoldo de Egra IIII° sexag. E lib. civ. Prag. ab a. 1310 f. 35 in arch. civ. Prag. asservato. 35

Strana 274
274 Emler, Regesta Bohemiae 695) 1339, 4 Jun. Pragae. Nos Johannes, Boh. rex ac com. Luc. not. oc, "quod illustris domina Elyzabeth, felicis memorie regina Bohemie, quondam conthoralis nostra dilecta, nobis in extremis suis intimo cordis affectu studiosius supplicauit, quatenus ob ipsius ac eius predecessorum animarum remedium nostrum ad hoc, ut deuoti fratres Augustinenses in ciuitate nostra Schutenhofen construerent cenobium, consensum adhibere dignaremur. Nos vero huiusmodi salutiferis peticionibus tam propter deuocionem, quam ipsa domina regina ad habitum fratrum Augusti- nensium habuit, quam eciam salutem propriam fauorabiliter annuentes, deuotis nostris dilectis priori et conuentui ordinis predicti aput S. Thomam in Minori ciuitate Pragensi damus et concedimus, vt ipsi in predicta ciuitate nostra Schutenhofen vnum cenobium seu claustrum pro conuentu vno locare possint et debeant edificare, ad quam quidem locacionem nostrum consensum damus.“ — Dat. Prage II nonas Junii a. d. MCCCXXXIX°. E cod. Thomaeo f. 30. 696) 1339, 6 Jun. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, Lupoldo de Wyrsnich, cui Henricus, dux Slesiae ac dominus in Jawer, theloneum in ciuitate Syttaviensi hereditarie concessit, promittit, se, si civitatem Syttaviensem in suam acceperit potestatem, per exsolutionem, redemtionem vel alium quemcunque modum Lupoldo praedicto teloneum praefatum conferre velle. — Dat. Pragae VI die mensis Junii a. d. MCCCXXXIX°. Pescheck, Gesch. von Zittau II, 728. — Böhmer, Reg. Imp. p. 206, n. 264. 697) 1339, 8 Jun. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, nobilibus, feodalibus, vasallis, militibus, clien- tibus, civibus, incolis et hominibus terrae Budissinensis promittit, "quod quicunque hominum. cuiuscunque condicionis, status seu preeminencie fuerint, se sub nos et nostrum regnum seu dominium cum ipsorum bonis seu aliter qualitercunque duxerint et receperint ac nostri ho- mines et vasalli esse voluerint, quod eos perpetuis inantea temporibus nunquam a nobis et regno nostro seu dominio per obligacionem, donacionem, permutacionem seu alios modos quoscunque separabimus, alienabimus seu permutabimus quouismodo, quos eciam promit- timus ab omnibus iniuriis et molestiis defendere, custodire et fauorabiliter conseruare. Com- misimus eciam capitaneo nostro Budissinensi et Gorlicensi, qui nunc est seu pro tempore fuerit, quatenus predictos homines simili modo auctoritate nostra ab omnibus molestiis et gra- uaminibus manutenere, protegere debeant et tueri.“ — Dat. Prage VIII die mensis Junii a. d. MCCCXXXIX°. Köhler, Sammlung der Urk. des Markgraf. Oberlausitz I, 325. — Böhmer, Reg. Imp. p. 206, n. 265.

Strana 275
et Moraviae. Annus 1339. 275 698) 1339, 8 Jun. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemb. comes, incolis terrae Gorlicensis idem promittit et lit- teras civibus Gorlicensibus servandas committit. — Dat. Prage octava die mensis Junii a. d. MCCCXXXIX°. Ex orig. arch, civ. Gorlic. Köhler, Urk. des markgraf. Oberlausitz I, 327. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I, 1033. — Böhmer, Reg. Imp. p. 206, n. 263. 699) 1339, 8 Jun. Pragae. Jehans d'Aigimont, chevalier, fait savoir qu'il a repris de Jean, roi de Bohême oc, sa maison du Chastelier et la ville de Nonay, ses alleus, qu'il tiendra toujours de lui en fief et en hommage, par la raison qu'il lui a délivré de la main de son receveur Henri Garet 300 livres de tournois. — Donné à Prague. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 71. 700) 1339, 10 Jun. Pragae. Henri, sire dou Bos, reconnaît avoir reçu de Jean, roi de Bohême oc, 500 livres tour- nois petits, parce qu'il est devenu son homme lige; il les emploiera en acquisition de terres dans le comté de Luxembourg, ou auprès d'icelui; il tiendra ces terres en fief du comte de Luxembourg. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 71. 701) 1339, 18 Jun. Brunae. Wytozlaus, plebanus in Lobtschycz, Katherinae abbatissae, Elizabeth priorissae totique conventui monasterii Aulae S. Mariae in Antiqua Brunna villam suam Hayan confert. — Sigilla: Wznethe de Lompnitz, capitanei seu camerarii Morauie, Gerhardi de Chunstat, came- rarii czude Brvnnensis, Theoderici de Spran, czudarii ipsius czude, Jesconis de Poscowicz, Hechtonis de Rossycz, Hermanni et Busconis fratrum de Lelecowycz. — Act. et dat. Brvnne coram czuda a. d. MCCCXXXIX°, VI fer. proxima ante festum b. Johannis Bapt. et precur- soris Domini. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 172. 702) 1339, 23 Jun. In Pozonio. Karolus, regis Boemiae primog. marchio Mor. monasterio S. Clarae in civitate Znoy- mensi omnes libertates a praedecessoribus suis concessas confirmat. — Dat. in Pozonio a. d. MCCCXXXIX°, in vigilia b. Johannis Bapt. Ex orig. arch. c. r. aulici Viennensis. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 172. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 8, n. 75. 703) 1339, 28 Jun. Brunae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, recognoscit, se ab abbate et conventu Te- plensi nomine bernae 181 sex. gr. prag. recepisse. — Not. oc, quod nos ab „abbate totoque 35*

Strana 276
276 Emler, Regesta Bohemiae conventu monasterii Teplensis nomine solucionis berne nunc proxime recipiende de universis bonis ipsorum in quibuscunque provinciis jacentibus et specialiter de bonis ipsorum in Lucida Civitate CLXXXI sexag. gros. cum XX gros. paratorum den. prag. recepisse, quam quidem bernam ipsi abbas et conventus ab universis ipsorum hominibus ac eciam prepositure Lucide Civitatis quibuscunque pactis residentibus in nostro regno Boemie tollere et recipere debent, quocunque tempore ipsis videbitur fore oportunum. Si autem quispiam vel quipiam huic da- cioni contraire aut contradicere ausu temerario presumeret vel presumerent, quem aut quos ipsi abbas et conventus cohercere non possent, hunc vel hos per nos vel per subcamerarium nostrum nobis in regno nostro Boemie non existentibus corrigi volumus onerose.“ — Dat. Brunne in vigilia b. Petri apostoli a. d. MCCCXXXIX°. Ex org. arch. mon. Tepl. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 179. — Böhmer, Reg. Imp. p. 406, n. 811. 704) 1339, 28 Jun. (Pragae). Wenceslaus dictus Rokczaner judex, Henricus Theodrici et Johannes pannicida, jurati cives civitatis Pragensis, recognoscunt venditionem marcae census factam Friderico dicto Pe- ringer, civi Pragensi, per Fridericum dictum Fiwiam super aream et domum ipsius, quam in- habitat, sitam penes curiam d. episcopi Olomucensis in ipsa civitate Pragensi. — Act. et dat. a. d. MCCCXXXIX°, in vigilia b. Petri et Pauli apost. Ex orig. arch. reg. Dresd. 705) 1339, 29 Jun. (S. 1.). Stephanus de Sternberg ecclesiae s. Georgii in Sternberg decimam plenam omnium gazarum suarum aes ferri conflantium in foribus oppidi sui Bern confert. — Testibus: d. Be- nedicto, d. Bohuncone de Luzza, d. Georgio de Domassolicz, Bohuncone de Olschan, fratre Petro, gardiano in Olomucz, Maczkone, plebano de Curiis, et Stephano capellano, Conrado no- tario, plebano de Babicz. — Dat. a. d. MCCCXXXIX°, in die bb. apostolorum Petri et Pauli. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 173. 706) 1339, 1 Jul. Brunae. Johannes, Boh. rex ac Lucemburg. comes, Bertoldo Wissegrad. praeposito, et Czen- koni fratribus de Lipa tot homagiales cum omnibus juribus oc in Boh. et Moravia assignat, quot in bonis cum rege Boh. permutatis habuerunt. — Not. oc, "quod in tractatibus, inter nos ex vna, et nobiles viros quondam Henricum seniorem et Henricum, filium eiusdem, felicis memorie dictos de Lypa parte ex altera, super commutacione ciuitatis Sytauie et castri Ronow ac aliorum eorundem bonorum et quorumdam nostrorum in Boemia et Morauia bonorum olim habitis notabiliter est expressum, quod ipsis et eorum heredibus tot homagiales seu seruitutes dextrariorum, quod volgariter rossdinst nuncupatur, in eisdem valore et numero, iuribus, graciis et libertatibus, quot in predictis eorum bonis habuerunt, in predictis terris nostris, iuxta quod acceptandum duxerint, nostris deberemus, quod hactenus factum non extitit, litteris efficacibus confirmare. Ipsorum itaque condicionem dominii non debiliorem, ymmo sinceris

Strana 277
et Moraviae. Annus 1339. 277 affectibus, ad quod tam modernorum quam predecessorum fidelia et fructuosa nos inuitant seruicia, cupientes, quantum possumus, facere meliorem, vener. Bertoldo, Wissegradensi pre- posito, principi nostro dilecto, necnon Czenkoni fratribus de Lipa, atque fratrum eorum et ipsorum heredibus, totique posteritati et successioni eorundem tot homagiales seu dextrariornm seruitutes, quot in predictis bonis predecessores eorum habuerunt, cum vniuersis et singulis iuribus, libertatibus et graciis eorundem, et expresse, quod quiuis ipsorum homagialium tot marcas reddituum annuorum in Boemia uel in Morauia, vbi eos habere decreuerint, seu cen- suales agrorum laneos habere debeat, quot in predictis eorum bonis occasione servitutis dextra- riorum et homagii habuerunt. Et nos Karolus, marchio Morauie, vna cum karissimo domino et genitore nostro, d. Johanne, Boemie rege, predicto Bertholdo, Czenkoni, heredibus et successoribus eorum predictis tot in marchionatu nostro Morauie, quot vsque ad complecionem predicti numeri habere voluerint, sub eisdem condicionibus et clausulis predictis damus libera- liter, necnon conferimus et donamus et presentibus confirmamus, promittentes in solidum et sincere, quod ipse Bertoldus et Czenko et tota eorum successio in ipsis homagialibus suis et nichilominus ipsi homagiales in eorum iuribus, graciis et libertatibus per nos, heredes et successores nostros aut officiales nostros et eorum heredum et successorum nostrorum quos- cunque cunctis temporibus affuturis non debeant aliqualiter aut quomodolibet impediri.“ — Act. et dat. Brunne kalend. Jul. a. d. MCCCXXXIX. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 174. — Böhmer, Reg. Imp. p. 406, n. 812. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 8, n. 77. 707) 1339, 1 Jul. (Pragae). Wenceslaus dictus Rokczaner judex, Henricus Theodrici et Henricus Sweuus, jurati cives civitatis Pragensis, recognoscunt, "quod Peregrinus et Katherina vxor eiusdem vendiderunt — — super domum et aream ipsorum, quam inhabitant, sitam penes curiam d. episcopi Olo- mucensis inter domos Fridrici dicti Fiwian et Leonis sartoris duodecim libras cere albe nomine census ecclesie s. Benedicti in Praga singulis annis in perpetuum in terminis infrascriptis in omnem euentum exsoluendas, ita videlicet, quod ipse Peregrinus vel uxor eius, heredes et suc- cessores ipsorum tres libras in festo Natiuitatis Christi et alias tres libras in festo Pasche et iterum tres libras in festo Penthecostes et vltimas tres libras cere predicte in festo Assump- cionis b. Marie virg. custodi corporis Christi in prefata s. Benedicti ecclesia soluere et dare debeant nomine census contradiccione qualibet non obstante pro eo, quod in prefata ecclesia — coram corpore Christi candele ardentes per ipsum custodem debent perpetuo procurari.“ Dat. a. d. MCCCXXXIX°, feria quinta post festum bb. Petri et Pauli apost. Ex orig. arch. reg. Dresd. 708) 1339, 3 Jul. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. incolis Moraviae dat litteras de berna generali amplius non recipienda praeter in quibusdam casibus specialiter nominatis. — Act. et dat. Brune V° non. Jul. a. d. MCCCXXXIX°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 175.

Strana 278
278 Emler, Regesta Bohemiae 709) 1339, 8 Jul. Olomucz. Nicolaus, dux Oppaviae, Johanni, Boh. regi oc, promittit omnes terrigenas ducatus Oppaviensis in juribus eorum et privilegiis per reges Boh. ipsis concessis servare. — Dat. in Olomucz die VIII mensis Jul. a. d. MCCCXXXIX°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 176. — Balbinus, Misc. lib. VIII, p. 230. Sommersberg, Ss. rer. Sil. I, 841. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 302. Extr. 710) 1339, 8 Jul. Olomucz. Nicolaus, dux Oppaviae, oppida Zuckmantel et Hermanstat, villam Arnoldsdorff et castrum Edelstein cum pertinentiis Johanni, regi Boh. tradit. — Dat. in Olomüntz VIII die mensis Julii a. d. MCCCXXXIX°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 177. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurk. Schlesiens II, 469 — Sommersberg, Ss. I, 842. — Ludewig, Reliq. manusc. V, p. 564. — Dobner, Mon. IV p. 302. 711) 1339, 9 Jul. Olomucz. Johannes, B. rex oc, Nicolao, duci Oppaviae, ducatum Rathiboriensem in feudum con- fert. — Not. oc, "quod nos grata et accepta, que illustris Nicolaus dux Oppavie, princeps noster dilectus, culmini nostro cum inconvulse fidei constancia hucusque exhibuit servicia et exhibere poterit in futurum, advertentes, — — ipsi Nicolao, duci predicto, ac suis heredibus utriusque sexus, tam filiis quam filiabus legittimis de corpore ipsius procreatis et procreandis terram et ducatum Rathiboriensem cum civitatibus et castris subnotatis, scilicet Rathibor civi- tatem cum castro, Zaar, Plezinam et Loslaw civitates, Rybnik castrum cum opido etc. — in pheodum damus — per eundem Nicolaum, ducem Oppavie, et heredes suos seu filios seu filias suas predictas, quibus eciam dictus Hlesko, dux Ratiboriensis, dictam terram et ducatum, post- quam ipsum non esse contigerit, de nostris favore et beneplacito olim contulerat, tenenda — — specialiter autem ex nostre maiestatis munificencia ducem Nicolaum, heredes et succes- sores suos hac concedimus et volumus libertate potiri, quod iidem unicuique ullam ipsis quo- cumque tempore questionem moventi non iure polonicali vel alio quocumque preterquam iure theutonicali principum vasallorum Theutonicorum debeant respondere, quo siquidem iure ipsum, heredes et successores suos insigniri, perfrui volumus iugiter et gaudere. —— Et nos Carolus, d. regis Boemie primogenitus, marchio Mor. supradictis omnibus et singulis tracta- tibus interfuimus, premissaque omnia et singula ex parte d. genitoris nostri predicti tracta- vimus, promittentes presentibus pro nobis et fratribus, heredibus ac successoribus nostris ea omnia rata et grata perpetuis tenere temporibus.“ — Act. et dat. Olomucz feria VI ante festum b. Margarethe virg. proxima a. d. MCCCXXXIX°. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurk. Schlesiens II, 385. — Cod. dipl. Sil. VI, 184. — Böhmer, Reg. Imp. p. 406, n. 813. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 9, n. 78. 712) 1339, 17 Jul. (S. 1.). Gerdrudis de Curowicz et Benessius, filius eius dictus Huz, Johanni, episcopo Olomuc., bona sua Curowicz et Trebeticz vendunt. — Testibus: Gunthero de Linauia, Theoderico, Buscone

Strana 279
et Moraviae. Annus 1339. 279 fratribus, Theodorico dicto Schrammone, Conrado dicto Feurone et Przescone, castrensibus in Meylicz, Henslino de Modricz, Laurencio de Dyedicz, vasallis eccl. Olomuc. nec non Hen- rico de Hirstayn, Czirnacone de Smeczicz, familiaribus episc. Olomuc. Nicolao Brunonis in Blansk, Frenczlino in Modricz et Benessio in Meylicz purgrauiis. — A. d. MCCCXXXIX°, indict. VII, XVI kal. Aug. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 178. 713) 1339, 20 Jul. Frankenfurt. Der röm. kaiser Ludwig gebietet seinem landrichter zu Eger, dass niemand das klo- ster Waldsassen an seinen gütern pfände. — Zu Frankenfurt am dinstag vor Jacobi. Freyberg, Reg. Boica VII, 255. 714) 1339, 23 Jul. In Nova Pilzna. Jurati in Noua Pilzna testantur, Wernherum, concivem eorum, sexagenam gr. census annui pro lumine ad corpus Domini in ecclesia parrochiali Pilznensi legasse. — Not. oc, quod Wernherus sutor, noster civis, in mortis articulo bene compos racionis sue in presencia d. Rech- lini, nostri plebani, et Vlrici Schoczini, coniurati ciuis nostri, cum voluntate Eremle, coniugis dilecte, omniumque suorum amicorum consensu rite et racionabiliter ordinauit, delegauit et dis- posuit singulis annis perpetuo de maccello suo carnium, sito penes maccellum Sochonis in nostra ciuitate ad lumen seu cereum sacratissimi corporis domini Ihesu Cristi nostre parochialis ecclesie ob salubre ipsius anime remedium, coniugis sue ac omnium suorum predecessorum vnam grossorum prag. den. sexagenam veri et perpetui annui census. Quem quidem censum, quicumque maccellum predictum conuenerit, debet et tenetur medium in die b. Michaelis archangeli et medium in festo s. Martini vicinius subsequenti d. plebano nostro, qui pro tempore fuerit, et Eremle, conthorali ipsius Wernheri, uel cui ipsa post mortem eius commiserit beni- uole, dare et integre presentare, sic quod ab eisdem ad lumen corporis Cristi idem census tribuatur. Preterea quandocunque lumen ante corpus Cristi non fuerit ex defectu aliquo, quod tamen eadem sexagena census predicti ad opus nostre parochie perpetue pro anima eius sit permanens.“ — Dat. in Noua Pilzna a. d. MCCCXXXIX°, proxima feria VI ante vigiliam b. Jacobi ap. E lib civ. Pilsn. in Müs. Boh. nunc asservato. 715) 1339, 23 Jul. Wratislaviae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, Jesconi de Smolcz, allodium suum in Smolcz districtus Wratislauiensis locare volenti, et heredibus eius omnes collectas, tallias, ex- actiones, solutiones pecuniales et annonales etc. quas ex hac locatione rex praedictus habere posset, donat. — Act. Wratislauiae fer. VI proxima ante diem b. Jacobi apostoli a. d. MCCCXXXIX°, praesentibus sororio nostro ill. duce Boleslao, domino Legnicensi, Johanne Czamborio, Henrico de Hugewicz, Cunrado de Falkinhain, Mathia de Mulheim militibus et

Strana 280
280 Emler, Regesta Bohemiae Cunado de Rysin cliente. Commissum per d. Henricum de Hugfewicz], capitaneum R. in reg. Wratislawiae. E cop. c. r. gub. Boh. — Jacobi, Cod. epist. Johannis reg. Boh. p. 101, n. 206. — Böhmer, Reg. Imp. 406, n. 814. 716) 1339, 23 Jul. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen oc, verleiht dem Jesco von Smolz und Heinrich seinem oheim als ersatz von 20 mark in seinem dienst erlittenen schadens auf 6 jahre alle abgaben und herzoglichen rechte von ihren gütern in Smolz, Breslauer kreises. Jacobi, Cod. epist. Joh. reg. Boh. p. 101, n. 207. — Böhmer, Reg. Imp. p. 406, n. 815. 717) 1339, 26 Jul. Pragae. Vlricus Phlugo senior de Rabenstein, regni Boemie subcamerarius, testimonium per- hibet de juribus carnificum Pragensium. — Not. oc, "quod venientes ad nostri presen- ciam seniores carnifices Maioris ciuitatis Pragensis sub forma prestiti iuramenti protestati sunt et recognouerunt, quod inter cetera jura et gracias hiis juribus et graciis, que in pre- sentibus subscribuntur, vniuersitas carnificum Pragensium presencium et eorum predeces- sores a temporibus clare memorie d. Otakari, regis Boemie, freti sunt et gauisi. Primo vide- licet, quod circumcirca ipsam Pragensem ciuitatem infra vnius miliaris distanciam carnium incisio et vendicio fieri nequaquam debet. Item secundo quod ad ipsam Pragensem ciuitatem carnes crude et non salite ad vendicioni exponendum duci non debent, sed huiusmodi carnes sal- sas (sic) is, qui eas adducit, in domicilio suo licite consumere potest et manducare. Item tercio quod perne, latera et alie salse carnes nusquam alibi nisi circa maccella ipsius ciuitatis vendi debent. Preterea quarto quod huiusmodi perne et latera ibidem vendita et empta frustratim et per partes nonnisi in maccellis predictis vendi debent per carnifices ipsius ciuitatis, alius vero, quicunque huiusmodi pernas et latera conparauerit, non ibidem vendere, sed in partes quatuor diuisas, quocunque voluerit, ducere potest. Item vltimo, si quispiam carnificum clam et secrete in domo aliqua quarumcumque carnium incisionem et vendicionem presumeret exercere, hospes ille, in cuius domo hec facta conperirentur, vnam sexagenam pene nomine judici soluet Pragensi et carnes hec ibi reperte in vsus cedent judicis eiusdem, carnifex vero sic furtim et secrete vendens carnes vno anno et die a ciuitate Pragensi est relegandus. Et si secundo huiusmodi relegacionis termino finito Pragam reuersus consimilia presumeret exercere, denuo idem fiat de hospite et carnibus, et carnifex a ciuitate Pragensi iterum sicut prius relegetur. Item si tercio iterum idem carnifex inuentus fuerit exercere Pragam reuersus finito termino secunde relegacionis, tunc carnifex ipse veluti fur et malefactor est suspendendus et hospes domus, in qua hec perpetrata sunt, judici soluet vnam sexagenam et carnes ipse judicis ipsius vsui ap- plicabuntur, sicut pridem est prescriptum.“ — Act. Prage a. d. MCCCXXXIX, in crastino b. Jacobi apostoli. Ex orig. carnificum Pilznensium.

Strana 281
et Moraviae. Annus 1339. 281 718) 1339, 28 Jul. Wratizlaviae. Johannes, B. rex ac comes Lucemburg. decidit litem inter cives Gorlicenses et Sit- tauienses super ductione sandicis seu tincturae pannorum weyt dictae, indulgens civibus Sit- tauiensibus, ut ipsis pro ipsorum necessitate sandix adduci debeat et non magis. — Dat. in Wratizlauia fer. IV post festum b. Jacobi apost. a. d. MCCCXXXIX°. Ex orig. arch. civ. Gorlic. Köhler, Samml. der Urk. des Markgraf. Oberlausitz I, 328. — Böhmer, Reg. Imp. p. 206, n. 266. 719) 1339, 31 Jul. Wratislaviae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, civibus Budissinensibus facit gratiam, "quod nulla bona feudalia ciuium nostrorum predictorum Budissinensium, que nunc habent vel ha- bere poterunt in futuro, que bona volgariter lehenguet nuncupantur, per mortem vel per caren- ciam filiorum aut heredum seu aliam causam quamcunque in districtu Budissinensi ad nos deuoluenda in personam vel personas aliam vel alias illo adhuc viuente, cuius bona talia esse noscuntur, transferre, concedere vel donare volumus nec debemus absque expressa li- cencia et voluntate bona talia feodalia possidentis.“ — Dat. Wratislauie sabbato proximo post diem b. Jacobi a. d. MCCCXXXIX. Idem civibus Gorlicensibus eandem gratiam facit. — Dat. ut supra. Köhler, Sammlung der Urkd. des Markgraf. Oberlausitz I, 329. — Böhmer, Reg. Imp. p 206, n. 267 et p. 207, n. 268. 720) 1339, 4 Aug. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen etc. bekennt dem Breslauer lehensmann Luthold Lobeck 65 schock groschen zu schulden und verpflichtet sich ihm die einkünfte von Schoccow, Bres- lauer kreises, als pfand zu überlassen, wenn er sie ihm nicht bis zu Michaelis des nächst- folgenden jahres bezahlt. Jacobi, Cod. epist. Joh. regis Boh. p. 101, n. 208. — Böhmer, Reg. Imp. p. 406, n. 816. 721) 1339, 4 Aug. Breslau. Johann, könig von Böhmen etc. überlässt dem ritter Conrad von Borsnicz so lange alle einkünfte von dem dorfe Wirwicz, bis ihm dadurch 65 schock prager groschen zurück- erstattet sind, die er für den markgrafen Karl von Mähren aus eigenem vermögen bezahlt hat. Jacobi, Cod. epist. Johannis, regis Boh. p. 101, n. 209. — Böhmer, Reg. Imp. p. 406, n. 817. 722) 1339, 6 Aug. (S. I.). Petrus abbas, Sobyeherdus prior, Petrus praepositus totusque conventus monasterii in Wylemow molendinum sub villa Mladocicz situm Benedicto molendinatori, uxori eius Bene, Petroque, primogenito eius, conferunt iure emphitetico. — Not. oc, quod nos "molendinum sub villa Mladocicz situm cum rubetis, que pro molendino relicte sunt, et campis ad ipsum de iure spectantibus atque aliis iuribus suis Benedicto molendinatori et sue vxori Bene, Petro 36

Strana 282
Emler, Regesta Bohemiae 282 quoque, primogenito suo, contulimus et assignauimus sub iure emphiteutico, quod purchrecht dicitur, pactis et condicionibus inferius subnotatis, videlicet quod de predicto molendino sub annua pensione vnam marcam grauem, XXXII grossos in festo s. Georgii et XXXII in die b. Galli a festo s. Georgii proxime affuturo per annum incipiendo, cuncta negligencia exclusa, singulis annis persoluent. Item in die Natalis domini pro honore duos bonos pullos et vnam simulam, in festo Pasche sexaginta ova et vnum bonum agnellum anno quolibet soluere non omittant. Si vero berna regalis edicta fuerit, tunc XXXII grossos pro berna nobis persol- uent, de prima autem berna a recepcione presencium ipsos liberos fore uolumus et absolutos. Hiis itaque persolutis, vt prescriptum est, ad nullas alias exacciones, quocumque modo ex parte monasterii euenerint, nobis erunt obligati. Insuper uolumus, ut prefati a colonis ville antedicte non inpediantur, quando pecora siue pecuda sua generalem ad eorum gregem pas- cendum iungere voluerint, absque eorum dampno et grauamine, sic tamen, ut iura pastorum cum ceteris hominibus soluere non omittant.“ — Testes: Michael de Moravan, Modliboh de Herzmanicz, Thoma de Gyenycow, Hodyslaus de Ronow et alii. — Dat. et act. a. d. MCCCXXXIX°, VIII id. Aug. Ex orig. arch. mon. Břevnov. — Dobner, Mon. hist. Boh. VI, 401. 723) 1339, 9 Aug. Wratizlaviae. Johannes, B. rex, Bolkoni, duci Opoliensi, domino de Falkenberg, Novam civitatem in feudum confert. — Dat. Wratizlavie a. d. MCCCXXXIX°, in vigilia b. Laurentii mart. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 305. Extr. — Cod. dipl. Sil. VI, 179. — Böhmer, Reg. Imp. 406, n. 819. 724) 1339, 9 Aug. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen etc. verleiht auf antrag seines freundes Nicolaus, bischofs von Trient, der kirche von Trient das wappen des heiligen Wenceslaus (arma Wenceslai), welches nach der beigefügten abbildung in einem einköpfigen adler bestand. Böhmer, Reg. Imp. 207, n. 269. Ed. F. Harlmanw, QosWeßa Brwm 1016 A. 5sa 725) 1339, 9 Aug. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen etc., setzt mit aufhebung des entgegenstehenden Magde- burger rechts auf bitten der bürger von Breslau fest, dass kindeskinder beiderlei geschlechts, wenn die eltern gestorben sind, von ihren grosseltern so viel zur gerade und zu gleichen theilen nehmen sollen, als an ihren vater oder ihre mutter erstorben wäre. Böhmer, Reg. Imp. p. 207, n. 270. 726) 1339, 9 Aug. Wratislaviae. Johann, König von Böhmen etc. bestätigt dem hospital zum heiligen Geist in Breslau seine privilegien und erlaubt ihm insbesondere in den flüssen des fürstenthums Breslau zu fischen. Böhmer, Reg. Imp. 207, n. 271.

Strana 283
et Moraviae. Annus 1339. 283 727) 1339, 9 Aug. Wratislaviae. Johannes, B. rex oc, Nicolao de Sittin et heredibus eius utriusque sexus villam Domsla per capitaneum Wratislawiensem collatam in pheodum honorabile confert. — Act. Wratislawie in vigilia s. Laurencii a. d. MCCCXXX nono. Cod. dipl. Sil. IV, p. 10. — Böhmer, Reg. Imp. p. 406, n. 818. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 101, n. 210. 728) 1339, 10 Aug. (S. 1.). Johann, könig von B. und graf von Lucemburg, genehmigt das von den städten Breslau, Neumarkt, Glogau, Görlitz, Budissin, Kamenz, Löbau, Strehlen und Ohlau geschlossene achts- bündniss. — Noch gotis geburt in deme 1339 iare an senthe Lorenczintage. Ex orig. civ. Gorlic. Köhler, Samml. der Urk. des Markgraf. Oberlausitz I, 330. — Böhmer, Reg. Imp. p. 207, n. 272. 729) 1339, 20 Aug. In Budisin. Johannes, rex B. oc, venditionem civitatis Beroldistat cum castro ac districtu seu toto territorio per Bolezslaum dominum Legniczensem, Wencezlaum, dominum Namizlaviensem, nec non Ludwigum duces Sleziae, Conrado, Sleziae duci et domino Olsniczensi, factam con- firmat.—Dat. in Budisin fer. VI infra octavas Assumpcionis b. Marie virg. a. d. MCCCXXXIX°. Grünhagen, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, p. 27. — Sommersberg, Ss. rer. Sil. I, p. 836 — Lünig, Cod. Germ. II, 237. — Böhmer, Reg. Imp. p. 207, n. 273. 730) 1339, 20 Aug. Budissin. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, Vlrico, spiserio suo, et fratribus eius concedit, ut bona in Letkaw possint alienare. — Not. oc, "quod nos volentes erga fideles nostros Vlricum, spiserium nostrum, et . . fratres ipsius propter — — seruicia, que quondam Woislaus pater ipsorum, noster spiserius, dum viueret, nobis exhibuit et que ipsi nobis ad presens constanter exhibent, munificencie nostre dexteram extendere liberalem, ratum et firmum reputamus, quod ipse Vlricus et fratres sui prefati bona omnia, que idem Woislaus et alii incole et seruitores nostri in villa Letkaw, sita in prouincia Pilznensi, ex concessione nostra tenuerunt, iusto successionis tytulo ap- prehenderunt et ea vsque in hec tempora jure hereditario possederunt. Et vt idem Vlricus et fratres sui prefati graciam nostram sibi uberius senciant affuisse, ipsis de liberalitate regia concedimus et fauemus eisque damus — — plenariam potestatem, vt bona eadem in Letkow in toto uel in parte possint et valeant vendere, permutare ac de ipsis tamquam de rebus suis heredi- tariis facere et disponere, quitquid eis melius et utilius videbitur expedire, ita tamen, quod ipse Vlricus et fratres sui prefati ac heredes ipsorum, si bona predicta vendiderint uel permu- tauerint, quod tunc alia equiualencia bona, ubicunque eis placuerit in Boemia, comparare debeant, de quibus ipsi et eorum posteri, nobis heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, in dicto officio spisarie valeant, prout hactenus fecerint, congrua seruicia exhibere.“ — Dat. in Budissin fer. VI infra octauas Assumpcionis b. Marie uirg. glor. a. d. MCCCXXXIX°. Ex orig. arch. civ. Pilsnensis. 36*

Strana 284
284 Emler, Regesta Bohemiae 731) 1339, 22 Aug. (S. 1.). Johannes, B. rex ac Luc. comes, nec non Karolus, primogenitus eiusdem, marchio Mor. Boleslao, duci Slesiae et domino in Lignitz, civitatem Lubyn cum castro adiacente, cum feudalibus et aliis pertinentiis eius, cum villis in districtu Rudensi, sicut eandem civitatem duces Johannes, dominus Stynaviae, et Henricus, eius pater, habuerunt et sicut ad regem et marchionem praedictos pervenerunt, pro 4425 marcis gr. prag. vendunt nomine veri feodi a regibus Bohemiae possidendas. — A. d. MCCCXXXIX°, proxima die dominica ante festum b. Bartholomei apost. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 313. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 179. — Böhmer, Reg. Imp. p. 407, n. 820. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 9, n. 79. 732) 1339, 24 Aug. Budesin. Boleslaus, dux Sleziae et d. Legniczensis, et filii eius Wencezlaus et Ludwicus Johanni, regi Boh. oc, et Karulo, eius primogenito, marchioni Mor. civitatem Lubin reddere promittunt, si eis 4425 marcas polonici pagamenti a Nativitate b. Mariae proxima ad duos annos continuos dederint coram consulibus Legnicensibus simul et semel cum paratis. — Dat. Budesin in die b. Bartholomei a. d. MCCCXXXIX°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 314. Extr. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 180. — Ludewig, Rel. man. V, 607. 733) 1339, 24 Aug. Budesin. Johannes, Boh. rex et comes Lucemburg. nec non Karolus, eius primogenitus, marchio Mor. sororium suum Bolezlaum, ducem Slesiae et d. Legniczensem, et eius filios Wenczlaum et Ludwicum capitaneos civitatis et terrae Glogoviae cum castro et eius districtu et omnibus exactionibus, cum allodio Prsedmost dicto et aliis omnibus solutionibus instituunt, promittunt- que eosdem de capitaneatu praedicto non destituere, donec eis prius 2125 marcas gross. polonici pagamenti coram consulibus Legniczensibus dederint. — Dat. Budesin in die b. Bartholomei apost. a. d. MCCCXXXIX°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 154. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 181. — Böhmer, Reg. Imp. p. 407, n. 821. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 9, n. 80. 734) 1339, 29 Aug. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen verspricht dem abt Heinrich von Fuld für dessen ihm geleistete oder noch zu leistende dienste 500 schock prager gr. zu zahlen. Böhmer, Reg. Imp. p. 207, n. 274. 735) 1339, 3 Sept. Trier. Johann, könig von Böhmen oc, bekennt dem erzbischof Balduin von Trier 4000 kleine gulden von Florenz zu schulden, welche derselbe zur beschützung der lande des königs aufge-

Strana 285
et Moraviae. Annus 1339. 285 wandt habe, und gestattet ihm zur tilgung der schuld nun vier statt zwei turnosen vom zolle zu Bacherach zu erheben. An deme nehesten fritage nach sente Johanstage baptisten, als er enthaubt wart. Gegeben zu Triere. Böhmer, Reg. Imp. p. 445. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, p. 75. 736) 1339, 13 Sept. Brunae. Wznetha de Lompnicz de consensu filiorum suorum Jesconis, Jenczonis et Procz- konis dictorum de Lompnicz villam Mutnicz cum attinentiis monasterio S. Annae ante Brun- nam, ubi filia eius Elyzabeth est priorissa, confert. — Sigilla eius et filiorum eius et d. Ger- hardi de Chunstat, Brunnensis et Znoymensis czudae camerarii, Pothae de Wildenberch et Jesconis de Boskowicz, generi eius. — Dat. et act. Brune a. d. MCCCXXXIX°, pridie ante Ex- altationem s. Crucis. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 182. 737) 1339, 17 Sept. Misnae. Conradus, praepositus eccl. Missnensis, decidit causam inter Nicolaum Ebirhardum, canonicum eccl. Budissinensis, et Hermannum, thesauri notarium Johannis, regis Boh., de possessione capellae s. Mariae in castro Budissinensi exortam. — A. d. MCCCXXXIX°, fer. VI post Exaltationem s. Crucis. Köhler, Samml. der Urk. des Markgraf. Oberlausitz I, 331. 738) 1339, 20 Sept. (Pragae.). Statuten der Prager schöffen über testamente, beleidigungen und misshandlungen ver- schiedener art. — „Wir Wenczlav Rokczaner richter vnd Heinczil hern Ditreichs sven, Niclas Rokczaner, Johel hern Jacobs sven, Ditil Hopfner vnd di andern vnser aidgenoz, scheppfen der stat ze Prage, sein des mit den eltisten vnd mit einem gemainen rat des vber ain chu- men, das die gesecze, die hernach geschriben steen vnd sein der stat ze ere vnd ze gemach, wuergank schullen haben beid, arem vnd reich. De testamentis. Des ersten welle wir, das ye der man, der vnser purger ist, der in seinen vnchreften in seim siche pette ligt, das der selbe mit guter vernunft mag sein guet, das im goet gegeben hat, verschaffen oder geben, wem er wil, an alle hundernusche seiner chinder oder seiner freunde. De hiis, qui contra judicem vel juratos in judicio vel in consilio friuolis verbis exce- dunt. — Darnach welle wir, welcher man in dem gericht oder im rat gegen dem richter oder gegen den scheppfen mit rede frewelt, das der selbe schol 61/2 schok ze puze geben; der selbe puze schol dem richter XXX schillink vnd ye dem scheppfen XXX schillink gewallen. De consulibus homines communes in plateis male tractantibus. — Ist aber, das ein scheppfe ein gemain man mit rede auf dem markt oder in der gassen vbel handelt, vnd wirt er darumb vor den scheppfen beclagt, der mag sich der clag mit seinem aid enschuldigen, oder er gebe ein schok ze puze auf die stat. Das selbe schol der gemain man her wider tuen.

Strana 286
286 Emler, Regesta Bohemiae De hiis uel eo, qui aliquem in judicio alapizat. — Dar nach welle wir, wer dem andern in dem gericht ein maulslak gibt, das den scheppfen wissentlich sey, der schol di hant dar vmb verlorn haben, oder er gebe L schok grozzer ze puze auf di stat. De hiis, qui congregatis amicis suis currit super inimicos vel inimicum suum. — Dar nach welle wir, wer der ist, der ein sampnung ze wege pringet, vnd louft da mit auf sein wider sache, ob er des vber wnden wuerde, vnd ist, das sein wider sache von im an schaden chuemet, der selb schol der sampnung 61/2 schok ze puze geben auf di stat, vnd ye der man, der wolleist, ein schok, oder er sei ein iar aus der stat. De hiis, qui aliquem deliberato animo capilant vel percuciunt cum pungno, cultello, ba- culo vel alio ligno. — Dar nach welle wir, wer der ist, der ein biderben man mit verdachten muet rouefft oder slecht mit fuesten, mit knuettelen oder mit mezzer, vnd ob er des vber- wunden wirt, als vor geschriben stet, er sol aus der stat sein als lange, bis er genes huelde gewint, den er also betrubet vnd geslagen hat. Dar nach so sol er auf di stat X schok ze puze geben, oder er sey czway iar bey X meilen von der stat; vnd wer ein schulchen frewler, der vnser purger ist, auf seim guet helt oder hegt, der sol auch ouf di stat X schok ze puze geben. — Act. a. d. MCCCXXXIX°, in vigilia s. Mathei apostoli." Lib. civ. Prag. ab a. 1310 f. 149. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 55. 739) 1339, 22 Sept. Treviris. Karl, markgraf von Mähren, genehmigt die schenkung des dorfes Lythge seitens seines vaters an die kirche von Trier. Böhmer, Reg. Imp. p. 343, n. 36. — Huber, Reg. K. Karls IV, 9, n. 81. 740) 1339, 30 Sept. Olomucii. Johannes, episc. Olomuc. testatur, Benessium dictum Huzz quondam de Curowicz so- rori suae Agneti, uxori Hinconis de Wistricz, fidelis sui, V marcas reddituum in villa Vgezd nomine dotis vulgariter leibgeding dictae resignavisse et dictum Hinconem in villa Hanowicz red- ditus X marcarum eidem Angneti deputasse. Testibus: Bartholomaeo, archidiacono Prerouiensi, magistro Heinrico, officiali episcopi, et fidelibus eius Michaele de Borow, Francone de Korima, Alberto et Henslino de Modricz, Alberto de Wistricz et Nicolao de Lapanicz. — Dat. Olo- mucii in die b. Jeronimi a. d. MCCCXXXIX°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 183. 741) 1339, 1 Oct. Avinione. Benedictus papa XII de Opatowitz et Aulae Regiae abbatibus ac magistro Johanni dicto Paduano comittit, ut de alienationibus bonorum monasterii Montis Syon veritatem in- quirant et ipsi, quae invenerint, in scriptis redacta destinent. — „Dudum siquidem pro parte dilecti filii Petri de Baurowicz, canonici monasterii Gradicensis Premonstratensis ordinis, ple- bani plebis de Alba ecclesia, solite per eiusdem monasterii canonicos gubernari, Olomucensis diocesis, proposito in consistorio publico coram nobis, quod olim vacante monasterio Mon-

Strana 287
et Moraviae. Annus 1339. 287 — — Pragensis diocesis per privationem Theodorici, quondam abbatis eiusdem mo- tissyon — nasterij Montissyon, dilectus filius, .. abbas monasterii Premonstratentis Laudunensis dioc. totumque generale capitulum ordinis antedicti ex jure ad dictos abbatem Premonstratensem et capitulum devoluto de persona eiusdem Petri eidem monasterio Montissyon duxerant provi- dendum ipsumque eidem monasterio prefecerant in abbatem, et quod tam iidem abbas Pre- monstratensis et capitulum generale quam etiam idem Petrus tempore provisionis predicte et antea et post per non modicum temporis spatium ignorarunt, quod provisio dicti monasterii per fel. rec. Johannem pp. XXII, predecessorem nostrum, dispositioni sedis apostolice foret reservata, et quod quamcito idem Petrus audivit reservationem predictam, omnino et in con- tinenti cessarat ab administratione monasterii sepefati, ac ex parte dictorum abbatis et capi- tuli atque Petri nobis humiliter supplicato, ut de persona dicti Petri de speciali gratia digna- remur eidem monasterio auctoritate apostolica providere; ex parte dilecti filii Hildgeri, cano- nici predicti monasterii Montissyon, asserentis se fuisse electum in abbatem monasterii sepedicti, et etiam Danielis, asserentis se canonicum eiusdem monasterii, tam pro se ipsis quam pro- parte conventus dicti monasterii, ut dicebant, fuit ex adverso responsum, quod idem Petrus fuerat et erat inhabilis et indignus ad regimen monasterii sepefati, eo quod multas villas multaque bona immobilia eiusdem monasterii alienaverat, dictumque monasterium multis bonis spoliaverat et alias dampnificaverat in multis pecuniarum summis. Ex parte autem dicti Petri contra hec extitit replicatum, quod alienationes predicte non fuerant facte per eum, sed dictus Hildgerus et Theodoricus depositus abbas dicti monasterii dictas alienationes et multas alias fe- cerant de villis et aliis bonis immobilibus et etiam de bonis mobilibus et ornamentis eccle- siasticis monasterii memorati. Nos igitur volentes de huiusmodi alienationibus et personis, que fecerunt easdem, plenarie informari, de circumspectione et diligentie vestre studiis fideique constantia plenam in domino fiduciam obtinentes, discretioni vestre de utriusque partis assensu per apostolica scripta committimus et mandamus, quatinus sublato dilationis obstaculo ad dictum monasterium Montissyon seu civitatem Pragensem dicto monasterio convicinam vos personaliter conferentes et habentes pre oculis solum deum de premissis alienationibus et personis, que fecerunt alienationes easdem, ac causis eorum et aliis circumstantiis simpliciter et de plano sine strepitu et figura iudicii curetis diligenter et solicite inquirere veritatem et ea, que super premissis inveneritis, manu publica in scriptis redacta, sub vestris inclusa — Dat. Avinione kal. Octobris sigillis nobis quantocius remittere et destinare curetis.“ pontif. a. V°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 184. 742) 1339, 1 Oct. Pragae. Bohuta Curimensis et Sebestianus Bolezlauiensis archidiaconi, canonici ecclesiae Prag. arbitri in controversia, que vertebatur inter Vlricum, magistrum hospitalis S. Francisci in pede pontis Pragensis ordinis Cruciferum cum stella, et ipsius conventum ibidem ex una et strenuum militem Hasconem de Czeczelicz parte ex altera super quibusdam decimis de uni- versis censibus et redditibus de villa Wranian, quas dicti fratres Cruciferi cum stella a tempore,

Strana 288
288 Emler, Regesta Bohemiae cuius non extat memoria, percipiebant, quas vero Hasco praedictus solvere nolebat, decidunt controversiam praedictam hoc modo, quod d. Hasco, heredes sui sive eorum successores de omnibus et singulis censibus et redditibus de villa Wranyan decimas veras et integras memoratis fratribus de cetero annis singulis sub poena L marc. gr. pr. dare teneantur. — Dat. a. d. MCCCXXXIX°, prima die mensis Oct., indict. VII, pontif. Benedicti papae XII a. V° in ecclesia Prag. prope sepulchrum s. Adalberti hora sexta. E cod. aur. ord. Crucif. cum rubea stella Prag. p. 204. 743) 1339, 8 Oct. Olomucii. Ropertus de Onschow, purchrauius Olomuc., recognoscit, se iubente Karulo, marchione Mor., inquisivisse, utrum monasterium S. Jacobi sanctimonialium in Olomucz ad talliaciones, contribuciones et exactiones singulares sicut cetera monasteria sanctimonialium per Moraviam astringatur, an non teneatur ad eas solvendas, et experisse per privilegia regum et principum eidem monasterio donata et per testimonium personarum ecclesiasticarum et saecularium, "quod dictum monasterium S. Jacobi ad nullas exacciones, contribuciones uel talliaciones speciales teneatur, sed ab universis exaccionibus et contribucionibus specialibus sit liberum penitus et exemptum." — Dat. Olomucii a. d. MCCCXXXIX°, VIII idus Oct. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil Cod. dipl. Mor. VII, 185. Extr. 744) 1339, 17 Oct. Apud S. Quintinum. Johann, könig von Böhmen, lässt gemeinschaftlich mit dem herzog von Lothringen und andern im Französischen heere befindlichen herrn dem könig Eduard von England schreiben, dass der könig von Frankreich nächsten mittwoch sein lager so nähern werde, dass am folgenden oder nächstfolgenden tag eine schlacht stattfinden könne, wenn könig Eduard sie erwarten wolle. Böhmer, Reg. Imp. p. 207, n. 275. 745) 1339, 20 Oct. In Dokczano. Goczlinus dictus de Buschwicz monasterio Docczanensi resignat curiam in Bu- schwicz. — Nos Theodricus, prepositus ecclesie Doczanensis, recognoscimus, "quod diseretus vir et honestus Goczlinus dictus de Buschwicz, ciuis Luthmericensis, in pleno et contestato judicio inter IV scampna judiciaria constitutus, curiam suam hereditariam sitam in Buschwicz cum agris, pratis, hominibus et judicio ac cum omnibus insuper, que ad dictam curiam de jure pertinere videntur, prehabita deliberatione matura de consensu vxoris sue Katherine ac ami- corum suorum omnium nobis et dicte ecclesie nostre hereditarie et libere resignauit per- petuis temporibus possidendum tali interueniente contractu, videlicet ut sibi istam eandem curiam nobis resignatam simul cum curia nostra ibidem, quam a Petro fratre suo antecessor noster d. Simon hereditarie redemit, dimittere et conferre dignaremur ad vite sue tempora sub censu anno possidendas. Nos itaque ecclesie nostre vtilitate respecta — — de scitu et consensu Mechthildis priorissae, Wysce subpriorisse tociusque conuentus nostre ecclesie

Strana 289
et Moraviae. Annus 1339. 289 predicte — — predictas duas curias nostras sic vnitas cum agris, pratis, hominibus, judicio et omnibus, que ad dictas duas curias siue bona de jure pertinere noscuntur, preter siluam, pomerium et insulam maiorem et preter parrochiam cum omnibus appendiciis suis et juribus et preter vnam aream cum suis agris, qnam pro custode silue nostre reseruamus, ibidem dicto Goczlino concedimus et donamus ad vite sue tempora possidendum adhibitis condicio- nibus subnotatis, scilicet quod ipse Goczliuus a data presencium nobis et nostre ecclesie Docczanensi singulis annis dare debet et tenetur in censu VII sex. gros. den. prag. terminis infrascriptis, videlicet in festo b. Georii quartam dimidiam sex., et in festo b. Martini quartam dimidiam sex. — — Preterea compromissum est in contractu conuencionis predicte, quod dictus Goczlinus singulis annis nobis censum predictum soluere debet et tenetur sine diminucione terminis premissis, omnibus euentibus et casibus aduersis omnino ex- clusis, excepto, quod absit, si princeps extraneus terram sediciose intraret et dicta bona cum bonis prouincie adiacentis omnino destrueret, illo anno dictus Goczlinus a censu liber erit. Si vero pars dictorum bonorum destructa fuerit, aliqua parte illesa manente, de parte non lesa nobis censum dabit, juxta quod dampni quantitatem estimauerint ho. mines fide digni. Presentibus inseri est provisum, quod dictus Goczlinus cum pomerulo cerusorum, quod prius habuit, partem silue adiacentis sibi distinctam, insulam eciam vitra Egram ibidem et insulam paruam iacentem in Egre fluuio suis vsibus vendicabit. Ceterum piscari et piscium clausuras, que vach wlgariter vocantur, facere potest in fluuio Egre in latum et in longum, sicut ad supradicta bona pertinere de iure videtur, sed in lacubus ibidem sine presencia nostri nuncii piscari non debet, et quidquid deus ibi amministrauerit, medium per nostrum nuncium nobis mittet et sibi medium reseruabit. Item nos Theodricus, prepositus supradictus, aut nostri sucessores dicto Goczlino aut suis pauperibus hominibus in nullum euentum debemus collectam imponere siue steuram. Insuper presentibus est assumptum, quod ipse Goczlinus superuenientibus casibus quibuscumque non potest nec debet dicta bona vendere, alienare aut exponere sine nostra prius habita licencia speciali. Preterea ad illos agros, quos aratro suo coluit ante presentem contractum, de bonis illis, que cum bonis prius habitis a nobis ex nouo suscepit, medium eciam laneum colere debet ad vsus suos, quam diu vixerit, ut aratri sui valencior sit cultura; reliquos vero dictorum bonorum agros potest rusticis locare sub censu ad sue libitum voluntatis. Item assumptum est, quod si dictum censum receperit ante debitos terminos superius expressos et contin- geret ipsum domino disponente ante eundem terminum census collecti diem claudere extremum, tunc nos prepositus supradictus vel noster successor in bonis mobilibus ibidem inuentis censum eundem recuperare debemus, et si bona mobilia ad amicos dicti Goczlini prius per- uenerint, quam nos de tali censu fuerimus securati, tunc illi, ad quos dicta bona mobilia peruenerint, eundem censum nobis soluere tenebuntur. Sed si dictus Goczlinus debitum terminum census viuus apprehenderit, tunc, quod hic motum est, de prevencione termini, sit quietum. Insuper presentibus est annexum, quod si quemquam dicta bona impetere contin- geret, tunc ipsi Goczlino supradictorum bonorum mediam partem, scilicet illam partem, quam a nobis ex nouo suscepit, promittimus disbrigare, hoc excepto, si ipsius propria causa siue 37

Strana 290
290 Emler, Regesta Bohemiae culpa dicta bona fuerint inbrigata. Postquam vero dictus Goczlinus ad vite vesperam pertin- gens migrauerit ab hac vita, domino sic volente, tunc omnia bona supradicta tam prius he- reditarie habita, quam nunc a nobis ex nouo suscepta cum omnibus edificiis ibidem inuentis et cum seminibus seminatis et non seminatis in terra et super terram, tam in orreo quam in agro et cum vniuersis insuper ibidem repertis, exceptis equis, pecoribus, aucis, pullis et quidquid viuit, ad gremium nostre supradicte ecclesie Dokczanensis sine omni refusione pecunie libere reuer- tentur in animarum Peczoldi et Irmetrudis, parentum suorum, sui quoque et coniugis sue Ka- therine testamentum et remedium sempiternum, omni inpeticione seu contradiccione puerorum suorum, si quos habuerit, aut amicorum seu propinquorum suorum omnium, quos reliquerit super- stites, minime valitura. Nos etiam Theodricus, prepositus prenotatus — — profitemur, quod ma- turo prehabito consilio, de consensu pleno Mechthildis priorisse, Clare subpriose, Elizabet custricis monasterii Dokczanensis tociusque conuentus eiusdem censum nostrum in Buschwicz prenotatum, scilicet VII sex. gros Prag. den., quas honestus vir Goczlinus de Buschwicz, ciuis Luthmeri- censis supradictus, nobis et nostre ecclesie de bonis eius in Buschwicz prenotatis singulis annis dare consueuit, dimisimus et vendidimus sibi ipsi ad vite sue tempora tenendo, habendo et libere reseruando pro XXXV sexag. gros. prag. den., quas nobis in prompto et ex integro racione redempcionis dicti census dedit et persoluit, ita videlicet, quod quamdiu dictus Gocz- linus vixerit, ad eundem censum a data presencium nos vel successores nostri nullum penitus habere debemus respectum, sed dicta bona sua sine omni censu cum .... ia parte rubeti seu silue prius habite cum insula, que Prsyspye vocatur, vsque ad tonam, quam sibi ex nouo nunc contulimus, libere possidebit quoad tempora sue vite. Indulgemus eciam sibi, ut ad ipsam insulam cum pecoribus et curribus per nostras vias procedere possit et debeat, cum voluerit, impedimento quolibet postergato; predictas vero XXXV sex. fatemur in vsus neces- sarios nostre ecclesie predicte totaliter conuertisse. Preterea est adiectum, quandocumque berna regia generaliter terre fuerit imposita et nos et nostros successores illam conuenire continget, tunc Goczlinus predictus tres sex. gros. prag. nobis vel nostris dabit racione berne — successoribus et sic ipsum quietum reddere tenebimur ab omni vexacione bernatorum.“ Dat. in Dokczano a. d. MCCCXXXIX°, XIII kal. Novemb. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 746) 1339, 22 Oct. Chotysouicz. Otto de Birzcow molendinum in Kczenicz monasterio Chotyessouicensi vendit. — Not. oc, "quod nos molendinum primum superius villa Kczenicz situm vendidimus preposito in Chotyessouicz et toti conuentui1) cum agris, pratis cultis et incultis et omni libertate eiusdem molendini, tali autem forma, quod si d. Prothiua de Dolena siue pueri ipsius, piscinam ibidem in bonis suis huic molendino annexis vellent fundare, molendino prefato sufficientem aquam deberent assignare. Si autem prata dicti molendini occuparent ibidem de suis (?) bonis eidem molendino tantumdem deberent errogare.“ — Huius autem sepefati molendini fideiussores siue emendarii sunt : d. Prothyua de Dolena, Henricus et Sazema ibidem, nos Otto de Birzkow.

Strana 291
et Moraviae. Annus 1339. 291 — Sigilla: dd. Prothiue, Henrici et Sazeme de Dolena. —Dat. in Chotysouicz a. d. MCCCXXXIX°, sequenti die post Vndecim milia virginum. Ex orig. c. r. bibl. Prag. — 1) In lit. conuento. 747) 1339, 24 Oct. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen etc. bestätigt der stadt Neverburg ihre rechte, dergestalt, dass sie dieselben freiheiten haben soll wie die stadt Trier, mit ausnahme jedoch, dass die einwohner eine beisteuer zahlen sollen, wenn seine erben zu rittern geschlagen werden, wenn er seine kinder verheiratet und wenn er aus der gefangenschaft ausgelöset werden muss. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XX, p. 75. — Böhmer, Reg. Imp. p. 207, n. 276. 748) 1339, 24 Oct. (S. 1.). Gränzbegehung zwischen Österreich und Böhmen in der gegend von Weytra gegen Gratzen und Wittingau. — Wir graf Ludweig von Oeting, hauptman ze Weytra, vnd ich Wilhalm von Lantzstain tuen chunt, "daz wir graf Ludweig von Oeting von vnsers genedigen herren wegen hern Albrechtz, hertzogen von Oestrich, ze Steyer vnd ze Chernden, dez vollen gewalt wir darvmb hawen, mit vnser selbs leib vnd ich Wilhalm von Lantzstain für mich vnd für mein erben, wann ez vnser aigen ist, auch mit mein selbs leib, hawen auzgeriten deu gemerch der holtzer vnd der welde, die zu Weytra gehorent, an ainem tail, vnd zu dem Gretzen vnd zu Wittigenawe an dem anderen tail, vnd hawen angeheft päi dem dorff zu Nakkalitz, daz do haizzet in deutscher zunge Schwarzmoz, 1) Wrumiawe in pehmisch . . vnd sein von danne geritten pei dem moz hin vntz an den weche, der do get zu dem fuert, der do haist zu dem Prukklein, von dem furt den pach ze perge, der haist in deutsche der Rot- pach in pechemisch Jakole, vntz an den obern furt, von dem obern furt dem rechten weg nach, vntz an die dorfstat ze Puchek, mitten durch die dorfstat hin vntz an daz moz, dem moz nach vntz an den pach der da haizzet in deutsche daz Greblein, in pechmische (sic) Tertz gray, von dann czwischen dem Laitterschothen vnd dem moz hin vntz an den pache, der da get in daz wazzer, daz do haizzet in deutsche Damnach, in pehmische Tusche. Vnd dieseu vorgenanten gemerch hawen wir geczaichnet mit puheln und grueben vnd an paumen, so wir pest mochten, darvmb daz iz ewichleich also weleiben schol, mit der weschaidenhait: swaz gegen deutschen landen gelegen ist, holtz vnd wysen in den vorgenanten gemerchen, daz schol unserr herren von Oestereich sein an ansproch, swaz auch gelegen ist gen Pehem in den vorgenanten gemerchen, auch holz vnd wisen, daz schol sein des von Lantzstain vnd seiner erben auch an ansproch.“ — Der gewen ist da man czalt von Christes gepurd 1339 iar, an dem sumtag vor Aller heiligen tag acht tag. Kurz, Oester. unter Albrecht dem Lahmen p. 350. — 1) In orig.: daz do haizzet in deutscher zunge Wrumiawe, in pehmisch Schwartzmoz. 749) 1339, 1 Nov. In Nova Pylzna. Jurati scabini civitatis Novae Pylznae carnificibus civitatis Pylznensis jura et statuta carnificum Pragensium, de quibus Vlricus Phlugo, subcamerarius regni Bohemiae, testimonium 37*

Strana 292
292 perhibuit, suo sigillo roborant, volentes, ut etiam in civitate Pylznensi incorrupta de cetero permaneant. — Dat. et act. in Noua Pylzna in festo Omnium Sanctorum a. d. MCCCXXXIX°. Ex orig. societatis carnificum civ. Novae Pilsnae. Emler, Regesta Bohemiae 750) 1339, 10 Nov. Modritz. Johannes, episcopus Olom. restituit, bona in Sdenicz capitulo Wyssegradensi. Not. oc, "quod quia per vener. capitulum nec non privilegia Wyssegradensis ecclesiae, cuius pridem praepositurae reximus officium, certo certius informati, quod bona in Sdenicz cum suis pertinentiis prope Prachaticz sita, quae jam aliquamdiu retroactis temporibus tamquam proprietatis titulo tam per nos quam per fidelem nostrum dilectum Nicolaum Brunonis (?) exsolutis et emtis quibusdam juribus et possessionibus, quas et quae Petrus dictus Murro ha- bebat in bonis eisdem, tenuimus, et quae d. Przedyboyus de Lhota miles ex commissione nostra nunc tenet, cum sibi nullum jus umquam in ipsis bonis aut ipsorum bonorum stru- cturis et aedificiis conpetierit, — — sunt eiusdem ecclesiae Wissegradensis, ad ipsamque — nos capitulo et ecclesiae supradictis, — — bona praedicta semper ab antiquo pertinuerint, cum omnibus suis pertinentiis ac juribus reddimus, restituimus et — — cedimus de eisdem, aedificia, structuras ac informationes alias et inpensas nomine nostro factas ibidem ipsis ob nostrae ac praedecessorum nostrorum animarum salutem de certa scientia conferentes, per jam dictum capitulum et ecclesiam Wissegradensem habenda.“ — Act. et dat. Modritz IV idus Nov. a. d. MCCCXXXIX°. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 186. 751) 1339, 11 Nov. (Luthmeritz). Petrus de Tust judex, Jacobus de Zandow, Wencezlaus de Mysna, Nycolaus de Budina, Johannes de Monte, Nycolaus Pyrneri, Heymannus Cyneri, scabini civitatis in Luthmericz attestantur resignationem curiae in Buschwicz monasterio Docczanensi a Goczlino de Busch- wicz a. 1339, 20 Oct. factam (v. Reg. Boh. IV, p. 288, n. 745). A. d. MCCCXXXIX, III idus Nov. Ex orig. arch. c. r. bibl. Prag. 752) 1339, 22 Nov. In Monte Chuttne. Jurati civitatis Chutnensis quosdam defectus monasterii Sedlicensis in stubis balnealibus Chutnensibus reformant. — „Nos Thomlinus judex, Nicolaus de Bobritsch1) et Mertlinus Hoppo?) tunc temporis magistri juratorum, Heinlinus3) Eylower, Henczmannus 4) Pusch, Frenczlinus Ruthardi, Hirtlinus 5) Beneschower, Ludmannus de Alto, Henricus Ochsel, Cristanus Claricii, Johannes de Morspach, Apeczko Coleri, Nicolaus Wrutschaner 5) et Nicolaus Petri ceterique jurati in Monte Chuttne ") recognoscimus tenore presencium et testamur, quod reuerendi viri domini monasterii Zedlitzensis s) in nostra constituti presencia suos defectus et detrimenta grauia nobis proponebant, videlicet quod nostri balneatores suas stubas balneales, ipsorum dominorum et monasterii Zeedlitzensiss) veram et legittimam hereditatem, in debitis suis diuersi- mode contractis consueuerint indesinenter obligare et quod ex huiusmodi obligacionibus pre-

Strana 293
et Moraviae. Annus 1339. 293 dicte stube balneales et res ad vsum balneandi pertinentes auctoritate judiciaria diuersis in- pignoracionibus occupentur, de quo ipsorum dominorum census eos de prefatis stubis contin- gens decrescit ac deperit et minus conplete eis poterit deriuari. Nos itaque ad votiuas ipsorum dominorum precum instancias eorum grauamina et pericula prouida ac discreta sollicitudine, in qnantum possumus, precauere volumus, vt tenemur, cupientes bona clau- stralia pocius augeri quam minui, bona ac matura deliberacione et consensu vnanimi habitis inter nos statuimus et volumus, quod prefate stube balneales cum rebus ad vsum balneandi pertinentibus de cetero ab omni debitorum inpignoracione sint et esse debeant perpetuo libere penitus et exempte, et quod nullus hominum, cuiuscumque condicionis fuerit, ipsas stubas et res ad vsum balneandi pertinentes aliquo juris suffragio inpignorare debeat, quod ipsis dominis in suo censu preiudicare possit aliqualiter vel nocere. Si vero aliquis auctoritate judicii ipsos balneatores inpignorare voluerit, ille debet et poterit licite pignora portabilia vel ductibilia, si inuenerit in stubis, nomine pignoris arrestare, ipsis stubis et rebus ad vsum balneandi pertinentibus saluis permanentibus et illesis. Si autem pignora, que duci aut portari valeant, ibidem inueniri non poterint, tunc ipsi balneatores suis creditoribus potestate iudici- aria per manus debeant presentari. Item statuimus esse striccius ab omnibus obseruandum, quod si occasione alicuius debiti aliqua stuba potestate judicii iusticialiter alicui fuerit appropriata aut per vendicionem vel obligacionem aut quocumque alio modo alienata et ad alium possessorem deuoluta, extunc possessor ille, quicumque fuerit, debebit et tenebitur prefatis dominis et suo monasterio censum suum sicut alter balneator sub certis terminis sine aliqua relucracione conplete et integre soluere et donare.“ — Act. et dat. a. d. MCCCXXXIX°, in die b. Cecilie virg. et mart. glor. Ex orig. duplo arch. Vorlic. et Mus. Boh. — 1) Pobritsch Mus. — 2) Hoppho Mus. — 3) Heinlynus Ey- louwer Mus. — 4) Heynczmannus Mus. — 5) Hyrslinus Mus. — 6) Wurtschaner Mus. — 7) Chutna Mus. — 8) Sedlicensis Mus. 753) 1339, 11 Dec. Graz. Bündniss der brüder Albrecht und Meinhard, grafen von Görz, mit herzog Albrecht von Oesterreich, dass sie ihm und seinen vettern, den herzogen Friedrich und Leupold, helfen und dienen wollen gegen jedermann, das Reich ausgenommen, dagegen sollen die herzoge auch sie gegen jedermann, das Reich und den erzbischof von Salzburg ausgenommen, besonders gegen den könig von Böhmen, gegen die Etscher und gegen den, der die grafschaft Tirol inne hat, schirmen. — Dat. Graz 11. December 1339. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennensis. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 186. Extr. — Lichnowsky, III Reg. p. CCCCXLV. 754) 1339, 13 Dec. (Pragae). Das Testament Conrads von Leutmeritz.— Ich Cuonrad genant von Leutmericz, purger ze Prage, bekenne, "daz ich meyn geschefte getan hatte, alz is in disem brieue gescrieben steet, by guter vornuemft vnd myt guten synnen meynen kinden vnd czu seel gereete. Des ersten be- scheide ich czwei schok groszer czu dem gebuede czu sent Jacob czv Leutmericz in der stad.

Strana 294
294 Emler, Regesta Bohemiae Dornach bescheide ich in der selben stad zv der pharre zv Allen heyligen ze dem gebeude auch czwei schok vnd czwei schok sal man teilen vnder die armen sichen do selbest in dem spital. Danoch bescheyde ich czwey schok den sichen in dem spital hie ze Prage vnd noch bescheide ich auch hye ze Prage drye schok ze dem gebeude ze Sent Michel und vier schok ze Send Annen zv dem gebeude, vnd czu vnser Frawen vor dem Fronhoefe sal man gebin eyn schok zv dem gebeude; vnd bescheyde czwei schok zv sent Thomas vnd czwei Sent Clementen vnd czwei schok zv dem heyligen Cruece, vnde czwei schok den nunen ze Sent Fran- ciscus vnd czwei schok den brudern doselbest, vnd sechs schok zv dem coere ze Sent Jacob vnd czwei schok den brudern do selbest vnd czwei schok zu dem gebeude zv Sent Marien Magdalenen. Donach bescheide ich czehen schok in dy bruederschaft, da ich inne gewest byn- Donoch bescheide ich sechczig schok czu der capelle, dy ich ze Sent Jacob gebuewet habe, do sal man vmme kaufen sechs mark ewiges geldes, der sullen alle jar czwue mark gegeben werden den sichen bruedern, mit dreyn marken soll man alle jar arme bruder cleyden vnd mit der sechsten mark geldes schal man eyne lampe froemen, die ewiclich in der selben capellen burne. Donoch bescheide ich auch ze seel gereete drey mark ewiges geldes; dy sullen meyn sune Cunradus vnd Phylippus eynem priester vorliehen myt den viern marken, die meyn svn Frenczil, daz ym got genedik sei, dem selben priester vor hat vorlihen, ab sie dorzu muegen komen. Wer daz abir, daz sie dorczu nicht enquemen, dennoch sullen sie die vor- genannten drei mark geldis eynem priester vorlihen, der ewicleich messe spreche vor myn seele vnd meyner kinder seele vnd vor meyner altvordern seel; vnd iz, daz Johannes, meyn schreiber, priester wirt, der sals haben vor alle ander daz gelt, die weil her lebet. Dennoch bescheid ich drittehalbe mark ewiges geldes, do mit sal man arme leute vorbaden alle jar. Dornoch bescheid ich meinen svne, bruder Nyclaus, virczig schok; dorumme sal man ym einen czins kauffen vnd daz schol man tuen mit dem ersten gelde, daz do gevellet an myner schult. Nach dem sal man denne den czins zu der capellen an der seel gereet, alz do vorgeschriben ist, schiken, so man schirst mak. Auch bescheide ich meynen svne Hannesze, der do gekart ist in daz closter czym Breslaus, hundert schok, der hat her achczig vff dem erbe czu Leutmericz, daz Hannes Schebco hat, do sal man czwenczig czu legen vnd sal darumme kaufen czehen mark geldes, der sal er sechs mark vff heben, dy weil her lebet, alle jar vnde der convent die vier mark fuer die pfreunde, dy her do kauft hat, vnd noch seime tode sullen die czehen mark geldes ewicleichen czu dem closter gevallen czu eynem ewigen selgerete meyn und meyner altfordern. Donoch bescheide ich meyner swestir Claren fumfezehen schok vnd meyner swestir Elisabeth fumfezehen schok vnd meynen kinden czu sent Annen in dem clostir czwenczig schok vnd meyner tochtir Margeretin fumfczig schok, die sal sie haben auf dem hause zu nechst meyme hause, vnd die weil ir meyne czwene suene Cuenrad vnde Phylip daz gelt nicht engeben, die weil sal sie den czins von dem hause auch vff heben. Donoch bescheide ich Johann, meynem schreiber, czehen schok und Niclose meynem neuen, der Elsen bruder, fumf schok und Heynel, meinem knechte, vier schok und meyner nifteln Claren, di den Snabel hot, vier schok vnd Rudigern, meynem swager, fumf schok. Donoch bescheyde ich meynen czwen suenen, den vorgenanten Cunrad vnd Philip alles meyne gut, daz ich an

Strana 295
et Moraviae. Annus 1339. 295 erben han beyde, hie vnd czu Leutmericz, daz ich yn vor by gesunden libe aufgegebin habe vnd alle meyne varunde habe, waz der ist, vber daz, daz ich hyn geschaft habe, daz do vorge- schriben steet. Daz sullen sie alles leisten beyde, cleyn und groez." — Geczeugen sint: die erbern leut her Frenczil Kornpuhel, der richter hye cze Prage, vnd Nicloezz der Weyse, her Frenczil Hopfner, her Pesko Neuburger, die schepphen vnd [hjer Seydel von dem Piesk, burger ze Prage. — Geschehen nach Cristes geburt in dem 1335 jare, an sant Johannestage in den weinacht heyl. tagen. Wenczlab Rokczaner genant richter und Henczel hern Ditreichs suen, Niclaus Rok- czaner, Johel hern Jacobs suen, Dietel Hopfner, Johan gewantschneider, Hensel Mathes suen von Eger, Frenczel Gepold, Heinrich Swab, Reynbot Goldner, Heynel Negel, Meynel hern Albrechs suen vnd Frenczel Budk, gesworn scheppfen der stat ze Prage, bezeugen das te- stament Conrads von Leutmeritz. — Daz ist geschehen nach Cristes gepurt in dem dreuczehen hundirsten jar vnd in dem neven vnd dreysigisten jare an sent Luczeyntage. E libro vetust. stat. et priv. arch. civ. Prag. p. 5—6. 755) 1339, Oct.—Dec. Avinione. Benedictus papa XII de Opatowicz et Aulae Regiae abbatibus ac Johanni Paduano, canonico Olomucensi Pragae moranti, ut curiae apostolicae ea, quae de alienatione bonorum mo- nasterii Luthomislensis invenerint, in scriptis redacta destinent. — „Nuper siquidem pro parte dilecti filii Leonis Johannis asserentis se canonicum monasterii Luthomislensis — — propositum fuit in consistorio publico coram nobis, quod dilectus filius Henricus dictus Czalta, canonicus monasterii Milocensis, dicti ordinis eiusdem diocesis, qui se gerit pro abbate ejusdem mona- sterii Luthomislensis, alienavit et obligavit et titulo pignoris tradiderit iurisdictiones, villas, grangias, stagna, molendina, macella carnium, curias, pascua, prata, piscinas et rubeta ad dictum monasterium spectantia, nonullis clericis et laicis, a quibus pro huiusmodi alienatio- nibus, obligationibus et pignoribus magnas recepit pecunie quantitates, quas in vtilitatem dicti monasterii non convertit, et quod nonnullos alios agros et hereditates ad dictum monasterium similiter pertinentes vendidit, et in perpetuum in nonnullos laicos transferre presumpsit, et quod idem Henricus multa alia bona ad dictum monasterium spectantia alienavit, et creditoribus obli- gavit, ex quibus ad irreparabilem destructionem deduxit monasterium prefatum. Pro parte vero eiusdem Henrici abbatis fuit ex adverso responsum, quod ipse bene et utiliter administraverat in monasterio memorato, et quod propter bonitatem et bonam vitam ac bonum regimen eiusdem ab- batis multi prefato monasterio dederant se et sua, et quod tempore administrationis sue multa bona pervenerant ad monasterium memoratum, et quod idem abbas tempore administrati- onis sue quitaverat et liberaverat dictum monasterium a gravissimis et importabilibus de- bitis per proximum et immediatum et nonnullos alios predecessores suos, abbates dicti mona- sterii, contractis, et quod idem immediatus predecessor ipsius multa bona ipsius monasterii alienaverat, illudque gravissimis debitis dimiserat oneratum, et quod tot bona eiusdem mo- nasterii dilapidaverat, quod quasi sine reformationis spe, usque ad exterminium irreparabi- liter fuerat collapsum, et quod propter hoc idem immediatus predecessor ipsius depositus

Strana 296
296 Emler, Regesta Bohemiae fuerat a regimine monasterii antedicti, adiciendo, quod si ipse forsan aliquas alienationes fe- cisset seu aliquas villas impignorasset, hoc ipse fecerat de consilio et consensu conventus dicti monasterii et pro utilitate et necessitate monasterii memorati, et pro dampno maiori eiusdem monasterii evitando, et quod pro quitandis debitis contractis per immediatum et alios predecessores predictos ipse se obligaverat ad solvendum usuras sub litteris et sigillis eorum et conuentus prefati, et quod quedam bona, que idem Leo pretendebat et pretendit per dictum abbatem alienata seu impignorata fuisse, erant et sunt per secularem potentiam occupata occasione dictorum debitorum contractorum per predecessores eosdem et etiam propter multa dampna, que dicto monasterio evenerant ex eo, quod Hildgerus, qui dicit se fuisse electum monasterii Montissyon, eiecerat seu eiici fecerat ipsum Henricum abbatem de dicto monasterio Luthomislensi per potentiam secularem, et se in illud intruserat, cuius in- trusionis tempore propter expulsionem et intrusionem predictas eidem monasterio Luthomi- slensi provenerant multa mala, adiciendo etiam, quod proposita per partem adversam erant falsa et conficta mendacia, et si essent vera, non poterant nisi notoria in partibus illis esse. Nos igitur volentes de premissis alienationibus et personis, que fecerunt easdem, plenarie informari, de circumspectione et diligentie vestre studio fideique constantia plenam in domino fiduciam obtinentes, discretioni vestre de consensu partium per apostolica scripta committimus et mandamus, quatinus sublato dilationis obstaculo, ad predictum monasterium Luthomislense vel locum alium ydoneum et securum personaliter accedentes, et habentes pre oculis solum deum de predictis alienationibus et causis earum et personis, que fecerunt easdem, et ex- cusationibus propositis ex adverso simpliciter et de plano sine strepitu et figura judicii curetis diligenter et solicite inquirere veritatem et ea, que super premissis inveneritis, manu publica in scriptis redacta sub vestris inclusa sigillis, nobis quantocius remittere et destinare curetis." — Dat. Avinione VIII kal. pontif. a. V°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 187. 756) 1340, 2 Jan. In Olomucz. Nicolaus, filius quondam Sdislai de Senicz, curiam in Senicz cum duobus laneis uxore sua Offca assentiente Benoni de Senycz et coniugi eius Ewae pro XXXVI marcis vendit et Philippus, patruus dicti Nicolai, Nahradus, filius Philippi praedicti de Senicz, Wyrsso de Vher- secz, Pesco de Mylonicz, Busek de Weterssow, Borssis de Dyedkowicz fideiussores pro Nicolao exbrigationem promittunt. — Dat. in Olomucz a. d. MCCCXL°, die secunda Januarii. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 188. 757) 1340, 14 Jan. Wyssegrad. Capitulum Wyssegradense confirmat creationem praebendae factam a Johanne, Wysse- gradensi sacrista. — Nos Johannes, decretorum doctor ac vicedecanus, Syffridus custos, totumque capitulum Wyssegradensis ecclesiae, not. oc, "quod discretus vir d. Johannes, nostrae ecclesiae sacrista, concanonicus noster et confrater, dudum in nostra ecclesia defectum quendam sive negligentiam vigilantius considerans, videlicet quod in quibusdam festivitatibus majoribus, in

Strana 297
et Moraviae. Annus 1340. 297 quibus alias ex consuetudine antiquata et laudabili aliquis ex dominis praelatis vel canonicis praebendatis missarum solempnia cantare consueverant, ob ipsorum d. praelatorum sive etiam canonicorum occupationes legitimas per ministros sive vicarios ecclesiae fuerunt aliquoties missarum officia celebrata, propter quod ipsarum festivitatum solempnia, vulgi saltem opinione contemptibilia reddebantur. Hiis igitur motivis rationabilibus ac zelo ecclesiae praecipue attactus, defectum hujusmodi sive negligentiam in nostro generali capitulo proposuit coram nobis, humiliter supplicans, ut talibus negligentiis, cum propter decorem ecclesiae, tum etiam propter vulgi opinionem tolendam salubriter occurrere dignaremur; adjunxit etiam, quod sibi expedire videbatur, ut praebenda canonicalis, de minorum tamen numero, per nos in nostra ecclesia crearetur, ad quam intitulatus defectum hujusmodi, in vesperis videlicet et missa, supplere dd. praelatis vel canonicis officium facere forsitan non valentibus teneretur, pro cujus praebendae corpore annuos redditus unius marcae gravis ponderis, quos de bonis a deo sibi collatis in villa Czyrmnyk dudum comparaverat, ad dei honorem principaliter, et ss. Petri et Pauli apostolorum, patronorum nostrae ecclesiae, ipse d. sacrista liberaliter et gratuite offe- rebat. Nos autem, considerantes supplicationem favorabilem esse ac nostrae ecclesiae fructuosam, inmo (sic) ex ea plurimum aedificati, oblatos redditus acceptavimus, ipsosque in nostra ecclesia extunc et inantea pro minoris praebendae corpore deputantes; sed quia d. sacrista a multo jam tempore canonicus nostrae ecclesiae exstitit, non tamen praebendatus, praebendam ipsam de nouo nunc creatam eidem contulimus principaliter propter deum, ipsumque ac suos succes- sores volumus canonicorum nostrorum, minoribus tamen praebendis praebendatorum, numero de cetero annotari, onus autem spiritale (sic) sive ecclesiasticum, videlicet de supplendis in aliorum defectum divinis officiis, quemadmodum superius in supplicatione praemittitur, ipsi praebendae sic creatae perpetuo annectentes.“ — Act. et dat. in capitulo nostro generali in stuba honorabilis viri d. Wytconis, canonici nostrae ecclesiae, a. d. MCCCXL, in die b. Felicis in pincis. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. 758) 1340, 14 Jan. (S. 1.). Quidam civis Prag. missam in ecclesia in Bezdes fundat. — [Initium litterarum desi- deratur] ... post mortem autem ejusdem fratris nostri hoc jus praesentandi plebano capellanum hujusmodi habeat reverendus dominus abbas aut prior monasterii Aulae Regiae dictae diocesis cum aliquo discreto de amicis nostris propinquioribus ex parentela nostra, vel eis de hoc occu- pari nolentibus per se praedictus dominus abbas habeat sive prior. Quandocunque vero ipse dominus abbas vel prior voluerit, comittat plebano, ut per se ipsum capellanum talem eligat ac ordinet, qui saltem per annum hujusmodi officium exerceat celebrando. Et si quo die capellanus idem missam in illa capella obmiserit, pro illo die det quatuor usuales denarios pauperibus clericis vigilias legentibus pro animabus superius denotatis, sic tamen, quod non obmittatur missa etiam hoc modo ultra binas vices in ebdomada, vel ex causa rationabili ultra trinas, quod rarissime tamen fiat, cum possit bene per alios sacerdotes legi missas hujus- modi procurare, et sic in voluntate praedicti plebani seu rectoris eundem capellanum in suis 38

Strana 298
298 tenere expensis pro sexagenis tribus cum dimidia vel ipsum facere alibi eas habere, dum tamen idem capellanus non sit ipsi plebano in suis juribus onerosus, nec de oblationibus, quae in capella ipsa etiam ad missam praedictam offeruntur, se quomodolibet intromittat. Si quid autem dubii vel contentionis inter plebanum et dictum capellanum emerserit super dictis expensis vel super aliis supra et infra scriptis, fiat, quod praedictus dominus abbas aut prior arbitratus fuerit faciendum. Ad praemissa autem et alia infrascripta spiritualia exercendum, cum sine temporalibus non subsistant, ordinavimus per fratrem nostrum Heinricum Melniker, civem Pragensem praedictum, comparari annuos redditus sex sexagenarum grossorum prag. in valore moderno currentium, aut si moneta moderna mutaretur in posterum, ex tunc alterius pecuniae ad valorem hujusmodi modernorum grossorum, prout valent hiis temporibus, aesti- mandae. Praedicti redditus, quando a jam dicto fratre nostro et etiam residui, quos addere intendimus, comparati fuerint, et census, quem medio tempore ante comparationem idem frater noster solvere debebit, assignari debent de scitu plebani in Bezdes praedicto reverendo domino abbati Aulae Regiae vel priori et de scitu etiam plebezani a plebe dictae ecclesiae, prout infra declarabitur, deputandi nomine ejusdem ecclesiae et quoad negligenda, de quibus infra sequitur, etiam nomine fratrum monasterii jam praefati. Pro quibus redditibus com- parandis et sex sexagenis annis singulis usque ad comparationem hujusmodi per ipsum fratrem nostrum ad supra et infrascripta divina ministeria peragenda solvendis ac pro quibusdam certis amminiculis infrascriptis personis amicis pauperibus impendendis et in parte jam impensis domum nostram inter domum Hophenerii et domum Pezoldi ex opposito refectorii fratrum Minorum de sancto Jacobo sitam et a bonae memoriae domino Alberto quondam de- cano capellae regiae, nostro patruo, nobis traditam et relictam praedicto fratri nostro Heinrico sub infrascriptis certis modis tradidimus et duximus condonandam. Praedictarum autem sex sexagenarum quinque cum dimidia deservire debent annis singulis capellano praedicto, qui pro tempore deputatus fuerit juxta modum praehabitum ad missas in capella hujusmodi cele- brandum, quarum duae sibi assignentur pro sibi necessariis in habitu et minutis, tres vero cum dimidia dentur plebano pro ipsius expensis in victualibus vel alteri, qui eum de volun- tate plebani tenuerit in expensis, sciente tamen aliquo ex senioribus plebis, qui ad hoc a plebe vel a majoribus plebis de Bezdes electus et deputatus fuerit successive, sic tamen, ut quolibet anno binis temporibus eaedem quinque cum dimidia sexagenae aut in alia pecunia valores earum hujus temporis assignentur, videlicet media pars circa receptionem ipsius capellani, postquam per quatuor menses missas praedictas continuaverit, ut praemittitur, aut ante vel post, prout dicto plebezano a plebe deputato expedire videbitur, et alia media pars circa finem anni, quo in praedicto officio deservierit vel ante, si eidem plebezano electo videbitur; postquam tamen idem capellanus et jam dictus plebezanus domino abbati vel priori monasterii supradicti rationem fecerint aut suis vel plebani literis declaraverint receptionem et impensionem ejusdem et alterius infrascriptae pecuniae ad observationem inpositi ministerii per illum annum et in quos pios usus hic infrascripta pecunia alterius census impensa fuerit, persolvantur, dimidia autem sexagena, quae ex sex relictis remanserit annuatim deserviat domino abbati praedicto seu priori, qui praedictis intenderit, pro laboribus et nuntiis mittendis Emler, Regesta Bohemiae

Strana 299
et Moraviae. Annus 1340. 299 et solicitudinibus habendis, ut absque difficultate jam dicta pecunia et quae statum hic infra tangitur, plebano, capellano et plebezano praehabitis annis singulis assignentur; census autem annuus forsan unius sexagenae et dimidiae, quem de nostra propria pecunia etiam ad com- munem utilitatem praedictae ecclesiae in Bezdes intendimus comparare, deserviant fabricae aut ornatibus ipsius ecclesiae, cum opus fuerit, vel etiam pauperibus scolaribus inibi degentibus et in ecclesia parochiali divinis officiis deservientibus ac deum pro praedictis animabus devote orantibus et vicissim praedicto capellano ad supradictas missas in praefata capella dicendas, eo operantibus ita, ut singulis annis jam dicta sexagena cum dimidia, prout ad jam tactos pios usus magis necessarium et salubre pro quolibet tempore plebano et senioribus de plebe videbitur, per praefatum plebezanum pro tempore ab eis electum fideliter impen- dantur. Quidquid autem vel culpa plebani aut patroni vel plebis aut ex quacumque eorum ne- gligentia non censuariorum seu domini abbatis aut prioris praedictorum ex praemissis ministeriis et piis usibus exequendis uno anno neglectum fuerit, sequenti anno proximo suppleatur, ita ut pro qualibet missa neglecta duae per duos presbiteros ordinentur, et sic de ceteris impendendis. Et si in tertio anno non fuerit suppletum et impensum, quod in jam dictis annis duobus praeter- missum fuerit seu neglectum, extunc de praedictis censibus annuis et redditibus praedicti monasterii Aulae Regiae fratribus pro salute et animabus praedictorum devote deum exo- rantibus pro ipsorum fratrum pitantiis deserviatur et impendatur, quantum pro illa negli- gentia domino abbati et priori praedictis videbitur rationabile per integrum sequens triennium ac etiam ulterius tam diu, quousque per supradictos plebanum et plebezanum ad praehabita eligendum et per seniores de plebe saepedictae parochialis ecclesiae provisum fuerit ac de neglectis legitime satisfactum et certificatum, quod ulterius non fiat aliqua negligentia in praemissis, alioquin si iterato postea negligeretur ministerium et pius usus praefatus, hujusmodi negligentia puniatur more jam praehabito, quotienscumque facta fuerit, et semper in poenam negligentium proveniat ex censibus praedictis in utilitatem fratribus saepedicti monasterii tantum, quantum eis videbitur per illud sequens triennium et ultra juxta modum proximo jam notatum. Si vero, quod absit, frater noster Heinricus praedictus infra unum annum a data praesentium computandum, infra quem tamen tenetur sex sexagenas ad praedictum ministerium de suo proprio ipsi ecclesiae expedire, negligeret cessante impedimento manifeste legitimo comparare sex sexagenarum grossorum pragensium redditus, ut supra dictum est, ad idem remedium et divinum ministerium impendendos, ex tunc in poenam suae negligentiae proximo anno sequenti teneatur superaddere unam sexagenam, et sic septem sexagenas solvat de proprio illo secundo anno et nihilominus, quantum de primo neglexerat, ad remedium praeno- tatum. Quod si hoc non faceret et in proximo anno tertio praedicta integraliter non suppleret nec praedictos redditus compararet, ex tunc statim finito illo anno tertio domus nostra praedicta totaliter cedat praedictae ecclesiae in Bezdes quoad communem ejus utilitatem et pium exercendum ministerium praenotatum, prout est superius declaratum, et etiam quoad neglecta per ipsam ecclesiam ad utilitatem fratrum monasterii saepedicti, refusis tamen per plebanum et plebezanos in Bezdes praedicto fratri nostro duodecim sexagenis grossorum pragensium datis neptae nostrae dominae Clarae, uxori Pesconis aurifabri, partem dictae domus tum inhabitanti 38*

Strana 300
300 Emler, Regesta Bohemiae et suis liberis pro domo sibi alia comparanda. Si autem idem frater noster infra primum annum praedictum, similiter a data praesentium computandum, infra quem tenetur praedictos redditus comparare, negligeret solvere praedictae ecclesiae in Bezdes vel plebezano electo seu eligendo a plebe aut potius eorum nomine praedicto domino abbati vel priori sex sexagenas interim etiam ad supradictum remedium et ministerium, ut praemittitur, impendendas aut pro rata tem- poris, quantum ex eis debebitur usque ad temporis, quo fuerint praehabiti redditus cum effectu dicto remedio proficui comparati, ex tunc in poenam etiam hujusmodi suae negligentiae in quarta parte plus solvat ultra ea et cum eis, quae fuerint sic neglecta, et si eadem et nihilo minus residuum de censu, qui medio tempore ab eo solvendus est, etiam si plures anni trans- irent, antequam redditus emerentur vel ex eis aliqua in sequenti anno proximo non suppleret duplum (sic) . .. ex tunc eidem ecclesiae teneatur solvere neglectorum. Quicquid autem domino abbati vel priori et fratribus Aulae Regiae in praemissis et eorum utilitati accedere ordina- vimus, si contingeret eos hoc respuere et sibi nollent assumere, vel postquam assumerent, exequi non curarent, nisi quae in uno anno neglexerint, suppleant in sequenti, totum jus illud proveniat ad utilitatem monasterii montis Syon circa Pragam, cujus abbate vel priore similiter negligente ad abbatem seu priorem et fratres monasterii Brewnowiensis jus totale hujusmodi transferatur et eis postmodum, ut praemittitur, negligentibus ad praedictam in Bezdes eccle- siam transeat, ut ipsa vel ejus plebanus provideat, ne praedictum remedium defraudetur, sed modis supradictis in perpetuum observetur. Praemissa vero omnia et singula et praesertim dictum fratrem nostrum Heinricum tangentia ipse acceptavit, approbavit, et quatenus ad eum pertinet se fide data vice praestiti juramenti promisit inviolabiliter observare.“ — Act. et dat. in praesentia discretorum virorum fratris Theodrici, prioris Aulae Regiae, domini Bartho- lomaei, Gerlaci, canonici Pragensis, Petri dicti Glas et Heinrici fratris sui, civium Pragensium, Johannis de Lutomisl juris periti et aliorum testium — a. d. MCCCXL°, indictione VIII, die quartodecimo mensis Januarii, pontificatus domini Benedicti papae duodecimi a. VI. Ex orig. c. r. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 759) 1340, 24 Jan. (Pragae). A. d. MCCCXL°, fer. II in vigilia Conuersionis s. Pauli apostoli hic jurati per d. Petrum de Rosenberg, pro tunc capitaneum, in monasterio s. Clementis Prage sunt creati, videlicet Meinhardus Wolframi, Wenceslaus Alberti, Elblinus Cornpuhel, Nicolaus Rost, Petrus Neunburger, Elblinus Waczinger, Mertlinus Mathie de Egra, Wolflinus de Lapide, Thomas Niger, Jakscho Payer, Meinlinus Rokczaner et Vla Johannis pannicide. Ipsi vero jurati statu- erunt officiales ciuitati infrascriptos: Primo Johlinus weger est ponderator institorum; huius fideiussor est Frenclinus Go- poldi pro L sexag. gr. den. prag. Subemptores institorum: Item Wenceslaus Strawbinger; fideiussor Johlinus thasner pro L sexag. — Item Nicolaus Huleri: fideiussores: domina Weygandissa et Nicolaus Rech- czer, quilibet pro XXV sexag. — Item Rudlinus, gener Hermanni institoris: fideiussores,

Strana 301
et Moraviae. Annus 1340. 301 ipse Hermannus et Conradus Eysner, quilibet pro XXV sexag. Item Vlricus notarius; fide- iussor Henricus Theodrici pro L sexag. Subemptores pannorum: Nicolaus Starcoczo, fideiussores: Henslinus Waczinger et Johli- nus Junossii, quilibet pro XXV sexag. — Item Vla Paruus; fideiussores: Johlinus Pleyer et Pesoldus de Egra, quilibet pro XXV sexag. — Item Heinczlinus, gener Hertlini pistoris; fideiussores : ipse Hertlinus et Vla Pleyer, quilibet pro XXV sexag. — Item Hertlinus, gener Schramminne : fideiussores: Johannes et Donatus Rost, quilibet pro XXV sexag. — Item Chu- nadus ; fideiussor Thomas Niger pro L sexag. — Item Hartlewus; fideiussores : Hinko Glas et Chunscho de Pracz, quilibet pro XXV sexag. Subemptores auri et argenti: Primo Enderlinus, congnatus Goczlini subemptoris ; huius fideiussores sunt: ipse Goczlinus et Reimboto Goldiner (?), quilibet eorum pro L sexag. — Item Elblinus Rotleb; huius fideiussores sunt: Petrus Fygolays et Frenczlinus de Lapide pro L sexag. — Item Elblinus Czaslaer; huius fideiussores sunt: Johlinus Eberhardi, Rudlinus Melniker, Rudlinus Albertisse filius, Chunzlini, frater eiusdem Albertisse, quilibet ipsorum pro XXV sexag. gr. E lib. civ. Prag. ab anno 1310 f. 150. 760) 1340, 27 Jan. Parisiis. Johannes, rex B. oc, incolas territorii civitatum Trutnowiensis et Curiae liberat a juris- dictione officialium provincialium. — "Cum itaque nobiles et milites et vasalli, nec non totius territorii Trutnowiensis et Curiae civitatum cives ac incolae, fideles nostri dilecti, qui ab antiquis temporibus divae recordationis regum Bohemiae, praedecessorum nostrorum, jure imperiali et feodali prout alii nostri vasalli Glacensis, Budissenensis terrarum freti sunt et gavisi, nunc ausu temerario per quorumdam impugnationem et insultus fidelium nostrorum ipsis assidentium enormiter contra justitiam plurimum aggraventur, et per temptaciones illi- citas et inconsuetas spolientur et turbentur regiae majestati in opprobrium et ipsis in offen- sam, quod diutius tolerare nec sufferre nolumus nullo modo, sed ipsis, prout de jure tenemur, in tempore duximus sucurrendum: committimus et mandamus districte praecipiendo, omnino volentes, universis et singulis capitaneis, camerariis, poprawczonibus, rectoribus, czudariis ac aliis nostris officialibus quibuscunque, quocunque nomine censeantur, praesentibus et futuris, fidelibus nostris dilectis, regiae gratiae sub obtentu, quatenus cum praedictis nostris nobilibus, militibus et vasallis, nec non civitatum Curiae et Trutnow civibus et totius territorii incolis nil penitus agere et disponere habeant, nec non ipsos occasione poprawy vel czudae bohemi- calis non evocent aliqualiter aut perturbent, cum jurisdictioni hujusmodi non debent in posterum subici nec parere, sed si cuipiam aliquid actionis quocumque modo competierit casu quali- cumque emergente, id coram nobis seu capitaneo nostro regni Bohemiae, qui pro tempore fuerit, nobis in regno nostro extantibus juxta dictorum nostrorum militum et vasallorum hactenus approbatam et observatam consuetudinem, quibus ipsos contra insultus et vexationes quorum-

Strana 302
302 Emler, Regesta Bohemiae cumque impugnantium volumus utique conservare, exigat et requirat.“ — Dat. Parisius V fer. post Conversionem b. Pauli apost. a. d. MCCCXL°. E cod. Lobkowic. cop. Mus. Boh. — Bienenberg, Königinhof, Urkb. p. 2.— Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, p. 189. — Böhmer, Reg. Imp. p. 301, n. 435. 761) 1340, 21 Febr. Olomuncz. Adam de Conicz canoniam in ecclesia Olomucensi de novo creans ei villam Byelo- uicz et tres curticulas in villa Luthotin cum uno molendino prope Costelecz sito donat, ex- cepto uno allodio in Bielouicz, quod filius eius Johannes, et uno laneo, quem Jacobus ru- sticus tenent. — Sigilla Pothonis de Vyldenberg, Sbynconis de Stralec, Luczonis de Vissem- — berg, Benessii de Crauar, Pothe de Vyldenberg, Jesconis et Alberti fratrum de Cinburg. Act. et dat. Olomuncz a. d. MCCCXL°, IX° kal. Marcii. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 189. 762) 1340, 6 Mart. Avinione. Benedictus papa XII Ulrico dompno de Novadomo et hiis, quos ad persecutionem haereticorum in bonis ipsius existentium secum duxerit assumendos, easdem concedit indul- gentias, quae a sede apostolica dantur transfretantibus in terram sanctam. — „Sane petitio tua nobis exhibita continebat, quod in terris tuo dominio temporali subiectis, in Pragensi et Olomucensi diocesibus consistentibus, et etiam in toto regno Boemie infiniti heretici, commu- niter Theutonici et advene, non absque infectione cultorum fidei orthodoxe periculose, proh dolor, in magna multitudine pullularunt et quod dicti heretici, cum inquisitores heretice pravitatis auctoritate apostolica in illis partibus constituti volunt procedere contra eos, fu- giunt et latitant, ac catholicos capiunt, mutilant, expoliant et aliter proditionaliter offendunt, eosdem eorumque bona incendio ignis supponunt, et quod licet per dilectum filium Gallum fratrem ordinis Predicatorum, inquisitorem pravitatis predicte in illis partibus deputatum, nunc presentem in Romana curia, multi infecti pravitate predicta abiuratis erroribus devote redi- erint ad agnitionem et observationem fidei orthodoxe, tamen post eius absentiam in errores pristinos sunt relapsi, conventiunculas illicitas cum magistris eorum, quos vocant apostolos, faciendo, qui etiam in tantum numerum excreverunt, quod te tuosque subditos catholicos ausi sunt temere diffidare. Quare tu in nostra presencia constitutus, nobis humiliter suppli- casti, ut, cum tu pro exaltatione catholice fidei et zelo ipsius intendas exponere te et tua ad hereticorum exterminium predictorum vel reductionem ipsorum ad lucem catholice veri- tatis, dictoque inquisitori eiusque inquisitionis officio assistere toto posse, ac ob hoc habeas dictorum hereticorum machinationes et mortis pericula formidare, providere tue spirituali saluti de solite sedis apostolice clementia dignaremur. Nos igitur tuis supplicationibus incli- nati tibi et hiis, quos tecum ad prosecutionem premissorum duxeris assumendos, teque sic assumpti sequentur personaliter, quosque forte quocumque modo negocium fidei contra here- ticos predictos prosequendo machinationibus aut facto vel occasione dictorum hereticorum mori contigerit, illam omnium peccatorum vestrorum, de quibus fueritis corde contriti et

Strana 303
et Moraviae. Annus 1340. 303 ore confessi, auctoritate apostolica veniam indulgemus, que per sedem apostolicam indulgeri vel concedi consuevit transfretantibus in subsidium terre sancte.“ — Dat. Avinione II non. Martii, pontif. a. VI°. Ex autogr. reg. in arch. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 190. — Balbin, Misc. dec. I lib. VI, 29. 763) 1340, 12 Mart. In monasterio Raygradensi. Martinus, molendinator molendini dicti de Strumen, Margareta, coniuge sua, assenti- ente vendit Luciae de Bruna, filiae quondam Nycolai dicti de Tussnouicz, unam marcam censu- alem pro sex marcis gr. prag., quae olim exempta fuit a Johanne, quondam praeposito Ray- gradensi, per Katherinam, socrum dicti Martini; et praedicta marca censualis post mortem Luciae praefatae cedere debet fratribus monasterii Raygradensis pro missis depositionis eius, tercenario, pro exequiis peragendis et pro anniversariis. — Act. et dat. in monasterio Raygra- densi a. d. MCCCXL°, in die b. Gregorii pape. Ex orig. arch. mon. Raygrad. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 191. 764) 1340, 13 Mart. (Pragae). Jurati civitatis Pragensis Henricum Neithardum pro emundatione civitatis ad unum annum conducunt. — A. d. vt supra f. II post Reminiscere conductus est Henricus Neithardus per juratos prefatos per vnum annum continuum tantum pro LX sex. gr. den. prag. pro emun- dacione seu expurgacione ciuitatis, ita videlicet, quod ipse Neithardus infra hinc et festum Pentecostes primum venturum debet omnia stercora et immundicias per omnes vicos et plateas ciuitatis educere, exportare seu purgare ex toto, sic quod ipsa ciuitas infra hunc terminum sit vbique et per omnia mundata et purgata. Quodsi infra ipsum terminum et VIII dies post terminum ipsam ciuitatem ex toto, ut predicitur, non mundaret, extunc debet per juratos ciuitatis predicte, qui pro tunc fuerint, impignorari pro III sex. gros. pro pena. Item si XIV diebus post ipsum terminum ciuitatem predictam non mundaret, tunc pro VI sex. gros. debet inpignorari, et sic semper pro qualibet septimana debet pro tribus sexag. gros. pro pena inpignorari, quousque dictam ciuitatem, vt predicitur, mundabit integre et ex toto. Et postea ulterius debet dictam civitatem per totum hunc annum mundatam et purgatam te- nere, et in fine huius anni pulchre mundatam debet relinquere ac nobis vel successoribus nostris juratis resignare. Pro quibus omnibus Nicolaus Czeterthewer vna cum ipso Henrico Neithardo manu coniuncta et in solidum promiserunt.“ E libro civ. Prag. ab anno 1310 f. 151. 765) 1340, 15 Mart. Olomucz. Colda nepos et Katherina relicta quondam Wsseborii de Paruo Senycz Johanni, ple- bano in Ottaslawicz, pro IV marcis census a dicto Wsseborio pro ecclesia Olomucensi emtis in Paruo Senicz IV marcas in villa Czakow assignant. — Fideiussores: Podoba de Draha- nowicz, Hinco et Albertus de Bistricz. — Dat. Olomucz a. d. MCCCXL°, idus Marcii. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 192.

Strana 304
304 Emler, Regesta Bohemiae 766) 1340, 16 Mart. Parisiis. Karolus, marchio Mor. abbati et conventui monasterii Aulae Regiae, suae fundationis, inhibet, ne de cetero decimas suas in Ruchwano et in aliis villis pertinentibus ad ecclesiam in Ruchwan, a genitrice sua pro testamento traditam nulli nobilium locent, vendant vel ex- ponent, alioquin indignationem eius incurrent. "Quippe cum non debeamus permittere, quod bona predictis religiosis a progenitoribus nostris in remedium et salutem animarum ipsorum et nostram assignata aliqualiter distrahantur, quamdiu saltem remedium apponere poterimus." — Dat. Parisiis a. d. M°CCCXL°, XVII° kal. Apr. Ex orig. arch. c. r. aul. Vien. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 9. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 9, n. 82. 767) 1340, 17 Mart. (S. 1.). Ich pruder Heinrich Klethe von Lasan, comtur des deutschen haus zu Eger vnd pfarrer daselbst, vnd die conuentbruder gemeinlich desselben haus mit wizzen vnd mit gunst vnsers lantcomturs bruder Friderichs von Salcza bechennen oc, daz der erber man Hainrich Knod, purger zu Eger vnd pfleger des getschrams vnd pfarre zu Send Niclas daselbst, mit willen siner frowen Mechthild durch got und vnser frowen vnd send Johans ere des Taufers sein vnd siner vodern sele zu trost vnd zu genaden ein ewige messe gefruemt alle tag zu halden in der capellen des vorgenanten send Johans; da hat er zugekauft vnd gegeben mit gutem willen sein vnd siner vorgenanten frowen vnd aller siner erben, die sich darzu gezihen mugen, zu Mulgrune di dritten garb des grossen zehenden vnd daz dritte tail des klein zehenden zum Sebenpach vmb zwey vnd funfczich pfunt haller, vnd vier kar zins zu Marchausen zwey korns vnd zwey habern auf dem hof, da Merckel der Teufel aufgesezzen ist, vmb vier- vnd drejzich pfunt haller. Vor dem vorgenanten zehenden vnd zinse schuln wir die vorge- nanten messe alle tag halten, als vorgeschriben ist. Auch bechennen wir des, daz wir aller- jerichlich des vorgenanten Heinrichs vnd seiner hawsfrowen Mechthild und aller siner vodern jargezeit schuln begen, di weyl daz er vnd sein vorgenante frowe leben vnd ewichlichen nach irm tod, an dem dritten tag nach send Laurentiustag, des abends mit der vigile, des morgens mit der selemesse von zwein karn zins, ayns korns vnd ayns habern, zu Marchausen von dem hof, da der vorgenante Merckel Teufel aufgesezzen ist." — Gezeugen: pruder Vlrich von dem Ror hauscomtur, pruder Ernst, pruder Chunrad von Schonrested, pruder Johans von Kor- naw daselbst, Tante Zolner purgermeister, Jacob Golderlin, Johans Hueler, Walter vom Hofe, Heinrich Hasenzagel der alt. — Geben, do man zalt von gots geburt tausent drey hundert in dem vierczigsten jar an dem nehsten freitag vor mitlervasten. E cop. arch. reg. Boh. 769) 1340, 19 Mart. Parisiis. Johannes, B. et Pol. rex .. abbati et conventui Aulae Regiae indulget, ut in locis campestribus, silvaticis sive rubetis atque silvis in bonis dicti monasterii constitutis, ubi-

Strana 305
et Moraviae. Annus 1340. 305 cumque eisdem melius videbitur expedire, villas, grangias sive curias, tabernas sive taber- narios ac alios mechanicos in eisdem possint locare, et sic locata usui et utilitati ipsorum applicare pro motu sue voluntatis. — Dat. Parisiis a. d. MCCCXL, dominica Oculi. Ex orig. arch. c. r. aul. cop. Mus. Boh. 770) 1340, 19 Mart. In Modricz. Johannes, plebanus quondam in Modricz, nepotibus suis Sobyen et Jarohnyew assentien- tibus monasterio Raygradensi decimas annonarum de sua hereditaria curia praediali in villa Zellesicz donat. — Dat. et act. in Modricz a. d. MCCCXL°, XIV° kal. Apr. Ex orig. arch. mon. Raigrad. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 193. 771) 1340, 19 Mart. (S. 1.). George, rugrave, déclare tenir en fief de Jean, roi de Bohême oc, les droits et biens de Wansheim avec dépendances. — Du dimanche Oculi. 1339. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 78. 772) 1340, 26 Mart. Parisiis. Joannes, Boh. rex, abbatem et conventum mon. Aulae Regiae liberos declarat a solu- tione pecuniae occasione electionis novi abbatis recipiendae et quibusdam datae. — Vestre supplicationis talis erat tenor, „quod tempore, quo de novo abbas vestri monasterii exstitit creatus, nonnullis ad nos venientibus et petentibus a nobis, ut ipsis aliquam summam pecunie recipiendam apud novum sic creatum abbatem, nostris litteris super hoc impetratis, quandam consuetudinem pretendentes racione creationis novi abbatis faueremus, propter quod plura in- commoda et iacturas vos et vestrum monasterium contingit subintrare, supplicantes deuote, ut vobis et vestro monasterio de remedio provideremus oportuno. Nos vero vestris supplicacio- nibus graciosius annuentes consideratoque, quod illa consuetudo pocius corruptela dici meretur, vos et vestrum monasteriium a tali gravamine sive suffragio, quod in creacione novi abbatis exposcitur, ut premittitur, tenore presencium et in hiis scriptis libertamus sive liberos nun- ciamus, nolentes litteras quascumque a quibuscumque communiter vel divisim impetratas a nobis modo et forma, ut predicitur, vigoris habere firmitatem.“ —Dat. Parisiis a. d. MCCCXL°, dominica Letare. Ex orig. arch. c. r. aulici Vindob. cop. Mus. Boh. — Palacký, Uiber Formelbücher I, 243. — Böhmer, Reg. Imp. p. 336, n. 513. 773) 1340, 2 Apr. In Olomucz. Nicolaus et Zdislaus fratres de Maiori Senycz IV marcas redditus in Senycz Sboroni, praeposito Olomucensi, et Nicolao, plebano de Slatyna, pro ecclesia Olomucensi comparantibus vendunt. — Fideiussores et testes: Philippus frater eorum de Maiori Senicz, Wrchoslaus de Vhercz, Podoba de Drahanowicz, Onso de Vgezd, Vlricus de Namyescz, Albertus de Bistrzicz. — Act. et dat. in Olomucz a. d. MCCCXL°, die secunda mensis Apr. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 194. 39

Strana 306
306 Emler, Regesta Bohemiae 774) 1340, 8 Apr. Modricz. Nicolaus Brunonis, purgravius in Blanzk, renuntiat omni juri, quod habere possit super bonis et aedificiis in Sdenicz. — Recognosco, "quod bona ductus conscientia structuras, in- formationes et aedificia bonorum in Sdenicz prope Prachaticz, quae pridem ex parte vener. d. mei, d. Johannis, episcopi Olomucensis, dum adhuc esset in officio praepositurae Wisse- gradensis ecclesiae constitutus, tenui, propriis laboribus et impensis personae meae duntaxat intuitu per me factas, ecclesiae Wissegradensi praedictae, cujus jam dicta sunt bona, ob meae ac praedecessorum meorum animarum salute[m] donavi ac eidem ecclesiae et capitulo cedo libere de eisdem. Profiteor etenim in his scriptis d. Przedyboyum militem de Lhota, qui pronunc ex commissione praedicti d. mei episcopi Olomucensis et non aliquo conpetente sibi jure vel quovis quaesito titulo tenet bona praedicta, nullum in bonis ipsis penitus jus habere. — Act. et dat. Modricz VI idus Aprilis a. d. MCCCXL°. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 195. 775) 1340, 17 Apr. Vincennes. Jean, roi de Bohême oc, en considération des bons et agréables services que son amé et féal valet Huet d'Autel lui a rendus, déclare affranchir audit Huet sa maison de Horne avec dépendances, à charge de la relever en lui en fief et de faire pendant trois mois la garde de la ville et du chastel de Damvillers, en cas de nécessité. Donné à Vincennes lez Paris. Chartres de la famille de Reinach I, p. 44. 776) 1340, 29 Apr. In civitate Brunensi. Karulus de Aurcicz tres laneos liberos in villa Aurcicz a Petro abbate et con- ventu monasterii in Wylemow ad tempora vitae suae suscipit possidendos. — Testes rogavit: nobiles d. Johannem de Lomnycz, d. Bohussium de Stericz, d. Luczconem de Wyssenburg, d. Johannem de Nachod, d. Bernhardum de Wiczcow, d. Strziesiewoyum dictum Holub de Comurzan, Sbynconem de Bucowyna. — Dat. et act. in ciuitate Brunnensi a. d. MCCCXL" III° kal. Maii. Ex orig. arch. mon. Břevnov. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 302 et VI, 402. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 195. 777) 1340, 30 Apr. Lucemburg. Johannes rex monasterio Sedlicensi confert laneos abbatis in montanis Spytzenberg et alibi in eorum bonis. — Johannes, B. rex ac Luc. comes, .. abbati totique conventui mona- sterii Sedlicensis. Volentes vobis graciam facere specialem, „vobis et vestro monasterio Sedli- censi partes seu laneos abbatis, qui vulgariter abtzlehen dicuntur, cum omnibus eorum pertinen- tiis, juribus, honoribus, comodis, utilitatibus et emolumentis universis, quibuscunque ex causis ad dictos laneos abtzlehn spectantibus, quocunque vocentur nomine, in quibusue rebus consi-

Strana 307
et Moraviae. Annus 1340. 307 stant, in montanis Spytzenberk et alibi in vestris bonis ubicunque damus, conferimus libera- liter et donamus per vos et vestrum monasterium Sedlicense tenendos, habendos utifruendos, colendos vel aliis conferendos et perpetuis temporibus possidendos pacifice et quiete.“ Dat. Lucemburk pridie kal. Maii a. d. MCCCXL°. Ex orig. arch. fisci reg. Prag. — 778) 1340, 1 Maii. In Olomucz. Philippus et vxor eius Anka de Maiori Senicz II marcas redditus in Senycz ecclesiae Olomucensi vendunt. — Fideiussores et testes: Nicolaus et Zdislaus fratres de Maiori Senicz, et Jessko de Sussicz, Onsso de Vgezd, Albertus de Bistricz et Vlricus de Namiescz. — Dat. et act. in Olomucz a. d. MCCCXL°, in die b. Philippi et Jacobi apost. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 196. 779) 1340, 1 Maii. In Chuttis. „Nos Hanmannus Wilkos judex, Ludmannus de Alto et Vlricus Piper, tunc temporis magistri juratorum, Heinlinus Eylower, Nicolaus de Bobricz, Henczmannus Puscho, Hirslinus Beneschower, Johannes de Morspach, Cristanus Claricii, Frenczlinus Ruthardi, Mertlinus Hoppo, Tyrmannus Albus, Nicolaus Petri, Apeczko Coleri et Nicolaus Wurtschaneri ceterique jurati Montis Chutne tenore presencium publice recognoscimus et fatemur, quod reuerendi ac reli- giosi viri frater Nicolaus abbas, Lutolfus prior, Vlricus supprior, Johannes cellerarius, Rud- gerus portarius, Nicolaus magister conuersorum, Hermannus bursarius, Berchtoldus camera- rius, Franciscus hospitalarius totusque conuentus monasterii Sedliczensis de bona voluntate ac matura omnium eorum prehabita deliberacione curiam suam Pobor dictam discreto ac ho- nesto viro Nicolao dicto Schrammoni ac suis liberis Petro et Agneti, filie eius, ceterisque coheredibus suis in quadringentis et sexaginta sexagenis grossorum prag. denariorum tenendam, possidendam et vtifruendam libere, pacifice et quiete cum omnibus vsibus et prouentibus et singulis suis pertinenciis, prout eam ipsi hactenus tenuerunt, a proximo festo bb. apostolorum Pfilippi et Jacobi proxime venturo ad quinque annorum spacium continue concurrencium ex- posuerunt modo exposicionis debito ac eciam sub veri tytulo pignoris obligarunt. Quam quidem summam predictam in vsus sui monasterii eos recipere oportebat; habentes tamen auctoritatem plenariam, quod exspirato dictorum quinque annorum curriculo, si huiusmodi pecunie eis tunc suppetet facultas et copia, ita quod ipsam curiam exoluere poterint, sine inpedimento quorumlibet hominum ad eos iterum reuerti debeant et redire. Exsoluta vero predicta eorum curia et predictis Nicolao ac suis heredibus sua sepedicta pecunia, pagatis scilicet quadringentis et sexaginta sexagenis, mox ipsi eandem curiam sub eodem valore, sub eadem qualitate et sub eiusdem bonitatis exigencia, prout ipsi eam a predictis dominis sus- ceperunt, exclusa qualibet occasione, debent et tenebuntur resignare. Attamen si dicta curia elapso istorum quinque annorum termino per dictos dominos Sedliczenses non fuerit exsoluta, tunc ipsis antefatam curiam velud antea veri pignoris et obligacionis nomine tenendi vlte- rius iterum ad quinque annorum spacia rite et racionabiliter donauerunt et concesserunt li- 39*

Strana 308
308 Emler, Regesta Bohemiae beram potestatem; et quocienscumque in dictorum terminorum exspiracione prefatam curiam non exsoluerint, tociens eam semper ad aliorum quinque annorum reuolucionem continuam sine vllius inpedimento seu inpeticione qualibet vsitabunt comodosius et quiete. Exposu- erunt tamen et locarunt ipsis predictis Schrammoni et suis heredibus dictam curiam suam sub hiis condicionibus atque pactis, quod nulla edificia seu structuras ibidem faciant seu con- struere debeant sine ipsorum consensu dominorum et beneplacita voluntate. Si quas vero structuras vel edificia pro eorum comodo de ipsorum dominorum consensu et benepla- cita voluntate construxerint, ipsis omnino respondere non debeant nec tenebuntur inpensis pro eisdem, quia in maioribus lingnis ad hec ipsis cooperari intendunt graciose. Addicimus eciam, quod si prehabita curia per alicuius ignis voraginem uel per proprium aut dominorum seu nobilium inpetus et insultus modo quocumque consumeretur deo permittente, extunc predicti Nicolaus vna cum suis heredibus memoratam curiam cum omnibus edificiis et struc- turis atque comodis sine inuencione medii cuiuscumque debent et tenebuntur inantea refor- mare. Addimus insuper ad singula premissorum, quod, quia sata hyemalia ad trecentas et duodecim mensuras de tritico et frumento, estiualia uero ad quadringentas et viginti mensuras ordei et auene se extendunt, et decem mensuras pisarum et decem viciarum, sub eisdem seminibus sepedicti Nicolaus et sui heredes eandem curiam predictis dominis Sedliczensibus resignare tenebuntur. Insuper, si tempore succedente sepefatos dominos Sedliczenses pre- dictam eorum curiam maioribus necessitatibus eos vrgentibus vendere contingat vel forte alii maiorem pecuniam super eandem curiam mutuare vellent, ex tunc in eisdem obligacionibus prefatos Nicolaum et suos heredes dicti domini Sedliczenses promittunt et volunt esse primos. Et si ipsi huiusmodi empcionem uel maiorem pecunie concessionem recusarent, extunc memorati domini predictam suam curiam uel vendere vel sub maiori pecunia aliis exponere debent et poterunt, secundum quod eis melius et conueniencius videbitur expedire. Insuper prefati domini Sedliczenses bona sua fide promiserunt, quod omne inpedimentum siue dampnum quodcumque, quod ex parte domini nostri regis siue in steuris, bernis, exaccionibus vel quibus- cumque infestacionibus aliis occasione predicte curie sue eisdem Nicolao et suis heredibus exposite ipsis inminere posset in futuro, super se recipientes respondere pro eodem tenebuntur ac per eos sine ipsius Nicolai et heredum suorum dampno totaliter expedire. Preterea pecora omnia et singula, maiora atque minora, videlicet equi, vacce, vituli, oues atque porci ac cetera vniuersa, quia eisdem dominis pro ipsis quadraginta sexagenas grossorum pragensium defal- cauit, ad ipsos Nicolaum et suos heredes vt propria sine omni ipsorum dominorum inpeticione debeant pertinere.“ — Dat. in Chuttis a. d. MCCCXXXX°, in die bb. Pfilppi et Jacobi apost. Ex orig. arch. Vorlic. 780) 1340, 7 Maii. (S. 1.). Thomas, plebanus in Strobnitz, se decimas in Strobnitz a monasterio in Altovado ad quinque annos pro decem libris parvorum denariorum wiennensium convenisse profitetur. — Ego Thomas in Strobnitz plebanus profiteor, "me rever. dominorum meorum d. Thome abbatis tociusque conuentus in Altovado uniuersas in Strobnitz decimas ad quinque annorum spacium

Strana 309
et Moraviae. Annus 1340. 309 continue subsequencium conuenisse in omnem euentum tali condiccionis modulo, ut per eosdem quinque annos omni anno prefatis dominis meis in Altovado X libras parworum denariorum wiennensium exsoluam terminis infrascriptis, in festo scilicet Natiuitatis Christi quinque ta- lenta et in festo Pasche subsequentis quinque talenta contradictione qualibet propulsata. Quod si non facerem, nec ipsis eandem pecuniam temporibus exsoluerem antedictis, extunc sepe- fati domini liberam habebunt potestatem, prescriptam pecuniam super dampnum meum sub usura recipere in Judea." — Sigilla: Hainrici, plebani in Peneschaw, ac Liebhardi, plebani in Reichennaw. — — Dat. a. d. MCCCXL°, in dominica post Pascha, qua cantatur „Jubilate“. Pangerl, Urkb. v. Hohenfurt, Font. rer. Austr. XXIII, 84. 781) 1340, 7 Maii. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., Strzyezek antiquo Holub militi litteras a patre suo a. MCCCXXXIX°, XIV Martii datas confirmat. (V. Reg. Boh. III, p. 255, n. 626.) Dat. Brune a. d. MCCCXL°, die b. Stephani prothomartyris. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 217. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 10, n. 83. 782) 1340, 19 Maii. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Moraviae, mandat juratis civitatis Pra- gensis, ut molendinis certam mensuram statuant. — „Plene sumus fidedignorum testimonio informati, qualiter ciues vestre dicte ciuitatis molendina tenentes defectus et dampna pluries sint perpessi pro eo, quod ipsa vestra ciuitas Pragensis nullam determinatam hucusque ha- bebat mensuram, per quam vnum molendinum vestre ciuitatis sine dispendio alterius molen- dini debebat et poterat debito modo et proporcionabiliter eleuari. Nos cupientes vestre ciuitati super huiusmodi defectibus salubriter prouidere, vobis judici et consulibus dicte Maioris ciuitatis Pragensis, fidelibus paternis et nostris dilectis, seriose mandamus, omnino volentes nostre gracie sub obtentu, quatenus freti regia ac nostra auctoritate vnam mensuram communem et me- dium inuenire sine dilacione qualibet debeatis, secundum quam tam diuitibus quam paupe- ribus, tam superiora quam inferiora molendina tenentibus, equa justicia secundum fidem vestram impendatur iuxta statum et condicionem cuiuslibet molendini, volentes omnino, vt transgressoribus eiusdem regie, nostre et vestre ordinacionis et statuti statim certam et grauem penam absque remissione qualibet infligere debeatis. Ordinacionem nostram huius- modi et statutum per vos et successores vestros ex nunc inantea volumus perpetuis tempo- ribus inuiolabiliter observari." — Dat. Brunne a. d. MCCCXL°, XIV kal. Jun. E lib. civ. Prag. ab a. 1310 f. 152. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 196. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 10, n. 84. 783) 1340, 20 Maii. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen etc. beurkundet, dass ritter Egid von Duna für sich und seine erben seine unter der burg Duna gelegene stadt (oppidum) mit dem thal dieses ortes und allem zugehör von ihm und seinen erben, grafen von Lützelburg, zu lehen genommen,

Strana 310
310 Emler, Regesta Bohemiae und ihm und ihnen nach verlangen stadt und burg Duna zu öffnen versprochen habe, wo- gegen er gedachtem Egid verheisst ihn zu entsetzen, wenn er in Duna belagert wird. Böhmer, Reg. Imp. 301, n. 436. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 79. 784) 1340, 22 Maii. Erlon. Jean, roi de Bohême etc. déclare avoir reçu à foi et hommage Jacques d'Agimont, son cousin, à cause de terre et seigneurie de Château-Thierri-sur-Meuse, et qu'il lui avait remis tout ce que le seigneur d'Agimont lui pouvait devoir à cause de ce château, sauf l'hommage seulement. Lundi avant l'ascension. A Erlon. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 79. — Böhmer, Reg. Imp. 207, n. 277 785) 1340, 23 Maii. Arlon. Johann, könig von Böhmen etc., erlaubt den bürgern von Breslau den zoll daselbst und in Lissa, den er dem Arnold von Kruzeburg und einigen andern für 1200 mark wieder- käuflich überlassen hatte, an sich zu lösen. Böhmer, Reg. Imp. p. 207 n. 278. 786) 1340, 1 Jun. Chremsier. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. beneficiariis suis mandat, „qua- tinus exnunc amodo a sanctimonialibus“ monasterii S. Jacobi in Olomucz "vel bonis ipsarum contributiones, exactiones et subsidia" numquam exigere praesumant. — Dat. Chremsier in octaua Accensionis domini a. MCCCXL°. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 198. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 10, n. 80. 787) 1340, 1 Jun. Kremsier. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., fratribus de Lypa indulget, ut in mineris metalli, si quae in bonis ipsorum Schonenberg, Goldenstain et Santpach sunt aut reperiri poterunt, eisdem juribus gaudeant, quibus in montanis circa Brodam Theutunicalem fruuntur. — Not. oc, „quod vener. Bertoldo, preposito Wysegradensi, cancellario regni Boemie, patruo principi et sincere dilecto, et Czenkoni fratribus de Lypa, nec non Henrico, filio quon- dam Henrici iunioris de Lypa, et heredibus ipsorum volentes meritorum suorum respectu, graciam facere specialem, ipsis —— indulgemus, vt in mineris auri, argenti vel alterius cu- iuscumque metalli, si que in bonis ipsorum Schonenberg, Goldenstain et Santpach sunt aut fu- turis temporibus reperiri poterunt, juribus et graciis, quibus in montanis et mineris circum Brodam Theutunicalem ex serenissimi domini .. regis Boemie, genitoris nostri predicti, con- cessione pociuntur, inantea gaudeant et fruantur, quemadmodum in ipsius genitoris nostri literis graciarum et libertatum huiusmodi plenius continetur.“ — Dat. Kremsier in octaua Ascensionis domini a. eiusdem MCCCXL°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 197. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 10, n. 87.

Strana 311
et Moraviae. Annus 1340. 311 788) 1340, 1 Jun. In Cremsier. Idem civibus Cremsiriensibus omnes libertates confirmat, specialiter autem eis con- cedit gratiam, „ut ante praedictam civitatem circumquaque intra spacium unius milliaris nulli hominum ad vendendum vel propinandum cerevisiam liceat quovis modo braxare, sed vo- lentes eam propinare, ipsam in dicta civitate comparent.“ — Dat. in Cremsier octavae Ascen- sionis Domini a. MCCCXL°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 197. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 10, n. 85. 789) 1340, 6 Jun. (S. 1.). Jean, roi de Bohême et comte de Luxembourg, donne à Marguerite, veuve de Ni- colas Winant de Luxembourg une place en cette ville. L'an etc. mil trois cent et quarante, le mardi après pentecoste. Publ. de la sect. de l'institut de Luxemb. XXXVI, 48. 790) 1340, 6 Jun. (S. 1.). Jean, roi de Bohême et comte de Luxembourg, acquitte Marguerite, veuve Nicolas Wynant de Luccembourch, du droit de neuvième qu'elle lui doit sur 11 journaux de vigne à Remich, et cela à cause de 100 livres tournois que la dite veuve lui a prêtées pour la guerre contre le duc de Bar. Dat. ut supra. Publ. de la sect. de l'institut de Luxemb, XXXVI, n. 48. 791) 1340, 13 Jun. (S. 1.). Jean, comte de Seyn, reconnaît avoir repris à titre de fief de Jean, roi de Bohême oc, son château de Welterperch avec la ville et ses dépendances, parce que le roi lui a donné mille florins d'or. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 79. 792) 1340, 15 Jun. (S. 1.). Nos Agnes priorissa, Katherina custrix totusque conventus domus S. Mariae Magda- lenae, recognoscimus "quod probus vir Wernlinus, filius quondam Henzlini Johannis de Tepla, quondam judex de Stochow, recognovit publice, tabernam suam liberam in villa nostra dicta Rynolci sitam, ad ipsum judicium in Stochow spectantem, pro certa pecuniae quantitate vendidisse et resignasse omni eo jure, quo ipse Wernlinus tenuit et possedit, probae matronae Elizabet, matri suae, et Conrado de Kladruua, fratri Henlini, quondam procuratori domini Andreae, praepositi generalis, tabernam praedictam tenendam, utifruendam et vendendam paci- fice et quiete per ipsum Conradum, heredes vel successores suos, prout ipsorum placuerit voluntati, salvo tamen jure ibidem nostri judicii, quod habemus, ad quod is, qui eandem tabernam inhabitat, cum omnibus suis tamquam alter incola noster ibidem residens pertinet,

Strana 312
312 Emler, Regesta Bohemiae et in eo judicio conquerendo et respondendo omnes suas causas habet penitus pertractare." — Dat. in festo s. Viti a. d. MCCCXL°. Tab. cur. reg. XIV, 69. 793) 1340, 18 Jun. In monasterio Gradicensi. Augustinus abbas, Benessius prior, Woyslaus subprior et conventus monasterii Gradi- censis dioc. Olomuc. Fabiano de Opatowicz, qui villam Stephanau prope Knyenicz a longo tempore desolatam reformavit, judicium dictae villae, duos laneos, tabernam, molendinum, pistorem, fabrum, sutorem ac tertium denarium de culpis conferunt. — Dat. in dicto mona- sterio nostro a. d. MCCCXL°, in octava s. Trinitatis. Ex orig. eiusddm mon. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 200. 794) 1340, 24 Jun. Crumenow. Bertoldus de Lypa, Wischegradensis praepositus, cancellarius et summus marschalcus regni Boh., fratre suo Zchencone assentiente monasterio in Camencz bona quaedam prope Goldinstein sita restituit. — Dat. in Crumenow in die b. Johannis Bapt. a. d. MCCCXL°, praesen- tibus: Jescone de Crawarn, Heynemanno de Nachodu, Jescone de Boskowicz, Alberto de Resinburg, Heinrico de Hugwicz, Conrado Bauaro, Heinrico de Kowfung, Swantiborio, Prsyde- borio, Heynecone de Bludow, Epycone de Hratka militibus, Petro et Franczcone notariis. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 201. 795) 1340, 25 Jun. Luccemburg. Johannes, B. rex et Luccemburgensis comes, Gerardo de Ham militi et suis here- dibus concedit, quod ponere possit super proprium suum allodium altam iustitiam seu juris- dictionem, quae pertineat ad domum suam de Ham. — Dat. Luccemb. a. d. MCCCXL°, crastino Johannis Baptiste mensis Junii. Ex orig. Publ. de la sect. de l'institut de Luxemb. XXXVI, n. 221 et XX, p. 80. — Böhmer, Reg. Imp. p. 407, n. 822. 796) 1340, 29 Jun. Olomucii. Karolus, regis Boh. primogenitus, marchio Mor., emens montem Tepenecz prope Bielcowicz, in quo castrum Twingenberch construere decrevit, promittit, se in bonis adiacen- tibus nullum jus sibi vendicare velle. — Not. oc, „quod cum montem Tepenecz infra limites bonorum episcopalium prope Bielcowicz situm a venerabili domino Johanne, episcopo Olomu- censi, consaguineo nostro carissimo, pridem emerimus, et episcopalia ac ecclesie et canoni- corum Olomucensium bona eidem monti adiaceant, ne processu temporis per inhabitatores castri Twingenberch, quod in ipso monte construere decreuimus, bonis ipsis et hominibus dispendia oriantur, super hiis graciose duximus prouidendum, declarantes, quod montem ipsum solum a summitate verticis vsque ad valles proximas et immediatas, circumquaque emimus, sed in siluis, rubetis, pratis, pascuis, agris, venacionibus et aucupacionibus, bonorum et hominum

Strana 313
et Moraviae. Annus 1340. 313 predictorum ac villarum adiacencium nichil nobis iuris vendicare vel ad castrum ipsum atrahere, nec ligna in siluis ipsis succidere, nec eadem de facto nobis vllis temporibus usur- pare aut per nos uel per purgrauios seu officiales nostros homines ipsos ad edificia castri ipsius aut uecturas aliquas, robotas, exacciones, subsidia, molendinorum et obstaculorum repa- raciones compellere debebimus nec permitti per quempiam coarctari aut in stratis et viis contra antiquas consuetudines impedire, et si aliquod theloneum de nouo uel forum in vicinio contigerit instaurari, ad illud theloneum prestandum uel forum visitandum dicti homines compelli non debebunt; et si aliqui ex ipsis forum huiusmodi visitauerint, nulla racione uel occasione occupari seu agrauari debebunt nec eciam arestari. Purgrauius eciam, qui pro tempore fuerit, cum suis nulla hominibus ipsis inferat gravamina aput ipsos pernoctando uel expensas ab eis aliquas aut pabulum exigendo, homines eciam nostri et terrigene ad expedicionem transeuntes in prefatis bonis pernoctare uel moram facere non debebunt nec ipsos in transitu aliquatenus molestare. Nos quoque absque speciali licencia et bona volun- tate domini episcopi uel successorum suorum nulla bona in eodem districtu a suis foedalibus vmquam debebimus comparare. Preterea si in predicto castro futuris temporibus villicum, poprawczonem uel alium quemvis officialem institui seu residere vel castrum ipsum tenere aut judicium zude inibi collocari contingerit, hoc omnino absque bonorum et hominum predictorum fiat dispendio et iactura purgrauiis castri ipsius seu villico ac officialibus huiusmodi in ipsis nullam iurisdiccionem, potestatem, ius vel dominium penitus habituris. Primus quoque purgrauius, quem in dicto castro primitus instituerimus, d. episcopo et capitulo suo Olomu- censi iurabit premissa omnia et singula tenere et inuiolabiter obseruare ac de castro ipso, dum destituendus fuerit, nequaquam cedere, nisi prius is, qui successurus sibi fuerit, simile coram nobis prestauerit iuramentum, quod eciam consequenter coram d. episcopo et capitulo Olomucensi prestabit tempore opportuno. Et hoc fiat per singulos purgrauios, quociens et quando ipsos contingerit variari. Promittimus eciam dictum castrum nulli vmquam baronum, nobilium seu dominorum cuiuscumque persone obligare, vendere, alienare uel dare, sed personaliter ipsum tenere, nulli eciam preterquam soli Olomucensi ecclesie, si placuerit, castrum ipsum nobis donare licebit. Si vero alicui persone, cuiuscunque preeminencie uel status existat, datum fuerit uel obligatum seu venditum, extunc statim ipso facto ad dictam Olomucensem ecclesiam libere reuertatur, nobis, heredibus et succesoribus nostris de rehabi- cione castri ipsius nullam spem deinceps inperpetuum habituris. Premissa igitur omnia et singula fide prestita nomine iuramenti pro domino genitore nostro nobis, heredibus et succes- soribus nostris semper inuiolata tenere et integra promittimus ac adimplere, nunquam ipsorum aliquod inperpetuum infringendo; decernentes exnunc de certa nostra sciencia in hiis scriptis irritum et inane, si contra premissa uel eorum aliquod per nos, heredes aut successores nostros uel quemvis alium cuiuscumque condicionis, preeminencie uel status qvippiam contingerit in posterum attemptari.“ — Dat. (Olomucii in die b. Petri et Pauli apost. a. d. MCCCXL°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 202. — Pelzel, K. Karl IV, t. I. Urkb. p. 23. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 10, n. 88. 40

Strana 314
314 Emler, Regesta Bohemiae 797) 1340, 30 Jun. (S. I.). Friedrich von Grange bekennt für 100 pfund heller vasall des königs von Böhmen geworden zu sein. — Des andern dages nah sent Petrs vnd sent Paulus dage. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 80. 798) 1340, 1 Jul. (S. 1.). Petrus dictus Plico de Neydek recognoscit, se villam Heinrichsgrune a fratribus Conrado et Johanne dictis Stumpfonibus de Lichtenstat emisse. — Not. oc, "quod ego Petrus dictus Plico de Neydek ex consensu et favore dd. nostrorum d. Benede abbatis, tociusque con- ventus monasterii Theplensis emi unam villam in eorum bonis sitam dictam Heinrichsgrune jure feodali cum omnibus juribus, utilitatibus, venacionibus, stannifodiis, pratis, pascuis, nemoribus et ceteris usibus ad eandem villam pertinentibus pro XXXII sex. gros. den. prag. circa discretos viros Conradum et Johannem fratres dictos Stumpfones de Lichtenstat cum heredibus et succesoribus nostris possidendam eisdem juribus, quibus ipsi possiderunt, de qua ego, heredes et posteri mei tenemur in censu L gros. den. prag. prefatis dominis nostris et ecclesie in festo Martini solvere annuatim tali condicione, quod eidem domini mei prenominati plenariam habent facultatem reemendi predictam villam a me vel heredibus aut successoribus meis pro tanta pecunia, quanta ego emi, veluti predicitur, quando eis placuerit aut eis fuerit oportunum, quam reempcionem nulla racionis occasio sive dolus ex parte mei, heredum aut successorum meorum vel quorumcumque presumat aliqualiter impedire. Preterea si qua nova moncium cultura in bonis predicte ville cujuscunque metalli emerserit seu inventa fuerit, eandem debemus suscipere a d. abbate aut successoribus suis, eisdem et ecclesie sepedicte satisfacturi de omnibus juribus, quemadmodum alia stannifodia eorundem bonorum facere consueverunt." — Testibus: d. Prsibizlao milite dicti de Tscheder, nec non Alberto Plicone dicto Tossone de Nouaraluna. — Dat. a. d. MCCCXL°, in octava b. Johannis. B. Ex orig. mon. Tepl. 799) 1340, 1 Jul. Nurmberg. Nos Ludowicus, Rom. imp. not. oc, quod nos strenuo nostro Alberto dicto Nothaft, fideli nostro dilecto, custodiam nemoris nostri circa Egram ad instar diue recordacionis Henrici et Alberti, Rom. regum, nostrorum predecessorum, duximus committendam. — Dat. Nuren- berg primo die Julii a. d. MCCCXL°, regni nostri a. XXVI°, imperii vero XIII°: E cop. arch. reg. Boh. ex orig. arch. civ. Egren. 800) 1340, 2 Jul. Rudnicz. Johannes, episcopus Pragensis, donationem bonorum ecclesiae s. Ludmilae in Drazicz a Johanne de Drazicz factam confirmat. — Not. oc, "quod nobilis vir d. Johannes de Dra- zicz, nepos noster, in nostra constitutus praesentia salubri assumpto proposito maturaque praehabita deliberatione, cupiens divinum cultum adaugere, ad honorem dei et ejus genitricis

Strana 315
et Moraviae. Annus 1340. 315 virginis Mariae ac b. Ludmilae martiris Christi, patronae nostrae, ad illos duos laneos here- ditatis et solitas decimas, quibus ecclesia in honore ipsius s. Ludmilae ibidem in Drazicz per nos dudum est dotata, addidit nunc et donavit plebano et ecclesiae praedictae plenas de- cimas de omnibus suis molendinis, quae habet in Drazicz et in Kbel, et ad haec tres heredi- tates, quarum unam Paulus, secundam Dyetran, et tertiam Andreas tenent, ibidem in Drazicz sitas, quarum quaelibet solvit annuatim unam marcam gravem censualem, et nulla in pullis et aliis juribus suis, prout dictae tres et aliae hereditates solvere consueverunt, tali condi- tione apposita et adjecta, ut Mauricius, plebanus in Dracicz, qui nunc est, et alii sui in perpetuum, qui pro tempore fuerint, successores debeant tenere et habere duos vicarios sa- cerdotes et duos clericos, quibus de praedictis proventibus providebunt in necessariis et ex- pensis, ut per eos omni die missa de b. virgine Maria: Salve sancta parens, sub nota in aeternum decantetur, et cum hoc alias missas dicent pro defunctis et de tempore occurentes, petens a nobis idem d. Johannes, nepos noster, ut hanc donationem ac ejus piam dispositio- nem confirmare de benignitate solita dignaremur. Nos — praefatas donationem et dispositionem ejus approbantes ratas habemus.“ — Act. et dat. in Rudnicz a. d. MCCCXL, VII nonas mensis Julii, praesentibus d. Sbincone de Lubyessicz, fratre Vito, praeposito monasterii s. Mariae de Rudnicz, Bohsone de Rrzebecz, Czaslao de Berzcouicz et Friderico de Wraneho. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. 801) 1340, 2 Jul. Olomucz. Karolus, primogenitus regis Boemiae, marchio Mor., duos ortos extra muros civitatis Olomucensis ante portam Omnium Sanctorum sitos ad vicariam et praebendam ecclesiae Olo- mucensis pertinentes sed per villicum Olomucensem ablatos eidem vicariae restituit. — Dat. Olomucz a. d. MCCCXL°, VI non. Julii. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 203. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 10, n. 89. 802) 1340—1346, 6 Jul. Pragae. Karolus, marchio Mor. Bohussio de Sterycz de solutione telonei in civ. Iglaviensi scribit. — Rocardamur tibi, fideli nostro dilecto, Bohussio de Sterycz iam sepius nos scripsisse, quod nostre intencionis existit omnino, ut tui homines et nostri, quos in obligacione tenes, thelo- neum seu mutam pro pauimentacione ciuitatis Iglauie soluere teneantur et debeant, prout ho- mines aliorum nobilium marchionatus nostri Morauie iuxta nostrarum literarum continenciam eidem ciuitati datarum dare et soluere consueuerunt. Tu vero solus ex omnibus nobilibus predicti marchionatus nostri intencionem et mandatum nostrum huiusmodi paruipendens, ipsos tuos homines ymmo nostros predictum theloneum soluere non permittis et iam demum per nos tibi transmissas literas videre et conspicere non in nostram sed pocius in tuam verecundiam, ut credimus, contempsisti. Qua propter adhuc iteratis vicibus tue fidelitati seriose iniungimus et mandamus, quatenus sepedictos tuos homines sepefatum theloneum seu mutam sinas soluere absque difficultate qualibet et permittas, volentes eciam, ut de duobos hallensibus de curru racione thelonei in oppido Purnicz et aliis bonis tuis omni- 40*

Strana 316
316 Emler, Regesta Bohemiae modo sis contentus, nichil plus a predictis ciuibus Iglauiensibus pro theloneo penitus requi- rendo, et si secus faceres, ipsis ciuibus duximus indulgendum, ut tantumdem, quantum ab eis recipitur, a tuis hominibus similiter pro theloneo recipere valeant atque possint. Volumus in- super, ut nullus cum sepedictis nostris ciuibus Iglauiensibus quitquam habeat disponere in causa predicta, ymmo nos ipse eandem causam personaliter inter te et ipsos vertentem audire volumus et fine debito terminare.“ — Dat. Prage in octaua bb. Petri et Pauli apostolorum. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 199. 803) 1340, 7 Jul. Olomucii. Ropertus, purchrauius castri Olomucensis, iubente Karolo, marchione Mor. ortos ante portam Omnium Sanctorum sitos Olomucensi ecclesiae restituit. — Dat. Olomucii a. d. MCCCXL°, non. Jul. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 204. 804) 1340, 12 Jul. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, march. Mor. civitati Brunensi privilegia et liber- tates a praedecessoribus suis concessas confirmat. — Dat. Brune in castro Spilberch a. d. MCCCXL°, IV id. Jul. Ex orig. arch. civ. Brun. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 204. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 10, n. 90. 805) 1340, 15 Jul. Erlon. Arnolz d'Aigemont, chevalier, sire de Thienes, fait savoir qu'il a repris en fief et en hommage de roi de Bohême oc la ville de Sorees1) et les appartenances. — Donné à Erlon. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 81. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg Boh. p. 102, n. 213. — 1) Jacobi: Sorces. 806) 1340, 16 Jul. Arlon. Jean, roi de Bohême etc., pour prévenir que Wenceslas, son fils, ne vienne après son décès à être privé du comté de Luxembourg, y pourveoit, en chargeant Wiry, seigneur de Harzée, son sénéchal pour le pays roman, de le délivrer à son dit fils, à sa femme Béatrix de Bourbon et à un mambourg. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 81. — Böhmer, Reg. Imp. p. 207, n. 279 807) 1340, 16 Jul. In monasterio Sedlicensi. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. Henrico, judici Jemnicensi, et heredibus eius dat facultatem judicium hereditarium Jemnicense necessitate urgente vendendi. — Dat. in mon. Sedlicensi die dominica post festum b. Margarete proxima a. d. MCCCXL°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 205. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 10, n. 91.

Strana 317
et Moraviae. Annus 1340. 317 808) 1340, 17 Jul. Modricz. Petrus, eccl. Wissegrad. decanus, Johannis, episc. Olomuc. vicarius in spiritualibus generalis, Andreae in Oslow et Friderico in Bradzlabs plebanis concedit, ut suas ecclesias ad invicem permutare possint. — Act. et dat. Modricz a. d. MCCCXL°, XVI kal. Augusti. Ex org. arch. civ. Brun. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 205. 809) 1340, 1 Aug. Pragae. Karolus, primogenitus regis Boh. marchio Mor. et Johannes, Olom. episcopus, capitaneus Mor. Hinconi de Duba infra duos menses CC sex. gros. prag. expedire promittunt. — Recongno- scimus, "quod fideli paterno et nostro dilecto nobis Hinconi de Duba, domino in Nachod, pro- misimus et presentibus promittimus bona fide CC sex. gros. den. prag. sibi uel suis here- dibus, aut ei, qui presentes nostras ex parte sua exhibuerit litteras, infra duos menses a data earum continue numerandos dare et in parata pecunia expedire. — — Nos quoque tam sortem capitalem quam dampna, que notabiliter accreuerunt, expedire et resarcire tenebi- mur et spondemus.“ — Dat. Prage die b. Petri apost. ad vincula a. d. MCCCXL°. Ex orig. arch. c. r. aulici Vienn. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 206. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 10, n. 92. 810) 1340, 1 Aug. Pragae. Henricus et Hannussius fratres carnales de Podwinye hereditates suas in Podwinye et in Tyrnowan vendunt fratribus domus] s. Mariae in pede pontis Prag. hospitalis S. Johannis Pragae. — Not. oc, "quod hereditatem nostram in Podwinye liberam seu wladiczye wlgariter dictam et hereditatem nostram in Tyrnowan eo jure per omnia, sicut eam habuimus ab ec- clesia sancti Stephani collegiata ante ciuitatem Luthomiricensem, sicut hoc in litteris ab eadem ecclesia super eo nobis datis plenius continetur expressum, id totum quidquid in eisdem ambabus hereditatibus et villis habuimus, cum agris cultis et incultis, pratis, pascuis, vineis ortis, humuletis, pomeriis et plantis ac cum omnibus et singulis censibus, redditibus, fructibus, vsufructibus, prouentibus et vtilitatibus vniuersis, que nunc ibi sunt vel fieri poterunt quo- modolibet in futurum, nec non cum omnibus juribus et proprietatibus dominii et suis perti- nenciis, in quibuscunque rebus existant, et cum qualibet libertate ad ea pertinente rite et racionabiliter vendidimus et tytulo vere vendicionis tradidimus honorabili viro et domino, d. Henrico, commendatori domus sancte Marie in pede pontis Pragensis et conuentui Cruci- ferorum ibidem ordinis s. Johannis Bapt. hospitalis Jerosolimitani pro centum et octuaginta sexagenis gross. denariorum prag. Quam pecuniam totam nos ab eis percepisse plenarie in hiis scriptis publice profitemur et ipsis domino commendatori et conuentui de eisdem heredita- tibus cum vniuersis et singulis pertinenciis earum hereditarie et perpetuo condescendimus. — Quas quidem hereditates nos Henricus et Hanussius fratres predicti nec non Henricus de Kamica, Smylo de Wchinicz, Vlricus de Radowessicz, Nicolaus de Sowinycz et Ditricus de Slupa et de Vgiezdecz tenore presencium recognoscimus et nostra bona fide absque omni dolo nos omnes in solidum promittimus disbrigare et libertare seu liberas facere a quolibet

Strana 318
318 Emler, Regesta Bohemiae homine eas in toto vel in parte inpediente, videlicet ipsam hereditatem in Podwinye jure terre Boemie et ipsam hereditatem in Tyrnowan eo jure per omnia, prout in premissis litteris ab ecclesia predicta sancti Stephanni datis plenius continetur, et eciam nominatim disbrigare debemus ab affinitate et ab excussione, quod ssutije wlgariter dicitur.“ — Dat. et act. Prage in octava b. Jacobi apost. a. d. MCCCXL°. Ex orig. arch. Melit. Prag. 811) 1340, 2 Aug. Wyssegrad. Capitulum ecclesiae Wyssegradensis prius factum statutum de optione praeben- darum et obedientiarum renovat. — „Statuimus et etiam ordinamus, ut quotienscunque et quandocunque praebendam canonicalem sive obedientiam seu obedientias in nostra Wyssegra- densi ecclesia vacare contingerit, canonicus residens, qui prolixiori seu ampliori tempore apud eandem nostram resedit ecclesiam per modum residentiae, qui superius est expressus, praebendam ipsam sive obedientiam seu obedientias sic vacantes optare poterit [et illa] sibi per capitulum vel majorem ipsius partem sine dilatione et excusatione quibuslibet conferri debebit, ante omnia tamen priorem praebendam, obedientiam seu obedientias, si quas habuit, in manus capituli resignare libere teneatur, nisi super retinenda aliqua obedientia, quam dimisit, per totum capitulum aut maiorem ipsius partem ex justis causis secum gratiose fuerit dispen- satum; praebenda vero, quae sic dimissa fuerit vel alias quocunque modo vacaverit, seniori residenti canonico secundum suae antiquitatis residentiam, si eam acceptare voluerit, confe- ratur. Postquam autem residentes canonici praebendas vel obedientias, prout praemittitur, adepti fuerint seu vacantes optare noluerint, tunc canonicus antiquior in praebendae assecutione, quamvis non sit residens apud ecclesiam, praebendam sive obedientiam sic vacantem petere et acceptare poterit, sibique modo praemisso conferri debebit, priorem tamen praebendam sive obedientiam, si quam habuit, dimittere tenebitur, priusquam sibi vacans praebenda seu obedientia per capitulum conferatur. Per hoc namque reverentia, quae antiquitati debetur, inpenditur, cultus quoque augetur divinus et ad residendum apud nostram ecclesiam ceteri non residentes canonici facilius inducentur. Insuper declaramus, hanc fuisse et esse mentem et intentionem statuti olim editi, quod incipit: Ut autem ex consequenti se gratia oc, quod superius continetur. Volentes autem, ut haec nostra — — ordinatio sive statutum perpetuo et inviolabiliter observetur, in generali nostro capitulo anno d. MCCCXL', sequenti die post festum s. Petri ad vincula, quodque ad eandem diem continuatum celebratum fuerat et quod apud nostram ecclesiam certis diebus et temporibus celebrari consuevit, quilibet nostrum corpo- raliter tactis sacrosanctis ewangeliis, juramentum praestitit, se praedictam — — ordinationem seu statutum velle tenere et observare firmiter." Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. 812) 1340, 6 Aug. Przibinicz. Nos Petrus de Rosemperch, regni Boemie capitaneus, "vnam libram denariorum par- uorum patawien. de camera nostra monasterio in Altouado magistro pitancie pro vno prandio

Strana 319
et Moraviae. Annus 1340. 319 ob salutem et remedium anime domine Offce, diue recordacionis relicte d. Hinconis de Crumnow, singulis annis sabbatho proximo post festum Trinitatis duximus prouidendam per nos et heredes nostros, perpetuis temporibus inuiolabiliter duraturam.“ — Dat. Przibinicz a. d. MCCCXL°, in crastino s. Dominici. Pangerl, Urkb. von Hohenfurt. Font. rer. Austr. XXIII, 84. 813) 1340, 19 Aug. Oppaviae. Heynricus de Plumenau et Jesco, germanus eius, fr. ordinis domus Teutonicae, bona sua in terra seu districtu Oppauiensi situata, oppidum Baworob et villas Sulcau. Czirbenkau et Dgehilhau cum omnibus juribus Eufemiae sanctimoniali in Rathwor, sorori germanae d. Lesconis, piae recordationis ducis Rathoworiensis, pro DCL marcis gravis ponderis et numeri moravicalis vendunt promittuntque dicta bona cum fratre suo Benessio et patruo suo Dir- zizlao dictis de Crawarn, Bockone patruo suo de Czychyn jure terrae Oppauiensis disbri- gare. — Dat. Oppauie a. d. MCCCXL°, sabbato infra octauas Assumpcionis b. Marie virg. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 873. 814) 1340, 22 Aug. In Ratibor. Nicolaus, dux Oppauiensis et Ratiboriensis, confirmat venditionem oppidi Baworow et villarum Sulcow, Cziruencow et Dzengilow, quae quondam Bawarus de Straconicz, Woko de Crawer possederunt et nunc Heinricus de Blumenow et frater eius Jeshco possident, fac- tam per praedictum Henricum et fratrem eius Jeshconem Eufemiae, sorori Lestkonis, ducis Ratiboriensis. — Actum in Ratibor a. d. MCCCXL°, in octaua Assumpcionis b. Mariae virg. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 875. 815) 1340, 22 Aug. In Rathowor. Nycolaus, Oppauiae et Rathoworiae dux, monasterio s. Spiritus, s. Mariae et b. Jo- hannis Ev. in Rathowor situato confirmat bona per Eufemiam, sororem germanam Lesconis, quondam ducis Rathoworiensis, ab Henrico de Plumnav et eius germano emta et ab ea dicto — monasterio tradita, scilicet oppidum Bawrob cum villis Sulcau, Czirbenkau et Dghehilob. Act. in Rathowor a. d. MCCCXL°, in octava Assumpcionis Virginis gloriosae. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 877. 816) 1340, 24 Aug. Pragae. Wenceslaus Rokczanerus judex, Elblinus Waczingerus et Wolflinus de Lapide, cives et jurati in Maiori civitate Prag. testantur Swachonem, filium quondam Pesconis Sawidonis, concivem eorum, donasse foveam et speluncam suam sitam ex opposito civitatis in monte vul- gariter dicto Letna ex alia parte fluminis Multauiae Vlrico, summo magistro et fratribus or- dinis Cruciferorum cum stella domus hospitalis S. Francisci in pede pontis Pragensis ac miserabilibus infirmis ibidem degentibus iure hereditario in perpetuum possidendam. — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXL°, in die b. Bartholomaei apost. E cod. aur. in tab. ord. Crucifer. cum rubea stella Pragae p. 208.

Strana 320
320 Emler, Regesta Bohemiae 817) 1340, 26 Aug. Beamont prope Duwage. Johannes, rex Boemiae, civibus Egrensibus concedit officium, quod vulgariter "worst- meystirammecht“ nuncupatur. — Not. oc, quod nos „nostris civibus Egrensibus occur- rere, quemadmodum regalem decet excellenciam, pro meritis disponentes, quatenus freti re- galibus munificenciis ad nostra seruicia se erigant forcius, officium, quod volgariter worst- meystirammecht nuncupatur, dictis nostris ciuibus in hereditatem perpetuam de liberalitate nostra regia damus, concedimus et donamus per ipsos cives nostros dictum officium tenendum, habendum, possidendum et vtifruendum perpetuis temporibus pacifice et quiete, mandantes et precipientes capitaneo nostro Egrensi, qui nunc est aut pro tempore fuerit, vt dictos nostros ciues contra quoslibet in dicto officio manuteneat.“ — — Dat. in villa Beamont prope Du- wage sabbatho proximo post diem Bartholomei apostoli a. d. MCCCXXXX°. Ex orig. in arch. civ. Egrae. — Drivok, Altere Gesch. von Eger p. 323. — Böhmer, Reg. Imp. p. 336, n. 514. 818) 1340, 7 Sept. In Turnaco. Johannes, Boemiae rex ac Lucemburg. comes, Hermanno de Ess, familiari suo do- mestico, et heredibus eius omnia bona ad curiam dictam Woyschicz prope Wratislauiam spec- tantia cum attinentiis conferens, libertat ea ab omni decima et aliis exactionibus ecclesiasticis et saecularibus. — Dat. in Turnaco in vigilia Nativitatis b. Marie virg. a. d. MCCCXL°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 206. — Böhmer, Reg. Imp. p. 407, n. 823. 819) 1340, 9 Sept. In tentorio apud Pontem de Bovinis. Testamentum Johannis, Boemiae regis ac Lucemb. comitis. — Sub anno MCCCXL, ind. VII, mensis Sept. die IX, pontif Benedicti papae XII a. VI°. Not. oc, "quod cousiderantes nihil esse certius morte nihilque incertius hora mortis, divinae etiam inspirationis intuitu, ob remedium et salutem animae nostrae, intestati decedere nolentes, sed quid de bonis nostris post nostrum decessum fieri velimus, per praesens testamentum sub forma publici instrumenti declaramus et ordinamus in hunc modum: Primo videlicet: Sepulturam corporis nostri eligimus in monasterio monialium de Claro Fonte, ord. Cister. Trevirensis dioecesis prope Arlunum, ad quod monasterium corpus nostrum, ubicumque mori nos contingeret, ordinamus et volumus apportari et ibidem sepeliri. Ad dictum quoque monasterium de Claro Fonte relinquimus et ob salutem animae nostre legamus L libras parvorum turonensium annui redditus, pro anniversario nostro annis singulis ibidem celebrando, et pro missis in redemptionem peccatorum nostrorum in dicto monasterio legendis et cantandis. Quosquidem redditus statim post decessum nostrum per executores nostros infrascriptos in comitatu Lucemburgensi prope dictum monasterium, quanto cicius pote- runt, praecipimus assignari. II. Volumus etiam et ordinamus, quod omnia male abtata, si quae per nos commissa reperiantur, de bonis nostris ante omnia per executores nostros infrascriptos restituantur, sic, quod si ab illa parte Reni versus Boemiam vel in Italia ablata fuerint, de nostris pro-

Strana 321
et Moraviae. Annus 1340. 321 ventibus in Boemia et in Polonia restituantur; si autem ab ista parte Reni versus Lu- cemburgk vel infra ablata fuerint, de bonis nostris comitatus Lucemburgensis et Franciae restituantur. III. Volumus etiam et ordinamus, ut familiaribus nostris domesticis, quibus per nos nondum fuerit satisfactum, per dictos nostros executores unicuique secundum sua servitia satisfiat; si de regno Franciae vel civitate Lucemburgensi vel de ista parte Reni, de bonis comi- tatus Lucemburgensis et regni Franciae persolvantur; si vero de Boemia vel de partibus ultra Renum, de bonis Boemiae persolvantur, conscientias dictorum nostrorum executorum totaliter onerantes. IV. Volumus etiam et ordinamus, quod omnia debita nostra in regno Franciae et in comitatu Lucemburgensi ab ista parte Reni contracta de bonis nostris regni Franciae et comitatus Lucemburgensis per executores nostrosaibidem persolvantur; sic tamen, quod de obventionibus et proventibus argentifodinarum et monetarum per totum regnum nostrum Boemiae in subsidium ad satisfaciendum nostris creditoribus in regno Franciae, in comitatu Lucemburgensi et ab ista parte Reni, LX milia sexagen. grossorum pragensium deriventur, videlicet in decem annis, scilicet quolibet anno VI milia sexagen.; per septimanas quoque singulas anni illud, quod contingit persolvi, volumus et mandamus per executores regni Boemiae executoribus regni Franciae et comitatus Lucemburgensis per ipsos quoque executores regni Franciae et comitatus Lucemburgensis, dicta pecunia sic derivata inter nostros creditores distribui volumus et mandamus. Sane tamen volumus, quod mercatoribus equorum conversa- tionem habentibus Parisiis et in Campania ac Simoni de Insula, civi Parisiensi, ac aliis personis de Parisiis prae ceteris creditoribus nostris satis fiat. V. Volumus etiam et ordinamus, ut ab executoribus regni Boemiae de proventibus regni Boemiae dd. Georgio et Conrado fratribus, comitibus irsutis, d. Walramo comiti de Sponheim, d. Quillelmo com. de Catzenelnbogen, iuveni comiti de Veldenz debitum, quo eisdem tenemur et quod se extendit ad sex milia flor. vel circiter, occasione servitiorum et damnorum perpessorum in nostris servitiis anno praeterito in Francia contra regem Angliae, persolvantur. VI. Volumus etiam et ordinamus, ut omnes et singuli proventus argentifodinarum per omnes terras nostras in solutionem debitorum nostrorum convertantur, exceptis assigna- tionibus et deputationibus per nos d. Rudolfo, duci Saxoniae, Petro de Rosenberg et Bertholdo de Lipa factis, quas omnes in suo statu volumus permanere, quousque dictis dominis integrabi- liter de debitis in litteris dictarum assignationum contentis fuerit plene satisfactum. VII. Volumus etiam et mandamus, ut ante assignationem praedictam vel cessante assignatione persolutioneque facta comitibus et dominis, ut praedicitur, quicquid de obventio- nibus, fructibus et proventibus nostrorum montanorum et nostrarum monetarum universaliter derivari poterit, quod hoc totum per nostros executores regni Boemiae infrascriptos absque omni impedimento Karoli, nostri primogeniti, in satisfactionem nostrorum debitorum in Boemia et ab illa parte Reni convertatur. 41

Strana 322
322 Emler, Regesta Bohemiae VIII. Volumus etiam et ordinamus, ut omnes redditus et proventus, quos habemus super teloneo et castris in Bacherach supra Reno, comitatui nostro Lucemburgensi annectantur, et ipsos auctoritate praesentium annectimus. IX. In omnibus autem nostris bonis mobilibus et immobilibus quibuscumque heredes et successores nostros ordinamus, creamus et facimus illustrem Karolum primogenitum et Joannem secundogenitum et Wenceslaum tertiogenitum nostros, dictum videlicet Karolum in regno Boemiae et ceteris Poloniae et Budicensis et Gorlizensis districtibus; et illustrem Joannem in marchionatu Moraviae, et Wenceslaum in toto comitatu Lucemburgensi ac in terris et bonis, quas et quae habemus in regno Franciae. X. Ad omnia et singula premissa complenda et fine bono confirmanda executores nostros legitimos eligimus et constituimus et creamus, videlicet: in regno Boemiae devotos nostros dilectos, d. Joannem, episcopum Olomucensem, abbatem Czedelicensem, abbatem de Aula Regia, d. Rudolfum, ducem Saxoniae, sororium nostrum, Petrum de Rosenberg, Joannem de Klingenberg et Wankonem de Wartenberg, et Nyort, notarium nostrum de Lucemburg, canonicum Pragensem, in comitatu vero Lucemburgensi et regno Franciae d. Balduinum, archiepiscopum Trevirensem, patruum nostrum, abbatem de Orrevaux et abbatem Lucem- burgensem, Arnoldum de Arluno et Mathaeum de Fera, capellanum nostrum, dantes et conce- dentes eisdem executoribus nostris plenam et liberam potestatem atque speciale mandatum praedicta omnia et singula complendi et operandi, sicut veri et legitimi executores facere debent et possunt. Quod si omnes praedicti dictae executioni non possent interesse, quod quatuor in regno Boemiae, et quatuor in comitatu Lucemburgensi et regno Franciae eandem habeant potestatem, acsi omnes personaliter interessent. Et si in casu, quo aliquis ex quatuor executoribus in regno Boemiae, qui de executione se intromiserit, moreretur, alii executores regni Boemiae alium loco sui eligere habeant, et si in electione concordare non possent, ubi major pars declinabit, hoc vigorem habeat et firmamentum ; et simili modo de executoribus comitatus Lucemburgensis et regni Franciae volumus observari. XI. Volumus etiam et mandamus, quod in casu, quo nos decedere contingeret, filio nostro Wenceslao in matura aetate nondum constituto, quod ex tunc nobiles et communitates comitatus Lucemburgensis debeant eligere unum aut duos aut plures probos viros fideles et vasallos nostros, qui comitatum Lucemburgensem et terras regni Franciae regant ot gubernent loco sui, quousque ad aetatem legitimam pervenerit maturam, qui etiam electi sorori (sic) nostrae reginae dotem suam assignare debeant, sicut in litteris nostris super hoc confectis plenius continetur. Haec autem est ultima nostra voluntas, quam valere volumus jure testamenti et si non valeat jure testamenti, valeat saltem jure codicillorum vel alterius cujuscumque ultimae voluntatis, per quam melius de jure valere potest.“ —— Dat. et act. in tentorio nostro apud Pontem de Bovinis, Tornacensis diocesis, praesentibus nobilibus viris, dominis: Joanne de Rode- macra, Ferrico de Offalisia, Ludovico, Jacobo et Arnoldo fratribus de Alimonia, Thoma de Septem-Fontibus, Thoma de Nouavilla, Hermanno de Brandeburg, Walthero de Clara Valle, Theone de Hockerenge, et Friderico de Dun, militibus comitatus nostri Lucemburgensis, ac Sbincone Lepore et Thoma de Vatzerode milite et clerico nostris regni nostri Boemiae, nec non

Strana 323
et Moraviae. Annus 1340. 323 dominis: Hur de Bosco, Joanne de Tugniaco et Baldone Gereyne, militibus nostris, ac Joanne de Remys capellano et Hur Halle clerico nostris, testibus ad praemissa specialiter vocatis et rogatis. Ego Joannes Rufini, clericus Pistoriensis, publicus apostolica et imperiali auctoritate ac dicti Joannis, regis Boemiae, notarius, ordinationi, legationi et dispositioni et aliis omnibus et singulis supradictis per d. d. regem ordinatis, legatis et factis una cum praenominatis testibus anno, indictione et pontificatu et loco praedictis, praesens interfui oc. Würdtwein, Nova subsidia dipl. XII, 65. — Böhmer, Reg. Imp. p. 208, n. 280. 820) 1340, 13 Sept. In monasterio Osla. Elizabeth abbatissa, Katharina priorissa et Agnes subpriorissa monasterii in Osla vnam marcam reddituum census perpetui — dudum per mortuum dominum Richardum, vicarium Olomucensem, sibi in Parvo Senycz prope Namyescz emtas et eis in anniversarium ipsius assignatas permutant pro marca census ipsis a magistro Henrico, canonico et custode Olo- mucensi, in patrimonialibus ejus bonis Rischans assignata. — Dat. in ipso monasterio a. d. MCCCXL°, fer. IV ante diem Exaltacionis s. Crucis. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 207. Extr. 821) 1340, 25 Sept. En l'église de Esplechin. Traité de trève entre la France et l'Angleterre, faite par Jean, roi de Bohême, comte de Luxembourg, Adolphe, évêque de Liège, Raoul, duc de Lorraine, Amé, comte de Savoie, et Jean, comte d'Ermignac, les ducs de Brabant et de Gueldre, le marquis de Julliers et Jean de Hainaut, sire de Beaumont, de la part de l'Angleterre, par lequel ils conviennent entre autres choses que cette trève durera jusqu'à la St.-Jean-Baptiste prochaine. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 84. — Böhmer, Reg. Imp. 208, n. 281. 822) 1340, 30 Sept. Johannes de Chlingenberch et Henricus natus eiusdem quandam silvam suam apud Cho- zayed cum monasterio in Ossla pro alia silva in Chozayed commutant. — Sigilla: Berchtoldi de Lippa, praepositi Wischegradensis, Gerhardi de Chunstat, camerarii Brunnensis et Znoy- mensis czudarum. A. d. M°CCCOXL°, pridie kal. Oct. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 208. 823) 1340, 30 Sept. Olomucz. Johannes, episc. Olomuc. ecclesiam in Pustmyr capitulo Olomucensi assentiente in monasterium sanctimonialium religionis et ordinis S. Benedicti erigit et sublimat. — Act. et dat. Olomucz in die b. Jeronimi confessoris in nostro capitulo generali a. d. MCCCXL°. Ex orig. arch. archiepisc. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 209. 824) 1340, 1 Oct. Belluno. Karl, markgraf von Mähren, verleiht dem ritter Hartegen von Vilanders um die dienste, die er ihm und seinem bruder Johann geleistet, die feste Peutenstein im patriarchate Aqui- 41*

Strana 324
324 Emler, Regesta Bohemiae leja, mit den zugehörungen im thale Cadore, dann der halben mauth und zoll zu St. Marten. — Belluno am St. Remigiustage 1340. Ex orig. arch. c. r. aulici Vienn. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 210. — Huber, Reg. K. Karl IV 10, n. 93. 825) 1340, 4 Oct. In Welegrad. Bunio de Dreswicz unacum conthorali sua Woyslaba curiam suam Schonhof donat monasterio de Welegrad, ubi corpus eius est sepeliendum. — Dat. in Welegrad in die s. Fran- cisci a. d. MCCCXL°, IV non. Oct. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 211. 826) 1340, 13 Oct. (S. 1.). Heredes Wynandi, olim judicis Vngaricalis Brode, profitentur, se teneri monasterio Wilgradensi solvere XVI talenta cere veri census ex decima septimana telonei dicte Brode Vngaricalis ad monasterium contingente ipsisque collata. — Dat. fer. VI ante Galli conf. a. d. MCCCXL°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 211. 827) 1340, 15 Oct. Brodae. Bertoldus de Lipa, praep. Wissegr. cancell. regni Boh. civitatem Brodam Theutuni- calem fratre suo Tschenkone assentiente ab omnibus exactionibus ad decem annos liberat. — Not. oc, „quod dampnosum in animo nostro dolorose reuoluentes euentum atque dampna nimis heu grauia, que vniuersi ciuitatis nostre Brode Theutunicalis habitatores et incole per crudelem ignis, proch dolor, pertulerunt voraginem, ob que quamplures eorundem ad irreuocabilem deue- nerunt inopiam, quod nostrum graue sentimus dispendium et non modicum detrimentum, quibus tamen pie compassionis nos affectu mouente sinceris condolentes eorum inopie ylari consolacionis remedio de nostra munificencia ex debita duximus succurendum et ut facilius pristinum attin- gere statum valeant ac a miserie pressuris et sarcinis nostra suffragante gracia releuari, ipsis uniuersis et singulis de consensu fratris nostri Tschenkonis et heredum fratrum nostro- rum felicis memorie a festo Natiuitatis Christi venturo proxime ad decem annos continue nu- merandos ab omnibus exaccionibus, contribucionibus, donacionibus seu peticionibus nobis fa- ciendis plenam atque meram libertatem donauimus et presentibus conferimus.“ — Act. et dat. in ciuitate predicta id. Octobris a. d. MCCCXL°. Ex orig. arch. civ. Brod. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 212. 828) 1340, 16 Oct. Luxembourg. Jean, roi de Bohême oc, accorde grâce et pardon à son amé et féal chevalier Ar- nolt, seigneur de Pitenges, à raison de deux hommes tués en la ville de Bredenesse (Stadt- bredimus?) qui relève de lui roi en fief. Chartres de la famille Reinach I, p. 45.

Strana 325
et Moraviae. Annus 1340. 325 829) 1340, 18 Oct. (S. 1.). Borso de Rysenburg profitetur, se rubum inter villam Elkersdorf et novam curiam monasterii Ozzek situm monasterio praedicto vendidisse. — Not. oc, quod rubum nostrum inter villam dictam Elkersdorf et nouam curiam monasterii Ozzek situm justo empcionis tytulo domino Conrado, ven. abbati, et suo concentui in Ozzek vendidimus et promisimus — — predictum monasterium ac eorum subditos in possessione libera einsdem conseruare, et antedictum rubum in suos usus et utilitates eisdem conuertendi inperpetuum, ut ipsis pla- cuerit, plenam damus potestatem. Ut igitur supradicta empcio et vendicio prefeccius comi- tatur rusticis incolis ville Luckowicz presentibus et futuris ad instanciam memorati domini abbatis sepedictum rubum pleno jure ac hereditarie cum prescriptis condicionibus tribuimus et applicamus, ita tamen, quod incole predicte ville singulis annis ad perpetuum lumen co- ram sanctissimo sacramento corporis et sanguinis dei in ecclesia Czzekensi unam sexagenam gros. prag. denariorum custodi ibidem in Natiuitate s. Johannis Baptiste tribuant, — — hoc eciam adiecto et incluso, quod magistris grangiarum in Hirnschedel et in noua curia licet sine quolibet impedimento rusticorum de Luckowicz in rubeto sepetacto pascere pecora sua tempore natiuitatis. Preterea nos frater Conradus abbas totusque conuentus in Ozzek ordi- nacionem et disposicionem prenominati ac preclari d. Borsonis cum graciarum accione accep- tamus ac ipsi inuiolabiliter presentes promittimus conseruare. — Dat. a. d. MCCCXL°, in die s. Luce Evang. E cop. Mus. Boh. 830) 1340, 20 Oct. Jean, roi de Bohême oc, accorde des priviléges au métier des drapiers de la ville de Luxembourg. Publ. de la soc. pour la rech. des mon hist. de Luxemb. XX, 84. 831) 1340, 20 Oct. Luxembourg. Jean, roi de Bohême oc, pour le profit et advancement de son pays et spécialement de sa ville de Luxembourg, y établit une foire, à commencer la veille de St. Barthélemi et à finir après huit jours seulement. Les marchands qui y viendront, seront assurés huit jours avant la foire et huit jours après; ils seront aussi exempts de toutes impositions. Publ. de la soc. pour la rech des mon. hist. de Luxemb. XX, 85. — Böhmer, Reg. Imp. p. 208, n. 282. 832) 1340, 23 Oct. (S. 1.). Thieris, abbé de Mettelach, fait savoir que le roi de Bohême oc lui a paye 1300 livres tournois petits pour achat de la terre de Damvilers et ban. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 85. 833) 1340, 11 Nov. Bastogne. Thierry, comte de Loos et de Chiny, déclare avoir vendu à Jean, roi de Bohême oc, les prévôtés et châtellenies d'Yvois, de Virton et de la Ferté, moyennant la somme de cent mille florins. Bastogne. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 85.

Strana 326
326 Emler, Regesta Bohemiae 834) 1340, 12 Nov. Bastoniae. Jean, roi de Bohême oc, fait savoir que Baudouin, archevêque de Trèves, lui a prêté la somme de 1875 écus aux lis (clipeis aureis cum liliis) qu'il a employés pour l'ampliation du comté de Luxembourg. En remboursement de cet argent, il lui assigne les revenus du tonlieu de Bacharac, qu'il touchera jusqu'au parfait paiement. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 85. 835) 1340, 12 Nov. Bastenach. Jean, roi de Bohême oc, constate qu'il est convenu avec Baudouin, archevêque de Trèves de la manière suivante: la justice de Idenheim appartiendra à Welschpilliche, dépen- dance de l'archevêché de Trèves; ceux de Bydeburg n'entreront pas dans la forênt de Royle (Reule), sise sous la juridiction de Welschpilliche et n'y feront pas de coupe; les gens de l'archevêché ne seront pas astreints à deux travaux quelconques, comme fossés à faire etc. —, quoique résidant dans le comté de Luxembourg; il en sera de même des habitants du Luxembourg résidant dans l'archevêché; stipulations relativement aux gages, panden. — Gegeben zu Bastenach. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 86. 836) 1340, 13 Nov. Olomucz. Heinricus, canonicus et custos ecclesiae ac officialis curiae Olomucensis, et Martinus, plebanus ecclesiae in Praczaw, componunt litem inter Wenceslaum, plebanum ecclesiae in Marweins, Olomucensis diocesis, ordinis Cruciferorum monasterii Sderasiensis, ex una, et Jacobum praepositum et plebanum ecclesiae in Knyesicz, ordinis Praemonstratensis ejusdem diocesis, parte ex altera super iure patronatus ecclesiae in Marweins exortam. — Act. Olomucz in domo mea praedicti officialis praesentibus discretis viris dd. Theodrico sacrista et Petro magistri Stephani, vicariis supradictae ecclesiae Olomucensis, ac Johanne, clerico de Praga, testibus ad praemissa vocatis et rogatis a. d. MCCCXL°, fer. II ante diem s. Elizabeth viduae, indict. VIII, pontif. sanct. in Christo patris et d. d. Benedicti, d. prov. papae XII a. VI°. Ex orig. c. r. bibl. Prag. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 212. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 303. 837) 1340, (16 Nov.) Jean, roi de Bohême oc, confirme et ratifie la charte que les bourgeois de Virton avaient du comte Louis de Chiny en date du mois de juillet 1270. — Jeudi après S. Martin. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, p. 86 et XXXII, p. 164. 838) 1340, 17 Nov. Turnaco. Jean, roi de Bohême etc. déclare rester redevable de Thierry, comte de Loos et de Chiny, seigneur de Heinsberg et de Blankenberg pour la vente de Ivois et Virton de la somme de 16000 réaux et 52 réaulx et demi, qu'il s'engage à payer moitié au mois de mai prochain venant et l'autre à la st. Remi suivante oc. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 86. — Böhmer, Reg. Imp. 301, n. 437.

Strana 327
et Moraviae. Annus 1340. 327 839) 1340, 17 Nov. Pragae. Wenczlab genant Rokczaner richter, Meinhart Wolframs sohn, Wenczlab Albrechts sohn, Nyclas Rost, Peschyl Neumburger, Elbel Waczinger, Mertil Mathes sohn von Eger, Wolfel von dem Stein, Thomas der Swarcz genant, Jaksch Payer, Meynel Rokczaner, und Ula Johanns des gewandschneiders sohn setzen das müllergeschwornencollegium ein. — Bechennen oc, „das wir gesehen vnd geprueft haben, das di selbe vnser stat grozzen ge- brechen leidet vnd geliden hat von sulchen sachen, das alle dye mvelen, dye vmb di stat gelegen sein, von der obersten vncz an dye nidersten, nieren ein maz haben oder ein gemezzen recht, dor an in genugen schul vnd dor vber nyemant graiffen geturre, vnd das dem armen als vol vueg als dem reichen, vnd nach dem ein iglich man gepowen mueg auf das seyn alles, des er recht hat. Dor vmb als vnser herre der chunik vnd vnser herre der marchraf oft geboten habent vor bey andern scheppfen vnd auch bey uns, als vns des vnser aid vnd ge- wissen ermonent, so sein wir mit den eldisten von der stat ze rat wurden, das als schir weter tag chomen, die scheppfen, dye ze der selben czeit sein, sullen chyesen vier aus in oder ander gemainer purger vier von der stat, vnd di selben sullen chiesen ze in vier maister mvelner, von wan si wellen, und dye alle schullen sweren ze den heyligen, das sye an alle argelist einer iglichen muel geben ir mazz, di si zv recht haben schol, also das nyemant do von erblos werde und das dye vor genant stat auch in sulchen schaden icht chom, als layder vor oft ist geschen, sunder das ein igleich man, er sey reich oder arem, noch derselben mazz mueg gepowen alles, des er recht hat, vnd das das selbe ewiclichen steet beleib. Vnd ob yemant wer, der vber di selbe maz, dy ym bey gesworm aid zv recht gegeben wirt, greifen getuerst, chvmt das yemant ze schaden, der sol es clagen in dem rat vor den scheppfen, so schullen di selben scheppfen senten dar zv czwen gesworn maister, die di warheit dor an be- sehen, vnd sagent di selben, das di maz vber varen sey, so sol der schuldig czehen schok grozzer zvm ersten mal zv puez geben an dye stat; chvmt ein svelch clag zvm andern mal auf den schuldigen, vnd wir besehen vnd besagt, als vorgeschriben ist, so sol er czwainczig schok geben an di stat; geschiht das zvm dritten mal, so sol er dreizzik schok geben an di stat, vnd schol sein mvel in dem selben ganczen jar vngemalen steen." — Der ist gegeben nach Cristes geburd vber dreizehen hvndert jar dar nach in dem vierczigisten jar des nechsten vreitags noch sant Merteinstag. E lib. civ. Prag. ab a. 1310 f. 151. — Čelakovský, Privilegia měst Pražských p. 60. 840) 1340, 24 Nov. (S. 1.). Nos Vlricus, decanus Duydlibensis ac plebanus in Welleshin, Gotfridus et Conradus de Schweintz et de Kayaw plebani not. oc, „quod d. Ludolphus, abbas monasterii Sanctae Coronae, ecclesiam in Roysnow, cuius ad ipsum spectat collatio, discreto viro Ruperto cle- rico contulit sub conditionis modulo consequente. Inprimis quia praedicta ecclesia in tempo- ralibus minus est abundans, ne forte praefatus Rupertus praefatum d. abbatem pro ampliori temporalium provisione imposterum impetat quoquo modo, promittimus unacum ipso Ruperto, hoc nequaquam fieri debere, sed ipsum simpliciter in eo contentum stare, quod praedictus

Strana 328
328 Emler, Regesta Bohemiae habet locus, prout sibi per eundem abbatem finaliter est ostensum. Quod si quolibet modo aliter quam praemissum idem Rupertus saepedictum dominum abbatem — — inposterum infestare praesumpserit, ex tunc salvum erit, si videtur domino abbati supradicto Ruperto pre- nominatam auferre ecclesiam et alteri conferre, secundum quod sibi videbitur expedire.“ — Act. vero et dat. a. d. MCCCXL, VIII kalend. Decem. Pangerl, Urkb. v. Goldenkron, XX Font. rer. Austr. XXXVII, 98. 841) 1340, 30 Nov. (Brunae). Hanczmannus, filius quondam Nicolai dicti de Turri de Tuschnabitz, presbiter manens Brunae, plebano S. Jacobi et scabinis Brunensibus assentientibus mandat, ut domus eius ci- miterio S. Jacobi situ conjuncta fiat capella, et assignat dotem ad capellam praedictam. — A. d. MCCCXL, in die s. Andreae apost. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 214. 842) 1340, 6 Dec. In Horawicz. Litterae reversales Johannis, plebani in Bor Majore super fundatione duorum com- mensalium in ecclesia ibidem ab Ulrico de Majori Bor. — Recognosco, "quod d. Vlricus, filius quondam d. Wilhelmi de Maiori Bor, de bona voluntate matris sue ac de pleno con- sensu suorum amicorum omnium in remedium anime sue, simul et patris sui necnon suorum omnium antecessorum dedit et contulit ecclesie s. Johannis Bapt. et Evang. in Bor Maiori duas hereditates sitas in Prozsymerzitz cum omnibus pertinenciis earum et libertatibus per- petue duraturum, hac tamen condicione inuiolabiliter annotata, quod ego et successores mei antedicte ecclesie tenere debemus et tenemur semper et cottidie duos vicarios nobis conmen- sales et conscultelliones in prefata ecclesia officiantes, aliqua occasione non obstante, hoc eciam notabiliter interiecto, quod si plebanus, qui pro tempore fuerit, negligens in beneficio esset prenotato, ascribens suos defectus aut insufficienciam qualemcunque, extunc idem ple- banus, quocumque censetur nomine, episcopali sentencia excommunicacionis debuerit innodari et ab ingressu ecclesie existere alienus.“ — Sigilla: d. Andree, decani Prachnensis, d. ple- bani de Horauitz, d. plebani de Prachna, Wulczkonis, ciuis de Horauicz. — Dat. et act. in Horauicz a. d. MCCCXL, in die s. Nicolai episc. et confess. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 843) 1340, 6 Dec. In Horawitz. Ulricus de Maiori Bor ecclesiae sub castro ibidem in Bor duas hereditates in Pros- symierzicz confert. — „Nos Vlricus, filius b. memorie quondam d. Wilhelmi de Maiori Bor, de bona voluntate Benedicte, matris nostre, ac de pleno consensu nostrorum amicorum omnium in remedium anime nostre simul et patris nostri nec non nostrorum omnium ami- corum antecessorum — — contulimus parochiali nostre ecclesie s. Johannis Evangeliste sub castro nostro in Bor Maiori duas hereditates suas in Prossymierzicz cum omnibus perti- nenciis earum et libertatibus perpetue duraturum, hac tamen condicione inuiolabiliter annotata,

Strana 329
et Moraviae. Annus 1340. 329 quod plebanus antedicte ecclesie tenere debet et tenetur semper et cottidie pro constanti duos vicarios sibi commensales et conscultelliones in prefata ecclesia assidue officiantes; — hoc eciam notabiliter interiecto, quod si plebanus, qui pro tempore negligens esset in bene- ficio prenotato ascribens suos defectus aut insufficienciam qualemcumque, ex tunc idem ple- banus, quocumque censetur nomine, reverendissimi in Christo patris et d. d. Johannis, vener. Prag. episcopi, sentencia excommunicacionis maiori debuerit innodari et ab ingressu sue ec- clesie penitus existere alienus." — Sigilla ut supra. Dat. et act. in Horawicz a. d. MCCCXL°, in die s. Nicolai episc. et conf. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 844) 1340, 15 Dec. Nisae. Nankerus, episcopus Wratislaviensis, Johannem, regem Boh., cives et consules Wrati- slavienses et nonnullos alios bonorum sui episcopatus occupatores excommunicat. — "Quoniam Cunadus de Valkinhain, capitaneus regis Boemie districtus Wratislauiensis, et Petrus Glesil, Nicolaus de Nisa, Hanco Glogow, Hanco Salomonis, Petrus Dumelose, Petrus Stengil, Fran- czco Hartlibi et Hellinboldus, cives et consules Wrat. priores decimas, census, pensiones et bona nostra, capituli nostri Wratislaviensis et aliarum personarum ecclesiasticarum, regularium et secularium, infra civitatem et districtus Wratislauiensem et Nouiforensem consistentes et consistencia nomine et mandato dom. Johannis, regis Boemie illustris, illicite invaserunt, occuparunt et occupare et detinere presumunt notorie et manifeste, sic quod per edictum pu- blicum prohibuerunt, ne quis clericis et ecclesiasticis personis de eorum fructibus, redditibus et proventibus seu quibuscunque iuribus responderet vel ipsis quidquam solveret, sed sibi mandaverunt omnes clericorum redditus presentari, eosdem quoque redditus, decimas et pro- ventus receperunt violenter et Wratislaviam deduxerunt et deduci fecerunt et ibi detinent occupatos, deinde Gisco Glesil, Johannes Troppow, Nicolaus Lemberg, Paulus Dumelose, Tichco Trebnicz, Hanco Schertilczan, Petrus de Paczcow, Peczco Rulco, consules et cives pre- dictis prioribus subrogati, predicta omnia invasa et occupata per capitaneum et antecessores eorum illicite occupare et detinere presumunt continue, notorie et manifeste anno et amplius quoad capitaneum et consules priores et plus quam sex mensibus quoad substitutos elapsis; ideo auctoritate ordinaria declaramus et pronunciamus in hiis scriptis tam d. Johannem, re- gem Boemie supradictum, quam Cunadum de Valkinhain, Petrum Glesil, Nicolaum de Nisa, Hanconem Salomonis, Hanconem Glogow, Petrum Dumelose, Petrum Stengil, Hellinboldum et Franczconem Hartlibi, Gisconem Glesil et Johannem Troppow, Nicolaum Lemberg, Paulum Dumelose, Ticzconem Trebnicz, Hanconem Schertilczan, Petrum Paczeow et Petrum Rulco et omnes et singulos, qui ipsis in crimine dampnato participant, et omnes et singulos occupa- tores domorum ad nos, canonicos et alias personas ecclesiasticas pertinencium fuisse a tem- pore occupacionis et detencionis predictorum et adhuc esse auctoritate —— statutorum lega- torum sedis apostolice et d. archiepiscopi [Gneznensis Janizlai] predictorum excommunicacionis et anathematis sentencie innodatos, Wratislauiam quoque et Nouiforum, terras subiectas dicto domino regi, cum earum districtibus post mensem ab invasione, occupacione et detencione deci- 42

Strana 330
330 Emler, Regesta Bohemiae marum et proventuum, que facte sunt a decima die Septembris anno domini MCCCXXX nono et circa et post et per dictum tempus, declaramus subiectas fuisse et esse predictarum consti- tucionum auctoritate ecclesiastico interdicto.“ — Dat. Nise XVIII kal. Jan. a. d. MCCCXL°. Stenzel, Urk. zur Gesch. des Bisthums Breslau p. 282. 845) 1340, 21 Dec. Breslau. Johann, könig von Böhmen etc. verspricht dem kloster Trebnitz, da er jetzt durch wichtige geschäfte verhindert sei, bei seiner nächsten anwesenheit in Breslau wieder zum be- sitze der einkünfte zu verhelfen, die es durch das testament Heinrichs, herzogs von Schle- sien und Krakau, erhalten hatte und die ihm dann unrechtmässig entzogen worden seien. Jacobi, Cod. epist. Johannis, regis Boh. p. 101, n. 216. — Böhmer, Reg. Imp. p. 407, n. 824. 846) 1340, 23 Dec. Pragae. Johann, König v. Böhm. und graf v. Lucemb. bestätigt die satzung des rathes der Prager Altstadt in betreff der festsetzung eines bestimmten maasses für alle mühlen um Prag (v. Reg. Boh. IV. p. 327, n. 839). — Gegeben ze Prag nach Cristes geburt vber 1340 jar des svnabendes in der quatemper vor weynachten. Lib. civ. Prag. ab a. 1310 f. 151. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 215. — Rössler, Das Altprager Stadt- recht p. 58. — Böhmer, Reg. Imp. p. 407, n. 825. 847) 1340, 27 Dec. In Rudnicz. Johannes, Prag. episc. archidiaconis, decanis nec non rectoribus diocesis suae, ut sententias prius contra fr. domus Teutonicae occasione ecclesiae in Noua Pilzna latas infra missarum sollemnia in ecclesiis suis revocent. — "Ad vestram deducimus noticiam, quod ho- norabiles ac religiosi viri, fratres videlicet Philippus, prepositus monasterii Sderaziensis prope Pragam ordinis Cruciferorum dominici sepulchri, et Friczko, prior domus sancte Marie in pede pontis Pragensis ordinis Cruciferorum hospitalis sancti Johannis Jerosolimitani, ad nostri pre- senciam accedentes publicatis tamen ac lectis prius coram nobis quibusdam litteris ac ipsa- rum originali postea exhibito et ostenso, que ipsis ex parte honorabilium virorum, scilicet fratris Augustini, abbatis monasterii in Gradiscz prope Olomucz ordinis Premonstratensis, et Bartholomei, prepositi Olomucensis, judicum in appellacionis causa, que inter honorabilem ac religiosum virum fratrem Czstiborum, comendatorem seu priorem Cruciferorum de domo Theu- tunica per Boemiam et Morauiam, et fratres ipsius ex vna et Zachariam, plebanum de Ryssuth, super ecclesia in Noua Pilzna parte ex altera vertebatur, a sede apostolica deputatorum mitte- bantur, nobis premissa tamen monicione debita et condigna, auctoritate eorundem judicum mandare et iniungere curauerunt, vt omnes et singulos processus ac sentencias excommuni- cacionis, suspensionis et interdicti factos, latos et promulgatas tam auctoritate judicum Wrati- slauiensis quam eciam Patauiensis, delegatorum ac subdelegatorum suorum, contra prefatos fratres et quemlibet eorum et loca eorundem ac adherentes eis occasione prenominate ecclesie in Noua Pilzna ad instanciam memorati Zacharie latos et latas faceremus et procuraremus

Strana 331
et Moraviae. Annus 1340. 331 cum effectu infra octo dies continuos a die monicionis ipsorum numerandos in locis eisdem, vbi premisse sentencie processus infra predictam nostram dyocesim promulgati fuerunt, pu- blice in ecclesiis eiusdem nostre dyocesis infra missarum sollempnia, que circa hoc adhiberi consueuit, reuocari et penitus retractari ac nichilominus ipsos soli reuocare et retractare de- beremus. Volentes igitur, vt tenemur, mandato apostolico obedire omnes et singulos memo- ratos processus auctoritate predictorum, vt premittitur, judicum promulgatos, factos et latos retractamus presentibus et nichilominus reuocamus honestati vestre in virtute sancte obediencie et sub excommunicacionis pena firmiter iniungentes, quatinus et vos huiusmodi processus in vestris ecclesiis et precipue, cum per predictos Cruciferos seu fratres de domo Theutunica vel procuratorem ipsorum fueritis requisiti, reuocare ac retractare curetis ipsosque reuocatos et retractatos fore publice nunccietis." — Datum in Rudnicz anno domini MCCCXLI°, VI° kalendas Januarii. Ex orig. arch. reg. Dresd. 848) 1340. In Ozzek. Conradus abbas, totusque conventus monasterii in Ozzek locant villam Tschirnochow jure theutunicali. — Not. oc, "quod matura deliberatione, unanimi consensu et voluntate bene- placita praehabitis, villam nostram Tschirnochow dictam, XLII mansos vel laneos minus tribus mensuris censuales, quemlibet laneum LXIV mensuras seminaliter continentem, cursu communi et mensura in terra consuetis servatis, incolis villae jam dictae jure theutunicali et hereditatis titulo, unum quemque laneum pro VI sexagenis gros. den. monetae prag. pecuniae porrectoriae, quae vulgariter anleit nuncupatur, pecuniae pagatae et persolutae terminis certis et statutis, locavimus sub forma et conditionibus inferius annotatis, videlicet, ut quilibet lanei integri possessor et habitor annis singulis in perpetuum nobis ac nostro monasterio unam sex. gros. den. monetae prag., aut aequi ponderis denarios vel argentum, si monetae nunc con- suetae extunc permutatio succedet, duobus terminis, in festis scilicet Walpurgis mediam sex. gros. et s. Michaelis similiter mediam sex. gros. den., nec non tres mensuras avenae in festo s. Martini mensura Slawetinensi mensuratas propria vectura ad monasterium aut alias in aequa distantia, duas sex. ovorum conventui, unam in Rogationibus, secundam in Nativitate b. Virginis, IV pullos, duos pro mensa d. abbatis, unum in festo b. Johannis bapt. secundum in Nativitate Christi, reliquos vero duos pullos ad infirmitorium pro infirmorum recreatione in festo s. Michaelis, quae omnia jam descripta, videlicet census et minuta, in vectura pro- pria, precio et cura, ad loca superius expressa deducenda et praesentanda dare et solvere censualiter tenebitur indilate. De medio itaque laneo omnium et singulorum censuum ac minutorum praedictorum medietas solvetur terminis et conditionibus suprascriptis. Sunt etiam in villa praedicta XX subsides, quorum quilibet solvit in censu IV grossos et duos pullos terminis censualibus descriptis. Item sunt in ipsa villa V rustici, quorum quilibet habet ad mensuram seminariam agrorum, de quibus quilibet ipsorum solvit duos grossos den. censualiter super terminos censualibus deputatos. Praeterea ut incolae et possessores villae nostrae praefatae praetextu bernae, exactionum onera incumbentia monasterium et hereditatis com- 42*

Strana 332
332 Emler, Regesta Bohemiae munitatem tangentia valeant eo facilius supportare, onera beneficiis levare curantes eisdem III vias pecorum ad pascua pellendorum habere concedimus gratiose: unam versus rubum Jeczowitz communem et participativam utrisque nostris hominibus in Tschirnochow et Jeczowitz, prohibentes seriose, ne ipsius rubi fiat destructio et exstirpatio omnimoda et totalis, cujus viae situatio et ordinatio in utrorumque nostrorum censualium praedictorum dependebit arbitrio, prout sibi viderint utilius expedire; secundam viam habebunt versus Perutz, tertiam versus Krassin, qua uti debent secundum limites assignatos eisdem. Admittimus nihilominns lapicidinam extra villam sitam libere fodiendam pro aedificiorum ruinosorum structura, tollentes praecise et omnino in villa lapidum fossionem et fovearum cavationem, nisi de communi- tatis procedat arbitrio et consensu; argillae vero foveam in communi via pecorum sitam libere pro ipsorum necessitate concedimus fodiendam. Descriptis itaque conditionibus locationis nostrae antedictae quoad censum, ex tunc ad judicii descriptionem transeamus. Judicium nobis ac nostro monasterio pleno jure reservamus et statuimus, ut incolae villae saepedictae omnes et singulas causas, ut puta homicidii, furti, stupri, incendii nec non quascunque alias causas criminales, capitalem sententiam exigentes, verum etiam hereditatum aut bonornm mobilium vel immobilium successiones, aut quaelibet alia, licet minima, indaginem judicialem requirentia, secundum formam et consuetudinem juris in aliis bonis nostri monasterii inantea observatis judicent et sententient, appellatione qualibet ad aliena judicia remota totaliter et exclusa. Post judicii vero descriptionem sequitur judicis instituti aut instituendi declaratio. Judicis enim institutionem et judicii commissionem propter monasterii et incolarum villae commune bonum et commodum nostrae plenae reservamus potestati, cui illud committere, aut quid instituto vel instituendo beneficii in agrorum libertate, census vel censuum remis- sione aut quarumcunque gratiarum indulgentia facere decreverimus, nostrae relinquimus liberae voluntati. Quicunque vero judex a nobis institutus vel instituendus nostro placito deservierit et nostrorum censualium utilitatem sollicite et fideliter intenderit, gratiosis nostris consiliis et auxiliis merebitur promoveri. Servitori vero a nobis instituto ad XL mensuras agrorum nostrorum liberorum contulimus, quos agros ad nutum nostrum et placitum una cum servitio tenebit, nec quidquam proprietatis in agris eisdem et servitio sibi a nobis concessis, et omnes substituti et sequaces ipsius sibi umquam poterunt vendicare. Lege servitoris jam tacta, praeconi unum quartale agrorum liberorum concessimus et ipsum eisdem conditionibus sicut servitorem totaliter limitamus, nec liceat judici, servitori vel praeconi a nobis institutis aut instituendis in officiis ipsis a nobis concessis aliquam umquam jurisdictionem, jus aut proprietatem vel consuetudinem aut alia quaelibet in nostrum praejudicium sibi vendicare, sed omnia in nostra debent simpliciter consistere voluntate. Sufficienti itaque tractatu de temporalibus habito, ad spiritalia, a quibus nostrarum dependet salus animarum, veniamus notanda. Plebano igitur ac rectori ecclesiae nostrae villae praescriptae alterum medium laneum pro dote ecclesiae et servando scolare, cum decima unius mensurae frumenti, unius tritici ac mediae hordei, mensuratis mensura Slawetinensi, quae censualiter monasterio nostro debetur de quolibet laneo, et unum hortum humuli ac hortum olerum infra ecclesiam situm, nec non quilibet subsidum in eadem villa debet uno die laborare ad nutum ipsius plebani in

Strana 333
et Moraviae. Annus 1341. 333 expensis ejusdem domini; et idem1) jus concedimus judici de subsidibus sub forma descripta de liberalitate mera specialiter. Nihilominus unum quartale agri liberum b. Wencezlao, ipsius ecclesiae patrono, pro reformandis defectibus et comparandis laudi et honori praedicti patroni ornatibus laetanter obtulimus, cujus quartalis usufructus rector ecclesiae tollet, et ad nostram requisitionem nobis reddet de hujusmodi impensionibus rationem, quando nobis uidebitur oppor- tunum. Si vero plebani tollentis proventum dicti agri viderimus negligentiam, ex tunc reac- cipiendi agrum et proventus ejusdem ac committendi, cui voluerimus, potestatem nobis finaliter reservamus.“ — Dat. in Ozzek a. d. MCCCLX°. E cod. dipl. Ossec. f. 50. — 1) In cod.: eidem. 849) (Cc. 1340.) Conradus abbas et conventus monasterii Ozzecensis locant villam Munchow jure theutuni- cali. — Not. oc, quod „villam nostram Munchow in terminis suis circa curiam nostram Odolitz sitam honesto uiro Witkoni et suis adherentibus iure theutunicali locauimus pro- XXXVI sexag. gros. den prag., eis exponentes sub condicionibus subnotatis: inprimis, quod incole ville IX sexag. gros. den. prag. in terminis duobus, uidelicet in festo apostolorum Philippi et Jacobi quintam dimidiam sexag., et in festo s. Michaelis quintam dimidiam sexag., ita quod easdem sexag. scilicet IX superius expressas annis singulis censualiter nostro monasterio soluere tenebuntur. Item VIII grossos de quolibet manso pro priuatis steuris et exaccionibus singulis annis in festo Assumpcionis b. Virginis dare debent, sed bernam regiam tempore suo dabunt plenarie et complete. Debent eciam bis arare in anno ad curiam Odolitz secundum extensionem agrorum suorum. De aliis uero laboribus et iugo seruitutis, quo prius astricti erant, debent omnimode esse supportati. Via eciam pecorum, sicut hucusque fuit, propter pecora illorum de Cynus, ubi recipitur aqua ab eis siccitatis tempore, et propter oues et pecora monasterii in Odolitz permanebit ea racione, quia medius mansus per nos communitati uille predicte Munchow ex gracia nostra dinoscitur tamquam speciali erogatus. Volumus eciam, ne agri illorum de Munchow nostra per pecora de Cynus nec non de Odolicz nullatenus deturpentur in fructibus. Item de judicio taliter duximus distinguendum, scilicet quod Witko predictus suique heredes presentes et futuri in prefata uilla alterum dimidium mansum cum tercio denario iudicii emendarum iudiciariarum proprietatis tytulo libere possi- debunt. Si uero aliquid de agris superfluis ultra XI mansos post mensuracionem inuentum fuerit, cedet ad monasterii utilitatem. Volumus eciam, ut Witko et vicini sui utantur eadem lege iudiciaria sicut ceteri homines monasterii siue claustri hereditatis, et quod persone mona- sterii, quibus dominus commiserit abbas . .. (cetera desunt). E cod. dipl. mon. Ossec. f. 49. 850) 1340 v. 1341. Satzungen des Altprager stadtrathes über den mord, über bürgschaften, über giltigkeit des beschlusses der schöpfen, wenn einer vou ihnen stirbt oc. — De homicidio. Wir Wenczlab

Strana 334
334 Emler, Regesta Bohemiae genant Rokczaner richter vnd Meinhart hern Wolframs sven, Wenczlab hern Albrechts suen, Niclas der Rost, Peschyl Neumburger, Elbyl Waczinger, Mertyl hern Mathes svn von Eger, Wolfil von dem Stein, Thomas der Swarcz genant, Jaksch Payer, Meinlinus Rokczaner vnd Vla hern Johans gewantsneiders suen, di scheppfen vnd purger gemainclich der stat ze Prag, dye hernach geschriben steen, Johan hern Wolfleins sun, Heinczil hern Ditreichs sun, Andres Goldner, Seydel vom Piesk, Nyclas Weys, Nyclas Rokczaner, Pesold von Eger, Buslab hern Wolframs suen, Polk hern Jacobs suen, Frenczil Gepold, Reimbot Goldner, Henzel Mathes, Niclas Rechczer, Peter Glas, Heinreich Glas, Frenczil Hopfner, Frenczil von Posenpach, Otto gewantsneider, Frenczil Cornpuhel, Henreich Rokczaners schreiber, Bartha Kokot, Dytil Hopfner, Pesold fleishaccer, Heinreich vom Cadan, Vlrich Silberczeiger, Heinreich Czigler, Vlrich vom Slan, Johel Ruprecht, Jaksch Ruprecht, Otto Rollo, Heinzil Waczinger, Vla Pleyer, Niclas Planer, Otto Planer, Polk Rokczaner, Johel thasner, Conrad Kokot, Heinel Negel, Johel Hilprand, Peter Fygolays, Wenczel von Tust, Pesco Harrer, Jaksch Stuek, Enderlinus Stuk, Hannus vom Meysen, Leutyl weinschroter, Johel Rokczaner, Jesco Payer, Cunadus Leuthomericzeri, Nicolaus Bohuslay, Hannus von Crachaw, Hensel hern Meinhards suen, Wenczlab, Imprech vnd Jurgel des Goczleins Pleyers aydem, sein des — — ze rat wuerden vnd vber ein chumen, vnd das daz ewiclichen also beleib, durch des frides vnd gemachs willen, das dye mort ab geen, der leider wil geschicht in der stat vnd vor der stat, das wir daz ze einem rechten haben wellen, wer ein mort begeet oder ein ze tod slecht, daz man den vber- winden vnd vberczeugen schol noch der stat recht als vor, vor langer czeit gewohnlich ist gewesen, also daz di gesecz vmb dye mord vnd totsleg, das man ein morder noch der gewissen sol vber winden, als in vnser stat puech geschriben stund, ab schullen geen und fuerbas dhein chraft nicht enhaben. De his, qui se volunt de fideiussoria eximere caucione. Auch welle wir, wer do purg vor ein wirt, vmb welcherlei sach das sey, vnd wil do won ledig sein, er sol denselben, wuer den er purg wurden ist, stellen wuer das gericht in dye vier benchen, vnd sol dem richter vnd czwein scheppfen an piten, das er sich aus der purgschaft geledigt habe. Gesche aber das hernach, das der richter des selben an piten von wergessenheit nicht gedecht vnd ym des nicht gestuend, vnd ezwen scheppfen des gestunden vnd gedechten, er sol aber der purgschaft ledig sein. Wer aber das, daz der czwayer scheppfen ainer stuerb vnd der lebundig schepf des im gestuend, daz er het dem richter vnd czwain scheppfen angepoten, das er sich aus der purgschaft het geczogen, er sol aber der purgschaft ledig sein, er sol aber ein aid swerin, ob man in des nicht vberheben wil, daz er dem richter vnd den scheppfen angepoten habe, daz er sich aus der purgschaft geczogen habe, als vor geschriben steet. De consulibus morientibus. — Auch welle wir vnd haben das funden ze einem rechten, in welchem iar ainer schef aus den XII scheppfen, dye ze der selben czeit scheppfen sein, von gotes verhenknuesse ob stuerb vnd obginc, das dye ander XI scheppfen lebentig den gewalt vnd die chraft haben schullen, was si sagen oder geczeugen bey irm aid, vmb welch sach das sey, daz daz chraft haben sol gleicher weyz, sam sy alle XII vom ain ganczen rat gesagt vnd geczeugt hetten.

Strana 335
et Moraviae. Annus 1341. 335 De pannificibus. — Auch welle wir, das dye vier gesworn maister aus den tuch- machern di macht vnd das recht haben sullen, wen das ist, daz si in eines bidermans hous, ez sei in der stat oder aus der stat, ir hantwerk vnd der stat err, als in bey irm aid en- pholhen ist, beworen wellen geen, so schullen sy noch dem fronpoten senden, ob si den ge- haben muegen; vnd mugen si des nicht gehaben, so mugen si selber da hin geen an alles mannes hindernussch vnd wider rede; vnd finden si da selbest dhein walsch oder vnflat an irm hantwerk an alle arglist, so sullen si aber senden noch des richters poten; mugen si den gehaben, wol vnd guet ; mugen si in nicht gehaben, so sullen si di selbe walsche habe selber nemen vnd ze dem richter oder ze dem purgermeister oder vor dye scheppfen tragen auch an alles mannes hindernussche vnd wider rede. De promissis in solidum. — Wir Wenczlab genant Rokczaner richter, vnd Meinhart hern Wolframs suen, Wenczlab hern Albrechts suen, Niclas der Rost, Peschyl Neumburger vnd di andern vnser aidgenos, scheppfen der stat ze Prage, sein des mit den altisten vnd mit einem gemainem rat des vber ein chomen, welcher man, der vnser purger ist, mit ainem lanthern oder mit ainem andern man mit gesampter hant unuerscheiden vmb gelt purg wirt, vnd gilt der lanther nicht oder laist, als ir prief lautent, der purger, der do zv vns gesessen ist, schol halten vnd laisten, als sein prief lauten; vnd stirbt der purger di weil, so schullen des selben purgers erben von seinem guet halten vnd laisten, als ir vater sich verschriben hat. De discordantibus simul, quomodo debeant juratis et judici presignificare, antequam se ad domum cum amicis suis congregabunt. — Dar nach welle wir, wer der ist, der ein vnfueg oder ein vntat tuet, oder es wird im getan, er schol das dem richter vnd den scheppfen kunt tuen, ee den er sich mit seinen frewnden in sein haus sampt, das sy im frid vnd genad schaffen vnd ein recht tuen; vnd mugen sy im nicht frid vnd genad machen, als er geren sehe, vnd das er das beweysen mit dem richter vnd den scheppfen mag, sampt sich dor vber der, dem der schad getan ist, in seinem hous mit seinen frewnden durch gemachs willen, vnd das man in icht vberlauf, er sol dar vmb dhein pues nicht geben; sampt er sich aber ee, dan hers dem richter und den scheppfen chunt tuet, vnd wirt her des mit dem richter vnd scheppfen oder mit czwain biderben mannen vberwnden, er schol geben ein pues, als vor geschriben steet. E lib. civ. Prag. ab anno 1310 f. 149. 851) 1341. Pragae. Johannes, Boh. rex ac Luc. com. stauit, ut fabri et braxatores civitatis Tustensis ad neminem alium, nisi ad cives dictae civitatis respectum habeant et ad contributiones cum ipsis civibus obligentur. — Not. oc, "quod quia civitas nostra in Tusta tempore, quo eam felicis recordacionis quondam d. Henricus, illustris dux Bavarie, gener noster kar. in sua potestate tenuit, per voraginem ignis, sicut fide digna civium dicte civitatis informacione percepimus, dampna plurima est perpessa ex eo, quod domus fabrorum et braxatorum in ipsa civitate tunc fuerunt posite et locate, nos maturam providenciam, quam ipsi cives Tustenses

Strana 336
336 contra dicta ignis pericula adhibere curaverunt, presertim in eo, quod domos braxatorum prefatas extra muros civitatis ibidem locaverunt, gratam et acceptam reputantes, volumus et hoc edicto perpetuo valituro sanccimus, ut universi fabri et braxatores extra ipsam civitatem et intra muros eiusdem residentes, ad neminem alium, nisi ad cives sepedicte civitatis nostre Tustensis inantea respectum habere et ad contribuciones cum ipsis civibus faciendas pro oneribus quibuslibet supportandis debeant de suis domibus de cetero obligari, mandantes et precipientes firmiter et expresse universis et singulis officialibus nostris per Boemiam ac specialiter burcgraviis Tustensibus, — — quatenus graciam nostram huiusmodi dictis civibus tenore presencium confirmatam non debeant eis infringere.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. Tust. cop. Mus. Boh. — Pelzel, K. Karl IV, t. I Urkb. p. 43. Emler, Regesta Bohemiae 852) 1341. In monastesio Brewnow. Predborius abbas, Albertus prior, Radslaus subprior, Swatancius bursarius, Mathias cantor totusque conventus monasterii Brewnouiensis arbitratores litis constituunt, quae inter monasterium Brewnouiense et episcopum totumque capitulum ecclesiae Prag. vertebatur. — Not. oc, quod cum inter „d. Johannem, Pragensem episcopum, totumque capitulum ecclesie Pragensis ex vna et inter nos et conuentum nostrum seu ecclesiam nostram Brewnouiensem parte ex altera super infrascriptis articulis et causis, utpote super fumalibus, in percepcionem salis commutatis pro eisdem fumalibus, videlicet in Ponte et in Luthomiricz consistentibus, ac super naulo seu nauigio magne nauis, que wlgariter pram dicitur, prope Luthomiricz necnon super agris et rubetis in Welislauin, quod alias Sclachow nuncupatur, item super demolicione tuguri- orum, que in hereditate nostra seu nostri monasterii in Wayssowicz per homines d. episcopi sunt locata et erecta, questio seu questiones, lites, controuersie emersissent ac inter predictum d. episcopum suumque Pragense capitulum et nos aliquamdiu durauissent, tandem uolentes vtrimque parcere laboribus et expensis, placuit tam nobis et conuentui nostro quam d. epi- scopo et suo capitulo, ut predicte questiones, lites et controuersie inter nos et eos amicabi- liter ac per modum pacis et concordie sopirentur. Gerentes autem de industria et providencia — — Arnesti, decani ecclesie Pragensis, et Bohute, archidiaconi Curimensis, cancellarii d. episcopi Pragensis, confidenciam pleniorem, idcirco in eos super memoratis questionibus, litibus et controuersiis superius nominatis et generaliter super omnibus aliis questionibus, litibus et controuersiis, que uertuntur seu uerti sperantur seu quocunque modo occasione premis- sorum uerti possunt inter nos et nostrum conuentum et predictum d. Johannem episcopum ac totum capitulum Pragense, in hoc compromisso expressis uel non, pro nobis nostrisque successoribus concorditer et uoluntarie ac ex certa sciencia —— tamquam in arbitros com- promissarios, arbitratores seu amicabiles compositores et communes amicos de alto et basso compromittimus et penitus consentimus, ipsosque pro arbitris — — duximus eligendos, dantes et concedentes eis plenam et liberam potestatem, ut possint per se uel per alium in premissis et singulis oc . . . lites predictas diffinire.“ — Act. et dat. in monasterio nostro Brewnow a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. cap. Prag.

Strana 337
et Moraviae. Annus 1341. 337 853) 1341. (Pragae.) Johannes Czirninus et Hartlebus fratres de Popicz monasterio Aulae S. Mariae in Antiqua Brunna IV laneos et aream sive locum molendini desolati in villa forensi Breczlabs vendunt. — Sigilla: Gerhardi de Chunstat, camerarii zude Brunnensis et Znoymensis, Hrononis de Brzesnick, Heych de Rossicz, Mathie de Brzesnick, Bludonis et Wyczemil fratrum de Grelicz Werskonis de Vhrzecz. — Act. et dat. a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 268. 854) 1341. Olomucz. Johannes, episc. Olom., Sboro praepositus, Witco archidiaconus totumque capitulum ecclesiae Olomuc. Benedictum papam XIII petunt, ut incorporationem fructuum ecclesiae in Jemnitz monasterio Sedlicensi per Conradum, episcopum Olomuc. concessam confirmet. — „Ad vestre deducimus noticiam sanctitatis, quod cum temporibus retroactis monasterium Sedli- cense — — propter varia regni Boemie ac adiacencium terrarum disturbia, malicias tem- porum ac alia diuersa infortunia adeo fuisset sicut et adhuc grauiter collapsum existit pariter et oppressum, ita quod nisi vestre clemencie patrocinio ac Christi fidelium salutari sibi suc- curratur presidio, vix vel numquam pristine comoda pertingere poterit vbertatis aut aliqua- litenus respirare, inclitus dominus noster ..rex Boemie eiusdem monasterii atque personarum in ipso regi supremo militancium defectibus compaciens ac motus misericordia circa eorum defectus, incomoda et pressuras, ipsi monasterio duarum ecclesiarum parochalium in diocesi Olomucensi, puta in Jemnitz et Jarmeritz, ius patronatus, quod habebat, pro sue ac progeni- torum suorum animarum salute diuine retribucionis intuitu ea intencione pia liberalitate donauit, vt fructus et prouentus ecclesiarum ipsarum eidem monasterio deberent perpetuo applicari et exinde congregacio fratrum pauperum predictorum melius sustentari et deo omni- potenti vberius famulari valeret, supplicans bone memorie domino Conrado, quondam episcopo Olomucensi, et insistens attente, qui necessitates ipsius monasterii notorias et indigenciam personarum benigne prospiciens de capituli sui consilio et assensu, cum quibus super hoc tractatum habuit diligentem, eidem supplicacioni sic ardenter in diuini cultus augmentum producte nolens contraire, ymo pocius ei graciose acquiescens fructus et prouentus cum obuen- cionibus et iuribus vniuersis dictarum ecclesiarum eidem monasterio incorporauit auctoritate ordinaria et vniuit, prout in literis autenticis super eo datis et confectis ac sanctitati vestre directis plenius continetur. Et quia vnius ecclesie predictarum incorporacioni, videlicet in Jarmeritz, antedicti fratres cesserunt et renunciarunt eo, quod per donacionem principis bona ibidem in Jarmeritz ad manus cuiusdem potentis nobilis peruenerunt, post incorporacionem huiusmodi iam sperantes, quod vestra sanctitas ad residuam in Jemnitz incorporatam dignetur ecclesiam facilius inclinari, eidem sanctitati vestre eo animosius ac feruencius supplicantes deuotissime supplices exoramus, quatenus diuini amoris intuitu de fauore specialis gracie in consolacionem et releuamen monasterii et fratrum pauperum predictorum ac diuini cultus 43

Strana 338
338 Emler, Regesta Bohemiae augmentum incorporacionem fructuum relicte ecclesie, videlicet in Jemnitz, per ipsum quondam dominum Conradum episcopum factam, vt premittitur, de certa sciencia ratificare, auctorizare et confirmare dignemini de solita vestre clemencia bonitatis." — Dat. Olomutz a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. Vorlic. 855) (1340.—1342.) Bušek von Charwat verkauft dem nonnenkloster bei St. Jakob zu Olmütz seine be- sitzungen in Charwat, bestehend aus 31/4 lahnen und einer taberne, um 80 mark ; auch über- lässt er dem kloster das halbe patronatsrecht auf die Charwater pfarre. (S. d. et 1.) Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 274. Extr. 856) 1341, 3 Jan. In Pieska. Johannes, Boemiae rex ac Lucemburg. comes, Vbizlao de Neresticz, feodali et servitori suo, dat villam Neresticz oc, jure feodali. — Not. oc, "quod attendentes grata et fidelia serui- cia, que dilectus nobis Vbizlaus de Neresticz, feudalis et seruitor noster specialis, celsitudini nostre exhibuit et exhibere inantea poterit et debebit, ipsum obinde de benignitate regia respicere graciosius cupientes sibi et heredibus suis villam Neresticz cum suis pertinenciis singulis, et duo molendina ibidem, in Radieticz tres laneos cum riuolo Lesnicz et silua dicta Bolina, et vno molendino ac eorundem pertinenciis, et in Paliwe vnum laneum tenen- dum, habendum, vtifruendum et possidendum sine impedimento quolibet pacifice et quiete donauimus presentibus et donamus, ita expresse, quod ipse Vbizlaus aut heredes ipsius nobis et nostris successoribus heredibus, Boemie regibus, et non alteri cum vno spadone et balista seruire, quandocumque aut quocienscumque per nos requisiti fuerint, tenebuntur. Et si quid dampni in nostris pertulerint seruiciis, id ipsis tenebimur indempniter retractare vel eos a seruicio huiusmodi vsque ad instauracionem dampnorum esse volumus supportatos. Adici- mus itaque, quod dictos Vbizlaum et heredes suos ab euocacione zude cuiuslibet absolutos esse volumus penitus et exemptos. Si quis vero aliquid accionis contra ipsos habuerit, id ipsum coram judice curie nostre et non alibi iuris ordine prosequatur. Preterea admittimus et fauemus, quod predicti Vbizlaus aut sui heredes terciam partem bonorum ville in Stezow post obitum domine Stanizlawe ad instar aliorum bonorum suorum possideant et a nobis in feudum teneant, nobisque de hiis seruire, prout debitum et consuetum fuerit, tenebuntur. Po- terunt eciam et debebunt dicti Vbizlaus et heredes sui lepores et aues cuiuslibet generis ve- nari et aurifodinis, quod wlgariter seifengolt dicitur, frui licite et potiri. Insuper si dicti Vbizlaus aut heredes sui de propria ipsorum facultate sua bona augmentauerint, aut pecuniis suis comparauerint in bonis regalibus aut nobilium aliorum regni Boemie, extunc ipsa bo- na in omni jure, quo alia tenent, vt premittitur, possidere sine quouis impedimento debebunt et de benignitate regia tenebuntur.“ — Dat. in Pieska fer IV post Circumcisionem domini pro- xima a. natiuitatis eiusdem MCCCXLI°. Ex orig. arch. civ. Brun. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 217. — Böhmer, Reg. Imp. p. 407, n. 826.

Strana 339
et Moraviae. Annus 1341. 339 857) 1341, 6 Jan. Pragae. Gallus de Lemberch, prior domorum hospitalis ordinis s. Johannis Jerosolimitani per Boemiam, Poloniam, Morauiam, Austriam oc, testatur fratrem Frenczlinum Hartmanni de Praga XVIII sexag. gr. ordini s. Johannis donasse. — Not. oc, "quod karissimus frater Frenczlinus Hartmanni de Praga in nostri presencia constitutus pietate et gracia diuina motus decem et octo sexagenas grossorum denar. prag. ad ipsum per mortem patris sui patrimo- nialiter deuolutas s. Johanni et ordini nostro pro sua, patris sui nec non suorum progenito- rum animarum salute tribuit pure propter deum et donauit. Nos vero graciam sibi proinde facere volentes specialem, duas sexagenas predictorum denariorum grossorum per ipsum fratrem Frenczlinnm in domo sancte Marie ordinis nostri in Praga ad tempora vite sue census nomine suscipiendas iusticia ordinis salua et obtenta damus gratuite et donamus, mandantes in vir- tute obediencie sancte commendatori dicte domus sancte Marie in Praga, qui pro tempore fuerit constitutus, vt prefato fratri Frenczlino predictas duas sexagenas grossorum, vbicunque locorum fuerit constitutus, nomine veri census de camera, in qua pecunia dicte domus sancte Marie solet reseruari, annis singulis incipiendo in terminis et festis infrascriptis beniuole omni contra- diccione proculmota soluere studeat atque dare, videlicet vnam sexagenam dictorum grosso- rum in festo b. Georii martiris venturo proxime et vnam sexagenam eorumdem grossorum in festo b. Galli confessoris deinde proxime succedente. Si vero prefatum fratrem Frenczlinum viam vniuerse carnis ingredi contingeret, extunc post decessum suum vna sexagena dictorum grossorum conuentui siue fratribus conuentualibus dicte domus sancte Marie in Praga ob re- medium et salutem anime patris sui nec non anime ipsius fratris Frenczlini pro pietancia cedi debet, cum qua anniuersarius patris sui circa festum Assumpcionis b. Marie virginis et anniuer- sarius ipsius fratris Frenczlini, dum occurrerit, singulis annis temporibus perpetuis peragentur in vigiliis, missis, pulsu campanarum et omnibus aliis bonis operibus, prouti consuetudo dicte domus s. Marie in Praga postulat et requirit. Debet enim in quolibet anniuersario predic- torum media sexagena grossorum conuentui siue fratribus conuentualibus predictis pro pie- tancia deriuari, alia vero sexagena grossorum ad domum s. Marie in Praga predictam libere deuoluetur. Si autem prefato fratri Frenczlino omnia et singula superius scripta et expressa per commendatorem iam dicte domus s. Marie in Praga, qui pro tempore fuerit constitutus, in toto vel in parte aliqua tam in vita quam in morte minime tenerentur neque inplerentur, extunc Otto pannicida, ciuis Maioris ciuitatis Pragensis, nec non heredes sui et qui presentes habuerint, solucionem neglectam in omnibus bonis ordinis nostri ad dictam domum s. Marie in Praga spectantibus debent recuperare, in quo ipsos nullus debet neque de iure potest ali- qualiter inpedire.“ — Act. et dat. in domo predicta Prage in die Epiphanie domini a. eiusdem MCCCXLI°. Ex orig. arch. Melit. Prag. 858) 1341, 7 Jan. In Crisano. Hermannus de Strascha et Witko de Chlum plebani parte ab una et Tiermannus, judex in Chrisano, et Frischo, civis de Mesericz, parte ab altera arbitri electi decidunt litem, 43*

Strana 340
340 exortam super decimis parochiae Vbetsch inter Wachsmundum, commendatorem hospitalis s. Jo- hannis in Bruna, et Chunradum, plebanum de Vbetsch, actores, et Nicolaum abbatem et con- ventum fratrum monasterii de Zars, Prag. dioc. partem ream. — Sigilla: dictorum pleb. Wachs- mundi commendatoris, Nicolai abbatis et conventus de Zars, nobilis Wznete de Crisans. — Act. et dat. in Crisano in domo curie parochialis a. d. MCCCXLI°, VII id. Jan. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 219. Emler, Regesta Bohemiae 859) 1341, 9 Jan. Sedlicz. Litterae abbatissae et conventus monasteri Vallis S. Mariae super 30 sex. gr. ipsis ab Hermanno, carpentario Sedlicensi, legatis. — Nos sorores Sophia abbatissa, Elizabeth priorissa, Aluscha subpriorissa, Englusch celleraria totusque conuentus sanctimonialium Vallis b. Virginis prope Brodam Theutunicalem not. oc, "quod mag. Hermannus, pie recorda- cionis quondam carpentarius Sedlicensis monasterii, anime sue et omnium progenitorum suorum salutare remedium procurans XXX sexagenas grossorum prag., quas ab ipso percepimus, nobis ac nostro monasterio veri ac perpetui testamenti nomine salubriter contulit et donauit, pro qua quidem pecunia III sexagenas annui census de nostra annua pensione, que in bursa dominorum Sedlicensium nostro conuentui communiter debetur, eidem conuentui damus et in perpetuum dari volumus in hiis scriptis. Quem videlicet censum III sexagenarum per cellerariam nostram, que pro tempore fuerit, in duobus terminis Georgii et Galli tollendum de predicta annua pensione decernimus pro duobus seruiciis in festo Purificacionis b. Virginis et ss. Philippi et Jacobi predicto conuentui nostro perpetuo ministrandis. Si vero prepositus noster quicumque aut abbatissa vel priorissa, que pro tempore extiterint, predictam pecuniam suis temporibus dari inpedirent aut tollentes ipsam in alios —— usus conuerterent, mox sine mora ipsa censualis pecunia ad monasterium Sedlicense deriuanda erit.“ — Dat. Sedlicz a. d. MCCCXLI°, in die s. Juliani episcopi et confessoris. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 860) 1341, 11 Jan. Avinione. Benedictus papa XII abbati monasterii Gradicensis prope Olomucz mandat, ut quae de bonis monasterii Brewnouiensis invenerit illicite distracta ad ius et proprietatem eiusdem monasterii legitime revocare procuret. — Dat. Auinione III id. Jan. pontif. a. VII°. Ex orig. arch. mon. Brewn. — Dobner, Mon. hist. Boh. VI, 66. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 220. 861) 1341, 11 Jan. Avinione. Benedictus papa XII abbati monasterii Gradicensis prope Olomuncz, ut audiat causam inter abbatem et monasterium Brewnouiense et Johannem, episc. Pragensem, super quibusdam terris, debitis, possessionibus et rebus aliis exortam. — Dat. Avinione III id. Jan., pon- tific. a. VII°. Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 307; VI, 65. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 220.

Strana 341
et Moraviae. Annus 1341. 341 862) 1341, 12 Jan. Venetiis. Bartholomäus Gradenigo, doge von Venedig, schreibt Karl, dem erstgeborenen des königs von Böhmen und markgrafen von Mähren, und Johann, herzog von Kärnthen etc. desselben königs sohn, dass er bereit sei die gegenseitigen ansprüche auf das castrum Zume- larum, welches mittlerweile neutralen händen übergeben werden soll, in näher bezeichneter weise durch schiedsrichter entscheiden zu lassen. Böhmer, Reg. Imp. p. 418, n. 441. — Commemoriali, cod. arch. c. r. aul. Vienn. III, 534. 863) 1341, 13 Jan. Pragae. Johannes, episcopus Prag., honorabilibus ac discretis viris archidiaconis, decanis, ple- banis, viceplebanis ceterisque ecclesiarum rectoribus per nostram diocesim constitutis. — „Moti statutis quarumdam constitucionum concilii Wyennensis ac sinodalis quedam mandata direximus vobis sub certo tenore literarum contra fratres Heremitas ordinis s. Augustini nostre diocesis, ut prefatis constitucionibus obtemperarent secundum iuris exigenciam et equi- tatem. Ipsi vero fratres coram nobis se humiliter presentauerunt et sicut deuoti et spirituales filii se declarauerunt dictis constitucionibus paruisse et semper velle parere. Quare vniuer- sitati vestre significamus per presentes, ipsa nostra mandata de ipsis fratribus vobis directa nos sustulisse, — mandantes vobis — sub pena excommunicacionis, — — quatenus singuli vestrum in vestris parrochiis publice coram plebe premissa solempniter publicetis, recipientes prefatos fratres admittentesque eos ad predicandum, confessiones audiendum, diuina cele- brandum, elemosynas fidelium adpetendum et ipsos promouendum secundum vestram possi- bilitatem, benigno eosdem fauore prosequentes et fraterna in domino caritate pertractantes." — Dat. Prage a. d. MCCCXLI, idus Jan. E cod. Thomaeo f. 17. 864) 1341, 15 Jan. Pragae. Thomas, archidiaconus, officialis curiae Prag. atque papae capellanus, appellationem in causa iniuriarum inter Henricum, plebanum de Belyna, et Vlricum, purcrauium castri Pon- tensis, exorta Benedicto papae XII notum facit. — „Sanctitati vestre significo per presentes, quod, cum de causa injuriarum, que vertebatur inter Henricum, plebanum de Belyna, ex vna et nobilem virum d. Vlricum, purcrauium castri Pontensis, parte ex altera, congnoscerem et sentenciam pro dicto domino Vlrico tulissem diffinitiuam juris ordine obseruato, a qua sentencia prefatus plebanus ad sedem vestre sanctitatis per procuratorem suum appellavit per omnia in hec verba: Coram vobis honorabili viro d. Thoma, archidiacono ecclesie officialique curie Pragensis, ego Jacobus, procurator discreti viri domini Henrici, plebani de Belina, pro- pono et dico, quod, cum vos a. d. MCCCXL° de mense Decembris proxima die sabbati ante festum Natiuitatis Christi diffinitiuam sentenciam et iniquam, si sentencia dici potest, contra me et dominum meum supradictum pro domino Vlrico, purchrauio de Ponte, tuleritis in causa, que inter dominum meum predictum ex vna et prefatum d. Vlricum super quibusdam in- juriis verbalibus parte vertitur ex altera, ideo ego Jacobus ex dicta sentencia senciens me et dominum meum et causam nostram contra iusticiam agrauari, nomine quo supra in hiis scriptis

Strana 342
342 Emler, Regesta Bohemiae ad sedem apostolicam prouoco et appello, appellans peto, iterum peto, instanter et instan- tissime peto insimul et vno contextu, subiciens me ac dominum meum H. antedictum, eccle- siam ipsius in Belyna, nobis adherentes seu adherere volentes in posterum proteccioni eiusdem sedis apostolice speciali. Protestor insuper, quod ab appellacione prius apud acta judicii per me interposita recedere per istam non intendo, sed istam ac illam loco et tempore pro- sequar, prout iusticia mediante michi melius videbitur expedire. Lecta et interposita est hec appellacio Prage in curia episcopali hora quasi completorii a. d. MCCCXL°, sabbato proximo ante Circumcisionem domini presentibus domino Buschone, canonico ecclesie Pragensis, Wlach- none et Vlrico, notariis publicis, Mauricio bedello et aliis pluribus fide dignis. Cui appel- lacioni tamquam frustratorie de consilio sapientum non duxi deferendum, ipsam ad examen vestre sanctitatis transmittendo, datis sibi in testimonium presentibus litteris dimissoriis sigilli officiolatus curie episcopalis Pragensis appensione munitis.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXLI°, II feria proxima post octauam Epiphanie domini. Ex orig. arch. reg. Dresd. 865) 1341, 20 Jan. Pragae. Wenceslaus judex, Meinhardus Wolflini, Wencezlaus Alberti, Nicolaus Rost, Petrus Neumburger, Elblinus Watzinger, Mertlinus Mathei de Egra, Wolflinus de Lapide, Thomas Niger, Jakscho Payer, Meinlinus Rokczaner et Vla Johannis pannicidae, jurati cives civitatis Pragensis, sigillo suo confirmant, Jacobum abbatem et conuentum monasterii de Plaz vendi- disse sub censum villam et curiam Rseporey, Elisabeth, relictae Rudlini Pilling de Novo foro. Not. oc, „quod Jacobus, abbas de Plaz, totusque conventus loci eiusdem —— villam et curiam ipsorum dictas Rseporey cum jure patronatus ecclesie ibidem ac cum vniuersis et singulis attinenciis suis, videlicet agrorum, fluminum, pratorum ad easdem villam et curiam pertinen- tibus, nova curia cum suis agris et terminis omnibus excepta, vendiderunt rite et raciona- biliter pro trecentis sexagenis grossorum den. prag. honeste matrone, domine relicte Rudlini quondam dicti Pilling de Nouo Foro, suisque heredibus —— dictas villam et curiam tenendas, habendas et jure hereditario in perpetuo possidendas, sub hac tamen condicione atque pactu, quod ipsa domina Elyzabeth et sui heredes dicta tenentes bona predictis dominis de Plaz et eorum successoribus nomine annui et perpetui census sexaginta sexagenas monete antedicte in duobus terminis, videlicet in festo s. Georgii et in festo s. Galli —— annis singulis dabunt.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXLI°, in die bb. Fabiani et Sebastiani martyrum. Ex orig. arch. c. r. bibl. Prag. 866) 1341, 24 Jan. (S. 1.). Jacobus abbas, Nycolaus prior, Nycolaus cellerarius totusque conventus monasterii in Plaz villam Rzeporey locant Elizabeth, relictae Rudlini Pillung. — Not. oc, "quod nos pari consilio et assensu villam nostram et curiam dictas Rzeporey cum jure patronatus ecclesie ibidem, ac cum vniuersis et singulis attinenciis suis, videlicet agrorum, fluminum, pratorum, ad easdem villam et curiam de iure spectantibus seu pertinentibus, noua curia dicta in Lyssecz cum suis agris et terminis omnibus excepta, vendidimus rite et racionabiliter pro trecentis

Strana 343
et Moraviae. Annus 1341. 343 sexagenis gross. denar. prag. honeste matrone domine Elizabeth, relicte Rudlini quondam dicti Pillung, civis Maioris ciuitatis Pragensis, suisque heredibus ac eorum successoribus vniuersis dictas villam et curiam tenendas, habendas et iure hereditario in perpetuum possidendas, sub hac tamen condicione atque pactu, quod ipsa d. Elizabeth et sui heredes dicta tenentes bona nobis et successoribus nostris nomine annui et perpetui census sexa- ginta sexagenas monete antedicte in duobus terminis, videlicet in festo b. Georgii XXX sexa- genas, et in festo b. Galli immediate sequenti residuas XXX sexag nulla anni sterilitate, si fuerit, obstante vel alio casu quocunque aut quomodocunque emergente, annis singulis dabunt et exsoluent in omnem euentum, ita quod nulla remissio vel diminucio seu protraccionis dilacio in aliquo censu fiat. Si vero denarios grossos pragenses a valore suo moderno destitui vel diminui seu mutacio nunc currentis monete in posterum fieri contingant, tunc pro qualibet sexagena nomine census soluenda marcam argenti puri ponderis pragensis nobis ac successo- ribus nostris sepedicta d. Elizabeth et sui heredes dabunt pariter et exsoluent, patenter hoc adhibito et expresso, quod si dicta d. Elizabeth vel sui heredes in primo termino memorato, videlicet s. Georgii, nobis vel successoribus nostris quacunque de causa infra quatuordecim dies censum seu pecuniam non exsoluerent prenotatam, extunc ipsa eadem d. Elizabeth vel sui heredes dicta bona tenentes sexaginta sexagenas vel marcas nomine census et pene nobis vel successoribus nostris nulla occasione obsistente dabunt utique et exsoluent. Sique easdem sexaginta sexagenas infra quatuordecim dies immediate sequentes non ex- soluerent nobis vel successoribus nostris, ex tunc CXX sexagenas vel marcas similiter no- mine census et pene dare et soluere modis omnibus tenebuntur. Quod si iam dictas CXX sexagenas siue marcas infra XIV dies proxime sequentes non exsoluerent nobis vel succes- soribus nostris, extunc ad ius et proprietatem ecclesie nostre medietas dictorum bonorum sine contradiccione qualibet deuoluetur libere perpetuo possidenda, ita quod pene iam dicte in secundo termino, videlicet s. Galli, quoad duplum et quadruplum et deuolucionem alterius medietatis ipsorum bonorum, si negligentes fuerint, intelligantur omnimode repetite. Preterea si nos vel successores nostros censum memoratum vendere vel alienare in posterum contingat, tunc debemus ipsum censum dicte d. Elizabeth et suis heredibus ante omnia et primo exhibere ad emendum atque dare, recepturi ab eisdem pecuniam, quam ab alio quocunque emptore sub testimonio duarum personarum ydonearum probauerimus nos posse habere, nullum alium emptorem in hac parte dicte d. Elizabeth vel ipsius heredibus in empcione census antedicti aliqualiter preferendo. Si vero ipsi dictum eundem censum predicto modo eis oblatum in spacio sex septimanarum emere vel redimere neglexerint seu noluerint, tunc aliis quibuscunque vendere poterimus libere.“ — Dat. a. d. MCCCXLI°, IX kal. Febr. in die Thymothei episc. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. 867) 1341, 25 Jan. In monasterio Raygradensi. Hannus Malspiczer et Pertoldus dicti de villa Sobutouicz profitentur, se recepisse 21/2 marcam gr. prag. a fratre Zezema de monasterio Raygradensi sub hac conditione, ut

Strana 344
344 Emler, Regesta Bohemiae fratri Zezemae solvant in festo s. Michaelis 1/2 marcam gr. nomine census. — In monasterio Raygradensi a. d. M'CCCOXLI°, in die Conuersionis s. Pauli ap. Ex orig. arch. mon. Raigrad. Chytil Cod. dipl. Mor. VII, 221. 868) 1341, 28 Jan. Passaw. Johann, König von Böhmen oc, verrichtet die zeither zwischen den bürgern von Prag einhalb von des ungelds wegen, das er zu Prag gesetzt hat, und den bürgern zu Nürmberch anderthalb gewesene misshellung und auflauff dahin, dass sie gut freund seyen und einander mit gutem fordern, die gegenseitig sich zugefügten schäden ledig geben, dass die frage wegen des von den Nürnbergern zu Prag gegebenen neuen ungelds auf den ausspruch von vier mannen beruhe, und dass endlich die von Nürnberg 5 jahre lang des neuen ungelds zu Prag überhoben sind. — Gegeben zu Passaw des sontags vor Unser Frawentag ze Lichtmesse. Freyberg, Reg. Boica VII, 297. — Böhmer, Reg. Imp. p. 208, n. 283. 869) 1341, 10 Febr. Avinione. Benedictus papa XII Nicolao Luczconis confert decanatum ecclesiae Olomuc., quem Nicolaus, episc. Tridentinus, possidebat. — Dat. Avenione IIII id. Febr. pontif. anno VII°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 221. 870) 1341, 10 Febr. In monasterio Sderaziensi. Henlinus clericus de Pulchro monte omni iuri suo ad ecclesiam in Morawans renuntiat. „Anno MCCCXLI°, indict. IX, pontif. Benedicti papae anno VII° in mei Anthonii, notarii publici, et testium supscriptorum praesentia constitutus discretus vir Henlinus clericus de Pulchro Monte coram — — Arnusto, decano ecclesiae Pragen., magistro Johanne Padwano, decretorum doctore, Petro Zytmiri, canonicis Wyssegradensis ecclesiae prope Pragam, ibidem sponte — — omnibus literis, privilegiis, instrumentis tam publicis quam privatis nec non omni iuri, si quod sibi competit vel competebat aut competere posset in futurum in ecclesia in Morawans Olomucensis diocesis, et specialiter praesentationi, quam se dicebat a — — d. Philippo praeposito et a fratribus monasterii Sderaziensis ante muros civitatis Pragensis ordinis Sepulchri dominici per eorum patentes literas habere ad ecclesiam in Morawans memo- ratam vel racione ipsius praesentationis vel alterius cujuscumque juris in manibus prae- dictorum dominorum, videlicet domini Arnesti, decani ecclesiae Pragensis, Johannis Padwani et Petri Zytmeri, canonicorum Wyssegradensium, et specialiter in manibus fratris Hermanni prioris, tunc vices domini Philippi eorum praepositi gerentis, renuntiavit benivole atque cessit, promittens —— numquam ullo sibi in dicta ecclesia Morawans aliquod jus vendicare et usurpare in prejudicium fratrum monasterii Sderaziensis et ordinis praedictorum.“ — Act. sunt haec in dicto monasterio Sderaziensi in stuba prope magnam portam monasterii praedicti praesen- tibus : Arnesto, decano Pragensi, magistro Johanne Padwano, doctore decretorum, Petro Zitmiri,

Strana 345
et Moraviae. Annus 1341. 345 Vitkone canonicis ecclesiae Wyssegradensis, Tammone, praeposito Luthmericensi, fratre Henrico. plebano de Mezirziecz, Rynaldo plebano ecclesiae s. Martini in muro Maioris civitatis Pragensis, testibus ad praemissa vocatis specialiter et rogatis. Ex orig. c. r. bibl. univ. Prag. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 223. 871) 1341, 11 Febr. In Zandow. Potho, Czenco, Wilhelmus, Hinco, Protiwa fratres de Zandow notum faciunt, "quod [pro salute] parentum suorum defunctorum et omnium animarum, quarum corpora in isto cimeterio requiescunt, nec non omnium fidelium dederunt in villa sua Zchosindorff 11/2 laneum agrorum cum censu 3 sexg. et omnibus utilitatibus, volentes ut, sicut pater eorum possedit et ipsi fratres tenuerunt eos, etiam ad d. Johannem plebanum de Sandow pertineant. Prae- terea dicti fratres de Sandow fecerunt istud testamentum, quod d. Johannes, plebanus debet tenere duos vicarios, inter quos debet habere omni die unus missam pro defunctis.“ — Testes: nob. vir. d. Bohunco de Clingenstein, d. Henricus de Kampnic, d. Wanko de Wetla, Jaroslaus frater suus, Jesco de Sichow et alii. — Dat. in Zandow a. d. MCCCXLI, dominica: Exurge. Borový, Lib. erect. p. 49. 872) 1341, 12 Febr. In Redisch. Woyslawa, relicta quondam Brunonis (sic) de Dreswicz, et filius eius Wulczko ad curiam Schonhof per Brunonem (sic) praedictum monasterio Welegradensi donatam IV laneos addunt. — Sigilla: Stephani Yngrami de Chunicz, Woitiechonis de Betraw, Ade de Bleswicz. — Dat. in Redisch proxima fer. II post Exurge a. d. MCCCXLI°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 224. 873) 1341, 23 Febr. Pragae. Johannes, Boemiae rex ac Lucemburg. comes, privilegia a rege Wenceslao II die 27 Febr. 1288 et 11 Jan. 1298 monasterio Teplensi data confirmat. — In praesentia Russonis de Luticz, subcamerarii Ulrici Pflugonis et Herbordi „notarii, camerae nostrae.“ — Dat. Prage in vigilia b. Mathei apostoli et ewangeliste a. d. M'CCCOXLI°. Ex orig. arch. mon. Tepl. cop. Mus. Boh. 20. 894 Moc lo0 e — 874) 1341, 23 Febr. (Eger). Hainrich Klet von Lasan, komtur des Deutschen hauses zu Eger und pfarrer daselbst, bekennt sammt dem konvent der brüder zu Eger die stiftung einer messe bei dem St. Bar- baraaltar in der pfarrkirche zu Eger und eines anniversariums durch Helweig, bürger zu Eger. — Tun chunt oc, "daz die ersamen manen her Taut der zcolner vnd Nyclas der swa- ger, purger hie czv Egre, von dez Helweigis seligen wegen, der weilint purger waz hie czu Egre, vnd von seiner wirtin vrou Annen seligen wegen gewidemt habe sent Barbaren altar 44

Strana 346
346 Emler, Regesta Bohemiae bei vns czu der pharr ewicleichen all tag ein messe czu halten vnter der fruemesse, die man pfligit czu singen des morgens frue in der pfarr vnd ain ewige jargeczeit dem vorge- nanten Helweig vnd vrou Annen, seiner wirtin, vnd allen iren vordern vnd allen iren nach- kuemelingen selen czu trost vnd czu gnaden, aller jerkleich vigile czu singen an sent Vincencius tag czu abunt vnd des morgens selmess, mit dreizich pfunden vnd hundter [sic] pfunden hallere, der sie vns gar vnd gancz gewter haben vnd weczalt. Nv fuerbinden wir vns offenbar mit disem gegenwurtegen brif, das wir die vorgenanten mess vnd jargezeit mit vrlaub, wizzen vnd gunst pruder Chunradens von Mulhausen, vnsers lantcomutuers, halden wellen vnd schuln von achzechen karn vnsers rechten cinses, halp korns vnd halp habern, der da get von dem hof czu der Awe, da der alt Taigscherr Hieboz aufgesezzen waz, der vnser recht aigen ist. Dez schuln sech- zehen kar gehoeren czu der vorgenanten mess vnd czwai kar den brudern czu ainer pittancien mit aim sogetan vndirschaid, wan ein gebiter dez haus zcu Egre, der czu den geczeiten ain comutuer dez haus czu Egre ist, mit rad vnd mit wizzen der conuensbruder dez selben haus vnd der vesten vnd der pesten fruende dez vorgenanten Helweiges vnd vron Annen, seiner vrowen, das in got gnedig sei, daz vorgenant gelt dreizich phunt hallere vnd hundter phunt hallere an ein andir gut legen vnd daz da mit kaufen, als wil man da mit ge- kaufen mag, czv ainer ewigen widemen der vorgenanten mess vnd jargeczeit vud irn offen brif dar vbir geben, so schol der vorgenant czincz die achczehen kar auf dem hof zcu der Awe leidig und vrei sein, alz in der comutuer dez haus czu Egre vnd die conuent bruder vor gehabt haben." — Zeugen: die ersamen pruder vnsirs ordins pruder Vlrich vom Bor, czv den zceiten hauscomutuer, pruder Peter Euzenbecker, pruder Dietrich Tozzenveller, pruder Johans von Kornaw vnd pruder Chunrad Wchs der custer vnd die ersamen purger czv Egre her Walther vom Hof, her Jacob der Goldirlein, her Heinrich der alt Hasenzcagil, Ebirlein zcolner vnd vil ander piderbir leut. Geben, do man czalt nach Gotes geburt 1341 jar an sent Mathias abent dez apostolen. Ex orig. arch. reg. Dresd. 875) 1341, 24 Febr. Monaci. Johannes, Boh. rex ac Luc. com. obligationi castri Adelburch per Ludowicum, Roma- norum imperatorem, Friderico de Aw et Conrado Ginczenhouer factae assentit. — Dat. in Monaco die b. Mathie apost. a. d. MCCCXLI. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 224. — Böhmer, Imp. Reg. n. 407, p. 827. 876) 1341, 24 Febr. Brunae Wenceslaus, abbas Welegradensis, recognoscit, Elizabeth abbatissam et conventum monasterii in Osla cum ipsis unam marcam census perpetui in villa Senycz prope Namyest per- mutavisse pro marca census eis per mag. Henricum, canonicum et custodem ecclesiae Olomuc. in curia sua patrimoniali in Rischans assignata. — Dat. Brunne a. d. MCCCXLI°, VI kal. Martii. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 225.

Strana 347
et Moraviae. Annus 1341. 347 877) 1341, 25 Febr. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen etc. gestattet dem Dietrich von Esch die von ihm lehn- baren güter in Birtinge und Strazsie an dessen oheim Gobel von Esch zu hinterlassen. Böhmer, Reg. Imp. p. 301, n. 438. — Publ. de la soc. hist. de Luxembourg XXI, p. 5. 878) 1341, 6 Mart. Przibinicz. Petrus de Rosemberch, summus camerarius regni Boemiae, censum duarum sexag. gr. prag. de 11/2 laneo in villa Dynyn monasterio fr. Praedicatorum in Vsk donat. — Not. oc, „quod censum duarum sexag. gross. prag. de vno laneo in inferiori parte et dimidio in supe- riori parte uie ducente [sic] in Vsk villa de eadem, locatis et venditis iure emphiteotico Andree et Zeydlino, monasterio Vstensi totique conuentui ibidem damus et perpetue legamus graciose pro remedio anime fidelis patrui nostri felicis recordacionis domini Nedamiri, vo- lentes, quod presencium possessores supradicti heredesque et successores ipsorum predictas duas sexagenas singulis annis absque omni difficultate et dilacione censualiter dicto mona- sterio et conuentui in festo scti. Clementis tenebuntur soluere perpetuis temporibus ad pera- gendum diem anniuersarium domino Nedamiro pie memorie antedicto per conuentum ipsius monasterii singulis annis in festo scti. Crisogoni atque prandium faciendum conuentui, sic tamen distincte, quod media sexagena debebit pro prandio, ferto pro vino, ferto pro luminibus, et vna sexagena inter fratres pro recommendacione anime ipsius dicti d. Nedamiri in oraciones fratrum diuidatur speciales, quam donacionem ratam et gratam approbamus et in futurum per nos heredesque, successores et procuratores nostros, sine omni impedimento fore volumus approbatam." — Sigilla domini Zawissii de Vgesd, awnculi nostri karissimi, et domini Bo- chuslai de Malowicz, militis nostri. — Dat. Przibinicz feria III post dominicam Reminiscere a. d. MCCCXLI. Ex orig. arch. ordinis Fr. Praedic. Pragae. 879) 1341, 11 Mart. (S. 1.) Styborius, commendator in Drobowicz ac viceprovincialis per Boh. et Mor. ordinis s. Mariae de domo Teutunica, testatur Elizabeth, civissae Czaslauiae, consuetam praebendam sororum dictae domus datam esse. — Not. oc, "quod hon. matrona domina Elizabet, quondam ciuissa Czaslauie, bene compos virium ex fiducia singularis amicicie et gracia, quam ad nostrum ordinem precipue tamen ad domum Drobowicz gessit, conswetam prebendam nostrarum sororum pure propter deum sibi tribui pro sua persona humiliter postulauit. Nos itaque morum hone- statem fameque decenciam in eadem atque beneficia nobis per ipsam exhibita ponderantes, bona deliberacione fratrum prehabita, de speciali tamen consilio fratris Nycolai dicti Kupfer- genger, vicecommendatoris pretacte domus, ceterorumque fratrum ibidem conuentualium vna- nimi consensu prefate domine Elizabet acquiescendo precibus prouisionem prebende ad sue vite tempora dedimus ac contulimus in hospitali supradicte domus habendam ad instar so- rorum nostri ordinis et tenendam, hoc eciam addito, quod commendator, quicumque sicut 44*

Strana 348
Emler, Regesta Bohemiae 848 nunc pro tunc fuerit memorata in domo, debebit absque qualibet contradicione eidem domine Elizabet in vniuersis vestimentorum necessariis secundum requisicionem sue indigencie, vt- pote sorori nostri ordinis pie et beniuole prouidere. Nichilominus sepedicta domina Elizabet nunquam alienari debet a domo pretaxata, sed in hospitali ipsiusdem domus perseuerando immobiliter siue sana existens siue infirma ad nulla penitus statuta nostri ordinis ligata debet seu tenebitur in omnibus ac singulis quemadmodum soror nostri ordinis ad sue vite termi- num karitatiue et amicabiliter pertractari.“ — Testes : frater Nicolaus dictus Kupfergenger, vicecommendator pretacte domus, frater Seydlinus, custos capelle eiusdem, frater Martinus dictus Sturm, frater Nicolaus sacerdos necnon honorabilis vir dominus Eberhardus de La- pide, plebanus ecclesie Czaslauiensis, dominus Ludwicus et dominus Paulus eiusdem predica- tores et alii. — Dat. et act. a. d. MCCCXLI°, dominica die, qua canitur : Oculi mei semper ad dominum, quoniam ipse euellet de laqueo pedes meos.“ Ex orig. arch. reg. Dresd. 880) 1341, 18 Mart. Pragae. Johannes, rex Boh. ac Luc. com. locationem hereditatis in monte Schenberg renovat. Not. oc, „quod ill. d. Elizabeth, felicis memoriae quondam Bohemiae reginae, conthoralis nostrae karissimae, literas vidimus, in quibus continebatur plenius, qualiter ipsa hereditatem in monte Schenberg jure emphitiotico locaverat, quae postea per infortunium novercans ibidem hominibus quodammodo fuerat desolata. Nos vero culturae dicti montis intendentes sin- cerius, universis et singulis incolis ejusdem hanc specialem gratiam duximus faciendam, vide- licet quod ibidem residentes vel illic ex novo suas figentes mansiones de omni arra, quae vulgariter theotunico anleit dicitur, esse debeant simpliciter suportati. Damus etiam dicti montis incolis in hereditatibus ibidem jus emphioticum, mensuras regales et omnia jura regalia in censu et solutione juxta consuetudinem regni nostri Bohemiae in talibus hactenus observatam. Volumus insuper, concedimus et donamus, ut omnes et singuli ibidem montana colentes consueto jure montanorum regni nostri Bohemiae potiri debeant in omnibus et gaudere. In- super volumus, quod omnes hereditates et specialiter villa dicta Brasne in agris, pratis, rubetis, silvis, montibus, planis, aquas (sic), aquarum decursibus, mineralibus et singulis aliis, in quibuscunque rebus consistant, quae quondam ad dictum montem Schenberg specta- verunt, ad ipsum inantea pertinere debeant perpetuis temporibus et spectare.“ — Dat. Pragae dominica Laetare a. d. MCCCXLI°. Codex Lobkovic. f. 589. v. — 881) 1341, 19 Mart. Pragae. Wenczlab genant Rokczaner richter, vnd Meinhart hern Wolframs suen, Wenczlab hern Albrechts sun, Niclas Rost, Peschil Neumburger, Elbel Waczinger, Mertel hern Mathes suen von Eger, Wolfel von dem Stein, Thomas der Swarcz genant, Jaksch Payer, Meinel Rokczaner, vnd Vla hern Johans gewantsneiders suen, die geschwornen bürger der stadt Prag bestimmen mit ihrem briefe die rechte der schneider in ihrer stadt. — Tuen chunt, "das wir angesehen

Strana 349
et Moraviae. Annus 1341. 349 haben den gebrechen, den dy stat ze Prag hat, vnd den di sneider haben darinne gesezzen, die manic vnbehend red sleizzen muzzen davon, das manic unchunder vnd vngewisser chnecht auf irem hantwerk sich von aigener gewalt zv maister seczet, vnd wenn derselbe vroemder leut guet als vil auf sich geporgt, das ers nicht vergelten mak ader wil, so entrint er do mit von der stat. Des zeicht man denn di sneider in der gemain vnd nicht den schuldigen alain. Wir haben auch angesehen, das vil verstolens dinges von aschroten, die von sneider auf dem lant vnd in der stat gesezzen, vnd auch von manigerlay leuten werdent heimlich verchouft in der stat, das man des auch zeicht di sneider in der gemain, si haben ez verstoln, vnd wartet nyemant darzv, von wan ez her chom, vnd wer schuldic daran sey. Vnd auf di red, daz an sulchen sachen di stat furbas von schaden vnd der sneider er von vnbehender red werd bewart, so geben wir vnd vinden in ze einem rechten, das sy vier gesworn maister vnder in haben vurbaz zv aller czeit; die schullen alle jar die scheppfen chiesen, die des jares gesaczet verden; vnd di selben vier maister schullen daz bewaren mit dez richters vnd der scheppfen hilfe; vnd wer sich in Prag mit sneidwerc vil generen, der schol mit czwain vnd dreizzic grozzen pfenning purger recht gewinnen gem richter vnd gen scheppfen, vnd sol dar nach geben den maistern ein schok grozzer prager pfenning in ir bruderschaft vnd swenn er das gibt, so hat er bruderschaft vnd recht mit eynander, vnd swer sich dar auz zeicht vnder in, er sei maister oder werd maister, der hat sein recht verlorn. Vnd derselbe, der maister werden wil, sol purgen vor den scheppfen seczen vuer czehen schok grozzer prager pfenning, daz er drey jar vnd drei tag mit der stat leit vbel und guet; vnd ob derselbe di weil ieman in der stat sins gutes icht empfrumdete, do sol der puerg wuer steen, als ver di czehen schok gelangen, vnd doch der stat ir recht gesche. Vnd wer eins maisters tochter nimt, der dorf kein ander pfennig geben, den do mit er purger recht gewint. Vnd der selbe, der maister wirt, sol des sweren vor den maistern, das er sein hantwerk getrewlich vnd erleich wuerche; das selben sullen auch tuen zv disem mal alain alle di maister, die ieczvnt in der stat sein. Wirt ieman von vnchuenst ein gewant wersniten, der trag das vuer di maister, vnd swaz puezz di dor vber vinden, die sol der sneider leiden; wirt auch ieman vberwunden mit den gesworn maistern mit einer halben ellen, die bey einander eins tuchs sey, der hat sein recht verlorn, vnd sol ein iar die stat meiden. Vnd welcher maister verstolns chouft, der hat sein recht verlorn, als ob erz selb verstoln het, vnd sol ein jar sein auz der stat. Dieselbe puezze sol auch leiden der maister, zv dem man vindet newe vngefruemten dechlachen oder halb recke, dye nicht mit recht dar chomen sein ; vnd zv wem man ein valsch wambeis vindet, daz sol man brennen zvm ersten mal, vnd zvm andern mal alsam; begreift man es zv im zvm dritten mal, er hat sein recht verloren vnd sol ein jar di stat meiden. Swo ein mentler newes wircket, als oft er do mit begriffen wirt, sol erz verpuzzen, gem richter vnd gen scheppfen mit einem halben schoc grozzer; vnd wo man newes gemachtes gewant begreift, daz vail ist, ez sei hie oder andreswo gemachet, des haben richter vnd scheppfen gewalt, wie man in daz verpuzzen suelle. Ob irn ein chnecht in der stat von eim maister auf stet, vnd net eim hofsneider, den sol dhein ander maister seczen in eim ganczen iar; wer daz vberuert, der ist dem richter eins vierdungs grozzer pfennig

Strana 350
350 Emler, Regesta Bohemiae bestanden; das selbe sol man behalden an dem chnecht, der vierczehen tag vor einer hochzeit seim maister auf steet. Ez sol auch der maister recht auf ir chinder erben.“ Der ist gegeben zv Prag noch Cristes gepurt 1341 iar, des nechsten mantags nach dem svntag noch mitter vasten. Lib. civit. Prag. ab. a. 1310. f. 19. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 23. 882) 1341, 21 Mart. In Bruna. Fridericus dictus de Sulcz, doctor decretorum, praepositus eccl. Chremsiriensis, mo- nasterio in Zmylnhaym omnes libros suos paucis exceptis assignat hac conditione adjecta, quod abbas eiusdem loci pro iis assignet redditus trium marcarum singulis annis percipiendos de villa Chropina pro pitancia conuentus. — Act. in Brunna in die s. Benedicti abbatis a. d. MCCCXLI°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 225. 883) 1341, 21 Mart. Pragae. Johannes, rex Boh. oc, confirmat privilegia monasterii Ossecensis. — Not. oc, quod cum deuoti nobis abbas et conuentus monasterii b. Marie virginis in Ossek, "ob ipsius b. uirginis reuerenciam et honorem, quos semper prosequimur et prosequi disponimus graciose, diuersis gaudeant priuilegiis et juribus, libertatibus seu immunitatibus et graciis ac donacionibus in eisdem contentis, sibi a predecessoribus nostris, regibus et aliis Boh. principibus, ac magna- tibus et a nobis dudum concessis et confirmatis, prout ea uidimus et cognouimus sic realiter se habere. Ideo nos tam ipsis abbati et conuentui quam nobis et aliis legentibus et audien- tibus a tedio et fatiga, producendi et legendi ac audiendi plura huiusmodi priuilegiorum paria uolentes parcere in hac parte, de ipsis recolligi et fieri fecimus vnum corpus, quod in se sub compendio premissarum libertatum, graciarum, donacionum et iurium diuersos articulos et clausulas specifice comprehendat. Itaque predictorum predecessorum nostrorum, regum et aliorum principum Boemie, uestigia imitantes predictos abbatem et conuentum cum suo mona- sterio et ipsius monasterii villis, agris, montibus, collibus, planis, uallibus, cultis et incultis, siluis seu nemoribus, rubetis, pratis, pascuis, piscinis, piscacionibus, venacionibus, aucu- pacionibus, molendinis, aquis, aquarumue decursibus, censibus, redditibus, fructibus, prouen- tibus, obuencionibus, theloneis, decimis, proprietatibus, possessionibus, honoribus, dominio, iure patronatus ecclesiarum incorporatarum uel incorporandarum, ac eciam aliarum, iudiciis, hominibus, personis, seruitoribus, cum ciuitate sua noua Skirla, cum uillis, allodiis, curiis siue grangiis, prediis, hereditatibus, ortis, pomeriis ac bonis quibuscunque cum sibi competentibus iuribus, terminis et limitibus, ab antiquo metatis et obseruatis, ac ceteris suis pertinenciis, in quibuscunque rebus consistant uel consistere uideantur, nec non cum libertatibus, donacio- nibus, iuribus, graciis a regibus, principibus, comitibus, baronibus, nobilibus, ciuibus uel ab aliis regnicolis quibuscunque monasterio predicto concessis uel in posterum concedendis et ad ipsum spectantibus, in nostrum proteccionis regie recipientes presidium singulare, eximimus plenitudine nostre regie potestatis ac de certa nostra sciencia ab omni iure, iurisdiccione et iudiciaria potestate atque tyrannide quorumlibet regnicolarum Boh. nostrorum fidelium, cuius-

Strana 351
et Moraviae. Annus 1341. 351 cunque status aut condicionis existant, et exemptos esse uolumus perpetuo ac immunes, in- hibentes districte nostre gracie sub obtentu capitaneis, baronibus, camerariis, czudariis, bene- ficiariis, iudicibus prouinciarum et quorumlibet aliorum locorum nec non purgrauiis et ci- uibus ceterisque nostris fidelibus ac personis singularibus per Boemiam, qui nunc sunt aut erunt pro tempore, ne quis eorum in predicti monasterii bonis quibuscumque, siue sit ciuitas, villa, curia, allodium siue grangium, ager, vinea, campus, silua, ortus aut rubetum uel pos- sessio alia quecumque, et specialiter in villis, quarum nomina expresse nominando specificamus, scilicet villa Hayn, Krizansdorf, Grab, Wernhersdorf, Tucendorf, Noua villa, Hordelok, Bruch, que villule sunt sub nemore situate, item curia Domzlawitz, curia Brzezan cum villis annexis, videlicet Tolitz, Brezan et parte uille Bresczan, item noua curia cum curia Hirnzhedil, Luc- wicz, Retschitz, Nespeticz, cum iure patronatus ecclesiarum, Pavidl parte, Strimus, Rudolff- dorf, Byln, Rezil, cum iudiciis et utilitatibus uniuersis in districtu Pontensi, Hosnicz, curiam in Skirla, cum opido, ecclesia et villis annexis, scilicet Lazan, Wisseczan parte, Salezil, Przilep parte, Wolaschitz curiam cum villa et ecclesia sic dicta et Pocscherad, curiam Odolicz et villa Cynus, Munchow, curiam Tynz cum villa sic dicta, Kobelicz in districtu Luthomericensi, Czyr- nochow cum ecclesia, Crassyn, Gesczuwicz in districtu Slanensi, Swinczicz, Obernicz cum mo- lendino, curiam Schemnicz cum villis et bonis adiacentibus et pertinentibus cum decima ibidem, Swetbor cum ecclesia in districtu Zacensi, theloneum decime septimane in Ponte et in Warta, decima septimana in Zaydow cum ecclesia, medietate laci (sic) ac piscatorum in Comeran, cum col- lacione ecclesie s. Nycolai circa Zacz site, cum collacione ac incorporacione ecclesie ac capellarum in Slawkinwerd, cum ecclesia parochiali in Pyrnis ac cum capellis suis constructis et constru- endis, cum censu sex sexagenarum et cum plena percepcione thelonei decime septimane in nauigio et in civitate predicta ac in omnibus et singulis prenomitatis. Nullus fidelium no- strorum pretactorum jus, jurisdiccionem aut potestatem iudiciariam uel inpignoracionem pro- debitis predicto monasterio conpetencia in abbatis et conuentus predictorum preiudicium sibi presumat assumere uel assumpta tueri, auctoritate quorumcunque priuilegiorum a predeces- soribus nostris, Boem. regibus, Wencezlao uidelicet et Otakaro, uel ab aliis aut a nobis ob- tentorum uel inposterum obtinendorum, nec non cuiuscumque consuetudinis pretextu, que omnia et singula sub quocumque tenore et uerborum forma sint obtenta, malicie iusticiam preferentes, de certa nostra sciencia ex nunc et extunc cassamus, annullamus, verum eciam penitus cassa et nulla fore pronunciamus, nullius de cetero firmitatis robur simpliciter habi- tura. Volumus eciam et plenarie admittimus, ut in predictis bonis fabri, sutores, sartores, pistores et taberne haberi possint, ubicunque dictis abbati et conuentui uidebitur expedire, et quod homines recedentes de hereditatibus monasterii predicti ad ciuitates nostras uel alia loca hoc faciant sine preiudicio monasterii predicti et dampno, vendita prius hereditate sua et omnibus causis prius coram d. abbate aut suis officialibus expeditis, adicientes nichilominus in cumulum amplioris gracie et fauoris, quod omnes curiae aut grangia seu allodia dictorum abbatis et conuentus sint libera, sicut hactenus permanserunt. Ac omnes persone ordinis ipsius cum omni familia eorum, cuiuscunque status sint aut condicionis, in omnibus vendendis et emendis uel res suas publice transferendis, adducendis uel deducendis, equis, pecoribus, pecudibus, bladis, fru-

Strana 352
352 Emler, Regesta Bohemiae mentis uel quibuscunque necessariis per totum regnum nostrum et omnibus ciuitatibus, viis et aquis, uidelicet Albea et Egra, sint ab omni theloneo penitus absoluti, et ut predicta et alia uictualia eis necessaria in ciuitatibus nostris possint uendere et comparare tempore ipsis opportuno sine omni impedimento, non obstante statuto ciuitatum quarumcumque, et ut nec abbas, monachus et conuersus dicti monasterii cuiuscumque officii uel administracionis pretextu, postremo nec homo siue mulier uel eciam quilibet censualis monasterii memorati racione cuiuscumque criminis uel excessus incendii, furti, stupri, rixe, uulneris uel eciam mutue occissionis seu debiti cuiuscunque aut ex alia quavis causa trahi uel citari possit per quoscumque officiales aut fideles nostros seu terrigenas aut extraneos, cuiuscumque status aut condicionis existant, ad prouinciale uel aliud iudicium quodcumque preter clau- strale; si tamen quis eorum tractus uel citatus ad aliud iudicium fuerit, non debet nec tenetur comparere aut respondere ibidem, sed nec eius absencia poterit iuri et libertati predicti monasterii penaliter uel dampnabiliter quomodolibet derogare uel nocere. Et si contra monachum, conuersum seu memoratos dicti monasterii homines competat aliquid que- rimonie uel eciam accionis, damus dicto abbati uel ei, quem ad hoc deputauerit, in huius- modi questionibus decidendis plenam auctoritate nostra presentibus potestatem, omnem iudicii nostri execucionem transferentes in eundem. Si vero contra abbatem ipsum quis- quam sibi competere crederet aliquid accionis, hoc dumtaxat coram nobis uel coram specia- liter deputato a nobis ordine iudiciario prosequatur. Graciam eciam graciis addentes volumus et concedimus, ut in quacumque ciuitate regni nostri dicti abbas et conuentus pro se et monasterio ipsorum domum emerint uel quocumque tytulo ad eos deuenerit, illam sine omni census ac solucione quarumcunque exaccionum, contribucionum, uigiliarum uel aliarum quarum- cunque uexacionum libere tenere debeant et pacifice possidere. Eximimus eciam eos ab omnibus oneribus, inpugnacionibus, infestacionibus et specialiter ab solucionibus pecuniarum et denari- orum, qui racione ossade recipi utpote pro uulneribus, homiccidiis seu membrorum mutilacio- nibus consueuerunt uel alio quocumque nomine censeantur. Nullusque regnicolarum Boemie nostrorum fidelium siue terrigena siue civis predicti monasterii quibuscunque ex causa aliqua et specialiter pro debitis aliquid inpignorare uel in loco alio seu ciuitatum nostrarum arre- stare presumat, nisi prius aduersus debitorem sibi petat fieri iudicium per abbatem. Ipsis quoque abbati et conuentui graciose concedimus uirtute presentium et fauemus, ut omnes et singulos ceusuales sui monasterii antedicti circa uel intra quascumque ciuitates regni nostri et expresse Luthomeriz et Pontis positos et manentes tempore debito et statuto censum non soluentes, cuiuscumque status aut condicionis existant, inrequisitis ciuibus et judiciis ciuitatum ipsarum in villa aut villis seu bonis quibuscumque per se ipsos aut officiales suos possint et debeant licite inpignorare, non obstantibus quibuslibet impetratis in contrarium uel de cetero impetrandis. Volentes itaque, ut sicut abbas et conuentus predicti monasterii cum quibuslibet conpetentibus sibi iuribus, libertatibus, exempcionibus, donacionibus, possessionibus et censibus quibuscunque [in possessione] pacifica et quieta steterunt hactenus usque modo, sic eciam de nostre conseruacionis regie gracia speciali stare possint et debeant eo plenius in futurum. Que omnia et singula ipsorum jura, libertates, exempciones, donaciones et consue-

Strana 353
et Moraviae. Annus 1341. 353 tudines, sibi quocumque modo competencia et competentes presentis scripti patrocinio appro- bamus, ratificamus, innouamus et ex certa nostra sciencia confirmamus et litteras seu priui- legia, si que a nobis in contrarium sub quocumque tenore et forma uerborum per importunitatem impetrancium uel petencium uel per obliuionem nostram seu occupacionem fuerint antea uel in posterum impetrate, cassamus annullamus ex nunc et ex tunc et iuribus omnibus eneruamus. Supplemus eciam ex habundancia magnificencie nostre omnes defectus et ignorancias ex sim- plicitate deuotorum nostrorum predictorum, vt si quid in effectu et plenitudine graciarum nostrarum, que de jure uel de facto ipsius inesse deberent, tamquam ex nostra certa sciencia intelligi et ipsis concessa censeantur.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXLI°, in die b. Bene- dicti abbatis. E codice diplomatico mon. Ossc. f. 13. cop. Mus. Boh. 885) 1341, 21 Mart. (Pragae). A. d. MCCCXLI°, fer. IV in die s. Benedicti in quadragesima hii jurati per dominum regem snnt creati, videlicet Andreas Goldner, Seidlinus de Piesca, Otto pannicida, Henslinus Cornpuhel, Fridlinus Sechsel, Henricus Sweuus dictus Czigler, Ditlinus Plawfues, Frenclinus Ruperti, Chunscho de Pracz, Jesco Payer, Peschlinus Harrer et Nicolaus dictus Gewnher. Ipsi vero jurati statuerunt officiales ciuitati infrascriptos: Primo Johlinus weger est ponde- rator institorum; huius fideiussor est Frenclinus Gopoldi pro L sexag. gr. den. prag. Subemptores institorum: Item Wenceslaus Strawbinger; fideiussor Johlinus thasner pro L sexag. — Item Nicolaus Huleri; fideiussores: domina Weygandissa et Frenczlinus Rechczer, quilibet pro XXV sexag. — Item Jacobus notarius; fideiussores Nicolaus Lutho- mericzeri et Nicolaus de Jemnicz, quilibet pro XXV sexag. sine manu coniuncta. Subemptores pannorum: Item Cunadus; fideiussor: Thomas Niger pro L sexag. — Item Chunlinus Huleri; fideiussores: Enderlinus Stuk, Bartha Pylungi, Matheus Harrer et Paulus Swendezguet pro L sexag. — Item Nicolaus Starcoko [?]; fideiussores: Johlinus Junossii et Heinczlinus dictus Pfeyfinskolbel, quilibet pro XXV sexag. — Item Nicolaus Herscheftel (Horscheftel?); fideiussor: Wenceslaus Gewnher pro L sexag. — Item Conradus Salczer ; fide- iussores : Hainel dictus Eywan (?), Johannes pellifex et Petrus Glas pro L sexag. Subemptores auri et argenti: Primo Enderlinus, cognatus Goczlini subemptoris ; fide- iussores sunt: ipse Goczlinus et Reymboto Goldner pro L sexag. — Item Elblinus Rotleb; fideiussor: Petrus Fygolais pro L sexag. — Petrus de Coufhous; fideiussores sunt: primo Otto pannicida pro XX sexag., item Petrus Neumburger pro XX sexag., Nicolaus Buslai pro XX sexag., Nicolaus Gentes pro XX sexag., Nicolaus Clementer pro X sexag., item Johannes Rost pro X, quilibet pro parte sua tantum. E libro civ. Prag. ab anno 1310 f. 154. 886) 1341, 26 Mart. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemb. comes, homines monasterii Syloensis a citationibus in sudam eximit. — Intelleximns, quod „homines vestri et clientes per crebram citationem in 45

Strana 354
354 Emler, Regesta Bohemiae sudam minus debite opprimantur, propter quod vobis et dicto monasterio vestro hanc spe- cialem gratiam duximus faciendam, videlicet quod omnes et singuli homines vestri a sudarum citationibus etiam in quocunque iure residentes penitus exempti esse debeant et soluti. Man- damus igitur vniuersis sudarum beneficiariis nostre gratie sub obtentu, quatenus monasterii homines predicti per nullum penitus permittatis aliqualiter inantea euocari.“ — Dat. Prage feria secunda post dominicam Judica a. d. MCCCXLI. Pelzel, K. Karl IV., t. II., Urkb. p. 348. — Böhmer, Reg. Imp. p. 208 n. 284. 887) 1341, 27 Mart. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, monasterio Ossecensi concedit, ut oppidum ipsius Skyrl civitas fieri possit. — Not. oc, quod ad promocionem mon. Ossecensis inclinati eorumque miseriis miserti, quia intelleximus eos non tantum fulcitos, "ut congruam susten- tacionem et hospitalitatem ac alia onera incumbencia, ut decet, habere nequeunt neque suffere possunt, ipsis concessimus, — — quod oppidum ipsorum dictum Skyrl ciuitas possit fieri et quod in omnem utilitatem civitatis munite de concessione nostra regia iure plenario cum omnibus libertatibus, graciis, donacionibus, iuribus ac utilitatibus sit translatum, sic quod ibidem qualibet feria tercia imperpetuum singulis septimanis forum publicum et liberum de quibuslibet rebus venalibus habeatur et ab omnibus et singulis nostris hominibus, qui vo- luerint, in accessu et recessu libere frequentetur et a nullo nostrorum officialium et aliorum fidelium quorumcunque siue ciuium, judicum, nobilium, seu diuitum uel pauperum, quomodo- libet impediatur, sic eciam quod ciues eiusdem ciuitatis predictam ciuitatem firmitate seu municione vel blancarum, fossatorum et turrium uel alio quouis muniant modo et cir- cumdent, prout melius et vtilius eis uidebitur expedire, vtentes eciam libere pistoribus, carnificibus, sutoribus tabernariis, fabris, braxatoriis, brasiatoriis, institoribus et singulis aliis artificibus mechanicis, quibus cetere ciuitates nostre et baronum uel aliorum quorumcunque in regno nostro Boemie ex quibuscunque concessionibus regiis habent et solent ac possunt uti, eo iure ac libertate predicti ciues vtantur, adicientes, quod ciues et communitas ipsius ciuitatis omni iure et iusticia uel quacumque bona consuetudine, libertate, prerogatiua ac gracia, qua et alie ciuitates regni nostri gaudere solent, similiter et ipsi ex nostra mera liberalitate gaudeant in perpetuum et fruantur. Pro incremento quoque supradicti monasterii concedimus predictis abbati et conuentui, ut hereditates suas ibidem in Skirla seu in quibuscunque aliis locis sitas — — [potestatem] habeant in emphiteosim siue ad jus theutonicum exponere et locare, arram locacionis ipsius nomine acceptam in soluci- onem debitorum et in vsus sibi placidos ac vtiles conuersuri. Promittimus quoque sincere pro nobis et nostris successoribus, Boemie regibus, predictam translacionem opidi Skirle in naturam ciuitatis munite factam — — non irritare, non infringere nec cassare nec aliqua- tenus per alicuius informacionem reuocare.“ — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXLI°, fer. III post dominicam, qua cantatur: Judica. E cod. dipl. mon. Ossec.

Strana 355
et Moraviae. Annus 1341. 355 888) 1341, 27 Mart. Pragae. Johannes, Boh. rex ac Luc. com. monasterio Ossecensi concedit, ut abbas et con- ventus hereditates jure emphiteutico locare et census vendere usque ad 400 sexag. possint. — Not. oc, quod intelligentes „abbatem et conuentum monasterii nostri in Ossek — — multis grauibus et inportabilibus oneribus aggrauatos, ipsos non tantum fulcitos neque reddi- tibus ac aliis bonis esse donatos seu ditatos, ut congruam sustentacionem et hospitalitatem et alia onera incumbencia, ut decet, habere nequeunt neque suffere possunt; quorum miseriis miserti ipsis concessimus ex largiflua benignitatis nostre gracia et presentibus concedimus et admittimus, ut quandocumque ipsis expedire nouerint, hereditates, grangias et uillas et alia bona eorum iure emphiteotico locare et exponere ac uendere possint eiusdem iuris ty- tulo, arrasque, que exinde prouenerint aut ipsi perceperint, in melioracionem et emendacionem ac augmentacionem bonorum ipsorum et in solucionem debitorum conuertendo. In augmentum quoque graciarum nostrarum ipsis indulsimus, —— ut singularibus personis clericis siue laicis, et aliis utriusque sexus hominibus vendere possint censum, pensiones, videlicet qui se ad quadringentas sexagenas reddituum extendant, personalem dumtaxat et transitorium, durantem tantum pro vita personarum earumdem, pro emendacione bonorum et pro euidencioribus mo- nasterii sui dispendiis euitandis; ratam enim habemus et habebimus locacionem bonorum ac vendicionem pensionum huiusmodi, dum per eos facta fuerit, et virtute presencium predictam uendicionem pensionum ac empcionem — — approbamus.“ — Dat. et act. Prage a. d. MCCCXLI°, feria III post dominicam, qua cantatur Judica proxima. E. cod. dipl. mon. Ossecensis saec. XIV. membr. fol. 18. p. v. 889) 1341, 28 Mart. Pragae. Johannes, rex Boh. ac Luc. com. abbati et conventui monasterii Ossecensis concedit, ut 400 marcas census quocumque modo comparare possint. — Not. oc, "quod intelligentes et veraciter cognoscentes, deuotos nostros, abbatem et conuentum monasterii nostri in Ossek etc. ut supra usque : sufferre possunt. Quorum miseriis miserti ipsis concessimus, —— ut quecunque poterint et se facultas et oportunitas largiente deo obtulerit deo omnipotente nostro nostrorumque fidelium quorumcumque seu aliorum exterorum, undecunque fuerint, adiuti presidio quadringen- tarum marcarum redditus emere licite possint in hereditatibus in ciuitatibus nostris, in villis, in terris, in domibus seu in quibuscunque rebus in regno nostro habeantur, a quibuscunque personis, nobilibus uel ignobilibus, ac empcionis tytulo libere comparare, aut quovis modo ad eos deuenerint, siue nomine elemosine uel testamenti perpetui aut alio quocumque modo, libere cum omnibus utilitatibus, appropriacionibus ac omni iure habeant ac possint inperpe- tuum sine omni impedimento quorumcumque ac impeticione possidere, possessiones ac ipsas hereditates, quas si comparauerint uel quocumque modo iusto tytulo ad eos deuenerint, sub iuribus, libertatibus, immunitatibus et quibuscumque graciis sibi alias a predecessoribus nostris, Boemie regibus siue principibus, seu a nobis collatis semper de cetero possessuri, —— non obstantibus inhibicionibus uel literis quibuscumque contra nostrum huiusmodi indultum, 45*

Strana 356
356 Emler, Regesta Bohemiae quod ex certa nostra sciencia processit, obtentis vel obtinendis; sub quacumque forma et cujus- cumque tenoris existant, quas utique subrepticias et veritate carentes censemus et reputaremus omnino.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXLI°, feria IV post dominicam Judica. E codice diplom. mon. Ossec. memb. saec. XIV. fol. 19. p. v. 890) 1341, 28 Mart. In monasterio Rudnicensi. Vitus praepositus, Chwaleczius sacristanus, Michael procurator, Matheus, Jaroslaus, Johannes et Petrus totusque conventus canonicorum regularium monasterii s. Mariae in Rudnycz villam Oczihow episcopo Prag. vendunt, qui pro ea dicto monasterio alia viciniora bona comparavit. — Not. oc, „quod d. Johannes, episcopus Pragensis, noster nostrique mona- sterii — — dominus et fundator, bona pro sua Pragensi ecclesia seu ipsius capitulo racione trium prebendarum de nouo per ipsum in eadem ecclesia de consensu dicti capituli creatarum quereret comparanda. Nos videntes et perspicacius attendentes, quod bona nostra, scilicet in Oczihow Minori in Rokytanensi districtu seu territorio situata, que ab eodem nostro mona- sterio distare aliquantulum videbantur, melius possent per dictum Pragense capitulum uel eum, cui ea duceret committendum, quam per nos protegi et defendi ac vtilius gubernari, ad dicti d. nostri d. episcopi presenciam accedentes eidem cum omni deuocione et humilitate duximus supplicandum, quatenus dicta bona in predicto Oczihow pro predicto capitulo Pragensi a nobis emere et loco ac vice bonorum eorundem alia bona equiualencia nostroque mona- sterio supradicto viciniora pro nobis ac prefato nostro monasterio comparare sua gracia digna- retur. Qui nostris precibus favorabiliter annuens emptis a nobis cum debita solempnitate pro predito suo capitulo bonis sepedictis bona infrascripta, videlicet in Pohorzicz, Marti- niewes, Chrwatecz, Podole et in Raczczinawes (sic) pro predictis bonis in Oczihow seu loco ipsorum a nobili viro d. Chonrado de Msseny predicte dyocesis nobis nostroque monasterio dicto additis et appositis nonnullis suis pecuniis vltra precium predictorum bonorum in Oczihow, meritum merito cupiens cumulare, dignatus est emere et eciam comparare. Quorum quidem bonorum possessione plena et libera habita atque nacta ad preceptum et mandatum memorati d. episcopi pretaxata bona in Oczihow cum — — pertinenciis vniuersis ad eandem villam spectantibus — — Predborio preposito, Arnesto decano, Thome archidiacono, Michaeli scolastico ceterisque dd. et canonicis tunc Pragense capitulum facientibus liberaliter duximus resignanda, omne ius proprietatis seu directi et vtilis dominii, quod nobis in bonis competebat eisdem, cui exnunc pure et simpliciter cedimus, in eosdem dominos sponte et libere ac hereditarie transferentes.“ — Act. et dat. in prefato nostro monasterio a. d. MCCCXLI°, V kal. Apr. Ex orig. arch. cap. Prag. 891) 1341, 29 Mart. Pragae. Nos Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, not. oc, quod, cum „vener. abbas mona- sterii Brewnouiensis — — deuota supplicacione oblata petiuerit, vt bona eiusdem monasterii a remotis in regno nostro ab ipso monasterio iacencia et eciam situata pro aliis bonis cambire

Strana 357
et Moraviae. Annus 1341. 357 vel vendere et pecuniam illam vicinius in alia bona seu possessiones conuertere nec non bona quecumque eiusdem monasterii locata hactenus jure boemicali inantea jure emphiteotico seu theutonico locare possit, pecuniamque, quam nomine arre exinde perciperet, in usus seu suf- focationem debitorum sepedicti monasterii similiter conuertere, —— dignaremur admittere et concedere, nos — — ad exaudiendum in hoc preces antedicti abbatis — — credimus nos teneri. Ea propter sepedicti abbatis et monasterii Breunowyensis, vt premittitur, nobis oblatas ad exaudicionis nostre ianuam volumus deuenire, sic quod prefatis concambio, vendicioni seu locacioni finaliter consentimus.“ — Dat. Prage a d. MCCCXLI°, feria V ante dominicam „Domine ne longe." Ex orig. in archiv. Břevnov. B. II. Nr. 35. — Dobner, Mon. hist. Boh. VI. 67. — Böhmer, Reg. Imp. p. 208, n. 285. 892) 1341, 4 Apr. Pragae. Idem cives Znoymenses a datione telonei in civitate Iglaviensi liberat. — Prage fer. IV ante festum Pasche proxima a. d. MCCCXLI°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 227. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 11, n. 96. 893) 1341, 8 Apr. (Luthomericz). Jurati cives civitatis Luthomericensis concordant cum Peslino de Gablona, concive suo, de quibusdam dissensionibus. — Nos Nycolaus de Budina, magister ciuium, Wencezlaus de Mysna, Jacobus de Zandow, Johannes de Monte, Dytlinus Cyneri, Nycolaus Pyrneri, Vlmannus de Vsh, Hanco de Gablona, Henricus de Aldinberg, Henlinus de Copycz, Heymanus Cyneri, Nycolaus de Copycz jurati et scabini Hancelmus Cyneri, Syfridus de Copycz, Nycolaus Hanmanni, Goczlinus de Buschwitz, Jachco de Copycz, Nycolaus Lysse ciuitatis in Luthmericz recognoscimus, "quod discretus vir Cunadus de Aldinberg ,noster conciuis, tempore, quo judex erat, coram nobis cum quibusdam hominibus causam erga hospites Peslini de Gablona, nostri conciuis, habitantibus in consilio ciuitatis nostre constitutus proposuit querulose, quod cum ipse in domum eiusdem Peslini venisset, dictis hominibus erga hospites suos iusticiam facere cupiens, hoc ipse Peslinus admittere noluit, sed prohibuit violenter. Item cum nos collectam regiam reci- pientes et colligentes ad ipsum Peslinum venissemus, ipsam collectam ab eo sicut ab aliis eius vicinis deposcentes, qui eam nobis dare recusauit; ob quam causam ipse ad consilium ciuitatis euocatus comparuit coram nobis et ibidem commonitus, ut collectam suam expediret, alioquin sibi hostia et fenestre domus, ut moris est, deponentur, qui se ciuitatis consilio opponens friuole ac violenter ipsam collectam dare contradixit. Quam cum violenciam ad nostrorum superiorum audienciam nos deferre volentes discretus vir Hanco de Gablona, frater eius, noster coniuratus pretactus, cum quibusdam aliis amicis eius precibus multiformibus, vt dicte cause nostro cum consensu sopirentur, attente rogauit, nos vero eorum precibus incli- nati prefatas concordauimus causas in hunc modum, videlicet quod de cetero vnicuique de suis hospitibus querulanti plena fieri debet iusticia in sua domo sicut in aliorum ciuium domibus fieri est consuetum, et quod ipse collectas et exacciones pacifice absque rebellione

Strana 358
358 Emler, Regesta Bohemiae tamquam alii sui vicini de cetero debet expedire et omnia ac singula ciuitatis jura et statuta tenere ac sufferre, quod si non fecerit sed aliquod eorum, que prescripta sunt, infringere presumpserit, tunc vniuerse cause prenotate debent esse innouate.“ — Dat. in festo Pasce a. d. MCCCXLI°. E libro civ. Lutomer. vetustissimo f. 2. 894) 1341, 8 Apr. (Luthomericz.) Iidem jurati civitatis Luthomericensis concordant cum Hancone de Mysna de quibus- dam causis. — Recognoscimus oc, quod tempore „quo Nycolaus Morosus, notarius domini regis Boemie, et dominus Theodricus de Omnibus sanctis ad nostram venerunt ciuitatem de- fectus et alias causas ipsius nostre ciuitatis iuxta mandatum regium ipsis iniunctum inqui- rentes, tunc nos ab eisdem requisiti causas quasdam de Hancone de Mysna, que prius eciam ad dominum Pflugonem seniorem, regni camerarium, delate fuerant, super quos concordare, ut iussus erat, non curauit, ipsis dedimus in scriptis; postmodum dominus Henricus de Ca- mnyk cum amicis ipsius Hanconis ad nostram venit presenciam, cum consilio presederemus ciuitatis, dictam causam querens et petens concordare. Cuius acquieuimus precibus condicione tali, quod si supra dictas causas cum curia regia, ad quam dilate fuerant, prius conponeret, extunc ad peticionem amicorum suorum data prius emenda, videlicet quinque sexagenis gros- sorum, cum eo vellemus reformari. Et sic deinde dictus Hanco de Mysna litteram domini regis et Pflugonis subcamerarii attulit, quod omnes cause prenotate reformate essent et de- lete, quibus visis literis et perlectis nos eciam cum ipso concordauimus Hancone supra dictas causas et amicabili sumus reformati vnione tali sub forma, quod ipse quinque sexagenas grossor. dedit ad turrim eclesie Omnium sanctorum pro emenda et de cetero, quam diu vixerit, dictam vnionem gratam, ratam et inconuulsam verbis et factis erga nos et vnunqumque nostrum debet inuiolabiliter obseruare; quod si non fecerit sed verbis eam infregerit, quod per duos scabinos aut duos juratos vel per vnum scabinum et vnum juratum probari pote- rit, extunc emendam quinque sexagenarum grossorum pragensium se nouerit incursurum. Pro qua emenda honestus vir Wencezlaus de Mysna, noster coniuratus predictus, fideiussit quoad vnum annum tantum, quo finito anno dictus Wencezlaus solutus de cetero erit, sed prefata emenda et pena in dicti Hanconis promisso et suis bonis vlterius erit solidata atque stabit. Qui vero factis dictam infregerit vnionem extunc priuacionem rerum et persone sue se no- uerit incursurum." — Dat. in festo Pasce a. d. MCCCXLI°. E libro documentorum vetustissimo civ. Luthomeric. f. 2. 895) 1341, 10 Apr. (S. 1.). Ernst de Mulenarke déclare qu'il a assigné dans son héritage de Mesenheim XX marcs d'argent, valeur de Cologne, à Jean, roi de Bohême oc, qu'il reprendra de lui en fief. — Mardi après Pâques. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 88.

Strana 359
et Moraviae. Annus 1341. 359 896) 1341, 12 Apr. Rudnicz. Johannes, episcopus Pragensis, in controversiis suis cum abbatibus de Brewnow et de Ostrow compromittit in Arnestum, decanum Pragensem, et Bohutam, archidiaconum Curi- mensem. — Johannes, Prag. episc. d. Arnesto, decano Pragensi, et Bohutae, archidiacono Curi- mensi, nostro cancellario, salutem. — „Super controversia vel causa, quae inter nos ex una et Predborium Brewnoviensem et de Ostrow abbates ordinis s. Benedicti nostrae dyocesis — — compromittimus in parte ex altera vertitur seu vertuntur, in vos tamquam in arbitros, hiis scriptis, dantes vobis plenam et omnimodam potestatem super controversiis seu causis inter nos habitis seu exortis, partibus praesentibus seu absentibus, vel una praesente et alia absente, die feriato vel non feriato, stando vel sedendo, arbitrandi, — — prout vobis secundum deum et justitiam consideratis meritis causarum visum fuerit expedire, promittentes firmiter vestris in hoc parere arbitrio et mandatis. Committimus insuper vestrae honestati, ut praedictos abbates recepto ab eis promisso ad parendum mandatis ecclesiae eos, si necesse fuerit, ab excommunicationum sententiis auctoritate nostra absolvere valeatis." — Dat. in Rudnicz a. d. MCCCXLI°, II idus Apr. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII. 228. 897) 1341, 13 Apr. Pragae. Johannes, Boemiae rex ac Lucemburg. comes, et Karolus eiusdem primogenitus, mar- chio Mor., cives et incolas Znoymenses ab omnibus teloneis maut et czol vulgariter dictis tam in regno Boemiae quam etiam marchionatu Mor. in perpetuuum liberant. — Dat. Prage fer. VI infra octauas Pasce nat. a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. civ. Znoym. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 228. Böhmer, Reg. Imp. p. 407, n. 828. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 11, n. 97. 898) 1341, 15 Apr. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, monasterium Czedlicense ad X annorum spa- tium a solutione omnium exactionum liberat. — Recognoscimus, quod "Wencezlaus, quondam rex Boemie, socer noster carissimus, monasterio nostro Czedlicensi temporibus Heydenrici, abbatis eiusdem, in quatuor milibus sexag. gross. prag. ex veri causa debiti, prout suis priui- legiis et instrumentis super eisdem confectis informati sumus plenius, remansit debitorie obli- gatus, quas nobis iuris poscente exigencia soluendum assumpsimus assecurantes nostris litteris de eisdem monasterium memoratum. Deinde nos temporibus ipsius abbatis Heydenrici similiter circa ipsum monasterium onus debitorum decem milium sexag. gross. prag. aggregauimus, quas dictus abbas et conuentus eius occurrentibus necessitatis articulis nobis beniuole mutuarunt, super quibus ipsis nostra priuilegia dedimus in certitudinem et cautelam solucionis earundem. Incumbentibus denique ipsius monasterii necessitatibus pro dictis debitis summatim puta quatuordecim milibus sexagenis grossorum predictorum per ipsos deuotos nostros dilectos abbatem et conuentum eiusdem monasterii Cedlicensis moniti fuimus sepius, vt ipsis ad speciales eorum necessitates si non totam summam saltem partem eiusdem soluere dignaremur. Nos vero quam pluribus prepediti curis et aliis grauati debitis ipsis solucionem dicte summe

Strana 360
360 Emler, Regesta Bohemiae non solum in toto verumque in omni parte vsque ad hodiernum prorogauimus, propter quod ipsi per vsuras Judeorum, conquisiciones pecuniarum in dampnis, vendiciones, obligaciones et exposiciones hereditatum ipsorum et modos perdicionum innumerabiles in dampna irreuocabilia et adnichilacionem omnimodam deuenientes, quasi impor tabileonus debitorum aggregarunt, quibus, dum deuoti nostri dilecti Nicolaus abbas et conuentus dicti monasterii se adeo nimium grauatos sentirent, ipse abbas cum quibusdam sui conuentus pocioribus, videlicet priore, custode, celerario et quibusdam aliis nomine et auctoritate tocius conuentus acceptis instrumentis et priuilegiis dicti soceri nostri et nostris, que super vniuersis ipsorum habebant debitis, presentibus magnifico principe d. Rudolpho, duce Saxonie, archimarscalco sacri imperii, sororio, illustri Karulo, marchione Morauie, primogenito, wenerabilibus Johanne, Olomuncensi episcopo, Bertoldo de Lipa, Wissegradensi preposito, principibus, Hincone de Duba dicto Berca, purchrauio Pragensi, Johanne de Clingenberch, Heymanno de Duba dicto de Nachod et Jochlino Jacobi, ciue Pragensi, fidelibus nostris carissimis, ad nostram venerunt presenciam ea nostris manibus reddentes intimis precum instanciis, quatenus ipsis subuenire dignaremur, nobis humiliter supplicarunt. Nos etenim huiusmodi peticionibus hylariter inclinati sana mente maturoque predictorum prehabito consilio in recompensam dictorum debitorum abbati et con- uentui, omnibus bonis et hominibus dicti monasterii Czedlicensis, oppidis, villis, curiis oc et omnibus ad dictum monasterium spectantibus a festo b. Georii proxime ad decem annorum spa- cium continuum ab vniuersis steuris, exaccionibus, imposicionibus, peticionibus, precariis, vngeltis seu angariis, perangariis, berna regia, generali et speciali, quacumque ex causa vel necessitate, quociens eedem recipiende euenerint, scripturalibus seu delencialibus denariis earundem, hos- pitalitatibus quibuslibet in ipso claustro Czedlicensi vel opidis, villis, curiis et singulis grangiis eiusdem pro nobis et singulis baronibus, officialibus, stratarum custodibus et quibuscunque aliis nostris et ipsorum seruitoribus, subsidiis expensarum, expedicionum, per currus vel pecuniam, requisicionibus equorum vel aliarum rerum quarumcumque intra regnum vel extra qualitercumque eueniencium nostro, heredum et baronum nostrorum nomine et vniuersaliter ac specialiter pre omnibus grauaminibus, que nunc sunt vel succedente tempore excogitari vel euenire possent, damus et concedimus plenam, meram et omnimodam libertatem, adicientes specialiter, quod, si infra dictum decennium montanis et foueis in Kuttis aut alibi in genere vel in specie quaspiam exacciones, imposiciones seu peticiones imponeremus aut nostri mon- tani quacumque ex causa forsitan imponerent, vt ipsi pro rata ipsorum parcium a contribucione huiusmodi liberi esse debeant penitus et exempti. Promittimus itaque bona et sincera nostra fide dictum monasterium Czedlicense, abbatem, conuentum, singulos homines et omnia bona ipsius, quocumque censeantur nomine et in quibuscumque rebus consistant, in dicte libertatis gracia in toto et parte ab instanti festo b. Georii ad decem annorum spacium continuum, hoc est usque ad idem festum anni natiuitatis domini MCCCLI in omnibus premissis conser- uare et in nullo penitus impedire aut permitti per quempiam impediri, sed in omnibus pre- habitis et aliis ipsorum iuribus, libertatibus et graciis manutenere, promouere fideliter et pro viribus defensare.“ — Dat. Prage in dominica, qua canitur Quasimodo geniti a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. Vorlic. — Riegger Arch. III, 383.

Strana 361
et Moraviae. Annus 1341. 361 899) 1341, 16 Apr. Pragae. Nos Johannes, Boemiae rex ac Lucemburgensis comes, not. oc, "quod cupientes inter cetera ciuitatum regni nostri commoditatibus specialis fauoris beneficio intendere, ut eo me- lius suis utilitatibus et nostre camere fructibus invigilare valeant atque possint, et cum civitas nostra Sacensis inter alias civitates nostras nostre camere onerosius deservierit et pre singulis aliis maiori indigeat relevacionis subsidio, ipsi de regali munificencia, ut suas oppressiones eo melius superare valeat, hanc — — graciam duximus faciendum, videlicet ut expirato triennio, super quo — — Peschlino Mathie, iudici in Sacz, literas nostras super civitatis mensura salis ibidem dedimus, cives dicte civitatis Sacensis ipsam mensuram salis in dicta Sacensi perpetuis inantea temporibus hereditarie habere et ea uti debeant in hunc modum, ita quod de quolibet quartali salis, quod venumdatum fuerit, a cive seu incola ipsius civi- tatis unum hallensem, et ab extraneo forensi duos hallenses, quorum duodecim unum grossum pragensem constituunt sive solvunt, pro lucro recipere et percepta huiusmodi in utilitatem prefate civitatis Sacensis convertere debeant et teneantur.“ — Dat. Prage feria secunda post dominicam Quasimodo geniti proxima a. d. MCCCXLI°. E lib. memorab. civ. Sacensis ab a. 1383 fol. 8. cop. Mus. Boh. 900) 1341, 18 Apr. Pragae. Johannes, Boh. rex ac Luc. com. civibus civitatis in Budwois concedit, ut duos Ju- daeos in suam civitatem recipere possint. — Not. oc, "quod cupientes commodo et utilitati civitatis nostre in Budywoys — — intendere, civibus ipsius civitatis in Budwois, fidelibus nostris dilectis, de certa nostra sciencia, ob favorem specialis gracie duximus auctoritate pre- sencium indulgendum, ut quia nullum in ipsa civitate habere dinoscantur residentem Judeum, licite valeant vocare de quocunque loco seu terris ac civitatibus quibuscunque, nostris regiis civitatibus ac oppidis duntaxat exceptis, duos Judeos et ad dictam civitatem Budywois recipere ad manendum et residendum in ea, sub eis iuribus, commodis et exerciciis, quibus ceteri Judei nostri in aliis manere civitatibus regalibus consueverunt, concedentes eisdem Judeis, qui se ibidem receperint, ab omni solucionis, contribucionis, steure aut cujuscumque servicii et da- cionis onere reali aut personali, in genere vel in specie, per nos, officiales nostros quos- cunque seu Judeos nostros imposito vel imponendo plenariam libertatem a die, quo dictam sic civitatem intraverint, per decem annorum spacium duraturam, ita tamen, super quocunque censu annuo per ipsos Judeos infra dictum decennium persolvendo prefati cives nostri cum eis concordaverint, quod idem census totaliter in melioracionem sive construccionem muri et barchani ipsius civitatis et nullas alibi convertatur. Promittimus eciam dictos Judeos in liber- tate eis per nos concessa ac cives in recepcione census per dictum decennium tantum pro fabrica muri et barchani predictorum nullatenus impedire, nec pati per quempiam impediri." — Dat. Prage proxima IV feria post dominicam Quasimodo geniti a. d. MCCCXLI°. Ex orig. in arch. Budwic. cop. Mus. Boh. — Alteram copiam communicavit mecum d. C. Köpl, prae- fectus arch. c. r. gub. Boh. 46

Strana 362
362 Emler, Regesta Bohemiae 901) 1341, 18 Apr. Pragae. Aliae literae eiusdem regis super eodem. — Not. oc, "quod — — civitas nostra Budwoys terris extraneis contermina pro eo, quod a Judeis extraneis eiusdem civitatis cives et incole pecunias pluries accomodaverint et propter loci distanciam habita pecunia solucionis eosdem visitare nequiverint, remedio eiusdem indigeat speciali, ipsi civitati indulgemus ex gracia seu ciuibus eiusdem, quatenus duos Judeos et eorum familias sibi in dictam civitatem ab aliunde possint assumere et eosdem sub solucione conpetentis census, quem in communem usum et utilitatem ipsius ciuitatis converti volumus, secum possint et debeant confovere. Ut autem Judeos hujusmodi ad dictam civitatem se recipere delectet, ipsis et eorum familiis ab universis exaccionibus, imposicionibus, steuris, peticionibus, communi vel speciali contribucione Judeorum et omnibus grauaminibus et solucionibus ab instanti festo b. Georii per X annorum spacium continuum damus et concedimus plenam et omnimodam libertatem.“ — Dat. Prage feria IV post dominicam Quasimodo geniti proxima a. d. MCCCXLI°. Ex orig. in arch. Budwic. — Alteram copiam communicavit mecum d. C. Köpl, praef. arch. c. r. gub. Boh. — Pelzl, K. Karl IV, t. I. Urkb. p. 108. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, p. 220. — Böhmer, Reg. Imp. 208, n. 286. 902) 1341, 19 Apr. Pragae. Johannes, B. rex ac comes Lucemburg. permittit, ut domus abbatis Czedlicensis in granaria convertatur. — Not. oc, "quod cum domus abbatis monasterii Czedlicensis per varias et diversas infestaciones, occupaciones et insolencias ac precipue hospitalitatum incommoda multifaria, fratres ibidem regi supremo militantes in divinis officiis peragendis in statu disci- pline impendiendo, o[mnimo]de in errorem deduxerit et deducat, debet mutari non inmerito et in melius reformari hoc considerato . . . ique deuotis nostris dilectis abbati et conuentui dicti monasterii Czedlicensis facultatem damus omnimodam ipsis sincerius perswadentes, quatenus ipsam domum in granaria et alia comoda pro necessitate et vtilitate ipsorum magis apta convertere et commutare debeant pro ipsorum beneplacito voluntatis.“ — Dat. Prage XIII kal. Maii a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. Vorlic. 903) 1341, 21 Apr. In Rudnicz. Johannes, episc. Prag., ad praesentacionem Vlrici, summi magistri fratrum ordinis Cruciferorum cum stella domus hospitalis S. Francisci in pede pontis Pragensis, in ecclesia s. Valentini in Maiori civitate Pragensi Wenceslaum rectorem instituit. — Dat. in Rudnicz a. d. MCCCXLI°, XI kal. Maii, pontif. a. XL°. E cod. aureo ord. Crucifer. cum stella Pragae. 904) 1341, 23 Apr. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, propter multa gravamina et debitorum onera, quibus magistrum et fratres ordinis Cruciferorum cum stella domus hospitalis s. Francisci in pede pontis Pragensis cognovit plurimum aggravatos, eisdem indulget, ut bona ipsorum ubi-

Strana 363
et Moraviae. Annus 1341. 363 cunque sita, quocunque vocabulo vel nomine censeantur, ad certos annos vel ad vitae tempora sive jure emphyteotico cuicunque personae locare aut exponere valeant, — ita tamen, ut ea, quae ex huiusmodi locatione provenerint, ex scitu fidelium regis Hainczlini Theodrici, civis Pragensis, et Herbordi, camerae regiae notarii, ad usus hospitalis quomodolibet convertantur. — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXLI°, in die b. Georgii mart. E cod. aur. ord. Crucifer. cum stella Pragae. 905) 1341, 23 Apr. Pragae. Karolus, reg. Boh. primogenitus, marchio Mor. Bertoldum de Lypa et Johannem de Clingenberg generales magistros venationum per Morauiam constituit. — „Cum nostra nostris usibus applicare nostri solers cura regiminis nos astringat, de venerabilis domini Bertoldi de Lypa et nobilis viri Johannis de Clingenberg, nostrorum fidelium dilectorum, industriosa legalitate et legali industria vero suadente experimento sincere quam plurimum presumamus, ipsos et eorum vtrumque generales magistros venacionum et venatorum nostrorum per terram nostram Moraviam constituimus, [ipsis] officium venacionis, quod wlgariter lowchzye dicitur, com- mittendo, meram auctoritatem, ipsas prohibendum venaciones, nobis competentem per modum, vt sequitur, conferentes. Et ut nostre voluntatis expressius elucescat intencio vniuersaliter vniuersis, ne magnas, videlicet ceruos, damas, capriolos, apros et consimiles feras tam in propriis siluis, nemoribus, rubetis et quibuslibet locis venandum aptis, quam in nostris siluis suis tensis capiant retibus, generale interdictum ponentes, singulariter singulis sub obtentu gracie nostre tam religiosis quam secularibus, cuiuscumque dignitatis, status aut condicionis extiterint, et sub pena decem marcarum, quocienscumque fecerint, firmiter et striccius inhi- bemus, affectantes et omnino volentes, quatenus ipsi Bertoldus et Johannes predicti omnibus et singulis in huiusmodi actu venandi deprehensis, retia statim recipiant et eorum pignora pro- decem marcis contemptoribus mandatorum nostrorum et transgressoribus inflictis nomine pene capiant indilate, quocienscumque duxerint attemptandum; et hii, qui non in actu reperti fuerint, sed sufficienti testimonio de violencia et excessu predictis notati, pari pena, volumus, quod stringantur. Nostrum itaque mandatum vt sepedicti Bertoldus et Johannes recencius et securius exequantur, vobis camerario, zudario, beneficiariis, judicibus prouinciarum, purchrauiis ac aliis quibuslibet officialibus, fidelibus nostris dilectis, stricte iniungimus et mandamus, vt ipsis Bertoldo et Johanni antedictis ad execucionem mandati nostri prelibati et cohercendum quos- libet rebelles et eorundem obuiandum temeritatibus opem feratis et operam totis viribus, dum- modo per ipsos quibuscumque locis et temporibus vel eorum alterum fueritis requisiti. Pro- mittimus nichilominus ipsis Bertoldo et Johanni prefatis fideliter et sincere, si quam cuius- cumque hominis aut persone in execucione mandatorum nostrorum intrent ingratitudinem, quod hanc reconciliacione debita sine quouis ipsorum dispendio conplanacione amicabili refor- mare et contra insultus quorumlibet ab exercitacione ipsius officii emergentes eis potenter assistere, generose dirrigere, tueri fideliter et efficaciter defensare“ [debemus]. — Dat. Prage in die b. Georii mart. a. d. MCCCXLI°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 229. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 11, n. 98. 46*

Strana 364
364 Emler, Regesta Bohemiae 906) 1341, 26 Apr. Pragae. Johann, könig von Böhmen etc. bestätigt den Breslauer bürgern Conrad und Heinrich von Wazenrode den besitz des holzzolls auf der Oder bei Breslau. Böhmer, Reg. Imp. p. 208, n. 287. 907) 1341, 1 Maii Pilznae. Jurati civitatis Pilznensis Troiano piscatori, concivi suo, dant facultatem piscinam faciendi in area quadam foris civitatem retro chorum fratrum Minorum. — Nos Petrus iudex, Nicolaus Hacker, Heinricus Montler, Johannes de Dobrzano, Miloslaus pannicida, Fridlinus de Pomuk, Hinko Hacker, Petrus de Jechnicz, Heinricus Radczicer, Paulus iuvenis, Vlricus in- stitor, Goczlinus iuvenis Montler et Hainzlinus de Kralowicz, iurati ciues ciuitatis Noue Pilzne recognoscimus, "quod nos matura dilaberacione mediante in nostre ciuitatis pleno con- silio ac de consensu pociorum nostrorum ciuium dedimus plenam licenciam Troiano pisca- tori, nostro ciui, aream ad effod[i)endam, que sita est foris nostram ciuitatem retro chorum fratrum Minorum et penes flumen Aglauia nominatum, ibidemque de predicta area piscinam locandam et faciendam, que debet transire ad litus seu ad alteram partem secundi fossati, et ad illam piscinam aqua seu riwulus, qui transit et exiit de fonte, qui est in fossato nostre ciuitatis, meatum liberum habere debet et transitum solutum. Et hanc piscinam debet idem Troianus, heredes sui et successores nunc et inantea perpetuis temporibus per se et ad ipso- rum vtilitatem cum domuncula, quam penes predictam piscinam edificauit, tenere, possidere et habere et nostre ciuitati de ipsa piscina singulis annis perpetue veri census quadraginta grossos pragensium denariorum, medietatem horum denariorum in die b. Georgii et resi- duam medietatem in festo s. Martini beniuole prenotatus Troianus, heredes eius et succes- sores dare et integre presentare.“ — Dat. et act. in pleno nostro consilio in die bb. Philippi et Jacobi apost. a. d. MCCCXLI°. E libro civ. Pilsn. in Mus. regni Boh. 908) 1341, 2 Maii. Pragae. Predborius praepositus, Arnestus decanus, Thomas archidiaconus, Michael Volklini scolasticus totumque capitulum ecclesiae Pragensis testantur Johannem Wolflini, civem Maioris civitatis Prag. altare s. Blasii in ecclesia Prag. construxisse et dotavisse. — Not. oc, quod d. Johannes, dictus Wolflini, ciuis Maioris ciuitatis Pragensis, „ob remedium animarum d. Nicolai, quondam nostri decani, felicis recordacionis filii sui, et matris eiusdem d. Nicolai ac Wolflini, fratris eius, et aliorum predecessorum suorum quoddam altare in honore b. Blasii in nostra Pragensi ecclesia conniuencia ven. d. Johannis, Pragensis episcopi, ac nostro consensu super hoc optentis construxit, ad quod altare quandam donacionem certorum bonorum infrascrip- torum fecit, videlicet viginti sexag. gross. prag. annuatim soluendarum in villis Wranas et in Kowarzowicz wlgariter nuncupatis, quas villas suis propriis a deo sibi collatis pecuniis com- parauit et eidem altari deseruientes perpetuo applicauit, volens omnino, quod predicta bona

Strana 365
et Moraviae. Annus 1341. 365 villarum cum hominibus censualibus, redditibus, censibus, in quibuscunque rebus consistunt, ac omnibus iuribus per quemlibet predicti altaris altaristam regantur, exigantur et recipiantur redditus supradicti. Ne autem aliquis scrupulus dubii et erroris oriretur in posterum super dispensacione predictorum reddituum, disposuit taliter ordinari seu eciam dispensari, quod in anniuersario ipsius d. Nicolai, qui peragitur in vigilia b. Viti, quatuor sexag. gross. prag. et in anniuersario matris sue et fratris sui predicti, qui peragitur in quatuor temporibus proximis ante festum b. Wenceslay, tres sexagene predictorum grossorum, quas pecunias altarista predicti altaris debitis temporibus repponere tenebitur in parato in anniuersariis ex- pendendis prefatis, qui modo honestiori iuxta consuetudinem ecclesie nostre hactenus obser- uatam tam in vigiliis defunctorum quam in missis, candelis in quolibet anniuersario viginti quatuor et totidem paruis denariis prô offertorio de predicta pecunia reposita procuratis debent expendi, hoc addiciendo, quod quandocunque anniuersarius genitricis et fratris eiusdem d. Nicolai peragitur, semper memoria ipsius d. Nicolai in vigiliis defunctorum et in missis peragatur. Alios quoque redditus superfluos predictorum bonorum, scilicet tredecim sexagenas altarista eiusdem altaris ad vsus suos proprios debet conuertere impedimento quolibet procul moto, hec adiungendo, quod iste presens et quilibet alter altarista, ipsius successor, missam debet dicere omni die per se uel alium, in qua missa ipsius d. Nicolai semper faciet mencionem.“ — Dat. apud predictam nostram ecclesiam VI non. Maii a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. cap. Prag. 909) 1341, 3 Maii. Pragae. Johannes, Boh. rex, monasterio in Waltzassen curiam Prelak per sex annos ab impo- sitionibus, petitionibus, berna regia, scriptoralibus seu delintialibus denariis, porro hospitali- tate, vecturis, subsidiisque expeditionum liberat. — Dat. Prage die Invencionis s. Crucis. Idem declarat capitaneo, camerario, subcamerario et purcgraviis in Cadano, quod cum monasterium in Waltzassen debitorum onere oppressum quasdam villas in districtu Cadanensi abbati et conventui Grunhaimensi vendiderit, curia Waltzassensis in Prelak per sex annos ab omnibus impositionibus exactionibusque sit libera. — Dat. ut supra. Reg. Boica VII, 305. — Böhmer, Reg. Imp. p. 208, n. 288 a 289. 910) 1341, 4 Maii. Pragae. Johannes, Boh. rex ac Lucemburg. comes, feudalibus, vasallis ac incolis districtus Cubi- tensis quasdam libertates confert. — Cum „fideles nostri dilecti feudales, vasalli et incole di- strictus Cubitensis quasi in finibus regni nostri extraneis vicinis cum ipsis non modicum discor- dantibus circumsepti sedeant suisque juribus, quibus ab antiquo freti sunt, propter crebras purch- graviorum Cubitensium mutaciones frui nequeant et potiri, sane baronum nostrorum prehabito consilio maturaque deliberacione previa jura ipsorum, que ab antiquis, prout certa percepimus experiencia, habuerunt temporibus, ne in eisdem per nos vel nostros successores aut alios pos- sessores seu purchgravios ipsius castri Cubitensis defraudari uel ultra ea aliqualiter opprimi ipsi possint uel debeant, confirmandum duximus, et tenore presentis privilegii confirmamus. Primum,

Strana 366
366 Emler, Regesta Bohemiae quod nullus ex ipsis feudalibus, vasallis ex incolis ad zudam Pragensem vel aliquam zudam aliam evocari vel racione proscripcionis per judices nostros provinciales regni Boemie judicari debeat aliqualiter, sed tantum super singulis casibus et causis ipsi coram nobis aut nostro purch- gravio Cubitensi tenentur cuilibet respondere, et quociens ipsos feudales et vasallos nostros in nostris serviciis esse contingat, quod nos ipsis, postquam a laribus propriis exeunt, donec ad ipsorum reditum singula necessaria administrare et de omnibus dampnis, que in nostris serviciis racionabiliter se percepise demonstrant, satisfacere debeamus. Sin autem id non face- remus forsitan, extunc hi, quibus dampna huiusmodi reformata non fuerint, quieti sedere debebunt, nec servire nobis tenebuntur amodo, donec ipsis de dampnis perceptis per nos integraliter satisfiat, quibus solutis ipsi ad consveta servicia astringuntur. Insuper singula bona ab ipso castro in feudum dependencia exhereditari non debent nec debebunt, neque ad nos vel quempiam possessorem aut purchgravium ipsius castri devolventur, sed quilibet pos- sessor eorundem in vita vel in morte alteri ea donare vel legare sub eisdem serviciis, quibus ea tenuit, potest licite; quod si factum non fuerit, tunc ad propinquiorem consanguineum devolventur. Preterea si aliquis feudalium nostrorum predictorum aliquem interficeret vel aliis excederet excessibus, propter quos vita privaretur merito, et talis succumberet judicio corporali, tunc bona talis judicati singula ad suos heredes libere devolventur. Si vero idem judicium effugeret, tunc bona ipsius fugientis hereditaria, exclusis porcione et juribus ipsius uxoris, ad nostram devolventur graciam, et purchgravins ipsius castri de talibus intromittere se nostro nomine poterit, ita quod ab hominibus et rusticis ipsius tantum censum debitum recipere debeat, donec illa bona collata fuerint alteri, vel idem gracie nostre fuerit reformatus. Et similiter, si aliquis rusticus vel alter in bonis feudalium nostrorum residens alium inter- imendo aut aliis, pro quibus morte puniri deberet, enormitatibus excederet, et si idem de- prehensus fuerit, purchgravius noster tantum de ipsius corpore poterit judicare, bona vero ipsius excedentis mobilia et immobilia, si judicio subiacuerit vel eciam effugeret, ad do- minum suum, in cuius bonis talis residet, tantummodo devolventur, et purchgravius in eisdem sibi nihil proprietatis potest vel debebit vendicare, hoc adjecto etenim, quod si aliquis feu- dalium nostrorum inibi in bonis suis bladum, peccora vel pecudes, fenum, gramina et alias res, que ibidem aucte sunt, exhereditatas invenerit, earundem rerum heres esse debet pro- pinquior et possessor. Ipsi eciam singuli feudales nostri in districtu Cubitensi residentes quaslibet aves et feras parvas, exceptis magnis feris, puta cervis, hinulis et his similibus venari possint ubilibet in ipso districtu licite, preterquam in distinctis metis castri, que vulgariter purcheg1) dicuntur, quarum venaciones ad purchgravium dinoscuntur specialiter per- tinere. Ex speciali eciam gracia adicimus, quod si ipsi feudales vel eorum homines in aliqua emenda pecuniali in judicio vel extra judicium ceciderint, ut ipsam emendam tantum jure civitatis nostre Cubitensis teneantur et debeant emendare. De berna vero regia sic dispo- nimus, quod universi et singuli eiusdem districtus incole secundum solucionem et taxacionem census annui ex pecunia, blado vel decimis juxta ipsius districtus consuetudinem duntaxat evenientis ipsam solvere debeant, ita quod quilibet eorundem, quantum in censu, ut pre- dicitur, solverit, in media parte tantum pro berna, cum recipienda evenerit, dare et solvere

Strana 367
et Moraviae. Annus 1341. 367 teneatur, ultra quod ipsi incole in nullo penitus debuerint 2) aggravari. His itaque prenotatis et aliis juribus, consuetudinibus ac libertatibus in silvis et aliis rebus habitis ab antiquo debent et debebunt universi et singuli feudales nostri bona ab ipso castro Cubitensi depen- — — dencia quocunque jure vel pacto possidentes inantea frui in perpetuum et gaudere.“ Dat. Prage IV non. Mai a. nat. d. MCCCXLI°. E cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. p. 230. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 407, n. 829. — Rössler, Uber die Bedeutung und Behandlung der Gesch. des Rechts in Österreich p. XXVII. — 1) In altera copia: purgkheg. — 2) Ibidem: debebunt. 911) 1341, 5 Maii. Pragae. Johannes, Boemiae rex ac Lucemburg. comes, cives civitatis Lunensis per quadrien- nium a collectis et impositionibus liberat. — Not. oc, quod „cives ciuitatis nostre Lunensis pro nostra speciali necessitate omnes collectas et imposiciones, quas ipsis infra quadrennium imponere uel ab eis recipere possemus, se pro nobis soluere ex nostro mandato speciali astrin- xerunt; nos itaque grata vicissitudine ipsorum beniuolencie occurrere disponentes ciuibus et ciuitati predictis a festo b. Georgii nunc preterito per quadrennium continuum, hoc est vsque ad idem festum b. Georgii in anno natiuitatis domini MCCCXLV° rediens damus et concedimus plenam et omnimodam libertatem, eximentes ——eos ab omnibus exaccionibus, imposicionibus, peticionibus oc, et vniuersis ac singulis grauaminibus, que nunc sunt uel succedenti tem- pore possent aliqualiter euenire.“ — Et nos Karolus, eiusdem d. regis primogenitus, marchio Mor. vnacum dicto domino et genitore nostro ad obseruacionem dicte libertatis nos astrin- gimus. — Dat. Prage in die b. Gothardi a. d. MCCCXLI°. E lib. civ. Lun. ab anno 1435 f. 2. 912) 1341, 7 Maii. Pragae. Johann, könig von Böhmen verkauft dem Breslauer bürger Gisco für 250 mark auf wiederkauf alle einkünfte im dorfe Malkowitz, Breslauer kreises. Jacobi, Cod. epist. Joh. regis Boh. p. 101 n. 218. — Böhmer, Reg. Imp. p. 407, n. 830. 913) 1341, 8 Maii. (Znoymae.) Judex et jurati civitatis Znoymensis tres domos monasterii S. Clarae ibidem in dicta civitate sitas ab omnibus exactionibus, contributionibus et oneribus libertant. — Act. et dat. a. d. MCCCXLI°, fer III proxima post festum Philippi et Jacobi apostolorum. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 230. 914) 1341, 11 Maii. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, abbati et conventui monasterii Plazensis gravi debitorum onere oppressis indulget, "quatenus de bonis ipsorum, in quibus eis magis expe- diens videbitur, ad vitam census annuos cuicumque vel quibuscunque seu provisiones per-

Strana 368
368 Emler, Regesta Bohemiae sonales ad LXXX sexag. gross. prag. vendere vel. locare valeant“, quam „vendicionem seu locacionem ex nunc prout ex tunc approbamus.“ — Dat. Prage fer. VI ante dominicam Vocem iocunditatis a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. — Riegger, Archiv II, 665. 915) 1341, 12 Maii. Pragae. Jesco de Botensteyn Johanni, regi Boh. oc, abrenuntiat omnibus juribus in oppido Kotzen et castro Luticz. — Jesco, filius quondam Nycolai de Botenstein, recognosco oc, "quod cum dictus dominus et genitor meus in dicto castro Botenstein heu occubuisset et singula bona ipsius castri et eciam alia, videlicet in Waldenberg, Senftinberg et Gostel spectancia ad seren. meum ill. d. Johannem, regem Boh. et comitem Luc., jure et consuetudine terre essent racionabiliter deuoluta, ipse dominus meus ex larga ipsius munificencia dedit michi, fratribus et heredibus meis predicta bona et tradidit de gracia speciali, exceptis dumtaxat oppido Kotzen cum suis pertinenciis, quibus quondam ad coronam regni pertinere dinoscebatur, et villis spectantibus in castrum Luticz, ac ipso castro Botenstein et monte, prout ipsum murus cin- xit, que quidem singula ipse dominus meus pro se et suis heredibus reseruauit. Ego itaque meo, fratrum, heredum et successorum meorum nomine abrenunccio in predictis quibuslibet impeticionibus, repeticionibus et omnibus iuribus, que michi aut ipsis fratribus vel succes- soribus meis in predictis opido Kotzen, prout quondam ad coronam regni pertinebat, et villis ad castrum Luticz spectantibus, ac ipso castro, vt predicitur, competebant, — — promit- tens bona et sincera fide iam dicta bona ipsi domino meo in tabulas terre reponere, et omnes litteras ac demonstraciones, quas super eisdem habeo, reddere et resignare. Et si quas ex eisdem reseruarem forsitan, easdem casso, irrito et nullius esse volo roboris vel momenti; sic etenim expresse spondeo dictum castrum Botenstein nunquam inantea reformare. — Et nos Bertoldus, d. gr. prepositus Wissegradensis, Swinco de Duba dictus Scobko et Bene- scius de Wartenberg per predictum Jesconem de Botenstein rogati pro testibus nostra sigilla — vna cum ipsius sigillo duximus presentibus appendenda.“ — Dat. Prage IV idus Maii a. d. MCCCXLI°. Ex orig. c. r. arch. aul. Vindob. — Balbin, Misc. dec. I. lib. VIII, p. 148. 916) 1341, 15 Maii. (S. 1.) Gerars de Grantprey, sire de Roncy, déclare qu'au nom de Maha, sa fille, il a reçu du roi de Boh. oc, par la main de Pierret de Wanben, son receveur dudit comte, quatre mille livres de bons tournois petits, pour le rachat de la terre de Lonprey, la quelle ledit roi avait engagée à mess. Symon Philippe et à Maha, sadite fille, femme de Symon. Publ. de la soc. pour la rech. des mon hist. de Luxembourg XX, p. 89. 917) 1341, 21 Maii. (Pragae). Richter und schöffen der stadt Prag bestimmen die einkünfte vom weinschrottamte zur bestreitung der ausgaben für die gassenreinigung. — Wir Wenczlaw genant Rokczaner

Strana 369
et Moraviae. Annus 1341. 369 richter und Andres Goldner, Seydel von dem Piesk, Otto gewantsneider, Nycloez Znoymer, Nicloes Clementer, Heinrich Suab genant czigler, Fridel Sechsel, Jaksch Ruprecht, Jesk Payer, Chunsch von Pracz, Peschel Harrer vnd Nyclaus Geunher, dy gesworn schepphen vnd die gemayn der stad ze Prag bechennen offentlich oc, "daz wir myt bedachtem mute, durch der stad ere vnd nuczes willen dez vbereynkomen seyn, daz das weynschrotampt, daz vor verlanger czeit der stad waz vnd ist-noch pey der stad, ewiclichen beleib in sulchir weys, alz hernach benant ist: Wir wellen vnde bestetigen daz, daz man von dem egenanten weynschrotampt die stadt rayn halten vnd yn allen gassen mist vnd vnflat, wo is not ist, aus furen sal, daz dy stad rayn vnd schoen ewicleychen do von bleib. Wer aber daz, daz yemant, er sey edel oder vnedel, purger, reich oder arm, oder welcher gelegenchait eyn man wer, der daz vorgenant ampt von der stad kegen vnserm heren dem .. kuenig oder dem marchgrafen odir gegen dem richter vnd den schepphen der vorgenanten stad myt bete seyner fruent enpfrenden vnd en- pfuren wolde, daz er treweloez vnd erloezz kegen der stad wirt vnd werden schol, vnd auch do mite kegen vnsirm heren dem chuening liep vnd guet vor liesen schol, svndern daz daz oft genante weynschrotampt czu der stad ewiclich gehoren schal, alz vorbeschreben vnd benant steyt.“ — Der do gegeben ist noch Cristes gepurt dreuczehen hundert jar vnd darnach in dem ain vnd virczigisten jar an dem nechsten mantag vor pfyngesten. Lib. vetust. stat. et priv. arch. civ. Prag. pag. 8, 19, 67. 918) 1341, 23 Maii. Pragae. Johannes, Boh. rex oc, literam civium in Wudowois super solutione sexaginta sexag gr. prag. Tymoni de Koldicz datam cassat. — Not. oc, „quod licet alias in nostra absencia ad mandatum ill. Karoli, marchionis Moravie, primogeniti nostri car. cives fideles nostri dilecti in Wudowois quondam fideli nostro Tymoni de Koldicz super solucione sexaginta sexag. gross. denar. prag. suas litteras dederint ipsorum civitatis sigillo sigillatas, tamen tempore succedente dictis civibus nostris compassi fuerimus et ipsos de solucione dicte pecunie ab- solvimus, eos per triennium libertantes; ipse vero Tymo divina permittente clemencia diem extremam finiens ipsa littera dictis non restituta civibus emigravit de hoc mundo. Quare ipsam litteram taliter reservatam cassamus, irritamus, ut, ubicunque demonstrata fuerit, nullius sit efficacie vel momenti, quia nullatenus volumus, quod dicti cives nostri racione dicte pecunie ipsis contra nostram voluntatem imposite per quempiam impetantur, sed quod exempti esse debeant penitus et soluti.“ — Dat. Prage X kal. Junii a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. Budiw. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 232. — Böhmer, Reg. Imp. p. 407, n. 831. 919) 1341, 23 Maii. Pragae. Johannes, Boh. rex ac Luc. comes, monasterio Ossecensi libertatem ab exactionibus per quinquennium concedit. — Not. oc, quod quia „abbas et conuentus monasterii Ossecensis se nobiscum super omnibus collectis, imposicionibus et exaccionibus recipiendis ab ipsis et eorum monasterii hominibus infra quinquennium expedierint omnimode et in totum, nos 47

Strana 370
370 Emler, Regesta Bohemiae itaque grata vicissitudine ipsorum beniuolencie occurere disponentes, abbati et conuentui predictis ac eorum bonis et hominibus a festo s. Georgii nunc preterito per quiquennium continuum, hoc est usque ad idem festum b. Georgii in a. nat. d. MCCCXLVI rediens damus et concedimus plenam et omnimodam libertatem, eximentes et abosluentes eos ab omnibus exaccionibus, imposicionibus, peticionibus oc, et uniuersis ac singulis grauaminibus, que nunc sunt vel succedente tempore possent aliqualiter euenire.“ — Dat. Prage X kal. Junii a. d. MCCCXLI°. E codice dipl. mon. Ossecensis saec. XIV membr. fol. 24. 920) 1341, 1 Jun. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, litem super transitu stratarum per Sydenberg et Schonberg inter civitates Gorlitzensem et Sittauiensem exortam eo modo decidit, "vt omnes marcatores, vectores et quilibet de Saxonia, Polonia vel aliunde transeuntes, vt predicitur, cum districtum Gorlicensem attigerint, principaliter trans ciuitatem nostram Gorlicensem transire et singula iura ac conswetudines ibidem debitas seu ab antiquo obseruatas obseruare debeant et explere. Inhibemus itaque et inhiberi mandamus, vt nullus ammodo stratas per Fridlant cum quibuspiam mercibus seu aliis rebus transire debeat, prout indignacionem regiam et corporum ac rerum periculum voluerit euitare.“ — Dat. Prage fer. VI ante Trinitatis a. d. MCCCXLI°. Ex orig. reg. arch. Dresd. — Köhler, Sammlung der Urkd. des Markgrafth. Oberlausitz I, 339. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 232. Extr. — Hofmann, H. Lus. IV, 193. — Böhmer, Reg. Imp. 208, n. 290. 921) 1341, 1 Jun. (S. 1.) Johann, könig von Böhmen, bekennt dem landgrafen Heinrich von Hessen für dessen dienste 3000 goldgulden schuldig zu sein. Böhmer, Reg. Imp. p. 301, n. 439. 922) 1341, 1 Jun. Brunae. Ulricus, plebanus in Inferiori Bobrauia, profitetur, se de ecclesia in Bobrauia Inferiori nomine decimae, quam percipit de villa Mirzichaw hospitali s. Johannis ante civitatem Brun- nensem X fertones grossorum den. prag. moravici pagamenti soluere teneri. — Acta sunt hec ante civitatem Brunnensem in domo hospitalis s. Johannis predicti a. d. MCCCXLI°, indict. IX, prima die mensis Jun., pontif. Benedicti pp. XII anno VII°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 232. 923) 1341, 3 Jun. Pragae. Johannes, rex Boh. oc, Wilhelmum de Lantstein respectu castrorum Witignow, Lompnicz, Greczen in suum vasallum recipit. — Not. oc. "quod quia fidelis noster Wilhelmus de Lantstein ex fidei et sinceritatis affectu, quem ad nostram semper gessit et gerit celsitu-

Strana 371
et Moraviae. Annus 1341. 371 dinem, bona sua hereditaria in dicto regno nostro situata, videlicet castrum Lantstein et civi- tatem Wistritz cum eorum juribus et pertinentiis ad nostras pridem resignans manus, ea suo et heredum suorum nomine a nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, recepit in feodum et tamquam homo et vasallus noster de eisdem bonis nobis usque in hunc (sic) tempus fideliter deservivit; nunc vero idem Wilhelmus cum civitate Witignow ac castris Lompnicz et Gretzen aliisque omnibus bonis suis in eodem regno Boemie situatis, que ipse Wilhelmus nunc tenet et possidet, ditioni nostre sponte et benivole se subiecit, volens et desiderans esse ac inantea censeri de eisdem una cum prioribus suis bonis noster homo feo- dalis, ut predicitur, et vasallus: nos sue in hac parte fidei et benivolentie grata et benigna vicissitudine occurrere cupientes, ipsum Wilhelmum et heredes suos ad huiusmodi feoda principalia et ad servitia, ad que ratione dicti feodi nobis astringuntur, tantummodo ad vite nostre tempora esse volumus obligatos, harum serie decernentes, quod prefati Wilhelmus et heredes sui omnia bona sua supradicta post obitum nostrum eo modo tenere et possidere debeant, quemadmodum alii nobiles ipsius regni Boemie bona ipsorum a nobis in feodum non recepta habere et possidere hactenus consueverunt.“ — Dat. Prage in die s. Trinitatis a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. Trebon. 924) 1341, 3 Jun. Pragae. Johannes, Boh. rex ac Luc. com. Benedae abbati totique conventui monasterii Theplensis concedit, ut bona sua jure theutunicali locare possint. — Not. oc, quod "Benede abbatis et tocius conventus monasterii Theplensis dignis suplicacionibus — — inclinati, ipsis abbati et conventui ac monasterio predicto —— concedimus per presentes, quatenus pro melioracione ipsorum status et monasterii bona eorum jure boemicali jacencia quelibet jure emphitheotico seu theutunicali locare et eciam eadem et alia ad vitam hominum exponere possint et valeant, usque ad percepcionem nomine arre, que vulgariter anleit dicitur, et exposicionis, ut premit- titur, mille sexagenarum gross. denariorum pragensium, pro quibus aliam hereditatem, ubi- cumque in regno nostro voluerint, debebunt de nostra, quam eis nunc largimur, licencia com- parare. Damus itaque ad locacionem et exposicionem predictas nostrum consensum pariter et assensum, ita quod non oporteat, ut quilibet, cui vel quibus bona huiusmodi locata vel exposita fuerint, nostras litteras speciales de nostro consensu habeat vel habeant, sed quod omnibus scripto sufficiat in presenti; nam omnes super bonis huiusmodi contractus et ordina- ciones, quos et quas abbas et conventus predicti suis roboraverint litteris, tenore presencium extunc prout exnunc approbamus, ratificamus et singulariter ac universaliter confirmamus, et similiter omnia et singula bona, que per abbatem et conventum dicti monasterii Theplensis empta et comparata fuerint, in quibuscunque rebus consistant, utrum nobilium aut quarum- cumque personarum extiterint, cum municionibus, censuum solucionibus, obvencionibus et emolumentis, ac universis et singulis pertinenciis, appendiciis ac utilitatibus, prout in suis gadibus circumferencialiter esse distincta dinoscuntur, que nobis demonstrari debebunt, ipsi monasterio incorporamus et omne jus possessorium et hereditarium eorundem bonorum in 47*

Strana 372
372 Emler, Regesta Bohemiae abbatem et conventum eiusdem monasterii transfundimus pleno jure.“ — Dat. Prage in die s. et individue Trinitatis a. d. MCCCXLI°. Ex orig. mon. Teplensis cop. Mus. Boh. 925) 1341, 4 Jun. Pragae. Nos Johannes, Boh. rex oc, not. oc, „quod nos ciuitatis nostre Maioris Pragensis con- dicionem cupientes, nostris temporibus facere meliorem, volumus et decreto sancimus perpetuo, quod omnes et singuli ciues et incole et homines domos et domicilia eorum ibidem in ciuitate et sub proteccione et regimine ciuitatis ipsius habentes, exceptis baronibus, religiosis et aliis personis ab antiquo tempore exceptis, teneantur et teneri debeant cum ipsa ciuitate Pragensi ad omnes contribuciones, collectas, facciones seu onera quecunque personalia, realia atque mixta. Preterea decernimus et statuimus, quod omnes et singule hereditates, possessiones, bona aut pecunias, eciam si sint testate vel testata wlgariter dicte vel dicta selgeret seu pecunias pupillorum seu orphanorum aut alia quecunque bona, qualiacunque sint, habentes et pos- sidentes in districtu ciuitatis predicte et sub proteccione ipsius ciuitatis existentes, omnia onera, facciones, collectas et contribuciones quascunque cum ipsa ciuitate teneantur et debeant subire, portare pariter et habere. Insuper statuimus — — inhybentes, quod nullus hominum, cuiuscunque status aut condicionis fuerit, infra spacium vnius miliaris citra tabernam tenere debeat aut habere, quod si quispiam in contrarium attemptare presumpserit, liceat ciuitati pre- dicte et ciuibus Pragensibus ipsam tabernam destruere auctoritate propria et delere et nichi- lominus idem tabernarius, quicunque fuerit, vnam sexagenam grossorum denar. prag. prefate ciuitati Pragensi pene nomine irremissibiliter persoluat. Insuper adicimus —— perpetuo con- cedentes prefate ciuitati et communitati ipsius, vt nullus hominum de cetero, cuiuscunque status, condicionis aut eminencie existat, pro dacio siue vngelto aliquo, quod ad presens in ipsa ciuitate per nos sublatum existit, a nobis, heredibus aut successoribus aut eciam officialibus [quidquam] petere, impetrare uel recipere possint aut debeant quouismodo, excepto nostris —— vngelto duntaxat seu dacio vini, quod ad opus pauimentorum et pro aliis necessitatibus dicte ciuitati oportunis duximus — — concedendum. Si quis autem attemptare secus presumpserit, volumus, —— quod is uel iidem per omnes et ab omnibus periurus, fidefragus et sui proprii honoris sint et appellari vbilibet violatores debeant et infames et nichilomiuus cum personis et rebus eorum —— nostre subiaceant per omnia vlcioni. Mandamus itaque burgrauio et vicebur- grauio Pragensi — — quatenus omni tempore ad requisicionem dictorum ciuitatis et ciuium in premissis suum eis exhibeant auxilium, consilium et iuuamen." — Dat. Prage feria secunda post festum s. Trinitatis proxima a. d. MCCCLXI°. Liber stat. et priv. civit. Pragensis n. 993. fol. 67. 926) 1341, 5 Jun. Pragae. Karolus, regis Boh. primogenitus .. abbati et . . conventui monasterii Teplensis gratiam a patre suo super expositione bonorum iure teutonico concessam confirmat. — Dat. Prage a. d. MCCCXLI, feria III post festum s. Trinitatis proxima. Orig. mon. Teplensis. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 223. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 11, n. 99.

Strana 373
et Moraviae. Annus 1341. 373 927) 1341, 6 Jun. Pragae. Johann, könig von Böhmen etc. ernennt gemeinschaftlich mit seinem sohne dem mark- grafen Karl von Mähren den herzog Rudolf von Sachsen und andere zu bevollmächtigten, um zwischen ihnen einerseits und dem kaiser Ludwig andrerseits einen frieden zu verhandeln und abzuschliessen. Böhmer, Reg. Imp. p. 208, n. 291. — Ibidem, p. 344, n. 37. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 234. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 11, n. 100. 928) 1341, 7 Jun. Pragae. Karolus, marchio Mor. oc civibus Pragensibus libertatem ab exactionibus per quatuor annos confirmat. — Not. oc, "quod, quia fideles paterni et nostri dilecti, ciues Maioris ciuitatis Pragensis, sponte et liberaliter seren. principi, d. genitori nostro carissimo, promiserunt dare et soluere pro necessitatibus suis non paucis sibi ad presens instantibus tria milia sexagenarum gross. denar. prag. mediam partem predicte pecunie, puta mille quingentas sexagenas in festo s. Galli proxime venturo in a. d. MCCCXXXXIII, residuam vero partem, eciam videlicet mille quingentas sexagenas grossorum predictorum in festo eciam b. Galli tunc subsequenti in a. d. MCCCXXXXIV, nos eisdem ciuibus Pragensibus ad peticionem ipsorum graciam facere volentes, juxta gracias ipsis ciuibus per d. genitorem nostrum prefatum in suis literis factas et concessas, ipsis damus et concedimus plenam et liberam libertatem ab omnibus et singulis faccionibus, one- ribus, exaccionibns et contribucionibus quibuscunque, tam realibus, pecuniariis quam perso- nalibus, hinc usque ad annum d. MCCCXLIV superius predictum duraturam, eximentes eos et ciuitatem eorum ab omnibus oneribus et faccionibus predictis, prout in aliis d. genitoris nostri predicti literis et libertatibus pridem eis per eundem d. genitorem nostrum datis et concessis plenius continetur.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXLI°, in festo Corporis Christi. Lib. vetust. priv. et stat. arch. civit. Prag. p. 65. — Pelzel, K. Karl IV, t. I. Urkb. p. 80. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 234. — Böhmer, Reg. Imp. 344, n. 38. — Huber, Reg. K. Karl IV 11, n. 101. 929) 1341, 7 Jun. (S. 1.) Winand von Dunzehoven bekennt vom grafen von Luxemburg 200 goldgulden emp- fangen zu haben, für welche er vasall desselben geworden ist. — Auf uns heren lygamsdach. Publ. de la soc. pour la rech. des mon hist. de Luxemb. XX, 90. 931) 1341, 8 Jun. Pragae. Rudolf, herzog von Sachsen, rechnet mit könig Johann und markgrafen Karl ab bis auf 10900 schock, wofür ihm Burglins und Myesenburch, dann Pirn und Königstein versetzt wird. — Bechenen, — "daz vber alle raittung vnd abslack, die an disem heutigen tag geschehen ist zwischen den hochgeborn fursten vnserm liben schwager, chunig Johans von Beheim, vnd vnserm oheym, margraf Karll von Merchern, vnd vns, daz si vns nicht me schuldich

Strana 374
374 Emler, Regesta Bohemiae beleibent dann funf tusent schock grozzer prager pfenning vnd neyn hundert schock derselben pfenning, dar fur si vns gesatzt habent Burglins vnd Myensenburch mit alle dem, daz dar zu gehort, als di brif sprechent, die sie vns darvber gegeben habent, vnd funf tausend schock der vorgenannten pfenning, da vur vns stat sunderlichen Vyrn, hus vnd stat, vnd daz hus zu Chunigsteyn mit alle dem, daz dar zu gehort, als auch die prief sprechend, di darvber gegeben sint. Dez habent si uns beweist funfzich schok grozzer Pragger pfenning auf iren bergwerchen zu Chutten vnd zu der Bresnitz all wochen auf zenemen, daz sulle wir in abe- slachen an den egenanten gelt." — Der gegeben ist ze Prag, do man zalt nach gots geburt 1341 jar, an dem nechsten vritag nach dem tag der Driualtichait. Ex orig. arch. c. r. Vindob. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 235. 932) 1341, 10 Jun. Pragae. Johannes, Boh. rex ac Lucemburg. comes, privilegia civitatis Egrensis confirmans cives et incolas eius consortio incolarum regni Boemiae aggregat. — Cum „ciues incole ciui- tatis Egrensis, fideles nostri dilecti, Christiani et Judei, continuis periculis iam dudum propter nos fuerunt et sunt expositi sicut signum ad sagittam, grata vicissitudine in recompensam premissorum ipsis occurrere disponentes, sicut decet, hanc graciam ex liberalitate regia duximus faciendam, quod omnes literas et singula priuilegia sub quocunque tenore vel sub quacunque verborum concepcione, quas et que a diuis imperatoribus, Romanorum regibus, ab antecessoribus nostris, felicis memorie regibus Boemie, ac a nobis habent et habere dinoscuntur, sub omnibus punctis, clausulis et articulis, quemadmodum in literis predictis continentur, ratificamus — — semper tamen saluo iure nostro, sincere promittentes, ipsas et ipsa ratas et grata tenere, habere et inuiolabiter obseruare. Et vt dictos ciues et incolas dicte ciuitatis Egrensis amplioris prerogatiua gracie prosequi videamur, ipsos consorcio aliorum nostrorum fidelium ac incolarum regni nostri Boemie aggregari volumus et presentibus aggregamus sub omnibus priuilegiis, liberalitatibus, prerogatiuis et graciis, quibus alii nostri ciues et incole regni Boemie gaudent et pociuntur, dicti nostri ciues Egrenses gaudere et potiri debeant perpe- tuis temporibus inantea pacifice et quiete, sic tamen, quod nostri homines et fideles omnium terrarum nostrarum, cuiuscunque status seu condicionis fuerint, eisdem libertatibus, priui- legiis, prerogatiuis et graciis, ut predicitur, e conuerso in ciuitate, terra et districtu Egrensi gaudere et potiri debeant licite et impune." — Dat. Prage die dominica post festum Corporis Christi proxima a. d. MCCCXLI. Pelzel, K. Karl IV. t. I. Urkb. p. 58. — Drivok, Altere Gesch. von Eger p. 323. — Böhmer, Reg. Imp. p. 208, n. 292. 932) 1341, 10 Jun. Pragae. Gerhardus dictus Quatermarc, miles Coloniensis super Renum, profitetur se factum esse vasallum Johannis, regis Boh. oc. — Dat. in octava s. Trinitatis. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 91. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. XX, 91.

Strana 375
et Moraviae. Annus 1341. 375 933) 1341, 10 Jun. Pragae. Henri de Mans, écuyer, fait connaître que le roi de Bohême oc lui a donné soixante livres tournois petits et qu'il relèvera de lui de terres alleus pour un revenu de quatorze tournois. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 91. 934) 1341, 10 Jun. (S. 1.) Piereles de Horion, bourgeois de la ville de Liège, déclare avoir reçu du roi de Bohême oc, deux cents livres de tournois et qu'il a relevé pour ce de lui en fief vingt bonniers près et terre sis à Moncheans lez Halleu. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 91. 935) 1341, 11 Jun. Pragae. Judex et jurati et universitas civium Majoris civitatis Pragensis promittunt Johanni, regi Boh., se post ipsius obitum ad nullum alium quam ad Karolum, marchionem Moraviae, et eius heredes respectum habituros. — Not. oc, „quod quia excell. princeps, d. noster, d. Johannes, incl. rex Boh. ac Luc. comes, in a. d. MCCCXLI, feria II infra octauas Cor- poris Christi, conuocatis prelatis . . principibus . . baronibus . . nobilibus . . consulibus seu . . juratis predicte civitatis Pragensis et aliarum ciuitatum regni Bohemie civibus, necnon .. consiliariis seu ambassatoribus ciuitatis Wratislauiensis, ibidem presencialiter astantibus, ta- lem coram eis ordinacionem duxit publice faciendam, volens eam habere robur perpetue firmi- tatis, sane videlicet, quandocunque ex permissione diuina ipsum d. regem, ab hac vita, quod absit, migrare contingeret, quod tunc statim . . nos et predicta ciuitas Pragensis, ad ill. principem d. Karolum, dicti d. nostri regis Boemie primogenitum, marchionem Mor. suosque . . heredes dumtaxat et ad nullum alium iuxta ordinacionem predicti d. nostri . . regis, respectum omnimode habere debeamus. Nos itaque ipsius d. nostri regis mandatis ea, qua decet, reuerencia obedire humiliter cupientes pro nobis . . heredibus et . . successoribus nostris promittimus bona et sincera fide firmiter et spondemus, quod quandocunque sepe- dictum d. nostrum regem Boemie decedere contigerit ab hac vita, extunc ad ipsum . . d. marchionem Morauie . . heredesque suos et ad nullum alium volumus habere respectum sibique tamquam vero et legittimo d. nostro in omnibus et per omnia intendere, parere et obedire fideliter cum effectu.“ — Dat. anno et die vt supra. Ex orig. arch. c. r. aulici Vindob. — Pelzel, K. Karl IV, t. I. Urkb. p. 25. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 235. 936) 1341, 12 Jun. (S. 1.) Godefroid Pinkars de Tresin, chevalier, fait savoir, qu'il a recu du roi de Bohême oc, deux cents livres de tournois petits, et que parmi ce, il est devenu son homme de fief. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 91.

Strana 376
376 Emler, Regesta Bohemiae 937) 1341 12 Jun. (S. 1.) Pierre Hustins, sir de Metines, chevalier, fait savoir qu'il est devenu homme du roi de Bohême oc, parmi la somme de 150 livres de tournois petits. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 91. 938) 1341, 12 Jun. Pragae. Johann, könig von Böhmen oc, befiehlt der stadt Breslau seinem sohne Karl zu huldigen. Cod. dipl. Mor. VII, 232. — Böhmer, Reg. Imp. p. 407, n. 832. 939) 1341, 12 Jun. Pragae. Johannes comes de Seynis profitetur, se accepisse a rege Boh. oc in feudum castrum Weltersperch cum attinentiis. — Dat. Prage fer. III post festum Corporis Christi. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 92. — Jacobi, Cod. epist. Johannis reg. Boh. p. 102, n. 223. 940) 1341, 13 Jun. Pragae. Johannes, Boh. rex ac Lucemburg. comes nec non Karolus, primogenitns eius atque marchio Mor. constituunt, cives civitatis Chrudimensis tantummodo LX sexag. gross. prag. solvere debere, quandocunque berna imposita fuerit. — Vyznáváme tiemto listem přede všemi, že ze vší mysli žádajíce oblepšení a prospěchu našich měst, aby tiem lépe naší ko- moře mohly poslúžiti, čiem větší a hojnější dobroděnství od nás by přijaly, i poněvadž město naše Chrudim daňmi královskými dřevní časy bylo jest obtieženo přielišně, protož my ku po- moci zvláštnieho vyzdviženie měšťanuom a obyvateluom města téhož dali sme a tiemto zá- pisem dáváme, aby oni, kolikrátž by kolivěk berně královská měla vybierána býti, se všeho jich jmění, na kterých koli místech, kterýmžkolivěk jménem ti poplatkové byli by jmenováni, i peniez výmazný, berně téhož města toliko šedesáte kop grošuov pražských aby byli dlužni platiti. A když to zaplatí, tehda ti měšťané naši se všemi jich jměními, kteráž k dřéve ře- čenému městu jsú vyměřena, přikúpena anebo kterýmžkoli jiným obyčejem k témuž městu jsú přišla nebo ještě přijdú, s kterýchž šos s tiem městem platí se, po dřéve řečenej sumy šedesáti kop vydání ode všelikých daní a jiných poplatkuov aby byli ovšem zproštěni a vy- svobozeni.“ — Dán v Praze v středu před sv. Vítem 1. b. MCCCXLI°. E libro civ. Chrudimensis fol. 28. 941) 1341, 13 Jun. Pragae. Johannes, Boemie rex ac Lucemburg. comes, cives Lunenses liberat a solutione te- lonei de lignis in flumine Egra deductis. — Not. oc, "quod pensantes aggrauamen et inco- moda, quibus —— ciues ciuitatis nostre Lunensis per nemorum et siluarum distanciam gra-

Strana 377
et Moraviae. Annus 1341. 377 uantur nimium, et volentes ipsis specialis consolacionis aminiculo in hiis graciosius subuenire, damus itaque et concedimus predictis ciuibus, vt ab omnibus theoloniis lignorum, que emerint in flumine Egra et deduxerint in theoloneis dominorum, ciuitatum, opidorum, villarum et quorumlibet hominum, ipsi ciues nostri supportari debeant et absoluti sint penitus et exempti. Si quis vero theoloniatorum ipsos ciues nostros de dicto theolonio supportare recusauerit, — concedimus ipsis ciuibus, vt omnes et singulos homines de bonis, in quibus theolo- niator seu theolonium tale fuerit, pro ipso theolonio ab eis recepto possint et debeant arre- stare." — Dat. Prage fer. IVa ante festum s. Viti proxima a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. civ. Lunensis. — Liber civ. Lun. fol. 2. v. 942) 1341, 15 Jun. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, omnibus civitatibus Bohemiae, quarum cives omnes impositiones, collectas et exactiones, quas eis infra sexennium imponere ac ab eis recipere potuisset, ob urgentem necessitatem ipsi iam persoluerunt, per septennium continuum, id est a festo b. Georgii praeterito usque ad idem festum a. d. MCCCXLVIII° revertens dat plenam et omnimodam libertatem, eximens eas ab omnibus exactionibus, contributionibus, steuris, col- lectis et universis et singulis gravaminibus, quae nunc sunt vel succedente tempore possent aliqualiter evenire. Hanc promissionem etiam Karolus, eius primogenitus, marchio Mor. servare promittit. — Dat. Pragae in die b. Viti a. d. MCCCXLI°. Čelakovský, Privilegia měst Pražských 66. — Versionem bohemicam exhibet Pelzel, K. Karl IV, t. I Urkb. 90, 32. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 236. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 209, n. 293. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 11, n. 103. 943) 1341, 15 Jun. Pragae. Johannes, Boemiae rex ac Luc. com. unacum filio suo Karolo, march. Mor. monasterio Ossecensi libertatem ab exactionibus ad septem annos concedunt. — Not. oc, "quod quia deuoti nostri dilecti abbas et conuentus monasterii Ossecensis pro nostra speciali necessitate omnes collectas et imposiciones, quas ab ipsis et eorum bonis ac hominibus infra sexennium reci- pere vel eis imponere possemus, se pro nobis soluere ex nostro mandato speciali astrinxerunt, nos itaque grata vicissitudine ipsorum beniuolencie occurrere disponentes ad dictum sexen- nium vnum annum adicimus ex gracia ipsis et singulis eorum bonis ac hominibus a festo b. Georii nunc preterito per septennium continuum, hoc est usque ad idem festum b. Georii in a. nativ. d. MCCCXLVIII rediens damus et concedimus plenam et omnimodam libertatem, eximentes et absoluentes eos ab omnibus exaccionibus, imposicionibus, peticionibus, contri- bucionibus, steuris, collectis, subsidiis, angariis, perangariis et vniuersis ac singulis graua- minibus, que nunc sunt vel succedente tempore possent aliqualiter euenire.“ — Dat. Prage in die b. Viti a. d. MCCCXLI°. E cod. diplom. mon. Osec. saec. XIV membran. fol. 24. p. v. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, p. 236. — Böhmer, Reg. Imp. p. 407, n. 833. 48

Strana 378
378 Emler, Regesta Bohemiae 944) 1341, 15 Jun. Pragae. Johannes, Boemiae rex ac Luc. com. monasterio Ossecensi libertatem ab exactionibus ad X annos concedit. — Not. oc, quod abbas et conuentus monasterii Osecensis quoddam patens priuilegium ipsi monasterio „concessum per diue memorie ser. principem dom. Othakarum, regem Boemie, predecessorem nostrum, cuius proteccioni et gracie dictum monasterium per fundatores eiusdem traditum et subiectum fuerat, exhibuerunt nostre celsitudini ad audiendum, supplicantes nobis, —— quatenus ipsis dictum priuilegium, cuius tenor prefatum monasterium ab omni bernarum dacione de quibuslibet ipsius bonis ubicunque locorum sitis omni imper- petuum successuro tempore soluenda absolutum fatebatur, omnimode et exemptum fore ex- pressius testatur, innouare et eos circa absolucionem earumdem bernarum et ceteras gracias in eodem contentas priuilegio fouere et conseruare de benignitate regia dignaremur. Nos autem, licet ipsorum supplicaciones nobis in hac parte porrectas effectui plenario mancipare, eosque pronunc ad tempora perpetua a dictarum bernarum dacionibus libertare et omnimode absoluere nequeamus, — — ne ipsorum supplicaciones huiusmodi a celsitudine nostra regia transire uacuas omnimode dimittamus, ipsis —— eorum pressuris et grauaminibus, quibus ipsi tum per crebras pecuniarum, quas ab eisdem recepimus daciones, tum per ignis incendium, tum per non modica debitorum onera, tum eciam per alias incommoditates grauati multipliciter in rebus temporalibus defecerunt, pio compacientes affectu et affectantes eos ab eisdem pres- suris et grauaminibus per nostre liberalitatis munificenciam aliqualiter respirare, hanc spe- cialem graciam —— duximus faciendam —— concedentes eis presentibus ab omni solucione steure regie, que berna dicitur, quam nos ipsis sicut aliis regnicolis nostris infra decennium a data presencium continue computandum quocienscunque inponere contingeret, plenam et omni- modam libertatem, ac volentes expresse eos et eorum bona quelibet ab eadem berne solucione esse liberos penitus et exemptos, sic expresse videlicet, quod ipsi abbas et conventus bernam huiusmodi a suis hominibus et bonis quibusuis infra predictum decennium, quocienscunque occurrerit, personaliter colligant et recipiant et in solucionem debitorum suorum convertant eandem." — Dat. Prage presentibus d. Conrado de Sleida, Johanne de Valkenstein, Theodrico de Hunichremg, magistro Hermanno subcamerario et Heinrico, thezauri notario, Pesoldo dicto de Egra et Heinrico dicto Quek sartore, ciuibus Pragensibus, a. d. MCCCXLI, in die b. Viti martyris. E cod. dipl. mon. Ossec. f. 20. 945) 1341, 17 Jun. (S. 1.) Smylo de Chynicz controversias suas cum abbate et conventu de Cella arbitrio ejusdem abbatis componendas permittit. — Not. oc, "quia omnes causas seu controversias, pro quibus inter nos ex una et d. abbatem et suum conventum de Cella dissensio pro metis sive terminis vertebatur ex parte altera, arbitrio ipsius d. abbatis vel eius vices gerenti potenter compro- misimus, promittentes bona nostra fide, sine omni malo dolo et fraude, quod quidquid ipse d. abbas vel hic, qui per eum deputatus fuerit, mandaverit vel arbitratus fuerit, firmum et

Strana 379
et Moraviae. Annus 1341. 379 ratum ac inviolabiliter observare.“ — Act. a. d. MCCCXLI°, dominica die post diem s. Viti proxima, coram testibus infrascriptis: Cristano de Syrnosick, Pessecone de Zulewicz, Martino de Cziescowicz, Johanne de Monte, Cunczmanno, fratre suo, Petro campsore, ciuibus de Luthomericz, Johanne notario dicto de propugnaculo. Ex orig. arch. reg. Dresd. cop. Mus. Boh. 946) 1341, 18 Jun. In Franchenford. Ludowicus, Rom. imperator, fratribus ordinis domus Teutonicae in Blaw litteras Alberti, Rom. regis, super donatione juris patronatus ecclesiae parrochialis in Asche a. d. MCCCIV° II kal. Febr. datas confirmat. — Dat. in oppido nostro Franchenfordensi XVIII die mensis Jun. a. d. MCCCXLI°, regni nostri a. XXVII, imp. vero XIV. Ex orig. arch. reg. Dresd. 947) 1341, 24 Jun. Hohenfurt. Dominik von Passauerschlag gibt dem kloster zu Hohenfurt zwei lehen in dem dorfe Gollitsch. — Ich Domyn von Passawerslag vergich, daz ich „durch meiner sel willen vnd aller meiner voruodern sel ze einem rechten sel geraet gib vnd geben han der gemain der samnung dez chlosters dacz dem Hohenfuert ze einer pesservng irer pfrvent zway lehen dacz Kalicz in dem dorf, daz mein vreis vnd mein rechts aygen ist gewesen, vnd daz niderhalb des weges zder lenken hant leit, da man von Passawerslag gen Chrumnaw reitt, da izunt auf gesessen sint Jacob vnd Haertel vnd Andre der richter, in allem dem recht, vnd ichs in aygens recht mit allem nucz herpracht han, also gib ichs ledichleich der samnug dez vor geschriben chlosters ze Hohenfuert, also beschaidenleich, ob ich verschied an gerben, dez got nicht engeb, wem dann daz aygen angeviell, der schol der vorgenanten samnung ze Hohen- fuert geben dreizzichk schok grosser phening prager mvense, so wirt daz aygen von in ledig. Di weil man in dez vergenanten gvet nicht geit, so schullen si is inne haben in allem dem recht, vnd si ander ir aygen guet inne habent. Vnd dar vmb pitt ich meinen genaedigen herren, hern Petern von Rosenberch, daz er diser sach vnd diser red rechter zevg vnd schermer mit seinem insigel an disem prief sey.“ — Diser prief ist gegeben ze Hohenfurt in dem chloster, da von Christes geburt ergangen warn 1341 jar an s. Johannes tag ze sunbenten. Pangerl, Urkb. v. Hohenfurt, Font. rer. Austr. XXIII, 85. 948) 1341, 24 Jun. Vreinstat. Dyetreich, hern Dyetreichs sun von Harach, gibt seiner hausfrau Elspet, Chunratess von Humbrechtesried 200 pfund pfenning wiener münze heiratsgut auf dem hofe zu Waltpurch etc. und 60 pfund pf. wiener münze morgengabe auf dem Sunnhof. — Gegeben 1300 jar dar nach in dem ainssunvierzigisten jar, an sand johannstag zu sunewenten in der Vreinstat. Urkundenbuch des Landes ob der Enns VI, 384. 48*

Strana 380
380 Emler, Regesta Bohemiae 949) 1341, 27 Jun. (S. 1.). Thyrris, comte de Loys et de Chyney, fait connaître qu'il a reçu de Pierret, receveur du comté de Luxembourg, mille florins de Florence au nom du roi de Bohême, par la main de Henri, son clerc, en déduction d'une plus grande somme d'argent que le roi de Bohême lui devait payer au mois de mai passé en l'an 1341. — Mercredi avant st. Pierre et st. Paul. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 92. 950) 1341, 29 Jun. Pragae. Johannes, Bohemiae rex, abbati Francisco Waltzassensi recompensationem omnium damnorum per imperatorem fidelesque ejus in lite sua cum hoc perpessorum promittit. Dat. Prage in die s. Petri apost. Item collationem ecclesiae parochialis in oppido suo Weyden monasterio in Waltzassen confert, petens episcopum Ratisponensem, ut praefatam ecclesiam ipsi monasterio incorporet. Reg. Boica VII, 312. 951) 1341, 29 Jun. (S. 1.). Conradus dictus Kolf de Boppardia profitetur se factum esse vasallum Johannis, regis Boh. oc, pro CC florenis aureis. — Dat. Prage in die bb. apostol. Petri et Pauli. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX 93. 952) 1341, 30 Jun. Pragae. Litterae reversales Lukardis, relictae Bohussii de Rozczalowycz, super locatione villarum Peless et Byrnan facta sibi a monasterio Dogzanensi. — Not. oc, quod d. Theodricus, prepositus sanctimonialium monasterii Dogzanensis, de consensu Mechthildis priorisse, Clare subpriorisse, Elizabeth custodis, Gunegundis celerarie tociusque conuentus dicti monasterii, „propter grauia debitorum suorum onera releuanda dimisit et contulit seu exposuit et locauit mihi Lukardi, relicte quondam d. Bohussii de Rozczalowycz, duas villas sui monasterii antedicti videlicet Peless et Byrnan cum araturis ac villarum pre- dictarum terris, agris cultis et incultis oc, in quibuscumque rebus consistant, ac aliis perti- nenciis vniuersis, sicut ad suum monasterium prefatum actenus pertinebant, receptis a me Lukardi predicta CCC sexagenis denar. gross. prag. in profectum et vtiles vsus ecclesie sue conuersis ad vite mee Lukardis prefate tempora tenendas — — adiectis condicionibus infrascriptis, scilicet quod ego supradicta Lukardis Czyenkonem, ministerialem dicti mona- sterii, et suos heredes, qui ibidem in villa Peless residet, in nullo contra deum et justiciam grauare seu molestare debeam, contenta solum de seruiciis suis, que dictus Czyenko ante- dicto monasterio facere consueuit. Si eciam dictus Czyenko uel sui heredes in aliquo, quod deus auertat, forefecerint, quod ego Lukardis ipsum uel ipsos de scitu iam dicti prepositi uel suorum successorum corrigendi et castigandi habeam plenarium ius et posse. Item quod ego Lukardis pretacta quacumque necessitate uel instancia superueniente — — non teneor

Strana 381
et Moraviae. Annus 1341. 381 neque debeo attemptare — — prefatas villas siue bona vendere, alienare uel exponere sine prefati d. prepositi uel successorum suorum licencia speciali. Si uero per me secus factum fuerit, tunc dicta bona integre et libere redibunt sine omni refusione pecunie prius date ad sinum monasterii memorati. Postquam autem — — diem extremum clausero, tunc dicte ville cum omnibus pertinenciis suis et edificiis, si qua ibidem meo tempore construxero, cum agris seminatis ad memoratum monasterium libere reuertentur. Si uero seminati non fuerint, tunc de blado, quod in horreis seu granariis inuentum fuerit, quantum pro agris seminandis yemalibus et estiualibus illius anni necesse fuerit, per procuratores meos seu testamenti exsecutores relinquatur. Et si —— prefati testamenti exsecutores circa exsplecionem seminum predictorum desides uel negligentes seu maliuoli exstiterint, extunc predictus prepositus uel sui successores jure canonico uel ciuili ea repetendi et acquirendi plenam habeat potestatem. De residuis omnibus granis trituratis uel non trituratis, que ultra prefata semina remanserint, vna cum peccoribus seu pecudibus et vniuersis mobilibus, ego sepedicta Lukardis possum seu potero testare uel in testamento erogare, vbicumque uel cuicumque mee voluntati placitum fuerit, impeticione sepedicti prepositi uel suorum successorum qualibet penitus non obstante." Sigilla: Wenceslai de Lychtemburg, honor. viri Sebastiani, archidiaconi Boleslauiensis ac cano- nici ecclesie Pragensis, discreti viri Johannis dicti Arnoldi, ciuis Pragensis. — Dat. Prage a. d. MCCCXLI°, II kal. Jul. Orig. c. r. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 953) 1341, 30 Jun. (S. 1.). Frydrich de Schure, chevalier, déclare être devenu vassal de Jean, roi de Boh. oc, pour cent livre de Halle. — Lendemain de st. Pierre et de st. Paul. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 93. 954) 1341, 30 Jun. Pragae. Conradus de Sleyda profitetur, se accepisse 5000 flor. aur. a Johanne, rege Boh., quibus ei rex obligatus erat. — Dat. Prage in crastino bb. Petri et Pauli. Publ. de la soc. pour la rech des mon. hist. de Luxemb. XX, 93. 955) 1341, 2 Jul. Franchenvord. Johann, könig von Böhmen etc., schreibt dem pfleger zu Burghausen, dem rath und der gemeinde daselbst, dass er mit kaiser Ludwig um die aufläufe und stösse, die er um das verfallen der stadt Eger mit ihm hatte, freundlich gesühnt sei, also dass er seiner tochter Margaretha fur Burkhausen und andere güter, die sie in Nieder Baiern hatte, befriedigenden ersatz in Böhmen gegeben und dagegen jene güter in gemässheit des gewaltsbriefes seiner tochter (dd. Prag. 15 Juni 1341) an gedachten kaiser und dessen kinder abgetreten habe, in dessen weiterer folge er sie nun namens seiner tochter ihrer eide und gelübde entlässt und zum gehorsam gegen den kaiser und dessen kinder verweiset. Böhmer, Reg. Imp. p. 301 et 302, n. 440.

Strana 382
382 Emler, Regesta Bohemiae 956) 1341, 4 Jul. Chrumnow. Dirslaus de Schellenberch a praeposito Wyssehradensi quartam partem civitatis Schut- tenhofen et mediam partem castri Fridburk jure homagiali accipit. — Nos Dirslaus de Schellenberch not. oc, „quod a ven. viro d. Bertoldo de Lypa, preposito Wyssehradensi, quartam partem bonorum, videlicet ciuitatis Schuttenhofen cum suis pertinenciis et vtilitatibus et mediam partem castri Fridburk cum agris cultis et incultis, siluis, nemosibus, rubetis pratis, pascuis, molendinis, aquis et aquarum decursibus, venacionibus, aucupacionibus et vni- uersis eorundem vtilitatibus pleno jure et dominio, que bona a nobili viro domino Sezama de Kaschowicz in quingentis triginta et octo sexagenis gross. pragens. tantum capitalis pecunie preter dampna, que ex conquisicione ipsius pecunie accreuerunt tam pro dampnis quam sorte capitali, pignore tenuit hactenus obligatam et que michi pro ducentis sexagenis gross. prag. sibi per me mutuatis et nichilominus seruiciis in eis suis predecessoribus ac sibi fideliter exhibitis et inantea exhibendis cum omnibus juribus sibi in bonis eisdem competentibus contulit et donauit, jure homagiali suscepi et presentibus suscipio in feodum, promittens pro- me et meis successoribus firmiter et sincere, si predicta bona per predictum Sezemam vel quempiam alium ipsius nomine a me vel successoribus meis vllis vmquam affuturis temporibus exsoluta fuerint et redempta, quod ex tunc, ego aut mei successores pro ipsa pecunia, qua exsoluta sunt alia bona, iuxta consilium ipsius domini Bertoldi et beneplacitum aut succes- sorum comparare et emere debeamus et ipsi domino Bertoldo vel suis successoribus supponere in feodum. Et pro huiusmodi promissi obseruacione et explecione inuiolabili nos Prsibislaus et Prsibico filius eiusdem dicti de Schellenberk et Sudco de Drehoticz vna cum predicto Dyrslao sincere et in solidum nos fideliter astringimus et constanter.“ — Act. et dat. Chrumnow die b. Procopii a. d. MCCCXLI°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 237. 957) 1341, 13 Jul. Pragae. Kazimirus, Pol. rex, cum Johanne, rege Boh. et Karolo, filio eius, foedus prius ini- tum renovat. — Not. oc, "quod cum dudum magnificos principes d. Johannem, regem Boemie, et d. Karolum, eius primogenitum, marchionem Morauie, illustres in patrem et fratrem no- stros assumpserimus ac ipsi nobis inclitam d. Margaretam, quondam comitissam palatinam Reni, ducissam Bauarie, filiam et sororem suam pie memorie, spoponderint tradere, matri- monialiter in vxorem nosque promiserimus ipsos semper et in omnibus tamquam patrem carnalem et fratrem vterinum tenere et contra omnem hominem iuuare, cumque nobis tandem iuxta vocacionem et informacionem ipsorum ad confirmacionem matrimonii et celebrandum nuptias huiusmodi venientibus dicta d. Margareta, sponsa nostra karissima, sicut domino pla- cuit, viam sit vniuerse carnis ingressa, propter hoc ligam siue vinculum dileccionis, vnionis et fidei desideranti animo et ingenti desiderio inter nos vtrinque initum taliter et firmatum dissolui nolentes quomodolibet aut corrumpi, sed volentes id ipsum pocius nouis colligacionibus et sincero federe indissolubiliter innouari et perfeccius roborari, prestito tactis per nos sacro- sanctis ewangeliis corporali iuramento promisimus et promittimus in hiis scriptis ex nunc

Strana 383
et Moraviae. Annus 1341. 383 iurantes, semper in omnibus et vbique predictum regem Boemie tamqam patrem carnalem et d. marchionem tamquam fratrem vterinum tenere eorumque et regni ac terrarum suarum profectum, honorem et commodum omni tempore tota diligencia fideliter procurare, et eis in regno ac terris suis et extra in persona propria et rebus ac potencia nostra assistere et omnibus vite nostre temporibus contra omnem viuentem hominem, cuiuscunque preemi- nencie, condicionis aut status existat, nullo penitus excluso, preter magnificum principem d. Bolkonem, ducem Slezie et dominum de Swidnicz, nepotem nostrum karissimum, fideliter adherere et ipsos in vniuersis causis, euentibus et necessitatibus suis auxiliis et consiliis nostris, bona fide et absque omni doli scrupulo prosequi et iuuare, et hoc specialiter addito, quod si princeps quicunque, vnus vel plures, regnum siue terras ipsorum intrare et inuadere, occupare vel deuastare vellent, contra illum vel illos ipsos promittimus adiuuare; et si ipsi d. pater et frater nostri predicti processu temporis nobis deferrent, quod princeps aliquis aut baro regnum vel terras eorum aut partem aliqnam detineret et illicite occuparet, ex tunc iqsos ad euincendum et optinendum bona talia vniuersa et pacifice possidendum iuuare promittimus et tenemur. Si vero ipsi, contra aliquem principem, vasallum, baronem vel subditum nostrum, cuiuscunque condicionis vel status, qui in limitibus siue metis terrarum suarum ipsis iniuriaretur et indebite occuparet, eandem nobis deferrent querelam, illum ad nostram vocare presenciam et ad tenendum eis iusta placita ac ad faciendum super hoc, quod racionabile sit et iustum, coartare tenebimur preuia racione. Quod si princeps, vasallus, baro vel subditus noster huiusmodi animo fortasse rebellionis regie maiestatis ductus iusti- ciam recipere super huiusmodi bona et reddere non curaret, extunc metas et limites taliter occupatas et ad ipsos d. patrem et fratrem nostros vel alterum ipsorum spectantes evincere et ipsos ad assecucionem earum ac possessionem pacificam tenebimur adiuuare, ad quot et ipsi suum nobis prestabunt, si opus erit, auxilium, dum per nos fuerint requisiti. Preterea specialiter duximus exprimendum, quod si dictos d. patrem et fratrem nostros karis- simos aut alterum eorum in posterum vllo tempore cum excellentissimo principe Karolo, rege Vngarie illustri, fratre nostro, gwerram suscitare et in manu potenti terras eius intrare contingeret, extunc licebit nobis ac poterimus et tenebimur cum ipso rege Ungarie stare et eum in suis duntaxat terris ad defendendum easdem contra prefatos d. patrem et fratrem nostros pro viribus adiuuare. Si vero idem d. rex Vngarie terras ipsorum similiter deuastaturus in- traret, extunc pro defensione ipsorum terrarum suarum cum ipsis tamquam filius et frater prompte et constanter stabimus et ipsos iuuabimus toto virium nostrarum omnium potentatu." — Act. Prage presentibus vener. d. Johanne, episcopo Olomucensi, ac illustribus principibus d. Bolezlao, duce Slezie et d. Ligniczensi, Bolkone Swidniczensi, et Nicolao, Opauie et Rathi- borie ducibus, nec non fidelibus nobis dilectis Heymanno de Duba domino in Nachod, Sbinkone dicto Haze, Hincone dicto Hlawacz, Jescone dicto Jura, subcamerario Cracouiensi, Jescone, venatore Cracouiensi, Maczkone Borkwicz, castellano Landensi, et Segneo, preposito s. Michaelis in castro Cracouiensi, vicecancellario curie nostre. — Dat. a. d. MCCCXLI°, in die b. Margarete virg. glor. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 238. — Ludewig, Rel. manuscr. V, p. 504. — Böhmer, Reg. Imp. p. 258, n. 236. — Dogiel, Cod. dipl. Pol. I, p. 4.

Strana 384
384 Emler, Regesta Bohemiae 958) 1341, (13 Jul.) Pragae. Kazymirus, rex Poloniae, cum Karolo marchione Moraviae foedus amicitiae init. — Nos Kazymirus, rex Polonie, „indissolubile vinculum inter nos et ser. principem d. Karolum, marchionem Morauie, illustrem fratrem et sororium nostrum karissimum, perpetuis permanere temporibus et ipsum in visceribus gerentes karitatis, ac toto nostro conamine prosequi in omnibus cupientes, non obstante, quod eiusdem d. marchionis soror, d. Margaretha, comitissa palatina Reni, ducissa Bauarie, felicis recordacionis, que nobis matrimonialiter debuit copulari, sit vniuerse carnis viam ingressa, et ne propter hoc liga dileccionis ac amicabilis coniunctio videatur et fidei puritas disiungi inter nos et dissolui, sibi animo ingenti ac desiderabili perpetueque vnionis sic facte promittimus bona fide tamquam fratri vterino in omnibus con- siliis, auxiliis, placitacionibus, tractatibus adherere, et maxime in contrahendis amiciciis matri- monialibus, quas deus nobis concedet, faciendis de nostra propria persona ac puerorum nostrorum ipsum prosequi et sine eiusdem voluntate nihil facere aut attemptare quoquo- modo, nisi prius ipsius consilio, auxilio, consensu ac speciali super hoc requisita voluntate." — Act. Prage a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Goldast, Appendix doc. 53. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 268. — Böhmer, Reg. Imp. p. 258, n. 237. 959) 1341, 13 Jul. Pragae. Kazimirus, rex Pol. iisdem fere verbis foedus cum Johanne, rege Boh. et Carolo marchione Mor. prius initum specialiter cum Carolo, praedicto march. Mor. renovat. — Act. Pragae praesentibus vener. d. Johanne, Olomucensi episcopo, et illustri principe, domino Nicolao Ratiborie duce; nec non nobilibus viris, Heymanno de Duba, domino in Nachod, Jo- hanne dicto Juras, subcancellario Cracoviensi, Matzkone barone, castellano Lantensi et Segnio, praeposito s. Michaelis in castro Cracoviensi, vicecancellario aulae nostre, testibus ad haec praemissa vocatis. — Dat. per manus eiusdem vicecancellarii nostri Segnii a. d. MCCCXLI°, in die Margarethae virginis. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 240. — Ludewig, Reliq. manusc. V, 501. — Dobner, Mon. hist. B. IV, 305. 960) 1341, 15 Jul. Pragae. Karolus, regis Boemiae primogcnitus, marchio Mor. inhibet hominibus monasterii Wele- gradensis sub alium dominum se recipere, nisi prius satisfaciant monasterio dicto de parte pecuniae eos ratione contributionis vel subsidii contingente. — Vniuersis et singulis prelatis, baronibus, nobilibus, clientibus, judicibus, juratis ciuitatum et oppidorum, communitatibus seu alterius cuiuscumque condicionis vel status hominibus per marchionatum nostrum Morauie. „Grauem querelam pro parte deuotorum nostrorum dilectorum abbatis et conuentus seu mona- sterii Welegradensis recepimus continentem, quod quandocunque eidem monasterio aliquam summam pecunie nomine subsidii vel contribucionis per nos imponi contigerit, tunc nonnulli ex hominibus dicti monasterii seu in bonis ipsorum residentes contribucionem huiusmodi subterfugere cupientes sub alios dominos se recipiunt, per quorum proteccionem partem

Strana 385
et Moraviae. Annus 1341. 385 pecunie racione dicti subsidii eos contingentem dare et soluere denegant et recusant, et si alii seu residui homines in bonis ipsius monasterii remanentes ad solucionem totalem summam subsidii huiusmodi ipsis impositi, non sine graui nostro et ipsius monasterii dampno compel- luntur, propter quod ipsum monasterium deuenire oportet ad extremam finaliter egestatem, nos super premissis, vt tenemur, cupientes de salubri remedio prouidere, vniuersis et singulis hominibus ad dictum monasterium Welegradense spectantibus — — firmiter inhibemus, ne quis de bonis dicti monasterii sub alium dominum se recipere audeat quomodolibet aut pre- sumat, nisi prius se iustum dicto monasterio exhibeat et plene satisfaciat de parte peccunie eum racione contribucionis vel subsidii contingente. Mandamus eciam vobis vniuersis et singulis et cuilibet vestrum omnino volentes nostre gracie sub optentu, quatenus nullus vestrum aliquem ex hominibus dicti monasterii sibi assumere presumat, nisi prius hic vel hii, qui de bonis ipsius monasterii taliter recesserint vel recedere voluerint, porcionem subsidii vel contribucionis eos contingentem plenius persoluerint, prout superius est expressum; et si quispiam ex vobis vel hominibus dicti monasterii de bonis ipsius monasterii recedere volentibus huiusmodi nostrum mandatum attendere seu obseruare non curauerit vel curaverint, ex tunc purchrauiis et aliis nostris officiatis, qui nunc sunt et pro tempore fuerint per Morauiam, fidelibus nostris dilectis, seriose commisimus, vt tam homines se de bonis predicti monasterii recipientes quam eciam eos, qui ipsos contra mandatum nostrum huiusmodi assumere presumpserint, graui pena punire debeant, quam ipsis vtribique decreuimus infligendam.“ — Dat. Prage in festo Diuisionis sanctorum apostol. a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 241. — Pelzel, K. Karl IV, t. I. Urkb. p. 26. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 11, n. 104. 961) 1341, 15 Jul. Pragae. Karolus, regis Boh. primog. marchio Mor. praelatis, baronibus, nobilibus, clientibus, judicibus, juratis civitatum et oppidorum, communitatibus seu alterius cuiuscunque conditionis vel status hominibus per marchionatum Mor. constitutis eodem modo inhibet, ne homines monasterii Oslavanensis in dominium suum assumant, nisi prius monasterio praedicto de pe- cunia eos ratione contributionis vel subsidii contingente satisfaciant. — Dat. Prage in festo Diuisionis s. apostolorum a. d. MCCCXLI°. Idem monasterio in Sahars dat litteras eiusdem tenoris. Pelzel, K. Karl IV, tom. I. p. 26. — Steinbach, Dipl. Sammlung hist. Merkwürdigkeiten von Saar II, p. 67. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 242. Extr. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 11, n. 103 et 106. 962) 1341, 15 Jul. (S. 1.). Johannes, abbas monasterii in Vizowicz, Hermannus medicus, Olomuc. et Brunnensis ecclesiarum canonicus, arbitri, litem inter Nicolaum, abbatem in Zars Prag. dioc. et commu- nitatem villae Rohrbach ex parte una et Henricum, plebanum in Vnczowicz, parte ex altera super decimis dictae villae Rohrbach decidunt. — A. d. MCCCXLI°, indict. IX, XV die mensis Jul., pontif. Benedict. papae XII anno VII. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 243. 49

Strana 386
386 Emler, Regesta Bohemiae 963) 1341, 17 Jul. Pragae. Johannes, B. rex ac Luc. comes, petente Thamone dicto Pflug, praeposito ecclesiae Luthomericensis, capitulo ecclesiae praedictae privilegia Spitignei ducis, Ottacari I, et Wen- ceslai I confirmat (v. Reg. Boh. et Mor. I, p. 51, n. 124; p. 276, n. 586; p. 498, n. 1055; p. 594, n. 1286). — Dat. Prage in die b. Alexii a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. cap. Lutomeric. cop. Mus. Boh. 964) 1341, 20 Jul. Pragae. Johann, könig von Böhmen oc, versichert die städte Glatz, Wonschilburg und Land- ecke, dass sie auf drei jahre von allen abgaben befreit sein sollen, weil sie ihm die steuer auf drei jahre mit 360 schock groschen entrichtet haben. Böhmer, Reg. Imp. p. 407, n. 836. — Jacobi p. 102, n. 226. 965) 1341, 20 Jul. Parisius. Nuntius quidam Baldewini, archiepiscopi Treverensis, domino suo scribit, se XI die mensis Jul. Parisius intravisse et sibi veniendi ad regem Franciae in festo b. Mariae Magda- lenae terminum assignatum esse, seque interdum reginam et ducissam Normandiae, regis Boh. filiam, visitasse. — „Accessi autem medio tempore dominas reginam et ducissam, neptem vestram, que stant ad sanctum Germanum sex leucas a Parisius, cuilibet vestras litteras pre- sentando; quibus multum gratanter receptis pro nobis et statu vestro inquisiverunt instanter et se de bono statu vestro letas esse dixerunt, offerentes se ad quelibet vobis grata. Sed predicta domina ducissa de vobis et de d. rege Boemie, de imperatore, de sorore sua relicta quondam d. Henrici, ducis Bavarie, et de domino papa, de quo d. regem Francie asserit male contentum, mecum multum familiariter loquebatur, que per singula rescribere longe esset. Et ostendit mihi tres pulcros suos infantes masculos, qui ipsam, ut asserit, in istis partibus consolarentur, et se de quarto gravidam fatebatur; et sperat d. regem Boemie ad partes istas breviter esse venturum, ut eciam alii Parisius asseverant. Ex omnibus autem dictis et gestis domine ducisse predicte multum affectantis vos videre, apparet mihi, quod pro vobis prompte faceret, quicquid possit. Winkelmann, Acta imp. inedita 747. 966) 1341, 23 Jul. Avinione. Benedictus papa XII episcopum Pragensem ab obedientia Henrici, archiepiscopi Mo- guntini, solvit. — „Ven. fratri episcopo Pragensi. Te ignorare non credimus, sicut cunctae fidei christianae provinciae non ignorant, processus diversos et varios dudum per felicis recordationis Joannem papam XXII, praedecessorem nostrum, contra Ludovicum de Bavaria, manifestum dei et ecclesiae inimicum, ac per ipsam ecclesiam de haeresi condemnatum, exi- gentibus et excrescentibus gravibus et notoriis ejus culpis et excessibus adversus deum et universalem statum ecclesiae in cunctorum fidelium scandalum perpetratis, cum magna deli-

Strana 387
et Moraviae. Annus 1341. 387 beratione et gravitate, cogente justitia publice habitos et solemniter publicatos; quibus constat, eundem Ludovicum omni jure regali et imperiali, si quod sibi competebat, fuisse privatum. Nec etiam te latere credimus, quod idem praedecessor universis patriarchis et episcopis, aliisque personis ecclesiasticis quibuscunque sub poena suspensionis ab officio et beneficio et excommunicationis, quam eos incurrere voluit ipso facto, nisi inhibitioni hujusmodi effi- caciter obedirent, duxit districtius inhibendum, ne praedicto Ludovico tanquam regi seu in regem Romanorum electo super iis, quae ad regnum vel imperium Romanorum aut ejus regimen pertinerent, quovis modo parerent, adhaererent vel intenderent seu praestarent per se vel alium seu vel alios directe vel indirecte, publice vel occulte auxilium, consilium vel favorem, nec nomine regni vel imperii praedictorum aut dominii cujusvis per eum usurpati in illis ei responderent vel aliam satisfactionem sub quocumque velamine impendere atten- tarent. Quibus poenis et sentencijs adeo ipsos ligari et astringi voluit et decrevit, acsi propriis eorum nominibus nominati fuissent specialiter et expresse. Quas quidem poenas et sentencias Henricum, archiepiscopum Maguntinum, metropolitanum tuum, eidem Ludovico tanquam regi seu in regem Romanorum electo in praemisis publice ac notorie parendo, adhaerendo et inten- dendo ac praestando per se et alios auxilium, consilium et favorem, non est dubium incurrisse. Licet igitur ex praedictis processibus praedecessoris eiusdem et poenis contentis in eis cre- damus te plenissime informatum, qualiter circa ipsum archiepiscopum debeas te habere, tamen in iis, quae statum tuum respiciunt et salutem, adiicere apostolicae instructionis et jussionis instantiam utile ac necessarium reputantes, fraternitati tuae consulimus tibique per apostolica scripta in virtute obedientiae districte praecipiendo mandamus, quatenus eidem archiepiscopo qui non solum indiscrete sed etiam infideliter in premissis se habuit et habet ad praesens. poenis et sententiis contentis in dictis processibus propterea involuto in nullo pareas vel intendas, nec per tuos subditos, quantum in te fuerit, parere vel intendi permittas: nam si talia faceres, quod absit, essent a via salutis deviatio et manifesta periclitatio status tui Et si forte idem archiepiscopus in tantam prorumperet temerariae persecutionis audaciam, ut ad parendum sibi per se vel alium seu alios te quovis modo requireret vel urgeret, tu memor apostolicae doctrinae omnino studeas plus Deo quam hominibus obedire, in devotione et fidelitate Romanae ecclesiae firma constantia persistendo, sicut hactenus te credimus perstitisse. Nos enim omnes et singulos processus contra te vel subditos tuos communiter vel divisim per eundem archiepiscopum vel quemvis alium eius nomine, postquam fuit eisdem poenis et sen- tentiis involutus, forsitan super hoc habitos, vel quos eum per se vel alium seu alios facere contingeret in futurum, exnunc, donec ad unitatem ecclesiae redierit, cassamus, irritamus — ac cassas et irritas, prout sunt, fore decernimus ac nullius existere roboris et momenti.“ Dat. Avinione X kal. Augusti pontif. a. VII°. Balbinus, Misc. dec. I, lib. VI, p. 32. — Raynaldus Annales eccl. XVI ad a. 1341. 967) 1341, 24 Jul. Pragae. Johannes, Boemiae rex ac Lucemburg. comes, homines mon. Luthomyslensis ab omnibus subsidiis et exactionibus per quinque annos liberat. — Not. oc, "quod pensantes grauia debi- 49*

Strana 388
388 Emler, Regesta Bohemiae torum onera, quibus deuoti nostri dilecti abbas et conuentus monasterii Luthomisslensis gra- uantur plurimum et specialiter propter pecuniam, quam ipsi fideli nostro Johanni de Nede- sching soluerunt et tenentur soluere, graciosius duximus seccurendum, dantes et concedentes eis et singulis eorum hominibus a festo b. Galli venturo proximo per quinque annorum spa- cium continuum plenam et omnimodam libertatem, eximentes et absoluentes eos ab omnibus exaccionibus, imposicionibus, peticionibus, steuris, collectis, contribucionibus, subsidiis, anga- riis, perangariis et vniuersis ac singulis grauaminibus, que nunc sunt uel succedente tem- pore possent aliqualiter euenire. Volentes ac promittentes nostro et quorumlibet nostrorum nomine ipsis dictam libertatem inuiolatam et illesam infra dicti temporis spacium fideliter obseruare." — Dat. Prage in vigilia b. Jacobi apost. a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 244. — Böhmer, Reg. Imp. p. 407, n. 837. 968) 1341, 24 Jul. Liége. Hubins Bareis, chevalier, échevin de Liège, fait savoir qu'il a repris en fief et en hommage du roi de Bohême pour 25 livres de terres à tournois ses biens alleux: moulin de Beafocpont oc. Liége. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 95. 969) 1341, 25 Jul. In Welegrad. Hinco de Nachalen dictus Bluda recognoscit, se a Wenceslao abbate et conventu mona- sterii Welegradensis curiam Schonhof cum tribus araturis unacum quatuor laneis eidem curiae in eadem villa adjacentibus per octo annos regendam recepisse. — Sigilla: Stephani de Chu- nowicz, Wockonis de Holnstayn, Chuneconis de Pelwicz. — Dat. in Welegrad a. d. MCCCXLI°, in die s. Jacobi apost. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 244. 970) 1341, 27 Jul. Pragae. Johannes, B. rex ac Luc. com. libertatem monasterii Ossecensis respectu judiciorum in ipsius bonis de novo confirmat. — Sane licet "abbas et conuentus monasterii in Ozzek — — cum eorum hominibus, bonis et rebus omnibus ab omni judicio et a solucione denariorum occasione notificacionis vulnerum, homicidiorum, furtorum et consimilium scelerum per vni- uersa eorum predia, villas et hereditates perpetratorum facienda in locis certis ad hoc iuxta regni nostri consuetudinem deputatis sint per diue memorie reges Boemie, predecessores no- stros, et nos absoluti liberaliter et exempti, judiciumque in omnibus bonis suis super omnium causarum iudicandarum genera habeant plenum et liberum ipsis per dictos predecessores no- stros, reges Boemie, traditum et concessum ac per nostras patentes literas dudum ratificatum ac eciam confirmatum, et licet dicti monasterii homines singuli racione notificacionum uul- nerum, homicidiorum et casuum consimilium, si quos ubicumque perpetrauerint et sine arre- stacionis obstaculo euaserint, ac expresse occasione debitorum pecuniarum uel aliorum per

Strana 389
et Moraviae. Annus 1341. 389 eos contractorum ad nullum prorsus cuiuscumque ciuitatis, opidi uel uille preter quam ipsius monasterii dictum iudicium sint citandi nec eciam, quod in dye eht getan uulgariter dicitur, proscribendi nec aliqualiter pignorandi, nisi prius super eo dicti monasterii iudicium fnerit requisitum, et nichilominus licet bona, hereditates et census ad dictum monasterium pertinentes ad quascumque personas empcionis, conduccionis, hereditarie successionis et testa- mentarie ordinacionis nomine uel alia quacumque causa deuenientes extra iudicium seu iuris- diccionem prefati monasterii a nemine hominum trahi uel tamquam bona propria et heredi- taria possint uel debeant usurpari, sed quod bona, hereditates es census ipsius monasterii ad quemcunque, ut premittitur, peruenientes sub dicti monasterii iudicio debeant perpetuis temporibus remanere, ita quod servicia et census debiti de eisdem ipsi monasterio ex- hibeantur aut bona, hereditates et census huiusmodi per possessores eorum, dum de eis iura debita, exacciones et alia onera ipsis incumbencia noluerint aut forsitan nequiuerint exhibere, dicto monasterio libere protinus resignentur: tamen quia circa premissa omnia — dictum monasterium et eiusdem homines frequenter et quasi continuis inpugnacionibus indebite agitantur, idcirco celsitudini nostre memorati abbas et conuentus supplicarunt, — quatenus ipsis super premissis omnibus de oportuno et salutari remedio graciosius proui- dentes ipsa omnia nunc de nouo, quamuis per patentes nostras literas dudum ratificata, inno- uata et confirmata existant, ratificare — — dignaremur, ne predictis articulis aut aliquo eorum occurentibus sua queuis cogantur priuilegia sed solum presens quod, ad hoc plenam et omnimodam habet et habere voluimus efficaciam, demonstrare. Nos autem diligencius attendentes, quod premissa omnia ulteriori plenitudine seu firmitate non egeant, vt tamen erga supplicantes ipsos nostra clareat benignitas, — — premissa omnia et eorum quodlibet — — confirmantes, dictum monasterium cum bonis, rebus et hominibus suis omnibus ab omni iudicio et a solucione denariorum racione prescripte notificacionis uulnerum, homici- diorum et aliorum casuum consimilium in locis debitis, ut premittitur, facienda eximimus. — — Ceterum — — hanc ipsis specialem graciam, quam eciam prius eisdem nos fecisse memi- — — duximus faciendam, videlicet quod bona et hereditates quarumcunque perso- nimus, narum ipsi monasterio pertinencium et sine heredibus seu cum heredibus a se tamen emanci- patis seu per diuisionem bonorum et hereditatum factam sequestratis occumbencium, ad dictum monasterium, cui eadem bona et hereditates exnunc prout extunc appropriamus, incorporamus et incorporata prorsus esse uolumus, deuolnantur, non obstantibus quibuscumque nostris literis in contrarium presentibus quibuscumque personis datis uel dandis.“ — Dat. Prage feria VI post f. s. Jacobi apost. proxima a. d. MCCCXLI°. E cod. diplom. mon. Ossec. saec. XIV membr. f. 16. cop. Mus. Boh. 971) 1341. 27 Jul. (S. 1.) Jean, seigneur de Ryfferscheit, et Mechtolt, sa femme, déclarent avoir reçu en fief de Jean, roi de Boh. Ryfferscheit pour une somme de 1200 écus. — Le vendredi après la fête de st. Jacques Christophore. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 95.

Strana 390
390 Emler, Regesta Bohemiae 972) 1341. 29 Jul. (S. 1.) Jean, seigneur de Ryferscheit, et Mechtolt, sa femme, déclarent, qu'ils ont fait un échange avec Jean, roi de Bohême oc. auquel ils ont cédé tout ce qu'ils possédaient à Hil- lisem pour obtenir la cence à Hollar, qu'il relève en fief dudit roi Jean. — Le dimanche après st. Christophore. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 95. 973) 1341, 30 Jul. (S. 1.) Krafft von Hohenlohe bekennt, dass er in folge der verleihung der hälfte der burg Seldeneck vom könige Johann, vasall desselben geworden ist. — Der geben ist nach Christi geburt 1341 jar, am montag nach s. Jacob. Sommersberg, Sc. rer. Sil. III, 73. 974) 1341, 3 Aug. Pragae. Vergleich zwischen könig Johann, seinem sohne Karl, dem herzoge Heinrich und dessen söhnen über die besetzung der vacanten domherrenstellen in Glogau, nach dem die praesentaciones alternative geschehen sollen, wozu der bischof und der vicarius generalis den consens gaben. — Dat. Pragae fr. VI proxima post s. Petri ad vincula 1341. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 245. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 407, n. 838. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 11, n. 107. 975) 1341, 4 Aug. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg comes, cives Novae Pilznae a solutione conductus de mercibus in Tust, Pfreimperg et Tachovia liberat. — Cum „ciues et incole ciuitatis nostre Noue Pilzne de vino, pannis et singulis eorum mercibus conductum et theloneum in Taust soluere ex libertate pridem eis facta non tenebantur, ipsis dictam libertatem —— innouandam duximus et confirmandam, statuentes, — — vt ipsi ciues et incole dicte ciuitatis de vinis, pannis et vniuersis mercibus eorum, que, quos et quas per Tust, Pfreimperg et Tachouiam ad dictam ciuitatem duxerint et in ipsa ciuitate propinare, sartire et vendere voluerint, nullum penitus — conductum et theoloneum soluere debeant, sed de ipsis sint liberi omnino et exempti.“ Dat. Prage IIII° die mensis Aug. a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. civ. Pilznensis. 976) 1341, 4 Aug. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, civitati Czaslauiensi dat. facultatem in proxima dominica post festum Annuntiationis b. Mariae nundinas celebrandi. — „Ciuibus in Czasslauia et ipsi ciuitati — — concedimus, statuentes, quod inantea — — in proxima dominica post Assumpcionem b. Marie virg. in ipsa ciuitate nostra Czasslauiensi nundine seu annuale forum celebrari debet et haberi. Ad cuius promocionem vniuersos — — regni- colas et alios hospites de aliis terris quibuscumque ad dictam ciuitatem in prefato termino

Strana 391
et Moraviae. Annus 1341. 391 venientes ab omni mutha, theloneo et vngelto de vniuersis rebus et mercibus per octo dies continuos absoluimus et omni libertate, qua ciues et hospites ciuitatis nostre Pragensis in festo b. Wencezlai pociuntur, imperpetuum libertamus, mandantes vniuersis nostris officialibus — quatenus predictam ciuitatem in huiusmodi nostre donacionis gracia non et fidelibus, — impediant nec sinent per quempiam impedire." — Dat. Prage IIII die mensis Aug. a. d. MCCCXLI°. Orig. arch. civit. Časlaviensis. 977) 1341, 4 Aug. (S. 1.) Thiris, comte de Loz oc, déclare avoir reçu du roi de Bohême en déduction d'une plus forte somme la somme de mil huit cent quarante-un petits florins de Florence. — Samedi quatre jours du mois d'août. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 95. 978) 1341, 6 Aug. Pragae. Karolus, regis Boemiae primogenitus marchio Mor., monasterio Gradicensi prope Olomucium ac hominibus eius libertatem ad quinque annos ab omnibus dationibus et contri- butionibus pecuniariis seu praestationibus in aliis rebus, grano vel bestiis etc. concedit. — Dat. Prage in die b. Sixti a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennae Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 245. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 11, n. 108. 979) 1341 9 Aug. (S. 1.) Johann, könig von Böhmen etc. bestätigt die eingerückten urkunden kaiser Ludwigs für erzbischof Balduin von Trier wegen Kaiserslautern und Wolfstein d. d. Nürnberg 24 Aug. 1332 und Eslingen 5 Sept. 1333. Böhmer, Reg. Imp. 302, n. 441. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 96. 980) 1341, 9 Aug. Frankenwordi. Johann, könig von Böhmen etc. genehmigt als reichsfürst die verordnung kaiser Ludwigs d. d. Frankfurt 9 März 1339, wonach niemand die güter derjenigen, die auf dem Rhein schiffbruch leiden, sich aneignen oder solchen schiffbrüchigen beschwerlich fallen soll. — Die nona mensis Aug. Böhmer, Reg. Imp. p. 302, n. 442. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 96. 981) 1341, 10 Aug. Pragae. Johann, könig von Böhmen etc. gibt dem Craft von Hohenloch die ihm durch den tod des Gottfried von Hohenloch zurückgefallene veste Seldeneck zu erblehen. Böhmer, Reg. Imp. p. 302, n. 443.

Strana 392
392 Emler, Regesta Bohemiae 982) 1341, 13 Aug. Pragae. Joannes, B. rex ac Lucemburg. comes, homagialibus seu feudalibas districtus Gorli- censis omnes gratias et libertates confirmans statuit, ut de bonis suis praeter servitia debita nil aliud quam nomine petitionis in festo b. Michaelis de quolibet laneo, qui vulgariter schozhub dicitur, sex grossos prag., unum modium siliginis et duos modios avenae —— solvere tene- antur. — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXLI°, in die b. Hypoliti martyris. Köhler, Samml. der Urk. des markgraf. Oberlausitz I, 341. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 246. — Böhmer, Reg. Imp. 209, n. 296. 983) 1341, 18 Aug. Pragae. Johann, könig von Böbmen oc, verspricht zu halten alle privilegien, welche herzog Rudolf von Sachsen verliehen hat den bewohnern in der pflege von Parkstein, welches er ihm sowie Floss versetzt hatte. — Zu Prag 1341 an dem nehsten sunabend nach unser frawen tag der heil. jungfrawen, als sy gen himel fur und als sie verschiede. Ex reg. bonorum oppidi Parkstein nunc in reg. tab. Monac. asservato communicavit mecum liber baro de Reitzenstein. 984) 1341, 19 Aug. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex (sic) ac Lucemburg. comes, heredibus Beronis, civis in Luna, bona quaedam restituit adiungens ea iuri civitatis Lunensis. — Not. oc, "quod infor- mati sumus nouiter, quod jus haberemus ad bona in villa Vebelsan, que alio nomine theo- tunico Vltheyn dicitur, et ea de jure, cuicunque vellemus, possemus confere, eadem bona propter hoc Bicenoni juueni et Kowanoni militibus nostris duximus conferenda. Nunc autem quia certitudinaliter sumus instructi et pro vero edocti, quod dicta bona non ad nos sed heredes Beronis, ciuis in Luna, pertinebant et spectant pleno jure dicte cinitatis et propterea dictis nostris militibus de jure conferre non potuimus ipsa bona, talem collacionem inprouide et irracionabiliter factam de eis presentibus reuocamus et heredibus dicti Beronis, ciuis nostri, videlicet Helino [Holino?] eadem bona restituimus, volentes, quod ipse et heredes sui ipsa bona cum omnibus suis pertinenciis perpetue habeant et possideant pacifice et quiete iure Magdeburgensi, quo prefata ciuitas fungitur et confouetur. Insuper statuimus et precipimus diligenter obseruari, quod nominata bona, quia de nostra voluntate dicte ciuitati sunt coniuncta, nonnisi de consensu nostro siue heredum nostrorum ab eadem aliqualiter possent semoueri aut in ipsius ciuitatis iacturam alienari, — — adiungentes predictos heredes dicti Beronis de predictis bonis non ad aliud quam Lune ciuitatis ius posse, prout in literis dicte ciuitatis nuper a nobis datis plenius continetur, euocari.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXLI°, XIV kal. Septembris. Lib. civ. Lun. ab anno 1435 fol. 3. — Tab. cur. reg. LII, A, 1. 985) 1341, 19 Aug. Pragae. Nos Hertlinus dictus Dreswicer et Marscho eius filius recognoscimus, nos nostro, heredum et successorum nostrorum nomine a magnifico domino nostro, d. Johanne, rege

Strana 393
et Moraviae. Annus 1341. 393 Boemie ac comite Luc. et a suis heredibus „castrum nostrum dictum Rakyndorf, quod hucusque liberum habuimus et possedimus, cum vniuersis et singulis suis bonis, vtilitatibus et perti- nenciis, in quibuscunque rebus consistant, in feudum hereditarium et jure veri homagii per- petue, subicientes nos et omnia bona nostra proteccioni, defensioni et tuicioni ipsius d. regis ac heredum et successorum suorum, sic quod ab ipsis nullo vmquam tempore, occasione aliqua non obstante, declinare vel aliqualiter ammoueri debeamus, taliter, quod nos et heredes nostri ad ipsum d. regem, heredes et successores suos, Boemie reges, cum dicto castro Ra- kyndorf perpetuis nostris temporibus tamquam ad veros legitimos et naturales nostros do- minos respectum habere fideliter debeamus ac ipsis d. regi Boemie et suis heredibus ac successoribus de dicto castro fideliter seruire et assistere contra omnem hominem et per- sonam. Pro quo quidem homagio ipsi d. regi Boemie et suis heredibus pro nobis et heredibus nostris facto et prestito ipse d. noster rex Boemie centum sexagenas grossorum denariorum pragensium nobis elargiuit liberaliter et donauit, quas quidem centum sexagenas grossorum predictorum nos — — dicimus integraliter percepisse.“ — Sigillum strenui viri Bertholdi de Rughusen. — Dat. Prage dominica proxima post f. Assumpcionis b. Marie virg. a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 246. — Balbinus, Misc. dec. I. lib. VIII, 163) 987) 1341, 19 Aug. (S. 1.) Albert von Rudendorf erklärt vom könige Johann eine summe erhalten zu haben, für die er ihm in dem gegenwärtigen kriege gegen den grafen von Bar zu dienen und von ihm seine allode in der nähe von Homsdorf zu lehen zu nehmen verspricht. Jacobi, Cod. epis. Johannis, regis Boh. XX, 96. 988) 1341, 24 Aug. Pragae. Nos Nicolaus, dux Slesie, dom. in Munsterberch, promittimus „illustri ac magnifico d. nostro Karulo, marchioni Mor. cum omnibus terris, ciuitatibus, castris, municionibus, va- sallis et vniuersis subditis et fidelibus nostris ac possessionibus ad nos per mortem felicis memorie d. genitoris nostri deuolutis et in posterum acquirendis parere et intendere ac per omnia, vt tenemur, fideliter obedire, sibique et non alteri fidelitatis omagium prestare et fa- cere, sicut decet, si in serenissimo d. nostro Johanne, B. rege, quem deus custodiat, quic- quam humanitus eueniret." — Dat. Prage in die s. Bartholomei apost. a. d. MCCCXLI. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 133. — Balbinus, Misc. dec. I, lib. VIII, p. 223. — Chytil, Cod. dip. Mor. VII, p. 247. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 305. Extr. 989) 1341, 24 Aug. Pragae. Karolus, regis B. primogenitus, marchio Mor., monasterio iuxta oppidum Pustmir a Johanne, episcopo Olomuc. pro Elizabeth reginae, progenitorum ac sua memoria fundato bona Brunonis de Drazewicz sine herede defuncti legitime devoluta, videlicet munitionem Drazewitz cum villis Nyncowitz, Schönhof, Prziestabulk, Zwicow et Luhacziewitz et mediam villam 50

Strana 394
394 Emler, Regesta Bohemiae Lowczicz cum attinentiis donat. — Act. Prage presentibus vener. in Christo patre, domino fratre Vlrico, episcopo Churiensi, et illustribus principibus, domino Bolezlao duce Slesie, do- mino Lignicensi, et domino Nicolao, duce Opauie et Ratiborie, nec non Heinrico, preposito Melnicensi, cancellario nostro, et Heinrico de Leuchtenburch, Haimanno de Nachod et Hincone de Duba dicto Hlawacz, fratre suo Bohussio de Sdenitz ac Jarossio et Czencone fratribus de Drahotusch, testibus ad hoc vocatis. — Dat. a. d. MCCCXLI°, in die b. Bartho- lomei apost. Ex orig. arch. archiepisc. Cremsirii Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 247. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 11, n. 109. 990) 1341, 24 Aug. Pragae. „Nos Vlricus, episcopus Churiensis, Bolezlaus dux Slesie, dominus Lignicensis, et Ni- colaus, dux Opauie et Ratiborie, nec non Heinricus, prepositus Melnicensis, cancellarius illu- stris domini Karoli, marchionis Morauie, Heinricus de Leuchtenburch, Haymannus de Nachod, Hinco de Duba dictus Hlawacz, Bohussius de Sdeinicz, Jarossius et Czenco fratres de Draho- tusch recognoscimus, nos interfuisse, dum — — d. Karolus, marchio Mor. illustris, heredi- tatem et bona per mortem quondam Brunonis de Drazewicz sine herede pridem defuncti ad se legitime deuoluta monasterio, quod vener. in Chr. pater et dom. d. Johannes, episcopus Olomucensis, in honore infancie Christi et b. Marie semper virginis, genitricis eiusdem, in Pustmir pro sanctimonialibus ordinis s. Benedicti de nouo fundauit, dedit, donauit et contulit perpetuo possidenda.“ — Dat. Prage in die b. Bartholomei apost. a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. archiepisc. Cremsirii Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 248. 991) 1341, 25 Aug. Pragae. Johannes, Boh. rex oc, translationi stratae a castro Ossek trans villam Grab assentit. — Not. oc, „quod cum fidelis noster dilectus Borso de Risemburg omnia et singula bona sua cum singulis eorumdem pertinenciis et vtilitatibus a nobis receperit in feudum, nostris se cupiens seruiciis in omnibus applicare, nos —— cupientes ipsum ad sue intencionis propositum nobis ac toti regno nostro vtile non modicum —— promouere, ipsi Borsoni et heredibus suis indulsimus, — — quod ipsi stratam de Misna versus Boemiam ante castrum Ossek volgariter dictum Risemburg tendentem trans villam dictam Grab, ad monasterium Ossek — — pertinentem, causa commodi et melioracionis viarum transtulerunt, ut ibidem singuli voluntarie transire cupientes sine interdicto, inhibicione ac impedimento quolibet transeant et quod nullus ad eandem stratam contra voluntatem spontaneam compellatur. Vt autem dictum Borsonem et heredes suos custodie, gubernacioni et tranquillitati pacis dicte strate et aliarum stratarum diligencius inuigilare delectet et quoslibet inibi transeuntes eo melius possint agnoscere, ipsis similiter in- dulsimus, vt vnam custodiam seu wartam in dicta strata, vbi ipsis et regno nostro magis expe- diens visum fuerit, locent, in eaque theolonium hactenus receptum percipiant, videlicet a quo- libet equo curruum sex halenses, et merces in curribus iacentes sine theolonio et estimacione transeant exceptis alecibus et piscibus, de quibus ipsum recipiant theolonium, sicut a retro-

Strana 395
et Moraviae. Annus 1341. 395 actis temporibus est receptum. Sed cum ipsa strata per bona monasterii nostri Osseczensis transeat, abbati et conuentui in testamentum perpetuum decimam septimanam ipsius theo- lonii prouentuum, prout ipsum hactenus de dicti Borsonis consensu, voluntate et beneplacito tenuerunt — — conferimus. — Committimus igitur Karolo, illustri marchioni Mor. primogenito nostro carissimo, et ceteris nostris heredibus ac successoribus, Boemie regibus, ac mandamus vniuersis nostris officialibus et fidelibus, presentibus et futuris, quatenus dictam stratam non inhibeant nec inhibere permittant, sed pocius ipsam transeuntes promoueant, vna cum dicto Borsone et suis heredibus protegant et defendant.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXLI°, in cra- stino b. Bartholomei apost. E conf. orig. Wenceslai, Rom. et Boh. regis a. d. 1388 data atque in arch. c. r. aul. Vindob. asservata. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 249. — Böhmer Reg. Imp. p. 407, n. 839. 992) 1341, 25 Aug. Pragae. Johannes, Boemiae rex ac Lucemburgensis comes, privilegia a rege Wenceslao II die 11 Jan. a. 1298 et 27 Febr. 1288 monasterio Teplensi data denuo confirmat. — Actum in presencia Russonis de Lutitz subcamerarii, Ulrici Pflugonis et Herbordi, notarii nostre ca- mere, dat. Prage a. d. M'CCCOXLI°, VIII° kal. Sept. Ex orig. arch. mon. Tepl. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 250. — Böhmer, Reg. Imp. p. 407, n. 840. 993) 1341, 25 Aug. (S. 1.) Renard, chevalier, seigneur de Waes Tilburch déclare avoir reçu de Jean, roi de Boh. oc, 200 florins de Florence en déduction de la somme de 700 florins lui dus à raison de l'hommage qu'il lui a fait. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, p. 96. 994) 1341, 26 Aug. Pragae. Johannes Boh. rex ac Luc. com. monasterio Teplensi castrum Kornberch cum omnibus pertinentiis a dicto mon. emtum confert. — "Cum vener. Beneda abbas et totus conventus monasterii Teplensis cum „licencia speciali castrum Khornberch cum omnibus ipsius pertinenciis juste empcionis titulo comparaverint et persolverint pecunia cum parata, nos ipsum castrum cum omnibus et singulis ipsius pertinenciis et specialiter cum quatuor araturis et villis Wil- kyze et Cosczie, cum omnibus earum pertinenciis, agris cultis et incultis, campis, pascuis, pratis, silvis, rubetis, nemoribus, montibus oc, et specialiter cum molendino in Malesicziech sito et cum omnibus ac singulis censuum solucionibus, obvencionibus et emolumentis, judicio alto et basso, pleno iure dominii, utilitatibus et proventibus vniuersis ad ipsum castrum Khornberch et ejus bona spectantibus, qualescumque sint et in quibuscumque rebus consistant seu consistere poterunt in futurum, dicto monasterio Teplensi in dei nomine ob honorem eiusdem genitricis b. Marie semper virginis, in cujus honore ipsum monasterium fundatum et dedicatum esse dinoscitur, abbati et conventui ejusdem maturo previo nostro et 50*

Strana 396
396 Emler, Regesta Bohemiae baronum ac consiliariorum nostrorum consilio, sponte et libere in hereditatem perpetuam appli- camus, damus, conferimus, tradimus et donamus, per ipsum monasterium Teplense, abbatem et conventum ejusdem tenendum; — — in ipsumque monasterium, abbatem et conventum ejus omne jus et dominium proprietarium et possessorium, directum et indirectum, cum jurisdiccione et baylia transferimus eo modo et forma, quibus ipsum castrum et singula bona ad ipsum spectancia fidelis noster dilectus Hoygerus de Kornberch possedit et tenuit quovis modo, de- cernentes ac decreto sanccientes perpetuo, ipsum castrum cum omnibus bonis et pertinenciis penes ipsum monasterium Teplense perpetuis temporibus permanere, et quod abbas et con- ventus ejusdem ab hodie inantea de ipsis et earum pertinenciis, gadibus et finibus liberam habeant disposicionem de eisque disponant et faciant tamquam de bonis suis aliis et re propria libere, licite et impune pro sue libito voluntatis, hoc adiecto specialiter, quod ipsa bona et homines in eisdem residentes bernam regiam, quocienscumque recipienda evenerit, et alias steuras ac contribuciones cum ipso duntaxat monasterio et ejus bonis solvere et dare debeant, sic quod si ipsos abbatem et conventum nobiscum vel nostris cum officialibus pro berna vel aliis steuris sive imposicionibus pro deputata summa convenire contigerit, quod dicta bona eidem summe, pro qua, ut dicitur, conventum fuerit, sint inclusa.“ — Act. et dat. Prage in presencia et sub testimonio fidelium dilectorum nostrorum Hinconis de Duba dicti Berce, burchravii Pragensis, Heymanni de Nachod, Russonis de Lutitz subcamerarii, Ulrici Pflugonis, Herbordi, notarii camere nostre, et Henrici Sweui, pincerne curie nostre, a. d. MCCCXLI°, VII kal. Sept. Ex orig. mon. Tepl. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 251. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 407, n. 841. 995) 1341, 30 Aug. Pragae. Karolus, regis Boh. primogenitus, marchio Mor., ad votivas incl. principis d. Kazi- miri, Pol. regis, fratris sui carissimi, precum instantias bona monasterii Aulae Regiae, vide- licet castrum Landesperg et civitatem Landescron libertat, alienationem villarum Banes et Bela per patrem suum factam revocat oc. Dat. Pragae in die b. Felicis et Adaucti mart. a. d. MCCCXLI°. Palacký, Über Formelbücher I, p. 244. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 251. — Böhmer, Reg. Imp. p. 344 n. 41. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 12, n. 110. 996) 1341, 1 Sept. Pragae. Johannes, rex Boh. et Lucemburg. comes, rubeta in Hermans ecclesiae Wissegra- densi donat. — Not. oc, quod „capellanus noster Tobias de Postupenicz et collegiatae Wisse- hradensis ac Pragensis ecclesiarum canonicus, nobis humiliter supplicavit, quod siluam quan dam nomine Wissoka, quae nunc rubeta existunt, penes Hermans oppidum et ipsius Her- mans partem, quae ad nostram mensam pertinet, ipsi ecclesiae donaremus, quae ecclesia Wissehradensi ecclesiae ad nostram instantiam per felicis recordationis Joannis papae in prae- bendam est incorporata, ita quod praedicta rubeta per industriam ipsius possint exstirpari et-

Strana 397
et Moraviae. Annus 1341. 397 ad cultum reduci, pro quibus praedictis omnibus vellet anniuersaria in Wissehradensi ecclesia pro nostris antecessoribus perpetua ordinare. Videntes ergo petitionem ipsius congruam et rationabilem — — praedicta rubeta cum omnibus pertinentiis eorum ac cum campis inde exstirpatis ipsi ecclesiae in Hermans perpetuo donamus, nec non bona in Hermans, quae ad nostram mensam spectare dignoscuntur, quae dilecto nostro Petro cognomine Loketkoni ibidem usque ad dies suos ex nostra mera liberalitate contulimus, ecclesiae praefatae in Hermans incorporata, ut supra, post obitum praefati Petri tradimus, concedimus ac donamus ipsi eccle- siae praedictae ac etiam alia bona ibidem ad mensam nostram pertinentia cum piscatoribus in aqua Blanicz a ponte Hermans usque ad pontem Puchoni sine omni impedimento liberaliter donamus in perpetuum valitura. — Dat. Pragae a. d. MCCCXLI, in die s. Aegidi abbatis. Hammerschmidt, Glor. eccl. Wissegrad. 252. — Böhmer, Reg. Imp. p. 407, n. 842. 997) 1341, 1 Sept. Oppaviae. Nicolaus, Oppawiensis et Rathiboriae dux, hospitali S. Nicolai prae foribus civitatis Oppaviae allodium suum in villa Kylezowicz (ad tempora vitae per mag. Waltherum, medicum suum, possidendum) donat. — Dat. Oppawiae a. d. MCCCXLI°, in die b. Egidii. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 251. 998) 1341, 1 Sept. Pragae. Henricus quondam Cunsonis de Wsetat, notarius publicus, profitetur, se vidisse litteras Wladizlai, ducis Maioris Poloniae, Poznaniae, Pomoraniae, Lanciciae, Cuyauiae et Syrasiae dd. 23 Aug. 1299, porro litteras eiusdem ducis dd. 18 Nov. 1297 denique ddto 13 Oct. 1292, quas suo instrumento insert. — „Nos Arnectus decanus, Michael scolasticus, Johannes Pauli, Wernherus ceterique canonici ecclesie Prag. tunc capitulum facientes ad vniuersorum vo- lumus noticiam peruenire, quod hon. vir d. Nicolaus, eiusdem Prag. eccl. canonicus, notarius ac procurator serenissimi principis regis Boemie, in nostra constitutus presencia suprascriptas litteras legit et eciam publicauit, petens nomine predicti d. regis easdem litteras sigilli nostri capituli appensione muniri; nos vero prefati d. regis et ipsius procuratoris peticioni fauorabi- liter inclinati sigillum prefati nostri capituli ex certa omnium nostrum sciencia duximus appen- dendum in testimonium omnium premissorum." „Nos Zyfridus custos, Thobyas scolasticus, Mladota et Petrus, totumque capitulum ecclesie Wyssegradensis Pragensis dyocesis fatemur et recognoscimus, nos litteras originales omnium premissorum vidisse et legisse, sed quia hujusmodi transumptum cum originalibus concordare inuenimus, idcirco ad peticionem d. nostri, domini Johannis, regis Boemie, si- gillum nostri capituli presenti transumpto duximus appendendum." „Nos Przedborius abbas, Albertus prior, totusque conuentus monasterii Brewnowiensis fatemur et recognoscimus, nos litteras originales omnium premissorum vidisse et legisse, idcirco ad peticionem domini nostri d. regis Boemie sigillum nostri conuentus presentibus duximus appendendum in testimonium premissorum.“ Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh.

Strana 398
398 Emler, Regesta Bohemiae 999) 1341, 3 Sept. Pragae. Johannes, Boh. rex ac Luc. com. monasterio Teplensi concedit, ut villam Auschowicz translocare et novam villam facere possit. — Not. oc, „quod quia devotus noster dilectus Petrus, quondam abbas in Tepla, quandam villam dictam Kappelz in bonis ipsius monasterii ad silvam regnum nostrum ambigentem locaverat, ex cujus locacione eandem silvam per successionem temporis timebamus succindi nimium, quare ipsam villam mandavimus, sicut factum est, amovere. Cum denique aliqui agri in dicta villa exculti jam sint ibidem et deserti jaceant, devotis nostris dilectis Benede abbati totique conventui dicti monasterii nostri Teplensis indulgendum duximus et presentibus indulgemus, quatenus villam ipsorum dictam Auschowicz, silve predicte nimis prope ab antiquo locatam, de ipsa silva translocare valeant et debeant novam villam facere in medium, sic quod agri in predicta villa Kappelz exculti, ut predicitur, et eciam alii agri ad ipsam villam Auschowicz spectantes insimul per incolas et rusticos ipsius ville locande perpetuis inantea colantur tomporibus sine quovis impedi- mento, sic tamen expresse, quod novos agros in prejudicium dicte silve non faciant extir- pando“. — Dat. Prage feria II post festum b. Egidii proxima a. d. MCCCXLI°. Ex orig. mon. Tepl. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 252. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 407, n. 843. 1000) 1341, 3 Sept. Pragae. Jenczik, Laurencius, Herbordus et Pesco fratres de Jenewicz recipiunt a rege Johanne montem vf der Gans pertinentem ad castrum Winterberch in feudum. — Recognoscimus, "quod cum ser. princeps, d. Johannes, rex Boemie ac comes Luc. hanc nobis graciam duxerit faciendam, videlicet, vt nos montem vulgariter dictum vf der Gans, situm in magna silua, pertinentem ad castrum Winterberch, edificare, construere et inibi edificia seu castrum erigere seu instaurare libere et licite valeamus et possimus, ac eundem montem vna cum edificiis seu castro desuper construendis nobis et heredibus nostris in feudum hereditarium et perpetuum concesserit, dederit et contulerit, nos vero dictum montem cum edificiis et castro ibidem construendis et instaurandis a predicto d. nostro rege Roemie, heredibus et successoribus suis, regibus Boemie, recepimus et recipimus in feudum hereditarium pro nobis et heredibus nostris jure et tytulo feudali taliter, quod nos et nostri heredes de ipso monte vna cum edificiis ipsis seruire tenebimur contra omnem hominem nullo penitus excluso, et quod dictum castrum apertum esse et ipsis patere debebit aduersus quoslibet ipsorum hostes, emulos et inimicos absque tamen nostro et heredum nostrorum preiudicio atque dampno“. — Dat Prage feria II post festum s. Egidii proxima a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. 1001) 1341, 7 Sept. Pragae. Fridericus et Otto dictus Heydn fratres burgravii de Donyn et Heinricus dapifer de Burn recipiunt a rege Johanne castrum Donin in feudum. — Not. oc "quod quia, magnificus princeps d.

Strana 399
et Moraviae. Annus 1341. 399 noster karissimus, d. Johannes, Boh. rex oc, propter nostra seruicia regio culmini exhibita et que exhibere tenebimur in futurum, nobis castrum Donyn cum suo dominio et cum omnibus juribus, appendiis et honoribus, vtilitatibus, jurisdiccionibus et pertinenciis vniuersis, que in presenti et ab antiquo ad ipsum castrum pertinebant et spectant et spectare poterunt, quod quidem castrum nos burgrauii de Donyn et Henricus dapifer de Burn predicti ab ipso d. nostro rege in certa pecunie summa tenuimus in pignore, nobis Friderico et Ottoni de Donyn burgrauiis et Heinrico de Burn et heredibus nostris in exolucionem dicte quantitatis pecunie et principaliter ac precipue propter nostra seruicia, vt predicitur, ipsi d. regi exhibenda, de sua benignitate et gracia dedit, concessit, in feudum perpetuum contulit et donauit per nos et heredes nostros ab ipso d. rege suisque heredibus et successoribus Boemie regibus tenendum, habendum, recipiendum et hereditarie possidendum, perpetuo jure et tytulo feudali: nos itaque eidem beniuolencie gratuite occurrere disponentes, recognoscimus nostro et heredum nostrorum nomine, prefatum castrum Donyn a prefato d. rege recepisse et habere in feudum, prestito sibi et heredibus suis debite fidelitatis et homagii sacramento, promittentes ac volentes, quod dictum castrum Donyn cum vniuersis suis juribus, dominio et pertinenciis ad regnum Boemie seu coronam regni et nusquam alibi perpetuis debeat temporibus pertinere, et quod nos Fridericus et Otto de Donyn et Heinricus dapifer supradicti nostrique heredes dicto d. regi et suis heredibus et successoribus de eodem castro debita seruicia facere et exhibere teneamur. Volumus eciam et expresse nos astringimus, quod sepedictum castrum ipsi d. regi et prefatis suis heredibus et successoribus pro quibuscumque eorum necessitatibus et oportuni- tatibus tempore gwerre vel pacis aut alias qualitercumque, quociescumque et quandocumque prefato d. regi, suis heredibus et successoribus placuerit et expedire videbitur, et contra omnem hominem vel personam, cuiuscumque status, condicionis, dignitatis vel preeminencie extiterit, nemine penitus excepto, apertum seu manifestum esse debeat libere et patere et quod ipsum castrum perpetuo ad predictum regnum Boemie pertinere debeat, nichilo- minus juri bohemicali, videlicet poprawczie seu zude, cum dicto castro subesse non debemus nec aliqualiter subiacere, sed hiis juribus gaudere debemus et frui, quibus alia castra feudalia gaudent et fruuntur, que ab ipso d. rege in feudum dependent et que per veros vasallos, puta terre nostre Glacensis, possidentur et tenentur.“ — Sigilla Rudolfi, ducis Saxonie, et Bolezlai, ducis Slezie, d. Legnicensis et Bregensis, ac nobilis viri d. Ottonis de Wyttin presentibus sunt appensa. Act et dat. Prage in vigilia natiuitatis Marie virg. glor. a. d. MCCCXLI. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Balbinus, Misc. dec. I lib. VIII, 291. 1002) 1341, 8 Sept. Pragae. Johannes, Boemiae rex ac Lucemburg. comes, emtioni 71/2 marc. redditus in villis Quelicz et Porsicz pro ecclesia s. Mariae extra civitatem Glogouiae super Oderam assentit. — Dat. Prage in die Natiuitatis b. Marie virg. a. d. MCCCXLI°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 252. — Böhmer, Reg. Imp. p. 408, n. 844.

Strana 400
400 Emler, Regesta Bohemiae 1003) 1341, 9 Sept. Pragae. Johann, könig von Böhmen etc. schenkt den brüdern Nicolaus und Johannes Rulandi, die ihre güter in Bliscowicz, Breslauer districts, an bauern elociren wollen, alle rechte, die ihm daselbst zukommen. Jacobi p. 102, n. 230. — Böhmer, Reg. Imp. p. 408, n. 845. 1004) 1341, 11 Sept. Hasslach. Albrecht, bischof zu Pazzow, verkauft Peter von Rosenberch, dem obersten kämmerer in Böhmen, und dessen erben den markt Hasslach sammt zugehör um 1300 pfunt passauer pfennige, so dass dieselben den markt von der Passauer kirche zu rechtem lehen haben sollen. — Oze Hasslach dez nechsten eritages noch vnser vrauen tag in dem herbst nach Cristes gepurt 1341 Jar. E cop. Mus. Boh. 1005) 1341, 11 Sept. Haslach. Ich Peter von Rosenberch, obrister chamrer in Behem, vergih oc, "daz ich von mei- nem gnedigen herren bischof Albrechten ze Pazzowe mit gunst und willen seins capitels — gechaufft han den markcht ze Haslach vnd allez, daz dar zu gehört ze veld, ze dorff etc. daz ich vnd —— vmb 1300 pfunt pazzower pfenning, also mit der beschaidenhait, — — mein erben denselben markcht vnd waz dar zu gehört, als ob geschriben stet vnd als ich in emaln dem vorgeschriben meinem herren von Pazzowe verchaufft het, von ym vnd seinem gotshaus ze rechtem lehen haben schullen, und hat auch er mir den recht vnd redlich ver- lihen nach deutschem lehen recht vnd han ich den also von seiner genaden empfangen, daz ich vnd mein erben dar vmb in vnd vmb sein gotshaus dienen sullen als sin man seinen lehen. Und auch also, daz er di vest, di er in den markcht gepawt het, niderlegen schol vnd all gräben ze Haslach inziehen vnd sleht machen, vnd sullen weder ich noch mein erben noch wem wir iz verchauffen oder verchumberten, di nimmer mer auf erheben noch pawn, noch dhain ander vest vahen noch pawn in den gemerkchen, di zu Haslach gehorent, die ich im nah meinem ayd ausgezaigt han, an des vorgenanten meins herren bischofs Albrechts, seines nachchommen oder seins capitels, ob niht bischofs wär, guten willen vnd gunst. Vieng dar vber ich oder mein erben oder ander yemant, da di lehen an geuiellen oder an chämen, dhain vest, so sullen die lehen alleu ledig worden sein vnd geuallen ledichleich an daz gots- haus zu Pazzowe“ oc. — Der ist gegeben ze Haslach nach Christes gepurd dreuczehn hundert jar, in dem ain vnd viercziksten jar, an eritag nah vnser vrowen tag in dem herbst. Urkundenbuch des Landes ob der Enns VI, 390. — Freyberg, Reg. Boica VII, 318. 1006) 1341, 17 Sept. Pragae. Bolezlaus, dux Slesiae, dominus Ligniczensis et Bregensis, promittit regi Boh., se mu- nitiones quascumque regi Poloniae aut duci Swidnitzensi non aliter esse obligaturum nisi reservata sibi et regi Boh. potestate easdem exsolvendi. — Not. oc, „quod cum magnificus princeps et dominus ac sororius noster carissimus d. Johannes, B. rex ac Lucemb. comes,

Strana 401
et Moraviae. Annus 1341. 401 nobis beniuole concesserit et indulserit, vt aliquam vel aliquas municionum nostrarum quam- cumque vel quascumque .. regi Polonie pro quatuor milibus aut domino Bolkoni, duci Slesie et d. Swidnitzensi, pro duobus milibus marcarum polonici pagamenti, prout in aliis litteris dicti d. regis nobis datis continetur, possimus in pignore obligare, volentes igitur prefato d. regi Boemie ac nobis nostrisque heredibus precipue in hoc precauere, promittimus bona fide et sincere prefatas municiones seu municionem prefatis dominis regi Polonie aut duci Swidnitzensi non aliter tytulo pignoris obligare, nisi semper reseruata nobis aut nostris here- dibus aut prefatis domino regi aut suis heredibus libera et plenaria potestate easdem muni- ciones vel municionem exsoluendi — — in ea summa pecunie, pro qua fuerint obligate. Et si, quod absit, nos aut predicti nostri heredes et filii predictas municiones vel municionem eximere vel redimere non possemus, extunc prefatus dominus rex aut sui heredes et nullus alius hominum dictas municiones vel municionem redimere et liberare poterunt et debebunt in summa pecunie, pro qua fuerint obligate, quandocumque eis videbitur oportunum et me- lius expedire, et eas vel eam tam diu habeant in pignore, quousque nos aut nostri filii et heredes prefati eas redimere poterimus secundum modum, quo ipsas vel ipsam prefatus rex Polonie aut dux Swidniczensis prius tenuerant nomine pignoris, vt prius est expressum. Pro- mittimus eciam et tenebimur ab illo, cui prefatas municiones vel municionem obligauerimus, dicto d. nostro regi aut suis heredibus litteras ordinare patentes, quod ipsas vel ipsam pre- fato d. regi Boemie aut suis heredibus et nulli alteri restituat et det sine contradiccione qualibet ad redimendum, quandocumque eis videbitur vtilius expedire." — — Sigilla: Rudolfi, ducis Saxonie, archymarschalci sacri imperii, ac Stephani de Parkwitz. — Dat. Prage fer. II proxima post festum Exaltacionis s. Crucis a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitz- urkunden Schlesiens I, 315. — Balbinus, Misc. Dec. I, lib. VIII p. 202. 1007) 1341, 20 Sept. Pragae. Johannes, Bohemiae rex ac Luc. com. Petro dicto Plik bona patris ejus Conradi in districtu Cubitensi in feodum confert. — Not. oc, quod pensantes grata fidelitatis seruicia, que fidelis noster dilectus Petrus dictus Plik nobis exhibuit, — „singula bona, que quondam Conradus dictus Plick, pater ipsius, in districtu Cubitensi possedit et tenuit, et specialiter castrum Neydek cum villis Tyrbach, Hermansgruen et aliis, agris cultis et incultis, pascuis oc, ac omnibus et singulis pertinenciis, vtilitatibus et obuencionibus, que nunc in eisdem bonis sunt, vel succe- dente tempore possunt et potuerint aliqualiter evenire, ipso Petro, heredibus et successoribus suis omnibus juribus et libertatibus —— in feudum honorabile et hereditarium concedendum duximus — — per ipsos tenendum, habendum oc. Ac in maiorem nostre donacionis cumulum sibi, heredibus ac successoribus suis in singulis bonis ad dictum castrum Neydek spectantibus et in quibusdam aliis bonis suis bonis contiguis, que per ipsum Petrum ad dictum castrum empcionis tytulo de nostra licencia comparata fuerint, judicium capitis, licet id ad nos spectare dinoscatur, damus et concedimus." — Dat. Pragae in vigilia b. Mathei ap. a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. c. r. aulici Vindob. —Balbinus, Misc. Dec. I, 1. VIII, p. 162. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 253. — Böhmer, Reg. Imp. p. 209, n. 297. 51

Strana 402
402 Emler, Regesta Bohemiae 1008) 1341, 20 Sept. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemb. comes, litteras a Wenceslao II, rege Boh. monasterio Teplensi XXVI Febr. a. d. MCCLXXXVIII° et XI Jan. a. d. MCCXCVIII datas confirmat. — Act. in praesentia Russonis de Luticz subcamerarii, Ulrici Pflugonis et Herbordi, notarii camerae, dat. Pragae in vigilia b. Mathei apost. et evang. a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. mon. Tepl. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 254. — Böhmer, Reg. Imp. p. 408, n. 846. 1009) 1341, 20 Sept. Olomutii. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., Jesconi de Clobuk pro laboribus et impensis in plantatione novarum villarum Clobuk et Potecz exhibitis judicium dictarum villarum assignat. — Dat. Olomutii a. d. MCCCXLI°, in vigilia s. Mathei apost. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 254. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 12, n. 111. 1010) 1341, 24 Sept. Wratislaviae. Karolus, regis B. primogenitus, marchio Mor., civitati Wratislauiensi omnia privilegia confirmat. — Not. oc, "quod accedentes ad nostram presenciam fideles paterni nobisque sin- cere dilecti . . consules Wratislauienses nomine tocius vniuersitatis ciuitatis Wratislauiensis facto nobis ex mandato predicti domini genitoris nostri carissimi per suam deliberacionem propriam et suorum consiliariorum pociorum pertractato fidelitatis promisso, sic quod post decessum prenominati genitoris nostri, quod absit, ad nos dumtaxat tamquam ad primogenitum suum et non ad alium habere deberent respectum, nobisque tamquam regi Boemie et domino eorum legittimo et naturali et hereditario parere, intendere et obedire fideliter cum effectu, sicque, prout pridem per predictum dominum genitorem nostrum priuilegiatorie ordinatum existat, quod a corona regni Boemie totaliter indiuisibiles et irremotabiles in perpetuum esse deberent, iidem paterni et nostri .. consules Wratislauienses nomine ciuitatis et vniuersitatis humili precum instancia petiuerunt, quatenus ipsis omnes donaciones, concessiones, inmuni- tates, libertates, iura et priuilegia ipsorum, que vel quas ab omnibus et singulis dominis eorum principibus a prima fundacione ciuitatis, et specialiter a sepedicto domino genitore nostro optinuerunt, super quibus suarum habent litterarum confirmaciones, similiter ratificare, approbare et gratificare de benignitate solita sub iuramento prestito dignaremur. Eapropter nos . . dictorum consulum, fidelium paternorum et nostrorum, Wratislauiensium iustis pre- cibus fauorabiliter inclinati dicte ciuitati Wratislauiensi et vniuersitati ipsius omnes dona- ciones, concessiones, inmunitates, libertates, iura et priuilegia ipsis per omnes et singulos predecessores nostros, et specialiter per dominum nostrum genitorem predictum data et con- cessa in singulis articulis et clausulis eorumdem, qualitercumque innotatis, et maxime quod a corona regni Boemie predicti non debent aliqualiter alienari sub debito iuramenti prestiti, quo nos pridem dominus genitor noster sepedictus suo iuramento astrinxit, prout in priui- legiis desuper datis euidencius declaratur, et quo etiam iuramento omnes nostros successores

Strana 403
et Moraviae. Annus 1341. 403 regni Boemie astringi volumus ac etiam sine qualibet occasione obligari, ratificamus, appro- bamus et gratificamus." — Dat. Wratislauie a. d. MCCCXLI, fer. II proxima post festum bb. Mauricii et sociorum eius. Ex orig. arch. civ. Wratislav. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 255. — Böhmer, Reg. Imp. p. 344. n. 42. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 12, n. 112. 1011) 1341, 24 Sept. In Rudnicz. Johannes, Prag. episc., bona ad archidiaconatum Horssoviensem pertinentia enumerat. — „Hinc est, quod d. Zdeslaus, archidiaconus Horssoviensis canonicusque Pragensis et s. Aegidii in Praga ecclesiarum, in nostra constitutus praesentia nobis humiliter supplicavit, ut jura et possessiones ad suum archidiaconatum et praebendam s. Aegidii praedictam pertinentes, quae ad nostram dispositionem seu provisionem dinoscuntur pertinere, de quibus per officiales nostros in dubium frequenter extitit revocatum, dignaremur scripturae nostrae testimonio declarare. Nos itaque — — inquisitione praehabita volentes indemnitati archidiaconi et canonici praedicti et successorum suorum, quantum in nobis est, providere, considerantes etiam petitionem suam rationabilem atque justam, ipsam favorabiliter duximus admittendam. Universis igitur decanis, castellanis, villicis, judicibus et procuratoribus nostris per dictum archidiaconatum constitutis — — mandamus, quatenus eidem archidiacono et canonico jura archidiaconatus sui et praebendae s. Aegidii praedictae infrascripta vel procuratori seu procu- ratoribus suis suo loco et tempore expleri studeant integraliter et ex toto, ipsumque in possessionibus suis ad eundem archidiaconatum et praebendam pertinentibus in nullo penitus molestent et perturbent. Jura autem praedicti archidiaconatus et possessiones sunt haec, quae sequuntur. In villa Jenikovicz quinque marcae; item decimum denarium, sive sit in grossis sive in denariis parvis pragensibus, de toto censu nostro cum minutis et omnibus culpis pro judicialibus et civilibus magnis et parvis, item decimam mensuram de annonis, videlicet tritici, siliginis, hordei, avenae et pisorum. Item decimam in blado de araturis castellanorum in Tynn; item decimum forum ibidem in Tynn; item decimam de telonio, item decimam tabernam, decimum lapidem sebi collati cum agris, silvis, fluminibus, piscationibns, pratis, molendinis, subsidiis, braseatoriis ac aliis utilitatibus ad eundem archidiaconatum per se et ex unione ecclesiae ibidem in Tynn pertinentibus, cuius ecclesiae praesentatio ad ipsum archidiaconum et suos successores dinoscitur pertinere. Item racione esclesiae in Radecz, quae est unita et annexa praebendae s. Aegidii praedictae habet medios fumales decanatus Horssoui- ensis, duas curias in Semessicz solventes duas marcas annuatim et minuta; item propugnaculum cum duabus curiis in Hanczovicz solventes 11/2 sexag. annuatim et alia jura ad predictam ecclesiam in Radecz pertinentia, quae in aliis literis praedecessorum nostrorum continentur, et quae ex antiqua consvetudine ab aliis sunt percepta, per ipsum d. Sdeslaum et suos suc- cessores sine impedimento quolibet percipiantur.“ — Dat. in Rudnicz a. d. MCCCXLI°, VIII kal. Octobris, pontif. vero nostri a. XL. Balbinus, Misc. dec. I. lib. VI, p. 30. 51*

Strana 404
404 Emler, Regesta Bohemiae 1012) 1341, 27 Sept. Pragae. Johannes, episcopus Prag. monasterio Brewnouiensi ecclesias parochiales in Nezamislicz et Choczebus prope Melnik incorporat. — "Hinc est, quod cum monasterium Brewnouiense — per diue memorie s. Adalbertum, predecessorem nostrum, gloriosum martyrem, patronum ac apostolum gentis nostre, in honore s. Benedicti fundatum ac dotatum ac per pium Boleslaum ducem in honore ipsius sancti Adalberti reparatum atque dotatum et per felicis recordacionis d. Johannem XV, sancte Romane sedis antistitem, ad peticionem predicti s. martiris Adalberti priuilegiatum et in suis libertatibus confirmatum ex vicinitate ciuitatis Pragensis et hospitum numerositate plurima plerumque gestet incommoda, ac fratres inibi domino seruientes et alii aduene propter carenciam aquarum diebus quadragesimalibus piscium solacio sint totaliter destituti, nos ipsis paterna pietate succurrere cupientes, ne per inmoderati oneris grauitatem possit in eis monastici ordinis profectus inpediri, habito prius cum —— confratribus nostris karissimis, dominis Arnesto decano, Thoma archidiacono, Michaele scolastico totoque capitulo nostre Pragensis ecclesie maturo ac diligenti sepius reiterato tractatu — — ob meliorem sustentacionem fratrum predicti monasterii Brewnouiensis et ut magis sufficiant ad incunbencia onera supportenda, ecclesias Nezamislicz, Choczebus prope Melnik parrochiales nostre dyocesis, in quibus ipse abbas et conuentus ex fundacione et institucione primeua et ex antiqua ac actenus obseruata consuetudine ius obtinent patronatus, eidem monasterio Brewnouiensi in- corporamus et in perpetuum anectimus et vnimus, ipsasque ecclesias et ipsarum quamlibet cum omnibus bonis mobilibus et inmobilibus, iuribus et vtilitatibus, fructibus ac pertinenciis vniuersis, quocumque nomine censeantur, in ius et proprietatem prefati monasterii Brewno- uiensis transferimus et ipsas eisdem monasterio tam in spiritualibus quam in temporalibus in totum subicimus et cum pleno iure tradimus et donamus, volentes, vt rectores ipsarum eeclesiarum ad monasterium prefatum solummodo debeant habere respectum. Cedentibus vero seu decedentibus rectoribus ipsarum ecclesiarum abbas, qui pro tempore fuerit, et suus con- uentus auctoritate ipsis per nos plenarie tradita et concessa possint libere fratres seu monachos sui ordinis in eisdem ecclesiis instituere et destituere, prout et quando vtilitati monasterii crediderint expedire. Insuper ecclesias parrochiales Brumow, Kostelecz circa Zwiecow et Brzyst, quarum quedam ab ipsarum fundacione et quedam tempore, cuius non exstat memoria, sunt eidem Brewnouiensi monasterio tam in spiritualibus quam in temporalibus plenarie subiecte, prout super hiis sumus certo cercius informati, que ecclesie per fratres dicti monasterii a retroactis temporibus gubernantur et pacifice possidentur, ad maiorem certitudinem et fratrum predicti mo- nasterii Brewnouiensis quietem et pacem de consilio, voluntate et expresso consensu atque col- laudacione predictorum decani tociusque Pragensis capituli ipsas ecclesias monasterio Brewno- uiensi pleno iure subiectas esse fatemur, ita tamen, quod iura nostra ac successorum nostrorum nec non legatorum et nunciorum sedis apostolice ac archidiaconorum, decanorum et aliorum, quorum interest, per hanc incorporacionem et ratificacionem seu confirmacionem diminucionem in nullo penitus paciantur, sed salua et illibata perseruentur. Recognoscimus insuper cenobium Brewnouiense predictum plenum ius et proprietatem habere percepcionis denariorum fumalium,

Strana 405
et Moraviae. Annus 1341. 405 scilicet in Luthomericensi, Belinensi et Dyeczinensi, que nunc est Lyppensis, provinciis ac in quiete et pacifica possessione esse percepcionis eorundem denariorum fumalium. Et promittimus bona fide pro nobis et successoribus nostris ipsum Brewnouiense monasterium siue cenobium non inpedire seu inquietare per nos seu alios quoquomodo in percepcione et possessione ipsorum, sed pocius in iure possessionis et percepcionis dictorum fumalium cenobium pre- dictum manutenere, deffendere et tueri per censuram ecclesiasticam et alias, prout fuerit oportunum“. — Dat. Prage in ecclesia Pragensi a. d. MCCCXLI°, V° kal. Octob. Ex orig. arch. mon. Břevn. — Piter, Epit. hist. mon. Brevnov. p. 267. — Dobner, Mon. hist. Boh. VI., 66. Extr. 1013) 1341, 30 Sept. Poznaniae. Bolesluus, dux Mazoviae et dominus Plocensis, Karolo, marchioni Mor. promittit, se post obitum Johannis, regis Bohemiae, ipsum pro domino legitimo habiturum esse. — Recognoscimus, "quod ad requisicionem et mandatum d. Johannis, incl. regis Boh., nobis patentibus litteris suis factum, — — Karulo, ipsius domini regis primogenito, marchioni Mor. consanguineo nostro karissimo, et suis heredibus et successoribus fecimus et presentibus facimus promissum — — in eum casum, si, quod absit, predictum dominum nostrum regem Bohemie decedere contigerit ab hac vita, extunc ipsum dominum Karulum et non alium racione primogeniture sue, vel eo non exstante 1) heredes et successores suos pro dominis nostris legittimis et naturalibus habere volumus et debemus, eisque extunc homagium fideli- tatis prestare solitum et consuetum". —Act. et d. Poznanie in crastino s. Michaelis archangeli sub a. d. MCCCXLIP. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 256. — Balbinus, Miscell. Dec. I. lib. VIII p. 241. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 306. Extr. — 1) In litteris orig.: extente. 1014) 1314, 1 Oct. Poznow. Bolezlaus, dux Sleziae et dominus Legniczensis, Karolo, marchioni Mor. eodem modo promittit, se post obitum Johannis, regis Boh., ipsum pro domino legitimo esse habiturum. — Dat. Poznow IIa fer. proxima post festum s. Michahelis archangeli a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennen. cop. Mus. Boh. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitz- urkunden Schlesiens I, 316. — Balbinus, Misc. dec. I, lib. VIII, p. 203. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 257. 1015) 1341, 2 Oct. Poznaniae. Johannes, dux Slesiae et dominus Stynaviae, iisdem fere verbis ut in litteris praeceden- tibus promittit, se post obitum Johannis regis Boh. Karolum, filium eius, pro domino legitimo habiturum esse. — Dat. et act. Poznanie fer. III proxima post festum Michahelis arch. a. MCCCXLI°. Ex orig. arch. c. r. aulici. Vindob. — Dobner IV, Mon. hist. Boh. IV, 306. — Balbinus, Dec. I. lib. VIII, p. 241. — Ludewig, Rel. manuscr. V. 555. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 257.

Strana 406
406 Emler, Regesta Bohemiae 1016) 1341, 3 Oct. Prage. Wocko de Kopidlna, Conradus de Chwoyna, Henczlinus Theodrici et Johlinus Ru- perti, cives in Maiori civitate Pragensi, arbitri in lite inter fr. Vlricum magistrum et fratres hospitalis s. Francisci in pede pontis Prag. ordinis Cruciferorum cum stella ac ipsius con- ventum ex una et strenuum ac nobilem virum d. Vlricum de Kostelecz dictum parte ex altera de solutione decimarum de oppido Wladislauicensi et bonis ad hoc pertinentibus (quae Vlricus de Kostelecz tenet) exorta decidunt litem praedictam hoc modo: „Difinimus atque precipimus, quod prefatus d. Vlricus de Kostelecz heredesque sui siue eorum successores de omnibus et singulis censibus, redditibus de predicto oppido Wladislawicz seu bonis ad ipsum pertinen- tibus quomodolibet obuenientibus pro eisdem decimis septem sexagenas et quatuordecim grossos den. prag., incipiendo videlicet in proximo festo s. Galli dimidiam quartam sexag. grossos prag. et septem grossos et deinde in festo s. Georgii proxime secuturo similiter di- midiam quartam sexag. cum septem gros. denar. predictorum annis singulis in eisdem tem- poribus et terminis fratribus dicti hospitalis et vniversis eorum successoribus perpetuo tri- buant et persoluant, exceptis dumtaxat tribus curiis, hereditatibus agrorum ad ipsas pertinen- tibus in villa dicta Cruspiczan, de quibus ab antiquo prefati magister et fratres sui quosdam census habere et percipere consueuerunt et in futurum omni impedimento cessante more solito percipient et habebunt. Quod si non fecerint aut in solucione jam dicta in aliquo premissorum terminorum dictus d. Vlricus heredesque sui seu successores ipsorum quatuordecim diebus elapsis post iam dictos terminos seu quemlibet eorum negligentes reperti fuerint atque tardi, extunc ad solucionem dupli, videlicet septem sexag. et quatuordecim gross. den. prag. pro pena et huiusmodi negligencia magistro et fratribus dicti hospitalis omnimode tenebuntur. Si vero aliis quatuordecim diebus elapsis post iam dictos terminos ac quemlibet eorundem easdem septem sexag. et quatuordecim gross. den. prag. magistro et fratribus prefati hospitalis pro pena et huiusmodi negligencia ac capitali sorte prefatus d. Vlricus cum heredibus seu successoribus dictorum bonorum Wladyslawicz reperti fuerint quomodolibet negligentes, extunc sentenciis excommunicacionum — — d. Thome, officialis curie nec non Pragensis ecclesie archidiaconi, quibus prefatus d. Vlricus cum suis heredibus ac successoribus sponte et voluntarie se submisit, et quas in ipsum prefatus d. archidiaconus suo suorumque successorum nomine et auctoritate, si in solucione predictarum decimarum negligentes exti- terint, vt prefertur, rite et racionabiliter ac canonice promulgauit, ipso facto se sciant et senciant subiacere eisdem sentenciis esse inuolutos, a quibus absolui non debebunt, nisi prius predictis magistro et fratribus suis hospitalis memorati dictas septem sexag. cum quatuor- decim grossis plenarie et integraliter resarciant et persoluant. Item mandamus, — — quod si predicta bona Wladislavicz cum suis pertinenciis per generalem gwerram, quod absit, in toto vel in parte lederentur siue deuastarentur, sic quod ex eisdem prefati d. Vlricus here- desque sui siue eorum successores censum consuetum ab hominibus percipere non valerent, extunc duo viri ydonei, vnus pro parte magistri fratrumque ipsius hospitalis prelibati et pro parte d. Vlrici heredumque siue successorum suorum alter, eligantur, qui diligenti inquisi-

Strana 407
et Moraviae. Annus 1341. 407 cione habita et sollerti hoc, quod inuenerint, prefatis magistro et suis fratribus dicere studeant et referre, vt iuxta eorundem virorum informacionem prefatus magister cum suo conuentu memorato d. Vlrico seu suis heredibus et successoribus, vt est dictum, graciam facere va- leat congruam et condignam. Item arbitramur et diffinimus, quod prefati magister et fratres sui hospitalis memorati restitucionem decimarum per ipsum d. Vlricum retentarum ac refu- sionem expensarum et dampnorum occasione litis predicte habitorum et factarum predicti d. Vlrici consciencie relinquere teneantur, et quod ipse in hoc facto duxerit faciendum, pre- taxati magister et fratres sui debent esse inhoc quiti et contenti. Item —— pronunciamus, quod preſati magister et fratres sui hospitalis antedicti in jure patronatus ecclesie ibidem in Wladislawicz ac aliarum ecclesiarum dependencium ab eadem seu in presentacione rectorum ad easdem non debeant nec debent per prefatum d. Vlricum ac heredes et successores suos quomodolibet impediri, sed pocius in hiis irrefragabiliter conseruari et irretractabiliter confo- ueri.“ — Presentibus dd. Bodywa, archidiacono Bechinensi, Wenczeslao, plebano ecclesie s Valentini in Maiori ciuitate Pragensi, ac nobilibus viris d. Smylone de Mseny, Jarossio de Rozdczalowicz, Johanne de Slatyna, Stiborio de Hostun et aliis quam pluribus. E tabul. ordinis Crucifer. cum stella Pragae. 1017) 1341, 5 Oct. Pragae. Johannes, Boh. rex oc, incolis villae Lissany censum emphyteuticum relaxat. — Not. oc, „quod pensantes onerosae agravationis incommoda, quibus pauperes nostri dilecti, rustici et incolae villae nostrae Lissany, aggravantur plurimum, in eo videlicet, quod propter locationem aliarum villarum ipsis nonnulla prata et pascua sunt ablata, et etiam de hereditate ipsorum, licet parvi sint lanei, gravi censu sunt oppressi, ipsis de munificentia regia sincere dispo- nentes, de quolibet laneo censuali de antiquo censu annuo duos strichones tritici et totidem avenae et duos pullos annis singulis solvendos relaxandos duximus, et perpetuis inantea temporibus relaxamus, sic expresso, quod ipsi de quolibet laneo censuali nomine census annui unam marcam, puto quinquaginta sex grossos, XXVIII in festo b. Georgii tantum et totidem grossos in festo b. Galli, sex strichones tritici, VIII strichones avenae mensurae pragensis sine cumulo et octo pullos omni anno perpetuis inantea temporibus solvere debeant et teneantur, quibus solutis ab omni alia causa exempti sunt penitus et soluti. Volentes et statuentes, quod prata in Lischano a dicta villa alienari et abstrahi non debeant et circa ipsam per- petuo maneant, sicut fuerunt hactenus, una cum uno laneo campi dicti mershor, quem dictis rusticis damus — in communem usum pastorum“. — Dat. Prage in octava b. Wenceslai a. d. MCCCXLI°. E cod. Lobkovic. bibl. Rudnic. f. 592 cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, p. 258. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. 408, n. 847. 1018) 1341, 5 Oct. (Pragae). Richter und schöffen der stadt Prag bestimmen, dass ein geschriebenes recht verfasst werden solle. — „Wir Wenczlav Rokczaner richter vnd Andres Goldner, Seydel von Piesk,

Strana 408
408 Emler, Regesta Bohemiae Nycloz Cznaymer, Nyclas Clementer, Heynrich Swab genant Cziegler, Fridrich Sechsel, Otte gewant sneider, Jakse Ruprecht, Jesco Payer, Cunsch von Pracz, Peschel Harrer vnd Nyclaus Geunher, gesworn schepfen der stad cze Prag, vnd die gemayn da selbist bechennen oc, daz wir angesehent vnd gepruefet haben, daz layder manich morde, mainaid, dube vnd ander vnczucht vnd boezheyt vngewohnlich vnd vngehort wider got vnd daz recht in der vor- genanten vnser stat czu Prag ofte begangen vnd gescheen seyn, vnd daz daz alles ab ge vnd fried vnd gemach dem armen alz dem reichen in der selben stat gegeben werde, so sey wir dez mit vorgedachtem muet vnd der gunst vnd gehaise vnsers heren dez kuniges durch fried vnd gemachs willen oberayn komen, also daz eyn geschrieben recht gemacht vnd getichtet werde, vnd ewiclich dem armen alz dem richen pey der egenanten stat vnd in allen steten cze Beheim, ane die in berkrechte siczen, beleiben schol. Dez habe wir allege- meynlich aintrechticleich vnd mit vordachten muet vier piderwe man auz vns dor czu erkorn, die vnserm hern dem kuning vnd vns dor vm gesworn haben, dez ersten Andres Goldner, Hensel Mathiz von Eger, Heynrich vom Cadan vnd Vla Pleyer, dy dar vber siczen sullen, daz eyn geschribens recht gemachet vnd ewicleich bestetiget werde. Vnd ab der ayner oder czwein abe sturben, so schullen die schepphen der vorgenanten stad, die czu der selben czeit sein, ander an irre stad kiesen vnd och wellen. So gebe wir den selben viern volle gewalt, alz yn vnser here der kuning gegeben vnd bestetiget hat, waz sie machen vnd bescreiben czu eynem rechten, daz daz craft vnd macht haben sol, vnd daz bestetig wir und wellen, daz daz vorgank habe, vnd dy schepphen, dy czu derselben czeit sin, schullen auch dy selben recht, die sie machen, myt der vorgenanten stad brief bestetigen, daz sie ewicleichen vorgank haben an allerhande wider rede. Wer aber, daz die vorgenanten vier man myt rate adir myt werke haimlich oder offenbar kegen vnserm heren dem kuning, seinen erben oder gegen seinen hauptleuten oder amptleuten, die czu der czeit im lande wern, hindert oder hindern wolt, der hindrer schol leyp vnd guet vorlorn haben, leyp und guet (sic); dez selben schol halbes in vnsers heren dez kuninges cammer geuallen vnd daz ander halpttail seines gutes an die egenanten vnser stad vor eyn pueze auch schol geuallen. Hat aber er dez guetes nicht, so schol der selbe hindrer eyn tag vnd hundirt jar auz der oft genanten stad pey czehen meylen ewicleich bleiben." — Der gegebin ist czu Prage noch Cristes gepurt dreuczehen hundert jar dar nach in dem ain vnd virczigestin iar, dez achten tages noch sent Wenczlabs tage. Lib. vetust. priv. et stat. arch. civ. Prag. pag. 11. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 191. — Pelzel, K. Karl IV, t. I. Urkb. p. 7. 1019) 1341, 11 Oct. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, attendens sterilitatem et vilitatem agrorum districtus Noviforensis, vasallis, pheodalibus et terrigenis eiusdem districtus collectas et exactiones pecuniales et annonales ac pecunias monetales sibi debitas in hunc modum diminuit, ut de quolibet manso censuali inantea VI grossi pro collecta et pro pecunia monetali grossus cum dimidio nec non III mensurae triplicis grani, videlicet siliginis, ordei et avenae dari debeant,

Strana 409
et Moraviae. Annus 1341. 409 Praeterea statuit, quod in omnibus causis ad jurisdictionem advocatorum provincialium pertinentibus non plus quam quinque solidi pro quavis poena recipi debeant. — Harum nostrarum, quibus sigillum nostrum ducatus nostri Wratislaviensis ad hereditates et causas de mandato nostro expresso est appensum, testimonio literarum. Act. Prage fer. V proxima ante diem b. Galli confessoris a. d. MCCCXLI°, praesentibus d. Rodolfo, duce Saxonie, ven. Bertholdo de Lypa, preposito Wyssegradensi, principe nostro dilecto, Berca de Duba, burc- gravio Prag. Heynemanno de Duba domino de Nachod. Tzschoppe und Stenzel, Urkundensammlung zur Gesch. des Ursprungs der Städte etc. p. 550. — Böhmer Reg. Imp. p. 209, n. 298. 1020) 1341, 12 Oct. Pragae. Johann, könig von Böhmen etc. bestätigt, dass Nanker Aurica und sein bruder Johann an Lutko von Culpe einen see zwischen Rosenthal und dem damme nach dem Vincenzstifte bei Breslau zu verkauft habe. Jacobi, Cod. epist. Joh. reg. Boh. p. 102, n. 231. — Böhmer, Reg. Imp. 408, n. 848. 1021) 1341, 13 Oct. Pragae. Wynem de Duneskowe profitetur, se factum esse vasallum Johannis, regis Boh. oc, pro XX florenis census annui in comitatu Lucemburg. comparandi. Pragae. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, p. 98. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 102, n. 232. 1022) 1341, 14 Oct. Pragae. Gerhardus, advocatus de Hunolstein, profitetur, se a Johanne, rege Boh. quaedam bona in feudum accepisse. Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 102, n. 233. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, p. 49. 1023) 1341, 15 Oct. Avinione. Benedictus papa XII episcopo Pragensi concedit, ut possit in ecclesia Pragensi Carolum, regis Boh. primogenitum, et conjugem ipsius Blancam inungere et coronare. — Ven. fratri episcopo Prag. „Nuper ad nostrum fide digna relatione pervenit auditum, quod ——Joannes, rex Boemiae — — certis causis rationabilibus suadentibus dilectum filium nobilem virum Carolum, primogenitum suum, marchionem Moraviae, proponit in regem facere Boemiae coronari. Verum quia coronatio et inunctio regis et reginae Bohemiae, qui sunt pro tempore, ad archi- episcopum Maguntinum, qui pro tempore existit, de antiqua et approbata consuetudine dicitur pertinere, ac omnis jurisdictio et auctoritas Henrici, archiepiscopi Maguntini, qui adversus Deum et sanctam Romanam ecclesiam, a qua honores et beneficia multiplicia recepisse digno- scitur, se obnoxium reddidit et ingratum, per processus apostolicos ejus demeritis exigentibus totaliter est suspensa, nec potest ipsius regis propositum sine providentia sedis apostolicae adimpleri : nos, qui bonum statum regis ac primogeniti praedictorum ac regni Bohemiae diligimus 52

Strana 410
410 Emler, Regesta Bohemiae et honorem, volentes in hac parte, per ipsius sedis providentiam oportunum remedium adhibere ac de tuae circumspectionis industria plenam in domino fiduciam obtinentes fraternitati tuae, ut dictum primogenitum in regem et dilectam in Christo filiam nobilem mulierem Blancam, suam consortem, in reginam Bohemiae, ad hoc ipsius regis accedente consensu, hac vice auctoritate apostolica inungere et coronare in tua Pragensi ecclesia valeas juxta consve- tudinem et solemnitatem in talibus hactenus observatas auctoritate praedicta, tenore prae- sentium duximus concedendum, per hoc autem ecclesiae Maguntinae et successoribus eiusdem Henrici, archiepiscopis Maguntinis, qui erunt pro tempore, in obedientia et devotione nostra et successorum nostrorum ac ipsius Romanae ecclesiae persistentibus nullum volumus in praemissis imposterum praejudicium generari.“ — Dat. Avinione id. Octobris, pontif. a. VII. Balbinus, Misc. dec. I. lib. VI, p. 34. — Raynaldus, Annales eccl. XVI, 138. 1024) 1341, 16 Oct. Pragae. Johann, könig von Böhmen oc, schenkt den bürgern von Neumark auf 10 jahre eine ährliche einnahme von 5 mark prager groschen von den Juden daselbst zu erheben, um die stadt dafür mit einer guten mauer zu befestigen. Jacobi, Cod. epist. Johannis reg. Boh. p. 102, n. 234. — Böhmer, Reg. Imp. p. 408, n. 849. 1025) 1341, 16 Oct. Pragae. Johann, könig von Böhmen etc., schreibt dem bürgermeister und den rathsherrn von Breslau, dass er sich mit seinen kammerknechten den Juden zu Breslau dahin verglichen habe, dass durch zehn jahre jeder derselben nach seinem vermögen jährlich seinen zins an ihn zahlen und dann von jeder andern last befreit sein solle und dass dasselbe auch solchen Juden, welche in dieser zeit von andern herrn und städten nach Breslau zögen, zu gute kommen solle. Böhmer, Reg. Imp. p. 408, n. 851. 1026) 1341, 16 Oct. Pragae. Johann, könig von Böhmen etc., verkauft auf wiederkauf dem Breslauer bürger Nicolaus von Sytten für 80 (sic) mark baares geld einen jahreszins von 100 mark aus den einkünften des Breslauer und Neumärker kreises, 50 mark jährlich zu St. Georg vnd 50 mark zu Michaelis zu erheben. Jacobi, Cod. epist. Joh. regis Boh. p. 102 n. 235. — Böhmer, Reg. Imp. p. 408, n. 850. 1027) 1341, 17 Oct. Pragae. Johannes, Boh. rex ac Lucemburg. comes, incolis villae Lischan gratiam concedit, ut possint ligna de silvis regiis deducta ad fora ducere. — „Fidelibus suis dilectis burgraviis in Purgleins et forestariis, qui nunc sunt vel pro tempore fuerint. —— Cum pauperes nostri rustici et incolae de Lischano plurimum aggravati fuerint, et in eo specialiter, quod ligna empta ad

Strana 411
et Moraviae. Annus 1341. 411 domos seu curias eorum ducta ammodo deducere et vendere non audebant, nec alibi a wladi- conibus vel aliis pro reformacione sepium et aedificiorum ipsorum emtionis titulo comparare ; ipsis pauperibus nostris ad gravamina hujusmodi gratiosius duximus succurrendum, statuentes, ut quilibet ipsorum ligna de silva nostra vel aliunde ad ipsam villam deducta ammodo abinde ad foris (sic) vel alias deducere possint et valeant pro ipsorum beneplacito volunptatis, et etiam ligna pro aedificiis vel sepibus comparare aut emere audeant et debeant, ubicunque ipsis utilius visum fuerit et magis videbitur expedire.“ — Dat. Pragae in crastino b. Galli a. d. MCCCXLI°. E cod. Lobkov. f. 592. v. cop. Mus. Boh. 1028) 1341, 20 Oct. Avinione. Benedictus papa XII monasterio Waltsassen possessionem juris patronatus ecclesiae in Luna Prag. dioecesis per dilectum filium suum Johannem, Bohemiae regem patronumque ecclesiae praedictae, donatam confirmat. — Dat. Avinione XIII kal. Nov. pontif. nostri a. VII°. Freyberg, Reg. Boica VII, 320. 1029) 1341, 23 Oct. In castro Pragensi. Johannes, Boh. rex ac Lucemburg. comes, ecclesiae Prag. decimas de aurifodinis et argentifodinis Bohemiae confert. — „Cum sit a nostris diue memorie predecessoribus, regni Boemie serenissimis principibus, iam dicta Pragensis ecclesia fundata constructaque antiquitus ac magnifice dotata, ad nos quoque ipsius diuina fauente nobis clemencia de iure ius per- tineat patronatns, eam non inmerito vtpote matrem et magistram ceterarum ecclesiarum to- cius regni nostri Boemie humiliato capite tenemur in omnibus deuoto animo deuocius vene- rari. Cum itaque in votis nostris a longe retroactis temporibus precipuum haberemus iugiter et habeamus presertim beatissimo martiri nostro Wencezlao, cuius patrocinio et virtute ac choruscantibus in nobis luculencius ipsius miraculis plerumque in festivitatibus suis regalis celsitudo regni Boemie pluries salutis et prosperitatis sumpsit beneficium et de hostibus suis victoriosum reportauit magnifice triumphum, pro receptis igitur tantis gracie premiis deuota mente et sincero spiritu obsequium de facultatibus nostris, nobis e celo creditis ex dispensa- cionis nostre officio erogare volentes ac temporalia ipsa in celestia, momentaneaque in here- ditatem eternam felici commercio feliciter cupientes commutare, hodie in dei nomine ob re- uerenciam dicti beatissimi Wencezlay et sanctorum Viti et Adalberti et beatissime Ludmile, ac aliorum patronorum nostrorum, quorum tytulis dicta Pragensis ecclesia extitit gloriosius insignita, flexis cum humilitate genibus et manibus nostris coniunctis misericorditer deuotum nostrum dilectum Arnustum, ipsius ecclesie decanum, nomine dicte ecclesie in presencia tocius capituli Pragensis de veris et legittimis decimis ac decimarum fructibus et obuencionibus earum vniuersis pro rata porcionis personam nostram in Montibus Chutnis et Brzeznicz et alibi vbicunque in argentifodinis nostris in regno nostro Boemie cultis ad presens vel excolendis seu de nouo emergentibus in futurum quomodolibet contingentis per byrretum, 52*

Strana 412
412 Emler, Regesta Bohemiae quod ipse decanus tunc gestabat in capite, duximus perpetuo inuestiendum, dantes et largientes imperpetuum ac perpetuo jure possidendas et habendas dictas decimas argenti in prefatis argentifodinis seu in vrbora metalli argenti per totum regnum Boemie prefate Pragensis ecclesie pro fabrica et edificiis suis nouis. Et primo pro decore et exaltacione seu structura sepulchrorum beatorum Wenczeslai et Adalberti, quorum corpora inibi recondita feliciter existunt, cum argenteis tabulis et ymaginibus deauratis, cum gemmis et lapidibus preciosis. Secundo pro noua fabrica et exaltacione noui chori et deinde pro structura noua et factura insigni et magnifica tocius ecclesie prelibate de labore et opere excellenti faciendis vsque ad complementum ipsius totale, prout melius et sanccius in tam sancto et insigni loco videbitur expedire. Preterea volumus, facimus et decernimus decreto perpetuo, primo pro remedio anime nostre ac demum pro remedio et ob salutem victoriosissimi principis recollende memorie d. Henrici, Romanorum imperatoris, genitoris nostri karissimi, ac domine serenissime olim Margarete, Romanorum imperatricis, genitricis nostre carissime, necnon ob remedium animarum domine Elyzabeth, olim regine Boemie, coniugis nostre karissime, ac olim Margarete et Anne, filiarum nostrarum, animarum, necnon pro salute animarum illustrium Karoli primo- geniti, marchionis Morauie, Johannis, ducis Karinthie et comitis Tyrolis, ac Wencezlai, filiorum nostrorum karissimorum viuencium, et ob salutem serenissimarum dominarum Beatricis, con- thoralis et Bone, ducisse Normanie, filie, nostrarum karissimarum, animarum viuencium et vniuersaliter pro animarum remedio progenitorum nostrorum statuimus, quod post completam dicte ecclesie fabricam tota illa summa pecunie dictarum decimarum et fructuum ipsarum, que remanebit, cum ea eciam, quam accrescere continget, disposicioni capituli ecclesie Pragensis relinquetur, pro qua capitulum emere tenebitur redditus annuos in tanta quan- i tate, quod ex eis cuilibet de canonicis dicte ecclesie marcas graues quinque argenti gross. prag. ad ipsius prebendam prius habitam seu ad corpus sue prebende annis singulis census nomine tenebitur applicare, ex quibus nobis vt prefatis nostris progenitoribus annis singulis in diebus mortis eorum et nostre sollempne anniuersarium facere tenebuntur canonici memorati. Post completam autem empcionem dictorum reddituum de quinque marcis et assignacionem eorum pro quolibet canonicorum dicte — — ecclesie residuam pecuniam, que obuenire poterit ex decimis predictis, disposicioni decani et capituli ecclesie predicte perpetuis temporibus duximus relinquendam." — — Vt autem presens nostra donacio robur perpetue obtineat firmitatis presentes litteras per manus Welezlay, Pragensis et Wissegradensis canonici, notarii nostri dilecti, conscribi fecimus et nostri sigilli munimine iussimus communiri. Dat. et act. in castro Pragensi in domo refectorii ecclesie Pragensis predicte in presencia — — Arnesti decani, Michaelis scolastici, Henrici, prepositi Melnicensis pro tunc electi in prepositum Pragensem, Giselberti, Johannis Pauli, Wernheri, Johannis, prepositi s. Egidii, Hroznathe, Tobie, scolastici Wissegradensis, Tammonis, prepositi Luthomericensis, Gen- czonis, Symonis de Erbipoli, Hinconis, Benessii, Bartholomei, Bohute, Hostizlai, decani scti. Egidii, Welizlai predicti, Sdezlay, Busconis, Pauli, Zdenconis, Nicolai Melnicheri, cano- nicorum ecclesie predicte tunc in capitulo congregatorum, et in presencia nobilium virorum — Conradi de Sleyda, consanguinei nostri, Johannis de Walkenstein, Theoderici de

Strana 413
et Moraviae. Annus 1341. 413 Honchering, Heinrici de Leuchtenberg, Nicolai Kossors dicti, Frenczlini Jacobi, purchrauii in Pffrjeimberch, Johelini, Jacobi de Praga vrborarii, Wencezlai, judicis de Praga et aliorum — — a. d. MCCCXLI°, XXIII die mensis Octobris. Ex orig. arch. cap. Prag. — Pessina, Maiestas eccl. Prag. p. 57. — Jacobi, Cod. epist. Joh., reg. Boh. 102, n. 236. — Böhmer, Reg. Imp. p. 408, n. 852. 1030) 1341, 26 Oct. In Knyn. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, carnificibus civitatis Pylznensis concedit jura carnificum Pragensium. — Not. oc, "quod ad nostram venientes presenciam carnifices ciuitatis quatenus perpendere dignaremur, quod ipsa ciuitas Pylznensis ciui- Noue Pylzne petentes, —— tatis Maioris Pragensis jure locata est, ut ipsis jura carnificum Pragensium dare dignaremur. Nos etenim dignis ipsorum in hac parte inclinati peticionibus super juribus ipsorum carnificum Pragensium diligens habentes scrutinium et sicut ea reperimus sic jura dictorum carnificum de Pilzna sanxione perpetua sanximus in hunc modum. Primum videlicet quod circumcirca ipsam ciuitatem Pilznensem infra vnius miliaris spacium seu distanciam nec in bonis ipsi ciuitati com- mensuratis neque in aliis bonis quorumcunque incisio carnium seu vendicio fieri debeat quoquo- modo. Item ad ipsam carnes crude et non salse duci non debent ad vendendum, sed carnes salsas quilibet ciuis dicte ciuitatis adducere potuerit, quas in domo sua voluerit manducare. Preterea carnes salse, puta perne, latera et hiis similia tantum circa maccella in dicta ciuitate et nusquam alibi vendi debent per integra et diuisa seu incisa vltra diuisionem quatuor parcium tantum in maccellis venumdari debent solum per carnifices ipsius ciuitatis. Si vero contra predicta in aliqua ciuitatis predicte domo carnis seu carnium incisio vel vendicio clam committeretur, ex tunc hospes ipsius domus vnam sexag. gross. nomine pene ipsi soluet ciuitati et carnes taliter reperte judici cedent; carnifex vero, qui talia commiserit, per vnius anni spacium ab ipsa ciuitate est relegandus; et si exspirato ipsius anni spacio idem carnifex premissa commiserit iterato, hospes et carnifex iam dicta pena punientur; si vero tercio idem carnifex in predicto excessu repertus fuerit, juris supplicio condempnabitur, et hospes vnam sexagenam ciuitati soluet ac carnes taliter reperte cedent judici, sicut superius est expressum. — Dat. in Knyn feria VI ante festum bb. Symonis et Jude proxima a. d. MCCCXLI°. Ex orig. carnif. Pilznensium. 1031) 1341, 28 Oct. Glogoviae. Markgraf Karl bekundet, dass ihm der rath zu Glogau im namen der gemeine auf befehl seines vaters, als er nach Glogau gekommen, dergestalt gehuldigt, dass sie nach seines vaters tode bloss ihm und keinem andern erben unterworfen sein solle. So wie sein vater es längst verordnet, dass sie von der krone Böhmens nicht abgesondert werden solle, so habe er dieses wie auch ihre sämmtlichen privilegien unter einem eide bestätiget. — Dat. Glogovie in festo Simonis et Jude 1341. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 258. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 159. Extr. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 12, n. 113.

Strana 414
414 Emler, Regesta Bohemiae 1032) 1341, 3 Nov. Piesk. Johannes, Boh. rex ac Luc. comes, Meynlino et Wenczeslao fratribus Rokczaneriis 49 laneos in silva inter civitatem Nuenburch et oppidum Lis sita confert. — Not. oc, "quod nos cupientes statum et condicionem regni nostri nostris temporibus fieri meliorem ob grata, eciam fidelia et multiplicia servicia regio nostro culmini per fideles nostros dilectos Meyn- linum et Wenczeslaum, judicem Pragensem, fratres Rokczanerios sepe sepius (sic) exhibita ac per ipsos exhibenda prompcius in futurum, hanc ipsis graciam de liberalitate nostra regia duximus faciendam, quod in silva nostra dicta Lippansky, sita inter civitatem Nuenburch et oppidum dictum Lis, quadraginta novem laneos jure emphiteotico et tethunicali exponere habeant et locare libere, licite et inpune, sic quod quilibet laneus in seminando septuaginta duos strichones possit et debeat continere, condicionibus tamen hic expressis et subnotatis; videlicet quod dicti fratres Meynlinus et Wenczeslaus pro arra quadraginta laneorum pre- dictorum, que vulgariter anleyt dicitur, de quolibet laneo quatuor sexagenas in principio nobis solvere sunt astricti et tenentur; tres vero laneos de numero laneorum predictorum ob remedium et salutem anime nostre et ob pie devocionis affectum, quem ad b. virginem Kathe- rinam, in cuius honorem ecclesiam parochialem ibidem in villa edificari volumus, [habemus] et plebano eiusdem ecclesie damus liberos perpetuis temporibus colendos, possidendos et habendos, tres eciam laneos judici ibidem in villa, qui pro tempore fuerit, cum taberna, pistore, carni- fice, sutore, fabro et sartore damus et concedimus sub omni libertate et inmunitate perpetuis inantea temporibus colendos, possidendos per ipsum judicem et heredes suos ac habendos; item tres laneos de predictis laneis communitati rusticorum in villa sic exposita et locata, pro pascuis suorum animalium liberos omni libertate damus, concedimus et donamus per presentes. Insuper dictis fratribus Rokezaneriis ac heredibus eorum seu successoribus de quadraginta laneis predictis sic locatis et expositis, ut predicitur, a festo b. Galli jam pre- terito ad octo annos integros plenam ac plenissimam damus et concedimus libertatem; annis autem octo exspiratis de quolibet laneo singulis annis quadraginta octo grossos et non plus neque minus medietatem in festo b. Galli et aliam medietatem in festo b. Georgii nobis et successoribus nostris, Boemie regibus, perpetuis inantea temporibus solvere sunt astricti et tenentur. Et quicquid de proventibus, redditibus et obvencionibus quibuscunque causis eveni- entibus ultra dictum censum nobis solvendum, ut predicitur, in dictis bonis fuerit seu evenerit, cum pleno dominio et superioritate judicii dicti fratres Rokczanerii ac heredes eorum seu successores in hereditatem perpetuam tenebunt.“ — Dat. in Piesk sabbato post festum Omnium Sanctorum a. d.MCCCXLI. Ex orig. in arch. Novaedomus cop. Mus. Boh. 1033) 1341, 26 Nov. Znoymae. Johannes, Boh. rex ac Luc. com. declarat, duces Austriae non teneri praetextu re- nuntiationis Karinthiae decem milia marcarum vel pignora Laa et Weidhofen eidem soluere,

Strana 415
et Moraviae. Annus 1341. 415 donec literae super dictam renuntiationem confectae ab Johanne, duce Tyrolis, uxore ejus et sorore hujus fuerint roboratae. — Not. oc, "quod cum pridem finita et consummata guerra- rum seditione, que inter magnificos et excellentes principes d. Albertum, d. g. sororium nostrum kar. et olim d. Ottonem, fratrem eius, generum nostrum kar. Austrie, Styrie et Karinthie duces, parte ex una, et nos ac Karolum, marchionem Moravie, et Johannem, comitem Tyrolis, filios nostros ex altera, hinc inde dampnose extitit agitata, cupientibusque nobis inter nos et filios nostros predictos ac ipsos duces . . ac heredes ipsorum et nostros mutuam perpetue ac fraterne dileccionis unionem indissolubili vinculo colligare perpetuis temporibus duraturam, in ipsa colligacionis et ordinacionis unione dictum fuit et expressum, quod nos et dicti filii nostri ac d. Margarita, uxor dicti Johannis, filii nostri comitis Tyrolis, et soror eius . . ducatui Karinthie et juribus seu accioni et questioni nobis et dictis filiis nostris ac d. Margarite et sorori sue predictis in ipso ducatu Karinthie competentibus renunciaremus et quod dicti filii nostri Karolus et Johannes cum dicta uxore sua, domina Margareta, et sorore sua, renunciacionem per suas patentes litteras de ipso ducatu Karinthie facerent et renunciarent eidem, prout hec in aliis nostris litteris super eo datis plenius sunt expressa. Fuit eciam in dicta unione pacis adjectum et expressum, quod dicti d. duces tenerentur et obligari debent nobis et heredibus nostris occasione et ex causa concordie ac renunciacionis ducatus Karinthie memorate in X milibus marcarum grossorum denariorum pragensium, LXIV grossos pro marca qualibet computando, promittentes pignora, videlicet Laa et Weidhofen civitates cum castro ibidem Weidhofen, pro ipsa assignare pecunia, prout hec in aliis ipsorum dominorum ducum litteris super hoc confectis plenius continentur. Nos autem et primogenitus noster ipsas renunciacionis literas mox sigillis nostris fecimus sigillari, verum quia nondum sigillacionem litterarum filii nostri Johannis et uxoris ipsius d. Margarethe ac sororis ipsius potuimus perducere ad effectum, concordavimus cum prefato d. duce Alberto ipsius, nec non fratruelium suorum Friderici et Leupoldi ducum et heredum suorum nomine in hunc modum, promittentes nos et heredes nostros pro dicta pecunia et pignoribus prefatis, videlicet Laa et Weidhofen civitatibus et castro ibidem in Weidhofen solvendis et assignandis nobis prefatum d. ducem Albertum, fratrueles suos pre- dictos et heredes ipsorum non monere vel impetere seu aliquam eis vel alicui ipsorum questionem seu accionem aliqualiter intentare, donec dictas renunciacionis litteras filii nostri Johannis et dicte d. Margarethe ac sororis sue procuraverimus sigillis sigillari, obligantes nos nichilominus bona fide, cum primum possibilitas nobis evenerit, sigillacionem litterarum super renunciacione terre Karinthie per filium nostrum Johannem nec non Margaretam et sororem suam predictis ipsorum sigillis faciendam effectualiter procurare, prout eciam in literis super eo prius datis plenius est expressum. Cum autem dicte littere, ut predicitur, sigillate et ipsis d. duci et fratruelibus suis vel heredibus eorum per nos et heredes nostros tradite fuerint et assignate, ex tunc prefati dux, fratrueles sui et heredes ipsorum nobis predictam pecuniam X milium marcarum vel pignora superius expressa solvere protinus tenebuntur, prefata ordinacionis unione et liga principali inter nos et ipsos d. duces, fratrueles suos et heredes ipsorum in suo robore perpetuo duratura, prout hoc pridem per litteras dictorum do-

Strana 416
416 Emler, Regesta Bohemiae minorum ducum et nostras hinc inde mutuo datas extitit plenissime roboratum.“ —Dat. Znoyme in crastino b. Katharine virginis a. d. MCCCXLI°. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti II, p. 129. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 258. — Böhmer, Reg. Imp p. 209, n. 299. 1034) 1341, 28 Nov. Avinione. Benedictus papa XII patriarchae Aquilegiensi scribit, ut Margaretham, ducissam Charinthiae, moneat, ne matrimonium ineat cum iuveni Ludewico de Bavaria ante disso- lutionem matrimonii prius cum Johanne, comite Tirolensi, inito. Raynaldus, Annales eccl. ad a. 1341, n. 14. Extr. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XX, p. 103. 1035) 1341, 30 Nov. Znoymae. Johann, könig von Böhmen etc. verpfändet seinem getreuen, Heinrich, genannt Kuschburg, das dorf Luthen, Neumärker kreises, um jährlich 10 mark daraus zu beziehen bis zum betrage von 60 mark als ersatz für den schaden, den er in seinem dienst erlitten hat. Jacobi p. 103, n. 237. — Böhmer, Reg. Imp. p. 408, n. 853. 1036) 1341, 30 Nov. Pragae. Johannes, episc. Prag. monasterio Rudnicensi, s. Augustini ecclesias iu Palcz Maiori, Charwatecz et in Vetla incorporat. — Act. Prage a. d. MCCCXLI°, pridie kal. Dec. E copiario Raudnic. Extr. 1037) 1341, 30 Nov. Cracoviae. Nos Bolezlaus, d. g. dux Slezie et d. Legniczensis recognoscimus, quod promittimus sine dolo „d. nostro carissimo, d. Karulo, marchioni Morauie, ipsum de omnibus promis- sionibus, in quibus ipsum fratri nostro et d. regi Polonie obligauimus, videlicet, quod d. noster karissimus, Johannes rex Boh. in obligacionem civitatum Namizlauie, Cruczburg, Biczschin et Cunczenstat prefato fratri nostro Kasimiro per nos factam consenciat, ante carnisbriuium pro- ximum per suum testimonium litterale et quod in id eciam consenciat eodem testimonio, quod idem frater noster in nullo servicio sibi racione eiusdem pignoris sit astrictus, et quod nos pre- dictas ciuitates debeamus a duce Tesschinensi infra predictum terminum disbrigare et eidem fratri nostro quadringentarum marcarum redditus annuos in eisdem civitatibus et earum districtibus aut, si ibi plene haberi non possent, in aliis nostris terris eisdem ciuitatibus propioribus assignare ante terminum antedictum et tales redditus non repetere unquam iure canonico vel ciuili et hiis omnibus violatis obstagio in Cracovia, donec hec omnia reforma- rentur, seruando, absque dampnis et monicionibus omnibus liberare amicabiliter et in totum." — Dat. Cracouie in d. b. Andree a. d. MCCCXLI. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 317. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 260.

Strana 417
et Moraviae. Annus 1341. 417 1038) 1341, 30 Nov. Chrumnow. Bertholdus de Lypa, praepositus Wyssegradensis, cancellarius et summus marschalcus regni Boemiae, Jesconi dicto Sokol villas Weydnicz et Lubnicz et allodium suum in Hostradicz jure homagiali in feudum confert. — Sigilla apposuerunt: Heinricus de Kaufung, Hugo, Be- nessius et Otto de Reznowicz dicti de Weytenmil et Marquardus dictus Voytl. — Dat. Chrumnow die b. Andreae apost. a. d. MCCCXLI°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 260. 1039) 1341, 1 Dec. Znoymae. Johann, könig von Böhmen etc. verordnet, dass wenn ein bürger von Breslau ein- künfte oder liegenschaften kauft, die hundert mark werth sind, dass dann der landschreiber nur eine mark salar bekommen soll, von jedem weitern hundert aber eine mark mehr. Böhmer, Reg. Imp. p 209, n. 300. 1040) 1341, 3 Dec. Olomucz. Augustinus, abbas mon. Gradicensis prope Olomucz, et Bartholomaeus, praepositus ec- clesiae Olomucensis, judices in causa appellationis super ecclesia in Noua Pilzna a sede apostolica delegati, Henrico praeposito, Arnesto decano, Thomae archidiacono, Michaeli scolastico ec- clesiae Prag., Bohutae Gurimensi, Paulo Zacensi, Podiwae Bechinensi, .. Lutomericensi et Sebastiano Bolezlauiensi archidiaconis et eorum vices gerentibus, ceterisque ecclesiarum et monasteriorum ac capellarum rectoribus per praedictos archidiaconatus constitutis mandant, ut sententias prius contra fratres domus Teutonicae occasione ecclesiae in Noua Pilzna latas in ambone ecclesiarum infra missarum solempnia revocent. — „Noueritis nos litteras sanc- tissimi in Christo patris et domini nostri, d. Benedicti, d. prov. pape XII, pontificatus sui a. VII, non rasas, non cancellatas, nec in aliqua parte viciatas et omni suspicione falsi carentes, more curie Romane bullatas recepisse, quarum tenorem breuitatis de causa inserere presentibus obmisimus in presenti, quem ex serie aliarum nostrarum litterarum videre potestis, vobis si placebit. Harum igitur auctoritate litterarum in eadem causa appel- lacionis iuris ordine per omnia obseruato procedentes partes ad nostram presenciam ad certam diem et locum congruum fecimus legittime euocari. Quibus coram nobis in iudicio per ipsorum procuratores legittimos conparentibus, videlicet religiosis viris Styborio commen- datore et fratribus hospitalis b. Marie domus Theutunicorum Jerosolimitani parcium Bohemie et Morauie per fratrem Rychlinum ordinis eiusdem, plebanum dicte ecclesie in Noua Pilzna, ac Zacharia, plebano in Rissud, per Petrum nepotem suum, canonicum Boleslauiensis plebanum in Lusecz ecclesiarum diocesis Pragensis libelloque in eadem causa appellacionis oblato et lite super eo legittime coram nobis contestata auditisque hinc inde parcium iuribus et racionibus et probacionibus, investigatis quoque ad plenum et cognitis ipsius cause appellacionis sollempnitatibus et meritis et equa iusticie lance discussis, iuris ordine per omnia obseruato, invenimus predictos Styborium et fratres ipsius et eos, quorum intererat, 53

Strana 418
418 Emler, Regesta Bohemiae nomine ipsorum, tam a iudicibus in Wratislauia quam a iudicibus in Pathauia delegatis et subdelegatis in eadem causa super ecclesia parrochiali in Noua Pilzna a sede apostolica suc- cessive delegatis nec non ab executoribus per eosdem iudices Pathauienses in Pragensi diocesi prelibato Zacharie deputatis, quam a processibus eorum et sentenciis legittime ac iuste appellari et appellatum fuisse ac causas appellacionis ipsorum iustas et legittimas extitisse et prefatos iudices et ipsorum executores sufficienter invenimus perperam in eadem causa super ecclesia in Noua Pilzna processisse: ideoque deliberacione nobiscum et cum peritis pre- habita diligenti predictos processus dictorum judicum et sentencias excommunicacionis, suspen- sionis ac interdicti contra sepedictos fratres et eis adherentes, cuiuscumque status aut condicionis existant, nec non loca et ecclesias ipsorum exempta et non exempta factas, latas et promulgatas quocumque modo pronuncciauimus preuia racione, prout in actis eiusdem cause plenius continetur, et presentibus pronunciamus iusticia exigente cassos, vanos et irritos ac penitus nullius momenti esse uel fuisse ipsosque fratres et ipsorum quemlibet et adherentes eis ac loca et ecclesias eorum per prefatas sentencias excommunicacionis, suspensionis et interdicti per quoscumque iudices delegatos, subdelegatos, ordinarios post interposicionem ipsius legittime appellacionis, vt premittitur, factas et prolatas non esse nec fuisse irretitos nec aliquomodo potuisse irretiri. Quocirca vobis et cuilibet vestrum in uirtute sancte obediencie committimus et sub pena excommunicacionis late sentencie, quam ex nunc prout ex tunc in vos et vestrum quemlibet nominatim ferimus in hiis scriptis, si presens mandatum nostrum ymmo verius apostolicum infra sex continuos dies a die recepcionis presencium numerandos, quorum duos pro primo et alios duos pro secundo et vltimos duos pro tercio et peremptorio edicto canonicaque monicione vobis assignamus, non curaueritis aut neglexeritis cum effectu adimplere, mandamus firmiter et precisse, quatinus predictos processus et sentencias excom- municacionis, suspensionis et interdicti per prenotatos iudices delegatos et subdelegatos ac ordinarios contra prefatos fratres et loca ac adherentes eis occasione ecclesie in Noua Pilzna promulgatas in ecclesiis vestris per vos aut alium seu alios infra missarum sollempnia, cum maior multitudo populi affuerit, in ambone reuocetis et reuocatas fore, cassas, irritas et inanes, nullas penitus esse et fuisse, vt premittitur, publice cum debita sollempnitate, que circa hoc adhiberi solet, nuncietis vel per alium seu alios nunciari siue publicari faciatis, hanc tamen litteram penes ipsius exhibitorem, procuratorem dictorum fratrum, saluam volumus remanere, taliter vos in premissis et quolibet premissorum exhibentes, vt de prompta obediencia merito possitis commendari penasque canonicas dicte sentencie excommunicacionis possitis euitare." — Dat. Olomucz a. d. MCCCXLI°, III° non. Dec. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1041) 1341, 7 Dec. Pragae. Franco commendator totusque conventus Cruciferorum domus ad b. Virginem in pede pontis Prag. ordinis s. Johannis hospitalis Jerosolimitani recognoscunt, se a Simone institore, cive Pragensi, pro anniversario peragendo quandam pecuniae summam recepisse. — Recognoscimus, „nos nomine testamenti olim Symonis institoris, ciuis Pragensis, pro sue, olim Ance ac Agnetis,

Strana 419
et Moraviae. Annus 1341. 419 conthoralium suarum, animarum remedio quadraginta sex sexagenas gross. den. prag. perce- pisse et pro eisdem in certis bonis quinque sexagenas dictorum grossorum redditus perpetui pro nobis et nostris successoribus comparasse titulo empcionis. Racione autem dicti redditus tenebimur et promittimus bona fide nos, commendator et fratres dicti conuentus, qui nunc sumus uel erimus in posterum successuri, anniuersarium Ance et Agnetis predictarum ac ipsius Symonis cum progenitoribus XIII kal. Apr., anniuersarium vero dicti Symonis et con- thoralium suarum predictarum ac progenitorum suorum XI kal. Junii extunc inantea annis singulis peragere, de vespere precedenti pulsatis campanis more solito pro vigiliis mortuorum, ipsas vigilias cum nouem leccionibus in choro et de mane missam defunctorum cantando et duas missas pro defunctis in ecclesia nostra legendo et ad quamlibet huiusmodi trium mis- sarum candelam contortam habendo, sepulchro interim cum panno serico decenter tecto ac honesto cereo super ipsum sepulchrum posito ac ardente et singulis fratribus candelas, quibus singulis paruus denarius sit infixus, offerentibus ipsa die. Exequias vero mortuorum specialiter ob predictarum et aliarum omnium fidelium defunctorum animarum remedium racione dicti redditus tenebimur simili modo, vt predicitur, excepto offertorio faciendo, peragere vna certa die in singulis quatuor temporibus in perpetuum inantea successuris, et finita missa defunc- torum dictum sepulchrum iuxta ordinis nostri consuetudinem visitare, ita quod eadem certa die nullius alterius defunctorum exequias peragamus aut peragere videamur, et qualibet sex dierum predictorum, quibus dicti duo anniuersarii et quatuor mortuorum exequie peraguntur, tenebimtur bona fide fratribus in conuentu cum dimidia sexagena grossorum bonam pitanciam ministrare. In quibus premissis uel quocunque premissorum adimplendis, si prima, secunda et tercia vice inuenti fuerimus negligentes, extunc quinque sexagenas dicti redditus perpetui de vniuersis bonis et possessionibus dicte domus nostre in prefixis et solitis terminis persol- uendas volumus irrecuperabiliter amisisse et ipso facto easdem per deuolucionem legitimam ad chorum et capitulum Pragensis ecclesie in castro Pragensi iure plenario transiuisse, pro- mittentes bona fide dictas quinque sexagenas redditus predicto capitulo deinceps persoluere annuatim, ipsique capitulo extunc plenum ius competere a nobis, commendatore et conuentu predictis dictas quinque sexagenas redditus in perpetuum a nunc repetendi et iure, quo competit, extorquendi, ita tamen, quod deinceps dictum capitulum dictos anniuersarios et exequias mortuorum, prout premittitur, pretactis temporum vicibus ob predictarum remedium animarum sine negligencia peragere teneatur.“ — Dat. in predicta nostra domo a. d. MCCCXLI, in crastino s. Nicolai episcopi et confessoris. Ex orig. arch. cap. Prag. 1042) 1341, 13 Dec. (Eger). Heinrich von Lasan, komtur des Deutschen hauses zu Eger vnd pfarrer daselbst, be- zeugt, dass er ein pfund haller jährlichen zinses auf dem hof zu Dreincz gekauft hat. — Tun chunt oc, "daz ich mit vorbedachtem mut vnd mit rad der besten bruder dezselben haus zu Egre gechauft hab ein pfunt haller zinss allerierlich auf send Walpurgen tach zu geben auf 53*

Strana 420
Emler, Regesta Bohemiae 420 dem hof zu Dreincz, do Meinlein der Kuczer aufgesezzen ist, der vor dez selben hauses czu Egre erbman ist, vm zwelf pfunt haller, die sint im bezalt gar vnd gantz, der hat gegeben Frenczel Ruechel, dem got gnad, cehen pfunt czu einer ewigen pitanczen, di andern zwei pfunt hat bruder Ditreich von Tossenuelle, der pitanczen meister, dar zu geleit mit eim soelchen vnterschaid, wen der vorgenant Meinel oder sein erben daz vorgeschriben pfunt haller zinss wellen wider kaufen, so schol inz wider czu chauffen geben vmb zwelf pfunt hallere, der dann zu den ziten comutuer ist dez haus zcu Egre an alle widerred. Auch bekenne ich dez, daz der vorgenant Meinlein den ersten zins, der auf send Walpurgen tag, der schirst zu chuenflich ist, geuallen schoelt, iczu gegeben hat." —— Zeugen: die ersam pruder vnsirs ordins: prudir Vlrich von Ror, pruder Peter Enzenbecker, pruder Ditrich Tossenveller vnd pruder Johans von Kornawe, Albrecht Hecht, Heinlein Vogelnestis svn." — Dir brif ist geben, da man czalt noch gotes gebrut [sic] tausent jar druehundert jar in dem einvnduierzigisten jar an send Lucien tag. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1043) 1341, 13 Dec. Pragae. Constitutio judicis et juratorum Pragensium de foro lignorum in Podskalo. — Nos Wenczeslaus dictus Rokczaner judex, Andreas Goldner, Seydlinus de Pieska, Otto pannicida Niclaus Clementerii, Nicolaus Cznoymer, Heynricus Swewus dictus Cigler, Fridlinus Sechsel, Jakso Ruperti, Pesco dictus Harrer, Cunscho de Pracz, Jesko Bauari et Nicolaus Geunher .. jurati cives civitatis Pragensis, recognoscimus oc, "quod pensantes, nos et ciuitatem nostram predictam ex foro lignorum per eos, qui in Poczkal pre muris ciuitatis Pragensis predicte resident, decipi et hactenus fore deceptos ex eo, quod sepius inordinata fora in dictis lignis in preiudicium nostrum et ciuitatis nostre sunt commissa; nos itaque volentes huiusmodi dampnosam circumuencionem adimere, peticionesque dictorum Poczkalensium in hac parte exaudire ac inordinatum forum huiusmodi penitus annullare, disponimus, ordinamus et sta- tuimus auctoritate regia mandantes ac ab omnibus perpetuis temporibus firmiter observari [vollentes]: Primo, quod nullus hominum aliqua ligna, magna siue parua, sub pena vuius sexagene grossorum prag. in Podol emat; eciam quod nullus hominum emat aliqua ligna apud homines in Podol residentes, sub predicta pena. Item nullus nauta emere debet aliqua ligna apud hospites pena sub iam dicta; et si caret pecunia, debet proinde duabus septimanis in captiuitate captiuus retineri. Preterea nullus hominum inter Podol et Camik resi- dentes [sic] illa ligna, siue sint magna siue parua, sub dicta pena emere debet, que, inquam, ligna ultra Camik nauigantur. Item quicunque mane nauigaverit in Podol cum lignis quibuscunque et non peruenerit cum eis vsque in Podczalum ad forum rectum et iustum ante meridiem ipso die, circa eundem non debent emi infra octo dies ista ligna; et quicunque ista ligna emeret, eandem penam soluere est astrictus. Item si quis nauigauerit cum lignis quibuscumque ibidem in Podol, sole adhuc extante et non descendet ipso die in Poczkalum, talem penam soluere debet, videlicet quod vna septimana non debet vendere ipsa ligna; si autem aliquis emerit circa eosdem huiusmodi ligna infra istos octo dies, predictam penam sequetur.

Strana 421
et Moraviae. Annus 1341. 421 Item quicunque vendet ligna hospitum et intromiserit se de eisdem, soluat penam supra- dictam. De his autem omnibus penis supra expressis domino terciam partem, communitati in Podezalo terciam partem, et ciuitati nostre predicte terciam partem soluere debet atque dare. Preterea quicunque nauigando venerit cum lignis quibuscunque ad vendendum in Podczalum, ille non debet alcius ligna sua applicare littori aliquo preterquam contra ad ecclesiam s. Johannis ibidem in Podezalo, et ibi debent habere nostrum signum; et si quis ligna sua vltra signum predictum ei demonstratum applicauerit, penam sex grossorum in- currat, de quibus tres judici et tres communitati soluere est astrictus. Item quandocunque aqua magna per diluuium superuenerit, ita quod se extendet extra littus in Podczalum, extunc omnes hospites, vbicunque poterunt, ad quodlibet littus accedant ligna sua exponendo. Ceterum quicunque emerit ligna apud hospitem quemcunque, ille non potest nec debet absolui ab huiusmodi empcione, sed oportet, ut perficiat eundem contractum empcionis. Demum qui- cunque subemptorum de ciuitate Pragensi emerit ligna in Podczalo, debet ea extra Podczalum ducere et cum ipsis disponere, sicud placet. Hoc ideo fieri statuimus, quia tales subemptores pluries solebant vendere ligna aliena sub colore decepcionis, asserentes eadem ligna esse ciuium uel alterius cuiuscunque.“ — Dat. et act. Prage a. d. MCCCXLI°, in die s. Lucie virg. Lib. vetust. priv. et stat. arch. civit. Prag. pag. 62. 1044) 1341, 15 Dec. Wiennae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. Alberto, duci Austriae, Stiriae et Karinthiae, promittit litteras patris sui super resignatione ducatus Karinthiae IX° Oct. a. d. MCCCXXXVI in Ensa datas tenere et inviolabiliter obseruare. — Dat. Wienne sabbato post diem s. Lucie Virg. proximo a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 264. — Böhmer, Reg. Imp. p. 345, n. 44. — Huber, Reg. K. Karl IV. p. 13, n. 114. 1045) 1341, 15 Dec. Wiennae. Karolus, regis Boh. primogenitus, marchio Moraviae, declarat, se a ducibus Austriae pecuniam decem mil. marc. vel pignora Laa et Weidhofen pro renuntiatione Karinthiae non petere velle, donec dictae renuntiationis literae ab Johanne fratre suo, uxore ipsius Mar- gareta atque sorore huius fuerint roboratae. — Dat. Wienne sabbato ante festum b. Thome apostoli proximo a. d. MCCCXLI°. E tab. c. r. aul. Vindob. Steyerer, Comment. pro hist. Alb. II. p. 130. — Böhmer, Reg. Imp. p. 345, n. 43. — Huber Reg. K. Karl IV p. 13, n. 115. 1046) 1341, 15 Dec. Wiennae. Albertus, dux Austriae, promittit Karolum, marchionem Mor. contra Ludovicum impe- ratorem adjuvare. — „Nos publice bona fide, tactis corporaliter sacrosanctis dei evangeliis promittimus pro nobis et fratruelibus nostris, Friderico et Leopoldo ducibus, et heredibus nostris firmiter et spondemus, quod si d. Ludovicum, imperatorem magnificum et excellentem

Strana 422
422 Emler, Regesta Bohemiae principem, d. Karolum, Mor. marchionem, aut heredes ipsius intra metas et limites terrarum et dominiorum suorum et patris sui, domini regis Bohemiae, nunc habitorum et habendorum seu acquirendorum infuturum hostiliter manu potenti impugnare seu exercitualiter inuadere contingat, eundem ipsum d. Karolum et heredes ipsius contra praenominatum Ludovicum adiuvare volumus et tenemur eisdem personis et rebus nostris adesse totis viribus et posse, omni dilatione, protestatione et procrastinatione penitus proculmotis, quamprimum per eos aut aliquem eorum requisiti fuerimus, sub expensis panis et vini eorum, sed dispendiis rerum nostrarum atque propriis. Ceterum hoc etiam adiectum esse volumus, promittentes, quod si ii vel hi, qui de nobis pro ferendo subsidio praefato domino Karolo marchioni et here- dibus ipsius per ipsum aut aliquem suorum euocati fuerint et euocati certas terras, posses- siones, castra aut munitiones in huiusmodi seruitiis acquisierint, acquisita eius erunt, qui alios seu alium pro praesidio euocauit. Res vero mobiles et sese mouentes et personae captiuatae ibidem acquisitae erunt acquirentis libere, licite et in toto, promittentes firmiter et spondentes dolo vel ingenio malo, omni prorsus pravitate, excusatione, subterfugiis, exemtione seu quaesito colore aut aliis praetextibus quibusuis procul semotis praemissa omnia et singula et eorum quodlibet attendere, seruare et inuiolabiter custodire, nec ullo unquam tempore contra ea aut eorum aliqua seu aliquod aliquid operari, facere vel tolerare etiam conniuentia, per se aut alios, directe vel indirecte, de iure aut etiam de facto, qualitercunque.“ — Dat. Wiennae sabbatho proximo ante diem b. Thomae apost. a. d. MCCCXLI°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 261. — Ludewig, Reliq. manusc. V, 529. — Dobner, Mon. IV, 306. — Lich- nowsky III, Reg. p. CCCCLI°. — Lunig, C. G. D. II, 7. — Böhmer, Reg. Imp. p. 255, n. 198. 1047) 1341, 15 Dec. Wiennae. Alberti, ducis Austriae, Styriae et Karinthiae, domini Carniolae, Marchiae ac Portus- naonis, comitis in Habspuerch et Kybuerch nec non lantgrafii Alsaciae, dominique Phirretarum litterae, quod a Karolo, march. Mor. super renuntiatione Karinthiae et solutione 10000 mar- carum pro eadem renuntiatione impeti non deget, donec litterae super hoc editae etiam a Johanne, filio regis Boh. et Margaretha, uxore eius, sigillatae fuerint. — "Quod iuxta tractatuum et ordinacionis seriem, quem cum magnifico principe, d. Johanne, Bohemie rege, super renunciacione ducatus Karinthie ac iurium, accionum et questionum sibi, filiis suis Karolo, marchioni Morauie, et Johanni, comiti Tyrolis, et vxori sue Margarite et sorori eiusdem conpetencium nunc nuper habuimus, et pro litterarum sigillacione per dictum d. Johannem, Bohemie regem, et filios suos Karolum et Johannem, dictamque Margaritam et sororem suam facienda super dicti ducatus Karinthie renunciacione, pro qua nos, fratrueles et heredes nostri dictis domino regi Bohemie, filiis et heredibus suis in decem milibus marcarum grossorum prag. denariorum, pro qualibet marca sexaginta quatuor grossos compu- tando, obligari deberemus, et pro eadem pecunie summa nos eidem regi Bohemie, filiis et heredibus suis pignora videlicet ciuitates Laa et Waydhofen cum castro Waydhofen assignare promisimus, nos eciam cum illustri d. Karolo, marchione Morauie, pro nobis, fratruelibus nostris, Friderico et Leupoldo ducibus, et heredibus nostris concordauimus in hunc modum,

Strana 423
et Moraviae. Annus 1341. 423 quod idem dominus Karolus marchio, et heredes sui pro dicta pecunia vel pignoribus prefatis, videlicet ciuitatibus Laa et Waydhofen et castro ibidem Waydhofen, soluendis et ipsis assignandis nos, fratrueles nostros predictos et heredes nostros non monere vel inpetere seu aliquam nobis vel alicui nostrorum questionem seu accionem aliqualiter debeant intentare, donec dicte renunciacionis littere predicti comitis Johannis et vxoris sve Margarite ac sororis eiusdem sigillis fuerint roborate nobisque fratruelibus nostris predictis ac heredibus nostris per ipsos assignate. Rata nichilominus vnionis ordinacione inter d. Johannem, Bohemie regem, et predictum d. Karolum marchionem et heredes ipsorum et inter nos, fratrueles et heredes nostros in suo robore perpetuo duratura.“ — Dat. Wienne sabbato ante diem b. Thome apostoli a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennen. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 262. — Ludewig, Rel. manusc. V, p. 531. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 307. — Böhmer, Reg. Imp. p. 255, n. 199. 1048) 1341, 16 Dec. Wiennae. Karolus, marchio Moraviae, promittit, se hominibus seditiosis ducis Austriae et fratrue- lium ejus nullum subsidium praestiturum. — Not. oc, "quod ad firmiorem amiciciam inter nos et magnificum principem d. Albertum, Austrie, Styrie et Karinthie ducem, et fratrueles suos, d. Fridericum et Lupoldum, affines nostros dilectos, ex novo contractam, cupientes utrinque nostris precavere dispendiis nostrisque et terrarum nostrarum commodis salubriter providere, consideracione sana et animo deliberato vicissim nos astrinximus et astringimus per presentes, manuali fide vice juramenti firmiter promittentes, quod si quos idem dux Albertus vel fratrueles sui terrarum suarum barones, ministeriales, milites, militaris condicionis homines, nobiles vel ignobiles, quocunque nomine censeantur seu cuiuscunque condicionis existant, pro suis demeritis ac rebellionis excessibus seu causis aliis quibuscunque pena quacunque corrigere seu emendare contingeret, eidem vel eisdem corrigendo vel corrigendis nullius juvamenti per nos vel nostros debemus prebere subsidium nec ipsum vel ipsos in terris sive domiciliis nostris fovere, ut in nostros servitores recipere seu alicujus refugii presidium exhibere, sed potius cum predicto domino duce vel fratruelibus suis seu substitutis eorum per nos et nostros, quandocunque et quotiescunque per ipsos requisiti fuerimus, contra eosdem rebelles, excessores sepe dicto d. duci vel fratruelibus suis sive substitutis eorum manu pote- stativa assistere, adherere et coadiuvare tenebimur, prout antedictorum d. ducis et fratrue- lium suorum necessitas exigit et requirit, ad quod predictus d. dux Albertus et fratrueles sui et eorum substituti nobis vel a nobis substitutis tenebuntur sub memorato promisso fidei vice versa.“ — Dat. Wienne die dominica ante festum b. Thome apost. proxima a. d. MCCCXXXXI°. E tab. c. r. aul. Vindob. Steyerer, Comment. pro hist. Alb. II. pag. 131. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 264. — Böhmer, Reg. Imp. p. 345, n. 45. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 13, n. 115. 1049) 1341 16 Dec. Wiennae. Albertus, dux Austriae, Styriae et Karinthiae, dominus Carniolae, Marchiae ac Portus- naonis, comes in Habspurch et Chyburch nec non lantgravius Alsaciae dominusque Phyrre-

Strana 424
424 Emler, Regesta Bohemiae tarum, Karolo, marchioni Mor. eodem modo promittit, se nulli subditorum eiusdem pro deme- ritis ac rebellionis excessibus puniendo refugium seu juvamen praestiturum. — Dat. Wienne in dominica, qua cantatur Gaudete a. d. MCCCXLI°. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennensis cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 265. — Ludewig, Reliq. manusc. V, 528. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 305. Extr. — Böhmer Reg. Imp. p. 255, n. 200. 1050) 1341, 20 Dec. In Montibus Chuttnis. Johannes, rex Boemiae ac Lucemburg. comes, monasterio in Wilhelmow privilegia ratione telonei in Habrn et Wilhelmow confirmat. — Not. oc, "quod ad nostrum veniens pre- senciam — — Petrus abbas in Wilhemow — — nobis quedam priuilegia nostrorum prede- cessorum tam ducum quam regum Boemie super libertatibus et bonis ipsius monasterii demon- strauit, in quibus specialis est mencio et protestacio habita, qualiter thelonea in Habrn et in Willemow ipsi monasterio incorporata sunt per eosdem; sed quia de recepcione eorundem ex eo, quod ipsa in ipsis priuilegiis expressa non fuerant, error et controuersia insurrexit, ipse abbas nomine tocius sui conuentus nobis cum instancia supplicauit, quatenus super dic- torum theloneorum recepcione diligens scrutinium et inquisicionem expertam haberemus ac secundum eandem dictorum theloneorum recepcionem specificare dignaremur ex gracia speciali. Nos itaque ipsius peticionibus in hac parte benignius annuentes fideles nostros dilectos Sden- konem de Wieczemilicz, Sdenkonem de Maleschow, Sdenkonem de Dluschin, Slayborium de Knyenicz, Michaelem de Wrendnow, Petrum de Olessna et Jesconem de Chwalouicz, ipsis assedentes theloneis et super eorum recepcione maiorem habentes noticiam, vocauimus ipsos super recepcione eorundem sub juramenti certitudine requirentes; qui in nostra constituti pre- sencia, nos sub juramento nobis prestito informarunt, quod ipsa thelonea recepta sint et recipi debeant in hunc modum: Primum videlicet de quolibet curru pannos ligatos, quorum ligatura se ultra scalas extendit, portante mediam marcam et XXVIII gros. pragens., in curru uero pannos sine ligatura defferente de quolibet stamine duos paruos denarios, quorum XII faciunt vnum grossum. Item de curru magno ceram dumtaxat ducentem mediam marcam, in paruis vero curribus ceram ferentibus de quolibet centenario I grossum. Item de quolibet [curru] lane IV paruos. Item de mercimoniis institorum ligatis, de qualibet ligatura seu massa ligata VI paruos; ab institore uero transeunte merces suas in dorso deferente III paruos. Item de curru stannum ferente XVI paruos; item de curru plumbum portante IV paruos; item de curru cuprum ferente de quolibet centenario IV paruos. Item similiter de ere. Item de integro plaustro vini octo paruos, de ternario uero sex paruos, et de medio plaustro IIII paruos. Item de curru husionem ducente vnum grossum. Item de curru pisces portante IIII paruos et IIII pisces. Item de curru magnas cutes ferente de qualibet cute I paruum, de toto uero curru paruas cutes ferente IIII paruos. Item de equo, qui sine sella ad vendendum ducitur, duos paruos. Item de quolibet pecore magno vnum paruum. Item de duobus porcis unum parvum et similiter de duobus pecudibus unum parvum. Item de qualibet berna vnum, item de qua- libet cuppa salis vnum paruum, item de curru portante bladum duos paruos, item de magno curru brasium portante octo grossos, de minori uero IIII paruos. Item de curru ligna pro

Strana 425
et Moraviae. Annus 1341. 425 edificiis ferente duos paruos, de aliis uero curribus ligna pro igne ferente nichil. Item de curru cipisteria, scutellas, cyfos, ollas, cistas et horum similia duos paruos et de curru ducente vitra VI parvos. Item ab homine transferente se cum suppelectilibus et man- sione de loco ad locum medium fertonem, videlicet septem grossos; item de qualibet lagena, lagula olei oliue octo paruos et totidem de lagena olei canapi et papauerum. Item de quolibet lecto plumarum IV paruos. Item de curru pullos ferente duos paruos et vnum pullum; item de curru oua seu fructus arborum portante duos paruos. Item de curru lepores ferente vnum leporem uel grossum. Item de qualibet tina mellis IV paruos, de vrna uero duos paruos, item de curru cum ferro duos, celibe vero IIII paruos. Item de curru aleum, cepas et horum similia ducente duos paruos. Item de centum vlnis tele duos paruos. Item de curru ferente gladios inperfectos duos paruos. Item de curru vestes veteres ad vendendum portante duos paruos; item de quolibet molari IIII paruos. Item de quolibet vase cereuisie duos paruos. Item de curru cornua pecorum seu pecudum ferente duos paruos; item de curru colores pannorum, codices sardice aut alios vel pilleos ducente duos paruos, item de quolibet pedestre homine vnum paruum, et similiter de vno, qui in curru ducitur, vnum paruum thelonearii de predictis nomine et auctoritate abbatis et con- uentus predictorum pro utilitate dicti monasterii in prefatis theloneis percipere perpetuis inantea temporibus poterunt et debebunt. Judeis vero abbas et conuentus predicti antiquam theloneorum solucionem nostri intuitu relaxarant, sic quod ab eisdem Judeis viuis et mortuis ipsa thelonea more christianorum recipi debent in singulis prenotatis; currus vero carbonum et scolares suos ferentes codices a solucione thelonei penitus absoluentur. Sic etenim nostrorum predecessorum imitantes vestigia dicta thelonea prefato monasterio sub omnibus premissis condicionibus appropriamus et incorporamus, statuentes, ut quicumque solucionem eorundem clandestine seu manifeste deportauerint, omnes et singulas res, que circa eundem reperte fuerint, perdat et thelonearii de eisdem se intromittere poterunt pro emenda." — Dat. et act. est in Montibus Chutnis in dictorum nostrorum fidelium presencia in vigilia s. Thome apost. a. d. MCCCXLI°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 266. — Böhmer, Reg. Imp. p. 408, n. 854. 1051) 1341, 21 Dec. (Pragae.) Jan probošt, František děkan i všecka kapitola Všech Svatých na hradě Pražském dosvědčují vysazení vsi Hodkoviček od Václava Tausenthmarcha, spolukanovníka svého. — „Jakož jest p. Václav Tausenthmarch, spolukanovník a bratr náš, ves svú a nadání Hodkovičky s desíti lány a třmi čtvrtmi dědiny svejm i budoucích svých jménem podal pod právo purk- rechtní Hodkovi a tu sedlákům a lidem té vsi, tak aby s jednoho každého lánu řečenému p. Václavovi a jeho budúcím časy jistejmi a k tomu uloženejmi ten plat placen byl a vycházel, však tak, aby ten plat skrze toho, kterémuž by to zaplaceno bylo, v věčí plat nadepsaného nadání obracen nebyl, taky i na ten spůsob, aby napřed jmenovaný Hodek rychtář i jeho dědicové budoucí svrchupsané vsi soud s pokutou třetího peníze pro vopravu svobodnej byl a dva jiná peníze tomu, kdož by toho nadání v držení byl, příslušely, krom pří a soudů těch, 54

Strana 426
426 Emler, Regesta Bohemiae kteréž by se mordu, pálení a násilí dotejkaly, v kterýchto přech nic rychtáři ani jeho budoucím z toho přicházeti ani náležeti nemá; než krčma svobodná i s puol lánem dědiny svrchu- jmenovaných aby byla, a toho pokojně a bez překážky právem vejš jmenovaným aby užívali, i aby lidé z též vsi jeden každý, počna na sv. Havla příštího z jednoho každého lánu hřivnu těžkú, která se za 64 gr. české (sic) počítá, nyní i na časy budoucí platili. Však při počátku toho placení tato se jim milost činí, aby prvního tohoto platu aneb úroku nedali než po puol hřivně z lánu, a potom takovouž hřivnu při sv. Jiří najprvé příštím a potom vždycky každého roku platu platiti z lánu jeden každý povinen bude“ pod pokutou sedmi grošů za každých osm dnů, co by obmeškal platiti. „A také aby žádnej z těch lidí a sedláků svrchu- jmenovaných lánuo aneb jiných dílů jakéhožkoli žádnému aby neprodával bez svolení jeho p. Václava i jeho budúcích, a to pod pokutou ztracení svého práva, kteréž má na témž lánu. A ti sedláci všickni v přech a soudech svých aby se řídili a spravovali právem měst Pražských nyní i napotom časy věčné. A tak toto vysazení předpověděné vsi — — jsme umluvili a to tímto listem stvrdili. A mají se svrchupsaní lidé před purkmistrem i konšely přiznati a k budoucí paměti toto v knihách jich dáti zapsati.“ — Dán v též kapitole na den sv. To- máše apoštola 1. p. MCCCXLI°. E lib. civ. Prag. in tab. terrae asservato et miscellanea 16 inscripto. 1052) 1341, 23 Dec. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, ordinat, "ut omnes et singuli civitatis nostre Lobavie cives et incole ammodo in iudicium provinciale in Budissin non debeant vel possint aliqualiter evocari, sed quilibet eos impetens pro quacunque causa justitiam ab ipsis in dicta civitate coram judice ipsius civitatis Lobavie hereditario jure, quo ipsa civitas fruitur, requirere debeat justitia mediante.“ — Dat. Prage dominica proxima ante festum Nativitatis Christi a. nat. eiusdem MCCCXLI°. Tzschoppe et Stenzel, Urkdsammlung zur Gesch. des Urspr. der Städte etc. in Schlesien und der Ober- lausitz p. 552. — Köhler, Sammlung von Urk. der Markgrafschaft Oberlausitz I, 342. — Böhmer, Reg. Imp. p. 209, n. 301. 1053) 1341, 28 Dec. Pragae. Johannes, Boh. rex oc, Henrico Swewo aream in burgo Pragensi ante portam s. Martini inter ecclesiam s. Lazari et cimiterium Judaeorum donat. — Not. oc, "quod nos attendentes grata, multiplicia et utilia servitia, quae fidelis noster dilectus Henricus Swewus, civis Pragensis, curiae nostrae pincerna, nobis fideliter et constanter exhibuit hactenus et exhibiturum ipsum speramus constantius in futurum, ac volentes eum propterea prosequi gratiose, aream nostram sitam juxta duas stratas publicas inter ecclesiam s. Lazari seu domum leprosorum et cimiterium Judaeorum in burgo Pragensi ante portam s. Martini prae- dicto Henrico Swewo et heredibus suis de speciali liberalitatis nostrae gratia damus, con- ferimus et donamus, per ipsum et heredes suos praedictos hereditario jure in perpetuum habendam, tenendam et possidendam, dantes et concedentes sibi plenam et liberam facultatem,

Strana 427
et Moraviae. Annus 1342. 427 praedictam aream vendendi, donandi, obligandi, alienandi vel in personam aliam transferendi et in ea aedificandi ac faciendi et ordinandi de ipsa tanquam de re propria, quicquid eorum placuerit voluntati.“ — Dat. Pragae in die Sanctorum Innocentum a nativitate d. MCCCXLI°. E cod. Budiss. 56, p. 412, ex confirm. Georgii regis de 1464, 6. Jun. 1054) (1341. S. 1.) Ludovicus IV Romanorum imperator, absolvit Margaretham, ducissam Karinthiae et comitissam Tyrolis, a matrimonio cum Johanne, filio Johannis, regis Boh. inito. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 269. — Riedel, Cod. dipl. Brandenburg. II, 147. 1055) 1342. Jean, roi de Bohême, comte de Luxembourg, prie son oncle Baudouin, archevêque de Trèves, de donner à Henri Beyer, la part qui lui revient dans le péage de Bacharach, jusqu' à concurrence des sommes qu'il doit audit Henri. Publ. de la soc. pour la rech. des pour mon. hist. de Luxemb. XXI, 1. 1056) 1342. Jean, roi de Bohême oc, reconnaît devoir treize mille florins à l'archevêque Walran de Cologne et à Guillaume, comte de Juliers, son frère; il leur engage le château et la ville de Dorbei, avec appendances et dépendances. — Dusent druhundert zwei unde ... geboren wart. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 2. 1057) 1342. (S. d. et I.) Lettres de Mathieu Lambert, citain de Metz, par lesquelles il reconnaît avoir repris en fief et hommage de Jean, roi de Bohême oc, 51 journaux de terre labourable. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 2. 1058) 1342, 2 Jan. In Modricz. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. abbatissae et conventui mona- sterii Oslauiensis gratias agit, quod petente uxore sua Dythmaro, capellano et notario suo, de ecclesia in Neunkirchen providerunt. — Dat. Modritz a. d. MCCCXLII°, fer. IV proxima post Circumcisionem Domini. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 274. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 13, n. 117. 1059) 1342, 4 Jan. Pragae. Nos Johannes, B. rex oc, not. oc, quod nos affectantes statum et condicionem ciuium in Brux et ciuitatis eiusdem nostris temporibus „fieri meliorem et continuum suscipere feliciter incrementum, ut igitur eo melius et comodosius dicte ciuitatis ciues muros, valuas, pontes ipsius civitatis reficere valeant, dum necesse fuerit, et reparare, censum nostrum in ipsa civi- 54*

Strana 428
428 Emler, Regesta Bohemiae tate Brux vulgariter wurfczins dictum ac hereditatem in paludibus, que ab antiquo ad ipsam civitatem pertinebat, vulgariter dy Seyl im Bruch dictam — — ipsis civibus et communitati et donamus; promittentes —— ibidem perpetuis inantea temporibus hereditarie damus —— dictum censum et hereditatem nullo unquam tempore propter instancias seu peticiones quo- rumcumque vel alias causas qualitercumque evenientes a dictis civibus et civitate in Brux resumere vel alienare.“ — Dat. Prage fer. VI post festum Circumcisionis domini proxima a. matiuitatis eiusdem MCCCXLII°. Ex orig. arch. civ. Pont. — Schlesinger, Das Stadtbuch von Brüx p. 32. 1060) 1342, 5 Jan. Pragae. Fr. Luduicus ordinis Heremitarum et mag. Johannes dictus Paduanus, doctor decretorum, arbitri in causa ratione ecclesiae parochialis in Noua Pylzna inter Styborium ac Reychlinum, plebanos dictae ecclesiae, e parte una et Zachariam, plebanum in Ryssud, parte ex altera exorta, Augustino, abbati monasterii Gradycensis prope Olomuc., et Bartholomeo, praeposito ecclesiae Olomuc., compositionem dictae litis insinuant. — Noveritis, "quod sicut ex auctoritate nobis per vos tradita in accessoriis ipsius cause iuris ordine obseruato visis vtriusque partis juribus cum exacta diligencia processimus, sic in principali predicte cause modo meliori ac diligenciori iuris tamen ordine per omnia obseruato, inuestigatis quoque ad plenum ipsius cause meritis tum ex actis actitatis coram diuersis judicibus a sede apostolica delegatis et eorum subdelegatis, tum eciam ex instrumentis seu litteris publicis et priuatis procedentes inuenimus primo ex litteris et danacione libera excellentissimi d. regis Boemie predictos fratres esse et fuisse in possessione pacifica et quieta uel quasi iuris presentandi ad ecclesiam supradictam. Invenimus eciam ex litteris sanctissimorum pontificum Romanorum ipsis fratribus et ordini eorum concessis eosdem fratres potuisse et posse omnes ecclesias parrochiales eis donatas et donandas regere et tenere ac eos veros et legittimos dictarum ecclesiarum parrochialium esse posse rectores et plebanos. Invenimus eciam predictos fratres ex institucione dominorum administratorum episcopatus Pragensis fuisse et exnunc fratrem Reychlinum ex institucione domini episcopi Pragensis verum et legittimum esse et fuisse rectorem et plebanum ecclesie memorate. Ideo dei nomine invocato predicto fratri Reychlino et per consequens ceteris fratribus eiusdem ordinis ex premissis per nostram sentenciam inuenimus tamquam vero et legittimo plebano declarantes esse debitam et adiudicantes ecclesiam cum suis pertinenciis et juribus memoratam. Hoc vestre circumspecte reuerencie presentibus enodantes supradicta omnia et singula tamquam iuri consona auctoritate vobis in hac parte commissa posse confirmari et decerni predictum fratrem Reychlinum et per consequens alios fratres eiusdem ordinis in possessionem uel quasi ipsius ecclesie et jurium esse mittendum.“ — — Act. et dat. in monasterio ad S. Thomam in Minori ciuitate Pragensi in stuba minori ipsorum fratrum a. d. MCCCXLII°, indicione X, proxima die sabbati post Circumcisionem domini, presentibus — — Conrado priore, Leutholdo lectore fratribus monasterii supradcti ordinis Heremitarum et fratre Johanne, priore de Menelnico eiusdem ordinis, Symone, plebano de Gyczyn, et Johanne, rectore paruu- lorum ad sanctum Benedictum in Maiori ciuitati Pragensi. Ex orig. arch. reg. Dresd.

Strana 429
et Moraviae. Annus 1342. 429 1061) 1342, 9 Jan. Avinione. Johannes, B. rex ac Lucemburgensis comes, abbati et conventui monasterii in Willemow (qui conquesti sunt nonullos homines theloneum ipsis per reges Bohemiae concessum ac etiam de iure eis a multis retroactis temporibus debitum solvere nolle) dat potestatem omnes et singulos absque telonei consueti solutione transeuntes in civitatibus, munitionibus, castris et locis, in quibus deprehensi fuerint, ad satisfactionem debitam arrestandi. — Dat. Prage fer. IV infra octavas Epyphanie Domini a. nativitatis eiusdem M°CCCOXLII°. Ex orig. in arch. Břevn. — Dobner, Mon. Boh. hist. VI, p. 402. — Böhmer, Reg. Imp. p. 209, n. 302. 1062) 1342, 13 Jan. Pragae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. monasterium sanctimonialium ordinis S. Benedicti in Pustmyr, bona et homines eius a iurisdictione beneficiariorum liberat. — Acta sunt hec. Prage presentibus illustribus principibus, d. Boleslao, duce Silesie, domino in Lignitz, et domino Nicolao, duce Opauie et Ratiborie, ac Kazimiro, duce Theschinensi, nec non venerab. et honestis viris, d. Bertoldo, preposito Wyssegradensi, regni Boemie cancellario, domino Henrico, preposito Pragensi, nostro cancellario, d. Petro, decano Wyssegradensi, d. Ortwino, decano Chremzirensi, Johanne, preposito capelle Omnium sanctorum in castro Pragensi, ac reli- giosis viris, deuotis paternis et nostris, Johanne, abbate monasterii b. Marie virginis in Aula Regia prope Pragam, et Augustino, abbate monasterii Gradicensis prope Olomucz, — — ac fidelibus dilectis paternis et nostris Haimanno de Duba dicto de Nachod, Heinrico de Leuch- tenburch, Czenkone de Lipa, Wancone et Jescone fratribus de Wartemberch, Gerhardo de Chunstat, camerario zude Brunnensis, Jescone de Crawar, camerario zude Olomucensis, Jesco de Bozcowitz, Hincone dicto Hlawacz de Duba, et Woccone de Holnstein, testibus ad pre- missa vocatis. — Dat. a. d. MCCCXLII°, in octava Epiphanie domini. Ex orig. arch. archiepisc. Crems. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 274. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 13, n. 118. 1063) 1342, 13 Jan. (S. 1.) Hartard, seigneur de Schonecken, et Marguerite, sa femme, dèclarent avoir repris en fief de Jean, roi de Bohême oc, la maison et le château de Hartraitstein. A. 1341. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 3. 1064) 1342, 16 Jan. Pragae. Johannes, Boh. rex ac Luc. com. Johlino Bauari officium fusariae cerae in civitate Pragensi confirmat. — Not. oc, "quod quia hiis diebus nouissimis prudentes viri . . judex et jurati Maioris ciuitatis Pragensis — — nostris precibus et mandatis acquiescentes, discreto et idoneo viro Johlino Bauari, nepoti quondam Wolflini camerarii, ciui Pragensi, hospiti nostro dilecto, generale officium fusarie cere in ipsa ciuitate nostra Pragensi beniuole contulerunt, sibique ad ipsum officium in ipsius potestatem assignarunt, nos vero, qui eiusdem Johlini

Strana 430
430 Emler, Regesta Bohemiae diuturna, sedula et fidelia seruicia in nostris hominibus plus quam per annum nobis per hospitalitatem suam exhibita benignius aduertentes, considerantes nihilominus, quod ipse Johlinus, seruitor et hospes noster, ad regendum dictum officium per mansionem et possessionem propriam satis certus existit et in moribus circumspectus, ob quod scimus et speramus, quod aliquem excessum in ipso committere debeat officio nulla racione, vnde placet nobis et pro maiori ipsius securitate duximus statuendum, quod ipse Johlinus prefatum officium cum pertinenciis et juribus suis pro vite sue temporibus regat et teneat, impedimento quolibet procul moto. Et mandamus judici . . magistro ciuium et juratis dicte ciuitatis Pragensis, — quatenus sepedictum Jochlinum de dicto non reponant officio nec remoueri ipsum sinant ab eodem per aliquem, nisi tunc, quod absit, negligenciam in ipso officio notabiliter com- mitteret siue culpam.“ — Dat. Prage in die b. Marcelli a. d. MCCCXLII°. E lib. vetust. priv. et stat. in arch. civ. Prag. asservato p. 4. et 37. — Pelzel, K. Karl IV, t. I. Urkb. p. 18. — Böhmer, Reg. Imp. p. 209, n. 303 et p 408, n. 855. 1065) 1342, 19 Jan. (S. 1.) Elisabeth, dame de Blankenheim et de Lanstein, vend au roi de Bohême toute sa part dans la terre et le château de Reulant et dépendances. — Samedi après les octaves apparitionis Domini. 1341. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 3. 1066) 1342, 20 Jan. Pragae. Karolus, regis Boh. primog. marchio Mor. Johlino Bawari officium fusariae cerae in civitate Pragensi confirmat. — Dat. Prage in die bb. Fabiani et Sebastiani mart. a. d. MCCCXLII°. Lib. vetust. arch. civ. Prag. p. 37—38. — Chytil, Cod. dipl. VII, 278. — Huber, Reg. K. Karl IV 13, n. 119. 1067) 1342, 21 Jan. Pragae. Johannes, Boh. rex ac Luc. com. sanccit, ne possessiones civitatis Egrensis ullo umquam tempore ab ipsa alienentur, ipsamque civitatem a generali petitione liberat. — "Decet excel- lenciam principis horum promocionibus — iuuigilare diligencia, qui se ad queuis ipsius bene- placita exponere periculis intimide semper et vbilibet non formidant. Sic etenim ex premissis ad fid. dilect. nostrorum ciuium, juratorum et tocius communitatis Egrensis digna inducimur, et obinde ipsos gracia prosequi volumus speciali, promittentes bona et sincera nostra fide Asch, Selbe et Redwicz, cum singulis eorumdem vtilitatibus, juribus et pertinenciis — — in toto vel in parte ab ipsa civitate Egrensi et judicio eiusdem vllo vmquam tempore non alienare, nec segregare, nec mitti per quempiam alienari, sed singula premissa ad ipsam ciuitatem cum eorum pertinenciis perpetuo pertinere debebunt, et ea circa dictam ciuitatem et in ejus judicio volumus conseruare. Cassamus itaque omnes et singulas litteras, quas presentibus dedimus in contrarium vel ex obliuione daremus tempore succedente. Preterea

Strana 431
et Moraviae. Annus 1342. 431 ipsam ciuitatem et totum districtum seu judicium Egrense a communi seu generali peticione perpetuis inantea temporibus libertamus et absoluimus, promittentes eam ammodo ab ipsis non exigere, petere vel recipere.“ — Dat. Prage in die b. Agnetis a. d. MCCCXLII°. Ex orig. arch. c. r. aulici. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII. 279. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 337, n. 515. 1068) 1342, 21 Jan. Pragae. Jesco et Czenko fratres de Potenstein concordant cum matre sua, domina Elizabeth, quondam d. Nycolay, genitoris ipsorum relicta, de dotalitio eius. — Sigilla apposuerunt: Hinco dictus Berca de Duba, purchrauius Prag., Wanco de Wartenberg, pincerna regni Boemiae, Hey- mannus de Nachod, Sbynco dictus Scopko de Duba, Jesco de Bozcowicz, Jesco et Benessius fratres de Wartenberk, domini in Teczin. — Act. et dat. Prage die b. Agnetis virg. a. d. MCCCXLII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 279. 1069) 1342, 25 Jan. Breslau. Markgraf Karls verscheibung über 200 mark prager groschen für das von Jakob Wiener erkaufte gut Crzisanowicz bei Borau. Dat. Breslau an Pauli bekehrung 1342. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 280. Extr. 1070) 1342, 25 Jan. Pragae. Johannes, rex Boh. ac Luc. com. monasterio Teplensi aurifodinas in silva Hay reddit. — Not. oc, "quod cum aurifodine in quercina silva in Hay vulgariter dicta ad monasterium Teplense spectantes, ab ipso aliquo tempore fuerint dicto monasterio in dampnum non — modicum, nam ibidem ligna succissa et ipse aurifodine destructe sunt ac omnimode desolate; nos — — abbati et conventui dicti monasterii compacientes ipsis dictas aurifodinas cum omnibus ac singulis earum utilitatibus et proventibus reddimus et ipsi monasterio reincor- poramus, volentes, — — ut ipse aurifodine circa dictum monasterium cum omnibus utilita- tibus et obvencionibus perpetue permanere et ab ipso per nos, heredes et successores nostros aut alios quoscumque nunquam inantea debeant alienari." — Dat. Prage in die Conversionis s. Pauli ap. a. d. MCCCXLII°. Orig. mon. Tepl. — Sternberg, Gesch. der böhm. Bergwerke I, 2 Urkb. 76. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 280. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 302, n. 444. 1071) 1342, 25 Jan. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes Hrononi de Massoged Novam Villam iure honorabilis homagii donat. — Not. oc, "quod pensantes grata fidelitatis obsequia, que fidelis noster dil. Hrono de Massoged nobis exhibuit, exhibet et exhibere poterit in futurum, sibi et suis heredibus nouam villam penes Brodam Theutunicalem locatam, que wlgariter Kunigs- brun dicitur, de munificencia regia iure honorabilis homagii hereditarie damus, concedimus et donamus per ipsum, heredes et successores suos tenendam, habendam et possidendam a nobis

Strana 432
432 Emler, Regesta Bohemiae et nostris successoribus perpetuis inantea temporibus iure homagii supradicto, concedentes et indulgentes ipsi Hrononi, heredibus successoribus suis, ut in dicta villa tabernam hereditariam et census ac vtilitates quoslibet, que in eadem villa habere poterint, pro ipsorum vtilitate instituant, prout ipsis melius et vtilius videbitur expedire.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXLII, in die Conversionis s. Pauli. Ex orig. arch. Vorlic. 1072) 1342, 27 Jan. Pragae. Johannes, B. rex, Lucemburg. comes, civibus Gorlicensibus jura civitatis Magdebur- gensis iterum confirmans ordinat, ut si quis eorum pro hereditate aliqua vel mobilibus impe- teretur, coram judice hereditario et nusquam alibi respondere debeat. — Dat. Prage dominica Circumdederunt a. d. MCCCXLII°. Köhler, Sammlung der Urkd. des Markgrafth. Oberlausitz I, 339. — Böhmer, Reg. Imp. 209, n. 304. 1073) 1342, 27 Jan. (S. 1.) Beneda abbas totusque conventus monasterii Teplensis, decimas villarum suarum Voytsgrüne et Dypoltsgrüne mutat in censum perpetuum VI sexagenarum grossorum denariorum pragensium annuatim in nativitate b. v. Mariae solvendarum, praedictarum villarum incolis decimas miricae, quod vulgariter dicitur auf der Heide, in subsidium perpetuum convertens. Cujus pecuniae census una sexagena praeposito Lichtenstetensi, reliquae V sexag. ad cameram Benedae abbatis suorumque successorum pertinebunt, hoc adjecto, si praefatarum villarum incolae censum solvere neglexerint, ut extunc decimis ab antiquo consuetis subiaceant. Dat. a. d. MCCCXLII°, VI kal. Februarii. Cop. recent. mon. Tepl. — 1074) 1342, 28 Jan. Pragae. Nos Johannes, B. rex ac Luc. com. et Karolus, eius primogenitus marchio Mor. reco- gnoscimus, „nos sallarium septimanale illust. principis d. Rudolfi, ducis Saxonie, sororii et auunculi nostri karissimi, videlicet XXXVII marcas regales minus XII grossis, et eciam sallarium septimanale dicti nostri Karoli, marchionis Mor. videlicet XXVII marcas regales, LVI grossos pro marca qualibet computando, per ebdomadas octo continue nume- randas vltra voluntatem, beneplacitum et consensum dil. fidelium nostrorum Heinlini Eyloweri et Thomlini Welflini, urborariorum nostrorum in Chuttis, habuisse et integraliter percepisse, promittentes sincere, quatenus dictos Heinlinum et Thomlinum, erga dictum dominum .. ducem Saxonie et eciam alios, quibus prefata sallaria septimanalia per nos recepta, vt premittitur, per easdem octo ebdomadas deputata fuerunt, reddere et restituere indempnes penitus et excusatos.“ — Dat. Prage feria II proxima post dominicam, qua cantatur Circumdederunt a. d. MCCCXLII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. — Sternberg, Gesch. der böhm. Bergwerke I, 2 Urkb. 77. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 282. — Böhmer, Reg. Imp. p. 302, n. 445. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 13, n. 121.

Strana 433
et Moraviae. Annus 1342. 433 1075) 1342, 28 Jan. Pragae. Conradus de Sleyda profitetur, Johannem, B. regem oc., sibi persolvisse omnia debita, quibus ipsi erat obligatus. — Dat. Prage fer. II post dominicam Circumdederunt. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 4. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 103, n. 242. 1076) 1342, 28 Jan. Pragae. Nos Karolus, domini regis Boemie primogenitus, marchio Morauie, magistro consulum, consilio et communitati ciuium et hominum in Egra. „Grata habentes in oculis nostris vestre fidelitatis obsequia domino genitori nostro et nobis per vos exhibita multipliciter et impensa, — vobis et vestris posteris ac successoribus ciuibus Egrensibus facimus graciam specialem, dantes et concedentes vobis et vestrum cuilibet omnia et singula iura, libertates et immunitates, civilia, ciuitatum et ciuiles, que et quas ciuitates nostre et specialiter ciuitas Brunnensis in toto marchionatu nostro Morauie habent seu habere quomodolibet dignoscuntur, volentes vos eisdem iuribus, immunitatibus et libertatibus omnibus gaudere libere de cetero et potiri. Volumus eciam et decernimus, quod eisdem et consimilibus juribus, immunitatibus et libertatibus ciues et mercatores dictarum ciuitatum nostrarum in Morauia in dicta Egrensi ciuitate et districtu seu territorio ipsius potiri debeant perpetuo et gaudere. Volumus eciam, — — quod vos et mercatores vestri cum rebus et mercibus ac mercimoniis vestris ab omnibus et singulis mutis, theloneis et pedagiis quibuscunque in tota Morauia liberi esse debeatis penitus et immunes." — Dat. Prage a. d. MCCCXLII°, in octaua b. Agnetis virg. Cop. arch. reg. Boh. ex orig. arch. civ. Egrensis. — Pelzel, K. Karl IV., t. II., Urkb. p. 31. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, p. 281. — Drivok, Altere Gesch. der Stadt Eger etc. 324. — Böhmer, Reg. Imp. p. 345, n. 47. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 13. n. 120. 1077) 1342, 1 Febr. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, monasterium fratribus ordinis Carthusiensis in Ugesd prope Pragam super ripam fluminis Wultawae fundat. — Not. oc, "quod nos Johannes, d. g. B. rex ac Lucemburg. comes, universis tam viventibus quam victuris cupimus fore notum, quod nos ad instar quorumdam divorum principum ad regalis culminis solium divinitus assumptorum, quorum gesta magnalia post vitam moriencium meruerunt vivere memoria eternali, cupientes aliquid operis operari, per quod memoria hominis opus hujusmodi operantis in generacionibus successuris vivere videatur, ad hoc intendere curavimus vigilanter, quod saltem sacer ordo fratrum Carthusiensis, nostris precordiis non mediocriter insidens, utpote cujus prolis merita plus redolere credimus apud deum, per nos in regno nostro Boemie primum plantatus, et locum, in quo divinis vacet laudibus assecutus, nostram memoriam post hanc vitam mortalem colere debeat, veluti cum justis fidelibus perhenniter in gaudio permansuram. Eapropter curiam Toemlini de Monte in Ugesd prope Pragam, super rippam fluminis Wultave sitam, estimantes abilem, ut in statum claustri seu monasterii, quod ob dei et pie genitricis eius reverenciam fundare, construere et 55

Strana 434
434 Emler, Regesta Bohemiae dotare ac divina aspirante clemencia feliciter consumare disponimus, transferatur Ortum beate Marie Virginis proprio vocabulo nuncupandum, ipsam curiam cum suis molendinis in utroque littore dicti fluminis constitutis, pomeriis, aratura et ceteris pertinenciis universis, apud eundem Tomlinum pro quadringentis sexagenis grossorum denar. pragensium compara- vimus titulo empcionis, et fratribus dicti ordinis, ut in ea claustrum cum habitacionibus, que priori et viginti quatuor suis confratribus sufficiant, fundari de nostris sumptibus et construi juxta ordinis decenciam prelibati et septis per gyrum similiter decentibus communiri, ordinent ac disponant, tradidimus liberaliter et donavimus per eos imperpetuum possidendam. Pro structuris autem hujusmodi fundacionis nostre et suis officinis singulis atque septis consu- mandis disponimus, tradimus ac virtute presencium assignamus octo marcas nostri regii pagamenti de nostrarum urbore et monete Chutnensis proventibus per urborarios nostros Chutnenses, quoscumque pro tempore esse contigerit, dictis fratribus sine intervallo quolibet persolvendas singulis septimanis inantea continue succedentibus, nulla earum excepta, nulloque casu interveniente tamdiu, quousque perceperint et sustulerint duo milia marcarum regii pagamenti antedicti integre et complete. Preterea dictis fratribus mille trecentas sexagenas grossorum denar. prag. predictorum, pro quibus in bonis personarum dumtaxat secularium redditus perpetuos sibi comparent, promittimus nos daturos. Predicte quoque fundacioni nostre partem nemoris nostri dicti Wirde, que vigintiquatuor laneos contineat, ubi dicti fratres hanc partem nemoris duxerint acceptandam, conferimus, donamus et jure perpetuo obtinendam. In ceteris vero nostris nemoribus universis predictos fratres et eorum officiatos seu familiam ligna universi generis pro quibuscumque dicte fundacionis structuris et usibus opportunis seccare, tollere et abducere libere sine impedimento quolibet, quociens et quando voluerint, nullus omnino regnicolarum Boemie, nostrorum fidelium, eciam si a quoquam ipsorum huius- modi nemora in obligacione sub quibuscumque condicionibus contrariis teneantur, prohibere audeat aliquamodo vel presumat. Ceterum sepedictam fundacionem nostram universis et singulis libertatibus, immunitatibus, prerogativis et graciis liberaliter preferimus infrascriptis, primo volentes, quod omnes homines cuiuscumque condicionis et quecumque res seu bona dicti claustri infra septa ipsius claustri plena tranquillitatis, pacis et quietis semper gaudeant libertate. Item eosdem fratres, homines, loca et bona eorum, que in presenti habent et in futurum habebunt, absolvimus et omnino eximimus ab omni jure, jurisdictione, jugo, judicio, gravamine et onere, quibus per capitaneum Boemie, burggravium Pragensem, subcamerarium Boemie, judicem curie nostre regie, beneficiarios Pragenses vel per quoscumque officiatos nostros per Boemiam, qui nunc sunt vel pro tempore fuerint, vel quempiam alium cuius- cumque ipsorum vices gerentem possent onerari quomodolibet vel gravari, absolventes ipsos fratres et homines, loca et bona eorum predicta a jurisdictione omnium et singulorum regni- colarum regni Boemie, cuiuscumque dignitatis et auctoritatis fuerint, nisi per nos, nostrosue heredes et successores, Boemie reges, ad hoc fuerint specialiter deputati, quod eis juris- dictio aliqua in certis et expressis casibus competat in eosdem. Item absolvimus dictos fratres cum hominibus, bonis et locis ipsorum predictis, que nunc habent et imposterum fuerint justo titulo habituri, ab omni exaccione, steura, contribucione, subsidio et a solucione

Strana 435
et Moraviae. Annus 1342. 435 cuiuslibet dacionis, quocumque nomine faciende et specialiter a generali collecta regia sive berna, quocienscumque in regno nostro predicto generaliter aut specialiter fuerit reci- pienda, ut ab ipsis nequaquam recipi debeat vel exquiri, ipsis tamen fratribus concedimus graciose, ut eandem collectam a suis hominibus universis de bonis ipsorum secundum com- munem modum recipiendi possint recipere et suis usibus applicare. Item damus dictis fratribus super omnes homines ipsorum, quos nunc habent vel habituri sunt in futurum, omnia judicia in singulis causis et casibus, que rebus et pecunia poterint emendari. Si vero aliquis quacumque enormitate vel excessu se reum mortis fecerit in bonis vel possessionibus eorum mobilibus vel immobilibus, quem burggravius noster Pragensis vel quicumque officia- torum nostrorum secundum terre consuetudinem postulaverit, officiatus vel judex a priore tunc temporis institutus predictum maleficum seu reum ipsi burggravio vel officiato alteri cum ejusdem adjutario, ut cingulo comprehenditur, extra claustri judicium presentabit. Item dictos fratres vel eorum certos nuncios cum vinis suis de Austria vel undecumque alias cum aliis rebus, quibus ipsi fratres pro victu, amictu, structuris et aliis necessitatibus universis indiguerint, per Boemiam et Moraviam procedentes libertamus in singulis locis per terras et aquas, ubicumque thelonea consueverunt ab aliquo quacumque occasione recipi vel requiri. Item dictos fratres unam domum im Maiori vel Minori civitate Pragensi una cum inhabitatore ipsius domus et rebus omnibus habitis in eadem ab omnibus oneribus civilibus, cuius- cumque generis aut speciei fuerint, liberam perpetuo volumus possidere. Insuper ad maiorem et forciorem defensionem dicte fundacionis non propter aliquod temporale emolumentum ad- vocaciam sed pure propter deum et gloriosam dei genitricem ac sanctos martires Vitum, Venczeslaum et Adalbertum nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, pro- ipsius fundacionis nostre usibus et utilitatibus reservamus, nulli umquam, nisi prior et con- ventus pro aliquo rogaverint, quamdiu ipsis placuerit, committendam. Item prior, qui nunc est vel pro tempore fuerit, ut melius et utilius dicti claustri et ordinis negocia valeat pro- curare, specialis capellanus noster, heredum ac successorum nostrorum, Boemie regum, semper erit cum tribus equis et annumeratus nostre curie et ascriptus. Item interdicimus et firmiter inhibemus universis et singulis officiatis nostris per Boemiam, burggravio Pragensi ac aliis quibuscumque personis, ne ipsos fratres in claustro seu grangiis, horreis, curiis, domibus, campis, villis ac homines eorum in hospiciis ac aliis locis hospitalitate, inquie- tudine, rerum ablacione, ac eciam gravamine quocumque seu genere molestie, tam in gwerra quam extra guerram, anxient aliqualiter vel perturbent. Volumus quoque et omnino firmum esse sanccimus, ut universe et singule libertates, immunitates, prerogative et gracie a nobis nostre fundacioni concesse, quemadmodum premissum est, ab omnibus inviolabiliter obser- ventur, quicumque autem tenorem huius privilegii infrigerit, libertates, personas, res vel bona ipsius monasterii in aliquo violando, omne dampnum, quod exinde contrahitur, tenetur et debet ipsis fratribus dupliciter emendare. Quod si infra mensem a lesione non fecerit, nobis et successoribus nostris pro qualibet transgressione centum marcas argenti sine remissione ad cameram nostram solvere sit astrictus, et insuper dignitate seu officio, si quam seu quod a nobis tenuerit, sit privatus. Hanc eciam fundacionem sic instituimus, quod prior et 55*

Strana 436
436 Emler, Regesta Bohemiae conventus predicti dies anniversarios singulis annis peragere debeant infrascriptos, videlicet dive recordacionis domini Heinrici, Romanorum imperatoris, genitoris nostri, ac clarissime domine, domine Margarethe imperatricis, genitricis nostre, inclitarum sororum nostrarum dominarum Marie et Beatricis Francie et Ungarie reginarum et domini quondam Alrami, patrui nostri, ac magnifici principis felices recordacionis domini Wenczeslay, regis Boemie, soceri nostri, ac inclite domine Elizabeth, quondam conthoralis nostre, nec non liberorum nostrorum, filiorum et filiarum, et specialiter dominarum Margarethe et Anne Bavarie et Austrie ducissarum defunctarum, nostrum, domini Balduini, archiepiscopi Trevirensis, patrui nostri, conthoralis nostre carissime domine Beatricis, regine Boemie, Karoli, primogeniti nostri, marchionis Moravie, Johannis, ducis Karinthie et comitis Tyrolensis, ac Wenczeslay, comitis Lucemburgensis, filiorum nostrorum karissimorum, et conthoralium eorumdem, videlicet domine Blancze, marchionisse Moravie, necnon preclare domine, domine Bone, ducisse Nor- mandie, filie nostre karissime ac filiorum suorum, videlicet Karoli, Ludowici et Johannis, cum domino volente do medio fuerimus evocati, ita eciam quod in predictis diebus anni- versariis prior et procurator tenentur et debent conventui secundum decenciam status principum et ordinis exigenciam bonas pietancias ministrare. Ut autem hec nostra fundacio cum omnibus denominacionibus, libertatibus, immunitatibus, prerogativis et graciis, prout premissum est, robur obtineat perpetue firmitatis, presentem paginam una cum primogenito nostro, marchione antedicto, tradidimus nostrorum sigillorum appensionibus roboratam. Nos vero Karolus, predicti d. regis primogenitus, marchio Mor. tam salubri paterno proposito assencientes, et quam plurimum cogaudentes, sepedictam suam fundacionem, quam et nostram, sicut vere est, reputamus, videlicet Orti (beate) Virginis in Ugesd cum universis et singulis donacionibus et assignacionibus libertatum, immunitatum, prerogativarum et gratiarum eiusdem ac fratrum et hominum possessionumque, quocumque nomine censeantur, prout in hiis et aliis fortassis litteris paternis datis vel dandis expressum est vel de cetero exprimetur, ex certa nostra scientia ratificamus, approbamus et presentis scripti patrocinio confirmamus, ac sigilli nostri munimine communimus, universis et singulis ad quorum noticiam presentes venerint, una cum dicto domino et genitore nostro stricte et firmiter in- hibentes, ne quicquam contra donacionem, assignacionem ac litteras prenotatas quacumque temeritate seu presumpcione audeant attemptare. Quicumque autem contra predicta in aliquo venire presumpserit, gravem nostram, heredum et successorum nostrorum indignacionem, secundum culpe qualitatem et modum, cum omni pena et emenda, ut premissum est, se noverit incursurum." — Dat. et act. Prage a. d. MCCCXLII°, prima die mensis Februarii. Et nos Johannes, d. g. Pragensis episcopus, pie devocioni memoratorum principum, dd. nostrorum, benigno occurrentes affectu, quidquid per eos in premissis provide factum est, ratum et gratum habentes, omnia et singula suprascripta auctoritate ordinaria de consensu vener. capituli nostri approbamus, sigillum nostrum in testimonium evidens appendi facientes. Datum ut supra. Ex orig. confirm. Karoli IV imp. arch. c. r. aul. Vindob. d. a. d. MCCCLVI°, XVI kal. Sept. cop. Mus. Boh. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 13, n. 122.

Strana 437
et Moraviae. Annus 1342. 437 1078) 1342, 2 Febr. Pragae. Johannes, B. rex ac Luc. comes, sex laneos agrorum et curiam in Gencz Heinrici Sweui, pincernae sui, a contributionis solutione libertat. — Not. oc, "quia iam dudum iudex et iurati Minoris ciuitatis nostre Pragensis, fideles nostri, constituti in nostra presencia pecierunt, quod iura ipsis et ciuitati eorum competencia, que in scriptis redigebant et coram nobis demonstrarunt, de benignitate regia approbare et confirmare nostris litteris dignaremur; quorum precibus inclinati, eorum vota ad exaudicionis ianuam volumus deuenire, sic tamen, pro nostre consideracionis intuitu, Heinricum Sweuum pincernam et familiarem nostrum domesticum, qui sub eorum in maiori villa nostra Gencz iurisdiccione sex laneos agrorum terre cum una curia tenet et possidet, qui quidem lanei ad instar plurimorum laneorum ibidem situatorum consueuerunt contribuere de solucione seu contribucione huiusmodi, eosdem laneos dicti ciues nostri suis litteris libertarent, super quo nobiscum et coram nobis cum ipso Heinrico Sweuo totaliter concordarunt, quod contenti vna marca tantum grossorum pragensium denar. annue de eisdem sex laneis ipsis racione contribucionis assignanda Heinricum ipsum per amplius nollent nec deberent in aliquo alio aggrauare, sed pocius pro- missa et pacta ipsa vellent et curarent pro dicti Heinrici Sweui et suorum heredum1) securitate eorum litteris roborare; nescientes tamen, quo rebellionis ducti spiritu dicti nostri cives con- sequenciam in hac parte suorum promissorum obliuioni tradidissent, post hoc vero, hiis diebus nouissime preteritis, ut antedictus Heinricus Sweuus et sui heredes plena et omnimoda de dictis suis laneis et curia in Gencz perpetua libertate gauderent, prefatis Minoris Ciuitatis nostre Pragensis ciuibus quinquaginta sexag. gross. prag., quas nobis paratas dare iuxta eorum promissa debebant, et pro quarum solucione penam obstagii introierunt, duximus rela- xandas, ipsi vero Heinricum antedictum pro eo, quod nullam de dictis laneis seu curiis de cetero solucionem seu contribucionem cum ipsis faceret, suis litteris certificare spoponderunt; si enim modo pristino, quod non credimus, antedicti ciues nostri id effectui mancipare non curarent, ex tunc mandamus et committimus omnibus officialibus nostris, cuiuscunque status, officii seu dignitatis existant, presentibus et futuris, et specialiter purgrauio castri nostri Pra- gensis, volentes omnino, quatenus sepedictum Heinricum Sweuum et heredes suos a pigno- racionibus et violenciis prefatorum antedicte nostre ciuitatis Pragensis ciuium occassione predictorum laneorum et curie ipsi Heinrico Swevo deinceps infligendis loco et ex parte nostri manuteneant cum promptitudine et conseruent tamdiu, quousque antedicti ciues Heinrico Sweuo uel suis heredibus litteras securitatis et libertatis dederint et assignauerint uel L sexagenas gross. prag. den., quos ipsis relaxauimus, sibi studeant nostro nomine in parata pecunia ex integro resarcire, non obstantibus litteris ipsis ciuibus datis uel dandis in contrarium quibus- cunque.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXLII°, secunda die mensis Februarii. Glafey, Anecd. p. 633. — Böhmer, Reg. Imp. p. 209, n. 305. — 1) Glafey: suis heredibus. 1079) 1342, 2 Febr. Pragae. Johannes de Valkenstein profitetur, se a Johanne, rege Boh. montem Castellum acce- pisse, in quo castrum aedificare idque a rege Bohemiae in feudum recipere velle. — Dat. Prage. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 4. — Jacobi, Cod. epist. Joh., reg. Boh. p. 103, n. 243.

Strana 438
438 Emler, Regesta Bohemiae 1080) 1342, 3 Febr. Pragae. Johannes, B. rex et Lucemburgensis comes, Wratislaviaeque dominus, constituit primo- genitum suum Karolum, marchionem Mor., procuratorem negotiorum suorum in omnibus causis, quas habet cum episcopo et capitulo Wratislaviensi et universo clero civitatis et dominii sui Wratisl. dans ei plenam potestatem cum dictis episcopo, capitulo et clero vice regia et nomine suo super castro Milicz et damnis eis inlatis concordandi. — Act. et dat. Prage in domo habitacionis nostre III non. Febr. a. d. MCCCXLII°, presentibus ven. Johanne, episc. Olomucensi, Bertoldo de Lipa, Wissegradensi preposito, regni nostri Boemie cancellario, principibus, nec non Conrado de Sleyda, Wilhelmo de Landstain, Johanne de Falkhenstain, Hyncone de Nachod et Theoderico de Honicherin. Ex orig. arch. episc. Wratisl. Stenzel, Urkunden zur Gesch. des Bisthumes Breslau p. 287. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 283. — Böhmer, Reg. Imp. p. 337, n. 516. 1081) 1342, 6 Febr. Pragae. Johannes, rex B. ac Lucemburg. comes, monasterio monialium ord. s. Benedicti in Pustmir omnes donationes a filio suo Karolo, marchione Mor., et episcopo Olomuc. factas atque iura et libertates ipsi ab eisdem concessas confirmat. — Dat. Prage a. d. MCCCXLII°, die b. Dorothee virg. Ex orig. arch. archiepisc. Crems. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 284. — Böhmer, Reg. Imp. 408, n. 856. 1082) 1342, 6 Febr. Pragae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., monasterio in Pustmir ordinis — s. Benedicti ius patronatus ecclesiae in Kdussow et Luntenburch dioc. Olomuc. confert. Act. et dat. Prage a. d. MCCCXLII, in die b. Dorothee virg. Ex orig. arch. archiepisc. Crems. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 284. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 12, n. 123. 1083) 1342, 7 Febr. Pragae. priori et conuentui —— Nos Johannes, Boh. rex ac Luc. comes, not. oc, „quod cum ordinis Cartusiensis in Orto b. Virginis nostre noue fundacionis quamplures gratias fecerimus speciales, inter quas specialiter est expressum, ut omnia et singula, que dictis fratribus pro- potu, cibariis et quibuslibet eorum victualibus undecumque adducuntur, in omnibus theoloneis, ciuitatibus et oppidis ac ubique alias, ab omnibus theoloneis, conductibus et ungeltis tam in Boemia quam in Moravia libera esse debeant et exempta, mandamus igitur universis theolo- neariis . . conductoribus . . ciuibus et quibuslibet, quorum interest, ac specialiter . . ciuibus in Praga, quatenus a singulis predictis nullum theloneum, conductum seu ungeltum aliqua- liter exigant.“ — Dat. Prage in crastino b. Dorothee virginis a. d. MCCCXXXXII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. 1084) 1342, 8 Febr. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, et Karolus, primogenitus eius, marchio Mor. Johanni dicto Swarcz de Wacherad, portulano suo, censum XIV marc. de maccellis carnium

Strana 439
et Moraviae. Annus 1342. 439 in Minori civitate Pragensi confert. — Not. oc, "quod pensantes grata fidelitatis obsequia, que dilectus nobis Joannes dictus Swarcz de Wacherad, portulanus noster, hactenus fatigis multi- pliciter exhibuit, et volentes sibi pro eisdem aliquam facere recompensam, ipsi Joanni ad eius vite tempora censum quatuordecim maccellorum in Minori ciuitate Pragensi, quem ipse Joannes prius ex nostri dicti regis Boemie donatione speciali habuit, prout in litteris inde confectis plenius continetur, videlicet de quolibet maccello vnam marcam regalem, puta LVI grossos prag., quorum viginti octo in festo b. Georgii et viginti octo in festo b. Galli annis singulis soluantur, damus, conferimus et donamus per ipsum Joannem aut alium, cui eundem ipse nomine sui percipiendum deputauerit, habendum, tenendum et percipiendum ad ipsius vite tempora sine impedimento quolibet pacifice et quiete. Precipimus igitur vniuersis carnificibus in dictis maccellis stantibus, presentibus et futuris, quatenus cum dicto censu ad prefatum tantum Joannem, quamdiu ipse concedente domino vixerit, respectum habeant et ipsum censum sibi vel cui ipse mandauerit tempore debito debeant assignare, et mandamus vniuersis nostris officialibus, qui nunc sunt vel pro tempore fuerint, vt dictum Joannem in perceptione dicti census non impediant, sed potius promoueant et in eo studeant pro viribus conseruare.“ — Dat. Prage feria VI post b. Dorothee virg. a. d. MCCCXLII°. Pelzel, K. Karl IV, t. I. Urkb. p. 99. — Böhmer, Reg. Imp. p. 209, n. 306. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 285. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 13., n. 124. 1085) 1342, 10 Febr. (S. 1.) Philippus de Senicz recognoscit, se curiam suam hereditariam in Senicz cum attinentiis Busoni de Seluticz et coniugi eius Ancze in XX marcis gr. den. prag. obligavisse. — Sigilla: Philippi praedicti, fratrum eius Nicolai militis et Sdyslai praedictorum, atque nobilis viri Raczkonis de Czelczicz et Alberti de Bistrzicz, Ulrici de Namiscz et Nedwidkonis de Dubczan. — Dat. a. d. MCCCXLII°, die dominico, quo cantatur: Esto mihi. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 286. 1086) 1342. [? 11 Febr. (S. 1.) Johannes, episc. Prag., plebano in Swychow, decano Clatouiensi mandat, ut Johannem presbyterum ad praesentacionem nobilis viri, d. Wyhctini de Swychow, in hospitali s. Johannis ibidem in Swychow rectorem institutum, in possessionem eiusdem hospitalis inducat. — Dat. III id. Febr. E transsumpto Mus. Boh. ab anno MCCCXLIII. 1087) 1342, 14 Febr. Chrumnow. Czenko de Lypa promittit se a fratre suo Bertoldo, Wyssegradensi praeposito, ad tres annos continuos nullam partem bonorum patrimonialium petiturum esse. — Not. oc, "quod cum venerabili d. Bertoldo, Wyssehradensi preposito, fratre nostro karissimo, pro parte bonorum patrimonialium nos contingente de consilio amicorum nostrorum pertractauimus in hunc modum, quod a festo Pasche proxime venturo ad tres annos continuos nullam partem ipsorum

Strana 440
440 Emler, Regesta Bohemiae bonorum patrimonialium ab ipso fratre nostro predicto exigere et repetere penitus debeamus, quod bona et sincera fide faciendum promittimus sub condicionibus infrascriptis, sic quod ipse frater noster predictus iuxta decretum et informacionem nobilium virorum dominorum Johannis de Clingenberg, Wanconis de Wartenberch, Jesconis de Bozcowicz, et Jesconis de Wartenberch dicti de Wessel nobis vnam prouisionem in bonis nostris patrimonialibus, quam- cumque nominauerint, sine dilacione et contradiccione qualibet dare et assignare debeat, qua contentari predicto durante triennio promittimus et debemus, et si secus faceremus de prouisione assignata contentari nolentes partem nos contingentem contra premissorum nostrorum continenciam repetendo, extunc indulgemus, quod ipse frater noster ad moniciones et impe- ticiones nostras pro parte nostra nullatenus se conuertat nec in eo aliquam iniuriam et iniusticiam senciat se facturum. Insuper adicimus, si vltra prouentus et fructus ad ipsam prouisionem pertinentes ac prouenientes infra predictum triennium quecumque debita modis contraximus quibuscumque, quod sepedictus frater noster Bertoldus atque heredes quondam Heinrici et Johannis, fratrum nostrorum karissimorum felicis memorie, de partibus suis ipsos in ipsis bonis nostris patrimonialibus contingentibus ad solucionem debitorum huiusmodi minime teneantur, sed quod ipsa debita de parte predictorum bonorum nos contingente soluere debeamus.“ — Nos vero Johannes de Clingenberg, Wanco de Wartenberch, Jesco de Bozcowicz, Jesco de Wartenberch dictus de Wessel, Smylo de Vethowia, Hinco de Sleben et Benessius de Wartemberk dictus de Teczyn recognoscimus publice protestantes, predictis interfuisse tractatibus, ipsosque de verbo ad verbum expressius audiuisse, et per predictum Czenconem — rogati pro testibus sigilla nostra cum sigillo ipsius de certa nostra sciencia presen- tibus appendenda duximus." — Dat. et act. Chrumnow die b. Valentini mart. a. d. MCCCXLII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 287. 1088) 1342, 19 Febr. (S. I.) Wenczeslaus Rokczaner judex, Andreas Goldiner, Seydlinus de Pieska, Otto pannicida, Nicolaus Clementer, Nicolaus Cznoymer, Heyricus Swewus dictus Czigler, Fridlinus Sechsel Jaksko Ruperti, Jesco Bauari, Pesko dictus Harrer, Cunscho de Pracz et Nicolaus dictus Geunaher, jurati cives civitatis Pragensis, attestantur, Jeskonem de Subiudaea recepisse in potestatem suam 91/2 sexag. gr. pragensium et hereditatem in Biscouicz, pertinentia pueris Mathaei Perznice. — Recognoscimus, "quod constitutus coram nobis Jesko de Subjudaea fassus est in pleno consilio ac contestato judicio, se IX sexagenas grossorum prag. denariorum cum 1/2 sexagena dictorum grossorum in parata pecunia puerorum, heredum Mathei dicti Perznice, prevignorum suorum, cum hereditate ipsorum in Biscouicz cum pecoribus et pecudibus ac aliis pro VIII sexagenis taxatis recepisse, ac in potestatem suam cum dictis pueris assumpsisse. Debet quoque dictus Jesko uel eo non extante successores sui ipsos pueros sex annis a data presencium in potestate sua tenere, ipsis in victu et amictu absque diminucione predicte pecunie et hereditatis infra predictos annos decenter prouidere, dictam pecuniam singulis annis de tribus sexagenis grossorum pragensium census augmentando; finitis vero predictis annis ipse Jesko vel successores sui viginti septem sexagenas grossorum pragensium denariorum

Strana 441
et Moraviae. Annus 1342. 441 cum dimidia sexagena dictorum grossorum et hereditatem predictam cum pecoribus et pecudibus valentes octo sexagenas juxta taxacionem predictam juratis successoribus, qui pro tempore fuerint, nomine et vice dictorum heredum tenebitur modis omnibus presentare. Quod si non faceret, extunc ipsa pecunia et defectus ipsius hereditatis debet de domo sua, quam inhabitat, sita in Subiudea contra nouam synagogam Judeorum in ipsa ciuitate Pragensi ac de bonis omnibus, mobilibus et immobilibus eiusdem Jeskonis vbicunque habitis conquiri et recipi, que proinde loco pignoris obligavit. Preterea si Jesko prefatus vel successores sui infra sex annos in pre- dictis ex permissione diuina ex generali gwerra, incendio seu grandine dampnificatus fuerit, de huiusmodi dampno jurati ciuitatis nostre — — ipsi Jeskoni uel successoribus suis graciam tenebuntur facere specialem.“ — Act. a. d. MCCCXLII°, feria III ante festum Mathiae proxima. E lib. vetust. privil. et stat. arch. civit. Prag. p. 70. 1089) 1342, 24 Febr. Pragae. Karolus, marchio Moraviae, monasterio Ossecensi litteras patris sui super jure patro- natus et theloneo in Pirnis confirmat. — Approbantes — — "collacionem, incorporacionem et plenum jus regium translatum ad monasterium Ossecense predictum de ecclesia parochiali in Pirnis cum capellis constructis et construendis et cum plena percepcione thelonei ibidem tam in aqua quam in foro decime septimane spectantis parochiam ad eandem.“ — Dat. Prage die dominica, qua cantatur Reminiscere a. d. MCCCXLII°. E cod. diplom. mon. Ossecensis saec. XIV membr. f. 25. — Cod. dipl. Saxoniae regiae II, 5 p. 355. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 288. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 13, n. 125. 1090) 1342, 26 Febr. Echternach. Jean, roi de Bohême oc, déclare devoir à Baudouin, archevêque de Trèves, son oncle, la somme de 600 livres Halle; il lui a assigné la perception de sept gros tournois du tonlieu de Bacharach jusq'au parfait paiement desdites six cents livres; la perception se fera par le chevalier Simon Beyern. 1341. Des dinsdages nach sent Mathisdage des heiligen Apostelen. Gegeben zu Echternach. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 6. 1091) 1342, 6 Mart. Pragae. Nos Karolus, d. regis Boemiae primogenitus, marchio Moraviae, not. oc, "quod quia fideles nostri dilecti Jesco et Johannes fratres dicti de Klucowitz, curie regie atque nostre pincerne, duos laneos de porcione seu parte sua in dicta villa Klucowitz ad officium pincer- natus spectante cum omnibus laneorum ipsorum fructibus, utilitatibus et pertinenciis vniuersis — Jeschlino Barte, civi Pragensi, et heredibus suis ex causa legittima pro triginta quatuor sexagenis grossorum denariorum prag. ad quinque annos continuos a data presencium nume- randos — — racionabiliter obligarunt, per ipsum Jeschlinum et heredes suos dictis quinque 56

Strana 442
442 Emler, Regesta Bohemiae durantibus annis laneos ipsos cum omnibus suis iuribus, prouentibus et utilitatibus ac pertinenciis vniuersis habendos, tenendos, — — fructibus et utilitatibus inde perceptis, in sorte pecunie principalis minime defalcandis, ymo si fratres predicti laneos antedictos infra dictum quinquennium non exsoluerint in pecunia supradicta, extunc Jeschlinus Barte suique heredes predicti eosdem laneos tamquam venditos — — possidebunt. Nos igitur vtriusque partis precibus annuentes obligacioni hujusmodi et omnibus aliis supradictis nostrum beniuolum adhibentes consensum ipsasque ratas habentes — — confirmamus." — Dat. in castro Pragensi feria IV post dominicam Oculi proxima a. d. MCCCXLII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 288. — Huber, Reg. Imp. p. 13, n. 126. 1092) 1342, 12 Mart. (S. 1.) Giselbertus de Bunde profitetur, se tenere a Johanne, rege B. titulo feudi unam libram grossorum antiquorum annuorum reddituum. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 6. 1093) 1342, 13 Mart. In Rudnicz. Johannes, Prg. episcopus, collationem hereditatum ecclesiae sub castro in Bor per Ulricum de Bor factam confirmat. — Dat. in Rudnicz a. d. MCCCXLII°, III id. Mart. Ex orig. bibl. univ. Prag. cop. in Mus. Boh. 1094) 1342, 20 Mart. Valenciennes. Wilhelm, graf von Hennegau, gibt seinem cousin, dem könige Johann die schlösser und landschaften Aymeries, Pons und Dourlers zurück mit der verpflichtung Johann von Beaumont und die stadt Valenciennes wegen der forderungen, die sie an diese landschaften haben, zufrieden zu stellen. Jacobi, Cod. epist. Johannis, regis Boh. 103, n. 245. 1095) 1342, 24 Mart. Metz. Jean, roi de Bohême oc, promet aux habitants de Xorbey prévôté de Marche, de maintenir leurs franchises et de ne pas aliéner la seigneurie de Xorbey. 1341. Jour de Pâque flories (dimanche des rameaux). Metz. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 6. 1096) 1342, 26 Mart. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., villam Dytlini de Bruna dictam Wassaticz a suppa et zuda Snoymensi liberat. — Not. oc, quod fidelis dilecti Dytlini Mauricii, ciuis nostri Brunnensis, grata seruicia nobis per eum — — exhibita — — pensantes — villam ipsius Dytlini et heredum suorum dictam Wassaticz in Snoymensi prouincia situatam a suppa nec non a villicacione, poprawcionatu et iudicio prouinciali Snoymensi et

Strana 443
et Moraviae. Annus 1342. 443 specialiter ab omnibus et singulis iuribus et iurisdiccionibus, quibuscumque vocabulis in vulgari morauico seu latine vocentur, in quibus ad suppam et ad zudam Snoymensem et ad quoscumque beneficiarios ipsa villa ab olim pertinebat, et que seu quas — — purcrauius et beneficiarii Snoymenses in eadem villa Wassaticz quomodolibet obtinebat, absoluimus — — ac omnimode libertamus sic, ut iidem Dytlinus, heredes ac sucessores ipsius in iam dicta villa Wassaticz amplius in perpetuum dominio vtili et directo necnon iurisdiccione perfecta plenoque iudicio nullis diminutis penitus uel exceptis pociantur, gaudeant et fruantur. Ipsis nichilominus indulgentes ac plenam liberam et omnimodam potestatem similiter et ex certa nostra sciencia concedentes, vt in sepedicta villa cyppum malefactorum et delinquencium facere et habere nec non furcam seu patibulum infra limites siue metas et terminos ipsius ville Wassaticz erigere ac nociuos profugos in foris facto quomodolibet deprehensos ibidem pro quocumque crimine uel delicto punire, iudicare, sentenciare et condempnare, iuxta delicti reatus et excessuum qualitatem debeant atque possint, juribus et consuetudinibus suppe seu zude ac purcrauii et beneficiariorum Snoymiensium predictorum non obstantibus quibus- cumque.“ — Act. et dat. Brunne VII kal. Aprilis a. d. MCCCXLII°, indiccione Xa. Ex orig. arch. Pirnic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 289. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 13, n. 127. 1097) 1342, 31 Mart. Luxemburg. Johann von Ryfferscheidt verspricht sein dorf Hildesteim 1) an niemanden als an den könig von Böhmen zu verkaufen. — Op oixterdag. Jacobi, Cod. epist. Johannis, regis Boh. 103, n. 246. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 6. — 1) Publ. de la soc.: Hildenschim. 1098) 1342, 1 Apr. Olomucz. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. episcopatui Olomucensi petentibus Johanne episcopo, Nicolao decano, Bartholomaeo praeposito, marchionatus Mor. cancellario, Witkone archidiacono et Henrico, custode ecclesiae Olomuc. omnia privilegia et libertates a Boemiae regibus et marchionibus Mor. concessas, praesertim autem privilegium Przemizel regis anno MCCLVI, XVII kal. Aug. datum confirmat. — Act. et dat. Olomucz fer. II in festo Pasce a. d. M°CCCOXLII°, indict. Xa. Ex orig. arch. archiepisc. Crems. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 290. — Pelzel, K. Karl IV t. I Urkb. p. 158. — Böhmer, Reg. Imp. p. 346, n. 49. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 14, n. 128. 1099) 1342, 2 Apr. Olomucz. Karolus, Johannis, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., Bartholomaeo, prae- posito eccl. Olomuc., cancellario march. Mor. dat titulum cancellarii in marchionatu Mor. — „Vobis et in persona uestra, quem reueremur, successoribus uestris prefate Olomucensis ecclesie prepositis titulum cancellarii in marchionatu nostro Morauie predicto cum omnibus et singulis iuribus, honore, priuilegiis et graciis suis quibuscumque damus, tradimus et concedimus ac denuo conferimus et donamus omni eo iure et forma, quibus progenitores 56*

Strana 444
444 Emler, Regesta Bohemiae ac predecessores nostri recolende memorie uobis et dignitati prepositure uestre Olomucensis ecclesie largiti sunt et quomodolibet contulerunt. Volentes et decreto sanctientes perpetuo uos et successores uestros prefatis titulo et suis honoribus, priuilegiis ac gratiis quibus- cumque vti, gaudere et potiri libere, plene plenissime, quibus ceteri predecessores uestri Olomucensis ecclesie prepositi gaudere, uti soliti sunt et quomodolibet potiri.“ — — Dat. Olom. fer. III in festo Pasche a. d. MCCCXLII°. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil Cod. dipl. Mor. VII, 291. — Pelzel, K. Karl IV, t. I. Urkb. p. 25. — Böhmer, Reg. Imp. 346, n. 50. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 14, n. 129. 1100) 1342, 2 Apr. Olomucz. Karolus, regis Boemiae primog. marchio Mor. czudariis, beneficiariis czude et offi- cialibus suis per Morauiam constitutis notum facit, se praeposito Olomuc. titulum cancellariae in marchionatu Moraviae concessisse. — „Nouerit fidelitas, quod nos attendentes ecclesie Olomucensis et personarum ipsius libertates et iura et inmunitates eis a predecessoribus et pro- genitoribus nostris felicis memorie traditas et concessas deuoto nostro dilecto Bartholomeo, ipsius ecclesie Olomucensis preposito, capellano marchionatus nostri Morauie, et in persona ipsius omnibus suis successoribus, prepositis eiusdem ecclesie, cancellariam seu titulum can- cellarie cum suis iuribus, priuilegiis, graciis et honoribus quibuscumque in marchionatu nostro Morauie tradita ipsi dignitati, prepositure et prepositis Olomucensibus et concessa innouamus, approbamus et de nouo conferimus et donamus, volentes ipsum prepositum et successores ipsius Olomucenses prepositos titulo cancellarii in marchionatu nostro Morauie predicto perpetuis insigniri temporibus cum omnibus et singulis honoribus, iuribus, libertatibus et graciis ad ipsum officium cancellarii et cancellarie ab antiquo spectantibus quouismodo. Quocirca vobis et vestrum cuilibet precipimus et districte mandamus, quatenus predicto preposito et cancellario in omnibus suis predictis graciis et iuribus ad ipsum officium spec- tantibus parere, obedire et intendere fideliter debeatis sibique de eis et eorum quolibet respondere cum omni promptitudine et honore.“ — Dat. Olomucz fer. III in festo Pasce a. d. MCCCXLII°. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 292. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 14, n. 130. 1101) 1342, 5 Apr. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. civibus civitatis Glogouiae concedit, ut bona a nobilibus comparata possint iure civitatis eiusdem possidere. — Dat. Brune fer. VI in festo Pasche a. d. MCCCXLII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 292. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 14, n. 131. 1102) 1342, 6 Apr. Bouloigne. Jean, roi de Bohême oc, déclare être tenu de payer à son amé et féal chevalier sire Henri de Deun, maréchal de Dehenspourck (Densborn) la somme de 600 livres Tournois

Strana 445
et Moraviae. Annus 1342. 445 ou 800 petits florins de Florence pour fin de compte. — Le samedi après Pâques. Donné à Bouloigne. Chartres de la famille Reinach I, p. 46. 1103) 1342, 6 Apr. (S. I.). Jean, roi de Bohéme oc, affranchit la ville de Laffertey — sur — Chiers et Villy à la loi de Beaumont. — Le samedy siziesme du moys dapvril. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, p. 7 et XXXII, p. 165. — Böhmer, Reg. Imp. 408, n. 858. 1104) 1342, 6 Apr. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., Erhardo de Cunstat, camerario czudae Brvnnensis, inhibet, ne abbatem et homines monasterii Lucensis prope Znoymam ad suam praesentiam evocare seu eum et homines aut bona eius in provinciali iudicio iudicare ad cuiuscumque instantiam audeat, cum ex privilegio praedecessorum quam etiam patris sui sint et esse debeant a jurisdictione czude cuiuslibet absoluti. — Dat. Brvnne sabbato post festum Pasce a. d. MCCCXLII°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 293. — Pelzel, K. Karl IV, t. I. Urkb. p. 116. — Böhmer, Reg. Imp. p. 346, n. 51. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 14, n. 132. 1105) 1342, 6 Apr. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., petente Johanne, abbate mona- sterii Lucensis, decisionem litis inter monasterium Lucense et civitatem Znoymensem a. d. MCCLXXII° in die b. Egidii super pascuis et piscatione factam confirmat. — Dat. Brvnne sabbato post festum Pasce proximo a. d. MCCCXLII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 294. — Pelzel, K. Karl IV t. I Urkb. p. 117. — Böhmer, Reg. Imp. p. 346, n. 52. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 14, n. 133. 1106) 1342, 7 Apr. (S. 1.). Conradus abbas et conuentus monasterii in Ozzek locant villam Schwinschitz jure theutunicali. — Not. oc, "quod provida deliberatione praehabita, unanimi cum consensu villam nostram in Schwinschitz decem laneos et dimidium valentes ad seminandum, una cum pratis universis ad eosdem laneos spectantibus, incolis eiusdem villae in omnibus finibus et metis, prout pleris retroactis temporibus iure boemicali a nobis obtinuerant, jure theutunicali ac hereditario pro XXXI sexagenis et dimidia grossorum denariorum dativorum pragensis monetae vendidimus seu locavimus, nec non praesentibus vendimus seu locamus talibus conditionibus coadjunctis, quod quilibet possessor unius lanei quinquaginta duos grossos praedictae monetae, duos pullos et triginta ova duobus in temporibus, videlicet in festo s. Georgii XXVI grossos dictae monetae et XXX ova, et in festo s. Galli XXVI grossos eiusdem monetae et II pullos — veri census nobis nostrisque successoribus annis singulis perpetim solvere tenebuntur.

Strana 446
446 Insuper incolae nostrae villae Swinschitz praedictae pecudes seu pecora sua pascere debent in nostris pascuis, sitis in montibus versus Patokre, qualibet contradictione —— per nos in posterum fienda penitus quiescente, adiicientes nihilominus, quod incolae saepedictae villae pecudes seu pecora sua pascere debent et possunt licite in nostris campis nostro absque damno, similiter et nos pecudes seu pecora nostra in campis eorum pascere debemus et volumus, ipsorum tamen penitus absque damno. Ceterumque de berna regia est adiunctum, quod quandocunque pactaverimus cum bernariis, tunc incolae villae saepedictae de quolibet laneo XVII grossos praedictorum denariorum dumtaxat nobis debent persolvere, exhibentes quidem ipsis in eo gratiam specialem; sed in exactionibus et aliis servitiis incolae villae saepetactae tempore suo sicut et ceteri aliarum nostrarum villarum inhabitatores nobis astrin- guntur. Praeterea nos frater Conradus abbas totusque conventus monasterii in Ozzek praenarrati recognoscimus per praesentes, praedictas triginta unam et mediam sexagenam grossorum pro porrectoria, quae vulgariter anleit dicitur, plenarie percepisse, et in usus monasterii nostri praedicti convertisse.“ — Testes: Heinricus noster judex de Indagine, Andreas quondam rector parvulorum in Belina, Witko faber, civis Belinensis, et quam plures alii. — Dat. et act. a. dominicae incarnationis MCCCXLII, dominica qua cantatur Quasi- modogeniti. E cod. diplom. Ossec. Emler, Regesta Bohemiae 1107) 1342, 9 Apr. Lonpreit. Jehan, sire de Jemeppe, déclare avoir repris en fief et en hommage du roi de Bohême oc, la maison et la forteresse de Noville avec dépendances. Donné à Lonpreit. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 7. 1108) 1342, 10 Apr. Lompré. Promesse faite par le roi de Bohême de faire ratifier par son fils aîné Charles la vente qu'il avait faite à sa tante Marie d'Artois, comtesse, et à son fils le comte de Namur de la terre et seigneurie de Poilvache, sous peine de 13000 petits florins d'or en cas qu'il ne donne pas cette ratification. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 8. — Böhmer, Reg. Imp. p. 302, n. 448. 1109) 1342, 10 Apr. Lompré. Jean, roi de Bohême oc, vend la propriété de Poilvache et les mairies en dépen- dantes, à la comtesse de Namur ainsi qu'à ses fils Guillaume et Robert, pour une somme de trente-trois mille florins d'or de Florence, avec faculté de rachat pendant trois ans. Fait et donné à Lompré. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 7. — Böhmer, Reg. Imp. p. 302. n. 447. 1110) 1342, 10 Apr. Lompré. Lettres données par Marie d'Artois, comtesse de Namur, par lesquelles elle consent que le comte de Luxembourg, qui lui a vendu la ville et la prévôté de Poilvache, avec les

Strana 447
et Moraviae. Annus 1342. 447 mairies de Poilvache, de la Fallize, de Sourines dessous Dimant, d'Asseche et d'Yvaing, d'Ohay, de Scholtin, de Lignon, de Fallemaigne, de Hauines, de Foucault, de Martin Voisin et de Virueil, et toutes leurs dépendances, pourra racheter ces terres dans l'espace de trois années, en lui remboursant les 33000 florins d'or de Florence, qu'elle en avait donnés. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 8. 1111) 1342, 10 Apr. Lompré. Marie d'Artois, comtesse de Namur promet que, pendant les trois années qu'il serait libre au comte de Luxembourg de racheter la seigneurie de Poilvache, elle tiendrait neutre le château de ce lieu, à moins que ce ne fût pour la propre défense de ce château et pour celle du comté de Namur. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 8. 1112) 1342, 10 Apr. Froilieu. Accord entre Jean, roi de Bohême, comte de Luxembourg et de la Roche, Adolphe évêque de Liège, et Henri, abbé et tout le couvent de St.-Hubert en Ardenne, au sujet de leurs droits respectifs dans les villages de Bandre (Bande) et de Wahay (Waha) et dépen- dances mouvant en fief de l'évêché de Liège. Le roi Jean aura le droit de haute justice, celui du faucon et le conduit des royaux chemins. Le couvent de St.-Hubert a le droit d'instituer les maieurs, échevins et les forestiers, de tenir les plaids généraux, de planter bornes etc. Fait et ordineit à Froilieu entre Recogne et Lompreit. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 8. 1113) 1342, 12 Apr. Poilvache. Quittance, scellée du sceau de Jean, roi de Bohême, par lui donnée de la somme de 24000 écus d'or, pour celle de 33000 petits florins de Florence, à quoi montait la vente de la seigneurie de Poilvache, laquelle somme il avait reçue de Marie d'Artois, comtesse de Namur, sa tante. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 8. — Böhmer, Reg. Imp. p. 302, n. 449. 1114) 1342, 14 Apr. (S. 1.). Pierre de Tonviller, chevalier, reconnaît que le roi de Bohême lui a payé tout qu'il lui devait tant pour cause de trente livrées de terre qu'il tient de lui. — La quinzene de Pâques. Publ. de la soc. pour la rech. des mon hist. de Luxemb. XXI, 9. 1115) 1342, 19 Apr. In castro Brumow. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. assignationem bonorum Raczkoni, Pardussio et Jesconi fratribus de Schyranowicz per Gilkam, relictam quondam Raczkonis de

Strana 448
448 Emler, Regesta Bohemiae Schyranowic, (sic) avam, et Ankam, relictam quondam Bohusii de Schyranowicz, matrem eorum factam confirmat. — Act. et dat. in castro nostro Brumow fer. VI ante diem b. Georii proxima a. d. MCCCXLII°. Ex orig. arch. mon. S. Thomae in Bruna Antiqua Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 294. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 14, n. 134. 1116) 1342, 19 Apr. In Brumow. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., a Gilka, relicta quondam Raczkonis de Schiranowicz, et Anka, relicta Bohuschii, filii praefati Raczkonis, munitionem et villam Schieranowicz cum villis Lhota, Mesirzietzie, Thussob, Markowalhota et Lechoticzie cum attinentiis pro CCC marcis gr. prag. mor. ponderis emens, de censu suo ipsis XXX marcas in civitate Broda Vngaricali singulis annis solvendas cum curia sua ibidem assignat. — Dat. et act. in Brumow fer. VI ante festum b. Georii martiris proxima a. d. MCCCXLII°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 295. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 14, n. 135. 1117) 1342, 22 Apr. Chremsir. Karolus, Boemiae regis primogenitus, marchio Mor. civitati Gredisch dat per quinque annos plenam libertatem ab omnibus steuris, subsidiis, robotis et exactionibus ad se et cameram suam spectantibus. — Dat. Chremsir in vigilia b. Georii a. d. MCCCXLII°. Ex orig. euisdem civ. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 296. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 14, n. 136. 1118) 1342, 23 Apr. (S. 1.). Nycolaus abbas, Lutolphus prior, Vlricus subprior, Johannes cellerarius totusque con- ventus monasterii Sedlicensis et Henczmannus dictus Schober, civis in Monte Chutna, et Henslinus, filius quondam Henlini dicti Fulbouch, in causa, quae inter eos vertitur ratione donationis ac testamentorum factorum per praedictum Heinlinum dictum Fulbouch et uxorem eius Eli- zabeth, in Nycolaum dictum de Pobritsch et Johannem Leulini (ex parte monasterii in Sedlicz) et in Thomelinum et Henricum dictum de Donerhous, cives Chutnenses, (ex parte Henczmanni et Henslini) compromittunt et eligunt in superarbitrum Henlinum dictum Eylower judicem Montis. — Testes: Johannes de Morsbach, Tyrmannus Leinbater, Barthussius pannicida, Johannes Her- bordi, Jacobus, olim Montis notarius, et Jesco Oswaldi ceterique iurati Montis Chutne. —— Act. et dat. a. d. MCCCXLII, in die s. Georii martyris gloriosi. Ex orig. in arch. Vorlic. 1119) 1342, 23 Apr. (S. 1.). Johannes, judex hereditarius in Tschaslauia, Heinlinus Longi, Heinricus Ronawer, Albertus Steinlinus, Nicolaus Minler, Nicolaus Salczer, Heinricus Fressemur, Henzlinus, Goczlinus Paruus, Enderlinus, Nicolaus Hozzlin et Tyluschius jurati ibidem recognoscunt Heinczmannum dictum Jungschepf, concivem eorum, aream cum molendino equorum fratribus domus Teutonicae in Drobowicz vendidisse. — Recognoscimus oc, "quod Heinczmannus dictus

Strana 449
et Moraviae. Annus 1342. 449 Jungschepf, noster conciuis, aream cum molendino equorum, que sibi ex parte Hermanni dicti Minler obligatorie exstitit appropriata, vendidit ac hereditarie resignauit honestis viris dominis seu fratribus ordinis s. Marie de domo Theutunica, videlicet commendatori totique con- uentui domus Drobowicz vna cum ipsorum successoribus omni jure hereditario ac proprietario perpetuis temporibus possidendam, ea tamen addita condicione, quod iam dicti domini siue fratres domus Drobowicensis predicto Heinczmanno de prius dicta area vnam sexagenam grossorum pragensis monete diuisim, scilicet mediam sexagenam in festo s. Georii martyris et mediam sexagenam in festo b. Galli confessoris singulis annis ad sue vite tempora cen- sualiter soluere sint astricti. Post obitum vero ipsius pretacti domini siue fratres memoratam sexagenam grossorum dare debebunt et tenebuntur singulis annis perpetue in terminis, vt supra, capellano uel capellanis capelle sancte Marie in castello foris Tschaslauiam nomine veri ac perpetui testamenti. Et quidquid aut quantum prelibati domini super aream supra- dictam edificando locauerint, nichil amplius debent dare ad exacciones et ad steuras ciuitatis de eadem, nisi quantum de octo marcis, secundum quod in libro estimacionis domorum ciuitatis — — Dat. a. verbi incarnati MCCCXLII°, in festo s. Georii mart. gl. conspicitur annotatum.“ Ex orig. arch. reg. Dresd. 1120) 1342, 29 Apr. (S. 1.). Jean, roi de Bohême et de Pologne et comte de Luxembourg, reconnaît que les abbé et couvent de Metloch se sont réservé le droit de patronage des églises de Danvillers et d'Estrées, lors de la vente qu'ils lui ont faite de ces lieux. — In crastino dominice Cantate. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 9. 1121) 1342, 10 Maii. Nos Wenceslaus dictus Rokczaner et Andreas Goldner, Seydlinus de Pyeska, Otto pannicida, Nicolaus Clementeri, Nicolaus Znoymer, Fridlinus Sechsel, Henricus Sweuus dictus Czigler, Jakscho Ruperti, Jesco Bavari, Chunscho de Pracz, Pesco dictus Harrer et Nicolaus Gewenher, jurati cives civitatis Pragensis recognoscimus tenore praesentium protestantes, „quod Anthonius, filius Sedlaconis, concivis noster, conduxit a praeposito ac conventu —— monasterii Sderaziensis tria quartalia unius macelli carnium in ipsa civitate Pragensi, quae ipsi locaverunt sibi et suis .. heredibus jure emphitheotico, quod in vulgari dicitur purchrecht, tali conditione adhibita, quod quarta pars dicti macelli, quam idem Anthonius habet, debet ad praedictos . . praepositum et . . conventum ac suum monasterium hereditarie per- tinere, prout aliae tres partes ad ipsos dinoscuntur pertinere. Insuper idem Anthonius et successores sui — — debent — — dictis .. praeposito et conventui solvere de dicto maccello IX fertones, XV grossos pro quolibet fertone numerando, in omnem eventum singulis annis in festo s. Jacobi apostoli III fertones, in festo s. Martini III fertones et in medio quadra- gesimae tres fertones gros. praedictorum, salvo tamen jure civitatis nostrae Prag. praenotatae." — Act. et dat. a. d. MCCCXLII°, in crastino Ascensionis domini. Ex orig. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 57

Strana 450
450 Emler, Regesta Bohemiae 1122) 1342, 11 Maii. Olomucz. Philippus de Chirlein vendit Wranowicz et Lehota dominis Andreae et Sobiehrdoni de Otaslawicz fratribus. — Testes Zbyniek de Stralek, Adam de Chonicz, Albertus de Bystricz, Raczek de Czelczicz, Podoba et Martinek fratres de Drahanowicz, Hawel de Tirmaczaw et Cadoldus de Paulowicz. — Dat. Olomucz a. d. MCCCXLII°, sabbato post. s. Stanislai. Ex orig. arch. Trebon. reg. in Mus. Boh. 1123) 1342, 11 Maii. Cracoviae. Nos Kazimirus, rex Pol. promittimus oc, „dd. Karolo, d. regis Boh. primogenito, marchioni Mor. Bolezlao et suis filiis Wenceslao et Ludwico Slezie et Nicolao Opauie et Ratyborie ducibus ciuitates et municiones Namslauiam, Creucenburch, Byczinam et Chun- censtat nobis pro tribus milibus marcarum gros. den. prag. polonici pagamenti per eos in festo s. Trinitatis proximo obligandas ac omnes eorum litteras, cuiuscunque tenoris fuerint, nobis nunc et antea traditas super illis, statim postquam caucio de soluendis eisdem tribus dictarum marcarum milibus nobis facta fuerit et eorum promissa expleuerint, prout in eorum litteris huiusmodi continetur, restituere ac libere — — cedere de eisdem.“ — Act. et dat. Cracouie sabbato post festum Ascensionis domini proximo a. natiuitatis eiusdem MCCCXLII. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 317. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 297. 1124) 1342, 12 Maii. Avinione. Clemens papa VI . . episcopo Pragensi mandat, ut litem inter fratres hospitalis b. Mariae Theotonicorum Jerosolimitani et Ottonem et alterum Ottonem de Bergow fratres, milites Prag. dioecesis, super quibusdam summis pecuniae exortam decidat omni appellatione remota. — Dat. Auinione IIII id. Maii, pontif. a. 1°. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1125) 1342, 14 Maii. Paris (?). Johan de Huy, chanoine de Metz, déclare être devenu homme de Jean, roi de Bohême et comte de Luxembourg; il devra le servir, lui et ses hoirs et l'aider contre tous autres seigneurs, excepté la ville de Metz. Pour ce le roi lui a donné et assuré pour sa vie trente livres de Tours de rente annuelle, monnaie courante à Metz à recevoir au terme de Noël, sur les émoluments et revenus du moulin Daussy — Mardi avant Pentecoste. Ce fut fait à Par. (Paris?) Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 9. 1126) 1342, 21 Maii. In Boscowicz. Katherina, relicta quondam Hartlebi de Boscowitz, ecclesiae in Studnitz duos laneos censuales locatos et alterum dimidium laneum pro nunc desertum in villa Mechnow donat. — Dat. in Boscowicz a. d. MCCCXLII°, fer. III in festo Penthecostes. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 297.

Strana 451
et Moraviae. Annus 1342. 451 1127) 1342, 26 Maii. In Tepla. Stiborius Siloensis, Petrus Chotessoviensis praelati, visitatores annui per cir. Bohemiae, Moraviae et Austriae a domino Praemonstratensi et venerabili capitulo constituti, litteras testa- menti a Beneda, abbate Teplensi, facti attestantur. — „Visitantes (sic) ecclesiam Teplensem — — — ibidem vener. frater noster d. Beneda, abbas ecclesie memorate, legi fecit litteram testamenti et remedii, quam in suorum remissionem peccatorum, abbatum, predecessorum, fratrum et benefactorum condidit, fecit et ordinavit, videlicet octo sexagenas cum XXXII grossis de hereditatibus castri dicti Chorenburch, quod quidem castrum cum hereditatibus ceterisque pertinenciis suis prefatus d. abbas suo monasterio tempore sui regiminis empcionis titulo comparavit, quas quidem nominatas VIII sexagenas cum XXXII grossis fratribus sui con- ventus pro emendacione cottidiane prebende deputavit, ut pro relevamine tali ipsi fratres dicti in orationibus, vigiliis, commendacionibus, missis debita singula et singulariter universa, prout plenissime in originali littera prefata continentur, persolvere non obmittant. Cum igitur talis conceptus per omnia laudabilis, qui pius extat, universis animabus salubris et universis superstitibus exemplaris, sit commendabilis apud omnes, nos auctoritate nobis concessa hec omnia supradicta — — rata habentes confirmamus.“ — Dat. in Tepla a. d. MCCCXLII, in die s. et individue Trinitatis. Ex orig. monast. Teplensis cop. Mus. Boh. 1128) 1342, 26 Maii. In Trebitsch. Adam abbas, Nicolaus prior, Paulus supprior, Georius cantor, Woyslaus praepositus in Luha totusque conventus monasterii Trebecensis recognoscunt, se velle pro Pescone, famulo monasterii, unum fertonem census ipsis legante anniversarium in festo s. Galli per- agere. — Act. et dat. in Trebitsch a. d. MCCCXLII°, VII kal. Jun. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 298. 1129) 1342, 2 Jun. Wratislaviae. Karl, markgraf von Mähren oc, verleiht als statthalter von Böhmen den bürgern von Breslau aus mitleid mit ihrem erlittenen brandschaden die gnade, dass sie durch vierzehn jahre den gewöhnlichen zoll erheben mögen, welchen die stadt früher dem könige um eine gewisse summe abgekauft, damit er von niemanden gefordert würde, und gestattet ihnen auf eben so lange zeit den genuss aller nutzungen und einkünfte. Huber, Reg. K. Karl IV p. 14, n. 137. 1130) 1342, 3 Jun. Nos Johannes, dux Slezie, d. Stynauie recognoscimus oc, quod cupientes „nostram condicionem facere meliorem, d. nostro carissimo d. Karolo, ser. d. regis B. veri nostri domini primogenito, marchioni Mor., heredibus et successoribus suis castrum et ciuitatem Gor cum territorio et districtu, nec non villis, possessionibus, greniciis, limitibus oc, prout ad nos a nostris 57*

Strana 452
452 Emler, Regesta Bohemiae progenitoribus peruenerunt et sicut eadem hucusque dinoscimur possedisse, pro VIII milibus marcarum gros. den. prag. polonici pagamenti rite et racionabilter nomine pignoris obliga- uimus, — — taliter quod de castro Gor predicto dumtaxat ad presens sibi cessimus et id sue tradidimus et assignauimus potestati, civitatem vero Gor cum territorio et omnibus ante- dictis suis pertinenciis, fructibus et utilitatibus quibuscumque per vite nostre tempora de prefati d. marchionis Morauie beniuolencia et consensu sine inpedimento quolibet possidere debebimus et tenere, sed post mortem nostram etc. ut inferius. — Act. et dat. Wratislauie feria II infra octauas Corporis Christi a. d. MCCCXLII. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens, I, 160. — Chytil, Cod. dip. Mor. VII, p. 300. — Balbinus, Misc. dec. I, lib. VIII, p. 237. — Sommersberg, Sc. rer. Sil. I. 816. 1131) 1342, 3 Jun. Wratislaviae. Johannes, dux Sleziae et dominus Stynauiae, Bertolto de Lypa, praeposito Wyssegra- densi, obligat castrum et civitatem Gor. — Not. oc, quod nostram prospicientes condicionem facere meliorem, „ven. viro d. Bertolto de Lypa, preposito Wissegradensi, regni Boemie cancellario, castrum et civitatem Gor, cum territorio et districtu, nec non villis, possessio- nibus, greniciis, limitibus oc, prout ad nos a nostris progenitoribus peruenerunt et sicut eadem hucusque dinoscuntur possedisse, pro VIII milibus marcarum grossorum denariorum prag. polonici pagamenti rite et racionabiliter nomine pignoris obligauimus et de certa sciencia presentibus obligamus, taliter quod de castro Gor predicto duntaxat ad presens sibi cessimus oc ut supra usque sine impedimento quolibet possidere debebimus et tenere, sed post mortem nostram, eadem civitas et territorium cum predictis omnibus suis pertinenciis et appendiis ad predictum d. Bertoldum — — pro predictis VIII milibus marcarum libere nomine pignoris deuoluentur. — — Promittimus itaque — — prefato d. Bertoldo cum predicte civitatis Gor necnon ciuitatis nostre Stynauie ac omnium aliarum nostrarum municionum seu fortaliciorum apericione ac omni, qua possumus potencia, contra quemlibet hominem — — assistere ac fideliter adherere, quandocumque et quociescumque per eum et suos capitaneos et officiatos fuerint requisiti.“ — Act. et dat. Wratizlauie infra octauas Corporis Christi feria IIa a. d. MCCCXLII. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 361. Extr. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 299. — Balbinus, Miscell. Dec. I. lib. VIII p. 238. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 308. 1132) (1342), 3 Jun. Wratislaviae. Joannes, dux Slesiae et dominus Stinaviae recognoscit, se Carolo, marchioni Mor. indulgere, ut ipse oppidum Polkewitz cum territorio et appendiis pro XL marcis gr. den. prag. polonicalis pagamenti, in quibus illud Henrico, duci Gaworensi, patruo suo, extitit obligatum, redimat et exsolvat et hoc oppidum atque oppidum Lynde cum territoriis nomine veri pignoris teneat. — Dat. Wratislauiae fer. II infra octavas Corporis Christi a. d. MCCCXXXXII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 301. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 160. — Ludewig, Rel. manuscr. V, 620. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 308.

Strana 453
et Moraviae. Annus 1342. 453 1133) 1342, 3 Jun. Wratislaviae. Karolus, regis Boh. primogen. marchio Mor. Conrado de Waczenrode, civi Wratisla- viensi, dat omne jus, quod sibi in bonis allodii dicti Conradi in Krolicz competere posset. — Dat. Wratislaviae fer. II infra octavas Corporis Christi a. d. MCCCXLII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 301. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 14, n. 138. 1134) 1342, 5 Jun. In castro Pragensi. Nos Hinco, dictus Berca de Duba, purcrauius Pragensis, notum facimus, "quod nos ad instanciam h. d. Predborii abbatis tociusque conuentus monasterii Brewnouiensis — — cupi- encium villam locare in silua dicta Tyrnowy contra villam Scochouicz ad ipsos et ipsorum monasterium pertinente ob eorum specialem deuocionem nostrum beniuolum assensum ipsis et ipsorum monasterio Brewnouiensi predicto, quantum nostrum interest, presentibus conce- dimus." — Dat. in castro Pragensi a. d. MCCCXLII°, nonis mensis Junii. Ex orig. arch. Břevnov. 1135) 1342, 6 Jun. Trire. Johan, könig von Böhmen etc. verzichtet für sich und seine erben auf alle forderung und ansprüche, die sie bis heute hatten oder haben mochten wider erzbischof Balduin von Trier und dessen stift von der mumperschaft oder befolnisse wegen, dass der erzbischof des königs land inne hatte. Böhmer Reg. Imp. p. 302, n. 450. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 10. 1136) 1342, 6 Jun. (S. 1.). Baudouin, archevêque de Trèves, déclare que dans l'acte par lequel son neveu Jean, roi de Bohême, lui a vendu Freudenbourg et Usme, il est écrit que lui vendeur ou ses hoirs peuvent racheter lesdits biens dans deux ans à dater de la St. Martin prochain pour 10000 florins d'or de Florence. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 10. 1137) 1342, 7 Jun. Wratislaviae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. donationem bonorum in Woyschicz prope Wratislauiam Hermanno dicto de Ess per patrem suum VII mensis Sept. a. d. MCCCXL" factam confirmat. — Dat. Wratislauie septimo die mensis Junii a. d. MCCCXLII°. Ex orig. arch. civ. Wratisl. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 302. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 14, n. 139. 1138) 1342, 7 Jun. Wratislaviae. Karolus, regis B. primogenitus, marchio Mor. confirmat litteras patris sui Johannis datas in die Nativitatis b. Marie a. d. MCCCXLI° ecclesiae s. Mariae extra civitatem Glogouiensem

Strana 454
454 Emler, Regesta Bohemiae super emptione bonorum in Quelicz (v. Reg. Boh. IV, p. 399, n. 1002). — Dat. Wratislauie VII die mensis Jun. a. d. MCCCXLII°. Ex orig. arch. civ. Wratisl. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 302. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 14, n. 140. 1139) 1342, 8 Jun. Beatrix, reine de Bohême et comtesse de Luxembourg, ratifie la vente que son mari, Jean, roi de Bohême et comte de Luxembourg, a faite à l'archevêque de Trèves, du château fortifié de Freydemberg et du bien d'Usme, avec appendances et dépendances; elle déclare n'avoir aucun droit dotal ou autre à exercer sur ces biens. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 10. 1140) 1342, 13 Jun. Auinione. Clemens papa VI abbati monasterii Brewnouiensis mandat, ut ea, quae de bonis ecclesiae Wissegradensis alienata invenerit illicite vel distracta, ad ius et proprietatem dictae ecclesiae revocare procuret. — Dat. Auinione id. Junii, pontif. a. 1°. Ex orig. arch. mon. Brewnow. — Dobner, Mon. hist. Boh. VI, 72. 1141) 1342, 15 Jun. Glatoviae. Nicolaus judex, Theodoricus Muscherus, Henricus Platznitsuc (?), Perwinus, Meinhardus Harczogonius, Petrus Rapote, Nicolaus gener Perwini, Joannes Teczleri, Jacobus Hainonis, Henricus Persiconis, Tmischo sororinus Muscheri, Mathias Passaueri et Andreas Kislaueri, jurati civitatis Glatouiensis, recognoscunt Przibiconem molendinatorem molendinum hospi- talis Glatouiensis emisse. — Recognoscimus oc, "quod — — Przibico molendinator molen- dinum hospitalis Glatoviensis situm circa villam Janovitz ex ista parte fluminis locatum comparavit et emit a domo ipsius hospitalis suis denariis pro se et suis heredibus —— iure hereditario possidendum sub cujusdam veri census perpetui onere et conditionibus infra- scriptis, ita tamen quod dictus Przibico cum heredibus suis tenentur et debent ipsi ho- spitali Glatoviensi annis singulis dare et persoluere quinquaginta mensuras siliginis divisim infra quatuor tempora, videlicet in festo quatuor temporum, quod celebratur post diem Exaltationis s. Crucis tredecimam dimidiam mensuram, in adventu 121/2 mensuram, ad haec in capite Jeiunii etiam duodecim cum dimidia mensura et deinde in festo Pentecostes tredecimam dimidiam mensuram nostrae ciuitatis Glatoviensis mensurae et sic singulis annis in eisdem tem- poribus perpetuo praesentare hospitali supradicto. Insuper ipse Przibico et heredes sui tenentur eidem hospitali supradicto singulis annis in Natiuitate Christi duos grossos denarios pragenses pro obligatione, in festo Pascha duos, ac in festo Pentecostes similiter duos grossos denarios pragenses pro obligatione moliturae assignare. Praeterea etiam tenentur et debent molere ad ipsum hospitale Glatoviense omnia necessaria pro expensis panis et cerevisiae, ipsa deducendo et reducendo suis propriis vecturis et ab omni annona nil penitus recipiendo aut aliqualiter repetendo. Item dictus Przibico cum suis heredibus tenentur uti omni iure, quo

Strana 455
et Moraviae. Annus 1342. 455 et ceteri homines hospitalis fruentes gaudent, excepto tamen, si praenominatus Przibico vel heredes sui ius eis vendere competens voluerint in ipso molendino, hoc de fratrum consensu facere poterunt et valebunt, nihilominus si in solutione praetacti census in aliquo praemis- sorum termino in quocumque anno quatuordecim diebus post expressos terminos reperti fuerint negligentes, ex tunc omni iure, quo gaudent in eodem molendino, ut praefertur, penitus sint privati." — Dat. Glatoviae in die s. Viti a. d. MCCCXXXXII°. E cod. aur. tab. ord. Crucifer. cum rub. stella Pragae p. 213. 1142) 1342, 19 Jun. Avinione. Clemens papa VI Johanni Bandini canonicatum ecclesiae Olomuc. cum plenitudine juris canonici conferens, praebendam, si qua in dicta ecclesia vacat vel cum vacaverit, ipsi reservat. — Dat. Avinione XIII kal. Jul. pontif. anno I°. E regesto autographo in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 303. 1143) 1342, 23 Jun. Avinione. Clemens papa VI episcopo Olomuc. mandat, ut Hermannum natum quondam Philippi de Olomutz presbiteri, acolitum Olomucensem, super defectu natalium dispenset. — Dat. Avinione VIIII kal. Jul. pontif. a. I°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 303. 1144) 1342, 24 Jun. Wratislaviae. Karolus, marchio Mor. promittit, se velle protegere cives Pragenses in statutis contra Nurenburgenses et alios Ludovici imperatoris subditos factis. — Not. oc, quod volentes „ciues Pragenses in eorum statutis et ordinacionibus aduersus mercatores Nuerenburgenses aliorumque locorum vel ciuitatum diccioni illius, qui se imperatorem nominat, subditorum protegere cum effectu — — promittimus —— prefatos ciues Pragenses in eisdem statutis et ordinacionibus omnibns et singulis per ipsos de consensu et voluntate domini et genitoris nostri atque nostris factis et juratis et in posterum fiendis et jurandis, in quantum talia quoad impedi- mentum dictorum mercatorum ac eciam ad euitandam stratam per Bauariam aliaque loca predicti imperatorem se dicentis se extendunt, nullatenus impedire, nec pati per quempiam impediri ac eciam ad quarumcumque peticiones, quibus, si importune per nos fortasse fierent, presentibus derogamus, contra ea attemptare aliqualiter vel facere, aut ipsos precibus vel aliis modis quibuscumque quomodolibet cohercere, sed pocius ipsos in eis omnibus et ipsorum quolibet graciosius conseruare.“ — Dat. Wratislauie in die s. Johanni Bapt. a. d. MCCCXLII°. E lib. vet. stat. et priv. arch. civ. Prag. p. 4. et 16. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 304. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 346, n. 53. — Čelakovský, Priv. Praž. 67. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 14, n. 141. 1145) 1342, 29 Jun. Wratizlaviae. Karolus, regis B. primogenitus, marchio Mor. recognoscit, se teneri Jacobo Wienneri, civi Wratizlauiensi, pro bonis in villa Jekschenow ab eo receptis et Degenhardo de Franken-

Strana 456
456 stein, patri domini .. officialis Wratislauiensis restitutis in C sexag. gr. den. prag. — Dat. Wratizlabie in festo bb. apost. Petri et Pauli a. d. M°CCC XLII°. Ex orig. arch. civ. Wratisl. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 304. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 14, n. 142. Emler, Regesta Bohemiae 1146) 1342, 30 Jun. Wratislaviae. Karolus, regis Boemiae primog., marchio Mor. profitetur, se apud Jacobum Wiennerii, civem Wratislauiensem, allodium hereditarium Crzisanowicz prope Borow districtus Wrati- slauiensis pro CC marcis gross. den. prag. pagamenti polonici emisse, quas unacum Bolezlao, duce Sleziae, domino Bregensi, sororio suo, promittit solvere. — Dat. Wratislauie die Comme- moracionis s. Pauli a. d. MCCCXLII°. Ex orig. arch. civ. Wratisl. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 305. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 14, n. 143. — V. Reg. Boh. IV p. 431, n. 1069. 1147) 1342, 1 Jul. Wratislaviae. Karolus, reg. Boemiae primogenitus, marchio Mor. promittit omnes religiosos civitatis et districtus Wratislauiensis in quibusvis ipsorum libertatibus, privilegiis et immunitatibus conservare. — Dat. Wratislauie in octaua s. Johannis Bapt. a. d. MCCCXLII°. Ex orig. arch. civ. Wratisl. Chytil, Cod. dipl. Mor. VIII, 306. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 14, n. 144. 1148) 1342, 1 Jul. Wratislaviae. Karolus, regis B. primogenitus oc, episcopatui Wratislauiensi omnes libertates et privilegia a ducibus Silesiae concessas confirmat. — Act. et dat. Wratislauie in octava S. Johannis Bapt. a. d.MCCCXLII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 308. — Stenzel, Urk. zur Gesch. des Bisthums Breslau p. 289. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 309. — Böhmer, Reg. Imp. p. 346, n. 54. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 15, n. 145. 1149) 1342, 1 Jul. In domo Cruciferorum s. Johannis prope Wratislaviam. Preczlaus, episcopus Wratislaviensis, duces Silesiae terras suas regi Boh. resignasse, resi- gnatas vero ab ipso in feodum recepisse protestatur. — Profitemur, quod dd. Boleslaus Bregensis, Bolco Falkmbergensis et Bolco Opoliensis, Wladislaus Coslensis, Kazimirus Thesschinensis, Ni- colaus Opauiensis et Rathiboriensis, ac Semouitus Glywicensis duces nostre Wratislauiensis diocesis in nostra presencia constituti —— publice sunt confessi, se municiones suas et terras ipsis subiectas, singuli suas terras et municiones, in manus — — d. Johannis, regis Boemie, resignasse dictasque municiones et terras taliter resignatas ab eodem d. Johanne rege suo et heredum suorum nomine regni Boemie in perpetuum feodum recepisse, iuramentum quoque fidelitatis et homagium ipsi regi Boemie et suis heredibus seu successoribus legittimis pro se et eorum heredibus prestitisse ; similiter eciam nobiles terre et consules ciuitatis Wrati- slauiensis suo et ciuitatis ac universitatis eiusdem ciuitatis nomine in nostra presencia constituti sponte recognouerunt et publice sunt confessi pie memorie Henricum sextum et

Strana 457
et Moraviae. Annus 1342. 457 vltimum olim ducem Wratislauiensem, ipsius ducatus Wratislauiensis dominum hereditarium, ciuitatemque Wratislauiensem et ducatum ipsius cum suo honore, iurisdiccione et districtu eidem d. regi donasse, — — non diuidendo ea a regno Boemie seu corona regni eiusdem perpetuo possidenda, seque vniuersitates et singulares personas ciuitatis et aliorum opidorum ac locorum dicti Wratislauiensis ducatus, eidem d. Johanni, regi B. et suis heredibus verum ac fidele homagium prestitisse promittentes firmiter, quod regibus ac corone regni B. homagium, fidem et iuramenta fidelitatis per ipsos prestita eidem domino regi ac suis heredibus perpetuo fideliter obseruabunt, quare excellens princeps d. Karolus, marchio Mor. primogenitus dicti regis, qui predictis recognicioni et confessioni affuit coram nobis, a nobis instanter postulans, vt sibi super eisdem recognicionibus et confessionibus nostras daremus testimoniales litteras, et nichilominus si aliquem uel aliquos de predictis venire contra religionem iuramenti prestiti contingeret in futurum, ipsos ad obseruacionem huiusmodi iuramenti conpellere per censuram ecclesiasticam curaremus. Nos igitur personas tam regis quam primogeniti predictorum specialibus fauoribus prosequentes dicto d. Karolo marchioni presenti et d. regi, genitori suo, absenti, de consilio nostri capituli promittimus, — — quod si quis ducum predictorum, heredum et successorum suorum, quod non credimus, fieret in futurum transgressor proprii iuramenti, nos ipsum uel ipsos ad observacionem fidei et juramenti per censuram ecclesia- sticam ad requisicionem dictorum dd. regis et marchionis — — conpellemus. Insuper cum dicto d. marchione vice regia et sua talem iniuimus concordie vnionem, quod nos nulli regi uel principi ipsos inpugnare volenti contra ipsos dd. regem et marchionem heredesque ipsorum prestabimus auxilium, consilium uel fauorem, imo sincere dileccionis affectu deside- rantes dicti d. Johannis regis, heredum et successorum suorum, regum Boemie, rempublicam salubriter prosperari, sibi tamquam patrono principali in ducatu Wratislauiensi, sicut memo- ratus dux Henricus sextus et vltimus patronus fuisse dinoscitur ab antiquo, cui inmediate successit d. rex prefatus, municiones nostras, ecclesie et terre Nysensis, quarum plenum dominium et liberum nos habemus, contra quoscumque reges et duces extra tamen nostram Wratislauiensem diocesim consistentes dictum d. regem forsitan inuadentes, aperiemus et faciemus pro defensione patrie absque tamen nostro et ecclesie Wratislauiensis ac subditorum nostrorum dampno uel preiudicio aperiri; nobis vero et capitulo recipientibus nomine ecclesie nostre promisit vice regia et suo nomine d. marchio supradictus, quod ipsi nos, ecclesiam nostram et terras ipsius ab omnibus regum, principum, potentum ac tyranorum maxime Boemie et Morauie ac quorumlibet aliorum inuasionibus, inpugnacionibus et iniuriis pro viribus protegent ac eciam defensabunt. Per premissa tamen priuilegiis, donacionibus et libertatibus datis et concessis per quondam principes Slesie eidem nostre ecclesie non intendimus aliquod preiudicium generare.“ — Act. et dat. in domo habitacionis Cruciferorum ordinis s. Johannis Jerosolimitani prope Wratislauiam in octava b. Johannis Bapt. a. d. MCCCXLII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 306. — Balbinus, Misc. Dec. I. lib. VIII, p. 185. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 311. — Sommersberg, Script. rer. Sil. I, 788. 58

Strana 458
458 Emler, Regesta Bohemiae 1150) 1342, 3 Jul. Apud S. Saturnium. Johannes, rex Boh. et comes Lucemburg, civitati Wratislaviensi casu fortuito noviter totaliter combustae servitium annuum CLX marc. gr. den. prag., quod pecunia monetalis vulgariter nuncupatur, ipsi et antecessoribus ipsius, ducibus Wratislaviensibus, annuatim debitum remittit. — Dat. apud S. Saturnium alias S. Spiritum nuncupatum Uticensis dioe- cesis die IIIa mensis Julii a. d. MCCCXLII°. Lünig, Reichsarchiv XIV, 241. — Böhmer, Reg. Imp. p. 210, n. 307. 1151) 1342, 7 Jul. (S. d.). Markgraf Karl verschreibt den Breslauer consuln 42 mark auf seiner verpfän- deten berne. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 309. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 15, n. 146. 1152) 1342, 8 Jul. (S. 1.). Karolus, regis Boh. primog. marchio Mor., promittit CCV marcas Jacobo Wieneri, civi Wratislauiensi, quas sibi ab ipso mutuaverat ad quatuor septimanas, solvere et totaliter expedire. — Dat. fer. II ante festum s. Margarete proxima a. d. MCCCXLII°. Ex orig. arch. civ. Wratisl. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 309. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 15, n. 147. 1153) 1342, 8 Jul. Avinione. Clemens papa VI dispensat cum Ludouico, Karoli, regis Ungarie, primogenito, et Margarita, primogenita Karoli, marchionis Mor., qui ex Ludovici in tertio et ex Margarite partibus in quarto consanguinitatis gradibus sibi invicem attinent, ut impedimentis huius- modi non obstantibus matrimonium licite contrahere possint. — Dat. Avinione VIII id. Jul. pontif. a. 1°. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI p. 4, n. 6. 1154) 1342, 14 Jul. In allodio juxta rivulum Laa. Nos Ludwicus, dux Slezie, d. Legnicensis, de fidelium subditorum nostrorum consilio ordinamus illustrem principem d. Wenceslaum, ducem Slezie et similiter d. Legnicensem, fratrem nostrum karissimum, „nostrum verum et legittimum procuratorem negociorum nostrorum gestorum et nunccium specialem ad comparendum et se nostro, terrarum nostrarum, incolarum earundem ac omnium subditorum nostrorum, cuiuscunque condicionis fuerint, nomine coram excellenti et magnifico principe d. Karolo, — — march. Mor. — — presentandum, concedentes eidem fratri et procuratori nostro plenum mandatum — predictas terras nostras cum ciuita- tibus, municionibus, opidis, castris, villis, oc. — — prefato d. Karolo vice et auctoritate regia d. patris sui, regis Boemie supradicti, ac heredum suorum, regum Boemie, nomine recipienti et denuo conferenti nostro, heredum, successorum, nobilium, vasallorum et quorumlibet

Strana 459
et Moraviae. Annus 1342. 459 subditorum nostrorum nomine resignandi, nos ac easdem terras nostras necnon predictos subditos nostros regis Boemie dicioni et dominio submittendi, jurisdicionem regiam in nos ac sepedictos subditos nostros quoslibet assumendi, necnon renuncciandi, obligandi, cauendi, terras nostras predictas cum omnibus suis appendiis et pertinenciis supradictis ab ipso d. Karolo, d. nostri regis Boemie primogenito, marchione Morauie, uice et auctoritate regia, quemadmodum premittitur, conferente in perpetuum ac hereditarium pheodum pro nobis, heredibus, successoribus et subditis nostris omnibus recipiendi, sibique iuramentum fidelitatis in animam nostram prestandi ac alia omnia et singula faciendi, que verus et legittimus pro- curator facere potest et debet et que circa huiusmodi necessaria fuerint uel eciam oportuna, seu que in talibus requiruntur, et que nosmet possemus et facere deberemus, si personaliter aut presencialiter adessemus, — — promittentes nos ratum, gratum et firmum perpetuis temporibus habituros sub bonorum nostrorum omnium ypotheca, quidquid per predictum d. Wenceslaum, ducem Slezie, d. Legnicensem, fratrem et procuratorem nostrum, actum, gestum et legittime procuratum fuerit in premissis.“ — Act. et dat. in allodio iuxta riuulum Laa districtus Wratislauiensis quondam Jenazonis de Gorlicz, ciuis Wratislauiensis, nunc vero Johannis Salomonis et Johannis de Opauia, ciuium Wratislauiensium, a. d. MCCCXLII, indiccione X, mensis Jul. die XIV, presentibus paternis ac nostris dilectis fidelibus Stephano de Porchwitz, Henrico de Landzcron, Hermanno de Khitlitz, Ottone de Maltitz militibus, Peczone dicto Schyrmer de Lipa et Luthero de Schelndorf famulis. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I 318. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 310. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 311. — Balbinus, Misc. dec. I, lib. VIII p. 204. — Sommersberg, Script. rer. Sil. I. 904. 1155) 1342, 19 Jul. Brunae. Adelheidis abbatissa totusque conventus sanctimonialium monasterii Porte Celi in Tussnowicz Johanni, episcopo Olomuc. mag. Hermannum phisicum, scholasticum Olomucensem et canonicum s. Petri in Bruna, praesentat, ut eum ad praeposituram s. Petri in Bruna confirmet. — Dat. Brunne XIV kal. Aug. a. d. MCCCXLII°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 311. 1156) 1342, 19 Jul. Modricz. Johannes, episc. Olomuc. mag. Hermanno phisico, scholastico Olomucensis et canonico s. Petri in Bruna ecclesiarum, ab abbatissa et conventu monasterii in Tussnowicz praesentato, praeposituram s. Petri Brunae confert. — Act. et dat. Modricz XIV kal. Aug. a. d. MCCCXLII°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 312. 1157) 1342, 20 Jul. Apud Villamnovam. Clemens papa VIus Nicolao, nato Johannis, regis Boemie, clerico Pragensis diocesis. Cum sicut tua coram nobis lecta petitio continebat, tu defectum natalium de coniugato et 58*

Strana 460
Emler, Regesta Bohemiae 460 coniugata genitus patiaris, nos tuis supplicationibus benignius inclinati tecum (cum quo per episcopum Pragensem, quod posses promoveri ad minores ordines et obtinere beneficium ecclesiasticum dudum extitit dispensatum, post quam quidem dispensationem canonicatum et prebendam ecclesie Viscegradensis Pragensis diocesis fuisti pacifice assecutus), ut predictis natalium et etatis defectibus, cum in vicesimo primo etatis tue anno constitutus existas, non obstantibus ad omnes sacros ordines promoveri et beneficia ecclesiastica in chathedralibus et quibuscumque aliis ecclesiis simul cum canonicatu et prebenda predictis, etiam si digni- tates, personatus, officia et administrationes existant et curam habeant animarum et ad ea quis consueverit per electionem assumi, obtinere ipsaque beneficia obtenta cum aliis beneficiis ecclesiasticis canonice permutare necnon et ad episcopalem et superiorem dignitatem et quos- libet honores et status ecclesiasticos et mundanos eligi valeas, auctoritate apostolica de speciali gratia dispensamus. — Apud Villamnovam Avinion. diocesis XIII kal. Aug. pontif. a. 1°. Werunsky, Excerpta ex regist. Clementis VI et Innocentii VI p. 6., n. 10. 1158) 1342, 2 Aug. Apud Villamnovam. Clemens papa XI Nicolao de Lucemberk (sic), preposito ecclesie in Saczka Pragensis diocesis. Dudum Johannes XXII preposituram ecclesie de Saczka Pragensis diocesis, dum adhuc Mathias, ultimus ipsius ecclesie prepositus, ageret in humanis, videlicet IIII idus Januarii, pontificatus sui anno tertio decimo dispositioni sue ea vice specialiter reservavit; cum autem postmodum dicta prepositura per ipsius Mathie obitum vacavisse noscatur, nos volentes tibi meritorum tuorum intuitu et consideratione Johannis, regis Boemie, protonotario, secretario suo, nobis in hac parte humiliter supplicantis gratiam facere specialem predictam preposituram apostolica tibi auctoritate conferimus et de illa etiam providemus. — Apud Villamnovam IIII non. Aug. pontif. a. I°. In eodem modo episcopo Aptensi et decano ac Thobie Janconis de Usco peniten- tiario, canonico ecclesie Pragensis, quibus mandat, quatenus eundem Nicolaum in corporalem possessionem eiusdem prepositure inducant. Werunsky, Excerpta ex registr. Clementis VI et Innocentii VI p. 6, n. 11. 1159) 1342, 3 Aug. In Wissegrad. Ludovicus, rex Hungariae, promittit pacta inter Karolum, Hungariae regem, et Karolum, marchionem Mor. inita observare. — Significamus universis, quod licet iuxta continentiam literarum quondam excellentissimi domini Caroli, illustris regis Hungariae, genitoris nostri carissimi felicis memoriae, ac serenissimae dominae Elizabeth, eadem gratia reginae Hungariae, genitricis nostrae nunc dei clementia superstitis, a. d. MCCCXXXVIII, in dominica Inuocauit (v. Reg. Boh. IV p. 208, n. 519) emanatarum; et iuxta intentionem et finem similium literarum, uidelicet excel. principis d. Caroli, eadem gratia d. Joannis, ill. regis Boemiae, primogeniti, marchionis Mor., primarum in eadem dominica Inuocauit sub suo et duorum baronum et consiliariorum suorum, uidelicet Simonis de Colditz, et Wilhelmi de Landstein ac secundarum

Strana 461
et Moraviae. Annus 1342. 461 in dominica Laetare, similiter sub suo et magnificae principissae dominae Blancae, consortis suae, sigillis hinc inde confectarum in festo b. Michaelis archangeli proxime affuturo cum spectabili puella domina Margaretha, filia eiusdem domini Caroli, marchionis Morauiae, quem- admodum idem pater noster ex genitrix pro nobis et nomine nostro modis et conditionibus in iisdem literis ipsorum exinde confectis plenius expressis et iuramentis hincinde confirmatis, manu libera ordinauerant et composuerant, matrimonium consummare debuissemus: tamen quia praeclara eadem puella ad annos légitimos et nubiles minime peruenisse dignoscitur, propter hoc iuxta canonicas sanctiones nec sponsalia de praesenti contrahere nec firmius consummare potuimus cum eadem, quamuis nos in legitima aetate constituti regni Hungariae plenum gubernaculum diuina gratia suffragante habeamus: et matura habita deliberatione cum eadem domina genitrice nostra de consensu et consilio praedicti domini marchionis ac de consilio praelatorum et baronum, consiliariorum nostrorum, consumationem dicti matrimonii inter nos et dictam puellam praeclaram, dominam Margaretham, nondum nubiles et legitimos annos attingentem, perficiendam ob eiusdem puellae teneritatem a dato praesentium et a festo b. Michaelis arch. proxime futuro pradicto ad quartam reuolucionem festi eiusdem b. Michaelis dictas litteras parentum nostrorum et ipsius d. marchionis quoad omnes suos articulos, pactiones, ordinationes, sponsiones de dote et dotalicio cum exceptionibus et conditionibus expressis ratas, gratas, firmas per omnia habentes et uolentes inuiolabiliter obseruare absque omni dolo, fraude differendam duximus atque prorogandam; firmiter promittentes sub uirtute praestiti sacramenti corporaliter, manu sacrosanctis euangeliis Christi hodie in eiusdem nomine tactis dictam dominam Margaretham adueniente praedicto termino, scilicet reuolutione quarta festi b. Michaelis archangeli, secundum ritum s. Romanae ecclesiae nobis matrimonio copulare et dictum matrimonium cum eadem cum dei adiutorio legittimo impedimento cessante absque dolo et fraude feliciter et effectualiter consumare, dilatione qualibet ulteriori proculmota et dictas literas parentum nostrorum et eiusdem domini marchionis quoad omnes suos articulos et modos ac conditiones expressos de contrahendis sponsalibus de praesenti et matrimonio consumandis inuiolabiliter per omnia attendere atque obseruare. Literas etiam alias parentum nostrorum et dicti d. marchionis tempore, quo dicta filia sua in aulam eorundem parentum nostrorum pro informandis moribus et idiomate Hungarico traducta extitit, eas mansuras in suo pleno uigore volumus et relinquimus prorsus et per omnia permanere. In cuius rei memoriam et perseuerans stabilimentum praemissorum praesentes concessimus literas sub appensione sigili nostri parui, quo nunc utimur, quia sigillum authenticum nondum sculptum et fabricatum habemus, promittentes, quod quamprimum authenticum sigillum nostrum scul- petur et fabricabitur, faciemus easdem appensione ipsius communiri. Nos etiam Elizabeth, regina Hungariae, sub virtute eiusdem una cum dicto domino rege, conthorali nostro, prout supra dictum est, sacramenti praestiti et nunc innovati pro- mittimus firmiter assumendo absque omni dolo et fraude, quod ipsum dominum Lvdovicvm regem, filium nostrum carissimum, iuxta continentiam dicti domini regis, conthoralis nostri, et nostrarum super dicto matrimonio antea confectarum et praesentium literarum inducemus, consulemus et admonebimus, effectualiter et realiter operam dando, ut dictum matrimonium

Strana 462
462 Emler, Regesta Bohemiae inter ipsum et puellam praeclaram, filiam domini marchionis, in ipsa quarta reuolutione festi b. Michaelis archangeli, prout supra dictum est, debeat et velit feliciter et effectualiter con- sumare.“ — Dat. in Wisegrad in festo Inuentionis corporis b. Steffani, prothomartyris a. d. MCCCXLII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 312. — Ludewig, Reliq. manuse. V, 492. 1160) 1342, 5 Aug. Ust. Albera de Dobew monasterio Pyescensi censum in villa Petrowicz legat. — Not. oc, quod nos Albera de Dobew hiis rebus temporalibus ut arundineo baculo non innixus, imo pocius anchoram spei mee figens in misericordia Jesu Christi ad noticiam cunctorum cupimus per- venire, "quod sanus mente et corpore existens deliberato animo pro spe salutis mee et pie recordacionis d. Jutte, quondam consortis nostre, ac pro remedio animarum predecessorum nostrorum priori et fratribus conuentus Pyescensis fratrum ordinis Predicatorum in nostra villa Petrowicz nominata, quam quiete ac pacifice ac libere annis multis sicut et nostri predecessores possedimus et possidemus, censum VI sex. prag. gros. annis singulis, videlicet in festo b. Georgii III sex. et in festo s. Galli III recipiendum ac perpetuo libere possidendum conferimus et donamus nolentes ipsis fratribus in dicto censu per nostros heredes seu quos- cumque successores preiudicare quoquomodo, hiis nihilominus condicionibus adiectis, videlicet quod dicti prior et fratres omni die missam defunctorum in capella Omnium Sanctorum, ubi plures nostrorum predecessorum sunt sepulti nosque ibidem deo volente tumulari cupimus, cantare cum nota teneantur; nouem insuper vicibus infra annum vigilias IX leccionum et missam defunctorum solempnem cantent, anniuersarium nostrum et dictorum predecessorum nostrorum exsequentes, dictisque diebus, quibus predicta anniuersaria peragentur, prior vel qui locum eius tenuerit pro tempore, pitanciam fratribus de XX grossis facere teneatur, et sic in premissis pitanciis III sex. impendens III residuas in vestibus et in infirmitate seu debilitate fratrum plus indigencium impendere teneatur. Que omnia supradicta prior et conuentus prefati se facturos fideliter per presentes promiserunt. Si autem, quod absit, heredes seu successores predictam villam Petrowicz dictam vendere vel alienare voluerint modo quocumque, ex nunc prout extunc volumus, quod sepedictis priori et fratribus prefati conuentus Pyescensis XC sex. gros. prag. dare teneantur absque impedimento quocumque pro alio censu fratribus eisdem comparando numero et valore equali, ubi prefati fratres duxerint acceptandum, alias vendicio seu queuis alienacio ville nominate nullum robur sorciatur.“ — Sigilla: strenui militis predicti d. Albere de Dobew, d. Rudolfi de Czehnicz, d. Purchardi de Rzyepicz et d. Bohvnconis de Mladyeyowicz. — Act. sunt hec a. d. MCCCXLII°, in die s. Dominici confessoris gloriosi in domo fratrum ordinis Predicatorum in Ust.1) Orig. c. r. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. — 1) Alteri originali appendent sigilla : Alberae de Dobew, attritum, Rudolfi de Riczano, Purchardi de Repicz, Bohunconis de Mladeyovicz cum inscriptione paululum attrita. 1161) 1342, 7 Aug. Erfordiae. Testimonium fratris Heinrici de Virmaria, sacrae theologiae professoris, ordinis fratrum Heremitarum s. Augustini degentis Erfordiae supra reliquiis b. Katherinae monasterio s. Thomae

Strana 463
et Moraviae. Annus 1342. 463 Pragensi missis... Not. oc, quod „a. d. MCCCXXI, in die beati Petri ad vincula post sermonem per me factum in presencia copiose multitudinis fidelium confluencium in Szenerede ad locum sanctimonialium ibidem deo famulancium cum post sermonem, vt predicitur, in eodem loco et die prefato missam legerem, infra missam meam me vidente et contemplante, omnibus eciam populis circumstantibus hoc visibiliter cernentibus de sacro osse reliquiarum gloriose virginis Katherine, quod fundator dicti loci de monte Syna, vbi peregre profectus fuerat, ad locum predictum transtulit et tali thesauro locum illum magnifice dotauit eisdem reliquiis appensis in vase vitreo cum filo serico, ex munificencia divine largitatis ad declarandum merita gloriosa predicte virginis Katherine lac sacrum mirifice emanauit. Et in proxima die Assumpcionis b. Marie sequentis cum ad requisicionem prepositi et dominarum predicti cenobii in eodem loco predicassem et missam celebrarem, infra missam illam me vidente et contemplante multisque populis circumstantibus hoc cernentibus de predicto osse sacratissimo ex munifica largitate diuine pietatis mel sacrum in bona copia mirifice emanauit. Quod quidem miraculum eodem anno et sequenti fuit per diuinam clemenciam multocies iteratum. De quibus liquoribus a preposito et abbatissa dicti cenobii pro mea et aliorum fidelium deuocione bonam partem meis precibus impetraui et de eisdem liquoribus priori et fratribus nostri ordinis in Praga pro dotanda capella, quam ipsi ob honorem et reuerenciam gloriose virginis Katherine ibidem exstruxerant, in duplici vase cristallino ex karitate communicaui.“ — Dat. Erfordie a. d. MCCCXLII°, die Mercurii ante festum b. Laurencii. E cod. Thomaeo f. 23. 1162) 1342, 14 Aug. Brunae. Karolus, regis B. primogenitus, marchio Mor. Branislao Zile dicto curiam in Habrzi et unum laneum in Zebiteynie ad castrum Wewerzi spectantes confert. — Dat. Brunne in vigilia Assumpcionis b. Marie virginis a. d. MCCCXLII°. Ex orig. mon. S. Thomae Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 314. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 15, n. 148. 1163) 1342, 19 Aug. Brunae. Karolus, regis Boh. primogenitus, marchio Mor. volens servitia Jenczonis et Beneschii fratrum de Raussenbruk honorare villam ipsorum Raussenbruk oppidum forense facit, concedens, ut tertiis feriis qualibet septimana in dicto oppido forum commune rerum venalium et mer- cium quarumlibet teneatur. — Act. et dat. Brunne fer. II post festum Assumpcionis b. Marie Virg. proxima a. d. MCCCXLII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII p. 314. — Pelzel, K. Karl IV, tom. I. Urkb. p. 118. — Böhmer, Reg. Imp. p. 346, n. 55. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 15 n. 149. 1164) 1342, 20 Aug. Brunae. Karolus, regis B. primogenitus, marchio Mor. Mathiae, fratri quondam Mauricii, civis Brunnensis, indulget, ut pro se et heredibus suis unum farcorium sive curiam farcorum, que vulgariter khutelhof dicitur, circa fluvium Swarczawa — — inter suum et quondam Conradi

Strana 464
464 Emler, Regesta Bohemiae Poherlicerii molendina construere valeat et locare. — Dat. Brunne proxima fer. III post festum Assumpcionis b. Marie virg. a. d. MCCCXLII°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, p. 315. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 15, n. 150. 1165) 1342, 25 Aug. (Pragae). Richter und schöffen der stadt Prag bestimmen über das erbrecht im fall des absterbens eines vaters und seiner kinder beim überleben der mutter. — „Wir Wenczlav genannt Rok- czaner richter, Andres Goldner, Seydl von Piesk, Ott gewantsnaider vnd dy andern, dy do vorgeschriben sten, schepfen bechennen, das wir mit den eltisten des vber ain chuemen vnd das schol euichlich dem reychen als dem armen ze aim rechten sein: Ist das ain man, der vnser purger ist, styrbt vnd housfrow und kinder mit gut leet, vnd sterben dye kinder, man gibt der muter ire morgengabe vnd nicht mer; vnd das gut, das dy kinder lassen, schol an dy nehsten freunt ieres faters und nicht an ir mueter vreunt gevallen an alles manes videred." — Gegeben nach Christes gepuert vber dreyczehenhundert iar, darnach in dem zway vnd vierczigisten iar an dem nehsten tag nach sand Bartholomaei zwelf pot tag. Lib. civit. Prag. ab a. 1310 f. 154. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 60. 1166) 1342, 25 Aug. Apud Villamnouam. Clemens papa VI abbati et conventui monasterii Cedlicensis incorporationem fructuum ecclesiae in Jemnicz per Conradum, episc. Olom. eorum monasterio factam confirmat. — „Sane peticio uestra nobis exhibita continebat, quod olim pro parte venerabilis fratris nostri Johannis episcopi ac dilectorum filiorum capituli Olomucensis et car. in Christo filii nostri Johannis, regis Boemie illustris, ac vestra exposita felicis recordacionis Benedicto pape XII, predecessori nostro, quod dudum bone memorie Conradus, episcopus Olomucensis, dicti Johannis episcopi predecessor, inopie ac paupertati, quibus monasterium uestrum et persone degentes in eo propter uaria disturbia regni Boemie, in quo monasterium uestrum existit, grauabantur et grauari noscuntur, affectu pio compaciens medietatem fructuum, reddituum et prouentuum ecclesie in Jemenicz Olomucensis diocesis, in qua ex donacione dicti regis ius patronatus, ut asseritis, obtinetis, qui siquidem fructus, redditus et prouentus omnes ad summam octuaginta marcharum argenti uel circiter annis singulis ascendere dinoscuntur, de assensu capituli predictorum, cum quibus super hoc tractatum habuit diligentem, dicto uestro monasterio concesserat in perpetuum ac donauerat percipiendam a uobis, rectore dicte ecclesie, qui tunc erat et nunc est, uolente aut cedente uel decedente eciam, ita tamen quod medietatem subsidiorum uel pro- curacionum pro legatis ac nunciis sedis apostolice et metropolitani ac eciam ordinario racione dicte ecclesie pro tempore soluendarum deberetis simul cum dicto rectore perpetuo supportare, prout in patentibus litteris inde confectis dictorum Conradi episcopi et capituli sigillis munitis plenius continetur, ac supplicato predecessori nostro predicto, ut easdem conces- sionem et donacionem medietatis dictorum fructuum, reddituum et prouentuum confirmare de benignitate apostolica ex certa sciencia dignaretur, idem predecessor huiusmodi supplicaciones

Strana 465
et Moraviae. Annus 1342. 465 et litteras per dilectum filium nostrum Guillelmum, tituli s. Stephani in Celio monte presbi- terum cardinalem, examinari fecit et inspici diligenter et demum facta dicto predecessori super hiis per cardinalem eundem relacione plenaria idem predecessor ex eo, quod capitulum supradictum, de quorum consilio et assensu dicte donacio et concessio facte erant, non suppli- cabant pro concessione predicta, confirmacionem huiusmodi concedere denegauit. Postmodum autem dicto predecessore rebus humanis exempto ac premissis omnibus nobis diuina fauente clemencia ad apicem summi apostolicatus assumptis expositis diligenter pro parte Johannis episcopi et capituli ac regis predictorum et uestra fuit nobis humiliter supplicatum, ut con- cessionem et donacionem huiusmodi ex certa sciencia confirmare ac tenorem litterarum con- cessionis et donacionis eiusdem in litteris nostre confirmacionis inseri facere de benignitate apostolica dignaremur. Nos itaque huiusmodi supplicacionibus inclinati predictas concessionem et donacionem medietatis dictorum fructuum, reddituum et prouentuum per dictum Conradum episcopum de assensu capituli predicti monasterio vestro, ut predicitur, factas ratas et gratas habentes — — confirmamus.“ — Dat. apud Villamnouam Auinionensis dioc. VIII kal Sept. pontif. nostri a. 1°. Ex orig. in arch. Vorlic. 1167) 1342, 28 Aug. (Pragae). Nota, quod a. d. MCCCXLII°, in die b. Augustini hoc pro jure inter Jeclinum et Mathiam fratres dictos de Turri ex vna et Paulum de Chlumen parte ex altera, conciues nostros, adinuenimus, quod ipsi Jeczlinus et Mathias ipsum Paulum ad aliud judicium per se vel alios non debeant euocare, prout litere patentes, quas idem Paulus habet, plenius attestantur; sed si dictis fratribus ad ipsum Paulum aliqua competit accio, agant in nostro judicio et non alias ipsis ad obiecta responsurus. E libro civ. Prag. ab anno 1310 f. 155. 1168) 1342, 31 Aug. (S. 1.). Johann, könig von Bömen oc, beurkundet gemeinschaftlich mit erzbischof Balduin von Trier, dass sie mit Ruprecht und dessen bruderssohn Ruprecht, pfalzgrafen am Rhein, wegen Stalberg, Staleck, Brunshorn, Bacherach, Steg und Rheinbullen halb und wegen dem neuen gerichte halb übereingekommen sind, dass sie, respective ihr capitel oder ihre erben diese besitzungen so lange einer von ihnen noch lebt inne haben, dass jedoch nach ihrer beider tod dieselben ohne den zoll, den sie da haben und der dann aufhören soll, an gedachte pfalzgrafen ledig und los zurück fallen sollen, mit näheren bestimmungen zu mehrerer sicherheit. — Der gegeben ist, da man zalt nach Christus geburthe drutzehen hundert jare dar nach in dem zwei und virtzigsten jahre, uf den letzten tag in dem Ougste. Böhmer, Reg. Imp. p. 302, n. 451. 1169) 1342, 14 Sept. (Lunae). Scabini in Luna testantur, Stephanum Dywissii, civem Lunensem, novem sexagenas gr. quibusdam ecclesiis et personis in litteris nominatis deputasse. — Nos Nicolaus ac Pertoldus, 59

Strana 466
466 Emler, Regesta Bohemiae Jacobus Fridlini, Henlinus de Czietolib, Johannes Beronis, Nicolaus Wandonis, Nicolaus, Alberti, Petrus Petrisse, Nicolaus Ortlini, Friczco Reinbotonis, Pessco Pingwis, Otto Wernheri, Jessco Librici, scabini in Luna, omnibus — cupimus fore notum, "quod Stephanus Dywissii, noster concivis, veniens coram nobis ante quatuor scampna judiciaria judicio contestato, ubi quelibet res gesta plenam sortitur habere efficaciam, volens saluti animarum predecessorum incliti principis domini nostri Johannis, regis Boemie, et suorum successorum nec non animarum parentum eius antecessorum siue sequacium testamento salutifero uberius pro- videre, novem sexagenas grossorum denariorum pragensium censuales ob incrementum diuine laudis singulis annis percipiendas hiis personis deifice subnotatis deputavit. Primo quidem quatuor sexagenas hominibus spiritualibus, quarum due fratribus in Ossyek — — et due sexag. Margarete et Sluschcze sanctimonialibus in Teplitz de tribus laneis, quos ipse Stephanus aput dominos de Slawatin comparasse dinoscitur in villa Ranna, singulis annis debent cedere condicionibus et terminis statutis, sicut literis ciuitatis nostre desuper confectis poterint demonstrare, delegauit. Item tres sexagenas grossorum censuales dicte santimoniali Marga- rethe, filie Krzizicconis, quondam conciuis nostri, tam diu, quoad ipsa vixerit, deputauit. Postquam vero ipsa ab hoc seculo migraverit domino permittente, extunc dicte tres sexa- gene grossorum debent et tenentur super pontem ciuitatis nostre, qui transit flumen Egre, duolui ut cum eis melioretur, ubi melioracionem indiguerit. Que quidem sexagene singulis annis recipientur de quadam hereditate, quam ipse Stephanus aput Purchardum in dicta villa Ranna comparauit, in distinctis terminis, utputa, in festo s. Galli mediam secundam sexagenam et in festo b. Georgii 11/2 sexagenam, ita ut tres dicte sexagenae in testa- mentum perhenne debent dicto ponti ciuitatis nostre perpetuo commanere. Item vnam sexagenam grossorum singulis annis in festo b. Martini de quadam hereditate, quam emit aput dominam Blaznam in Dobromericz, pauperibus pro vestibus comparandis percipiendam, et si dicta hereditas ad dicte sexagene intencionem non sufficeret, tunc id, quod deperit, de quodam orto debet recipi, qui in wlgari vocatur Strkowecz, quod dictam sexagenam in soluendo compleatur, deputauit. Item vnam sexagenam grossorum singulis annis de dicto orto Strkowecz recipiendam legauit, que tali forma debet distribui, utputa, singulis quatuor temporibus plebano, qui pro tempore fuerit, pro vigiliis I gr. viccariis II gr., magistro I gr. de balneo II gr., pistori I gr. pro offertorio I gr., et duo strichones siliginis pistori tenentur, vnus pauperibus, II partes strichonum scolaribus in scola jacentibus et tercia pars lixis, servis et ancillis in balneo laborantibus debet et tenebitur errogari. Cum hoc administrator siue receptor dicti census, qui a scabinis ciuitatis nostre constituitur, singulis annis a blado censuali decem strichones bladi, scilicet siliginis et tritici, pro suo labore habere debebit seu debet. Insuper etiam condictum est, quod ipse Stephanus et Elizabeth, sua conthoralis legittima, dictum novem sexag. testamentum, quamdiu vixerint, singulis annis condicionibus et terminis statutis, ut premittitur, dictis personis ipsi testamento deputatis debent distribuere, prout equitati videbitur fore consonum atque dignum. Postquam vero de presenti medio viam universe carnis domino vocante fuerint subingressi, deinde ad Mathiam, filium dicti Stephani. et Katherinam, suam consortem, dictum testamentum quoad distribuendum debet deuolui impedi-

Strana 467
et Moraviae. Annus 1342. 467 mento quolibet non obstante. Sin autem dicti conthorales, administratores siue receptores dicti testamenti quomodolibet, quod absit, existerent negligentes, extunc per scabinos ciuitatis nostre, qui pro tempore fuerint, monicione fideli prehabita et si huiusmodi negligencia fuerit reuocata, ipsum procuratorium inviolabile stabit ratum, et si huiusmodi negligencie reuocacio, quod absit, non fieret, extunc judex et jurati dicte ciuitatis nostre, qui pro tempore fuerint, se de dicto censu ipsius testamenti debent intromittere et ipsum testamentum dictis personis ipsi censui deputatis distribuere terminis et condicionibus prehabitis, ut ipsum testa- mentum in perpetuum valeat perhennari.“ — Act. a. d. MCCCXLII°, sabbato in die Exalta- cionis s. Crucis. E cop. Mus. Boh. a d. dr. Jar. Čelakovský facta. 1170) 1342, 24 Sept. Luthowiae. Fridericus presbiter, praedicator parrochiae civitatis Luthowiae infirmis hospitalis s. Spiritus in Luthowia hortum situm in limitibus domus s. Spiritus foris civitatem Luthowiae apud Hermannum balneatorem pro 41/2 marca emtum donat. — Dat. et act. in domo s. Spiritus fer. III ante festum s. Michaelis archang. a. d. MCCCXLII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 318. 1171) 1342, 28 Sept. In castro Pragensi. Karolus, regis Bohemiae primogenitus, forum oppido Wilemow concedit. — Not. oc, „quod paternis ac nostris fidelibus dilectis Wilhelmo seniori et Wilhelmo iuniori fratribus de Egebech (sic), volentes meritorum suorum obtentu facere gratiam specialem ac abinde oppidi sui in Wilemow conditionem facere meliorem, ipsis et eorum heredibus — — indulgemus, eisque plenam, liberam et omnimodam damus et conferimus potestatem, ut in eodem oppido suo Wilemow, utputa ad hoc apto forum commune rerum ac mercium quarumcunque venalium iuxta cousuetudinem aliorum forensium oppidorum regni Bohemiae feriis tertiis septimana qualibet habeatur, et illud ab omnibus tam incolis regni quam ab advenis pro emendis ac vice versa vendendis hujusmodi rebus et mercibus ac pro aliis disponendis et agendis negotiis ac negotiatoribus quibuscunque libere et sine impedimento cujuslibet frequen- tetur. Damus insuper et concedimus fratribus ac eorum heredibus et successoribus antedictis, ut in eodem oppido Wilhemow cippum habeant et infra limites ejus furcam seu patibulum erigant pro facinorosis et malefactoribus puniendis, in quos quidem facinorosos et malefactores plenum habebunt deinceps judicium exercendi et quaelibet juxta demerita corrigendi. Man- damus igitur paterno nostroque fideli burgravio in Kadano, qui est et qui fuerit, — quatenus antedictos fratres de Egeberch, heredes et successores eorum in foro praedicto non impediat." — Act. et dat. in castro Pragensi die b. Wenceslai mart. a. d. MCCCXLII°. E cod. arch. Raudnic. p. 38—39. — Chytil, Cod. dipl. VII, 319. — Huber, Reg. K. Karl IV 15, n. 152. 1172) 1342, 4 Oct. Parisius. Johannes, B. rex. etc., Preczlao, episcopo Wratislauiensis ecclesiae, capitulo ac toto clero saeculari civitatum et ditionum Wratislauiensium et specialiter ecclesiae Glogoviensi 59*

Strana 468
468 Emler, Regesta Bohemiae omnes gratias, privilegia, indulgentias per duces, comites et barones et praedecessores suos, specialiter per Henricum I, Henr. II, Henr. III, Henr. IV, Henr. V et Henricum VI, duces Slesyae et dominos Wratislauiae, nec non per Conradum et Polkonem, olim duces Glogouienses, et per se concessas et datas confirmat, promittitque eos contra omnes perturbatores et violatores praeter contra Henricum Jaworensem et Bolkonem Swydnicensem duces defensare. — Dat. Parysius IV die mensis Oct. a. d. MCCCXLII°. Stenzel, Urk. zur Gesch. des Bisth. Breslau im Mittelalter p. 291. — Sommersberg, Sc. rer. Sil. I. p. 782. — Böhmer, Reg. Imp. p. 210, n. 308. 1173) 1342, 4 Oct. Pragae. Karolus, domini regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. inhibet collectoribus bernae, ne a Chodonibus in Domazlicz sive Tustam spectantibus plus quam XXIV marcas ratione bernae recipere audeant. — Not. oc, „quod, quia paterni nostrique fideles dilecti Chodones in Domazlicz siue Tustam spectantes viginti marcas graues denar. pragens. pro camera regia et quatuor marcas eorumdem grossorum pro delencialibus racione berne regalis retroactis temporibus tam de jure quam de consuetudine persoluerint, nos ipsos in hoc et in aliis juribus suis conseruare volentes, mandamus collectoribus berne regie, qui pro tempore fuerint, sub obtentu nostre gracie firmiter et districte, quatenus a predictis Chodonibus non amplius quam viginti quatuor marcas, ut premittitur, racione predicte berne, dum fuerit colligenda, recipere audeant, — — non obstante, quod nonnulli, qui bona in Taust in obli- gacione a domino genitore nostro successiuis hucusque temporibus tenuerunt, Chodones pre- dictos ad plus soluendum in eorum dispendium coegerunt, quod fieri de cetero districcius inhibemus.“ — Dat. Prage fer. VI post festum b. Michaelis archangeli proxima a. d. MCCCXLII°. E cop. sec. XV exeunt. in arch. Mus. reg. Boh. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 15, n. 153. 1174) 1342, 7 Oct. In Cladrubensi monasterio. Fr. Otto, prior mon. Cladrubensis, fratribus monasterii sui pro ipsorum solatio unam marcam census annui confert. — Not. oc, "quod ego fr. Otto, prior monasterii Cladrubensis, ex pura et simplici mea conscientia fratribus ejusdem monasterii, pro ipsorum communi solatio unam marcam grossorum denariorum offero et singulis annis, quamdiu ipsius marcae integrum censum propria emptione nequivero comparare, ipsis dare et solvere fideliter repromitto. Ea nihilominus conditione seu ordinatione, quae sequitur, annotata, quod ipsi fratres pro praefata donatione omni anno ante natale beatorum martyrum Dionysii et sociorum ejus die proximo missam de annuntiatione beatae Mariae virginis in choro solenniter de- cantabunt, et eodem die, seu si qui forte non poterint, alio easdem singuli fratres presbiteri missas singulas celebrabunt et debebunt celebrare, pro quorum solatio ille frater, cui pro tempore officium pitantiae regiminis est commissum, cui simul et ego supradictam denariorum marcam anno quolibet assignabo et debeo assignare, ipsam taliter dispensabit; primo videlicet quod eodem die unicuique fratri presbitero de praefata denariorum summa duos grossos offeret et donabit, et pro se ipso, si sacerdotali functus fuerit officio, etiam duos grossos in

Strana 469
et Moraviae. Annus 1342. 469 communi fratrum sorte ipse recipiet cum aliis, insuper duobus grossis, quos in hac ordi- natione sibi vel alteri fratri succedenti, sive presbiter fuerit sive non, pro huiusmodi admini- stratione statui, deputandis. Insuper quoque pauperibus ante portam monasterii duos grossos, et leprosis grossum unum in charitate Christi de eadem pecunia largietur, de residuo vero quicquid supererit, memoratus, pitantiarius refectionem in praenotato die fratribus largiorem tenebitur procurare; cum autem cursum vitae hujus implevero dei nutu, ex tunc et semper, in quolibet meo anniversario pro mea anima missae defunctorum a dictis fratribus peragentur eodem ritu et ordine, quo de missis beatae Virginis superius est praescriptum.“ — Acta autem sunt haec sub fratre et domino Henrico, venerabili abbate, in praesentia ipsius et fratrum dicti monasterii Cladrubensis a. d. 1342°, ipsis nonis Octobris in die b. Marci papae. E cod. man. c. r. bibl. Prag. II, A, 10, p. 102. 1175) 1342, 17 Oct. Brieg. Herzog Boleslaw von Brieg gestattet dem Hasco, prior der Johanniter in Böhmen und Polen, das zu Lossen gehörige vorwerk zu deutschem rechte auszusetzen und befreit es von allen lasten. Cod. dipl. Sil. IX, 17. 1176) 1342, 25 Oct. Brunae. Sbynco dictus de Buczkowyn, frater quondam Maczconis monachi, monasterio Aulae s. Mariae in Antiqua Brunna, in quo elegit locum sepulturae suae, curiam suam in Nas- salowicz, quam ab Heinrico et Johanne et a Bertoldo, Wyssegradensi praeposito, regni Boemiae cancellario, fratribus de Lipa in XL sexagenis gr. prag. tenuit, legat. — Sigilla: Gehardi, camerarii czude Brunensis, Theodrici de Spran czudarii, Wznethe de Crisans, Busiconis et Hermanni fratrum de Lelecowicz, Hechtonis de Rossicz et Holubonis de Gumdrams. — Act. et dat. Brunne in colloquio fer. VI ante festum bb. Symonis et Jude apost. a. d. MCCCXLII°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 322. 1177) 1342, 28 Oct. Pragae. Karolus, regis Boemiae primog. marchio Mor. cives Lunenses a solutione bernae proxime imponendae liberat. — Not. oc, „quod quia fideles paterni et nostri dilecti, ciues ciuitatis in Luna, nobis bernam in presenti seu generalem collectam de bonis ipsorum pro nostra necessitate urgenti ad nostrarum precum instancias diligentes beniuole donauerunt, nos in releuamen ipsorum, vt post huiusmodi grauamina, quanto ciuitatem ipsam et ciues eiusdem graciosius respeximus, tanto melius valeant respirare, ipsis ciuibus sincere et bona nostra fide promittimus et spondemus, quod eos de solucione berne, quam primum in regno Boemie recipere nos contingat, liberos habere volumus de omnibus bonis ipsorum penitus et exemptos. Et vt predicti ciues onus solucionis berne presentis eo facilius et leuius sup- portare valeant, volumus, statuimus et decernimus, vt vniuersi et singuli eiusdem ciuitatis

Strana 470
470 Emler, Regesta Bohemiae ciues tam de bonis ipsorum ciuitati ipsi commensuratis quam eciam de bonis eorum liberis ad contribucionem berne huiusmodi faciendam omnimode sint astricti.“ — Dat. Prage in festo bb. Symonis et Jude apostolorum a. d. MCCCXLII°. Ex orig. civ. Lunensis. — Lib. civ. Lun. f. 4. 1178) 1342, 28 Oct. Pragae. Fr. Ulricus, summus magister totusque conventus fratrum ordinis Cruciferorum cum stella domus hospitalis s. Francisci in pede pontis Pragae villam Bitkaw prope Myzam et allodium in Techlowicz iure emphyteotico exponunt. — Not. oc, quod "exposuimus et locacionis tytulo tradidimus hominibus et rusticis nostris in villa nostra dicta Bitkaw prope Myzam ciui- tatem viginti cum dimidio mansos siue laneos, quemlibet eorumdem triginta duo longa iugera cum dimidio iugere continentem, ipsis et eorum heredibus ac successoribus iure emhyteotico siue theutonico hereditarie possidendos, sub veri annui census onere et condicionibus infrascriptis, ita quod licet in principio ipsius pro empcionis iure a quolibet laneo tres marcas et duos grossos denarios pragenses ab ipsis receperimus in parato, ad hec tamen annis singulis per- petuis temporibus fratribus nostri hospitalis in Myza de quolibet laneo in festo Purifica- cionis s. Marie sedecim grossos denarios pragenses et in festo b. Johannis Bapt. similiter sedecim grossos pragenses denarios dictis fratribus nostris absque dilacione et contradiccione qualibet, tribuent et persoluent. Item tempore falcacionis feni dare debent de quolibet laneo duos grossos, item de censu bladi siue anone de quolibet laneo quatuor kbwelczones siue heolones siliginis, sex ordei, sex avene et vnum pisarum, hec omnia dabunt absque cumulo mensurata. Et si vnquam mensura mutaretur, semper tamen, que nunc est et datur, presentari et dari debet ad hospitale in Myza in festo s. Martini ipsorum hominum propria cum vectura. Item debent dare proxima septimana ante festum s. Michaelis de quolibet laneo dimidiam cuppam salis. Item tempore messis debent dare de quolibet laneo quatuor messores, duos ad siliginem et duos ad auenam metendam. Item de quolibet laneo dabunt sex pullos annuatim, videlicet duos in festo Omnium Sanctorum et duos in festo Natiui- tatis Christi, et deinde duos in festo Assumpcionis virginis gloriose. Item de quolibet laneo dare debent in festo Pasche triginta oua et in festo Penthecostes eciam triginta oua. Que omnia et singula premissa annis singulis perpetuis temporibus, ut est dictum, fratribus nostri hospitalis in Myza tribuent integraliter et persoluent. Preterea fatemur Nicolaum, Jaroslaum et Wencezlaum allodium nostrum in Techlowicz, videlicet curiam cum tribus laneis, quemlibet laneum triginta duo iugera continentem longa, pro se et heredibus suis iure theutonicali a nobis hereditarie suscepisse, sic quod Wencezlaus primo dedit pro iure empcionis sex sexagenas grossorum pragensium denariorum et Jarosslaus totidem; sed quia hii duo aream et edificia inter se diuiserunt, Nicolao vero non accidit de area aliquid, ideo tantum duas sexagenas pro principio empcionis contulit et donauit. Census vero ipsorum talis est, de quolibet laneo, quatuor kbwelczones tritici, octo siliginis, viginti auene et vnum pisarum absque cumulo, que in festo b. Martini ad hospitale b. Katherine in Myza nostri hospitalis fratribus suis vecturis propriis annis singulis presentabunt. Item de quolibet laneo tempore

Strana 471
et Moraviae. Annus 1342. 471 messis dabunt duodecim messores, sex ad siliginem et sex ad auenam metendam. Item de quolibet laneo dare debent annis singulis in censu sedecim grossos in festo b. Galli. Item duos pullos in festo b. Martini et duos pullos in Natiuitate Christi et triginta oua in festo Pasche et triginta oua in festo Penthecostes. Que omnia et singula de quolibet laneo, ut prefertur, in antedictis terminis annis singulis perpetuo facient et explebunt. Insuper quando- cunque a principe terre berna generalis omnibus religiosis et eorum hominibus per totam terram Boemie vniuersaliter posita fuerit et iniuncta et magister hospitalis et postquam pro eadem berna pactum et conuencionem fecerint cum ceteris suis fratribus, ita vt ab vniuersis bonis ipsorum ac hominibus ipsam percipere et colligere opporteat et contingat, tunc eciam homines prescriptorum bonorum iuxta aliorum hominum hospitalensium contribucionem ipsam bernam magistro et fratribus suis similiter tribuent modis omnibus et persoluent. Quod si in aliquo premissorum negligentes exstiterint, extunc fratres dicti hospitalis nostri in Myza, qui pro tempore fuerint, sufficienti impignoracione ad satisfaccionem congruam ipsos con- pellere poterunt et valebunt.“ — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXLII°, die ss. Simonis et Jude. E tabul. ordinis Crucifer. cum stella. 1179) 1342, 28 Oct. Pragae. Fr. Ulricus, summus magister, totusque conventus fratrum ordinis Cruciferorum cum stella domus hospitalis s. Francisci recognoscunt, Ulricum, molendinatorem domus eorum in Myza, suo et heredum suorum nomine dimidium molendinum suum circa pontem civitatis Myzae situm fratribus hospitalis resignauisse et se de molendino eorum iuxta praeurbium civitatis Myzae intromisisse sub conditionibus contentis in literis inferius positis. (v. Reg. B. IV p. 471, n. 1181.) Act. et dat. Prage a. d. MCCCXLII°, in die b. apost. Simonis et Jude. Ex orig. tab. ord. Crucifer. cum stella Pragae. 1180) 1342, 10 Nov. Pragae. Karolus, regis Boh. primogenitus, marchio Mor. Perslae de Bruna possessiones et bona in villis Schellschiz et Czinowiz a matre sua Elysabeth, regina Boh. collata confirmat. — Act. et dat. Pragae die Translationis s. Ludmillae a. d. MCCCXLII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 317. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 15, n. 151. 1181) 1342, 11 Nov. In Myza. Judex, jurati ceterique consules et scabini civitatis Myzensis de pleno consilio reco- gnoscunt, Ulricum molendinatorem Cruciferis cum stella dimidium suum molendinum resi- gnavisse. — Not. oc, „quod Vlricus molendinator dominis ac Cruciferis cum stella dimidium suum molendinum circa pontem situm cum suo iure empcionis — — resignauit et se de molendino eorundem predictorum dominorum Cruciferorum sub preurbio iuxta Myzam situato cum ipsorum consensu vnanimi intromisit, tali vero adiecta condicione, quod omni ebdomada debet dare ad hospitale in Myza duos kbeltzones siliginis molitos de ipsis nulla recepta

Strana 472
472 Emler, Regesta Bohemiae metreta, si autem alicui alteri illam silliginem domini Cruciferi venderent, tunc molendinator debet recipere suum ius metrale, sicut ab aliis recipi est consuetum. Item in singulis quatuor temporibus, qui commendator in hospitali fuerit, debet molendinatori tres macros porcos presentare et ipse molendinator debet tottidem applicare, et ad hospitale sic quater semper sex porcos bene saginatos de molendino in quatuor temporibus representare et nullum porcum debet pro se in molendino specialiter enutrire. Item tria exenia debet dare, videlicet duos grossos in Pascha, duos in Penthecostes et duos in Natiuitate Christi. Preterea si contingeret eum vendere molendinum quacunque causa vel necessitate ingruente, tunc primo debet ipsis Cruciferis venale pre aliis exhibere, et si tunc non emerent, cuicunque alteri venderet, eis debet quarta pars pecunie, pro qua venditur, totaliter deriuari. Item si prefatus Vlricus in ipso molendino aut in quocunque alio loco morietur, tunc medium molendinum debet ad predictos dominos irrecusabiliter pertinere et secundam partem det sive leget pro sue arbitrio voluntatis. Item totum brasium gratis debet molere, quo hospitale indigebit. Item si molendinum per inundacionem et diluuium aquarum aut per incendium uel quacunque alia de causa destrueretur, ipse tenetur ipsum inpensis propriis et sumptibus reparare, nisi a predictis dominis ad hoc aliquod iuuaminis ipsorum ubertatis gracia poterit obtinere.“ — — Act. et dat. in Myza a. d. MCCCXLII°, in die s. Martini episcopi et confessoris gloriosi. E tab. ord. Crucif. cum stella Pragae. 1182) 1342, 11 Nov. Avinione. Clemens papa VI Frederico nato quondam Ursi de Bor canonicatum ecclesiae Olomucensis confert. — Dat. Avinione III id. Nov. pontif. anno I°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 323. 1183) 1342, 13 Nov. Pragae. Karolus, marchio Mor. monasterio Ossecensi libertatem ab exactionibus per decennium confirmat. — Not. oc, quod licet d. genitor noster "abbatem et conuentum monasterii in Ozzek a collecta regia, que berna dicitur, quam ipsos de dicti sui monasterii et hominum eiusdem bonis omnibus infra decennium a festo b. Viti mart. anni preteriti continue reuol- uendum dare contingeret, graciose libertauerit, eisque omnimodam dederit libertatem, —— tamen ipsi abbas et conuentus nobis ad nostram requisicionem in instanti necessitate nostra astantes se nostris per amplius coaptare beneplacitis in LXXX marcis gros. den. prag. subuenerunt, quapropter nos cupientes eorum beniuolencie condignis promocionum et consolacionum pre- — sidiis occurrere operose, ipsis — — promittimus — — eos et eorum negocia quelibet, — prout oportunum uiderimus et graciosius promouere, et nichilominus omnes gracias et liber- tates ipsis per dictum d. genitorem nostrum donatas, in predictis litteris expressas et demum nostris litteris, quantum nostra intererat, approbatas per prefati decennii spacium inconuulsas tenere et eis in nullo penitus contrarium attemptare.“ — Dat. Prage in die b. Briccii epis. a. d. MCCCXLII." E cod. diplom. mon. Osec. saec. XIV memb. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 324.

Strana 473
et Moraviae. Annus 1342. 473 1184) 1342, 13 Nov. Pragae. Karolus, Johannis regis Boemiae primogenitus, ac marchio Mor. castrum dictum Mylicz, quod libere et quiete tenet ecclesia Wratislaviensis, ad ipsam pleno iure et cum omni dominio libere pertinere testatur, et pro se suisque heredibus et successoribus universis promittit et spondet, quod de castro predicto seu de iure proprietatis ipsius nunquam in iudicio vel extra praedictae ecclesiae moveat vel movere debeat aliqualiter quaestionem. — Dat. Pragae id. Nov. a. d. MCCCXLII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 324 et 879. Extr. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, p. 28. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 15, n. 154. 1185) 1342, 13 Nov. Pragae. Karolus, primogenitus d. Johannis, regis Boh., marchio Mor. fratribus Johanni, Fran- schoni et Laurentio Hartlib, civibus Wratislauiensibus, qui allodium vulgariter dictum Pathenitz sedecim mansos continens possident, omnia iura, quae habebant in dicto allodio per litteras a patre suo Alberto de Kant, civ. Wratislauiensi, et fratri eorum datas sed a. d. MCCCXLII" die XXI Maii incendio, quod in civitate Wratislauiensi evenit, consumptas, innovat. — Act. a. d. MCCCXLII°, id. Nov. in castro Pragensi. E cop. vid. arch. c. r. gub. Boh. 1186) 1342, 16 Nov. Pragae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. recognoscit, se Conrado Ewlle- bruch et Jacobo Wiennerii, civibus Wratislaviensibus, in XX sexagenis gr. den. prag. et X gr. teneri, et promittit debitum hoc in festo Nativitatis Christi proximo solvere. — Act. Prage a. d. MCCCXLII°, sabbato infra octauas b. Martini. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 324. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 15, n. 155. 1187) 1342, 21 Nov. Avinione. Clemens papa VI Johanni, regi Boemie, indulget, ut decem clerici suis obsequiis continue insistentes, quos adhuc eligendos duxerit, fructus beneficiorum, que nunc obtinent et in posterum obtinebunt, cum ea integritate usque ad triennium libere percipere valeant, cotidianis distributionibus dumtaxat exceptis, cum qua iilos perciperent, si in ecclesiis, in quibus beneficia huiusmodi obtinent, in posterum personaliter residerent. — Avinione XI kal. Dec. pontif. a. I. Werunsky, Excerpta ex reg. Clementis VI et Innocentii VI p. 10, n. 17. 1188) 1342, 25 Nov. Pragae. Karolus, marchio Mor. Heynlino Eyloweri, judici in Chutna, omnia jura ipsi et Nicolao Ruthardi a rege Johanne concessa confirmat. — Not. oc, "quod dilecti nobis Heynlini Eyloweri, judicis et urborarii in Chutna, paterni et nostri fidelis, grata et fidelia 60

Strana 474
474 Emler, Regesta Bohemiae obsequia — — pensantes per ipsum nostre celsitudini prompte exhibita et exhibenda in — — eidem Heynlino omnes gracias omniaque iura et bona, que et quas ipse et futurum Nicolaus quondam Ruthardi, socer ipsius, ex concessione et indultu d. genitoris nostri habent aut habere dinoscuntur conmuniter vel diuisim, prout hoc per litteras eiusdem d. nostri ostendere et demonstrare racionabiliter poterunt, approbamus.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXLII, in die s. Katherine. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 325. — Huber, Reg. Imp. p. 15, n. 156. 1189) 1342, 25 Nov. Pragae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. incolis oppidi Wladizlawicz et adiacentium villarum concedit, ut se eximere et liberare ab Vlrico de Kostelecz valeant. — Not. oc, "quod nos volentes commodis nostrorum fidelium iudicis, iuratorum et oppidanorum oppidi nostri Wladizlawicz et incolarum villarum Kruswiczani, Wrocznialotpta, Bukowska Lotpta, Lacznicze, Sabowresk, Sbosnalotpta ad dictum oppidum pertinencium prouidere, vt a seruitutibus, quibus affliguntur per extranea regimina, eximantur, eorum igitur precibus inclinati fauorabiliter eis annuimus, vt se eximere et liberare a fideli paterno et nostro Vlrico de Kostelecz debeant et possint cum sex centis sexagenis gross. pragens., in quibus eos do- minus et genitor noster karissimus obligauit. Et quia se suis pecuniis propriis liberauerunt sub nostra protectione et regimine persistere affectantes, promittimus sincere, quod sepedicti incole et eorum posteri in perpetuum de hereditatibus eorum supradictis, quas possident non plus quam censum, videlicet quadraginta quatuor sexag. in festo s. Georgii et XLIV sexag. in festo s. Galli, qui ab antiquis temporibus solui consueuerat, nobis et nostris succes- soribus soluere tenebuntur, et omnes labores et seruitutes, exacciones, subsidia, vecciones siue alia grauamina et subsidia ipsis de nouo excogitata deponentes eos a dacionibus arre anleyt vulgariter dictis hereditatumque mensuracionibus, a maiorum censuum vltra consuetum imposicionibus absoluimus, ita quod solutis et datis censibus iudici eorum, qui pro tempore fuerit, nobis ad deportandum, in nullo alio penitus sint astricti, sed omnibus iuribus et con- svetudinibus antiquitus obseruatis perfruantur. Promittimus eciam eos et eorum quemlibet ab omnibus violenciis et iniuriis defensare, nullas eis nouitates facientes vel permittentes fieri inconsuetas, per quas ipsi et eorum posteri possint aliqualiter perturbari. Et si eos alicui ad gubernandum vel ad obligandum vrgente necessitate concesserimus vel obligauerimus, is eos in aliquo quam in percepcione census consueti non audeat molestare nec molestari aliqualiter permittemus. Volumus eciam, quod iidem iure ciuitatis Maioris Pragensis gaudeant, nec eos aliquis iudicare aut [ipsi alicui] respondere nisi coram nobis et regni nostri camerario et iudice eorum teneantur. Preterea de speciali nostra gracia prefato oppido et villis antedictis quatuor laneos pro pascuis communibus seu communitate in loco, qui Wyssnowe nuncupatur, in qua parte acceptare curauerint, damus, conferimus et donamus. Promittimus insuper sepefatis incolis ad maiorem certitudinem et cautelam super hiis omnibus supradictis graciis, indulgenciis et libertatibus per nos eis concessis confirmacionis et ratificacionis literas domini et genitoris

Strana 475
et Moraviae. Annus 1342. 475 nostri, quam primum ad terram Boemie redierit, obtinere.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXLII°, in festo b. Katherine virginis et martyris gloriose. Ex orig. arch. cap. Prag. — Pelzel, K. Karl IV, t. I. Urkb. p. 27. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 325. — Böhmer, Reg. Imp. 346, n. 56. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 15, n. 157. 1190) 1342, 29 Nov. (Pragae). A. d. vt supra [MCCCXLII°], in vigilia b. Adree apost. nos jurati supradicti [Pra- genses] „a nostris predecessoribus, antiquis juratis, percepimus et in eo eciam nos perman- simus, quod Johlinus, filius olim Wolflini subcamerarii, et heredes sui debeant quartam partem thelonei et quartam partem judicii in Melnik iure proprio et hereditario possidere, — . matris sue et aliorum fratrum suorum impedimento quolibet non obstante.“ E lib. civ. Prag. ab anno 1310 f. 155. . . 1191) 1342, 4 Dec. In monast. Brewnouiensi. Przedborius abbas totusque conventus monasterii Brewnouiensis fratribus Peskoni et Vlrico de Kossors silvam Tyrnowa supra Scochowicz sitam ad villam locandam conferunt. — Not. oc. "quod nos Pesko et Vlricus fratres germani dicti Kossors ac heredes nostri ab honora- bilibus et religiosis uiris domino Przedborio abbate, Petro priore et Petro subpriore, Swatomiro bursario, Matheo cantore, Martino, Andrea, Onsone, Gregorio, Zwiestone, Petro, Matheo infir- mario totoque conuentu monasterii Brewnouiensis ordinis scti. Benedicti Pragensis dyocesis prope Pragam volentes nostram condicionem facere meliorem rubeta predicti monasterii Brewnouiensis sive siluam dictam wlgariter Tyrnowa sitam supra villam ipsorum Scochowicz ad extirpandum et villam collocandam in eisdem recepimus et conduximus in perpetuum sub pactis et condicionibus infra scriptis; sane videlicet quod de dictis rubetis predicti abbas et conuentus nobis Peskoni et Vlrico predictis ac heredibus nostris dimidium tercium laneum libere et sine omni emcione donauerunt specialiter et dederunt ad extirpandum agrosque informandum et quolibet modo fruendum, ita tamen, quod quilibet laneus habere debet septuaginta duas mensuras de mensura funiculi, quo hereditates Maioris ciuitatis Pragensis mensurantur, vnum vero laneum tote communitati pro communibus pascuis in loco nobis ad hoc apto donauerunt pariter et dederunt, nec non et tres virgas pro uia communi, que wlgariter dicitur drahy, pellendorum peccorum atque gregum. Quem quidem laneum et tres virgas tota communitas soluere debent et tenentur, prout alii lanei exsoluentur, ita tamen, quod nullum censum deinceps neque bernam siue alia quecunque iura ab eo laneo et tribus virgis de cetero exquirere tenebuntur; alios autem laneos, qui inuenti fuerint in loco dictorum rubetorum siue silue ibidem, habebunt homines perpetue jure emphiteatico in futurum tali sub forma, quod pro arra pro vnoquoque laneo duas sexagenas grossorum denariorum pragensium tene- buntur soluere atque dare, videlicet mediam in festo Penthecosten nunc venturo et mediam in festo sancti Wenczeslai eodem anno subsequenti, item mediam sexagenam in festo Pen- thecostes et vltimam mediam in festo sancti Wenczeslai, eodem anno mox sequenti. Liber- tatem autem habere debent ab anno domini millesimo trecentesimo quadragesimo tercio a festo 60*

Strana 476
476 Emler, Regesta Bohemiae sancti Georgii nunc venturo sex annis continuis numerando, quibus annis libertatis bernam soluere debent et tenentur eo modo, quo homines, qui Morzynam susceperunt. Completo vero sexto anno libertatis statim de vno quoque laneo per vnam marcam grauioris ponderis gross. denariorum prag. soluere tenebuntur, vnaquaque marca per sexaginta quatuor grossos computando, diuisim tamen in festo scti. Georgii mediam marcam et in festo sancti Wenczeslai mediam in perpetuum simili vicissitudine persoluendo, duos eciam pullos de vnoquoque laneo ad festiuitatem beate Margarethe et per tres grossos pro iuuamine ad diem sancti Benedicti omni anno in monasterio Brewnouiensi pro mensa domini abbatis et conuentus presentabunt, et sic ab omnibus aliis exaccionibus, quocumque nomine censeantur, erunt liberi et soluti preter communem bernam regiam, quam persoluent, prout alii homines monasterii predicti soluere consueuerunt. Et quia diuino seruicio siue officio propter salutem animarum carere non possumus nec debemus, prefati abbas scilicet et conuentus vnum liberum laneum ab omni honere solucionis pro ecclesia et plebano assignarunt, ita tamen, quod plebanus jura episco- palia, archidiaconalia et decani teneatur exsoluere, ut est moris. Fumales vero ad pretactum monasterium pertinebunt, videlicet de uno quoque laneo per sex parwos soluere tenebuntur eo tempore, quo homines sepedicti monasterii de Scochowicz soluere consueuerunt. Preterea cum homines judiciis carere non possint, ut indisciplinati sua recipiant incommoda meritorum, ipsum iudicium nobis predictis fratribus Peskoni videlicet et Vlrico ac heredibus nostris villa in eadem contulerunt et dederunt, quam de nowo nostris sumptibus informare tenebimur et debemus. Que quidem iudicia nos ipsi per anni circulum iudicabimus, eciam, si necesse fuerit, predictorum abbatis et conuentus nunccio nobis iuncto, preter tria iudicia, que maiora apellantur, vnum post festum sancti Wenczeslai, secundum post Natiuitatem Christi, tercium vero post Pascha. In quibus quidem tribus iudiciis dominum abbatem cum duodecim personis et totidem equis honeste tenebimur procurare aut quoscumque dominus abbas ad eadem iudicia loco sui duxerit destinandos numero prenotato. Si autem dominus abbas aut eius vices gerens uenire commode non possent ad dicta iudicia discernenda, ex tunc tota commu- nitas ad monasterium venire debet, quando eis mandabitur, iudicia ad eadem; sed expense illorum trium judiciorum vno tantum die et non amplius ministrabuntur. Quibus eciam iudiciis hoc quoque adiunctum est, quod wlgariter vnos dicitur, iudicium ignis, furti, homicidii atque stupri. De quibus omnibus iudiciis atquo culpis tam maioribus quam minoribus nos Pesko et Vlricus pretacti ac heredes nostri tercium denarium pro nobis retinebimus, duo vero in utilitatem prefati monasterii conuertentur. Concesserunt eciam nobis ac heredibus nostris sepedicti abbas et conuentus monasterii prenotati villa in eadem tabernam liberam, carnificem, pistorem, sutorem, fabrum et balneatorem, que singula debemus et tenemur libere possidere. Insuper de ipsorum bona voluntate nobis Peskoni et Vlrico propter nostram deuotam exibici- onem concesserunt venaciones, aucupia piscacionesque in flumine Wltawa a metis usque ad metas ad terminum uite nostre tantum ; heredes vero nostri, si eadem habere voluerint, hoc obtinere habebunt de gracia speciali. Adiunctum est eciam et hoc, quod si aliqua aurifodina uel minera ibidem in quibuscumque agris inueniretur, quod ad monasterium et non ad alium pertineret, et ipsi agri cuiuscunque essent, more agrorum solui debent, prout

Strana 477
et Moraviae. Annus 1342. 477 per duos homines ibidem taxati fuerint fide dignos. Insuper montes, qui arari non possunt, precipicia siue rupes, vbi virgulta curialia non excrescunt, mensurari non debent, sed omnia pro communi utilitate nostra beniuole assignarunt. Specificatum est eciam ac declaratum, quod si unquam, quod absit, per gwerram generalem uel exercitus extranei principis terram subintrantis aut eciam per ignem sepedicta bona ipsius ville Tyrnowa deuastarentur uel ex permissione diuina fruges in campis grandine lederentur, ex tunc statim domino abbati et suo conuentui aut successoribus ipsorum intimare tenebimur et debemus ipsique ad conspec- cionem duorum seruitorum monasterii predicti nobiscum graciam facere debent, prout eis videbitur expedire. Hoc quoque adiunctum est specialiter et expresse, quod si nos, sepius dicti fratres Pesko et Vlricus ac heredes nostri pretacta bona non possemus conseruare com- mode et tenere, ex tunc nulli hominum licebit nobis dicta bona vendere seu sublocare sine predictorum dominorum abbatis et conuentus aut successorum ipsorum speciali beneplacito et assensu, et hoc talibus hominibus, qui monasterio competant et abbati. Postremo statutum est eciam et ordinatum, quod vnus ex nobis aut heredum nostrorum singulis annis monasterio siue abbati cum suo proprio apparatu ad tres uias tenebitur deseruire, videlicet vnam in Policz, aliam in Raygrad, terciam vero in Nezamislicz vel Costelecz, ut ei fuerit imperatum; in quibus quidem viis si ei, qui ex nobis cum domino abbate fuerit, quod absit, aliquod dampnum siue infortunium euenerit, nec proinde monasterium inpetere nec abbatem sollicitare poterit nec tenetur, nisi quod ei de speciali gracia domini abbatis poterit elargiri.“ — Sigilla: Bohunkonis dicti Haykonis de Tysmycz — et Peskonis et Vlrici predictorum. — Act. et dat. in predicto monasterio Brewnouiensi a. d. MCCCXLII°, in die sancte Barbare virginis gloriose. Ex orig. arch. mon. Břevnov. 1192) 1342, 4 Dec. Pragae. Franciscus, procurator fratris Ludowici, commendatoris s. Marie in Litomericz ordinis Cruciferorum cum stella, ex parte una et Hermannus, ecclesiae s. Adalberti in Vsk super Albiam plebanus, parte ex altera eligunt Wenceslaum s. Valentini et Franciscum s. Leonardi ecclesiarum plebanos amicabiles compositores super omnibus controversiis inter ipsas partes aut praedecessores earum exortis. — Act. a. d. MCCCXLII°, IV die mensis Dec., hora vespe- rarum, indict. Xa, pontif. Clementis papae VI anno primo Pragae in domo habitationis Thomae, archidiaconi ecclesiae officialisque curiae Pragensis ac papae capellani, praesentibus Puniculino, Joanne, advocatis consistorii Prag., Ottone, Henrico, Alberto, notariis publicis. E cod. aur. ord. Crucif. cum stella Pragae p. 213. 1193) 1342, 6 Dec. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., petente mag. Hermanno, prae- posito s. Petri in Brvnna et canonico ac scolastico Olomuc. ecclesiarum, litteras super com- positione litis a praeposito ecclesiae s. Petri et judice atque juratis civitatis Brunensis IV non. Martii a. d. MCCCXV° (v. Reg. Boh. III p. 102, n. 248) datas confirmans jura dictae ecclesiae enumerat. — Act. et dat. Brunne in d. Nicolai episc. a. d. MCCCXLII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VIII. 326. — Pelzel, K. Karl IV, t. I. Urkb. p. 28. — Böhmer, Reg. Imp. p. 346, n. 57. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 15, n. 158.

Strana 478
478 Emler, Regesta Bohemiae 1194) 1342, 6 Dec. (Pragae). Gesetz der Prager schöffen rücksichtlich der fehden zwischen bürgern. — Wir Francis camerer, hern Jacobs suen vnd purchraf czu Freinberch, vnd Andres Goldner, Seydel von Piesk, Otte gewantsneider, Nicloez Cznoimer, Nicloez Clementer, Heinrich Swab genant Cigler, Fridel Sechsel, Jaksch Ruprecht, Jesch Payer, Cunsch von Pracz, Peschel Harrer vnd Niclaus Harrer, dy gesworn sceppfen der stat czu Prage, bechennen, "daz wir gepruefet vnd angesehen haben dy vngelimphe czwaiung vnd den krieg, der czwissen den vreunden, vnsern mitpurgern, beyde von worten und von werken bisher gewest ist, do von sie vnd ire erben vnd auch die stat hernoch verderben mocht, vnd daz daz bericht vnd geslicht freuntlich cz[wlissen in werde, so haben dieselben vnser burger alle gemainlich, wie sie gehaisen sint, die also mit enander krigeten, dez gelaubet vnd getraut vnd auch gebeten, daz wir daz vnterstehen scholden, vnd sie cze freut machen, vnd ewicleichen freut an alle arge list bleiben scholden. So habe wir des ersten mit vordachten muet mit der sechsen, dy czu vns erkorn seint vnd waren, vnd auch mit der eldesten von der stat rat vnd gehais gemachet vnd bestetiget, vnd wellen, daz furbas chain man, her sey arm odir reich, der vnser purger ist, muten schol an seinen wider- sachen, der auch vnser purger ist, vm welcherlaye sach daz sey, iz sei groz odir clayn, vm totslege, leeme, wunden oder andir sache, wy dy begangen werden, daz man die berichtigung odir ab clegungen laze czu seinen vreuden cze berichten. Wer dor ober anders tete, der schol treweloz vnd erloez seyn, vnd ewiclichen vortrieben sein aus der stat vnd dor czu alle seine recht vnd ansprach seiner sache vor lorn haben. Dornoch schol nyemand vm chainerlaie sache mer man werden vnd manschaft tuen allein vm toetslege, vnd auch nyemand merman werden schol, danne ainer, den man vmb den totslak beschuldiget hat. Auch schol man niemans mer man werden den des, der an der voderunge des toetslages stet, ez en sei danne, daz er meer pruder von vater vnd von muter habe, swie wil der sie, der aller pruder schol nuer der ain man werden und manschaft tuen, der den toetslag hat getan." — Der gegebin ist noch Cristes gepurt vber dreuczehen hundirt jar vnd dornach in dem czwai vnd vierczigsten jar an sant Niclaus tag. Lib. vetust. arch. civ. Prag. p. 63. 1195) 1342, 6 Dec. Luxembourg. Geirlach de Monderstorp, écuyer, sir de Montjardin, fait savoir qu'il fait hommage de sa maison à Jean, roi de Bohême oc. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 13. 1196) 1342, 12 Dec. Avinione. Clemens papa VI Petro de Lima (Luna?) canonicatum ecclesiae Olomuc. confert, prae- bendam ei, si qua in eadem ecclesia vacat vel cum vacaverit, reservans. Simul concedit ei, ut canonicatum in capella Omnium Sanctorum in castro Pragensi et praebendam ac ecclesiam parrochialem in Waduano (Wodnano ?) retinere possit. — Dat. Avinione II id. Dec. pontif. anno I°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 328.

Strana 479
et Moraviae. Annus 1342. 479 1197) 1342, 13 Dec. Avinione. Clemens papa VI Ogerio Wilhelmi de Lancstemi (Lantstein), canonicatum ecclesiae Olomuc. confert. — Dat. Avinione idibus Dec. pontif. anno I°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 329. 1198) 1342, 15 Dec. Brune. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. petente Johanne, abbate mona- sterii Lucensis, privilegium a Premizl, marchione Mor., dicto monasterio XI kal. Nov. a. d. MCCXXXIV° datum confirmat. — Act. et dat. Brunne XVIII kal. Jan. a. d. MCCCXLII°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, p. 329. — Pelzel, K. Karl IV., t. I., Urkb. p. 119. — Böhmer, Reg. Imp. p. 346, n. 58. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 15, n. 159. 1199) 1342, 17 Dec. Brunae. Carolus, regis Boh. primogenitus, marchio Mor. monasterio Cellae S. Mariae in Bruna omnes libertates et gratias a praedecessoribus suis concessas confirmans sorores dicti mona- sterii et homines earum ab omnibus steuris, exactionibus etc. liberat. — Act. et dat. Brunae XVI kal. Jan. a. d. MCCCXLII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 330. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 15, n. 160. 1200) 1342, 18 Dec. Pragae. Henricus, praepositus ecclesiae Prag., Jesco et Nicolaus fratres de Thetyn, filii quondam Stephani, terrae Boemiae notarii, ratam habent commutationem rubi Roblin circa castrum eorum pro rubo Morsina cum rivulo adjacente prope Dobrzichowicz inter patrem suum et fratres Cru- ciferos cum stella a. d. MCCCXXXVIII°, in die s. Gregorii factam (v. Reg. IV p. 211, n. 526). Dat. Pragae a. d. MCCCXLII°, IV fer. quatuor temporum ante Nativitatem Christi. E cod. aur. ord. Crucif. cum stella Pragae p. 213. 1201) 1342, 20 Dec. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, fait savoir, que sur l'avis d'un conseil composé de plusieurs de ses féaux, il a confirmé au couvent de Clairefontaine la resaizine faite à ce couvent de ses biens à Hierues. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 13. 1202) 1342, 20 Dec. Pragae. Nos Boleslaus de Swamberch dominus in Merica not. oc, quod oculos mentis nostre direximus — — in sacram religionem ordinis fratrum Heremitarum s. Augustini „eiusdem vero ordinis religiosis viris fratri Nicolao priori, provinciali, ceterisque fratribus — — speci- aliter vero in regno Bohemie existentibus pro construccione et instauracione noui conuentus seu collegii sui ordinis predicti — — pro remedio animarum progenitorum nostrorum nostreque

Strana 480
480 — — et ipsius conthoralis de beneplacito —— damus ac conthoralis nostre predicte Jutte libera et legittima donacione inter viuos rite et racionabiliter celebrata — primo locum suffici- entem pro claustro construendo, quem in nostris bonis de consilio nostro duxerint eligendum, decem marcas grossorum pragen. sexaginta quatuor grossos pro qualibet marca computando in villa nostra Lom iuxta castrum nostrum Swanberch proxime sitam, quam quidem villam post decessum nostrum integram cum omnibus iuribus, fructibus et prouentibus, libertatibus, quam cum omni iure et pleno dominio ad ipsos fratres ipsius claustri volumus pertinere hereditarie et perpetue possidendam. Molendinum superius castro primum sub piscina nunc damus et assi- gnamus et duo allodia, vnum in villa Domaslaw, aliud in villa Crassycowecz, et tercium pro- mittimus emere ipsis fratribus equiualens predictis aliis duobus allodiis cum omnibus agris, pratis et aliis attinenciis suis; piscinam superiorem sub villa dicta Domaslaw, rubetum retro montem ville Crasykowecz, cappellam in subvrbio castri nostri Swanberch predicti cum libris, ornamentis, reliquiis et calicibus ceterisque suis attinenciis; quam quidem cappellam duo fratres predicti conventus perpetue officiabunt.“ — Sigilla Boleslai de Swanberch, Bohuslay de Janowycz, Sbynkonis de Osswratyn, domicelli Raczkonis de Merika, Habardi de Prosstyeborz, Bohussy de Swyrssna. — Act. et dat. in Praga a. d. MCCCXLII°, XIII kal. Jan. Codex Thomaeus f. 29. Emler, Regesta Bohemiae 1203) 1342, 25 Dec. Jean, roi de Bohême et comte de Luxembourg, reconnaît devoir, après compte fait, à son conseiller Arnould Derlon la somme de 5000 florins d'or, payable sur les revenus de son comté de Luxembourg. Le jour de Noël. Publ. de la soc. hist. de Luxemb. XXI, 13. 1204) 1342, 28 Dec. Theonisvilla. Johannes, Boh. rex oc, civibus Pragensibus literas Karoli, marchionis Mor. dd. 1342, 24 Jun. (v. Reg. Boh. IV p. 455, n. 1144) respectu statutorum ab ipsis factorum contra Nuren- bergenses et alios subditos Ludovici imperatoris confirmat. — Dat. in Theonisuilla sabbato post Nativitatis domini a. d. MCCCXLII°. Lib. vetust. priv. et stat. arch. civ. Prag. pag. 16. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, p. 331. 1205) 1342. Heinrich, Johann und Georg brüder von Vöttau bekennen, dass Vöttau und Zornstein königl. lehen sind. Dat. 1342. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 332. Extr. 1206) 1342, 28 Dec. In Sar. Budissa, relicta d. Hainmanni iunioris de Leuchtenburch dicti Crossine, et Jesko et Hainmannus, filii eorundem, confirmant monasterio Sarensi donationem patris eorum, videlicet decimae integrae partium, quas in Guttis habent. — Dat. in Sar a. d. MCCCXLIII°, V kal. Jan. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 387.

Strana 481
et Moraviae. Annus 1342. 481 1207) 1342, 29 Dec. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., civitati Redisch confert censum annuum, quem Judei in ea degentes ei dare annis singulis tenentur. — Dat. Brune in crastino Innocentium beatorum a. d. MCCCXLIII°. Ex orig. eiusdem civ. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 384. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 15, n. 161. 1208) (1342?). Karoli, [B. regis primog. marchionis Mor.] ordinatio ratione reparationis pontis Pra- gensis. — Not. oc, "quod inter legationes alias per d. genitorem nostrum karissimum, regem Boemie, nobis factas, idem genitor noster nobis specialiter mandauit districtius et iniunxit, vt super constructione et reformatione pontis Pragensis sollicite intendere, et circa reforma- tionem huiusmodi magistrum et fratres ordinis Cruciferorum cum stella domus hospitalis in pede pontis Pragensis debeamus in suis libertatibus et iustitia fauorabiliter prosequi et fouere. Nos itaque cupientes paternum mandatum, vt tenemur, exequi reuerenter, super premissis habito nostrorum consiliariorum diligenti consilio et deliberatione matura, in hoc recedimus et finaliter totaliter duximus ordinandum, quod iidem Cruciferi theloneum et alias vtilitates ex parte census illarum villarum duntaxat et bonorum, dicto hospitali et fratribus eiusdem propter reparationem pontis collatorum videlicet et datorum ad pontem ipsum et reforma- tionem ipsius plena cum integritate vsque ad consumationem pontis prefati imponere et im- pendere teneantur, quo reparato seu perfecto omnes huiusmodi prouentus, thelonei ac census ad fratres et idem hospitale vt antea pleno iure deseruient et perpetuo pertinebunt, impedi- mentis et conditionibus omnibus procul motis. Hoc autem sine omni dolo et malo ingenio intelligi volumus in hunc modum. Quod si forte, quod absit, aliquo impedimento vel causa illegitima interueniente seu ex alia malitia pontem ipsum per longa tempora non contingeret reformari, quandocunque in tantum fuerit reparatus, quod commode et competenter sine periculo equis et curribus transiri poterit, dicti fratres cum stella sua bona omnia denuo libere et pacifice possideant cum censibus, prouentibus, theloneis ac vtilitatibus omnibus supradictis. Decernimus nihilominus auctoritate presentium statuentes, quod vniuersi et sin- guli homines, res et materias pro hospitali predicto et eius curiis deducentes, durante seu currente ipsius pontis reparationis tempore ad danda thelonia nullatenus arceantur. Volumus etiam, quod dicti fratres Cruciferi de omnibus bonis ipsorum, quibuscunque censeantur nomi- nibus et terminis, a solutione thelonei sint exempti et omnimode supportati, et quod sepedicti fratres seu Cruciferi hominesque hospitalis ad alia quecunque subsidia pro reparatione ipsius pontis quomodolibet facienda nequaquam coherceri, angariari debeant seu compelli. Statuimus insuper, quod de illa cista, in qua sunt prouentus sepedicti et alia emolumenta, que pro constructione dicti pontis per Christi fideles data et ministrata fuerint seu modo quouis euenerint, conseruanda, ciues Pragenses duas claues et ipsi Cruciferi tertiam clauem habere debebunt, et sic de negotio scire et interesse, quod in constructione pontis sepedicti ipsorum etiam Cruciferorum consilium requiri debeat et haberi. Mandamus igitur capitaneis, camerariis, 61

Strana 482
482 Emler, Regesta Bohemiae subcamerariis, purchrauiis nec non iudicibus et iuratis ac ciuibus Pragensibus ceterisque offi- ciatis et fidelibus paternis ac nostris dilectis, qui nunc sunt aut erunt per tempora, firmiter et districte, ne predictos magistrum et fratres Cruciferos ac homines ipsorum ad vlteriora compellere vel contra tenorem premissum molestare quomodolibet aut turbare audeant vel presumant, contrarium facientes indignationem paternam et nostram grauem pro motu regio et nostro infligendam se nouerint irremissibiliter incursuros.“ — Harum oc. Pelzel, K. Karl IV, t. I. Urkb. p. 187. 1209) 1343, 2 Jan. Chotiessow. Prothywa de Slowicz vendit monasterio de Kotyssow villam Slowicz. — Not. cc, "quod ego Prothywa de Slowicz villam seu bona mea ibidem in Slowicz cum omnibus juribus, vtilitatibus et pertinenciis ad ipsam villam spectantibus, prout in priuilegio perpetuo per me super eo dato plenius est expressum, rite et racionabiliter bona et matura heredum et amicorum meorum quorumcumque deliberacione vendidi et tytulo vendicionis perpetuo alienaui honorabili ac religioso viro d. Petro, preposito monasterii sanctimonialium in Kotyssow, pro septingentis et nonaginta sexagenis grossorum denar. pragensium per ipsum prepositum, successores suos et dictum suum monasterium dictam villam cum omnibus suis pertinenciis — possidendam. Quam villam cum omnibus suis pertinenciis, ut premissum est, vna cum nobilibus viris d. Russone, Prothyue (sic), Pothone dictis de Luticz nec non Vlrico dicto Mitter- wald promittimus dicto preposito, suo monasterio, Jaroslao et Raczconi, filio suo, de Scoczicz, quibusuis fraudis et doli conceptibus seuolutis sub nostre fidei puritate sepedicta bona a quo- libet homine impetente — — libertare seu libera facere iuxta consuetudinem et ius terre infallibiliter exbrigare. Si vero premissa vel aliquid premissorum non fecerimus in parte vel in toto, ex tunc promittimus bona nostra fide ad monicionem predictorum prepositi, Jaroslai et Raczconis intrare domum honesti hospitis, quam ipsi vel alter eorum nobis indicauerint, in Noua Pylzna“ obstagium prestituri. — Act. et dat. in Kotyssow in crastino Circumcisionis domini a. eiusdem MCCCXLIII°. — Sigilla: Protiue de Slowicz, Russonis de Luticz, Protiue de Luticz, Pote de Luticz, Vlrici de Mitterwald. Ex orig. bibl. Prag. 1210) 1343, 2 Jan. Chottiessow. Nos Dobrohostus cum liberis Potone et Dobrohosto de Plana not. oc, — "quod nos ob condicionem meliorem, vtilitatem et profectum generi nostri nobilis viri Protyue dicti de Slowicz nostra ad hoc omnium accedente bona voluntate ad contractum fori pro eadem villa Slowicz vulgariter nuncupata cum —— domino Petro, preposito monasterii sanctimonialium in Chotessowicz, consensimus et presentibus consentimus. — — Quam villam Slowicz preno- minato d. preposito vel qui pro tempore fuerit prepositus, d. Jaroslao et filio eius Raczkoni de Skoczecz promittimus cum filiis nostris superius nominatis adiuncto nobis d. Jaroslao de Stenowicz in solidum quibusuis fraudis et doli conceptibus seuolutis sub nostre fidei puritate sepedictam villam Slowicz presertim a filia nostra d. Zdenka, vxore Protyue memorati, si

Strana 483
et Moraviae. Annus 1343. 483 aliquod ius diceret sibi competere in eadem villa Slowicz vel quomodocumque prefatos prepositum aut suum monasterium, Jaroslaum et Raczkonem ad dampna perduceret uel impensas, promittimus bona fide sine dolo exbrigare, libertare seu liberam facere et impensas persoluere in parte et in toto. Si vero premissa vel aliquod premissorum non fecerimus, ex tunc promittimus bona fide nostra ad monicionem predictorum prepositi, Jaroslai aut Raczkonis intrare domum honesti hospitis, in Noua Pilzna“ obstagium prestituri. — Act. et dat. in Chotessow in crastino Circumcisionis domini a. eiusdem MCCCXLIII°. Orig. bibl. Prag. 1211) 1343, 6 Jan. (S. 1.). Henri, comte de Bar, fait savoir qu'il a assuré diverses localités pour le cas où il aurait guerre avec le roi de Bohême. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 14. 1212) 1343, 6 Jan. Metis. Conzo de Wasichenstein miles se factum esse vasallum Johannis, regis Boh. et com. Luc. pro D libris hallens profitetur. 1342. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 15. 1213) 1343, 6 Jan. Bruxelles. Jean, roi de Bohême, comte de Luxemb. et de Chiny (sic), fait connaitre qu'il a donné en vrai fief et chambellan héréditaire, erbbannerlehen, à Guebet de Buebingen, seigneur de ce lieu, le château et la seigneurie de Bubingen. 1342, 6 Janvier. Donné en notre chancellerie de Bruxelles. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 15. — Böhmer, Reg. Imp. p. 210, n. 309. 1214) 1343, 12 Jan. (S. 1.). Hermann von Putelint, ritter der grafschaft Mark, bekennt vasall des königs von Böhmen und seiner nachfolger in der grafschaft Luxemburg geworden zu sein. — 1342. Uf den nechsten sundagh nach zwelften dage. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 15. 1215) 1343, 14 Jan. Pragae. Capitulum ecclesiae Prag. eligit Arnestum, decanum dictae ecclesiae, episcopum Pra- gensem. — "Domino Clementi, summo pontifici, Thomas archidiaconus, capellanusque d. pape, Theodricus, scolasticus, Johannes, prepositus scti. Egidii Pragensis, Thobias, scolasticus Wisse- gradensis ac vestri gracia custos Pragensis, Thamo, prepositus Luthomericensis Pragensis diocesis, Sebastianus Vitkonis, Bohuta Curimensis, Paulus Sacensis, et Sdeslaus Horssouiensis in ecclesia Pragensi archidiaconi, Bartholomeus Gerlaci, Hostislaus, decanus s. Egidii Pra- 61*

Strana 484
484 Emler, Regesta Bohemiae gensis, Buscho Leonardi, Nicolaus Melnikeri, Conradus de Turnow, Symon, plebanus in Giczin predicte diocesis, canonici Prag. tunc capitulum facientes necnon Pribislaus, canonicus capelle regie Omnium Sanctorum ac mediam prebendam in ecclesia Pragensi ac vocem in dicto Pragensi capitulo habens, — — pedum oscula beatorum. Cum propter uacacionem diuturnam ecclesie pastorum solaciis destitute grauia in spiritualibus et temporalibus dispendia paciantur, idcirco conditores canonum deliberacione prouida censuerunt, quod vltra tres menses vacare non debeant ecclesie cathedrales. Defuncto igitur a. d. MCCCXLIII°, V die mensis Jan bone memorie dno. Johanne, quondam episcopo nostro Pragensi, tercio die post mortem eiusdem d. episcopi, que erat septima dies mensis eiusdem, ne ipsa Pragensis ecclesia viduitatis sue incomoda diuicius deploraret, fuit a presentibus et tunc Pragense capitulum facientibus quarta decima dies mensis predicti cum continuacione assignata ad eleccionem futuri ponti- ficis celebrandam. Citatis autem iterum absentibus et conuenientibus omnibus, qui debuerunt, voluerunt et potuerunt comode interesse, ad capitulum Pragense in termino supradicto nobisque uolentibus in eleccionis negocio procedere, tunc Henricus, prepositus Pragensis, pro sua ac sibi adherencium parte allegans et dicens ecclesiam nostram Prag. fore reseruatam, asseruit et dixit, se nolle et suos fautores in presenti eleccionis negocio procedere; sed ne in predicte eleccionis negocio per quempiam procederetur a futura eleccione viua voce dumtaxat nullam aliam iustam ac racionabilem causam pretendens et assignans ac nullum superiorem, ad quem appellaret, exprimens, appellauit. Qua appellacione taliter interiecta idem prepositus cum memoratis suis fautoribus de loco capituli habiit et recessit, et licet per nos, vt redirent ac nobiscum in eleccionis negocio procederent, cum instancia requisiti et eciam reuocati fuissent, presertim cum nobis de dicta reseruacione ac eleccionis inhibicione nec per litteras sedis apostolice, nec per nuncios, quibus credi merito debuissent, hucusque nil penitus con- stiterit, neque constet, ipsi tamen hoc facere non curantes ad propria recesserunt. Nos videntes, quod in nos tota potestas et auctoritas eligendi, ex eo quia memorati, videlicet prepositus et faut res eiusdem, alienos se fecisse videbantur, translata et transfusa fuisset, habita deliberacione diligenti, per quam formam esset in predicto eleccionis negocio proce- dendum, placuit nobis omnibus et singulis per formam compromissi simplicis eidem ecclesie prouidere. Vnde dedimus vnanimiter nullo penitus discrepante prefatis dominis, scilicet archi- diacono maiori ac capellano sedis apostolice, Johanni, preposito sancti Egidii Pragensis et Bar- tholomeo Gerlaci, nostris concanonicis ac compromissariis per nos, vt premittitur, electis, plenam et liberam potestatem usque ad consumpcionem eiusdem candele, que tunc ibidem accensa erat, tantummodo duraturam, eligendi de se uel de nobis, prout eis expediens videretur, ac ipsi ecclesie prouidendi, ita tamen, vt quem omnes predicti tres compromissarii de se ipsis uel de capitulo in episcopum dicte nostre ecclesie ducerent eligendum, illum pro episcopo et pastore nostro dicteque nostre ecclesie habere procul dubio vellemus et deberemus. Tandem eisdem compromissari s compromissum in eos factum sponte suscipientibus et in partem postmodum secedentibus et post tractatus inter se habitos plurium personarum, prout ipsi nobis postmodum retulerunt, dirigente mentes eorum domino, qui dux omnium est et via, inuocata Spiritus scti gracia in d. Arnestum, decanum prefate ecclesie Pragensis, vestre sanctitatis capellanum,

Strana 485
et Moraviae. Annus 1343. 485 omnes equanimiter convenerunt, virum vtique prouidum et discretum, litterarum sciencia, moribus et virtuosis actibus merito commendandum, in sacris ordinibus et etate legittima con- stitutum ac de legittimo matrimonio procreatum, ac in spiritualibus et temporalibus plurimum circumspectum, ac concorditer et vnanimiter vota sua direxerunt, quem prefatus d. Bartholo- meus secundum formam in compromisso appositam de mandato suorum collegarum ac vice et nomine suo ac corde collegarum suorum durante candela predicta elegit sollempniter in hunc modum: In nomine patris et filii et spiritus sancti. Quia vacante ecclesia nostra Pragensi placuit omnibus et singulis prelatis et canonicis predicte ecclesie Pragensis tunc capitulum facientibus per formam compromissi simplicis de episcopo eidem ecclesie prouidere, michique ac dominis infrascriptis, videlicet Thome, archidiacono dominique pape capellano, et Johanni, preposito scti Egidii Pragensis, canonico predicte Pragensis ecclesie, meis sociis, potestatem plenam et liberam eligendi tradere et ipsi ecclesie, vt premittitur, prouidere : nos post diuersos tractatus multiplicium personarum finaliter diuina fauente gracia in predictum d. Arnestum, dicte nostre Pragensis ecclesie decanum, direximus concorditer vota nostra, virum vtique prouidum et discretum, sciencia et moribus merito commendandum ac in spiritualibus et temporalibus circum- spectum. Vnde ego Bartholomeus, canonicus ecclesie Pragensis predicte, vice mea et dictorum collegarum seu sociorum meorum ac de mandato ipsorum nomineque et vice dicti nostri capituli predictum d. Arnestum eligo in episcopum et pastorem nostre Pragensis ecclesie et eidem ecclesie prouideo de eodem; dictamque eleccionem sic sollempniter celebratam omnes appro- bauimus gratamque habuimus et acceptam ac deinde Te deum laudamus decantantes dictum electum nostrum in episcopali kathedra intronisauimus iuxta morem, et confestim eleccionem ipsam clero et populo per Busconem Leonardi, concanonicum nostrum, fecimus publicari; postmodum vero eleccione huiusmodi dicto electo per Bohutam, archidiaconum Curimensem, confratrem nostrum, de mandato nostro infra tempus debitum presentata et petito ab eo, vt suum preberet eidem eleccioni assensum; ipse tamen nolens diuine resistere voluntati, infra tempus a iure statutum annuit votis nostris, eleccioni consenciens de se facte. Eapropter sanctitati vestre tam deuote quam humiliter voto vnanimi supplicamus, quatenus eleccionem eandem sic sollempniter, sic canonice celebratam dignemini confirmare ac eidem electo nostro munus consecracionis fauorabiliter impertiri, vt deo auctore nobis et toti diocesi velud pastor idoneus preesse valeat vtiliter et prodesse.“ — Act. et dat. aput eandem nostram ecclesiam in ambitu in capella scti. Spiritus, vbi capitulum per nos consuetum est celebrari, anno, mense, die vt supra hora sexta, presentibus honorabilibus viris et magistris, videlicet Johanne dicto Paduano, canonico Olomucensis, Wissegradensis ac Boleslauiensis ecclesiarum, Hostislao, canonico ecclesie scti. Georgii et plebano ecclesie scti Galli Pragensis, doctoribus decre- torum, Johanne sacrista, Dobroslao, vicario perpetuo scolastici, Nicolao et Wratywoyo, ministris prefate Pragensis ecclesie, et aliis pluribus. — Et ego Thomas, archidiaconus Pragensis, vnus de compromissariis, predictis omnibus interfui et in dictum d. Arnestum votum meum direxi eumque vice et nomine meo ac tocius capituli per collegam meum, dominum Bartholomeum eligi, mandaui et manu propria huic decreto subscripsi.

Strana 486
486 Emler, Regesta Bohemiae Et ego Johannes, prepositus scti. Egidii in Praga, canonicus Pragensis, vnus de compromissariis, predictis omnibus interfui et in dictum d. Arnestum votum meum direxi eumque vice et nomine meo ac tocius capituli per collegam meum, dominum Bartholomeum eligi mandaui et manu propria huic decreto subscripsi. Et ego Theodericus scolasticus predictis omnibus interfui et manu Ryuini, notarii publici, me subscripsi. Et ego Tammo, prepositus Luthomericensis, canonicus Pragensis, predictis omnibus interfui et manu propria subscripsi. Et ego Sebastianus Vitkonis, canonicus Pragensis, omnibus consencio et consensi et manu propria subscripsi. Ego Bohuta, quondam Cladnonis, archidiaconus Curimensis in ecclesia Pragensi canonicusque Pragensis, predictis omnibus interfui et huic decreto manu mea propria subscripsi. Et ego Cladnonis Paulus, quondam archidiaconus Zaczensis in ecclesia Pragensi, canonicus Pragensis, predictis omnibus interfui et manu propria subscripsi. Et ego Zdeslaus, archidiaconus Horssouiensis, canonicus Pragensis, predictis omnibus interfui et manu propria subscripsi. Et ego Hostizlaus Czymonis quondam de Petrouicz, decanus ecclesie scti Egidii et canonicus Pragensis, predictis omnibus interfui et manu propria subscripsi. Et ego Busco, presbyter, canonicus Pragensis, predictis omnibus interfui et manu propria subscripsi. Et ego Nicolaus Melnikerii, canonicus Pragensis, predictis omnibus interfui et manu propria, subscripsi. Et ego Conradus, quondam Hermanni de Turnaw, canonicus Pragensis, predictis omnibus interfui et manu propria subscripsi. Et ego Symon de Gyczin presbyter, ipsius ecclesie Pragensis canonicus, predictis omnibus interfui et manu mea subscripsi. Et ego Przibislaus, scti Georgii et capelle regie Omnium Sanctorum in castro Pragensi et medius prebendatus Pragensis uocem in capitulo Pragensi obtinens, predictis omnibus interfui et manu propria subscripsi. Ego quoque Franciscus Ottonis de Praga, publicus imperiali auctoritate notarius, supradictis omnibus et singulis in presenti decreto contentis vna cum prenominatis testibus presens interfui et ea omnia ac singula fideliter requisitus et rogatus scripsi et in hanc publicam formam redegi meoque signo consueto signaui. Ex orig. arch. capit. Prag. 1216) 1343, 14 Jan. (Pragae). Johannes Henrici de Praga clericus, auctoritate imperialia notarius publicus, trans- sumit litteras Johannis, episc. Prag. datas III id. Febr. incerti anni, a Syfrido, custode Wysse- gradensi, praesentatas, quibus Johannem presbiterum confirmat rectorem hospitalis Swychowensis

Strana 487
et Moraviae. Annus 1343. 487 (v. IV, p. 439, n. 1086). A. MCCCXLIII°, indict. XI, XIX kal. Febr. in domo habitacionis in atrio dominorum de Noua domo et de Rosenberch, praesentibus Wilhelmo juris perito, Heinrico, ciue Noue domus. Ex orig. arch. Mus. Boh. 1217) 1343, 15 Jan. (S. 1.). Rudolph de Wormerenges, écuyer, fait savoir, qu'il a repris en fief lige du roi de Bohême oc, sa maison séant à Wormerenge. — 1342. Le quinzième jour du moy de Jenuyr. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 16. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 103, n. 251. 1218) 1343, 18 Jan. Brunae. Karolus, marchio Mor., Mathiae Mauritii, civi Brunnensi, dat facultatem curiam farcorum pro mactandis pecoribus et pecudibus in limitibus communitatis prope suum molen- dinum locandi. — Dat. Brunne in die Prisce virg. a. d. MCCCXLIII°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 332. 1343 zo Jaw. 112 RB17 m °. 123 vhrmh &. 1219) 1343, 28 Jan. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen oc, bestätigt die gewohnheit, dass niemand in die fleisch- hackerzunft auf der Altstadt in Prag aufgenommen werden dürfe, es sei denn, dass er ein sohn oder ein erbe eines fleischhackermeisters wäre oder sich mit einer fleischhackerswittwe oder tochter verehelicht hätte. — Den dienstag nach Pauli bekehrung. Schaller, Beschreibung der k. Haupt- und Residenzstadt Prag IV, 269. 1220) 1343, 31 Jan. (S. 1.). Jehan de Viersy, chevalier, déclare que Jean, roi de Bohême, lui a donné en héritage trente livrées de terre à tournois petits et les lui a assignées à prendre sur cent arpents de bois aux bois d'Autrey. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 16. 1221) 1343, 1 Febr. (S. 1.). Nos Petrus judex, Jeclinus Pauli, Nicolaus Hacker, Heinricus Montler, Dominicus de Budways, Hermanus de Dobersano, Albertus pincerna, Mirozlaus pannicida, Nicolaus Speytel, Fridericus de Pomuk, Ulricus institor, Conradus Miczko, Petrus Scharf, cives et jurati civi- tatis Novae Pilznae recognoscimus — quod — „d. abbas et conventus monasterii in Plaz, novalia sua sive exstirpationes dictas Gylaw sitas inter Wserob et Zsulaw de bona sua voluntate vendiderunt discreto ac honesto viro Ottoni de Zsulaw et ipsius conjugi Juttae, quam nunc habet, pro XXIV sexagenis grossorum pragensium ad habendas, tenendas et uti- fruendas, quamdiu vixerint, sub hiis conditionibus et promissis, videlicet quod idem Otto

Strana 488
488 Emler, Regesta Bohemiae unacum sua conjuge in dictis novalibus bona aedificia construant et aedificent, ibique honestam familiam locent aut ipsi sedeant, dictos agros per culturam debitam sedule meliorando nihilque in dictis agris debent attemptare vel praesumere, nec aurum fodere, nec aliud quodcumque metallum, nec aliquid vendere, distrahere vel alienare quocumque modo seu aliis dare vel obligare ad passum etiam unius pedis minime poterunt sine praedictorum dominorum speciali licentia et assensu. Quandocunque autem superna disponente clementia ambo ab hoc saeculo transmigraverint, quicquid tunc in dictis bonis de rebus mobilibus vel immobilibus inventum fuerit, nullus amicorum eorum — de eo se — intromittere audeat, — — sed simpliciter omnia mobilia vel immobilia, quae in agris, domibus, horreis, pratis vel in aliis quibuscunque locis dictorum bonorum reperta fuerint, —— in salutare remedium animarum eorum ad antedictum conventum monasterii in Plaz — — devolventur, ipso autem Ottone mortuo, ipsius uxor ante- dicta, si supervixerit, tenetur et debet in omnem eventum memoratis dominis de Plaz singulis annis de dictis bonis duas dare sexagenas grossorum pragensium nomine census, in festo scilicet s. Georgii unam et in festo s. Michaelis secundam. — Quod si iam dicta Jutta post obitum mariti sui Ottonis iam tacti in praedictis bonis quacumque ex causa manere seu ea retinere noluerit, tenetur“ ipsa bona cum omnibus suis aedificiis, juribus et pertinentiis dominis de Plaz resignare. Et tunc ipsi domini praetacti tenentur et debent pro tam benevola cessione et resignatione ipsorum bonorum eidem Juttae, quamdiu vixerit, tres dare et assignare sexagenas grossorum pragensium singulis annis. — A. d. MCCCXLIII, in vigilia Purificationis virginis gloriosae. Cop. bibl. Prag. 1222) 1343, 3 Febr. Verdun. Ferris de Chardoigne déclare qu'il est devenu homme lige du roi Jean pour trente livres de terre. 1342. — Mardi après la purification de Notre Dame. Donné à Verdun. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 16. 1223) 1343, 4 Febr. Jean, roi de Bohême oc, fait savoir que son amé Thierri de la Moulley, écuyer, ayant souffert un préjudice par suite de l'affranchissement de la ville de la Ferté à la loi de Beaumont, il entend l'en dédommager; en conséquence il lui assigne différents revenus à Franoit et ailleurs, que ledit Thierri relevera de lui en fief. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, p. 16 et XXXII, p. 165. 1224) 1343, 6 Febr. Lutzelinborg. Johann, könig von Böhmen oc, bittet den erzbischof Baldewin von Trier seinem amtmann Heinrich Beyer einen zollturnosen zu Bacherach einzuräumen. — 1342. — Geben zu Lutzelinborg uf den donnestag na sent Agathen tag. Böhmer, Reg. Imp. p. 408, n. 860.

Strana 489
et Moraviae. Annus 1343. 489 1225) 1343, 6 Febr. (Pragae). Carolus, march. Mor. capitaneus regni Boh. privilegium a Wenceslao I, B. rege, Cruci- feris cum rubea stella Pragensibus pridie idus Febr. a. d. MCCXXXV datum (v. Reg. Boh. I p. 408, n. 868) per nuntium suum Hinconem Bercam de Duba, burggravium Pragensem, tabulis terrae imponi mandat. — A. d. MCCCXLIII°, fer. V post festum Purific. Mariae. Reliquiae tab. terrae I, 412. 1226) 1343, 6 Febr. Olomuncz. Cristanus, Mathias, Johannes et Paulus fratres de Woynicz quatuor laneos, balneum, duas curticulas in villa Woynicz Nicolao decano, Bartholomaeo praeposito, Witkoni archi- — diacono et capitulo Olomuc. pro LXXX marcis vendunt. — Fideiussor Michael de Borau. Dat. Olomuncz a. d. MCCCXLIII°, VIII id. Febr. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 333. 1227) 1343, 7 Febr. Pragae. Karolus, regis Boh. primog. marchio Mor., civibus in Gurym notum facit, se Jacobum quendam, qui in eorum civitate residentiam habere debet corporalem, in suam recepisse tutelam, mandatque camerario, notario camerae et officialibus, ut eum defendant. — Dat. Pragae fer. VI infra octauas Purificacionis b. virg. Marie a. d. MCCCXLIII°. Ex orig. valde laeso in arch. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII p. 333. Extr. 1228) 1343, 23 Febr. (S. 1.). Mathias et Znyhuschius fratres de Pelewicz vendunt Henrico dicto Cerrmantel, civi Brunnensi, et eius heredibus curiam in villa Lathein pro X marcis gr. — Dat. a. d. MCCCXLIII°, VII kal. Mart. Ex orig. arch. civ. Brunensis Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 334. 1229) 1343, 25 Febr. (S. 1.). Le roi de Bohême oc laisse à sire Ponce, curé de Torgny, et à ses successeurs, curés audit lieu, les dîmes et terrage de Torgenal, au ban et finage de Vezin, et l'usage du bois à bâtir, à prendre au bois de Gainville, à charge de dire une messe, chaque semaine, en l'église de Torgny. — 1342. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXII, 49. 1230) 1343, 3 Mart. Apud Villamnovam. Clemens papa VI Arnesto, electo Pragensi. Dudum Johanne, episcopo Pragensi, regimini Pragensis ecclesie presidente provisionem eiusdem ecclesie ordinationi nostre ea vice duximus reservandum, postmodum vero prefata ecclesia per obitum eiusdem Johannis pastoris solatio destituta post deliberationem, quam cum fratribus nostris habuimus, demum ad te, 62

Strana 490
490 Emler, Regesta Bohemiae prefate ecclesie decanum in sacerdotio constitutum, direximus oculos nostre mentis, de persona tua Pragensi ecclesie auctoritate apostolica providemus teque illi preficimus in episcopum. — Apud Villamnovam V non. Mart. pontif. a. I°. In eodem modo capitulo ecclesie Pragensis, cui mandat, quatenus Arnesto electo exhibentes obedientiam eius salubria monita et mandata suscipiant devote et efficaciter adimplere curent. I. e. m. clero civitatis et diocesis Pragensis, populo civitatis et diocesis Pragensis — Johanni regi Boemie, quem rogat et hortatur attente, quatenus Arnestum electum habens pro divina et apostolice sedis reverentia propensius commendatum circa recuperanda, manu- tenenda et amplificanda bona Pragensis ecclesie se liberalem exhibeat et in cunctis opportuni- tatibus gratiosum. — Actum ut supra. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI p. 15, n. 24. 1231) 1343, 7 Mart. (In Lutmeritz). Petrus de Tusk judex, scabini Jacobus de Zandow, Wenceslaus de Mysna, Nicolaus de Budima, Joannes de Monte, Nicolaus pincerna, Hermannus, cives civitatis in Lutmericz, recognoscunt, Joannem de Gablona, concivem eorum, coram eis inter quatuor scampna judicii pleni et contestati advenisse et ibidem unum scampnum panis certis limitationibus distinctum et signatum cum consensu filiae suae Catharinae magistro eorum hospitalis foris civitatem siti hereditarie resignavisse. Nichilominus praefatus magister aut sui successores puellam Catharinam, filiam quondam illius de Ponte, debilem et infirmam in ipso hospitali, quamdiu ipsa vixerit, fouere debent et servare. Insuper est adiectum, quod si aliquis ex nostris conciuibus dictum scampnum emere voluerit, tunc dictus magister aut sui successores, qui pro tempore fuerint, ipsum eidem vendere debent pro tanta pecunia, quantam valere per viros fidedignos aestimabitur. — Dat. a. d. MCCCXXXXIII°, non. Martii. E cod. aur. tab. ord. Crucifer. cum stella Pragae. 1232) 1343, 9 Mart. Verdun. Association entre Jean, roi de Bohême oc, et Henri, comte de Bar, pour leurs monnaies; ils feront des monnaies d'un poids, d'un aloi et d'un prix, en leurs noms et de leurs armes. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XXI, 17. — Böhmer, Reg. Imp. p. 210, n. 301. 1233) 1343, 10 Mart. Verdun. Jean, roi de Bohême oc, et Henri, comte de Bar, font un accord sur les différens qui les ont divisés, sauf les fiefs que le dernier tient du premier; sauf encore l'accord de l'accompagnement de ce qu'ils ont à Verdun et le fief de Chiny. Le X jour de mars. Donné à Verdun. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 17. — Böhmer, Reg. Imp. p. 210, n. 311.

Strana 491
et Moraviae. Annus 1343. 491 1234) 1343, 10 Mart. (S. 1.). Henri, comte de Bar, cède à Jean, roi de Bohême oc, la moitié des fiefs de Chiny, Montmédy et Etalle. — 1342, vendredi 10 jour de mars. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 17. 1235) 1343, 10 Mart. (S. 1.). Communauté touchant la protection de la ville de Verdun entre Jean, roi de Bohême, comte de Luxembourg, et Henri, comte de Bar; ils seront de moitié pour tout ce qu'ils possèdent à Verdun et dépendances. En cas de guerre entre les deux parties contractantes, Verdun et son territoire resteront neutres. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 17. — Böhmer, Reg. Imp. p. 303, n. 452. 1236) 1343, 10 Mart. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, Henri, comte de Bar, et la ville de Verdun font savoir qu'il est intervenu entre les deux premiers une convention selon laquelle tout ce qu'ils possèdent à Verdun sera commun entre eux. Publ. de la soc. pour la rech. des mon hist. de Luxemb. XXI, 17. 1237) 1343, 10 Mart. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, et Henri, comte de Bar, font savoir qui'ls ont fait perpétuel- lement compagnie et communion pour tout ce que le roi avait à Verdun comme cela est amplement dit dans les lettres sur ce faites. Les fiefs que le comte de Chiny tient du comte de Bar seront de moitié entre Bar et Luxembourg, c'est-à-dire les fiefs du château de Chiny, ceux du château de Montmaidet et ceux du chastel d'Estaules et dépendances. Des main- tenant le comte de Chiny reprendra ces fiefs des comtes de Luxemburg et de Bar. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 18. 1238) 1343, 10 Mart. (S. 1.). Thiebaut de Bar, chevalier, sire de Pierrepont, fait connaître qu'il a repris en foi et hommage du roi de Bohême oc, la forte maison de Xiverey. — 1342. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 18. 1239) 1343, 10 Mart. Polnae. Jurati cives civitatis Brodae Teutonicalis protestantur, curiam ante praedictam civi- tatem et domum in eadem civitate a Conrado dicto Czernyn emtas liberas esse ab omni onere servitutis, steurarum, exactionum etc. — Nos Haymannus iudex, Ottlinus Crukner, Albertus Prenner, Nicolaus maurer, Ottlinus Rotmelczer, Nicolaus Prenner, Hermannus Koberl, Albertus in Longa platea, Nicolaus Ekhardi, Conradus Erwerii et Nicolaus Coppoldi . . . jurati ciues 62*

Strana 492
492 Emler, Regesta Bohemiae ciuitatis Brode Teutonicalis, notum facimus —— "quod ad instantiuas venerabilis domini nostri Bertoldi de Lipa, Wissegradensis prepositi, precum instancias, non obstantibus juribus et graciis nobis nostrisque predecessoribus et posteris per primitiuos olim nostros dominos .. de Luchtenburch donatis et concessis, et per successorem eorumdem, d. nostrum quondam Henricum seniorem de Lypa felicis memorie, approbatis et ipsius literis patentibus confirmatis, admittimus et presentibus indulgemus, quod strenuus vir Conradus dictus Czernyn et sui heredes curiam seu allodium quondam Stephani Lucie ante predictam ciuitatem Brodam sitam cum suis pertinenciis, que retroactis temporibus cum ipsa ciuitate onera queque sufferre con- sueuit et quam a predicto domino nostro Bertoldo iure homagiali tenet et possidet in feodum, et similiter vnam domum in ipsa ciuitate, quam nunc inhabitat, aut aliam, quam futuris in- habitabit temporibus, ab omni onere seruitutis, steurarum, exaccionum, contribucionum et quarumcumque dacionum solutione, ipsam ciuitatem et eius incolas contingentes, liberas possideant penitus et teneant absolutas, promittentes pro nobis et nostris successoribus vniuersis predicto Conrado Czernyn et ipsius heredibus — — eos in predicta libertatis gracia inuio- labiliter obseruare.“ — Dat. Polne fer. IIa ante diem b. Gregorii confessoris proxima a. d. MCCCXLIII°. Ex orig. civ. Brodae Teut. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 335. 1240) 1343, 13 Mart. Eger. Bürgermeister und rath der stadt Eger bezeugen die von Jacob Gölderl geschehene Abtretung des hofes zum Ror an seine hausfrau Elsbeth. — „Tun chunt oc, daz für vns chome vnser purger Jacob der Gölderl vnd lautmert vnd bechant, daz er den hof zum Ror, do Chunrat der Trapp aufsiczt, mit aht karn zinnss siner hausfroven Elsbeten geben und untertenich gemacht hat mit allem nucz und rechten — — vnd trat ir des vor vns also ab, daz er, noch sin erben dar nach nimmer mer dhain ansprach schuelen noch muegen gehaben weder vor irm tod noch nach irm tod vnd daz si dazselb gut durch irr vnd siner vnd ir peder vordern sel willen mit sinem willen vnd wortt nv an iren sichbett also hingeben vnd verschafft hat; zum ersten hat si zwai kar da von geschaft vnd di weysoed, di zu dennselben gut gehört, desselben Gölderlins swester, vnd Elsbeten vnd siner tochter vnd Annen hie in daz closter der swester send Claren ordens, in peden zu geleichem teil, daz si die aller jerlich auf- heben vnd innemen schueln zu nucz vnd zu pezzerung irr pfrümde. Vnd wenn derselben zwaier junkvrowen nimer ist, so schueln diselben zwai kar vnd weisod auf den conuent der swester desselben closters erben vnd treten. Dar nach hat si geschafft demselben convent di manschaft desselben guts, als si iczu den zinsman an di selben swester gemein hat geweist. Auch hat si geschafft, daz diselben swester oder convent di veberigen sechs kar schueln alle jar innemen in selben nicht zu nucz, sunder zwai kar ze geben hie den parfuzzen brudern, den prediger brudern zwai kar vnd den deutschen brudern zwai kar, an als vil ob daz gut an dchainen sachen abneme, verwust oder verduerbe, da von ez den zins niht ge- tragen moecht, wenn vnd wie dick daz gescheh, darnach vnd danne der zins ie moecht ge- uallen, darnach schoelten si in ie geben vnd teiln den zu gelichem teil." — Zeugen: purger

Strana 493
et Moraviae. Annus 1343. 493 Heinrich, der alt Hasenzagel vnd Johans Hueler. — Gegeben 1300 jar, dar nach in dem 43 des nehsten pfincztags vor mitterfasten. Ex orig. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 1241) 1343, 16 Mart. Ozzek. Conradus abbas et conuentus monasterii Ossecensis villam Noskow jure theutonicali locant. — Not. oc, quod „rubetum nostrum et campos circumiacentes prope Swinschitz, curiam nostram, radicitus exstirpandos et in villam dictam Noskow conuertendos IV laneos cum dimidio continentes, quemlibet laneum LX mensuras seminarias capientem, honesto uiro Prsibconi de Cremusel et suis heredibus — — iure theutunicali pro XII sex. et uno fertone gros. prag. den. nobis pagatis in certis terminis sibi statutis locauimus sub forma et condicionibus anno- tatis, uidelicet primo, quod ipse Prsibco et sui successores vnum mansum de mansis predictis libere perpetuis temporibus possidere debent, de quo quidem manso ipse Prsibko et sui suc- cessores tenebuntur seruire d. abbati et futuro cum vno equo et pancerio et aliis necessariis, quociens et ubicumque sibi necessarius fuerit; similiter rectori curie in Swinschitz, quicumque pro tempore fuerit, seruire debet, sicut ab aliis nostris seruitoribus est consuetum, hoc tamen adiecto, ut si predictus Prsibko in servicio d. nostri abbatis aut claustri equo suo priuaretur aut casualiter moreretur, equo prius existente sano, tunc d. noster aut claustrum in media parte dampni tenebitur respondere per satisfaccionem. Item de mansis residuis, quilibet pos- sessor vnius lanei singulis annis imperpetuum — — nostro monasterio III fertones gros. prag. den. aut equi ponderis den. uel argentum, si moneta nunc consueta imposterum com- mutata fuerit, pro censu in duobus terminis, in festis scilicet s. Georii vnum fertonem cum dimidio et vnam sex. ouorum, et in festo s. Galli similiter vnum fertonem cum dimidio, et IV mensuras, duas mensuras siliginis et duas mensuras ordei, et duos pullos, que omnia et singula cum vectura propria ad monasterium deducenda et presentanda soluere censualiter tenebitur indilate. Item pro berna, quando pactauerimus cum bernariis, tunc quilibet possessor vnius lanei XVII grossos dare debet. Si uero pactare cum eis non possemus, tunc expediant se cum eis, prout melius possunt. Pro exaccionibus autem faciant sicut in aliis nostris villis. Debent etiam iam dicte uille nostre ad curiam Swinschicz bis arare quolibet anno, semel super estatem et super hyemem. Amplius decernimus, quod ipse Prsibco cum rusticis uille predicte in curia Swinschicz coram magistro curie Prsibcone etiam sedente iudicio astare debent in querimoniis proponendis, respondendis, sentenciis ferendis, emendis dandis, ceterisque iudicialem indaginem exigentibus faciendis, eodem utantur iure, quo et rustici de Schwinschitz actenus consueuerunt. De quibus emendis tamen in causis communibus Prsibco tercium den. de rusticis in Noskow percipere debet, sed de causis capitalibus siue mortis nichil ad eundem. Ipse eciam Prsibco de eo querulantibus solum coram d. abbate uel cui d. abbas uices suas commiserit, stabit ad obiecta. Cum autem varii sunt rerum euentus, litium materiis obuiare cupientes, statuimus, ut si Prsibco predictus aut sui successores, quod absit, pro quacumque causa temere recedentes ab hereditate alteri domino se submiserint, monasterio litem excitando, et de hoc racionabiliter uicti fuerint, statim ipso facto omni iure suo et hereditate, quam

Strana 494
494 Emler, Regesta Bohemiae ibidem in Noskow possident, sint priuati. Preterea uolumus, quod si sepedictum Prsibconem aut heredes et successores suos, hereditatem suam vendere contingat, quod hoc nobis aut cui fauemus de scitu nostro vendat et consensu. Insuper fauemus rusticis uille prenotate, ut pecora sua in pascuis nostris versus Patokri pascant, et rustici de Swinschitz pascuis rusticorum de Noskow similiter utantur absque dampno.“ — Testes : Conradus abbas, fratres Heinricus prior, Conradus camerarius, Johannes bursarius, Nycolaus subcellerarius, Hermannus capellanus d. abbatis, necnon discreti et honesti viri Johannes de Phlihtendorf, capitaneus in Rechenberch, Pescho de Selnicz, Jan ibidem, Mathias ibidem, Szulko de Elkersdorf, Sthepan de Schechlop et alii. — Act. et dat. in Ozzek a. d. MCCCXLIII°, in dominica quadragesime tercia, qua cantatur: Oculi mei semper. E cod. diplom. mon. Ossecensis saec. XIV membr. f. 44. p. v. cop. Mus. Boh. 1242) 1343, 16 Mart. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen oc, bekennt dem Ernoul d'Erlon 5000 goldgulden schuldig zu sein und verpfändet ihm dafür gewisse einkünfte der grafschaft Lützelburg. Böhmer, Reg. Imp. p. 302, n. 446. 1243) 1343, 19 Mart. Ozzek. Conradus abbas et conventus monasterii de Ozzek locant villam Odolitz iure theuto- nicali. — Not. oc, "quod matura deliberatione et beneplacito voluntatis assensu villam nostram in Odolitz cum agris ad eandem inantea spectantibus, septem mansos cum quartali mansi et decem mensuras censuales, mansum LXIV strichones quemlibet continentem, distributionis funiculo mensuratos, incolis dictae villae jure teutunicali locavimus hereditarie possidendam conditionibus subscriptis, videlicet pro quolibet manso IV sexagenas grossorum denariorum pragensis monetae pecuniae, quae anleit vulgariter nuncupatur, nobis ac nostro monasterio plene et in solidum persolverunt, seque et suos heredes, successores ac posteros in per- petuum censuales nobis et nostro monasterio obligarunt, hac sub forma: (quod de quolibet laneo vel manso specialiter annis singulis in perpetuum mediam sexagenam grossorum denari- orum pragensis monetae duobus in terminis, per medium in festo s. Georgii et per medium in festo Galli, Lova per medium divisis terminis iam praescriptis, unum pullum Martini, duas mensuras annonae, unam frumenti et unam hordei in festo Galli, novem sportas annonae de tercia parte in Odolitz Michaelis, ad monasterium propria in vectura deducere, tribus diebus vel vicibus ad curiam in Odolitz quolibet in anno ad nutum rectoris arare, tres messores generales, qui dicuntur shonnici, in messe ad curiam mittere nec non incipiente messe tribus diebus in hebdomada vel septimana ad curiam metere, usque ad finem messis continuando laborare, hospitalitates inantea consuetas cum curia Odolitz comportare, bernas et exactiones ocurrentes solvere, oves bis in anno lavare et tondere ad sufficientiam. Haec omnia et singula nobis ac nostro monasterio sine dilatione qualibet dare censualiter tenentur et debent. Descripto itaque censu et annexis nobis ac monasterio de jure et facto debitis et competen- tibus, expedit, ut gratias incolis dictae villae indultas annotemus. Cencedimus enim ipsis

Strana 495
et Moraviae. Annus 1343. 495 situm et loca arearum et curiarum et earumdem extensionum ultra fossatum, contiguum areis eisdem habitum ab antiquo; argillifodinas, pascua, vias pecorum prius solitas et consuetas; liceat etiam ipsis unicuique mansum habenti ad tres mensuras campum sibi reservare pro pascuis, qui vulgariter hegweid bohemice zatka nuncupatur, in quibus pascuis pastores ovium non debent eos in depascendo aliqualiter impedire; caveant etiam iidem pastores ovium, ne tempore messis inter capecia vel mandlones in campis stantes oves pascant vel impellant, donec de campis universa deducantur. Subsides vero ova censualium ad monasterium tempore debito deportabunt. Judiciis vero tribus principalibus et tribus consequentibus quolibet in anno, jure et consuetudinibus ut in aliis bonis monasterii nostri hactenus consuetis gaudebunt; si autem aliqua judicia praeter praedicta extraordinaria emerserint, quorum culpa vel causa talia evenerint praeter communitatis incomoda, in hujusmodi culpabiles de contingentibus respondebunt. Nicolao vero servitori unum quartale mansi suorum intuitu servitiorum liberum est concessum ex gratia speciali.“ — Act. et dat. in Ozzek a. d. MCCCXLIII°, XIV kal. Aprilis. E codice diplomatico mon. Ossc. f. 42. 1244) 1343, 20 Mart. Valenciennes. Lettres de Guillaume, comte de Hainaut, par lesquelles il rend à son cousin le roi de Bohême les châteaux, villes et terres d'Aymerie, Pons, Dourlers et leurs appartenances à charge de satisfaire Jean de Beaumont, son oncle, et la ville de Valenciennes, de ce qui leur était dû sur ces terres. 1342. — Valenciennes. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 18. 1245) 1343, 25 Mart. (S. 1.). Charte de privilège accordée au métier des drapiers de la ville de Luxembourg par Jean, roi de Bohême et comte de Luxembourg, sur l'avis de son conseil composé de Jean, seigneur de Berewart, droyssatz, Arnolt d'Orley, Theilman von Roessner, échevin à Liège, et Gobel de Remich, échevin de Luxembourg. 1343. Uff vnser frauwen dach annuntiatione. Geuen vndt gemacht zu Arle. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 19. 1246) 1343, 31 Mart. Parisius. Johannes, Boemiae rex ac Lucemburg. comes, statuit, quod in judicio terrae dis- trictus Wratislauiensis sint de cetero XII scabini provinciales, de quibus VI sunt eligendi per feodales ex terrigenis, residui vero sex scabini de civibus bona feodalia et hereditates etiam in terra habentes per cives Wratislavienses eligentur. — Act. et dat. Parisius fer. II proxima post dominicam, qua Judica decantatur, a. d. MCCCXLIII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 335. — Cod. dipl. Sil. XI, p. 151. — Böhmer, Reg. Imp. p. 210, n. 312.

Strana 496
496 Emler, Regesta Bohemiae 1247) 1343, 31 Mart. Parisius. Johannes, B. rex ac Lucilburg. comes, ordinat, ut in civitate Wratislauia consilium de XXXII personis sapientibus et discretis ad vitae tempora eligendis constitutum esse debeat, quia civitas et incolae ex innovatione novorum consulum, qui annis singulis die Cinerum praeficiebantur, damna gravia passa est. — Act. et dat. Parisius proxima fer. II post dominicam, qua Judica me domine decantatur a. d. MCCCXLIII°. Cod. dipl. Sil. XI, p. 152. 1248) 1343, 6 Apr. Chrumnow. Ego Przibico, filius Przibislay de Schellenberch, not. oc, quod inter — „Bertoldum de Lypa, praepositum Wissehradensem, et me pro curia Selchwicz cum suis pertinenciis et vtilitatibus, quam ab ipso iure homagiali hactenus possedi et tenui in feodum, et pro vni- uersis et singulis debitis, in quibus michi —— vsque in hodiernum diem erat debitorie obli- gatus, per — — milites Henricum de Koufung et Sdyslaum de Weytenmil ordinatum extitit, — — quod ipse dominus Bertoldus ipsam curiam cum vtilitatibus et pertinenciis ipsius, vt premittitur, a Beneschio, filio predicti domini Sdyslai, cum septuaginta duabus marcis moraui- calibus gross. pragen. exsoluere et liberare debebit et pro suis vsibus, — — possidere, pre- terea pro satisfaccione et solucione omnium, vt superius exprimitur, omnimoda debitorum strenuum militem dominum Sudkonem de Drihoticz de centum sexagenis gross. predictorum in festo b. Galli venturo proxime soluendis et pagandis sic certum et securum reddere, quod valeat contentari.“ — Sigilla Hugonis de Weytenmil, Ottonis de Milein et Ottonis de Resnowicz. — Act. et dat. Chrumnow dominica Palmarum a. d. MCCCXLIII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 336. 1249) 1343, 8 Apr. Triere. Johann, könig von Böhmen oc, bekennt, dass er seinem oheim erzbischof Baldewin von Trier geschuldet habe 12000 schock böhmischer groschen, 10000 pfund schwarzer turnosen, 4000 kleine gulden von Frankreich und 1875 schildgulden; dass er ihm nach geschehener abzahlung auf diese summen noch 13024 kleine gulden von Florenz schulde; dass er ihm weiter schulde 6571 kleine gulden von Florenz für das gut und die gülten, welche er von erbschaft wegen im Hennegau zu Consarre und Avesnes hatte; dass ihm der erzbischof weiter noch 1403 kleine gulden geliehen habe und dass er zur abzahlung aller dieser summen den erzbischof auf die einkünfte des zolles von Bacherach angewiesen habe. Böhmer, Reg. Imp. p. 408, n. 861. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI. 19. 1250) 1343, 13 Apr. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., petente abbate Gotsalco mona- sterio Sawerdowicensi litteras marchionis Przemizl a. d. MCCXXXV°, V kal. Apr. datas con- firmat. — Act. et dat. Brvne in die Pasce a. d. MCCCXLIII°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 337.

Strana 497
et Moraviae. Annus 1343. 497 1251) 1343, 17 Apr. Brunae. Bznetha et Buzo fratres dicti de Mosticz, filii quondam Henrici de Mosticz, Katherinae abbatissae et conventui monasteri Aulae s. Mariae in Antiqua Brunna IV laneos et VI curti- culas in villa forensi Braczlabs vendunt. — Fideiussores: Hermannus de Lelekowicz et Buzo dictus de Mosticz, patruus eorum. — Act. et dat. Brune XV kal. Maii a. d. MCCCXLIII°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 338. 1252) 1343, 17 Apr. Avinione. Clemens papa VI Theodorico nato quondam Diwissii de Novadomo canonicatum ecclesiae Olomucensis confert. — Dat. Avinione XV kal. Maii, pontif. anno I°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 340. 1253) 1343, 18 Apr. (S. 1.). Jacobus Dominus de Monte Claro profitetur, se factum esse pro 500 libris tur. vasallum Johannis, regis Boh. et com. Lucemburg. — Feria sexta post Pasche. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 20. 1254) 1343, 22 Apr. Apud Pontem Sorgiae. Clemens papa VI Folklino Folkmari de Praga canonicatum ecclesiae Olomucensis confert. — Dat. apud Pontem Sorgie Avinionensis dioc. X kal. Maii, pontif. anno I°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 340. 1255) 1343, 23 Apr. Cracouiae. Karolus, d. reg. Boemiae primogenitus, marchio Mor. recognoscit, se teneri Kazimiro, regi Poloniae, 4000 mil. marc. — Not. oc, quod volentes d. Kazimirum, regem Polonie, fratrem nostrum karissimum, de solucione infrascriptarum summarum certum reddere et securum, promittimus et spondemus sincere sub nostri honoris et fidei puritate sibi IV milia sexagenarum gross. prag. a feria sexta proxime ventura, infra tres septimanas inmediate sequentes in civitate Pragensi dare et soluere ac integre in paratis pecuniis assignare, pignora eciam nostra ad estimacionem proborum virorum, nostrorum fidelium ac suorum, IV milia marcarum polonici pagamenti valencia in tribus milibus marcarum eiusdem numeri tempore prefati termini in eiusdem d. regis Polonie, fratris nostri, dabimus potestatem; que quidem pignora si infra hinc et festum Assumpcionis Marie virginis non exsolveremus proxime nunc venturum, ipse d. rex Polonie dicta pignora pro se retinendi, — — et de eisdem — — disponendi plenam facultatem habebit. — — Promittimus insuper bona fide Nycolao nostro dicto Werzing, dapifero Sandomiriensi, duo milia marcarum CCC et XXXIII marcas cum XVI grossis numeri polonici et Hanconi dicto Komanecz M sexagenas, ciuibus Cracouiensibus ibidem Prage soluere dilacione et inpedimento quibuslibet procul motis, quas quidem pe- 63

Strana 498
498 Emler, Regesta Bohemiae cuniarum summas per nos tam d. regi Polonie, fratri nostro, quam predictis ciuibus Craco- uiensibus assignandas vna cum pignoribus nostris ipsi d. regi Polonie — — sub nostris con- ducere promittimus in Cracouiam periculis et expensis, taliter tamen, quod idem d. rex Polonie, frater noster, ad conducendum predictas pecunias et pignora supradicta in terris suis et dominio sine dolo prebebit suum fidele auxilium et iuuamen. Si uero — — premissa omnia —— non teneremus, — — tunc volumus, — vt d. Ludowicus, rex Hungarie, frater noster conmunis, sepedicto d. regi Polonie tamquam iusto assistat et eum contra nos tamquam iniustum et promissa non tenentem adiuuet, vt super premissis a nobis iusticiam assequatur. Pollicemur insuper eidem fratri nostro, d. regi Polonie, omnia et singula promissa super solucionibus aliarum pecuniarum debitarum ei per nos facta, super quibus alias nostras habet litteras, obseruare. — Dat. Cracouie in die b. Georii mart. a. d. MCCCXLIII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 341. — Ludewig, Reliq. manusc. V, 510. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 311. Extr. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 16, n. 165. 1256) 1343, 29 Apr. Apud Pontem Sorgiae. Clemens papa VI Theodorico, nato quondam Dibisii de Novadomo, canonicatum ecclesiae s. Petri in Brunna confert, ei concedens, ut parrochialem ecclesiam in Rudolfs dioc. Olomuc. et canonicatum ecclesiae Olomucensis sub expectatione praebendae retinere possit. — Dat. apud Pontem Sorgie Avinionensis diocesis III kal. Maii, pontif. anno I°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 342. 1257) 1343, 29 Apr. Apud Pontem Sorgiae. Clemens papa VI Petro, nato nobilis viri Petri de Rosenberch, baronis regni Boemiae, canonicatum ecclesiae Olomuc. confert, sub expectantia praebendae, eique concedit, ut canoni- catus ecclesiarum Pragensis atque Pataviensis cum praebendis retinere possit. — Dat. apud Pontemsorgie Avinionensis diocesis III kal. Maii, pontif. anno I°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 342. 1258) 1343, 3 Maii. Pragae. Hinco dictus Berka de Duba, burggravius Prag. oppidanis in Hostomicz iura locationis renovat. — Not. oc, quod nos plene rescire volentes omnia et singula jura et conditiones locationis emphiteoticae, quae vulgariter purgrecht dicitur, bonorum nostrorum, videlicet oppidi nostri dicti Hostomiz, et omnium agrorum seu bonorum ibidem cum eorum cunctis pertinentiis, ac certum numerum ipsorum laneorum et mensuram eorum ac aliarum libertatum ad ipsum oppidum spectantium, et quaeque jura alia oppidi eiusdem, oppidanos praedicti oppidi — — ad nostram saepius venire mandavimus praesentiam, ut haec jura omnia et conditiones singulas locationis praemissae et numerum laneorum praedictorum per eorum litteras patentes, quas se asserebant a nostris habere praedecessoribus super eo, coram nobis ostenderent et probarent. Qui quidem oppidani — — Pragae in nostra constituti praesentia

Strana 499
et Moraviae. Annus 1343. 499 hoc primum recognoverunt coram nobis, quod literas patentes, quas habuerunt super loca- tione praemissarum a nostris praedecessoribus, easdem per eorum negligentiam perdiderunt, sed statim ibidem testimonium sufficiens adduxerunt et probaverunt rationabiliter ipsam locationem emphiteoticam praemissam sub omnibus juribus et conditionibus subscriptis per ipsos nostros praedecessores legitime esse factam eis et locatam, ita expresse, quod ipsi fideles nostri praedicti primum ostenderunt, quod sunt ibi in Hostomiz sexaginta et unus laneus agrorum aratilium — — ad ipsum oppidum Hostomiz spectantes videlicet XLII lanei censuales, qui nobis ex nunc censum solvunt, quorum tamen duo lanei deserti sunt pro hac vice; et sunt ibi sex lanei, quos exnunc a nobis tenent sub provisione nostri servitores; et est ibi liber unus laneus, qui ab antiquo judici ipsius oppidi ratione locationis eiusdem oppidi per ipsos nostros praedecessores fuit datus; suntque etiam ibidem XII lanei censuales, quos nos deinde tempore nostro Buzkoni et Ottoni fratribus de Hlazowicz, judicibus nostris ibidem in Hostomiz, cum ipso judicio et ad ipsum judicium cum aliis pertinentiis et utilitatibus ibidem, ut nostras habent super eo literas patentes, vendidimus pro certa pecuniae quantitate. Et recognoverunt hoc etiam ipsi fideles nostri, — — quod quilibet laneus praedictus solvit perpetuo de censu annuo per tres fertones graves, scilicet XLVIII gr. pragenses, medietatem in festis s. Georgii et medietatem in festis s. Galli quolibet anno; et insuper solvit quilibet laneus praedictus V mensuras siliginis et V mensuras hordei et totidem avenae sub mensura civitatis Veronensis cumulata in festo s. Galli, et easdem omnes annonas ipsi oppidani prae- missi de ipso oppido Hostomiz ad unum milliare debent ducere ad locum per nos vel heredes nostros — — eis deputatum; de quibus tamen annonis nos Hinco Berka praedictus totas de- cimas deo et ecclesiae ibidem in Hostomiz dedimus de nostra libera voluntate. Et recogno- verunt etiam, quod quandocunque expeditio extra regnum fuerit, tunc ipsi oppidani praedicti de quolibet laneo censuali —— nobis et nostris successoribus per octo grossos den. prag. nomine subsidii debent dare; si vero ipsa expeditio processum non habuerit, tunc nos ipsis oppidanis nostris illam pecuniam, quam tunc ab eis perceperimus in primis censibus, quos deinde percipere debuerimus, tenebimur defalcare. Recognoverunt etiam, quod quaelibet taberna, in qua cerevisia propinatur, in praescripto oppido solvit annuatim per VIII gr. den. prag., medietatem in festis s. Georgii et medietatem in festis s. Galli. Pistores vero ibidem solvunt per annum quilibet eorum per IV gr. den. praedictorum, per medium in duobus festis supradictis; carnifices autem ibidem quilibet eorum per annum solvit de suo macello medium lapidem sepi purificati in festis s. Galli. Et omnes subsides ibidem domos habentes solvunt in universo tres sexag. gr. praedictornm, medietatem in festis s. Galli et medietatem in festis s. Georgii. Omnes etiam homines praedicti oppidi de silvis nostris in Birdo ligna sicca cum equis ducentes quilibet eorum solvit per unum gr. den. prae- dictorum per medium in duobus festis praenotatis. Et omnes homines ibidem in oppido pecora habentes solvunt per annum quilibet eorum de pascuis et graminibus, quae habent in silva nostra Birdo, per unum caseum et X ova tempore suo circa festa Pasche et Pente- costes. Et quicunque pinum ibidem in silvis nostris recipiunt, illorum quilibet solvit nobis per unum pultum (pullum?), fabri vero, sartores, sutores et omnes alii mechanici, quos 63*

Strana 500
500 Emler, Regesta Bohemiae exprimere hic supersedemus, sub omnibus antiquis juribus et solutionibus, quae hucusque habuerunt, in ipso oppido praedicto debent perpetuo permanere. Et insuper fassi sunt, quod ipsi omnia jura debent habere civitatis Veronensis, et quaecunque jura vel sententias per se invenire non possent, eadem debent ferre de ipsa civitate Veronensi. Nos igitur Hinco Berka praedictus visa probatione justa et sufficienti ipsius locationis bonorum praemissorum in eam consensimus nec contra ipsam aliquam aliam instantiam fecimus, nisi quod agros vel laneos praemissos ex novo voluimus mensurare, ipsi vero oppidani praedicti, fideles nostri, cognoscentes hoc, quia nova mensura antiquam mensuram ipsorum agrorum et laneorum forsan in tribus laneis vel plus excresceret vel excederet, nobis pro illa excrescentia, quam iudicaverunt ad tres laneos vel ultra fieri, ipsi oppidani praedicti nobis dederunt XL sexag. gr. den prag. et persolverunt totaliter nomine arrae sub pacto; — — quod nos illam totam excrescentiam agrorum, quae excedit — — numerum LXI lanei, pro tribus laneis posuimus sub eodem censu et omnibus juribus, prout solvunt sexaginta unus lanei supradicti, sic quod iam ibi in universo sunt LXIV lanei agrorum arabilium tam censualium quam judicum et servitorum nostrorum praedictorum praeter agros ecclesiae ibidem in Hostomiz et praeter communitatem pascuorum, quae se extendit ad multos laneos in planis et rubetis, quam communitatem ipsi etiam habuerunt sub locatione suprascripta. Et tunc etiam ordinatum — est inter nos et oppidanos nostros, quod LXIV lanei praedicti amodo ratione excre- scentiae alicuius, quae fieri posset ultra LXIV laneos praedictos, nunquam debent mensurari et sub antiqua mensura, numero ac locatione praemissa tam censuum quam aliorum jurium omnium praescriptorum ipsi omnes iam dicti lanei debent perpetuo permanere, ipsosque oppidanos praedictos circa omnes metas antiquas, quae dividunt circumferentiam LXIV lan. praedictorum et communitatem pascuorum praemissorum ac etiam agrorum ecclesiae prae- dictae a bonis nostris aliis sic, prout hae metae consignatae sunt signis patentibus, volumus conservare et hanc locationem emphiteoticam cum omnibus suis juribus et conditionibus superius expressis —— nos Hinko Berka praedictus innovamus, promittentes eam inviolabi- liter observare.“ — Sigilla: Hinconis superius dicti, Hinconis, filii eius senioris, ac fidelium eius Chotiborii et Neumete (sic), domini Woyslai de Wsseradicz et Buzconis de Hlazowicz, judicis in Hostomiz. — Dat. Pragae a. d. MCCCXLIII, in die Inventionis s. Crucis. E cop. Mus. Boh. 1259) 1343, 10 Maii. Pragae. Bohuta Curimensis, Sdeslaus Horsoviensis archidiaconi et Bartholomaeus Gerlaci, canonici ecclesiae Pragensis, administratores seu vicarii generales episcopatus Pragensis, per Ernestum, Pragensem episcopum, in spiritualibus et temporalibus deputati, ad petitionem fr. Henrici, abbatis monasterii Cladrubensis, fratrem Fridericum presbiterum ad praeposituram ecclesiae iu Thuskow per mortem fratris Zifridi olim praepositi ibidem vacantem praesentatum confirmant. — Dat. Pragae a. d. MCCCXLIII°, VI id. Maii. E cod. manuscripto c. r. bibl. Prag. II, A, 10, p. 104.

Strana 501
et Moraviae. Annus 1343. 501 1260) 1343, 10 Maii. Ratays. Bertoldus de Lipa, Wissegradensis praepositus, cancellarius et supremus regni Boemiae marschalcus molendinum Korsecznik ecclesiae in Ratays donat. — Not. oc, cum molendinum nostrum dictum Korsecznik in bonis nostris Ratays super rivulo inter montes ibidem fluente situm, quod olim Pesconi coquo, paterno et nostro fideli dilecto, pro fidelibus et indefessis serviciis genitori nostro carissimo quondam domino Henrico de Lipa felicis memorie ferventer exhibitis cum universis suis pertinenciis et utilitatibus ab omni dacione census cuiuslibet et tributi contulimus et donavimus jure hereditario solutum et liberum possidendum ad ecclesiam sancti Nicolai in Ratays et ad honestum et devotum dominum Jacobum plebanum, capellanum nostrum ibidem, et suos successores sic occasione testamenti racionabiliter et legitime devolutum salutem nostre et predecessorum ac sucessorum nostrorum animarum humiliter pretendentes predictum plebanum omnesque successores, rectores et plebanos ejusdem ecclesie, non solum a census et quarumcumque dacionum seu contribucionum solucione verum eciam ab omnibus servitutis oneribus, quibuscunque nominibus censeantur, nobis et nostris successoribus ex nunc inantea faciendis perpetim de nostra munificencia libertamus." — Dat. Ratays VI idus mensis Maii a. d. MCCCXLIII°. Lib. erect. IX, B, 6. 1261) 1343, 13 Maii. In Welegrad. Zezema de Chilez, Wysczko de Wlachowicz nec non Mraczo de Chilez profitentur, se pro remedio animarum Stephani et Ulrici de Chunowicz Atleo abbati et conventui monasterii Welegradensis in XVII marcis gr. den. prag. obligari. — Act. et dat. in Welegrad a. d. MCCCXLIII°, III idus Maii in die s. Seruacii episc. et conf. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 344. 1262) 1343, 16 Maii. Pragae. Markgraf Karl schenkt den Glogauer bürgern wegen ihrer treue die schölzerei im dorfe Quelitz. — Dat. Prage fer. VI proxima post dom. Cantate a. d. MCCCXLIII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 345. Extr. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 16, n. 166. 1263) 1343, 17 Maii. Wyssegrad. Bertholdus de Lypa, Wyssegradensis ecclesiae praepositus, cancellarius regni Boh. Witkoni, canonico Wyssegradensi, bona praepositurae Wyssegradensis in Tschedrzik jure emphi- teutico vendit. — Not. oc, "quod dudum ad nostram est deductum notitiam, quomodo bonis et agris nostrae praepositurae in quibusdam villis et locis ac specialiter in parte nostra in villicula dicta Tschedrzik per villanos vicinarum villarum eis adiacentium, qui ipsos agros ex defectu nostrorum hominum excolunt, in suis metis et finibus abstrahatur, et per hujusmodi dampnosam culturam ipsi agri et domus rusticorum ibidem adeo sunt distracti, extennuati et in sterilitatem redacti, quod nos et ipsa nostra praepositura censum solitum de eisdem agris

Strana 502
502 Emler, Regesta Bohemiae in Tschedrzik ex praedictis et aliis certis causis commode percipere non valemus, cupientes igitur conditionem eorumdem agrorum meliorem facere, de nostrorum . . procuratorum, officialium et aliorum fidelium consilio ipsos agros venditioni juris emphiteotici decrevimus exponendos personae, quae reformatis eisdem agris et aedificiis ibidem erectis, de censu solito nos . . et nostram praeposituram reddat inantea certiores. Considerantes vero pro- vidam circumspectionem discreti viri d. Witkonis, canonici nostrae Wissegradensis ecclesiae, familiaris nostri dilecti, praedictos nostros agros seu hereditates omnes in Tschedrzik cum omnibus eorum juribus et pertinentiis, sicut ad nos et ad nostram praeposituram pertinere dinoscuntur, de quibus nobis tantum V fertones gros. den. prag., XVI gros. eosdem compu- tando pro fertone quolibet, sunt soluti hactenus, honorabilium virorum dd. Petri decani cete- rorumque canonicorum nostrae ecclesiae praedictae, confratrum nostrorum carissimorum, ad hoc vocatorum specialiter et facientium capitulum, accedente consensu expresso, jure emphi- teotico vendidimus, in eum ac suos successores dictos agros ejusdem juris emphiotetici et venditionis titulo perpetuo transferentes. Sed quia hujusmodi emphiteotica venditio sine meli- oratione nostrae praepositurae ac arrae receptione expressa non valeret, fertonem gros. den. eorundem ultra censum consuetum eisdem agris imposuimus arrae nomine nobis et nostris successoribus perpetuo persoluendum, sic quod ipse d. Witko et sui successores eosdem V fertones alias consuetos ac fertonem arrae nomine, ut praemittitur, annis singulis binis terminis, videlicet in festo b. Galli proximo III fert. et in festo b. Georii immediate sequenti alios III fertones numeri et grossorum praedictorum nobis et nostris successoribus census nomine solvere teneantur, casibus infrascriptis dumtaxat exceptis, videlicet si per gwerram generalem aut per grandinem vel siccitatem seu per ignis incendium aliunde superveniens dictorum agrorum fruges aut segetes et eorum aedificia vastarentur, quod tunc dictus d. Wytko et sui successores non ad integram solutionem ejusdem census, sed ad partem ejus nobis et nostris successoribus solvendam, qualitate dampnorum pensata, juxta taxa- tionem vicinorum hominum praedictae nostrae Wissegradensi ecclesiae electorum a partibus tenebuntur. — Nos quoque Petrus decanus ceterique canonici ecclesiae Wissegradensis prae- dictae, tunc facientes capitulum, considerantes praedictam venditionem emphiteoticam prae- dictae praepositurae nostraeque ecclesiae utilem et necessariam, ipsam nostri sigilli maioris appensione munivimus." — Dat. in Wissegrad XVI kal. Jun. a. d. MCCCXLIII°. Orig. arch. capit. Wissegrad. 1264) 1343, 21 Maii. (Pragae). Johlinus, olim Eberlini de Lapide filius, condescendit monasterio Aulae Regiae censum super brasiatorio Merklini Chutneri. — Recognosco, "quod religiosis viris dd... abbati et con- ventui monasterii b. Virginis in Aula Regia de una sex. gros. prag. census, quam ab omni solutione bernae super brasiatorio Merklini Chutneri in praeurbio Maioris civitatis Pragensis extra portam s. Benedicti brasiatorio Johannis dicti Dunnwirt contigue assito ex successione hereditaria hactenus tenui et possedi, quae etiam in omnem eventum per medium in festo b. Galli et per medium in festo b. Georii praecise anno deinceps quolibet solvi debet, condescendo

Strana 503
et Moraviae. Annus 1343. 503 ad possidendum jure hereditario et utifruendum ipsum censum per eosdem d. abbatem et conventum nomine testamenti paterni sic, quod ipse conventus secundum sui ordinis con- suetudinem diem anniversarium dicti patris mei cum vigiliis mortuorum et missa defunctorum annis singulis in perpetuum certo tempore peragere, dictusque d. abbas vel cuius interest ipsa die anniversaria bonam pitantiam de dicta sex. census ministrare ipsi conventui teneatur, eo addito et expresso, quod si quandoque compertum fuerit probabiliter, dictum anniversarium non esse peractum vel non fore ipsam pitantiam conventui ministratam, extunc dd. abbas et conventus praedicti a jure, quod ipsis in dicto censu quomodolibet competebat, ceciderint et cecidisse videantur penitus ipso facto, nulla contradictione obstante. Ex tunc quoque illi, qui dicti patris mei propinquiores in linea sanguinis fuerint, poterunt ipsum censum transferre, prout eis placuerit, in alium locum aptum, in quo dictus anniversarius cum administratione dictae pitantiae modo praehabito et sub dictis conditionibus peragatur." — Sigilla: Wencezlai, Rogzaneri judicis et Johlini Rogzaneri ac Johlini Eberhardi, civium juratorum Prag.“ — Dat. in vigilia Ascensionis domini a. ejusdem MCCCXLIII. Ex orig. c. r. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 1265) 1343, 22 Maii. Pilzen. Peter richter, Jacub, Pawl, Hermann von dem Dobrzan hacker, Dominik Budweiser, Albrecht weinschenk, Henirich Motler, Miloslaw gewantsneider, Fridreich von Pomuk, Vlrich cromer, Peter Scharff, Niclas von der Miz, Cunrat Miczko, geschworne bürger von Pilzen, treten Russ von Luticz, camerer des reiches zu Beheim, und dessen brudersöhnen Prothiwa, Potho, Russ und Raczko gewisse gründe ab. — Verihen etc. (ut infra mut. mutandis usque: zwaiung ist gewest), also das wir purger demselben herren ein tayl vnser heide abgetreten haben, das tail, daz anruhrt daz aigen zu Luticz vnd daz tayl derselben haide, das noch vnser vnd vnser stat ist, alz dy rayn vnd trat geleit ist vnd ausgemerket, das man vns vnd vnser stat an demselben teyl der heyde, dy noch vnser ist, dyselben herren von Luticz, ir erben, noch kumftigen ader wer daz haws ze Lutycz ynnehat, nu vnd furpas nicht engen, nicht hinder[n], noch cheinen schaden nich tun schullen ewiglich. So haben dyselben herren von Lutycz vns vnd vnser stat herwider abgetreten von dem wegen, der do get in dem grunt, do durch wir einen graben haben gefaren durch das wismaet in das woser von Luticz, also was von dem graben, den wir gefaren haben in dasselbe wosser, ecker, wisemat, perge vnd tal, leyt hy disert hes des wasserz gen vnser stat vnd hyn ab an Odlewicer aygen, dosselbe gut, ecker, wismaet, perge, perge vnd tal, dos ist alles ze mal gancz, gar, recht, redlich vnd vrey vnser vnd vnser stat; das vns Dobrzan dy selben herren von Lutycz, ir erben, ir nochkumftigen ader wer das haws zv Luticz ynnhaben wirt, nu vnd furpas nicht engen, noch hindern, noch cheinen schaden nicht tun sullen ewiglich. Wir purger von Pilzen tun auch kunt, daz egenanntes wasser der herren selben von Luticz ist vnd nich vnser, denn das wir vnser vnd vnser stat wieh, gros vnd kleine, freylich doym trenken, treyben vnd stellen mugen, als dyk vnd als aft ym des not ist ader dufter wirt, sunder vber das wasser gen Luticz sol man es nich treiben noch lossen gehen, daz den egenanten

Strana 504
504 Emler, Regesta Bohemiae herren an ackern, wismaet vnd an anderm yrem gut cheim schad recht gescheh, vnd ab dyselben herren von Luticz wellen ein mul bawen ader slohen auff ir gut in das egenannt wasser, doran sull wir purger sy mit vnserm vber nicht hinder. Wir purger von Pilzen geloben an disem brieff wei vnserm trewen disen wechsel, der getan ist vnd geschehen ezwischen den herren von Luticz vnd vns, vnd dy worichtygung, als es do wor ist geschriben, gancz, stet vnd vnczebrochen ewiglichen behalden." — Daz ist geschehen zu Pilzen an vnsers herren Christi auffertog noch Cristz gepurte, do man czalt dreiczehenhundert jar vnd in drei vnd virczigsten jare. E libro civ. Pilzn. nunc in Mus. regni Boh. asservato. 1266) 1343, 22 Maii. Luticz. Russ von Luticz, "camerer des reiche ze Bechem“ und dessen brudersöhne Prothiwa, Potho, Russo und Raczko treten der bürgerschaft von Pilsen gewisse gründe ab.— Verichen oc, daz von svnderleichen genaden, gvnst, willen vnd auch von dem gepot vnser hogeborn [sic] fvrsten vnd hern von vnsers genedigen hern Johannes, konik ze Bechem, vnd seynes edeln svns Karolo, margraff ze Merhern, ayn wechsel getan ist vnd ain marichart geleit zwischen vns vnd den ersamen purgern reichen vnd arm der stat ze Pylzen. Da von emal lange zeit zwischen vns vnd in krig vnd zwaivng ist gewest, also daz di selben purger vns ayn tail ir haid abgetreten habn, das tail das anruet unser aigen ze Luticz vnd daz tail derselben haid, daz noch der selben purger ist vnd ir stat, als di rain vnd di trat geleit ist vnd auzgemerket, daz wir von Luticz di egenanten, vnser erbn vnd vnser nachkvmpftigen ader wer des hauz ze Luticz inhaber wirt, schullen noch megen di selben purger noch ir stat doran nv vnd furbas niht engen, ir hindern noch kaynen schaden tvn ewicleichen. So hab wir egenanten von Luticz den selben purgern ze Pylzen vnd ir stat hin wider abgetreten von dem weg, der da get in den grunt, da durich di purger aynen grawen habn gefarn, durich daz wissemat in daz wasser von Luticz, also was von dem selben grawen, den di purger habn gefarn in das wasser, ekker, wissemat, perg vnd tall genseit des wassers gen der stat vnd hin ab an Vdlowiczer aigen, daz selbe gut, ekker, wissemat, perg vnd tall das ist alles ze mal gancz gar recht redicleich vnd vrei der selben purger vnd ir stat ze Pylzen, daz wir vorgenanten von Luticz, vnser erbn vnd vnser nachkvmpftigen ader wer daz hauz ze Luticz innehat, doran di selben purger noch ir stat nv vnd furbas niht engen, ir noch hindern noch kaynen schaden schullen tvn ewicleichen. Wir tvn auch ze wissen, daz daz egenant wasser von Luticz vnser ist vnd niht der purger von Pylzen noch ir stat; den daz si ir viech groz vnd clein dar in trenken, treiben vnd stellen mvgen, als dik vnd als oft im des not ist ader wirt; vreileichen aber vber daz wasser gen Luticz auf vnser gut sol man es niht treiben noch gen lazen, daz vns an vnserm gut, ekker vnd wissemat kain schade icht gesche. Vnd ob wir von Luticz wellen ayn mull zlahen vnd pauen auf unser gut in daz wasser, daran schullen di egenanten purger vns mit irm vber niht hindern.“ — Diser sach hab wir Russ von Luticz, der egenant camerer ze Bechem, Prothiwa vnd Potho di egenanten

Strana 505
et Moraviae. Annus 1343. 505 vnser drei ingesigil gehengt an disen prief.“ — Daz ist geschehen ze Luticz an vnsers hern Crist auffert tag nach Crist purt da man zahlt dreizehen hundert jar vnd in dem drei vnd vierzigisten jar. E libro civ. Pilzn. nunc in arch. Mus. regni Boh. asservato. 1267) 1343, 25 Maii. Pragae. Nos Karolus, d. nostri regis Boh. primogenitus, marchio Moraviae scire volumus oc, „quod constitutus in nostra praesentia ven. Bertholdus de Lypa, praepositus ecclesiae Wysse- gradensis, regni Boemiae cancellarius, paternus ac noster princeps dilectus, nobis —— sup- plicavit, ut venditionem emphiteoticam de agris et hereditatibus omnibus in villula Sczedrsik ad suam praeposituram Wyssegr. pertinentibus devoto nostro Wytkoni, eiusdem ecclesiae Wys- segradensis canonico, factam confirmare dignaremur, exprimens ibidem, quod hactenus de eisdem agris sive hereditatibus in censu annuo tantum V fertones grossorum denariorum pragensium, XVI grossos eosdem computando pro fertone quolibet, sibi suae praepositurae nomine solverentur et ex ipsa venditione emphiteotica sibi et suis successoribus plus censu consueto de uno fertone grossorum et numeri eorundem annis singulis adducatur. Nos —— conditionem praedictae praepositurae Wyssegradensis ex hujusmodi venditione emphiotetica meliorem fieri evidentissime cognoscentes, ipsam ratificamus.“ — Dat. Prage VIII kal. Junii a. d. MCCCXLIII°. Ex orig. arch. cap. Wyssegrad. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 345. 1268) 1343, 26 Maii. Pragae. Karolus, regis Boh. primogenitus confirmat literas patris sui dd. 1337, 9 Jan., quibus rex Johannes Henrico de Kowffingen villam Muchewicz obligat. — Dat. Prage feria II post festum b. Urbani proxima a. d. MCCCXLIII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 345. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 16, n. 168. 1269) 1343, 26 Maii. Auinione. Clemens papa VI applicationem fructuum capellarum ad ecclesiam in Malin perti- nentium hospitali Sedlicensi per administratores episcopatus Prag. a. d. MCCCXXIV°, die XXV mensis Martii factam confirmat. — „Sane dilectorum filiorum . . abbatis et conuentus mona- sterii Cedlicensis — — nec non carissimi in Christo filii nostri Johannis, regis Boemie illustris, et dilecti filii nobilis viri Karoli, marchionis Morauie, ac dilecte in Christo filie nobilis mulieris Blanche, eiusdem marchionis consortis, peticio nobis exhibita continebat, quod dictum monasterium, quod abolim per antecessores eorum, principes et nonnullos barones regni Boemie fundatum extitit et dotatum, consueuit propter ipsius ministrorum multitudinem in spiritualibus reflorere ac in temporalibus habundare et in eo, cum illud sit in communi transitu et loco publico illarum parcium, iuxta morem et consuetudinem prefati 64

Strana 506
506 Emler, Regesta Bohemiae ordinis maxima et continua hospitalitas infirmorum et pauperum et multorum superueniencium obseruari, quodque, cum olim infra limites parrochie ecclesie in Malin dicte diocesis de patronatu dictorum abbatis et conuentus existentis in loco, qui nunc Chutna dicitur, argenti fodine inuente et propter multitudinem personarum illuc de diuersis partibus confluencium certe capelle lignee constructe fuissent, dilecti filii Hynco prepositus, Woyslaus decanus et Thomas archidiaconus ecclesie Pragensis, tunc administratores eiusdem ecclesie in spiritu- alibus et temporalibus per sedem apostolicam deputati, bone memorie Johanne, episcopo Pragensi, ab eorumdem spiritualium et temporalium administracione per sedem predictam suspenso, ad instanciam dilecti filii Vlrici, plebani eiusdem ecclesie, zelo pie deuocionis moti pro eiusdem monasterii hospitalitatis augmento fructus, redditus et prouentus dictarum ca- pellarum, cum ipsa ecclesia in Malin alias sufficienter habundaret in redditibus et habundet, hospitali infirmorum et pauperum superueniencium infra septa monasterii constituto una cum capitulo eiusdem Pragensis ecclesie de ipsius plebani assensu in perpetuum applicarunt et uoluerunt, quod huiusmodi redditus et prouentus ac obuenciones capellarum ipsarum ad prefatum hospitale nec non ad abbatis dicti monasterii, qui foret pro tempore, disposicionem perpetuo pertinerent, prout in patentibus litteris inde confectis dictorum administratorum sigillis munitis, quarum tenorem de uerbo ad uerbum presentibus inseri fecimus, plenius et seriosius continetur. Quare prefati abbas et conuentus, rex, marchio et consors nobis humiliter supplicarunt, ut cum prefatum monasterium propter sterilitatem temporum, onera debitorum, usurarum voraginem et guerrarum turbines in illis partibus supervenientes dictamque hospitalitatem obseruatam in eo ad tantam inopiam et exinanicionem deuenerit, quod propter defectum necessariorum et personarum ipsius in monachis et ministris aliis cultuque divino est plurimum diminutum et in temporalibus fere collapsum, applicacionem huiusmodi et alia supradicta per ipsos administratores in hac parte facta confirmare de benignitate apostolica dignaremur. Nos itaque huiusmodi supplicacionibus inclinati applica- cionem predictam de fructibus, redditibus et obuencionibus capellarum ipsarum et alia, que per ipsos administratores circa ista de consensu capituli predictorum prouide ac pie sunt acta, rata et grata habentes illa auctoritate apostolica ex certa sciencia confirmamus.“ Dat. Auinione VII kal. Junii, pontif. nostri a. II°. Ex orig. arch. Vorlic. 1270) 1343, 28 Maii. Luczelnburg. Nos Johannes, rex Boh. oc, not. oc, quod Boemundus natus nobilis viri Jeffridi de Saraponte militis, fidelis nostri dilecti, libere condicionis ex vtraque parente fore dinoscitur oc, quodque nos ipsum pro tali tenuimus hactenus et tenemus. — Dat. Luczelnb. die XXVIII" mens. Maii a. d. MCCCXLIII°. Ex orig. arch. Berol. commun. mecum d. A. Sedláček, prof. gymn. Tabor. 1271) 1343, 31 Maii. In Ozzek. Conradus abbas et conventus monasterii de Ozzek locant villam Zalesl jure teuto- nicali. — Not. oc, quod „uillam nostram dictam Zalesl, tredecim mansos cum XXIII mensuris,

Strana 507
et Moraviae. Annus 1343. 507 mansum quemlibet sexaginta quatuor strichones continentem, cum pratis et pascuis ad eandem pertinentibus fidelibus incolis dicte ville mansum vnumquemque pro quatuor sexagenis gros- sorum denariorum monete pragensis pecunie dicte anleid pagate et persolute iure teutunicali locauimus sub condicionibus annotatis, uidelicet quod unusquisque de vnoquoque manso annis singulis in perpetuum specialiter nobis ac monasterio nostro censualiter soluet viginti gros- sorum denariorum monete pragensis in duobus terminis per medium in festo Georii et per medium in festo Galli uel equi ponderis valorem monete usualis, si consuete nunc monete fieret permutacio. Item quadraginta ova de manso in Pascha et vnum pullum cum quinque ouis in festo sancte Katherine, duodecim sportas annone tercie partis de Skirla ad mona- sterium ducere, tres messores, qui bohemice shonnici nuncupantur, predicte curie tempore messis quolibet anno perpetue usque ad finem messis, incipiente messe de quolibet manso quatuor messores in ebdomada eidem curie mittere tribus diebus in anno de manso secundum debitam exigenciam ad curiam arare, hora tamen competenti ut puta luce diei de campis ad propria debent dimitti. Hec omnia et singula, incole dicte uille nobis ac monasterio nostro nomine ueri census soluere tenebuntur. Preterea possessores uille predicte bernas et exacciones occurrentes inantea consuetas sicut alii censuales monasterii comportabunt. In huiusmodi nichilominus recepcionibus ipsis graciosius fieri uolumus, si poterimus, quoquo modo. Ceterum hospitalitatum subsidia cum lignorum uectura ac quecumque seruicia et minuta curie in Skirla ab eisdem prius debita eidem curie reseruamus pleno iure. Item iure, iudiciis ac consuetudinibus actenus habitis volumus gaudere eosdem.“ — Actum et datum in Ozzek a. d. MCCCXLIII°, pridie kalendas Junii. E codice dipl. monas. Osecensis fol. 47. 1272) 1343, 31 Maii. Pragae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., Smyloni, Tschenkoni fratribus de Leuchtenburg atque Johanni, filio fratris ipsorum quondam Heinrici, indulget, ut bona ipsorum videlicet castra Vethow et Czornstein cum attinentiis, quae jure homagiali tenent, in tres partes dividant, admittens, quod pars cuiuslibet eorum ad alios superstites et vivos vel superstitem et vivum libere revertatur. — Dat. Prage in vigilia Penthecostes a. d. MCCCXLIII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 347. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 10, n. 169. 1273) 1343, 1 Jun. In Neymburg. Nos Kazimirus — rex Polonie recognoscimus — a clarissimo principe d. Karolo, primogenito d. Johannis regis Boemie, marchione Morauie, fratre nostro karissimo, litteras recepisse in hec verba: Nos Karolus d. regis Boemie primogenitus, marchio Morauie notum facimus etc. ut in lit. datis XXIII Apr. eiusdem anni (v. Reg. IV p. 497, n. 1255). — De qua quidem littera et pecunia in ipsa contenta, videlicet de IV milibus sex., de III milibus marcarum polonicalium in pignoribus, de II milibus marcarum, CCCXXXIII marcis et XVI grossis ex parte Wrzingi, et de M sex. ex parte Hanconis Romancz, ut premittitur, ipsum 64*

Strana 508
508 Emler, Regesta Bohemiae dominum marchionem quitamus, reddimus et mittimus absolutum. — Dat. in Neymburg in die Penthecoste a. d. MCCCXLIII°. Ex orig. arch. c. r. aul. 1274) 1343, 3 Jun. (S. I.). Thierry, comte de Los et de Chiny oc, déclare avoir reçu du roi de Bohême oc, la somme de 95000 mille florins royaux, prix de la vente qu'il lui a faite de la prévoté de Yvoys, de la prévôté de Verton et la Ferté-sur-Chief. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 20. 1275) 1343, 5 Jun. Arlon. Jean, roi de Bohême oc, réduit à 60 sols tournois l'amende à prononcer pour le cas où les porcs appartenant aux religieux de St. Hubert seraient trouvés dans ses forêts. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 20. — Böhmer, Reg. Imp. p. 210, n. 313. 1276) 1343, m. Jun. Arlon. Approbation et confirmation donnée par Jean, roi de Bohême et comte de Luxem- bourg, à un réglement et transaction du mois d'avril 1309 pour les bois d'Orchimont. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 20. 1277) 1343, 6 Jun. Pragae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. Jarozlao et Alberto fratribus de Sternberch castrum Wssow marchionatus Moraviensis a patre suo pro duobus milibus quin- gentis et quinquaginta sexag. gr. cum oppidis et villis adjacentibus et pertinentiis obpigno- ratum in pheudum confert. — Testibus: Bertoldo de Lypa, Wissegradensi praeposito, regni Boemiae cancellario, Johanne de Clingenberg, Smilone de Vetouia, Tschencone de Vetouia, Chunado de Pelewicz, Ottone de Mylein et Welcone, canonico Pragensi, notario Karoli marchionis. — Dat. Prage fer. VI infra octavas Penthecostes a. d. MCCCXLIII°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 349. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 16, n. 170. 1278) 1343, 6 Jun. In castro Pragensi. A. d. MCCCXLIII fer. VI quatuor temporum Pentecostes, presidentibus in judicio in castro Prag. videlicet d. Carolo, primogenito regis Boh. marchione Mor. tunc rectore generali regni B. predicti, d. Petro de Roznbergk, summo camerario, aliisque beneficiariis Pragensibus et baronibus Boh. decisa est causa inter quosdam cives Pragenses et hospitale s. Francisci Pragensis ratione judicii exercendi in homines hospitalis praedicti. Reliquiae tab. terrae I, 410. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 16, n. 171. 1279) 1343, 15 Jun. Pragae. Johannes, episc. Olom. concordat cum monasterio Aulae Regiae de castro Landsperch. Scire volumus, quod cum „d. Johannes abbas et conventus monasterii b. Marie virg. in

Strana 509
et Moraviae. Annus 1343. 50.9 Aula Regia prope Pragam ord. Cister. cognoscentes et certa experiencia edocti, quod de castro Landsperch et bonis eius ac ipsorum attinenciis propter longinquam ipsorum a monasterio suo distanciam et propter alia euidencia impedimenta modica ipsis peruenire poterat tempo- ribus retroactis vtilitas, imo multas in bonis ipsis a diuersis paciebantur infestaciones pariter et iacturas, cumque super hoc suam et dicti monasterii sui condicionem cupiuissent facere meliorem, moti tandem specialis compassionis affectu, quem circa dictum monasterium merito gerimus, cuius clare memorie magnificus d. Wenceslaus, quondam Boemie et Polonie rex, genitor noster, fundator exstitit et dotator, super dictis castro et bonis cum vener. d. Fran- cisco, abbate monasterii Waltsassensis, ac prefatis abbate et conuentu Aule Regie diligenti tractatu, consilio et deliberacione matura prehabitis ordinauimus et concordauimus in hunc modum, quod pro eodem castro ac bonis eius inibi in prouincia nec non in Mutensi et Poli- censi districtibus sitis ac omnibus eorum pertinenciis et iuribus cum omni dominio et inte- gritate, quibus et sicut ipsi possedisse dinoscuntur eadem, eis ac eorum monasterio CC sex. gros. den. prag. in solucionem debitorum suorum et pro comparandis sibi quibusdam neces- sariis conuertendas infra hinc et festum Natiuitatis domini proximum in parata pecunia dare tenebimur et integraliter assignare, et nihilominus redditus annuos CCC sex. dictorum gross. in locis certis et bene situatis et eis competentibus ipsique monasterio adiacentibus, videlicet infra III vel IV milliaria seu remocius, ubi honesti viri Sydlinus de Pyezk et Chunczlinus de Thust, ciues Prag. arbitri, vel ipsis discordantibus Nicolaus Clementeri, ciuis Prag. super- arbiter electi per nos communiter in hoc casu iudicauerint secundum conscienciam suam competere, ad quorum arbitrium ipsi comparatos redditus acceptare tenentur infra vnum annum et quindenam a data presencium continue numerandum et numerandam secundam ius terre comparare, emere et ipsis assignare debemus finaliter et complete. Medio tempore fidelis noster dilectus d. Wenzussius de Borow erit purcrauius castri et bonorum predictorum, qui quidem dominis ipsis corporale iuramentum statim prestabit, quod cum ipsis fideliter parebit eis et nulli alteri ac intendet et certam summam, pro qua pro presenti anno cum ipsis concordabit, eis persoluet. Quandocumque autem reditus CCC sex. predictis d. assignaue- rimus ac in tabulis terre sub propriis sumptibus nostris posuerimus, ita quod prefati arbitri vel eis disceptantibus superarbiter predictus dicet nos premissa racionabiliter compleuisse, mox dictus d. Wenzussius ad presenciam d. abbatis veniet, qui ipsum a iuramento huiusmodi absoluens indulgere tenebitur, quod libere amodo cum castro et bonis ipsis nos respiciat nobisque intendat tamquam vero ipsorum domino ac pareat cum eisdem, que nobis extunc statim peractis premissis omnibus . . . . ad tabulas terre ponere debebunt, nostris tamen sumptibus et expensis et ipsorum nobis possessionem liberam ordinare, hoc signanter expresso, quod si dictos arbitros vel eorum alterum aut superarbitrum, dum necessarie fuerit, deesse vel dece- dere, quod absit, contigerit, extunc alium vel alios vtrinque vnanimi et pari eleccione in locum eius vel eorum debebimus subrogare. Promisimus dominis ipsis insuper et promittimus redditus huiusmodi per nos eis, ut premittitur, assignandos ipsis ab omni homine iure terre propriis sumptibus, expensis ac laboribus disbrigare. Preterea si dictus d. Wenzussius, postquam castrum et bona ipsa tenebit, in eis, videlicet defensando ea vel aliter quouis modo dampna

Strana 510
510 Emler, Regesta Bohemiae racionabiliter perceperit, que sibi debebunt merito restaurari, ad solucionem et refusionem huiusmodi nos astringimur, a quorum refusione ipsi domini erunt liberi et soluti. Insuper quacunque parte anni predicti certos aliquos redditus annuos iuxta formam premissam com- petentes emptos eis assignauerimus, statim d. Wenzussius tantam summam reddituum castri et bonorum ipsorum nobis tenebitur assignare. Est eciam tam per nos quam per ipsos vtrinque vice iuramenti promissum, quod nulla penitus occasione vel impedimento seu causa interueniente a tractatu et contractu premissis possimus nec ipsi possint recedere aut eis ullatenus contraire, sed omnino contractum ipsum vtrinque complere tenebimur et totaliter consumare. Ad hoc enim, ut super commutacione castri et bonorum predictorum d. pape - habeatur licencia, nostris nunciis et expensis fideliter pro posse nostro laborabimus et libenter, ita tamen, si id per nos obtineri non posset, nullum nobis pro hoc in premissis preiudicium generetur. Si autem premissa omnia per nos infra annum predictum et quindenam eis in totum non fuerint adimpleta, extunc de contractu et tractatu premissis liberos ipsos reddimus et solutos, nihil propter hoc ad eos contrarie voluntatis vel ingratitudinis habituri, sed pocius fauorem nostrum eis ut ante et graciam impensuri. Tunc eciam ipsi de castro et bonis suis disponent et facient libere hoc, quod ipsis visum fuerit melius expedire. Similiter si ante lapsum anni et quindene huiusmodi in nobis quid humanitus, quod absit, acciderit; si tunc premissa omnia ante terminum antedicti spacii per illum vel illos, cui vel quibus hoc in vita vel in morte commiserimus, non fuerint adimpleta, extunc illas CC sex. paratas ipsis nomine testamenti legamus atque donamus et siue nos viuere d. concedente siue non esse contingat et premissa omnia infra sepedictum spacium non fuerint adimpleta, extunc, si quid de redditibus eis assignauerimus, id ad nos vel cui commiserimus, reuertetur et ipsi facient de castro et bonis suis et disponent, quod visum eis fuerit melius expedire.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXLIII, in die b. Viti mart. glor. Ex orig. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 350. 1280) 1343, 19 Jun. Pragae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. litem inter cives Egrenses et Pragenses exortam deciditens statuit, "ut ciues ciuitatis Egrensis omnibus juribus, graciis, et libertatibus, que ipsis a serenissimis Romanorum imperatoribus nec non regibus Boemie, predecessoribus nostris felicis recordacionis, sunt concessa seu concesse, que racionabiliter demonstrare poterunt et quibus a longe retroactis temporibus sunt gauisi, gaudeant et in perpetuum quiete et pacifice perfruantur, omnia ipsorum privilegia et litteras — — ratifi- camus — — volentes ipsa et ipsas — — inuiolabiliter observare et specialiter, quod iidem cives Egrenses seu mercatores ciuitatem Pragensem cum mercimoniis ipsorum simul et omnia alia loca regni Boemie et terrarum d. genitori nostro et nobis subiectarum libere et absque solucione thelonei seu muthe et absque omni impedimento ciuium Pragensium, qui pro tempore fuerint, et aliorum quoruncunque hominum paternorum et nostrorum subditorum visitare et frequentare possint et valeant, prout in predictis priuilegiis et litteris eorundem ciuium Egrensium continetur, non obstantibus quibuscunque statutis predictorum ciuium Pra-

Strana 511
et Moraviae. Annus 1343. 511 gensium contra antiquam consuetudinem in preiudicium dictorum Egrensium ciuium de nouo seu quocunque modo confectis; que in quantum commoditati predictorum ciuium Egrensium obuiare videntur, decernimus nullius esse roboris vel momenti, quibus statutis Pragensibus ipsos ciues Egrenses minime volumus subiacere. Si vero ciues Pragenses contra presentes nostras litteras sepedictos ciues Egrenses seu mercatores in transitu ipsorum cum mercimoniis non destiterint, quod non credimus, seu non cessauerint impedire, extunc ipsis ciuibus Egren- sibus duximus indulgendum ac ipsis auctoritate presencium damus liberam facultatem ipsos ciues Pragenses nec non res et bona ipsorum arrestandi et occupandi per totum regnum Boemie uiceuersa tam diu, quousque ipsis ciuibus Egrensibus de dampnis, si que ex impedi- mento ciuium Pragensium predictorum perceperint, fuerit integraliter satisfactum, et tam diu, quousque sepedicti ciues Pragenses se ab impedimentis sepedictorum ciuium Egrensium curauerint cohibere.“ — Dat. Prage feria V post festum b. Viti proxima a. d. M°CCC°XLIII°. Ex orig. arch. civ. Egrae cop. arch. regni Boh. — Pelzel, K. Karl IV, t. I Urkb. p. 34. — Drivok" Altere Gesch. der Stadt Eger 325. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 16, n. 172. 1281) 1343, 20 Jun. Pragae. Karel, krále českého prvorozený syn, markhrabě moravský, stvrzuje list otce svého dne 15 června roku 1341 daný strany osvobození ode všech berní a poplatků až do svatého Jiří r. 1348, slibuje měšťany a město Pražské ve všech právích a privilegiích za- chovati, až by jim právo napsané dal. „Dále slibujem pevně, a chceme napřed řečené měšťany a město Pražské v jich svobodách, privilejích a milostech kterýchžkolivěk, kteréž s nimi anebo proti pánóm nebo měst měšťanóm královstvie Českého anebo kterýmkolivěk jiným mají, vedle možnosti své zachovati v sloviech listuov pánuov králuov a kniežat zbožné paměti krále českého i také pana otce našeho řečeného, a našich listuov jim na jejich svobody dávno daných. Také slibujem, — — že od toho času za dvě letě dokonalé, ot předřečených měšťan a lidu města Pražského Většího žádných ovšem peněz nechceme žádati kterýmkoli obyčejem." — — Dat. et act. Prage in domo fratrum Minorum ad s. Jacobum feria VI post octauas Corporis Christi a. d. MCCCXLIII°. Pelzel, K. Karl IV t. I Urkb. p. 33. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 16, n. 170. 1282) 1343, 22 Jun. Pragae. Fr. Gallus de Lemberch, prior domorum hospitalis ordinis S. Johannis Jerosolimitani per Boemiam, Poloniam, Austriam, Morauiam et Stiriam, nec non fratres Mathias de Egra commendator, Friczko prior totusque conventus ordinis Cruciferorum domus s. Mariae in pede pontis Prag. testantur Katherinam, relictam quondam Nicolai dicti Harrerii, ordini S. Johannis XLV sexag. gr. prag. den. dedisse. — Not. oc, „quod honesta matrona d. Katherina, relicta quondam Nicolai dicti Harrerii, diuini amoris allecta gracia domui nostre et ordini obtulit et dedit XLV sexagenas grossorum den. prag. quas nos ab ea percepisse fatemur et pro ipsis in certis bonis redditus et census perpetue pro nobis et successoribus nostris comparauimus sub promissionibus et condicionibus infrascriptis, scilicet quod omni impedimento proculmoto con-

Strana 512
512 dator predicte domus nostre, qui tunc pro tempore fuerit, incipiendo in festo b. Galli proxime nunc venturo 121/2 sexag. et in festo s. Georii 121/2 prenominate domine Katerine singulis annis, quamdiu vixerit, de camera nostra in Praga dare et soluere tenebitur sub bone nostre fidei promissione. Ipsa quoque domina Katherina in extremis suis predictum censum legandi duabus personis ad hoc ei placentibus liberam habebit potestatem, ita quod cuilibet earundem perso- narum ad tempora vite sue terciam dimidiam sexagenam grossorum in parte dimidia in festo s. Galli et in parte dimidia in festo b. Georgii modo et tempore, vt premissum est, singulis annis sine impedi mento soluere debeamus. Et ne quippiam horum omnium premissorum per quemquam conmendatorum, fratrum vel rectorum memorate domus nostre Pragensis aliqualiter infringatur, ipsos et quemlibet ipsorum tunc pro tempore existencium ac ipsam domum nostram Pragensem penis subscriptis efficaciter obligamus, videlicet, vt quocunque tempore vel termino non inple- rentur prescripta omnia modis et terminis prenotatis et negligencia illa non purgaretur infra octo dies statim continuos a termino principali, extunc ipsis scilicet d. Katherine et illis duabus personis pretactis liceat in bonis nostris inpignorare et mobilia bona nostra arrestare pro tanta debiti summa, pro qua valor ipsius negligencie tunc fuerit estimatus. Post mortem vero vnius cuiuscumque duarum prescriptarum personarum illa tercia dimidia sexag. pre- memorati census, que ipsam mortuam personam contingebant, ad nos et ad domum nostram Pragensem libere revertentur, et commendator, qui pro tempore fuerit, fratribus et supradicto conuentui nostro Pragensi vnam sexagenam singulis annis perpetue pro pitancia de camera nostra ibidem dare tenebitur in aduentu domini proxima secunda feria post dominicam, qua canitur "Populns Syon“ pro husione vel aliis quadragesimalibus per aduentum pro refec- cione ipsis conparandis. Post obitum quoque alterius persone de duabus prenotatis similiter ille tercie dimidie sexagenarum census, qui personam eandem respiciebat, dum uiueret, ad nos et ad domum nostram libere deuoluetur et commendator eciam proxima secunda feria post dominicam quadragesimalem, qua cantatur „Oculi“, vnam sexagenam grossorum pra- gensium fratribus et conuentui nostro sepedicto de camera nostra Pragensi pro husionibus vel aliis piscibus pro refeccione per quadragesimam dare tenebitur, omni difficultate et contra- diccione remota. Residua autem pars prefati census in nostra camera Pragensi supradicta pro recuperandis aliis fratrum ac conuentus necessitatibus debet remanere. Et nos supra- dictas pietancias, vt prescriptum est, perpetue promittimus pie adinplere, et prius dicti fratres domus nostre Pragensis memoriam animarum prius nominate domine Katherine, omnium progenitorum suorum et eorum, pro quorum animarum remedio hoc tastamentum instituit, in vigiliis, missis, fratrum oblacionibus et campanarum conpulsacionibus aliisque, que in talibus anniuersariis uel memoriis secundum bonam conswetudinem domus nostre Pragensis sepedicte peragi solent, singulis annis in qualibet dierum prescriptorum, in quibus supra- dicta pecunia conuentui datur pro pietancia, aut in quacumque alia ad hoc vacanti die eiusdem septimane fideliter, vt premissum est, peragere tenebuntur. Ad quod perpetue faciendum nos et successores nostros presentibus astringimus et obligamus, quod si predicte memorie vel anniversarii per nos aut successores nostros, vt premissum est, modis et terminis prenotatis peracte non fuerint et fratribus et conuentui ipsa pietancia, vt predictum est, in primo Emler, Regesta Bohemiae

Strana 513
et Moraviae. Annus 1343. 513 vel secundo termino non daretur et inuenti fuerimus in hoc negligentes, extunc prenarratos quinque sexagenarum redditus de vniuersis bonis et possessionibus dicte domus nostre Pra- gensis in prefixis et solitis terminis volumus irrecuperabiliter amisisse et ipso facto easdem per deuolucionem legittimam ad chorum et ad capitulum Pragensis ecclesie sancti Wencezlai in castro Pragensi iure plenario transiuisse, promittentes bona fide sepenominatos quinque sexagenarum redditus predicto capitulo et ecclesie deinceps persoluere annuatim, ita tamen quod ab illa hora dictum capitulum supradictos anniuersarios et memorias, prout premittitur, ob remedium animarum illarum sine negligencia peragere teneantur [sic]. Renuncciamus eciam omni excepcioni et defensioni ac eciam omni juris auxilio tam canonici quam ciuilis ac eciam juris terre Boemie, quod nobis et domui nostre aliqualiter posset suffragari. Et exhibitoribus presencium, qui dum nos de supradictis anniversariis in aduentu et quadra- gesimali tempore conmonitos habuerint, duos grossos dare promittimus pro memoriali proque nostre beniuolencie intersigno.“ — Dat. et act. in Praga a. d. MCCCXLIII°, proxima die dominica ante festum s. Johannis Baptiste. Ex orig. arch. Melit. Pragae. 1283) 1343, 22 Jun. (S. 1.). Testamentum Nicolai plebani in Sbeczna, canonici ecclesiae Bolizlaviensis. — Noverint oc, quod "testamentum meum ultimum condo iuxta modum per omnia infrascriptum, ipsius testamenti fratrem meum uterinum, fratrem Damianum, monachum Placzensem ordinis Cister- ciensis, executorem constituens. —— Expresse tamen commisi sibi ac committo, ut de molen- dinis meis, quae mea propria pecunia comparavi, ordinet pro animae meae remedio con- ventui Placzensi perpetuum testamentum. Committo sibi etiam, ut de proventibus anni gratiae praebendae meae in Bolezlavia sumptus exequiarum circa sepulturam meam neces- sarios expediat et persolvat, et residuam partem proventuum eorundem et rerum mearum mobilium, quas relinquo, convertat in usus pios, prout animae salubre viderit, et in sub- sidium nonnullorum meorum pauperum propinquornm, quos in eorum necessitatibus tempore vitae deserere non consueui, distribuat sicut viderit expedire." — Sigilla; Frenczlini Gilionis et Conradi pellificis dicti Rotter, civium Pragensium. — Dat. in die beatorum X milium militum martyrum a. d. MCCCXLIII°. Cop. bibl. Prag. 1284) 1343, 23 Jun. Pragae. Karolus, d. regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. concordiam per Russonem de Luticz, subcamerarium regni Boemiae, ac fratrueles eius ex parte una et civitatem Pilznensem super metis et limitibus quibusdam factam confirmat (V. Reg. Boh. IV p. 503 et 504, n. 1265 et 1266). — Dat. Prage vigilia b. Johannis Bapt. a. d. MCCCXLIII°. E libro civ. Pilznensis in Mus. Boh. asservato. 1285) 1343, 24 Jun. Liczmburk. Jan, král český oc, dává pravidla prennéřům Kutnohorským. — Vyznáváme, že vzhledše na věrnú službu „prennéřuov na Horách Kuttnách v našem prengádě, kteráž se nám děje ot 65

Strana 514
514 Emler, Regesta Bohemiae nich a od staršich jich, jimiž ten prengád jest obsazen, a zhledli sme na znamenitý puožitek, kterýž nám a našim urburéřóm a naší minci a obecně chudému i bohatému Hory Cuttny jich prací v prengádě, kdyžto stříbro pálé a čistie ustavičně pohodlen jest a pohodlen muož býti, že jsme je — — s radú našich starších urozených a našich urburéřóv — zvláštním ustanovením, jehož na věky požívati a držeti mají, obdařili a puojčili jsme jim, i chcme, aby ta ustanovení na věky mocná a celá bez porušenie zuostala, a přikazujem všem našim úředníkóm královstvie Českého, také hejtmanuom, podkomořímu a urburéřóm i ktožby ten prengáden od nás držal nebo najal i rychtáři a konšelóm Hory Cuttny, aby našich prennéřuov v těchto ustaveních, — — jichž jsme jim tímto listem propuojčili a zapsali, na věky pod za- chováním naší milosti zbraňovali a ktožby jim v tom řečí nebo skutkem překáželi a směl tomuto našemu ustavení otporen býti nebo proti tomu odmlúvati, ten má na věky v našem hněvě zuostati. A najprvé jsme jim — — tohoto práva puojčili, — aby v jich tovaryšstvu jich více nebylo než jedno deset prennéřuov, kteřížto knappové slovú a své mzdy zaslúžiti umějí a mohú, a všeho, což by se jim dostalo anebo což by zaslúžili celý týden, to mají pod přísahú v sobotu v jednu summu nebo v hromadu položiti a tu rozděliti na deset hromádek, aby se jednomu tolikéž jako druhému dostalo, kromě tří starších anebo kteříž od nich vydáni budú, těm se čtyřmi groši více dostati má nežli jinému knappu. A ktožby v tom usvědčen nebo nalezen byl, že by jinak s tou mzdú učinil proti své cti a více, toho mají z prengádu vyvrci a jej vyhnati z tovaryšstva svého. Také jsme jim propuojčili a dali, stalo-li by se, že by který z nich z božího dopuštění anebo poctivú příčinú nemocen, slep anebo chrom byl, že by dělati více nemohl, tehda mají jemu jiní nebo druzí jeho mzdu zastati a zadělati a jemu dávati na každý týden, dokadž živ jest, právě jakoby dobře dělati mohl, když jest zdráv byl a žádné překážky neměl, a mají všickni a vespolek rovně sobě pomoci vší pilností a věrú. Pakli by se stalo, žeby některý z nich z příhody pro ně- které věci vyhnán nebo vypovědín byl ot Hory, tehda mají jemu jiní také jeho mzdy zaslúžiti a zaň dělati a jemu jeho mzdu dáti, anebo komužby on poručil na každý týden, právě též jakoby on každý den s nimi dělal, tak dlúho, dokavadž by jeho pře omluvena nebyla a k milosti nepřišel, leč by se stalo, že by on to z své zvláštnie vuole nebo ze zlosti ztratil, tehda by obec neměla nic více s ním činiti. Jestli také že by se stalo, čehož bože nedaj, žeby hory tak mdly a chudy byly, že by prennérstvie na jednoho vzešlo, nebo na dva a žeby jiných lidí nemohli míti, jimžby stříbra pálili nebo dělali, tehda tu mzdu, kteréž jsú ta dva zaslúžila, mají všickni spolu rozděliti, právě jakožby všickni měli dosti dělati a páliti. Jestli také, žeby jeden z nich sšel nebo umřel, tehda jiní mají jeho ženě nebo jeho dětem, nebo jeho naj- bližšímu příteli té mzdy zaslúžiti a zaň dělati a vydávati šest neděl a plný rok na každý týden, právě jakoby živ byl, jestli pak že by žena stav svuoj proměnila, dříve než-li by rok minul, tehda mají jí tu mzdu sníti a jeho dětem nebo jeho najbližšímu příteli dáti anebo komužby on to poručil tak dlúho, dokavadžby rok a šest nedělí neminulo. A kdyžby ten čas rok a šest neděl pominulo, tehda žena ani jeho děti nemají více tovaryšstva v prennéřství ani žádného spolku mezi nimi jmíti, a tehda oni ihned ve čtyřech nedělích mezi robenci v prengádě jednoho voliti, kterýžby knapovo místo mohl zastati a mzdy zaslúžiti, mají. A jestli

Strana 515
et Moraviae. Annus 1343. 515 žeby se v těch čtyrech nedělích o to svoliti nemohli, tehda mají tři starší čtvrtého k sobě přijíti a nemají ani pro přízeň ani pro přátelstvie mezi robenci v prengádě jednoho voliti, kterýžby se k tomu hodil, tak aby počet desíti knappuóv naplněn byl a dokonán. A ktožby z nich toho ustavenie zrušil a proti tomu byl řečí nebo skutky, ten ztratí čest a vieru proti nám a proti urburéřuom a proti své obci, a toho mají s pomocí urburéřů neb toho, kdož v prengádě vládne, beze všie otpory z prengádu ven vyhnati a jej vyobcovati z své obce na věky. Také jsme naše milé prennéry zvláštní milostí obdařili, aby žádný urburéř ani ten, kdožby prengádem vládl, ani který náš úředník neměl žádné moci do prengádu žádného robence vsaditi, ani kterého knappa voliti bez jich vuole a jich slova, ale oni sami mají plnú moc a právo robence do prengádu vsazovati a knappy voliti, kdyžby čas a potřebí toho bylo, a robenci mají poslušni knappuov býti v prengádě, jakož podobné a právo jest. A jestližeby který z nich tak veliký zrostl, žeby knappovo místo zastati mohl a chtěl by z své smělosti anebo s pomocí svých přátel proti obecné vuoli v místo knappovo se uvázati a zastati, toho mohú a mají s pomocí již jmenovaných z prengádu ven vyvésti a vyhnati, tak aby potom v něm neměl nic více činiti, ani s jich tovaryšstvem ani s jich obcí.“ — Jenž jest dán v Liczmburku I. b. MCCCXLIII°, třetí den sv. Jana Křtitele božího. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 352. — Böhmer, Reg. Imp. p. 409, n. 862. — Arch. Mont. Kuthn. 1286) 1343, 29 Jun. (S. 1.). Winant de la Chapelle déclare qu'il est devenu le vassal du roi de Bohême et qu'il a promis d'acquérir en fief dix livrées de terre à tour. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, p. 21. 1287) 1343, 1 Jul. Liége. Johann, könig von Böhmen oc, verträgt sich mit dem bischofe Adolf von Lüttich wegen ihrer beiderseitigen ansprüche auf la Roche. Böhmer, Reg. Imp. p. 409, n. 863. 1288) 1343, 3 Jul. Pragae. Nos Karolus, d. regis Boemie primogenitus, marchio Mor. recognoscimus, quod Heinlino Eiloweri et Thomlino Wolflini vrborariis seu provisoribus Chutnensibus nichil aliud vmquam inuenimus nec inuenire potuimus, preterquam quod grati promptitudo seruicii et vere ac sincere fidei requirit affectus. „Protestamur insuper, quod per beniuolenciam, quam in eis semper reperimus, ipsos ad hoc deduximus, vt pro nostris oportunitatibus et pro nobis apud diuersarum condicionum homines in variis et multis solucionibus factis et faci- endis per eos debitores principales posuerunt. Scimus eciam, quod ad singulas huiusmodi soluciones, quas ipsi Heinlinus et Thomlinus pro nobis et ad mandatum nostrum hactenus facere promiserunt, in casu, quo montana Chutnensia, quod absit, debilitarentur, aut si in prouisione sua predicta impedimentum aliquod paterentur, omnes ipsorum non sufficerent facultates, 65*

Strana 516
516 Emler, Regesta Bohemiae sic quod ipsi se et nonnullos amicos et socios ipsorum pro necessitatibus nostris vltra vires, vt premittitur, obligarunt, recognoscentes nobis per dictos Heinlinum et Thomlinum accepta et vtilia seruicia, que pro ipsorum meliori in nostra memoria iugiter retinere disponimus, in premissis multipliciter impendisse, quocirca —— eis promittimus, quod a data presencium vsque ad festum Natiuitatis domini nunc proxime affuturum, nec pro multo nec pro paruo per nos vel alium seu alios eos rogabimus, sed ipsos pocius dimittemus ab vni- uersis et singulis grauaminibus, realibus et personalibus, ac eciam a dacionibus, concessionibus et fideiussionum compromissionibus ac assecuracionibus cuipiam faciendis liberos penitus et solutos. Promittimus insuper modo quo supra, quod infra dictum terminum ab eadem prouisione eos nullatenus remouebimus, nec in eadem impediemus quouis modo; si autem ipsos ex causa quacumque inmutare et a dicta prouisione remouere imposterum decreuerimus, hoc facere non debebimus, nisi tunc prius cum illo vel illis, cui vel quibus eandem proui- sionem commiserimus, per effectum procurabimus, quod omnia et singula debita, que sepedicti Heinlinus et Thomlinus pro nobis se contraxisse et pro tunc insoluta demonstrauerint, sibi assumant integraliter persoluenda.“ — Dat. Prage in vigilia b. Procopii confessoris a. d. MCCCXLIII°. Et nos Johannes, d. g. dux Karinthie et comes Tyrolis, Johannes, episcopus Olo- mucensis, Wylhelmus de Lantstein et Hynco de Nachod ad mandatum et ad instantiuas d. mar- chionis preces, sigilla nostra, vna cum ipsius sigillo presentibus duximus appendenda, —— promittentes in casu, quo omnia superius contenta predictis Heynlino et Thomlino non fuerint inuiolabiliter obseruata, statim dum per ipsos moniti uel requisiti fuerimus, ciuitatem Pra- gensem Maiorem personis propriis ingredi, me Wylhelmo de Lantstein excluso, cum pro me filius meus Hoyerius debeat similiter ingredi, prestaturi verum obstagium. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Sternberg, Gesch. der böhm. Bergwerke I, 2 Urkb. 77. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 354. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 16, n. 174. 1289) 1343, 3 Jul. Brune. Conradus abbas et conventus monasterii de Ozzek villam Wisseczan jure teutonicali locant. — Not. oc, „quod nos — — villam monasterii nostri Wisseczan dictam, in qua ha- bemus XIII mansos et unum quartale et XXII mensuras cum vno quartali mensure ualentes ad seminandum, quorum quilibet LXIV mensuras secundum debitum et communem mensurandi cursum in terra consuetum seminaliter debet continere, incolis eiusdem uille iure theutunicali et hereditario locauimus pro annuo censu condicionaliter sub hac forma, uidelicet quod ipsi incole et uille possessores, quilibet tamen secundum extensionem agrorum suorum, de vno- quoque laneo uel manso IV sexagenas grossorum denar. prag. pro induccionalibus nomine proprietatis et hereditarie possessionis, quas vulgariter anleit dicimus, nobis dederunt. — — Verum amplius possesores eiusdem ville nostre de quolibet manso predictorum censualiter singulis annis nobis ac nostro monasterio, vnusquisque tamen, secundum quod eum contingit, dimidiam sexagenam grossorum denariorum pragensium uel equi ponderis denarios uel argentum, si forte processu temporis moneta fuerit immutata, in duobus terminis, scilicet Walpurgis mediam partem, in festo s. Galli residuam mediam partem dare et soluere tenebuntur in-

Strana 517
et Moraviae. Annus 1343. 517 dilate. Item XL ova in Pascha et vnum pullum cum quinque ovis in festo s. Katherine. Item XII sportas annone tercie partis de Skirla ad monasterium ducere. Item IV messores, in septimana ad curiam Skirlam mittere incipiente messe usque ad finem messis de vno- quoque manso cum tribus messionibus dictis bohemice shoen faciendis. Item III araturas secundum debitam exigenciam de manso singulis annis dabunt perpetuo ad curiam Skirl secundum rectoris curie voluntatem. Item de manso XXX parui denarii d. abbati singulis annis debent pro offertorio ministrari. Item censualis custodie tenetur dare tres fertones in censu annuatim et III messiones dictas shon cum I messore omni septimana durante messe ad curiam Skirl exhibere. Insuper est ibi vnus mansus inter roborarios (sic) datus et diuisus. Hec omnia et singula incole dicte uille nobis ac nostro monasterio nomine ueri census imper- petuum annuatim soluere tenebuntur. Preterea possessores uille predicte bernas et exacciones occurrentes inantea consuetas sicut alii censuales monasterii comportabunt. In huiusmodi nichilominus recepcionibus ipsis graciosius fieri volumus, si poterimus quoquo modo. Insuper hospitalitatis subsidia, seruicia et minuta curie in Skirla ab eisdem prius debita eidem curie reseruamus pleno iure. Item iure, iudiciis ac consuetudinibus actenus habitis uolumus gaudere eosdem. Preterea sciendum, quod ibidem est una hereditas cum curia circa vnum bladiconem hereditarie empta et per nos possessa, de qua datur I sexagena grossorum denariorum et VIII grossi annuatim pro censu. Berna eciam datur tempore suo de eadem. Sed exacciones et seruicia sunt in discrecione et gracia dominorum.“ — Dat. in Ozzek a. d. MCCCXLIII, V nonas Jul. E cod. dipl. mon. Osec. membr. saec. XIV. f. 47. 1290) 1343, 3 Jul. In Ozzek. Fr. Conradus abbas totusque conuentus monasterii in Ozzek villam Lazan iure teutu- nicali locant. — Not. oc, quod nos „villam monasterii nostri Lazan dictam, in qua habemus XIV mansos valentes ad seminandum, quorum quilibet LXIV mensuras secundum debitum et communem mensurandi cursum in terra consuetum seminaliter debet continere, incolis eiusdem ville iure teutunicali et hereditario locauimus pro annuo censu condicionaliter sub hac forma, uidelicet quod ipsi incole et ville possessores, quilibet tamen secundum extensionem agrorum suorum, de unoquoque manso VIII sexag. gros. den. prag. pro induccionalibus nomine proprietatis et hereditarie possessionis, quas uulgariter anleit dicimus, nobis etc. ut in praecedentibus literis usque: tenebuntur indilate. Insuper de vno quoque manso VIII men- suras annone, scilicet III siliginis, III ordei et duas auene dabunt circa festum s. Martini, quam annonam propria vectura ad monasterium presentabunt. Item vnam sex. ouorum in Pascha et duos pullos circa festum Michahelis de quolibet manso, item III araturas secundum debitam exigenciam de manso et III messiones dictas shoen boemice dabunt singulis annis perpetuo ad curiam Skirl secundum rectoris curie uoluntatem. Hec omnia et singula incole dicte uille nobis ac monasterio nostro nomine ueri census annuatim soluere tenebuntur. Pre- terea possessores uille predicte bernas etc. ut in litteris praecedentibus usque quoquo modo. Insuper iudicium uille propter commune bonum incolarum in nostra decreuimus habere pote-

Strana 518
518 Emler, Regesta Bohemiae state et in eo rectori curie in Skirla uel alteri, si nobis uidebitur expedire, committere uices nostras, vt et ipsius uille possessores gaudere ualeant iure et consuetudinibus ac lege iudici- aria hucusque habitis et consuetis. Item est ibi dimidius mansus libere per Swachonem seruitorem emptus, de quo uoluntarie assignauit monasterio nostro dari per se et heredes suos imperpetuum singulis annis vnum fertonem, de steyris uero et exaccionibus debet sub- portari. Seruitores autem taliter reseruamus, quitquit pro illis facere decreuerimus, in nostra permanere debet libertate.“ — Dat. in Ozzek a. d. MCCCXLIII, V nonas Jul. E cod. dipl. mon. Osec. membr. saec. XIV, fol. 46. 1291) 1343, 5 Jul. Pragae. Karolus, regis Boh. primogenitus, marchio Mor. Heynlino Eylower, civi et urborario Chutnensi, castrum Burgleins in 2766 sex. gr. prag. obligat. — Not. oc, quod "cum dilectus nobis Heynlinus Eylower, ciuis et vrborarius Chutnensis, nobis ad magnas precum nostrarum instancias et pro necessitate nostra preardua MMDCCLXVI sex. gros. prag. den. cum XL gros. mutuauerit ista vice, nos volentes eum et suos heredes de huiusmodi summa pecunie certos et securos reddere rehabenda et circa ipsam indempniter conseruare, sibi castrum Burgleins cum omnibus et singulis bonis ac vtilitatibus ad ipsum spectantibus, videlicet opidis, villis, allodiis, agris cultis et incultis, siluis oc, quod licet obligari aut vendi non possit nec debeat, tamen in dictos Heynlinum et heredes ipsius propter sue probitatis merita pro eo tempore, quo dictum castrum tenuerint, duximus de mere liberalitatis gracia transferendum, cum quoque iudicio prouinciali et omnibus iuribus ac prouentibus sibi debitis ab antiquo, et expresse cum plena auctoritate regia atque nostra instituendi ac destituendi in prouincia Racobnicensi prouincialem iudicem seu poprabtzonem et in zuda Sacensi beneficiarium seu vrsedniconem, notarium et alios quoslibet officiatos suos, prout voluerint, quibus eciam officia sua in omnibus exercere et exequi concedimus pleno iure. Cum eciam conductu et suis iuribus ac vtilitatibus ad dictum castrum spectante et cum iure, si quod circa recepcionem collecte regie domino seu rectori ipsius castri, qui pro tempore fuerit, consueuit antiquitus pertinere, et cum aduo- cacia bonorum claustralium ad tuicionem ipsius castri respectum habencium, cum insuper omnibus iuribus et pertinenciis dicti castri, in quibuscunque rebus consistant, in tota dicta summa pecunie pignori tenore presencium obligamus tenendum —— per dictos Heynlinum et heredes ipsius absolute et libere, fructibus, quoscunque inde perceperint, cum quibus expensas ipsius castri et alia onera sufferant, in sortem nullatenus computandis, et possidendum per eos pacifice et quiete ac sine quolibet detrimento, quousque de dicta summa pecunie et aliis accessoriis infrascriptis reddantur simul et semel per omnia expediti, sic quod in eo beniuole et in ullo coacti penitus contententur. Et quia a predicto castro bona plurima, que ipsi castro sufficienter ministrare consueuerant necessaria expensarum, preteritis temporibus alienata et distracta existunt, ita quod ipsum castrum exinde defectum notabilem patitur in expensis, ideo nos ad supplendum defectum huiusmodi ipsis Heynlino et suis heredibus IV marcas regii pagamenti de vrbore et monete Chutnensium prouentibus percipiendas per ipsos a data presencium sine discontinuacione qualibet singulis septimanis eo toto tempore, quo

Strana 519
et Moraviae. Annus 1343. 519 — — Promittimus dictum castrum tenuerint, sibi pignori obligatum, harum serie deputamus. autem —— nichil omnino eorum omnium et singulorum, que premissa sunt, a predictis Heynlino et suis heredibus alienare quomodolibet vel auferre, nec eos in integra possessione ac vtifruicione eorundem aliqualiter impedire, —— concedentes eis expresse, ut ipsi ab huiusmodi alienacionibus et impedimentis, si quando ex quacunque causa eas vel ea sibi senserint imminere, se tueantur, vsu predicti castri et ipsius feodalium, qui de seruandis ipsis Heynlino et suis heredibus homagio et fide debitis in hac parte iurare tenentur corporaliter et iuramenta huiusmodi nullatenus infrin- gere, ac preseruent, sicut eis placuerit et videbitur expedire. Pro quo eisdem tam Heynlino et suis heredibus quam dicti castri feodalibus ac aliis quibuscunque, qui ipsis adheserint in hac parte, nullatenus per indignacionem cuiuscunque hominis tolerabimus in aliquo derogari, promittentes, — si predictum castrum per fraudem, violenciam, negligenciam seu per quemcunque aliena- cionis modum ab ipsis Heynlino et suis heredibus, antequam in supradictis pecuniis et aliis infrascriptis fuerit exsolutum, vel si quicquam bonorum aut vtilitatum seu eciam IV marcarum septimanalium predictarum alienari continget, quod id plenarie retractabimus sine mora et ipsos ab omni dampno et rerum dispendio in hac parte preseruare sincere promittimus et indem- pniter releuare, ipsosque Heynlinum et suos heredes de hoc assecuramus sincera fide nostra, quod racione nullius excessus, qui eis aut eorum familie seu subditis posset obici per quempiam vel opponi, possessione dicti castri et pertinenciarum ipsius, antequam in pretactis pecuniis exsoluatur, ac eciam percepcione dictarum IV marcarum septimanalium vel eciam toto debito, in quo ipsis prefatum castrum obligatur pignori, priuabuntur aut priuari debebunt. — Si tamen per quemcunque modum alienato forsitan ab ipsis Heynlino et suis heredibus ipso castro, quod absit, ante solucionem tocius pecunie prelibate, ipsum ad eorum manus non possemus modo pristino aliquatenus reuocare, extunc de solucione ipsius tocius pecunie per eos sollicite sine indignacione nostra volumus ammoneri, promittentes sine dolo malo in solidum bona fide ipsis Heynlino et suis heredibus totum huiusmodi debitum iuxta eorum requisicionis instanciam infra vnius mensis spacium a tempore monicionis huiusmodi conti- nuum — — in paratis tantum grossis prag. simul et semel, vt predicitur, expedire aut statim die altera obstagium, prout sua iura requirunt, in Maiori ciuitate Pragensi in personis nostris propriis — — continue obseruare, donec ipsos de tota summa pretacte pecunie et omnibus dampnis et rerum dispendiis, que apud christianos vel iudeos se exinde probabiliter affirmauerint pertulisse, et de omnibus aliis debitis — — reddiderimus per omnia expeditos; et consimile obstagium, si predictas IV marcas septimanales per predictos vrborarios — ad IV septimanarum spacium continuum ex quacunque causa forsitan denegatas non possemus in V ebdomada tunc proxima procurare, — — promittimus modo quo supra —— obseruare, et hoc tociens, quociens huiusmodi IV marce fuerint eo modo, vt predicitur, per dictos vrbo- rarios denegate. Preterea quandocunque Heynlinus et sui heredes prefati totam suam pecu- niam, in qua ipsis sepedictum castrum dinoscitur pignori obligari, rehabere volentes, nos monuerint pro eadem, extunc ipsum castrum tenebimur et ex nunc promittimus bona fide infra vnius mensis spacium a tempore monicionis continuum exsoluere ab eisdem. Quod si non fecerimus, extunc ipsi statim postea eandem pecuniam totam habebunt in dampna nostra

Strana 520
520 Emler, Regesta Bohemiae a christianis conquirere vel iudeis, et nos ad eorum instanciam consimile obstagium tenebimur — — obseruare, quousque eis per nos de huiusmodi toto debito sortis ac dam- pnorum totaliter satisfiat, ipsis tamen Heynlino et suis heredibus interim in possessione dicti castri et prouentuum suorum stantibus velut ante pacifice et quiete. Promittimus quoque ipsis modo supradicto omnia dampna, que ipsi et eorum familia in insequendo maleficos et profugos, quocienscunque perpessi fuerint, et si quid pertinenciarum dicti castri ab eodem in predictorum Heynlini et heredum suorum dispendium alienatum fuerit vel distractum, id vna cum dampnis, si que exinde probabiliter contraxerint, ad eorum requisitionem integraliter resarcire, volentes, quod ipsi dictum castrum cum pertinenciis prelibatis et cum aliis bonis ab ipso castro per quamcunque obligacionem distractis, si que eorum pro sua exsoluentes pecunia, quod eis licere volumus, ad ipsum castrum reuocauerint, teneant in huiusmodi exso- lucionis pecunia et in dampnis in insecucione profugorum vel in alienacione pertinenciarum dicti castri fortassis facta perpessis et insuper in illo residuo, si quid per assignacionem XXIV marcarum regii pagamenti de vrbore et monete Chutnensium prouentibus prefato Heynlino et Jesshlino Barthe, ciui Prag. nobis dilecto, in extenuacionem M et CCCC sex. gros. prag. cum XLIV grossis, super quibus ipsi nostras speciales obtinent litteras, septimanis singulis soluendarum fortassis non solutum remanserit, et quod ipsum Heynlinum eidem Jesshlino continget soluere et in dampna conquirere ac habeant sibi pignori exnunc prout extunc legitime obligatum, quousque in omnibus et singulis huiusmodi pecuniarum summis fuerit ipsis totaliter satisfactum. Promittimus quoque sincera fide nostra predictos Heynlinum et suos heredes ab officio, possessione et regimine predictarum vrbore et monete Chutnensium, antequam ipsi per vrborarios sibi successuros de dictarum MCCCC sexag. cum XLIV grossis debito vel ipsarum parte residua absoluti fuerint, nullatenus remouere nec pati aut sinere per quempiam aliquatenus remoueri. —— Quibus quidem Heynlino et suis heredibus sepedictis fauemus, —— quod sepedictum castrum cum bonis suis et vtilitatibus, iuribus ac pertinenciis memoratis in prelibatis debitis omnibus — — obligare, permutare et alienare cuicunque hominum voluerint et ius sibi in hac parte competens in alium hominem quemlibet — transferre habeant iuxta sue beneplacitum voluntatis sub pactis verumptamen et condicionibus singulis, que superius exprimuntur, contradiccione aliqua non obstante, in quo eos semper indempnes et saluos et ab excessus nota cuiuslibet, qui ipsis proinde et exinde posset per quempiam quomodolibet imputari, immunes sincera fide promittimus preseruare. Promittentes similiter super premissis omnibus — — litteras ratificatorias — — d. Johannis, Boemie regis, domini et genitoris nostri carassimi, Heynlino et suis heredibus sepedictis, dum per eos de hoc requisiti fuerimus et ad hoc obtulerit se facultas, certitudinaliter assignare sub pena obseruandi per nos obstagium per eum modum, qui supra tangitur, si in hac parte fuerimus negligentes, quousque ipsis huiusmodi littere ratificatorie per nos fuerint assignate. Et hec omnia et singula suprascripta promittimus —— dictis Heynlino ac suis heredibus et cuilibet presentes litteras legitime obtentas eorum nomine et vice habenti rata semper et vbique ac firma tenere et inuiolabiter obseruare.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXLIII, in crastino s. Procopii. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Sternberg, Gesch. der böhm. Bergwerke I, 2 Urkb. 79. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 355. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 16, n. 175.

Strana 521
et Moraviae. Annus 1343. 521 1292) 1343, 7 Jul. In Leodia. Johannes, B. rex oc, iudici et iuratis civibus Maioris civitatis Pragensis mandat, ut magistrum et fratres ordinis Cruciferorum cum stella domus hospitalis S. Francisci in pede pontis Prag., homines et bona ipsorum iuribus et libertatibus hucusque habitis frui et gaudere pacifice permittant, nullam sibi iurisdictionem contra statutum regium ipsis contrariam assumere praesumentes. Praeterea mandat, ut in constructione seu reformatione pontis Pra- gensis iuxta statutum suum et filii sui Karoli et nonnullorum fidelium ac consiliariorum eorum decretum, prout in literis suis et primogeniti sui plenius continetur, praedictos fratres, bona et homines eorundem ad ulteriora nulla molestia aggravent. — Dat. in Leodia VII die mensis Jul. a. d. MCCCXLIII°. E tab. ord. Crucif. cum stella Pragae. 1293) 1343, 11 Jul. Avinione. Clemens papa VI Johanni, Boemiae regi, decimam omnium ecclesiasticorum proventuum et reddituum in Pragensi, Olomucensi et Wratislaviensi civitatibus et dioecesibus nec non in comitatu Lucemburg. ad biennium concedit. — "Paterna consideratione pensantes, quantum caris- simus in Christo filius noster Johannes, rex Boemie illustris, erga nos et Romanam ecclesiam, matrem suam, tanquam benedictionis filius et devotus, fidelitate et devotionis sinceritate fervere dinoscitur ipsamque Romanam ecclesiam studet multipliciter honorare, dignum reputamus et congruum, ut eundem regem et regnum suum suosque fideles et subditos favoribus et presidiis apostolicis prosequamur. Cum itaque, sicut ad notitiam nostram et fratrum nostrorum, sancte Romane ecclesie cardinalium, ipsius regis et aliorum fidedigna relatione pervenit et facti evi- dentia manifestat, nonnulli hostes dei et eiusdem ecclesie manifesti eorumque sequaces, qui in profundo malorum demersi et ad mala continue perpetranda parati dictam Romanam ecclesiam eiusque fideles et devotos eorum nephariis ausibus, quantum in eis est, hostiliter persecuntur, propter fidelitatem, constantiam et devotionem eximiam, quas idem rex, regnum et subditi sui ad defendendum honorem ipsius sancte matris ecclesie ac se contra hostes ipsius viriliter oppo- nendum habere noscuntur, regnum et terras dominio suo subiectas invadere et impugnare ac offendere nisibus totis hanelent (sic) et continue machinentur, ac eorum nequam propo- situm iam in actum deduxerint et subditis ipsius regis, regnum suum intrantes, conati fuerint dampna inferre plurima et iacturas, ac propterea tam pro defensione honoris regni et terrarum predictorum, ipsorumque hostium repressione, dictum regem oporteat maxima subire profluvia expensarum, ad que supportanda ipse nequit sufficere per se ipsum, idem rex nobis humiliter supplicavit, ut sibi ac regno et terris predictis de oportune subventionis auxilio de solita sedis apostolice gratia providentes, decimam omnium ecclesiasticorum proventuum et reddi- tuum in Pragensi, Olomucensi et Wratislawiensi civitatibus et diocesibus nec non comitatu Lucemburgensi ad dictum regem spectante consistentium usque ad certum tempus concedere dignaremur. Nos igitur considerantes, quod eiusdem Romane ecclesie honoris defensio in hac parte tangitur et tum ob hoc, tum pro ipsius regis et subditorum suorum pro dictis grava- 66

Strana 522
522 Emler, Regesta Bohemiae minibus relevandis ac pro defensione dictorum regni, terrarum et subditorum suorum contra invasiones, molestias, aggressiones et offensiones hostium eorundem, volentes dictum regem in hac parte favoribus et auxiliis prosequi oportunis, ipsius regis supplicationibus inclinati de fratrum nostrorum consilio prefato regi decimam omnium ecclesiasticorum proventuum et reddituum predictorum in civitatibus et diocesibus ac comitatu predictis consistentium exi- gendam et colligendam ab universis archiepiscopis et episcopis ceterisque personis ecclesia- sticis quibuscumque secularibus et regularibus — — preterquam ab eisdem fratribus nostris sancte Romane ecclesie cardinalibus dignitates seu alia beneficia ecclesiastica quecumque cum cura vel sine cura seu quoscumque redditus et proventus ecclesiasticos in episcopatibus et comitatu predictis obtinentibus, qui in solicitudinis partem assumpti nobiscum universalis ecclesie onera sortiuntur, nec non a dilectis filiis magistro et fratribus hospitalis sancti Johannis Jerosolimitani, qui contra hostes fidei christiane exponunt iugiter se et sua, quos omnes a prestatione huius decime exemptos esse volumus et immunes, usque ad biennium a data litterarum nostrarum computandum, auctoritate apostolica tenore litterarum earumdem duximus concedendam. ——Huiusmodi autem solutio fiet quolibet anno dicti biennii in terminis infrascriptis. Siquidem solutionis medietatis huius decime primi anni dicti biennii primum terminum fore statuimus festum Nativitatis domini primo venturum, secundum vero terminum solutionis medietatis alterius festum Nativitatis b. Johannis Baptiste prefatum festum Nativi- tatis domini proximo secuturum, in altero anno solutione predicta similibus terminis obser- vandis." — Dat. Avinione V idus Jul. pontif. a. II°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 356. — Werunsky, Excerpta ex reg. Clementis VI et Innocentii VI p. 18, n. 28. 1294) 1343, 13 Jul. Pragae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. Smyloni de Leuchtenberc (sic) propter eius servitia patri suo et sibi exhibita concedit, ut bona marchionatus Mor., videlicet Stericz, Purnicz, Rochwan exsolvat a Bohuschone de Stericz in tanta summa pecuniae, in qua sibi per literas obligantur. Et ut dicta bona facilius exsolvere valeat, Smyloni praedicto quin- gentas sexag. gr. prag. den. elargitur. — Dat. Prage die b. Margarete a. d. MCCCXLIII°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 360. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 16, n. 176. 1295) 1343, 13 Jul. (S. 1.). Déclaration de Jean, roi de Bohême oc, par lui donnée, qu'en exécution du rachat qu'il a fait de la seigneurie de Poilvache, qu'il avait vendue à Marie d'Artois, comtesse de Namur, il a reçu toutes les lettres qu'il avait données à ce sujet, et qu'il tiendra cette seigneurie en fief du comte de Namur. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 23. — Böhmer, Reg. Imp. p. 409, n. 864. 1296) 1343, 14 Jul. Pragae. Karolus, regis B. primogenitus, marchio Mor. not. facit, Daleborium et Wurschonem de Cogicz manifeste recognovisse bona eorum in Cogicz ad monasterium Cedlicense pertinere.

Strana 523
et Moraviae. Annus 1343. 523 — Not. oc, "quod licet Daliborius et Wurscho fratres, nati pie recordacionis domini Dirislay dicti de Cogicz, religiosos viros fratres Nicolaum abbatem in Cedlicz et conuentum eius et antecessores ipsorum multis iam retroactis temporibus [per] graues molestias, impugnaciones atque dampna propter bona dicti monasterii in Cogicz atque villas ac alia, que ad ipsa bona per- tinent, multipliciter et graviter molestauerint minus iuste, tamen predicti Daliborius et Wurscho frater eius tandem super premissis iniuriis timore dei compuncti coram nobis ac ven. in Christo patre et domino, d. Johanne, episcopo Olomucensi, dominis Bertoldo de Lypa, pre- posito Wysschegradensi, summo marschalco et cancellario predicti patris nostri regis Boemie, Petro de Rosenberch, Hynkone de Duba dicto Berca, purcrauio Pragensi, Jeschone de Wartenberch, domino Heinrico, preposito Pragensi, summo cancellario nostro, Johlino Jacobi, ciue Pragensi, ac multis aliis nobilibus atque fide dignis manifeste recognouerunt, quod predicta bona in Cogicz ac omnes ville eorum et alia ad ipsa bona pertinencia ab ipsorum patre predicto ad ipsum monasterium Cedlicense legittime peruenerunt, quemadmodum hoc lucidius ostendi potest tam per commune ius atque tabulas terre quam aliis legittimis probamentis. Propter has igitur iniurias et molestias sepedicti Daliborius et Wurscho pre- dicti ipsius abbatis et conuentus gracie se ex toto simpliciter et per omnia submiserunt. Qui uero abbas et conuentus predicti mandatis dominicis innitentes et nolentes malum pro malo reddere, ipsis pure propter deum pro ipsorum sustentacione hanc fecerunt graciam, videlicet quod Daliborio quatuordecim sexag. gross. prag. den. in duobus terminis, vide- licet in festo b. Georgii et in festo beati Galli et hoc tantum ad vitam suam, si conser- uabit, et Wurschoni fratri eius quatuor sexagenas eorundem gross. den. prag., videlicet semper ad quatuor tempora vnam sexagenam et omni anno vestem hyemalem, tantum ad vitam suam similiter, si et ipse conseruabit, dare promiserunt, quam graciam ipsi, videlicet Daliborius et Wurscho apud dictum monasterium Cedlicense per se et cum omnibus amicis suis fideliter conseruare promiserunt, ita quod nec ipsi nec ipsorum amici quicumque clam vel palam, consilio vel auxilio aut iuris canonici vel ciuilis aminiculo predictum conuentum Cedlicensem aut ipsorum successores molestare, aggrauare, impetere vel quocumque modo in perpetuum inquietare debeant vel possint occasione bonorum atque fructuum predictorum. Si autem, quod absit, ipsi Daliborius et Wurscho predicti vel per se aut suos amicos clam vel palam quocumque modo apud predictum abbatem Cedlicensem et suum conuentum vel ipsorum successores contrarium attemptare presumpserint, extunc omnis gracia predicta omnino debet esse cassata nec ipsis predictum monasterium Cedlicense inperpetuum in aliquo obligatum esse debet.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXLIII, in crastino s. Margarethe virg. Ex orig. in arch. Vorlic. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 361. Extr. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 17, n. 177. 1297) 1343, 18 Jul. Pragae. Nos Wenceslaus Roczaner judex, Jholinus Ruperti et Chunczlinus de Taust, jurati ciues ciuitatis Pragensis, recognoscimus oc, "quod Conradus vinitor de Redlicz, heredes et successores sui se abiudicant seu abnegant totaliter ab omni communitate, quam habuit pre- dictus Cunradus in vinea, quam ex nouo exstirpauit seu edificauit ex consensu et adiutorio 66*)

Strana 524
524 Emler, Regesta Bohemiae religiosarum virginum et sororum monasterii s. Anne in Praga. Preterea dictus Conradus, heredes et successores sui abnegant, quod communitatem vel repeticionem aliquam de cetero nullomodo habere possunt seu debeant in vinea supradicta cum virginibus et sororibus dicti monasterii s. Anne.“ — Dat. et act. Prage a. d. MCCCXLIII, fer. VI post Diuisionem apostolorum. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 1298) 1343, 18 Jul. Avinione. Plures archiepiscopi et episcopi hospitali s. Stephani in praeurbiis Brunensibus omnibus dictum hospitale in certis festivitatibus visitantibus indulgentias elargiuntur. — Dat. Auinione XVIII die mensis Julii a. d. MCCCXLIII°, pontif. Clementis pape VI anno II°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 361. 1299) 1343, 21 Jul. (S. 1.). Ratification de Beatrix de Bourbon, reine de Bohême oc, par elle faite de la vente que le comte de Luxembourg, son mari, avait faite à Adolphe évêque de Liège pour lui et ses successeurs, évêques de ce lieu, des terres, villes, châteaux et maisons de Mirewart, Orchimont oc. et dépendances, pour la somme de 50000 royaux. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 23. 1300) 1343, 22 Jul. In Pieska. Nos Karolus, d. regis B. primog. marchio Mor., recognoscimus oc, „quod paterni nostrique devoti dilecti Busconis, plebani in Budwoys, precibus — — inclinati curiam araturam agrorum habentem cum suis aliis pertinenciis inter villas Rosnow et Mladye super flumine Malcze sitam, quam aput Henricum presbyterum de Budwoys pro ecclesia, se ac successoribus suis, plebanis ibidem in Budwoys, rite et racionabiliter pro certa pecunia conparavit et emit a censu et ab universis oneribus, qui et que de ipsa curia cum civibus et civitate in Budwoys quomodolibet supportari et solvi hactenus consweverunt, divine remuneracionis intuitu, prede- cessorum, progenitorum nostrorum ac nostre animarum salute absolvimus, eximimus et omni- mode libertamus, volentes, — — ut nec predictus Busco nec sui aliqui successores, plebani in Budwoys, ad solucionem census aut quorumcunque onerum supportacionem de predicta curia teneantur.“ — Act. et dat. in Pyeska die b. Marie Magdalene a. d. MCCCXLIII. Ex orig. in arch. Budiwoic. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 362. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 17, n. 178. 1301) 1343, 25 Jul. Aix-la-Chapelle. Jean, roi de Bohême oc, reconnaît devoir 11000 petits florins de Florence à Guillaume, marquis de Juiliers; il fixe le délai endedans lequel il le remboursera. — Jour de st. Jacques, apôtre. Aix-la-Chapelle. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 23. — Böhmer, Reg. Imp. p. 303, n. 456.

Strana 525
et Moraviae. Annus 1343. 525 1302) 1343, 25 Jul. Aix-la-Chapelle. Guillaume, margrave de Juliers fait connaître que Jean seigneur de Rifferscheit, a reçu en fief de Jean, roi de Bohême, son château de Reifferscheit. Au jour de st. Jacques, ap. Aix-la-Chapelle. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 23. 1303) 1343, 25 Jul. Aix-la-Chapelle. Guillaume, marquis de Juliers déclare que compte fait avec Jean, roi de Bohême oc, celui-ci lui redoit une somme de onze mille petits florins de Florence. — Jour de st. Jacque ap. Donné à Aix-la-Chapelle. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, p. 23. 1304) 1343, 28 Jul. Prage. Markgraf Karl von Mähren gelobt die Breslauer bürger Johann von Troppau, Johann Salomonis und Franczko Hartlieb in allen rechten zu schützen, die dieselben durch die briefe des herzog Boleslav von Liegnitz und seiner söhne, sowie des königs Johann und seine eigenen auf ihre pfänder Liegnitz, Hainau und Oblau erlangt haben. — Dat. Prage fer. II. post festum b. Jacobi apost. proxima a. d. MCCCXLIII°. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 320. 1305) 1343, 30 Jul. (Pragae). Wenceslaus dictus Rokczaner judex et Dytlinus Hopfner, Nicolaus Albus, Nicolaus Planeri, Wenceslaus Alberti, Reymbotha Goldner, Pesoldus de Egra, Johlinus Ruperti, Conradus de Thust, Johlinus Rokczaner, Nicolaus Kornpuhil, Meynlinus Dubcz et Johlinus Eberhardi, jurati civitatis Pragensis, venditionem braseatorii et curiae ante portam S. Martini a Petro Kaufhous Bohuslao Wolframi factam attestantur. — Recognoscimus oc, "quod Petrus dictus Kaufhous, concivis noster, vendidit et dedit curiam et brasiatorium cum judicio et aliis juribus hominum, domorum et arearum, quam vel quod habuit ante portam civitatis S. Martini ab orto Judaeorum ex utraque parte viarum ipsum circuitum ambientium usque ad commune spatium terrae sive viae, prout nunc est et ab antiquo fuit citra fossatum ipsius civitatis, nec aliquis hominum divitum seu pauperum potest aut debet aliquam domunculam in praedicto communi spatio viae vel gazam seu huttam vel aliquam aliam structuram quamcunpue de cetero successu temporis ponere vel locare, et resignavit in publico judicio coram nobis discreto viro Bohuslao Wolframi, concivi nostro, ementi et recipienti pro se et pro .. heredibus suis, rite et rationa- biliter pro quadam certa pecuniae quantitate, salvo tamen censu III sexagenarum grossorum pragensium, qui debetur .. scolastico ecclesiae Wissegradensis, et XXVI grossorum, qui debetur ..decano ejusdem ecclesiae, item II sexagenarum grossorum praedictorum. qui debetur ecclesiae Pragensi annis singulis infra octavas s. Galli, ita quod idem Bohuslaus et .. heredes

Strana 526
526 sui habere, tenere et possidere debent omnia et singula praedicta eo jure, quo Petrus prae- fatus et etiam quondam Henricus dictus Schram ea habuerunt, tenuerunt et possederunt." — Act. et dat. a. d. MCCCXLIII, III° kal. Augusti. Orig. arch. capit. Vyšegrad. cop. Mus. Boh. Emler, Regesta Bohemiae 1306) 1343, 30 Jul. In castro Pragensi. Wenceslaus et Ludowicus fratres, duces Slesiae, domini Lignicenses, a Johanne, rege B. possessiones suas iure feodali recipere velle promittunt. — Not. oc, "quod cum liquide bene constet d. Boleslaum, ducem Slesie, dominum Bregensem, genitorem nostrum charissimum, dudum suas terras, castra, civitates oc —— cum suis territoriis, districtibus, villis, hominibus, nobilibus, militibus, clientibus et vasallis nec non aliis appendiis et pertinenciis universis ab — — d. Joanne rege et a corona regni Boemie in perpetuum feudum suo ac nostro nomine cum solennitate debita suscepisse, prestito sibi de servando perpetue fidelitatis homagio solito iuramento, ut ipse genitor noster ac nos, qui sumus ipsius heredes legittimi, effici et fieri meremur regis et regni Boemie principes et vasalli, obinde recognoscimus atque — — profitemur, nos esse debere ac velle, prout tenemur merito, memorati domini regis necnon successorum suorum regum ac regni Boemie principes et vasallos et ab eis omnes nostras terras, castra, civitates, municiones et possessiones quascunque, videlicet civitates Lignitz, Goltperg, Haynaw, Cocenow, Lobin; Brega, Olavia, Grotkow, Nymptz, Namslavia, Bertoldisstat, Creuczberg, Bietschyn, Landysberg, Cuncznstat et Jelecz cum castris, territoriis, provinciis, districtibus oc, — — et pertinenciis in vero feodo et iure feodi obtinere, promittentes, — — predictas terras et possessiones nostras universas et singulas, quas pro nunc et ex successione seu devolucione possidebimus et obtinebimus ac alias deo nobis favente quomodolibet sub ipsius domini regis et regni Boemie dominio, que feodales fuerint, adipisci poterimus in futurum, ab eodem domino nostro rege et a corona regui Boemie, quandocunque mandatum et intimatum nobis fuerit, in feudum personis propriis suscipere et prestare de servando perpetue fidelitatis homagio solitum iuramentum, volentes nihilominus exnunc prout extunc prefato domino regi necnon successoribus suis regibus et corone regni Boemie, tamquam naturali et legitimo domino nostro, in omnibus exhibere reverenciam et honorem ac ubilibet intendere fideliter et parere ipsisque toto posse et omni nostra potencia in necessitate qualibet assistere.“ — Testes: Boleslaus Slesie, genitor noster predictus, Nicolaus Oppavie et Rathibor duces ac vener. in Chr. dominus episcopus Olomucensis, avunculus noster charissimus, nec non nobiles et potentes dd. Hynko dictus Berka de Duba, Henricus de Leuchtenberg, Hynko de Nachod, Smilo de Letewitz, Smilo de Vetovia et alii. — Act. et. dat. in castro Pragensi III kal. Augusti a. d. MCCCXLIII°. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, p. 321. — Ludewig, Rel. man. V, 539. — Sommersberg, Sc. rer. Sil. I, 902. — Cod. dipl. Sil. IX, 18. Extr. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 363.

Strana 527
et Moraviae. Annus 1343. 527 1307) 1343, 30 Jul. Pragae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. omnes libertates et iura ducatuum Bregensis et Lignicensis confirmat. — Prage a. d. MCCCXLIII°, III° kal. Augusti. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 320. — Chytil, Cod. dip. Mor. VII, 363. — Sommersberg, Scr. rer. Sil. I. 904. — Goldast, Appendix doc. pag. 53. — Balbinus, Misc. dec. I, lib. VIII, 36. — Dobner, Mon. IV, 312. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 17, n. 179. 1308) 1343, 30 Jul. In castr. Pragensi. Nos Wenceslaus et Ludwicus fratres, duces Slezie et d. Legnicenses, recognoscimus oc, „quod quia per alias nostras certi tenoris litteras profitemur nos a d. nostro karissimo d. Johanne rege et a regno Boemie terras nostras et possessiones vniuersas et singulas, quas habemus aut ex successione seu deuolucione paterna uel alias sub dominio regis et regni Boemie, que pheodales fuerint, obtinebimus infuturum, in pheodo et iure pheodi obtinere ac ipsius d. regis et successorum suorum regum et regni Boemie nos esse merito principes et vasallos. Idcirco promittimus in solidum bona fide vice et nomine iuramenti, quod ex nunc ad magnificum principem, d. Karolum, antedicti — — d. Johannis Boemie regis primogenitum, marchionem Morauie, auunculum et d. nostrum karissimum, tamquam ad ipsum d. regem habere respectum in omnibus et vbilibet debeamus, sibique et mandatis suis intendere fideliter et parere, pre- fato quoque d. nostro rege diuina iubente clemencia decedente uel ipso in vita quomodolibet annuente, terras nostras predictas ab ipso d. Karolo, quandocumque voluerit et mandauerit, in pheodum perpetuum suscipere ac prestare sibi de seruando perpetue fidelitatis homagio solitum iuramentum, necnon omnia et singula, que in dictis litteris continentur, obseruare fideliter et inplere." — Act. et dat. in castro Prag. III kal. Augusti a. d. MCCCXLIII. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 322. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 362. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 312. — Balbinus, Miscell. Dec. I. lib. VIII, 205. — Goldast, Suppl. act. publ. 278. 1309) 1343, 1 Aug. Pragae. Karolus, d. regis Boemiae primogenitus, marchio Moraviae, Ludolpho, abbati mona- sterii S. Coronae, decisionem causae inter monasterium praedictum parte ex una et oppidanos de Netholicz ex parte altera vertentis per Ulricum Pluh, camerarium regni Boh. a. d. MCCCXXXII, III non. Dec. factam confirmat. — Dat. Pragae in festo b. Petri apost. ad vincula a. d. MCCCXLIII° Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. Pangerl, Urkb. von Goldenkron. Font. rer. Austr. XXXVII, p. 99. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 364. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 17, n. 180. 1310) 1343, 7 Aug. Liége. Lettres de Jean, roi de Bohême oc, par lesquelles il déclare avoir donné en fief à Thomas de Loucin une rente de 15 livres à prendre sur la taille de Hourt et Sorines. Publ. de la soc. hist. de Luxembourg XXI, 24.

Strana 528
528 Emler, Regesta Bohemiae 1311) 1343, 7 Aug. Lettres de Jean, roi de Bohême oc, par lesquelles il consent que l'évêque de Liège puisse en son nom racheter le vinage de Faiit, dépendance de Lompré, qu'il avait vendu. Publ. de la soc. hist. de Luxemb. XXI, 24. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 104, n. 261. 1312) 1343, 9 Ang. Donation de Jean, roi de Bohême oc, par lui faite à Arnould d'Agimont, chevalier, de la maison de Geronsart, avec 20 bonniers de bois aux environs, tels qu'ils lui seront marqués par Werri de Harzée, chevalier, et Thileman de Rosemeir, à charge de tenir cette maison en fief du comté de Luxembourg, de la garder et conserver par les comtes de ce lieu, et sans être obligé de faire garde au château de Poilvache, lorsque les gardiens de ce château y seront appelés. Publ. de la soc. hist. de Luxemb. XXI, p. 24. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 104, n. 262. 1313) 1343, 15 Aug. Prage. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., petente Johanne, episc. Olomu- censi, concedit, ut castrum et bona in Landsperch, quae a monasterio Aulae Regiae epis- copus praedictus comparaverat, per tempora vitae eiusdem episcopi iisdem libertatibus gau- deant, quibus bona êt homines ecclesiae Olomuc. utuntur. — "Declarantes nichilominus et statuentes expresse, vt cuicumque ipse castrum et bona eadem in vita uel in morte per vendicionem, commutacionem, donacionem vel alterius cuiuscumque alienacionis formam dederit, assignauerit aut legauerit, et suas dederit literas super eo, in hoc sue litere tantum perpetuo debeant obtinere vigorem, acsi in tabulis terre poneret eadem et coram nobis aut officiatis et beneficiariis terre more solito resignaret. Illum eciam uel illos, qui bona predicta uel partem eorum modo aliquo premissorum fuerit uel fuerint assecuti, in suo statu et condicione, plena et perfecta in bonis ipsis, castro et eorum possessionibus siue parte huiusmodi gaudere uolumus libertate. Si autem ipse dominus episcopus castrum et bona prefata vel partem ipsorum ecclesie sue Olomucensis in vita vel in morte danda duxerit aut leganda, ex nunc vniversis et singulis libertatibus, emunitatibus, iuribus, graciis, priuilegiis et indultis eidem Olomucensi ecclesie et eiusdem bonis ac hominibus per antedictos paternos et nostros predecessores ac d. genitorem nostrum et nos ab olim vsque nunc datis et concessis ac dandis eadem castrum et bona siue partem ipsorum, vt premittitur, omnesque incolas ipsorum et homines seu partes plene et inuiolabiliter frui volumus perpetuis temporibus et gaudere, promittentes pro nobis et heredibus, nostris ac successoribus bona fide pre- missa omnia rata semper et firma inperpetuum obseruare ac nullo vnquam tempore contra ea vel eorum aliquod facere quomodolibet uel venire, decernentes exnunc de certa nostra sciencia irritum et inane, si contra ea uel ipsorum aliquod per nos, heredes et successores nostros aut quemuis alium uel alios, cuiuscunque condicionis, dignitatis uel status existant, de iure uel de facto, scienter uel ignoranter quippiam vllo tempore contigerit attemptari.“ — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXLIII°, in die Assumptionis b. Marie virg. glor. Ex orig. arch. archiepisc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 365. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 17, n. 181.

Strana 529
et Moraviae. Annus 1343. 529 1314) 1343, 17 Aug. Apud Villam Novam. Clemens papa VI, Enesto, episcopo Prag. de solutione census annui, qui denarius b. Petri nuncupatur, per incolas civitatis Wratislauiensis scribens, mandat ei, quatinus, quantum communiter singulis decemseptem annis proximo iam elapsis, quibus incluso hoc anno presenti cessaverunt prefati cives, habitatores et incole a solucione predicta, valere potuit dictus census, te fideliter et sollerter informans, nos exinde clare, particulariter et destincte, ut melius scire possimus, quid et qualiter per nos agendum erit circa hec, efficere studeas quantocius commode poteris cerciores. Et nichilominus ab eisdem civibus, habitato- ribus et incolis ac eorum procuratoribus et sindicis super hoc legitime constitutis super solvendo dicto censu annis singulis in quadragesima perpetuis futuris temporibus ecclesie Romane predicte, videlicet uno denario currentis et cursualis monete illius patrie pro quo- libet humano capite, liberaliter et fideliter absque contradiccione quacunque obligacionem sollempnem et efficacem nostro et successorum nostrorum Romanorum pontificum canonice intrancium et ecclesie predicte nomine recipias et exinde confici facias publicum instrumentum, presencium seriem continens, quod nobis e vestigio studeas destinare. Postquam autem obli- gacionem receperis antedictam, interdictum, cui civitas ipsa propter premissa subiacere noscitur, relaxare ac singularibus personis predictis, que absolucionis beneficium ab eadem excommunicacionis sentencia pecierint humiliter, illud impendere iuxta formam ecclesie auctoritate nostra procures, adiecto tamen, quod si universitatem civitatis eiusdem contra obligacionem predictam, non solvendo predictum censum, ut premissum est, venire, quod absit, contingeret, eo ipso civitas eadem interdicto simili subiaceat et persone singulares predicte, que dictum censum non solverent, in easdem sentencias relabantur ipso facto. — Dat. apud Uillam nouam Auinionensis diocesis XVI kal. Sept., pontificatus nostri anno secundo. Stenzel, Urk. zur Gesch. des Bisthums Breslau p. 293. 1315) 1343, 12 Sept. Cheyow. Niclos herr ze Cheyow verkauft sein erbe zu Chevernik an Johann, den abt von Pruk bei Znoym, und dessen kloster. — Ze Cheyow 1343 dez nesten vreytags nach der lesten vnser vrowen tag. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 366. 1316) 1343, 13 Sept. Pragae. Karl, markgraf von Mähren oc, schliesst mit kaiser Ludwig, dessen sohne Ludwig, dem bischofe und der stadt Regensburg einen waffenstillstand ab mit sechswöchentlicher kündigung. — Bekennen oc, "daz wir genomen haben und nemen mit allen unsern landen und lewten einen satz und fride mit dem durchlewchtigen fuersten, hern Ludweig, der sich keyser nennet, seinem sune, dem marcgrafen zu Brandenburg, und allen iren helfern, iren landen und iren lewten, und haben auch in denselben unsern satz und fride genumen und 67

Strana 530
530 getzogen den erwirdigen vater in gote, hern Friderichen, bischofen zu Regenspurch, di stat zu Regenspurch und alle ir helfere und ire lant und lewte. Den selben satz und fride globen wir pei unsern trewen stete und gantz untzubroechenlichen halden an alle arge list also bescheidenlichen: wann wir des satzes und frides nicht lenger halden wellen noch dar inne sten, so sullen wir in aufsagen und enpieten hern Ludweigen dem vorgenanten. Und nach dem tag, als wir den vorgenanten fride unde satz auf haben gesaget, so sullen und wellen wir den selben satz und fride sechs wochen gantzer auch stete und gantz halten, also vor geschriben stet, an alle argelist. Auch sullen wir den vorgenanten satz und fride von unserr wegen aus lassen sagen unser lieben getrewen Prothiwtzen von Newmetel und Huegen den Donerstayner oder, ob di abe giengen, mit andern erbern rittern aus unserm hofe mit unsern offenvaren briefen.“ — Der gegeben ist zu Prage des nehsten samstages nach unserr Vrowen gebuert tag nach Christes gepuert 1300 jar an dem 43ten jare. Forschungen zur deutschen Gesch. XX, 274. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 367. Extr. — Abhandl. der k. baier. Akad. II, 1 Abth. p. 55. — Böhmer, Reg. Imp. p. 347, n. 66. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 17, n. 182. Emler, Regesta Bohemiae 1317) 1343, 27 Sept. Apud Villam Novam. Clemens papa IV Johanni Poherlicerii canonicatum ecclesiae Olomucensis cum exspec- tantia praebendae confert. — Dat. apud Villamnovam Avinionensis dioc. V kal. Oct. pontif. anno II°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 368. 1318) 1343, 29 Sept. Glatz. Karl, markgraf von Mähren, bestimmt, dass die richter oder schultheisse aus den dörfern des Glätzischen kreises oder weichbildes wegen der güter, die zum gerichte gehören, als auch alle, die solche güter durch kauf oder auf anderem wege erwerben, in der stadt Glatz vor dem stadtgerichte daselbst und nicht anderswo einem jeglichen, der sie beklagt, antworten sollen. — Zu Glatz am tage des h. Michaelis des Erzengels, nach des Herrn geburt 1343 jare. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 368. — Kogler hist. Nachrichten von Glatz Urkd. p. 8. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 18, n. 183. 1319) 1343, 29 Sept. Ozzek. Conradus abbas et conventus monasterii de Ozzek Borschoni bona in Tyncz jure theutunicali locant. — Not. oc, „quod matura deliberacione prehabita bona nostra in Tyncz, XX et V mansos, mansum quemlibet LXIV strichones continentem, fideli nostro Borschoni iure theutunicali locanda exposuimus, qui Borscho nobis ac nostro monasterio pro quolibet manso V sex. gros. den. prag. monete pecunie, que anleit dicitur, plene et pagate persoluit certis terminis et statutis. Ipsi quoque acceptores et possessores bonorum in Tyncz predic- torum nobis ac nostro monasterio hiis se condicionibus constrinxerunt, uidelicet quod de quolibet manso imperpetuum singulis annis specialiter III fertones grossorum den. prag.

Strana 531
et Moraviae. Annus 1343. 531 duobus in terminis per medium in festo s. Georii et per medium in festo s. Michaelis census annui soluent. Verum eciam de vno quoque manso, ut ab exaccionibus supportentur, vnus ferto gros. den. monasterio in natiuitate Christi dabitur annuatim. Insuper sex mensuras annone, duas siliginis, duas ordei et duas auene, in festo s. Michahelis propria in vectura ad monasterium deducendas, mansus vnam sex. ouorum, mediam in pascha et mediam in Assumpcione beate Marie uirginis, et duos pullos in festo Michahelis. Predicta omnia et singula nobis et nostro monasterio nomine ueri census persoluentur de laneo unoquoque. Concedimus eciam grociose incolis uille predicte duas uias pecorum, unam uersus Chlum montem et ipsum montem pro pascuis et secundam uiam uersus Kirstein, ubi ipsis pro- pascuis de incultis campis deputauimus ad vnius mansi mensuram. Bernas quoque occurrentes cum certis monasterii censualibus comportabunt. Descripto itaque censu cum reliquis mona- sterii debitis sequitur iudicii declaracio. Tria namque judicia principalia et tria subsequencia cum jure et consuetudinibus in aliis bonis monasterii nostri usitatis actenus possessores dictorum et ipsorum comitiue bonorum habere volumus, atque iudicia aduocatis a mona- sterio deputatis incole predicte uille de expensis sufficientibus et competentibus et equorum pabulacionibus prouidebunt. Si uero aliqua iudicia extraordinaria casu accidente emerserint, quorum interest talis cause euentus, de expensis et fatiga respondebunt et satisfacient preter communitatis subsidium et iuuamen. Preterea in rependium obsequiorum gratorum per fideles nostros, Dipoldum uidelicet et Borschonem, filium ipsius, predecessoribus nostris ac nobis exhibitorum ipsi Borschoni iudicium cum vno manso libero et tertio denario emendarum iudicialium, quem tercium den. ad nutum aduocatorum per monasterium deputatorum recipiet et remittet, et duos subsides, qui eidem judici more consueto laborabunt uel censum dabunt sicut alii subsides concessimus graciose.“ — Act. et dat. a. d. MCCCXLIII, in die s. Micha- helis archang. E cod. diplom. mon. Ossecensis saec. XIV membr. f. 43. 1320) 1343, Oct. ineunte. Bernhard von Gnaschpicz, Budwoy von Vrbaw, Blud von Gralicz, Nebhlas von Policz, Stibor Hnoyk, Jesk von Plenkwicz und Herbord von Biskupicz bezeugen, dass Niclos von Cheyow sein dorf und erbe zu Chevernig dem kloster zu Pruk vor Gerhart von Chvnstat, kämmerer in Maehren, verkauft hat. — Gegen nach Chr. geb. 1343, in der wochen nach sand Michelstag. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 370. 1321) 1343, 3 Oct. Brunae. Peregrinus, Andreas, Philippus et Prechtlinus fratres filii quondam Nicolai de Urchau Gotfrido abbati et conventui monasterii Zabortovicensis omne jus quod ipsis in curia sive allodio in Senkvicz competebat, tradunt. — Acta sunt haec in domo Sydlini, civis Brunnensis, a. d. MCCCXLIII°, fer. VI proxima post fest. S. Michaelis. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 369. 67*

Strana 532
532 Emler, Regesta Bohemiae 1322) 1343, 5 Oct. In castro Prag. Karolus, primogenitus regis Boh. marchioque Mor. chorum mansionariorum in ecclesia Pragensi fundat. — Not. oc, "quod nos ad laudis et veneracionis augmentum b. Marie semper virginis, dei matris, laude et veneracione dignissime non solum hominum, quibus edidit saluatorem, verum eciam angellorum sanctorum, quorum ex ipsa ruine nascitur reparator, ad laudem et gloriam omnipotentis dei, omnium plasmatorum et cunctorum bonorum largitoris, necnon ad honorem sanctorum martirum Viti, Wenczeslai atque Adalberti et aliorum patro- norum nostrorum omniumque sanctorum, ob nostre, parentum, progenitorum, predecessorum et successorum nostrorum cunctorumque fidelium defunctorum animarumque salute, ob salutem quoque viuorum et presertim nostre patrie incolarum, pro quibus apud deum assidua subuen- trix et interuentrix existat, de solita pietate, sperantes nichilominus ipsius meritis et precibus deo summe placere et auxilio oportuno, quo sine intermissione permaxime indigemus, domino deo nostro graciam in presenti et gloriam consequi in futuro, zelum pie et specialis deuocionis habentes et cupientes terrena in celestia et transitoria in eterna felici commercio commu- tare, et propterea desiderantes et affectantes ac humiliter supplicantes per nos venerabilem in Christo patrem et d., d. Arnestum, Pragensem episcopum, de consensu nostri capituli Pragensis in ipsa ecclesia Pragensi de nouo creari, ordinari et statui numerum viginti quatuor clericorum, precentore, de cuius officio in inferioribus exprimetur, incluso, quorum duodecim presbiteri, sex diaconi et sex subdiaconi continuo in perpetuum habeantur in ecclesia memorata, dignum arbi- trantes, eosdem clericos a maneo, manes, siue a mansione mansionarios nuncupari, eo quod apud prefatam ecclesiam manere et residere personaliter et non per alium continue et horis infra scriptis interesse, ut ex re nomen habeant, eos optamus astringi, impedimentis, que ius excipit, dumtaxat exceptis, quodque dicti mansionarii habeant habitum decentem intra et extra ecclesias suo proposito congruentem et tonsuram clericis ecclesiae Pragensis conformem, habentes sustentacionem pro vestimentis et aliis minutis necessariis de suis porcionibus, quas pro singulis horis, quibus usque ad complecionem earum interfuerint, per precentorem, qui pro tempore fuerit, et vnum ex mansionariis, qnem omnis uel maior pars eorundem eligendum duxerint, quem coadiutoris seu cooperatoris nomine habere, cuius officium tantum per vnum annum durare optantem de pecunia nummerata distribui cupimus in hunc modum: Vt singulis diebus, qui matutino interfuerit officio, quatuor paruos denarios habeat, qui misse tantumdem, qui prime hore duos, qui tercie duos, qui sexte duos, qui none duos, qui vesperis duos, qui completorio duos similiter denarios paruos currentis et vsualis monete consequatur. Minores vero clericos mansionarios, qui matutinis duos, item qui misse interfuerint duos paruos de- narios, qui prime vnum, qui tercie vnum, qui sexte vnum, qui none vnum, qui vesperis vnum, item qui completorio, similiter vnum denarium paruum monete vt supra percipiendum volumus esse contentos et in negligencia eo modo per precentorem mulctandum, provt supra cuilibet officio seu horis diuinis interessenti pro sua porcione est expressum. Et quidquid ob negligenciam aliquorum remanserit, tres partes porcionis remanentis inter mansionarios officio interessentes quarta vero clericis pauperibus, qui cum ipsis mansionariis officio

Strana 533
et Moraviae. Annus 1343. 533 interfuerunt huiusmodi, per precentorem et coadiutorem seu cooperatorem eius diuidantur. Ad harum autem horarum et porcionum distribucionem hoc modo perpetuo duraturam assignamus et irreuocabili donacione cum omnibus iuribus, libertatibus, obuencionibus et pertinenciis suis, ius tamen patronatus nobis specialiter reseruantes, donauimus bona nostra, que iusto empcionis titulo comparauimus apud d. Hynconem de Nachod, videlicet villas Czyrnyelow et Jassenni, in quibus sunt de certis redditibus centum et viginti sexagene grossorum den. prag. sexaginta grossos pro sexagena qualibet computando. Insuper villam Zlonicz, quam emimus apud Ottonem pannicidam, ciuem Pragensem, in qua sunt septuaginta quinque sexagene. Item villam Lhotam, in qua sunt tredecim sexagene de certis redditibus, quas comparauimus et emimus apud Remundum de Kostomlat, volentes, vt de censu dictarum villarum per precentorem colleccio et distribucio cottidiana pro singulis horis nocturnis, diurnis et missa eo modo, quo supra est expressum, fiat et esse debeat cum effectu per eundem et coadiutorem seu cooperatorem ipsius, cupientes, vt qui ex ipsis mansionariis omnes horas uel aliquam neglexerit, totaliter a commodo seu emolumento pro horis seu hora deputata eadem die penitus sit exclusus, nisi ex racionabili causa de licencia decani Pragensis vel precentoris, si hoc sibi idem decanus duxerit committendum, aliquis se absentaret, qua pena precentorem astringi nolumus propter crebras circa bona predicta occupaciones. In ecclesia vero cupientes in habitu, processione et officiis siue horis sic eosdem mansionarios se habere. Tempore estatis decentibus superpelliciis et birretis; tempore quoque hyemali capis et mitris de vario infra diuinum officium admodum installatorum ecclesie Pragensis vtantur. Stallum vero cum eosdem mansionarios cum dominis prelatis, canonicis installatis ad cantandum missam uel uesperas diebus sollempnibus, provt infra dicitur, concurrere contigerit, solus dumtaxat precentor obtineat post installatos predictos. Alias vero cum eos cum prefatis dominis et clericis minime concurrere in diuinis contigerit, mansionarii predicti, scilicet chori dextri duodecim precentore incluso, sex presbiteri, tres dyaconi et tres subdiaconi, chori quoque sinistri duodecim, sex presbiteri, tres diaconi et tres subdiaconi, singuli vtpote duodecim presbiteri loca iuxta prioritatis seu senioritatis sue ordinem siue statum obtineant. In proces- sionibus autem supradictos installatos iidem mansionarii tamquam minores precedant et ad offertorium subsequantur, de sua propria pecunia offertorium deferentes. Minores vero mansi- onarii locum cum aliis vicariis et altaristis infra eosdem obtineant, seque ipsis in habitu conformantes. Affectamus eciam, quod predicti mansionarii intersint singulis diebus dominicis et festiuis prepulsaciones habentibus summe misse diei, processionibus et vesperis vtrisque eorundem festorum, cantantes cum aliis prelatis et clericis ecclesie sepedicte; processionibus quoque in diebus letaniarum siue rogacionum aliisque temporibus, quas pro aliqua pia et honesta seu necessaria causa, vt pro recepcione prelati uel principis aut inpetranda salute facit et facere ecclesia Pragensis consueuit. In decantandis quoque et celebrandis diuinis officiis eiusdem virginis gloriose hec tompora, locum, modum et ordinem eos obseruare volentes, matutinale de sero circa occasum solis nisi eadem hora Pragensem ecclesiam idem officium contigerit decantare, quo casu post completum officium supradictum eodom sero vel in mane poterint complere, provt eis visum fuerit expedire. Prime et tercie ante missam

Strana 534
534 eiusdem virginis, que per ipsos mansionarios et presbiteros, per Lupum sacristam deputatos, duobus videlicet mansionariorum ministraturis misse eidem, vestibus sacris indutis more solito ecclesiarum cathedralium et collegiatarum, diaconum videlicet et subdyaconum, quos ad huiusmodi misse celebracionem precentor per singulas ebdomadas duxerit deputandos, aliis vero mansionariis assistentibus in choro et cantantibus ac respondentibus ordinatim. Qua completa sexta et nona post missam inmediate perficiantur. Vespertini et completorii officia post vesperas et completorium diei decani, cannonicorum ac ministrorum ecclesie memorate perpetuis temporibus diebus singulis ipsos decantare sub nota volentes, excepto die parasceues, in qua voce submissa legi optamus per ipsos horas easdem et a missa abstinere predicta ob memoriam dominice passionis et eiusdem matris doloris, cuius tunc animam filii mortis gladius pertransivit, qua decet plus plangere die quam canere Christi fideles et servientes matris eiusdem. Excipimus eciam diem Natiuitatis domini nostri Ihesu Christi, in qua propter prolixum cano- nicorum ecclesie Pragensis eadem die officium, ipsi mansionarii officium suum prime, tercie, misse, sexte et none adinplere non possunt. Debent eciam dicti mansionarii vti omnibus ceri- moniis et sacris vestibus in matutinis, missis, vesperis et aliis horis, et in omnibus aliis et sin- gulis pertinentibus ad cultum diuinum teneantur se ecclesie Pragensi conformare. Quorum effectualis adimplecio pertineat ad ipsum decanum predictum. Prouisionem vero eorundem nos procuramus et ad huc in futurum melius et piguius procurabimus domino concedente. Cupientes eciam dictos mansionarios in matutinali officio, missa et ceteris horis cantandis per anni circulum, videlicet in festiuitatibus concepcionis, natiuitatis, annunciacionis, purificacionis et assumpcionis eiusdem virginis gloriose et in octauis ipsius in psalmis, antiphonis, responsoriis, leccionibus, omeliis, capitulis, ympnis, collectis et aliis modum et ordinem iuxta consuetudinem ecclesie Pragensis et rubricam in breuiario annotatam per omnia obseruare. Sabbatis vero et nouem leccionum diebus, quibus ecclesia Pragensis peragit festum nouem leccionum, dicti mansionarii nouem psalmos et nouem lecciones similiter studeant decantare; ferialibus autem diebus, videlicet trium leccionum memorati mansionarii nouem psalmos et tres lecciones de beata virgine cantare teneantur. A festo vero Pasche vsque ad diem scte Trinitatis in matutinis, psalmis, leccionibus et responsoriis tribus, collectis autem consuetis et propriis eiusdem virginis vtantur. Deficientibus vero legendis vtantur sermonibus tempore festorum b. Marie congruentibus, ante omnia lecciones de vita eiusdem virginis gloriose legantur. Quibus perlectis leccionibus sermonum, quos ss. doctores in laudem virginis ediderunt, vtantur. Locum autem ad cantandum horas easdem et missam optamus esse chorum et altare ipsius virginis in ecclesia memorata, et quia bone memorie Lupus, sacrista Pragensis, de qua supra narrauimus, ad cantandum missam predictam tantum duos sacerdotes et quatuor clericos instituit in ecclesia memorata, accedentibus ad hec assensu et confirmacione felicis recordacionis d. Johannis, episcopi Pragensis, et capituli sepedicte ecclesie cupimus, vt ipsis clericis in suo statu manentibus et presbiteris duobus deputatis per eundem sacristam singulis diebus missam virginis gloriose decantantibus prefati mansionorii juvent cantare, vt est dictum, missam predictam. Desideramus eciam, vt precentori et utriusque gradus mansi- onariis supradictis in diuinis officiis seruiendi assidue valens et perpetua tribuantur occasio, Emler, Regesta Bohemiae

Strana 535
et Moraviae. Annus 1343. 535 quod cum eisdem precentoria et mansionaria suis nullas dignitates, personatus seu parrochiales ecclesias aut alia queuis beneficia seu officia ecclesiastica curam animarum habencia vel certa onera sibi annexa aut que personalem requirunt residenciam, eciam dispensatiue valeant obtinere. Et si que ad presens habent, ea dimittere cum affectu debeant infra mensem. Rectoris vero clericorum istorum, quem nomine precentoris optamus sortiri, hoc debitum sit officii, vt excessus predictorum mansionariorum prefato decano Pragensi denunciare teneatur. Ad cuius denunciacionem idem decanus cognita causa eosdem mansionarios pro huiusmodi excessibus iuxta modum culpe corrigere debet et castigare. Duos quoque ebdomarios, diaconum videlicet et subdiaconum, ordinare ad cantandum missam predictam ad precentorem predictum pertineat. Ad cuius eciam uel alterius eius nomine imperium horis debitis signum detur campane per campanatores ecclesie Pragensis, quibus pro eorum laboribus satisfacere teneatur. Ad precentoris eciam spectat curam prouidere luminaria necessaria pro missa et horis predictis necessaria, conseruare vestes sacras, ornamenta altaris, calices, corporalia, libros et mappas. Pro capis, brunis superpelliciis, mitris quoque et birretis cuilibet maiorum mansionariorum semel tantum in anno in festo b. Galli vnam sexagenam de redditibus pre- dictis ministrare et curare vigilanter, ne aliqua negligencia committatur in horis eisdem. Preterea ad eum pertineat terras, hereditates, possessiones, bona, redditus, prouentus seu obuenciones quascunque bonorum predictorum tenere, possidere et gubernare, colligere quoque redditus et distribuere per se ipsum et coadiutorem seu cooperatorem ipsius dictis mansi- onariis horis interessentibus ad singulas horas diebus singulis eo modo quo supra expressis. Porciones nichilominus de distributis per eum et cooperatorem eius coram dicto decano Pragensi et predictis mansionariis in communi bis per annum singulis annis de vtroque censu, videlicet s. Georgii et s. Galli de summa eos pro cottidianis distribucionibus, mitris, capis et superpelliciis contingente racione redditurus, residuum census ipsum precentorem pro se et oneribus incunbentibus quauis ipsorum mansionariorum reclamacione et contradiccione cessantibus retinere volentes. Aduertentes enim, quod qui ad onus eligitur, repelli non debet a mercede, volumus, vt prouentus, honorancie, culpe et quecunque obuenciones vltra red- ditus bonorum predictorum, que ipsis mansionariis et precentori donauimus, possunt modo obuenire quocunque, sepedicto precentori tantum quauis condicione seu excepcione cessantibus diriuari debeant et teneantur. Et vt omnis discidii, controuersie et litigii materia inter ipsos mansionarios et precentorem eorundem in totum et per omnia amputetur, quod summe optamus, volumus, quod dum ipse precentor, qui pro tempore fuerit, vna cum suo coadiutore de summa ipsos mansionarios pro singulis horis contingente secundum modum superius ex- pressum racionem reddiderit competentem; item dum hoc ipsum fecerit de summa pro capis, superpelliciis, mitris et birretis, semel tantum infra annum eisdem maioribus mansionariis assignanda, de superexcrescentibus et obuenientibus ultra predicta racionem reddere non teneatur, sed ea in usus suos, provt sibi visum fuerit, conuertere debeat atque possit. Volumus eciam, vt non liceat predicto precentori exaccionem aliquam super homines pre- dictorum bonorum inponere citra consilium et consensum mansionariorum predictorum, et hoc nisi in casu necessitatis vrgentis, eciam si precentor negligens fuerit in exequendis pre-

Strana 536
536 missis, uel in aliquo premissorum per reuerendum virum decanum Pragensem, qui pro tempore fuerit, corrigatur. Precentor vero, cum necessitas ingruerit, in hiis, que ad suum spectant officium, a decano Pragensi abessendi requirat licenciam, quam sibi decanus sine difficultate impendere teneatur. Presentacionem quoque precentoris et vndecim mansionariorum maiorum ad nos et ad successores, reges Boemie, minorum vero dyaconalium et subdyaco- nalium ad maiores mansionarios et precentorem, institucionem vero eorundam precentoris mansionariorum omnium et singulorum, maiorum videlicet et minorum, ad decanum Pragensem, qui pro tempore fuerit, volumus pertinere. Postremo volumus et optamus, vt memorati man- sionarii ad omnes ordines superiores, minores vero tantum ad dyaconatus et subdyaconatus ordines dumtaxat infra annum promoueri ad requisicionem decani predicti teneantur. Alienare eciam nec obligare bona sua predicta possint, nisi ad hoc consensus episcopi et capituli Pragensis ecclesie accesserit et suo maiori sigillo contractus alienacionis et obligacionis duxerint sigillandos.“ — Act. et dat. in castro Pragensi a. d. MCCCXLIII°, III non. Oct. E conf. Arnesti, episropi Prag. d. d. V Jan. a. d. MCCCXLIV° in arch. cap. Prag. Emler, Regesta Bohemiae 1323) 1343, 6 Oct. Luccembourg. Diederich von der Sleyden, seigneur de Jungkenrat, et Bety, sa femme, reconnaissent avoir repris en fief et en hommage de Jean, roi de Bohême oc, leur château et dépendances de Jungkenrat avec ses vassaux. Lundi après st. Remi. Luccembourg. Publ. de la soc. pour la rech. des mon hist. de Luxemb. XXI, 25. 1324) 1343, 9 Oct. Avinione. Clemens papa VI abbati monasterii Schotorum in Wienna mandat, ut ea, quae de bonis monasterii in Ossla alienata invenerit vel distracta, ad jus et proprietatem dicti mona- sterii revocare procuret. — Dat. Auinione VII id. Oct. pontif. a. II°. Ex orig. civ. Brun. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 371. 1325) 1343, 14 Oct. Munstirberg. Hermannus aduocatus, Nycolaus Greczer, magister ciuium, necnon Libingus de Glacz, Jacobus polonus, Johannes Arnoldi, et Sydilinus Crapicz consules totaque vniuersitas cinium et incolarum ciuitatis in Munstirberg nosque Vlricus Lebinrode Frencelinus de Bobilwicz, Poczo de Gerlachsheym, Bernhardus et Cunradus fratres de Gerlachsheym, Ranuoldus, Hey- dinricus et Petrus fratres, filii quondam d. Hoshonis de Hosshowicz, totaque vniuersitas nobilium et vasallorum Munstirbergensis districtus promittunt Johanni, regi Bohemiae, et Karolo ejus primogenito fidelitatem, si eorum princeps sine legitimis heredibus decederet. — Act. et dat. in Munstirberg, in die b. Kalixti pape a. d. MCCCXLIII, et nos Nycolaus, dux Slezie et dominus in Munstirberg non coacti quomodolibet uel decepti sed prehabita matura deliberacione nobiscum et cum consiliariis et fidelibus nostris consilio diligenti recognoscimus — predicta vniuersa et singula de nostro speciali mandato ac de certa nostra sciencia fore facta, ipsisque nostrum beniuolum adhibemus consensum.“ — Act. et dat. a. die et loco predictis. Ex orig. arch. c. r. aulici. Vien. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunde, Schlesiens I, 138. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 371.

Strana 537
et Moraviae. Annus 1343. 537 1326) 1343, 14 Oct. Munsterberg. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., Nicolao, duci Sleziae et domino Munsterbergensi, patruo suo, dat facultatem terras suas vendendi hac conditione adjecta, ut emens eas prius a rege Bohemiae vel a se in pheudum accipiat. Smilone de Betow, Jescone de Michelsperg, Jescone de Whartenberg, Sbincone de Hazinburg, Jescone et Benessio de Wartemberg, Petro de Luna, canonico capelle regie in castro Pragensi, notario nostro, testibus ad praemissa. — Dat. Munsterberg fer. III proxima ante diem s. Galli confess. a. d. MCCCXLIII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 373. — Sommersberg, Sil. rer. scr. I, 850. — Dobner, Mon. IV, 313. — Grünhagen und Markgraf Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 134. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 17, n. 185. 1327) 1343, 14 Oct. In Frankinsteyn. Cives de Frankynsteyn et nobiles ac vasalli districtus eiusdem civitatis Johanni, Boh. regi, et Karolo, filio eius, fidelitatem promittunt, si Nicolaus, dux Slesiae, dominus in Munster- berg, absque legittimis heredibus decederet. — Actum et dat. in Frankinsteyn in die beati Kalixti pape a. d. MCCCXLIII°. Et nos Nicolaus, dux Slesiae dominus in Munsterberg, fatemur praedicta universa et singula de nostro speciali mandato ac de certa nostra scientia fore facta. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennen. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 374. — Balbin, Misc. Dec. I. lib. VIII, p. 222. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, p. 312. Extr. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 136. 1328) 1343, 14 Oct. Munsterberg. Nos frater Johannes abbas, Johannes prior, Johannes Gostonis subprior, Nicolaus Cuius cellerarius et conuentus monasterii Heynrichow, nostro et successorum nostrorum nomine not. oc, "quod quia ciuitates — — d. nostri Nicolai, ducis Munsterbergensis, utpote Munsterberg, Frankensteyn et Strelin et nobiles atque incole districtuum pertinencium ad easdem de mandato predicti d. nostri — — dd. Johanni, Boemie regi, necnon illustri Karolo, ipsius primogenito, et eorum successoribus, regibus Boemie, si predictum d. nostrum mori contingeret, sic quod principatum suum exhereditatum dimitteret, fidelitatis omagium presti- terunt, quapropter nos et omnium successorum nostrorum nomine promittimus — — supra- dictos — — dominos nostros Johannem, Boemie regem, necnon Karolum, ipsius primogenitum — sicut pie memorie ceteros principes, duces et dd. nostros agnouimus, tamquam veros, oc, — ordinarios et naturales dd. nostros agnoscere, in casu superius expressato, et ad ipsos et eorum successores, ut premittitur, habere respectum et ad nullum aliud dominium.“ — Dat. Munsterberg fer. III proxima ante diem s. Galli a. d. MCCCXLIII°. Ex orig. arch. c. r. aul. — Balbin, Misc. dec. I. lib. VIII, p. 225. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 376. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 313. Extr. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, p. 135. — Ludewig, Reliquiae manuscr. V, 619. — Sommersberg, Script. rer. Sil. I, 853. 68

Strana 538
538 Emler, Regesta Bohemiae 1329) 1343, 14 Oct. Monsterberg. Nicolaus, dux Sleziae et dominus in Monstirberg, Johanni, regi Boh. nec non Carolo, marchioni Mor., promittit, se nullas civitates suas, munitiones, oppida, castra seu terras vendere velle, nisi inevitabili necessitate coactus; sique in casu talis necessitatis unam vel plures ex suis munitionibus seu civitatibus aliis obligare et vendere cogeretur, se ipsam et ipsas primitus Boemiae regibus venalem et venales exhibiturum esse per ipsos, si decreverint, pretio comparandas. — Dat. Monsterberg fer. III proxima ante diem s. Galli a. d. MCCCXLIII°. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 133. — Ludewig, Rel. manuscr. V, 566. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 375. Extr. 1330) 1343, 14 Oct. Monstirberg. Nicolaus, dux Slesiae et dominus in Monstirberg, promittit, se velle cogere ad prae- standum homagium illos vasallos suos, qui hoc facere contempserunt. — Not. oc, quod, „quia ad mandatum nostrum civitates nostre Monstirberg, Frankinsteyn et Strelin et civium universi- tates necnon universi nobiles districtuum, sculteti, pheodales et omnes universaliter in nostro dominio residentes — — Johanni, regi Boemie, necnon Carolo, ipsius primogenito, Morauie marchioni, heredibus et successoribus ipsorum, regibus Boemie, et corone regni eiusdem in casu, si nos heredibus non relictis moreremur, aut si per mortem heredum nostrorum aut alio quovis modo terras exhereditari contingeret, fidelitatis omagium prestiterunt preter quosdam rebelles, qui assumpta occasione cuiusdam omagii facti, ut asserunt, ad manus alterius auctori- tate ymmo temeritate propria et rebellione nostrum mandatum quamvis iustum et ordinarium contempnentes in nostri honoris preiudicium et dominorum nostrorum dispendium et iacturam ac demum in suam desolacionem perpetuam, quam non iniuste mererentur, omagium fideli- tatis huiusmodi facere noluerunt: quapropter ad occurrendum dolositati et defectibus preno- tatis promittimus — — dominis nostris et ipsorum heredibus et successoribus, ut prefertur, adversus huiusmodi contumaces et rebelles tam ipsorum quam nostros, quociens et quando per eos fuerimus requisiti, ad cogendum ipsos ad faciendum dicte fidelitatis omagium totis nostris viribus et potencia fideliter subvenire, ut, quod motu virtutis proprie facere contem- pserunt, saltem cogantur exequi, rebus et corporibus non modicum fatigati et virtus neces- sitata proveniat, quam corrupte voluntatis astucia denegavit.“ — Dat. Monstirberg feria III proxima ante d. scti. Galli confessoris a. d. MCCCXLIII°. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 139. — Dobner, Mon. IV, 313.— Sommersberg, Script. rer. Sil. I, 854. 1331) 1343, 14 Oct. Vratislaviae. Collegium totius conventus domus hospitalis S. Mathiae in Vratislauia ac universi fratres eiusdem ordinis in Polonia Vlrico, summo magistro ordinis Cruciferorum cum stella domus hospitalis S. Francisci Pragae in pede pontis, scribunt, ut quosdam articulos ad pro- fectum ordinis spectantes confirmet. — „Ex communi tractatu et consensu et unanimi voluntate

Strana 539
et Moraviae. Annus 1343. 539 nostra nec non religiosorum virorum fratris Frentzelini, plebani de Myza, ac fratris Hiacinti, cellerarii hospitalis vestri praedicti, auctoritate vestra visitatorum nostrorum ad nos transmis- sorum, procedit vobis intime supplicando, ut ad profectum et utilitatem ordinis articules sub- sequentes auctoritate vestra et ordinis dignemini confirmare. Primo, ut magister in prouincia Poloniae, quicunque pro tempore fuerit, quatuor tantum famulos habeat pro suo magisterio et persona specialiter servientes, duos videlicet sagittarios, unum famulum pro curru et unum jnvenem camerarium. Item secundo, quod idem magister in notabilibus causis et negotiis faciendis habeat consilium fratrum suorum partis praecipue sanioris. Item tertio, quod fratrum sacerdotum libri pro iuvenibus fratribus valentes reserventur et non vendantur, et res aliae eorum in structura et utilitate ecclesiae sacristiae et dormitorii expendantur. Item quarto, ut magister praedictus, quicunque pro tempore fuerit, coram fratribus de officio suo imo alii fratres commendatores et quicunque officiales de officiis ipsis commissis ad minus semel in anno in generali capitulo de perceptis et debitis plenariam faciant rationem.“ — Act. Vratislaviae in nostro capitulo generali in die Calixti papae et martyris a. d. MCCCXLIII°. E cod. aur. ord. Crucif. cum stella Pragae p. 221. 1332) 1343, 15 Oct. In Strelin. Johannes vogt von Strehlen und die consuln Heinrich, genant Obe, Clemens, Nicolaus Merkilini, Haymann der schneider vnd die ganze bürgerschaft von Strehlen vnd ferner Otto von Bosnitz, Kunad und Hanko gebr. von Reisin, Peczko Schoff, Pezco von Adlungspach, von Lydelow, Joh. von Warnnisdorf, Albertus Czemborii, Dittricus von Sitczin und vasallen des Strehlener gebietes leisten dem könig Johann vnd dessen sohne markgraf Karl huldigung für den fall, dass herzog Nicolaus ohne männliche erben zu hinterlassen mit tode abginge und herzog Nicolaus bestätigt das. — Act. et dat. Strelin fer. IV proxima a. d. b. Galli a. d. MCCCXLIII°. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 140. 1333) 1343, 18 Oct. Wratislaviae. Markgraf Karl von Mähren bestätigt dem kloster Heinrichau alle von früheren herzogen zu Münsterberg erhaltenen verbriefungen vnd privilegien. — Dat. Wratislawiae in die s. Lucae evangel. MCCCXLIII°. Orig. in arch. reg. Wratisl. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 377. Extr. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 17, n. 186. 1334) 1343, 18 Oct. Pragae. Statuta synodalia Pragensia. — Nos Arnestus, dei et apostolicae sedis gratia Pragensis episcopus, excommunicamus et anathematizamus, excommunicatum et anathematizatum in his scriptis pronuntiamus Luduicum de Bavaria haereticum et scismaticum nefandissimum, justo ecclesiae judicio probatum (sic), qui pro imperatore se gerit, tradentes eum satanae in interitu carnis, ut spiritus ejus in die judicii salvus fiat; monentes omnes et singulos, quacunque 68*

Strana 540
540 Emler, Regesta Bohemiae dignitate praefulgeant, ne sibi adhaereant consilio et auxilio vel favore publice vel occulte. Qui vero fecerint, processus sedis apostolicae contra ipsum Luduicum et sibi adhaerentes prouulgantes (sic) se noverint incurrisse; quos processus, ut tenemur, ipsius sedis apostolicae reverentia contra tales executioni debitae studebimus demandare. Mandantes universis et singulis, ut proxime, cum ad vestras ecclesias vos redire contigerit, quilibet vestrum die dominico vel festivo processum praedictum, prout praemittitur, solemniter debeat publicare. Excommunicamus insuper et anathematizamus in his scriptis Petrum presbyterum, filium quondam Diwischii de Dobronicz, qui contra communem ordinationem et statum univer- salis ecclesiae parochialem ecclesiam in Netolicz citra confirmationem seu institutionem nostram violenter occupat et per alios nomine suo detinet occupatam. Monentes omnes et singulos, cujuscunque conditionis, dignitatis, praeminentiae fuerint sive status, ne sibi, in tanta pertinacia constituto, praestent consilium, auxilium vel favorem publice vel occulte: alias contra ipsos tamquam divinae et ecclesiasticae ordinationi resistentes, prout nostrum spectat officium, mediante justitia procedemus. Omnes etiam nobis diocesana lege subjectos hortamur in domino, ipsis in suorum remissionem peccatorum nihilominus injungendo, quatenus accensi zelo orthodoxae fidei in exterminium haereticorum ferventer assurgant, illos, quos haereticorum receptores, fautores vel defensores vel super his infamatos aut alias vehementer suspectos noverint, nobis vel inquisitoribus pravitatis jam dictae a sede apostolica vel a nobis specialiter deputatis denun- tient fideliter secundum statum et possibilitatem cujuslibet tamquam cooperatores idonei et christianae fidei zelatores. Ceterum intelleximus, quod oratio dominica et symbolum apostolorum ab illiteratis laicis secundum arbitrium cujuslibet proferatur, ex quo in cordibus fidelium, cum unus asserat alium male dicere, scandalum oritur. Quare omnibus parochialium ecclesiarum rectoribus seu eorum perpetuis vicariis in virtute sanctae obedientiae et sub interminatione maledictionis aeternae praecipimus et mandamus, quatenus secundum modum et formam, quae in carta praesenti exprimitur et vulgari bohemico et teutonico appropriatur, et non alium, cujus copiam immediate recipiant, ipsam orationem dominicam et symbolum plebisanos suos per se et per alios diligenter informent. Licet autem in statutis provincialibus caveatur expresse, quod omnes usurarii male- dicti singulis diebus dominicis et festivis per plebanos locorum vel vicarios eorum excom- municati districte pronuntiantur: quia tamen quam plurimi in ipsius executione (excommuni- catione Ms) statuti se exhibent notabiliter negligentes: nos eorum desidiam excitantes, ipsorum cuilibet in virtute sanctae obedientiae firmiter praecipiendo (sic), quatenus statutum ipsum cum obedientia, qua decet, viriliter exsequantur, alioquin, si non fecerint, ipso facto se noverint sententiam excommunicationis incurrisse. Mandantes nihilominus ecclesiarum presbyteris, quod in ecclesiis suis diebus solem- nibus per se vel per alios publice faciant proclamari, ut si qui sunt, qui contra usurarios vel ipsorum sedes (sic), ratione usurae quidquam habuerint actionis, ad consistorium in (sic)

Strana 541
et Moraviae. Annus 1343. 541 ipsos citari procurent; quia parati erimus de ipsis facere justitiae complementum in voca nris (sic) eorum sumptibus recepturi, audituri et ibidem ac impleturi ea, quae eis ibidem duxerimus injungenda. Quibus libellis habitis vos archidiaconi praedicti per vos vel decanos vestros in vestris et decanorum vestrorum convocationibus libellos ipsos coram convocatis ecclesiasticis legatis et legi faciatis ac per singulos archidiaconatus (sic) vestrorum plebanos eosdem libellos haberi specialiter mandamus, lectionem seu publicationem eorumdem infra sex mensium spatium ab octavo pasce computando de verbo in verbum toti clero archidiaconatuum vestrorum compleri integraliter procurantes, nobisque super hoc infra unius mensis spatium a fine publicationis et lectionis praedictae sub poena unius marcae argenti per quemlibet ex vobis archidiaconis et etiam decanis ruralibus, si praedicta vel horum aliquid non imple- veritis cum effectu, pro fabrica ecclesiae nostrae persolvendi. Fidem nobis literis vestris sigil- lorum vestrorum munimine roboratis (sic). Praeterea plebanis et ipsorum vices gerentibus sub poena privationis officii et bene- ficii districte mandamus, quatenus quoad sacramentorum administrationem videlicet baptismi, corporis Christi, unctionis extremae, confessionis auditione et etiam nubentium benedictione vel sepultura vel etiam a laboribus inhibitione praedictorum impensis (?) nihil penitus exi- gatur, voluntarie tamen oblata circa exhibitionem talium nec pro ipsis sacramentis nec pro labore, qui etiam spiritualibus (sic) existit, sed simpliciter recipiant propter deum. Adhaec quia plebani jam dicti per archidiaconos et decanos rurales in distributione sacrorum liquorum, olei videl. et chrismatis, se gravari non modicum querulantur, dictis archi- diaconis et decanis firmiter inhibemus, ne prohibitione talium labore seu expensis vel alio quocunque circa praemissa quaesito colore ab ipsis plebanis et eorum nuntiis penitus aliquid exigant, nec etiam voluntarie oblata recipiatur: sed eis liquores sacrcos omni exactione pecuniae seu pactione semota gravitate tribuant sine mora. Quod si secus fecerint, eo facto ipsi sint a fructibus suorum beneficiorum suspensi; cujus suspensionis relaxationem nobis specialiter reservamus, salvis nihilominus poenis aliis, quae talibus a canonibus infriguntur (sic). Praeterea quia plebani praefati in parochianos suos etiam pro excessibus quantum- cunque minimis excommunicationis sententiam fulminant indiscrete: eis in virtute sancte obedientiae et divini obtestatione judicii firmiter inhibemus, ne amodo processu etiam quocunque enormi seu quavis alia causa in aliquem auctoritate propria excommunicationis sententiam fulminare praesumant: verum cum aliquis pro violenta manuum injectione in clerum seu alicujus aprobatae religionis conversum, vel pro bonorum episcopatus nostri invasione seu alia quacunque de causa in excommunicationis sententiam inciderit ipso facto, nec tunc excommunicare sed excommunicatum tenentur publice denuntiare. Monemus etiam et citamus omnes praelatos et collegiatarum ecclesiarum canonicos, ut infra hinc et festum s. Georgii, rectores vero ecclesiarum parochialium et eorum vicarios perpetuos infra duorum mensium spatium a publicatione praesentium, nisi de speciali nostra licentia se duxerint absentandos, apud ecclesias suas residentiam faciant personalem; hoc ipsis innotescentes, quia in proximo personaliter vel per alios viros idoneos, deum solum habentes prae oculis, totam nostram diocesim et clerum praesentialiter decrevimus visitare.

Strana 542
542 Emler, Regesta Bohemiae Quare vos et quemlibet vestrum monemus et hortamur in domino, quatenus ad suscipiendam visitationem ipsam vos taliter praeparetis, quod irreprehensibiles inveniri potestis (sic). Et praesertim circa carnis incontinentiam, quae proh dolor! vt ex veridica relatione percepimus, in toto clero istius diocesis dominatur, quod imprudenter quam plurimi dei timore postposito etiam in propriis domibus publice detinent concubinas: quod si invenerimus talibus nefandissimis voluptatibus deservire, ipsos beneficiis eorum privabimus, et nihilo- minus taliter erga eos rigorem canonum pariter et statutorum erga eos provincialium et synodalium exsequemur, quod cedet ceteris in exemplum. Omnibus insuper presbyteris et ceteris clericis praeter alias poenas a jure statutas, et sub excommunicatione et privatione officii et beneficii, quas ipsos ex nunc canonica moni- tione praemissa incidere volumus ipso facto, ne ferrum ignitum vel aquam, in qua purgandi merguntur, quae, ut canon asserit, fabricante diabolo est inventa, benedicant nec benedicendo interesse praesumant, firmiter inhibemus. Sane ad audientiam nostram pervenit, quod quam plures presbiteri certum titulum beneficii ecclesiastici non habentes, in nostra diocesi et praesertim in civitate Pragensi, de quibus etiam an sint presbiteri dubitatur, per ecclesias divagantur, missas singulas pro VI vel IV parvis seu alio certo numero denariorum celebrantes; et contingit quandoque, quod amore pecuniae et amplioris lucri turpitudine excoecati quidam ex eis plures quam unam missam in diversis ecclesiis in suarum animarum dispendium et scandalum plurimorum missas celebrant una die: nos igitur circa hoc volentes de opportuno remedio providere, omnibus ecclesiarum rectoribus seu eorum vices gerentibus, quocunque nomine censeantur, in virtute sanctae obedientiae et sub excommunicationis poena firmiter inhibemus, ne de cetero tales girovagos ad celebrandum in suis admittant ecclesiis; sed qui ad officiandum suas ecclesias necessitatem habuerint, sacerdotes eosdem, quos habere voluerint, nobis vel officiali nostro examinandos de ipsorum conditione et an rite fuerint ordinati, ante omnia studeant prae- sentare. Quibus demum, receptis idoneis in domibus suis propriis, seu alibi, de expensis et aliis necessariis, ut ipsis vagandi materia subtrahatur, decenter, prout inter se convenerint, studeant provideri. Volumus etiam, quod omnes clerici nostrae diocesis et praesertim praelati et canonici nostrae kathedralis ecclesiae armis offensibilibus non utantur et habitum et tonsuram deferant clericalem; quod si infra hinc et festum Natale domini adimplere neglexerint, contra ipsos, prout visum fuerit, dei suffulti auxilio procedemus. Ceterum quia statutum nostrorum antecessorum de jejunanda vigilia Epiphaniae domini et beati Viti et Modesti et Corporis Christi, quod nullum hactenus fructum attulit, quinimo tetendit transgressoribus laqueum venenosum: unde volentes animarum periculis, quae procul dubio ex ipso statuto proveniunt, obviare, ipsum statutum et ipsius poenam, (alia jejunia, quae per ecclesiam sunt instituta, firmiter observari mandantes), statuimus aucto- ritate dei omnipotentis et ea qua fungimur revocare in toto, devotioni suae quoad hoc per quemlibet non derogando. In cujus rei testimonium praesens statutum sigillorum nostrorum

Strana 543
et Moraviae. Annus 1343. 543 appressione fecimus communiri. — Act. et dat. Pragae a. d. M°CCC XLIII°, in die s. Lucae, pontificatus vero nostri anno primo etc. (sic). E cop. Mus. Boh. 1335) 1343, 20 Oct. Luxembourg. Ferry, comte de Sallewerde fait savoir qu'il tient en fief et en plein hommage Valle, Karkierche, Vronespach, Haselo, les bois entre Lýmpach et Vogellebach et dépendances du roi de Bohême oc. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 26. 1336) 1343, 20 Oct. (S. 1.). Markgraf Karl verspricht den Breslauer consuln 275 mark auf Weihnachten wieder zu zahlen, und dessgleichen 126 mark, sobald er nach Prag käme. — Dat. den tag vor 11,000 jungfrauen MCCCXLIII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 377. Extr. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 17, n. 187. 1337) 1343, 20 Oct. Landishut. Pirsech von dem Gutensteyne vnde Jercke von dem Ysenberge verkaufen vor dem herzoge Bolko von Swidnicz dem .. jungen von Cirnen ihr gut Schonenberg und geloben ihm und herrn Reynczken Schof nach böhm. und polnischen rechte zu seiner hand zu gewern. Gegeben zu Landishut an der heil. eylf tusent meyde abunde 1343. Ex orig. arch. reg. Wratislav. communicavit mecum dr. Aug. Sedláček, prof. gymn. Tabor. 1338) 1343, 21 Oct. Wratislawiae. Markgraf Karl von Mähren verordnet dem Breslauer hauptmanne Conrad von Falkenhain, dass er das bei Breslau gelegene kloster S. Vincenz in den besitz der von den brüdern Hanco und Peter Wusthube erkauften am Flusse Bielau stehenden vierrädermühle einführe. — Dat. Wratislawiae die Undecim milium virginum MCCCXLIII°. Orig. in arch. reg. Wratisl. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 377. Extr. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 17, n. 189. 1339) 1343, 21 Oct. Wratislaviae. Markgraf Karl von Mähren bestätigt den zwischen dem kloster S. Vincenz bei Breslau und den brüdern Hanko und Peter Wusthube bezüglich der an dem flusse Bielau stehenden vierrädermühle geschlossenen kauf- und verkaufvertrag und erklärt das kloster als recht- mässigen besitzer der genannten mühle mit vorbehalt des den königen von Böhmen hierauf zustehenden lehenrechtes.“ — Dat. Wratislawiae die Undecim milium virginum MCCCXLIII°. Orig. in arch. reg. Wratisl. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 377. Extr. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 17, n. 188.

Strana 544
544 Emler, Regesta Bohemiae 1340) 1343, 21 Oct. Wratislauie. Carolus, regis B. primogenitus, marchio Mor., assentit donationi VIII marc. redditus per Heydamum, canonicum Budissinensem, ecclesiae Budissinensi ad fundandum altare in eadem ecclesia factae. — Dat. Wratislauie die XI milium virg. a. d. MCCCXLIII°. Köhler, Sammlung der Urkd. des Markgrafth. Oberlausitz I, 346. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 378. Extr. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 17, n. 190. 1341) 1343, 23 Oct. Wratislaviae. Nos Boleslaus, dux Slesie et d. Legnicensis not. quod promittimus excellent. principi Karolo, primogenito d. regis Boemie, marchioni Mor. quidquid in racione summe millenarum et ducentarum sex. in duobus terminis subnotatis, videlicet in festo b. Martini proximo affu- turo DC sex. et in festo b. Georii inmediate subsequenti residuas sexingentas sex. secundum continenciam suarum litterarum nobis desuper datarum persoluendarum rite et racionabiliter in pecuniis capitalibus, dampnis, sumptibus et expensis deperiet, — — de pecunia in vltimo termino, ut premittitur, scilicet in festo b. Georii nobis danda defalcare. — Dat. Wratislauie fer. V post diem bb. XI milium virginum proxima a. d. MCCCXLIII. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens, I, 323. Extr. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 378. Extr. 1342) 1343, 24 Oct. Frankenstein. Nos Karolus, d. regis Boemie primog., marchio Mor. recognoscimus — d. Boleslao, duci Slezie et d. Bregensi in MCC sex. gros. den. prag. racionabiliter nos teneri, cuius summe medietatem — in festo b. Martini proxime venturo et aliam medietatem — — in festo b. Georii inmediate sequenti d. Boleslao predicto dare et soluere promittimus et spondemus, et si in solucione memorate summe pecunie in vno termino aut ambobus negligentes essemus, — — extunc sibi omnia dampna cum capitali pecunia, que ipsum occasione dicti debiti perpati contigerit et que notabiliter se percepisse demonstrauerit, volumus plenarie resarcire. — Dat. in Frankenstein fer. VI proxima post diem XI milium virginum a. d. MCCCXLIII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 378. Extr. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 323. Extr. 1343) 1343, 25 Oct. Lucceburch. Wilhelmus dominus de Manderscheit et Johanna, uxor eius, profitentur se a Johanne, rege B. castrum Manderscheit possidere. — Sabbato proximo ante festum ss. Sym. et Jude martyrum. — Dat. Lucceburch. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 26. 1344) 1343, 25 Oct. Nos Gotzlinus iudex, Leupoldus Sudelfleisch magister ciuium, Wynandus de Andernach, Sybotho Coler, Jesco Keser, Petzoldus Perer, Hermuschius Nunkleppel, Henslinus de Hertwici

Strana 545
et Moraviae. Annus 1343. 545 villa, Elblinus, Henslinus Leupoldi, Nicolaus faber, Henslinus lineator et Heindlinus Serrel iurati ciuitatis Noue Colonie super Albea presentibus profitemur scire cupientes vniuersos presencium inspectores, quod nos maturo preuio consilio animoque deliberato totiusque com- munitatis dicte ciuitatis nostre beneplacita voluntate pratum nostrum commune situm ab alia parte Antique Colonie, quod Getze wlgariter nuncupatur, pro infesta necessitate dicte ciuitatis nostre et euidenti vtilitate vendidimus discreto et honesto viro Vluschio dicto Pfragner, ciui in Chuttis, pro septuaginta grossorum pragensium sexagenis et pro quindecim sexagenis, pro quibus dictum pratum adhuc habere et tenere debebat ad continuum triennium et com- pletum, habendum libere et hereditarie suis cum heredibus seu successoribus perpetue et tenendum inpeticione et contradiccione qualibet postergata.“ — Act. a. d. MCCCXLIII, VIII kal. Novembris. Ex orig. in arch. Vorlic. 1345) 1343, 27 Oct. (S. 1.). Johannes dominus de Riferscheid profitetur se tenere a Johanne, rege Boh. oc, in feudum bona sua in Lunienbach. — Dat. fer. II post festum undecim milium martyrum. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 26. 1346) 1343, 27 Oct. In Lucemburg. Johannes, rex Boemiae ac Lucemburg. comes, consulibus civitatis Wratislauiensis mandat, ut rebelles in dicta civitate existentes iuxta demerita ipsorum puniant. — Dat. in Lucemburg a. d. MCCCXLIII°, fer. II in vigilia apostolorum Symonis et Jude. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII p. 378. — Böhmer, Reg. Imp. p. 210, n. 314. 1347) 1343, 31 Oct. Lucemburg. Johann, könig von Böhmen oc, bestätigt der stadt Breslau das von herzog Heinrich III im jahr 1263 erhaltene privileg, dass ritter und vasallen, wenn sie sich in der stadt befinden, wegen geldschulden vor dem stadtgericht antworten sollen. Böhmer, Reg. Imp. p. 210, n. 315. 1348) 1343, 1 Nov. In Arl. Johannes, Boemiae rex ac Lucemburg. comes, liberat homines Crucigerorum s. Johannis a czuda sive a judicio terrae. — Not. oc, quod "quia considerantes aggrauacionem et destruc- cionem intollerabilem, quas monasteria fratrum Cruciferorum ord. s. Johannis hospitalis Jerosolimitani per regnum Boemie paciuntur ex eo, quia eorum homines in bonis et villis eorum residentes ad czudam siue ad terre judicium citantur et eciam euocantur, nos ad eo- rumdem monasteriorum releuacionem diuine remuneracionis intuitu et ob deuoti nostri fratris Galli de Lemberch, prioris generalis per Boemiam, precum instanciam de regia munificencia ipsi fratri Gallo et fratribus suis Cruciferis dicti ordinis ac eorum successoribus damus, con- 69

Strana 546
546 Emler, Regesta Bohemiae cedimus et donamus, vt singuli et vniuersi homines in bonis eorum seu in villis residentes ad czudam siue ad terre judicium pro quacunque causa non debeant euocari, sed omnibus eos impetere volentibus coram dictis fratribus Cruciferis, eorum dominis, et non alibi jure thetunicali [sic] aut jure ciuitatis nostre, que bonis illorum hominum, qui impetuntur, propius adiacet, ad obiecta tenentur et debeant respondere, promittentes sincere, vt predictos fratres Cruciferos et eorum homines conseruare in predicta nostra gracia perpetue debeamus, man- dantes nichilominus illustri Carolo, primogenito nostro carissimo, marchioni Morauie, et fide- libus nostris Petro de Rosenberch, summo camerario, et subcamerario ac vniuersis et singulis beneficiariis seu justiciariis, qui nunc sunt aut qui pro tempore fuerint in dicto regno Boemie, vt prefatos fratres Cruciferos et eorum homines contra presentem nostram graciam nullatenus impediant nec infestent.“ — Dat. et act. in Arl in festo Omnium sanctorum a. d. MCCCXLIII°. Ex orig. confirm. Karoli IV ab anno MCCCXLVIII in arch. Melit. Pragae. — Pelzel, K. Karl IV. t. I., Urkb. p. 191. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, p. 379. — Böhmer, Reg. Imp. p. 210, n. 316. 1349) 1343, 3 Nov. Pragae. Karolus, regis Boh. primogenitus, civitati Neumburgensi dat quandam silvam. — Not. oc, „quod nos ex animo compassiuo pensantes grauia damna, que fideles paterni et nostri ciues ciuitatis Neumburge ac ipsa ciuitas non sine gemitu ex ignis voragine pertulerunt, cupientes itaque ciuitati eidem et ciuibus, vt quanto eos gratiosius respexerimus, tanto melius valeant emendari, gratiam facere specialem, ipsis siluam seu rubetum situm seu iacens penes pontem fluvii Conopnicz, incipiendo in superiori parte eiusdem pontis, continuando usque ad comunia pascua ciuitatis eiusdem, prout idem rubetum per arundinem seu cannas, quod ror vulgariter dicitur, in sua circumferentia est distinctum, damus, conferimus et donamus eandem siluam seu rubetum ciuitati ipsi ac ciuibus eisdem in perpetuum, vnientes dantesque et concedentes eis eandem syluam seu rubetum in agros extirpandi et excolendi et exculta seu extirpata in ciuitatis eiusdem communia pascua conuertendi seu alias de ipso rubeto, prout eis melius et utilius expedire videbitur, disponendi plenam et omnimodam auctoritate presentium pote- statem. Mandamus igitur capitaneis, camerariis, subcamerariis ceterisque officiatis paternis et nostris fidelibus dilectis per Boemiam constitutis, qui nunc sunt aut erunt per tempora, firmiter et districte, quatenus predictam ciuitatem et ciues predictos in hac nostre donacionis seu vnionis gratia non impediant aut per quempiam impediri permittant, verum eos in ea manuteneant, protegant fauorabiliter et conseruent.“ — Dat. Prage feria II post festum Omnium Sanctorum proxima a. d. MCCCXLIII°. Pelzel, K. Karl IV, t. I. Urkb. p. 33. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 380. Extr. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 18, n. 193. 1350) 1343, 4 Nov. Pragae. Nouerint oc, quod nos fratres infranominati, videlicet Nycolaus dictus Gestil prior, Johannes de Comataw supprior, lector, Leo Chunradus cantor, Jacobus Niger, Martlinus, Nicolaus dictus Slatina, Heynlius dictus Totkol, Peschlinus, Sydlinus et Sydlinus dictus Striczco de corpore conventus in Tusta pro tunc nec non fr. Stephanus, prior in Corona, et

Strana 547
et Moraviae. Annus 1343. 547 fr. Symon, prior in Cracouia, protunc eiusdem conventus filii ordinis fratrum Heremitarum s. Augustini ordinacionem et concordem disposicionem de rebus fratrum defunctorum felicis recordacionis Nicolai Merschlini, Symonis senioris lectoris, Leupoldi, Nicolai Helczaph et Nicolai clerici derelictis ab eis magistro reuerendo fratre Henrico de Vrymaria, provincie Saxonie protunc prouinciali, studium Pragense actu regente, eiusque consilio cooperante, concordante et intermediante vna cum fratre Vlrico, provinciali priore provincie Bawarie et Bohemie, totoque diffinitorio in capitulo de Semanshuzen in festo Luce ewangeliste celebrato consen- ciente ac confirmante ibidemque factam inter nostrum conventum iam dictum in Tusta et conventum in Praga aput S. Thomam dicti voti vnanimi consensu vtraque ex parte acceptasse protestamur, — — videlicet quod conventus Pragensis assignando Tustensi conventui det et resignet quendam calicem a fratre Nicolao Helczaph derelictum in Tustaque obligatum tamquam proprium possidendum et vnum ornatum seu paramentum integrum cum subtili et dalmatica flauei coloris ex taxata ordinacione, sed de gracia speciali eciam vnam cappam coralem bonam licet antiquam aurei coloris, quod et factum esse iuxta nostre peticionis ad capitulum prefatum directe tenorem protestamur. Que peticio talis extitit, quod pro rebus derelictis fratrum supramemoratorum defunctorum nobis a conventu sepedicto Pragensi recom- pensacio ordinaretur, si non in toto saltem in parte. — — Testes sunt priores reue- rendi supramemorati vterque conventus sepedictus, nec non frater Johannes de Legnicz, lector secundarius in Praga, per cuius manus hec carta est conscripta. — Dat. Prage die IV mensis Nov. hoc est in die sanctorum martyrum Vitalis et Agricolle a. d. MCCCXLIII°. Codex Thomaeus f. III. 1351) 1343, 14 Nov. Avinione. Petrus, patriarcha Jerosolymitanus, mandat omnibus conventibus fratrum Sepulcri, ut de cetero conversis sui ordinis administrationem nec commendam aliquam committant. — „Peruenit ad nos ex veridica relacione, quod in partibus vestris per conuersos siue laicos ordinis eiusdem multa scandala et dissensiones atque lites facte sunt et frequenter susci- tantur, et quod plus est horrendum, per eosdem laicos quam plures prepositi capti, vulnerati et incarcerati fuerunt et demum a. d. MCCCXLIII, sabbato ante dominicam Letare in quadra- gesima proxime preterita quidam presbyter frater Otto, procurator sororum in Swetecz Prag. diocesis est per quendam conuersum Welislaum nomine interfectus, propter que et similia ordo magnum vituperium patitur et iacturam. Et cum ad talia facienda ipsos, ut intelleximus, administraciones temporalium bonorum et officia seu commende, quibus implicantur et eciam inuoluuntur, prouocent et inducant; ideo nos diligenter consideratis et discussis, que circa hec et similia sunt necessario facienda, mandamus vobis vniuersis et singulis —— sub pena excommunicacionis, quatenus de cetero nulli ex conuersis siue laicis dicti ordinis ullam pro- curacionem, administracionem siue commendam detis siue committatis et precipue curiarum et grangiarum vestrarum, et cum ordo noster sit, ut nostis, omnino clericalis et super jure canonico fundatus et constitutus in totum, ideo volumus et mandamus, quod dictos conuersos siue laicos ordinis predicti ad legitimos actus, maxime ecclesiasticos, quos in vestris capitulis 69*

Strana 548
548 Emler, Regesta Bohemiae celebratis et eciam exercetis, prout volunt sacrorum canonum sanctiones, nullatenus admit- tatis, decernentes exnunc vocem ipsorum nullam esse quoad supradicta; sed quidquid cum ipsis et per ipsos factum fuerit in premissis, esse irritum et inane nec habere alicuius roboris firmitatem. Preterea cum propter elecciones factas nuper in monasterio Sderasiensi Prag. diocesis et in aliis locis nonnulle magne et inutiles expense facte fuerint et fiunt in magnum dampnum ordinis et domorum nostrarum, ideo nos volentes dispendiis predictarum domorum obuiare et eciam viam et modum ad tales actus faciendos de cetero precludere, volumus et mandamus, quod ad solucionem dictarum expensarum, que racione alicuius eleccionis seu eleccionum facte sunt, monasterium Sderasiense vel alia monasteria siue domus minime obli- gentur vel ab aliqua domo racione predicta aliquod subsidium repetatur.“ — Dat. Avinione XIV die mensis Novemb. a. d. MCCCXLIII°. Ex orig. c. r. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 1352) 1343, 17 Nov. Avinione. Clemens papa VI Karolo, marchioni Moravie, respondet, se circa ea, que tangunt factum Ludovici de Bavaria nondum deliberare ad plenum potuisse, cum aliis arduis negociis sit prepeditus, negocium Andree ducis Calabrie, "quod coram nobis presentialiter agitur,“ se habere favorabiliter commendatum. — Avinione XV kal. Dec. pontif. a. II°. Werunsky, Excerpta ex reg. Clementis VI et Innocentii VI p. 24, n. 40. 1353) 1343, 19 Nov. Pragae. Remundus de Honicz et Albertus de Rizzut controversiam super bonis in Rizzut Jenzoni de Grunberch decidendam committunt. — Fatemur, "quod super omni questione, lite et controversia, quae super bonis in Rizzut, quae quondam d. Jesco de Rizzut possedit, inter nos utrobique sunt aliquamdiu ventilatae, in d. Jenzonem de Grunberch, judicem curiae regiae, dudum viva voce compromisimus, et denuo in totum compromittimus in his scriptis ad manus — — d. nostri, d. Johannis, episcopi Olomucensis, bona fide nostra vice juramenti praestita, praesentibus promittentes omnino stare contenti in eo, quod dictus d. Jenzo inter nos — — ordinaverit super bonis et lite praedictis, et id ipsum utrimque facere et tenere ac explere inviolabiliter et sincere, alioquin, si quis ex nobis contra praedicti d. Jenzonis pronuntiationem — — facere quovis modo praesumpserit, is ab omni jure, quod pro se virtute tabularum terrae aut alias quomodolibet habuit, cadat protinus ipso facto, et non possit alteri, qui pronuntiationem ipsius d. Jenzonis tenuerit, nec alteri alicui bona eadem tenenti super bonis ipsis in judicio terrae vel alias ubicumque de jure vel de facto ullam movere in perpetuum questionem. Cui quidem poenae nos ambo — — submittimus.“ — Act. et dat. Pragae in die b. Elizabeth a. d. MCCCXLIII°. Ex orig. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 380.

Strana 549
et Moraviae. Annus 1343. 549 1354) 1343, 22 Nov. Avinione. Clemens papa VI praepositis Olomucensi et Pragensi, ut monasterium Montis Syon adversus occupatores et detentores bonorum eius defendant. — „Sane dilectorum filiorum . . abbatis et conventus monasterii Montissyon ordinis Premonstratensis Pragensis diocesis con- questione percepimus, quod nonnulli archiepiscopi, episcopi, aliique ecclesiarum prelati et clerici ac ecclesiastice persone tam religiose quam etiam seculares nec non duces, marchiones, comites, barones, nobiles, milites et laici, communia civitatum, universitates oppidorum, castrorum, villarum et aliorum locorum ac alie singulares persone civitatum et diocesium et aliarum partium diversarum occuparunt et occupari fecerunt castra, villas et alia loca, terras, domos, possessiones, iura et iurisdictiones, nec non fructus, census, redditus et proventus dicti monasterii et nonnulla alia bona mobilia et immobilia spiritualia et temporalia, ad abbatem et conventum predictos spectantia, et ea detinent indebite occupata seu ea detinen- tibus prestant auxilium, consilium et favorem; nonnulli etiam civitatum, diocesium et partium predictarum — — eisdem abbati et conventui super predictis castris, villis et locis oc, et aliis rebus ad eosdem abbatem et conventum spectantibus multiplices iniurias inferunt et iacturas; quare prefati abbas et conventus nobis humiliter supplicarunt, ut cum eisdem abbati et conventui valde reddatur difficile pro singulis querelis ad apostolicam sedem habere recur- sum, providere sibi super hoc paterna diligentia curaremus. Nos igitur adversus occupatores, detentores, presumptores, molestatores et iniuriatores huiusmodi illo volentes eisdem abbati et conventui remedio subvenire, per quod ipsorum compescatur temeritas et aliis aditus committendi similia precludatur, discretioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus vos vel duo aut unus vestrum per vos vel alium seu alios, etiamsi sint extra loca, in quibus deputati estis conservatores et judices, prefatis abbati et conventui efficacis defensionis pre- sidio assistentes, non permittatis eosdem super hiis et quibuslibet aliis bonis et iuribus ad eosdem abbatem et conventum spectantibus ab eisdem vel quibusvis aliis indebite molestari vel eis gravamina seu dampna vel iniurias irrogari, facturi dictis abbati et conventui, cum ab eis vel procuratoribus suis aut eorum aliquo fueritis requisiti, de predictis et aliis personis quibuslibet super restitutione huiusmodi castrorum, villarum oc — — iustitie complementum, occupatores seu detentores, molestatores seu presumptores et iniuriatores huiusmodi nec non contradictores quoslibet et rebelles, cuiuscumque dignitatis, status, ordinis vel conditionis extiterint, quandocumque et quotienscumque expedierit, auctoritate nostra per censuram ecclesiasticam appellatione postposita compescendo, invocato ad hoc, si opus fuerit, auxilio brachii secularis.“ — Dat. Avinione X kal. Decembris, pontif. a. II°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 381. 1355) 1343, 24 Nov. Pragae. Nos Karolus, d. regis Boemie primog., marchio Mor. recognoscimus, "quod nos prospi- cientes commodis et vtilitatibus ciuitatis Minoris Pragensis — — eidem ciuitati, ciuibus et graciam facimus specialem, quatenus predicti ciues et incole hominibus in ea degentibus ——

Strana 550
550 ipsius ciuitatis ab hodie inantea successuris temporibus de solo et areis duntaxat domorum suarum et non de domibus contribuciones et alias collectas seu facciones soluere teneantur." — Dat. Prage in vigilia b. virg. Katherine a. d. MCCCXLIII°. Ex orig. arch. civ. Prag. — Čelakovský, Priv. měst Pražských p. 70. — Pelzel, K. Karl IV, t. I. Urkb. p. 38. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 383. Extr. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 18, n. 194. Emler, Regesta Bohemiae 1356) 1343, 24 Nov. Avinione. Clemens papa VI Karolum, marchionem Mor. invitat, ut ad festum Purificationis b. Mariae virg. proximum ad curiam Romanam veniat, in qua cum ipso et patre ipsius Johanne agendum est ratione matrimonii Johannis, ducis Karinthiae et comitis Tyrolis, a consorte sua repudiati. Raynaldus, Annales eccl. ad a. MCCCXLIII. 1357) 1343, 6 Dec. (S. 1.). Bruder Wernhart, mönch des klosters Schlägel, verkauft dem kloster zu Hohenfurt sein Dorf Worsikschlag. — Ich prueder Wernhart in vnser vrowen chloster weizzes ordens dacz dem Slegel vergich oc, "daz ich mit —— gunst meines herren hern Nyclas, probsts zv der selben zeit, vnd dez gemaynem conuencz dez egenanten chlosters vnd auch meines prveders Vlreichs von Woytgendorf vnd aller meiner vreunt — — verchauft han mein dorf ze Worsikslag, dez fumf lechen und ayn viertail ist, daz mein rechtes eribtail gewesen von meinem vater Vlreichen Pern von Woytgendorf, — — vmb vier vnd czwaintzik phunt paz- zawer phenning, der ich gar vnd genczleich verricht vnd gewert pin, dem erbern herren apt Thomann zden selben zeiten vnd dem erbern conuent ze Hohenfurt, also beschaydenleichen, wan daz ist, daz di erber vrow Offmei, mein steuf mueter, Symons dez Nimmervols mueter, gestirbet, daz si iz dann aften des haben schullen ledichleich vnd vreileich ze wald vnd ze veld, versucht vnd vnversucht, mit alle dem, daz dar zve gehoert, ze verchauffen vnd versetzen" etc. — Siegel: Nyclas des probsts, des conuvents, Peters von Rosenberch, und Wernharts brueders Vlrichs von Woytgendorf. Vnd ich Peter von Rosenberch vergich bestetig mit meinem anhangunden insigel, daz der chauf mit meinem rat, mit meiner hilf vnd mit meiner gunst geschechen ist. — Gegeben do von Christez gepuerd ergangen warden 1300 jar darnach in dem 43ten jar an sand Nyclas tag. Pangerl, Urkb. v. Hohenfurt. Fon. r. Austr. XXIII, 86. — Urkundenbuch des Landes ob der Enns VI, 457. 1358) 1343, 8 Dec. (S. 1.). Henri, comte de Salm, déclare, que ses antécesseurs ont toujours été en la foi et hommage des comtes de Luxembourg. Il renouvelle cet hommage entre les mains de Jehan, roi de Bohême oc. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 27.

Strana 551
et Moraviae. Annus 1343. 551 1359) 1343, 20 Dec. (Pragae). Nota, quod a. d. MCCCXLIII°, in vigilia b. Thome apostoli jurati supradicti pecu- niam infrascriptam, videlicet 1061/2 sexag. gr. prag. cum vno grosso predicto in lite inter Feterreich et Vlam Johannis pannicide pro indigencia ciuitatis nostre predicte receperunt, que pecunia est distributa in hunc modum: Primo Andreas Goldner persoluit Ottlino aurifabro pro canula, pro longo cifo et pro quinque aliis cifis paruis XXXV sexag. ac XX gr. — Item Anderlino Stukoni pro vno cifo 31/2 sexag. — Item Henslino Trouschel pro vno cifo III sexag. ac XII gr. — Item Ottoni pannicide pro aureis marchionisse datis XII sexag. XV gr. — Item Peschlino aurifabro pro vno copfel IIII sexag. VIII gr. — Item Ottoni May carnifici pro nouo judice V sexag. — Item Henslino Beneschower in veste antiquorum juratorum 181/2 sexag. — Item Frenczlino Tafelrun pro obstagio IX sexag. cum dimidia sexagena. — Item Jakschoni Ruperti pro obstagio 41/2 sexag. — Item Ottoni May pro judice III sexag. ac XX gr. — Et in hac pecunia debet ciuitas sex sexag. pro duabus penis Vlmanno Johannis pannicide decu- tere seu non soluere. E libro civ. Prag. ab anno 1310 f. 152. 1360) 1343, 22 Dec. Brunae. Hermannus, praepositus S. Petri in Brunna, Johannis, episcopi Olomuc. vicarius in spiritualibus generalis, decidit litem inter Johannem, plebanum ecclesiae in Areticz, et Chun- sonem, plebanum ecclesiae in Tummaricz, ratione solutionis cuiusdam quantitatis bladi ab ecclesia in Areticz ecclesiae in Tummaricz. — Dat. et act. Brunne a. d. MCCCXLIII°, in crastino s. Thomae apost. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 383. 1361) 1343, 28 Dec. In Teschin. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., Jaroslao et Alberto fratribus de Sternberc ac ipsorum heredibus castrum Vssow marchionatus Mor. cum attinentiis ratione damnorum, quae in patris sui ac ipsius servitiis, captivitate et modis aliis perceperunt, et propter alia fidelitatis eorum obsequia, quae non inmerito praemiantur, pro duobus milibus marcarum gr. den. prag. mor. pagamenti, nec non pro CCC marcis eiusdem numeri plene solutis pignori obligatum vendit pro pecunia supradicta et confert in verum pheodum, per eos, heredes et successores ipsorum perpetuis inantea temporibus secundum ius et consue- tudinem pheodalium Boemiae et Moraviae habendum taliter, ut de castro et bonis praedictis ipsi et successoribus eius parere semper et cum uno dextrario, galea, armis ac aliis equis necessariis ad huiusmodi decenter in quavis necessitate servire more pheodalium et vasal- lorum solito teneantur. — Dat. in Teschin die ss. Innocencium a. d. MCCCXLIV°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 418. — Pelzel, K. Karl IV, t. I. Urkb. p. 38. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 18, n. 195.

Strana 552
552 Emler, Regesta Bohemiae 1362) 1343, 31 Dec. Brunae. Jurati Brunnens et Znoymenses mandante Karolo marchione et Wilhelmo de Lantstein decidunt litem inter cives et judicem civitatis Jempnicz. — Dat. in Brunna a. d. MCCCXLIV°, fer. IV in die b. Siluestri pape. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 420. 1363) 1344. Deux lettres scellées des scels des seigneurs Jehan, roi de Bohême, comte de Luxembourg, de Guillaume, comte de Namur, et plussieurs seigneurs, hommes de fiefs, par lesquelles ledit seigneur roi transporte au profit de dame Marie d'Artois, pour la somme de 27 mille 400 florins, à l'escu du roi de France, la prévôté de Poilvache, Ofalize, Sorinnes, desseur Dinant, Falizes, d'Assenche, d'Auwaigne et toutes les villes, maisons et appartenances d'icelles et toutes autres choses appartenantes à la prévîté, et aussi la terre et ban de Sey et ses appartenances. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 27. 1364) 1344. Jean, roi de Bohême oc, déclare que pour cause des bons et agréables services que Jehan de Heu, son aimé et féal lui a faits et pourra faire, il lui donne en récompense, pour sa vie tant seulement ses vignes et son estaiz de Heyange. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 27. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 104, n. 263. 1365) 1344. (S. d. et 1.). Stiborius abbas, Zacharias prior, Bohenco (sic) subprior Siloensis ecclesiae tria maldra siliginis ipsis de sex iugeribus agrorum in Aldenhouen in Reni partibus pertinentia, quae Wilhelmus qnondam abbas Siloensis comparaverat, Winmaro de Pattern conferunt. — Dat. a. d. M'CCC° quadragesimo quarto. E cop. vid. arch. Syloensis. 1366) 1344, 3 Jan. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen und graf von Lützelburg für diese grafschaft, Isabella von Oesterreich, sonst herzogin von Lothringen, und markgräfin Margaretha von Lothringen gräfin von Chini, Raul herzog von Lothringen und markgraf, Heinrich graf von Bar, der rath und die gemeinde von Metz, Verdun und Toul, Godfrit graf von Leiningen, Heinrich graf von Vaudemont, Walram graf von Zweibrücken, Johann graf von Saarbrücken, Simon graf von Salm, Ferri graf von Saverne, Simon graf von Zweibrücken, her von Bitsch, Ferri graf von Freiburg, Emich graf von Leiningen, Thiebaut und Emich herrn von Blamont, Joffrois herr von Aspremont, Johann von Aspremont herr von Forbach, Fournier graf von Lützelstein, Fricheman von Leiningen graf von Richecourt, Johann von Savern, archidiacon von Marsaul an der kirche zu Metz, Johann sohn des grafen von Saverne, Alix von Lützelburg frau von

Strana 553
et Moraviae. Annus 1344. 553 Püttlingen, wittwe des Nicolaus von Salm für ihre kinder als deren pflegerin, Johann Burcard und Ulrich von Finstingen, Hugo und Ferri deren brüder von Finstingen, Cono herr von Boulon, Peter herr von Torweiler, rath und gemeinde von Espenault, Saarbrück, Vy und Mersoul schliessen innerhalb genau angegebener gränzen auf genannte bedingungen einen landfrieden datirt: samedi devant l'apparition de notre seigneur 1343. Böhmer, Reg. Imp. p. 338, n. 388. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 2. 1367) 1344, 5 Jan. Pragae. Karolus, regis B. primogenitus, marchio Mor. exemtionem hominum monasterii Sedli- censis a judiciis provincialibus per patrem suum monasterio praedicto factam confirmat. — Recognoscimus oc, "quod quia serenissimus dominus genitor noster, d. Johannes, Boemie rex illustris, ad suos deuotos nobis sincere dilectos .. abbatem et conuentum ac ad monaste- rium Sedlicense suam extendens de gracia speciali dexteram maiestatis eorum quoslibet serui- tores, homines atque bona a Pragensi et omnium regni Boemie prouinciarum zudis et iudiciis prouincialibus ac a zudarum et iudiciorum huiusmodi beneficiariis quibuscumque fecit et red- didit absolutos per sua certi tenoris priuilegia totaliter et exemptos, sic ut coram . . abbate predicto tantum vel eius iudice substituto seu delegato in causa uel in appellacionis causa coram ipso domino . . genitore nostro uel eius . . capitaneo uel . . camerario uel alio dando iudice competenti seruitores et homines antedicti conquerenti cuilibet uel accionem seu causam contra ipsos habenti respondere de iusticia teneantur: nos in hoc et aliis graci- osis et piis actibus antedicti domini.. genitoris nostri vestigiis inherere uolentes, prefatos .. abbatem, conuentum et monasterium Sedlicense nec non seruitores, homines atque bona ipsorum volumus et tenore presencium promittimus in eadem gratia conseruare nec ei vnquam vllo tempore contraire. Quocirca paternis fidelibus, nobis sincere dilectis . . came- rariis, . . zudariis, . . notariis ceterisque beneficiariis Pragensibus ac aliarum quarumlibet regni Boemie prouinciarum et zudarum siue iudiciorum prouincialium presentibus et futuris committimus sub obtentu gracie firmiter et mandamus omnino uolentes, quatenus seruitores et quoslibet homines monasterii supradicti ad zudam et ad sua quecunque iudicia racione quacunque uel ad instanciam cuiuscunque non euocent neque citent nec ferant aliquas sen- tencias contra ipsos, sed quemlibet conquerentem et contra ipsos seruitores et homines accionem seu causam habentem ad prefatos .. abbatem, conuentum et monasterium Sedli- cense dirigant et remittant expeditam coram ipsis iusticiam, ut premittitur, recepturum indi- gnacionem nostram et penas grauissimas pro motu nostro transgressoribus infligendas, si quis contrarium attemptare presumpserit, incursurus.“ — Act. et dat. Prage vigilia Epiphanie domini a. natiuitatis eiusdem MCCCXLIV°. Ex orig. in arch. Vorlic. 1368) 1344, 5 Jan. In castro Rudnicz. Arnestus, Prag. episcopus, petente fr. Czstiborio, provinciali Cruciferorum domus Teutunicae per Bohemiam et Moraviam, litteras a Johanne, rege Boh. fratribus domus Teu- 70

Strana 554
554 Emler, Regesta Bohemiae tonicae a. d. MCCCXXII, die XXII Apr. super ecclesiis Omnium sanctorum et s. Bartholo- maei in Noua Pilzna datas confirmat. — Dat. a. d. MCCCXLIV°, die V mensis Januarii, ind. XII. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1369) 1344, 5 Jan. Pragae. Nos Arnestus, Prag. episcopus, Heinricus praepositus, Thobias decanus, Thomas archidiaconus, Theodricus scolasticus totumque capitulum ecclesiae Prag. testantur Karolum, regis Boh. primogenitum, marchionem Moraviae, a. d. MCCCXLIV°, die V° mensis Januarii in loco, in quo solitum est capitulum Pragense congregari, litteram de fundatione chori mansionariorum, ipsis personaliter obtulisse, cui assensum suum praebent. — Actum ut supra. Nos Arnestus, dei et apostolice sedis gracia episcopus Pragensis, in testimonium premissorum manu propria in hac carta instanter rogati subscribimus. Et ego Nicolaus iure ac nomine de mandato honorabilis viri d. Henrici, prepositi Pragensis, cum premissis interfuerit, manu mea subscribo in testimonium premissorum. Et ego Nicolaus nomine ac de mandato honor. viri d. Thobie, decani Prag., cum pre- missis interfuerit, manu mea subscribo in test. premissorum. Et ego Otto, minister ecclesie Pragensis, vice ac nomine et de mandato honorabilis viri magistri Thome, archidiaconi Pragensis ecclesie, cum premissis interfuerit, manu mea subscribo in testimonium premissorum. Et ego Theodricus scolasticus suprascriptus, cum premissis interfuerim, rogatus manu propria subscribo in testimonium premissorum. Et ego Johannes Pauli, canonicus eiusdem ecclesie Pragensis, presentibus interfui et manu mea conscripsi. Et ego Budislaus, minister ecclesie Pragensis, de vice ac nomine et de mandato d. Johannis, prepositi s. Egidii et canonici dicte Pragensis ecclesie, cum premissis interfuerit, manu mea subscribo in testimonium predictorum. Et ego Wernherus canonicus, eiusdem ecclesie prepositus, cum premissis interfuerim, rogatus manu propria subscribo in testimonium premissorum. Et ego Jenczo, de mandato d. Hroznate manu mea nomine suo subscribo, qui pre- missis interfuit, in testimonium premissorum. Et ego Bernhardus, publicus notarius, rogatus per dom. Thamonem, prepositum Luthomiricensem, qui premissis interfuit, manu mea nomine suo me subscribo in testimonium premissorum. Et ego Hinco de Malowar, canonicus ecclesie Pragensis, cum premissis interfuerim, manu propria subscribo in testimonium premissorum. Et ego Przybiko vice et nomine ac de mandato honorabilis viri, d. Sebastiani, cano- nici ecclesie Pragensis, cum premissis interfuerit, manu mea subscribo in testimonium premissorum.

Strana 555
et Moraviae. Annus 1344. 555 Et ego Jenczo, canonicus Pragensis, manu propria subscripsi, quia premissis interfui, in testimonium predictorum. Et ego magister Nycholaus, canonicus eiusdem ecclesie Pragensis, cum premissis interfuerim, manu propria subscribo in testimonium premissorum. Et ego Bartholomeus, canonicus eiusdem ecclesie Pragensis, cum premissis interfuerim, manu propria subscribo in testimonium premissorum. Et ego Bohuta, archidiaconus suprascriptus, cum premissis interfuerim, rogatus manu propria subscribo in testimonium premissorum. Et ego Zdeslaus, archidiaconus Horssowiensis, canonicus Pragensis, cum premissis intersum, manu propria subscribo. Et ego Paulus, archidiaconus suprascriptus, cum premissis interfuerim, rogatus manu propria subscribo in testimonium premissorum. Et ego Busco, canonicus Pragensis ecclesie, cum premissis interfuerim, manu propria subscribo. Et ego Cunso, canonicus ecclesie Pragensis, cum premissis interfuerim, manu propria subscribo in testimonium premissorum. Et ego Welco, canonicus ecclesie Pragensis, cum premissis interfuerim, manu propria subscribo in testimonium premissorum. Et ego Symon de Gyczin, eiusdem ecclesie canonicus, presentibus interfui, consensi et manu propria subscripsi in testimonium premissorum. Et ego Johannes, prepositus capelle Omnium sanctorum, cum premissis interfuerim, manu propria subscribo in testimonium premissorum. Et ego Johannes dictus Paduanus, decretorum doctor, eiusdem ecclesie canonicus, presentibus interfui, consensi et subscribi mei nomine mandaui in testimonium premissorum. Et ego Hostislaus, doctor decretorum, canonicus ecclesie Pragensis, premissis interfui, rogatus manu propria subscribo in testimonium premissorum. Ex orig. arch. capit. Prag. 1370) 1344, 7 Jan. Pragae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., Helmboldo de Lukendorff, civi Wratisl., villam Ransin in terra Wratislauiensi prope flumen Odre sitam donat. — Dat. Prage in crastino Epyphanie a. eiusdem M°CCCOXLIV°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 387. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 18, n. 196. 1371) 1344, 18 Jan, In Tausta. Carolus, reg. Boh. primog., marchio Mor. hominibus de oppido castri Pfrymberg litteras genitoris sui a. d. MCCCXXXI°, sabbato post Assumptionis b. Mariae virg. datas (v. Reg. B. III, p. 699 n. 1795) approbat. — Dat. in Tausta in die b. Priscae. E confirm. privil. oppidi Primda imper. Josephi II ddto 27 Dec. a. d. MDCCLXXXII°. 70*

Strana 556
556 Emler, Regesta Bohemiae 1372) 1344, 22 Jan. (S. 1.). Conrad von Sleiden nimmt nebst seiner frau Johanna und seinem ältesten sohne Johann sein schloss Sleiden vom könige Johann zu lehen. — Das anderen dages na sante Angneten dage en de mande, der da heisset lasmant. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 28. 1373) 1344, 23 Jan. Avinione. Clemens papa VI Petro, quondam Ulrici dicti Plasserii, canonico Wissegradensi, reservat beneficium ecclesiasticum spectans ad collationem episcopi Olomucensis, non obstante, quod canonicatum et praebendam ac obedientiam in Rost in ecclesia Wissegradensi prope Pragam et capellam s. Johannis in ambitu eiusdem ecclesiae Wissegradensis noscitur obtinere. — Dat. Avinione X kal. Febr. pontif. anno II°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 388. 1374) 1344, 30 Jan. Avinione. Clemens papa VI Arnesto, episcopo Pragensi. Pridem ad nostri apostolatus pervenit auditum, quod in tuis civitate et diocesi nonnullorum clericorum et ecclesiasticarum perso- narum hactenus inolevit abusus, quod ipsi clerici et persone etiam in minori constituti etate parrochiales ecclesias ac dignitates et personatus aliquando per secularem potentiam et quandoque per symoniacam pravitatem assecuti fuerunt ac eos detinuerunt et adhuc de facto detinent etiam fructus et redditus percipiendo ipsorum in gravem exempli perniciem et suarum periculum animarum. Nos absolvendi hac vice omnes clericos et personas tuarum civitatis et diocesis de commissis huiusmodi, [si] penitentes veraciter et contriti tibi confessi fuerunt, a quibuscumque sententiis iniuncto eis inter alia, quod ecclesiasticas dignitates et personatus huiusmodi realiter et omnino dimittant, ac etiam imposita eis penitentia salutari, necnon vocato et assistente tibi super hoc collectore sive nuncio nostro in illis partibus pro nostra camera existente cum personis antedictis super fructibus per eos ex dignitatibus et personatibus predictis perceptis indebite nostre et prefate camere nomine componendi, et nihilominus conferendi eisdem clericis, si alias sint idonei, ecclesias, dignitates et personatus predictos, postquam illos dimiserint realiter, plenam tibi concedimus potestatem. — Avinione III kal. Febr. pontif. a. II°. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI p. 25, n. 44. 1375) 1344, 20 Febr. Lucinburg. Johannes, Boh. rex oc, monasterio in Echternach nonam frumenti in Diekirch confert pro curia in Lauffenvelt tradita ei a monasterio praedicto. — Dat. Lucinburg a. d. MCCCXLIII°, fer. VI, vicesima die mensis Februarii. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 29. — Böhmer, Reg. Imp. p. 303, n. 457 et 409, n. 866.

Strana 557
et Moraviae. Annus 1344. 557 1376) 1344, 20 Febr. (S. 1.). Jean, abbé, et le couvent de Echternach font connaître que Jean, roi de Bohême oc, leur a concédé la none de Diekirch. 1343. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 30. 1377) 1344, 20 Febr. In Pylzna. Petrus judex, Jacobus Pauli, Hermannus de Dobersano, Nicolaus Hacher, Dominicus Budwoisser, Albertus pincerna, Hainricus Motler, Milozlaus pannicida, Fridlinus de Pomuk, Vlricus institor, Petrus Scharff, Nicolaus Spacill et Chonradus Wankonisse, jurati cives civi- tatis Nouae Pylznae recognoscunt protestantes, quod „hon. vir. et relig. dom. Reichlinus, noster plebanus ord. fratrum ac dom. s. Marie domus Thevthonice cum plenaria voluntate d. commendatoris et aliorum superiorum suorum nec non cum consensu suorum confratrum emit — — ac comparauit cum prompta pecunia ordinis sui domum, quam nunc idem ple- banus noster cum suis confratribus inhabitat, ab honesto viro Dominico Budwoiser, nostro predicto jurato et conciue, conthorale sua et ab eorum heredibus, que quidem domus sita est in nostra predicta ciuitate inter domos Perchtoldi Smidmulneri et Nicolai monetarii, nostrorum conciuium, sic quod eadem domus, non obstante obstaculo quorumlibet impedi- mentorum debet ad ipsos predictos fratres et dominos domus Thevtonice et ad ordinem ipsorum nec non pro dote ad parrochialem ecclesiam prenotate civitatis nostre nunc et inantea perpetuis temporibus pertinere. Nichilominus, quandocumque et quocienscumque nobis ac nostre pretacte ciuitati collecta imposita fuerit, tunc ad solucionem huiusmodi collecte, qualitercumque recipietur, prenotatus d. Reichlinus, plebanus noster, — — vel qui- cumque nobis ac nostre ciuitati pro vero plebano et legittimo datus fuerit, soluet et soluent solummodo domo de antedicta de quinque marcis beniuole et sine omni contradiccione.“ — Dat. in Pylzna proxima feria sexta ante dominicam Invocauit a. d. MCCCXLIV°. Ex orig. Musei Pilsnensis cop. Mus. Boh. 1378) 1344, 21 Febr. Pragae. Arnestus, episcopus Prag. confirmat fundationem hospitalis s. Annae in Grecz. — Not. oc, "quod a. d. MCCCXLIIII, die XXI mensis Feb. nobis Prage in domo nostra existen- tibus discretus vir Johannes, quondam iudex Grecensis, nostram accedens presenciam Gristine, relicte quondam Johannis rasoris, item suo et coniugis sue Margarete nec non Folklini, quondam institoris ibidem in Grecz, nomine nobis humiliter supplicavit, ut sibi vel cum predictis licenciam erigendi et construendi hospitale ante fores civitatis Grecensis inter duos pontes unum Friczkonis et alium Cunczlini fabrorum sursum versus aquam in honore s. Anne construere pie et graciose annueremus. Cui quidem hospitali se dicebat competentes [proventus] idem Johannes una cum predictis assignaturum et iam de facto assignavisse. Circa quod eciam hospitale optabat cimeterium fieri pro infirmis ibidem occumbentibus sepeliendis et familia hospitalis eiusdem cottidiana et conmensali. Item quod rector debeat esse in hospitali eodem, qui infirmis et sanis ibidem existentibus ministrare possit ecclesiastica sacramenta, et quod

Strana 558
558 Emler, Regesta Bohemiae pro tempore vite sue ad eum et predictos presentacio ad hospitale pertineat predictum, ipsis vero viam universe carnis ingressis presentacio rectoris hospitalis antedicti ad cives civitatis Grecensis debeat pertinere. Nos vero audita peticione sua et nostre ecclesie parochiali in Grecz ibidem, prout tenemur, providere volentes, factum huiusmodi honorabili viro domino Bohute, archidiacono Curimensi, commisimus in hunc modum, ut vocato decano et plebano Grecensi diligenter investigaret ab eis, an ereccio et construccio hospitalis huiusmodi aliquod preiudicium nostre kathedrali vel ecclesie parochiali predicte posset afferre, et quidquid per eosdem sibi diceretur, nobis referre debeat. Ipse vero diligenti inquisicione super hiis et pre- dictis facta invenit ex recensione decani Grecensis, prout nobis postea clare et ordinate retulit et expressit, quod nostra kathedralis ecclesia in nullo iurium suorum per hoc lede- retur, dicens cives Grecenses ante multa annorum curricula associacionem et concordiam de certa summa nostre kathedrali ecclesie pro iuribus suis persolvenda cum nostris predecesso- ribus fecisse. Plebanus vero ecclesie parochialis ibidem in Grecz, qui forte ad quatuor vel sex grossos de loco, in quo hospitale predictum construi debet, annuatim posset uti, sic asserebat, quod sibi et ecclesie non magnum [sic] preiudicium ex hospitali, quod ibi construere conabatur, maxime cum ipse Johannes una cum predictis ecclesie sue recompensam suffici- entem fecerit, unam scilicet marcam reddituum eidem annis singulis in censu assignando. Contentabatur igitur plebanus de construccione huiusmodi hospitalis, verum licet super pre- missa veluti utilia exaudicione et admissione digna videantur, quia pietatem et divini cultus respiciunt augmentum, si tamen benigna addictacione eorundem nuda et simplex admissio posset esse preiudicialis et dampnosa ecclesie parochiali tempore succedente, volentes igitur hiis ante tempus, prout debemus, occurrere peticionem Johannis predicti quoad omnes ipsius clausulas et singula in eadem contenta eo modo, quo petebatur, admittimus hoc addicientes, quod si aliquis non de familia hospitalis huiusmodi existens in eodem hospitali elegerit sepulturam et ibi sepultus fuerit, de omnibus occasione sepulture funeris huiusmodi obvenien- tibus qualitercunque quarta porcio, quam sic ex nunc taxamus et taxatam esse volumus, plebano parochialis ecclesie in Grecz, qui pro tempore fuerit, per rectorem hospitalis sepe- dicti, quavis contradiccione siue excepcione cessantibus, infra triduum assignetur cum effectu. — Ceterum cum hospitale sepedictum per predictos Cristinam, relictam quondam Johannis rasoris pannorum, civem Greczensem, Johannem, quondam iudicem ibidem, Margaretham, coniugem suam, et Folklinum, quondam institorem civitatis sepedicte, — patronos — modo, quo superius exprimitur, hospitalis predicti bonis temporalibus sit competenter dotatum, nos eciam volentes hospitale huiusmodi donis spiritualibus respicere et dotare, ut Christi fideles ad ipsum eo libencius concurrant, omnibus vere penitentibus contritis et confessis, qui ad idem hospitale in die b. Anne, patrone ipsius hospitalis, item in die dedicacionis hospitalis eiusdem omniumque domini nostri Jesu Christi et sancte Marie virginis, matris eius, festorum devocionis causa confugerint, de omnipotentis dei misericordia beatorumque Petri et Pauli apostolorum ipsius meritis confisi quadraginta dies indulgencie de iniunctis sibi penitenciis mereri in domino perpetuo impartimur.“ — Dat. ut supra. Bienenberg, Gesch. der Stadt Königgrätz p. 117.

Strana 559
et Moraviae. Annus 1344. 559 1379) 1344, 22 Febr. In Sar. Haymannus dictus Chrussina de Leuchtenburch uxore sua Agnete consentiente plenas decimas omnium partium suarum, quas in fovea, quae dicitur Claritzbut, colit vel coluerit, dat monasterio Sarensi. Insuper adjicit, ut si montana aliqua auri vel argenti seu cuius- cunque conditionis inventa fuerint in bonis ipsius, tunc abbas et conventus monasterii dicti plenas decimas tam urburae quam partium aliarum percipere debeant, tali conditione adjecta, ut medietatem proventuum huiusmodi in usum hospitalis et aliam medietatem ad infirmitorium et refectorium reddere teneantur; quod si non fecerint, tunc praetacta beneficia cum omnibus suis juribus ad abbatem et conventum de Cedlitz totaliter devolventur. — Sigilla: Haynrici de Luchtenburch et Wanchonis, filii sui, nec non domini Woychonis sive Jeschonis dicti Chrus- sina. — Act. et dat. in monasterio supradicto a. d. MCCCXLIV°, VIII° kal. Martii. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 388. 1380) 1344, 23 Febr. In castro Tassaw. Agnes, relicta Tobiae quondam de Tassaw, et Johannes, filius eius, donant bona ecclesiae in Tassaw. — Testes: Gerardus de Kunenstat, camerarius Brunensis et Znoymensis, Bohuslaus de Mitraw, Buzko de Mostice, Beness de Meziriecz, Artleb de Misliboricz et Ada de Chonicz. — Dat. in castro Tassaw a. d. MCCCXLIV°, VII kal. Mart. Ex orig. arch. Treb. cop. in Mus. Boh. 1381) 1344, 23 Febr. Luccembour. Mandement de Jean, roi de Bohême oc, à son prévôt d'Ardenne au sujet de la vente des bois du quartier de Jamerez, aux seigneurs de St. Jean à Liège, par Tilleman de Ros- semer, receveur-général du comté de Luxembourg. 1344, le lundi XXIII jour de février; donné à Luccembour. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 30. 1382) 1344, 28 Febr. (S. 1.). Wenczeslaus dictus Rockzaner judex et Dytlinus Hofner, Nicolaus Albus, Nicolaus Planeri, Wenczeslaus Alberti, Reymbotha Goldner, Pessoldus de Egra, Johlinus Ruperti, Conradus de Thaust, Nicolaus Kornpuhel, Meynlinus Dubcz et Johlinus Eberhardi, iurati cives civit. Pragensis recognoscunt quod Paulus dictus Milcher, concivis eorum vendidit super domum suam, sitam retro domum et curiam venerab. d. Johannis, episcopi Moravi- ensis, circa murum civitatis Prag., 3 marcas graves gross. census et 4 perdices, 64 gross. pro marca numerando, et resignavit d. v. Johlino Rokczan, coniurato concivi Pragensi, ementi pro certa pecuniae quantitate, ita quod Paulus, et successores sui medietatem census in festo s. Georgii et aliam in festo s. Galli et 4 perdices ad festum Nativitatis Chr. singulis annis solvere debent Johlino et successoribus suis. — Dat. a. d. MCCCXLIV, III kal. Mart. Borový, Lib. erect. p. 75.

Strana 560
560 Emler, Regesta Bohemiae 1383) 1344, 2 Mart. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, déclare que pour les bons services que Jean de Heu, chanoine de Metz, lui a rendus du temps passé, il lui a donné et acquitté franchement (franc et libre), tous les chaiteis, prowaiges et yssues de la ville de Haienges et des apparte- nances et de la ville de Termes et des appartenances, tant et si longtemps qu'il lui devra les 900 livres de petits tournois, lesquels il doit à Pierre de Heu, chevalier, et à Collignon, son frère. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, p. 31. — Jocobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 104, n. 264. 1384) 1344, 4 Mart. Luxembourg. Simon de Helfeldenges, écuyer, reconnaît avoir repris en fief de Jean, roi de Bohême oc, tout ce qu'il avait au château de Helfeldenges, pour raison de quoi il est devenu homme dudit roi et de ses successeurs. 1344. Luxembourg. Le même reconnaît devoir au roi de Bohême la somme de 250 livres petits tournois, pour cause de dommages faits au ban de Ottonville. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 31. 1385) 1344, 6 Mart. Pragae. Bohuta, archidiaconus Curymensis, et Johannes dictus Paduanus doctor decretorum, officialis curiae Pragensis episcopalis, Prag. quoque et Wyssegrad. ecclesiarum canonici, sub- collectores — ab Arnesto, Prag. episcopo, delegati, testantur magistrum et fratres hospitalis s. Francisci ad solutionem decimae papalis non teneri. — Not. oc, quod cum — d. Clemens sextus —— „summus pontifex, illustri principi eidem d. Johanni, regi Boemie, certis ex causis decimam proventuum beneficiorum ecclesiasticorum et aliorum monasteriorum cuiuscunque ordinis existerent, fratribus s. Johannis hospitalis Jherosolimitani dumtaxat exceptis, in Pra- gensi, Olomucensi et Vratislauiensi episcopatibus concessisset ac in predicto episcopatu Pragensi memoratum d. Arnestum, episcopum Pragensem, principalem collectorem huiusmodi decime, ut premittitur, deputasset, ipseque dominus episcopus nos, vt prefertur, subcollectores loco sui constituiset: nos volentes commissum nobis officium cum ea, qua decet reverencia et diligencia adimplere, omnibus et singulis tam secularibus quam eciam regularibus clericis, predictarum scilicet ciuitatis et dyocesis Pragensis ecclesiastica beneficia in eis obtinentibus litteris nostris dedimus in mandatis, vt in festo Natiuitatis proxime preterito prefatam decimam iuxta vires reddituum suorum beneficiorum nobis soluerent atque darent, qui mandatis nostris obtemperantes eandem decimam persoluerunt. Tandem cum — — frater Vlricus ac fratres conuentus sui, videlicet hospitalis s. Francisci in pede pontis Pragensis ordinis Cruciferorum cum stella, fuissent per nos super solucione predicte decime requisiti, idem magister persone sue debilitate ac infirmitate detentus per se comparere non valens, honestum et religiosum virum fratrem Henricum, clauigerum hospitalis predicti, ad nos misit et direxit, qui coram

Strana 561
et Moraviae. Annus 1344. 561 nobis conparens allegauit suo ac predictorum, scilicet magistri et fratrum suorum nomine, quod ad solucionem huiusmodi decime minime tenerentur, et ad fundandam suam ac eorundem magistri et fratrum suorum intencionem plura ibidem produxit paria litterarum. Vnum enim par litterum fuit et erat felicis recordacionis d. Johannis, quarti episcopi Pragensis, secundum predicti d. Johannis, regis Boemie, tercium vero prepositi Pathauiensis, iudicis a sede aposto- lica delegati. Ex quarum quidem tenore et continencia litterarum colligebatur et colligitur euidenter, quod magister et fratres sui ad solucionem decime memorate minime, vt predi- citur, tenerentur ; nam prefati videlicet Johannes, quartus episcopus Pragensis, qui fuit collector eciam decime papalis per Bonifacium octauum in Pragensi dyocesi deputatus, et prepositus Pathauiensis, iudex in appellacionis causa a quibusdam collectoribus consimilis decime in predicta Pragensi dyocesi per dictam sedem deputatis per quendam magistrum et fratres suos hospitalis predicti ad eandem sedem interiecte a prefata sede, vt predicitur, delegatus, vt in litteris memoratis continetur, pronunciaverunt et declaraverunt eosdem magistrum et fratres suos ad solucionem predicte decime non teneri ipsosque a solucione huiusmodi decime abso- lutos et supportatos habuerunt et haberi in futurum et in posterum mandauerunt. Ne igitur quicquam contra predictam pronunciacionem et declaracionem facere videamur, presertim cum predictorum magistri videlicet et fratrum suorum per declaracionem Martini pape intencio comprobetur et iuris beneficio fulciatur: nos habito prius super hoc prefati d. Arnesti, epi- scopi Pragensis, consilio et deliberacione diligenti, similiter — — declaramus, quod prefati magister scilicet et fratres sui hospitalis predicti de omnibus et singulis hospitalibus, que sub ipsorum fratrum gubernacione consistunt, de hiis, que in usus infirmorum conferuntur vel hactenus sunt collata, predictam decimam soluere non tenentur, quodque ipsos a solu- cione huiusmodi decime nunc et in futurum duximus et ducimus absoluendos.“ — — Dat. Prage in curia episcopali a. d. MCCCXLIV°, II° non. Marcii. E tabul. ordinis Crucifer. cum stella. 1386) 1344, 6 Mart. Pragae. Johannes, episc. Olomuc., in dioecesi Olomucensi collector decimae papalis certis ex causis Johanni, regi Boh., a sede apostolica concessae, simili modo testatur magistrum et fratres sancti Francisci in pede pontis Pragae ordinis Crucifer. cum stella praedictam decimam solvere non teneri. — Dat. Prage II° non. Marcii a. d. MCCCXLIV°. E tab. ord. Crucif. cum stella Pragae. 1387) 1344, 7 Mart. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, fait savoir qu'il est tenu de bonne et loyale dette à Jakelt, fils de feu Marchis, à Nicolas, fils de Reyne, le boucher, et à Agnès, sa femme, la somme de 145 livres et 10 sols tournois, petite monnaie, qu'ils lui ont prêtée, et pour laquelle il leur a assigné trois estaulx de boucher à la halle des bouchers à Luxembourg. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 32. 71

Strana 562
562 Emler, Regesta Bohemiae 1388) 1344, 8 Mart. Brunae. Hermannus, praepositus S. Petri in Brunna, Johannis, episc. Olomuc. vicarius in spiritualibus generalis, Eufemiae abbatissae et conventui monasterii in Dubrawnik donationem iuris patronatus ecclesiae in Vgezd a Pothone de Vgezd factam confirmat. — Dat. et act. Brunne a. d. MCCCXLIV°, VIII id. Mart. Ex orig. arch. civ. Brun. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 389. 1389) 1344, 10 Mart. In Thin Horssoviensi. Arnestus, episcopus Prag. erectionem hospitalis in Thust confirmat. — Not. oc, "quod a. d. MCCCXLIV, die decima mensis Martii in Thin Horssoviensi, oppido nostro, providi ac discreti viri Henricus judex, Wolko, Albertus dictus Roykowiczer, Otto et Ulricus dictus Scriptor, consules et jurati civitatis in Tust, nostram accedentes praesentiam, unacum discreto viro Clemente, rectore ecclesiae ibidem in Tust, exposuerunt nobis, quomodo hospitale quoddam extra muros civitatis praedictae in honore S. Spiritus de licentia felicis recordationis d. Jo- hannis, proximi praedecessoris nostri, ipsorum interveniente suffragio et aliorum Christi fidelium sit erectum et consecratum, accedente etiam voluntate et consensu Clementis, rectoris ecclesiae parochialis praedictae. In quo quidem hospitali debet esse presbyter ido- neus, quem judex, jurati et plebanus ad hoc receperint, qui ipsum hospitale singulis diebus per se vel per alium missae officio debet officiare, submissa tamen voce, et post primam missam, quae dicetur in ecclesia parochiali praedicta. In IV tamen diebus anni, scilicet in die Nativitatis domini, item in die S. Spiritus, b. Anthonii et dedicationis hospitalis praedicti, poterit presbyter hospitalis ejusdem officium missae dicere sub nota, offertorium, quod ibi obvenerit, pro hospitali recipiendo. Qui quidem capellanus infirmos in hujusmodi hospitali decumbentes sacramentis omnibus debet procurare, mortuo vero aliquo ex ipsis apud eccle- siam parochialem, quicumque is fuerit, erit tumulandus. Significaverunt nobis etiam, quod ipsi donassent ecclesiae parochiali unum macellum, quod autem illud sit, in litera civium super hoc confecta satis evidenter apparet; de quo quidem maccello habebit et jam actu habet ipsa parochialis ecclesia XL grossos prag. annis singulis et rector ipsius ecclesiae, qui pro tempore fuerit, in censu. Nos autem, cum ipse rector ecclesiae parochialis ibidem in Tust tunc in nostra constitutus esset praesentia, quaesivimus ab eodem, an quae propone- bantur per judicem et juratos civitatis praedictae, vera essent et utrum contentus esset de erectione seu constructione hospitalis jam dicti. Qui respondit omnia per judicem et juratos proposita vera esse, item quod de ipsius hospitalis erectione bene contentabatur, cum ecclesiae suae sit facta bona recompensa. Item quia rector ejusdem hospitalis per ipsum plebanum et cives civitatis jam dictae ad committendum sibi regimen hospitalis saepedicti loci diocesano debet praesentari. Quibus sic actis judex et jurati praedicti nobis humiliter supplicaverunt, ut, quod circa hospitale praedictum factum est per inmediatum praedecessorem nostrum, scilicet d. Johannem, Prag. episcopum, ratum et gratum haberemus. Nos vero advertentes petitionem eorum justam et honestam fore, ipsam recepimus, omnia, quae supra praemissa

Strana 563
et Moraviae. Annus 1344. 563 sunt circa hospitale praedictum, ac etiam donationem eidem hospitali factam“ rata habemus. — Act. et dat. anno, mense, die et loco quibus supra. E cod. capituli Prag. I, XL. fol. 202 cop. Mus. Boh. 1390) 1344, 15 Mart. Gesetz der Prager schöffen über die art, wie man sich des bürgerrechtes begeben kann. — Ius de purgerrech[t]. Wir Wenczlab genant Rogzaner der richter vnd der Dytel Hopfner, Niclas der Weis, Niclas der Planer, Wenczlab etwen herren Albrechtes suen, Reymboth Goldner, Pesold von Eger, Johil Ruprecht, Conrad von Thaust, Johlinus Rogzaner, Niclas Kornpuhil, Meynl Dubcz vnd der Johlinus Eberhard, gesworn scheppfen, vnd die gemain der stat ze Prag bechennen, das wir mit verdachtem muet das zu einem recht funden haben: Welcher vnser purger von vns cziehen will vnd sein purchrecht auf gewen wil, der schol drey vierczehen tag in dem gericht vrlaup nemen. Vnd wen er das hat getan, so schol er darnach aber vier wochen frist von hin ze cziehen haben, vnd schol sich von hin mit wesen anders wo cziehen vnd halten, vnd bey dreyn iarn kain purchrecht schull enpfahen, noch her zu vns sich mit wesen halten noch cziehen. Vnd quem dar vber chainer, der also vrlaup hat genumen, vnter einem, vnter czwain oder in dem drittistem iar her ein ze vns mit wesen, er schol losung geben als ein purger, der pey vns gesessen ist, vnd kain helfrede da wider haben schol ; vnd alle dye schult, dy in begriffen hat, ee danne er vrlaup hat genumen, schol er auch mit leiden vnd tragen als einer, der do vnser purger ist; vnd noch den dreyn iarn mag er wol purchrecht emphahen, vnd drey iar schol er mit der stat vbel und gut leiden, vnd von dem tag, als er purchrecht hat genumen, schol er ein iar der losung vrey und ledig sein. Dar nach als oft in dy losung begreifet, di schol er geben und berichten an wider rede. — Act. a. d. MCCCXLIV, II fer. post dominicam Letare proxima. Lib. civit. Prag. ab a. 1310 f. 155. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 61. 1391) 1344, 29 Mart. Pragae. Johannes, dux Karinthiae oc, Trostlinum et Somuel Judaeos usque ad adventum fratris sui Karoli ab omnibus exactionibus et contributionibus liberat. — Not. oc, "quod nos volentes Trostlino et Somuel Judeis ceterisque fratribus eorum, filiis olim Manuc, Judeis Prag. camere paterne ac nostre seruis, necnon Ebrussio et Muschlino, sororiis et commensalibus eorundem, incommodis, quibus hactenus sunt grauati et oppressi, succurrere graciose, ipsis libertatem plenariam et omnimodam ab omnibus contribucionibus, exaccionibus, steuris, subsidiis et ab aliis quibuscumque grauaminibus a data presencium quousque ad illustris d. Karoli, Morauie marchionis, fratris nostri karissimi, personalem aduentum contulimus, conferimus presentibus et donamus. Insuper dictos Judeos circa tenorem litterarum d. . . genitoris nostri cupientes conseruare, ipsos ab hiis omnibus dicto durante termino eximimus.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXLIV, feria II post diem Palmarum proxima. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 390. 71*

Strana 564
564 Emler, Regesta Bohemiae 1392) 1344, 7 Apr. (Pragae). Nos Nicolaus Planeri, pro tunc magister civium et Dytlinus Hopfner, Nicolaus Albus, Wenceslaus Alberti, Reymbota Goldner, Pesoldus de Egra, Johlinus Ruperti, Conradus de Thaust, Johlinus Rogzaner, Nicolaus Kornpuhil, Meynlinus Dubcz et Johlinus Eberhardi, jurati ciues ciuitatis Prag. recognoscimus "quod quia — — Michael Rogzaner, conciuis noster, deputauit et assignauit super bona et hereditatem suam in Kolowrat duas sex. cum dimidia gros. prag. den. census testamentalis per Meynlinum Rogzaner, pie memorie genitorem suum, legatas, per eum .. heredes et successores suos dimidiatas in festis ss. Georii et Galli vtique persoluendis. Hec quoque pecunia de scitu et voluntate discretorum virorum Bohuslay Wolframi, Wenceslay Alberti, Pesoldi de Egra et Johlini Rogzaner predictorum, huius testamenti executorum, debet pro remedio animarum predecessorum suorum expendi et conuerti, vbi ipsis salubrius videbitur expedire, hoc expresso, quod si predictus Michael se ab huiusmodi censu infra triennium cum parata pecunia liberauerit aut alium censum equi- ualentem super alia bona emerit et comparauerit, extunc ipse . . heredes et successores sui ab huiusmodi census solucione erunt liberi et soluti.“ — Dat. a. d. MCCCXLIV°, fer. IV in Pascha. Ex orig. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 1393) 1344, 7 Apr. Pragae. Nos Wenceslaus dictus Rogzaner judex et Dytlinus Hopfner, Nicolaus Albus, Nicolaus Planeri, Wenceslaus Alberti, Reymbota Goldner, Pesoldus de Egra, Johlinus Ruperti, Conradus de Taust, Johlinus Rogzaner, Nicolaus Kornpuhil, Meynlinus Dubez et Johlinus Eberhardi, jurati cives ciuitatis Pragensis, recognoscimus oc, quod discretus et honestus vir Nicolaus Rogzaner, pie memorie olim concivis noster, legauit et in suo ultimo testamento donando deputauit super villam suam Lubodricz dictam et super hereditates ville eiusdem quinqua- ginta vnam sexag. gross. prag. denariorum census cum pertinenciis omnibus et minutis ex nunc singulis annis in perpetuum in festis sanctorum Georii et Galli per medium persol- uendis, ita quod predicte pecunie summa per sui testamenti executores infrascriptos, videlicet venerabilem dominum Johannem, episcopum Olomucensem, d. Berchtoldum de Lippa, Wen- ceslaum Alberti, Pesoldum de Egra, Johlinum Rogzaner predictos et Bohuslaum Wolframi ac Vlricum Rogzaner, concives nostros, debet conuerti et expendi singulis annis, vt predicitur, pro animarum predicti Nicolay Rogzaner et suorum predecessorum remedio, vbi dictis exe- cutoribus melius — — videbitur expedire.“ — Dat. a. d. MCCCXXXXIV, VII ydus Aprilis. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. in Mus. Boh. 1394) 1344, 23 Apr. In Insula. Conradus prior, Martinus subprior, Hostislaus procurator, Sipota, Johannes Horka totusque conventus monasterii fratrum Heremitarum s. Augustini in Insula vendunt fratri Walthero laico unam sexag. gr. census annui. — Not. oc, "quod in Praga coram reuerendo

Strana 565
et Moraviae. Annus 1344. 565 patre nostro fratre Nicolao de Luna, priore provinciali provincie Boemie et Bauarie, rece- pimus a fratre Walthero laico nouem sexagenas grossorum pragensium, promittentes sibi pro- eadem peccunia dare et soluere vnam sexagenam census annuatim. Set quia peccunias seu censum conuentus nostri secundum ordinis nostri instituta sibi vendere seu donare nequi- uimus eodem patre nostro provinciali nos prohibente, comparauimus et exsoluimus eandem sexagenam ab extraneo aliunde, quam et conuentui Insulensi perpetuo incorporamus censualem. Obligamus igitur nos presencium tenore sibi eandem dare sexagenam inpedimento quolibet proculmoto, videlicet mediam partem in festo sancti Georgii et aliam partem mediam in festo sancti Galli. Set quia idem frater forte alterius conuentus filius existit, cui secundum ordinis statuta sua bona post mortem deuoluentur, hanc adicimus condicionem, quod si alteri con- uentui ordo predictam sexagenam adiudicauerit seu sibi placuerit suo conuentui dari, tunc restituendo sibi in integrum primam summam peccunie, videlicet IX sexagenas, non compu- tando censum perceptum, eandem sexagenam nobis exinde et conuentui nostro liberam exsol- uemus.“ — Dat. et act. in nostro conuentu de Insula in presencia prioris nostri provincialis sepedicti a. d. MCCCXLIV°, in die s. Georgii Christi martiris gl. E cod. Thomaeo f. 98. 1395) 1344, 23 Apr. Brunae. Hermannus, praepositus eccl. S. Petri Brunae, Johannis, episcopi Olomuc., vicarius generalis, indulgentias hospitali s. Stephani Brunae a. d. MCCCXLIII°, die XVIII mensis Julii a quibusdam archiepiscopis et episcopis concessas confirmat. — Dat. et act. Brune a. d. MCCCXLIV°, in die b. Georgii mart. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 390. 1396) 1344, 23 Apr. Polnae. Berchtoldus de Lipa, summus regni Boemiae marchalcus, monasterio in Sar privilegia, gratias et donationes per Erhardum, Smylonem ac ceteros olim de Oberzes dictos, quondam amicos dom. de Leuchtenburg, factas confirmat. — Dat. Polne in die b. Georii mart. a. d. MCCCXLIV°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 391. 1397) 1344, 24 Apr. Pragae. Ego Jaklinus in Turri, civis Pragensis, recognosco, „quod ex egritudine diutina considerans probabiliter me ad vitae vesperam declinare — — nomine testamenti specialis, cuius executores d. Johannem presbyterum et Mathiam de Turri, fratres meos uterinos, con- stituo, — dispono, quod de censu annuo, quem in oppido Chlumyn possideo — — et post me relinquam de hoc saeculo migraturus, 10 sexag. gross. — — pro remedio animae meae — — ordino, quod si ipsi fratres mei novum altare in ecclesia s. Galli Pragae post meum obitum — — dotare accelerent cum 10 sexag. praedictis, quos d. Jacobus, praedicti d. Jo-

Strana 566
566 Emler, Regesta Bohemiae hannis fratris mei pro nunc capellanus, — — percipiat seu successores sui — — recipiant in consuetis terminis temporibus vitae suae vel ipsorum, quas 10 sexag. pro suis usibus retinens seu retinentes ratione ipsarum in dicto altari missam quottidie legere — — tene- antur — — expresso, quod dum consimilis census quantitas — — fuerit in alia — — suffi- cienti hereditate de amicorum — — voluntate comparata, extunc —— bona mea in Chlumyn praedictarum 10 sexagenarum census onere sint libera. — Collationem vero — — altaris in — — d. Johannem presbyterum, fratrem meum, ad vitae suae tempora transfero, post mortem vero ipsius in fratrem meum Mathiam seu Mathaeum supradictum, heredes et successores suos aut — — ipsis non extantibus, senioribus et propinquioribus amicis — — ipsa collatio sit translata. Sigilla Johannis presbyteri ac Mathaei fratrum meorum ac amicorum: Wenczeslai Alberti et Rymbothe Coldner iuratorum et Henrici Theodrici ac Fridlini Johannis, ciuium Prag. — Act. et dat. Pragae a. d. MCCCXLIV, VIII kal. Maii s. in vigilia b. Marci Evang. Borový, Lib. erect. p. 134. 1398) 1344, 30 Apr. Avinione. Clemens papa VI ecclesiam Pragensem facit metropolitanam, eidemque episcopatus Luthomyslensem et Olomucensem subiicit. — „Pro parte carissimi in Christo filii nostri Johannis, regis Boemie illustris, et dilecti filii nobilis viri Karoli, marchionis Moraviensis, primogeniti sui, coram nobis et fratribus nostris, s. Romane ecclesie cardinalibus, expositum extitit reuerenter, quod Pragensis per X et Olomucensis ecclesie, ipsarumque civitates et dioceses in regno Boemie consistentes, que de Maguntinensi prouincia existebant et subiacebant iure metropolitico archiepiscopo Maguntinensi, qui est pro tempore, ac ecclesie Maguntinensi eidem, a ciuitate Maguntinensi per XII dietas uel circa distabant, et quod incole dicti regni, qui loquuntur idioma sclauonicum omnino diuersum et non intelligibile incolis aliorum episco- patuum dicte prouincie, qui purum idioma theutonicum loqui noscuntur, sunt omnino diuersi in idiomate ab eisdem, quodque illi de dictis Pragensi et Olomucensi ciuitatibus et diocesibus tum propter predones et raptores in itineribus occurrentes, ut itinerum ipsorum discrimina et asperitates, nemora et montanas in exitu et regressu dicti regni existentia, tum etiam quia oportebat eos per aliam seu alias prouincias transire, cum Maguntiam volebant accedere pro appellationum et aliis causis ad forum archiepiscopalis curie Maguntinensis metropolitico iure spectantibus prosequendis, predictis periculis ac importabilibus expensis et laboribus subiacebant, et preter hec non erat memoria hominum, quod ecclesie, ciuitates et dioceses Pragensis et Olomucensis predicte forent per archiepiscopum Maguntinensem nisi semel tan- tummodo uisitate, et quod Altissimus in tanta multitudine populi dictas Prag. et Olom. dioceses, quarum prima per V et altera per IV dietas protenduntur vel circiter, et etiam in ecclesiis et locis ecclesiasticis fecundauit et auxit, quod singularum ipsarum singulos uultus unicus pastor nequibat, ut officium pastorale decet, inspicere et alias partes boni pastoris implere, quodque durum erat atque difficile in qualibet tam latarum et diffusarum diocesium ad vnum tantum pastorem a tot personis ecclesiasticis et mundanis recursum haberi: quare pro parte ipsorum regis et primogeniti fuit nobis humiliter supplicatum, ut dictas Pragensem et Olo-

Strana 567
et Moraviae. Annus 1344. 567 mucensem ecclesias ab omni dominio et potestate dictorum archiepiscopi et ecclesie Magunti- nensis eximere ipsamque ecclesiam Prag. in metropolitanam et aliquas ecclesias in eisdem diocesibus sic diffusis in cathedrales erigere illasque ac prefatam Olom. ecclesiam dicte Prag. ecclesie metropolitico iure subicere auctoritate apostolica dignaremur. Nos igitur huiusmodi supplicationibus auditis uolentes in premissis grauitatem et modestiam debitam obseruare ac de causis huiusmodi nobis expositis certitudinaliter informari venerabili fratri Bertrando, epis- copo Ostiensi, et dilectis filiis nostris Bernardo, tituli s. Ciriaci in Termis presbitero, ac Ray- mundo s. Marie nove diacono cardinalibus commisimus oraculo uiue vocis, ut de premissis causis et earum circumstantiis in talibus attendendis se diligentius informarent, et quecuuque super hiis invenirent, nobis fideliter referre curarent. Et quia per relationem episcopi Osti- ensis et cardinalium predictorum iuxta commissionem huiusmodi nostram eis factam informa- tionem super premissis receperunt, fideliter nobis factam comperimus causas huiusmodi esse veras et quodammodo manifestas et postulata huiusmodi fieri non solum utile fore, sed summe necessarium ac etiam oportunum, et propterea cultum augere diuinum ac spiritualem animarum profectum, quem ex hiis indubie peruenire speramus, promouere salubriter inten- dentes, deliberatione super hiis cum fratribus nostris prehabita diligenti, premissis et nonnullis aliis rationabilibus causis suadentibus ecclesiam, ciuitatem et diocesim Prag. predictas de ipsorum fratrum consilio et apostolice plenitudine potestatis auctoritate apostolica et ex certa nostra scientia ob omni jurisdictione, potestate ac subiectione archiepiscopi, qui est pro- tempore, et dilectorum filiorum capituli ecclesie Maguntinensis exnunc eximentes penitus et totaliter liberantes ac eam soli Romane ecclesie de cetero subiacere immediate perpetuo decernentes, ipsam Pragensem ecclesiam ad dei laudem et gloriam, exaltationem catholice fidei, eiusdem cultus augmentum et animarum profectum in metropolitanam erigimus ipsamque honoribus et insigniis sedis metropolitice decoramus auctoritate predicta, nichilominus statu- entes, quod ipsa Prag. ecclesia pro metropolitana imperpetuum habeatur et eius presul archiepiscopus etiam censeatur. Et quia dignum est ex quo dicta ecclesia Prag., olim filia, nunc mater effecta metropolitice dignitatis suscepte insignia, suffraganeos et prouinciam decentem habeat, ut ad iudicium archiepiscopi Pragensis, qui pro tempore fuerit, omnes cause suffraganeorum episcoporum et personarum ecclesiasticarum ad ciuitatum et diocesium eiusdem prouincie iuxta sacrorum instituta canonum referantur, villam Luthomusselensem de Prag. diocesi existentem, locum itaque nobilem et insignem, ad laudem diuini nominis et honorem nec non pro incremento, profectu et exaltatione predictis in ciuitatem erigimus, ipsamque ciuitatis vocabulo insignimus et nichilominus ecclesiam monasterii huiusmodi noue ciuitatis Premonstratensis ordinis in cathedralem etiam erigentes, eam decernimus fore perpetuo ipsius noue ciuitatis ecclesiam cathedralem, cui certam partem de dictis Olmucensi et Prag. diocesibus adiacentem eidem et certis finibus distinguendam intendimus facere assignari, et tam Olom. et Luthomusselensem ecclesias et ipsarum ciuitates quam Olomucensem, necnon prefatam eidem Luthomusselensi ecclesie assignandam diocesim, exnunc ipsius Prag. ecclesie suffraganeas et de prouincia Prag. imperpetuum fore decernimus, et iuri motropolitico subi- cimus et subiectas fore uolumus archiepiscopo Prag., qui erit pro tempore et Prag. ecclesie

Strana 568
568 Emler, Regesta Bohemiae memorate, ecclesiam ciuitatem et diocesim Olomucensem a metropoliticis archiepiscopi et ecclesie Maguntinensis predictorum nec non Luthomusselensem ecclesiam et ciuitatem prefatas ac diocesim ei, ut premittitur, assignandam ab ordinariis olim Prag. episcopi nec non dilec- torum filiorum capituli ipsius Prag. ecclesie, ac qualibet prelatorum et capituli generalis dicti ordinis iurisdictione, subjectione ac dominio prorsus eximimus auctoritate ac de pleni- tudine supradictis." — Dat. Avinione II kal. Maii pontif. nostri a. II°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. et cap. Prag. — Balbin. Misc. dec. I. lib. VI, p. 35. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 392. — Dobner, Mon. Boh. hist. IV, 312. Extr. 1399) 1344, 30 Apr. Auinione. Clemens papa VI Arnestum episcopum facit archiepiscopum Prag. — „Nuper siquidem suadentibus manifestis et racionabilibus causis ecclesiam, ciuitatem et diocesim Pragensem, que tunc de Maguntina prouincia existebant et subiacebant iure metropolitico archiepiscopo Maguntino, qui est pro tempore, ac ecclesie Maguntine, te regimine eiusdem Pragensis presi- dente de fratrum nostrorum consilio et apostolice potestatis plenitudine, auctoritate apostolica ab omni iurisdiccione, potestate ac subieccione dicti archiepiscopi et dilectorum filiorum capituli et ecclesie Maguntine eximentes penitus et totaliter liberantes ac eam soli Romane ecclesie decetero immediate subiacere perpetuo decernentes, ipsam Pragensem ecclesiam in metropolitanam ereximus, ipsamque honoribus et insigniis sedis metropolitice decorauimus auctoritate predicta nichilominus statuentes, quod ipsa Pragensis ecclesia pro metropolitana in perpetuum habeatur et eius presul archiepiscopus eciam censeatur, prout in nostris litteris inde confectis plenius et seriosius continetur. Attendentes igitur, quod tum regimen eiusdem Pragensis ecclesie, dum episcopalis existebat, gessisti hactenus fideliter et prudenter, sumpta ex preteritis fiducia de futuris verisimiliter credimus, quod regimen ipsum eo imposterum geres attencius, quo te maiori honore ac dignitate prospicies decoratum, te ipsi Pragensi ecclesie de dictorum fratrum consilio auctoritate predicta in archiepiscopum preficimus et pastorem, curam et administracionem ipsius tibi in spiritualibus et temporalibus plenarie committendo, in illo, qui dat gracias et largitur premia, confidentes, quod eadem Pragensis ecclesia sub tuo felici regimine gracia tibi suffragante diuina utilius dirigetur et votiua continue suscipiet incrementa. Quocirca fraternitati tue per apostolica scripta mandamus, quatinus huiusmodi impositum tibi onus a domino suscipiens reuerenter sic ipsius Pragensis ecclesie, sponse tue, curam geras solicite, fideliter et prudenter, gregem dominicum in ea tibi commissum doctrina uerbi sequaris, ac nos gratulari possimus in domino cum de te concepta fiducia fuerimus non fraudati." — Dat. Auinione II kal. Maii, pontif. a. II. Ex orig. arch. capit. Prag. — Werunsky, Excerpta ex reg. Clementis VI et Innoc. VI p. 28, n. 54. 1400) 1344, 30 Apr. Auinione. Clemens papa VI capitulo ecclesiae Prag. notum facit se Arnestum episcopum in archiepiscopum ecclesiae Pragensis promovisse. — Dat. Auinione II kal. Maii, pontif. a. II°.

Strana 569
et Moraviae. Annus 1344. 569 Idem clero civitatis et diocesis Pragensis idem notum facit. — Dat. ut supra. Idem populo civitatis et diocesis Prag. de eodem. — Dat. ut supra. Ex orig. arch. cap. Prag. — Werunsky, Excerpta ex reg. Clementis VI et Innocentii VI p. 28, n. 54. 1401) 1344, 30 Apr. Auinione. Clemens papa VI petente Karolo, marchione Moraviae ac primogenito regis Bohemiae, fundationem chori mansionariorum in ecclesia Pragensi confirmat tenorem literarum fundationis praedictae atque assensum capituli Pragensis bullae suae inserens. — Dat. Auinione II kal. Maii, pontif. a. II°. Ex orig. arch. cap. Prag. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 395. Extr. — Dobner, Mon. hist. Boh. III, p. 323. 1402) 1344, 3 Maii. Avinione. Clemens papa VI episcopo Pragensi. Cum sicut petitio pro parte capituli ecclesie in Saczca tue diocesis nobis nuper exhibita continebat, eadem ecclesia in solitudine et nemoribus constituta existat et tempore guerrarum bonis et rebus suis omnibus quodammodo totaliter spolietur et cessantibus guerris propter multitudinem nobilium et aliorum hospitum illuc confluentium expensis innumeris et importabilibus adeo pregravetur, quod ipsi capitulum et alie persone ipsius ecclesie nequeunt congrue de residuo sustentari, pro parte ipsorum capi- tuli nobis extitit humiliter supplicatum, ut eisdem capitulo edificandi ecclesiam in civitate Pragensi vel eius preurbiis seque ad eandem ecclesiam transferendi auctoritate apostolica licentiam concedere dignaremur: fraternitati tue mandamus, quod eisdem capitulo edificandi et transferendi licentiam largiaris. — Dat. Avinione V non. Maii, pontif. a. II°. Werunsky, Excerpta ex reg. Clementis VI et Innocentii VI p. 29, n. 56. 1403) 1344, 3 Maii. Avinione. Clemens papa VI preposito et capitulo et singulis canonicis capelle regie Omnium sanctorum in castro Pragensi indulget, ut in ipsa capella personaliter residendo fructus omnium beneficiorum suorum ecclesiasticorum, etiam si dignitates, personatus vel officia existant et etiam si curam habeant animarum, dummodo maiores in chathedralibus post epi- scopales aut in collegiatis ecclesiis principales dignitates huiusmodi non existant, cum inte- gritate usque ad decennium percipere valeant, cotidianis distributionibus dumtaxat exceptis. — Avinione V non. Maii, pontif. a. II°. Werunsky, Excerpta ex reg. Clementis VI et Innocentii VI, p. 28, 54. 1404) 1344, 5 Maii. Avinione. Clemens papa Johanni regi concedit, ut reges Bohemiae unctionem et coronationem de manibus archiepiscopi Prag. recipiant. — "Romanus pontifex a deo, per quem reges regnant et principes imperant et qui solus habet in regno hominum potestatem, constitutus super gentes et regna illa, que ad utilitatem regum et principum ac subditorum salutem et 72

Strana 570
570 Emler, Regesta Bohemiae pacem expedire conspicit, observancias antiquas commutando quandoque, prout oportunitas temporis requirit, in melius, de potestatis plenitudine ordinat et disponit. Sane pro parte carissimi in Christo filii nostri Johannis, regis Boemie illustris, petitio nobis exhibita conti- nebat, quod olim reges Boemie ad successionem regni sui Boemie venientes de manibus archiepiscopi Moguntinensis, tunc ipsorum metropolitani, sue inunctionis et coronationis solennia consueuerunt recipere ab antiquo, sed in nullo alio nisi solum, quia metropolitanus erat eorum, sibi subiecti quomodolibet existebant. Cum autem nos pridem certis, iustis, honestis et rationabilibus causis suadentibus ecclesiam Pragensem infra dictum regnum Boemie consi- stentem, tunc ecclesie Moguntinensi suffraganeam et metropolitico iure subiectam, deliberatione cum fratribus nostris, s. Romane ecclesie cardinalibus, prehabita provida et matura, et de ipsorum consilio ac apostolice plenitudine potestatis a iure ac subiectione predictis per nos exemptam totaliter et sedi apostolice immediate subiectam in ecclesiam metropolitanam duxe- rimus erigendam, ipsam dignitate et auctoritate metropolitica nichilominus decorando, fuit nobis pro parte regis eiusdem instanter et humiliter supplicatum, ut concedere, quod reges Boemie, qui erunt de cetero, dum ad regni predicti successionem eos contigerit devenire, sue huiusmodi unctionis et coronationis solennia de manibus archiepiscopi Prag., qui erit pro tempore, recipere valeant, ut idem archiepiscopus illas eis possit deinceps perpetuis futuris temporibus impendere, de benignitate apostolica dignaremur. Nos igitur deliberatione previa et matura super hiis habita, ex certis causis nos ad hec rationabiliter inducentibus suppli- cationi huiusmodi benignius inclinati, quod archiepiscopus Pragensis, qui est et erit pro tempore, graciam et communionem eiusdem apostolice sedis habens reges predictos Boemie in fide ac deuotione prefate Romane ecclesie persistentes, quos ad successionem venire conti- gerit supradictam, inungere et coronare cum solennitate debita valeat ipsique reges perpetuis futuris temporibus solennia inunctionis et coronationis huiusmodi de manibus ipsius archi- episcopi devote possint recipere, auctoritate predicta tenore presentium indulgemus.“ — Dat. Avinione III nonas Maii, pontif. n. a. II°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. — Balbinus, Miscell. Dec. I. lib. VIII, 38. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 395. 1405) 1344, 15 Maii. In Teplicz. Perchta abbatissa, Nyeta priorissa, Chotka custrix totusque conventus monasterii in Teplicz Arnesto, ecclesiae Prag. archiepiscopo, notum faciunt monasterio in Teplicz nullum jus ad villas Sobyechleby et Marssow competere. — „Significastis nobis, quia villas Sobyechleby et Marssow pro castro vestro in Geyrsperch a Wlastissio emere et ipsi castro applicare inten- datis, requirentes a nobis, vtrum monasterio nostro in villis predictis aliquod ius competat, quia si quid in eis monasterio iuris conpeteret, non solum ab eius volebatis empcione desi- stere, quin pocius monasterium ipsum in suo iure volebatis pro iuribus confouere. Ad quod paternitati vestre taliter respondemus, quod licet dicte ville olym nostri fuerint monasterii, easdem tamen dicto Wlastissio cum omnibus iuribus et pertinenciis suis maxima et euidenti necessitate ipsius monasterii vrgente legitime et pure vendidimus, ita quod de cetero in

Strana 571
et Moraviae. Annus 1344. 571 eisdem nullum ius penitus monasterio nostro conpetere profitemur.“ — Dat. in Teplicz a. d. MCCCXLIV°, die XV mensis Maii. Ex orig. arch. cap. Prag. 1406) 1344, 29 Maii. Rains. Jean, roi de Bohême oc, déclare que pour les bons et agréables services lui faits par messire Jehans de Forpach, il lui a donné à perpetuité 20 livrées de terre Tournois petits, monnaie du comté de Luxembourg. Fait et donné à Rains. Chartres de la famille Reinach I, p. 49. 1407) 1344, (m. Maio v. Jun.). Wien. Albrecht, herzog zu Oesterreich, schreibt an Karl, markgrafen von Maehren, dass er Albrecht von Puchaym an ihn wegen der heirat seines sohnes mit Katharina, tochter des markgrafen, absende, "und haben dem vollen gewalt geben und geben ihm auch den mit diesem brieffe dieselbe freundschaft und heyrat von unsern wegen gegen euch zu globen und zu verheissen, also doch dass ihr es gegen unsern heyligen vater dem bapst ausbrenget; und was er saget von unsern wegen, das solt ihr ym glauben, wen wir in unser meynunge gantzlich underweyset haben.“ — Der geben ist zu Wien im 1344 jahr. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 420. — Sommersberg, Sil. rer. scr. I, 999. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 315. — Lünig, Cod. Germ. dipl. II, 10. — Lichnowsky, Reg. III, p. CCCCLX, n. 1384. 1408) 1344, 7 Jun. (S. 1.). Herzog Heinrich von Glogau verspricht sein land vom markgrafen Karl zu lehen zu nehmen. — Dat. montag in der octav des Leichnams Christi 1344. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 396. Extr. 1409) 1344, 7 Jun. Pragae. Johannes dictus Paduanus, officialis curiae episcopalis Pragensis, decidit litem super ecclesiam in Brzyescz exortam. — „Constitutus in presencia vener. in Christo patris et domini, d. Arnestfi], Pragensis episcopi, Blasias presbyter de Chotyesow, pauper clericus, sub forma pauperum gracie per sedem apostolicam sibi facte in monasterio Syluensi ab ipso quasi principali executore peciit ecclesiam parrochialem in Brzyescz ad collacionem abbatis et conuentus pertinentem tanquam sibi debitam virtute gracie sue predicte sibi conferri, petens ab eadem ecclesia in Brzyescz quemlibet detentorem illicitum amoueri. Que quidem ecclesia in Brzyescz per Lytwynum presbyterum, Syloensis monasterii monachum, regebatur. Dominus vero noster episcopus Pragensis predictus variis aliis negociis inpeditus cogni- cionem cause et acceptacionis ipsius nobis comisit, secundum quod ius dictauerit, fine cano- nico terminandam. Nosque comissione predicti episcopi cum ea, qua decet, reuerencia recepta ad peticionem ipsius Blasie Luthuinum predictum ad nostram presenciam citari 72*

Strana 572
572 Emler, Regesta Bohemiae mandauimus certo sibi ad hoc termino assignato. Quo termino veniente et partibus in nostra presencia in loco debito constitutis predictus Blasias in figura judicii petiuit in hec verba: Coram vobis honorabili viro domino Johanne dicto Paduano, decretorum doctore, Pragensis, Olomucensis et Wyssegradensis ecclesiarum canonico officialique curie episcopalis Pragensis, ego Blasias presbyter de Chotyessaw propono in jure contra Lytwynum, monachum Syluensem ordinis Premonstratensis, gerentem de facto se pro plebano ecclesie in Brzyescz Pragensis dyocesis, quam ecclesiam ego sciens de iure vacare infra mensem postquam de ipsius vaca- cione noticia ad me peruenit, acceptaui si michi et non alteri de iure deberetur iuxta graciam sedis apostolice michi factam, quare ipsa ecclesia ad presens vacare dignoscitur ipso iure et ideo Lythwynum monachum de facto predictam ecclesiam occupantem ab eadem ecclesia et quemlibet alium illicitum detentorem per uos dico esse remouendos, quare peto per uos et vestram sentenciam denuncciari predictam ecclesiam in Brzyescz ad me pertinere de iure et occupacionem per uim actam fuisse et non esse canonicam et debere sortiri effectum, dictam ecclesiam peto michi adiudicari et ipsum Lythwynum monachum esse amouendum et per uos debere amouere ab occupacione ecclesie predicte et sibi perpetuum silencium inponi. Et hanc peticionem offero modo meliori, que de iure et consuetudine requiruntur, saluo iure addendi, minuendi, corrigendi et omnibus ac singulis juribus michi saluis, non astringens me ad omnia probanda sed solum ad ea, que ad intencionem meam sufficere videbuntur. Peto insuper expensas factas et protestor de faciendis cum dampnis et interesse. Pars vero rea ad deliberandum et respondendum sibi assignare terminum postulauit. Quo assignato et adueniente Luthwynus pretactus animo litem contestandi negauit narrata, prout narrantur, dicens petita fieri non debere. Lite itaque contestata vtraque parcium de calumpnia et ueri- tate dicenda prestitit iuramentum, quo prestito vtraque parcium pro intencione sua fundanda peciit sibi terminum assignari. Assignatisque quam pluribus terminis vtrique parti, posicionibus et responsionibus factis utrisque testibus quoque productis et ab eis secundum formam debitam iuramentis receptis et examinatis ac premissis quibusdam protestacionibus, de consensu par- cium dictis et attestacionibus testium publicatis, instrumentis et confirmacionibus ac aliis muni- mentis per utramque partem productis, super ipsis fuit disputatum aliquantulum coram nobis. Tandem vtraque parte omnibus aliis defensionibus, probacionibus et allegacionibus renuncci- ante fuit in ipsa causa conclusum et cum instancia diffinitiuam sentenciam ferri petitum. Nos uero visis, auditis et perlectis probacionibus et aliis omnibus iuribus et racionibus singulisque inter ipsas partes actis, factis et habitis coram nobis ac auditis et diligenter consideratis vtriusque partis narracionibus ac allegacionibus, quas ipse partes proponere seu ostendere voluerunt, habitoque super premissis sapientum consilio et nobiscum, quia sepedictum Lut- wynum ad ipsam ecclesiam in Brzyescz dudum ante inpetracionem et acceptacionem Blasie iam dicti per uenerabilem in Christo patrem dominum Johannem, olym Pragensem episcopum, invenimus confirmatum et sic ecclesiam ipsam nec de iure nec de facto vacare, ideo predicto dei nomine inuocato in hiis scriptis pronuncciamus eundem Blasiam virtute gracie prefate eandem ecclesiam in Brzyescz tanquam non vacantem non potuisse acceptare et ipsum Lyth- wynum ab impeticione ipsius Blasie sentencialiter — absoluimus, condempnantes insuper

Strana 573
et Moraviae. Annus 1344. 573 Blasiam prefatum in expensis legittimis, quarum taxacionem nobis in posterum reseruamus." Lata est hec sentencia Prage a. d. MCCCXLIV°, proxima secunda feria post diem Corporis Christi presentibus discretis viris Frenclino, Johanne aduocatis, Alberto, Anthonio notariis publicis et aliis. Ex orig. arch. mon. Siloensis. 1410) 1344, 10 Jun. (S. 1.). Promesse, scellée des sceaux de Jean, roi de Bohême oc, Louis, Jacques et Arnoult d'Agimont, Henri comte de Saumes oc, faite par ce roi de la somme de 10000 florins d'or, qu'il devait à Marie d'Artois, comtesse de Namur, de laquelle somme ces seigneurs sont cautions. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 36. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. 104, n. 266. 1411) 1344, 15 Jun. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, fait connaître que Thierri, comte de Los et de Chiny, sire de Heynsberg et de Blankenberg, a reçu de lui en hommage, par le consentement et la volonté du comte de Bar, la moitié du fief que le comte de Los tenait et tenir soloit entiè- rement dudit comte de Bar. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 36. — Jacobi, Cod. epist. Johannis reg. Boh. p. 104, n. 267 et 268. — Böhmer, Reg. Imp. p. 303, n. 458. 1412) 1344, 15 Jun. Wisschowe. Fr. Guido, tit. S. Laurentii in Lucino presbiter cardinalis, apost. sedis legatus, eccle- siam mon. in Raigrad visitantibus indulgentias concedit. — Dat. Wisschowe XVII kal. Julii, pontif. d. Clementis papae VI anno III°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 396. 1413) 1344, 15 Jun. (S. 1.). Wilhelmus dictus de Strakonitz discreto viro Jacobo antiquo judici, civi de Sicca, eiusque sociis sub certis conditionibus cedit aurifodium seu meatum iuxta civitatem Horawi- censem, quod a molendino Freytlini se protendit usque ad fossatum dictum Solgraben. Testes: discreti et nobiles viri dominus Bosco de Czeken, dom. Rudolphus de Cehnitz. Freyberg, Reg. Boica VIII, 18. 1414) 1344, 16 Jun. Herke. Jean, roi de Bohême oc, promet au comte de Loz et de Chiny, seigneur de Heynsberg et de Blankenberg, de lui prester le fief qu'il a reçu de lui, c.-à-d. la moitié des fiefs de Chiny, de Montmady et de Staules, aussi avant comme il mouvait jadis entièrement du conté de Bar. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 37. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. 104, n. 269. — Böhmer, Reg. Imp. p. 303, n. 459.

Strana 574
574 Emler, Regesta Bohemiae 1415) 1344, 16 Jun. Nemur. Reconnaissance scellée du petit sceau de Jean, roi de Bohême, par lui donnée d'avoir reçu les 10.000 florins mentionnés en sa promesse du 10 juin 1344. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 37. — Böhmer, Reg. Imp. p. 303, n. 460. 1416) 1344, 16 Jun. Namur. Louis de Namur fait savoir qu'il a reçu de Jean, roi de Bohême oc, deux sommes d'argent, l'une de deux mille florins à l'écu et l'autre de six cents florins à l'écu pour deux cents livrées de terre à tournois et pour arrérarges, pour lesquelles il acquerra des héritages à tenir en fief et en hommage du dit roi et de ses successeurs. — Namur. Publ. de la soc. pour la rech. des mon hist. de Luxemb. XXI, 37. 1417) 1344, 25 Jun. Zesima de Wirtpa monasterio Plassensi II sexag. gr. in villa Gothycaw donat et assignat. — Ego Zesima de Wirtpa not. oc, quod „religiosis viris conuentui monasterii Plassensis, amicis meis karissimis, ex sincera deuocione et singulari spe, quam de ipsis et ipsorum oracionibus habeo, legaui — — accedente consensu filiorum meorum Pesconis et Zesime duas sexagenas grossorum denariorum pragensium, vnam pro salute mea in presenti et in futuro, et alteram pro anima quondam dilecte conthoralis mee bone memorie Margarete in ipso monasterio Plassensi sepulte. In quo quidem monasterio et ego similiter eligo sepulturam. Has autem duas sexagenas exnunc et deinceps predictis religiosis viris monasterii Plassensis tollendas in duobus anni temporibus et soluendas eisdem perpetuo in omni euentu de censu et homi- nibus meis in villa dicta Gothycaw deputo et assigno, sic quod in festo s. Galli affuturo pro- xime vna sexagena eisdem de ipsa villa assignabitur et secunda in festo s. Georgii immediate sequenti, et sic continuando deinceps omni anno. Debent autem dicte due sexagene ad sola- cium conuentus in refectorio specialiter pertinere, et ob recordacionem meam tam in presenti quam in futuro et antedicte conthoralis mee quondam Margarete ipsi conuentni fideliter dispensari. Preterea sciendum, quod quandocunque per me aut filios meos antedictos Pesco- nem et Zesimam ipsi monasterio Plassensi viginti sexagene grossorum denariorum pragensium simul et semel fuerint assignate, extunc ipsi religiosi viri dictas duas sexagenas de censu meo in prefata villa Gothycaw tollere deinceps non debebunt, presentesque litteras michi aut filiis meis pretactis restituere tenebuntur et pro ipsis viginti sexagenis debent duas sexagenas redituum, quantocicius et melius poterunt, comparare conuertendas pro conuentus solacio in- defectibiliter perpetuis temporibus, prout superius est descriptum.“ — Act. uero et dat. a. d. MCCCXLIV°, in crastino sancti Johannis Bapt. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 1418) 1344, 30 Jun. Fr. Johannes abbas, Nicolaus prior, Conradus supprior, Heinricus cellerarius, Dittmarus camerarius, Albertus custos, Bartholomaeus bursarius, Frenczlinus subbursarius monasterii in

Strana 575
et Moraviae. Annus 1344. 575 Aula Regia testantur partem census in villa Lubschicz pro anniversariis peragendis pertinere. — Not. oc, quod licet a discreto viro Imgramo prope pontem, ciue Pragensi, emerimus pro nobis et ipso nostro monasterio villam suam Lubschicz cum pertinenciis ad milliare cum di- midio a Praga distantem et inter cetera censum viginti trium sexagenarum denariorum gros- sorum pragensium continentem, tamen eiusdem census tres sexagene cum pecunia olim .... Rudmanni, ciuis Pragensis, per domicellam Claram, olim Heinrici judicis de Chaufhaus filiam, [sunt totaliter] persolute, sic quod idem census nomine testamenti dicti Merclini in bonis dicte ville cum [suis] pertinenciis debeat in hunc modum stabilitate inviolabili remanere, videlicet quod vna sexagena dicti census pro remedio anime ipsius Merclini in die sui anni- uersarii, qui occurerit annis singulis in die s. Johannis Bapt. et secunda sexagena pro remedio animarum olim Rudmanni et Ysalie, ipsius Merclini parentum, in anniuersario eorumdem in die Exaltacionis scte. Crucis a nunc occurente, tercia vero sexagena dicti census pro remedio anime olim domine Elizabeth, regine Boemie pie memorie, in die s. Wenceslai annuis tempo- ribus pro suo anniuersario occurrente, ita tamen, si huiusmodi dies anniuersarii non tunc, cum occurrent, sed quacunque die precedenti uel sequenti cum vigiliis mortuorum et missa defunctorum iuxta ordinis nostri consuetudinem peracti fuerint, eodem die pretacta sexagena ad hoc specialiter, vt premittitur, deputata pro conuentus pintancia expendatur, regulari pre- benda in nullo propter hoc aliquatenus diminuta, eo expresso, quod huiusmodi trium sexa- genarum quantitas in singulis bb. Galli et Georii festis soluenda nulli alteri quam subcelle- rario aut pintanciario, qui pro eo tempore in nostro monasterio constitutus fuerit, assignetur seruanda per ipsum, donec in quibuscunque huiusmodi vsibus fuerit expendenda, eo similiter expresso, quod quocunque premissorum obmisso aut quomodolibet violato per vendicionem, permutacionem, translacionem seu quamcunque dicti census a bonis prefatis alienacionem, uel ipsius assignacionem in dictis terminis persone alteri, quam est dictum, uel eciam ipsius census in alios vsus, quam est permissum, conuersionem prelibatorum anniuersariorum cele- bracionem et pietanciarum administracionem quovis modo impedientem seu tollentem, pre- dictus trium sexagenarum census ad infirmos et debiles hospitalis in pede pontis Pragensis ipso facto deuolutus est eo iure, quo nobis et nostro monasterio poterat pertinere. De quo quidem censu, si ipsis infirmis et debilibus hospitalis ad requisicionem possessoris presencium condescendere recusauerimus, extunc sine mora ad id faciendum per d. officialem curie Pra- gensis, quem pro eo tempore esse contigerit, cuiusque iurisdiccioni nos exnunc prout extunc sponte submittimus et quem ad hec instanter in hiis scriptis rogamus, volumus per cen- suram ecclesiasticam coartari iuris tam canonici quam ciuilis, consuetudinis et statuti ac priuilegiorum sedis apostolice quorumcunque aut alio quouis auxilio, per quod contra pre- missa uel aliquid premissorum possemus de iure uel de facto quomodolibet facere uel venire, nobis nullatenus suffraganti. Nos tamen deuocione supradicte Clare virginis exigente, que supradictas triginta sexagenas in eius prejudicium distractas suppleuit de proprio, auctoritate nobis commissa in spiritualibus, animas olim Heinrici, judicis supradicti, et Margarete vxoris ipsius, dicte Clare parentum, Johannis Jacobi, monachi de Strahouia, Frenczlini, Heinrici nostri commonachi fratrum et Katerine sororis dicte Clare defunctorum, ac eciam Petri, ipsius

Strana 576
576 Emler, Regesta Bohemiae fratris viui, personam vna cum persona ipsius Clare in nostram confraternitatem serie presen- cium in vita recipimus et in morte, eas (sic) omni bonorum operum nostrorum participes in domino facientes.“ — Dat. in predicto nostro monasterio in crastino beatorum Petri et Pauli apostol. a. d. MCCCXLIV. Ex orig. arch. capit. Prag. 1419) 1344, 14 Jul. Im castel zu Chermes. Markgraf Karl von Maehren an Albrecht, herzog von Oesterreich, bezüglich der heirat des herzogs Rudolf mit seiner tochter Katharina. — „Lieber Ohem, wir tun eu chund offenbar mit diesem brief, daz wir nach eurn offen briefen, di ir uns pei eurem getrewem, Albern von Puchaim, gesant habt, und nach eurer vreuntlich botschaft, di uns von euren wegen derselb Alber gesait hat, haben heut an diesen tag vor unserm vorgennanten vater dem cunig von Behem gelobt und verhaizzen mit gueten trewen an alles geverd demselben Albern von Puechaim gegenburtigen an eur stat, und in eurem namen rechte vreuntschafft und heyrat mit eurem sun herzog Rudolf und mit unser tochter juncwrawn Kathrin volfurn und volbringen. Und daz auch die vreuntschaft und heyrat gewinne einen furganc und werde genzlich volbracht, des haben wir dem vorgennanten Albern an eur stat auff dem heiligen euwangelio ainen ayd liplich geswornen also beschaidenlich, ob wir daruber daz urlaub und dispensacio von unserm heiligen vater dem pabst mugen gewinnen." — Der geben ist in dem castel zu Chermes Tuller bischtum des andern tags nach sand Margareten tag nach Cristes geburd 1343 jar. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 396. — Steyrer, Add. coll. 554. — Lichnowsky III, Reg. p. CCCCLVIII, n. 1373. — Böhmer, Reg. Imp. p. 347, n. 71. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 18, n. 198. 1420) 1344, 14 Jul. Im castell zu Chermes. Albrecht von Puchaym, Albrechts, des herzogs von Oesterreich, besonderer bote, bekennt sich, dass ich "von dem gewalt und von der macht, die mir derselbe mein herr hertzog Albrecht hat mit seynen offenen bryuen geben, globt und gehaissen han — — von dem durchleuchtigen gewaltigen herrn Johansen, königen zu Behmen und graven zu Lucemburg, heut an diesem tag, dem hochgebornen fürsten herrn Carll, desselbigen königes erstgeborner son, marggrafen zu Mehren, rechter freundschaft und heyrat mit jungfrawen Katharinen, des egegeschriebenen marggrafens tochter, ob es derselbig marggraff ausbrengen mag gegen dem heiligen vater dem bapst und dass auch die freundschafft und heyrat gewynne einen furtgang und werde gantzlich vorbracht, das hab ich an meynes vorgenanten herrn herzogen Albrecht etc. stat und in seyne sele yn seynem namen auf dem heyligen evangelio leiblich geschworn." Der geben ist in dem castell zu Chermes Tuller bischtumb des andern tages nach sanckt Margarethen na Christi geburth 1344. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 397. — Sommersberg, Sil. rer. scr. I, 998. — Dobner, Mon. IV, 314. — Böhmer, Reg. Imp. p. 347, n. 71.

Strana 577
et Moraviae. Annus 1344. 577 1421) 1344, 10 Aug. Olomucz. Johannes, episc. Olomuc., monasterio sanctimonialium in Pustmyr dat facultatem in rivo iuxta oppidum Pustmyr duas piscinas cum totidem molendinis et obstaculis construendi. — Act. et dat. Olomucz in die s. Laurencii mart. a. d. MCCCXLIV°. Ex orig. arch. archiepisc. Crems. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 398. 1422) 1344, 14 Aug. Durbuy. Acte, scellé des sceaux de Guillaume, comte de Namur, Robert de Namur, son frère etc. et de Jean, roi de Bohême oc, contenant, que le déshéritement fait par ce roi par devant le comte de Namur de la ville, château et prévôté de Poilvache et de ses dépendances et aussi la terre et le ban de Sies et de l'adhéritement de ces terres et mairies en faveur de Marie, comtesse de Namur, qui les avait achetées de ce roi pour la somme de 27400 florins. — Le samedi veille de l'assomption N. D. au château de Durbuy. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 37. 1423) 1344, 16 Aug. Mes. Johann, könig von Böhmen oc, und Isabella von Österreich, Raul von Lothringen h. von Bar und die landschaft von Metz verlängern ihren früher geschlossenen landfrieden, der mit nächstem Martini nach einem jahr endet, von diesem termin an auf weitere drei jahre bis Martini 1348 mit all seinen artikeln, die ausführlich wiederholt werden. Böhmer, Reg. Imp. p. 409, n. 867. 1424) 1344, 21 Aug. In ecclesia Pragensi. Sdeslaus, archidiaconus Horssouiensis, Prag. Boleslaw. et s. Egidii in Praga ecclesiarum canonicus thesaurariusque d. episcopi (sic) Pragensis, altare s. Marthe in ecclesia Prag. erigit. — Not. oc, quod „ego Sdeslaus, archidyaconus Horssouiensis, Pragensis, Boleslauiensis et scti Egidii in Praga ecclesiarum canonicus thesaurariusque d. episcopi Pragensis, anime mee necnon parentum ac benefactorum meorum omnium fidelium defunctorum cupiens in tempore prouidere, ad honorem dei omnipotentis et b. Marie genitricis eius ac bb. martirum Viti, Wencezslai atque Adalberti, patronorum nostrorum, et specialiter b. Marthe virginis altare in ipsa ecclesia Pragensi de consensu et licencia venerabilis in Christo patris et d. d. Arnesti, episcopi Pragensis, ac honorabilium virorum dominorum de capitulo ecclesie Pragensis predicte speciali erexi, construxi et dedicari procuraui, ipsumque altare de viginti sex sexagenis gross. den. argenteorum prag. perpetui census dotaui, quem censum in villa Martynawes dicta prope opidum Budyna sita cum curiis arature et rusticorum et suis pertinenciis vniuersis, meis pro- priis pecuniis et intuitu persone mee acquisitis emi et comparaui et ad tabulas terre more solito ecclesie Pragensi, principaliter et specialiter altari predicto sancte Marthe inponi man- daui, predictoque altari et ministro eius, qui nunc est vel qui pro tempore fuerit, predictum censum viginti sex sexagenarum gross. predictorum liberaliter applicaui et liberaliter eis 73

Strana 578
578 condescendi de eisdem. Volens itaque, quod in die ipsius sancte Marthe virginis, deo et ei ad honorem reuerencialiter hore diurne et nocturne decantaretur (sic) et specialiter missa eius sollempnizaretur, ideo disposui, dispono et ordino, quod predicti altaris minister quatuor sexagenas gross. predictorum predicti census in ipso vel vno die ante assignet sacriste eiusdem ecclesie, dominis prelatis, canonicis, installatis, altaristis, viccariis et aliis ministris iuxta morem et consuetudinem ecclesie predicte distribuendas, per diuisores, qui pro tempore fuerint per capitulum prelibate ecclesie deputati, horis, vt prefertur, et presertim misse inte- ressentibus officio ad plenum aut usque eleuacionem corporis Christi, absentibus vero nichil, nisi permissione diuina sint vel fuerint infirmi et suas infirmitates legitime probauerint, tunc habeant cum aliis dominis et ministris porciones. Quod autem d. prepositus Pragensis ecclesie, qui nunc est vel qui pro tempore fuerit, siue intersit officio misse siue non, semper habeat porciones; in hoc enim ipsum volo ob reuerenciam sue dignitatis et suum laborem, quem habet et habere tenetur circa tuicionem, defensionem et disbrigacionem bonorum ecclesie Pragensis vniuersorum ad sui officium tantum pertinencium speciali prerogatiua honorare. Preterea specialiter deputaui et deputo duas sexagenas predictorum grossorum de eodem censu, qui est in villa predicta, altaristis, vicariis et aliis ministris habentibus actu porciones in recompensam, vt predictus altarista sancte Marthe, qui nunc est vel qui pro tempore fuerit, percipiat cum ipsis debitas, solitas et consuetas porciones. Deputaui eciam et deputo, quod de predicto censu vna sexagena grossorum predictorum singulis personis, vt infra notatur, specialiter pro laboribus ipsorum diuidatur. Et primo ebdomadariis dentur duodecim grossi, videlicet presbitero quinque, dyacono quatuor, subdyacono tres, sacriste quatuor, cantori quatuor, subsacristre quatuor, capellariis tribus cuilibet duo grossi, matronis qua- tuor grossi, campanariis quatuor gr., duobus custodibus videlicet chori et scole cuilibet duo grossi, clericis choralibus sex, clericis communibus sex, videlicet pauperibus, altariste sancte Marthe tres, clerico, qui predicto altari deseruit, vnus grossus et duo grossi pau- peribus ante ecclesiam sedentibus vtriusque sexus in pane diuidantur. Residuum vero census predicti, qui vltra onus fuerit altaris, suis vsibus applicabit et pro se retinebit. Si autem aliquis dominorum canonicorum vel installatorum ex deuocione eodem die missam cantare b. Marthe ad honorem voluerit, ille habeat cum deo et sanctis suis in celo perpetuas porciones. Et hec omnia superius notata fiant et expleantur in die b. Marthe virginis per eius altaris ministrum, qui nunc est vel qui pro tempore fuerit, sub testimonio fidedigno vel nuncio domini decani Pragensis ad hoc specialiter deputato. Et si aliquam, quod absit, ex predictis disposicionibus et ordinacionibus meis in parte vel in toto explere seu expedire neglexerit, per d. decanum Pragensem, qui nunc est vel qui pro tempore fuerit, monicione canonica premissa per suspensionem ab ingressu ecclesie et per arrestacionem porcionum suarum, uel per aliam penam juridicam, que ad ipsum d. decanum spectat, coherceatur pre- dictus altarista ad refusionem neglectorum, quibus omnibus subiacere debet tam diu, donec satisfaciat de neglectis, hoc tamen excepto, quod si bona predicta per guerram generalem vel grandinem in tantum destruerentur et deuastarentur, quod abinde census totus uel pars eius haberi non posset, tunc debet sibi gracia fieri in solucione onerum predictorum ad arbi- Emler, Regesta Bohemiae

Strana 579
et Moraviae. Annus 1344. 579 trium proborum virorum ad hoc specialiter electorum talis, prout in talibus casibus fieri consueuit iuxta dampni quantitatem. Preterea ius patronatus altaris supradicti cum censibus et personam presentandi ad idem altare pro me reseruo ad tempora dumtaxat vite mee; post mortem vero meam capitulum Pragensis ecclesie de eodem altari cum censibus habebit et habere debet perpetuis temporibus prouidere personam idoneam et bene meritam de ecclesia predicta ad ipsum altare sine dilacione, que est et esse posset animabus preiudicialis, d. decano Pragensi presentando, quem idem d. decanus tenebitur et debet de ipso altari inue- stire, prout suum officium postulat et requirit. Item dispono et ordino, quod minister altaris predicti, qui nunc est vel qui pro tempore fuerit, per se sit et solus predictorum bonorum et censuum possessor, director et gubernator, nisi velit ea alicui amico speciali seu fideli, videlicet clerico sed non layco conmittere, hoc facere poterit de licencia patroni vel patro- norum, qui pro tempore fuerint, speciali, dominium pro se semper retinendo in eisdem. Item altarista predictus debet quatuor missas singulis septimanis in ipso altari per se vel per alium perpetuis temporibus dicere vel legere, puta feria secunda pro fidelibus defunctis cum tribus collectis, prima erit: Deus, qui nos patrem et matrem, secunda: Deus, qui inter apostolicos, tercia: Fidelium deus, omnium conditor et redemptor; feria quarta pro peccatis cum tribus collectis, vna pro peccatis, secunda de Sancto Spiritu, tercia: Deus, qui viuorum; feria autem sexta et sabbato dicet et leget missas consuetas, collectas de sancta Martha et de patronis collectis propriis missarum adiungendo. Alias vero missas dicet, prout ei deus graciam inspi- rabit, hoc adhibito et expresso, quod si predictus altarista, qui nunc est vel inantea fuerit, predictas missas in altari predicto per se uel per alium in septimana non dixerit, vt prefertur, si prima, secunda et tercia septimana predictas missas dicere neglexerit, per d. decanum supranotatum ab ingressu ecclesie suspendatur, et si non curauerit, arrestentur sibi census per eundem; et si quarta septimana continuando predictas missas dicere, prout superius con- tinetur, neglexerit, ipso facto sit altari et censibus priuatus et cadat a iure suo, quod sibi competebat in eisdem. Et tunc ipsum altare cum censibus patronus vel patroni, qui pro tempore fuerint, alteri conferent, prout superius est expressum et d. decanus predictus pre- sentatum debet et tenebitur inuestire de bonis cum censibus et de altari memoratis. Preterea quod vltimo scribitur melius memorie commendatur, —— ideo volens horam mortis preuenire, legaui et exnunc lego, disposui, dispono et ordino, quod postquam deo volente debitum vni- uerse carnis exsoluero et diem clausero extremam, de predictis bonis et censibus per sepe- dictum altaristam b. Marthe, qui nunc est vel qui pro tempore fuerit, in anniuersario meo due sexagene gross. predictorum sacriste assignentur distribuende more solito et consueto dominis et ministris ecclesie Pragensis misse defunctorum vsque post commendam interessen- tibus, recedentibus vero prius et absentibus nichil, nisi sint notabiliter infirmi et legittime excusati, tunc habeant cum aliis porciones. Item vnam sexagenam gross. predictorum taliter impendet predictus altarista: dabit enim octo grossos pro fiendis sexaginta candelis simpli- cibus et duabus torticiis in missa defunctorum dominis et ministris distribuendis ; item dabit pro offertorio quinque grossos aut sexaginta paruos denarios eisdem dominis; item quindecim grossos quindecim presbiteris dabit missas defunctorum eodem die legere volentibus pro 73*

Strana 580
580 Emler, Regesta Bohemiae anima mea, parentum ac benefactorum meorum et omnium fidelium defunctorum, dando cuilibet sacerdoti vnum grossum ad manum, — et si eodem die tot misse haberi non possent, tunc in sequentibus diebus suppleantur; item campanariis pro pulsu quatuor grossi; item matronis pro ipsarum laboribus quatuor grossi; item custodibus chori et scole et choralibus clericis decem grossos inter se diuidendos; item duos grossos pauperibus clericis; item men- dicis ante ecclesiam sedentibus duos grossos; item quinque grossos dabit clerico altari supra- memorato deseruienti taliter, vt vnum psalterium pro peccatis et negligenciis meis legat in die anniuersarii mei, et in hoc conscienciam suam onero. Item minister altaris predicti quinque grossos in vsus suos conuertet, vt diligencius impleat ea, que sibi sunt conmissa et impo- sita. Nichilominus tamen, si vellet esse tardus, negligens et remissus ad explendum onera predicta, per d. decanum predictum coherceatur per penas superius positas et expressas. Et vt presens tam pia et salutaris pro animabus institucio ac disposicio per nos videlicet, Henricum prepositum, Thobiam decanum, Thomam archidiaconum, Theodricum scolasticum totumque capitulum ecclesie Pragensis et per successores nostros in suis singulis capitulis perpetuis temporibus obseruetur, nostrum liberum et beniuolum presentibus adhibemus consensum nosque ad omnia et singula ipsius capitula obseruanda et integraliter adimplenda presentibus obligamus, volentes, ut decanus, qui nunc est vel qui pro tempore fuerit, et nos et ipsius altaris ministrum et alios, quos predicta tangunt capitula, per penas in ordinacione seu dispo- sicione presenti contentas ad totalem earum obseruanciam cogat finaliter et conpellat.“ — Act. et dat. in ecclesia Pragensi predicta a. d. MCCCXLIV, sabbato infra octauam Assump- cionis b. Marie virginis gloriose. Ex orig. arch. cap. Prag. 1425) 1344, 23 Aug. (S. 1.). Accord entre Raoul, duc de Lorraine, et Ademar, évêque de Metz, par l'entremise de Jean, roi de Bohême, au sujet de Château-Salins. Lundi la vigile de s. Barthélemy. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 38. — Böhmer, Reg. Imp. p. 210, n. 317. 1426) 1344, 23 Aug. (S. 1.). Thiebau, sire de Blanmont, déclare que Jehan, roi de Bohême oc, lui a promis mille florins de Florence; que sur cette somme il en a reçu 500; il reprend de lui cent livrées de terre en petits tournois. — Le lundi vigile s. Bertiemeu apôtre au mois d'août. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 38. 1427) 1344, 24 Aug. Mès. Charles, fils aîné de Jean, roi de Bohême oc, et marquis de Moravie, donne son approbation à la vente de la prévôté de Poilvache, faite par son père à la comtesse de Namur. Données à Mès. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI 38. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 398. — Böhmer, Reg. Imp. p. 347, n. 72. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 18, n. 198.

Strana 581
et Moraviae. Annus 1344. 581 1428) 1344, 25 Aug. Apud Villamnouam Auinionensis diocesis. Clemens papa VI Arnesto, archiepiscop. Pragensi, et eius successoribus concedit, ut pallio uti possint. — „Attendentes Pragensem ecclesiam magne titulo dignitatis inter alias partium ecclesias prefulgere, dignum et rationabile fore conspicimus, ut ipsam Pragensem ecclesiam et archiepiscopos, qui pro tempore inibi prefuerint, spiritualibus gratiarum largitio- nibus in iis potissime, que ad suum decus et decorem ex ipsius ecclesie excellentia digni- tatis pertinent, honoremus. Nuper siquidem suadentibus rationabilibus causis eandem Pra- gensem ecclesiam olim suffraganeam ecclesie Maguntinensis ac tunc de prouincia Maguntinensi existentem et venerabili fratre nostro Arnesto, episcopo olim Pragensi, in archiepiscopum Pragensem electo, regimini eiusdem Pragensis ecclesie presidente, de fratrum nostrorum consilio et apostolice plenitudine potestatis in archiepiscopalem et metropolitanam ereximus et honoribus ac insigniis sedis metropolitice duximus decorandum. Et attendentes, quod ipse Arnestus in eiusdem Pragensis ecclesie regimine, dum episcopalis existebat, hactenus se gessit fideliter et prudenter, et quod illud in posterum attentius gereret, prefatum Arnestum ipsi ecclesie Pragensi in archiepiscopum prefecimus et pastorem, curam et administrationem ipsius eidem Arnesto in spiritualibus et temporalibus committendo, sibique deinde palleum, insigne uidelicet plenitudinis pontificalis officii, a nobis ex parte sua humiliter postulatum duximus concedendum. Vt autem idem Arnestus et eius successores, archiepiscopi Pragenses, qui erunt pro tempore eo libentius palleo uti possint, quo specialiori apostolice sedis super hoc fuerint priuilegio communiti, ipsius Arnesti supplicationibus inclinati eidem Arnesto et succes- soribus suis prefatis, ut in ipsa Pragensi et aliis sue Pragensis prouincie ecclesiis, uidelicet in Natiuitatis domini et beati Johannis euangeliste, scti. Stephani et Circumcisionis ac Epi- phanie domini, Ramis palmarumque et Cene domini, sabbato sancto, tribus diebus Resurre- xionis necnon in Ascensionis domini, Pentecostes, Natiuitatis scti. Johannis baptiste et omnium apostolorum et quatuor beate Marie virginis, in commemoratione Omnium sanctorum et sancti Michaelis archangeli et ecclesiarum dedicationibus, ac in principalibus ipsius Pragensis ecclesie festiuitatibus et die anniuersarii consecrationis ipsius Arnesti et ecclesiarum prouincie Pra- gensis predicte, ubi ipsum Arnestum uel successores eius predictos interesse ac missarum solemnia celebrare contigerit, principalibus festis, ac etiam in consecrationibus episcoporum et ordinationibns clericorum in abbatum et abbatissarum ac monialium benedictionibus palleo alias eis rite concesso et etiam assignato uti licite ualeant auctoritate apostolica tenore pre- sentium indulgemus.“ — Dat. apud Villam nouam Auinionensis diocesis VIII kal. Sept. pontif. nostri a. III. Ex orig. arch. capit. Prag. 1429) 1344, 25 Aug. Apud Villamnouam Auinion. dioc. Clemens papa VI . . Wratislauiensi et .. Narathenensi episcopis mandat, ut Arnesto, archiepiscopo Pragensi pallium tradant. — „Nuper“ etc. usque „commitendo“ ut in litteris praecedentibus prout in nostris inde confectis litteris plenius continetur. Cum autem palleum,

Strana 582
582 Emler, Regesta Bohemiae insigne uidelicet plenitudinis pontificalis officii, ex parte prefati Arnesti per dilectum filium Nicolaum de Lucemburgko, canonicum Pragensem, nuncium suum, fuerit a nobis cum ea, qua decuit, instancia postulatum, nos ipsius precibus annuentes, palleum ipsum de corpore b. Petri sumptum per uos uel uestrum alterum assignandum secundum formam, quam uobis sub bulla nostra mittimus interclusam per prefatum Nicolaum et dilectum filium Nicolaum Hostizlay de Horauitz, presbiterum Pragensis diocesis, duximus destinandum. Quocirca frater- nitati uestre per apostolica scripta mandamus, quatinus uos uel alter uestrum palleum ipsum iuxta premissam formam sibi assignare curetis et ab ipso Arnesto, archiepiscopo nostro, et ecclesie Romane nomine sub forma, quam uobis sub eadem bulla dirigimus, fidelitatis debite solitum recipere iuramentum. Formam autem iuramenti, quod ipse archiepiscopus prestabit, nobis de uerbo ad uerbum per eius patentes litteras suo sigillo signatas per proprium nun- cium quantotius destinare curetis.“ — Dat. apud Villam nouam Auinionensis diocesis VIII kal. Sept., pontif. nostri a. III. Ex orig. arch. cap. Prag. 1430) 1344, 25 Aug. (S. 1.). Wir Nyclas Eylower der richter, Henczman Pusch und Peter Beneschower czu den czeiten scheppen maystere, Jacob perchschreiber, Barthus gewantsneyder, Frenczel Ruthart, Henczman vom Rosental, Hanman, Seydelman, Henrich Brunner vnd der Cristan Lynwater vnd gemaynlich die scheppen czu den Kutten, bekennen vnd tun kunt, — — das die erbern lewte Marquart Schicke, Frenczel seyn bruder vnd Lebe ires bruder svn vom Czaslabs sint vor vns gestanden in vollem rate — — sich vorczigen an dem dritteyl der vrbor, das das ackerteyl ist, genennet czu den czwen gruben czu dem Rosmort vnd czu dem Goltsmide genennet auf dem Alden Newfange ligende vnd an all den lehen, di czu den selben czwen gruben gehoren auf dem gange, alle des rechten, ob sye keynerleye recht dar czu gehabt hetten oder der czu gehaben mochten ymmer ewykleychen, also das sye noch ir erben noch ir nachkumlinge czu dem selben ackerteyl keynerleye ansprache noch kaynerhande recht nymmermer gehaben noch gewynnen sullen ymmer ewykleychen. — Dyser brief ist gegeben nach gotes geburt tausent vnd dreihundert jar in dem vier vnd vierczegesten jar an dem nesten mittewochen nach sente Bartholomeus tag des heyligen czwelfpoten. Ex orig. arch. Vorlic. 1431) 1344, 28 Aug. Arlon. Déclaration, scellée du petit sceau de Jean, roi de Bohême, comte de Luxembourg, portant que les biens assignés par Jean, seigneur de la Roche (Larochette), chevalier, pour sûreté d'un fief lui donné par Guillaume, comte de Namur, sont de la valeur de cent livres de terre. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 38. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 104, n. 271.

Strana 583
et Moraviae. Annus 1344. 583 1432) 1344, 29 Aug. Erlon. Lettre, écrite par Jean, roi de Bohême, à Adolf, évêque de Liège, par laquelle il lui mande que suivant la faculté qu'il avait de racheter Mirewart, Orchimont, Lompré, Nassoigne oc en tout ou en partie, pour la somme de 50.000 florins, à savoir: 25.000 florins pour Mirewart et Orchimont, et 25.000 florins pour les autres terres. Il est prêt a racheter une des deux parties, et de faire porter l'argent au lieu que l'évêque lui marquera. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 38. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 104, n. 272 et 303, n. 462. 1433) 1344, 29 Aug. In Suzichcz. Jutta, relicta Ruperti quondam dicti de Suzichcz, filiis suis Dluchomilo et Jeroslao assentientibus monasterio Welegradensi in villa Suzichcz unum laneum, unam marcam annuatim censuantem, confert. — Sigilla Dluhomili et Jeroslai praedictorum, Slawiborii de Buchlowicz generi eius, nec non Jeroslai de Jestrzebicz. — Dat. in Suzichcz a. d. MCCCOXLIIII°, in die Decollacionis s. Johannis Bapt. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 399. 1434) 1344, 5 Sept. (S. 1.). Procuration, scellé du sceau de Jean, roi de Bohême, à Jacques et à Arnould d'Agi- mont, ses cousins, et Werri de Herzées, sénéchal de son romain pays, chevaliers, pour mettre en possession Marie d'Artois, de la terre de Poilvache et du ban de Scies qu'il lui avait vendus. Publ. de la soc. pour la rech. des mon.hist. de Luxemb. XXI, p. 39. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 105, n. 372. 1435) 1344, 5 Sept. (S. 1.). Mandement, scellé du sceau de Jean, roi de Bohême, par lui donné, à tous les hommes de Poilvache et ban de Sies, de reconnaître pour leur dame, Marie d'Artois, comtesse de Namur. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 38. — Jacobi, Cod. epist. Joh. reg. Boh. p. 105, n. 274. 1436) 1344, 8 Sept. Poilvache. Copie sur parchemin sous le sceau de Jean, roi de Bohême, des lettres de Marie d'Artois, par lesquelles elle promet de tenir le château de Poilvache en neutralité jusqu'au rachat. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 39. 1437) 1344, 8 Sept. Poilvache. Quittance scellée du sceau de Jean, roi de Bohême et comte de Luxembour, de la somme de 27.400 florins qu'il avait reçue de Marie d'Artois, pour la vente de Poilvache et

Strana 584
584 Emler, Regesta Bohemiae du ban de Scies, à laquelle dame il permet de racheter jusqu' à 2000 petits florins de rentes, assignées sur ces terres, avec promesse de l'en dédommager lors du rachat. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 39. — Böhmer, Reg. Imp. 303, n. 463. — Jacobi, Cod. epist. Joh. regis Boh. p. 105, n. 275. 1438) 1344, 8 Sept. Poilvache. Copie sur parchemin, sous le sceau de Jean, roi de Bohême, des lettres de Marie d'Artois, par lesquelles elle consent que ce roi puisse racheter Poilvache et ses dépendances, avec le ban de Sies, en lui remboursant l'argent qu'elle en a donné. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 39. — Böhmer, Reg. Imp. p. 303, n. 464. 1439) 1344, 9 Sept. Poilvache. Promesse, scellée du sceau de Jean, roi de Bohême, de payer les arrérages et pen- sions sur la terre de Poilvache, jusqu'au jour de la date de ces lettres. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, p. 39. — Jocobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 105, n. 276. — Böhmer, Reg. Imp. p. 303, n. 465. 1440) 1344, 14 Sept. Pragae. Fridericus notarius revocat instrumentum per errorem a se confectum in praejudicium monasterii Sderaziensis. — Cum „ego Fridericus, publicus notarius, per ignoranciam juris et facti olim ad peticionem judicis et juratorum communitatis oppidi Pontensis confecerim pu- blicum instrumentum, in quo continetur, quod ipsi ciues siue oppidani predicti libere possint emere bona et hereditates honorabilium virorum prepositi et conuentus monasterii Sderasiensis, item quod pascua in Lysnik licite possint tenere, item quod homines de villa Wenczesslay debeant ad judicium ciuitatis euocari, item quod pratum, situm inter villam et flumen Be- lynam debeat ad communitatem ciuitatis Pontensis pertinere, item quod possint et debeant hereditates et domos memoratis preposito et conuentui emere in dicta villa Wenczesslay; et quia de dicto instrumento fuerim non bene informatus, et sic per me confectum in preiudicium predictorum dd. prepositi et conuentus, presertim cum sit confectum ipso preposito absente et conuentu, propter quod idem honorabiles viri prepositus et conuentus me Fridericum ad judicium — — d. Hostizlay, officialis curie Prag. in causam traxerint, petentes, ut dictum instrumentum, sicut erat per errorem per me confectum, ita per me reuocaretur, cassaretur et annullaretur: ego igitur usus consilio juris peritorum de mandato — — d. Hostizlay, offi- cialis curie Prag. dictum instrumentum reuocaui.“ — Testes fr. Gallus prior de Swecz, frater Nycolaus, plebanus Pontensis, et frater Arnoldus ordinis fr. Predictorum. — Acta sunt hec Prage a. d. MCCCXLIV°, XII indic., XIV die mensis Sept. Ex orig. c. r. bibl. Prag.

Strana 585
et Moraviae. Annus 1344. 585 1441) 1344, 20 Sept. Sygene. Johann, könig von Böhmen, gelobet Friedrichen, landgrafen von Thüringen, diejenigen, die gegen ihn oder dessen leute aus seinen landen, um ihnen schaden zuzufügen, ziehen wollten, daran zu hindern und ihm gegen solche, die es doch thäten, hilfe zu leisten unter den in dem vertrage näher angegebenen bedingungen. — Der zu Sygene gebin ist noch Gotis geburte 1344 jare an s. Mathei abinde des heiligen zcwelfbotin vnd ewangelisten. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII p. 401. — Böhmer, Reg. Imp. p. 409, n. 868. 1442) 1344, 20 Sept. Sygene. Karl, markgraf von Mähren, und Friedrich, landgraf zu Thüringen, markgraf von Meissen und in dem Osterlande, graf zu Orlamund und herr des landes zu Plizsen, schliessen ein schutzbündniss in der weise, dass sie sich wechselseitig gegen alle die, welche an ihre länder und herrschaften stossen und ihre feinde würden, mit 100 mann mit helmen unter- stützen sollen unter den in dem vertrage näher angegebenen bedingungen. Friedrich, landgraf in Thüringen oc, stellt einen gleichlautenden brief über dieselbe angelegenheit aus. — Der zcu Sygene gegebin ist nach Cristis geburte driczehen hundirt iaer darnach in deme vier vnde virczigisten iare an sende Mathei abunde des heiligen zewelf- boten vnde ewangelisten. Ex arch. reg. Dresd. — Dobner, Mon. IV, 315. — Böhmer, Reg. Imp. p. 347. n. 73. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 18, n. 199. 1443) 1344, 20 Sept. Sygene. Johann, könig von Böhmen oc, bekennt, dass er mit Friedrich, dem markgrafen von Meissen, überein gekommen sei, dass Karl, markgraf von Mähren, einem sohne des markgrafen von Meissen eine seiner töchter, die er hat oder noch bekommen wird, zur ehe geben und derselben eine morgengabe von 10000 schock prager groschen widmen wird, welche binnen jahresfrist nach der beilegung der kinder ausgezahlt und für welche derselben von dem markgrafen von Meissen Dresden, Tarand und Radeberg mit zugehör als leibgedinge angewiesen werden sollen unter den in der urkunde näher festgesetzten Bedingungen. — Dat. ut supra. Ex orig. arch. reg. Dresd. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 405. 1444) 1344, 21 Sept. Sygene. Johann, könig von Böhmen oc, praecisirt die bedingungen bezüglich des heiratsgutes und der wiederlage für die tochter des markgrafen Karl, welche einem sohne Friedrichs, markgrafen von Meissen, zur ehe gegeben werden soll. — Dat. ut supra an sende Mathei- tage des heil. zewelfboten vnde ewang. Ex orig. arch. reg. Dresd. 74

Strana 586
586 Emler, Regesta Bohemiae 1445) 1344, 21 Sept. Siegen. Karl, markgraf von Mähren, beurkundet, dass er nach rath seines vaters einem sohne des markgrafen von Meissen eine seiner töchter, die er hat oder noch bekommt, zur ehe zu geben gelobt habe. — Dat. Siegen 21 Sept. 1344. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 407. — Böhmer, Reg. Imp. p. 347, n. 74. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 18, n. 200. 1446) 1344, 28 Sept. (S. 1.). Diderich Kranich de Kyrchen, chevalier, déclare avoir reçu de Jean, roi de Bohême oc, la somme de dix livres d'argent qu'il lui a assignée sur ses biens de Kyrcheim. — Mardi avant st. Michel. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 41. 1447) 1344, 2 Oct. (S. 1.). Lettres, scellées du petit sceau de Jean, roi de Bohême, par lesquelles, du consen- tement de Béatrix de Bourbon, sa femme, il vend à Marie d'Artois, comtesse de Namur, les terres et seigneuries de Nassoigne, Seny et de Teirewenne, qu'il avait achetées de Thierri de Hufalize, chevalier, et aussi celles de Lompreit, Villance, Vyruel, Graides, Meaussin, Hanines, Foucaus, Neufville et Martinvoisin, et ce pour la somme de 25.000 royaux d'or. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 41. — Jacobi, Cod. epist. Johannis reg. Boh. p. 105, n. 278. — Böhmer, Reg. Imp. p. 303, n. 466. 1448) 1344, 3 Oct. Déclaration, scellée du petit sceau de Jean, roi de Bohême, par lui donnée à Marie d'Artois, que les seigneurs Louis, Jacques et Arnoult d'Agimont, Thierri de Haneffe, seigneur de Serain, Werri de Herzées et Watier de Jupeleu, chevaliers, qu'il avait nommés pour racheter de l'évêque de Liège les terres de Lompreit, Nassongne, Seny, Tirewenne, Willance, Graides, Meaussin, Hanines, Foucart, Neufville et Martinvoisin, devaient aussi la mettre en possession de ces mêmes terres qu'il avait achetées de lui. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 41. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 105, n. 279. 1449) 1344, 3 Oct. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, fait savoir que, au cas que Adolphe, évêque de Liège, son chapitre, ou autres pour eux, auraient racheté aucunes pensions ou rentes dont les châteaux, villes et terres de Lompreit de Nassogne, de Seny, de Terrewenne, de Villance, de Vyrnel, de Graides, de Meaussin, de Haumez, de Foucaut, de Neufville, de Martinvoisin étaient chargés, il restituera à sa tante Marie d'Artois, comtesse de Namur, à laquelle il a vendu

Strana 587
et Moraviae. Annus 1344. 587 lesdits biens, les sommes qu'elle pourrait avoir déboursées pour payer l'évêque de Liège ou son chapitre au Sujet desdites pensions ou rentes. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 42. — Böhmer, Reg. Imp. p. 303, n 467. 1450) 1344, 3 Oct. (S. 1.). Jean, roi de Bohême promet à Marie d'Artois de revêtir de son scel les lettres du 2 octobre 1344 dans lesquelles il a stipulé le rachat des terres y mentionnées. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 42. 1451) 1344, 4 Oct. Lucemburg. Conrad, seigneur de Sleiden, et Thierry de Sleiden, seigneur de Junkenrad, vendent à Jean, roi de Bohême oc, la moitié de la montagne dite Cap et celle du village de Nu- wenhusen. Conrad de Sleiden et Jennet, sa femme, déclarent avoir transporté à Jean, roi de Bohême, leurs châteaux et dépendances de Sleiden, et qu'ils l'ont repris de lui en fief. Waleram de Salmes, chevalier, fait savoir qu'il a vendu à Jean, roi de Bohême oc, ses biens de Nunkirche, Buczvure et dépendances pour la somme de 300 florins d'or à l'escut. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 44 et 45. 1452) 1344, 9 Oct. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen oc, bestätigt dem Klarenstifte zu Breslau die freiheit von allen diensten für Osserwicz, die insel zwischen Naslicz und Rasin, die insel, welche sich bis an die mühlen des stiftes erstreckt, und für das allodium Jescowicz bei st. Margareth. Jocobi 105, n. 282. — Böhmer, Reg. Imp. p. 409, n. 871. 1453) 1344, 9 Oct. (Pilsnae). Pertholdus pannifex dictus Rubasch, civis in Noua Pilzna, anniversarium pro annima sua fundat. — Not. oc, "quod ego Pertholdus pannifex dictus Rubasch, ciuis in Noua Pilzna, in puncto mee mortis maccellum meum inter maccella Zumperi ex vna et Jaklini Dobre parte ex altera situm in Noua Pilzna Conrado, filio meo dilecto, in salutare remedium anime mee et coniugis mee et aliorum meorum amicorum donaui, legaui et disposui ad tempora uite sue, vt idem filius meus huiusmodi maccellum sine omnium meorum amicorum impedimento in posse suo habeat et singulis annis perpetue anniuersarium animarum nostrarum in paro- chiali nostra ecclesia quolibet anno semel tempore debito cum scitu et euidenti testimonio honorifice debeat celebrare. Et post obitum ipsius Conradi, filii mei dilecti predicti, qui- cunque vicinior erit amicus in linea consanguineitatis, idem debet huiusmodi maccellum regere et predictum nostrum anniuersarium singulis annis peragere, prout superius est expressum.“ — Dat. die s. Dyonisii a. d. MCCCXLIV. E libro civ. Novae Pylznae nunc in Mus. Boh. asservato. 74*

Strana 588
588 Emler, Regesta Bohemiae 1454) 1344, 15 Oct. Lucemburch. Johannes, Boh. rex. oc, mortuo Friderico de Blankenheim, LXX libras census annui, quas idem Fridericus de ungelto civitatis Lucemburgensis recipiebat, filiae eius Irmesindae de Tonynburch et marito ipsius Wernero et heredibus eorum transfert. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI. 43 — Böhmer, Reg. Imp. p. 210, n. 318. 1455) 1344, 17 Oct. (S. 1.). Johannes, B. rex oc, Conradum de Sleiden, qui ipsi castrum Sleiden in feudum ob- tulit, liberare promittit, si in castro praedicto obsideretur. — Dat. dominica post festum Gereonis. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 45. — Böhmer, Reg. Imp. p. 210, n. 319. 1456) 1344, 17 Oct. Lutzenburg. Jean, roi de Bohême oc, déclare, que Jean seigneur de Larochette est venu devant lui et son conseil se plaignant des emprises des habitants de Diekirch sur les terres lui données par son père l'empereur Henri VII. — Des sontags vor sant Lucas tag. Geben zu Lutzenburg. Chartres de la famille Reinach I. p. 50. 1457) 1344, 18 Oct. Pragae. Fratres ordinis Cruciferorum cum stella anniversarium pro Vlrico, mag. ordinis, cele- brandum instituunt. — Nos fr. Petrus, summus prior fratrum ordinis Cruciferorum cum stella, ceterique fratres Henricus Chretzleri, summus claviger, Franciscus de Myza, Frenczlinus de Cu- bito, Albertus de Czedlicz et .. de Ausk ecclesiarum rectores ac plebani, necnon Friczko, prae- positus Montis sancti Hyppoliti prope Znoymam, Michael de Ponte, Bertoldus de Egra, Sipoto de Kluczenicz, Vlricus Bleystorfer de Blatna, Pohlinus de Chirnutz, Leo de Dablicz ac Mar- tinus de Glathovia commendatores et hospites, totusque conventus fratrum domus hospitalis s. Francisci in pede pontis Pragensis recognoscimus, "quod nos animadvertentes firmum ac devotum propositum, fidei consonum, animae saluberrimum ac condignum, honorabilis ac reli- giosi viri Vlrici fratris in Christo nostri ordinis, cuius etiam suorum plurimorum beneficiorum merita per ipsum ordini nostro exhibita studioso pensantes animo, firmaque deliberatione habita charitative conspeximus et decrevimus in nostro capitulo generali ac ex unanimi con- silio et consensu, suis itaque precibus humiliter annuere cupientes, dignum ac expediens arbit- ramur, quod illae duae marcae census de bonis in villa Sedlitz situatae ultra oppidum Rzewnitz, quas dictus frater Vlricus de bonis sui patrimonii a deo sibi collatis a retroactis temporibus infirmis hospitalis Pragensis et fratribus nostri ordinis resignatione libera pro Christi nomine contulit et donavit, et ut dicta pecunia in opus pium ac magis praecipuum atque solidum et specialiter in suae animae sempiternum remedium perpetuis temporibus convertatur, promitimus pro nobis et universis magistris, prioribus, clavigeris ceterisque offi-

Strana 589
et Moraviae. Annus 1344. 589 cialibus ac fratribus nostri ordinis, qui nunc sunt aut qui pro tempore fuerint, sub nostrae religionis observantiae voto fideliter ac sincere, quatenus incipiendo in proximo festo b. Georgii sexaginta quatuor grossi denarii pragenses et similiter in festo b. Galli iterum sexaginta quatuor grossi denarii pragenses veri annui census de praedicta villa in Sedlicz priori domus, quicunque pro tempore fuerit, dari debeant et annis singulis absque dolo plenarie assignari. De qua quidem pecunia dictus prior dimidiam partem praetacti census pro expen- sarum melioratione ac pitantiis fratribus et conventui hospitalis distribuet, residuam vero partem dimidiam magistro, qui pro tempore fuerit, pro infirmorum atque debilium recreatione ac emendatione expensarum de ipsius prioris consilio in praefatis temporibus annis singulis totaliter distribuet et impendet, insuper nos et universos priores, qui pro tempore officium prioratus rexerint, ad hoc firmiter obligantes, ut quandocunque volente divina gratia ipsum magistrum, fratrem Vlricum de hoc seculo migrari contingit, ut ipso die sui obitus vigiliae cum novem lectionibus ac laudibus et in crastino tres missae defunctorum et orationibus ad haec consuetis pro ipsius anima devote ac solemniter more solito celebrentur ac luminibus paragantur eodemque die suae memoriae sexaginta quantuor grossi per priorem domus fra- tribus et conventui pro pitantia ac similiter sexaginta quatuor grossi denar. pragenses pro- emendatione expensarum in futuris annis singulis eodem modo in die sui anniversarii vigiliae missae, orationes et expensae, ut praescriptum est, ad aeternam memoriam animae dicti fratris Vlrici, nullis obstantibus occasionibus seu contradictionibus per priorem et fratres dicti hospi- talis perpetuis temporibus fideliter peragantur“ —— Act. et dat. Pragae a d. MCCCXXXXIV°, in die b. Lucae Evang. E cod. aur. ord. Crucifer. cum rub. stella Pragae p. 224. 1458) 1344, 20 Oct. (S. 1.). Copie en parchemin, sous le le petit sceau de Jean, roi de Bohême, des lettres en français, de Marie d'Artois, par lesquelles elle permet à ce roi de racheter les terres de Mirewart et Orchimont, qu'il lui avait vendues pour 25.000 royaux d'or, avec tous les autres frais quelle y aura faits. Elle s'interdit de couper les hautes forêts sises sur ces terres. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 43. — Böhmer, Reg. Imp. p. 211, n. 320. 1459) 1344, 21 Oct. Liége. Copie sur papier, non signée, de lettres en français de Jean, roi de Bohême, par lesquelles il promet de dédommager Marie d'Artois de ce qu'elle aura payé de plus à l'évéché de Liège en considération du rachat des rentes sur les terres de Mirewart et Orchimont, lesquelles terres il avait rachetées de cet évêque pour les revendre à cette dame. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 44. — Böhmer, Reg. Imp. p. 211, n. 321. 1460) 1344, 22 Oct. (S. 1.). Copie sur parchemin non signée ni scellée, de la commission donnée en français, par Jean, roi de Bohême, à ses cousins Louis et Jacques d'Agimont, chevaliers, pour mettre

Strana 590
590 Emler, Regesta Bohemiae en possession Marie d'Artois des terres de Mirewart et Orchimont qu'il lui avait vendues pour 25000 royaux d'or. Publ. de la soc. hist. de Luxemb. XXI, 44. — Böhmer, Reg. Imp. p. 211, n. 322 et p. 409, n. 872. 1461) 1344, 23 Oct. (S. 1.). Jean, roi de Bohême, déclare avoir reçu de Marie d'Artois, tous les documents relatifs à la vente de Mirwart et Orchimont à l'évêché de Liège. Publ. de la soc. hist. de Luxemb. XXI, 44. 1462) 1344, 23 Oct. (S. 1.). Copie en parchemin sous le petit sceau de Jean, roi de Bohême, de la promesse de Marie d'Artois, d'accomplir les engagements que l'évêque de Liège avait pris avec ce roi lorsqu'il avait acheté de lui les terres de Mirrewart, Orchimont, Lompreit et autres, et ce en considération de ce que roi de Bohême avait bien voulu racheter ces terres de cet évêque, pour les lui revendre ensuite. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 44. 1463) 1344, 29 Oct. (S. 1.). Jean, roi de Bohême, constate le contenu d'une lettre de Marie d'Artois, d'après laquelle elle reconnaît vouloir acquérir Mirewart et Orchimont sous les mêmes conditions, comme auparavant l'évêque de Liège. Publ. de la soc. hist. de Luxemb. XXI, 44. 1464) 1344, 6 Nov. Pragae. Litterae Johannis abbatis et conventus monasterii Aulae Regiae super dotatione capellae s. Michaelis in Bezdes. — Nos fratres Johannes dictus abbas, Nicolaus prior, Ditmarus camerarius, Theodricus, magister conuersorum, Albertus custos, Bartholomaeus bur- sarius, Conradus supprior, Nicolaus cellerarius totusque conuentus monasterii b. Virginis in Aula Regia, not. oc, „quod cum d. Hermannus, Barmiensis episcopus, pro remedio animarum sue, patris, matris et aliorum plurium propinquorum et carorum suorum ordinauerit nomine testamenti comparari 71/2 sexag. gr. prag. census annui, cuius 51/2 sexag. debentur annis sin- gulis capellano officianti in capella b. Michahelis in Bezdes ecclesie parrochialis ibidem, quamdiu eadem perdurauerit, vel in alia eiusdem ecclesie capella, prout hoc in litera testa- mentaria ipsius d. episcopi expressius continetur, media vero sexagena dicti census debebitur nobis . . abbati dicti nostri monasterii aut priori pro tempore constituto, qui predictis inten- ditur laboribus, et nunciis mittendis ac sollicitudinibus habendis, sexagena autem cum dimidia ipsius census debetur annue fabrice aut ornatibus ipsius ecclesie, cum opus fuerit, aut eciam pauperibus scolaribus inibi degentibus et in ecclesia parrochiali diuinis officiis deseruientibus ac deum pro predictis animabus deuote orantibus et vicissim predicto capellano ad supra-

Strana 591
et Moraviae. Annus 1344. 591 dictas missas in prefata capella dicendas cooperantibus, ita ut singulis annis iam dicta sexa- gena cum dimidia, prout ad iam dictos pios vsus magis necessarium et salubre pro quolibet tempore videbitur, impendantur. Cum quoque dictus d. episcopus ordinauerit, quod huiusmodi VII cum dimidia sexagenarum census assignari debeat nobis Johanni vel cuilibet successori nostro, predicti monasterii abbati, distribuendus per nos ad predictos pios vsus temporibus opportunis et hoc duntaxat olim Heinrico Melniker, cive Prag., fratre predicti d. episcopi de- functo, qui predicta omnia et singula exequi debuit temporibus vite sue, prout predicta litera testamentaria id testatur; cum eciam sepedictus VII cum dimidia sexagenarum census annuus sit ab olim d. Cvna, predicti Heinrici Melniker tunc relicta, iusto empcionis titulo compa- ratus apud Johannem de Hradka inter illas X cum dimidia sexagenas gros. prag. den. census cum tribus sex. pro remedio dicti Heinrici Melniker et Cvne, conthoralis sue iam dicte, specialiter additis, quas ipse Johannes in hereditate sua, videlicet villa Opatowicz cum agris cultis et incultis, iuribus, vtilitatibus ac aliis pertinenciis vniuersis vendiderat rite et raciona- biliter ipsi Cvne pro C sex. gros. ab ea perceptis et cesserat ac condescenderat ei de toto predicto censu, sicut de iure facere tenebatur, et cum postmodum aduertimus, quod dictus census non erat simpliciter sufficiens ad singula antedicta propter clausulam seu condicionem in contractu vendicionis ipsius census taliter intersertam, si per gwerram generalem census dicte ville perierit, extunc fiat gracia conueniens in hac parte: ideo nos volentes eandem condicionem mutare in aliam meliorem, per quam dictus census simpliciter sufficiat ad pre- missa, communicato desuper consilio et consensu amicorum d. Hermanni episcopi, Heinrici Melniker et Cvne predictorum, quorum intererat, obtento, prefatum X cum dimidia sex. gros. censum de dicta villa Opatowicz in infrascriptas memorati Johannis de Hradka villas, immo verius in tercias partes earundem villarum singularum, videlicet Kvnarsowicz, Lhotha, Wyr- kolesch et Susskach cum agris suis cultis et incultis, iuribus, vtilitatibus ac pertinenciis vni- uersis, nec non in omnia alia bona sua ac heredum suorum habita et habenda ad ipsius Johannis precum instancias consulte duximus transferendum, ita tamen, quod eundem censum ipse Johannes de Hradka, heredes vel successores sui nobis abbati et conuentui predictis, in quos ipsa Cvna ipsum censum legitime transtulit, teneantur in omnem euentum soluere in Praga, medietatem videlicet in festo s. Galli et medietatem in festo s. Georgii anno quolibet sub rigore pene debite, prout hec omnia seriatim in ipsius Johannis venditoris literis patentibus et in terre tabulis continentur. Cumque huiusmodi X cum dimidia sex. census de predictis terciis partibus villarum Kvnarsowitz, Lhotha, Wyrkolesch et Susskach, partim nomine predicti testamenti epis- copalis et partim nomine testamenti prefati Heinrici Melniker, mariti dicte Cvne, annue debitus ad manus nostras, videlicet .. abbatis supradicti monasterii et conuentus traditus, sit annotatus in terre tabulis in hunc modum, quod nomine sepedicti testamenti episcopalis debeamus pre- dicto capellano in prefata s. Michahelis capella in Bezdes officianti de V cum dimidia sexa- genis in certis temporibus, prout in litera testamentaria dicti d. episcopi exprimitur, et eciam de vna cum dimidia sexagena ad fabricam dicte ecclesie parrochialis vel pro ipsius ornatibus, cum opus fuerit, aut eciam pauperibus scolaribus, prout premittitur, prouidere, nos hoc ipsum prompto animo faciemus, in quantum dictus census nobis, prout iuxta premissa debebit fieri,

Strana 592
Emler, Regesta Bohemiae 592 in suis terminis absque detrimento et negligencia persolvetur. Ipso enim censu de toto pre- dictis villis seu terciis partibus ipsarum villarum Kvnarsowitz, Lhotha, Wyrkolesch et Suss- kach in hac parte debito per nos ..abbatem vel ..priorem pretactos, pro eo tempore consti- tutos, vel per quemcumque officiatum nostrum percepto, nos de eodem censu ecclesie in Bezdes VII cum dimidia sex. ad predictos pios duplices vsus deputatas persoluemus Prage in domo nostra certis vicibus et assignabimus ei, cui fuerint assignande. Quociens enim nobis censum ipsum persolui non contingeret, quod tamen supradicta clausula, videlicet in omnem euentum, non patitur, racione cuius eundem censum de prefata villa Opatowicz in pretactas tercias partes dictarum villarum duximus transferendum, tociens nobis eiusdem census tercius denarius predicte vero ecclesie in Bezdes, immo ipsius ecclesie vsibus duo denarii deperirent et contingeret necessario deperire. Nec ad aliud quicquam in hac parte soluendum ipsi ecclesie volumus aliquatenus obligari, nisi ad duas partes porcionis illius pecunie, que de dictis terciis partibus dictarum villarum nomine census vel pene pro ipso censu neglecto debite nobis fuerit assignata, tercia parte eiusdem porcionis pecunie nobis libera remanente, prout nobis ius competit in hac parte. Prelibatum autem capellanum in prescripta capella officiantem habebimus nos .. abbas vel.. prior pro tempore constituti, deinceps d. plebano sepedicte ecclesie in Bezdes, qui protunc fuerit, anno quolibet presentare, siue illum, qui prius eciam in eodem officio seu missa seruierit, siue alium, quem tamen ipse plebanus ex causa racionabili non duxerit respuendum, vel idem (sic) plebano vices nostras, dum voluerimus, committere in hac parte, ut aliquem idoneum assumat ad annum tantum pro huiusmodi officio exercendo. Et idem capellanus seu per nos seu per dictum d. plebanum assumptus sibi non debet esse in suis juribus onerosus, et specialis debet esse ad huiusmodi officium celebrandum, ultra numerum aliorum capellanorum, quos habuerit seu alias habere dinoscitur plebanus neces- sarios pro sua ecclesia prelibata; nec de oblacionibus, que in capella ipsa eciam ad missam predictam offeruntur, se quomodolibet intromittat. Si quid autem dubii vel contencionis inter plebanum et predictum capellanum emerserit super suis expensis vel alia causa qualibet, super eo fiat, quod nos .. abbas vel .. prior predicti arbitrati fuerimus faciendum, sic tamen, quod de voluntate predicti plebani sit tenere prefatum capellanum in expensis suis vel in eo alteri consentire, prout hoc dictus d. episcopus fieri ordinauit, volens et ordinans, quod pre- dicto capellano predictarum V cum dimidia sex. deputatarum due sex. sibi assignentur pro- sibi necessariis in habitu et minutis, tres verò cum dimidia sexagene dentur plebano pro- ipsius expensis in victualibus vel alteri, qui eum de voluntate plebani tenuerit in expensis, sciente tamen aliquo ex senioribus plebis, qui ad hoc a plebe vel a maioribus plebis de Bezdes electus et deputatus fuerit successiue, sic tamen, ut anno quolibet binis temporibus eedem V cum dimidia sexagene assignentur, videlicet media pars circa recepcionem ipsius capellani, postquam per IV menses missas predictas continuauerit, vt premittitur, aut ante vel post, prout dicto plebisano a plebe deputato videbitur expedire, et alia media pars circa finem anni, quo in predicto officio deseruierit, vel ante, si eidem plebisano electo videbitur, faciendum. Postquam tamen idem capellanus et iam dictus plebisanus nobis.. abbati vel.. priori predicti monasterii pro tempore constituto racionem fecerint, aut suis vel plebani literis

Strana 593
et Moraviae. Annus 1344. 593 declarauerint recepcionem et impensionem eiusdem et alterius pecunie ad obseruacionem im- positi ministerii per illum annum, et in quos pios vsus huiusmodi pecunia imposita fuerit, esse factas. Et si quo die capellanus idem missam in illa capella obmiserit, pro illo die det IV vsuales denarios pauperibus clericis vigilias legentibus pro animabus superius denotatis, sic tamen quod non obmittatur missa eciam hoc modo vltra binas vices in ebdomada vel ex causa racionabili vltra trinas, quod rarissime tamen fiat, cum possit bene procurare per alios sacerdotes huiusmodi missas legi. Et cauere volentes, ne ex amissione huiusmodi literarum quicquam in solucione dicti census siue distribucione eiusdem accidat dispendii, ipsas literas tam pro parte nostra quam pro parte supradicti plebani in Bezdes decreuimus duplicandas, hac tamen cautela interposita, quod nulli eas per fraudem vel iniuriam obtinenti ius possit acquiri aliquod per easdem. Si quoque prefatum d. plebanum in Bezdes protunc exi- stentem huiusmodi literas contingeret ex quocumque casu imposterum non habere, extunc ad eius requisicionem ipsas literas iterum duplicatas sibi huiusmodi tenoris et continencie pro- mittimus nos daturos, difficultate aliqua non obstante. Preterea IV literis, ut predicitur, de hac materia confectis, vna ipsarum non debet discrepare ab alia in vnica diccione.“ — Sigilla: Johannis abbatis et conuentus supradicti ac Habardi, plebani in Bezdes. — Dat. Prage sabbato ante festum b. Martini proximo a. d. MCCCXLIV°. Ex orig. c r. bibl. Prag. 1465) 1344, 12 Nov. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, Hermanno, burgravio de Golsyn, castrum Polsnitz in terra Budyssinensi cum pertinentiis iure feudi confert per eum et heredes eius eodem iure, quo illi de Polsnitz tempore quondam Woldemari, marchionis Brandenburgensis, tenuerunt, possidendum. — Dat. Prage in die crastino b. Martini a. d. MCCCXLIV°. Ex orig. arch. regii Dresd. Köhler, Sammlung der Urk. des markgraf. Oberlausitz I, Anhang 106. — Böhmer, Reg. Imp. 409, n. 873. 1466) 1344, 20 Nov. Pragae. Joannes, B. rex ac Lutzenburg. comes, Carolus eiusdem primogenitus, marchio Mora- viae, Joannes, dux Carinthiae, Tirolis et Gorisiae comes, promittunt, se civitatem et districtum Glacensem non esse alienaturos a regno Bohemiae. — Not. oc, „quod nos in nostro animo propensius revolventes, qualiter castrum nostrum necnon civitas et districtus noster Glacensis ex eo, quod ipsa preteritis temporibus nonnullis nostris exigentibus opportunitatibus diversis obligare solebamus personis, damna perpessi sunt plurima et iacturas, cupientes itaque, ut status castri, civitatis et districtus Glacensis predictorum mediante nostra sollicitudine refor- metur, pro nobis, heredibus et successoribus nostris — — spondemus, quod castrum ipsum, civitatem et districtum Glacensem predicta per obligacionis seu alterius cuiuscunque aliena- cionis modum ex quacunque occasione vel causa a regno Bohemie nullatenus separare volumus aut debemus ; imo si tanta nobis immineret necessitas, quod de dicti castri, civitatis et districtus 75

Strana 594
594 Emler, Regesta Bohemiae pecuniali subsidio carere aliqualiter, quocunque [modo] hoc accideret, non possemus, statuimus, deceruimus et volumus per presentes, ut exnunc inantea capitaneus seu capitanei Glatzenses, qui pro tempore fuerint, subsidium, exacciones, contribuciones seu imposiciones huiusmodi quascunque nostro nomine colligant et percipiant easque dent nobis vel illi seu illis, quibus ipsas deputaverimus, et assignent, quociens id, prout premittitur, fuerit oportunum. Promittimus nihilominus et volumus cives nostros Glaczenses circa omnia iura libertates et gracias, quas anterioribus temporibus habuerunt, et circa litteras et privilegia, que a nobis et nostris pre- decessoribus habere noscuntur, fauorabiliter conservare.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXLIV, in crastino diei b. Elizabeth. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 171. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 408. — Böhmer, Reg. Imp. p. 409, n. 874 — Huber, Reg. K. Karl IV p. 19, n. 201. 1467) 1344, 20 Nov. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen oc, beurkundet, welcher gestallt auf des erzbischofs Balduin von Trier und seine veranlassung in gegenwart ihrer beider freunde die mark des hofes Usme, darinnen Freudenberg seine veste gebaut ist, begangen wurde von den schöffen zu Usme und den anstossern, mit genauer angabe der marksteine und gränzzeichen. Böhmer, Reg. Imp. p. 304, n. 468. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 44. 1468) 1344, 22 Nov. Pragae. Nos Johannes, B. rex oc, „licet universa et singula statum et commoditatem incolarum regni nostri tangencia — — in melius disponere omni diligencia studeamus, tamen omnia propter occupaciones multiplicas nequivimus terminare, ut patet specialiter in monasterio nostro Theplensi, quia eiusdem abbas et conventus nos nunciacionibus et litteris ipsorum petiverunt sepius et quasi annis singulis monuerunt, quatenus metas inter bona dicti mona- sterii et bona fidelis nostri dilecti Borsonis de Rysenburch juxta antiquam demonstracionem limitare et ea, que predicto monasterio ablata sunt, reformare ipsi dignaremur, quod propter ipsas occupaciones hucusque facere prorogavimus, volentes et statuentes, ut prorogacio huius- modi prefatis abbati et conventui in bonis et privilegiis ipsorum, que super dictis metis habere dinoscuntur, obesse non debeant nec aliquid preiudicium generare, quousque premissa nos fecerimus aut nostri fecerint successores.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXLIV, in die s. Cicilie virg. E lit. confirmationis a. 1353 mon. Tepl. 1469) 1344, 22 Nov. (Pragae). „A. d. MCCCXLIIII°, in die s. Cecilie virg. ad sanctum Jacobum hora vesperarum per d. regem constituti sunt seu creati noui jurati, quorum nomina sunt per ordinem sub- scripta: Andreas Goldner, Seydlinus de Pyeska, Henslinus, Matheus de Egra, Henricus Sweuus

Strana 595
et Moraviae. Annus 1344. 595 pincerna, Pesco Nevmburger, Otto pannicida, Frenczlinus Goppoldi, Henricus Sweuus Czigler, Jesco Bauari, Anderlinus Stuk, Wenceslaus Gewenher et Rudlinus Melniker. Et hii jurati statuerunt officiales ciuitati infrascriptos: Primo Johlinus Weger est ponderator institorum ; huius fideiussor est Vlricus Nezel pro L sexag. gr. Subemptores institorum: Nicolaus Huleri; huius fideiussores sunt: Waygandissa et Wenceslaus Rechczer, quilibet pro XXV sexag. gr. — Item Jacobus notarius; fideiussores sui sunt: Nicolaus Jemniczer et Nicolaus Luthmericzeri, quilibet pro XXV sexag. Item subemptor cupri: Cristanus; fideiussor suus est Nicolaus de Jurnteyn pro L sexag. Subemptores auri: Seydlinus Knower; fideiussor suus Pesco Harrer pro C sexag. — Elblinus Czaslawer; huius fideiussores sunt: Jeclinus de Grecz; Johannes Negelini gener; Johlinus Glas et Wenczeslaus Pesoldi, quilibet eorum pro XXV sexag. — Item Enderlinus subemptor ; fideiussit Henslinus, filius Alberti 1) pro L sexag. et Pesco de Gabl pro L sexag. Subemptores pannorum: Nicolaus Herscheftel; huius fideiussor est Nicolaus Gewnher pro L sexag. — Conradus Salczer ; fideiussor Nicolaus Gentes pro L sexag. — Item Hertlinus; fideiussor Polko Jacobi pro L sexag. — Item Chunlinus; fideiussor Hinco Glas pro L sexag. — Item Vllinus; fideiussor Vla Pleyer et Johlinus, fr. suus, pro L sexag. — Item Nicolaus Luthmericzer; fideiussor Cunadus Luthmericzer pro L sexag. — Item Nicolaus; fideiussor Cunczo Gunossii pro L sexag. — Item Ortlinus factus est subemptor in Exaltacione s. Crucis a. MCCCXLV°; fideiussores Leublinus et Herbordus, notarii regis pro C sexag. in solidum. — Item Jaxo Stuk subemptor. — Item Kunlinus subemptor ; fideiussores: Wenczeslaus Trubacz et Nicolaus Swenczguet, fideiusserunt pro C sexag. indiuisim. — Item Nicolaus subemptor ; Nicolaus Gevnher fideiussit pro C sexag. — Nicolaus Luthmericzer subemptor ; Cunadus Luthmericzer fideiussit pro L sexag. et Pesco Luthmericzer fideiussit pro L sexag." E lib. civ. Prag. ab anno 1310 f. 152. — 1) In cod. Albi. 1470) 1344, 23 Nov. Pragae. Johannes, B. rex, Lucemburg. comes, princeps suppremus Slezianorum et dominus Wratislaviae, ecclesiae Wratislaviensi civitatem Grotkow dat in feudum. — Recognoscimus oc, quod in nostra presentia constituti "d. Przedzlaus, episcopus Wratislaviensis, ac honor. viri Otto de Donyn et Nicolaus de Panwitz, doctor decretorum, canonici et procuratores capituli Wratislaviensis, nobis humiliter supplicaverunt, quatenus bona Grotkow, opidum, districtum castra, villas oc, que ab illustri principe d. Bolezlao, duce Slezie et domino Brogensi, sororio nostro dilecto, libero suorum heredum ad hoc accedente consensu, empcionis et vendicionis tytulo interveniente suis pecuniis conpararunt, eis inpheodare eosque nomine et tytulo veri pheodi investire de regie maiestatis munificentia dignaremur. Nos eorum iustis annuentes petitionibus ipsos, videlicet episcopum et predictos procuratores capituli vice et nomine Wratislaviensis ecclesie supradicte, de bonis predictis nomine veri pheodi secundum naturam et ius commune pheudi, recepto primitus et prestito ab eodem episcopo et procuratoribus antedictis solito et debito iuramento, investivimus et presentibus investimus, ut ipsi episcopus et capitulum ac 75*

Strana 596
Emler, Regesta Bohemiae 596 successores eorum nobis et heredibus nostris successoribus, regibus Boemie, qui pro tempore fuerint, tamquam veris pheodi dominis racione bonorum predictorum constanter et fideliter de cetero pareant et intendant." — Act. et dat. Prage presentibus illustribus Karolo primogenito, marchione Moravie, Johanne, duce Karinthie, filiis nostris dilectis, Bolcone, duce Opoliensi, Henrico, duce Saganensi, principibus nostris, necnon rever. in Christo patribus, d. Arnesto, sancte Pragensis ecclesie archiepiscopo, et Johanne, episcopo Misnensi, ac fidelibus nostris dilectis Ruzzone de Plauen, Hyncone dicto Berka de Duba, purcravio Pragensi, Henrico de Luchtenburc, Wancone de Wartenberc et aliis pluribus baronibus, clericis et militibus fide dignis, in die scti Clementis a. d. MCCCXLIV°. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 209. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 105, n. 287. — Böhmer, Reg. Imp. p. 409, n. 875. 1471) 1344, 23 Nov. Pragae. König Johann von Böhmen belehnt den herzog Heinrich von Schlesien, herrn zu Glogau und zu Sagan, mit allen seinen landen und halb Glogau und gibt ihm die anwart- schaft auf die lande der herzöge Konrad von Oels und Johann von Steinau. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, p. 165. Extr. — Sommersberg, Script. rer. Sil. I, 877. — Böhmer, Reg. Imp. p. 211, n. 323. 1472) 1344, 23 Nov. Pragae. Heinrich, herzog zu Slezien, herr zu Glogau und zu Sagan, bekennt vom Johann, könig von Böhmen oc, „obristen fursten in Slezie und herrn zu Breczlab, „seinem rechten lehenherrn alle seine lande und die hälfte von Glogau zu lehen zu tragen, die anwartschaft auf die lande der herzöge Konrad von Öls und Johann von Steinau erhalten zu haben und verspricht dem könige und königreich von Böhmen als treuer vasall zu dienen. „Vnd was wir vesten haben verlorn und vns zebrochen sein von dem chunig von Cracow, der sullen si vns helfen vnd raten wider gwinnen vnd ze bowen, so dacz wir furbas mugen vnser land vnd grenitz behalden." — — Zeugen: Arnest, ertzbissof zu Prag, her Predzlab, bissof zu Bretzlab, her Johannes, bissof zu Meichsen — — her Karl, des chunigs von Behem erst- geborner sun, marcraf zu Merhern, her Johannes, herczog von Khernden, auch desselben vnsers hern sun, herzog Bolco von Opol, her Reuzze voyt von Plawen, her Hynk genant Berk von der Duben, her Heinrich von Luchtenburc, her Wank, her Jesk vnd her Benesch von Wartenberc, her Hayman von der Duben genant von Nachod, her Herman von Schonburc genant von Crumczow, her Jesk von Michelsperc, her Ruzze von Lutitz, camrer in Behem, her Fridrich von Piberstain, vnd ander erbern herrn und ritter, vnd layen und pfaffen genueg. — Der gegeben ist zu Prag an sand Clementen tag nach Cristes geburd 1300 jar in dem 44 jar. Ex orig. arch. c. r. aul. cop. Mus. Boh. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 163. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, p. 409.

Strana 597
et Moraviae. Annus 1344. 597 1473) 1344, 23 Nov. Pragae. Wir Heinrich, herzog zu Slezie vnd herre zu Glogow und zu Sagan, verriehen oc, daz wir globt haben "hern Karlen, vnsers gnedigen herren, hern Johans, chunigs zu Behem, erstgeborenem sune, marcrafen zu Merhern, wenne er nach seines vaters tod, den got noch lange vriste, chunig wirt zu Behem, daz wir danne alle vnser lande, di wir nu haben oder noch gewinnen, di zu lehen gen von dem chunicrich zu Behem, wellen und sullen von im zu rechtem lehen nemen und enphahen vnd im danne warten.“ — Geben zu Prag an sand Clementen tag nach Cristes geburd 1300 jar in dem 44 jar. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 164. — Chytil, Cod. dip. Mor. VII, 410. 1474) 1344, 23 Nov. Pragae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., Stanislao, civi Znoymensi, posses- sionem villae Pracsch cum attinentiis a Zezema de Jeuspicz comparatae confirmat. — Dat. Prage a. d. MCCCXLIV°, die s. Clementis. Ex orig. arch. mon. S. Thomae Brunae. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 409. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 19, n. 202. 1475) 1344, 23 Nov. Pragae. Preczlaus episcopus et capitulum ecclesiae Wratislauiensis profitentur, se oppidum Grothcow cum terra et districtu, quod a Boleslao, duce Sleziae et domino Bregensi, compara- verant, in verum feudum recepisse a rege Bohemiae. — Act. et dat. Prage IX kal. Dec. a. d. MCCCXLIV° in domo fratrum Minorum praesentibus: Karolo, marchione Mor., Johanne, duce Karinthiae, Bolcone Opoliensi, Henrico Zaganensi ducibus, principibus et vasallis regis Boemiae, Arnesto Prag. archiepiscopo, Johanne, episcopo Misnensi, ac Renzzone (sic) de Plawen, Hyn- kone dicto Berca de Duba, purcravio Prag., Henrico de Luchtemburc, Wancone de Warthenberc, Johanne, archidiacono Glogouiensi, Ticzkone de Panowicz, canonicis Wratislauiensibus. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 411. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 208. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, p. 317. — Balbinus, Misc. Dec. I. lib. VIII, p. 197. 1476) 1344, 24 Nov. Pragae. Nos Preczlaus, episcopus Wratislaviensis, recognoscimus, nos Johanni, regi B. pro- misisse, quod „quasdam litteras recognicionis nostro maiori sigillo munitas, in quibus nos una cum capitulo nostro Wratislaviensi profitemur opidum Grothcow cum eius districtu ac omnibus iuribus et pertinenciis suis a dicto — — d. rege Boemie in verum feudum rece- pisse, procurabimus sigillo dicti nostri Wratislaviensis capituli pendente sigillari.“ — Act. et dat. Prage in domo regia VIII kal. Dec. a. d. MCCCXLIV, presentibus honor. dd. Johanne, archidiacono Glogoviensi, Ottone de Donyn, Ticzkone et Nicolao dictis de Panowicz, canonicis nostris Wratislaviensibus, ac aliis pluribus fidedignis. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, p. 210. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 412.

Strana 598
598 Emler, Regesta Bohemiae 1477) 1344, 3 Dec. Avinione. Clemens papa VI Reynhardo nato nobilis viri Ulrici domini de Hannowe, praeposito ecclesiae Tynensis, capellano suo. — „Nobilitas generis, morum decor et alia rationabilia tue devotionis merita super quibus apud nos fidedigno testimonio commendaris, nos inducunt, ut personam tuam oportunis favoribus prosequamur. Tuis itaque supplicationibus inclinati tibi, qui a prepositura ecclesie Tinensis Pragensis diocesis, cuius existis prepositus, ultra septennium absens fuisti in studio residendo, auctoritate presentium indulgemus, ut literarum studio sive in Romano sive alibi in loco, ubi illud vigeat generale, insistendo fructus, redditus et proventus dicte prepositure ac canonicatuum et prebendarum, quos in Bambergensi nec non in Brunna Olomucensis diocesis ecclesiis nunc obtines, et aliorum omnium beneficiorum ecclesiasticorum, que in quibuscumque aliis ecclesiis imposterum obtinebis, cum ea integritate usque ad bien- nium libere percipere valeas, cotidianis distributionibus dumtaxat exceptis, cum qua illos per- ciperes, si in ecclesiis ipsis personaliter resideres, et ad residendum interim in eisdem vel earum aliqua minime tenearis, neque ad id a quoquam invitus valeas coartari." — Dat. Avinione III non. Decembris, pontif. a. III°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 412. 1478) 1344, 3 Dec. Brunae. König Johann von Böhmen verordnet, dass künftig keiner im fürstenthum Breslau unbewegliche oder bewegliche besitzungen von ihm oder seinen erben erlangen könne, welche nicht wirklich vacant sind. Böhmer, Reg. Imp. p. 211, n. 324. 1479) 1344, 3 Dec. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. civitati Wratislauiensi litteras a patre suo a. d. MCCCXLIII°, fer. II proxima post dominicam, qua Judica decantatur, datas super eligendis XII scabinis terrae confirmat eamque circa omnia privilegia et literas graciales conservare promittit. — Dat. Brunne a. d. MCCCXLIV°, feria VI post festum b. Andree apost. proxima. Ex orig. arch. civ. Wratisl. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 413. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 19, n. 203. 1480) 1344, 3 Dec. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. nec non Johannes, dux Karin- thiae, Tyrolis et Goriciae comes, civibus Wratislauiensibus litteras a patre suo a. d. MCCCXLIII°, fer. II in vig. apostol. Symonis et Judae datas confirmant dictamque civitatem circa universa privilegia sive litteras gratiales conservare promittunt. — Dat. Brunne a. d. MCCCXLIV°, fer. VI post festum b. Andree apost. proxima. Ex orig. arch. civ. Wratisl. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 414. — Böhmer, Reg. Imp. p. 348, n. 75. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 19, n. 204.

Strana 599
et Moraviae. Annus 1344. 599 1481) 1344, 5 Dec. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor. sanctimoniales monasterii s. Jacobi in Olomucz ab exactionibus, contributionibus seu quibuslibet collectis liberat. — Dat. Brunne die ante festum b. Nycolai proxima a. d. MCCCXLIV°. Ex orig. arch. archiepisc. Crems. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 415. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 18, n. 205. 1482) 1344, 9 Dec. Wien. Albrecht, herzog von Österreich, verspricht Karl, markgrafen von Maehren, die heirat zwischen seinem sohne Rudolf und Katherina, Karls tochter, nach erlangung der päpstlichen dispens zu vollführen. — Vorichen, dass wir „durch besser freundschafft, zwyschen uns, unserm liebem ohem, herren Carlen, marggrafen zu Mehren, und durch frideswillen beyden halben unser lande globt —— haben eine rechte freundschaft, chonschafft und eliche heyrat zu volfuren mit unserm lieben sone, hertzogen Rudolffen, und mit der hochgebornen jung- frawen Katharinen, desselbigen marggrafen tochter, und haben auch globt, dieselbig heyrat, chonschafft und freundschafft zu uolfuren und zu verbrengen. Und dass sie ein vorgang ge- wynne und gentzlich vorbracht werde, des haben wir dem vorgenanten marggrafen Carl auf dem heyligem ewangelio einen eyd leiblich geschworen, wenn er sich auch gegen uns her- wider zu gleicher weis verbunden hat, und hat uns auch das geschworn zu den heyligen, also beschaydenlich, ob wir umb dieselbig heyrat und chonschaft das urlaub und dispensation von unserm heyligen vater dem bapste mügen gewynnen.“ — Geben zu Wien am pfintztag nach St. Niclastag 1344. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 415. — Sommersberg, Script. rer. Sil. I, 997. — Dobner, Mon. IV, 317. 1483) 1344, 9 Dec. Ryferscheit. Johannes dominus de Ryferscheit profitetur, se a Johanne, Boh. rege oc, castrum suum Ryferscheit cum attinentiis in feudum recepisse. — Dat. Ryferscheit fer. V proxima post festum b. Nicolai confess. Idem profitetur ab eodem MCC florenos accepisse, pro quibus castrum praedictum in feudum recepit et fidelitatem regi Boh. promisit. — Dat. ut supra. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 46. 1484) 1344, 13 Dec. In monasterio Cladrub. Cztyborius, plebanus ecclesiae s. Petri in Cladruby, quaedam bona sua pro aliis bonis cum monasterio Cladrubensi commutat. — Recognosco oc, me cum hon. ac rel. viris d. Hen- rico abbate et conventu fratrum monasterii Cladrubensis maturo consilio et unanimi con- sensu inter nos praehabitis ordinationem huiusmodi pro quibusdam meis et ipsorum bonis libere et benevole subintrasse; videlicet quod pro una terra, quam in Brdecz habebam, dederunt mihi ratione commutationis unam aliam terram valentiorem in villa Wrbicz cum omnibus juribus duntaxat censuris regalibus praeexclusis; item in praedicta villa Brdecz, ubi

Strana 600
Emler, Regesta Bohemiae 600 de duabus araturis decimas possidebam, pro illis decimis dederunt mihi in eorum curia dicta Saz, in qua erant quatuor araturae liberae, et quae nulli unquam decimabant, eisdem quatuor araturis in sedecim laneos divisis, de quolibet laneo duas mensuras siliginis et duas mensuras avenae cum ceteris minutis. Item tenentur mihi dare per quinque annos de ipsorum granario quinquaginta mensuras siliginis, hoc est quolibet anno decem mensuras, in subsidium villanorum, ut infra praedictos annos possent commodius locari, et melius residere; item ordinationem seu pactum habui, feci et facio cum praefato d. abbate et conventu ipsius, quod quandocunque molendinum sub nova piscina aedificaretur, extunc viam et transitum ad illud molendinum per mea bona minime debeo prohibere, nec aliquis successorum meorum debet aut valet praedictos d. abbatem et suum conventum, vel qui pro tempore fuerint, super omnibus praescriptis aliquatenus impugnare.“ — Sigilla: d. Eringonis de Zachluz et Theodo- rici de Kostelecz. — Dat. in monasterio Cladrub praenotato a. d. 1344°, in die s. Luciae virg. et mart. glor. E cod. m. c. r. bibl. Prag II, B, 10, p. 105. 1485) 1344, 14 Dec. Avinione. Clemens papa VI Egidio Rudgeri, canonico monasterii Montis Syon, parrochialem ecclesiam in Alba Ecclesia per canonicos monasterii Gradicensis solitam gubernari confert et mandat episcopo Carnotensi atque Lucensi et Brewnouiensi abbatibus, ut eundem Egidium inducant in possessionem dictae ecclesiae parrochialis ammoto ab ea Ulrico Petri dicti Bra- dewicie, canonico monasterii Gradicensis. — Dat. Avinione XVIIII kal. Jan. pontif. anno III°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 416. 1486) 1344, 14 Dec. Avinione. Clemens papa VI Jaroslao Woyslai canonicatum ecclesiae Olomuc. cum expectantia praebendae confert. — Dat. Avinione XVIIII kal. Jan. pontif. anno III°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 419. 1487) 1344, 15 Dec. Avinione. Clemens papa VI archiepiscopo Pragensi, . . abbati monasterii de Ossyek Pragensis diocesis ac . . decano ecclesie Pragensis. Ex serie pro parte Theoderici, abbatis monasterii Porte apostolorum ordinis s. Benedicti Pragensis diocesis, nobis nuper oblate petitionis per- cepimus, quod licet prepositura monasterii sanctimonialium in Tepplicz sit et fuerit eidem mona- sterio Porte apostolorum immediate subiecta et per abbatem et monachos consueverit gubernari, tamen Johannes, rex Boemie, eam Sbizchoni Lepori dicto de Ausburgh [l. Hasenburg] militi mere laico noviter contulit, propter quod ibidem inhonestas et indisciplina invaluerint, cum persona religiosa aliqua non habitet in eadem, neque clausure ibidem observentur in magnum preiu- dicium monasterii. Nos vobis mandamus, quatenus vocatis dicto milite et aliis, qui fuerint evocandi, si premissa inveneritis vera esse, prefatam preposituram in statum pristinum et

Strana 601
et Moraviae. Annus 1344. 601 debitum reducere procuretis amoto ab eo dicto milite. — Dat. Avinione XVIII kal. Jan. pontif. a. III°. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI p. 34, n. 71. 1488) 1344, 15 Dec. Avinione. Clemens papa VI archiepiscopo Pragensi. — Exhibita nobis nuper pro parte Margarete, abbatisse monasterii in Tepplicz ordinis s. Benedicti Pragensis diocesis, petitio continebat, quod dudum priusquam ipsa quoddam monasterium canonicarum Cralup vulgariter nuncu- patum ordinis s. Augustini Pragensis diocesis sub cura fratrum ordinis Predicatorum viven- tium dicte diocesis fueret ingressa ibidemque vinculo professionis astricta, quod quidem dictum Cralup processu temporis potentia et tyrannide laycali destructum extitit penitus et est hodie desolatum, adeo quod lapis in eo supra lapidem non remansit, quodque ipsa et alie moniales tunc ibidem degentes exinde disperse fuerunt et deiecte, et ob hoc quia dicta abba- tissa cum aliis monialibus, ubi reclinaret caput suum non habebat, ad dictum monasterium in Tepplicz postmodum sine alicuius superioris licencia se transtulit ibidemque in monialem recepta extitit et professionis vinculo se adstrinxit ac demum vacante dicto monasterio in Tepplicz in eiusdem monasterii abbatissam per conventum ipsius monasterii fuit canonice electa ipsaque obtinuit electionem ipsam per b. m. Johannem, episcopum Pragensem, aucto- ritate ordinaria confirmari sibique munus benedictionis impendi et extunc predicto mona- sterio prefuit. Verum quia prefata Margareta dubitat, quod translatio ad dictum monasterium in Tepplicz et receptio et professio, electio et confirmatio dispensatione super hoc apostolica non obtenta possent forsitan imposterum impugnari, nos fraternitati tue mandamus, quatenus cum dicta abbatissa, ut in dicto ordine s. Benedicti et regimine prefati monasterii in Tepplicz permanere valeat, apostolica auctoritate dispenses. — Dat. Avinione XVIII kal. Jan. pontif. a. III°. Werunsky, Excerpta ex reg. Clementis VI et Innoc. VI p. 33, n. 70. 1489) 1344, 15 Dec. In Lynblicz. Arnestus, archiepiscopus Prag. Jacobo, judici de Bilan, literas super judicio dicte villae renovat. — Not. oc, "quod veniens ad nostram praesentiam fidelis noster Jacobus, iudex de villa archiepiscopatus nostri dicta Bilan prope Brodam Boëmicalem, nobis exponere curavit, quod ipse litteras, quas super iudicio per progenitores suos a praedecessoribus nostris, episcopis Prag. emphiteotico iure empto —— habuit, aput quendam civem in civitate Curi- mensi ratione securitatis reposuerat, quae tandem — — cum eadem civitas exusta fuisset, —— per ignis voraginem sunt consumptae, — — supplicans, ut per nostras alias litteras iudicium dictae villae cum iuribus et pertinentiis suis, prout ad praesens tenet et progeni- tores tenuerunt sui, — — confirmare dignaremur. Nos — — considerantes — — petitionem dicti Jacobi, iudicis villae supradictae, consonam esse rationi et condignam, praefatum iudi- cium in Bilas cum duobus laneis liberis, taberna, parte molendini ibidem et culpis ex 76

Strana 602
602 Emler, Regesta Bohemiae iudiciis provenientibus, exceptis dumtaxat pro nobis et successoribus nostris tribus culpis, utpote igne, stupro, homicidio, de quibus dictus Jacobus quartum denarium habere tenetur, in eundem Jacobum, heredes seu successores suos praesentibus transferentes totum ius, quod in eodem iudicio progenitores sui ab antiquo habuerunt et ipse Jacobus habet, — — confir- mamus, — — concedentes, — — ut praedictus Jacobus, heredes et successores sui iudicium memoratum cum omnibus iuribus et pertinentiis suis perpetue teneant, — — hoc adiecto, — quod idem Jacobus, heredes s. successores sui — — nobis et successoribus nostris, archiepiscopis Prag. cum uno pancerio et balista, quando — — requisitus fuerit, sit perpetuo ad serviendum astrictus." — Dat. in Lynblicz prope Brodam Boëmicalem a. d. MCCCXLIV, feria IV in proximis quatuor temporibus ante nativitatem Domini, archiepiscopatus nostri anno I. Borový, Lib. erect. p. 316. 1490) 1344, 19 Dec. Pragae. Johannes, Boh. rex ac Lucemburg. comes, emtionem oppidi dicti Kopicz in finibus regni Boh. siti per abbatem et conventum monasterii Kemniczensis ordinis s. Benedicti Mis- nensis dioc. a Gerungo milite dicto de Lom factam ratam habet. — „Ceterum vero si predictos abbatem et conventum memorati monasterii aliqua bona et hereditates in regno nostro Bo- hemie ad viginti marcarum redditum se extendencia emere contingeret, ad hoc omnem et plenum consensum et assensum nostrum adhibemus et presencium auctoritate confirmamus in omni suo iure, quo illi, a quibus emunt, ipsa bona et hereditates possederunt. Insuper eciam quod homines et villani in oppido dicto Copitz habitantes possunt secare ligna in nemore nostro Bohemicali et utifrui ad ipsorum omnem voluntatem et necessitatem, quem- admodum hoc ab antiquis temporibus hucusque per eos consuetum extitit observari. Pre- terea volumus, ut nullus ab abbate et conventu monasterii sepefati sive a suis nunctiis the- loneum exigere presumat, sed in educendo et inducendo annonam suam plenam habeant libertatem, quociens hoc eis visum fuerit expedire." — Datum Prage die dominica ante festum Nativitatis Christi proxima anno eiusdem MCCCXLIV. Cod. dipl. Saxoniae regiae II, 6. pag. 289. 1491) 1344, 20 Dec. Pragae. Johannes, rex Boh. officiatis castri Pontensis, qui sunt aut pro tempore fuerint, mandat, ut monasterium Kempniczense „in bonis suis Chopicz non molestetis, inquietetis seu in aliquo perturbetis aut turbari per alios permittatis ac offendi. Volumus eciam, ut homines bonorum predictorum in resecacione lignorum et lignantes in silvis ibidem et in aliis eorum iuribus diuturnis obtentis non molestetis, impediatis nec eciam perturbetis, dictum monaste- rium Kempniczense et bona predicta in Chopicz iuribus suis ab antiquis temporibus per eos tentis et habitis manuteneatis ac eciam conservetis.“ — Datum Prage in vigilia beati Thome apostoli a. d. MCCCXLIV. Cod. dipl. Saxoniae regiae II, 6. pag. 290.

Strana 603
et Moraviae. Annus 1345. 603 1492) 1344, 20 Dec. (Pragae). Ratio super 961/2 sex. gros. receptis pro indigentia civitatis Prag. — Nota, "quod a. d. MCCCXLIII (sic) in vigilia beati Thome apostoli jurati supradicti [i. e. qui electi erant a rege MCCCXLIV in die s. Caecilie virg.] pecuniam infrascriptam, videlicet 961/2 sex. gros. Prag. cum vno grosso predicto in lite inter Feterreich et Vlam Johannis pannicide pro indi- gencia ciuitatis nostre predicte receperunt, que pecunia est distributa in hunc modum: Primo Andreas Goldner persoluit Ortlino aurifabro pro canula, pro longo cifo et pro V aliis cifis paruis XXXV sex. an XX gros. Item Anderlino Stukoni pro vno cifo 31/2 sex. It. Henslino Trouschel pro vno cifo III sex. an XII gros. It. Ottoni pannicide pro aureis marchionisse datis XII sex. XV gros. It. Peschlino aurifabro pro vno copfel IV sex. VIII gros. It. Ottoni May carnifici pro nouo judice V sex. It. Henslino Beneschower in veste antiquorum juratorum 171/2 sex. It. Frenczlino Tafelrun pro obstagio IX sex. cum dimidia sex. It. Jakschoni Ruperti pro obstagio 41/2 sex. It. Ottoni May pro judice III sex. an XX gros. Et in hac pecunia debet ciuitas VI sex. pro duabus penis Vlmanno Johannis pannicide decutere seu non persoluere." Lib. civit. Prag. ab a. 1310 f. 152 p. v. 1493) 1344, 28 Dec. Avinione. Clemens papa VI Johanni, regi Boemie, scribit, se magistrum Geraldum de Magnaco archidiaconum de Bautesio in ecclesia Constantiensi, capellanum suum, eiusque consiliarium ad ipsius presentiam destinare. — Avinione V kal. Jan. pontif. a. III°. Werunsky, Excerpta ex reg. Clementis VI et Innocentii VI p. 35, n. 72. 1494) 1345. (Pragae). A. d. MCCCXLV altare s. Johannis evangeliste dedicatum est a ven. episcopo s. Marie Slananesis ordinis fratrum Heremitarum s. Augustini. Et iste sunt reliquie incluse vel recon- dite in altari sanctorum: videlicet s. Johannis ewangeliste et s. Johannis baptiste, s. Pantha- leonis martiris, s. Georgii mart. ss. Quirini, Simplicii, Eleutherii martirum, s. Egidii abbatis, s. Agnetis, s. Margarethe, s. Prisce. Tytullus annotatur sanctorum sancti Johannis apostoli et ewangeliste et sancto Johanni baptiste et sancto Panthaleoni martiri et sancte Agneti; indulgencie pro eadem capella XL dies omnibus visitantibus cum deuocione. Codex Thomaeus f. 129. 1495) 1345. Cedlicz. Nos fratres Johannes abbas, Hartmannus prior, Vlricus subprior, Heinricus cellerarius, Rudigerus portarius, Nicolaus custos, Jacobus, confessor in Valle, Hermannus camerarius, Petrus bursarius totusque conventus monasterii Cedlicensis fatemur et recognoscimus oc, „quod pie recordacionis dominus ac magister Rapoto filiabus suis, videlicet Sophie, Elyzabeth, Katherine et Anne, sororibus in Valle beate Virginis, pro ipsarum sustentacione C sex. gross. 76*

Strana 604
604 Emler, Regesta Bohemiae den. prag. salubriter delegauit, quibus per nostros antecessores receptis de eis in X sex. annui census eisdem de nostra bursa persoluendis, videlicet in festis Galli et Georgii debitorie sumus obligati tam diu, quousque ipsis virginibus C sex. dictorum denariorum reddiderimus pecunia in parata. Et hunc predictum censum eisdem puellis taliter deputauit, quod, vna earum decedente vna sex. ad predictum monasterium in Valle, et altera emigrante iterum vna sex., tercia quoque moriente tres sex. ad dictum monasterium pertinebunt, ita quod vltima, que aliis tribus superuixerit, V residuas sex. ad suam vitam obtinebit, qua defuncta heedem V sex., sicut et predicte V apud predictum monasterium perpetuo permanebunt.“ Dat. in Cedlicz a. d. MCCCXLV. Ex orig. c. r. bibl. Prag. — 1496) 1345. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, donne à Arnould et à Gerard de Blankenheim la ville de Killaven, appendances et dépendances, pour la tenir en fief du Luxembourg. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 46. 1497) 1345, 4 Jan. Wratislaviae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, civibus in Strelin, qui ad mandatum ducis Nicolai, Munsterbergensis domini, in casu, si non relictis heredibus legitimis moreretur, regi et coronae Boh. atque marchioni Mor. praestiterunt fidelitatis homagium, litteras a Karolo marchione nomine eius et patris ipsius datas in omnibus clausulis confirmat. — Dat. Wrati- slavie fer. III proxima post Circumcisionem Domini anno nativ. eiusdem MCCCXLV°. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 323. 1498) 1345, 4 Jan. Wratislaviae. Johannes, rex B. oc, dat litteras eiusdem tenoris civibus in Frankenstein. — Dat. Wratislavie fer. III proxima post Circumcisionis Domini a. nat. eiusdem MCCCXLV°. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 140. 1499) 1345, 5 Jan. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen, bestimmt auf bitten des bischofs Preczlaus von Breslau, dass das dorf Schosnitz im falle der sohn der jetzigen besitzerin, der wittwe Hermanns von Rychinbach, ohne erben stirbt, an seine schwester Katharina fallen soll. Jacobi, p. 106, n. 291. — Böhmer, Reg. Imp. p. 410, n. 876. 1500) 1345, 5 Jan. In Wissenfels. Fridericus, Thuringiae landgravius, Misn. et Orientalis marchio, comes in Orlamunda ac dominus terrae Plisnensis, recognoscit, se teneri Johanni, regi B. oc, in mille sexag. gr.

Strana 605
et Moraviae. Annus 1345. 605 den. prag., quos idem ipsi ob specialem amicitiam ad duos annuos mutuavit et in parata pecunia exsolvit. — Dat. Wissenfels, oppido nostro, in vigiliis Epiphaniae Domini a. eiusdem MCCCXLV°. Ludewig, Rel. manusc. p. 535. 1501) 1345, 6 Jan. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen oc, bestätigt, dass der Breslauer bürger Helmbuld von Luthindorf sich verpflichtet hat, dem Johann von Teschin seine ihm schon verpfändeten güter in Serawin, Breslauer kreises, zu überlassen, wenn er nicht zu Michaelis die schuldigen 2021/2 mark bezahlt. Jacobi, p. 106, n. 292. — Böhmer, Reg. Imp. p. 410, n. 877. 1502) 1345, 6 Jan, Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen oc, bekennt, dass Helmbold von Luthindorf sich auf seine bitten mit seinem gute Serawin zur zahlung ven 2021/2 mark an Johann von Theschen ver- pflichtet hat, die er, der König, demselben und Michael von Glywicz schuldig ist. Jacobi, p. 106, n. 293. — Böhmer, Reg. Imp. p. 410, n. 878. 1503) 1345, 8 Jan. Avinione. Clemens papa VI Breunouiensis et in Zar monasteriorum abbatibus, ut terminos dio- cesis Luthomislensis assignent. — Nuper pro parte carissimi in Christo filii nostri Johannis, regis Boemie illustris, et dilecti filii nobilis viri Karoli, marchionis Moravie, primogeniti sui, coram nobis et fratribus nostris, sancte Romane ecclesie cardinalibus, reverenter exposito, quod Pragensis per decem et Olomucensis ecclesie etc. ut in literis datis II kal. Maii a. d. MCCCXLIV° (v. Reg. Boh. et Mor. IV p. 566, n. 1398). „Postmodum vero de persona dilecti filii Johannis, electi Luthomuslensis, tunc abbatis dicti monasterii Lucensis et Olomucensis dioc. predictorum de ipsorum fratrum consilio eidem ecclesie Luthomuslensi prefecimus in episcopum et pastorem, curam et administrationem ipsius ecclesie in spiritualibus et temporalibus commitendo, prout in nostris inde confectis litteris plenius continetur. Nos igitur volentes, ut eidem ecclesie Luthomuslensi certa pars de dictis Olomucensi et Pragensi dioc. adiacens eidem ecclesie Lutomislensi certis finibus distin- guenda iuxta intentionem nostram huiusmodi assignetur, gerentes quoque de vestre probitatis industria fiduciam in domino specialem ac sperantes firmiter, quod ea, que vobis commit- timus, studebitis exequi fideliter et prudenter, discretioni vestre — — mandamus, quatinus vos vel duo vestrum ad partes illas sublato dilationis obstaculo personaliter accedentes vocatis archiepiscopo et episcopo et electo predictis ac capitulis ipsarum ecclesiarum et aliis, qui fuerint evocandi, de predicta certa parte ex dictis Olomucensi et Pragensi dioc. eidem Luthomuslensi ecclesie adiacente certis finibus, ut premittitur, distinguenda et eidem ecclesie etiam assignanda, necnon de ecclesiis, dignitatibus, personatibus et officiis et aliis

Strana 606
606 Emler, Regesta Bohemiae officiis et aliis beneficiis ecclesiasticis, que in parte predicta eidem ecclesie Luthomuslensi, ut premittitur, assignanda consistunt, ac de ipsorum valore ac de circumstantiis et aliis omnibus et singulis universis, que sunt in talibus attendenda, super quibus vestram et vestrum cuiuslibet conscientiam oneramus, omni diligentia et solicitudine adhibitis, que super hiis adhibenda fuerint, nos auctoritate vestra informare curetis, et ea, que per infor- mationem huiusmodi repereretis fore utilia et decentia pro assignatione et distinctione huius- modi faciendis, per instrumentum publicum vel vestras litteras vestris sigillis munitas harum seriem continentia clare, dilucide et aperte nobis et predicte sedi curetis quantocius fideliter intimare, ut super hiis certa et indubitata informatione suscepta ad predictam partem eidem ecclesie Luthomuslensi, ut premittitur, assignandam et etiam distinguendam consulte ac celeriter per providentiam sedis apostolice procedatur“. — Dat. Avinione VI id. Jan. pontif. a. III°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 423. 1504) 1345, 19 Jan. In mon. S. Georgii in castro Pragensi. Sophia abbatissa, Jarka priorissa, Petra custrix totusque conventus monasterii S. Georgii in castro Pragensi ordinationem Hostislai, doctoris decretorum, Pragensis et Thomae dicti Syerzecz s. Georgii ecclesiarum canonicorum, executorum ultimae voluntatis Hostislai, Pragensis canonici, de bonis eius factam approbant. — Not. oc, "quod cum olim pie memorie honor. vir d. Hostislaus, Pragensis canonicus et monasterii nostri fidelis prouidus et vtilis procurator, — — volens de anime suffragiis et temporalis cure rerum suarum post vite exitum prouidere, — — Hostislaum, doctorem decretorum, Pragensem, et Thomam dictum Syerzecz S. Georgii ecclesiarum canonicos omnium bonorum ac rerum suarum mobilium et immobilium, jurium et accionum heredes instituit et executores vltime voluntatis, dans eisdem in mandatis, ut certos redditus annuos emerent pro ecclesia nostra memorata, disposicione et ordinacione omni modo ipsis, qualiter et per quem teneri et quantum in anniuersario suo expendi et aliis diebus et temporibus et vtilitate edificiorum monasterii ipsius eisdem reser- uata, requisito tamen consilio nostro, scilicet Sophie abbatisse in premissis; ipsi igitur — nobiscum deliberacione prehabita ac consilio bona in villis, videlicet Czeradycz et Brandis in prouincia Slanensi, in quibus sunt conputato famulo tredecim sexag. gross. den. prag. cum quadraginta grossis redditus et census annui, emerunt, et intabulari tabulis iuxta con- suetudinem regni pro ecclesia sancti Georgii prelibata seu collegio procurarunt ipsosque redditus seu bona nobis nostreque ecclesie tenenda, vtifruenda, distribuenda, possidenda, modo et disposicione ac ordinacione infrascriptis resignarunt, tradiderunt et condescenderunt. Primo videlicet, quod canonieus, qui pro tempore fuerit, qui prebendam Holuss, quam nunc tenet d. Hostislaus prefatus, tenuerit, tenere debebit et habere ac possidere, soluetque onera infraposita de eisdem. In anniuersario itaque ipsius d. Hostislai dabit et dare tenebitur ad ecclesiam Pragensem vnam sexagenam grossorum ad arbitrium decani expendendam. Item in eodem anniuersario, qui est in die sanctorum Primi et Feliciani, dabit conuentui nostro dominarum, que cantare in sero vigilias per se in capella b. Marie virg. et missam cum com-

Strana 607
et Moraviae. Annus 1345. 607 mendacione cum canonicis in mane tenebuntur, vnam sexagenam pro pitancia ad id, quod alias ipsis monasterium obligatur. Item d. canonicis dicte nostre ecclesie et eorum vicariis vigiliis et misse interessentibus et commendacioni cum eo, quod tenetur monasterium, videlicet XIII grossos dicte monete refeccionem vel triginta sex grossos, quod sit in eius opcione, inter eos more consueto diuidendos. Item eisdem duos grossos pro offertorio, et custrix can- delas tenetur, propiciali [sic] vnum grossum pro missis legendis decem presbiteris, per sex paruos. Item campanatoribus vnum grossum, pauperibus vnum grossum, matronis duos grossos, domine abbatisse quinque grossos. Item in anniuersario patris ipsius, qui est in die vndecim milium virginum, presbiteris cantantibus missam et vigilias quinque grossos, et totidem in anniuer- sario matris in vigilia b. Andree apostoli, et totidem in anniversario patrui sui Krstate bone memorie, qui est XV° kalendas Aprilis. Item dabit perpetuo pauperibus ante fores ecclesie pro pane omni die duos denarios paruos, qui faciunt annuatim vnam sexagenam grossorum. Item in quatuor festis, scilicet s. Georgii, s. Procopii et s. Nycolai et s. Katherine virg. canonicis in missa et vesperis, quibus fuit et est consuetudo interessentibus, quindecim grossos dicte mo- nete in festis quibuslibet predictis, duas partes inter predictos presentes canonicos et terciam inter vicarios presentes diuidendos singulariter, ut est dictum. Item ad fabricam vel aliam monasterii reparacionem omni anno deponet in sacristia tres sexagenas grossorum, medietatem in festo s. Georgii et aliam in festo s. Galli; residuum vero quidquid fuerit, pro suo la- bore reseruabit seu retinebit. Voluerunt insuper et ordinarunt, quod predictus canonicus, qui nunc est et qui pro tempore fuerit, iurare teneatur, quod predicta omnia adimpleat cum effectu. Quodsi, quod absit, vmquam maliciose vel negligenter in aliquo termino memoratis, quod supra expressum est, monitus per eos, quorum interest, non soluerit, tunc octo dierum spacio expectatus, dictis bonis in Czeradycz et Brandiss sit ipso facto priuatus, et eadem dentur vni ex canonicis ipsis modo superius expresso tenenda et inplenda, cui eis videbitur, vna cum domina abbatissa, que fuerit pro tempore, expedire, qui modo simili, ut est pre- dictum, iurare de explendis oneribus teneatur, nisi bona ipsa essent, quod absit, destructa vel desolata, vel alio modo census expressus haberi non possit, tunc sibi fiat gracia in one- ribus ad arbitrium proborum virorum ad hoc communiter electorum. Supplicarunt itaque nobis, vt suprascripta et dicta omnia perpetuum robur haberent ac firmitatem, vt ea approbaremus promitteremusque nos obseruaturas, nostris eciam litteris exprimi et ad perpetuam rei me- moriam conscribi ac sigillis consignari. Nos vero considerantes premissa vtiliter gesta ac ad augmentum cultus diuini laudabiliter disposita et ordinata, gratanter suscepimus et perpetuo seruatura a nobis et a nostris canonicis et eorum vicariis promittimus et obligamus“. — Dat. in nostro monasterio a. d. MCCCXLV°, XIV kal. Feb. Ex orig. c. r. bibl. univ. Prag. 1505) 1345, 20 Jan. In Scoczecz. Otto Glenglinus, Jacobus Glenglinus, Ulricus et Johannes dicti Placzinsgut, cives in Glatouia, promittunt nobili viro Jaroslao et Raczconi, filio eius, villam Czeteticz, quam eis Albertus et Engelhardus quondam filii Glonglini de Scocecz, vendiderunt pro LXXXIV sexag.

Strana 608
608 Emler, Regesta Bohemiae gr. den. prag. exbrigare. — Dat. in Scoczecz a. d. MCCCXLV°, in die ss. Fabiani et Seba- stiani martyrum. E cod. aur. ord. Crucif. cum stella Pragae p. 222. 1506) 1345, 25 Jan. In Pustmir. Johannes, episcopus Olomuc. villam dictam Schoenhof sitam prope Dresewicz, deser- tam et incultam, ad monasterium sanctimonialium ord. S. Benedicti in Pustmir pertinentem Jaclino, quondam iudici in Curowicz, committit plantandam. — Act. et dat. in monasterio [in Pustmir] in die Conuersionis s. Pauli a. d. MCCCXLV°. Ex orig. arch. archiepisc. Cremsir. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 426. 1507) 1345, 27 Jan. Brunae. Hermannus praepositus et Theodricus de Nouadomo canonicus ecclesiae S. Petri in Brunna, electi arbitri, decidunt litem inter Alheidem abbatissam et conventum monasterii in Tussnowicz ex una parte et Onsonem, de Saycz ecclesiae plebanum e parte altera super decimis de dicta ecclesia monasterio Tussnowicensi deputatis. — A. d. MCCCXLV°, indict. XIII, XXVII die mensis Jan. pontif. Clementis pape VI anno III°. Ex orig. arch. march. Mor. VII, 427. 1508) 1345, 1 Febr. Pragae. Karel, krále českého prvorozený, markrabě moravský, Mikulášovi z Panvic, doktoru v duchovních právích a kanovníku Vratislavského kostela, kaplanu svému, dává právo své, kteréž jest měl v otcovském statku jeho v zemi Kladské, totiž na XVIII láních v Lomnici — a na dvou láních v Horních Walteřicích i také poplatek fořtu totiž 5 hřiven těžkých oc. Dán v Praze na den s. Brigidy panny 1. p. MCCCXLVIII (sic). Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 429. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 16, n. 206. 1509) (c. 1345), 2—9 Febr. Pragae. Rex Bohemiae Friderico, Misnensi marchioni, scribit de nuptiis celebrandis inter pueros ipsorum. — „Sororie karissime! Legaciones dileccionis vestre nobis per nobiles viros et discretos Fridericum de Schonburch, Reynhardum de Husperg et Conradum prothonotarium, vestros consiliarios et fideles, factas intelleximus diligenter; super quibus vestre magnificencie et dileccioni duximus respondendum, quod nobis nuncii et littere de curia venerunt Romana nobis referentes, quod super amicicia inter vos et nos cum pueris nostris contracta per do- minum apostolicum misericorditer sit dispensatum, cuius dispensacionis litteras post festum Pasche proxime venturum vobis bullatas transmittemus. Ceterum de nupciis celebrandis cum eisdem pueris nostris vsque ad predictum festum non maliciose nec dolose protrahimus, sed propter causas legittimas, vobis per predictos fratres vestros pro parte nostri referendas. Preterca sciat vestre magnificencie dileccio, quod fidelis noster dilectus Johannes de Michils-

Strana 609
et Moraviae. Annus 1345. 609 perg libenter ad excusandum se de obiectis sibi per uos transire et venire in Pyrn intendit, iusticiam suam ibidem demonstrando, et facere et recipere, que juris fuerint, secundum quod ibidem per viros probos et ydoneos dictatum fuerit et inuentum. Quando autem huius facti terminum et diem habere volueritis, nobis per vestras litteras rescribatis ; litteras diffidacionis archiepiscopo Maguntino dirigentes, dicti vestri fideles vobis ex parte nostri et primogeniti nostri presentabunt, quas tamen infra hinc et carnispriuium vos seruare rogamus ita, quod — non transmittatis easdem propter causas per dictos vestros fideles lucidius referendas.“ Dat. Prage infra octauas Purificacionis b. Marie virginis.... Rex Boemie. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1510) 1345, 6 Febr. Avinione. Clemens papa VI Johannem, episcopum Olomuc. deprecatur, quatinus nuntium Engel- berti, archiepiscopi Rigensis, pro recuperandis quibusdam castro et villis in regno Boemiae consistentibus missum adjuvet. — Dat. Avinione VIII id. Febr. pontif. anno III°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 430. 1511) 1345, 12 Febr. (Pragae). Nos jurati [civitatis Prag.] recognoscimus, "quod constitutus coram nobis Swatoslaus, filius Woyslay, fassus est, se XX sexag. gr. in parte sua patrimoniali a prefato patre suo recepisse ; item Woyca, eiusdem Woyslay filia, fassa est eciam ibidem, se X sexag. gr. in parte ipsius patrimoniali recepisse, ita quod ipse Swatoslaus et Woyca non debent nec possunt prefatum patrem ipsorum pro aliqua porcione patrimoniali impetere de cetero nec domum, quam dictus Woyslaus, pater ipsorum Scolari vendidit, occupare quomodolibet in futurum. Act. a. d. M°CCCOXLV°, sabbato ante dominicam Inuocauit me, et Reymbotho Goldner distri- buit pecuniam memoratam". E libro civ. Prag. ab anno 1310 f. 154. 1512) 1345, 13 Febr. Pragae. Johannes dictus Pys miles profitetur se a Hubardo de Altari, marescalco Johannis, regis Boh. oc, accepisse nomine regis predicti C florenos aureos, pro quibus comparare vult bona eaque a comitatu Lucemburgensi in feudum tenere. — Dat. Prage die carnispriuii. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 47. 1513) 1345 1), 14 Febr. Pragae. Heinrico, Maguntinensi archiepiscopo, Karolus, regis Boemiae primogen. marchio Mor. — „Noverit vestra Paternitas, inter illustrem principem d. Fridericum, marchionem Misnensem, sororium nostrum karissimum, ex vna et nos parte ex altera amiciciam et ligam esse et durasse non de nouo sed a temporibus retroactis, itaque eundum dominum Fridericum mar- chionem contra omnes suos aduersarios et inimicos deserere non possumus nec intendimus, 77

Strana 610
610 Emler, Regesta Bohemiae sed ei pocius volumus auxilium ferre et iuuamen pro nostris viribus et virtute“. — Dat. Prage in die s. Valentini mart. Ex orig. arch. reg. Dresd. cop. Mus. Boh.. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 430. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 19, n. 207. — 1) Fort. a. 1346. 1514) 1345, 17 Febr. (Pragae). „Nota, quod a. d. MCCCXLV°, fer. V ante dominicam Reminiscere proxima Hertlinus dictus Kewczel de Salczpurk est fideiussor factus pro Philippo Nevswert de Villaco taliter, quod ipse Philippus debeat conciues nostros ibidem in Villaco arrestatos procurare liberos dimitti et solutos." E lib. civ. Prag. ab anno 1310 f. 183. 1515) 1345, 23 Febr. Apud Villamnovam. Clemens papa VI Johanni, regi Boemie, scribit, se intellexisse, que sibi pro parte eius Petrus de Walen, ipsius nuncius, explicavit; super facto Ludovici de Bavaria se noviter audivisse, quod eius nuncii circa instans festum Resurrectionis dominice ad suam presentiam sunt venturi, et nisi mandatis sufficientibus sint muniti, se intendere facere novos processus et antiquos recensere in proximo festo Ascensionis dominice. — Apud Villamnovam VII kal.1) Mart. pontif. a. 3. — Werunsky, Excerpta ex reg. Clementis VI et Innocentii VI, p. 36, n. 79. — 1) Werunsky: id. 1516) 1345, 24 Febr. Pragae. Fr. Friczko prior, fr. Frenclinus camerarius, fr. Nycolaus, magister pitantiae, fr. Jo- hannes de Lubschicz totusque conventus fratrum domus S. Mariae ad pedem pontis Prag. ordinis S. Johannis Jerosolimitani testantur, Chunegundem balneatricem unam marcam arg. redditus ad pitantiam fratrum domus praedictae legasse. — Not. oc, quod d. „Chunegundis balneatrix in balneo domus nostre prefate super ripam fluminis Wultauie parte ex superiore residens diuinitus inspirata vnam marcham auri redditus —— a nobis comparatam pro decem sexagenis paratorum den. pragensium persolutis in parato et ad pietancie nostre bona assi- gnatis legauit —— nobis ac domui nostre predicte in testamentum et remedium perpetuum anime sue et —— Woytechonis, mariti sui prioris, dispensandam seu distribuendam condicione et ordinacione infrascripta, ita videlicet quod in die anniuersarii prefati viri sui mediam sexa- genam siue marcham et alteram mediam sexagenam ipso die, in quo predictam dominam Chunegundem de hac vita decedere continget, singulis annis in cibos fratrum pro communi pietancia de ipsius pietancie redditibus per nos et successores nostros dare et soluere perpetue teneamur, vt vigilie et defunctorum missa iuxta ritum funebrium exequiarum ab ipsis fratribus pro animabus predictorum debite et fideliter decantentur. Si uero, quod absit, in aliquo termino predeputato dictorum anniuersariorum obsequia uel exequie per nos aut succesores nostros, ut dictum est, aliquomodo negligi contingeret, ita quod per decem dies ipsos terminos continue sequentes non exequerentur, e(x)tunc predicta marcha ob penam huius negligencie ad ecclesiam

Strana 611
et Moraviae. Annus 1345. 611 et capitolum Pragense de nostre pietancie redditibus soluenda annue iure perpetuo diuoluetur (!). Hec igitur singula prelibata bona nostra fide promittimus et spondemus fideliter adimplere.“ — Dat. et act. Prage in domo b. Virg. ad pedem pontis a. d. MCCCXLV°, in festo sancti Mathye apostoli. Ex orig. arch. Melit. Pragae. 1517) 1345, 24 Febr. (S. 1.). Ulricus Johotga, camerarius archiepiscopi Prag., Borsuta de Laco, purcgrauius de Geyrsperk, Odolenus de Laco, Henco de Laco fratres promittunt Meynhero, sacri imperii purc- grauio Mysnensi ac comiti in Hartenstein, nec non strennuis militibus dominis Johanni de Mylticz, Heinrico de Slynitz, Johanni de Schoenberk treugas et pacis federa inter predictum dominum et reuerendum patrem archiepiscopum Prag. parte ex vna et — — purcgrauium Mysnensem parte ex altera per dominum abbatem in Ossek —— ordinatas usque ad festum Penthecosten proxime affuturum ipso solo die Penthecosten inclusiue sumpto firme ac invio- labiliter obseruare, includentes hiis treugis omnes, "qui propter nos faciunt seu dimittunt.“ — Anno domini MCCCXLV°, in die sancti Mathye apostoli. Ex orig. arch. reg. Dresd. — 1518) 1345, 28 Febr. (S. 1.). Johlinus Ebirlini de Lapide vendit monasterio in Aula Regia censum, quem habet super brasiatorio Merklini Kuthner et aliis bonis. —— „Recognosco, quod super brasiatorio Merklini dicti Kuthner et super ipsius brasiatorii area ac super brasiatorio Johannis Dunnwirt et super eiusdem brasiatorii area ac super duabus domunculis et ipsarum areis, quarum vnam quidam faber, alteram vero quidam plaustrator tenet et possidet, sitis pre muris ciuitatis Pragensis ad portam s. Benedicti, que quidem omnes aree, quandoque vnum tantum corpus aree faciebant, discreto viro Pessoldo de Egra ciue Pragensi habente, censum octuaginta grossorum pragensium denariorum soluendum simul et semel anno quolibet in festo s. Galli cum lepore ipsi Pessoldo in qualibet Nativitatis Christi vigilia presentando, prout huius census faber et plaustrator predicti septuaginta grossos cum dicto lepore pro toto censu eos contin- gente ex deputacione mea predicto Pessoldo actenus persoluerunt. Johannes vero Dunnwirt prefatus tantumdem census soluendo eciam in toto eiusdem census vnam sexagenam grossorum plebano ad b. Virginem ante Letam curiam Prage solet soluere annuatim nomine testamenti predicti patris mei; residuos vero decem grossos in supplementum dictorum octuaginta gros- sorum eidem Pesoldo, prout deputaui, superaddidit annuatim, quam tamen deputacionem sic factam successores mei tenere poterunt vel mutare, sicut in eorum fuerit arbitrio voluntatis. Soluit insuper idem Johannes nomine census michi pro lepore debito in qualibet Natiuitatis Christi vigilia quinque grossos; prefatus vero Merklinus Chutner soluendo domino . . . abbati et conuentui monasterii beate Virginis in Aula Regia vnam sexagenam grossorum census de predicto suo brasiatorio nomine testamenti supradicti patris mei tenebatur michi insuper de eodem brasiatorio nomine census anno quolibet sex brasia breuia quodlibet de 77*

Strana 612
612 Emler, Regesta Bohemiae sex schefflonibus preparare vel a preparatore alio michi cum suis denariis reddere expedita, pro qua tamen preparacione consueui in triginta grossis annue contentari et in quinque grossis pro lepore, quos michi in singulis Nativ. Chr. vigiliis presentauit. Hunc itaque censum dimidie sexagene grossorum seu preparacionis dictorum sex brasiorum breuium cum predictis quinque grossis pro lepore michi de predicto Merklini Chutner brasiatorio annue debitum et ante- dictos quinque grossos pro lepore de brasiatorio memorati Johannis Dunnwirt michi simi- liter debitos et omnia alia jura mea, que michi ex successione hereditaria in predictis duobus brasiatoriis et ipsorum areis ac edificiis pretactarum duarum domuncularum vnacum suis areis nomine census vel execucionis cuiuscumque testamenti predicti — — michi — — competebant — — vendidi — — abbati et conventui monasterii supradicti —— pro quinque sexagenis grossorum pragensium minus fertone, de quibus sum in toto pagatus.“ — — Sigilla: Ottonis de Hallis judicis ac Sidlini de Piesca et Frenzlini Goppoldi juratorum nec non Johlini Ebirhardi, — — ciuium Pragensium etc. — Datum feria secunda post dominicam „Oculi“ proximam a. d. millesimo trecentesimo quadragesimo quinto. Ex orig. bibl. univ. Prag. cop. Mus. Boh. 1519) 1345, 1 Mart. Olmucz. Bartholomeus praepositus, Vitco archidiaconus et capitulum ecclesiae Olomuc. com- mutationem laneorum in villa Friczendorf per Herbordum de Fülstein, canonicum Olomuc. cum Johanne, plebano ecclesiae de Brunsperg, factam confirmant. — Dat. Olmucz a. d. MCCCXLV°, fer. III post dominicam, qua cantatur Oculi. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 432. 1520) 1345, 6 Mart. Raygrad. Monasterium Raigradense a Swatoslao de Mödritz et uxore eius quandam curiam cum attinentiis in Raygrad emit. — Dat. Raygrad in dominica, qua cantatur Laetare Jerusalem a. d. MCCCXLV°. Ex orig. eiusdem mon. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 433. 1521) 1345, 12 Mart. In Wyssegrado. Heynricus praepositus, Syffridus custos totumque capitulum ecclesiae Wyssegradensis decano augmentum census soluendi a Petro de Werona pro area in Podskal confirmant. Not. oc — "quod nobis pro negotiis ecclesiae ac nostris in die b. Gregorii in generali capitulo congregatis — — dominus Petrus, decanus ecclesiae nostrae, ibidem proposuit coram nobis, quod ipse conditionem decanatus sui et ecclesiae facere volens meliorem, in quadam area sita in Podskal, quam Petrus dictus de Werona inhabitat, ad decanatum suum et ecclesiam nostram jure proprietatis ac dominii spectantem, quae solum IV grossos ipsi decano nomine census solvebat annuatim, sua sic deduxit industria, quod ipse, qui aream ipsam nunc inhabitat, et omnes alii, ad quos eadem area fuerit legitime devoluta, XII grossos nomine census annis singulis et in perpetuum ipsi decano et suis successoribus solvere tenebuntur, hoc adjecto,

Strana 613
et Moraviae. Annus 1345. 613 quod Petrus inhabitans et sui heredes ac successores ad maiorem censum solvendum praeter dictos XII grossos et IV pullos singulis annis per decanum, qui pro tempore fuerit, minime cogi possint, supplicans ipse decanus, nostrum super augmento census ipsius adhiberi con- sensum. Nos providentia ipsius d. decani ac utilitate ecclesiae perspecta nostrum ad hoc praesentibus benivolum adhibemus consensum.“ — Dat. et act. in Wyssegrado in capitolo nostro generali praedicto a. d. MCCCXLV, in die b. Gregorii confessoris. Orig. arch. capit. Wissegrad. 1522) 1345, 18 Mart. In monasterio Sedlicensi. Johannes abbas, Hartmanus prior, Ulricus supprior, Henricus cellarius, Petrus bursarius decisionem litis super sepultura inter monasterium Sedlicense et plebanum in Curym factam observare promittunt. — Not. oc, "quod suscitata nuper inter nos ex una et discretum virum dominum Witkonem, canonicum Wissegradensem, plebanum in Curym, parte ex altera super corpore quondam Adoldi de Scalicz, plebesani sui, in cenobio monasterii nostri sito in muris civitatis in limitibus ecclesie supradicte pridem sepulto seu eciam iuribus funerandi ibidem materia questionis, pacem tamen cum omnibus hominibus habere volentes et precipue cum eodem domino Witkone, qui semper nobis et nostro monasterio carus fuit et benivolus, in honorabilem virum dominum Johannem dictum Padwanum, decretorum doctorem ac officiatum curie archiepiscopalis Pragensis, super ipso corpore sepulto ac juribus funerandi per nos et per ipsum dominum Witkonem tamquam in arbitrum, arbitratorem seu amicabilem compositorem unanimiter extitit compromissum. Qui dominus Johannes fines litium legitime amputare desiderans pronuncciavit, laudavit et duxit, quod fratres, qui nunc sunt aut qui pro tempore fuerint ibidem, nullum sine speciali licencia predicti domini Witkonis plebani ad sepulturam recipere nec aliqua in dicto suo cenobio jura parochialia exercere valeant neque possint. Que quidem pronunciacio nobis ac monasterio nostro et ipsi domino Witkoni tunc et nunc placet et placuit, ad cuius observanciam nos et monasterium nostrum predictum presentibus — — Dat. in monasterio nostro Sedlicensi a. d. MCCCXLV, feria VI ante diem obligamus.“ Palmarum. Lib. erect. IX. 1523) 1345, 22 Mart. Thorun. Johannes, rex Boemiae ac Lucemburg. comes, Ginthero de Swarzburch domino in Arnstete scribit, se Fridericum, marchionem Mysnensem, contra eum adiuturum esse. — Scire vos volumus, „quod — — d. Fridericus marchio Mysnensis, sororius et amicus noster carissimus, nobis nuper intimauit, quod vos ipsum et terras suas hostiliter inuasistis; verum quia eidem domino marchioni ligati sumus specialiter et vniti, dictam notabilitatem vestram scire appetimus, quod ipsum nequaquam deserere possumus nec valemus, sed eundem pocius volumus contra vos ac vestros in omnibus adiuuare." — Dat. in Thorun tercia feria proxima post dominicam Palmarum a. d. MCCCXLV°. — Johannes, rex Boemie ac Lucemburg. comes. Ex orig. arch. reg. Dresd.

Strana 614
614 Emler, Regesta Bohemiae 1524) 1345, 30 Mart. Pragae. Relatio Johannis de Vivario domino de Gonzaga de novis in Bohemia. — „Domine mi. Alias vobis scripsi, qualiter domini reges Boemus, Ungaricus, dux Burbone, comes de Aynaldo, dominus Carolus, marchio Moravie, cum magna comitiva baronum et militum direxerunt gressus suos versus paganos transeuntes glacies de Prusia, et hoc fuit in carnisprivio nuper elapso; et super terrenum paganorum steterunt solummodo unus [sic] dies et duas noctes et post- modum posuerunt se ad revertendum et reversi fuerunt ad mediam quadragesimam in civitate Turonis, que est civitas Cruciferorum, et ibi rex Ungaricus direxit gressus suos Ungariam cum amore et benivolentia regis Boemie. Dux Burbone, cognatus regis Boemie, venit Pragam cum trecentum equis et ibi est. Comes de Aynaldo ivit domum. Rex Boemus remansit in Turono et dominus Karolus, eius filius, precepit gressus suos versus Polanam et pater eius, scilicet rex Boemus, sequebatur ipsum, tamen longinquum a dicto suo filio per quinque dietas. Interim dominus Karolus venit ad quandam civitatem, que vocatur Calix, que aliqualiter obedit regi Cracovie, et, quando intravit civitatem, habuit promissionem a civibus, qui iverunt obviam ei, de conservando ipsum indempnem et incolumem, quia ipse timebat de rege Cracovie. Et statim summo mane rex Cracovie fuit apud civitatem volente [sic] ipsum detinere, et cives illius civitatis noluerunt hoc consentire, et statim dominus nuncios misit Pollanam in Moraviam pro amicis et subditis suis et coadunati fuerunt amici sui in quadam civitate domini Karulli, que vocatur Bratislevia, bene sexcentum plaustra et quodlibet plaustrum habebat pro minimo IIII equos et super quolibet plaustro sex homines armigeros, et iverunt ad civitatem Calix. Et dominus Karulus quando vidit ipsos cum comitiva sua, exivit civitatem et intravit in istis plaustris et venit Bratislaviam civitatem suam, et sic fuit liberatus. Nunc dicitur, quod facta est treuga inter Boemum et Cracoviensem usque ad sanctum Johannem de Junio. Dominus Karolus expectat patrem suum in Bratislavia et cum ibidem venerit, postea venient Prage in Boemiam. Dicitur hic, quod imperator est valde infirmus et in pericullo mortis constitutus. Jam diu venissem ad vos tamquam ad dominum meum; sed venire non possum, nisi dominus Karulus veniret Prage, quia obligatus sum ad hospitem cum persona et equis. Filios meos, domine et me vobis recommendo, qui sumus vestri. Johannes de Vivario.“ — Datum Prage die penultimo Marcii. Orig. Mantua Archiv stor. dei Gonzaga E. II, n. 3 communic. mec. vir doct. Wenck, prof. Hall. 1525) 1345, 5 Apr. Avinione. Clemens papa VI monasterium sanctimonialium in Pustmir in suam protectionem suscipit. — Dat. Avinione non. Apr. 1345. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 433. Extr. 1526) 1345, 12 Apr. Bresslaw. Johann, könig von Böh. und graf zu Luzemburg, erneuert die bestätigung der lehen- güter des Heinrich von Kitlicz in den Budissinischen und Gorlizschen landen, und begnadet

Strana 615
et Moraviae. Annus 1345. 615 ihn noch mit andern vorrechten. — Geben zu Bresslaw den dinstag nach dem sontag, da man singet die barmherzigkeit des herrn, im jare des herrn 1345. Köhler, Sammlung der Urkd. des Markgrafth. Oberlausitz I, 363. — Böhmer, Reg. Imp. p. 211, n. 326. 1527) 1345, 13 et 14 Apr. Wratislaviae. Johannes, Boh. rex ac Lucemburg. comes, et Karolus, eius primogenitus, marchio Mor., profitentur, se recepisse a quibusdam Judaeis, servis camerae suae, censum, quem camerae regiae a festo b. Walpurgis proxime venturo ad IIII futuros annos solvere tene- bantur. — Dat. Wratislauie fer. IV proxima post dominicam Misericordia Domini a. d. MCCCXLV°. Iidem profitentur aliis binis litteris, se ab aliis Judaeis similem censum recepisse. — Dat. ibidem a. d. MCCCXLV°, fer. V post dominicam, qua cantatur Misericordia Domini. Archiv für Kunde öst. Gesch. XXXI, p. 102. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 433, et 434. — Böhmer, Reg. Imp. p. 140, n. 879 et 880. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 19, n. 208 et 209. 1528) 1345, 14 Apr. (Iglaviae). Judex et jurati Iglauienses recognoscunt, Chunegundem, relictam Sindlini Hertwici, et eius heredes XCIX gr. prag. den. census de curia Goczlini in Gozzau et omnibus pertinentiis recipere debere. — A. d. MCCCXLV°, V fer. post dominicam, qua cantatur Misericordia Domini proxima. Ex orig. arch. civ. Iglaviensis Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 435. 1529) 1345, 15 Apr. Wratislaviae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., promittit, se Jacobum Wyenneri, civem Wratislaviae, qui certos annuos redditus suos vendidit eosque in debitis ipsius (mar- chionis) dedit, de tanta summa pecuniae, quantum de censu dictorum reddituum venditorum percipere potuisset, ac etiam de debitis, in quibus obligatur eidem, infra octo dies expedire velle et debere. — Dat. Wratislauie fer. VI proxima post dominicam Misericordia Domini a. d. MCCCXLV°. Orig. in arch. civ. Wratisl. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 435. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 19, n. 120. 1530) 1345, 17 Apr. In Swetla. Gallus de Lemberch, prior domorum hospitalis, ordinis s. Johannis Jerosolimitani per Boemiam, Poloniam, Morauiam, Austriam etc. testatur, Jacobum, commendatorem in Glacz, domui S. Mariae Pragae duas marcas census comparavisse. — Not. oc, "quod frater Jacobus de Praga, conmendator in Glacz, sue salutis anime non inmemor duas marcas census grauis ponderis grossorum denariorum prag., sexaginta et quatuor grossos pro marca computando, domui sancte Marie ordinis nostri in Praga pro pecunia, quam ex licencia speciali domini magistri vltramarini ac nostra habuit et fauore, in villa Lucow dicta prope domum dicti

Strana 616
616 Emler, Regesta Bohemiae ordinis nostri in Menetyn iacente rite et racionabiliter conparuit, quas conmendator domus sancte Marie ordinis nostri in Praga, qui pro tempore fuerit, ipsi fratri Jacobo de camera ibidem singulis annis ad vite sue tempora debet assignare, utputa in festo b. Georii martiris vnam marcam grossorum denariorum pragensium pagamenti prescripti et in festo b. Galli confessoris aliam marcam grossorum denariorum eiusdem pagamenti condicionibus subnotatis nichilominus interiectis; sane videlicet quod post mortem ipsius fratris Jacobi predicte due marce census pagamenti prescripti ad fratres conuentuales prius dicte domus s. Marie ordinis nostri in Praga pro pietancia et refeccione ipsorum speciali deuoluentur. Debent enim pre- dicti fratres conuentuales in Praga pro tempore constituti oblagia seu seruicia anniuersarii ipsius fratris Jacobi et fratris sui Frenczlini ac aliorum, quibus ipse fauorem suum in hac parte applicabit, quater in anno peragere in missis, vigiliis ac pulsu campanarum necnon aliis piis operibus secundum bonam consuetudinem domus sancte Marie in Praga ordinis nostri supradicti. In quolibet antem premissorum quatuor anniuersariorum triginta et duo grossi denarii pragenses de predictis duabus marcis census fratribus pro pietancia debent deriuari. Si vero, quod absit, per conmendatorem aut fratres conuentuales iam dicte domus sancte Marie pro tempore constitutis [sic] prescripti quator anniuersarii aut aliquis eorum frustrarentur seu in eisdem ac in solucione premissa ipsi fratri Jacobo tam in vita quam in morte negligencia fieret aliqualis, extunc tali negleccione conmissa post quindenam aut vltimo vno mense predicte due marce census in villa Lucow dicta sitas [sic] ad capitulum seu cano- nicos ecclesie s. Wenceslai in castro Pragensi sine strepitu cuiuslibet judicii perpetue ac libere deuoluentur." — Act. et dat. in Swetla in dominica, qua cantatur „Jubilate deo“ post Pascha in capitulo nostro generali ibidem celebrato a. d. MCCCXLV°. Ex orig. arch. Melit. Pragae. 1531) 1345, 20 Apr. Wratislaviae. Johannes, B. rex ac Luczemburg. comes, petentibus Hermanno de Cant, cive Wrati- slaviensi, Magaretha, Katharina et Kunigundi, sororibus eius, litteras ab Henrico, duce Sleziae, domino Wratislaviae et in Glatz, Alberto de Kant ratione villae Weckouicz sitae in districtu Wratislaviensi 14 Febr. a. d. MCCCXXXIII° datas confirmat. — Dat. Wratislauiae fer. IV ante festum b. Georgii proxima a. d. MCCCXLV°. E cop. vidimata arch. c. r. gubernii Boh. 1532) 1345, 20 Apr. Wratislaviae. Johannes, B. rex ac Luczemburg. comes, petentibus iisdem confirmat litteras Henrici de Hugewicz, capitanei Wratislaviensis, datas in crastino s. Priscae a. d. MCCCXXXVIII, quibus testatur, a Conrado de Borsnicz villam Zeschicz in districtu Wratislauiensi Arnoldo dicto Vasil et ab hoc Arnoldo Alberto de Kant esse venditam eoque decedente ad Hermannum et sorores dicti Alberti devolutam. — Dat. Wratislauiae fer. IV ante festum b. Georgii pro- xima a. d. MCCCXXXXV°. E cop. vidimata arch. c. r. guber. Boh.

Strana 617
et Moraviae. Annus 1345. 617 1533) 1345, 20 Apr. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen oc, befreit das dem Clarenstifte in Breslau gehörige gut Oldern von allen steuern, collecten und exactionen. Jacobi, p. 106, n. 298. — Böhmer, Reg. Imp. p. 106, n. 881. 1534) 1345, 21 Apr. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen oc, ertheilt seinen getreuen Peter Beyr und Johann Budessin, bürgern in Breslau, für geleistete dienste alle seine rechte und freiheit von allen abgaben und lasten für 71/2 mansen in dem dorfe zu St. Katharina, Breslauer districts. Jacobi, p. 106, n. 299. — Böhmer, Reg. Imp. p. 410, n. 882. 1535) 1345, 21 Apr. Wratislaviae. Johannes, Boh. rex ac Lucemburg. comes, et Karolus, eius primogenitus, marchio Mor. profitentur, se recepisse a quibusdam Judaeis Wratislaviensibus, servis camerae suae, censum, quem camerae regiae a festo b. Walpurgis proxime venturo ad IV annos solvere tenentur. — Dat. Wratislauie V feria ante diem b. Georgii mart. proxima a. d. MCCCXLV°. Archiv für Kunde öster. Gesch. XXXI, p. 104. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 436. — Böhmer, Reg. Imp. p. 410, n. 883. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 19, n. 211. 1536) 1345, 22 Apr. In monasterio Ozlauiensi. Sdyslaus, rector ecclesiae in Drozkwicz, profitetur, se a monasterio Ozlauiensi ad tempora vitae suae quoddam pratum prope Vrbicz possedisse, sed ad hoc consensum dedisse, ut hoc idem pratum Johannes de Preblino, capellanus in Drozkwitz, teneat. — Dat. et act. in predicto monasterio post dominicam, qua cantatur Jubilate, fer. VI a. d. MCCCXLV°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 436. 1537) 1345, 23 Apr. In Straconicz. Wilhelmus de Straconicz vendit 11/2 laneum hereditatis na Bychnowye dictae Henrico dicto Sweykerii, civi in Strakonicz. — Not. oc, "quod discreto viro et honesto Henrico dicto Sweykerii, ciui nostro in Straconicz, vendidimus in veram emphitheosim, quod wlgariter dicitur chaufrecht vel purkrecht, vnum laneum et dimidium laneum et tria iugera hereditatis cultilis et incultilis eiusdem mensure, sicut lanei ciuitatis nostre Straconicz habent mensuram, in noua plantacione, quod wlgariter dicitur „na Bychnowye“, circa limites hereditatis Vnicz et Clinouicz villarum tali condicione et pacto, quod predictam hereditatem vnum laneum cum dimidio laneo et predicta tria iugera predictus Henricus et heredes eius et successores ac posteri ipsius vniuersi habeant et teneant libere, predictam hereditatem a data presencium vsque ad spacium septem annorum continue numerandorum nullis solucionibus census et aliarum obuencionum siue berne regie uel quocumque nomine censeantur subiacentes, sed post spacium prescrip- 78

Strana 618
618 Emler, Regesta Bohemiae torum septem annorum nobis et nostris heredibus et successoribus vniuersis prescriptus Henricus et heredes eius et successores ipsius vniuersi de prescripto laneo et dimidio laneo soluere tenebuntur anno quolibet, sicut soluitur census cetereque soluciones' soluuntur de laneo et de medio laneo in ciuitate nostra Straconicensi; sed de prescriptis tribus iugeribus in per- petuum nichil soluere tenebuntur nec nobis nec heredibus nec successoribus nostris vniuersis, quia prescripta tria iugera prefato Henrico et heredibus eius et successoribus ipsius vniuersis dedimus pro area curie et alia libertate libere tenendum in perpetuum et habendum. Adicimus eciam, quod prefata hereditas est et continetur in uno sulco, quod lingwa wlgari dicitur „w giedney brazdye“, et iam dictam hereditatem, videlicet vnum laneum cum medio laneo et iam dicta tria iugera nec nos nec heredes nec successores nostri vniuersi non debemus nec debent dimensurare per aliam mensuram, nisi, ut est premissum, Straconicensi mensura hereditatis.“ — Dat. et act. in Straconicz a. d. MCCCXLV°, in die sancti Georgii martiris gloriosi. Ex orig. arch. Melit. Prag. 1538) 1345, 23 Apr. Wratislaviae. Johannes, B. rex, Lucemburg. comes, Hanconi dicto Jesir dat facultatem septem mansos minus uno quartali agrorum allodii dicti Opirsicz Wratislauiensis districtus iure teutonico exponendi. — Act. et dat. Wratislauiae sabbato proximo ante dominicam, qua canitur: Cantate, a. d. MCCCOXLV° praesentibus — — Conrado de Falkenhan capitaneo, Mathaeo Molheim militibus; Hermanno de Borsnicz, Crigk (?) de Rideburk, Heincone de Malnsdorf, Hemingo dicto Wintu et Ottone de Donyn, cancellario Wratislaviensi, testibus ad praemissa. E cop. vid. arch. c. r. gubern. Boh. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 106, n. 301. — Böhmer, Reg. Imp. p. 410, n. 884. 1539) 1345, 27 Apr. In castris ante civitatem Swidnicz. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, et Karolus eius primogenitus, marchio Mor., civibus Budyssinensibus concedunt, ut pro infirmorum refectione et pitantia pro hospitali in Budissin sito ubicunque in terris eorum apud personas quascunque octo sexag. gr. prag. redditus annui emere valeant. — Dat. in castris ante civitatem Swidnicz a. d. MCCCXL quinto, fer. IV post festum b. Georgii proxima. Ex orig. civ. Budiss. Köhler, Sammlung der Urkunden für die Gesch. des Markgrafthums Ober-Lausitz I, p. 365. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 437. — Böhmer, Reg. Imp. p. 211, n. 327. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 19, n. 212. 1540) 1345, 30 Apr. Avinione. Clemens papa VI villam (sic) Luthomuslensem facit civitatem et monasterium ibidem situm facit ecclesiam cathedralem, abbatem monasterii Lucensis ei episcopum et pastorem praeficiens. — Nuper siquidem ex certis rationabilibus causis, que ad hoc animum nostrum induxerunt, villam Luthomuslensem, tunc infra limites Pragensis diocesis constitutam, que locus insignis existit et ubertate multiplici hominum et rerum exuberat, de fratrum nostrorum

Strana 619
et Moraviae. Annus 1345. 619 consilio et apostolice plenitudine potestatis in civitatem ereximus, ipsamque civitatis vocabulo duximus decorandam statuentes ac decernentes, ut monasterium ipsius loci Luthomuslensis Pre- monstratensis ordinis monasterio Strahouiensi ordinis et diocesis predictorum tunc immediate subiectum extunc haberetur et existeret ecclesia cathedralis. Postmodum vero de celeri et salubri provisione ecclesie Luthomuslensi, ut sponsi letaretur solatio, cogitantes, tandem post cogitationes multiplices, quas primo infra mentis nostre precordia et tractatus, quos deinde cum fratribus nostris habuimus diligentes, ad preficiendum talem eidem ecclesie personam, que sciret, vellet et posset eam preservare a noxiis et adversis, ac in suis manutenere viribus et etiam adaugere, ad te abbatem monasterii Lucensis predicti ordinis Olomucensis diocesis litterarum scientia preditum, vita ac morum honestate decorum, in temporalibus providum et in spiritu- alibus circumspectum direximus aciem nostre mentis, quibus omnibus debita meditatione pensatis, de persona tua nobis et eisdem fratribus nostris ob tuorum exigentiam meritorum accepta, de ipsorum fratrum consilio eidem ecclesie providemus, preficientes te prefate ecclesie in episcopum et pastorem, tibique curam et administrationem ipsius in spiritualibus et temporalibus committendo, dictoque monasterio Lucensi sic vacanti de persona dilecti filii Henrici, abbatis olim ante erectionem predictam ecclesie prefate, tunc monasterii existentis, duximus providendum, preficiendo eundem Henricum in abbatem Lucensis monasterii prelibati, firma spe fiduciaque tenentes, quod eadem ecclesia divina tibi assistente clementia per tue circumspectionis et industrie studium fructuosum preservabitur a noxiis et adversis et spiritu- alibus ac temporalibus proficiet incrementis. Tolle igitur iugum Domini tam leve colli tui humeris, quamque suave, ac in dilectione pascendum suscipe gregem eius, super quem noctis vigilias diligens, solicitusque custodi, ut liber non pateat aditus invasori, et Domino insuspi- cabili hora venturo, si te invenerit sic agentem, cursu consumato, qui tuo labori proponitur, et horum fide servata, que tue solicitudini committuntur, te repertum fidelem in modico, supra multa constituat ac in dilecta gaudiorum suorum tabernacula introducat.“ — Dat. Avinione II° kal. Maii, pontif. a. III° (sic). E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 437. — 1) Fortasse a. 1344 et legendum pontif. a. II°. 1541) 1345, 30 Apr. Avinione. Clemens papa VI Heinrico, abbati monasterii Luthomislensis, confert abbatiam mona- sterii Lucensis, per promotionem Johannis, abbatis ibidem in Luca, in episcopum Lutho- mislensem vacantem. — Dat. Avinione II kal. Maii, pontif. anno III° (sic). E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 439. — 1) Fortasse a. 1344 et leg. pont. a. II°. 1542) 1345, 3 Maii. In Wysehrad. Johannes dictus Paduanus, decretorum doctor, Pragensis, Olomucensis et Wyssegra- densis ecclesiarum canonicus, officialisque curiae archiepiscopalis Prag. nec non subexecutor Swathoslay, clerici Prag. diocesis, nati quondam Petri dicti Hlawnye de Podskalo prope Pragam, gratiae sibi per sedem apostolicam ad collationem beneficii praepositi et conventus monasterii 78*

Strana 620
620 Emler, Regesta Bohemiae Sderaziensis in Pragensi et Olomucensi diocesi beneficii cum cura vel sine cura vacaturi, factae per d. Arnestum, Prag. archiepiscopum, principalem executorem, specialiter deputatus, decano Tassouiensi ac in Kralicz et in Namyescz ecclesiarum rectoribus mandat, ut Swathoslaum prae- dictum in corporalem possessionem ecclesiae in Breznik inducant. — Dat. in Wyssehrad in domo habitacionis nostre a. d. MCCCXLV°, proxima fer. III ante Ascensionem Domini. Ex orig. bibl. univ. Prag. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 440. 1543) 1345, 4 Maii. (S. 1.). Wlachno de Hostynie erigit et dotat altare in ecclesia in Hrasko. — „Profitemur, nos dotasse altare d. Johanni, plebano in Hrasko, suisque successoribus in honore s. Lau- rencii et s. Wenceslai et aliorum sanctorum pro anima uxoris sue (sic) pie memorie Perchte et aliorum parentum cum media marcha grauis ponderis; et quicumque plebanus utebitur elemosina supradicta, sciat, quia tenebitur missam defunctorum in eadem ara in qualibet septimana dicere, quod nullo modo obmittat. Quam scilicet pecuniam sciat se recipiendum grossorum denar. prag. in hereditate circumiacenti ecclesie supradicte.“ — Appensum erat sigillum dict. Wlachnonis et Borczkonis de Swogiewicz. A. d. MCCCXLV°, infra vigiliam Ascensionis domini feria quarta. Ex actis judic. arch. cap. Prag. IV, 8, N, VI. 1544) 1345, 5 Maii. In Strakonicz. Wilhelmus de Strakonicz Marusconi cuidam vendit curiam cum area et unum quartale lanei in villa Druzieticz. — Not. oc, "quod Marusconi, exhibitori presencium, vendidimus vnam curiam cum area in villa nostra Druzieticz et vnum quartale lanei hereditatis cultilis et incultilis pro quatuor sexagenis grossorum pragensis monete et hoc in jus emphiteoticum, quod wlgariter dicitur wkaufrecht (sic) vel purkrecht, sibi et suis heredibus seu successoribus perpetuo ualiturum et sub huiusmodi condicionibus, —— quibus alii kmetones nostri in villa eadem vtuntur, et hoc sub censibus et solucionibus infrascriptis nobis vel nostris supersti- tibus in perpetuum soluendis, ita quod in festo s. Georgii martyris octo grossos de censu nobis soluet grossorum prag. monete, in festo s. Johannis Baptiste pro labore triginta pata- uienses denarios, in festo s. Galli octo grossos de censu dictorum grossorum pragensium, ad festum sancti Martini quinque pullos aut quindecim patauienses denarios et pro porco XXX patav. denarios.“ — Dat. et act. in Strakonicz fer V in die Ascensionis d. a. eiusdem domini MCCCXLVO. Ex orig. arch. Melit. Pragae. 1545) 1345, 5 Maii. (S. 1.). Jean, roi de Boh. oc, reconnaît avoir reçu de Arnoulsderlon 250 florins qui lui seront remboursés sur les revenus du comté de Luxembourg. — Le jour de l'assomption Notre Seigneur. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, p. 50.

Strana 621
et Moraviae. Annus 1345. 621 1546) 1345, 9 Maii. Wratislaviae. Johannes, B. rex et Lucemburg. comes, Donato dicto Rost in villa Nedwyes tabernam erigere concedit. — Not. oc, "quod nos dilecto nobis donato dicto Rost civi nostro Pragensi, qui his diebus in terra Slesie per strenuitatis opera ante Swidnicz et Lanczhutam civitates fideliter nobis deservivit, hanc prerogativam specialis gracie duximus faciendam, quod in villa Nedwyes prope Rziczanam, in qua curiam et possessionem obtinet, et in qua usque nunc nulla taberna publica haberi consuevit, pro se et per eum una taberna instauretur publica et eciam habeatur, per eum, heredes et successores suos habenda, utifruenda et perpetuis tem- poribus possidenda, sic videlicet quod ipse Donatus, heredes seu successores eius dumtaxat et preter ipsos nullus alter hominum in eadem villa bona habens, possidens aut emens, si forsitan ipsam villam amplificari et emendari contigerit, tabernam seu tabernas plures, si necesse fuerit, locet aut instauret, volentes et concedentes sibi, heredibus et successoribus suis prefatis, quod huiusmodi tabernam seu tabernas per eum, sicut premittitur, instaurandas et locandas vendere, alienare et obligare et permutare et de ipsa seu ipsis tamquam de re et hereditate possint facere liberam facultatem; omnia enim et singula, que ipse Donatus in ea fecerit, huiusmodi habere volumus firma in posterum atque grata, et mandamus purgravio nostro Pragensi, qui pro tempore fuerit, ac aliis officiatis nostris quibuscunque, quatenus antedictum Donatum, heredes et successores suos seu illum, cui easdem tabernam seu tabernas vendiderint, obligaverint seu locaverint, impedire non debeant vel turbare aliqualiter in eisdem." — Dat. Wratislavie feria II ante festum Panthecostes proxima a. d. MCCCXLV°. Lib. erect. IX, B, 6. 1547) 1345, 9 Maii. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen oc, befreit das dem Peter Niger gehörige dorf Oseritz [Breslauer kreises] von allen herzoglichen dienstleistungen. Jacobi p. 106, n. 302. — Böhmer, Reg. Imp. p. 410, n. 885. 1548) 1345, 14 Maii. Apud Villamnovam. Clemens papa VI Johanni, regi Boemie. Nuncii Ludovici de Bavaria ad nostram pre- sentiam novissime venientes eius procuratoria, sicut ordinata fuerant, apud sedem apostolicam detulerant, nihil tamen, sicut se mandatum habere dicebant, voluerunt agere super illis, nisi primo nos faceremus illa, que continentur in articulis per eos nobis datis. Quare predictis suis nunciis simpliciter dedimus licentiam recedendi. — Apud Villamnovam II id. Mai. pontif. a. 3. Werunsky, Excerpta ex reg. Clementis VI et Innocentii VI p. 37, n. 82. 1549) 1345, 16 Maii. Budissin. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, civitati Gorliczensi emtionem villae Bysint a Ramfoldo de Gerhardisdorf et Ybano, genero eius, factam confirmat. — Dat. Budissin fer. II infra octauam festi Penthec. a. d. MCCCXLV°. Ex orig. arch. civ. Gorlic. Köhler, Samml. der Urk. des Markgraf. Oberlausitz I, 366. — Böhmer, Reg. Imp. p 211, n. 330.

Strana 622
622 Emler, Regesta Bohemiae 1550) 1345, 19 Maii. Sittaviae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, ordinat, ut universi terrae Budissinensis vasalli et incolae "precariam seu peticionem, videlicet de quolibet manso agrorum duodecim gr. prag. et vnam mensuram siliginis et duas mensuras auene ex nunc inantea in duobus terminis cuiuslibet anni, videlicet medietatem eiusdem precarie in festo s. Walburgis et aliam medietatem in festo s. Michaelis deinde sequenti“ solvere debeant. — Dat. Sittauie fer. V infra festum Pentecostes a. d. MCCCXLV°. Köhler, Samml. der Urk. des Markgraf. Oberlausitz I, 367. — Böhmer, Reg. Imp. p. 211, n. 328. 1551) 1345, 19 Maii. In Sitavia. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, reditus annuos XV marcarum pagamenti polonici a Petzone de Utricht in teloneo emtos per Johannem Guntheri et [Pesconem] dictum Hertel, cives Syttavienses, confirmat hac conditione adjecta, ut, si regibus Boemiae supradictos reditus emere placuerit, eos pro LXX sexag. gr. den. prag. a praetactis Pescone et Johanne aut ipsorum heredibus emtionis titulo comparare valeant, recusatione et contradictione eorum cessantibus. — Dat. in Sitavia fer. V infra festum Pentecostes a. d. MCCCXLV°. Pescheck, Gesch. von Zittau II, 727. — Böhmer, Reg. Imp. p. 211, n. 329. 1552) 1345, 20 Maii. (S. 1.). Czenko de Vetouia coram nobilibus militibus, et consanguineis suis Jeroslao de Stern- berg, Heinrico fratruele, filio suo Smilone et uxore sua Agnete disponit testamentaliter de rebus suis. — „Primo ad sepulturam nostram in Zars sexaginta marcas morauici pagamenti ad sex marcarum reditus comparandos pro anniuersario et cotidiana commemoracione nostra. Item quod Nicolaus de Sywicz, noster purgrauius, et d. Philippus de Gesnich exsoluantur ab omni debito pro nobis contracto, de quo docere possint per dominam et vxorem nostram et alios probos fidedignos, ad quod faciendum promiserunt domina Anna, ducissa Austrie, et domini Jeroslaus et Henricus predicti dominum Smilonem fratrem nostrum fideliter informare. Item quod domino Philippo predicto ad suam miliciam dari debent centum marce morauici numeri et villa dicta Tesckow minor, quam possideat pacifice et quiete, prout alias promisit in vita sua. Item quod Wilhelmo de Scheycowicz teneatur ratum promissum factum per dominum Smilonem, item quod judex de Budwicz in judicio non impediatur per nos conducto ad annum et eadem pecunia totaliter est soluta de certa sciencia domine et vxoris nostre nec non Nicolai, purgrauii nostri de Sywicz. Item legamus cuilibet domicelle vxoris nostre tam juniori quam seniori viginti marcas morauici pagamenti. Item familiaribus nostris Classoni, Henrico, Haykoni, Zaiczoni, Flednicz, Czwscray, Leoni, Wankoni, coco Heckel iuxta quali- tatem suorum seruiciorum quod dominus et frater noster Smilo predictis satisfaciat ad consi- lium dominorum predictorum Jeroslai et Henrici nec non vxoris nostre et eorundem dampna percepta et credita, de quibus docere possint, restituat et persoluat. Item quod debita infra- scripta persoluantur: primo Petro, judici Judeorum Prage, XL sexag. debiti, item Johelino

Strana 623
et Moraviae. Annus 1345. 623 pellifici Prage XVI sexag. debiti. Item Jeskoni Naquas Prage V sexag. Item Peczoldo, civi Pragensi, soluatur quidmet fateatur. Item Jeskoni de Jemnicz soluatur debitum, de quo constat plebano de Zbestradicz, item Nicolao Friczali de Broda Theutunica II sexag. Item Beneschowero, ciui Pragensi, IV sexag. persoluantur. Item legamus lectori ad S. Augustinum, nostro confessori, III marcas morauici pagamenti. Item Taleborio, capellano in Vetouia, III marcas gross. pragens. Item Mathie sacerdoti III marcas gross. pragens. Item gardiano in Znoyma pro duabus vasis vini terciam dimidiam marcam morauici pagamenti.“ — Sigilla excellentissime d. Johanne, ducisse Austrie, nec non nobilium virorum dd. Jeroslai et Henrici predictorum. — A. d. MCCCXLV°, fer. VI ante dominicam et festum Trinitatis. Ex orig. arch. march. Mor. VII, 441. — Steinbach, II, 76. 1553) 1345, 23 Maii. In Numburga. Johannes, Boh. rex ac Lucemburg. comes, filiis olim Andreae, villici in Pyeska, nemus Geuilde dictum donat. — Not. oc, "quod consideratis obsequiis olim per Andream, villicum in Pyesca, prompte exhibitis volentesque ipsius filiis Thome et Johanni intuitu et contem- placione paternorum meritorum graciam facere specialem, nemus illud, quod uulgariter Ge- uilde uocatur, situm retro Reichenstein, quod alias patri eorum, dum viueret, donasse reco- limus, traditis sibi nostris litteris super eo, antedictis Thome et Johanni de nouo damus et concedimus ac donamus cum omnibus et singulis suis vtilitatibus, prouentibus, redditibus, videlicet aquis, piscinis, pratis et pascuis, et specialiter cum vtilitatibus minere seu metalli, videlicet auri, argenti seu alterius generis, si quod ibidem inventum est aut in futurum re- periri contigerit, per ipsos Thomam et Johannem ac heredes eorum, habendum, tenendum, utifruendum et possidendum predictum nemus Geuild dictum cum omnibus suprascriptis pertinenciis pacifice et quiete, dantes et concedentes prefatis Thome et Johanni ac ipsorum heredibus de antedictis bonis ordinandi, faciendi, et disponendi in vita uel in morte, prout eis melius expedire uidebitur omnimodam facultatem.“ — Dat. in Numburga a. d. MCCCXLV°, in crastino Trinitatis. Sternberg, Gesch. der böhm. Bergwerke I, 2 Urkb. 84. — Böhmer, Reg. Imp. p. 410, n. 886. 1554) 1345, 25 Maii. Pragae. Judex et jurati Novae civitatis sub castro Pragensi testantur, Cristanum, concivem eorum, super domo sua unam sexag. gr. censualem domui S. Mariae in pede pontis Prag. ordinis hospitalis S. Johannis Jerosolimitani vendidisse. — Nos Conradus judex, Nicolaus de Slana, magister ciuium, Conradus Clugel, Johannes Albus, Nicolaus Geytauer [?], Hanco Elye, Elblinus faber, Martinus Horine, Pesco Maczkonis, Nicolaus Scharka, Jvrsico Jacowicz ceterique jurati Noue ciuitatis sub castro Pragensi ad vniuersorum noticiam — — uolumus peruenire, "quod discretus vir Cristanus, conciuis noster juratus, vnacum sua conthorali legittima Katherina in figura nostri judicii, vbi quelibet gesta plenam sorciuntur efficaciam, constituti diligenti omnium amicorum heredumque suorum [deliberacione prehabita] super domo sua et area domus eiusdem inter portam curie domini prepositi ecclesie Pragensis sita in nostra

Strana 624
624 Emler, Regesta Bohemiae ciuitate vnam sexagenam censualem, videlicet sexaginta grossos denarios pragenses pro ipsa sexagena computando, rite et racionabiliter vendiderunt et venditam resignauerunt vener. viris ac fratribus religiosis, videlicet fratri Czenkoni de Warthenberch conmendatori totique conuentui domus sancte Marie in pede pontis Pragensis ordinis s. domus hospitalis sancti Johannis Jerosolimitani pro ipsorum fratrum pietencia ad celebranda vel peragenda animarum ipsis commendatarum obsequia salutaria tenendam, habendam et jure hereditario perpetuo possidendam liberam et exemptam a collectis, contribucionibus, vigiliis et ab aliis quibuslibet juribus et iuuaminibus nostre ciuitatis, pro quibus quidem juribus ipsi Cristanus, heredes sui et succedentes possessores nostre ciuitati respondere et satisfacere tenebuntur et debebunt. Quam quidem sexagenam censualem ipsi Cristanus, heredes sui et succedentes possessores in duobus terminis, videlicet in festo b. Galli proxime nunc venturo triginta grossos et in festo b. Georii triginta grossos denariorum prag. de ipsis domo et area et ad domum pertinentibus, et si structura domus destrueretur, nichilominus de ipsa area ipsis fratribus vel cui commiserint annis singulis perpetue nomine census dare et soluere tenebuntur et debebunt; si vero monetam deperire contigerit, extunc tantum in pondere vnius sexagene de puro argento ipsi Cristanus, heredes sui et succedentes possessores in eisdem terminis ipsis fratribus tenebuntur et debebunt. —— Eo tamen patenter expresso, quod quandocumque alias siue in alia domo vel hereditate vbicunque in ciuitate vel extra ad duo miliaria census annuus vnius sexagene grossorum predictorum iuxta estimacionem juratorum pro tempore existencium equiualens per ipsos Cristanum, heredes suos et succedentes possessores pro ipsis fratribus et pro pietancia ipsorum soluendus et dandus eis vel cui commiserint fuerit comparatus et emptus nomine census annis singulis in terminis memoratis, tunc domus predicta in toto et partibus suis ab onere census annui predicti mox libera et exempta de cetero remanebit. Adiectum est eciam, quod cuicumque sepedicti fratres adhibito testimonio sufficienti de bona voluntate presentes litteras dederint, idem omne jus, quod ipsis fratribus in ipsis domo et area et ad domum pertinentibus competit, habebit plenarie, sicut superius continetur expressum.“ — Dat. et act. ibidem in nostra supradicta ciuitate a. d. MCCCXLV°, in vigilia festi Corporis Christi. Ex orig. arch. Melit. Pragae. 1555) 1345, 28 Maii. Pragae. Nos Arnestus, s. Pragensis ecclesie archiepiscopus, cupientes, ut altare s. Nicolai in monasterio sancti Thome in Minori ciuitate Pragensi sepius frequentetur, „omnibus vere penitentibus, contritis et confessis, qui predictum altare in festiuitatibus domini nostri Jesu Christi: Natiuitatis, Circumcisionis, Epyphanie, Passionis, Resurreccionis, Ascensionis, Penthe- costes, Trinitatis et Corporis Christi ; item in festiuitatibus beatissime Marie virg., Assumpcionis, Nativitatis, Concepcionis et Purificacionis, item in die s. Thome, in die s. Nicolai patroni et in die dedicacionis altaris predicti in humilitate spiritus accesserint et oraciones suas deuote fuderint, — — XL dies indulgencie de iniunctis sibi penitenciis“ — condonamus. — Datum Prage a. d. MCCCXLV°, XXVIII die mensis Mai. E cod. Thomaeo f. 140.

Strana 625
et Moraviae. Annus 1345. 625 1556) 1345, 3 Jun. Pragae. Arnestus, Pragensis ecclesiae archiepiscopus, petente Przedborio, abbate monasterii Brewnouiensis, transsumi mandat litteras Alexandri papae IV dat. a. d. MCCLVI°, VIIII kal. Nov., quibus confirmatur compositio litis inter episcopum Olomucensem et abbatem Brewno- uiensem facta super instituendis et destituendis rectoribus ecclesiarum monasterii Raygradensis (v. Reg. Boh. et Mor. II, n. 73 et 111). — Act. et dat. Prage in curia nostra archiepiscopali a. d. MCCCXLV, die III mensis Junii, archiepisc. nostri anno 1°. Ex orig. arch. mon. Raigrad. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 442. 1557) 1345, 4 Jun. Pragae. Johannes, rex Boh. oc, prohibet constructionem monasterii sive oratorii ordinis s. Augustini in civitate Sicca. — Not. oc, "quod licet per devotos nostros fratres ordinis s. Augustini, quod monasterium sui ordinis licite in civitate nostra Sicca pro habitatione sua possent construere seu de novo locare, prout nunc quoddam oratorium multum nostrae civitati et parochiae praejudiciale construxerunt, informati fuerimus, et ad petitiones et instantias eorundem matura deliberatione non praevia adhibuerimus nostrum consensum, tamen quia verius edocti intelleximus, quod parochiae ibidem, quae annexa et incorporata praebendae ecclesiae Wyssegradensis, quam noster filius Nicolaus, praepositus ecclesiae Oziliensis, Pragensis et Wyssegradensis ecclesiarum canonicus, dinoscitur obtinere, existit, collationem spectans ad nostram, non modicum exinde detrimentum emergeret et attenuarentur ejusdem praebendae proventus, ideoque cum redditus et proventus ecclesiarum temporibus nostris potius augeri debeant quam minui, indultum sive literas, sicut praedictum est, indeliberate ac ignoranter praenotatis fratribus datas aut si quas eisdem fortassis in posterum quocunque inductu aut per quemcunque modum super eo daremus, excepta dumtaxat litera, quam capitulo Wyssegradensi super dicta praebenda dedimus sub a. d. MCCCXXXI, revocamus et praesentibus reprobamus et specialiter literam, quam supradicti fratres a nobis super fundatione monasterii praefati habere dicuntur sub a. d. MCCCXXXIX, (v. Reg. Boh. IV p. 274, n. 695) ipsasque seu ipsam extunc prout ex nunc volumus esse penitus irritas et inanes, inhibentes omnino, quod ibidem nullum monasterium sive oratorium, cujuscumque ordinis existat, in dicta civi- tate habeatur nec de cetero construatur, sed sicut a praedecessoribus nostris, regibus Boemiae, hucusque in dicta civitate sola parochia pro peragendis divinis est habita, sic inantea in juribus et obventionibus suis illaesam volumus perdurare, mandantes capitaneo, camerario, subcamerario ceterisque beneficiariis seu officialibus nostris per Bohemiam et specialiter judici et juratis ceterisque civibus omnibus et singulis praetactae civitatis nostrae Sicka firmiter et praecise, quatenus constructionem novi monasterii sive oratorii in ipsa civitate nullomodo admittant, sed omni suo posse defendant, ad nullius suggestionem seu inpetitionem se aliquo modo convertentes; nichilominus ab oratorio ibidem constructo supra- dictos amoventes, oratorium vero funditus auctoritate nostra regia diruentes." — Dat. Pragae a. d. MCCCXLV, IV die mensis Jun. Ex orig. arch. cap. Wyssegrad. cop. Mus. Boh. 79

Strana 626
626 Emler, Regesta Bohemiae 1558) 1345, 6 Jun. (S. 1.). Wilhelmus de Lantsteyn, capitaneus Moraviae, recognoscit, dominum Karolum, mar- chionem Mor. judici et juratis ciuium in Jempnicz dedisse facultatem auri montana in loco Gezyckach de novo inventa mensurandi, conferendi, disponendi et ordinandi secundum con- suetudinem aliarum civitatum, quibus talia montana adjacere comprobantur, ab antiquo ob- servatam. — Dat. et act. a. d. MCCCXLV°, fer. II proxima post octavas Corporis Christi. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 443. 1559) 1345, 6 Jun. Brunae. Karolus, regis Boh. primogenitus, marchio Mor., de Judaeis in civitatem Brunnensem recipiendis. — Recognoscimus, quod nostram et camere nostre condicionem volentes facere meliorem „judici, . . magistro ciuium et juratis Brunnensibus, nec non . . judici Judeorum ibidem, de quorum probata fidelitatis constancia et experta maturitatis industria plenam fiduciam obtinemus, duximus committendum et committimus per presentes, vt omnes et singulos Judeos, qui se cum familia sua Brunnam pro facienda residencia personali ibidem recipere de partibus quibuscumque voluerint, attrahere, colligere, aggregare et tenere, ac in suis iuribus conseruare debeant atque possint, dantes eis liberam et omnimodam potestatem, cum Judeis predictis tam in genere quam in specie, quandocumque se tempus et locus obtulerint et ut eis uidebitur expedire, pro pecuniali seruicio nostre camere faciendo seu pro pensione annua persoluenda eidem, nostro nomine conueniendi, tractandi, ordinandi, disponendi et con- ponendi nec non certitudinem et eciam caucionem oportunam et necessariam faciendi, quod ipsi Judei et eorum quilibet vltra seruicium et pensionem predictas nec per nos, nec per . . capitaneum, .. camerarium, .. purcrauios et alios quoscumque officiales aut barones nostros, qui pro tempore fuerint, exaccionibus, imposicionibus seu contribucionibus aut alias in personis et rebus quomodolibet aggrauari debeant vel offendi. Quocirca promittimus bona fide judicibus, magistro ciuium et juratis predictis omnia et singula, que cum dictis Judeis et eorum quolibet tractauerint, ordinauerint, et promissa nec non caucionem, quam eis aut eorum alteri fecerint, rata et grata tenere ac inuiolabiliter uolumus obseruare. Si uero contrarium umquam ullis temporibus attemptare vellemus, extunc judices, magister ciuium et jurati predicti licite memoratos Judeos et eorum quemlibet saluis rebus et personis, quociens- cunque necessitas id requiret, ducent et conducent ad loca tuta, quocumque voluerint, et que ipsis uidebuntur melius expedire.“ — Dat. Brunne a. d. MCCCXLV°, die VI mensis Junii. Ex orig. arch. civ. Jamnic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 444. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 29, n. 213. 1560) 1345, 6 Jun. Brunae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., civibus de Jemnycz ratione aurifodinarum diversas gratias et libertates confert. — Dat. Brunne Junii die sexto a. d. MCCCXLV°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 444. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 20, n. 214.

Strana 627
et Moraviae. Annus 1345. 627 1561) 1345, 9 Jun. Pragae. Johannes, B. rex atque Lucemburg. comes, civibus Syttauiensibus concedit, ut ad ciuitatem suam, ad quam XIX lanei admensurati sunt, XLI laneos comparare possint de vicinis suis quibuscunque, promittitque, se de eisdem nunquam subsidium seu bernam gene- ralem petere velle. Praeterea tradit eis silvam regalem prope ipsam civitatem situatam ut antea regendam, hoc adiecto, quod quotienscunque per voraginem ignis ipsis civibus pro recuperandis et constituendis denuo ipsorum domibus aut eciam pro fabrica pontium ipsius civitatis necessitas ingruerit, possint de silva ligna succidere et convertere in aedificationem domorum suarum. — Dat. Prage fer. V proxima post. b. Bonifacii a. d. MCCCXLV°. Köhler, Samml. der Urk. des Markgraf. Oberlausitz I, 369. — Böhmer, Reg. Imp. p. 212, n. 331. 1562) 1345, 11 Jun. Pragae. Jean, roi de Bohême oc, déclare avoir donné à Huwert d'Auteil, son maréchal en accroissement de son fief de Nueville, les gagnages, terres, grange et maisons au ban de la ville Champs, détenus par sire Bertram de Heumont. Chartres de la famille Reinach I, p. 50. 1563) 1345, 11 Jun. Pragae. Karolus, marchio Moraviae, petente Nicolao, praeposito ecclesiae Oziliensis, Prag. et Wyssegr. canonico, confirmat capitulo Wyssegradensi litteras regis Johannis dd. a. MCCCXLV, IV Jun., quibus prohibet constructionem monasterii ordinis s. Augustini in Sicca. — Dat. Pragae III idus mensis Jun. a d. MCCCXXXXV°. Orig. arch. capit. Wyssegrad. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 445. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 20, n. 215. 1564) 1345, 14 Jun. Pragae. Johannes, Boemiae rex ac Lucemb. comes, judici et juratis civibus in Luna. „Cum alias vobis indulserimus, quod pro pauimento vestre ciuitatis quoddam vngeltum a curribus transeuntibus recipere deberetis, fidelitati vestre indulgemus ymmo precipiendo mandamus, quatenus singulos vectores obliquas stratas pergentes et vestram non transeuntes civitatem inpignorare et ad vestram civitatem coartare et ipsum vngeltum ab eisdem vna cum pena seu emenda, quam meruerint, recipere nostro nomine debeatis.“ — Dat. Prage fer. III ante festum b. Viti. E lib. civ. Lunensis ab a. 1435 fol. 3 v. 1565) 1345, 15 Jun. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, fundationem hospitalis S. Annae in Grecz confirmat. — Not. oc, "quod ex parte Kristine, relicte olim Johannis, rasoris pannorum, et Johannis iudicis iunioris, ac uxoris ipsius Margarethe nec non Volklini, civium nostrorum 79*

Strana 628
628 Emler, Regesta Bohemiae de Grecz super Albea, nobis extitit humiliter supplicatum, quod, cum predicte persone zelo pietatis permote — — hospitale in honorem s. Anne pro infirmis et pauperibus inibi procu- randis in preurbio civitatis Grecensis inter pontes super Albea inter domos Friczkonis et Cunczlini fabrorum sitos vel protendentes situm fundaverint fundatumque ex facultatibus suis a deo sibi concessis construxerint et dotaverint competenter cum areis et solo fundi et insula adherente ibidem emptis per eos ac eciam emendis in futurum pro dilatacione et ampliacione hospitalis predicti, dantes et donantes ipsi hospitali unum laneum in silva, que vulgariter didicke vocatur, cum uno prato circa rubum iudicis sito, quod olim Nicolaus de Menca tenuit ad civitatem et communitatem civitatis Greczensis spectantem de nostra licencia et speciali mandato accedente specialiter in hac parte: primo dante ipsa domina Kristina tanquam princi- pali fundatrice ducentas sex. gr. den. prag.; item dantibus predictis Johanne iudice et uxore sua dicto hospitali bona sua et possessiones cum duabus araturis in villa Rosnicz cum silua ibidem et uno prato ante civitatem Greczensem iacente ad ipsa bona pertinentibus dicto hospitali et in hereditatem perpetuam et liberam perpetue et libere possidendam, huiusce modi ipsorum fundacionem donacionem principaliter et construccionem de ipso hospitali et bonis omnibus supradictis per ipsos factis et datis et in posterum per ipsos vel alios fideles et devotos Christi dandis aut eciam faciendis nostrum adhibere consensum pariter et assensum dignaremur. Nos itaque pie eorum peticioni annuere volentes dictam fundacionem in ipsis areis cum solo ac dotacione de predictis bonis et possessionibus omnibus, que nunc sunt vel esse poterunt in futurum dicti hospitalis, approbamus, — — decernentes, quod persone predicte in vita sua et quelibet earum plenam et plenissimam disposicionem et potestatem in bonis et facultatibus cum iure patronatus ecclesie ipsius hospitalis habeant et habere debeant difficultate et impedimento quolibet non obstante. Post mortem vero predictarum personarum predicta omnia ad iudicem et iuratos civitatis Greczensis, qui pro tempore fuerint, successuris temporibus devolvantur, sic quod ius patronatus et presentandi nec non disposicio et gubernacio tota sepedicti hospitalis ad predictos iudicem et iuratos dum- taxat debeant inviolabiliter pertinere, statuentes insuper ac decreto perpetuo decernentes, quod prefatum locum hospitalis predicti seu disposicionis potestatem circa hospitale pre- dictum pro parte personarum seu judicis et juratorum civitatis Greczensis habita et habenda in futurum nulli religiosi cruciferi ac monachi possint a nobis ac succescoribus nostris petere, impetere ac aliqualiter impetrare. Volumus eciam et addicimus, quod dicte persone et judex et iurati prefati possint licite ac debeant bona censualia, que nunc sunt vel esse poterunt in futurum, ad dictum hospitale spectancia vendere et alienare et pro precio exinde habito alia bona libera pro ipso hospitali comparare, prout eis melius et utilius videbitur expedire. Postremo committimus et auctoritate regia districte mandamus iudici et iuratis civitatis Greczensis presentibus et qui pro tempore fuerint, quatenus predictum hospitale et possessiones et bona ipsius habita et habenda in futurum freti auctoritate regia in hac parte manuteneant, protegant et defendant, nullam eis inferri sinentes per quempiam molestiam, iniuriam vel gravamen.“ — Dat Prage in die s. Viti a. d. MCCCXLV°. Bienenberg, Gesch. der Stadt Königgrätz p. 120. — Böhmer, Reg. Imp. p. 212, n. 332.

Strana 629
et Moraviae. Annus 1345. 629 1566) 1345, 20 Jun. Grecz super Albea. Nos Johannes, dux Karintiae, Tyrolis et Goriciae comes, scire volumus tenore prae- sentium universos, quod nos nobili viro d. Heynrico de Nova domo CM sex. gros. prag. veri debiti recongnoscimus nos teneri, quarum CCC sex. super festum b. Michaelis proximum et DC sex. residuas super festum b. Georii affuturum proxime, compromittente nobiscum fideli nostro Ulrico Phlugone, sibi et ad manus ipsius ac d. Ulrico fratri ejus de Nova domo, aut ei, qui praesentes nostras habuerit literas, promittimus — — finaliter persolvendas.“ — Dat. Grecz super Albea a. d. MCCCXLV°, fer. II proxima ante festum b. Johannis bapt. Ex orig. arch. Novodom. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 445. 1567) 1345, 29 Jun. In campis inter Vreinstat et Ladislaviam. Nos Karolus, regis Boemie primog. marchio Mor. promittimus fidelibus nostris di- lectis „Burchardo, purchrauio Maidburgensi, Potoni de Czastalowicz et Benessio de Mese- rsiecz nec non omnibus amicis et eorum sociis quibuscunque ad nostra seruicia contra regem Cracouie procedentibus cum eisdem omnia et singula dampna, que percipient, pariter et ex- pensas, quas ferent, soluere et integraliter resarcire, dum primum ad id nobis obtulerit se facultas. Et si, quod absit, ante solucionem et resarcionem dampnorum suorum decedere nos contingeret, extunc heredes et successores nostros ad solucionem et resarcionem huiusmodi ipsis volumus obligari." — Dat. in campis inter Vreinstat et Ladislauiam in festo bb. Petri et Pauli apostolorum a. d. MCCCXLV°. Ex orig. arch. Trebon. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 446. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 20, n. 216. 1568) 1345, 4 Jul. (S. 1.). Katherina abbatissa totusque conventus monasterii Aulae S. Mariae prope Brunnam recognoscunt, se teneri monasterio Welegradensi de bonis, quae ad hoc monasterium perti- nuerunt, XI marcas den. gross. prag. X gr. ac duos modios frumenti annuatim censuare. — Dat. a. d. MCCCXLV°, in die b. Procopii confessoris. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 431. 1569) 1345, 4 Jul. (S. 1.). Atleus abbas totusque conuentus monasterii Welegradensis recognoscunt, se resignasse bona monasterii sui monasterio Aulae S. Mariae per Elizabeth reginam in Antiqua Bruna fundato, pro quibus abbatissa et conventus monasterii praedicti debent monasterio Welegra- densi XI marcas et X grossos cum duobus modiis frumenti annuatim solvere. — Dat. a. d. MCCCXLV, in die s. Procopii confessoris. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 431. 1570) 1345, 10 Jul. Pragae. Fr. Czenko de Warthenberch commendator totusque conventus fratrum Cruciferorum domus S. Mariae ad pedem pontis in Praga ordinis hospitalis S. Johannis Jerosolimitani

Strana 630
630 Emler, Regesta Bohemiae — profitentur, Jacobum presbiterum ordinis eorum domui praefatae X sexag. gross. dedisse. Not. oc, quod „d. Jacobus presbiter ordinis nostri, deuocione affectus sancto Johanni, nobis ac domui nostre prefate pure propter deum tribuit et dedit decem sexagenas gross. den. prag. in parato in testamentum anime sue suorumque progenitorum remedium, quas nos in opor- tunas necessitates et vtilitates dicte domus nostre oportuit elargiri. Nos vero ipsum proinde speciali vicissitudine remunerare volentes damus et donamus et dare vel donare obligamus nos et successoros nostros perpetue affuturos vnam sexagenam dictorum denariorum nomine ueri census ob salutem anime ipsius domini Jacobi suorumque progenitorum conuentui nostro predicto siue fratribus conuentualibus pro pieftalncia annis singulis incipiendo in festis et terminis infrascriptis, in festo videlicet s. Galli venturo proxime mediam sexagenam et in festo s. Georii deinde proxime succedente iterum mediam sexag. dictorum denariorum de camera, in qua dicte domus nostre pecunia reseruatur, ob quod ipsi iam dicti fratres anniuersarium prenominati d. Jacobi, quocunque tempore occurrerit, tenebuntur peragere annis singulis et debebunt in uigiliis, missis, pulsu campanarum et omnibus aliis bonis ope- ribus, prout exigit dicte domus nostre consuetudo. Verum tamen presentibus dignum duximus inserendum, quod si solucio dicti census nobis uel successoribus nostris grauis et honerosa nimis videretur existere, extunc per restitucionem prefate pecunie aut per censum vnius sexagene equevalentem aliunde conparatum et ad pietanciam fratrum, ut premissum est, assignatum ab ipsa censuacione vel census solucione liberari omnino poterimus et absolui; si uero omnia et singula prescripta et expressa per nos uel successores nostros frustrari seu irrita fieri, quod absit, contingeret in toto uel in parte, extunc prescripta marcha uel sexagena soluenda nomine veri census, ut predictum est, in terminis prenotatis ecclesie et capitulo Pragensi perpetue diuoluetur." — Dat. in domo nostra prefata a. d. MCCCXLV°, VI° id. Julii. Ex orig. arch. Melit. Prag. 1571) 1345, 11 Jul. Pragae. Johannes, dux Karinthiae, Friderico, marchioni Mysnensi, langravio Thuringiae, scribit, ut causam inter ipsum et Johannem de Michelchperg vertentem in bono stare permittat usque ad fratris sui adventum. — „Sororie karissime! Vobis ad memoriam reducimus federa pacis et vere amicicie inter dileccionem vestram et d. fratrem nostrum atque nos initarum et quia nos nunquam aliud quam id, quod dileccioni vestre consonum videbitur et pronum vestro honori dinoscetur, quantum in nobis fuerit, faciemus, reconpensam verisimilem a vobis expectantes, hortamur vestram amiciciam, de qua sincere presumimus, quatenus causam inter vos et fidelem nostrum Johannem de Michelchperg vertentem in bono stare permittatis, donec dicti domini fratris nostri ad aduentum, quo superueniente uobis sufficiens de eo iusticie volumus facere complementum.“ — Dat. Prage feria II ante Margarete. Johannes, dux Karinthie. Ex orig. arch. reg. Dresd.

Strana 631
et Moraviae. Annus 1345. 631 1572) 1345, 18 Jul. Avinione. Clemens papa VI Nicolao quondam Fridlini de Brunna beneficium ecclesiasticum cum cura vel sine cura abbatissae et conventui monasterii Aulae S. Marie in Antiqua Brunna pertinens reservat. — Dat. Avinione XV kal. Aug. pontif. a. IV°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 446. 1573) 1345, 25 Jul. Zu Glibitz in unserm her. Jahann, könig vo Böhmen oc, verspricht dem Friedrich von Cronberg all das geld, welches er demselben von seinem gekauften theil des hauses und thals Cronberg noch schuldig ist, im betrag von 4400 schildgulden auf nächsten Remigtag zu zahlen in dessen haus zu der Neuerburg; im fall der nichtzahlung soll der kauf nichtig sein und der von Cronberg soll die bereits für diesen kauf empfangene zahlung für seine geleisteten dienste behalten. Böhmer, Reg. Imp. p. 410, n. 887. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 54. 1574) 1345, 30 Jul. In castro Pragensi. Wenceslaus et Ludovicus fratres, duces Silesiae, domini Lignicenses, se velle ad Karolum, marchionem Mor. decedente Johanne rege respectum habere, promittunt. — Act. et dat. in castro Pragensi III kal. Augusti a. d. MCCCXLV°. Pelzel, K. Karl IV, I. Urkb. p. 168. — Dobner, VI, 319. Extr. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 447. 1575) 1345, 4 Aug. Wratislaviae. Johannes, B. rex ac Luczemburg. comes, Siffrido de Schirow dat licentiam allodium suum in Strachouicz Wratislauiensis districtus, quod VIII mansos agr. continet, in hereditates rusticorum convertendi. — Act. et dat. Wratislauie a. d. MCCCXLV°, fer. V proxima ante diem b. Laurentii mart. praesentibus Ticzcone de Borsnicz, Heinrico de Stercza, Heinrico Schwarczhorn militibus, Heinrico Kal (?), Henningo Önre, Nicolao de Schellendorf et Ottone de Donin, canonico Wratislauiensi et cancellario ducatus nostri Wratislauiensis. E cop. vid. arch. c. r. gubernii Boh. 1576) 1345, 4 Aug. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen oc, erlaubt dem Nicolaus Brunonis sein allodium Gandow gegen eine jährliche abgabe an bauern (rusticolae) auszusetzen. Jacobi, p. 107, n. 304. — Böhmer, Reg. Imp. p. 310, n. 888. 1577) 1345, 4 Aug. In domo archiepiscopali in Min. civ. Pragensi. Hostislaus decretorum doctor, canonicus Prag. et Franciscus, plebanus eccl. S. Leonardi in Maiori civitate Pragensi arbitri electi amicabiliter a Johanne, episcopo Olomucensi, exe- cutore testamenti Nicolai dicti Rokyczaner, civis Pragensis, parte ex una et ab Adalberto

Strana 632
632 Emler, Regesta Bohemiae seniore necnon conventu monasterii S. Crucis ordinis S. Augustini de poenitentia bb. Mar- tyrum parte ex altera super praejudicio, — — quod dicti fratres asserunt suae ecclesiae futurum ex fundatione novi monasterii monialium infra parochiae suae praefatae S. Crucis limites juxta voluntatem et ordinationem praedicti testatoris — diffiniunt in dicta causa in hunc modum: Imprimis de areis et domibus demolitis et demoliendis pro fabrica monasterii et habi- tatione monialium et pro utilitatibus ex eisdem obvenientibus seu jure parochiali obvenire volentibus, videlicet offertoriis, elemosinis, oblagiis, funeralibus, testamentis et quibusvis aliis idem dominus episcopus Olomucensis, executor praefatus, debet — — monasterio s. Crucis saepefato populum habenti et jura parochiae quinque marcarum gross. denariorum pragensium redditus perpetuos hinc usque ad festum b. Georgii venturum de proximo emere et comparare aut aestimationem in parata pecunia pro dictis redditibus —— assignare ad eorum usus, prout eis expedire videbitur, committenda. Item mandamus et laudamus, quod de cetero nulla domus vicina ultra demonstratas per nos sine speciali licentia ipsorum fratrum voluntate expressa demoliatur quoquomodo. Item statuimus et laudamus, ut familia saecularis, quae pro tem- pore fuerit in dicto monasterio erigendo, omnia sacramenta et sepulturam in parochia mona- sterii s. Crucis praedicti perpetuo percipiat et recipere teneatur, nisi aliquis sibi eligat ob devotionem alias specialem. Item si aliquem contingat in dicto monasterio de novo erigendo eligere sepulturam, quarta pars funeralium in pecunia, in pannis, in cereis, testamentis ex- ceptis, eisdem fratribus per dominam abbatissam, quae pro tempore fuerit, praesentetur et praesentari debebit; item quarta pars offertorii in die dedicationis monasterii ipsius et patroni; et in hiis casibus duobus stetur conscientia ipsius dominae abbatissae. Item quod arbitrium istud ad perpetuam rei memoriam sigillis reverendissimorum dominorum, videlicet d. archi- episcopi Pragensis et episcopi Olomucensis roborari et sigillari procuretur. Item quod pars non obediens vel non servans teneatur dare parti servanti centum sexagenas grossorum praedictorum et d. archiepiscopo Pragensi, qui fuerit pro tempore, alias centum sexagenas, ad quas solvendas possunt compelli absque petitione et donatione libelli.... exceptione aliqua non obstante, imo et pignora capi per eundem dominum archiepiscopum in bonis ipsorum fratrum, ubicumque sunt sita, et etiam in bonis dominarum distrahi pro ipsa poena.“ — — Pronun- ciatum est hoc praesens arbitrium seu arbitramentum in domo archiepiscopali, quae est in Minori civitate Pragensi in sala depicta domus ejusdem a. d. MCCCXLV°, die IV° mensis Augusti praesentibus honorab. et discretis. viris dd. Bohuta Curimensi et Sdeslao Horso- uiensi archidiaconis, Stephano, canonico Pragensi, et Ortwino, decano Cremsiriensi, item Nicolao notario et Eholino, capellano d. episcopi Olomucensis supradicti. Ex orig. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 1578) 1345, 5 Aug. Pragae. Nos Karolus, d. regis Boemie primog. marchio Mor. not. oc, "quod consideratis — — seruiciis, quibus quondam paternus ac noster fidelis dilectus Johannes de Chlingberch, felicis memorie, d . . genitori nostro ac nobis — — conplacere curauit, grata nichilominus aduertentes seruicia, que fidelis noster dilectus Heinricus de Chlingberch, predicti quondam

Strana 633
et Moraviae. Annus 1345. 633 Johannis vnigenitus, nobis nuper aduersus ducem Swydnicensem et contra regem Cracouie ac alios aduersarios nostros fecit et exhibuit indefesse, nos itaque premissorum intuitu Heinrico predicto graciam hanc facimus specialem, quod bona sua vniuersa et singula, videlicet patri- monialia et libera, et similiter ea, que a nobis nunc in feodum tenet et affuturis temporibus habebit et auxiliante domino possidebit, non obstante eo, si heredes legittimos post se non relin- queret, extremis suis temporibus vel quocumque tempore cuicumque vel quibuscunque personis possit et valeat nostris assensu et consensu plenius accedentibus eo iure, quo ipse eadem bona nunc tenet et possidet, legare et donare ac ad suum beneplacitum assignare, quem uel quos in quieta, pacifica et hereditaria possessione predictorum bonorum ipsius Heinrici bona et sincera fide promittimus inuiolabiliter conseruare, renunciantes pro nobis, heredibus et successoribus nostris, quantum nostri interest, omni iuri, accioni seu inpeticioni nobis uel eis in sepedictis — bonis ipsius Heinrici conpetentibus aut conpetere in futurum potentibus, promittentes — contra predictam graciam nunquam de iure uel de facto facere vel venire saluo iure dominii et feodi, quod in predictis bonis nobis et dictis nostris heredibus et successoribus (competit)." — Dat. Prage die s. Oswadi a. d. MCCCXLV°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. in Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 448. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 20, n. 217. 1579) 1345, 6 Aug. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen etc., verleiht dem kloster zu St. Vincenz zu Breslau die gerichtsbarkeit über die in seiner nächsten umgebung wohnenden leute, deren häuser und gärten zugleich abgabenfrei sein sollen, ferner schenkt er dem kloster das gut Czech in der gegend von Neumarkt. Böhmer, Reg. Imp. p. 212, n. 333. 1580) 1345, 6 Aug. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen oc, befiehlt den edlen Conrad von Falkenhayn und Rudeger von Hugewitz die verpfändeten dörfer und besitzungen des klosters Heinrichau zu beschützen. Jacobi p. 107, n. 305. — Böhmer, Reg. Imp. p. 410, n. 889. 1581) 1345, 7 Aug. Wratislaviae. Johannes, B. rex, Luczemburg. comes, dux Slesiae et dominus Wratislauiensis, mag. Bertoldo de Rathibor iura ducalia, que debentur de villa Rosenthal prope Wratislauiam inter fluvios Odram et Widauiam, dudum ipsi concessa per Henricum, ducem Sleziae, ratificat eumque et heredes eius a servitio cum dextrario liberat. — Dat. Wratislauiae dominica ante festum s. Laurentii proxima a. d. MCCCXLV°. E cop. vidim. arch. c. r. gubernii Boh. 80

Strana 634
634 Emler, Regesta Bohemiae 1582) 1345, 9 Aug. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen oc, überlässt dem Nicolaus Brunonis für seine treuen dienste sein ius regale über dessen vorwerk von 12 huben 10 ruthen zu Gandow. Jacobi p. 107, n. 306. — Böhmer, Reg. Imp. p. 410, n. 890. 1583) 1345, 9 Aug. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen oc, erlaubt dem Nicolaus Brunonis sein allodium Gandow gegen eine jährliche abgabe an bauern (rusticolae) auszusetzen. Jacobi p. 107, n. 307. — Böhmer, Reg. Imp. p. 107, n. 891. 1584) 1345, 9 Aug. Wratislaviae in horto castri nostri. Johann, könig von Böhmen oc, in gegenwart des herzogs Johann von Guhrau bestätigt, dass Wolfram von Kemnitz seine im Breslauer district gelegenen güter Tyrgarte, Hennigesdorf und Prausnitz dem Breslauer bürger Nicolaus von Strelitz für 100 mark verpfändet habe. Jacobi p. 107, p. 308. — Böhmer, Reg. Imp. p. 410, n. 892. 1585) 1345, 9 Aug. Wratislaviae. Ludwicus, dux Sleziae et dominus Legnicensis, terram suam a Johanne, Boh. rege, in feudum suscipit. — Recognoscimus oc, „quod quia in presentia — — d. Johannis, Boemie regis et comitis Lucemburgensis, et plurimorum principum, nobilium et aliorum nostrorum fidelium inter nos ex vna, et — — d. Wenczeslaum, ducem Slezie et dominum in Goltperg, fratrem nostrum karissimum, parte ex altera super omnibus ciuitatibus, castris, opidis et terris nostris ad hec pertinentibus, cum eorum honoribus, dominiis, vasallatibus et universis attinenciis — — diuisio interuenerit, in qua pro parte nostri sorte ciuitatem et terram rece- pimus Legniczensem, quam vt debuimus, ab ipso domino nostro rege protinus cum omnibus suis honoribus, dominiis, vasallatibus ac aliis pertinenciis suis uniuersis in feudum suscepimus et suscipimus per presentes, tamquam a domino nostro naturali ab eo, heredibus et succes- soribus suis, regibus Boemie, tenendum —— iure feodali, sicut eas pridem illustris princeps, d. Bolezlaus, pater noster, dux Slezie et dominus Bregensis, ac nos fratres predicti, cum adhuc essemus indiuisi, ab ipso domino nostro rege diuoscimur tenuisse.“ — Dat. Wratislauie in vigilia sancti Laurencii a. d. MCCCXLV°. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennen. cop. Mus. Boh. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitz- urkunden Schlesiens II, 328. — Balbinus, Misc. Dec. I. lib. VIII, p. 206. — Ludewig, Rel. manuscr. V, 611. 1586) 1345, 9 Aug. Wratislaviae. Iisdem fere verbis Wenceslaus, dux Slesiae et dominus in Goltperg, civitates Goltperg, Haynow, Lubin et Choczenow a Johanne, rege Boh. in feudum recipit. — Dat. ut supra. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 329.

Strana 635
et Moraviae. Annus 1345. 635 1587) 1345, 9 Aug. In Cracovia. Cazimirus, rex Poloniae, legatos suos instruit ad tractandam pacem cum Johanne, rege Boh. — Not. oc, "quod nos Cazimirus, rex Pol., constituimus nobiles viros ac fideles nostros, dominos Epickonem, castellanum nostrum Cracouiensem, Sbigneum, praepositum Cracouiensis ecclesiae, cancellarium nostrum ibidem, Petrum, castellanum nostrum Sandomeriensem, Thomam de Taiankav et Nimirum dictum Mandrosca militem, nostros procuratores et nuncios nostros speciales et omnes in solidum, ad tractandum, ineundum, faciendum concordiam et pacis foedera cum serenissimo principe d. Johanne, rege Bohemiae et comite de Luzemburgk, filiisque et heredibus ipsius super omnibus ducatibus et terris regni Poloniae ac ipso regno, quod dictus rex Boemiae impedit et hactenus impedivit, et hoc de consilio — — Caroli, regis Hungarie vel eorum, quos ad hoc de suo consilio duxerimus deputandos, sic quod virtute concordiae et ex praesenti mandato nostro nos possint obligare et terras nostras usque ad vallorem XXX milia sexag. gr. prag. valoris ac numeri, nec non ad obligandum, quod facere nos teneamur per milites et subditos nostros quoslibet et in omni loco, de quo ipsis visum fuerit, obstagium et obligationes quaslibet et sub poenis ac promissionibus quibus- cunque nec non ad faciendum nostro nomine et etiam petendas et recipiendas pro nobis quaslibet renuntiationes terrarum, dominiorum et tituli regni Poloniae, sed et faciendum pacta, transactiones et praemissa quaelibet, alta et bassa, et generaliter omnia et singula sine quibus praemissa vel eorum aliqua non possent commode expediri, promittentes pro nobis et haeredibus nostris omnia tractata, concordata, diffinita, promissa et firmata seu etiam ordinata in praemissis et quolibet praemissorum per ipsos firmiter habere et bene et effica- citer implere nec non firmare, approbare et inviolabiliter observare.“ — Act. in Cracouia in castro in vigilia b. Laurentii a. d. MCCCXLV°. Ludewig, Rel. manusc. V, p. 585. 1588) 1345, 10 Aug. Wratislaviae. Joannes, B. rex ac Lucenburg. comes et dominus Wratislauiae, Henrico de Wendin, fideli suo, quatuor allodia (duo videlicet in Stephansdorff, tertium in villa Schoneiche et quartum in villa Radaxdorf situata districtus Nouiforensis), quae multis temporibus possedit, quamvis de hoc litteras non habeat, confert et donat. — Sigillatae sigillo ducatus Wrati- slauiensis fer. IV proxima ante festum Assumptionis b. Virginis a. d. MCCCXLV°, praesen- tibus Tyllone de Zidlitz, Tytzcone de Borsznitz, Mathia de Molheim militibus, Liutoldo de Sommerfeldt, Pascone Rimbabe, Joanne Stoppen pheodalibus et Ottone de Donyn, cancellario terrae Wratislauiensis, qui praesentia habuit in commissis. E cop. vid. arch. c. r. gubernii Boh. — Jacobi, Cod. epist. Joh. regis Boh. p. 107, n. 309. — Böhmer, Reg. Imp. p. 410, n. 893. 1589) 1345, 10 Aug. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen oc, schenkt dem Breslauer bürger Johann Ledirschneider ein schock gr. und 16 metzen (mensuras) getreide, jährlich als zins in Flemisdorf zu erheben. Jacobi p. 107, n. 310. — Böhmer, Reg. Imp. p. 410, n. 894. 80*

Strana 636
636 Emler, Regesta Bohemiae 1590) 1345, 11 Aug. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen oc, in gegenwart der herzöge Conrad von Oels und Nicolaus von Troppau bestätigt die privilegien des hospitals zum heiligen Geiste bei Breslau und empfiehlt es dem schutze seines sohnes Karl. Jacobi p. 107, n. 311. — Böhmer, Reg. Imp. p. 410, n. 895. 1591) 1345, 12 Aug. Wratislaviae. Conradus, dux Slesiae et dominus Olsniczensis Johanni, Boh. regi, quasdam civitates et oppida vendit. — Not. oc, "quod nos ob meram et euidentem nostram necessitatem, in quam racione dampnorum incurrimus ex euentu captiuitatis et perdicione equorum et armorum nostrorum hominum, que nobis per domini . . regis Cracouie homines sunt illata, pro sol- uendis autem dampnis dictis et captiuis ab eorum captiuitate absoluendis — — d. Johanni, regi Boemie et comiti Lucemburgensi, heredibus et successoribus suis, mediam partem ciui- tatis nostre Gor et terre Gorensis et mediam partem opidorum nostrorum Stynauie et Coeben ac ciuitatem nostram Vrowenstat, ex nunc integram, sed post mortem — — d. Johannis, ducis Slesie et domini Gorensis, fratris nostri, tunc mediam, ita quod alia medietas ad illustrem d. Henricum, ducem Slesie et dominum Saganensem, patruum nostrum, deuoluatur, quam eciam idem dominus noster rex, heredes et successores sui sibi extunc restituere et reddere tenebuntur, libere et absque omni pecuniarum tradicione pro quinque milibus mar- carum polonicalis pagamenti et numeri, cum qua siquidem pecunie summa predictus dominus rex hominibus nostris predictis apud nos, vt premittitur, receptis dampnis ipsorum dampna pro parte nostri et pro nobis soluere est astrictus et que iam expediuit in parte et nos absoluit, et vlterius vsque ad consumationem summe predicte tenebitur expedire, cum omnibus dictarum ciuitatum et opidorum predictorum dominiis, honoribus, jurepatronatus ecclesiarum curatarum et non curatarum, vasallatibus — — ac aliis omnibus — — iuribus et perti- nenciis — — justo empcionis tytulo vendidimus.“ — Acta sunt hec presentibus dd. Wladislao Buthumensi et Nicolao Oppauie et Ratiborie ducibus. — Nos vero Wladislaus et Nicolaus, d. gr. duces supradicti, recognoscimus, nos empcioni et vendicioni interfuisse supradictis et nostra sigilla vna cum predicti domini Conradi ducis sigillo ad ipsius rogatum in testimo- nium omnium premissorum duximus presentibus appendenda. — Dat. Wratislavie fer. VI ante festum Assumpcionis b. Marie virginis proxima a. d. MCCCXLV°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vien. cop. Mus. Boh. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 165. — Chytil, Cod. dip. Mor. VII, 468. — Ludewig, Rel. manusc. V, 634. 1592) 1345, 12 Aug. Wratislaviae. Nos Johannes, dux et dominus Stynauiensis, not. oc, "quod quamuis pridem ser. princeps et d. noster d. Johannes, Boemie rex ac Lucemburg comes, ab illustri principe duce Conrado Olsnensi, fratre nostro, successionem siue deuolucionem medietatis castri et ciuitatis Gor cum toto districtu, exaccionibus, juribus, judiciis vtilitatibus et pertinenciis suis oc, et

Strana 637
et Moraviae. Annus 1345. 637 toto superioris dominio, nullo penitus excepto, rite et racionabiliter emerit, nichilominus a nobis eandem medietatem castri, ciuitatis, territorii et appendiorum cum suis pertinenciis, vt prefertur, in vita nostra iusto empcionis tytulo pro mille quingentis marcis grossorum pragensium dinoscitur comparasse, quarum nobis quingentas marcas in parato persoluit et pro quingentis promisit nobis aut curiam d. Heinrici de Biberstein, que Riczen dicitur, si poterit ordinare aut eas nobis soluere in festo b. Walpurgis proxime nunc venturo, nec non vltimas quingentas marcas promisit nobis soluere ab instanti festo b. Walpurgis ad vnum annum continuo conputandum. Sique predictas pecunias non solueret nobis, vt predicitur, in quolibet terminorum, extunc capitaneus eius, quem ibidem pro tempore duxerit statuendum, nobis castrum, ciuitatem, vasallos, ciues et alios quosque cum suis adherenciis prefatis, restituet, donec nobis per eum, heredes uel successores eius de predictis pecuniis in quolibet termino fuerit satisfactum." — Dat. Wratislavie in feria VI proxima ante festum Assumpcionis b. Marie virginis a. filii sui MCCCXLV°. Ex orig. arch. c. r. aul. cop. Mus. Boh. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, p. 166. — Ludewig, Rel. man. V, 554. 1593) 1345, 13 Aug. Wratislaviae. Johannes, rex Boemiae, comes Lucemburgensis, dux Sleziae ac dominus Wratislaui- ensis, ecclesiae Wratislauiensi omnes libertates confirmans bonis eius concedit plenam liber- tatem datque ei facultatem allodia in villas teutonicali jure locandi et e converso villas in allodia redigendi. — Dat. et act. Wratislauie in curia nostra idus Aug. a. d. MCCCXLV°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII p. 449. — Stenzel, Urkd. zur Gesch. des Bisthums Breslau p. 302. — Böhmer, Reg. Imp. p. 212, n. 334. 1594) 1345, 13 Aug. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen oc, weiset den rath zu Breslau wegen 1400 mark, die derselbe ihm geliehen, auf seine einkünfte von den Juden in Breslau und Neumarkt an. Böhmer, Reg. Imp. p. 212, n. 335. 1595) 1345, 14 Aug. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen oc, verleiht den kindern beiderlei geschlechts des Heinrich von Molesdorf nach lehenrecht 5 mansen im allodium Bartuschwitz Breslauer districts, die ihr vater frei von allem dienste besessen hat. Jacobi p. 107, n. 312. — Böhmer, Reg. Imp. 410, n. 896. 1596) 1345, 14 Aug. Wratislaviae. Johannes, B. rex ac Luczemburg. comes et dominus Wratislauiensis, Pasconi de Grzep- cowicz militi totum ius in villa Kertschicz districtus Wratislauiensis cum pleno dominio absque servitio liberum, nec non pecuniam monetalem in Grzepcowicz regem contingentem pro C

Strana 638
638 marcis gr. prag. wratislauiensis numeri vendit, reseruans sibi ius reemendi praedictum ius regale et pecuniam monetalem. — Dat. Wratislauiae in vig. Assumptionis b. Virginis a. d. MCCCXL quinto. E cop. vidimata arch. c. r. gubernii Boh. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 107, n. 313. — Böhmer, Reg. Imp. p. 410. n. 897. Emler, Regesta Bohemiae 1597) 1345, 14 Aug. Wratislaviae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, Heinrico de Kal litteras Wladislai, ducis Silesiae et ecclesiae Saltzburg. electi, magistro Miloni super collatione villae Pratz a. d. MCCXLVI, in vigilia b. Lamperti kalendis Octobris datas confirmat. — Sigillatae sigillo nostro ducatus nostri Wratislauiensis ad haereditates et causas. — Dat. Wratislauiae in vigilia Assumptionis b. Mariae a. d. MCCCXLV° praesentibus: Conrado de Valkenhain, capitaneo Wratislauiensi, Ticzkone de Borsnitz, Joanne de Reste, Heinrico de Wenden, militibus, Jescone de Smoltz, Sifrido de Schirow pheudalibus nec non d. Ottone de Donyn, cancellario terrae Wratislauiensis. E cop. vid. arch. c. r. gubernii Boh. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 107, n. 314. — Böhmer, Reg. Imp. p. 410, n. 898. 1598) 1345, 14 Aug. In Kunth. Johann, könig von Böhmen oc, bestätigt dem ritter Heinrich von Wenden den besitz des im Neumärker district gelegenen dorfes Schoneich mit allen rechten, die in den ver- brannten urkunden über den besitz desselben angegeben waren. Jacobi p. 107, n. 315. — Böhmer, Reg. Imp. p. 411, n. 899. 1599) 1345, 18 Aug. (S. I.). Conradus de Rudenshein miles profitetur se factum esse vasallum Johannis regis Boh. — Dat. XV kal. Sept. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 55. 1600) 1345, 22 Aug. Pragae. Karolus, regis Boemiae primog. marchio Mor., civitati Yglaviensi diveras libertates concedit. — Not. oc, quod Otakarus, quondam rex Boemiae "considerans alias ciuium Yglaui- — ensium in hiis, que statum prosperum et comodum montanorum argenti augere poterant, — hanc eisdem ciuibus et ciuitati Yglauiensi dudum duxit graciam faciendam, quod dicti ciues ipsaque ciuitas montana argenti in Vsk super fluuio Losnicz mensurare siue emensurare, quod ausmessen theutunice dicitur, et ibidem ciuium laneos, qui purgerlehen wlgariter nunccupantur, habere debeant,“ nos de fidei et „circumspeccionis industria predictorum ciuium Yglaui- ensium plurimum et specialiter presumentes — — perpetuis volumus temporibus obseruari, quod ciues ipsi et ciuitas in omnibus auri et argenti seu alterius cuiuscumque metalli fodinis vbicumque et circumquaque a ciuitate ipsa versus Morauiam circa quatuor milliaria repertis

Strana 639
et Moraviae. Annus 1345. 639 et reperiendis, et specialiter in auri fodinis in Schiken, ius emensurandi predictum et ciuium laneos, qui purgerlehen wlgariter dicuntur, habere debeant perpetuis temporibus secuturis, et quia de omnibus et singulis montanis cuiuscumque metalli per totum regnum Boemie in dubiis sentenciis ad ciuitatem Yglauiensem ciuesque ipsos pro habenda vera et iusta sentencia recurritur, addicimus, statuimus et volumus, vt de auri et argenti seu alterius cuiuscumque metalli fodinis circa quatuor milliaria a sepedicta ciuitate versus Morauiam repertis, ut pre- mittitur, et reperiendis in huiusmodi dubiis sentenciis ad sepefatam Yglauiensem ciuitatem recursus consimilis perpetuis temporibus habeatur.“ — Dat. Prage in octaua Assumpcionis b. Marie virg. a. d. MCCCXLV°. Ex orig. arch. civ. Iglav. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 451. — Sternberg, Gesch. der böhm. Bergwerke I, 2 Urkb. 85. — Böhmer, Reg. Imp. p. 348, n. 76. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 20, n. 218. 1601) 1345, 25 Aug. Pragae. Karolus, regis Boemiae primogenitus, marchio Mor., judici et juratis Yglauiensibus dat facultatem Judaeos in eorum civitatem recipiendi. Et ut Judaei eo libentius se in civi- tatem Yglauiensem recipiant ad morandum ipsos a consortio aliorum Judaeorum per Moraviam et specialiter Brunensium absolvit. — Dat. Prage fer. V post festum b. Bartholomei proxima a. d. MCCCXLV°. Ex orig. arch. eiusdem civ. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 451. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 20, n. 219. 1602) 1345, 1 Sept. Pragae. Hynco de Slewen recognoscit, se castrum suum Podyebrad a Johanne, Boh. rege, in feodum recepisse. — Not. oc, "quod deliberato animo et maturo consanguineorum et amicorum meorum habito consilio cupiens excellentissimi principis d. Johannis, Boemie regis ac Lu- cemburg. comitis, mei veri et graciosi domini feudalis effici et vasallus, meam necnon heredum meorum condicionem per hoc fieri prospiciens meliorem, castrum meum hereditarium Poy- dibrad cum omnibus suis bonis et possessionibus, videlicet villis Sytomir, Dobrzchow, Petzek, Chrast, Welen, Satzka, Hradisco, Pyest, Zwyerzinetz, Zdebuditz, Polawetz, Cluk, Zokolczy, Ossek, Sboschie, Poydibrad, Kutech, Patek, Chotiewitz, Ztrzyetzkowa, Wietostrazasch, curia Babyn et Noua curia cum omnibus suis metis, terminis, limitibus, curiis, araturis, agris oc, et pertinenciis vniuersis in predicti domini mei regis Boemie manibus meo et heredum meorum nomine sponte ac beniuole resignaui et ab ipso domino meo rege suo, heredum ac succes- sorum suorum nomine Boemie vice et nomine conferenti mihi et heredibus meis in feudum verum secundum ius theutonicum amodo possidendum, humiliter et gratanter suscepi, pro- mittens — — cum castro Poydibrad, bonis, villis et possessionibus supradictis amplius ad prefatum dominum meum regem, heredes et successores suos, reges Boemie, tamquam ad veros meos principes et dominos habere respectum, ipsisque fidem —— ac in suis oportuni- tatibus et necessitatibus debite fidelitatis seruicia secundum ius et consuetudinem vasallorum et feudalium exhibere, et de castro, bonis, villis et possessionibus antedictis nil penitus absque ipsorum voluntate et speciali licentia obligare, alienare vel alias quomodolibet inbrigare.“ —

Strana 640
640 Emler, Regesta Bohemiae Sigilla: dd. Wilhelmi de Landsteyn, capitanei Morauie, Bertoldi de Lipa et Smilonis de Luhtemburch dicti de Vetouia testium. — Act. et dat. Prage die b. Egidii confessoris a. d. MCCCXLV°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 452. — Balbinus, Miscell. Dec. I. lib. VIII, p. 151. 1603) 1345, 11 Sept. Avinione. Clemens papa VI Fridrico Fridrici de Wyenna confert canonicatum ecclesiae Olo- mucensis, praebendam, si qua in dicta ecclesia vacat ad praesens vel cum vacaverit, ei reservans. — Dat. Avinione III id. Sept. pontif. anno IV°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 453. 1604) 1345, 21 Sept. Pragae. Nos Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, not. oc, — "quod nos volentes — abbatissam et conuentum sanctimonialium in Egra ordinis s. Clare — — in suis iuribus conseruare, recognoscimus, quod — — burchrauii sev castellani nostri in castro Hertenberch presentes et posteri cum villa predictarum monialium vtpote inferiori Czostenreuth et omnibus pertinenciis dicte ville nichil disponant nec se de eadem intromittant nec aliquam iurisdici- onem exerceant in eadem, sed simpliciter nichil cum ipsa villa aut suis pertinenciis ordinent uel procurent.“ — Dat. Prage in die beati Mathei apostoli et euangeliste a. d. MCCCXLV. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. 1605) 1345, 27 Sept. Pragae. Johann, könig von Böhmen etc., erlaubt den rathmannen zu Breslau die steine des todtenhofs der Juden für ihre stadtmauer zu verwenden und zur abtragung der städtischen schulden einen zoll anzulegen. Böhmer, Reg. Imp. p. 212, n. 336. 1606) 1345, 27 Sept. Pragae. Johannes, rex Boh. ac Lucemburg. comes, civitati Prag. concedit libertatem ab omnibus exactionibus ad V annos. — Not. oc, "quod cum fideles nostri dilecti . . consules . . scabini ac communitas ciuium ciuitatis nostre Pragensis propter exacciones ac diuersas pecuniarum daciones, quas retroactis temporibus propter magnas et euidentes necessitates nostras nos eis tam frequenter imponere et ab eis recipere oportebat, sint magnis debitorum oneribus nimium aggrauati, ita quod ipsa debita nullatenus persoluere et euadere possunt, nisi de nostre maie- statis benignitate suffragium prebeatur. Nos itaque volentes ipsis ciuibus nostris et ciuitati nostre predicte in restaurum et subleuamen debitorum ipsorum graciam ex regalis magni- ficencie liberalitate facere specialem, damus et concedimus ipsis a festo b. Galli proxime nunc instanti per V annorum spacium continue reuoluendum plenam et liberam ac omnimodam

Strana 641
et Moraviae. Annus 1345. 641 libertatem, eximentes et absoluentes ipsos per iam dictum V annorum spacium continuum ab omnibus exaccionibus, imposicionibus, peticionibus, contribucionibus, steuris, collectis, subsidiis, concessionibus, angariis, perangariis et vniuersis ac singulis grauaminibus, quocunque nomine nuncupentur, que per nos aut illustres Karolum, marchionem Mor. primogenitum et Johannem, ducem Karinthie, Tyrolis et Goricie comitem filium nostros karissimos, predictis ciuibus nostris imponi possent infra predictorum V annorum spacium, aut aliqualiter euenire, eo notanter excepto, quod predicti ciues nostri ad peticionem nostram medietatem tocius vngelti de vino seu mediam partem omnium prouentuum de vngelto vini nobis a festo s. Georgii proxime affuturo per triennium continuum pro nostra necessitate dederunt et dare promiserunt, dicto autem triennio continue exspirato prefati ciues nostri ipsum totum vini vngeltum cum omnibus prouentibus debent de cetero per duos annos inmediate sequentes pro ipsorum et dicte ciuitatis nostre usibus recipere pacifice et quiete, et eisdem duobus annis similiter ex- spiratis de medietate dicti vngelti nos disponere, facere et ordinare poterimus libere juxta nostram voluntatem, prout nobis videbitur melius et utilius expedire. — — Et ad pleniorem huiusmodi gracie — — securitatem et cautelam antedictus Karolus, primogenitus noster oc, — pro nobis et vna nobiscum promisit in solidum et promittit, dictam graciam et liber- tatem" — — observare. — Dat. Prage in die ss. Cosme et Damiani mart. a. d. MCCCXLV°. Lib. vetust. arch. civ. Prag. pag. 2—3 et Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, p. 454. — Böhmer, Reg. Imp. p. 411, n. 900. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 20, n. 220. 1607) 1345, 29 Sept. Pragae. Johannes, B. rex ac Lutzenburg. comes, civitati in Reichenstein solutionem vngelti dimittit. — Not. oc, "quod nos inspicientes multa fidelitatis obsequia, que nobis fideles nostri judex et jurati ac vniuersitas montanorum in Reichenstein, tam in castris ante Landshutam ac etiam in aliis notabilibus casibus sollicite et fideliter prestiterunt, tum quia eadem seruitia vel meliora nobis facere poterunt in futurum, tum quia montana circa fora et comparationem vtensilium debent perpensius libertari, ipsis et ipsorum ciuitati vngeltum institutum, in omnibus rebus simpliciter, de quibus ipsum vngeltum iuxta nostram institutionem solui debebat, tenore presentium de speciali regie benignitatis gratia relaxamus, dimittimus et perpetuo totaliter abolemus foro salis duntaxat excepto, cuius venditionem et lucrum nostris vsibus reseruamus, volentes, ut ipsi predicti judex et iurati ac vniuersitas ibidem, nec non et illi, qui forum eiusdem loci cum rebus venalibus accesserint, ea libertate, qua freti sunt, non obstante institutione vngelti predicti etiam amodo potiantur, modo nihilominus et conditione superius expressatis. Quapropter districte precipimus et mandamus illustri Carolo, marchioni Morauie, et Johanni, duci Karinthie, filiis nostris, nec non capitaneis, subcamerariis, judicibus, nobilibus, ceterisque officialibus et subditis nostris, qui nunc sunt aut pro tempore fuerint, quatenus prefatos ciues in Reichenstein contra huiusmodi nostram graciam non debeant impedire." — Dat. Prage die s. Michaelis archangeli a. d. MCCCXLV°. Sternberg, Gesch. der böhm. Bergwerke I, 2 Urkb. 86. — Böhmer, Reg. Imp. p. 304, n. 469. 81

Strana 642
642 Emler, Regesta Bohemiae 1608) 1345, 9 Oct. Pragae. Johannes, Boh. rex oc, promittit fidelibus suis Alberto seniori de Lissnyk et filiis eius Heinrico et Alberto, se eis castrum Polsnitz, in casu quo Hermannum de Golszen de hac luce absque heredibus legitimis emigrare contingeret, in feudum perpetuum et heredi- tarium daturum esse. — Dat. Pragae in die s. Dionysii a. d. MCCCXLV°. Köhler, Codex dipl. Lusatiae superioris, Anhang I, 107. — Böhmer, Reg. Imp. p. 411, n. 901. — Orig. in arch. reg. Dresd. 1609) 1345, 9 Oct. Pragae. Johannes, rex Boh. oc, nec non Karolus marchio Mor. Petro de Rosenberg DCCC sexag. gr., pro quibus ab eo bona in Brzesowitz emerunt, usque ad festum Nativitatis Christi proximum solvere promittunt traduntque ei pro dicta summa et pro CC sexag. gr. den. prag., quas ipsis in magna necessitate tempore expeditionis contra Pruthenos positis Petrus praedictus mutu- averat, castrum Patzow cum attinentiis. Huber, Reg. K. Karl IV p. 20, n. 221. 1610) 1345, 10 Oct. Pragae. Arnestus, Prag. eccl. archiepiscopus, Gallo, archidiacono Gradicensi in ecclesia Prag., committit, ut controversiam vertentem inter rectorem novi hospitalis s. Annae ante Grecz et fundatores ipsius super necesariis ad victum et amictum componat. —Pragae a. d. MCCCXLV°. X° mensis Oct. Bienenberg, Gesch. der Stadt Königgrätz I, p. 125. 1611) 1345, 12 Oct. (Pragae). Meynlinus Dubcz judex et Andreas Goldner, Seydlinus de Pyesca, Henricus Sweuus dictus Cigler ceterique jurati Pragenses testantur, Ulricum juvenem Slanerum, concivem eorum, patri suo Ulrico antiquo Slanero in C sexag. gr. prag. den., "quas ipse Vlricus antiquus Slanerus, pater suus, sibi causa sui et puerorum suorum profectus seu ad instancias proborum virorum per biennium largiter mutuauit,“ debitorie teneri. —— „Et illam pecuniam nullas debet sibi persoluere nisi in pleno consilio coram . . juratis, qui pro tempore fuerint. Quod si illa pecunia in termino antetacto non persolueretur, vt dictum est, extunc jurati, qui pro tempore fuerint, debent eundem Vlricum antiquum Slanerum super omnia bona ipsius filii sui, iuuenis Slaneri vbilibet sita, mobilia et inmobilia, sine strepitu cuiuslibet iuris et judicii ducere et sibi illa bona assignare tamquam rem sibi iudicatam. Insuper coram nobis eciam promisit juuenis Slanerus partem suam amplius non conturbare nec molestare.“ — Dat. fer. IV ante Galli a. d. MCCCXLV°. E lib. civ. Prag. ab anno 1310 f. 182. 1612) 1345, 18 Oct. (S. 1.). Hynek Berka z Dubé, purkrabí Pražský, uděluje Mackovi Kladivovi za prokázané služby právem manským dva lany vyvráceného boru Bezdězského a staveniště na dům v Bělé.

Strana 643
et Moraviae. Annus 1345. 643 — Hynek Berka z Dubé, purkrabí Pražský, obdarovav svého věrného sluhu Macka Kladivo za jeho tak mnohonásobně prokázané služby dvěma lány lesu vyvráceného čili „boru Bezděz- ského“ (merica Bezdensis), kteréžto dva lány k dvoru Plužné příslušejí a tedy pod právo- mocností města Bělé stojí; dále jedním městištěm v samém městě Bělé, na kterémž sobě dům vystavěti a vněm sídleti má, anižby se musel podrobiti právům téhož města, leč však právem manským a sic na ten spůsob, aby on Kladivo a dědicové jeho povždy jednoho pěšího v plné zbrani i s přilbicí, avšak bez koní v městě Bělé na pohotově drželi a naproti jemu Berkovi i dědicům tak se chovali, jakž naproti svým pánům lenním praví a věrní manové činiti za- vázáni jsou a skutečně činí s tímto ještě určitým doložením, kdyby Macek Kladivo a jeho dědicové dotčené dva lány sami nevzdělávali, nébrž takové buďto německým neb jiným jakým- koliv právem pod odhadem, avšak bez újmy feudalního práva zastavili, tehdy lidé tito, jimž by ty lány takto zastaveny byly, ode všech výkonů, poplatků, robot a veškerých berní, vyjí- maje daně královské, pokud tyto by po celém království Českém přijaty byly, jako praví manové, že povždy a naprosto prázdni a svobodni budou. Pečeti Berky nadřečeného, Hynka syna jeho staršího, „Smila z Munchova, Ješka řečeného Kopech z Kvítkova, toho času purk- rabího na hradě Bezdězi, a Ješka řečeného Hlužec z Lovu.“ Dáno leta páně 1345 na den sv. Lukáše. E libro reg. litt. civ. Bělá in Mus. regni Boh. asservato. 1613) 1345, 22 Oct. (Pragae). Nos Andreas Goldner, Seydlinus de Pyesca, Otto pannicida ceterique jurati recogno- scimus, „quod Nicolaus de Grecz, conciuis noster, coram nobis in pleno consilio constitutus, fassus est, se a Pescone Nevmburgero XIII sexag. gr. prag. recepisse, ita quod ipse Pesco residuam pecuniam, quam adhuc habet, debet .. vxori ipsius Nicolai reseruare, si dictus Nicolaus cum iamdicta pecunia, quam ab ipso Pescone recepit, stulte faciet ac disponet.“ — Dat. sabbato post Galli a. d. MCCCXLV°. E lib. civit. Prag. ab a. 1310 f. 154. 1614) 1345, 27 Oct. (S. 1.). Frédéric de Wolkeringen, seigneur de Dune, déclare avoir reçu de Jean, roi de Boh. comme fief de Freudencoppe, son bien de Kolbenrait. Veille de St. Simon et de s. Jude apôtres. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 57. 1615) 1345, m. Nov. (S. 1.). Johannes, rex Boh. nuntiis suis in curia papali morantibus de diversis rebus scribit. — „Familiares nostri dilecti. Sicut alias vobis per Petrum, clericum nostrum, significavimus, fuimus pridie in Kyrchberg apud d. Rupertum, ducem Bavarie, et Walramum comitem de Spanheim, tractantes nobiscum de concordia inter nos et Bavarum ordinanda. Et licet eandem 81*

Strana 644
644 Emler, Regesta Bohemiae concordiam, ut ex gestu eorum perpendimus, multum affectent, tamen votis eorundem nisi audiendo annuere non voluimus pro hac vice, ut medio tempore intentionem d. nostri pape circa exterminium dicti Bavari, prout a nobis recessistis, scire possumus. Quod competencius et commodius fieri posse non credimus quam per electionem nostri primogeniti in Roma- norum regem, quia ex tunc potestati dicti Bavari decresceret per recessum a dicto Bavaro fidelium imperii, videncium se habere caput aliud et eciam causam recedendi ab ipso Bavaro, non obstante iuramento sibi prestito. Alias etenim si dominus papa et ecclesia ad hoc nobis suos favores et promociones efficaciter non impenderent, cum nedum per dictum Bavarum et eius filios, quin ymo per Cracovie regem et plurimos Sarracenos eorumque adiutores hostiliter impugnemur, ut de rege Ungarie taceamus, soli semper, cumque nullum preterea de regno et terris nostris adiutorium habuerimus nec habemus, comode resistere et dampna magna inferre nostro adversario non possemus. Unde abhinc infra mensem ad tardius in Lutzelinburc in- tentionem dicti d. pape finalem, in quantum eam scire poteritis, circa premissa fideliter rescribatis, ut per hoc in agendis cautius dirigamur. Nam ex tunc consiliarii nostri cum predictis duce et comite forte convenient iterato et Bavarus se Frankenvort conferret, et nos eciam fortasse appropinquabimur ad audiendum oblata. Sed penitus nullum finem sumemus nos et marchio, filius noster, nisi dominum nostrum papam primitus alloquamur, apud quem ambo vel alter nostrum esse intendimus circa Nativitatem Christi instantem ad capiendum finem, prout expedit, in premissis. Scientes, quod nullas cum Bavaro aut cum aliis inimicis nostris treugas habemus, sed omnes in festo beati Martini proxime expirarunt. Item in crastino sancti Andree exequiis recolende memorie domini quondam W. comitis Hollandie, consobrini nostri karissimi, intendimus interesse, maxime ad impediendum, ne Bavarus optineat partes illas. Porro non lateat vos, quod licet d. Moguntinus suos nuncios super eius reconciliacione ad curiam destinavit et sue absolucioni intendat, hoc tamen non fit ex devocione seu incli- nacione, quam habeat ad ecclesiam, sed magis ex eo, quia se per Bavarum vidit relictum et inimicis, videlicet dicto duce et marchione Missenensi, lantgravio Hassie et de Spanheim et Nassowe comitibus, undique circumdatum. Unde advertat dominus noster papa et ecclesia, ut idem Moguntinus quo ad suam reconciliacionem ante nostrum vel dicti filii nostri ad eos adventum (responsum) habere non valet quovis modo, quia de multis viva voce informare poterimus, de quibus scribere nobis non expedit pro hac vice.“ Böhmer, Acta imperii p. 748, n. 1052. — Böhmer, Reg. Imp. p. 411, n. 902. 1616) 1345, 1 Nov. In Egra. Fr. Hermannus de Nouo Foro ordinis domus Theuthunicae recognoscit sub sigillo fr. Peczoldi prioris domus et fratrum Praedicatorum in Egra, domum eorum in Neylstete dimi- dium mansum terrae, qui fuit Heynrici camerarii, praebendarii eorum, possedisse. — Testes: Fr. Theodericus, lector fratrum Praedicatorum, d. Bertoldus, plebanus in Artzberg, d. Jacobus de Thoepla sacerdos et alii. — Dat. in Egra a. d. MCCCXLV°, in die Omnium sanctorum. Ex orig. arch. reg. Dresd.

Strana 645
et Moraviae. Annus 1345. 645 1617) 1345, 5 Nov. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, assigne à son conseiller Arnoulz d'Erlon la somme de 3264 petits florins sur les revenus de sa prévôté d'Arlon. Publ. de la soc. hist. de Luxemb. XXI, 57. 1618) 1345, 5 Nov. Avinione. Clemens papa VI Johanni, regi Boemie. Super hiis, que magistri Nicolaus Lugzonis, decanus Olomucensis, Nicolaus, prepositus Saczensis, ac Geraldus de Magnaco, archidiaconus de Bautesio, capellanus noster, clerici et consiliarii tui, sub concessa per litteras tue magni- ficentie nobis presentatas credentia nobis exposuerunt, respondimus, prout dictus decanus, qui ad tuam revertitur presentiam, referre poterit. — Dat. Avinione non. Nov. pontif. a. IV°. In eodem modo Karolo, marchioni Moravie. Werunsky, Excerpta ex reg. Clementis VI et Innoc. VI p. 38, n. 86. 1619) 1345, 5 Nov. Avinione. Clemens papa VI Ottoni Francisci de Brunna clerico Olomuc. diocesis reservat bene- ficium ecclesiasticum ad collationem monasterii Thusnowicensis, cuius redditus, si cum cura XXX, si vero sine cura fuerit, XX marcharum arg. valorem annuum non excedunt. — Dat. Avinione non. Nov. pontif. a. IV°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 457. 1620) 1345, 5 Nov. Avinione. Clemens papa VI decano eccl. Prag. mandat, ut Conrado nato Conradi de Hosteten, clerico Augustensis diocesis beneficium ecclesiasticum cum cura vel sine cura, cuius proventus, si cum cura fuerit XXX, si vero sine cura XX marcharum arg. valorem annuum non excedunt, ad collationem monasterii Aulae s. Mariae in Antiqua Bruna pertinens, reservet. — Dat. Avinione nonis Nov. pontif. a. IV°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 457. 1621) 1345, 9 Nov. (Pragae). Nos Andreas Goldner, Seydlinus de Pyesca, Otto pannicida, Pesco Nevmburger, Henricus Cigler ceterique jurati Pragenses testantur causam pro homicidio in famulo Johannis pannicidae per Mixonem Stukconem perpetrato esse ordinatam. — Testamur, "quod cum causa pro homicidio olim in famulo Johannis pannicide —— sit omnimode ordinata et totaliter con- sopita, ita quod XXX sexag. gr. prag. den. pro predicto homicidio per Mixonem Stukconem, nostrum conciuem, date in potestate juratorum pragensium reseruantur, ideoque hoc pro jure adinvenimus, quod predictus Mixo Stuk, heredes et amici sui Vlam et omnes fratres suos, pre- dicti Johannis pannicide filios, pro huiusmodi causa seu pro aliqua re vel promisso aliquo ad iam dictam causam pertinente non possunt nec debent de cetero imperpetuum in judicio

Strana 646
646 Emler, Regesta Bohemiae vel extra judicium impetere seu aliqualiter occupare.“ — Dat. IV fer. ante festum b. Martini proxima a. d. MCCCXLV°. E libro civ. Prag. ab anno 1310 f. 40. 1622) 1345, 20 Nov. Arlon. Jean, roi de Bohême oc, assigne à son conseiller Arnoulz d'Erlon la somme de mille écus d'or sur les revenus de la ville et franchise de Bastogne. Autre assignation de 6900 florins d'or au même. Autre assignation de 1500 florins à l'écu au même. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 58. 1623) 1345, 20 Nov. Jean, roi de Bohême, déclare devoir la somme de 3264 fl. à son conseiller Arnouls d'Erlon et lui avoir assigné en paiement les revenus de la prévôté d'Arlon 1345, le dimanche, 20° jour de novembre. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 58. 1624) 1345, 21 Nov. Marville. Jolande de Flandre, comtesse de Bar et dame de Dassel, fait savoir qu'elle reprend en fief de Jean, roi de Boh. oc, la moitié de Marville, d'Arancey et de Stenay. — Lundi devant feste s. Katherine. Marville. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 58. 1625) 1345, 23 Nov. (Wratislaviae). Preczlaus, episc. et capitulum ecclesiae Wratislauiensis protestantur, se oppidum Grotkow cum terra et districtu ac omnibus attinentiis a Boleslao, duce Zlesiae et domino Bregensi, comparatum a Johanne, Boemiae rege, recepisse in verum feudum, eique ad jura feudalia secundum naturam veri feudi tamquam vasallos et principes domino suo occasione dictae terrae Grotkoviensis esse obligatos. — Act. et dat. IX kal. Dec. a. d. MCCCXLV° in domo fratrum Minorum: presentibus: d. Carolo primogenito, marchione Morauie, Joanne, duce Karinthie, filüs ipsius regis, Bolkone Opoliensi, Henrico Zaganensi ducibus, principibus, et vasallis domini regis Bohemie supradicti, nec non Arnesto, s. Prag. eccl. archiepisc. et Joanne, episc. Misn. ac Henczone de Plawen, Hincone dicto Berka de Dube, burggravio Prag. Henrico de Lucemburg, Wanckone de Wartenberg, fidelibus dicti domini regis, ac Joanne, archidiacono Glogoviensi, Friczkone de Panowicz, canonicis nostris Wratislav. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 458. — Sommersberg, Script. rer. Sil. I, 793. — Dobner, Mon. IV, 317. Extr. 1626) 1345, 30 Nov. (S. 1.). Sdislaus de Weitenmul bona sua in Nossalowicz cum attinentiis monasterio Aulae S. Mariae in Antiqua Brunna pro LXII et dimidia marca gr. prag. denar. morauici pagamenti

Strana 647
et Moraviae. Annus 1345. 647 vendita resignat et cum Beneschio de Weitenmuel, fratre suo, Marquardo dicto Wytlo et Martino de Chrisanleins promittit ea monasterio praedicto jure terrae disbrigare. — Testes: Gerhardus de Chunstat, Brunnensis et Znoymensis czudarum camerarius, Bertoldus de Lipa, regni Boemiae marschalcus, Theodericus de Spran, Brunnensis czudarius, Bludo de Grelicz, Znoymensis czudarius, Strzesiwoyo dictus Holub, Sbynco de Bucowein et Prsediwoyo dictus Styrnitsch. — Dat. in die s. Andree apostoli a. d. MCCCXLV°. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, p. 458. 1627) 1345, 1 Dec. (S. 1.). Genesius et Mathias de Cziczkras assentiente domina Beatrice de Cziczkras resignant Euffemiae, sanctimoniali monasterii in Reusch, tres laneos in Czickras. — Sigilla apposuerunt etiam Gymramus et Philippus germani de Jacubow. — Dat. a. d. MCCCXLV°, prima die Dec. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 460. 1628) 1345, 14 Dec. Wien. Herzog Albrecht von Österreich gelobt die zwischen ihm und seinen brüdern, dann weiland könig Karl von Hungarn errichtete einigung auch gegen könig Ludwig und dessen bruder herzog Stephan zu beobachten, seinen bund mit markgraf Karl von Mähren aus- genommen, der in voller kraft verbleiben soll. — Dat. Wien 14 Dec. 1345. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 461. — Lichnowsky III, Reg. p. CCCCLXI. 1629) 1345, 14 Dec. Hallese. Johann, könig von Böhmen oc, vermittelt gemeinschaftlich mit Johann von Brabant und Johann von Hennegau, herrn von Beaumont, eine versöhnung zwischen Wilhelm, grafen von Namur, und Jaquemin von Glymes wegen der Ermordung Arnold's von Glymes, vater des Jaquemin, durch Thomas von Landines, Gillechon von Preelle, Michael Delevigne und Chaudreliers von Brezées, die der graf von Namur in seinen schutz genommen hatte. Die bedingungen sind: der graf von Namur soll 1000 messen für die seele des erschlagenen lesen lassen und dem sohne desselben 900 écus d’or zahlen. Der sohn dagegen soll eine busse von 100 écus d'or an die verwandten derjenigen zahlen, die zu Feru (pays de Namur) getödtet worden sind. Jacobi, p. 107, n. 317. — Böhmer, Reg. Imp. p. 411, n. 904. 1630) 1345, 17 Dec. (Pragae). Barones regni Boemiae decidunt causam super hereditatibus in Manczicz. Act. a. d. MCCCXLV° sabbato quatuor temporum in adventu domini coram d. Karolo, march. Mor. rectore tunc generali regni Boh. Petro de Rozimberg, summo camerario, Andrea de Duba judice, Henrico, preposito Prag. notario terre, ceterisque Prag. beneficiariis, et baronibus Wilhelmo de Lantstein, Wilhelmo de Strakonicz, Johanne de Michalowicz, Wilhelmo de Skaly,

Strana 648
648 Emler, Regesta Bohemiae Johanne de Weselee, Alberto de Krir, Hincone de Wlassimie, Dobessio de Kamenicze, Hincone de Waldenstein, Gencone de Grumberg, judice curie regalis, et coram aliis baronibus terre. Reliquiae tab. terrae regni Boh. I, 413. — Jireček, Cod. juris Boh. II, 2 p. 22. 1631) 1345, 17 Dec. Pragae. Johannes de Michlsperch promittit cum Meynhardo, Misnensi burcravio, treugas per Ottonem dictum Lubdich, burcrauium de Donyn, inter ipsos procuratas tenere. — Recognoscimus oc, "quod nobilis vir d. Otto dictus Lubdich, burcrauius de Donyn, amicus noster karissimus, veras treugas pacis inter nos parte ex vna et nobilem virum dominum Meynhardum, Misnensem burcrauium, parte altera statuit seu ordinauit taliter, quod, si quis nostrum alteri dampna inferre voluerit uel nocere proposuerit, ipsum litteris suis quatuor ebdomadas antea scire faciat aut diffidat. Quas treugas pacis nos Johannes de Michlsperk predictus promittimus fide nostra sine omni malo dolo ratas tenere et inviolabiliter obseruare, similiterque pro omnibus amicis nostris promittimus, qui causa nostri faciunt et dimittunt. Insuper nos Otto dictus Lubdich, burcrauius de Donyn, vna cum predicto domino Johanne de Michlsperch pro eisdem treugis promittimus modo suprascripto.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXLV°, sabbato proximo ante festum b. Thome apostoli. Ex orig. arch. reg. Dresd. — Köhler, Cod. dipl. Lus. Sup. I, Anhang 108. 1632) 1345, 17 Dec. Egrae. Berchtolt Rausengurner, pfarrer zu Plan, schenkt dem hause des deutschen ordens zu Eger ein pfund ewigen geldes zu einer ewigen pytancien auf dem hause, "daz da ligt in der Schefgasse zwischen dem Wigelin vnd dem Gesseler.“ Für dieses geld soll ein jahrgezeite für ihn und für seine eltern abgehalten werden. — Zeugen: pruder Vlrich von dem Ror, haus- chumtheur zcu Eger, pr. Peter Ensenbecker vnd pr. Nyclaus von Libenecke vnd der Walther von dem Hofe vnd Rudusch Angel vnd der Fritsche von dem Kadan. — Gegeben 1345 jare an dem nehesten samcztage vor dem suntage, alz man singet: Exurge quare. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1633) 1345, 20 Dec. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, accorde aux bourgeois de la cité (oppidi) de Dudelendorf, le libre choix de leur justicier, le sépare de la justice de Bidbourg et leur permet la levée de l'ungeld pour la construction de leur mur d'enceinte. — Dat. vigilia st. Thomae. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 59. — Böhmer, Reg. Imp. p. 212, n. 337. 1634) 1345, 23 Dec. (Pragae). D. Henricus, plebanus de Sstiepanow, protestatus est coram d. Karolo, marchione Mor. tunc rectore generali regni Boh. et coram beneficiariis Prag., quod hereditates suas in Wrapicz et in Stehelcewsy cum iuribus patronatus in Hospozinie et in Praga S. Johannis cum

Strana 649
et Moraviae. Annus 1346. 649 pertinentiis ecclesiae collegiatae Omnium Sanctorum in castro Pragensi condescendit. Nuntius ad tabulas Henricus de Lichtenburg. — Act. a. d. MCCCXLV°, fer. VI post festum b. Thome apost. Tab. curiae reg. XXI, 221. — Reliquiae tab. terrae regni Boh. I, 413. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 461. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 21, n. 222. 1635) 1345, 24 Dec. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, après avoir accordé en fief à Arnold et à Gérard, srs de Blankenheim, la ville et la forteresse de Kyl, leur accorde la grâce de transmettre ce fief par succession, de sorte qu'ils ne pourront retourner au seigneur suzerain. — Up des heiligen Kyrsten avent. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 59. — Böhmer, Reg. Imp. p. 304, n. 470. 1636) 1345, 29 Dec. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, assigne à son conseiller Arnould d'Erlon les revenus de la monnaie de Denvillers jusqu'au montant de 1500 florins escus. Quatre jours après Noël. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 59. — Böhmer, Reg. Imp. p. 411, n. 905. 1637) 1345, 30 Dec. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, engage à son conseiller Arnouls d'Erlon et à Tilman de Rosnier pour 1500 florins à l'écu, les mairies d'Aubrelues Laville, et Rendu, avec dépendances. Le vendredi après la nativiteit. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 59. — Böhmer, Reg. Imp. p. 411, n. 906. 1638) 1345, 30 Dec. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, consent à ce que le chevalier Ponzet de Marzeri relève son fief de Marzeri au comté de Laroche de Baudouin, archevêque de Trèves, et de ses succes- seurs. Feria sexta post festum Nativitatis domini. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 60. — Böhmer, Reg. Imp. p. 304, n. 471. 1639) 1346. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, fait donation au couvent de Clairefontaine de la none de Kettenhowen et de Senzich. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 60. 1640) 1346, 1 Jan. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, reconnaît avoir reçu 250 fl. d'Arnold d'Erlon, pour lesquels il a donné en garantie les revenus du Luxembourg. Jour de la circoncision Notre Seigneur. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 60. — Böhmer, Reg. Imp. p. 411, n. 907. 82

Strana 650
650 Emler, Regesta Bohemiae 1641) 1346, 3 Jan. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Prag. et Wernherus, canonicus ibidem, executores testamenti Przyedborii, olim praepositi Prag. disponunt de bonis eius derelictis. — Not. oc, "quod nos collega nostro in hac parte Hroznata, olim canonico Pragensi, scilicet nobiscum executore dicti testamenti, viam vniuerse carnis ingresso, animabus scilicet dicti d. Przyedborii et suorum parentum, ceteris, que incumbebant, dispositis, taliter duximus prouidendum, videlicet, quod pro ipsius et suorum parentum ac fratrum et consanguineorum animarum requie per- petua et salute quinque curias pauperum censualium ecclesie Pragensis predicte cum heredi- tatibus, siluis et omnibus vtilitatibus et libertatibus ad easdem pertinentibus in villa Hyrlew quatuor marcas gross. den. prag. et XXII grossos cum XIII pullis annui census soluentes per dictum d. Przyedborium circa mortem ipsius nostre disposicioni relictas ad altare s. Dyonisii in dicta Pragensi ecclesia dudum erectum annectimus auctoritate testamentaria perpetue jure hereditario et donamus. Insuper mediam araturam et duas curias rusticorum cum hereditatibus et omnibus ad hoc pertinentibus censuantes annuatim tres sexagenas et tres fertones in villa Weprzecz, que aput Hanconem de preurbio Pragensi emimus, ad idem altare s. Dyonisii pro remedio animarum predictarum jure hereditario perpetuo legamus et donamus, ordinantes et disponentes zelo pie consideracionis ducti, quatenus Zawyssius, clericus d. Bicenonis de Raczynawess eo, quod nepos prefati d. Przyedborii fuerit, nullumque beneficium ecclesiasticum obtineat, vt comodosius studio litterarum, ad quod se versus Bononiam recepit, valeat insistere, predictos omnes redditus de omnibus bonis predictis pro sustentacione sua percipiat ad vite sue tempora, vel quousque aliquod beneficium, dignitatem, personatum seu officium ecclesiasticum extra Pragensem ecclesiam predictam, quod valorem decem sexa- genarum gross. den. prag. annuatim excederet uel attingeret, in dicta uero Pragensi ecclesia quanticunque valoris, eciamsi minoris uel maioris, quam prefertur, domino opitulante asse- quatur, quo facto statim omnia bona predicta tam in Hyrlew quam Weprzecz cum heredi- tatibus et omnibus suis pertinenciis ad dictum altare s. Dyonisii et eius ministrum, qui pro tempore fuerit, ac successores ipsius reuertantur, hoc adiecto, quod idem Zauissius annis sin- gulis, quamdiu de dictis bonis census percipiet, racione oneris in anniuersario prefati d. Pred- borii in ecclesia Pragensi peragendo vnam sexagenam gross. den. prag. expendet taliter dispen- sando, videlicet ad missam defunctorum pro offertorio et candelis XV grossos; item decem presbiteris ad missas defunctorum legendas V grossos. Residuum vero data sexta parte clericis choralibus inter vicarios et ministros installatos et non installatos, qui misse defun- ctorum predicte et commendacioni interfuerint, equaliter diuidatur. Ceterum in anniuersario d. Bycenonis, genitoris prefati d. Predborii, in dicta Pragensi ecclesia XXXII grossos annis singulis exponet hoc modo distribuendos, videlicet ad missam defunctorum pro offertorio et candelis decem grossos, ad missas defunctorum legendas octo presbiteris quatuor grossos, ebdomariis eodem die prandium dabit uel pro prandio VIII grossos, tribus capellanis capel- larum ss. Michaelis et Wenceslai per vnum grossum, pauperibus clericis choralibus quinque grossos, campanariis duos grossos assignando. Item in anniuersario domine Sibilie, genitricis

Strana 651
et Moraviae. Annus 1346. 651 dicti d. Predborii, in dicta Pragensi ecclesia annis singulis eciam XXXII grossos expendet distribuendo supradicto modo et ordine per totum, prout in anniuersario conthoralis sui d. Bycenonis est dispositum et conscriptum. Et quia prefatus Zauissius ad studium in ciui- tatem Bononiensem, vt prefertur, se recepit, in fauorem ipsius gracia studii reseruamus nobis facultatem pro tempore, quo in dicto uel alio loco priuilegiato studendo steterit, graciam sibi faciendi iuxta nostrum beneplacitum in explecione et solucione onerum prescriptorum. Postquam autem idem Zauissius in dicta Pragensi ecclesia uel extra eandem ecclesiam Pragensem aliquod beneficium, dignitatem, personatum seu officium ecclesiasticum, prout superius exprimitur, fuerit iuuante domino assecutus, uel, quod absit, defunctus, extunc minister predicti altaris s. Dyonisii, qui pro tempore fuerit, de prefatis omnibus bonis et redditibus in memoratis villis Hyrzlew et Weprzecz racione eiusdem altaris s. Dyonisii, cuius sunt, se intromittet, census percipiet, possidebit et tenebit et exinde in anniuersario prefati d. Przedborii annis singulis perpetuo idem minister et quilibet successor ipsius duas marcas graues in dicta Pragensi ecclesia taliter expendet: Ad missam defunctorum pro offertorio et candelis XV grossos; decem presbiteris ad missas defunctorum quinque grossos; item prelatis et canonicis prebendatis ac vicario d. archiepiscopi et magistro scole, qui misse defunctorum et commendacioni interfuerint, manualiter post commendacionem cuilibet duos grossos, decano vero quatuor assignabit. Residuum vero quidquid fuerit, excepta sexta parte pro clericis choralibus, inter ministros et vicarios installatos et non installatos, qui misse defunctorum et commendacioni interfuerint, equaliter diuidatur. In duobus vero anniuer- sariis parentum prefati d. Predborii annis singulis vnam marcam exponet eo modo et ordine per omnia, prout superius est notatum. Item quilibet minister dicti altaris pro prefati d. Pred- borii, parentum, fratrum et consanguineorum suorum et omnium fidelium defunctorum animabus missas apud dictum altare, quas poterit, per se vel alium dicere et alias oraciones facere, prout et in quantum sibi deus inspirauerit, teneatur; in quo suam conscienciam duximus onerandam.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXLVI, III die mensis Jan. Ex orig. arch. capit. Prag. 1642) 1346, 5 Jan. (S. 1.). Wentzeslaus de Tust, civis Pragensis, profitetur, se a Jacobo abbate et conventu monasterii Plazensis curiam ipsorum dictam Lisitz prope Pragam cum hereditate ad eam pertinente pro LX sexag. gr. den. prag. iure hereditario emisse, promittitque annis singulis IV sexag. gr. solvere, nulla sterilitate vel alio quocumque incendii, grandinis, expeditionis generalis seu particularis aut quovis alio fortunae eventu obstante. — Sigilla: Frentzlini Goppoldi et Jesconis Bawari juratorum et Heinrici Theodrici, soceri Wentzeslai praedicti, civium Prag. — Dat. in vigilia Epiphanie domini a. d. MCCCXLVI°. E libro par. Plasensis. 1643) 1346, 7 Jan. (Pragae). Judex, jurati totaque universitas civitatis Pragensis modum in expediendis collectis observandum statuunt. — Rocognoscimus, "quod a. d. MCCCXLVI°, sabbato post Epiphaniam 82*

Strana 652
652 Emler, Regesta Bohemiae domini proximo deliberato animo et communi consilio et consensu hoc pro iure adinuenimus et in eo communiter et vnanimiter permansimus, quod vnusquisque ante collectores veniens debet de vna quaque marca tres grossos dare pro collecta absque juramento. Quodsi tunc collectoribus videbitur, quod expediens collectam tali modo, ut predicitur, juste fecerit, extunc ipsi collectores debent contentari; si autem collectoribus videbitur, quod expediens collectam plus potest dare, extunc quidquid predicti collectores sub eorum juramento expe- dienti collectam plus imposuerint, hoc idem expediens collectam debet dare, contradiccione qualibet procul mota.“ E lib. civ. Prag. ab anno 1310 f. 59. 1644) 1346, 13 Jan. In Lypnicz. Heinricus, Wyssehradensis ecclesiae praepositus, cancellarius regni Boemiae, Bertoldus eiusdem regni summus marschalcus, Tschenko et Heinricus, quondam domini Heinrici junioris filius, dicti de Lypa bona sua inter se dividunt. — Not. oc, "quod multis hucusque temporibus cura peruigili in animo nostro feruenti desiderio studiose reuoluimus, qualiter et quomodo dominium nostrum atque bona nostra in suo vigore conseruare possemus, ne ex inprouida mentis leuitate in nostri honoris dispendium susciperent decrementa, et ut futuris precaueremus periculis, ne quis nostrum alter alterum de aliqua iniuria seu displicencia criminari posset vel quomodolibet suspicari, nil melius, nil vtilius, nil comodosius ad predicta remouenda pericula estimare et cogitare potuimus, nisi quod dominium et bona nostra in quatuor partes diuide- remus iuxta nostrarum numerum personarum. Propter quod amicos nostros, karissimos dd. Wanconem de Wartenberch, Jesconem de Boscowicz, Jesconem de Wartenberg dictum de Wessel, Beneschium de Wartenberch dictum de Sobodka et Henricum de Clingenberch, de quorum legalitate omnino presumimus, studiose rogauimus et instanter, vt sibi curam diuisionis huiusmodi nostrum ob amorem assumere dignarentur, promittentes eisdem loco et nomine corporalis prestiti iuramenti — — ipsa diuisione per eos facta omni contradiccione cessante omnimode contentari, ipsamque in omnibus suis clausulis inuiolabiliter obseruare nec contra eam de iure vel de facto vmque facere vel venire. Nos vero Wanco de Wartenberg, Jesco de Bozcowicz, Jesco de Wessel, Beneschius de Sobodka et Heinricus de Clingenberch predicti dominorum amicorum nostrorum precibus fauorabiliter inclinati diuisionem bonorum ipsorum faciendam decreuimus in hunc modum. Primo castrum Chrumnow cum ciuitate, Goldenstein et Lebnow castra atque Schaiquicz, Hoztradicz, Heinrichs et Novam ciuitatem cum eorum vni- uersis pertinenciis, censibus, vtilitatibus et prouentibus in quibuscumque rebus consistentibus pleno jure et dominio, jure patronatus ecclesiarum nichilominus incluso, pro vna parte statuimus obseruanda, quam partem dominus Bertoldus de bona et expressa voluntate fratris et predictorum patruorum suorum pro mera et totali parte, ipsum de vniuersis et singulis bonis eorum per diuisionem huiusmodi contingente principaliter acceptauit. Item Leuchtenburk cum opidis Ronow, Kothbors, municionem Sumerburk, castrum Czinnburk, castrum Tribouia cum ciuitate ac vniuersis eorundem pertinenciis et vtilitatibus, jure et dominio vt supra pro secunda parte fecimus, quam d. Heinricus, quondam d. Heinrici iunioris filius, pro totali parte

Strana 653
et Moraviae. Annus 1346. 653 eum, fratrem et sorores ipsius de vniuersis bonis eorum contingente de bona et expressa voluntate ac speciali beniuolencia dd. Heinrici prepositi et Tschenconis de Lypa sibi elegit et beniuole acceptauit ; item castrum Lypnicz cum ciuitate Santhpach, Polnam cum opido et orto ferarum, ciuitatem Brodam Theutonicalem et municionem Jazlawicz cum villa subiacente, cum omnibus eorum pertinenciis et vtilitatibus jure et dominio, vt superius exprimitur, pro- parte tercia deputamus; item castra Rathais cum ciuitate Bludow, Schonnberch, Gebbiczcam, ciuitates, villam Kornicz, Schriticz, Gumpolds, castrum Olomuczan cum omnibus suis ab antiquo pertinenciis, siluis et omnibus illis, cum quibus d. Nycolaus Gorwicz nunc tenet pignori, ac cum omnibus predictorum bonorum pertinenciis et vtilitatibus jure et dominio, vt predicitur, pro parte quarta et vltima duximus deputandum, que tamen tres partes, videlicet dd. . . prepositi Wissehradensis, Bertoldi et Tschenkonis coniuncte remanent et penitus indiuise. Causam autem, quare castrum Retschitz cum suis pertinenciis et vtilitatibus predictam diuisi- onem non intraverit, assignamus, quia predictus d. Heinricus, Heinrici filius, aliqua dampna vltra dotalicium matris sue, quod de parte eum contingente expedire tenetur, per impeticionem quarumcumque personarum in bonis Tribouie mediante jure et iusticia percepit, dampna huius- modi predicti domini sufferre communiter tenebuntur. Presertim addicimus et mandamus, vt omne vinum, quod in montibus et vineis ville Gurdei dono dei occasione decimarum iuxta iura moncium ibidem provenerit, in quatuor partes diuidatur equaliter, sic quod quiuis predictorum dominorum in percepcione partis eum contingentis nullatenus defraudetur. Iniungimus eciam predictis dominis .. preposito, Bertoldo, Tschenconi et Heinrico, vt predicta diuisione per nos facta iuxta promissorum ipsorum continenciam nobis fideliter factorum contentari omnino debeant et ipsam in omnibus suis clausulis inuiolabiliter obseruare. Preterea nos Heinricus prepositus, Bertoldus et Tschenko renuncciamus expresse omni accioni, impeticioni seu repeti- cioni, que nobis, heredibus et successoribus nostris in bonis ipsum patruum nostrum d. Heinricum, fratrem, sorores, heredes et successores ipsorum per diuisionem huiusmodi contin- gentibus possent competere, (ac) auxilio juris, legis seu terrarum consuetudinis cuiuscunque suffragari possent quomodolibet temporibus affuturis, sic et nos Heinricus predictus patruis nostris prefatis pro impeticione bonorum eos similiter contingencium renuncciamus per modum fideliter et sincere. — — Nos vero Wanco, Jesco, Jesco, Benessius et Heinricus predicti, atque nos Albertus de Reyssenburk, Chunradus dictus Bauarus, et Hinco de Bludow per predictos dominos nostros prepositum, Bertoldum, Tschenconem et Heinricum ad predicta specialiter rogati pro testibus sigilla nostra cum sigillis predictorum dominorum amicorum nostrorum presenti litere appendi mandauimus.“ — Act. et dat. Lypnicz in octaua Epyphanie domini a. nati- uitatis eiusdem MCCCXLVI°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 461. 1645) 1346, 15 Jan. Lypnicz. Nos Czenko de Lypa not. facimus, quod ven. d. Henrico, Wissegradensi preposito, patruo nostro, d. Bertoldo, fratri nostro, atque Henrico, quondam fratris nostri Heinrici filio, dictis de Lypa promittimus, „si aliqua debita occasione expensarum vel aliis quibuscunque

Strana 654
654 Emler, Regesta Bohemiae modis durante captiuitate nostra contraheremus vel dampna quomodolibet subiremus, que dampna et debita ipsis patruis nostris forsitan displicerent, quod hec ad audienciam dd. Jesconis de Bozcowicz, Wanconis et Jesconis de Wessel dictorum de Wartenberk et Heinrici de Clingenberk, amicorum nostrorum dilectorum, deferre nulla contradiccione penitus habita debeamus, tali condicione, quod predictus frater et patrui nostri predicti de dampnis et debitis huiusmodi non magis nobis in subsidium predictorum dampnorum et debitorum, nisi quod predicti domini Wanco et ceteri mandaverint, dare et soluere teneantur.“ — Dat. Lypnicz dominica proxima ante bb. Fabiani et Sebastiani martyrum a. d. MCCCXLVI°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 463. 1646) 1346, 15 Jan. Lypnicz. Nos Heinricus, quondam iunioris domini Heinrici filius, de Lypa not. facimus, quod promittimus, „si vener. dom. Heinricus, Wyssehradensis prepositus, et d. Czenko, patrui nostri karissimi, dicti de Lypa occasione captiuitatis eorum depactarentur et per depactacionem huiusmodi vel quibuscumque aliis modis dampna quecumque et qualitercumque exinde in expensis vel inpensis perciperent, quod nos quartam partem de eisdem dampnis patruis nostris predictis et ad manus ipsorum dominorum Bertoldo de Lypa, patruo nostro karissimo, persolvere debemus et volumus contradiccione qualibet postergata de omnibus dampnis per predictum patruum nostrum dominum Czenkonem in expedicionibus in seruicio dominorum nostrorum regis Boemie et marchionis Morauie, primo videlicet in Polonia ante Swidnicz et Lanczhut, deinde versus Cracouiam transeundo, et expresse in Penthum, vbi deuictus et capti- uatus extitit, quocumque modo perceptis, que dampna, si predicti domini nostri principes, quod absit, non persoluerint, tam dampna depactacionis, quam alia dampna similiter quartam partem ipsis predictis nostris patruis promittimus de bonis nostris propriis persoluere bona fide.“ — Dat. Lypnicz proxima dominica ante beatorum Fabiani et Sebestiani martyrum a. d. MCCCXLVI. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 464. 1647) 1346, 22 Jan. (Pragae). Hainczlinus Rauber, civis Pragensis, vendit censum XL gr. et duarum perdicum de quadam domo in praeurbio civitatis Prag. foras portam s. Benedicti sita Michaeli brasiatori. — Recognosco oc, "quod, cum vir prudens Pesoldus de Egra, ciuis Pragensis, locauerit michi alias quandam aream, que curie sue in preurbio ciuitatis Pragensis foras portam sancti Bene- dicti site contigue est assita, sub censu vnius sexagene grossorum et quatuor perdicum per me et meos heredes ac successores iure theotunico possidendam datis michi suis, quibus judicis et duorum juratorum Pragensium sigilla sunt appensa, litteris in testimonium super eo egoque quandam domum in distincta parte eiusdem aree constructam vendiderim post- modum Hermanno dicto Hachenteufel ementi et conducenti sub censu quadraginta grossorum annuo et duarum perdicum per eum et successores suos iure theotunico similiter possidendam, sicut in datis sibi super eo litteris est expressum, nunc vendidi meo et heredum meorum

Strana 655
et Moraviae. Annus 1346. 655 nomine eundem censum quadraginta grossorum et duarum perdicum ac totum ius residuum, quod michi et ipsis meis heredibus in dicta area competebat, discreto viro Michaeli brasiatori ementi et recipienti pro se et suis heredibus ac successoribus pro certa quantitate pecunie, quam michi in toto persoluit, sic quod ipse Michael suique heredes ac successores ipsam aream eo iure et eisdem pactis ac condicionibus, que in dictis exprimuntur litteris, quas eciam sibi assignaui et tradidi, semper habeant de cetero possidere pacifice et quiete. Promitto quoque sine dolo malo quolibet, bona fide pro me et meis heredibus dictam aream ac censum venditum dicto Michaeli et suis heredibus disbrigare secundum ius ciuitatis Pragensis ab omni homine et persona quomodolibet impetente.“ — Sigilla prudentum virorum Borsuthe judicis et Heinrici Sueui pincerne ac Heinrici Sueui dicti Czigler, ciuium juratorum Pra- gensium. — Dat. die beati Vincencii martyris anno domini millesimo tricentesimo quadra- gesimo sexto. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1648) 1346, 28 Jan. Pragae. Karolus, regis Boh. primogenitus, marchio Mor. unionem, quam cives civitatum Olo- mucensis, Novae civitatis et Luthoviae fecerunt ad resistendum praedonibus, confirmat. — Dat. Prage sabbato post diem Conversionis s. Pauli apost. a. d. MCCCXLVI°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 464. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 20, n. 223. 1649) 1346, 1 Febr. Pragae. Czenko de Wartmberk commendator, Friczko prior totusque conventus fratrum Cruci- ferorum domus S. Marie ad pedem pontis in Praga ordinis hospitalis S. Johannis Jerosoli- mitani testantur, se Pesconi, filio Maczkonis Albi, et Martino Horine, civibus Minoris civitatis Prag. ortum monasterii iure emphiteotico vendidisse. — Not. oc, quod nos „Pesconi, filio Maczkonis Albi, et Martino Horine, ciuibus Minoris ciuitatis Pragensis, eorumque heredibus et successoribus ortum nostrum cum omnibus ipsius pertinenciis ex oposito prenominate domus nostre trans fossatum inter braziatorium Gyrziconis ex vna et ecclesiam sancti Procopii et domum siue braziatorium domini Zdenkonis ac eciam stratam publicam parte ex altera pro decem sexagenis grossorum denariorum pragensium iure emphiteotico siue hereditario vendi- dimus ab eisdem integraliter et totaliter persolutis et in parato receptis tali condicione adiecta, quod ipsi Pesco et Martinus eorumque heredes et successores duas sexagenas grossorum pre- dictorum in singulis festis sancti Galli dare totaliter et complete ac eciam soluere tenebuntur. — Et concedimus, donamus atque damus predictis Pesconi et Martino eorumque heredibus et successoribus liberam et plenariam potestatem in dicta area siue orto edificare siue construere quidquid uel qualiter ipsorum beneplacito et vtilitati seu quomodo videbitur expedire, edificata quoque possidere, habere et sub eodem censu vendere, obligare seu commutare et de eis quem- admodum de aliis eorum possessionibus hereditariis disponere, debita dumtaxat solucione census antedicti, eaque facere ac eciam vendere de nostro consensu, scitu ac voluntate spe- ciali. Omnia uero et singula nostra promissa ac nostri conuentus antedicti promittimus invio-

Strana 656
656 Emler, Regesta Bohemiae labiliter obseruare." — Dat. in domo nostra predicta a. d. MCCCXLVI°, in vigilia Purificacionis gloriose virginis Marie. Ex orig. confirm. arch. Melit. Pragae. 1650) 1346, 2 Febr. (S. 1.). Johannes comes de Dune profitetur se a Johanne, rege B. oc, in feudum recepisse medium eastrum de Grunenbach. — In die Purificacionis gl. virg. Marie 1345. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 60. 1651) 1346, 2 Febr. Pragae. Johannes, Boh. rex ac Luc. comes, monasterio s. Annae extra muros civitatis Lunensis dat laneum de silvis ad castrum Burglinum spectantibus. — Not. oc, "quod nos considerantes paupertatem et inopiam monasterii S. Anne extra muros ciuitatis Lunensis fundati nouiter et constructi, cupientesque ex animo, vt priorissa et conuentus sanctimonialium ibi deo famu- lantium in suis necessitatibus nostris adiute beneficiis aliquantulum releuentur, eidem mona- sterio priorisse quoque et conuentui monasterii —— vnum laneum silue de siluis nostris ad castrum Burglinum spectantibus, quem eisdem sanctimonialibus et ipsi monasterio statim prope villam Rzebniczow per mensuram demonstrari — — volumus, damus, conferimus in perpetuum et donamus pro structuris et aliis eiusdem monasterii necessitatibus.“ — Dat. Prage in festo Purificationis b. Virginis a. d. MCCCXXXXVI. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. Mus. Boh. 1652) 1346, 5 Febr. Pragae. Nos Tschenko de Lypa not. oc, "quod fr. noster kar. dom. Bertoldus de Lypa, regni Boemie marschalcus, pio et caritatiuo erga nos motus feruenter affectu specialique beniuolencia, qua nos prosequitur, de parte bonorum nostrorum patrimonialium videlicet Chrumnow, Lebnow, Hoztradicz, Schaykwicz, Heinrichs et Noua ciuitate, cum omnibus eorum vtilitatibus et perti- nenciis iuxta diuisionem ipsorum bonorum nostrorum per amicos nostros dominos Beneschium de Sobodka, Jesconem de Bozcowicz, Wanconem et Jesconem de Wessel dictos de Wartenberk, Bernhardum de Czynnburk et Henricum de Clingenberch factam, vt eorum et nostra litera super diuisione ipsorum bonorum confecta et data plenius protestatnr, ipsum fratrem nostrum dominum Bertoldum contingente, quamque partem sibi principaliter de nostris expressa voluntate et consensu elegit et ad sue voluntatis beneplacitum acceptauit, nobis voluntarie et fauorabiliter condescendit, tali tamen condicione quod obseruato sibi castro Goldenstein, quod pridem per diuisionem bonorum predictam ad Chrumnow cum aliis suis pertinenciis spectabat, nobis villam Yazlawicz, que prius iuxta eandem diuisionem bonorum nostrorum ad castrum Lypnicz pertinebat, loco predicti castri Goldenstein nomine permutacionis nostra bona expressa voluntate plenius accedente assignauit. Quibus bonis pro tali parte nos contingente optime contentamur. Hoc tamen premisso semper et inuiolabiliter obseruando, quod predicti

Strana 657
et Moraviae. Annus 1346. 657 domini amici nostri in diuisione ipsorum bonorum nostrorum faciendum et firmiter obser- uandum clarius et expressius ordinarunt, scilicet quod predicte quatuor partes fratrem nostrum predictum atque patruos nostros dominos Henricum, Wissegradensem prepositum, et Henricum de Lypa atque nos contingentes de vniuersis bonis et prouentibus ipsis partibus nunc applicatis vel applicandis debeant coequari, sic quod nulla parcium alias vel aliam partes in prouentibus et vtilitatibus, juribus et dominio excedat, aut quod aliquem defectum in premissis omnibus et singulis paciatur. Insuper renuncciamus pro nobis, matre nostra karissima domina Scolastica, heredibus et successoribus nostris vniuersis omni accioni, impeticioni seu repeticioni ac cuiusuis juris auxilio canonici vel ciuilis, legis ac terrarum consuetudinis cuiuscumque, quod nobis uel eis in partibus siue bonis, predictos patruum nostrum vener. d. Henricum, prepo- situm Wissegradensem, ac fratrem nostrum karissimum d. Bertoldum per diuisionem, vt pre- mittitur, contingentibus, scilicet Lypnicz, Rathays, Goldenstein, Santhpach, Bludow, Olo- muczan, Broda Theutunicalis, Polna cum orto ferarum, Schonenberg, Gebbiczca, villa Kornicz, Schritiz et Gumpolds ac omnibus eorundem pertinenciis, jure et dominio, prouentibus ac utilitatibus vniuersis in toto vel in parte posset competere quomodolibet temporibus affu- turis, promittentes nichilominus pro nobis, predicta matre nostra domina Scolastica, heredibus et successoribus nostris firmiter et sincere contra predictas ordinacionem, diuisionem et com- mutacionem ac omnia et singula promissa nostra superius expressa et quodlibet eorum nullis unquam temporibus de jure vel de facto facere vel venire." — Sigilla apposuerunt: Benessius de Sobodka, Jesco de Bozkowicz, Wanco, pincerna regius, Jesco de Wessel dicti de Warten- berch, Bernhardus de Czinnburk, Heinricus de Clingenberch, Albertus de Reyssenburk, Hince de Bludow et Epyko de Hradek. — Act. et dat. Prage die b. Agathe virginis a. d. MCCCXLVI°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 465. 1653) 1346, 5 Febr. Pragae. Nos Heinricus, d. gr. Wissehradensis ecclesie prepositus, cancellarius regni Boemie, et Bertoldus, eiusdem regni summus marschalcus, dicti de Lypa not. oc, "quod in partibus bonorum nostrorum patrimonialium videlicet Lypnicz, Rathais, Goldenstein, Santhpach, Bludow, Olomuczan, Schritiz, Broda Theutunicalis, Polna cum orto ferarum, Schönenberk, Gebbiczca, villa Kornicz et Gumpolds cum omnibus eorum pertinenciis et vtilitatibus per diuisionem per amicos nostros dd. videlicet Beneschium de Sobodka, Jesconem de Bozkowicz, Wanconem et Jesconem de Wessel dictos de Wartenberk, Bernhardum de Czynnburk et Heinricum de Clingen- berk factam et per commutacionem cum patruo et fratre nostro domino Czenkone pro castro Goldenstein et villa Yazlawicz cum eorum pertinenciis et vtilitatibus factam, vt litere ipsorum amicorum nostrorum et ipsius patrui ac fratris nostri super hoc date et confecte testantur, nos contingentibus, bene et per omnia contentamur, hoc tamen semper promisso et inviolabi- liter obseruando, quod predicti amici nostri in diuisione ipsorum bonorum nostrorum faciendum et firmiter obseruandum clarius et expressius ordinarunt, scilicet quod predicte quatuor partes nos, patruum et fratrem nostrum d. Czenkonem et Henricum de Lypa contingentes de vniuersis bonis et prouentibus ipsis partibus nunc applicatis vel applicandis debeant 83

Strana 658
658 Emler, Regesta Bohemiae coequari, sic quod nulla parcium alias vel aliam partes in prouentibus, vtilitatibus, jure et dominio excedat vel aliquem defectum in premissis omnibus et singulis paciatur. Insuper renuncciamus pro nobis, heredibus et successoribus nostris vniuersis omni accioni, impeticioni seu repeticioni ac cuiusuis iuris auxilio canonici vel ciuilis, legis ac terrarum consuetudinis cuiuscumque, quod nobis vel eis in partibus siue bonis predictum patruum ac fratrem nostrum d. Czenkonem per diuisionem, vt premittitur, contingentibus, videlicet Chrumnow castro cum ciuitate, Lebnow, Schaykowicz, Hoztradicz, Yazlawicz, Heinrichs et Nouaciuitate ac omnibus et singulis eorundem pertinenciis, prouentibus, vtilitatibus, jure et dominio vniuersis in toto vel in parte posset conpetere quomodolibet temporibus affuturis, promittentes nichilominus pro nobis et successoribus nostris predictis firmiter et sincere contra predictas ordinacionem et diuisionem ac omnia promissa nostra superius expressa et quodlibet eorum nullis vmquam temporibus de iure vel de facto facere vel venire.“ — Sigilla apposuerunt, qui in lit. praece- dentibus nominantur. — Act. et dat. Prage die b. Agathe virg. a. d. MCCCXLVI. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 466. 1654) 1346, 8 Febr. Pragae. Literae, quibus componitur controversia inter executores testamenti Nicolai dicti Rokczaner, civis Pragensis, fundatoris monasterii S. Spiritus in Maiori civitate Pragensi, et monasterium S. Crucis ordinis fratrum de poenitentia bb. martyrum, datae 4 Aug. a. d. MCCCXLV° (v. Reg. Boh. IV p. 631, n. 1577) per Petrum, quondam Michaelis de Praga, notarium publ. transumuntur. — Dat. a. nat. MCCCXLVI°, die VIII mensis Febr. hora quasi tertia pontif. sanct. in Chr. pat. oc Clementis papae VI anno IV° Pragae in curia archiepis- copali Prag. in stuba maiori. Ex orig. c. r. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 1655) 1346, 9 Febr. Pragae. Arnestus, archiepisc. Prag. restituit mon. Cladrubensi cellam in nemore Bavaricali sub castro Przimda sitam. — Not. oc, "quod cum primo anno promocionis nostre hon. ac relig. vir frater Henricus, abbas monasterii Cladrubensis, — — nobis sepe et sepius, opportune et importune institisset, — — ut recepta primitus informacione causeque cognicione premissa, quomodo quidam locus seu cella in nemore Bavaricali sub castro Przimda sita certis ex causis ad ipsius monasterium ab antiquo, ymmo tanto tempore, cuius contrarii non exstaret memoria, pertinuisset, — — dignaremur predictum locum seu cellam restituere monasterio memorato, non obstante, quod dictus locus fuisset et esset per b. m. d. Johannem, proximum et inmediatum predecessorem nostrum, mense episcopali Pragensi, irrequisitis eisdem tamen nec vocatis, ut dictus abbas, asserebat, applicatus, nos — — ante omnia informari volentes, quo jure et tytulo dicta cella spectasset et spectare deberet ad monasterium prelibatum, honorabilibus viris et dominis Bohute, archidyacono Curimensi, cancellario nostro, et Johanni dicto Padwano, decretorum doctori, tunc officiali curie nostre Pragensis, — — duximus committendum, ut super propositis et petitis per abbatem predictum probacionibus claris —

Strana 659
et Moraviae. Annus 1346. 659 — nos super natura negocii prelibati clare et plene ac distincte informare deberent. Qui juxta formam mandati nostri procedentes — — nobis referre curarunt, videlicet quod pre- fatus abbas in premisso negocio intencionem suam clare et plene fundasset; nam per testes quam alia legitima documenta luculentius comprobavit, quod memorata cella racione fundi ad dictum monasterium pertinentis, in quo sita est, eidem monasterio ab antiquo subfuerit et adhuc subesse deberet, quodque in possessione eiusdem celle et subiectionis ipsius tanto tempore inconcusse fuerit monasterium sepedictum, quod contra quemlibet potuisset et posset prescriptione legitima se tueri. Per dictos dominos super subjectione hujusmodi igitur infor- mati declaramus et pronunciamus, pretaxatum locum seu cellam predicto Cladrubensi mona- sterio hactenus subfuisse et in posterum subesse debere, restituentes locum eundem mona- sterio antedicto.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXXXVI, die IX Februarii, archiep. nostri a. I1°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. 1656) 1346, 10 Febr. (S. 1.). Friczko judex et alii cives jurati Budwicenses deferunt (sic) censum legatum concivis Pesconis et Katharinae uxoris eius. — Dat. a. d. MCCCXLVI°, proxima fer VI post fest. Agate virg. Ex orig. arch. civ. Budwicensis commun. mecum d. Car. Köpl, praef. arch. c. r. guber. Prag. 1657) 1346, 10 Febr. Pragae. Ego Endirlinus de Nozticz not. facio, quod d. Heinrico, Wissegradensi praeposito, et dd. Bertoldo, Czenconi et Heinrico de Lypa promisi, „quod bona mea, que ab eis jure homagiali in feodum teneo et que ex eorum permissione generosa ad triennium obligaui, infra tres annos continuos a die obligacionis ipsorum bonorum teneor“ liberare. — Dat. Prage die b. Scolastice virg. a. d. MCCCXLVI°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 470. 1658) 1346, 13 Febr. Pragae. Gallus, archidiaconus Gradicensis in ecclesia Prag. componit controversiam inter Andream, rectorem novi hospitalis ante Grecz, ex una et Christinam, relictam olim Johannis rasoris, et Johannem iuvenem, iudicem Grecensem, ac Margaretham, conthoralem ipsius, super provisione congrua victus et amictus vertentem. — Nos informatione „literatorie sub sigillo civitatis predicte recepta super statu, redditibus et proventibus hospitalis antedicti deum solum pre oculis habentes predicto dei nomine invocato limitamus, ordinamus et deffinimus, ut idem rector habeat pro victu et amictu et pro sua necessitate sex sexag. gr. den. prag. cum suo clerico, quem pro voluntate sua habere tenetur; item offertorium et alias quas- cunque oblaciones, que in dicto hospitali possunt obvenire, tabula duntaxat excepta, que pro fabrica dicti hospitalis debetur. Item quod habeat ligna pro suo foco et stuba cale- facienda, balneum cum rasore et lotrice in hospitali antedicto. Item magister hospitalis, 83*

Strana 660
660 Emler, Regesta Bohemiae quicumque pro tempore fuerit, det et persolvat dicto rectori pretaxatam pecuniam in quatuor temporibus anni, videlicet qualibet sexta feria quatuor temporum per unam sexagenam cum dimidia in proximis quatuor temporibus incipiendo, et hoc faciat deinceps annis singulis indilate. Si autem in dictis terminis, ut predictum est, eidem rectori dictus magister hospitalis pecuniam non daret supradictam, extunc duas sexagenas grossorum eidem rectori infra unum mensem a die solucionis computando dare tenebitur quilibet predictus magister et debebit. Si autem iterum dictas duas sexagenas infra eundem mensem idem magister dare neglexerit quocumque modo, extunc locus dicti hospitalis sub interdicto debebit permanere, quem et nos canonica monicione premissa ex nunc prout ex tunc ponimus sub interdicto, quod interdictum tam diu durare volumus, donec dicte due sexagene assignentur dicto rectori integraliter et ex toto. Item volumus et precipimus et mandamus, ut idem rector altaristas non impediat, si qui fuerint confirmandi, sed pro posse suo eosdem pocius promovere debeat cum effectu, et cum eisdem in omnibus licitis et honestis caritative vivere debeat et se con- formare. Precipimus eciam dictis altaristis, si qui fuerint, prefato rectori reverenciam exhibere condignam in licitis et honestis, ipsum in divino officio non impediendo seu in actu licito qualicumque, sed magis se mutuo et caritative conforment et conservent ad divinum officium tempore debito celebrandum. Item volumus et mandamus, ut idem rector iuxta voluntatem fundatorum, que est merito adimplenda, officia per se vel per alium die Lune missam pro- animabus defunctorum, aliam die Martis de sancta Anna, que est ibi patrona, terciam die sabbati de beata Virgine; et hoc faciat nisi festum duplex impediat, aliis autem diebus officiet, sicut deus sibi inspirabit, semper unam diem sibi non celebrem pro requie, si voluerit, in septimana retinendo, si autem non officiaverit per se vel per alium, ut predictum est, die requiei excepta, extunc penam quatuor parvorum ipsa die, qua non officiaverit, volumus ipsum incurrere ipso facto. Qui quidem parvi dari debent ipsis infirmis eodem die per dictum rectorem sub testimonio magistri hospitalis antedicti, quod si idem rector, ut dictum est, facere neglexerit, extunc per magistrum hospitalis debebit sibi de censu suo duplum defalcari, quod predictis infirmis debeat similiter assignari. Item volumus et mandamus, quod dictus rector cum suis clericis et altaristis, si qui fuerint, primas, vesperas et missam voce alta sollempniter in duplici festo pro posse decantent sub pena quatuor parvulorum antedicta. Item volumus et mandamus magistro hospitalis, qui pro tempore fuerit, ut locum licitum et honestum infra tales muros hospitalis vel in ipso hospitali dicto rectori pro mansione et habitacione debeat assignare. Item volumus et mandamus, ut idem rector tempore debito veniat ad commodum suum, ne impediat quiescentes in ipso hospitali, et hoc ad signum campane s. Spiritus cum sonatur ad "Ave Maria“, qui si contrafecerit, denuncietur nobis, quem nos castigabimus pena condigna. Item volumus et mandamus, quod se non absentet a dicto hospitali, et hoc sibi iure communi non competit, nisi de speciali licencia diocesani et consensu patronorum hospitalis memorati. Item volumus et mandamus, quod si ipsum hospitale divina gracia mediante ad alciora cresceret vel in rebus temporalibus augmentum reciperet, ex tunc per ipsos patronos dicto rectori melioracio fiat, qnam melioracionem ipsorum patronorum conscienciis committimus et eorum consciencias sub divini terminacione

Strana 661
et Moraviae. Annus 1346. 661 iudicii aggravamus et oneramus. Item omnia et singula prius facta et quomodolibet ordinata ac premissa penis quibuscunque vallata inter partes predictas presenti limitacione et ordinacione cassamus ac irrita et nullius momenti fore pronunciamus.“ — Dat. et act. Prage in domo habita- cionis nostre sub anno d. MCCCXLVI, indiccione XIIII, die XIII mensis Febr. pontificatus — d. Clementis pape VI anno IV, presentibus discretis viris dominis Petro, plebano S. Nicolai ante Grecz, Paulo fratre et Ulrico et Petro, familiaribus nostris, nec non Romano, cursore domini eiusdem, testibus ad premissa vocatis et rogatis. Bienenberg, Gesch. der Stadt Königgrätz p. 125. 1659) 1346, 14 Febr. Pragae. Otto, Reynczko et Nicolaus fratres de Glubos Johanni, regi B. ac Lucemburg. comiti, qui ipsis castrum Carpenstein cum judicio provinciali seu hereditario in Landeck cum perti- nentiis, quae ab heredibus et pueris fratris sui Tammonis comparaverant, in feudum heredi- tarium contulit, fidelitatem praestantes ei et heredibus eius cum uno dextrario et uno viro galeato et levibus ad hoc pertinentibus bene et decenter aptato servire promittunt, prout ab aliis vasallis, incolis terrae Glacensis, fieri est consuetum. Promittunt etiam, quod dictum castrum Carpenstein cum bonis et pertinentiis Johanni regi et eius heredibus ac ipsorum capitaneis ad hoc deputandis debet esse patens et appertum pro omnibus ipsorum necessi- tatibus, quociens et quando eis videbitur expedire. — Testes: Otakerus de Glubos, Heinricus et Jerko de Muschin, Otto Ratoldi. — Dat. Prage in die s. Valentini a. d. MCCCXLVI°. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennen. cop. Mus. Boh. — Pelzel, K. Karl IV, t. I Urkb. p. 194. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 172. — Balbinus, Misc. Dec. I. lib. VIII, p. 163. Extr. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 472. Extr. 1660) 1349, 14 Febr. Pragae. Johannes, B. rex oc, una cum Karolo, suo primogenito, Petro de Rosenberg DCCC sexag. gr. de M sexagenis ipsi debitis usque ad festum Pentecostes proximum solvere promittunt et pro reliquis CC sexag. gr. castrum Patzow cum bonis pertinentibus obligant. Huber, Reg. Imp. p. 21, n. 224. 1661) 1346, 15 Febr. Pragae. Nos Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, decernimus "quod quocienscunque et quandocunque in privilegiis et litteris dilectorum nobis consulum et ciuium Wratislaviensium, fidelium nostrorum, graciam vel justiciam continentibus aliquales defectus in quibuscunque punctis seu clausulis ipsorum reperti fuerint seu poterunt inueniri, mox auctoritate nostra, quam virtute presencium ad infrascripta concedimus specialem, communitas vasallorum nostrorum Wratislaviensis districtus tres de numero consulum civitatis debebunt eligere, et consulum universitas tres de congerie vasallorum eligent vice versa, qui sex rite et racionabiliter sic electi arbitrio communi, potestate regia, quam ipsis in hac parte copiosius delegamus, omnem

Strana 662
662 Emler, Regesta Bohemiae huiusmodi defectum, sive sit in litteris vel tenoribus earundem, quascunque materias videatur respicere, sive sit in sessione banci scabinalis in ordine judicii, aut juramentis prestandis vel aliis juribus et utilitatibus instaurandis, statutis condendis, commodis procurandis vel in quibuscunque aliis causis vel negociis, quibus specialiter nominibus appellantur, debebunt, tenebuntur et poterunt iuxta fidelitatem suam, qua nobis et corone regni nostri fore videntur astricti, et juxta prudenciam ipsis a deo collatam, ubi juxta premissorum continenciam opus extiterit, pro suo beneplacito pari concessu et voto communi fideliter emendare; gratum eciam, ratum et illesum ab omnibus seruari mandamus et volumus, quicquid correctum, emendatum seu declaratum fuerit per eosdem.“ — Dat. Prage in crastino s. Valentini a. d. MCCCXLVI. Gaupp, Das schl. Landrecht 63. — Böhmer, Reg. Imp. p. 212, n. 338. 1662) 1346, 15 Febr. Bythom. d. Kazimiro, rege Polonie, Nos Wlodyslaus, dux Bythomensis, ordinacionem cum —— fratre nostro, super pace habenda talem fecimus et in hunc modum, promittentes eidem d. regi Polonie sine dolo nullos emulos suos et precipue d. regem Boemie, marchionem Moravie. Johannem ducem, claros suos filios, Nicolaum, ducem Opavie, vel eorum capitaneum seu capitaneos aliquam potenciam habentes et generaliter omnes prefato domino regi Polonie ad- versantes sibi in dampnum in nostras municiones intromittere vel fovere tam diu, donec inter ipsum d. regem Polonie parte ex una et d. regem Bohemie parte ex altera fuerit concordatum." — Data Bythom in crastino b. Valentini sub a. incar. MCCCXLVI°. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 419. 1663) 1346, 15 Febr. Pragae. Karl, des königs von Böhmen erstgeborener sohn, markgraf von Mähren, weist Burchard, burggrafen von Maideburg und grafen zu Hardek, für eine bei dem schwiegervater desselben, Nicolaus herzoge von Troppau, gemachte schuld von 900 schock grosser prager pfen. 30 mark silber auf Kuttenberg an und verspricht ihm diese summe bis Michaelis zu zahlen oder ihm dafür satzung zu setzen. — Der geben ist zu Prag, do man czalt von Cristus geburd 1346 jar, des nechsten mitwochen nach sand Valteins tag. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 446. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 21, n. 225. 1664) 1346, 18 Febr. Pragae. Johannes, Boh. rex ac Lucemburg. comes, nobili dominae Agnethae de Blankenheim, relictae quondam Heinrici de Lippa, affini et consanguineae suae, cui L marc. reddituum annui census gr. prag. moravici ponderis occasione dotalitii obligatur et existit debitor, volens eam de praedictis redditibus certam et securam reddere, universum censum civitatis Mutensis et theloneum ibidem cum juribus, utilitatibus, fructibus et emolimentis nomine dotalitii et ratione veri pignoris obligat, et Carolus, primogenitus eius, marchio Mor. hanc obligationem ratam et gratam habet. — Dat. Prage sabbato ante dominicam Exurge a. d. MCCCXLVI°. Cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 472. — Böhmer, Reg. Imp. p. 411, n. 908. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 21, n. 226.

Strana 663
et Moraviae. Annus 1346. 663 1665) 1346, 18 Febr. In Luthomysl. Petrus, judex de Lesnik, sorori suae Elyzabeth allodium suum in Lesnik ad triennium exponit. — Not. oc, „quod constitutus coram nobis advocato et scabinis in Luthomusle honestus vir Petrus, judex de Lesnik, filius olim aduocati de Policz, in judicio contestato matura delibe- racione, motu proprio, necessitate cogente allodium suum situm in Lesnik sorori sue legit- time Elyzabeth, relicte olim Jenlini coloni, exposuit ad triennium sub hoc modo, quod ipsa Elyzabeth debet tollere eiusdem allodii singulos questus ac proventus, quemadmodum ipse Petrus dinoscitur sustulisse, ipsa quoque tenetur dare ipsi Petro de hiis tribus annis gros- sorum prag. triginta sexagenas; intromisit se autem ipsa Elyzabeth de dicto allodio in festo s. Martini sub a. d. MCCCXLV et in anno eiusdem MCCCXLVIII tenetur dictum allodium cum pecudibus seu pecoribus quibuscunque, que se extendant ad quatuor sexagenas minus duodecim grossis, resignare occasione qualibet proculmota, tali condicione interiecta, quod si ipse Petrus iniret, quod absit, viam carnis vniuerse, extunc ipsa Elyzabeth Bohunkoni vel Hrochoni fratribus de Wulczhnaw nomine Petri ipsum allodium tenetur resignare in termino prelibato cum pecoribus prenominatis et cum sexaginta mensuris auene, in quibus ipsa prefato Petro debitorie obligatur.“ — Testes: Cunczelinus carnifex aduocatus, Guntherus Diues, Rodlinus Magnus, Albertus carnifex, Jenlinus pannifex et alii in Luthomusle tunc scabini. — Dat. a. d. MCCCXLVI°, proximo sabbato ante festum s. Mathiae apost. Ex orig. arch. civ. Lutomysl. communicavit mecum d. Aug. Sedláček prof. gymn. Tabor. 1666) 1346, 19 Febr. Pragae. Nos Johannes, Boemie rex ac Lucemburg. comes, not. oc, „quod inspectis fidelibus obsequiis dilecti nobis fidelis nostri Francisci Kosbini, ciuis Egrensis, quibus ipse nostre maiestati complacuit et que speramus ab eodem percipere meliora, eidem Francisco et suis heredibus castrum Liebenstein longo iam tempore desolatum reparandi, firmandi, reedificandi ac eciam erigendi damus et conferimus plenariam potestatem. Et ut idem Franciscus et heredes sui dictum castrum gaudenter reparare valeant, ipsis predictum castrum per ipsos reformandum cum tredecim laneis de forestaria imperii, que wlgo Reychsforst nuncupatur, damus et conferimus in pheodum hereditarium per ipsum, heredes et successores ipsius habendum, tenendum et perpetuis temporis possidendum.“ — Dat. et act. Prage a. d. MCCCXLVI°, dominica, qua cantatur per ecclesiam: Exurge, quare. Cop. arch. reg. Boh. ex orig. arch. civ. Egrae. 1667) 1346, 20 Febr. Pragae. Johannes, rex B. ac comes Lucemburg. civitatem Curiam ab omnibus exactionibus ultra summam XXV sexag. gr. debitam liberat. — Not. oc, "quod cupientes fidelibus nostris dilectis, civibus et incolis civitatis nostre Curie ob expositas nobis condiciones gravissimas paupertatum suarum et dispendia plurima, que de anno preterito in combustione civitatis ipsius per ignis voraginem sustulerunt, de benignitate regia graciam facere specialem ipsis

Strana 664
664 Emler, Regesta Bohemiae in communi et speciali tam presentibus quam futuris inibi habitatoribus, ne ad aliquas dacias, collectas et imposiciones, angarias, exacciones aut subsidium pecuniale aut aliud genus exaccionis, nisi ut infra dicitur, cogi, compelli et arceri quoquo modo per aliquem hominem, cuiuscunque dignitatis, status aut condicionis existat, successuris temporibus possunt aut debeant, graciosius indulgemus, decernentes, quod ad predicta aut eorum aliquid, quo- cunque vocentur nomine, ultra summam viginti quinque sexag. gross. prag. solvendarum nobis et successoribus nostris deinceps collecte aut exaccionis nomine pro medietate sui in festo s. Georgii et pro alia sui medietate in festo s. Galli deinde sequenti annis singulis minime teneantur, eo solum excepto, si bernam seu collectam generalem per regnum nostrum nobis recipere aut inponere contingeret, et si alia quadam a nobis libertate per unum aut plures annos semel aut pluries gaudeant.“ — Dat. Prage feria II proxima post dominicam in sexagesima a. d. MCCCXLVI. Bienenberg, Gesch. der Stadt Königinhof p. 3. — Böhmer, Reg. Imp. p. 304, n. 472. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 483. Extr. 1668) 1346, 20 Febr. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, Ottoni de Bonyn, canonico Wratislauiensi et protonotario suo, et Hermanno de Essyn, familiari et domestico suo, dat plenam potestatem cum „Mwlich de Rydeburg, Matheo de Molheym, Peczcone de Adelungisbach, Poppone de Hugowicz, Hermanno de Borsnicz, Hartungo et Ramuoldo de Nymands et omnibus et singulis, qui super bonis d. Preczlai, episcopi Wrat. et eciam capituli ecclesie memorate iura ducalia vel alias quaslibet exacciones seu dacia detinere noscuntur vel se cujuslibet iuris preceptu habere contendunt, componendi, concordandi“ — — promittens contra hoc, quod per eos factum, dicisum seu ordinatum fuerit vel eciam diffinitum, nunquam de iure vel de facto, aliqua racione vel ingenio venire. — Dat. Prage feria II post dominicam Exsurge a. d. MCCCXLVI°. Stenzel, Urk. zur Gesch. des Bisthums Breslau p. 303. — Böhmer, Reg. Imp. p. 337, n. 517 et p. 411, n. 909. — Jacobi p. 108, n. 318. 1669) 1346, 22 Febr. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, donationem bonorum in villis Czernylow, Jessenny, Zlonicz, Lhotha et Trzebyz mansionariis a Karolo, marchione Moraviae, factam con- firmat. — Not. oc, „quod nos donacionem villarum, bonorum seu possessionum, videlicet in villa Czernylow, in villa Jesseny, in villa Zlonicz et in villa Lhotha cum vna curia in Trzebyz cum eorum censibus, fructibus, vtilitatibus dominio, jurisdicione et prouentibus vniuersis, qui et quales sunt et in quibusve rebus seu vtilitatibus consistunt vel consistere poterunt quo- modolibet in futurum, queque et quique in literis apostolicis inde confectis plenius continentur, et que vel quosque aut quasque illustris Karolus, primogenitus noster cariss. marchio Mor. mansionariis in ecclesia Pragensi in choro beate Marie virg. pro missa in aurora diei quo- libetque die horis omnibus inhibi ad laudem dei iugiter decantandis pie donauit pariter et

Strana 665
et Moraviae. Annus 1346. 665 dotauit, ratam et gratam habentes ipsam mente deuota approbamus et auctoritate regia confir- mamus." — Dat. per manus dilecti nestri Welislay notarii, cononici Pragensis, Wissegradensis et Omnium sanctorum ecclesiarum Prage XXII die mensis Februarii a. d. MCCCXLVI°. Ex orig. arch. cap. Prag. — Dobner, Mon. hist. Boh. III, p. 333. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 473. — Böhmer, Reg. Imp. p. 212, n. 339. 1670) 1346, 3 Mart. Brunae. Benessius de Budcz jus patronatus ecclesiae in Budcz et omnem fructum eius tradit monasterio sanctimonialium in Pustmyr. — Sigilla: Johannis, episcopi Olomuc., Gerhardi de Cunstat, camerarii provinciae Brunnensis, Jesconis de Crawar, camerarii provinciae Olomu- censis, et Wocconis de Holenstein, Hechtonis de Rossicz, Michaelis et Wenczussii de Borow, Withconis Olomucensis, Borzute Znoymensis et Nicolai Breczlauiensis archidiaconorum ac Czuscrawii presbiteri de Stericz. — Dat. et act. a. d. MCCCXLVI°, in die Chunegundis. Ex orig. arch. archiepisc. Cremsir. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 473. 1671) 1346, 11 Mart. Pragae. Hynko dictus Berka de Duba, purgravius Prag. protestatus est coram beneficiariis Prag. quod hereditates suas in Longa Dubrawa, in Dietele et in Kadlyn et in molendino sub piscina in Biela LII strichones siliginis claustro b. Venceslai in Biela dedisse. — Act. a. d. MCCCXLVI°, sabbato quatuor temporum quadragesime coram dd. Hincone dicto Hlawacz de Duba, Zbynkone de Hazmburk, Alssone de Lubiessicz et aliis. Reliquiae tab. terrae reg. Boh. I, 414. 1672) 1346, 12 Mart. Pragae. Weczlinus, filius quondam Prsyeduogii de Lhota, bona in Sdenicz a capitulo Wysse- gradensi ad vitae tempora sub censu annuo solvendo recipit. — Profiteor, "quod bona in Sdenicz cum suis pertinentiis, quae post decessum patris mei praedicti tenui, ad nullum alium quam ad honorabiles viros d. decanum et capitulum Wyssegradense dinoscuntur pertinere; quae quidem bona dominis decano et capitulo predictis post mortem patris mei libere resignavi, que etiam bona cum suis pertinentiis domini praedicti michi ad tempora vitae meae sub censu annuo, videlicet triginta perdicum et triginta asperiolorum ac cereo quinque librarum vel eius valore per me dictis dominis et capitulo Wyssegradensi singulis annis in signum recognitionis et subiectionis ac dominii in festo Nativitatis Christi solvendum de novo tenenda concesserunt de gratia speciali. Et in signum recognitionis praedictae petivi —— dominum meum d. Petrum de Rozemberg et d. Swatomirum de Nemczicz ipsorum ac meo sigillis praesentes literas consignari. Quod si, quod absit, ego aliquo malo zelo ductus praedicta unquam vellem negare et contra dominos Wyssegradenses me in aliquo opponere, quod tunc d. Petrus de Rozemberg praedictus aut heredes sui licite poterit et tenebitur possessionem 84

Strana 666
666 Emler, Regesta Bohemiae bonorum praedictorum in Sdenicz dominis et capitulo Wyssegradensi liberaliter assignare.“ — Dat. Pragae a. d. MCCCXLVI°, in die b. Gregorii confess. Orig. arch. capit. Vyssegrad. cop. Mus. Boh. 1673) 1346, 16 Mart. Avinione. Clemens papa VI Olerio Prybyslay de Adlochowicz, canonico ecclesiae Boleslaviensis, in jure canonico studenti, beneficium ecclesiasticum cum cura vel sine cura ad collationem episcopi et capituli ecclesiae Olomuc. pertinens confert. — Dat. Avinione XVII kal. Aprilis pontif. anno IV°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 474. 1674) 1346, 16 Mart. Tréves. Charles, marquis de Moravie, fils aîné de Jean, roi de Bohême oc, promet de rem- bourser à l'archevêque de Trèves jusqu'à concurrence de six mille marcs, les frais qu'il ferait pour obtenir son élection à la dignité de roi des Romains, ainsi que pour couvrir les dommages et les pertes qu'il pourrait éprouver dans cette intention. Il s'engage à lui donner en garantie des châteaux et des biens suffisants, ou bien à les lui faire donner par son père. S'il était élu roi de Romains, il promet de lui donner en gage des châteaux de l'empire en échange de ses propres biens ou de ceux de son père; il promet dans ce cas de ratifier tous les privilèges et les droits de Trèves; pour éviter dorénavant toute discorde et discussion entre Trèves et Luxembourg, on fera décider par des arbitres tous les cas qui se présen- teraient. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 61. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 475. Böhmer, Reg. Imp. p. 348, n. 78. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 21, n. 227. 1675) 1346, 16 Mart. Trire. Johann, könig von Böhmen oc, besiegelt die versprechungen, welche sein sohn Karl, markgraf von Mähren, heute dem erzbischof Balduin von Trier macht wegen freundlichen einverständnisses, ersatz der kosten bei seiner königswahl, künftiger bestättigung der privi- legien der Trierer kirche und schiedsrichterlicher entscheidung allfälliger streitigkeiten zwischen ihnen. Böhmer, Reg. Imp. p. 304, n. 473. 1676) 1346, 18 Mart. Avinione. Clemens papa VI Johanni Nicolai de Luthomussil canonicatum ecclesiae Montis S. Petri in Brunna cum expectantia praebendae confert. — Dat. Avinione XV kal. Aprilis pontif. anno IV°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 475.

Strana 667
et Moraviae. Annus 1346. 667 1677) 1346, 18 Mart. Trèves. Baudouin archevêque de Trèves, déclare qu'il est convenu avec Jean, roi de Bohême oc, de vider toutes les difficultés qui se sont élevées ente eux, au moyen d'un arbitrage. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 61. 1678) 1346, 18 Mart. Trèves. Baudouin, archevêque de Trèves, et Jean, roi de Bohême, rendent une sentence arbitrale dans une affaire entre Guillaume et Jean, comtes de Catzenelnbogen au sujet de biens sis à Nasteden et Reinhein. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 61. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 108, n. 320. 1679) 1346, 22 Mart. (Pragae). Bohuslaus Wolframi, Wenceslaus Alberti, Pesoldus de Egra et Johelinus Rokczaner, cives Pragenses, testamentarii seu executores testamenti ultimae voluntatis quondam Meynlini Rokczaner assignant monasterio sanctimonialium in honore misericordiae Dei Pragae constructo redditus a filiis Meynlini praedicti solvendos. — Scire volumus omnes, „quod predictus Meynlinus Rokczaner villam Chrustoklat pro remedio animarum sue suorumque progenitorum legauit nostris committendo conscienciis ad locum vel ad loca pia, prout nobis expedire vide- retur melius, assignandam. Tandem predicti Meynlini filii, quibus pro tunc urgens debitorum necessitas imminebat, nobis omnibus et singulis supplicarunt, vt ipsorum periculo tali ac dampnis sine remedii patris ipsorum predicti lesione curaremus prouidere. Nos vero prehabita matura sollertique deliberacione permisimus et placuit nobis, quod villam predictam Chrustoklat venderent et se per hunc modum a debitis ac dampnis irrecuperabilibus liberarent sub con- dicionibus tamen subnotatis, videlicet quod Wenceslaus et Meynlinus in municioue, bonis et hereditatibus ipsorum in Colodyey, in villis Hola et Hodawa triginta quinque sexag. gross. den. prag. census annui, Nicolaus in villa Suchdol duas sexag. cum dimidia, Vlricus in villa Chrustoklat duas sexag. cum dimidia, Petrus in villa Lemus duas sexag. cum dimidia, Frana in villa Brascow duas sexag. cum dimidia, Michael in villa Kolowrat duas sexag. cum dimidia, Johannes in villa Stopicz duas sexag. cum dimidia fratres germani prefati dicti Rokczaner, ciues Pragenses [assignent], quos quidam census prenominati fratres omnes et singuli in bonis pretactis promiserunt bona fide [assignare], prout sub testimonio juratorum et literarum civi- tatis Pragensis super eo confectarum plenius continetur. Hiis itaque peractis atque perfectis Nicolaus quondam Rokczaner, frater quondam predicti Meynlini, antequam viam carnis vniuerse transiret, testamentum suum faciens, insigne monasterium ordinauit fabricari, cuius laudabile conceptum et inceptum per nos et fratrueles suos debet digne ac merito adiuuari. Inuocato igitur dei nomine de consensu seu conniuencia ac bona voluntate predictorum fratrum, qui se libere ac spontanee et bona ipsorum, vt predicitur, huic ordinacioni submiserunt, fundacioni predicti Nicolai, patrui ipsorum, redditus et prouentus omnes et singulos, jura ac dominia omnia et singula, prout ipsi tenuerunt, que facta est in Maiori ciuitate Pragensi in honore 84*

Strana 668
Emler, Regesta Bohemiae 668 misericordie dei, ad quam indesinenter debemus recurrere flagitantes, vt suos misericordes oculos ad nos conuertat in die illa tremenda, cum de hoc exilio adire sempiternam patriam nos contingat, deuote ac benigne cum graciarum accione vna nobiscum applicarunt, que nos virtute commissionis testamentarie predicto monasterio presentibus perpetuo applicando assig- namus, sic tamen, quod quicumque ex fratribus predictis voluerit vel voluerint redditus et pro- uentus suos predictos pecunia aut aliis redditibus equiualentibus exoluere a festo Pasce proxime nunc venturo ad vnum annum continue numerandum, exoluendi habebit vel habebunt liberam potestatem. Quod si sepedicti fratres vel aliquis ipsorum non fecerint vel fecerit infra terminum prenotatum, extunc bona, hereditates seu census conuentui sanctimonialium mona- sterii supradicti, vt predicitur, perpetuis temporibus libere permanebunt.“ — Dat. a. natiui- tatis domini MCCCXLVI°, feria IV proxima post dominicam, qua cantatur: Oculi mei semper. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. 1680) 1346, 25 Mart. Erlon. Jean, roi de Bohême oc, pour les bons et loyaux services que ses bien-aimés bourgeois et commun habitants de Luxembourg lui ont rendus et qu'ils entendent lui rendre, leur donne le droit d'ungelt et celui de vanne à lever à leur profit. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 61. — Böhmer, Reg. Imp. p. 212, n. 340. 1681) 1346, 25 Mart. In Chotessowicz. Prostyey et uxor eius Draha de Letyn recipiunt a monasterio Chotessouicensi nemus ad villam Lhotam locandam. — Recognoscimus, „nos a d. Petro praeposito et monasterio Chotesouicensi ad locandam villam novam et ex novo suscepisse circa nemus, quod vulgariter nuncupatur Staschov, et villa nova vulgariter Lhota debet appellari, tali sub conditione, quod prius nominatus — — d. Petrus, praepositus Chotessoviensis, michi et uxori meae Draziae dedit — — annis quatuor plenis et integris plenam libertatem; annis vero sex plenis, ego Prostyey de Letyn et uxor mea Draha tenemur d. Petro praeposito et monasterio Chotessoviensi quolibet anno duas sexagenas gross. denariorum pragensium de vero et certo censu solvere et expedire, annis autem istis decem elapsis saepius nominato viro d. Petro praeposito et monasterio Chotesouiensi villam praedictam novam scilicet Lhotam bene locatam cum toto censu et omni jurisdictione spectantem ad villam praefatam tenemur resignare, solum tantum- modo excepto duos laneos liberos cum uxore mea Draha usque ad vitas tenemur possidere. — Ad maiorem vero cautelam ordinationis praemissae ego Ulricus de Cozolup et Nypro- de Letyn — — d. Petro praeposito et monasterio Chotess. promittimus et spondemus —— in solidum congregata manu omnia ista in litera praescripta adimplere, hoc solummodo adiecto, quod si praenominatus Prostyey cum uxore sua Draha ordinato modo sive prae- scripto nollent adimplere, tunc nos Jaroslaus de Scoczecz et Wilhelmus de Junyn praedictum Prostyey de Letyn et uxorem suam Draham recognoscimus et profitemur jus ipsorum tota- — — Sigilla Jaroslai de Skoczecz, Wilhelmi de Junyn, Prostiegii et fratris liter perdidisse.“

Strana 669
et Moraviae. Annus 1346. 669 eius Nypronis de Letyn et Ulrici de Cozolup. — Dat. et act. in Chotessowicz a. d. MCCCXLVI°, in annuntiatione b. Mariae virg. glor. Ex orig. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 1682) 1346, 29 Mart. Avinione. Clemens papa VI Hugoni, nato Smilonis militis domini de Veronia (recte Vetouia), canonico Pragensi, beneficium ad collationem episcopi vel capituli ecclesiae Olomuc. pertinens, si quod vacat ad praesens vel cum vacaverit, reservat, non obstante, quod in aetatis anno tertiodecimo constitutus sit. — Dat. Avinione IIII kal. April. pontif. anno IV°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 475. 1683) 1346, 31 Mart. Romae. Mannus Amelensis et Nicolaus Ortanus episcopi petente Conrado Nidirlymer (?) XL dies de iniunctis poenitentiis relaxant quilibet omnibus vere poenitentibus et confessis, qui vel quae ecclesiam s. Benedicti in civitate Pragensi visitaverint in ipsius festivitatibus seu eciam sollempnitatibus „b. virginis Marie, Natiuitatis domini, Circumcisionis, Epiphanie, Resurreccionis, Ascensionis, Pentecosten, Trinitatis, dedicationis ecclesie, sancte Crucis, ss. angelorum, Johannis Baptiste, bb. Petri et Pauli apost. et omnium apostolorum et euangeli- starum ac sanctorum martyrum Stephani, Laurentii, Vincentii, ss. doctorum Jeronii [sic], Gregorii et aliorum doctorum, ss. confessorum Nicolai et Martini nec non bb. Marie Madalene [sic], Angnetis, Lucie, Catherine, Margarite, Cecilie, Anne et Helisabet et in festo Omnium sanctorum et per eorum octauas, in die Animarum et singulis diebus dominicis ac eciam, qui corpus Christi, cum portatur infirmis, secuti fuerint aut qui in serotina pulsatione canpane ter Aue Maria deuote dixerint, uel qui ad frabricam, luminaria, ornamenta et alia dicte ecclesie necessaria manus porrexerint adiutrices." — — Data Rome sub a. d. MCCCXLVI°, indictione XIII, mensis Martii die vltima. Ex orig. arch. reg. Dresd. n. 3038. 1684) 1346, 4 Apr. (S. 1.). Nicolaus praepositus, Martinus prior, Bernhardus subprior totumque collegium in Plaga renuntiant donationi a Henrico de Rosenberch monasterio in Plaga ratione piscationis in Multauia factae. — Profitemur, quod dominus noster pie recordacionis "d. Henricus de Rosenberch de consensu sui filii domini nostri d. Petri, sui heredis, omnibus plebanis resi- dentibus in Fridburga ex sua deuocione ac gracia licenciauit vnum habere piscatorem continuum, cui licet in Multauia piscari tamquam vni de nostris piscatoribus cum cymba, hamo nec non plenis ceteris instrumentis dei ac sue genitricis virginis ob respectum. Set huic donacioni abrenunciamus cartula cum presenti propter aliam graciam a predicto d. nostro d. Petro in aliis nobis factam tali condicione adiecta, quod plebano in Fridburga amplius residenti licitum erit per suum piscatorem dumtaxat cum bersa et hamo piscari et non aliis instrumentis.

Strana 670
670 Rursum prefato nostro d. d. Petro de Rosenberch ac suis heredibus promittimus in hiis scriptis, quod si quicunque plebanorum in Fridburga excedit enormiter, ita quod hoc verum fore demonstrari hominibus poterit fidedignis, extunc eum ammouere debemus confestim, aliumque plebanum ibi collocare ydoneum atque aptum.“ — Dat. a. d. MCCCXLVI, in die s. Ambrosii episc. ac doct. E cop. Mus. Boh. Emler, Regesta Bohemiae 1685) 1346, 5 Apr. Rudnicz. Arnestus, Prag. ecclesiae archiepiscopus, unacum Alsone dicto de Duba marsalco et Cunykone de Hostina, in Geyrsperch purcravio, promittunt Meynhardo, purcravio Misnensi, et strenuis militibus dd. Henrico de Slynycz et Johanni de Schonenberch super omni dissensione, quae inter eos vertitur, treugas factas per Conradum, abbatem de Ossyek, usque ad festum b. Jacobi ap. venturi de proximo inviolabiliter conservare. — Dat. Rudnicz a. d. MCCCXLVI°, die V mensis Aprilis. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1686) 1346, 12 Apr. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, et Henri, comte de Bar, accordent aux maieur, eschevins et aux quarante hommes jurés de Merville, qu'il y ait en cette ville vingt-cing arbalestiers, dont ils déterminent les priviléges. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 62. — Böhmer, Reg. Imp. p. 212, n. 341. 1687) 1346, 19 Apr. In Porta Apost. Nos Theodricus abbas, fr. Dyrzikrayus prior, fr. Johannes claviger totusque conuentus monasterii in Porta Apostolorum fatemur, quod nos omnem litem „inter nos parte ex una et discretos viros juratos ciues ciuitatis Lunensis parte ex altera hactenus ventilatam nobili ac strennuo viro d. Russoni de Luticz causa ordinacionis concordie et composicionis mutue modis omnibus committamus in ipsum quemadmodum in verum et legittimum prefate cause arbitrum compromittentes." — Dat. in prememorato monasterio proxima fer. IV post Resur- reccionem domini glor. a. incarn. d. MCCCXLVI°. E lib. civ. Lun. f. 12. 1688) 1346, 22 Apr. Avinione. Carolus, marchio Mor. omnia privilegia ecclesiae Romanae ab Henrico VII° et aliis Romanorum imperatoribus et regibus concessa, si in regem Romanorum eligatur, se approba- turum promittit. — Noverint oc, "quod a. a natiuitate d. MCCCXLVI°, ind. XIV, die XXII mensis Aprilis, pontif. sanct. in Chr. patris et domini nostri, d. Clementis, d. providenti clemencia pape sexti a. IV°, Avinione in camera eiusdem domini nostri pape, presentibus reverendis in Christo patribus dd. Petro Penestrino, Bertrando Ostiensi et Velletrensi, Gaucelino Albanensi et Johanne Portuensi episcopis, Talayrando tit. s. Petri ad Vincula, Petro tit.

Strana 671
et Moraviae. Annus 1346. 671 S. Clementis, Bertrando tit. s. Marci, Bernardo tit. s. Cyriaci in Thermis, Guidone tit. s. Cecilie, Aymerico tit. s. Martini in Montibus, Hugone tit. s. Laurentii in Damaso presbiteris, et Guillermo s. Marie in Cosmedin diacono, sancte Romane ecclesie cardinalibus, nobis notariis et testibus infrascriptis, necnon serenissimis Principibus dd. Johanne, Boemie rege illustri, et Carolo, eiusdem domini regis filio primogenito, principe Moravie, presentibus, de mandato eiusdem d. nostri pape, volentibus, requirentibus et consentientibus, fuerunt ibidem lecte et publicate due note et una littera imperialis bulla aurea bullata per magistrum Johannem de Pistorio, decanum ecclesie sancti Salvatoris Traiectensis; quarum notarum et inperialis littere successive tenores sequuntur sub hys verbis : In nomine domini, amen. Noverint universi presentes pariter et futuri, quod nos Carolus, primogenitus d. regis Boemie, marchio Moravie, in presencia sanctissimi patris et domini nostri, d. Clementis, sacrosancte Romane et universalis ecclesie summi pontificis, con- stituti, eidem domino nostro pape nomine suo et ecclesie Romane recipienti, ac nichilominus notariis infrascriptis nomine omnium et singulorum, quorum interest vel interesse poterit in futurum, recipientibus et stipulantibus promissimus et promittimus, fecimus et facimus in forma, que sequitur, et iuramenta prestitimus, tactis sacrosanctis evangeliis, et prestamus: Ego Carolus, primogenitus domini regis Boemie illustris, marchio Moravie, vobis sanctissimo patri ac domino nostro, d. Clementi, sacrosancte et universalis ecclesie summo pontifici, pro vobis et ecclesia Romana recipientibus, promitto bona fide et iuro, quod si deo favente con- tingat me in regem Romanorum eligi, in imperatorem postmodum assumendum, faciam, prestabo, concedam et promittam omnia iuramenta omnes obedientias, promissiones, conces- siones, donaciones, ratificaciones, confirmaciones et cetera omnia, que clare memorie dominus Henricus, ultimus imperator, avus meus, per se vel per alium vel alios fecit, prestitit, promisit, concessit et confirmavit, necnon et omnia alia iuramenta, obedientias, promissiones, donationes, ratificationes et confirmationes, et cetera omnia, que olim electi in reges Romanorum et assumpti ad imperium sive etiam non assumpti, sive antequam assumerentur, sive post per se vel per alios summis pontificibus et sancte Romane ecclesie seu eorum alteri per se vel per alios recipientibus seu recipienti reperientur suis temporibus prestitisse, fecisse, confirmasse seu quomodolibet concessisse.— Item promitto et iuro, quod omnes processus factos et quaslibet sententias latas et omnia alia, quocumque nomine censeantur, Rome seu ubicumque alibi gesta per Ludovicum de Bavaria, per ecclesiam de heresi et scismate iusto judicio condempnatum ac privatum omni iure, si quod per electionem in regem Romanorum de ipso factam ei fuerat acquisitum, seu per alios eius nomine vel auctoritate sub imperiali titulo, quem sibi indebite usurpavit, necnon et omnia, que per se seu alium in Italia fecit seu gessit, etiam sub regali nomine, et cetera etiam omnia ubicumque gesta ab eo per se vel alium, que ex defectu iuris- dictionis vel potestatis facere sibi non licuit, nulla esse ac cassa et irrita pronunciabo et decla- rabo, illa etiam, quatenus processerunt de facto, annullando et penitus revocando. — Item promitto et iuro, quod non occupabo nec recipiam nec acquiram nec quovismodo usurpabo Romam aut provincias, ducatus, comitatus Ferrariam, civitates, oppida, castra et terras alias seu territoria vel loca ecclesie Romane, seu ad ipsam medietate vel immedietate spectancia in Italia vel

Strana 672
672 Emler, Regesta Bohemiae ubilibet extra Italiam, sicut est comitatus Venaysini, qui ad Romanam ecclesiam pleno iure noscitur pertinere, et pluria etiam alia ad eamdem ecclesiam pertinencia extra Italiam con- stituta, et specialiter nec regna Sicilie, Sardinie, Corsice, que de dominio directo, iure et feudo eiusdem Romane ecclesie esse noscuntur, nec alia feuda, retrofeuda seu quelibet alia loca ad eamdem ecclesiam mediate vel immediate spectancia, nec iura, personas vel res aliquas in eisdem, nec aliquibus etiam invadentibus, occupantibus seu quomodolibet usurpantibus seu invadere, occupare vel quomodolibet usurpare attemptantibus seu volentibus predicta regna Sicilie, Sardinie vel Corsice seu Romam ac provincias, ducatus, comitatus Ferrariam, civitates, oppida, castra, terras alias seu territoria vel loca ecclesie Romane, seu ad ipsam ecclesiam medietate vel immedietate spectancia, sive sint intra Italiam sive extra Italiam, seu aliqua pre- dictorum non iuvabo nec eis adherebo nec ipsis etiam dabo aliqualiter auxilium, consilium vel favorem, quinymo quoscumque invadentes, occupantes seu quomodolibet usurpantes seu invadere, occupare vel usurpare volentes vel attemptantes dicta regna Sicilie, Sardinie et Corsice et urbem Romanam, ac ducatus, comitatus, provincias, Ferrariam, civitates, castra et terras, seu quevis alia loca Romane ecclesie vel aliqua ex eisdem retraham, et impediam posse meo eisdem cum armis me opponendo, et ne conatus talium effectum habeat, cum tota mea potencia resistendo, ac vobis et ecclesie Romane pro defensione regnorum, provinciarum et terrarum et locorum pre- dictorum contra quoscumque occupatores, invasores et usurpatores seu occupare, invadere seu usurpare attemptantes fideliter assistendo, nec dabo nec concedam ullo unquam tempore in perpetuum vel ad tempus aliquid de predictis sub colore, conditione vel titulo quibuscumque. Quodque predictam Romanam ecclesiam aut vos dominum nostrum papam seu successores suos vel officiales, ministros, vassallos et subditos suos non inquietabo vel quomodolibet molestabo in dictis regnis Sicilie, Sardinie et Corsice, nec non urbe Romana, terris, provinciis, ducatibus, comitatibus, civitatibus, castris, oppidis et aliis terris et territoriis supradictis seu aliquo pre- dictorum; sed nec extra loca predicta ratione quorumlibet delictorum vel excessuum in locis eisdem commissorum vel committendorum aliquem vel aliquos puniam vel alias prosequar, nisi hoc ad me pertineret de iure ex alia ratione, quam territorii, cum territorii ratione hoc ad regem vel imperatorem Romanorum quantum ad loca predicta nullo modo valeat pertinere ; et hoc casu promitto et iuro, quod tales contra iusticiam non gravabo nec eis in casu etiam aliquo reges predictorum regnorum aut ministros, vassallos et subditos eorumdem in regnis predictis seu pro eis vel qualibet eorum parte aliquatenus molestabo, nec aliquod dominium, iurisdictionem, superioritatem, servitutem, potestariam, capitaneatum vel aliud officium, quocumque nomine censeatur, predictis Roma, regnis, provinciis, ducatibus, comitatibus, civitatibus, oppidis, castris, villis et terris et territoriis supradictis vel in aliquo de eisdem, nec etiam fidelitatem, recogni- tionem vel advocationem aliquam quovis modo recipiam per me vel alium seu alios pro me seu Roma, regnis, provinciis, ducatibus, comitatibus, civitatibus, oppidis, castris, locis, terris et territoriis supradictis, vel aliquo eorumdem; nec etiam pro quibuslibet rebus vel iuribus in premissis Roma, regnis, provinciis, ducatibus, comitatibus, civitatibus, oppidis, castris, locis terris et territoriis supradictis vel in eorum seu aliquibus pertinenciis constitutis, etiam si michi a quibuslibet communitatibus vel personis singularibus offerrentur, nec ius etiam aliud

Strana 673
et Moraviae. Annus 1346. 673 qualecumque vendicabo, acquiram vel occupabo, seu quomodolibet per me vel alium seu alios usurpabo, recipiam vel exercebo, nec concedam etiam recipi vel haberi in Roma, regnis, Venaysino, provinciis, ducatibus, comitatibus, civitatibus, oppidis, castris, locis, terris et terri- toriis supradictis vel in aliquo de eisdem, et specialiter in provinciis, civitatibus, terris et locis expressis in quibusdam litteris dicti domini quondam Henrici imperatoris, quarum tenor inferius est insertus. Ad evitandum quoque occasionem veniendi contra predicta vel aliquod predic- torum promitto ut supra, quod ante diem michi pro coronatione mea imperiali prefigendam non ingrediar urbem Romanam, quodque eadem die, vero et legitimo impedimento cessante, imperialem recipiam coronam, ipsa die, qua coronam huiusmodi recepero, dictam urbem, vero et legitimo impedimento cessante, exibo cum tota etiam, quantum in me fuerit, gente mea; et cessante etiam impedimento legitimo, continuatis moderatis dietis extra totam terram Romane ecclesie me recto gressu transferam versus terras imperio subiectas; numquam post- modum ad urbem, regna predicta Sicilie, Sardinie et Corsice, provincias, civitates vel alias terras Romane ecclesie, nisi de speciali licencia sedis apostolice accessurus. Juro quoque super sancta dei evangelia per me corporaliter manu tacta, quod super hiis vel eorum aliquo nullum impedimentum fingam aut prestabo aut fingi aut prestari per alium vel alios, quantum in me fuerit, permittam. Item promitto, quod contra predicta vel eorum aliquod nullatenus per me vel alios veniam, et si contrarium quovis modo contingeret fieri per me vel alios meo nomine quando- cumque, statim, cum hoc ad meam noticiam deductum fuerit, illud revocabo et faciam, quantum in me fuerit, effectualiter revocari, et pro non facto volo et decerno haberi et etiam reputari. Item si per prefatum quondam dominum Henricum imperatorem, avum meum, vel per iam dictum Ludovicum seu quemcumque alium seu alios ipsorum vel alterius eorum nomine seu auctoritate alique sentencie fuerint promulgate seu processus aliqui facti seu arrestationes personarum aut rerum aut aliqua ad iurisdictionem pertinencia attemptata in Roma, regnis, provinciis, ducatibus, comitatibus, civitatibus immediate vel mediate subiectis, promitto et iuro, quod illa omnia decernam et pronunciabo esse nulla; quodque si alique fidelitates, homagia, obediencie, recognitiones, donationes, advocationes, occupationes seu con- cessiones qualescumque a predictis d. Henrico et Ludovico, vel eorum altero per se vel alium seu alios facte fuerint vel recepte pro Roma, regnis, provinciis, ducatibus, comitatibus, civitatibus, oppidis, castris, locis, terris et territoriis supradictis vel eorum aliquo, vel pro- quibuslibet rebus vel iuribus in eis vel sub eis etiam constitutis a quibuscumque universi- tatibus vel personis singularibus quovis modo, illa omnia nulla fore pronunciabo, et qua- tenus processerunt de facto, totaliter revocabo, et etiam pro non factis volam et decernam haberi. Item promitto et iuro, quod si in regem Romanorum assumptus fuero ad imperium postmodum assumendus, antequam ingrediar partes Italie et antequam in eis vel de eis per me vel alium seu alios aliquod disponam aut quomodolibet administrem, apud Sancti- tatem vestram predictam et sedem apostolicam approbationem persone mee et cetera, que electus in regem Romanorum promovendus in imperatorem habet prosequi, prosequar cum effectu. 85

Strana 674
674 Emler, Regesta Bohemiae Item promitto et iuro, quod quandocumque post approbationem predictam in Lombar- diam et Tusciam, vel earum alteram aliquem vel aliquos mittam pro terris et iuribus imperii gubernandis, quociens illum vel illos transmittam, faciam eum et eos iurare, ut adiutor vel adiutores d. pape sint ad defendendum terram sancti Petri et Romanam ecclesiam secundum suum posse. Item promitto et iuro, quod si contingat me eligi, ut prefertur, infra octo dies elec- tionem meam immediate sequentes omnes supradictas et infrascriptas promissiones et iura- menta renovabo et iterum faciam plene, singulariter et expresse, videlicet quod omnia et singula suprascripta et infrascripta per me promissa et per me prestito iuramento vallata post approbationem meam per sedem apostolicam factam bona fide et inviolabiliter observabo, faciam, implebo et integraliter attendam iuxta presentium continenciam et tenorem; quodque cum mittam ad sedem apostolicam pro dicta mea approbatione habenda, mittam etiam ad sedem eandem certos procuratores meos cum pleno, sufficienti, expresso ac speciali mandato de omnibus promissionibus, concessionibus, donationibus et omnibus etiam aliis supradictis vobis nomine vestro et ecclesie Romane recipientibus per eos pro me ac meo nomine faci- endis, qui procuratores meo nomine omnes promissiones, concessiones, donationes et omnia alia suprascripta et infrascripta in presencia vestra plene et specifice faciant et adimpleant et adimplere et facere teneantur, et post approbationem predictam infra octo dies, ex quo de approbatione ipsa litteras apostolicas recepero, omnia et singula per eosdem procuratores, ut premittitur, meo nomine facta expresse et singulariter approbabo, ratificabo et per me ipsum etiam renovabo, et iterum faciam hec de novo; et nichilominus post consecrationem et coro- nationem eandem immediate sequentes pro maiori firmitate omnium predictorum ipsa omnia et singula ratificabo et etiam renovabo singulariter et expresse, et super premissis omnibus et singulis et pro qualibet vice de predictis iuxta premissam distinctionem temporum dabo litteras meas quadruplicatas eiusdem tenoris patentes et sufficientes ac sigillo, quo dictis utar temporibus, communitas. Item super sancta dei evangelia corporaliter manu tacta iuro, quod nullam omnino promissionem, nullum pactum nullumque iuramentum, nec aliquid aliud feci, per quod pre- missis vel eorum alicui possit in aliquo quomodolibet derogari, et nichilominus super sancta dei evangelia corporaliter manu tacta iuro, premissa omnia et singula me facturum et com- pleturum, et nullo unquam tempore per me vel alios contra illa vel aliquod de illis quovis modo venturum: et si (quod absit) contingeret me facere, dicere, promittere vel iurare aliqua vel aliquod, que premissis vel eorum alicui possent quomodolibet obviare, vel me ad aliquid secus agendum inducere, vel michi occasionem agendi contra predicta vel eorum aliquod quomodolibet ministrare, nichilominus illis nequaquam obstantibus predicta omnia et singula complebo et inviolabiliter observanda ex promissionibus et iuramentis premissis semper me volo remanere efficaciter obligatum, et ex nunc etiam attestor et protestor, me velle et intel- ligere premissa omnia et singula sic exclusa fore ab omnibus factis et promissionibus ac iuramentis specialibus et generalibus per me quomodolibet faciendis, per que premissis vel eorum alicui posset quomodolibet derogari, quod illorum pretextu vel occasione michi nullo

Strana 675
et Moraviae. Annus 1346. 675 modo liceat, licereve possit mutare aliquid in premissis, vel facere contra ea vel aliquod de eisdem. Promitto etiam bona fide, quod intrusos in ecclesiis infra predicta regnum et impe- rium consistentibus, et qui eas contra ius et libertatem, superioritatem et auctoritatem ecclesie Romane detinent occupatas, vel detinuerint in futurum, si super hoc per vos, dominum nostrum papam vel sedem apostolicam fuero requisitus, expellam ac pro posse faciam expelli de illis, et provisos per sedem apostolicam iuvabo et faciam iuvari, ut ad ecclesias, quibus de eis per sedem apostolicam provisum est vel fuerit in futurum, realiter admittantur suisque iuribus libere uti possint. Tenor autem supradictarum litterarum domini quondam Henrici imperatoris sequitur sub hiis verbis: Sanctissimo in Christo patri et domino suo, d. Clementi, sacrosancte Romane ac universalis ecclesie summo pontifici, Henricus, Romanorum imperator semper Augustus, cum reverencia debita pedum oscula beatorum. Dudum antequam susceperimus imperii dia- dema in humilitatis spiritu etc. (vide Theiner, Cod. dipl. dom. temp. s. Sed. I, 439). Datum Lusane V idus Octobris a. d. MCCCX°, regni vero nostri anno II°. Datum Rome apud sanctam Sabinam II nonas Julii a. d. MCCCXII°, regni nostri anno IV°, imperii vero nostri anno I°. (vid. ibidem p. 455.). Sequitur tenor secunde note ibidem lecte. Sane quia ego Johannes, d. g. rex Bohemie, premissa omnia et singula in presentibus litteris contenta per dictum Carolum, filium meum, marchionem Moravie, promissa et iurata, ipsis per me plenius intellectis, reputo et credo utilia, licita et honesta, et ob hoc per ipsum Carolum, si in Romanorum regem assumptus fuerit, desidero compleri et irrefragibiliter observari. In eiusdem Sanctitatis vestre presencia pariter constitutus, vobis nomine vestro et Romane ecclesie ac omnium in presentibus literis expressorum ac omnium aliorum, quorum interest vel intererit seu interesse poterit in futurum, recipientibus promitto, et super sancta dei evangelia corporaliter manu tacta iuro, me toto posse meo facturum et curaturum bona fide, quod prefatus Carolus omnia et singula per eum in litteris suprascriptis promissa et iurata plene, realiter et inviolabiliter faciet et complebit, et quod contra ea vel eorum aliquod non faciet per se vel alium quovis modo, et si secus agi contingeret, illud pro posse procurabo ad statum debitum celeriter revocari. Quibus notis et litteris imperialibus, ut premittitur, lectis et publicatis, prefati domini marchio primus omnia et singula in prima nota et litteris imperialibus et subsequenter dictus dominus rex omnia et singula contenta in secunda nota gratis et sponte promiserunt, et ad sancta dei evangelia, tacto libro, ipsorum quilibet iuraverunt, se tenere et complere omnia et singula contenta in notis et imperialibus litteris predictis suo posse, prout in ipsis plenius continentur. Et nichilominus promiserunt prefati d. rex et marchio, et ipsorum quilibet nobis notariis publicis infrascriptis, tamquam publicis personis stipulantibus et reci- pientibus pro omnibus et nomine omnium, quorum interest vel interesse poterit in futurum, omnia et singula suprascripta per ipsos promissa et iurata plene et integre et inviolabiliter observare, perficere et complere et in contrarium aliqualiter non venire. De quibus omnibus et singulis sic promissis et iuratis prefatus dominus noster papa mandavit et prefati domini rex et marchio requisiverunt per nos subscriptos notarios fieri unum, duo vel plura publica 85*

Strana 676
676 Emler, Regesta Bohemiae instrumanta. Acta fuerunt hec anno, indictione, pontificatu, mense, die et loco predictis, et presentibus supradictis dominis cardinalibus, necnon venerabili patre d. Gasberto, Narbonensi archiepiscopo d. pape camerario, nobili et potenti viro d. Guillermo Rogerii vicecomite Belli- fortis, d. Bernardo Stephani, Raymundo de Valle, notariis d. nostri pape, Gasberto de Septem- fontibus, canonico Ilerdensi, Nicolao, decano Olomucensi, Nicolao de Lucemburgo, preposito Sacezensi Pragensis diocesis, Rodulfo Losse, cantore ecclesie Cardonensis, ad premissa testibus vocatis et rogatis. Cod. dipl. dominii temporalis s. Sedis II, 155. 1689) 1346, 22 Apr. Auinione. Carolus, primogenitus regis Bohemiae, marchio Mor. patre suo Johanne assentiente in praesentia Clementis papae VI et cardinalium suprascriptorum promittit, quod, si in regem Romanorum assumptus fuerit, omnes processus, qui ab avo suo, Henrico imperatore, contra regem Siciliae, Florentinos et alios inimicos in Italia sunt moti, revocabit et quod dabit Clementi papae VI plenam et liberam potestatem, remittendi civitatibus et singulis hominibus omnium partium Italiae poenas, quas meruerunt ob iniurias et rebelliones contra imperium et reges ac imperatores Romanos seu officiales, ministros et gentes eorum perpetratas. Potestas autem praemissa durare debet per annum integrum a tempore, quo post electionem suam a papa confirmatus fuerit eique huiusmodi potestatem fecerit assignari. Actum et dat. ut supra. Theiner, Corp. dipl. dominii tempor. s. Sedis II, 159. — Ficker, Urk. zum Römerzuge Ludwig des Baiern p. 175. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 21, n. 229. 1690) 1346, 22 Apr. Auinione. Carolus, marchio Mor., Clementi papae VI promittit, se submittere dispositioni curiae Romanae super omnibus controversiis, quae inter regnum Romanum et reges Franciae verte- bantur vel vertuntur. — Noverint oc, "quod a. a nativitate eiusdem MCCCLVI°, indiccione XIV, die XXII mensis April. pontificatus — — d. Clementis divina providente clementia pape VI anno quarto constitutus personaliter Avinione in camera eiusdem domini nostri pape coram dicto d. nostro summo pontifice, presentibus reverendis in Christo patribus dominis miseratione divina Petro Penestrino, Bertrando Ostiensi et Velletrensi oc nobis notariis et aliis testibus subscriptis ad infrascripta vocatis et rogatis, presentibus etiam d. Joanne, rege Bohemie illustri, ac serenissimo principe d. Carolo, eiusdem d. regis filio primogenito, marchione Moravie, de mandato eiusdem d. nostri pape volente, requirente et consentiente prefato domino marchione fuit ibidem lecta et publicata quedam papirea cedula per magistrum Joannem de Pistorio, decanum ecclesie s. Salvatoris Traiectensis, cuius tenor de verbo ad verbum sequitur hiis verbis: In nomine domini amen. Noverint universi, quod ego Carolus, magnifici et excellentis principis d. Joannis, d. gr. regis Bohemie illustris, primogenitus, marchio Moravie, coram vobis sanctissimo in Christo patre et d. meo d. Clemente VI, divina providentia sacrosancte

Strana 677
et Moraviae. Annus 1346. 677 Romane ac universalis ecclesie summo pontifice, personaliter constitutus, in eum casum et eventum, in quo me continget eligi in regem et imperatorem promovendum, super omnibus et singulis litibus, questionibus, causis, controversiis et querelis, que inter reges seu impera- tores Romanos ac regnum et imperium Romanum ex parte una et excellentissimum principem d. Philippum, d. gr. regem Francie illustrem, suosque predecessores et successores in regno Francie predicto ipsumque regnum Francie predictum ex parte altera super quibuscunque negotiis, rebus, iuribus et iurisdictionibus, quecunque quantacunque et qualiacunque sint et ex quacunque causa hactenus extiterunt et exorte fuerunt, vertuntur, vertentur seu verti et oriri poterunt quoquomodo, omnimode voluntati, ordinationi et dispositioni vestre, domini mei summi pontificis, successorumque vestrorum Romanorum pontificum, qui pro tempore fuerint, ex nunc prout ex tunc sponte, solempniter, realiter et efficaciter me summitto ac promitto bona fide et ad sancta dei evangelia a me corporaliter sponte tacta iuro, quod omni ordinationi et dispositioni vestre et successorum vestrorum predictorum in hiis omnibus parebo, stabo et acquiescam et eas recipiam et acceptabo ac plene servabo et tenebo, et ex nunc prout ex tunc in eventu predicto promitto et iuro tenere perpetuo et servare et contra nullo tempore facere vel venire, quodque similem summissionem et promissionem faciam ac simile iuramentum prestabo et ea omnia innovabo, renovabo et de novo faciam statim, quando electus, ut premit- titur, fuero et per sedem apostolicam approbatus, et super hiis statim post approbationem meam huiusmodi litteras meas regias patentes regio sigillo meo cereo impendenti munitas concedam validas etiam et efficaces. Que omnia et singula in eventu predicto facio et pro- mitto bona fide et sine omni dolo et fraude, et iuro ad sancta dei evangelia a me corpora- liter sponte tacta, me servaturum et completurum et contra non venturum vel facturum per me vel alium seu alios directe vel indirecte, publice vel occulte aliqua ratione vel causa seu quovis modo, ingenio vel colore. Qua cedula, ut premittitur, lecta, publicata et per eundem d. marchionem plenius intellecta, prefatus d. Carolus, marchio predictus, omnia et singula contenta et narrata in eadem cedula approbans et rata et firma habens, prout in ea seriosius continentur, promisit, convenit et iuravit nobis notariis publicis infrascriptis tanquam publicis personis stipulantibus et recipientibus pro omnibus et nomine omnium, quorum interest vel interesse poterit in futurum, omnia et singula predicta facere, tenere et inviolabiliter observare, prout in ea plenius continentur. De quibus omnibus sic per dictum d. marchionem promissis, conventis et iuratis idem d. noster papa mandavit et precepit per nos notarios infrascriptos fieri unum, duo aut plura publica instrumenta.“ — Acta ut supra. Ficker, Urk. zur Gesch. des Römerzuges K. Ludwig des Baiern p. 173, n. 337. — Theiner, Cod. dipl. dominii temp. s. Sedis II, 161. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 21, n. 230. 1691) 1346, 22 Apr. Avinione. Johannes, rex Boh. oc, et Carolus, eius primogenitus, marchio Moraviae, promittunt, se velle Ludowicum de Bawaria pro haeretico habere neque unquam amiciciam, affinitatemue cum eo esse contracturos. — "Cum, sicut est per diversas orbis partes longe lateque diffusum

Strana 678
Emler, Regesta Bohemiae 678 et notum ac etiam divulgatum, Ludovicus de Bavaria, propter multiplices, graves, execrabiles, et enormes atque notorios ejus excessus, offensiones, injurias, rebelliones, contumacias et contemptus ac haereses et schismata, aliaque nonnulla detestabilia crimina notorie commissa per eum ac exigentibus suis demeritis et culpis horrendis fuerit et sit per sedem apostolicam pluribus variis et diversis excommunicationum et anathematum ac aliis poenis et sententiis innodatus ac omni jure, si quod unquam sibi in regno et imperio Romano competere potuisset, nec non omnibus feudis, quae tunc a Romana vel aliis ecclesiis vel dicto imperio obtinebat, et specialiter ducatu Bavariae ac etiam bonis suis aliis mobilibus et immobilibus, juribus et et jurisdictionibus privatus perpetuo justitia suadente, ac de haeresi et schismate et aliis diversis criminibus et excessibus condemnatus ac haereticus et schismaticus publice nunciatus et propterea in poenas et sententias diversas tam in processibus dictae sedis hujusmodi occasione habitis contra eum contentas quam in jure contra tales inflictas incidisse et eas omnes incurrisse, sit et fuerit declaratus ac etiam Christi fidelibus expositus impugnandus: nos praenominati Joannes rex et Carolus primogenitus tamquam devoti sanctae Romanae ecclesiae filii verique cultores catholicae fidei obstinatam et pernitiosam nimium Ludovici praefati pertinaciam et perfidiam abhorrentes et consultius attendentes processus sedis ejusdem, ut praemittitur, habitos contra eum, et considerantes etiam, quod haeretici et schismatici sunt a catholicis pro uiribus expugnandi et quod eisdem fidelibus non licet cum ipsis haere- ticis vel schismaticis amicitias, societates, confoederationes, pactiones, colligationes vel ligas aliquas facere vel habere ; ob zelum dei et ejusdem fidei ac ad honorem ipsius sanctae Romanae ecclesiae matris nostrae et ob devotionem, quam habemus ad ipsam, ac etiam conscientia merito nos urgente, intendentes Ludovicum praefatum juxta ipsorum processuum seriem, prout nobis erit possibile, impugnare, bona fide promittimus et ad sancta dei evangelia per nos et nostrum quemlibet corporaliter sponte tacta juramus, quod ad quemcunque statum per- venerimus nos vel alter nostrum, quamdiu idem Ludovicus in huiusmodi perfidia, haeresi, schismate, pertinacia, excessibus et criminibus permanebit, et quamdiu subjacebit poenis et sententiis supradictis, et quamdiu erit extra gratiam dictae sedis, nullam amicitiam, societatem, confoederationem, pactionem, colligationem vel ligam cum eo faciemus, et si aliquam hactenus fecissemus, eis de cetero non utemur. Item promittimus et juramus, quod nullam parentelam, consaguinitatem vel affinitatem cum Ludovico praefato, nec matrimonium vel sponsalia aliqua aut parentelam, consanguinitatem vel affinitatem cum aliquo vel aliqua seu aliquibus ab eodem Ludovico per masculinam vel femininam lineam descendentibus contrahemus Romano pontifice inconsulto et absque ipsius sedis licentia speciali, nec eidem Ludovico consilium, auxilium vel favorem impendemus per nos vel alium seu alios directe vel indirecte, publice vel occulte, quinimmo eundem Ludovicum juxta ipsorum processuum continentiam totis nostris viribus impugnabimus, expugnabimus et persequemur et super his faciemus totaliter, realiter et efficaciter posse nostrum. Quae quidem omnia et singula ex causis praedictis et ob eas modo praedicto recta et pura fide, sine omni dolo et fraude promittimus et ad sancta dei evangelia corporaliter sponte tacta iuramus nos efficaciter seruaturos et completuros toto posse, et quod contra praemissa vel

Strana 679
et Moraviae. Annus 1346. 679 eorum aliqua per nos vel alium seu alios directe vel indirecte, publice vel occulte, aliqua ratione, occasione vel causa, ingenio vel colore nullatenus veniemus." Raynaldus, Annales eccl. XVI, 236. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 482. Extr. 1692) 1346, 22 Apr. Johannes, rex Bohemiae oc, et Carolus, primogenitus eius, marchio Mor., promittunt, si in bello Ludovico de Bavaria inferendo aliqua damna perciperent, nunquam se a sede apostolica aliquam recompensationem vel emendam repetituros. — „Nuper Ludovicum de Bavaria haereticum et schismaticum, persecutorem catholicae fidei, hostem dei suaeque sanctae ecclesiae manifestum, de haeresi et schismate ac aliis multiplicibus execrandis crimi- nibus et excessibus condemnatum, ac aliis pluribus et diversis excommunicationum et anathe- matum ligatum sententiis et privatum omnibus mobilibus et immobilibus bonis suis, ac decla- ratum praedictas aliasque nonnullas spirituales et temporales poenas et sententias incurrisse, ac etiam Christi fidelibus expositum impugnandum per processus sedis apostolicae habitos contra eum ; nos ipsius dei et ejusdem fidei zelo succensi, ad honorem etiam sanctae Romanae ecclesiae, ac ob devotionem, quam habemus ad ipsam, et etiam urgente nos conscientia, promisimus impugnare totis nostris viribus juxta seriem processuum praedictorum, etiamsi ad statum imperii vel alium quemcumque nos vel nostrum alterum contigerit devenire, et sponte nos adstrinximus vinculo juramenti, prout in patentibus nostris literis inde confectis, sigillorum nostrorum appensionibus communitis haec et alia seriosius continentur. Cum itaque ob fervorem zeli et devotionis hujusmodi nostri firmi et inconcussi propositi et inviolabilis intentionis existat, impugnationem hujusmodi Ludovici praedicti prosequi et exequi nostris propriis sumptibus et expensis; nos Joannes rex et Carolus primogenitus praedicti coram vobis sanctissimo in Christo patre et domino nostro domino Clemente VI, divina provi- dentia sacrosanctae Romanae ac universalis ecclesiae summo pontifice, propterea personaliter constituti, volentes ad cautelam vestram et successorum vestrorum Rom. pontificum et ipsius sanctae Romanae ecclesiae intentionem et propositum nostra hujusmodi expressius declarare, et super his cavere idonee, vobis et successoribus vestris et ecclesiae memo- ratae promittimus bona fide, vobis praenominato domino summo pontifici praesenti et nomine vestro et successorum ac ecclesiae praedictorum stipulanti solemniter et recipienti et ad sancta dei evangelia per nos et nostrum quemlibet corporaliter sponte tacta juramus, quod ratione impugnationis praedictae et prosecutionis negotii impugnationis ejusdem, seu quantaecunque prolixitatis, durationis aut difficultatis, impugnationis et prosecutionis ac negotii hujusmodi vel sumptuum et expensarum vel damnorum aut interesse realium et per- sonalium et quorumcumque aliorum per nos vel nostrum alterum propterea subeundorum et sustinendorum, aut ratione destructionis vel amissionis quorumcumque bonorum nostrorum mobilium vel immobilium, quantaecumque quantitatis seu quanticumque valoris fuerint, nullam restitutionem, refectionem, satisfactionem vel emendam aut recompensationem, nec aliquod subsidium pecuniarum vel aliud quodcumque, etiam si ad imperialem vel alium quemcumque statum nos vel alter nostrum devenerimus, petemus per nos vel alium seu alios directe vel

Strana 680
680 Emler, Regesta Bohemiae indirecte aliquo tempore a vobis praedicto domino summo pontifice vel aliquo successorum vestrorum praedictorum aut a Romana ecclesia memorata, volentes et consentientes expresse, quod vos vel successores vestri et ecclesia supradicti propter praemissa vel eorum aliqua seu alia quaecumque ea contingentia quoquomodo nobis vel successoribus nostris in nullo penitus teneamini nec sitis propterea in aliquo obligati; ac ex nunc ab omni eo, quod ratione vel occasione praemissorum a vobis vel successoribus vestris seu ecclesia praedictis nos vel successores nostri possemus petere, vos et successores vestros ac ecclesiam praedictos omni modo, jure et forma, quibus melius et efficacius possumus, liberamus, absolvimus et quitamus. Quas quidem liberationem, absolutionem et quitationem et omnia alia et singula supradicta promittimus bona fide et ad sancta Dei evangelia corporaliter sponte tacta juramus perpetuo rata, grata et firma habere, tenere et etiam observare et contra in aliquo per nos vel alium seu alios nullo tempore facere vel venire directe vel indirecte aliqua ratione, occasione vel causa, ingenio vel colore.“ — Dat. Avinione die XXII mensis Aprilis anno a nativitate Domini nostri Jesu Christi MCCCXLVI°, indictione XIV, pontif. vestri praefati sanctissimi domini nostri papae anno IV°. Raynaldus, Annales eccl. XVI, 236, — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 482. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 213, n. 344. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 22, n. 232. 1693) 1346, 28 Apr. Avinione. Clemens papa VI Walramo Coloniensi et similo modo Balduino Trevirensi archiepis- copis ac Rudolfo, Saxoniae duci, scribit, ut Carolum, marchionem Moraviae, in comitiis a Gerlaco, Moguntino archiepiscopo, indicendis in regem Romanorum eligant. — „Cum multum reipu- blicae utilitati expediat, quod vir strenuus, devotus, et catholicus et fidelis, cui nos et ecclesia Romana tanquam speciali advocato et defensori ejusdem ecclesiae debeamus favores et gratias impertiri, ad tanti culminis fastigium assumatur; et inter ceteros principes et magnates earum partium dilectum filium nobilem virum Carolum, primogenitum charissimi in Christo filii nostri Joannis, regis Boemiae illustris, marchionem Moraviae, attentis multis virtutibus, quibus ipsum decoravit altissimus, ad hoc aptum et idoneum existimamus; acceptum deo et expediens utilitati publicae crederemus, ac nobis et apostolicae sedi admodum procul dubio gratum esset, si praefatus marchio in regem promovendus in imperatorem Romanorum postmodum assumatur. Quocirca fraternitatem, tuam plenis affectibus deprecamur, quatenus ad electionem de ipso marchione celebrandam operosis affectibus et effectibus intendere studeas diligenter, sciturus, quod ex hoc praeter mercedem perennis praemii, quod inde mereberis, nostram et eiusdem sedis gratiam tibi plenius et uberius vendicabis“ etc. — Dat. Avinione IV kal. Maii, pontif. a. IV°. Raynaldus, Annales eccl. XVI, 237. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 482. Extr. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 503, n. 2. 1694) 1346, 28 Apr. Avenione. Clemens papa VI principibus electoribus litteras hortatorias mittit, ut ad vocationem Gerlaci, archiepiscopi Maguntini, pro celebranda electione regis Romanorum conveniant, sed

Strana 681
et Moraviae. Annus 1346. 681 Ludovicum Bavarum juniorem, marchionem Brandenburgensem, ad electionem non admittant, cum marchionatum Brandenburgensem jure et legibus non possideat. — Dat. Avinione IV kal. Maii pontif. a. IV°. Idem archiepiscopis et episcopis per Alamaniam et Germaniam constitutis mandat, quatenus electoribus, qui eligere regem Romanorum voluerint, necnon eidem regi assistant ipsos tam in electionis quam coronationis actibus associando. — Act. ut supra. Raynaldus, Annales eccl. XVI, 230, §. 9—11. — Böhmer, Reg. Imp. 233, n. 194. — Werunsky, Excerpta ex reg. Clementis VI et Innocentii VI p. 42, n. 99. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 503, n. 1. 1695) 1346, 1 Maii. In Crumpnaw. Petrus de Rosenberg, Johannes de Czekow et Benessius de Komarzicz Basskonem de Rownich molendinum sub villa Mezipotoczie ecclesiae in Kayow donasse testantur. — Not. oc, „quod strenuus vir Bassko de Rownich — — de consensu — — coniugis suae nostroque scitu ob remedium suae animae molendinum suum, quod est situm sub villa Mezipotoczie cum duabus rotis et cum agris, pratis ac universis et singulis proventibus et pertinentiis seu iuribus, prout ipse Bassco tenuit, ecclesiae b. Virginis in Kayow hereditarie et libere dedit ac perpetue donavit tali conditione interiecta, quod Theodricus, plebanus ipsius ecclesiae, ac omnes successores sibi in ipsa ecclesia succedentes perpetuis inantea temporibus in ipsa ecclesia Kayow lumen perpetuum nocturnale ordinare debent et tenentur. Item in anniver- sario ipsius Basskonis singulis annis vigilias novem lectionum et decem missas in eadem ecclesia celebrandas procurare debent et obligantur, isto tamen expresse adiecto, quod si Theodricus plebanus praedictus ipsius ecclesiae aut aliquis ex successoribus suis praedictas institutiones sive ordinationes violaverit vel violaverint, ex tunc nos vel heredes nostri de praedicto molendino nos intromittentes de ipsis proventibus pro salute praedicti Basskonis disponamus, prout nobis expediens videbitur, tam diu, quousque praedictus Theodricus vel successores sui de negligentiis satisfecerint. Deinde praedictum molendinum cum omnibus suis pertinentiis ad praedictam ecclesiam in Kayow sine omni contradictione et impedimento dewolvatur.“ — Dat. in Crumpnaw a. d. MCCCXLVI, in die beatorum Philippi et Jacobi apost. Pangerl, Urkb. v. Goldenkron, Font. rer. Austr. XXXVII, 100. 1696) 1346, 4 Maii. Avinione. Clemens papa VI petente Carolo, marchione Mor. episcopo Wratislaviensi mandat, ut proventus episcopatus et bona episcopatus Lutomyslensis inter episcopum et capitulum Lutomyslense dividat. — Dat. Avinione IV non. Maii, pontif. a. IV°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 482. 1697) 1346, 6 Maii. Avinione. Clemens papa VI Johanni, regi Boemiae, indulget, ut in eius praesentia quilibet episcopus et abbas pontificalibus non gaudens in pontificalibus possit missam celebrare. — 86

Strana 682
682 Emler, Regesta Bohemiae „Hinc est, quod nos tuis supplicationibus inclinati, quod quilibet episcopus cismarinus aut abbas, cui usus pontificalium sit incessus, catholicus tamen et apostolice sedis communionem et gratiam obtinens, in tua et successorum tuorum regum Boemie presentia, ubicunque et quandocunque, congruis tamen aliis ad hoc temporibus atque locis, si per te vel successores eosdem de hoc fuerit requisitus, etiam in pontificalibus missarum solennia celebrare et solenniter benedicere, locorum metropolitani aut diocesanorum vel superioris alterius cuius- cunque non obtenta vel petita licentia, licite valeat, deuotioni tue tenore presentium indul- gemus.“ — Dat. Avinione II non. Maii, pontif. a. IV°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Balbinus, Misc. dec. I. lib. VI, p. 42. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 483. Extr. 1698) 1346, 6 Maii. Avinione. — Clemens papa VI modum de asservando diademate regum Bohemiae instituit. „Exhibita siquidem nobis dilecti filii, nobilis viri Karoli, marchionis Morauie, primogeniti carissimi in Christo filii nostri Johannis, regis Boemie illustris, petitio continebat, quod ipse ob deuotionem et reuerentiam s. Wenceslai, olim regis Boemie, de nouo fieri fecit quoddam satis preciosum regium diadema, illudque glorioso capiti dicti sancti, cuius corpus in Pra- gensi requiescit ecclesia, donauit et fecit apponi ea intentione, ut ab ipso capite non debeat amoueri, nisi dumtaxat quando regem Boemie, qui pro tempore fuerit, de nouo coronari uel alia per eundem regem solennia, que regalis diadematis usum exigerent, in ciuitate uel suburbiis Pragensibus solenniter contingeret celebrari, quo casu liceret prefato regi diadema ipsum recipere, sic tamen, quod ipsum eadem die coronationis uel celebrationis huiusmodi eidem beato capiti reponere teneatur. Verum quia ipse marchio, sicut eadem subiungebat petitio, pertimescit, ne aliqui propter magnam preciositatem ipsius dyadematis seu aliam causam ipso dyademate in aliis abuti presumant, nobis humiliter supplicauit, ut super hoc de oportuno prouidere remedio dignaremur, nos igitur ipsius marchionis in hac parte deuotis supplicationibus inclinati, auctoritate presentium districtius inhibemus, ut nullus, tam clericus quam laicus, cuiuscunque preeminentie, dignitatis aut status existat, audeat uel presumat dyadema predictum quocunque modo, titulo, occasione uel causa alienare, distrahere seu pignori obligare, alioquin omnes et singulos, qui secus attemptare presumpserint, preter alias penas in tales a canone promulgatas excommunicationis sententiam, a qua non nisi prius dyadema ipsum capiti predicto reposuerint, nec tum per alium quam per Romanum pontificem preterquam mortis articulo absolui possint, incurrere uolumus ipso facto.“ — Dat. Auinione II non. Maii, pontif. nostri anno IV. Ex orig. arch. capit. Prag. 1699) 1346, 6 Maii. Avinione. Clemens papa VI indulgentias ecclesiam s. Viti Pragensem visitantibus concedit. — „Cupientes igitur, ut ecclesia Pragensis sub honore et vocabulo b. Viti martiris fundata, in qua bb. eiusdem Viti, Wenceslai, Georgii, Adalberti, Egidii, Ludmille et Stanislai corpora cum nonnullorum aliorum sanctorum corporibus, sicut asseritur, requiescunt, congruis hono-

Strana 683
et Moraviae. Annus 1346. 683 ribus frequententur et ut Christi fideles eo libentius causa deuotionis confluant ad eandem, quo ibidem uberius dono celestis gratie conspexerint se refectos, de omnipotentis dei miseri- cordia et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate confisi, omnibus uere peni- tentibus et confessis, qui in quatuor principalibus b. Marie virginis, domine nostre, ac dictorum sanctorum Viti, Wenceslai, Georgii, Adalberti, Egidii, Ludmille et Stanislai festiui- tatibus prefatam ecclesiam deuote uisitauerint annuatim, vnum annum et vnam quadragenam de iniunctis eis penitenciis singulis uidelicet diebus festiuitatum ipsarum, quibus ecclesiam ipsam uisitauerint, ut prefertur, misericorditer relaxamus.“ — Dat. Auinione II non. Maii, pontif. a. IV. Ex orig. arch. capit. Prag. 1700) 1346, 6 Maii. Avinione. Clemens papa VI praecentori et mansionariis seu collegio chori b. Mariae in ecclesia Pragensi concedit, ut sigillo missili tantum ad causas et necessitates eorum, non tamen ad venditiones, obligationes aut aliquas alienationes uti valeant, non obstantibus statutis, consti- tutionibus et ordinationibus synodalibus vel provincialibus ecclesiae Pragensis quibuscunque in contrarium editis vel edendis. — Dat. Avinione II non. Maii, pontif. a. IV°. Dobner, Mon. hist. Boh. III, 332. — Orig. arch. cap. Prag. 1701) 1346, 6 Maii. Avinione. Clemens papa VI omnibus vere poenitentibus, qui altare b. Mariae virginis situm in ecclesia Pragensi, (ubi d. Karolus, marchio Mor., collegium instituit et dotavit et ubi omnes horae ad laudem ipsius b. Mariae virg. decantantur) visitaverint, in quatuor eiusdem b. Mariae festivitatibus unum annum et unam quadragenam et illis, qui in singulis diebus sabbati missae in honorem eiusdem b. Mariae inibi decantandae interfuerint, XL dies de injunctis ipsis poenitentiis relaxat. — Dat. Avinione II non. Maii, pontif. nostri anno IV°. Dobner, Mon. hist. Boh. III, 331. 1702) 1346, 9 Maii. Avinione. Clemens papa VI Johanni, regi Boemie, et Karolo, eius primogenito, marchioni Moravie, scribit, eos nuper in ipsius presentia explicasse, quod dudum prestiterint in eius presentia iuramentum, ipsos castra vel redditus regni Boemie nullatenus vendere vel alias distrahere. Verum quia marchio ad culmen imperii aspirat et propterea se subire existimet varia profluvia expensarum, supplicarunt, ut pro tanto casu sedes apostolica dispensare cum ipsis super iuramento huiusmodi dignaretur, quod et revera fit, ita ut possint alienare aut in alium transferre per modum venditionis vel impignorationis illa de castris et redditibus regni, de quibus pari consensu et non aliter viderint expedire. — Dat. Avinione VII id. Maii, pontif. a. IV°. Werunsky, Excerpta ex reg. Clementis VI et Innocentii VI p. 44, n. 104. 86*)

Strana 684
684 Emler, Regesta Bohemiae 1703) 1346, 9 Maii. Avinione. Clemens papa VI Joanni, regi Boemie, notificat, se dispensare, ut Catharina, nata Karoli marchionis Moravie, cum aliquo viro nobili ecclesie Romane devoto, de quo ipsi videbitur, in tertio vel remotioribus consanguinitatis vel affinitatis gradibus sibi attinente sponsalia contrahere ac, cum ad etatem pervenerit legitimam, matrimonialiter copulari licite valeat. — Dat. Avinione VII id. Maii, pontif. a. IV°. Werunsky, Excerpta ex reg. Clementis VI et Innocentii VI p. 44, n. 105. 1704) 1346, 9 Maii. Avinione. Clemens papa VI archiepiscopo Pragensi dat facultatem locum assignandi, in quo monachi ritu et sclavonica lingua uti valeant. — Significauit nobis Karolus, marchio Morauie, „quod in Sclauonie et nonnullis aliis partibus de Sclauonica lingua existentibus misse et alie hore canonice ad laudem Christi in eorum uulgari de licentia et ex indulto sedis apostolice leguntur et etiam decantantur et quod multa monasteria et loca monachorum nigrorum sancti Benedicti et aliorum ordinum in illis partibus huiusmodi ritum ex antiqua consuetudine usque in hodiernum diem tenentium propter brigas et guerras illarum partium destructa et ad nichilum sunt redacta, monachi quoque et fratres monasteriorum et locorum predictorum occasione huiusmodi nec deo nec christianis proficere, nec etiam monasteria et loca ipsorum commode obtinere valentes remanent uagabundi, propter quod cultus diuinus et fides christiana in illis partibus minuuntur. Cum autem sicut huiusmodi insinuatio sub- iungebat, in confinibus et circa partes regni Boemie, que de eadem lingua et vulgari existunt, sint multi scismatici et infideles, qui, cum eis sacra scriptura latine dicitur, exponitur uel predicatur, nec intelligere volunt nec commode ad fidem christianam possunt conuerti, dictique monachi et fratres vulgares predicatores ritum predictum habentes in dicto regno et ipsius confinibus summe necessarii 4t utiles pro dei laude et augmentacione christiane fidei esse noscantur, idem marchio nobis humiliter supplicauit, ut eisdem fratribus et reli- giosis, quod in regno Boemie et confinibus supradictis loca eligere, in quibus et circa que posint stare et verbum dei exponere, predicare et missas celebrare secundum ritum et consuetudinem partium ipsarum, licentiam concedere de speciali gratia dignaremur. Nos igitur de predictis notitiam non habentes, fraternitati tue, de qua plenam in domino fiduciam gerimus, eisdem monachis seu fratribus dicti sancti Benedicti uel alterius ordinis per sedem eandem approbati, recipiendi vnum locum dumtaxat in dicto regno uel eius confinibus, in quo seruare valeant dictum ritum alias tamen per sedem approbatum eandem auctoritate nostra concedas plenam et liberam facultatem, jure tamen parrochialis ecclesie ipsius loci, quem, ut premittitur, dicti monachi seu fratres receperint, et cuiuslibet alterius alieni in omnibus semper saluo.“ — Dat. Auinione VII id. Maii, pontif. a. IV°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Pelzel, K. Karl IV, tom. I. Urkb. p. 90. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 484.

Strana 685
et Moraviae. Annus 1346. 685 1705) 1346, 9 Maii. Avinione. Clemens papa VI petente Karolo, marchione Moraviae, choro b. Mariae virginis mansionariorum Pragensium ad eorum meliorem sustentationem capellam s. Laurentii in Prerouia incorporat. — Dat. Avinione VII id. Maii, pontificatus nostri a. IV°. Dobner, Mon. hist. Boh. III, 334 et IV, 319. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 484. 1706) 1346, 9 Maii. Avinione. Clemens papa VI Alberto Horzitz, clerico Prag. dioc. beneficium ecclesiasticum cum cura vel sine cura spectans ad collationem episcopi vel capituli Olomucensium reservat. Dat. Avinione VII id. Maii, pontif. anno IV°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 485. — 1707) 1346, 9 Maii. Avinione. Clemens papa VI petente Johanne, rege Boemiae, Raynhardo, nato nobilis viri Ulrici domini in Hannowe, canonicatum ecclesiae Olomuc. cum expectantia praebendae confert, non obstante, quod in Tuen Pragensis dioc. praeposituram et in Bambergensi ac in Brunna Olomucensis dioces. canonicatus et praebendas et in Maguntina ecclesiis canonicatum sub expectatione praebendae noscitur obtinere. — Dat. Avinione VII idus Maii, pontif. a. IV°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 486. 1708) 1346, 15 Maii. Hostradicz. Mixe von Geywicz verkauft sein gut zu Rochticz bey Hosteradicz bestehend in 6 mark 14 gr. Stybor Pflug, landchomtur des deutschen ordens in Böhmen und Mähren, und Perchtold, chomtur und pfarrer zu Hostradicz, jede mark zu 10 mark gr. gerechnet. — Die eviction leisten mit ihm Geywiczer Adam von Scheroticz, sein oheim, Wurkozlab von Petrowicz, Wenesch von der Weytenmul, Hertleb von Wiczkow, Stybor Noyg von Nempschicz. — Der gegeben ist oc 1346 an dem mentag nach S. Pancraczen tag dacz Hostradicz. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. 1709) 1346, 17 Maii. In Magduno. Johann, könig von Böhmen etc. erklärt auf den vortrag des bruders Petrus de Castro Reginaldi aus dem predigerorden, dass die in romanzen, chroniken und moneten verbreitete sage, als ob sein vater, kaiser Heinrich, durch den predigermönch Bernardus von Montepulciano vergiftet worden, unwahr sei. Böhmer, Reg. Imp. p. 213, n. 345. 1710) 1346, 17 Maii. In Pardubicz. Arnestus, archiepiscopus Prag., compositionem litis inter rectorem novi hospitalis s. Annae in Grecz et fundatores dicti hospitalis exortae per Gallum, archidiaconum Gradi-

Strana 686
686 Emler, Regesta Bohemiae censem, XIII Febr. a. d. MCCCXLVI° factam confirmat. — Dat. in Pardubicz a. d. MCCCXLVI°, die XVII mensis Maii, archiepiscopatus a. II°. Bienenberg, Gesch. der Stadt Königgrätz I, 126. 1711) 1346, 17 Maii. (Pragae). Judex et jurati civitatis Pragensis recognoscunt causam inter Wenczlaum Alberti, civem Pragensem, et Johlinum Camerer ratione fossionis arenae exortam ordinatam esse. — Recognoscimus, "quod causa, que inter Wenczeslaum Alberti, conciuem nostrum, et Johlinum Camerer pro arena, quam idem Johlinus in bonis eiusdem Wenceslay fodebat et fodit contra voluntatem ipsius, per discretos viros Ottonem pannicidam et Wenczeslaum Gevnher, con- iuratos nostros, et Reymbotam Goldneri ac Johlinum Bauari, conciues nostros, arbitros per nos de consensu et voluntate dictarum parcium electos, sub pena L sexag. gr. prag. den. taliter coram nobis in pleno consilio nostro promulgando extat ordinata ac totaliter sopita, sic videlicet quod idem Johlinus debet de voluntate eiusdem Wenczeslai et non de jure arenam necessario [sic] in dicto loco fodere, vbi nunc fodit, et non alias vsque ad festum s. Galli pro- xime nunc venturo (sic). Post hec et successu temporis si idem Johlinus, heredes et successores sui aut alter vel alii quicunque heredes uel successores eorundem in dicto loco uel alias in bonis ipsius Wenczeslai arenam fodere et recipere voluerint, debent hoc facere de consensu predicti Wenczeslai, heredum et successorum suorum et licencia speciali, quia dictus locus arene et alia circumiacencia eidem loco limitata sunt ipsius Wenczeslai, heredum et successorum suorum et non aliorum, nec eciam sunt communitatis, prout litere sue patentes ciuitatis nostre predicte, quas vidimus et legimus, super eo plenius attestantur.“ — Act. et dat. fer. IV post dominicam Cantate proxima a. d. MCCCXLVI°. E libro civ. Prag. ab anno 1310 f. 153. 1712) 1346, 22 Maii, Clemens papa VI Casimiro, regi Pol., de reformatione pacis cum Johanne, rege B., et Carolo, marchione Moraviae. — „Serenitatem tuam volumus non latere, quod nuper rege praedicto et dilecto filio, nobili viro Carolo, eius primogenito, marchione Moraviae, apud sedem apost. in nostra praesentia constitutis, nos ipsos super huiusmodi reformatione pacis et concordiae commonendos duximus et exhortandos. Qui tandem nobis benevole respondentes, se super hoc ordinationi et voluntati nostrae pro se ac omnibus vasallis et subditis suis et ipsorum quolibet super quibuscumque quaestionibus, quas ipsi coniunctim vel divisim tecum habent vel habere possunt ex quibuscumque causis vel occasionibus, totaliter submiserunt sub poena decem milium marcharum auri, nichilominus promittentes efficaciter et ad sancta dei evangelia manu tacta iurantes eidem ordinationi et voluntati stare, parere ac tenere, perficere et complere, quidquid duximus super his ordinandum, confectis nichilominus exinde publicis instrumentis. Quocirca tuam regalem excellentiam rogamus, requirimus et hortamur attente, quatenus his, quae praemissa sunt, consideranter attentis reformationi pacis et uni- tatis huiusmodi tuum dirigens animum, et nihilominus procuratores tuos ad submissionem

Strana 687
et Moraviae. Annus 1346. 687 et obligationem similes, tuo nomine faciendas idoneo mandato suffultos ad nostram praesentiam e vestigio destinare procures“ etc. Addit preces, ut inducias cum Boemis ineat. — Dat. XI kal. Junii, pontif. a. V. Idem Ludovico, regi Hungariae, litteras praedictas indicans, rogat eum, ut regem Poloniae ad accipiendum propositiones papales inducat. — Dat. ut supra. Raynaldus, Annales eccl. XVI, p. 233. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 487. Extr. — Theiner, Vetera mon. Hungariae I, 713. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 503, n. 3. 1713) 1346, 22 Maii. Charles, marquis de Moravie, fils aîné de Jean roi de Bohême, déclare qu'en considé- ration de l'amitié que lui a témoignée son parent Baudouin, archevêque de Trèves, il lui a promis de rester sa vie durant en bonne intelligence avec lui et de se régler d'après ses conseils. Il promet aussi d'employer tous ses soins afin que son père maintienne cette bonne intelligence avec Trèves et de faire, en cas de différends, son possible pour les aplanir amicalement. Lorsque le comté de Luxembourg viendra entre ses mains par héritage, il promet de vivre en bonne amitié et tout aussi paisiblement avec archevêque et l'église de Trèves, qu'il l'a fait jusqu'ici. En cas de difficulté, des conseillers qu'ils nomment dès à présent, videront tous les différends, sauf les droits et prétentions que l'archevêque et le chapitre pourront avoir sur ce comté. En cas de nomination à la dignité d'empereur des Romains, il promet d'autres avantages à Trèves. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 66. 1714) 1346, 27 Maii. Misnae. Johannes, Misnensis ecclesiae episcopus, nec non Hermanus, archidiaconus Nisicensis, testantur dissensionem inter ipsos et monasterium in Ossek ratione rectoris in ecclesia par- rochiali in Pirna exortam compositam esse. — Dat. Misnae a. d. MCCCXLVI°, sabbato post Ascensionis domini proximo. Cod. dipl. Saxoniae regiae II, 5. pag. 356. 1715) 1346, 30 Maii. In tentoriis ante Aginnon. Johannes, primogenitus filius regis Franciae, dux Normandiae et Guienniae, comes Pictauiae oc, promittit, quod in quocunque statu sit aut esse poterit, erit verus et legalis amicus sui carissimi fratris, d. Caroli de Bohemia, regis Boemorum, et puerorum eius et quod honorem et profectum et augmentationem eius procurabit omnibus modis, quibus facere et procurare poterit bono modo, et si sciet aut scire poterit quocunque modo, quod aliquis eorum damnum procuraret, impendet totum suum posse et adiuvabit et fortificabit omnibus modis, quibus poterit contra omnes illos, quicunque essent. — Dat. in tentoriis ante Aginnon penultima die Maii a. d. MCCCXLVI°. Ludewig, Rel. manusc. V, p. 450. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 490. — Böhmer, Reg. Imp. p. 261, n. 247.

Strana 688
688 Emler, Regesta Bohemiae 1716) 1346, 3 Jun. Avinione. Clemens papa VI Philippo, regi Franciae, scribit, se Carolo, marchioni Moraviae, si in regem Romanorum electus fuerit, favorem et graciam suam impensurum, et quia hoc regi Franciae intimare omiserit, rogat eum, „quare super hoc nos habeat regalis excellentia excusatos." — Dat. Avinione III non. Jun. pontif. a. V°. Raynaldus, Annales eccl. XVI, 237, §. 29. — Huber, Reg. K. Karl IV, p. 503, n. 5. 1717) 1346, 3 Jun. Trire. Johann, könig von Böhmen oc, bekennt gemeinschaftlich mit Margaretha (?) seiner ehelichen frau dem erzbischof Balduin von Trier wegen ihres erstgeborenen Karls, mark- grafen von Mähren, 30000 florentiner gulden schuldig zu sein und ihm dafür ihre städte, festen und dörfer Echternach, Bittburg, Remich und Grevenmachern verkauft zu haben. Böhmer, Reg. Imp. p. 304, n. 474. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 490. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 66. 1718) 1346, 4 Jun. Trier. Johann, könig von Böhmen oc, befiehlt seinen amtleuten zu Echternach, Bittburg, Remich und Grevenmachern, dass sie dem erzbischof Balduin von Trier und dessen stift, denen er diese orte verkauft hat, huldigen sollen, indem er sie ihrer eide entlässt. Böhmer, Reg. Imp. p. 304, n. 475. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 67. 1719) 1346, 5 Jun. Apud Villam novam. Clemens papa VI Johanni Hugonis de Brunna, clerico Olomuc. dioc. beneficium ecclesiasticum cum cura vel sine cura ad collationem monasterii in Tuschnawicz spectans reservat. — Dat. apud Villam novam Avinionensis dioc. nonis Junii, pontif. anno V°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 491. 1720) 1346, 7 Jun. (Pragae). Nota quod a. d. MCCCXLVI°, fer. IVa infra octauas Penthecostes post cenam Nicolaus Bouslay perdidit sigillum suum; ideo si que litere postea confecte fuerint sub eodem sigillo, nullius vigoris debent esse. E lib. civit. Prag. ab a. 1310 f. 182. 1721) 1346, 9 Jun. Treveris. Johann, könig von Böhmen oc, bekennt vom erzbischofe Baldewin von Trier ein anlehen von 6383 gulden erhalten zu haben rückzahlbar bis nächsten Martini vnd stellt dafür genannte bürgen, welche im falle der nichtzahlung am tage nach Martini in Saarburg bei Freudenberg einfahren und bis zur zahlung strenges einliegen halten sollen, es sei denn, dass sie dem erzbischofe die feste Freudenberg kaufweise übergeben und dem wildgrafen Friedrich

Strana 689
et Moraviae. Annus 1346. 689 von Kyrburg bewegen, genannte Trierer lehen, welche sie vom könige Johann als afterlehen haben, unmittelbar vom erzbischofe zu empfangen. Böhmer, Reg. Imp. p. 411, n. 910. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 67. 1722) 1346, 11 Jun. Apud Villamnovam. Clemens papa VI commendat Ulrici episcopi Constantiensis devotionem et fidelitatem et hortatur eum, quatenus faveat primogenito regis Boemie, si contingat eum eligi in impera- torem. Apud Villamnovam III id. Jun. a. 5. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI p. 44, n. 107. 1723) 1346, 12 Jun. Pragae. Crux, plebanus ecclesiae in Brodecz, facit Petrum presbiterum ibidem de Brodecz suum procuratorem in omnibus suis causis, coram quocunque judice, quas movere intendit nobilibus viris Alberto dicto Mecholup, Bohunconi et Rziehniconi fratribus de Hrussowa, Nicolao dicto Czelak, Gallo filio Bonconis, Pesconi dicto Stoklassa, Pesconi filio Franconis de Brodecz et Petro, plebano de Wtelna, Johanni, plebano de Bzye, et Symoni presbitero ibidem de Brodecz coram Petro, praeposito canonicorum regularium monasterii s. Affrae in Misna, judice a sede apostolica specialiter delegato. — Act. a. MCCCXLVI°, indicc. XIIIIs, die XII mensis Junii, pontif. Clementis papae VI a. V°, hora quasi nona in domo habitationis d. Galli, plebani Minoris civitatis Prag. Ex orig. arch. cap. Prag. 1724) 1346, 13 Jun. In Costomlat. Monasterio s. Georgii ordinis Praedicatorum in Grecz villa Nedeliscze a Pothone de Czastolowicz donatur. — Not. oc, quod „nos Potho de Czastolowicz Wanco de Wartenberk, Benessius de Wartenberk dictus de Sobotky, Potho de Turgow, Jesco et Benessius fratres de Wartenberk dicti de Dyczin promittimus in solidum et indiuisim — nobili domine Berchte de Costomlat, matri nostre, Pothonis videlicet predicti, et dominis Jesconi de Wartenberk dicto de Wessel ac Jesconi de Boscowicz necnon priorisse ac conuentui sororum monasterii s. Georgii ordinis Predicatorum in Grecz Pragensis dyocesis racione gracie specialis nobis, videlicet Pothoni predicto, et heredibus nostris per dictam dominam matrem nostram beniuole facte in eo, quod ipsa nobis et heredibus nostris bona sua singula, castrum Medlowar, villam Costomlat cum omnibus aliis villis ad ea spectantibus cum omnibus eorum juribus oc, — post ipsius domine Berchte deo permittente decessum jure hereditario et proprietario donauit et libere resignauit, pro recompensa villam nostram, Pothonis predicti videlicet, Nedeliscze prope Grecz sitam cum omnibus suis juribus, vtilitatibus oc, monasterio s. Georgii predicto dare et resignare libere post dicte domine Berchte, matris nostre karissime, Pothonis videlicet obitum die ipsa, qua sepulta fuerit, in instanti, et de eadem villa condescendere priorisse et conuentui sororum antedicti monasterii absque contradicione et dilacione qualibet pro animarum ipsius domine matris nostre ac progenitorum omnium nostrorum salute ad sorores et mona- 87

Strana 690
690 Emler, Regesta Bohemiae sterium predictum perpetuo pertinendam. Quod si non fieret, nos Potho predictus, Wanco de Wartenberk, Benessius de Sobotky, Potho de Turgow, Jesco et Benessius fratres de Dyczin, compromissores prenotati, continuo die sequenti post sepulturam domine antedicte ciuitatem in Grecz simul in solido introire tenebimur et spondemus, facturi obstagium inibi more solito, non exituri inde vllatenus, quousque prefata villa Nedeliscze cum omnibus suis juribus et condicionibus seu modis predictis monasterio s. Georgii sepedicto et sororibus deo militantibus inibi donata et resignata libere fuerit, aut mille sexag. gross. prag. denar. supradicto mona- sterio ac domino Jesconi de Wartenberk dicto de Wessel et domino Jesconi de Boskowicz ad manus monasterii et sororum predictarum per nos sine dolo quolibet date fuerint et inte- graliter persolute.“ — Dat. in Costomlat a. d. MCCCXLVI, feria III post festum s. Trinitatis. Ex orig. arch. fr. Praed. Pragae. 1725) 1346, 15 Jun. Pragae. Hinco dictus Berca de Duba, burggravius Prag., magistro et fratribus ordinis Cruci- ferorum cum stella in pede pontis Pragae observare promittit donationem VII laneorum factam per Johannem regem in silva regia Byrdo dicta, cuius tuitio et possessio ista vice ad eum pertinet. Limitationi dictorum laneorum cum pluribus fidelibus regni et suis interfuit. — Dat. Pragae a. d. MCCCXLVI°, in festo Corporis Christi. E cod. aur. ord. Crucifer. cum rub. stella Pragae p. 227. 1726) 1346, 16 Jun. In monasterio Teplensi. Beneda, abbas monasterii Teplensis bona per mortem Johannis Puchelberger ad dictum monasterium devoluta relictae eius donat. — Not. oc, quod cum „Johannes dictus Puchel- berger, quondam judex et civis noster Teplensis, in captivitate mortuus sit sine heredibus et nonnulla persolvenda reliquerit debita, que conthoralis seu relicta sua Elyzabeth ac fratres ejus, filii quondam Henrici Tullingerii, Ulricus et Bohuslaus, proprio et aliorum fratrum ipsorum nomine soluere promiserunt; et quia ipse Ulricus nobis et ecclesie nostre in pluribus complacere studuit, quare omnia ea, que per mortem ipsius Johannis ad nos et monasterium nostrum devoluta sunt aut deuolui poterant, dictis Elyzabeth, Ulrico et Bohuslao et eorum fratribus damus hereditarie et donamus, ipsisque consimiliter omnia stannifodia versus nemus Boemicale a flumine Auscha usque ad ripam [rivuli] Goltwasser vulgariter dicti, omnibus juribus, graciis et libertatibus, quibus eorum predecessores in stannifodiis abbacie nostre pridem potiti sunt jure, approbamus, hoc specialiter adjecto, quod si in dictis locis abbacie nostre aliqua nova minera auri, argenti, cupri, stanni, ferri aut alterius minere cuiuscumque inveni- retur, ipsi in eisdem premissis potiri debent juribus et gaudere; in quibus tamen mineris ex novo inventis nobis et monasterio nostro eorum sumptibus et expensis unam schichtam seu quartam partem colere de residuis tribus schichtis solum consuetas decimas seu urboram debitam ipsi solvere tenebuntur.“ — Dat. in monasterio nostro Teplensi a. d. MCCCXLVI°, XVI° kal. Julii. Ex orig. arch. mon. Tepl.

Strana 691
et Moraviae. Annus 1346. 691 1727) 1346, 22 Jun. Apud Villam Novam. Clemens papa VI Johanni, regi Boemiae, destinat Johannem de Pistorio, decanum s. Salvatoris Traiectensis, et rogat eum, quatenus in explicandis per ipsum fidem adhibeat. — Dat. apud Villam Novam X kal. Jul. pontif. a. V°. Werunsky, Excerpta ex reg. Clementis VI et Innoeentii VI p. 46, n. 118. 1728) 1346, 22 Jun. Apud Villam Novam. Clemens papa VI miratur, quare Karolus, marchio Moravie, illud, quod fecit cum .. duce Saxonie, ei non scripsit, et destinat ipsi marchioni Johannem de Pistorio cum litteris credentie. — Dat. apud Villamnovam X kal. Jul. pontif. a. V°. Werunsky, Excerpta ex reg. Clementis VI et Innocentii VI p. 46, n. 119. 1729) 1346, 22 Jun. Coeln. Johann, könig von Böhmen und graf von Luxenburg verspricht unter der bedingung, dass erzbischof Walram seinem sohne Karl bei der bevorstehenden königswahl die stimme gebe und ihn kröne, dem gläubiger desselben Reinard von Schönaue (Schonhouen) eine schuld von 60000 riolen, von des markgrafen Wilhelms von Jülich wegen 1200 und 3300 schild und wegen einer andern schuld 11000 schild sowie dem rathe des erzbischof 4000 riolen zu zahlen. — Zu Coelne in dem jaer etc. do man schreif dusint dryhundert ses und veirtzich jaer, up dem andach des heil. Sacraments. Lacomblet, Urkb. für die Gesch. des Niederrheins III p. 344, n. 432. — Bodmann, Cod. epist. Rudolphi, Rom. regis, p. 383. — Böhmer, Reg. Imp. p. 411, n. 911. 1730) 1346, 22 Jun. (Cöln). Johann, könig von Böhmen und graf von Luxenburg, verpflichtet sich, dass sein sohn Karl, falls derselbe zum könige gewählt und gekrönt werden würde, innerhalb acht tagen nach der krönung sich nach Cöln oder Bonn begeben und den ort nicht verlassen soll, bevor er dem erzbischof Walram verschiedene benannte privilegien und dotationen ver- brieft habe. — Dat. ut supra. Lacomblet, Urkb. für die Gesch. des Niederrheins III, p. 348, n. 433. — Bodmann, Cod. epist. Rud. Rom. regis p. 339. — Böhmer, Reg. Imp. p. 213, n. 347. 1731) 1346, 22 Jun. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen oc, erklärt, dass er „eynen breyf gelacht han by die edele lude heren Wilhelm van Genepe proyst van Suyst, heren Wilhem van der Sleyden, canonige zu Colne, und heren Johanne den heren van Rifirscheit,“ nach welchem er 64000 riolen und 15500 schildgulden an Reinard von Schonhofen auszahlen soll, und dass diese drei personem diesen brief demselben Reinard ausliefern sollen, wenn ihnen derselbe einen besiegelten brief des erzbischof Walrav von Köln geben wird, des inhalts, dass derselbe seinen sohn Karl zum römischen könig kiesen wolle und auch gekoren habe. — Dat. ut supra. Lacomblet, Urkb. für die Gesch. des Niederrheins III, p. 347. — Böhmer, Reg. Imp. p. 412, n. 912. 87*

Strana 692
692 Emler, Regesta Bohemiae 1732) 1346, 22 Jun. Colne. Johann, könig von Böhmen etc. erklärt, dass wenn er dem Reynart von Schonawe 40000 riolen nicht pünktlich in festgesetzten terminen zahlen werde, dass dann der erzbischof Walrab von Coeln nicht gehalten sein soll zur kur seines sohnes mitzuwirken. Böhmer, Reg. Imp. p. 213, n. 346. 1733) 1346, 25 Jun. (S. 1.). Jacobus abbas totusque conventus monasterii Plassensis praedium dictum Casnaw jure theutonicali Petro, judici suo in Cralowicz, locandum committunt. — Not. oc, quod praedium nostrum dictum Casnaw cum hereditate pertinente ad ipsum, jure theutonicali locandum com- misimus — — Petro, judici nostro in Cralowicz, sub iufrascriptis conditionibus, — — videlicet quod idem Petrus villam ibidem in Casnaw, ubi sedecim erunt lanei, quorum quilibet continebit in mensura de agris cultis et incultis, pratis, rubetis ac nemoribus quadraginta jugera theutoni- calia, cum probis et honestis locabit hominibus, qui ibidem personaliter resideant, dando nobis et assignando in omnem eventum annis singulis de quolibet quindecim laneorum — nam sextum decimum ipse Petrus et sui heredes liberum perpetue possidebunt — L grossos denariorum prag. vel valorem ipsorum, si grossos modernos immutari contigerit, divisim in duobus terminis, videlicet XXV in festo s. Joannis baptistae, et alios XXV in festo s. Martini inmediate sequenti; item quinque strichones siliginis, duos ordei et tres avenae, in festo s. Michaelis ad nostrum monasterium praesentabunt, duos quoque bonos pullos, unum circa festum s. Galli et alterum circa festum Purificationis gloriosae virginis debent dare, ova vero triginta: decem in festo s. Georgii, decem in festo s. Michaelis et decem visitatione nostra instante; caseos quoque duos bonos vel sex hallenses pro eisdem dare in festo s. Viti martyris tenebuntur. Stramina etiam siliginea, quanta possunt cedere de decem octo strichonibus trituratis, ad ovile nostrum ibidem in Casnaw et sportam unam duos capientem strichones pressam et cumulatam de paleis a venaticis de quolibet laneo assignabunt, ipse quoque judex et sui successores stramina et paleas et nihil aliud de suo laneo ut alii debent dare. In huius recompensam fimum de stabulo ovium nostrarum ibidem recipient ipse judex et rustici et inter se aequaliter divident annuatim; opilio autem noster fimum, qui ante stabulum erit, tollet. Oves quoque nostras inibi et agnellos lavabunt et tondebunt temporibus opportunis; prata etiam ad ipsum ovile deputata et assignata tam in primo quam serotino feno falcare, metere, praeparare et ad ipsum ovile suis vecturis ducere tenebuntur, vecturam nihilominus calas, integri et consueti ponderis quilibet semel in anno ad monasterium nostrum ducet; verum pro berna, quando eam dare oportuerit et nos et nostri eam collegerimus, solvent de quolibet laneo viginti quatuor grossos denar. pragensium cum uno strichone avenae et uno pullo, dabunt quoque pro fumalibus domini archiepiscopi quilibet unum grossum. Sciendum praeterea, quod incolae ipsius vilae non possunt nec debent in hereditate sua aurum aut argentum sive cujuscumque generis metallum quaerere seu fodere sine speciali nostra licentia

Strana 693
et Moraviae. Annus 1346. 693 et assensu, et penitus nihil attemptare, per quod nobis in dicta hereditate possit diminutio census nostri aut detrimentum praefatorum jurium aliquatenus suboriri. Oves quoque nostrae et pecora et nostrorum pauperum in praedictis bonis pascentur libere, ubi sine dampno fieri poterit, et ipsorum pecora in bonis abbatiae versa vice. Nullus vero ibidem residens de suo laneo agrum, ortum seu pratum alteri vendere, legare vel impignerare seu quovis modo sequestratim alienare poterit seu debebit, sed totum suum laneum aut medium seu quartale et non minus vendere de nostra licentia poterit hominibus nobis aptis. Verum si quis censum suum et alia jura praescripta nobis non persolverit certo tempore et statuto, pro prima vice medietatem possessionis suae et quidquid habuerit juris perdet; si secundario neglexerit, ex tunc altera medietas cum jure suo ad monasterium nostrum absque omni contradictione sicut et prima absolute et libere revertetur, hoc tamen expresso moderamine, quod si ipsis homi- nibus per incendium, grandinem seu alio quovis modo infortunium, quod deus avertat, com- muniter eveniret, condescendemus eisdem generosius, ita tamen, quod id, quod pro tunc non valent, sequenti anno vel quanto cito eis melior fortuna arriserit, nobis impleant et persolvant. Ceterum praefato Petro propter ipsius locationis sollicitudinem et ut ipsi et sui heredes et successores nobis fideliter pareant ac de supradictis juribus respondeant cum effectu, et in maoiribus nostris necessitatibus nobis ad serviendum prompti et parati existant, unum liberum laneum dedimus, ut est praemissum, addentes quoque sibi et suis heredibus propugnaculum ibidem in Casnaw cum omnibus stabulis annexis; alia vero habitacula et commoda circa ipsum propugnaculum ad vitanda futura jurgia taliter distinguentes, videlicet quod cellarium lapideum cum granario, quod super ipsum est, ad communitatem hominum ibidem residentium communiter in perpetuum pertinebit, nec ipse judex aliusque juris plus in eisdem cellario et granario quam alter habebit, nec debet ipsos homines in praefato suo communi commodo quomodolibet impedire. Camera vero lapidea, quae refectorium dicitur, circa ipsum cellarium cum granario, quod super ipsum est, ad ovile nostrum seu ad nostrum monasterium libere pertinebit; nec judex, nec rustici umquam in hiis poterunt sibi juris aliquid vendicare. Fabrum etiam ipse judex et sutorem in communi area ponere poterit et locare, molendinum quoque sub piscina nostra ibidem, sine dampno tamen ejusdem piscinae et ut eam eo dili- gentius custodiat, si sibi utile videbitur, poterit instaurare. Judicium praeterea in praefata villa idem Petrus et sui heredes exercebunt praesente tamen aliquo speciali nostro commis- sario, ita quod nobis de omnibus emendis cedant duo denarii, sibi unus, exceptis tribus causis, videlicet stupri, homicidii atque furti. Et quidquid extremum demeretur supplicium, hoc ad nos et nostrum monasterium specialiter pertinebit. Pro omni etiam errato et delicto ipse Petrus et sui successores in nostro comparebunt judicio atque stabunt. Sane saepedictus Petrus et sui successores debent ibidem in Casnaw personaliter residere. Ipsum quoque laneum liberum non debent nec poterunt a judicio separatim alienare vendendo seu obligando, scilicet neque commoda et aedificia sibi data. Quando vero jurisdictionem suam vendere voluerint, tenentur et debent nobis et nostris successoribus eam primitus exhibere, et si nobis ipsam non placuerit emere, ex tunc tali vel talibus debent et poterunt vendere, de nostro tamen consilio et assensu sub eisdem conditionibus, quibus ipsi eam possident, quem

Strana 694
694 Emler, Regesta Bohemiae vel quos nobis et nostris hominibus viderimus expedire, non tamen debent eam nobilibus aut vladiconibus exhibere.“ — Act. vero et dat. a. d. MCCCXLVI°, in festo s. Johannis Bapt. E cop. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 1734) 1346, 1 Jul. Treviris. Godefridus de Seyn dominus de Homburch et Johannes de Wildenbusch assistere Johanni, regi Bohemiae oc, nec non filio eius Carolo, marchioni Mor. contra Ludewicum de Bawaria promittunt. — Treviris. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 68. 1735) 1346, 7 Jul. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen oc, bekennt dem Arnoul d'Erlon 12000 fl. schuldig zu sein und verspricht vor deren auszahlung keine andere geldforderungen an ihn zu machen, auch gestattet er ihm allenthalben seine schuldner mit gewalt zur zahlung zu nöthigen. Böhmer, Reg. Imp. p. 304, n. 476. 1736) 1346, 11 Jul. In pomeriis prope Rense. Baldewinus, Treverensis ecclesiae archiepiscopus oc, Clementi papae VI electionem Caroli, marchionis Moraviae, in regem Romanum notificat. — „Sanctissime pater, cum prout vestre sanctitati non est incognitum, prolixa sacri Romani imperii, quod unum de dei donis maximis, quibus hic mundus principaliter regitur, esse dignoscitur, vacacio ipsi imperio, fidei quoque catholice et toti reipublice, prout hec destruccio bonorum imperialium, deformacio menium et indebolita distraccio et usurpacio dominiorum, civitatum et villarum in diversis mundi partibus luce clarius manifestant, dispendiosa pericula et multiplicia incommoda intu- lisse noscatur, et coniecturando verisimiliter ex preteritis ad futuras turbaciones maiores, exterminia, scandala et pericula gravissima ingerere non absque racione considerancium utique formidetur, et propter hoc principibus sacri imperii electoribus, de quorum numero unus esse dinoscor, ad pretactis periculis, prout foret possibile, occurrendum, in pomeriis subtus Rense super litus Reni, ubi principes electores dicti imperii pro negociis eiusdem convenire alias consueverunt, XI die mensis Julii, reverendis videlicet in Christo patribus dominis Gerlaco Moguntinensi et Walramo Coloniensi archiepiscopis, necnon illustribus principibus dd. Johanne, rege Bohemie, nepote meo karissimo, ac Rudolpho, duce Saxonie, et me, apud quos totum ius et potestas eligendi Romanorum regem in imperatorem promovendum integraliter residebat, convenientibus et personaliter consistentibus, et provide attendentibus non posse conveniencius quam per electionem futuri regis Romanorum in imperatorem pro- movendi pretactis periculis et turbacionibus obviari, et subsequenter per dictos electores et alios proceres imperii fideles, ut moris est ipsorum, quod dictum imperium atque regnum iam diu vacaverit et vacet, cognito et decreto, ac dictis principibus et me, in quantum debuimus, expectantibus, ac omnibus et singulis principibus electoribus, qui eleccioni huius-

Strana 695
et Moraviae. Annus 1346. 695 modi celebrande debuerunt, voluerunt et potuerunt commode interesse, dicta die et loco pretacto ad hoc apto, honesto et consueto presentibus, ac inter dictos principes et me unacum ipsis deliberacione et tractatu providis et maturis prehabitis, dictis quoque electo- ribus et me ulterius in dicto electionis negocio rite et legitime procedere cupientibus, post diversos tractatus prehabitos dicti electores principes et ego, consideratis sollicite et diligenter pensatis circumstanciis et statu diversarum personarum, per quas seu per quam regno et imperio vacantibus possit utilius provideri, tandem in illustrem et magnificum principem et d. Karolum, pretacti d. regis primogenitum, marchionem Moravie, virum utique catholicum, orthodoxe fidei professorem ac fervidum zelatorem dei et sancte sponse sue matris ecclesie, et ministrorum eiusdem devotum et humilem, constantem et firmissimum amatorem, in milicia strenuum, in iudicio iustum, in consiliis providum, in universa morum venustate pre- clarum, ad dignitatem imperialis celsitudinis obtinendam sufficientem et habilem et ydoneum infirmitate nostri temporis considerata communiter reputatum, litterarum sciencia non expertem, de alto et generoso sanguine dominorum imperatorum, regum et principum procreatum, in etate debita constitutum ac in cunctis agilibus pro reformacione sacri imperii et pro regi- mino tocius reipublice quam plurimum circumspectum, divina disponente clemencia direximus vota nostra, ipsum in Romanorum regem in imperatorem postmodum promovendum rite et concolditer ac sollempniter eligendo, sperantes et firmam in domino fiduciam obtinentes, quod per ipsius magnificenciam et magnanimitatem ac per strenuitatis merita, fidei puritatem et constanciam sacrosancta Romana ac universalis ecclesia possit et debeat potenter et viriliter defensari, et in spiritualibus et temporalibus votiva suscipere incrementa, et eciam respublica dirigi provide et sibi superno suffragante auxilio gubernari. Electione autem huiusmodi cele- brata eam clero et populo copiose multitudinis ibidem existenti fecimus publicari, et post- modum dictus noster electus, qui presens extitit, pretacte electioni de se facte, debita per nos interpellatus instancia, licet ex humilitate ad culmen tante celsitudinis se insufficientem et indignum asserens, multipliciter excusaret, nobis tamen vehementer instantibus divinis nolens contraire disposicionibus, ad gloriam altissimi reverenter consensit, proprios humeros immense sarcine predicto annexe culmini submittendo: quapropter vestre immense clemencie voto unanimi cum dictis principibus meis collegis tam devote quam humiliter supplico in hiis scriptis, quatenus dictum electum in Romanorum regem in imperatorem promovendum paternis ulnis benignius amplectentes, ipsum regem Romanorum nominantes et reputantes, eidem munus consecrationis et dyadema sacri imperii de sacrosanctis manibus vestris confe- rendo dignemini loco et tempore oportunis favorabiliter impartiri, ut sciant et intelligant universi, quod posuerit in lucem gentium vos dominus et per vestre sanctitatis arbitrium orbi terre post nubilum exoptata serenitas elucescat. Ceterum, ut beatitudo vestra cognoscat evidencius vota omnium electorum principum pretactorum presencium in predictis omnibus et singulis concordasse et in peticione huiusmodi existere unanimes et concordes, presentes eleccionis litteras sigilli mei munimine sanctitati vestre transmitto ex certa mea sciencia roboratas, et quilibet pretactorum meorum coelectorum super hiis ad sanctitatem vestram eiusdem in effectu tenoris et continencie litteras suis sigillis munitas, prout inter nos est

Strana 696
696 Emler, Regesta Bohemiae ordinatum et condictum mutuo, destinare debebit.“ — Acta sunt hec in pomeriis predictis XI die mensis Julii predicta, anno domini MCCCXXXXVI°. Cod. diplom. dominii temporalis s. Sedis II, 162. 1737) 1346, 11 Jul. In pomeriis prope Rense. Johannes, B. rex oc, Clementi papae VI electionem filii sui Caroli in regem Roma- norum insinuat. — „Sanctissime pater, cum prout vestre sanctitati non est incognitum, prolixa sacri Romani imperii, quod unum de dei donis etc. (ut in litteris archiepiscopi Trevirensis): reverendis in Christo patribus dd. Baldwino Treverensi, Gerlaco Moguntinensi et Walramo Coloniensi archiepiscopis, nec non illustri principe domino Rudolfo, duce Saxonie, et me, apud quos etc. ut supra, tandem in illustrem et magnificum principem d. Carolum, primo- genitum meum, marchionem Moravie, ad dignitatem imperialis celsitudinis cunctorum omnium predictorum principum electorum ac aliorum magnificorum principum et procerum iudicio, considerata infirmitate nostri temporis, valentem vehementer et ydoneum communiter repu- tatum, divina disponente clemencia, direximus vota nostra, ipsum in Roman. etc. ut supra, ex certa mea sciencia roboratas, prout eciam alii principes coelectores mei predicti eidem sanctitati sub sigillis ipsorum suas transmittunt litteras in effectu similis continencie et tenoris." — Act. sunt hec in pomeriis predictis XI die mensis Julii predicta a. d. MCCCXLVI°. Cod. dipl. dominii temporalis s. Sedis II, 163. — Böhmer, Reg. Imp. p. 213, n. 348. 1738) 1346, 11 Jul. Prope Rense. Karolus, in Rom. regem electus, civibus civitatis Argentinensis intimat, se in Romanum regem electum esse. — "Nobilibus et prudentibus viris, magistris consulum, consulibus ac universitati civium civitatis Argentinensis, sacri imperii fidelibus, suam gratiam et salutem. Nobilitati et prudentie vestre per presentes duximus intimandum, quod reverendis et illustribus sacri imperii principibus electoribus eiusdem imperii fidelibus in pomeriis prope Rense super alveum Reni, ubi principes electores super negotiis imperii convenire hactenus consueverunt, convenientibus, et ibidem communi sententia tam dictorum electorum principum, quam aliorum magnatum et procerum decreto et sacramento, dictum imperium aliquamdiu hactenus vaca- uisse, propterea principes electores in personam nostram direxerunt unanimiter vota sua, nos in Romanorum regem in imperatorem postmodum promovendum rite et concorditer eligendo, supplicantes nobis, ut nos electioni huiusmodi nostrum dignaremur prebere assensum. Nos igitur ad partes dictorum electorum principum nostros humeros iugo tante dignitatis, licet nos ad fastigia tam celsi culminis insufficientes quam plurimum reputemus, de omnipotentis dei tamen confisi auxilio, ut toti reipublicae prodesse potius quam praeesse possimus, duximus submittendos, electioni praetactae consentiendo humiliter et devote. Quapropter prudentiam vestram seriosa instantia requirimus et rogamus, quatenus nobis, sicut praemittitur, in regem Romanorum electo, aut nostris in hac parte commissariis in omnibus et per omnia, in quibus sacro imperio astricti noscimini, prompte intendere et fideliter obedire curetis, ut ad singula,

Strana 697
et Moraviae. Annus 1346. 697 quae vobis honorifica et accomoda fuerint, grata vicissitudo per condignam gratiarum et favorum specialium recompensam promptius nos inclinet. Et nihilominus, ut ab omnibus mereamur specialibus praeconiis laudum attolli, voluntatem vestram nobis rescribi petimus praesentium per latorem."— Dat. in Pomeriis prope Rense super alveum Reni die XI mensis Jul. sub sigillo marchionatus nostri Moravie. Olenschlager, Erläuterte Staatsgesch. des röm. Kaiserthums, Urk. p. 256. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 22, n. 234. 1739) 1346, 11 Jul. In pomeriis super alveum Reni. Karolus, in Romanorum regem electus, Fritzoni et Friczoni comitibus ac fratribus eorundem de Czolre intimat, se in Romanorum regem electum esse. — Dat. in pomeriis super alveum Reni die XI mensis Julii sub sigillo marchionatus nostri Mor. Böhmer, Acta imperii 561. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 22, n. 235. 1740) 1346, 11 Jul. Prope Rense. Baldewinus, Treverensis archiepiscopus, civibus de Biberach notum facit, Karolum, marchionem Mor. in regem Rom. electum esse. — „Vestre prudencie volumus esse notum, quod cum una cum aliis principibus coelectoribus nostris in pomeriis prope Rense super alveum Reni convenimus, ubi principes electores super negociis imperii convenire hactenus consueverunt, ibidemque communi sentencia tam nostra quam dictorum coelectorum nostrorum, quam aliorum magnatum et procerum decretum et sentenciatum fuerit, dictum imperium aliquamdiu hactenus vacavisse: nos perspicaciter attendentes, quanta grauia pericula et dispendia diutina dicti imperii vacacio toti christianitati ac ipsi imperio et toti rei publice ingesserit et adhuc grauiora verisimiliter formidabatur, inferre potuerit in futurum, ac huius- modi dispendiosis periculis, in quantum in nobis extitit et prout ad nos iure pertinere dinos- citur, occurrere conservacionique iuris nostri prospicere cupientes, in serenissimum principem d. Karolum, d. regis Boemie, nepotis nostri, primogenitum, marchionem Moravie, virum utique strenuum et catholicum, prudencia et discrecione ac aliis virtutibus multiplicibus insignitum, direximus unanimiter vota nostra, eum in Romanorum regem et imperatorem postmodum promovendum rite et concorditer eligendo. Igitur vestram providenciam per presentes seriose requirimus et rogamus ac attencius exhortamur, quatenus prefato domino Karolo sic in Romanorum regem electo aut eius in hac parte commissariis in omnibus et per omnia, in quibus sacro Romano imperio tenemini, intendere et fideliter obedire curetis.“ — Dat. in pomeriis predictis sub sigillo secreto a tergo die XI mensis Julii a. d. MCCCXLVI°. Böhmer, Acta imp. 749. 1741) 1346, 12 Jul. In Confluencia. Karolus, in regem Romanorum electus, interposito iuramento tactis sanctis Dei evan- geliis promittit, Gerlacum, archiepiscopum Maguntinum, „ad assequendum et nanciscendum sui dicti archiepiscopatus Maguntini possessionem pacificam et quietam contra d. Heinricum 88

Strana 698
698 Emler, Regesta Bohemiae de Virnenburg, olim predicte Maguntine sedis archiepiscopum, ac universos et singulos alios eiusdem archiepiscopatus illicitos detentores in parte vel in toto, et contra quoslibet alios eidem domino Gerlaco rebelles et ipsum quovis modo impedientes vel ipsum impedientibus prestantes auxilium vel consilium manifeste, quominus eiusdem archiepiscopatus sui paci- ficam et quietam possessionem adipisci valeat, — et nichilominus post adeptam possessionem sui archiepiscopatus prefati si quispiam ei iniuriam inferre vel violenciam conaretur, et immo, quod plus est, in reacquirendis bonis seu iuribus archiepiscopalibus, in parte vel in toto, sibi constanter assistere promisimus et promittimus fide data et omni modo, quo supra auxiliis et consiliis oportunis, cunctis temporibus vite nostre sine omni dolo et fraude pro nostrarum virium omni potentatu." — Dat. in Confluencia die XII mensis Julii a. d. MCCCXLVI°. Gudenus, Cod. dipl. Anecdot. III, p. 334. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 22, n. 236. 1742) 1346, 12 Jul. In monasterio Meynevelt. Johannes, B. rex et Lucemburg. comes, monasterio Vallis S. Mariae prope Sifridis- dorff possessionem villarum in districtu Zittauiensi confirmans concedit monialibus dicti mona- sterii et officialibus earum „iudicare et iudicium habere in superioribus causis: scilicet in furto, homicidio, stupri violencia et mutilacione membrorum et aliis omnibus causis plenarie iudicium exercere. Adicimus etiam, quod homines in bonis earum proclamaciones, quod vulgariter dicitur tzethergeschrey, nostris aduocatis non proponant in bonis earum factas, sed officialibus claustri, nec pro homicidiis pecuniam triginta solidorum nostri aduocati ab ipsis recipiant, nec eis presentent, sed huiusmodi proclamaciones et homicidia prefatis officialibus sanctimonialium proponant et emendam facere teneantur.“ — Dat. in monasterio Meynevelt a. d. MCCCXLVI°, in vigilia b. Margarethe virg. Köhler, Sammlung der Urkd. des Markgrafth. Oberlausitz I, 374. — Böhmer, Reg. Imp. p. 213, n. 349. 1743) 1346, 13 Jul. Pragae. Busco de Rochow profitetur, fratrem Gallum de Lemberch, priorem domorum hospi- talis s. Johannis per Boemiam, Pol. etc. nec non fratrem Czenkonem de Wartmberk, commen- datorem domus s. Marie ad pedem pontis Prag. totumque conventum sibi et uxori suae Jano- fyetae villam Pochwalow ad tempora vitae contulisse. — Not. oc, "quod inter me et honorabiles dominos, scilicet fratrem Gallum de Lemberch, priorem domorum hospitalis ordinis sancti Johannis Jerosolimitani per Boemiam, Poloniam etc. nec non fratrem Czenconem de Wartm- berk, commendatorem domus et claustri s. Marie ad pedem pontis in Praga, totumque con- uentum fratrum ibidem tractatu beniuolo insimul habito, michi et vxori mee Janofyete bona eorum siue villam Pochwalow dictam cum omnibus suis juribus oc, contulerunt benigniter et donauerunt ad tempora vite mei Busconis et vxoris mee Janofyete supradicte — — sub condicionibus et excepcionibus infrascriptis, sane videlicet quod domini et fratres predicti siluam ad ipsam villam pertinentem honori et fidelitati mee conmiserunt, cum qua agere singulis annis potero id, quod michi videbitur expedire, quod facere debeo quemadmodum

Strana 699
et Moraviae. Annus 1346. 699 ipsi domini et fratres ac ordo eorum de me confidenciam gerunt specialem. Si autem me Busconem prefatum viam vniuerse carnis contigerit introire, Janofyeta, vxore mea, in hac vita superstite permanente, nichilominus tamen ipsa Janofyeta, vxor mea, prenominatam villam Pochwalow ad finem vite sue, vt premittitur, pacifice possidebit exclusa dumtaxat silua ipsius ville, de qua ipsa Janofyeta non plus nisi octauam partem tantum succidere singulis annis poterit et debebit in vsus proprios conuertendo. Post decessum autem mei Busconis et vxoris mee Janofyete de hoc mundo predicta villa Pochwalow cum omnibus suis juribus et singulis pertinenciis premissis nec non vniuersis rebus mobilibus et inmobilibus tam magnis quam paruis post mortem mei Busconis et vxoris mee Janofyete ibidem existentibus et repertis ad domum s. Marie ordinis fratrum et dominorum prescriptorum in Praga sine inpeticione cuiuslibet hominis libere reuertetur. Promiserunt eciam sepedicti domini et fratres —— michi Busconi et vxori mee Janofyete ad fidasque manus honestorum virorum Leonis de Dywicz, Henrici de Herssow, Friderici de Wranye et Henrici dicti Sleyda de Lesczan sepe- fatam villam Pochwalow per quoscunque seu quemcunque in toto uel in parte eam inpe- tentem iusticia terre Boemie requirente a quolibet homine inpetenti omnimode disbrigare sine mei Busconis et vxoris mee Janofyete ac omnium amicorum meorum iam scriptorum fatiga ipsorum sumptibus et expensis, quod si non fecerint, extunc omnia dampna, que ego Busco et vxor mea Janofyeta exinde perceperimus, vt per recognicionem ydoneorum virorum pote- rimus demonstrare, infra decursum quartalis vnius anni, ipsi domini et fratres promiserunt et debent michi Busconi et vxori mee Janofyete integraliter restaurare; in casu autem, quod absit, quo ipsi domini et fratres predicti iterato hoc non fecerint seu facere non possent, tunc dederunt michi Busconi et vxori mee Janofyete homines eorum in bonis s. Marie domus residentes in rebus eorum mobilibus inpignorare et occupare plenam ac liberam potestatem. Concesserunt insuper domini et fratres prefati michi Busconi et vxori mee Janofyete, si aliqua necessitate nos oprimi contigerit, cum aliquo ydoneo viro, quem et ipsi domini seu fratres duxerint eligendum, ipsam villam Pochwalow eo jure, quo ab ipsis dominis et fratribus tenuimus et habuimus, vtputa ad tempora vite mei Busconis et vxoris mee Janofyete, vendendi seu permutandi plenam facultatem, ita quod post mortem meam et vxoris mee Janofyete predicta villa cum omnibus rebus et pertinenciis prelibatis ad domum s. Marie, vt premissum est, deuoluatur; debet autem emptor seu conuentor ville premisse siluam eiusdem ville in octaua parte tantum singulis annis succidere et in vsus proprios conuentere seu habere. Preterea nouerint vniuersi, quibus nosse fuerit oportunum, quod ego Busco de Rochow et vxor mea Janofyeta beniuolo et voluntario animo, diuina clemencia inspirante pro remedio et salute animarum nostrarum ac omnium nostrorum progenitorum villam nostram Masschowicz dictam cum omnibus suis juribus, dominio, libertatibus et pertinenciis vniuersis spectantibus ad eandem domui sancte Marie ordinis dom. et fratrum prius scriptorum in Praga donauimus libere resignantes per ipsos dominos et fratres hereditarie et perpetue possidendum, prout in tabulis terre plenius continetur. Nos vero Leo de Dywicz, Henricus de Herssow, Fridericus de Wranye et Henricus dictus Sleyda de Lesczan prenotati profitemur firmiter in hiis scriptis, nos singulis tractatibus prehabitis affuisse promittentes —— vnacum ipso et pro ipso Buscone 88*

Strana 700
700 Emler, Regesta Bohemiae ac vxore sua Janofyeta omnia et singula superius expressa inviolabiliter obseruare [nec] contra ea vel eorum aliquod vllo umquam tempore verbis vel factis contraire.“ — Sigilla Busconis de Rochow, Leonis de Dywicz, Henrici de Herssow, Friderici de Wranye et Henrici dicti Sleyda de Lesczan. — Act. et dat. Prage in die b. Margarete virg. a. d. MCCCXLVI°. Ex orig. arch. Melit. Pragae. 1744) 1346, 16 Jul. Avinione. Clemens papa VI Gerungo de Medlico canonicatum ecclesiae Olomuc. cum expectantia praebendae confert. — Dat. Avinione XVII kal. Aug. pontif. anno V°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 491. 1745) 1346, 17 Jul. (Pragae). Nota, quod a. d. MCCCXLVI°, in die b. Allexii confessoris treuge pacis facte sunt vsque ad aduentum domini nostri regis et post XIIII dies inter Mathiam de Turri ex vna parte, — cuius fideiussores sunt: Cunczlinus Junossii et Peschlinus judenrichter — et ex alia parte Henslinum Kacze, Wenczeslaum Ymberti, Johlinum Mulner et Cunczlinum Lemperfileri, quorum fideiussores sunt Johlinus Gevnher et Frenczlinus Donati. E lib. civ. Prag. ab anno 1310 f. 182. 1746) 1346, 22 Jul. (S. 1.). Nos Nycolaus judex, Johannes Gutpir magister scabinorum, Vluschus dictus Pfragner, Frenczlinus Eberuschlini, Henslinus Hanspach, Nycolaus Wurschener, Seydlinus Hanman, Henslinus Parthusch, Chunath Beneschawer ceterique scabini in Monte Chutna recognoscimus, — quod Wernherus dictus Meutner, concivis noster, honesto viro Johanni Kocnicero, con- civi nostro, in 200 marcis gross. den. Prag. sub ratione debiti est obligatus, quam pecuniam debet solvere. Si non fecerit, tunc Johannes 30 marcas de censu, quem Wernherus habet in villa Chotawitz, duobus terminus tollere debet etc. — Dat. a. 1346, die b. Marie Magdalenae. Communic. mec. vir. doct. Aug. Sedláček, prof. gymn. Tabor. 1747) 1346, 22 Jul. Avinione. Clemens papa VI Nicolao de Brunna, decano ecclesiae Olomucensis, Caroli in regem Romanorum electi secretario, indulget, ut redditus suorum beneficiorum ecclesiasticorum, etiamsi dignitates, personatus aut officia fuerint et curam habeant animarum aut etiamsi dignitates ipse in cathedralibus post pontificales maiores et in collegiatis ecclesiis fuerint principales, usque ad septennium percipere valeat. — Dat. Avinione XI kal. Aug. pontif. a. V°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 493. 1748) 1346, 23 Jul. (S. 1.). Jean, roi de Bohême, fait donation aux manans d'Aywaille du pont de ce lieu. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 76.

Strana 701
et Moraviae. Annus 1346. 701 1749) 1346, 25 Jul. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen oc, weiset dem Arnoul d'Erlon wegen der summen, die er demselben schuldig ist, die einkünfte von sechs meiereien in der grafschaft Laroche an. Böhmer, Reg. Imp. p. 304, n. 477. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 76. 1750) 1346, 29 Jul. Treviris. Karl, zum röm. könige erwählter, verspricht, sobald er gekrönt sei, über alle privi- legien, erneuerungen, bestätigungen, schenkungen, verpfändungen, wie sie vom erzbischofe concipirt und von Carl auf papier mit dem secretsiegel gezeichnet sind, briefe mit dem königl. und später mit dem kaiserlichen siegel zu geben, vereint oder getrennt über jeden artikel oder über mehrere, wie es dem erzbischofe am zuträglichsten scheint. Auch will er den wortlaut nach dessen wünschen bessern und über andere gnaden, in betreff deren der erzbischof sich noch wird erinnern können, solche urkunden ausstellen. Dominicus, Baldewin von Lützelburg 458. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 28, n. 237. 1751) 1346, 30 Jul. Avinione. Clemens papa VI litteras gratulatorias dirigit ad novum regem Romanorum Carolum. — „Charissimo in Christo filio Carolo, in regem Romanorum electo. Laetis et iucundis rumoribus ad apostolicam sedem perductis electionem de te, fili charissime, in regem Roma- norum promovendum in imperatorem fuisse solemniter et concorditer celebratam, exultavit cor nostrum in domino et immensi rore gaudii et laetitia perfusa fuerunt praecordia mentis nostrae, sperantes in eo, cuius providentia in sui dispositione non fallitur, quique celestia simul et terrena sua omnipotentia moderatur, quique in te sic feliciter suae clementia pietatis incepit, ipse qui opus imperfectionis abhorret, prosperis perficiet successibus, solidabitque usque ad perfectionem votivam; ita quod ecclesia sancta tua te defensorem et pugilem habebit strenuum et fidelem ad confundendum et extirpandum schismata, haereses et errores ac dila- tandum cultum fidei orthodoxae, regnabitque sub tuo felici, pio et provido regimine pacis et iustitiae pulchritudo, excessibus, criminibus, et delictis claudetur aditus, et te sedente in solio regalis et imperialis culminis dissipabitur omne malum. Talem namque filium diutinis temporibus avide desideravit eadem mater ecclesia, quem se, ut firmiter credimus, cum repletione consolationis et gaudii laetabitur his temporibus recepisse. Rogamus itaque sereni- tatem tuam et hortamur attentius in domino Jesu Christo, quatenus ad illum, in cuius manu et potestate omnium iura regnorum consistunt, et nihil boni vel prosperi esse potest alicui, nisi de suae bonitatis clementia largiatur, dirigens in humilitate spiritus jugiter vota tua, et anchoram spei tuae in eo solo fidere non desistens; ad illa, quae praemisimus, et alia opera virtuosa, per quae deo semper fieri merearis acceptior, intendere continue, tuarumque operationum studia convertere non postponas, sciturus pro certo, quod si haec, ut confi- dimus, egeris teque cum deo tenueris incessanter, ipse actus tuos prosperare non desinet, tuum exaltando super terram solium et protrahendo in longitudinem cum prosperitatis votivae

Strana 702
702 successibus vitam tuam; tandemque post decursum huius laboriosi certaminis de temporali — regno et corruptibili te cum corona immarcescibili ad regni gloriam provehe sempiterni.“ Dat. Avin. III kal. VI Aug. a. V. Raynaldus, Annales eccles. XVI, 234. — Werunsky, Excerpta ex reg. Clementis et Innocentii VI p. 47, n. 123. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 494. Extr. Emler, Regesta Bohemiae 1752) 1346, 1 Aug. In castro Freudenberg. Jean, roi de Bohême oc, afferme son moulin bannal sur le ruisseau dit Leucke, près de Freudenberg, au forgeron Nicolas contre 20 meldres de bled, un porc et 20 chapons de redevance annuelle 1346 Kalendis augusti. — Dat. in ipso castro Freudenberg. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXI, 67. — Böhmer, Reg. Imp. p. 412, n. 913. 1753) 1346, 4 Aug. Treveris. Karl ermahnt als electus die stadt Strassburg, indem er sie an ihre besondere freundschaft mit ihm und seinem vater erinnert, an dem kriegszuge keinen antheil zu nehmen, welchen einige rheinische städte gegen den ihm anhängenden grafen Emich von Leiningen beabsichtigen. — Unter dem siegel der markgrafschaft Mähren. Huber, Reg. K. Karl IV p. 23, n. 238. 1754) 1346, 8 Aug. Avinione. Clemens papa VI communitatem et cives Colonienses hortatur, quatenus si electus et electores, qui certum terminum videlicet XXVII diem mensis Augusti pro coronationis sollemniis peragendis statuerunt, voluerint in civitate Coloniensi huiusmodi sollemnia cele- brare, se super hiis promptos exhibere curent. — Avinione [VI] id. Aug. pontif. a. V. Werunsky, Excerpta ex reg. Clementis VI et Innoc. VI p. 47, n. 124. 1755) 1346, 9 Aug. (Pragae). Nota, quod a. d. MCCCXLVI°, fer. IV ante Assumpcionem s. Marie Nicolaus Silber- czeiger, ciuis Prag. recognouit in pleno consilio juratorum, quod domum suam cum area penes domum Budconis pannicide in ciuitate Pragensi sitam vendidit rite et racionabiliter ipsi Budconi pannicide ementi et recipienti pro se et . . heredibus suis pro certa pecunie quan- titate eidem Nicolao, prout coram juratis ibidem in pleno consilio fassus est, plene et integre persoluta. Et ipse Nicolaus debet iamdicto Budconi et suis heredibus prefatam domum disbri- gare secundum jus ciuitatis Pragensis ab omni impeticione et abscussione. Et quod hoc teneatur et debeat facere, posuit proinde fideiussores Bohuslaum Gestlini et Ludwicum carni- ficem, ciues Pragenses. E lib. civ. Prag. ab anno 1310 f. 182. 1756) 1346, 10 Aug. Avinione. Clemens papa VI archiepiscopo Prag. ac Olomucensi, Luthomuslensi et Wratislaviensi episcopis. — "Volentes certis rationabilibus causis ad id nos moventibus pecuniam decime trien-

Strana 703
et Moraviae. Annus 1311—1346. 703 nalis per nos dudum in vestris civitatibus et diocesibus sicut in diversis aliis sub certis modis et formis imposite, que a festo Resurrectionis dominice proximo preterito citra de proventibus ecclesiasticis in eisdem civitatibus et diocesibus infra dominium carissimi in Christo filii nostri Johannis, regis Boemie illustris, consistentibus collecta fuerit et usque ad finem impositionis eiusdem decime colligetur, carissimo in Christo filio nostro Carolo, eiusdem regis primogenito, in regem Romanorum promovendo in imperatorem electo, ac eidem regi Boemie vel eorum certo nuncio assignari, fraternitati vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus pecuniam decimarum ipsarum, que ante dictum festum in eisdem vestris civitatibus et diocesibus per vos vel collectores aut subcollectores super hoc auctoritate apo- stolica deputatos ibidem collecta fuerit seu colligi debuerit pro terminis tunc preteritis solu- tionis ipsius, nostro et camere nostre nomine conservantes et eam ad cameram ipsam, ut in usus, ad quos deputata est, dispensari valeat, transmittentes totam illam pecuniam, que de decimis predictis pro terminis solutionis ipsius, qui obvenerunt a dicto festo Resurrectionis dominice citra et obvenient usque ad finem impositionis illius, sicut superius est expressum, de illis proventibus videlicet ecclesiasticis, qui consistunt infra dominium regis Boemie supra- dicti et vassalorum regis eiusdem, collecta fuerit vel etiam colligetur, eisdem electo et regi Boemie vel eorum certo nuncio assignetis seu faciatis integraliter assignari, nullo alio expe- ctato mandato." — Dat. Avinione IIII idus Augusti, pontif. a. V°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 494. — Huber, Reg. K. Karl IV p. 503, n. 7. 1757) 1311—1346. Dva listy krále Jana svědčící Ctiborovi z Modliškovic a jeho dědicuom i budoucím ve vsi Křepice řečené, příslušejícé hradu Pieseckému se vším příslušenstvím ku pravému manství a pod táž práva, jakož jiní manové mají. Palacký, Arch. č. II, 444. 1758) 1311—1346. Dva listy, jeden krále Jana a druhý krále Karla, jenž svěčí na vysazení a svobození čtyř lánuov ve vsi Březně (?) blíž od hradu Nečtin, Uldřichovi, kamennému tesaři a jeho dědicuom budúcím, kteréžto lány svobodí od daní, berni položení i ode všech obtížení, jakož tíž listové svědčí. Palacký, Arch. č. II, 470. 1759) 1335—1346. Johannes, B. rex Lucemburg. comes, magistro consulum, consilio et communitati civium in Egra scribit, intentionis suae non esse civitatem Egrensem contra libertates eius gravare. — Venientes ad presenciam nostram pro parte vestra et ciuitatis vestre conciues vestri nobis quasdam literas nostras ostendere curarunt, datas et concessas contra vos et in preiudicium vestrum abbati et monasterio Waltsacensi et contra immunitates vestras a prede-

Strana 704
704 Emler, Regesta Bohemiae et a nobis datas et concessas, quibus vos grauare nituntur minus iuste. — — cessoribus nostris Quapropter fidelitatis vestre constanciam scire volumus, quod intencionis nostre non est nec fuit vos aut ciuitatem vestram contra huiusmodi vestras libertates et gracias grauare, quinimo intencionis nostre votiuum est vos in iuribus et immunitatibus vestris omnibus graciosius conseruare. — Dat. Prage in crastino Corporis Christi. Ex orig. arch. civ. Egr. cop. archiv. regni Boh. 1760) Intra a. 1330—1350. Quomodo debeat recipi ungeltum de vino, de pannis, de mercibus institorum, de peco- ribus, de sale et humulo, de melle, de piscibus et de braxaturis cerevisiae in civitate Pragensi. — „Vngeltum ciuitatis Pragensis sic debet recipi et dari, sicut inferius in presenti libro continetur expressum. Et primo de vino : quicunque vinum Reuolam aut Pozanicum adduxerit, et hoc propi- nare voluerit, tenetur et debet de quolibet vase huiusmodi dare vnam sexagenam grossorum dena- riorum prag. Item de quolibet vase Australici vini 1/2 sex. gross.; item de quolibet vase vini terre I fertonem grossorum. Et quicunque vinum adduxerit quodcunque ad vendendum et infra XIIII dies continuos a die, qua adduxerit, non vendiderit, tenetur et debet vngeltum dare de quolibet vase, sicut superius est expressum. Si vero ante XIIII dierum exitum edu- xerit, nullum dare tenetur vngeltum. Item quicunque vinum emerit quodcunque non ad pro- pinandum, sed ad deducendum, tenetur et debet de qualibet marca dare IIII paruos denarios pragenses, et venditor similiter. Et quicunque vinum adduxerit quodcunque et vendiderit, tenetur et debet de marca qualibet IIII paruos denarios dare; emens vero tale vinum ad propinandum tenetur et debet dare de quolibet vase vini vngeltum, sicut superius est expressum. Item quicunque vnum vas vel dimidium aut tynam vini cuiuscunque pro se emerit ad bibendum, nullum tenetur dare vngeltum; si vero plures homines quicunque vnum vas pro se emerint ad bibendum, et diuiserint inter se, tenentur et debent de tali vase dare vngeltum, sicut superius continetur. — Preterea vngeltum de pannis sic debet recipi atque dari, scilicet: quicunque pannos cuiuscunque maneriei adduxerit, cum tales pannos disligaverit, tenetur et debet de qualibet marca dare IIII paruos denarios pragenses; et quicunque tales pannos emerit, hic emptor tenetur et debet eciam de qualibet marca dare IIII paruos denarios. Item quicumque pannos adduxerit et vendere noluerit vel non poterit, potest infra XIIII dies continuos a die, qua adduxit, eosdem pannos abducere sine solucione vngelti; si vero hii dies XIIII fuerint elapsi, tenetur et debet soluere vngeltum, sicut superius est expressum. Est autem sciendum, quod quodlibet stamen panni scarleti pro XVI marcis computatur, de quibus quilibet tantummodo tenetur et debet soluere vngeltum; et quodlibet stamen panni Gandauiensis pro VIII marcis; et quodlibet stamen panni Iprensis pro V marcis; et quod- libet stamen panni grauis de Dorn pro V marcis; et duo stamina panni leuis de Dorn pro V marcis; et duo stamina panni de Popring pro V marcis tantummodo computentur. Insuper quilibet de aliis pannis quibuscunque secundum valorem panni tenetur et debet de qualibet marca dare IIII paruos denarios pragenses. — Preterea vngeltum de mercibus institorum sic est recipiendum et dandum: Quilibet emens merces institorum tenetur et debet dare de

Strana 705
et Moraviae. Annus 1346. 705 marca qualibet IIII paruos denarios, et vendens similiter. Item quicunque ciuis merces insti- torum adduxerit, mox cum eas disligaverit, dabit vngeltum; et quocienscumque merces insti- torum emerit, tociens soluere tenetur vngeltum. Si vero aliquis merces institorum emerit infra marcam absolute aut vendiderit, nullum tenetur dare vngeltum. Item quicumque merces institorum adduxerit et vendiderit, vngeltumque semel de talibus mercibus dederit, sicut dare tenebatur, si cum denariis pro mercibus huiusmodi receptis infra XIIII dies continuos merces quascunque emerit, nullum tenetur dare vngeltum; si vero XIIII diebus a die vendicionis elapsis emere voluerit, tenetur et debet soluere vngeltum. Hec sunt pertinencia ad merces institorum: lineus pannus, pellicule quelibet spectantes ad artem pellipariam, coreum et cor- rigie, lignum fladrinum et buxinum, semina porri, ceparum, papaueris et consimilia ac oleum. — Preterea vngeltum de pecoribus sic recipiatur atque detur: Quilibet emens bouem aut vaccam tenetur et debet dare de quolibet boue aut vacca VI paruos denarios pragenses, et vendens similiter. Item de porco emto pro maiori precio quam pro dimidio fertone emtor tenetur dare III paruos denarios et vendens similiter. Et quilibet emens ouem tenetur dare de ipsa oue I paruum denarium et vendens similiter; et de capra eciam emens eam I paruum denarium et vendens similiter. Item quilibet emens pernam tenetur et debet dare III paruos denarios et vendens similiter. Item quicquid emerit inter alia ad istud vngeltum spectancia pro minori precio, quam pro dimidio fertone, de hoc nullum debet solui vngeltum. — Preterea vngeltum de sale et humulo recipiatur et detur tali modo: Quilibet emens mensuram salis, que vulgariter schedel dicitur, tenetur et debet dare I paruum denarium prag. et vendens similiter; et de mensura, que dicitur scranna, emens I paruum denarium et vendens similiter. Item de kuppa salis, que mensura kufen dicitur, emens I paruum denarium et vendens similiter soluere tenebitur et debebit. Item quicunque de humulo simul et semel pro vna marca emerit aut vendiderit, emens tenetur et debet dare IIII paruos denarios et vendens similiter. — Preterea vngeltum de melle recipiatur et detur taliter: Quicunque tinam mellis emerit aut vendiderit, emptor de tina mellis tenetur et debet dare I fertonem gross. den. prag. et venditor similiter; de olla vero mellis nemo tenetur soluere vngeltum. — Preterea vngeltum de piscibus: Quilibet emens sarcinam allecis, que vulgariter maysen dicitur, tenetur et debet dare de ipsa sarcina IIII parv. den. prag. et vendens similiter. Item quicunque allecia adduxerit et vendere noluerit vel forte non poterit, potest infra XIIII dies continuos a die, qua adduxit, eadem allecia abducere, nullum soluturus vngeltum; si vero hoc facere neglexerit, tenetur et debet immediate soluere vngeltum, sicut superius est expressum. Item de husione et de piscibus curruum emptor horum piscium tenetur et debet soluere de marca qualibet IIII paruos denarios et vendens similiter, si pro marca emerit et vendiderit, si vero pro minori precio quam pro marca, nullum soluat vngeltum. — Preterea vngeltum de braxaturis cereuisie sic debet recipi atque dari, quod quilibet de quolibet braseo venali tenetur et debet dare duos grossos denarios pragenses." E lib. civ. Prag. ab a. 1310 f. 3. 89

Strana 706
706 Emler, Reg. Boh. et Mor. ADDENDA ET CORRIGENDA. 1761) 872, 14 Dec. — 873, 14 Maii. Johannes papa VIII Aluino, archiepiscopo Salisburgensi, mandat, ut Methodium dioecesi Pannonicae restituat. — Aluino archiepiscopo. Ne mireris, quia diximus, te agente sedem a fratre nostro Methodio recipiendam, quia profecto dignum est, ut tu, qui fuisti eius auctor deiectionis, sis officii commissi causa receptionis. Starine XII, 213. — Neues Archiv V, 301. 1762) 873 ante men. Sept. Johannes papa VIII Paulo, episcopo Anconitano, legato suo in Germaniam et Panno- niam, mandat, ut coram rege Ludovico ius sedis apostolicae in dioecesim Pannonicam defendat, Aluinum, archiepiscopum Salzburgensem, et Hermanricum, episcopum Patauiensem, de illegali contra Methodium episcopum procedendi modo arguat, Paulum et Methodium ad Suentepulcum proficisci vult. — Paulo episcopo Johannes papa VIII. „Ipse nosti, o gloriosissime rex,1) quod Pannonica diocesis apostolice sedi sit subiecta, licet bellica clades eam ad tempus ab illa subtraxerit et gladius ad horam hostilis subduxerit. Verum reddita aecclesiis pace reddi debuerunt et iura, que cum pace reddita (sic) tirannicus unicuique furor ademerat. Id ipsum sancto papa Leone in decretis canonicis, cum de reintegrando nuptiarum federe scribserat, innuente ac dicente: remotis malis, que hostilitas intulit, unicuique id, quod legitime habuit, reformetur. Item. Si de annorum numero forte causatur, sciat Ludovicus rex, quia inter chri- stianos et eos, qui sunt unius fidei, numerus certus affixus est. Ceterum ubi paganorum et incredulorum furor in causa est, quantalibet praetereant tempora, iuri non praeiudicant aecclesiarum. Item. Dic ergo eis 2): „Ego quidem ad sedem eius, qui per tres 3) vim pertulit annos, recipiendam, non ad iudicium super diocesim destinatus sum subeundum. Et certe secundum decretalia instituta prius eum reinvestiri convenit (ministerio) episcopi, et postmodum ad racionem adduci, ut scilicet vestitus iuribus per annum et dimidium resumptis ad diffiniendam causam suam accedat.“ Porro si Aluinus 4) cum Hermerico iudicium cum episcopo nostro Methodio 5) inire voluerit, dic ad eos: „Vos sine canonica sententia dampnastis episcopum ab apostolica sede missum carceri mancipantes et colaphis affligentes et a sacro ministerio separantes et a sede tribus annis pellentes, apostolicam sedem per ipsum triennium plurimis missis et epistolis proclamantem. Non estis ad iudicium convenire dignati, quod profecto semper subterfugere curastis, et nunc sine sede apostolica iudicium vos querere simulastis. Cum ergo ad hoc missus sim, ut tanto vos tempore a divinis ministeriis separem, quanto vos eundem venerabilem virum a ministerio sacro cessare coegistis; et ipse tanto tempore credito sibi episcopatu inconcusso ac sine questione fruatur, quanto constat illum vobis

Strana 707
Addenda et corrigenda. Annus 873. 707 facientibus eo fuisse privatum. Sicque demum si habueritis in invicem, conveniatis,6) et coram sede apostolica pars audiatur et iudicetur utraque. Presertim cum inter archiepiscopos causa versetur et conveniens non sit, ut inter utrumque alius nisi ") patriarcha iudex inve- niatur. Nam et in negotiis minorum sacri canones ad sedem, ubi est maior auctoritas, partes destinare probantur. Item. Ne suscipias occasionem excusationis prohibentem te vel fratrem nostrum Methodium transire ad Suentepulcum,8) sive (sc. episcopi)") bella pretendant sive inimicitias 10) congerant. Qui enim sancti Petri sunt, pacifici sunt, et quocumque ierint bellis a proximorum utilitate minime coercentur. De percussoribus vero Lazari monachi vide, ut secundum apostolorum canones a vobis iudicium proferatur. Starine XII, 213. — Neues Archiv V, 302. — 1) Ludovice. — 2) Scilicet Aluine, archiep. Salzburg. et Hermanrico, episcopo Pataviensi. — 3) per te in cod. — *) Aluinum in cod. — 5) Metholio in cod. — 6) conveniastis in cod. — 7) sine in cod. — 8) Pentepulcum in cod. — 3) Aluinus et Hermanricus. — 10) inimicias in cod. 1763) 873, ante men. Sept. Johannes papa VIII Hermanricum, episcopum Pataviensem, ob ipsius contra Metho- dium episcopum illegalem agendi modum suspendit atque unacum episcopo Paulo et Methodio Romam citat. — „Hemerico episcopo Johannes VIII. Ad deflendam pravitatem tuam nonnisi fontem lacrimarum ut propheta Jeremias sufficere credimus. Cuius enim ut non dicamus episcopi, secularis cuius, quin 1) immo tyranni, seviciam temeritas tua non excessit, vel bestialem feritatem non transcendit? fratrem et coepiscopum nostrum Methodium carce- ralibus penis afficiens et sub divo diutius acerrima hiemis et nimborum immanitate castigans, atque ab ecclesiae sibi commisse regimine subtrahens, et adeo in insaniam veniens, ut in episcoporum consilium tractum equino flagello percuteres, nisi prohiberetur ab aliis. Sunt, rogo, hec episcopi, cuius nimirum dignitas, si excesserit, maiora constituit 2) crimina? O epi- scopum episcopo talia inferentem, et ad hoc apostolicae sedis manu sacrato et (e) latere destinato! Nolumus tamen nunc exagitare, quae gesseris, ne cogamur indifferenter promulgare, quod convenit. Verum dei omnipotentis et beatorum principum apostolorum Petri et Pauli atque nostrae mediocritatis auctoritate interim communione Christi misteriorum et consacer- dotum tuorum (te) privamus; et nisi cum presenti Paulo venerabili episcopo vel cum eodem sanctissimo fratre nostro Methodio Romam, cum ipso audiendus, occurreris, non deerit iusta dampnatio, ubi talis et tanta fuerit inventa presumptio: nec pondus apostolice sedis aucto- ritatis frustrabitur, ubi tam gravis molis pravitatum immensitas conprobabitur. Starine XII, 214. — Neues Archiv V, 303. — 1) „quam“ in cod. — 2) „consitunt“ in cod. „consistunt“ Ewald. 1764) 873, ante 14 Sept. Johannes papa VIII Annonem, episcopum Frisingensem citat, sui erga Methodium archiepiscopum illegalis agendi modi rationem redditurum. — Annoni episcopo Johannes VIII. 89*

Strana 708
708 Emler, Reg. Boh. et Mor. Audacia tua et presumptio non solum nubes sed et ipsos") celos transcendit. Usurpasti enim tibi vices apostolice sedis et quasi patriarcha de archiepiscopo tibi iudicium vindicasti; immo quod est gravius, fratrem tuum Methodium archiepiscopum, legatione apostolice sedis ad 2) gentes fungentem, tyrannice magis quam canonice tractans, nec presbiterorum, qui penes te reperti sunt, iudicasti dignum consensu, quod nonnisi in contumeliam sedis apostolice perpe- trasti. Quin etiam petente illo, sacris canonibus edocentibus, ipsius sancte (Romane) sedis iudicium concedi minime permisisti; sed in eum cum sequacibus tuis et sociis quasi sen- tentiam protulisti,3) (et) a divinis celebrandis 4) officiis illum sequestrans carceri mancipasti. Insuper et cum proprium sancti Petri hominem esse te diceres, ut patrimonii in Germania siti curam gereres, istius fratris et coepiscopi, quin potius et missi nostri, de quo nobis maiore cura debebatur, vincula et insecutiones non solum ut fidelis minime nunciasti, sed Rome, (cum) super eo interogareris a nostris, te illum nosse mentiendo negasti, cum cun- ctarum afflictionum sibi a vestratibus illatarum ipse incentor, ipse instigator, immo ipse fueris auctor. De quibus omnibus nisi adeo fuerit eiusdem venerandi episcopi conditio 5) sana effecta, ut ipse possit omnem suam oblivioni propter deum iniuriam tradere, Romam rationem redditurus indifferenter accurre, alioquin post mensem Septembrium tamdiu commu- nicandi nullam habeas omnino licentiam, quamdiu non obediendo tuam erga nos ostenderis pertinaciam. Starine XII, 215. — Neues Archiv V, 304. — 1) „ipso“ in cod. — 2) „adf“ in cod. — 3) „pertulisti“ in cod. — 4) „celebrandisque“ in cod. — 5) „contricis“ in cod. 1765) 887—888. Instructio Stephani papae VI legatis ad principem Swentoplcum missis, qua usus linguae slavicae in sacris a s. Methodio introductus prohibetur et successor ab ipso consti- tutus ab officio suspenditur. — Commonitorium Dominico episcopo, Johanni et Stephano (presbiteri)s1) euntibus ad Sclavos.2) a) Cum deo propitio ingressi (S)clavorum fines fueritis, tanta vos ornate modestia, ut vestri vestrorumque hominum3) actus exemplum religionis prebeant rudi populo; habentes pre oculis monentem dominum, ut videant vestra opera bona et glorificent patrem vestrum, qui in celis est.*) Cum veneritis ad ducem patriae,5) dicite ei: Visitant vos apostolorum principes beatus Petrus regni celestis claviger, et Paulus, doctor gentium. Dominus autem Stephanus sanctissimus pontifex sancte catholice et apostolice Romanae aecclesiae et univer- salis papa, spiritalis videlicet pater vester, visitat vos et mandat vobis amabilem paternitatem; amplectitur enim vos spiritaliter et diligit sicut unicum et carissimum filium. Omnes sanctis- simi episcopi, presbiteri et diaconi cum reliquo clero sancte Romane aecclesiae optant vobis salutem; habent enim assidue vestri memoriam in suis deo dignis orationibus, apud beatis- simorum apostolorum principum limina. Omnis honorabilis senatus a Deo conservande Ro- mane urbis cum reliquo cetu fidelis populi mandant vobis salutes; desiderant enim omni prosperitate vos in Christi dei nostri fide pollere et seculi gloria gaudere.

Strana 709
Addenda et corrigenda. Anni 887—1158. 709 Primo die hec dixisse sufficiant, et si de patrie salute interrogaverint, que ad honori- ficentiam pertinent christianae religionis, aecclesie honoris, decentie imperialis prudenter respondete. Item. Spiritus sanctus a patre et filio, nec ingenitus dicitur, ut6) duo patres nec genitus, ut duo filii, sed procedens dicitur. Si dixerint: Prohibitum est (a) sanctis patribus simbolo addere aliquid vel minuere, dicite: Sancta Romana ecclesia custos est et confirmatrix sanctorum dogmatum, quia in catholica fide principis apostolorum vicaricatione in nullo vacillat, ipso dicente domino: Simon, ecce sathanas expetiit vos, ut cribraret quasi triticum; ego autem rogavi pro te, ut non deficiat fides tua; et tu aliquando conversus con- firma fratres tuos.") Hec omnes herrantes ad fidem duxit ecclesia et vacillantes roboravit, non immutando sancta dogmata sed aut non intelligentibus aut male sentientibus exponendo.8) Cap. XII. Missas et sacratissima illa ministeria, que Sclavorum lingua idem Methodius celebrare presumpsit, quamvis decessoris sui9) temporibus, domni videlicet Johannis sanctis- simi pape, iuraverit, se ea ulterius non presumere, apostolica auctoritate, ne aliquo modo presumatur, penitus interdicit. Veruntamen si aliquis Sclavorum lingua tam doctus invenitur, ut post sacratissimam evangelicam,10) apostolicam lectionem eius explicationem doctus sit dicere ad aedificationem eorum, qui non intelligunt, et laudat, si fiat, et concedit et approbat. Cap. XIII. De veneratione ieiuniorum firmiter tenete,11) sicut in sua decrevit epi- stola;12) quia assidue pro viribus ieiunare laudabile est; corpori etiam consulere, naturale; et festis diebus largiori papulo corpus sobrie reficere peccato non inputatur; si tamen cum gratiarum actione et corpus reficitur, et salubre poculum anime ministratur. Cap. (X)IIII. Successorem, quem Methodius sibimet contra omnium sanctorum patrum statuta constituere presumpsit,13) ne ministret,14) nostra apostolica auctoritate interdicite, donec suam nobis presentiam exhibeat et causam suam viva voce exponat. Starine XII, 220. N. Archiv V, 408. — 1) Vel „[diaconi]s“. — 2) Scalituos in cod. ad marginem „ad Sclavos.“ — 3) „omnium“ in cod. — 4) Mat. V, 16. — 5) Subintelligitur „Suentoplcus“. — 6) „ne“ in cod. — 7) Luc. XXII, 31, 32. — S) Que subsequuntur capitula XII, XIII et XIV dempta sunt e consti- tutionibus, quas papa legatis suis verbotenus exponenda commisit; quare de se in persona tertia loquitur. — 9) „decessoris nostri, sui in cod. — 10) „evangelicam“ in marg. — 11) „tenere“ in cod. — 12) Vide Jaffé Reg. pontif. n. 2649. — 13) Gorazd. — 14) ministrat in cod. 1766) P. 1158, 13 Jul. Luthomaritz. W(ladislaus), d. gr. Bohemie rex, nobilibus uiris fidelibus suis Tsastellao, Haulo, Benisio, Jarozlao ac omnibus, ad quos peruenerit presens scriptum. — „Propter affectum prerogatiue dileccionis, quo pre ceteris diligere vos tenemur, monemus uos pariter et rogamus, vt dilectum nobis Misnensem episcopum, patrem uenerabilem, et suos clericos in bonis uestris, oppidis siue uillis, iura sua spiritualia exercentes et que sibi competunt de iure debito requi- rentes promoueatis diligenter, omni, quo potestis, iuuamine et effectv, cum teneamur eundem fouere contra quemlibet et iuuare et malum suum tamquam nostrum uelimus generaliter reputare.“ — Dat. Luthomaritz III° idus Juli. Ex orig. arch. reg. Dresd.

Strana 710
710 Emler, Reg. Boh. et Mor. 1767) 1167, 30 Jul. Romae. Fridericus, Rom. imperator, Reinoldo, archiepiscopo Coloniensi, pro servitiis eius omne suum jus et dominium ac totam curtem in Andernaco confert. Inter testes Daniel, episc. Prag. — Acta a. dom. inc. MCLXVII°, ind. XV, imperante d. Friderico, Rom. imper. invict. a regni eius XV°, imp. XIII°, data Romae apud s. Petrum III kal. Aug. Günther, Cod. dipl. Rheno-Mosellanus I, p. 391. 1768) 1185, 9 Mart. Veronae. Lucius papa III monasterium in Waldsassen in suam protectionem suscipiens posses- siones eius confirmat, in Boemia specialiter Preolac, Dudeliue, Rozdel, Penerit, Prin. — Dat. Uerone per manum Alberti, s. Rom. eccl. presbiteri cardinalis et cancellarii, VII id. Mar. indict. III, incarn. d. a. MCLXXXIIII°, pontif. vero d. Lucii pape III a. IV°. Gradl, Mon. Egrana 33, n. 98. 1769) 1186. Reg. Boh. I, n. 387, ubi in linea IXa legendum est, que uocatur Ledci, in prouincia, que uocatur Gritoouo, et terciam uillam, que uocatur Netribiz, et quasdam terras oc. Orig. in arch. Melit. Pragae. 1770) 1188. Vide Reg. Boh. p. 182, n. 397, ubi in linea XIII legendum est confirmans, Hermannus, Prag. prepositus, Alexander notarius, Hermannus, abbas de Sedlec oc. Orig. arch. Melit. Pragae. 1771) Ante a. 1194. Daniel, abbas Waldsassensis, a monasterio Brunovensi quosdam agros grangiae Preolac in provincia Sacensi adiacentes ecclesiae suae comparat. Gradl, Reg. Egrana 36, n. 104. 1772) 1204, 15 Apr. Laterani. Innocentius papa IIIus magistro et fratribus hospitalis s. Mariae Teutonicorum Prag. confirmat possessiones, quas eis dedit marchio Moraviae et rex Boemorum in Oppava. — Dat. Laterani XVII kal. Maii, pontif. a. VII°. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1773) 1207, 11 Apr. Laterani. Innocentius papa III fratribus hospitalis s. Marie in Boemia villas Lupatin, Boseu- menza, Repin, Luben et Borotizi, quas eis rex Boemorum et marchio Moraviae contulerunt, confirmat. — Dat. Laterani III id. Apr. pontif. a. X°. Ex orig. arch. reg. Dresd.

Strana 711
Addenda et corrigenda. Anni 1167—1226. 711 1774) 1226, 9 Maii. Laterani. Honorius papa III monasterio s. Mariae Siloensi libertates et bona confirmat. — „Ea propter dilecti in domino filii vestris iustis postulacionibus clementer annuimus et mona- sterium sancte Marie Siloensis, in quo diuino estis obsequio mancipati, sub b. Petri et nostra proteccione suscipimus et presentis scripti priuilegio communimus. Imprimis siquidem sta- tuentes, ut ordo canonicus, qui secundum deum et beati Augustini regulam atque institucionem Premonstratensium fratrum in eodem monasterio institutus esse dignoscitur, perpetuis ibidem temporibus inuiolabiliter obseruetur. Preterea quascumque possessiones, quecumque bona idem monasterium in presenciarum iuste ac canonice obtinet aut in futurum concessione pontificum, largicione regum uel principum, oblacione fidelium seu aliis iustis modis prestante domino possit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant, in quibus hec propriis duximus exprimenda vocabulis: locum ipsum, in quo prefatum monasterium situm est, cum omnibus pertinenciis suis, Porzicze, Kigow, Mechuticze, Liskowicze, Wrzesnik, Otradowicze, Petrowicz, Rogeticz, Lipnicz, Jurice, Kramolin, Pachiow, Pohorze, Hilowicz, Mileticz, Smilowicz, Witicz, Lubicz, Lhota, Drskowicz, Bossicz, Komorowicz, Boganow, Bistrum, Pawlow, Krassonow, Rudkow, Krassonowecz, Cslaum et Branissow villas cum silnis usque ad terminos Morauie, Bozhelow, Brinscheüd, Krlow, Budin, Bukowy, Slawany, Welechow, Mostek, Brzistie cum capella, Womisla, Sedlicze, Zahorze, Smrdow, Kleteczna, Schimonitz, Wlastowichenicz, Wlaznowicz, Heralecz, Zedelce, Brudekowiez, Wesely, Selevecz, Terkonicz, in Olsan curiam cum vinea, Ztrichowicz, Zedelce antiquum, Zwanowicz, Petrin cum vinea, Boreck cum siluis usque ad flumen Giglaue, Wiskitna, Bradeo, Jesena, Hodiegow et Genikow usque ad flumen de Otwirna cum pratis et vineis, terris, nemoribus, usurariis et pascuis in bosco et plano, in aquis et molendinis, in viis et semitis et omnibus aliis libertatibus et immunitatibus suis. Sane noualium vestrorum, que propriis manibus aut sumptibus colitis, siue de vestrorum animalium nutrimentis nullus a vobis decimas exigere vel extorquere presumat. Liceat quoque vobis clericos uel laicos, liberos et absolutos, e seculo fugientes ad conuersionem recipere et eos absque contradiccione aliqua retinere. Prohibemus insuper, ut nulli fratrum uestrorum post factam in monasterio vestro professionem fas sit sine abbatis sui licencia nisi arccioris religionis obtentu de eodem loco discedere, discedentem uero absque communium uestrarum litterarum cautione nullus audeat retinere. Cum autem, generale interdictum terre fuerit, liceat vobis clausis januis, exclusis excommunicatis et interdictis, non pulsatis campanis suppressa voce diuina officia celebrare. Crisma vero, oleum sacrum, consecraciones altarium seu basilicarum, ordinationes clericorum, qui ad sacros ordines fuerint promouendi, a diecesano suscipietis episcopo, siquidem catholicus fuerit et communionem sacrosancte Romane sedis habuerit et ea vobis voluerit sine prauitate aliqua exhibere, alioquin liceat vobis, quemcumque malueritis, catho- licum adire antistitem, graciam et communionem apostolice sedis habentem, qui nostra fretus auctoritate vobis, quod postulatur, impendat. Prohibemus insuper, ut infra fines parrochie uestre nullus sine diecesani episcopi et uestro assensu capellam seu oratorium de nouo con- stituere audeat saluis priuilegiis pontificum Romanorum. Ad hec nouas et indebitas exacciones

Strana 712
712 Emler, Reg. Boh. et Mor. ab archiepiscopis, episcopis, archidiaconis seu decanis aliisque omnibus ecclesiasticis secula- ribusue personis omnino fieri prohibemus. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse decer- nimus, ut eorum deuocioni et extreme voluntati, qui se illic sepeliri deliberauerint, nisi forte excommunicati uel interdicti sint, nullus obsistat, salua tamen iusticia illarum ecclesiarum, a quibus mortuorum corpora assumuntur. Decimas preterea et possessiones ad ius eccle- siarum vestrarum spectantes, que a laicis detinentur, redimendi et legittime liberandi de manibus eorum et ad ecclesias, ad quas pertinent, reuocandi libera sit vobis de nostra aucto- ritate facultas. Obeunte uero te, nunc eiusdem loci abbate, uel tuorum quolibet successorum nullus ibi qualibet subrepcionis astucia seu violencia preponatur, nisi quem fratres communi consensu vel fratrum pars consilii sanioris secundum deum et b. Augistini regulam prouiderint eligendum. Paci quoque et tranquillitati vestre paterna imposterum sollicitudine prouidere volentes auctoritate apostolica prohibemus, ut infra clausuras locorum seu grangiarum vestrarum nullus rapinam seu furtum facere, ignem apponere, sanguinem fundere, hominem temere capere uel interficere seu violenciam audeat exercere. Preterea omnes libertates et immunitates a predecessoribus nostris Romanis pontificibus ordini vestro concessas nec non libertates et exempciones secularium exaccionum a regibus et principibus uel aliis fidelibus racionabiliter vobis indultas auctoritate apostolica confirmamus et presentis scripti priuilegio communimus.“ — — Ego Honorius catholice ecclesie episcopus. Ego Gvala sancti Martini presbyter cardinalis tituli s. Equitii. Ego Thomas tituli sancte Sabine presbyter cardinalis. Ego Hugo, Hostiensis et Vellienensis episcopus. Ego Pelagius Albanus episcopus. Ego Nicolaus, Tusculanus episcopus. Ego Oliuerus, Sabinensiś episcopus. Ego Octauianus ss. Sergii et Bachi diaconus cardinalis. Ego Gregorius de Grecent. s. Theodori diaconus cardinalis. Ego Reinerus s. Marie in Cosmidin diaconus cardinalis. — Dat. Laterani per manum mag. Guidonis, d. pape notarii VII idus Maii, indiccione XIIII, incarn. dominice a. MCCXXVI°, pontif. sanctissimi domini Honorii pape III a. X°. E cop. arch. mon. Siloensi. 1775) 1227. (S. 1. et d.) Joannes, Pragensis ecclesiae episcopus, Woislavae, fundatrici mon. Chotessouiensis, quaedam bona vendit. — Not. oc, "quod nos Joannes, Prag. eccl. episcopus, de consilio canoni- corum Pragensium dominae Woislavae, fundatrici Chotessouiensis ecclesiae, vendidimus villam, quae dicitur Hochici, pro LX marcis argenti. Vendidimus etiam eidem dominae partem villae, quae dicitur Lessina, pro XXX marcis argenti. Et hanc summam pecuniae convertimus pro precio circuitus, qui dicitur Pribram, quem circuitum praedecessor noster sanctae memoriae Andreas, Pragensis episcopus, emerat pro CCC marcis argenti. Praeterea nouerint universi, quod de terra, in qua sita est ecclesia Chotessouiensis, coram nobis, videlicet Joanne, sanctae Pragensis ecclesiae episcopo, a quibusdam rusticis nomine Pragensis ecclesiae quaestio moue- retur, praedicta domina Woislava per legitimas probationes coram nobis ostendit, quod quaedam vinea, quae nomine dicitur Semirma, pro praedicta terra Pragensi episcopo et ecclesiae suae in concambium data fuit.“ — 1227. E cod. man. c. r. bibl. Prag. XV, B, 4 p. 344.

Strana 713
Addenda et corrigenda. Anni 1227—1236. 713 1776) 1233. In Zedloc. Wencezlaus, rex Boem. quartus, fratribus domus Teutonicae villam Szenomat confert. — Not. oc, "quod uillam Szenomat cum pertinenciis, pratis, campis et silua fratribus domus Thevtonice domino deo militantibus iure perpetuo possidendam contulimus pro remedio anime nostre ac pro dampnis domibus eorundem fratrum cruce signatorum in Moravia ab exercitu nostro illatis compensacionem misericorditer facientes.“ — Testes: Albertus, dux Saxonie, frater eius Henricus, comes de Anhalt, qui et petitores, Otto, marchio de Brandburc, Gun- terus, comes de Kevrburc, Mengerus, burgravius Misnensis, Otto, burgrauius de Donin, Hoierus de Fridberc, Zdeslaus camerarius, Vitko senior, Henricus de Nouo castro, Vitko iunior fratres, Castol [aus et] Henricus fratres, filii Smil, Groznata de Podebrad, Bawor de Radotin, Noztup et Gebardus de Horovic fratres, [...] marscalcus, filius Zbizlay, Vata sub- camerarius et alii. — Act. in Zedloc, a. dom. incarn. MCCXXXIII, indict. V dat. per manus Johannis notarii. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1777) 1234, 14 Jul. Pragae. Wenceslaus rex monasterino in Brewnowe diversas libertates confirmat. Vide Reg. Boh. I pag. 395 n. 842, ubi in linea XI legendum est: ipsorum custodibus, qui holoti vocantur ; ab eo etiam, quod dicitur ozzep, atque a sex denariis, quod dicitur seztne, qui dabantur magistro venatoriae dignitatis. Statuimus eciam, ut ecclesiae Brewnowiensis currus victualibus oneratos non cogantur ammodo dare nobis ad expedicionem proficiscentibus seu colloquium celebrantibus nec barones vel alii milites in domibus eiusdem ecclesiae hospitentur, nisi voluntate abbatis vel fratrum eius. Quod si quis contrarium facere praesumpserit, quod ibi consumpsit, in duplo restituat et nobis mille et ducentos denarios persolvat. Nec homines praenotatae ecclesiae fugientes servitutem debitam a villicis regalibus seu aliis laicalibus personis recipiantur. Decrevimus eciam ne homines oc. Et in pag. 396 lin. 5—8 legitur pro dicitur — pertinentem: dicitur cestne, pertinens ad beneficium forestarii, super currus ecclesiae antedicte et pauperes exigi penitus inhibemus. Placuit eciam nobis, ut homines saepe dictae ecclesiae in omnibus teloneis in aquis totius Boemiae constitutis omni modo gaudeant libertate, nihil cuiquam ratione beneficii persolventes. E cop. arch. c. r. gubern. Boh. communic. mecum d. C. Köpl, praefectus archivi praedicti. 1778) 1236, 5 Febr. In Waltsassen. Testimonium de donatione quorumdam hortorum et arearum in Egra facta a Heinrico de Sunninberge milite eiusque uxore monasterio in Waldsassen. — Dat. in Waltsassen a. d. MCCXXXVI°, ind. IX, non. Febr. Gradl, Mon. Egrana 67, n. 187. 90

Strana 714
714 Emler, Reg. Boh. et Mor. 1779) 1237. W[encezlaus], Boem. rex, fratribus domus Teutonicae quaedam bona in Syndemansdorff confert. — Not. oc, „quod nos ob spem vite eterne octo mansos, quos dilectus miles noster Andreas de Thetow longa per tempora in villa Syndemansdorff iure feodali possedit a nobis, una cum ipso propter partem iuris, quod habebat in eisdem mansibus, hospitali domus Teoptonicorum [sic] apud Aldeburh dedimus liberaliter ac perpetualiter possidendos.“ — Acta a. d. incarn. MCCXXXVII, indict. IX. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1780) 1238, 25 Aug. In Cladrub. Wenceslaus, rex Boh. monasterio Syloensi praedium Borek a patre suo adiudicatum confirmat. — Not. oc, quod nos „monasterium Syloense, quod a progenitoribus nostris ad honorem dei fundatum est, sed a filiis Wolframi, nobilis nostri de Moravia, violenter est oppressum, de manibus eorundem liberare disponimus, vt serui dei liberius et quietius in omni tranquillitate et quiete pro parte nostra et pro statu regni nostri deum ibi valeant exorare. Hii autem sunt termini silue et predii in Borek: a dextera parte vie Humpolen, qua itur in Morauiam per montem Rozochatecz, et ab ipso monte ad viam, que vocatur Nahaber 1), et per eandem viam Nahaber vsque ad riuulum Smrczna, qui riuulus sicut Gylaua influit abinde per ascensum fluminis Bylaue vsque ad locum illum, vbi riuulus Otwyrne ipsum flumen influit, abinde per ascensum eiusdem riuuli ad ortum, abinde spacio interposito oritur riuulus Wyskydna, qui riuulus, sicut Kletecznam influit, nullius bonis interiacentibus metas ecclesie determinant. Igitur predium illud Borek cum suis pertinenciis ville Dusseyow, siluis, pratis, pascuis et riuulis, super quibus inter predictum monasterium et filios Wolframi con- tentio habebatur, sicut per sentenciam recolende memorie patris nostri obtinuit, auctoritate regia coram testibus infrascriptis eidem monasterio confirmavimus et confirmamus.“ — Facta est autem hec confirmacio a. dom. incarn. MCCXXXVIII°, VIII° kal. Sept. in capella Omnium Sanctorum apud Cladrub coram testibus: Johanne Pragensi, Roberto Olomucensi episcopis, Ipolito, archidiacono Pragensi, Bernhardo, scolastico Pragensi, Hermanno, preposito Luthomeri- censi, Marquardo, archidiacono Luthomeric. Laurencio, canonico Pragensi, Sdesslao, camerario nostro, Witkone seniore et Witkone iuniore, Castalone, nobili nostro, Nostup, castellano nostro de Primberk, Brzethyslao, Zbraslao, Sulislao, Budislao et Jaroslao, filiis Jaroslai. Pelzel, K. Karl IV, tom. II, Urkb. 346. — 1) id. e. na Haber. 1781) 1241, 15 Mart. (S. 1.). Fr. Albertus, magister hospitalis s. Francisci, cum suis fratribus in Praga concordant cum fratribus ordinis Teutonici de quibusdam decimis villae Repin. — Not. oc, "quod nos mediantibus probis viris fratribus Predicatoribus, fratre videlicet Antonio, priore Pragensi, et fratre Ditrico, lectore eiusdem domus, et fratre Petro Polono ex eodem conventu debitam pacem composuimus cum fratribus hospitalis sancte Marie Tevtonicorum Iherosolimitani omnem

Strana 715
Addenda et corrigenda. Anni 1237—1249. 715 controversiam removentes, que propter quasdam decimas de Repin, que ad ecclesiam de Wirben videbantur pertinere, inter nos et ipsos aliquanto tempore versabatur. Juri igitur nostro de predictis decimis omnino cessimus, ut prefati fratres de domo Tevtonica perpetuo iure de cetero easdem valeant pacifice possidere, ita dumtaxat, ut XX marce argenti a pre- fatis fratribus nostrorum pauperum usibus appendantur. Nec hoc quempiam scandalizet, quod controversiam inter nos versatam fuisse et pacem reformatam dixerimus, ut unitatem scissam fuisse intelligat animorum. Aliter quippe discorditer discordatur et aliter concorditer dissen- titur; per illam enim iniquitas exercetur, per istam iusticia roboratur; in illa merito sibi quisque vendicat aliena, in ista unicuique in eo, quod suum est, debite respondetur, quia primam parit ambicionis cupiditas, secundam generat iusticie rectitudo. Nos igitur primam omnino abicientes sub tenore secunde sic ad horam dissensimus, ut nunquam animos ab invicem habuerimus separatos; unde et eo facilius consensimus in id ipsum, quanto tales nos constat habuisse mediatores, quos fautores unitatis et concordie orbis fidelium comprobat universus.“ — A. d. MCCXLI°, idibus Marcii. — Testes: frater Antoni[us], prior fratrum ordinis Predicatorum, . . fratrum Minorum in Polonia, fr. Heinricus, guardianus s. Francisci in Praga. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1782) 1244, mense Jul. Pragae. Wencezlaus, rex Boemiae quartus, hortatur, ut Christi fideles hospitali in Gorlich a se fratribus domus Thewthonicorum collato elemosinis subveniant statuitque, "vt de bonis censualibus, si qua hospitali predicto a fidelibus oblata fuerint, fratres hospitalis evndem censvm de ipsis persolvant, quem eorumdem bonorum datores dominis suis dare antea con- sueuerunt.“ — Acta sunt hec a. d. MCCXLIIII°, mense Julio, ind. IIa, data Prage per manum curie nostre notarii Reymbothonis anno, mense et indictione prescriptis. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1783) 1249. (S. 1.). R(eimboto) et Erkenbertus et E(rkenbertus) fratres et advocati de Strazberc de- cimam in Cunenrute monasterio in Waltsassen conferunt. — Acta sunt a. inc. dom. MCCXLVIIII°. Gradl, Mon. Egrana 77, n. 215. 1784) 1249, 13 Febr. In Sathecz. Wenceslaus, B. rex, volens compensare damna, quae monasterium Waldsassense in bono suo Preolac temporibus belli perceperat, bonum Satel ei confert. — Act. in Sathecz a. d. MCCXLIX°, die XIII intrante Februario, praesentibus his testibus: ven. pat. Brunone, Olomuc. episc., Gallo, Gerossio et aliis, dat. per manum mag. Dionisii, Wissegrad, praepositi, regni nostri cancellarii. Gradl, Mon. Egrana 77, n. 214. 90*

Strana 716
716 Emler, Reg. Boh. et Mor. 1285) 1249, 20 Jul. Pragae. Wenceslaus, B. rex quartus, renovat privilegium patris sui Ottocari, B. regis, a. d. MCCXXI°, VI non. Jul. ecclesiae Prag. datum (v. Reg. Boh. et Mor. I, p. 300). — Dat. Pragae a. gr. MCCXLIX°, XIII kal. Aug. pontif. ven. dom. Nicolai episc. a. IX°. Lünig, Cod. Germ. dipl. I, 962. 1786) 1250, 20 Nov. Bela, Hungariae rex oc, Nicolao comiti, filio Theodori, et mag. Duruzlao, filio Duruzlai, nobilibus de comitatu Castri Ferrei quandam terram confert, „quia in expedicione nostra, quam contra regem Boemorum habebamus, ipse comes Nicolaus sic uiriliter et fideliter suum impendit famulatum." — Dat. a. d. MCCL°, XII kal. Dec. regni autem nostri XXV° (sic). Cod. dipl. Arpad. VII, 308. 1787) 1252, 15 Jun. In castris apud Viennam. Bela, Hungariae rex oc, dat litteras "quibusdam buchariis nostris, uidelicet Milozt et duobus filiis eius, scilicet Budul et Damiano de uilla Dehter, in armis militaribus nobis et regno nostro seruire desiderantibus —— ad exercitum nostrum, quem contra d. marchionem Morauie, filium illustris regis Boemie, ediximus.“ — Dat. in castris iuxta Viennam castra- metatis contra ducem predictum a. d. inc. MCCLII°, XVII kal. Jul. regni nostri a. XVIII°. Cod. Arp. VII, 342. 1788) 1253. (S. d. et 1.). Joannes, magister domus S. Mariae ad pedem pontis in Praga, monasterio in Cho- tissow villas Przeyssow et Sekyrzan vendit. — Not. oc, "quod ego Joannes, dictus magister domus S. Mariae ad pedem pontis in Praga, voluntario conccurrente assensu capituli nostri et domino Clemente praeceptore sanctae domus hospitalis Jerosolymiti per Alemaniam, Boemiam, Morauiam et Poloniam ad hoc ipsum consentiente, villa quae Przeyssow dicitur in Pilsnensi sita provincia, cum aliis duabus villis, quae Sekyrzan dictae sunt, in eadem provincia constitutae, conventui et ecclesiae s. Wenceslai in Chotissow pro mille marcis cum omnibus attinentiis earundem haereditario jure in perpetuum vendidimus feliciter possidendas, quas videlicet mille marcas nobis praepositus memoratae ecclesiae plenissime et integraliter persoluit, praeter mille lotones Pragae communes adhoc soluendos.“ — Dat. anno gratiae 1253°. E cod. manuscripto c. r. bibl. Prag. XV, B, 4, p. 240. 1789) 1253, 20 Nov. Prage. Przemysl, haeres regni B., dux Austriae, dominus Styriae, Moraviae marchio, innovat privilegium a Wratislao primo Boemiae rege, monasterio in Opatowicz cc. a. d. MLXXXVI" datum (v. Reg. Boh. I, p. 72). — A. d. MCCLIII°, XII kal. Dec., praesentibus: „Cunrado, ven. Frisingensi episc., fr. Welascho de ordine fratrum Minorum, d. pape penitenciario et

Strana 717
Addenda et corrigenda. Anni 1249—1254. 717 nuncio, Borschone, camerario regni Boemie, Jaroschio, burgrauio Pragensi, Witkone de Nouo- castro, Bauaro et Cunrado, castellanis de Clingenberg, Borzuta, castellano Luthomericensi, Pomyeno, summo aule regie judice, et aliis. — Dat. per manus mag. Guillelmi, protonotarii, Prag. ecclesie canonici, die et loco prefatis. E confirm. Caroli IV imp. d. d. a. d. MCCCLV° in arch. Raigrad. 1790) 1254. Král Otakar oznamuje, že Václav, otec jeho, ves Budětice Držislavovi za jeho věrné služby daroval, kterouž on Držislav Dluhomilovi prodal; toho trhu král potvrdil l. p. 1254. Mezi svědky jinými Ratmír a Bohuslav páni ze Švamberka. Václ. Březan, Vývod pánův ze Švamberka. Communic. mec. dr. Aug. Sedláček, prof. gymn. Tábor. 1791) 1254, 12 Apr. Pragae. Ottackarus qui et Premizl, Boemiae rex, dux Austriae et Styriae marchioque Mora- uiae hospitali s. Francisci Prag. villam Tetschitz restituit datque ei pro villa Drahonitz silvam Ladwyn Prag. civitati adjacentem. — Universis oc, "quia per iniquam suggestionem vilium personarum pater noster, felicis recordationis inclytus rex Boemiae d. Wenceslaus, uillam forensem Tetschitz dictam, ecclesiam et omnia alia ad ipsam uillam iure pertinentia hospitali s. Francisci Pragae in pede pontis sito, ubi pauperes infirmi, claudi, caeci et quippe debiles hospitaliter nutriuntur et pascuntur, abstulit. —— Nos igitur patris nostri et nostrae salutis non immemores, praefato hospitali s. Francisci ibidem Pragae in pede pontis sito ad amplius pauperum et infirmorum releuamen per certissimam infirmationem ad viam reducti verae cognitionis praemissam villam Tetschitz, ecclesiam, agros, silvas, rubeta, aquam et aquarum decursus, omniaque alia ad ipsam villam iure pertinentia reddimus et restituimus gratiose perpetue pacifice possidenda; pro uilla vero Drahonitz quam eidem hospitali s. Fran- cisci abstulimus et ciuitati nostrae Piezc addidimus, silvam nostram Ladwyn Pragensi ciuitati adiacentem praefato hospitali s. Francisci Prage in pede pontis nomine et tytulo commuta- tionis damus et donamus habendam et impermutabiliter possidendam.“ — Dat. Pragae a. d. MCCLII°, pridie id. Aprilis, XII indict. E cod. aur. arch. ord. Crucifer. cum rub. stella Pragae. — V. Reg. Boh. II, p. 14, n. 29. 1792) 1254, 1 Sept. In Grimmis. Heinricus de Wida, Heinricus de Plawe, Heinricus de Gera advocati unionem faciunt cum marchione Misnensi. — Not. oc, "quod inter d. nostrum marchionem Misnensem ex vna parte et nos ex altera parte taliter est tractatum, quod ipsi seruire debemus contra omnem hominem — — dominus noster marchio etiam uersa uice nos in suam graciam et protecti- onem recepit et nos juuabit contra omnem hominem. — — Preterea est condictum, quod nos contra regem Bohemie de nomine ipsum iuuabimus et si aliquid humanitus de ipso accideret, ad consequendam terram Bohemie dominum marchionem iuuabimus sine malo

Strana 718
718 Emler, Reg. Boh. et Mor. ingenio bona fide. Et si propter hoc nos contingeret tale dampnum sustinere et tales expensas facere, que nobis nimium graues essent, super eo utrobique faciemus, quod duo ex hominibus domini marchionis et duo ex hominibus nostris, qui ad hoc utrobique electi fuerint, dixerint faciendum. Et si nos uel aliqui ex amicis nostris uel hominibus capti fuerimus in seruitio domini marchionis, nos absoluet indempnes. Item est condictum, quod si aliquod dampnum nobis accideret per regem Bohemie seu per suos homines, illud infra decem septimanas nobis disponet dominus marchio secundum justiciam uel amiciciam restaurari. —— Item si idem rex uel sui homines intrare vellent per potentiam terram nostram, postulabit ab ipso, ut ab illo desistat; quod si ad peticionem suam non faceret, in hoc similiter bona fide et sine malo ingenio nos iuuabit. Insuper est condictum, quod si eundem regem contingeret de hoc seculo emigrare, illa bona que nunc habemus de rege, conseruabimus a domino marchione tali jure, sicut nunc possidemus et habemus et etiam illa bona, que adhuc in terra Bohemie, peterimus adhipisci. Item seruire debemus ipsi domino marchioni contra archiepiscopum Magdeburgensem. — — Sed de Egra taliter est tractatum, quod si uoluerit illam et alia attinentia nostro auxilio adipisci, hoc facere debet per amicitiam et bonam nostram volun- tatem.“ — Inter testes Al(bertus) dictus Nothaft. — Dat. in Grimmis a. d. MCCLIIII, kal. Sept. XIIa indict. Ex orig. arch. reg. Dresd. — Gradl, Mon. Egrana 80, n. 226. 1793) 1255, 1 Dec. (S. 1.). Witego de Nouo castro, filius Heinrici de Nouo castro, fratribus hospitalis s. Mariae Theutonicorum collationem iuris patronatus ecclesiae parrochialis Noui castri per patrem suum factam confirmat. — "Cum igitur pie recordationis H. pater meus domui ac fratribus s. Marie Theutonicorum Iherosolimitani ius patronatus in parrochia Noui castri cum dotibus ac terris suis seu limitibus pia propter deum liberalitate donauerit aliaque predia seu bona in diuersis locis addiderit, ego etiam pro posse meo paterne pietatis imitator existens elemosinas patris mei predicte domui factas adauxi. Ne igitur quisque inimicorum hominum beneficia nostra, que domui memorate deuocionis causa contuli, quoquomodo ualeat perturbare, sana ac libera uoce presentique scripto protestor, quod donacionibus patris mei iam dictis fratribus factis pium ac beniuolum prebui semper assensum et tam meas quam alias, quas postmodum addidi, eisdem fratribus ad habundantem cautelam presentis scripti et sigilli mei munimine roboraui. Sane predicti fratres liberalem beniuolenciam patris mei erga se studiosius intuentes hospitale infirmorum apud supradictam ecclesiam construxerunt, promittentes se in eo seruaturos certum numerum infirmorum, scilicet XII infirmos pro salute mea progenitorumque ac heredum meorum imperpetuum et eis pietatis viscera prebituros, si tamen eos poterunt reperire. Et vice uersa pia et recordacionis optime mater mea duas villas siue territoria scilicet Ztremils et Doblings cum meo assensu contulerat memoratis, quas frater Lûdewicus, preceptor prouinci- alis eorundem fratrum, cum assensu ipsorum michi nouiter permutauit, ipsi siquidem predictas villas michi permutacionis titulo cum omnibus suis pertinenciis omnique districtu, ambitu et honore habendas in veram hereditatem perpetualiter assignarunt. Ego vero pro eisdem villis

Strana 719
Addenda et corrigenda. Anni 1255—1256. 719 dedi ac contuli eisdem fratribus decem mansos apud villam, que vocatur ad Sanctum, et ibidem addidi piscinam ac molendinum et aquam transfluentem. Superaddidi etiam, ut homines domus iam sepe dicte siluas cum meis hominibus liberas habeant et communes. Itemque dedi eisdem fratribus aliam piscinam et molendinum, quod tenuit Radwanus, et aquam a ponte circa stubam balniarem sursum usque ad aquam Zuzonis. Prolongaui etiam mansos quosdam eisdem fratribus, quos redegerant in noualia actenus apud ortum, perpetualiter ac libere iure ueri dominii possidendas. Item domui et ipsis fratribus sancte Marie de curia Ruperti plenam decimam disposui assignari. Item si quispiam in pugna excesserit quoquo- modo, ita quod de ipso querimonia oblata fuerit, uel forte detentus fuerit de commissis et colonus uel servus fratrum extiterit, frater domus in iudicio nostri iudicis sit assessor; hoc adiecto, si colonus aut servus fratrum in culpam ceciderit, culpe satisfactio non nobis sed fratribus debeatur. Item si aliquis de bonis domus fratrum in furto deprehensus fuerit, bona ipsius domus sint, fur quoque sic arreptus nostro iudicio debet tradi. Ceterum quia per- fectum est pietatis opera consummare, divine remuneracionis intuitu omnes homines eorundem fratrum ab omnibus angariis, exaccionibus et collectis seu peticionibus coactis a theloneis statuens et disponens eos perpetua libertate gaudere. Ipsis quoque vendendi et emendi in omni foro meo liberum ius concessi." — Testes: — — Dersko marscalcus, Stiborius pincerna, Ynatsz dapifer, Zuzik, Hozlaus, Diepoldus milites, Radmirus iuuenis, Hoztey, Mutyn, Bogemiel, Uziek, Heinricus iudex dictus Lapicida, Johannes dispensator, Blasiek et alii quam plures. — Acta sunt hec a. incarn. d. MCCLV°, kalendis Decembris. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1794) 1256, 20 Jun. Anagniae. Alexander papa IV ratam habet concessionem signi crucis et stellae fratribus hospi- talis s. Francisci per episcopum Pragensem auctoritate litterarum Innocentii papae IV factam. — Dat. Anagnie XII kal. Jul. pontif. a. II°. Tabul. ord. Crucifer. Prag. 1795) 1256, 20 Oct. In Cremsir. Bruno, Olomuc. episc. judex a sede apostolica delegatus, decidit litem de ecclessiis in Longa Villa et Medio Monte. — Not. oc, "quod cum super ecclesiis de Longa Villa et Medii Montis, quas frater Benedictus ordinis fratrum domus Theutonicorum, plebanus in Brod, dicebat ad se pertinere eo, quod in limitibus parrochie de Brod essent fundate, Henricum rectorem dictarum ecclesiarum coram nobis auctoritate apostolica traxisset in causam, dictus rector coram nobis comparens dominum suum, a quo dictas ecclesias se dicebat habere, vide- licet dominum abbatem ordinis s. Benedicti in Willamow in iudicio nominauit. Cui rectori terminum cum dederimus, ut domino suo innotesceret, certo dierum spacio a nobis ipsi domino assignato, vt dominus ipse veniens uel ydoneum dirigens responsalem fratris B. plebani inten- tionem susciperet memorati. Ad quem siquidem terminum cum dictus .. abbas nec per se nec procuratorem curaret venire diucius exspectatus, recepto iuramento calumnie a pre-

Strana 720
720 Emler, Reg. Boh. et Mor. dicto fratre B. plebano de Brod, quod non maliciose seu per calumpniam petat dictas ecclesias, prefatum fratrem B. sententialiter in possessionem prenominatarum ecclesiarum decreuimus esse mittendum, allegacione omni absenti super principali servata.“ — Dat. in Cremesir a. d. MCCLVI°, XIII° kal. Novembris. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1796) 1256, 16 Nov. In Egra. Albertus, Ratisponensis episcopus, hospitali b. Virginis in Egra, cui per expensarum voragines paupertas non modica imminet cuique ad sustentationem pauperum ibidem graviter laborantium non suppetunt facultates, omnem decimam novellarum per campos in posterum eradicantium ad refocilliationem infirmorum praedicti hospitalis confert. — Dat. in Egra in domo fr. Minorum a. inc. d. MCCLVI°, XVI kal. Dec., in die s. Othmari, XIV ind. pontif. n. a. IX°. Ex orig. reg. arch. Mon. Gradl, Mon. Egrana 81, n. 228. 1797) 1257, 16 Dec. Apud Egram. Marquardus ministerialis aulae imperialis dictus de Wagowe uxore sua consentiente villam Hergesing cum attinentiis monasterio Waldsassensi confert. — Praesentibus Henrico seniori de Wida, iudice provinciali in Egra, Heinrico de Privil, Cneucellino de Hohenberch, Heinrico de Kinsberg, Rudgero de Spareneck. — Acta a. d. inc. MCCLVII°, dominica tertia adventus domini apud Egram. Gradl, Mon. Egrana 82, n. 229. 1798) 1257, 20 Dec. In Egra. H(einricus) de Wida, advocatus et judex provincialis in Egra, testatur monachos de Waltsachsen de domibus et areis ipsis a Walthero de Curia, burgensi in Egra, pro salute animae suae collatis et extra civitatem sub castro sitis a collectationibus et steuris civitatis liberos esse. — Dat. in Egra a. d. inc. MCCLVII, in vigilia Thome apost. Ex orig. reg. arch. Mon. Gradl, Mon. Egrana 82, n. 230. 1799) 1258, mense Apr. Dachouwe. Conradus, Jerosolimitanus et Siciliae rex et dux Sweuiae, fratribus domus Theutonicae s. Mariae in Jerusalem jus patronatus ecclesiae in Egra donat. — Not. oc, "quod nos consi- derantes laudabilem vitam fratrum Theutonicorum s. Marie in Jerusalem, qui fide sincera nostris semper progenitoribus adheserunt, de nostre liberalitatis gracia et intuitu retribucionis eterne ac pro remidio animarum parentum et predecessorum nostrorum, Jerosolimitanorum regum memorie recolende, pro salute quoque nostra atque heredum nostrorum predictis fratribus ac eorum domui de consilio et consensu dilecte genitricis nostre Elisabeth nec non Ludowici, awnculi et tutoris nostri, ducis Bawarie ac comitis Palatini Reni, jus patronatus

Strana 721
Addenda et corrigenda. Anni 1256—1260. 721 ecclesie in Egra, cuius dominium et proprietas ad nos spectat, cum omnibus juribus et perti- nenciis suis in subsidium terre sancte donacione perpetua concedimus et donamus.“ — Act. Dachouwe a. inc. dom. MCCLVIII°, mense Aprilis, prime indicc. Ex orig. arch. reg. Dresd. — Gradl, Mon. Egr. p. 83, n. 232. — Winkelmann, Acta imp. inedita 421, n. 508. — Gradl, Mon. Egrana p. 84, n. 233. 1800) 1257, 29 Sept. (S. 1.). Fr. Vitus, episc. quondam Litouiensis, capellae fr. Minorum in Glaz, quam conse- craverat, indulgentias XL dierum concedit. — Dat. a. d. MCCLVII, III° kal. Oct. Volkmer u. Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I, 16. 1801) 1259, 3 Maii. In Hedristorf. Monasterium Zwetlense ab Heinrico de Drozze quosdam reditus in Chambarn emit. — Defensor emtionis huius est Vlricus de Lantstein et inter testes nominatur Ortwinus gener Lantsteinarii. Frast, Das Stiftungenbuch von Zwetl, Font. rer. Austr. III, 173. 1802) 1259, 9 Dec. Anagniae. Alexander papa IV magistro et fratribus hospitalis s. Mariae Theutonicorum Jerosoli- mitani donationem iuris patronatus ecclesiae in Egra per Cunradum regem factam confirmat. — Exhibita „nobis vestra peticio continebat, quod nobilis vir Cunradus, natus quondan Cun- radi, filii quondam Friderici, olim Romanorum imperatoris, juspatronatus ecclesie in Egra Ratisponensis diocesis cum omnibus juribus et pertinenciis suis, prout spectabat ad eum, vobis et hospitali vestro imperpetuum liberalitate pia et prouida concessit atque donauit, sicut in patentibus litteris confectis exinde plenius dicitur contineri. Nos itaque uestris sup- plicacionibus inclinati, quod super hoc prouide factum est, ratum et firmum habentes, id auctoritate apostolica confirmamus.“ — Dat. Anagnie V° idus Decemb. pontif. nostri a. V°. Ex orig. arch. reg. Dresd. — Gradl, Mon. Egr. 86, n. 237. 1803) 1260. (S. d.) Ratisponae. Fr. Albertus, Ratisponensis ecclesiae electus et confirmatus, fratribus domus s. Mariae Theutonicorum donationem iuris patronatus ecclesiae in Egra, quam ipsis d. Conradus, filius illustris d. Cunradi, quondam regis, de consensu Ludevici comitis palatini Reni, ducis Bawa- riae, tutoris sui, nec non genitricis suae fecit, confirmat. — Dat. Ratispone a. d. MCCLX°. E lit. vid. in arch. reg. Dresd. — Gradl, Mon. Egr. 86, n. 238. 1804) 1260. (S. d. et 1.). Albertus, episc. Ratisponensis, cum capitulo ecclesiae suae compositionem litis inter monasterium Waldsassense et fratres domus Teutonicae in Egra ventilatae de supultura Egrensium in monasterio Waldsahsensi testantur. — A. d. MCCLX°. Gradl, Mon. Egrana 87, n. 241. 91

Strana 722
722 Emler, Reg. Boh. et Mor. 1805) 1261, 30 Maii. In Egra. Heinricus de Wida, Heinricus de Plawe, Heinricus de Gera advocati receptis a Ludo- wico, comite palatino Reni, duce Bavariae, mille marcis arg. egrensis ponderis restituunt Conrado, regi Jerusalem et Sicyliae, duci Sueviae castra in Kynsberch et Wagawe cum perti- nentiis, renunciant possessioni castri in Egra, promittuntque nec in monte Schonenberch nec in aliis locis infra terminos terrae, quae dicitur Egerlandt, castra vel munitiones erigere. — Inter testes fr. Waltherus, commendator in Egra, Albertus Nothafft. — Act. in Egra a. d. MCCLXI°, III kal. Jun. Gradl, Mon. Egrana 88, n. 243. 1806) 1262, 26 Jun. In Brod. A. Warmiensis episcopus, per Boemiam et Morauiam nec non per Rigensem, Gne- zensem et Salzburgensem provincias apostolicae sedis legatus, petente fr. G. magistro hospi- talis domus Theuthonicorum Jerosolimitani, sententiam a Brunone, episc. Olomucensi, super ecclesiis in Longa Villa et Medio Monte XI kal. Nov. a. d. MCCLVI° latam confirmat. — Dat. in Brod a. d. MCCLXII°, VI kal. Jul. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1807) 1263, 14 Aug. In Grätz. Bruno, episc. Olomuc. mandante Ottakaro Boh. rege, duce Austriae et Styriae nec non marchione Mor. recompensam facit monasterio Admontensi pro quibusdam bonis dicto monasterio ad construendam civitatem Bruck ablatis. — Dat. in Graetz in Styria a. d. MCCLXIII, XIX° kal. Sept. Muchar, Gesch. des Herzogthums Steiermark, V, 297. 1808) 1264, 23 Mart. In Wrankenberg. A(nselmus), episc. Varmiensis, apost. sedis legatus, indulgentias XL dierum mona- sterium fr. Minorum in Glatz visitantibus concedit. — Dat. in Wrankenberg a. d. MCCLXIV°. X kal. Apr. Volkner und Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I, 17. 1809) 1264, 24 Sept. In Cremsyer. Bruno, episc. Olomuc., petente E(lizabeth), relicta K(adoldi) Orphani, ius patr. ecclesiae in Vitiss fratribus domus Theutonicae confirmat. — Vener. in Chr. patri ac domino B. Olomucensi episcopo, E. relicta domini K. Orphani orationes ac subieccionem spiritualiter filialem. Pater- nitati vestre significamus, quod pro remedio anime quondam dilecti mariti nostri, compatris vestri, ac proprie salutis et pueri nostri intuitu contulimus fratribus domus Thevtonice hospi- talis s. Marie ecclesiam in Vitiss siue jus, quod in ipsa ecclesia habemus, perpetuo possi- dendum saluo jure notarii nostri, qui in ipsa ecclesia verus pastor ex presentatione et insti-

Strana 723
Addenda et corrigenda. Anni 1261—1265. 723 tutione legittima ius in vita sua optinuit et optinet possidendi, suplicantes humiliter, quatenus pius vester assensus huic nostre collacioni dignetur auctoritatem beniuolam impertiri, predictis fratribus collatam ecclesiam confirmando. B. dei gratia Olomucensis episcopus vniuersis presentem paginam inspecturis salutem in domino. Cum nobilis domina E. vxor quondam domini Chadoldi Orphani, pro remedio anime ipsius Ch. ac proprie salutis intuitu fratribus domus Thevthonice hospitalis sancte Marie Jerosolimitani ius patronatus ecclesie in Vitis contulerit supplicando, quatenus sue collaccioni nostre confirmationis auctoritas assentiret, nos considerantes, quod viris religiosis et maxime predictis fratribus, tum pro bospitalitate piissima tum pro defensione christiane fidei copiosa fauor multus promocionis debeatur, ipsis fratribus ius patronatus prefate ecclesie saluo jure Henrici plebani, qui eandem ecclesiam possidet, confirmamus, ita tamen, quod predicti fratres nec instituant nec destituant in eadem ecclesia sine nostra voluntate eciam proprii ordinis sacerdotes.“ — Dat. in Cremsyer a. d. MCCLXIIII°, VIII° kalendas Octobris. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1810) 1265. (S. d.) Apud Egram. Albertus senior dictus Nothaft de Wildstein advocatiam in Hohenstein Ditrico abbati in Richenbach pro XXXV marcis vendit, pro quarum marcarum XV curiam suam in Houelin tradiderunt ei fratres dicti monasterii, reliquas XX mar. pro eo Boyzlao de Hertenberg persol- verunt. — Inter testes Rupertus de Liebenstein, Vlricus dictus Stoero, Boyzlaus et Heinricus de Hertenberg. — Act. publice apud Egram a. MCCLXV, ind. IIa. Gradl, Mon. Egrana 93, n. 254. 1811) 1265, 20 Apr. Apud Egram. Henricus, prior domus fratrum Teutonicorum in Plawe, compositionem litis inter domum eiusdem ordinis in Egra et monasterium in Waltsassen super ecclesia in Schoenenbach, decimis curiae in Walde et subsidibus in Heresingen ventilatae attestatur. — Acta apud Egram a. MCCLXV°, XII kal. Maii. — Testibus: abbate de Ozzek, Chunrado et fr. Friderico dicto de Ratsan, fr. Chunrado, elemosinario de ordine Minorum, Ruperto de Liebenstein, iudice provinciali de Egra, Chunzil de Hohenberch, Bertholdo et Walthero de Curia, Henrico de Ratispona et fratre eius Wolvelino. Anno, mag. ordinis fr. domus Teutonicae generalis, praedictam compositionem litis ratam habet. Act. ut supra. Ex orig. arch. reg. Monac. Gradl, Mon. Egrana 91, 92, n. 250, 251. 1812) 1265, 12 Maii, Apud Ratisponam. Leo, episcopus Ratisponensis, compositionem litis inter domum fr. ordinis Teutonici in Egra et monasterium Waltsassense initam super iure patronatus eccl. (v. Reg. Boh. IV, p. 723, n. 1811.) ratam habet. — Dat. apud Ratisponam a. gr. MCCLXV°, IV° id. Maii. Ex orig. arch. reg. Monac. Gradl, Mon. Egrana 92, n. 252. 91*

Strana 724
724 Emler, Reg. Boh. et Mor. 1813) 1265, 25 Jun. In Verona. Ottakarus, Boh. rex, Austr. et Stiriae dux ac marchio Mor. consideratis meritis et devotione fratrum coenobii s. Johannis Baptistae in Insnla — — ipsis abbati et conventui ibidem ius patronatus ecclesiae s. Mariae et s. Jacobi ac etiam capellae sitae in civitate Tousta cum omnibus attinentiis et iuribus earundem confert. — Dat. in Verona a. d. MCCLXV°, VII kal. Jul. E cod. manuscr. c. r. bibl. Prag. II, B, 18, n. 30. 1814) 1265, 10 Sept. In Wilemow. Mizliborius abbas totusque conventus monasterii in Wilemow fratribus ordinis domus Teutonicae cedunt in causa de iure patronatus ecclesiae in Longa Villa. — „Sane cum inter nos ex una parte et fratrem Henricum, plebanum de Brode, ex altera coram domino Antonio et magistro Angelo canonicis Pragensibus, iudicibus a domino Pragensi episcopo constitutis, super Longa Villa et quibusdam aliis questio verteretur, nos visis et cognitis meritis cause, habito super hoc iuris peritorum consilio, quia sensimus et sentimus nichil iuris habere in villa predicta, ad conseruandas eciam consciencias nostras illesas cessimus et cedimus eidem plebano in causa predicta libera voluntate et consensu fratrum nostrorum vnanimi accedente, liberam concedentes facultatem, vt sepedictus plebanus et fratres sui pro tempore successores in dictam villam introducantur et ipsam iure parrochiali possideant et, sicut prius fecerant, debito modo gubernent, hoc eciam non obmisso, quod prefatus plebanus et frater Mutinus, commendator de domo Theutonica per Bohemiam, renunciauerint omnibus expensarum questio- nibus factarum in lite predicta usque ad diem hodiernum. Et de consensu parcium ad obseruanda premissa pena est apposita C marcarum legalis argenti, quarum pars media Pragensi episcopo et residua cedet parti prescripta obseruanti ab altera parte ab huiusmodi recedente soluenda.“ — Dat. in Wileomy IIII° idus Sept. a. d. MCCLXV°. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1815) 1267, 14 Mart. Pragae. Johannes, Prag. episc. parochiam de Myletin fratrum domus Theutonicae limitari facit. — Not. oc, "quod nos ecclesiam parrochialem de Myletin, in qua honesti et religiosi uiri magister et fratres ordinis domus sancte Marie Tevtonicorum ius obtinent patronatus, eo quod in bonis eorum situm habet, ex officii nostri debito ad peticionem ipsorum fratrum limitare uolentes, super hiis, que ad dictam ecclesiam iure parrochiali pertineant, per uirum prouidum et honestum Johannem, decanum et plebanum Gradicensem, inquisitionem fecimus fieri diligentem, qui mandatis nostris in hac parte iustis obtemperans inquisitione facta sol- licite nobis super eadem sic rescripsit: Venerabili in Christo patri ac domino Johanni, diuina uocatione Pragensi episcopo. Jo. decanus ac plebanus Gradcensis, reuerentiam tam uolun- tariam quam deuotam. Suscepto dominationis uestre mandato ad inquisitionem pro limitatione parrochie fratrum domus Teutonice in Myletin faciendam ipsam parrochiam intrauimus et

Strana 725
Addenda et corrigenda. Anni 1265—1268. 725 diligenti premissa inquisitione invenimus, quod ipsum forum Myletin, villa Rohochnice, villa Myletin, villa Besdnich, villa Borech, villa Seleyoue, villa Hrustowe, villa Threbehosze, villa Huleyowe, villa Ysdobin, villa Trotina, villa Bucouina ac due Noue uille, una Marci de Horizc, altera Wiscze, item villa Sthremesna et uilla Vidone vna cum hominibus in eisdem locis habitantibus et agris et noualibus cultis et incultis iure parrochiali pertinent ad eccle- siam supradictam. Hoc quoque homines, habitatores locorum supradictorum, consensu vnanimi et uoce publica nobis requirentibus et audientibus sunt professi. Quapropter pater reuerende nostram inquisitionem confirmantes memoratam parrochiam dignemini limitare, vt in posterum omnis concertatio, que suboriri posset super limitibus uel pertinentiis, penitus conquiescat. Et quia nichil creditur actum, cum aliquid superest ad agendum, non tam dicti decani inquisi- toris, quam prescriptorum magistri et fratrum petitiones licitas et honestas ad exauditionis gratiam admittentes prefatam in Myletin ecclesiam, quoad predicta loca omnia et singula cum vniuersis ipsorum pertinentiis et habitatoribus limitamus, memoratam inquisitionem actoritate, qua fungimur, ex certa scientia confirmantes.“ — Dat. Prage II idus Marcii, pontif. nostri anno IX°, a. vero d. MCCLXVII°. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1816) 1267, 1 Jun. (S. 1.). Heinricus advocatus de Plawe testatur Johannem, abbatem de Waldsassen, sibi omnem exactionem de silva sita prope villam Herisinghen resignasse, seque pro eo villam praefatam et decimas villarum Bruckelin, Heyde et Herisingen monasterio praedicto donavisse. — Act. a. MCCLXVII°, kal. Jun. Gradl, Mon. Egrana 96, n. 261. 1817) 1268, (S. d. et 1.). Johannes, abbas de Waltsachsen, commutationem decimarum villarum monasterii sui in Zletin et Stodel in parrochia Egrensi situatarum pro villis Vochengvelle et Pevchelperge parrochiae Egrensis testatur. — Dat. a. d. MCCLXVIII°. Fr. Hermannus de domo Tevtunica, commendator et plebanus in Egra, eandem com- mutationem testatur. Act. ut supra. Gradl, Mon. Egrana 97 et 98, n. 267 et 268. 1818) 1268, mense Febr. In Drobowiz. Johannes, Prag. episc. homines villae Sitinez parrochiae in Potech deputat. — „Signi- ficatum est nobis, quod homines ville, que Sitinez nuncupatur, site iuxta Drobowiz non habentes certum plebanum quasi acephali pro sacramentis ecclesiasticis recipiendis quam sepius disperguntur, ex quo sane intelligentibus congnoscitur imminere certum periculum animarum. Vnde ad voluntatem eorundem eis parrochialem ecclesiam in Potech et ipsos eidem parrochie deputamus concedentes eis, quod quamdiu clericus theutonicus ibidem non extiterit, qui eos, cum theutonici sint, in confessionibus et aliis saluti necessariis valeat

Strana 726
726 Emler, Reg. Boh. et Mor. expedire, Drobowicensem capellam pro sacramentis ecclesiasticis possint libere frequentare, nec ex huiusmodi frequentatione ipsi capelle prefate volumus aliquod preiudicium, quoad priuilegium exemptionis, quod hactenus habuit, generari.“ — Invitatis et rogatis pro testi- monio perhibendo, quorum nomina sunt hec: Petrus notarius, Moraws, capellanus domini episcopi, [Con]radus, plebanus de Chrudin, Andreas, plebanus de Horec, Stizlauus pincerna, Gallus de Lupoliz, .. ... Chunadus de Nebewige et alii. — Dat. in Drobowiz pontif. nostri a. XI°, [mense Fe]bruarii a. d. M'CC"LX-VIII°, a natiuitate domini conputato. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1819) 1268, 18 Oct. Pragae. Johannes, episc. Prag. omnibus elemosinam fratribus Minoribus in Glacz porrigentibus indulgentias concedit. — Dat. in die s. Luce evang. pontif. a. XI°. Grünhagen, Reg. zur schles. Geschichte II, 172, n. 1316. Vytkme řehaui 641 z o. sach4. Bum 2d. /sA. 366 3) 1820) 1268, 25 Nov. Pragae. Johannes, Prag. episc. fratribus Minoribus de Cladsk dat licentiam concionandi et confessores audiendi. — Dat. Prage a. d. MCCLXVIII°, VII kal. Dec. Volkmer und Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I, 18. 1821) 1269, 25 Jan. Pragae. Bischof Johann von Prag bestätigt Johann, sohn Lamberts von Zwalmetz, als pfarrer in Schlackenwerth zu folge praesentation des abtes Theodorich von Ossegg. — Dat. Prag den 25 Jan. 1269. Scheinpflug, Mittheilungen des Vereins für die Gesch. der Deutschen in Böhmen VII, 3. Heft p. 190. 1822) 1269, 31 Jan. Luthomeritz. Herbordus, Luthomericensis 1) praepositus, villam praepositurae suae Teins iure teutonicali locat. — Not. oc, "quod de speciali consensu capituli nostri Henrico dicto Rorich 2) pro jure locationis villae nostrae de Teins, quam 3) iure teütonicali locavit, unum mansum et tertium denarium in judiciis sibi et haeredibus suis libere contulimus in perpetuum possi- dendum. Tria vero maiora judicia nobis ac successoribus nostris sive procuratoribus statuimus reservari. Item sciendum, quod de quolibet manso statuimus unum talentum nobis annis singulis persolvendum, huius talenti medietatem in festo s. Walpurgis et reliquam in festo s. Galli iidem rustici praesentabunt. Item stura generali interveniente sive non nobis de manso quolibet in festo s. Jacobi solvent duos tantum solidos annuatim. Praeterea si quae culpae in eisdem bonis nostris emerserint, satisfactionis modulum aliarum villarum adiacentium jus teutonicale habentium non excedent. Cum itaque idem jus villicationis ad Henricum de Hegel suosque successores de consensu nostro emptionis titulo pervenerit, ac emptionem suam petierit in scripti memoria perhennari, ipsum Henricum de Hegel suosque successores in villi-

Strana 727
Addenda et corrigenda. Anni 1268—1270. 727 catione nostra de Teins cum omnibus juribus annexis, ut promisimus, perpetuo confirmamus." Testes: d. Joannes de Aschaffenburg,*) d. Boijzlaus,5) d. Arnoldus, d. Joannes de Wn- cevan, 5) d. Elias et d. Wlazstenius ") canonici Luthomericenses, d. Rudegerus de Budesin, Petrus Wernerus de Vtzk,3) cives Luthomericenses et alii. — Dat. in Luthomeritz9) a. d. MCCLXIX, II calend. Febr.10) E duobus cop. vid. arch. c. r. gub. Boh. communic. mec. d. C. Köpl, praef. eiusdem arch. — 1) Lutho- miricensis b. — 2) Rörich a. — 3) qui.... curavit a. — 4) Joannes a Bscaffenburg a. — 5) Boyslaus a. 6) Vnzowan b. — 7) Wistenius a. — s) Vzk. b. — 3) Luthomiriz b. — 10) cal. Febr. a. — 1823) 1269, 14 Jun. Pragae. Johannes, Prag. episcopus. Noueritis, "quod, cum multo tempore super solutione deci- marum episcopalium, que in tota Chaslauiensi prouincia ad honorabilem Boleslauiensem eccle- siam et ipsius ecclesie capitulum pertinent ab antiquo, inter viros providos et discretos . . rihterium et ciues de Brod Smilonis pro se et honorabiles viros .. prepositum, . . decanum et capitulum iam dicte Boleslauiensis ecclesie controuersia perdurasset, eandem inter eos mediantibus bonis et honestis viris M. abbate de Breunow, et P. scolastico Pragensi, nostro ad hec accedente consensu talis ordinatio, conventio et compositio amicabilis interuenit, quod uidelicet rihterius et ciues loci predicti annis singulis in perpetuum a tempore conuentionis istius de vniuersis hortis, domibus, bonis et possessio[n]ibus suis in parrochia Brodensi situm habentibus soluent integraliter et fideliter sine fraude nomine decimarum, in quibus sunt obnoxii . . preposito, decano et capitulo supradictis marcam argenti boni et dimidiam pra- gensis ponderis in festo b. Martini in Boleslav per nuncium specialem. Et ipsi prepositus, decanus et capitulum contenti erunt solutione ipsius pecunie, nec a premissis rihterio et ciuibus plus exigent per se uel alium, siue domus, horti et possessiones ipsorum prescripte aucte fuerint in posterum aut etiam diminute.“ — Dat. Prage a. d. M°CC°LX nono, in vigilia s. Witi. Ex orig. arch. civ. Brodae Teuton. 1824) 1269, 25 Nov. Pragae. Johannes, Prag. episc. C. decano et plebano de Swedlerdorph, C. de Walterivilla ac G. de Chunchonis villa plebanis mandat, ut litem inter plebanum et fratres Minores de Cladsk componant. — Dat. Prage VII kal. Dec., pontif. a. XI°. Volkmer und Hohaus, Geschichtsquelle der Grafschaft Glatz I, 18. 1825) 1270, 2 Febr. (S. 1.). Heinricus de Plawe advocatus profitetur, se hospitali s. Mariae dom. Theutonicae Jerosolimitanae contulisse parrochiam et ius patronatus ecclesiae in Asche. — Inter testes fr. Hermannus, in Egra commendator. — Dat. a. d. MCCLXX, IIII° non. Febr. Gradl, Mon. Egrana 100, n. 275.

Strana 728
728 Emler, Reg. Boh. et Mor. 1826) 1270, 27 Jul. Miletin. Lis super iure parochiali villae Marci inter plebanos de Horiz et Miletin ventilata componitur. — Not. oc, "quod cum d. Arnoldus, plebanus de Horiz, attraheret sibi et ecclesie sue iure parrochiali villam Marci sic nominatam spectantem ad parrochiam Miletin, idem accusatus coram d. Jhohanne, vicearchidiacono Grezensi, de iniuria a domino Magno, plebano Miletinensi, est conuictus per priuilegium vener. patris d. Jhohannis, Pragensis episcopi, quod quondam super limitacione dederat ipsi ecclesie ad cautelam, sic denique conuictus satisfecit d. Magno et ecclesie memorate, ita tamen, quod si prefatus dominus Ar. aliquando reciperet aliquem parrochianorum ville supradicte, scilicet uille Marci iure parrochiali aliarumque villarum eiusdem ecclesie Miletin, ipso facto esset debitor duorum talentorum, quorum [unum] judici domino Jo. vicearchidyacono, alterum reliquum uero fratribus in Miletin presentaret; preterea labores, expensas fratribus propter ipsum factas et fructus iniuste perceptos ex integro repen- saret. Hanc ordinationem nos sacerdotes Leo, plebanus de villa Wikeri, Gotfridus de Curia, Heinricus, Andreas, Vitus, Albertus, Jhohannes, Stohniw, Petrus, Procopius, Lodecius, magister Swatoncius protestamur [factam esse]. — Act. sunt hec a. d. MCCLXX°, VI° kal. Augusti, concurrente IIa, epacta XXVIs, loco Miletin. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1827) 1271, 1 Oct. Pragae. Johannes, episc. Prag. mandat. cuidam, ut rectorem ecclesiae in Horize per censuram ecclesiasticam compellat ad satisfactionem Simoni, plebano in Miletin, ratione iuris parochi- alis cuiusdam villae. — „Parrochiam ecclesie de Miletin limitauimus et limitationem eius ex certa scientia curauimus confirmare, sicut a tua non credimus memoria excidisse. Et quia Arnoldus de Horize plebanus terminis proprie parrochie non contentus, sicut nobis innotuit, quandam uillam sitam infra terminos limitationis predicte cum suis pertinentiis ad suam parrochiam adtrahere non ueretur in uiri honesti fratris Symonis, rectoris ecclesie in Miletin, antedicte non modicum preiudicium et grauamen, discretioni tue mandamus in uirtute obedi- encie, quatenus predictum A. ut a prefata temeraria inuasione et occupacione uille prescripte ad parrochiam de Miletin ecclesie pertinentis omnino desistat et super eo, quod premissum est, fratrem S. fatigauit indebite, ad iudicium Gradicensis archidiaconi pertrahendo eidem fratri congrue satisfaciat pro laboribus et expensis, racione preuia per censuram ecclesiasticam compellere non omittas. Testes autem, qui nominati fuerint, si se gratia, odio uel timore subtraxerint, censura simili cogas ueritati testimonium perhibere.“ — Dat. Prage kalendis Octobris, pontif. nostri a. XIIII°. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1828) 1271, 15 Oct. In Grecz. Lis de iure parrochiali in villa Marci inter plebanos de Horitz et Miletin deciditur. — A. d. MCCLXXI° in presentia testium infra scriptorum frater Symon presbyter de domo

Strana 729
Addenda et corrigenda. Anni 1270—1271. 729 Theotonica, parrochianus in Miletin, presentauit litteras domini episcopi Pragensis honor. viro d. Johanni, uicearchidiacono Gradicensi, quarum tenor talis est: [Sequitur tenor litterarum Johannis, episcopi Pragen. de limitatione parrochiae in Miletin de d. Prage 1271, 1 Octobr. Et ego Zwatoncius, magister scolarium in Gretz, et dominus Ebrardus, vicarius eiusdem ecclesie, vocati per predictum d. Johannem, judicem delegatum, vt vniuersa iudicii acta con- scriberemus, interfuimus et ipsas litteras uidimus et legimus et prefato iudice nobis mandante ipsas exemplauimus et eo interponente suam auctoritatem in publicam formam redegimus, nichil addentes uel minuentes, per quod sensus uel littera immutatur. Act. in Grecz presen- tibus d. Vrbano presbytero et d. Andrea, presbytero de Polischan, et d. Ottone, ciue Greczensi, et d. Laurencio, plebano de Cyrnelowe, d. Gotsalcho presbytero, Christano, plebano de Plez, et aliis quam pluribus. — Igitur [fer.] V proxima ante Galli d. Johannes, iudex delegatus, ad instantiam prefati d. S. actoris predictum A. fecit citari peremptorie, vt sequenti die post festum Omnium sanctorum compareret coram eo, per se vel ydoneum responsalem paratus supradicto domino S. in sua peticione, que talis est, de iusticia respondere: Coram uobis d. Johanne, judice delegato venerabilis patris Pragensis episcopi, petit d. S. parrochianus de Miletin, quatenus compellatis presbyterum A. de Horitz cessare ab iniuria et molestacione, quam facit, non sinendo ipsum pacifice et quiete uti iure parrochiali in plebe de villa Marci, cum dicta uilla seu homines ipsius sint de parrochia sua ex limitacione vener. patris eiusdem Pragensis episcopi et ecclesia sua de Miletin fuerit in possessione vel quasi recipiendi ho- mines et mulieres ipsius uille ad diuina et ecclesiasticam sepulturam. Vnde ab hiis, petit predictum A. presbyterum compelli et prohiberi, desistere et cessare et sibi silencium per- petuum inponi; tenore eciam rescripti de uerbo ad uerbum in citacione huiusmodi inserto, ut reus plenius instrui posset et deliberare. Die uero termini ueniente ad presenciam iudicis prefatus A. uenire contempsit et tandem denuo citatus ad conuincendam maliciam uenit et contumaciter a presencia sua nil racionabile ostendens recessit. Judex uero instante actore et recepta fide de tutacione rei per instrumentum et relacionem nuncii iurati pronunciauit ipsum reum contumacem in hunc modum: Cum nos Jo. plebanus Greczensis ecclesie, dele- gatus d. Jo. Pragensis episcopi, instante d. S. actore dominum A. de Horitz, fecerimus uno edicto peremptorie pro tribus ad nostram presenciam euocari, vt paratus dicto S. de iusticia responderet et ipse in termino nec per se nec per ydoneum responsalem curauerit comparere, prout de hiis omnibus nobis constitit per publica instrumenta, petente et instante dicto domino S. ipsum A. pronunciauimus contumacem et ne uideatur de sua contumacia com[m]odum repor- tare, quoniam nil obediencia prodesse uideretur humilibus, si contemptum contumacibus non obesset, ipsum A. in hiis scriptis sentenciando excommunicacionis uinculo innodamus.“ — Act. in Grecz. Et nos Bohumilus, abbas de Oppatowicz, cum per testes subscriptos constet, hec acta sollempniter confecta per duos uiros ydoneos et iuratos Zwatoncium vide- licet et Ebrardum, sigillum nostrum duximus appendendum, cum super hiis per eosdem specia- liter nobis fuerit facta fides.“ Ex orig. arch. reg. Dresd. 92

Strana 730
730 Emler, Reg. Boh. et Mor. 1829) 1272. (S. 1. et. d.). Protiwecz de Hersstein monasterio de Cotieschow omne ius suum ad villas Stanckaw et Ochuchaw confert. — Protestamur, „quod nos a d. Myroslao, praeposito de Cotieschow, et suo conventu XXX marcas argenti minus duabus accipientes, omni juri, quo nos ac liberi seu haeredes nostri gaudere poteramus ratione bonorum seu haereditatum germani nostri Witle de Stanckaw usque ipsam Stanckaw, Ochuchaw et omnibus attinentiis earundem, quas praedictus germanus noster domui Cotieschouiensi ob remedium sui et suorum libere legauit assensu inclyti regis nostri mediante, omni mali ingenio remoto, et fictae suspitionis scrupulo abrenunciauimus et quoad vixerimus, renunciamus." — Testes: Martinus de Mirslau, Swato- mirus de Bejcko, Andreas de Sucin, Wolwramus de Oplot, Lemanis ibidem, Rapoto, Marso, Wisco, Henricus de Oldrichowa, Jacobus de Chashow, Drslaus filius de Malccho, Zdeborius de Buscowitz, Petrus de Petroeuicz, Rudgerus de Deschenicz, Prsedota de Petroeuicz, Luto- borius de Protenin. Datum a. d. MCCLXXII°. E cod. man. c. r. bibl. Prag. XV, B, IV, p. 246. 1830) 1272, 5 et 9 Mart. Pragae. Johannes, Prag. episcopus, fr. Henricum ordinis Teutonici ecclesiae s. Benedicti Pragae plebanum instituit. — Not. oc, "quod nos precordialis d. nostri Ottacari, Boemie regis illustrissimi, ducis Austrie, Stirie et Carintie, marchionis Morauie, domini Carneole, Marchie et Egre ac Portus Naonis, litteras regio anulo signatas recepimus in hec uerba: Reuerendo in Christo patri, d. Jo. episcopo Pragensi O. d. g. Boemie rex, dux Austrie, Stirie et Carinthie marchioque Morawie, dominus Carneole, Marchie, Egre ac Portus Naonis, paratam ad bene- placita uoluntatem! Significauerunt nobis mag. Loduicus et fratres sui domus Tetonicorum, quod ecclesia s. Benedicti in Praga iure patronatus ad ipsos debeat pertinere, secundum quod ipsorum priuilegia a nobis data protestantur. Quapropter paternitatem uestram affectuose requirimus et rogamus, quatinus eisdem magistro et fratribus iura eiusdem ecclesie dignemini assignare. — Dat. in Podebrad III nonas Marcii. Cum igitur iuste petentium desideriis dignum sit fauorem beniuolum impertiri et uota, que a rationis tramite non discordant, effectu prosequente complere, nos inspectis non solum litteris istis, uerum etiam priuilegiis donati- onis eiusdem domini regis, que predicti magister et fratres obtinent, per que liquido constat, ecclesiam sancti Benedicti prefatam cum omnibus suis pertinentiis eis per ipsum dominum et felicissime recordationis Wenceslaum regem, patrem eius, esse collatam ab ipsis magistro et fratribus post obitum Ekardi, qui fuit plebanus ibidem, pleno iuro in perpetuum possi- dendam, nomine eorundem magistri uidelicet et fratrum eius de domo Teutonica et ad eorum presentationem et deuotam instantiam cupientes predicti domini regis preces premissas, cum sint rationabiles et honeste, effectui debito mancipare, honesto uiro fratri Henrico presbytero, exibitori [sic] presentium, supradicte ecclesie s. Benedicti liberaliter et canonice spiritualia iura concessimus, instituentes ipsum in eadem ecclesia plebanum legitimum et rectorem, ac

Strana 731
Addenda et corrigenda. Annus 1272. 731 eam sibi auctoritate, qua fungimur, confirmantes.“ — Dat. Prage VII idus Marcii a. d. MCCLXX° secundo, pontif. uero nostri a. XIV°, indict. XVa. Ex orig. arch. reg. Dresd. s 1831) 1272, 8 Maii. Bukouwe. Salvius, episc. Triburiensis, qui consentiente Johanne, Prag. episcopo, in ecclesia fr. Minorum in Glazk tria altaria dedicaverat, omnibus, qui ad dictas dedicationes singulis annis accesserint, de quolibet altari XL dies de iunctis poenitentiis relaxat. — Dat. in Bukouwe a. d. MCCLXXII°, VIII° id. Maii. Volkmer et Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I, 19. 1832) 1272, 31 Maii. (S. 1.). Fridericus, filius Ulrici de Walturn, in praesentia Gerkonis, burgravii Egrensis dicti de Waldenberch, monasterio Waldsassensi bona quaedam resignat. — Acta sunt hec a. d. MCCLXXII°, in die Petronille virg. Gradl, Mon. Egr. 105, n. 287. 1833) 1272, 24 Jun. (S. 1.). Fr. Anno, mag. hospitalis s. Mariae domus Theutonicorum Jerosolimitani, villam in Wenere ad subsidium hominum infirmorum in hospitali domus in Drobewitz deputat. — Nouerint, "quod nos ad instanciam nobilis domine Eufemie, relicte d. Johannis, fundatoris domus nostre in Drobewitz deuotissimi, villam in Wenere ordini nostro a prefato eius marito legitime collatam eiusdem domine sepedicte consensu mediante et specialiter ad subsidium hominum infirmitati succumbencium in hospitali eodem, ab eodem nostro ordini beniuole deputatam volumus, quemadmodum est prefatum, secundum modum collacionis laudabilem eiusdem inviolabiliter obseruari, ita vt supradicta villa Wenere cum omnibus suis pertinenciis dicte domui Drobewitz et hospitali eiusdem perpetuo attineat et deseruiat inconvulse. Com- mendator vero eiusdem ville sepetacte de vino et tritico sibi ibidem prouenturo dimidie- tatem infirmis et fratribus nostris in Drobewitz annis singulis fideliter ministrabit retento seminario tritici pro necessitate anni continue subsequentis, parte vero residua cum dimidie- tate nichilominus ad domus dicte negocia ministrata. De aliis prouentibus et emolumentis minoribus sic decreuimus ordinandum, videlicet vt eadem dictis fratribus nostris et infirmis presentare sataget, secundum quod preceptori domus nostre per Boemiam visum fuerit expedire. Ipse etiam preceptor pro se nichil inde tollet, quoniam omnia pertinencia dicte ville Wenere, vt dictum est, Drobewitz irreuocabiliter pertinebunt, hoc adiecto, quod nullius vendicionis titulo sev permutacionis vel alterius alienacionis forma a domo dicta valeat separari.“ — Testes: fr. Ludowicus, preceptor per Boemiam, fr. Hartmannus de Helderungen, fr. Gode- fridus, commendator in Drobewitz, fr. Henricus, plebanus ibidem, et frater Heidenricus, commendator in Wenere, et alii quam plures. — Acta sunt hec a. d. MCC°LXXII°, in die b. Johannis Baptiste. Ex orig. arch. reg. Dresd 92*

Strana 732
732 Emler, Reg. Boh. et Mor. 1834) 1272, 15 Jul. Apud Urbem Veterem. Gregorius papa X fratribus hospitalis s. Mariae Theutonicorum in Boemia et Moravia donationem iuris patronatus ecclesiae in Vitis ab Elizabet, relicta quondam Cadoldi dicti Orphani, factam confirmat. — Dat. apud Vrbem Ueterem idus Jul. pontif a. I°. E transsumpto orig. in arch. reg. Dresd. 1835) 1273, 1 Maii. Pragae. † † Premizl qui et Ottakarus, Boemie rex, dux Austriae et Stirie et marchio Mor. ordini fratrum domus Theutonicorum donationem ecclesiarum in Plawe et Reichenbach Nuenburgensis et Ascha Ratisponensis diocesis confirmat. — Testes: prepositus Cano Boleslauiensis, Gallus de Lebenberch, Stiberius de Rabinsteyn, Tsiastolanus de Sittauia, Sznizlo de Luchtmburgk, Bauarus camerarius, Zawissa, castellanus Olomucensis, Buslislaus dapifer, Welisch judex, Zspicata, Wanita magistri venatorum, Jaros, Broznita, castellanus de Podwyn, Henricus et Henricus fratres de Plawe, Steffanus de Medilon, Emmeramus de Boskowitz, Hahalwsch sub- pincerne [sic] regis, Gerhardus de Zbraslau, Adlart, Bohona et alii. — Dat. Prage a. d. MCCLXXIII", kal. Maii, indict. VI, regni uero nostri anno X° (sic). Ex orig. arch. reg. Dresd. 1836) 1274, 2 Jan. In Stepanow. Johannes, Prag. episcopus, Hrosnatam, custodem ecclesiae Cotieschouiensis, rectorem ecclesiae in Sekyrzan confirmat. — Not. oc, "quod nos ad petitionem et praesentationem honorabilis viri Myroslai, praepositi de Cotieschow, honesto viro Hrosnatae, custodi ecclesiae et monasterii Cotieschouiensis, ecclesiam de Sekyrzan cum omnibus suis pertinentiis, in qua idem praepositus plenum jus obtinet patronatus, auctoritate, qua fungimur, ex certa scientia confirmamus investientes eum donis spiritualibus, et curam animarum sibi et regimen committentes." — Datum in Stepanow in octaua s. Stephani a. d. 1274°. E cod. c. r. bibl. Prag. XV, B, 4, p. 133. 1837) 1275, 21 Jan. In capitulo Bolezlauiensi. Mag. Laurentius, Wissegrad. et Bolezlauiensis canonicus, curiam praebendae suae in Luben sitam cuidam Sifrido iure teutonico locat. — Not. oc, "quod ego mag. Laurencius, Wissegradensis et Boleslauiensis canonicus, curiam cum terra et omnibus pertinenciis in Luben sitam ad meam prebendam Bolezlauiensem pertinentem de consilio et consensu d. decani Wsezlai et scolastici Theoderici totiusque capituli Bolezlauiensis viro bono et honesto Sefrido locaui jure tevtonico sub [hJac forma; quod idem Sefridus et sui heredes legitimi mihi et meis successoribus singulis annis persoluent II marcas argenti puri in pondere pragensi, videlicet in festo s. Georgii vnam marcam et alteram in festo b. Galli in Bolezlaw uel in ciuitate Pragensi, et si in tempore statuto persoluere neglexerint, extunc pro quolibet

Strana 733
Addenda et corrigenda. Anni 1272—1276. 733 die ad penam domino suo secundum jus teutonicum tenebuntur. Pro honoribus autem particu- laribus, quos coloni suis dominis dare consueverunt in ouis et pullis et consimilibus, singulis annis duos solidos denariorum pragensium mihi et meis successoribus persoluent. Item Sifridus et sui heredes me et meos successores cum tribus uel quatuor equitaturis tribus diebus quolibet anno honeste recipient et procurabunt in expensa honorifice preter vinum et medonem, que ex debito dare non tenebuntur, nisi ex sua hoc facere decreuerint honestate. Si autem ipsam curiam aliquo casu cum suis pertinenciis vendicioni exponere contingerit et si idem Sifridus uel sui heredes legitimi voluerint et poterint dare domino, qui tunc fuerit predicte curie possessor, pecuniam, quam viri honesti et boni pro ipsis bonis decreuerint fore dandam, tunc a nullo alio sed ab ipsis predicte curie pecunia recipietur, ut propter hoc melioracioni bonorum ipsorum magis ex animo sint intenti. Si vero inter dominum, qui predicta bona possidebit, et Sefridum uel suos heredes aliqua questio emerget, nusquam alias nisi in Bolezlaw sentencialiter debet terminari.“ — Testes: Wsezlaus decanus, Petrus custos, Vlricus, Bonifacius, Conradus, Suatozlaus, Asellus, canonici Bolezlauienses, Conradus, apoteca- rius Pragensis. — Acta sunt hec in capitulo Bolezlauiensi a. d. MCCLXXV°, in die b. Agnetis virg. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1838) 1275, 16 Mart. Pragae. Johannes, episcopus Prag. sententia interdicti et excommunicationis minatur illis, qui monasterium Waldsassense in possessione ecclesiae in Plana et capellae eidem jure filiali subjectae impedierint. — Dat. Pragae XV kal. Apr., pontif. a. XVII°. Gradl, Mon. Egrana 109, n. 300. 1839) 1276, 3 Febr. Viterbii. Mag. Rogerus de Merlomonte collectoribus decimae colligendae ad subsidium terrae sanctae notum facit fratres de ordine Theutonicorum, Templarios et Hospitalarios esse a solu- tione decimae huiusmodi liberos. — "Viris venerabilibus et discretis abbati sancti Procopii, pre- posito Pragensi, preposito Wissegradensi, archidiacono Bolislawensi magister Rogerus de Merlo- monte, canonicus Virdunensis, pro negotio decime colligende ad subsidium terre sancte per Treue[rejnsem, Magunotinensem [sic] et Salseburgensem prouincias ab apostolica sede missus salutem in domino sempiternam! Cum, sicut intelleximus, de mandato d. regis Boemie per Boemiam et Morauiam decimas colligatis et fratres de ordine Theutonicorum ad solutionem decime compellatis, vobis ac vniuersis decime collectoribus, ad quos littere presentes peruenerint, esse volumus manifestum, quod fratres de ordine Theutonicorum, Templarii et Hospitalarii per speciale priuilegium d. pape a solutione decime sunt exempti, prout in ipsorum bullato priuilegio euidenter vidimus contineri, nec collectores alii, quos in dictis prouinciis consti- tuimus in locis, in quibus fuimus, decimam recipiunt nec exigunt ab eisdem. Vnde nec vos a dictis fratribus decimam debetis exigere nec eos de cetero super hoc aliquatenus molestare." — Dat. Viterbii a. d. MCC septuagesimo sexto, in crastino Purific. b. Marie virg. Ex orig. arch. reg. Dresd.

Strana 734
734 Emler, Reg. Boh. et Mor. 1840) 1276, 15 Mart. (S. 1.). Woltemus (Walthelmus), abbas mon. Sedlicensis, villam Bielany locat iure hereditario. — My bratr Woltemus řečený opat v Sedlci, přede vší a se vší radú a vuolí našeho zboru „ves naši i dědictví Bielany řečenú dali sme Jindřichovi i jeho budúciem náměstkuom i všem jich dědicuom nynějším i potomním právem dědičným k vládnutí pod takovúto vymienkú, že každý z nich s jednoho lánu dlužni budú platiti úroku ročního jednu hřivnu na sv. Havla bez odporu všelijakého, jak za každú berni královskú anebo jinú, kteráž kolivěk potřeba připadne, lot dadie jeden, kurènec osmero dávati bude po všecka léta, ten lot s úrokem buď placen, kteréžto placení o světým Havle budúciem přes rok má býti. O lesiech a o křovinách, ješto ještě v roli nejsú obráceny, čtyři léta z svobody budú se radovati a pátého léta, když svoboda vyjde, jakožto první podobný aneb jednostajný dadie úrok na sv. Havla svrchuřečeného. Pakli by kto z příčiny nějaké chtěl svuoj lán prodati, to muož učiniti s naším odpuštěním, ale takovému muži, kterýž by užitečný byl nám a jenž by se líbil všem sedlákuom, odchá- zející šilink dá jeden a též kterýž na miesto jeho vejde.“ — Tyto věci dály sú se léta od na- rození božieho MCCLXXVI, tu neděli postní Letare Jerusalem. Taj věci svědkové jsú poctiví muži Jan, farář z Malína, Křišťan a opět Křišťan, Frydrych, Adam, Merboto řečený Tauter tudiež, Markwart z Circhovic, Vojtěch syn jeho, Vlček z Vlgenga, Gotfrid od Hory a jiní mnozí, světští, kněz Adam převor, Jan podpřevoří, Pertholt klíčník i jiní všichni bratří domu našeho. E libro civ. Montis Kut. communicavit mecum vir doct. d. Aug. Sedláček. 1841) 1277, 3 Aug. (S. 1.). Hedwigis, relicta Hawardi de Hertenberch, filiis suis assentientibus duas curias in villa Blumenberch monasterio Waldsassensi confert. — Acta a. d. MCCLXXVII, III non. Aug. Gradl, Mon. Egrana 116, n. 320. 1842) 1278, 16 Nov. Apud Iglauiam. Rudolfus, Rom. rex, cuidam militi Conrado dicto Senne (Kunrad der Senne) LX marcas arg. in bonis imperii assignat. — Dat. apud Iglauiam XVI kal. Dec. a. d. MCCLXXIII°, ind. VII. Kopp, Gesch. der eidgen. Brande I, 279, N. 6. 1843) 1278, 29 Nov. Apud Iwanschitz. Rudolfus, Rom. rex, Friderico da Wasichenstein propter damna in Austria perpessa L marcas argenti dare promittit, pro quibus ei proventus in Gendirtheim assignat. Böhmer, Reg. Imp. inde ab a. MCCXLVI usque ad a. MCCCXIII° p. 97, n. 469. 1844) Cc. 1279. (S. 1.). R(upertus) de Lybensteyn cum filio suo domui fratrum Theutonicorum in Egra feudum in Trisenhoph resignant. Gradl, Mon. Egrana 123, n. 334.

Strana 735
Addenda et corrigenda. Anni 1276—1279. 735 1845) 1279, 12 Mart. Tharant. Nos Heinricus, Misnensis et Orientalis marchio, recognoscimus — quod, cum abbas et monachi de Cella Cysterc. ordinis tres mansos sitos in villa Woynicz a Nycolao de Zyb- zlawiez comparassent, — — nos — — post resignationem — — Ot. burgrauii de Donyn, sepedictos tres mansos — antedicto monasterio in Cella qui eadem bona a nobis tenuit, — — in proprium damus.“ — Dat. et act. Tharant a. d. MCCLXXIX°, IIII yd. Marcii presentibus — — abbate de Ozzec, B. de Ztrele, Heinrico Silstrang, F. de Malcicz, Vl. One militibus et quam pluribus aliis fidedignis. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1846) 1279, 21 Maii. In Strobnitz. Albertus de Strobnitz in remedium animarum omnium parentum et amicorum suorum defunctorum et ob salutem suam coniugisque suae dominae Petronellae ac liberorum ipsorum villam quamdam, quam iure hereditario possedit, nomine Zwettlern de consensu et bona voluntate coniugis praedictae et Hogirii et Alberti, filiorum suorum, omniumque heredum et cognatorum suorum ecclesiae glor. virg. Mariae in Zwetel confert fratribus ibidem deo servi- entibus perpetuo permansuram, omne jus suum, quod in ea habuit d. Ebroni ipsius mona- sterii abbati et conventui ad manus fratris Pitrolfi camerarii, cui commissum erat hoc negotium pertractare, resignans. — Dat. et act. in Strobnitz a. d. MCCLXXVIIII°, in die s. Penthecostes, indict. VII. Testes: Benesius, frater d. Alberti de Chlum, d. Thobyas, frater eius, d. Engelschalcus de Svnnenberch cum Zmylone et Parduschone et Johanne fratribus suis, Walchynus de Stainckirch et Bruno et Wernherus fratres, d. Hogyrius de Gretzen et alii. Ex orig. mon. Zwettlensis communic. mecum d. Aug. Sedláček, prof. gymn. Táb. 1847) 1279, 3 Jul. Pragae. Heinemannus de Dubena, dapifer regni Boemiae, et fratres eius Albertus et Zcenko donationem bonorum in Zwecen fratribus domus Teut. a progenitoribus suis factam confirmant. — Not. oc, „quod nos Heinemannus de Dubena, dapifer regni Boemie, et fratres nostri Albertus et Zcenko libera uoluntate et consensu omnium nostrum ratas et firmas habemus omnes donaciones factas a progenitoribus nostris de bonis in Zwecen fratribus hospitalis s. Marie Theuthonicorum Jerosolimitani. Insuper nos et fratres nostri omnia alia bona nostra in Zwecen, que ad nos jure hereditario ex successione materna deuenerunt, in agris cultis et incultis, vineis, nemoribus siue siluis, aquis, pascuis, pratis et in omnibus aliis cuiuscumque utilitatis pro remedio anime matris nostre et progenitorum nostrorum et nostra salute libe- raliter donauimus predicto hospitali pro terre sancte subsidio in uerum ius et dominium perpetue possidenda, conferentes nichilominus eidem hospitali plenissime omnia iura et actiones, que nobis in predictis bonis competere dinoscuntur.“ Testes — —: venerabilis dominus Gebehardus, episcopus Brandinburgensis, Heinricus, aduocatus de Wida, Heinricus, aduocatus de Plawe, Heinricus, aduocatus de Gera, Buzlaus de Reuburch, Fridericus de Scho-

Strana 736
736 Emler, Reg. Boh. et Mor. ninburch, Heinricus de Coldiz, Albertus de Seberch, Burchardus de Clingenberch, Boto de Turgowe et Theodericus, frater eius, Jerco de Waldinberch et Vnharch, frater eius, Berngerus de Meldingin, Rudegerus de Geilnowe. Presentem litteram sigillo d. marchionis Ottonis Brandinburgensis, illustris principis, et nostri sigilli munimine roboramus. — Acta sunt hec a. d. MCCLXXIX°, V non. Jul. in ciuitate Pragensi. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1848) 1281 (s. d.). In Egra. Eckehardus dictus Nothaft de Wilstein cum fratrum et patruorum suorum consensu jus patronatus decimae in Hartussenreut dat fratribus domus Teutonicae in Egra libere possidendum. Testibus : Arnoldo de Oede, Chunrado de Rore, Hermanno de Oberndorf militibus, Wernhardo et Wicperto, ciuibus Egrensibus, Francisco, magistro civium tunc temporis, Sifrido aurifabro. — Dat. in Egra a. d. MCCLXXXI°. Ex orig. arch. reg. Dresd. — Gradl, Mon. Egrana 128, n. 349. 1849) 1281, 1 Jan. Cometawe. V. Reg. Boh. et Mor. II p. 530, n. 1228, ubi legendum est: in lin Ima Kothoborius... recognoscimus ; in lin. II. Cometawe; IVs Nakawaz pro Wahawar et Hodewitz, Wizok pro Hodewitz, Vizok; in lin. VIa de Seberch, Alber, frater suus, et Kotiborus; in lin. VI Heinricus de Rechenberch .. ., de Brand pro de Brana et Dobersenz pro Dobrsenz; in lin. 9—11 Wlke .. . Wazelabe, Wodihrade . . . Wlschek .. . Woko... Troyan; et in lin. XIII Come- tawe pro Cometawae. V. Reg. Boh. et Mor. II, p. 531, n. 1229, ubi leg. est: in lin. XIII Wlschek pro Wlczchek, et Benki pro Benko. Orig. arch. c. r. gub. Boh. communicavit mec. d. Car. Köpl, praefectus dicti archivi. 1850) 1281, 11—18 Nov. In Reppin. Otto, Brandenburgensis marchio, et illustris domini Wencezlai in regno Boemiae tutor et capitaneus generalis, concordiam facit inter fratres domus Teutonicae et dominum Zawis- sium de Ztruzeniz. — Not. oc, "quod nos inter venerabiles viros et honestos uidelicet fratres hospitalis s. Marie domus Theutonice ex vna atque inter dominum Zawissium de Ztruzeniz parte ex altera concordiam ordinando placitauimus in hunc modum, quod scilicet idem d. Zawissius pro omnibus dampnis et pressuris, que et quas fratribus prehabitis intulit seu inflixit, villam Wluardesdorf cum omnibus suis attinentiis et obuentionibus donauit atque dedit proprietatis titulo ipsis fratribus domus theutonice perpetuis temporibus possidendam sine omni inpetitione pacifice et quiete, ita tamen, quod ipsi fratres in eadem villa nouem marcarum prouentus soluentes annuo et excessum aliquem non habentes debeant inuenire. Preterea in villa Euerhardesdorf, que est domini Jessekonis de Michelsberc, trium marcarum redditus ipse dominus Zawissius dedit iure hereditario etiam premissis fratribus habendos

Strana 737
Addenda et corrigenda. Anni 1281—1282. 737 pacifice et tranquille, hoc tamen addito, quod si in uillis Wluoramsdorf et Euerhardesdorf duodecim marcarum prouentus complete ac modificate haberi non possint, illum defectum in bonis aliis prehabitus dominus Zawissius tenebitur sepedictis fratribus equiualenter refun- dere et restaurare. Ad hoc vero d. dapifer regni Boemie Hinco uidelicet ante festum Nati- uitatis domini proximum in possessionem corporalem uille Wluardesdorf et trium marcarum prouentuum in villa Euerhardesdorf debet fratres mittere prelibatos sic, vt possessionis munere istorum prouentuum gaudeant iuxta tenoris continentiam prelibati. — — Nos Heynemannus d. de Luchtenburch, Jesseko de Mychelsberc, Jerozlaus d. de Leuuenberc, Benessius d. de Wardenberc, Heinco, dapifer regni, atque Zawissius de Ztruzeniz publice protestamur, quod omnia, que in presenti continentur littera, pari voto et consensu tractauimus et auctores editionis eorumdem fuimus atque sumus, promittentes ea in sui continentia perpetuo effectui debito commendare “ — Testibus d. Her. comite de Hennenberc, illustri Ottone et patruo suo, purgrauiis de Donin, B. de Meldinge, camerario regni Boemie, Paulo de Baruch, Th. de Turgou, Johanne de Sunnenwald et aliis. — Dat. in Reppin a. d. MCCLXXXI°, infra octauam b. Martini. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1851) 1282, 24 Febr. Ossegg. Der pfarrer Heinrich von Lukwitz (Liquitz) schenkt dem kloster Ossek eine mühle in Obernitz. — Ossek den 24 Febr. Scheinpflug, Mittheilungen des Vereins für die Gesch. der Deutschen in Böhmen VII, 3 Heft p. 190. 1852) 1282, 23 Mart. Broda Teutunicalis. Wikardus et Zewisius fratres et heredes piae memoriae Johannis de Polna hospitali fratrum Theutonicorum in Drobewitz ecclesiam in Polna cum villa Zaborne conferunt. — Not. oc, quod "ex archa proprie liberalitatis sani ac rationis compotes in eiusdem nomine saluatoris fratribus domus hospitalis s. Marie Theutonicorum in Drobewitz, vbi prefati patris nostri ossa requiescunt, contulimus ecclesiam in Polna cum omni emunitate ac dote et bonis ad se pertinentibus cum villa, que Zaborne dicitur, cum omnibus suis attinenciis libere ac iure perpetuo possidendam nichil nobis iuris in eadem ac nostris posteris retinentes; nullum tamen in predicta donacione domino Svatizlawo, plebano Polnensi, preiudicium uolumus, quoad vixerit, generari.“ — Testes: Henricus de Luchtenburk cum fratribus suis Zmilone et Vlrico, Heinricus de Pribiislaus, Al. de Seberch, Habelo de Lipoliticz, Budizlaus de Sobotuch, Plehel de Clun et filius eiusdem Stizlaus, Witego de Polna. — Dat. Brod a. d. M°CC'LXXXII°, X° kal. Apr. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1853) 1282, 13 Jun. Wimpnie. Rudolphus, Rom. rex, sculteto, consulibus et civibus de Egra nec non ministerialibus eiusdem dominii mandat monasterium Waldsassense contra omnes invasores tueri. — Dat. Wimpnie id. Jun. regni nostri a. IX°. Gradl, Mon. Egr. 129, n. 350. 93

Strana 738
738 Emler, Reg. Boh. et Mor. 1854) 1283, 3 Aug. Apud Pragam. Alyron de Riccardis, canonicus s. Marci de Veneciis, collector decimarum subsidio Terrae sancte deputatarum, prohibet, ne quis hospitale s. Francisci in pede pontis Prag. ratione decimae praedictae molestet. — „Vniuersis pres. lit. inspecturis Alyron de Riccardis, canonicus s. Marci de Veneciis, collector a sede apostolica constitutus super decimis, Terre sanctae subsidio deputatis, et hiis, que ad decimas pertinent supradictas, nec non super obvencionibus et legatis aliisque utcunque prouenientibus ipsi subsidio Terre sancte in Salzburgensi provincia et Pragensi, Olomucensi, Ehistetensi et Bambergensi ciuitatibus et dyocesibus prouincie Magontinensis, salutem in domino sempiternam. Noueritis, quod nos ad instanciam et preces excellentissime et religiose d. Chunegundis, filie olim — — d. O. clare memorie regis Bohemie, monialis monasterii s. Clare Pragensis, hospitale b. Francisci in pede pontis in ciuitate Pragensi cum omnibus et singulis, que ad dictum pertinent hospitale, sub nostra proteccione recepimus et ipsum hospitale et cuncta ad ipsum pertinencia de speciali gracia volumus defensare. Propter quod omnibus et singuli nostre iurisdiccionis auctoritate, qua fungimur, sub excommunicacionis pena districte precipiendo mandamus, quatinus dictum hospitale uel aliquod ad ipsum pertinencium super negocio decime, deputate subsidio Terre sancte, nullus impetere aliquo modo presumat seu quomodolibet molestare.“ — Dat. apud Pragam III° non. Augusti, pontif. d. Martini pape IIII° a. III°. E tabul. ord. Crucifer. cum stella. 1855) 1283, 24 Oct. Pragae. Nos Wenceslaus, dominus et heres regni Boemiae et marchionatus Mor. not. oc. quod nos „Elisabeth, que nos a tenellis infantiae fesceninis usque ad puerilitatis tempora velut obstetrix diligens educavit, villam nostram Radlicz cum attinentiis concessimus et tradidimus hereditarie possidendam.“ — Testes: Burchardus de Winterbech 1), curiae nostrae regiae magister, Zdislaus,2) burchravius Prag. Benessius de Wartenberch, pincerna noster, Hermannus de Hohenberch et alii. — Act. et dat. Pragae per manus mag. Welislai, Prag. et Wissechra- densis canonici, protonotarii nostri, a. d. MCCLXXXIII°, IX° kal. Novembris, XII indict. E cod. c. r. bibl. Prag. II, B, 18, n. 40. — 1) in cod. Wrachenburch. — 2) In cod. Ladislaus. 1856) 1284, 8 Apr. (S. 1.). Fridericus, landgravius de Leuchtenberg, curiam feudalem in Albenreut monasterio in Waldsassen donat. — Act. et dat. a. d. M°CC'LXXXIIII°, VI id. Apr. Gradl, Mon. Egrana 132, n. 360. 1857) 1285, 11 Febr. (S. 1.). Ervinus, civis Egrensis, monasterio in Waltsassen, ubi sepulturam suam elegit, quaedam bona confert. — Dat. a. d. MCCLXXXV°, dominica Invocavit. Gradl, Mon. Egrana 135, n. 367.

Strana 739
Addenda et corrigenda. Anni 1283—1287. 739 1858) 1285, 2 Apr. In Nurenberch. Rudolfus, Rom. rex, Friderico, burgravio de Nurenberch, castrense feudum in Egra confert, quod Knuzel dictus de Hohenberch possidebat. — Dat. in Nurenberch a. d. MCCLXXXV°, IV° non. Apr. ind. XIII, regni vero a. XII°. Gradl, Mon. Egrana 136, n. 369. 1859) 1285, 11 Jun. In domo Cladrubensi. Inzelerius, Buduensis episc. ecclesiam monasterii s. Mariae in Cladrub in festis s. Mariae virg. s. Joannis Bapt. et in die dedicationis ipsius ecclesiae causa devotionis visi- tantibus XL dies de iniuncta ipsis poenitentia relaxat. — Dat. in die Barnabae apost. in domo Cladrubensi a. d. MCCLXXXV°. E cod. mspt. c. r. bibl. univ. Prag. II, A, 10 fol. 87. 1860) (1285—1290), 31 Aug. In Nurenberch. Rudolphus, Rom. rex, not. facit, "quod nos bona fide promittimus carissimo filio nostro Wencezlao, d. g. regi Boemie, secure facere ipsum et omnes eum comitantes conduci per dilectos principes nostros, ducem Bawarie et ducem Hassovie, a metis Boemie usque in Nurenberch. Post XIV dies numerandos continue remittemus eundem Wencezlaum sub pre- dictorum principum nostrorum securo conductu et omnes, qui eum comitabuntur, in regnum Boemie pacifice et quiete, ita quod sibi et eum comitantibus nullum dampnum, nulla violentia nullumque periculum per nos aut nostros in personis aut rebus ipsorum in veniendo Nuren- berch, stando ibidem et ad propria remeando innuebit (sic) vel inminebit." — Dat. in Nuren- berch II kal. Sept. Winkelmann Edv. Acta imperii inedita sec. XIII et XIV, tom. II, 107. 1861) Cc. 1287. Gebhard landgraf von Leukenberg eignet dem kloster Waldsassen den 4 theil der dörfer Radenzreut und Milensgrun und den 8 theil von Wolframsreuth zu. Gradl, Mon. Egrana 143, n. 389. 1862) 1287, 24 Febr. (S. 1.). Rüdeger, Pabo, Heinrich und Arnold brüder von Sparnek bekunden, dass sie an abt und konvent zu Waldsassen einen hof in Pograt zu lehen gegeben haben. — Dat. a. d. MCCLXXXVII°, in die b. Mathie apost. Gradl, Mon. Egrana 139, n. 378. 1863) 1287, 14 Mart. In Herbipoli. N. (sic) Pataviensis episcopus, ecclesiam monasterii s. Mariae virg. in Cladrub in festis s. Mariae, s. Johannis Bapt. s. Wenceslai et s. Benedicti causa devotionis visitantibus 93*)

Strana 740
Emler, Reg. Boh. et Mor. 740 indulgentias XL dierum de iniuncta ipsis poenitentia relaxat. — Dat. in Herbipoli a. d. MCCLXXXVII° secundo id. Martii, indict. XV. Henricus, Ratisponensis eccl. episc. dictae ecclesiae easdem indulgentias concedit. — Dat. ut supra. Vitigo, Misnensis episcopus, eidem ecclesiae easdem indulgentias concedit. — Dat. ut supra. Fr. Heinricus, episc. Tridentinus, eidem ecclesiae easdem indulgentias concedit. — Dat. ut supra. E cod. manuscripto c. r. bibl. Prag. II, A, 10 f. 89, 90, 91. 1864) 1287, 5 Aug. (S. 1.). Albrecht ritter von Hertenberch verpfändet dem kloster Waldsassen die dörfer Loche und Markartsgruen für 23 mark silber, die als schadenersatz dem kloster in Ozzek anzuweisen sind. — Dat. a. d. MCCLXXXVII°, in die b. Dominici conf. Gradl, Mon. Egrana 142, n. 384. 1865) 1287, 9 Aug. (S. 1.). Heinricus dictus Spervogil, civis Egrensis, maccellum carnium cum instita, duos cen- tenarios sevi annis singulis persolventia, monasterio in Waltsassen pro luce perpetua conser- vanda donat. — Dat. a. d. MCCLXXXVII, in die Romani mart. Gradl, Mon. Egrana 142, n. 385. 1866) 1287, 10 Aug. (S. 1.). Das kloster Waldsassen übergibt Friedrich von Sigenhoven die vogtei über das dorf Stein, die bereits dessen vater verwaltet hatte. — Act. et dat. IV id. Aug. Gradl, Mon. Egrana 143, n. 386. 1867) 1287, 26 Sept. Pragae. Tobias, episc. Prag. declarat, Petrum (postea Olomuc. episcopum) de legittimo matri- monio esse natum. — „Presentium serie scire vos volumus, quod cum vacante in Saccensi ecclesia nostra, in qua canonicorum receptio et prebendarum collatio ad nos spectat, prebenda per mortem quondam Rehwini, ipsius ecclesie canonici, Petrus Angeli clericus, qui de man- dato bone mem. d. Johannis, episcopi Pragensis, predecessoris nostri, in eadem ecclesia sub prebendalis beneficii expectatione receptus fuerat in canonicum et in fratrem, prebendam ipsam tanquam ei de iure debitam sibi per nos conferri humiliter petivisset, et id ipsum a nobis rogasset ser. dominus noster, d. Wencezlaus, Boemie rex illustris, pro eodem, nos quamquam id, quod per eundem predecessorem nostrum erga dictum clericum in hac parte ceptum fuerat, eiusdemque domini nostri regis preces vellemus libenter effectu prosequente complere, quia tamen, quod ipse Petrus clericus defectum in natalibus pateretur, ad audien- tiam nostram fama referente pervenerat, pro eo quod quondam predictus Angelus, pater eius, ecclesie Pragensis canonicus et subdiaconus fuerat, predictas preces et petitionem super ante-

Strana 741
Addenda et corrigenda. Anni 1287—1289. 741 dicte prebende collatione admittere nolebamus. Ipse vero Petrus clericus, quod nullum pate- retur defectum natalium, coram nobis asseruit, utpote quem dictus Angelus pater eius prius, quam canonicatum et prebendam in prefata Pragensi ecclesia assecutus et ad subdiaconatus ordinem promotus fuisset, ex quondam Petrussa, matre ipsius Petri, cum qua predictus pater eius legittime contraxerat, genuisset, quod quidem se obtulit coram nobis legittime proba- turum. Nos autem Petrum ipsum ad hanc suam assertionem probandam admittentes iustitia suadente recipimus et examinavimus diligenter testes ydoneos, quos ad hoc probandum coram nobis produxit Petrus clericus memoratus. Et quia de huiusmodi legittimi matrimonii con- tractu et sepedicti Petri clerici ante assecutionem canonicatus et prebende predictorum ac susceptionem ab eodem patre suo subdiaconatus ordinem genitura per dictorum depositiones testium nobis constitit evidenter, eidem Petro clerico, quem tanquam legittime natum et alias propter sua merita reputamus ydoneum ad ecclesiasticum beneficium obtinendum, liberaliter prebendam conferimus antedictam, ac ipsum declaramus, dicimus et pronunciamus de legittimo matrimonio esse natum, nullumque in natalibus sustinere defectum.“ — Dat. Prage a. d. MCCLXXXVII°, VI° kal. Oct., indict. Ia, pontif. nostri anno IX°. E reg. autogr. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 44. 1868) Cc. 1288. Heinricus, advocatus de Wida senior, profitetur Conradum militem de Lubechoue suam decimam apud Curiam sanctimonialibus S. Clarae in Egra assignavisse. Gradl, Mon. Egrana 146, n. 398. 1869) 1289. (S. d. et l.). Timo von Risin schenkt dem stifte Ossegg eine fuhre wein in Bilin und eine halbe mark silber im dorfe Wiese. — 1289. Scheinpflug, Mittheilungen des Vereins für die Gesch. der Deutschen in Böhmen VII, 3 Heft p. 190. 1870) 1289, 23 Maii. Plawe. Heinricus senior de Plawe advocatus et Heinricus et Heinricus filii eius hospitali s. Mariae domus Theutonicae parrochiam et ius patronatus eius in Asche conferunt. — Testes : fr. Hermannus, commendator Plawensis, fr. Johannes, plebanus ibidem, fr. Petrus, fr. Gotfridus, fr. Heinricus de Wachowe, fr. Heidenricus clerici, Merkelinus de Milin, H. de Rode, Albertus de Renolsdorfh, Heinricus et Cunradus de Machwiz milites. — Dat. Plawe a. d. M'CC°LXXX nono, X kal. Junii. Ex orig. arch. reg. Dresd. — Gradl, Mon. Egrana 148, n. 404. 1871) 1289, 29 Jul. Lignicz. Tschasta, abbas monasterii in Opatowicz, unacum conventu suo bona in Cresowe sita cum pertinentiis vendit B[oleslao], duci Slesiae et domino de Lewenberc, pro CCXL marcis arg. ponderis polonicalis. — Dat. Lignicz fer. VI post f. s. Jacobi a. d. MCCLXXXIX. Ex orig. arch. reg. Wratisl. communicavit mecum dom. Aug. Sedláček, prof. gymn. Tábor.

Strana 742
742 Emler, Reg. Boh. et Mor. 1872) 1290, 30 Jan. (S. 1.). Pfarrer Friedrich von Königsberg bestätigt, dass das patronatsrecht der pfarre Kunigs- perg, der er viele jahre vorstand, nunan der abt und konvent des klosters Waltsassen als die legitimen patrone reichte. — Dat. a. d. MCCXC, fer. II post dom. Septuagesimae. Gradl, Mon. Egrana 150, n. 408. 1873) 1290, 1 Febr. Plawe. Henricus senior de Plawe advocatus fratribus domus Teutonicae ius patronatus ecclesiae in Ascha cum filiali eius Adorf confert eisque quasdam possessiones ad parochiam praedictam pertinentes confirmat. — Testes: fr. Hermannus, commendator Plawensis, fr. Johannes, ple- banus ibidem, fr. Petrus, fr. Gotfridus, fr. Henricus, Heynricus Wochaw clerici, Mercklinus de Milen, Henricus de Rod, Albertus de Reynolsdorff, Henricus et Gutherus de Mochwitz milites — — Dat. Plawe a. d. MCCXC°, kal. Febr. Ex orig. arch. reg. Dresd. — Gradl, Mon. Egrana 150, n. 409. 1874) 1290, 17 Febr. In Belina. Albertus de Seberch monasterio de Waltsassen proventus V marcarum argenti in villa sua Stockeich penes Tachawe confert. — Sigillatores: Albertus de Seberch, fr. eius burchgravius in Liznic, Henco de Duba, avunculus eius. — Dat. in Belina a. d. MCCXC, fer. VI post diem Cinerum. — Testes praeter sigillatores praedictos: Ztenco de Moibin, Wilhelmus et Pareczlaus et Procziwa fratres de Risenburch, Otto burgravius de Donyn, Theodoricus, abbas de Waltsassen. Gradl, Mon. Egrana 151, n. 410. 1875) 1290, 27 Febr. (S. 1.). Sifridus, decanus de Valckenau, profitetur se a Friderico, plebano ecclesiae in Kunigsberch, audivisse, abbates monasterii Walsassensis ius patronatus ecclesiae in Kuniks- berch tempore suo quiete possedisse. — Dat. a. d. MCCXC, fer. II post dominicam Re- miniscere. Gradl, Mon. Egrana 152, n. 411. 1876) 1290, 1 Mart. (S. 1.). Albertus miles de Valkenaw dictus Nothaft monasterio in Walsassen sex curias in Nothaftsgruen vendit. — Inter testes Sifridus, decanus de Valchenawe, Wolfhardus de Chuniges- perch, Fridericus Cedliczaer milites, Waltherus et Meinherus fratres Alberti de Valchenawe. — Dat. a. d. MCCXC, in die b. Donati mart. Gradl, Mon. Egrana 152, n. 413.

Strana 743
Addenda et corrigenda. Annus 1290. 743 1877) 1290, 10 Maii. In Ponte. V. Reg. Boh. et Mor. II, p. 645, n. 1500, ubi leg. est: in lin. IIa meorum bona pro: meorum de bona ; in lin. III. Wsthowe pro Wsthove ; in lin. Va et VIIe Chumothow ; in lin. VIII. Wsthoue pro Wsthowe. Orig. arch. c. r. gubern. Boh. communic. mecum dom. C. Köpl, praef. dicti archivi. 1878) 1290, 27 Jun. Erfordiae. Rudolfus, Rom. rex, Cunrado et Francisco dictis de Curia, civibus Egrensibus, villas Kocewizc et Hart cum molendinis et molendinum in Heinrichesdorf confert. — Dat. Erfordie V kal. Jul. indict. III, a. d. MCCXC, regni vero nostri a. XVII°. Gradl, Mon. Egrana 153, n. 415. — Ficker, Acta imp. selecta p. 363. 1879) 1290, 22 Sept. In Misenburch. Wenceslaus, rex Boh., petente Theoderico, abbate Waldsassensi, possessiones huius monasterii „in Cubitensi provincia nostra jacentes“ ab omnibus solutionibus burggraviis castri Cubitensis faciendis absolvens eas et homines in eisdem residentes ab omni iurisdictione burggraviorum atque advocatorum praeter beneficiariorum Pragensium liberat. — Dat. in Misenburch per man. mag. Petri, nostri protonotarii, a. d. MCCXC, X kal. Oct. indict. III. Gradl, Reg. Egrana 154, n. 419. 1880) 1290, 9 Nov. Pragae. Wenceslaus, Boh. rex oc, Theoderico, abbati Waldsassensi bona in Holaticz ad se devoluta confert. — Dat. Pragae per man. Petri, regni nostri protonotarii, a. d. MCCXC, V id. Nov. indict. IV. — Testes: Arnoldus, Babenberg. episc., Johannes, Wissegrad. eccl. prae- positus, aulae nostrae cancellarius, Bernardus Misnensis, Jescho Sazensis, protonotarius noster per Moraviam ven. praepositi nostri, Cunradus, camerarius, Burchardus de Klingen- berg, burggravius Prag., Hynco de Tuba, Heimannus de Luchtenburg. Gradl, Mon. Egrana 154, n. 420. — 1) Mon. Egr. Hermannus de Luchtenberg. 1881) 1290, 1 Dec. In Fridelant. Rulico de Byberstein dat in testamentum conventui in Cella ecclesiam in Mochow porrigere perpetuo. — Dat. in Fridelant a. d. MCCXC, kal. Dec. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1882) 1290, 11 Dec. In Nurenberch. Fridericus, burgravius de Nurenberg, fratribus domus Thevtunice in Egra auctoritate Rudolfi regis possessionem bonorum in Av confirmat. — Dat. in Nvrenberch proxima fer. II post diem b. Nicholay a. d. MCCXC°. Gradl, Mon. Egrana 155, n. 421.

Strana 744
744 Emler, Reg. Boh. et Mor. 1883) 1291, 6 Jan. Brunae. Gutha, regina Boemiae et marchionissa Mor. statuit, ut homines villae Radmels, qui silva circa villam Banin situata et cum hac villa a rege Wenceslao Johanni de Sarow, notario suo, donata huc usque utebantur, pro lignis tantum, quae in ipsa silva diruta invenerint et ipsorum usibus deputata, de laneis singulis consuetam forestalem annonam eo tempore, quo ipsam homines villae Banin dederint, praefato Joanni dare et explere debeant. — Dat. Brunnae per manns mag. Bohuslai, prothonotarii nostri, a. d. MCCXCI°, VIII idus Januarii, indict. IVa. E cod. c. r. bibl. Prag. II, B, 18, n. 46. 1884) 1291, 10 Maii. Theodricus, abbas in Waldsassen, villam dictam Schynowe prope Sacz iacentem locat. — Dat. a. d. MCCXCI°, in die ss. martyrum Gordiani et Epimachi. Gradl, Mon. Egrana 160, n. 432. 1885) 1291, 3 Sept. (S. 1.). Otto dictus abbas ecclesiae Alti Vadi curiam ecclesiae suae in Rudolfzpach et feudum adiacens in Grillperg, cum ipsa bona minus congrue sint adiacentia, vendit canonicis de ecclesia s. Mariae in Plaga. — Testes : fr. Waltherus, fr. Stephanus eccl. in Alto Vado, fr. Matheus Plagensis ecclesiae, d. Cenko miles de Cypin, Dominicus de Pazzawerslag, Nycolaus de Dboratslag, Vlricus de Weichseln, Chvalo et Pribizlaus frater eius de Sesstaw et plures alii. — Dat. et act. a. d. MCCXCI°, III° non. Sept. Urkundenbuch des Landes ob der Enns IV, 156. 1886) 1291, 23 Oct. Egrae. Wenceslaus, rex Boh. oc, monasterio in Waldsassen privilegia super exemtione a iudiciis et teloneis confirmat et eximit homines mon. dicti „specialiter ab Egrensis pro- vincie provincialis iudicis potestate iudiciaria, quam sibi in Schonpach et Munchenreut, opidis et officiis ecclesie memorate, per abusionem — — vendicat. — Dat. Egre per manus mag. Petri, prothonotarii regni nostri, a. MCCXCI°, X kal. Nov. indict. V. Idem universis Egrensis provinciae nobilibus, militibus et clientibus inhibet, ne in villis, grangiis sive curiis dicti monasterii pernoctationes facere vel recipere se praesumant. Dat. Egrae a. d. MCCXCI°, X kal. Nov. indict. V. — Gradl, Mon. Egrana 161 et 162, n. 436, 437. 1887) 1292, 2 Jul. Pragae. Wenceslaus, Boh. rex oc, monasterio in Waldsassen ad villam Strupch alia bona addit. — Dat. Pragae a. d. MCCXCII°, VI non. Jul. indict. Va. Gradl, Mon. Egrana 164, n. 444.

Strana 745
Addenda et corrigenda. Anni 1291—1292. 745 1888) 1292, 10 Aug. In Zbraslaw. Wenceslaus, rex Bohemiae, dux Cracoviae et Sandomeriae marchioque Moraviae, assignat bona fundationi suae Aulae Regiae. — „Concessa nobis coelitus regiae praefec- turae fastigia et commissa diuersorum gubernacula populorum sic multiplicibus quotidie nos curis angariant et tanquam folium, quod a vento rapitur, solicitudinibus uariis circum- ducunt, ut impossibile quodammodo reputemus in horum debita, sic sufficienter, sic irre- prehensibiliter administratione nos gerere, quin ex fragilitatis humanae contagio commit- tamus plerumque quae displicent et ommittamus frequenter, quae diuinis nouimus aspec- tibus placitura. Salutare uerumtamen dedit nobis in his clementia diuina remedium, ut per beneficia deo grata mereri possimus misericorditer apud eum et de peccatis praeteritis ueniam et custodiam de futuris. Eapropter tenore praesentium nouerint uniuersi prae- sentes et posteri, quod nos cupientes eleemosynis delicta juuentutis nostrae redimere, ac ad coelestis aulae consortium, ubi beatorum congaudent agmina, per temporalium cum aeternis laudabile commercium feliciter aspirantes, in bonis nostris regalibus nuncupatis uulgariter Zbraslaw monasterium, cui nomen Aula Regia imposuimus, ad laudem dei et honorem beatae Mariae semper virginis nostraeque ac progenitorum nostrorum memoriae recolendae animarum salutem, vener. in Christo patre domino Thobia, episcopo Pragensi, loci diocesano, ad preces nostras in fundatione dicti monasterii nobis praesentibus lapidem ponente primarium, duximus construendum. Quod profecto monasterium de consensu et uoluntate praedicti episcopi mona- sterio Sedlicensi ordinis Cisterciensis Pragensis diocesis esse uoluimus ac statuimus immediate subiectum. De quo quidem Sedlicensi monasterio frater Conradus in abbatem cum nonnullis aliis fratribus pro conuentu praefati monasterii Aulae Regiae est assumptus, eius successoribus abbatibus de praedicto Aulae Regiae monasterio uel aliunde iuxta instituta ipsius ordinis in posterum assumendis. Vt autem dicti abbas et conuentus praefati monasterii Aulae Regiae diuinis possint cultibus eo uacare liberius, quo liberalius monasterium ipsum regiae munifi- centiae senserint liberalitate dotatum, infra scripta bona regalia in dotem et dotis nomine saepedicto monasterio Aulae Regiae conferimus, damus et concedimus de gratia speciali, uolentes, ut abbas et conuentus ipsius monasterii, qui pro tempore fuerint, bona ipsa tanquam sua in perpetuum teneant et possideant libere pacifice et quiete. Quae quidem bona propriis expressa uocabulis praesentibus iussimus annotari, ne processu temporis ab hominum laberetur fortasse memoria, quae solet plerumque de facili obliuionis incommodo caligantis obduci. Bona praedicta sunt haec: Primo locus Zbraslaw, in quo iqsum monasterium fundatum est, item Zabrwisk, Lipencz, Lipans, Czernesicz, item Czernesicz, Hrzeunicz ciuitas, Leth, Nezabudicz, Radotin, Chuchel Maius et Chuchel Minus, Lahouicz, Zabilicz, Widim, item in Tsechowicz duo rustici, Zlapich, Prsistawlicz, Buss et Elhota. Item circa Chocznam praedicta villa forensis Chocznam, item Bistowicz, Mohlna, Chlum, Bork et Norsin; item sylua uersus Mutam dicta Zrub, circa quam iacet villa Zlatim; item in territorio Jehned Kozzorsin, Lutska, Salicz, Bowoz, item villa Valczmanni, Elhota circa ecclesiam S. Georgii, Ztriczow, Zulizla et Vodirad. Item in territorio Vsti, quod in teutonico Wilhelmsuerd uocatur, praedicta villa forensis 94

Strana 746
746 Emler, Reg. Boh. et Mor. Wilhelmsuerd, item villa Vlrici, villa Cuncendorf, Liuental, Ditrichsbach, villa Michaelis, villa Herterici, villa Sifridi, Cnappendorf, Ritow, item Ritow Bohemicalis et Gerhardsdorf; item in territorio Tribouiae ciuitas Tribowia, Ribna, Kunigsfelt, Heruici villa, Scors, quae est deserta, Wltskow, Zlupnicz, Suatozla et Schurova cum hominibus, agris cultis et incultis, montibus, planis, pratis, pascuis, syluis, nemoribus, aquis, aquarum ductibus, molendinis piscationibus, venationibus ceterisque juribus, vtilitatibus et pertinentiis earundem. Ad amplioris quoque fauoris nostri gratiam antedictis abbati et conuentui memorati monasterii Aulae Regiae de gratia speciali concedimus, ut in syluis nostris uicinioribus monasterio supradicto ligna pro igne ac domibus eorum ibidem aedificandis necessaria libere sine alicuius contra- dictione succidant.“ — Dat. in Zbraslaw per manus mag. Petri, prothonotarii nostri, Pra- gensis, Wratislauiensis et Wissegradensis ecclesiarum canonici, a. d. MCCXCII°, IV idus Aug. indic. Va Cop. simplex arch. c. r. gubern. Boh. 1889) 1293, 10 Febr. (S. 1.). Albrecht Nothaft von Falkenau verzichtet auf jedes lehenrecht, welches er auf das von dem Clarenkloster zu Eger erkaufte dorf Ulrichsgrün besass. — Geschen n. Christi gepurt MCCLXXXXIII°, am czehenden tag des monden February. Gradl, Reg. Egrana 167, n. 450. 1890) 1293, 9 Jun. Pragae. Thſobias], episc. Prag. donationem iuris patronatus ecclesiae in Polna fratribus domus Teutonicae per dominos de Polna factam confirmat. — Not. oc, "quod honesti viri dominus Johannes, filius Sbyslai comitis, et filii sui Wychardus et Zawissius, heredes eiusdem d. Johannis, constituti in nostra presentia feruore almi spiritus inflammati ius patronatus ecclesie in Polna, quod ad ipsos multis retroactis temporibus pertinebat, honestis ac religiosis fratribus Cruci- feris ordinis s. Marie domus Theutunice de Sreypin cum tribus villis, quarum due Janchow nuncupantur, tercia vero Zaborni cum omnibus suis attinentiis concesserunt ac tradiderunt pro suo suorumque remedio peccatorum libere ac iure perpetuo possidendum, petentes a nobis humiliter ac deuote, quatenus concessioni siue traditioni predicte nostrum assensum beniuolum dignaremur de benignitate solita inpertiri ac ipsam ex officii nostri debito confirmare. Nos adtendentes petitionem ipsorum rationabilem atque iustam et fauore religionis piis ipsorum desideriis annuentes concessionem predictam ratam ac gratam habentes auctoritate, qua fungimur, confirmamus volentes, vt predicti viri religiosi ecclesiam supradictam, cum vaca- uerit, vel per se uel per vicarium secularem clericum officiare debeant ac ibidem omnia aministrare ecclesiastica sacramenta. Ad hec permittimus, vt iam dicti viri religiosi omnes fructus ecclesie prefate in Polna, quocumque nomine censeantur, suis valeant vsibus applicare sustentatione vicarii congrua reseruata, iuribus legatorum sedis apostolice, nostris ac archy- dyaconalibus in omnibus semper saluis.“ — Dat. Prage a. d. MCCLXXXX° tertio, V° idus Junii, pontif. nostri a. XV°, indictionis VI. Ex orig. arch. reg. Dresd.

Strana 747
Addenda et corrigenda. Anni 1293—1295. 747 1891) 1294, 1 Febr. Plawe. Heinricus senior advocatus de Plawe et Heinricus filius eius petente Conrado, capellano suo et plebano in Asche, curiam in Adorph per ipsum comparatam ecclesiae in Adorph dat possidendam. — Dat. Plawe a. d. MCCXCIIII, kal. Febr.1) Ex orig. arch. reg. Dresd. — Gradl, Mon. Egr. 167, n. 452. — 1) Potest etiam legi MCCXC, IIII° kal. Febr. 1892) 1294, 25 Maii. Pragae. Wenceslaus, Boh. rex oc, petente Diethero ordinis fratrum Praedicatorum, germano Adolphi, regis Romanorum, ordini praedicto indulget, ut in civitate Egrensi locum ac domum orationis construere valeant. — Dat. Pragae a. d. MCCXCIV°, VIII kal. Jun., indict. VII. Gradl, Mon. Egrana 168, n. 454. 1893) 1294, 9 Jun. Pragae. Wenceslaus, rex Boh. monasterio in Waldsassen ecclesiam in Radenswrt Prag. diocesis, in qua ius patronatus obtinet, confert. — Dat. Prage per manus mag. Petri, prothonotarii nostri, Prag. Wratizlawensis et Wissegrad. eccl. canonici a. MCCXCIV°, V id. Jun. indict. VII. Gradl, Mon. Egrana 168, n. 455. 1894) 1294, 1 Jul. In Fronberg. Heinrich von Fronberg überträgt den hof Lapitzfeld und das dorf Dürrengrün im Egerlande dem kloster in Waldsassen. — Act. et dat. in Fronberg a. d. MCCXCIV°, in octava s. Johannis Bapt. Gradl, Mon. Egrana 168. n. 456. 1895) 1294, 29 Jul. In Franckfurt. Adolphus, Rom. rex, petente germano suo Diethero fratribus ordinis Praedicatorum dat facultatem in oppido suo et imperii Egra mansionem et habitaculum construendi. — Dat. in Franckfurt IV kal. Aug. indict. VII, a. d. MCCXCIV, a. vero regni nostri III°. Gradl, Mon. Egrana 170, n. 460. 1896) 1295, 17 Jan. In civitate Glacensi. Conradus dictus de Reno, castellanus existens in Glaz, testimonium exhibet super limitatione metarum fratrum monasterii de Camencz, quas in bonis suis ad diocesim [sic] Glaz- censem habere dinoscuntur. — In die b. Antonii confessoris fer. II die fori a. d. MCCXCV°. Volkner und Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I, 27. 1897) 1295, 5 Febr. In Egra. Engelhardus de Wildstein dictus Nothafft filiis suis Alberto et Engelhardo assentien- tibus monasterio Waldsassensi mediam partem silvae iuxta Wildstein vendit. — In Egra a. inc. d. MCCXCV°, in die b. Agathae virg. et mart. Gradl, Mon. Egrana 172, n. 468. 94*

Strana 748
748 Emler, Reg. Boh. et Mor. 1898) 1295, 18 Febr. (S. 1.). Juditha (sic), Boemiae regina, assentit locationi villae Sbinitz cum aliis villis per Edmundum, praepositum Doxanensem, Henrico Thannerio ad decem annos factae, ita ut sin- gulis annis XX marcas puri argenti prag. ponderis persolvat ecclesiae Doxanensi et IV stri- chones papaveris. — Acta sunt haec a. MCCXCV°, indict. VIII, concurrente V, kal. Martii XII. E cod. manuscr. c. r. bibl. Prag. II, B, 18, n. 45. 1899) 1295, 7 Apr. Udelitz. V. Reg. Boh. et Mor. II, p. 723, n. 1683, ubi leg. est in lin. Ima Theodericus . . . vterini ... Otwitz; in lin. IIa Theutunice in Chomotow ; in lin. III Seberch et dominus Zmilo de Lubschewez; in lin. IVa—VIIa Kotyborius . . . Ratyborius de Setschitz, Stanizlaus de Zar, Wilhelmus de Schonenhof, Crzenek de Vlrichow... de Prysen, Hyrdowor... de Watzawitz, Vnka . .. Stauiwor de Gimlin, Psedot de Gimlin, Bohuzlaus de Chniezitz... et in lin. VIII° Vdelitz. V. Reg. Boh. et Mor. II, p. 723 et 724, n. 1684, ubi legendum est: in lin II et IIIa Otwitz .. . libere ac quiete . . .; in lin. V dependenciam pro dependentionem; in lin. VIIIa fr. Heinrico; p. 724 In lin. Xa Lubschewez et in lin. XII. Vdelitz. Originalia in arch. c. r. gub. Boh. communic. mec. dom. Car. Köpl, praefectus arch. praedicti. 1900) 1295, 30 Apr. Brunae. Wencezlaus, rex Boemiae, dux Cracoviae et Sandomeriae marchioque Mor. donationem ecclesiae in Vitis per Elizabeth, relictam quondam Orphani, fratribus domus Teutonicae factam approbat. — Not. oc, "quod, cum olim honesta et nobilis mulier domina Elizabet, relicta quondam Orphani, jus patronatus, quod ei in Vittis ecclesia competebat, venerabili ordini domus Thevtunice hospitalis sancte Marie Jerosolimitani cum omnibus suis attinenciis — contulerit per — — eiusdem ordinis professores pleno iure im perpetuum possidendum, cumque idem ius patronatus per apostolica scripta et a —— Brunone, episcopo Olomucensi, confirmatum sit ordini iam predicto, nos — — donacionem eandem — — approbamus, —— vt ad predictos religiosos viros dicti ordinis fratres ipsum jus patronatus et collacio in eadem ecclesia de Vitiss cum omnibus suis attinenciis de cetero imperpetuum pertinere debet pleno iure." — — Dat. Brunne per manus magistri Johannis, Sacensis prepositi, prothonotarii nostri Morauie. Anno domini MCC nonagesimo quinto, pridie kalendas Maii, indictionis octaue. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1901) 1295, 1 Maii. Apud Egram. Fr. Helwicus de Goltbach, provincialis domus Theutonicorum per Thuringiam, profi- tetur Heinricum Pydeler, civem Egrensem, fratribus domus Theutonicae comparasse quendam censum annuum pro missa quadam die dicenda. — Not. oc, "quod honestus vir Heinricus Pydeler, ciuis Egrensis, pio motus affectu pro salute anime sue et vxoris sue Jutte paren- tumque suorum domui nostre Egrensi comparauit et dedit septem marcas annui census post

Strana 749
Addenda et corrigenda. Annus 1295. 749 obitum suum sub hac forma, vt singulis diebus vna missa in carnario dicatur perpetuis temporibus sine omni contradiccione et occasione qualibet pretermissa nec ut eciam diuinum officium in parrochia minoretur, addentes quod dictus census a prenominata domo eidem Pydelero, quamdiu vixerit, in festo Walpurgis singulis annis quarta dimidia marca et in festo Michahelis totidem sine difficultate qualibet persoluantur.“ — Testes : frater Meinhardus, commendator ibidem, frater Rudigerus de Mulhen, frater Reinherus Prutenus, frater Gott- fridus de Ysmache, frater Heinricus Smollo, frater Albertus de Erforden et alii quam plures fide digni. — — Datum apud Egram anno ab incarnacione domini MCCLXXXXV°. kalendis Maii. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1902) 1295, 8 Maii. Brunae. Mag. Henricus, plebanus ecclesiae in Vitis, quendam fratrem domus Theutonicae sub- stituit pro vicario ecclesiae praedictae, cui etiam duas vineas prope Brunam et in Grincingen in Austria confert. — Not. oc, "quod cum nobilis mulier domina Elizabeth, relicta quondam Chadoldi dicti Orphani, jus patronatus, quod ei competebat in iam dicta ecclesia de Vitiss, ante plures annos de bona et libera voluntate sua ordini domus Thevtonice hospitalis s. Marie Jerosolimitani cum omnibus suis attinenciis —— contulit, per — — eiusdem ordinis professores post obitum meum imperpetuum possidendum. Cum igitur, iam dudum a retroactis temporibus dictum jus patronatus eiusdem ecclesie in Vitiss ad predictum ordinem et fratres eiusdem pertinuerit pleno iure et tam per apostolica scripta quam a venerabili patre domino quondam Brunone, episcopo Olomuncensi, ac eciam a serenissimo domino —— Wencezlao, — — rege Boemie, duce Cracouie et Sandomerie marchioneque Morauie, confirmatum sit fauorabiliter ordini iam predicto, religiosi et honesti viri fratris Heinrici de Byr, commendatoris prouincialis per Boemiam et Morauiam, ac aliorum fratrum eiusdem ordinis uotis annuens cum effectu fratrem presentatum de ipso ordine in eadem ecclesia michi substitui pro vicario perpetuo ad tempora vite mee, hoc moderamine nichilominus interiecto, quod annuatim singulis annis viginti quatuor marce puri argenti Brunensis ponderis, octo videlicet in festo s. Johannis Baptiste, octo in festo beati Michahelis et octo in festo b. Georgii et ad hoc duo modii tritici, duo siliginis et duo eciam modii auene in omnem euentum — — de ipsa ecclesia a prefato vicario michi dari — — Brunne debeant integre pro annua pensione. Et si propter aliquam indi- gentiam ipsam pecuniam — — mutuare ab aliquo me continget, prefatus vicarius se ad hoc obligare debebit, quod eidem, a quo mutuo eam recipiam, persoluet in terminis supradictis. Cui quidem ecclesie duas vineas, quarum vna iacet ante Brunnensem ciuitatem in Sudnicz et alia in Austria in Grincingen in valle, que dicitur wlgariter Keswasrgrab, contuli heredi- tarie in perpetuum pleno iure, ita quod si vineas easdem a predictis fratribus pro pecunia vendi contigerit, vt alie possessiones equiualentes emantur eidem ecclesie cum pecunia recepta pro vineis iam predictis. Debet eciam esse memoriale meum, quod in eadem ecclesia ad laudem dei et sanctorum eius lumen, quod continue ardeat, im perpetuum procuretur.“ —— Sigilla: Theodrici, episcopi Olomucensis, ac, Jacobi, prepositi de Tusnowicz, Heinrici, plebani

Strana 750
750 Emler, Reg. Boh. et Mor. in Vitiss. — Actum et datum Brunne a. d. MCC° nonagesimo quinto, VIII° idus Maii, indiccionis octaue. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1903) 1295, 30 Maii. (S. 1.). Helena, relicta Alberti civis Sacensis dicti Haubschman, et filii eius nec non filius Sabathonis, fratris Alberti, abbati monasterii in Waldsassen omnia sua iura in Struphs con- ferunt. — Dat. et act. in crastino octavae Pentecostes. Gradl, Reg. Boica 173, n. 470. 1904) 1295, 4 Jul. In Cadano. Wenceslaus, rex Boemiae, dux Cracoviae et Sandomeriae marchioque Moraviae, testatur, Meczzam viduam in Luna, villam suam Dobromicz pro reparatione pontis Lunensis dedisse. — Not. oc, „quod Meczza vidua dicta vxor Scolaris in Luna, in nostra presencia constituta pro nostre ac sue suorumque predecessorum animarum remedio allodium suum in villa dicta Dobromericz cum agris ad vnam araturam et aliis pertinenciis eius, quod quidem allodium ad ciuitatem ipsam non pertinet, deputauit seu dedit in perpetuum pro reparacione pontis Lunensis in flumine dicto Egra et promisit se, quamdiu uixerit, reparaturam dictum pontem ac voluit ut post eius mortem ciues Lunenses alicui probo et ydoneo viro dictum committant allodium, qui de ipso pontem predictum debeat reparare. Nos itaque dicte Meczze laudabile in hac parte propositum commendantes eius deputacionem, donacionem, promissionem et voluntatem ratas et gratas habentes eis nostrum benigne prestamus assensum, et volumus, ut allodium ipsum a collectis et exaccionibus quibuscunque, generalibus uel specialibus de cetero sit liberum et exemptum.“ — Dat. in Cadano per manus magistri Petri, prothonotarii regni nostri, Pragensis, Wratizlauiensis et Wissegradensis ecclesiarum canonici, a. d. MCC nona- gesimo quinto, IIIIto non. Julii, octaue indiccionis. E libro civ. Lunensis fol. 1 verso. 1905) 1295, 1 Sept. (S. 1.). Dietrich von Parsperg, richter in Waldeck, verkauft dem kloster Waldsassen sein schloss Libenstein. — Sig. Alberti de Valknowe dicti Nothaft. — Testis Ekhardus de Wiltstain dictus Nothaft. Gradl, Mon. Egrana 174, n. 471. 1906) 1295. Bruno, episc. Naumburgensis, monasterio fratrum ordinis Praedicatorum in Egra indul- gentias concedit. Gradl, Mon. Egrana 174, n. 475. 1907) 1296. Erzbischof Konrad von Salzburg ertheilt zur Hebung des Dominikanerklosters zu Eger einen Ablass. Gradl, Mon. Egrana 176, n. 480.

Strana 751
Addenda et corrigenda. Anni 1295—1299. 751 1908) 1296, 7 Aug. (S. 1.). Pabo von Sparneck und Johannes, sein sohn, bekennen das lehenrecht zweier höfe in Stabnitz (Stebnicz) und des halben dorfes genannt Dorffelein Walter, Friedrich und Bertold gebrüdern, bürgern zu Eger, als eigenes gut übergeben zu haben. — Nach Chr. geb. MCCLXXXXVI, am tag sant Afre. Gradl, Mon. Egrana 175, n. 479. 1909) 1297, 4 Jun. Pragae. Gerhardus, Maguntinensis archiepiscopus, Wenceslaus, Boh. rex, Ottho, marchio Brandenburgensis, nec non Albertus, dux Saxoniae, principes et electores s. imperii, ad hoc, quod Adolfus, Rom. rex, villas Hohentan, Grizbach, Pernowe cum pertinentiis monasterio de Waldsassen confere valeat, dant consensum. — Dat. Prage II nonas Junii a. d. MCCXCVII°. Winkelmann, Acta imperii inedita sec. XIII et XIV, tom. II, p. 752. 1910) 1298, 6 Sept. In Mysna. Wencezlaus, rex B. dux Crac. et Sandom. marchioque Mor. ac sacri Rom. imperii per terras Mysnensem, Orientalem et Plisnensem vicarius generalis, promittit privilegia terrae Misnensis conservare. — Not. oc, "quod cum nobiles dicte terre Misnensis nomine ipsius imperii nobis adheserint nobisque fideles esse promiserint super hoc per eos fidelitatis prestito iuramento, nos eciam eis viceuersa promittimus ipsos in nostra fidelitate manentes circa eorum iura per priuilegia felicis recordacionis domini Adolphi, olim regis Romanorum, vel marchionum Misnensium racionabiliter ipsis concessa conseruare fauorabiliter et fouere.“—— Datum in Mysna anno domini millesimo ducentesimo nonagesimo octauo, VIII° idus Septembris, indiccione vndecima, regni nostri anno secundo. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1911) 1299, 14 Aug. Pragae. Wenceslaus, Boemiae rex, dux Cracoviae et Sandomeriae marchioque Moraviae ac s. imperii per terras Misnensem, Orientalem et Plisnensem vicarius generalis, petente Mein- hero, burggravio Misnensi, in villa Cethen juxta Lometz VI maltra siliginis et totidem ordei, unum maldrum avenae et unum maldrum papaveris, in villa quoque Clauzchuwitz juxta Ganam XX modios tritici et totidem ordei, IV modios humuli et IV solidos denariorum vriberg. monetae annuae pensionis in districtu Misnensi sita, quae a Romano imperio et ab eo tenebat in feudum, ecclesiae Misnensi confert. — Dat. Prage per manus vener. Petri Basiliensis episcopi, prepositi Wissegradensis, regni Bohemiae cancellarii, principis nostri dilecti, a. d. MCCXCIX°, XIX° kal. Sept., XII ind., regni nostri a. III°. E cod. manuscr. bibl. reg. Dresd. sig. J, 59, communicavit mecum Aug. Sedláček, prof. gymn. Tábor.

Strana 752
752 Emler, Reg. Boh. et Mor. 1912) 1299, 23 Aug. Pragae. Wencezlaus, rex Boemiae, dux Crac. et Sandomeriae marchioque Mor. ab Elena, mar- chionissa de Landesperk, civitatem Saydow et castrum Borsensteyn emit. — Not. oc, "quod nos emimus ab illustri domina Elena, marchionissa — — de Landesperk, ciuitatem dictam Saydow cum castro ibidem et castrum Borsensteyn cum hominibus, agris, terris, montibus, planis, siluis, nemoribus, oc, pro mille et octingentis marcis wribergensis ponderis et argenti, quarum medietatem, videlicet nongentas marcas, in festo b. Andree et reliquam medietatem, scilicet nongentas marcas predicti ponderis et argenti, in dominica Inuocauit proxime nunc venturis promittimus dare ac soluere in ciuitate Wribergensi nunciis predicte marchionisse, quos ad hoc duxerit transmittendos. Interim autem Onarcus de Waldenberk, cui predicta marchionissa ciuitatem et castra ipsa statim resignare tenetur, debet eadem nostro et ipsius marchionisse nomine conseruare, ut soluta sibi integraliter in vltimo termino predicta pecunia ciuitas et castra predicta nobis per eundem Onarcum sine difficultate ac dilacione qualibet assignentur. — Dat. Prage MCCXCIX°, X° kal. Sept. indic. XII, regni nostri a. III°. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1913) Cc. 1300. Vlricus, abbas monasterii Luthomislensis, de favore et licentia suorum superiorum, videlicet d. abbatis Premonstratensis, patris abbatis et visitatoris, donat conventui monasterii sui censum anuum in Czwytauia Maiori et in villa Lacznow pro pritancia pro servitiis tribus vicibus omni anno in missis et vigiliis solempniter pro fundatoribus ecclesiae Luthomislensis perpetuo faciendis. E litera d. d. 5 Oct. a. d. 1358 in arch. Lutomysl. 1914) Сc. 1300. Dětoch de Hradistka oppidum Žiželice locat iure emphiteutico. — „Nejprvé aby z každého lánu placeno bylo věčně po všecka léta budoucí na každého 1/2 léta, totižto na sv. Jiří 40 gr. rázu praž. a na sv. Havla tolikéž a z domu šenkovvího rázu téhož pr. 8 gr. a kdož by nešenkoval kterého 1/2 leta, ten 4 gr. a podsedek také 4 gr. a za žeň roboty po 5 gr. z lánu den sv. Prokopa dlužni budou platiti, a z šenkovního domu 1 gr. a to že mají pánům Hradištským budoucně na den sv. Prokopa platiti a dávati a úročiti budou dlužni. A když by měli z země ven vyjeti pro vojnu neb pro jinou potřebu země brániti nepřátelům, tehdy z každého lánu dříve řečeného pomoci po 5 gr. a z šenkovních domů po 1 gr. a pod- sedkové také po 1 gr. a z sladovny jako ze čtvrti, a z mlýna jako z lánu takéž aby placeno bylo. A na lov třikrát do roka každý hospodář na Bludské lesy jíti mají kromě lidí zá- dušních, a víc nic; a když by vařili pivo po celém varu, ten má dáti 2 groše od pánve, a kdo půl varu, ten aby dal 1 gr. a více nic. Kterýchžto výsad obyvatelé nynější i budoucí tak dobře chudí jako bohatí aby užívati mohli na časy budoucí věčně. Dále týmž obyvatelům Žiželickým dal jest řeky k. lovení ryb a obce travné jim ku požívání dobytka, to jmenovitě

Strana 753
Addenda et corrigenda. Anni 1299—1300. 753 od kněžského dubí až [do] mlaky po obojí straně břehův i s pastvištěm a břehem porostlým dřívím až do Višnovce mlýna. A kdo by koupil 1/4 role z podsedkův, ten aby platil z dědiny úrok a z domu nic. Také kdož by umřel a poručil by co na záduší anebo komu jinému, na to aby jemu nebylo žádným saháno, leč by jeho všechna rodina zhynula, a ještě aby bylo po 3 soudy voláno, a kdož by se příbuzný ozval, to jemu aby bylo puštěno, a když by se v pravdě žádnej najíti nemohl, tehdy ten statek teprv na pána dědičného Hradištského připadnouti má. A když by co poručil komu o zdravém jsa životě, na to aby jemu také nebylo saháno nižádným právem, by pak byl i příbuzný. Dále také když by soud obecní podlé starodávního obyčeje buďto pro potřebu naši nebo pro potřebu jiných lidí osazen byl zvlášť pro obnovení konšelův v plném roce počítajíce, 4 konšelé obnoveni a 4 propuštěni býti mají, a rychtář také, jestliže by se v roce, jsa v tom ouřadu, pánu a obci nelíbil a s nimi rovnati neměl, též na jeho místo jiný rychtář s volí panskou posazen býti má. A ten takový rychtář, kterýž by byl pánem osazený a obcí volený, aby sobě choval pro obecní potřebu pacholka; a úroka žádného takového rychtář chlebiti nemá ani kterého padoucího. A kdož by prodal za námi purkrecht a osadil člověkem hodným a nezávadným souseduom, ten aby se stěhoval, kam se jemu líbiti bude, bez překážky.“ E libro civ. Žiželicensis communicavit mecum d. Aug. Sedláček, prof. gymn. Tábor. 1915) 1300, 26 Febr. Pragae. Gregorius, episc. Prag. Woyslao, canonico Prag. conferens ecclesiam in Reczichz eius bona enumerat. — Not. oc, „quod nos ecclesiam in Reczichz, sitam in bonis nostris episco- palibus, in qua dinoscimur habere plenum ius patronatus, nobis de iure et de facto vacantem, — — d. Woyslao, nostre Pragensis ecclesie canonico, exhibitori presencium, contulimus pure propter deum, ipsam sibi cum possessionibus et iuribus — omnibus auctoritate, qua fungimur, confirmantes et curam ei animarum ibidem, prout ad nostrum spectat officium committentes. Possessiones autem sunt hee : Quatuor ville scilicet Vthyessouici, Massouici, Mylotici, Wadchrici et in Byrthna quatuor lanei ad vicariam ipsius ecclesie pertinentes. Jura quoque dicte ecclesie sunt hec, que secuntur: Videlicet notaria tam in colleccione census quam in exaccione necessaria subsidiorum a pauperibus cum utilitate delencialium proueniencium ex ipsis. In iudiciis quoque prouincialibus et ciuilibus ac aliis negociis quibuslibet bonorum nostrorum episcopalium in ipsa prouincia Recziczensi expediendis. Item plena decima de censu, annona censuali grani cuiuslibet, de porcis censualibus, mele, cera, sepo et sale, necnon de curiis nostris episcopalibus plena decima in annona, de iumentis eciam indomitis decimus poleder, forum decimum quoque et in theloneo decima septimana. Item in iudiciis prouincialibus et ciuilibus de omnibus culpis decimus denarius; generaliter autem de omnibus vtilitatibus seu questibus in bonis ipsius prouincie Recziczensis nobis et successoribus nostris provenientibus, quocunque nomine censeantur, ecclesie sepedicte in Reczicz plena decima exsolui debet et expleri." — Dat. Pragae a. d. MCCC°, V kal. Marcii, indiccione XIII, pontif. vero nostri a. IV°. E confirmatione in arch. capit. Prag. 95

Strana 754
754 Emler, Reg. Boh. et Mor. 1916) 1300, 23 Mart. Brunae. Wencezlaus, rex Boh. oc, ius patronatus capellae suae in castro Spilberch fratribus domus Theutonicae confert. — Not. oc, "quod fratribus hospitalis s. Marie Jerosolimitani ordinis domus Tevtonicorum canonicis in Colmense kathedralis ecclesie in Prussia ius patro- natus capelle nostre in castro nostro Spilberch ante ciuitatem Brunnam in Olomucensi dyocesi in honore s. Johannis Baptiste dedicate ac eandem capellam cum omnibus ad ipsam perti- nentibus, videlicet villa Reskowitz et alia villa dicta Judendorf cum molendino adiacenti circa flumen Swarcza situato — — ad instanciam fratris Hermanni — — ecclesie in Cholmensis canonici, nostri familiaris — — donamus, ita tamen, quod per eosdem canonicos in ipsa capella diuina officia peragantur. Ad huiusmodi vero donacionem nostre maiestatis clemenciam eciam incitauit seueritas et versucia Litwanorum et gentilium — —christiane fidei inimicorum, qui hiisdem canonicis sunt tam vicini, vt timeant sibi ex eorundem Litwanorum invasionibus corporum suorum periculum inminere. Vnde si, quod absit, eosdem canonicos ex huiusmodi disturbio de terra Prussie contingeret exulare, se saltem apud eandem capellam et in bonis supradictis — — recipiant atque locent. Ad hec —— sepedictis canonicis concedimus, ut ad dicta bona alia bona, que ad censum quadraginta marcharum argenti in prouentibus se extendant, possint in marchionatu nostro Morauie comparare.“ — Dat. Brunne per manus vener. Petri, Basiliensis episcopi, Wissegradensis prepositi regnique Boemie cancellarii, a. d. M°CCC°, X° kal. Aprilis, XIII indic. regni nostri a. III°. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1917) 1300, 27 Mart. In Modritz. Nos Theodoricus, Olomucensis episcopus, notum facimus, "quod nos ad peticionem regis Boemie Wencezlai donacionem iuris patronatus capelle sancti Johannis Baptiste in castro Spilberch ante civitatem Brunnensem — — ac collacionem eiusdem capelle cum omnibus perti- nenciis et bonis suis, videlicet villa Reskowitz et alia villa Judendorf cum molendino adiacenti circa flumen Zwarzawam nec non cessionem cuiuslibet alterius iuris, quod dicto — — regi in prefata capella competebat, fratribus hospitalis s. Marie Jerosolimitani ordinis domus Theo- tonice canonicis in Colbse kathedralis ecclesie in Prussia confirmamus. — Dat. in Modricz a. d. MCCC°, VI° kalendas Apr. indict. XIII. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1918) 1300, 19 Apr. In Aula Regia. Wencezlaus, rex B. dux Crac. et Sandom. marchioque Mor. profitetur, se investi- turam possessionum feudalium in terra Misnensi ad episcopatum Misnensem pertinentium ab Alberto, episcopo Misnensi, recepisse. — Not. oc, "quod nos ciuitatis Dresden, castri ibidem cum judicio, hominibus ac silua ceterisque pertinentiis ad eam spectantibus nec non castri Radberch, Fridwald silue ac Donyn castri infeudati cum hominibus, villis et aliis utilitatibus, iuribus et pertinentiis eorundem ac aliorum bonorum omnium vbicumque in terra Misnensi

Strana 755
Addenda et corrigenda. Annus 1300. 755 existentium, que ab episcopatu et ecclesia Misnensi habemus et tenemus in feudum, investi- turam a venerabili Alberto, episcopo Misnensi, suo et ipsius ecclesie nomine pro nobis et illustri Wencezlao, filio nostro karissimo, prout iuris et moris est, requisiuimus, petiuimus et recepimus, presencialiter eodem episcopo nos inuestiente per suum capucium de eisdem, adhibitis solempnitatibus aliis in talibus consuetis.“ — Act. et dat. in monasterio Aule Regie ordinis Cisterciensis prope Pragam a. d. MCCC°, XIII° kal. Maii, XIII indic., regni nostri a. III°. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1919) 1300, 19 Apr. In Aula Regia. Albertus, Misnensis episcopus, venditionem civitatis Pirn cum castro ab episcopo Bernhardo regi Boh. factam ratam habet. — Not. oc, "quod nos vendicionem ciuitatis Pirn cum castro ibidem nec non cum hominibus, villis, agris, montibus, planis, siluis, theloneis, fluminibus, aquis, redditibus, vtilitatibus, iuribus et pertinenciis vniuersis ad ciuitatem et castrum predicta spectantibus factam olim per bone memorie d. Bernhardum, episcopum Misnensem, predecessorem nostrum, de consensu et voluntate decani ac capituli ecclesie nostre Misnensis excellenti d. nostro, d. Wencezlao, illustri regi Boemie, duci Cracouie et Sandomerie marchionique Morauie, pro quatuor milibus marcarum argenti puri pragensis ponderis, quas dictum d. Bernhardum, predecessorem nostrum, ab eodem rege integre recepisse ac in solucionem debitorum, quibus predicta ecclesia obligata erat, et alias in vtilitatem ipsius ecclesie conuertisse nobis constat, prout eciam in litteris ipsius predecessoris nostri eius et predicti capituli sigillorum munimine roboratis, quas coram nobis de uerbo ad uerbum legi fecimus, plenius audiuimus et vidimus contineri, ratam et gratam habentes eamque ratam semper et firmam tenere ac habere et contra eam ac omnia et singula in ea contenta nullo vmquam tempore de iure uel de facto in judicio uel extra, per nos uel alium aut alios facere uel venire, sed pocius ipsam defendere ac disbrigare predicto regi et suis heredibus ac successoribus, Boemie regibus, promittentes approbamus, ratificamus, acceptamus et presencium serie confirmamus.“ — Dat. in monasterio Aule Regie ordinis Cisterciensis prope Pragam a. d. MCCC, XIII kalendas Maii, XIII indic. pontif. nostri a. IV°. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1920) 1300, 2 Jun. Pragae. Gregorius, episc. Prag. indulgentias, quas ecclesiam monasterii in Cladrub visitantibus fr. Basilius, Armenorum in Jerusalem archiepiscopus, et plures alii episcopi a. d. MCCC°, pontif. d. Bonifacii papae VIII a. VI° concesserant, ratas habet. — Dat. Prage a. d. MCCC°, IV non. Jun., indict. XIII, pontif. a. IV°. E cod. manuscr. c. r. bibl. Prag. II, A, 10, fol. 111. 1921) 1300, 4 Jun. In Pilzna. Petrus, Basiliensis eccl. episcopus, omnibus vere poenitentibus et confessis, qui ad ecclesiam fratrum Praedicatorum in Noua Pilzna, quam de novo construunt, in festivitatibus 95*

Strana 756
756 Emler, Reg. Boh. et Mor. Nativitatis, Cene et Resurectionis domini necnon et Ascensionis et Penthecostes, et in quatuor festiuitatibus b. Virginis et bb. apostolorum Petri et Pauli, Philippi et Jacobi et aliorum apostolorum et bb. martyrum Petri, Adalberti et ss. confessorum Dominici et Augustini, et in vtroque festo s. Crucis devote accesserint vel manus porrexerint adiutrices, XL dies de iniuncta poenitentia, si consensus diocesani ad id accesserit, in domino misericorditer relaxat. — Dat. in Pilzna a. d. MCCC, pridie non. Junii. Ex orig. arch. fr. Praed. Pragae. 1922) 1300, 5 Jun. In Wissenwels. Elena marchionissa, relicta fel. memorie d. Theodorici, marchionis de Landesberch, civitatem Saydow cum castro et castrum Borsenstein, Wenceslao, Boh. regi vendit. — Not. oc, „quod cum inclite recordacionis Fridericus, filius noster carissimus, marchio Misnensis, Orien- talis et de Landesperch agens in ultimis uite sue nobis commiserit, vt ciuitatem suam Saydow cum castro ibidem et castro Borsenstein cum omni iurisdicione sua nec non hominibus feodatis et non infeodatis, villis, terris, possessionibus, siluis, montibus, aquis, redditibus, utilitatibus, iuribus et pertinenciis vniuersis ad ciuitatem et castra predicta spectantibus, que olim de corpore regni Boemie fuerant et ad ipsum regnum semper ab antiquo spectabant ac per reges principesque Bomie habita et possessa sed per magnificum quondam Otakarum, regem Boemie, illustri quondam domino Henrico, marchioni Misnensi et Orientali, auo dicti filii nostri, ex quibusdam pactis tradita et assignata fuerunt, vendere et pecuniam pro eis receptam distribuere pro anime ipsius remedio deberemus, nos habito super hoc maturo cum amicis et militibus ac fidelibus nostris consilio ciuitatem predictam et castra cum iurisdicione, hominibus, feodis, siluis, montibus, iuribus et omnibus suis attinenciis supradictis, que omnia post dicti filii nostri Friderici obitum per successorum suorum in marchionatu Misnensi tempora pacifice tenuimus, emptorem pro ipsis querendo, excellentissimo principi d. Wencezlao, illustri regi Boemie, duci Cracouie et Sandomerie marchionique Morauie, commissa nobis a filio nostro predicto et tradita potestate vendidimus, tradimus et cedimus libere de eisdem pro mille et octingentis marcis wribergensis ponderis et argenti a quoquam alio pro ipsis habere maiorem pecuniam non valentes, per ipsum regem, heredes et successores suos, reges Boemie, habenda et tenenda ac iure hereditario imperpetuum libere possidenda. Quos quidem mille et octingentas marcas nos plenarie recepisse et in dicti filii nostri anime remedium conuertisse fatemur.“ — Act. et dat. in Wissenwels a. d. MCCC°, nonis Junii, XIII indicc. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1923) 1300. d. 26 Aug, Ratisponae. Nos Philippus, d. gr. ecclesie Ratisponensis scolasticus, constare volumus oc, "quod cum super regimine scole et rectore puerorum apud Egram inter virum discretum Heinricum, honor. commendatorem domus fratrum ordinis Theutonicorum ibidem, ex vna et nos ex parte altera esset materia questionis nobis asserentibus, quod rectorem puerorum apud Egram

Strana 757
Addenda et corrigenda. Annus 1300. 757 preficere deberemus, vero ipse diceret, quod ad ipsum eius eleccio et institucio pertineret, per modum amicabilis composicionis conuenimus et concordauimus isto modo, quod commen- dator, qui pro tempore apud Egram parrochialem ecclesiam rexerit, rectorem puerorum, si quem scole ibidem et scolaribus preferendum duxerint, nobis seu successoribus nostris, Ratispo- nensis ecclesie scolasticis, examinandum debeat presentare, quem si ydoneum nos et succes- sores nostri invenerimus, tenemur admittere, quando et quociens per commendatorem, ut predictum est, nobis fuerit rationabiliter presentatus.“ — Dat. Ratispone a. d. MCCC°, VII kalendas Sept. E cop. vid. ab a. 1407, 17 Jun. in arch. reg. Dresd. 1924) 1300, 25 Sept. Wien. Hadeweich von Schowenberg, herrn Heinrichs von Rosenberch mutter, verkauft an herrn Heinrich von Wallsee vier dörfer. — Geben ze Wiene do man zalte van Chr. geb. 1300 jar an dem nechsten sonnentage vor s. Michels dult. Urkundenbuch des Landes ob der Enns IV, 349. 1925) 1300, 18 Oct. Mogelin. Der Meissner bischof bestätigt dem kloster Ossek das patronatsrecht in Sayda. — Mogelin den 18 Oktober 1300. Scheinpflug, Mittheilungen des Vereins für die Gesch. der Deutschen in Böhmen VII, 3. Heft p. 191. 1926) 1300, 17 Dec. In mon. s. Georgii in castro Prag. Sophia, abbatissa, Katherina, priorissa, Ludca custrix totusque conuentus monasterii s. Georgii in castro Pragensi faciunt commutationem bonorum cum sorore sua Margaretha et filia eius Agnethe. — Not. oc, "quod de consensu rever. in Chr. patris et d. d. Johannis, Pragensis episcopi, cum dilecta sorore nostra Margaretha talem commutacionem fecimus, videlicet quia pro bonis in Donczicz et Saleslicz, que ipsa cum filia sua Agnethe, religioni se tradendo nobis et monasterio nostro donauit et eadem resumpta a nobis ad uitam tenere debuit, decem sexagenas gross. prag. nobis soluendo census nomine de eisdem, sicut in litteris super his confectis plenius continetur, sibi bona nostra in Dolyn, videlicet curiam arature et quinque curias censuales cum agris et pertinenciis ac omnibus, que ibi habemus, preter vnam curiam censualem, quam soror nostra Katherina ad vitam tenere debet, et nouem vel decem jugeribus rubetorum de rubetis in Brzesan adiacentibus tradidimus et donamus ad vitam suam tenendum libere, et si ipsam priusquam filiam suam predictam Agnethem de hac vita migrare contigerit, tunc ipsa filia sua Agnes ibidem quinque marcas argenti ad monaste- rium aliis quinque dandis ad uitam suam libere possidebit. Preterea adjectum est, quod si nos per se vel per nostros procuratores sibi Margarethe propter ipsam commutacionem aliquid difficultatis vel incomodi, quod apparere posset, inferre temptauerimus, tunc ipsam in plenam

Strana 758
758 Emler, Reg. Boh. et Mor. possessionem bonorum predictorum in Donczicz et Zaleslicz vel aliorum bonorum equiualencium in bonis monasterii, que ipsa acceptanda duxerit, iure ex priori locacione sibi debito tenemur inducere et debemus. Ceterum promittimus et ad hec nos perpetuo obligamus, quod tres anniuersarios dies peragere volumus, primum Petri de Lubyenyewes, pie memorie mariti ipsius Margarethe, quem jam agimus, et secundum ipsius Margarethe et tercium Agnethis filie ipsius postquam de hac vita migrauerint, in quolibet anniuersario sexagenam predictorum grossorum expendendo. — Dat. in nostro monasterio a. d. MCCC, XVI° kalendas Januarias. Nos vero Johannes, d. gr. Pragensis episcopus, supradictam commutacionem et locacionem per dominam abbatissam et conuentum monasterii s. Georgii sorori Margarethe eiusdem cenobii et filie sue Agneti ad vite eorum tempora factam et alia omnia superius expressa rata habentes et grata, presentis scripti patrocinio confirmamus, in signum consensus nostri sigilla nostra presentibus appendentes. Datum Prage a. d. MCCCXXXI°, kal. Jan. Ex orig. conf. Karoli IV imp. data a. d. MCCCL°, III° kal. Apr. in arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. 1927) 1301, 4 Jan. (S. 1.). Adenulphus, Consanus archiepiscopus, Angelus Puteolanus, Bonifacius Parentinus, Nicolaus Neocastrensis, Benedictus Draconariensis, fr. Jacobus Calcedonensis, fr. Anthonius Chenadiensis, fr. Angelus Fesulanus, fr. Jacobus Bibinensis, Sarracenus Melfiensis, frater Nicolaus Tortibulensis et Adam Marturanensis episcopi ecclesiam s. Benedicti Pragae visi- tantibus indulgentias concedunt. — Cupientes, „ut parrochialis ecclesia b. Benedicti confes- soris in ciuitate Pragensi congruis honoribus frequentetur et a Christi fidelibus iugiter ueneretur, omnibus uere penitentibus et confessis, qui ad ipsam ecclesiam in festiuitate ipsius beati Benedicti, in dedicatione eiusdem ecclesie, in festiuitatibus Natiuitatis domini nostri Jesu Christi, Resurrectionis, Ascensionis et Pentecostes, in omnibus et singulis festi- uitatibus b. Marie semper virginis, in festiuitatibus bb. Michaelis archangeli, Johannis Bapt., omnium apostolorum, Stephani et Laurentii martirum, Nicolai et Martini confes- sorum et bb. Catharine et Margarete uirg. ac per octo dies festiuitates ipsas immediate sequentes causa devotionis et orationis accesserint annuatim, uel qui ad reparamenta, luminaria et ornamenta dicte ecclesie manus porrexerint adiutrices, seu qui corpus Christi, quando infirmis in eadem parrochia portari contigerit, pia mente fuerint comitati, de omnipotentis dei misericordia et bb. Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate confisi singuli singulas dierum quadragenas de iniunctis sibi penitentiis misericorditer in domino relaxamus, dummodo diocesani uoluntas ad id accesserit ac consensus.“ — — Datum Rome die XXVIII° mensis Nouembris sub a. d. MCCC°, pon. d. Bonifacii pape VIII a. VI°. Nos uero Gregorius, d. gr. Pragensis episcopus, loci dyocesanus, has indulgencias ratas et gratas habentes auctoritate nostra ordinaria confirmamus XL dies huiusmodi remis- sionis et gracie auctoritatis nostre indulgenciis eisdem fauorabiliter in domino annectentes. Sub a. d. MCCCI°, II non. Jan. pontif. a. V°. Ex orig. arch. reg. Dresd.

Strana 759
Addenda et corrigenda. Anni 1301—1303. 759 1928) 1301, 13 Apr. Pragae. Gregorius, episc. Prag. ecclesiam in Reczicz cum custodia Prag. unit. — „Exposita nobis d. Woyslay, custodis ecclesie nostre Pragensis, peticio continebat, quod eadem custodia, cuius ad nos collacio pertinet, in redditibus et prouentibus sit adeo tenuis et exilis, quod nec ipse nec successores sui de prouentibus ipsius valeant congrue sustentari, petens, quatenus tam sibi quam successoribus suis et custodie predicte super hoc prouidere oportuno remedio curaremus. Nos — — attendentes, — — quod boni principis est beneficia exilia maxime ad collacionem suam spectancia redditibus amplioribus instaurare, ecclesiam parrochialem in Reczicz, que ad nostram collacionem similiter spectare dinoscitur, predicte custodie in ecclesia nostra Pragensi diligenti super hoc cum capitulo nostro Pragensi tractatu ac deliberacione prehabitis iungimus, — — statuentes, ut ecclesia predicta in Reczicz custodie Pragensi per nos taliter vnita ad ipsam custodiam perpetuo debeat pertinere, volentes eciam, ut idem d. Woyslaus, custos et successores sui, — — sepefatam custodiam cum ecclesia memorata in Reczicz, predicte ecclesie per nos taliter annexa, tamquam vnum beneficium possidere debeat perpetuis temporibus et tenere, inhibentes, ne quis ipsum d. Woyslaum custodem ac successores suos custodes, qui pro tempore fuerint, super vnione predicta presumat quomodo- libet inpedire, seu eciam perturbare.“ — Act. et dat. Prage a. d. MCCCI°, id. Apr. indic- cione XIV, pontif. vero nostri a. V°. Ex confirmatione data III kal. Febr. a. 1323 in arch. capit. Prag. 1929) 1301, 17 Jun. (S. 1.). Gregorius, Prag. episcopus, ratas habet indulgentias, quas plures archiepiscopi et episcopi ecclesiam in Willehemstorf Glacensis diocessis visitantibus concesserunt. — A. d. MCCCI°, XV° kal. Jul. pontif. a. V°. Volkmer und Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I, 31. 1930) 1302, 10 Jul. Pragae. Johannes, Prag. episcopus, Christi fideles hortatur, ut pro sustentatione infirmorum in hospitali b. Mariae in Curim pias porrigant elemosynas ipsisque indulgentias impertitur. — Dat. Prage. Reg. Boica V, 29. 1931) 1303, 13 Febr. In Drobowitz. Fr. Hermannus, Culmensis ecclesiae episcopus, qui unum altare in medio capellae fratrum in Drobewitz ordinis hospitalis s. Mariae de domo Theutonica consecravit in honore s. Johannis Ewang. et s. Nicolai confessoris nec non s. Katerinae virg. et martiris, quorum reliquiae in dicto altari continentur, omnibus vere poenitentibus et confessis, qui in anniver- sario dedicationis altaris praenotati et in festivitatibus praedictorum sanctorum ad capellam praememoratam devote accesserint, XL dies de iniuncta eis poenitentia relaxat. — Dat. in Dro-

Strana 760
760 bowitz a. d. MCCC°III°, indiccione I, idus Februarii, in quo eciam die dedicationem eiusdem altaris statuimus celebrari. Ex orig. arch. reg. Dresd. Emler, Reg. Boh. et Mor. 1932) 1303, 23 Apr. (S. 1.). Conradus, praepositus in Cotiessow, totusque conventus eiusdem monasterii villam Przehyssow iure emphiteutico locant. — „Recognoscimus villam nostrae praepositurae dictam Przehyssow in XLI laneos diuisam jure locatam theutonico in hac forma, quod quilibet possidens laneum in jam dicta villa in censu IIII fertones puri argenti in duobus terminis annis singulis, videlicet in festo Purificationis b. Mariae II fertones, nec non in festo s. Joannis Bapt. II fert. reliquos ad d. praepositi cameram assignabit. Si quis vero solutionem sui census neglexerit in terminis praenominatis, duplicato eodem censu in graciam domini se extendatur, [sic] adiecto etiam et iniuncto, quod in festo s. Galli XXII mensuras dobrzanenses, videlicet VIII siliginis et octo avenae, IIIIr hordei, unam pisorum et unam tritici, et quod haec omnia apta sint recipienti, infra octauam sancti positi festi ad claustrum tenentes laneos singuli deportabunt; si quis vero neglexerit, poenam ineat supradictam. Item IIIIer praesen- tator in quolibet anno, videlicet in festo b. Wenceslai IIII pullos, in Natiuitate domini IIII pullos, quemlibet denarium ratisponensem valentem, in festo Purificationis bonam et valentem scapulam, item in festo Paschae XL ova et unguentum pinguem et bonum; item in festo Pentecostes sex caseos valentes per denarium ratisbonensem de suo laneo singulus domino praeposito praesentabit. Item unum falcatorem foeni et duos messores tempore debito pro opere claustri quilibet diriget de hac villa aut nouem denarios ratisponenses, vel medium lotonem puri argenti tali spondeat pro labore. Item si monasterium ab introitu regis expensa fuerit occupatum, tunc d. praeposito cum media marca puri argenti aut juuenca et porco villa subueniet praedicta. Item collectam regiam, prout in edicto a d. rege fuerit, cum aliis praepositurae pauperibus patientur. Decimas etiam d. episcopi, prout in aliis pauperibus se extendit. Item ad expeditionem extra terram progressuram puri argenti soluat quilibet laneus unum lotonem. Si vero expeditio nunquam terram exierit, sed fuerit reuersa, accepto jam dicto lotone ad censum singulorum deputetur. Si quis vero possessorum saepe dictae villae pro se deputata sibi haereditate aliquam deinceps mouerit rationem, dimidia altera marca puri argenti d. praeposito remanebit, nulla gratia subsequente. Nulli vero nobili a diui regis aulicis laneum suum liceat vendere, nisi sibi simili, et ibidem continuo residenti. Iure vero Dobrzanensi et nullius alterius diuitis perpetuo hic fruatur.“ — Act. et dat. a. d. 1303°, nono calendas Maii, indictionis primae. E cod. man. c. r. bibl. Prag. XV, B, 4, p. 287. 1933) 1303, 29 Apr. Plawe. Heinricus senior et Heinricus junior aduocati de Plawe bona, quae Albertus de Wiessenbach in villa dicta Puchbach nunc desolata ab eis jure feodali habuit et possedit,

Strana 761
Addenda et corrigenda. Annus 1303. 761 et fratribus domus Theutonicorum Egrensis in remedium suae animae erogavit ad instantiam et peticionem praedictorum fratrum, titulo appropriationis conferunt. — Dat. Plawe a. ab incarn. dom. MCCCIIII°, III° kal. Maii. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1934) 1303, 9 Jun. Pragae. Johannes, Prag. episc. donationi iuris patronatus ecclesiae in Belina per Albertum de Seberch fratribus domus Teutonicae factae assentit. — Not. oc, "quod nobilis et honestus vir d. Albertus dictus de Seberch feruore almi Spiritus inflammatus ius patronatus ecclesie in Belina, quod ad ipsum spectare dignoscitur, cum possessionibus et aliis iuribus omnibus pertinentibus ecclesiam ad eandem hon. ac relig. viris fratribus ordinis milicie domus s. Marie Theutonicorum contulit et donauit pro suo suorumque remedio peccatorum per eos in per- petuum libere ac pacifice possidendum, petens a nobis, quatinus concessioni seu donacioni sue predicte nostrum assensum beniuolum dignaremur de benignitate solita inpertiri ac ipsam ex officii nostri debito confirmare. Nos itaque attendentes peticionem predicti d. Alberti rati- onabilem atque iustam fauore religionis piis ipsius desideriis annuentes concessionem seu donacionem predictam ratam et gratam habentes auctoritate, qua fungimur, confirmamus, volentes, ut predicti religiosi viri ecclesiam in Belina supradictam per fratres ordinis sui uel per uicarios seculares clericos officiare debeant et amministrare omnibus ecclesiastica sacra- menta. Ad hec permittimus, ut iam dicti viri religiosi fratres domus Theutonice omnes fructus ecclesie sepefate in Belina, quocumque nomine censeantur, suis et hospitalis ibidem ualeant usibus applicare, juribus legatorum sedis apostolice, nostris ac archidyaconalibus in omnibus semper saluis.“ — Dat. Prage a. d. MCCCIII, V° idus Junii, indicione Ia, pontif. vero nostri a. II°. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1935) 1303, 24 Jun. Pragae. Ego Nicolaus, archidyaconus Bolezlauiensis, not. oc, „quod ego ob reuerenciam fratrum ordinis s. Marie domus Teutonice de Rzepyn archidyaconatus mei Bolezlauiensis eisque in hoc complacere uolendo ecclesiam ipsorum de predicto Rzepyn ac ipsius plebanum religiosum seu eciam secularem, qui pro tempore fuerit, ab omnibus conuocacionibus meis et decani mei Melnicensis ac eciam visitacionibns sumptuosis absoluo per hec scripta usque ad tempora vite mee, exceptis casibus enormibus, quod absit, in quibus me oporteret propter salutis mee ac ipsorum dispendium aput ipsam ecclesiam visitacionis officium cum plena amicicia et fiducia exercere, exclusis eciam dumtaxat synodo episcopali, conuocacionibus papa- libus, archiepiscopalibus et episcopalibus, de quibus ipsos eximere non possum nec valeo quoquomodo. Et eciam temporatum aduentum meum uel decani mei, in quo michi in expensis moderatis secundum discrecionem eorum ac honorem aut nocturno beniuole prouiderent, quod ab ipsis gratum habebo et acceptum. Te ne]bitur uero michi ecclesia iam dicta de Rzepyn uel ipsius rector singulis annis in quatuor temporibus ante festum beati Wencezlai 96

Strana 762
762 Emler, Reg. Boh. et Mor. racione katedratici medium fertonem argenti boni cum aliis plebanis decanatus Melnicensis soluere atque dare et in proximis quatuor temporibus iam predictis inchoare et incipere soluere solucionem medii fertonis prenotati.“ — Dat. Prage a. d. MCCCIII°, in die sancti Johannis Bapt. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1936) 1303, 4 Nov. Brunae. Wenceslaus, B. et Pol. rex, petentibus Conrado abbate et conventu monasterii Opato- wicensis ord. s. Benedicti Prag. dioecesis privilegium a Przemysl, herede regni Boemiae, duce Austriae, d. Styriae et Moraviae marchione, dicto monasterio XII kal. a. d. MCCLIII° datum confirmat. — Dat. Brunne per manus ven. Petri, Basiliensis episcopi, Wysschegradensis pre- positi regnique Boemie cancellarii, principis nostri dilecti, a. d. M°CCCIII°, II° non. Nov., ind. II°, a. regn. Boemie VII°, Pol. vero IV°. E confirm. Caroli IV imp. d. d. a. d. MCCCLV° in arch. Raigrad. communicavit mecum d. Aug. Sedláček, prof. gymn. Tábor. 1937) 1304, 14 Febr. Nürnberg. Albertus, Rom. rex, fratribus domus Teutonicae jus patronatus ecclesiae in Asch confirmat. — „Nos attendentes et wltu placido respicientes deuota obsequia, quibus fratres hospitalis s. Marie Theutunicorum Jerosolimitani deo et sue matri gloriose laudabiliter famulantur, precipue res et corpora exponere pro defensione christiani nominis non formidant, in diuersis videlicet mundi partibus ob amorem crucifixi et dilatacionem s. fidei intrepide suum sanguinem effundendo, jus patronatus ecclesie parrochialis in Asche, quod Heinricus aduocatus in Plaw, noster et imperii fidelis, eisdem fratribus et Terre sancte cum omnibus suis attinenciis, juribus et obuencionibus, quocumque nomine censeantur, contulit libere tenendum et perpetue possidendum, ratum et gratum habemus et habere volumus et presen- tibus ratificamus.“ — Dat. Nürnberg a. d. MCCC° quarto, in die b. Valentini mart. E confirm. Ludovici IV imperatoris d. d. 1341, 18 Jun. in arch. reg. Dresd. 1938) 1304. d. 1 Maii. Pragae. Nos Burchardus, burgrauius de Meydburch, not. "quod nos mediam partem ville Buchwytz, que nos contingit, obligauimus honorabilibus viris fratribus Conrado, magistro Prusie, et Johanni, conmendatori prouinciali per Boemiam et Morauiam, pro LX grossorum prag. sexagenis sub condicionibus infrascriptis, videlicet quod, si nos in festo sancti Michaelis proximo predictis fratribus non persolueremus causa quacunque nos inpediente prescriptas LX gr. sexagenas, extunc iidem fratres antedictam mediam partem ville pro ipsis sexagenis, cui poterunt, obligabunt aut ipsam, quanto fidelius possunt, vendent et de ipsa pecunia, pro qua eadem pars ville fuerit vendita, ipsi fratres, postquam suas sexaginta receperint sexa- genas, id, quod residuum fuerit, nobis aut nostris heredibus, si nos non esse contingerit, [sic] assignabunt.“ — Dat. Prage a. d. MCCCIV°, in die ss. apostolorum Philippi et Jacobi. Ex orig. arch. reg. Dresd.

Strana 763
Addenda et corrigenda. Anni 1303—1305. 763 1939) 1305, 22 Febr. Luthomeritz. Wenzeslaus, Boh. et Pol. rex, mercatoribus Ratisbonensibus (sic) ibidem servatis sta- tutis mercatoriis per duas septimanas negotiari concedit hoc pactu, ne pecuniam auream vel argenteam sed tantum denarios pragenses pro mercimoniis conquisitos ex terris illis exportent, eisdemque permittit elapsis duabus septimanis ad debita conquirenda ibidem permanere. — Dat. in Luthomeritz. Freyberg, Reg. Boica V, 78. 1940) 1305, 23 Maii. Burdegallis. Clemens papa quintus abbati et conventui monasterii sanctae Mariae Luthomy- slensis. „Dilecti in domino filii, uestris iustis postulationibus grato concurrentes assenssu omnes libertates et immunitates a predecessoribus nostris Romanis pontificibus, siue per priuilegia uel alias indulgentias uobis et monasterio uestro concessas, nec non libertates et exemptiones secularium exactionum a regibus et principibus et aliis Christi fidelibus ratio- nabiliter uobis indultas, sicut eas iuste ac pacifice obtinetis, uobis et per uos eidem mona- — sterio auctoritate apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus.“ Dat. Burdegallis X kalendas Junii, pontif. a. 1°. Ex orig. arch. civ. Lutomysl. 1941) 1305, 26 Jun. (S. 1.). Nos fr. Ludwicus, prior hospitalis s. Francisci in pede pontis Prage, not. oc, "quod controuersiam seu dissensionem super minuta decima in villis uidelicet Reysech et Clavsen et tercia parte oblacionum inter fratrem Bertholdum, quondam priorem et magistrum hospitalis in Egra, et suum conuentum ex parte vna et fratrem Meinhardum conmendatorem et suum conuentum domus Theutunice ibidem ex parte altera sedauimus et terminauimus amicabiliter in hunc modum et hoc auctoritate nostri generalis magistri super eo nobis prestita et concessa, quod prior hospitalis in Egra et magister minutam decimam in dictis villis et terciam partem oblacionum et specialiter sex agnellos de curia dicta Schön cum minuta decima rusticorum in eadem prefatis fratribus domus Theutunice in perpetuum erogabunt et cum hoc renuctiantes omni juri, quod eis habere uisum fuerat in eisdem.“ — Fr. Gvntherus prior in Kvngesperch, fr. Sifridus magister in Cubito, fr. Nicolaus, prior hospitalis, et fr. N. magister ibidem, Conradus in Pallude, Conradus Cubol, Sifridus aurifaber, Tanco Zolner, Cristanus Heckel et alii plures fide digni. — Dat. a. d. MCCCV°, (in die) Johannis et Pauli. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1942) 1305, 18 Jul. Oderberg. Waczlaw von Marclowicz versetzt herrn „Andris von Turkaw, heptman czu Glocz, und herrn Myloth seyns brudir zon auch von Turkaw die mühle zu Awehla für 30 mark. — Czu Odirberg am suntag vor s. Marie Magdalenatag noch gotis geburt. 1305. Volkmer und Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I, 31. 96*

Strana 764
764 Emler, Reg. Boh. et Mor. 1943) 1305, 8 Jul. In Glacz. Heinricus dictus Scheterwange et uxor eius Hedwigis de allodio suo cum duobus mansis et tribus virgis agri adiacente Glacencsi civitati XII mensuras siliginis fratribus Minoribus Glacensis conventus donant. — „In robur et firmitatem eiusdem obligatione debita et promissione manifesta coram iudicio bannito, quod geheget ding consuevit appellari, super huiuscemodi dacione acta et prehabita secundum observanciam et consuetudinem juris civilis per me et uxorem meam sepedictam presentem litteram conscribi ordinavi et appensione sigilli civitatis Glaczensis roborari.“ — Testes: Heinricus, judex hereditarius in Glacz, Symon, Ekhardus, Hartmannus, Siboto, Heroldus, Heinricus dictus Policczer, Jacobus de Brunow, Rudpertus, Conradus Sophyl, Conradus Zusche et alii. — Dat. in Glacz a. d. MCCCV° VIII id. Jul. Volkmer et Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I, 310. 1944) A. d. 1306 exeunte. Fridericus, dux Austriae et Stiriae, Clementi papae V° intimat, "quod post occasum lugubrem d. We., novissimi regis Boh., illustri principe d. Rudolfo, fratre nostro, qui tunc ducatuum Austrie et Stirie titulis radiabat, ad regna Bohemie et Polonie nutu superno promoto concorditer et assumpto, nos providente serenissimo domino et genitore nostro carissimo, d. Alberto, Rom. rege, possessionem corporalem dictorum principatuum, Austrie videlicet et Stirie, ac annexarum ipsis provinciarum tam solempniter quam honorifice nacti sumus.“ Winkelmann, Acta imperii inedita sec. XIII et XIV, tom. II, p. 760. 1945) 1307, 5 Jan. (S. 1.). Johannes abbas totusque conventus monasterii Plassensis testimonium perhibent de juribus ecclesiae et plebani in Kralowicz. — Not. oc, quod "homines dotales sive censuales, cuius- cunque artis mechanice fuerint, [qui] in casis dotalibus ecclesie in Kralowicz, in qua plenum ius patronatus habemus, sint vel fuerint residentes, liberi sunt et esse debent ab omni exac- cione vel imposicione qualicunque, eciam a berna regali, cum per nos vel nostros officiarios recepta fuerit, soluti debent esse et exempti, et uti debent supradicti homines dotales viis publicis, pascuis communibus et foro ac omnibus et singulis libertatibus sicut alii nostri homines, quocumque nomine censeantur, nulliusque homines dotales debent parere judicio nisi plebani, qui pro tempore fuerit. Et si quid accionis habuerint homines nostri adversus homines dotales, coram plebano in curia dotis querant et querere debent iusticie comple- mentum, et pene, quas debuerint homines dotales pro suis emendare excessibus, ad nullum alium nisi ad solum plebanum dinoscuntur pertinere, hoc eciam adiecto, quod si homines dotales aliquam fecerint insolenciam in oppido nostro et inmediate circa hoc arrestati fuerint, coram officiali nostro, qui pro tempore fuerit, iudicio parebunt, presente tamen plebano, et communem emendam, quam pro tali excessu facere debuerint, cum plebano, sicut poterint,

Strana 765
Addenda et corrigenda. Anni 1305—1307. 765 ordinare et accepta huiusmodi emenda sepedictus plebanus duas partes pro se retineat, terciam officiali nostro vel iudici, qui pro tunc fuerit, presentabit. Et si homo dotalis facta insolencia in oppido aut alibi ubicunque ad dotem vel ad quemcunque locum dotis evaserit, non debet nec tenetur officialis neque judex neque quispiam eundem arrestare, sed plebanus, qui pro tempore fuerit, quantumcunque faciet, et plebanus hominem suum, si eum commode habere poterit, arrestabit, et receptis aliquibus iuratis opidi in curia dotis facere et hominibus nostris plenum iusticie complementum, et omnis emenda, quam pro tali excessu debuerint facere, ad nullum alium nisi ad plebanum pertinebit. Si autem homo dotalis, quod absit, aliquem enormem excessum faciens evaserit, omnia sua bona mobilia et inmobilia tantumodo ad solum plebanum debent pertinere. Eciam tenemur plebano nostro in Kralowicz dare unum bonum plaustrum feni omni anno de curia nostra Sehuticz pro quodam prato dotis, quod sub villa nostra Wyraw situm est et ad nostram curiam iam dictam translatum. Hec omnia et singula premissa invenimus a predecesoribus nostris fel. memorie“ eaque confirmamus. — Dat. a. d. MCCCVII°, in vigilia Epiphanie. Lib. erect. X et XI p. 47. 1946) 1307, 17 Apr. (S. 1.). Nos Wolframus Zwyuillingerus, ciuis Noue Pylzne, not. oc, „quod nos testamentum in remedium nostre anime nostrorumque antecessorum omnium disponentes nostre coniugis cum consensu ceterorumque nostrorum liberorum, braxatorium et siccatorium foris ciuitatem situm doti s. Bartholomei legauimus libera voluntate, hiis condicionibus appositis plenius et expressis, quod singulis septimanis in perpetuum trium missarum officia debeant celebrari, quorum primum secunda feria officiabitur in memoriam omnium fidelium defunctorum, secundum vero tercia feria in honorem sancti Johannis Ewangeliste deuocius peragatur, tercium autem die sabbati celebretur ob reuerenciam Virginis gloriose. Si autem aliquis pastorum predicte dotis nostro filio succedencium premissa renueret obseruare, extunc ab ipso tribus monicionibus pre- habitis delegata poterunt sequestrari. Preterea bona prefata collectam vna cum ciuitate soluere tenebuntur.“ — Testes: fr. Jordanus, d. Hermannus, Vlricus de Budewoys, Hildebrandus et alii. — Dat. a. d. MCCCVII°, XV kal. Mai. Ex orig. arch. civ. Pilsn. 1947) 1307, 15 Maii. (S. 1.). Nos Henricus de Wilsteyn filius Ekhardi Nothafti b. mem. recognoscimus oc, quod „fratribus domus Theutonicorum sacri ordinis Jerosolimitani in Egra vna ex consensu nostre matris Elyzabet, fratrum, sororum ac aliorum nostrorum amicorum donauimus et legando in pias elemosinas erogauimus tocius decime in Lindow et in Herswelt villis terciam manipulam secundum omnes fructus sev proventus huic domui Egrensi secundum cursum, quo nos ad hoc tempus juris habuimus tollendos et libere perhenniter possidendos.“ — Testes: d. Ch. plebanus in Wilsteyn, d. Nicolaus plebanus in Branbuch, Wilhelmus plebanus in Arsberg,

Strana 766
766 Emler, Reg. Boh. et Mor. Berchterus, plebanus in Hasela, Frsidericus] de Branbuch, Al. Leder de Wilsteyn, C. de Raze. — Dat. a. d. MCCCVII°, ydus Maii. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1948) 1307, 5 Jun. In Egra. Catharina, uxor Ulrici dicti de Hertenberch, monasterio Waldsassensi proprietatem in castro Liebenstein pro 150 lib. hal. renuntiat. Testes: Albertus de Valkenaw, Albertus de Hertenberch, Tuto de Hertenberch, Tuto de Schonenprun. — Dat. et act. in Egra. Freyberg, Reg. Boica V, 117. 1949) 1307, 15—22 Aug. (S. 1.). Ulricus, rector ecclesiae in Fridburch, monasterio in Plaga, redditus curiae in Voeuhter- pach, quam titulo pignoris pro XXI lib. wiennensium possidet, donat ob memoriam sui pro- missis et aliis bonis operibus peragendis. — Sigillum Jacobi decani de Horitz. — Dat. a. d. MCCCVII°, infra octavas Assumpcionis Virg. glor. Urkundenb. des Landes ob der Enns IV, 532. 1950) 1307, 11 Dec. Pragae. Heinricus, B. et Pol. rex, Karinthiae dux et comes Thirolis, bona ecclesie s. Michaelis in Czaslauia ab omnibus exactionibus libertat. —Not. oc, "quod nos Johannis, plebani ecclesie s. Mychaelis in Czaslauia, capellani nostri dilecti, supplicationibus celsitudini nostre per eum oblatis benignius inclinati omnia bona dotalia eiusdem ecclesie s. Michaelis intra vel extra muros predicte Czaslauiensis ciuitatis sita, siue sint domus, agri, maccella et alia bona que- cumque, siue sint prefate ecclesie donata seu legata per quempiam aut per predictum ple- banum titulo empcionis pro ipsa ecclesia hactenus comparata vel forte comparabuntur per eum in posterum, a cuiuslibet collecte, exaccionis uel angarie contribucione, quas per nos aut ciues ciuitatis ipsius inponi continget, eximimus, libertamus et absoluimus ac esse volumus perpetuo libera et exempta, volentes, vt dictus Johannes et successores ipsius dicte ecclesie s. Michaelis racione bonorum ipsius ecclesie, quocumque nomine censeantur, ad alicuius collecte, exaccionis uel angarie ciuibus Czaslauiensibus aut ipsi ciuitati inpositarum aut inpo- nendarum contribucionem uel solucionem nullatenus debeant esse astricti.“ — — „Postquam autem fauente domino in regem fuerimus coronati, litteras presentis tenoris renouabimus et eas ipsi Johanni uel successori suo dabimus nostris maioribus sigillis, quibus tunc vti ceperimus, sigillatas.“ — Dat. Prage a. d. MCCCVII°, III° idus Decemb. indiccionis sexte, regnorum nostrorum a. I°. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1951) Cc. 1308—1317. Magno honore digno ac dilecto sacerdoti in Christo d. et magistro Rapotoni, Tynensi preposito, Johannes, decanus Brodensis necnon plebanus in Crumpa, se ipsum ad omnia bene placita et oraciones indefessas. „Per presentes scire vos cupimus, quod in causis, sicut in

Strana 767
Addenda et corrigenda. Anni 1307—1308. 767 litteris, quas cum presentibus vobis remittimus, nobis precepistis, sic processimus plebanum de Byela presentibus ydoneis personis, videlicet Sybotone sacerdote, Hertlyno et Gotscalco juratis in Byela secundum juris formam ad instanciam prepositi Vallis b. Virginis citavimus, locum et tempus per omnia, sicut in predictis litteris continetur, sibi assignando. Hec autem citacio facta est dominica, qua cantatur: „Esto michi.“ Post hec autem in die cineris predicte partes, videlicet dictus prepositus de Valle b. Virginis ex parte una, et plebanus in Byela ex parte altera, tundentes ad concordiam nobis presentibus in hunc modum concordaverunt: Sepedictus prepositus sepefato plebano de Byela de perceptis decimis cuiusdam curie, que est in Longa Villa, quas septem annis sustulerat, penitus pepercit, plebanus vero de Byela dicte ecclesie Vallis b. Virginis predictam decimam, scilicet tres strichones quolibet anno, que a predicta curia singulis annis dantur, perpetuo libere resignavit. Qualiter autem dicta ordinacio debeat confirmari, vestro judicio karissime magister committimus arbitrandum." Diplomat. mon. Vallis S. Mariae (Pohled) in bibl. c. reg. Prag. 1952) 1308, 20 Maii. Pictavis. Philippus, Francorum rex, Heinrico, Boh. regi, de electione Romanorum regis. — „Effrenata mortis severitas dignitati parcere nescia vel etati serenissimum principem A., clare memorie quondam regem Romanorum illustrem, nuper tulit de medio, sicut fame discur- rentis preloquium nos docuit et fidelis nunciorum assercio propalavit. Cuius mortis cognitio intima mentis nostre gravis doloris aculeo sauciavit; vim tamen doloris huius curavimus freno racionis compescere, cum regulariter universe carnis lubricum in hac parte quemcumque necces- sitet, et presertim ne divine potencie, que supra cuncta tenet imperium, resistere videamur. Verum quia eiusdem regni nostro regno contermini, ut tenemur ex debito caritatis, honoris et commodi titulos appetimus ampliari, ipsius regimini personam ydoneam, strenuam, reipublice utilem et opere fructuosam cultus divini muneris fidei orthodoxe universalis sancte matris ecclesie ac promotionis negocii Terre Sancte, quam proh dolor conspicimus nationum abomina- bilium pedibus conculcari nostrorum exigencia peccatorum, circa cuius oppressionem celeriter amovendam catholicorum principum quorumcumque anxie versari debet intencio, zelatricem ardenti desiderio prefici cupientes. Quia tamen occupacio negociorum urgencium, pro quibus expediendis presentiam summi pontificis hiis diebus adivimus, nos detinet irretitos, quominus super electione futuri principis et litteris et nunciis valeamus vobiscum habere plenius collo- quium et tractatum, amiciciam vestram nobis karissimam, de qua plene confidimus, attente requirendam duximus et rogandam, quatinus de prefixione diei super electionis dicte negotio facienda seu de tractando super hoc quoquo modo placeat precum nostrarum obtentu desistere et per vos electores et amicos vestros, quos futura tangit electio, viis et modis quibus pote- ritis comode facietis desisti, quousque super hoc propositum mentis nostre vobis duxerimus aut litterarum affatibus vel nunciorum oraculo lacius explicandum, quod disponente domino ad utilitatem tocius reipublice facere proponimus e vicino.“ — Dat. Pictavis die lune ante Ascensionem domini. Forschungen zur deut. Gesch. XVI, 362.

Strana 768
768 Emler, Reg. Boh. et Mor. 1953) 1308, 9 Jun. Pictavis. Philippus, Francorum rex, scribit Heinrico, B. regi, de electione fratris sui Karoli, Valesiae et Andegavensis comitis, in regem Romanorum. — „Ad nos tam ex fide dignorum litteris nobis missis quam plurium fide dignorum veris relatibus mestus rumor pervenit de flebili obitu cl. m. A., quondam Romanorum regis — —. Cum autem regni Romanorum, cui rex ipse prefuit, honorem eo fervencius zelemus et commodum, quo ex sui circa nos conti- guitate illud habemus vicinius, nostrique cordis desideriis summe insideat, quod eidem regno princeps subrogetur accomodus, sub quo crescat fides catholica, Terre Sancte prosperetur negocium ac regnum illud totaque respublica, prout augustalis dignitas exigit, grata semper augmenta suscipiat, quique nobis ac regno nostro gratus inita diu inter regnum illud et nostrum pacis et amicicie federa benigne conservet, nos ad personam carissimi germani nostri K., Valesie et Andegavensis comitis, nostre considerationis intuitum reducentes, ac nedum ex carnali affectione inducti, sed factorum experientia magis edocti, credentes eum ad illius regni regimen, si ad hoc ipsum vestra et coelectorum vestrorum vocaret electio, fore perutilem ac zelum habentem fervidum ad exaltationem fidei catholice et promotionem negocii Terre Sancte, ipsum in serenitatis vestre memoriam in facto future electionis de Romanorum rege proximo celebrande reducimus ac etiam nominamus; serenitatem vestram cum plena fiducia requirentes et quantum plus care possumus deprecantes, ut, quatenus nostrum desi- deratis amorem et affectatis ea, que nobis sunt placita, procurare per vos et quoscumque alios amicos vestros, qui in electionis predicte negotio vocem vel quamvis aliam potestatem habent vel possent modo quovis habere, quesitis ad hec viis et modis, quos comode invenire et investigare poteritis, ipsius germani nostri promotionem cum effectiva diligencia procuretis, cum alias aut quovis alio modo non possetis rem nobis tam gratam facere aut que nostro magis posset animo complacere. Unde serenitati vestre placeat vestrum quoad hec votis nostris coaptare desiderium et factum, quod querimus sic diligenter exequi et efficaci studio taliter promovere, quod illa, de qua confidimus, nunc in vobis clare pateat vere dilectionis affectio, quam ad nos geritis, cum rem istam talem reputemus et tantam et sic honori nostris et comodis profuturam, quod spes nobis non esset, quod alius in tanto casu pateret vobis aditus faciendi negocium nobis tam placidum et ex quo tantus posset nobis honoris et comodi cumulus provenire. Et ecce quod pro huius promocione negocii ad vos et ceteros coelectores vestros intendimus cito sollempnes nuncios destinare, qui plenius serenitati vestre referrent nostre super hoc voluntatis intentum. Has autem presentes vobis premit- timus, rogantes toto nostre mentis et cordis affectu, quatenus sic interim in prefato negocio vestra velit operari nobis cara dilectio, et sic circa illud taliter experiri, quod orditum per vos negocium grate promotionis effectum suscipiat, et nostra propter hec semper tendat affectio ad ea, per que persone vestre et vestrorum in casibus, qui possent contingere honores et commoda, procurentur. Et si vestro mediante iuvamine idem germanus noster ad tante dignitatis apicem exaltetur, hoc pro firmo promittimus et in verbo veritatis asserere possumus, quod ipsum ad ea, que tanto incunbunt officio, invenietis idoneum vobisque et

Strana 769
Addenda et corrigenda. Annus 1308. 769 regno vestro gratiosum, humilem et benignum, ac prefatis effectibus, qui sequuntur, vestra gaudebit serenitas ipsum germanum nostrum in Romanum principem élegisse.“ — Dat. Pictavis dominica in octavis Penthecostes. Forschungen zur deut. Gesch. XVI, 363. 1954) 1308, 23 Jun. (Egrae). Ego Chonradus de Paulstorf, provincialis judex in Egra, not. oc, quod Erbinus fore- starius fratribus domus Teutonicorum in Egra partem nemoris dictam Sazz obligatam pro- decem et septem libris denariorum hallensium resignauit eo iure, quo ipse possederat, me presente, talis pacti medio interiecto, quod videlicet dicti fratres prefato Erbino de sex kar auene recipiendis de ipso nemore annis singulis secundum taxacionem proborum virorum quatuor defalcabunt. Sed cum sic defalcando, quemadmodum premissum est, memorata summa denariorum ipsis fratribus integraliter persoluta fuerit, pretactum nemus ad sepedictum Erbinum reuertetur libere ipsius vsibus applicanda.“ — Dat. et act. a. d. MCCCVIII°, in vigilia b. Johannis Bapt. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1955) 1308, 19 Nov. In Egra. Ego Chonradus de Paulstorf, provincialis judex terre Egrensis, not. oc, "quod Kathe- rina, relicta quondam Hermanni Weldleri pie memorie, de consensu heredum suorum nec non Heinrici, fratris predicti quondam Hermanni, vendidit fratribus domus Teutunicorum in Egra decimam, quam habebat in villa dicta Vischern, pro triginta quatuor libris denariorum hallensium sibi integraliter persolutis et ipsam decimam vna cum maiore filiorum suorum et prefato Henrico resignauit ipsis fratribus eo iure, quo sibi competebat, libere perpetuo possi- dendam. Promisit eciam ipsa Katherina sepedictos fratres de memorata decima warandare secundum ius terre et consuetudinem approbatam." — Testes: Goetfridus Reibein, tunc tem- poris existens magister consulum, et Perhtoldus de Curia, Rvegerus de Gera et Heinricus Steinkeller et alii. — Dat. in Egra in die b. Elyzabet a. d. MCCCVIII°. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1956) 1308, 19 Nov. (Egrae). Nos fr. Bertoldus de Stalberg, ordinis domus Theutunicorum commendator in Egra, not. „quod deuote sorores Adelheydis de Kokerce in Plawe comorans et Katerina de Kadano in Egra residens decimam duorum manipulorum ville dicte Vischern ex altera parte aque versus Hoenberg et ex alia parte aque eiusdem de duobus agris et vno orto apud honestam dominam Katerinam, relictam quondam honor. viri Woluelini dicti Weldelere, heredibus eorum et fratre suo Henrico consentientibus pro triginta quatuor libris hallensium rite et raciona- biliter empcionis titulo compararunt et eam fratribus et domui memorate voluntarie resigna- uerunt perpetue possidendam. Nos vero in huius beneficii et fauoris recompensam prenotatis sororibus Adel. et Ka. octo kar annone, videlicet quatuor kar siliginis, totidem auene in 97

Strana 770
770 Emler, Reg. Boh. et Mor. festo b. Mychahelis singulis annis de nostro granario ministrabimus, quamdiu vixerint in hac vita. Que si in censu colligendo presentes non fuerint, ex tunc cui uel quibus ad recipiendum memoratum censum commiserint, ipsi uel ipsis nomine ipsarum dabimus indilate tali condi- cione adiecta, quod, si vna earum morte preuenta fuerit, duo kar, vnum siliginis et alium auene, pro pitancia et pro consolacione memoriali cedent fratribus prenotatis, et ut eius anniuersarius vigiliis, missis et oracionibus, tamquam si funus presens fuerit, annis singulis solempniter peragatur. Residua vero sex kar tollet alia superuiuens; qua ab hoc seculo a domino euocata totus census ad fratres dicte domus integraliter reuertetur, ita quod quatuor kar, duo siliginis et duo auene, de totali censu fratribus cedent pro pitancia et consolacione perpetua in anniuersariis earumdem. Residua uero quatuor kar ad communem vtilitatem fratrum perpetue dispensentur. Ne autem anniuersarii dies defunctarum sub dubio habeantur, prime defuncte anniuersarius proxima feria quarta post festum b. Martini et secunde de- functe anniuersarius proxima feria quarta post Andree cum vigiliis, missis, oracionibus et memoria salutari perhenniter peragatur.“ — Acta sunt a. d. inc. MCCCVIII°, XIII kal. Decemb., in die b. Elizabet. Testes fr. Heynricus de Brunswich, frater Siffridus de Hallis, frater Petrus Cusenbekerus, frater Con. de Frimmis, frater Cun. de Erphoren, frater Con. de Bel sacerdotes, frater Heckardus de Wischern, frater Jo. de Astern, frater Leo de Pauls- dorf, frater Gotfridus custos, frater Michahel magister curie, frater Eckardus cellerarius, frater Lutherus Canis, frater Heinungus de Lacu et alii quam plurimi fide digni. — Preterea sciant vniuersi, quod ista decima fuit commendatori et fratri Hen. de Brunswich et ceteris fratribus in domo Rudegeri de Gera in vigilia beate Elizabet tempore vespertino presentibus nobili viro Conrado de Paulsdorf, judice pouinciali, Gotfrido Bibin, magistro consulum, Bertoldo de Curia, Hynrico de lapideo collario consulibus et aliis quam plurimis viris gloriosis a Katharina prenotata et a — eius filio seniori ac d. Hynrico, eiusdem mariti fratre, manifeste resignata. Fr. Gotfridus de Körnern, ordinis domus fr. Theutonicorum provincialis Thuringiae, hanc donationem et in recompensam dicti frumenti annuam solutionem nec non anniver- sariorum celebrationem ratas habet. — Dat. ut supra. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1957) 1308, 5 Dec. Tirnowe. Anna, filia d. Heinrici quondam de Liebenstein, uxor domini Friderici de Prükk, recepta a sororio suo d. Dieterico de Parsperch pro C libris denar. ratisp. fideiussoria cautione omni iuri in castro Liebenstein tam ex successione hereditaria quam titulo dotis sibi respi- cienti renuntiat. — Testes: Albertus de Hertinberg, Prothiwinus de Tribel milites. — Dat. et act. in Tirnowe. Freyberg, Reg. Boica V, 142. 1958) 1309. (S. d. et 1.). Wir Nicolaus Crepfel vnd her Chunrad auf der Huel vnd her Ludweich an dem Kornpuhel, sein pruder, purker von Eger, tvn kunt oc, "daz wir mit einem gemainen rat

Strana 771
Addenda et corrigenda. Anni 1308—1310. 771 den erhaften prudern vnd dem orden des Theut[s]chen hauses ze Eger hawen gewen vnd geeigent velt vnd acker, der da get von der sichen hoelcz vncz an iren acker, vnd zbu wisen, der da sein funf tagwerch, zv Marchhausen mit allem recht vnd mit allem nucz, also, daz si miegen roden vnd machen alle den nucz da, den si wellen, als von irem rechten eygen. Dar vm gewen di vorgenanten pruder der erhaften juncfrawen vern Elsen, hern Seibocz Clepfleins tochter, purgers von Eger, dem got gnedich sey, jerlicher gulte, di weil si lebet, sechs kar rocken vnd sechs fuder holczes, di si furen mit irem wagen vnd mit iren pferden auf send Michahels tag, vnd zbey pfunt haller, ein pfunt auf send Walpurgen tag, daz ander auf send Michahels tag, vnd alle tag vir noszel pirs. Vnd nach irem tode so schol daz vor- genant guet eygecleichen sein der vorgenanten pruder vnd ires ordens zv einem almusen vnd einem nucz irer sel. Vnd schuln auch di vorgenanten pruder di jungfrawen vern Elsen in ein haus weisen vnd seczen, da si in won; vnd wan dacz zelb haus abgeprint, so schol man di selben junchfrawen herbergen pey der pruder swester oder mit andern erhaften swestern als lang, daz si mit ir vnd mit irer freunt hilf ein haus gepauet." — Der prif ist gewen nach Cristes gepurte, als man zalt 1300 jar in dem neuten jar. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1959) 1309, 12 Mart. (S. 1.). Albertus dictus de Seberch not. facit, quod reliquias, quas ecclesiae in Bûch dedit in verum et sanctum sacrificium digna laude et laudabili deuotione in perpetuum venerandas, nec ipse nec successores sui in posterum valeant repetere, promittitque cum patruo suo Alberone, burggravio de Lyznyk, quod praedictas reliquias vel aliquaſs] a dobligandum pignera praecipue tamen ad ornatum ecclesiae pertinentia a fratribus dictae ecclesiae nunquam velint nec debeant exigere de cetero vel rogare. Testes: d. Henricus de Wyra sororius noster, Syffridus de Grunowe, Frytzko de Bortuwytz, Wernherus de Lympach milites, Johannes de Droynytz, Frytzko de Bortwytz, Hermannus de Lympach militares. — Dat. a. d. MCCC" nono, quarto ydus Marcii. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1960) 1309, 18 Sept. (S. 1.). „Nos Heinricus senior aduocatus de Plawe donacionem iuris patronatus ecclesie parrochialis in Asch, Ratisponensis dyocesis, quam progenitores nostri d. Heinricus senior, pie memorie auus noster, Heinricus, pater noster, et Heinricus dictus Ruze, patruus noster, filii sui, quondam aduocati de Plawe ob remedium peccaminum suorum liberaliter ordini fratrum Theutonicorum fecerunt, ratam et gratam habendam duximus contradiccione qualibet non obstante.“ — Acta sunt hec a. d. M°CCC°IX°, XIIII° kalendas Octobris. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1961) 1310, 12 Jan. Pragae. Heinricus, B. et Pol. rex, Karinthiae dux, marchio Mor. et comes Thirolis, fratribus domus Teutonicae ius parrochialis ecclesiae in Pilzna confirmat. — Not. oc, "quod nos ob diuine 97*

Strana 772
772 Emler, Reg. Boh. et Mor. remuneracionis intuitum et specialis dileccionis fauorem, quem ad ordinem et fratres Cruci- feros de domo Thevtunica habemus, jus patronatus ecclesie in Noua Pilzna, quod ad nos et regnum nostrum Boemie pertinet, ipsis fratribus et ordini de domo Thevtunica ex liberalitate regia conferimus et donamus, vt predicti fratres conferendi ipsam ecclesiam, cum vacauerit et quociens, siue presentandi ad eam, quem voluerint, vel per suum fratrem sui ordinis clericum eandem ecclesiam regendi plenam et liberam in perpetuum habeant facultatem. Et cum fauente domino in regem Boemie fuerimus coronati, litteras presentis tenoris renoua- bimus et eas sigillis nostris maioribus, quibus tunc vti ceperimus, sigillatas ipsis fratribus de domo Thevtunica, dum per eos super hoc fuerimus requisiti, a die coronacionis nostre dabimus infra mensem.“ —— Acta sunt hec hiis presentibus fidelibus nostris dilectis: vener. Johanne, episcopo Brixinensi, magistro Petro, Pragensis et Wissegradensis ecclesiarum prepo- sito, regni nostri Boemie cancellario, principe nostro, Henrico de Lipa, summo eiusdem regni Boemie marsalco et subcamerario, Vlrico de Luchtemburch, Johanne de Wartemberch, Heinrico de Aufensteyn, Alberto de Camian, Wolframo Meynhardi et Peregrino Pussone, ciuibus Pra- gensibus. — Dat. Prage MCCCX°, II idus Jan., regn. nostrorum a. III°. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1962) 1310, 29 Apr. Ratisbonae. Chunradus, episc. Ratisponensis, decimas novalium parochiae in Egra fratribus domus Teutonicae in Egra locat. — Not. oc, "nos decimas noualium nostrorum in parrochia Eger sitas, quas a nobis honesta femina Elizabeth, relicta quondam Chunradi de Curia, ciuis Egrensis, pro annua pensione detinet et ante eam detinuit pater eius quondam Heinricus dictus Regensppurger, ciuis Egrensis, cum limitatione et distinccione terminorum, vt sunt nunc, commisimus et loca- uimus dilectis in Christo commendatori et fratribus domus Thevtonicorum in Egra nomine par- rochie Eger tenendas et colligendas, considerata in hoc vtilitate nostra et dicte parrochie, sub annuo censv vnius libre denariorum ratisponensium nobis ad mensam nostram de ipsa parrochia in festo b. Martini in perpetuum persoluende. Tunc uero primum census solucio incipiet pre- dictorum noualium, cum ipsa de manibus predicte domine et cuiuslibet, qui ius in eos habuerit, quibus per hanc nostram locacionem derogare nolumus, quomodolibet fuerint absoluta. Simili modo eisdem locauimus decimas noualium in Ranabitz, in Choisperch et Delnicz et generaliter decimas omnium noualium per totam parrochiam Eger presentes et futuras in perpetuum tali modo, quod semper et in perpetuum de noualibus, que se ad estimacionem et valorem predictorum noualium, que dicta Elizabeth detinet, extendunt, vnam libram et si ad medietatem, mediam libram, si ad terciam partem, terciam partem census, si ad quartam, quartam et sic progressiue vsque ad minimam partem census et noualium de omnibus noua- libus in predicto termino anno quolibet persoluere teneantur snb hac pena, quod si vno vel altero terminorum cuiuslibet anni in perpetuum censum, vt premititur, persoluere neglexerint aut si superexcrescencia noualia vel recuperata sev acquisita ad estimacionem, que predicitur, ad soluendum de ipsis censum predicto modo non reduxerint, cuius erit, anno quolibet in predicto solucionis termino racio facienda, ex tunc statim ipsa nostra locacio cessauit et

Strana 773
Addenda et corrigenda. Annus 1310. 773 ipsa noualia tocius parrochie ad nos et nostram ecclesiam absque contradiccione qualibet et instancia reuertentur, nec predicti commendator et fratres suo vel parrochie nomine quicquam iuris sibi in ipsis noualibus amodo poterunt vendicare.“ — — Dat. Ratispone a. d. MCCC decimo, III kalendas Maii. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1963) 1310, 30 Apr. In Schazlauia. Noverint oc, "quod nos Bvno cum filio nostro Jenicio et Sezeme [sic] fratre nostro dicti de Clum spiritu pietatis edocti salubriter et excitati ad honorem et laudem dei omni- potentis — — ac sue matris gloriose virginis Marie — — in remissionem nostrorum nichilo- minus peccaminum, quam eciam omnium progenitorum nostrorum ob remedium animarum matura deliberacione prehabita de communi ac vnanimi omnium, quorum interest, consilio pariter et assensu honorabilibus viris et religiosis magistro et fratribus ordinis s. Marie Theu- tonicorum hospitalis Iherosolimitani ecclesiam parrochialem in Schazlauia ciuitate nec non ius patronatus eiusdem ecclesie, quod ad nos iure hereditario pertinere —— dinoscitur, cum omnibus, que ad collacionem nostram in eodem spectare videntur, liberaliter concedimus, donamus et conferimus perpetuis temporibus sine diminucione qualibet possidendum.“ Sigilla: abbatis Sedelicensis, ac nobilium dominorum, d. Wencezai et Zmilonis de Luchtenburch. Acta sunt hec a. d. MCCC°X° in Schazlauia, pridie kalendas Maii. — Testes: d. Gallus de Lyppolticz, Henricus iudex de Schazlauia, Chonradus, Chunthenerus, Tylo de Lubauia, Wen- zeslaus iuenis iudex cum suis fratribus Othlino et Petro, Tyrmannus Pueder et alii. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1964) 1310, 17 Jun. Pragae. Johannes, Prag. episcopus, ecclesiam in Pribram facit praebendam ecclesiae s. Egidii Pragensis. — Not. oc, "quod defuncto nuper Pribcone, plebano in Pribram et canonico scti. Egidii Pragensis, quorum, uidelicet tam canonicatus et prebende s. Egidii predicti quam ecclesie in Pribram, jus ad nos pertinet conferendi, cum condicionem et statum beneficiorum ipsorum sollicite deliberacionis studio pensassemus, sic prebendam predictam, pauperem et exilem inuenimus, quod is, cui conferremus eandem, non honorem, sed onus, officium, non beneficium et inane nomen ex ea canonici reportaret: quapropter sic prebende ipsius melio- rationi prospicere euisque prouentus augere decreuimus, ut ille, cui nostra fuerit liberalitate collata, onus cum honore participet et officium eius a beneficio, et labor a premio non dis- cordet, quod consultius et aptius esse potuisse non uidimus, quam si predictam ecclesiam parrochialem in Pribram ipsi prebende vnione perpetua iungeremus. Habito ergo cum sapien- tibus nostris maturo et deliberato consilio, ad hoc etiam honorabilium virorum, dominorum Petri prepositi, Johannis decani et capituli nostri Pragensis accedente consensu, predictam ecclesiam parrochialem in Pribram cum omnibus juribus, vtilitatibus, prouentibus, obuentionibus et pertinentiis suis vniuersis presentibus et futuris ipsi prebende quondam Pribconis predicti unimus et incorporamus exnunc et eam in jus prebende ipsius transferimus et exnunc

Strana 774
774 uolumus esse et perpetuo manere translatam, ita quod de cetero jure et nomine ipsius prebende unum et idem beneficium cum eadem prebenda imperpetuum censeatur.“ — Dat. Prage a. d. MCCCX, XV kal. Jul., indictione VIII, pontif. nostri a. IX. Ex orig. arch. fr. Praedic. Pragae. Emler, Reg. Boh. et Mor. 1965) 1310, 1 Sept. Spirae. Heinricus, Rom. rex, propter fidelia servitia, quae vir nobilis Ludewicus comes de Otingen, fidelis eius, Johanni, regi Boh., principi et filio eius, versus Bohemiam in persona propria cum certo numero armatorum fideliter exhibere promisit, eidem DCCC libras hal- lensium promittit se daturum et apud civitates imperii assignaturum. — Dat. Spire kal. Sept. a. d. [MJCCCX°, regni vero nostri a. II°. Winkelmann, Acta imperii inedita sec. XIII et XIV, tom. II, 238. 1966) 1310, 1 Sept. Spirae. Heinricus, Rom. rex, Ludewico comiti de Otingen propter servitia, quae Romano imperio hucusque impendit et Johanni, regi Boh. facere et exhibere promisit, obligationes bonorum imperii per imperatores et reges Rom. patri eius vel ei factas ratas habens con- firmat. — Dat. Spire kal. Sept. a. d. MCCCX°, regni n. a. II°. Winkelmann, Acta imperii inedita sec. XIII et XIV, tom. II, 239. 1967) 1310, 2 Sept. Spirae. Johannes, electus in regem Bohemie, H. Romanorum regis primogenitus, donationi advocatiae Assindensis et restitutioni curtis in Brakele Henrico, Coloniensi archiepiscopo, et ecclesiae eius per patrem suum factis assentit. — „Dantes has litteras sigillo comitatus Lutzellenburgensis, quo in hac parte, sigillum adhuc regni Bohemie non habentes, utimur, communitas in testimonio super eo.“ — Dat. Spyre IIII non. Sept. a. d. MCCCX°. Lacomblet III, 67. — Böhmer, Reg. Imp. p. 181. 1968) 1310, 6 Sept. Spirae. Johannes, electus in regem Bohemiae, ser. d. d. H. Romanorum regis primogenitus innovationi, donationi et confirmationi theloneorum in Andernaco, Bunna et Nussia, Heinrico, Coloniensi archiepiscopo, et ecclesiae Coloniensi per patrem suum factis consensum praebet. — Dat. Spire VIII id. Sept. a. d. MCCCX°, regni vero nostri anno secundo (sic). Winkelmann, Acta imperii inedita sec. XIII et XIV, tom. II, 765. — Böhmer, Reg. Imp. p. 293, n. 352. 1969) 1310, 15 Sept. Ratisponae. Chunradus, episc. Ratisponensis, fratribus domus Teutonicae ius patronatus ecclesiae in Asch et filiarum ei annexarum ab advocatis de Plawe donatum confirmat. — Dat. Ratispone a. d. MCCCX°, XVII kal. Oct. Ex orig. arch. reg. Dresd.

Strana 775
Addenda et corrigenda. Anni 1310—1311. 775 1970) 1310, 20 Sept. Columbaria. Johann, des röm. königs erstgeborener, Lucemburgensis et Rupensis comes nec non marchio Arlunensis, erlaubt dem kloster de bona via (Bonnevoie) bei Lützelburg täglich zwei wagen brennholz aus seinen wäldern zu holen. Jacobi 89. — Böhmer, Reg. Imp. 389, n. 525. 1971) 1310, 12 Nov. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen, bekennt als primogenitus ser. principis Heinrici, d. g. Rom. regis, comes Lucemburg. et Rupensis ac marchio Arlunensis, durch Alberich de Fou- chieres 1500 mark silber von erzbischof Balduin von Trier aus den einkünften des zolles zu Coblenz auf abschlag der 40000 pfund kleiner turnosen, die ihm sein gedachter oheim schuldig ist, empfangen zu haben, darüber quittirend. Böhmer, Reg. Imp. p. 293, n. 354. 1972) 1311, 26 Jan. (S. 1.). Ich Taut von Schonprvn, lantrihter ze Eger, tvn chvnt oc, daz pruder Heinrich der Hvnt, der zv der zit comtewer was, vnd der conuentgemein der pruder von dem Devtschen havs ze Eger mit reht habnt wehabt vnd erzevget vor offenbarem lantgeriht, daz si den cehente ze Vischern, den in der Johannes von Wogawe ansprach, von dem reiche zu lehen habnt vnd von anders niman." — Zeugen: Rveger der Angil, der Chvnrad auf der Hoel, der Heinricus der Rorer, der Taut der Zolner, der Christan der Heckel, der Herman der Heckel, der Heinricus der Ribstein vnd anderr piderber levt genunch, di ez sahen vnd horten. Daz geschach nach Christs gepurt veber drevcehenhvndert iar vnd darnach in dem einleften iar, den nehsten eritags vor vnderr vrowen tag ze Lihtmess. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1973) 1311, 1 Apr. Egrae. Johannes, B. et Pol. rex, sacri imperii citra Montes vicarius generalis ac comes Lucenburg. Friderico, Thuringiae lantgrauio et marchioni Misnensi, nomine patris sui guber- nationem terrae Plissnensis nec non civitatum Aldenburg, Zwikowe et Kemnicz ad X annos committit. — Not. oc, „quod affectantes, vt amicicie fedus et vnionis ydemptitas inter nos et magnificum principem, d. Fridericum, Thuringie lantgrauium et marchionem Missnensem, inite firmetur firmius et solidius solidetur, sibi ac suis heredibus vice et nomine ser. domini et genitoris nostri, d. Heinrici, Romanorum regis illustris, et imperii de consilio reuerendi in Christo patris et d. P. archiepiscopi Maguntini, d. H. abbatis Fuldensis, illustris principis d. Rudolfi, comitis palatini Reni, ducis Bawarie, qui presentes aderant, regimen, guber- nacionem et defensionem terre Plissnensis et ciuitatum imperii videlicet Aldenburg, Zwikowe et Kemnicz cum suis pertinenciis, quibus ad imperium spectare noscuntur, ad decem annos continuos duximus committendum, sic quod angariis et extorsionibus indebitis omnino cessan-

Strana 776
776 Emler, Reg. Boh. et Mor. tibus [con]sueta seruicia et non ultra recipere debeat ab eisdem, hoc adiecto, quod si pre- fatis decem annis completis dictus rex Romanorum, successoreſs sui], nos uel alii vices suas in Alemanie partibus gerentes prefatas ciuitates rehabere voluerimus, dicto marchioni seu suis heredibus duo milifa mJarcarum, pro marca qualibet quinquaginta sex grossos pragenses computando, in quibus sibi eo, quod ciuitatem regni nostri Boemie Lunam, que sibi obligata fuerat in eisdem, restituit liberam, obligari dinoscimur, primitus persoluantur.“ — — Dat. Egre a. d. MCCCXI°, kal. Apr., regni vero nostri Boemie a. 1°. Ex orig. arch. reg. Dresd. — Winkelmann, Acta imp. inedita sec. XIII et XIV, tom. II, p. 768. 1974) 1311, 17 Maii. Pragae. Johannes abbas, Peregrinus prior monasterii Waltsachsensis concordant cum hospitali s. Francisci Prag. fratrum Cruciferorum cum stella de jure patronatus ecclesie in Chungsperch. — Not. oc, „quod cum inter nos ex parte vna et — — fratrem Fridricum magistrum, fr. Hermannum priorem totumque conuentum fratrum Cruciferorum cum stella hospitalis sancti Francisci in pede pontis Pragensis —— et discretum virum Arnoldum, canonicum Pragensem, super jure patronatus parochialis ecclesie s. Marie in Chungsperch — — ac ipsa ecclesia dudum et diu in Romana curia agitata fuisset ex parte altera materia questionis, tandem propter bonum pacis et concordie, nostrum considerantes et ecclesie nostre profectum —— sponte et absque qualibet prauitate omni iuri et accioni nobis et monasterio nostro ac eciam nostris successoribus conpetentibus in presenti et competituris in posterum renunciamus, — — promittentes pro nobis et successoribus nostris, quod eidem magistro et conuentui suo ac Arnoldo successoribus nullam de cetero mouebimus questionem.“ —— Sigilla Johannis, episc. Prag. Heydenrici, abbatis Sedlicensis, et Chunradi, abbatis Aule Regie. — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXI°, fer. II in diebus Rogacionum. Ex orig. tabul. ord. Crucifer. cum stella Pragae. 1975) 1311, 29 Dec. Viennae. Clemens papa V Heinricum, Rom. regem, rogat, ut archiepiscopum Coloniensem a servitiis suis et a servitio Johanni, regi Bohemiae, praestandis habeat excusatum, cum eius praesentia in concilio eoque dissoluto pro servitiis Romanae ecclesiae in Alemania exhibendis egeat. — Dat. Vienne IV kal. Jan. poutif. a. VII°. Ficker, Die Ueberreste des deut. Reichsarchivs zu Pisa, Sitzungsberichte der k. Akad. der Wissenschaften in Wien XIV, 229. 1976) 1312, 8 Jan. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex, sacri imp. citra montes vic. gener. ac Lucemburg. com. recognoscit, quod nobiles viri Heinricus de Wida, Heinricus Longus et Heinricus Ruzo de Plawe ac Heinricus de Gera advocati hodie, hoc est in crastino Epiphaniae domini, Pragae in nostra presencia constituti, volentes se ser. dom. et genit. nostri char. Heinrici, Rom. regis

Strana 777
Addenda et corrigenda. Anni 1311—1312. 777 ac nostris beneplacitis confirmare, dicti gen. nostri ac nostrum servitium sponte et libere subierunt, promittentes bona fide „Fridericum, filium Alberti landgravii Thuringie, pro his, que contra dictum patrem nostrum et imperium ac nos iniuriose fecit, totis suis viribus impugnare.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXII°, VI id. Jan. regn. nostr. a. 1°. Lünig, Reichsarchiv XI, 202. 1977) 1312, 7 Jul. In Rudnicz. Joannes, episc. Prag. petente Sigfrido, praeposito Chotieschoviensi, fr. Jacobum rectorem ecclesiae in Hrussowan instituit. — Dat. in Rudnicz a. d. MCCCXII°, non. Jul. indict. X, pontif. a. XI°. E cod. c. r. bibl. Prag. II, B, 18, n. 61. 1978) 1312, 22 Jun. Passau. Wernher von Wittawitz und seine burger zu Prachaditz verhaissen herrn Heinrich von Leubolving, probst auf St. Görgenperg, die strasse zwischen Prachaditz und Passau zu schirmen. Gegeben ze Passau. Freyberg, Reg. Boica V, 229. 1979) 1312, 7 Aug. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex, sacri imp. citra montes vic. gen. ac Lucemburg. comes, litteras Ottacari regis monasterio Ostroviensi kal. Jun. a. d. MCCLXXVII°, datas (v. Reg. Boh. II p. 1183, n. 2706) confirmat. — Dat. Pragae VII id. Aug. a. d. MCCCXII, regnorum n. a. III°. E cod. c. r. bibl. Prag. II, B, 18, n. 63. 1980) 1312, 9 Nov. (S. 1.). Pyrkossius dictus de Hyrstayn profitetur Chunonem, abbatem ecclesiae Cladrubensis, villam Meczlowe exsolvisse. — Recognosco, „quod honor. vir d. Chuno, abbas ecclesiae Cladru- bensis, villam nomine Meczlowe, quam ego in ducentis marcis tenui obligatam, praesentibus nobilibus viris Beneda de Swayssingc, Milotone de Myrsskawicz aliisque viris honestis, civibus de Mysa Sedlero, Henrico quondam judice, et Pesoldo dicto Spotlino exsolvit et in mona- sterio praefato Cladrubiensi de dicta pecunia triduo ante festum s. Martini me pagavit. Ego quoque privilegia domini regis Wenceslai, dominique et reverendi patris Joannis, Pragensis episcopi, quae in testimonium dictae obligationis habui, eidem restitui praedicto abbati et fratribus ipsius omni contradictione procul mota ; quia vero priuilegium, quod ab ecclesia praefata pro testimonio obligationis habui, per ignem consumptum fuerat et ego reddere non valebam, et juramento et praesentibus testibus suprascriptis, et ecclesiam Cladrubensem et d. abbatem atque conventum eiusdem certificavi, nec amodo super villa praedicta ego vel 98

Strana 778
778 Emler, Reg. Boh. et Mor. pro me consanguinei mei aliquo impetere debemus.“ — Dat. a. d. 1312°, in die b. Theodori martyris sive triduo ante festum s. Martini pontificis ac confessoris. E cod. man. c. r. bibl. Prag. II, A, 10, p. 85. 1981) 1313, 29 Aug. (S. 1.). Fr. Igbrandus dictus abbas de Pomuch monasterio Cladrubensi curiam monasterii sui Pragae vendit. — Not. oc, „quod nos Igbrandus, dictus abbas in Pomuch, de vnanimi consensu conventus nostri vendidimus curiam nostram Pragae ante parrochiam sancte Crucis situatam vener. viris d. videlicet Chunoni ac conventui Cladrubensi pro octuaginta sexagenis eo jure plenarie, quo nos eam recepimus, nobis venditam a reverendissimo patre d. abbate de Aula Regia possidendam, hoc est ab omni exactione civium ejusdem civitatis liberam ac penitus absolutam. Si vero qvispiam eos in posterum contra praedictam conditionem impetierit seu molestaverit, fraudem qvocumque modo aut etiam violentiam faciendo, nos pro damni satisfactione praedictis fratribus non tenebimur aliquatenus respondere. De consummata autem — persolutione supradictae pecuniae satisfactum nobis esse recognoscimus in his scriptis.“ Dat. a. d. 1313°, in Decollatione s. Joannis Bapt. E cod. man. c. r. bibl. Prag. II, A, 10, p. 86. 1982) 1313, 21 Dec. Albertus de Hertenberk jus feudale de curia in Dobroschen pro X lib. hal. conventui Waltsassensi resignat. Reg. Boica V, 269. 1983) 1313—1318, 28 Sept. Treviris. Baldewinus, archiepiscopus Treverensis, Friderico, regi Siciliae, qui ad eum nuntios suos cum literis misit pro matrimonio B. neptis suae, filiae quondam Henrici imperatoris, cum P. primogenito regis Siciliae contrahendo, scribit, „quod a mense Aprilis venturo proximo anno revoluto, cum tempus anticipare nequeamus, inspecta puerili ipsius etate et terrarum nostrarum condicionibus, si votis nostris faveat altissimus, transmittemus. De loco siquidem, ubi deliberari debeat, vos certos reddere non possumus ea vice, sed satis breviter ambaxia- tores prefati illustris regis Bohemie, attributa eius potestate plenaria, dotem pro sepefata nostra nepte promittendi ac assignacionem donacionis propter nuptias nomine ipsius vestri primogeniti ad opus eiusdem nostre neptis recipiendi nec non de loco conveniendi, in quo nobis tradi debeat, cooperante semper vestro consilio curabimus destinare.“ — Dat. Treviris die XXVIII Sept. Winkelmann, Acta imp. ined. II, 771. 1984) 1314, 13 Jan. (Laun). Wir Dobroslau der richter vnd die shepphin vnd die gesworn da zv Lvne, Otle riche der burger meister, Mertin herin Reynoldis svn, Niclaus von Belyn, Johan von Luckwicz,

Strana 779
Addenda et corrigenda. Anni 1313—1314. 779 Heynrich von Milsan, Ber, Conrad von Lusherat, Petir der schule meyster, Petir der shuworth, Heynrich der smit, Soczil bekennen oc, daz Vlman von Druskewics vor vns komen ist in der stat rat vnd in gehegit ding, also das er sich berichtet hat mit dem kumthur zu Kvmathow vnd andiren bruderen sulchir sache, die sie mit ym zv teidingen hatten, also daz er sin erbe vorkowfen sol, daz er vnder in hat, vnd sol er vnd sine kint Johan, Niclaus, Petir, Jacob, Wenzlaw daz eygen rumen vnd gen shiet der Egere wonunge haben. Vnd gelobit mer, ob her oder sine kint oder keiner siner frunde die svne vnd die ebnunge breche an den bruderen, sinen heren odir an iren lvthen, des man sie bezvgen mak mit zwen bezzeren mannen, den man gelowben mak, in welich lant vleman oder sine svne quemen, daz sie liebes vnd gutes vnd irre helse bestanden sin.“ — Geshehen thwsend vnd drihvndirt vnd virzehen jare vnd ist gegeben dirre brief an dem achten tage des obirsten tages. Orig. arch. c. r. gubern. Boh. communic. mec. d. C. Köpl, praef. huius arch. 1985) 1314, 20 Jan. Pragae. Petrus, Maguntinensis sedis archiepiscopus oc, transscribi facit litteras Elizabeth, B. et Pol. reginae, ordini Cruciferorum cum stella in pede pontis Pragensis a. d. MCCCXIV°, III non. Jan. datas (v. Reg. III, p. 75, n. 174). — Dat. Prage a. d. MCCCXIV°, XIII kal. Febr. E transsumpto lit. tab. eiusdem ordinis Pragae. 1986) 1314, 13 Apr. (S. 1.). Nicolaus de Passowarslag decimam plenam de omnibus, quae in agris seu ortis ad curiam ipsius in Nesieticz pertinentibus proveniunt, de equabus indomitis poledrum decimum, de vaccis vitulum decimum, caseum decimum, de ovibus similiter agnellum decimum, caseum decimum, de scrophis porcellum decimum, de anseribus, anetis et gallinis pullum decimum, ovum decimum ad ecclesiam in Swayncz, ad quam dicta curia pertinet ab antiquo, sive plebano eiusdem ecclesiae disponit dandam. — Dat. a. d. MCCCXIV°, id. Apr. E lib. confirm. VII, f. 118. 1987) 1314, 26 Jun. (S. 1.). Ulrich der dechant von Nabzdun mitsamt seinen brüdern herrn Divin, pfarrer datz Spinitz, Wernher, Poppen, Heinrich bürgern von dem Städtlin verkauft den hof zu Sälitz, den sie bisher von dem kloster Niederalteich zu lehen hatten, an dasselbe kloster um 36 pfd. pfg. mit des richters und der zwölfer der geschwornen datz Schutenhoven hand. Freyberg, Reg. Boica V, 283. 1988) 1314, 21 Jul. (S. 1.). Tuto de Hertenberch dictus de Schonenprunn donat in casum mortis abbati Johanni monasterioque in Waltsachsen castrum Schonenprunn cum omnibus pertinentiis et feudis, videlicet cum villis Watzkenreut, Rosmuschel, Leisen, Tifenpach, Hawenreut et Drosmansperch, 98*

Strana 780
780 Emler, Reg. Boh. et Mor. porro dimidiam villam Altengrün, quatuor curias in Hiltprantsgrün, duas curias in villa Korbalsdorf, possessiones in Drosen, et jura sua prope Hertenperch in mineris et nemoribus. Freyberg, Reg. Boica V, 284. 1989) 1314, 21 Sept. Confluentiae. Ludewicus, comes palatinus Reni, dux Bawariae, Baldewino, archiepiscopo Treverensi, diversas promissiones faciens, si in regem Romanorum electus fuerit, promittit etiam „procu- rare et efficere pro posse nostro, quod dictus Rudolfus, dux Bawarie, omnes litteras obliga- tionum et promissionum, quas habuit et habet ab ipso archiepiscopo et domino Iohanne, rege Bohemie, sigillatas sigillis eorum occasione promocionis faciende de dicto rege Bohemie in regem Romanorum, ipsi archiepiscopo restituat.“ — Dat. Confluencie a. d. MCCCXIV°, in vigilia b. Mathei apostoli. Winkelmann, Acta imperii inedita sec. XIII et XIV, tom. II, p. 774. 1990) 1314, 13 Oct. Nos Remundus de Luchteburc, Mechyllis, Agnes et Agnes dominorum bene memorie Heimanni, Wenzlay, Ztenkonis relicte nec non Heimannus dicti domini Wenzlay filius not. oc, „quod nos, quando super municione nostre ciuitatis, videlicet muri constructione in Broda cum nostris fidelibus ciuibus ibidem in vnum conuenimus, ipsis de nostra voluntate bona et con- sensu vnanimi per X annos plenariam concessimus libertatem, eciam interposito tali pacto, scilicet quod fratres Cruciferi, nostre ecclesie rectores inibi, duos funes dicti muri deberent erigere, quos si non erigerent, ipsi nostris sumptibus erigere deberemus. Predictis vero fra- tribus a nobis deuote petentibus ob diuine remuneracionis intuitum in vno fune dicti muri condescendimus erigendo. Et quia multis aliis prepediti negotiis huiusmodi negotio ipsi inten- dere non possumus ista vice, nostris cum predictis ciuibus in vnum conuenimus iterato, ita quod ipsi illum secundum funem debent erigere et murare, pro quo illis X annis predicte libertatis transactis adhuc vnum annum proximum, id est vndecimum libertatis consimilis ipsis concedimus firmiter et secure.“ — Testibus: Dyrzchone milite, Vlrico de Tozchyndorf, Bernhardo, burgrauio in Lipniz, Michaele, iudice provinciali, et aliis quam pluribus. — Dat. a. d. MCCC°XIIII°, tercio ydus Oct. Ex orig. arch. civ. Brodae Teuton. 1991) 1315, 29 Jun. In Tust. Nicolai, Ratisponensis episcopi, concordia inter fratrum s. Augustini Bavariae et Bohemiae provincias eo modo facta, ut sors MDC librarum marcarum argenti, ad quam priores Viennensis, Pademensis et Marchekensis obligati fuere pro Friderico, duce Austriae, civitati Ratisponensi, distribuatur inter XIV conventus ex justa ratione. — Act. et dat. in Tust in capitulo provinciali. Freyberg, Reg. Boica V, 312.

Strana 781
Addenda et corrigenda. Anni 1314—1315. 781 1992) C. 1315. Consignatio debitorum juratorum Pragensium respectu 600 marcarum, quas dederunt regi Johanni, et 500 marc. pro marchione. — „Hec sunt debita, que jurati, videlicet Heinricus de Lapide, Conradus de Egra et eorum consocii tenentur soluere in illis sexingentis marcis, quas primo dederunt regi Johanni : Item Alhardo et socio suo XL sexag. minus vna sexa- gena. — It. Welkoni pullario III sexag. et I fertonem. — Item Peskoni et socio suo XVIII sex. — It. Heinrico pistori dicto Sockel VII sex. — It. Rudgero sartori de illa parte IX sex. — It. Hertlino pistori juuenni 101/2 sex. — It. Conrado et Fridrico Junossio 121/2 sex. — It. Johanni Wolflini XII sex. — It. Heinrico de Yglauia VI sex. — It. Fridlino pistori Payer XXI sex. — It. Jecklino Pyzweckel I sex. — It. Nicolao Cinflatori 1/2 sex. — It. Jenlino Heroldi 21/2 sex. — It. Rudlino fabro X sex. — It. Ysackinne VII sex. et XIII gr. — It. Jarussio Judaeo 11/2 sex. et IX gr. — It. Pesoldo institori 1/2 sex. — It. Walthero de Lutho- mericz XXVI sex. — It. Rolloni VIII sex. — It. Hermanno institori II sex. — It. Vlmanno Boemo XL sex. et IX sol. — It. Conrado de Egra XXVII sex. — It. Heinrico pistori XII sex. — It. Jacobo Judeo XIII sex. — It. vxori Goczlini aurige IIII sex. Summa istius sunt CC et XCIII sex. et XXXXVII gr. — Item dominus de Bergav recepit apud S. Thomam XLVI strichones de auena, per VI gr. strichonem. Hec sunt debita, que jurati, videlicet Nicolaus Geunaher et sui socii pro marchione tenentur soluere in quingentis marcis. Item marchioni tenebamur C sexagenas minus vna; de quibus ei persoluimus, sicut inferius continetur. — Item Jecklino Lemperfilleri VI sex. — It. Cunczlino fabro V sex. — It. Copoldo fabro 21/2 sex. — It. Ottoni braseatori XV sex. — It. Cunczlino fabro 51/2 sex. — It. Conrado aurige II sex. et I fertonem. — It. Per- noldo 41/2 sex. — It. Conrado de Luthomericz V sex. — It. Heinrico Henackel III sex. — It. Dytmaro in Novo foro 1/2 sex. — It. Gerlino 11/2 sex. — It. Heinrico pistori 21/2 sex. — It. Gerlino XX gr. — It. Cunczlino XL gr. — It. Nicolao fabro XXIII gr. — It. Clarbuchoni IX sex. — It. Heinrico fabro 1/2 sex. — It. Raymaro XL gr. — It. Wencezlao piscatori 21/2 sex. — It. Salczero 61/2 sex. — It. Vlrico Meinlini 11/2 sex. — It. Rudlino 1/2 sex. — It. lorifici penes Ingbertum I sex. — It. Ottoni pistori IX sex. — It. Sechslino pro illo de Donyn III sex. — It. domino Henrico Knaut et Alberto fratri suo tenebamur C et XXXII sex. gr., quas persoluimus. — It. Jecklino Lemperfilleri et Heinrico pistori LXXX sex. — It. Cunczlino fabro 101/2 sex. — It. Gopoldo 21/2 sex. — It. Merklino carnifici cum sociis XXIIII sex. — It. domino Heinrico de Cocricz tenebamur C sex. quas persoluimus. — It. Conrado Kerglino et Heinrico XLII sex. — It. Fridlino pistori 61/2 sex. — It. Petro braseatori IIII sex. — It. Vlrico pistori 31/2 sex. — It. Fridlino pistori XL sex. — It. Meinlino II sex. sine XII gr. — It. Elblino II sex. — It. domino de Lyznik tenebamur L sex. quas persoluimus. — It. Sydlino Pybraner XVI sex. sine fertone. — It. Cunczlino VII sex. — It. Alhardo XXV sex. — It. Heinrico fabro II sex. — It. Gerhardo de Lubsicz tenebamur XXXII sex. quas persoluimus. — It. Ottoni pistori XVI sex. — It. Salczero XVI sex. — It. domino de Schonvelt tene- bamur XXXII sex. quas persoluimus. — It. Hertlino carnifici III sex. sine fertone. — It.

Strana 782
782 Fridlino pistori XVII sex. — It. Heinrico fabro in Nouo foro VI sex. — It. Sydlino Pybra- nero IIII sex. — It. domino de Pergau tenebamur XXIIII sex. et persoluimus. — It. Rudlino fabro 41/2 sex. — It. Alberto Dressel LI gr. — It. domino de Donyn tenebamur XII sex. et persoluimus. — It. Merclino Judeo III sex. sine fertone. — It. Clarbuchoni VI sex. et I fert. — It. domino Johanni tenebamur VIII sex. et persoluimus. — It. Jecklino Pyzweckel VIII sex. — It. domino de Henberk tenebamur VII sex. et persoluimus. — It. Hermanno gybboso III sex. — It. Tammoni de Haldek tenebamur IIII sex. et persoluimus. — It. Woy- koni I sex. — It. famulo judicis 1/2 sex. — It. Cunczlino fabro 21/2 sex. — It. Theodrico Waczingeri tenebamur XXIIII marcas argenti et V lot. et persoluimus. — It. Frumoldo de Ratyspona tenebamur XLVII marcas argenti et persoluimus. — De ista pecunia soluerunt ciues domino de Pergau XIX et domino Heinrico Knaut et Alberto fratri suo de eadem pecunia soluerunt XX sex. — It. marchioni soluerunt XXX sex. minus 11/2 sex. — Sciendum quod pistoribus sine XV gr. XX sex. gross. sunt solute; it. fabris X sex. gross. sunt solute. Lib. civit. Prag. ab a. 1310 f. 4. Emler, Reg. Boh. et Mor. 1993) C. 1315. Consignatio pecuniae persolutae a juratis Pragensibus in 600 marcis datis regi Johanni et 500 marcis marcnioni. „Hec sunt distributa, que jurati, videlicet Heinricus de Lapide et Chunradus de Egra et eorum consocii persoluerunt et distribuerunt in illis sexin- gentis marcis, quas primo domino nostro regi Johanni dederunt. — Item primo persoluimus domino Chunrado de Egra CC et XXXII sex. — Item secundo persoluimus sibi XXVII sex. pro domino de Kocricz, cuius pignora habuit, videlicet duos equos. — It. persoluimus sibi eciam 211/2 sex. — It. persoluimus Walthero de Lutmericz XV sex. — It. Vlmanno Boemo persol- uimus XVIII sex. — Item Henningo pistori persoluimus III sex. et I fert. — It. pistoribus persoluimus XXII sex. — It. fabris persoluimus X sex. — Hec est summa, quam jurati, videlicet Heinricus de Lapide, Chunradus de Egra et eorum consocii persoluerunt in illis quingentis marcis, quas Nycolaus Geuneri et sui consocii pro domino marchione soluere tenebantur. — Item primo persoluimus Heinrico Pybranero et Sydlino fratri suo XXII sex. — It. Jeclino Lemberfellero et socio suo Chunrado dicto pellifici persoluimus XX sex. — It. Jeclino Lemberfellero persoluimus specialiter XXVI sex. Lib. civit. Prag. ab a. 1310 f. 41. 1994) 1316, 28 Maii. (S. 1.). Henricus medicus, civis de Cubito, conventui in Waldsassen ad solutionem castri Hardekke XX seag. gross. prag. tradit. Reg. Boica V, 333. 1995) 1317, 23 Jun. Bacherach. Der röm. könig. Ludwig verkündet die einrichtung der im landfriedenbriefe mit den erzbischöfen von Mainz und Trier und mit Johann, könig von Böhmen und Polen, verein-

Strana 783
Addenda et corrigenda. Anni 1315—1319. 783 barten landfriedenzolle. — Geben zu Bacherachen an s. Iohans abende dez deiffers, do man zahlte von Crist geburte 1317, in dem 3 jahr unsers reichs. Winkelmann, Acta imp. inedita sec. XIII et XIV, tom. II, p. 294. — V. Reg. Boh. et Mor. III, p. 155, n. 381. 1996) 1318, 6 Jan. (S. 1.). Albertus miles de Valknowe dictus Nothaft Johanni, monasterii in Waltsassen abbati, pro quatuor sexagenis grossorum prag. sibi in necessitate suppeditatis jus feudale super desertam villam in Phaffenreut et curiam in Alwernrent, reservato tamen reluitionis jure intra anni terminum, cedit. Freyberg, Reg. Boica V, 373. 1997) 1318, 24 Apr. In Thust. Joannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, fratribus Cellae s. Mariae virg. ord. s. Benedicti circa Frinperch villam Pitlikau donat. — Not. oc, quod nos „religiosis viris praeposito, ceterisque fratribus cellae S. Mariae virginis ordinis S. Benedicti, circa castrum nostrum Frinperch in nemore sitae, villam nostram Pitlikau, cum suis pertinentiis, quae hactenus ad ipsum castium nostrum Frinperch pertinuit, ut eo uberius ipsi fratres suorum habere valeant supplementum defectuum, de liberalitate regia damus, conferimus et donamus, statuentes strictius et volentes, qvod villa ipsa alienari a cella praedicta vel vendi aliqvaliter non debeat, et qvod villa eadem, si cella praefata per incendium aut modo alio qvocumque adeo desolaretur, qvod fratres in ipsa non possent ullatenus commorari, ad castrum nostrum praedictum Frinperch, ut prius ad ipsum pertinuit, denuo revertatur.“ — Dat. in Thust VIII kalendas Mai a. d. 1318°, regnorum vero nostrorum a. VIII°. E cod. man. c. r. bibl. Prag. II, A, 10, p. 87. 1998) 1318, 24 Dec. Pragae. Benessius de Michelsberg recognoscit, quia ser. dom. Johannes, rex Boh., cui, "de quo doleo, jam aliquo tempore rebellis fui per ignoranciam,“ sue benignitatis graciam mecum faciens mihi theloneum suum in Minori Boleslauia cum jure forensi ipsius oppidi, area castrensi dumtaxat excepta, donavit, promitto eidem d. regi contra omnem hominem cum omnibus castris et munitionibus meis et tota mea potentia fideliter adhaerere. — Dat. Pragae IX kal. Jan. a. d. MCCCXVIII°. E cod. priv. regni Boh. in arch. regni Boh. 1999) 1319, 29 Aug. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, dilecto suo Sybotoni dicto Schepner, civi Chutnensi, privilegium Wenceslai II, B. et Pol. regis, Ortlino, judici in Colonia, super villa K[bjel concessum confirmans, laneos ipsi in dicta villa K[b]el a solutione steurarum, collectarum

Strana 784
784 Emler, Reg. Boh. et Mor. et generalis collectae, quae berna dicitur, propter servitia eius libertat. — Dat. Pragae IIII kal. Sept. a. d. MCCCXIX°, regn. nostrorum a. IX°. E conf. Karoli IV imp. in arch. c. r. aul. Vindob. cop. in Mus. Boh. 2000) 1319, 29 Oct. Egrae. Nicolaus, episcopus Ratisponensis, Qwalterio, episcopo Suronensi, dat facultatem chorum ecclesiae monasterii s. Clarae Egrae consecrandi. — "Ut chorum religiosarum domi- narum ordinis s. Clare in Egra et altare suum cum loco sepulture dictarum dominarum ac eciam tria altaria in ecclesia deo devotorum virorum fratrum Minorum ibidem consecrare et dedicare possitis, liberam vobis tenore presencium permittimus et concedimus facultatem. Indulgencias eciam, quas pro dedicacione predictorum chori, altarium et sepulture conce- dendas duxeritis, sicut rite concesseritis, ratas esse volumus. — — Die quoque predicte consecracionis et sequenti die quoque octavo eiusdem similiter permittimus vobis, ut confirmare possitis confirmandos, qui hoc a vobis duxerint postulandum.“ — Scriptum Ratispone a. d. MCCCXVII°, IV° kal. Nov. Quia autem chorum dictarum sororum et sepulturam nec non altaria, plenaria suffulti auctoritate, ut ex antedictis patet, prima dominica Quadragesime rite dedicauerimus, hanc etiam indulgenciam consuetam dederimus presentem paginam per- petuo valituram nostro pendenti sigillo voluimus munimine roborari. — Dat. Egre a. d. MCCCXIX°, die et temporibus prenotatis. Orig. bibl. Prag. 2001) 1319, 20 Nov. Avinione. Johannes papa XXII abbati monasterii in Ozzok causam inter Nicolaum de Henken- dorf, plebanum ecclesiae in Richenstat Misnensis dioecesis, parte ex una et Albertum, prae- positum ecclesiae Vurcinensis, Henricum de Coldicz militem, Jenchinum, Thelerum dictum de Henkendorf laicos super quadam pecuniae summa ventilatam committit decidendam. Dat. Auinione XII kal. Dec. pontif. a. IV°. Ex orig. arch. reg. Dresd. — 2002) Cc. 1320. Fr. Pribislaus, episc. de vico et titulo s. civitatis Bethlehem, petente Chunone, abbate mon. Cladrubensis, ecclesiam dicti monasterii causa devotionis in festivitatibus b. Mariae virg. s. Joannis Bapt. ss. Petri et Pauli. b. Benedicti, Omnium Sanctorum et in anniversario dedi- cationis eius visitantibus indulgentias concedit. E cod. manuscr. II, A, 10, f. 119. 2003) 1320, 16 Jun. Pragae. Nos mag. Vlricus, Prag. ecclesie scolasticus, administrator episcopatus in spiritualibus, not. oc, "quod constitutus in presencia nostra discretus vir Nicolaus, plebanus in Pilzna Noua, asseruit quoddam novum hospitale infra parochie sue limites per Conradum, ciuem ibidem in

Strana 785
Addenda et corrigenda. Anni 1319—1321. 785 Plzna, de consensu et voluntate ipsius plebani fuisse constructum seque cum ciue ipso taliter conuenisse, quod hospitale ipsum plebano eidem et suis successoribus esse debeat iure parochiali subiectum, quodque Conradus predictus cum ipso plebano predicto deberent ambo simul ad hospitale ipsum presentare rectorem, et quod quicumque eiusdem hospitalis pro tempore rector debeat ipsi Nicolao et suis seccessoribus, plebanis ibidem in Plzna, in reco- gnicionem subieccionis duas sexag. gr. den. prag. soluere annuatim. Et quia ex conuencione predicta tam plebanus quam ciuis predicti nobis ad hospitale ipsum Woyslaum presbiterum pro rectore legittimo presentarunt, petentes, ut ipsum ad idem hospitale confirmare ex nostro officio deberemus, nos ipsorum precibus inclinati presbiterum ipsum ad idem hospitale con- firmamus ipsumque ibidem instituimus in rectorem taliter, quod predicto plebano predictas II sexag. annis singulis in subieccionis recognicionem soluere ipsique plebano iure parochiali subesse in perpetuum teneatur." — Dat. Prage a. d. MCCCXX°, XVI kal. Jul. E libro test. civ. Pilznensis nunc in Mus. Boh. asservato. 2004) 1320, 5 Aug. Lipnicz. Wir Heinrich von der Lippe, houbtman vnd obrister marschalk des richs zu Behem, bekennen oc, wan vnser stat zu dem Duczem Brod vnd vnser purger sich gegn vnsern eldern, vnsern voruodern, irn herren, sich also redlich vnd getrewlich gehalden hat, das si der selben stat ettlich reht vnd genad haben gegebn, als sie ouch ir prif des habnt, darumb so welle wir ouch, das die selben stat vnd vnser purger gegen vns vnd vnsern erben mit getrewer stetikeit dester vriliher vnd willikliher wachen mugen, das si pi allen den selben rehten, die sie von vnsern eldern, vnsern voruodern vnczher vnd ouch pi den gwonlihen rehten, des die selbe stat von alder vnd van gwonheit reht hat, bliben sullen, vnd globen ouch getrulich, das wir vnd vnser erben vnd nachkommen die vorgenant stat vnd vnder purger vnd einen yclichen ir pi den selben rehten lassen sullen, noch nicht dar wider tun.“ — Das ist geschen vnd der prif ist geschriben auf vnserm hous zder Lipnicz, do man czalt von Cristes geburd drivczehen hundert jar vnd dar nach im czweinczigstem jar an sant Dominicus vnd sant Oswaldi tage. E confirm. in arch. civ. Brodae Teuton. 2005) 1321, (s. d.). Pragae. Nos fr. Przybyslaus, episcopus Sadoronensis, Pragensis dyocesis plenas vices gerentes, not. oc, "quod nos consecrantes capellam hospitalis in preurbio ciuitatis Noue Plzne instituimus et fecimus ordinacionem iuxta consilium proborum virorum tali modo, ut ipsa capella hospi- talis in potestate et auctoritate sit veri plebani ecclesie parochialis Noue Pilzne. Et quem- cunque idem verus pastor summe ecclesie in vicarium elegerit, idem sibi obedienciam, fideli- tatem ac in omnibus debitam reverenciam tenebitur obseruare.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXI, pontif. vero nostri a. X°. E libro test. civ. Pilznensis nunc in Museo regni Boh. asservato. 99

Strana 786
786 Emler, Reg. Boh. et Mor. 2006) 1321, 17 Febr. (S. 1.). Engelhardus, filius quondam Ekkardi de Wiltstain dicti Nothaft, monasterio in Walt- sassen consentientibus fratribus suis cedit jus feudale super piscationem in Slopau, in retri- butionem detrimenti per progenitores suos forsan monasterio illati. Freyberg, Reg. Boica VI, 32. 2007) 1321, 12 Apr. Egrae. Nos Johannes, B. et Pol. rex, Lucemburg. comes marchieque Budisinensis dominus, confitemur, „nos ser. d. nostro, d. Ludovico, Rom. regi oc, dedisse et concessisse plenam et liberam potestatem ac mandatum speciale car. . . . filiam nostram Margaretham magnifico Heinrico, quondam d. Ottonis, regis Ungarie ac ducis Bavarie filio, desponsandi et copulandi ac desponsacionem et copulam huiusmodi firmandi et vallandi ac plenam matrimonii consuma- tionem perficiendum interposicione juramenti prestandi in animam nostram ... sive omni alio modo, sicut melius firmari possunt : Dotem preterea sex milium marcarum arg. paciscendi, sta- tuendi et promittendi, quas sibi designabimus et demonstrabimus ..... et ordinacionem predicti d. nostri regis juxta ordinationem quoque et dispositionem prefati regis Rom. ipse dux Hein- ricus predicte filie nostre XII milia marc. arg. donationis propter nuptias designare tenebitur et demonstrare in certis et bonis . . . . . . dicteque filie nostre ante consumationem dicti matrimonii assignare nichilominus cum effectu ..... et gratum habituri, quicquid per ipsum in premissis et circa premissa aut ea contingentia usque ad plenam explicationem et consu- mationem actum, firmatum seu quomodolibet fuerit procuratum.“ — Dat. Egre II id. Apr. a. d. MCCCXXI°, regnorum vero nostrorum XI°. Forschungen zur deut. Gesch. XX, 244. V. Reg. Boh. III, p. 280, n. 666. 2008) 1321, 17 Jul. In Bacheraco. Johannes, B. et Pol. rex, Lucemburg. comes, marchiaeque Budissinensis dominus, teloneario suo in Bacheraco notum facit, abbatem et conventum monasterii Eberbacensis virtute privilegiorum suorum per alveum Reni cum vino, blado et aliis rebus sine telonei solu- cione descendere et ascendere posse seque ipsos in hac gratia servare velle. — Dat. in Bacheraco XVI kal. Aug. regn. a. XI°. Forschungen zur deut. Gesch. XVI, 105. 2009) 1322, 22 Apr. Lucemburch. Johannes, B. et Pol. rex ac Luc. comes, ius patronatus ecclesiae in Noua Pylzna fratribus domus Teutonicae confert. — Not. oc, "quod ius patronatus ecclesiarum in Nowa Pylzna circa Omnium Sanctorum extra muros ciuitatis, que dicitur esse mater, et infra muros ciuitatis ibidem aput sanctum Bartholomeum, que dicitur esse filia, religioso viro fratri Leoni, generali commendatori supra regnum Boemie ordinis fratrum de domo Theutunica, deuoto

Strana 787
Addenda et corrigenda. Anni 1321—1323. 787 nostro dilecto, et ordini suo duximus conferendum, volentes et fauentes sibi et successoribus suis, vt prefatas ecclesias inanntea, quociens uel quando vacauerint, conferant et conferre possint pro ipsorum libito voluntatis." — Dat. Lucemburch X kal. Maii a. d. MCCCXXII°, regn. nostr. XII°. E confirm. arch. reg. Dresd. 2010) 1322, 3 Jun. Pragae. Nos mag. Vlricus, Prag. scolasticus, administrator episcopatus Prag. in spiritualibus not. oc, "quod nos ad praesentationem et petitionem honor. viri d. fratris Pernoldi, praepositi Cotieschouiensis monasterii Praemonstratensis ordinis, fratrem Luboldum, exhibitorem prae- sentium, in ecclesia parochiali in Hrussowan, in qua idem praepositus jus obtinet patronatus, rectorem legitimum instituimus et plebanum, ipsum sibi in omnibus juribus et pertinentiis suis, auctoritate, qua fungimur, confirmantes et curam ei animarum ibidem, quantum ad nostrum spectat officium, committentes.“ — Dat. Pragae a. d. 1322°, 3 non. Jun. E cod. man. c. r. bibl. Prag. XV, B, 355. 2011) 1322, 26 Aug. Ravengirsburg. Mechtilde, herzogin von Baiern, und ihr sohn Adolf für sich und ihre erben, die grafen Johann von Nassau und Johann von Spanheim für sich und für Walrav grafen von Nassau, Johann wildgraf von Daun und ihre helfer versprechen den erzbischof von Trier und sein stift so wie den könig Johann von Böhmen und dessen erben geruhig sitzen zu lassen in den häusern Stalburg, Staleck, Braunshorn, Bacherach usw. und anerkennen den versatz, den könig Ludwig dem ersteren für 30000 pfund, dem anderen für 20000 pfund auf den zoll zu Bacherach gegeben hat. Böhmer, Wittelsbachische Reg. p. 133. 2012) 1322, 11 Oct. Regenspurg. Der röm. könig Ludwig versetzt dem böhm. und polnischen könige Johann für den dienst, den er ihm in dem stritte bei Muldorf mit Friedrich und Heinrich von Österreich an s. Michelsabend getan hat, Kaiserslautern, stadt und burg, und das haus von Wolfstein mit zugehör um 10000 pfund haller. — Zu Regenspurg an dem montag nach s. Dyonisii tag 1322, in dem 8 jahre unsers richs. Winkelmann, Acta imperii inedita saec. XIII et XIV, tom. II, 301. 2013) 1323, 24 Jan. Regenspurch. Wier Ludewich, romischer chunich, veriehen oc, "daz es vnser guter wille vnd vrloup ist, swenn wir vns gesaumet haben mit heirat vnser tochter vnd mit des durchluchtigen marchgrafen von Mysen sun, daz derselbe marchgrafe oder die marchgrafinne die phant zu Altenburch, Zwickowe vnd zu Chemnitz erlosen vnd erledigen mügen von vnserm lieben 99*

Strana 788
788 Emler, Reg. Boh. et Mor. fursten vnd swager Johans, chunige von Beheim vnd von Polen, vmb die summe vnd vmb daz gelt, do sie nu vm vnd vmb versatzet sein, das zehen tusend march silbers ist, als die briefe sagent, die er dar über hat, also daz sie dieselben phant in phantweis inne haben sollen als lang, bis wir oder vnser nachchumen an dem reiche sie von in losen vmb die vorgeschrieben summa geltes.“ — Zu Regenspurch an s. Pauli als er becheret ward abend 1323, in dem neunden jare vnsers riches. Mencken, Sc. rer. Germ. II, 986. — Böhmer, Reg. Imp. p. 355, n. 3201. 2014) 1323, 12 Febr. (S. 1.). Hněvnice ves. — Ti mají obdarování od někdy opata Bohuslava na klášteře Klad- rubském 12 Februarii r. 1323 a smlouva s nimi učiněna, že za roboty všecky suma puol sedmý kopy míš. se dává. Regist. mon. Cladrub. in arch. c. r. gub. Boh. Communic. mecum d. Aug. Sedláček, prof. gymn. Táb. 2015) 1323, 16 Sept. Egrae. Heinricus senior advocatus de Wida, litem, quae vertebatur inter monasterium de Waldsassen ex parte una et Heinricum seniorem advocatum de Plawe, socerum suum, per subdelegatum judicem pro offensa multiplici monasterio irrogata excommunicatum, ex parte altera, accedente regis Bohemiae beneplacito amicabiliter componit. Freyberg, Reg. Boica VI, 109. 2016) 1323, 24 Nov, Pragae. Mag. Ulricus, Prag. ecclesiae scolasticus, administrator episcopatus Pragensis in spiritualibus, ad praesentationem Bohuslai abbatis, monasterii Cladrubensis fratrem Pribislaum in ecclesia parochiali in Wienczow rectorem instituit. — Dat. Pragae a. d. MCCCXXIII°, VIII kal. Dec. E cod. mspt. c. r. bibl. Prag. II, A, 10 p. 91. 2017) 1324, 29 Febr. (S. 1.). Busco Bonus cognominatus, Vlricus, Slabco germani fratres de Radhina monasterio in Cotieschow villam Lessina vendunt. — Not. oc, "quod munitionem nostram et curiam cum omnibus aedificiis et eiusdem pertinentiis et hereditatem, quam in villa Lessina habuimus in agris cultis et incultis, siluis, montibus et arbustis, pratis, insulis, aquarum decursibus, cum debitis metis et finibus, nec non omni jure, quo ad nos spectabant, honor. viro ac religioso d. Pernoldo suisque successoribus et conventui in Cotieschow vendidimus jure heredi- tario perpetuo possidendam, promittentes sine fraude, pura et bona fide jam dictis, praeposito, quicunque pro tempore fuerit, et conventui in Cotieschow et amplius nobilibus viris Jaroslao de Mazecz, Drslao de Porczieticz, Ottoni de Rupow et Ottoni de Otiessycz prius positam

Strana 789
Addenda et corrigenda. Anni 1323—1325. 789 hereditatem, quam ipsis in Lissina vendidimus, aut si quam ibidem habuerunt aut Cotiescho- wiensis ecclesia in posterum possidebit, nullo unquam temporis praetextu nobis velle ita dominum regem Bohemiae, baronem sine capitaneum vel quemquam hominem (sic) precibus, seruitio vel alicujus intercessione usurpare et attrahere vel ipsos in saepe posita hereditate in Lessina modo aliquo impedire et, quod absit, si ad aliud quam praesens nostra continet litera, emer- geretur operatio et voluntas, extunc infideles deo et hominibus facti sumus et debemus a cunctis fidefragi appellari. Vel commune damnum, quod ex eo saepedicto praeposito et conventui Cotieschouiensi adierit, in nobis supradictorum nobilium virorum Jar. do. Ot. iterum Ot. testimonio et auxilio requirere debent et poterunt justitia ac quocumque modo alio mediante.“ — A. d. 1324°, pridie calend. Marcii. E cod. c. r. bibl. Prag. XV, B, 4, p. 136. 2018) 1324, 26 Jul. (S. 1.). Albert der Nothaft von Valchenaw leistet mit willen und gunst seines bruders Engelhart und seines sohns Hans seinem herrn Ulrich landgrafen von Leuchtenberg verzicht auf das gut ze Cholwerch und datz Evtreut, Ermesreut, Leuverspruc und Ettelndorf, die sein pfand waren von dem reich. — Zeugen: Engelhart von Chungswart, Friedrich der voyt von Payreut, Ropot des burggrafen von Nürnberg hofmeister. Freyberg, Reg. Boica VI, 140. 2019) 1324, 27 Sept. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen oc, gewinnt den grafen Johann von Spanheim um 1000 pfunt heller, die er ihm vier wochen nach den nächsten weinachten auszahlen und über- dies 200 pfund für ein ross geben soll, zu seinem manne. — Der ist geben des nehsten dornstag (sic) vor s. Remeiges dach, da man zalte von gots geburt 1324 iare. Winkelmann, Acta imperii inedita saec. XIII et XIV, tom. II, p. 789. 2020) 1324, 5 Oct. (S. 1.). Budimerus et Natko dicti de Zcalicz cum filiis suis universis nec non Tasso de Hanenberk cum Luczkone filio testantur, Martinum advocatum judicium in Schonenberch cum pertinentiis a domina Elizabeth antiqua advocatissa et eius liberis ibidem in Schonenberk pro XL sexag. g. emisse. — Dat. MCCCXXIV°, III° non. mensis Octobris. Ex orig. arch. reg. Wratisl. communicavit mecum dom. Aug. Sedláček, prof. gymn. Tábor. 2021) 1325, 25 Mart. Pragae. Nos Johannes, Boemie et Pol. rex ac Lucemburgensis comes, constare volumus, "quod dilectum fidelem nostrum Hermannum Wilcozonem, judicem Chutnensem, volentes pro suis, que nobis hucusque exhibuit et ulterius exhibere poterit, serviciis condigna commoda reportare, sibi tres mansos cum dimidio, quos in villa Belina prope civitatem nostram Coloniam super

Strana 790
790 Emler, Reg. Boh. et Mor. Albea censum septem marcarum regii pagamenti annuatim soluentes et ad curiam quondam Sydelmanni spectantes obtinet, ab eodem censu duximus perpetuo de liberalitate regia liber- tandos, ita tamen, quod si quando ipsum Hermannum vel heredes ipsius laneos huiusmodi cuiquam vendere contigerit, super huiusmodi libertatis nostre gracia vendicionis eorundem tempore ipse, heredes vel successores sui predicti nos, heredes ac successores nostros, reges Boemie, habere debeant requisitos." — — Dat. a. d. MCCCXXV°, VIII kal. Apr. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. Mus. Boh. 2022) 1325, 19 Apr. Pragae. Johann, könig von Böhmen oc, gebietet seinen landrichtern in Böhmen und besonders dem zu Eger die abtei Waldsassen nicht zu beschweren. Böhmer, Reg. Imp. p. 189, n. 78. 2023) 1325, 26 Apr. Pragae. Miroslaus, notarius publicus, transscribi facit privilegium a Johanne abbate totoque monasterio Plassensi ecclesiae et plebanis in Kralowicz a. d. MCCCVII, in vigilia Epiphanie datum (v. Reg. Boh. IV p. 764, n. 1945). — Acta sunt et scripta in domo habitacionis hon. et discr. viri mag. Thome, archidiaconi Prag. a. d. MCCCXXV, VI kal. men. Maii, presentibus hon. viris, videlicet mag. Thoma iam dicto, Gilczbato, canonico Prag. Arnoldo, canonico Prag. d. Francisco, plebano ad s. Martinum minorem in civitate Prag. et aliis. Lib. erect. X et XI, p. 47. 2024) 1325, 2 Maii. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, monasterio in Plazze omnia privilegia renovans denuo quasdam libertates ei addit. — "Ad maiorem eciam cumulum nostre gratie et favoris concedimus fratribus et monasterio memoratis, ut nec abbas vel monachus aut conversus pretextu cuiuscumque officii nec alius quivis homo seu mulier prefati monasterii et in eo vel eius possessionibus quibuscumque residens ad Pragensem vel aliam quamcumque regni nostri Boemie zudam pro debitis aut aliis culpis ammodo debeant evocari vel eciam judicari seu per zudarios nostros in civitatibus vel oppidis predicti regni nostri arrestari, occupari vel quomodolibet impediri. Si vero super hereditatibus suis abbas, monachus, con- versus uel alter homo quicumque predictorum cuipiam debuerint respondere, hoc in nostri, dum presentes fuerimus, aut dilectorum fidelium nostrorum Henrici de Lipa, sepedicti regni nostri capitanei, et Ulrici Pflugonis, Pragensis zude nostre judicis, qui nunc sunt uel qui pro tempore fuerint, presencia dumtaxat ad simplicem competentis prefixionem termini nostri vel predictorum fidelium nostrorum ex parte factam, omni alia zudariorum nostrorum quorum- cumque citacione exclusa et penitus irrita, facere teneantur, decernentes irritum et inane, si quid in contrarium per quemcunque fuerit quomodolibet attemptatum.“ — Dat. Prage VI nonas Maii a. d. MCCCXXV°. Ex confirmatione orig. Caroli IV imperatoris in arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh.

Strana 791
Addenda et corrigenda. Annus 1325. 791 2025) 1325, 6 Maii. (S. 1.). Tuto de Schoenprunne feoda, quae in Nova et in Antiqua Albernreut vel solus vel communiter cum abbate de Waltsassen possidet, nec non et piscariam prope Hertenberg in aqua dicta Leubasch, ad ipsum a patruis suis de Hertenberg devolutam, abbati Waltsassensi pro XII libris hall. resignat reservato tamen reluitionis jure intra annum. — Dat. die Johannis ante portam Latinam. Freyberg, Reg. Boica VI, 162. 2026) 1325, 4 Nov. Munerstat. Johannes, B. et Pol. rex ac Luc. comes, villam Rzewniczow Przibislao Scheder vendit iure emphiteutico locandam. — Známo oc, že my pro víru a hotovost věrnosti věrného našeho Přibyslava Schedera chtějíce povahy království našeho Českého za našich časuov polepšiti „ves naši Řevničov jemu Přibyslavovi a lidem v též vsi osedlým a osaditi se chtějícím právem purkrechtním podáváme a vysazujeme, tak že táž ves má držeti XLVIII lánů, též v rovinách jako po horách, v dědinách, pastvách, lukách a hájích, z kterýchžto lánů tři rychtáři a dva lány faráři též vsi, kterýžby toho času byl, a tři lány v obec již psaný vsi za pastvy v svobodě držeti budou. A aby táž ves Řevničov a obyvatelé v ní ustavičně mohli se rozmáhati, kteříž jsú v té vsi osedlí, od datum majestátu tohoto až do XII let pořád zběhlých půjčujeme a dáváme jim plnú svobodu ode všech platuov a ourokuov, a po vyjití těch XII let sedláci již psané vsi z vostatních XL lánuov poplatných, z kterýchžto lánův každý lán 90 strychuov obojího zrna, totižto vozimu i jakožto semena má držeti, z jednoho každého těch 40 lánuov jednu hřivnu kralovskýho ouroku, totiž 56 gr. za každou hřivnu počítajíce, půl hřivny při sv. Jiří a druhou polovici hřivny při sv. Havle hned potom budúcím, šestý strich žita (?) a osmý strych ovsa a s osmi kurami jménem úroku každého roku nám platiti budou. Při tom Přibyslav Scheder svrchupsaný, dědicové jeho rychtu v též vsi s jednú obecnú krčmú svobodnú, s jedním pekařem, s jedním řezníkem, s jedním kovářem, s jedním ševcem a s jedním pastýřem, s jedním lazebníkem, s jedním mlýnem, s jednú zahradú šesti strychů a s jednou loukou také v šest strychů, se čtyrmi (sic) lány svrchupsanými svobodně a beze všeho placení břemena dědičně a věčně držeti budou, ale z soudu a z požitkuov soudních nám dva peníze a třetí rychtáři příslušeti bude. Dále k většímu shromáždění milosti naší přidáváme naposledy a přejeme jemu Přibyslavovi a dědicóm jeho napřed dotčeným, aby svrchupsané tři lány s rychtú již psané vsi s jinými všemi k též rychtě příslušnostmi svobodně, komuž by chtěli, mohli prodati, zastaviti, odciziti, odkázati aneb směniti, a s tím se vším, jako svým vlastním činiti v cele nebo kusu svobodně podlé své vůle.“ — Dat. Munerstat MCCCXXV°, II non. Nov. E cop. simpl. confirm. Ferdinandi I regis Boh. d. d. Ratisbonae a. d. MDXLI°, 20 Jul. in arch. c. r. gubern. Boh. communic. mecum d. Car. Köpl, praef. eiusdem arch.

Strana 792
792 Emler, Reg. Boh. et Mor. 2027) 1325, 6 Dec. Pragae. Henricus, praepositus Melnicensis, profitetur molendinum in fundo praepositurae Mel- nicensis Pragae sub monte Petrino situm Cruciferis s. Mariae ord. s. Johannis Prag. pertinere. Not. oc, "quod orta inter nos ex vna et discr. ac rel. virum fratrem Wernherum, ord s. — Johannis Iherosolim. commendatorem domus s. Marie ad pedem pontis Prag. suo et conventus sui nomine ex parte altera super molendino, quod situm est in fundo et rypa ipsius prepo- siture nostre Melnicensis inter curiam eiusdem prepositure Prage sub monte Petrino et in- sulam dictam Trawnik, materia questionis, asserentibus nobis predictum commendatorem et Cruciferos domus s. Marie predicte molendinum ipsum tenuisse et tenere indebite et in nostri iuris preiudicium et grauamen ex eo, quia — — molendinum ipsum in fundo et ripa prepositure nostre situm est et ob hoc ad preposituram ipsam et ad nos deberet iuris exi- gencia pertinere; commendatore vero et fratribus supradictis asserentibus contrarium, se videlicet in molendino eodem, aqua et obstaculo et omnibus aliis iuribus ad molendinum ipsum pertinentibus verum, legittimum et hereditarium ius habere, seque in hoc tamen racione ipsius molendini esse nobis et successoribus nostris obnoxios, quod vnam sexagenam gr. prag. annis singulis in festo s. Galli teneantur exsoluere, seque in aliis omnibus a nobis et successoribus nostris esse omnino liberos et solutos, inducentibus pro se commen- datore et fratribus supradictis vendicionem molendini eiusdem fel. mem. mag. Petro, Prag. et Wissegr. ecclesiarum preposito, per quendam Velenonem molendinarium et donacionem per eundem mag. Petrum Johanni, filio suo, nec non vendicionem per ipsum Johannem eisdem Cruciferis factas et literarum fel. mem. d. Vlrici, Melnicensis prepositi, predecessoris nostri, munimine roboratas. Disceptacionibusque aliquibus inter nos et eos habitis super eo — — nolentes justicie et juri esse contrarii, fratribus ipsis de predicto iure in molendino ipso fauemus beniuole fatemurque et recognoscimus fratribus ipsis idem ius tam per nos quam successores nostros debere inviolabiliter obseruari.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXV°. in die b. Nicolai episc. et confess. Tab. cur. reg. LXI, p. 230. 2028) 1326, 28 Jul. Pragae. Hinco praepositus, Henricus decanus et Thomas archidiaconus Prag. ecclesiae, admini- stratores episcopatus eiusdem in. spir. et temp. auctoritate sedis apost. constituti, petente Bohuslao, abbate mon. Cladrubensis, Wlascziegonem, fratrem dicti mon. in ecclesia in Tusskow rectorem instituunt. — Dat. Pragae a. d. MCCCXXVI°, V kal. Aug. E cod. manuscr. c. r. bibl. Prag. II, A, 10 f. 101 et 102. 2029) 1327, 20 Mart. Pragae. Petzoldus de Sparenbergk villas Plintendorff et Ulrichsreut ad castrum suum Sparen- bergk spectantes in manus Johannis, regis Boh. libere resignans, eas ab eo in feudum recipit. — Dat. Pragae a. d. MCCCXXVII, XIII kal. Apr. Lünig, Cod. Germ. dipl. I, 998.

Strana 793
Addenda et corrigenda. Anni 1325—1328. 793 2030) 1328, 1 Sept. In castro Pragensi. Sophia abbatissa, Katherina priorissa, Agnes subpriorissa, Ludmilla custrix totusque conventus sanctimonialium monasterii s. Georgii in castro Pragensi recognoscunt, Dirslaum, Prag. ecclesiae praepositum, monasterio s. Georgii villam Donczicz donasse sub certis conditionibus, quae enumerantur. — Recognoscimus, "quod per hon. virum d. Sdirslaum, Pragensis ecclesie prepositum, villa dicta Donczicz nostro monasterio est data hereditarie possidenda sub condicionibus infrascriptis, quod eandem villam nomine monasterii domina Margaretha, relicta Petri de Lubyenyewes, soror nostra, et de auctoritate nostra cum consensu tocius conuentus debet ad uitam suam pacifice possidere et tenere cum omnibus fructibus, dicta tamen soror debet, quamdiu viuet, nouem sexagenas, medietatem in festo s. Georgii et aliam medietatem in festo s. Galli nobis et abbatisse, que pro tempore fuerit, nomine mona- sterii dare et vnam sexagenam in die anniuersarii sui mariti Petri de Lubyenyewes ipsi conuentui, ad que per nos et abbatissam per penas iuxta nostram regulam debet compelli, nisi bona predicta gwerra, igne, grandine, vredine vastarentur, et tunc secundum illacionem dampni inmedietate monasterium dampnum et ipsa soror in medietate portabunt. Item filie dicte sororis, Agneti sorori, monasterium et ipsi presidentes debent quinque sexagenas statim in bonis predictis assignare ad uitam ipsius in hominibus ibidem censum soluentibus et residentibus, quem dicta soror debet habere in dictis tantum hominibus, quantum fieri potest, et non in aliis in omnem euentum. Item due sexagene, vna in anniuersario die dicte sororis Margarethe et alia in anniuersario die sui mariti predicti debent dari in monasterio iuxta solitum morem expendendi; item vnam sexagenam in anniuersario die dicte Agnetis sororis, filie predicte Margareth, debent perpetuo dari per nos et abbatissam et expendi et ista anniuersaria perpetuo debent fieri et expleri cum pecunia predicta. Debet etiam prepo- situs monasterii regalem steuram, quando fuerit, recolligere, si ex pacto hoc a collectoribus poterit obtinere et de dicta villa dicte sorori mediam sexagenam grossorum ante omnia de steura, quam in dicta villa recipiet, assignare. Et si in aliquo predictorum impedietur dicta soror per rectores monasterii vel filia ipsius vel si anniuersaria predicta non explerentur, tunc volumus, quod dominus Sdirsizlaus, prepositus Pragensis, habeat potestatem liberam in vita sua et post obitum suum quilibet prepositus Pragensis ei succedens se intromittendi de bonis in duplo melioribus nostri monasterii et ea tenendi cum vsufructu eorum, donec impe- dimenta, siue plura siue vnum fuerint, in totum remoueantur et satisfiat ad voluntatem domini prepositi vel successoris ipsius dicte sorori vel filie ipsius vel donec anniuersaria predicta expleantur, quod quocienscumque impedimentum prestitum fuerit, ut predictum est, in aliquo eisdem facere licebit predictorum. Nolumusque, quod huic nostre ordinacioni impedimentum aliquod prestet, quod dicta villa monasterio nostro est sine condicione aliqua data et in tabulas terre Boemie imposita per dictum dominum prepositum Pragensem, nam illi juri quoad hoc, si quod impedimentum prestare posset huic nostre ordinacioni, renunciamus spontanea voluntate, huic eciam ordinacioni auctoritatem et consensum impetrauimus dominorum admini- stratorum episcopatus Pragensis auctoritate apostolica in spiritualibus et temporalibus episco- 100

Strana 794
794 Emler, Reg. Boh. et Mor. patum predictum administrantium.“ — Act. et dat. in castro Pragensi apud monasterium nostrum predictum a. d. MCCCXXVIII°, kal. Septembris. Nosque Dirsizlaus prepositus, Przedborius scolasticus Pragensis, Henricus prepositus Melnicensis ecclesiarum, administratores episcopatus dicte Pragensis ecclesie auctoritate capituli eiusdem, predictam ordinacionem tamquam iustam et monasterio vtilem ratam et gratam habemus et eam presentibus appro- bamus. — Act. et dat. Prage in curia episcopali anno et die predictis. Ex orig. confirm. Karoli IV imp. data a. d. MCCCL°, III kal. Apr. in arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. 2031) 1328, 6 Dec. In Hermannsbergk. Hermannus comes de Eberstein cum Heinrico advocato de Plauen suisque heredibus, qui in partibus Dobene feuda quaedam ab eo tenuerunt, componit de dictis feodis in hunc modum, quod ea deinceps a Johanne, rege B. eiusque successoribus eo iure teneant, sicut ipsa a dicto Hermanno hucusque habuerunt. — Dat. et act. in oppido Hermannsbergk a. d. MCCCXXVIII°, in die s. Nicolai. Lünig, Cod. Germ. dipl. I, 999. 2032) 1328, 20 Dec. Wratizlaviae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Dytmaro carnifici, civi Glaczensi, pro XX sexag. gr. den. prag., in quibus occasione regis praedicti damnificatus existit, maccellum carnium confert. — Dat. Wratizlavie a. d. MCCCXXVIII°, in vigilia b. Thome ap. Volkmer und Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I, 50. 2033) 1329, 23 Jan. Pragae. Nos Drslaus prepositus, Predborius scolasticus Pragensis et Henricus prepositus Mielniczensis ecclesiarum, administratores episcopatus Pragensis auctoritate sedis apostolice ac capituli dicte Pragensis ecclesie, notum oc, "quod per religiosos viros fratres Hermannum et Nicolaum ordinis s. Anthonii, procuratores monasterii eiusdem s. Anthonii per Boemiam et Morauiam, petitum fuit ex quadam donacione incliti regis Boemie, in qua apparebant donata eis et ordini eorum hospitalia in Pilzna Noua extra ciuitatem ex donacione regis predicti. Cui peticioni fratres de domo Theutunica contradixerunt, dicentes illud hospitale ordini ipsorum ac ecclesie parochiali in Noua Plzna esse subiectum. Quibus diligenter examinatis ac in animo nostro una cum pluribus sapientibus discussis invenimus in eisdem instrumentis, ipsum hospitale dictis fratribus de domo Theutunica et ordini eorum ac ecclesie parochiali in Pilzna esse subiectum. Igitur predicto dei nomine invocato sentenciando diffi- nitiue in hiis scriptis sentenciauimus et diffiniuimus, sepedictum hospitale [ecclesie in Noua Pilzna esse subiectum] dictis fratribus Anthoniensibus perpetuum silencium super eodem imponentes. Lata est hec sentencia Prage in curia episcopali presentibus honestis viris et discretis d. Thobia, scolastico Wissegradensi, mag. Frenczlino, canonico ecclesie s. Egidii,

Strana 795
Addenda et corrigenda. Anni 1328—1329. 795 mag. Gunthero, iuris peritis, Woycone, plebano ecclesie in Modrano, capellanis d. prepositi Prag. predicti, Conrado presbitero et aliis. — A. d. MCCCXX nono, X kal. Febr. E libro civ. Pilznensis nunc in Mus. Boh. asservato. 2034) 1329, 9 Febr. Pragae. Drslaus praepositus, Prziedborius, scolasticus ecclesiae Pragensis, et Henricus, prae- positus Melnicensis ecclesiae, administratores episcopatus Prag. auctoritate sedis apostolicae ac capituli ecclesiae Prag. ad praesentationem Johannis abbatis totiusque conventus monasterii in Plass Arnoldum presbiterum ecclesiae in Kralowicz per mortem Heinrici, quondam plebani ibidem, vacantis instituunt plebanum et rectorem. — Dat. Prage in curia episcopali a. d. MCCCXXIX, V id. Febr. Lib. erect. X et XI p. 47. 2035) 1329, 16 Febr. Pragae. Decisio litis inter Bohuslaum, abbatem Cladrubensem, et Petrum Persikonis clericum, qui curam beneficii Thuskowiensis praetendebat. — „A. incarn. d. MCCCXXIX°, XIV kal. Martii in praesentia mei notarii et testium subscriptorum comparentibus partibus, videlicet honor. viro d. Bohuslao, abbate Cladrubensi, ex una, et Petro Persikonis clerico parte ex altera, coram honorabilibus viris dd. Drzyslao praeposito, Henrico decano, et Predborio, scholastico Pragensis ecclesiae, executoribus gratiae ipsi clerico Petro de beneficio vacativo ad collationem ipsius abbatis et conventus monasterii Cladrubensis praedicti per eandem sedem apostolicam factae, ibidem Petrus praedictus petivit ecclesiam in Thusskow ad colla- tionem abbatis et conventus praedictorum monasterii Cladrubensis pertinentem, virtute gratiae praedictae sibi factae conferri, salva tamen protestatione tali, ut si sibi debetur de jure. Cui petitioni d. abbas respondit, quod supradictum beneficium non debeatur sibi de jure ex eo, quod fratres sui monasterii semper illud tenuerunt et rexerunt. Sicque ipsis ibidem alter- cantibus tandem pro bono pacis et concordiae de consensu dominorum executorum gratiae praefatae et administratorum episcopatus Pragensis partes praedictae compromiserunt super causa praedicta in totum in viros honorabiles d. Tobiam, scholasticum Wissegradensis et canonicum Pragensis ecclesiarum, et in d. Sebastianum, archidiaconum Boleslaviensem, tanquam in arbitros, arbitratores, laudatores, diffinitores et amicabiles compositores, ita ut ipsi intellectis et visis juribus partium utrarumque, videant, utrum Petrus praefatus clericus possit huiusmodi beneficium virtute gratiae sibi factae acceptare aut non, dantes eis plenam et liberam potestatem super causa memorata arbitrandi, laudandi, diffiniendi, ordinandi seu amicabiliter componendi, servato juris ordine seu omnino praetermisso, promittentes in omnibus ipsorum stare et obtemperare mandatis. Tandem in crastino, videlicet tredecimo kalendas Martii, praedicti d. Tobias scholasticus et Sebastianus archidiaconus, arbitri ex utraque parte electi, visis et intellectis juribus ejusdem d. abbatis et sui monasterii Cladru- bensis universis, invocato dei nomine virtute arbitraria mandaverunt Petro clerico memorato, 100*

Strana 796
796 Emler, Reg. Boh. et Mor. ut a praefata ecclesia in Tusskow de cetero desistat, imponentes sibi super ea perpetuum silentium, sed de primo vacativo beneficio competenti, quod dictus Petrus clericus duxerit acceptandum secundum suae gratiae continentiam, sibi sine omni contradictione debeant abbas et conventus praedicti modis omnibus providere, saluo tamen jure Petro praedicto clerico per eandem sedem apostolicam super praefata gratia sibi facta acquisito.“ — Acta sunt haec in curia episcopali Pragae anno et die praedictis, praesentibus honorabilibus viris dominis Henrico, decano Pragensis ecclesiae, fratre, praeposito monasterii Chotessoviensis ordinis Praemonstratensis, Petro, canonico Pragensi, fratre uterino d. Sebastiani, archidiaconi Bole- slaviensis praedicti, et aliis. Et ego Michaël de Sbiroch, clericus Pragensis diocesis, publicus auctoritate imperiali notarius, supradictis omnibus, una cum praefatis testibus interfui. E cod. man. c. r. bibl. Prag. II, A, 10 p. 93. 2036) 1329, 30 Jun. In Rokiczano. Joannes, Prag. episc. petente Bohuslao, abbate mon. Cladrubensis, fr. Odolenum dicti monasterii rectorem ecclesiae in Tusskow instituit. — Dat. in Rokiczano a. d. MCCCXXIX, II kal. Julii, pontif. a. XXVIII°. E cod. manuscr. c. r. bibl. Prag. II, A, 10 f. 104. 2037) 1329, 3 Dec. Lucemburch. Johann, könig von Böhmen etc. verspricht Heinrich dem jungen vogt von Plauen genannt Reuss, welcher ihm sein schloss Stein zu lehen übertragen hat, dafür, dass er sein und der krone Böhmen vasall geworden ist, eine solche entschädigung zu geben, wie genannte schiedsrichter bestimmen werden. Böhmer, Reg. Imp. p. 193, n. 125. — Lünig XI, 209. 2038) 1330, cc. 29 Apr. Luthomierzicz. Otto de Nyemands milles in Pokraticz fratribus ordinis Praedicatorum in Lutho- mierzicz decimam de bonis suis confert. — Not. oc, "quod viris religiosis et devotis fratribus ordinis Predicatorum conventus b. Michaelis in Luthomierzicz in subsidium et sublevamen dicti conventus et fratrum augmentum pro remedio animarum serenissimi quondam regis Wenceslai felicis memorie et consortis sue liberorumque suorum nec non omnium predeces- sorum successorumque suorum ad se pertinencium et pro animarum nostrarum remedio saluti- fero largam bonorum nostrorum in Pokraticz libere possessorum elemosinam de bona voluntate, maturo prehabito consilio atque consensu filii nostri Georgii, unici heredis predilecti, plene accedente, videlicet de duabus araturis seu agris ad duo aratra spectantibus de singulo grano videlicet tritici, siliginis, ordei et avene, quod idem dominus nasci et provenire voluerit, decimam liberaliter mensuram contulimus et donamus. Insuper de duabus vineis prenotatis adiacentibus et ad nos et ad nostrum dominium pertinentibus decimum vas vini dabimus temporibus perpetuis obstaculo quolibet postergato duraturis. Que eciam largicio benivola et

Strana 797
Addenda et corrigenda. Anni 1329—1330. 797 donacio tabulis regni est inscripta et inserta, ut vigorem et munimen habeat sempiternum.“ — Dat. in Luthomierzicz a. d. MCCCXXX°, in die b. Petri martyris. E lib. erect. XIII, f. 53. 2039) 1330, 4 Nov. In Scedlitz. Oswaldus senior, Albertus dictus Schik, Gotzlinus dictus Ronower, Heynczmannus dictus juuenis scabinus, Pesoldus Albus, Nycolaus dictus de Risach, ciues Schazslauienses, testantur Nicolaum dictum Kůdip, civem Schazlaviensem, iuri suo in Trzebusicz resignasse. — Not. oc, „quod Nycolaus dictus Kûdip, conciuis noster, omni questione et lite postposita, quam habuit contra dominos Vlricum abbatem et conuentum monasterii Scedlicensis, ex parte sua et puerorum suorum, videlicet Frenzlini et Katerine, super curia, municione, prato, tribus laneis et nouem jugeribus in Trebeschitz, que felicis memorie quondam Vlricus dictus Kuthnerus dictis pueris Nycolai Frenzlino et Katherine ex donacione testamenti delegauit, dedit se vna cum pueris suis predictis totaliter ad gratiam domini abbatis et conuentus, renunccians liberaliter suo et predictorum puerorum suorum et omnium ad se pertinencium nomine, in nostra et multorum aliorum proborum virorum presencia, in Scedlicz in stuba abbatis, omni juri, quod siue ex litteris siue ex probacionibus siue ex causis aliis quibus- cunque sibi vel predictis pueris suis in curia, municione, prato, tribus laneis et nouem jugeribus predictis ibidem in Trebeschitz conpetere poterat vel posset conpetere in futurum, petens ut nos Oswaldus et Albertus, Gotzlinus et Heynczmannus, Pesoldus et Nycolaus pre- dicti, renuncciacionis eiusdem deberemus esse testes. Quo facto dominus abbas predictus de seniorum fratrum suorum consilio, non pro jure, quod ipsi Nycolao vel pueris suis predictis crederet in bonis ipsis conpetere, sed sue et puerorum ipsorum indigencie conpaciens et ut nobis ac aliis amicis ipsius Nycolai gratam beniuolenciam exhiberet, sexaginta sexagenas grossorum denariorum pragensium sibi dare promisit, et eum de hiis in nostra presencia certum fecit. Ad maiorem autem predictorum certitudinem et cautelam predictus Nycolaus Kûdip petiuit, vt nos Albertus dictus Schik et Nicolaus de Risach fideiussores sui essemus aput dominos abbatem et conuentum predictos, quod ipse Nycolaus Kûdip et pueri sui pre- dicti contra renuncciacionem ipsam vllo vmquam tempore non venirent. Nos quoque Albertus et Nycolaus predicti ad preces ipsius Nycolai Kûdip aput predictos dominos abbatem et conuentum nos fideiussores constituimus, quod predictus Nycolaus Kûdip, et pueri sui tenebunt et seruabunt inuiolabiliter omnia supradicta.“ — Act. et dat. in Scedlitz a. d. M°CCC XXX°, proxima dominica post Omnium sanctorum. Ex orig. arch. c. r. gub. Boh. commun. mec. d. C. Köpl, praef. dicti arch. — Riegger, Archiv III p. 398. 2040) 1330, 3 Nov. In Kuthis. Johannes dictus de Morsbach nec non Borsata de Praga, magistri juratorum, simulque Perlinus Ekhardi, Heinlinus Albus, Apeczco carbonarius, Tirmannus Leinbater et Martinus Hoppo ceterique jurati Montis Kuthnae attestantur amicabilem compositionem litis inter

Strana 798
798 Emler, Reg. Boh. et Mor. Petermannum Wylmanni et Agnetem relictam Martini Noezlini super testamento ejusdem. — Recognoscimus „quod causam placiti ac impetitionis, quam honestus vir Petermannus Wyl- manni, noster concivis et conjuratus, interxaverat erga honestam matronam dominam Agnetem, relictam Martini Noezlini felicis memoriae, quondam conciuis nostri, et ejus pueros Pesch- linum et Annam atque privignos suos Nicolaum et Jeklinum vice et nomine Henslini Noezlini. generi sui, pro ducentis sexagenis grossorum prag. denariorum, quas praefatus Martinus Noezlinus dominae Elyzabeth, conjugi Henslini, filiae ipsius Petermanni, pro vero dotalitio promiserat se daturum, honesti et prudentes viri Siboto dictus Kelberk judex, Nicolaus Ruthardus et Sifridus de Hachenberch, qui interfuerant testamento, quod ipse saepedictus Martinus Noezzel disposuit in extremis, inter ipsos ad utrarumque partium arbitrium et consensum compositione amicabili finaliter deciderunt, ita videlicet, quod testamentum, quod ipse Martinus Noezzel coram ipsis bene compos suae rationis, deliberato animo disposuit atque fecit, cum omnibus suis conditionibus et articulis, sicut ipsi Siboto, Nicolaus et Sifridus post ipsius Martini obitum conscribi et sigillo Montis procuraverunt muniri, robur et effi- caciam sortiri debeat perpetuo valiturum, taliter, quod ipsa domina Agnes nec non Pesch- linus et Anna, pueri ejus, et eorum heredes ac legitimi successores omnia bona sua per saepefactum Martinum ipsis delegata perfecte ac libere debeant possidere occupatione seu impetitione praedictorum Nicolai, Jeklini et Henslini et omnium haeredum ac successorum suorum de cetero aliqua non obstante. Similiter vice versa etiam antedicti Nicolaus, Jeklinus et Henslinus et universi eorum heredes ac successores universa bona sua, tam quae antea cum suis uxoribus habuerunt, quam quae ipsis pater eorum specialiter delegavit, debent jure plenario sine participatione aliqua praedictorum dominae Agnetis, Peschlini et Annae et omnium heredum ac successorum suorum retinere et de hiis tam in vita quam in morte facere et disponere, quicquid ipsis placuerit ad sui arbitrii voluntatem. Postremo etiam prae- fatus Henslinus pratum, quod ipsi dominae Agneti et suis pueris saepius nominatis inbri- gauerat, omnino sine ulteriori occupatione pro particula alterius prati, quod sibi restituit, dimisit penitus liberum et solutum." — Act. et dat. in Kuthis a. d. MCCCXXX, tertio nonas Novembris. Ex orig. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 2041) 1330, 20 Nov. Tryent. Wir Johans, chunig ze Behem oc, veriehen oc, "daz wir dem hochwirdign fursten, hern Heinrichen, pfaltzgrafn bei Reyn und hertzogen in Beyern, unserm liebn aydem, zwischen den erwern und mechtigen fursten, hern Fridrichen, erzzbischof von Saltzpurch, hern Hein- richen, hertzogn ze Chernden, hern Albrechten und Otten gebrüdern, hertzogn von Osterich, im selber und uns ze taydung von unser wegen gantz gewalt gebn und gelubn und wellen bei allen den sachen, punden und artikeln, die er taydingt und machet, an allen bruch und widerred gern beliben und mit unsern brifn bestetign." — Der ist gegebn ze Tryent, do man zalt von Cristes gepurt 1330 jar, des nehsten erytags vor s. Kathrein tag. Forschungen zur deut. Geschichte XX, 268.

Strana 799
Addenda et corrigenda. Anni 1330—1331. 799 2042) 1331, 29 Mart. (S. 1.). Donation scellée du sceau de Jean, roi de Bohême oc, par lui faite à son cousin, Gui de Namur, chevalier, de la somme de 2000 livres, pour acheter 200 livres de terre au comté de Luxembourg pour les tenir en fief de ce comté. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, 88. 2043) 1331, 21 Mart. Lanczhnet. Johann, propst von Wissehrad, kanzler des königreichs zu Behaim, gibt dem herzoge von Baiern Heinrich eine erklärung bezüglich der ihm anvertranten pflege in Taus ab. — Veriehin oc, "das unsir gnediger herr, der hochgeporn fuerst her Hainrich, hertzog in Pairn und pflallenczgraf ze Rein, uns hat behauset ze Taust und pfleger da gemachet und haben dar auf nichtis nicht ze sprechin, weder pfantschaft noch sust chainerley sache, do mit uns di puerch und di stat und das haus, daz darzu gehoret, sei behaft; sunder wenn er di be- hausung an uns fodert oder iz uns enpeutet mit seinen erbern poten und mit einem offen prief, so sulle wir der pfleg an geverde ze hant an fuerzock ab treten und, wem er si haizzet, in antworten; aber di puerch mug wir inne haben dar nach acht tag, das wir dar ab pringen muegen, waz wir darauf haben. Wir geloben unde gehaizzen auch in guten triwen, das wir chain purchraven dar seczen noch enczeczin, er hab denne unserm vorgenanten herren dem herczogen ee gelobt und gesworn oder, ob er nicht enwere, des got nicht gebe, seiner haus- frowen und Margareten und iren erben oder iren pflegern, also, ob wir tot wern, das er an den selben sachen sei gepunden zu volfuren alle di sache, der wir gepunden wern unserm herren dem vorgenanten herczogin (sic), seiner hausfrowen und iren erben.“ — Gegeben ze Lanczhuet, do man zalt von Cristes gebuert 1300 jar, darnach in dem 31tem jar, an dem pfincztag vor dem Palmentag. Forschungen zur deut. Gesch. XX, 264. 2044) 1331, 20 Maii. (Venetiis). Guido de Sala, familiaris et nuntius Johannis, Boh. regis, Dandulo, duci Venetiarum et eius consilio, ut ad regem Bohemiae destinent legatos, qui cum eo tractent de teloneis, quibus mercatores eorum in flumine Pado apud castrum Guastalle nimis gravantur. — Data die vigesima Madii, decime quarte indictionis. Winkelmann, Acta imp. inedita sec. XIII et XIV, tom. II, p. 800. 2045) 1331, 2 Aug. Ratisponae. Nos Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemb. comes, not. oc, "quod volentes opidi nostri Chotiebors et hominum in eodem residencium et residere volencium condicionem facere meliorem et vt opidum et opidani nostri antedicti per assumpcionem dominii celsitudinis regalis votiue melioracionis, prout officium diuinitus nobis commissum ac nostris iniunctum humeris deposcit et exegit, continuo recipiant incrementa, hanc eis nostram perpetuo valituram

Strana 800
800 Emler, Reg. Boh. et Mor. duximus de liberalitate regia graciam faciendam videlicet, quod opidani nostri prenominati et incole opidi Chotiebors, qui nunc sunt aut eorum posteri vniuersi, in suis causis, contractibus et negociis quibuscunque eisdem debeant exnunc inantea perpetuis temporibus gaudere et per frui iuribus, quibus dilecti nobis ciues et ciuitas Iglauiensis in causis suis quibusve seu contractibus hucusque gauisi sunt et fruuntur.“ — Dat. Ratispone a. d. MCCCXXXI°, IIII" nonas Augusti. E confirm. ab a. MDCCXLVIII°, XIII Sept. civ. Chotěbor. 2046) 1331, 16 Aug. Tust. Johannes, Bohemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes. — Considerantes itaque et mentis compassiue oculo perpendentes eciam multimodas angarias ac alias abusiuas oppressiones et grauamina, que dilecti nobis opidani in Chotiebors, antequam eosdem nostro applicassemus dominio, a castelanis Lichtenburgensibus in sale uidelicet et sartaginibus, quibus braxantur ceruisie, contra iusticiam hactenus pertulerunt, vt ab huiusmodi nostris respirare possint tem- poribus, prestaciones omnes et singulas racione salis et sartaginum predictarum ipsis per quemcumque impositas seu inflictas authoritate presencium de benignitate regia ex certa nostra sciencia tollimus, euellimus, dissipamus et totaliter ab ipsis et oppido nostro supradicto perpetuo remouemus, volentes et concedentes graciose, quod opidanus noster ibidem, qui- cunque pro tempore fuerit aut vixerit, pro se possit propriam, si voluerit, sartaginem compa- rare eaque vti libere pro se ac aliis quibuscumque, prout sibi videbitur expedire. Mandamus igitur vniuersis et singulis officiatis nostris per Boemiam, qui nunc sunt aut erunt per tem- pora, et specialiter ei, qui in officio burggrauiatus castri nostri Lichtenburg fuerit constitutus, ne contra exempcionis huiusmodi nostre graciam opidanos nostros predictos in genere aut in specie debeant vel audeant sub obtentu nostre gracie et fauoris molestare ullo vmquam tem- pore seu eciam quomodolibet perturbare.“ — Dat. Tust a. d. MCCCXXXI°, in crastino b. Marie Assumpcionis, virg. glor. E conf. d. XIII Sept. a. d. MDCCXLVIII civ. Chotěbor. 2047) 1332. In Grisow. Natko de Scalicz, Tasso Kochel, Hermannus de Hertwici villa emcionem de dimidia villa Ludwici et silva ad eam pertinente per Henricum, abbatem de Grisow, a Jarusio, patruele ipsorum, filio quondam Budimiri, et matre eius Katherina factam approbant. — Dat. in Grisow claustro a. d. MCCCXXXII°, presentibus: Hermanno, judice de Schonberg, Petro judice de Lutoldi villa, Arnoldo Schindeler, Cunado Strigon et Heyno, civibus in Schonberg. Ex orig. arch. reg. Wratislav. communicavit mecum dom. Aug. Sedláček, prof. gymn. Tábor. 2048) 1332, 19 Febr. In Grisow. Jerusius, filius quondam Budimiri de Zcalicz, vnacum matre sua domina Katherina profitentur, "quod d. Henricus, abbas in Grisow, nos honeste et complete pagauit de omni

Strana 801
Addenda et corrigenda. Anni 1331—1333. 801 pecunia, quam ipse nobis soluere tenebatur pro dimidia villa nostra dicta Ludwici villa et silua, quam cum ea sibi vendidimus.“ — Dat. in Grisow claustro a. d. MCCCXXXII°, proxima fer. IIII post Valentini mart. Ex orig. arch. reg. Wratislav. communicavit mecum d. prof. Aug. Sedláček Tábor. 2049) 1332, 7 Oct. Pragae. Fr. Michael de Tyncia, prior domorum sacrae domus hospitalis s. Johannis Iheroso- limitani per Boh. Pol. Austriam, Mor. Stiriam etc. not. facit, "quod hon. juuenis Paulus, filius Mathie quondam de Egra, ciuis Maioris ciuitatis Prag. — — religionem nostram deuote ingrediens medietatem vnam molendini, quod iam dicti patris sui fuerat et est situm in flu- mine Multauia prope ciuitatem Pragensem ante valuam s. Crucis minoris, domui s. Marie ad pedem pontis Prag. ordinis nostri et conuentui fratrum ibidem — — resignauit pro sua, patris sui ac matris animarum salute ac aliorum suorum predecessorum, hanc solam nichilo- minus consolacionis graciam pio corde ab ordine postulans, que sibi nec debeat jure nec poterat contradici, videlicet quod anniuersarius dies patris sui predicti et eciam sui ipsius anniuersarius post mortem suam omni anno, dum occurrerit, perpetuo in vigiliis, missis, oblacionibus fratrum, cereis et campanarum conpulsacionibus aliisque, que in talibus anniuer- sariis secundum bonam consuetudinem domus nostre Pragensis peragi solent, singulis annis honorifice peragantur, ita videlicet quod in quolibet istorum duorum anniuersariorum die de censibus prius dicti medii molendini LX gr. prag. —— tam in pitancia fratrum quam in hiis, que ad vigiliarum et misse officia — — pertinent, honorifice inpendantur,“ quod commen- dator vel rector et etiam fratres conventus domus predicte explere tenentur. — Dat. in domo nostra Pragensi predicta a. d. MCCCXXXII°, in die ss. Sergifi] et Bachi mart. Tab. cur. reg. LX, p. 231. 2050) 1333, 17 Jan. In Cladrub. Bohuslaus abbas, Otto prior totusque conventus mon. Cladrubensis villam Tunechod cum pertinentiis Habardi de Prostieborz filiae dictae Fieta ad tempora vitae conferunt pro XXXII sexag. gr. den. prag. „Insuper si exactio quaecumque in abbatia nostra evenerit et quam summam ipsius exactionis colonus in Zhorzs unum mansum possidens dederit, eiusdem summae tertiam partem quilibet colonus in Tunechod nobis tenebitur elargiri; steura vero regalis ipsis imposita ad nos integraliter pertinebit.“ — Act. at dat. in mon. nostro a. d. MCCCXXXIII°, XVI kal. Febr. E cod. manuscr. c. r. bibl. Prag. II, A, 10, f. 131. 2051) 1333, 17 Oct. In Scedlicz. Martinus dictus de Bohunowicz judicium in Tyrnow emit a monasterio Scedlicensi. — Not. oc, "quod prehabito omnium amicorum meorum maturo consilio volens statum et con- dicionem meam facere meliorem a religiosis viris dd. Ortwino, abbate monasterii Scedlicensis, 101

Strana 802
Emler, Reg. Boh. et Mor. 802 et conuentu eius emi ad vitam meam judicium ipsorum in Tyrnow, hoc est tercium denarium de judicio ibidem et tercium denarium de omni jure judicii, quod habent in hiis duabus villis, videlicet Reczchynan et in Labwityn, et duos laneos ibidem secundum illius hereditatis mensuram consuetam et vnam tabernam ibidem et necessarium vsum de rubetis tam [sic] ad ignem, pro XX denariorum gross. pragensium sexagenis, sub tali pacto et condicione, quod ego Martinus predictus ipsam hereditatem cum omnibus suis hominibus, siluis, piscacionibus, theloneo in aqua, cum omnibus aliis rebus suis et juribus ad dictam hereditatem pertinentibus defendere et tueri fideliter debeam et preesse, ipsis eciam dominis et monasterio Scedlicensi predictis, quemadmodum alii ipsarum hereditatum monasterii judices, quandocunque requisitus fuero, fidelia seruicia inpendendo, nullamque molestiam seu violenciam in hominibus et rebus eorum predictis facere debeo nec vendendo nec aliquid permutando seu aliquid contra justi- ciam et predictorum dominorum beneplacitum faciendo. Tria autem judicia, videlicet de stupro, homicidio et incendio predicti domini sibi et ipsorum monasterio reseruantes, tercium dena- rium de eisdem judiciis michi similiter contulerunt. Si autem, quod absit, ego Martinus pre- dictus contra predictos dominos vel eorum homines seu contra aliquam condicionum predic- tarum tam grauiter excederem, quod per probos et honestos viros de hoc me iuste et legittime excusare et expurgare non possem, de hoc excessu secundum talium proborum virorum ordi- nacionem et secundum mea demerita predictis dominis et monasterio ipsorum volo et debeo fideliter satisfacere, sicut decet; si vero hoc facere nollem, ex tunc de predictis viginti sexa- genis nullam nec michi nec heredibus meis seu vxori mee predicti domini facient recon- pensam. Insuper eciam omnia supradicta, judicium videlicet, duo lanei predicti et taberna sine omni contradiccione et inpeticione ad predictos dominos et ipsorum monasterium libere deuoluentur. Si autem ego domino concedente honeste et bene ad predictos dominos et ipsorum monasterium me habuero in omnibus supradictis, ex tunc post mortem meam pre- dictis meis heredibus vel vxori mee ipsi domini et monasterium eorum predicti tenebuntur reddere viginti dictorum denariorum grossorum pragensium sexagenas, sed omnia edificia, tam ipsa municio quam alia quecunque, [que] per me ibidem constructa fuerint, predictis dominis et eorum monasterio libere remanebunt. Et si aliquis predictorum heredum meorum ita probus et prouidus fuerit, quod in predicta proteccione et seruicio decenter possit optinere locum meum, hoc erit in predictorum dominorum gracia et beneplacito, si predicta omnia et singula, que ego tenui et rexi, committent vel ipsum aliqua occasione interueniente repro- babunt. Nos igitur Jan dictus de Wlkow miles, Waczslaus de Bohunowicz et Zdyczslaus de Peczk fratres, Gyrud de Semnicz omnium predictorum, que predictus Martinus, filius Waczslai predicti, sepedictis dominis abbati Scedlicensi et conuentui eius fideliter adimplere promisit, testes, ymmo et fideiussores, in omnium predictorum et nostre fideiussionis testimonium, quia ipse Martinus predictus sigillo proprio caruit, nostra sigilla presentibus duximus appendenda." — Act. et dat. in Scedlicz a. d. M°CCC XXXIII°, in die beatorum Vndecim milium virginum. Ex orig. arch. c. r. gubern. Boh. communic. mecum dom. C. Köpl, praef. arch. praedicti. — Riegger, Arch. III, 399.

Strana 803
Addenda et corrigenda. Anni 1333—1335. 803 2052) 1334, 7 Jan. Lutzillimburg. Johann, könig von Böhmen, gebietet seinen vasallen und getreuen zu Litche ihre güter ins künftige von erzbischof Balduin und der Trierer kirche, denen er seine bisher gehabten rechte abgetreten hat, zu lehen zu nehmen, indem er sie zugleich des ihm gelei- steten huldeides entbindet. — A. d. MCCCXXXIV° (sic), die septima mensis Januarii. Böhmer, Reg. Imp. p. 300, n. 419. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XX, 17. 2053) 1334, 12 Sept. Apud S. Hubertum. Joannes, B. et Pol. rex ac Luc. comes, civibus civitatis Glacensis, qui judicium dictae civitatis a Friczkone dicto Voyt iusto emtionis titulo comparaverant, de cuius iudicii pro- ventibus et emendis rex duos et ipsa civitas tertium denarium habet, concedit, ut de prae- dicto iudicio et proventu tertii denarii disponere valeant pro suae libitu voluntatis. — Dat. apud S. Hubertum II fer. infra octavas b. Marie Nativitatis festi proxima a. d. MCCCXXXIV°. Volkmer und Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I, 54. 2054) 1334, 12 Sept. Apud S. Hubertum. Joannes, B. et Pol. rex ac Lucemb. comes, civibus Glacensibus possessionem LX mansorum agrorum civitati admensuratorum, qui pro parte siti sunt inter Rubrum Montem et praedium dictum Freudenaw et pro parte ultra fluvium Nisse versus partem Poloniae, confirmat hac conditione adiecta, ut de quolibet manso tres fertones et lotonem regiae camerae debeant solvere. — Dat. apud S. Hubertum fer. II proxima infra octavas b. Marie virg. festi Nativitatis a. d. MCCCXXXIV°. Volkmer und Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I, 55. 2055) 1334, 12 Sept. Apud S. Hubertum. Johannes, B. et Pol. rex ac Luczemburg. comes, civibus Glacensibus possessionem piscationis in fluvio Nisse, quae incipit a Rubro Monte et per eandem aquam usque ad villam Marischaw continuatur, ubi territorii Glacensis termini finiuntur, nec non possessionem pisca- tionis in fluvio Weistricz, quae in villa Schweidlerdorff incipit, et per eundem fluvium usque ad alveum Nisse continuando terminatur. — Dat. ut supra. Volkmer et Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I, 56. 2056) 1335, 28 Apr. (S. 1.). Henricus, abbas totusque conventus mon. Cladrubensis Hostyenoni molendinum suum sub magna piscina in circumferentia dicti monasterii situm pro XXII sexag. gr. prag. jure theutonicali, quod podaczye dicitur, vendunt, sub his conditionibus, quod ipse Hostyen aut sui successores singulis annis infra octavam s. Jacobi Maioris tres sexag. gr. prag. et porcum unum valentem fertonem nomine census, XXIV grossos pro donis (VIII in festo Nativ. Christi, totidem in Pascha, residuum in festo Pentecostes) solvere tenebuntur, sed ab omnibus steuris, 101*

Strana 804
804 Emler, Reg. Boh. et Mor. contributionibus aliisque iuvaminibus sit omnino solutus, excepta una marca gr. den. prag. pro steura regali, quando terrae generaliter annuntiata fuerit. Praeterea debet frumenta, brasia singulasque annonas, secundum exigentiam monasterii, curiis provisorum exclusis, molere, aliqua solutione inde non percepta. — Adiicitur etiam, quod si eiusdem piscina molendini per impetum aquarum seu quoquomodo defluxerit et ruerit, ipsam nostris impensis et expensis sine temporis praeteritione abbas praedictus debet reformare, Hostienoni praedicto censum, collectam et alia praenotata compassive relaxando; molendinum dictum ipse Hostyen debet reformare, sed ligna ad hoc necessaria debet abbas de silvis monasterii condonare. — Act. a. d. MCCCXXXV°, IV kal. Maii. E cod. manuscr. c. r. bibl. Prag. II, A, 10, fol. 134. 2057) 1336, 25 Febr. In Prohonicz. Rudolphus dictus de Prohonicz filio suo Johanne assentiente tres curias in Sestlicz cum toto censu deo et s. Wenceslao et ecclesiae in Prohonicz, Wenceslao plebano ibidem et successoribus eius ad utilitatem pro anima sua et fratris sui Newhlasii donat, pro quo censu plebani in Prohonicz omni septimana unam missam defunctorum legere debent. — Testes: Simon de Modleticz, d. Diwissius de Prohonicz, d. Petrus de Prohonicz. — Dat. in Prohonicz a. d. MCCCXXXVI°, in dominica, qua dicitur Reminiscere. E lib. conf. V° X, N, 1. 2058) 1337, 9 Jun. In burgo Egnae. Jacobus de Moschano Johanni, Carinthiae duci et Tyrolis comiti, servitia fidelia pro- mittit. — Inter praesentes Johannes de Lipa, summus marschalcus regis Bohemiae. — Dat. in burgo Egne die nono Junii. Reg. Boica VII, p. 186 et 187. 2059) 1339, 29 Apr. Nuremberch. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, Heinrico de Hugewiz, capitaneo Wratisla- uiensi moderno, aut etiam qui pro tempore fuerit, mandat, quatenus a civibus Wratislaviensibus occasione emptionis, venditionis, expositionis seu modo quocumque bonorum sive hereditatum quarumcunque commutationis, quae capitaneus conferre et confirmare habet et propterea prius pecunias de hoc requisivit et recepit, nullam ulterius requirat pecuniam quoquomodo.— Dat. Nurembergk proxima fer. IV post festum b. Georgii mart. a. d. MCCCXXXIX°. Lünig, Teutsches Reichsarch. XIV, 241. — Böhmer, Reg. Imp. 206, n. 259. 2060) 1339, 11 Maii. Plain. Wir Albrecht, hertzog von Österreich oc, thun chunt oc, daz wir fuer uns, unser erben und unser lieb vettern, hertzog Friderich und hertzog Leupold, umb alle sache, stezze und auflouffe, die zwischen uns, unsern helfern und dienern an ainem tayl und unserm lieben

Strana 805
Addenda et corrigenda. Anni 1336—1339. 805 ohem, chunig Johansen von Pehem, seinen sunen, margraf Carolen von Merchern und graf Johansen von Tyrol, irn helfern und dienern an dem andern tayl untzher gewesen sint oder noch sint, — — chayser Ludwigen von Roem vollen gewalt gegeben haben — — dieselben sache, stoezze und auflouffe gentzlich ze berichten noch minne oder noch recht und nach den briefen, die wir bedenthalben gen einander haben.“ — Ze Playn auf der vest bei Saltz- bûrch an eritag voer Phingsten, do man zalt von Christes gebuert 1300 jar darnach in dem 39 jar. Forschungen zur deut. Gesch. XX, 273. 2061) 1339, 3 Jun. Pragae. Nicolaus Winckler bona sua, scilicet oppidum et munitionem Valkenaw, et quae in iudicio suo Lompez hereditarie habet, in regis Bohemiae Johannis manus resignans ea ab ipso in feudum recipit. — Dat. Pragae a. d. MCCCXXXIX° in octava festivitatis Corporis Christi. Lünig, Cod. Germ. dipl. I, 1033. 2062) 1339, 6 Jul. Pragae Johann, könig von Böhmen oc, gebietet der mannschafft, den edelleuten und lehens- traegern im Gletzischen weichbilde, "das sie sampt mit einander verbunden von unrechter pfendung, welche alle diejhenigen, so auss vorersuchunge des erleuchten fürsten herrn Polli- cenus (Bolko), fürst in Slesienn und herzog zu Monsterbergk, under eines andern behelff im Glezischen gepitt oder weichbilde oder auch auserhalb desselbigen ihn beizubringen sich bevleissen, einander helffen sollenn unnd sich ferner oder inn zukhunfft vonn solchen unge- rechtigkeitten unnd gewald vleissiglich verwahrenn.“ — Prag am negsten dienstag nach dem feyer S. Peter des Zwelffbothenn nach Chr. gepurtt 1339. Volkmer und Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I, 65. 2063) (1339), 31 Jul. Wratislaviae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, vassallis et scultetis districtualibus nec non sculteto ac civibus civitatis Glacensis mandat, quatenus ad unionem, quam inter se de mandato suo fecerunt, cives, scultetos et districtuales Hawelswerdenses, assumant "vosque cum ipsis unione eadem colligati contra quoslibet vos indebite molestare aut turbare conantes adiuvare de cetero debeatis.“ — Dat. Wratizlavie in vigilia ad vincula b. Petri apost. Volkmer u. Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I, 34. 2064) 1339, 20 Aug. Johannes, B. rex oc, monasterio Sedlicensi dat ius molas in utroque littore Albis fluvii infra oppidum Tynetz erigendi, eas ab omnibus steuris liberans in perpetuum. Quae concessio facta est ob pacis commodum, ut scilicet plurima spolia, quae trans vadum fluminis

Strana 806
806 Emler, Reg. Boh. et Mor. Albis superius oppido Teinetz hactenus montani ac mercatores pertulerunt, evitarentur. — A. d. MCCCXXXIX°, fer. VI ante Bartholomaei. Riegger, Arch. III, 382. — Cop. in arch. Worlicensi, cuius dat. communic. mecum venerab. dom. Franc. Tyl, praefectus dicti archivi. 2065) 1339, 6 Oct. Benedictus papa XII donationem Martini, plebani in Winorze, annuorum reddituum in Hohenredl monasterio in Sedlec factam confirmat. — Dat. II non. Oct. pontif. a. v°. Riegger, Arch. III, 362. — Cop. in arch. Worlicensi, cuius datum communic. mecum ven. dom. Franc. Tyl, praefectus arch. praedicti. 2066) 1340, 20 Dec. Frentzlinus Neemburg(er), civis Prag. Nicolao abbati et monasterio Sedlecensi molen- dinum penes Antiquam Coloniam donat. — A. d. MCCCXL°, pridie s. Thomae apost. Riegger, Arch. III, 400. — Cop. in arch. Worlic. cuius datum communic. mecum ven. dom. Fr. Tyl, praefectus dicti arch. 2067) 1340, 29 Dec. In Stara. Arnustus de Stara disponit testamentaliter de bonis suis. — Noverint oc, "quod ego Arnustus de Stara, licet aliquantulum eger corpore, sanus tamen mente et in bona valitudine racionis, dilectum filium meum d. Arnestum, decanum ecclesie Prag., quandocunque me deus de hac luce migrare permiserit, post obitum meum executorem testamenti mei constituo, ordino et facio, deoque et eidem filio meo principaliter animam meam ac municionem meam Pordubycz cum civitate nova et villis, seilicet: Ostrziessan, Bukowyna, Czyrna, Lhota dicta Ribarska et Lhota de Prziewoz cum hereditatibus, silvis“ oc „et omnibus pertinenciis suis nec non omnes alias municiones ac curias araturarum, civitates, villas et hereditates meas, quas ubicumque locorum habeo, et omnes res et bona mea, mobilia et immobilia, in quibus- cunque rebus existant, nec non orphanos pie recordacionis fratris mei Theodrici quondam de Hostyna cum ipsa villa Hostyna ac conthoralem meam dominam Adliczkam et liberos meos committo et commendo ipsumque tutorem et gubernatorem et rectorem eorum ordino et constituo per hec scripta. Preterea domine Adlyczcze conthorali mee municionem in Stara et ipsam villam dictam Stara cum civitate Lyuban et villis, videlicet Hrzmyn, Wazyczie, et Sedlyscze ac cum molendinis, silvis, aquis, pratis, pascuis omnibusque hereditatibus, cultis et incultis, ad prefatam municionem in Stara civitatemque Lyuban et villas predictas perti- nentibus, pro suo dotalicio lego et do per presentes, adiciens, quod tam eadem bona quam dictam conthoralem meam, matrem suam, predictus d. Arnestus, decanus Pragensis, filius meus, regere debeat et tueri, sine cuius consilio et consensu eadem mea conthoralis de pre- dictis bonis nichil alienet ac faciat, ordinet et disponat.“ — Sigilla sunt appensa Arnesti de Stara et vicinorum meorum Vockonis de Kopidlna, Syppe de Nemoycziewes, Bohunconis de Lopucz, Buzkonis de Marquartycz, Sdessonis de Strziewacz.“ — Act. et dat. in Stara a. d. MCCCXLI°, IV kal. Jan. Volkmer u. Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I, 72.

Strana 807
Addenda et corrigenda. Anni 1339—1344. 807 2068) 1341, 1 Febr. Pragae. Carolus, regis Boh. primogenitus, marchio Mor. Nicolao de Panevicz, doctori decre- torum, canonico Wratisl. ecclesiae, suo capellano, ius suum, quod in bonis eius patrimonia- libus in terra Glacensi in villis Lomnicz et in Waltersdorf Superiori possidet, confert eique praeterea alias libertates concedit. — Dat. Prage in die b. Brigitte virg. a. d. MCCCXLI°. Volkmer u. Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I, 68. 2069) 1341, 27 Mart. Pragae. Joannes, B. rex ac Lucemb. comes, civibus in Glacz mandat, ut "vos omnes et singuli incole et cives civitatis Glacensis predicte omnia statuta et iura seu editiones, que per consules et scabinos ac iuratos seniores vestre civitatis dictata, probata et ordinata seu eciam sentenciata pro communi bono fuerint, quod illa omnia et singula inconvulsa tenere et habere debeatis.“ — Dat. Prage fer. III post Annunciationem b. Marie virg. proxima a. d. MCCCXLI°. Volkmer u. Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I, 69. 2070) 1341, 19 Nov. (S. 1.). Heislinus Eylover judex et jurati Cuttnae recognoscunt, quod Nicolaus Ruthardus legaverit monasterio Sedlecensi duas sexag. gr. annui perpetui census super molendinum suum prope portam Boemicalem infra muros civitatis et supra domum retro molendinum sitam, quem censum tenebitur Kunadus Wobisak cum heredibus et successoribus suis annuatim monasterio solvere. Si quidem hanc molam cum domo a Fretzelino, Nicolai Ruthardi filio, cum hoc onere emit, si solvere neglexerit, habet monasterium potestatem illud molen- dinum cum domo impignorandi. — Dat. a. d. MCCCXLI°, in die s. Elisabeth. Riegger, Arch. III, 400. — Cop. in arch. Worlicensi, cuius datum communc. mecum ven. dom. Franc. Tyl, praefectus arch. praedicti. 2071) 1342, 7 Mart. In Osek. Przibislaus episcopus ecclesiam in Osek visitantibus indulgentias XL dierum concedit. Scheinpflug, Mittheilungen des Vereins für die Gesch. der Deutschen in Böhmen VII, 3 Heft p. 192. 2072) 1343, 12 Aug. Durbuti. Joannes, B. rex oc, judicibus, consulibus et juratis Glacensibus mandat, ut ad evel- lendum de medio bonorum maleficos, pacis et patriae turbatores poena capitis vel consimili sine differencia puniant. — Dat. Durbuti die XII Aug. a. d. MCCCXLIII°. Volkmer u. Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I, 77. 2073) 1344, 25 Jan. In Tusta. Carolus, regis Boh. primogenitus, villanis villarum Gadrusch, Cunraditz, Drisklob, Rayal et Orlaw ad castrum Pfrinberg spectantibus gratiam facit, ut ex nunc in antea filiae

Strana 808
808 Emler, Reg. Boh. et Mor. Anni 1345—1346. eorundem villanorum in bonis patrum succedere debeant, praeterea medietatem bladi, quod a tempore Bohuslai de Schwanberk ab ipsis de qualibet curia consuevit exigi et requiri, eis relaxat. — D. in Tusta in die Conversionis b. Pauli a. d. 1344. Communic. mecum d. Aug. Sedláček, prof. gymn. Tábor. 2074) 1345, 23 Aug. (S. 1.). Fr. Przedborius abbas, Welislaus prior, Sebastianus confessor, Petrus provisor hospi- talis in Lippa, Nicolaus grangiarius in Swinian, Bartolomeus portarius, Wenceslaus custos, Milota confessor, Nicolaus camerarius, Paulus cellarius, Johannes hospitolarius, Petrus sub- prior totusque conventus mon. in Gredis Cist. ord. considerantes subsidia promotionis et favorem d. Marquardi de Zwierzeticz, quae eis exhibuit, ipsi et successoribus eius donant plenum dominium, libertates, directionem et tuitionem villarum in Bakaw, Weselee, Manikowicz, in Ptirow et in Ptirowecz et super singulis hominibus in eis inhabitantibus plenam iudicandi potestatem cum exactionibus seu inflixionibus poenarum pro illorum demeritis, insuper cum omnibus monasterii robotis et honorantiis ad dictas villas pertinentibus et cum singulis duorum molendinorum utilitatibus et censibus, quorum unum est in Bakow sub Wesele, quod vulgariter dicitur in Roztokach. Etiam praefato d. Marquardo et suis heredibus dant omnem proventum de balneo, quod in Bakow situm est, cum prato et luto dicto Przestrassin ibidem prope Bakow. Item totalem censum, qui ex braxaturis cervisiarum provenit dictum panewne nihil sibi in praefatis villis reservantes, excepto solo censu capitali et bernis regalibus, quem et quas d. Marquardus praefatus et heredes eius debent colligere et monasterio praesentare. Praeterea datur ei potestas ligna secandi in silva monasterii dicta Lowietin et recipiendi pro omnibus suis necessariis. — Praeterea praefatus dominus Marquardus et sui heredes habeant potestatem dominandi, regendi praefatas villas et eas protegendi, quando velint, temporibus perpetuis. — Dat. et act. a. d. MCCCXLV°, in vig. s. Bartholomaei. Tab. ter. VI, D, 17. 2075) 1345, 4 Jan. (S. 1.). König Johann bestätigt den bürgern zu Glatz die veräusserung von 25 mark. jährl. zinse. Volkmer u. Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I, 84. 2076) 1346, 14 Febr. Pragae. Johannes, B. rex oc, gardiano et fratribus monasterii fratrum Minorum in Glacz decimas de molendinis ad castrum Glacense pertinentibus obvenientes ad sustentationem vitae ipsis per Ottakarum, regem Bohemiae, datas de novo donat. — Dat. Prage fer. III pro- xima post dominicam in Septuagesima a. d. MCCCXLVI°. Volkmer u. Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I, 184.

Strana 809
et Moraviac. Anni 1158—1235. 809 2077) (1158—1173.) Ex donatione Vladislai, regis Bohemiae, qui fuit pater Alberti, Saltzburgensis archi- episcopi, Albrechtsrieth curia. Ex donatione ut supra et aliorum fidelium villa Albrechtsried. Ex donatione Vladislai regis eiusdem Mülschücz, Janebiz, Weitziz. Extractum ex censuali mon. Windberg. de a. 1305. Copia in arch. c. r. gub. Pragae. Communicavit mecum d. Aug. Sedláček, prof. gymn. Tábor. 2078) 1164, 5. Jan. Apud Faventiam. Fridericus, Roman, imperator monasterium S. Benedicti situm inter Padum et Lario- nem sub protectionem suscipit. — Inter testes Ulricus, dux Boemiae. — Acta sunt haec a. d. incarn. MCLXIIII, indict. XII, regnante d. Friderico, Rom. imperatore glor. anno regni eius XII, imperii vero VIII, datum apud Faventiam nonis Januarii. Gloria, Codice diplom. Padovano II, p. 114, n. 838. 2079) 1189, 10 Maii. Ratisbonae. Fridericus, Rom. imperator, fundationem monasterii Reinfeldensis ab Adolfo, comite Wagriae, Holzatiae atque Stormariae, factam confirmat. — Inter testes : Otto, dux Bohemiae. — Datae Ratisbonae a. dom. incarn. MCLXXXIX°, indict. VIIa, sexto idus Maii. Schleswig-Holstein-Lauenburgische Regesten und Urkunden bearb. und herausgegeben von Dr. P. Hasse. I, p. 86, n. 163. 2080) 1225, 17 Nov. (S. I.) In forma compositionis de liberatione regum Danorum, quos Heinricus, dux Zweri- nensis, captos tenebat, est posita inter alias etiam haec conditio : „Insuper regem Boemie, do- minum Ottonem de Luneburch, comitem Hermannum de Orlamunde et ceteros amicos suos, quos in hoc facto comes Heinricus offendisse uidetur, absque dolo et malo ingenio ei recon- ciliare debet.“ — Acta sunt a. dom. incarn. M'CC XXV°, XV° kal. Decembris. Hasse, Schleswig-Holstein-Lauenburgische Regesten und Urkunden I, p. 197, n. 435. 2081) 1235, 12 Febr. Pragae. Wenceslaus, Boemorum rex, ecclesiae Omnium Sanctorum in Lythomierzicz decimum denarium de censu et de iudicio confert. — Not. oc, „quod nos pro remedio peccaminum nostrorum et ob spem vite eterne contulimus liberaliter ecclesie Omnium Sanctorum in Lytho- mierzicz decimum denarium. Preterea ratum habemus et firmum et presenti scripto commu- 102

Strana 810
810 Emler, Regesta Bohemiae nimus, si quis ciuium ibidem seu miles uel qualiscunque alia persona de suis contulerit facul- tatibus siue possessionibus ecclesie memorate.“ — Dat. Prage a. d. MCCXXXV°, pridie idus Februarii, coronacionis nostre anno octauo, presentibus Arnoldo, Wyssegradensi preposito nostroque cancellario, Arnoldo comite de Hukenswage, Friderico, canonico Brumensi Colonien- sis diocesis, Bartholomeo de Ferentino, canonico Wyssegradensi, Petro sacerdote, capellano nostro, et quibusdam aliis. E cod. Mus. regni Boh. fol. 72—73 et 33 b. — Čelakovský, Corpus iuris munic. II, p. 3. — Hicke, Mittheil. für die Gesch. der Deutschen in Böhmen, XXVIII, 349, 355. 2082) 1246. (S. 1.) Bela, Hungariae, Dalmatiae, Croatiae oc rex, Wytu comiti, filio Zabazlai de genere Ludan, „qui inter prospera et adversa, pacis ac belli tempore immobiliter nobis assistens se- dulus extitit ad partes Boemie ac Ruthenie in nostris legationibus deferendis“, pro servitiis impensis quaedam bona confert. — Dat. a. dom. M°CCXLVI°, regni antem nostri anno XII°. E tabul. Treboniensi communicavit mecum d. Th. Wagner, quondam praefectus tabularii praedicti. 2083) 1249, 11 Aug. Pragae. Wenceslaus, quartus Boemiae rex, Johanni filio Herberti, civi Luthomericensi, villam Geblicz vendit. — Not. oc, "quod nos Johanni filio Herberti, ciui Luthomericensi, villam Geblicz cum omnibus suis attinenciis pro centum marcis vendidimus sub hac forma, [quod] idem Johannes et heredes sui in eadem villa vnum allodium et vineam ville adiacentem possidebunt libere et solute. Quicumque vero ciues Luthomericenses alios mansos in eadem villa sitos ab eodem Johanne emere decreuerint, vnus quisque eorum de suo manso dimidiam marcam argenti nobis debet persoluere annuatim et debet summa huius argenti decem marcas sine diminu- cione qualibet continere.“ — Testes: mag. Dyonisius, Vyssegradensis prepositus, mag. Cuno, Boleslauiensis prepositus, Hermannus, Luthomericensis prepositus, Borso, Gallus de Lewenberg, Tsastolaus de Sittauia et filius eius Henricus, Kadoldus et alii. — Dat. Prage III idus Augusti per manum Herbordi, Prag. canonici, curie nostre notarii, a. dom. MCCXLIX°, indiccione septima. E cod. saec. XV Mus. Boh. 24, G, 12 fol. 17. — Čelakovský, Corpus iuris Boh. II 6. — Hicke, Mit- theilungen des Vereins f. d. Gesch. der Deutschen in Böhmen XXVIII, 350. 2084) 1251, 24 Aug. Lowosiz. Smilo miles de Luchtenbergk (sic) vendit bona et proprietatem suam, villam scilicet, que dicitur Lobossiz sive Lowossiz, sive Lewssiz (sic) in reg. Boh. sita, super ripam fluminis, quod dicitur Albea sive Elbe vulgaliter appellatur, juxta oppidum sive civitatem Luthomaritz, cum omnibus juribus et terris, cultis et incultis, pratis, vinetis, navigiis atque vadis, piscariis,

Strana 811
et Moraviae. Anni 1246—1252. 811 ac ceteris aquarum usibus pro noningentis marcis argenti .... pragensis .... plene et integre persolutis . .. . monasterio S. Mariae, quod Cella dicitur, Cisterc. ordinis, Misnensis diocesis. Testes sunt: Everhardus, abbas monasterii predicti, Martinus de Budisin, Cunradus de Budi- sin, Hermanus de Bocha, monachi eiusdem loci, Cunradus de Vliz, Henricus de Milin conversi ibidem, Scazlaus de Duban advocatus, Sthepan de Benesiz et Paulik frater eius de Sulwiz et Petrus de Wildenstein, Leo de Medeweditsch et frater eius Droyzlawe, Wilko de Lubochowani, Psedizlawe, Otto de Zobyzin, Geniss de Choreniy et Petratsch fratres, Hrachebur et Petrus fr. eius de Merzesiz, Boyezlaus de Radoziz, Dyrzlawe de Cazizlawe et Leo frater eius, Mar- tinus et frater eius, Henricus de Sichowe, Prothewijz de Lubieswitz. Dat. Lowosiz a. MCCLI°, IX° kal. Sept. E regesto archiv. Lovos. — Cfr. Reg. Boh. II, p. 1164, n. 2651. 2085) 1251, 6 Dec. In Niwenburch. Ottocarus, dux Austriae, privilegium Friderici, ducis Austriae, monasterio Altahensi (Niederaltaich) de thelonei exemtione a. dom. MCCXLI° concessum confirmat. — Dat. in Niwen- burch VIII id. Dec. ind. IX. Reg. Boica III, p. 12. — Monum. Boica XI, p. 227, n. 86. — Cfr. Reg. Boh. I, p. 593, n. 1282. 2086) 1251. In castris apud Wyennam. Otacharus, dux Austriae, Stiriae et marchio Mor. litteras Friderici II civibus Novae civitatis anno MCCXLVII° datas confirmat. — Acta sunt hec in castris apud Wyennam, anno incarn. dom. MCCLI°, decime indictionis. Sitzungsberichte der k. Akad. in Wien XI, 190. 2087) 1252, 3 Jan. Wiennae. Ottokarus, dux Austriae, monasterio Eberspergensi dat facultatem singulis annis XII carratas vini sine omni exactione ex Austria transportandi. — Dat. Wiennae III non. Jan. Reg. Boica III, 14. 2088) 1252, 16 Febr. Apud Heimburch. Otacharus, dux Austriae, Stiriae et marchio Mor. litteras a duce Friderico monasterio in Walthuzen a. dom. MCCXXXVI mense Februario, X indict. datas confirmat. — Acta sunt hec a. dom. incarn. MCCLII, decime indict. datum apud Heimburch per manum magistri Willehalmi, XIIII kal. Marcii. Kurz, Beiträge IV, 462. 102*

Strana 812
812 Emler, Regesta Bohemiae 2089) 1252, 5 Mart. Heimburch. Ottakar, (herzog von Österreich und Steiermark, markgraf von Mähren), verspricht den bischöfen Cunrad von Freisingen und Bertold von Passau in die Hand für den bischof Albrecht von Regensburg, dass er die besitzungen letzterer kirche in Österreich innerhalb bestimmter Zeit von aller ansprache erledigen wolle. Böhmer, Additamentum secundum ad Reg. Imperii inde ab anno MCCXLVI° usque ad annum MCCCXIII, p. 429. n. 30. — Ried, Cod. Ratisp. I, 431. 2090) 1252, 19 Mart. In Chremis. Otachorus, dux Austriae, Styriae et marchio Moraviae, Metmensi monasterio eiusque fratribus concedit idem ius, quod a duce Leopoldo fratreque suo Friderico habuerunt, vide- licet ut „pro omnibus bonis ipsorum, que apud mutas nostras transducentur, non nisi XXII numos apud Stein et totidem apud Ipspurch, vel quocumque muta nostra transferatur, per- soluant.“ — Dat. per manum mag. Wilhelmi, protonotarii curie, anno incarn. dom. MCCLII°, XIIII° kal. Apr. indictione X in Chremis. Monumenta Boica XI, 444. 2091) 1252, 19 Mart. Apud Chrems. Otacharus, dux Austriae et Stiriae, marchio Mor. litteras Friderici, ducis Austriae datas Patavii monasterio in Tegernsee kal. Martii a. Dom. MCCXLI°, XIIII indict. confir- mat. — Acta sunt haec apud Chrems a. Dom. MCCLII°, XIIII kal. Apr. Oefele, Scriptores rerum Boicarum II, 85. 2092) 1252 exeunte. In Graz. Otacharus, dux Aust. et Styr. et marchio Mor. cellarias monasterii Rvnensis in Graz et Noua civitate ab omnibus exactionibus liberas facit. — Dat. in Graz a. d. MCCLII°, indict. XI. Testes : Notarii nostri Wilhelmus et Gotschalcus, Witigo, scriba Stirie, Boscho, Albero de Chvnringe, Hainricus pincerna de Haspach. Ex orig. mon. Run. cop. arch. duc. Styriae communicavit mecum praef. arch. d. J. Zahn. — Purch et Frölich, Diplomat. Styriae II, 22; Lambacher, Interregnum 31. — Böhmer, Reg. Imp. Additam: II, p. 429, n. 40. 2093) 1252, 9 Dec. In Chrems. Otacharus, dux Austriae et Stiriae et marchio Mor. ecclesiae in Osterhouen exemtio- nem a solutione thelonei et mutae de victualibus suis concessam a Leupoldo et Friderico, ducibus Austriae, confirmat. — Dat. in Chrems per manus prothonotariorum magistri Wil- halmi et magistri Gotschalci anno dom. MCCLII°, V idus Decembris. Mon. Boica XII, 398.

Strana 813
et Moraviae. Anni 1252—1253. 813 2094) 1253, 20 Jan. Wiennae. Ottacharus, dux Aust. et Styr. et marchio Mor. attestatur, Conradum, episcopum Frisingensem, sibi advocatiam in Enzinstorf commisisse „tali pacto, vt in signum honoris pa- riter et laboris, quem pro defensione ipsius loci et aliarum possessionum et hominum perti- nencium ad ecclesiam Frisingensem, qui in terminis nostri sunt dominii constituti, XXX talenta — — nobis et non amplius singulis annis persoluantur.“ Testes: Heinricus pincerna de Habechspach, Heinricus de Lichtenstein, Otto de Has(el)awe, Rappoto de Valchenberch, Chunradus de Zekkingen, Chvnradus de Hintperch, Wolfgerus de Paröwe, Otto de Valchuns- chirichen, Eberanus de Erasprunne Australes, dominus Benischius, dominus Siralo, dominus Janzo Boemi et alii quamplures. Acta sunt hec Wienne in domo nostra, anno domini mille- simo CCLIII, XIII kalend. Febr., XI indictione. Zahn, Cod. dipl. Aust. Frising. Font. rer. Austr. XXXI, 160. 2095) 1253, 5 Jun. Apud Krems. Ottakar, herzog von Österreich oc, belehnt gemeinschaftlich mit seiner gemahlin den Dietrich von Hohenberg und dessen erben mit der burg Chrumnawe nebst Alt-Polan und Rammesaw. Böhmer, Addit. II ad Regesta Imperii inde ab anno MCCXLVI° usque ad annum MCCCXIII, p. 430, n. 49. 2096) 1253, 27 Sept. Wiennae. Ottakar, herzog von Osterreich oc, bestätigt dem kloster Aldersbach dessen mautfrei- heit in Österreich. Böhmer, Additamentum II ad Regesta Imp. inde ab anno MCCXLVI° usque ad annum MCCCXIII p. 430, n. 55. — Hund, Metropolis II, 66. — Monumenta Boica V, 376. 2097) 1253, Dec. ineunte. Aput Gablaz (?) Przemysl qui et Ottakarus, dominus regni Bohemiae, dux Austriae et Stiriae et marchio Mor. libertatem septem annorum omnibus, qui ad montem S. Stephani apud Lithomie- rycz se contulerunt, concedit et villas Russwan, Brutecz, Zwarmerycz et Polep donat. — „Hac igitur consideracione inspectis proinde tam nostris quam fidelium nostrorum de Lithomiericz ciuium nec non aliorum quorumlibet, qui ad nostra obsequia se contutelurunt vndecumque, commoditatibus et honore et ciuibus memoratis et aliis viris fidelibus quibuscunque, qui in monte Sancti Stephani aput Lithomierycz nostrum ad honorem et suum pariter ad profectum decentes ad manendum ibidem sibi exstruxerunt mansiones, donamus ad septem annos omni- modam libertatem, eadem singulos manentes ibidem sic gaudere volentes, ut ab omni thelonio,

Strana 814
814 Emler, Regesta Bohemiae muta, exaccionibus, vexacionibus seu collectis et aliis quibuslibet generibus molestie sint liberi et exempti. Et ut promptitudine ampliori singuli ad locum se transferant supradictum, villas Russwan, Brutecz, Zwarmerycz et Polep cum agris, siluis, pascuis, molendinis, vineis, ortis, pratis, quesitis et non quesitis et aliis pertinenciis vniuersis donamus, ut recipientibus se ibidem iuxta discrecionem et ordinacionem nostrorum fidelium Lurcoldi 1) iudicis, Johannis de Myssena, Henrici de Vndberch (Vridberch?), qui Rex dicitur, inspecta tamen personarum pro- uide qualitate, dentur sub distribucione congrua proprietatis nomine perpetuo possidende.“ — Testes : de Wenin et de Wida burgrauii, Gallus de Lywmberch, Jeroslaus, frater suus, Smilo de Ronow, Zastolaus, Heinricus, Zastolaus et Chwalo, filius eius, Jeroscius, burggravius Pra- gensis, Zebcherdus, Sdeslaus de Sternberch, Zawiss, filius Wytgonis, Markwardus de Wonayo- wicz, Andreas subdapifer, Burchardus, filius Ch(uonradi) de Chlingeberch, magistri Wilhelmus et Gothschalcus notarii. Act. et dat. aput Gablaz anno Dom. M'CCLIII°, VII nona (sic) Decembris.2) E cod. Mus. Boh. 24, G, 12 fol. 34 et 73. — Čelakovský, Corpus iuris municip. II, 30; Hicke, Mittheil. des Vereins für die Gesch. der Deut. in Böhmen XXVIII, p. 351. — 1) Legendum est fortasse Liutoldi. 2) VII idus Dec. vel III nonas Dec. 2098) 1258, 16 Jun. Pragae. Johannes, Prag. episc. praeposito totique conventui in Blage Pataviensis dioecesis pe- tente Witigone de Crumlow ius patronatus ecclesiae, quod eis contulit, confirmat. — Dat. Prage a. d. M'CC LVIII°, XVI° kal. Julii, pontif. anno 1°. Ex orig. monast. Plag. 2099) 1261, 24 Dec. Pragae. Johannes, episc. Prag. indulgentias quadraginta dierum omnibus capellam B. Kathe- rinae Francofordiae certis festivis diebus visitantibus concedit. Böhmer, Cod. Moenofrancof. 125. 2100) 1262, 10 Jun. Aput Budyn. Ottakarus, Bohemorum rex, dux Austriae et Stiriae et marchio Mor. cives in Litho- merycz eximit ab omnibus iudiciis extra civitatem eorum constitutis conceditque eis ius Mayd- burgense. — „Experti argumentis pluribus vestram fidelitatem debitis vos volentes proinde exequi beneficiis et honore, hanc vobis graciam facere decreuimus specialem, quod extra muros ciuitatis vestre nullus ex vobis stare iudicio coram aliquo prouinciali iudice seu aliis quibus- cunque iudicibus siue locis debeat nec compelli, siue ad Pragense iudicium uel aliud quale- cumque; sed personaliter vestras causas audire volumus uel alicui ex nostris nobilibus com- mittere causas vestras loco nostri finaliter obseruato iuris ordine decidendas, volentes vobis

Strana 815
et Moraviae. Anni 1258—1263. 815 in premissis ius et consuetudines Maydburgenses obseruare.“ — Testes: dom. Bruno, vener. Olomuc. episc., Smilo de Lichtmburg, Erchenbertus burgrauius de Starchenberch cum fratre suo Henrico, Jerco de Waldenberg, Wylhelmus de Podiebrad, Zdenko, frater Smilonis, Hen- kynus natus eius, Borsso de Ryssenburg, Gallus, filius Galli, Markwardus, patruus eius, Di- uissius dapifer. — Act. aput Budyn a. D. M°CC'LXII°, dat. per manum mag. Arnoldi prothonotarii IIII° idus Junii. E cod. Mus. Boh. 24, G, 12 f. 36. In confirm. Karoli IV ibidem fol. 33. — Čelakovský, Corpus iuris municip. Boh. II, 37; Hicke, Mittheil. des Vereins für die Gesch. der Deutschen XXVIII, 352. 2101) 1262, 10 Jun. Aput Budyn. Przemisl qui et Ottakarus, Boemorum rex, dux Austrie et Stirie et marchio Mor. iisdem verbis ut in litteris datis a. dom. MCCLIII°, VII Dec. (v. Reg. IV, p 813) libertatem septem annorum donat omnibus, qui ad montem S. Stephani apud Lithomierycz se contulerunt, confertque eis villas Russwan, Brutecz, Zwarmerzicz et Polep. — Testes: Dom. Bruno, vener. Olomucensis eccl. episcopus, de Wida, de Plawe aduocati, Henricus comes de Hardekke, Smilo de Lichtemburk, Jerosius, burgrauius Pragensis, Jeroslaus, frater Galli, Borso de Rysenburg, Stezlaus de Sternberg, Wylhelmus de Podiebrad, Jerko de Waldenburg, Erchenbrechtus et Henricus fratres de Starchenberch burgrauii, Andreas camerarius, Vlricus pincerna de Cubito, Burchardus de Chlingberch, Sdenko, frater Smilonis de Lichtnburg, Hennekynus, filius Smilonis eiusdem, Diuisius dapifer, Henricus et Chwalo de Zittauia aliique plures. Act. aput Budyn a. dom. M°CCLXII°, datum per magistrum Arnoldum, nostrum prothonotarium, IIII° idus Junii. E cod. manuscr. Mus. regni Boh. 24, G, 12 fol. 34. — In confirm. Karoli IV ibid. fol. 32. — Čelakov- ský, Cod. iuris municip. Boh. II, 40. — Hicke, Mittheil. des Vereins für die Gesch. der Deutschen in Böhmen XVIII pag. 352. 2102) 1263. Zu Brüxs. Protiwey (von Riesenburg?) regulirt die geldzinsungen seiner leute in Jorrenthall (Georgenthal). — Wir Protiwey thun kund oc, "das wir den zins in unserm dorff zu Jorren- thal verwandelt und vermehrt haben in sulcher masz, das man uns von ieglicher huben ackers des ehegenantten dorffes, von welchen man uns vormals zu fünf schillingen gabe, nun fürbas von jetzlicher hube ein halbe marck und einen halben firdung groschen (sic) Prager werunge geben und bezalen soll, ausgenummen die sechs huben ackers, die do liegen bei der obristen kirchen, von der jeglichen soll uns eine halbe marck gereicht werden, und auch ausgenummen die ecker an dem niedersten theile des dorffs, das in achzehen geteilt ist. Von derselbigen achzehen ieglichen wile uns auch alle jahr eine halbe margk der obgenantten werung gevallen und zallt werden sol. Und sulcher merung des benanten zinses zu einer genüglichen wider- statunge so derlassen wir die leute des bemelten dorffs alle bete, steuer addir auffsatzung, die vormals uns von ihne ist geschehen worden, und wollen sie der zu ewigen gezeitten von

Strana 816
816 Emler, Regesta Bohemiae uns und unsern nachkommen gantz frey und entledigt haben und behalten. Und uber das verleihen wir ihne auch das feldt, da sich die lenge des dorffes endet, zu einer vieweide so lang, bis wir das mit irer vorwillung anders enden werden.“ — Die gezeugen seint die: herr Dittrich von Kopitz, Dittrich von Belin Billo genant, Dittrich Schmidt und diese bürger zu Brüx: Seyfriede richter, Dittrich des Bischofs eyden, Jordan von Neuemmargk und von Scharffen- bergk, Johannes des Bischoffs son, Arnolt, sein bruder, und zwei von Zheinowe, Jentzel von Schlatnigk. Gegeben zu Brüxs nach der geburt Christi tausent zweyhundert und in dem drey und sechzigsten jare. Schlesinger, Mittheilungen des Vereins für die Gesch. der Deutschen in Böhmen XXII p. 11. 2103) 1266, 15 Mart. Perusii. Clemens papa IVus Guidoni tituli S. Laurentii in Lucina presbytero cardinali, aposto- lice sedis legato. — "Ut commisse tibi legacionis officium oportunius et fauorabilius exequa- ris, decet et expedit, ut in prouinciis et in terris legacionis ipsius continuitas habeatur, per quam tua sine interuallo iurisdictione continuata in illis possis tam prelatos quam alios, cum oportunum fuerit, facilius et commodius ad tuam presenciam euocare. Proinde cum Gneznen- sis et Salzburgensis prouincie tue sint legacioni commisse et, sicut accepimus, per Pragensem ciuitatem et diocesim commodus transitus habeatur, nos uolentes, ut ad te in altera prouin- ciarum predictarum morantem facilis de alia sit accessus, tuis supplicacionibus inclinati pre- dictas ciuitatem et diocesim Pragensem, quamquam consistant in prouincia Maguntinensi, pre- dicte legacioni tue annectimus et unimus tibique euellendi, destruendi, edificandi et plantandi, percipiendi et ordinandi, disponendi et statuendi, audiendi et decidendi ac committendi causas et omnia alia faciendi et exequendi tam in monasteriis quam in ecclesiis ciuitatum et dioc. predictarum que tibi in aliis terris legacionis eiusdem per nostras litteras sunt concessa, prout uideris (sic) expedire, nec non et contradictores, si qui fuerint, et rebelles per censu- ram ecclesiasticam appellacione postposita compescendi, non obstantibus quibuslibet priuilegiis, indulgenciis seu litteris quibuscunque personis ecclesiasticis tam regularibus quam secularibus exemptis et non exemptis, eorumque ecclesiis, monasteriis et domibus, cuiuscunque ordinis vel religionis existant, ab apostolica sede concessis, de quibus quorumque tenoribus plenan et expressam in nostris litteris oporteat fieri mencionem et per que eisdem personis et earum ecclesiis, monasteriis seu domibus nullius defensionis presidium afferi uolumus nec tibi aliquod — obstaculum interponi, plenam et liberam auctoritate presencium concedimus potestatem.“ Dat. Perusii idibus Marcii, pontif. a. II°. E regesto Clementis pp. IV, n. 32, fol. LXVII, b, n. III. 2104) 1268, 3 Jan. Apud Cholmen. Mystiwoy, dux Pomeranorum, cum fratribus cruciferis domus Teutonicae in Prucia pacem sevare decetero promittit. — Constare oc, quia in presencia domini Othakari, serenis-

Strana 817
et Moraviae. Anni 1266—1269. 817 simi Boemie regis, ducis Austrie et Stirie et marchionis Moravie eo mediante concor- davimus amicabiliter cum magistro, commendatoribus et fratribus cruciferis domus Teutonice in Prucia, et quicquid actenus fuit controversie et dissensionis inter nos et cruciferos supra- dictos, dimisimus hic et indulsimus pleno corde volumusque eis sincere et absque malo ingenio amicari hiis condicionibus interiectis: Quod si aliqui de hominibus nostris castrum aliquod vel municionem in terris dictorum cruciferorum occupaverint, cum auxilio eorundem omnem ope- ram in expensis nostris propriis adhibebimus atque posse, ut hec valeant rehabere. Si vero per homines ipsorum castra vel municiones in terris nostris fuerint occupata, ad hec recupe- randa cum impensione suarum expensarum iuvabunt nos omni studio et labore, prout in ipsorum instrumento super hoc edito plenius est expressum. Adicimus etiam, quod decetero terras eorum non invademus manifeste cum erectione vexillorum nec aliqua dampna eis infe- remus incendiis ac rapinis, ad quod idem se ipsi similiter astrinxerunt. Que omnia et singula supradicta bona fide et sine omni fraude atque dolo promittimus inviolabiliter observare, et si aliquid violaverimus predictorum, indicamus nos fidem amittere et honorem. Et dominum O(thakarum) regem prefatum super nos eorum constituimus adiutorem. In cuius rei testimo- nium et vigorem presentes litteras cum appensione sigillorum regis iam nominati nostrique sigilli munimine fecimus roborari. Act. (anno) domini M°CC'LXVIII°, dat. apud Cholmen III nonas Januarii. Perlbach, Pomerellisches Urkundenbuch I, n. 225, p. 184. 2105) (1268, 3 Jan. Apud Cholmen.) Idem promittunt iisdem verbis Ludovicus magister, commendatores et alii fratres domus Teutonicae in Prucia. (S. d.) Perlbach, Ibidem I, n. 226 p. 184. 2106) 1269, 31 Jan. In Luthomeritz. Herbordus, Luthomiricensis 1) praepositus, villam praepositurae suae Teins iure teu- tonicali locat. — Not. oc, „quod de speciali consensu capituli nostri Henrico dicto Rorich 2) pro jure locationis villae nostrae de Teins, quam 3) jure teutonicali locare curavit, unum mansum et tertium denarium in judiciis sibi et haeredibus suis libere contulimus in perpetuum possiden- dum. Tria vero maiora judicia nobis ac successoribus nostris sive procuratoribus statuimus reservari. Item sciendum, quod de quolibet manso statuimus unum talentum nobis annis sin- gulis persolvendum, huius talenti medietatem in festo s. Walpurgis et reliquam in festo s. Galli iidem rustici praesentabunt. Item stura generali interveniente sive non nobis de manso quolibet in festo s. Jacobi solvent duos tantum solidos annuatim. Praeterea si quae culpae in eisdem bonis nostris emerserint, satisfactionis modulum aliarum villarum adiacentium jus teuto- nicale habentium non excedent. Cum itaque idem jus villicationis ad Henricum de Hegel 103

Strana 818
818 Emler, Regesta Bohemiae suosque successores de consensu nostro emptionis titulo pervenit, ac emptionem suam petierit in scripti memoria perhennari, ipsum Henricum de Hegel suosque successores in villicatione nostra de Teins cum omnibus juribus annexis, ut promisimus, perpetuo confirmamus.“ — Testes: d. Joannes de Aschaffenburg 1), d. Boijzlaus 5), d. Arnoldus, d. Joannes de Wncevan °), d. Elias et d. Wlazstenius 7, canonici Luthomericenses, d. Rudegerus de Budesin, Petrus Wernerus de Vtzk s), cives Luthomericenses, et alii. Dat. in Luthomeritz 9) a. d. MCCLXIX, II calend. Febr.10) E duobus cop. vid. arch. c. r. gub. Boh. communic. mec. d. C. Köpl, praef. eiusdem arch. — 1) Lüttho- mericensis a. — 2) Rörich a. — s) qui iure teut. curavit a. — 4) Joannes a Bscaffenburg a. — 5) Boyslaus a. — 6) Vnzowan b. — 7) Wistenius a. — 8) Vzk b. — 3) Luthomiriz b. — 10) cal. Febr. a. 2107) 1272, 1 Maii. Pragae. Othakarus, Boemiae rex, dux Austriae, Stiriae et Karinthiae, marchioque Mor., do- minus Carnyolae, Marchiae, Egrae nec non Portus Naonis, civibus in Luthomericz libera bona ab eis emta confirmat. — „Cum igitur ciues nostri de Luthomericz quedam bona et posses- siones a viris honorabilibus.. abbate de Ozzek et a.. Pragense (sic), .. Luthomericensi nec non Dogczanensi et Chothessouiensi ecclesiarum prepositis et a capitulis earundem nec non a Cruciferis Sancte Marie Prage in pede pontis et a nobilibus de Sternberch ac ab aliis baronibus et fidelibus nostris, siue seculares siue spirituales persone existant, rite et raciona- biliter comparauerint tytulo empcionis, secundum quod in ipsorum priuilegiis super hiis con- fectis expressius continetur, nos eorumdem ciuium commodo ac profectui intendentes contrac- tum huiusmodi per prefatos abbatem, prepositos, Cruciferos ac fideles nostros alios racionabi- liter ac legittime celebratum ipsorum ciuium precibus inclinati liberaliter ac fauorabiliter admittimus auctoritate regia confirmantes sub condicionibus infrascriptis, videlicet quod pre- dicti ciues de Luthomericz nobis de eisdem bonis iam acquisitis et imposterum de aliis simili empcionis tytulo uel aliter rite ac racionabiliter acquirendis steuras et alia iura nostra persoluere debeant temporibus oportunis et nichilominus hiis, quibus dominium siue ius proprietatis in bonis antedictis competit, censum soluant annue pensionis iuxta contractus exigenciam atque formam.“ — Testes: Andreas, camerarius Boemie, Jaroslaus de Turnow, frater Galli, Burcar- dus, marsalcus Boemie, Theodricus subcamerarius, Jerco de Waldenberch, burgrauius Egrensis, Zbyzlaus, burgrauius Pragensis, Zlauco, filius Borsonis de Risemburk, Hynko, filius Smilonis de Lucemburch (sic), Zdislaus de Lewenberch, frater Galli, Vlricus de Nouadomo, Zdislaus submarsalcus, Diuissius, dapifer Boemie, Wolkmarus pincerna, Onso subpincerna, Chunradus, magister coquine. — Actum Prage a. dom. mill. CCLXXII°, kal. Maii, coronacionis nostre anno undecimo, datum ibidem per manus magistri Petri, vener. Wissegrad. prepositi, cancel- larii aule nostre, anno ac die predictis. E cod. chart. Mus. regni Boh. 24, G, 12 fol. 24 et 60. — Čelakovský, Codex iuris municipalis Boh. II, 54. — Hicke, Mittheilungen des Vereins f. d. Gesch. der Deutschen in Böhmen XXVIII, 353.

Strana 819
et Moraviae. Anni 1272—1298. 819 2108) 1282, 25 Martii. Maydburg. Scabini civitatis Maydburgensis civitati Lithomericensi iura civitatis suae uno volu- mine comprehensa destinant. — "Omnibus presentes litteras audituris scabini Maydburgensis ciuitatis, videlicet Reinerus de Sancto Petro, Theodericus, Felix, Johannes filius Zophie, Jo- hannes Hyddonis miles, Bruno Losasche, Johannes, filius Brunonis, et Henricus Fames noticiam subscriptorum. Presidente racionis imperio in animo iudicantis sedet in examine veritatis pro tribunali iusticia, et quasi rex in solio iudicii, cuius dissipatur intuitu proprie voluntatis arbitrium et accepcio personarum; ex quo ut parui et magni, pauperes et diuites, poten- tes et debiles, presentes eciam et absentes equo libamine iudicent. Dominus enim noster equitatem diligit, iniquitatem odit, iusticiam probans, iniusticiam reprobans, hanc (sic) com- mendans, illam (sic) dignis suppliciis condempnans. Hac consideracione ducti iusticiam semper amplectimur et ius nostre ciuitatis, quod ab imperiali splendore sumpsit exordium, libenter aliis impertimur. Inde est, quod ad instanciam honorabilium virorum consulum et scabinorum ciuitatis Lithomericensis in regno Bohemie situate iura nostre ciuitatis, quibus ipsa regitur, dicte Luthomiericensi ciuitati, que nostris fundata dicitur legibus, liberaliter de verbo ad verbum destinamus sub vno quidem comprehensa volumine, quod sigilli nostri impressione ab vtraque parte appensi dinoscitur communitum. Has itaque leges nostras summa ope et alacri studio recipiant et semet ipsos sic eruditos ostendant, ut spes pulcerrima 1) illos foueat, posse in suis partibus secundum ea rem publicam gubernare.“ — Dat. Maydburg a. dom. M°CC°LXXXII°, octauo kal. Aprilis, regnante feliciter serenissimo Romanorum rege Rudolfo. E cod. chart. Mus. regni Boh. 24, G, 12, fol. 34 et 82. In fol. 82 est etiam versio bohemica. — Hicke, Mittheil. des Vereins für die Gesch. der Deutschen in Böhmen XXVIII. — Čelakovský, Cod. iuris municip. Boh. II, 38. 1) In codice: pulccriria. 2109) 1291. (S. d. et 1.) Noverint oc, "quod ego Domin contuli terciam partem de decima mea in Passauwer Slag ecclesie in Chirchslag pro remedio anime mee pleno iure perpetualiter possidendam.“ — Sigillum domini de Rosenberc. — Testes: Wenzezlaus, purgravius de Rosenberc, Schencho, procurator domini de Rosenberc, Vlricus de Weichseln, Nicolaus, Wisco, Chwal, Sibota. — Acta sunt hec a. d. MCCLXXXXI°. Ex orig. monast. Plagensis communicavit mecum dom. Aug. Sedláček, prof. gymn. Tábor. 2110) 1298. (S. d. et 1.). Concordia civium in Luthimericz cum rectore ecclesiae Omnium Sanctorum in dicta ciuitate de rectore scholae at campanatore ecclesiae instituendis et aliis peragendis. — „Ego Adolfus, rector ecclesie Omnium Sanctorum in Luthimericz, — cupio esse notum, "quod post agitatam diucius gwerram, fomite rancoris ab intimis meorum precordiorum penitus exstirpato, cum meis parochialibus, viris honorabilibus et discretis, iudice, iuratis ac vniuersis ciuibus 103*

Strana 820
820 Emler, Regesta Bohemiae Luthimericensis ciuitatis deveni ad pacis et concordie vnionem sub obseruancia illibata condi- cionum subscriptarum: Primo renunccio iurisdicioni conferendi scolam, si quam haberem uel habere possem, et de libera ac plena voluntate mea concedo, ut predicti parochiales mei, ciues Luthimericenses, ius eligendi rectorem ad regimen scole Luthomericensis habeant, sicut ab antiquo et ab annis, qui memorari non possunt, et aput meos omnes antecessores, videlicet rectores ecclesie Omnium Sanctorum in Luthomericz, libere habuerunt, nec per me nec per alias personas instigacione mea inductas volo vmquam repetere nec cogitacione nec verbo nec facto deinceps aliqualiter in grauamen ciuium attemptare. — Item quia operarius dignus est mercede sua, promitto rectori scole Luthomericensis ydoneo, ut meo coro cum suis scolaribus deseruiat in officio diuino, aut expensas in mensa mea decenter aut stipendium condignum, quo expensas poterit alibi conuenire. — Item ob dileccionem predictorum meorum parochi- alium, vt ampliori affectu honorem parochie sue, mee ecclesie, diligant et in oracionibus eccle- siam Omnium Sanctorum plus decorent, et ut de rebus ecclesie plenam habeant securitatem, in iure preficiendi 1) campanatorem mee ecclesie Omnium Sanctorum bona ipsis obtempero volun- tate. — Item sacramenta ecclesiastica omnibus meis parochialibus tam diuitibus quam paupe- ribus temporibus requisitis sine extorsione pecunie promitto tam per me quam per meos vica- rios ministrare, quod absit, penitus nihil pro hiis ex iure repetere sed repensam ipsorum arbitriis commendare. — Item si quid questionis ortum fuerit inter ciuem aliquem et me aut inter magistrum scole seu scolares suos advenas et me, magistro ciuium deferre volo, qui duobus ciuibus assumptis debet, si poterit, diffinire, sin autem, tunc iuris ordine seruato contra inpugnantem me aut iura ecclesie mee procedam gladio spirituali. — Item si propter concor- diam cum meis parochialibus in articulis supradictis facta a prelatis meis prefatis ciuibus, videlicet iudici, iuratis seu communitati Luthomericensis ciuitatis quicquam grauaminis incum- beret, ipsos promitto eximere et in talibus grauaminibus supportare, vt composicio sub condi- cionibus pretaxatis inter me et meos parochiales per viros venerabiles commendatorem de Plescowicz et de Viseowicz (facta) per me inviolabiliter robur percipiat soliditatis.“ — Sigilla rectoris supradicti, commendatoris de Plescowicz et commendatoris de Viseowicz. — Act. et dat. a. dom. MCCXCVIII°. E cod. chart. Mus. regni Boh. 24, G, 12 fol. 37. Hicke, Mittheilungen des Vereins für die Gesch. der Deut. in Böhmen. XXVIII, p. 337. Reg. Čelakovský, Cod. iuris municip. Boh. II, 5. — 1) In codice: perficiendi. 2111) 1300, 8 Nov. Romae. Adenulphus Consanus atque duo alii archiepiscopi et septem episcopi omnibus vere poenitentibus et confessis, qui ad ecclesiam S. Spiritus de domo fratrum Praedicatorum in Plsna, Prag. dioecesis, „quae de novo fundatur“, causa devotionis quibusdam festivitatibus accesserint, indulgentias concedunt. — Dat. Romae die VIII mensis Novembris sub anno MCCC°. pontificatus dom. Bonifacii papae VIII a. VI.° Strnad, Listář kr. města Plzně p. 2.

Strana 821
et Moraviae. Anni 1300—1304. 821 2112) 1303, 19 Jan. In Grecz. Wencezlaus, B. et Pol. rex, monasterio de Oliua in terra Pomeraniae privilegium Mistuini, ducis Pomeraniae, datum a. dom. MCCLXXXIII°, nonis Martii litteris suis insertum necnon possessionem quatuor villarum confirmat. — Dat. in Grecz per manus ven. Petri, Basi- liensis episcopi, Wissegradensis prepositi regnique Boemie cancellarii, principis nostri dilecti, a. dom. MCCCIII°, XIIII° kal. Febr., indictione I°, anno regn. nostr. Boemie sexto, Polonie vero III°. Perlbach, Pomerellisches Urkundenbuch I, n. 610, p. 540. 2113) 1303, 19 Jan. In Grecz. Idem eidem monasterio aliud privilegium eiusdem ducis eadem die datum confirmat. — Dat. ut supra. Perlbach, Ibidem I, n. 611, p. 541. 2114) 1303, 19 Jan. In Grecz. Idem monasterio de Polplin Cisterc. ord. in terra Pomeraniae Wladislaviensis dioecesis litteras praedecessorum suorum confirmat, silvam Beelzkiles vulgariter dictam ei donat, villam unam vel duas vel fundum emere concedit denique ei dat facultatem bona sua iure theutonico locandi. Dat. ut supra. Perlbach, Ibidem I, n. 612. 2115) 1303, 19 Jan. In Grecze. Idem monasterio in Polplin in terra Pomeraniae Wladislaviensis dioecesis privilegium Mistwini, ducis Pomoraniae, d. a. dom. MCCLXXII°, IV non. Jan. confirmat et plura bona donat. Dat. ut supra. Perlbach, Ibidem I, n. 613, p. 544. 2116) 1303, 29 Sept. In Dancz. Vlricus de Boscowiz, capitaneus regni Poloniae, auctoritate Wenceslai, Boemiae et Poloniae regis, distinctionem metarum inter villas Messin et Polchow inter monasterium de Oliva et Petrum et Stephanum de Polchow factam confirmat. — Dat. in Dancz a. dom. MCCCIII°, in die S. Michahelis. Perlbach, Pomerellisches Urkundenbuch I, n. 620, p. 548. 2117) 1304, 2 Jan. Supra aquam Grabow. Frysco, camerarius regni Poloniae et ducatuum Pomeraniae et Cuyaviae capitaneus, nomine sui domini regis Boh. et Poloniae concordiam init cum Heinrico, episcopo Caminensis

Strana 822
822 Emler, Regesta Bohemiae ecclesiae, in hunc modum, "quod hon. virum ... magistrum terre Prucie elegimus in iudicem vel amicabilem compositorem, in eundem ex utraque parte consencientes arbitrando.“ — Dat. supra aquam Grabov a. d. MCCC°IV°, in crastino Circumcisionis Domini Jesu Christi. Perlbach, Pommerellisches Urkundenbuch I, n. 626, p. 551. 2118) 1305, 19 Jul. Pragae. Wenceslaus, Boemiae et Pol. rex, monasterio de Oliva in terra Pomeraniae Wlady� slaviensis dioecesis litteras patris sui datas a. dom. MCCCIII°, XIV kal. Febr. confirmat. — Dat. Prage per manus magistri Petri, prothonotarii nostri, a. d. M°CCCOV°, XIV kal. Aug. indictione IIIa, regnorum nostrorum anno I°. Perlbach, Pommerellisches Urkundenbuch I, n. 635, p. 560. 2119) 1305, 19 Jul. Pragae. Idem litteras patris sui datas a. d. MCCCIII°, XIV kal. Febr. monasterio de Polplin in terra Pomeraniae Wladislaviensis dioecesis confirmat. — Dat. ut supra. Perlbach, Ibidem n. 636, p. 560. 2120) 1305, 19 Jul. Pragae. Wencezlaus, Boemiae et Pol. rex, ordini fratrum domus Teutonicae villam Stargard a Petro de Numburk, filio Swencze, palatini Pomoraniae, venditam confirmat. — Dat. ut supra. Perlbach, Ibidem n. 637, p. 561. 2121) 1305, 19 Jul. Pragae. Idem Petro de Numburk, filio Swenze, palatini Pomeraniae, tres villas sitas in terra Pomeraniae, quas Wenceslaus, Boemiae et Pol. rex, in CC marcis argenti prag. ponderis pro dote uxoris Petri praedicti, filiae Theoderici iuvenis Spaczmanni, obligaverat et eas CC marcas morte praeventus non exsolverat, iure hereditario tradit. — Dat. ut supra. Perlbach, Ibidem n. 638, p. 562. 2122) 1305, 19 Jul. Pragae. Idem monasterio in Olyua in terra Pomeraniae molendinum a Jacobo de Jesguina et quandam partem silvae in Jesguina emtam confirmat. — Dat. ibidem. Perlbach, Ibidem I, n. 639, p. 562. 2123) 1306 vel 1307. In Dresden. Testimonium iudicis et iuratorum in Dresden super depositione mercium in Lutho- mericz. — „Ingenuo et inuicto, domino R., serenissimo regi Boemie ac Polonie, iudex ac iurati vniuersi, ciues in Dresden, seruiciorum suorum promptitudinem pro ipsius vtilitate, co-

Strana 823
et Moraviae. Anni 1305—1307. 823 modo pariter et honore. Regali vestre magnificencie veritati testimonium perhibentes sub fidei plenitudine profitemur iuxta religionem nostri iuramenti presentibus et protestamur nobis certissime hoc constare, quod ab antiquis temporibus, quibus seniores nostre ciuitatis possunt commemorari, hoc esse irrefragabiliter obseruatum et sanxitum, videlicet omnes nauigio Albeam ascendentes cum ad ciuitatem Luthomericz venerint, ibidem naues exonerare deberent et metam vlterius proficiscendi et nauigandi ibidem obseruare. In cuius rei testimonium presen- tem litteram sigillo nostre ciuitatis duximus roborandam." Eodem modo testimonium perhibent iudex et iurati ciuitatis Misnensis et Vscensis. Cod. chart. Mus. regni Boh. 24, G, 12 fol. 13. — Hicke, Mittheil. des Vereins für die Gesch. der Deut. in Böhmen XXVIII, p. 337. Extr. — Čelakovský, Cod. iuris municip. Boh. II, 231. 2124) 1307, 22 Jan. (S. 1.) Vlricus de Luchtemburg, baro regni Boemiae, coniuge, pueris et amicis assentientibus civitatem suam Ronow locat. — Not. oc, quod „locauimus hereditarie ac perpetue possidendam Gotfrido, quondam judici in Podol, ac suis concultoribus noue plantacionis nostram ciuitatem Ronow cum quadraginta laneis minus vno condicionibus et juribus infra scriptis ; ita tamen, quod singulis annis annuoque sub censu de quolibet laneo altera dimidia marca nobis nostris- que heredibus semper cedet, de quibus laneis viginti quatuor subsides in medio laneo collo- cabit, quorum quilibet alterum dimidium juger possidebit medium fertonem sub censu medio nobis dando. De taberna vero predicte ciuitatis nostre unus ferto singulis annis nobis cedet; et tam in judiciorum forma quam in agrorum mensura ius Czaslauiensis opidi plenarie possi- debunt. Terminus autem solucionis predicti census erit tocius iste, videlicet in festo Michaelis media pars et in festo b. Georgii reliqua media pars census nobis nostrisque heredibus semper cedet. Quidquid in suis areis construxerint nostri ciues vtilitatis uel prouentus, utpote braxa- toria, pistrina, ortos, hec omnia ad vsus proprios conuertent nobis nostrisque heredibus nichil dantes. Piscacionesque omnibus hominibus inhabitantibus eandem ciuitatem in flumine Dubrab a molendino sub parochia situato in terminis, qui ad nos pertinere dinoscuntur, concedimus piscari libere ex nostra gracia speciali. Et si expedicio regia euenerit extra metas regni Boemie, extunc de quolibet laneo medius ferto in expedicionis subsidium nobis dabunt. Nos autem moti pietate plenitudinis erga prefatum Gotfridum, nostrum judicem, sibi suisque pueris seu heredibus et volentes condigne respondere sue noue plantacionis laboribus, conferimus judicium cum tercio denario emendarum in ipsa ciuitate et vnam tabernam, duo macella, sci- licet unum panis, reliquum carnium, duos subsides et duos laneos agrorum et vnum molen- dinum in flumine Dubrab situm ante ipsam ciuitatem quiete, libere, hereditarie, perpetue hec omnia possidenda.“ — Testes: d. Wenceslaus de Zleb, Stoyslaus de Hostowlicz, Przibko de Lipka, Dulo de Lypolticz, Heinricus, judex Czaslauie, Heinricus iuvenis scabinus, Heinricus Beezo, Domoslaus de Luthmericz, Fridricus de Wrd, Heinricus de Sytenicz, Pesko de Wrd, Vlricus de Podol et alii. — Acta a. d. MCCCVII°, XI kal. Febr. E confirmatione originali Wenceslai IV, Rom. et Boh. regis, ddto a. d. MCCCXCV°, die XXV Martii in arch. guber. regni Boh. communic. mec. d. Köpl, praefectus dicti arch.

Strana 824
824 Emler, Regesta Bohemiae 2125) 1308, 26 Febr. Pragae. Henricus, Boh. et Pol. rex, Karinthiae dux et comes Tirolensis, civitati Lithomericensi gracias et iura a praedecessoribus suis civitati Pragensi concessas donans, civibus civitatis praedictae concedit, ut iuribus maydburgensibus inantea frui debeant. — Not. oc, quod nos — „ciuium ciuitatis nostre Lithomericensis ac ciuitatis ipsius commoda procurare volentes ipsorum precibus maiestati nostre porrectis per eos benigne annuentes ipsos et ciuitatem ipsam omni- bus iuribus, graciis et libertatibus per felicis memorie dominum Rudolphum ac alios Boemie et Polonie reges, predecessores nostros, aut nos ciuitati et ciuibus Pragensibus factas et con- cessas seu concedendas aut faciendas per nos in posterum equo participio, sicut ciuitas et ciues Pragenses ipsis vtuntur et vti possunt et debent, vti debeant et gaudere. Preterea ciui- bus ipsis Lithomericensibus, ut iuribus maydburgensibus, cum quibus ipsa Lithomerycensis ciuitas a principio est fundata, quibus freti sunt ibidem hactenus, inantea perpetuo frui debe- ant, fauemus ipsis, iura eadem confirmantes. Demum ciuibus ipsis promittimus, quod nulli principi, baroni aut nobili ipsos ciues aut ciuitatem Lithomiericensem sicut, ciuitas et ciues Pragenses debent facere, celsitudini nostre tantummodo volumus deseruire (sic). In cuius rei testimonium presentes literas fieri et secreto nostro sigillo fecimus communiri; postquam autem fauente domino in regem fuerimus coronati, literas presentis tenoris reuocabimus et eas ipsi Lithomiericensi ciuitati nostris maioribus sigillis, quibus tunc vti ceperimus, dabimus sigil- latas.“ — Dat. Prage a. dom. M°CCCVIII°, V° kal. Marcii, sexta indiccione, regnorum nostro- rum anno primo. E cod. Mus. Boh. 24, G, 12 fol. 36. — Ibidem fol. 81. Hicke, Mitth. des Vereins f. d. Gesch. d. Deut. in Böhmen. XXVIII, p. 357. — Čelakovský, Cod. iuris munic. Boh. II, 155. 2126) 1311, 21 Jul. In Luthomericz. Johannes, Boh. et Pol. rex, sacri imperii citra montes vicarius generalis ac Lucem- burg. comes, fideli suo Dietoch de Zuzelicz privilegium Wenceslai, regis Boemiae, ducis Cracoviae et Sandomeriae marchionisque Moraviae, a. d. MCCXCIX°, kal. Aug. datum con- firmat. (V. Regesta Boh. II., p. 789 n. 1841). — Dat. in Luthomericz XII kal. Aug. a. dom. M°CCC°XI°, regnorum vero nostrorum anno I°. Ex orig. arch. Trebon. 2127) 1314, 9 Apr. In Lubyessicz. Testimonium Alberti de Fridlant, purgravii in Frimberg, super depositione mercium in Luthomericz. — Nos Albertus de Fridlant, purgrauius in Frimberg, protestamur, quod depo- sicio annone et aliarum omnium mercium in ascensu Albee pariter et descensu statim infra et supra ciuitatem Luthomericensem de iure semper fuit, alibi vero nusquam. Hec autem pre- cipue ex eo colligimus atque scimus, quia dum tempore felicis recordacionis karissimi domini nostri, domini Wenczeslai senioris, quondam Boemie et Polonie regis magnifici, de collacione

Strana 825
et Moraviae. Anni 1308—1315. 825 ipsius graciosa eiusdem ciuitatis purcrauius existendo ibidem annis pluribus residenciam fecis- semus, hec pro speciali iure habuimus, quod quicquid de annona uel de quibuscumque mer- cibus alias preter iam dicta loca per quemcumque presumptuose depositum fuisset, in momento plenam auctoritatem habuimus tale quid auferendi et in vsus nostros totaliter conuertendi. Fatemur eciam nos tunc affuisse, cum beate memorie dominus noster, dominus Wenceslaus antedictus, quondam Boemie et Polonie rex inclitus, quadam vice iudicio presideret et discreti viri ciues Lithomericenses cum eodem domino nostro tractatum habuissent super eo, presente nichilominus venerabili in Christo patre et domino, domino Petro, sancte Maguntinensis sedis archiepiscopo, et nobili viro, domino Purgardo de Meydburg, vbi ius tale pro deposicione huiusmodi per ipsum dominum nostrum fuit omnino approbatum et eciam confirmatum.“ Dat. in Lubyessicz anno Dom. M'CCC°XIIII°, quinto idus Apr. E cod. chart. Mus. regni Boh. 24, G, 12 fol. 12 et 45. 2128) 1315, 18 Oct. In Burglino. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, villam Lubn ad castrum Chrsiwoclad spectans iure theutonico locat. — Not. oc, „quod nos proponentes condicionem castri nostri Chrsiwoclad siue Burglini facere meliorem, uillam nostram Lubn ad idem castrum spectantem olim per fidelem nostrum Wilhelmum de Waldek iure theutonico expositam et locatam, sed nondum bene inhabitatam, de dilecti nobis Janussii, quem judicem ipsius ville hereditarium esse volumus, industria fiduciam singularem habentes sibi dicto iure theutonico uillam ipsam informandam, metiendam, exponendam commisimus seu committimus et locandam sub iuribus, condicionibus, pactis et statutis subscriptis et sub certo annuo censu geminis temporibus anni siue in duobus terminis, in festis uidelicet beatorum Galli et Georgii, nobis annis singulis assignando. Ordinamus itaque, disponimus, statuimus et huius privilegii tenore sancimus, ut tam uilla ipsa quam omnes inhabitatores uille ipsius presentes et futuri iure ciuitatis Nurem- burgensis, quo Maior ciuitas nostra Pragensis a prima sui fundacione freta est et fruitur, in perpetuum regulari, frui debeant et gaudere. Disponimus etiam et ordinamus, ut quilibet laneus, qui dicte uille pertinendus mensuratus fuerit siue messus, sic spaciosus esse debeat, quod capere possit et capiat seminum omnis grani, tam hyemalis quam estiualis, septuaginta duas mensuras pragenses. Statuimus quoque, ut de quolibet laneo singulis annis in festo beati Georgii unus ferto et in festo beati Galli residuus ferto argenti uel grossorum pragensium quatuordecim grossis denariis pro fertone quolibet computatis et quinque strichones siliginis, quinque strichones ordei et sex strichones auene pragensis mensure et decem pulli nobis census nomine debeant assignari. Vt autem ipse Janussius de matura informacione ipsius uille plus sit sollicitus et intentus, sibi iudicium uille predicte, ut de hoc duobus denariis nobis datis et assignatis tertium denarium percipiat, cum una taberna et duos laneos eiusdem mensure seu quantitatis, cuius et alii lanei dicte uille admensurandi seu admensurati fuerint, uno orto et uno prato, quolibet quatuor strichones pragenses seminis capiente, per ipsum Janussium et 104

Strana 826
826 Emler, Regesta Bohemiae heredes suos libere tenendos, de regali munificencia damus, conferimus et donamus.“ — Dat. in Burglino XV kalendas Nouembris a. dom. MCCCXV, regnorum nostr. a. V°. E transsumto notarii publici facto a. d. MDCXII° in arch. gub. regni Boh. asservato communic. mec. d. Köpl, praefectus dicti archivi. 2129) 1317, 22. Sept. Cicen. Decisio litis inter monasterium in Ossek et cives Luthomericenses de quibusdam bo- nis in villa Geblicz. — Nos Johannes, abbas monasterii Puzaniensis ordinis b. Benedicti Nuen- burgensis dyocesis, iudex et conservator privilegiorum ordinis Cysterciensis a sede apostolica delegatus, Henricus, d. gr. prepositus Cicensis et archidiaconus Plznenis, hic exsecutor statu- torum consilii Maydburgensis, dictus de Amlugsdorf, notum oc, "quod in causa et super con- tencione, quam habent et dudum habuerunt abbas et conuentus monasterii in Ossek et ciues Luthomericenses super quibusdam bonis et judicio in villa Geblicz, earundem parcium procura- tores, in nostri presencia constituti, videlicet Cunradus de Zewitavia, monachus monasterii in Grunhain, de scitu et consensu Cunradi de Heseler, monachi Portensis, procuratores domini abbatis et conuentus monasterii in Ossek, Johannes cellerarius et Ludwicus, fratres et monachi de Ossek, ex una et magister Johannes, procurator iudicis et iuratorum de Luthomericz parte ex altera, compromiserunt coram nobis super iam dicta causa in arbitros et amicabiles compositores absque omni mali et doli admixtione in hunc modum, quod dominus abbas et conuentus in Ozsek ex parte eorum duas personas ydoneas eligere debent et deputare pro suis arbitris. Similiter judex et jurati ciues de Luthomericz ex parte eorum duas personas idoneas constituent in arbitros deputando, et illi quatuor arbitri in plena potestate parcium ipsis tradita secundum penas infrascriptas, ita quod ante diem sancti Galli dicti arbitri eligan- tur et nominatim exprimantur, quando tunc et ubi in locis oportunis conuenire comodius po- terint, ibi invicem conueniant et totam causam, que inter partes predictas vertitur et est du- dum ventilata, tam pro judicio et bonis in Geblicz quam pro dampnis et expensis singulis in lite factis racione dicte cause debent et infra vnius anni circulum a data presencium tenentur et debent promulgare, tali condicione adiecta, quod si aliqua persona dictorum arbitrorum uel eciam quinta persona ipsis adiuncta pro superiori medio tempore ab hoc seculo transmi- graret, ex tunc alia persona loco illius substituta cum plenaria potestate ad dictum arbitrium consumendum seu perficiendum deputetur. Si vero isti quatuor arbitri forte se vnire non possent et in suo arbitrio discordarent, tunc eligant et constituant super se personam quintam superi- orem, qui oberman dicitur, et in quamcunque partem quintus superior consenserit, illius partis arbitrium omnimode preualebit ; hic vero tamquam pacis reformator totam causam et materiam litis disceptando secundum fidem et conscienciam suam reducant ipsam ad formam firme et vere vnionis. Quod arbitrium vallatum est et firmatum sub pena centum sexagenarum gros- sorum denar. prag., vt per quamcunque partem dictum arbitrium, quod absit, non teneretur, quod pars illa cadat in causa et per consequens incidat in penam centum sexag. gros- sorum denar. supradictam, quarum triginta sexagene ad venerabilem virum d. abbatem de

Strana 827
et Moraviae. Anni 1317—1318. 827 Pusania, judicem et conseruatorem, et relique partes dicte pecunie ad partem in arbitrio perseuerantem libere pertinebunt, hoc eciam superadiecto et expresso, cum dicti procuratores domini abbatis et conuentus in Ozsek mandatum transiendi in arbitros et componendi ad ple- num non habeant, quod ad hec obligaverunt se coram nobis sub pena dicte cause, quod reli- giosi viri et domini, videlicet abbas et conuentus monasterii in Ozsek, super ordinacione et obligacione suorum procuratorum ad exprimendum plenum consensum voluntatis ipsorum suas patentes literas obligatorias dirigant ciuibus de Luthomericz mox ante feriam quintam pro- ximam diem sancti Galli precedentem, ac e conuerso ipsi ciues de Luthomericz domino abbati et suo conuentui prenotato literas suas sub simili forma et tenore destinabunt, quod dicta ordinacio et compromissio arbitrii ipsorum procuratorum coram nobis habita rata omnino et inviolabilis ex utraque parte perserueret, vallata est et artata sub pena amissionis tocius cause ac sub pena pecuniaria superius expressa, quemadmodum est promissum. Dicto vero arbitrio prolato seu promulgato nos Johannes, dei gratia abbas Puzaniensis, judex et conseruator predictus, dictum arbitrium ratificare et confirmare nostris literis libenti animo volumus et debemus.“ — Dat. Cicen anno dom. M'CCC XVII°, in crastino b. Mathei apostoli. E codice man. chartaceo Musei regni Bohemiae 24, G, 12, fol. 18 (15.) 2130) 1318, 12 Nov. Pragae. Guntherus de Monte, civis Prag. decidit causam super villa Geblicz exortam inter mo- nasterium de Ossek et civitatem de Luthomericz. — „Nos Guntherus de Monte, ciuis Pragen- sis, in causa, que inter venerabilem virum, d. abbatem et universum conuentum in Ossek ex vna et prudentes viros ciues de Luthomericz parte ex altera vertitur, iudex et arbiter de con- sensu parcium constituti“ ad notitiam oc, „quod totam causam et litis materiam pro judicio bonorum ville Geblicz ad disceptandum nostre discussioni et arbitrio ex vtraque parte sub pena centum marcarum, que ordinacioni nostre contradixerit, recommissam concordauimus et reformamus et cum prouida deliberacione prehabita dei nomine desuper invocato pronuncciando dictum arbitrium sub pena antedicta de sapientum consilio decidimus et diffinimus, prout secundum deum et iusticiam ex informacionibus parcium et demonstracionibus litterarum me- lius potuimus invenire, arbitrantes, quod villa Geblicz cum iudicio et omnibus suis attinentiis secundum continenciam regalium instrumentorum, sicut pridem ex donacione regia ab antiquo ad ciuitatem pertinebant, ita adhuc ad eam pertinere debent, et eandem villam dicti ciues perpetuis temporibus absque inquietacione qualibet possidebunt libere, pacifice et quiete, sic quod possessores bonorum predicte ville Geblicz collectas, steuras et alia iura cum ipsa ciuitate contribuere debeant temporibus oportunis et cum eisdem paciantur et sustineant bonum atque malum, quemadmodum dicti ciues per pulcherrima regum instrumenta, que habent super eo, euidencius coram nobis ostenderunt, et dominus abbas vniversusque conuentus in Ossek nihil iuris in eadem villa de cetero sibi debeant vsurpare, nisi dumtaxat quod possessores predic- torum bonorum ville Geblicz censum, qui prius domini nostri regis extiterat, venerabili viro domino abbati et suo conuentui absque inpedimento et contradiccione qualibet soluere teneantur 104*

Strana 828
828 Emler, Regesta Bohemiae tempore, quo dare et soluere dictum censum primitus consueuerunt, sub pena — tali —, quod pro dicto censu inpignorare libere poterunt, secundum quod est iuris. — Sigilla apposuerunt : Heyden- ricus, abbas de Sedlicz, frater Gervicus, abbas de Ossek, nec non discreti viri ciues Lutho- mericenses. — Testes Heydenricus, abbas de Sedlicz, frater Chunradus, condam abbas Aule Re- gie, frater Johannes celerarius, fr. Johannes cantor, fratres de Ossek, Chunradus Blier et Cun- radus de Luthomericz, ciues Pragenses, Petrus de Gablona, magister Johannes notarius, Antho- nius, ciues Luthomericenses, et quam plures alii. — Dat. et act. Prage in domo honesti viri Guntheri dicti de Monte, ciuis Pragensis, a. dom. M'CCCXVIII°, in crastino b. Martini. E codice man. chartaceo Musei regni Bohemiae 24, G, 12, fol. 17 (14). 2131) 1318 vel 1319. Fr. Bouslaus prior totusque conventus fratrum Praedicatorum nec non fr. Dominicus gardianus totusque conventus fratrum Minorum civitatis Luthomericensis transscribi faciunt literas super compositione litis inter abbatem et conventum de Ozsek et cives Luthomericenses per Guntherum de Monte Pragae a. dom. MCCCXVIII° in crastino S. Martini editas (v. Reg. Boh. IV, N. 2130 In pag. 828). E cod. chartac. Mus. regni Boh. 24, G, 12 fol. 18. 2132) 1319, 1 Aug. Pragae. Král Jan navracuje a potvrzuje měšťanu pražskému Kunrátu Junošovu a jeho dědicům rychtářství města Plzně se všemi příslušnostmi a důchody, kteréž rychtářství řečenému Kun- rátovi proti právu bylo odňato. Strnad, Listář kr. města Plzně č. 8. — Čelakovský, Corpus iuris municipalis Boh. II, 180, n. 106. 2133) 1319, 2 Sept. (S. I.) Johannes, abbas monasterii Puzaniensis Nuenburg. dioecesis, conservator perpetuus privilegiorum et libertatum ordinis Cisterciensis a sede apostolica deputatus, ratificat transsum- tum literarum, super compositione litis inter monasterium de Ozsek et cives Luthomericenses per Guntherum de Monte editarum a. d. M°CCC XVIII° (v. Reg. Boh. IV, N. 2130 pag. 828). — Act. et dat. M'CCC XIX° III non. Sept. E cod. chart. Mus. regni Boh. 24. G, 12 fol. 19. 2134) 1319, (?) 3 Dec. Pragae. Jan, český a polský král, lucemburský hrabě a markrabstvie Budišínského pán, vy- znává, že manželka jeho Alžběta chtějíc zlepšiti zboží své „sedm lánův s puol čtvrtí ke vsi

Strana 829
et Moraviae. Anni 1318—1320. 829 Vrbnu příležících, na kterých právo a vlastní panství má, robotným svým tu v Vrbně právem purkrechtním prodala a vysadila, jakž v jejím listu na to vydaném šíře se zavírá. My pak k ustavičným žádostem jejím — k takovému prodaji a výsadě — davše povolení ten trh a vy- sazení tímto naším listem tvrdíme a opatřujem, aby to tak trvalo po věčné časy“. — Dán v Praze třetího dne prasince 1. b. 1318, království našich 1. devátého. E copia simpl. arch. c. r. gubernii Prag. communicavit mecum d. K. Köpl, praefectus dicti archivi. 2135) 1319, 6 Dec. V Mělníce. Alžběta, česká a polská královna a lucemburská hraběnka, vysazuje sedm lánů a půl čtvrti ve své vsi Vrbně právem purkrechtním. — Známo oc, že my „chtíce zboží našeho po- lepšiti z vůle a dopuštění i jistého vědomí nejjasnějšího pána, Jana, českého a polského krále, manžela našeho nejmilejšího, sedm lánův a puol čtvrtí v naší vsi Vrbně našim chudým robot- ným, kteříž nyní též lány drží a voří, i také jejich potomkům v právo purkrechtní sme pro- dali a vysadili. A oni dotčení robotní naši, dědicové a budoucí jejich, komuž by koli též statky své prodali, tehdy ti mají jimi mocně vlásti a věčně držeti tím vším spůsobem, jakožto předkové jejich drželi jsou a jich užívali, však takovým obyčejem, že z toho každého lánu předpověděného osmdesáte grošů pražských, totiž na sv. Jiří polovici a druhou polovici na sv. Havla každého roku nám, dědicům a potomkům našim platiti mají, a také na jedné louce naší skopiti seno a do dvoru našeho v Hoříně každého roku svézti povinni budou. A protož tu a takovou týmž robotným našim, dědicům a budoucím jich milost činíme, že to zboží, kteréž od nás právem předpověděným řádně a slušně koupili, nikdá více skrz nás nebo po- tomní naše měřiti se nemá k jich jakékoli újmě nebo obtížení, všechněm zvláště věrným na- šim přikazujíce, aby žádný z nich ani kdokoli jiný na zboží a pastvách týchž robotných našich bez jich vůle svým stádem jim nepásl anebo jich v tom jakkoli zarmucovati směl. A toho všeho na potvrzení náš vlastní sekret rozkázali sme přivěsiti k tomuto listu. Dán v Mělníce šestého dne prosince léta buožího tisícího třístého devatenáctého. E copia simplici arch. c. r. gubernii Boh. Pragae communicavit mecum A. K. Köpl, praefectus dicti archivi. 2136) 1320, 23 Nov. (S. 1.) Fr. Bouslaus prior totusque conventus fr. Praedicatorum necnon fr. Anzhelmus gardia- nus totusque conventus fr. Minorum civitatis Luthomericensis literas confirmationis Johannis, abbatis monast. Puzaniensis, conservotoris privilegiorum et libertatum ordinis Cisterciensis, arbitrii a Gunthero de Monte in causa inter monasterium de Ossek et civitatem Luthomeri- censem pronuntiati (v. Reg. Boh. IV, N. 2133, pag. 829) transscribi faciunt. Dat. a. dom. M°CCC XX°, in die S. Clementis. E. cod. chart. Mus. regni Boh. 24, G, 12.

Strana 830
830 Emler, Regesta Bohemiae 2137) 1321, 14 Mart. Pragae. Henricus, Melnicensis ecclesiae praepositus, villam Trzemossna cum XXXII laneis jure emphyteutico elocat emphyteutis et Wogslao dicto de Raudna, judici hereditario eiusdem vil- lae. — Not. oc, "quod cupientes conditionem praepositurae nostrae facere meliorem, ac conditi- ones eius, dubias et vaccillantes, in statum certum et solidum reponi desiderantes, villam Trze- mossnam, ad nostram praeposituram Melnicensis ecclesiae praedictae spectantem, cum triginta duobus laneis ad ipsam villam pertinentibus, hominibus, qui eosdem laneos modo colunt, tenent et possident, receptis ab eis de quolibet laneo duabus sexagenis gross. denariorum pragensium, nomine laudimii sive nomine contractus emphitheotici, jure emphitheotico locavimus de volun- tate et consensu inclytae dominae nostrae, dominae Elisabethae, Boëmiae et Poloniae reginae ac Lucemburgensis comitissae, dictarum nostrarum praepositurae et ecclesiae patronae, totiusque capituli nostrae praedictae ecclesiae (canonicis) praesentibus elocamus : ita sane, quod praefatae villae Trzemossna ac laneorum triginta duorum emphiteotae, heredes ac successores eorum, singu- lis annis unam marcam gravis ponderis dicti numismatis, quatuor pullos et viginti ova, medie- tatem pecuniae in festis b. Georgii, reliquam vero medietatem cum pullis et ovis in festis b. Galli nobis nostrisque successoribus Melnicensis ecclesiae praepositis, qui pro tempore fuerint, nomine canonis seu annuae pensionis de quolibet laneo solvere tenebuntur. Wogslaus vero dictus de Raudna, iudex hereditarius in Trzemossna, heredes ac successores eius, duos laneos ibidem residuos absque cuiuslibet census solutione perpetuo possidebunt; duas etiam partes pro- ventuum et obventionum iudicii ibidem Wogslao praedicto, heredibus et successoribus eius, ter- tiam vero partem proventuum et obventionum praedicti iudicii, quatuor duntaxat causis, videlicet incendii, homicidii, stupri et monetae falsae exceptis, de quibus duas partes nobis nostrisque successoribus, tertiam vero partem Wogslao, heredibus ac successoribus eius volumus deri- vari. Dies etiam statutos seu alterum dierum statutorum solvendae pensionis, ut praedicitur, pro nobis nostrisque successoribus, Melnicensis ecclesiae praepositis, iugiter interpellare debere decrevimus praesentibus et sanximus. — Dat. Pragae a. dom. MCCCXXI°, II idus Martii. Nos Bartholomaeus, Hartleb, Mladota, Benedictus et Christianus totumque capitulum Melnicensis ecclesiae not. oc ; quia considerantes locationem emphioteticam villae Trzemossna, ad praeposituram dictae nostrae Melnicensis ecclesiae spectantis, cum triginta duobus laneis ad ipsam villam spectantibus, discreto viro Wogslao de Raudna, iudici eiusdem villae, factam per honorabilem virum, d. Henricum, dictae Melnicensis ecclesiae praepositum, ad utilitatem dictae praepositurae ecclesiae Melnicensis multipliciter profuturam ac proficuam, per ipsamque locationem melioratam praedictae praepositurae conditionem, ipsam locationem emphiteoticam sic factam, ut praedictum, quo ad omnes conditiones eius, quo ad omnia et singula puncta eius et articulos, quae in litteris dicti domini Henrici praepositi praedictae villae emphiteotis super praefata locatione emphiteotica datis plenius continentur, ratam et gratam habentes ipsam — confirmamus“. Dat. Melnik XIIII° kalend. April. a. dom. MCCCXXI° E cop. vidim. copia arch. regni Boh.

Strana 831
et Moraviae. Anni 1321—1323. 831 2138) 1321, 15 Mart. Mělník. Alžběta, česká a polská královna a lucemburská hraběnka, vysazuje těmiž skoro slovy jako v listu o téže věci daném dne 6. pros. 1319 (v. Reg. Boh. IV, p. 829 nrus 2135) sedm lánův a půl čtvrti ve vsi Vrbně. „A takové výsady dávno skrze nás učiněné paměti věčné v tento list a velebnosti naší pečetí, kteréž znovu užíváme, rozkázali sme utvrditi. — Dán v Mělníce dne 15. března 1. b. tisícího jedenmecítmého. E cop. simpl. saec. XVI. in arch. c. r. gubernii Boh. Pragae communicavit mecum d. K. Köpl, praefectus dicti archivi. 2139) 1322, 15 Aug. Iu Noua Plzna. Iudex et iurati civitatis Novae Plznae Conradum dictum de Dobrzano hospitale per eum constructum in praeurbio civitatis ordini fratrum S. Mariae de domo Theutunica contulisse testantur. — Act. in Noua Plzna a. dom. MCCCXXII°, in Assumpcione S. Virginis Marie. Strnad, Listář kr. m. Plzně p. 14. 2140) 1323, d. 17 Aug. Pragae. Johannes, Boh. et Poloniae rex ac Lucemburgensis comes, collationem cuiusdam areae monast. S. Thomae Pragae ab Elizabeth, coniuge sua, factam confirmat. — Sciant oc, "quod, cum illustris domina Elizabeth, Boh. et Pol. regina ac comitissa Lucemburg., coniunx nostra karissima, aream suam sitam apud claustrum S. Thome in Minori ciuitate nostra Pragensi contulerit dicto claustro, — ut eandem aream in perpetuum habeant et possideant pacifice et quiete, ac petitum sit a nobis, ut collacionem ipsam ratificare et confirmare — dignaremur, nos attendentes peticionem huiusmodi exaudicione fauorabili esse dignam, collacionem predic- tam — confirmamus“. — Dat. Prage a. d. MCCCXXIII°, XVI° kal. Septembris. E codice Thomaeo. 2141) 1323, 20 Aug. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, civibus de Luthomericz concedit, ut tantum medietatem collectae et exactionum de hereditatibus dare debeant. — Not oc, "quod di- lectis nobis ciuibus — ciuitatis nostre Luthomericensis nunc habentibus uel in posterum habi- turis hereditates ad ciuitatem ipsam spectantes1), qui defectus multiplices paciuntur, ut possint ab huiusmodi defectuum pressuris aliquomodo releuari et sint ammodo certi, sub cuius status forma in dandis collectis et exaccionibus debeant stabiliter permanere, hanc specialem graciam facimus in perpetuum duraturam, statuentes firmiter et volentes, quod deinceps, quandocunque et quocienscunque per nos dicte ciuitati vnacum aliis ciuitatibus regni nostri collectas uel exacciones quascumque inponi contigerit, ipsi ciues racione ipsarum collectarum et exaccionum

Strana 832
832 Emler, Regesta Bohemiae non plus quam medietatem eius, quod tam de pecunia quam aliis rebus ipsorum mobilibus dare tenebuntur, de eisdem dare hereditatibus teneantur“. — Dat. Prage a dom. M'CCC°XXIII°, XIII° kal. Sept. E cod. manusc. Mus. regni Boh. 24, G, 12 fol. 25 et 62. — 1) In codice: spectantibus. 2142) 1323, 25 Sept. (In Budwoys). Fridericus dictus de Curia, civis in Budwoys, molendinum ante portam Swincensem dictae civitatis assignat, ut de proventibus eius et aliorum bonorum una regalis siliginis se- cundis feriis pauperibus largiatur. — Notum facio oc, "quod cum Conradus dictus Landover clare memorie bonorum meorum predecessor, ciuis in Budwoys, in extremis vite sue laborans, compos adhuc racionis, assensu annuente fauore Cecilie, vxoris sue, et singulorum amicorum suorum nullo eorum(?) contradicente in remedium anime sue pro testamento salubriter ordi- nasset, singulis annis, singulis ebdomadis ac singulis feriis secundis perpetue vnam regalem siliginis de omnibus bonis suis inseparabiliter in stipa publice distribui pauperibus et egenis. ego prefatus Fridricus, qui defuncto ipso Conrado Ceciliam, vxorem eius, duxi legitime, suc- cesor eorumdem bonorum ac prepotens possessor, cupiens ipsum testamentum specificare ac ab aliis bonis excludere, molendinum situm ante portam Swincensem ciuitatis nostre predicte vna cum agro prope molendino posito, orto, piscatore, fouea molarium seu lapidum media ac quatuor pistoribus ipsi molendino deseruientibus propter ussato testamento (sic) predicti Conradi, predecessoris mei, duxi donandum ac assignandum. Insuper pro anima karissime conthoralis mee Cecilie pie recordacionis fabricam in medio fori ciuitatis sitam specialiter condonaui ta- liter, ut singulis annis, ebdomadis, secundis feriis perpetue de dictis bonis vna regalis siliginis in stipa publice pauperibus largiatur. Quidquid autem de predictis bonis vltra vnam regalem residui fuerit, id pro emendacione prenotati molendini, fabrice ac census nec non collectarum dacione fideliter reseruetur“. — Munitum sigillis Bucerlini, plebani in Budwoys, ac ciuium ibidem ac Friderici praedicti cum testibus subnotatis, videlicet Frid. de Sauraw, Zacharia Ffbordo (?), Johanne, Heinrico Clausnero, Heinrico Climit (?) Alberto calcariatore, Arnoldo, Alberto, Walthero ac aliis. — Act. dat. anno dom. M'CCC XXIII° proxima die dominica ante festum S. Michahelis. Ex orig. arch. c. r. gub. Boh. Pragae communicavit mecum d. K. Köpl, praefectus dicti archivi. 2143) 1324, 28 Apr. (Magdeburg). Die schöppen von Magdeburg ertheilen den geschwornen in Leitmeritz belehrung über rechtssprechung in verschiedenen angelegenheiten. — „Den erbern hern, deme richter, den gesworn vnd den burgeren gemeyne der stat zu Leuthomericz enpiten dy shephen der stat zu Meydeburg iren getruwen vnd iren willegen dienst. Czu den schachen, dy ir vns an vwern bryuen beshriben habt vnd begert czu entrichtene vor vns noch vnser stat rechte, so spreche

Strana 833
et Moraviae. Annus 1324. 833 wir alsus: Czu dem ersten, wen ir sprecht, das eyn svene si gemacht czywischen vwer stat vnd der stat czu Vsk vnd den burgern gemeyne derselben stete, vnd dy svene sy beschriben vnder der stat gemeyne ingesigele von Vsk, wy man si halden sal, vnd ir sprecht, das czwene burger von Vsk des vorwnden sin mit rechte vor dem howerichter vnd vor den shephen in gehegetim dinge von uwern burgermeyster von vwer stat wegen, daz sy dy svene gebrochin habin daran, das sy getreide vnd ander guet mit gewalt worwrt habin ane niderlage vor vwer stat hyn, das teile wir euch wor eyn recht vnd sprechen, daz dyselben czwene das ge- treide vnd daz gut, daz sy mit gewalt vnd wider dy formen der svene vor vwer stat gewrt habin, czu rechte habin worlorn. Vort mer spreche wir, das vme disen vrevel, den dy czwene burger von Vsk begangen habin, mag eyn ieclich burger von Leuthmericz nicht ein cleger gesein von sines selbes wegen, svnder der burgermeyster von Leuthmericz mag des eyn cleger gesein nicht von sines selbes wegen sunder von der stat wegen gemeyne. Vnd ist, das her den burgermeyster von Vsk dar vmme beschuldigt in der wis, das her antworte nicht alleyne vor sich, sunder von der stat wegen gemeyne, daz dy svene gebrochen si mit irme rate vnd mit irm wissen, bekennet her das, her sals worburgen mit dreisig shillyngen von irer aller wegen der von Vsyk, leykent hers aber, her mag des enken selbe sibende vff den heiligen, vnd da- mite ist dy stat von Vsik gemeyne da von ledig. Beschuldiget aber der burgermiester (!) dy� heynen ratman von Vsyk mit geczeyge svnderlich vme dise ding, der nimt vor sich selber bûzzen, ob hers bekennet, mit dreysig shillingen oder enken selbe dritte vff den heyligen, ob hers leukent. Clagent mer personen den eyner mit eyner clage mit gesamter hant vff eynen man vnd wirt her von in vorwnden, si gewinnen alle eyn eynige bûse uff in; clagit aber iclich sunderlich vf in, so gewinnet ieclich sunderlich seyne bûse, ob her vo(r)wnden wiert. — Czu der andern sache spreche wir also: Venne dy burger von Vsyk vor wor langer czeit ir recht czu wch czu Leuthmericz geholt habin, als ir vns habt geshriben an vwern briwen, so en mogen si sich nu nyndert anders war geczien, si en mûsen ir recht czu vch holn, als si vor getan habin. — Vort mer spreche wir mer, daz der sultheyze mit rechte binnen wicbilde veilen tranc gehabin mac ; ist aber, das her burger do mite ist, so mus her burger gebot haldin. Her mag ouch wol eynes yczlichen wort sprechen in eyme andern gerichte vnd nicht in sime gerichte. Worde aber eyn elende man tot geslagen in sineme gerichte, da sich eyn cleger were von des toten wegen, so sal der richter eynen andern an seyne stat seczczen vnd sal cleger vesen von des toten wegen vmme daz vngerichte. Wort mer spreche wir also: kumpt eyn clage vor den richter vnd spricht der clager ader der antworter: herre, her richter, ich ge- lobe vch, das ich mein recht wolweren vil vor vch, oder wil darvmme leiden, das eyn recht ist, vnd vorebent her sich dornnoch ane des richters villen, so mag der richter an im nicht mer gowordern mit rechte den sein gewette, des ist achte shylynge gemeyner phennige. Spricht her obir : herre, her richter, ich gelobe, daz ich nymme clage volwr vnde vor ych, vnd spricht da nicht mer czu, her mus dem richter halden, das er im gelobt hat, ader mus mit seyner gunst darvmme lebin, wy er dy kan irkrigen. Is eyn mag auch der richter an so getanen sachen, die cheyn ganz wergelt noch halb wergelt gewynnen, wen der cleger alleyne .., Hye nach teile wir vch : ab eyn lantman ader ein burger, der in eyneme andern vicbilde ge- 105

Strana 834
834 Emler, Regesta Bohemiae sessen ist, ein vngerichte beget in vwerin gerichte an eyneme burger ader an eynem gaste, wer her ist, den mûgit ir in uwerin gerichte wol vorechtigen, als recht ist. Ist aber, das daz vngerichte begangen wirt in eynem andern gerichte an eynem vwern burger, der sal seine handhafftiget tat clagen in dem gerichte, da is yme geshen ist, vnd sinen freidebrecher do worechtigen, ob her daz vor libes not getun mag vnd ob im eyn recht da geschen mag. Mochte ober her des vor libes not nicht getun ader mochte ym nicht eyn recht geschen vnd kumpt her in ewer stat vnd bewiset daz mit seyme rechte, so mag her in uwerin gerichte sine hanthafftigen tat clagen vnd seynen freydebrecher da czu hant vorechtigen, ob dy sache nicht vornacht ist; ist si aber vornacht, so mus her clagen czu dren dingen. Vnd vortmer: wer, daz her seyn recht wol volwrte noch hanthafftiger tat in dem gerichte, do der freyde an ym gebrochin ist, noch dem mocht her dennoch in vwerin gerichte vol clagen czu dren dingen, als recht ist, vnde seynen freydebrecher do vorechtigen, vnd vwer achte mag nicht verrer gereichen, wenne als uwer gerichte went. Ist aber, daz ir uwerin echtiger, der in uwer stat ader in uwerin gerichte vorechtiget wirt, ane kumpt oder der wart in eyner andern stat, swo daz ist, do ouch meydbursch recht wer, den müget ir mit rechte wol gewinnen vnd vorczugen derselben achte mit dem vorlenten richter vnd mit den shephen, vor den her in dy achte kûmen ist, ob ir mit in kost vnd arbeit ergangen wollet da hen czu výrn. Ouch spreche wir: Wy lange eyn man in der achte ist, swenne her mit rechte darvz gelazin wirt, so ist seyn recht vor gerichte als gut als vor. — Ouch teyl wir vch czu rechte, daz man dy shephyn an dicheynen sachen mag worczugen. Worbas teyl wir mer vch daz czu rechte, das eyn man, der binnen landes ist, dem dicheyn erhaft not benympt, dy her biwissen moge, der mag seyn ansprache sines erbes bi iare vnd bi tage wol vorsvmen; dy wile aber her buzzen landes ist ader in hern dienste oder ob ir im erhaft not binimpt, daz her doczu nicht komen mag, so mag er seyn erbe noch seyn anspreche nicht vorsvmen: Ist ouch daz eyn man czwer vnd czu dem drittenmale vngerichte abgeleget hat, man hoet (sic) ym syn recht darvmme nicht vor gerichte. — Vmme dy tuchmacher, veme die tuch czu snidene, spreche wir alsus, daz si dicheyn thuch gesniden mûgen, ir en si mit der stat rate loube vnd der dy czu rechte ir- louben můgen. Is mag ouch eyn iclich hantwercman mit rechte wol cretshemen oder weilen tronc habin. Ouch spreche wir mer : swilch lantman uwerin burger schu(l)dic ist, wy vil des ist, der mag denselben schuldiger ader seyn gut mit rechte vol in vwer stat vffhalden vnd beclagen vor uwerin gerichte. Czu eynem vrkvnde vnd bekenntnusse, daz wir alle dise vor- genanten sache vch haben gegaben vor eyn recht, so habe wir disen brif gegeben befestent vnd besigilt mit vnse(r)m anhangenden ingesigele. Daz ist geshen nach gotes geburt ober tusent jar drayhundert jar in deme virvntczwenczigisten jare an deme nesten svnnabende vor der heiligen apostolentage Philippi vnd Jacobi. E codice Mus. regni Boh. 24, G, 12 fol. 20 et 21. 2144) 1325, 1 Mart. Avinione. Johannes papa XXII capitulo ecclesiae Prag. de administratione ecclesiae praedictae scribit. — „Nuper Andreas de Praga ordinis fratrum Heremitarum sancti Augustini, nuncius

Strana 835
et Moraviae. Anni 1324—1325. 835 vester ad nos specialiter destinatus, proposuit in consistorio coram nobis, quod dudum, post- quam Johannes, episcopus Pragensis, per nos fuerat certis ex causis a spiritualium et temporalium ecclesie Pragensis administratione suspensus seque de partibus ipsis absentaverat ad Romanam curiam veniendo, vos quam plures nuncios pro petendis administratoribus a sede apostolica ad sedem destinastis et tandem, cum propter impedimenta varia ad vestram notitiam minime pervenisset, quod nos de administratoribus providissemus ecclesie, vos non temerarie sed pro- magna ecclesie necessitate certos probos viros ecclesiasticos vicarios seu administratores ordi- nastis, qui beneficia ecclesiastica vacantia personis ydoneis contulerunt et alia similia fecerunt. Insuper per nonnulos episcopos abbates et abbatissas benedici, nonnulis personis ecclesiasticis tonsuras ac ordines conferri et alia exerceri fecerunt, omnem administrationem et iurisdicti- onem exercentes ac ea, que sunt pontificalis ordinis, exerceri per dictos episcopos facientes. Quare prefatus nuncius nobis supplicavit, ut collationes et institutiones predictas et alia pre- missa administrata per eos apostolico fulcire presidio dignaremur. Nos itaque hec omnia con- firmamus, per hoc autem non intendimus alienationem quamcunque approbare.“ — Dat. Avi- nione kal. Martiis pontif. anno IX°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 449. 2145) 1325, 1 Mart. Avinione. Johannes papa XXII praeposito et capitulo ecclesiae Prag. — Dudum Johannem, epi- scopum Pragensem, super nonnullis gravibus excessibus ab administratione Pragensis ecclesie duxit pontifex suspendendum. Quamobrem eis administrationem ipsius acclesie plenam et liberam in spiritualibus et temporalibus usque ad apostolice sedis beneplacitum committit, per eos vel alium seu alios exercendam. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 450. 2146) 1325, 19 Mart. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, XVI laneos prope Cubitum inter Teplam et Egram fluvios sitos Coyatae de Otnawicz confert. — Not. oc, "quod affectantes fide- lem nostrum Coyatam de Otnawicz, qui alias nostris se conformauit seruiciis, ad nostra ampliora trahere seruicia et ad ea per liberalitatis nostre graciam forcius colligare, sibi, heredibus et successoribus suis sedecim laneos, cultos et incultos, prope castrum nostrum Cubitum inter Teplam et Egram fluuios in orto ferarum sitos et iacentes cum pertinenciis suis, agris cultis et incultis, pratis, que sunt vel fieri possunt, montibus, vallibus, planis, siluis, rubetis, aquis aquarumue decursibus, pascuis specialibus, hominibus ibidem residentibus, iure eorundem et vniuersis prouentibus et vtilitatibus, que sunt uel fieri possunt in futurum, damus, confirmamus et donamus per ipsum Coyatam, heredes et successores suos habendos, tenendos et heredi- tarie possidendos dantes eisdem possidendi, uendendi, permutandi et utifruendi liberam et 105*

Strana 836
836 Emler, Regesta Bohemiae omnimodam potestatem, ita tamen, quod prefatus Coyata, heredes et successores sui predictos sedecim laneos cum pertinenciis suis a nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, in feodum teneant et ad castrum nostrum Cubitum tanquam ceteri castrenses ipsius castri de eisdem bonis exhibeant et exhibere debeant seruicia debita et consueta. Mandamus igitur vniuersis et singulis prefati castri nostri burggrauiis, qui pro tempore fuerint, quatenus prefatum Coyatam, heredes et successores suos in bonis huiusmodi aliquomodo non impediant nec homines in eisdem bonis residentes et a predictorum Coyate, heredum et successorum suorum iudiciis, nisi in causis criminalibus, videlicet stupris, homicidiis, monete falsificacionibus et incendiis, ad sua non presumant iudicia euocare.“ — Dat. Prage XIV kalendas Aprilis a. d. MCCCXXV°. Čelakovský, Codex iuris municipalis Boh. II, 209, n. 130. 2147) 1325, 26 Mart. Romae. Fr. Jacobus Mothonensis et fr. Stephanus Vernensis episcopi petente Ulrico de Pilena Prag. dioecesis omnibus venientibus quibusdam festivitatibus ad ecclesiam S. Bartholomaei de Pilcna Prag. dioecesis et vere poenitentibus et confessis indulgentias concedunt. — Dat. Romae in palatiis nostris mensis Martii die XXVIs, pontif. dom. Johannis papae XXII anno IX°. Has indulgentias mag. Ulricus, Prag. eccl. scolasticus et administrator episcopatus Prag., ratas et gratas habens confirmat. Sigillum administrationis. Dat. Pragae a. d. MCCCXXV°. II idus Oct. Strnad, Listář kr. m. Plzně p. 15. 2148) 1325, 22 Mart. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, contractum inter monasterium Portae Apostolorum et commendatorem domus Cruciferorum in Chomatow de utifruendis villis Czestul, Petsch et Trzirntschein factum confirmat. — Not. oc, "quod quia deuoti nobis commendator domus Cruciferorum in Chomatow et conuentus ibidim comparauerunt pro certa pecunie quantitate aput deuotos nobis abbatem et conuentum fratrum monasterii Porte Apostolorum, eorum villas, videlicet Czestul, Petsch et Trzirntschein cum earum prouentibus et pertinenciis vniuersis tenendas cum omnibus juribus, prouentibus et consuetudinibus, que ipsis abbati et suis fratribus ac monasterio hucusque conpetere poterant, vtifruendas et habendas ad vite tempora personarum Conradi iudicis de Pezwicz et Johannis, filii sui, pacifice ac quiete, ita quod predicte ville prefatorum amborum Conradi et Johannis personis de vite presentis medio euocatis ad abbatem et conuentum fratrum Porte Apostolorum in eo valoris statu, quo tunc fuerint, reuertantur et ipsis abbati et conuentui per commendatorem et conuentum fratrum dicte domus in Comatow tunc immediate debeant resignari, vel ipsa resignacione quocunque

Strana 837
et Moraviae. Annus 1325. 837 modo non facta commendator et ipsius fratres prelibati abbati et fratribus suis memoratis in trecentis sexagenis gross. denar. prag. pene nomine obligantur et predicte ville ad eos nichilo- minus iure plenario et pristino reuertuntur, nobis, vt contractum huiusmodi nostris ratificare et confirmare dignaremur regalibus litteris, humiliter supplicantes: nos ipsorum piis inclinati precibus ipsum contractum modo premisso inter abbatem et commendatorem ac eorum fratres vtrobique habitum ratificamus." — — Dat. Prage XI° kal. Aprilis a. d. MCCCXXV°. Ex orig. arch. c. r. gubernii Boh. Prag. communic. mecum d. C. Köpl, praefectus dicti archivi. 2149) 1325, 3 Apr. In Broda Ungaricali. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, petente Conrado, abbate Zmilen- heymensi, privilegium monasterio ipsius a rege Otakaro, qui et Prziemysl, XIV° kal. Febr. a. d. MCCLXIII° datum confirmat. — „Quapropter peticionibus dicti abbatis racionabilibus graciosius annuere cupientes dictum priuilegium et omnes ac singulas emunitates, libertates et gracias in eo contentas, clausulas uel articulos confirmamus, ratificamus et approbamus et de munificencia regia et certa nostra sciencia seu baronum et consiliariorum nostrorum consilio sanctimus et gratum volumus haberi, vt non sit necesse dictum originale priuilegium imposterum exhiberi. Et quoniam ad dei genitricem cottidie singulari estuamus affectu et loca eius vocabulo insignita libenter ex animo veneramur et gracias nobis a deo collatas eis liberaliter impartimur, qui se dei seruiciis deuote manciparunt, equidem considerantes eorum columbinam simplicitatem per quorundam secularium hominum wlpinam astuciam in negociis ac causis multipliciter defraudari ipsorum simplicitati succurrere pium et necessarium arbitramur. Ex preeminencia regie maiestatis disponimus ergo et de gracia speciali monasterio Smilenheymensi condonamus ita, ut nec Brunam, Bysencz, Prerow, Gostel et Reddisch nec alias ad quecunque iudicia abbatem et conuentum et homines commorantes in possessionibus eiusdem monasterii quis audeat euocare, sed omnes culpe tam magne quam parue, quouis nomine censeantur, in ipsorum possessionibus per iudices et iuratos ab abbate et conuentu sepedictis constitutis (sic) iudicentur. Singularis eciam gracie priuilegio indulgemus, ut in omnibus hereditatibus eorum habeant iudicium sanguinis, id est cippum et patibulum, tam in villis forensibus quam eciam in rure. Eximimus eciam homines eorum a czudariis et beneficiariis nostris, ut nec homicidia nec wlnera nec furta nec stupra, quod wlgariter notzog dicitur, nec incendium czudariis nostris denuncient. Fur eciam, si deprehensus fuerit et iudici traditus in quacumque hereditate eorum et si euaserit, non czudarii nec officiales nostri se intromittant de pecunia, que debetur pro euasione furis, sed abbas eam recipiat et de ea agat, quod sibi videbitur expedire. Huiusmodi autem exempcionis, absoluci- onis et libertatis graciam habere volumus robur perpetue firmitatis non obstantibus scriptis, iuribus aut consuetudinibus quibuscumque, per que uel per quas huiusmodi gracia valeat quomodolibet impediri.“ — Dat. in Broda Vngaricali III° non. Aprilis a. d. MCCCXXV. Copia Mus. Boh. e transumto arch. Olešnic. in confirm. Ladislai regis.

Strana 838
838 Emler, Regesta Bohemiae 2150) 1325, 1 Maii. Pragae. Johannes, Boem. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Bohuslao de Letkow, dispensatori curiae suae, bona, que in feudum tenuit, dat iure hereditario possidenda. — Not. oc, "quod volentes seruitorem nostrum, dilectum Bohuslaum de Letkow, dispensatorem curie nostre, propter ipsius diuturna et fidelia seruicia, que nostre celsitudini longo transacto tempore prompta deuocione exhibuit, — — aliquibus donis regalibus graciosius reuenire, bona illa, que ipse Bohuslaus et sui progenitores seu predecessores a longeuis temporibus ex nostra et predecessorum nostrorum, diuorum regum Boemie, speciali gracia tanquam seruitores siue sluzebnicones regie curie in villa Letkow sita ad hec usque tempora in feodum tenuerunt, sibi de liberalitatis nostre gracia cum omnibus suis vtilitatibus et pertinenciis damus — — te- nenda et habenda per eum, heredes et successores suos iure hereditario ac in perpetuum li- bere possidenda, dantes sibi et successoribus suis predictis bona ipsa cum vniuersis iuribus, vtilitatibus et pertinenciis suis vendendi, obligandi — — et, in quamcunque personam vo- luerint, transferendi nec non de ipsis omnia et singula tanquam de rebus suis propriis faciendi plenam et liberam potestatem.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXV°, kal. Maii. Strnad, Listář kr. města Plzně n. 22, pag. 17. 2151) 1325, 17 Aug. Avinione. Johannes papa XXII Andreae, priori fratrum ordinis Heremitarum S. Augustini Prag. Devotionis tue litteras, per quas nos de rumoribus illarum partium certiores efficere curavisti, benigne recepimus, solicitudinem per te super hoc adhibitam plurimum in domino commen- dantes tuamque prudentiam exhortantes, quatinus, que tue noticie de partibus ipsis ralatione digna occurrerint, nobis intimare non postponas. — Dat. Avinione XVI kal. Septembres pontif. a. IX°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 536. 2152) 1325, 6 Oct. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boh. scribit de provisione ecclesiae Metensis ad- iiciens: „Negocium vero episcopi Prag. recommendatum, prout petisti, habere proponimus ad illius expedicionem, quantum cum deo bono modo poterimus regie intercessionis intuitu efficaciter intendentes.“ — Dat. Avin. II non. Oct. pontif. a. X°. Vatikanische Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 554. — Cfr. Reg. Boh. III, p. 445, n. 1143. 2153) 1325, 25 Oct. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boemiae. — „Ad nostram veniens presenciam .. . Quillelmus Pinchow, clericus et nuncius regius, nobis tue celsitudinis litteras presentavit, quibus nuncio et litteris benigne receptis et intellectis plenius, que ipse nuncius sub commissa

Strana 839
et Moraviae. Anni 1325—1326. 839 sibi per easdem litteras credentia nobis exponere pro parte regia procuravit, inde regalis sublimitatis devotionem plurimum in domino cum gratiarum actionibus commendamus, regalem magnificenciam attentius exhortantes, quatinus in huismodi devotionis laudabili proposito so- lida continuatione persistat. Nos autem super expeditione celeri negotii .. episcopi Pragensis nobis a tua celsitudine per dictas litteras commendata adhibere proponimus, prout nostra patietur decentia, operam efficacem, prompti super hiis et aliis ad honores et commoda regia, quantum cum deo poterimus, et parati. Et ecce, fili carissime, quod super expeditione dilecti filii, Gileti de Auocuria Ludovico episcopo ac iuratis et communitati Mettensibus per litte- ras scribimus opportunas et nichilominus archidiacono Mettensi iniunximus, ut eisdem iuratis et communitati efficaciter super hiis scribere procuraret.“ — Dat. Avinione VIII kal. Novem- bris pontif. a. X°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 563. 2154) 1325, 12 Mart. Avinione. Johannes papa XXII, Johanni, regi Boemiae. — "Consueta patris affectione recepimus regalis magnificentie litteras, quas Guillelmus Pinsonus, earum nuncius (sic) attulit, necnon et petitiones per eum pro parte tua nobis exhibitas, quibus, quantum decenter potuimus, duximus annuendum, prout in litteris apostolicis plenius excellentia regia videre poterit contineri. Super non concessis habeat nos, quesumus, ipsa excellentia regia excusatos. Circa id autem, quod (pro) venerabili fratre nostro Johanne Pragensi episcopo, de ipsius expeditione vel gratiosa per nos eidem facienda iustitia petiisti, noveris, fili carissime, quod, si casus, pro quo idem episcopus in curia remanet, esset talis, quod nos liberaliter agere cum ipso permitteret, iam diu est, quod id factum contemplatione regia procul dubio extitisset. Similiter et illud intendimus, quod gratiosam sibi iustitiam, si pateretur negotii qualitas, fecissemus. Verum in ea parte dictus episcopus deficere quodam modo noscitur et sibi, dum non prosequitur ipsum negotium, nisi quando in dicta curia tui presentes sunt nuncii, debet huiusmodi expeditionis sue dilatio imputari, nichilominus tamen consideratione tam regia quam Pragensis ecclesie prefati negotii expeditioni petite .. sedule intendemus. Jam enim mandavimus, ut in primo consistorio partes coram nobis debeant comparere.“ — Dat. Avinione IV idus Marcii, pontif. anno X°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 646. 2155) 1326, 2 Jul. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boemiae. — „Sublimitatis regie litteras nobis per.. Guillelmum Pinchon, nuncium regium, presentatas solita benignitate recepimus et, que dictus nuncius sub commissa sibi per easdem litteras credencia explicare voluit coram nobis, intel- leximus diligenter. Primo namque prefatus nuncius sub verbo credentie huiusmodi nobis ne-

Strana 840
840 Emler, Regesta Bohemiae gocia .. episcopi Pragensis et .. electi Wratislaviensis pro parte regia commendavit. Super quibus regie celsitudini respondemus, quod eius contemplatione super negocio dicti episcopi multa tenuimus consistoria et fecimus, quicquid honeste potuimus, et ulterius etiam facere intendimus pro eodem; Wratislaviensi vero ecclesie intendimus et concepimus aliter providere dictumque electum habere oportunis loco et tempore commendatum. Tetigit etiam subsequen- ter de habenda concordia cum Australi, super qua scit plenius regia providentia, quid agen- dum. Et insuper idem nuncius petiit, ut neque Australis nec Bavarus sine te per nos ad aliquam concordiam seu misericordiam admittantur. Ad que breviter respondemus, quod non intendimus aliquid cum ipsorum aliquo in tui preiudicium attemptare. Postremo vero cum super decimis per nos tibi concessis quedam peteret idem nuncius declarari, sibi respondimus, quod hoc facere non poteramus decenter. Prefatum autem nuncium, qui pro expeditione sua oportune institit apud nos ec etiam inportune, remittimus, sicut melius et decentius fieri potuit expeditum, rogantes regalem magnificentiam attentius et hortantes, quatinus in devotione sancte matris ecclesie solita constanter et strenue celsitudo regia sic persistat, quod preter celestis mercedis premium nostram et apostolice sedis benedictionem et gratiam uberius mere- aris. “ — Dat. Avinione VI non Julii, pontif. anno X°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 708. 2156) 1326, 29 Jul. Avinione. Johannes papa XXII Johanni de Nassawia consideratione Johannis, regis Boemiae, pro eo, consanguineo et secretario suo, supplicantis canonicatum confert eccl. Herbipolensis et praebendam vacaturam. Idem magistro Hermanno de Praga, canonico Pragensi, mandat, ut eundem Johannem in ecclesia Herbipolensi recipi faciat canonicum. Dat. Avinione IV kal. Aug. pontif. a. X°. Vatikanische Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 716. 2157) 1326, 28 Aug. Avinione. Johannes papa XXII Andreae, priori provinciali fratrum ordinis Heremitarum S. Augu- stini in provincia Bavariae constituto, mandat, ut ad publicationem constitutionum quarundam a se editarum et ipsi in recessu de Romana curia assignatarum in partibus Pragensibus et aliis decretae ei provinciae procedat rescripturus papae, quid inde duxerit faciendum. Dat. Avinione V kal. Sept. pontif. a. X°. Vatikanische Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 729. 2158) 1327, 21 Febr. (In Cadano). Nicolaus judex, Andreas Sellator, Jacobus Pilungi filius, Johannes filius Nicolai judicis, Franclinus Gerhardi filius, Henricus Bavarus, Heroldus de Berona, Wolflinus scriptor, Hen-

Strana 841
et Moraviae. Annus 1327. 841 ricus dictus Zlenicz, Henricus de Zahir, Cunczmannus dictus Hager, jurati tunc temporis in Kadano, protestantur, quod Henricus dictus Czoboch et Sophia coniunx eius, curiam cum agris legatam civitati nostre pro reparacione pontis nostri, qui dirigitur ultra Egram, nomine veri et legittimi testamenti emerunt rite et racionabiliter ab honesto viro dicto Hofmanno de voto communi unanimique consensu heredum et amicorum suorum et de beneplacito nostro pro- XLII sexag. gr. prag. den. jure hereditario cum sua legittima posteritate perpetue possidendum, adjectis tamen condicionibus, infrascriptis: quod quatuor sexagenas gr. prag. monete in censu annuo ad reparandum pontem predictum solvere tenebuntur, quem censum in die s. Martini nobis et successoribus nostris singulis dabunt annis. Quod si vero per diluvium aut concul- cacionis impetu ruerit pons predictus, tum idem Henricus et conthoralis ipsius aut successores eorundem de censu prefato de certa sciencia juratorum duorum pontis casum pro diurno precio reparabunt et de summa sui census, quidquid impenderint, sue solucionis tempore defalcabunt. Preterea quicumque eorum ipse vel coniunx sua deo precipiente prius viam carnis subintraverit universi, tunc alter illorum, qui superstes fuerit, istam curiam cum agris pertinentibus ad eandem cuicumque vel ubicumque donare poterint vel legare libera voluntate nulla contradic- cione successorum penitus consequente; quod si contingeret, impeticio cassa fieret atque vana proteccioni et defensioni nostre et judicis subiecti, ne quis ipsos in hac parte presumpserit impedire. Testes: Johannes et Nicolaus filii Pilungi, Pertoldus et Johannes divitis Merclini filii, Frisco, Waltherus et Nicolaus filii Fridrici de curia, bonus Merclinus, Jacobus Hericzil dictus. — Anno ab incarnacione dom. MCCCXXVII°, IX° kal. Marcii. E codice archivi Cadanensis. 2159) 1327, 12 Mart. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Luc. comes, Benessio seniori de Wartenberch castrum Welusch obligat. — Not oc, „quod, quia fidelis dilectus noster Benessius senior de Warten- berch castrum nostrum dictum Welusch in MCCC sexag. gr. denar. prag. a quibusdam, quibus ipsum castrum in eadem pecunia obligaueramus, exoluit, deinde nobis DC sexag. eorundem gr. ad nostras instancias beniuole mutuauit, ac de nostro existit beneplacito, quod centum sexag. gr. prefatorum in reedificacione ac melioracione ipsius castri impendat, nos sibi in tota summa huiusmodi, que MM sexag. in se continet, fatemur et recognoscimus nos teneri. Obli- gamus sibi in eadem summa predictum castrum nostrum Welusch ac ciuitatem nostram Gytschin cum villis et allodiis videlicet Holin, Tszeikowecz, Antiquum Gytschin, Welusch, Bukwiczen, Ohawecz et aliis pluribus ad ipsum et ipsam spectantibus oc — tenenda, habenda ac eciam vtifruenda per ipsum Benessium et heredes suos toto tempore, quo sibi predicta MM sexag. gr. sepedict. per nos vel nostri ex parte restituta non fuerint in parato, fructibus preno- tatorum bonorum huiusmodi interim prouenientibus in sortem minime computandis, quos predicto Benessio pro suis seruiciis nobis per eum pluries exhibitis de regia munificencia condonamus, promittentes sincere, quod si ipsum Benessium ante exolucionem predictorum bonorum nostro- rum extare, quod absit, non contingeret, extunc ipsius heredibus prelibatis ad premissa omnia 106

Strana 842
842 Emler, Regesta Bohemiae et singula nos ac heredes nostri volumus obligari, fauentes ei vel eis nichilominus, vt castrum et ciuitatem predictas cum omnibus suis pertinenciis prenotatis eo iure obligacionis, prout eis placuerit, licite valeant assignare, hoc adiuncto, quod predicte C sexag. pro melioracione sepe- dicti castri impendende in eo apparere debeant euidenter". — Dat. Prage a. d. MCCCXXVII°, IIII° id. Marcii. Cop. Mus. Boh. ex orig. in tab. Wratislav. asservato. 2160) 1329, 1. Jan. Avinione. Johannes papa XXII Cathalaunensi et Laudanensi episcopis mandat, ut, quia Guil- lelmus, archiepiscopus Remensis, permutationem duarum suarum villarum in Lotharingiae et Alamanniae marchiis sitarum, videlicet Musenii et Bellimontis, facere vult cum aliquibus aliis villulis et terra immo multo meliore, in regno Franciae consistente, quae sunt Johannis, regis Boemiae, tam de valore dictarum villarum, quas idem archiepiscopus in permutatione exhibere proponit, quam de valore terrae per regem Boemiae assignandae diligenter se informent et, que super his invenerint, sibi intimare curent. Datum Avinione kal. Januarii pontif. anno XIII°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 1106. 2161) 1329, 25 Aug. Pragae. Henricus de Kemnicz renunciat iuri suo super iure patronatus ecclesiae S. Adalberti ante Luthomericz. — „Anno incarnacionis dom. MCCCXXIX°, indiccione XII°, VIII° kalendas Septembris in aula episcopalis curie Prage coram vener. in Christo patre et domino, d. Jo- hanne, Pragensi episcopo, presente me notario infrascripto et testibus subscriptis nobilis vir Henricus dictus de Kemnicz super iure patronatus ecclesie S. Adalberti ante Luthomericz, quod sibi vendicabat, in termino ei ad docendum de iure suo, si quod sibi in prefata ecclesia sancti Adalberti competeret, assignato, constitutus nil pro se de ipso iure patronatus docuit aut ostendit, ad quod faciendum idem sibi terminus fuerat deputatus. Tandem predictus Henricus de Kemnicz nolens cum prefato domino episcopo litigare omni iuri, si quod sibi in ecclesia sancti Adalberti memorata competebat vel potuisset competere quoquomodo, renunciauit libere et ad manus ac potestatem ipsius domini episcopi cessit de eodem sua spontanea et libera voluntate“. Acta presentibus: magistro Thoma, archidiacono Pragensi, Bohuta, preposito Tynensi ac officiali curie Pragensis, Dypoldo Saccensi, Paulo S. Egidii ecclesiarum canonicis, Matheo, plebano Rokyczanensi, et nobili viro Ottone milite de Wolduch et aliis quam pluribus. Ex orig. in taenias secto. 2162) 1329, 9 Oct. Avinione. Johannes papa XXII episcopis Pataviensis et Wratislaviensis ecclesiae ac decano eccl. Wissegradensis prope Pragam mandat, ne conservatores et iudices Johanni, episcopo Prag.

Strana 843
et Moraviae. Anni 1329—1331. 843 assistentes permittant eum super bonis ad mensam episcopalem spectantibus ab archiepiscopis, episcopis seu aliis personis ecclesiasticis vel laicis molestari. — Dat. Avinione VII idus Oct. pontif. a. XIV°. Vatikan. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 1207. 2163) 1331, 14 Jan. Johannes papa XXII Azoni de Vicecomitibus, civitatis Mediolanensis rectori, quia ab eo et multarum civitatum fidelibus in dubium revocatur, utrum adventus regis Boemiae ad civitatem Tridentinam, convocatio rectorum civitatum Lombardiae, ut ad eius praesentiam se conferrent, receptio dominii civitatis Brixiae et quod aliarum civitatum dominium habere pro- curat, de papae et apostolicae sedis conscientia, voluntate ac beneplacito processerint et pro- cedant, scribit, nec de voluntate nec de beneplacito suo procedere praemissa. — Dat. Avinione XIX kal. Februarii pontif. anno XV°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 1428. 2164) 1331, 3 Apr. Avinione. Johannes papa XXII episcopis Constanciensi et Pragensi nec non abbati Stamsensi Brixinensis dioecesis mandat, ut conservatores existant ecclesiae Ratisponensis. — Dat. Avi- nione III non. Apr. pontif. a. XV°. Vatikan. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit Ludwigs des Bayern n. 1453. 2165) 1331, 26 Jul. Ratisponae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Petro et Philippo presbyteris de Budye- woys dat facultatem capellam in hospitali dictae civitatis perficiendi incorporatque dicto hospitali et capellae deserta pascua in Tzyrnicz cum septem laneis in Gavgendorf. — Not. oc, „quod constitutis coram nostre maiestatis presencia discretis viris, Petro videlicet et Phylippo, presby- teris de Budyewois, capellanis nostris, deuote et humiliter nobis supplicantibus, vt capellam in honorem et sub tytulo sancti Wencezlay ibidem in hospitali per quendam Zachariam, olim ciuem nostrum de Budyewois, nostro et heredum nostrorum Boemie regum nomine fundatam et intytulatam, qui tandem inopia preuentus eandem perficere et in altum nequiuit erigere, edificandi per eos et perficiendi tamquam capellanis et veris ibidem in spiritualibus et tempo- ralibus prouisoribus nostro ad hoc dumtaxat tamen accedente iuuamine, auctoritatem plenariam concedere et committere dignaremur. Nos in hac parte eorum iustis et salubribus peticionibus benignius annuimus regimen prefati hospitalis et perfeccionem antedicte capelle ipsis presen- tibus commitentes. Vt autem capella ipsa nostro adiuta suffragio structuris et edificiis perficiatur et redigatur in altum, nec non infirmi in hospitali ibidem degentes consolacionis remedio re- 106*

Strana 844
844 Emler, Regesta Bohemiae fringantur, per amplius ob nostre salutis augmentum deserta pascua ibidem in Tzyrnicz cum septem laneis in villa Gavgendorf cum iuribus aliis nobis pertinentibus sepedictis hospitali et capelle incorporamus, concedimus et donamus per prouisores seu rectores predictos uel eorum successores cum bonis aliis, qui successiuis temporibus comparauerint aut eis propter deum donata seu legata fuerint, tenendum, vtifruendum perpetuis temporibus et eciam libere possi- dendum, mandantes et precipientes vniuersis et singulis officiatis et fidelibus nostris, quod contra huiusmodi nostre donacionis seu exempcionis graciam sepedictam capellam, hospitale et infirmos ac prouisores eorumdem non debeant vel presumant in aliquo impedire, sed pocius iuxta pium affectum regium conseruent fauorabiliter in eisdem. — Dat. Ratispone a. d. M'CCCXXXI°, in crastino b. Jacobi apostoli. — In plica: Per dominum regem ex relacione domini Berengarii capellani Nicolaus de Minori R. Ex orig. arch. c. r. gub. Boh. Pragae communicavit mecum A. K. Köpl, praefectus dicti archivi. 2166) 1331, 17 Aug. In Tust. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, fundationem hospitalis per Conradum de Dobrzano, civem Plsnensem, factam confirmat. — „Veniens ad nostram praesenciam dilectus nobis Conradus de Dobrzano, ciuis ciuitatis nostrae Plsnensis, exposuit, quod ipse de bonis suis patrimonialibus et hereditariis ob spem retributionis aeternae, volens nihilominus altissimo reddere vota sua, ad honorem dei omnipotentis, Sanctorum Omnium et specialiter in honorem b. Mariae Magdalenae, hospitale quoddam prae muris civitatis eiusdem construxit infirmorum, in quo capellam pulcram de muris lapideis instauravit, ipsumque hospitale de bonis suis pre- dictis ad eam expensarum et necessariorum sufficientium (sic), quam potuit, tam dotavit, sub ea semper intentione, quod eidem Conrado, heredibus ac successoribus suis salvum perpetuo jus remaneat patronatus una cum regimine et gubernatione hospitalis ipsius et bonorum suorum ad illud pertinentium in praesenti, et quae ad id pervenire poterunt in futuro domino conce- dente. Et ne plebanus civitatis eiusdem, qui pro tempore fuerit, cuiuscunque status, conditionis, professionis extiterit, ex huiusmodi structura laedi valeat in offertorio modo quovis, deputavit Conradus praefatus duas sexagenas grossorum denariorum pragensium solvendas de hospitali praedicto ipsi plebano annis singulis nomine recompensae, addens, quodsi, quod absit, Con- radum ipsum, heredes et successores suos, omnes et singulos, nullo eorum simpliciter super- stite migrare contigerit ab hac vita, extunc vult et desiderat, quod jus patronatus dictae ca- pellae et hospitalis ac bonorum ipsius gubernatio ad meliores et seniores duos aut tres cives matura deliberatione per judicem et juratos antedictae civitatis electos auctoritate et potestate plenaria devolvatur. Quapropter postulavit a nobis, humiliter et devote, ut has suas structuras, dotationum deputationem, reservationem et intentionem ac voluntatem de solita benignitate approbare et confirmare gratiosius dignaremur. Nos itaque tam pium opus et desiderium in domino commendantes omnia et singula suprascripta, ipsius Conradi saepedicti petitioni favora- biliter annuentes, grata et rata habendo, ipsa et ipsorum quodlibet in toto et parte qualibet

Strana 845
et Moraviae. Anni 1331—1332. 845 approbamus, ratificamus et scripti nostri patrocinio confirmamus". — Dat. in Tust sabbato pro- ximo post Assumptionem Virginis gloriosae a. d. MCCCXXXI°. Strnad, Listář kr. m. Plzně pag. 25. — Čelakovský, Codex iuris municipalis Boh. II, 272, n. 159. 2167) 1331, 8 Sept. Pragae. Johannes, Boem. et Pol. rex oc villam Eypowicz a Conrado de Dobrzano, civi Pils- nensi, pro hospitali S. Mar. Magdalenae prae muris dictae civitatis comparatam a solutione collectae regiae generalis, quae berna vulgo dicitur, nec non ab omni servitutis onere ipsi vel cuicumque alteri faciendo libertat. — Dat. Pragae VI idus Sept. a. dom. 1331. Strnad, List. král. m. Plzně p. 27. 2168) 1331, 19 Sept. In Nachod. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, attendens fidelia servitia, quae ipsi Peczoldus dictus Miczar exhibuit, volensque eum praemiare, tres laneos, quos habuit in Fidlers- dorff, a solutione census, a steurarum, collectarum et tributione quarumcumque dationum plenam dat libertatem. — Dat. in Nachod XIII° kal. Octobris a. d. MCCCXXXI°. Cop. Mus. Boh. e libro vetustissimo civit. Curiensis fol. 206. 2169) 1331, 1 Oct. Avinione. Johannes, papa XXII Ludowicum de Sabaudia, dominum Vaudi, rogat, ut Carolum, primogenitum Johannis, regis Boemiae, qui communitates et terras Valentiae et Pereti, in manu et devotione ecclesiae Romanae persistentes, molestat et molestare gravius, nisi dicti cives regis gentes recipiant et ei se subiciant, comminatur, a praemissis abstinere studeat. Dat. kal. Octob. pontif. anno XVI°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 1488. 2170) 1332, 17 Maii. Avinione. Johannes, papa XXII reginam Franciae rogat, ut cor regis ad pacem inclinare studeat faciendam inter ducem Brabantiae et Johannem, regem Boemiae. — Dat. Avinione XVI kal. Jun. pontif. a. XVI°. Vatikanische Akten zur deut. Gesch. in der Zeit Ludwigs des Bayern n. 1537. 2171) 1332, 12 Jun. Avinione. Johannes papa XXII regi Siciliae scribit inter regem Boemiae et ducem Brabantiae treugis usque ad quindenam instantis festi Nativitatis sancti Johannis initis eundem regem versus Bavarum dirigere gressus suos dici ——. Dat. Avinione II id. Junii pontif. anno XVI. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 1543.

Strana 846
846 Emler, Regesta Bohemiae 2172) 1332, 22 Nov. Avinione. Johannes papa XXII interdictum ecclesiasticum, cui Kaesersperg, de Valle sancti Georgii, de Blixberg et Durenchein oppida seu castra cum aliis villis et locis in terra Alsaciae Basiliensis diocesis, Johanni regi Boemiae subditis, subiacent, suspendit usque ad unum annum. — Dat. Avinione X. kal. Decembr. anno XVII. Vat. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 1580. 2173) 1332, 1 Nov. In Luckow. Margaretha relicta Sdezlai de Stermberch villam Sthernow monasterio S. Clarae in Olomucz donat. — Not oc, quod nos Margareta, relicta domini Sdezlai pie recordacionis de Stermberch, not. oc, "quod maturo et salubri consilio prehabito cum dilectissimis filiis nostris, Stephano, Jaroslao, Alberto et Matheo cum consensu et bona voluntate sanaque deliberacione eorundem pro remedio animarum nostrorum karorum, videlicet domini Sdezlai, mariti nostri, et Sdenconis, filii nostri, necnon aliorum predecessorum nostrorum et pro sospitate felicibusque successibus vivorum filiorum nostrorum predictorum, ac ipsis decedentibus pro remedio ani- marum eorundem villam nostram Sthernow nuncupatam prope castrum Stermberch sitam in Olomucensi diocesi, que iure dotalicii nostri ad nos spectare dinoscitur et pertinere, cum omnibus iuribus, vtilitatibus et pertinenciis suis vniuersis, — — monasterio S. Clare in Olo- mucz in testamentum legauimus — — et donamus iure hereditario perpetue possidendam, tali condicione addita et adiecta, videlicet cum in eadem villa sint XX lanei, qui singulis annis censuant minus vno fertone XX et IX marcas et ex illo censu domina abbatissa dicti mona- sterii, quecumque pro tempore fuerit, debet singulis annis filiabus nostris karissimis Agneti et Elyzabeth, eiusdem ordinis et monasterii sororibus, quamdiu vixerint, simul dare ambabus decem marcas et hoc semper de primis denariis, qui de censu ipsius ville colligentur, omni mora et occasione procul motis, et si dictas filias nostras iusta de causa uel quacumque ne- cessitate ad aliud monasterium eiusdem ordinis pro mansione contingerit aut oportuerit se transferre, extunc abbatissa dicti monasterii S. Clare predictas X marcas ad easdem nostras filias pertinentes singulis annis ipsis transmittere tenebitur et debebit. Et postquam prefatas filias nostras de hoc seculo migrare contigerit, extunc abbatissa et conuentus sanctimonialium monasterii S. Clare in Olomucz alias duas virgines habiles de genere Stermbergensi secundum consilium et voluntatem filiorum nostrorum predictorum et posterorum ipsorum loco nostrarum filiarum in ordinem et monasterium ipsarum sine qualibet difficultate suscipere tenebuntur, quibus eundem censum X marcarum singulis annis soror abbatissa dare debet integraliter et complete et sic deinceps imperpetuum obseruabunt, ita tamen, quod semper illarum duarum virginum vna decedente alia de genere Stermbergensi in locum eius secundum consilium no- strorum filiorum et heredum ipsorum, vt premittitur, eligatur. Et sic semper perpetuis tem- poribus due virgines succedant sibi vicissim de genere Stermbergensi, quibus abbatissa, que- cumque protunc erit, pretactum censum decem marcarum singulis annis debebit et tenebitur

Strana 847
et Moraviae. Annus 1332—1334. 847 plenariter soluere et assignare. Insuper reliquas X marcas pro edificiis et structuris eidem monasterio necessariis ipsa abbatissa et conuentus impendere habebit et dispensare, residuas vero novem marcas minus fertone fratribus Minoribus in Olomucz quibusuis annis, in anniuer- sariis scilicet domini Sdezlai, quondam mariti nostri, in festo Inuencionis s. Crucis filiique nostri Sdenconis in festo Purificacionis b. Marie filiorumque omnium nostrorum, cum deces- serint, abbatissa, que protunc fuerit, fideliter distribuat ac disponat, vt diuina officia ipsis temporibus deuocius pro animabus ipsorum peragantur. Sed quia huiusmodi legacionem, do- nacionem et testamentum de parte bonorum filiarum nostrarum predictarum, que pro dotalicio ipsas contingebat, et de ipsarum speciali voluntate facimus, legamus et donamus, ideo humiliter petimus et supplicamus, vt ob hoc ipse nostre filie reuerencius et honorabilius in ipso mona- sterio teneantur, innotescentes eciam per presentes, quod per huiusmodi legacionem et dona- cionem supradictos filios nostros absoluimus et solutos facimus et fecimus de CC marcis, quas filiabus nostris Agneti et Elyzabeth racione ipsarum patrimonii uel dotalicii soluere tenebantur, cum de nostro dotalicio satisfecerimus ipsis nostris filiabus. Volumus eciam, vt eandem villam filii nostri prelibati cum suis heredibus protegant, defendant et tueantur, nichil omnino sibi iuris in ipsa villa amplius vendicantes. Nos quoque Stephanus, Jaroslaus, Albertus et Matheus, fratres dicti de Stermberch, presentibus publice profitemur hanc suprascriptam donacionem seu legacionem de nostra bona voluntate plenoque consensu fore factam, quam donacionem et disposicionem ratam et gratam habentes, presentibus approbamus“. — Datum in Luckow a. d. MCCCXXXII°, in die Omnium Sct. Ex orig. arch. reg. Wratislav. cop. Musei Boh. 2174) 1332 Pragae. My Jan, král český a polský a lucemburské kníže, známo činíme, že „jsúce na tom vždycky, kdež bychom mohli a slušné bylo, abychom město naše Písek zlepšili, ves naši Zatavu blízko od téhož města ležící, z kteréž nám a naší komoře platu s třinácti hřiven prve každého roku vycházelo, týmuž městu a měšťanům našim v něm obývajícím připojujeme a přivlastňujeme, tak že obyvatelé té vsi Zatavy z každého lánu tolikéž jako z lánův jinejch vsí k tomu městu přiměřenejch platiti obyčej mají, taky komoře naší v časech budoucích náležeti a platiti mají, též i jiná břemena, kteráž by na též město přišla, podle spravedlivého vložení nésti a trpěti s týhož města měšťany povinni budou“. — Dán v Praze léta božího tisícého třístého třidcátého druhého etc. E cop. arch. c. r. gub. Boh. Pragae communicavit mecum d. C. Köpl, praefectus dicti archivi. — Cela- kovský, Cod. iuris municipalis Boh. II, p. 278. 2175) 1334, 13 Jan. Lucembourch. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Petro de Rosenberch iura, quae Dyodochio de Suzelicz Wenceslaus II, rex Boh. et Pol. olim dedit, confirmat. — Not. oc „quod

Strana 848
848 Emler, Regesta Bohemiae veniens ad nostram presenciam dilectus fidelis noster Petrus de Rosemberch, summus eiusdem regni Boemie camerarius, iura, que super bonis in Suzelicz sibi competunt, per excellentis principis d. Wenceslai, Boemie et Polonie quondam regis, soceri et predecessoris nostri karis- simi, que olim Dyothochoni de Suzelicz confirmaveramus, patentes literas evidencius demon- stravit. Nos vero eadem bona in Suzelicz cum omnibus suis pertinenciis, quemadmodum illa possedit et tenuit Dyotochius antedictus, eidem Petro de Rosemberch et suis heredibus propter fidelia et accepta ipsius Petri de Rosemberch servicia eo modo, quo dicti predecessoris nostri et literarum nostrarum tenor continet, certissime confirmamus; volentes, quod predicta bona hereditarie ipse Petrus et sui heredes prenotati possideant, habeant, vendant; commutent, et ex eis faciant et disponant, tamquam de hereditaria et re propria ipsorum“. — Dat. Lucem- bourch in octavis Epiphanie domini a. a nativitate eiusdem MCCCXXXIV°. Ex orig. arch. Trebon. 2176) 1334, 13 Jan. Ze Lucemburch. Johann, könig von Böhmen oc, befreit die Besitzungen der brüder Otto und Otto von Bergow von allen czuden und dem vrsad in Böhmen. — Tun chunt oc, daz wir vmb die ge- trewen vnd stetigen dienst vnserr lieben vnd getrewen Otten vnd Otten, gebrueder gehaizzen sint von Bergow, die sie vns mit trewen vnd mit vleizze haben getan vntz her oc — "tun sulich genade, daz sie vnd die vorgenanten ir erben vnd ir nachchomelingen ewicliche, die weil daz sie vnd ir erben vnd ir nachchomelingen leben, von dem house vnd von der stat ze Welyn vnd darzu von Seberch vnd von allem dem gute, daz darzu gehoret, vnd daz sie von vns vnd vnsern erben vnd nachchomelingen habn zu lehen, ez sei ledig gut oder verlehent, ouz allen czuden oder vor dem vrsad vberal ze Beheim in dem lande nemen vnd ouzziehen gentzlichen vnd gar also, daz nyemant in der czude oder lantgerichte, in dem vrsad vberal in dem lande zu in vnd irn erben vnd ze irn nachchomelingen noch zu tem vorgenanten gute noch ze irn mannen vnd irn lauten icht clagen haben, oder ze teydingen, noch ichtes icht ze richten, ez wer denne, daz sie von irn lauten vnd mannen reht vorsagten, vnd ouch mit su- licher vnterscheid : wer daz, daz yemant ze den vorgenanten vnsern getrewen Otten vnd Otten von Bergow vnd ze irn erben oder nachchomelingen, oder ze irn mannen vnd lauten icht ze clagen hette oder ze teydingen, daz man daz tun sol vor vns vnd vnsern erben vnd vor vnsern nachchomelingen, den chunigen ze Beheim, oder vor vnserm richter, den wir in dazu geben vnd setzen in so getanem rechte, als ander vnser lantherren vnd man vnd läut haben in dem lant ze Budyssin. Vnd des sein getzeug vnser lieben getrewen, Jesk, probst ze Wissegrad, chantzler vnsers chunichriches ze Beheim, Hans von Clingenberch, Thiem von Cholditz vnd Vlrich der edler Pfluk.“ — Der ist geben ze Lucemburch, do man zalt von Cristes geburt dreutzehen hundert jar vnd dar nach in dem vier vnd dreizzigisten jare an dem achten tag nach dem oberisten tag. Ex orig. reg. arch. Wratisl. copia Mus. Boh.

Strana 849
et Moraviae. Anni 1334—1335. 849 2177) 1334, 11 Jun. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, Boemiae regi. Nuncios eius, magistros Boemundum de Saraponte, archidiaconum Treverensem, et Guillelmum Pinchon (?), cancellarium, ac nobiles viros Ludovicum de Pictavia et Symonem Philippi, milites et consiliarios regios, et literas ab eis praesentatas recepit, audivit etiam, quae nuntii prudenter et eleganter proposuerunt. „Tan- demque ad illa de consilio nonnullorum ex nostris fratribus ad hoc per nos specialiter evocatis respondimus, prout regie magnificentie breviter intendimus per alias nostras literas seriosius explicare“. Dat. III idus Junii, pontif. anno XVIII°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 1652. 2178) 1334, 26 Oct. Pechlarn. Nicolaus, Ratisponensis episcopus, concedit indulgentias omnibus poenitentibus, — „qui ad capellam S. Georgii seu ad hospitale S. Jodoci in Crumpnaw Pragensis dioecesis, quae vir strenuus Petrus de Rosenberg propriis construxit sumptibus et expensis, in anniversario dedicationis ac in dictorum festivitatibus sanctorum et per octo dies festivitates ipsas inmediate sequentes, immo in solemnitatibus Natalis Domini, Circumcisionis, Epiphanie, Purificationis S. Mariae, Resurectionis Domini, Ascensionis Domini, sanctae diei Pentecostes, Corporis Christi, S. Johannis Baptistae, Petri et Pauli et omnium aliorum apostolorum, S. Laurentii, Assumpti- onis sanctae Mariae, Nativitatis eiusdem, S. Michaelis Archangeli, Omnium Sanctorum, S. Martini et S. Nicolai cum devotione et reverentia visitaverint ac pro ornatu, luminaribus seu aliis necessitatibus capellae seu hospitalis praedictorum suas elemosinas elargiti fuerint“. —— Dat. in Pechlarn VII° kal. Novembris a. dom. M°CCCXXXIV°. E copia simpl. in arch. Krumloviensi principum de Schwarzenberg. 2179) 1335, 9 Jan. Avinione. Benedictus papa XXII. "Cum Johanne, rege Boemiae, ac Beatrice de Borbonio, nata Ludovici, ducis Borbonesii, inter quos tractante Phylippo, rege Franciae, concordatum fuerat, ut matrimonium contraherent per verba legitime (sic) de praesenti, quamquam propter tertium consanguinitatis gradum id facere non poterant, super hoc impedimento pontifex interveniente eodem Phylippo rege dispensavit "nonis Januarii proxime praeteritis ante coronationis et bene- dictionis nostrae solemnia". "Verum ne sub eo praetextu, quod praesentes litterae confectae non sunt sub dato dicti diei, videlicet nonis Januarii praecedentis, ipsa coronationis et bene- dictionis nostrae solemnia, ante quae in Romanos electi pontifices non consueverunt communiter integra bulla uti, aliquod vobis in huiusmodi dispensationis gratia praeiudicium generetur, vo- lumus ... quod huiusmodi gratia a praedicta die, videlicet nonis Januarii, robur... firmitatis obtineat“. Dat. Avinione V id. Januarii, pontif. anno I°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 1695. 107

Strana 850
850 Emler, Regesta Bohemiae 2180) 1335, 9 Jan. Avinione. Benedictus papa XII Johanni, regi Boemiae, suam benedictionem et coronationem no- tificat. — Dat. Avinione V idus Januarii pontific. anno I°. Vatikan. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 1686. 2181) 1335, 1 Jul. Avinione. Benedictus papa XII Gallum de Novo Castro ordinis fratrum Praedicatorum inquisi- torem haereticae pravitatis in civitate ac diocesi Pragensi deputat et mandat, quod officium inquisitionis huius in dictis civitate et diocesi exerceat iuxta formam canonum et statuta. „Sane dolentes accepimus, quod in civitate et diocesi Pragensi adeo heretice infidelitatis diversimode error invaluit, quod ibidem quam plurimi a via veritatis prorsus aversi sunt“ etc. Dat. Avi- nione kal. Julii, pontif. anno I°. Eodem die episcopo Pragensi et aliis ecclesiarum praelatis in civitate ac diocesi Pra- gensi constitutis hoc communicat et eos monet, ut inquisitori praefato auxilium ferant; se eum deputasse, cum, sicut acceperit, in regno Boemiae hostes crucis de remotis tam Alamaniae quam circumpositis regionibus frequenter et latenter invadant simplices et catholicos dicti regni eosque inficere et a veritatis lumine deviare fallacium augmentationum impulsibus moliantur. Eodem die simili modo Johanni regi Boemiae. — Eodem die simili modo Carolo, primogenito Johannis regis Boemiae, marchioni Moraviae dictique regis vicario generali. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 1740. 2182) 1335, 4 Oct. Pragae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes, civibus in Neumburga super Albea tres laneos de silva Komar dicta exstirpare concedit. — Not. oc, "quod, quia commoditatibus et profectibus ciuium ciuitatis nostre Neumburge super Albea, qui ad tempus nostris peticionibus annuentes certam nobis pecunie summam ministrarunt, solerter intendere affectantes, ipsis vniuersis et singulis pro melioracione ciuitatis ipsius, vt eorum pascua, in quibus hucusque defectum passi sunt, dilatentur, hanc graciam duximus faciendam, ita videlicet, quod ipsi ciues incipiendo a ponticulo per aquam Curim constructo et a sinistris usque ad Albeam descendendo circum- quaque de silua nostra Komar dicta tres laneos exstirpare et in prata reducere valeant et possint ac ligna resecata abducere plenam eis damus et concedimus potestatem, qui nichilo- minus predicti lanei pro eorum, vt premittitur, pascuis ciuitati et ciuibus antedictis et eorum posteris perpetuis temporibus remanebunt. Tenebuntur autem ciues ipsi vice recepta murum ciuitatis a porta pontis per Albeam vsque ad claustrum fratrum Predicatorum ibidem infra biennium a data presencium computando murare et ex toto perficere ac complere. Mandamus igitur vniuersis per Boemiam fidelibus et officiatis nostris et potissime burgrauio seu prouin- ciali iudici Podebradensi, qui sunt aut qui pro tempore fuerint, necnon forestariis ibidem seu

Strana 851
et Moraviae. Anni 1335—1336. 851 silue custodibus, quatenus sepedictos ciues nostros Neumburgenses in resecacione dictorum lignorum et possessione trium laneorum in prata reductorum ac eciam in prato circa Albeam ibidem sito, super quo eorum pecora hucusque pascere consueuerant, non debeant vel presumant, prout indignacionem maiestatis regie euitare cupiuerint, ullo vnquam tempore impedire“. — Dat. Prage a. d. M'CCCXXXV°, in die b. Francisci confessoris. Čelakovský, Codex iuris municipalis Boh. II, 296 n. 180. 2183) 1335, 15 Oct. Avinione. Benedictus papa XII magistro Hermanno, canonico Pragensi, capellano suo, de collatione canonicatus in ecclesia Constantinensi Haynrico de Enselingen. — Dat. Avinione id. Oct. pontif. a. 1°. Vatikan. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 1761. 2184) 1336, 1 Jan. Pragae. Johannes, rex Boh. civibus in Klatow quasdam libertates concedit, praesertim ut iure civitatis Prag. utantur, ad nullum iudicium extra civitatem citari et debitores suos ubicunque possint arrestare. Čelakovský, Corpus inris municipalis Boh. II, p. 308 n. 186. 2185) 1336, 13 Jan. Avinione. Benedictus papa XII Johanni, regi Boemiae, mandat, quatenus inducat Henricum, du- cem Sleziae, ut ab indebitis oppressionibus, quas per se suosque officiales et subditos abbati et conventui monasterii de Lubens Cisterciensis ordinis Wratislaviensis diocesis multipliciter intulit, desistat. Porro pontifex regi etiam monasterium de Cedelicz dicti ordinis Pragensis diocesis commendat. — Dat. — Avinione id. Januarii pontif. a. II°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 1768. 2186) 1336, 18 Jan. Pragae. Johannes, Boh. rex ac Lucemburg. comes, civibus civitatis Slany iura a praedecessore suo, Wenceslao II, rege Boh. concessa, confirmat. — Not. oc, "quod uolentes dilectis nobis ciuibus ciuitatis nostre Slany specialis nostri fauoris et beniuolentie graciam impartiri, ciuibus ipsis omnia iura, gratias et libertates, que et quas fel. mem. illustrissimus d. Wenceslaus se- nior, quondam Boh. et Pol. rex, socer et predecessor noster carissimus, dum ipsam ciuitatem iure Magdeburgensi locaret, concessit, eisdem etiam concedimus, gratiose promittentes ciues ipsos in eisdem iuribus, gratiis et libertatibus, sub quibus ciuitas ipsa per predictum socerum 107*

Strana 852
852 Emler, Regesta Bohemiae nostrum predicto iure Magdeburgensi locata est, quibusque iidem ciues usque ad hec tempora libere usi sunt, de innata nobis clementia benigniter inantea perpetuis temporibus conseruare. Utque etiam gratiarum nostrarum ciuibus predicte ciuitatis nostre per nos factarum et impen- sarum multiplicitas habundantius uideatur, locationem ipsius ciuitatis, sicut per predictum so- cerum nostrum facta est, ratam habentes et gratam, eam regie auctoritatis nostre patrocinio confirmamus, hoc tamen adhibito moderamine, quod quilibet laneus ipsi ciuitati nostre tem- pore locationis admensuratus, qui in numero sunt centum lanei minus quatuor laneis, tantum habere debeat octuaginta quatuor iugera et talia, quod super quodlibet iugerum tantum unus stricho per quemlibet serrentem valeat seminari, et de quolibet laneorum predictorum ciues ipsi, qui eos habuerint, pro tempore in festo b. Galli anni cuiuslibet unam marcam gros. denar. LVI grossos .. computando pro marca qualibet, census nomine nobis soluent, et post here- dibus et successoribus nostris in regno Bohemie soluere anno quolibet in predicto termino perenniter tenebuntur. Ad maioris etiam gratie nostre cumulum ciuibus predicte ciuitatis nostre Slany et ad ciuitatem nostram ipsam omnes eos, qui ante ciuitatem et extra muros ipsius resident, cum censu de domibus suis [adiungimus], ut inantea iidem onera eis incum- bentia cum ipsis sufferant et expleant in subsidium. Et ut post fatigas et pressuras, quibus affecti sunt hucusque, respirare valeant, duximus largiendos et liberaliter elargimur remanendos iugiter ad ciuitatem et ciues nostros predictos, volentes, quod idem preurbiales a solutione berne regalis de domibus suis et hortis iugiter sint excepti. Addicimus etiam, quod ciues et incole ipsius ciuitatis Slany a datione thelonei in ponte Pragensi, prout ab antiquo liberi fuerunt, sint penitus absoluti“.— — Dat. Prage in die b. Prisce virginis a. d. MCCCXXXVI°. Čelakovský, Codex iuris municipalis Boh. II, 309, n. 188. 2187) 1336, 27. Sept. (In Krummau). Wier Michel richter und Peter Mup, Cunrad Brunner, Andre, Niclas Megerl, Cunrad satler, Cunrad Sorgil, Seydil leytner, Wudil sneyder, Wismut von Drthen, Jen von Clum, Ulrich der schon schuster, Swatisslab, czu den czeiten geschworen czu Crunnab — — tuen chunt, das wier „haben gegeben den erwern leuten czu Pridals, arm und reych, di gewalt mit der gunst vnsers herren herren Peters von Rosemberg czu schengchin, malcz czu machen, czu prueven, al irn vrum czu schaffen, so si just mugen also puschadenlich, das si uns alle jar vorrichten schullen czu faschang drey phunft phenning Passuer muncz, di wier unsern herren czu rechten czins vor dieselben crezm gewen mussen alle jar ewicleichen. Und diselben drei phunt, di schul wier haben auf dem vorgenanten marg czu den Pridal auf irm erb und —— Geschehen, do man czalt von Cristes gepurd dreyczehnhundert auf irm aygen ewicleych“. jar dornach in dem sechs und dreysegistim jar an zeind Venczlaus obent des marterres. Ex orig. arch. principum de Schwarzenberg Crumloviensis. 2188) 1337, 8 Jan. In Wratizlauia. Johannes, B. rex ac Luc. comes, Jesconi de Wessel castrum Belusch cum pertinentiis pro 2200 sexag. gr. prag. vendit. — Not oc, „quod cum castrum nostrum Belusch eum vni-

Strana 853
et Moraviae. Anni 1336—1337. 853 uersis et singulis bonis fuisset per nos fideli nostro Wylrico de Tusk in MCCC sexag. gr. prag. denar. nomine pignoris obligatum, tandem ipsum castrum cum bonis predictis fidelis noster Benessius de Wartenberch felicis memorie nostro consensu ad hoc accedente in eisdem MCCC sexag. dict. gr. ab ipso Wilrico cum parata pecunia liberauit, quique Benessius nobis post hoc noningentas sexag. dict. gr. in parata pecunia mutuavit, ita quod ipsum castrum cum bonis predictis fuit et est ipsi Benessio in MM et CC sexag. obligatum. Quodque castrum cum bonis predictis per mortem ipsius Benessii ad fidelem nostrum dilectum Jesconem de Wessel, filium eiusdem Benessii, est consequenter deuolutum in pignore. Quod quidem castrum et ciuitatem Gytzin cum villis subscriptis videlicet Antiquum Gytzin, Holyn, Belusch, Bukwicze, Lhota, Okschicze, Tzaykouicz, Ohawecz et aliis bonis vniuersis et singulis, que ab antiquo ad castrum et ciuitatem villasque predictas spectabant et spectare quocumque tytulo noscebantur, et eciam cum omnibus iuribus, pertinenciis et libertatibus, in quibuscumque rebus consistant, — que ex antiquo spectabant et nunc sunt ibidem, uel in posterum fieri possunt, ac eciam cum toto dominio castri et bonorum predictorum, prout ab antiquo ad predecessores nostros, Boemie reges, et consequenter ad nos pertinebant, ipsi Jescone [sic] recipienti pro se et heredibus suis pro MM et CC sexag. gr. predict. rite et racionabiliter iure hereditario vendidimus et vendi- mus et ipsis condescendimus libere de eisdem tenenda, habenda, possidenda et vtifruenda per eos et successores eorum imperpetuum eo modo et similiter, prout ipsi et alii fideles regni nostri barones bona eorum propria tenent et possident in regno nostro Boemie supradicto, renunciantes expresse in hiis scriptis omni iuri, accioni et opposicioni cuilibet, que nobis, he- redibus uel successoribus nostris, regibus Boemie, in castro, ciuitate, villis ac bonis omnibus supradictis competebant uel competunt seu competere possent aliqualiter in futurum, ita eciam, quod ipsi Jesco, heredes et successores sui habebunt et habere debeant perpetuo castrum et bona omnia prenotata ad ipsum castrum spectancia dandi, donandi, vendendi, permutandi, le- gandi et de ipsis tamquam de aliis ipsorum bonis propriis faciendi in toto uel in parte plenam et liberam potestatem. Et quia ex iure et consuetudine in regno nostro Boemie hactenus approbatis hereditaria bona regum ab eis per vendiciones, donaciones et permutaciones in proprietates incolarum ipsius regni nobilium et claustralium ac aliorum subditorum hereditarie transferuntur et transferri possunt et ex conuerso eorundem incolarum nobilium et claustralium ac aliorum subditorum bona et possessiones ipsorum regum, prout alias patet per experienciam, tytulo hereditario pluries transierunt, condicionibus bonorum huiusmodi secundum hoc in dicto regno nostro Boemie sepius variatis, idcirco nos considerantes, quod vendicio castri predicti cum suis bonis omnibus et singulis Jesconi et heredibus suis prehabitis per nos iure facta racionabiliter fieri posset, ipsum castrum cum suis iuribus et pertinenciis omnibus supradictis de consensu, beneplacito, voluntate et certa sciencia illustris Karoli, marchionis Marauie, pri- mogeniti nostri karissimi, nec non matura deliberacione cum nobilibus consialiriis nostris habita super ea, ymo de ipsorum consilio, beneplacito, et consensu ac certa sciencia ad hoc acceden- tibus ipsisque affirmantibus et approbantibus coram nobis, quod exigentibus causis et circum- stanciis pretaxatis de iure per nos fieri poterat id, quod fecimus in hac parte, ad dictorum Jesconis suorumque heredum sponte et libere pro predictis MM et CC sexag. per eos nobis,

Strana 854
854 Emler, Regesta Bohemiae sicut premittitur, persolutis tradidimus et tradimus potestatem nichil iuris, proprietatis aut accionis nobis, heredibus seu successoribus nostris, regibus Boemie, circa ipsa in toto uel in parte aliqua reseruare bona fide pro nobis dictisque heredibus nostris aut successoribus pro- mittentes, quod nostro uel eorum nomine contra premissa uel eorum aliquod per nos facta numquam de iure uel de facto in preiudicium predictorum Jesconis, heredum aut succes- sorum suorum quitquam attemptare in futurum [sic]. Quod quidem castrum cum bonis pre- dictis in toto et in qualibet sui parte Jesconi, heredibus et successoribus suis predictis pro- mittimus bona fide vna cum heredibus nostris a quolibet homine ea iure terre Boemie impetente eodem iure terre Boemie disbrigare“. — Dat. in Wratislauia feria IV- proxima post diem Epiphanie domini anno eiusdem MCCCXXXVII°. Ex orig. reg. arch. Wratisl. cop. Mus. regni Boh. 2189) 1337, 13 Jan. In Wratislauia. Johannes, B. rex ac Luc. comes, testatur se dedisse Jesconi de Wessel literas patentes super venditione castri Welusch, quas (v. lit. praeced.) hisce literis transsumi facit. — „Igitur ad maiorem dicte vendicionis euidentiam et cautelam ac perpetuam memoriam pretactas patentes litteras in hanc cartam transsumi et sigilli nostri appensione ac sigillorum regni nostri nobilium fidelium nostrorum Perchtoldi de Lypa, prepositi Wissegradensis summi regni Boemie cancellarii, Hinconis Berce de Duba, purchrauii Pragensis, Heinzlini de Lypa, summi eiusdem regni mar- schalci, VIrici Pflug, subcamerarii ipsius regni Boemie, Wankonis de Wartenberch, summi pincerne dicti regni Boemie, Tymonis de Coldicz, Ottonis de Bergow, Henrici de Luchtenburch, Hin- conis de Nachod, Jesconis de Bozkowicz et Hinconis de Waldenstein (in) testimonium prescripto- rum appensionibus iussimus communiri in testimonium super eo.“ — Dat. in Wratislauia in octava Epiphanie dom. a. eiusdem domini MCCCXXXVII°. Ex orig. arch. reg. Wratisl. copia Musei regni Boh. 2190) 1337, 2 Febr. (S. 1.) Philippus de Wranovicz bona sua in Wranovicz vendit. — Not. oc, „quod ego Phi- lippus de Wranovicz de consensu — — domini Michulonis de Paulovicz, soceri nostri karis- simi, et dilecte coniugis mee, filie ipsius, exigentibus racionabilibus ac legitimis causis un- decim laneos et quartale cum una taberna in eorum metis seu terminis distincta in ipsa villa mea Wranovics iure hereditario cum ipsorum pertinenciis, videlicet pratis, ortis, agris cultis et incultis, areis, exitibus ac voluntate qualibet viris nobilibus dominis Andree, Sebehirdo fratribus de Ottazlavicz et Lambertho de Raycz ac ipsorum heredibus —— vendidi perpetuo possidenda taliter, quod pro qualibet marca census sive redditus decem marcas gross. prag. moravice pagacionis sive numeri michi dare ac solvere tenebuntur. De qua pecunia centum marcas grossorum memorate pagacionis ab eisdem dominis plenius iam accepi, talibus tamen

Strana 855
et Moraviae. Annus 1337. 855 condicionibus introductis, quod prefatos laneos a festo bb. apostolorum Philippi et Jacobi proxime affuturo infra annum continue de mea propria et nullius alterius pecunia nec eadem bona alteri cuiquam vendendo, ita eciam, quod eorundem bonorum dominus forem, prout actenus, legittimus ac possessor, michi liceat liberare, alioquin villulas meas dictas Roch et Hrelowa Lhotha cum earum pertinenciis omnibus et iure hereditario iuxta estimacionem seu taxacionem supradictam terre Moravie communem, si potuerit aut eis et eciam michi placebit. Sin autem prenominatos laneos cum taberna et quartali, sicut dictum est, a me dumtaxat liberabunt, de qua pecunia, que prefatas marcas centum residua excreverit, ab ipso termino anni predicti usque ad annum alterum debeo sepe dictis dominis totaliter expectare. Nos vero Bochunco dictus Zerzie, Martinus de Drahanovicz, Uncha de Malchovicz, Kadoldus de Paulovicz, Ni- colaus de Wrahovicz dictus de Withenmul et Bolezlaus de Wessel una cum predicto Philippo et pro eo nos in solidum ac indistincte benivole obligantes pro omnibus supra et infra dictis atque ipsorum testes existentes ac fideiussores, rata et grata habentes promittimus eciam eisdem dominis in solidum sepe nominatos laneos vel quicquid predicti domini Andreas, Sobe- hirdo et Lambertus aput ipsum Philippum iuxta taxacionem predictam emerint vel redemerint, a quolibet homine secundum ius terre Moravie commune inpeticionem seu querimoniam mo- uente abs dampno predictorum dominorum quolibet penitus disbrigare, alioquin statim ad pri- mam monicionem eorum cuiuscunque ciuitatem Brunnensem ad hospitem, quem nobis ipsorum quicunque demonstraverit, titulo obstagii introire quilibet cum duobus equis et uno famulo non exituri, donec predicta vendicio disbrigetur plenariter ac de dampnis ipsorum per ipsum Phi- lippum vel per nos eis fuerit satisfactum“. — — Testes: dom. Stephanus de Thimowicz, Al- bertus et Nicolaus de Ottazlavicz, Milicius de Namescz et dom. Adam de Chunicz. —— Dat. et act. a. dom. MCCCXXXVII°, in die Purificacionis B. Marie Virg. gloriose. Ex orig. arch. principum de Schwarzenberg Trebon. communicavit mecum d. Th. Wagner, praefectus quondam dicti archivi. 2191) 1337, 24 Jun. (S. 1.) Nos Philippus de Wrenovicz not. oc „quod nos — — bona nostra hereditaria, videlicet villam, que vulgariter Chrzyelonis Elhota nuncupatur, dominico iure, iurisdiccione, hominibus, agris cultis et incultis oc ... nobili viro domino Andree de Otaslavicz ac heredibus seu suc- cessoribus suis hereditarie pro viginti marcis gr. den. prag., sexaginta quatuor grossos pro marca qualibet conputando, vendidimus, — — promittentes — — predictam villam — — ab omni homine eam inpetenti aut inpetere volenti iam dicto domino Andree, heredibus seu suis successoribus — — secundum commune ius terre Moravie — — disbrigare“. — — Sigilla Alberti et Nicolai fratrum de Otazlavicz, Onschonis de Zyrzyeczin, Alberti de Bistricz, Wschye- boronis de Swabnicz, Nicolai de Wrahovicz, Sobyenonis de Wazan. — — Act. et dat. a. d. MCCCXVII, in die B. Johannis Baptiste. Ex orig. arch. Trebon. communicavit mecum d. Th. Wagner, praefectus quondam dicti archivi.

Strana 856
856 Emler, Regesta Bohemiae 2192) 1337, 24 Jun. In Otazlavicz. Ego Philippus de Wranovicz universis cupio fore notum, "quod nobilibus viris do- minis Andree et Sobeherdoni fratribus de Otazlavicz, quibus villam meam Wranovicz ven- promisi et presentibus promitto —— residuum bonorum meorum que in Wranowicz didi —— et in Ruechen adhuc habeo, si ea me vendere contingeret, nulli alteri sine eorum pleno con- sensu vendere nisi ipsis. Si autem in vendicione eorundem bonorum conformari et concordare per modum fori, quod wlgariter tyrhem dicitur, nullatenus valeremus, extunc quamlibet mar- cam census, quam ipsis ibidem in Wranovicz et in Ruechen villis ostendero et demonstravero, aput me pro decem marcis grossorum moravici ponderis sine difficultate qualibet empcionis tytulo comparabunt. Quam quidem pecuniam michi in certis dabunt terminis; et ne propter terminos solucionis eiusdem pecunie disgregemur in eadem empcione ipsis largos, ut eandem mihi queant solvere pecuniam, terminos assingnabo“. —— Sigillum meum cum sigillis nobilium virorum Wocechonis de Bochdalicz et Sobenonis de Wazan. — — Act. et dat. in Otazlawicz a. dom. MCCCXXXVII°, in die b. Johannis Babtiste et Precursoris. Ex orig. arch. Treboniensis communicavit mecum dom. Theod. Wagner, praefectus quondam dicti archivi. 2193) 1337, 27 Aug. Avinione. Benedictus papa XII Johanni, regi Boemiae. Literas tuas, quas nuper super excusa- tionibus quorundam nobis relatorum, in quibus intellexeras nobis te fuisse delatum, tua se- renitas destinavit, recepimus et intelleximus diligenter; super quibus regie sublimitati breviter respondemus, quod excusationes predictas gratanter audivimus teque super premissis habemus et habere proponimus excusatum. — Dat. Avinione VI kal. Septembris pontif. anno III°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 1899. 2194) 1337, 3 Dec. Avinione. Benedictus papa XII Hermannum, custodem ecclesiae Prag. capellanum sedis apostolicae, decretorum doctorem, ecclesiae Warmiensi in episcopum praeficit., postquam Martinus de Cin- deto (?), canonicus eiusdem ecclesiae per capitulum in episcopum electus, in Romana curia pro causa confirmationis electionis suae existens, iuri suo cesserat. — Dat. Avinione III non. Dec. pontif. a. III°. Vatikanische Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 1991. 2195) 1338, 30 Jan. Pragae. Nos Karolus, d. r. B. primogen. marchio Mor. constare volumus, "quod ad nostram accedens presenciam Bohunko de Pyestech nobis humuliter supplicauit, quod cum ipse agros

Strana 857
et Moraviae. Anni 1337—1338. 857 suos et vnum pratum, que in dicta villa Pyestech possidet, vendere intendat, quatemus ven- dicioni huiusmodi nostrum prebeamus consensum. Nos suis precibus fauorabiliter inclinati sibi predicta bona vendere indulgemus taliter, quod is, qui ea bona comparauerit, ad illa seruici- orum onera, ad que predictus Bohunko de dictis bonis erat obnoxius, teneatur“. — Dat. Prage VI feria ante Putrific. b. virg. proxima a. d. MCCCXXXVIII°. Ex orig. reg. arch. Wratisl. cop. Mus. Boh. 2196) 1338, 10 Aug. Avinione. Benedictus papa XII Johanni, regi Boemiae: Venientem ad se Voelconem clericum, secretarium regium, et litteras regis benigne se recepisse. „Cumque ipse (scil secretarius) .. certas initas inter quosdam colligationes, in quibus se immiscere prudentia regia noluit, nobis explicandas seriose duxerit et etiam quasdam scripturas assignaverit, ligarum predictarum, sicut apparebat, in eis seriem continentes, nos super devotione huiusmodi premissorumque intimatione regali magnificentie graciarum actiones uberes referentes, eam rogamus attentius et in domino exhortamur, quatinus in eadem devotione .. persistens tenorem ligarum ipsarum sub sigillis eorum, qui eas inierunt, si honeste fieri possit et commode, nobis, quos super hiis, que tuum honorem et commodum respicient, quantum cum deo poterimus, propicios et benignos reperies, secrete tamen destinare procures." — Datum Avinione IV id. Augusti pontif. anno IV. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 1967. 2197) 1338, 18 Oct. Ich Boczk van Oberplacz vorgiech, das ich von „mein rechz erb, das dorff zem Rizanhs, sechs lehen und zwo hofstet — — furchaufet han mit alledem rechten, als ichs han gehabt imme dorffe und auserhalb des dorffes, dem beschaiden man Myrosloben von Rosieczk und seinen gerben evicleich ze einem erbe umme funfzig marczg phehemischer grosser phenning merharis gvichtes, je vierundesechzig vor einileich marzg gezahlt, der er uns erleichen hat vorricht. Czu mier so hat gelobet mit gesamter hant der erwer man Stibor Huoyg van Nem- czicz, Myrosloben und seinen gerben, ob seu ymand hindern wolt an dem egnanten dorf zem Riczhans an den sechs lehen und an den zwein hofsteten und er das bewaisen mag und uns mit dem gegenwirtigen prief manet, so glob wier im paid mit unsern treun ich Bochzk von Oberplacz und ich Stibor von Nemczicz dem egnanten Mirosloben und seinen gerben, das egnant guet iner vierzehn tagen ledigen und ausrichten". Siegel: hern Smilen van Lathein und hern Ingramen von Dobrouicz, hern Miloten van Litwan. — — Der prief ist gegeben nach Crists buerd uber dreuzehen hundert jar in dem acht und dreiskisten jar imme herbest an sant Lucas tag des ewangelisten. Ex orig. arch. Treboniensis communicavit mecum dom. Th. Wagner, praefectus quondam dicti archivi. 108

Strana 858
858 Emler, Regesta Bohemiae 2198) 1338, 24 Oct. Avinione. Benedictus papa XII Johanni, regi Boemiae. „Sublimitatis regie litteras, quas .. clericus tuus, earum exhibitor, nobis presentare curavit, benignitate recepimus consueta, quarum serie necnon et hiis, que idem clericus sub commissa sibi per litteras ipsas credentia explicavit, nobis pro parte regia plenius intellectis, attendentes, quod zelo sincere devotionis, quam ad deum ac nos et sanctam Romanam ecclesiam gerere ... dinosceris, ea nobis innotescere stu- duisti, exinde regali magnificencie graciarum uberes referimus actiones.“ — Datum Avinione IX kal. Nov. pontif. anno IV. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 1990. 2199) 1338, 12 Dec. (S. 1.) Conradus de Dobrzano, civis civitatis Novae Plznae, filiis suis Hermanno, Johlino et Raczkone assentientibus infirmis in hospitali suo constructo in praeurbio civitatis Novae Plznae census, quos emit in villa Bosschaw, confert. Sigillum civium civitatis Plznae apposuerunt iurati cives Fridricus Ssarf, Ulricus de Budweis, Paulus Dives, Jacobus Hacher, Henricus institor, Nicolaus Chraczer. — Dat. a. dom. MCCCXXXVIII°, in vigilia B. Lucie virg. Strnad, Listář král. m. Plzně.p. 45. 2200) 1339, 8 Jan. Pragae. Karolus, marchio Mor., Johannis, regis Boh. primogenitus, capellam regiam Omnium Sanctorum in castro Pragensi in ecclesiam collegiatam erigit ac duas dignitates, videlicet de- canatum et praeposituram, inibi statuit. — Not. oc, "quod nos attendentes immensa et innu- mera beneficia et honores, quibus altissimus dictum dominum genitorem et nos sue dignationis et clementie gratia in hoc seculo fecundauit, et propterea uolentes aliquid ad laudem et ho- norem ipsius nostramque et dicti domini nostri animarum salutem duraturum perpetuo per gratitudinis debitum ordinare et propterea zelo deuotionis pie accensi cupientes terrena in celestia et transitoria in eterna felici commercio commutare et capellam regiam in eodem castro regio sub Sanctorum Omnium titulo situatam per venerab. in Christo patrem d. Johannem, Pragensem episcopum, de consensu sui capituli Pragensis in collegiatam ecclesiam erigi ac duas dignitates, videlicet decanatum et preposituram, et vndecim canonicatus cum decano et preposito et canonicis prebendatis et decem ministros inibi ordinari et statui cum distinctis eorum redditibus et prebendis, ut in ipsa capella ad honorem omnipotentis Dei et beatissime uirginis Marie omniumque sanctorum cultus adaugeatur diuinus et numerus Deo militantium clericorum eidem capelle Omnium Sanctorum presentibus venerabilibus viris et dominis Pred- borio decano, Thoma archidiacono, Michaele scolastico, Johanne preposito S. Egidii, Wernhero, Hroznata, Henrico Melnicensi preposito, Bohuta, Curimensi archidiacono, Bartholomeo, Hosti- slao, Velcone, canonicis Pragensibus, necnon coram magnifico principe domino Rudolfo, duce

Strana 859
et Moraviae. Anni 1338—1339. 859 Saxonie, ac nobilibus viris, regni Boemie baronibus, dominis Petro de Roznberk, capitaneo regni Boemie, Hyncone de Duba dicto Berca, purchrauio Pragensi, Perthodo de Lypa, Sobye- hirdone de Scabor, vicepurch. Prag. in dotationem donamus et concedimus sponte et libere ad habendum, tenendum, possidendum et usufructificandum iure proprio in perpetuum de bonis propriis, possessionibus nostris et nostro thesauro ac precio comparatis seu emptis cum con- sensu et uoluntate gloriossimi patris nostri d. Johannis, regis Boemie supradicti: in primis oppidum forense Russymow et villas Letonycz ac Luczans sitas in predicto nostro marchionatu Morauie, in quibus sunt centum et triginta marce, sexaginta quatuor grossos prag. pro marca computando, in redditibus annuatim preter uenationes, piscationes et prata; item villas Prussecz et Komorczi et Voczerti sitas in Boemia in prouincia Curimensi et villas Druzecz, Chanycz et Hodkowycz in Pragensi prouincia in regno Boemie sitas, in quibus sunt centum triginta marce graues in redditibus annuatim preter piscationes, cum omnibus mancipiis et subditis nostris et iurisdictionibus ac iuribus et pertinentiis eorundem, reseruata nobis ac successoribus nostris in regno Boemie collatione prepositure, canonicatuum et prebendarum predictarum et in eadem capella seu ecclesia collegiata, ut premittitur, instituendi et aliis supradictis, quam quidem do- nationem et concessionem predictorum omnium libere et de consensu eiusdem patris nostri, ut premittitur, factam in dotatione prefate ecclesie optamus et uolumus inter prefatos decanum et prepositum, canonicos et ministros in eadem capella Omnium Sanctorum instituendos et ordinandos condiuidi et distribui iuxta statum dignitatum canonicorum et ministrorum eorun- dem per distinctas prebendas et congruas portiones, prout eisdem domino episcopo suoque capitulo Pragensi uisum fuerit expedire. Ceterum in testimonium et robur perpetuum omnium premissorum hoc presens priuilegium seu instrumentum nostre donationis et concessionis huius- modi per Budislaum, notarium infrascriptum, fieri rogauimus et sigilli nostri munimine fecimus roborari." — Acta et dat. in eodem castro regio Pragensi a. dom. millesimo CCC XXX° nono, VIII° die mensis Januarii, indictione VII, pontificatus sanct. in Christo patris et domini, d. Bene- dicti pape XII anno IV°, presentibus prefatis dominis Predborio decano, Thoma archidiacono, Michaele scolastico, Johanne, preposito Sancti Egidii, Wernhero, Hroznata, Henrico, Melnicensi preposito, Bohuta, Curimensi archidiacono, Bartholomeo, Hostislao, Welcone, canonicis Pra- gensibus, ac magnifico principe domino Rudolfo, duce Saxonie, et nobilibus viris regni Boemie baronibus dominis : Petro de Roznberk, capitaneo regni Boemie, Hyncone de Duba dicto Berca, purchrauio Pragensi, Pertholdo de Lypa, Sobyehyrdone de Scabor, vicepurchrauio Pragensi, et aliis. Et ego Budizlaus Galli de Wyssehorziewycz, clericus Pragensis diocesis, publicus auctoritate imperiali ac dominorum capituli ecclesie Pragensis iuratus notarius, donationi et concessioni ac prouisioni bonorum et omnibus aliis premissis, cum prefatis interfui testibus et ea rogatus scribere scripsi et in hanc formam publicam redegi meoque signo consueto et nomine consignaui. Insertum confirmationi Benedicti papae XII., de dato Avin. kal. Decembres pontif. anno VI. (1340). Bene- dicti XII. Reg. N. 128. (Com. Anni VI.) N. 386. 108*

Strana 860
860 Emler, Regesta Bohemiae 2201) 1339, 11 Maii. In Sicca. Johannes, Boh. rex ac Lucemburg. comes, cives Klatovienses a solutione omnium ber- narum ad tres annos liberat. — Dat. v Sušicích Vidus Maii a. d. MCCCXXXIX°. Čelakovský, Corpus iuris municipalis Boh. II, 332, n. 209 2202) 1340, 8. Jan. Avinione. Benedictus papa XII Karolo de Boemia, marchioni Mor. et Mariae, eius uxori, con- cedit gratiam, quod aliquem idoneum presbyterum in eorum confessorem eligere possint, qui, quotiens oportunum fuerit, eorum confessionibus auditis eos absolvat. — Dat. Avinione VI id. Jan. pontif. a. VI°. Vatikan. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 2060. 2203) 1340, 16 Jun. Pragae. Johannes, B. rex ac Luc. comes, ciuibus de Lithomierycz concedit, ut si dari continget tota berna omnes tantum XXX sexag. gr. si vero media tantum XV sexag. gr. dare debeant. — Not. oc, „quia nostri dil. fideles, ciues de Lithomierycz, hoc coram nobis demonstraverunt et ostenderunt euidenter, quod quamplura bona, que ab antiquis retroactis temporibus cum ipsa ciuitate Lithomierycz bernas regias, quandocumque imponebantur regno, soluerunt, iam alienata sunt ab ipsa Lithomierzicz ciuitate, et nos volentes proinde ipsis nostris fidelibus ac eciam propter eorum fidei constanciam, qua semper nostre regie magnificiencie fideliter paruerunt, prouidere graciose, ipsis graciam hanc fecimus et facimus presentibus —— specialem, quod quandocumque berne regie generales per totum regnum nostrum Boemie hominibus imposite fuerint in futurum, ita quod [de] quolibet laneo per mediam marcam grauem, videlicet per XXXII gr. prag. solui et dari debebit et continget, tunc ipsi ciues nostri predicti omnes de tota ciuitate Lithomierycz tantum XXX sexag. gr. pro tota berna sua regia et I sexag. pro delencialibus dare tenebuntur et debebunt, si vero berna media imponeretur, ita videlicet quod de laneo quolibet regni tantum XVI gr. solui et dari pro berna deberent, tunc ipsi ciues de Lithomierycz predicti omnes pro tota regia berna ciuitatis Lithomierycz XV sexag. tantum et vnam mediam sexag. pro delencialibus soluere debebunt et ab omni alia pluri solu- cione berne et delencialibus preter prescriptam ipsos volumus omnimode supportari, mandates — — collectoribus berne“ etc. — Dat. Prage in crastino b. Viti mart. a. dom. MCCCXL°. E cod. chart. Mus. regni Boh. 24, G, 12 fol. 33 et 70. Čelakovský, Cod. iuris municip. Boh. II, p. 356. n. 229. 2204) 1340, 1 Dec. Avinione. Benedictus papa XII Carolo, primogenito Johannis, regis Boemiae, marchioni Moraviae, qui de consensu genitoris sui capellam regiam Omnium Sanctorum sitam in castro regio civi-

Strana 861
et Moraviae. Anni 1339—1341. 861 tatis Pragensis per Johannem, episcopum Pragensem, de capituli Pragensis ecclesiae consensu in collegiatam ecclesiam erigi et duas dignitates, videlicet decanatum et praeposituram, ac un- decim prebendas et totidem canonicatus et decem ministros ordinari obtinuit eamque dotavit retenta sibi et successoribus suis in regno Boemiae collatione praepositurae, canonicatuum et praebendarum. Quae omnia pontifex confirmat insertis litteris Johannis episcopi et capituli Pragensis d. d. 1339 Febr. 22., Johannis, regis Boemiae, d. d. Norimberk anno 1339, Januar 20, Karoli, marchionis Moraviae, d. d. in castro regio Pragensi anno 1339, Januar 8. (V. Reg. IV, n. 2200 p. 858.) — Dat. Avinione kalendis Dec. anno VI. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 2088. 2205) 1341, 10 Jan. Avinione. Benedictus papa XII Prag. episcopo mandat, ut omnes complices superstites quondam Erici de Wolkow militis Lubucensis diocesis, qui ecclesiam S. Petri Goritiae concremavit ac funditus diruit, excommunicatos publice nuntiet et faciat ab omnibus evitari. — Dat. Avinione IV idus Jan. pontif. a. VII°. Vatikanische Akten zur deut. Gesch. in der Zeit Ludwigs des Bayern n. 2093. 2206) 1341, 22 Mart. Avinione. Benedictus papa XII, Johanni, episcopo Pragensi. „Percepit pontifex, quod quondam Dirslaus, praepositus ecclesiae eius Pragensis, nepos bonae memoriae Frederici, archiepiscopi Rigensis, de bonis dicti archiepiscopi usque ad valorem 1600 marcharum argenti habuit, dum in humanis ageret, et recepit, de quibus idem praepositus restitutionem facere vel aliam satisfactionem impendere dicto archiepiscopo non curavit. Cum autem ipse (papa) bo- norum illius archiepiscopi nuper apud sedem apostolicam decedentis dispositionem sibi duxerat reservandam, iniungit episcopo, ut tam cum scolastico ecclesiae Vicegradensis Pragensis diocesis habente noticiam, ut asseritur, de praemissis, quam cum aliis idoneis viris studiosam adhibeat solicitudinem, quod de dictis marchis, si extent, aliter autem usque ad valorem earum de bonis dicti praepositi satisfactio plena camerae papae praestetur". — Dat. Avinione XI kal. April. pontif. a. VII°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 2096. 2207) 1341, 9 Maii. Pragae. Johannes, rex B. et comes Lucemb. cum Petro et Wilhelmo de Sampach seu de Zebin bona quaedam permutat. — Not. oc, „quod nos fidelibus nostris Petro et Wilhelmo, filio suo, dictis de Sampach seu de Zebin bona nostra, videlicet Nechanicz municionem et opidum ac Nechanicz villam ad ea spectantem, cum omnibus eorum pertinenciis, scilicet iure patronatus

Strana 862
862 Emler, Regesta Bohemiae ecclesie ibidem, agris cultis et incultis oc — pro bonis propriis ipsorum fidelium nostrorum, videlicet pro parte castri Sampach predicti et parte bonorum ad ipsum pertinencium, que eos inposicione eorum contingebat, titulo iuste et legittime permutacionis dedimus, permutaui- mus oc. — Et quamuis ipsi fideles nostri, Petrus et Wilhelmus predicti, propter ius hereditarium, quod eis in Nechanicz municione et opido ac Nechanicz villa racione permutacionis predicte competit, eadem bona iuxta ius et regni consuetudinem vendere, dare, donare, permutare et quolibet iure locare absque requisicione et consensu nostris, personis quibuscumque voluissent, poterant, tamen hoc non obstante ipsi Petrus et Wilhelmus predicti bona eorum priusdicta, Nechanicz municionem et opidum ac Nechanicz villam, cum eorum omnibus pertinenciis, iuribus et libertatibus, que a nobis in predicta permutacione pro bonis eorum hereditariis superius expressis receperunt, fideli nostro Hinconi Krussina dicto de Luchtenberg vendere volentes, ob maiorem cautelam, vt vendicio eorum et empcio ipsius Hinconis iam dicti magis rata et efficax fieret, nostram presenciam regiam accesserunt, petentes affectiue, vt nos in vendicionem et empcionem predictas consensum nostrum expressum adhibere gratuite dignaremur. Quorum dignis precibus in hac parte benigne annuentes in ipsas vendicionem et empcionem predictas per ipsos fideles nostros Petrum, Wilhelmum et Hinconem utrimque factas plene consensimus et harum serie consentimus, ita quod idem Hinco eciam plenum ius habendi, possidendi oc — in predictis bonis, Nechanicz municione et opido ac villa Nechanicz, per eum iam emptis habere poterit nunc et inantea ac debebit“. — Dat. et act. Prage VII° ydus Maii a. dom. MCCCXLI°. Ex orig. arch. regii Wratisl. cop. Mus. Boh. 2208) 1341, 2 Jun. (S. 1.) Johannes, Boh. rex confirmat litteras iudicis et iuratorum Maioris civit. Prag. a. d. MCCCXLI, die XXI° Maii datas (v. Reg. Boh. IV, p. 368 n. 917), quibus statuitur, proventus officii „weinschrotampt“ dicti ad purificandam civitatem esse convertendos. — Nach Crists geburt vber dreyczehenhundert jar vnd darnach in dem ein vnd virczigisten jare an dem nechsten sunabend noch pfingsten. Čelakovský, Privilegia civitatum Pragensium p. 62 e Diplomatario regis Georgii n. 394 fol. 649. 2209) 1341, 29 Jun. vel 1 Aug. Pragae. Johannes, B. rex ac Luc. comes, civibus Lithomiericensibus literas et privilegia prae- decessorum suorum, quas et quae coram se legi fecit, super proprietate paludum bonis ipsius ciuitatis adiacentium confirmans quartam partem paludum praedictarum Hynconi de Duba donat. — "Vt autem ipsi ciues dictas paludes maiori pace tenere et possidere possent, nobis cum instancia supplicarunt, quatenus quartam partem earundem fideli nostro Hynkoni de Duba dicto Berce, purgrauio Pragensi, quem ipsi ex bona vicinitate fidelique proteccione ac pacis promocione assidua pre ceteris baronibus et coram vicinis plurimum commendabant, de gracia daremus speciali, quod eciam fecimus, prout literis Hynkoni Berce super ipsa quarta parte

Strana 863
et Moraviae. Annus 1341. 863 datis potest clarius demonstrari, tali intencione nichilominus, ut ipse et heredes sui de quarta parte dictarum paludum ceteras tres partes ciuibus nostris predictis defensare et protegere eosque in possessione dictarum paludum manutenere et conseruare pre vniuersis debeant et teneantur. Et si ipse Hinko et heredes sui dictam partem paludum vendere voluerit, extunc primum eandem dictis ciuibus nostris ad emendum debuerint exhibere, quam si ipsi ciues non emerint, ipsam tantum alteri, qui eam cum dicta ciuitate nostra Lithomiericzensi deseruiat et nomine eiusdem partis iura ciuitatis explendo sustineat, ipse Hinko et heredes sui tenebuntur et nulli alteri venundare". — Dat. Prage in die B. Petri apostoli a. dom. M°CCCXLI°. E cod. chart. Mus. regni Boh. 24, G, 12 fol. 33 et 71. — Hicke, Mittheilungen des Vereins für die Gesch. der Deut. in Böhmen XXVIII pag. 338; Čelakovský, Cod. iuris munic. Boh. II, p. 357. n. 230. 2210) 1341, 2 Jul. In Rudnicz. Johannes, Pragensis episcopus, donationem bonorum per nepotem suum ecclesiae in Drazicz factam confirmat. — Not. oc, "quod nobilis vir dominus Johannes de Drazicz, nepos noster, in nostra constitutus praesentia salubri assumpto proposito maturaque praehabita deli- beratione, cupiens divinum cultum adaugere, ad honorem Dei et eius genitricis virginis Mariae ac beatissimae Ludmilae martiris Christi, patronae nostrae, ad illos duos laneos hereditatis et solitas decimas, quibus ecclesia in honore ipsius S. Ludmilae ibidem in Drazicz per nos dudum est dotata, addidit nunc et donavit plebano et ecclesiae praedictae plenas decimas de omnibus suis molendinis, quae habet in Drazicz et in Kbel, et ad hoc tres hereditates, quarum unam Paulus, secundam Dyetran et tertiam Andreas tenent, ibidem in Drazicz sitas, quarum quae- libet solvit annuatim unam marcam gravem censualem, et minuta in pullis et aliis juribus suis, prout dictae tres et aliae hereditates solvere consueverunt, tali conditione apposita et adjecta, ut Mauritius, plebanus in Drazicz, qui nunc est, et alii sui in perpetuum, qui pro tempore fuerint, successores debeant tenere et habere duos vicarios sacerdotes et duos clericos, quibus de praedictis proventibus providebunt in necessariis et expensis, ut per eos omni die missa de beata virgine Maria: Salve sancta parens, sub nota in aeternum decantetur, et cum hoc alias missas dicent pro defunctis et in tempore occurrentes, petens a nobis idem dominus Johannes, nepos noster, ut hanc donationem ac eius piam dispositionem confirmare de benigni- tate solita dignaremur. Nos considerata in hoc utilitate et decore ipsius ecclesiae, praefatas donationem et dispositionem eius approbantes ratas habemus et gratas, easque — — confir- mamus.“ — Act. et dat. in Rudnicz a. dom. MCCCXL°, VI non. Jul. praesentibus nobilibus ac discretis viris domino Sbincone de Lubyessicz, fratre Vito, praeposito monasterii s. Mariae de Rudnicz, Bohussone de Hrzebecz, Czaslao de Berzkouicz et Friderico de Wraneho. Ex orig. archivi capituli Wyssegrad. communicavit mecum d. Schneider, c. r. conservator. 2211) 1341, 24 Aug. Johannes, rex Boh. privilegia et donationes a rege Wenceslao II a. d. MCCXCI°, V idus Februarii ecclesiae in Mirotitz concessa confirmat. E regesto arch. regni Boh.

Strana 864
864 Emler, Regesta Bohemiae 2212) 1341, 13 Sept. Avinione. Benedictus papa XII episcopo Pragensi. Audivit papa, quod in plerisque locis regni Boemiae ac praesertim in diocesi Pragensi multos labes hereticae pravitatis infecit. Licet Gallus ordinis Praedicatorum, inquisitor eiusdem pravitatis in regno eodem per sedem apostoli- cam deputatus, contra praefatos hereticos suum exequatur officium, tamen pro eo, quod in ipso regno carceres non habentur pro ipsorum hereticorum custodia specialiter deputati, heretici puniri non possunt iuxta canonicas sanctiones. Rogat episcopum, ut suspectos, quos de man- dato Galli capi contingerit, in suis carceribus recipi et fideliter custodire faciat. Dat. Avinione idibus Sept. pontif. anno VII°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 2111 . 2213) 1342, 20 Jan. Pragae. Nos Johannes, B. rex ac Luc. comes, not. oc, "quod propter grata fidelitatis obsequia, que fidelis noster dilectus Potho de Tschastolowicz nobis exhibet oc — sibi de munificencia regia indulsimus, — vt de villa ipsius Tschastolowicz, opidum facere possit et valeat, et qua- libet extunc septimana in ipso opido feria II forum publicum debeat libere celebrari. Damus itaque ipsius opidi incolis omnia iura et consuetudines, quibus alii opidani regni nostri Boemie pociuntur, mandantes vniuersis nostris officialibus et quibuscumque aliis nostris fidelibus, quatenus forum huiusmodi et quoslibet ad eum transeuntes non impediant, nec molestent in aliquo, sed studeant pro viribus promouere“. Dat. Prage in die bb. Fabiani et Sebastiani martirum a. d. MCCCXXXXII°. Ex orig. arch. reg. Wratisl. cop. Musei regni Boh. 2214) 1342, 26 Jun. Avinione. Anno MCCCXLII, die XXVI mensis Junii pontif. Clementis papae VI anno I° consti- tutus personaliter coram Buricardo Ostiensi, Gaucelino Albanensi episcopis, Talairando, titulo sancti Petri ad vincula, et Petro, titulo sancti Clementis presbyteris cardinalibus et aliis testibus serenissimus princeps Johannes, rex Boemiae, supplicationem papae tradidit, qua sponte et libere, palam et publice confessus fuit se tenuisse et tenere fidem catholicam et credere, quod non spectat ad imperatorem papam deponere et alium eligere vel creare, sed hoc hereticum reputat; et insuper iuravit evangeliis manu tactis, quod ipse parebit mandatis ecclesiae et papae et erit fidelis papae de cetero nec cum Ludovico de Bavaria, quam diu stabit in rebel- lione ecclesiae, sed cum aliis hereticis et scismaticis deinceps erit, quodque nulli ut imperatori obediet vel adherebit, nisi ille primitus fuerit per ecclesiam, ut moris est, approbatus, nec etiam cum praefato Ludovico aut quoquam alio in rebellione ecclesiae existente contra eam conspirationem faciet sive ligam. Quo iuramento praestito papa Johannem regem ab excom- municationis sententiis, quas propter premissa incurrerat, iuxta formam ecclesiae absolvit et

Strana 865
et Moraviae. Anni 1341—1343. 865 restituit ecclesiasticae unitati et interdicta, quibus praemissorum occasione subiacerent terrae eius, amovit omnino ac poenitentiam pro praemissis imponendam commisit domino Albanensi. Tenor vero supplicationis Johannis regis talis est ... Johannes, rex Boemiae, quod dudum tres anni fuerunt elapsi in quadragesimis proxime praeteritis, ad honorem imperii oculos suos dirigens, Ludovico de Bavaria gerenti se pro imperatore et rege Romanorum damnatoque per ecclesiam adhaesit, homagium ei faciendo et fidelitatis praestando iuramentum, auxilium, con- cilium et favorem eidem impendit: super hoc sententias excommunicationis et interdicti in terras suas propter processus hactenus contra Ludovicum factos se incurrisse credit; supplicat absolutionem. De quibus omnibus rex requisivit et papa mandavit per notarios infra scriptos fieri unum, duo et plura publica instrumenta. Acta Avinione in camera papae tempore prae- dicto, praesentibus cardinalibus supradictis ac reverendis patribus, dominis Gasberto, Narbo- nensi archiepiscopo, camerario, Guidone, Lugdunensi archiepiscopo, Stephano, Claromontensi episcopo, ac Bernardo Stephani, notario papae, et nobilibus et potentibus viris, dominis Aymon Sabaudiae, Johannes Armaniaci comitibus, Guilhelmo Rogerii, germano papae milite, domino de Chamboino, Guilhelmo de Petrilia, Guilhelmo de Bos, Johanne de Amelio et Michaele Ri- comani, clericis camerae papae. Vatik. Akten zur dent. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 2125. 2215) 1343, 13 Jun. Pragae. Karolus, d. regis .. primogenitus, marchio Mor. litteras patris sui civitatibus regni Bohemiae a. d. MCCCXLI°, die XV mensis Jun. datas (v. Reg. Boh. IV, p. 377, n. 942) con- firmat promittitque cives et civitatem Pragensem in juribus et justicia eorum plenissime con- seruare, "donec ius scriptum seu redactum in scriptis perpetuis eis duximus conferendum. Ceteris promittimus —— prefatos ciues et ciuitatem Pragensem in eorum libertatibus, priui- legiis et graciis quibuscunque, quas erga uel contra nobiles seu ciuitatum ciues regni Bohemie vel alios quoscunque habent et habere dinoscuntur, pro viribus conseruare iuxta tenorem lit- terarum ducum, regum et principum memorie diue regni Bohemie nec non domini genitoris nostri prefati et nostrorum eis super eas diucius concessarum. Insuper promittimus omnino et attendere volumus et debemus, quod hinc infra biennium completum a prefatis ciuibus et ho- minibus ciuitatis Pragensis Maioris nullam vel nullas penitus pecuniam vel pecunias exigere quoquomodo volumus“. Čelakovský, Privilegia civitatum Pragensium p. 68, n. 45. 2216) 1343, 10 Martii. Zu Poln. Bertolt von der Lippe, probst zu Wischehrad, kanzler und obrister marschalk des richs zu Behem, bestätigt der stadt Deutschbrod den brief seines vaters Heinrich von der Lippe ddto Lipnicz 5 Aug. 1320 (v. Reg. Boh. III, p. 255, n. 601). Gegeben zu Poln an 109

Strana 866
866 Emler, Regesta Bohemiae dem montag vor sant Gregorii tage, do man czalt von Cristes geburde dreuczehen hundert jar darnach in dem dreu vnd firczigistem jar. In plica: Per Ditlinum notarium. Čelakovský, Codex iuris municipalis Boh. II, p. 373, n. 244. 2217) 1344, 4 Ang. In civitate Melnicensi. Mathias senior et Jesko germani de Obrzistwi Gymmramo, priori S. Laurentii sub Melniko, quaedam bona sua vendunt. — Not. oc. "quod nos Mathias senior et Jesko germani de Obrzistwi religioso viro fratri Gymmramo, priori loci sancti Laurencii sub Melniko ordinis fratrum Heremitarum sancti Augustini, et confratribus suis ac eorum successoribus vendidimus partem nostre hereditarie possesionis, pro XX sexag. gross. prag. duas marcas censuales, cum omni vsufructu ad ipsam hereditatem pertinente, sexaginta quatuor gr. videlicet pro marca com- putando, in villa nostra, que Kel dicitur, ita nichilominus, quod dictus prior vna cum con- fratribus ac suis successoribus debent recipere vnam marcam in festo S. Galli proxime nunc venturo, cuius census pars dimidia ipsi priori prius dicto cedere debet, alia vero pars fratri Vlrico dicto Hostuna; secundam vero marcam in festo S. Georgii similiter distribuendo; post mortem autem vtriusque fratris ordini remanebit, hoc adiecto, quod si dicti fratres vellent ipsum censum vendere, quod nos ante vnum annum scire promittere debent, si autem nos emere vellemus, ipsos similiter scire mittere debemus termino sub eodem. Promittentes nichi- lominus ipsis fratribus, quod ipsos in suis omnibus iuribus et omnibus supradictis nunquam inpediemus nec nos nee filii nostri. Et si quis ipsos in huiusmodi uellet impedire, obligamus nos, vt mos terre est, ipsos ab omni impugnatione et infestatione excutere et contra omnem hominem iura eorum exbrigare“. Fideiussores ipsis ponimus: dom. Protywczonem de Waldek et dominum Jeskonem de Biscowitz et Chothiborium de Waldek nobiles. — — Dat. et act. in ciuitate Melnicensi a. dom. MCCCXLIV°, pridie nonas Augusti. Ex orig. arch. c. r. guber. Prag. communicavit mecum dom. C. Köpl., praefectus dicti arch. 2218) 1344, 3 Nov. Avinione. Clemens papa VI Johanni, regi Boemiae. Commendat ei Galhardum electum Sena- diensem, apostolicae sedis nuntium, quem ad partes regni eius pro suis et ecclesiae Romanae negociis tractandis specialiter destinat. — Dat. Avinione III° non. Novembris, pontif. anno III°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 2194. 2219) 1344, 19 Nov. Avinione. Clemens papa VI Walramo, archiepiscopo Coloniensi, de procuratoribus Ludovici de Bavaria, qui in curia Romana erant, scribens addit: "Denique super hiis, que pro carissimo in Christo filio nostro, Johanne, rege Boemie illustri, fecisti, de quibus utique nobis gratis

Strana 867
et Moraviae. Annus 1344. 867 ipse cum multis tue benivole assistentie commendationibus nobis scripsit, eidem fraternitati gratiarum referimus actiones. Que autem tibi nuncianda de partibus illis occurrerint, nobis, qui placabiliter tuas recipiemus literas, scribere, quotiens oportunum extiterit, non omittas.“— Dat. Avinione XIII kal. Dec. pontif. anno III°. Vatik. Acten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 2196. 2220) 1341, 3 Oct. Pragae. Johannes, B. rex ac Luc. comes, profitetur se in V milibus CCCCLXX sexag. gr. Petro de Rosenberch esse obligatum. — Not. oc., "quod finali habita racione cum fideli nostro dilecto Petro de Rosemberch in crastino B. Remigii, presentibus domino Rudolpho, duce Saxonie, sororio nostro karissimo, Conrado de Sleyda, Zawissio de Ugesdecz et Bohuslao de Malovicz et pluribus aliis, eidem Petro, exclusis duobus milibus ducentis et octoginta sexagenis, in quibus castrum Clinberch prius obligatum habet, ut plenius in literis nostris super hoc eidem per nos datis continetur, et exclusis duobus milibus sexagenis apud illustrem principem do- minum Kazimirum, regem Kracovie, per nos eidem dispositis ad recipiendum et deputatis, si ipsam pecuniam dederit; nam si predictus Petrus a predicto domino rege ipsam habere non posset, specialiter nos eidem recognoscimus in eadem summa obligari, in quinque milibus sexa- genis minus triginta sexagenis, in quibus se tempore capitaneatus officii nostri regni Boemie nostra regalia, puta Kamyk cum forestaria ibidem, Trutnoviensem terram, Pulcrhum Montem, Jehnyedno, bona in Bechyn pertinencia, et alia plura exsolvendo, comodum eciam et utilitatem nostram et regni nostri totius nobis in complacenciam non modicam procurando et ordinando, in officio capitaneatus et eciam extra officium obligavit et innodavit debitorie, et in quingentis sexagenis, quas sibi in solucione duorum milium hinc infra instans festum Georgii pro nobis percipiendis donamus iuxta maius et minus dampnum, quod percepit, pro quo nos monere aut nobis decutere tenebitur, quod arbitrio ipsius exstat commissum, remansimus obligati et obligari recognoscimus ex veri debiti causa. In qua quidem summa pecunie totali predicto Petro et suis heredibus bona nostra Kamik cum forestaria ibidem, bona Lethech, Pulchrum Montem, Jehnyedno, Dubnecz cum eorum pertinenciis, Eylaw, solum in instanti festo S. Ge- orgii, quod tenere incipiet deinceps, extunc vero Reychenstein, Pomuk et omnes aurifodinas totius regni nostri Boemie, que nunc sunt vel fieri poterunt in futurum; iura eciam nostra Pylznensis, Bozinensis, Prachnensis, Volinensis, Wltaviensis, Bechinensis, Chynoviensis, Dudle- bensis et Netolicensis provinciarum, videlicet bona mobilia et inmobilia, que per mortem et sine heredibus decedencium ad nostram regiam magnificenciam vel nostrorum successorum devolvuntur iuxta laudabilem regni Boemie consuetudinem hactenus observatam, eciam si vendiciones fierent alique iuris emphiteutici provinciarum dictarum vel nove plantaciones vil- larum in silvis nostris regiis provinciarum sepedictarum iure in eodem, hec omnia et singula premissa cum eorum pertinenciis, utilitatibus et proventibus universis, in quocunque consi- stant vel quo nomine censeantur, sepe dicto Petro et suis heredibus nomine veri pignoris obliganda duximus et obligamus tenenda per eum vel per eos, possidenda et utifruenda usque 109*

Strana 868
868 Emler, Regesta Bohemiae ad extenuacionem totius summe pecunie principalis, videlicet quinque milium quadringentarum et septuaginta sexagenarum, hac tamen condicione interiecta, quod predictus Petrus sive he- redes sui percepta de hiis bonis supradicta defalcare tenebitur de summa et capitali pecunia principali. Si vero predictus Petrus et heredes sui impediretur vel inpedirentur in aliquo premissorum in toto vel in parte per nos aut heredes nostros, extunc in ea parte, qua ipsum inpediri contingeret, ipse vel ipsi castrum nostrum Climberch tenere debet vel debent pignori et nos successoresque nostri per ipsum Petrum et heredes suos aut per dominum Wilhel- mum de Landestein moneri (sic) tam diu, donec eidem predicto Petro et suis heredibus aut alteri predictorum plenarie per nos et heredes nostros fuerit satisfactum, hac tamen sub condicione, quod percepta totius summa pecunie principali per eum et suos aut alterum eorum bona predicta ad nos et successores nostros libere revertantur". — Dat. Prage feria IV infra octavas S. Wencezslai a. dom. MCCCXLIV°. Ex orig. arch. Trebon. communicavit mecum dom. Th. Wagner, praefectus quondam dicti archivi. 2221) 1345, 9 Mart. Apud Villam Novam. Clemens papa VI Johanni, regi Boh. — „Intellectis, que nobis pro parte tue celsi- tudinis dilectus filius Petrus de Walen, tuus nuncius, explicavit, licet super quibusdam eorum responderimus, aliis tamen respondendum non duximus, cum per dilectum filium, magistrum Geraldum de Magnaco, capellanum nostrum, quem pridem ad tuam presentiam destinavimus, responsionem tue magnificentie miserimus super eis. Porro super facto Ludovici de Bavaria noviter audivimus, quod eius nuncii, videlicet nobilis vir.. comes de Ottingen et magister Udalricus circa instans festum resurrectionis dominice ad nostram presentiam sunt venturi et nisi mandatis sufficientibus et aliis, que sufficere videantur super negotio, de quo agitur, sint muniti, facere novos processus et antiquos recensere ac publicare in proximo festo As- censionis dominice intendimus, sicut nobis expedire videbitur, contra ipsum. De hiis autem, que carissimum in Christo filium nostrum Casimirum, regem Polonie illustrem, commisisse percepimus, dolemus admodum, providere super illis, quantum cum deo et honestate iustitie poterimus, intendentes. Demum quia tuis beneplacitis libenter, prout cum honestate poterit fieri, annuimus, petitionem super dispensatione matrimonii dilecti filii, nobilis viri .. domini de Lippia nobis oblatam tui consideratione ad exauditionis gratiam favorabiliter duximus ad- mittendam.“ — Dat. apud Villam Novam Avinionensis dioc. VII° id. Marcii, pontif. anno III°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 2210. 2222) 1345, 12 Mart. Apud Villam Novam. Clemens papa VI Balduyno, archiepiscopo Treverensi. — Ceterum super facto Ludo- vici de Bavaria noviter audivimus, quod idem Ludovicus procuratores cum mandatis deputavit sufficientibus circa instans festum Resurrectionis dominice ad nostram presentiam destinandos.

Strana 869
et Moraviae. Annus 1345. 869 Nos equidem reconciliationem eiusdem, sicut cum honore dei et nostro ac ecclesie fieri poterit, ferventer et pie optavimus et optamus, presertim propter multitudinem christiani populi par- tium Allamannie, ut a periculis, quibus subiciuntur propter eum, eripi valeant et salvari, pre- fatusque Ludovicus a suis precipiis et deviis ad mortem ducentibus pedes suos retrahens ad viam salutis dirigat gressus suos. Nec in tractatu, si quem fieri contingat utiliter, carissimum in Christo filium nostrum Johannem, regem Boemie illustrem, pretermittendum intelligimus, quantum sua intererit et debitum exiget honestatis. Denique volumus, quod super hiis, que tue occurrent prudentie tuisque oportunitatibus videris expedire, fiducialiter nobis scribas“. Dat. apud Villam Novam Avin. dioc. IV° idus Marcii, pontif. anno III. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 2211. — 2223) 1345, 12 Mart. (S. 1.) Nos Jenco de Rauzenpruck et Beneschius de Grünwald scire volumus oc, „quod stre- nuum virum, amicum nostrum karissimum, Beneschium iuvenem dictum Hnez de Ugest aput discretum virum Henslinum dictum cum Rufiffinibus (?) civem Brunnensem pro nobis fideiusso- rem in octo sexagenis gross. denar. prag. constituimus solvendis in festo B. Martini episcopi proxime nunc venturo, quem quidem fideiussorem nostrum predictum, aut ipso, quod absit, non extante, suos heredes ab huiusmodi fideiussoria de fide nostra sincera in solidum et manu coniuncta sine quolibet eorum dampno et quibuscunque exclusis dolis ac dilacionibus exsolvere promittimus et indempnes omnino reddere sub pingnore omnium bonorum nostrorum". — A. Dom. MCCCXLV°, in die B. Gregorii pape. Ex orig. arch. Trebon. communicavit mecum d. Th. Wagner, praefectus quondam dicti archivi. 2224) 1345, 31 Maii. Apud Villam Novam. Clemens papa VI Thobiae, decano ecclesiae Prag. "Dudum multiplicium necessitates onerum camerae papae incumbentium et raritatem ipsius camerae proventuum ad eadem onera supportanda nequaquam sufficientium attendens papa necessario habuit vias et modos licitos exquirere, quibus posset camerae super his de remedio provideri. Quamobrem predecessorum suorum vestigiis inhaerens, fructus et redditus unius anni omnium beneficiorum ecclesiasticorum, regularium et secularium, cum cura vel sine cura, etiam dignitatum, personatuum, administra- tionum, officiorum et locorum ecclesiasticorum ubicunque consistentium, que tunc vacabant, vel usque ad biennium extunc computandum vacare contingeret, ad dispositionem suam reser- vandos et camerae suae duxit applicandos et subsequenter fine dicti biennii instante et non- dum necessitatibus ipsis subductis reservationem et applicationem praedictas usque ad illud biennium a fine dicti biennii duxit extendendas. Mandat ei, ut hos redditus in civitate, dio- cesi et provincia Pragensi ac ducatu Wratislaviensi exigat ac recipiat.“ — Dat. apud Villam Novam II kal. Junii, pontif. anno IV°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 2223.

Strana 870
870 Emler, Regesta Bohemiae 2225) 1345, 18 Oct. Avinione. Clemens papa VI magistro Guillelmo de Pusterla, praeposito ecclesiae Possoniensis Strigoniensis diocesis, capellano suo, apostolicae sedis nuntio. Dudum inter Johannem, regem Boemiae, et Kazimirum, regem Poloniae, dissensionibus et odiis suscitatis, ex hoc ad guerras et hostiles congressus hinc inde conmotis, tandem bonis viris mediantibus et tractantibus inter reges ipsos treugae pacis repraesentantes imaginem cessantibus commotionibus bellicis initae fuerunt hinc inde usque ad festum B. Martini proximum duraturae. Instante autem tunc ter- mino finis treugarum papa, qui eosdem reges in pacis unitate confovere cupit et formidat, quod reges post lapsum eiusdem termini rursus ad offensas mutuas prosilirent, eum ad ipsos reges et in partes illas specialiter destinandum providit et ei mandat, ut reges moneat et ad pacem inducat. Si eo vel aliis bonis mediantibus viris reges ipsi ad concordiam pervenire non valerent, suos ambassiatores sufficienter instructos ad curiam destinent. Regibus etiam per alias scribit literas1). Si, quod papa sperat, optemperaverunt exhortationibus treugas ineundo, magister eas promulget et auctoritate apostolica roboret, et si quaecunque confoederationes et pactiones obstent, earum iuramenta cassando annullet. — Dat. Avinione XV° kal. Nov. pontif. anno IV° 2) 3). Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 2232. — 1) Hae literae exhorta- toriae ad pacem, ad duos reges praefatos et ad Carolum, marchionem Moraviae, directae, sub eodem die sunt datae N. 528, 529, 530. 2) Eodem die praefato magistro mandat, ut, si reges monitis eius obtemperare recusent, auctoritate papae inter eos treugas indicere procuret usque ad competentis temporis spatium et in omnes, qui eas infringerent, etiam si pontificali vel regali dignitate praefulgeant, excommunicationis et in eorum civitates etc. interdicti sententias promulget. L. c. N. 527. Theiner 1. c. N. 1048. 3) Eodem die Ludovicum, regem Ungariae, exhortatur, quia commoda vel incommoda regum praefatorum, sicut intellexit, eum contingunt, quatenus studiose laboret, ut praefati ad viam pacificam se disponant. 2226) 1345, 28 Dec. Avinione. Clemens papa VI Johanni, regi Boemiae, commendat Franciscum, episcopum Tergesti- num, apostolicae sedis nuncium, quem pro certis negociis ad Ludwicum, regem Ungariae, de- stinat. Dat. Avinione V° kal. Januarii, pontif. anno IV°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 2237. 2227) 1346, 9 Jan. Avinione. Clemens papa VI Johanni, regi Boemiae, commendat Bertrandum, patriarcham Aquile- giensem, et Franciscum, episcopum Tergestinum, apostolicae sedis nuntios, viros utique pro- funditate scientiae praeditos, fidelitatis constantia et circumspectionis maturitate conspicuos ac in arduis expertos negociis, quos ad Ludovicum, Ungariae regem, et ad partes illas pro certis negotiis destinat. — Dat. Avinione V° id. Januarii, pontif. anno IV°.

Strana 871
et Moraviae. Anni 1345—1346. 871 Eodem die in eundem modum Carolo, primogenito Johannis regis Boemiae, marchioni Moraviae, et Kazimiro, regi Poloniae; simili modo Alberto, duci Austriae, et Johannae, ducissae Austriae. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit Ludwigs des Bayern n. 2241. 2228) 1346, 18 Febr. (S. 1.) Johannes, B. rex ac Luc. comes, decisionem litis inter cives in Lithomericz et Henri- cum de Kemnyk super vinea prope Pokraticz confirmat. — Not. oc, "quod quia alias inter fideles nostros sincere dilectos Henricum de Kemnyk ex vna et iudicem et iuratos ciuitatis nostre Lithomiericensis parte ex altera lis et controuersie pro quadam vinea ibidem in Litho- mierycz prope Pokraticz et suis iuribus et pertinenciis vertebantur, quarum controversie et litis veritatem iusticie indagare cupientes fideles nostros sincere dilectos Ottonem de Bergow et Russonem de Luticz ad inquirendam veritatem dicti facti direximus diligenter. Quibus auditis et diligenter intellectis excellencie nostre supradictam nostram ciuitatem et ciues no- stros predictos Lithomiericenses in premissa causa retulerunt plenum ius habere. Volentes dictos ciues nostros Lithomiericenses —— in suo iure fideliter conservare, vobis capitaneo, camerario, subcamerario ac aliis nostris officialibus regni Boemie — — mandamus, omnino volentes, quatenus eosdem ciues nostros Lithomiericzenses in quieta et pacifica possessione eiusdem vinee cum1) suis appendiciis firmiter et constanter tenere debeatis“ etc. — Dat. sabbato ante dominicam Exurge proximo a. dom. MCCCXLVI°. E cod. chart. Mus. Boh. 24, G, 12 fol. 36 et 80. — 1) in cod. „et.“ 2229) 1346, 14 Febr. Pragae. Johannes, Boh. rex ac comes Lucemburg. bona in Scrzipel Miroslao et Schwachoni fratribus de Scrzipel restituit. — Not. oc, „quod licet alias fideli nostro dilecto Hinconi de Duba dicto Berca, burggrafio castri Pragensis, commiserimus, ut sine nomine nostro de sin- gulis bonis ad castrum Pragense spectantibus, super quibus possesores eorundem efficaces non habuerint demonstrationes, quo iure eadem teneant et possideant, intromittat se et uirtute eius- dem mandati nostri se de bonis fidelium nostrorum Miroslai et Swachonis fratrum de Scrzipel prope Hostomicz ibidem in Scrzipel intromisit; cum uero ipsi Miroslaus et Swacho audacter coram nobis rite et efficaciter demonstrarunt, quod dum nos uel successores nostri, ut puta reges uel principes Bohemiae, in syluis dictis Hrochot prope Hostomicz feram personaliter uena- remus uel uenarent, extunc alter ipsorum per se uel famulum idoneum cum uno cane uenatico qualicunque pro venatione tamen ualente ad nos uel successores nostros uenire et uenare iuuare debet et tenebitur tam diu, quousque nos uel successores nostri in dictis syluis ve- nantes moram personalem traheremus, et nos uel successores nostri sibi tunc necessitatem debebimus ministrare, ab aliis uero seruitiis et solutionibus ipsi et eorum heredes et succes-

Strana 872
872 Emler, Regesta Bohemiae sores de dictis bonis debent esse quieti, liberi pariter et soluti. Quod si aliqua damna in dicto nostro uel successorum nostrorum seruitio perciperet, nos uel successores nostri eadem sibi seruienti debebimus refundere, nec ad hominum seruitium tenebitur, quousque ipsa damna rationabiliter tamen demonstrata ipsi seruienti uel heredibus et successoribus ipsorum fuerint refusa et soluta cum effectu, seruireque poterint ipsi et eorum heredes et successores in regno Bohemiae, cui et quibus ipsis uidebitur expedire, dummodo contra nos uel successores nostros uel heredes pro tempore existentes non cesset, tamen dicto seruitio nostro semper saluo. In- super quod ipsi heredes et successores ipsorum ipsa bona et in eis contenta in uita uel in morte coram idoneo et testimonio fide digno in fidem ius poterint uendere, permutare, dare, donare et testari, cui et quibus ipsis uidebitur expedire. Ceterum iudicio et iurisdictioni iu- dicis curiae nostrae regalis pro tempore existentis ipsi et eorum heredes et successores debe- bunt tantummodo subiacere. Quibus sic coram nobis rite et rationabiliter demonstratis testi- monio idoneo et fide digno, nos ipsis bona praedicta reddi et restitui mandauimus et restitu- imus cum effectu — — statuentes, — ut ea bona dicti Miroslaus et Swacho heredes et suc- cessores ipsorum eodem iure et libertate, prout praescribitur, tenere et possidere debeant, quo ea etiam ipsi et praedecessores eorum a retroactis temporibus tenuerunt et possederunt.“ — Datum Pragae a. dom. MCCCXLVI°, feria tertia proxima post dominicam Circumdederunt me. E confirmatione Rudolphi II. in libro archivi c. r. gubernii Boh. asservato communicavit mecum d. C. Köpl, praefectus dicti archivi. 2230) 1346, 28 Apr. Avinione. Clemens papa VI Johanni, regi Boemiae, concedit, quod in oppido Epternacensi in comitatu Lucemburg. possit unum monasterium ordinis S. Clarae fundare. — Dat. Avinione IV° kal. Maii, pontif. a. IV°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit Ludwigs des Bayern n. 2262. 2231) 1346, 11 Jun. Apud Villam Novam. Clemens papa VI Ulrico, episcopo Constanciensi .... Tue devotionis sinceritatem com- mendamus, fraternitatem rogantes, quatenus, si, ut speramus, .. nobilem virum, Carolum primo- genitum... Johannis, regis Boemie, marchionem Moravie, contingat in regem postmodum in imperatorem promovendum eligi, constanter.. eidem adhereas et prestes.., que poteris, auxilia et favores, de nobis fiduciam habiturus, quod super hiis, que tua et ecclesie tue .. commoda respicient, nos, quantum cum deo fieri poterit, propicios reperies et benignos. Datum apud Villam Novam Avin. dioc. III° id. Junii, pontif. anno V°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 2272. 2232) 1346, 22 Jun. Apud Villam Novam. Clemens papa VI Johanni, regi Boemiae. Ecce, fili carissime, quod .. Johannem de Pistorio, decanum ecclesiae S. Salvatoris Traiectensis, familiarem nostrum, sicut Carolus pri-

Strana 873
et Moraviae. Annus 1346. 873 mogenitus tuus marchio Moraviae, petierat, ad te dictumque marchionem cum certis informa- tionibus destinamus, cui super explicandis per ipsum ex parte nostra fidem poteris credulam adhibere. Age itaque .. super negocio marchionis praedicti virtuose, magnanimiter et prudenter de favore nostro, quantum cum deo poterit adhiberi, confisus. — Dat. apud Villam Novam X° kal. Julii, pontif. anno V°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 2283. 2233) 1346, 30 Junii. Apud Villam Novam. Clemens papa VI archiepiscopo Pragensi. — „Referente.. Gallo de ordine fratrum Predicatorum, inquisitore heretice pravitatis in regno Boemie auctoritate apostolica deputato, percepimus, quod officium inquisitionis predicte in partibus illis valde necessarium muris seu locis pro carceribus ydoneis ac aliis pro inquisitore dicte pravitatis, qui est ibi pro tempore, necessariis esse dinoscitur multipliciter destitutum. Nos igitur, qui negotium fidei huiusmodi ubique cupimus prosperari, volentes super hiis decenter et utiliter provideri, fraternitati tue per apostolica scripta mandamus, quatenus super premissis et eorum singulis, prout utilius et melius esse cognoveris, studeas ordinare, quod officium predictum effectu suo quomodolibet in periculum seu detrimentum fidei non frustretur.“ — Dat. apud Villam Novam II. kal. Julii, pontif. anno V°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 2287. 2234) 1346, 11 Jul. In pomeriis prope Rense. Baldewinus, archiepiscopus Treverensis, necnon Walramus, archiepiscopus Coloniensis, Clementi papae VI electionem factam de Carolo, regis Boemiae filio, in regem Romanorum no- tificant. — (V. Reg. Boh. IV, pag. 694, n. 1736). Vatikan. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 2228. 2235) 1346, 30 Jul. Avinione. Clemens papa VI Johanni, regi Boemiae. Laetanter audivit pontifex electionem de Carolo, primogenito eius, in regem Romanum electo fuisse concorditer celebratam. „Rursus serenitatem tuam volumus non latere. quod .. Luchinus de Vicecomitibus de Mediolano hiis diebus per suas litteras, quarum copiam .. magister Johannes de Pistorio mittit tue celsitudini, ea, que continentur in eisdem litteris, nobis scripsit, cumque nos intellectis hiis .. sibi pro- viderimus inter cetera rescribendum, quod relata tibi super predictis vera non credebamus existere, imo tenebamus pro certo, quod poterat de tua.. et electi predicti amicitia .. et fa- vore sperare. Velit tua, quesumus, excellentia taliter nobis inde rescribere, quod ipsum red- dere possimus tuis receptis super hoc litteris certiorem. Ceterum intelleximus, quod Ludo- vicus de Bavaria in partibus Lombardie amicitias et confederationes procurat, quamobrem admodum expediens crederemus, quod tu fili dilectissime, ac prefatus electus preveniretis eun- dem summopere nichilominus precavendo, ne hiis temporibus verbis vel factis provocaveritis 110

Strana 874
874 Emler, Regesta Bohemiae. quomodolibet magnates vel alios de partibus supradictis". — Dat. Avinione III° kal. Aug. pontif. anno Vo. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 2290. 2236) 1346, 30 Jul. Avinione. Clemens papa VI archiepiscopo Treverensi. Exaltatione immensi repleti gaudii audi- vimus electionem de .. Carolo, nepote tuo, .. fuisse solemniter et concorditer celebratam, exinde gratias immensas referentes altissimo et tue fraternitatis magnanimitatem et liberali- tatem, quas circa premissa te gessisse notabiliter percepimus, multipliciter in domino commen- dantes. Sane quia tuis et domus tue honoribus et commodis reique utilitati publice multum noscitur expedire, quod negocium huiusmodi sic ceptum prospere divine gracie cooperante vir- tute operosis solicitudinibus usque ad perfectionem fulciatur votivam eandem fraternitatem rogamus, quatenus sic continuare virtuosis procures studiis, quod cepisti, quod .. huiusmodi negocium felicem progressum et votivum exitum sortiatur“ .. Dat. Avinione III°. kal. Aug. pontif. anno V°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 2291. 2237) 1346, 30 Jul. Avinione. Clemens papa VI Luchino de Vicecomitibus, in civitate, comitatu et districtu Medio- lanensi papae et ecclesiae Romanae vicario generali. Nobilitatis tuae litteras recepimus, inter cetera continentes te relatione veridica recepisse, carissimum Johannem, regem Boemie,.. in presentia cuiusdam civis unius civitatis sub tuo regimine consistentis dixisse, quod, sicut de illis de Lascala vindictam sumpserat, sic de te facere sperabat in brevi, ex quibus quidem verbis suspitionem sinistram conceperas non indigne. Profecto, fili, vix credere possumus re- gem eundem verba huiusmodi, que tibi.. relata sunt, protulisse, cum ipse ac carissimus .. Carolus, .. nunc in regem Romanum electus, nuper apud sedem apostolicam essent presentes et inter alia colloquia, que nobiscum tunc temporibus habuerunt, de te ac .. Johanne archie- piscopo Mediolanensi, germano et convicario tuo, fieret specialis mentio et expressa, nec scire nec intelligere potuimus, quod ipsi contra vos essent quomodolibet provocati, imo pocius no- stris in hac parte persuasionibus acquiescentes, dixerunt expresse, quod vestram intendebant amicitiam retinere deindeque post electionem de predicto Carolo celebratam per primum, quem ad nos miserunt, nuncium idem nobis fecit dictus electus specialiter explicari. Ideoque con- trariis relatibus fidem non adhibeas, sed pocius speres pro certo, quod nobis etiam, si neces- sarium existeret, interponentibus super hiis partes nostras ipsorum obtinebitis amiciciam, bene- volenciam et favorem. — Dat. Avinione III° kal. Aug. pontif. anno V°. Vatik. Akten zur deut. Gesch. in der Zeit K. Ludwigs des Bayern n. 2292.

Strana 875
INDEX PERSONARUM ET LOCORUM. A. Adalbertus, senior conventus monasterii S. Crucis ord. S. Augustinide poenitentia bb. martyrum Pragae (1345) 632. | Adalbin, Adalvin, Adelvin, Alduinus, archiepiscopus Salisburg. (872 et 873) 706. Adam, prior monast. Sedlic. (1276) 734. — Maturanensis episcopus (1301) 758. — abbas Trebicensis (1342) 451. — de Chonice, Chonicz (1335) 50. — V. etiam Konice. — de Bleswitz, v. Blažovice. Adelburg, Adelburch, castrum Germaniae (1341) 346. Adelheid, Adelheidis, Adelheit von Köckeritz, Ko- kerzitsch, v. Köckeritz. Adelungisbach, Peczco de — (1346) 664. Ademar, episcopus Metensis (1344) 580. Adenulphus, Consanus archiepiscop. (1301) 758. Adlart, testis (1273) 732. Adlička, Adliczka, uxor Arnusti de Stara, mater Arnusti, decani, episcopi, archiepisc. Prag. (1340) 806. (1300) 820. Adlochovice, Adlochowicz, Prybyslaus de — (1346) 666. Admont, Admontense monast. (1263) 722. Adolfus, Adolphus, comes Wagriae, Holzatiae. atgue Stormariae (1189) 809. — — Roman. rex (1294) 747. (1297) 751. (mem. 1298) 751. — Frater eius germanus Dietherus ord. Praedi- catorum. — — rector eccl. Omnium Sanctorum in Luthimericz (1298) 819. — — filius Mechtildis, ducissae Bavariae (1322) 787. — — Adolphe- de Marck oc, episcopus Leodiensis (1834) 1,11, 13, 26, 28. (1385) 68. (1338) 219. (1340) 323. (1342) 447. (1343) 515, 524. (1344) 583, 586, 587, 590. . — Adulphus, magister scabinorum Treverensium (1337) 198. Adorf, Adorph, villa in terra Advocatorum (Voitland) nunc in regno Saxoniae (1294) 747. —4Aegidius Rudgeri, canonicus monast. Montis Syon 1344) 600. — 8. Aegidii eccl. Pragae, v. Praga. Afra, matrona quaedam (1337) 163. Agimont, Aigimont, Jehans d? — (1339) 275. — Aigemont, Jacobus de —, Jacques de — (1340) 310, 322. (1344) 573, 586, 589. — Fratres eius Ar- noldus et Ludovicus. — Aigemont, Alimonia, Arnolz d' Aigemont sire de Thienes, Arnoldus de —, Arnould d? —, Arnoult d' — (1340) 316, 322. (1343) 528. (1344) 573, 583. — Fratres eius: Jacobus et Ludovicus. — Ludovicus de —, Louis d” — (1340) 322. (1344) 573, 586, 589. — Fratres eius: Arnoldus et Jacobus. Aglavia, v. Uhlava. Agnes, filia Margarethae, sororis Sophiae, abbatissae monasterii S. Georgii in castro Prag. (1300) 757. — uxor Wenceslai (Wenzlai) de Luchtenburc (1314) 180. — subpriorissa monasterii S. Georgii in castro Prag. (1328) 793. — Soror monasterii S. Georgii in (astro Prag. (1328) 193. — Mater eius Margaretha, relicta Petr ide Lu- byenyewes. — relicta Fridlini de Chutnis, civis Maioris civit. Prag. (1334) 25. (1335) 73. — uxor Nicolai dicti Gorgowicz (1336) 105. — relicta Martini Nozlini (Noslini), Chozlini, civis in Monte Kuthna (1336) 112, 122. (1337) 168. (1838) 223. — uxor Heinrici ducis Silesiae, domini in Fursten- berg et Jawor (mem. 1337) 147. — dicta Oppavienis, civ. in Olomucz (1338) 239. — filia Nicolai Schramm, civis Chuttnensis (1340) 307. — priorissa domus S. Mariae Magdalenae (1340) 311. — priorissa monasterii Oslavanensis (1340) 323. — uxor Simonis, civis Prag. (mem. 1341) 419. — uxor Haymanni de Leuchtenburch dicti Chrussina (1344) 559. — uxor Czenkonis de Vetovia (1345) 622. Aigemont, Aigimont, v. Agimont. Aichor Frenczlinus, civis Prag. (1339) 245. Aimeries, v. Aymeries. Aix-la-Chapelle, 1. d. l. in comitatu Lucemburg. (1843) 524, 525. Al. Leder de Wilsteyn, testis (1307) 766. Alamania, v. Alemania. Alba Ecclesia, v. Holíé, Hranice. Albano, Albanus episc. Pelagius (1226) 712; Gauce- 110* 

Strana 876
876 linus (1342) 864. (1346) 670. Albea, v. Labe. Albenreut, Alberenreut, Alwerenreut, villa in terri- torio Egrensi monasterii Waldsassensis (1284) 738. (1318) 783. (1325) 791. Alber, Albera, Albero, v. Albertus. Albera de Dobew, v. Dobev. Albertissa, civ. Prag. (1338) 204. — Frater eius Chun- czlinus. Albertus, Albrecht, presbyter cardinalis et cancel- larius curiae Romanae (1185) 710. — Saltzburg. archiepisc. filius Wladislai I. reg. Boh. (1158—1173) 809. — dux Saxoniae (1233) 713. — magister hospitalis S. Francisci Pragae (1241) 714. — Albero de Chvnringe (1252) 812. — episc. Ratisponensis (1256) 720. (1260) 721. — sacerdos (1270) 728. — de Erforden, fr. ord. Teuton. Egrae (1257) 749. — frater Heinemanni de Dubena (1279) 735. — Alter frater Zcenko. — filius Alberti de Strobnitz (1279) 736. — Frater eius Hogirius. — civis Sacensis dictus Haubschman (mem. 1295) 750. Frater eius Sabatho. — dux Saxoniae (1297) 751. — episcopus Misnensis (1300) 754, 755. — Romanorum rex (1304) 762. (1307) 764. Mem. (1308) 767, 769. (1340) 314. (1341) 379. — landgravius Thuringiae (mem. 1312) 777. — Dressel, incola Prag. (cc. 1315) 782. — praepositus ecclesiae Vurciensis (1819) 784. — testis in Budwoys (1323) 832. — calcariator, testis in Budwoys (1323) 832. — Albrecht, dux Austriae, Stiriae etc. (1830) 798. (1335) 53, 56—p9, 67, 79, 80. (1336) 99, 112, 132— 188. (1387) 16%. (1339) 261, 291, 298, 804. (1341) 415, 421. (1844) 571, 576, 599. (1345) 647. (1346) 871. — Filius eius Rudolfus, v. Rudolfus. — dictus Schick, civis Schazslaviensis (1830) 797. — filius Heynrici, civis Prag. (1334) 10. — de Praga, iuratus in Nova Pilzna (1334) 21. — Alber Pirawer, iuratus in Budywoys (1334) 24. — Heroldi, iuratus Novae civitatis sub castro Prag. (1834) 25. (1335) 73. (1336) 131. — Alber, iudex in Vreinstat (1334) 34, 35. — Uxor cius Katherina (Katrein). — praepositus sanctimonialium monasterii S. Annae ragae (1335) 49. — Albrecht, comes Goritiae (1335) 67, 82. (1336) 134, 135, 137, 144. — Albrecht, episcopus Pataviensis (1335) 88. (1338) 237. (1339) 259—261. (1341) 400. — Albert, scriba Johannis, filii Johannis regis Boh. (1336) 114. — brasiator Prag. frater Petri (1336) 125. — dux Streliczensis (1337) 155, 157. (1339) 249. — Longus, testis in Ratiboria (1337) 168. — Rotlew, civis Prag. (1338) 204. (1339) 247. — de Krenowicz (1338) 226. — Brenneri, iuratus in Broda Teutonicali (1339) 250. (1343) 491. — quondam decanus capellae regiae (Omnium Sanct- orum in castro Prag?) (mem. 1340) 298. Emler, Regesta Bohemiae. — dictus Nothaft (1340) 314. — Steinlinus, iuratus Tschaslav. (1342) 448. — notarius publicus (1342) 477. (1344) 573. — pincerna, Albrecht weinschenk, iyratus Pilznae (1343) 487, 508. (1344) 557. — de Longa platea, iuratus Brodae Teutonicalis (1343) 491. — rector ecclesiae et plebanus de Czedlicz (1344) 588. — custos monasterii Aulae Regiae (1344) 574, 590. — de Scocecz, filius Glonglini de — (1345) 607. — Frater eius Engelhardus. — carnifex, scabinus in Luthomusle (1346) 663. — de Horzitz, clericus Prag. dioecesis (1346) 685. — Alberti Wencezlaus, v. Wenceslaus Alberti, civis, iuratus Prag. — de Bystricz, v. Bystfice. — miles de Valkenaw, Valchenawe, v. Falknov et Nothaft. — Fratres eius Waltherus et Meinherus. — de Chlum, v. Chlum. — de Krir, v. Kryry. — de Miecholup, v. Měcholupy. — de Resinburg, Reyssenburk, v. Riesenburg. Albis, v. Labe. . Albrecht, v. Albertus. Albrechtice, Albrechtec, Albrechtsried, Albrechts- rieth, villa Boh. monast. Windbergensis (1158—1173) 809. Albrechtsdorf (Albertice?), villa Boh. prope Choyno (1336) 114. Albrechtsried, Albrechtsrieth, v. Albrechtice, Al- brechtec. Albus Ulricus, civis in Budywoys (1334) 24. — Johannes, iuratus Novae civitatis sub castro Prag. (1834) 25. — Maezko, iuratus Novae (1334) 25. — Heynlinus, v. Heinricus Albus; Albus Nicolaus, v. - Nicolaus Albus; Tyrmannus, v. Tyrmannus Albus. — cfr. etiam Weiss. Aldenar, Aldinaris, Aldynar, v. Altenahr. Aldenburg, v. Altenburg. Aldenhouen, (Altenhofen?) (1344) 552. Aldersbach, monast. ord. Cisterc. in Bavaria Inferi- ori (1253) 813. Alder Newfang, fovea ad montes Chutnenses (1344) Novae civitatis sub castro Prag. 582. Aldinberg (Altenberg?) Cunadus de — scabinus in Luthemericz (1341) 357. Alduinus, v. Adalbin, Adalvin. Aldynar, v. Altenahr. Alemania, Alamania, Alamannia, Allamania (1311) 776. (1329) 842. (1335) 850. (1345) 869. (1346) 681. Forum, ius et mos principum Alemaniae (1337) 157. — Per Alemaniam praeceptor domus hospi- talis Jerosolimitani Clemens (1253) 716. Aleš, Al&ík, Alschico, Also de Duba, v. Dubá. Alexander notarius (1188) 710. — papa IV. (1256) 719. (mem. 1345) 625. Alhardus (civis Prag.?) (cc. 1315) 781. Alimonia recte Agimonte, Azimonte, v. Agimont. Alix von Lützelburg frau v. Püttlingen, wittwe des Nicolaus von Salm (1344) 552, 563. Alramus, v. Walram. 

Strana 877
Index personarum. et. locorum. Alsatia (1332) 846. Altahense monasterium, v. Altaich. Altaich, Altahense monast. (1251) 811. Cfr. Nieder- altaich. de Altari Hubardus, marescalcus Johannis regis Boh. (1345) 609. Altenahr, Aldenar, Aldenaris, Aldynar, oppidum prope Confluentiam (1338) 213—216, 217. Altenburg, Aldenburg, civitas, castrum Germaniae (1287) 714. (1311) 776. (1323) 787. (1338) 239. — Abbas monasterii in — (1839) 262. — Theodricus de — magister generalis ord. S. Mariae Thewtoni- corum (1336) 105. (1337) 158. (1838) 240. Altengrün, villa in territorio Egrensi (1814) 780. Altmann, Altman carnifex, civis in Budywoys (1334) 94. de Alto Ludmannus, v. Ludmannus de Alto. Altum castrum, v. Vyšehrad. Alusa, Aluscha, subpriorissa monasterii Vallis S. Mariae (1341) 340. Alwenreut, v. Alberenreut, Albenreut. Alyron de Riccardis, canonicus S. Marci de Venetiis, collector decimarum subsidio Terrae Sanctae de- putatarum in Salzburgensi provincia et Pragensi, Olomucensi, Ehistetensi et Bambergensi dioecesibus provinciae Magontinensis (1283) 788. AlZbeta, v. Elisabeth. Amadeus, Amé, Aymon, comes Sabaudiae, comte de Savoie (1340) 323. i - Ambyamis, v. Amiens. Amé, v. Amadeus. Amelia, Amelensis, Amelinensis episcopus Mannus (1339) 269. (1346) 669. de Amelio Johannes, clericus camerae papalis (1342) 867. Amiens, Ambyamis, civitas Franciae (1334) 26, 28, (1338) 238. Amlungsdorf, Heinricus de — praepos. Cicensis et chidiaconus Plznensis (1317) 826. Anagnia, Anagni, civitas Italiae (1256) 719. (1259) 721 Ancona, Anconitanus episc. Paulus (873) 706. Andegavia, Anjou, comes de And. Karolus, v. Karolus. Anderlin, Anderlinus, Enderlinus (Andreas) dictus Stuck, civis, iuratus ivitatis 7) 146, 185. (1340) 301. (1341) 353. (1940 v. 1341) 234. (1343) 561. (1344) 595, 603. — Enderlinus cognatus Goczlini, civis Prag. (1339) 247. (1340) 301. (1341) 353. — iuratus Tschaslaviensis (1342) 448. — subemptor auri, civis Prag (1344) 595. Andernach, Andernacum, civitas Germ. prope Con- fluentiam (1167) 710. (1310) 774. — De Andernach Wynandus, v. Winandus, Andreas, episcopus Prag. (mem. 1227) 712. — subdapifer regis (1253) 814. — camerarius (1262) 815. (1272) 818. — plebanus de Horec (1268) 726. — sacerdos (1270) 728. — presbyter de Polischan (1271) 729. — de Sucin, testis (1272) 780. — prior provincialis frm. ord. Heremitarum Prag. in provincia Bavariae (1325) 838. — sellator, iuratus Cadanensis (1327) 840, 877 — Goldner, civis, iuratus Maioris ciyi 1334) 5, 10, 23. (1338) 202, 204, 205, , _ 222, 286, 243. (1340 v. 1341) 331. (1341) 353, 369; 407, 408, 420. (1342) 440, 449, 464, 478. (1848) 561. (1844) 594, 603. (1345) 50, 642, 643, 645. — archidiaconus Olomuc. (1334) 81. — praepositus generalis sanctimonialium B. Mariae agdalenae (1334) 16. (1336) 126, 127. — decanus provinciae Prachinensis (1335) 53. — canonicus eccl. Wyssegrad. (1336) 124. — praepositus monasterii S. Mariae Magdalenae sub monte Petrino (1336) 126, 127. — Radak (1336) 117. — iuratus in Crunnab (1336) 852. — dictus Ondrzei presbyter (1337) 194. — Cozonensis episc. (1339) 262. — plebanus de Oslow (1340) 817. — incola in Vsk (1341) 347. — rusticus in Draziez (1341) 863. — rector parvulorum in Belina (1342) 446. — Kislaueri, iuratus Glatov. (1342) 454. — frater monasterii Brewnov. (1342) 475. — dux Calabriae (1843) 548. — olim villicus in Pyeska (1345) 623. — Filii eius Thomas et Johannes. — rector hospitalis ante Grecz (1346) 659. — de Otaslawicz, Ottaslawicz, v. Otaslavice. — cfr. Anderlin, Anderlinus, Enderlin, Enderlinus. Angelus magister, canon. Prag. (1265) 724. — Tusculanus episcopus (1301) 758. — Puteolanus episcopus (1301) 758. Anglia, Engeland, l’ Angleterre, A. rex (1337) 186, 196. (1339) 259. (1340) 321, 323. — Angliae rex Eduardus, v. Eduardus. Anhalt, Henricus comes de — (1223) 718. Anjou, Andegavia, comes Carolus, v. Karolus. Anna, filia Martini Noezlini, civis Kuthnensis (1330) 198. — Rostin, monialis monasterii S. Mariae Magdalenae sub monte Petrino ante Minorem civit. Prag. (1336) 126. ; — Anka, conthoralis Philippi de Senicz (1336) 105. — soror Wernheri, iudicis in Broda Teutonicali (1339) 260. — uxor Helweigi, civis Egrensis (mem. 1341) 345. — filia Johannis, regis Bohemiae, uxor Ottonis, ducis Austriae (1341) 412. (1342) 436. — Anca, uxor Symonis, civis Prag. (1341) 418. — ducissa Austriae (1345) 622. Annelier Boniface (1337) 191. Anno, v. Hanno. An(selmus), Warmiensis episc., legatus papae in Boh. or. et provincias Rigensem, Gneznensem et Salz- burgensem (1262) 722. — Anzhelmus, gardianus frm. Minorum in Luthomericz (1320) 829. Antonius, prior fratrum Praedicatorum Pragae (1241) 714 — canonicus Prag. (1265) 724. — Chenadiensis episcopus (1301) 758. — filius Sedlaconis, civis Prag. (1342) 449. — notarius publicus (1344) 573. Apeczco, Apeczko Choleri, carbonarius, iuratus in Monte Chutnensi (1330) 797. (1340) 307. 

Strana 878
878 Aptensis episcopus (1342) 460. Aguilegia, Aguilegiensis patriarcha (1341) 416. — Patriarcha Bertrandus (1346) 870. Ardenne in Francia (1342) 447. (1344) 559. Arel, v. Arlberg. Areney, Arencey, in comitatu Lucemburgensi (1337) 199. (1345) 646. Areticz, v. Žarošice. Argentina, v. Strassburg. Arl, Arles (1343) 546. Arlberg, Arel (1335) 58. Arlon, Arlunum, Erlon, castrum et praepositura in comitatu Lucemburg. (1334) 41. (1337) 188. (1340) 310, 316, 320. (1344) 582, 583. — d’ Arlon, d’ Erlon —, Arnold, Arnoul, Arnould, Arnoulz d’, Arnouldus de — (1334) 2. (1342) 480. (1345) 645, 646, 649. (1346) 694, 701. — Arlunensis marchio Johannes, rex Boh. v. Johannes, rex Boh. — Arnoldus de Arluno, capellanus Johannis, regis Boh. (1340) 322. Armagnac, Armaniaci comes Johannes, Ermignac, Jean comte d’ — (1340) 323. (1342) 865. Armeni, Armenorum in Jerusalem archiepiscopus (1300) 755. Arnberg, Wilhelmus de — (1337) 159. Arnestus, Arnustus de Stara, nobilis Boh. pater Ar- nusti, decani, postea episcopi et archiepiscopi Prag. (1340) 806. — Arnustus, Frnestus, papae capellanus, episcopus, archiepiscopus Prag. (1340) 806. (1341) 836, 344, 356, 359, 364, 397, 404, 412, 417. (1348) 483—485, 489, 490, 500, 529, 532, 539. (1844) 558, 564, 556, 557, 561, 568, 570, 571, 677, 581, 596, 597, 600, 601. (1345) 620, 624, 626, 632, 642, 646. (1346) 650, 658, 670, 684, 685, 702. — Pater eius Arnustus; mater eius Adliezka (1840) 806. Arnoldsdorf, Arnoldsdorff, villa prope Zuckmantel (1389) 278. Arnoldus, Arnold, Wyssegrad. eccl. praepositus regis Boh. cancellarius (1235) 810. — comes die Hukenswage (1235) 810. — magister, protonotarius regis Boh. (1262) 815. — Arnolt, bürger in Brüxs (1263) 816. — canon. Luthomeric. (1269) 727, 818. — plebanus in Horiz (1270) 728. — Babenberg. episcopus (1290) 743. — canon. Prag. (1311) 776. (1325) 790. — testis in Budwoys (1323) 832. — presbyter, plebanus in Kralowicz (1329) 795. -- Schindeler, civis in Schonberg (1332) 800. — Gilzbertus, Giselbertus, canon. Prag. (1337) 194. (1341) 412. (1343) 483—486. — de Arluno, v. Arlon. — frater ord. Praedicatorum (1344) 684. — dictus Vasil (1345) 616. Arnoulsderlon (1345) 620. Arnustus de Stara, v. Stará et Arnestus. Artois, Marie d' —, comtesse de Namur (1334) 29. (1342) 446, 447. (1343) 522, 552. (1344) 578. — Cfr. etiam Namur. Arsberg, v. Arzberg. Arzberg, Arsberg, Wilhelmus, plebanus in — (1307) 5. Emler, Regesta Bohemiae. — Artzberg, Bertoldus, plebanus in — (1345) 644. Asch, oppidum in terra Egrensi (1270) 727. (1273) 782. (1289) 741. (1304) 763. (1335) 68. (1341) 379. (1342) 430. — Ecclesia in — (1309) 771. (1310) 774. — Plebanus Conradus in — (1299) 747. Aschaffenburg, Johannes de — canon. Luthomeric. testis (1269) 818. Aspremont, Joffrois herr von — (1344) 552; Johann von — herr von Forbach (1344) 532. Asseche, Assenche, in comitatu Lucemburg. (1342) 447. (1844) 662. Assey, Axezz (1339) 199. Assindensis advocatia (1310) 774. Athesis, Attasis, Attasus, Etsch, fluvius in comitatu Tirol. (1385) 58, 67. (1336) 184—137. Atleus, abbas monasterii Welegrad. (1343) 501. Atrin, locus in comitatu Lucemburg. (1338) 219. Attasis, Attasus, fluvius, v. Athesis, Etsch. Au, Aue, locus prope Vsk super Albea (1335) 69. — Awe, hof czu der Awe (1341) 346. — Aw, Fridericus de — praepositus Ratisponensis (1338) 239. (1341) 346. d? Aubrelues, v. Danbrelnes. Auerburg in comitatu Tirolensi (1336) 128. Auersberg (?) (Ungersberg?), Ingrammus de — (1335) 68. Aufenstein, Aufensteyn, Heinricus de — (1310) 772. — Auffenstein, Oufenstein, Rauffenstein, Conradus de — (1336) 134, 135. Augsburg, Augusta, civitas Bavariae (1336) 111. — Auspurch, Chvikkil de — (1337) 200. Augustini S. monasteria, ordo S. Augustini fratrum Heremitarum, Augustinenses fratres (Heremitae) (1339) 274. (1841) 341. — Prior provincialis fr. Nicolaus (1342) 480. — Fratres Heremitae in Nova civitate sub castro Pragensi, in Minori civitate Pragensi, v. Praga, monast. S. Augustini ad S. Thomam ; monast. in Insula, v. Ostrov; — monast. sub Melnico, v. Mélnik; — in Sicca, Sicka, v. Su- dice (1335) 67. (1344) 564, 565. — in Tusta, v. Domazlice. S. Augustini ordo regularium fratrum in Rudnicz, v. Roudnice. Augustinus, abbas monasterii in Gradiscz prope lomuez (1340) 312, 330. (1341) 417. (1342) 428, 429. Aula S. Mariae, monasterium ord. Cisterc. in Antiqua Bruna, v. Brno Staré. Aula Regia, monast. ordinis Cisterciensis in — v. Zbraslav., Aurcicz, v. Uherčice. Ausburgh, v. Hasenburg. Auscha, v. Ousa. Auschowicz, v. Usevice. Ausk, v. Ustí. Auspecz, Auspitz, v. Hustopeč. Aussig, v. Ustí. Austria, Osterich, Oestrich, ducatus (1252) 811. (1292) 749. (1306) 764. (1335) 95. (1336) 99, 117, 130, 131, 134. (1337) 195. (1339) 291. (1342) 451. — Austriae dux, duces (1334) 4. (1336) 134. (1337) 190. (1339) 947, 959, 272. (1341) 414. — Austriae duces: Leopoldus et Fridericus (mem. 1252) 812; Ottakarus, v. Pfemysl Otakar; Fridericus, v. Fride- ricus, Austriae etc. dux, Romanorum rex; Leo- 

Strana 879
Index personarum et locorum. poldus, Leupoldus, v. Leopoldus; Albertus (Al- brecht,), v. Albertus; Otto, v. Otto; Rudolfus, Ru- dolphus, Austriae dux oc, Bohemiae rex, v. Rudol- hus (Rudolfus); Heinricus, v. Heinricus, Austr. Tux oc. — Austriae ducissa Anna, v. Anna; Jo- hanna (1345) 623. — austriacum vinum (1330—1350) 704. Auteil, Autel, Huart d’ — Huet d’ — Huwert d' — (1838) 222. (1340) 306. (1345) 627. — Henri d' — (1338) 222. Autrey (1343) 487. Autzmanitz, v. Valemanice. Auwaigne (1344) 552. Avesnes, locus in comitia Hannoniensi (1343) 496. Avinio, Avignon, Avenio, civitas Galliae (1319) 784. (1325) 834, 835, 838, 839. (1326) 840. (1329) 842, 843. (1831) 813, 845. (1332) 845, 846. (1334) 12, 13, 19—21, 30, 31, 849. (1335) 49, 50, 60, 61, 70, 85, 90, 91, 93, 94, 849—851. (1336) 110, 119, 123, 129, 130, 143, 851. (1337) 179, 191, 194, 199, 856. (1338) 218, 222, 239, 242. (1339) 252, 286, 295, 857, 858. (1340) 302, 860. (1341) 340, 387, 409, 411, 416, 861, 864. (1342) 460, 464, 455, 458, 472, 473, 478, 479, 864, 865. (1348) 497, 505, 521, 524, 536, 548, 549, 550, 556, 566, 568. (1344) 669, 570, 598, 600, 608, 866, 867. (1345) 605, 606, 609, 619, 631, 640, 645, 868, 870. (1846) 666, 669, 670, 676, 680, 681—685, 700, 701, 102, 870, 872—874. — Avinionensis dioecesis (1846) 688. Axezz, v. Assey. Aybach (1338) 233. Aychhorns, v. Veveří. Aylaw, v. Jílové. Aymerico tit. S. Martini in Montibus presbyter car- dinalis (1346) 671. ymeries, Aimeries, Aymerie, in comitatu Hannoniae (1334) 14. (1335) 52. (1342) 442. (1343) 495. Aymon, v. Amadeus. t de Aynaldo comes (1345) 614. Aywaille (1346) 700. Azzo, Azo de Vicecomitibus, rector civitatis Mediola- nensis (1331) 848. B. B(oleslaus), dux $Slesiae et dominus in Lewenberc (1289) 741. . B(eatrix) filia Heinriei VIL, neptis Balduini, archiepi- Scopi Treverensis (1313—1318) 778. Babenberg, v. Bamberg. Babice, Babicz, plebanus in — Conradus notarius (1339) 276. Babín, Babyn, curia ad castrum Poydibrad pertinens (1345) 639. Babina, locus prope civitatem Horavicensem (1335) 53 Babiny, villa episcopatus Prag. postea monasterii in Rudnicz (1337) 193. Babyn, v. Babin. Bacov, v. Bakov. Bacgue Jacgues, capellanus Johannis regis Boh. (1334) 32. 879 Baden (?), Pademensis prior ord. fr. S. Augustini (1315) 780. Badstub, fovea prope Montem Chutnensem (1337) 173, Bacharach, Bacherach, Bacheracum, civitas Germaniae, teloneum in — (1317) 783. (1321) 786. (1339) 259. (1340) 322, 320. (1842) 427, 441, 4065. (1343) 488, 496. Baireuth, Friedrich voyt von Payreut, des burg- grafen von Nürnberg hofmeister (1324) 789. Bakov, Bacow, villa Boh. monast. Rudnicensis (1337) 193. (1338) 243. — villa nunc oppidum Boh. (1345) 808. Balderenges, Henri de — (1338) 233. Baldo Gereyne, miles (1340) 323. Balduinus, Baldevinus, Balduinus, Badouin, Baudouin, archiepiscopus Treverensis, Trevirensis (1810) 775. (1318 —1318) 778. (1314) 780. (1322) 787. (1834) 1, 2, 31, 803. (1835) 73, 80. (1336) 129. (1337) 195. (1338) 203. (1339) 257, 260, 262, 284. (1340) 322, 326. (1341) 386, 391. (1342) 427, 441, 453, 454, 465. (1343) 488, 496. (1344) 694. (1345) 649, 868. (1846) 666, 667, 680, 687, 688, 694, 696, 697, 701, 873, 874. Bamberg, Bamberg. ecclesia, dioecesis (1983) 738. (1844) 698. — Babenbergensis episc. Arnoldus (1290) 743. Bande, Bandre, in comitatu Lucemburg. (1342) 447. Banderode, Ludovicus, Loys dominus de — (1337) 188. Banín, Bohnau, Banis, villa monasterii Aulae Regiae (1339) 264. Bánov, Banow, villa in Moravia (1339) 267. Bar, Henricus comes de — (1337) 199. (1338) 224, 228. (1343) 490, 491. (1314) 552. (1346) 670. -— Thiebaut de — sire de Pierrepont (1343) 491. — dominus de — Raoul de Lotharingia (1344) 577. — Jolande de Flandre, comtesse de Bar (1315) 646. Barau, v. Bavorov. Barez, oppidum Poloniae (1335) 62. Bareis Hubins, chevalier — (1341) 308. Barmia, v. Warmia. Bärn, v. Beroun. Barnim, Barnym, dux Stetynensis, Pomaraniae, Sla- viae et Cassubyae (1337) 160. — Pater eius Otto. Barov, curia monasterii Chotissovic. (1335) 82. Bárta (Bartholomaeus) Bartha Pylungi, civis Prag. (1341) 858. Bartholomaeus de Ferentino, canon. Wyssegrad. (1235) 810. — canonicus eccl. Melnic. (1321) 830. — Bartha, Bartho Kokot, civis Prag. (1334) 20. (1339) 245. (1340 v. 1341) 334. — Gerlaci, canonicus eccl. Satzensis, provisione apo- stolica canon. Prag. administrator seu vicarius ge- neralis episcopatus Prag. (1335) 70. (1337) 194. (1840) 300. (1341) 412. (1343) 483 —486, 600. (1844) 555. — canonicus eccl. Olomuc., archidiaconus Prerov. Praepositus eccl. Olomuc., cancellarius marchionatus or. (1335) 50. (1338) 230. (1340) 330 (1341) 417. (1342) 428, 443, (1343) 489. (1345) 612. — canon. eccl. Prag. (1339) 858, 859. — Grandenigo, dux Venetiarum (1341) 341. 

Strana 880
880 — bursarius monasterii Aulae Regiae (1344) 590. — frater monasterii in Gredis, portarius (1345) 808, — v. etiam Bartoš, Bartuš. Bartho, v. Bartholomaeus. Bartoš, Bartuś (Bartholomaeus), Barthussius, ge- wantsneyder, iuratus in Chuttis (1342) 448. (1344) 582. Bartuschwitz, allodium in districtu Wratislaviensi (1345) 637. Baruch, Paulus de — (1281) 737. Basco, v. Basek. Basel, Basilea, Basilia, dioecesis (1832) 842. — Epi- scopus Petrus, v. Petrus. Basilius, Armenorum in Jerusalem archiepiscopus (1300) 755. Bassko, v. Basek. Bastenach, v. Bastogne. Bastogne, Bastonia, Bastenach, civitas in comitatu Lucemburg. (1840) 325, 326. Ba&ek, Basco de Bor (1334) 29, 30. — Bassko de Rownich (1346) 681. Baudouin, v. Balduinus. de Bautesio archidiaconus Geraldus de Magnaco (1345) 645. Bautzen, v. Budišín. Bavaria, Bayern, Beigern, Beyern, ducatus, terra (1336) 128. (1342) 455. (1343) 547. (1346) 678. — Bavariae dux (1285—1290) 739. — Bav. duces: Rudolfus, comes palatinus Reni, v. Rudolfus, Rudolphus; B. dux Ludovicus, comes palatinus Reni, v. Ludovicus dux Bavariae, comes pal. Reni, Romanorum rex, Rom. imperator; Stephanus, v. Stephanus; B. dux Wilhelmus, v. Wilhelmus. — Ducissa Mechtildis (1322) 787. — Superior, Ober-Bayern (1335) 59, 81. — Inferior (1341) 381. — Dux Heinricus, ricus. — provincia B. fratrum ordinis S. Augustini (1315) 780. — Bavaricale nemus (1346) 658. Bawarus, i. e. Ludovicus rex, imperator Romanorum, v. Ludovicus. — v. Bavor. Bavor, Bawor de Radotin, nobilis Boh. (1233) 713. — Bawarus, castellanus de Clingenberg (1263) 717. — camerarius (1273) 782. — Bawarus (de Strakonicz?) (1836) 100. — Bawarus de Strakonicz, v. Strakonice. Bavorov, Barau, Baworow, oppidum et castrum Bo- hemiae (1834) 4. — Baworob, Baworow, (1340) 319. Bayern, v. Bavaria. Bazzawe, v. Patavia. Beatrix, filia Ludovici, ducis Burbonensis vel. Bor- boniensis, uxor Johannis, regis Boh. (1334) 40. (1335) 849. (1336) 117, 131. (1337) 173. (1838) 203. 1340) 316. (1341) 412. (1842) 436, 464. (1943) 624. 1344) 586. — comitissa Goritiae (1336) 134, 135. — Filius eius Johannes. — soror Johannis, regis Boh. regina Hungariae (mem. 1842) 436. Beaumont, Jean de Hainaut, comte de Soissons et v. Hein- oppidum in terra Oppaviensi Emler, Regesta Bohemiae. sire de — (1834) 26, 28. (1342) 442. (1348) 495. — B. sire de — (1340) 823. (1342) 445. (1343) 488. Bečov, Petsch, villa Boh. monast. Portae Apostolorum (1325) 836. Beheim, v. Bohemia. Bechyně, Bechin, Bechyn, provincia (1338) 227. (1341) 867. — B. archidiaconi: Hostislaus (1334) 89; Bodywa, Podiwa (1341) 407, 417. Beigern, v. Bavaria. Beizn, villa Hungariae (1336) 102. Bela IV, rex Hungariae (1246) 810. (1250) 716. (1252) 716. (mem. 1836) 103. Bělá, Bela, agua Boh. prope castrum Bezdez (1337) 170. villa Boh. prope Brodam Teutonicalem — Byela, Hertlynus et Got- (1308-1817) 767. — Jurati: scalcus. — Nový Bezděz, Biela, Novum Bezdez, Weisswasser, civitas Boh. (1837) 169. (1840) 665. (1345) 642, 643. — Bela, villa, monasterii Aulae Regiae (1339) 264, 266. (1341) 396. Bělčice, Byelcziczie, aurifodinae in — (1837) 179. Belina, v. Bílina et Velim. Bělkovice, Bielkowicz, villa Mor. (1340) 312. Bellevaux, Belvaux, locus in comitatu Lucemburg. (1338) 219. Bellifortis, Guillermus Rogerii, vicecomes — (1346) 6 676. Bellimonte, villa in finibus Lotharingiae et Franciae (1329) 842. | Belluno, civitas Italiae (1337) 187. (1840) 824. -— Bell. episcopus Gorcia (1337) 187. Belusch, v. Veliš. Belwar, v. Velvary. Bena (Benedicta), uxor Benedicti molendinatoris sub Mladocicz (1339) 281. Beneda (Benedictus), (1340) 314. (1341) 371, 451. (1346) 690. — de Swayssinge, v. Svojšín. Benedicta, mater Wilhelmi et Ulrici de Bor Maiori (1834) 30. (1335) 62. (1836) 110. (1840) 328. Cfr. etiam Bor. Benedictus S., S. Benedicti ordinis monasteria in Bohemia: Bfevnov, v. Bfevnov; Insula vel Ostrov, v. Ostrov; Kladruby, v. Kladruby; Porta Aposto- lorum, v. Postoloprty; Pragae, in castro Pragensi, v. Praga, monasterium S. Georgii; S. Procopii vel in Sazava, v. Sázava; Vilémov, v. Vilémov; in Moravia: Luh ante Brunam v. Luh; Pustimér, v. Pustiměř; Rajhrad, v. Rajhrad; Třebíč, v. Třebíč. — S. Benedicti ordinis regni Boh. capitulum cele- brandum (1336) 143; (1346) 684. — Dracoraensis episcopus (1301) 758. — canon. ecclesiae Melnic. (1321) 880. — papa XII (1835) 49, 51, 60, 61, 70, 74, 85, 90, 91, 93, 94, 849—851. (1336) 110, 119, 128, 143, 851. (1337) 165, 179, 191, 194, 199, 856. (1338) 218, 999, 239, 240, 242, 857. (1339) 262, 286, 288, 295, 806. (1340) 302, 320, 326, 860. (1841) 337, 340, 344, 386, 409, 411, 416, 417, 801, 864. (1342) 464. — testis (1389) 276. — molendinator in Mladocicz (1889) 281. — Uxor abbas monasterii Teplensis 395, 398, 402. (1342) 432, 

Strana 881
Index personarum et locorum. eius Bena; filius eius primogenitus Petrus. Benedictus S., v. etiam Beneś. Beneschower, civis Prag. (1845) 623. — Beneschower Hirslinus, v. Hirslinus Beneschower; B. Petrus, v. Petrus, Peter Beneschower. Benesiz (Benesice?), Sthepan de — (1251) 811. — Frater eius Paulik de Sulvicz. Benesius, Benessius v. Bene&. Beneš (Benedictus) Benesius, fidelis Wladislai I, regis Boh. (1158) 709. — Benesius, frater domini Alberti de Chlum (1279) 735. — Frater eius Thobias. — Benessius, Judaeus in Znoima (1334) 7. — Penisch, filius Theodrici de Harrach, v. Harrach. — Benessius, canonicus S. Georgii in castro Prag. (1337) 185. — — burggravius in Meylicz (1339) 279. — — prior monasterii Gradicensis (1341) 312. — Beneschius, filius Sdyslai de Weytmil (1343) 496. — Wenesch de Weytenmul (1346) 685. — Penisch, Wenichs von Harach, v. Harach, Harrach. — Benessius de Komarzicz, v. Komaiice. — — de Krawar, v. Kravaře. — — de Michelsberg, v. Michalovice, Michelsberg. — Beneschius de Raussenbruk, v. Strachotice. — Benessius de Wardenberc, Wartenberch, v. Warten- erg. Benešov, Benezchow, Thobias de — (1334) 18. — Pater eius Swoyzlaus. — Beneschaw, Wocko de — nobilis Mor. (1334) 31. — Beneschaw, villa Boh. prope Gratzen vel Nové Hrady (1340) 309. — Bensow, Conradus de — civis in Uzk (1335) 51. — Novy, Novum Benessow (1337) 186. Benzchow, v. Benešov. Beran Slawko (1337) 175. Berca, Berka de Duba, v. Dubá. Berengarius, capellanus regis Boh. (1331) 844. Berengerus, Berngerus de Meldingin (1279) 736. — Perngerus dictus Pyrnickel (Tynickel), civis Novae civitatis sub castro Prag. (1834) 25. (1335) 77. — Uxor eius Gedrudis. Berenchech Stephanus, filius Lachk, castellanus de — (1336) 103. Berewart, Jean de — (1343) 495. Berg, Adolfus (Adolphus) comes de — (1337) 159. (1339) 261. — Jehans de — (1338) 233. Bergamo, Pergamum (1339) 259. Bergov, Bergav, Bergow, Pergaw, dominus de — (ce. 1315) 781, 782. — Bergaw, Bergow, Otto de — (1337) 156—159, 164. (1339) 278. — — Otto de — senior et Otto iunior fratres de — (1334) 848. (1336) 48. (1839) 273. — — Otto tertius et Albertus de — (1335) 48. — — Otto de — (1336) 129. (1337) 854. (1346) 871. — Bergaw, Albertus de — filius Ottonis senioris de — (1339) 273. (1342) 450. Bergreichenstein, v. Kašperské Hory. Berchtoldus, v. Bertholdus. Berka, Berk von der Duben, v. Dubá. Beřkovice, Berzcowicz, Bierzcowicz, Czaslaus de — 881 (1838) 243. (1340) 315. (1341) 863. Beřkovice, Jarossius de — (1338) 243. Bern vel Bárn, v. Beroun. Bernhardus, Bernardus, scholasticus Prag. (1238) 714. — praepositus Misnensis (1290) 743; episc. Misn. (mem. 1300) 755. — burggravius de Lipniz (1314). 780. — de Kamencz, Kamenycz, praepositus ecclesiae Bo- leslav. (1337) 187, 188. (1338) 220. (1339) 256. — Sororius eius Johannes de Clinberk vel Clingen- werk. — tit. S. Cyriaci in Termis presbyter cardinalis (1343) 567. (1346) 671. — notarius publicus (1344) 554. — Bernardus Stephani, papae notarius (1342) 865. (1346) 676. — subprior monasterii in Plaga (1346) 669. — Bernardus de Montepulciano (1346) 685. — de Cinnenburch, v. Cimburk. — de Wiczcow, v. Vickov. Bernholdus, filius Weitlini de Schenkwitz (1335) 61. Bernstadt, Beroldistat, Bertoldisstat, civitas Silesiae (1839) 983. (1843) 596. Bero, iudex in Luna, civis, iuratus in Luna, fundator monasterii S. Annae ante dictam civitatem (1314) 779. (1334) 15. (1335) 72. (1336) 123. (mem. 1341) 392. Beroun, Verona, civitas Boh. (1265) 724. (1337) 183. (1338) 244, — Jura civitatis Veronensis (1343) 500. — Mensura civitatis Veronensis (1343) 499. — Petrus de Verona, incola in Podskal (1345) 612. — DBürn, Bern, oppidum Mor. prope Sternberg (1339) 276. Berta, Bertha, Perchta, abbatissa monasterii Teplic. (1844) 570. Bertholdus, Bertoldus, Berchtoldus, Perktoldus, Perchtold, Pertholdus, episc. Patav. (1252) 812. — Pertolt, claviger monast. Sedlicensis (1276) 734. — de Curia, civis et consul Egrensis (1265) 723. (1296) 751. (1308) 769, 770. — Fratres eius: Fri- dericus et Walterus. — frater, prior et magister hospitalis in Egra (mem. 1305) 763. — Pertoldus, filius Merclini Divitis, civis Kadanensis (1327) 841. — — testis Lunae (1384) 16. — Perchtold Rotleb, civis Prag. (1336) 98. — Perchtoldus, Pertoldus sartor, iuratus Minoris civit. Prag. (1337) 146, 185. — Bertholdus Pirchner (1839) 246. — Berchtoldus, camerarius monasterii (1338) 237. (1340) 307. — — Heinrici de Lipa sartor, civis Prag. (1335) 49. — Pertoldus de villa Sobutovicz (1341) 343. — Pertoldus, scabinus Lunensis (1842) 465. — Perchtoldus Smidmulner, civis Novae Pylznae (1844) 557. — Pertholdus pannifex dictus Rubasch in Pilzna (1344) 587. — Filius eius Conradus. — — commendator ord. Cruciferorum cum stella Egrae (1344) 588. — — de Rathibor magister (1345) 633. — plebanus in Artzberg (1345) 644. Sedlicensis rubea 111 

Strana 882
882 Bertholdus, Bertoldus, Perchtold, commendator ord. Teuton. in Hostradicz (1346) 685. — Berchtoldus, Pertholdus oc de Lipa, eccl. Wysse- grad. praepositus, v. Lípa. Bertogne (1338) 219. Bertoldisstat, v. Bernstadt. Bertrandus Coriti, archidiaconus Vaurensis (1334) 21. — episcopus Ostiensis et Velletrensis tit. S. Marci presbyter cardinalis (1344) 567. (1346) 670, 671. — patriarcha Aquilegiensis, apostol sedis nuntius ad regem Hungariae missus (1346) 870. Berwart, Jean seigneur de — (1388) 221. Berzkowicz, v. Beřkovice. Besdnich, v. Bezník. Besedicz, v. Bezdědice. Běstovice, Bistowicz (legendum est fortasse Biscowicz), villa Boh. prope Chocznam (1292) 745. Betow, v. Bítov. Bethlehem, fr. Pribislaus, episcopus de vico B. (ce. 1320) 784. — Ofr. Pfibislaus. Betingen (1388) 233. Beuthen, Bythom, civitas Silesiae, v. Bytom. Bezdédice, Besedicz, villa Boh. prope Belam (1337) 170. Bezděkov, Bezdiekob, villà monast. Zderaziensis (1336) 110. — villa Petri de Rosenberg (1336) 119. Bezdéz, Bezdézi, Bósig, Bezdes, Bezdezie castrum Boh. capella, ecclesia in — (1340) 297 - 299, (1344) 590—592. — Plebanus ibidem Habardus (1336) 142. (1344) 593. — Burggravius in — Kopech z Kvítkova (1345) 643. — Novy, Bezdez Novum, v. Bélá. — civitas sub castro Bezdez (1337) 169. — Bezdézskf bor (1345) 642, 643. Bezduchowicz, villa Boh. in villicatione Camyc. (1386) 145. Bezník, Besdnich, villa Boh. ad ecclesiam in My- letin pertinens (1267) 728. Biberach, Bibrach, cives de — (1339) 260. (1346) T 697. Biberstein, Byberstein, Rulico de — (1290) 743. — Piberstain, Fridrich von — (1344) 596. — Heinricus de — (1345) 637. Bibin, v. Reibein, Reibin, Ribin. Bibinensis episcopus Jacobus (1301) T58. Bibrach, v. Biberach. Bicen, Byéen (?) miles Johannis regis Boh. (1341) 392. Bidbourg, Bidburch, v. Bittburg. Biela, v. Bélá. Bielany, v. Bylany. Bielau, fluvius Silesiae (1343) 543. Bielkowiez, Bielkowitz, v. Bélkovice. Bielowicz, v. Bílovice. Biesencz, v. Bzenec. Bietschyn, v. Pitschen. Bilan, v. Bylany. Bílava, Bylaua, flumen Boh. (1238) 714. Bílina, Bilin, Belina, civitas Boh. (1289) 741. (1290) 742, (1384) 848. (1385) 71. (1342) 446. — Belina, eccl. in — (1803) 761. — Belina, Henricus pleba- Emler, Regesta Bohemiae. nus in — (1341) 341, Rector parvulorum quondam in Belina (1342) 446. Bílina, Belinensis provincia (1341) 405. — Belyn, fluvius Boh. (1335) 69, 70. — Belin, Dittrich von — Billo genannt (1263) 816. Billo Dittrich von Belin, v. Bílina. . Bílovice, Bielovicz, Byelowicz, villa Moraviae (1340) 302. — Pelwicz, Chuneco, Chunradus de — (1341) 388. (1343) 508. — Pelewicz, Mathias et Znyhu- schius fratres de — (1343) 489. Bilschan, v. Blšany. Birdo, v. Brdo. Birchech, Heinricus de — (1339) 273. Biřkov, Birzcow, Otto de — (1339) 254, 290. Birting, feudalia bona in — (1341) 317. Bisenz, v. Bzenec. Bischof, civis in Brüxs (1263) 816. Johannes, socer eius Dittrich. Bischofsberg, v. Kyšperk. Bischofsheim, Bischoffheym, (1337) 158. Bischophsperk, v. Kyšperk. Biskupice, Biskupicz, Herbord von — (1343) 531. Bistricz, v. Bystřice. Bistowicz, legendum est fortasse Biscowicz, v. Běsto- vice. Bistrycz, v. Bystřice. Bistrum (Bystřice (?), Bystré (?), villa Boh. monast. Siloensis (1226) 711. Biškovice, Biscowitz, de — nobilis Boh. (1344) 866. Bites, v. Bytes. Bitov, Vottau, Betow, Vethow, Vethowia, Vetow, Ve- tovia, castrum regium et civitas in Moravia (1337) 158. (1342) 480. (1343) 507. — Smil, Smilo, Smylo de Luhtenburch dictus de — Vetouia oc (1337) 158. (1342) 440. (1343) 507, 526, 537. (1345) 640. (1846) 669. — Czenko, Tschenco de — (1343) 508. (1345) 622. — Filius eius Smilo; uxor eius Agnes. — Heinrich, Johann und Georg brůder von (1342) 480. Bitkaw, v. Bytkov. Bitomiensis, v. Bytom, Beuthen. Bittburg, Bidburch, Bidbourgh, Bydeburg, civitas in comitatu Lucemburg. (1334) 2. (1340) 326. (1345) 648. (1346) 688. Bitum, Bitomiensis, v. Bytom, Beuthen. Blaga (Blage), v. Schlägel, monast. ord. Praemonstra- tensis. Blake Philippus (1334) 35. Blamont, Thiebau sire de — (1344) 580. Blanca, Blanche, uxor Karoli, marchionis Mor. (1334) 49. (1338) 203. (1342) 436, 461, (1343) 505. Blanice, Blanycze, villa Boh. ad Baworow pertinens (1334) 4. — fluvius, aqua Boh. (1335) 95. (1341) 397. Blankenberg, seigneur de — (1340) 326. Blankenheim, Blankenheym, Arnoldus, Arnould de — consiliarius Johannis regis Boh. (1337) 150, 158, 159, 188. (1345) 604, 649. — Gerardus de — (1345) 649. — Fridericus de — (mem. 1344) 588. — Filia eius Irmesinda de Tonynburch et maritus eius Wer- nerus. — Filius eius Reynhardus de — Jesko 

Strana 883
Index personarum et locorum. Blankenheim, Elizabeth de — et de Lanstein (1342) 430. — Agnes de — relicta Heinrici de Lippa (1346) 662. Blánsko, Blanzk, castrum Mor. (1340) 306. — Burg- gravius in — Nicolaus Brunonis (1339) 279. Blasias, presbyter de Chotyesow (1344) 571, 572. Blasiek, v. Blažek. Blatná, Blatna, Ulricus Bleystorfer de — (1344) 588. BlaZek, Blasiek, testis (1255) 719. BlaZovice, Bleswicz, Adam de — (1341) 345. Bleswicz, v. BlaZovice. Blešno (?), Pleschen, Peless, villa Boh. (1341) 380. Blintendorf, Plintendorff, villa ad castrum Sparen- bergk, pertinens (1327) 792. Bliscowiez in districtu Wratislav. (1341) 400. Blšany, Bšany, Bžany, Pšany, Pschan, Bilshan, villa Boh. monasterii S. Annae ord. S. Augustini prope Lunam (1336) 123. — Vebelsan, villa Boh. quae alio nomine theotunico Vltheyn dicitur (1341) 392. Blud, Bludo, incola Byczov. (1334) 46. Bluda, Hinco de Nachalen dictus — (1341) 388. Bludov, Bludow, civitas Mor. (1346) 653, 657. — -- Swantiborius, Prsydeborius, Heyneco de — (1340) 312; Hinco de — (1346) 653. Bludské lesy prope ZiZelic (cc. 1300) 752. Blumenberg, Blumenberch, villa (1277) 734. Bobilwicz Frenczlinus (1343) 536. : Bobrava, Bobrauia Inferior, villa Mor. (1338) 240. (1841) 370. de Bobricz Nicolaus, v. Nicolaus de Bobricz. Bocrey, Nicolaus de — woiwoda de Cracouia (1335) 85. — Passek de — Sandomeriensis iudex (1335) 85. Boéek, Boscho, nobilis Ottacari, ducis Austriae 9c (1252) 812. — Boczko de Plawcz, v. Plaveč. Bodywa, v. Podiva. Bodywois, v. Budějovice. Boemi, Boemia, v. Bohemi, Bohemia. Boemundus, archidiaconus Treverensis (1338) 130. — matus Jeffridi de Saraponte (1343) 506. Boganow, v. Bojanov. Bogemiel, v. Bohumil. Bohemi tantum in monasterium Rudnicense sunt reci- piendi (1334) 33. (1336) 147. | Bohemia, Boemia, regnum, terra (1185) 710. (1234) 713. (1253) 716. (1254) 717, 718. (1262) 722. (1276) 733. (1282) 819. (1285—1290) 739. (1306) 764. (1307) 823. (1310) 772, 774. (1325) 791. (1334) 1, 8, 5, 23, 29. (1335) 47, 70, 74, 96, 850. (1336) 102, 105, 106, 115, 180, 142, 143. (1337) 148, 149, 150, 154, 161, 172, 173, 178—180, 187, 853. (1338) 212, 213, 220, 995, 926, 234, 244. (1389) 255, 272, 276, 283, 291, 859. (1340) 302, 320, 860, 861. (1341) 349, 371, 374, 381, 402. (1342) 433, 435, 438, 451, 456, 457, 475. (1343) 505, 513, 514, 526, 546, 551, 865. (1344) 553, 593, 597, 867. (1345) 609, 639. (1346) 683, 699, 703, 871, 873. partes B. (1246) 810. corona Boh. (1329) 796. feudum Romani imperii (1339) 258. incolae, regnicolae (1334) 8. (1341) 352. (1342) 434. dux, duces (1334) 3. (1337) 180. (1341),424. (1946) 684. BEEN 883 Bohemia, rex, reges (1204) 710. (1254) 718: (1029) 788. (1381) 843. (1334) 8, 5, 29. (1335) 69, 91. (1336) 103, 107. (1337) 152, 154, 170, 172, 180. 183. (1339) 284. (1340) 320—323. (1341) 337, 338, 850, 354, 371, 374, 394, 898, 399, 411, 414, 424. (1342) 434, 458. (1343) 521, 538. (1345) 622, 639. (1346) 682. — B. reges: Wladislaus I (p. 1158) 709; Přemysl Otta- carus I, v. Pfemysl Otakar I; Venceslaus I (Wen- ceslaus rex Boh. quartus) v. Venceslaus, Wen- ceslaus; Přemysl Ottacarus II (vel Přemysl Ott. rex Boh. guintus), v. Přemysl Otakar II; Venceslaus II (rex Boh. sextus', v. Venceslaus; Venceslaus III, v. Venceslaus III rex Boh. et Poloniae oc; Rudol- fus, Rudolphus, v. Rudolfus, Rudolphus; Heinricus, v. Heinricus, rex Boh. dux Karinthiae sc; Johan- nes, v. Johannes, rex Boh. et Pol. oc. Boh. regis primogenitus, v. Karolus, marchio Mor. Rom. rex. B. praelati, v. praelati. B. barones, v. barones. B. capitaneus, v. capitaneus. B. camerarius, v. camerarius. B. iudex, v. iudex B. vel iudex terrae. B. marschalcus, B. regni marschalcus, v. marschaleus. pincerna, v. pincerna. subcamerarius, v. subcamerarius. subdapifer, v. subdapiter. subpincerna, v. subpincerna. ’ regni consiliarius Stephanus, protonotarius tabu- larum (1338) 244. — Boh. mercatores (1337) 200. — Beheim, czuden, vrsad in — (1334) 848. — provincia fratrum ordinis S. Augustini in Boh. (1815) 180. Bohemiea gens (1334) 34. Bohemicum idioma (1334) 34. Bohrau, Borow in Silesia in districtu Wratisl. (1342) 456. Bohumélice, Pumlitz, Bomalitz, Pohmeliez, villa Mor. (1335) 61. (1338) 212. Bohumil (?), Bogemiel, testis (1255) 719. Bohunék (Bohuslav), Bohunco de Luzza (1339) 276. — Bohunco de Clingenstein (1341) 345. — Bohunco dictus Hayno de Tysmycz (1342) 477. — Bohenco, subprior monasterii Siloensis (1344) 552. — Bohunko von Harach, v. Harach, Harrach. — Bohunco de Olschan, v. Olšany. Bohunévice, Bohunowicz, Martinus de — (1333) 801, 802. — Waczslaus de — (1333) 802. Bohuslav ze Svamberka, testis (1254) 717. — Bohuslaus, protonotarius Guthae, reginae Boh. (1291) 744. — Bouslaus, prior monast. fratrum Praedicatorum in Luthomericz (1318 v. 1319) 828. (1320) 829. — abbas monast. Cladrub. (1323) 788. (1326) 792. (1329) 795, 796. (1332) 801. (1334) 28, 44. — Bohuzlaus Wolframi, Buslab, hern Wolframs suen, civis Prag. (1334) 9. (1387) 185. (1338) 205. (1340 v. 1341) 334. (1343) 525. (1344) 564. (1346) 667. — Bohuš, Bohush von Stericz (1335) 54. V. Staré. — Buslab Glas (1336) 98. 1337) 146. — Bohuslaus Janowycz (1342) 480. — Bohuslaus de Mitraw (1344) 559. PILI 111% 

Strana 884
884 — Bohuněk, Bohunco de Hrussowa (1346) 689. — Frater eius Rziehnico. — Bohuslaus, frater olim Puchelberger, iudicis olim Teplensis (1346) 690. — Bohuslaus Gestlini, civis Prag. (1346) 702. — de Letkow. v. Letkovy. — Bohunco de Lopucz, v. Lopuč. — Bochuslaus de Malowicz, v. Malovice, — Buzko de Markwartycz, v. Markvartice. — Bohunco de Mladyeyowicz, v. Mladéjovice. — Bohso de Rzebecz, v. Rebet. — Buzlaus de Reuburch, v. Riesenburg. — Busco de Rochov, v. Rochov. — Boleslaus (sic) de Swamberch, Schwamberk, v. Schwanberg. . — Bohussius de Swyrssna, v. SvrZno. — Bohussius de Stericz, v. Staré. — Buslaus, Buslai Nicolaus, v. Nicolaus Buslai. — cfr. etiam Bohuta, Busek. Bohuta, Bohuslav, praepositus Tynensis, canon. Pra- gensis ecclesiae, archidiaconus Curimensis, cancel- Jarius episcopi Prag., officialis curiae Prag. episcopi, administrator seu vicarius generalis episc. Prag. subcollector decimarum papalium (1329) 842, (1334) 34, 39. (1337) 165, 194. (1339) 287, 858, 859. (1341) 412, 417. (1343) 483—486, 500. (1344) 554, 555, 558, 560. (1345) 632. (1346) 658. Bocha, Hermannus de — monachus monast. in Cella (1251) 811. Boich Johannes, miles (1337) 202. Boix, Bos, Henri sire de — (1339) 275. Bojanov, Boganow, villa monasterii Siloensis (1226) 197. Bojslav, Boyslaus, Boyzlaus, canonicus Luthomeric. testis (1269) 818. — Boyezlaus de Radoziz, v. Radostovice. — Bokwan, v. Bukovany. Bolechov (?) Welechow, villa Boh. monasterii Siloen- sis (1226) 711. Bolek (Boleslav), Bolco, Polco, Polk Jacobi, hern Jacobs suen, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1334) 5, 10, 18, 23. (1338) 238. (1340 v. 1341) 334. (mem. 1344) 595. — Polk Rokezaner, civis Prag. (1340 v. 1341) 334. — Bolco, Bolko, Polko, Boleslaus, Bolezlaus, dux Si- lesiae, dominus Glogoviae (mem. 1342) 468. — Bolko, Polko, dux Silesiae, dux Opoliensis, domi- nus de Opol, dominus Opoliae et de Falkenberg (1335) 75. (1837) 150, 155, 157. (1339) 249, 282. (1342) 456. (1344) 596, 597. (1345) 646. — Bolco, Bolko, dux Silesiae, dominus de Furstem- berch et in Swidnicz, Swidnicensis, Swidniczensis, Swydnic. (1335) 49. (1337) 151, 153. (1341) 383. (1342) 468. (1343) 543. — Bolco, Bolko, dux Slesiae, dominus in Munster- berch, Monsterbergk, Munsterberg, Munstirberch etc. (1336) 129. (1337) 151, 153, 199, 805. (1339) 805. Boleslav II, Boleslaus II, dux Boh. (mem. 1341) 404. Boleslav, Boleslaus, dux Slesiae, dominus Legnic. (Lignic.) et Bregensis (1335) (75, 89. (1336) 129. (1387) 153, 156, 157. (1339) 249, 251, 279, 283, 284. (1341) 383, 394, 399, 400, 405, 416. (1342) 429, 450, 456, 469. (1343) 525, 526, 544. (1344) 595, 597. Emler, Regesta Bohemiae. (1345) 634, 646. — Filii eius: Wenceslaus et Lu- dovicus. Boleslav, Boleslaus, dux Mazowiae et dominus Plo- censis (1341) 405. — Boleslaus de Swamberch, dominus in Merica (le- gendum est fortasse Bohuslaus) (1342) 479. Boleslav Mladá (Boleslav Mladý), Boleslavia, Bole- zlavia Minor, B. Nova (1318) 783. (1334) 9. (1387) 172. — Jus forense in Bol. Minori (1318) 783. — Teloneum in — (1318) 783. — Bolezlaviensis archidiaconatus (1276) 733. (1303) 761. — Bol. archidiaconus (1339) 287. Bolesl. archi- diaconus Sebastianus, v. Sebastianus. — Bolezlavia, provincia Boleslav. (1336) 142). (1338) 227. Boleslav Stará (Bol. Starý) Boleslaw, Boleslavia, Boleslawia, Bolezlav, Bolezlavia, Bolezlaw, ecclesia, capitulum (1269) 727. (1339) 256, 257. — Praepo- situra (1337) 187, 188. Patronus eius praepositus Wyssegradensis (1338) 220. — Praepositus: (1337) 187, 188. (1338) 220. (1339) 256; Praepositi: Cano (recte Cuno) (1249) 810. (1273) 732; Bernhardus de Kamencz, Kamenycz, v. Bernhardus. — Decani: Wsezlaus (1273) 732; Jaroslaus, v. Jaroslav (1337 sg.); Custos: Johannes, v. Johannes (1337 sq.); Scholastici : Theodricus (1273) 732; Johannes (1339) 256. — Canonici: Laurentius, Ulricus, Bonifacius, Conradus, Suatozlaus, Asellus (1273) 732, 733; Pe- trus de Clathovia et Heroldus (1337) 167; Thomas (1339) 256; Petrus, plebanus in Lusecz (1341) 417; Nicolaus, plebanus in Sbeczna (1343) 513; Olericus (Ulricus ?) Prybyslay, studens in iure canonico (1346) 666; Johannes Paduanus, v. Johannes Paduanus; Medius praebendatus Dionysius (1837) 167; Otto de Donyn, v. Donín. Boleslavice, Boleslauitz, castrum Pol. (1335) 88. Bolina silva (1341) 338. Bolundach, castellanus de — Stephanus, filius Lachk (1336) 108. Bomalicz, v. Bohumélice. Bona, Guta, ducissa Normandiae, filia Johannis, regis Boh. (1841) 412. (1342) 436. — Filii eius: Karolus, Ludovicus et Johannes. — cfr. etiam Guta, Bonuse. de Bongayo Hendrigetus (1337) 187. Bonifacius papa VII (1300) 755, 820. Mem. (1334) 12, 15, 38. (1344) 561. — Parentinus episcopus (1301) 758. Bonn, Bunna, civitas Germaniae, teloneum in — (1310) 774. Bonnevoie, Bona Via, monasterium prope Luxem- burg (1310) 775. Bononia, civitas Italiae (1346) 650, 651. Bonuse, Bona, Bonusse, filia Elzcae de Mogetin (1336) 105. Bor Veliky, Bor Maior, oppidum et castrum mona- sterii Zderaziensis in districtu Prachinensi (1335) 62. (1386) 110. (1337) 179. (1340) 328. (1342) 442. — Ulricus de Bor, filius Wilhelmi de Bor et Bene- dictae (1334) 29, 30. (1335) 62. (1886) 110. (1840) 328. (1342) 442. — Basco de — (1334) 29, 30. — Ulrich von — hauscomtur in Eger (1341) 346. — Haid, Merica, dominus in — Boleslaus (legendum 

Strana 885
Index personarum et locorum. est fortasse Bohuslaus) de Swamberch (1342) 479. Bor Veliký, Merico, Raczko de — (1342) 480. — Domicellus ejus- Sbynko de Osswatyn. Borcus (Borek^), locus prope civitatem Byczov. (1334) 46. Borek, Boreck, villa, praedium monasterii Siloensis (1226) 711. (1238) 714. — Borech, villa Boh. ad ecclesiam in Myletin perti- nens (1267) 725. — Bork, villa Boh. monast. Aulae Regiae prope Chocznam (1292) 745. — villa Boh. (1337) 168. Bore$, Borscho, nobilis Boh. camerarius regni Boh. (1249) 810. (1263) 717. — — fidelis Conradi, abbatis Ozzecensis (1343) 530. — Borso de Risemburch, Rysenburg, Rysenburch, v. Riesenburg. Bořita, Bořuta, Borzuta, (1258) 717. — — Borsuta camerarius (1337) 158. — — de Laco, burggravius de Geyerperk (1345) 611. — — Borsutha, iudex Prag. (1346) 655. -— — archidiaconus Znoymensis (1346) 665. Bornitz, Bornicz, Cunrad von — v. Borschnitz. Borotice, Borotizi, villa Boh. (1207) 710. Borov, Borow, Michael de — (1339) 286. (1343) 489. (1346) 665. — 'Wenczussius, Wenzussius de — (1343) 509, 510. (1346) 665. - Borow, v. Bohrau. Borová, Borau, villa Boh. (1342) 431. Borovany, Borowan, ecclesia de — (1389, 251. — — Jaroslaus de — (1339) 251. — Frater eius Wylhelmus de Lantstein et soror Ludmilla, filia Wokonis de Sweynz. Borsenstein, Borsensteyn, castrum in terra Misnensi (1299) 752. (1300) 756. Borschnitz, Bornicz, Borsnicz, Borsnitz, Bursnitz, Cunadus de —, Cunrad von — Konrad von — hauptmann zu Wretzlau, capitaneus Wratislaviae (1386) 109, 117. (1337) 153, 164. (1339) 281. (1845) 616. — Borsnicz, Hermannus de — (1345) 618. (1346) 664. — — Ticzco, Ticzko, Tytzco de — (1345) 681, 635, 638. ’ Borsuta, Borsutha, v. Bofita. Bortuwytz, Frytzko de — miles, testis (1309) 771. Borzuta, v. Bofita. de Bos Guillelmus, clericus camerae papalis (1343) 865. de Bosco Hur. (recte Heinricus) (1340) 323. Bosco (fortasse legendum est Basco) de Czeken, v. Stékei. Bosenmenza, villa Boh. (1207) 710. Bosensko, Bosinensis, Bozinensis provincia (1338) 227. (1341) 867. Boskovice, Boscowicz, castrum et oppidum Mor. (1342) 450. — Boskowitz, Emmeramus de — (1273) 732. — Boscowiz, Ulricus de — capitaneus regni Poloniae (1803) 82. — Boskowicz, Bozcowicz, Bozcowitz, Bozkowicz, Posco- witz, Jesco, Johannes de — (1834) 31, 32. (1339) 275, 285. (1340) 312. (1342) 429, 431, 440. (1346) castellanus Luthomeric. 885 652, 654, 656, 657, 689, 690. Boskovice, Bozcowicz, Bozcowitz, Boscowitz, Poscho- witz, Hartlebus de — camerarius czudae Brunnen- sis (1834) 31, 32. (1335) 74. (mem. 1342) 450. — Relicta eius Katherina. Bosschaw, v. BoZkov. Bossicz, v. Bošice. Bošice, Bossicz, villa Boh. monasterii Siloensis (1226) 711 Botensteyn, v. Potštein. Boto, v. Půta. Bouch (1338) 233. Boulay, Garsilli hoit de — (1838) 228. Boulogne, Bouloigne, castrum in comitatu Lucem- burg. (1834) 41. Boulon, Cono herr von — (1344) 553. Bourbonnais, v. Burbonia. Bourrich, oppidum comitatus Lucemburgensis (1338) 232. Bouslaus, v. Bohuslav. Bousovice, Buschwicz, villa Boh. prope Luthmericz (1339) 290. — Buschwicz, Goczliuus de — (1339) 288. (1341) 357. Bouvignies, Bovinis (1840) 320. Bovinis, v. Bouvignies. Bowoz, villa Boh. monast. Aulae Regiae (1292) 745. Boyezlaus, Boyzlaus, v. Vojslav. Bozcowicz, Bozcowitz, Bozcwicz, v. Boskovice. Bozhelow, v. BoZejov. Bozejov, Bozhelow, villa Boh. monasterii Siloensis (1226) 711. Božkov, Bossschaw, villa Boh. hosp. Pilzn. (1338) 858. Brabantia, Brabant, duc de —, dux de — (1332) 845. (1334) 1, 19, 26. (1338) 221. (1340) 323. Dux: Johannes, Jean duc de — et de Limbourg (1334) 24—26, 28, 32, 35, 44, 45. (1335) 54. (1345) 647. Braczlabs, v. Zbraslav. Bradeo, villa monest. Siloensis (1226) 711. Bradzlabs, v. Zbraslav. Brakele, curtis in — (1310) 774. Brambach, Branbuch, plebanus in — Nicolaus (1307) 165. — Fridericus de — (1307) 766. Brandenburg, Brandburc, Brannburch, marchionatus (1835) 93. — Marchiones: Brandenburg. Otto (1233) 113; alter Otto (1297) 751; Woldemarus, v. Wal- demar. — Brandenburg. episc. Gebehardus (1279) 735. — Brandeburg, Hermannus de — (1840) 322. Brandys, Brandis, villa Boh. (1345) 606. Branislav, Branislaus Zile dictus (1342) 463. Brani$ov, Branissow, villa Boh. monasterii Siloensis (1226) 711. Brascow, v. Braškov. Brasne (Brazen?) villa Boh. (1341) 348. Braskov, Brascow, villa Boh. (1346) 667. Braunsberg, Brunsperg (1345) 612. Braunshorn, Bronshorn, Brunshorn, castrum Germ. (1322) 787. (1338) 229. (1342) 466. — Bronshorn, Gerlacus de —, Jokannes de — (1338) 205. (1339) 251. — Uxor eius Hedwigis die Wild- gräfin. Braunschweig, Brunsweyk, duces de — (1337) 160. 

Strana 886
i 886 Braunschweig, Brunswich, Henricus de — commen- dator ordinis Teutonici (1308) 770. Brdec, villa Boh. monasterii Cladrub. (1344) 599. Brdo, Birdo, Byrdo, Wirde, silva regia prope Dobrzi- chowicz (1337) 175. (1342) 434. (1346) 690. — Birdo, silva (1343) 499. Bieclav, Lundenburg, Luntenburch, castrum et oppi- dum Mor. (1336) 137. (1342) 438. — Pretslavia, Bretslaviensis archidiaconus (1335) 50. Breczlav, archidiaconus Nicolaus (1346) 665. Breczlabs, v. Zbraslav. Bredenesse, la ville de — (1340) 324. Břeh, Brieg, Brega, civitas Silesiae (1337) 163. (1342) 469. (1343) 526. — — Bregensis ducatus (1343) 527. — — dominus Bregensis Boleslaus, dux Slesiae, v. Boleslav. Brescia, Brixia, Prisce, civitas Italiae (1331) 834. (1339) 259. Bresen, v. Bfezno. Breslau, v. Vratislavia. Brestany, Preschen, Bresczan, censis (1341) 351. Břetislav, Brzethyslaus, nobilis Boh. (1238) 714. — Brzeczislaus de Malesicz (1339) 254. — Brzeczislaus de Risenberk, v. Riesenberg. — Posonium, Pozonium, Pressburg, civitas et castrum Hungariae (1337) 190. (1339) 275. — Posoniensis comes Nicolaus dictus Trentul (1336) 103. Brevnov, Brenow, Brewnow, Brewnowe, Brzewnow, Brewnoviense, Brunovense, Brzewnoviense mona- sterium ordinis S. Benedicti prope Pragam (a. a. 1194) 710. (1234) 713. (1335) 51, 77, 91—93. (1336) 143. (1338) 239, 240. (1339) 249. (1340) 300. (1341) 336, 340, 356, 404, 405. (1342) 453, 454, 475 — 477. (1345) 625. — Abbas (1344) 600. (1345) 605, 625. -. Abbates: Theodricus (1335) 92; Předbor, Pred- borius, Prziedborius, v. PFedbor. — Prior Albertus (1339) 249. (1341) 336, 397; Petrus (1342) 475. — Subpriores: Radslaus (1341) 336; Petrus (1342) 475. — Bursarius: Swatancius, Svatomír (Swatomir) (1341) 336. (1342) 475. — Cantor: Mathias, Mat- thaeus (?) (1341) 336. (1342) 475; Praepositi cella- villa monast. Osse- rum: Witko, Miroslaus (1339) 249. — Fratres: Martinus, Andreas, Onso, Gregorius, Zwiest, Petrus, (1342) 475. Brezées, Chaudreliers von — (1345) 647. Brezí, Presey, Brzeza, villa Boh. (1337) 193. Březinka, Brzezinka, villa Boh. (1337) 170. Březnice, Brzeznicz, oppidum Boh. (1341) 411. — Bresnitz, montana in — (1341) 374. Březník, Brzeznik, villa Mor. (1338) 204. — Brzesnick, Hrono de — (1341) 337. — Brzesnick, Mathias de — (1341) 837. Březno (?), Priesen, Prin, villa Boh., ubi bona mona- sterii Waldsassensis (1185) 710. Březno (Velké), Bresen, Brysen, villa Boh. (1335) 67. — villa Boh. (1346) 703. — Priesen, Petrus Hlab de — (1295) 748. Březová, Brzezowa alias Lhotka, villa Boh. monast. S. Thomae (1338) 244. Březovice, Brzesowitz, villa Boh. (1345) 642. Břežany, Břzesan, villa Boh. monasterii S. Georgii Emler, Regesta Bohemiae. in castro Prag. (1300) 757. Břežanky (?), Brzezan, villa monasterii Ossecensis (1341) 351. Brinscheud, 711. Bříství, Prsiezt, villa Boh. (1334) 23. Bříství, Brzyst, villa monasterii Brewnov. (1341) 404. Bříště, Brzistie, Brzyescz, villa Boh. monast. Siloensis (1226) 771. (1344) 571. Brixen, v. Brixina, Brixinum. Brixina, Brixinum, Brixen, Brüxen, civitas comi- tatus Tirol. (1335) 58. — Brixinensis episcopus Johannes (1310) 772. Brhany, Byrnan, villa Boh. monasterii Dogzanensis (1341) 380. Brno, Bruna, Brunna, civitas Moraviae (1291) 744. (1995) 748—150. (1300) 754. (1303) 762. (1334) 21, 27, 81, 32. (1835) 54, 73—77, 79, 85, 91. (1336) 111. (1837) 167, 192, 196—199, 855. (1338) 203, 209, 211, 215—217, 240. (1839) 275—277. (1340) 306, 309, 316, 328. (1341) 346, 370. (1342) 433, 442, 448, 445, 468, 464, 469, 479. (1843) 487, 496, 531, 551, 552. (1344) 565, 598, 599, 626. (1346) 869. — de Bruna Nicolaus Luczkonis (1338) 242. — de Bruna Nicolaus, cancellarius Karoli, marchionis Mor. (1334) 17. — cives (1336) 102. — scabini (1340) 328. — Iudaei in — (1345) 626. — Iudex Iudaeorum (1345) . 626. — eccl. S. Petri, praepositura (1342) 459. — Prae- positus Hermannus medicus (1841) 385. (1342) 459, 477, 651. (1344) 562, 566. (1345) 608. — Canonici: Theodoricus natus quondam Dibissii de Nova Domo (1348) 498; Johannes Nicolai de Luthomussel (1346) 666. — Canonicatus (1346) 685. — Brunna, cella S. Mariae in — (1336) 111. (1342) 479. — monasterium fratrum Minorum (1336) 139. — monasterium S. Annae ante Brunnam (1339) 285. — hospitale S. Stephani (1344) 565. Brno Staré, Brunna Antiqua, capella S. Procopii in — (1334) 21. — — hospitale S. Spiritus ord. Cruciferorum 8. Jo- hannis Bapt. ante civit. Brunnensem (1338) 240, (1341) 370. — Commendator Wachsmundus (1341) 340. — — monasterium Aulae S. Mariae in Bruna Anti- qua vel in suburbio Brunnensi (1334) 2, 22, 81, 32. (1335) 54, 79. (1336) 123. (1337) 187, 192, 197, 199. (1339) 275. (1341) 337. (1342) 469. (1343) 497. (1345) 629, 631, 645, 646. — Abbatissa Katherina, v. Katherina. — Priorissa Elisabeth, v. Elisabeth. — judicium provinciale (1325) 837. (1336) 115. — czuda, camerarii: Hartlebus de Poschowicz, Bosco- wiczoc, v. Boskovice; Gerhardus de Chunstat, v. Kun- État. — Czudarius, Theodricus de Spran, v. Spran. Brod Cesky, Broda Boemicalis (1344) 601. — Německý, Brod, Ducz- Brod, Broda Teutonicalis, Brod Smilonis (1262) 722. (1269) 727. (1282) 737. (1314) 780. (1320) 785. (1335) 76. (1339) 250. (1340) 824. (1342) 431. (1313) 491, 865. (1846) 653, 657. — Iudex Haimannus, Haymannus (1843) 491. — — Iurati nominantur (1339) 250. (1343) 491. — villa Boh. monasterii Siloensis (1226) 

Strana 887
Index personarum et locorum. Plebanus, frater Henricus (1265) 724. — Broda, decanus Brodensis, Johannes, plebanus Crumpensis (1808—1317) 766. — Domus fratrum ord. Teutonici (1956) 719. Brod Uhersky, Broda Ungaricalis (1325) 837. (1338) 216. (1340) 324. (1342) 448. — Monast. fratrum Praedicatorum (1338) 216. Brodee, Brodecz, ecclesia in — (1346) 689. — Petrus presbyter de — (1346) 689. — Simon presbyter e — (1346) 686. Bronshorn, v. Braunshorn. Brosanum, v. Brozany. Broumov, Brumow, oppidum Boh. (1341) 404. Brozany, Brosanum, villa Boh. prope Melnik (1336) 107 Broznita (?) castellanus de Podwyn (1272) 732. Brtnice, Pirnitz, Purnicz, villa Mor. (1343) 522. Bruch, villa monast. Ossec. (1341) 351. Bruck, Brukca, civitas Austriae (1337) 190. — civitas Stiriae (1263) 722. — Bruckelin, villa monasterii in Waldsassen (1267) 725. — Prükk, Fridericus de — (1808) 770. — Uxor eius Anna. Bruckelin, v. Bruck. Brumov, Brumow, castrum Mor. (1342) 447, 448. Bruna, Brunna, v. Brno. Brunner Henczlinus, Henrich v. Heinricus, Henczlinus. Brunonis Nicolaus, v. Nicolaus. Bruno, episc. Olomuc. (1249) 715. (1256) 719. (1262) 722, 815. (mem. 1295) 748, 749. — Losasche, scabinus Maydburg. (1282) 819. — episcopus Naumburg. (1295) 750. — frater Walchini de Stainckirch (?) v. Steinkirchen. Brunovense monasterium, v. Bfevnov. Brunshorn, v. Braunshorn. Brunsperk, v. Braunsberg. Brunswich, v. Braunschweig. Brüssel, Bruxelles, civitas (1334) 32, (1348) 483. Brutec, v. Vrutice. Brux, v. Most. Briixen, v. Brixina, Brixinum. Brysen, v. Březno. Brwyczie (Vrbka? Vrbice?), villa Boh. prope ca- strum Budynye (1336) 106. Brzesen, v. Břežany. Brzesnick, v. Březník. Brzeza, v. Březí. Brzessowitz, v. Březovice. Brzethyslaus, v. Břetislav. Brzeznik, v. Březník. Brzyescz, v. Bříště. Brzyst, v. Bříství. Bšany, v. Blšany. Bubingen, Guebet (Göbel) de — (1343) 483. Bucerlinus, plebanus in Budwoys (1323) 832. Bucowyna, v. Bukovina. Buczkowyn, v. Bukovina. Buczvure, bona in — (1344) 587. Buda, civitas Hungariae (1336) 102. — Vetus, castrum Hungariae (1336) 102. Budeč, Budcz, Benessius de — (1346) 665. Budějovice, Budivoys, Budways, Budweys, Budwicz, 45. (1835) 54. 887 Budwois, Budwoys, Budyvoys, Budywois, Budywoys, Budywoic. civitas, Wudowois, civitas Boh. (1323) 839. (1334) 18. (1335) 56, 71, 95. (1837) 183, 188. (1339) 265. (1341) 361, 362, 369. (1346) 659. — Ecclesia S. Nicolai (1337) 147. — Plebani: Bu- cerlinus (1323) 832; Busco (1337) 188. (1343) 524. — Heinricus presbyter de — (1343) 524. Budějovice, Budyewoys, capella S. Wenceslai in ho- spitali (1331) 843 — Iudex Claricius (1834) 24. — Iurati et plures cives nominantur (1334) 24. — Carnifices in — (1337) 174. — Budways, Dominicus de — (1343) 487, 503. Budek, Budco, pannicida, civis Prag. (1316) 702. Budétice, villa Boh. (1254) 717. Budimir, Budimerus de Zcalicz (1324) 789. — Frater eius Natko. Budiín, Budyn, villa monasterii Siloensis (1226) 711. Budingen (1338) 233. Budislav, Budislaus, (1238) 714. — Budislaus Galli de Wyssehorziewicz, notarius pu- blicus (1335) 49. (1337) 167. (1339) 859. — Budislaus, minister eccl. Prag. (1344) 554. Budi$a, Budissa, relicta Haimanni iunioris de Leuchten- burch (1342) 480. Budisin, Bautzen, Budesin, Budessin, Budissin, Bu- dyssin, Budissinensis, Budysinensis civitas, Lusa- tiae Superioris (1335) 73. (1839) 281, 283—285. — Cives (1345) 618. — districtus, terra, territorium, Budissinische lande (1339) 263, 274, 281. (1340) 301, 322. (1344) 593. (1345) 614, 622. — Budissinensis terrae vasalli, feudales (1345) 622. — Budissinensis marchio Johannes, Boh. et Poloniae rex, v. Johannes, Boh. et Pol. rex. — Budissin eccl. (1343) 544. — Decanus (1336) 110. (1337) 199. — Bud. eccl. canonici: Heydamus (1343) 544; Nicolaus Ebirhardi (1339) 285. — Budissin, Conradus de — monachus monast. in Cella (1251) 811. Budi$ov, Budischau, Marquardus de — (1338) 204. Buduensis episcopus Inzelerius (1285) 739. Budul, filius Milozt, bucharius regis Hungariae (1252) 716. Budyň, Budynye, oppidum et castrum Boh. (1262) 815. (1336; 106. (1344) 577. — Budina, Nycolaus de — iuratus in Luthmericz (1341) 357. — Budynie, villa Boh. ad Baworow pertinens (1334) 4. Budynice, Budinicz, villa Boh. monast. Rudnic. (1334) iuratus Pilznensis filius Jaroslai, nobilis Boh. Budywoicz, Budywoicensis civitas, Budyvoys, v. Bu- déjovice. Büch, ecclesia in — (1309) 771. Buchbach (?), Puchbach, villa (1303) 760. Buchlov, Buchlaw, castrum Mor. (1334) 27. Buchlovice, Buchlovicz, Slawiborius de — (1344) 583. Buchwitz, Buchwytz, villa Burchardi de Meydburch burggravii (1304) 762. Bukol, villa Boh. circa Moldawam (1334) 35. Bukouwe, 1. d. l. (1272) 731. 

Strana 888
886 Bukovany, Bukowan, villa Mor. (1334) 5. — Bukowan, Gerhardus de — (1338) 230. Bukovina, Bucouina, villa Boh. ad ecclesiam in My- letin pertinens (1267) 726. — Bukowyna, villa Boh. prope Pardubicz (1340) 806. — Bucowyna, Sbynco de — (1340) 306. (1342) 469. (1345) 647. Bukvice, Bukwicz, rubetum ad villicationem Camy- czensem pertinens (1336) 145. — Bukwicz, villa Boh. ad castrum Welusch pertinens (1327) 841. (1337) 853. Bukovy, Bukowy, villa monasterii Siloensis (1226) 711. Bun de Dreswiez, v. DraZevice, DraZovice. Bunde, Giselbertus de — vasallus Johannis, regis Boh. (1342) 442. Bunna, v. Bonn. Burbonia, Burboniensis ducissa Beatrix, uxor Jo- hannis regis Boh., v. Beatrix. — B. dux (1345) 614. — B. dux Ludovicus (1836) 76. Burglins, Burglinum, v. Kfivoklát. Burghard, Purchardus, canonicus Milocensis (1336) 113. Burghausen, oppidum Germ. (1341) 383. Burgstall, Purchstal, Purchstall, Folkmarius, Volch- mar, Volkmar von — (1335) 81, 82. (1336) 114, 144. (1337) 186, 187, 192. (1339) 261. Burgum Egne, i. e. Burgun Egnae (Oegni), v. Innsbruck. Burgundia (1334) 37. Burchardus, Burcardus, marsaleus Boh. (1272) 818. — burggravius de Maideburg, Meydburch, burg. Maid- burgensis (1304) 762. (1345) 629. (1346) 662. — de Clingenberch, Chlingenberch, v. Zvikov. Buricardus, Ostiensis episc. cardinalis (1342) 864. Burn, Heinricus dapiter:de — (1341) 398. Burscheid, Burtscheit, Soger von — (1337) 195. Bus sive Buz, Buzo de Mosticz, v. Mostice. Buslab, v. Bohuslav; Buslai Nicolaus, v. Nicolaus Buslai. Buslislaus, (Bohuslaus?) dapifer (1273) 732. Busscovicz, v. Bu&kovice. Buscho, v. Bu&ek. Buschwicz, Buschwitz, v. Bousovice. Buse, Buos, villa Boh. monasterii Aulae Regiae (1292) 745. Bušek, Busko de Luticz (1335) 61. — Busco, Buscho Leonardi, perpetuus vicarius Jo- hannis, episcopi Prag. (1337) 194, 197. (1338) 218. (1341) 342. (1843) 484, 486. (1344) 555. — Buscho, plebanus in Bobrauia (1338) 240. — Busco, castrensis in Meylicz (1339) 278, 279. — Busko de Fuchsberk, v. Fuchsberg. — Buzko de Hlazoviez, v. Hlazowice. — Busco de Lelecowycz, v. Lelekovice. — Busek de Weterssow, v. Vétefov. — Busko Bonus de Radhina, v. Radina. — efr. etiam Bohuslav. Buskovice, Buscowitz, Zdeborius de — (1272) 730. — Puschwitz, Busscowitz, Wilhelmus de — (1336) 143. Butovice, Butowicz, villa Boh. (1337) 151. Buzko, v. Bušek. Buzlaus, v. Bohuslav. Buzo, v. Bus. Bvno de Clum, v. Chlum. Emler, Regesta Bohemiae. Byberstein, v. Biberstein. Byczina, v. Pitschen. Byčen, Bicen, miles Johannis, regis Boh. (1341) 392. Byčice, Byczicz villa Boh. in villicatione Camyczensi (1386) 144. Býčkovice, Pitschkowitz, Biscowicz, villa Boh., ubi domus fratrum ordinis Teutonicorum (13837) 187. Bydeburg, v. Bittburg. BydZov, Byczouia, civitas Boh. (1334) 45, 46. Byela, v. Béla. Byelcziczie, v. Bělčice. Byelowicz, v. Bílovice. „na Bychnowye“, hereditas dicta — hodie Hubenov (1345) 617. Bykzád, Wiksaad, oppidum Hungariae (1336) 102. Bylany, Bielany, villa Boh. (1276) 734. — Bilan, in Bilas, villa Boh. prope Brodam Bohemi- calem (1344) 601. — Iudex Jacobus (1344) 601. — Byln, villa monast. Ossec. (1341) 351. Bylaua, v. Bílava. Byr, Heinricus de — commendator provincialis ord. fr. Teutonicorum per Boh. et Mor. (1291) 749. — Ofr. etiam Pier, Gier in tomo Ildo. Reg. Byrdo, v. Brdo. Byrnan, v. Brňany. Byrthna, v. Brtná. Bysenz, v. Bzenec. Byšint villa (1345) 621. Bystřice, Habelschwerdt, Habelschwerd, Hawelswerd, oppidum in terra Glacensi (1336) 126. (1339) 805. — Weistricz, fluvius in territorio Glacensi (1334) 803. — 'Wistritz, civitas Boh. prope Lantstein (1841) 371. — Wistricz, Hanco de — (1339) 286. (1340) 308. — Uxor eius Agnes. — Bistricz, Bystricz, Albertus de — (1339.) 281. (1340) 303, 305. (1342) 489, 450. Byschoffheym, v. Bischofsheim. Byteś, Heinrichs, Vitis, Vitiss, villa Mor., ubi eccl. fratrum ord. Teut. (1264) 722, 723. (1212) 732. (1295) 748, 749. (1346) 652, 656—638. — Plebanus in — Henricus (1295) 749, 750. Bytkov, Bitkau, villa prope Myzam (1342) 470. Bytom, Beuthen, Bitum, civitas Silesiae (1346) 662. — Bitumiensis et Coslensis dux Wladislaus, v. Vladislav. Bzenec, Bisencz, civitas Mor. (1335) 74.* — Biesencz, Bysenez, iudicium provinciale (1325) 837. (1336) 115. Bzi, Bzye, Johannes plebanus de — (1346) 689. Bznetha, v. Vznata. C. C. (K.) de Raze, v. Raze. Cadanum, v. Kadaň. Cadoldus de Paulowicz, v. Pavlovice. Cadore, vallis (1340) 324. Cadubrii terra (1337) 190. Caecilia, uxor Henrici Quek, sartoris regis Boh. (1335) 49, 50. Caelius Mons, ecclesia S. Stephani in Caelio Monte (1334) 19. 

Strana 889
Index personarum et locorum. . Calabria, dux Andreas (1343) 548. Calcedonensis episcopus fr. Jacobus (1301) 758. Calix, v. Kališť. Camarov, v. Komárno. Cambrais, Cambray (1834) 28. Camencz, Camentz, v. Kamenec, Kamenz, Camian, Albertus de — (1310) 772. Camik, v. Kamýk. Camin, Caminensis episcopus, v. Kamin. de Camino Johannes, Beatrix, Catharina et Rizzarda (1337) 190. Campania, regio Italiae (1340) 321. Camrerdorff, v. Kammendorf. Camyezensis villicatio, v. Kamyk. Cano (Cuno?) praepositus Bolesl. (1273) 732. — Cfr. Conradus. Capezyez, v. Kaptice. Capellen, Capelle, Jans von — (1336) 112. Cardonensis ecclesiae cantor Rodulfus (sic) Losse (1346) 676. Carinthia, Karinthia, Kürnthen, Chernden, Chernten. Kürndten, Kerndten, ducatus, terra (1355) 57—59, 93, 94. (1336) 184—136. (1841) 415, 421. — Duces: Othakarus, rex Boh. (1272) 818; Heinricus, v. Hein- ricus; Johannes, filius regis Boh. Johannis, v. Jo- hannes (1334 sq.). Carniola, terra (1336) 99, 184—136. Carnotensis episcopus (1344) 600. Carpenstein, v. Karpenstein. . Carthusiensis ordo, fundatio monast. in Ugesd prope Pragam (1342) 433—430, 488. Casnaw, v. Kázňov, Kaznějov. Castalo, v. Častolov. Castellum, mons in comitatu Lucemburg. (1342) 437. Castolaus, v. Častolov. de Castro Reginaldi Frater Petrus ord. Praedi- catorum (1346) 685. Castrum Ferreum, Soproñ, Eisenburg in regno Hungariae (1250) 716. Cathalaunensis episcopus (1329) 842. Catharina, Catherina, v. Katharina, Katherina. Catzenelnbogen, v. Katzenellenbogen. Cazislawe Dyrzlaus de'— testis (1251) 811. — Frater eius Leo. Cedicz, Cedliczaer, Cedlitz, v. Sedlec. Cehnice, Czehnicz, Czehnitz, Rudolfus de — (1342) 462. (1344) 573. Cella, v Zell. — S. Mariae ord. S. Benedicti prope Frinperch in nemore, v. Přimda. Cenkovice (?), Schinkwitz, Schenckwitz, Schengwitz, Schenkwitz, villa Mor., ubi bona monast. Lucensis (1336) 138. (1337) 160. Certleri frater Genlinus, v. Genlinus. Cethen, villa in terra Mysnensi iuxta Lometz (1299) ol. Cetonice, Edmitz, Ethmitz, villa Mor. (1838) 212. Cicensis civitas in dioec. Naumburg. v. Zeitz (1317) 827. — praepositus, v. Zeitz. Cigler, v. Ziegler. Cimburk, Cimburg, Cinnenburch, Czinnburk, Czynn- burk (1337) 157. (1338) 212. (1846) 656, 657. — Cinnenburch, Bernhardus de — (1337) 157. 889 Cimburk, Cinburg, Jesco et Albertus fratres de — (1340) 302. Ciney, oppidum (1338) 219. Cinflator Nicolaus, v. Nicolaus Cinflator. Cipín, Zippendorf, Cypin, Cenko miles de — (1291) 144 Církviee, Circhovice, Markvart z Circhovic (1276) 734. Cisterciensis ordo, (1317) 826. (1319) 828. Mona- steria Bohemiae: in Aula Regia (Zbraslav), v. Zbra- slav; in Gradicz (Hradiště), v. Hradiště Mnichové ; in Osek, Ossek, Ozzek, v. Osek; in Plas, Plasy, v. Plasy; in Pomuk, v. Pomuky; in Sedlecz, Sedlicz (etc.), v. Sedlec; in S. Corona, v. Zlatá Koruna; in Alto Vado, Vyšší Brod, v. Vyšší Brod; in Valle S. Mariae, v. Pohled, Frauenthal; in Žďár (Sar) v. Žďár. Cist. ord. monast. in Moravia: in Dubravník, v. Dubravník; in Oslavan, v. Oslavany; in Tisnovic, v. Tišnovice; in Welehrad, v. Velehrad; in Vyzovic (Smilenheim), v. Výzovice. — Monast. ord. Cisterc. in aliis terris: in Cella, v. Zell; in Sifridsdorf vel Valle S. Mariae, v. Sifridsdorf; in Waldsassen, v. Waldsassen. Cizkrajov, Sitzgras, Cziczkras, villa Mor. (1345) 647. — Genesius et Mathias de — (1345) 647. — — Beatrix de — (1345) 647. Cladrub, Cladrubense monasterium, v. Kladruby. Cladsk, v. Kladsko. Clairfontaine, Clarus Fons, monast. monialium ord. Cisterciensis prope Arlunum (1338) 236. (1340) 320. (1342) 479. (1345) 649. ; Clara, niftel des Conrad von Leutmeritz (1339) 294. — subpriorissa in monast. Dokczanensi (1339) 290. — priorissa ibidem (1341) 380. : — filia Heinrici de Chaufhaus (1344) 575. Clara Vallis, Waltherus de Clara Valle (1340) 322. Clarbauch, v. Klarbauch. Claricius, Claricii Cristanus, v. Christanus, Cristanus Claricii; Claricii Nicolaus, v. Nicolaus Claricii. Claritzbut (Klaritzbude?), fovea dicta — (1344) 569. Claromontensis, v. Clermont. Clarus Fons,.v. Clairfontaine. Classo (Klas?), familiaris Czenkonis de Vetouia (1345) 622 : Clauzchuwitz, villa in terra Misnensi (1299) 751. Clavsen, villa, ubi decimae minutae hospitalis Cruci- ferorum cum rubea stella in Egra (1305) 763. Clemens 8. tit. S. Clementis cardinalis Petrus (1342) 864. Clemens, praeceptor domus hospitalis per Alemaniam, Boemiam, Moraviam et Poloniam (1253) 716. — papa IV (1266) 816. — papa V (1305) 763. (1311) 776. (mem. 1346) 676. — papa VI (1342) 450, 454, 455, 458, 459, 472, 473, 478, 479, 864. (1348) 483, 489, 497, 498, 505, 521, 529, 530, 536, 548, 549, 550. (1344) 556, 560, 566, 568, 569, 573, 598, 600, 603, 866. (1345) 605, 608, 609, 610, 618, 619, 621, 631, 640, 645, 868—870. (1346) 658, 666, 669, 670, 671, 675, 676, 679, 680, 681, 685, 688, 689, 691, 694, 700—702, 870—874. — famulus Johannis, ministri altaris S. Dionysii in eccl. Prag. (1337) 198. . . Clementer, v. Klementer; Clementer Ulricus, v. Ulricus. 112 

Strana 890
890 Clermont, conte de — (1334) 40, 41; Loys conte de — (1334) 40. — Claromontensis episcopus Stephanus (1342) 865. Clerveaux, seigneurie de — (1334) 14. Cleysch, v. Johannes. Clingenberg, Clingenberch, Climberch, Clinberch, Clin- genberch, Clingenberk, v. Klingenberg, Zvíkov. Clingenstain, Clingenstein, v. Klingenstein. Clinowicz, v. Klinovice. Clobuk, v. Klobüky. Clugel Conradus, v. Conradus Clugel. Clug, v. Kluky. Clum, v. Chlum. . Clun (Clum), Plehel (Bleh) de — (1282) 737. — Fi- lius eius Stizlaus (Mstislav). Clymaczow, dominus de — (1339) 273. Cnappendorf, v. Knapovec. Cnewrin (Kneurin) domina, incola civitatis Prag. (1337) 146. — Cfr. Knauer. Coben, v. Kóben. Cobilitz, v. Kobylisy. Coblenz, civitas Germaniae, v. Koblenz. Cobsch, Cobscho, v. Kobe&. Cocenow, v. Kocnov. Codiz (legendum est Coldiz) v. Coeben, v. Kóben. Cogicz, v. Kojice. Cocholicz (fortasse legendum est Cotholicz), v. Kotelice. Colbenroit, Kolbenrait in comitatu Lucemburg. (1345) 643. Colbse recte Colmen, v. Chelm. Coldicz, v. Koldice. Coleri Apeczko, v. Apeczko Coleri. Colinus, servitor camerae marchionis Mor. (1337) 167. Colmar, Columbaria, civitas Germ. (1310) 775. Colmensis ecclesia, v. Chelm. Colmont (1838) 233. Côln, Coeln, v. Kóln Coln, v. Kolín. Colodyey, v. Kolodéje. Cologne, v. Kóln. Colonia, v. Kolín; Colonia Antiqua, v. Kolín Starf. Colowan, v. Kóben. Columbaria, v. Colmar. Comersan, v. Komořany. Comes Irsutus, comites Irsuti, Compiegne (1338) 189. Comurzan, v. Komofany. Conezlinus, v. Conradus. Confluentia, v. Koblenz. Conicz, v. Konice, Kounice. Conradus, Conczlinus, Cuna, Cuno, Cunadus, Cunez- linus, Cunko, Cunrat, Cunso, Chunezlinus, Chun- linus, Chuno, Chunrad, Chunrat, Chunso, Chuntze- linus, Chuntzelius, Chuntzlinus, Kunadus. — Cuno, Boleslav. praepositus (1249) 810. — Cunradus de Budissin, monachus monasterii in Cella (1251) 811. — — de Vliz, conversus monasterii de Cella (1251) 811. — QCunrad, episc. Frising. (1252) 812. (1253) 716, 813. — Cunradus, castellanus de Clingenberg (1253) 717. — — rex Jerosolimitanus et Siciliae, dux Sweviae, natus quondam Cunradi, filii Friderici, olim Roma- Koldice. v. Raugraf. Emler, Regesta Bohemiae. norum imperatoris (1258) 720. (1259) 721. (1261) 122. Conradus, Chunradus, elemosinarius de ordine fratrum Minorum (1265) 728. — Chunradus de Nebewige (1268) 726. — plebanus de Chrudin (1268) 726. — Chunradus, magister coquinae regis Boh. (1272) 818. — apotecarius Prag. (1275) 738. — dictus Senne, miles (1278) 734. — Cunradus, camerarius (1290) 743. — Chunradus, abbas monasterii Aulae Regiae (1292) 745. (1311) 776. — praepositus eccl. in Cotiessow (1303) 760. — abbas monast. Opatowicensis (1803) 762. — magister Prussiae (1304) 762. — de Palude, testis (1305) 763. — Sophyl, civis Glacensis (1805). 764. — Zusche, civis Glacensis (1305) 764. — de Bel, trater ord. Teut. Egrae (1808) 770. — Cunradus de Erphoren ( 9), frater ord. Teu- tonici Egrae (1808) 770. — de Frimmis, frater ord. Teut. Egrae (1308) 770. — episc. Ratisponensis (1310) 772, 774. — Chonradus Chunthenerus (Chutnerus), zlaviensis (1310) 773. — Chunrad auf der Hoel, civis Egrensis (1311) 775. — Chuno, abbas monast. Cladrubensis (1812) 777. (1313) 778. (cc. 1300) 784. — von Lusherat, iuratus Lunensis (1314) 779. — QCunczlinus faber, incola Prag. (cc. 1315) 781, 182. — [unossius, Kunrat Juno&ü, civis Prag. (cc. 1316) 781. (1319) 828. — Chunradus dictus pellifex, 782. — Chuńnradus de Egra, civis Prag. (cc. 1815) 781, 782. — auriga, incola Prag. (cc. 1315) 781. — de Luthomericz, Lutmericz, incola Prag. (cc. 1315) 781. — Kerglinus, incola Prag. (cc. 1315) 781. — Cunradus de Zewitavia, monachus de Grunhain (1317) 826. — — Cunradus de Heseler, (1317) 826. — civis in Nova Pilsna (1320) 758 — de Dobrzano, civis Plznensis 844. (1338) 858. — dictus Landover, — de Pezwicz, iudex (1325) 836. — QCunezmannus dictus Hager, (1327) 841. — episcopus Olomuc. mem. (1841) 337. (1342) 464, 465. resb civis Scha- civis Prag. (cc. 1315) monachus de Heseler (1392) 831. (1331) civis in Budwoys (1323) 832. — Cfr. Pôsswitz. iuratus Cadanensis er (1329) 795. — Qunadus Strigon, civis in — dictus Ginochsel (Konrad Junoëa), civitatis Prag. (1334) 5, 10, 23. — radus Junossius (cc. 1815 et 1819). — abbas de Ossek, Ozzek etc. (1834) 14. (1335) 51. 71. (1337) 168. (1338) 244. (1340) 326, 833. (1342) 446. (1343) 493—495, 506, 516, 580. (1344) 600. (1346) 670. — Capellanus eius Hermannus (1343) 494. — Cunko Alberti, scabinus Lunensis (1334) 16. Schonberg (1332) 800. iuratus Maioris Cfr. Supra Con- 

Strana 891
Index personarum et locorum. Conradus, Conradus, Cunczlinus de Taust, Tust, Conrad von Thaus, civis Prag. (1834) 18. (1337) 146. (1848) 509, 523, 525. (1844) 559, 563, 564. — de Lutho, civis Prag. (1334) 20. — Cfr. etiam Con- radus de Palude. — Chunradus Hubner iuvenis, civis in Budywoys (1834) 94. — — Pilstinger, iuratus in Budywoys (1384) 24. — Clugel, Klugel, iuratus Novae civitatis sub castro Prag. (1334) 26. (1835) 73. (1836) 131. (1337) 189. (1345) 623. — brasiator, iuratus Novae civitatis sub castro Prag. (1334) 95. (1836) 131. — iudex Novae civitatis sub castro Prag. (1334) 26. (1335) 78. (1336) 131. (1345) 623. — de Luthmeritz, frater ord. Cruciferorum cum stella (1384) 35. — Ohuntzelius pistoris, frater ord. Cruciferorum cum stella (1334) 35. — Cunradus Czimerl, scabinus in Tribowia Bohemicali (1385) 48. Cunadus, scabinus ibidem (1335) 48. de Bensow, magister civium in Vzk (1335) 61. lebanus Horavicensis (1335) 52. andocrum dictus (mem. 1335) 56. dux Silesiae, dominus, dux Olsinensis, dux de Olsna (1335) 75. (1837) 168, 164. (1838) 214—217, 223. (1339) 249, 283. (1844) 596. civis Iglav. dominns in Wilands (1386). 114. Cunradus notarius (1336) 124. subprior monasterii Scedlic. (1336) 112. (1337) 168. Cunrad de Antiqua, plebanus de Matray (1336) 125. — Cunrad Bruner, Cunrad sattler, Cunrad Sorgil, iurati in Crunnab (1336) 852. — Cun& quondam pannicida, subemptor pannorum, civis Prag. (1337) 146. — frater Albertissae institricis (1337) 146. (1338) 204. — Pibraneri iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1837) 189, — nepos Johannis, ministri altaris S. Dionysii in eccl. Pragensi (1337) 198. — perpetuus vicarius decani Prag. (1887) 197. — Cunrad de Czwicaw, Zwickowe in Biscowicz, com- mendator domus Teutonici (1337) 187. (1339) 248. — Kunes, Cunsch, Cunso, Chuncho, Chunso de Pracz, Prasc, civis Prag. (1337) 146, (1338) 205. (1339) 248. (1340) 301. (1841) 50, 408, (1342) 449. dictus Knaur, civis Prag. (mem. 1337) 185. Hel(m)smid, civis Prag. (1338) 205. Kusenpfenning, civis Prag. (1389) 248. — notarius, plebanus in Babicz (1339) 276. — de Leutmericz, civis Prag. (1339) 293. (1840 v. 1341) 334. — Filii eius: Cunradus, Philippus et Frenezil; fratres eius: Nicolaus (Nyclaus), Johan- nes vel Hannesze; sorores eius Clara et Elisabeth ; filia eius Margaretha; neptis eius Clara. — dictus Feuro, castrensis in Meyliez (1889) 279. — Praepositus Misnensis (1339) 285. — Chunradus, civis Prag. (1340) 301. — Eysner, civis Prag. (1340) 301. — Stumpfo de Lichtenstat (1340) 814. — de Kladruna (1340) 311. — Bauarus (1340) 312. NE 891 Conradus, plebanus in Kayaw (1840) 327. — Chunrad von Schonrested, fr. ord. Teut. (1340) 304. — Chunrad Wchs, i. e. Vuchs, Fuchs, frater ord. Teut. Egrae (1341) 346. Chunradus, plebanus in Vbetsch (Ubyétov) (1841) 340. - Chunlinus Huleri, civis Prag. (1341) 358. Cunadus, civis Prag. (1341) 353. Kunadus Wobisak (1341) 807. Salezer (Salzer) civis Prag. (1341) 353. (1341) 595. Conrad Kokot, civis Prag. (1340 v. 1841) 334. Cunadus de Aldinburg, iudex civit. Luthomeric. (1341) 357. dictus Plick (mem. 1841) 401. — Filius eius Petrus dictus Plik. prior monasterii S. Thomae in Minori civitate Prag. (1342) 498. Watzenrode, civis Wratislav. (1842) 468. dux Glogoviae (mem. 1342) 468. Poherlicerius, civis Brunensis (mem. 1342) 464. Ewlenbruch, civis Wratisl. (1342) 473. Cunrat Miczko, iuratus Novae Pilznae (1843) 487, 508, 557. Erwerii, iuratus Brodae Teutonicalis (1343) 491. Chunrat der Trapp (1343) 492. — Uxor eius Eli- sabeth (Elsbeth). Chunso, plebanus ecclesiae in Tummaricz (1343) 551. guondam Hermanni de Turnow canon. Prag. (1343) 484, 486. (1344) 555. camerarius monast. Ossec. (1348) 494. dictus Czernyn (1343) 492. pellifex dictus Rotter, civis Prag. (1848) 513. unradus, vinitor de Redlicz (1843) 593, 524. Chunradus, cantor monast. in Tusta (1343) 546. prior monasterii in Insula ord. S. Augustini (1344) 564. filius Pertholdi pannificis dicti Rubasch (1344) 587. Wankonissae, iuratus Prag. (1344) 557. Luthmericzer, civis Prag. (1344) 595, — Cfr. etiam Conradus de Leutmeritz (1339) 293. Chunlinus, civis Prag. (1844) 596. subprior monast. Aulae Regiae (1344) 590. natus Conradi de Hosteten, clericus Augustensis dioecesis (1846) 645. — protonotarius Friderici, marchionis Misnensis (1345) 608 Cunczlinus Faber in Grecz Reginae (1845) 628. Chunradus dictus Bawarus (1846) 653. Cunczlinus, carnifex in Luthomisle (1346) 663. Nidirlymer (1346 669. Cunezlinus Junossii (1846) 700. — Cfr. supra Con- radus dictus Ginochsel. — Lemperfileri, civis Prag. (1346) 700. Consanus episcopus Adenulphus (1300) 820. (1301) 758 LILII I BEE EET Consarre, locus in Hannonia (1343) 496. Constadt, Cunczstat in Silesia, v. Konstadt. Constantia, ecclesia Constantinensis (1344) 603. — Episcopus (1331) 843. — Episcopus Ulricus (1346) 689, 872, — Canonicus Heynricus de Enselingen (1835) 851. 112% 

Strana 892
892 Contz, Conz (1338) 233. Conzinke, Conzicke, curia in comitatu Lucemburg. (1334) 10. Copicz, Copitz, v. Kopice. Copycz, v. opisty: Cornpuhel, v. Kornpuhel. Corona Sancta v. Zlatá Koruna. Corsica (1346) 672, 673. Cosczie, v. Kušty. Coslensis, v. Kozlí. Cossobud, v. Kosobudy. Costelec, Costelecz, Costelicz, v. Kostelec. Costomlat, v. Kostomlaty. Cothiborius, Cotiborius, v. Chotěbor. Cotiessow, Cotieschow, Cothieschowiense monasterium, v. Chotěšov. Coucque Henry (1334) 32. Couden, villa Franciae (1334) 40. Cowirwitz, villa in districtu Wratislav. (1337) 161. Coyata, v. Kojata. Cozla, v. Kozlé, Kozlí. Cozolup, v. Kozolupy. Cozonensis episcopus Andreas (1839) 262. Cracovia, v. Krakov.- Crakawitz, v. Krakovéice. Cralup, v. Kralupy. Crassewicz, v. Krasovice. Crassycowee, Crasykoweez, Krasikovec, villa Boh. (1342) 480. Crassyn, Chrastin (?), villa monast. 851. Crawar, Crawarn, v. Kravaře. Craynyczko, v. Krajničko. Cremsir, v. Kroměžíř. Cremona, Cremone (1339) 269. Cremsa, v. Krems. Cremsir, Cremsirium, Cremsyr, v. KroméZít. Cremusel, v. Kremys. Crenowiez, v. Krenowitz. Cresowe, v. Grüssau. Creucenburch, Creuczberg, v. Kreuzburg. Créel, castellania et civitas Franciae (1334) 40, 41. Crha, Cerho de Duba, v. Dubá. Crisans, v. Křižanov. Cristanus, v. Christanus. Cristina, v. Christina. Croatia, rex Bela IV. (1246) 810. Crivosandius, v. Křivosud. Croflinus, incola in civitate Horavicensi (1335) 53. Cronberg (Kronberg?) castrum (1345) 631. — Fri- dericus de — (1345) 631. Crosina, v. Krušina. Crosno, Crossen, v. Krosno. Cruciferi cum rubea stella, v. Praga, hospitale S. Fran- cisci in pede pontis Prag. — hospitalis S. Johannis Bapt. Jerosolimitan. v. S. Johannis Bapt. Jerosol. ordo. Cruczburg, v. Kreutzburg. Crumczow (Krimitschau?) Hermann von Schonburc genannt von — (1344) 596. Crumlow, Crumnob, Crumnow, v. Krumlov. Crumpa, v. Krupá. Crunnab, v. Krumlov. Cruspiczan, v. Krusvi¢any. Ossec. (1341) Emler, Regesta Bohemiae. Crux, plebanus eccl. in Brodecz (1346) 689. Crzemk, v. Křenek. Crzisanowicz, v. Křižanovice. Ctibor, Stiborius, pincerna Witigonis de Novo Castro (1255) 719. — Stiborius, abbas Siloensis (1334) 13. (1342) 451 (1344) 552. — Czstiborius, Styborius, commendator provincialis ord. Teutonici per Boh. et Mor. (1340) 330. (1341) 417. (1344) 653. Fortasse idem ut Ctibor Pflug. — Styborius, commendator in Drobowicz ac vicepro- vincialis ord. fr. Teut. per Boh. et Mor. (1341) 347. — Styborius, plebanus in Nova Pylzna (1342) 428. — Stiborius de Hostun (1341) 407. — Cztyborius, plebanus in Cladruby (1344) 599. — Stybor Noyg de Nempschicz (1346) 685, v. etiam Néméice. — Pflug, commendator provincialis Boh. et Mor. ord. Teut. (1346) 685. — Fortasse idem ut supra. — z Modliskovic, v. Modliskovice. — Stiberius de Rabensteyn, v. Rab&tein. Ctwolino, w. Stvolny. Cubitus, v. Loket. Cujavia, v. Kujavsko. Culm, Culmensis terra, v. Chełm. Culpe, Lutko von — (1341) 409. Cuna, Cunadus, Cunradus, v. Conradus. Cuncendorf, v. Kunzendorf. Cunezenstat, v. Konstadt. Cunczlinus, v. Conradus. Cunezmannus (Conradus) de Monte, civis Luthomeric. (1841) 379. Cunczenstat, Cuncznstat, Cunczstat, v. Konstadt. Cunegundis, Chunegundis, v. Kunegundis. Cunereute, v. Kunreut. | Cuno, v. Conradus. Cunradus, v. Conradus. Cunstat, v. Kunštát. Curia, v. Dvůr Králové. Curiae, de Curiis, v. Dvorce. Curim, v. Kouřim. Curovicz, v. Kurovice. Curym; v. Koufim. Cuthna, Cuthnae, v. Kutná Hora. Cuyavia, v. Kujavsko. Cygler Nicolaus, v. Nicolaus Cygler. Cynus, v. Sinutec, Simnutec. Cypin, v. Cipín, . Cyrnelowe, v. Černilov. Czakow, v. Čákov. Czambor Johannes (1337) 153. Czaslabs, Czaslaus, Czaslawer, Czaslavia, Czasslawia v. Čáslav. Czastalowicz, v. Častolovice. Czavin, v. Čaviň, Čavině. Czecaw, Czeczow, v. Cétov. Czedlicense monasterium, Czedlicz, v. Sedlec. Czehnitz, v. Cehnice. Czech, bonum in Silesia prope Neumarkt (1345) 633. — Mikscho, v. Cech. , Czeken, Bosco de — v. Štčkeň. Czekaw, Czekow, v. Cákov. 

Strana 893
Index personarum et locorum. Czelak, v. Celék. Czelczicz, v., Celéice. Czelina, v. Celfn. Czeloi, in Ratomis dominus (1335) 85. Czenco, Czenco, v. Cenèk. Czepanobzk, v, Stépanovsko. Czermnyk, v. Germiky, Cermniky. Czernesicz, v. Černošice. Czernin Conradus, v. Černín. Czerntze, v. Černice. Czernuczie, v. Cernuc. Czernylow, v. Cernilov. Czestul, villa Boh. monast. Portae Apostolorum (1825) 836 Czetieticz, villa Boh. (1345) 607. Czetzans, v. Zaóany. Cziczenicz, v. Čičenice. Cziczkras, v. Cízkrajov. Cziescowicz, v. Cizkovice. Czigler Heinreich, Heinrich, v. Heinricus Czigler, Ziegler. Czimburg, Czinnburk, v. Cimburk. Czinonis castrum, v. Ojvín Czinowiz, v. Cernovice. Czirbenkau, v. Cervenkov. . Czirninus Johannes de Popicz, v. Cernin. Cziruencow, v. Cervenkov. Cznoimer Nicolaus, v. Nicolaus Cznoymer, Znoymer (1335 sq.). Czolre, v. Zollern. Czornstein, v. Chrastany, Zornstein. C€zslaum, villa Boh. monasterii Siloensis (1926) 711. Czstiborius, Cztyborius, v. Ctibor. Czuscrawius presbyter, v. CíZkraj. Czwenbruken, v. Zweibrücken. Ozwscray, v. CfZkraj. Czwytauia Maior, v. Svítava. Czyemitz, v. Čimice. Czyenko, v. Čeněk. Czynburk, Czynnburk, v. Cimburk. Czyrna, v. Czirna. Cyrnochow, v. Černochov. Czynyelow, v. Černilov. Č. Čákov, Czakow, villa Mor. (1340) 303. — Czekow, Scheckaw, Zchekaw, Zchekow, Johannes, Jesko de — (1337) 154. (1339) 264. (1346) 681.. Câslav, Tsaslaus, fidelis regis Wladislai I (p. 1158) 709. Čáslav, Czaslaus de Berzkowicz, v. Beřkovice. — Scazlaus de Duban, v. Dubany. — Czaslabs, Czaslavia, Czasslavia, Schazlavia, Tscha- slavia, civitas Boh. (1307) 766. (1310) 773. (1330 797. (1337) 172, 184. (1338) 237. (1341) 390. (1844) 582. — Jurati nominantur (1342) 448. — Judex hereditarius Johannes (1307) 766. (1342) 448; Hein- ricus (1307) 823. (1310) 773. — Judex iuvenis Wen- zeslaus (1310) 773. Fratres eius Othlinus et Pe- trus. — Cives: Chonradus Chuntenerus, Tylo de Lubavia, Tyrmannus Pueder (1810) 773. 893 Čáslav, ecclesia S. Michaelis in — (1307) 766. Ple- banus in — Johannes (1307) 766. — ecclesia in — (1810) 778. Plebanus Eberhardus de Lapide (1341) 348. — Praedicatores ecclesiae Lud- wicus et Paulus (1834) 348. — capella S. Mariae in castello foris Tschaslaviam (1342) 449. — Czaslavia, Chaslavia, provincia (1269) 727. (1338) 227. — Czaslawer Elblinus, v. Elblinus Czaslawer. Časta, Tschasta, abbas monasterii in Opatowicz (1289) 741. Častolov, Castolaus, filius Smil (1233) 713. — Fr. eius Henricus. — Castalo, nobilis Boh. (1238) 714. — Zastolaus, nobilis Boh. (1953) 814. — Filii eius Heinricus, Zastolaus et Chwalo. — Tsiastolanus (recte Tsiastolauus), Tsastolaus de Sittavia, v. Žitava. astolovice, Czastalowicz, Poto, Potho de — (1342) 864. (1345) 629. (1346) 689, 690. aviñ, Caviné, Czawin, villa Boh. prope Wodnan (1335) 95. Cetelice, Czeczelicz, Hasco de — (1339) 287. Čéčov (?) Czecaw, Czeczow, Jenchinus de — (1339) 3 273. Čech, Czech Mikscho, civis Prag. (1330) 98. Čejkovice, Tszeikowecz, Tzaykouicz, villa Boh. ad castrum, Welusch pertinens (1327) 841. (1337) 853. — cfr. Cicovice. Čelák, Czelak, Nicolaus dictus — (1346) 689. Čelčice, Czelczicz, Raczko de — (1342) 439, 450. Celin, Czelin, villa Boh. in villicatione Camyczensi . (1886) 144. Cenék, Zcenko, frater Heinemanni de Dubena (Dubá?) (1279) 735. — Alter frater Albertus. — Schencho, procurator domini de Rosenberc (1291) 819. — Cenko miles de Cypin (1291) 744. — Ztenco (recte Zcenco) de Luchtenburc (mem. 1314) 780. — Uxor eius Agnes. — Czenek de Rochowa (1335) 56. — Czenco de Zandow (1341) 345. — Czyenko, ministerialis monasterii Dogzanensis (1341) 380. — Czenco de Drahotusch, v. Drahotûé. —- Czenco, Czenko, Zchenco de Lypa, v. Lípa. Cermniky, Cermiky, Czermnyk, villa Boh. .capituli Wyssegrad. (1340) 806. Černá, Czyrna, villa Boh. (1340) 806. — Čermná, Czirna, Czyrna, Pesco de — Petrus de — (1834) 11. (1337) 151. Cernice, Cernce, Czerntze, villa Boh. prope Chrum- now (1334) 18. ernilov, Czernylow, Czyrnelowe, Czyrnylow, villa Boh. mansionariorum ecclesiae Prag. (1343) 533. (1346) 664. — Laurentius plebanus de — (1271) 729. Cernin, Czirninus Johannes de Popicz (1341) 387. — Frater eius Hartlebus. — Czernin, Conradus dictus — (1343) 492. Černochov, Tschirnochow, Czyrnochow, villa Boh. monast. Ossec. (1340) 331. (1341) 351. 

Strana 894
994 Černošice, Czernesicz, villa Boh. monasterii Aulae Regiae (1292) 745. ernovice, Czinowicz, Schiranowicz, Schyranowicz, villa Mor. (1342) 447, 448, 471. — Schyranowicz, Raczko, Pardussius et Jesco fratres de — (1342) 447, 448; Avus eorum Raczko (mem. 1842) 447, uxor eius Gilka, pater eorum Bohus- sius, cuius uxor Anna. ernuc, Czernuczie, villa Boh. monasterii Docheza- nensis (1336) 111. (1344) 588. ervenkov, Czirbenkau, Cziruencow, villa in districtu Oppaviensi (1840) 319. Česká země, v. Bohemia. Čičenice, Cziczenicz, villa Boh. prope Wodnan (1335) 95. Ciéovice (Üejkovice?), Schawitz, Schaiguicz, Schay- kowicz, Schaykwicz, Scheycowitz, Wilhelmus de — (1345) 622. (1846) 652, 656. Gimice, Czyemitz, villa praepositurae Prag. (1334) 7. Cirnäk, Czirnaco de Smeczicz, familiaris episcopi Olomuc. (1339) 279. Čížkovice, Cziescowicz, villa Boh. (1341) 379. — Mar- tinus de — (1841) 379. Cizkraj, CüZzkraj, Czuscrawius presbyter de Stericz (1846) 665. — Ozwscray, familiaris Czenkonis de Vetouia (1345) 622. D. Dablice, Dablicz, Leo commendator de — (1344) 588. Daelheim castrum, v. Dalheim. Dagestul, Dagstul, v. Daystul, Daystoil. Dachau, Dachouwe (1268) 720. 721. Dalebor, Dalibor, Daliborius, nobilis Boh. (1388) 212, 218. — — Taleborius (1345) 628. — -- Daleborius de Cogicz, v. Kojice. Dalmatia, D. rex, Bela IV rex Hung. (1246) 810. Dalheim, Daelheim, castrum in comitia Lucemburg. (1334) 10. (1335) 54. Dambofice, Tummaricz, villa Mor. (1343) 551. Damervelt, v. Dannevelt. Damianus, filius Milozt, bucharius Belae IV, regis Hungariae (1252) 716. Damnach (1339) 291. Damvillers, Damvilers, Denvillers, Deynviller (1334) 41. (1340) 306, 325. (1842) 449. Danbrelnes, d'Aubrelues, marchionatus (1345) 649. Dandulo, dux Venetiarum (1331) 799. Dangines, castrum (1337) 202. Dani, Danorum rex (1225) 809. Daniel L, episc. Prag. (1167) 710. — abbas Waldsassensis (a. a. 1194) 710. Danubius, fluvius (1336) 99, 102. (1337) 200. Danz, 1. d. 1. (1303) 821. Daun, Johann wildgraf von — (1322) 787. Cfr. Duna. Daystul, Daystoil, Dagestul, Dagstul, Jean de — (1337) 190, 196; Niclas de — (1338) 239. Dboratslag (Wuretschlag, Uretschlag?) Nycolaus de — (1991) 744. Débolín cfr. Diebling, Doblings. Emler, Regesta Bohemiae. Dééín, Dyeczinensis provincia, quaenunc est Lyppen- sis (1841) 405. . — Tetschen, Teczin, Teczyn, Benessius de Wartem- berk dictus de Teczyn, dominus in — (1342) 431, 440. Dédice, Dyedicz, Laurentius de — vasallus eccl. Olomuc. (1339) 279. Dédkoviee, Dyedkowicz, Borssis (Bore?) de — (1340) 96 296. Degenhardus de Frankenstein (1342) 455. Dehenspourck (Densborn), Henri de Deun, maréchal de — (1342) 444. Dehlau, v. Dolany. Dehter, villa Hungariae (1252) 716. Dehtars, v. Dechtáfe. Deehtáfe, Dechtern, Dehtars, villa Boh. (1334) 18. (1836) 100. Delevigne, Michael — (1345) 647. Delitz, Delnicz, villa in territorio Egrensi (1310) 772. Delnicz, v. Delitz. Demetrius, magister tavernicorum Hungariae (1835) 9 89. Dépolt, Dipolt, v. Theobaldus. Derbui, v. Durbuy. Derlon Arnould, v. Arlon. Dersko, v. DrZislav, DrZek. Deschenicz, v. Dešenice. De&enice, Descheniez, Rudgerus de — (1272) 730. Desov, Tesckow Minor, villa Mor. (1345) 622. Détanovice, Dyethonowicz, Getonowicz, villa Boh. monast. Zderaz. (1334) 29. (1336) 110. Détel, Dgeteli, Dietele, villa Boh. prope civitatem Belam vel Novum Bezdez (1837) 170. (1346) 665. Dótlin, Dietlin, v. Theodoricus, Theodericus, Theo- dricus. Détoch, Dietoch, de Hradistka, Dyothoch de Suzelicz, vel Zuzelicz, v. Hradištko et Žiželice. Détran, Dyetran, rusticus in Drazicz (1341) 863. Deun, Henri de — (1342) 444. Deutschbrod, v. Brod Německý. Deutzendorf, Tucendorf, villa monast. Ossec. (1341) 851. Deynviller, v. Damvillers. Deysciue, (Destivé?), ager prope S. Coronam (1336) 103. Dgehilhau, Dghehilob, v. DZengilov. Dgeteli, v. Détel. Dibissius, v. Divi&. Diebling, v. Débolín. Diekirch (1344) 556, 557, 588. Diepoldus, v. Theobaldus. Dietel, v. Dótel, Theodericus. Dietoch, v. Détoch. Dietherus, Dietl, Dietlinus, Dietricus, Dietrich, v. The- odoricus, Theodericus. Dietrichsdorf, Dytrichsdorf, villa Bavariae (1334) 1 Dionysius, Dyonisius, Wyssegrad. ecclesiae praepo- situs, cancellarius Wenceslai I, regis Boh. (1249) 715, 810. — medius praebendatus eccl. Boleslaviensis (1387) 167. Dirslaus, Sdirslaus, v. DrZislav, Drslav. Dirschowiez, Dirskowitz, v. Troskotovice. 

Strana 895
Index personarum et locorum. Ditlinus, v. Theodoricus. Ditmarus, Dytmarus in Novo Foro, incola Prag. (1315) 781. — Dytmarus carnifex, civis Prag. (1328) 794. — Dytmarus, capellanus archiepiscopi Trevirensis (1336) 129. — — capellanus Karoli, marchionis Mor. et notarius eius (1842) 427. — Dittmarus, camerarius monast. Aulae Regiae (1844) 590. Ditricus, v. Theodericus. Ditrichsbach, Dittersbach, v. Dobrouć. Divice, Dywicz, Leo de — (1346) 699. Divin (Divissius?), rector eccl. in Spinitz (1314) 779. — Diwisschius de Dobronicz, v. Dobronice. — Dibissius, Diwissius de Nova Domo, v. Jindfichüv Hradec. — Diwissius de Prohonicz, v. Prühonice. — Divissius de Thalmberk, v. Talmberk. Diviš, Diwissius dapifer (1263) 815. (1272) 818. Dlouhá Ves, Langendorf, Longa Villa, villa Boh. prope Brodam Teutonicalem (1262) 722. (1265) 724. (1817) 767. Dluhomil (1254) 717. — Dluhomilus de Wilherticz (1384) 30. Dluschin, v. DluZiny. DluZiny, Dluschin, Sdenko de — (1341) 424. Dobene (Dobeneck?) (1328) 794. Dobersanum, v. Dobřany. Dobeš, Dobessius, v. Thobias. Dobev, Dobew, Albera de — (1342) 462. Dobirsanum, v. Dobřany. Doblings (Děbolín?), Diebling, villa fratrum domus Teutonicae in Novo Castro (Jindřichův Hradec) (1255) 718. Dobřany, Dobirsanum, Dobrzan, oppidum Boh. (1334) 21. (1348) 503. — Dobrzanum, Conradus de — v. Conradus (1322 sg.) — de Dobersano Hermannus, v. Hermannus de Do- bersano. Dobrassen, Dobroschen, curia in — villa in terri- torio Egrensi (1313) 778. Dobřichov, Dobrzchow, villa Boh. ad castrum Poy- dibrad pertinens (1346) 639. Dobřichovice, Dobrziechowicz, Dobrziechowitz, villa Boh. Cruciferorum cum rubea stella (1337) 175. (1338) 211, 218, 230. Dobrinsko, Dobrinensis terra (1335) 89. Dobroé, Dobrocz, Wlastiborius de — (1334) 34. Dobrohost, Doberhost der alte von Hostaw (1834) 13. — Filius eius Pablyk. Dobromélice, Dobromelicz, villa Mor. (1334) 31. Dobrométice, Dobromitice, Dobromericz, villa Boh. prope Lunam (1335) 72. (1336) 123. (1342) 466. Dobronice, Dobronicz, Diwissius de — (1343) 540. — Filius eius Petrus, occupator ecclesiae in Ne- tholicz (1848) 540. — — Stanco de — (1338) 230. Dobroslav, Dobroslaw, vicarius scholastici ecclesiae Prag. (1343) 485. Dobroschen, v. Dobrassen. Dobrotice, Dobroticz, villa Boh. (1336) 110. Sv. Dobrotivá, v. Ostrov. 895 Dobrouč Horní, Dittersbach, Ditrichsbach, villa Boh. monasterii Aulae Regiae (1293) 746. ‘Dobrzchow, v. Dobfiebov. Dobrziechowicz, Dobrziechowitz, v. Dobfichovice. Doczan, Dogczanense, Dogzan, v. Doksany. Dóhlau, v. Doudleby. Dochczan, v. Doksany. Doksany, Doxan, Doczan, Dogszanense monast., Dog- zan, Dochczan, Dochzan, monasterium sanctimo- nialium ord. Praemonstratensis in Boh. (1272) 818. (1295) 748. (1384) 17. (1835) 77. (1836) 111, 139, 140. (1339) 252, 288, 290. (1341) 380. — Praepo- siti: Edmundus, v. undus; Theodericus, v. Theodericus, Theodoricus. — Priorissae: Mechtil- dis, v. Mechtildis; Clara (1341) 380. — Subprio- rissae: Wysca (1339) 288; Clara (1389) 290. (1341) 380. — Custrix: Elizabeth (1341) 380. — Cellaria Gunegundis (1341) 380. Doksy, Hirschberg, Hersperch, oppidum Boh. (1337) 169 Dolany (?), Dolen, villa Boh. (1336) 155. — Dolun, villa Boh. (1338) 204. — de Dolan Ottanco (1336) 105. — Dolan, Johannes de — vicarius eccl. Olomuc. (1336) 142. — Dolan, Jesco Prosinka de — (1337) 167. (1338) 204. — Dolen, Dolena, Prothyva de — (1339) 290. — Dolen, Sama, Sazema filius Prothyevae de — (1339) 264, 269, 270. — Heinricus de — (1339) 290. Dolín, Dolina, villa Boh. (1837) 193. Dolinek (?), Dolyn, villa Boh. monasterii S. Georgii in castro Prag. (1300) 757. Dolnicz, Dólitz, villa in territorio Egrengi (1310) 772. Dolyn, v. Dolinek. Dománek, Domanek, Domanko de Pfaffenthal (1338) 237. . Domaslav, Domaslaw, villa Boh. (1342) 480. Domaslavice, Domzlawitz, curia monast. Ossec. (1341) 351. Domasolicz, Georgius de — (1339) 276. Domazlice, Taus, Taust, Thust, Tust, Tusta, civit. Boh. (1818) 783. (1331) 799, 800, 845. (1335) 69. (1886) 141. (1387) 183. (1339) 272. (1341) 335, 390. (1344) 555, 662, 808. — Hospitale ibidem (1844) 562. — Rector eccl. Clemens ibidem (1844) 562. — burggravius de — (1339) 272. — Chodones ad Tustam spectantes (1342) 468. — monasterium ord. Ś. Augustini fratrum Heremi- tarum, fratres conventus nominantur (1343) 546, 547. — Thust, Taust, Conradus, Cunczlinus de — civis Prag., v. Conradus, Henricus, Henczlinus de — civis Prag., v. Heinricus de Thust (1334 sq.). — ust, Wenzel von — civis Prag. (1340 v. 1341) 33 Dominicus episcopus, legatus Stephani papae VI ad Swentoplcum et Sclavos (887 v. 888) 708. — de Pazzawerslag, Domin de Passauer Slag (Slay) (1201) 744, 819. — Cfr. Pasovary. — gardianus monasterii frm Minorum de Luthomericz (1318 v. 1819) 898. — perpetuus vicarius in Wieczow (1334) 28. — de Budways, Dominicus Budwoisser, iuratus Novae Pilznae (1348) 407, 503. (1844) 557. Domin, v. Dominicus. 

Strana 896
896 Domsla, villa Silesiae (1339) 281. Domzlawitz, v. Domaslavice. Donatus Rost, civis Prag. (1332) 262. (1340) 301. (1345) 621. — Donati Franciscus, civis Prag. (1346) 700. Donéice, Donczicz, villa monasterii S. Georgii in castro Prag. (1300) 757. (1328) 793. Donín, Donyn, castrum Misnae (1300) 754. (1336) 108. (1341) 398. — Burggravius in — Otto dictus Lubdich (1345) 648. —- Donyn, ille de — (cc. 1315) 782. — Donyn, domini de — (1335) 77. — Otto, burggravius de — (1233) 713. (1279) 735. (1281) 637. (1290) 742. — Fridericus et Otto dictus Heydn fratres, burggravii de Donyn (1341) 398. — Donyn, Otto de — canonicus Wratislav. cancella- rius terrae vel ducatus Wratislaviensis, medius praebendatus ecclesiae Boleslav. (1387) 167. (1344) 5956. Donnevelt, Damervelt, Nicolaus de —, Nicolas de — (1338) 230, 233. Donyn, v. Donín. Dorbey, la ville de — in comitatu Lucemburg. (1342) 427 Dorffelein, villa in terra Egrensi (1296) 751. Dorn, panni de — (1330—1330) 704. Doubrava, Dubrab, aqua prope Ronow (1307) 823. Doubrava Dlouhá, Dluha Dubrawa (1337) 170. (1346) 665. Doubravník, Dubranik, monasterium $. Crucis so- rorum ordinis S. Augustini dioec. Olomuc. in — (1834) 17. (1335) 68. (1344) 566. — Abbatissa: Eu- femia (1334) 17. (1344) 562. Doudlebee, Doudlevce, Odlewic, Vdlewicz, villa Boh. prope Pilznam (1343) 504. . Doudleby (?) Dudeline, villa Boh., ubi bona monast. Waldsassensis (1185) 710. — Dudlebensis vel Dudleuicensis provincia (1338) 227. 1341) 867. » — Dudlebensis decanus (1339) 247. (1340) 327. Dourlers, castrum in comitatu Hannoniensi (1384) 14. (1342) 442. (1348) 495. Dragonaria, Draconariensis (1301) 758. Drahá, Draha, uxor Prostyey de Letyn (1346) 668. Drahaňovice, Drahanowicz, Hinco et Albertus de — (1840) 303. — — Podoba de — (1340) 303, 305. (1342) 450. Drahobudice, Drahobudicz, villa Boh. (1338) 220. Drahonice, Drahonitz, villa Boh. hospitalis S. Fran- cisci Prag. (1254) 717. Drahotice (?), Drehoticz, Sudco de — (1341) 382. Drahotüs, Drahotuss, Jarossius de — (1387) 186. (1341) 394. — Frater eius Czenco. Dralovice, Dralowicz (1334) 46. Dróva, Drau, Traha, Trava, fluvius (1336) 134, 135. Drážďany, v. Dresden. Drazewicz, v. Draževice, Dražovice. Draževice, Dražovice, Drazewicz, villa Mor., mu- nitio in — (1341) 393, 394. — Dreswicz, Bun de — (1340) 324. (mem. 1341) 345, 398, 894. — Uxor eius Woyslaba.* episcopus Benedictus Emler, Regesta. Bohemiae. Drazice, Drazicz, eccl. 8. Ludmilae in — (1340) 314. — Johannes de — (1340) 314. Dfehotice, Drihoticz, Sudko de — (1343) 496. — Cfr. Drahotice. Dreincz, curia in — (1341) 419. Dresden, civitas Misnae (1300) 754. (1306 vel 1307) 822. (1344) 585. Dressel Albertus, v. Albertus Dressel. Dreswicz, v. Draževice, Dražovice. Dreswicer Hertlinus (1341) 392. — Filius eius Marscho. Drihoticz, v. Dfehotice. Drisklob, Drisskloben, v. Tfískolupy. Drísy, Drzis, villa Boh. (1338) 220. Drizlaus, v. Drslav, DrzZislav. Drkolny, Schligel, Plaga, monasterium ord. Praemon- stratensis in Austrią (1307) 766. Drobovice, Drobewitz, Drobowicz, Drobowiz, Dro- brabitz, villa Boh. ubi domus ord. fr. Teutonicorum (1268) 726. (1272) 731. (1282) 787. (1808) 759, 760. (1336) 122. (1341) 347. (1342) 449. — Commenda- tores: Godefridus (1272) 731; Styborius (1341) 847. — Vicecommendator: Nicolaus dictus Kupfer- genger (1341) 347. — Plebanus: Heinricus (1272) 731. — Drobewitz, fundator domus in -- Johannes (1272) 731. Drosen, v. Tröstau. ; : Drosmansperch, villa in territorio Egrensi (1341) 779. Drossen, Petrus de — (1337) 164. Droużetice, Druzieticz, villa Boh. (1345) 690. Droyzlawe, (Trojslav?), frater Leonis de Medewe- ditsch (1251) 811. De t spec Drozkwicz, v. Troskotovice. : : Drozze, Heinricus de — (1259) 721. Drskowiez (DrZkovice?), villa Boh. monast. Silo- ensis (1226) 711. Drslav, DrZek, DrZislav, Dersko, Dirislaus, Dir- slaus, Drizlaus, Drslaus, Drslav, Drsslaus, Dyrsi- slaus, Dyrslaus, Dyrzcho, Sdirislaus, Sdirslaus; fi- delis Pfemyslai Ottakari IT regis Boh. (1254) 717. — DrZek, Dersko, marsaleus Witigonis de Novo Castro (1255) 719. | — Dr@Zislav, Drslaus, filius de Malccho (sic) (1272) 730. a — Držek, Dyrzcho miles, testis (1315) 780. — Drslaus de Porczieticz (1324) 788. — Dirslaus, Drslav, Drsslaus, Dyrsislaus, Sdirsislaus, Sdirslaus, praepositus eccl. Prag. nepos Friderici, archiepiscopi Rigensis (1328) 793, 794. (1329) 794, 795. (1334) 7, 89. (1385) 61, 97. (1337) 165, 192, 193. (1338) 237, 247. (mem. 1341) 861. — Dirslaus de Schellenberch (1341) 382. — Dyrzlaus de Cazizlawe, v. Cazizlawe. — Dirislaus de Cogicz, v. Kojice. — Dirislaus, Drizlaus, Dyrslaus de Junyn, v. Jinín. Druskewicz, Druskowicz, v. Druzkovice. Druzieticz, v, Dronżetice. Drużec, Druzecz, villa Boh. in provincia Prag. (1339) 859 Druzkovice, Druskowicz, Ulman von — (1314) 779. — Liberi eius: Johan, Niclaus, Petir, Jacob Wenzlaw. 

Strana 897
Index personarum. et locorum. IDrzis, v. Dísy. — — ;DrZek, v. Drslav, Drżislav. . . :Dubá, Dubena, :Heinemannus de — dapifer regni Boh. (1279) 785. — Fratres eius Zcenko et Al- bertus. — Tuba, Henco .de — (1290) 742, 748. — Duba, Hinco, Hynco Berca, Berka de — Heyman oc Berk von der Duben, burggravius Prag. (1334) 4. (1835) 81. (1336) 103, 106, 108, 109, 121, 129, 142. (1387) 147, 148, 150, 153, 156, 157, 159, 169, 854. ((1339) 261, 859. (1341) 860, 396, 409, 862, 863. (1342) 431, 453. (1343) 489, 498—500, 528, 526. (1844) 596, 646. (1345) 642, 648, 646. (1346) 665, :690, 871. — Filius eius senior Hinco, Hyneo (1337) X72. (1343) 500, 643. | +— — Duba, Hinco, Hinko, Heymannus de — domi- nus in Nachod, v. Náchod. — Fratres eius; Hinco Hlawacz, Cerho et Wanco (1337) 184. — — Hinco Hlawacz de — (1337) 184. (1341) 383, 394, 409. (1342) 429. (1346) 665. — Frater eius Bohussius de Sdenicz. — — Alschico, Also Scopeo, Scopek, marsalcus (1885) 69. (1346) 670. — — Sbynco, Swinco, Swinko (1335) 69. (1841) 368. (1342) 431. — — Andreas de — iudex terrae (1345) 647. Dubany, Duban, Scazlaus de — advocatus (1251) 811. Dubcz Meinlinus, v. Meinlinus Dubcz. Dubéany, Dubezan, Nedwidko (Nedvidek) de — (1342) 439, Dubena, v. Duba. Dubenec, Dubnecz, villa Boh. (1341) 867. Dubranik, v. Doubravník. Dubrab, Dubrava, v. Doubrava. Dudeldorf, Dudelendorf, oppidum in comitatu Lu- cemburg. (1345) 648. Dudlebensis provincia, v. Doudleby. Dudeline (Dudeliue?), v. Doudleby. Duffey Loy, chevalier (1337) 196. Dugestal, Johannes dominus de —, v. Daystul. Dun, Duna, castrum et oppidum comit. Lucemburg. (1387) 191. (1340) 309. — Duna, Dune, Fridericus de — (1340) 322. — — Egidius de — (1837) 191. (1340) 309. — — Fredericus de —, Frédéric de Wolkeringen seigneur de — (1337) 168, 159. (1845) 643. — Dune, Johannes comes de — (1346) ‘686. Duneskowe, Wynem de — (1341) 409. — Cfr. Duntz- kowen. Dunka, Wlczko de — (1335) 50. Duntzkowen, Dunzenhoven, Winandus et Adam de — (1886) 181. (1341) 373. Duras, v. Durfort. Durburg, Derbuc, Durbuy, castrum Hannonise (1834) 14, 41. (1337) 194. (1344) 577. Durbuti (1341) 807. Durfort, Aymeri de — dominus de Duras (1338) 244, Durink, civis Prag. (1336) 98. Dürrengrün in terra Egrensi (1294) 747. Dursdorf (1336) 130. Duruzlaus, filius Duruzlai, nobilis Hungariae (1249) 716. Dusejov, Dusseyow, villa Boh. (1238) 714. 897 Dvorce, de Curiis plebanus Maczko (1839) 276. Dvořiště, Haid, Merica (1339) 246. — Plebanus de — Rinoldus (1339) 246. Dvür Králové, Kóniginhof, Hof, Curia, civitas Boh. (1340) 301. Dyczin, v. Děčín. Dyedicz, v. Dědice, Dyedkowicz, v. Dědkovice. Dyethonowicz, v. Dětanovice. Dyje, Thaia, Tey, fluvius Mor. (1834) 5. (1337) 196. Dynin, Dynyn, villa Boh. (1841) 347. Dyonisius, v. Dionysius. Dyotochius, v. Détoch. Dypoldus, v. Theobaldus. Dypoltsgrune, v. Tüppelsgrün. Dyptongus, v. Ludowicus, Romanorum rex. Dyrsislaus, Dyrslaus, v. Drslav, Drzislay. Dyrzcho, v. Drslav, Drzislav, DrZek. Dythmarus, Dytmarus, v. Ditmar, Détmar. Dytil, Dytlinus, v. Theodoricus, Theodericus, Ditlinus. Dytrichsdorf, v. Dietrichsdorf. Dywicz, v. Divice. Dzengilow, v. DZengilov. Dżengiloy, Dgehilhau, Dzengilow, Dghehilob (1340) E. Ebenstaner Henricus, v. Heinricus. Eberbach. Ebrach, monasterium ordinis Cistercien- sis (1321) 786. Eberhardsdorf (Ebersdorf?), villa Johannis de Michelsberc (1281) 736. Eberhardus, Ebrardus, vicarius Zwatancii, magistri scholarum in Grecz (1271) 729. — de Lapide, plebanus eccl. Czaslav. (1341) 348. — Eberhardi Johlinus, v. Johannes, Johlinus Eber- hardi, Johannes Eberhardi. Ebersberg, Ebersperg, monast. Bavariae (1252) 811. Eberstein, Hermannus comes de — (1328) 794, Eberlínus de Lapide, civis Prag. (mem. 1336) 88. — Ebirlein Zcolner, civis Egrensis (1341) 346. Ebrach, v. Eberach. Ebro, abbas monasterii Zwettlensis (1279) 73b. Ebrussius Judaeus Prag. (1844) 568. Eckehardus dictus Nothaft de Wilstein (1281) 736. (1995) 750. — KEkardus, plebanus S. Benedicti Pragae (mem. 1272) 730. — Ekhardus, civis Glacensis (1305) 764. — Heckardus de Wischern, fr. ord. Teuton. (1308) 770. de Ecray Rospo (1337) 187. Edelstein, castrum Silesiae (1339) 278, Edmundus, praepositus monasterii Dogzanensis (1295) 748. Egrae Eduardus, Angliae rex (1339) 288. Efücax Nicolaus, v. Nicolaus Éfficax. Eger, v. Egra. Egerberg, Egerberch, Fritschco de — (1334) 20. — Egebech, recte Egerberch, Wilhelmus senior et ilhelmus iunior fratres de — (1342) 467. Egerland v. Egra. 113 

Strana 898
898 Egermühl, Egermul, molendinum in confluxu Albeae et Egrae (1336) 111. Egne burgum, Egnae burgum, v. Innsbruck. Egra, Eger, Cheb, civitas, castrum (1236) 713. (1254) 718. (1258) 720, 721. (1261) 722. (1265) 723. (1281) 736. (1282) 737. (1295) 747. (1307) 766. (1308) 769. (1310) 771, 772. (1311) 776. (1321) 786. (1323) 788. (1335—1846) 703. (1339) 255, 257, 259. (1340) 320. (1341) 374, 881, 419, 420. (1342) 430, 433. (1343) 492. (1344) 588. (1345) 644, 648. (1346) 663. — Egrae dominus Othacarus, rex Boh. (1272) 818. — Fgrensis provincia, terra, territorium, districtus, Egerland, Egerlandt, Egerlant (1262) 722. (1291) 744. (1335) 52, 68. (1339) 259. (1341) 381. — burggravius, Gerco de Waldenberch (1272) 731, 818. (1279) 736. — magister civium, mag. consulum Franciscus (1281) 736; Goetfridus Reibein, Ribin (1308) 769, 770. — cives (1282) 786, 787. (1295) 747. (1348) 610, 511. — cives: Waltherus de Curia, v. Walter; Ervinus (1285) 738; Heinricus dictus Spervogil (1287) 740; Conradus et Franciscus de Curia (1290) 743; (1309) 771. (1810) 771. Siboto Clepflein (1809) 771 ; Hein- ricus Regenspurger (1310) 772. Ebirlinus Zcolner (Zollner) (1341) 346. — iudex provincialis (1291) 744. (1825) 790; Fride- ricus (1297) 751. (1335) 66. (1339) 255, 279. — Iudices provinciales: Henricus senior de Wida (1257) 720; Rupertus de Liebenstein (1262) 723. Chonradus de Paulsdorf (1308) 769; Taut von Schonprun, v. Schónbrunn. — Erbinus forestarius in — (1308) 769. — monasterium fratrum ord. Praedicatorum (1294) 747. (1295) 750. (1296) 750. (1345) 644. — Prior monast. fr. Peczoldus, lector fr. Theodericus (1845) 644. — monasterium S. Clarae (1288) 741. (1298) 746. (1819) 784. (1385) 68. (1336) 104. (1343) 492. (1345) 640. — hospitale B. Virginis Mariae (1256) 720. — — hospitale fratrum Cruciferorum cum stella, et magister hospitalis fr. Bertholdus de (1290) 743. — domus fratrum ord. Teutonici (1260) 721. (1265) 723. foe 1279) 734. (1281) 736. (1295) 748. (1308) 761. (1307) 765. (1308) 769. (1309) 771. (1341) 345, 419. (1345) 648. — Commendatores: Waltherus (1261) 722; Meinhardus (1295) 748. (1305) 763; Heinricus Canis (Heinrich der Hvnt) (1300) 756. 1311) 775; Heinricus de Lasan (1341) 345, 419; ricus de Ror, v. Rohr. — Fratres: Albertus de Erforden (1257) 749; Cunc de Erphoren, Conradus de Bel, Conrad de Frimis (1308) 770. — ecclesia S. Nicolai in Egra (1340) 304. — Ius pa- tronatus eccl. in — (1259) 721. — Parrochia in — (1310) 772. — Plebanus, Heinricus de Lazan (1339) 248. V. supra. — schola, rector puerorum (1330) 756. — castrense feudum in — (1285) 739. — Conradus de — iuratus Prag. (cc. 1315) 781. Mar- tinus, v. Martinus de Egra; Mathias, v. Mathias; Mathiae Mertlinus, v. Martinus; Pezoldus de — civis Prag, v. Petrus, Pesoldus, Pezoldus. (1334 sg.) — ffovius, v. Ohře. Ehistetensis, v. Eichstüdt. rior uria Emler, Regesta Bohemiae. Eholinus, capellanus episc. Olomuc. (1345) 632. Echternach, oppidum et monasterium in comitatu Lucemburg. (1334) 2. (1342) 441. (1344) 556, 557. (1346) 688. — Abbas monasterii in — Johannes (1344) 557. Eichstädt, Ehistetensis dioec. (1283) 738. Eisenberg (?), Ysenberge, Jercke (Jarek, Jaroslav) von dem — (1343) 643. Eisgrub, Eysgrube, Henricus de — dictus Rauscher (1387) 192. Eisner, Eysner, Conradus, civis Prag. (1340) 301. Eizwekel Gekel, civis Prag. (1336) 98. Ejpovice, Eypowicz, villa hospit. S. Mariae Magdal. (1331) 85. - Ekardus, Ekhardus, v. Eckehardus. Ekenheid, villa prope Nurnberg (1339) 252. Ekleinsdorf, villa Boh. (1336) 114. . 2. Ela (Elisabeth), vidua, filia Caeciliae uxoris Heinrici sartoris regis Boh. (1335) 50. Elbe, v. Labe. Elbel, Elblinus, incola Prag. (cc. 1315) 781. — Rotleb, civis Prag. (1336) 98. (1341) 353. — — Elbyl Waczinger vel Waczingeri (Wazinger), iuratus Maioris civit. Prag. (1337) 146, 185. (1340) 300, 319, 327, 334. (1341) 342, 348. — Elblinns Czaslawer, civis Prag. (1337) 146. (1338) 204, 242. (1339) 248. (1340) 300, 301, 348. (1344) 595. — — de Pisca, Piska, iuratus Chutnensis (1338) 242. — — Qornpuhel, iuratus Prag. (1340) 300, 348. — — juratus in Nova Colonia (1343) 545. — — faber, iuratus Novae civitatis sub castro Prag. (1345) 623. Elena, relicta Theodorici, marchionis de Landesberch (1299) 752. (1300) 756. — Filius eius Fridericus memoratur. Elhota, v. Lhota. Elias, canon. Luthomeric. (1269) 727, 818. — Helias, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1337) 189. Elisabeth, relicta Kadoldi (Chadoldi) Orphani, nobilis Mor. (1264) 722, 723. (1272) 732. (mem. 1295) 748, 749. — educatrix Wenceslai IL, regis Boh. (1283) 738. | — Elsa, filia Sibotonis Clepflein dicti, civis Egrensis (1309) 771. . — Elizabeth, relicta quondam Chunradi de Curia, civis Egrensis, filia Heinrici Regenspurger, civis Egrensis (1310) 772. . — Boemiae et Poloniae quondam regina, relicta Wen- ceslai II. et Rudolfi, regum Boh. (1334) 20. (1338) 54, 83. (1336) 110. (mem. 1346) 629. — Elizabeth, Boh. et Pol. regina, ducissa Lucemburg., uxor Johannis, Boh. et Pol. regis (1314) 779. (1319) 829. (1321) 830, 831. Mem. (1336) 107. (1339) 974. (1340) 348. (1341) 393, 412, 471. (1344) 576. — antiqua advocatissa in Schonenberk (1324) 789. — Elyzabeth, coniux Henslini Noezlini, civis Kuth- nensis (1330) 798. — uxor Micolonis de Braczlabs (1384) 82. . — regina Hungariae, uxor Karoli regis Hungariae (1835) 86. (1842) 460, 461. — Elizabeth, cognata Kasimiri, regis Poloniae (1335) 86. 

Strana 899
Index personarum et locorum. Elisabeth, Elzca de Mogetin (1336) 105. — Filiae ipsius Bonusse et Wratizlava. — Elisa, filia Volkmari de Burgstall (1336) 144. — Elizabeth Pilgremin, monialis monasterii S. Mariae Magdalenae sub monte Petrino (1336) 126. — Elizabeth dicta Hansinna, quondam priorissa mo- nasterii in Vrowental (1336) 122. (1341) 340. — relicta Thobiae de Stralec (1337) 186. — Elyzabeth, domicella de Chotaschaw (1337) 187. — filia Wznethae de Lompnicz, monialis monasterii S. Annae ante Brunnam (1339) 285. — Elizabet, custrix monasterii Dokczanensis (1339) 290. (1341) 380. — Elizabeth, relicta Wernheri iudicis (1339) 250. — Elizabeth, monialis de Valle S. Mariae (1339) 250. — Elizabeth, abbatissa monast. Oslavanensis (1340) 328. (1341) 346. ‚ — Elizabeth, mater Wernlini, filii Henzlini Johannis de Tepla (1340) 311. — Elizabeth, priorissa monasterii Vallis S. Mariae (1341) 340. : — civissa Czaslav. (1341) 347. — Elizabeth, relicta Rudlini Pillung (1341) 842, 343. — Elizabeth, conthoralis Stephani Dywissii, civis Lu- nensis (1342) 466. — — mater Czenkonis et Jesconis de Potenstein (1342) 431. — Elyzabeth, vidua Johannis Puchelberger, iudicis olim Teplensis (1346) 690. — Elyzabeth, soror Petri iudicis de Lesnik (1346) 663. Elkersdorf, villa Boh. (1340) 826. — Szulko de — (1343) 494. Elsa, v. Elisabeth. Elíka, Elzca de Mogetin, v. Elisabeth. Elyzabeth, v. Elisabeth. Encovany, Enzovan, Wucewan, Johannes de — ca- nonicus Luthomeric. (1269) 818. Enderlinus, cfr. Anderlinus, Andreas. Engelbertus, archiepiscopus Rigensis (1345) 609. Engelhard, Engelhart von Chuneswarth (Kónigswart) (1385) 52. — Engelhardus de Scocecz (1345) 607. — Engelhart, frater Alberti Nothaft von Valchenaw (1324) 789. Engelpot, iuratus in Budywoys (1334) 24. Engelschaleus de Svnnenberch, v. Zumberk. Englusch, celleraria monasteri Vallis S. Mariae (1340) 340. Ens, Ensa, civitas Austriae (1336) 133—188. (1337) 190. (1341) 421. Enserbecker, Enzenbecker Petrus, v. Petrus Ensen- becker (1308 sq.) Enzensdorf, Enzinsdorf, advocatia in — (1253) 813. Enzowan, v. Encovany. Epik, Epyco de Hratka (1340) 312. — Epicko, castellanus Cracov. (1345) 635. Epinal, Gillebau, Gilieban, Gillebars (1339) 263. Epternach, Epternacense oppidum (1346) 872. Epyco, v. Fpik. Erbach in dioecesi Maguntinensi (1339) 266. Erbinus forestarius in Egra (1308) 769. Cfr. Erwinus. Eremle, conthoralis Wernheri, civis in Nova Pilzna (1839) 279. Erfurt, Erfordia (1290) 748. (1342) 463. 899 Erfurt, de Erforden Albertus, v. Albertus. Erhardus recte Gerhardus de Oberzes, v. Obfany. Erkenbertus et alius Erkenbertus, advocati de Straz- berc (1249) 715. Erlon, v. Arlon, Arluna. Ermeland, v. Warmia. Ermesreut (Ermesgrün?), bonum Ulrici landgravii de Leuchtenberg (1324) 789. Ermignac, v. Armagnac. Ernst, frater domus ordinis Teutonici, vicarius ple- bani Egrensis (1339) 248. (1840) 304. Erwinus, civis Egrensis (1285) 738. — Cfr. Erbinus. Esch, Conradus de — (1337) 158. — Dietrich von — (1841) 347. — Gobel von — (1841) 347. Espenault, communitas (1344) 553. Esplechin, ecclesia in — (1340) 328. Ess, Hermannus de — (1340) 320. Essey, Sey, ban de — (1334) 29. Estaules, v. Etalle. Estreés, ecclesia de — (1342) 449. Estrepilli vers Monte (1338) 241. Etalle, Estaules (1343) 491. ’ Etsch, v, Athesis. Etscher, die — (1339) 293. Eu, Raoul comte de — et de Ghines (1334) 1. Eufemia, relicta Johannis, fundatoris domus fratrum ord. Teutonici in Drobewitz (1272) 731. — Eufemia, sanctimonialis in Rathwor, soror germana Lesconis quondam ducis Rathoworiensis (1340) 319. — abbatissa monasterii in Dubrawnik (1344) 562. — monialis in Reusch (1345) 647. Eule, v. Jilové. Evtreut, bonum Ulrici landgravii de Leuchtenberg (1324) 789. Eylaw, v. Jilové. Eylkendorf, Johannes et Gebhardus de — (1336) 103. Eylower Heinlinus, v. Heinricus, Heinlinus Eylower; Niclas Eyl. v. Nicolaus, Nyclas Eylower. 4 Eypowicz, v. Ejpovice. Eysner, v. Eisner. F. Fabianus de Opatowicz, v. Opatovice. Falkenberg, terra vel principatus Silesiae (1337) 150. — dux de — (1897) 164. — Dominus de — Bolco, Bolko, v. Bolek, dux Silesiae, dominus de Opol et Falkenberg. a Falkenhain, Falkenhan, Falkenhayn, Valkenhain, Valkinhain, Conradus de — capitaneus regis Boh. in districtu Wratislav. (1337) 191. (1339) 279. (1340) 829. (1843) 543. (1345) 618, 633, 638. — Valkinhain, Albert von — (1837) 191. Falkenstein, Falkensteyn, Valkenstein, Walkenstein. Johannes de — (1337) 158. (1341) 378, 412. (1342) 437, 488. Falknov, Falkenau, Valchenaw, Valchenawe, Valke- nau, Valkenaw, Valknowe, oppidum Boh. (1290) 742. (1339) 805. 113* 

Strana 900
900 Falknov, Albrecht, Albertus dictus Nothaft ‘miles de — (1290) 742. (1298) 746. (1295) 750. (1307) 766. (1318) 783. (1324) 789. — Fratres eius: Wal- therus et Meinherus (1290) 742. — Fr. Alberti dicti Nothaft de Valchenow Engelhart (1324) 789. — Filius eius Hans (Johannes) (1324) 789. Fallemaigne in comitatu Lucemburg. (1342) 447. Fallize in comitatu Lucemburg. (1342) 447. (1344) 552. Fanczo, v. Franciscus. Fanentia in Italia, 1. d. 1. (1164) 809. Felix, scabinus Maydburgensis (1282) 819. Fels, Vels, Johannes de — (1337) 158. Felsberg, Velsperch, castrum (1336) 187. Feltre, Volters, civitas Italiae (1337) 186, 187, 190. (1329) 259. — Episcopus Feltrensis Gorcia (1837) 187. de Ferentino Bartholomaeus, canon. Wyssegrad. (1235) 810. . . Ferraria, civitas Italiae (1846) 671. — Marchiones de — (1337) 186. Fertunensis terra, v. Laferté. Feru (1845) 647. Feterreich, incola Prag. (1343) 551. (1344) 603. Feuro, Conradus dictus — castrensis in Meylicz (1339) 279. . Fezulanus episcopus, v. Fiesole. Fidlersdorff, v. Fidlerov, Filifovice. Fiesole, Fezulanus episc. (1301) 788. Fieta, filia Habardi de Prostieborz (1333) 801. Figolais, Fygolais, Phygolais Petrus, v. Petrus Figolais, civis, iuratus Prag. (1337 sq.) Filifovice, Fidlerov, Fidlersdorff (1331) 845. Finstermüntz, Fünster-Müntz, vallis in comitatu Tirolensi (1335) 58. Finstingen, Johann, von — (1344) 553. Fischbeck, Fridericus et Johannes — (1339) 252. .Fischern, Vischern, villa in terra Egrensi (1308) 769. (1311) 775. Fiwian Fridericus, civis Prag. (1339) 276, 277 . Flandria, Flandre, comes de — (1334) 19, 20, 24, 26, 28. — Comes de — Ludovicus (1334) 1, 28. — Jolande de — comtesse de Bar (1345) 646. — mercatores de — in Hungariam venientes (1337) 200. Fledniez, familiaris Czenkonis de Vetovia (1345) 622. Florentia, civitas Italiae (1337) 186. — parvi floreni de — (1337) 158. Florentinatus episcopus Philippus (1339) 262. Florentini (1346) 676. ' Floridina genannt Sygaune, vidua Alberti de Vorst (1336) 130. Floss, Flozz, castrum Germ. (1389) 259. (1341) 892. Fockenfell, Vochengvelle, villa in terra Egrensi (1268) 725. Foerschengruen, villa Bavariae (1334) 13. Folklinus Volkmari de Praga, provisione apostol. canon. Olomuc. (1343) 497. — quondam institor in Grecz (1344) 567, 568. Folradus, scabinus in Tribowia Bohemicali (1335) 48. Forest, Jehan von — (1334) 82. Forkofunda, v. Forkoshyda. . Burcard, Ulrich, Hugo, Ferri Enmler, Regesta Bohemiae. Forkoshyda, Forkofunda, locus in. Hungaria (1336) Forpach (Forbach?), Jehans de — (1344) 571. Forst(?) de Vorst Albertus (mem. 1336) 130. — Vidua eius Floridina genannt Sygaane. Foucault in comitatu Lucemburg. (1342) 447. Foucaus, Foucart, Foucant (Soukans?) (1344) 586.. Fouchieres, Alberich de — (1310) 775. Foullonel, Foullon, villa Franciae (1334) 40. Francia, la France, regnum, terra (1329) 842. (13834), 42. (1340) 321—323. (1344) 552. (1346) 676, 677.. — rex, reges (1332) 845. (1334) 24. (1339) 288. (1341). 886. (1346) 687. — Franciae rex Philippus, v. Phi-- ppus. — France, Raoul comte de Eu et de Ghines, conné- table de — (1334) 1. Franciscus, magister civium in Egra (1281) 736. — de Curia civis Egrensis (1290) 743. — — filius Nicolai dicti Kudip, eivis Schazlaviensis (1830) 797. — plebanus ad S. Martinum Minorem in civitate Pras gensi (1325) 790. — Tranclinus Gerhardi filius, iuratus Kadanensis (1327) 840. — Frenczlinus, magister, canonicus eccl S. Aegidii Pragae (1329) 794. — — de Lapide, civis Prag. (1334) 7. (1830) 185. (1338) 204. (1339) 247. — Frentzelius, plebanus de Mysa, frater ord. Cruci- ferorum cum stella (1334) 35. (1343) 589. — Frentzelius Rechtzerii (Rechezerii?) frater ordinis Cruciferorum cum stella (1334) 35. — Frenezel, Frenczil, Frenczlinus Hopfner, Hophner, iuratus Maioris civit. Prag. (1334) 5, 9, 10, 23, (1336) 98. (1337) 146. (1888) 206. (1839) 248, 295, (1340) 801. (1340 v. 1341) 834. — civis Prag. (1334) 9. — Frenczlinus Tafelrun, Tavelrun, civis Prag. (1384) 10. (1336) 100. (1343) 551. (1344) 603. — Frenczlinus Chudoba, civis Clądrub. (1334) 44, — Frenczel Neunburger, Frenczlinus Neupurger, Frentzlinus Neuburger, iuratus Maioris civit. Prag, (1335) 57, 66. (1340) 806. — dictus Kornpuhel, Frenclinus, Frenczil Cornpuhel, judex Maioris civit. Prag. (1334) 5, 10. (1835) 66, (1338) 204, 205, 210, 235, 243. (1339) 295. (1340 v. 1341) 334. | — Franco, canonicus Saccensis (1335) 49. — plebanus eccl. S. Mariae ante Laetam curiam 1335) 49. — Frenczel, Frenczil, Frenczlinus Gepold, Frenczli- nus Goppoldi, iuratus Maioris civit. Prag. (1336) 57, 66. (1338) 205. (1389) 247, 295. (1340 v. 1341) 334. (1344) 595. (1345) 50, 612. — Trenczel der Lange, Frenczlinus Longus, civis Prag. (1336) 98. (1337) 146. — Frenczlinus Rotynnae, iuratus Maioris civit. Prag. (1336) 124. — prior monast. Sedlicensis (1336) 112. (1337) 168. (1338) 223. — Frenczlinus Theodrici, civis Prag. (1837) 146. — subnotarius et capellanus episc. Prag. (1337) 167. — Franco dictus Hussac, civis Prag. carnifex (1837) 86. : 

Strana 901
Index personarum et locorum. Franciseus, Frenczlinus, burggravius in Aychhorns (1337) 196. — Francis Jacobs, Frenslinus de Praga, Frenczlinus Jacobi, iudex Maioris civit. Prag. burggravius in Frimperch, Freinbarch, Pfreimberch (1337) 199. (1341) 413. (1342) 478. — Frana, filius quondam Wolflini, civis Prag. (1338) 205. i — Frenczlinus, hospitalarius monasterii Sedlicensis (1338) 237. (1340) 307. — plebanus S. Leonardi Pragae (1338) 220. (1340) 631, (1342) 477. (1345) 631. — Aichor, civis Prag. (1339) 245. — laycus, prolocutor dictus de Miecholup (1339) 246. — Frenclinus Budconis, Frenczel Budk, iuratus Prag. (1339) 247, 295. — Franczko Hartlieb, civis Oppav. (1839) 251. (1343) 525. — Ruthardi, iuratus Chuthnensis (1340) 307. (1344) 582. — Franczco Hartlibi, civis et consul Wratislav. (1340) 329. — — notarius domin. de Lypa (1340) 312. — Frenczil von Posenpach, civis Prag. (1340 v. 1341) 384. — Fretzelinus, filius Nicolai Ruthardi (1841) 807. — Frenczlinus Hartmanni de Praga, fr. domus hospi- talis S. Mariae in pede pontis Prag. (1841) 339. — — Ruperti, iuratus Prag. (1341) 353. — — Rechezer, civis Prag. (1341) 353. — abbas monast. in Waltzassen (1841) 380. (1843) 509. — Franco, commendator domus S. Mariae hospitalis S. Johannis Jerosol in pede pontis Prag. (1341) 418. — decanus capituli eccl. Omnium Sanctorum in castro Prag. (1341) 425. — "procurator fr. Ludowici, commendatoris 8. Mariae in Litomericz ord. Cruciferorum cum stella (1342) 477. — Ottonis de Praga, publicus imperiali auctoritate notarius (1343) 486. — Frenczlinus Gilionis, civis Prag. (1843) 513. — Frenclinus advocatus (1944) 573. — Frenczel, frater Marquardi Schicke, incola in Mon- tibus Kuttnensibus (1344) 582. — Frenczlinus, plebanus et rector eccl in Cubito (1344) 588. — rector ac plebanus eccl. in Myza (1344) 588. — episcopus Tergestinus, apostol. sedis nuntius (1346) 870. (1346) 870. — Frenczlinus, fr. Jacobi, commendatoris hospitalis S. Johannis Jerosol. in Glacz (1345) 616. — — Donati, civis Prag. (1346) 700. — Kosbini, civis Egrensis (1346) 663. Francfurt, v. Frankfurt. Franco, v. Franciscus. Francorum rex (1836) 104. Franczko, v. Franciscus. Franchenford, Franchenfort, Franchenfurd, Franchen- furt, Franchfordia, Frankenfort, Frankenfurd, Fran- kenfurt, v. Frankfurt. Frankenstein, Frankynsteyn, civitas Silesiae (1830) 129. (1337) 151. (1343) 537, 538, 544. (1845) 604. 901 — Nobiles et vasalli districtus de Frankynste (1843) 537. . m Frankfurt, Francfurt, Franchenford, Franchenfort, Franchenfurd, Franchenfurt, Franchfordia, Fran- kenfort, Frankenfurd, Frankenfurt, Frankenvort, civitas Germaniae (1294) 747. (1339) 252, 255, 257, 258, 260, 263, 279. (1341) 379. (1345) 644. — Ca- pella B. Katherinae in — (1261) 814. Franoit (1343) 488. Frauenthal, v. Pohled. Fraustadt, Frowenstat, Wrauenstad, Wrawenstat, Vrowenstadt, civitas Silesiae (1836) 109. (1337) 163. (1338) 215. Freiberg, Wriberg, civitas Misnae (1299) 752. — Vriberg, Nicolaus von — landkumthur zu Duringe (1339) 248. Freiburg, Ferri graf von — (1344) 552. Freising, Frisinga, episc.: Anno (Hanno) (873) 707; Cunradus (1252) 812. (1253) 716, 818. — Ecclesia vel episcopatus (1253) 813. Freistadt, Vreinstat, civitas Austriae (1384) 34, 35. (1341) 379. — Judex in — Alber (1334) 34. — Friedrich der Walich von — (1335) 85. — Vriestat, civitas Silesiae (1338) 222. (1345) 629. Frenclinus, Frenczelius, Frenczlinus, Frentzelius , Frentzlinus, v. Franciscus. Freudenau, Freudenaw, locus in territorio Glacensi (1334) 803. Freudenburg, Freudenberch, Freudenbourg, Froy- denburg, castrum in comitatu Lucemburg.' (1337) 195. (1338) 230, 232, 233. (1334) 803. (1342) 453, 454. (1344) 594. (1346) 688, 702. Freudencoppe (1345) 643. Freytlinus, molendinator in Horawicz (1344) 573. Friezco, Friczconis Johlinus, v. Johannes, Johlinus Friczconis. Friczendorf, v. Fritzendorf. Fridburga, Fridburch, v. Frimburk. Friderieus I, Romanorum imperator (1164) 809. (1167) 710. (1189) 809. — II, Roman. imper. Mem. (1251) 811. (1259) 721. — dux Austriae (mem. 1252) 812. — Frater eius Leo- poldus. ‘ — imperator (mem. 1339) 225. — canonicus Brunnensis (recte Bunnensis) Colonien- sis dioec. (1235) 810. — dux Austriae, Mem. (1251) 811. (1252) 811. — filius Ulrici de Walturn (1272) 731. — Frydrych z Malina (1276) 734. — burggravius de Nurenberg (1290) 743. — Cedlitzaer miles (1290) 742. — rector ecclesiae .in. Kónigsberg (1290) 742. — civis Egrensis (1297) 761. — Fratres eius Walte- rus et Bertoldus. — filius Theodorici, marchionis de Landesberch et Elenae, marchionissae de Landesberch (mem. 1800) 756. — dux Austriae, Stiriae etc. Romanorum rex (1306) 764. (1815) 780. (1322) 787. (1326) 840. (mem. 1387) 190. — dux. Austriae, filius Ottonis ducis Austriae (1335) 58. (1339) 293. (1341) 415, 421, 422, 423, 804. — de Wrd, testis (1307) 823. - — 'Thuringiae landgravius et marchio Misnensis, filius 

Strana 902
902 Alberti landgravii Thuringiae (1811) 775. (1312) 777. Friderieus, summus magister hospitalis S. Francisci Prag. (1311) 776. — rex Siciliae (1813—1318) 778. — Primogenitus eius P. — Junossius, civis Prag. (cc. 1315) 781. — Fridlinus pistor, incola Prag. (cc. 1315) 781, 782. — dictus de Curia, civis in Budwoys (1323) 832. — Uxor eius Caecilia, relicta Conradi dicti Landover. — de Sauraw, testis in Budwoys (1323) 832. — Frisco, civis Cadanensis (1327) 841. — archiepisc. Salzburg. (1830) 798. (1331) 799. (1335) 80. — Fritsehco de Egerberch (1334) 20. — Friezko dictus Voyt, iudex civit. Glac. (1334) 803. — Fridlinus de Chutnis, civis Maioris civit. Prag. (mem. 1334) 25. — Uxor eius Agnes. — Friczco de Glatovia, frater ord. Cruciferorum cum stella (1334) 85. — Frizco ante civitatem, scabinus in Tribowia Bohe- micali (1835) 48. — Frizco in acie, scabinus in Tribowia Bohemicali (1335) 48. — — penes molendinum, scabinus ibidem (1335) 48. — abbas monasterii in Gradis (1335) 50. — Friczek, civis de Mesirzecz (1335) 74. — landgravius Thuringiae, marchio Misnensis, Orien- talis, comes de Orlamunda (1335) 80. (1336) 105. (1344) 585. (1345) 604, 608, 609, 613, 630. — Fridlinus Pokam presbyter (1336) 111. — abbas monast. Scedlic. (mem. 1336) 112. — Fridrich, scriba Johannis, filii Johannis, regis Boh. (1336) 114. — Fridlinus, civis Prag. (1337) 146. — — Pernger, Peringer, civis Prag. (1337) 185. (1339) 276, 277. — Uxor-eius Katherina. — Fricz, Friezo, relicta Friczonis (1837) 185. — quondam Rost, pater Johannis Rost (mem. 1337) 186. — Niger, iuratus Novae civitatis sub castro Prag. (1337) 189. — Fridlinus dictus Kresler, civis Prag. (1338) 204, 205. — Ssarf, civis in Nova Plzna (1338) 858. — dictus Fiwian, civis Prag. (1339) 276, 277. — plebanus in Bradzlabs (1340) 317. — Friczko, prior domus S. Mariae hospitalis S. Jo- hannis Bapt. in pede pontis Prag. (1340) 380. (1343) 511. (1345) 610. (1346) 655. — Frischo, civis de Mesericz (1341) 389. — dictus Sulez, doctor decretorum, praepositus Chrem- giriensis (1341) 350. — Fridel, Fridlinus, Fridrich Sechsel, iuratus Prag. (1341) 50, 353, 369, 408, 420. (1342) 440, 449, 478, — archiepisc. Rigensis (1341) 861. — Nepos eius Dirslaus, praepos. eccl. Prag. — natus Ursi de Bor, provisione apostol. canon. Olo- muc. (1342) 472. — Friczco Reinbotonis, scabinus Lunensis (1342) 466. — praedicator in civitate Luthowia (1342) 467. — Pomuk, Fridreich von Pomuk, iuratus civit. Pilsnensis (1841) 364. (1343) 487, 508. (1844) 557. — presbyter, frater monast. Cladrub.;: praepositus ec- clesiae-in Thuskow- (1343) 500. Emler, Regesta Bohemiae. Fridericus, Friczko, prior domus S. Mariae in pede pontis Pragensis (1343) š11. (1345) 610. (1346) 655. — episc. Ratisponensis (1348) 530. — Fridlinus Johannis, civis Prag. (1843) 566. — notarius publicus (1344) 584. — Friczko, praepositus montis S. Hippolyti prope Znoymam (1344) 588. > — de Schonburch (1345) 608. Ofr. etiam Sumburk. — Friczko, faber in Grecz Reginae (1345) 628. — Fridrieus de Wyenna, provisione apostolica canon. Olomuc. (1345) 640. — Fritsche von dem Kadan, incola Egrensis (1345) 648. — Friczko, iudex Budwicensis (1346) 659. — de Donyn, v. Donín. — Fritschco de Egerberch, v. Egerberg. — de Schoninburch, v. Šumburk. — de Wraneho, v. Vrané. — v. Frysco. Fridinger Nicolaus, v. Nicolaus Fridinger. Fridnava, Friedenau, Wrendnow recte Michael de — (1341) 424. Fridwald, silva Misnae (1800) 754. Friedberg, v. Frimburk. Friedburg, Fridburk castrum (1341) 382. Friedeberg, Fridberge, oppidum Silesiae (1837) 148. — Hoierus de — nobilis Boh. (1283) 718. Friedenau, v. Fridnava. . Friedland, Fridlant, castrum et oppidum Boh. (1290) 743. (1341) 370. — — Albertus de — burggravius in Frimberg (1314) 824: Frimberg, v. Pfimda. Friniburk, Friedberg, Fridburga, Fridburch, oppidum Boh. (1846) 669, 670. — Rector eccl. in .— icus (1307) 766. Frimperch, Frinperch, v. Primda. de Frimis Conradus, frater ordinis Teuton. Egrae (1308) 770. Frischau, Vrischow, villa monast. Welegrad. (1838) 216. Wreudnow, Frisia, Frize, sire de Frize (1834) 11. Frisinga, Frisingenses episcopi, v. Freising. Fritschco, v. Fridericus. Fritzendorf, Friczendorf, villa Mor. (1845) 612. Frize, v. Frisia. Froilieu, (1342) 447. Fronberg, Heinrich von — (1294) 747. Frowenstat, v. Fraustadt. Froydenburg, v. Freudenberg, Freudenburg. Frumoldus de Ratyspona (cc. 1315) 782, Frysco (Fridericus?), camerarius regni Poloniae et ducatuum Pomeraniae et Cuiaviae (1304) 821. Frydrych z Malína, v. Fridericus. Fuchs, Wchs, i. e. Vuchs, frater ordinis Teütósici Egrae (1311) 346. Fuchsberg, Fuchsberk, Busko de — (1889) 254; Fulbouch (Füllbauch?) de — Henslinus Henlini — v. Heinricus (1842) 448. Fulda, abbas H. de — (1311) 775; abbas de — (1839) 284. Fulstein, Filstein, Herbordus, canon. Olomuc. (1845) . 612. 

Strana 903
Index personarum et locorum. Fürstenberg, Furstemberch, civitas et terra Silesiae (1336) 49. — Dominus in — Bolko, Polko, Pulko, v. Bolek; Heinricus dux Slesiae, dominus in Jawer et — (1337) 164; uxor eius Agnes. — Jesco de Furstenberch (1337) 199. Fygolais Petrus, v. Petrus Figolais, Fygolais, Fygo- lays. G. G. magister hospitalis domus Teutonicorum Jeroso- limitani (1262) 722. Gablaz (?), 1. d. 1. (1253) 814. de Gablona (Jablonná?, Jablonné?) Hanco, iuratus in Luthmericz (1341) 357. Gadrusch, villa Boh. ad castrum Pfrinberg pertinens (1344) 807. Gainville (1343) 489. Gaiwitz, v. Kyjovice. Galhardus de Carceribus, electus Senadiensis, nun- tius sedis apostolicae in Polonia ad Johannem, regem Bohemiae (1387) 146. (1344) 866. Gallus, Haulo, fidelis Wladislai I, regis Boh. (p. 1158) 109. — nobilis Boh. (1249) 715. — filius Galli (de Lemberg) (1262) 815. — Patruus eius Markwardus. — de Lupoliz, v. Lipoltice. — de Lebenberch, Lewenberch, testis (1272) 818. (1273) 732. — Habelo de Lipoliticz, v. Lipoltice. — de Kluczensitz, fr. ord. Cruciferorum cum stella (1334) 35. — archidiaconus Gradicensis in ecclesia Prag. (1334) 34, 39. (1345) 642. (1346) 659, 685. — Frater eius Paulus. — de Novo Castro, fr. ord. Praedicatorum, inquisitor haereticae pravitatis (1335) 850. (1341) 864. (1846) 873. — Hawel, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1387) 189. — Hawel de Tirmaczaw, nobilis Mor. (1842) 460. — frater G. prior de Swecz (1844) 584. — filius Bonconis (1346) 689. — de Lebenberch, Lemberch, v. Lemberk. — Habelo de Lipoliticz, Lupoliz, Lypoltiez, v. Lipol- tice. Galm Ulricus, v. Ulricus. Gandow, allodium (1345) 631, 634. Gans, vf der — (1841) 402. de Gardelis Matthaeus et Justinianus, cives Triden- tini (1336) 138. Gars, Gors, oppidum Austriae Inferioris, ecclesia in — (1339) 268. Garet Henri (1337) 196. (1339) 275. Gasbertus, Narbonensis archiepiscopus, v. Gausbertus. Gascogne, Gasconia, regio Franciae (1339) 248. Gaucelinus, Albanensis episcopus (1842) 864. (1346) Gauerndorf, Gaugendorf, Gavgendorf, v. Mokrá. Gausbertus, Gasbertus, Narbonensis archiepisc. papae camerarius (1342) 865. (1346) 676. 903 Gaya, Cheyow, Niclos de — (1343) 529, 531. Gdossau, v. Kdousov. Gebbiczca, v. Jevióko. Gebhardus, Gebehardus, episcopus Brandinburgen- sis (1279) 735. — Gebardus de Horovie, nobilis Boh. (1233) 713. — Frater eius Noztup, v. Hořovice. Geblicz, v. Keblice. Gebse, bruder Diterich von — (1339) 248. Gedrudis, v. Gertrudis. Gefilde, (Kvilda?), Geuilde, nemus retro Reichen- Stein (1346) 623. Geiersberg, Supi Hora, Kyśperk, Gersperk, Geyrs- perch, Bisophsperk, castrum Boh. episcopatus Prag. (1335) 48. (1337) 192. (1344) 570. (1346) 670. Geilnowe, Rudegerus de — (1279) 736. Gelas, Amanien et Arnauld Guillaume de — (1339) 248. Geldern, Geldra, Geldria, Gueldre, Rainaldus, Rai- nalt, Rainaut, Reinald, Renaut, Reynoldus comes de —, comte de — (1334) 1, 13, 10, 20, 26, 28. (1339) 257, 259, 262. (1340) 323. Gelfradus, Theodricus — de Kurwiez, v. Kurwicz. Geluck Nicolaus, v. Nicolaus Geluck. Gendirtheim (1278) 734. Gencz, v. Jeneč. Genczo, v. Jenec, Johannes. Genepe, Wilhelm von — (1346) 691. Genikow, v. Jeníkov. Geniss, v. Johannes, Jeniš. : Genlinus, frater Certleri, civis Prag. (1837) 146. Gent, stamen, stamina de — (1339) 262. Gentes Nicolaus, v. Nicolaus Gentes. Genzo, v. Jenec, Johannes. Georgenthal, Jorrenthal, villa Boh. (1263) 815. Georgius comes Hirsutus, Irsutus, George, Rugrave, Raugraf (1340) 305, 321. — Georg von Vóttau (1342) 480. — Georius, cantor monast. Trebec. (1342) 461. — Jurgel des Goczleins Pleyers aydem, civis Prag. (1340 v. 1341) 334. Gepold Frenczel, Goppoldi Frenczlinus, iuratus Ma- .ioris civit. Prag. v. Franciscus (1836 sq.). de Geppliez Ulricus, civis in Budywoys (1384) 24. Gera, Heinricus advocatus de — (1254) 717. (1261) 723. (1279) 735; alter (?) Heinricus (1312) 776. Geraldus de Magnaco, archidiaconus de Bautesio in ecclesia Constantiensi, papae capellanus, nuntius sedis apostolicae ad Johannem regem (1344) 603. (1345) 645, 868. Gereyne Baldo, miles (1340) 323. Gerhardsdorf, villa Boh. monasterii Aulae Regiae (1292) 746. — (?), Gerhardisdorf, Ramfoldus de — (1345) 621. Gerhardus de Zbraslau, testis (1273) 782. — Maguntinensis ecclesiae archiepiscopus (1297) 751. — de Lubsicz (cc. 1315) 781. — dictus Quatermarc, miles Coloniensis (1341) 374. — advocatus de Hunolstein (1341) 409. Gerlacus, v. Gerlachus. — de Chunstat, v. Kunštát. Gerko, v. Jarek, Jaroslav de Waldenberg, v. Walden- berg. 

Strana 904
904 Gerlachsheim, Peczo de — (1343) 536. — Bernhardus et Cunradus fratres de — (1348) 536. Gerlachus, Gerlacus, archiepiscopus Maguntinus (1346) 680, 694, 696, 697. Gerlinus, incola Pragensis (cc. 1315) 781. St. Germain, S. Germanus, prope Parisius (1341) 386. Germania, Tutsche lande (873) 706, 708. (1389) 261. (1346) 681. Geronsart (1343) 528. Gerossius, v. Jaroslav, Jaroš. Gersperk, v. Geiersberg. Gertrudis, Gerdrudis, nobilis Ingrami de Awersperch filia (uxor Kadoldi de Hazlow) (1885) 68. — mater Petri Schobronis, notarii Montis Kuttnensis (1335) 81. — Gedrudis, famula quondam Elyzabeth, reginae Boh. (1336) 110. : — Gedrudis, uxor Perngeri dicti Pyrnickel (Tyrnickel), v. Perngerus. Gerungus de Medlico, provisione apostol. canon. Olomuc. (1346) 700. — de Lom, v. Lom. Gesczuwicz, v. Ječovice. Geseller, incola Egrensis (1345) 648. Gesnich, v. Kosniky. Gestlinus, Gestlini Bohuslaus, civis Prag. (1346) 702. Geszko, v. Ješek. Getonowiez, v. Détanovice. Getze, pratum apud Antiquam Coloniam (1343) 545. Geuilde, v. Gefilde. Geunaher, Geuner, Geunher Nicolaus, v. Nicolaus Geunher, civis Prag. (1341 sq.). — Wenceslaus, civis Maioris civit. Prag. v. Wenceslaus Geunher. — Johannes, civis Prag., v. Johannes Geunher (1346) 100. Geyersperch, Geyrsperch, v. Kyšperk. Geytauer Nicolaus, v. Nicolaus Geytauer. Ghines Raoul, comte de — et d'Eu, connétable de France (1834) 1. Gieschgobiez, Jordanus de — (1336) 113. Giglaua, v. Jihlava. Gilezbatus (?), canon. Prag. (1325) 790. — Cfr. Gisel- bertus.* Gilieban, Gillebars, v. Epinal. Gilionis Frenczlinus, civis Prag. (1343) 513. Gilschowiez, Kylezowicz, platea Oppaviae (1341) 397. Ginochsel Conradus, (Konrad Junosa, Junosüv), У. Conradus (1334 sq.). Gintzenhofer, Ginczenhouer Conradus (1341) 346. Giselbertus, canon. Prag. (1341) 412. — Cfr. Gilcz- batus et Arnoldus. Gisco Glesil, civis et consul Wratisl. (1340) 329. (1341) 367. Glas Heinricus, v. Heinricus Glas, civis Prag. — Buslaus, v. Bohuslav, Bohuslaus Glas, civis Prag. — Johel, v. Johlinus Glas. — Pesco, Petrus, v. Petrus Glas. — Seydel, v. Seidel, Seidlinus, Sidlinus Glas. Glathovia, Glatovia, v. Klatovy. Glatz, v. Kladsko. Glaubitz, Globicz, Globus, Glubos, Otto de — (1337) 151, 168, 168. (1846) 661. Emler, Regesta Bohemiae. Glaubitz, Glubos, Otto, Reynczko et Nicolaus de — fratres (1346) 661. — Frater eorum Tammo. — Otakerus de — (1346) 661. Gleiwitz, Glibitz, Gliwicz, civitas Silesiae (1337) 156. (1345) 681. — Glywicz, Michael von — (1345) 605. Glenglinus, v. Klatovy. Gletzisches weichbild, v. Kladsko, Glatz, civitas et territorium Glac. Glibitz, Gliwicz, v. Gleiwitz. Globicz, Globus, v. Glaubitz. Glogau, Glogovia, v. Hlohov. Glonglinus de Scocecz, v. Skoëec. Glymes, Arnold von — (1345) 647. — Jaquemin von — (1345) 647. Gnaschpiez, Gnashpicz, Bernhard von — (1343) 531. Gnehenycz, v. Kynice. Gnezna, v. Hnězdno. Gniehenicz, Gniehnicz, v. Kněhnice. Goczlinus, v. Götzel. Gojau, v. Kájov. Gokriczer Johannes, v. Johannes Gokritzer. Goldbach, Goltbach, Helwicus de — provincialis fr. ord. Theutonici per Thuringiam (1295) 748. Goldberg, Goltperg, civitas Silesiae (1343) 526. (1345) 329. Goldenkron, v. Zlatá Koruna. Goldstein, Goldenstein in Silesia (1340) 310, 312. Goldenstein, civitas et castrum Mor. (1346) 652, 656, 657. Goldner Andreas, v. Andreas Goldner. — Reymbotha, Reymboto etc., v. Reymboto Goldner. Goldschmiede, Goltsmide, fovea Montium Chuttnen- sium (1344) 582. ` Goldwasser, Goltwasser, rivulus Boh. (1346) 690. Golsyn, Golszen, burggravius in — Hermannus (1344) 598. (1345) 642. Goltperg, v. Goldberg. Goltwasser, v. Goldwasser. Goltsmide, v. Goldschmiede. Gonzaga, dominus de — (1345) 614. Gopoldus, Copoldus, faber Pragae (cc. 1315) 781. — Goppoldus Frenclinus, v. Frenclinus Goppold. Gor, Gora, v. Guhrau. Goret Heinrich (1337) 189. Gorgowicz Nicolaus, v. Nicolaus Gorgowicz (1336 sg.) Goritia, Görz, Albertus, comes de — Albrecht graf von — (1335) 67. (1836) 134, 135. (1389) 298. — Meinhardus comes de — (1839) 298. — G. comitissa de — (1836) 134, 135. — ecclesia S. Petri in — (1341) 861. Górlitz, Górlicz, Gorlicensis civitas Gorlich, Gorlitz, v. Zhořelec. Görgenperg (Georgenberg?) St., Heinrich von Lev- bolving, probst auf — (1312) 777. Gors, v. Gars. Gorwicz Nycolaus (1346) 653. Gostel, v. Kostelec. Gotfridus de Curia sacerdos (1270) 728. — Gotfrid od Hory (1276) 734. — frater ordinis Teutonici (1289) 741. (1290) 742. — Gottfridus de Ysmache, frater domus ord. Teuto- nici Egrae (1295) 749. (1808) 770. 

Strana 905
Index personarum, et. locorum. Gotfridus, Gotfridus, iudex de Podol (1807) 823. — Bibin (Ribin ?), magister consulum Egrae (1808) 770. — de Körnern, fratrum ord. Teutonici provincialis per Thuringiam (1308) 770. — abbas Zabortovicensis (1343) 531. — magister coquinae regis Boh. (1338) 228. — plebanus de Schweintz (1340) 327. Gothycaw, v. Chotíkov. Gotschalcus, Gothschaleus, notarius, protonotarius Ottacari, ducis Austriae et Stiriae (1252) 812. (1253) 814. — Gotsaleus, presbyter (1971) 729. — Gotsalus, iuratns de Byela (1308—1317) 767. Gótzel, Goczlinus, auriga Pragae (cc. 1315) 781. — Gotzlinus dictus Ronower, civis Schazslaviensis (1330) 797. — Goczlinus, iudex in Colonia super Albea (1334) 30. — Goeczel, Goeczlinus, civis Prag. (1336) 98. (1337) 146. — Goczlinus, civis Prag, cognatus eius Enderlinus (1339) 247. (1340) 301. (1341) 353. | — — de Buschowicz, Buschwicz, Buschwitz, civis Luthomericzensis (1339) 288, 289. (1341) 357. — Goczlinus iuvenis, Montler, iuratus Pilznensis (1341) 364. — Parvus, iuratus Tschaslav. (1812) 448. — Goczlinus, possessor curiae in Gozzau (1345) 615. Gozzau, v. Kosov. Gozzensatz (1337) 186. Grab, v. Hroby. Grabov aqua (1304) 822. Grades, Graides (1344) 586. Gradicense monasterium, v. Hradisté prope Olomuez et Hradisté Mnichové. Gradicensis archidiaconus, v. Králové Hradec. Graispah, Berchtolt graf von — (1339) 261. Gralicz, v. Kralice. Grance, Huedes sire de — (1338) 242. Grange, Friedrich von — (1340) 314. Grantprey, Gerars de — (1341) 368. Gratz, Graetz, Gretz, civitas et castrum Stiriae (1252) 812. (1263) 722. (1335) 67. Gratzen, v. Nové Hrady. Grecz, Gretz, v. Hradec, Hradec Králové. — de Greez Johannes, v. Johannes de Grecz. Greczen, v. Nové Hrady. Gredes, villa in comitatu Lucemburg. (1334) 11. Gredisch, v. Hradiště. Gregorius de Crescentio, S. Theodori diaconus car- dinalis (1226) 712. — papa IX. (1272) 732. — Prag. episcopus (1300) 753, 755. (1301) 758, 759. (mem. 1335) 49. — fr. monasterii Brewnov. (1342) 475. — cfr. etiam Rehník, Rziehnico. Greifenberg, v. Greifenburg. Greifenburg, Greiffenberg, Greyffenberch, civitas et castrum Karinthiae (1335) 67. (1336) 135, 137. Grelicz, v. Kralice. Grellenort, fovea prope Montem Chuttnen. (1337) 173. Gretz, v. Gratz. Gretzen, v. Nové Hrady. 905 Grevenmacheren, Macheren (1888) 224. (1346) 688. Griesbach, Grizbach, villa monasterii Waldsassensis 1297) 751. Grillberg, Grillperg (1291) 744. Grimma (1254) 717, 718. Grinsdorf, v. Krizansdorf. Grinzing, Grincingen in Austria (1295) 749. Grisow, v. Grüssau. Gritoouo, v. Hrutov. Grizbach, v. Griesbach. Grotkov, Grottkau, Grotkov, civitas Silesiae (1343) 526. (1344) 595, 597. (1345) 646. Groznata, v. Hroznata. Griinberg, Grumberg, Grunberch, Genco, Genczo, Jenzo de — (1388) 227. (1343) 548. (1345) 648. Grunenbach, castrum in comitatu Lucemburg. (1346) 656. Gruenpech Henslinus, v. Henslinus. Grünhain, Grunhaim, monasterium ord. Cisterciensis in — prope civitatem Zwickaviensem in regno Sa- xoniae (1311) 365. — Monachus: Cunradus de Zewitavia (1317) 826. Grunowe (Grünau, Grônau?), Syffridus de — (1309) 771. Gruspan, v. Hrušovany. Grůssau, Cresowe, bona in — (1289) 741. — Grisow, monasterium Silesiae (1332) 800, 801. — Abbas: Heinricus (1382) 800. Grzepeowicz, Pasco de — (1345) 637. Guastalla, castrum et civitas Italiae (1331) 799. Gueldre, v. Geldern. Guelich, v. Jülich. Guhrau, Gora, Gurau, civitas et castrum Silesiae (1335) 63. (1336) 109. (1337) 168. (1338) 215. (1345) 634, 636. — Dominus Gorensis Johannes, dux Si- lesiae (1345) 634. 636. Guido, Honorii papae III. notarius (1226) 712. — tit. S. Laurentii in Lucino presbyter cardinalis, &postol sedis legatus in provinciis Salzburg. et Greznensi et in dioec. Prag. (1266) 816. — tit. S. Laurentii in Lucino presb. card. (1344) 573. — Lugdunensis archiepiscopus (1342) 868. — tit. S. Ceciliae resb. card. (1346) 671. Guiennia, dux: Johannes (1346) 687. Guillaume, Guillelmus, v. Wilhelmus. Guillermus (Wilhelmus?), tit. S. Mariae in Cosmedin diaconus cardinalis (1346) 671. — Rogerii, vicecomes Bellifortis (1346) 676. . Gulich, v. Jülich. Gumberg, v. Kornberg, Kornberk. Gumpolds, v. Humpolec. Gunegundis, v. Kunegundis. Guntherus, comes de Kevrburc (1233) 713. — prior hospitalis in Kvngesperch (1805) 763. — de Monte, civis Prag. (1318) 827, 828. (1319) 828. (1320) 829. — magister, iuris peritus (1329) 795. — de Erfordia, bruder Gunther von Erforte, frater ord. Teut. sacerdos Egrae(?) (1339) 248. — Dives, scabinus in Luthomusle (1346) 663. Gurau, v. Guhrau. Gurdau, Gurdei, Gurdey, v. Kurdéjov. Gurim, Gurym, v. Kouřim. 114 

Strana 906
906 Guta, Gutha, Bona, Gutta, Juditha regina Boh. et marchionissa Mor. (1291) 744. (1295) 748. (mem. 1334) 1. — Bona, filia Johannis, regis Boh. ducissa Norman- diae, v. Bona. — Gutta, uxor Ottonis de Zsulaw (1848) 487. — cfr. etiam Bona. Gutenstein (?), Gutensteyne, Pirsech von dem — (1843) 543. Guttae, v. Kutná Hora. Guy, Jean de — et de Hainaut, de Namur (1334) 1. Gvala, presbyter cardinalis (1226) 712. Gyczyn, v. Jičín. Gyenycow, v. Jeníkov. Gylaw (Žilov?) exstirpationes inter Wserob et Zsu- law (1348) 487. Gylava, Gy(g)lava (?) v. Jihlava, fluvius (1238) 714. Gymmramus, v. Jimram. Gyner Nicolaus, v. Nicolaus Gyner. Gynochsel, v. Conradus et Juno&. Gyrud de Semnicz, v. Semonice. Gysko de Wid, civis Wratisl. (1334) 10, 11. Gytschin, v. Jičín. — Gytzin, v. Staré místo. Gytzin, v. Jičín. H. H. abbas Fuldensis (1311) 775. Habardus, Habardus de Machwicz, commendator provincialis ord. Teut. per Boh. et Mor. (1337) 187. — — de Prosstyeborz (1342) 480. Habarscze (Habařce?), villa Boh. ad castrum Men- dicum spectans (1336) 106. Habelo, v. Havel, Gallus. Habelschwerdt, Habelschwerd, Hawelswerd, oppidum in terra Glacensi, v. Bystřice. Haber, v. Habry. Habi4, Habrzi, Habrzy, villa Boh. (1334) 82. (1335) 48. (1337) 193. — Habrzi, villa Mor. (1342) 463. — Habrzie, vallis prope Bezdez (1337) 170. Habry, Haber, Habrn, Nahaber (1238) 714. — Te- loneum in — (1341) 424. Habrzi, Habrzie, Habrzy, v. Habří. Habsbach, Haspach, Heinricus pincerna de — (1252) 812. Hacker Jacobus, v. Jacobus Hacker (1334 sq.); H. Nicolaus, v. Nicolaus Hacker. (1341 sq.) Hacky (?), Haczki, villa Boh. (1338) 220. Hafnerluden, Lubnicz, villa Mor. (1341) 417. Hahalwsch, subpincerna regis Boh. (1273) 732. Hahn, cfr. Hayn. Hachenteufel Hermannus, v. Hermannus Hachenteufel. Haid, Heyde, villa monasterii Waldsassensis (1267) 725. — v. Bor, Dvořiště. Haienges, v. Hayange. Haimannus, Hainmannus, Heimannus, Heinemannus, Heymannus, Heynemannus de Dubena, dapifer regni Boh. (1279) 735. — Filii eius Albertus et Zcenko. — Heynemannus de Luchtenburch (1281) 737. Emler, Regesta Bohemiae. Haimannus, Heimannus Wenzlai de Luchtenburc filius (1814) 780. — Heymannus Cyneri, iuratus in Luthmericz (1841) 857. — Hainmannus filius Hainmanni iunioris de Leuchten- burch (1342) 480. Haimburg, Heimburch, civitas Austriae Inferioris (1254) 811, 812. Hainau, Haynaw, Haynow, civitas Silesiae (1339) 251, (1343) 525, 526. (1345) 634. Hainaut, v. Hennegau. Hainricus, v. Heinricus. Haj, Hay, silva (1342) 431. Hajany, Hayan, villa Mor. monasterii Aulae S. Mariae in Antiqua Bruna (1339) 275. Hájek, Na hayku, villa Boh. ad Baworow pertinens (1334) 4. — Hayko, familiaris Czenkonis de Vetovia (1345) 622. — Hayko, v. Tismice. Haldek, Tammo de — (cc. 1815) 782. Hall, civitas Tirolis (1336) 111, 128. — Hallenses sa- linae (1336) 125. — Dytrich, pfarrer zu — (1336) 114. Ham, Gerardus de — (1340) 312. Hanau, Hannowe, Hanov, Ulricus dominus in — (1336) 108. (1346) 685. — Natus eius Raynhardus, provisione apostol. canon. Olomuc. Hancelmus (Anselmus?) Cyneri, scabinus in Luth- mericz (1341) 357. Hánek, Hanco (Johannes? Heinricus ?), Schertilczan, civis et consul Wratislav. (1840) 329. — — Glogow, civis et consul Wratisl. (1840) 329. — — de Gablona, civis Luthomeric. (1341) 357. .— — de Mysna, civis Luthomeric. (1841) 357. — dictus Jesir, civis Wratisl. (1345) 618. — — Eliae, iuratus Novae civitatis sub castro Prag. (1345) 623. Hanezmannus, v. Johannes. Hanéovice (?), Hanczowicz, curiae in — (1341) 403. Hanenberk, Tasso de — (1324) 789. — Filius eius Luczko. Hannes, v. Johannes. Hanmannus Wilkos, iuratus, iudex in Chuttis (1340) 307. (1344) 582. . Hanno, Anno, Frisingensis episcopus (873) 107. — Anno, magister generalis fratrum ord. Teut. (1265) 728. (1273) 731. Hannonia, v. Hennegau. Hańovice, Hanowicz, villa Mor. (1339) 286. Hardeck, Hardekke, Henricus comes de — (1262) 815. Haregni, Harigni, Haregny in comitatu Hannoniae (1334) 14. Harrach, Harach, Dietreich, Dytreich von_— (1336) 112. (1341) 379. — Filius eius Penisch (id est Be- neś, Benedictus). — Uxor eius Elspet, Elizabeth. — — Harocher, Wernhart (1338) 224. — Bohunek, Bohunco von — (1339) 250, 251. — Filii eius: Paul, Wenichs (i. e. Beneś), Wernhart, Wo- hvnk (1339) 250, 251. Harrer Matthaeus, v. Matthaeus Harrer; Harreri Petrus vel Pesco, civis Prag., v. Petrus Harreri. Harsin, v. Hersen. Hart, villa prope Egram (1290) 743. 

Strana 907
Index personarum et locorum. Hartenberg, v. Hertenberg. Hartenstein, Meynherus Mysnensis (1345) 611. Hartléb, Hartlíb, Hartleb, canon. Melnic. (1321) 830. Hartlebus, Hartleuus, Hartlews de Ryczan (1334) 82. — — Hartlieb, Hartleuus, Hartlews, Hartlewus, civis Prag. (1336) 98. (1337) 146. (1338) 205. (1340) 301. — — Hartlebus de Popicz (1341) 337. — Frater eius Johannes Czirninus de Popicz. — — Hartleb de Wiczkow, v. Víékov. Hartlewus, v. Hartléb. Hartlíb, v. Hartléb. Hartmann, Hartmannus de Helderungen, frater ord. Teutonici (1272) 731. — civis Glacensis (1305) 764. Harzée, Herzées, Harzeie, Werri, Wiry de — che- valier (1340) 316. (1343) 528. (1344) 583, 586. Hartraistain castrum (1342) 429. Hasco, v. Hašek. Hasela, v. Haslach. Hasenzagel Heinrich, v. Heinricus Hasenzagel. Hasenburg, Ausburgh, Hazinburg, Hazmburk, Sbinco de — Sbizcho Lepus de — Zbynco de — (1343) 587. (1344) 600. (1346) 665. Haslach, Hasela, oppidum Bavariae (1834) 13. (1341) 400. — Plebanus: Berchterus, (1307) 766. Hasmund Chunrat, iudex Znoymae (1387) 184. de Haspach, v. Habsbach. : Hassel, Hasselt (1338) 220, 221. Hassia, lantgravius de — (1345) 644. Hassovia, Hassoviae dux (1285—1290) 739. Hasek, Hasco de Czeczelicz, v. Ceéelice. Haubschmann, Albertus civis Sacensis dictus — (1295) 750. Hauenreut, Hawenreut, (1814) 779. Haugwitz, Hugewitz, Hugewiz, Hugwiez, Heinricus de — capitaneus Wratislav. (1337) 153, 165. (1339) 804, 264, 279. (1340) 812. (1345) 616. — Hugowicz, Poppo de — (1346) 664. Hauines, Hauinez, in comitatu Lucemburg. (1342) 447. (1844) 686. Havel, Haulo, fidelis Wladislai I. regis Boh. (p. 1158) 709. — V. Gallus. — Habelo de Lipoliticz (1282) 737. Havel, v. Gallus. Havraň, Hawran, villa Boh. (1337) 194. — Hawran, Jesco de — (1337) 194. Havraníky, Kaidling, Chevernig, Chevernik, villa Mor. (1343) 531. Hawelswerd, v. Bystřice, Habelschwerdt. Hayan, v. Hajany. Hayange, Haienges, Heyange (1344) 552, 560. Hayko, v. Hájek, Tismice. Hayla dicta Schranin, incola Prag. (1338) 205. Hayn (Hahn?), villa monast. Ossec. (1341) 351. Haynau, v. Hennegau, Hannonia. Haze Sbinco, v. Zajíc. Hazinburg, v. Hasenburg. Hazinis, castrum Hungariae (1338) 209. Hazmburk, v. Hasenburg. Heckardus, v. Eckhardus. Heckel Cristanus, civis Egrensis, testis (1305) 763. (1311) 775. comes de — burggravius villa in territorio Egrensi 907 Heckel Hermannus, civis Egrensis (1311) 775. — cocus Czenkonis de Vetouia (1345) 622. de Hegel Henricus (1369) 726, 817, 818. Hedwigis, relicta Hawardi de Hertenberch (1277) 734 — uxor Heinrici Scheterwange civis Glac. (1305) 764. — gubpriorissa monast. Chunic. (1334) 7, — filia Conradi, ducis Olsniczensis (1338) 214. — Wildgräfin, uxor Gerlaci de Bronshorn (1339) 251. Hecht Albrecht, fr. ord. Teutonici Egrae (1341) 420. — Hechto Wernhardus (1334) 31, 32. — Hechto de Rossicz, Rozic, v. Rosice. Heidenrieus, frater ord. Teutonici, commendator in Wenere (Weuere?) (1272) 731. — fr. ord. Teutonici, clericus (1289) 741. (1290) 742. — Heydenricus, abbas monast. Sedlic. (1311) 776. (mem. 1341) 359. Heimburg, Heimburch, v. Haimburg. Hein, Heyno, civis in Schonberg (1332) 800. Heinrieus, Henricus, Hainricus, Haynricus, Heyn- ricus, Henclinus, Henczlinus, Heinlinus, Hinco, Hinko, Hynco, Hynko. — dux Zwerinensis (1225) 809. — comes de Anhalt (1233) 718. — Henricus filius Smil, nobilis Boh. (1233) 713. — Frater eius Castolaus. — Henricus de Novo Castro, nobilis Boh. (1233) 713. — Fratres eius Witko senior et Witko iunior. V. Jindfichüv Hradec. — de Sunninberge miles (1236) 713. — Henricus, filius Tsastolai de Sittavia, filius Zastolai (1249) 810. (1253) 814. : — pincerna de Haspach, testis (1252) 812. — guardianus S. Francisci Pragae (1241) 715. — Henricus de Vndberch (Vridberch?), civis Litho- mierycz. (1253) 814. — advocatus de Gera, v. Gera. — iudex dictus Lapicida in Novo Castro (1255) 719. fr. Henricus, plebanus in Broda (Teutonicali) (1265) 724. — rector ecclesiae in Longa Villa et Medio Monte (1256) 719. prior domus fratrum Teutonicorum in Plawe (1265) 123. Henricus de Ratispona, civis Egrensis (1265) 723. dictus Rorich (1269) 726, 817. Hegel (1269) 726, 817, 818. Sacerdos (1970) 728. fr. ord. Teutonici, plebanus eccl. S. Benedicti Pra- gae (1272) 730. Henricus, plebanus in Drobewitz (1272) 731. de Oldrzichowa (1272) 730. Silstrang miles, testis (1279) 735. Misnensis et Orientalis marchio (1279) 735. (mem. 1300) 756. Heinco, Hinco, dapifer regni Boh. (1281) 737. — Cfr. etiam Haimannus, Heinemannus de Dubena. Henricus de Luchtenburk (1282) 737. Fames, scabinus Maydburg. (1282) 819. episcopus Tridentinus (1287) 740. dictus Spervogil, civis Egrensis (1287) 740. Henricus, Ratisponensis episcopus (1287) 740. de Wachowe, fr. ordinis Teut. (1289) 741. (1290) 142. LILII LILII 114* 

Strana 908
908 Heinricus, Henricus, Smollo, fr. ordinis Teut. Egrae (1295) 749. Pydeler, civis Egrensis (1295) 748. — Uxor eius Jutta. Thannerius (1295) 748. Canis, Heinrich de Hvnt, commendator domus fratrum ord. Teut. Egrae (1300) 756. (1311) 775. Caminensis episc. (1304) 821. dictus Scheterwange, civis in Glacz(?) (1805) 764. — Uxor eius Hedwigis. dictus Policzer, civis Glacensis (1305) 764. iudex Czaslaviae (1307) 823. de Sytenicz, testis (1307) 823. Beezo, civis Czaslav. (1307) 823. frater Hermanni Weldleri Egrensis (1308) 769. Steinkeller, civis in Egra (1308) 769. de Brunswich, commendator ord. Teutonici (1308) 710. de lapideo collario, consul Egrensis (1308) 770. Boh. et Pol. rex, Karinthiae dux et comes Tirolis (1307) 766. (1308) 767, 768, 824. (1310) 771. (1330) 798. Mem. (1335) 55, 58, 59, 81. (1336) 133—137, dictus Ruze, advocatus de Plawe, filius Heinrici senioris (1309) 771. Coloniensis archiepiscopus (1310) 774. Henricus, iudex de Chazlauia (1310) 773. VIL Romanorum rex, imperator (1310) 774. (1311) 775, 776. (1312) 776. Mem. (1313—1318) 778. (1340) 314. (1341) 412. (1342) 416. (1344) 588. (1346) 670—673, 675, 676. der Rorer, miles (1311) 775. der Rib&tein, civis Egrensis (1311) 775. Henricus, quondam iudex in Mysa (1312) 777. Heynrich von Milsan, iuratus Lunensis (1314) 779. Heynrich der smit, iuratus Lunensis (1314) 779. civis in Stadtlin (1814) 779. de Yglavia, civis Prag. (cc. 1815) 781. pistor, civis Prag. (cc. 1315) 781. pistor dietus Sockel, civis Prag. (cc. 1815) 781. — Pybranerus, civis Prag. (cc. 1315) 782. — de Lapide, iuratus Prag. (cc. 1815) 781, 782. Henackel, incola Prag. (cc. 1315) 781. faber, incola Prag. (cc. 1315) 781, 782. Henricus Knaut (Knaur?), incola Prag. (ce. 1315) 781. medicus, civis de Cubito (1316) 782. de Amlungsdorf, praepositus Cicensis et archidia- conus Plznensis (1317) 826. Henricus, Heinrich, dux Bavariae, comes palatinus Reni, dux Bavariae Inferioris, filius Ottonis regis Ungariae ac ducis Bavariae, gener Johannis, regis Boh. (1321) 786. (1330) 798. (1334) 7. (1335) 57—60, 80, 86, 93. (1337) 156, 157, 159, 196, 199. (mem. 1341) 335, 386. — Uxor eius Margaretha, filia Johannis regis Boh., v. Margaretha, filius eius Jo- hannes, v. Johannes (1335 sq.) Austriae dux etc. (1322) 787. Clausner, testis in Budwoys (1323) 832. Climit(?), testis ibidem (1323) 832. canonicus Prag., praepositus Melnicensis, praepo- situs Pragensis, terrae notarius, summus cancella- rius Karoli, marchionis Mor. (1325) 792. (1329) 794, 795. (1334) 18, 39. (1337) 165, 194. (1339) 959, Emler, Regesta Bohemiae. 858, 859. (1841) 394, 412, 417. (1342) 479. (1343) 484, 523. (1344) 554. (1345) 647. Heinricus, Henricus, Henricus Bavarus, iuratus [11 Kadanensis (1327) 840. — de Zahir, iuratus ibidem (1327) 841. -— dictus Zlenicz, iuratus ibidem (1897) 841. Henricus dictus Czoboch, civis Kadanensis (1327) 841. — Uxor eius Sophia. Henricus, decanus Prag. (1326) 792. (1329) 796. Heinczmannus, Heynczmannus, scabinus iuvenis, civis Schazlaviensis (1330) 797. Henzlinus Noezlini, civis in Kuthis (1330) 798. — Uxor eius Elisabeth. Henricus, abbas de Grisow (1332) 800. Henricus, praepositus Lewtomericensis, canon. Wis- segrad. (1334) 1, 2, 38. Henricus, Henczlinus de Thuest, Thust, civis, iu- ratus Maioris civit. Prag. (1334) 5, 9, 10, 23. (1338) 205. (1339) 247. — Filius eius Wenceslaus. I, dux Silesiae, dominus Wratisl. (mem. 1342) 468. II, dux Silesiae, dominus Wratisl. (mem. 1342) 468. III, dux Silesiae, dominus Wratislav. Mem. (1842) 468. (1343) 545. IV, dux Silesiae, dominus Wratislav. (mem. 1342) 468. V, dux Silesiae, dominus Wratislav. (mem. 1342) 468. VI, dux Silesiae, dominus Wratislav. et in Glacz (1334) 11. (1336) 851. Mem. (1337) 151, 165. (1342) 468. (1345) 616. dux Silesiae et Cracoviae (mem. 1340) 330. ос dux Silesiae, dominus Saganensis, Crosnensis et Glogoviae (1335) 68, 64, 75. (1338) 217, 222. (1339) 249. (1341) 890. (1344) 596, 597. (1845) 636, 646. Henricus oc, dux Silesiae, dominus in Furstenberg et in Jawor, Jawer, dux Jaworensis, herzog von Jaurn (1387) 147—149, 164. (1339) 259, 274. (1342) 452, 468. — Uxor eius Agnes, filia Wenceslai II, regis Boh. dux Silesiae (mem. 1345) 633. Hynco, episc. Olomuc. (mem. 1834) 12. Heinlinus Rimbotonis, scabinus in Luna (1334) 16. Henricus, custos Olomuc. eccl, officialis curiae episcopalis Olomuc. (1334) 18. (1335) 89. (1339) 286. (1340) 323, 326. (1341) 346. Henricus Herschefal, iuratus in Nova Pilzna (1334) 21. — Motler, Montler, iuratus in Nova Pilzna (1334) 21. (1341) 364. (1343) 487, 503. (1344) 557. — Maguntinus archiepiscopus (1384) 21, 22. (1335) 57. (1336) 131. (1339) 257, 260. (1841) 386, 387, 409. (1345) 609. (1346) 697. — commendator domus S. Mariae ord. S. Johan- nis Bapt. Pragae (1334) 23. (1340) 317. Henslinus Gruenpech, inratus in Budywoys (1334) 24 Henricus Pegdalener, iuratus in Budywoys (1334) 24. — Chersner, iuratus in Budywoys (1334) 24. — Paczauer, civis iu Budywoys (1334) 24. — frater monasterii Sderasiensis, plebanus in Me- syerziecz (1334) 25. 

Strana 909
Index personarum et locorum. Heinricus, Henricus, Heynczmannus de Rosental, || LILII civis, iuratus in Monte Kuthna (1334) 30. (1344) 582. Heinczlinus, faber, iuratus Novae civitatis sub castro Prag. (1334) 25. (1335) 73. (1336) 131. Heinrich der Dvnne, frater Alberonis, iudicis de Vreinstat (1334) 35. . Heinricus dictus Chretzler, Henricus Chretzleri, claviger, summus claviger hospitalis S. Francisci ordinis Cruciferorum cum rubea stella Pragae (1334) 35. (1844) 560, 588. Heynz, scabinus in Tribowia Bohemicali (1335) 48. Henricus Suevus, Svevus, Swevus, Swews, Heinrich Swab, genannt Cziegler, dictus Sweuus, civis, iudex, iuratus Maioris civit Prag. pincerna regis (1335) 49. (1336) 124. (1337) 146, 185. (1839) 247, 295. (1340 v. 1341) 334. (1341) 353, 369, 396, 408, 420, 426. (1342) 440, 449, 478. (1344) 594, 5956. (1345) 50, 642, 645. (1346) 655. Henricus Quek, sartor regis Boh. civis Maioris civit. Prag. (1335) 49, 50. (1341) 378. Melniker, civis, iuratus Prag. (1335) 50, 57, 66. (1337) 146. (1338) 202, 204, 205, 210, 235, 243. (1340) 298, 299. (mem. 1344) 591. — Frater eius Hermannus, episcopus Warmiensis, v. Hermann, Hermannus ; relicta Cvna (Cuna). Haynricus de Enselingen, canon. Constanc. (1835) 851. dictus Pfeffer, Piper, iuratus Prag. (1835) 50, 57, 66. (1388) 204. Henslinus, Henzel Waczinger, civis Prag. (1335) 57, 66. (1339) 248. (1340) 301. (1840 v. 1341) 384. Sandomiriensis subcamerarius (1335) 63, 85. advocatus de Wyda, iudex provincialis in Egra (1335) 65. Heynrich von Kycz (1335) 67, frater monast. Zderaziensis (1335) 74. datarius (?) litterae regalis (1835) 94. Hynco de Sleben (1330) 96. Heinczel Pleyer (1336) 98. Hainel des Rotleben aidam, civis Pragensis (1336) 98. rebellis regis Hungariae (1336) 99. dictus Schenk de Schenkendorf (1836) 107. Henricus de Cadano, Heynrich vom Cadan, civis iuratus Maioris eivit. Prag. (1336) 124. (1340 v. 1341) 334. (1341) 408. Glas, civis Prag. (1336) 124. (1337) 185. (1340 v. 1341) 334. (1344) 595. iuris peritus Pragae (1336) 126. plebanus de Monte Kutnensi (1336) 126. abbas monast. in Lutomisl (1336) 128. Henricus, prior monast. in Lutomisl (1336) 128. Henricus presbyter, plebanus in Lhota (1336) 128. civis Prag. subemptor inter institas (1837) 146. Heinel, Heinlinus Negel, civis Maioris civit. Prag. fideiussor (1337) 146. (1839) 245, 247, 285. (1840 v. 1841) 334. presbyter in Budyvoys (1337) 147. Henricus, Hainczlinus Theodrici, Heinczil, hern Dit- reichs sun, civis Prag. (1837) 146. (1339) 247, 276, 277, 285, 295. (1840 v. 1841) 334. (1341) 363, 406. (1344) 566. Heinlinus Hertlini, civis Maioris civit. Prag. (1337) 146. -909 Heinricus, Henricus, vasallus Wratislav. (1337) 165. Ebenstaner, civis Prag. carnifex (1337) 185. de Eysgrube dictus Rauscher (1337) 192. Hinko de Malowar, canon. Prag. (1337) 194. (1341) 412. (1344) 554. Henzlinus, filius Meinhardi Wolframi, civis Prag. (1338) 205. Henlinus, civis Prag. (1338) 205. Shephler, civis Prag. (1338) 205. Heynlinus Albus, iuratus in Montibus Chutnis (1838) 242. Hentzmannus Schobir, iuratus Chutnensis (1338) 242. Henslinus Mathiae de Egra, Hensel Mathes vel Mathiz suen von Eger (1339) 947, 295. (1340 v. 1341) 334. (1341) 408. (1844) 594. Heinczlinus, civis Prag. gener Hertlini pistoris (1338) 205. (1339) 248. (1340) 801. — camerarius monast. Sedlicensis (1338) 223. I I Henslinus Leulini, iuratus Chutnensis (1338) 242. Henczlinus Brunner, civis et iuratus Chutnensis (1338) 242. (1339) 246. Henricus institor, civis in Nova Plzna (1338) 858. Henricus, iudex in Broda Teutunicali (1339) 250. — Heynel, servus Conradi de Leutmericz (1339) 294. [1 dictus Czalta, qui se gerit pro abbate Luthomysl. (1339) 298. Henricus Neithardus, incola Prag. (1340) 303. Hinco de Drahanowicz, v. Drahañovice. Heinrich Hasenzagel, Hasenzcagil, civis Egrensis (1340) 304. (1841) 346. (1343) 493. Hainrich Knod, civis in Egra (1340) 304. — Uxor eius Mechtildis. Hencezmannus Puscho, iuratus, magister civium in Chuttis (1340) 307. (1344) 582. Heynlinus Eylower, iudex, iuratus urborarius in Chuttis (1340) 307. (1341) 807. (1343) 432, 448, 473. (1848) 516, 518—590. Hainricus, plebanus in Peneschaw (1340) 309. Heyneco de Bludow (1340) 312. Henricus, iudex Jemnicensis (1340) 316. — de Camica (1340) 317. — de Halle, clericus regis Boh. (1340) 323. Hensel, herrn Meinhards suen, civis Prag. (1340 v. 1841) 334. Heinreich Rokczaner, schreiber (1340 v. 1841) 334. lebanus de Belyna (1841) 341. enslinus, clericus de Pulchro Monte (1341) 344. Hainrich Klet von Lasan, komtur des Deutschen hauses zu Eger (1341) 346, 419. Henrieus, plebanus de Mezirziecz (1341) 348. Hinco de Zandow (1341) 345. Henslinus Cornpuhel, iuratus Maioris civit. Prag. (1341) 353. Heinczlinus dictus Pfeyfinskolbel, civit. Prag. (1341) 353. Henricus de Aldinberg, iuratus in Luthmericz (1341) 357. Henlinus de Copycz, iuratus in Luthmericz (1341) 857. Hinko Hacker, iuratus Pilsnensis (1341) 364. Hainzlinus de Kralowicz, iuratus Pilznensis (1341) 364. Radcziczer, iuratus Pilznensis (1341) 364. a civis Maioris 

Strana 910
910 Heinricus, Henricus, thezauri regis Bohemiae no- tarius (1341) 378. — Henricus, plebanus in Vnczowicz (1341) 385. — Hinco de Nachalen dictus Bluda (1341) 388. — quondam Cunsonis de Wsetat, notarius publicus (1341) 397. Kuschburg (1341) 416. Heinlein Vogelnestis sun (1341) 420. Heinlinus, Hainel dictus Eywan, civis Prag. (1341) 353. Henricus de Kampnic (1341) 345. iudex de Indagine (1342) 446. abbas monasterii S. Humberti (1342) 447. dictus Donerhous, civis Chutnensis (1342) 448. Heinlinus Longi, iuratus Tschaslaviensis (1342) 448. Heinczmannus Jungschepf, civis Tschaslav. (1342) 448, 449. Heinlinus dictus Fulbouch civis Chuttnensis (1342) 448. — Uxor eius Elizabeth. Henezmannus dictus Schober, (1342) 448. Ronawer, iuratus Tschaslav. (1342) 448. Henzlinus, iuratus Tschaslav. (1342) 448. Fressemur, iuratus Tschaslav. (1342) 448. Persiconis, iuratus Glatov. (1342) 454. Henricus Platznitsuc (Platzinsgut?), iuratus Glatov. (1342) 454. — Henlinus de Czietolib, scabinus Lunensis (1342) 466. — abbas Cladrubensis monasterii (1385) 803. (1342) 468, 469. (1343) 500. (1344) 599. Heinrich von Vóttau (1342) 480. civis de Nova Domo (1343) 487. Heinrich Beyer (1843) 488. Henricus dictus Cerrmantel, civis Brunnensis (1343) rior monast. Ossec. (1843) 494. inco, praepositus eccl. Prag. (mem. 1348) 506. dictus Schram, civis Prag. (1343) 626. Henslinus de Hertwici villa, iuratus in Nova Co- lonia (1843) 544. — Heindlinus Serrel, iuratus in Nova Colonia (1343) 545. — Henslinus lineator, iuratus in Nova Colonia (1343) 45. — Henslinus Leupoldi, iuratus in Nova Colonia (1843) 45. — Heinlinus dictus Totkol, fr. monasterii S. Augu- stini in Tusta (1343) 546. — Henricus de Vrimaria, fr. ord. S. Augustini pro- vinciae Saxoniae provincialis (1343) 547. monachus Aulae Regiae (mem. 1344) 576. Henrich Brunner, iuratus in Chuttis (1344) 582. Henslinus filius Alberti, civis Prag. (1344) 598. Henslinus Beneschower, civis Prag. (1348) 551. (1344) 603. — Tronuschel, civis Prag. (1348) 551. (1344) 603. cellerarius monasterii Cedlic. (1345) 604, 613. Henco de Laco (Lacu?) (1345) 611. Henricus dictus Sweykerii, civis in Strakonicz (1345) 17. — fratruelis Czenkonis de Vetovia (1345) 622. — de Lucemburg (1345) 646. — camerarius in Egra (1345) 644. LEE LI | civis Chuttnensis Emler, Regesta Bohemiae. Heinrieus, Henricus, plebanus in Sstiepanow (1345) 648. — Henslinus, civis Brunnensis (1345) 869. — Henslinus Kacze, civis Prag. (1346) 700. — de Byr, v. Byr. — Hynko dictus Berca de Duba, purggravius Prag. v. Dubá. — de Kowfung, Kouffung, Koufung, v. Kaufung. — de Pribislaus, v. Přibíslav. — Henricus de Sen- ' kenberk, v. Senkenberg. — de Waldenstein, v. Waldstein. м — Hinco, Hynco de Sleben, Slewen, v. Žleby. Heinrichau, Heynrichow, monasterium Silesiae (1343) 587, 589. (1345) 633. — Abbas Johannes, prior Johannes, subprior Johannes Gostonis, cellerarius * Nicolaus (1343) 537. Heinrichs, v. Byteś. Heinrichsdorf, Heinrichesdorf, villa in terra Egrensi (1290) 743. Heinrichsgriin, Heinrichsgrune, villa monasterii Te- plensis (1340) 814. Heinsberg, Heynsberg, dominus de — (1338) 222. (1340) 326. Heinungus de Lacu, fr. ord. Teuton. Egrae (1308) 110. Helderungen, Hartmannus de — frater ord. Teuto- nici (1272) 731. Helena relicta Alberti, civis Sacensis, dicti Haubsch- man (1295) 750. Helesse I. d. 1. (1345) 647. Helfendingen, Helfeldenges, Simon de — (1344) 560. Helmbold, Hellmboldus, Helmbuld, civis et consul Wratisl. (1840) 329. (1345) 605. Helmer Mertlinus, v. Martinus, Mertlinus Helmer, ci- vis Prag. Helmschmied, Helsmid Conradus, v. Conradus Hel(m)- smid. Helvikov, Hermigsdorf, Hernici villa, villa Boh. mo- nasterii Aulae Regiae (1292) 746. Helweig, civis Egrensis (mem. 1341) 345. — Uxor eius Anna. Hemingus (Henningus?) dictus Wintu (1345) 618. Hemmenrode, v. Himmerode. Henackel Heinricus, v. Heinricus Henackel. Henberk, v. Henneberg. Henczlinus, Henslinus, v. Heinricus. Henczmannus, Hentzmannus, v. Heinricus. Henech (Hynek?) de Dlusyna, v. Dlužiny. Henlinus, v. Heinricus. Henneberg, Hennenberc, Hennenberg, comes de — (1282) 737. — Henberk, dominus de — (cc. 1315) 782. — Berchtolt von — (1339) 261. Hennegau, Hannonia, Hainaut, Haynau, Henygow (1334) 42. (1343) 496. — comes de — comte de — (1334) 20, 26. (1339) 259. (1345) 647. — Guillaume comte de —, Wilhelmus comes de — v. Wilhelmus (1334) sq. — Hainaut, Haynaut, Haynau, Jean de —, v. Johan- nes (1334 sg.). Hennekin de Pierle, v. Perle. Hennendorf, Jenchinus Thelerus dictus de — (ce. 1320) 784. Hermannus 

Strana 911
Index personarum et locorum. Henning, Henningus pistor, civis Prag. (cc. 1315) 781, ° 782. Henningesdorf, bonum in Silesia in districtu Wrati- slav. (1345) 634. Hensel, Henslinus, Hentzlinus, v. Heinricus. Heralec, Heralecz, villa Boh. monast. Siloensis (1226) 711. Herbipolis, v. Würzburg. Herbord, Herbordus, canon. Pragensis, Luthomeri- censis praepositus, regis Boh. notarius (1249) 810. (1269) 726, 817. — — civis in Budywoys (1334) 24. — — de Jenowiez (1336) 113. — — pmotarius camerae regalis (1337) 162. (1841) 345, 363, 395, 396, 402. (1344) 595. — — de Fullenstein, canon. eccl. Olomuc. (13458) 612. Herdneid, Hertnied von Liechtenstein, v. Liechtenstein. Heremitae, fratres — ord. S. Augustini (1841) 341. — H. Prag. dioecesis (1834) 38. — Monasteria eorum: ad S. Thomam in Nova civitate sub castro Prag. v. Praga; in Melnico, v. Mélník; in Tusta, v. Domazlice; in Sicca, v. Su&ice; in Insula, v. Ostrov. — Prior eorum Pragae Johannes, lectores eorum Pragae Martinus et Nicolaus (1334) 39. Heresingen, Hergesing, Hersisinghen, v. Hórsin. Herka, Herca, priorissa monasterii S. Annae Pragae (1887) 167. Heiman, Hermans, oppidum eccl. Wissegrad. (1341) 396. Hei'manice, Herzmanicz, Hermaniz, Michael de — (1839) 282. — Petrus de — v. Petrus de Her- maniz. Hermannsberg, Hermannsbergk, oppidum Germaniae (1328) 794. Hermannsdorf, Hermansdorf, villa Boh. (1336) 114. Hermannsgrün, Hermansgruen, villa ad castrum Ney- dek in districtu Cubitensi pertinens (1341) 401. Hermannstadt, Hermanstat, oppidum nunc villa prope Zuckmantel (1839) 278. Hermann, Hermannus, abbas de Sedlec (1188) 710. — Prag. praepositus (1188) 710. — comes de Orlamunde (1225) 809. — praepositus Luthomeric. (1238) 714. (1249) 810. — commendator et plebanus in Egra (1268) 725. (1270) 727. — commendator Plawensis (1289) 741. (1290) 742. — canonicus eccl. Cholmensis (1300) 754. — Culmensis eccl. episcopus (1303) 769. — testis Pylznae (1307) 765. — Welderus Egrensis (1308) 769. — Frater eius Hein- ricus. — Hermann der Heckel, civis Egrensis (1311) 775. — prior hospitalis S. Francisci Prag. (1311) 776. — institor Prag. (cc. 1315) 781. — Gybbosus, incola Prag. (cc. 1315) 782. — Wilcoz, iudex in Chutnis (1325) 789. — de Praga, mag. canon. Prag. custos eccl. Prag. capellanus papae, doctor decretorum, episcopus Barmiensis (Warmiensis) (1326) 840. (1335) 851. (1337) 850. (1344) 590. — Frater eius Heinricus Melniker, civis Prag. — frater ordinis S. Anthonii (1329) 794. — de Hertwici villa (1332) 800. v — iudex de Schonberg (1332) 800. 911 Hermann, Hermannus, inguisitor haereticae pra- vitatis Pragae (1334) 39. cerdo, civis Cladrubensis (1334) 44. pellifex, civis Cladrubensis (1334) 44. Gernodi, civis in Uzk (1335) 51. camerarius monast. Scedlic. (1336) 112. (1337) 168. (1338) 223. hospitalarius monast. Scedlic. (1336) 112. (1337) 168. — dictus Comarawicz, civis Novae civit. sub castro Prag. (1337) 189. — bursarius monast. Sedliczensis (1338) 223. (1340) 307. — sacerdos, commendator et plebanus ord. Teutonici in Nova Domo (1338) 248. — notarius thesauri regis Boh. (1389) 285. (1341) 318. — praepositus S. Petri in Brunna, Johannis episcopi Olomuc. viearius in spiritualibus (1341) 385. (1342) 459, 477. (1343) 551. (1344) 562, 565. (1345) 608. institor, gener eius Rudlinus, civis Prag. (1340) 300, 301. magister, subcamerarius (1341) 378. carpentarius Sedlicensis monasterii (1341) 340. prior monast. Zderaz. (1341) 344. natus quondam Philippi de Olomutz (1842) 455. dictus de Ess (1342) 463. balneator in Luthovia (1842) 467. scabinus in Monte (1343) 490. capellanus abbatis monast. Ossec. (1343) 494. Koberl, iuratus Brodae Teutonicalis (1343) 491. advocatus de Munstirberg (1343) 530. burggravius de Golsyn (1844) 593. de Dobersano, iuratus Novae Pilznae (1343) 487, 503. (1344) 557. — de Cant, civis Wratisl. (1345) 616. — Sorores eius Margaretha, Katharina et Kunigundis. — de Novo Foro, frater ord. domus Teutonicae Egrae (1345) 644. — Hachenteufel, civis Prag. (1346) 654. — archidiaconus Nisic. (1346) 687. — ecclesiae S. Adalberti in Usk plebanus (1342) 477. — de Lelecowicz, v. Lelekovice. — de Strascha, v. Strážka. Hermanricus, Hemericus, episcopus Pataviensis (873) 706, 707. Hermans, v. Heřmaň. Hermigsdorf, v. Helvikov. Hermuschius (Hermus ?) Nunkleppel, iuratus in Nova Colonia (1343) 544. Heroldus, civis Glacensis (1305) 764. — de Berona, iuratus Kadanensis (1327) 840. — canonicus Boleslav. (1337) 167. — Albertus, v. Albertus Heroldi. — Herrlich, v. Hrdlovka. — Herrsstein, v. Herštein. Herscheftel, (Horscheftel?) Nicolaus, v. Nicolaus Her- scheftel. Hersfeld(?) Herswelt, ubi decimae domus frat. ord. Teut. in Egra (1307) 765. Herschow, Herssow, Henricus de — (1346) 699, 700. Hersen, Harsin (1338) 219. Hersisingen, v. Hörsin. Hersperch, Hirschberg, v. Doksy. 1 LEEREN 

Strana 912
912 Herswelt, v. Hersfeld. Herštein, Hirštein, Herrsstein, Protiua, Protiwecz de — (1272) 730. (1335) 61. — Hirstayn, Henricus de — familiaris episcopi Olo- muc. (1339) 279. — Hyrstayn, Pyrkossius de — (1312) 777. — Cothiborius de — (1335) 61. Hertel der Pek, civis Prag. (1336) 98. Hertenberg, Hartenberg, Hertenperch, castrum in territorio Egrensi (1314) 779, 780. (1325) 791. (1345) 640. — Boyzlaus et Heinricus de — (1265) 723. — Hertenberch, Hawardus de — (mem. 1277) 734. '— Relicta eius Hedwigis. — Hertenberch, Albertus, Albrecht ritter von — (1287) 740. (1307) 766. (1308) 770. (1318) 778. — Hertenberch, Tuto de — dictus de Schonenprunn (1307) 766. (1314) 779. Herterici villa, Hertersdorf, v. Houžovec. Hertewik Henry (1334) 44. Hertel, Hertlinus de Thetschin, scabinus civitatis in Uzk (1335) 51. — — Hertlynus, iuratus de Byela (1308—1317) 767. — — earnitex, iuratus Prag. (cc. 1815) 781. — Hertlinus pistor, civis Prag. (cc. 1815) 781. — Hertlini Hertlinus, civis Prag. (1337) 146. — — pistor, civis Prag. (1337) 146. (1338) 248. (1340) 301. — Cfr. supra. — — civis Prag. (1337) 146. ` — — Schraminnae, civis Prag. (1338) 205. (1339) 248. (1340) 301. — — dictus Dreswicer (1341) 392. — Filius eius Marscho. — — civis Prag. (1344) 595. — Hertlinus dictus Kewezel de Salezpurk (1345) 610. Wertreich, civis in Budywoys (1334) 24. Hertwici villa (Hertwigsdorf?), Hermannus de — (1332) 800. Heruici villa, v. Helvikov. Herzées, v. Harzée. Herzmanicz, v. Heřmanice. IIeseler, Cunradus monachus de — (1317) 826. Hesselo, Haselo, in comitata Lucemburg. (1343) 513. Hessen, Heinricus landgravius de —- (1341) 370. Heu, Pierre de — chevalier (1338) 211. (1844) 560. — Colignon son frére. — Jehan de — chanoine de Metz (1344) 552, 560. Ileumont, Bertram d' — (1345) 627. llewnhaus, munitio in Pusterthal (1336) 113. Heyange, v. Hayange. IIeydamus, canonicus Budissinensis (1843) 544. Heyde, v. Haid. Heydn, Otto dictus Heydn de Donyn, v. Donín. Heych de Rossicz, v. Rosice. Heyman Berk von der Duben, v. Dubá. Heymannus de Nachod, v. Náchod. Cfr. etiam Dubá. — v. Haiman, Heinricus. Heyncz, Heynczmannus, v. Heinricus. Heynsberg, sire de — (1338) 202. Hiadicz (Hradiscz?), v. Hradiště. Hiacinthus, frater ord. Cruciferorum cum rubea stella, cellerarius hospitalis S. Francisci (1343) 539. Hierosolima, Jerosolimitanus rex (1258) 720. — Jerusalem, rex Robertus (1335) 78. Emler, Regesta Bohemiae. Hierosolima, Jerosolyma, patriarcha Petrus (1843) 541. — Armenorum archiepiscopus Basilius in Jerusalem (1300) 755. Hierues (1342) 479. Hildprand Johol, v. Johannes Hildprandi. Hildebrandus, testis Pylznae (1307) 765. — Hyldebrandus de Lutmeritz (1335) 56. Hildestein, Hildenschim, villa comitatus Lucemburg. (1342) 443. Hildgerus, canonicus monasterii Montis Syon (1339) 287. Hillbringen, Jehans Düpper de — (1338) 288. Hilowicz, v. Hylovice. Mii TED! Hiltprantsgrun, villa in territorio Egrensi 1814) 780. Hiltprandus, Czwiflinger, civis Pilznensis (1335) 83. Hiltprant Johel, iuratus Maioris civit. Prag., v. Johan- nes, Johel. Hiltprantsgrun, v. Hilpersgrün. Hinco, Hinko, v. Heinricus. Hinshiko, v. Hyncík. Hippol us, Ipolitus, archidiaconus Prag. (1238) 714. — S$. Mons S. Hippolyti, v. Hradi&té. Hirnschedel,, Hirnzhedil, curia vel grangia monaste- rii Ossec. (1340) 225. (1341) 351. Hirschberg, v. Doksy. Hirslinus Beneschower, iuratus Chutnensis (1340) 307. Hirstayn, v. Hirstein. Hlaben, v. Hlaveň. Hlaveň, Hlavno, Hlaben, villa Boh. (1337) 159, 174. — Hlawen, Janda de — (1387) 159. (mem. 1339) 256. Hlaváč, Hlawacz, Hinco — de Duba, v. Dubá. Hlazovice, Hlazowicz, Buzko et Ótto fratres de — (1343) 499, 500. Hlinná, Hlinay, Hlina, villa Boh. (1337) 193. Hlohov, Glogau, Glogovia, civitas Silesiae, principatus Sil. (1336) 108. (1337) 147—150, 162. (1339) 283, 284. (1341) 390, 399, 413. (1842) 444, 453, 501. (1344) 596. — dominus Glogoviae, dux Glogoviensis Johannes (1337) 154; Heinrieus (1338) 216. (1314) 571, 596, 597; Conradus (1338) 216. — Glogoviensis capitaneus (1337) 161. — Glogovia, monasterium S, Clarae (1337) 162. — archidiaconus Glogoviensis Johannes (1344) 597. Hloupétín(?), Lupatin, villa Boh. (1207) 710. Hlubé&ice, Lubshicz, Hynco de — (1337) 158. — Ius Lubshicense (1337) 158. Hlužec, Ješek řečený Hlužec z Lovu (1345) 643. Hněvčice, villa Boh. monast. Kladrub. (1323) 788. Hnězdno, Gnesen, Gnezensis provincia, legatus papae in ea A. Warmiensis epise (1262) 722. (1266) 816. — Gnezna, Gneznensis archiepiscopus Janizlaus (1340) 329. Hnibek, Hnibko Jacobus, v. Jacobus. Hnidousy, Hnydus (1338) 228. Hnojek, Hnojik, Hnoyk Stibor (1343) 531. Hnydus, v. Hnidousy. Hoblik, v. Oblik. Hobscheit, Hopscheit, curia in comitia Lucemburg. (1834) 10. Hodéjov, Hodfegow, villa monasterii Siloensis (1226) 711. 

Strana 913
Index personarum, et locorum. Hodek, (Hodislav), Hodco, civis Prag. (1837) 185. — iudex in villa Hodkovičky (1341) 425. Hodislav, Hodyslaus de Ronow (1339) 282. Hodišovice, Hischowicz, villa Boh. prope munitionem Choyno (1335) 114. Hodkovice, Hodkowycz, villa Boh. in provincia Prag. (1839) 859. Hodkovičky, villa Boh. (1341) 425. Hodov, Hodawa, villa Boh. (1346) 667. Hoenloch, v. Hohenlohe. Hoenstain, v. Hohenstein. Hof, Walter vom — civis Egrens. (1340) 304. — Curia, ubi decimae monasteri S. Clarae Egrensis (1288) 741. : — v. Dvůr Králové. Höflas, Houelin, curia in — (1265) 723. Hofmann, Hofmanni Pesco, civis in Budywoys (1334) 24. — Hofmannus, incola in Kadano (1327) 841. Hogirius, Hogyrius, v. Ojíř. Hohenberg, Hohenberch, Cuencellinus, Chunzil de — (1257) 720. (1265) 723. (1285) 739. — Hohenberch, Hermannus de — (1283) 738. Hohenfurt, v. Vyšší Brod. Hohenlohe, Hoenloch, Lutz von — (1335) 80. (1339) 261. : — — Chraft und Gôtz von — (1835) 81. (1389) 261. (1341) 390, 391. | — Hohenloch, Gottfried von — (1341) 391. Hohenstein, advocatia in — (1265) 723. — Hoenstain, in terra Egrensi (1335) 52. — Jensla von — (1335) 52. Hohentann, Hohentan, villa in terra Egrensi (1297) 751. Hochici, Hochiti (?), villa monasterii Chotessovien- sis (1227) 712. Hoierus, v. Ojíř. — Hoierus de Fridberg, v. Fried- erg. Hojnice, v. Honice. Hokerenges, Hockerenge, Theodricus de — (1340) 322. — Cfr. Honchering. Hokovice(?), Hotomezy (Fortasse legendum est Ho- couiczy i. e. Hokowiczi) villa Boh. (1334) 32. (1835) 48. Holaticz, v. Holetice. Hole, Hola, villa Boh. (1346) 667. Holetice, Holaticz, villa Boh. ubi bona monast. Wald- sassensis (1290) 743. Holíé, Weisskirchen, Alba Ecclesia, Wibar (1336) 102. Holín, Holin, Holyn, villa Boh. ad castrum Welusch pertinens (1327) 841. (1337) 853. Holland, Holandia, Holande, Wilhelmus, Guillaume de —, v. Wilhelmus. Holsatia, Holsacya, Holzatia, Holstein, Holtzten, comites de — (1337) 160. (1839) 260. — Comes Adolfus (1189) 809. — Holenstein, Holnstayn, Wocko de — (1341) 388. (1342) 429. (1346) 665. Holstein, v. Holsatia. Holub Antiquus, miles (1339) 255. Ulricus, Pesco, Wytgo et Przibko. — de Gumdrams (1342) 469. —- Strzesiwoy dictus — (1345) 647, v. Střeživoj. — Fratres eius: 913 Holuś, Holuos, villa Boh. (1345) 606. Holzapfel(?), Holzapphel Petrus, iuratus Pontensis (1336) 101. Holzatia, Hotzten, v. Holsatia. Homburg, Homburch, v. Seyn. Homsdorf (1341) 393. Honchering, Honicherin, Theodericus de — (1341) 413. (1342) 438. Cfr. Kokerenges. Honice, Hojnice, Honicz, Remundus de — (1348) 548 Honstal, Houstatt (1338) 233. Hopfner, civis Prag. (1340) 298. — Hophner Frenclinus, Frenczil, v. Franciscus Hoph- ner; Hop. Paulus, v. Paulus Hophner ; Hopfner Dytil, v. Theodericus, Dytil Hopfner. Hoppo Mertlinus, v. Martinus, Mertlinus Hoppo. — "[homlinus dictus —, v. Thomlinus. Hopscheit, v. Hobscheit. Hora Kutná, v. Kutná Hora. Horany, Horsan, villa Boh. (1337) 173. Horazdéjovice, HoraZdovice, Horauiz, Horawicz civitas Boh. (1334) 30. (1335) 52, 53. (1340) 328, 329. (1344) 573. — Curia Croflini in — (1335) 53. Judex in Horawicz (1335) 53. — Civis Wulezko (1340) 328. — plebani in Hor.: Conradus (1835) 52; Andreas, ecanus Prachnensis (1340) 328. — Monasterium in — (1335) 52. Hordelok, v. Hrdlovka. Hofelice(?), Horzelnicz, Wenceslaus plebanus de — (1334) 34. (1387) 167. Horepnik, Horzepnik, oppidum Boh. (1334) 2, 3. Hofice, Horiz, Horizc, Horitz, oppidum Boh. Arnol- dus plebanus de — (1270) 728. (1271) 729. — Horitz, villa Boh. prope Altum Vadum, plebanus: Jacobus (1307) 766. — Horzitz, Albertus de — (1346) 685. Hofín, Horsim, Horsin, villa Boh. (1319) 829. (1336) 112, 113. Horion, Piereles de — (1341) 375. Horitz, Horizc, v. Hofice. Horky, Horec, Andreas, plebanus de — (1268) 726. Horne, maison de — (1340) 306. Hořovice, Horovic, Noztup et Gebhardus de — fratres (1233) 713. Horsan, v. Hofany. Horsim, v. Horín. Hórsin, Heresingen, Hergesing, Herisinghen, villa monast. Waldsassensis (1257) 720. (1265) 723. (1267) 725. Horsin, v. Horín. Hor$üv Tn, Bischof-Teinitz, Horsowiensis archi- diaconatus (1341) 403. (1345) 632. — Archidiaco- nus Zdeslaus, canon. eccl Prag. et S. Aegidii Pragae (1341) 403. Hortus B. Mariae in Ugesd (1841) 436. Hortus Judaeorum ante Pragam (1343) 526. Horzelniez, v. Hofelice. Horzepnik, v. Hofepník. Horzicz, v. Hořice. Hosczien, Hosczyen, v. Hostín. Hosnicz, v. Hošnice. Hospitalariorum ordo, v. S. Johannis Hierosolimitani ordo. 115 

Strana 914
914 Hospozín, in Hospozinie, villa Boh. (1345) 648. Hosshowicz, Hosho de — (mem. 1348) 506. — Filii eius Heydinricus et Petrus. Hostau, v. Hostouň. Hostěj, Hoztey, testis (1255) 719. Hostén, Hostyen, molendinator Cladrubensis (1338) 803. Hostěradice, Hosterlicz, Hostradicz, Hoztradicz, oppidum Mor. (1341) 417. (1346) 652, 656—658, 685. Hostin, Hosczien, Hosczyen, Hostzien, villa praeposi- turae ecclesiae Wyssegrad. in Boh. (1336) 119. (1337) 176. (1340) 806. Hostislav, Hostilaus, Hostislaus, Hostizlaus Cymonis quondam de Petrowicz, decretorum doctor, cano- nicus Prag., archidiaconus Bechinensis, praepositus S. Georgii in castro Prag., decanus eccl. S. Aegi- dii Pragae, officialis curiae archiepiscopalis Prag. (1334) 39. (1337) 194, 197. (1338) 218. (1339) 245, 858, 859. (1341) 412. (1843) 485, 486. (1344) 555, 584. (1345) 606, 631. — Hostislavs, plebanus eccl S. Galli Prag., canon. monasterii g Georgii in castro Prag. (1343) 485. Fortasse idem ut praecedens. — Hostislaus, procurator monasterii S. Augustini in Insula (1344) 564. Hostomice, Hostomiz, oppidum Boh. (1343) 498—800. — Silvae dictae Hrochot prope Hostomicz (1346) 871. Hostouń, Hostun, villa praepos. Prag. (1334) 7. — (?) Hostung (1337) 198. — Hostau, Hostaw, Doberhost der alte von — (1334) 13; Pablyk von — (1334) 13. — Hostun, Stiborius de — (1341) 407. — Hostuna, Ulricus de — frater monast. S. Lauren- tii sub Melnico (1344) 866. Hostovlice, Hostowlicz, Styslaus de — testis (1307) 823. Hostÿñ, Hostyn, Theodricus de — frater Arnusti de Stara (1340) 806. — Hostina, Cunyko de — burggravius in Geyersperch (1346) 670. — Hostynie, Wlachno de — (1345) 620. — Uxor eius Perchta. Hośnice, Hosnicz, villa monast. Ossec. (1341) 351. Hotovice, Hotowicze, villa Boh. (1337) 193. Houelin, v. Hóflas. Houffalize, Hufalize, Thierri, Thiris, Thiry sires, seigneur de — (1338) 219. Hour (1343) 527. Houstat, v. Honstal. Houžovec Horní, Hertersdorf, Herterici villa, villa Boh. monasterii Aulae Regiae (1292) 746. — Dolní, Seibersdorf, Sifridi villa (1298) 746. Hozlav, Hozlaus, miles Witigonis de Novo Castro (1255) 719. Hoztey, v. Hostěj. Hoztradicz, v. Hostěhradice. Hradec, Hradecz, villa monasterii S. Laurentii Prag. (1338) 288. liradee, Grecz prope Oppaviam (1334) 17, 26. — Jindřichův, v. Jindřichův Hradec. — Králové, v. Králové Hradec. Emler, Regesta Bohemiae. Hrádek, Hradeck, oppidum Boh. (1317) 191. — Hratka, Epyco de — (1340) 312. — Hradka, Johannes de — (1344) 591. Hradiště, Hiadicz, oppidum Olomuc. dioecesis (1334) 15. — Uherské, Hredisch, Reddisch, Redisch, Redysch, civitas Mor. (1338) 211. (1341) 345. (1342) 448. — Judicium in — (1325) 837. — Gradis, Gradicense monasterium ordinis Praemonstr. in Moravia (1335) 50. (1336) 105. (1338) 219, 220. (1339) 286. (1340) 312, 330. (1341) 340, 391. (1342) 428. (1344) 600. — Abbas Augustinus, v. Augusti- nus; prior Benessius, subprior Woyslaus (1340) 312. — Canonicus Ulricus Petri dicti Bradawicie, v. Ulricus. — Mnichové, Gredis, monast. Boh. ord. Cisterciensis (1345) 808. — Abbas Przedborius, prior Welislaus et alii fratres nominantur (1345) 808. — Pôltenberg, Mons S. Hippolyti, praepositura hospi- talis S. Francisci Prag. vel Cruciferorum cum rubea stella (1335) 89. (1344) 588. — Praepositus Nico- laus (1335) 89; Friczko (1344) 588. Hradištko, Hradisczco, villa Boh. prope Thalmberk (1337) 169. — Hradisco, villa Boh. ad castrum Poydibrad spectans (1345) 639. — Hradistko, Détoch de — (cc. 1300) 752. Hrachebur, frater Petri de Merzesicz (1251) 811. Hracholusky, villa Boh. rope Baworow (1334) 4. Hranice, Weisskirchen, Alba Kcclesia, oppidum Mor. (1844) 600. Hrázsko, Hrasko, Johannes plebanus in — (1844) 620. Hrdlovka, Herrlich, Hordelok, villa monast. Ossec. (1341) 351. Hrdly, Hrdel, villa Boh. (1335) 77. Hrdobor, (Hrdébor?), Hyrdowor de Zmicholup (1295) 7 48. Hřebec, Hřebce, Hrzebecz, Bohusso de — (1341) 863. Hředly, Hrziedlye, villa Boh. ad castrum Mendicum spectans (1336) 106. Hřídelík, Hrziedelik, Martinus de — (1384) 34. Hrlejov (?) Hyrlew, villa Boh. (1346) 650. Himin, Hrzmyn, villa Boh. ad castrum Stara spectans (1340) 806. Hroby, Grab, villa, oppidum monasterii Ossec. (1341) 351, 394. — Hrobye, mons, ubi est Juvenis Bolezlavia (1334) 9. Hrochot, silvae dictae — prope Hostomicz (1846) 871. Hron, Hrono de Brzesnick (1341) 337. — — de Massoged (1342) 431. — — dictus de Nachod (1338) 204. Hroznata, Groznata de Podebrad, nobilis Boh. (1233) 713. — custos eccl. Chotieschouiensis (1274) 732. — Hroznatha, canon. Prag. rector ecclesiae in Lysa (1334) 1. (1387) 194. (1339) 858, 859. (1341) 412. (1344) 554. (mem. 1346) 650. Hroznétín, Lichtenstadt, Lichtenstat, Lucida civitas, oppidum Boh. (1339) 276. (1342) 482. — Praepo- situs in — (1342) 432. — — Lichtenstat, Conradus et Johannes fratres Stum- pfones de — (1340) 314. 

Strana 915
Index personarum. et- locorum. Hrussawan, Hrussowan, v. Hrusovany. Hrussow, v. Hrušov. Hrustowe, v. Chroustov. Hrušov, Hrussowa, villa Boh. (1346) 689. — — Bohunco et Rziehnico de — (1346) 689. Hrusovany, Hrussowan, Ruschowan, Russwan, villa Boh. ubi ius patronatus habet monasterium Cho- tieschow. (1258) 814. (1262) 815. (1312) 777. (1322) 787. — Rector eccl. fr. Luboldus (1322) 787. — Hrussawan, Stephanus de — (1837) 194. — Gruspan, villa Mor. (1839) 252, 268. — Rohrbach, villa Mor. (1341) 385. Hrutov (?) Gritoouo, provincia Boh. (1186) 710. Hrzebecz, v. Hřebec, Hřebce. Hrzeunicz, v. Řevnice. Hrziedelik, v. Hřídelík. Hrziedlye, v. Hředly. Hrzmyn, v. Hřmín. S. Hubertus in comitatu Lucemburg. (1334) 29, 803. (1342) 447. (1343) 508. Hubin bareit de Liége (1337) 194. Hubner antiguus, civis in Budywoys (1334) 24. — Chunradus iuvenis, v. Conradus. Hueler Johans, civis Egrensis, v. Huler; Chunlinus Huleri, v. Conradus (1841 sq.). Hufalize, v. Houffalize. Hugewicz, Hugewiz, Hugowicz, v. Haugwitz. Hugo, Hostiensis et Velliensis episcopus, diaconus cardinalis (1226) 712. — natus Smilonis militis de Vetovia (non Veronia), canonicus Prag. (1346) 669. — tit. S. Laurentii in Damaso presbyter cardinalis (1346) 671. Hugwicz, Hugwitz, v. Haugwitz. Huchumstolen Chunczmannus, civisin Knyn (1335) 92. Hui, Huy, I. d. 1. (1334) 11. Hukenswage, Arnoldus comes de — (1235) 810. Hulein, v. Hulín. Huler, Hueler Johann, Johans, civis Egrensis (1340) 304. (1343) 493. — Huleri Nicolaus, v. Nicolaus Huleri. Huleyowe, v. Ouhlejov. IIulín, Hulein, Hulyna, civitas Moraviae (1336) 74. Humbrechtsried, Chunrat von — (1341) 379. Humpolec, Humpolen, via Humpolen, qua itur in Moraviam (1228) 714. — Gumpolds (1346) 653, 657. Hunel, Hvnel Johlinus, v. Johannes, Johlinus Hunel. Hungaria, v. Ungaria. Hunichremg, Theodricus de — (1341) 378. Hunolstein, Gerhardus, advocatus de — (1341) 409. Hur de Bosco, recte Heinricus de Bosco (1340) 323. Hur Halle, v. Heinicus Halle. Hus, mons, vf der Gans prope Winterberch (1841) 398. Husák, Hussac Franco (1337) 186. Husperg, Reynhardus de — (1345) 608. Hustins, Pierre de — sir de Metines (1341) 376. Hustopeč, Auspitz, Auspecz, oppidum Mor. (1837) 188. — Urna montana in — (1334) 20. — Jus atronatus eccl in — (1334) 22. Hylovice, Hilowicz, villa Boh. monast. Siloensis (1226) 197. Hylta, civ. Prag. (1337) 185. 915 Hyncik, Hinshiko, burggravius monast. Chunicensis (1834) 7. Hynco, Hynko, v. Heinricus. S. Hyppolitus prope Znoymam, v. Hradi&té (Pôltenberg). Hyrdowor, v. Hrdobor, Hrdébor. Hyricicus, v. Heinricus. Hyrlew, v. Hrlejov. Hyrstayn, v. Herstein, Her&tein. Ch. Ch. plebanus in Wilsteyn (1307) 765. Chaba Judaea (1339) 245. Chabiia, villa Hungariae (1836) 102. Chadanum, v. Kadaň. Chambora in Austria Inferiori (1259) 721. Champs (1345) 627. Chanadinus, Chunadinus, Strigoniensis archiepisco- pus (1385) 89. (1337) 200. Chapelle, Winant — (1343) 515. Chardoigne, v. Cherdange. Charvatce, Chrwatecz, villa Boh. (1341) 356, 416. Charváty, Charwarth, villa Mor. prope Olmutz (1340 —1842) 338. — — Bušek de — (1340—1342) 338. Chashow, Jacobus de — (1272) 730. Chaslavia, v. Čáslav. Chastelier, castrum in comitatu Lucemburg. (1339) 275. Cháteau-Thierri- sur Meuse (1340) 310. Cháteau-Salins (1344) 580. Chcebuz, Ohoczebus, villa Boh. prope Melnik (1841) 404. Chełm, Colbse, Culm, Cholmen, civitas Prussiae (1268) 816. (1800) 754. — Colmensis, Chelmensis ecclesia (1300) 754. — Episcopus Hermannus (1300) 759. — Domus ord. Teuton. in — (1300) 754. Chełm, Culmensis terra (1335) 89. (1336) 105. Chemnitz, Kemnicz, civitas Misnae (1311) 775. (1823) 787. t — (?) Kemnitz, Wolfram von — (1345) 634. Chenadiensis episcopus fr. Antonius (1301) 758. Cherdange, Chardoigne, Ferri de — (1348) 488. Cherchin (1389) 219. Chermes, castell Tuller bistums (1344) 576. Chernauer Ulricus, civis in Budywoys (1834) 24. Chernden, Chernten, v. Karinthia, Kürnthen. Chevernig, Chevernik, v. Havraníky. Cheyow, v. Gaja. Chiensperg, v. Kinsberg. Chilez, Chilitz, v. Chylec, Chylce. Chinov, Chinoviensis provincia, v. Chýnov. Chiny, Ludovicus comes de — et de Los, Louis comte de — et de Los (1334) 1, 28. (1840) 326. — 'Thiry, Tyri vel Theodoricus comes de — (1337) 182, 189, 196. — Filius eius Gotfridus, Godefroit. — v. Loos, Looz. Chirchslag, v. Kirchschlag. Chirnutz, v. Cernuc. Chlingenberch, v. Klingenberg, Zvíkov. Chlub, v. Kloub. Cholditz, v. Koldice. 115* 

Strana 916
916 Chlum, villa Boh. monasterii Aulae Regiae prope Chocznam (1292) 745. — Albertus de — (1279) 735. — Frater eius Benesius. — Clum, Bvno de — (1310) 773. — Filius eius Jeni- cius, fr. eius Sezema. — Witko de Chlum plebanus (1341) 389. — mons (1343) 531. Chlumec, rubetum in villicatione Camyczensi (1836) 146. Chlumin, Chlumyn, Klumin. Chniezitz, v. Knóżice. Chobelice, Kobelicz, villa monast. Ossec. (1341) 351. Choceń, Choczna, villa forensis (1292) 745. (1341) 368. | Choczebus, v. Chcebuz. Choczenow, v. Kotzenau. Choczna, v. Choceň. Chodouň, Chodun, villa Boh. (1336) 106. Chodov, Chodow, villa Boh. ecclesiae Wyssegrad. (1334) 1, 2. Chodóvé, Choden, Chodones ad Tustam spectantes (1342) 468. Chodun, v. Chodouñ. Choiez, (Choteë?), villa Boh. in territorio Prag. (1334) 6. Choisperch, v. Kinsberg. Chojno, Choino, v. Chvojno. Cholmensis ecclesia, v. Chełm. Cholticz, v. Koldice. Cholwerch, bonum Ulrici de Leuchtenberg (1824) 789. Cholyné, Yelyna, Choleyno, villa Boh. villicationis Camyczensis (1336) 145. Chomutov, Komotau, Cometawe, Chomatow, Chomo- tow, Chumothow, Kvmathow, civitas Boh. (1281) 736. (1290) 743. (1335) 71. — Domus fratrum ord. Teutonici in — (1295) 748. (1314) 779. (1825) 836. (1835) 71. Chonic, Chonicz, Chonicze, v. Konice. Chopicz, v. Kopice. Choremburch, recte Chormberch, v. Kornberg, Kom- berk, Gumberg. Choreniy, Geniss de — testis (1251) 811. V. Johan- nes (1251) 811. Chotaschaw, v. Chotěšov. Chotawitz, v. Chotovice. Chotěboř, Chotiebors, Kothbors, oppidum Boh. (1331) 799, 800. (1346) 653, 656. | Chotěbor, Cothiborius de Hirštein (1335) 61. — Chotiborius, fidelis Hinconis de Duba, burggravius Prag. (1343) 500. — Chothiborius de Waldek, v. Waldek. Choteč, Choicz, villa Boh. in territorio Prag. (1334) 6. Chotěšov, Chotaschaw, Cotieschow, Cotiessow, Cothie- schowiense, Chotessow, Chotessovicense monaste- rium, ecclesia, Chotessouiense monast., Chothesso- uiense monast., Chotiessowicz, Chotyessow, monast. sanctimonialium ordinis Praemonstratensis in — (1227) 712. (1263) 716. (1272) 730. (1274) 182. (1303) 760. (1324) 788. (1834) 21, 22, 39. (1335) 56, 82, 83. (1389) 254, 268, 290, 291. (1343) 482. (1346) 668. — Praepositus, praepositi ChotéSovie. (1272) 818. (1329) 796. (1835) 56, 82. (1339) 268. (1342) 451; Myroslaus, v. Miroslav; Conradus (1308) 760; Sif- Emler, Regesta Bohemiae. fridus (1312) 777. (mem. 1335) 82. Pernoldus, Petrus, v. Petrus (1334 sq.). — Presbyter de Chottyessaw, Chotyessow Blasias (1344) 571, 572. — Custos Groznata, v. Hroznata. — Domicellae de — Mar- garetha et Elyzabeth (1837) 187. Chotěšov, Chotyeschaw, aurifodinae in — (1337) 178. Chotévice, Chotiewitz, villa Boh. ad castrum Poydi- brad pertinens (1345) 689. Chotiebors, v. Chotěboř. Chotíkov, Kottiken, Gothycaw (1344) 574. Chotka, custrix monasterii in Teplicz (1344) 570. Chotovice, Chotawitz, villa Boh. (1346) 700. Chozayed, v. Kozojedy. Chrast, villa Boh. ad castrum Poydibrad pertinens (1345) 639. Chrastín (?), Crassyn, villa monast. Ossec. in districtu Slanensi (1841) 351. Chiastany, Zornstein, Czornstein, castrum Mor. (1342) 480. Chrems, Chremsa, v. Krems. Chremsier, Chremsir, v. KroméZff. Chrenovice(?), Krenowitz, Albertus de — (1838) 226. Chfepice, Chrzepiez, villa Bohemiae prope Wodnan (1335) 95. Chretzler Henricus, v. Heinricus Chretzler. Chrisanleins, v. KriZánky. Chrisanum, v. KfiZanov. Christanus plebanus de Plez (1271) 729. — Cristanus Heckel, testis (1305) 763. (1311) 778. — Christianus, canon. Melnic. ecclesiae (1321) 830. — Cristanus Riczaner, iuratus Maioris civit. Prag. (1337) 146, 185. (1338) 205. (1839) 247. |. — (Oristanus Popplini, iuratus Chutnensis (1888) 242. — Qristanus cellerarius Aulae Regiae (1839) 246. — Cristanus Claricii (1340) 307. — — civis Prag. (1344) 595. — Cristan Lynwater, iuratus in Chuttis (1844) 582. — Cristanus, civis Minoris civitatis Prag. (1345) 623. — Uxor eius Katherina. Christanus, Christianus, civis de Lippa (1387) 169. Christina, Cristina, relicta Johannis rasoris panno- rum, civis Grecensis (1344) 557. (1345) 627. (1346) 659. — filia Pauli, civis Novae Pilznae (1836) 116. — Cristina, filia Margarethae, relictae Henrici Chober- lini, civis Pataviensis (1337) 195. Chropiń, Chropina, villa Mor. (1341) 350. Chroustov, Hrustowe, villa Boh. ad ecclesiam in My- letin pertinens (1267) 725. Chrsiwoclad, v. Kfivoklát. Chrudim, Crudym, civitas Boh. (1337) 184. (1341) 376. — Plebanus Conradus (1268) 726. Chrumnaw, Chrumnow, v. Krumlov. Chrussina, v. Krušina. Chrustoklaty, Chrustoklat, villa Boh. (1346) 667. Chrumnaw, Chrvmnow, v. Krumlov. Chrwatecz, v. Charvatce. Ohrzepicz, v. Chiepice. Chrzyeno, v. Kfen. Chudoba Frenclinus, v. Franciscus. Chudonice, Chudenicz, villa Boh. prope civitatem Byezov. (1334) 46. Chuchly, Chuchel Maius et Chuchel Minus (1292) 745. 

Strana 917
Index personarum, et. locorum. Chumothow, v. Chomutov. Chunadinus archiepiscopus Strigoniensis (1837) 200. Chanadinus. Chuncenstat, v. Konstat. Chunczlinus, v. Conradus. Chunegundis, v. Kunegundis. Chuneswarth, v. Kónigswart. Chungsperch, v. Kónigsberg. Chungwart, v. Kónigswart. Chunchonis villa, v. Kunzendorf. Chunicense monasterium, Chunicz, v. Kounice. Chunigesperch, v. Kónigsberg. Chunigstein, v. Kónigstein. Chunitz, v. Kunovice. Chunlinus, v. Conradus. Chunowicz, v. Kunovice. Chunraditz, v. Konratec, Kundratice. Chunstat, v. Kunštát. Chuntzelius, v. Conradus. Chur, Curia, Churiensis episc. (1341) 394. Chuthnae, v. Kutná Hora. Chutner Merclinus, iuratus Novae civitatis sub castro Prag. (1334) 25. Chvnscho, v. Conradus. Chval, Chwalo, filius Zastolai, nobilis Boh. (1253) 814. — Chwal, testis (1291) 819. — Qualo de Oygest, Vgesd, civis in Tachow (1335) 60. (1338) 239. — Uxor, eius Eysala.. — Chvalo de Sesstaw, v. Zestov. Chvalec, Chwalecz, Chvalecius, sacristanus monast. Rudnicensis (1841) 356. Chválek, Chwalko, procurator episc. Prag. (1334) 34. Chwalissense forum, v. Chvalšiny. Chvalovice, Chwalouicz, Jesco de — (1341) 424. Chvalšiny, Kalsching, Chwalissense forum (1335) 95. Chvojno, Coino, Chojno, castrum et oppidum Boh. (1336) 114. — Chwoyna, Conradus de — (1341) 406. Chylce, Chilitz, Chilez, Zezema et Mraczo de — (1348) 501. : Chynicz, v. Vchynice. Chýnov, Chinoviensis, Chynoviensis, provincia (1338) 227. (1341) 867. Chyże (?), Kycz, Heinrich von — (1335) 67. Idenheim (1340) 326. Igbrandus, abbas monasterii in Pomuch (1313) 778. Iglau, Iglavia, v. Jihlava. Imgramus, Ingramus, v. Jimram. Imprech, civis Prag. (1340 v. 1841) 334. Ingebertus, incola Prag. (cc. 1816) 781. Ingramus, v. Jimram. Innocentius papa III (1204) 710. — papa IV (mem. 1256) 719. Innsbruck, Insprukka, Burgum Egne (Oegni), civitas comitatus Tirolensis (1336) 125, 198. (1337) 804. Innthal, Ynntal (1335) 57—69, 80. (1336) 144. (1339) 258 Insula, v. Ostrov. 917 Inval, recte Juval, v. Juval. Inzelerius, Buduensis episcopus (1285) 739. Ipolitus, v. Hippolytus. Irsutus comes, v. Raugraf. . Isabella de Austria, Isabella von Osterreich, herzogin von Lothringen, v. Lotharingia. Isakinna, Ysakinna, incola Prag. (cc. 1315) 781. Italia (1340) 320. (1346) 671—676. Iteranensis episcopus Thomas (1339) 262. Ivan, Ybanus de Gerhardisdorf (1315) 621. Ivančice, Iwanschitz, Ybantschitz, civitas Mor. (1278) 784. (1336) 139. (1337) 198. Ivoys, cfr. Yvois. J. Jablonice, Jabluncza in finibus Hungariae, ubi telo- neum solvitur (1336) 102. S. Jacobi villa in Hungaria (1336) 102. Jacobi Polco, v. Bolek. Jacobus, Jacques, Jakeś, Jaklinus, Jaksch, Jakscho, Jaxo, Jeclinus, Jecklinus, Jeklinus; Jacobus de Chashow, testis (1272) 730. — praepositus de Tusnowicz (1295) 749. — Calcedonensis episcopus (1301) 758. — Bibinensis episcopus (1301) 758. — Golderlin, civis Egrensis (1304) 304. — de Brunow, civis Glacensis (1305) 764. — de Jesguina (1305) 822. — plebanus de Horitz (1307) 766. — rector ecclesiae in Hrussowan (1312) 777. — Judaeus Pragae (cc. 1816) 781. — Jeclinus, Jeklinus Lemberfillerus, civis Prag. (cc. 1315) 781, 782. — Jeklinus, Jecklinus Pyzweckel, civis Prag. (cc. 1315) 781, 782. — Wolflini, civis Prag. (1321) 306. — Mothonensis eccl. episc. (1325) 836. — Pilungi filius, iuratus Kadanensis (1327) 840. — Herczil, civis Kadanensis (1327) 841. — Jeklinus, privignus Martini Noezlini, civis Chut- nensis (1330) 798. — dictus Schus, testis (1334) 18. — Eberhardi, provisione apostolica canon. Olomuc. (1834) 30. . — Hacher, Hacker, civis, iudex in Nova Pilzna (1334) 21. (1338) 858. — Hnibko, civis in Nova Pilzna (1334) 21. — Uxor eius Osterhildis. — Sternberch, frater hospitalis S. Francisci Pragae (1334) 35. — Jacques, filius Ludovici, ducis Burboniensis (1334) 41. — Viczko de Antiqua Cladruna (1334) 44. — Jecklinus, iuratus Pontensis (1336) 101. — filius Pauli, civis in Nova Pilzna (1336) 116. — Jeclinus Trubacz, civis Prag. (1837) 146. — minister eccl Prag. altaris S. Procopii (1337) 197. — de Praga, filius eius Frenczlinus, burggravius de Frimperch oc, v. Franciscus (1337 sq.). — Jeclinus, civis Prag. frater Nicolai Sollaris (Sco- laris?) (1338) 205. 

Strana 918
918 Jacobus, Jakse, Jaksch, Jakscho Ruprecht, Ruperti, Jeclinus, Jecyl Ruprecht, civis, iuratus Prag. (1338) 204, 205, 210, 222, 235, 248. (1340 v. 1341) 334. (1341) 408. (1342) 440, 449, 478. (1343) 551. (1344) 603. — notarius (?) Karoli, marchionis Mor. (1338) 216. — filius Sabieh, incola Prag. (1338) 222. — notarius, iuratus Montis Chutnensis, Jacob, perch- schreiber, bergschreiber (1338) 242. (1339) 246. (1342) 448. (1344) 582. — Jakeš, Jaksch, Jakscho Payer, Jesco Bavari, iura- tus Prag. (1340) 300, 327, 334. (1341) 342, 348. (1342) 449. — rusticus in villa Luthotin (1340) 302. — praepositus et plebanus ecclesiae in Knyesicz (1340) 326. — abbas monast. in Plaz (1341) 342. (1346) 651, 692. — Jacob Goldirlein, Gólderl, civis Egrensis (1341) 346. (1343) 492. — notarius Prag. (1341) 358. (1844) 595. — de Zandow, iuratus, scabinus Luthmericensis (1341) 357. (1343) 490. — Fridlini, scabinus Lunensis (1342) 466. — Wiener, Wyenneri (1342) 431, 455, 456, 458, 473. (1345) 615. — Hainonis, iuratus Glatov. (1342) 454. — Jaklinus, Jeclinus dictus de Turri, civis Prag. (1342) 465. (1344) 565, 566. — Jeklin, Jeclinus Pauli, Jacub, iuratus in Nova Pilzna (1343) 487, 503, (1344) 557. — habitator civit. Gurymensis (1343) 489, — plebanus in Ratays (1343) 501. — Polonus, consul in civitate Munstirberg. (1343) 536. — dominus de Monte Claro (1343) 497. — Niger, frater monasterii S. Augustini in Tusta (1348) 546. — capellanus Johannis de Turri presbyt. (1344) 565. —J aklinus Dobrae, possessor maccelli in Nova Pilzna (1844) 687. — Jaxo Stuk, civis Prag. (1344) 595. Jacobus, Jeclinus de Greez, civis Prag. (1844) 595. — iudex in Bilas (1344) 601. — confessor in Valle S. Mariae Virg. (Pohled) (1345) 603. — Glenglinus, civis Glatov. (1345) 607. — Jaclinus, quondam iudex de Curowicz (1345) 608. — de Praga, commendator hospitalis S. Johannis Bapt. Jerosol in Glaez (1845) 615, 616. — Fr. eius Frenczlinus. — de Thoepla sacerdos (1345) 644. — cfr. Cobsch, Cobscho, Kobe&, Kubeš. Jacques, v. Jacobus. Jacubow, v. Jakubov. Jahotga, (Jahodka?), Ulricus — camerarius archi- episcopi Prag. (1345) 611. Jaispitz, v. Jevisovice. Jakel, Jakes, Jaklinus, v. Jacobus. Jakubov, Jacubow, Gymramus et Philippus fratres germani de — (1345) 647. Jakule, Jakole, Rotpach, locus in finibus Austriae et Boh. (1339) 291. Jallaye, Jallern Jehan (1388) 229. Jamerez (1344) 559. Jan (Johannes) dictus de Wlkow, miles (1833) 802. Emler, Regesta Bohemiae. Janco, v. Janek. Janda de Hlawen (1337) 159. Janek, Janco miles de Wylconicz (1337) 163. Janchow (Jankov?), villae duae ecclesiae in Polna (1298) 746. Janizlaus, v. Jaroslav. Janofyeta, uxor Busconis de Rochow (1346) 698, 691, 700. Janovice, Janebiz, villa Boh. monast. Windberg. (1158—1173) 809. — Janowitz, castrum Boh. (1334) 18. — Janowitz, villa Boh. (1342) 454. — Jenewicz, Jenczik, Laurentius, Herbordus, Pesco de — (1341) 398. — Janowycz, Bohuslaus de — (1342) 480. — cfr. Jenowicz. Janus, Janussius, v. Johannes. Jarek, Jaroslav, Jaroš, Gergo de Waldenberch, burg- gravius Egrensis, v. Waldenberg. Jarka, Jaroslava, Jarka, priorissa monasterii S. Georgii in castro Prag. (1838) 217. (1345) 606. Jaroměř, Jaromirensis civitas (1337) 184. Jaroměřice, Jarmeritz, civitas Mor. (1341) 337. Jaroslav, Jarozlaus, fidelis regis Wladislai Boh. (p. 1158) 709. — Jaroslaus, filius Jaroslai nobilis Boh. (1238) 714. — Jaroslaus frater Galli, frater Galli de Lywmberch, nobilis Boh. (1953) 814. (1262) 815. — Jaroslaus de Turnow, v. Turnov. — Jaroš, Gerossius, nobilis Boh. (1249) 715. — Jaros, Jaroschius, Jeroscius, Jerosius burggravius Prag. (1258) 717, 814. (1262) 815. aros, testis (1273) 732. — Jarussius, Judaeus Pragae (cc. 1315) 781, — Jaroslaus de Mazecz (1324) 788. — Jarussius, filius Budimiri de Scalicz (1332) 800. Mater eius Katherina. — Jarossius de Hohauberk (recte Waldenberg vel Waldemberch) (mem. 1335) 60. — Jarossius, decamus ecclesiae Boleslaviensis (1837) 167, 188, 189. (1839) 256. — Janizlaus (sic), archiepiscopus Gneznensis (1340) 329. — Jaroslaus, fr. monasterii Rudnicensis (1341) 356. — — frater Wankonis de Wetla (1841) 345. — Jaros, Jarossius de Rozdczalowicz (1341) 407. — — incola de Techlowicz (1342) 470. — — de Skoczecz, Schotzitz (1843) 482. — — Woyslai, canon. Olomuc. provisione apostolica (1844) ‘600. — — Jarossius de Drahotuss, v. Drahotu£. — Jaroslaus de Gniehenicz, v. Gniehenicz. — Jeroslans de Jestrzebicz, v. Jestřebice. — Jerozlaus de Leuuenberc, v. Lemberg. — Jarozlaus de Schotzitz, v. Skočce. —- Jeroslaus de Suzichez, v. Sušice. Jaroslava, v. Jarka. Jaroš, Jaros, Jarossius, Jarussius, v. Jaroslav. Jasená, Jasseni, villa Boh. (1343) 533. Jaufen, locus in comitatu Tirolensi (1335) 58. Jawer, v. Javor. Javor, Jauer, Jawer, dux de — (1887) 164. — Do- minus de — Henricus, dux Slesiae, v. Heinricus ; cfr. etiam Fürstenberg. 

Strana 919
Index personarum et locorum. Jaxo, v. Jacobus. Jazlovice, Jazlowicz, Yazlawicz, munitio Boh. (1346) 668, 656—658. Jeclinus, Jeklin, v. Jacobus. Jecznabicz, villa Silesiae (1337) 191. Ječovice, Gesczuwicz, Jeczowitz, villa Boh. (1340) 332. (1341) 351. Jegerdorf, v. Krñov. Jehlinus, v. Johannes. Jehnédí, Jehned, territorium monasterii Aulae Regiae (1992) 745. Jehnédno, Jehnyedno, villa Boh. (1341) 867. Jekschenau, Jekschenow, villa Silesiae (1842) 455. Jeleé(?), Jelecz in Silesia (1348) 526. Jemeppe, Jehan sire de — (1342) 446. : Je ce, Jemnicz, Yemnicz, civitas Mor. (1335) 91. (1841) 337. (1843) 552. (1345) 626. — Iudicium hereditarium in — (1340) 316. — Ecclesia in — (1342) 464. — Jemnicz, Nicolaus de —, v. Nicolaus de Jemnicz. Jenee, Genczo, Genzo, filius Savissii de Vgesd, canon. Prag. (1335) 91. — Genco, Jenzo de Grunberch, v. Grünberg. — Jenczo de Lompnicz, v. Lomnice. — Jenczo de Raussenbruk, v. Strachotice. — Jencso, v. Johannes. Jeneč, Gencz, villa Boh. (1342) 487. Jenié, Jenicius, filius Bvnonis de Clum (1810) 773. Jenewicz, v. Janovice. Jenchinus Telerus dictus de Henkendorf (1319) 784. Jeníkov, Genikow, villa Boh. monasterii Siloensis (1226) 711. — Jennikow, villa Boh. (1337) 166. — Gyenycow, Thomas de — (1339) 282. Jenikovice, Jenikowicz, villa Boh. (1341) 403. Jeni$, v. Johannes. Jenlinus, v. Johannes. Jennikow, v. Jeníkov. Jenovicz (Janovice?), Jenczo, Herbordus, P.... fratres uterini de — (1336) 113. Jensla von Hoenstein (1335) 52. Jerco de Waldenberch, v. Waldenberg. Jeroscius, Jerosius, v. Jaroslav, Jaroś. Jerosolima, v. Hierosolima. Jerozlaus, v. Jaroslav. Jerusalem, v. Hierosolima. Jesco, Ješek, v. Johannes. Jescowicz, allodium in — prope Wratislaviam (1344) 587. Jesená, Jesena, villa monasterii Siloensis (1226) 711. Jesenice(?), Jessenny, villa mansionariorum eccle- siae Prag. (1346) 664. Jesguina, villa in terra Pomeraniae (1305) 822. Jeschlinus, (Jechlinus, Jehlinus?) Bartae, civis Prag. (1342) 441. (1343) 520. Jesseny, v. Jegenice. Jestfebice, Jestrabice. Jestrzebicz, Jeroslaus de — (1344) 583. Jesek, Jesco, Jessco, Jesko, Jessko, v. Johannes. Jeuspicz, v. Jevišovice. Jevíčko, Gebbiczca, civitas Mor. (1346) 653, 657. Jevisovice, Jaispitz, Jeuspicz, oppidum Mor. (1344) 597. 919 Jičín. Gytschin, Gytzin, civitas Boh. ad castrum Welusch pertinens (1327) 841. (1337) 853. — Giczin, Gyczyn, plebanus in — Symon (1342) 428. (1343) 484. Jihlava, Giglaua, Giglawa, Gylaua, fluvius Boh. et Mor. (1226) 711. (1238) 714. — Iglau, Iglavia, civitas Mor. (1276) 734. (1334) 17. (1385) 81, 85. (1336) 114. (1340) 315. (1345) 615, 638, 639. — Yglavia, Heinricus de — incola Prag. (cc. 1315) 81 781. — Iglavia, Ulricus de — v. Ulricus. Jilové, Eule, Eylaw (1338) 226. (1341) 867. — — aurifodinae in — (1337) 178. (1341) 867. Jimlín, Gimlin, Slauiwor et Psedot de — (1295) 748. Jimram, Ingramus de Awersperch, Ungersberg (mem. 1335) 68, 79. — Filia eius Gertrudis, relicta eius Margaretha. — Imgramus, civis Prag. prope pontem (1844) 575. — Gymmramus, prior monast. S. Laurentii sub Mel- niko ord. fratrum Heremitarum (1344) 866. Jindřichův Hradec, Neuhaus, Novum Castrum, Nova Domus (1255) 718, 719. (1333) 713. (1338) 240. (1339) 267. — Hospitale infirmorum in — (1255) 718. — Commendator et plebanus in Nova Domo Hermannus (1338) 248. — Novum Castrum, Heinricus de —, Witko senior et Witko iunior fratres (1233) 713. — — Ulricus de Nova Domo (1272) 818. — — Witko de Novo Castro (1253) 717. — — domini de Nova D. (1348) 487. — — Johannes, dispensator in Novo Castro (1255) 719. — — Ulricus de — (1834) 213. (1835) 81. (1338) 240. (1339) 267. (1340) 302. (1845) 629. — Dibissius, i. e. Divissius de Nova Domo, pater Theodrici, canonici S. Petri Brunnae (1343) 497, 498. Jindřichův Hradec, Gallus de Novo Castro, ingui- sitor_haereticae pravitatis, v. Gallus. Jinin, Junin, Junyn, Dirislaus, Drizlaus de — (1336) 141. (1339) 254. — Junyn, Wilhelmus de — (1346) 668. Jiri, Jurza, filius Jandae de Hlawen (1339) 256. — Cfr. Georgius et Jiřík. Jiřice, Jurice, villa Boh. monasterii Siloensis (1226) 711. Jiffk, Jvrsico Jacowicz, iuratus Novae civitatis sub castro Prag. (1345) 623. — Gyrzico, brasiator Minoris civit. Prag. (1346) 655, Johanna, ducissa Austriae (1345) 623. (1346) 871. S. Johannes, S. Johannis Bapt. Jerosolimitani ordo, Íratres hospitalis S. Johannis Bapt. Jerosolimit., Hospitalariorum ordo (1276) 733. — In Boh. et Mor. et Pol. (1844) 560. — Priores per Boh., Mora- viam, Poloniam, Austriam, Stiriam etc.: Michael de Tincia (1332) 801; fr. Hasco vel. Gallus de Lem- berg, v. Lemberg. Johannes papa . (872 v. 873) 706, 707, 709. — presbyter, legatus Stephani papae VI. ad Swento- plcum et Sclavos (887 v. 888) 706—708. — papa XV. (mem. 1341) 404. — IL, Prag. episcopus (1227) 712. (1238) 714. — filius Herberti, civis Luthomeric. (1249) 810. 

Strana 920
920 Johannes Jeniš, Geniss de Choreniy, testis (1251) [1 LEI FLEE 4 [11 811. — Frater eius Petrasch. magister domus S. Mariae ad pedem pontis Prag. (1253) 716. de Myssena, civis in Lithomierycz (1258) 814. dispensator in Novo castro (1255) 719. III. Prag. episcopus (1258) 814. (1261) 814. (1267) 724. (1268) 726. (1269) 727. (1270) 728. (1271) 728, 729. (1272) 730, 731. (1274) 732. (1275) 733. Johannes des Bischofs, bürgers in Brüx, sohn (1263) 816. — Frater eius Arnolt. abbas de Waldsassen (1267) 795. de Wncewan, Vnzowan, canon. Luthomeric. (1269) 818. | filius Zophiae, scabinus Maydburg. (1282) 819. Hyddonis miles, scabinus Maydburg. (1282) 819. filius Brunonis, scabinus Maydburg. (1282) 819. abbas monast. Waldsassensis, Waltsachsensis (1811) 776. (1314) 779. abbas de Waltsachsen, Waltsassen (1834) 14. (1835) 65. (1387) 168. decanus et plebanus Gradicensis (1267) 724. de Aschaffenburg, canon. Luthomer. (1269) 727. vicearchidiaconus Grezensis (1269) 728, (1271) 729. sacerdos (1270) 728. subprior monasterii Sedlic. (1276) 734. rector ecclesiae in Malín (1276) 734. fr., plebanus in Plawe (1289) 741. (1290) 742. Wissegrad. eccl. praepositus, aulae regiae cancel- larius (1990) 743. Jescho, Sacensis, Sazensis praepositus, regis Boh. per Moraviam protonotarius (1290) 743. (1295) 748. de Sarow, notarius regis Boh. (1291) 744. — For- tasse idem ut praecedens. IV. episc. Prag. (1802) 759. (1308) 161. (1810) 773. (1312) 777. (1326) 836, 888, 839. (1329) 796, 842. (1334) 1, 98, 83, 34, 36, 37. (1385) 47, 61, 850. (1386). 106, 120, 123, 128, 181. (1887) 166, 192, 199. (1338) 220. (1339) 257, 858. (1340) 314, 329, 330, 861. (1341) 336, 340, 356, 859, 362, 364, 386, 403, 404, 409, 416, 861, 863, 864. (1842) 428, 436, 438, 439, 442, 450. Mem. (1343) 484. 486, 489, 506. (1344) 561, 562, 572, 601. (1346) 668. abbas monasterii Plassensis (1307) 764, 765. (1325) 190. (1329) 795. commendator ord. Teutonicorum per Boh. et Mor. (1304) 762. lebanus in Czaslauia (1807) 766. e Astern, frater ordinis Teutonici Egrae (1308) 770. episcopus Brixinensis (1310) 772. decanus capituli Prag. (1310) 773. Boh. et Poloniae rex, electus in regem Boh., Hen- rici Romanorum regis et imperatoris primogenitus, sacri imperii citra montes vicarius generalis, comes Lucemburgensis et Rupensis, marchio Arlunensis, Budissinensis marchiae dominus, princeps supre- mus Slezianorum, dominus Wratislaviae (1310) 774, 776. (1811) 775, 776, 824. (1814) 780. (cc. 1315) 782. (1318) 825. (1817) 782. (1318) 783. (1319) 783. (1321) 786, 831. (1322) 787. (1323) 788, 881. (1324) 789. (1826) 789—751, 835—889. (1326) 839, 840. (1827) 792, 841: (1828) 794. (1329) 796, 842. (1830) Emler, Regesta Bohemiae. 798. (1831) 799, 800, 843—845. (1332) 845, 816, 847. (1384) 1—4, 6, 7, 9—11, 13—15, 19—22, 24—29, 31, 32, 35—37, 40—45, 47, 803—805, 807, 808, 847—849. (1835) 52—60, 62—64, 66—97, 99, 100—120, 849, 850. (1836) 121—139, 141—144, 851. (1387) 146—168, 172—196, 198, 199, 856. (1338) 204, 206, 210—236. 238—241, 244, 857, 858. (1339) 245, 248—262, 255, 257—216, 218—285, 288, 291, 293, 860. (1340) 301, 304—306, 309—312, 314, 316, 320—826, 329, 335. (1341) 338, 344—348, 350—359, 361, 362, 364, 365, 367—377, 378, 380—384, 380, 387—402, 405, 407—417, 429—424, 4920, 427, 429, 861—863, 867. (1342) 430—447, 449, 450, 453, 456, 461—461, 464—461, 478, 474, 478, 481, 483, 864, 866. (1348) 489—491, 494—497, 505, 506, 510, 511, 518, 020—622, 524—528, 636—538, 544—8550, 552, 558, 656. (1844) 556, 559—561, 566, 570, 571, 573, 574, 576, 580, 582, 583, 685, 586—690, 593—600, 602—604, 866. (1345) 605, 608—610, 613 — 625, 627, 631— 648, 645—649, 556, 657, 661—064, 666—671, 675, 868—870. (1346) 676—681, 683—692, 694, 696, 698, 700, 703, 870—874. — Pater eius Heinricus, Rom. rex et imperator, v. Heinricus; uxores eius Elisabeth, filia Wenceslai, regis Boh. et Poloniae, v. Elisabeth; Beatrix, filia ducis Burbonensis, v. Beatrix. — Filii eius: Wenceslaus postea Karolus vocatus, marchio Moraviae ete., v. Karolus; Johan- nes, dux Karinthiae, Tirolis etc. v. Johannes (1334 Sq.) et Wenceslaus, dux Lucemburg, v. Wence- slaus. — Filiae eius: Margaretha, uxor Heinrici, comitis palatini Reni, ducis Bavariae, v. Marga- retha; uta (Bona), ducissa Normandiae, v. Guta. Johannes, Johan von Luckwicz, iuratus Lunensis (1314) 778. — Janu$, Janussius, iudex villae Lubn dictae (1315) 825. — Wolflini, civis Prag. (ce. 1315) 781. — Jenlinus Heroldi, civis Prag. (cc. 1315) 781. — abbas monast. Puzaniensis ord. S. Benedicti Nuen- burg. dioec. (1317) 826, 827. (1319) 828. — papa XXII (1319) 784. (1325) 835, 836, 838. (1329) 842. (1331) 843, 845. (1332) 845, 846. (1334) 12, 15, 19—21, 30, 31, 849. Mem. (1339) 287. (1341) 386, 396. — testis in Budwoys (1323) 832. — filius Velenonis, molendinatoris Prag. (1325) 792. — filius Conradi, iudicis de Pezwicz (1325) 836. — filius Nicolai iudicis, iuratus Kadanensis (1327) 840. — filius divitis Merclini, civis Kadanensis ( 1327) 841. — filius Pilungi, civis Kadanensis (1327) 841. — praepositus ecclesiae Wyssegradensis, cancellarius regni Bohemiae, electus et confirmatus episc. Olo- muc., episc. Olomuc., capitaneus Mor. (1331) 799. (1334) 12, 18, 20, 25, 30. (1335) 61, 65, 70, 89, 91. (1386) 108, 110, 119, 131, 139. (1337) 156, 157. (1839) 263, 278, 286, 292, 296. (1340) 306, 312, 317, 323. (1841) 337, 360, 383, 384, 393, 394. (1842) 488, 443, 459, 464. (1343) 508, 516, 523, 526, 528. (1844) 548, 549, 551, 559, 561, 564, 565, 577. (1345) 608, 631, 632. (1346) 665, 702. — Vicarius eius in spiritualibus et temporalibus generalis Pe- trus, decanus Wyssegrad. (1334) 25. (1340) 317. — sbbas monasteri! Lucensis (episcopus Luthomys- lensis) (1884) 7. (1335) 61, 89. (1336) 115, 116. 

Strana 921
Index personarum et locorum. (1387) 160, 184, 196. (1342) 479. (1348) 629. (1845) 618; successor eius Heinricus (1845) 619. Johannes, Jean de Hainaut et Guy de Namur (1334) 1, 11, 26, 28. (1385) 53. (1340) 323. Jesco Litrici (Ditrici?), scabinus Lunae (1334) 16. ern Jacob e i i civis Prag. urborarius (1334) 18. (1837) 185. (1339) 247, 285, 295. (1341) 413. — Frater eius Polko, v. Bo- leslav, Bolek. Jehlinus Ruperti, civis Prag. (1884) 20. Jehlinus, Johlinus Hylprandi, Johel Hiltprant, civis Prag. (1834) 20. (1835) 57, 66. (1339) 245. (1340 v. 1341) 334. dictus Coquino, natus Simonis Philippi de Rega- libus, clericus Pistoriensis, canon. eccl Olomuc. (1334) 20. episc. Leodiensis (1334) 24. Bohemus, civis in Budywoys (1334) 24. Jano de Reichenstan, civis in Budywoys (1334) 24. Johlinus sartor, iuratus in Budywoys (1334) 24. Jescho carnifex, iuratus Novae civitatis sub castro Prag. (1334) 25. (1335) 73. (1336) 131, 132. Albus, iuratus Novae civitatis sub castro Prag. (es) 25. (1835) 73. (1336) 131. (1345) 623. dux Lotharingiae, Brabantiae et de Limburg, duc de Lothier (1334) 26. 28. (1335) 54. Kunkonicz (Kunkouicz?), civis in Monte Kuthna (1334) 30. rector eccl in Otaslawicz (1834) 31. canonicus eccl. Prag. praepositus eccl. S. Aegidii Pragae (1834) 34, 39. (1387) 194. (1339) 858, 859. (1341) 412. (1343) 483—486. (1344) 554. prior fratrum Heremitarum ord. S. Augustini Pragae (1334) 39. (1336) 126. raedicator domus S. Clementis Pragae (1334) 39. e Prsietin (1334) 39. Jehan, filius Johannis regis Boh. Karinthiae dux, Tirolis et Goritiae comes, Aquilegiensis, Tridenti- nae et Brixinensis ecclesiae advocatus, der, der die Grafschaft Tirol hat (1334) 43. (1335) 55, 78—80, 82. (1386) 111, 113, 128, 130, 132, 134—138. (1337) 149, 186, 195. (1338) 206, 207. (1339) 258—261, 298, 804. (1840) 322, 323. (1841) 341, 412, 415, 416, 421, 492, 427. (1842) 436. (1343) 516, 550. (1344) 563, 593, 596—898. (1945) 629, 630, 641, 646, 662. — Uxor eius Margaretha, filia Heinrici, ducis Karinthiae etc., v. Margaretha. JeSek, Jesco, iudex in Turnow (1334) 47. Kitler, scabinus in Tribovia Bohemicali (1835) 48. Jesco, scabinus ibidem (1336) 48. viceplebanus ibidem (1335) 48. institor, civis Prag. (1835) 50. de Modlan, scabinus in Vzk (1335) 51. de Cleysch, iudex in Vzk (1335) 51. filius Heinrici, ducis Bavariae Inferioris (1335) 86. Oswetimensis dux (1335) 75. (1337) 155. (1339) 249. — burggravius de Nurmberch (1335) 80. — Jenlinus, plebanus Melnic. (1335) 83. — Jesco, filius Johannis de Mezirziecz (1835) 90. — Hannusch von Grecz, civis Prag. (1885) 98. — Cfr, infra (1336) 124. — Jenesz, iuratus Pontensis (1836) 101. — filius Rudolphi de Prohonicz (1336) 804. LEE TL IN LLLI Gg I 921 Johannes, Johe] Pleyer, civis Prag. (1336) 98. (1837) 146. (1338) 205. (1839) 248. (1340) 301. (1844) 595. Johel Hunel, civis Prag. (1336) 98. (1337) 146, 185. ohel, Johlinus Glas, civis Prag. (1336) 98. (1344 595- 1 “Ohfinus (las, g ) ( ) filius Johannis, filii Henrici, riae (1330) 99. Jan Schepfel, iuratus civitatis Butensis (1336) 101. Jenec, Jencz de Janowicz (1336) 113, — Fratres eius Herbordus et... notarius regis Boh. (1336) 117. notarius publicus (1336) 123, 124. de Grecz, iuratus Maioris civit. Prag. (1336) 124. Cfr. supra (1835) 98. Arnoldi, iuratus Maioris civit. Prag. (1336) 124. (1341) 381. dictus Cornpuhel, iuratus Maioris civit. Prag. (1336) 124. ’ Andreae de Jewissowicz, plebanus in Snoyma (1336) 128. filius Beatricis, comitissae Goritiae (1336) 134, 135. Jen von Clum, iuratus in Pridals (1836) 852. Johlinus Ruperti, Johel, Johil Ruprecht, iuratus Maioris civit. Prag. (1337) 146, 185. (1840 v. 1341) 334. (1341) 406. (1313) 525. (1344) 559, 563, 564. Johlinus, civis Prag. (1337) 146. — Friczconis civis Prag. (1337) 146. Czambor, Czamborius (1337) 153. (1339) 279. dux Slesiae et dominus Glogoviae (1337) 154. Jesco de Michelsperg, v. Michalovice. vasallus Wratislaviensis (1337) 165. Pauli, canon. Prag. ecclesiae (1337) 165, 194. (1841) 397, 412. (1344) 554. JeSek, Jessco, iudex in Bela seu Weisswasser (1337) 169. — Jessko, possessor lanei in Milenowicz (1337) 175. rebellis regis Hunga- l l filius quondam Friderici Rostonis, civis Prag. (1337) 185. (1340) 801. (1341) 353. pannicida, civis Maioris civitatis Prag. (1337) 185. (1345) 645. p ) Wolflini, civis Prag. (1337) 185. (1340 v. 1341) 334. (1341) 364, (1342) 475. (1343) 523. — Filius eius Nicolaus, decanus eccl. Prag. (1341) 364. i civis, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1887) 185. (1338) 189. Johel, Johlinus Rokczan, Rokczaner, Bokiczaner, Rogzaneri, civis Prag. (1387) 185. (1338) 204, 205, 210, 285, 243. (1340 v. 1341) 384, (1343) 503, 525. (1844) 539, 564. (1346) 667. Johlinus Friderici, civis Prag. (1337) 185. Johlinus quondam Francisci (1337) 185. de Schawenuorst, frater conventualis in Biscowicz (1387) 187. Jesco, commendator in Ryppein (1387) 187. de Clinberk, Clingenwerk, Klingenberg (1337) 187, 188. custos eccl. Boleslav. (1337) 188. (1338) 220. (1339) 256. sartor, magister civium Novae civit. sub castro Prag. (1337) 189. — Hanco Elyae, iudex Novae civit. sub castro Prag. (1337) 189. 116 

Strana 922
922 Johannes, Jenczo Zawissii, canon. Prag. (1387) 194. (1341) 412, (1344) 555. — Jesco de Hrawan, laicus Prag. dioec. (1334) 194. — Johlinus Eberhardi, civis Prag. (1338) 204. (1339) 248. (1340) 301. (1343) 502, 503. (1344) 559, 564. (1345) 612. — Tirhon, filius Dyrhani, canonicus monast. S. Georgii in castro Prag. et Olomuc. (1337) 197. (mem. 1338) 217. — Jenlinus, civis Prag. (1338) 205. (1339) 248. — Johlinus Camerer, civis Prag. (1338) 205. (1346) 686. — Weger (Wäger), ponderator institorum (1338) 205. (1339) 247. (1340) 300. (1341) 353. (1344) 595. — dictus Paduanus, decretorum doctor, canon. Prag, Wyssegrad. Olomuc. et Boleslaviensis, officialis curiae archiepiscopalis Prag. (1338) 220, 237. (1339) 245. (1340) 296. (1341) 344. (1343) 485. (1344) 555, 560, 571, 572. (1345) 613, 619. — infirmarius monast. Sedlic. (1338) 223. — Johlinus Gynochsel, Johlinus Junossii (1338) 226. 1339) 248. (1340) 301. (1341) 353. — Jencso, index curiae regalis (1338) 227. — Vide Grünberg. — cellerarius monast. Sedlic. (1338) 237. (1840) 307. (1842) 448. — Gokriczer, iuratus Chutnensis (1338) 242. — Jesko Oswaldi, iuratus Chutnensis (1338) 242. — Bittauer, iuratus ibidem (1338) 242. — dictus Thasner (Taschner), institor Prag. (1338) 243. (1840) 300. (1840 v. 1341) 334. (1341) 353. — Lewl, Leulini, civis in Kutna (1339) 246. (1342) 448. — cantor (1339) 247. — pannicida, Johann gewantschneider (1339) 247, 276, 295. — de Oppavia, civis et consul Wratislav. (1389) 251. (1340) 329. (1342) 459. (1343) 525. — Salomonis, civis Wratislav. (1339) 251. (1342) 469. (1348) 595. — scriba Conradi de Leutmericz (1339) 294. — ecclesiae Wyssegrad. sacrista (1340) 296. — de Lutomysl, iuris peritus (1340) 300. — Johans von Kornaw, frater domus ord. Teut. Egrae (1340) 304. (1841) 346. — Johans Hueler, civis Egrensis (1340) 304. (1843) 493. — plebanus in Modricz (1340) 305, 306. — Nepotes eius Sobyen et Jarohnyew. — de Morspach, iuratus Ohutnensis, v. Morsbach. — Stumpfo de Lichtenstat (1340) 314. — de Remys, capellanus regis Boh. (1340) 323. — Rufini, clericus Pistoriensis dioecesis, publicus no- tarius (1340) 323. — Jean comte d’Ermignac, v. Armignac. — clericus de Praga (1340) 326. — Hanczmannus filius quondam Nicolai dicti de Turri de Tuschnabicz, presbyter manens Brunnae (1340) 328. — Hannus von Meysen, civis Prag. (1340 v. 1341) — — von Crachaw, civis Prag. (1340 v. 1841) 334. — a et Hartlebus fratres de Popicz (1341) Emler, Regesta Bohemiae. Johannes, Hannus Malspiczer de villa Sobutouicz (1341) 343. — plebanus in Sandow (1341) 345. — Ješek, Jesco de Sichow (1341) 345. — pellifex, civis Prag. (1341) 333. (1345) 623. — Jesco, Jesch, Jesco Bauari, Jesco Payer, iuratus Prag. (1340 v. 1841) 334. (1341) 353, 369, 408, 420. (1342) 440, 449, 478. (1344) 595. (1346) 651, 686. — de Monte, iuratus in Luthmeritz, Lutmeriz (1341) 357, 879. (1343) 490. — Johlinus Jacobi, civis Prag. (1341) 360. (1343) 523. — de Dobrzano, iuratus Pilznensis (1341! 364. — Ješek, Jesco de Botensteyn (1341) 368. — Frater eius Czenko, mater Elizabeth. — — Jesco, venator Cracov. (1341) 383. — abbas monast. in Vizowicz (1341) 885. — Jesco dictus Jura, Juras subcamerarius, subcan- cellarius (sic) Cracov. (1341) 383, 384. — de Nedesching (1341) 388. — Rulandi (1841) 400. — Ješek, Jesco dictus Sokol (1341) 417. — frater Nankeri, auriga, civis Wratisl. (1341) 409. — Jesco de Chwalowicz (1341) 424. — praepositus capituli Omnium Sanctorum in castro Prag. (1341) 425, 429. — rector parvulorum ad S. Benedictum Pragae (1342) 428. — prior fratrum Heremitarum ord. S. Augustini in Melnico (1342) 428. — abbas monasterii in Aula Regia (1342) 429. (1343) 508. (1344) 574, 590. : — Johlinus Bavari, nepos quondam Wolflini camera- rii, civis Prag. (1342) 429, 480. filius Bonae (Gutae), ducissae Normandiae (1342) 436. dictus Swarcz de Wacherad, portulanus Johannis, regis Boh. (1342) 438. Jesko de Subiudaes, civis Prag. (1342) 440. Jesco de Schyranowiez, v. Cernovice. Jesco Oswaldi, iuratus Chuttnensis (1342) 448. Herbordi, iuratus Chuttnensis (1342) 448. Huy, canonicus Metensis (1842) 450. Teczleri, iuratus Glatov. (1342) 454. Bandini, provis. apostol. canon. Olomuc. (1342) 455. Beronis, scabinus Lunensis (1342) 466. Jessco Librici, scabinus Lunensis (1342) 466. advocatus consistorii Prag. (1842) 477. Johann von Vóttau (1342) 480. Jesko, filius Hainmanni senioris de Leuchtenburch dicti Crossina (1342) 480. Armaniaci comes (1342) 865. sacrista eccl. Prag. (1843) 485. . presbyter hospitalis Swychowensis, v. Svihov. e Gablonna, civis in Lutmericz (1343) 490. — Filia eius Katherina. — bursarius monast. Ossec. (1348) 494. — dictus Dunnwirt, braseator Prag. (1848) 502. (1345) 611. — Hanco dictus Romancz, Komanecz, civis Cracov. (1843) 497, 507. — Tholinus (Johlinus?) Ruperti, iuratus civis Prag. (1343) 523. Cfr. supra. — Poherlicerii, provisione apostol. canon. Olomuc. (1348), 530. l EELELLEL 14 

Strana 923
Index personarum et locorum. Johannes, Arnoldi, consul in Munstirberg (1348) 536. — abbas monasterii in Heynrichow (1343) 537. — prior monasterii eiusdem (1343) 537. — Bostonie, subprior eiusdem monasterii (1343) 587. — Jesco Keser, iuratus in Nova Colonia (1848) 544. — de Comotaw, subprior monast. fratrum Heremi- tarum ord. S. Augustini in Tusta (1345) 546. — de Legnicz, lector secundarius fr. Heremitarum ord. S. Augustini Pragae (1343) 547. — plebanus eccl. in Areticz (1843) 551. — iudex quondam Grec. (1344) 557. — Uxor eius Mar- garetha. — rasor pannorum in Grecz Reginae (1344) 557, 558. (1345) 627. — Relicta eius Christina. — abbas monasterii in Echternach (1344) 557. — Horka, frater monast. frm Heremitarum ord. S. Augustini in Insula (1344) 564. — presbyter, frater Jaklini et Mathiae de Turri, ci- vium Pragensium (1343) 565, 566. — de Amelio, clericus camerae papal. (1843) 865. — advocatus (1844) 573. — Jacobi, canonicus monasterii in Monte Sion (1344) 515. — de Hradka (1344) 591. — Negelini gener, civis Prag. (1344) 595. — episcopus Misn. (1344) 596, 597. (1345) 646. (1346) 687. — abbas monasterii Sedlicensis (1345) 603, 613. — Johann von Teschin, Theschen (1345) 605. — Placzinsgut, civis Glatov. (1345) 607. — dictus Pys, miles (1345) 609. — Johlinus Éberlini de Lapide, civis Prag. (1345) 611. — plebanus eccl in Brunsperg (1345) 612. — de Vivario, nuntius domini de Gonzaga (1345) 614. — Johannes de Budessin, civis Wratisl. (1345) 617. — plebanus in Hrasko (1840) 620. — Guntheri, civis Sittaviensis (1345) 622. — filius Andreae, villici de Pyeska (1345) 623. — Jesko Naquas Pragae (1345) 623. — — de Jemnicz (1345) 623. — iuvenis vel iunior iudex in Grecz Reginae (1345) 627, 628. (1346) 659. — Uxor eius Margaretha. — dux, dominus Gorensis (1345) 634, 635. — Ledirschneider, civis Wratisl (1345) 635. — archidiaconus Glogoviensis, canon. Wratisl. (1345) 646. — hospitalarius monasterii in Gredis (1846) 808. — Hanco de praeurbio Prag. (1346) 650. — Hainczlinus Rauber, civis Prag. (1346) 654. — Jenlinus, pannifex, scabinus in Luthomusle (1346) 663. — — colonus in Lesnik (1346) 663. — Nicolai de Luthomussil (1346) 666. — Portuensis episcopus (1346) 670. — primogenitus regis Franciae, dux Normandiae et Guiennae, comes Pictaviae (1346) 687. — Hugonis de Brunna, clericus Olomuc. dioec. (1346) 688. — plebanus de Bzye (1346) 689. — dictus Puchelberger, iudex Teplensis (1346) 690. — Uxor eius Elisabeth, fratres eius Ulricus et Bohu- slaus. — Kocnicerus, civis Prag. (1346) 700. — Geunbher, civis Prag. (1346) 700. 923 Johannes, Johlinus Mulner, civis Prag. (1346) 700. — de Pistorio, decanus eccl. S. Salvatoris Traiecten- sis, nuntius papae (1346) 872, 873. — archiepiscopus Mediolanensis, germanus Luchini de Vicecomitibus (1346) 874. — Jesko de Biscowitz, v. Bi&kovice. — miles de Conicz, v. Kounice. — Jesco de Crawar, v. Kravaře. — Jesco de Crassewicz, v. Krašovice. — de Czekow, v. Cákov. — Jesko Prosinka de Dolan, v. Dolany. — fr. Engelschalci de Svnnenberch, v. Zumberk. — Jesco de Furstenberch, v. Fürstenberg. — de Hrśdka, r. Hrádek. — Jesco de Chwalowicz, v. Chvalovice. — de Klucowitz, v. Klukovice. — de Lipa, v. Lípa. — de Michilsperg, Michalowiez, v. Michalovice, Mi- chelsberg. — de Nachod, v. Náchod. — de Pistorio, v. de Pistorio. — Jescho de Wartenberg, v. Wartenberg. — Je&ek, Jesko de Zchekaw, v. Cákov. Jordan, Jordanus von Neuenmargk und von Scharffen- bergk, bürger in Briixs (1262) 816. — — Jordanus fr. (1307) 765. — de Gieschgobicz (1336) 113. Jorrenthal, v. Georgenthal. Judaei (1337) 148. (1341) 421. — Judaei servi came- rae regiae (1344) 563. — hospites quatuor in oppidis dominorum de Rosem- berch teneri possunt (1334) 8. — in Budwois (1341) 361, 362. — Egrenses (1341) 374. — in Znoyma, iudex eorum Stanislaus, civis Znoy- mensis (1334) 7. — in Redisch, civitate Mor. (1342) 481. — in Brunna (1345) 626, 639. — in Yglavia (1345) 639. — in Wratislavia (1341) 410. (1345) 615, 617, 637, 640. — judex Judaeorum Pragae (1845) 622. — Judex Judaeorum Pragae Conczlinus (1336) 100. — Judaeorum hortus ante Pragam (1348) 525. Judaeus Chaba (1339) 245. Judendorf, villa Mor. ad ecclesiam in Spilberch per- tinens (1300) 754. Juliacum, Juliers, duc de — (1334) 26. Jülieh, Guelich, Gulich, Julich, Juiliers, Juliers, Jul- liers, marchio de — (1338) 235. (1839) 259. (1340) 323. — Wilhelm, Wilhelmus, Guillaume, comes de —, comte de — v. Wilhelm, Wilhelmus. Jungkenrat, v. Junkenrot. Junin, v. Jinín. Junkenrot, Jungkenrat, castrum in comitia Lucem- burg. (1343) 536. — Cfr. Sleiden. Juno$, Junossius Conradus et Fridericus, incolae Prag. (cc. 1315) 781; Elblinus Gynochsel, v. Elbli- nus; Johlinus Gynochsel, v. Johannes (1338 sq.). Junyn, v. Jinín. Jupeleu, Watier de — (1344) 586. Jurata, Jursata, conductor bonorum in Brosano (1336) 107. i| Jurgel, v. Georgius. 116* 

Strana 924
924 Jurice, v. Jiřice. Juriffina (?), Jurissima(?), Griffina(?), incola Prag. (1338) 204. (1337) 167. Jurza, v. Jiří. Juval (false Inval), fortalicium in comitia Tirolensi (1836) 130. Jvrgico, v. Jifík. K. Kadaň, Kasden, Cadanum, Chadanum, civitas et castrum Boh. (1295) 750. (1327) 840. (1335) 71. (1337) 184. — Burggravius in — (1336) 104. (1341) 365) (1342) 467. — Judex Nicolaus (1327) 840. — OCadanum, Henricus de Cadano, iuratus Maioris civitatis Prag. (1336) 124, v. Heinricus. Kadlin, Kadlyn, villa Boh. (1346) 665. Kadoldus, nobilis Boh. (1249) 810. — Chadoldus, Katoldus Orphanus, nobilis Mor. (mem. 1264) 722, 723. — Relicta eius Elizabeth. — de Vrbyeticz (1335) 50. Kaisersberg, Keysersperk, civitas Germaniae (1335) 54. (1836) 129. (1339) 259. Kaiserslautern, civitas et castrum Germaniae (1322) 787. (1341) 391. Kájov, Gojau, Kayaw, Kayow, villa Boh. plebanus Conradus (1340) 327. (1346) 681. Kal, Heinricus de — (1345) 631, 638. Kalduber, v. Cadore. Kaliez (Kalisté?), villa cum bonis monasterii Alto- vad. (1341) 379. Kalis, Kalis, Calix, civitas Poloniae (1335) 62. (1337) 161. (1345) 614. Kalsching, v. Chvalšiny. Kamb, Kamm, civitas Bavariae (1385) 82. Kamberg, Karrenberg, Karenberch, aurifodinae in — (1887) 179. Kamenec, Camencz, Camentz, monasterium Silesiae ord. Cisterciensis (1295) 747. (1337) 199. (1338) 226. (1339) 263, 288. (1340) 312. — Kamencz, Bernhardus de —, v. Bernhardus. Kamenice, Chemnitz, Kemniczense monasterium Mis- nensis dioecesis (1344) 602. — Kampnic, Henricus de — (1341) 345. — Kamenicze, Dobessius de — (1345) 648. Kamers, Raynold, Reynolt de — (1338) 232, 233. Kamin, Kaminensis episcopus (1337) 160. — Episc. Heinricus (1304) 821.. Kammendorf, Camrerdorf (1337) 164. Kamyk, Camyk, Kamyk, oppidum Boh. (1336) 145. (1341) 420. — Kamicensia nemora, (1336) 100. — Kam. forestaria (1341) 867. — Kamicensis, Camygensis (recte Camyczensis) villi- catio (1336) 100, 144. — Kamic, Henricus de Camica, de Kemnyk (1329) 842. (1340) 317. (1346) 871. Kant, civitas Silesiae (1336) 129. (1337) 164. — Albertus de — (1342) 473. (1345) 616. Káhthen (recte Kárnthen), v. Carinthia. Kapéice, Capozycz, silva prope Knyn (1335) 91. Kappelz, villa monasterii Teplensis (1341) 898. Karenberch, v. Kamberk. Emler, Regesta Bohemiae. Karinthia, v. Carinthia. Karkierche in comitia Lucemburg. (1343) 543. Karlsbrunn, Karlesprun, Cunadus de — (1330) 129. Kärnthen, v. Carinthia. Karolus, fr. Philippi, regis Francorum, comes Vale- siae et Andegavensis (1308) 768. — Karulus, Carolus, rex Hungariae (1334) 17. (1335) 58, 62, 78—80, 86—89, 91. (1336) 99, 105, 132. (1337) 190. (1338) 206—208. (1341) 383. (1342) 458, 460. (mem. 1345) 635, 647. — Uxor eius Eli- sabeth (1342) 460. — Filius eius Ludovicus, v. Lu- dovicus. — regis Boh. primogenitus, marchio Moraviae, in Ro- manorum regem electus, Romanorum rex, capita- neus regni Bohemiae (1331) 845. (1334) 4—6, 8, 17, 18, 22, 25—27, 31, 37, 42. (1335) 49, 52, 53, 56, 61, 63, 65, 67, 71—76, 78, 84, 89, 91, 94, 850. (1336) 106, 107, 113, 117, 125, 128, 130, 132—134, 136, 138, 144. (1337) 150, 158, 167, 186, 190, 192, 195 —198, 853. (1338) 204—913, 915—222, 231, 234, 235, 856. (1339) 249, 258—261, 266, 267, 269, 273, 275, 278, 281, 284, 286, 805, 807, 858. (1340) 304, 309, 310, 312, 315—317, 321—323, 860. (1341) 341, 360, 367, 369, 372, 378, 376, 377, 382, 384, 385, 390, 391, 393—396, 402, 405, 409, 412, 413, 416, 421—424, 427, 429—436, 807. (1342) 438, 441, 442 —448, 450—453, 455—408, 461, 463, 464, 467—469, 471, 472—474, 477, 479—481. (1343) 487, 489, 496, 497, 501, 505, 507, 508, 513, 515, 518, 521—525, 527—530, 532, 536—539, 543, 544, 546, 548—552, 865. (1344) 553—555, 563, 566, 569, 571, 576, 580, 585, 586, 598, 596, 599, 604. (1345) 605, 608, 609, 614, 615, 617, 626, 627. 629, 631—633, 636, 638, 639, 641, 642, 645—048, 870, 871. (1346) 650, 654, 655, 661, 669, 664, 666, 670, 671, 675—680, 682 —689, 691, 694—697, 701—703, 872—874. — Uxor eius Blanca, v. Blanca; filiae eius Margaretha et Katherina. — filius Bonae (Gutae), ducissae Normandiae (1342) 436. Karpenstein castrum (1346) 661. Karrenberg, v. Kamberk. Karulus de Aurcicz, v. Uherčice. Kaschowicz, v. Kašejovice, Kašovice. Kašejovice, Kašovice, Kaschowicz, Sezama de — (1341) 382. Kašperské Hory, Bergreichenstein, Reichenstein (1387) 178. (1338) 226. (1341) 867. (1345) 623, 641. — Montana in — (1345) 641. Kathenem (1838) 234. Katherina, Katharina, Sancta —, reliquiae eius (1342) 63. 463. — Sta, villa in districtu Wratisl. (1345) 617. — soror monast. S. Georgii in castro Prag. (1300) 757, 758. — priorissa monasterii S. Georgii in castro Prag. (1300) 757. (1328) 793. — uxor Ulrici de Hertenberch (1307) 766. — de Kadano in Egra residens (1808) 769. — relicta Hermanni Weldeleri (1308) 769. — filia Nicolai dicti Kudip, civis Schazlaviensis (1330) 797. — uxor Budimiri de Scalicz (Zcalicz), mater Jarossii de Zcalicz (1332) 800, 801. 

Strana 925
Index personarum et locorum. Katherina, priorissa monasterii Chunicensis (1334) 7. — Katrein, uxor Alberonis iudicis in Vreinstat (1834) 35. — abbatissa monasterii Aulae S. Mariae in Bruna (1884) 31, 39. (1835) 54. (1337) 192. (1339) 275. (1343) 497. (1345) 275. — relicta Jarossii de Hohauberk (mem. 1335) 60. — Cfr. Waldenberg. — relicta Theodrici quondam Wolflini (1386) 124. — Filius eius Henricus. — Paurin, monialis monasterii S. Mariae Magdalenae sub monte Petrino ante Minorem civitatem Prag. (1836) 126. — uxor Marquardi de Weiksel (1337) 154. — uxor Friderici dicti Peringer (1889) 277. — custrix domus S. Mariae Magdalenae Pragae (1340) 311. — relicta Hartlebi de Boscowitz (1342) 450. — relicta quondam Nicolai Harrerii (1345) 511. — filia Karoli, marchionis Mor. (1344) 571, 576, 599. (1316) 684. — filia Heinrici iudicis de Chaufhaus, civis Prag. (1344) 575. — soror Hermanni de Rychinbach (1345) 604. — soror Hermanni de Cant civis Prag. (1345) 616. -— uxor Cristani, civis Novae civitatis sub castro Prag (1345) 623. — uxor Pesconis de Budwicz (1346) 659. Katoldus, v. Kadoldus. Katzenellenbogen, Catzenelnbogen, Quillelmus co- mes de — Guillaume de — (1340) 321. (1346) 667. — Jean de — (1346) 667. Kaufhaus, de Coufhous Petrus, v. Petrus de Coufhous. Kaufung, Kaufungen, Kauffungen, Koufung, Kowfung, Heinricus, Henricus de — (1337) 153. (1340) 312. (1341) 417. (1343) 496, 505. Kayaw, Kayow, v. Kájov. Kazimír, Cazimirus, Kasimirus, Kazimirus, Kazymi- rus, rex Poloniae (1834) 17. (1335) 62, 74, 78—80, 85—89, 91. (1337) 160, 161. (1338) 207, 240. (1839) 249. (1341) 382, 396, 416, 867. (1342) 450. (1343) 497, 507. (1345) 635, 868, 870. (1346) 662, 686, 871. — Cognata eius Elisabeth, v. Elisabeth — Kazimirus, Tessinensis, Theschinensis, Thesschi- nensis dux (1337) 155, 157. (1342) 429, 456. Kazňov, Kaznějov, Casnaw, villa Boh. monasterii Plassensis locanda (1346) 692. Kbely, K(b)el, villa Boh. prope Coloniam super Albea (1819) 788. (1340) 315. (1341) 863. Kczenic, v. Křenice, Kšenice. Kdousow, Gdossau, Kdussow, villa Mor. (1342) 438. Kdussow, v. Kdousov. Keblice, Keblitz, Geblicz, villa Boh. ad civitatem Luthomeric. pertinens (1249) 810. (1317) 826. (1318) 827. Kekeritz, v. Kóckeritz. Kel, v. Kly Kemnicz, Kemnitz, v. Chemnitz, v. Kamýk. Kemnicz, Kemnitz, v. Chemnitz. Kemnyk, v. Kamyk. Kerglinus Conradus, incola Prag. (cc. 1315) 781. Kerndten, v. Carinthia. Kertschiez, villa in districtu Wratisl. (1345) 637. Keser, Jesco, v. Johannes, Jesco Keser. 925 Kessing, Kessink, Ulricus de — pincerna curiae regis Johannis (1334) 5. Kettenhoven, Kettenhowen (1338) 233. (1345) 649. Kevrbure, Guntherus comes de — (1233) 713. Keysersperk, v. Kaisersberg. Kezimant, subcamerarius Sandomeriensis (1335) 85. Khitlitz, v. Kittlitz. Khornberch, v. Kornberg. Kiel, Killaven, civitas comitatus Lucemburg. (1345) 604. Kigow, v. Kyjov. Killaven, v. Kiel. Kinsberg, Chiensperg, Choisperch, Kynsberch, castrum in terra Egrensi (1261) 722. (1310) .772. — Heinricus de — (1257) 720. Kirchberg, Kyrchberg (1345) 643. > Kirchheim, Kyrchen, Kyrcheim, Diderich Kranich de — (1344) 586. Kirchschlag, v. Světlík. Kirstein (1343) 531. Kittler Johannes, scabinus in Tribovia Boh. (1335) 48. Kittlitz, Khitlitz, Hermannus de — (1342) 459. — Heinrich von — (1345) 614. Kladruby, Cladrub (1238) 714. — — oppidum Boh. (1334) 44, 45. — Cladrubense monasterium, Cladruna (1285) 739. (1287) 739. (1300) 755. (1312) 777. (1313) 778. (1323) 788. (1326) 792. (1329) 795, 796. (1333) 801. (1334) 28, 44, 45. (1335) 803. (1387) 181. (1344) 599 (1346) 658, 659. — Abbates: Chuno, v. Conradus; Bohu- slaus, v. Bohuslav; Heinricus, Henricus, v. Hein- ricus. — Prior Otto (1383) 801. (1842) 468. — Ple- banus Cztyborius (1844) 599. — Frater Fridericus, raepositus in Thuskow (1343) 500. — Kladruna, Conradus de — (1340) 311. — Staré, Cladruna Antiqua (1334) 44. Kladsko, Glatz, Glacz, Glacense castrum (1305) 764. (1334) 803, 805. (1341) 386. (1343) 530. (1344) 593. (1346) 803, 805, 808. Judex: Friczko dictus Voyt (1334) 803. — Cives quidam nominantur (1305) 764. (1828) 794. — territorium, districtus, terra Glacensis (1334) 99. (1386) 126. (1339) 805. (1340) 301, 807. (1344) 593. — hospitale fratrum ordinis S. Johannis Bapt. Jero- sol. in — (1345) 615. — Commendator fr. Jacobus de Praga. — monasterium fratrum Minorum (1257) 721. (1268) 726. (1269) 727. (1272) 731. (1305) 764. (1346) 808. — ecclesia (1336) 126. — vasalli in provincia Glacensi et sculteti (1336) 126. (1339) 805. — castellanus Conradus dictus de Reno (1295) 747. — capitaneus in — Andris von Turkaw (1305) 763. — Filius eius Myloth. Klarbauch, Clarbuch, incola Prag. (cc. 1315) 781. 782, Klatovy, Glathovia, Glatovia, civitas Boh. (1334) 35, 49. (1336) 851. (1337) 183. (1839) 860. (1342) 454. 455. (1344) 588. (1345) 607. Judex Theodricus Mu- scherus (1342) 454. — Jurati enumerantur (1342) 454. — Cives: Otto Glenglinus, Jacobus Glengli- nus, Ulricus et Johannes (1845) 607. — Glatovia, hospitale in — (1342) 454. — Clatovia, decanus Clatov. Johannes, plebanus in Swychow (1342) 439. 

Strana 926
926 Klementeri Nicolaus, v. Nicolaus Klementeri. Klepý, Kleppey, castrum et villa Boh. (1335) 96. Kletečná, Kleteczna, villa Boh. monasterii Siloensis (1226) 711. — — rivulus (1238) 714. Klethe, v. Lasan, Lažany. Klingenberg, Clingenberg, Clingenberch, Clinberk, Clingenwerk, Chlingenberch, (1337) 159. (1338) 218. — Clingenberch, Hans von — (1334) 848. — Johannes de — sororius Bernhardi, praepositi Boleslaviensis, generalis magister venatorum per Moraviam (1337) 187, 188, 199. (1340) 322, 323. (1341) 363. (1342) 440. (1343) 508. (mem. 1345) 632, 633. — Clingenberch, Chlingenberch, Heinricus de — (1340) 322, 323. (1345) 632, 633. (1346) 652—654, 656, 6567. Klingenstein, Clingenstein, Poto de — (1339) 273. — — Bohunco de — (1341) 846. Klinoviee, hereditas prope Straconiez (1345) 617. Klobouky, Clobuk, villa Mor. (1341) 402. — Jesco de — (1341) 402. Kloub, Chlub, villa Boh. prope Wodnan (1335) 95. Klucowitz, v. Klukovice. Klučenice, Kluczenicz, villa Boh. ord. Cruciferorum cum rubea stella (1344) 588. Klugel, Clugel, v. Conradus Clugel (Klugel) (1334 sq.). Klukovice, Klucowitz, villa Boh. (1342) 441. — — Jesco et Johannes fratres de — (1842) 441. Kluky, Cluk, villa Boh. ad castrum Poydibrad per- tinens (1345) 639. Klumin, Chlumin, Chlumyn, oppidum Boh. (1344) 565, 566. Kly, Kel, villa Boh. prope Obrzistwi (1344) 866. Kmetinëves, Kmetinaves, Kmetynawes, villa Boh. monasterii Dochczanensis (1336) 111. Knapovee, Knappendorf, villa monasterii Aulae Re- giae (1992) 746. Knaur Conradus, civis Prag. (mem. 1337) 185. Re- licta eius (1337) 185, 205. Knaut Heinricus, incola Prag. (cc. 1315) 781. — Frater eius Albertus. Knéhnice, Gniehenicz, Jaroslaus de — (1338) 204. — (?) Knyenicz (1340) 312. — Knyenicz, Slayborius de — (1341) 424. Kněžice, Chniezitz, Bohuzlaus de — (1295) 748. Kněžmost, Knysehmost (1337) 172. Knihnice, cfr. Knéhnice, Knyenicz. Knín, Knyn, oppidum Boh. (1335) 91. (1339) 264, 566. (1341) 413. Knyenicz, v. Knéhnice. Knyesiez, villa Mor., plebanus Jacobus (1340) 326. Knyn, Knyna, v. Knín. Knysehmost, v. Kněžmost. Kobelicz, v. Chobelice. Kóben, Cobena, Coeben, Colowan, locus Silesiae (1335) 63. (1338) 215. (1345) 636. Koberl Hermannus, iuratus Brodae Teuton. (1343) 491. Kobeš, Cobsch, Cobscho (Jacobus), civis Prag. (1337) 185. Koblenz, Confluentia, civitas Germaniae (1310) 775, : 780. (1346) 698. Kobylisy, Cobilitz, villa Boh. capituli Prag. (1834) 7. Emler, Regesta Bohemiae. Kocewizc, v. Kötschwitz. Köckeritz (?), Kokerzitsch, Kokricz, Kocricz, domi- nus de — (cc. 1315) 781, 782. — Kokerce, Adelheydis, Adelheit de — in Plawe commorans (1308) 769. (1339) 248. — Kokericz, Kekeritz Poppo de — (1835) 71, 77. Koenov (?), Kotzenau, Cocenow, in Silesia (1343) 526. Kocricz, v. Kóckeritz. Koczenrode, Wynandus de — (1334) 46. Kochanov, Kochanob, villa monast. Zderaz. (1336) 110. Kojata, Coyata de Otnawicz (1325) 835. — V. Otovice. — Koyatho, incola in Borowan (1339) 262. Kojice, Cogicz, villa Boh. (1338) 219. (1343) 522, 523. — — Daleborius et Wurscho de — (1343) 522. — Pater eorum Dirislaus de Cogicz. Kokerzitsch, v. Kóckeritz. Kokot Batho recte Bartho vel Bartha, v. Bartholo- maeus Kokot. — Conradus, v. Conradus Kokot. Kokricz, v. Kóckeritz. Kolbenrait, v. Colbenroit. Koldice, Coldicz, dominus de — (1338) 216. — Kolditz, Coldiz, Heinricus de — (1279) 736. — Coldicz, Henricus de — (1319) 784. — Coldicz, Colditz, Coltitz, Cholticz, Thiem, Thimo, Thymo, Timo, Tymo de —, consiliarius Johannis regis Boh. et Karoli, marchionis Mor. (1334) 26, 848. (1335) 90. (1336) 103, 108, 109, 129. (1337) 147, 148, 150, 153, 156, 157, 854. Kolf, Conradus dictus — de Boppardia (1341) 380. Kolin nad Labem, Kolin an der Elbe, Coln, Colonia super Albea, civitas Boh. (1335) 76, 77, 789. (1337) 165, 184. (1338) 234, 235. — Judex: Goczlinus, v. Gótzel. — Stary, Antiqua Colonia (1340) 806. (1343) 545. Kóln, Coeln, Cologne, Colonia super Reno, civitas Germaniae (1334) 19, 21, 22. (1341) 374. (1346) 691, 702. — archiepiscopus Coloniensis (1811) 776. (1334) 26. (1338) 235. — Archiepiscopi: Reinoldus (1167) 710; Heinricus (1310) 774; Walrammus, Walramus, v. Walram. Kolobs, v. Koloveé. Koloéa, Colocensis episc. Ladislaus (1335) 89. Kolodéje, Colodyey, villa Boh. (1346) 667. Koloveé, Kolobs, oppidum Boh. (1336) 139, 140. Kolovraty, Kolowrat, bona in — (1344) 564. (1346) 667. Komanec, Komanecz, Hanco dictus — civis Cracov. (1343) 497. Cfr. Johannes (1343 sq.). Komarice, Komarzicz, Benessius de — (1346) 681. Komárno, Camarow, Komar, molendinum super Albea prope Nuenburgam, silva iuxta Neumburgam (1338) 228. (1385) 850. Komberk, v. Kornberg. Komořany, Comersan, lacus in — (1341) 861. — Comurzan, Strziesiewoyus dictus Holub de — (1340) 306. — Gumdrams, Holub de — (1342) 469. Komoriee (?), Komorczi, villà Boh. capituli Omnium Sanctorum in provincia Curimensi (1339) 859. Komorovice, Komorowiez, villa Boh. monasterii Silo- ensis (1226) 711. 

Strana 927
Index personarum et locorum. Konarovice, Kvnarzowicz, villa Boh. (1844) 591, 592. Kone, villa in comitatu Lucemburg. (1337) 198. Konépasy, Konopaz, castrum Boh. prope Horzepnik (1884) 9, 8. Konice, Konicz, villa Boh. (1334) 23. — Conicz, Chonicze, Adam de — (1335) 50. (1340) 302. (1342) 450. :(1344) 559. — Filius eius Johan- nes. Konice, Konicz, v. etiam Kounice. Kónigingrütz, v. Králové Hradec. Kóniginhof, v. Dvůr Králové. Königsberg, Kunigsperg, Kunigsberch oppidum Boh. (1290) 742. (1811) 776. — Ecclesia, rector eius Fridericus (1290) 742. — Chunigesperch, Wolfardus de — (1290) 742. — Kvngesperch, prior hospitalis in — fr. Guntherus (1305) 763. Königsbrunn (?), Kunigsbrunn, villa prope Brodam Teutonicalem (1342) 431. Koónigsfeld, v. Kunzvald. Königstein, Chunigstein, castrum Misnae (1341) 373. Kónigswart, Chuneswart, Chungswart, Engelhart von — (1324) 789. (1335) 52. Konratec, Kundratice, Chunraditz, villa Boh. ad castrum Pfrinberg spectans (1344) 807. Konstadt, Cunczenstat, Cuncznstat, Cunczstat, Chunc- zenstat, civitas Silesiae (1341) 416. (1342) 450. (1348) 526. Kopech z Kvítkova, v. Kvítkov. . Kopice, Copicz, Copitz, Chopicz, Kopitz, oppidum oh. (1344) 602. Kopidlno, Wocko de — (1340) 806. (1341) 406. Kopisty (?), Copyez, de — Henlinus, Nycolaus, Sy- ridus, Jachco, iurati et scabini in Luthmericz (1341) 857. — Kopitz, Dittrich von — (1263) 816. Korbalsdorf, v. Kórbersdorf. Kórbersdorf, Korbalsdorf, villa in territorio Egrensi (1341) 780. Korima, Chorina(?), Franco de — (1339) 286. Kornaw, Kornawe, Johans von — frąter ord. Teu- tonici in Egra (1340) 304. (1341) 420. Kornberg, Choremburch recte Choremberch, Korn- berk, Khornberch, Kornberg, Gumberg (1341) 395. (1342) 451. — — Hoygerus de — (1341) 396. Kornice, Komicz, villa Mor. (1346) 653, 657. Kornpuhel, Cornpuhel Elblinus, v. Elblinus; Cornp. Frenclinus, Frenczil, v. Franciscus; Cornpuhel Jo- hannes, v. Johannes; Kornpuhil Nicolaus, v. Ni- colaus. - Kosbinus, Franciscus Kosbini, v. Franciscus. Kosczan, v. Košťany. Kosniky, Kostniky, Gossling, Gesnich Philippus de — (1345) 622. Kosobudy, Cossobud, villa Boh. (1336) 145. Kosoř, Kossors, Pesco et Ulricus dicti de — (1342) 475, 476. Kosorín, Kozzorsin, villa Boh. monasterii Aulae Re- giae (1992) 745. Kosov, Gozzau, villa Mor. (1345) 615. Kostelec n. Orlici, Costelecz (1335) 90. Kostelec, Costelecz, villa Mor. (1340) 302. — Gostel, oppidum Boh. (1341) 368. 927 Kostelec, Kostelecz, circa Zwiecow (1841) 404. — — villa monast. Brewnov. (1342) 477. — Costelicz, Petermannus dictus Scziepecz de — (1834) 10. — Kostelecz, Nicolaus de — monachus monasterii Brewnoviensis (1339) 219. — — Ulricus de — (1341) 400. (1342) 474. — — "Theodericus de — (1344) 600. Kostomlaty, Costemlat, castrum Boh. (1335) 61. — Costomlat, villa Boh. (1346) 689, 690. — Kostomlath, Remundus, Reymundus de — (1337) 169. (1343) 538. — Costomlat, Berchta de — (1346) 689. Kośtany, Kosczan in Polonia (1337) 161. Kotelice(?) Kuttlitz, Cocholiez (fortasse legendum est Cotholicz) villa Boh. (1337) 187. Kothbors, v. Chotěboř. : Kötschwitz, Kocewizc, villa in terra Egrensi (1290) 743. Kottiken, v. Chotíkov. Kotyborius, v. Chotěbor. Kotyssaw, v. Chotěšov. Kotzen, v. Choceň. Kotzenau, Choczenow, civitas Silesiae (1345) 634. Koufung, Kouffungen, v. Kaufung. Kounice, Kanitz, Chunicz, Chunicense monasterium monialium ord. Praemonstratensis (1334) 7, 13. (1387) 190. — Praepositus (1334) 10. — Praepo- situs Nicolaus (1334) 7. (1337) 190. — Priorissa Katherina (1334) 7. (1337) 190. — Subpriorissa Hedwigis (1334) 7. (1337) 190. — Burggravius monast. Hinshiko (1334) 7. — Konicz, Zacharias miles de — (1337) 159. — Fra- tres eius: Janda de Hlawen et Jesco miles de Conicz. — v. etiam Konice. Koufim, Curim, Curym, Gurim, Gurym, Churym, civitas Boh. (1302) 759. (1334) 8, 9. (1337) 181. (1838) 184, 231. (1342) 489. — Curimensis provincia (1339) 859. — archidiaconatus, archidiaconus Curimensis, Curym. oc. (1334) 34, 39. (1337) 165. (1339) 287. (1845) 632. (1346) 668. Curimensis archidiaconus Bohuta, v. Bohuta. — Curym, plebanus in — Witko, canonicus Wisse- grad. (1345) 613. Kouiimka, Curim, aqua prope Neumburgam (1335) 850. Kovan, Kowan, miles regis Boh. (1341) 392. Kovarovice, Kowarzowicz (1341) 364. Koyatho, v. Kojata. Kozaiovice, Kozarzowicz, villa Boh. villicationis Ca- myczensis (1836) 145. Kozi Hlawa, Kozihlawa Thomas, possessor maccelli Pragae (1337) 167. Kozlé, Kozlí, Kosel, Cosel, Cozla, civitas Silesiae (1337) 156. — Coslensis et Bitumensis dux Wla- dislaus (1335) 75, v. Vladislav. Kozojedy, Chozayed, villa Mor. (1340) 323. Kozolupy, Cozolup, Ulricus de — (1346) 668. Kozzorsin, v. Kosořín. Krajničko, Craynyczko, villa Boh. ad Baworow per- tinens (1334) 4. 

Strana 928
928 Krakau, v. Krakov. Krakov, Krakau, Cracau, Cracovia, civitas Poloniae (1384) 17. (1335) 68. (1341) 883, 416, 867. (1842) 450. (1348) 498. (1346) 654. — Cracoviae rex, Kunig von Gragowe (1334) 4. (1889) 269. (1345) 633, 636, 644. — dux Wenceslaus, v. Wenceslaus. — de Cracovia woiwoda Nicolaus Bocrey (1835) 85. — Crac. castellanus Spitko (1335) 74, 85; Epicko (1345) 635. — Cracoviae iudex curiae Gessko Mantroska (1335) 85. — Cracoviae subcamerarius Jesco dictus Jura (1341) 883. : — Crac. venator Jesco (1341) 383. — Crachaw, Hannus von —, civis Prag. (1340 v. 1841) 334. Krakovéice, Crakawitz, Herman von — (1338) 223. Kralice, Kralicz, oppidum Mor. (1345) 620. Kralice, Gralicz, Grelicz, Bludo de — czudarius Znoymensis (1341) 337. (1843) 531. (1345) 647. — Wyczemil de — (1341) 337. Kralové Dviir, Curia, Koniginhof, civitas Boh. (1346) 663. Králové Hradec, Kónigingrátz, Grade, Gradicensis, Grecensis, Grecz, Grez super Albea, Grecz Reginae, civitas Bohemiae (1271) 728, 729. (1303) 821. (1336) 98. (1337) 184. (1339) 265, 268. (1344) 557, 568. (1345) 627—629. (1346) 659. — Gradicensis archidiaconus (1271) 728. Archidiaconi: Johannes (1270) 728; Gallus (1334) 34. (1845) 642. 1346) 659, 685. Ofr. etiam Gallus. — Vicearchi- iaconus: Johannes (1270) 728. — decanus (1344) 558; decanus et plebanus Johan- nes (1267) 724. — parochia in — (1334) 36. — magister scholarum in Grecz Zwatoncius (1271) — hospitale S. Annae 642. (1346) 661, 685. — Grecz, monasterium sanctimonialium S. Georgii ord. Praedicatorum (1346) 689, 690. — iudex quondam Johannes (1344) 557, 558. — cives (1344) 557, 558. — Cives: Otto (1271) 729; Folklinus institor (mem. 1344) 557, 558; Johannes (mem. 1344) 557, 558. . — Grecensis provincia (1338) 227, — ecclesia S. Nicolai ante Grecz civitatem (1846) 661. — villicus Grecensis Henlinus Linconis (1334) 45. Kralovice, Kralowicz, oppidum Boh. (1307) 764, 765. (1325) 790. — Cralowicz, iudex de — Petrus (1346) 692. — Kralowicz, plebanus Heinricus (mem. 1329) 795; Arnoldus (1329) 795. — Kralowiez, Hainzlinus de — iuratus Pilznensis (1341) 364, Kralupy, Cralup, ubi erat monasterium canonicorum ord. S. Augustini sub cura fratrum ord. Praedica- torum viventium (1344) 601. Kramolín, Kramolin, villa monasterii Siloensis (1226) 711. Kranich, v. Kirchheim. Krasikovec(?), Crassycowec, Crasykowecz, villa Boh. (1342) 480. (1344) 557. (1845) 627, 628, Emler, Regesta Bohemiae. Krásná Hora, Schonberg, Schenberg, Pulcher Mons (1341) 348, 867. Krasoňov, Krassonow, villa Boh. monasterii Siloensis (1226) 711, Krasoňovec, Krassonowecz, villa Boh. monasterii Siloensis (1226) 711, Krašovice, Crassewicz, Jesco de — (1334) 5. Kravaře, Krawar, Benessius de — canon. Prag. (1387) 194. (1341) 412. — Crawar, Jesco de — camerarius zudae, provinciae Olomuc. (1837) 199. (1840) 312. (1342) 439. (1346) 665. — Crauar, Benessius de — (1340) 302. — Crawarn, Crawer, Bocko, Wocho de — (1340) 319. Kré, Kyrcz, villa Boh. praepos. Prag. (1334) 8. Krems, Cremsa, Chremsa, civitas Austriae (1252) 812. (1337) 195. Kremsier, v. Kromóżif, Kremyś, Oremusel, Prsibko de — (1343) 493. Křen, Chrzyeno, capellanus ecclesiae in Myliczyn (1888) 203. Křenek, Crzemk, villa Boh., ubi sunt bona monast. S. Mariae ord. S. Johannis Crucifer, in pede pontis Prag. (1337) 159. Křenice(?), Kczenicz, villa Boh. (1339) 254, 269. Krenowitz, Crenowicz, Albertus de — (1387) 150. Křepice, villa Boh. (1311—1346) 703. Kresler Fridlinus, v. Fridericus, Fridlinus Kresler. Kreuzburg, Kreutzburg, Creucenburg, Creuczberg, Cruczburg, civitas Silesiae (1341) 416. (1342) 450.. 1343) 526. — Kreuzeburg, Arnold von — (1340) 310. Kridly, Krsydel, villa Boh. (1339) 264. Krimitschau, Crumczov, Hermann von Schonburc genannt von — (1344) 596. Krir, v. Kryry. Kiiśtan z Malina (1276) 734. — Alter (1276) 734. Křivoklát, Půrglitz, Burgelinum, Burgleins, Burglins, Burglinum, Purgleins, Chrsiwoclad, castrum Boh. (1315) 825. (1387) 153. (1341) 373, 410. (1343) 548. (1346) 656. Krizansdorf (Grinsdorf?) (1841) 52. Křižánky, Chrisanleins, Marquardus dictus Wytlo et Martitus de — (1345) 647. Křižanov, Crisans, Krysanum, Wzneta, Wznetha, Znat, Znata de — (1338) 204, (1341) 340. (1342) 469. — Chrisanum, Tiermannus, Křižanovice, Crzisanowicz, 456. iudex de — (1341) 339. villa Boh. (1342) 431, Krlow, villa monasterii Siloensis (1226) 711. Krñov, Jägerndorf, Kyrnouia vel Jegerdorf, civitas ducatus Opaviensis, ius patronatus eccl in — (1334) 18. Krolicz, v. Krolkwitz. Krolkwitz, Krolicz, allodium in — (1342) 463. Kromóżii, Kremsier, Cremsir, Cremsirium, Crem- syer, Chremsier, Chremsir, civitas Mor, (1266) 720. (1264) 723. (1340) 310, 311. (1342) 448. — Chremsir, praepositus Fridericus dictus Sulcz (1841) 350. Kronberg, cfr. Cronberg. Krosno, Crossen, civitas Silesiae (1387) 163. Cross- nensis dux (1336) 75. 

Strana 929
Index personarum et locorum. Krsydel, v. Křídly. Křtětice, Krztieticz, villa Boh. prope Wodnan (1335) 9 5. Krumlov, Krummau, Crumlow, Crumpnaw, Crunnab, Chrumnaw, Chrymnaw, Crumnob, Crumnow, Chrvm- now, castrum et oppidum Boh. (1334) 18, 36. (1336) 852. (1337) 154. (1341) 379. (1346) 681. — Hospitale infirmorum sub castro in — (1334) 36, 849. — Crumlow, Witigo de — (1258) 814. — Crumnow, Hinco de — (mem. 1340) 319. — Re- licta eius Offca. — Moravsky, Krummau, Crumenow, Chrumnow, castrum et oppidum Mor. (1340) 382, 417. (1342) 440. (1346) 652, 656—658. — Crumbnob, Merclinus Judaeus de — (1336) 99. Krummau, v. Krumlov. Krupá, Crumpa, eccl in — plebanus Johannes (1308—1317) 766. Krusviéany, Cruspiczan, Kruswiczani, villa Boh. (1841) 406. (1342) 474. ‘Krusee, Nakrusczu, villa Boh. monast. Zderaz. (1336) 110. Krusina, Krussina, Hinco de Lichtenberg (legendum est Lichtenburg) (1341) 862. Fortasse idem ut sequens. — Crossina, Hainmannus, Haymannus dictus Cros- sina de Leuchtenburch (mem. 1342) 480. — Chrussina, Haymannus dictus — de Léuchtenburch (1344) 559. — Jescho dictus — (1344) 559. — Cfr. Lichtenburg. Kryry, Krir, Albertus de — (1345) 648. Krztieticz, v. Kitétice. Kèenice, Kczenicz, villa Boh. monasterii Chotyesso- vicensis (1339) 268, 290. Kuck, Otto von — (1334) 28. Kudip, Nicolaus dictus —, v. Franciscus Nicolai dicti udip. Kucharovice, Kukrowitz, Kukrowicz, villa Mor. (1338) 212. ; Kujavsko, Cuiavia, Cuyavia, terra (1335) 89. — Ca- pitaneus Frysco (1304) 821. Kukrowitz, v. Kuchafovice. Kunradus, v. Conradus. Kunegundis, Cunegundis, Chunegundis, filia Otta- cari II. regis Boh., monialis 8. Clarae Pragae (1283) 738. — Gunegundis, celleraria monast. Dogzanensis (1341) 380. — Crna, relicta Heinrici Melniker, civis Prag. (mem. 1341) 591, 592. — Chunegundis, balneatrix in balneo fratrum ord. hospitalis S. Johannis Bapt. Pragae (1345) 610. — Maritus eius Woytech. — — relicta Sindlini Hertwici, incola Iglav. (1345) 615. — Kunigundis, soror Hermanni de Cant, civis Wratisl. (1345) 616. Kunes, Conradus, Chunscho retro Luthomericerum Pragae (1339) 245. — Cunsch, Chunsch, Chunscho de Pracz, iuratus Prag. (1341) 353, 369, 408, 420. (1342) 440, 449, 478. — Cfr. Conradns. — Cunso, v. Conradus. 929 Kuní Potok, Kunypotok, rivus Boh. (1335) 95. Kunigsbrunn. v. Kônigsbrunn. Kunigsfelt, v. Kunżvald. Kunigsperg, v. Konigsberg. Kunigundis, y. Kunegundis. Kunlinus, civis Prag. (1344) 595. — Cfr. Conradus. Kunovice, Chunitz, Chunowicz, Stephanus Yngrami de — (1341) 345, 388. (1843) 501. — Frater eius Ulricus, Kunratice, v. Konratec. Kunreut, Cunenrute, villa monasterii Waldsassensis (1249) 716. Kunring, Chvnring, Albero de — (1252) 812. Kunstat, Cunstat, Chunstat, Gerhardus, Erhardus de — camerarius Znoymensis et Brunnensis czu- darum, kamerer in Máhreu, camerarius provinciae Brunnensis (1336) 110. (1337) 199. (1339) 275, 285. (1340) 323. (1341) 337. (1342) 429, 445, 469. (1348) 531. (1344) 559. (1345) 647. (1346) 665. Kunth (1345) 638. Kunz (Conradus), Cunzo Gunossii, civis Prag. (1344) 595. — Cfr. Conradus. Kunzendorf, Chunchonis villa, G. plebanus in — (1270) 727. — Cuncendorf, villa monasterii Aulae Regiae in terri- torio Vsti (1292) 746. Kunzmann, Chunczmannus Huchumstolen, civis in Knyn (1335) 92. Kunzvald, Kónigsfeld, Kunigsfelt, villa Boh. mona- sterii Aulae Regiae (1292) 740. Kupfergánger, Kupfergenger, Nycolaus dictus — v. icolaus. . Kurdéjov, Gurdau, Gurdei, Gurdey, villa Mor. (1837) 199. (1346) 653. Kurlatko, Korlatkó, castrum in Hungaria (1336) 102. Kurovice, Curowicz, villa Mor. (1339) 278. (1345) 608. — Gerdrudis de — (1339) 278. — Filius eius Benes- sius. — Curowicz, Benessius dictus Huzz de — (mem. 1339) 286. Kurwiez, Theodricus Gelfradus de — (1339) 273. Kusenpfenning Conradus, v. Conradus. Kussburg, Kussburch, Otto de — (1336) 109. Kusty, Cosczie, villa Boh. (1341) 395. Kutech, v. Kouty. Kutná Hora, Kuttenberg, Mons Cuthmensis, Cutt- nensis, Gutnensis, Chutnensis, Chuttensis, Chutt- nensis, Kuthensis, Kuthnensis, Kuttensis, Cuthna, Cuttna, Gutta, Guttae, Chuthna, Chutna, Chuth- nae, Chutnae, Chutta, Chuttae, Chuttna, Chuttnae, Kutha, Kuthae, Kuthna, Kuthnae, Kutten, civitas Boh. (1830) 797. (1334) 8, 9. (1335) 95, (1336) 100. (1337) 178. (1338) 226, 227, 237, 242. (1340) 307. (1841) 374, 411, 424. (1342) 480. (1343) 506, 513, 618—020. (1346) 662, 700. — iudex,iudices: Hermannus Wilcoz (1328) 789. (1331) 798. (1340) 307; Thomlinus dictus Hoppo (1338) 242; Heinslinus Eylower (1341) 807; Nyclas Ey- lower (1344) 582. ‚— magistri iuratorum, scheppen-meister: Johannes dic- tus der Morsbach et Borsata de Praga (1330) 797; Tyrmannus Leynwateri (1338) 242 ; Henczlinus Pusch et Peter Beneschower (1344) 582. 117 

Strana 930
: 930 4 Kutná Hora, iurati nominantur (1338) 242. (1344) | 582. — ci (1319) 783. (1331) 798. (1334) 18, 80. (1342) 448. (1343) 545. — urbura in — (1336) 99. (1337) 178, 179. (1342) 434. — Urborarii: Heinlinus Eyloweri (1342) 473. (1343) 514; Thomlinus Wolflini (1343) 514. — Chutner Merclinus, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1334) 25. Kuttlitz, v. Kotelice. Kvilda, cfr. Gefilde. Kvngesperch, v. Königsberg. Kvítkov, Kwietkow, Petrus de — (1335) 56. — z Kvítkova Kopech, burggravius in Bezdiez (1345) 643. Kvmathov, v. Chomoutov, Chomutov. Kvnarsowicz, v. Konarovice. Kycz, v. Chyse. oo . Kyjov, Kigow, villa Boh. monasterii Siloensis (1226) 111. Kyjovice, Gaiwitz, Geywicz, Mixe von — (1346) 685. Kyl (1345) 649. . Kylezowiez nunc Gilschowicz, platea Oppaviae (1341) 897. Kynice, Gnehenycz, villa Mor. (1335) 76. Kynsberch, v. Kinsberg. Kyrburg, Fridericus de — (1346) 689. Kyrcz, v. Krč. Kyrchberg, v. Kirchberg. Kyrchen, Kyrcheim, v. Kirchheim. Kyrnouia, v. Krňov, Jägerndorf. Kyšice, Kyschicz, villa Boh. prope Pilznam (1336) 116 6. Kyšperk, v. Geiersberg. L. Laa, La, civitas Austriae (1836) 117. (1341) 414, 491—423. — rivulus in districtu Wratislav. (1342) 469. Labe, Elbe, Albea, Albis, fluvius Boh. (1251) 810. (1306 v. 1307) 823. (1325) 790. (1334) 11, 26, 80. (1335) 77, 860, 851. (1389) 945, 805. (1341) 352. (1845) 628. de Laco Borsuta, burggravius Mysnensis, Odolenus et Henco fratres eius (1345) 611. Lacznieze (Laénice?), villa Boh. prope Wladizla- wiez (1342) 474. Lacznow, v. Laónov. Laénov, Lacznow, villa Boh. (cc. 1800) 752. Ladislav, Ladislaus, Colocensis archiepiscopus (1335) 89. Ladislavia, v. Vladislav. Ladví, Ladvé, Ladwyn, silva hospitalis S. Francisci Prag. (1264) 717. Laferté, Laffertey, Fertunensis terra (1339) 264. (1840) 326. (1342) 445. (1343) 488, 508. Cfr. Ferté. Lahovice, Lahouicz, villa Boh. monasterii Aulae Re- giae (1292) 745. Laehterschachen, Laitterschothen (legend. est Lach- terschochen i. e. Lachterschachen) (1339) 291. Emler, Regesta Bohemiae. Lajuncko (legendum est Zaiuncko) Thomas de — (1335) 74. — Cfr. Taiankaw et Zaiuncko. Lambarten, v. Lombardia. Lambert Mathieu, citain de Metz (1342) 427. Lancicia, v. Lenéice. Lanczberc, v. Landsberg. Lanczhut, v. Landshut. Lanczstein, v. Landśtein. Landau, Landaw, civitas Bavariae (1336) 128. Landek, Landecke, Landecensis civitas in terra Gla- censi (1336) 126. (1341) 386. (1346) 661. Landensis castellanus Maczko Borkwicz (1341) 383, 384, Landesberg, Landesberch, Landesperk, Elena mar- chionissa de — (1299) 752. (1300) 756. — Maritus eius Theodoricus (mem. 1300) 756. — Filius eius Fridericus. Landeskron, Landescron, v. Lan&kroun. Landines, Thomas von — (1345) 647. Landsberg, Landesberg, Lanczberc, castrum Boh. (1336) 128. (1338) 235. (1348) 508. — Burggravius in — Rupertus de Onsov (1336) 128. — Landysberg, castrum in Silesia (1343) 526. — Landesperg, Landsperch, v. Lan&perg. Landshut, Lanczhut, civitas Davariae (1331) 799. (1335) 93. (1339) 267. — Lanczhut, Lanczhuta, Landishut, Lantshuta in Si- lesia (1343) 543. (1345) 621. (1346) 654. Landskron, Landzcron, Henricus de — (1342) 459. fr. Lanškroun. Landstein, Lancstein (Lancstemi), Lanstein, Lant- stein, Lantzstain, Ulricus de — (1259) 721. — Wilhelmus de — capitaneus Bohemiae (1334) 17. (1335) 65, 71, 80. (1336) 108, 127. (1387) 150, 156. (1339) 251, 261, 291. (1341) 370, 868. (1342) 438, . 460. (1348) 516, 552. (1345) 640, 647. — Soror eius Ludmilla, filia quondam Wokonis de Sweyncez (1339) 251; frater eius Jaroslaus de Borowan (1339) 251. — Filius eius Hogerus, Ogerius, provisione apo- stolica canon. Olomuc. (1342) 479. — Lanstein, Elizabeth de — et de Blankenheim (1842) 430. Langendorf, v. Dlouhá Ves. Langer (?), Longer Ortlinus, civis in Budyw. (1334)24. Languedoc (1338) 240, 244. Lanskroun, Landeskron, Landskron, oppidum et castrum Boh. (1341) 396. — Landzcron, Heinricus de — (1342) 459. Lanšperk, Landsberg, Landsperch, castrum Boh. monast. Aulae Regiae cum pertinentiis (1336) 121, 122. (1341) 396. (1348) 509, 528. Lantshuta, v. Landshut. Lantstain, Lantzstain, v. Landstein. Lanz, v. Lomnice. Laon, v. Laudanensis. Lapanicz, v. Slapanice. de Lapide Eberlinus, civis Prag. (mem. 1343) 502. — + Filius eius Johlinus (1345) 611. — Frenczlinus, v. Franciscus de Lapide. — Wolflinus, v. Wolflinus de Lapide. Lapitzfeld (curia in Leupolsfeld) in territorio Egrensi (1294) 747. Lario (Lago di Como?), Faventia inter Padum et Larionem (1164) 809. Landescron, 

Strana 931
Index personarum et locorum. La Roche, civitas (1335) 54, 76. (1343) 515. — Welschenvels, comitia, comitatus (1339) 258. (1345) 649. — conte de — (1334) 41. — Ferri de — (1338) 232. (1344) 582, 588. Lasan (Lażany?), Heinrich Klethe von — commen- dator domus fratrum ord. Teut. Egrae, v. Lažany, Egra. Lascala, i e. de la Scala, v. Scala. Lasko, Lazko, villa Boh. villicationis Camyczensis (1336) 145. Latein, Lathein, v. Slatina. Lateranum (1204) 710. (1207) 710. (1226) 711. Lathein, v. Slatina. . Lauban, Luban, civitas Lusatiae (1837) 148. Laudanensis (Laudunensis?) episcopus (1329) 842. Laufenfeld, Lauffenvelt (1344) 556, 557. Laun, v. Louny. Laurentius, canon. Prag. (1238) 714. — plebanus de Cyrnelowe (1971) 729. — magister, canonicus eccl. Wyssegrad. et Boleslav. (1275) 732. Laville, v. Loville. Lazan, v. Lażany. Lazarus monachus (873) 707. Lažany, Lazan, villą monasterii Chotessowicensis (1835) 82. — — villa monast. Ossec. (1341) 351. — Lasan, Lazan, Heinrich von — Heinrich Klethe von — commendator domus fratrum ord. Teutonici Egrae (1339) 248. (1340) 304. (1341) 419. Lebe, incola in Montibus Chuttnensibus (1344) 582. Lebinrode, v. Liebenroth. Lebnov castrum (1346) 656—658. Ledeč, Ledci in provincia, quae vocatur Gritoouo (1186) 710. Ledvice, Ledwicz, villa Boh. (1335) 61. u Lehnice, Lignitz, Lignicz, civitas Silesiae (1289) 741. (1837) 158. (1839) 251. (1343) 525. — Dominus in — Boleslaus, dux Silesiae, v. Boleslav, Boleslaus. — ducatus (1343) 527. — dux de Liegnitz (1337) 164. — Legnicz, J ohannes de — lector secundarius fratrum Heremitarum ord. S. Augustini Pragae (1343) 647. Lech (Leth, Letná?) mons dictus — prope Pragam (1338) 222. — Cfr. Letná. Lechotice, Lechoticzie (1842) 448. Leiniugen, Godfrit, Gottfried, Joffredus, Jofridus, comes de — (1336) 103, 108, 129, 181. (1344) 552. — Fricheman von — graf von Richecourt (1344) 552. — Emich graf von — herr von Blamont (1344) 552. (1346) 702. Leisen (legendum est Seisen), v. Seisen. Leissnigg, Liznic, burggravius de — frater Alberti de Seberch (1290) 742. — Lyznyk, burggravius de — Albero (1309) 771. — Lyznik, dominus de — (cc. 1815) 781. — Albertus senior de — (1345) 642. — Filii eius: Heinricus et Albertus. Lelekovice, Lelecowycez, Hermannus et Busco fratres de — (1339) 275. (1849) 497. — Hermannus de — (1343) 497. Lemanis de Oplot, testis (1272) 780. 931 Lemberfellerus Jeklinus, civis Prag. (cc. 1315) 781, 782. Lemberg, Lebenberch, Lewenberg, Lywmberg, Gallus de — (1249) 810. (1253) 814. (1272) 818. (1273) 732. Cfr. etiam Gallus. — Frater eius Jeroslaus. — Leuunberc, Jarozlaus, Jeroslaus, dominus de — (1263) 814. (1281) 737. — Lewenberch, Zdislaus de — frater Galli (1272) 818. — Lemberk, Gallus de — prior domorum hospitalis R. Johannis Bapt. Jerosol. per Boemiam, Poloniam, Moraviam, Austriam et Stiriam (1337) 162. (1341) 339. (1342) 469. (1343) 611, 645. (1345) 615. (1346) 698. Lemuzy, Lemus, villa Boh. (1346) 667. Lenéice, Lancicia, dux Wlodek vel Wlodko (1335) 62. Leo, frater Dyrzlai de Cazizlawe (1251) 811. — episc. Ratisponensis (1265) 723. — plebanus in villa Wikeri (1270) 728. — de Paulsdorf, frater ord. Teuton. Egrae (1308) 770. — generalis commendator supra regnum Boh. ordinis fratrum de domo Teutonica (1322) 786. — Johannis, canonicus monast. Luthomislensis (1339) 295. — lector monasterii S. Augustini iu Tusta (1343) 546. — de Dablicz, commendator ord. Cruciferorum cum rubea stella (1344) 588. — familiaris Czenkonis de Vetouia (1345) 622. — papa (mem. 873) 706. — de Medeweditsch, v. Medvédice. Leodium, Lüttich, civitas Germ. (1334) 10, 11. (1838) 220. (1339) 264. (1341) 388. (1848) 495, 521. — episc. (1334) 26. (1338) 220. (1339) 269. (1848) 524, 528. — Episcopus L. Adolphus, v. Adolphus, Adolphe de Marck. — cfr. Liége. Leonardi filius Petrus, civis Prag. (1337) 146. Leonstein (1338) 230. Leopoldus, dux Austriae (mem. 1251) 812. — Frater eius Fridericus. — Leupoldus, Liupoldus, dux Austriae, filius Ottonis ducis (1335) 58. (1889) 293, 804. (1341) 415, 421-423. — Leupoldus, scabinus in Tribovia Bohemicali (1335) 48 — — Sudelfleisch, magister civium in Nova Colonia (1348) 544. ` — — frater ord. S. Augustini (1348) 547. Lepus, Zajíc, Hase, Sbinco Lepus de Waldek, cfr. ajíc. Lescley, Conrad herr von — (1337) 189. Lesco, v. Lešek. Lesko, v. Lešek. Leslau, Lesslaw, v. Vladislav. Lesnice, Lesnicz, rivulus (1341) 338. Lesnik, Petrus iudex de — (1346) 663. — Soror eius Elyzabeth. Lessina, Lissina, v. Li&ina. Le&ek, Lesco, Lesko de Rathbor dux (1335) 75. (1337) 155, 157. (1339) 249. (1340) 319. — Soror eius uffemia. Lesina (?), Lessina, villa Boh. (1227) 712. Leśtnice, Lesstnyczie, aurifodinae in — (1337) 179. Lestno, Lissa, oppidum Silesiae (1340) 310. Letav, v. Letov. 117* 

Strana 932
932 Letewitz, v. Letovice. Letiny, Letyn, Prostyey de — (1346) 668. — Uxor eius Draha. — Nepro de — (1346) 668. Letkov, Letkaw, villa in provincia Pilznensi (1339) 283 — Letkow Bohuslaus de — dispensator curiae rega- lis (1325) 838. Letná, Letna, mons prope Pragam (1340) 319. — Cfr. Lech ech. Letov, Letav, villa Boh. hospitalis S. Francisci Prag. (1836) 112. Letovice, Letewitz, Smilo de — (1343) 526. Lety, Leth, villa Boh. monast. Aulae Regiae (1292) 745. (1337) 178, 179. (1341) 867. Leubasch, aqua dicta — (1325) 791. Leublinus, notarius regis Boh. (1344) 595. Leubolving, Heinrich von —, probst auf St. Górgen- perg (1312) 777. Leueke (1346) 702. Leuchtenberc, v. Lichtenburg. ] Leuchtenberg, Fridericus, burggravius de — (1284) 188. — Leunenberg, Gebhardus (cc. 1287) 739. — Leutenberg, Ulrich landgraf von — (1324) 789. 1834) 18. (1341) 394. — Leuchtenberg, Leuchtenburch, Heinricus de — (1341) 894, 413. (1343) 526. Leuchtenburg, Leuchtenburch, Leuchtenburk, v. Lich- tenburg. Leulinus aurifaber, civis Prag. (1337) 185. — Leulini Henslinus, v. Heinricus, Henslinus Leulini. Leupoldus, v. Leopoldus. Leuthin, villa (1336) 117. Leutholdus, lector monasterii S. Thomae Prag. (1342) 428. Leutlinus, Leutyl Weinsroter, iuratus Maioris civit. Prag. (1387) 146. (1340 v. 1341) 334. Leysentrit Nicolaus, v. Nicolaus. Levverprue, bonum Ulrici landgravii de Leuchten- berg (1324) 789. Lewenberg, v. Lemberg. Lhota, villa Boh. monasterii Siloensis (1226) 711. — Elhota, villa Boh. monasterii Aulae Regiae (1292) 745. — Elhota circa ecclesiam S. Georgii, villa Boh. eius- dem monasterii (1292) 745. — (Hl4sna?), villa Boh. ad castrum Belusch perti- nens (1337) 853. — Lhotae duae, villae ad Baworow pertinentes (1884) 4. — Nová, Lhota Nowa, villa ad Baworow pertinens (1834) 4. — villa monasterii Chotissovicensis (1335) 82. — villa Boh. prope castrum Klepy (1385) 96. — villa Boh. ad castrum Mendicum pertinens (1386) 106. — villa Boh., ubi ius patronatus monasterii in Sderaz (1336) 128. — Přívozná(?), Lhota u Přívozu (?), Lhota de Przie- woz (1340) 806. —- Rybářská, Lhota dicta Ribarska (1340) 806. — villa Mor. (1342) 448. — Markova, Markowalhota (1342) 448. — Bukovská, Lotpta Bukowska (1842) 474. Emler, Regesta Bohemiae. Lhota Zbozná(?), Sbosnalotpta (1342) 474. — Lhota Urośdni(?), Uroćnice(?), Ourośnice(?), Wrocznialopta (1342) 474. — villa Boh. (1343) 533. — Lhotha, villa Boh. (1344) 591, 592. — villa Boh. locanda (1346) 668. — Lhotha, villa mansionariorum Pragensium (1346) 664. — Prsyeduogius, Przedoyus, miles de — (1340) 306. (mem. 1346) 665. — Filius eius Weczlinus. Libáh, Lyuban, civitas Boh. (1340) 806. Libéice, Lipczicz, villa Boh. (1336) 144. (1344) 575. Libéoves, Lubschewez, Zmilo de — (1295) 748. Libeń, Luben, villa hospitalis fratrum ord. Teutonici (1207) 710. — Luben, curia monasterii in Insula (Ostroviensis) in Ugezd prope Pragam (1335) 55. Libenecke Nicolaus, v. Nicolaus Libenecke. Libénéves, Lubyenyewes, Petrus de — (mem. 1300) 758. — Uxor eius Margaretha, soror Sophiae, abba- tissae monasterii S. Georgii in castro Prag. et mater Agnetis, monialis dicti monasterii (1328) 793. LibéSice, Lubyssiez, Sbinco de — (1340) 315. (1341) 863. — Lubiessicz, Alsso de — (1346) 665. Libësovice, Liebschitz, Prothewyz de Lubieswitz, testis (1251) 811. — Lubyessicz, 1. d, 1. (1314) 825. Libétice, Lybieticz, villa monast. Zderaz. (1336) 110. Libingus de Glacz, magister civium in Munstirberg (1343) 536. Liblice, Lyublicz, villa Boh. prope Brodam Bohemi- calem (1344) 602. Libnéjeves, Lubyenyewes, Petrus de — (mem. 1328) 793. — Relicta eius Margaretha. Libodfice, LibodrZice, Lubodricz, villa Boh. (1344) 64 564. Libochovany, Lubochowani, Wilko de — testis (1251) 811 Libochovice, Lubichowicz, villa (nunc oppidum) Boh. (1335) 96. Liborice, Limborzicz, villa Boh. monasterii Rudni- czensis (1334) 32. s Libšice, Lubschicz, Lubsicz, Gerhardus de — (cc. 1815) 781. Lidefovice, Ludherzowicz, villa Mor. (1335) 65. Lidmila, Lidka, Ludca, custrix monast. S. Georgii in castro Prag. (1800) 757. (1328) 793. — Ludmilla, filia quondam Wokonis de Sweyncz (1339) 251. — Fratres eius Wylhelmus de Lantstein et Jaroslaus de Borowan. Liebenroth, Libinrode Ulricus (1343) 536. Liebenstein, Libenstein, castrum in terra Egrensi (1995) 750. (1307) 766. (1346) 663. — Lybensteyn, Rupertus de — iudex provincialis de Egra (1265) 723. (1279) 734. — Heinricus de — (mem. 1308) 770. — Filia eius Anna, uxor Friderici de Prukk. Liebenthal, Liuental, villa monast. Aulae Regiae in ' territorio Vsti (1292) 746. — Lybental, castrum prope Pirnis (1336) 103. Liebhardus, plebanus in Reichenaw (1840) 309. Liége Hubins bareit de — (1837) 194. — v. Leodium, Lüttich. 

Strana 933
Index personarum et locorum. Liechtenstein, Lichtenstain, dominus de — (1839) 273. — Herdneid von — herr zu Nikolspurg (1334) 4, 5. Lignitz, v. Lehnice. Lignon, locus in comitatu Lucemburg. (1342) 447. Lichtenburg, Leuchtenburg, castrum Boh. (1331) 800. 1346) 652. — Capitanei de — (1331) 800. — Leuchtenburg, Leuchtenburch, domini de — (1343) 492; illi de — (1344) 565. — Lichtemburk, Lichtmburg, Lucemburch (sic), Luch- tenbergk (sic), Smilo de —, Smilo, miles de — (1251) 810. (1262) 815. (1272) 818. — Frater eius Sdenko (legendum est fortasse Stenko, Scenko) filius eius Hennekynus, Henkynus, Hynko. — Lucemburg recte Lichtenburg, Hynko filius Smilo- nis de — (1272) 818. — Luchtenburch, Heimannus, Heynemannus de — (1281) 737. (1290) 743. (Mem. 1814) 784. — Uxor eius Mechyllis. — Luchtenburk, Henricus de — (1282) 737. Fratres eius Zmilo et Ulricus. — Luchtenburch, Smil, Zmilo de — (1282) 737. (1310) 778. — Fratres eius Ulricus et Henricus. — Luchtenburg, Ulricus de — baro regni Boh. (1307) 823. — Luchtenburch, Wencezlaus, Wenzlaus de — (1310) | 773. (mem. 1314) 780. — Uxor eius Agnes, filius eius Haimannus. — Luchtenburc, Remundus de — (1314) 780. — — Heimannus, filius Wenceslai (1314) 780. | — Luchtenburc, Źtenco (i. e. Zcenco, Czenco, Cenék) de — (mem. 1314) 780. — Uxor eius Agnes. — Hainmannus, Haymannus dictus Crossina (mem. 1342) 480. — Relicta eius Budissa; filii eius Jesco et Hainmannus. — Leuchtenburch, Haymannus dictus Chrussina de — (1344) 559. — Leuchtenburg, Luchtenburch, Luchtenburk, Smile, Smilo, Smylo de — (1335) 54. (1336) 128. (1337) 199. (1343) 507, 522; dictus de Vetovia (1345) 640. Fratres eius Czenke, Czenko, Tschenko de — et Heinricus (1836) 128. (1343) 507, cuius filius Jo- hannes; soror eorum Margaretha, monialis mona- sterii S. Clarae in Znaym (1336) 128; mater Adel- heidis (1335) 54. — Leuchtenburch, Luchtenbure, Luchtenburg, Hein- ricus de — (1337) 156, 157, 854. (1342) 429. (1344) 559, 596, 597. (1345) 649. Filius eius Wancho. — Luchtenberg, Hinco Krussina de — (1341) 862. — Wenceslaus de — (1341) 381. Lichtenstadt, Lichtenstat, v. Hroznétín. Lichteastain, v. Liechtenstein. Lilienfeld, Campus Liliorum, monasterium (1337) 195. Limborzicz, v. Libofice. Limburg, Limbourg, Jean duc de — (1334) 28. Limpach, Lympach, locus in comitia Lucemburg. (1343) 543. — — Wernherus de — miles (1309) 771. — — Hermannus de — (1309) 771. Linava, Linavia, Guntherus de — (1339) 278. - Ulmannus de — (1337) 158. Lindau, Linde, Lindow, villa, ubi decimae domus fratrum ord. Teuton. Egrensis (1307) 765. 933 Lindau, Lynda, villa Silesiae (1335) 63. (1338) 215. (1342) 452. : Lindow, v. Lindau. Lingonensis decanus Raymundus del Casse (1884) 21. Linz, Lintz, Lyntz, civitas Austriae (1335) 58, 59, 60. Lipa Česká, Bohmisch-Leipa, Leipa, Lippa, civitas Boh. (1337) 169, 172. — hospitale in — provisor eius Petrus de Gredis (1345) 808. — burggravius Lippensis Martinus de Lom (1337) 169. — Lyppensis prius Dyeczinensis provincia (1341) 405. — Lipé, Lipa, Lippe, Heinricus de — Henricus de — summus regni Boh. marscaleus et subcamera- rius, houbtman und obrister marschalk des riches Behmen, capitaneus regni Boh. (1810) 772. (1820) 785. (mem. 1343) 492. — Heinricus de — capitaneus regni Boh. (1325) 790. — Leipa, Leypa, Lipa, Lippa, Lyppa, Heinricus, summus regni Boh. camerarius et marschalcus (1320) 865. (1334) 37. (1335) 49, 79, 80, 90. (1336) 108, 106, 108, 109, 114, 147, 148. (1337) 854. Mem. (1839) 276. (1343) 501. — Fratres eius: Czenco, Johannes et Bertoldus, Wyssegrad. eccl. praepo- Situs; filii éius: Tschenko et Heinricus. — Bertholdus, Bertoldus, Pertoldus etc. Wyssegrad. eccl. praepositus, regni Boh. cancellarius, summus regni Boh. marschaleus, generalis magister vena- torum per Moraviam (1336) 114, 119, 121. (1337) 150, 153, 156, 157, 176, 188, 199, 854. (1338) 220. (1339) 261, 859. (1340) 312, 823, 324. (1341) 382, (1342) 408, 409, 417, 429, 438. (1348) 501, 505, 523, 865. (1345) 640, 647. (1346) 652, 654, 656, 658. — Fratres eius: Czenco, Heinricus et Jo- hannes. — Johannes de — Johans von der Leipen, Lypa (1334) 31, 32. (1335) 79. (1336) 114. (1337) 150, 153, 158, 159, 187. — Fratres eius Bertholdus et Henricus, summus regni Boh. marschalcus et ca- merarius. — Czenco, Tschenko, Zchenco de Lipa oc (1337) 199. (1339) 276, 977. (1840) 310, 319, 394. (1342) 429, 439. . — Czenko, Czenco et Heinricus, filii quondam Hein- rici iunioris de Lypa (1340) 810. (1346) 652—654, 656—658. — Lippa, Heinricus de — (1346) 662. — domini de —- (1340) 812. — Notarius eorum Franczco. — Lippia, dominus de — (1345) 868. Lipany, Lipans, villa monasterii Aulae Regiae (1292) 745. Lipczicz, v. Libčice. Lipenec, Lipencz, villa Boh. monast. Aulae Regiae (1292) 745. Lipka, Przibko de — testis (1307) 823. Lipnice, Lipnicz, villa Boh. monasterii Siloensis (1226) 711. — Lipnicz, Lypnicz, castrum Boh. (1320) 785, 865. (1346) 653, 654, 656. — Burggravius de — Bern- hardus (1314) 780. Lipoltice, Lipoliticz, Lupoliz, Lypolticz, Habelo de 

Strana 934
934 —, Gallus de — (1268) 737. (1282) 737. (1310) 7783. Lipoltice, Lypolticz, Dulo de — (1307) 823. Liguitz, Lukwitz, Heinrich pfarrer von — (1282) 737. Lisitz, curia monasterii Plazensis prope Pragam (1346) 651. Liskovice (?), Liskowicze, villa Boh. monasterii Silo- ensis (1226) 711. Lisovice, Lissowicz, villa Boh. villicationis Camy- czensis (1336) 145. Lissa, v. Leštno. Lissany, v. Lišany. Lissnyk, Liznic, v. Leissnigg. Lisina, Lessina, Lissina, villa monasterii in Cotie- schow (1324) 788, 789. Lisov, Lysschow, Ulricus de — civis in Budywoys (1334) 24. Litche, vasalli Johannis regis Boh. in — (1334) 803. Litice, Luticz, castrum Boh. prope Gostel (Kostelec) (1341) 368. — Lutitz, castrum Boh. prope Pylznam (1843) 503, 504, 505. — Luticz, Lutitz, Russ, Russo, Ruzze de — subcame- rarius Bohemiae, camerer in Bechem, camerer des riches Bechem (1341) 345, 895, 396, 402. (1343) 482, 508, 504, 513. (1344) 596. (1346) 670, 871. — Patrui eius : Prothiwa, Pota, Potho, Russo et Raczko (1343) 482. — Lutitz, Busko et Raczko de — (1335) 6. Litobor, Lutoborius de Protenin (1272) 730. Litoméfice, Leuthmericz, Leuthmeritz, Leuthomericz, Leutmericz, Leutmeritz, Lewtomericz, Lithomericz, Lithomerycz, Lithomiericz, Lithomierycz, Luitho- mericz, Luthimericz, Luthomaricz, Luthomaritz, Luthomericz, Luthomeritz, Luthomiericz, Luthomi- ricz, Luthmericz, Lutmeritz, Lutmeriz, Lutomericz, Lythomierzicz, civitas Boh. (p. 1158) 769. (1251) 810. (1262) 814. (1272) 818. (1282) 819. (1298) 819. (1305) 763. (1306 v. 1307) 822, 823. (1308) 824. (1311) 824. (1314) 824, 826. (1317) 826. (1318) 827, 828. (1319) 828. (1320) 829. (1323) 831. (1324) 832, 833. (1330) 796, 797. (1334) 17, 18. (1836) 142. (1337) 184, 193. (1339) 293—295. (1340) 317, 860. (1341) 336, 352, 357, 862. (1343) 490. — Mons S. Stephani apud — (1253) 813. — provincia, districtus (1335) 77. (1336) 142. (1341) 405. — burggravius: Albertus de Fridlant (cc. 1300) 825. — praepositus (1272) 818. Praepositi: Hermannus (1288) 714. (1249) 810. Herbordus (1269) 726, 817. Heinricus, v. Heinricus (1334) 1, 2, 38; Tamo, Thamo dictus Pflug, v. Tammo. — capitulum, canonici quidam nominantur (1269) 727, 818. — archidiaconus Marquardus (1238) 714. (1841) 417. — ecclesia Omnium Sanctorum (1235) 809. (1298) 819, 820. — Rector eius Adolfus. — ecclesia S. Adalberti (1829) 842. — eccl. S. Jacobi (1839) 293. — eccl. S. Mariae, commendator fr. Ludowicus ord. Cruciferorum cum rubea stella (1342) 477. — monasterium ord. fratrum Praedicatorum (1330) 796. — Prior: fr. Bouslaus (1318 v. 1319) 828. (1320) 829. Emler, Regesta Bohemiae. Litomórice, iurati et scabini nominantur (1269) 727. + (1841) 857, 879. — de Luthmericz Domoslaus, civis Czaslav. (1307) 823. — de Luthomericz, Lutmericz, Conradus Waltherus, incola Prag. (cc. 1315) 781, 782. — Luthmeritz, Conradus de — frater ord. Crucifero- rum cum rubea stella (1334) 35. — Leutmeriez, Conradus de — civis Prag. v. Con- radus de Leutmericz (1839) sq. — Lutmericz, Hyldebrandus de — (1335) 56. — Luthomericeri Nicolaus (1341) 353. Litomysl, Luthomisl, Luthomussel, Luthomysl, civit. Boh. (1335) 55. (1345) 618. (1346) 663. — monasterium in — (cc. 1300) 752. (1305) 763. (1336) 1928. (13839) 295. (1341) 387, 388. — Abbates: Ul- ricus (ce. 1300) 752; Henricus (1336) 128; Henricus dictus Czalta (1339) 295. — Prior Henricus (1336) 128. — Canonicus Leo Johannis (1339) 295. — episcopatus, dioecesis (1844) 567. (1345) 605. (1346) 681, 702. — episcopus Johannes, prius abbas monasterii in Lucca (1345) 605, 619. — Cfr. Johannes. — Lutomysl, Johannes de — iuris peritus (1340) 300. Litovel, Littau, Luthovia, civitas Mor. (1342) 467. (1346) 655. Litoviensis quondam episcopus Vitus (1257) 721. Littau, v. Litovel. Litwani (1300) 754. Litvinus, Lytwynus, canonicus monasterii Siloensis (1344) 571, 572. Liuental, v. Liebenthal. Liupold, v. Leopoldus. Liznic, v. Leissnigg. Lóbau, Lobavia, civitas Lusatiae (1339) 283. (1341) 426. - Lobeck Luthold, vasallus Wratislav. (1339) 281. Lobétín, Lobwityn, villa Boh. monasterii Scedlic. (1333) 802. Lobin, v. Lüben. Lobossiz, v. Lovosice. Lobyn, v. Lüben. Lobwityn, v. Lobétín. Lodeeius sacerdos (1270) 728. Lodenice, Lodnicz, Fredricus de — (1337) 158. Loduicus, v. Ludovicus. Logne, cháteau de — (1835) 68. Loche, villa monasterii Waldsassensis (1287) 740. Lochoëice, Lochosice(?), Lochocziczy, Lochosiczi, villa Boh. (1334) 32. (1335) 48. (1837) 193. Loket, Ellbogen, Cubitensis civitas, castrum Bohe- miae (1325) 835, 836. (1337) 184. (1341) 365. — Qubitensis provincia, districtus, territorium (1290) 743. (1335) 84. (1341) 401. — Cubitus, plebanus Frenczlinus (1344) 588. — — Ulricus pincerna de Cubito (1262) 815. — — civis Henricus, medicus (1316) 782. — — magister hospitalis in — fr. Sifridus (1305) 763. Lom, prope castrum Swanberch, villa Boh. (1342) 480. — Gerungus dictus de — (1344) 602. Lombardia, Lambarten, Lomparten (1831) 843. (1335) 58. (1339) 259. (1346) 674, 878. Lometz, locus in terra Misnensi (1299) 761. 

Strana 935
Index personarum et locorum. Lomnice(?), Lanz, Lompez, villa prope Valkenaw (1339) 806. — Lompnicz, castrum et oppidum Boh. (1341) 370, 371. — Lomnicz, villa in territorio Glacensi, (1341) 807. (1345) 608. — Lomnicz, Lomnycz, Lompnicz, Wsnata, Wznata, Wznatha, Wzneta, Wznetha de — nobilis Mor. (1334) 17. (1885) 54, 90. (1836) 110. (1337) 199. (1339) 285. — Filii eius Jesco, Jenczo, Proczko (1339) 285. — Filia eius Elisabeth, monialis mona- Sterii S. Annae ante Brunnam. — Lompnicz, Jenczo de — (1334) 17. asso de —, nobilis Mor. (1334) 17. — Lomnycz, Johannes de — (1340) 306. Lomparten, v. Lombardia. Lompez, Lompnicz, v. Lomnice. Lompré, Lompreit, Longpreit, Lonpreit, Lonprey» terra de — (1341) 368. (1342) 446, 447. (1343) 528. (1344) 583. Longa Villa, v. Dlouhá Ves, Langendorf. Longpreit, v. Lompré. Longus Frenczlinus, civis Prag. (1837) 146. Loos, Looz, Los, Loz, comitia, comté de — (1388) 202, 222. — Louis comte de — et de Chiny (1384) 1, 11, 13, 26, 28. . — Theoderic, Theodericus, Theodoricus, Theodricus, Thierry, Thiris, Thyris, Thyrris, Tyri, Tyris de —, comes de — et de Chiny (1337) 189. (1338) 220, 221. (1339) 264. (1340) 326, 326. (1341) 380, 391. — sire de Heynsberg et de Blankenberg (1344) 573. Lopué, Lopucz, Bohunco de — (1340) 806. Lorraine, v. Lotharingia. Los, v. Loos. Loslau, Loslaw, civitas Silesiae (1337) 156. (1339) 218. Losnicz, v. Lužnice. Losse, Rodulfus (sic), cantor eccl. Cardonensis (1346) 676. — Cfr. Rudolphus. Lossen, villa Silesiae (1342) 469. Lośdorf, Rampersdorf, Reybrechtsdorf, villa Mor. (1837) 192. Lotharingia, Lorraine, dux Lotharingiae (1329) 842. (1337) 154. (1339) 250, 288. — Johannes, dux Loth., v. Johannes (1334 sq.) — Raoul, Raul, duc de — (1340) 328. (1344) 552, 577. — Lothringen, Isabella von — (1344) 552. — Margaretha von — gräfin von Chiny (1344) 552. Lotpta, v. Lhota. Loucin, Thomas de — (1343) 527. Louis, v. Ludovicus. Louéky, Lutska, villa Boh. monasterii Aulae Regiae (1292) 745. Louka, Klosterbruck, Lucense monasterium ordinis Praemonstratensis in Mor. iuxta civitatem Znoy- mensem (1334) 7, 18. (1335) 61, 89. (1336) 115, 116, 138. (1337) 160, 184, 196, 201. (1338) 231. (1342) 479. (1843) 529, 531. (1344) 600. (1345) 618. — Abbates: Johannes, v. Johannes; Heinricus, v. Heinricus (1345) 619. Louny, Laun, Luna, civitas Boh. (1311) 776. (1314) 718. (1334) 16. (1335) 71, 94. (1336) 117. (1337) 935 184. (1339) 268. (1341) 367, 376, 392. (1342) 469. (1348) 627. (1840) 670. — Magister civium Otto Dives (Otto riche) (1314) 778. — Scabini nomi- nantur. (1342) 465. — Cives (1337) 177. Louny, — civis Bero (1334) 15. (1336) 123. — — pons Lunensis (1295) 750. — — monasterium S. Mariae M: Lunensi vel ante civitatem 16. (1335) 72. — — 8. Annae ord. S. Augustini prope Lunam (1336) 123. (1346) 656. — ius patronatus ecclesiae (1841) 411. — — Meczza, vidua dicta — uxor Scolaris in — (1295) 760. — — Nicolaus de — (1335) 56. Louvain, Dove de — (1384) 44, 45. Lovčice, Lowczicz, villa Boh. (1341) 394. Lovětín, Lowietin, silva monasterii Gredic. (18406) 808. Low, Martinus de — burggravius Lippensis (1335) 56. (1337) 169. Loville, Laville, marchionatus (1346) 649. z Lovu, Ješek řečený Hlužec — (1345) 643. Löwenberg, Lewenberc, civitas Silesiae (1289) 741. — Dominus in — B(oleslaus) dux Silesiae (1289) 741. — v. Lemberg. Lovosice, Lobossiz, Lowosiz sive Lewssiz, villa Boh. (1251) 810. Liibeck, Lubicensis episcopus et capitulum (1337) 160. — Johannes de Lubek, civis Wratisl. (1336) 109. Luban, v. Lauban. Lubdich, Otto dictus — burggravius in Donyn (1345) 648. Lüben, Lobin, Lobyn, Lubyn, civitas Silesiae (1335) 63, 64. (1336) 109. (1337) 157, 158. (1338) 215, 216. (1339) 284. (1343) 526. (1345) 634. — Lobyn, Lutholdus de — (1336) 117. (1337) 164. Luben, v. Libeń. Lubiessicz, v. Liběšice. Lubieswitz, v. Liběšice. Lubichowicz, v. Liběchovice. Lubnice, Lubnicz, Hafnerluden, villa Mor. (1341) 417. Lubno, Lubn, villa Boh. ad castrum .Chrsiwoclad pertinens (1815) 826. Lubochovany, v. Libochovany. Luboldus, Leopoldus(?) fr. rector eccl. in Hrusso- an (1822) 787. Lubschewez, v. Libéoves. Lubschicz v. Lubsicz, v. Libsice. Lubshic, v. Hlubéice. Lubucense monasterium (1336) 110. Lubucensis dioecesis (Lübeck?) (1341) 861. Lubyenyewes, v. Libénéves, Libnéjeves. Lubyessicz, v. Liběšice. Lubyn, v. Lüben. Luca (Louka?), molendinum in — prope Byczoviam (1334) 46. Lucemburg, v. Luxemburg. — recte Lichtenburg, v. Lichtenburg. Lucia de Brunna, Alia quondam Nicolai dieti de Tussnowicz (1340) 303. . Lucius papa IIL (1185) 710. dalenae in suburbio unensem (1334) 15, 

Strana 936
936 Lucida civitas, v. Hroznětín. Luckowicz, v. Lukavice. Lucow, Lucwicz, v. Luková. Luéany, Luczan, villa Mor. (1336) 105. Ludan, genus Hungaricum (1246) 810. Ludca, v. Lidmila. Luditz, v. Zlutice. Ludmilla, v. Lidmila. Ludmannus de Alto, magister iuratorum in Chuttis (1340) 307. Ludolf, Ludolph, Lutolfus, subprior, prior monaste- rii Sedliczensis (1338) 237. (1840) 307. (1342) 448. — Ludolphus, abbas monasterii S. Coronae (1839) 264. (1340) 327. (1343) 527. Ludovicus, Loduicus, Ludewicus, Ludowicus, Lud- vicus, Ludwicus, Ludwigus, Louis; rex Francorum Orientalium (Ludwig der Deutsche) (873) 706. — Ludewicus, Loduicus, praeceptor provincialis fr. domus Teutonicae in Boh. (1255) 718. (1272) 780, 731. — Ludowieus, dux Bavariae, palatinus Reni (1261) 722. : — magister domus ord. Teut. in Prucia (1268) 817. — Ludwicus, prior hospitalis S. Francisci in pede pontis Pragae (1305) 763. — comes palatinus Reni, dux Bavariae, Romanorum rex, Rom. imperator, Ludovicus de Bavaria (1314) 780. (1317) 782. (1321) 786. (1822) 787. (1332) 845. (1334) 21. (1336) 57—60, 73, 80—82, 93. (1336) 129, 130, 133, 136. (1337) 186. (1338) 229, 239. (1339) 252, 255, 257, 258, 262, 266, 272, 279, 805. (1340) 314. (1341) 346, 373, 379, 381, 386, 391, 421, 422, 494, 455. (1342) 864, 865. (1343) 529, 539, 548. (1344) 866. (1345) 610, 621, 643, 644, 647, 868, 869. (1346) 671, 673—679, 694. — episcopus Metensis (1325) 839. — de Sabaudia dominus Vaudi (1331) 845. — comes Flandriae, comte de Flandre, de Nevers et de Rethel (1834) 1, 28. — Cfr. Flandria. — Ludvicus de Pictavia, nuntius regis Boh. ad papam (1334) 849. — marchio Brandenburg, dux Bavariae, Ludovicus Bawarus iunior (1335) 58, S0. (1336) 118. (1339) 261. (1341) 416. (1848) 629. (1346) 681. — dux Burbonensis, dux Burbonesii, Louis duc de Bourbonnois, conte de Clermont et de la Marche et chambriers de France (1334) 40— 43. (1335) 76, 849. — Filia eius Beatrix, regina Boh. — Ludwigus, dux Slesiae, dominus Legnicensis (1839) 283, 284. (1342) 450, 458, 459. (1343) 526, 527. (1345) 631. — Ludwicus, praedicator eccl. Czaslav. (1341) 348. — filius Bonae, ducissae Normandiae (1342) 436. — fr. ord. Heremitarum Pragae (1342) 428. — Ludowicus, frater L. commendator S. Mariae Cruci- ferorum cum stella in Litomericz (1342) 477. — filius Karoli, Hungariae regis, rex Hungariae (13365) 78, 86. (1338) 208, 209. (1342) 458, 460. (1846) 687, 810. — Ludwicus carnifex, civis Prag. (1846) 702. Ludvici villa (Ludwigsdorf?) (1882) 800, 801. Lueg, teloneum in — (1336) 144. (1337) 186, 192. Lugdunum, archiepiscopus (1342) 866. Emler, Regesta. Bohemiae. Luhaéovice, Luhaéevice, Luhacziewitz, villa Mor. (1341) 393. Luhtenburch, v. Lichtenburg. Luchinus de Vicecomitibus de Mediolano (1346) 873. Lüchau, Konrad von — (1288) 741. Luchtenbergk (legendum est Luchtenburgk), v. Lichten- burg. Luchtenbure, Luchtenburg, Luchtenburch, v. Lichten- burg. Lukardis, relieta Bohussii de Roczalowicz (1341) 380. Lukavice, Lukovice, Luckowicz, Lucwicz, Lukowitz, villa Boh. (1340) 326. (1841) 351. Lukendorff, Helmoldus de — civis Wratisl. (1344) 555. Lukova, Lucow, villa Boh. prope Manetyn (1345) 16 616. Lukowitz, v. Lukavice. Lukwitz, v. Liquitz. Luna, v. Louny. Lundenburg, Luntenburg, v. Břeclav. Lunienbach in ducatu Lucemburg. (1348) 258. Lünneburg, Lunenburch, duces de — et Brun- sweyk (1337) 160. — Luneburch, Otto dominus de — (1225) 809. Luntenburch, v. Bfeclav. Lupatin, v. Hloupétin. Lupoliz, Gallus de — (1268) 726. Lupus Duchonii de Praga, sacrista eccl. Prag. (1335) 94. (1337) 199. (mem. 1343) 534. — Cfr. etiam lk Lucida civitas, v. Hroznétín. Lurcoldus, (legendum est fortasse Liutoldus) iudex in Lithomierycz (1253) 814. Lusecz, v. Lużec. Luthen, villa in Silesia (1341) 416. . Lutherus Canis, fr. ord. Teutonici Egrae (1308) 770. — de Schelndorf (1342) 459. Luthindorf, Helmbold, Helmbuld von — (1345) 605 Luthomaritz, Luthomericz, v. Litoměřice. Luthotin, v. Lutotin. Luthovia, v. Litovel. Lutiez, Lutitz, v. Litice. Lutska, v. Louéky. Lutobor (Litobor) de Protenin (1272) 730. Lutolfus, v. Ludolfus. Lutomisl, v. Litomysl. Lutotin, Luthotin, villa Mor. (1340) 302. Littich, v. Leodium. Lutzelinborg, v. Luxemburg. Lützelstein, Fournier, graf von — (1344) 552. Lux, Valentinus, Rothesano, Guereguardo de — (1337) 187. Luxemburg, Liczmburk, Luccembourch, Lucemburg, Lucembourch, Lucemburch, Lucinburg, Lutzelin- burg, Lutzelburg, Lutzenburg, Lutzillenburg, Lu- xembourg, civitas Germ. (1310) 775. (1322) 786, 787. (1334) 1—5, 12, 41—43, 803, 848. (1335) 76. (1336) 117. (1337) 188, 189, 191, 196. (1838) 205, 299, 925, 997—230. (1340) 312, 325. (1842) 478, 488. (1343) 495, 506, 513, 543, 546. (1344) 556, 569—661, 587, 588. (1345) 644. (1346) 666, 668. — comitia (1331) 799. (1334) 2, 10. (1388) 221. (1339) 258. (1340) 316, 320—322, 326. (1842) 443, 480. 

Strana 937
Index personarwm et locorwm. (1343) 488, 498, 494, 521, 528, 550. (1344) 571. (1345) 604, 620, 649. (1346) 687, 872. Luxemburg, comes de — v. Johannes, rex Boh. — abbas de — (1340) 322. — de Lucemburgo Nicolaus, Sacezensis praepositus (1846) 676. Luzza, (Luża?), Bohunco de — (1339) 276. użec, Lusecz, villa Boh. (1341) 417. Lvntenburch, v. Břeclav. Lybensteyn, v. Liebenstein. Lybental, v. Liebenthal. Lybieticz, v. Libétice. Lychtenburg, v. Lichtenburg. Lympach, v. Limpach. Lynde, v. Lindau. Lyningen, v. Leiningen. Lynwater Cristan, iuratus Chuttensis (1344) 582. — Lynwateri Tyrmannus, v. Tyrmannus Lynwateri. Lypa, v. Lipa. Lypnicz, v. Lipnice. Lyppolitz, v. Lipoltice. Lysá, Lyza, oppidum Boh., rector eccl. Hroznata (1834) 1. (1341) 414. — Lyssa, Janda de — (1337) 174. Lysschaw, v. LiSov. Lytghe, villa comitiae Lucemburg. (1384) 31. (1339) 286. Lythomericz, Lythomiericz, Lythomierzicz, v. Litomé- fice. Lytwinus, v. Litvinus. Lyuban, v. Libáň. Lyubliez, v. Liblice. Lywmberch, v. Lemberg. Lyza, v. Lysá. Lyznik, Lyznyk, v. Leissnigg. M. Macek, Maczko, v. Mathias. Magdalena, uxor Ulrici carnificis, civis Minoris civit. rag. (1336) 131. Magdeburg, Maidburg, Maydburg, civitas Germ. (1386) 104. Scabini de — (1282) 819. (1324) 832. — Con- silium. — Medeburg, archiepiscopus (1254) 718. (1339) 259. — archiepiscop. Otto (1336) 104, 118. — Maydburch, Otto comes de — plebanus eccl. in Gors (1339) 268. — Meydburch, Burchardus, burggravius de — (1304) 762. (1814) 825. — ius Magdeburg., Maydburg., v. ius. de Magnaco Geraldus, archidiaconus de Bautesio, v. Geraldus. Magnefelt, v. Maifeld. Magnus, plebanus in Miletin (1270) 728, Maguntia, Moguntia, Mainz, Magontia, Menz, civitas erm. (1344) 566, 567. — archiepiscopatus, dioecesis, ecclesia (1839) 266. (1344) 566—568. (1346) 685, 697. — provincia (1266) 816. (1276) 738. (1283) 738. (1344) 581. — archiepiscopus (1311) 775. (1317) 782. (1336) 124. (1344) 666, 567, 570. (1345) 617. — Archiepiscopi : 937 Gerhardus (1297) 751; Petrus, v. Petrus (1311) 775; Heinricus, v. Heinricus; Gerlachus, v. Ger- lachus. Maguntia, Moguntia, Magontinus, id est archiepi- Scopus (1345) 644. — Franklinus de — (1337) 200. Macheren, v. Grevenmachern. Machwicz, Habardus de — commendator provin- cialis fratrum ord. Teuton. (1337) 187. Machwiz, Mochwicz, Cunradus de — (1289) 741; Heinricus et Guntherus de — (1290) 742. Maidberg, Maydberch, castrum Mor. super fluvium Tey dictum (1384) 5. Maidburg, v. Magdeburg. Maifeld(?), Maifelt, Magnefelt, Meynefelt, monaste- rium in — (1334) 31. Mailwach, v. Mühlbach. Mainz, v. Maguntia. Maispitz, v. Mašovice. Majetiu, Majetein, Mogetin, Elzca, de — (1336) 105. — Filiae eius Bonusse et Wratizlava. Majnu$, Mainussius, plebanus in Mnichovicz (1338) 238, 239. Malberch, Henri sire de — (1338) 235. Malcicz, F. de — miles (1279) 735. Malcze, v. Malše. Malccho (sic), Drslaus filius de — (1272) 730. Malenovice, Malenouicz, Onscho de — (1337) 167. Males, v. Malše. Malesice, Malesicz, Brzeczislaus de — (1339) 254. — — villa Boh. (1341) 395. Malešov, Maleschow, Sdenko de — (1341) 424. Malín, Malin, oppidum Boh. (1348) 506. — Rector ecclesiae Johannes (1276) 734. . Malkowitz, villa prope Wratislaviam (1841) 367. Malmedy, l'eglise de — (1335) 68. Malndorf, Heinco de — (1345) 618. Malovice, Malowicz, Bochuslaus de — (1341) 347, 867. Malsch, v. Malše. Malschin, Malsching, v. Myślany. Malspiczer Hannus de villa Sobutouicz (1341) 343. Mal$e, Malsch, Maltsch, Malcze, Males, fluvius Boh. (1835) 56. (1343) 624. Malsiny, v. Myślany. Maltitz, Malticz, Otto de — (1837) 164. (1342) 459. Maltsch, v. Malše. Mančice, Manczicz, villa Boh. (1345) 647, 648. Manderscheid, Manderscheit, Mandelxeit, castrum Germ. (1348) 544. — seigneur de — (1338) 221. — Wilhelmus de — (1337) 188. (1338) 233. (1843) 544. Mandrossa Nimissa, v. Nimír, Nimissa. Mandry, Mandern (1338) 230. Manhardus, v. Meinhardus, Menhardus. Manikovice, Mańkovice, Manikowicz, villa Boh. monast. Gradic. (1346) 808. Mannus, Amelinensis episc. (1389) 262. (1846) 669 Mans, Henri de — (1341) 375. Mantua (1337) 186. Manue, Judaeus Prag. (1344) 568. Marei villa prope Miletin (1270) 728. Marek, Mark, Engelbert de la — (1838) 221. — Adolphus de — episcopus Leodiensis, v. Adolphus 118 

Strana 938
938 Marclowicz, v. Marklovice. St. Mard, Sainct Mard, locus in comitia Lucemburg. (1334) 41. . uu G Mareš, Marscho, Marso, filius Hertlini dicti Dreswi- cer (1341) 392. Margaretha, soror Sophiae abbatissae monasterii S. Georgii in castro Prag. (1800) 757. — Maritus eius Petrus de Lubyennyewes (mem. 1300) 758. (1328) 193. — Romanorum imperatrix, uxor Heinrici VII, Rom. imperatoris, mater Johannis, regis Boh. Mem. (1341) 412. (1342) 436. — filia Johannis, regis Boh. sponsa, uxor, vidua Hein- rici ducis Bavariae Inferioris (1321) 786. (1339) 272. (1841) 381, 382, 384, 386, 412. (mem. 1342) 436. — uxor Potonis de Vgisd (1334) 17. — relicta Bawari de Strakoniez, soror Petri de Rosen- berch (1334) 4. - relicta Ingrami de Ungerberg (1885) 79. — magistra monasterii S. Jacobi in praeurbio Olomuc. (1336) 105. (1338) 219. — relicta Henrici Choberlini, quondam civis Patavien- sis (1387) 195. — abbatissa monasterii S. Clarae Znoymae (1336) 128. — monialis eiusdem monasterii, soror dominorum de Lichtenburg (1336) 128. — filia Heinrici ducis Carinthiae, uxor Johannis, filii Johannis, Boh. regis, ducissa Carinthiae et comi- tissa Tirolis (1335) 56, 81, 82. (1336) 113, 130, 133, 135, 136, 144. (1341) 415, 416, 421, 422, 427. — monialis monasterii in Chotaschaw (1337) 187. — filia Karoli, marchionis Mor. (1388) 208, 209. (1342) 458, 461. — relicta quondam Steglini (1338) 212. — uxor Martini, molendinatoris de Strumen (1340) 308. — Marguerite, vidua Nicolai Winant (Wynant) de Luxemburg (1340) 311. — — uxor Habardi de Schonecken (1342) 429. — filia Krziziconis (1342) 466. — uxor Johannis, quondam iudicis in Grecz (1344) 558. — markgrifin von Lothringen, gräfin von Chiny (1344) 552. — uxor Johannis, iudicis iunioris in Grecz Reginae (1345) 627, 628. (1346) 659. — soror Hermanni de Cant, civis Wratislav. (1345) 616. Marchausen, v. Markhausen. Marche, v. Mark. Marcheck, Marchekensis prior ord. fr. S. Augustini (1315) 780. Marchia, terra ducum Austriae prius ad Karinthiam pertinens (1336) 134—136. S. Maria Magdalena, sorores monast. (1340) 311. — Priorissa Agnes, custrix Katherina. Maria, soror Johannis, regis Boh., regina Franciae (mem. 1342) 436. — uxor Karoli (sic), marchionis Mor. (1340) 860. Marischaw, villa in terra Glacensi (1334) 803. Mark, pe comitia (1343) 483. — Cfr. etiam arck. : Emler, Regesta Bohemiae. Mark, Marche, Loys, conte de la — (1334) 40, 41. Markartsgrün, vila monasterii Waldsassensis in terra Egrensi (1287) 740. Markéta, v. Margaretha. Markhausen, Marchhausen, villa in terra Egrensi (1309) 771. (1340) 304. Marklovice, Marclowicz, Waczlaw von — (1305) 763. Markowalhota, v. Lhota Markova. Markvard, Markvart, Markwardus de Wonayowicz, nobilis Boh. (1253) 814. — — Marquardus, patruus Galli, filii Galli (de Lem- berg) (1262) 812. — — Markwart z Circhovic (1276) 734. — Filius eius Wojtéch (Adalbertus). — Marquardus de Nasile (1335) 50. — Frater eius Swrczo. — — archidiaconus Luthomeric. (1238) 714. — — Schick de Chuttis, civis (1337) 173. (1344) 582. — — dictus Voytl (1341) 417. — dictus Wytlo de Chrisanleins (1345) 647. — de Weiksel, v. Višně. — — de Zwierzeticz, v. Zvířetice. Markvartice, Marguartycz, Buzko de — (1340) 806. Marmande sur la Garonne (1338) 244. Marscho, Marso, v. Mares. Marsilius, cliens monasterii Chunicensis (1337) 190. Marso, v. Mare&. Marssow, v. Maršov. Marsteten, Berchtolt graf von — (1339) 261. Maršov, Marssow, villa Boh. (1344) 570. St. Marten, teloneum in — (1340) 324. Martínek, Martinek de Drahanowicz, v. Drahanovice. Martiněves, Martiniewes, villa Boh. (1341) 356. Martinus papa (mem. 1344) 561. — de Budissin, monachus monasterii in Cella (1251) 811. — testis (1251) 811. :— M(artinus) abbas, monasterii Breunow. (1269) 727. — de Mirslau, testis (1272) 730. — Mertin, hern Reynoldis svn, iuratus Lunensis (1314) 778. — Merklinus Judaeus (cc. 1315) 782. (1336) 99. Merklinus carnifex, incola Prag. (cc. 1815) 781. advocatus de Schonenberch (1324) 789. — plebanus ecclesiae S. Martini Minoris in civitate Prag. (1325) 790. — Merclinus Bonus, civis Kadanensis (1327) 841. — Noezlinus, Noezzel, civis Kuthnensis (mem. 1330) 798. — Eius pueri Peschlinus et Anna et eius pri- vigni Nicolaus et Jeklinus. — Mertlinus de Egra, Mertlinus Mathiae de Egra, Mathes sohu von Eger (1334) 5, 9, 10, 23. (1339) 248. (1340) 300, 327, 334. (1341) 342, 348. — Boemus, civis in Budywoys (1334) 24. — Merclinus, Mertlinus Chutneri, Chutner, iuratus Novae civitatis sub castro Prag. (1334) 26. (1335) T3. — de Hrziedelik (1334) 34. — de Low (1335) 56. — Mertlini Rudmanni domus Pragae (1336) 124. — Chozlinus, civis in Monte Kuthna (mem. 1336) 122. — Relicta eius Agnes. — Mertlinus dictus Helmer, civis Prag. (1837) 185. 

Strana 939
Index personarum et locorum. Martinus, de Cindeto (?), canonicus eccl. Warmiensis (1337) 856. — plebanus in Winorze (1339) 806. — Merckel der Teufel, incola in Marchausen (1340) 304. — Mertlinus Hoppo, iuratus Chutnensis (1340) 307. — plebanns ecclesiae in Praczaw (1340) 326. — molendinator de Strumen (1340) 308. — Uxor eius Margaretha. — dictus Sturm, frater ord. Teutonici in Drobowicz (1341) 348. — frater monast. Brewnow. (1342) 475. — Martlinus, frater monasterii S. Augustini in Tusta (1343) 546. — subprior monasterii ord. S. Augustini in Insula (1344) 564. — Merclinus, civis Prag. (1344) 575. — Mater eius Ysalia. — de Glathovia, commendator ord. Cruciferorum cum rubea stella (1344) 588. — Merklinus dictus Kuthner, brasiator Maioris civit. Prag. (1345) 611. — Horinae, Martinus Horins, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1345) 623. (1346) 655. — prior monasterii in Plaga (1846) 669. — dietus de Bohunowicz, v. Bohunévice. Martinvoisin, locus in comitatu Lucemburg. (1842) 447. (1344) 586. Martorano, Marturanensis episc. Adam (1301) 758. Marusek, Marusco (1345) 620. Marweins, v. Moravany. Marville, Marcoville, civitas in comitatu Lucemburg. (1334) 41. (1337) 199. (1345) 646. Marzeri, Ponzet d? (1345) 649. Masojedy, Massoged, Hrono de — (1342) 431. Masovia, v. Mazovsko. Maspicz, v. Mašovice. Massoged, v. Masojedy. Mašovice, Massouici, villa Boh. ecclesiae in Reczichz (1300) 753. — Masschowicz, alia villa Boh. (1346) 699. — Maispitz, Maspicz, villa Mor. (1335) 89. — Pleba- nus Mathias (1335) 89. Mathias, Macek, Maczko Albus, iuratus Novae civ. sub castro Prag. (1334) 25. (1335) 73. (1336) 131. — vicarius in Tribowia Bohemicali (1335) 48. — plebanus ecclesiae in Maspicz (1835) 89. — conductor bonorum in Brosano (1336) 107. — prior domus Straconicensis hospitalis S. Johannis apt. Jerosolimitani (1837) 163. — de Nachod (1838) 204. — Fratres eius Jesco et Hron de Nachod. — vicarius in Hermans (1339) 246. — Maczko Borkwicz, castellanus Landensis (1341) 383, 384. — plebanus de Curiis (1339) 276. assaueri, iuratus Glathoviensis (1342) 464. — dictus de Turri, civis Maioris civit. Prag. (1342) 465. (1344) 565, 566. (1346) 700. — Maczko monachus (1342) 469. — Mauritii, civis Brunnensis (1343) 487. — de Egra, commendator domus S. Mariae in pede pontis Prag. (1343) 511. — sacerdos (1345) 623. 939 Mathias, Macek, Macek Kladivo, fidelis Hinconis Bercae de Duba (1345) 642, 643. — cfr. etiam Matthaeus. Matthaeus, frater ordinis Praemonstrat. (1291) 744. — plebanus Rokyczanensis (1329) 842. — Matheus de Egra, civis Maioris civit. Prag. Mem. (1332) 801. (1337) 185. — Filius eius Paulus, fr. Cruciferorum hospitalis S. Johannis Bapt. Pragae. Alter Matthaeus de Egra, iuratus Prag. (1344) 594. -- Matheus (Mathias?), praepositus Saccensis, canon. eccl. Prag. nepos Johannis episcopi Prag. Mem. (1334) 31, 34. (1342) 460. — Balneozegensis episc. (1839) 262. — de Fera, capellanus Johannis, regis Boh. (1340) 22. — Harrer, civis Prag. (1341) 353. — frater monast. Rudnic. (1341) 356. — (Mathias?) cantor monast. Brewnow. (1341) 336. (1842) 475. — dictus Perznicze, civis Prag. (1342) 440. Maturanensis, v. Martorano. de Matziis Verius, incola Prag. (1336) 120. Maurer Nicolaus, iuratus Brodae Teutonicalis (1343) 491. Mauritius, plebanus in Dacicz (1340) 315. — bedellus (1341) 342. — civis Brunnensis (1342) 463. Mautnitz, v. Moutnice. Maydberch, v. Maidberg. Maydburch, v. Magdeburg. Mazeez, Jaroslaus de — (1324) 788. Mazovsko, Masovia, Mazovia, duces: Boleslaus, v. Boleslav; Wenczeslaus (1335) 75. Meaussin (1344) 586. Mecka, Meczca, vidua dicta — uxor Scolaris in Luna (1295) 750. Meclov, Metzling, Meczlowe, villa Boh. (1312) 777. Meczca, v. Mecka. Meczlowe, v. Meclov Medeburg, v. Magdeburg. Medeweditsch, v. Medvédice. Medilon, Stephanus de — testis (1273) 732. Mediolanum, Mylan, civitas Italiae (1837) 186. (1339) 259. — Rector civit. Mediolanensis Azo de Vice- comitibus (1831) 843. — de Mediolano Luchinus de Vicecomitibus (1346) 873. Medius Mons, Mittelberg(?) (1256) 719. Medlowar, v. Mydlovary. Medunum, 1. d. 1. (1338) 239. Medvédice, Medeweditsch, Leo de — (1251) 811. — Frater eius Droyzlawe. Mechnow, (Michov?), villa Mor. (1342) 450. Měcholupy, Mecholup, Miecholup, Albertus de — (1337) 179. (1346) 689. — Miecholup, Franciscus de — prolocutor (1839) 246. — v. Zmicholup. Méechonice(?), Mechuticzie, villa Boh. monast. Silo- ensis (1926) 711. Mechtildis, Mechtilde, ducissa Bavariae (1322) 787. — Filius eius Adolphus. — priorissa monasterii Dogzanensis (1341) 380. (1339) 988, 290. Mechuticzie, v. Méchonice. 118* 

Strana 940
940 Meichsen, v. Misna. Meindlinus, v. Meinhardus. Meinhardus, Manhardus, Meindlinus, Meinherus, Meinlinus, Meyherus, Meynel, Meynhardus, Meyn- linus, Minhardus; commendator domus fratrum ord. Teut. Egrae (1295) 749. (1305) 763. — Meinlinus, incola Prag. (cc. 1315) 781. — Meinlini Ulricus, incola Prag. (cc. 1315) 781. — Meindlinus, civis in Budywoys (1334) 24. — Minhardus dictus de Schefrers (1336) 103. — Me J rag. (1337) 185. (1340) 300, 327, 334. (1841) 342, 348, 414. (1844) 564. (mem. 1346) 667. — Filii eius: Wenceslaus, Meinlinus, Nicolaus, Ulricus, Petrus, Frana, Michael, Johannes. — Frater eius Wen- czeslaus, iudex Maioris civit. Prag. — Manhardus, civis Prag. (1337) 200. — Wolframi, Meinhart Wolframs sohn, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1338) 205. (1340) 300, 327, 334, 335. (1341) 342, 348. — Meinlinus Alberti, Meinel hern Albrechs sven, iu- ratus Prag. (1339) 247. — Meinlein der Kuczer (1341) 420. — Harozgonius, iuratus in Glathov. (1342) 454. — Meynlinus Dubcz, Meynl Dubcz, iudex, iuratus Prag. (1343) 525. (1344) 559, 563, 564. (1345) 649. — Meinherus, burggravius Misnensis (1299) 751. — Meyherus, Meynhardus, burggravius Misnensis et comes de Hartenstein (1345) 611, 648, 670. — Meinherus, frater Alberti Nothaft de Valkenaw, v. Falknov. Meissen, v. Misna. Mejlice, Meylicz, castrum Mor. (1339) 279. — Burg- gravius in — Benessius (1339) 279. Mékence, Mékynee, Myeknicze, villa Boh. ad Ba- worow pertinens (1334) 4. : Mékoviee, Miekowicz, villa Boh. monast. Cladrub. (1387) 181. Melaschwitz, villa Silesiae (1337) 164. Meldinge, B. de — camerarius regni Boh. (1281) 737 Melfi, Melfiensis episcopus Sarracenus, (Sarasinus) (1301) 758. Melitz, v. Milic. Mélník, Melnik, Melnicum, Menelnicum, Melnicensis civitas, civitas Boh. (1319) 829. (1321) 831. (1336) 107, 112. (1337) 184. (1341) 404. (1344) 866. — burggravius in — (1334) 12. — Teloneum et iudi- cium in — (1342) 475. — praepositus Melnicensis (1339) 252. (1341) 394. — raepositi: Ulricus (mem. 1325) 792; Heinricus, canon. Prag. postea praepositus Prag. v. Heinricus (1821) 830. (1334) 18, 39. — decanus (1303) 761. — canonici: Bartholomaeus, Hartlebus, Mladota, Be- nedictus et Christianus (1321) 830; Petrus de Mi- liezin, doctor artis medicinae (1338) 203. — plebanus Jenlinus (1335) 83. — Melnicense monasterium frm ord. S. Augustini, (1344) 866. — Prior Johannes (1341) 428. Melniker Heinricus, Henricus, v. Heinricus Melniker, civis, iuratus Prag. — Rudlinus, v. Rudlinus (Rudolfus) Melniker. Mendicus, v. Zebrák. Emler, Regesta Bohemiae. Menelnicum, v. Mélník. Mengerus, burggravius Misnensis (1233) 713. Menz, v. Maguntia. Merboto řečený Tauter z Malína (1276) 734. — fovea Merbotonis prope Montem Chuttn. (1337) 173. Merclinus, Merklinus, v. Martinus. Merica, v. Bor, Dvořiště. Mershor (Mezhoř?), campus dictus — (1341) 407. Mersoul, communitas de — (1344) 558. Merville (1346) 670. Merzesiz (Miřetice?, Meziříč?), Petrus de — (1251) 811. — Frater eius Hrachebur. Měs, v. Metz. Mesenheim (1341) 358. Mesericz, Mesersiecz, Mesirzecz, Mesirzietzie, v. Me- Messin, villa prope monasterium Olivam in Pome- rania (1303) 821. Mestendorf, Petrus de — notarius curiae ducis Oppav. (1334) 26. Mesyerziecz, v. Meziříč. Methodius, archiep. Pannoniae (782 v. 788) 706—709. Metines, Pierre Hustins sir de — (1341) 376. Metliany, Metliczanum, villa Boh. prope civitatem Byezov. (1834) 46. Metloch, Mettelach, Thierris abbé de — (1340) 325. Metz, Més, civitas Germaniae (1325) 839. (1342) 442, 450. (1844) 552, 560, 580. — territorium de — (1344) 577. — episcopus de — Ludovicus (?) (1325) 839; Ademar (1344) 580. — Pièrre de Heu et Colignor, civis de Metz (1338) 211. — Mes, Symon Bradif, Raimion Braidif, Garciliot Bou- lay de — (1338) 228. Metz, fortalitium in comitatu Tirol. (1336) 130. Metzling,. v. Meclov. Meun sur Yeure, castrum (1334) 40. Meydburch, v. Magdeburg. Meyliez, v. Mejlice. Meynefelt, v. Maifeld, Maifelt. Mezhoï, v. Mershor. Mezipotoëi, Nespoding, villa Boh. (1346) 681. Meziriè, Mesyerziecz, civitas Mor. eccl. in — (1334) 25. — Mesirzietzie, villa Mor. (1342) 448, — Mezirziecz, plebanus in — Henricus (1341) 345. — Mesirzecz, Mezirziecz, Johannes de — (1335) 74, 90. — Filius eius Jesco. — Meziriecz, Beness, Benessius de — (1344) 559. (1345) 629. — Mesirzecz, Friczek, Frischo, civis de — (1341) 339. Meziříčí, Mesericz, provincia ad beneficium Prag. spectans (1337) 172. Miaussin, Moussin, villa in comitatu Lucemburg. (1384) 11. Micol, v. Nicolaus. Miculowicz, v. Mikulovice. Miczar, Peczoldus dictus — (1331) 845. Miczko Conradus, v. Conradus Miczko. Miecholup, v. Měcholupy. Miekowicz, v. Mékovice. Mies, v. Stříbro. .Michael, magister curiae, frater ord, Teuton. Egrae (1808) 770. 

Strana 941
Index personarum et locorum. Michael, iudex provincialis (1314) 780. — de Sbiroh, clericus Prag. dioecesis, publicus aucto- ritate imperiali notarius (1329) 796. — de Tyncia, prior domorum hospitalis S. Johannis Bapt. Iherosol. per Boh., Pol., Austriam, Moraviam, Stiriam (1332) 801. — commendator ord. Cruciferorum cum rubea stella in Ponte (1834) 35. (1344) 588. — Volklini, canon. Prag. ecclesiae, scholasticus eccl. Prag. (1334) 18. (1337) 194. (1339) 858, 859. (1341) 356, 364, 397, 404, 412, 417. — incola Prag. (1335) 66. — Frater eius Benedictus. — magister, capellanus episcopi Pragensis, notarius (1334) 34. (1337) 167. — iudex in Crunnab (1336) 852. — frater ord. Heremitarum (1339) 262. — vicarius eccl. Wissegrad. (1339) 246. — procurator monast. Rudnic. (1341) 356. — Ricomani, clericus camerae papal. (1342) 865. — Rogzaner, civis Prag. (1344) 564. — brasiator, civis Prag. (1346) 656. — de Wrendnow recte Wreudnow, v. Fridnawa. Michaelis villa, v. Ostrov. Michalovice, Michelsberg, Michelsberc, Michels- berch, Michelsberk, Michelsperg, Michelsperch, Michelsperk, Mychelsberc (1338) 226.) — Gessek, Jesseko de — (1281) 736, 737. — Geszko, Jesco, Jesk, Johannes de — (1334) 9. (1337) 156. (1343) 587. (1344) 596. (1345) 609, 630, 647, 648. — Benessius de — (1318) 783. Michnice, Mychnitz, Johann von — (1338) 223. Micho sartor, civis Prag. (1337) 185. Michov, v. Mechnow. Mike&, Mixo, v. Nicolaus. Mikulovice, Miculowicz, Mikulowicz, villa Mor. (1338) 230. Milčice, Můlschůcz, villa Boh. monast. Windberg. (1158—1173) 809. Milein, Milen, v. Milín. Milenovice, Milenowicz, villa Boh. (1337) 175. Milensgrun, Milensgrün, villa monasterii Waldsassen- sis (1987) 739. Milešov, Milessow, villa Boh. (1336) 145. Miletice, Mileticz, villa Boh. monasterii Siloensis (1226) 711. — Mileticz, villa Boh. (1337) 197. — — circa Weluar, villa Boh. (1338) 217, 218. Miletín, oppidum Boh. (1267) 724, 725. (1270) 728. (1271) 728, 729. — domus fratrum ord. Teut. in — (1267) 724, 725. — parrochia in — (1271) 728. — Plebanus: Magnus imon (1270) 728. Miletínek (?), altera villa Myletin fratrum ord. Teu- tonici in Myletin (1267) 725. Milevsko, Milewsk, Milewzk, Milocense monasterium (1336) 113. — Abbas (1335) 91. — Abbas Mrakota (1339) 246. — Canonici: Procziba et Purchardus (1336) 113; Heinricus dictus Czalta, qui se gerit pro abbate Lutomislensi (1339) 295. Miliè, Melitz, Milicz, Mylicz, castrum Silesiae in metis Poloniae (1337) 146, 191. (1342) 438, 473. — Miliczius de Namyesscz (1336) 105. Miličín, Myliczyn, oppidum Boh. (1338) 203. 941 Miličín — Hermannus de — (1338) 208. — — Petrus, dictus de — doctor artis medicinae, Wyssegradensis et Melnicensis ecclesiarum cano- nicus (1338) 203. Milín, Milen, oppidum Boh. (1336) 145. — Milin, Merklinus de — (1289) 741. (1290) 742. — Milein, Mylein, Otto de — (1343) 490, 508. Milo magister (mem. 1345) 638. Milocense monasterium, v. Milevsko. Milonice, Mylonicz, Pesco de — (1339) 296. Miloňovice, Mylenouicz, villa Boh. (1334) 37. Miřetice, v. Merzesiz. Miloslav, Miloslaus carnifex, iuratus in Nova Pilzna (1334) 21. (1341) 364. (Miloslav?), Miroslav, Mirozlaus pannicida, iuratus Novae Pilznae, Miloslaw gewantsneider (1343) 487, 503. (1344) 557. Milota, Myloth, filius Andreae de Turkaw, capitanei Glacensis (1305) 763. — Miloto de Myrsskawicz (1312) 777. — confessor monasterii in Gredis (1345) 808. Milotice, Mylotici, villa Boh. ecclesiae in Reczichz (1300) 753. Mylozt, bucharius regis Hungariae (1253) 716. — Filii eius Budul et Damianus de villa Dehter. Miltitz, Mylticz, Johannes de — (1345) 611. Mimeth, banus totius Slavoniae (1385) 89. Mimoń, Niemes, Nymands, Otto de — (1330) 796. — Cfr. Nymands. de Miniago Galvagno (1337) 187. Minores fratres (1241) 715. — Minores fratres Prag. dioecesis (1384) 88. — Pragae, v. Praga; in Glaz (1257) 721., cfr. Kladsko; in Hiadicz (Hradiscz?), monast, eorum (1334) 15. Mirewart, v. Mirouart. Mifiehov, Mirosov, Mirzichaw, vill Mor. (1341) 370. Miroslav, Mirslau, Martinus de — (1272) 730. — Myroslaus, praepositus in Cotieschow (1272) 730. (1274) 732. — Miroslaus, notarius publicus (1325) 790. (1336) 126. (1337) 185. — — Myroslaus, frater monasterii Brewnow. praepo- situs cellae cuiusdam monasterii Brzewnowiensis (1335) 92. (1339) 249. — efr. Miloslav, Mirošov, v. Mifichov. Mirotice, Mirotitz, eccl. in — (1341) 863. Mirouart, Mirewart, Mirwart, castrum comitiae Lu- cemburg. (1334) 11, 13. (1344) 583, 589, 590. Mirslau, v. Miroslav. Mirwart, v. Mirouart. Mirzichaw, v. Miřichov. Misa, Mysa, v. Stříbro. Misenburch, v. Niżburk. Misna, MíSei, Meissen, Meichsen, Missen, Missin, Missna, Missnensis, Mysna, castrum et civitas (1297) 751. (1806 v. 1307) 823. — terra (1298) 751. (1800) 764. (1841) 894. — marchio (1254) 718. (1839) 259. — Marchiones : Fridericus (1811) 775; alter Fridericus, v. Fride- ricus. — burggravii: Mengerus (1233) 713; Meinherus (1299) 761. Meynhardus, Meynherus (1345) 611, 648, 670. 

Strana 942
942 Misna, Míšeň, ecclesia, 784. (1336) 108. — episcopus (p. 1159) 709. — Episcopi: Vitigo, v. îtek; Albertus, v. Albertus (1800) 754; Bern- hardus (mem. 1300) 755; Johannes, v. Johannes. — Misnensis ecclesia: Praepositus (1335) 49. — Prae- ositi: Bernardus (1290) 143; Conradus (1339) 286. — Wenceslaus de — iuratus in Luthmericz (1341) 357. — Myssena, Johannes de — v. Johannes de Myssena civis in Lithomierzicz. — Misnenses, Missnenses (1837) 162. (1338) 226. Missen, Missin, v. Misna. Mistigneus, v. Mstihnév. Mistiuius, v. Mstivoj. Mistvin, Mistuinus, Mistwinus, dux Pomeraniae (1303) 821. Mí&en, v. Misna. Mitraw, Bohuslaus de — (1344) 559. Mittelberg, Medius Mons, villa Boh. (1262) 722. Mitterwald, Ulricus de — (1343) 482. Mixe, v. Nicolaus. Mladá, Mladye, villa Boh. (1343) 301. Mladějovice, Mladyeyowicz, Bohvnco de — (1842) 462. Mladota, canon. Melnic. eccl. (1821) 830. Mladotice, Mladocicz, villa Boh. (1339) 281. Mladye, v. Mladá. Mladyeyowicz, v. Mladějovice. Mlinaw prope Nowum Benessow (1337) 186. Mnichov, Munchow, villa Boh. monast. Ossec. (1340) 333. Mnichovice, Mnichouicz, plebanus Mainussius (1338) 239. Modena, Moden, civitas Italiae (1339) 259. Modlany, Modlani, villa Boh. (1834) 55. (1885) 48. (1337) 198. — Modlan, Johannes de — scabinus in Uzk (1335) dioecesis Mysnensis (1819) 51. Modletice, Modleticz, Simon de — (1386) 804. Modliboh de Herzmanicz (1339) 282. Modliškovice, Ctibor z Modliskovic (1311—1346) 703. Modřany, Modranum, plebanus in — Woyco (1329) 795. Modřice, Modricz, Modritz, civitas Mor. (1300) 764. (1334) 25. (1340) 317, (1342) 427, 459. — Burg- gravius in — Frenczlinus (1339) 279. — Modricz, Henslinus de — vasallus eccl. Olomuc. (1339) 279, 286. — — Albertus de — (1339) 286. plebanus in — Johannes (1340) 305, 306. — Môdritz, Swatoslaus de — (1345) 612. Mogelin, v. Mügeln. Mogetin, v. Majetín. Moguntia, v. Maguntia. Mohlna, villa Boh. monasteri Aulae Regiae prope Chocznam (1292) 746. Mochow, villa, ubi ecclesia monasterii in Cella (1290) TAB. > Mochov (Castkov?), Mochow, villa monasterii Zde- raziensis (1336) 110. Moibin, v. Ojvín. Emler, Regesta Bohemiae. Mokrá, Mokri, Gauerndorf, Gaugendorf, villa hospi- talis in Budyovicz (1331) 844. (1335) 56. Mokfec(?) Mokerz, villa Boh. villicationis Camy- czensis (1336) 145. Moldawa, v. Vltava. Molesdorf, Heinrich von — (1345) 637. Molheim (Mühlheim?), Molheym, Mathias (Mat- thaeus?) de — miles (1345) 618, 635. (1346) 664. Monelair, Mons Clarus, Moncleir (1338) 232. (1343) 497. Monderstorp, Geirlach de — sir de Montjardin (1342) 478. Mons, v. Kutná Hora. Mons Clarus, v. Monclair. Monsterbergk, Monstirberg, Y. Münsterberg. Montcourt (1338) 228. Montjardin, v. Monderstorp. Montmédy, Montmady, Montmaidet, opp. (1343) 491. Moravany, Morawan, Marweins, Morbes, Morwans, villa Moraviae monasterii Sderaziensis (1335) 90. — Moravan, Michael de — (1332) 282. Moravéves, Morawes, Stephanus de Hrussawan alias de Morawes (1337) 194. Moravia, Mihren, Merhern, terra, marchionatus (1233) 713. (1238) 714. (1253) 716. (1262) 722. (1276) 733. (1300) 754. (1334) 5. (1336) 130. (1337) 150, 187. (1338) 212, 215, 234. (1339) 255, 267, 276. (1340) 315, 322. (1841) 859, 363, 385. (1342) 433, 435, 488, 443, 444, 452. (1343) 522, 651. (1344) 553. (1845) 638, 639. — Termini Moraviae (1226) 711. — marchio, marchiones (1204) 710. (1334) 5. (1335) 91. (1336) 115. — Moraviae marchio, i. est Pre- mizl, filius regis Wenceslai I. (1252) 716; Přemysl gui et Ottacarus, Otacharus, v. Přemysl Ottacarus IL rex Boh, Wenceslaus, v. "Wenceslaus IL, rex Boh.; Karolus, v. Karolus. — marchionissa Gutha, regina Boh. (1298) 744. — capitanei, Wznetha de Lompnicz, capitaneus seu camerarius Moraviae (1339) 275; Wilhelmus de Landsteyn (1345) 640. — per Moraviam protonotarius Johannes, Jescho (1290) 743. Moravus, Morauus, incola villae Kyrcz (1334) 8. Morbes, v. Moravany. Mofina, Morsina, Morsyna, rubetum ad Dobrziecho- wicz pertinens (1338) 211, 230. (1342) 479. — Morzyna, villa Boh. (1342) 476. Morsbach, Mors ach Johannes de — iuratus, ma- gister civium Kuthis (1330) 797. (1340) 317. (1442) 448. Morwans, v. Moravany. Morzyna, v. Mofina. de Moschano Jacobus (1337) 804. Moselle (1338) 233. Most, Brüx, Bruxs, Pons, (1263) 816. (1334) 35, 37. (1387) 162, 962. (1341) 336, 352, 427. (1844) 584. districtus Pontensis (1841) 351. burggravius in Ponte, Ulricus (1341) 341. ungeltum in — (1836) 101. teloneum in — (1341) 361. — iudices: Seyfried (1263) 816. Nicolaus Petermanni (1336) 101. / — magister civium Nycolaus Jan (1336) 101. civitas et castrum Boh. 184. (1839) LILI 

Strana 943
Index personarum et locorum. Most, iurati nominantur (1386) 101. — plebanus Nicolaus (1344) 584. — hospitale ord. Cruciferorum cum rubea stella, commendator Michael, v. Michael. Mostek, villa Boh. monasterii Siloensis (1226) 711. Mostice, Mostiez, Bznetha et Buze de — (1348) 497. — Pater eorum Henricus de — (mem. 1343) 497. — Patruus eorum Buzo dictus de Mosticz. — — Buzko de — (1344) 559. Mothonensis episcopus fr. Jacobus (1325) 836. Moulley, Thierri de Ja — (1343) 488. Moussin, v. Miaussin. Moutnice, Mauthnitz, Mutnicz, villa Mor. (1339) 285. Mráéek(?), Mraezo de Chilez (1343) 501. Mrakota, abbas de Milewsk (1339) 246. Mrehojedy, Mrchogedi, villa Boh. (1337) 168, 169. Mseny, v. Mšeno. Mstihnév (?), Mistigneus, Radomensis castellanus (1335) 63. Mstivoj, Mystiwoy, dux Pomeranorum (1268) 816. — Mistiuius, palatinus Sandomiriensis (1335) 63. Mšeno, Mseny, Smyl de — (1341) 407. Můgeln (?), Mogelin in Misna (1300) 757. Mühlbach, Mailwach, locus in comitatu Tirolensi (1335) 58, 59. Mühldorf, civitas Bavariae, Muldorf, pugna prope — (1322) 787. . Miihlgriin, Mulgrune, villa Boh. (1340) 304. Mühlhausen, Chunrad von — commendator provin- cialis Egrensis (1341) 346. Mühlheim (?) Mulheim, Mathias de — (1339) 279. Muchewicz villa (1343) 505. Muldorf, v. Mühldorf. Mulenarke, Ernst de — (1341) 358. Mulser, Chunrad der — (1336) 114. Můlschůcz, v. Milčice. Multavia, v. Vltava. Münnerstadt, Munerstat, oppidum Germ. (1325) 791. München, Munchen, civitas Bavariae (1335) 93. (1341) 346. Münchenreut, Munchenreut, oppidum in terra Egrensi (1291) 744. Munchow (Mnichov?), villa Boh. monast. Ossec. (1340) 333. (1341) 351. — Z Munchova Ješek (1345) 643. Miinster, civitas Germaniae (1336) 129. Münsterberg, Munsterberg, Monsterbergk, Monstir- berg, Munsterberch, Munstirberg, Munstirberch, civitas Silesiae (1836) 129. (1343) 586. — Advo- catus de — Hermannus (1343) 536. — domini, duces de — (1343) 539. (1345) 604; Bolek, Bolko (Pollicenus), Polko, v. Bolek; Nicolaus, dominus in — (1841) 393. (1343) 636; v. etiam Ni- colaus. — districtus; nobiles et vasalli districtus Munst. (1343) 536. Musenium, villa in finibus Lotharingiae et Alama- niae (1329) 842. Muschin, Heinricus et Jerko de — (1346) 661. Muschlinus, Judaeus Prag. (1344) 563. Muta, v. Myto. Mutéjovice, Muthewicz, villa Boh. prope Racobenik (1337) 158. Muthewicz, v. Mutějovice. 943 Mutina, Mutyn, testis (1255) 719. Mutnicz, v. Moutnice. Mydlovary, Medlowar, castrum Boh. (1346) 689. Myeknicze, v. Měkynec. Myesenburch, v. Nížburk. Mychelsberc, v. Michelsberg. Mychnicz, v. Michnice. Mylan, v. Mediolanum. Mylein, v. Milín. Mylenouicz, v. Miloňovice. Myletin, v. Miletín. Mylicz, v. Milič. Myliczyn, v. Miličín. Mylonicz, v. Milonice. Myloth, v. Milota. Mylotici, v. Milotice. Mylticz, v. Miltitz. Myroslaus, v. Miroslav. Myrsskawicz (Mrškovice?, Miřkovice?), Miloto de — (1312) 777. Mysa, v. Stříbro. Myslibor, Mizliborius, abbas monasterii in Wilemow (1265) 724. Mysliborice, Misliboricz, Artleb de — (1344) 559. Mysna, Myssena, v. Misna. Mystiwoy, v. Mstivoj. Myślany recte MalSiny, Malschin, Malsching, Nico- laus, plebanus in — (1339) 246. Myto Vysokć, Muta, civitas Boh. (1292) 746. (1337) 184. (1346) 662. — Civis Petrus murator (1336) 128. — Mutensis provincia, districtus (1338) 227. (1343) 509. — Muta, civitas prope Zbiroh (1836) 119, 142. Myza, v. Stříbro. N. N. magister hospitalis (in Egra?) (1305) 763. N. (Wichardus), Pataviensis episcopus (1287) 740. Načerac, Naczeracz, Petrus de — fr. ord. Minorum, inquisitor haereticae pravitatis (1385) 74. Nadmiřice, Nadmirsicz, locus prope civitatem Byczo- viensem (1334) 46. Nahaber, v. Habry, Na hayku, v. Hájek. Nahrad, filius Philippi de Senicz et Ancae, uxoris eius (1836) 105. Nachalen, Hinco de — dictus Bluda (1341) 388. Nächod, civitas Boh. (1331) 845. — Nachod, Hinco, Heymannus de Duba, dominus in Nachod, Hinco de Nachod, patruus Hinconis dicti Berca de Duba, Heyman von der Duben genannt von Nachod (1836) 108. (1337) 156, 157, 854. (1339) 269. (1340) 312, 317. (1341).383, 384, 394, 409. (1342) 431, 488. (1343) 616, 526, 533. (1344) 596. — Jesco, Johannes dictus de — (1838) 204. (1340) 206. — Fratres eius Hron et Mathias. — Hron et Mathias dicti de Nachod (1338) 204. Nakkalitz, locus in finibus Boh. et Austriae (1339) 291. 

Strana 944
944 Námést, Namyescz, oppidum Moraviae (1340) 323. (1341) 346. (1845) 620. — Namyesscz, Milicius de — (1336) 105. — Namyescz, Ulricus de — (1840) 305. (1342) 439. Namslau, Namizlavia, Namslavia, civitas Silesiae (1314) 416. (1842) 450. (1343) 526. — Dominus Namizla- viensis Wenceslaus, dux Sil. (1339) 9283. Namur, Nemur (1344) 574. — Ghuys, Gui, Guy de — (1331) 799. (1334) 28. (1338) 229. — Jean de — (1334) 1, 26, 28. — Marie d'Artois comtesse de — (1334) 29. (1342) 446, 447. (1345) 522. (1344) 557, 580, 583, 586, 589, 590. — Guillaume comte de — Wilhelmus comes de — (1343) 552. (1344) 577, 582. (1345) 647. — Cfr. Gui, Robert de — (1344) 577. Namyescz, v. Námést, Nanker, Nankerus, episcopus Wratisl. (1840) 329. — Aurica (fortasse Auriga), incola Wratisl. (1841) 409. — Frater eius Johannes. - Napérov, Napiecob, villa monast. Zderaz. (1336) 110. Narbonensis archiepiscopus Gasbertus, v. Gausbertus. Narhiid, Niarhiid, villa archiepiscopi Strigoniensis (1336) 102. (1337) 200. Násilé, villa in provincia Oppaviensi (1335) 50. — Nasile, Swrezo el Marquardus de — fratres (1335) 50. Nassalowicz, v. Nosalovice. Nassau, Johann graf von — (1322) 787. — Walraw (Walram) graf von — (1322) 787. — Nassow, Gerlach graf von — (1339) 262. — Nassowe, comes de — (1345) 644. — Nassavia, Johannes de — canon. Herbipolensis (1326) 840. Nassogne, Nassoigne (1338) 219. (1344) 583, 586. Nasteden (1346) 667. Natko legendum est fortasse Nacko) de Zaealiez, v. ce. Natshrati, (Na Chrasti?), villa prope Pylznam (1338) 239. Naumburg, Nuemburg. dioecesis (1317) 826. (1319) 828. — Episc. Bruno (1295) 750. Nazzow, Hildegarus de — (1336) 130. Nebahov, Nebahow, villa Boh. ad Baworow pertinens (1834) 4. (Nebovidy?), Nebewige, Chunradus de — (1268) 726. — Newowyd, Paulus de — (1337) 173. Neëichy, Neczuch, Netschig, Uethsuch, fortasse le- gendum est Nethsuch, villa Boh. monast. S. Annae prope Lunam (1335) 72. (1336) 123. Neetiny, castrum Boh. (1311—1346) 703. Nedéli$té, Nedeliscze, villa (1346) 689, 690. Nedesching, Johannes de — (1341) 388. Nedamír, Nedamirus, patruus Petri de Rosenberg (1341) 847. Nedvédice, v. Medvédice. Nedvéz, Nedwyes, villa Boh. (1345) 621. Nedvídek, Nedwidko de Dubczan (1342) 439. Nedwyes, v. Nedvěz. Negel, Heinel, Heinlinus, v. Heinricus, Heinlinus N: egel. — Ulricus, v. Ulricus Negel. — Negelini gener Johannes (1344) 595. Emler, Regesta Bohemiae. Nechanice, Nechanicz, oppidum et villa Boh. (1841) 861, 862. Neiffen, Bertold von — (1335) 80. Neisse, v. Nisa. Neithardus Henricus, v. Heinricus Neithardus. Nejdek, Neudek, Neydek, castrum in districtu Cubi- tensi (1341) 401. Nellenburg, Wolfram von — mag. ord. Teutonici in Germania (1339) 261. Němčí, v. Nimptsch. Němčice Velké, Nemczicz Magnum, oppidum Mor. (1334) 17. — Niemczicz, Benessius de — (1338) 243. — Nemcicz, Stiborius de — (1338) 230. — Nemczicz, Swatomir de — (1346) 665. — Nempschicz, Stybor Noyg de — (1346) 689. Confer superius. Némiéeves, Nemoycziewes, Syppe de — (1340) 806. Nemoj, Nemogius, capellanus episcopi Prag. (1334) 34- Nempschicz, v. Němčice. . Nemur, v. Namur. Neocastrensis (Nicastro) episcopus Nicolaus (1301) 75 58. Neostup, Noztup de Horovic, nobilis Boh. (1233) 713. — Frater eius Gebhardus. — Nostup, castellanus regis Boh. in Primberk (1236) 714. Neřestce, Nerestecz, villa Mor. (1336) 145. — Neresticz, Ubizlaus de — (1341) 338. Nesieticz, v. Neżetice. Nespetiez, (Nesvétice?), villa monast. Ossec. (1341) 361. Nespoding, v. Mezipotoéí. Nesvétice, v. Nespeticz. Néta, Nyeta, priorissa monast. Teplic. (1344) 570. Nétenice, Netimyeczy, villa Boh. ad Baworow perti- nens (1334) 4. Nethsuch, v. Necichy. Netolice, Netholicz, Netolicz, Notalicz, oppidum Boh. (1335) 95. (1338) 237. (1341) 867. (1343) 627, 510. Netfebice, Netribiz, villa hospitalis 8. Johannis Bapt. Jerosol. (1186) 710. Netschig, v. Necichy. Neuburg, Klosterneuburg, civit. Austriae (1251) 811. Neudek, Neydek, Petrus Plico de — (1340) 314. Neudorf, Neuwindorff, Newindorff, villa Austriae (1336) 117. — Nova villa, villa monast. Ossec. (1341) 351. Neuerburg, castrum (1345) 631. Neufang, Newfangum prope Montem Chuttnensem (1337) 173. Neufville, v. Noewille. Neuhaus, v. Jindřichův Hradec. Neuhlas, Newhlasius de Prohonicz, v. Průhonice. Neukirchen (?), Nova Ecclesia, villa Bavariae (1336) 128. Neumarkt, civitas Silesiae, v. Středa. Neumburga, Neumburge, v. Nimburg. Neumburger, Nevnburger (Nimburger) Frenczel, iuratus Novae civit. Pragensis, v. Franciscus, Frenczel Neumburger. Neuméta, Newmete, fidelis Hinconis de Duba, burg- gravius Prag. (1348) 500. : 

Strana 945
Index personarum et locorum. Neunkirchen, possessio monast. Oslaviensis (1341) 421. Neurohlau, Nouaraluna, Albertus Plico dictus Tosso de — (1840) 314. Neustadt, Nova civitas, civitas Silesiae, (1339) 282. — Wiener Neustadt, Nova Civitas, civitas Austriae Inferioris (1251) 811. — ubi est cella monasterii Runensis (1252) 812. Neu- windorff, Newindorff, v. Neudorf, villa Austriae. Neverburg, oppidum comitiae Lucemburg. (1339) 291. Nevers, Louis comte de — v. Ludovicus. Newfangum, v. Neufang. Newhlas, Newhlasius, v. Neuhlas. Newindorff, v. Neudorf. Newowyd, v. Nebovidy. Neydek, v. Neudek. Nezabudice, Nezabudicz, villa Boh. monast. Aulae Regiae (1292) 745. Nezamyslice, Nezamislicz, villa Boh. (1341) 404. (1342) 477. Nezetice, Nesieticz, villa Boh. (1314) 779. Niarhiid, possessio archiepiscopi Strigoniensis, v. Nar- hiid. Nicolaus, Micolo, Mikscho, Mixo, Nica, Niclas, Ni- cloes, Niclose, Nicloez, Nyclas, Nyclaus, Nycloez, Nycol, Nycolaus, Nyort. — Tusculanus episcopus, diaconus cardinalis (1226) 712. — comes, filins Theodori, nobilis Hungariae (1250) 716. de Zybzlawicz (1279) 735. papa IV (mem. 1336) 104. Nycolaus de Dboratslag (1291) 744. testis (1291) 819. Tortibulensis episcopus (1301) 758. Neocastrensis episc. (1301) 758. archidiac. Bolezlaviensis (1303) 761. frater, prior hospitalis (in Egra?) (1305) 763. plebanus in Branbuch (1307) 765. Nyclaus von Belyn, iuratus Lunensis (1814) 778. de Passowarslag (1314) 779. — JQinflator, civis Prag. (cc. 1315) 781. — faber, incola Prag. (1315) 781. — Nycolaus Geuneri, Gevnher, incola Prag. (cc. 1816) 782. — Ratisponensis episc. (1315) 780. (1319) 784. (1334) 849. (1341) 380. (1343) 530. — de Henkendorf, plebanus eccl. in Richenstat Mis- nensis dioec. (1319) 784. — filius Friderici de Curia, civis Kadanensis (1327) 841. — filius Pilungi, civis Kadanensis (1327) 841. — fr. ord. S. Anthonii, procurator ord. per Boemiam et Moraviam (1329) 794. — dictus Kudip, civis Schazlaviensis (1830) 797. — Pueri eius Frenczlinus et Katherina. — dictus de Risach, civis Schazslaviensis (1330) 797. — privignus Martini Noezlini, civis Kuthnensis (1830) 198. — Ruthardi, Nicolaus Ruthardus, civis Kuthnensis (1330) 798. (1834) 30. (mem. 1341) 807. — de Minori R. (1331) 844. — Albus, Nyclas der Weis (Weys), iuratus Maioris civitatis Prag. (1334) 5, 10, 23. (1338) 202, 204, LLL ELE EL DL gl 945 205, 210, 235, 243. (1839) 295. (1340 v. 1341) 334. (1348) 525. (1344) 559, 563, 564. Nicolaus, Fridinger, iuratus Maioris civit. Prag. (1334) , 10, 23. — Nycolaus dictus Rogzaner, Rokczaner, Rochiczane- rius, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1334) 9, 20. (1336) 100. (1339) 247, 273, 285, 295. (1340 v. 1341) 334. Mem. (1344) 564. (1345) 631. (1346) 658. — praepositus monasterii Chunic. (1334) 13. orzienow, scabinus Lunensis (1334) 16. — dux Oppaviensis et Ratiboriae, Ratiboriensis (1334) 17, 18, 26. (1335) 81. (1336) 139. (1337) 154, 156 — 188, 186. (1339) 278. (1340) 319. (1341) 383, 384, 394. (1342) 429, 450, 456. (1343) 526. (1345) 636. (1346) 662. — de Brunna, Nicolaus Lugzonis, Lutzconis, cancel- larius Karoli, marchionis Mor., Karoli in regem Romanorum electi secretarius, canon. Prag. Olomuc. decanus Olomuc. capituli (1334) 17, 31. (1338) 242. (1341) 344. (1343) 489. (1345) 645. (1346) 676, 700. Stollo, civis in Budywoys (1334) 24. Pilstinger, civis in Budywoys (1334) 24. filius Ortlini, civis in Budywoys (1334) 24. Nycolaus Boemus, civis ibidem (1334) 24. pelifex, civis in Budywoys (1334) 24. riczkonis, magister civium Novae civit. sub castro Prag. (1334) 25. (1335) 73. Rotynnae, civis Prag. (1334) 23. Nycolaus dictus Pobriczher, Pobritsch, civis, iura- tus in Monte Kuthnensi (1334),30. (1340) 307. (1342) 448. Micolo de Braczlabs (1334) 31, 32. Leysentrit, frater hospitalis S. Francisci Crucife- rorum cum rubeä stella Pragae (1334) 35. lector ord. fratrum Heremitarum S. Augustini ad S. Thomam in Nova civitate sub castro Prag. (1334) 39. lector fratrum ord. Praedicatorum Prag. (1334) 39. minister ordinis fratrum Minorum Prag. (1334) 39. capellanus episcopi Prag. (1334) 34. (1337) 167. Mortis, civis Cladrub. (1334) 44. dictus Gyner, civis Cladrub. (1334) 44. Nycolaus presbyter, testis (1385) 49. Lanchmann, civis Glatov. (1335) 49. Nycolaus Slichtinger, scabinus in Uzk (1335) 51. Geluck, civis in Uzk (1335) 51. de Lun (1335) 56. Niclas, Nicloes oc Clementer, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (13356) 57, 66. (1337) 146. (1338) 204, 205, 210, 235, 243. (1341) 50, 353, 408, 420. (1342) 440, 449, 478. (1343) 509. — Nyclas, Nycloez Cznoimer, Cznoymer, Znoymer, Znoymeri (1335) 57, 66. (1337) 146. (1838) 204, 205, 210, 235, 243. (1341) 50, 369, 408, 420. (1342) 440, 449, 478. — Rechezer, civis, iuratus Maioris civitatis Prag. (1335) 57, 66. (1340) 300. (1840 v. 1841) 334. — Cracouiensis palatinus (1886) 63. — civis Iglav. (1386) 81. — praepositus Montis S. Hippolyti (1335) 89. — Mikscho Czech, civis Prag. (1336) 98. — Nycolaus Jan, magister civium in Ponte (1336) 101. — Petermanni, iudex Pontensis (1336) 101. (1337) 162. 119 LL 111111 LLL LL 1g 1g | 

Strana 946
946 Nicolaus, Nycolaus Richhardi, iuratus civit. Pontensis (1336) 101. — dictus Treutul, comes Posoniensis, castellanus in Senice (1336) 103. — Niclas Megerl, iuratus in Crunnab (1336) 852. — de Lucemburg (filius Johannis regis Boh.) notarius Johannis, regis Boh. et Karoli marchionis Mor., clericus Prag. dioec., canonicus Prag. et Wysse- grad., praepositus Sacensis, Oziliensis (1336) 103. (1337) 194, 198. (1340) 322. (1341) 397. (1342) 459, 460. (1344) 555, 582. (1345) 625, 627, 645. (1346) 676. — dictus Gorgowicz, fidelis regis Boh. (1336) 105. — Uxor eius Agnes. — miles, frater Philippi de Senicz (1336) 105. (1342) 439. — Alter frater eius Sdyslaus. — Nycol der chantzler, cancellarius Johannis, filii regis Boh. (1336) 114. — Planeri, Niclas der Planer, iuratus Maioris civit. Prag. (1336) 124. (1339) 247. (1340 v. 1341) 334. (1344) 559, 563, 564. — Efficax, notarius regis Boh. (1336) 131. — Starcho (sartor), civis Maioris civit. Prag. (1336) 146. (1338) 205. — Cfr. Nicolaus Starcocz. — 'Weger (Wüger), iuratus Maioris civit. Prag. (1337) 146, 185. — Cigler, Cygler, civis Maioris civit. Prag., subemtor pannorum (1337) 146. (1338) 204. — Satler, subemtor auri et argenti Pragae (1337) 146. — advocatus de Stynavia (1337) 164. — decanus capituli Prag. (18837) 165, 192, 193. (mem. 1341) 364. — Bohuzlay, Bouslai, Buslai, civis Prag. (1337) 18b. (1340 v. 1341) 334. — Rosmaul, civis Prag. (1337) 185. — Peterlini, civis Novae civit. sub castro Prag. (1837) 189. — dictus Slegel, civis Novae civit. sub castro Prag. (1887) 189. — juratus Novae civit. sub castro Prag. (1337) 189. — Nyort, v. supra Nicolaus (filius Johannis regis Boh.) (1336 sq.). — civis Prag. (1337) 200. — Sollaris (?), civis Prag. (1338) 205. — abbas monast. Sedlic. (1338) 219, 223, 237. (1340) 307, 322. (1341) 360. (1342) 448. (1343) 523, 553. (1344) 603. — schaffer von Rosenberg (1338) 223. — episcopus Tridentinus (1338) 242. (1339) 282. (1341) 344 —- Nycolaus Rusticus, iuratus Chutnensis (1338) 242. — Chraczer, civis in Nova Plzna (1338) 858. — Claricii (1339) 246. — plebanus de Malschin (1339) 246. — Starcocz, Starcoko, civis Prag. (1339) 248. (1340) 301. (1341) 353. — Cfr. etiam Nicolaus Starcho. — Lechleri, iuratus Brodae Teutunicalis (1339) 250. — Muratoris, Maurer, iuratus in Broda Teutuonicali (1339) 250. (1343) 491. — Ebirhardi, canon. eccl. Budissinensis (1339) 285. — Brunonis, fidelis Johannis episc. Olomuc. burggra- vius in Blanzk, Blansk (1339) 979, 293. (1840) 306. — Niclose, scriba Conradi de Leutmericz, civis Prag. (1339) 294. — Soror eius Elsa. Emler, Regesta Bohemiae. Nieolaus, Winckler, iudex in Lompez (1339) 806. — Huleri, civis Prag. (1340) 300. (1341) 353. (1344) 595. — Niclas Rost, iuratus Prag. (1340) 300, 327, 334, 3856. (1341) 342, 348. — Czeterthewer, incola Prag. (1340) 303. — plebanus de Slatyna (1340) 305. — magister conversorum monast. Sedlicensis (1340) 807. — dictus Schram, civis Chuttnensis (1340) 307. — Uxor eius Agnes. — Murtschaneri, iuratus Chutnensis (1340) 307. — Petri, iuratus Chutnensis (1340) 307. — Winant, Wynant de Luxemburg (1340) 311. — de Sowinycz (1340) 317. — Lemberg, civis et consul Wratislav. (1340) 329. — de Nisa, civis et consul Wratisl. (1340) 329. — abbas monast. in Zars (1341) 340, 385. — prior monast. in Plaz (1341) 342. — cellerarius monast. in Plaz (1841) 342. — Nyclas der swager, civis Egrensis (1341) 345. — dictus Kupfergenger, vicecommendator domus ord. Teuton. in Drobowicz (1341) 347. — sacerdos, frater ord. Teutonici in Drobowicz (1341) 348. — dux de Munstirberg (1341) 393. (1343) 536—538. — Lnthomericzeri, civis Prag. (1341) 353. — Nyclaus Geunher, Gewenher, civis, iuratus Prag. (1341) 50, 353, 369, 408, 420. (1342) 440, 449. (1344) b95. — de Jemnicz, Jemniczer, civis Prag. (1341) 353. (1344) 595. — Gentes, civis Prag. (1341) 363. (1344) 595. — Herscheftel, civis Prag. (1341) 353. (1844) 595. — Hanmanni, scabinus in Luthmericz (1341) 357. — Hacker, iuratus Pilznensis (1341) 364. (1343) 487, 503. (1344) 557. — Nycolaus Lysse, scabinus in Luthmericz (1341) 387. — Nycolaus de Budyna, magister civium in Luthme- ricz (1341) 357. — Nycolaus Pyrnerus, iuratus in Luthmericz (1341) 357. — Rulandi (1341) 400. — von Sytten, civis Wratislav. (1341) 410. — Melnicheri, Melnikeri, canon. Prag. (1341) 412. (1343) 486. — Kossors dictus (1341) 413. — Salezer, iuratus Tschaslav. (1342) 448. — Hozlin, iuratus Tschaslav. (1342) 448. — Milner, iuratus Tschaslav. (1342) 448. — prior Trebec. (1342) 461. — iudex Glatov. (1342) 454. — gener Perwini, iuratus Glatov. (1342) 454. — scabinus Lunensis (1342) 465. — Alberti, scabinus Lunensis (1342) 466. — Ortlini, scabinus ibidem (1342) 466. — 'Wandonis, scabinus ibidem (1342) 466. — incola de Techlowicz (1342) 470. — de Luna, prior provincialis ord. S. Augustini pro- vinciae Boh. et Bavariae (1342) 480. (1344) 565. — minister eccl. Prag. (1343) 485. — Speytel, Spacill(?), iuratus Novae Pilznae (1343) 487, 503. (1344) 557. — pincerna, scabinus in Lutmericz (1343) 490. 

Strana 947
Index personarum. e£ locorum. Nicolaus, de Budima (Budina?), scabinus in Lutme- riz (1343) 490. ' Coppoldi, iuratus Brodae Teutonicalis (1843) 491. ardi, iuratus ibidem (1343) 491. Prenner, juratus ibidem (1343) 491. Subcellerarius monast. Ossec. (1843) 494. servitor monasterii Ossec. (1343) 496. dictus Werzing, dapifer Sandomiriensis, civis Cra- coviensis (1343) 497, 507. — plebanus de Sbeczna, canon. Bolezlav. (1348) 518. — Frater eius Damianus, monachus Placzensis. — Kornpuhil, Niclas Kornpuhil, civis Prag. (1348) 525. (1344) 559, 563, 564. — Greczer, magister civium in Munstirberg (1343) 536. — cellerarius monasterii in Heynrichow (1343) 537. — faber, iuratus iu Nova Colonia (1343) 545. — dictus Gestil, prior monast. S. Augustini in Tusta (1343) 546. — dictus Slatina, fr. (1343) 546. — Merschlini, fr. monasterii S. Augustini ibidem (1343) 547. — Helczaph, fr. ordinis S. Augustini (1343) 547. — clericus (1343) 547. Nyclas, praepositus monast. in Plaga (1343) 550. (1346) 669. — monetarius, civis in Nova Pilzna (1344) 557. (1346) 669. Hostizlay de Horauitz, presbyter Prag. dioecesis (1344) 582. Nyclas Eylower, iudex Kuttnensis (1344) 582. plebanus Pontensis (1344) 584. prior monasterii Aulae Regiae (1344) 574, 590. cellerarius ibidem (1344) 590. Swenczguet, civis Prag. (1344) 595. subemptor pannorum, civis Prag. (1344) 595. Luthmericzeri, civis Prag. (1344) 595. custos monast. Cedlic. (1345) 603. de Sywicz, burggravius (1345) 622. de Slana, iuratus Novae civitatis sub castro Prag. (1345) 623. Scharka, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1345) 623. Geytauer, iuratus ibidem (1345) 623. Friczali de Broda Teutunicali (1345) 623. de Menca, civis in Grecz Reginae (1345) 628. Fridlini de Bruna, clericus (?) (1345) 631. — Brunonis, incola Wratisl. (1346) 631, 634. — notarius episc. Olomuc. (1345) 632. — de Strelitz, civis Wratislav. (1346) 634. — de Grecz, civis Prag. (1345) 643. monast. S. Augustini in Tusta FELT j 11111 M Mixo Stuk, civis Prag. (1345) 645. von Libenecke, frater ord. Teut. Egrae (1345) 648. camerarius monasterii in Gredis (1345) 808. — grangarius in Swinan, frater monasterii in Gredis (1345) 808. — Nycolaus Gozwez (1346) 653. — Breczlauiensis archidiaconus (1346) 665. — Ortanus episc. (1346) 669. — dictus Czelak (1846) 689. — Silberczeiger, civis Prag. (1346) 702. — de Panewicz, Panevicz, canonicus Wratislav., v. Pannewitz. 947 Niederaltaieh, monasterium prope Ratisboram (1314) 779. — Cfr. Altaich. Niemczicz, v. Němčice. Niemes, v. Mimoň. Niger Thomas, v. Thomas Niger. Nikolčice, Nycolczicz, villa Mor. (1337) 187, 188. Nikolsburg, Mikulov, Nikolspurg, civitas Mor. (1334) 4. — Dominus de — Herdneid de Liechtenstslein. Nimburg, Neumburg, Neumburga, Neumburge, Neun- burg, Nowenburk, Nuemburg, Nuenburg, Nuen- burch, Numburga, civitas Boh. (1334) 9. (1335) 850, 851. (1337) 184. (1838) 298. (1341) 414. (1345) 623. — Monasterium fratrum Praedicatorum (1335) 850. — jura civitatis in Nowenburk (1334) 9. — Neumburger, Neunburger Petrus, v. Petrus; Neun- burger, Franciscus, Frenczel Neumburger, iuratus Prag. v. Franciscus (1335 sq.). Nimír, Nimissa, Gessko Mandrossa, miles regis Polo- niae, procurator regis Poloniae ad regem Boh. mis- sus (1335) 74. (1345) 635. Nimptsch, Němčí, Nymptz, civitas Silesiae (1348) 526. Ninkovice, Nyncowitz, villa Mor. (1341) 393. Nisa, Neisse, Nissa, fluvius in territorio Glacensi (1334) 803. — civitas Silesiae (1340) 329. Nisicensis archidiaconus Hermannus (1346) 687. Nížburk, Misenburch, Myesenburch castrum Boh. (1290) 743. (1341) 878. Noeslinus, v. Noslinus. Noeville, Neuville (1344) 586. Noezlinus, v. Noslinus. Nonay, oppidum in comitatu Lucemburg. (1389) 275. Nořín, Norsin; villa Boh. monasterii Aulae Regiae (1292) 745. Normandia, ducissa Guta, regis Boh. filia (1341) 386, 412. — Filius eius Karolus (1342) 436. — dux Johannes (1346) 687. . Norsin, v. Nofin. Nosalovice, Nassalowicz (1342) 469. Noskov (?), Noskow, villa monast. Ossecensis locanda (1348) 493. Noslinus, Noeslinus, Noezlinus, civis in Monte Cut- nensi (1387) 168. — Martinus Noezlinus, v. Mar- Nostitz, Nozticz, Endirlinus de — (1346) 659. Nostup, v. Neostup. Notalicz, v. Netolice. Nothaft Albertus, miles de Valchenawe, Valkenaw (1254) 718. (1261) 722. (1265) 723. (1290) 742. — Eckehardus dictus — de Wilstein (1281) 736. (1295) 750. . — Albertus dictus — (1340) 314. — cfr. etiam Falkuov et Wildstein. Nouaraluna, v. Neurohlau. Noumagen, Johannes de — (1338) 233. Nova civitas, v. Neustadt. Nova Curia, (Nový Dvůr) ad castrum Poydibrad pertinens (1345) 639. Nova civitas, civitas archiepiscopatus Strigoniensis (1337) 200. — rv. Prudnik. — v. Neustadt. 119* 

Strana 948
948 Nova Domus, v. Jindřichův Hradec. Nova Ecelesia, Neukirchen(?), villa Bavariae (1336) 128. Nová Plzeň, Nova Pilsna, Pilzna, Pylsna, Pylzna, v. zeň. Nova Villa, Nová Ves(?), (1342) 431. — Thomas de -- (1337) 158. (1340) 322. — v. Neudorf. Novara, Noveren, civitas Italiae (1339) 259. Nowenburk, v. Nimburg. Nové Hrady, Grützen, Gratzen, Greczen, Gretzen, castrum et oppidum Boh. (1339) 291. (1341) 370, 371. — — — Hogyrius de — (1279) 735. Nové mésto(?), Neustadt, Nova Civitas, civitas Mor. (1846) 652, 655—658. Noveren, v. Novara. Noville (Noeville?), fortalitium in comitatu Lucem- burg. (1342) 446. Noviomagum, v. Noyon. Novoeastrensis episcopus Nicolaus (1301) 758. Novum Castrum, v. Jindfichiv Hradec. Novum Forum, districtus Novoforensis, v. Streda. Noyon, Noviomagum, dioeces. Noviomag. (1334) 11, 13, 14. Nozin, Johann von —, burger in Breslau (1337) 162. Nozticz, v. Nostitz. Nuemburg, Nuenburg, Nuenburch, v. Nimburk. Nuerchingen (1338) 233. : Nueville (1345) 627. — Cfr. Noeville. Numburk (Naumburg?), Petrus de — filius Swen- cze, Swenze, palatinus Pomeraniae (1305) 822. — Uxor eius filia Theoderici iuvenis Spuczmanni. Numburger, Nunburger Petrus, v. Petrus. Nunkirche (1334) 587. Nunkleppel Hermuschius, v. Hermuschius Nunkleppel. Nürnberg, Nuremberg, Nurembergk, Nurenberg, Nu- renberch, Nurmberch, civitas Germ. (1285) 739. (1286—1290) 739. (1290) 743. (1304) 762. (1339) 252, 255, 964—266. (1340) 314. (1341) 391. (1342) 485, 480. — burggravius de — (1324) 789. — Nurenberch, burggravius de — Fridericus (1285) 739. (1290) 743; Johannes (1335) 80. — cives de — (1338) 222. (1341) 344. — Nuerenberg, Sovper et Franciscus de — (1337) 200. Nussia, civitas Germ. (1310) 774. (1334) 10. (1335) 54 Nyclas, Nyclaus, Nycloez, v, Nicolaus. Nycolaus, v. Nicolaus. Nycoleziez, v. Nikoléice. Nycmands, v. Mimoň. Nyeta, v. Něta. Nyffen, Dyepold der Guzze von — (1339) 261. Nymands. Hartungus et Ramuoldus de — (1346) 664. Cfr. Mimoň. ’ Nymptz, v. Nimptsch. Nyort, v. Nicolaus. Nyncowitz, v. Ninkovice. O. Oberndorf, Hermannus de — miles (1281) 736. Obernicz, v. Obrnice. Oberzes, v. Obfany. Emler, Regesta Bohemiae. Obitschau, v. Ubyčtov. Oblau, locus in Silesia (1343) 525. Oblík, Oblik, Hoblik, villa Boh. monasterii S. Annae in Luna (1335) 72. (1336) 123. Obiany, Oberzes, Smylo de — (mem. 1344) 565. — Eberhardus recte Gerhardus de — (mem. 1344) 565. Cfr. Kunštát. Obříství, Obrzistwi, Mathias senior et Jesko germani de — (1344) 866. Obrnice, Obernicz, villa monast. Ossec. (1341) 351. Obrzistwi, v. Obříství. Octavianus, S8. Sergii et Bachi diac. cardinalis (1226) 112. Oczihow, Oczichow, v. Ocihov. Oécíhov, Oczihow, Oczichow, villa Boh. (1334) 32. (1341) 356. — Menší (1341) 356. Odera, Oder, fluvius Silesiae (1337) 163. (1341) 364, 399. (1344) 555. (1345) 633. Oderberg, Odirberg, oppidum Silesiae (1305) 763. Odlewic, v. Doudlebce. Odolen, Odolenus, frater monast. Cladrub. (rector eccl. in Tusskow) (1329) 796. — Odolenus de Laco (1345) 611. Odolicz, Odolitz, v. Vodolice. Odra, v. Odera. Oede, Arnoldus de — testis (1281) 736. Oels, v. Oleśnice. Oetting, v. Ottingen. Offalizia, Ofalize, Ferricus, Fridericus de — (1340) 322. Ofka, (Euphemia), Offca, relicta Hinconis de Crumnow (mem. 1340) 319. Ohaveë, Ohawecz, villa Boh. ad castrum Welusch (Belusch) pertinens (1327) 841. (1837) 868. Ohay in comitatu Lucemburg. (1842) 447. Ohlau, Olavia, civitas Silesiae, v. Volov. Ohre, Egra, Eger, Egere, fluvius (1295) 750. (1314) 779. (1325) 835. (1327) 841. (1335) 77, 84, 96. (1336) 104, 119. 143. (1339) 289. (1341) 352, 376, 377. (1342) 466. — Pons in Luna super Egram (1342) 466. Ohtmarus, v. Otmarus. Ohuéov, Ochuchaw, villa Boh. monasterii Cotieschoui- ensis (1272) 730. Ochuchaw, v. Ohuéov. Ojíř, Hoierus de Fridberg, nobilis Boh. (1233) 713. — Hogirius, filius Alberti de Strobnitz (1279) 738. — Frater eius Albertus. — Hogyrius de Gretzen (1279) 738. Ojvín, Oybin, Moibin, Ztenco (Zcenco? i. est Czenco) de — (1290) 742. — — QOzinonis castrum (1337) 147, 148. Oktice, (Voksice), Okschicze, villa Boh. ad castrum Belusch (Welusch) pertinens (1327) 841. (1337) 853. Olakowicz, v. Oleksovice. Olava, Ohlau, Olavia, civitas Silesiae, v. Volov. Olbramovice, Wolframicz, Wolframitz, oppidum Mor. (1334) 22. Olewiez, v. Oleksovice. Oldern, bonum in Silesia (1345) 617. Oldřichov, Oldrichova, Henricus de — (1272) 730. Oldiichovice(?), villa Ulrici, villa monasterii Aulae Regiae (1293) 746. 

Strana 949
Index personarum et locorum. Oleksovice, Olcwicz, Olkowitz, Olakowicz, villa Mor. fit oppidum forense (1836) 115, 138. Olericus (Ulricus?) Prybyslay de Adlochowicz, canon. eccl. Boleslav. in iure canonico studens (1346) 666. Olešná, Olessna, Petrus de — (1341) 424. Ole$nice, Oels, Olsna, ducatus Silesiae (1338) 222. — Dux Conradus, v. Conradus. Oliva, Oliua, Olyua, monasterium de — in terra Po- meraniae (1303) 821. (1305) 822. Oliverus, Sabiensis episcopus, diaconus cardinalis (1226) 712. Olkowitz, v. Oleksovice. Olmütz, v. Olomouc. Olomoue, Olmiitz, Olomucz, Olomuncz civitas Mor. (1334) 26, 31. (1336) 105. (1338) 230, 239. (1339) 278, 286, 288, 296. (1340) 302, 303, 305, 313, 315, | 316, 323, 326. (1341) 338, 402, 418. (1342) 442— 444, 450, 451. (1343) 489, 521, 552. (1344) 577. (1345) 612. (1346) 655. — iudicium provinciale in — (1336) 115. — burggravius Ropertus de Onschow, v. Onšov. — villicus in Olomuez (1340) 315. — Olomuc. dioecesis (1283) 738. (1300) 754. (1335) 74, 90. (1334) 986. (1840) 302, 313, 326. (1341) 344. (1342) 464. (1843) 521. (1334) 560, 566—568, 598. (1345) 605. (1346) 685. — ecclesia Olomucensis (1334) 12, 31. (1335) 65. (1338) 239. (1340) 302, 303, 305, 312, 313, 316. (1342) 444. (1343) 528. (1346) 669, 686. — episcopus (1334) 12. (1335) 74. (1336) 131. (1339) 276. (1340) 813. (1342) 455, (1344) 556. (1345) 625. — Episcopi: Robertus (1238) 714; Bruno, v. Bruno. Theodricus (1295) 749. Hynco (mem. 1334) 12; Jo- hannes, v. Johannes. — Olomucensis ecclesiae vel episcopi vasalli (1334) 53; (1339) 279. — — praepositi: Sboro. v. Sbor; Bartholomaeus, v. Bartholomaeus. — archidiaconi: Andreas (1334) 31; Witko, v. Vitek. — Olomuc. scholasticus Hermannus, v. Hermannus. — eccl. custos Heinricus, officialis curiae episcopalis, v. Heinricus. — Olomuc. ecclesiae canonici: provisione apostol. Jo- hannes dictus Coquinus, natus Simonis Philippi de Regalibus (1334) 20; Jacobus Eberhardi de Bruna, provisione apostol. (1334) 30; Bartholomaeus, archi- diaconus Preroviensis, v. Bartholomaeus; Johannes Tirhon canon. monast. S. Georgii Prag. (mem. 1338) 217; Johannes Paduanus, decretorum doctor, v. Johannes (1838 sq.); Nicolaus (Mikulo), Ratibor, Swrczo (1338) 230; Nicolaus Lutzconis de Brunna, v. Nicolaus (1334 sq.); Hermannus medicus, v. Hermannus; Johannes Bandini, provisione aposto- lica canonicus (1342) 456; Fridericus natus Ursi, rovisione apostolica canonicus (1342) 472; Petrus e Luna, provisione apostol, v. Petrus; Ogerius Wilhelmi de Lancsteimi (Lantstein, Landstein) provisione apostol. (1342) 479; Theodoricus natus quondam Diwissii de Nova Domo, canon. provis. apostol. (1343) 497, 498; Folklinus Folkmari de Praga „provis. apostol. (1343) 497; Petrus natus Petri de Rosenberch, provisione apostol. canon. (1348) 498; Johannes Poherlicerii, provis. apostol. canon. (1843) 530; Jaroslaus Woyslai, provisione 949 apostol. canon. (1344) 600; Herbordus de Fülstein (1345) 612; Fridericus de Wyenna, provis. apostol. canon. (1345) 640; Raynhardus nobilis viri de Hannowe provisione apostol. (1346) 685. Gerungus de Medlico, provisione apostol. (1346) 700. Olomouc, Olomuc. eccl. sacrista Theodricus (1326) 326. — Olomuc. eccl. vicarii (1335) 68. — Vicarii: Richardus (mem. 1340) 323; Petrus magistri Ste- phani (1340) 326. — Olomuc. ecclesiae acolytus Hermannus natus quondam Philippi de Olomutz (1342) 455. . — monasterium S. Jacobi in — (1336) 105. (1338) 219. (1839) 288. (1340) 310. (1341) 338. (1344) 599. — Magistra: Margaretha (1336) 105. (1338) 219. — Priorissa Sdynca (1336) 105. (1338) 219. — Olomuez, monast. S. Clarae in — (1332) 846. — Moniales in eo: Agnes et Elyzabeth de Sterm- bergch (1332) 846, 847. — monasterium fratrum Minorum in — (1332) 847. — Olomucz, Petrus gardianus de — (1339) 276. Olomuéany, Olomuczan, castrum (1346) 653, 657. Olocwicz, v. Oleksovice. Ols, v. Olešnice. Olsan, Olschan, v. Olšany. Olsna, v. Olešnice. Olsany (?), Olsan, villa monast. Siloensis (1226) 711. — Olschan, Bohunco de — (1339) 276. Olyua, v. Oliva. Omicz, v. Vomice. Ondfej, Ondrzei, v. Andreas. Ondfejoviee, Ondrziegouicz, villa Mor. (1337) 167. Ones, Onso, subpincerna Boh. (1272) 818. — Onso de Ugezd (1340) 305. — Onso, frater monast. Brewnoviensis (1342) 475. — Onso de Sayez, plebanus (1345) 608. Onre Henningus (1345) 631. Onso, v. One&. On$ov, Onsov, Onschow, Rupertus de — burggravius in Lanczberc et Olomucz (1336) 128. (1339) 288. (1840) 316. Opatovice, Opatowicz, monasterium Boh. (1253) 716. (1271) 729. (1289) 741. (1303) 762. (1339) 286, 295. — Abbates: Tschasta (1289) 741; Conradus (1308) 762. — Opatowicz, villa Boh. (1344) 591, 592. — — Fabianus de — (1840) 312. Opava, Troppau, Oppava, civitas Silesiae (1204) 710. (1336) 139. (1341) 397. — Monasterium ord. frm. Praedicatorum in — (1336) 139. — Oppavia, terra, ducatus, districtus (1337) 150, 154, 156, 158. (1339) 278. (1340) 319. — Oppaviae dux Nicolaus, v. Nicolaus. Oplot, Amplatz, Wolwramus de — (1272) 730. — — Lemanis de — (1272) 730. Opočno, Opoczen, Przibco de — (1339) 256. Opolí, Oppeln, dux de — (1337) 164. — Dux Bolo, Bolko, Polco, v. Bolek. Oppava, Oppavia, v. Opava. Oppeln, v. Opoli. Orechov, Orsichow, provincia ad beneficium Pragense spectans (1337) 172. — Orzechow, villa Mor. monasteri Reygrad. (1339) 249. 

Strana 950
950 Ořechov, Urhau, Urchau, Nicolaus de — (1348) 531. — Filii eius: Peregrinus, Andreas, Philippus et Perchtlinus. Orientalis terra, Osterland, vicarius generalis in — Wenceslaus II., rex Boh. oc (1299) 751. — — dominus in — Fridericus, marchio Misnensis, landgravius Thuringiae (1345) 604. Orlamünd, Orlamunde, comites de — Hermannus (1226) 809. Fridericus, Thuringiaelandgravius (1345) 604. Orlaw, v. Orlov. Orley, Arnolt de — (1313) 496. Orlov, Orlob, villa monasterii Zderaz. (1336) 110. — Orlaw, villa Boh. ad castrum Pfrimberg spectans (1344) 807. Orphanus Kadoldus vel Chadoldus, v. Kadoldus. Orsichow, v. Ofechov. Ortanus episcopus Nicolaus (1346) 669. Ortlews. (i. e. Ortlevvs), civis Prag. (1339) 248. — Cfr. Hartlewus, Hartléb. Ortlinus, iudex in Colonia (mem. 1319) 783. Ortlinus Longer, civis in Budywoys (1334) 24. — Filius eius Nycolaus. — civis Prag. (1344) 595. — aurifaber Prag. (1344) 603. — Ortlini Nicolaus, v. Nicolaus Ortlini (1334 sq.) — Ortlini Nicolaus, scabinus in Luna (1342) 466. Ortus b. Mariae in Ugesd, v. Hortus. Ortwinus, gener Lantsteinarii (1259) 721. — abbas monasterii Sedlicensis oc (1333) 801. (1334) 30. (1336) 112, 122. (1337) 108. — decanus Chremzirensis (1342) 429. (1345) 632. Orrevaux, v. Orval. Orval, Orrevaux, abbas de — (1340) 332. Orzechow, v. Ořechov. Osek, Ossegg, Ossec, Ossek, Ossyek, Ozsek, Ozzec, Ozzek, Ozzok, monasterium ord. Cisterc. Boh. (1272) 818. (1282) 737. (1289) 741. (1300) 757. (1317) 826. (1818) 827, 828. (1319) 784.. (1320) 829. (1334) 14, 15, 22. (1835) 51, 69, 71. (1337) 168, 179, 180. (1838) 248, 244. (1340) 325, 331—333. (1311) 350 — 356, 369, 377, 378, 388. (1342) 445, 446, 466, 807. (1343) 493—495, 506, 8516, 530. (1344) 600. (1346) 670, 687. — Abbas in — (1265) 723. (1279) 136. (1838) 243. (1345) 611. — Abbates: Theodo- ricus (1269) 726; Conradus, v. Conradus (1334 sq.) — Prior Heinricus, camerarius Conradus, bursa- rius Johannes, subcellerarius Nicolaus (1343) 494. — Ossek, molendinum in — prope civitatem Byczo- wiensem (1334) 47. — — castrum alias dictum Risemburg (1341) 394. — — villa Boh. ad castrum Poydibrad pertinens (1346) 116. Useritz, villa Silesiae districtus Wratislav. (1345) 621. — Cfr. Osserwicz. Osí, Ossye, hereditas in — (1334) 44. Oslavany, Osla, Ossla, Oslovanense monasterium (1336) 119, 123. (1337) 196. (1338) 234. (1839) 252, 268. (1340) 823. (1341) 346, 385, 427. (1343) 536. (1845) 617. — Abbatissa Elizabeth, v. Elisabeth. — Oslow, Andreas, plebanus in — (1340) 317. Oslow, v. Oslavany. Ossec, Ossek, v. Osek. Osserwiez prope Wratislaviam (1344) 587. Cfr. Oseritz. Emler, Regesta Bohemiae. Ossla, v. Oslavany. Osswratyn, v. Osvračín. Ossye, v. Osí. Ossec, Ossyek, v. Osek. Osterhildis, uxor Jacobi Hnibkonis, civis Pilznensis (1334) 21. Osterhofen, Osterhouen, monaster. in — (1252) 812. Osterich, v. Austria. Osterland, v. Orientalis terra. Ostia; episcopus. Bertrandus (non Buricardus) (1342) 864. (1346) 670. ; Ostirrich, v. Austria. Ostrasov, Ostrassow in Polonia (1337) 161. Ostresany, Ostrziessan, villa Boh. (1340) 806. Ostrov, Insula, monasterium ord. S. Benedicti (1265) 724. (1312) 777. (1335) 55. (1341) 359. — Schlackenwerth, oppidum Boh. (1269) 726. (1387) 184. (1341) 351. — Michelsdorf, Michaelis villa, villa Boh. monaste- rii in Aula Regia (1293) 746. — Insula, Sv. Dobrotivá, monast. Bohemiae ordinis frm. Heremitarum S. Augustini in — (1338) 244. (1344) 564, 565. — Prior Conradus, subprior Mar- tinus, procurator Hostislaus, fratres Sipota, Johan- nes Horka (1344) 564. Ostrziessan, v. Ostfesany. Osvétim, Osweczin, Oswentimensis dux Johannes (1335) 78. (1337) 155, 157. (1339) 249. Osvraéín, Osswratyn (legendum est fortasse Osswra- cyn) Sbynko de — domicellus Raczkonis de Me- rika (1342) 480. Oswaldi Jesko, v. Johannes, Jesko Oswaldi. Oswaldus senior, civis Schazlaviensis (1330) 797. Otacharus, Othakarus oc, v. Ottacarus. Otánek, Ottanco, v. Otto. Otaslavice, Otazlawicze, Ottazslawicz, villa Mor. (1334) 31. (1337) 856. — Johannes, plebanus de — (1340) 303. — — Andreas et Sobiehrd, Sobehirdus fratres de — (1337) 864—806. (1342) 450. Otésice, Otiessyez, Otto de — (1324) 788. Othlinus, v. Ottlinus. Otmarus, Ohtmarus, filius Waskonis carpentarii in Melniko (1336) 107. Otnawiez, v. Otovice. Otovice (?), Otnawicz, Coyata de — (1325) 835. Otradovice, Otradowicze, villa Boh. monasterii Silo- ensis (1226) 711. Ottaearus L rex Boh. (mem. 1249) 716. — IL, Otacharus, Otachorus, Othakarus, Ottacherus, Ottakarus, Ottockarus, Ottokarus, Przemysl qui et Ottakarus vel Otakarus, dux Austriae, Stiriae, marchio Moraviae, dominus regni Bohemiae, mar- chio Moraviae, rex Boh., dux Austriae, Stir. Ka- rinthiae, dominus Marchiae, Portus Naonis et Egrae, rex Boh., v. Pfemysl Ottacarus II. Ottanco, v. Otto. Ottazslawicz, v. Otaslavice. Öttingen, Ottingen, Oeting, Otingen, comes de — (1835) 93. — Ludowicus comes de —, Ludweig graf von — (1310) 774. (1339) 291. (1345) 808. — Friderich graf von — (1835) 81. 

Strana 951
Index personarum et locorum. Ottlinus (Otto), Othlinus de Schazlauia (1310) 773. — carnifex, iuratus in Budywoys (1334) 24. — Crukner, iuratus Brodae Teutonicalis (1343) 491. — Rotmelczer, iuratus Brodae Teutonicalis (1348) 491. — aurifaber (1348) 561. Otto, dux Bohemiae (1189) 809. — de Luneburch (1225) 809. — marchio de Brandburc (Brandenburg) (1233) 713. — de Zobyzin, testis (1251) 811. — Brandenburg. marchio, Wenceslai in regno Boh. tutor et capitaneus generalis (1279) 736. (1281) 736. (1297) 751. — civis Greczensis (1271) 729. rex Hungariae et dux Bavariae (mem. 1321) 786. istor, incola Prag. (cc. 1315) 781. raseator Pragensis (cc. 1315) 781. miles de Wolduch (1329) 842. — de Nyemands miles de Pokraticz (1330) 796. — dux Austriae oc (1330) 798. (1335) 52, 53, 56—59, 67, 79, 80. (1336) 99, 112, 132—138. (1387) 154. (mem. 1341) 415. — prior monast. Cladrub. (1333) 801. — pannicida, Otte gewantsneider, civis Prag. (1334) 9. (1837) 146, 185. (1340 v. 1341) 384. (1341) 339, 353, 369, 408, 420. (1342) 440, 449, 464, 478. (1343) 533, 551. (1844) 608. (1346) 50, 643, 645. (1846) 686. — Dives, scabinus Lunae (1314) 778. (1384) 16. — senior et iunior fratres de Bergow, v. Bergov. — Otánek, Ottanco de Dolan (1336) 105. archiepiscopus Magdeburg. (1336) 118. Rollo, Roll, iuratus Maioris civitatis Prag. (1336) 124. (1340 v. 1341) 834. — dux Stetynensis, Pomaraniae, Slaviae et Cassubyae (1337) 160. — Filius eius Barnym. de Bezdez (1337) 171. dictus Saffer, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1337) 189. Orukneri, iuratus Brodae Theutunicalis (1339) 250. — comes de Maydburch, plebanus eccl. in Gors (1339) 268. decanus eccl. Patav. (1339) 268. Planer, civis Prag. (1340 v. 1341) 334. Wernheri, scabinus Lunensis (1342) 466. prior monasterii Cladrub. (1342) 468. notarius publ. (1342) 477. frater, procurator monasterii in Swetecz (1343) 547. de Zsulaw (1343) 487. minister eccl. Prag. (1344) 554. May, carnifex Prag. (1343) 551. (1344) 603. de Hallis, iudex Prag. (1345) 612. Francisci de Brunna, clericus Olomuc. dioec. (1345) 646. Glenglinus, civis Glatov. (1345) 607. Ratoldi, testis (1346) 661. de Birzkow, v. Bífkov. de Donyn dictus Heydn, v. Donín. de Hlazowicz, v. Hlazovice. de Milein, v. Milín. de Otiessyez, v. Otésice. de Rupaw, Rupow, v. Roupov. — cfr. Ottlinus. Ottonville (1344) 560. v 11111 LUTNI 951 Otvice, Udwitz, Otwitz, Fridericus et Theodericus de — (1295) 748. Ouhlejov, Huleyowe, villa ad ecclesiam in Miletyn pertinens (1267) 725. Ourscamp, Ourschamps, abbatia de — (1334) 11, 13. Ouša, Auscha, fluvius Boh. (1346) 690. Oybin, Czinonis castrum, v. Ojvín. Oygest, v. Chval. Oziliensis praepositus Nicolaus, canon. Prag. et Wyssegrad. filius Johannis, regis Boh. (1345) 625, 627. — Cfr. Nicolaus de Lucemburga. Ozlaviense monasterium, v. Oslavany. Ozsek, Ozzec, Ozzek, Ozzok, v. Osek. P. P(etrus) archiepiscopus Maguntinus, v. Petrus. P(risnoborius), scholasticus Prag., v. Piisnobor. P. tituli S. Stephani in Coelio Monte cardinalis, prae- positus Wyssegrad. (1334) 19. Pabénice, Pabienicz, Pessko de — (1837) 174. Pablicani, recte Pabliconi (a Pablic vel Pablico, i. e. Pavlic vel Pavlico), v. Pavlík. Pablyk, v. Paulus, Pavlík. Pacoslaus, v. Pakoslav. Pacov, Patzow, castrum et oppidum Boh. (1346) 661. Paczauer, v. Passauer. Paczkow, v. Patschkau. Pademensis prior fratrum ord. S. Augustini, v. Baden. Paduanus Johannes, v. Johannes Paduanus (1338 sq.) Padus, fluvius Italiae (1164) 809. (1831) 799. Pachiov, villa Boh. monasterii Siloensis (1296) 711. Pakoslav, Pacoslaus Slibnik (1335) 85. Paleé, Palz Maior, villa Boh. (1334) 32. (1341) 416. Palestrina, Prenestrinus, Penestrinus episcopus Pe- trus (1346) 670, 676. Palivo, Paliwe, villa Boh. (1341) 338. de Pallude Conradus, testis (1305) 763. Palz, v. Paleé. Panewicz, Pannewitz, v. Pannwitz. Pannonia terra (873) 706. — dioecesis (872 v. 873) 706. — archiepiscopus Methodius (872 v. 873) 706. Pannwitz, Pannewitz, Panowicz, Wolframus de — (1337) 156, 164. — Panevicz, Panewicz, Panvic, Nicolaus de — decre- torum doctor canonicus Prag. et Wratisl (1341) 807. (1344) 595, 608. — Panowicz, Ticzko de —, canon. Wratislav. (1344) 597. (1345) 645. Pardubice, Pardubicz, Pordubycz, munitio (1340) 806. (1346) 685. Pardu$, Pardusch, frater Engelschalei de Svnnen- berch, v. Zumberk. S — Pardussius de Schyranowicz, v. Cernovice. | Pareczlaus de Risenburch, v. Riesenburg. Parenzo, Parentinus archiepiscopus Bonifacius (1301) 758. Parisii, Parisius, Parysius, Paris (1334) 81. (1335) 47, 48. (1337) 154. (1338) 210. (1340) 801, 302, 304—306, 386. (1342) 450, 468. (1343) 495, 496. 

Strana 952
952 Parkstein, castrum Germ. (1389) 259. (1341) 392. Parkwitz, Stephanus de — (1341) 401. Parma, Parm, civitas Italiae (1339) 259. Partenstein, burggravius in — Wernhart Harocher (1338) 224. Parvus Ula, Ulricus, v. Ulricus, Ula Parvus (1338 sq.) Passau, v. Patavia. Passauer, Paczauer Henricus, civis in Dudywoys (1324) 24. Passauerschlag, v. Pasovary. Pasovary(?), Passowarslag, Passauer Slag, Passern (?), (1291) 819. (1314) 779. — Pazzawerslag, Dominicus de — (1291) 744. — Passowarslag, Nicolaus de — (1314) 779. — Passern, Passauerschlag, Passaweslag, Donyn von (1341) 379. Patavia, Passau, Bazzawe, Passavia, Passowe, Patha- via, Pazzaw, Pazzow, civitas Bavariae (1252) 812. (1312) 777; (1335) 80, 81. (1336) 114. (1387) 196. (1339) 268. (1341) 342. 418. — ecclesia dioecesis (1338) 237. — episcopus (1329) 842. (1835) 58, 80. (1339) 252, 959. — Episcopi: Hermanricus, Hemericus (873) 106, 707: Bertoldus (1252) 812. Albertus, Albrecht (1336) 80. (1338) 237. (1339) 259. (1341) 400. — ecclesia: decanus (1889) 252. — Decanus Otto (1839) 268. — Praepositus (1344) 562. — Canoni- cus Petrus, natus Petri de Rosenberch (1343) 498. Pátek, Patek, villa Boh. ad castrum Poydibrad spec- tans (1345) 639. Patokryje, Patokri, villa Boh. (1843) 494. Patschkau, Paczkow, castrum Silesiae (1336) 129. Pattern, Vinmarus de — (1344) 552. Patzow, v. Pacov. Paul von Harach, v. Harach, Harrach. Panlsdorf, Paulstorf, Chonradus de — iudex pro- vincialis in Egra (1308) 769, 770. — Leo de — frater ord. Teutonici Egrae (1308) 770. Paulus, episcopus Anconitanus, legatus Johannis papae VIII (873) 706, 707. — S. Aegidii Pragae canonicus (1329) 842. — filius quondam Matthaei, civis Maioris civitatis Prag. frater ord. Cruciferorum S. Johannis Bapt. Pragae (1332) 801. — prior domus S. Mariae hospitalis S. Johannis Bapt. Jerosol in capite pontis Prag. (1334) 23. — canon. Pragensis, archidiac. Zacensis (1334) 39. (1341) 412, 417. (1843) 483. (1344) 564. — comes, iudex curiae regis Hungariae (1335) 89. — Paul Hopfner, civis Prag. (1335) 98. (1336) 124. — filius Stephani quondam bani (1336) 99. — Pavlik, Pablic, Pablik, conductor bonorum in Bro- sano (1336) 107. — civis in Nova Pilzna (1336) 116. — Filia eius Chri- stina; filius eius Jacobus. — de Newowyd (1337) 173. — capellanus abbatis Ossec. (1338) 243. — magister, eccl. Misnensis perpetuus vicarius (1338) 244. — Dives, civis in Nova Plzna (1338) 858. — clericus (1339) 253. — Swendczguet, civis Prag. (1341) 353. — praedicator ecclesiae Czaslav. (1341) 348. — juvenis, iuratus Pilznensis (1341) 364. Emler, Regesta Bohemiae. Paulus, rusticus in Drazicz (1341) 863. — de Chlumen, civis Prag. (1342) 465. — subprior monast. Trebic. (1842) 451. — dictus Milcher, civis Prag. (1344) 569. — cellerarius monasterii in Gredis (1345) 808. — frater Galli, archidiaconi Gradic. (1346) 661. Pavia, Pavi, civitas Italiae (1339) 269. Pavidl, villa monast. Ossec. (1341) 361. Pavlov, Pawlow, villa Boh. monast. Siloensis (1226) 711. Pavlovice, Paulowicz, Cadoldus de — (1342) 460. Payer Jakscho, v. Jakes, Johannes. — Ulricus dictus — (1336) 124, v. etiam Ulricus. Payreut, v. Baireuth. Pazzow, v. Patavia, Passau. Pecz, v. Petrus. Peczk, v. Pečky. Peczoldus, v. Petrus. Pečky, Petzek, villa ad castrum Poydibrad spectans (1845) 639. — (?), Peczk, Zdyczlaus de — (1338) 802. de Ped Johaneto (1337) 187. Pegdalener Henricus, civis in Budywoys (1334) 24. Pechlarn, 1. @. 1. in Austria (1334) 849. Pelagius, Albanus episcopus, diaconus cardinalis (1926) 712. Peless, v. Blešno. Pelewicz, Pelwicz, v. Bílovice. Penerit, villa Boh., ubi bona monasterii Waldsassen- sis (1186) 710. Peneschaw, v. Benešov. Penisch, v. Beneš, Benedictus. Peregrinus Puss, civis Prag. (1310) 772. Perer Petzoldus, v. Petrus, Petzoldus Perer. Pergamum, v. Bergamo. Pergau, v. Bergov. Perhtoldus, v. Bertholdus, Bertoldus. Perchta, v. Berta. Peringer Fridericus, v. Fridericus Pernger, Peringer (1337 sq.). Perle, Perlé, Pierle, Didier, Diederich de — (1338) 232, 233. — Pierle, Hennekin de — (1338) 233, Perlinus Ekhardi, iuratus de Kuthis (1830) 797. — brasiator, civis in Budywoys (1334) 24. Perngerus, v. Berengerus. Pefnice, Perznicze Matthaeus, civis Prag. (1842) 440. Pernik, molendinum in — (1335) 48 Pernoldus, incola Prag. (cc. 1315) 781. — praepositus monast. Chotieschoviensis, monast. in otieschow (1322) 787. (1324) 788. Pernowe, villa monast. Waldsassensis (1297) 751. Perschino, civis Prag. (1316) 141. Persla de Bruna (1342) 471. Pertoldus, v. Bertholdus, Bertoldus. Peruc, Perucz, villa Boh. (1340) 332. Perusium, civitas Italiae (1268) 816. Pervinus iuratus Glatov. (1342) 454. Perzibiko, v. Pfibislav, Pfibek. Perznicze, v. Pefnice. Pesco, Pessco, v. Pešek, Petrus. Pesel, v. Petrus. Peschlinus, Peslinus, Pesoldus, Pessco Pessoldus, Pe- sek, Pezoldus, v. Petrus. 

Strana 953
Index personarwm et locorum. St. Petersberg, villa in comitia Tirol. (1336) 130. Petermannus Wylmanni, civis. in Kuthis (1330) 798. Cfr. Petrus. . — dictus Scziepecz de Costelicz (1384) 10. — Cfr. Petrus. Petra, custrix monast. S. Georgii in castro Prag. (1338) 217. (1345) 606. Petráč, Petratsch, frater Genissonis de Choreniy (1251) 811. de Petrilia, Guilhelmus, clericus camerae papae (1343) 865. Petřín, Petrin, villa monast. Siloensis (1226) 711. — mons Petrinus (1325) 792. (1336) 126. . Petronella, uxór Alberti de Strobnitz (1279) 735. Petrov, Betraw, Woitiecho de — (1341) 345. Petrovice, Petrowicz, villa Boh. monast. Siloensis (1226) 711. — (?) Petrzicz, villa Boh. (1336) 145. — Petrowicz, villa Boh. prope Pyescam (1342) 462. — Petroeuicz, Petrus de — (1272) 730. — — Prsedota de — (1272) 730. — Petrowicz, Wurkozlab de — (1346) 685. — Hostislaus Cymonis quondam de Petrowicz decre- torum doctor, v. Hostislav. Petrus S., S. Petri terra (1346) 674. — — ad Vincula, tit. S. P. ad Vincula presbyter car- dinalis Talairandus (1842) 864. — Polonus, frater ord. Praedicatorum Pragae (1241) 714. Moravus notarius, capellanus episcopi Prag. (1268) 726. civis Luthomeritzensis (1269) 818. civis Luthomeric. (1269) 727. sacerdos (1270) 728. magister, praepositus Wissegrad. eccl. cancellarius aulae regis Boh. (1272) 818. de Petrowicz, v. Petrovice. frater ord. domus Teuton. (1289) 741. (1290) 742. Angeli, clericus filius Angeli, canonici eccl. Prag. canon. eccl. Sacensis, Prag., Wratislav., Wyssegra- densis, Cracov. postea praepositus Prag. et Wys- segradensis, episcopus Olomuc., protonotarius Wen- ceslai II, protonotarius Wenceslai IIT, regum Boh., cancellarius Boh. (1287) 740, 741. (1291) 744. (1292) 746. (1294) 747. (1295) 750. (1303) 821. (1305) 822. (1310) 772, 773. (mem. 1325) 792. — Mater eius Petrussa. episcopus Basiliensis, praepositus Wyssegrad., regni Boh. cancellarius, archiepisc. Maguntinus (1299) 761. (1300) 764, 755. (1303) 762, 821. (1311) 775. (1314) 779, 825. de Numburk, filius Swencze, palatini Pomeraniae (1305) 822. Pesko de Wrd (Vurd?) testis (1307) 823. Cusenbekerus (recte Ensenbeckerus) Enzenbecker, trater ord. Teut. Egrae (1308) 770. (1341) 346, 420. (1345) 648. civis de Schazlavia (1310) 773. dictus Spotlinus, civis in Mysa (1312) 777. — Petir der schule meyster, iuratus Lunensis (1314) 779. — der shuworth, iuratus Lunensis (1314) 779. — Pesoldus, institor Pragae (1315) 781. — Pesko, civis Prag. (cc. 1315) 781. LILII 953 Petrus, brasiator Prag. (cc. 1315) 781. LI I Persikonis clericus (1329) 795. frater uterinus Sebastiani, archidiaconi Boleslav. canon. Prag. (1329) 796. Pesoldus Albus, civis Schazlaviensis (1330) 797. Peschlinus, filius Martini Noezlini, civis Kuthnen- sis (1330) 798. Petermannus Wylmanni, civis in Kuthis (1330) 798. (1334) 30. presbyter de Budyewoys (1381) 843. eczoldus dictus Miczar (1331) 845. judex de Lutoldi villa (1332) 800. Pesel, Poldus, Pessoldus, Pezold, Pezzoldus de Egra, civis iuratus Prag. (1334) 5, 9, 10, 23. (1335) 49. (1837) 146. (1338) 204, 206. (1389) 248, 273. (1340) 301. (1340 v. 1841) 884. (1341) 378. (1343) 559, 563. (1344) 564. (1345) 611. (1346) 654, 667. Petermannus dictus Scziepecz de Costelicz (1334) 10. Pesco de Czirna (1334) 11. Goczlini, testis Lunae (1334) 16. Milsani, scabinus Lunae (1334) 16. Piguis (Pinguis), scabinus Lunae (1334) 16. (1342) 466. Holczonis, scabinus Lunae (1334) 16. Scolasticus, testis Lunae (1334) 16. Pesco Hofmanni, civis in Budywoys (1334) 24. decanus eccl. Wyssegrad. episcop; Olomucensis vi- carius generalis in spiritualibus (1334) 26. (1387) 176. (1339) 263. (1340) 817. (1842) 429. (1343) 602. de Mestendorf, curiae ducis Oppaviae notarius (1834) 26. prior hospitalis S. Francisci in pede pontis Prag. (1334) 35. praepositus Chotéov. (1334) 89. (1885) 56, 82, 83. (1339) 254, 268. (1343) 482. notarius Heinrici de Lipa (1334) 37. Pierre, filius Ludovici, ducis Burboniensis (1334) 41. in foro, civis Cladrubiensis (1834) 44. de Hermaniz, iudex in Tribowia Bohemicali (mem. 1335) 48. abbas de Wilemow (1335) 49. (1339) 281. (1341) 424. iudex in Horawicz (1335) 63. de Kwietkow (1335) 56. Sandomiriensis castellanus (1335) 63, 74, 85. (1345) 636. de Naczeracz, frater ord. Minorum, inquisitor haere- ticae pravitatis (1335) 74. Schobro, notarius Montis Kuttnensis (1385) 81. Glas, Glaz, civis Prag. (1835) 83. (1337) 185. (1338) 205. (1339) 248. (1840) 300, 301. (1840 v. 1841) 334. (1341) 363. — Frater eius Heinricus. abbas Aulae Regiae (1885) 92. (1336) 121. (1837) 168. (1838) 286. (1339) 246. Pesek, Pesco von Sacz, civis Prag. (1336) 98. (1337) 146. dux, Ungarus, profuga (1336) 99. Holzapphel, iuratus Pontensis (1336) 101. Peter Kup, iuratus in Crunnab (1336) 852. Peschel, Pesco Harrer, iuratus Prag. (1337) 146. (1341) 50, 334, 353, 369, 408, 420. (1842) 440, 449, 478. 120 

Strana 954
954 Petrus, filius Leonardi, civis Prag. (1337) 146. — Wladizlaviensis, capellanus Nicolai, ducis Oppaviae et Ratiboriae (1337) 158. — Colmas, vasallus Wratisl. (1837) 165. — de Clathovia, canonicus Boleslav. (1337) 167. — carnifex, frater Przibnonis, civis Prag. (1837) 167, 186. — Hertwici, civis Prag. (1337) 185. — Fygolais, civis Prag. (1337) 185. (1338) 204. (1339) 947. (1840 v. 1841) 334. (1341) 353. — Rosmir, aurifaber (1337) 186. pleb. ecclesiae in Belwar (1337) 197. octor artis medicinae, canon. Wyssegrad. et Mel- nicensis ecclesiarum (1338) 203. dictus Czimerman, civis Prag. (1338) 204. Pesold, Pesoldus, Pezsoldus carnifex, iuratus Maio- ris civit. Prag. (1338) 204, 205, 210, 235, 243. (1340 v. 1341) 334. Fritschonis (1338) 226. rior monast. Sedlic. (1388) 237. Weneschower, iuratus Chutnensis (1838) 242. clericus (1339) 253. de Myliezin, canon. Wissegrad. (1339) 253. Pesco, servitor regis Boh. (1339) 255. Cfr. Holub. ardianus in Olomucz (1339) 276. ius primogenitus molendinatoris sub Mladocicz (1339) 281. raepositus in Wylemow (1339) 281. fe Baurowicz, canon. monasterii Gradic. dioec. Olo- muc. (1339) 286. Pezoldus, civis Prag. (1340) 298. filius Nicolai Schramm, civis Chuttnensis (1340) 307. notarius (domini de Lypa?) (1340) 312. magistri Stephani, vicarius eccl. Olomuc. (1840) 326. Dumelose, civis et consul Wratisl. (1840) 329. Glesil, civis et consul Wratisl. (1340) 329. Paczcow, civis et consul Wratislav. (1340) 329. Rulco, civis et consul Wratislav. (1340) 329. Pesco, Peschyl Neumburger, Nevmburger, iuratus Prag. (1340) 327, 384. (1346) 50, 645. Stengil, civis et consul Wratislav. (1340) 329. de Coufhous, P. dictus Kaufhaus, filius Heinrici de Chaufhaus, civis Prag. (1341) 353. (1343) 525. (1344) 516. — Peslinus de Gablona, civis Luthomeric. (1341) 357. Peschlinus Mathiae, iudex Sacensis civitatis (1341) 361. judex civitatis Pilznensis (1341) 364. (1843) 487, 503. (1344) 557. de Jehniez, iuratus Pilznensis (1341) 364. campsor, civis Luthomeric. (1341) 379. cognomine Loketko (1341) 897. abbas monasterii Teplensis (mem. 1341) 398. dictus Plik, fidelis Johannis, regis Boh. (1341) 401. canon. Boleslaviensis, plebanus in Lusecz (1341) 417. — de Olessna (1341) 424. — Pesco, famulus monast. Trebecensis (1342) 451. — Rapotae, iuratus Glatov. (1342) 454. — Pecz dictus Schyrmer de Lipa (1342) 469. — Petrissae, scabinus Lunensis (1342) 466. — prior monast. Brewnov. (1342) 475. — subprior monast. Brewnov. (1342) 475. — fr. monast. Brewnov. (1842) 476. I LLL W aaa | | | Emler, Regesta Bohemiae. Petrus, de Luna (Lima?), provisione apostol. canon. Olomuc. notarius Karoli, marchionis Moraviae (1342) 478. (1843) 537. — tit. S. Clementis presbyter cardinalis (1342) 864. — Scharf, iuratus Novae Pilznae (1343) 487, 508. (1344) 557. — de Rosenberch, provisione apostol. canon. Olomuc. simul canon. Prag. et Pataviensis (1343) 498. — Pesco, coguus Heinrici senioris et Bertoldi de Lipa (1343) 501. — Peczo de Gerlachsheym (1343) 536. — Petzoldus Perer, iuratus in Nova Colonia (1343) 544. — patriarcha Jerosolimitanus (1343) 547. — Peschlinus, aurifaber Prag. (1343) 551. — Peter, Beneschower, magister civium in Chuttis (1344) 582. — Pesco de Gabl, civis Prag. (1344) 595. — — Luthmericzer, civis Prag. (1844) 595. — — Harrer, civis Prag. (1344) 596. — bursarius monast. Cedlic. (1846) 608, 618. — de Walen, nuntius Clementis papae VI (1246) 610, 868. — de Werona, incola in Podskal prope Pragam (1345) 612, 613. — Peter Beyr, civis Wratisl. (1345) 617. — Niger, incola Wratislav. (?) (1345) 621. — judex Judaeorum Pragae, judenrichter (1345) 622. (1346) 700. — dictus Hertel, civis Sitav. (1345) 622. — Pezoldus, civis Prag. (1345) 623. — Pesco Maczkonis, filius Maczkonis Albi, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1345) 623. (1846) 656. — clericus Johannis regis (1845) 648. — Peezoldus, prior monasterii fratrum Praedicatorum Egrae (1846) 644. — frater monasterii in Gredis (Boh.), provisor hospi- talis in Lipa (1345) 808. — subprior monasterii in Gredis (Boh.) (1345) 808. — Tesco, civis Budwic. (1346) 659. — Katherina, uxor eius. -— quondam Michaelis de Praga, notarius publicus (1346) 658. — familiaris Galli, archidiac. Gradic. (1846) 661. — iudex de Lesnik (1346) 663, — Soror eius Ely- zabeth. — Penestrinus episc. (1346) 670. — tit. S. Clementis cardinalis (1346) 671. — de Castro Reginaldi, frater ord. Praedicatorum (1346) 685. — Peéek, Pesco dictus Stoklassa (1346) 689. — Pesco, filius Franconis de Brodecz (1346) 689. — praepositns canonicorum monasterii S. Afrae in isna (1346) 689. — plebanus de Wtelna (1346) 689. — judex in Cralowicz (1346) 692. — Pešek, Pesco dictus Kossors, v. Kosoř. — dictus Melczer, civis Prag. in Longa platea (1337) 185. — Plico de Neydek, v. Neudek. — de Prohonicz, v. Průhonice. — Pešek, Pesco de Wirtpa, v. Vrtba. 

Strana 955
Index personarum. et locorum. Petrusa, Petrussa, mater Petri clerici et canonici ба censis, postea episcopi Olomuc. (1987) 741. Petrzicz, v. Petrovice. Petsch, v. Bečov. Petzek, v. Pečky. Peutenstein, munitio in patriarchatu Aquilegiensi (1340) 328, Pevchelperge, v. Puchelberg. Pezold, Pessoldus, Pezzoldus, v. Petrus. Pezwicz, v. Pósswitz. Pfaffenreut, Phaffenreut, villa in territorio Egrensi (1318) 783. Pfaffenthal Domanko, iuris peritus de — (1339) 245. Pfeffer Henricus, iuratus Maioris civit. Prag., v. Hein- В ricus. mel H Pfeyfinskolbel Heinczlinus, kolb olbel. Pflug Stybor, v. Ctibor. — '[hamo, v. Tammo et Litométice. — v. Pluh. Pfragner Vluschius, civis in Chuttis (1343) 545. Pfreimberch, Pfreimperg, Pfrimberg, Pfrimberch, Pfrin- berg, Pfrinberch, v. Přimda. Phaffenreut, v. Pfaffenreut. Philippus, eccl. Ratisp. scholasticus (1800) 756, 757. — Franciae, Francorum rex (1808) 767, 768. — Phylippus, presbyter de Budyewoys (1331) 848. — Philippe de Valois, roi de France, rex Franciae (1384) 7, 20, 21, 26, 28, 31, 40—43. (1335) 80, 849. (1386) 111, 181. (1837) 154. (1346) 677, 688. — praepositus ecclesiae Sderasiensis prope Pragam (1334) 25. (1386) 128. (1340) 300. (1341) 344. — Eius vices gerens fr. Hermannus, prior (1341) 344. — dictus Blake (1334) 35. — de Prziekas (1336) 105. —- Florentinatus episcopus (1339) 262. — de Olomutz, pater Hermanni acolyti (1342) 455. — Nerswert je Villaco (1345) sto. — de Gesnich, v. Kos ; Kostníky. — de Jacubow, v. Jakubov, 7 — de Senicz, v. Senice. Phlihtendorf, Johannes de — capitaneus in Rechen- berch (1343) 494. Phuenlinus, Phwenlinus, civis Prag. (1337) 146. Phygolais, v. Figolais. Piberstain, v. Biberstein. Pibranerus, Pybranerus Heinricus, incola Prag. (cc. 1815) 782. — Sydlinus, incola Prag. (cc. 1315) 781, 782. — Conradus Pibraneri, v. Conradus Pibr. (1337) 189. Pictavium, Pictavia, Pictavi, civitas Franciae (1308) 767, 769. — de Pictavia Ludovicus, v. Ludovicus. Pierre, v. Petrus. Piesca, Piescensis, Piesk, v. Písek. Pilena, v. Plzeii. Pillung Rudlinus, civis Prag. (1341) 842. Pilsna, Pilzna, v. Plzeñ. Pilstinger Chunradus, v. Conradus (1334 8q.). — Nicolaus, v. Nicolaus Pilstinger (1334 sq.). Pinehon, Pinchow, Pinsonus, Guillelmus, Quillelmus, nuntius regis Boh. ad papam, clericus (1326) 838, 839. (1826) 839. (1334) 849. Pinkars, v. Tresin. v. Heinczlinus Pfeyfins- 955 Piper Henricus, v. Heinricus Piper. — Ulricus, v. Ulricus Piper. Pirawer Alber, civis in Budywoys (1334) 24. Pirkner, Pyrknerus (1337) 173. Pirna, Pyrna, civitas Misnae (1300) 755. (1335) 67, 69, 71. (1336) 103, 107, 108. (1337) 184. (1341) 373, 441. (1345) 609. — Cives (1336) 99. — ecclesia in — (1338) 244. (1341) 351. — teloneum in — (1335) 77. Pirnerus, Pyrnerus Nicolaus, civis in Luthmericz (1341) 357. Pirnitz, v. Brtnice. . Pisek, Piesca, Piezc, Pyesca, Pyeska, castrum, civitas Boh. (1254) 716. (1332) 847. (1335) 95. (1337) 183. (1841) 338, 414. (1343) 524. (1311—1346) 708. — Pyescensis villicus, villicatio (1335) 95. (1336) 100. — Pyescense monasterium fratrum ord. Praedicato- rum (1342) 462. — Piesk oc, Seydel von —, Seidlinus oc de —, iura- tus Maioris civit. Prag. (1335) 57. (1839) 295. (1341) 369. — de Pisca, Piska Elblinus, v. Elblinus de Piska 9e. Pissiacum, v. Poissy. Pistoriensis dioecesis (1340) 323. de Pistorio Johannes, decanus eccl S. Salvatoris Traiectensis, legatus Clementis papae VI ad Jo- hannem, regem Boh. destinatus (1346) 671, 676, 691, 879. Písty, Pystie, villa Boh. prope Budynye (1836) 106. — (?) Pyesty (1338) 857. — Bohunko de Pyestech (1338) 856, 857. — ce villa Boh. ad castrum Poydibrad pertinens 1846) 639. Pistin, Pystin, Pystzin, villa Boh. prope Hluboká (1384) 18. (1336) 100. Pitenges, Arnolt seigneur de — (1340) 324. Pitrolfus, fr. monasterii Zwettlensis, camerarius dicti monasterii (1279) 735. Pitschen, Biczschin, Bietschyn, Byczina, civitas Sile- siae (1341) 416. (1342) 450. Placzense monasterium, v. Plasy. Plaga, v. Schlágel, Drkolny. Plain, Playn, castrum prope Salzburg (1839) 267, 804, 805. (1846) 687. Planá, Plana, Plan, oppidum Bohemiae, ubi est eccl. monast. Waldsassensis (1976) 733. — Plebanus- Berchtolt Rausengruner (1345) 648. — — Dobrohostus de — (1343) 482. — Liberi eius Poto et Dobrohostus. Planer Otto, v. Otto Planer. Planeri Nicolaus, v. Nicolaus Planeri (1336 8q.). Planice, Planych, oppidum Boh. in villicatione Camy- ezensi (1886) 146. Plasy, Plass, Plaz, Plazz, Placzense, Plassense, Plaz- zense monasterium ordinis Cisterciensis in Bohe- mia (1807) 764. (1325) 790. (1384) 5, 6. (1336) 98. (1841) 342, 367. (1342) 441. (1348) 487, 513. (1344) 574. (1346) 651, 692. — Abbates: Johannes, v. Johannes (1307_sq.); Jacobus, v. Jacobus (1341 sq.). — Prior Nicolaus, cellarius Nicolaus (1341) 342; monachus Damianus, frater uterinus Nicolai, canonici Bolezlav. (1343) 5183. Platner Rudlinus, v. Rudlinus Platner. 120* 

Strana 956
956 Plauen, Plavno, Plawe, Plawen, civitas in terra Advo- catorum (1278) 732. (1289) 741. (1290) 742. (1294) 747. (1303) 760, 761. (1304) 762. — Burggravius de — (1262) 815. — Heinricus senior de Plawe, Plawen, advocatus de — (1254) 717. (1261) 722. (1268) 725. (1270) 727. (1274) 782. (1279) 735. (1289) 741. (1294) 747. — Filii eius Henricus et Henricus. — Henricus et Henricus fratres de Plawe, filii Hen- rici senioris de — (1274) 732. (1289) 741. (1303) 760. — Plawe, Heinricus senior advocatus de — (1309) 771; Heinricus senior de Plawe, avus eius, Hein- ricus de Plawe, pater eius (mem. 1309) 771; Hein- ricus dictus Ruze, patruus eius. — Plawe, Heinricus "Longus de — (1312) 776. — Heinricus senior de — (1323) 788. — Ruze, Ruzo de — (1312) 776. (1828) 794. Plawe, Heinrich der junge gen. Reuss, Reuzze de —, Ruzzo de —, advocatus de —, voyt von, — Renzo recte Reuzzo de — (1329) 796. (1344) 596, 597. — commendator Plawensis ordinis Teut. Hermannus (1289) 741. (1290) 742. — Plawe, plebanus Johannes (1289) 741. (1290) 742. — Henzo de — (1345) 646. Plaveč, Plawcz, Boczko miles de — (1338) 230. Plavno, v. Plauen. Playn, v. Plain. Plaz, Plazz, v. Plasy. Pleier, Pleyer, Johel, Heinczel, Ula, Ulricus Pleyer, cives Maioris civit. Prag., v. Johannes (1336 sq.), Heinricus, Ulricus. Pleissen, Plisna, Plissna, Plizsen, civitas, terra land- gravii Thuringiae (1299) 751. (1811) 775. (1844) 585. (1345). 604. — Plznensis archidiaconus Henricus (1317) 126. Plenkovice, Plenkwicz, Jesk von — (1343) 531. Plescowicz, v. Pleškovice. Pleschen, v. Blešno. Plesiště, Pleziztsch, villa Boh. (1336) 113. Pless, Plessina, Plezina, civitas Silesiae (1337) 156. (1839) 278. Plesy, Plez, plebanus Christanus (1271) 729. Pleś ovice, Plescowicz, commendator de — (1298) 820. Pleyer, v. Pleier. Plez, v. Plesy. Plezina, v. Pless. Plik, Plico Petrus de Neydek, v. Neudek. — Albertus dictus Tosso de Novaraluna, v. Neurohlau. — Conradus, v. Conradus Plick (mem. 1341) 401. Plintendorff, v. Blintendorf. Plisna, Plissnensis terra, Plizsen, v. Pleissen. Plocko, Plozk, dominus in — Wenczezlaus princeps Masoviae (1335) 76 — Vide etiam Boleslaus. Pluh, Pflug, Pflugo, Ulricus — iudex terrae, suda- rius, subcamerarius, camerarius (1325) 790. (1334) 4, 848. (1336) 106, 129, 147, 148. (1337) 854. (1338) 212, 227. (1339) 252, 253, 280, 291. (1341) 345, 358, 359, 395. (1343) 527. — Pflugones, Ulricus senior et iunior de Rabenstein (1837) 191. Plumlov, Plumenau, Blumenow, Plumnaw, Heinricus de — (1340) 819. — Frater eius Jeshco de —. | Emler, Regesta Bohemiae. Plužná, Pluzna, villa Boh. (1337) 170. Plzeň Nová, Plzeň Nový, Pilsen, Pilsna Nova, Pilzna, Plzna, Pylsna, Pylzna, Pilsnensis, Pilznen- sis, Plznensis etc., civitas Bohemiae (1307) 765. (1320) 784. (1321) 785. (1322) 831. (1325) 836. (1331) 844. (1334) 21. (1335) 83. (1336) 116. (1337) 183. (1339) 254, 279, 291, 292. (1340) 330. (1341) 364, 390, 413, 417, 418, 428. (1343) 482, 487, 503, 504, 513. (1344) 554, 657. — iudex Jacobus Hacker (1334) 21; Petrus, v. Petrus. — jurati nominantur (1334) 21. (1341) 366. (1343) 487. (1344) 567. — civis Conradus de Dobrzano (1331) 844, 846. (1338) 858. — ecclesia S. Bartholomaei (1307) 765. (1310) 772. (1322) 786. (1325) 836. — Plebani: Nicolaus (1320) 184; Styborius (1342) 428; Reichlinus (1344) 557. — Jus patronatus ecclesiae &d regem pertinet (1810) 772. — domus ord. Teutonici (1322) 831. (1329) 794. (1340) 330. — monasterium ord. fratrum Praedicatorum ad S. Spiritum (1300) 755, 756, 820. (1336) 60. (1338) 239. monasterium S. Francisci (1336) 116. ecclesia Omnium Sanctorum extra muros civitatis in — (1322) 780. — hospitalia in — (1329) 794. — Hospitale novum (1320) 784. (1321) 785. hospitale in praeurbio civit. (1322) 831. — Hospi- tale B. Mariae Magdalenae prae muris civitatis (1331) 844, 846. (1388) 868. macella in — (1344) 587. — Carnifices (1341) 413. cives nominantur (1344) 557, 587. provincia Pilsnensis (1258) 716. (1341) 867. ludicium in — (1319) 828. archidiaconus Plznensis (1334) 39. — Plznensis archidiaconus Zdenco, Sdenko (1337) 189. (1338) 220. — Pilena, Ulricus de — (1325) 836. Plzenka(?), Pilzenca, incola Prag. (1335) 66. Plznensis archidiaconus, v. Pleissen. Pnévice, Pnyewicz (1338) 237. (1339) 246. Pnyewicz, v. Pnévice. Poborí, Pobor, villa Boh. (1340) 307. Pobritseh, Nicolaus de — (1342) 448. — Cfr. Nico- aus Podiva, Bodywa, Podiwa, archidiaconus Bechynensis (1341) 407, 417. Poczkal, v. Podskalí. Poczo, v. Petrus. Počerady, Počeradce, Pocscherad, villa monasterii Ossec. in Boh. (1341) 351. Podébrady, Poydibrad, castrum, oppidum Boh. (1345) 639. | — Podebradensis provincialis iudex sive burggravius (1335) 850. — provincialis iudex seu poprabtzo (1348) 518. — Podebrad, Groznata de — (1234) 713. — Podiebrad, Wilhelmus de — (1262) 815. Poděvousy, "Podiews, villa Boh. (1388) 221. Podiews, v. Podévousy. Podlabce(?), Polawetz, villa Boh. ad castrum Poydi- brad pertinens (1345) 639. 

Strana 957
Index personarum, et. locorum. Podoba de Drahanowicz (1340) 305. — Cfr. Draha- ňovice. Podol, Podole, villa Boh. (1341) 356. Podolí, Podol, villa prope Pragam (1841) 420. — Podol, Gotfridus iudex de — locator oppidi Ronow prope Czaslaviam (1807) 823. Iricus de — testis (1307) 823. Podskali, Poczkal, locus prae muris civitatis Prag. (1341) 420. (1345) 612. — Podskalum, Petrus dictus Hlawnye de — (1345) 619. Podvini, Podewin, Podwinye, villa Boh. (1340) 317. — Podwinye, Henricus et Hanussius fratres carnales de — (1340) 317. Pograth, villa in terra Egrensi (1287) 739. Poherlicerius Conradus, civis Brunnensis (mem. 1342) 464. — Poherlicerii Johannes, can. Olomuc. (1843) 530. . Pohled, Frauenthal, Vallis B. Mariae Virginis, Vro- wental, Vrowenthal, Wroental, monasterium mo- nialium ordinis Cisterciensis in Boh. (1308) 767. (1336) 112, 192. (1337) 168. (1888) 228. (1389) 250. (1340) 341. (1345) 603. — Abbatissa: Sophia, prio- rissa Elisabeth (1336) 122. (1341) 340; subpriorissa Aluscha (1841) 340; cellaria Englusch (1340) 340; sorores: Anna, filia Agnetis viduae Noezlini de Kuthis (1336) 122; Sophia, Elyzabeth, Katherina et Anna (1345) 603. — Confessor Jacobus (1346) 603. : Pohlinus, commendator ordinis Cruciferorum cum rubea stella de Chirnutz (1344) 588. Pohmelicz, v. Bohumělice. Pohoř (?), Pohorze, villa Boh. monast. Siloensis (1226) 1 711. Pohořelice, Poherlitz, Poerlicz, Poerlitz, Pohorlicz, Pohrlitz, Pohorzelicz, civitas Mor. (1336) 115. (1337) 201. (1338) 203. V. etiam Poherlicerius. Pohořice, Pohorzicz, villa Boh. (1341) 356. Pochvalov, Pochwalow. villa Boh. (1346) 698, 699. Poilvache, praepositura in comitatu Lucemburg. (1834) 29, 41. (1342) 446, 447. (1343) 622, 528. (1844) 552, 577, 580, 583, 584. Poissy, Pissiacum (1344) 7. Pokam Fridlinus presbyter (1336) 111.. Pokratice, Pokraticz, Otto de Nyemands miles de — (1330) 796. — vinea in — (1346) 871. Polan, v. Polonia. Polawetz, v. Podlabce. Polepy, Polep, villa Boh. prope Lithomierycz (1253) 814. (1262) 815. Polchow, villa in terra Pomeraniae (1303) 821. — Stephanus de — (1803) 821. Police, Policz, praepositura monast. Brewnow. in — (1342) 477. — Policz, villa Bohemiae (1346). 663. — — Nebhlas von — (1348) 531. Poličany, Polischan, Andreas presbyter de — (1271) 2 129. Polička, Policensis civitas (1337) 184. — Polic. districtus (1348) 509. . Polkewitz, Polkwitz, Polkowitz, oppidum Silesiae (1335) 63. (1388) 215. (1842) 452. Polko, v. Bolek, Boleslaus. 957 Polkowitz, v. Polkewitz. Pollicenus, v. Bolek. Polná, Polna, oppidum, castrum Boh. (1282) 787. (1348) 492, 866. (1344) 565. (1346) 653, 657. — ecclesia in — (1282) 737. (1293) 746. — Plebanus in — Swatizlaw (1282) 737. — — Johannes de — filius Sbyslai comitis. Mem. (1282) 737. (1293) 746. — Filii eius Wikardus (Wychardus), Zawissius (1282, 737, 746 et Witego (1282) 737. Poloni (1337) 147. Polonia, regnum, terra (1244) 715. (1253) 716. (1303) 821. (1306) 764. (1334) 803. (1335) 74, 88. (1337) 146, 149, 150, 161. (1339) 258, 259. (1340) 321. (1341) 370, 400. (1345) 614, 636. (1346) 654. — rex Pol. (1345) 614. — Reges: Wenceslaus II. et Wencesl. III. reges Boh. et Pol., v. Wenceslaus IL et Wencesl. III. reges Boh. et Pol.; Rudolfus, v. Rudolfus; Johannes, v. Johannes, rex Boh. et Pol.; Kazimirus, v. Kazimír. V. etiam Krakov, Cracoviae rex. — Polan, lande in Polan (i. e. Silesia) (1339) 258, 259. — polanische Fürsten (18335) 80. — Poloniae vasalli (1337) 157. Polplin, monast. ord. Cisterc. in terra Pomeraniae adislav. dioecesis (1303) 821. (1805) 822. Polsnitz, castrum in terra Budyssinensi (1344) 593. Poltenberg, Poltenberg, v. Hradisté. Pomén, Pomyenus, summus aulae regis Boh. iudex (1253) 717. Pomerania, Pomofany, Pommern, terra, ducatus Po- meraniae (1303) 821. (1304) 821. (1805) 822. (1335) 89. (1836) 105. (1837) 158. — Duces: Mystiwoy (1268) 816; Mistuinus (1303) 821. Pom. capitaneus Frysco (1804) 821. — Palatinus Pomer. Swencza (Swenca) (1305) 822. Pomuky, Pomuch, Pomuk, monasterium ordinis Ci- sterciensis in Boh. (1313) 778. (1335) 66. (1338) 226. — Abbas (1336) 98. — Abbas Igbrandus (1313) 778. — Pomuk, Fridericus de — iuratus Pilznensis (1348) 487, 503. — — aurifodinae in — (1337) 178. (1341) 867. Poňava, Penavia rivulus prope Brunnam (1336) 111. Pons, v. Most, Brůx. Pons in comitatu Hannoniensi (1335) 14. (1342) 442. (1343) 495. Pons Sorgiae Avinionensis dioecesis (1335) 70, 74. (1343) 497, 498. Pontignies in comitatu Hannoniae (1334) 14. Popice, Popicz, Johannes Czirninus et Hartlebus fratres de — (1341) 337. Poplżi, Poppels, Poplzie, rilla ad castrum Klepy pertinens (1335) 96. Poppels, v. Poplżi. Popplimi Cristanus, v. Christanus Popplini. Poppo, civis in Stadtlin (1314) 779. Popring, panni de — (1330—1360) 704. Porczieticz, Drslaus de — (1324) 788. Pordubycz, v. Pardubice. Porchwitz, Stephanus de — fidelis Johannis, ducis Silesiae, domini Legnicensis (1342) 469. 

Strana 958
958 Poříčany, Porziczan, Porschiczan, villa Boh. (1339) 253. Poříčí, Porzicze, villa Boh. monasterii Siloensis (1226) 711. Porschiczan, v. Poříčany, Porsicz, villa Silesiae (1341) 399. Porstai, v. Burgstall. Porta Apostolorum, v. Postoloprty. Portuensis episcopus Johannes (1346) 670. Porziczan, v. Poříčany. Porzicze, v. Poříčí. Poscowicz, v. Bozkovice. Posen, v. Poznan. Posenpach Frenczil, v. Franciscus, Frenczil von Pos. Poschwicerus, civis Prag. (1338) 205. Posnania, v. Poznaň. Posobice, Possobiczie (1336) 110. , Posonium, Pressburg, Posoniensis, praepositus Guil- lelmus de Pusterla (1845) 870. — Cfr. etiam Bfe- tislav. Possobiczie, v. Posobice. Pósswitz, Pezwicz, villa Boh. iudex de — Conradus (1325) 836. Postoloprty, Postelberg, Porta Apostolorum, mona- sterium ord. S. Benedicti in Boh. (1325) 836. (1344) 600. (1346) 670. — Abbas Theodricus (1344) 600. (1846) 670. — Prior Dyrzikrayus, claviger Johan- nes (1846) 670. Postupenice, Postupenicz, v. Thobias de — (1329 sq.) Poteé, Potec, villa Mor. (1341) 402. Potéchy, Potech, villa Boh. (1268) 726. Potho, Poto, v. Püta. Potstein, Botenstein, castrum Boh. (1341) 368. — Potenstensteyn, Nicolaus de — (1335) 90. — Botensteyn, Jesco de — (1841) 368. — Potenstein, Jesco et Czenko fratres de — (1842) 431. — Mater eorum Elizabeth. Poydibrad, v. Podébrady. Pozepliez, villa Boh. ubi curia ad eastrum Bor Maius pertinens (1334) 29. Poznań, Posen, Posnania, Poznania, civitas Poloniae (1387) 158, 160, 161: (1841) 406. — Posnaniensis episcopus (1336) 110. (1337) 199. Pozonium, v. Břetislav. Pozwiczer Dietl, civis Maioris civit. Prag. (1336) 98. Pozzoli, Puteolanus episcopus Angelus (1301) 758. Pracsch, villa Mor. prope Znoymam (1344) 597. Praczaw, villa Mor. (1340) 326. Prače, Pracz, de Pracz Petrus, civis Prag. (1338) 205. — Pracz, Prasc, Cunsch, Cunso, Chuncho, Chunso de — v. Conradus, Kune&, Cunso. Praedieatores fratres in Bohemia (1334) 88; Pragae (1241) 714, v. Praga; in Luthomierziez, v. Litomé- fice; in Nymburg, v. Nimburg; in Pylzna oc, v. Plzeň Nová, in Pyesca, v. Písek, in Egra, v. Egra, Eger; in Broda Ungaricali, v. Brod Uherský; in Oppavia, v. Opava; in civitate Swidniczensi, v. Svidnice. Praemonstratensis ordo (1340) 326. — Praemon- stratense monasterium in dioec. Laudun. (1339) 287. Praemonstratensis abbas (1342) 451. — — monasteria ordinis Praemonstr. in Bohemia et Moravia, v. Doksany, Chotěšov, Litomyšl; Milevsko, Strahov, Teplá, Želiv, Hradiště prope Olomucz, Kounice (Kúnice), Louka, Říše, Zabrdovice. Emler, Regesta Bohemiae. Praga, Praha, Prag, civitas Pragensis, Maior civitas Prag., Antigua civitas Prag. (1234) 718. (1285) 809, 810. (1244) 715, 716. (1249) 810. (1254) 717. (1258) 814. (1261) 814. (1267) 724, 725. (1268) 726. (1269) 727. (1270) 727. (1272) 730,818, 819. (1278) 732. (1275) 733. (1283) 738. (1290) 743. (1292) 744. (1293) 746. (1294) 747. (1297) 751. (1299) 751. (1300) 758, 7556. (1301) 759. (1308) 761. (1304) 762. (1305) 822. (1307) 766. (1308) 824. (1312) 777. (1318) 778. (1314) 779. (1315) 781, 782. (1318) 783, 827, 828. (1319) 783, 784, 829. (1320) 785. (1321) 785, 830. (1322) 787. (1323) 788, 831, 832. (1326) 789, 790, 792, 835—838. (1326) 792. (1327) 842. (1828) 794. (1829) 795. (1831) 845. (1332) 801, 847. (1334) 1, 2, 5—T, 12, 17, 25, 36, 37, 38. (1335) 49, 50, 55, 61, 64—66, 71-73, 76, 77, 88, 84, 93, 97, 860, 851. (1336) 98—101, 103— 112, 117—120, 121, 123, 124, 126, 127, 130, 131, 140, 141—143, 145, 862. (1337) 159, 166, 167, 172 —185, 188, 192, 199, 857. (1338) 202, 204, 210, 211, 217, 218, 921, 224, 235—238, 249, 243. (1339) 262, 263, 267—217, 980, 987, 298, 294, 805, 858, 859. (1340) 298, 303, 309, 316—819, 330, 333, 860. (1841) 339, 342, 344, 345, 348—850, 353—351, 359—378, 880—388. 390, 391, 393—402, 404, 406—413, 416, 420, 421, 426, 497—429, 807, 808, 861—863, 868. (1342) 480—438, 441, 449, 464, 465, 468, 410—415, 479, 480, 864. (1343) 483, 480, 489, 490, 497, 498, 500—502, 505, 507—511, 513, 616, 518—023, 525, 527, 547—8550, 865. (1344) 563—555, 557, 561, 563, 565—569, 573—055, 571—580, 584, 588—8597, 602, 603. (1345) 607—610, 614, 623—627, 629—633, 639—643, 645, 648. (1346) 650, 651, 664— 666, 658, 659, 661—664, 686, 688, 690, 698, 699, 700, 702, 704, 872. — Minor civitas Prag. Nova civitas sub castro Prag. Parva civitas Prag. (1334) 25, 27. (1385) 73. (1336) 131. (1337) 182, 184, 189. (1345) 623. — castrum Pragense (1834) 17, 18. (1339) 859. (1342) 453, 467, 473. (1343) 508, 513, 526, 527, 536, 569. (1345) 616, 631. (1346) 871. — insula Trawnik dicta sub monte Petrino (1325) 192. — murus civitatis (1344) 559. — portae, valvae civitatis Prag.: valva S. Crucis Mi- noris (1332) 801; porta S. Martini (1341) 426; porta S. Benedicti (18335) 83. (1845) 611. (1346) 664. — Teloneum portarum Prag. (1336) 109, 110. — Pragensis pons et insula sub ponte Prag. (1330) 120. (1342) 481. (1343) 521. — Teloneum de qui- busdam rebus in ponte Prag. (1336) 110, 852. — Domus $. Mariae fratrum hospitalis S. Johannis Bapt. in pede vel capite pontis Prag. v. Praga, ecclesia vel monast. domus $. Mariae; hospitale S. Francisci in pede pontis Prag. v. Praga, eccl., hospitale S. Francisci. — plateae, vici: Novum Forum (cc. 1315) 781, 782. (1338) 205. — Longa platea (1334) 10. (1337) 185. — Platea calcariatorum (1337) 185. — Subiudaea (1342) 441. — suburbia, praeurbią civitatis Prag. (1346) 682. — Praeurbium Maioris civitatis extra (ante) portam S. Benedicti (1335) 83. (1343) 509. (1346) 650, 654. — Braseatorium in flumine Wltawa ante muros 

Strana 959
Index personarum et locorum. civitatis Prag. (1336) 124. — Suburbium Prag. sub monte Petrino, Ugesd ante foras Minoris civitatis Prag.; Ugezd, ubi curia monasterii in Insula Luben dicta apud monasterium S. Johannis, Sanctaeque Annae, ubi est fundus praepositurae Melnicensis (1825) 792. (1385) 65. (1338) 226, 234. (1342) 433. — Curia dicta Lisitz prope Pragam monasterii Plazensis (1346) 651. — Podczkal prope Pragam (1345) 612. — Cimiterium Judaeorum prope Pra- gam (1341) 426. Praga, Praha, Prag, aedificia, domus: aula regia (1836) 107; aula episcopalis curiae (1329) 842; domus quondam reginae de Grecz (1836) 124; curia monasterii Pomucensis postea monasterii Aulae Regiae ante parrochiam S. Crucis (1313) 778; do- mus magistri Thomae, archidiaconi Prag. (1325) 790; domus, curia Johannis, episcopi Olomuc. (1239) 276, 277. (1844) 559; curia episcopi, archiepiscopi in Minori civitate Pragensi (1334) 39. (1837) 165. (1338) 225, 234. (1345) 632. macella carnium in Maiori civitate Prag. (1337) 167; in Minori civitate Prag. (1342) 489. molendina: molendinum in fundo praepositurae Melnicensis inter curiam eiusdem praepositurae et insulam dictam Trawnik, pertinens Cruciferos hospitalis S. Johannis Bapt. (1325) 792; molendi- num ante valvam $. Crucis Minoris (1832) 801. — Molendinorum Pragensium mensura (1840) 809. officiales civitatis (1339) 247. (1340) 300. (1341) 353. iudex civitatis Prag. (1335) 97. (1842) 464. — Ju- dices: Franciscus, Frenczlinus dictus Kornpuehel, v. Franciscus dictus Kornpuehel (1334 sq.); Wen- ceslaus Rockzaner, Rokzaner, v. Wenceslaus Rock: czaner (1336 sq.); Franciscus Jacobi, Francis hern Jacobs suen, v. Franciscus Jacobi (1337 sq.); Otto de Hallis (1345) 612; Meynlinus Dubcz (1345) 642. iudices Novae civitatis sub castro Pragensi: Con- radus, v. Conradus (1334 sq.); Heinricus Swevus (Sweuus) (1342) 437. jurati Maioris civitatis Prag. nominantur, enume- rantur (1834) 5, 10, 23. (1335) 57, 66. (1336) 124. (1337) 146. (1338) 204, 205, 210, 235, 248. (1339) 247, 276, 285, 295. (1340) 327, 334, 335. (1341) 342, 368, 369, 407, 420. (1842) 440, 449, 478. (1348) 523. (1845) 612, 642. iurati Novae civitatis sub castro Prag. nominantur (183%) 25, 27. (1835) 73. (1345) "ggg e oomen cives (1834) 10, 20. (1335) 84. (1336) 121. (1338) — 904. (1339) 268. (1341) 391. (1342) 455, 481 .(1343) 508, 510, 511. carnifices (1339) 280. (1348) 487. Judaei Prag. quidam (1344) 563. — Judex Judae- orum Pragae Petrus (1345) 622. teloneum, redditus extractorum vini (1336) 109, 110. — Cfr. etiam weinschrottamt. de Praga Borsata, magister iuratorum in Kuthis (1330) 797. provincia (1389) 859. Pragense territorium (1384) 6. Prag. districtus (1387) 181. Pragense beneficium (1337) 172. burggravius Prag. (1341) 371. (1342) 434, 437. — Burggravii Prag.: Jaroschius, Jeroscius (1253) 717, EEE — episcopus, episcopi, archiepiscopus 959 814. (1262) 815; Zbyzlaus (1272) 818. Burchardus de Klingenberg (1290) 743; :Hinco, Hynco, Hynko Berka (Berca) de Duba, v. Dubá. Praga, Praha, Prag, viceburggravius Prag. (1341) 3 72. — Viceburggravius Sobyehirdo (Sobyehyrdo) (1839) 859. Prag. zuda (1344) 553, v. cúda. Pragense iudicium (1262) 814. Pragenses beneficiarii, v. beneficiarii. iura et libertates Prag. civitatis (1308) 824. ius Prag., v. ius, iura. provincia Pragensis ecclesiae (1344) 682, 583. (1345) 869. ecclesia, dioecesis, episcopatus, archiepiscopatus (1227) 712. (1249) 716. (1283) 738. (1294) 747. (1325) 834—836. (1334) 15, 84. (1335) 48, 49, 90, 850. (1336) 864. (1337) 179, 192. (1840) 302. (1341) 417. (1342) 460, 475. (1343) 489, 490, 595, 533, 547, 548. (1344) 660, 661, 566—669, 572, 578, 581, 598, 600. (1345) 605, 606, 618. (1346) 650, 651, 676, 685. — Episcopatus Prag. administratores, ecclesiae Prag. inistratores: (1328) 793, 791. (1329) 791. — Administratores: Ulricus, Prag. eccl. scholasticus, v. Ulricus (1320 sq.); Hinco praepositus, Henricus decanus, Thomas archidiaconus (1320) 792; Hynco, Woyslaus et Thomas (mem. 1343) 506; Dirsizlaus prae oSitus; Henricus, praepositus Melnicensis, et rzedborius, scholasticus ecclesiae Prag. (1828) 794; Bohuta Curimensis, Sdeslaus, Horsoviensis archi- diaconi, Bartholomaeus Gerlaci, canon. Prag. (1343) 500. (1107) 710. (1256) 719. (1265) 724. (1831) 848. (1385) 98. (1336) 124, 126, 131. (1344) 570, 581, 582, 602. (1845) 682. (1846) 873. — Episcopi: Daniell. (1167) 710. Johannes II. (1226) 712. (1238 sic) 714; Johannes III. (1267) 724; Thobias, v. Thobias (1287 seq.) Gregorius, v. Gregorius; Johannes IV., v. Johannes (1802 seq.); Arnestus, episcopus, archiepiscopus, v. Arnestus (1343 sq.) — Prag. ecclesiae capitulum (1387) 165, 166, 192. (1339) 858. (1341) 336, 356, 412, 419. (1848) 483, 486; 513, 582. (1344) 564, 568, 569, 577—519. (1845) 610, 611, 616, 630. — Prag. eccl. capitulum gene- rale, quod consuevit haberi sequenti die post dedi- cationem ecclesiae Prag. (1337) 192. — Prag. eccl praepositus (1272) 818. (1276) 733. (1828) 793. (1335) 51. (1345) 623. — Praepositi: Hermannus (1188) 710; Petrus (1810) 772, 773; Hinco (1326) 792; Dirsizlaus oc, v. Drslav, DrZi- slav (1328 sq.); Heinricus, prius praepositus Mel- nicensis, in Pragensem praepositum nunc electus (1841) 412, v. Heinricus (1333 sq.) Vicarius prae- positi Prag. Symon (1339) 246. — Prag. eccl. decanus (1837) 194. (1343) 533. (1844) 578, 679. — Prag. eccl. decani: Johannes (1310) 778. Heinricus, v. Heinricus (1326 sq.); Nicolaus, v. Nicolaus (1337 sq.); Przedborius, v. Pfedbor (1329 sq.); Arnestus, v. Arnestus; Thobias (1344) 554. (1346) 869. — Vicarius. perpetuus eius Con- radus, v. Conradus (1337) 197, 580. — Prag. eccl archidiaconus (1335) 51. — Archidi- aconi: Ipolitus (1238) 714; Thomas, v. Thomas 

Strana 960
960 (1326 sq.) — Prag. eccl. scholasticus (1335) 51. (1838) 239. (1343) 488—486. — Scholastici: Bern- hardus (1238) 714; Ulricus, v. Ulricus (1320 sq.); Predborius oc. v. Pfedbor; Michael, v. Michael Volklini (1334 sq.); Vicarius scholastici eccl. Prag. Dobroslaus (1843) 485. Praga, Praha, Prag, Prag. eccl. custos (custodia) (1801) 759. — Custos Woyslaus, v. Vojslav (1300 sq.); Thobias, etiam scholasticus eccl. Wissegrad., v. Thobias; Hermannus de Praga, canon. frag. doctor decretorum, custos eccl. Prag. papae capel- lanus; fit episc. Warmiensis (1837) 856, v. Herr- mannus. Pragensis ecclesiae canonici: Laurentius (1238) 714; Herbordus (1249) 810; Guillelmus, protonota- rius regis Boh. (1253) 717; Antonius (1265) 724; Angelus (1265) 724; Welislaus, regis Boh. proto- notarius (1283) 738; Arnoldus (1311) 776. (1825) 790; Petrus, frater uterinus Sebastiani, archidia- coni Boleslav. (1329) 796; Michael, v. Michael (1334 8q.) ; Bartholomaeus, v. Bartholomaeus Gerlaci (1335 sq.); Bohuta, v. Bohuta, Bohuslav etiam archidia- conus Curimensis, v. Bohuta; Heinricus, praeposi- tus Melnic., v. Heinricus (1325 sq.) ; Johannes Pauli, v. Johannes (1337 sq.); Hinco de Malowar, v. Hein- ricus (1387 sq.); Johannes etiam praepositus S. Aegidii Pragae, v. Johannes (1834 sq); Nicolaus de Brunna, v. Nicolaus (1334 sq.); Hroznata, v. Hroznata (1834 sq.); Wernherus, v. Wernherus (1337 sq.); Busco, Buscho Leonardi, v. Bušek (1337 sq.); Hostislaus, Hostizlaus Czymonis quondam de Petrowiez, decretorum doctor, archidiaconus Bechi- nensis, praepositus monasterii S. Georgii in castro Prag. decanus eccl. S. Aegidii Pragae (1834 sq.) v. Hostislav; Benessius de Krawar, v. Krawafe (1337 sq.); Johannes, Jenczo Zawissii, v. Johannes (1887 sq.); Arnoldus Gilzbertus, Giselbertus, v. Arnoldus (1887 sq.); Nicolaus, filius J ohannis regis Boh. v. Nicolaus (1336 sg.); Sebastianus, etiam archidiaconus Boleslav., v. Sebastianus (1329 sq.); Tammo, Thamo dictus Pflug, v. Tammo ; Bartholo- maeus (1389) 858, 859; Zdeslaus etiam archidia- conus Horssowiensis, v. Zdeslav, Zdenék (1341 sq.); Paulus, v. Paulus (1334 sq.); Simon de Erbipoli (1341) 412; Zdenco (1341) 412; Nicolaus Melni- cheri (1341) 412. (1343) 484, 486 ; Welco, Welezlaus, v. Velek, Veleslav, Velislav (1341 sq.); Thobias Janconis de Usco etiam scholasticus Wyssegraden- sis, v. Thobias; Conradus de Turnow, v. Conradus (1348 sq.); Simon, plebanus in Giczin, v. Simon; Petrus natus Petri de Rosenberch (1343) 498; Cunso, v. Conradus quondam Hermanni de Turnow (1843 sq.); Stephanus (1845) 632; Johannes dictus Paduanus, v. Johannes. Prag. eccl. sacrista (1834) 34. — Sacristae: Lupus (1335) 94. (1336) 120, 123; Johannes (1343) 485. Prag. ecclesiae mansionarii (1346) 664. Prag. ecclesiae ministri (1337) 197. (1343) 485. — Ministri: Nicolaus (1343) 485. Otto et Budislaus (1844) 554. ecclesia S. Viti, ecclesia Prag. (1835) 94. (1836) 120, 123. (1841) 411. (1344) 507—569, 578, $81. (1345) 606. (1346) 682, 683. — Chorus mansiona- riorum et altare S. Mariae Virg. (1843) 532—536. © Heremitarum S. Augustini (1323) 831. (1339) Emler, Regesta. Bohemiae. (1344) 554, 569. (1346) 683, 685. — Missa in au- rora in eccl Prag. (1335) 94. (1336) 123. — Ca- pella, sepulchrum S. Wenceslai (1334) 33. (1341) 412. (1846) 650. — Sepulchrum S. Adalberti (1341) 419. — Capella SS. Michaelis et Wenceslai (1346) 650. — Altare S. Dionysii (1887) 197. (1346) 650. Minister eius Johannes, filius Dyrrhani (1337) 197. — Altare S. Thomae, Canthuriensis episcopi (1337) 197. — Altare S. Procopii, minister eius Jacobus (1337) 197. — Altare S. Blasii (1841) 364. — Al- tare S. Marthae (1344) 557. — Ambitus Prag. eccl (1339) 246. — Refectorium eccl. Prag. (1884) 8. (1341) 412. Praga, Praha, Prag, ecclesia, capella regia Omnium Sanctorum in castro Prag. (1339) 858. (1940) 860, 861. (1341) 425. (1342) 478, 569. (1345) 649. — Praepositus Johannes (1341) 496, (1844) 555. — Decanus Franciscus (1341) 425. Cfr. etiam Albertus. — (Canonici: Wenceslaus Tausenthmarch (1841) 425; Pribislans, Przybico, v. Pfibislav (1843 sq.); Welislaus, notarius Johannis regis Boh., v. Velislav. monasterium et ecclesia S. Georgii in castro Prag. ordinis S. Benedicti (1300) 757, 758. (1328) 793. (1335) 83. (1337) 179, 180, 197. (1338) 217. (1345) 606. — Abbatissa: Sophia, v. Sophia (1300 sq.) — Priorissae: Katherina, v. Katherina (1300 sq.); Jarka, Jarca, v. Jaroslava. — Subpriorissa Agnes (1328) 793; custrix Ludka, Ludca, v. Lidmila; Petra (1338) 217. (1345) 606. — Soror Agnes (1328) 793; soror Katherina (1300) 757, 758. — Praepositus Hostislaus, v. Hostislav (1334 Sq.) — Canonici: Benessius (1337) 185; Johannes Tirhon (1838) 217. (mem. 1338) 217; Przibislaus (1343) 486; Thomas ictus Syerzecz (1345) 606. monasterium et ecclesia S. Thomae ord. fratrum 262, 274, 204. (1342) 428, 463. (1348) 547. (1345) 603. — Altare SS. Philippi et Jacobi in ambitu (1338) 244. (1345) 624. — Priores: Fr. Andreas (1325) 838, v. Andreas; fr. Johannes (1334) 39. (1336) 196. Conradus (1342) 428. — Lectores: Martinus et Nicolaus (1334) 39; Leutholdus (1342) 428. — Lector secundarius fr. Johannes de Legniz (1343) 547. domus fratrum hospitalis S. Johannis Bapt. Hiero- sol. ad S. Mariam in pede, in capite pontis Prag., Cruciferi S. Mariae (1272) 818. (1253) 716. (1325) 792. (1332) 801. (1334) 23. (1335) 51. (1337) 159, 174. (1340) 317. (1341) 339. (1348) 545. (1345) 610, 615, 630. (1346) 655, 698. — Commendatores, ma- gistri domus: fr. Johannes (1258) 716; fr. Wern- herus (1325) 792; Heinricus (1334) 23. (1340) 317; fr. Franco (1341) 418; fr. Mathias de Egra (1343) 511; Wilhelmus, Czenko de Wartenberg (1845) 624, 629. (1346) 655, 698. — Priores: Paulus (1334) 23; Fridericus, Friezko, v. Fridericus (1348 sq.) — Qamerarius Frenczlinus, magister pitantiae Ny- colaus, fr. Johannes de Lubschicz (1346) 610. monasterium S. Mariae Magdalenae sub monte Petrino (1336) 126, 127. (1339) 294. — Sorores : Katharina Paurin, Elizabeth Pilgramin, Anna Ro- stin (1336) 126, 127. eccl. S. Procopii in Minore civitati Prag. (1346) 665. 

Strana 961
Index personarum et locorum. Praga, Praha, Prag, hospitale S. Francisci in pede pontis Prag. ordinis Cruciferorum cum rubea stella, ordinis Stelliferorum (1241) 714. (1254) 717. (1256) 719. (1283) 738. (1305) 763. (1311) 776. (1314) 779. (1884) 85. (1836) 66, 89. (1336) 112. (1337) 167, 176. (1838) 204, 211, 218, 222, 230, 231. (1389) 263, 287. (1841) 362, 406. (1842) 470, 471, 479, 481. (1343) 489, 508, 521, 538, 539. (1344) 560, 561, 576, 588. (1346) 690. — Summi magistri: Albertus (1241) 714, fr. Fridericus (1311) 776; fr. Ulricus, y. Ulricus (1384 sq.. — Priores: fr. Ludwicus (1806) 763; fr. Hermannus (1311) 776; fr. Petrus (1384) 35. — Cellerarius fr. Hiacynthus (1343) 539. — Claviger, summus claviger: fr. Heinricus (1343) 560. (1844) 588. — Fratres plures nominantur (1334) 35. —- monasterium fr. Praedicatorum ad S. Clementem Pragae, ecclesia S. Clementis, conventus Praedi- catorum (1241) 714. (1335) 49, 714. (1839) 294. (1340) 300. — Prior Antonius, lector Ditricus, fr. Petrus Polonus (1241) 714. — Lector Nicolaus (1334) 39; praedicator (1834) 39. — ecclesia S. Valentini (1339) 263; rector eius Wen- ceslaus (1341) 362, 407. (1342) 477. — ecclesia S, Leonardi (1335) 60. (1338) 220; ple- banus Franciscus (1842) 477. (1345) 631. — monasterium sororum ord. Praedicatorum ad S. Annam vel S. Laurentium in Maiori civitate Pra- gensi (1335) 49, 60. (1836) 132. (1837) 167. (1339) 294. (1343) 524. — Praepositus Albertus (1835) 49. — ecclesia S. Crucis Minoris, parrochia (1313) 778. — ecclesia S. Aegidii, capitulum: Praepositus Johan- nes, v. Johannes (1334 sq.). — Decanus Hostizlaus, v. Hostislav (1337) 194, 197. (1339) 245. — Cano- nici: Pribco (mem. 1810) 773; Frenczlinus (1329) 794; Paulus (1829) 842. Zdeslaus, etiam archidi- aconus Horssoviensis (1341) 403. — ecclesia S. Martini Minoris, S. Martini in muro (1834) 37. — Plebani: Franciscus (1325) 790; Mar- tinus (1325) 790; Raynaldus (1811) 346. — ecclesia S. Michaelis (1335) 85. (1339) 294. — ecclesia S. Galli, plebanus Hostislaus, canon. eccl. S. Georgii in castro Prag. (1343) 485; v. etiam Ho- stislav. — ecclesia S. Mariae ante Laetam curiam, - kirche unser frawen vor dem Fronhoefe (1335) 49. (1336) 124. (1839) 294. (1345) 611. — Plebanus Francis- cus (1335) 49. — monasterium ord. fratrum Minorum, eccl ad S. Jacobum (1339) 294. (1340) 298. (1348) 611. — Refectorium monasterii (1340) 298. — Minister fr. Nicolaus (1334) 39. — eccl. S. Benedicti in Maiori civitate Pragensi (1301) 758. (1339) 277. (1346) 669. — Plebani: Henricus (1272) 730; Ekardus, Ekkardus (mem. 1272) 730; Dietlinus (1335) 49. — Rector parvulorum ad S. Benedictum Johannes (1342) 428. — Domus ad ecclesiam S. Benedicti spectantes a domibus eccle- siae S. Mariae in Laeta curia (Tn) limitantur (1335) 124. — monasterium S. Francisci, guardianus Heinricus (1241) 718. — monasterium $. Clarae, monialis Chunegundis, filia Ottacari, regis Boh. (1288) 738. 961 Praga, Praha, Prag, eccl. S. Crucis (1339) 294. — monasterium S. Crucis de poenitentia BB. Martyrum (1345) 632, (1346) 658. — monasterium sanctimonialium in honore Miseri- cordiae Dei (1346) 667. — ecclesia S. Lazari seu domus leprosorum ante ci- vitatem Prag. (1341) 426, — monasterium ordinis Carthusiensis (1342) 483. Prachatice, Prachadicz, Prachaticz, oppidum Boh. (1336) 95. (1340) 306. — Cives de — (1312) 777. Prachei, Prachinensis provincia (1336) 100. (1338) 227. (1341) 867. — Prachna, plebanus et decanus de — Andreas (1340) 328. | Prask, Praska, (1834) 46. Pratz, villa Silesiae (1345) 638. Praviez, villa monast. S. Clarae in Znaym (1336) 128. Pieclav, Breczlab, Preczlaus, Predzlab, Przedslaus, episcopus Wratislav. (1342) 456, 467. (1344) 595, 597. (1845) 604, 646. (1346) 664. Předboj, Przedyboyus miles de Lhota (1340) 306. — Cfr. etiam Pfedvoj. Pfedbor, Predborius, Przedborius, Przyedborius, scho- lasticus, decanus, praepositus ecclesiae Prag. (1329) 794, 795. (1387) 165, 199, 193. (1338) 287, 245. (1339) 246, 246, 858, 859. (1341) 356, 364. (mem. 1346) 650, 651. — Capellanus eius Wratiwogius, v. Vrativoj. — Predborius, Prziedborius, abbas monasterii Brzew- noviensis (1338) 240. (1339) 249. (1841) 336, 359. (1842) 453, 457. (1345) 625. — Prsydeborius de Bludov(?) (1340) 312. — Prziedborius de Schwabinow, v. Svabinov. Pfedota, Prsedota de Petroeuicz, testis (1272) 730. — Psedot de Gimlin, v. Jimlin. Pfedvoj (Pfedboj?), Prsediwoyus dictus Styrnitsch (1345) 647. — Prsyeduogius de Lhota, v. Lhota. Predzlab, v. Preclav. Preelle, Gillechen von — (1345) 647. Prehejsov, Preheischen, Przehyssow, Przeyssow, villa Boh. monasterii in Chotěšov (1263) 716. (1808) 760. Prelak, v. PHrlaky. Přemysl, Premizi, Przemizl, marchio Mor. (1225) 809. Mem. (1342) 479. (1348) 496. Přemysl Ottacarus II, Przemisl, Przemysl Ottaka- rus qui et Premizl oc, heres regni Boh. dux Au- Striae et Stiriae, marchio Moraviae etc. (1261) 811. (1252) 811, 812. (1253) 716, 818. (1254) 717. (1262) 814, 815. (1263) 722. (1268) 816. (1272) 730, 818. Mem. (1300) 756. (1803) 762. (1312) 777. (1325) 887. (1838) 211, 217. (1339) 280. (1841) 351, 378, 386, 448. (1346) 638. (1846) 808. Preolac, v. Pfívlaky, Próhlig. Prenner (Brenner?) Albertus et Nicolaus, iurati Brodae Teuton. (1343) 491. Prenestrinus, v. Palestrina. Přerov, Prerau, Prerovia, civitas Mor. (1835) 74. (1346) 685. — Capella S. Laurentii in — (1325) 837. (1346) 685. — iudicium provinciale in — (1336) 115. — archidiaconus Prerov. Bartholomaeus, canon. Olo- muc. (1335) 50. villa Boh. prope civitatem Byczov. 121 

Strana 962
962 Presek (?), (Pieclav?), Przesco, castrensis in Mey- licz (1339) 279. Presey, v. Březí. Presnitz, (Priseénice?) (1335) 71. Pressburg, v. Posonium. Presseter Fridericus et Marquardus (1834) 14. Pfestavlky, Prziestabulk, villa Mor. (1341) 393. Prestrasin, Przestrassin, lutum prope Bakow (1345) 808. Přeštice, Przesticz, oppidum Boh., praepositura in — (1334) 28. Přetín, Prsietyn, Johannes de — (1334) 39. Příba, Pribco, v. Přibislav. Příbek, v. Pribislav. Pribenice, Przibinicz (1341) 347. Přibislav, Příbek, Pribislaus, Heinricus de — (1282) 737. — Příbek, Przibko de Lipka (1307) 823. — Pribco, canon. eccl. B. Aegidii Pragae (mem. 1310) 773. — Pribislaus, frater, episc. de vico et titulo S. civi- tatis Bethlehem, episcopus Sadoronensis (cc. 1320) 784. (1820) 786. (1842) 807. — — frater monasterii Cladrubiensis, rector ecclesiae in Wienczow (1323) 788. — Scheder, conductor villae Řevničov (1325) 791. — Příba, Przibko, frater Petri carnificis civis Prag. (1337) 167. — Pribislaus, czudarius Nicolai, ducis Oppav. et Rati- boriensis (1337) 158. — Piíbek, PFibík, Perzibiko, burggravius de Chrum- naw (1337) 154. — — Przibko, servitor regis Boh. (1339) 2565. — Cfr. Holub. — — Przibco de Opoczen (1339) 256. — — — molendinator hospitalis Glatoviensis circa villam Janowicz (1342) 454, 455. — — Pribislaus, Przybiko, canonicus capellae regiae Omnium Sanctorum in castro Prag. (1343) 484, 486. (1844) 654. ‘ — — Prsibco de Cremusel (Křemyž) (1343) 493. — Prybyslaus de Adlochowicz, v. Adlochovice. — — Prsibico, Prsibislaus de Schellenberk, v. Schel- lenberg. — Pribizlaus de Sesstaw, v. Zestov. Příbram, Pribram, circuitus de — (1227) 712. — — oppidum Boh. (1310) 773. Pridals, v. Pfídolí. Pfidoli, Priethal, Pridals, oppidum Boh. prope Crun- nab (Krumlov) (1336) 852. Priebus, Pribus (1337) 148. Priesen, v. Bfezno. Priethal, v. Pfidoli. Pfíkazy, Prziekas, Philippus de — (1339) 105. Přílepy, Przilep, villa monast. Ossec. (1341) 351. Primberk, v. Pfimda. Primda, Pfrimberg, Frimberg, Frimperch, Frinperch, Pfreimberch, Pfrimberch, Pfrinberg, Pfrinberch, Primberk, castrum et oppidum Boh. (1318) 783. (1341) 390. (1344) 555, 807. (1346) 658. — Castel- lani vel burggravii: Nostup (1238) 714. Albertus de Fridlant (1314) 824. Wernhardus dictus Grans (1337) 199; Frenczlinus Jacobi de Praga, v. Fran- ciscus. Emler, Regesta Bohemiae. Prin, v. Březno. Prisce, v. Brescia. Přísečnice, Presnitz, oppidum Boh. (1335) 71. Piispt, Prsypye, insula in fluvio Egra (1339) 290. Pris oupin, Przistupin, Swatoslaus de — (1334) 34. Privil, Heinricus de — (1257) 720. Pfívlaky, Prohlig, Prelak, Preolac, villa Boh., ubi sunt bona monasterii Waldsassensis (1185) 710. (1249) 715. (1341) 365. Prkos, Pyrkossius de — Hyrstayn (1812) 777. Procopius sacerdos (1270) 728. Prokop Sv., S. Procopii monasterium, abbas (1276) 733. (1337) 168. Procziba, Procziwa, v. Protiva. Próhlig, v. Piivlaky. Prohonicz, v. Prihonice. Prosek, Prosik, Prossek, plebanus Puntlinus (1336) 124. Prosinka Jesko de Dolan (1337) 167, v. Dolany. Prossimierzicz, Prossymierzicz, Prozsymeritz, v. Pro: Siméfice. Prostéj, Prostyey de Letyn, v. Letiny. Prostibor, Prostébof, Prostieborz, Prosstyeborz, Habardus de — (mem. 1333) 801. — Filia eius Fieta; Habardus de — (1342) 480. Pro&iméfice (?), Prossimierzicz, Prossymierzicz, Proz- symerzitz, villa Boh. (1336) 110. (1340) 328. Protenin, Lutoborius de — (1272) 730. Prothewijz (Protivec?) de Lubieswitz, v. Libé&ice. Prothwins, v. Protivín. Protiva, Procziba, canonicus Milocensis monast. (1336) 113. — Prothyva, Protiva de Luticz (1343) 482. — Protiwa de Zandow (1341) 345. — Prothywa de Dolen, v. Dolany. — Procziwa de Risenburch, y. Riesenburg. — Prothywa de Slowicz, v. Slovice. Protivee, Protiwecz de Hersstein, v. Herstein. — Protywco (Protywecz) de Waldek, nobilis Boh. (1344) 866. Protivín, Prothwins, Prothbenis, Protyvin, castrum Boh, (1334) 18, 37. (1336) 100. — Prothivinus de Tribel, miles (1308) 770. Protivoj (?), Protiwey (de Riesenburg?) (1263) 815. Protywin, v. Protivín. Prozsymerzitz, v. Prošiměřice. Prsibico, Prsibislaus, v. Pfibislav, Pfibík. Prsediwoyus dictus Styrnitsch, v. Pfedboj, Pfedvoj. Prsedota, v. Pfedota. Preietyn, v. Pretín. Prsiezt, v. Bříství. Prsydeborius, v. Předbor. Prsyeduogius, v. Předvoj. Prsypye, v. Příspí. Prucia, v. Prusia. Prudník, Prudnik vel Nova civitas iuxta terram Oppaviae (1337) 150. Prühonice, Prohonicz, villa Boh. (1336) 804. — Ple- banus in — Wenceslaus (1836) 804. — — Rudolphus de — (1336) 804. — Filius eius Jo- hannes, frater eius Newhlasius. — — Diwissius et Petrus de — (1836) 804. Pruk, Prukk, v. Bruck, Louka. Prukklein, v. Brücklein. 

Strana 963
Index personarum et locorum. Prusia (1345) 614. — Teutonicus ordo in — (1268) 816. (1800) 754. — Magister terrae Pruciae (1304) 822. Conradus, magister Prussiae (1304) 762. Prutheni, expeditio contra Pruthenos (1345) 642. Prysen, v. Bfezno. Przedborius, Prziedborius, v. Pfedbor. Przedboyus, v. Pfedboj. Przedslaus, v. Preclar. Przehyssow, v. Pfehej&ov. Przemizl, Przemyzl, Przemisl, v. Premysl. Przesco, v. Pfesek, Preclav. Przesticz, v. Přeštice. Przestrassin, v. Přestrašín. Przeyssow, v. Přehejšov. Przibco, Przibko, v. Přibek, Přibislav. Przibinicz, v. Příbenice. Prziekas, v. Příkazy. Prziestabulk, v. Přestavlky. Przilep, v. Přílepy. Przistawlitz (Přestavlky ?), villa Boh. monasterii Au- lae Regiae (1292) 745. Przistupin, v. Přistoupín. Przybiko, Przybyslaus, episc. Sadoronensis, v. Pfibi- Blav. Przyedborius, v. Pfedbor. Psedizlawe. (Bfetislav?), testis (1251) 811. Psedot, v. Pfedota. Ptirow, v. Ptfrov. Ptyé, Ptycz, villa Boh. (1385) 94. Ptyrow Velky, Ptirow, villa Boh. (1345) 808. Ptyrovec, Ptirovecz, villa Boh. (1345) 808. Puchaym, Alber, Albrecht von — (1344) 571, 576. Puchek, locus in finibus Austriae et Boh. (1339) 291. Püchelberg, Pevchelperge, villa in terra Egrensi (1268) 726. Puchoni pons (1341) 397. Puchpach, v. Buchbach. Pulcher Mons, v. Schonberg. Pumlitz, v. Bohumélice. Punieulinus, advocatus consistorii Prag. (1342) 477. Puntlinus, plebanus de Prossek (1336) 124. Pupestorf, Hennekinus (1339) 263. Půrglitz, v. Křivoklát. Purchardus (Burchardus), canonicus monasterii Milo- censis (1336) 113, — de Rzyepicz, v. Řepice. Purnicz, v. Brtnice. Pusch, Puscho Henczmannus, v. Henczmannus Puscho. Pusehwitz, v. Buškovice. de Pusterla Wilhelmus, Guillelmus, praepositus eccl. Posoniensis (1845) 870. Pusterthal (1336) 113. Pustiméf, Pustoméf, Pustmir, Pustmyr, monaste- rium sanctimonialium ordinis S. Benedicti in — prope vel iuxta oppidum (1340) 328. (1341) 393. (1342) 429, 438. (1844) 577. (1845) 608, 614. (1346) 665. Puswicer, Puswicher (1337) 185; Dytlinus, civis Prag. (1337) 146. — Ofr. Theodericus, Theodricus. Půta, Poto de Clingenstein, v. Klingenstein. — Potho, Poto de Czastolowicz, v. Častolovice. — Potho de Luticz, v. Litice. — Poto de Swirezowecz, v. Svréeves. — Boto de Turgowe, v. Turgov. 963 Püta, Poth, Potho de Wildemberch, Wyldenberch, v. Wildenberg. — Potho de Wilharticz, v, Vilhartice. — Potho de Zandow, v. Zandov. Putelint, Hermann von — (1343) 483. Puteolanus episcopus, v. Pozzoli. ittingen, Alix von Lützelburg, frau von — (1344) 552, 553. Puzaniensis abbas Johannes (1317) 826, 827. Pyesca, Pyescense, Pyescensis, v. Pisek. Pyest, v. Písty. Pyllich, v. Wasserbillich. Pylungi Bartha, v. Bárta, Bartholomaeus Pylungi, Pi- ungi. Pylzen, Pylzna, v. Plzeň Nová. Pyrkossius, v. Prkoš. Pyrna, v. Pirna. Pyrnerus Nicolaus, v. Pirna. Pyrnickel Perngerus, v. Berngerus. Pys, Johannes dictus — miles (1345) 609. Pystie, v. Písty. Pystin, Pystzin, v. Pištín. Pytlov, Pitlikau, villa prope castrum Frinperch (1318) 783. Pyzweckel Jecklinus, v. Jacobus, Jeklinus Pyzweckel (1316) 781, 782. Q. Qualo, v. Chval. Juarte in comitatu Hannoniensi (1334) 14. ualterius, v. Walter. Quaskowcze, v. Kvaskovice. Queliez, villa Silesiae (1341) 399. (1342) 454. (1343) 501. S. Quintin, S. Quintinus (1339) 288. Qwek Henricus, v. Heinricus. R. Rabstyn, Rabenstein, Rabensteyn, oppidum Boh. (1337) — — Ulricus senior et iunior Pflugones de — (1337) 191. Racek, Raczko de Luticz (1335) 61. — Cfr. Radslav. — Raczko, Ratzico, filius Jarozlai de Schotzitz (1336) 141. (1343) 482. — — de Merika (1342) 480, — Raczek de Czelczicz, v. Celgice. — Raczko de Schyranowicz, v. Cernovice. Raclav, v. Radslav. Racobenik, Racobnik, v. Rakovník. Raczko, v. Racek. Raéinéves, Raczinawes, villa Boh. (1341) 356. — Raczynawes, Bicen de — pater Przyedborii, prae- positi Prag. (1346) 650, 651. Radak Andreas (1336) 117. Radaxdorf, villa Silesiae in districtu Novoforensi 1345) 635. Radčice, Retschitz, villa monasterii Ossec. (1341) 351. Radeberg, Radberch, castrum Misnae (1300) 754. (1344) 585. 121* 

Strana 964
964 Radeč(?), Radecz, villa Boh. (1341) 403. Radéjovice, Radygowicze, villa Boh. ad Baworow pertinens (1334) 4. Radenswrt, Radensvvrt, v. Rade&ov. Radenzreut, villa monasterii Waldsassensis (cc. 1287) 139. Radesov, Rodisfurt, Radenswrt, villa Boh. (1294) 747. Radétice, Radieticz (1341) 338. Radhina, v. Radina. Radhostovice, v. Radostovice. - Radié(?), Radassi, villa Boh. in villicatione Camy- czensi (1336) 144, 145. Radina, Radhina, Busco Bonus, Ulricus et Slabco germani fratres de — (1324) 788. Radlice, Radlicz, Redlicz, villa Boh. (1288) 788. (1348) 523. — Conradus, vinitor de — (1343) 523. Radmels, villa prope Banin (1291) 744. Radmirus, v. Ratmír. Radnice, Radnicz, Rednicz, oppidum Boh. (1336) 119, 142. Radomensis castellanus Mistigneus (1335) 63. Radostovice, Radhostovice, Hadositz, Radoziz, Bo- yezlaus de — (1251) 811. Radosovice, Roschowitz, Radossowicz, villa Boh. rope Budywois (1334) 18, 19. (1336) 100. Radotín, Radotin, villa Boh. monast. Aulae Regiae (1292) 745. — — Bawor de — (1233) 713. Radovesice, Radowiesitz, Radowesitz, villa Boh. (1335) 96. — Radowessicz, Ulricus de — (1340) 317. Radoziz, v. Radostovice. Radslav, Radslaus, subprior monast. Brewnov. (1341) 336. — Cfr. Racek. Radvan, Radwanus (1255) 719. Radygowieze, v. Radéjovice. Raigern, v. Rejhrad. Raichenstain, v. Reichenstein. Rail, v. Rájov. . Raimarus, Raymarus, incola Prag. (cc. 1315) 781. Raimund, Raymundus del Casse, decanus ecclesiae Lingonensis (1334) 21. — — S$. Mariae Novae diaconus cardinalis (1344) 567. — — de Valle, papae notarius (1346) 679. — Raimundus, Remundus, Reymundus de Kostomlat, v. Kostomlaty. Rainaldus, Reinaldus, (1167) 710. — Reynoldus, vicarius ecclesiae in Grecz (1334) 37. — Rainalt, Rainaut, Reinald, Renaut, Reynoldus co- mes de Geldria, v. Geldern. Rainhardus, Reynhardus, natus nobilis viri Ulrici domini de Hannowe provisione apostolica canon. Olomuc. praep. eccl. Tynensis (1344) 698. (1346) 685. — — de Husperg (1345) 608. Rains (1344) 571. Rajhrad, Rejhrad, Raigern, Raygrad, Reygrad, mo- nasterium sive cella ordinis S. Benedicti in Mora- via (1839) 249. (1340) 303, 305. (1341) 343. (1342) 477. (1844) 573. (1845) 612, 625. — Praepositus Johannes (mem. 1340) 303. — oppidum Mor. Wanco et Stephanus de Reygrad (1889) 249. Rájov, Rail, Rayal, villa Boh. (1344) 807. Coloniensis archiepiscopus Emler, Regesta Bohemiae. Rakovník, Racobenik, civit. Boh. (1337) 158. — Racobnicensis provincia (1343) 518. Rakyndorf castrum (1341) 398. Rampersdorf, v. Lonsdorf. Ramur, v. Remich. Ranabitz, v. Rankowitz. Ranéíf, Ranzern, Ranczir, Marquardus de — (1335) 81. Randus, Rendu, marchionatus (1345) 649. Rané, Rana, Ranna, Rannay, villa Boh. (1335) 72. (1842) 466. Rankowitz, Ranabitz, villa in territorio Egrensi (1310) 772. Ransin, v. Rasin. Ranzern, v. Ranéff. Raoul, v. Rudolphus. Rapota, Rapoto, testis (1272) 730. — — Tynensis praepositus (1308—1317) 766. — — magister (mem. 1345) 603. Rappoltstein, Johann von — (1335) 64. Rasin, Ransin prope Wratislaviam (1344) 555, 587. Rataje, Ratays, Rathais, Ratheys, castrum Boh. (1343) 501. (1346) 653, 657. — Ecclesia in — (1343) 501; plebanus Jacobus. Ratenberg, v. Rattenberg. Rathin villa (1336) 117. Rathowor, v. Ratiboř. Ratibor, Ratyborius de Setschitz, v. Sedčice. Ratiboř, Rathowor, Ratibor, civitas Silesiae (1335) 85. (1337) 155—158. (1340) 319. — Rathiboriensis, Ratiboriensis ducatus (1339) 278. — Dux de — (1337) 164. — Rathbor, Gessko dux de — (1886) 75, 86. Ratisbona, Ratispona, v. Regensburg. Ratmír ze Svamberka, testis (1264) 717. — Radmirus iuvenis, testis (1255) 719. Ratomis, Czeloi in Ratomis, dominus (1335) 85 Ratsan, Fridericus, fr. de — (1265) 723. Rattenberg, Ratenberg, oppidum in comitatu Tiro- lensi (1339) 257, 258. Rauber Hainczlinus, civis Prag. (1346) 654. Raudna, v. Roudná. Raudnitz, v. Roudnice. Raudten, Ruden, Rudensis districtus in Silesia (1339) 284. Raugraf, comes Irsutus Georgius (1340) 305, 321; Conradus (1340) 321. Rauhenstein, Rauchenstayn, Albertus de — (1336) 137. Rauchowan, v. Rouchovany. Raul, Raoul, v. Rudolfus, Rudolphus. Rauscher, v. Eisgrub. Rausenbruk, Raussenbruk, v. Strachotice. Rayal, v. Rájov. Raymes in comitatu Hannoniae (1334) 14. Raymwaldus (Rainaldus?), plebanus in Tribovia ohemicali (1335) 48. Ravengirsburg, 1. d. 1. (1322) 787. Raze, C. (K.) de — testis (1807) 766. Rebel, Rzebecz, Bohso de — (1340) 315. Reczchynan, y. Reëeñany. Reczichz, v. Řečice. Řečeňany, Reczchynan, villa Boh. monasterii Sedli- censis (1333) 802. 

Strana 965
Index personarum et locorum. Řečice, Reczichz, villa Boh. episcopatus Prag. (1300) 753. (1301) 759. — Retschitz, castrum Boh. dominorum de Lipa (1346) 653. Éeékovice, Reschkowiez, Reschkowitz, Reskowitz, villa Mor. (1300) 754. (1338) 212. Reddisch, Redisch, v. Hradiště Uherské. Redlicz, v. Radlice. Rednicz, v. Radnice. Redwicz (1342) 430. Redysch, v. Hradiště. Regensburg, Ratisbona, Ratispona, civitas Bavariae (1189) 809. (1300) 757. (1305) 768. (1315) 780. (1317) 784. (1328) 787, 788. (1831) 799, 800, 844. (1335) 80—82. (1343) 529. — dioecesis (1269) 721. — episcopi: electus et confirmatus (episc.) fr. Alber- tus (1252) 812. (1256) 720. (1260) 721; Leo (1265) 723; Heinricus (1287) 740; Conradus (1310) 772, 774; Nicolaus, v. Nicolaus (1315 sq.). — scholasticus Philippus (1300) 756. — Ratispona, Frumoldus de — (cc. 1815) 782. Regensburger, Regenspurger, Heinricus, civis Egren- sis (1310) 778. Reggio, Retz, civitas Italiae (1339) 259. Regnitz, curia Babenbergensis dioec. (1385) 65. Rehník, Rziehnico (i. est Gregorius) de Hrusowa . (1346) 689. — Frater eius Bohunco. — v. Gregorius. Rechezer, Frenczlinus, v. Franciscus, Frenczlinus Rech- czer. — Niclas, v. Nicolaus Rechczer. Rechenberg (?), Rechenberch (1343) 494. Rechlinus, v. Reichlinus. Rechtzer Frenczlinus, v. Franciscus. Reibein, Reibin, Ribin, Gotfridus, magister civium Egrae (1808) 769, 770. Reidburg, Ridburg, Rideburg, Heinricus et Mulich de — (1837) 153. (1346) 664. — Riedeburg, Crigk de — (1345) 618. Reiferscheid, Ryferscheit, castrum Germaniae prope Aquisgranum (1344) 599. — Reiferscheit, Reifferscheit, Riferscheid, Rifirscheit, Ryferscheit, Ryfferscheidt, Ryfferscheit, Jean seig- neur de — Johannes dominus de —, Johann von — (1341) 389, 390. (1342) 443. (1843) 525, 545. (1344) 599. (1346) 691. — Uxor eius Mechtildis. Reichenaw, Reichenau, v. Rychnov. Reichenbach, Richmbach, civitas Silesiae (1336) 129. (1337) 152. — Rychinbach, Hermannus de — (1345) 604. — Soror eius Katherina. — Richenbach, monasterium dioecesis Naumburgen- sis in terra Advocatorum (1273) 732. (1335) 52. — Abbas Ditricus (1265) 723. Reichenstein, Raichenstain, Jano de — civis in Bu- dywoys (1334) 24. — v. Bergreichenstein, Kašperské Hory. Reicherstein(?), Reycherstein (1884) 13. Reichlinus, Rechlinus, Rychlinus, plebanus in Nova Pilzna (1839) 279. (1341) 417, 428. (1344) 557. Reichsforst, Reychsforst, forestaria imperii prope Egram (1346) 663. Reichenstadt, v. Richenstat. 965 Reimbot, Reinbot, Reinbotho, Rémbot, Reymbotho notarius Wenceslai L, regis Boh. (1244) 715. — Reimboto, advocatus de Strazberc (1249) 715. — Reimboto, Reinbota, Reymbot, Reymbota, Reym- both, Reymbotha, Reymbotho, Reymboto, Reynbot, Rymbota, Rymbotha Goldner, civis iuratus Maioris civit. Prag. (1336) 98, 124. (1337) 146. (1339) 247, 285. (1840, v. 1341) 334. (1343) 525. (1344) 559, 568, 564, 566. (1345) 609. (1346) 686. Reims, Rheims, Remensis archiepisc. Guillelmus (1329) 842. Reinald, graf von Geldern, v. Geldern. Reinerus, S. Mariae in Cosmedin diac. cardinalis (1226) 719. — de 8. Petro, scabinus civit. Maydburg. (1282) 819. — Reinherus Prutenus, frater ord. Teutonici Egrae (1295) 749. Reinfeld, monast. (1189) 809. Reinhardus, Reynhardus, v. Rainhardus. Reinhein (1346) 667. Reinherus, v. Reinerus. Reinaldus, v. Rainald. Rejhrad, v. Rajhrad. Rembot, v. Reimbot. Remich, Ramur, oppidum in comitatu Lucemburg. (1334) 1, 2. (1338) 233. (1340) 311. (1346) 688. — Gobel de — (1343) 495. Remundus (Raimundus) de Honicz, v. Honice. Renaut, v. Rainaldus. Rendu, v. Randus. Renolsdorfh, Reynolsdorff, Albertus de — (1289) 741. (1290) 742. Rense, pomeria prope — (1346) 694—696, 873. Renus, fluvius Germ. (1821) 786. (1340) 321, 822. (1841) 391. (1344) 652. (1346) 694, 697. — mercatores de Reno (1337) 200. — Reni palatinus Heinricus, Ludovicus, v. Heinricus, . Ludovicus. Repice, Rzyepicz, Purchardus de — (1342) 462. Repin, Repin, Reppin, Ryppein, Rzepyn, Sreypin villa oh. ubi est domus fratrum ordinis Teutonici (1207) 710. (1241) 714, 715. (1281) 736. (1293) 746. (1303) 761. — Commendator dictae domus Jesco (1337) 187. Reporyje, Rzeporey, villa Boh. (1341) 342, 343. Reppin, v. Repín. Resinburg, v. Riesenburg. . Reschkowicz, Reschkowitz, Reskowitz, v. Reckovice. Resnowicz, v. Reznovice. Resscho Ditricus, v. Theodoricus, Ditricus Resscho. Reste, Gyscho, Gysko, Johannes de — miles (1336) 109. (1337) 150. (1345) 638. Rethel, Louis comte — (1334) 28. Retova, Ritte, Ritow, villa Boh. monasterii Aulae Regiae (1292) 746. Retschitz, v. Radčice et Řečice. Retz, v. Reggio. Reuburch, Buzlaus de — v. Riesenburg. Reun, Runense monasterium in Stiria (1252) 812. Reusch, v. Říše. Reychenstein, v. Kašperské Hory. Řevnice, Hrzeunicz, oppidum Boh. monasterii Aulae Regiae (1292) 745. (1344) 588. Řevničov, villa Boh. (1325) 791. 

Strana 966
966 Revola, Reuola (Rivola), vinum (1330—1350) 704. Reygrad, v. Rejhrad. Reychnowerius Jeklinus, filius Conradi Reychno- weri olim civis Iglav. (1335) 81. Reymbota, Reymboth, Reymbotha, Reymbotho, Reym- boto, Reynbot, Reynbotha, v. Reimbot Goldner. Reynbrechtsdorf, v. Lonśdorf. Reynoldus, v. Rainaldus. Reysech (Reisig?), villa, ubi decimae hospitalis Cruciferorum cum rubea stella in Egra (1305) 763. Reyssenburk, v. Riesenburg. Rezil, villa monasterii Ossec. (1341) 861. Reznovice, Reznowicz, Otto, Hugo, Benessius de — (1841) 417. — Cfr. Weitmil. Rheinbóllen, Rheinbullen, villa prope Confluentiam (Koblenz) (1388) 229. (1342) 465. Rhonaw, v. Ronov. Ribna, v. Rybná. Ribnik, v. Rybník. de Riccardis Alyron, v. Alyron. Říčany, Rischans, villa Mor. (1340) 328. (1341) 346. — Rziczana, oppidum Boh. (1345) 621. — Ryczan, Hartlebus de — (1334) 32. — Soror eius isabeth, uxor Micolonis dr Braczlabs. — Říčanský, Riczaner Cristanus, v. Christanus Ri- czaner. Ridburg, Rideburg, Riedeburk, v. Reidburg. Riesenberg, Risenberk, Brzeczislaus de — (1839) 254. Riesenburg, Rysenburg, Rysenburch, Ryssenburg, Borso, Borsso de — nobilis Boh. (1262) 816. (1263) 815. (1272) 818. — Filius eius Zlauco. — Reuburch, Buzlaus (non Bnzlaus) de — (1279) 785. — Risenburch, Wilhelmus, Pareczlaus et Procziwa fratres de — (1290) 742. — Risemburg, Risenburk, Rysenburg, Rysenburch, Borso, Borsso de — (1834) 22, 23. (1335) 61. (1337) 180. (1339) 252, 253. (1340) 325, (1341) 394. (1344) 594. — Resinburg, Reysenburg, Albertus de — (1340) 312. (1846) 653. — Risemburg oc castrum, cfr. Osek castrum. Riferscheid, Rifferscheit, v. Reiferscheid. Riga, Rigensis provincia (1262) 722. — archiepiscopus Fredericus (mem. 1341) 861; Engel- bertus (1345) 609. Richardus, vicarius Olomuc. ecclesiae (mem. 1340) 323. Richecourt, v. Leiningen. Richenstat, (Reichenstadt?), locus dioec. Misnensis (1319) 784. Richlinus (Reichlinus?), incola Byczov. (1334) 46. Richnow, v. Rychnov. Richmbach, v. Reichenbach. Rimbabe (Rimbaba) Pesco (1345) 635. Rinaldus, Rynaldus, plebanus eccl. S. Martini in muro Prag. (1341) 345. — Rinoldus, plebanus eccl. in Merica (Dvořiště) (1339) 246. Risach, Nicolaus de — civis Schazlaviensis (1330) 797. Risenburch, v. Riesenburg. Rischans, v. Říčany. Risin, Timo von — (1289) 741. — Cfr. Rysin. Emler, Regesta Bohemiae. Rissud, v. Risuty. Risuty, Rissud, Rizzut, Ryssud, Ryssuth, villa Boh. (1840) 330. (1341) 417. (1342) 428. (1343) 548. — Plebanus Zacharias (1340) 330. — Rizzut, Albertus de — (1343) 548. Rise, Reusch, monasterium ord. Praemonstratensis in Moravia (1345) 647. Ritov, Ritte, v. Retová. Rivinus, Ryvinus, notarius publicus (1843) 486. — Cfr. etiam Ribinus, Reibein. Rizzut, v. Risuty. Robertus, Olomuc. episcopus (1238) 714. — Jerusalem et Siciliae rex (1835) 78. Roblín(?), Rohlín(?, Roblin, rubus ad castrum The- tyn pertinens (1338) 211, 230. (1342) 479. Rode, Heinricus de — (1289) 741. (1290) 742. Rodek, Rodco, scabinus in Tribovia Boh. (1335) 48. Rodisfurt, v. Rade£&ov. Rodlinus (Rudolfus?) Magnus, scabinus in Lutho- musle (1346) 663. Rodulfus, v. Rudolfus. Roessner, Theilman von — (1348) 495. — Cfr. Ro- semeier, Rosnier, Rossemer. Rogerus de Merlomonte, magister, canon. Virdun. (1276) 733. Rogeticz, v. Rojetice. Rohrbach, v. Hrusovany. Rohlín, rubus (1338) 230. — Cfr. Roblín. Rohoznice, Rohochnice, villa Boh. domus fratrum ordinis Teut. in Myletin (1267) 725. Rohr, Ror, curia in — (1343) 492. — de Rore Chunradus (1281) 736. — Rorer, Heinricus der — miles (1811) 776. — Ulrich von — hauscomtur des Deutschen ordens in Eger (1340) 304. (1341) 420. (1345) 648, Roche, v. La Roche. Rochen, Johann von — (1334) 32. Rochov, Rochow, Czenek de — (1335) 56. — — Busco de — (1346) 698—700. — Uxor eius Janofyeta. Rochwan, v. Rouchovany. Rojetice, Rogeticz, villa Boh. monasterii Siloensis (1226) 711. Rokczaner, Rokzaner, Rokizaner, civis Prag. (1338) 205. Johlinus Rokczaner, v. Johannes Rokczaner, Rok. Meinlinus, v. Meinlinus, Meinhardus Rokcza- ner; R. Nicolaus, v. Nicolaus Rokczaner (1334 sq.), Polk, v. Bolek, Polk Rokczaner; R. Wenceslaus, v. Wenceslaus Rokczaner oc. Rokycany, Rokiczanum, oppidum Boh. (1329) 796. — Rokytanensis districtus (1341) 356. — Rokyczanensis plebanus Mathaeus (1329) 842. Roll, Rollo, incola Prag. (cc. 1315) 781. — — Otto, v. Otto Roll, Rollo. Roma, civitas Italiae (873) 707, 708. (1167) 710. (1800) 820. (1839) 262. (1346) 669, 671—676. — Romana ecclesia (887 v. 888) 708. (1226) 711. (1311) 776. (1331) 845. (1336) 131. (1388) 858. (1841) 387. (1842) 461. (1343) 521. (1344) 566, 567, 570. (1346) 671—674, 678, 679, 684. — Romana curia (1311) 776. (1326) 840. (1834) 2. (1336) 120. (1337) 166, 856. (1341) 417. (1843) 660. (1844) 866. (1846) 605. (1346) 874. — Romani pontifices (1305) 768. (1846) 678, 682. 

Strana 967
Index personarum, et locorum. Roma, Romanum regnum, imperium (1308) 768. (1310) 774. (1335) 58. 1339) 268, 259. (1346) 677, 678, 687. — Romanus, Romanorum rex, reges, imperator (1308) 767, 768. (1310) 774. (1314) 780. (1339) 265. (1341) 374. (1348) 510. (1346) 666, 676, 677, 680, 694— 697. — Rom. reges, imperatores: Fridericus L, v. Fridericus I.; Fridericus IL, v. Fridericus II.; Con- radus, v. Conradus, rex Jerosolimitanus etc.; Ru- dolphus, v. Rudolphus; Albertus, v. Albertus; Fri- dericus, v. Fridericus, dux Austriae, Rom. rex oc; Ludovicus, v. Ludovicus, dux Bavariae, Rom. rex, imperator oc; Karolus, Rom. electus, Rom. rex, v. Karolus. — Romanus cursor (1346) 661. Romancz (Komanecz), v. Johannes; Hanco dictus — (1848 sq.). Ronov, Rumburg, Rhonaw, Ronow castrum Boh. prope Sytaviam (1337) 147, 148. (1339) 276. — Ronow, Smilo de — (1253) 814. — Ronow, oppidum Boh. (1307) 823. (1346) 652. — Ronow, Hodyslaus de — (1339) 282. Ronovec, Sommerburg, Sumerburk, munitio Boh. (1346) 652. Ropertus (Rupertus?), burggravius castri Olomuc. (1840) 316. Ror, v. Rohr. Rorer, v. Rohrer. . Rorich (Rórich) Heinricus, locator villae Teins (1269) 817. Rosa, Rossa, pistor in Milenowicz (1337) 175. Rosejovice, Rossieyouicz, villa Mor. (1836) 109. Rosemeier, Tileman de — (1343) 528. — Cfr. Rosse- mer, Rosnier. Rosenberg, Rosenberch, castrum Boh. (1291) 819. (1338) 223. — Burggravii de — Wenzezlaus (1291) 819; Wanat (1338) 228. — Rosenberch, domini de — (1337) 150. (1348) 487; dominus de — (1291) 819. — Heinricus de — (1300) 757. (mem. 1346) 669. — Mater eius Hadeweich de Schowenberg. — Rosemberch, Rosenberch, Roznbergk, Petrus, sum- mus regni Boh. camerarius, regni Boh. capitaneus (1334) 8, 4, 18, 19, 86, 37, 847—849. (1335) 80. (1336) 99, 100, 101, 106, 119, 121, 127, 141, 852. (1337) 177—179. (1838) 212, 226, 227. (1339) 251, 261, 278, 859. (1340) 300, 318, 321, 322. (1341) 347, 379, 400, 867 ,868. (1343) 498, 508, 523, 550. (1345) 642, 647. (1846) 661, 666, 669, 670, 681. — Filius eius Petrus, canon. Prag., Olom. et Pat. (1343) 498. — procurator dom. de Rosenberc Schencho (1291) 819. — Nicolaus, schaffer von Rosenberg (1338) 223. Rosenthal, villa prope Wratislaviam (1341) 409. (1345) 633. Roschowitz, v. Radošovice. Rosice, Rossicz, Rossycz, Rozicz, Hecht, Hechto de — (1336) 110. (1339) 275. (1342) 469. (1346) 665. — Rossicz, Heych (Hecht?) de — (1841) 337. — Rosmaul Nicolaus, civis Prag. (1337) 185. Rosmir Petrus, v. Petrus Rosmir. Rosmort, (Rosmorc?), fovea Montium Chuttnensium (1344) 582. Rosmuschel, v. Rossmeisl. Rosnice, Rossnicz, villa Boh. (1345) 628. 967 Rosnier, Tilman de — (1345) 649. — Cfr. Rossemer. Rosnov, v. Rožnov. Rossa, v. Rosa. Rossemer, Tilleman de — (1345) 559. — Cfr. Rosnier, Tilman de — et Rosemeier, Rosnier et Rosemeier. Rossicz, Rossycz, v. Rosice. Rossieyouicz v. Rosejovice. Rossmeisl, Rosmuschel, villa in territorio Egrensi (1814) 779. Rossnicz, v. Rosnice. Rossycz, v. Rosice. Rost, Donatus dictus — (1345) 621. — Cfr. Donatus. — Nicolaus, v. Nicolaus Rost (1340 sq.). — obedientia ecclesiae Wissegrad. in — (1344) 556. Rotbach, (Rothbach ?), Rotpach, bohemice Jakole, rivulus in finibus Boh. et Austriae (1339) 291. Rotenburg, Rotenburch, Heinrich von — (1335) 55. (1339) 261. Rotinna, Rotynnae Frenczlinus (1336) 124; v. Fran- ciscus, Frenczlinus Rotynnae, Nicolaus Rotynnae, v. Nicolaus (1884 sq.). Rotleb, dessen eidam Hainel (1336) 98. — Rotlebonis domus Pragae (1336) 124. — Rotlew Albertus, v. Albertus Rotlew. — Elblinus, v. Elblinus Rotleb. — Perchtold, v. Bertholdus Rotleb. Rotmelezer Ottlinus, iuratus Brodae Teutonicalis (1348) 491. Rotynns, v. Rotinna. Rotter Conradus, v. Conradus Rotter (1343) 513. Roublemont (1338) 235. Roudná, Raudna, Woyzlaus de — iudex heredita- rius in Trzemossna (1321) 880. Roudnice, Raudnitz, Rudnitz, Rudnycz, Rudnytz, ca- strum, civitas Boh. (1312) 777. (1334) 1, 28, 32, 34, 35. (1335) 61. (1836) 128. (1339) 257. (1340) 315, 331, 359, 362, 403. (1342) 442. (1346) 670. — — monasterium 8. Mariae ord. S. Augustini in — (1334) 1, 42. (1335) 48. (1337) 192, 193. (1341) 356, 416, 863. — Praepositi: Johannes (1337) 193. (1338) 243. (1341) 856; fr. Vitus (1341) 863. — Sacrista- nus Chwaleczius (1341) 356. — Fratres: Matthaeus, Jaroslaus, Johannes et Petrus (1341) 356. — Pro- curator fr. Michael (1341) 356. — Rudniez, Jesco et Pesco de — (1334) 34. Roudniéky, Rudniczek, villa Boh. prope Budynye (1386) 106. Rouchovany, Rauchowan, Rochwan, Ruchwan, villa Mor. (1340) 304. (1348) 522. Roupov, Rupaw, Rupow, Otto de — (1324) 788. (1336) 141. — Fratres eius Jarozlaus de Schotzitz et Drizlaus de Junyn. Rovné, Ruben, Rownich, Bassko de — (1846) 681. Roysnow (Roznov?) villa Boh. monasterii S. Coro- nae (1340) 327. Rozezalowiez, Rozdezalowiez, v. RoZdalovice. Rozdel, villa Boh. monasterii Waldsassensis (1185) 710. Rozicz, v. Rosice. . Roznbergk, v. Rosenberg. Rozochatee, Rozochatecz, mons Boh. (1238) 714. Roztoky, molendinum in Roztokach (1345) 808. Rozdalovice, Rozczalowicz, Rozdczalowicz, oppidum 

Strana 968
968 Boh., Bohussius de — (mem. 1341) 380; relicta eius Lukardis; Jarossius de — (1341) 407. Rožnov, Rosnow, villa Boh. (1348) 524. — Cfr. etiam Roysnow. Rubá$, Rubasch, v. Conradus (1844) 587. Ruben, v. Rovné. Rudegerus, v. Rudgerus. Ruden, Rudensis districtus, v. Raudten. Rudendorf, Albert von — (1341) 393. Rudensheim, Conradus de — (1345) 638. Rudgerus, Rudegerus, Rudigerus, Rudgerus de Bu- dessin, civis Luthomericensis (1269) 727, 818. — de Deschenicz (1972) 730. — Rudigerus de Mulhen, fr. ord. Teutonici Egrae (1295) 749. — Rudegerus, Ruegerus de Gera, civis et consul Egren- sis (1308) 769, 770. — sartor, civis Prag. (ce. 1315) 781. — portarius monasterii Sedlicensis (1388) 223. (1340) 307. (1845) 601, 603. — Rudiger, levir Conradi de Leutmericz, civis Prag. (1839) 296. Rudkow, villa monasterii Siloensis (1226) 711. Rudlinus, v. Rudolfus, Rudolphus. Rudmannus, civis Prag. (mem. 1344) 575. Rudnicz, Rudnitz, Rudnycz oc, v. Roudnice. Rudniczek, v. Roudniéky. Rudolfsbach, Rudolfzpach (1291) 744. Rudolfsdorf, Rudolffdorf, villa monast. Ossec. (1341) 851. Rudolfus, Rudolphus, Rom. rex (1278) 784. (1282) 737, 819. (1285) 789. (1285—1290) 739. (1290) 743. — — Boh. et Pol. rex, Austriae dux (1306) 764. (1306 v. 1307) 822. (1308) 825. — Uxor eius Elisa- beth, v. Elisabeth. — — comes palatinus Reni, dux Bavariae (1311) 776. 1314) 780. (1385) 80. (1889) 256. — Rudlinus, incola Prag. (cc. 1815) 781. — — faber, civis Prag. (cc. 1315) 781, 782. — Raoul comte d'Eu et de Ghines, connétabl de France (1334) 1. — Rudlinus aurifaber, civis Prag. (1384) 9. — dux Saxoniae (1835) 58, 80, 81, 89. (1336) 103, 107—109. (1339) 257, 260, 263. (1339) 858, 859. (1340) 821, 322. (1341) 373, 392, 399, 401, 409, 867. (1342) 432. (1346) 680, 694, 696. — Rudlinus Melniker, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1336) 49. (1338) 204. (1344) 596. — Losse, Cardonensis ecclesiae cantor, nuntius archi- episcopi Treverensis ad papam destinatus (1336) 199, 180. (1846) 676. — Rudlini uxor dicta Sremmin (1337) 146. — Rudlinus Platner, civis Prag. (1338) 205. — — Albertissae, civis Prag. (1339) 248. (1340) 801. — Raoul duc de Lorraine (1340) 223. (1344) 552. — gener Hermanni institoris, civis Prag. (1840) 300. — Rudlinus Pillung, civis Prag. (1341) 342, 343. — Relicta eius Elizabeth. — filius Alberti ducis Austriae oc (1844) 699. — de Czehnicz, v. Cehnice. Rudmannus Mertlinus, civis Prag. (1836) 124. Rudniczek, v. Roudničky. Rudpertus, civis Glacensis (1806) 764. Emler, Regesta. Bohemiae. Rudpertus, Ruperti Frenczlinus, iuratus Prag. (1341) 368. — Cfr. etiam Rupertus. Rudusch Angel, incola Egrensis (1345) 648. — Cfr. Rueger der Angil. Rueger, Rüger der Angil, civis Egrensis (1311) 775. Ruegerus, v. Rudgerus. Ruechel (Reichel?) Frenezel (1341) 420. Rughusen, Rughausen, Bertholdus de — (1341) 393. Ruchwan, v. Rouchovany. Rumburg, v. Ronov. Runense monasterium, v. Reun. Rupaw, v. Roupov. Rupensis comes Johannes, rex Boh. oc, v. Johannes, rex Boh. Ruperti curia prope Novum castrum (Jindtichüv adec) (1255) 719. — Johlinus, Johannes, v. Johannes, Johlinus. Rupertus, Ruprecht, comes palatinus Reni (1335) 80. (1342) 465. (1345) 648. — alter comes palatinus Reni (1342) 465. ’ — de Onsov, burggravius in Lanczberc (1836) 128. — plebanus in Roysnow (1340) 327. — cfr. Ropertus, Řudpertus. — Ruprecht Jacobus, Jaksch, v. Jacobus Ruprecht, Jac. Ruperti. — Ruperti Jehlinus, v. Johannes. Rupow, v. Roupov. Rus, mons prope Kutnam (1338) 237. (1339) 246. Ruschowan, Russwan, v. Hru&ovany. Rusticus Nicolaus, v. Nicolaus Rusticus. Ris, Russo de Luticz, v. Litice. Ruthart Frenczel, v. Franciscus, Frenczel Ruthart, juratus in Chuttis. — Nicolaus, v. Nicolaus Ruthart (1330 sq.). Ruthenia, partes Rutheniae (1246) 810. Rybná, Ribna, villa Boh. monasterii Aulae Regiae (1293) 746. Rybník, Rybnik, castrum et oppidum Silesiae (1337) 156. (1839) 278. Ryczan, v. Říčany. Rydeburg, v. Reidburg. Ryferscheit, Ryfřerscheidt, v. Reiferscheid. Rychinbach, v. Reichenbach. Rychlinus, v. Reichlinus. Rychnov, Richnow, Theodoricus de — (1337) 169. — Český, Běhmisch Reichenau, Reichenaw in di- strictu Budwicensi, plebanus in — Liebhardus (1340) 309. Rymbota, Rymbotha, v. Reimbot, Reinbot. Rynaldus, v. Rainaldus, Rinaldus. Rynolee, (1340) 311. Ryppein, v. Repín. Rysenburch, v. Riesenburg. Rysin, Cunradus de — (1339) 280. — Cfr. Risin. Ryssud, Ryssuth, v. Řisuty. Ryvinus, v. Rivinus. Rzebecz, v. Rębeć. Rzeporey, v, Reporyje. Rzepyn, v. Rępin. Rzewnitz, v. Revnice. Rziehnico, v. Rehník, Gregorius. Rzyepicz, v. Repice. 

Strana 969
Index personarum et locorum. S. Saar, Sara, fluvius in comitatu Lucemburg. (1837) 198. Saarbrücken, civitas Germaniae (1344) 553. — Johann graf von — (1844) 552. — de Saraponte Boemundus, magister, archidiaconus Treverensis, nuntius regis Boh. ad papam (1334) 849. Saarburg, Sarburch, civitas Germaniae (1337) 195. (1346) 688. Saaswar, v. Sásvar. Saaz, pars nemoris dicta — (1308) 769. — v. Žatec. Sabatho, fr. Alberti dicti Haubschman, civis Sacen- sis (mem. 1295) 750. Sabaudia, Savoj, comes de — (1339) 260. — Savoie, Amé duc de — (1340) 323; Ludovicus de — (1331) 845. Sabieh, Jacobus incola Prag. (1338) 222. Sablaty, v. Záblatí. Sabowresk, v. Žabovřesky. Sac, Sacensis provincia, zuda, v. Zatec. Sacca, Saccensis, Sacensis, Saczka, Sacezensis, Satzen- sis ecclesia, v. Sadská. Sadewicz, v. Sadovice. Sadoronensis episcopus fr. Przybyslans, v. Přibislav. Sadovice (?), Sadewiez, locus Boh. (1334) 46. g Sadská, Satzka, oppidum Boh. ad castrum Poydibrad spectans (1345) 689. — Sacca, Saccensis, Sacensis, Sacka, Saczca, Sace- zensis, Satzensis ecclesia, capitulum (1287) 740. (1335) 49. (1836) 109. — Praepositus (Johannes), protonotarius Moraviae (1290) 743. (1295) 748. — Praepositi: Matthaeus (Mathias) mem. (1384) 81, 34. (1342) 460. Nicolaus de Lucemburgo, Lucem- burk (1842) 460. (1345) 645. (1346) 676. — Cano- nici: Rehvinus (1287) 740; Dypoldus (1329) 842. Bartholomaeus Gerlaci, v. Bartholomaeus; Franco (1885) 49. — Saczca, capitulum in — Pragam transfertur (1844) 569. Saffer Otto, v. Otto Saffer. Sagan, v. Zahań. Sahars, v. Žďár. Sachsenburg, Sachsenburgk, Sachsenburch (1336) 134, 135. Saida, v. Seida. Sala, Quido de — nuntius Johannis, regis Boh. (1330—1344) 799. Salcza, v. Salza. Salczer, Salzer, Salzer. Saleslicz, v. Zálezlice. Salezil, v. Zálezly. Salicz, villa Boh. monasterii Aulae Regiae (1292) 745. Salisburgensis, v. Salzburg. Sälitz, curia monasterii Altahensis (1314) 779. Sallewerden, Sallewerde, Ferry comte de — (1348) 548. Salm, Henri comte de — (1343) 550. — Simon, graf von — (1344) 552. Salmes, Walramus de — (1344) 587. Conradus, v. Conradus Salczer, 969 Salvius Spiscopus Triburiensis (1272) 731. Salza, Salcza, idericus de — commendator provin- cialis ordinis Teutonici (1840) 304. Salzburg, Saltzburg, civitas (1339) 804, 805. — Salzburgensis provincia, legatus papae in ea An- selmus, Warmiensis episc. (1262) 722. (1266) 816. (1276) 733. — Salzburgensis, Saltzburg. ecclesia (1336) 134, 135. — Salisburgensis, Saltzburgensis, Saltzpurch. archi- episcopus, episcopus (sic) (1335) 58. (1339) 293. — Archiepiscopi: Alduinus, Adalbin, Adalvin, Adelvin (872 v. 873) 706; Wladislaus, dux Silesiae (mem. 1345) 638; Conradus (1296) 7560; Fridericus (1330) 798. Salzer, Salezerus, incola Prag. (cc. 1315) 781. — Salczer Conradus, v. Conradus Salczer. — Salezer Nicolaus, v. Nicolaus (1342 sq.). Sampach, v. Zampach. Samuel, Somuel, Judaeus Prag. (1344) 563. Sancta Corona, v. Zlatá Koruna. Sandau, v. Zandov. Sandoméf (Sudoměř), Sandomiria, castrum et civi- tas Poloniae (1335) 62, 63. — — Sandomiria, castellanus Petrus (1335) 85. (1345) 636. — — S. iudex provincialis Passek de Bocrey (13835) 85. — — 8. subcamerarius Henricus (1335) 85. — — woiwoda M. (1835) 85. Santenaiges, Santenoiges (1388) 242. Santhpach, v. Zampach. Sar, v. Žďár. de Saraponte Boemundus, v. Saarbrůcken. Sarau, Zaraw, castrum (1337) 148. Sarburg, v. Saarburg. Sardinia (1346) 672, 673. Sarow, Johannes de — notarius Wenceslai II, regis Boh. (1291) 744. Sarracenus, Melfiensis episc. (1301) 758. Sars, v. Zdär. Sart, le Sart in comitatu Hannoniensi (1334) 14. Sásvar, Saaswar, civitas Hungariae (1336) 102. Satecz, Sathecz, v. Zatec. S. Saturninus alias S. Spiritus Uticensis dioecesis 458. Satzka, v. Sadská. Saumes, Henri comte de — (1344) 573. Savern, Ferri graf von — (1344) 552. — Johann von — archidiacon von Mersaul an der kirche zu Metz (1344) 552. — — sohn des grafen von — (1344) 552. Savissius, v. Záviš, Záviše. . Savoie, v. Sabaudia. Sawerdowicense monasterium, v. Zabrdovice. Saxonia, ducatus Germaniae (1841) 870. — Duces: Albertus (1238) 713; alter Albertus (1297) 751; Rudolfus, v. Rudolfus, Rudolphus, dux Saxoniae. Saycz, v. Zaječí. Sayda, Saydow, v. Seida. Saz (Laz?), curia monasterii Cladrub. (1844) 600. Sazama, v. Sezama. Sbeéno, Sbeczna, Nicolaus plebanus in — canon. Bolezlav. (1343) 518. Sbigneus, vy. Zbyhnév. 122 

Strana 970
970 Sbinco, Sbinko, v. Zbyněk. — de Hazinburg, v. Hasenburg. Sbinitz, (Zbinice?), villa monasterii Doxanensis (1295) 748. Sbizcho, v. Zbyněk et Zbyslav. Sbor, Sboro, praepositus Olomuc. (1334) 81. (1335) 50, (1336) 105. (1338) 280, 238, 239. (1839) 256. (1340) 806. (1341) 837. (1342) 428. Sboschie, v. Zboží. Sbosnalotpta, v. Lhota Zbožná. Sbynco, v. Zbyněk. Sbyroh, Sbyrow, v. Zbiroh. Sbyslaus, v. Zbyslav. Scabor, Sobyehirdo de — (1339) 869. Seala, Albertus et Mastinus de la — (1337) 186. — illi de Lascala (1346) 874. Scalicz, v. Skalice. Scazlaus, v. Čáslav et Dubany. Scedlicense monasterium, Scedlicz, v. Sedlec. Scies, Sies (1344) 583. Sclachov, v. Šlachov. : Sclavi, Sclavonia, sclavonica lingua, v. Slavi, Slavia, Slavonia. Scobko, v. Skopek. Scocecz, v. Skoóce. Scochowicz, v. Skochovice. Scors (Zhor?), vila deserta monasterii Aulae Re- giae (1292) 746. Scrzipel, v. Skfiple. Sezeczin, v. Stétín. Sczedrsik, v. Stedifk. Sdeinicz, Sdenicz, Sdenitz, v. Zdénice. Sderasiense monasterium, Sderasiensis ecclesia, Sde- raz, Sderaziense, Sderaziensis, v. Zderaz. Sdeslaus, Sdesslaus, v. Zdeslav, Zdislav. Sdeë (?), Zdenek, Śdesso de Strziewacz, v. Střevač. Sdirslaus, Sdirsislaus, v. Držislav, Drslav. Sdynca, v. Zdeňka. Sdyslaus, v. Zdislav. Sebastianus Vitkonis, canon. Pragensis, archidiaco- nus Boleslaviensis (1329) 795, 796. (1837) 194. (1338) 238. (1339) 287. (1841) 881, 417. (1843) 483— 486. — Frater eius uterinus Petrus, canon. Prag. — fr. monasterii in Gredis, confessor (1346) 808. Sebenbach, Sebenpach (1340) 304. Sebensteyner Stephanus, v. Stephanus. Seberch, v. Seeberg. Sedéice, Setschitz, Ratyborius de — (1295) 748. Sedelczan, v. Seléany. Sedelic, v. Sedlec. Sedlee, Sedlicze, villa monast. Siloensis (1226) 711. — wr Zedelce Antiquum (1226) 711. Sedlec (?), Zedloc, 1. d. 1. (1223) 713. Sedlec, Sedlicz, Sedlitz, villa hospitalis S. Francisci Prag. ultra oppidum Rzewnitz (1344) 588, 589. — Sedlitz, Zettlicz, Czedlicz, villa Boh. prope Cubi- tum (1344) 588. — Rector ecclesiae Albertus. — Cedlicense monasterium, Cedlicz, Czedelicz, Czedlicz, Czedliczense, Scedlicense, Sedelicense monasterium, Sedlicz, Sedlitz, monaster. ord. Cistersiensis Bohe- miae (1276) 734. (1292) 746. (1330) 797. (1333) 801. (1334) 30, 37. (1836) 112, 122. (1337) 168, 173. (1888) 212—914, 219, 228, 287. (1339) 805— 807. — Emler, Regesta Bohemiae. (1340) 806, 307, 316. (1341) 837, 340, 359, 360, 362. (1342) 448, 464. (1348) 505, 522. (1314) 559. (1345) 603, 604, 613. — Abbas (1310) 773. (1340) 322. Abbates: Hermannus (1188) 710; Walthelmus (Wol- temus) (1276) 784; Heydenricus, v. Heidenricus; Ulricus (1830) 797; Fridericus (mem. 1336) 112; Ortwinus, v. Ortwinus; Nicolaus, v. Nicolaus (1338 sq.); Johannes (1345) 603, 613. — Priores: Adam (1276) 734; Franciscus, v. Franciscus; Petrus (1338) 287; Lutolfus, v. Ludolfus; Hartmannus (1345) 603, 618. — Subpriores: Johannes (1276) 734. Conra- dus, v. Conradus (1336 sq.); Nicolaus (1838) 223; Lutolfus, v. Ludolfus; Ulricus, v. Ulricus (1342 sq.). — Cellerarii: Tylo (1336) 112; Johannes, v. Jo- hannes (1338 sq.); Heinricus (1345) 604, 613. — Portarius Rudgerus, v. Rudgerus. — Camerarii: Hermannus, v. Hermannus; Heinricus (1338) 223; Berchtoldus, v. Bertholdus. — Hospitalarii: Her- mannus, y. Hermannus; Johannes, v. Johannes; Frenczlinus, v. Franciscus (1338 sq.). — ma- rius Johannes, v. Johannes (1338 sg.). — Magister conversorum Nicolaus (1340) 307. — Custos Nico- laus (1345) 608. — Bursarii: Hermannus, v. Her- mannus (1838 sg.); Petrus (1345) 603, 613. Sedlec, Cedliczaer Fridericus, miles (1290) 742. Sedlerus, civis in Mysa (1312) 777. Sedliště, Sedlyscze, villa Bohemiae prope castrum Stara dictum (1340) 806. Seeberg, Seeberch, Seberch, castrum Boh. (1334) 848. — Seberch, Albertus de — (1279) 736. (1282) 737. (1290) 743. — Frater eius burggravius in Liznic; avunculus eius Hinco de Duba. — Alter(?) Alber- tus de — -(1803) 761. (1309) 771. — Patruus eius Albero, burggravius de Lyznyk; sororius eius Hen- . ricus de Wyra. Seefeld, Seveld, oppidum Austriae (1386) 126. Seeland, Selandia, Zéland, Ludovicus comes de — (1334) 1. — Zélande, Guillaume de Hainaut, comte de — (1334) 26, 28. Sefridus, v. Seifridus. Segedin, v. Szegedin. Segneus, Segnius, praepositus 8. Michaelis in castro Cracov. (1341) 383, 384. Sechoviee, Sechowicz, villa Boh. prope civitatem Byczov. (1334) 46. Sechsel, Sechslinus, v. Fridericus (1341 sg.). Sechslinus, incola Prag. (cc. 1315) 781. Seibot, Seiboth, v. Sibot. Seida, Sayda, Saydow, Zaydow, oppidum Misnae (1299) 752. (1300) 756, 757. (1341) 351. Seidel. Seidlinus, Seidil, Seydel, Seydlinus, Sidlinus, Sydlinus, Zeydlinus de Piesca, civis Prag. (cc. 1315) 782, : : — Sydlinus Pybraner, civis Prag. (ce. 1315) 781, 782. — Zeydlinus, civis Prag. (1334) 2. — Seidil, Seidlinus oc de Piesca, Piesk, Pyesca, Pyezk oc, civis Prag. iuratus Prag. (1384) 10. (1835) 57, 66. (1337) 185. (1888) 202, 204, 205, 210, 235. (1339) 295. (1340 v. 1341) 334. (1841) 358, 369, 407, 420. (1342) 410, 449, 478. (1848) 609. (1844) 694. (1845) 50, 612, 649—645. — Seidlinus sartor, civis in Budywoys (1384) 24. 

Strana 971
Index personarum et locorum. Seidel, Seidlinus, Sydlinus, iuratus Novae civitatis | sub castro Prag. (1334) 25. (1835) 73. (1336) 131. — Seydel, Seydlinus Glas (1336) 98. — Seydil Leytner, iuratus in Crunnab (1336) 852, — Zeydlinus institor, civis Prag. (1337) 185. — — incola in Usk super Lužnic fluv. (1341) 347. — Seydlinus, custos capellae domus fratrum ord. Teu- tonici in Drobowicz (1341) 348. — Sydlinus et Sydlinus dictus Striczco fratres monast. S. Augustini fr. Heremitarum in Tusta (1343) 546. — Sydlinus, civis Brunensis (1343) 531. — — Crapicz, consul in Munstirberg (1343) 536. — Seydlinus Knower, civis Prag. (1844) 595. Seidlitz, Zidlitz, Tyllo de — (1345) 635. Seidelmann, Seydelmann, Sydelmannus, civis, iuratus in Chuttis (1325) 790. (1344) 582. Seidenberg, Sydenberg, oppidum Boh. (1341) 370. Seifersdorf, Sifridezdorff, villa in ducatu Oppav. (1334) 17. Seifried, Seyfriede, iudex in Brux (1263) 816. Seifridus, Sefridus, Sifridus, cui curia in villa Luben & capitulo Bolezlav. locatur (1275) 732. Seisen, Leisen, villa iu territorio Egrensi (1314) 779. Seissenburg, castrum ducum Austriae (1836) 112. Sekyfany, Sekyrzan, villa Boh. (1253) 716. (1274) 732. Selb, oppidum in terra Egrensi (1335) 68. Selčany, Sedlčany, Sedelczan, aurifodinae in — (1837) 179. Seldeneck castrum (1341) 390. Selevecz, v. Zelivec. Seleyoue, v. Zelejov. Selchwicz, v. Zelovice. Selnicz, v. Želenice. Seloutky, Selautek, villa Mor. (1338) 219. Semanshuzen, (1343) 547. Semessiez, Semeschitz, v. Semoëice. Semirma, vinea, quae dicitur — (1227) 712. Semonice (?), Semnicz, Gyrud de — (1333) 802. Semosice, Semeschitz, Semessicz, villa Boh. (1341) 403. Semovitus, v. Zemovit. Semptey, Senice, locus in Hungaria (1886) 102. Senadiensis episcopus (electus) Galhardus, v. Galhar- dus. Senftenberg, Senftmberge, castrum Silesiae (1337) 148, — v. Zamberk. Seni, Seny (1344) 586. Senice, Senicz, villa in districtu Olomuc. (1336) 105. — Senycz, villa Mor. (1340) 305. (1341) 346. (1342) 430. — Zdislaus et Nicolaus fratres de — (1340) 306. — Frater eorum Philippus. — Senicz, Senycz, Philippus de — nobilis Mor. (1336) 105. (1340) 296. (1342) 439. — Uxor eius Anka; filius eorum Nahrad; fratres Philippi Nicolaus et Sdyslaus. — Nahradus de — (1340) 296. — Senicz, Senyez, Sdislaus de — (1340) 296. — Fi- lius eius Nicolaus. — Beno de — (1840) 296. — Uxor eius Ewa. — Nicolaus de — (1840) 296. — Uxor eius Offka. — Senice Malé, v. Senicky. 971 Senice, v. Semptey. . Seniéky, Senice Malé, Senycz Parvum, villa Mor. (1840) 323. — — — Weseborius de — (mem. 1340) 303. — Nepos eius Colda; relicta eius Katherina. Senkenberg, Senkenberk, Henricus de — (1338) 230. Senkvicz, v. Samikovice. Senomaty, Szenomat villa (1233) 713. Senyez Parvum, v. Seniéky. Senzich (1345) 649. Septem-Fontes, Septfontaines, Thomas de Septem- fontibus, testis testamenti Johannis regis Boh. (1338) 210. (1340) 322. — Gasbertus de Septemfontibus, canonicus Ilerdensis (1346) 676. Sepulchrum Domini, fratres et sorores ordinis Se- pulchri Domini monasterii in Zderaz et Světec, v. Zderaz et Světec. Serawin, villa districtus Wratislav. (1315) 605. Sergius, Terracinensis episcopus (1339) 262. Serrel Heindlinus, v. Heindlinus Serrel. Sesstaw, v. Zestov. Setschitz, v. Sedéice. Seveld, v. Seefeld. Seydel, v. Seidel. Seyfrid, v. Sifridus. dy Seyl im Bruch, hereditas in paludibus prope Brux civitatem (1842) 428. Seyn, Seynis, Johannes comes de — (1340) 311. (1341) 3 76. — Godefridus de — dominus in Homburch (1346) 694. Sezama, Sezema, Sezima, fr. Bvnonis de Clum . (1810) 773. — Zezema fr. monasterii Raygrad. (1341) 343. — Sezama de. Kaschowicz (1341) 382. — Sezama de Dolan, v. Dolany. — Zezema de Chilez, v. Chylce. — Sezima, Zesima de Wirtpa, v. Vrtba. Sezicina, (legendum est Sczicina, v. Stitín.). Sezima v. Sezama. Shechlinus, civis Prag. (1337) 146. — Cfr. Sechslinus. Shephler Heinlinus, v. Heinricus, Heinlinus Shephler. Schaar; v. Zdár. Schaerding, civitas Austriae Superioris (1836) 144. Schaf, Schof Reynezko (3343) 543. Schaiquiez, v. Čičovice (Čejkovice ?). Schailersdorf, villa Mor. (1338) 212. Schaltin, Scholtin in comitatu Lucemburg. (1342) 447. Scharf Petrus, iuratus Pilznensis (1343) 487, 503. Scharka Nicolaus, v. Nicolaus Scharka. Schaslavia, v. Čáslav. Schattau, Schattaw, Schattow, villa Mor. (1338) 212, 281 Schauenforst, Schawenuorst, Johannes de — (1337) 187. Schaumberg, Schowenberch, Hadeweich de — mater Heinrici de Rosenberch (1300) 757. — (?) Schaumberch, comes de — (1388) 226. Schaycz, v. Zaječí. J . Schaykowiez, Schaykwicz, v. Ciéovice (Cejkovice ?). Schazlauia, v. Cáslav. Schebetein, v., Zebétín. Scheckaw, v. Cákov. 122* 

Strana 972
972 Schefgasse Egrae (1345) 648. Schefrers, v. Štěkře. Schefs, curia Johannis, comitis Tirol. in comitatu Tirolensi (1337) 187. Schechlop, v. Všechlapy. Schekers, Wernerus de —, v. Štěkře. Schellenberg, Schellenberch, Schellenberk, Przibi- slaus de — (1341) 382. (1843) 496. — Filius eius Przibico de — (1341) 382. (1343) 496. — Dirslaus de — (1341) 382. Schelendorf, Lutherus de — fidelis et famulus Lud- wici ducis Silesiae et domini Legnicensis (1842) 458. Schellendorf, Nicolaus de — (1345) 631. Schellschiz, v. Žilošice. Schemnicz, v. Semnice. Schenberg, v. Krásná Hora. Schenckwitz, Schengwicz, Schenkwitz, v. Čenkovice. Schencho, v. Cenék. Schenk de Schenkendorf Heinricus (1336) 107. Schennach, v. Schónna. Schepfel Jan, iuratus Pontensis (1336) 101. Schestau, v. Zestov. Scheterwange Heinricus, civis Glacensis (1305) 764, Scherotitz, v. Zerotice. Scheycowicz, v. Ciéovice. Schiek Albertus, civis Schazslaviensis (1330) 797. Schichhof, v. Zichov. Schik, Schick (?) Schicke Marquardus, civis de Chuttis (1387) 178. (1344) 582. — Frater eius Franciscus. Schiltberg, Johann Czamborii von — ritter (1337) 16 3. Schindeler Arnoldus, civis in Schonberg (1332) 800. Schinkwitz, v. Cepkorice. Schiranowicz, v. Cernovice. Schirow, Siffridus, Sifridus de — pheodalis Silesiae (1345) 631, 638. Schlackenwerth, v. Ostrov. Schlada, Zletin, villa in terra Egrensi (1268) 725. Schligel, Drkolny, Blaga, Blage, Slegel, Plaga, mo- nasterium ord. Praemonstratensis in Austria Supe- riori (1258) 814. (1291) 744. (1307) 766. (1348) 550. (1346) 669. — Praepositus Nicolaus, (1343) 550. (1346) 669. prior Martinus, subprior Bernhardus (1346) 669. — Cfr. Drkolny. Schlatnigk, v. Zlatniky. Schlegel, Slegel, civis Minoris civit. Prag. (1337) 189. Schlesien, v. Silesia. Schlichtinger, Slichtinger Nicolaus, scabinus in Uzk (1335) 51. Schmolz, Jeschko von — (1337) 165. Schnitzer, Sniczczer Wisent, civis in Budywoys (1334) 24. Schober, Schobir Hentzmannus, v. Hentzmannus Schobir. Schoccow in districtu Wratislav. (1389) 281. Schof, v. Schaf. Schóllschitz, v. Zilo&ice. Scholtin, v. Schaltin. Schón, curia fratrum Cruciferorum cum rubea stella in Égra (1305) 768. Schönaue, Schonhouen, Reinard von — (1346) 691, Emler, Regesta Bohemiae. Schönbach, Schoenenbach, villa in terra Egrensi (1265) 723. (1291) 744. Schönberg, Schonenberch, mons iu terra Egrensi (1262) 722. — Pulcher Mons, Henlinus, clericus de P. Monte (1341) 844. — Schonberg, Schonenberg, Schonenberk, oppidum Si- lesiae (1324) 789. (1332) 800, 801. (1343) 543. — Iudex de — Hermannus (1332) 800. — Sumberk, Schonenberg, Schonnberch, civitas Mor. (1346) 653, 657. — Schoenberk, Johannes de — (1345) 611. (1346) 670. Schónbrunn, Schonenprunn, castrum monast. Wald- sassensi legatum (1314) 779. — de Schonenprunn Tuto et de Hertenberch, Taut de — iudex provincialis Egrensis (1307) 766. (1311) 775. (1314) 779. (1325) 791. — — Sehónburg, Schonburc, Hermann von — ge- nannt von Crumczow (1344) 596. — Schonburch, Fridericus de — (c. 1345) 608. — Ofr. Sumburk. —, v. Sumburk. Schónecken, Hartard, seigneur de — (1332) 429. Schóneich, Schoneich, villa Silesiae in districtu Novo- forensi (1345) 635, 638. Schonenberg, Schónenberk, v. Schönberg. Schonenburg, v. Schónhof. Schónfeld, Schoenvelt, villa Boh. capituli Wyssegrad. (1339) 253. — Schonfelt sive Tuchomy&l, villa Boh., v. Tuchomyil. — fSchonvelt, dominus de — (cc. 1316) 781. Sehónhof, Schonhof, villa Moraviae monast. in Pust- mir (1340) 324. (1341) 393. (1345) 608. — — curia monast. Welegrad. (1841) 388. — Schonenhof (non Schonenburg) Wilhelmus de — (1295) 748. Schonhouen, v. Schónaue. Schóninburch, v. Sumburk. Schónna, Schennach, Chunrat von — (1339) 261. Schonrested, Chunrad von — (1340) 304. Schónsee, Schonnsee, oppidum Bavariae (1834) 13. Schosnitz, villa Silesiae (1345) 604. Schossendorff, Zchosindorf, villa Bohemiae prope Lipam Bohemicalem (1341) 345. Schotkow, bona in — (1336) 117. Schotzitz, v. Skoëce. Schowenberg, v. Schaumberg. Schram Hertlinus, v. Hertlinus Schram. Schramm Nicolaus, civis Chutnensis (1340) 307. — Liberi eius Petrus et Agnes. Schramin, gener Schraminae Hertlinus incola Prag. (1839) 248. (1840) 301. Schrannin Hayla, v. Hayla. Schriticz, Schritiz, in Boh. (1346) 653, 657. Schure, Frydrich de — (1341) 381. Schurov, Schurova, v. Skuhrov. Schüttenhofen, Schutenhofen, Schutenhoven, v. Su- ice. Schuticz, curia monasterii Plassensis prope Wyraw villam (1307) 765. Schwaatz, v. Svétec. Schwaben (Suevia), terra Germaniae (1835) 59. Schuabinow, v. Svabinov. 

Strana 973
Index personarum et locorum. Schwanberg, Švamberk, castrum Boh. (1842) 480. — — Ratimfr a Bohuslav ze Švamberka (1254) 717. — — Schwanberk, Bohuslaus de — (1342) 479. (1344) 808 ;— Boleslaus (fortasse legendum est Bohuslaus), dominus in Merica (1342) 479. Schwarz, Swarcz Johannes, v. Johannes dictus Swarcz. Schwarzborn, Schwarczborn Heinricus (1345) 631. Schwarzburg, Swarczburg, Swarzburg, Schwarzburch Gintherus, Guntherus de — (1337) 159. (1345) 613. Schwarzenitz, v. Svafenice. Schwarzmoos, Schwarzmoz (1339) 291. Sehwedlerdorf, Swedlerdorph, Schweidlerdorff, villa in territorio Glac. (1334) 803. — C. plebanus de — (1269) 927. : Schweidlerdorff, v. Schwedlerdorf. Schweidnitz. v. Svídnice. Schwerta, Zwet in Silesia prope Luban (1387) 148. Schweintz, v. Sviny Trhové. Schweinschitz, v. Svinèice. Schwindschitz, v. Svinéice. Schynowe, villa Boh. monast. in Waldsassen prope Sacz (1291) 744. Schyranowicz, v. Cernovice. Sibot, Sibota, Seibot, Sipota, Sipoto, Sybotho, Sy- boto, Seiboth, testis (1291) 819: — Seibot Clepflein, civis Egrensis (1809) 771. — Syboto, sacerdos (1308—1317) 767. — — dictus Schepner, civis Chutnensis (1319) 783: — Siboto dictus Kelberk, iudex (iuratus) Kuthnensis (1330) 798. — Syboto, Sywotho, abbas monasterii S. Coronae (1336) 103. (1387) 154, 195. — Sybotho Coler, iuratus in Nova Colonia (1343) 544. — Sipoto de Kluczenicz, commendator ordinis Crucife- rorum cum rubea stella in Kluczeniez (1344) 588. — Sipota, fr. monast. fr. Heremitarum in Insula (1344) 564. Sicca, v. Sušice. | Sicilia, regnum (1346) 672, 673—676; rex, reges (1332) 845! — Reges: Conradus (1258) 720; Fridericus (1813—1318) 778; Robertus (1385) 78. Sicka, v. Sušice. Sidlinus, v. Seidel. Siegen, Sygene, 1. d. 1. (1344) 585. Sieradz, Siradia, dux Premislius (1835) 62. Siffridus, v. Sifridus. Sifridezdorff, v. Seifersdorf. Sifridi villa, v. Houžovec Dolní. Sifridus, aurifaber Egrae, (1281) 736. — fr. magister hospitalis in Cubito (1305) 763. — Siffridus de Hallis, fr. ord. Teutonici Egrae (1308) 770. — Sigfridus, praepositus monast. Chotieschoviensis (1812) 777. (mem. 1385) 82. — deHachenberch, civis (iuratus) Kuthnensis (1330) 798. — BSyffridus, Syfridus, custos eccl Wyssegradensis (1387) 176. (1340) 296. (1341) 397. (1343) 486. (1345) 612. — Syfridus de Copycz, scabinus in Luthmeritz (1341) 357. — Sigfridus, Siffridus, Zifridus, trater monast. Cladrub. praepositus in Thuskow (1343) 500. Sygenhoven, Friedrich von — (1287) 740. igfridus, v. Sifridus, Sichow, Sichowe, v. Zichov. 973 Silberzeiger, Silberczeiger Nicolaus, v. Nicolaus Silber- zeiger (1346) 702; Bilberzeiger Ulricus, v. Ulricus Silberzeiger. Silesia, Schlesien, ducatus (1335) 74. — duces (1842) 456. — V. etiam Bfeh, Bytom, Hlohov, Javor, Kozlé, Krnov, Lehnice, Můnsterberg, Oleš- nice, Opava, Osvětim, Ratiboř, Steinau, Svídnice, Těšín, Volov et Zahaň. Schyranowicz, v. vernovice. Simnutec, v. Sinutec. Simon, fr., plebanus in Miletin (1271) 728, 729. — Symon, civis Glacensis (1305) 764. — de Suppanowicz, fr. ord. Cruciferorum cum stella (1334) 35. — Philippi, nuntius regis Boh. ad papam (1334) 849. — Symon doliator, civis Prag. fideiussor (1337) 146. (1338) 205. — de Kostelecz, notarius publicus (1338) 239, — Symon, perpetuus vicarius praepositi Prag. (1339) 246. — praepositus Dokczanensis (mem. 1339) 288. — de Insula, civis Parisiensis (1340) 321. — de Erbipoli, canon. Prag (1341) 412. — Bymon institor, civis Prag. (1341) 418. — — civis Prag. (mem. 1341) 418, 419. — Uxores eius Anca et Agnes. lebanus de Giczin, Gyczyn, canonicus Prag. (1342) 428. (1348) 484, 486. (1344) 556. — genior lector fr. ord. S. Augustini frm. Heremit. (1343) 647. — fr. prior monast. ord. S. Augustini frm. Heremit. in Cracovia (1848) 547. — Symon der Nimmervoll (1343) 550. — presbyter de Brodecz (1346) 689. Sinutee, Simnutec, Synutz, Cynus villa Boh. monast. Ossec. (1840) 333. (1341) 351. Sinzenhofen (?), Sinczenhouen, Chunradus de — (1338) 239. Sion, Syon Mons, v. Strahov. Sipota, v. Sibot. Siradia, v. Sieradz. Sirkes, Sirckes Arnolz (1328) 230, 232. Sitinez (Zilenice?), villa Boh. ad ecclesiam in Po- tech prope Drobowiz pertinens (1268) 726. Sittauwer Johannes, v. Johannes Sittauwer. Sittavia, v. Žitava. Sittin, Nicolaus de — (1339) 283. Sitzgras, v. Cizkrajov. Skála, Skale, villa Boh. dominorum de Rosenberch (1834) 4. - Skalice, Scalicz, Zcalicz, Budimerus et Natko (Nacko ?) dicti de — (1324) 789. (1332) 800. — Filius Budi- miri Jerusius; uxor Budimiri Katherina (1332) 800 — Adoldus de — (1345) 613. Skály, Skaly, Wilhelmus de — (1345) 647. Skirla, v. Skrle. Skoéce (?), Scocecz, villa Boh. (1345) 608. — Scoczecz, Schotzitz, Skoczecz, Jaroslaus (Jarozlaus) de — (1336) 139. (1389) 254. (1348) 482. (1346) 668. — Filius eius Raczko, Ratzico. — Fratres eius Otto de Rupaw, Drizlaus de Junym (1386) 141. — Scocecz, Albertus et Engelhardus, filii Glonglini de — (1345) 607. Skochoviee, Scochouicz, Skochowicz, villa Boh. (1342) 453, 457. 

Strana 974
974 Skřiple, Scrzipel, Miroslaus et Swacho, fratres de — (1346) 871, 872. — bona in — (1346) 871, 872. Skuhrov, Schurova, villa Boh. monast. Aulae Regiae (1292) 746. — Skuhroy, oppidum Boh. (1335) 90. Skyrl, v. Skrle. Slabco, v. Slávek. Slakenwerd, v. Ostrov. Slané, Slany, Slany, Schlan, Slana, civitas Boh. (1336) 851, 852. — provincia, districtus, territorium (1337) 172, 184, 193. (1341) 351. (1345) 606. — Slana, Nicolaus de —, v. Nicolaus; Ulricus de — v. Ulricus. Cfr. Slanerus Ulricus. — Slanerus Ulricus iuvenis et antiquus, cives Prag. (1345) 642. Slaniwor (Slavibor) de Gimlin, v. Jimlín. Slapanicz, v. Slapanice. Slapy, Zlapich, villa Boh. monasterii Aulae Regiae (1292) 745. — Slaps, aurifodinae prope — (1339) 264, 266. Slatina, Zlatim, villa Boh. monasterii Aulae Regiae _ rope Chocznam (1292) 745. atein, Lathein, villa Mor. (1343) 489. — Slatyna, Nicolaus, plebanus de — (1340) 305. ohannes de (1341) 407. Slávek, Zlauco, filius Borsonis de Risemburk (1272) — Slawko dictus Beran (1337) 175. — Slabco de Radhina, v. Radina. Slavětín, Slawetin, mensura Slawetinensis (1340) 331. Slavi, Sclavi (887 v. 888) 708, 709. Slavia, Slaviae dux Otto, v. Otto (1337 sg.) Slavibor, Slauiwor de Gimlin (1295) 748. — Slayborius de Knyenicz (1341) 424. Slavkovice, Slawkowicz, villa Boh. villicationis Ca- myczensis (1386) 145. Slavonia, Sclavonia (1346) 584; Slavoniae banus Mi- meth (1835) 89; sclavonica lin ngua (1846) 684. Slawatin (Slavétin®), domini — (1842) 466. Slawkinwerd, v. Ostrov. Slayborius, v. Slavibor. Sleben, v. Žleby. Slegel, v. Schlegel. Sleiden, Sleyda, Sleyden, castrum (1344) 587, 588. — Sleyda, Conradus de —, Conrad von — con- sanguineus Johannis regis Boh. (1336) 129. (1337) 150, 158, 159, 188. (1338) 230. (1341) 878, 381, 412, 867. (1342) 433, 438. (1344) 556, 587, 588. — Uxor eius Johanna, Jennet. — — Sleyda, Sleyden, Wilhelmus de — (1336) 131. (1346) 691. — — Diederich von — Thierry de — dominus de Junkenrad (Jungkenrat) (1343) 536. (1344) 687. — Uxor eius Bety. — Sleyda, Henricus dictus de Lesczan (1346) 699, 700. Slewen, v. Žleby. Sleyda, Sleyden, v. Sleiden. Slibnik Pacoslaus, fideiussor regis Poloniae (1385) 85. Slichtingen, v. Schlichtinger. Emler, Regesta Bohemiae. Slinitz, Slynitz, Heinricus de — (1345) 611. (1346) 670. Sloup, Slupa, Ditricus de — (1340) 317. Sloupnice, Slupnicz, Zlupnicz, villa Boh. monast. Aulae Regiae (1292) (1335) 48. Sloupno, Slupna, villa Boh. (1334) 46. Slovany, Slowany, villa Boh. monasterii Siloensis (1226) ) Slowicz, lovice. Slupa, v. Sloup. Slupna, v. Sloupno. Slupniz, v. Sloupnice. Slychkenzdorf, Michael de — (1337) 195. — Uxor eius Gysla. Slynitz, v. Slinitz. Smeëice, Smeczicz, Czirnaco de — familiaris epis- copi Olomuc. (1335) 279. Smil, „pater Castolai et Henrici, nobilium Boh. (1233) — Smilo de Letewitz, v. Letovice. — Zmilo, Szmilo, Sznislo de Luchtenbergk recte Luchtenburg, Luchtenburch, Luchtenburk, v. Lich- tenburg. — Smyl de Mseny, v. me. — Smylo de Chyniez, Wchyniez, v. Vchynice. — de Vethovia, Vetovia, v. Bítov. ymi — de Oberzes, v. Obřany. — Zmylo, frater Engelschalei de Svnnenberch, v. umberk. Smilenheym, v. Výzovice. Smilovice, Smilowicz, villa Boh. monasterii Siloensis (1926) 711. Smolnice, Smolnicz, villa Boh. (1337) 193. Smoletele, Smolotil, Smolotyl, Enuglinus de — (1836) 144. Smolz, Smolcz, Smoltz, Jesco de — (1339) 279, 280. (1345) 638. Smrénd, Smrczna, rivulus Boh, in bonis monast. Siloensis (1238) 714. Smrdov, Smrdow, villa Boh. monasterii Siloensis (1226) 711. Snéhü$, Znyhuschius et Mathias fratres de Pelewicz (1343) 489. Sniczczer, v. Schnitzer. Snihotice, Snihoticz, villa Mor. (1334) 31. Snoyma, v. Znojmo. Sobco, Sobko, v. Sobek. Sobédruhy, Sobiedruhy, Sobijedruhy, villa Boh. (1334) 32. (1335) 48. (1387) 193. Sobéhrd, Zebcherdus, nobilis Boh. (1253) 814. — Sobiehrdo, Sobyeherdus, prior monasterii in Wi- lemow (1335) 49. (1389) 281. — Sobyehirdo de Scabor, vicepurchravius Prag. (1339) — Sobehirdo, Sobiehrd de Otaslawicz, Ottazlavicz, v Otaslavice. Soběchleby, Sobechleb, Sobyechleby, villa Boh. (1335) 48. (1344) 570. Sobek (i. est. Soběslav), Sobco, Sobko, frater mona- sterii Sderasiensis, plebanus in Mesyerziecz, prae- positus eiusdem monasterii (1334) 95. (1835) 74. Sobénice, Sobienicz, villa Boh. (1837) 172. — Sovinice, Sowinycz, Nicolaus de — (1340) 317. Sobésin, cfr. Zobyzin. 

Strana 975
Index personarum et locorum. Sobotka, civitas Silesiae (1336) 129. — Sobodka, Sobotky, civ. Boh., Benessius de Warten- berch dictus de — (1346) 652—654, 656, 657, 689, 690. - Sobotovice, Sobutouicz, Hannus de — (1341) 348. Sobyeherdus, Sobychirdo, v. Soběhrd. Sockel, Heinricus pistor dictus — (cc. 1315) 781. Soezil, iuratus Lunensis (1314) 779. Sohrau, Zaar, oppidum Silesiae (1339) 278. — Cfr. Sarau, Sarow. Soissons, Jean de Hainaut comte de — (1384) 26, 28. Sokol, Jesco dictus Sokol (1341) 417. Sokoleč, Zokolczy, villa Boh. ad castrum Poydibrad pertinens (1345) 639. Solgraben, fossatum dictum — iuxta Horawicz (1344) 7 513. Solnice, Solnicz, oppidum Boh. (1335) 90. Sommerburg, v. Ronovec. Sommerfeld, Sommerfeldt, Liutoldus de — feudalis Silesiae (1345) 635. Sonnberg, v. Zumberk, Svnnenberg. Sonnenberg, Sunninberge (1236) 713. Sonnenwald, cfr. Sunnenwald. Sophia, abbatissa monast. S. Georgii in castro Prag. (1800) 767. (1828) 793. (1335) 83. (1838) 217. (1845) 606. — Soror eius Margaretha, mater Agnetis. — uxor Henrici dicti Czoboch, civis Kadenensis (1827) 841. — abbatissa in Vrowental (1336) 122. (1841) 340. Sopuś, Sopussius de Praga, civis Prag. (1336) 100. Sor in Burgundia (1334) 37. Sorees, villa comitatus Lucemburg. (1340) 316. Sourines in comitatu Lucemburg. (1342) 447. (1343) 527, 552. Soušky, Susskach, villa prope Konařovic (1344) 591, 592. Sovinice, Sowinycz, Nicolaus de — (1340) 817. — Cfr. Soběnice. Spaczmannus iuvenis Theodericus, v. Theodericus. Spanheim (Sponheim?), iudicium in — (1336) 130. — Johann von —, Johannes comes de — (1822) 787. (1824) 789. — 'Walramus comes de — (1340) 321. (1345) 643, 644. Sparenberg, Sparenbergk, castrum prope Confluen- tiam (1327) 792. — — Petzoldus de — (1827) 792. Sparneck, Spareneck, Rudgerus de — (1257) 720. — Rüdiger, Pabo, Heinrich und Arnold brüder von — (1287) 739. — Pabo de — (1296) 761. — Filius eius Johannes. Spaur, Spowr, v. Burgstall. Speier, Spira, civitas Germ. (1310) 774. Speytel Nicolaus, v. Nicolaus Speytel, iuratus Pilz- nensis (1843 sq.). Spielberg, Spilberch, castrum Mor..ante Brunnam (1300) 754. (1340) 316. — Capella in castro — (1300) 754. . Spinitz, rector eccl. in — Divinus (1814) 779. Spira, v. Speier. S. Spiritus, v. S. Saturninus. Spitigneus, v. Spytihněv. Spitimír, Spitimirus, v. Spytimír. Spitzberg, Spizcenberg, mons prope civitatem Pon- tensem (1336) 101. . Starceko 975 Sponheim, v. Spanheim. Spowr, v. Burgstall. Spran, Theodricus de — czudarius, zudarius Brun- nensis (1334) 31, 32. (1337) 199. (1389) 275. (1342) 469. (1845) 647. Spytihnév, Spitigneus, dux Boh. (mem. 1341) 380. Spytimír, Spitimirus, Spitko, castellanus Cracovien- sis (1335) 63, 74, 85. Srbice, Zirbitz, villa Boh. monasterii Dogzanensis (1836) 139, 140. Sremmin (Schrümmin?) uxor Rudlini, civis Prag. dicta — (1837) 146. Sreipin, domus ord. Teutonici in —, v. Repín. Srub, Zrub, silva prope Chocznam versus Mutam (1292) 745. | Sstiepanow, v. Stépanov. Stabnitz, Stebnitz, villa in terra Egrensi (1297) 751. Stadel, villa in terra Egrensi (1268) 726. Stadtlin, Poppo, civis in — (1314) 779. Stahlberg, Stahlburg, Stalberg, castrum Germaniae (1322) 787. (1338) 229. (1342) 465. Stahleck, Staleck, castrum Germ. (1322) 787. (1338) 999. (1342) 465. Stahrnitz (Starnice?), villa Mor. Hertneidi de Liechtenstein (1334) 5. Stainckirch, v. Steinkirchen. Stams, monasterium in comitatu Tirolensi (1336) 130, 139. — Abbas de — (1331) 843. Stanco, v. Stanislav, Stanék. Stanislav, Stanislaus, civis Znoymensis (1384) 7. (1844) 597. — Staněk, Stanco de Dobronicz (1338) 230. — Stanislaus de Zar, v. Ždár. . Stanislava, Stanizlawa (1341) 338. Stankov, Stanckaw, villa Boh. monast. in Chotie- schow (1272) 730. — Witla de — (1272) 730. tiwecz de Hersstein. Stará, Stara, munitio in — castrum et villa Boh. (1340) 806. — Arnustus de — (1340) 806. — Uxor eins Adliczka; filius eius Arnestus, decanus (postea episcopus et archiepigco us) Prag. — Ofr. Hostín. icolaus, v. Nicolaus Starcho (1886 sq.). Staré, Stericz, villa Mor. (1343) 522. — — Sterycz, Bohush, Bohussius de — (1335) 54. (1340) 306. (1340—1346) 315. — — Ozuscrawius presbyter de — (1346) 665. Staré Místo, Antiquum Gytschin, Gytzin, villa Boh. ad castrum Welusch pertinens (1327) 841. (1837) 853. Stargard, villa Pomeraniae (1305) 822. Starkoč, Starcoko Nicolaus, v. Nicolaus Starcocz, Star- coko (1339 sg.). Stašov, Staschov, nemus monast. Chotessov. (1346) 668. Staules (1344) 573. Stavelot, l'église de — abbatia de — (1337) 209. Stderas, v. Zderaz. Stebno, villa Boh., rector eccl. Johannes (1337) 194. Steg (1342) 465. Steglinus, v. Margaretha. Steheléeves, Stehelcewes, villa Boh. (1345) 648. — Germanus eius Pro- (1335) 68. 

Strana 976
976 Stein, oppidum Austriae (1252) 812. : — castrum Heinrici de Plauen dicti Reuss (1330) 796. — Staym, castrum comiti Goritiae a ducibus Austriae obpignoratum (1336) 138. — Stain, Ott von — (1335) 52. Steinau, Stinavia, Stynavia, civitas Silesiae (1388) 998. (1845) 636. — — ducatus Silesiae (1336) 108, 109. (1388) 215. — — dux —, Stinaviensis dux (1330) 75. (1337) 164. — dux, dominus Stynaviae Johannes, v. Johannes. — Stynavia, advocatus de — Nicolaus (1337) 164. Steinkirchen, Stainckirch, Walchynus de — (1279) 735. — Fratres eius (?) Bruno et Wernherus. Steinlinus Albertus, v. Albertus Steinlinus. Steléeves, v. Stehelóeves. Stenay, (1345) 646. Stenco (legendum est fortasse Scenco), Čeněk? Stepanow, Stephanau, v. Štěpánov. Stephansdorf, villa Silesiae in districtu Novoforensi (1345) 635. Stephanus, papa VI. (887 v. 888) 708. — presbyter, legatus Stephani papae VI. ad Swento- lcum et Sclavos (887 v. 888) 708. — E monasterii Altovadensis (1291) 744. — Veronensis episc. (1325) 836. — testis Lunae (1334) 16. — abbas monasterii Welegrad. (1336) 96. — institor, chramer, iuratus Maioris civitatis Prag (1335) 57, 66. — dux Bavariae (1835) 58. (1339) 261. (1845) 647. — filius Lachk, castellanus in Wiswar, de Beren- chech et de Bolundach (1336) 103. — antiquus protonotarius tabularum terrae, consilia- rius regni Boh. (mem. 1338) 244. — terrae Boh. notarius (1336) 156, 157. (1387) 187. (1338) 211, 212, 918, 230. (mem. 1842) 479. — Filii eius: Henricus, praepositus Prag. Jesco et Nicolaus fratres de Thetyn (1342) 479. — natus Henrici de Eysgrube dicti Rauscher (1337) 192. — dictus Sebensteyner (1387) 192. — capellanus (1339) 276. — magistri Stephani Petrus, vicarius Olomuc. eccl. (1840) 326. — Yngrami de Chunicz (1341) 345. — de Chunowicz (1341) 388. — de Parkwitz (1841) 401. — Divissii, civis Prag. (1342) 465. — Claromontensis episc. (1342) 865. — Luciae, possessor curiae ante Brodam Teutonica- lem (1343) 492. Stépán, Sthepan de Schechlop (1848) 494. — prior monasterii in S. Corona ord. S. Augustini fra- trum Heremitarum (1343) 547. — canon. Prag. (1345) 632. — de Sterenberch, v. Sternberg. Stercz, v. Starč. Stercza, Tammo ritter von — (1337) 164. — Heinricus de — (1345) 681. Stericz, v. Starč. Sternberg, Stermberch, castrum Mor. (1832) 846. domini de (1272) 818. — Sternberch, Sdeslaus de — (1263) 814. (1262) 815. v. Zdeněk? Emler, Regesta Bohemiae. Sternberg, Sterenberch, Stephanus de — (1338) 226. (1839) 276. — — Sdeslaus, Sdezlaus de — Mem. (1332) 846. (1336) 99. — Filius Sdenco (mem. 1332) 846, 847; filii vivi: Stephanus, Jaroslaus, Albertus et Mat- thaeus (1332) 846, 847. — Relicta eius Margaretha (1332) 846, 847. — — Sternberc, Sternberch, Jarozlaus et Albertus fratres de — (1343) 508, 551. — Jaroslaus de — (1345) 622. — Sternberch Jacobus, v. Jacobus. — Stermbergch, de — Agnes et Flyzabeth, moniales monasterii S. Clarae in Olomucz. (1332) 846, 847. Stetindorf, v. Troskotovice. Stetynensis dux Otto, v. Otto. Sté£ov, Stezov, villa Boh. (1341) 338. Sthremesna, v. Třemešná. Stiberius, Stiborius, v. Ctibor. Stínava, Stinavia, v. Steinau. Stinche, civitas Hungariae (1336) 102. Stiria, Styria, terra, ducatus (1806) 764. (1836) 99. Dux Ottakarus, v. Pfemysl Ottacarus. — Scriba Stiriae Witigo (1252) 812. Stizlaus, v. Zdislav, Mstislav. Stockeich, villa, ubi sunt bona monasterii Waldsas- sensis (1290) 742. Stodel, v. Stadel. Stody, Stod, oppidum Boh. (1335) 82. Stohniw, sacerdos (1270) 728. Stochov, Stochow, villa Boh. (1340) 311. Stojslav, Styslaus de Hostowlicz, v. Hostovlice. Stoklasa, Stoklassa, Pesco dictus — (1346) 689. Stollo Nicolaus, civis in Budywoys (1334) 24. Stopitz (Stopice?), villa Boh. (1346) 667. Stoppen Johannes, pheodalis Silesiae (1345) 635. Stormaria, dux Adolfus (1189) 809. Stowlno, v. Stvolny. Stoyslaus, v. Stojslav. Straconicz, v. Strakonice. Strahov, Mons Syon, Strahovia, monasterium ordinis Praemonstratensis prope Pragam (1339) 286. (1340) 300. (1343) 549. (1345) 619. — Canonici: Hildgerus (1339) 287. Aegidius Rudgeri (1344) 600; Johannes Jacobi (mem. 1344) 575. Strachotice, Raussenbruck, Rausenbruk, oppidum Mor. (1342) 463. — — Jenezo et Benessius fratres de — (1342) 463. Strachotin, Trachtin, Tracht, oppidum Mor. (1334) b. Strachowitz, locus in districtu Wratislav. (1345) 631. Strakonice, Straconicz, Straconitz, Strakonicz, Stra- konitz, civitas et castrum Boh. (1345) 617, 618, 620. — Monasterium in — (1335) 52, 53. (1387) 163. — Prior domus Straconicensis Mathias (1337) 163. — Wilhelmus de — (1334) 4. (1340) 319. (1844) 573. (1345) 617, 618, 620, 647. Strálek, Stralec, Thobias, Tobyas de — (1885) 186. — Sbynco, Zbyniek de — (1340) 302. (1342) 450. — Cfr. Drahotúš. Stras, v. Stráž. Strasberch, v. Strassberg. Strascha, v. Strážka. 

Strana 977
Index personarum et locorum. Strassberg, Strazberc, advocati de — Reimboto et Erkenbertus (1249) 715. — Strasberch (1336) 105. Strassburg, Argentina (1346) 696, 752. Straubing, Straubinga, civitas Bavariae (1336) 126. Straubinger, Strawbinger Wenceslaus, v. Wenceslaus Straubinger. Straupitz, v. Stroupeć. Strazberc, v. Strassberg. Strazsie, feudalia bona in — (1341) 347. Straż, Stras, oppidum Boh. (1335) 90. Strázka, Strascha, plebanus in — Hermannus (1341) 339. Středa, Neumarkt, Novum Forum, civitas Silesiae (1339) 288. (1340) 829. (1341) 409, 410, 416. (1345) 633. — districtus (1341) 410, 416. Streganowitz, villa Silesiae (1337) 163. Strehlen, Strelin, civitas Silesiae (1886) 129. (1337) 153. (1339) 283. (1348) 538, 539. Střelice, Strelitz, dux de — Albertus (1335) 75. (1337) 155, 157, 164. Strelin, v. Strehlen. Střevač, Strziewacz, Sdesso de — (1340) 806. Stiibro, Mies, Mysa, Myza, civitas Boh. (1312) 777. (1337) 188. (1342) 470 - 472. — Cives de M. nomi- nantur (1312) 777. — Hospitale S. Katherinae in — (1342) 470 -472. — Plebanus fr. Franciscus (1834) 36. (1344) 588. Strigonium, Ostfihom, Gran, civitas Hungariae (1336) 102, 103. (1337) 201. — Dioecesis (1345) 870. Archi- episcopus (1336) 103. — Archiepiscopus Chanadinus (1335) 89. (1337) 200. Strimitz, Strimus, villa monast. Ossec. (1341) 361. Strkovee, Strkowecz (1342) 466. Sürnisté, Styrnitsch, Prsediwoyus dictus — (1345) 647. Stropnice, Strobnitz, oppidum Boh. (1279) 735. — — Albertus de — (1279) 735. — Uxor eius Pe- ironella; filii eius Hogirius et Albertus. — — villa Boh. (1340) 307. — Plebanus Thomas (1340) 308. Stroupeč, Straupitz, Strupch, Struphs, villa Boh. monasterii Waldsassensis (1292) 744. (1295) 750. Strumen, Martinus molendinator de — (1340) 303. —— Uxor eius Margaretha. Strunkovice, Strunkowycze, villa Boh. ad Baworow pertinens (1334) 4. truphs, Strupch, v. Stroupeć. StruZnice, Ztruzenicz, Ztruzeniz, Zawissius de — (1281) 736. (1282) 737. Strziesiewoyus, v. StfeZivoj. Stuck, Stucko, Stuk, Anderlinus, Enderlinus, v. An- derlinus, Andreas (1343) 651. — Stuck (1844) 596. — Jaksch, v. Jaxo Stukco; Mixo, Nicolaus St., v. Ni- colaus. Studnice, Studnitz, villa Mor. (1342) 450. tuk, Stukco, v. Stuck. Stumpf, Stumpfo, Stumpfones fratres de Lichten- Stat Conradus et Johannes (1340) 314. Sturm Martinus, fr. ord. Teutonici in Drobowicz (1341) 348. Stvolny, Stowlno, villa Boh. (1337) 191. Stybor, Śtyborius, v. Ctibor. 977 Styrnitsch, v. Strniště. Styrov, Styrow, villa Boh. (1838) 203. Suatozla (Svatoslav?), villa Boh. monasterii Aulae Regine (1292) 746. Subjudaea, v. Praga. Sucin, Andreas de — (1272) 730. Sudek, Sudco de Drehoticz (1341) 382. Sudelfleisch Leupoldus, iuratus in Nova Colonia (1348) 544, Sudka, uxor Jandae de Hlawen (1339) 256. Sudniez prope Brunnam, ubi vinea fratrum ord. Teut. (1295) 749. Sudoměř, v. Sandomét. Suentepuleus, v. Svatopluk. Suevia, Svevia, mercatores de — (1337) 200. — Sueviae dux Conradus, rex Jerusalem, v. Con- radus. Suchdol, villa Boh. (1346) 667. Sulcau, Sulcow, v. Sulkov. Sulejovice, Sulevice, Zulewicz, Pessco de — (1341) 379. — — Sulwicz, Paulik de — (1251) 811. Sulek, Szulko de Elkersdorf (1343) 494. Sulislav, Sulislaus, nobilis Boh. (1238) 714. Sulwicz, v. Sulejovice, Sulevice. Sulkov, Sulcau, Sulcow, villa in districtu Oppar. (1340) 319. Sulz, Fridericus dictus -— v. Fridericus. Sumerburk, v. Ronovec. Sunnenwald, Sonnenwald (?) (1281) 787. Sunnhof (1341) 379. Sunninberge, v. Sonnenberg. Supi Hora, v. Gejersberg, Kyśperk. Suppanowiez, v. Zupanovice. Suronensis episcopus Qualtherius (1319) 784. Susskach, v. Sou&ky. Susice, Schüttenhofen, Schuttenhofen, Schuttenhoven, Sicca, oppidum Boh. (1314) 779. (1336) 110. (1337) 183. (1339) 860. (1341) 382. (1344) 573. (1345 625. — Iudex antiquus de Sicca Jacobus (1344) 578. — monasterium ord. S. Augustini fratrum Heremi- tarum (1335) 67. (1339) 274. (1845) 625, 627. — Buzichcz, villa Mor. (1344) 583. — Jeroslaus et Dluhomilus de — (1344) 583. — Jutta, relicta Ruperti quondam dicti de — (1844) 583. — Filii eius Dluchomilus (Dluhomilus) et Ja- roslaus. Suzelicz, v. Žiželice. Suzichcz, v. Sušice. Svach, Swacho, filius quondam Pesconis Sawidonis, civis Prag. (1340) 319. Swaissinge, v. Svojšín. Swamberch, v. Schwanberg . Swarcz Johapnes, v. Schwarz. Swarcza, v. Svarcava. Swarczburg, v. Schwarzburg. Svafenice, Swarzemicz, Rudlinus de — (mem. 1336) 5 6. — Schwarzenitz, Zwarenicz, Zwarmerycz, villa Boh. prope Lithomierycz (1262) 814, 815. Svatanec, Svatomír, Swatancius, Swatomirus, bur- Sarius monast. Brewnov. (1839) 249. (18341) 336. (1342) 475. 123 

Strana 978
978 Svatislav, Svatoslav, Swatosslab, iuratus in Crun- nab (1336) 852. — Swatoncius, Zwatoncius, Gretz (1270) 728. Svatobor, Swantiborius de Bludow (?) (1340) 312. — villa Boh. ubi ius patronatus eccl Ossec. (1841) 361. Svatomír, Swatomirus de Bejcko, testis (1272) 730. — Swatomirus de Nemczicz, v. Němčice. — confer etiam Svatanec. Svatopluk, Suentepulcus, Swentoplcus, princeps Sla- vorum (873) 706—708. Svatoslav, Swatoslaus de Przistupin (1834) 34. — Swathoslaus de Domazliez plebanus (1337) 167. — Swatoslaus, filius Woyslai, incola Pragensis (1346) 609. — $Swathoslaus, clericus Prag. dioecesis, natus quon- dam Petri dicti Hlawnye de Podskalo prope Pra- gam (1345) 619. — Swatizlaus, Swatizlaw, plebanus eccl. in Polna (1282) 727. — Swatizlaus de Môdritz, v. Modfice. Swayncz, Sweincz, v. Sviny. Swedlerdorph, v. Schwedeldorf. Swelis (1338) 220. Sweneza, Swenza, palatinus Pomeraniae (1805) 822. Swendczguet Paulus, v. Paulus Swendczguet. — Nicolaus, v. Nicolaus Swendczguet (1844) 5956. Swentoplcus, v. Svatopluk. Swetbor, v. Svatobor. Světec, Schwaatz, Swetecz, Swietetz, monasterium monialium ord. S. Sepulchri Jerosolimitani in — (1337) 179. (1348) 547. — Prior Gallus (1344) 584; procurator monasterii Otto (1343) 547. Světlá, Swetla, villa Boh. ubi domus fratrum hospi- talis S. Johannis Bapt. Jerosol. (1345) 616. Světlík, Kirchschlag, Chirchslag, villa Boh. (1291) 819. Svevia, v. Suevia. Svevus, Swevus, (1835 sq.) magister scholarum in Henricus, v. Heinricus Swevus Svídnice, Śchweidnitz, Swidnicz, civitas et princi- | patus Silesiae (1835) 49. (1345) 618, 664. 621. (1346) — — Schwednitz, dux, dominus de — (1837) 164. | (1841) 400. (1345) 634. — Dux Bolco, Bolek; Heinricus (1337) 152. Swietetz, v. Světec. Swinco, Swinko, v. Zbyněk. Svinčice, Schwindschitz, Schwinschitz, Swinczicz, Swi- schitz, villa Boh. monasterii Ossec. (1341) 351. (1342) 445. (1343) 493. Svijany, Swinan, villa Boh. monast. Gredic. (1345) 808. Svinětice, Zwynnyeticze, villa Boh. ad Baworov per- tinens (1334) 4. Swinko, v. Zbyněk. Swinschitz, v. Svinčice. Swirezowecz, v. Svréeves. Sviny Trhové, Schweinitz, Seine, Sweinitz, Sweynez, — Sweyncz, Woko de — (mem. 1339) 261. — Filia eius Ludmilla; filii eius Wylhelmus de Lantstein et Ja- roslaus de Borowan. - Bolko, v. Schweintz, Swayncz, oppidum Boh. (1314) Emler, Regesta Bohemiae. Sviny Trhové, Sweincz, Zawissius de — (1338) 220. — Plebanus in — Gotfridus (1340) 327. Svítava, Zwittau, Czwytauia Maior, oppidum Mor. (ce. 1300) 752. Synnenberch, v. Zumberk. Swogiewiez, Svojetice (?), Horczko de — (1345) 620. Svojnice, Zwoynycze, villa Boh. ad Baworow perti- nens (1334) 4. Svojslav, Swoyszlaus, pater Thobiae de Benezchow (mem. 1334) 18. Svojsin, Schweissing, Swaissinge, Beneda de — (1312) TU. Swrczow, v. Svréov. Svré, Swrezo de Nasile (1335) 50. — Frater eius Marquardus. Svréeves (?) Swirczowecz, Poto de — (1339) 254. Svréov, Swrczow, Sbinco de — (1836) 105. SvrZno, Swyrssna, Bohussius de — (1842) 480. Swychow, v. Svihov. Swyrssna, v. Svr£no. Syboto, v. Sibot. Sybydat, v. Cividale. Sydelmannus, v. Seidelmann, Seidelmannus. Sydenberg, v. Seidenberg. Sydlinus, v. Seidel, Seidlinus. Sygene, v., Siegen. Syloe, v. Zeliv. Syna (Sinai?) mons (1342) 463. Synutz, v. Simmutec, Sinutec. Syndemannsdorff, bona in — (1237) 714. Sytavia, civitas, v. Zitava, Zittau. Sytenicz, v. Zitenice. Sytomir, v. Zitomif. Syttavia, v. Zitava. ' Sytten, Nieolaus von — civis Wratisl. (1341) 410. Sywicz, Nicolaus de — burggravius (1345) 622. Sywotho, v. Sibot, Seibot. Szegedin, Zegedinum, castrum Hungariae (1338) 209. Szenerede (1342) 463. Szenomat, v. Senomaty. Sznizlo (recte Smilo) de Luchtmburgk, v. Lichtenburg. Szukob, v. Zichov. Szulko, v. Sulek. 8. Samikovice, Senkvicz, villa Mor. (1343) 531. — Schenkwicz, Weitlinus de — (1335) 61. Šárka, Zarca, ubi Ugesdetz villa praepositi Prag. (1334) 7. Šebek, Schebco, Hannes incola in Leutmericz (1339) 294. Šebětín, Schetein, Zebiteynie, villa Mor. (1342) 463. Šelnberk, v. Schellenberg. Šemnice, Schemnicz, ubi curia monast. Ossec. (1341) 351. Šimonice, Schimonitz, villa Boh. monasterii Siloensis (1226) 711. Skopek, Scopco, Swinco et Alschico fratres Scopcones e Duba, v. Dubá. Skrle, Skirla, Skyrl, villa, civitas nova monast. Ossec. (1341) 850, 351, 354. (1348) 507, 617. 

Strana 979
Index personarum. ei locorum. Slachov, Sclachow, rubetum prope Welislauin (1341) 336. Šlapanice, Slapanicz, villa Boh. (1334) 32. — Lapanicz, Nicolaus de — (1339) 286. Slovice, Schlowitz, Slowicz, villa Boh. (1343) 482, 483. — — Slowicz, Prothywa de — (1343) 482, 483. Stediik, Sczedrsik, Tschedrzik, villa Boh. praeposi- turae Wyssegrad. (1343) 501, 505. Štěchovice (?), Tsechowicz (1292) 745. těkeň, Czeken, Bosco (legendum est Basco) de — (1344) 573. Stékre, Schekers (legendum est Sthekers) Minhardus de — (1336) 103. — Uxor eius Wysslava. — — Wernerus de — cliens (1339) 264. Stépán (Stephanus), Sthepan de Benesiz (1251) 811. Štěpánov, Stepanow, oppidum Boh. (1274) 732. — Stefanau, villa Mor. (1340) 312. — Sstiepanow, plebanus in — Henricus (1345) 648. Stépanovsko, Czepanobzk, villa Boh. pertinens ad . munitionem Choyn (1336) 14. Stétí, Wegstüdtl, Tscheaten, oppidum Boh. super Albea (1334) 11. Stétín, Sczeczin, villa Boh. ad Baworow spectans (1384) 4. Stitin, Sezicina, Sczicina, Wocko de — (1337) 158. Sumburk, Schónburg, Schoninburch, Fridericus de — (1279) 785. vabinov, Schwabinow, Prziedborius miles de — (1837) 169. Śvarcava, Swarcza, Zwazawa, fluvius Mor. (1300) 754. Svihov, Swychow, plebanus (1342) 439. — hospitale in — (1342) 439. — Rector eius Johannes (1342) 439. (1348) 486, 487. — Swychow, Wyhctinus de — (1342) 439. T. Tafelrun, Tavelrun Franciscus, v. Franciscus Tafelrun. Tachov, Tachau, Tachow, Tachowe, Tachovia, oppidum Boh. et castrum (1290) 742. (1335) 60. (1387) 183. (1338) 289. (1341) 390. — Vasalli castri Tachovien- sis (1335) 68, 69. Taiankav, Zaiuncko Thomas de — miles regis Pol. (1335) 74. (1345) 635. Talairandus, Talayrandus, tit. S. Petri ad Vincula presbyter cardinalis (1346) 670, 864. Taleborius, v. Dalebor, Dalibor. Talmberk, Thalmberk, Nezamisl de — (1337) 168. — Frater eius Diuissius. Tammo de Haldek (cc. 1315) 782. — Thamo dictus Pflug, praepositus Luthmericensis, canon. Prag. (1341) 345, 386, 412. (1343) 483—486. (1344) 554. Tanco (recte Tauto) Zolner, v. Taut, Tauto, Tuto, civis Egrensis. Tarand, v. Tharand. Tas, Tasso Kochel (1332) 800. — — miles (de Lomniez?) (1335) 90. — 'Thasso, possessor molendini Camarow prope Nuen- burgam (1338) 298. — Tasso de Lompnicz, v. Lomnice. 979 Taschner, Thasner, Johannes dictus —, v. Johannes (1838 sq.). Tasov, Tassaw, castrum Mor. (1344) 559. — — Agnes relicta Thobiae de — (1344) 559. — Filius eius Johannes. — Tasoviensis decanus (1345) 620. Tasso, v. Tas. Taufers, v. Touvers. Tausentmark, Tausenthmarch Wenceslaus, canon. ecel. Omnium Sanctorum in castro Prag. (1341) 425. Taust, v. Domażlice. Taut, Tanco (recte Tauto), civis Egrensis, magister civium Egrae (1305) 763. (1311) 775. (1840) 304. (1341) 346. Tauter Merboto z Malina (1276) 734. Tavelrun, v. Franciscus Tafelrun. Tbity, Thbith, villa Boh. villicationis Camyczensis (1336) 145. Teczin, v. Dééín. . Tegernsee, monast. Bavariae (1252) 812. Techlovice, Techlowicz, villa Boh. (1342) 470. Teindles, v. Doudleby. Teins, v. Tfni&té. Teirewenne, Terrewenne, v. Terwagnes. Tejéek (?), Ticzkow, Tyczkow (1336) 119, 142. Telé, Teleó, Telcz, oppidum Mor. (1339) 267. Tém, Téma, Thimo, Thymo, Tymo de Coldicz, Col- dich, Coltitz, v. Koldice. Temlinus, Toemlinus de Monte (1342) 433. — Curia eius in Ugesd prope Pragam (1342) 433. V. Thomas. Templariorum ordo (1276) 733. Teonisvilla, v. Thionville. Tepenee, Tepenecz, mons ad Bielcowicz (1340) 312. Teplá, Thepla, Theplense monasterium (1335) 82. (1339) 275, 276. (1341) 345, 371, 372, 395, 398, 402. (1342) 431, 432. (1344) 594. — Abbates Beneda, v. Beneda; Petrus (mem. 1341) 398. — aqua Boh. (1325) 835. — oppidum Boh. (1346) 690. — Tudex Johannes dictus Puchelberger (mem. 1346) 690. — Tepla, Henzlinus Johannis de — (1340) 311. — Filius eius Wernlinus. — Thopla, aurifodinae Boh. in — (1337) 178. Teplice, Teplicz, Tepplitz, Teppelitz, monasterium monialium ord. S. Benedicti (1842) 466. (1344) 600. — Abbatissa Perchta, priorissa Nyeta, custrix Chotka (1344) 570. — Abbatissa Margaretha (1344) 601. — Moniales: Margaretha et Sluschea (1342) 466. — Praepositura ad monasterium Portae Apostolorum Spectat (1344) 600. : Terewagne, Terwagne (1338) 219. — Ofr. Terwagnes. Tergestinus episc. Franciscus (1345) 870. Terkoniez (Trhonice?), villa Boh. monasterii Siloen- sis (1236) 711. Termes (1343) 560. Ternowan, v. Trnovany. Terra Sancta (1308) 767, 768. Terracinensis episcopus Sergius (1339) 262. Terwagnes, Teirewenne, Terrewenne, Tirewenne (1344) 586. — Cfr. Terewagne. Tertz gray, rivus in finibus Austriae et Boh. (1339) 291. Tesckow minor, v. De&ov. Teschen, v. Té&ín. 128* 

Strana 980
980 Teschin, Johann von —, v. Těšín. Testicz, v. Těšetice. Tešetice, Testicz, Ulreich von — (1337) 184. Té&ín, Teschen, civitas Silesiae (1336) 75. (1348) 551. — Teschin, Tess, Theschen, Theschin, Thesschin, dux de —, Teschinensis, Tessinensis dux (1337) 164. (1340) 416. — Duces: Kazimirus, v. Kazimir; Jo- hannes de — v. Johannes. Tčškov (?), Ticzkow, Tyczkow, villa ad castrum Zbi- roh spectans (1836) 119, 142. TéSovice, Thisowitz, villa Boh. monasterii Dogzanen- sis (1336) 139, 140. Tetín, Thetyn, castrum Boh. (1338) 211, 218. — Thetyn, Jesco et Nicolaus fratres de — (1342) 479. — Frater eorum Henricus Prag. praepositus. Tetov, Thetow, Andreas de — miles (1237) 714. Tetschitz, villa forensis hospitalis S. Francisci Prag. (1254) 717. Teufel Merckel, incola in Marchhausen (1340) 304. Teutonici, Theutonici (1387) 147. (1340) 302. Teutonicus ordo, hospitale S. Mariae fratrum domus Teutonice, Theutonicae oc, Cruciferi domus Teutoni- cae oc (1204) 710. (1233) 713. (1237) 714. (1241) 714, 716. (1258) 718. (1258) 721. (1264) 722, 723. (1270) 727. (1272) 730. (1273) 732. (1276) 733. (1281) 736. (1295) 748. (1303) 761. (1304) 762. (1309) 771, 772. (1310) 774. (1335) 89. (1337) 158. (1339) 248. (1341) 379. (1344) 557. — Magister Prussiae Conra- dus (1304) 762; magistri generales fr. Luderus (1344) 17; Theodericus, Theodricus de Aldenburg (1336) 105. (1338) 241. — Canonici in Colmensi kathedrali ecclesia in Prussia (1300) 754. — magister ord. Teutonici in Germania Wolfram von Nellenberg (1339) 261. — Qruciferi domus Teutonicae per Bohemiam et Mo- raviam (1837) 175. (1842) 450. — Commendatores provinciales per Bohemiam et Mor.: fr. Mutinus (1265) 724; fr. Heinricus de Byr (1295) 749; fr. Johannes (1304) 762: fr. Leo (1322) 786; fr. Ha- bardus de Machwicz (1337) 187; Czstiborius, Stybor oc Pflug, v. Ctibor Pflug. — Viceprovincialis per Boh. et Mor. Styborius, commendator in Drobowicz (1341) 347. (1346) 685. — Domus in Boh. et Mor. Pragae (1204) 710, v. Praga, monasterium vel ecclesia S. Benedicti; in Broda Teutonicali, v. Némeckf Brod; in Drobowiez, v. Drobovice; Egrae, v. Egra; in Chomutow, v. Cho- mutov; in Miletin, v. Miletín; in Nova Domo, v. Jindřichův Hradec; in Pilzna, v. Plzeň: in Repin, v. Řepín; in Bítes, v. Byteš, in Slavkov, v. Slavkov. Tey, v. Dyje. Thachovia, v. Tachov. Thaja, v. Dyje. Thalmberk, v. Talmberk. Thamo dictus Pflug, praepositus Luthmeric. v. Tammo. Thannerius Heinricus, locator villae Sbinitz (1295) 748. Tharand, Tarand, Tharant, civitas Misnae (1279) 735. (1344) 585. Thasner (Taschner) Johannes, v. Johannes Thasner (1338 sg.). Thbith, v. Tbity. Themlinus, v. "Thomas. Emler, Regesta Bohemiae. Theobaldus, Děpold, Dipoldus, fidelis Conradi, ab- batis Ozzecensis (1343) 531. — Diepoldus, miles Witigonis de Novo Castro (1256) 719. — Dypoldus, canon. Saccensis (1329) 842. Theodericus, Theodoricus, Theodricus, Dietherus, Dietel, Dietl, Dietlin, Dietlinus, Dietricus, Dietreich, Dietrich, Diterich, Ditil, Ditlinus, Ditricus, Dittrich, Dyrtrich, Dytel, Dytlinus, Dytreich, Tyczko. — Ditricus, lector fratrum Praedicatorum Pragae (1241) 714. - — Dittrich Schmidt, testis (1263) 816. — Dittrich des Bischofs eyden, civis Pontensis (1263) 816. — Ditricus, abbas in Richenbach (1265) 723. — Theodoricus, abbas monasterii in Ossegg (1269) 726. — Theodoricus subcamerarius (1272) 818. — Theodericus. scholasticus eccl. Bolezlaviensis (1275) 732. — — frater Botonis de Turgowe (1279) 736. — 'Theodericus, scabinus Maydburgensis (1282) 819. — Theodricus, abbas in Waltsassen (1290) 742, 743. (1291) 744. — Dietherus, frater ordinis Praedicatorum, germanus Adolphi, Romanorum regis (1294) 747. — de Otwitz, v. Otvice. — '"Theodricus, episcopus Olomuc. (1295) 749. — Theodoricus, Dietrich von Parsperg, richter in Waldeck (1295) 750. — marchio de Landesberch (mem. 1300) 756. — Cfr. Landsberg. — Theodericus, iuvenis Spaczmannus, filia eius uxor Petri de Numburk, filii Swenze (Swencze), palatini Pomeraniae (1305) 822. — Theodricus Waczingeri (cc. 1315) 782. — — sacrista eccl. Olomuc. (1326) 326. — Dietlinus pistor, civis in Budywoys (1334) 24. — — plebanus ecclesiae S. Benedicti Pragae (1335) 49. — Tyczko wagner, scabinus in Uzk (1335) 51. — "Theodoricus gladiator, civis Horavic. (1335) 52. — Dietl Pozwiczer, Ditlinus Puswiceri civis Prag. (1336) 98. (1387) 146. — Theodricus de Aldenburg, generalis magister fr. ordinis Teuton. (1336) 106. — Dyrtrich, pfarrer zu Halle (1336) 114. — Theodoricus, famulus magistri Andreae, canonici Wyssegrad. (1336) 124. — quondam Wolflini civis Prag. (mem. 1386) 124. — Relicta eius Katherina, filius eius Henricus. — praepositus Dogzanensis (1336) 139, 140. (1339) 288—290. (1341) 380. — Theodrici Heinricus, civis Prag. (1337) 146. — Ditlinus pistor, civis Prag. (1337) 185. — Dytinus dictus Glazer, civis Prag. (1338) 204. — "Theodoricus, abbas S. Coronae (1338) 237. — Ditricus Resscho, iuratus Chutnensis (1888) 242. — Ditil, Ditlinus, Dytel, Dytil, Dytlinus Hopfner, ci- vis, iuratus Prag. (1339) 247, 285, 296. (1840 v. 1341) 334. (1343) 526. (1344) 569, 563, 564. — Theodericus, Diterich von Gebse, fr. ord. Teut. (1339) 248. 

Strana 981
Index personarwm et locorum. Theodericus, Theodricus dictus Schram, castrensis in Meylicz (1339) 278, 279. — Theodricus, quondam abbas monast. Montis Syon (1839) 287. — Theodericus, Ditricus de Slupa et de Ugiezdecz (1340) 317. — — sacrista eccl. Olomuc. (1840) 326. — Dietrich Tozzenveller, fr. ord. Teut. Egrae (1341) 346. — Ditlinus Plawfues, iuratus Prag. (1341) 353. — Dytlinus Cyneri, iuratus in Luthmericz (1341) 357. — Theodricus, frater Arnusti de Stars (mem. 1340) 806. — — Mauritii, civis Brunnensis (1342) 442. — Theodoricus Muscherus, iuratus Glatov. (1342) 454. — 'Theodricus, scholasticus Prag. eccl. (1343) 483—486. (1344) 554, 555, 580. — natus quondam Diwissii de Nova Domo, canonicus Olomuc. et S. Petri Brunnae (1343) 497, 498. (1345) 608. — Ditlinus, notarius Bertoldi de Lippa (1348) 866. — Theodricus, mag. conversorum monast. Aulae Re- giae (1844) 590. — abbas monast. Portae Apostolorum (1344) 600. (1846) 670. e — Theodricus, lector monasterii fratrum ord. Praedi- catorum (1345) 644. — — plebanus in Mezipotoczie (1846) 681. e Hostyna, v. Hostín. — Theodricus Gelfardus de Kurwicz, v. Kurwicz. — de Richnow, v. Rychnov. Theodorus, nobilis Hungariae (1250) 716. Theonville, Theonesville, Theonisvilla, v. Thionville. Thepla, v. Teplá. Theschen, v. Těšín. Thetschin, v. Děčín. Thetow, v. Tetov. Thetyn, v. Tětín. ewtonici, v. Teutonici. Thierbach, villa Boh. districtus Cubitensis (1841) 401. Thierri, v. Château-Thierri. Thionville, Theonville, Theonesville, Theonisvilla, Theonisville (1337) 191. (1342) 480. Thirolis, v. Tirol. isowitz, v. Těšovice. Thobias, fr. Benessii, fratris Alberti de Chlum (1279) 735. — episcopus Prag. (1287) 740. (1292) 745. (1293) 746. — de Postupenicz, scholasticus Wissegrad. canonicus Prag., capellanus regis Boh., poenitentiarius (1329) 791, 795. (1337) 176, 194. (1339) 253. (1341) 396, 897, 412. (1342) 460. (1343) 488, 486. (1345) 869. — de Benezchow, v. Benešov. — Dobessius de Kamenicze, v. Kamenice. Thohoingne, v, Tohoigne. Thomas, Themlinus, Thomlinus, tit. S. Sabinae pres- byter cardinalis (1226) 7192. — archidiaconus Prag., canon. Boleslav. officialis cu- riae Prag. papae capellanus (1325) 790. (1326) 792. (1329) 842. (1334) 34, 39. (1336) 193. (1337) 165, 192, 193. (1338) 220, 237. (1339) 245, 946, 256, 858, 859. (1341) 341, 356, 364, 404, 406, 417. (1342) 477. (1343) 483, 485, 506. (1344) 554, 580. 981 Thomas de Taiankav, Zaiuncko legatus Kazimiri, regis Poloniae ad regem Boh. (1835) 74. (1345) 635. Cfr. etiam Zaiuncko. — voiewoda Transsylvanus, comes de Zunnen (1385) 89. — Niger, Thomas der Schwarz, civis, iuratus Prag. (1837) 146. (1340) 300, 301, 327, 334. (1841) 342, 348, 353. — Kozihlawa, possessor maccelli Pragae (1337) 167. — famulus mag. Thomae, archidiaconi Prag. (1338) 239. — Thomlinus dictus Hoppo, iudex in Monte Chutn. (1338) 242. — Iteranensis episc. (1339) 262. — plebanus in Śtrobnicz (1340) 308. — Welflini, urborarius regis in Chuttis (1342) 432. (1843) 515. — Toemlinus de Monte (1342) 433. — Curia eius in Ugesd prope Pragam. — Cfr. Temlinus. — Themlinus, civis Chuttnensis (1342) 448. — For- tasse idem ut praecedens. — dictus Syerzecz, canonieus S. Georgii in castro Prag. (1345) 606. — filius Andreae, villici de Pyeska (1345) 623. — recte Conradus de Vatzerode, Waczenrode — (1340) 822. (1842) 458. Thomlinus, v. Thomas. Thopla, Thepla, v. Teplá. orn, Thorun, v. Torui. Threbehoze, v. Trebihośt. Thuringia, Thüringen (1295) 748. — landgravii: Albertus (mem. 1312) 777; Fridericus (1311) 775; alter Fridericus, v. Fridericus. — provincialis per Thur. domus ord. Teut. Henricus de Goltbach, v. Goldbach; Gotfridus de Kórnern, v. Gotfridus. Thuskow, v. Touskov, Thusskow. Thussob, v. Tučapy. Thust, v. Domažlice. Ticzkow, v. Těškov vel Tejček. Tičkov, Ticzkow, villa villicationis Camyczensis (1336) 145. Tiefenbaeh, Tifenpach, villa in territorio Egrensi (1314) 779. Tiermannus, iudex in Chrisano (1341) 339. Tifenpach, v. Tiefenbach. Tichco Trebnicz, civis et consul Wratislav. (1340) 329. t Tirhon, Trhoń, v. Johannes Tirhon (1837 sq.). Tirmaezaw (Trmáóov?) Hawel de — (1342) 450. Tirnavia, v. Trnava. Tirol, Tyrol, Tyroll castrum (1335) 55, 82. (1336) 113, 114. — Burggravius: Volkmarus de Burgstall (1335) 81. — — — comitatus (1835) 57—59, 67, 80, 93, 94. (1886) 134—136. (1339) 268, 293. — Comites de — Heinricus, v. Heinricus; Johannes, filius, Johannis, regis Boh., v. Johannes. — Comitissa Margaretha, v. Margaretha. . Tismice, Tysmycz, Bohunko dictus Hayko de — (1342) 477, Tišňovice, Tišnov, Tuschnawicz, Tusnowicz, Tussno- : wicz, monasterium Portae Coeli in — (1335) 76. (1342) 459. (1345) 608, 645. — Abbatissa Adelhei dis, Alheidis (1342) 459. (1345) 608, 646. — Prae- positus Jacobus (1295) 749. 

Strana 982
982 Titzmansdorf, Tizmansdorf, villa Boh. (1336) 114. Tluštice, Tlusticz, villa Boh. ad castrum Mendicum pertinens (1336) 106. Tmischo, sororius Muscheri, iuratus Glatov. (1842) 45 4. Toemlinus, v. Temlinus, Thomas. Tohoigne, Thohoingne lés Durbuy (1837) 194. Tomlinus, v. Thomas. Tona, v. Tüné. Tonviller, Torweiler, Torweiller, Pierre de — (1342) 447. (1844) 553. Topel, vallis prope S. Coronam (1336) 103. Torgenal (1343) 489. Torgny (1343) 489. Tortiboli, Tortibulensis episc. fr. Nicolaus (1301) 758. Toruü, Thorn, Thorun, civitas Prussiae (1335) 89. (1337) 158. (1345) 613, 614. Torweiler Peter, herr von —, v. Tonviller. Tossenveller, Tossenueller, Tozzenveller, Dietrich, Ditreich, v. Theodericus. Tasso, v. Neurohlau. Toul, Tull, civitas Germaniae (1344) 552, 576. Tuller bistum (1344) 576. Touskov, Thusskow, Tuschkau, Tusskow, oppidum Boh. (1826) 792. (1329) 795, 796. (1343) 500. — Rector ecclesiae in — fr. Odolenus (1329) 796. — Fridericus, praepositus eccl in Thuskow (1345) 530. Touvers (Taufers?), Ulrich von — (1336) 113. Tozchyndorf, Ulricus de — (1314) 780. Tozzenveller, Tosenveller Dietrich, Ditreich, v. Theo- dericus. Traha, Trava, v. Drava, Drau. Tracht, Trachtin, v. Strahotin. Transilvania, Transylvanus voiewoda Thomas (1336) 89. Trávník, insula sub monte Petrino (1325) 792. Třebel, Triebel, Tribel, Prothiwin de — miles (1308) 770. Třebešice, Trzebesitz, villa Boh. (1330) 797. Třebetice, Trebeticz, villa Mor. (1339) 278. Třebetín, Trzebetin, villa Boh. (1337) 168. Třebíč, Trebicensis civitas (1335) 76. — monasterium ordinis S. Benedicti in Mor. (1336) 143. (1342) 451. — Abbas Adam, prior Nicolaus, subprior Paulus, praepositus Woyslaus, cantor Ge- orgius (1342) 461. Tiebihoët, Threbehoze (Threbehozc), villa Boh. ad eccl. in Myletin pertinens (1267) 725. Třebíz, Trzebyz, villa Boh. (1346) 664. Třebnice, Trebnitz, monasterium (1340) 330. Třeboň, Wittingau, Witignow, Wittigenaue, Wittige- nave, Wythignow, castrum et oppidum Boh. (1339) 252, 291. (1341) 370, 371. Třebová Česká, Tribovia, Tribowia Bohemicalis, op- pidum Boh. monasterii Aulae Regiae (1298) 746. (1885) 48. Třebová, Tribovia, castrum Boh. (1346) 652. Tfeme&ná, Sthremesna, villa Boh. ad" Myletin perti- nens (1267) 725. — Trzemossna, villa praepositurae Melnic. (1321) 830. Trenčín, Trincinium, civitas et castrum Hungariae (1385) 74, 75. Trench, Woko et Erhardus fratres de — (1837) 160. Emler, Regesta Bohemiae. ı Tresin, Godefroid Pinkars de — (1341) 375. Treskowitz, v. Troskotovice. Treusil Ulricus, v. Ulricus Treusil. Treutul Nicolaus, comes Posoniensis, castellanus in Senice (1336) 103. Treveri, Tréves, v. Treviri. Treviri, Trier, Treveri, civitas Germaniae (1313—1318) 778. (1334) 2. (1335) 73. (1336) 129. (1837) 198. (1839) 285, 291. (1848) 496. (1346) 666, 688. — Provincia, ecclesia Treverensis (1276) 733. (1337) 195. (1339) 286. — Archiepiscopus Balduinus, Ba- douin etc., v. Balduinus. — archidiaconus Boemundus de Saraponte (1384) 849. (1836) 130. Trhlav (?), Tuhlaw (legendum est Tyrhlaw, Tirhlaw), villa Boh. (1335) 72. Trhoń, Tirhon Johannes, v. Johannes. Tribel, v. Tfebel. Tribowia Bohemicalis, v. Třebová. Tribul, v. Triebel, Triburiensis episcopus Salvius (1272) 731. Tridentum, Trient, ent, Tridentin& civitas (1331) 843. (1335) 69. (1336) 138, 139. — Tridentina ecclesia (1336) 138. — Episcopi: Hein- ricus (1287) 740; Nicolaus, v. Nicolaus (1338 sg.) Triebel, Tribul, castrum Silesiae (1337) 148. — v. Třebel. Trient, v. Tridentum. Trier, v. Treviri. Triesenhof, Trisenhoph, villa in terra Egrensi (1279) 784. Triscouicz, v. Tryskovice. Trisenhoph, v. Triesenhof. Triskolupy, Drisskloben Drisklob, villa Boh. ad castrum Pfrimberg pertinens (1344) 807. Trnava, Tirnavia, oppidum Mor. (1336) 102, 103. Trnovany, Ternowan, Tyrnowan (1840) 317. Trnovka, Tyrnow, villa Boh. monasterii Sedlecensis (1338) 801, 802. Trnovy, Tyrnowy, silva contra villam Scochonicz (1342) 453, 475. Troianus piscator, civis in Nova Pilzna (1341) 364. Trojslav (?), v. Droyzlowe. Troppau, v. Opava. Troskotovice, Treskowitz, Dirschowicz, Dirskowitz, Drozkwicz vel Stetindorf, Stettindorf (1334) 7, 13. (1337) 190. (1345) 617. Tróstau, Drosen, villa in territorio Egrensi (1314) 780. Trostlinus, Judaeus Prag. (1344) 563. Trouschel Henslinus, v. Heinricus, Henslinus Trou- schel. Trubaé Jeclinus, civis Prag. (1837) 146. — Trubacz Wenczeslaus. v. Wenceslaus Trubaé. Truchwinus (Truthwinus?), servitor regis Boh., pos- sessor molendini Camarow prope Nuenburgam (1338) 228. Trutnov, civitas et territorium Boh. (1340) 301. (1341) 867. Tryent, v. Tridentum. Tryskovice, Triscouicz, villa Boh. praepositurae Prag. (1335) 60. Trzebesicz, v. Trebesice, villa Boh. (1830) 797. Trzebetin, v. Třebetín. 

Strana 983
Index personarum et locorum. Trzebyz, v. Tfebíz. Trzemossna, v. Třemošná. Trzientschein, villa monasterii Portae Apostolorum (1825) 886. M Tsastellaus, Tsastolaus, v. Častolov. Tschaslavia, v. Čáslav. Tschasta, v. Časta. Tschastolowicz, v. Častolovice. Tsechowiez (Stéchovice?) (1292) 745. Tshaslavia, Tgchaslauia, v. Cáslav. Tschasta, v. Casta. Tscheaten (Stéti?), villa Boh. super Albea (1334) 11. Tschedrzik, v., Stéd£ík. Tschenko, v. Gen&k. Tschirnochow, v. Cernochov. Tsiastolanus (legendum est Tsiastolauus), v. Castolov. Tuba, v. Dubá. Tucendorf, v. Deutzendorf. Tuéapy, Thussob, villa Mor. (1342) 448. Tuen, v. Týn Horšův. Tugmato (non Tugniaco), Johannes de — (1340) 323. Tugniaco, v. Tugmato. Tuhlav, Tuhlaw, villa Boh. (1335) 72. Tuchomyśl, Schónfeld, Tuchomysl vel Schonfelt, Schó- nifelt, villa Boh. (1334) 32. (1835) 48. (1387) 198. Tummaricz, v. Dambofice. Tüné, tona in Egra flumine (1889) 290. Tunéchody, Tunechod, villa Boh. monasterii Cladru- biensis (1833) 801. Tüppelsgrün (?), Dypoltsgrune (1342) 420. Turgov, Turgowe, Boto de — (1279) 736. — Frater eius Theodericus. u — Turgou, Th(eodoricus) de — (1281) 737. — Turkaw, Andris von — capitaneus in Glocz (1305) 163. — Potho de — (1846) 689, 690. . Türkheim, civitas Germaniae (1336) 129. Turnacum (1340) 320, 326. Turnov, oppidum Boh., iudex Jesco (1834) 47. — Turnow, Jaroslaus de — frater Galli (de Lemberg) (1272) 818. : — Hermannus de — filius eius Conradus, canon. Prag. v. Conradus (1343 sq.). Turonum, v. Toruń. de Turri Jacobus, Jaclinus, Jeclinus, v. Jacobus. — Johannes (1344) 565. Tuscia (1346) 674. Tusk, Wylricus de — fidelis regis Boh. (1337) 853. Tusculanus episc. Nicolaus (1227) 712. Tusche (Luże?) (1339) 291. Tuschkau, v. Touškov, Túškov. Tuschnawicz, v. Tišnovice. Tusk (Tust?), Petrus de — iudex civitatis Lutmeri- czensis (1343) 490. Tusnowiez, v. Tisnovice. Tusskow, v. Touškov. Tussnowicz, v. Tišnovice. Tust, Tusta, v. Domažlice. Tuto, v. Taut. Twingenberg, Twingenberch, castrum in monte Te- penecz prope Bielcowicz (1340) 312. Tvarožná, Bosenitz, Wasanicz, villa Mor. (1837) 199. Tyezko, v. Theodericus. 983 Tyczkow (Tyezkow?) v. Té$kov vel Tejéek, . Tylo de Lubavia, civis Schazlaviensis (1810) 773. — cellerarius monasterii Scedlicensis (1336) 112, Tyluschius, iuratus Tschaslav. (1342) 448. Tymo, v. Tém, Téma. Tÿn Horsüv, Thin Horssoviensis, oppidum episco- patus Prag. (1341) 403. (1344) 569, — Praeposi- tura (1344) 598. (1346) 685. — Praepositi: Rapoto (1308—1317) 766; Bohuta, v. Bohuta, Zdeslaus, v. Zdeslav, Zdislav (1341 sq.). Týn Vltavský, Tyncz, oppidum Boh. (1335) 95. Tynans, Jesco de — (1338) 204. Tyncia, Michael de prior domerum hospitalis S. Johannis Iherosolimitani per Boh., Pol., or. Au- striam et Stiriam oc (1382) 801. Tynec, Tynetz, villa Boh. hospitalis S. Mariae in pede ontis Prag. (1334) 23. — Tynez, Tynz, villa monasterii Ossec. (1341) 351. (1343) 530. — Týnice Labská, Tynecz, oppidum Boh. (1339) 245, 805 D Tynisté, Teins, villa Boh. praepositurae Luthomeric. (1269) 726, 817, 818. Tyrbach, v. Thierbach. Tyrgarte, bonum in districtu Wratislav. (1345) 634. Tyrlaw, villa monast. S. Annae prope Lunam (1336) 123. Tyrmannus Pueder, civis in Schazlauia (1310) 778. — Leinbater, Lynwateri, magister iuratorum in Chut- nis (1838) 242. (1842) 448. — Albus, iuratus Chutnensis (1340) 307. Tyrnickel Perngerus, v. Perngerus. Tyrnow, v. Trnovka. Tyrnowa, Tyrnowy, v. Trnovy. Tyrnowan, v. Trnovany. Tyrnowy, v. Trnovy. Tyrol, Tyroll, v. Tirol. Tysmyez, v. Tismice. Tzaykouicz, v. Gejkovice. Tzyrniez, villa Boh. prope Budyewois (1331) 842, 843. U. Ubislav, Ubizlaus de Neresticz, v. Nefestce. Übyétov, Obitschau, Vbetsch (1841) 340. Udwitz, v. Otvice. Uethsuch (fortasse legendum est Nethsuch), v. Nedi- chy. , Ugesdetz, Vgesdetz in Zarca, v. Ujezdec. Uha, miles episcopatus Prag. (1334) 34. Uheréice, Aurcicz, villa Mor. (1340) 306. — Karulus de Aurcicz. Úhlava, Aglavia (1341) 364. Ühfiee, Uhersecz, Vhercz, Vhrzicz, Wersko, Virsco, Wrchoslaus de — (1886) 105. (1340) 296, 305. (1341) 337. Újezd, Vgezd, villa Boh. prope Zbirov (1336) 142. — Vgezd, aurifodinae in — (1887) 179. — Vgisd, Poto de — (1334) 17. — Uxor eius Marga- retha. — Oygest, Vgesd, Qualo de — (1385) 60. (1338) 239. — Vgosd (legendum est Vgesd), Savissius de — (1335) 91. 

Strana 984
984 Újezd, Vgezd, Onso de — (1340) 805. villa Mor. (1339) 286. — — ecclesia in — monasterii in Dubrawnik (1344) 562. — — Potho de — (1344) 562. Ujezdee, Vgesdetz, villa Boh. praepositurae Prag. in Zarca (1884) 7, — Vgezdecz prope Pragam (1385) 61. — — villa Boh. prope Boleslaviam Antiquam (1339) 256. — Vgiezdecz, Ditricus de Slupa et de — (1340) 317. — Ugesdecz, Zawissius de — (1341) 867. Ujvar, v. Holíč. Ula, v. Ulricus, Ulrich. Ullenbruch, Conradus de — civis Wratislav. (1886) 109. Ullinus, Ullynus, v. Ulricus. Ulmannus, v. Ulricus. Ulrici villa, v. Oldfichovice. Ulricus, dux Boh. (1164) 809. — pincerna de Cubito (1262) 816. — Ullinus, Ullynus, Ulmannus; dictus Stoero, testis (1265) 723. — One, miles (1279) 735. de Weichseln (1291) 744. abbas monasterii Luthomislensis (cc. 1300) 752. de Budewoys, testis Pylznae (1307) 765. de Podol testis (1307) 823. rector ecclesiae in Fridburch (1307) 766. Uldfich lapicida (1811—1346) 703. decanus de Nabzdun (1314) 779. Ulmannus Boemus (cc. 1315) 781, 782. — Ulricus Meinlini, incola Prag. (cc. 1316) 781. — pistor Prag. (cc. 1315) 781. — Prag. eccl. scholasticus, administrator episcopatus Prag. in spiritualibus (1820) 784. (1822) 787. (1823) 188. (1825) 836. — Melnicensis praepositus (mem. 1326) 792. — de Pilcna (1325) 836. — de Kessing, pincerna regis Johannis (1334) 5, — juratus in Budywoys (1384) 24. — Bawarus, civis in Budywoys (1334) 24. — de Gepplicz, civis in Budywoys (1334) 24. — Chernauer, civis in Budywoys (1334) 24. — de Lysschaw, civis ibidem (1334) 24. — de Maiori Bor (1334)30. — Mater eius Benedicta. — summus magister hospitalis S. Francisci ord. Stelli- ferorum Pragae in pede pontis Prag. (1834) 35. (1335) 65, 89. (1338) 230. (1839) 287. (1340) 319. (1341) 362, 406. (1342) 470, 471. (1343) 688, 589. (1844) 560. (mem. 1344) 560, 588. — Clementer, civis Prag. (1836) 49. — Vla Pleyer, iuratus Maioris civit. Prag. (1835) 57, 66. (1337) 146. (1338) 204, 205, 210, 235, 248. (1339) 248. (1340) 301. (1340 v. 1341) 334. (1341) 408. (1344) 595. — Bubele, civis Cladrub. (1884) 44. — Ulmannus dictus Montanus, incola Byezov. (1334) 46. — — advocatus in Tribovia Bohemicali (1335) 48. — Ula, civis Prag. (1336) 98. — dictus Payer, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1386) 124; Emler, Regesta Bohemiae. Ulrieus, dictus Negel, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1336) 124. (1344) 595. — carnifex Prag. (1336) 131. — Uxor eius Magda- ena. — Ulrich der schon schuster, iuratus in Crunnab (1336) 852. ` — де Iglavia, civis Maioris civit. Prag. (1387) 146. — Ullynus Brevis, civis Maioris civit. Prag. (1337) 146. — subemptor auri et argenti Pragae, civis Maioris civit. Prag. (1837) 146. (1339) 247. — capellanus episc. Prag. (1837) 167. — quondam Galm, civis Maioris civit. Prag. (mem. 1337) 185. — de Slan, civis Maioris civit. Prag. (1337) 185. (1840 v. 1341) 334. — Cfr. inferius. — Silberczeiger, Silberzeiger, Silberzeyger, iuratus Maioris. civit. Prag. (1338) 204, 205, 210, 235, 243. (1340 v. 1341) 334. — notarius, civis Maioris civit. Prag. (1338) 205. — Treusil, civis ibidem (1338) 205. — Ula Parvus, civis ibidem (1338) 205. (1339) 248. (1340) 301. — Cfr. Ullynus Brevís. — de Budweis, civis in Nova Plzna (1338) 868. — decanus Dudlebensis, Duydlibensis et plebanus de Welechin, Welleshin (1339) 246, 247. (1340) 327. — gervitor regis Boh. (1839) 256. — Cfr. Holub. — Schocini, iuratus in Nova Pilzna (1339) 279. — spiserius Johannis, regis Boh. (1839) 283. Pater eius Woislaus etiam spiserius regis. — Vla Johannis pannicidae, Vla Johanns, Johanns des gewandschneiders, iuratus Maioris civit. Prag. (1340) 300, 884, 827. (1841) 842, 348, (1348) 551. (1344) 608. (1345) 645. — Piper, magister iuratorum in Chuttis (1340) 307. — de Radowessicz (1340) 317. — subprior monasterii Sedliczensis (1340) 307. (1342) 448. (1345) 608, 613. burggravius in Ponte (1341) 341. notarius publicus (1341) 342. Ulmanus de Vsh, iuratus in Luthmericz (1341) 357. plebanus in Inferiori Bobravia (1341) 370. episcopus Churiensis (1341) 394. de Wladislawicz (1341) 406. molendinator in Myza (1342) 471, 472. de Mitterwald (1343) 482. plebanus eccl. in Malin (mem. 1343) 506. provincialis ord. S. Aug. Boh. et Bavariae (1343) 547. institor, Ulrich cromer, iuratus Novae Pilznae (1341) 864, (1348) 487, 508. (1344) 557. Rogzaner, civis Prag. (1344) 564. Bleystorfer de Blatna, commendator ord. Cruci- ferorum cum rubea stella (1344) 588. — Ullinus, civis Prag. (1344) 595. — Petri dicti Bradawicie, canonicus monast. Gradic. (1344) 600. — Jahotga, camerarius archiepiscopi Prag. (1846) 611. — Placzingut (1345) 607. — iuvenis Slanerus et Ulricus antiquus Slanerus, cives Prag. (1345) 642. — Cfr. superius. — de For, commendator domus ord. fratrum Teut. Egrae (1346) 648. — familiaris Galli, archidiaconi Gradic. (1346) 661. 

Strana 985
Index personarum et locorum. Ulricus, episc. Constantiensis (1346) 689. — frater Johannis Puchelberger, olim iudicis Teplen- sis (1346) 690. — de Bor, v. Bor. — dictus Kossors, v. Kosoř. — de Luchtenburch, v. Lichtenburg. — de Namyescz, v. Náměšť. — de Nova Domo, v. Jindřichův Hradec. — Pub, Pflug, Pflugo, sudarius, subcamerarius, v. uh. — de Radhina, v. Radina. — de Weichseln, v. Višně. Ulrichsgrün, villa in terra Egrensi (1293) 746. Ulrichsreut, villa ad castrum Sparenbergk spectans (1827) 792. Uncowicz, v. Unkovice. Ungaria, Hungaria, regnum, terra (1336) 102. (1337) 200. (1339) 259. (1345) 644. — Ungariae rex (1334) 4. (1339) 267. (1345) 614. — Reges: Bela IV. (1246) 810. Otto, dux Bawariae, v. Otto; Karolus, v. Ka- rolus; Ludovicus, v. Ludovicus. Ungerberg, Ingrammus de Vngersberg (1335) 79. Unhareh, frater Jesconis de Waldenberch (1279) 736. Unice, Vnicz, hereditas prope Straconiez (1845) 617. Unkoviee, Vncowicz, villa Mor. (1341) 385. Urbanus presbyter (1271) 729. — canon. regularis monast. Gradicensis (1838) 219. Urbs Vetus, civitas Italiae (1272) 735. (1336) 104. Uretschlag, Wuretschlag, cfr. Dboratslag Urhau, Urchau, v. Ořechov. Vsk, v. Ustí. Usme (1337) 195. (1342) 453, 454. Úsov, Ausee, Vssow, Wssow, castrum Mor. , 508, 551. Ustí nad Labem, Ausk, Ust, Usyk, Vsk, Vzk super Albea, Vsk vf der Elben, Uscensis -civitas Boh. (1806 v. 1307) 823. (1324) 833. (1334) 26. (1335) 51, 67, 69, 70. (1337) 184, 193. (1339) 271. — Iudex: Johannes Cleysch (1335) 51. Ecclesia S. Adalberti in Vsk, plebanus Hermannus (1342) 477. — Hospi- tale in — (1344) 588. — Vsh, Ush, Ulmannus de — iuratus in Luthmericz ‚ (1341) 367. Ústí nad Lužnicí, Usk, Vsk super Losnicz (1341) 347. (1345) 688. — Monasterium fratrum Praedi- catorum in — (1341) 347. — Wildenschwert, Vsti, quod in Teutonico dicitur Wilhelmsuerd (1292) 746. Usyk, v. Ústí. Usevice, Auschowicz, villa Boh. monasterii Teplensis , (1341) 398. Utéchovice, Outéchovice, Uthyessouici, villa Boh. ad ecclesiam in Reczichz spectans (1800) 753. Utenheim, munitio in Pusterthal (1836) 113. Utrecht, Traiectum, ecclesia S. Salvatoris, decanus Johannes de Pistorio (1846) 671, 676. Uweras, oppidum Silesiae /1337) 153. (1343) V. W. Vaclav, Vácslav, Waczslaus, v. Venceslaus, Wence- slaus. — Waczlaus de Bohunowicz, v. Bohunévice. 985 Váelaviee, Vladislavicee, Wadislowicz, Wladisla- wicz, Wladizlawicz, villa, oppidum hospitalis S. Francisci Prag. (1336) 112. (1341) 406. (1342) 474. Waczinger, Waczingerus (Wazinger) Elblinus, v. Elb- linus Waczinger. — Henslinus, v. Heinricus, Henslinus Waczinger. Vadéice, Wadchrici, villa Boh. ecclesiae Prag. in Reczichz (1300) 753. Wadchrici, v. Vadčice. Wadislowiez, v. Vladislavice, Václavice. Waes-Tilburch, Renard, chevalier, seigneur de — (1841) 395. Wagawe, Wagowe, v. Wogau. Wäger, v. Weger. Wagria, comes Adolfus (1189) 809. Waha, Wahay, locus in comitatu Lucemburg. (1342) 447 Wacherad (Vacerady?), Johannes dictus Swarez de — portulanus Johannis, regis Boh. (1342) 438. Wachsmund, Wachsmundus, commendator hospi- talis ord. Cruciferorum S. Johannis Bapt. ad S. Spiritum Brunnae (1338) 240. (1341) 340. Waidhofen, Weidhofen, oppidum Austriae (1341) 414, 415, 421, 422. Valbecke, Walter von — (1334) 26. Valemanice, Autzmanitz, Valezmanni villa, villa Boh. monasterii Aulae Regiae (1292) 745. Wald, in Walde, v. Wallhof. Waldburg, Waltpurch (1341) 379. Waldeck, Dietrich von Parsper, richter in — (1295) 750. Waldek, Wilhelmus de — (1315) 825. — Cfr. Zajíc. — Sbinco, Sbynco Lepus de — dominus in Mendico (1335) 96. (1336) 106. — Protywecz nobilis Boh. de — fideiussor (1344) 866. — Chothiborius de — nobilis Boh. (1344) 866. ‘Waldemar, Woldemarus, marchio Brandenburg. (mem. 1344) 593. Waldenberg (Vamberk?), oppidum Boh. (1341) 68 368. — Waldenberg, Waldenberch, Hohauberk, Gerko, Jerco de — burggravius Egrensis (1262) 815. (1272) 731, 818. (1279) 736. (mem. 1835) 60. — Waldenberk, Onarcus de — (1299) 752. Waldhausen, Walthusen, monasterium in — (1252) 811. Waldsassen, Waltsachsen, Waltsassen, Waltzassen, Waltsacense, Waltsassense monasterium (1185) 710. (1236) 718. (1249) 715. (1257) 720. (1260) 721. (1265) 723. (1267) 725. (1272) 781; 733. (1277) 734. (1282) 737. (1284) 738. (1287) 739, 740. (1290) 742, 748. (1291) 744. (1294) 747. (1295) 750. (1297) 751. (1307) 766. (1316) 782. (1323) 788, (1325) 791. (1334) 14. (1335) 65. (1335—1346) 708. (1338) 216. (1339) 255, 279. (1341) 365, 380, 411. (1343) 509. — Abba- tes: Daniel (a. a. 1194) 710. Johannes (1267) 725; Theodoricus (1290) 742, 744; Johannes (1311) 776. (1814) 779; Johannes (1334) 14. (1335) 65; (1337) 168; Franciscus (1341) 380. (1343) 509. Waldsee, Waltse, Ulricus de — (1336) 99. Waldstein, z Walšteina Zdeněk, seděním na Kopci 1834) 47. — Waldenstein (1337) 854. Hinco de — (1345) 648. . 124 

Strana 986
986 Walen, Petrus de — nuntius Johannis, regis Boh. (1345) 868. Valenciennes, civitas Hannoniae (1334) 1. (1335) 52, 53. (1342) 442. (1348) 495. Valentinus, Walentinus quondam Johannis de Me- czerzicz, publicus notarius (1338) 239. Valesia, comes Karolus, v. Karolus. Valgenberg, v. Falkenberg. Valchenauwe, Valchenaw, Valkenau, Valkenaw, Valk- nowe, v. Falknov, Falkenau. Walchynus de Stainckirch, v. Steinkirchen. Walich, Friedrich der — von Freistadt (1335) 85. Valkenhayn, Valkinhain, v. Falkenhain. Valkenstein, Walkenstein, v. Falkenstein. Valle in comitatu Lucemburg. (1343) 543. Wallhof, curia in Walde in terra Egrensi (1265) 723. de Valle Raymundus, papae notarius (1346) 676. Vallis S. Mariae prope Sifridisdorf monasterium, v. Marienthal. Valois, Philippe de — rex Franciae, Philippe de France (1434) 26, 28. Wallsee, Heinricus de — (1300) 757. Walram, Walramm, Walramus, Alramus, patruus Johannis, regis Boh. (mem. 1342) 436. — Waleran, Walerand, Walrab, archiepiscopus Colo- niensis (1334; 1, 10, 26, 28. (1335) 54. (1338) 202, 221. (1341) 427. (1344) 866. (1346) 680, 691, 692, 694, 696, 873. — Alramus, plebanus S. Martini infra muros civit. Prag. (1334) 37. — Walramus comes de Spanheim (1345) 643. Walter, Walterus, Waltherus de Curia, civis vel burgensis in Egra (1257) 720. (1265) 723. (1297) 751. — Fratres eius Walterus et Bertoldus. — Waltherus, commendator domus fratrum ord. Teu- tonici in Égra (1261) 722. — Waltherus, frater monast. Altovadensis (1291) 744. — Walterus de Lutmericz, Luthomericz, incola Prag. (cc. 1315) 781, 782. — Qualterius, episcopus Suronensis (1319) 784. — Waltherus, testis in Budywoys (1323) 832. — — civis Kadanensis, filius Nicolai de Curia (1327) 841. — carnifex, iuratus in Budywoys (1334) 24. — vom Hofe, civis Egrensis (1340) 304. (1341) 346. (1345) 648. — Waltherus, magister, medicus Nicolai, ducis Oppa- viae et Ratiboriae (1341) 397. — 'Waltherus, fr. monasterii В. Augustini fratrum He- remitarum in Insula (1344) 564. — — frater Alberti Nothaft de Valkenaw, v. Falknov. Valteřice Horní, Waltersdorf Superior villa in terri- torio Glacensi (1341) 807. (1345) 608. Waltheri villa, v. Waltersdorf. Waltermiczfeld (1338) 212. Waltersdorf(?), Waltheri villa, C. plebanus in — (1269) 727. — Walthersdorf, villa Boh. (1336) 114. — cír. Valteřice. Waltherus, v. Walter. Walthelmus, Woltemus, abbas monasterii Seülioen- Sis (1276) 734. Walthusen, v. Waldhausen. Emler, Regesta Bohemiae. Waltpurch, v. Waldburg. Waltsassen, v. Waldsassen. Wanat (Wenzezlaus?), burggravius in Rosenberch, v. Rosenberg. Wanben, Pierret de — (1341) 368. Wandonis Nicolaus, v. Nicolaus (1342 sq.). Vanék, Vanik, Vanic, Wanco, Wanko, v. Vence- slaus. Vanita (Vanék?) Wanita, magister venatorum (1273) 732. Wansen, Wansow, oppidum Silesiae (1337) 153. Wansheim in comitia Lucemburg. (1340) 305. Warfesées, Watier de — seigneur de Monkele (1334) 13. Warmia, Barmia, Ermeland; episcopi: Anselmus (1262) 722. (1264) 722; Hermannus (1344) 590. — Cfr. etiam Hermannus. Warta, teloneum monasterii Ossecensis in — (1341) 351. Wartenberg, Wardenberc, Wartenberch, Benessius de — pincerna regis (1281) 737. (1288) 738. — Wartenberch, Johannes de — (1310) 772. — Wartenberch, Wartenberk, Whartenberg, Waneko, Wanco, Wank, Wanko, Wenceslaus de — pin- cerna regni Boh. (1337) 158, 159, 172, 854. (1340) 399. (1342) 429, 431. (1344) 596, 597. (1345) 646, 652—654, 656, 689, 690. — Wartenberch, Benessius, senior de — (1327) 841. (mem. 1337) 853. — Filius eius Jesco de Wessel. — Benesch, Beneschius, Benessius de — dictus de Sobodka, de Sobotky vel de Dyczin vel Teczin, Teczyn (1341) 868. (1342) 481, 440. (1348) 537. (1844) 596. (1346) 662—604, 656, 657, 689, 690. — Frater eius Jesco de Wessel, — Jesco, Jescho, Jesk von —, de Wartenb. dictus de “ Wessel, dominus in Teczin vel Dyezin (1342) 429, 431, 440. (1343) 523, 537. (1344) 596. (1346) 652— 654, 656, 657, 689, 690. — Frater eius Benessius. — Wartenberch, Wilhelmus, Czenko de — commen- dator domus S. Mariae hospitalis 8. Johannis Bapt. in pede pontis Prag. vel in Nova civitate Prag. (1345) 624, 629. (1346) 655, 698. — 'Warthenberk, civitas Silesiae (1337) 161. Wasichenstein, Fridericus de — (1278) 734. — Conzo de — (1343) 483. Wassaticz, v. Vlasatice. Wasserbillieh, Pylich, Walter Brechwalt de — (1338) 224. Vašek, Wassko, v. Venceslaus. Vata, subcamerarius regis Boh. (1233) 713. Watzkenreut, villa in territorio Egrensi (1841) 779. Watzenrod, Vatzerode, Conradus (non Thomas) de — civis Wratislav. (1340) 322. (18341) 364. — 'Wazenrode Heinrich, civis Wratislav. (1341) 364. Vaudemont, Heinrich graf von — (1344) 552. Vaudi, Ludovicus de Sabaudia, dominus — (1331) 845. Vaurensis diaconus Bertrandus Cariti (1334) 21. Vavrelle (1338) 219. Waysandissa, incola Prag. (1344) 595. — Cfr. Weygan- ssa. Wagner Tyczko, v. Theodericus. Wayssowicz, villa Boh. monast. Brewnow. (1341) 336. 

Strana 987
Index personarum et locorum. Wazenrode, Conrad et Heinrich, cives Wratislavienses, v. Watzenrod. Wazinger, v. Waczinger. Wazyczye, v. Vażice. Vażice, Wazyczye, villa Boh. prope oppidum Liban (1340) 806. Vbetsch, v. Ubyétov. Vbizlaus de Neresticz, v. Nefestce. Wezelna, v. Véelná. Véelná, Woezelna, villa hospitalis S. Francisci Prag. (1836) 112. Vdlowicz, v. Doudlebce. Vdward, Wdard, villa archiepiscopatus Strigoniensis (1336) 102. (1837) 200. Vebelsan, v. Blsany. Webrutz, v. Vrutice. Weckowitz, Weckouicz, villa Silesiae (1345) 6106. Weczlo de Wylconicz, v. Vlkonice. Weger (Waeger) Nicolaus, v. Nicolaus Waeger; Jo- hannes, v. Johannes Wäger (1338 sq.). Weida, Wida, burggravius de — (1253) 814. (1262) 815. — Wida, Heinricus, Henricus advocatus de — senior, iudex provincialis in Egra (1254) 717. (1257) 720. (1261) 721. (1279) 738. (cc. 1988) 741. — alter Heinricus, advocatus de — (1812) 776. -- Wida, Heinricus (tertius?), senior advocatus de — (1323) 788. (1335) 65. Weiden, Weyden, oppidum Bavariae, ubi ius patro- natus ecclesiae monasterii Waldsassensis (1341) 380. Weidhofen, v. Waidhofen. Weichseln, Weiksel, v. Višně. Weinandus, carpentarius et scabinus (in Vrowen- tal?) (1336) 122. Weinhaus, Weynhaus, vinea prope Cremsam (1337) 196. Weinschrotter, Weinsroter Leutlinus, v. Leutlinus. Veirenges, Thilkins de — (1339) 250. Weiss, Weis (Weys) Nicolaus, v. Nicolaus Albus (1834 sq.). Weissenbach (?), Wisenbach, Albertus de — (1303) 160 — 'Weisenbach, Henricus de — (1389) 278. Weissenfels, Wissenfels, Wissenwels, oppidum Ger- maniae (1800) 756. (1345) 605. Weisskirchen, v. Holíó, Hranice. Weisswasser, v. Bélá. Weistricz, v. Bystřice. Veitmíl, Weytenmil, Hugo, Benessius et Otto de Rezno- wicz dicti de Weytenmil (1341) 417. — Weitenmuel, Weitenmul, Sdislaus, Sdyslaus de — (1343) 496. (1345) 646. Frater eius Beneschius (1843) 496. — Hugo de Weytenmil (1343) 496. — Weytenmil, Weytenmul, Beneschius, Wenesch de — (1343) 496. (1345) 646. (1346) 686. Weitra, Vitoraz, Weytra, civitas Austriae (1339) 291. Weitziz, vila Boh. monast. Windbergensis (1158 usque 1173) 809. Weixeln, v. Višně. Welascho frater de ordine fratrum Minorum, papae poenitentiarius et nuntius (1253) 716. 987 Weldelere, Weldelerus Hermannus, Woluelinus (1808) 769. Veldenz, iuvenis comes de — (1340) 321. Velehrad, Welegrad, Welegradense, Wilgradense mo- nasterium ordinis Cisterciensis (1834) 17, 26, 27. (1885) 73, 74. (1836) 139. (1337) 196. (1338) 216, 217. (1389) 263. (1340) 324. (1341) 346, 384—386. (1343) 501. (1344) 583. (1345) 629. — Abbates: Stephanus (1334) 26; Wenceslaus, v. Venceslaus; Atleus (1348) 501. (1345) 629. Welechow, Velichov (?), curia monasterii Doch- czanensis (1336) 111. Welechov, v. Bolechov. Velek (i. e. Velislav), Welko, v. Velislav. Velen, v. Velislav et Velim. Veleslav, Weleslaus, Welezlaus, v. Velislav. Veleslavín, Velislavín, Welislawin, villa Boh. prope Pragam (1341) 336. Velešín, Welechin, Welleshin, plebanus de — Ulri- cus (1339) 246. (1340) 327. Veltri, episcopus Bertrandus (1346) 670, 676. Welezlaus, v. Velislav. Welflinus Ebensteiner, civis Prag. (1337) 185. Weliez Inferius et Superius, villae prope Choyno (1836) 114. Velim, Welen, villa Boh. ad castrum Poydibrad per- tinens (1345) 689. Velislav, Veleslav, Velek, Velen, Welislaus, We- lizlaus, Welco, Velko, Welko; Welislaus, Prag. et Wyssegrad. ecclesiarum canonicus, protonotarius regis Bohemiae (1283) 738. — Welko pullarius, civis Prag. (cc. 1815) 781. — Velen, molendinator in molendino Cruciferorum ord. S. Johannis Pragae (1325) 792. — Filius eius Johannes. —. Welco, famulus praepositi Prag. (1334) 7,8. — Velko pabulator, civis Prag. (1337) 185. — Welislaus, prior monast. Gradic. Boh. (1345) 808. — Welco, Velco, Welko, Welezlaus, Welislaus, We- lizlaus, clericus Johannis, regis Boh., canonicus Prag. Wissegrad. et Omnium Sanctorum in castro Prag. notarius secretarius Johannis regis Boh., Karoli marchionis Mor. (1338) 857. (1839) 858, 869. (1841) 419. (1343) 608. (1344) 555. (1346) 665. Veliś, Welisch, iudex (1273) 782. — Belusch, Welusch, castrum Boh. (1327) 841. (1337) 852. — villa Boh. (1327) 841. (1337) 864. Wellen, Johannes de — fr. ord. Teutonici (1338) 241. Vels, v. Fels. Wels, civitas Austriae (1336) 112. Welser gladiator, civis Prag. (1338) 205. Welschenvels, v. La Roche. Welschiplliche (1340) 326. Velters, v. Feltre. Weltersperch, Welterperch, castrum in comitatu Lu- cemburg. (1340) 311. Welto (legendum est fortasse Welco) Hayne de Se- deltzano, provisione apostolica canon. Wyssegrad. (1334) 30. Welusch, v. Velis. Velvary, Weluar, oppidum Boh. (1338) 218. Welyn, v. Bílina. 124* 

Strana 988
988 Wemislicz, v. Výmislice. Venaysino comitatus (1346) 672, 673. Wenceslai Villa (Wenzelsdorf?), Wenczeslay Villa prope civitatem Pontensem (1344) 584. Venceslaus, Wenceslaus, Vaněk, Vaník, Vašek, Wanco, Wancho, Wanko, Vanic, Wassko, Wen- cezlaus, Wenczeslaus, Wenczezlaus, Wentzeslaus, Wenzeslaus; Sanctus W. (1346) 682. — I, rex Boh. (1238) 718. (1284) 718. (1235) 809. (1287) 714. (1244) 716, 716. (1249) 810. Mem. (1254) 717. (1272) 130. (1341) 386. (1343) 489. — IL, dominus et heres regni Boh. et marchionatus Mor. rex Boh. et Pol, dux Cracoviae et Sando- meriae, marchio Mor. Sacri imperii per terras Mysnensem, Orientalem et Plisnensem vicarius ge- neralis (1283) 788. (1285—1290) 739. (1290) 743. (1291) 744. (1292) 745. (1294) 747. (1295) 748, 750. (1297) 751. (1298) 751. (1299) 751, 752. (1300) 755, 756. (1303) 762. (1804) 821. (1805) 763. Mem. (1305) 822. (1311) 824. (1812) 777. (1314) 825. (1319) 788. (1330) 796. (1334) 1, 2, 847. (1335) 65, 851. (1336) 109, 110, 121, 128. (1837) 172, 173. (1338) 211. (1341) 345, 351, 394, 402, 847. (1343) 509. — Uxores_eius Guta, Y. Guta et Elisabeth, v. Elisabeth. — Filius eius: Wenceslaus, v. Wen- ceslaus (III). Educatrix eius Elisabeth, v. Elisabeth. — Tutor eius Otto, marchio Brandenburg. (1281) 736. — (ID, filius Wenceslai II, regis Boh. (1300) 755. (1305) 822. — Wenzeslaus, iuvenis iudex Schazlaviae (1310) 773. — pistor, incola Prag. (ce. 1315) 781. — Alberti, Wenczlab Albrechts sohn, civis, iuratus Prag. (1334) 5, 9, 10, 20, 23. (1340) 300, 327, 334, 345. (1341) 342, 348. (1343) 525. (1344) 559, 568, 564. (1346) 667, 686. — Vanik, Vanic, scabinus in Tribovia Bohemicali (1335) 48. — Wenczeslaus, incola Prag. (1335) 66. — Wenczezlaus, princeps Masovise, Mazoviae, do- minus in Plozk, Plocz (1335) 75. (1339) 249. — Wenzeslaus Wilhelmi, iuratus Maioris civitatis Prag. (1336) 101. — Vaněk, Wanko, carpentarius (1336) 107. Pueri eius Ohtmarus et Magdalena. — Wenceslaus, Wencezlaus, Wenczlav Rokczaner, dictus Rokezaner oc, civis, iuratus, iudex Maioris civitatis Prag. (1336) 124. (1337) 146, 185. (1338) 209, 204, 210, 235, 243. (1339) 276, 277, 285, 295. (1340) 319, 327, 334, 335. (1341) 342, 368, 407, 418, 414, 420. (1342) 440, 449, 464. (1343) 503, 523, 525. (1844) 559, 563. — Vaëek, Wassko, notarius villicationis de Camyk (1336) 145. — Gewnher, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1337) 146. (1341) 353. (1344) 595. (1846) 686. — Wenczeslaus de Horzielyuez plebanus (1334) 34. (1337) 167. — de Thust, Tust, Wenczel, Wentzeslaus von Tust, iuratus Maioris civit. Prag. (1337) 185. (1340 v. 1311) 334. (1346) 651. — filius Henczlini de Thust, civis Prag. (1338) 205. — Wencezlaus, dux Silesiae, dominus Namizlaviensis et Legnicensis et de Goltperg, filius Boleslai, ducis Silesiae (1339) 283, 284. (1342) 450, 458, 459. Emler, Regesta Bohemiae. (1343) 526, 527. (1345) 631, 634. — Frater eius Lu- dovicus. Venceslaus, Wenceslaus, Vaněk, Vaník, Vašek, Wenczeslaus, filius Johannis, regis Boh. (1340) 316, 322. (1341) 412. (1842) 486. — plebanus ecclesiae in Marweins (1340) 326. — Wenczlab, Albrechs sohn, iuratus Prag. (1340) 327, 334. — Wenczlab, civis Prag. (1340 v. 1341) 334. — Wanko de Wetla (1341) 345. — Stawbinger, civis Prag. (1340) 300. (1341) 353. — Wencezlaus de Mysna, iuratus Luthomeric. (1341) 357, 358. — plebani eccl. S. Valentini (1341) 407. (1842) 477. — "Tausenthmarch, canon. eccl. mnium Sanctorum in castro Prag. (1341) 425. — 'Wencezlaus, incola de Techlowiez (1342) 470. —— Wenczeslaus Pesoldi, civis Prag. (1344) 595. — fRechezer, civis Prag. (1344) 595. — "Trubscz, civis Prag. (1344) 596. — Wanko, familiaris Czenkonis 622. — custos monasterii in Gredis (1345) 808. — Ymberti, civis Prag. (1346) 700. — Wanco de Duba, v. Dubá. — de Horzelnicz, v. Hořelice. — Wencezlaus, Wancho de Luchtenburch, v. Lichten- de Vetouia (1345) burg — Wanko de Wartenberg, v. Wartenberg. Wenden, Wendin, Heinricus de — miles, fidelis Jo- hannis, regis Boh. (1345) 635, 638. Wenere, legendum est fortasse Weuere, i. e. Veveří, Heidenricus, commendator domus fratrum ord. Teutonici in — (1272) 731. — _ villa ad domum ord. Teutonici pertinens (1272) 7381. Wenesch, v. Benedictus, Beneš. Weneschower, i. e. Beneschower Weneschower. Venetiae, civitas Italiae (1337) 186. (1341) 341. — Eccl. S. Marci, canonicus Alyron de Riccardis, v. Alyron. — Duces: Dandulo (1331) 799; Bartholo- maeus Grandenigo (1341) 341. Wenichs, v. Benedictus, Beneš. Wenin, burggravius de — (1253) 814. Wenzelsdorf, v. Wenceslai villa. Veprec, Weprzecz, villa Boh. (1346) 650. Wer, Johannes de — (1338) 232. Weras, castellanus in Winitia (1385) 85. Verdun, civitas Franciae (1336) 111. (1337) 186, 199. (1338) 924. (1343) 488, 490, 491. (1344) 552. Verine, oppidum in comitatu Lucemburg. (1337) 196. Verjus de Matziis, incola Prag. (1336) 120. Werle, dominus de — (1837) 160. Wernhard, Wernhardus, civis Egrensis (1281) 736. — — Hechto, testis Brunnae (1334) 31, 32. — dictus Grans, burggravius in Frimperch (1337) 199. — Wernhart, frater monasterii in Plaga (1348) 550. — Mater eius Offmei. — Wernhart von Harach, v. Harrach. Wernhersdorf, v. Wernsdorf. Wernherus, Wernerus, Wernerus de Utzk, Uzk, civis Luthomeric. (1269) 727. — frater (?) Walchyni de Stainckirch (1279) 735. Petrus, v. Petrus 

Strana 989
Index personarum. et locorum. Wernherus, Wernerus, civis in Stadtlin (1314) 779. — antiquus, civis Byczov. (1334) 46. — dictus Ungestume, civis Pontensis (1336) 101. — ‘canon. Prag. (1337) 194. (1339) 858, 859. (1341) 397, 412. (1344) 554. (1846) 650. — iudex Brodae Teutonicalis (mem. 1339) 250. — Filia eius Elizabeth. — civis in Nova Pilzna (1339) 279. — Uxor eius Eremle. — dictus Meutner, civis Chutnensis (1346) 700. — Wernerus de Schekers, cliens, v. Schekers. Wernlinus, filius Henzlini Johannis de Tepla (1340) 311. Wernsdorf, Wernhersdorf, villa monast. Ossec. (1341) 861. Verona, civitas Italiae (1185) 710. Werona, v. Beroun. Veronia recte Vetovia, v. Bitov. Werri, Wiry, seigneur de Harzée (1340) 316. Wersko, v. Vršek. Verton, v. Virton. Werzing, Werzingus Nicolaus dictus —, dapifer San- i domiriensis, civis Cracov. (1348) 497, 507. Vesce, Westeze, villa Boh. in villicatione Camy- czensi (1336) 144. Veselá, Wesely, villa monast. Siloensis (1226) 711. — Weselee, Johannes de — (1345) 648. — Veselí, Wesselee, villa Boh. (1345) 808. — Wessel, Jesco de Wartenberg dictus de Wessel, v. Wartenberg. Wessicz, villa Boh. ad villicationem Camyczensem spectans (1336) 145. Věteřov, Weterssow, Busek de — (1340) 296. Vethow, Vethowia, v. Bítov. Vetlá, Vetlé, Vetla, villa Boh. (1341) 416. — Wetla, Wanko de — (1341) 345. — Frater eius Jaroslaus. Vetovia, v. Bítov. Wettin, Wyttin, Wyttyn, Otto de — vir nobilis (1335) 77. (1341) 399. Veveří, Eichhorns, Aychhorns, castrum Mor. (1337) 196. (1342) 463. — Cfr. etiam Wenere. — Burg- gravius in Aychhorns Frenczlinus (1337) 196. Weydnicz, villa Mor. (1341) 417. Weygandissa, incolla Prag. (1340) 300. (1341) 353. — Cfr. etiam Waygandissa. Weykmannsdorfer (1337) 173. Weytemil, v. Veitmil. Vezin (1343) 489. Wezyezowe, villa Boh. ad castrum Baworow perti- nens (1334) 4. , Vgesd, Vgezd, v. Ujezd, Praga. Vgezdecz, y. Ujezdec. Vgizd, v. Ujezd. , Vhercz, Vhrzecz, v. Uhřice. Wehinicz, v. Vchynice. Wchs, i. e. Vvchs (Vuchs), v. Fuchs. Vchynice, Chynicz, Wchinicz, Smylo de — (1340) 317. (1341) 378. Wibar, v. Holí&, Ujvár. Vicecomites, de Vicecomitibus Azo, v. Azo. — de Vicecomitibus Luchinus de Mediolano, in civi- tate, districtu et comitatu Mediolanensi papae vi- 989 carius generalis (1346) 873, 874. — Germanus eius Johannes, archiepiscopus Mediolanensis. Vícek (Vícemil), iezko Bohemus, iuratus in Bu- dywoys (1334) 24. Vícemil, Wyczemil de Grelicz, v. Kralice. Vicemilice, Wieczemilicz, Sdenko de — (1341) 424. Vicov, Wieczow, villa Boh. ubi ecclesia praepositurae in Przesticz unita (1834) 28. — Perpetuus vicarius Dominicus (1334) 98. — cfr. Wienczow. Wiczcow, v. Vickov. Víékov, Wiezcow, Bernhardus de — (1340) 306. -- Wiczkow, Hartleb de — (1346) 685. Wid, Gysko de — civis Wratislav. (1334) 10. Wida, v. Weida. Widavia, fluvius in Silesia (1845) 633. Vidim, Widim, villa Boh. monasterii Aulae Regiae (1292) 745. Vidoň, Vidone, villa Boh. ad ecclesiam in Myletin pertinens (1267) 725. Wieczemilicz, v. Vicemilice. Wielen, monasterium de — (1337) 154. Wienezow (Vícov?), ecclesia parrochialis in — (1323) 788 Wiener Jacobus (1342) 431. Wiener Neustadt v. Nova Civitas, Neustadt. Vienna, Wienna, Wien, civitas Austriae (1251) 811. (1252) 716, 811. (1253) 813. (1300) 757. (1335) 54, 56. (1336) 139. (1341) 421—423. — Vienne, civitas Franciae (1311) 776. — Wyennense concilium (mem. 1841) 341. * Viersy, Jehan de — (1843) 487. Wiese, villa Boh. (1289) 741. Wiesenburg, Vissemberg (legendum est Vissembürg), Luczo, Luczco de — (1340) 302, 306. Wiesseczan, v. Vysočany. Wietostrazasch, villa Boh. ad castrum Poydibrad pertinens (1345) 639. Wigandissa, Wygandissa (1338) 226. — Cfr. Waygan- * issa et Weygandissa. Wigelin, incola Egrensis (1345) 648. Wichardus, Wikardus, Wychardus de Polna, v. Polná. Wikeri villa, villa Boh. plebanus Leo (1270) 723. Wikpertus, Wicpertus, civis Egrensis (1281) 736. Wiksaad, v. Bykzád. Wilands, v. Vílanec. Vilanders, Hartegen ritter von —, v. Villanders. Vílanec, Willenz, Wilenz, Wilands, Wylanz, villa Mor. prope Iglaviam (1335) 81. (1336) 114. Wildenberg, Wildenberch, Vyldenberg, Wyldenberch, Potha, Potho de — nobilis Mor. (1384) 31, 32. (1387) 199. (1389) 985. (1340) 302. Wildenbusch, Johannes de — (1346) 694. Wildenschwert, v. Ústí. " Wildenstein, Petrus de — (1251) 811. Wildstein, Albertus dictus Nothaft de — (1265) 723. — Wilstein, Wiltstain, Eckehardus, Ekhardus dictus Nothaft de — (1281) 736. (1995) 750. — Engelhardus de — dictus Nothafft (1295) 747. — Fili eius Albertus et Engelhardus. — Cfr. etiam Nothaft. — Wilsteyn, Henricus de — filius Ekhardi Nothafti (1307) 765. — Mater eius Elizabet. 

Strana 990
990 Wildstein, Wilstain, Engelhardus, filius quondam Ekkardi de Wilstain dicti Nothaft (1321) 786. — Wilsteyn, plebanus in — Ch(uonradus?) (1307) 5 765. — Al. Leder de — (1307) 766. Vilemov, Wilemow, Wileomy, Willamow, Willemow, Wylemow, monasterium Boh. ordinis S. Benedicti (1256) 719. (1265) 724. (1335) 49. (1339) 281. (1840) 306. (1341) 424, 425. (1342) 429. — Abbates: Mi- zliborius (1265) 724; Petrus, v. Petrus (1335 sq.). — Prior Sobyeherdus (1335) 49. (1339) 281. Prae- ositus : Petrus (1339) 281. — Willomitz, Wilemow, oppidum Boh. (1342) 467. Wilenz, v. Vílanec. Vilhartice, Wilherticz, Potho et Dluhomilus germani de — (1334) 30. — Villertis, Busco de — (1337) 187. Wilhelm, Wilhelmus, Willehalmus, Guillelmus, Guil- laume, magister, notarius; protonotarius Ottachari, ducis Austriae et Stiriae, marchionis Mor. domini regni Boh. oc. Prag. eccl canonicus (1252) 811, 812. (1258) 717, 814. — de Schonenhof (1295) 748. — plebanus in Arsberg (1307) 765. — Guillelmus, Remensis archiepisc. (1329) 842. — Guillaume, comes Hannoniae, Hollandiae et de Selandia, comte de Hainaut et de Hollande (1334) 1, 11, 13, 14, 26, 28. (1335, 52, 53. (1838) 202, 221. (1339) 261. (1342) 442. (1343) 495. (1345) 644. — Guillaume, comte de Juliers, Wilhelm graf, mark- graf von Jülich (1334) 1, 5, 19, 26, 28. (1339) 267, 259, 260. (1341) 427. (1343) 524, 525. (1346) 691. — dux Bawariae (1335) 58. — faber, iuratus Novae Civit. sub castro Prag. (1837) 189. — de Zandow (1341) 346. — Guillelmus, tituli St. Stephani in Coelio monte resbyter cardinalis (1342) 465. — Guilhelmus de Petrilia, clericus camerae papalis (1342) 865. — de Bos, clericus camerae papalis (1342) 865. — Guilhelmus Rogerii, Clementis papae VI germanus, miles, dominus de Chamboino (1342) 865. — iuris. peritus (1343) 487. — guondam abbas Siloensis (mem. 1344) 552. — Guillelmus de Pusterla, praepositus eccl. Posso- niensis (1845) 870. — de Junyn (1346) 668. — de Bor, v. Bor. — de Busscowicz, v. Bu&kovice. -- de Egerberch, v. Egerberg. — de Lantstein, v. Landstein. — de Scheycowiez, v. Ciéovice. — Wylhelmus de Podibrad, v. Podébrady. — de Bisenburch, v. Riesenburg. — de Skaly, v. Skála, Skály. Wilhelmsdorf, Wilhelmstorf, villa in provincia Gla- censi (1301) 759. Wilhelmsverd, v. Ustí. Wilko, v. VIk. Wilkos, v. Vlkoš. Wilkyze, v. Vlkýš. Willamow, v. Vilémov. Emler, Regesta Bohemiae. Villa Nuova, civitas in Francia meridionali Avinio- nensis dioecesis (1342) 459, 460, 464. (1348) 489, 529, 530. (1344) 581, 582. (1345) 610, 621, 868, 869. (1346) 688, 689, 691, 872, 878. Villacum, Philippus Neuswert de Villaco (1345) 610. Villance, villa comitatus Lucemburg. (1334) 83. (1844) 586. Villanders, Vilanders, Hartegen ritter von — Tae- gen von —, Teyna, Tageno, Tegna, Degen von — (1837) 186, 187. (1339) 261. (1340) 323. — Engelmar von — (1339) 261. Willehalmus, v. Wilhelmus. Villeneuve (1336) 111. Willenz, v. Vílanec. Villerinus Drugensis, palatinus regni Hungariae (1335) 89. Villertis, v. Vilhartice. Willomitz, v. Vilémov. Wilrieus, Wylricus de Tusk, fidelis regis Boh. (1337) 853. Wiltgreve, Hedewidis- de — (1338) 205. Wiltheim, Wilthenn (1338) 233. Wiltstain, v. Vildstein. Viltzheim supra Saram (1337) 198. Vimberk, Winterberg, Winterberch, castrum et op- pidum Boh. (1341) 398. — Winterberch, Burchardus de — (1283) 738. Wimpnia (Wimpfen?) (1282) 737. Vinafce (?), Winarcz, villa Boh. (1338) 212. Winandus, Wynandus de Koczenrode (1334) 46. — Wynant Nicolaus de Luxemburg (1340) 311. — — iudex Brodae Ungaricalis (mem. 1340) 324. — — de Andernach, iuratus in Nova Colonia (1343) 544. Vincennes, boi de — prés de Paris (1334) 81, 40, (1340) 306. Vineentius de Sahorkowitz, Sahorkowiz (1389) 264. Winekler Nicolaus, iudex in Lompez (1339) 806, Winitia, Weras, castellanus in — Andorsmonissi filius, lowezy (1335) 85. Vinof, Winorze, plebanus in — Martinus (1339) 806. Winterberg, Winterberch, v. Vimberk. Wirben, v. Vrbno. Wirde, v. Brdo. Virekke, servus Friderici (1334) 14. Viroel, Vyruel, Vyrnel (1344) 586. Virsco, Wirsko, v. Vrś, Vršek. Virton, Verton, oppidum in comitatu Lucemburg. (1338) 221. (1340) 325. (1343) 508. Wirtpa, v. Vrtba. Virueil in comitatu Lucemburg, (1342) 447. Wirwiez, villa Silesiae (1339) 281. Wiry, v. Werri. Viseowiez (Biskovice?), commendator de — (1298) 820. Wisco, v. Víšek. Wiscze, v. Vesec, Vesce (?). Wisenbach, v, Weissenbach. Wisent Schniczczer, civis in Budywoys (1334) 24. Vischern, v. Fischern. Wischoczan, Wisseczan, v. Vysočany. Wismut von Drthen, iuratus in Crunnab (1336) 852. Wissegrad, v. Vyšehrad. Vissemberg, v. Wiesenburg. et Wilhelmi Presseter 

Strana 991
Index personarum et locorum. Wissenfels, Wissenwels, v. Weissenfels. Wisschowe, v. Výškov. Vistenice, Wistanicz, villa Morav. Hertneidi de Liech- tenstein (1334) 5. Wistricz, Wistritz, v. Bystřice. Wiswar, castellanus de — Stephanus, filius Lachk (1836) 108. Viżek, Wisco, testis (1272) 730. — — (1291) 819. Višně, Weixeln, Weiksel, villa Boh. (1337) 154. — — Weichseln, Ulricus de — (1291) 744, 819. — — Weiksel, Marguardus de — (1337) 154. — Uxor eius Katherina. Višňové, v. Wyssnowe. Višňovec, molendinum prope Žiželice (cc. 1300) 753. Vitějovice, Vitějice, Wyczegoczie (fortasse legen- dum est Wyczego(wi)czie), villa Boh. (1334) 4. Vítek, Vitko, Witko senior et Witko iunior de Novo Castro, nobiles Boh. (1233) 713. (1238) 714. (1253) 717. (1255) 718. — Frater eorum Heinricus de Novo Castro (1258) 717. — Witigo, scriba Stiriae (1252) 812. — Vitigo, Misnensis episc. (1287) 740. — Witegho, Vithgo, Witigo, Witko, Wytgo, Wythgo, Wytko, Misnensis episc. (1835) 67, 89. (1336) 103, 108, 131. (1337) 153. — Wytko, civis Novae civitatis sub castro Prag. (1334) 25. (1335) 78. — Vitko, archidiaconus Bretslaviensis (1335) 50. — Witigo, pistor et scabinus in (Vrowental?) (1336) 122. — Withco, Witko, archidiaconus Olomuc. (1338) 239. (1339) 255. (1341) 337. (1342) 443. (1343) 489. (1346) 665. — Witko, praepositus cuiusdam cellae monasterii Brewnow. (1339) 249. — Wytgo, servitor regis Boh. (1339) 255. Cfr. Holub — Witko, Wytko, canon. eccl. Wyssegrad. (1340) 297. (1341) 345. (1345) 613. — — locator villae Munchow (1340) 833. — — de Chlum plebanus (1341) 389. — — faber, civis Belinensis (1342) 446, — Witego de Polna, v. Polná. Viterbium, civitas Italiae (1276) 733. Witgenstein, Witchinsteyn, Siffridus graf von — (1337) 159. Vitice, Witicz, villa Boh. monasterii Siloensis (12926) 711 Witignow, v. Třeboň. Vitis, Vitiss, v. Byteś. Witigo, Witko, v. Vitek. Vitoraz, v. Weitra. Vitoslav, Wytozlaus, plebanus in Lobtschycz (1339) 276. . Wittawitz (legendum est fortasse Wiltawitz, Wltawitz), Wernherus de — (1312) 777. Wittigenawe, v. Třeboň. Wittis, v. Býteš. Vitus, Wytu comes, filius Zabazlai de genere Ludan (1246) 810. — episcopus quondam Litoviensis (1257) 721. — sacerdos (1270) 728. — praepositus monasterii in Rudniez (1337) 193. (1388) 243. (1340) 315. (1341) 863. 991 Vla, Ula, v. Ulrieus, Udalricus. Vladislav, Wladislaus, rex Boh. (p. 1158) 709. (1158 —1173) 809. — dux filesiae, electus Saltzburgensis (mem. 1345) 638. — Wladislaus de Teschin dux (1335) 76. — — Coslensis et Bitumiensis (Bithumiensis) princeps, dux (1335) 75. (1337) 155, 157, 164. (1339) 249. 1342) 456. (1345) 636. (1346) 662. — Wladislaus, dominus terrae Dobrinensis (1335) 89. — rex Poloniae (mem. 1336) 89. — Wladizlaus, Wlodek, dux Maioris Poloniae, Pozna- niae, Pomoraniae, Lanciciae, Cuyaviae et Syrasiae (1335) 62. (1341) 897 — Leslau, Lesslaw, Ladislavia, Wladislavia civitas Poloniae (1303) 821. (1305) 822. (1337) 158, 159. (1845) 629. Vladislavice, Wladislawiez, Wladizlawiez, v. Václavice. Vlachen, Wlachno de Hostynie (1345) 620. — — notarius publicus (1341) 342. Vlachovice, Wlachowicz, Wysczko de — (1343) 501. Vlasatice, Wassaticz, villa Mor. (1342) 442. Wlasczieg, Wlascziego, v. Vlastśj. Vlastáj, Wlascziego, fr. monasterii Cladrubensis, rector ecclesiae in Tusskow (1326) 792. Vlasten (?), Wlazstenius, canon. Luthomeric. (1269) 721. (1272) 818. Vlastibor, Wlastiborius de Dobrocz (1334) 34. Vlastiś (Vlastislav ?), Wlastissius (1344) 571. Vlastorff (1338) 233. Wlastowichenicz, villa monasterii Siloensis (1226) 711. Vlasim, Wlassimie, Hinco de — (1345) 648. Wlaznowicz, villa monasterii Siloensis (1226) 711. Vlček z Vlgenga (z Vlezencza? Vléenca?) (1276) 734. — Wlezko de Dunka (1335) 50. — Wulezko, civis de Horauicz (1340) 328. Vlékov, Wltskow, villa Boh. monasterii Aulae Regiae (1293) 746. Vléhov, Wulczhnaw, Bohunco vel Hroch de — (1346) 663. Vlk, Wilko de Luchowani, v. Libochovany. Vlkoniee, Wylkonicz, Janco et Weczlo fratres de — (1337) 163. Vlkos, Wilkos Hanmannus, v. Hanmannus. VIkov, Wilkow, Jan de — miles (1333) 802. VIkyś, Wilkyze, Wilkischen (1341) 895. Vlodek, Wlodek (Wladislaus), dux Lanciciensis (1335) 62. — Cfr. Vladislav. Vltava, Moldau, Moldawa, Multavia, Wlitavia, Wita- via, Wultawa, Wultawia, Wyltava, fluvius Boh. (1332) 801. (1334) 35. (1335) 92. (1336) 113, 120, 124. (1338) 222. (1339) 263. (1340) 319. (1342) 433, 476. (1345) 610. (1346) 669. Vltavsko, Wiltaviensis provincia (1338) 227. (1341) 867. ^ Vitheyn, v. Blšany, Bšany. Vluschius Pfragner, civis in Chuttis (1343) 545. Witskow, v. Vlékov. Wluardesdorf, vila Boh. fratrum domus Teutoni- cae (1981) 736. Wncevan, v. Encovany. Vnderberch (Vridberch?), Henricus de — (1258) 814. 

Strana 992
992 Voděrady, Wodirad, villa Boh. monasterii Aulae Regiae (1292) 745. Vodňany, Wodnan, Woduanum (legendum est Wod- nanum), civitas Boh. (1335) 95, 96. (1342) 478. Vodolice, Odolice, Odolicz, Odolitz, villa monasterii Ossec. (1340) 333 (1341) 851. (1348) 494. Woduanum (legendum est Wodnanum), v. Vodňany. Voelco, v. Velislav, Velek. Voeuhterpach, curia in — ubi redditus monasterii Plagensis (1307) 766. Wogau, Wagawe, castrum in terra Egrensi (1262) 722 — — Marquardus de — (1257) 720. — — Johannes von — (mem. 1311) 775. Vogellach, locus in comitatu Lucemburg. (1843) 543. Vogslaus, v. Vojslav. Vochengvelle, v. Fockenfell. Voigtsgrün, Voytsgrune, villa Boh. (1342) 432. Voitel, v. Voytl. Woitendorf, Woytgendorf, Ulreich und Ulrich Per von — (1843) 580. — Mater eius Offmei. Voitiecho, v. Vojtěch. Vojek, Vojslav, Woyko, incola Prag. (cc. 1815) 782. — Woyco, plebanus eccl. in Modrano (1329) 795. — Cfr. etiam Vojslav. Vojka, v. Vojslava. Vojnice, Woynicz, villa Boh. (1279) 735. — — Cristanus, Mathias, Johannes et Paulus fratres de — (1343) 489. Vojslav, Boyzlaus de Hertenberg (1265) 723. — Boijzlaus, canon. Luthomeric. (1269) 727. — Woyslaus, canon. Prag. (1300) 763. (1301) 759. (1803) 761, 762. — — rector hospitalis in Nova Pilzna (1820) 785. — — procurator episcopi Prag. (1834) 34. — 'Woislaus, spiserius Johannis, regis Boh. (mem. 1339) 283. — 'Woyslaus, subprior monasterii Gradic. (1340) 312. — — Rraepositus in Luha (1342) 461. — — decanus eccl Prag. (mem. 1843) 506. — — Woyslai Jaroslaus, canon. Olomuc. (1344) 600. — — incola Prag. (1345) 609. — Vogslaus de Raudna, v. Roudná. Vojslava, Woislava, fundatrix monast. Chotessov. (1227) 712. — Woyslaba, (1341) 345. — Vojka, Woyca, filia Woyslai, incolae Prag. (1345) 609 uxor Bunonis de Dreswicz (1340) 324. 09. Vojsice (?), Woyschicz, curia prope Wratislaviam (1340) 320. (1842) 468. Vojtěch (Adalbertus), syn (1276) 784. — Woytecho, maritus Chunegundis, balneatricis Prag. (mem. 1345) 610. . — Woitiecho de Betraw, v. Petrov. Vok, Wocko de Beneschaw, nobilis Mor. (1834) 31, 32, v. Benešov. — — de Holnstayn (1341) 388. — — de Kopidlna, v. Kopidlno. Vokšice, v. Okšice. Volačice, Volaschicz, villa monast. Ossec. (1841) 351. Woldemarus, v. Waldemar. Markvarta z Circhovic Emler, Regesta Bohemiae. Volduchy, Wolduch, Otto miles de — (1829) 842. Wolfhardus de Chunigesperch (1290) 742. Wólfel, Woluelinus dictus Weldelere (1308) 169. — 'Wolflinus, Johannes Wolflini, incola Prag. (cc. 1315) 181. — 'Wolflini Jacobus, civis Prag. (1321) 306. — 'Wolflinus scriptor, iuratus Kadanensis (1327) 840. — a Lapide, Wolfel vom Stain, Wolfil, civis Prag. (1835) 65. (1338) 243. (1840) 300, 319, 327, 334. (1341) 342, 348. — civis Prag. (mem. 1338) 205. — Filius eius Frana. — judex in Natshrati (1338) 239. — judex (1338) 239. — carnifex, civis Prag. (1339) 245. — Johannes, civis Maioris civit. Prag. (1341) 364. — quondam subcamerarius, camerarius (mem. 1342) 429, 476. Wolframitz, Wolframicz, v. Olbramovice. Wolframsreuth, villa monasterii Waldsassensis (1287) 739. Wolframus, Wolfram, nobilis Mor. (1288) 714. — Wolwramus de Oplot (1272) 730. — Zwyuillingerus, civis Novae Pylznae (1307) 765. — Meynhardi, civis Prag. (1310) 772. — canon. Prag. (1337) 194. — Wolframi Meinhardus, v. Meinhardus Wolframi. — — Bohuslaus, v. Bohuslav, Bohuslaus Wolframi. Wolfstein, castrum Germ. (1322) 787. (1341) 391. —.. de — burggravius castri Cadanensis (1336) 104. Volin, v. Volyň. Volkeringen, Wolkeringen, 643: Volklinus, civis in Grecz Reginae (1345) 627. — Cfr. Folklinus. Frédéric de — (1345) Wolkmarus, pincerna Boh. (1272) 818. de Wolkow Ericus, miles Lubucensis dioec. (1341) 861. Volov. Olava, Ohlau, Olavia, civitas Silesiae (1339) 983. (1343) 526. Woltemus recte Walthelmus, v. Walthelmus. Woluelinus, v. Wólfel. Volyň, civitas Boh. (1336) 97. — provincia Volinensis (1341) 867. Womeringen, Womerenges, Rudolfus de — (1343) 487. Womisla, villa Boh. monasterii Siloensis (1226) 711. "Wonschilburg. v. Wünschelburg. Worms, Wormatis, episcopus (1334) 20. Worsikslag (Woisetslag?), villa monasterii Altovad. (1343) 550. Vorst, castrum in comitatu Tirol. (1336) 130. — Albrecht von — (1336) 130. Vottau, Vóttau, v. Bitov. Wowfüngen, v. Кап пор, Kauffungen. Woycho (Vojek?, i. e. Vojslav?) Chrussina (1344) 559. Woynicz, v. Vojnice. Woyschiez, v. Voj&ice. Woyslaus, v. Vojslav. Woygtendorf, v. Woitendorf. Voytl Marquardus (1341) 417. Voytsgrune, v. Voigtsgrün. Vraca, Vracka, v. Vratislava. 

Strana 993
Index personarum. et locorum. Vracov, Wraczow, Wraezouiensis (1335) 74. Vrahovice, Wrahovicz, Nicol. de — dictus de Withen- mul (1337) 856. Vrahany, Wranas, Wranian, villa Boh. iuxta Wlta- viam (1336) 112, 113. (1341) 364. Vrané, Wrany, villa Boh. hospitalis S. Francisci (1336) 112. — (?), Vraní, Wraneho, Wranye, Fridericus de. — (1340) 315. (1341) 863. (1346) 699. Vranovice, Wranowicz, Wrenowicz, villa Mor. (1337) 854—56. — Philippus de — (1337) 854—856. — Socer eius Michulo de Paulowicz. Vrapice, Wrapicz, villa Boh. (1345) 648. Vratislav L, Wratislaus L, rex Boh. (mem. 1253) 716. Wratislavia, Breslau, Wratizlauia, Breslaus, Bress- law, Wretzslau, civitas Silesiae (1328) 794. (1334) 10. (1335) 63, 64, 88. (1336) 109, 117, 138, 147— 158, 162—165. (1387) 177, 853, 854. (1338) 227. (1339) 249, 251, 264, 260, 280—283, 294, 804, 805. (1340) 310, 320, 329, 330. (1341) 364, 376, 402, 409, 417, 418. (1342) 481, 451, 452, 473. (1343) 495, 496, 525, 539, 543— 545. (1344) 581, 598. (1345) 604, 614—418, 621, 681, 638—638, 640, 646. — districtus, ducatus, principatus, terra (1837) 151, 191. (1839) 279, 282. (1340) 8329. (1841) 410. (1342) ' 4506, 457. (1844) 555, 598. (1845) 6106, 631, 869. — duces (1342) 452, 467. — Dux Heinricus (1334) 11. — capitaneus Wratisl, hauptmann (1337) 161. — Capitanei: Cunrad von Borsnicz (1336) 117 ; Hein- ricus de Hucgewiz, v. Haugwitz; Conradus de Valkenhain, v. Falkenhain. — iudicium provinciale in — (1334) 10. — ecclesia, episcopatus, dioecesis Wratislav. (1336) 851. (1337) 147. (1342) 456, 473. (1343) 521, 529. (1344) 560, 595. (1345) 637. — episcopus (1326) 840. (1329) 842. (1337) 191. (1342) 438. (1846) 681, 702. — Episcopus Preczlaus, Przedslaus, v. Přeclav. — capitulum (1340) 829. (1342) 488. (1844) 595, 597. (1845) 646. — Canonici (1341) 807. — Canonici: Otto de Donyn (1887) 167. (1844) 596; Nicolaus de Panviez, Panwicz (1344) 595. (1845) 608; Jo- hannes (1344) 597; Johannes, archidiaconus Glo- goviensis (1345) 646. — hospitale Crucifer. cum rubea stella (1343) 538. — monasterium S. Clarae (1844) 587. Vratislava, Wratizlava, filia Elzcae de Mogetin (1336) 105. — Vraca, Vracka, soror Sazemae de Dolen (1839) 254. Vrativoj, Wratiwogius, (1337) 167. — — minister eccl. Prag., notarius publicus ac capel- lanus Predborii, decani Prag. (1339) 246. (1343) 485. Wrauenstadt, Wrawenstat, v. Fraustadt. Vrbaw, v. Vrbov. Vrbétice, Wrbyeticz, Katoldus de — (1335) 60. Vrbice, Wrbicz, villa Boh. ecclesiae Cladrub. (1344) 599. — Vrbicz, villa Mor. (1345) 617. Vrbiéany, Wyrbiczan, villa Boh. (1384) 32. capellanus episcopi Prag. 993 Vrbno, Wirben, villa Boh. (1241) 715. (1319) 829. (1321) 881. Vrbov, Vrbaw, Budwoy de — (1843) 531. Wrd (Vurd? Vrdy?), Fridericus et Pesco de — (1307) 823. Vreinstat, v. Freistadt. Wrendnow (legendum est Wreudnow), v. Fridnava. Viesnik, Wrzesnik, villa Boh. monasterii Siloensis (1226) 711. Wretzslau, v. Wratislavia. Vrchoslav, Wrchoslaus de Vhercz (1340) 305. Vriberg, Wriberg, v. Freiberg. ` Vriestat, v. Freistadt. Vrischow, v. Frischau. Vrkolee, Wyrkolesch, villa Boh. (1844) 592. Vrkoslav(?), Wurkozlab de Petrowicz (1346) 685. Wroeznialopta, Lhota Üroéní vel Ouroénice villa prope Wladizlawicz (1342) 474. Wroental, v. Pohled. Vronespach, locus in comitatu Lucemburg. (1343) 543. Vrowenstadt, v. Fraustadt. Vrowenthal, v. Pohled. Vriek, Wirsko, nobilis Boh. (1338) 212, 213. — Wurscho de Cogicz, v. Kojice. — Wersko de Uhrzecz, v. Uhfice. Vrśniky(?), Wyrsnich, Lupoldus de — (1339) 274. Vrtba, Wirtpa, Zesima de — (1344) 574. — Filii eius Pesco et Zesima; uxor eius Margaretha. Wrumiawe (1339) 291. Wrusius mons (1337) 175. Vrutice, Webrutz, Brutecz, villa. Boh. prope Litho- mierycz (1258) 814. (1262) 815. Wrymaria, Henricus de — provinciae Saxoniae fra- trum ord. Heremitarum S. Augustini provincialis (1348) 547. Vserob, v. Všeruby. Wsetech, villa Boh. ubi decimae hospitalis S. Fran- cisci Prag. (1336) 113. Wsezlaus, v. Vseslar. Vsh, Vsk, v. Usti. Wsseradicz, v.. Vieradice. Vssow, Wssow, v. Usov. Wsychow, v. Zichovec. . Véechlapy, Wusséschlapiech, aurifodinae in — (1337) 179. - : ' — Schechlop. Sthepan de — (1343) 494. Všeradice, Wsseradicz, Woyslaus de — (1343) 500. Všeruby, Neumarkt, Wscherau, Wserob, castrum et oppidum Boh. (1343) 487. Všeslav, Wsezlaus, decanus ecclesiae Bolezlav. (1276) 732. Všetaty, Wsetat, Cunsso de — (mem. 1341) 397. — ilius eius Henricus, notarius publicus (1841) 397. Vtelno, Wetelna, Petrus de — (1846) 689. Vthyessouici, v. Utáchovice. Wudil (Budil?), sneyder, iuratus in Crunnab (1336) 862. Wucewan, v. Encovany. Wudowois, v. Budéjovice. Wulezhnay, v. Vlčnov, Vlčňov. Wulczko, v. Vlček. Wultawa, v. Vltava. 125 

Strana 994
994 Wünschelburg, Radkov, Wonschilburg, civitas in terra Glacensi (1336) 126. (1341) 386. Vurciensis eccl. praepositus_Albertus (1319) 784. Wauretschlag, Uretschlag, cfr. Dboratslag. Wurkozlab, v. Vrkoslav. Wurscho, v. Vr&ek. Wiirtemberg, Wirtemberch, Ulrich graf von — (1335) 81. (1339) 261. Wurtschaneri Nicolaus, (1340 sq.). Würzburg, Herbipolis, civitas Germ. (1287) 739, 740. — Ecclesia, canonicus Johannes do Nassavia (1326) 840. Wusseschlapiech, v. Väechlapy. Wusthube, Hanco et Peter (1343) 543. Vy, communitas de — (1844) 553. Wyczegoczie (fortasse legendum est Wyczego(wi)czie), v. v. Nicolaus Wurtschaneri itéjovice. Wyda, v. Weida. Wyenna, v. Wienna. Wychardus, v. Wichardus. Wylanz, v. Vílanec. Vyldenberg, Wyldenberch, v. Wildenberg. yleczie, v. Bíle& Wylemow, v. Vilémov. Vyltava, v. Vltava. Vymyslice, Wemislics, villa Mor. (1335) 76. Wynandus, Wynant, v. Vinandus. WYyra (Weiher?), Henricus de —, miles, testis (1309) 771. Wyraw, v. Výrov. Wyrbiczan, v. Vrbičany. Wyrkolesch, v. Vrkolec. Vyrn, v. Pirn, Pirna. Výrov, Wyraw, villa Boh. monasterii Plassensis (1307) 765. Wyrsnich, v. Vrénik, Vréniky. res Vyrnel, v. Virvel. ysenburg, v. Wiesenberg. . Vyskytná, Wiskitna, villa Boh. monasterii Siloensis (1226) 711. — Wyskydna, rivulus Boh. (1238) 714. Vysmanus, scabinus in Tribovia Bohemicali (1335) 48. . Vysocany, Wischezahn, Wiesseczan, Wisseczan, villa monasterii Ossec. (1341) 351. (1343) 516. — Wischoczan, Jesco de — (1337) 159. Vysoká (?), Wysoka prope Wratislaviam (1337) 162. ysslawa (Vojslava?), uxor Minhardi dicti de Schefrers (1336) 108. Wyssnowe (Vi$nové?), locus — nuncupatus (1842) 474. Wyssynwasser, v. Bělá. Vyšehořovice, Wysiehorzieewicz (1335) 49. — Bu- dizlaus Galli de — v. Budislav. Vyšehrad, Wissegradum, Wyssegradum, castrum Boh. prope Pragam (1335) 67. (1336) 119. (1387) 176, 177. (1343) 502. (1345) 612, 620. — ecclesia (1334) 2. (1337) 176. (1341) 396. 397. (1342) 454. (1343) 525. (1345) 625. — Capella S. Johannis in ambitu eccl. Wyssegrad. (1844) 556. — capitulum (1836) 67. (1839) 292. (1340) 297, 318. (1848) 602. (1845) 627. (1346) 666. Emler, Regesta Bohemiae. Vyśchrad, praepositura (1334) 19. (1337) 176. (1340) 306. (1348, 502. — Praepositus (1249) 715. (1276) 733. — Praepositi: Arnoldus, regis cancellarius (1235) 810; mag. Dionysius, cancellarius regis Boh. (1249) 715, 810; mag. Petrus (1272) 818; Johannes (1290) 743; Petrus, episc. Basiliensis, regni Boh. cancel- larius (1299) 751. (1303) 821; Petrus alter (Angeli) (1310) 772, 773; Johannes, postea episc. Olomuc., v. Johannes; P. tit. S. Stephani in Coelio monte cardinalis (1344) 19; Bertoldus oc. de Lipa, v. Lipé, Lípa; Heinricus (1345) 612. — decanus (1329) 842. (1813) 525. — Decanus Petrus, v. Petrus; vicedecanus Johannes, decretorum doctor (1340) 296. — scholasticus (1341) 861; scholasticus Thobias, etiam canonicus Prag., v. Thobias. — custos Syfridus, Zyfridus, v. Sifridus. — canonici: Bartholomaeus de Ferentino (1235) 810; mag. Laurentius (1275) 732; Welislaus, regis proto- notarius (1288) 738; Heinricus, praepositus Lewto- meric. (1334) 1, 2; Welto (Welco? Welek) Hayne de Sedeltzano, provisione apostol. (1834) 30; An- dreas (1336) 124; Petrus, doctor artis medicinae (1338) 203; Johannes dictus Paduanus, v. Johannes Paduanus, decretorum doctor, etiam canon Prag. et Olomuc. et officialis curiae Prag. (1338 sq.); Petrüs de Miliczin (1341: 344; Mladota (1341) 397; Petrus (1341) 397; Thobias de Postupenicz (1341) 396 ; We- lislaus, Welezlaus, notarius Johannis, regis Boh., v. Velislav ; Ulricus dictus Passerii (1344) 556 ; Nicolaus, filius Johannis regis Boh. (1345) 625. — sacrista Johannes .1840) 296. . — vicarius Michael (1839) 246. . Vyšehrad, Altum castrum, Wischegrad, Wisegradum, Wissegradum, Wysegradum, Wyssegrad, castrum Hungariae (1336) 79, 86—89. (1336) 103; (1338) 206 215. Vyśkov, Wisschowe, oppidum Mor. (1344) 573. Vyśśi Brod, Hohenfurt, Altum Vadum, Hohenfuert, monasterium Boh. ord. Cisterciensis (1291) 744. (1334) 34, 35. (1835) 85. (1389) 250. (1340) 808, 318, 319. (1341) 379. — Abbates: Otto (1291) 744; Thomas (1838) 222. (1840) 308. — Fratres: Wal- therus, Stephanus (1291) 744. — plebanus in — Stephanus (1339) 246. Wytco, Wytgo, Wythgo, Wytko, v. Vitek, Witigo. Wythignow, v. Třeboň. Wytlo, Marguardus de Chrisanleins, v. Křižánky. Wytozlaus, v. Vitoslav. Wyttin, Wyttyn, v. Wettin. Wytn, v. Vitus. Vyzovice, Vizowicz, Smilheim, Zmilenheym, Zmyln- haym, monast. Mor. (1825) 837. (1341) 350, 385. — Abbas Johannes (1341) 38. Wziechov, v. Zíchov. Vznata, Wzneta, Znata; de Crisans, Krisano, v. Kti- Zanov. — 'Wsnata, Wznata, Wznatha, Wzneta de Lomnicz, Lompnicz, v. Lomnice. — Bznetha de Mosticz, v. Mostice. 

Strana 995
Index personarum et locorum. X. Xorbey, Theobaldus, Thiebaut de — chevalier (1334) 18. (1388) 211. (1342) 442. Y. Yazlawicz, v. JaZlovice. Ybantschitz, v. Ivančice. Ybanus, v. Ivanus. Ybodium, v. Ivoix. Yelyna, v. Cholyné. Yemnicz, v. Jemnice. Yglavia, v. Jihlava. Ynatsz, dapifer Witigonis de Novo Castro (1255) 719. Ynntal, v. Innthal. Ysackinna, v. Isakinna. Ysalia, mater Merclini civis Prag. (1344) 576. Ysdobin, v. Zdobín. ' Ysenberg, v. Eisenberg. de Ysmache Gottfridus, frater ord. Teut, v. Got- fridus. Ywaing, locus in comitia Lucemburg. (1342) 447. Yvois, Ywoix, Yvoys, Ivois, terre d’ — (1837) 188, 189, 195. (1840) 325, 826, — Praepositura d’ — (1387) 195. (1343) 508. Z. Zaar, v. Sohrau. Zábdiší, Zabdistye, villa Boh. ad castrum Mendi- cum spectans (1336) 106. Zabazlaus de genere Ludan, pater Wytn comitis (1246) 810. Zábéhlice, Zabilicz, villa Boh. monasterii Aulae Re- giae (1292) 745. Zabiliez, v. Zábéhlice. Záblatí, Zablatie, oppidum Boh. (1336) 100. — Sablaty, aurifodinae in — (1837) 179. Zabobrziesk, Zabobrzisky, v. Źabovfesky. Záboří (?), Zaborice (?), Zaboricz, villa Boh. (1838) 212. Záborná, Zaborne, Zaborni, villa Boh. ecclesiae in Polna (1282) 737. (1293) 746. Zabortovicense monasterium, v. Zabrdovice. Zabrdovice, Sawerdowicense, Zabortovicense mona- sterium (1343) 498, 531. — Abbates: Gotsalcus (1343) 496; Gotfridus (1343) 531. Zabrusany, Zabruschan, Zabrussan, villa monast. Sedlicensis (1336) 112. (1387) 168. Zabrwisk, v. Žabovřesky. . Zaéany, Czetzans, Johannes de — scholasticus Olo- mucensis dioecesis (1888) 218. Zahań, Sagan, Zagan, dux de — Henricus (1335) 76. (1887) 164. (1338) 215—217, 222. (1344) 596, 597. Zahořany, Zahorzan, aurifodinae in — (1387) 179. Záhoří, Zahorze, villa Boh. monasterii Siloensis (1226) 711. Záhorkovice, Sahorkowitz, Sehorkowiz, Vincentius de — (1839) 264. 995 Zacharias, olim civis in Budyewoys (1331) 818. — plebanus in Risud, Ryssud, Ryssuth (1340) 330, 331. (1841) 417. (1342) 428. — Nepos eius Petrus, canon. Boleslav. plebanus in Lusecz (1841) 417. — prior monast. Siloensis (1348) 552. — de Konicz, v. Kounice. Zachluz (Záchlum?) (1344) 600. Zaiuncko (non Lajunko), Thomas de — legatus Kazi- miri, regis Pol. ad regem Boh. missus (1336) 74. — (fr. etiam Taiankav. Zaječí, Saitz, Saycz, Schaycz, oppidum Mor. (1335) 76. (1346) 608. — Onso de Sacz plebanus (1345) 608. Zajíc, Haze,eLepus, Sbinco, Sbinko, Sbizscho Lepus, Haze dictus de Ausburgh (recte Hasenburg) (1810) 822. (1341) 383. (1344) 600. — Zaiczo, familiaris Czenkonis de Vetouia (1345) 622. Zákoutí, Zakauti, aurifodinae in — (1387) 179. Zálezlice, Saleslicz, villa Boh monasterii S. Georgii in castro Prag. (1800) 757. Zálezly, Salezil, Zalesl, villa monast. Ossec. (1311) 351. (1343) 506. Zant, Jane villa Boh. dominorum de Rosenberch 1384) 4. Zandow, v. Zandov. Zar, v. Zdár, Schaar. — v. Sohrau. Zarca, v. Šárka. Zaraw, v. Sarau. Zars, v. Žďár. Zastolaus, v. Castolov. Zatava, villa Boh. prope civitatem Piscensem (1332) 846. Záviš, Záviše, Zawiss, fillus Wytgonis nobilis Boh. (1253) 814. — — Zawissa, castellanus Olomuc. (1273) 732. — Zawissius de Ztruzeniz, nobilis Boh. (1281) 737; v. Struženice. — Savissius, Zawissius de Ugesd, Ugosd, avunculus Petri de Rosenberch (1335) 91. (1341) 347. — Fi- lius eius Genzo, canon. Prag. — — Zawyssius, clericus Bicenonis de Raczynawes, nepos Przyedborii, praepositi Prag. (1346) 650. — Zawissius de Polna, v. Polná. Zbestradicz, plebanus de — (1345) 623. Zbihnév, Sbigneus, praepositus Cracoviensis (1335) 74. (1845) 636. Zbinék, v, Zbynék. Zbinice, v. Sbinitz. Zbiroh, Zbirov, Sbyroh, Sbyrow, castrum Boh. (1834) 119, 141, 142. — Sbiroh Michael, v. Michael. Zbirov, v. Zbiroh. Zbislav, Zbizlaus, nobilis Boh. (1238) 718. — Zbyslaus, burggrav. Prag. (1272) 818. — Sbyzlaus comes, pater Johannis de Polna (mem. 1293) 746. Zbożi, Sboschie, villa Boh. ad castrum Poydibrad pertinens (1345) 639. Zbraslav, Zbraslaus, nobilis Boh. (1241) 714. — Küônigsaal, Aula Regia, Zbraslavia, monasterium S. Mariae ord. Cisterciensis in Boh. (1292) 746, 746. (1300) 764, 765. (1835) 92. (1836) 121, 122. (1337) 168. (1338) 203, 235, 239. (1839) 246, 264, 125* 

Strana 996
996 266,| 286, 295. (1340) 297—300, 304, 305. (1341) 396. (1342) 429. (1348) 502, 608, 528. (1844) 574, 575. 590. — Abbas (1340) 322. — Abbates: Chun- radus, v. Conradus; Petrus, v. Petrus; Johannes, v. Johannes (1842 sq.). — Priores: Theodricus (1340) 300; Nicolaus (1344) 574, 590. — Supprior Conradus (1344) 574, 590. — Custos Albertus (1844) 574, 590. — Magister conversorum Theodricus (1344) 590. — Cellerarii: Cristanus (1339) 246; Heinricus (1344) 574; Nicolaus (1344) 590. — Ca- merarius Dittmarus (1344) 574, 590. — Bursarius Bartholomaeus (1344) 574, 590. — Subbursarius Frenczlinus (1344) 574. Zbraslav, domus monasterii Aulae Regiae Pragae ante parrochiam eccl. S. Crucis (1313) 778. — Braczlabs, Bradzlabs, villa Mor. (1834) 31. (1840) 317. (1841) 337. (1343) 497. — Micolo de Braczlabs (1334) 31. — Uxor eius Eli- sabeth. — Zbraslau, Gerhardus de — (1273) 732. Zbraslavice, Zbraslauicz, villa monast. Zderaz. (1336) 110. Zbudov, Pudowa, Zbudow, villa Boh. (1337) 193. Zbynčk, Sbinco de Swrczow (1336) 105. — Sbynco de Bucowyna (1840) 306. — Swinko de Duba dictus Scobko (1341) 368. (1335) 69. — Sbinco Lepus de Waldek, Sbinko, Sbizcho Haze, Lepus dictus de Ausburgh, Zbynko de Hazmburk, v. Zajíc, Valdek, Hasenburg. — Sbynko de Osswratyn (1342) 480. — Zbyniek de Stralek, v. Stralek. Zcalicz, v. Skalice. Zcenko, v. Cenék. Zdebor, Zdeborius de Buscowitz, testis (1272) 730. Zdebudice, Zdebuditz, villa Boh. ad castrum Poydi- brad pertinens (1346) 639. - Zdeněk, Sdenko, Zdenko, frater Smilonis de Lichtn- burg (1262) 815. — Stenco, praepositus in Chotaschaw (?) (1337) 187. — Zdenko, archidiaconus Pylznensis (1337) 189. (1338) 220. — Zdenco, canon. Prag. (1341) 412. — Sdenko de Dluschin (1341) 424. — Zdenko, brasiator Minoris civit. Prag. (1346) 655. — Sdenko de Maleschow, v. Malesov. — — de Wieczemiliez, v. Vícemilice. Zdënice, Sdenicz, Sdenitz, Zdenitz, villa Boh. eccle- siae Wyssegrad. (1339) 296. (1340) 306. (1346) 665. — Sdemicz, Sdenicz, Sdenitz, Bohussius de — (1341) 394, — Frater eius Hinco de Duba dictus de Na- chod. Zdenka, Sdynca, Sdynka, priorissa monasterii S. Ja- cobi Olomucii (1336) 105. (1338) 219. — Sdenka, relicta Bolkonis de Praga (1338) 238. Zderaz, Sderas, Sderaz, Sderasiense, Sderaziense mo- nast. ante civitatem Pragensem (1341) 1, 2. (1335) 62, 74, 90. (1336) 101, 110, 128. (1337) 179. (1340) 326. (1341) 344. (1342) 449. (1344) 584. (1345) 620. — Praepositus (1338) 239. (1344) 584. (1345) 620. — Praepositi: Philippus, v. Philippus, Sobco, Sobko, v. Sobek. — Prior fr. Hermannus, vice- gerens Philippi praepositi (1341) 344. — Fr. Hein- ricus (1835) 75. Emler, Regesta Bohemiae. Zdeslav, Zdislav, Zdeslaus, camerarius (1233) 713. (1238) 714. — — Sdeslaus, Stezlaus de Sternberch, Sternberch nobilis Boh. (1253) 814. (1262) 815. — Alter Zde- slaus de Sterb., v. Sternberg. — Stizlaus, pincerna (1268) 726. — — submarsalcus (1272) 818. — Zdislaus de Lewenberch, frater Galli nobilis Boh. (1272) 818. — — filius Plehel de Clun (1282) 737. — Zdislaus, burggravius Prag. (1283) 738. — Zdyezslaus de Peczk (1333) 802. — fSdesslaus, archidiaconus Plznensis (1334) 89. — Sdysslaus, frater Philippi de Sdenicz (1336) 105. (1889) 296. (1342) 439. — Sdyslaus, rector ecclesiae in Drozkowicz (1345) 617. — Sdeslaus, Zdeslaus, archidiaconus Horssowiensis, canon. Prag. et S. Aegidii Pragae, Boleslaviensis et thesaurarius episcopi Prag. (1841) 403, 412, 413. (1348) 488, 486, 500. (1844) 555, 577. (1346) 632. Zdobín, Ysdobin, villa ad ecclesiam in Myletin per- tinens (1267) 725. Zdyczlaus, v. Zdislav. Zebeherdus, v. Sobéhrd. Zebín, Zebin, Petrus et Wilhelmus de — seu de Sampach (1341) 861, 862. Zebiteynie, v. Sebétín. Zedloc, v. Sedlec. Zeitz, Cicensis praepositus Henricus (1317) 826. Zéland, v. Seeland. Zelewezicz, v. Zelevéice. Zelilut, civis Prag. (1338) 239. Pol Zell, Cella, monast. ord. Cisterc. in Misna (1251) 811. (1279) 785. (1290) 743. (1841) 878. — Abbas Everhardus (1251) 811. Monachi plures nominantur. Zellesicz, v. Žilošice. Zemovít, Semovitus, dux Silesiae, dominus Glywi- censis (1342) 456. St. Zenenberg, v. Zenoberg. St. Zenoberg, St. Zenenberch, Zennenberg prope castrum Meran (1336) 130. (1337) 192. Zernownycze, v. Zernovnice. Zerva, mensurator agrorum in Bezdez (1387) 172. Zeschitz, Zeschicz, villa Silesiae in districtu Wrati- slav. (1845) 616. Zesima, v. Sezima. Zeterthewer, Czeterthewer Nicolaus, v. Nicolaus. Zettlitz, v. Sedlec. Zeydlinus, v. Seidel, Seidlinus. Zherbnyk, Cerhenky?), villa Boh. (1339) 253. Zhoř, Zhorzs, villa Boh. (1333) 801. (1336) 145. Zhořelec, Górlitz, Gorlicz, Gorlich, Gorlitz, Gorli- censis civitas (1337) 148. (1839) 267, 274, 275, 281, 983. (1341) 370. (1342) 432. (1345) 621. — Hospi- tale fratrum ord. Teutonici in — (1244) 715. — Gorlicensis districtus, Gorlicense territorium (1339) 274. (1340) 329. (1341) 392. — Gorlic. capitaneus (1339) 274. Zchekaw, Zchekow, v. Cákov. Zchenko, v. Cenék. Zchosindorf, v. Schossendorf. Zidlitz, v. Seidlits. 

Strana 997
Index personarum et locorum. Ziegler, Czigler, Heinricus, v. Heinricus Cziegler, Zippendorf, v. Cipfn. Zipplingen, Heinricus de — (1339) 261. Zirbitz, v. Srbice. Zittau, v. Žitava. Zlakovice, Zlakowicz, villa Bob. (1336) 144. Zlapich, v. Slapy. Zlatá koruna, Goldenkron, Sancta Corona, mona- sterium ord. Cisterciensis in Boh. (1334) 18, 19. (1336) 100, 103. (1337) 154, 195. (1338) 237. (1339) 264. (1340) 287. (1343) 537. — Abbates: Sybboto Syboto, Sywotho (1336) 103. (1337) 154, 195; Lu- dolphus, v. Ludolfus. Zlatim, v. Slatina. Zlatniky, Schladnig, Schlatnigk, Jentzel von — testis (1262) 816. Zleb, v. Zleby. Zletin, v. Schlada. Zlonice, Zlonicz, villa Boh. (1343) 533. (1346) 664. Zlupnicz, v. Sloupnice. Zmicholup (Mécholupy?), Hyrdowor de — (1295) 748. Zmilenhe v. Vyzovice. Zmilo, | v. Stall. v. . mylnhaym, v. Vyzovice. Zmylo, v. Smil. Znaim, Znaym, v. Znojmo. Znata, v. Vznata. Zneumeri Nicolaus, Znoymer Nyclas, v. Nicolaus Znaimer, iuratus Maioris civit. Prag. (1335 sg.). Znojmo, Znaim, Znaym, Snoyma, Znoym, Znoyma, civitas Mor. (1344) 7. (1335) 52—54, 56, 61, 76, 89. (1336) 138. (1337) 160, 184, 196, 201, 212. (1838) 281. (1839) 203. (1341) 357, 359, 367, 416. (1842) 444, 445. (1343) 529. (1344) 588. — Civis Stanislaus (1384) 7. (1844) 597. — Iura civitatis (1335) 76. — iudicium civitatis (1336) 115. (1337) 201. de + — burggravius in — (1338) 231. — villicatio in — (1388) 212. ' — iudicium provinciale in — (1336) 115. — suppa seu zuda Znoymensis (1342) 443. — cúda, czuda Znoymensis: camerarius zudae Znoym. et Brunnensis Gerhardus de Chunstat, v. Kunštát. — Snoyma, eccl. S. Michaelis (1386) 128; plebanus ibidem Johannes Andreae de Jewissowicz (1336) 128. — archidiaconus Znoym. Borzuta (1336) 665. — gardianus in — (1345) 623. — monasterium S. Clarae in — (1336) 128. (1339) 275. (1341) 367. — Abbatissa: Margaretha (1336) 128. — Monialis Margaretha, soror Smilonis et Czenkonis de Lichtenburg (1336) 128, Znyhussius, v. Snéhus. Zobyzin (Soběšín?), Otto de — testis (1251) 811. Zobten, v. Sobotka. Zokolczy, v. Sokoleč. Zollern, Czolre, Fridericus et Fridericus de — (1346) 697 . Zornstein, v. Chraśtany. Zrub, v. Srub. 997 Zrué, Zrucz, ecclesia mon. Sderaz. in —. (18995) 90. Zschochau, Zachow, castrum Silesiae (1837) 148. Zspicata (Spitata?), magister venatorum (1273) 732. Zsulaw, Otto de — (1343) 487. — Uxor eius Jutha. Ztenco, Ztenko, legendum est fortasse Zcenco, i. e. Cenko de Moibin, v. Cenék. Ztrele, B. de — miles, testis (1279) 735. Ztremils Strmilov), villa fratrum domus Teutoni- cae in Novo Castro (Jindřichův Hradec) (1255) 718. Ztrichowicz, villa monast. Siloensis (1226) 711. Ztruzenicz, Ztruzeniz, v. Stružnice, Struženice. Ztrzyetzkow, villa Boh. ad castrum Poydibrad per- tinens (1345) 639. Zuckmantel, oppidum Silesiae (1339) 278. Zulewiez, v. Sulevice, Sulejovice. Zulzye, v. Záluží. Zumelarum castrum (1341) 341. Zumperus, possessor maccelli in Nova Pilzna (1344) 87. Zunnen, comes de — Thomas, voiewoda Transyl- vanus (1335) 89. Ziitphen, Renaut comte de — (1334) 28. Zuzelicz, v. Žiželice. Zuzik, miles Witigonis de Novo Castro (1256) 719. Zuzonis agua prope Novum Castrum (1256) 719. Zvanoviee, Zwanowicz, villa monasterii Siloensis (1226) 711. Zwarmerycz, v. Svařenice. Zvěřín, Schwerin, Zwerinensis dux Heinricus (1225) 809. Zvěřínek, Zwyerzinetz, villa Boh. ad castrum Poy- dibrad pertinens (1345) 639. Zvěst, Zwiesto, frater monast. Brewnow. (1342) 175. Zvíkov, Climberch, Clinberch, Clingenberg, Olingen- berch, Clingenberk, Zwiecow, castrum Boh. (1336) 101. (1337) 177, 178. (1341) 404, 867, 868. — Ca- stellani de — Bauarus et Cunradus (1253) 717. — Burchardus, filius Chuonradi de — (1258) 814. Cfr. burggravius Prag. Burchardus. — Burchardus de — (1262) 815. (1290) 743. — Zwicow, villa Mor. (1341) 393. Zvifetice, Zuireticz, Hermannus de — (1337) 170. — Zwierzeticz, Marquardus de — (1345) 808. Zwalmetz, Lambert von — (1289) 726. Zwarzawa, v. Svarcava. Zwecen, ubi bona domus fratrum ordinis Teutonici (1279) 735. Zweibrücken, Czwenbruken, Ewerhardus von — (1337) 159. — Walram graf von (1344) 552. — Simon graf von — (1344) 552. Zwet, v. Schwerta. Zwettel, Zwetlense monast. (1259) 721. (1279) 735. — Abbas: Ebro (1272) 735. — Camerarius: frater Pitrolfus (1279) 735. Zwettlern, villa monasterii in Zwettel (1279) 735. Zwiekau, Zwikowe, civitas Germ. (1311) 775. (1323) 787. — Ozwicaw, Zwikowe, bruder Conrad von — frater ord. Teutonici Egrae (1339) 248. Zwicow, Zwiecow, v. Zvíkov. Zwiflinger Hiltprandus, civis Pilznensis (1835) 83. Zwittau, v. Svítava. Zwoynyeze, v. Svojnice. 

Strana 998
998 Zwyerzinetz, v. Zvěřínek. Zwynnyeticze, v. Svinětice. Zybzlàwiez (Zbislavice?), Nicolaus de — (1279) 185. Y, Z. Zaboviesky, Zabrwisk, villa monast. Aulae Regiae (1292) 745. — Zabobrziesk, villa Boh. prope Budywois (1384) 18, 19. (1836) 100. — Zabobrzisky, villa Boh. prope Budynye (1336) 106. — Sabowresk, villa Boh. prope Wladizlawicz (1342) 414. Zamberk, Senftenberg, Senftinberg, oppidum Boh. | (1841) 308. Žampach, Schambach, Sampach, Santhpach, Sant- pach, villa et castrum Boh. (1340) 310. (1341) 862. (1846) 653, 667. — Sampach, Petrus et Wilhelmus de — seu de Ze- bin (1341) 861, 862. andov, Sandau, Zandow, ecclesia in — (1341) 345. — Plebanus Johannes (1341) 345. — Potho, Czenco, Wilhelmus, Hinco, Protiwa fratres de — (1341) 345. — Zandow, Jacobus de — iuratus in Luthmericz (1341) 357. Žarošice, Areticz, villa Mor. (1343) 551. Żatec, Saaz, Sacensis civitas, Sacz, Satecensis civitas Sathecz, Zacensis civitas, civitas Boh. (1249) 716. (1335) 71, 84. (1336) 104, 119, 190, (1337) 184, 191. (1339) 269. (1341) 361. — Sacenses cives (1336) 148. — Albertus dictus Haubschmann (mem. 1295) 750. — Sacensis zuda (1343) 518. — provincia, districtus (a. a. 1194) 710. (1335) 84. (1341) 361. — archidiaconi: Paulus, v. Paulus (1334 s8q.). — eccl. S. Nicolai circa Zacz (1341) 351. — Petrus de — civis Prag. (1237) 146. Zdár, Sahars, Sarense monasterium, Sar, Sars, Zars, monast. ord. Cisterciensis (1338) 212, 215. (1341) 340, 385 (1342) 480. (1343) 565. (1345) 622. — Ab- bas (1345) 605. — Abbas Nicolaus (1341) 340, 385. — Schaar, Zar, Stanizlaus de — (1295) 748. - Žebrák, Mendicus, castrum Boh. (1835) 96. (1336) 106. Żelejov, Seleyove, villa Boh. ad ecclesiam in Myle- tin pertinens (1267) 726. Éelenice, Selnicz, Pescho, Jan et Mathias de — (1343) 494. Emler, Regesta. Bohemiae. Zelevéice, Zelewezicz, villa Boh. (1337) 193. Zeliv, Siloe, Syloe, Sylue, monast. S. Mariae ord. Praemonstrat. in Boh. (1226) 711. (1238) 714. (1334) 13. (1341) 353, 354. (1842) 451. (1344) 552, 571, 572. — Abbas: Stiborius, pater abbas monasterii Chunicensis, v. Ctibor; Wilhelmus (mem. 1844) 552. — Prior Zacharias (1344) 552; subprior Bo- henco (sic) (1344) 552. — Canonicus Lytwynus (1344) 571, 572. Żelivec, Selevec, villa Boh. monast. Siloensis (1226) 71 1. Żelovice, Selowitz, Selchwicz, villa Mor. (1343) 496. Żernoseky, Syrnosick, Cristanus de — (1841) 379. Żernovnice, Zernownycze, villa Boh. ad Baworow pertinens (1334) 4. Żerotice, Scheroticz, Adam de — (1346) 685. Żestov, Schestau, Sesstaw, Chvalo et Pribizlaus de — (1291) 744. Żhery, Zher, villa Boh. (1339) 268. Żichov, Wziechow, villa Boh. monast. Chotiessov. (1334) 39. — Szukow, villa Boh. monast. Zderaz. (1886) 110. — Schichhof, Sichowe, Henricus de — testis (1351) 811. Schichhof, Sichow Jesco de — (1341) 345. Zilosice, Schôllschitz, Schellschiz, Zellesicz, villa Mor. (1340) 305. (1342) 471. Zichovee, Wsychow, villa Boh. ad castrum Baworow spectans (1384) 4. Żitava, Zittau, Sittavia, Sytavia, Syttavia, Zitavia, ci- vitas (1887) 147, 164. (1339) 274, 276, 281. (1341) 370. (1845) 622, 627. — districtus Zittav. (1846) 698. — Sittavia, Tsastolaus de — Tsiastolanus (Tsiasto- lauus?) de — nobilis Boh. (1249) 810. (1273) 732. — Filius eius Henricus. — Zittauia, Henricus et Chwalo de — (1262) 818. — v. Sittauer. Zitomir (Stolmi#), Sytomir, villa Boh. ad castrum Poydibrad partinens (1345) 639. Žiželice, oppidum Boh. (ce. 1300) 752. (1834) 848. — Suzeliez, Zuzelicz, Dietoch, Dyothoch, Dyotochius de — (1311) 824. (mem. 1334) 847. Žleby, Sleben, Slewen, Hinco, Hynco de — (1335) 96. (1842) 440 (1345) 639. — Zleb, Wenceslaus de — nobilis Boh. (1807) 823. Żumberk, Sonnberg, Svnnenberch, Engelschalcus de — (1279) 736. — Fratres eius: Zmylo, Pardusch, Johannes. 

Strana 999
INDEX RERUM. A. Abtslehen, abtzlehen, lanei abbatis, gui vulgariter dicuntur abtzlehen (1340) 306. administratores episcopatus Prag., v. Praga. admensurata bona, admensuratio, v. mensuratio. advocatia bonorum claustralium (1343) 518, 519. advocatus, advocati, advocatorum iurisdictio (1290) 748. — Advocati provinciales in Silesia (1841) 409. — Advocatus consistorii Prag. (1842) 477. — Ad- vocati consist. Prag.: Puniculinus (1842) 477; Jo- hannes (1342) 477. aedificia castri (1340) 313. : alleces, ungeltum de eis Pragae (1330—1350) 705. allodium (1341) 351. ambitus eccl. Prag. (1339) 246. anleit, anleid, anlaytung, anleyt, dicta arra, arrha pe- cunia porrectoria, dicta arrha anleit, porrectoria dicta —, inductionales denarii (1337) 170, 191, 192. (1339) 252. (1340) 331. (1341) 348, 371, 414. (1342) 446, 474, 475. (1343) 494, 500, 507, 516, 530. anleytung, v. anleit. anniversarium, selgeret (1339) 250, 251. (1342) 462. (1344) 589. (1345) 606, 616. — pro Johanne, episc. Prág. (1934) 33. — pro Janda de Hlawen (1337) 159. — pro Agnete, relicta Martini Chozlini, civis in Monte hutna (1336) 122. anulus regius (1272) 730. apothecarius Prag. Conradus (1275) 733. aqua, in qua purgandi merguntur (1343) 542. arena ante civitatem Prag. (1387) 176. argentum, argenti subemtores Pragae, v. subemto- res argenti. argentum fodere, argentifodinae, argenti montana Boh. (1834) 6. (1340) 321. (1341) 411. (1345) 638. (1346) 692. — Argentifodinae prope Montem Chuttnae (1337) 173. (1341) 411; in Brzeznicz (1341) 411; super fluvio Losnicz in Vsk (1345) 638. — Cfr. etiam montana. argilla ante civitatem Prag. (1837) 176. archidiaconatus, archidiaconus, Bechinensis, v. Bechyń; Belinensis, v. Bilina; Boleslaviensis, Bo- lezlaviensis, v. Boleslav Mladź; Curimensis, v. Kou- fim; Gradicensis, v. Králové Hradec ; Horsoviens. v. Týn Horšův; Luthomeric. v. Litoměřice; Plznen- sis, V. Plzeň Nová, Pragensis, v. Praga; Zacensis, v. Žatec; in Moravia: retslaviensis, v. Břeclav; Olomucensis, v. Olomouc; Preroviensis, v. Přerov; Znoymensis, v. Znojmo. archidiaconus, archidiaconi (1343) 540, 541. arma, lex de armis Pragae (1335) 57, 97. — RS. Wenceslai (1339) 282. armigeri Glacensis territorii (1334) 29. arra, arrha, v. anleit. arrestatio propter debita (1335) 95. (1336) 99. (1337) ES (1338) 234. (1339) 271, 293. — Cfr. etiam de- ita. ars mechanica (1307) 764. artifices circa civitatem Gurimensem (1334) 9. aucupia (1842) 476. aureae marchionissae datae (1334) 608. aurifaber Pragae Peschlinus (1343) 551. (1344) 608. aurum, auri falsa fusio (1837) 186. aurum fodere, aurifodinae, auri minera, aurifo- dium (1334) 6. (1336) 100. (1337) 178, 179. (1841) 411. (1342) 476. (1346) 699. — Aurifodinae in Reychenstein, in Eylaw, in Pomuk (1338) 226; in Slaps (1339) 264, 266; monasterii Teplensis (1342) 431; iuxta civitatem Horavicensem (1344) 573; in Gezyckach (1845) 626. — In dubiis sententiis de aurifodinis ad civitatem Yglav. est appellandum (1346) 639. — Cfr. minera auri. &urum, auri subemtores, v. subemtores auri. &urora, missa in aurora, v. missa. ausmessen, mensurare, emensurare montana argenti (1845) 688. — Cfr. etiam mensuratio. avena servitialis, quae eloquio teutonico lovczhaber appellatur (1837) 168. B. baillia, v. baylia. balneator (1342) 476. balneum, balnealis vel balnearis stuba in Novo Ca- Stro (1255) 719. — in civitate Horavicensi (1835) 63. — pro pauperibus in Tribovia Bohem. (1335) 48. — in Luthomysl (1335) 55. — prope Belam civitatem (1337) 172. — huttis (1339) 293. s — in Bakow (1845) 808. bannitum iudicium dictum geheget ding (1305) 764. bank, pancus, panci sive scampna panis, sutorum et pannificum in Juveni Boleslavia (1384) 9. — Cfr. 8camna. 

Strana 1000
1000 parchanus in Budywoys (1341) 361. barones Boh. (1234) 713. (1334) 8. (1338) 212. (1339) 27. (1841) 851, 875. — Cfr. nobiles. baylia, iudicium cum baylia (1336) 115. beneficiarii regis (1325) 887. — Benef. et officiales per Boh. (1334) 8. (1341) 351. — Beneficiarii zudarum Boh. (1839) 283. — Benefic. iudiciorum provincialium et zudarum (1344) 553. — Benefic. Prag. (1336) 111. (1342) 484. (1343) 508. (1345) 647, 648. (1346) 665. — Beneficiarius sive vrsednic zudae Sacensis (1843) 518; beneficiarii provinciae Sacensis (1336) 143. — Benefic. Mor. (1340) 310. (1341) 368. — Beneficiarii provinciales Mor. (1336) 115. — Bene- fic. czudae in Mor. (1342) 444. — Benefic. Snoy- menses (1342) 443 et totius terrae Moraviae (1338) 212. bergschreiber, perchschreiber Jacob in Chuttis (1344) 582 berné, berna generalis, regalis, regia, ber (false bet), berna regalis, berna regis communis, collecta generalis, quae vulgo berna dicitur, collecta regia, collecta generalis (1807) 764. (1851) 845. (1334) 17, 18, 29, 97. (1835) 47, 68, 70, 92. (1836) 100, 107, 142, 862. (1337) 180. (1838) 212. (1889) 272, 276, 277, 290, 860. (1340) 808, 831, 338, 860. (1841) 360, 878, 396. (1342) 435, 446, 469, 472, 476, 476. (1343) 493, 494, 507, 517, 518, 531. (1345) 627, 808. (1346) 604, 692. — Berna regalis generalis, nota- rius eius in provincia Luthomeric. et Boleslav. ple- banus in Bezdiezie (1336) 142. — Berna regia a feudalibus districtus Cubitensis danda (1341) 366. — Berna regia Chodonum (1842) 468. — Cfr. etiam collecta et steura. bernarius, berník (1343) 493. bestiae silvestres, venatio earum (1835) 73. bet rette ber, id est berna, v. berné. birretum, per birretum in signum vasallagii inve- stire (1886) 108; per birreti reassumptionem: pheudi receptio (1386) 129. bladico, btadicones, vladyka. blanca, planke (1341) 354. bona libera civitati Grecensi incorporantur (1339) 268. — hereditaria dantur in feudum (1341) 371. braseum, brasium, venale, ungeltum de eo — (1830 —1360) 705. — Brasia brevia (1345) 611. braseatorium, brasiatorium braseatoria (1341) 354. — ‘Bras. in civitate Horavic. (1335) 53. — Brasia- toria in Wodnan (1335) 95. — Brasiatorium ante muros civit. Prag. (1386) 125; ante portam S. Mar- tini Pragae (1343) 525; bras. Merklini et Johannis dicti Dunwirt in praeurbio civit. Prag. extra por- tam S. Benedicti (1343) 502. (1845) 611. braxatio, braxare cerevisiam in villis "Wemisliez et Gnehenyez in Mor. (1836) 76. .braxatores in Tusta (1841) 385. braxatoria (1341) 354. braxaturae, ungeltum de eis (1330— 1350) 705; bra- xaturae in regno Boh. (1337) 172; datio de braxa- turis Pragae (1337) 172. brázda, w giedney brazdye, in uno sulco (1345) 618. bucharii regis Hungariae (1262) 716. burggravius, burggravii, burggraviorum iurisdictio, purchravius (1290) 7483. (1341) 361. — Burggravius Emler, Regesta Bohemiae. Pragensis (1386) 111. (1341) 872. (1842) 434, 487. (1345) 621. — Burggravii Pragenses: Jaroschius (1258) 717; Zdislaus (1288) 738; Hinko Berka de Duba, v. Dubá, cfr. etiam Praga. — Burggravii Egrenses, v. Egra; burggrav. in Melnico (1334) 12; burggrav. seu provincialis judex Podebradensis (1885) 850; burggrav. in Tachovia (1335) 68, 69; burggrav. in Pirnis (1335) 69; in Ponte Ulricus (1341) 341; burggrav. in Preimberch: Albertus de Fridlant (cc. 1300) 825; Frenczlinus Jacobi (1341) 418; in Kadano (1841) 366. (1342) 467; burggra- vius in Cubito (1290) 743. (1841) 366; burggravii episcopi Prag. (1334) 34. — Burggravii castri Buchlaw (1384) 27; burggrav. Olomuc. Hopertus (1340) 316 burggr. Znoymensis (1338) 281. (1342) 443; burggr. — Twingenberch (1340) 313. — Cfr. etiam castel- anus. burgheg, purcheg, purgheg, metae castri (1341) 366. burgrecht vel purchrecht, v. ius emphiteuticum. busse, poene, divisio eius inter judicem civit. Prag. et iuratos (1338) 208. C. camera papae (1345) 869. — regia, regis (1334) 29. (1335) 96. (1337) 178, 180. (1339) 272. (1342) 468. — Camerae regiae notarius (1387) 162; camerae regiae notarius Herbordus (1341) 345, 362, 363. camerarius, camerarii per Bohemiam, Bohemiae, re- gni Boh. (1238) 714. (1834) 8, 12, 37. (1386) 117. (1888) 212. (1841) 351. (1842) 474. — Camerarii Boh., regni Boh., summi camerarii regni Boh.: An- dreas (1272) 818. Bauarus (1273) 732; B. de Mel- dinge (1282) 737; Petrus de Rosenberch, v. Rosen- berg; Heinricus de Lipa (fortasse subcamerarius) (1335) 79, v. Lipé; Ulricus Pflugo, Pluh (fortasse subcamerarius) v. Pluh; Russ de Luticz (fortasse subcamerarius) v. Litice. —. Camerarius Prag. zudae (1339) 258. — Camerarii Pragensis et alia- rum regni Boh. provinciarum et zudarum sive iudi- ciorum provincialium (1844) 553. — Camerarii Mor. (1336) 116. (1341) 363. — Cam. Wznetha de Lomp- niez (1339) 275; Gerhart, Gerhardus de Chvnstat (1348) 531. — Camerarius Cunradus (1290) 743. — Cam. czudae Brun. Hartlebus de Poschowicz (1334) 31, 32, v. Boskovice; zudae vel provinciae Brun nensis, zudae Brunnensis ef Znoymensis Gerhar- dus (non Erhardus) de Chunstat oc, v. Kunštát. — Camerarius provinciae Olomuc. Jesco de Crawar (1346) 665. — Camerarius episc. Prag. Uha miles (1834) 34. campana iudicis Prag. (1385) 97. cancellarius regis Boh. regni Boh., aulae regiae Boh. Arnoldus, praepositus Wyssegrad., v. Arnol- dus; Dionysius, Wissegrad. eccl. praepositus, Y. Dionysius; Johannes Wissegrad. eccl praepos. (1290) 743; Petrus, praepos. Wyssegrad. v. Petrus Angeli; Petrus, episc. Basil. v. Petrus, episc. Ba- sil. praepos. Wyssegrad.; Johannes, prae ositus Wyssegrad. postea episc. Olomuc. v. Johannes (1831) sq.); Bertholdus de Lipa, v. Lípa; Heinricus de Lips, v. Lipá. 

Strana 1001
Index rerum. cancellarius, cancellarius Karoli marchionis Mor. Ni- colaus de Brunna (1334) 17; Heinricus, praepositus Prag. (1841) 394. (1842) 429. — Moraviae fit praepositus cccl. Olomuc. (1342) 443, 444. — Wratislaviensis Otto de Donyn (1345) 618. — Guillelmus de Pinchon (1334) 849. — episcopi, archiepisc. Prag. Bohuta, archidiac. Curim. (1341) 836. (1346) 658. — Cfr. etiam Bohuta. canula (1343) 551. (1344) 603. eapecia vel mandlones (mandele) (1343) 495. capella regia, decanus eius Albertus (mem. 1340) 298. capellanus papae, Thomas, archidiac. Prag. (1334) 34, 39. i — eapellani episc. Prag. (1334) 34; Michael notarius, anco subnotarius, Ulricus, Wratiwogius et Ni- colaus (1337) 167. — regis Boh. Berengarius (1331) 844; Matthaeus de Fera et Arnoldus de Arluno (1340) 322. capitaneus, capitaneatus officium in Boh. (1334) 8. (1336) 117; (1340) 301. (1341) 351. (1342) 434. (1843) 614. — Capitanei: Heinricus de Lippa (1320) 785. (1325) 790; regis Boh. primogenitus, Karolus marchio Mor. (1334) 12. (1841) 365. (1343) 489; Wilhelmus de Landstein (1337) 156; Petrus de Rosenberk (1839): 859.:(1340) 818. — Moraviae Johannes, episc. Olomuc. (1840) 317; Wilhelmus de Landsteyn (1345) 640. — Silesiae, Cunadus de Valkinhain, capit. regis Boh. in districtu Wratisl. Cunadus de — Valkinhain, Conradus de Falkenhan (1340) 329. (1345) 618. capitulum eccl. Wyssegrad. sequenti die post festum S. Petri ad vincula celebratur (1340) 318; capit. generale eccl. Wyssegrad. (1345) 612. — generale ord. Cruciferorum cum rubea stella (1334) 5. — generale ord. Cisterciensis (1336) 112. — ordinis 8. Benedicti regni Boh. (1336) 143. carnes crudae et non salsae (salitae) (1339) 280. — Carnes salsae (1380) 280. carnifex, carnifices (1342) 476. — Carnifices circa civitatem Gurimensem (1334) 8, 9. —. Carnifices Pragenses (1887) 174. (1389) 280, 291. (1348) 487. — Carnifices in Budwois (1337) 174. — Carnifices in Nova Pylzna (1341) 413. caseus dandus in oppido Hostomiz (1343) 499. eastellanus, castellani de Clingenberg (1254) 717; castellanus de Luthomericz Borzuta (1258) 717. — Cfr. etiam burggravius. castrum regium in Broda Hungaricali in Mor. (1838) 216. causae capitales sive mortis (1343) 493. — superiores: furtum, homicidium, stuprum violentia, mutilatio membrorum (1346) 698. — Cfr. crimina. cautio fideiussoria, statutum de ea (1340) 384. censuales monasterii Ossecensis (1341) 352. census de braxaturis dictus panewne (1345) 808. — capitalis (1345) 808. cera (1337) 159; officium fusoriae cerae. (1842) 429. cerevisia braxari et vendi potest in villis Wemislicz et Gnehenycz (1335) 76. — de Bela in tabernam sub Bezdez ducenda (1337) 171. 1001 cerevisia ungeltum de braxatura cerevisiae Pragae (1339) 270. — braxatio et propinatio cerevisiae (1340) 811. — v. patella, patellae. 7 cerasus, cerusorum pomerulum prope Buschowicz (1339) 289. cervi, hinuli et lepores, v. ferae. eestné, cestne, pertinens ad beneficium forestarii (1284) 713. cifi (1344) 603. cippus, cyppus in bonis monasterii in Sars (1338) 215, 234; in bonis monasterii in Welegrad (1338) 217; cippus in Nemezicz Magno (1834) 17 ; in Wil- lemow (1342) 467. cippus malefactorum (1342) 443. eivitates Boh. (1335) 95. (1341) 377. codices scolarium a teloneo in Habrn liberi (1341) 425. collecta (1384) 7, 37. (1835) 61, 65, 78. (1846) 111. (1341) 367. Collectae generales et speciales (1835) 65. — Ofr. etiam datio, impositio, steura et berna. — generalis, regia sive berna, v. berna. — Pragae (1336) 132. (1346) 651; in Luthomericz (1341) 357; in Pylzna (1307) 765. collectores bernae (1335) 70. eolloquium (1234) 713; colloquium Brunnae (1342) 469, concubinae (1348) 542. conductus, solutio de conductu mercium (1341) 390. (1842) 438. — Conductus castri Burgleins (1343) 518. consules, statutum de consulibus morientibus Pragae (1340) 334. contributio (1334) 7. (1342) 434. — Contribntiones civitatis (1339) 269. copfel (kopfel) (1344) 603. coquina, coquinae magister regis Boh. Chunradus (1272) 818; Gotfridus (1338) 298. corona regni Boh. (1341) 399, 402, 403, 413. — regum Boh. (1346) 682. coronatio regis Boh. (1339) 272. (1341) 409, 410; co- ronatio regis Boh. per archiepiscopum Prag. (1344) 569. — reginae Boh. (1336) 131. crimina incendii, furti, stupri, vulneris, rixae (1841) 852. — Cfr. culpae; causae. eda, czuda, suda, zuda, zuda seu poprawczie, czuda sive iudicium ferrae, iudicium (18336) 115. (1340) 818. (1341) 838, 354, 399. (1343) 545. — suda provincialis, iudicium provinciale (1535) 72, ° 73. (1336) 111. (1339) 268. — zudae Bohemiae (1325) 790. (1334) 848. — zuda Prag. (1325) 790. (1339) 253. (1341) 366. (1344) 553. — Iudex zudae Prag. Ulricus Pflugo (1825) 790. — zuda Sacensis (1343) 518. — zudae provinciarum Boh. (1344) 553. — Zudarum beneficiarii (1344) 563. — czuda Brunnensis, Znoymensis — zuda seu suppa Znoym. (1384) 31. (1339) 275. (1342) 448. — Ca- merarius czudae, zudae Brun. et Znoym. Gerhar- dus de Chunstat, v. Kunitat. — zuda Olomuc., camerarius Jesco de Cravar (1342) 429. — polnisches gericht von Breslau (1337) 151. 126 

Strana 1002
1002 — czuda, zuda bohemicalis vel poprawa 1340) 801. (1341) 399. — suda civitatum, villarum (1336) 111. eüdaf, eüdafi, czudarii, zudarii (1887) 201. (1338) 234. (1341) 861. — — czudarii, zudarii Boh. (1325) 790. (1340) 801. — ezudarii regis, c. regis Boh. (1325) 887. (1339) 268. — gudarii Pragenses et aliarum regni Boh. pro- vinciarum et zudarum sive iudiciorum provincialium (1844) 553; czudarii provinciae Sacensis (1336) 143. — — czudarii terrae Moraviae (1836) 115. (1338) 215, 917. (1341) 368. (1342) 444. — czudarius Brunnensis Theodricus de Spran mri 31, 32. (1337) 199. (1359) 275. (1842) 469. (1345 647; czudarius Znoymensis (1338) 212. — ezudarius Nicolai, ducis Oppaviae et Ratiboriae (1337) 158. eulpae iudiciales (1341) 403. — Culpae in civitate Vscensi (1339) 271. — Ofr. etiam causae et crimina. cuprum, v. minera cupri, curia apostolica (1384) 7. — regalis, iudex eius Genczso (1838) 227. — curiae Karoli primogeniti regis Boh. iudex Gentzo (1834) 19. — curiae regis Wenceslai II magister Burchardus de Winterberch (1283) 738. — episcopi Prag. (1334) 34. (1339) 246. — farcorum Brunnae (1343) 487. — libera de Iuveni Bolezlavia (1334) 9. eurrus victualibus onerati dandi a monasterio Brew- noviensi (1234) 713. — mizas dictus (1336) 102. — mercimoniales, v. rudas. custodes silvae, v. forestarii. custodia seu warta in strata (1341) 394. cyppus, v. cippus. ezuda, v. cáda. czudarius, v. cúdať. czuwer (dżber?) wein (1336) 110. D. dapifer regni Boh. Dinissius (1263) 815. (1272) 813. einemannus de Dubena (1279) 735; Hinco (1281) 737. (1282) 737. — Dapifer Bulislaus (1273) 732. datio, collecta, impositio (1842) 486. (1346) 664. debita civit. Prag. (1337) 185. — Debita regia (1339) 272. — Debita, obpignoratio propter debita (1336) 99. (1341) 351. debitores, arrestatio eorum (1334) 8. (1339) 271. decanus Gradic. (1267) 724; decanus Melnic. (1303) 161; decanus provinciae Prachinensis (1835) 53. decima, decimae ecclesiasticorum proventuum Johanni, regi Boh. dantur (1843) 521. — papalis (1844) 561. ecimae episcopales (1269) 727. — decimae annonarum (1340) 305; decima mensura de annona (1341) 403. — plena de censu, annona censuali, de porcis censuali- bus, mele, cera, sepo et sale (1300) 753. — minuta (1305) 763. — decimae quaedam hospitali S. Francisci Prag. (1336) 118. : — novalium in Egra (1810) 772. Emler, Regesta Bohemiae. decima, decimae in Mirzichaw (1338) 240, de Repin (1241) 715; decimae parrochiae in Vbetsch (1341) $40; decima plebani in Wodnan (1335) 96; decima plebano ratione villae Brosanensis danda (1336) 107. — decimae de aurifodinis et argentifodinis (1841) 411. — decimae miricae, quod vulgariter dicitur ,auf der Heide“ (1342) 432. — decima septimana (1340) 324. — decima taberna (1341) 403. — de teloneo (1341) 351, 408; decima septimana de teloneo (1300) 753. (1341) 351. — decima urburae (1344) 559; decima seu urbora (1346) 690. | — decimum forum (1300) 753. decimus denarius, v. denarius decimus. — poleder (1800) 753. — lapis sebi (1341) 403. delentiales &d notariam in collectione census perti- nentes (1800) 763; delentiales de berna (1342) 468. denarius decimus (1235) 809. denarius, denarii fumales, v. fumales den. — inductionales anleit dicti (1348) 516. — Cfr. etiam anleit. — — sex, quod dicitur seztne, qui dabantur magistro venatoriae dignitatis (1234) 713. — S. Petri (1343) 529. — tertius de iudicio, de emendis (1269) 817. (1307) 828. (1838) 802 (1334) 9; (1842) 476 den. tertius in causis communibus (1348) 493. (1346) 693; den. tertius de iudicio villae Lubn (1315) 826; den. tertius de iudicio in Bela (1337) 171; de iudicio villae Hodkovióky (1341) 426. denuntiatio vel notificatio beneficiariis et czudariis regiis homicidii, vulnerum, stuprorum et incendii (1825) 837; denuntiatio sudae provincialis (1335) 73. (1341) 388. depositio mercium in Lithomericz (1314) 824; depo- sitio rerum venalium (1337) 170. devoluta bona, devolutio bonorum (1338) 227. (1339) 255. (1341) 383, 867. — Devolutio bonorum propter maleficia (1337) 167. dextrarius, cum dextrario deseruire (1337) 154. diadema regale (1336) 131; diadema regum Boh. (1346) 682. — Cfr. etiam corona. disbrigatio (1346) 699. dispensator curiae regis (1325) 838. districtus Budissinensis (1339) 267, 274. — Cubitensis (1341) 366, 401. — Cadanensis (1341) 365. — Egrensis (1342) 480. — Cfr. Egra. — seu territorium Glac. (1334) 29. — Gorlicensis (1339) 267, 274. — Luthomeric. (1335) 77. — Pontensis, Luthomeric. Slanensis, 351. — Prag. (1337) 181. — Wodnanensis (1335) 95. — Olomuc. (1336) 105. domus lignea Pragae (1334) 25. dotalitium (1334) 4. . dráhy, drahy vel wichweg (1337) 170. — Drahy, via communis, quae vulgariter dicitur drahy (1342) 475. džber (?), czuwer wein (1336) 110. Zacensis (1341) 

Strana 1003
Index rerum. E. eht, acht, v. proscripti, proscribendi. eid der sechs zeugen nach todter hand (1837) 164, electores principes (1346) 680. elemosinarius Chunradus de ordine fratrum Mino- rum (1265) 723, emenda, emendae, tertius denarius emendarum (1307) 823; emenda pecunialis in iudicio (1341) 366; emen- dae vel poenae (1343) 493. emphiteutica locatio, emphiteuticum ius vulgariter purgrecht dictum (1343) 498. — Cfr.ius emphiteu- ticum. equus, equorum mercatores regis Boh. (1840) 321. evocare, citare ad iudicium provinciale (1339) 268. exactio, exactiones (1334) 7. (1835) 51. (1340) 808. (1342) 434. (1348) 507. — Exactiones generales et speciales (1835) 66. exbrigatio bonorum (1334) 30. (1343) 482. — Cfr. disbrigatio. excommunicatio (1343) 541. exeussio, quod ssutije vulgariter dicitur (1840) 318. exoneratio salis in Luthomericz (1336) 143. expeditio regia extra metas regni Boh. (1307) 823. — Expeditio marchionis Mor. (1840) 813. — Ex- peditio regis Boh. et regis Hungariae (1338) 221. expensae (1886) 111. — Expensae non sunt facien- dae nobilibus et baronibus a monasterio in Tus- nowiez (1335) 76. : : expositio laneorum civitatis Byczowiensis (1334) 45, 46. — Expositio laneorum, v. locatio. extraetores vini Pragae, weinschroter, (1836) 109, 110 F. faber, fabri (1341) 351, 354. (1342) 476. (1346) 693. — Fabri cirea civitatem Gurimensem (1334) 9; fabri in Hostomiz (1848) 499; fabri in Tusta (1341) 335. fabrica parrochialis ecclesiae in Sacensi civitate (1836) 19. — novae ecclesiae Prag. (1341) 412. — pontium prope civitatem Syttav. (1345) 627. falsarii (1339) 271. farcorium vel curia farcorum, quae vulgariter khu- telhof dicitur (1342) 4683; farcorum curia in Brunna (1342) 468. (1343) 487. ferae magnae, cervi, hinnuli (1341) 366. — ferarum venationes (1335) 73. — hortus, v. hortus ferarum. ferrum ignitum (1343) 542. — v. minera ferri. feudale castrum Donin (1341) 399. feudales Boh. et Mor. feudales villicationis Camy- censis (1336) 144. (1343) 561; feodales castri Burg- leins (1848) 519; feudales castri Cubitensis (1341) 366; feodales Borsonis de Risenburk (1389) 253; feodales districtus Gorlicensis (1341) 892. feudalis et vasallus regis Boh. Hynco de Slewen (1345) 639. feudum, feudum, pheodum, pheudum (1325) 338. feudum honorabile (1336) 105, 108. — Feudum honorabile regni Boh. ducatus Munsterberg. (1336) 1003 129. Feudi honorabilis receptio per osculum et reassumtionem birreti (1836) 129. feudum honorabile, in pheudum dantur bona he- reditaria & Wilhelmo de Lanustein (1341) 399. — — hereditarium (1341) 393. — perpetuum (1341) 399. — — verum secundum ius theutonicum (1345) 639. fieus emendae pro refectione monasterii Chotessovic. (1835) 83. fideussoria cautio, statutum civium Prag. de ea (1340) 334. filiae quarundam villarum ad castrum Pfrinberg per- tinentium in bonis patrum succedere debent (1344) 808. fines Bohemiae et Misnae (1337) 192. — regni Boh. (1841) 366. V. etiam metae. floreni parvi (1337) 158. foralia iura (1337) 170. — Cfr. forum. forestaria Kamycensis (1841) 867. — Cfr. villicatio. forestarius, forestarii marchionis Mor. (1334) 27; forestarii seu silvae custodes (1335) 851. — Bene- fieium forestarii, ad quod pertinet cestne (1234) 713. forstmeisteramt, worstmeystirammecht (1340) 320. forum (1340) 313; forum in Schaycz (1335) 76; — in Olakowicz (1336) 115; in Bela oppido (1337) 170; — in Skyrle (1341) 354; — in Tschastolowicz (1342) 864; — oppidi in Wilemow (1342) 467; ius fori in Vrischow (1338) 216. — ius et mos principum Alemaniae (1837) 137. — decimum (1300) 753. fossata (1341) 354; fossata monasterii Trebic. (1335) 76. fructus sive redditus unius anni (1345) 869. fumales, fumales denarii (1339) 246, 247. (1341) 403, 404. (1842) 476; fumales d. archiepiscopi (1346) 692; fumales in perceptionem salis commutantur (1341) 336. funerale signum (1339) 271. funiculus, quo hereditates Maioris civitatis Prag. mensurantur (1342) 475. furca sive patibulum in Nemczicz Maior (1334) 17; (1342) 443; — in Wilemow (1342) 467. — Ofr. etiam gladius et patibulum. fures (1338) 215, 284; (1339) 271. furtum (1955) 719, (1341) 862. (1842) 476. — Cfr. etiam causae superiores. G. gaza seu hutta (1343) 525. geheget ding, iudicium bannitum (1305) 764. gemmae praetiosae (1341) 412. gladius, gladii exercitium cum furca et cippo (1334) 17 — gladii potestas Znoymae (1336) 115. gold, v. aurum. grando (1342) 477. (1346) 693. grangia sive curia (1291) 744. (1340) 305. (1341) 351. grossus, v. moneta. guerra, gwera generalis (1342) 477. 126* 

Strana 1004
1004 H. haeretica pravitas, v. inquisitor haereticae pravitatis. hegweid pascua dicta bohemice zatka (1343) 495. hejtman, v. capitaneus. hereditas libera seu wladiczye vulgariter dicta (1840) 817. hinuli, v. ferae. holoty, holoti, custodes qui -— vocantur (1234) 713. homagium (1343) 519. homicidia, homicidium (1825) 837. (1335) 73. (1839) 971. (1842) 476. — Homicidia iudicanda in Parva civitate Prag. (1387) 182, — Statutum civium Prag. de homicidio (1340) 834. — Homicidium, v. causae superiores. t homines servitutem debitam fugientes (1234) 718. — Homines monasterii in Tussnowicz (1335) 76; ho- mines condicionis simplicis seu rusticalis (1338) 215; homines de bonis monasterii Ossecensis ad civitates et alia loca fugientes (1341) 351. honorabile feudum, v. feudum. honorantiae (pocty) (1345) 808. hopfenstangen, hopstangen (1336) 102. hortus ferarum prope Cubitum (1825) 835; h. fer. prope civitatem Polna dictam (1346) 653, 657. — humuli prope civitatem Pontensem (1336) 101. hospitale in Nova Pilzna (1320) 784. — in Rudnicz (1334) 33. — b. Wenceslai in Budyovicz (1335) 56. — hospitale infirmorum sub castro Crumlow (1834) 86. in Curym (1338) 231. ante Grecz (1344) 557. (1346) 659. monasterii Sarensis (1344) 559. S. Johannis Bapt. Jerosolimitani, v. etiam Cruci- feri S. Johannis Baptistae. hospitalitas, monasterium Czedlicense liberatur ab ea (1338) 213. : — monast. ord. Carthusiensis in Ugesd prope Pragam (1342) 436. — nobilibus, baronibus in monasterio in Tusnowicz prohibetur (1335) 76. — jn domibus monast. Brewn. prohibetur (1234) 713. humuletum prope Belam civitatem (1837) 172. humulus, ungeltum de eo Pragae (1380—1350) 705. — cfr. hortus humuli. husio, ungeltum de husione Pragae (1330—1350) 705. hutta seu gaza (1343) 525. — huttae pannicidarum ante domum consilii civitatis Prag. (1338) 243. LJ idioma bohemicum (1334) 34. — Cfr. etiam lingua. ignis iudicium (1342) 476. — vorago, incendium (1825) 827. (1334) 8. (1341) 352, 426. (1345) 627. (346) 693. — Ignis vorago, incendium in Brux (1334) 37; in Grecz (1339) 265; ‚ in Curia (1846) 664. imago, v. ymago. immunditiae civitatis Prag. (1840) 303. Emler, Regesta Bohemiae. impositiones civitatis Sacensis (1339) 269. incendiarii (1338) 215, 234. (1339) 271. incendium, crimen incendii (1341) 352. — Cfr. etiam causae superiores. inductionales denarii anleit dicti (1343) 616. indulgentiae (1257) 721. (1264) 722. (1336) 139. (1346) 669. — Indulgentiae eccl. Prag. (1346) 682. — hospitalis S. Stephani in praeurbiis Brunnensibus (1343) 594. infeudati sagittarii regales (1336) 145. infirmaria hospitalis S. Francisci Prag. (1334) 36. infirmi, infirmorum hospitale, v. hospitale. . ingesiegel, v. sigillum. inpignoratio pro debitis (1341) 351, 352. inquisitor haereticae pravitatis (1834) 39. .(1335) 850. institores, institorum subemptores, v. subemptores institorum. judicatus provincialis in Silesia (1337) 163. iudex Welisch (1273) 732. — gummus aulae regiae Pomyenus (1253) 717. — zudae Pragensis, iudex terrae, iudex Boh. (1842) 474. — Judices terrae Boh.: Ulricus Pflugo, v. Pluh; iudex terrae Andreas de Duba (1345) 647. — curiae, iudex curiae Boh. (1339) 253. (1342) 434. — curiae primogeniti regis Boh. (1334) 19. — provincialis, iudices provinciales (1262) 814. (1325) 190. (1338) 234. (1341) 381, 866. — Judex provinci- alis Michael (1315) 780. — Judex provincialis seu poprabtzo in Podebrad, burggravius Podebradensis (1335) 850. (1343) 518. iudices provinciales Egrae, v. Egra. provincialis in Nuremberg (1339) 965. civitatis Prag. (1335) 57; campana eius (1835) 97. — Cfr. Praga. © — iudex in Colonia super Albea Goczlinus (1334) 30; civitatis Grecensis (1339) 268; judex Grecensis quondam Johannes (1344) 557; in Chutna Heinli- nus, Heinricus Eylower, Eyloweri (1342) 448, 473; iudex in Lutmisl (1336) 129; iudex civitatis Vscen- sis (1389) 271; iudices monasterii in Osla (1338) 234. —— iudices terrae Mor. (1338) 215, 217, 234; iudices provinciales Moraviae (1336) 115. (1338) 215, 217. (1341) 363; provinciales iudices Znoymenses (1338) 212. — iudices territorii Glacensis (1843) 530. — judex Judaeorum de Praga Conczlinus (1336) 100; Petrus (1345) 622; iudex Judaeorum in Brunna (1345) 626. judicium, iudicia, iudicium Pragense, terrae (1262) 814. (1338) 213, 214; iud. publicum Prag. (1334) 10; iudicium regis et quodcumque Boh. (1341) 352. — provinciale sive zuda (1835) 72. (1389) 268. (1340) 313. (1341) 352. (1342) 445. (1344) 553. provinciale seu hereditarium (1346) 661. — castri Burgleins (1343) 518. Egrense, v. Egra. — in Olomucz (1336) 115. — Snoymense (1336) 115. (1342) 442. — in Budissin (1341) 426. curiae in Silesia (1337) 158. LLL 

Strana 1005
.. Index; rerum. iudicium, iudicia, terrae districtus Wratislav., iudi- cium provinciale in Wratizlavia (1334) 11. (1343) 495. . | — bannitum, guod geheget ding consuevit appellari (1805) 764. — iudicia maiora (1269) 726, 817. (1342) 476. — iudicia maiora; iud., guae maiora appellantur (1269) 817. (1342) 476. — iudicium sanguinis, id est cippus et patibulum (1825) 897. — capitis (1341) 401. — de stupro, homicidio et incendio (1330) 802. — homicidii, furti, ignis, stupri (1342) 476. — judicia civitatum regalium (1337) 188. — —. pro hereditatibus, possessionibus, debitis, culpis, criminibus (1336) 115. — in Ronow oppido (1807) 828; iudicium villae Lubn (1815) 825; in civitate Novo Bezdez seu Bela (1337) 170; in villa Tyrnow (1333) 802; in Turnow (1335) 47 ; civitatis in Wodnan (1335) 95; villae Stepha- nau (1340) 312; in villa Tschirnochow (1840) 332; in bonis monasterii Carthusiensis in Vgesd (1342) 435; in Mielnik (1342) 475; villae de novo prope Seochowicz fundandae (1342) 476; abbatis Plas- sensis in Cassnaw (1346) 693. — archiepiscopi Prag. (1844) 567. — iudicia Moraviae Znoymae, Brunnae, in Olomucz, Biesencz, Prerow (1336) 115. -— tantum iudicio regis et marchionis Moraviae vel capitaneo Moraviae respondere debet abbas Lu- censis (13306) 115. — monasterii Welehradensis (1334) 17; civitatis Znoy- mensis (1337) 196 : iudicium hereditarium in Jemniez (1340) 316. — judicii assessor, fr. Castro (1255) 719. iudieiaria poena (1335) 47. iugerum, iugera, ut super quodlibet iugerum tantum unus stricho per quemlibet serentem valeat semi- nari (1337) 852; iugera teutonicalia (1346) 692. iurati civitatum regalium quomodo sunt eligendi (1837) 183. . iurisdictio beneficiariorum Prag. (1290) 743; — burg- graviorum et advocatorum (1290) 748; — villico- rum Znoymensium (1338) 212. — Exemtio ab iuris- dictione (1336) 111. — Jurisdictio pro debitis (1841) 851. iuris periti (1344) 584; iuris peritus Wilhelmus (1348) 487. : ordinis Teutonici in Novo jus, iura, quae rex potest dare (1384) 9. — terrae Boemiae (1340) 318. — czudae et ius civile (1336) 116. — boemicale (1341) 357, 371. (1342) 444; iuri bohemi- cali, videlicet poprawezie seu zudae subiacere (1341) 399. — polonicale (1339) 278. — [ocationis, jus teutonicale, teutonicum, teutunicale dictum purchrecht, theutonicale quod podaczye dicitur, theutunicale, ius emphiteoticum, emphiteu- ticum, emphitioticum seu teutunicale, právo purk- rechtni (1269) 726, 817. (1315) 826. (1319) 899, (1321) 830. (1334) 37, 44. (1335) 803. (1886) 141. (1341) 348, 854, 855, 357, 371. (1342) 445, 449. (1348) 494, 530. Cfr. etiam kaufrecht. — Jus teu- 1005 tonicale principum, vasallorum Teutonicorum (1339) 278. — Jus principum Alefnaniaé vasallorum et non Poloniae (1337) 167. jus, iura, feodale,feudale, pheodale, pheudale (1840) 301, 314. (1341) 338. — homagiale (1341) 417. — imperiale (1340) 301. — milliare civitatis Gurimensis (1334) 9; circa Wod- nan (1335) 95. — speciale quoddam (1334) 26. — jura civitatis in Budywoys ab antiquo habita, a principibus data et publicis instrumentis confir- mata (1334) 24. — Czaslaniensis oppidi (1307) 823; iura civitatis Ve- ronensis (1343) 500. — Nuremburgense (i. e. Nurembergense), quo Maior civitas Pragensis a prima fundatione fruitur (1315) 825. — Maioris civit. Prag. est ius Nuremburgense (1315) 825; ius civit. Prag. in Klatow (1385) 851; ius civit. Prag. (1341) 426. (1342) 474. (1346) 702; ius scriptum civit. Prag. (1343) 865; ius civile Prag. (1344) 563. — jura, Maydburgense, Magdeburgense (1262) 814, 815. (1282) 819. (1308) 824. (1336) 851. (1339) 271, 282. (1341) 392. (1342) 432. — iura civit. Nowenburk (Nimburg) civitati Juveni Bolezlauiae dantur (1384) 9. — jura civit. Znoymensis dantur civitati Trebic. (1385) 76. iura officii pincernatus Boh. (1337) 172. iura villicationis (1269) 817. iura episcopalia, archidiaconalia et decani (1342) 476. — ecclesiarum in terra Glacensi (1336) 126. advocatiae, v. advocatia. civitatum villae Olakowicz conceditur (1336) 115. jura foralia in Bela (1337) 170; ius fori villae Vrischaw in Mor. (1338) 216. K. kar, mensura (1308) 769. kathedraticum, solutio archidiacono (1308) 762. kümmerer, camerer in Bóhmen, v. camerarius. kaufrecht, chaufrecht vel purkrecht (1845) 617. kbelec, kbwelczo, mensura (1342) 470, 471. kirchlehen (1334) 5. . kmet, kmetones (1345) 620; kmetones regni Boh. (1338) 212. knap, knapp (1345) 514. kobka chlebná in Turnow (1335) 47. kopfel, copfel (1844) 603. koření, v. radices. kufe, kufen, mensura, quae kufen dicitur (1830—1360) 705. kuttelhof, khutelhof Brunae, curia farcorum vel far- corium dictum (1842) 463. L. laesiones corporales (1335) 73. ln landrichter (1334) 6. Cfr. iudex provincialis. 

Strana 1006
1006 laneus in villa Luben capit LXXII mensuras Prag. (1315) 825; laneus habere debet LXXXIV iugera, et talia, quod super quodlibet iugerum tantum uuus stricho per quemlibet serentem valeat semi- nari (1836) 852; laneus habere debet LXXII men- suras de mensura funiculi, quo hereditates Maio- ris civitatis mensurantur (1842) 475; laneus XL iugera teutonicalia continens (1846) 692; laneus liber (1334) 11. (1346) 692, 693; laneus schozhub (1341) 392. lapides praetiosi (1341) 412. lapis sebi decimus, v. decimus. latrones (1339) 271. legatus sedis apostolicae Anselmus, episc. Warmi- ensis (1262) 722. (1274) 722. lehenguet, bona feudalia (1339) 281. leibgeding (1339) 286. lepus, lepores, venatio leporem (1884) 27. lepus (1845) 611. libertas ad septem annos incolis ad montem B. Ste- phani in Lithomierycz se receptis data (1268) 813 ; lib. ad triennium data fratribus cruciferis domus Teutonicae (1337) 175; lib. civit. Sacensis ad sex annos (1339) 269; libertas civium Prag. (1336) 84. (1336) 141. (1339) 268. liber aestimationis domorum in Tschaslauia (1342) 449. libri v. codices. ligatura saum dicta (1339) 270. ligna ad aedificia, ligna cremabilia (1334) 27; ligna arrida pio usu ignis (1334) 27; ligna per Egram in civitatem Sacensem ducta (1835) 84. (1336) 143; lignorum traductio in Egra (1336) 104; ligna pro igne et fabrica (1336) 114; teloneum de eis in Egra in Sacensi civitate (1336) 119; ligna, venditio eorum in Pocskal et Podol (1341) 420; ligna strich- holezer dicta, v. strichholz. lignea domus, v. domus lignea. lingua sclavica vel Sclavorum (887 v. 888) 709. Cfr. etiam idioma. literae vidimus a dominis de Rosenberg et non ori- ginales ostendendae (1334) 3. literarum sigillatio, v. sigillatio literarum; litterae pa - tentes sub sigillo civitatis Prag. (1334) 10. locatio, expositio villae (1342) 445; oppidi Žiželice (cc. 1300) 752; locatio civitatis Novi Bezdez vel Belae (1337) 169; locatio villae Casnaw (1346) 692 ; locatio iure theutonico, locatio emphiteotica vulgariter purg- recht dicta (1337) 170. (1343) 498; ius locationis (1269) 720, v. ius locationis. losung, losunga in civitate Gurimensi (1337) 181. lotones Pragae communes (1263) 716. louchie, v. lovéí. lovezhaber, avena servitialis (1337) 188. lovéi, louchie, exactio, quae vocatur — (1336) 116; lowchzye, officium venationis (1341) 363. M. macellum, macella, macellum panis et carnium in Ronow (1307) 823; macella carnium (1335) 69; ma- cell carnium in Juveni Bolezlavia (1384) 9; ma- cella carnium in Nova civitate sub castro Prag. Emler, Regesta Bohemiae. vel in Minore civit. Prag. (1336) 131. (1342) 439; macellą carnium in Bela oppido (1337) 170; ma- cella carnium in Budwois (1337) 174. malefici (1343) 520. mandele, mandlones, capetia vel mandlones (1343) 495. mansionarii in ecclesia Prag. (1348) 632. mansus LXIV strichones continens (1348) 494. marcae moravicales (1334) 7. marscalcus, marschalcus Boh. (1233) 713. (1272) 818. (1320) 785; marscaleus summus regni Boh. (Henricus de Lipa) (1310) 772. (1320) 785; alter Henricus Heinzlinus de Lipa, Lypa oc (1335) 79, v. Lípa; Bertoldus de Lipa, v. Lípa, Lipé; mar- Scalcus archiepiscopi Prag. (?) (1846) 670. maut, muta, mutha, teloneum dictum — (1341) 359, 391. maysen, sarcina allecum (1330—1350) 705. medicina, doctor artis medicinae Petrus, canon. Wyssegrad. et Melnic. (1338) 203. mechanica ars (1307) 764. mechanici (1340) 305; mechanici circa civitatem Gu- rimensem (1334) 8, 9; mechanici circa Wodnan (1335) 95; mechanici in Hostomiz (1343) 499. mel, ungeltum de eo Pragae (1330—1350) 705. membrorum mutilatio, v. causae superiores. mensa episcopalis Prag. (1337) 193; mensa abbatis Brewnow. (1342) 476; m. regis Boh. (1341) 396. mensae vel scamna pistorum et sutorum (1337) 170. mensura agrorum (1307) 823; mensura Prag. (1815) 825. (1336) 120; mensura Bezdensis (1337) 170; mensura Slawetinensis (1340) 331; mensura civi- tatis Veronensis (1348) 499; mensura salis in civi- tate Sacensi (1341) 361; mensura schedel dicta (1330—1350) 705; mensura scheffel dic. (1888) 239; mensura& scranna dicta (1330—1350) 705; mensura stricho (1295) 748; mensura kar dicta (1308) 869; mens. kbelecz, v. kbelec: mensura kufe, v. kufe. mensurare montana (1345) 638. mensuratio, admensuratio bonorum civitati (1337) 181, 182; admensuratio laneorum in Syttavia (1345) 627; mensuratio silvae ad villam locandam (1342) 477. mercatores, Ratisbonenses (1305) 763; mercatores ab Hungaria transeuntes in Bohemiam (1336) 102, 103; mercatores Boh. Sueviae, Flandriae, de Rheno in Hungariam venientes (1337) 200; mercatores Pragam cum pannis et mercibus venientes (1339) 270. Cfr. negotiatores. — equorum regis Boh. (1340) 321. merces, mercium depositio in Luthomericz (1306 v. 1307) 822. (1314) 824; ungeltum de mercibus Prage (1330—1350) 705; mercium religatio (1336) 102; merces Pragam ductae (1338) 270; mercium con- ductus (1341) 890. messio, messiones shon dictae (1343) 517. messis tempus (1338) 203. messores, gui bohemice shonnici nuncupantur, mes- sores generales, gui dicuntur shonnici (1348) 494, 507. meta castri, v. burgheg. metae regni Boh. (1307) 828; metae Ungariae et Moraviae (1339) 267. — Cfr. etiam fines. 

Strana 1007
Index rerum. metalli cultura (1314) 314; metallum aurum, argen- tum (1846) 692. — Cfr. urbura. metreta seu mensura (1335) 60. metschenk (1335) 97. militares personae (1338) 317. milites (1234) 713; milites districtus Trutnowiensis et Curiae (1340) 301; milites territorii Glacensis (1334) 29. minera auri, argenti, cupri, stanni, ferri (1346) 690. mirica, v. decimae miricae. missa sub nota de S. Maria Virgine „Salve Sancta Parens* (1334) 33; missa de B. Maria Virgine in &urora in eccl Prag. decantanda (1335) 94. (1336) 123; missae defunctorum (1334) 38. mizas, currus mizas dictus (1336) 102. molendina Pragensia, mensura eorum (1340) 309; molendina prope Vsk super Albeam (1338) 70; molendina in flumine Egra prope castrum Klepy (1335) 96. moneta (grossi), si deperierit, et immutata, variata fuerit (1334) 6, 25, 33. (1346) 692; moneta Jo- hannis regis Boh. (1340) 321; moneta Chuttnensis (1342) 434. (1343) 518 - 520. — Monetae provi- sores in Cuthnis (1336) 100. montana Boh. (1340) 321. (1341) 348, 360; montana . Boh. in omnibus sententiis cuiuscumque metalli er totum regnum Boh. recürsus ad civitatem Yglav. (1845) 639; montana argenti Super fluvio Losnicz in Usk (1345) 638; montana in Chuttis (1341) 360. (1343) 614, 515. — Ofr. etiam Hora Kutná. montana urna in Hustopecz (1334) 20. montani (havifi) (1339) 245. (1341) 360. montes, montium cultura (1340) 314. mortis poena (1339) 271. mos, forum et ius principum Alemanniae vasallorum (1337) 157. munera subcamerario data (1337) 183. munitio civitatis blancis, fossatis, turribus (1341) 854. e — in Kré, ubi refugium habent homines villae prae- dictae (1834) 8. murator Petrus, civis in Mutha (1336) 128. muri, murus, civitatis Brodae constructio (1314) 780; muri civitatis in Budywoys (1841) 361; murus ci- vitatis Trebicensis (1335) 76. muta, v. maut, teloneum. mutilatio membrorum, v. causae superiores. N. nárok, narek, iudicium de — (1336) 115. navigium in Pirnis (1841) 351. nebensáule, ligna nebensaul dicta (1334) 27. negotiatores (1305) 763. V. etiam mercatores. nemus Bawaricale prope Przimdam (1846) 658; ne- mus Boemicale prope Teplam monasterium (1346) 690; nemus circa Egram (1340) 314. neulehen, newelehen (1334) 13. niederlage, depositio rerum venalium (1337) 170. — Cfr. depositio. nobiles terrae Boh. (1341) 375; nobiles districtus Trutnoviensis et Curiae (1340) 301; nobiles Glacen- sis territorii (1334) 29; nobiles iudicandi (1338) 234; nobiles Moraviae (1388) 215, 217. 1007 notaria in collectione census etsubsidiorum (1300) 753. notarius papae Bernardus Stephani (1842) 865; Ray- mundus de Valle (1346) 679. — Alexander (1188) 710. — curiae regis Boh. Wenceslai I Herbordus, canon. Prag. (1249) 810. — notarii Pfemyslai Ottacari, ducis Austriae et Styrie, marchionis Mor. Wilhelmus et Gotschalcus (1952) 812. — notarius Wenceslai II regis Boh. Johannes de Sa- row (1291) 744. — regis Boh. (1336) 103, 117. (1337) 198. (1341) 412; notarii regis Boh. Johannes (1336) 117; Nicolaus Efficax (1336) 131; notarius regis Boh. Nyort de Lucemburg, canon. Prag. (1340) 322; notarii regis Boh. Leublinus et Herbordus (1344) 595; not. regis Johannis Welislaus, canon. Prag. Wyssegra- densis et Omnium Sanctorum in castro Prag. (1846) 665. — Notarius Karoli, marchionis Mor. (1342) 427; not. Karoli, marchionis Mor. Welco (1343) 508, cfr. Welislav, Welislaus; Jacobus, v. Jacobus. — terrae, notarius Boemiae Stephanus (1336) 108. (1337) 156, 187. (1338) 211, 212; not. terrae Hein- ricus, praepositus Prag. (1345) 647. — camerae, regis Boh. (1337) 162. (1341) 395. (1343) 489; not. camerae regis Boh. Herbordus (1341) 368, 395, 396, 402. V. Herbordus. — thesauri regis Boh. Hermannus (1839) 286. (1341) 378. В — bernae in provincia Bolezlaviensi et Luthomeric. plebanus in Bezdiezie (1336) 142. — notarii Prag. ac aliarum quarumlibet Boemiae pro- vinciarum et zudarum sive iudiciorum provincia- lium (1344) 555; not. zudae Sacensis (1343) 518. — villicationis de Camyk Wassko (1336) 145. — Montis Chuttnensis Jacobus (1338) 242. (1389) 246; not. Montis olim Jacobus, iuratus Chuttnensis (1342) 448; perchschreiber in Chuttis (1344) 582. — Prag. Jacobus, v. Jacobus (1341 sq.); Ulricus, v. Ulricus. — curiae ducis Oppav. Petrus de Mestendorf (1334) 26. — episc. Prag. mag. Michael, capellanus episc. Prag. (1834) 84. (1337) 167; Petrus Moravus, capellanus (1268) 726. Franco, subnotarius episc. Prag. (1837) 167. , — publicus Miroslaus Pragae (1325) 790. (1336) 126. (1337) 185; Michael de Sbiroh (1329) 796. Conra- dus (1336) 124; Johannes (1336) 123, 124; not. ublicus auct. imperiali Budizlaus Galli de Wisse- Borziewien, clericus Prag. dioecesis (1337) 167; imon dn Kostelecz (1338) 239; Valentinus quon- dam Johannis de Meczerzicz (1338) 239; Wrati- wogius minister eccl. Prag. (1339) 246; not. publi- cus, not. regis Boh. Johannis Rufini, clericus Pistor. dioecesis (1840) 323; Wlachen (1341) 342; Ulricus (1338) 205. (1341) 342; Otto (1342) 477. Albertus (1842) 477; Franciscus Ottonis de Praga (1343) 486; Johannes Henrici de Praga clericus (1343) 486; Rywinus (1343) 486; Fridericus (1344) 584. — Ulricus, subemptor institorum (1339) 247. . — notarii dom. de Lypa Petrus et Franczco (1340) 312; not. Bertoldi de Lypa, praepositi Wyssegrad. Ditlinus (1843) 816. 

Strana 1008
1008 notarius Cunradus (1336) 124. Ulricus (1339) 247. notificatio, v. denuntiatio. notzog (notzucht) stuprum (1825) 837. — Ofr. causae superiores. novalia, v. decimae novalium in Kgra. numerus polonicalis (1337) 153. nundinae seu annuale forum (1341) 390. nuntii ad tabulas terrae (1334) 4. O. Obec, obecz seu vichwaid (1387) 170. — Cfr. hegweid et zátka. obermann, oberman, guinta superior persona (1817) 826. obpignoratio propter debita, v. debita obstacula in Albea prope Coloniam (1334) 80. — Cfr. etiam slupy. obstagium (1343) 518, 519. officiales, officiati Boh. officiales regis (1831) 800. (1834) 12, 37. (1385) 69, 96. (1338) 214. (1339) 268. (1841) 853, 354. (1346) 871. — Officiales marchio- nis Mor. (1342) 444; officiales castri Twingenberch (1340) 818. officialis curiae episc. Prag. Bohuta, archidiac. Cu- rimensis (1334) 34. officiales civit. Prag. (1339) 247. (1340) 300. (1341) 383; officiales vinum et lagenas pertractantes (1337) 172. — Officiales cfr. beneficiarii. offieium vectionis vasorum in Aussik super Albea (1334) 26. — vecture vulgariter schrotamt (1335) 70. — fusoriae cerae Pragae (1342) 429, 430. onera (1343) 492. optio praebendarum (1340) 318. osada, ossada (1340) 352. osculum, per osculum in feudum honorabile ducatum recipere (1336) 129. osep, ozzep (1234) 718. oves tondere (1340) 693; oves pascere (1346) 693. ovile (1846) 693. ozzep, v. osep. P. pagamentum polonicum (1342) 456. (1845) 622. — regium (1343) 520. pallium, palleum archiepiscopi Prag. (1344) 581. pancus, v. bank et scamna. pánevné, panewne, census de braxaturis (1846) 808. panni stamina (1336) 116; panni yprenses (1337) 183; panni Pragam ducti (1339) 270; panni scar- leti; p. de Dorn; panni de Popring, ungeltum de eis (1330—1350) 704; pannorum subemptores, v. sub- emptores pannorum. pannifices in Netolice (1338) 238; pannifices, statu- tum eis Pragae datum (1340) 335. papa, papae capellanus Thomas, archidiac. Prag., v; Thomas. . papaver (1295) 748. paseua in silvis ad Buchlaw pertinentibus (1384) 27 ; pascua prope Budwoys (1335) 71; p. communia Emler, Regesta. Bohemiae. (1342) 478. (1346) 692; pasów in Birdo prope Ho- stomiz (1343) 499. — Cfr. hegweid, obec et zátka. patellae seu sarthagines, in guibus cerevisia braxatur (1834) 9. (1337) 170. patentes literae, v. literae. . patibulum seu furca (1334) 234. (1842) 467; pat. in bonis monasterii in Sars (1338) 215; pat. in bonis monast. Welegrad. (1838) 216, 217. — Cfr. etiam furca et gladius. pavimentatio civitatis Lunensis (1335) 94. (1345) 627. pav. Minoris civit. Prag. (1838) 234; civit. Iglaviae (1340) 315. pecora, ungeltum de eis Pragae (1330—1350) 705. pecunia porrectoria, v. anleit. pedagium, pedagia (1335) 74. (1336) 111, 115. perditum sigillum, v. sigillum. perchschreiber, v. bergschreiber. pernik (1335) 47. petitores (1233) 713. pheudalis, pheudum, v. feudalis. pflege (advocatia) in Tust, v. Domažlice. physicus Hermannus, canon. Olomuc. (1342) 459. pierschank, v. bierschank. pincerna Boh., iura eius (1283) 738. (1337) 172; pin- cerna curiae regis (1341) 396; pincerna Ulricus de Cubito (1262) 815; pinc. Stizlaus (1268) 726; pince. regis Boh. Volkmarus (1272) 818, pinc. regis Boh. Benessius de Wartenberch (1283) 738, incerna curiae Johannis, regis Boh. Ulricus de essink (1334) 5; pincerna summus regni Boh. Wanco, Wanko de Wartenberch (1337) 854. (1342) 431; inc. Boemiae regis Johannis Heinricus Sweuus, iudex Minoris civit. Prag. (1342) 437; pincernae curiae regiae et Karoli, marchionis Mor. Jesco et Johannes fratres de Kldcowitz (1842) 441. incernatus, pincernae Boh. officium, bona et iura eius (1334) 6. (1337) 172. (1342) 441. piseatio (1341) 351. (1342) 476; piscationes in flu- mine Dübrab (1307) 823; piscium captura in Albea prope Coloniam (1334) 30; in fluminibus territorii Wodnanensis (1335) 95; in Egra (1339) 289. pisces, ungeltum de eis Pragae (1330—1350) 705; pisces pro refectione in monasterio Chotessov. (1335) 83; piscium captura (1336) 92; piscium clau- sura vach dicta (1339) 289. piscinae (1334) 17. pistor, pistores (1341) 361. (1342) 476; pistores in Hostomiz (1343) 499. pitantia, pytancia (1335) 82. (1337) 159. (1344) 589. (1345) 616, 624; pitantia canonicis Pragensibus comparanda (1334) 33; pit. in monast. Aulae Re- giae (1335) 83. planke, v. blanca. plantationes novae villarum in silvis quarundam provinciarum Boh. (1341) 867. plebanus in Wodnan, decima eius (1335) 96. pocty, v. honorantiae. podací, podaczie seu purchrecht, ius teutunicale, Y. ius emphiteuticum, teutonicum oc (1334) 37. (1335) 803. poena mortis (1339) 271; poena, v. emenda. . pokladnice, pokla icze, candela dicta — in vulgari (1384) 33. polnisches gericht, v. cûda. 

Strana 1009
Index rerum. polonicum pagamentum, v. pagamentum. polonicalis numerus et polonicale pondus (1337) 153. pondus (1336) 120. pons ultra Egram in Kadano (1327) 841; in Luna super Egram (1342) 466; pons Prag. (1342?) 481. in Rudnicz construitur (1334) 33; pontes prope civitatem Syttaviensem (1345) 627. poprava, poprawa, poprawczie seu zuda, vel czuda bohemicalis (1340) 301. (1341) 399; popravcionatus Snoymensis (1342) 442. popravce, popravec, popprawczo, poprabtzo, po- prawczo; popprawczones guatuor provinciarum ad beneficium Prag. pertinentium (1387) 172; popraw- czones Boh. (1340) 301; poprawczo (1340) 313; poprabtzo seu iudex provincialis (1343) 518. porreetoria pecunia dicta anleit (1842) 446. portulanus regis Boh. Johannes dictus Swarcz de Wacherad (1342) 488. poruka obecná, v. denuntiatio vel notificatio. praebenda, praebendarum optio (1840) 318. — Ofr. etiam iudex. praecones Prag. (1334) 10. praedones (1339) 271. praelati Boh. (1334) 3. (1841) 375. praeseripti (1339) 271. praestatio (1334) 7. prengáda (1843) 514. prennéfi v Kutné Hofe (1843) 514,515. příjemné (1335) 47. principes electores (1346) 680. proclamatio dicta tzethergeschrey (1346) 698. privilegia adusta (1335) 69. procuratio, procurationes (1335) 73. (1336) 111; procuratio nobilibus et baronibus non est danda à monasterio in Tussnowicz (1335) 76. procuratores episc. Prag. Woyslaus et Chwalko - (1884) 34. profugae (1343) 520. propugnaculum in Gasnaw (1346) 693. proscribendi, proscripti; ‘in dye echt getan (1341) 889; proscripti Pragenses sunt proseripti in tota terra Boh. (1335) 97. ete - protonotarius Guillelmus (1253) 717: cf&?etiam^no- tarius; prot. regis Boh. mag. Arnoldus (1262) 815; regis Wenceslai IL, Welislaus, Prag. et BBE- grad. canonicus (1283) 788; mag. Petrus Prag. yssegrad. et Wratisl eccl canonicus (1991) 744. (1292) 746; protonot, Wenceslai IL regis Boh. per Moraviam Jescho (Johannes) Sacensis, Sazensis praepositus (1290) 743. (1295) 748; protonot. Gu- thae, reginae Boh. (1291) 744; protonot. regis Boh. (1842) 460; protonot. regis Boh. Otto de Donyn, canon. Wratislav. (1346) 664. — tabularum terrae antiquus Stephanus (1838) 244. — episc. Prag. Johannis Thomas, archidiac. Prag. (1334) 34. provincia, provinciae, provinciae ad beneficium Prag. spectantes (1837) 172; provinciae: Bolezlav.; Czaslav., Grecz., Mutensis, Bechinensis, Chinovien- sis, Prachinensis, Dudlevicensis, Wltaviensis, Bosi- nensis (1388) 227; prov. Bechinensis (1886) 100; prov. Boleslav. (1336) 142; prov. Curimensis (1339 859; prov. Cubitensis (1290),748; prov. Glac. (1386 126; Chaslaviensis (1269) 727; Luthomeric. (1835 1009 77. (1386) 142. (1341) 405; Luthomeric., Belinensis et Dyeczinensis, quae nunc est Lyppensis (1341) 405; prov. Pilsnensis (1253) 716; Prag. (1339) 859; prov. Prachin. (1835) 53. (1336) 100; prov. A nensis, Bozinensis, Prachnensis, Volinensis, ta- vien. Bechinensis, Chynoviensis, Dudlebensis et Netolic. (1341) 867; Racobnic. (1843) 518; prov. Recziczensis (1800) 753; prov. Sacensis (a. a. 1194) 710. (1335) 84. (1386) 143; prov. Slanensis (1345) 606; prov. Brunnensis (1346) 665, v. Brno; prov. Olomuc. (1346) 665; prov. Snoymensis (1342) 442. archiepiscopatus Prag. (1344) 567. provinciale iudicium seu zuda, v. cúda. provincialis ord. S. Augustini fr. Heremitarum Boh. et Bavariae fr. Ulricus (1343) 547. — judex, v. iudex provincialis. — iudicatus in Silesia (1337) 163. provisores monetae in Cuthnis (1336) 100. publica via, v. strata et via. pulli dandi (1339) 282. purgatio aqua, v. aqua. purgerlehen, laneus, qui vulgariter — dicitur (1845) 638. purcheg, purgkheg, v. burgheg. : purgrecht, locatio emphiteutica vulgariter — dicta (1848) 498. purkrecht, purkrechtní právo (1335) 47. (1341) 425. R. radices (koření) pro refectione emendae (1335) 83. rector scholae v. schola. rectores Boh. (1340) 301; rector generalis regni Boh. Karolus marchio Mor. (1345) 648. Cfr. capitaneus. recursus in causis de auri, argenti vel alii metalli fodinis in Boh. ad civitatem Yglav. (1345) 639. refectio in monast. Chotessovicensi (1335) 83. recht deutsches, v. ius teutonicum et emphiteuticum. religatio mercium (1336) 102. reliquiae sanctorum (1309) 771; reliquiae S. Kathe- ringe in monast. S. Thomae Pragae (1342) 463. resignatio domus in publico iudicio Pragae (1334) 10. richterius in Brod Smilonis (1269) 727. robenec. v prengadé (1848) 514, 515. robota, robotae, roboten, subsidium, quod robota di- citur (13356) 92, 96. (1340) 318. (1342) 448. (1345) 808. robotarii (non roborarii) (1343) 517. rohr, arundo seu cannae, quod ror vulgariter dicitur (1343) 546. rotné (srotné?) (1235) 47. rudas, currus mercimonialis (1336) 102. rustici castri Cubitensis (1341) 366. 8. S. sagittarii villicationis Camyczensis (1336) 145. sal, ungeltum de sale Pragae (1330—1350) 705; salis cambium (1335) 73; salis exoneratio et expositio in Luthomericz (1386) 143; fructus ex sale in Luna (1839) 268; salis mensura in civitate Sacensi (1341) 861. 127 

Strana 1010
1010 salinae Hallenses (1330) 126. sandix seu tinctura pannorum wayt, weyt dicta (1339) 267, 281. sarthagines, v. patellae. sartor, sartores (1341) 851; s. regis Boh. Henricus Qwek (4335) 49; sartor Heinrici de Lipa (1835) 49; sartores in Hostomiz (1343) 499. sasad, v. zasad, zasada. saum, ligatura — dicta (1339) 270. scabini terrae in Wratislavia (1344) 598. scamma, scampna pannificum, sutorum in Juveni Bo: leslavia (1334) 9. — Ctr. etiam bank et mensae. scolares, v. scholares. scranna, v. schranné(?). scriba, scribae Johannis, filii Johannis, Boh. regis, comitis in Tirol (1836) 114; scriba Conradi de Leutmeritz, civis Prag. (1339) 294; perchschreiber, bergschreiber Jacob in Chuttis (1344) 582. — Ofr. etiam notarius. sculteti terrae Glac. (1339) 805. secretarius regis Boh. Johannis (1342) 460; secreta- rius Karoli, in regem Rom. electi Nicolaus de B.unna, decanus Olomuc. (1346) 700. seelgerüth, selgeret, seel gerete (1339) 293. (1841) 72 372. seifengold, seifengolt (1341) 338. selgeret, v. seelgeráth, anniversarium. septimana decima in teloneo (1300) 753. Septim. de- cima in teloneo in Pirna (1335) 69. Cfr. decima septimana. sepultura (1260) 721. (1837) 159. servitia (1336) 111. servitores sive sluzebnicones regiae curiae (1325) 838. servitus, servitutem debitam homines fugientes (1234) 713. sex denarii, quod dicitur seztne (1234) 718. — Cfr. denarii sex. seztne, v. Éestné. shon, shoen, messiones dictae — (1848) 517. shonník, shonnici, messores generales — dicti: mes. sores, qui bohemice — nuncupantur (1348) 494, 507. schäffel, scheffel, mensura (1338) 239. schedel, mensura — dicta (1330—1350) 705. scheffel, v. scháffel. schenkamt, schenkampt, Bóhmen lehen des róm. reiches (1339) 258. scheppen maystere in Chuttis (1344) 582. schichta seu quarta pars (1346) 690. schneider zu Prag (1341) 348. schola in Luthimericz (1298) 820; schola in civitate Sacensi; rectoris institutio (1335) 84. scholares in Luthimericz (1298) 826; scholares fe- rentes codices suos a teloneo in Habrn liberati (1341) 425. schosshub, .schozhub, laneus (1341) 392. schranne (?), scranna, mensura, quae dicitur — (1330—1350) 705. schrottamt, officium vecturae (1335) 70; weinschrott- amt, v. weinschrottamt. sigillatio literarum in civit. Prag. (1834) 9. sigillum, sigilla maiora (1807) 766. (1310 772; si- gilla praelatorum, baronum et fidedignorum inco- Emler, Regesta. Rohemiae. larum Boh. (1334) 3; sigillum comitatus Lutzel- огр. (1310) 774; sigillum ducatus Wratislav., si- gillum duc. Wratislav. ad hereditates et causas, ingesiegel, daz wir (der konig von Bóhmen Johann) habin in deme lande czu Wreczlau czu erbin und czu sachin (1336) 117. (1341) 409. (1345) 637, 638; sigillum perditum (1346) 688; sigillorum ammissio (1339) 245. signum funerale (1339) 271. Silber, des silbers vnterchoufel v. subemtores ar- genti. silva, silvae communes (1265) 719; silva exstirpanda pro villis prope oppidum Knyn (1835) 92; Silva regalis prope civitatem Syttaviensem (1345) 627. simula danda (1339) 282. selaviea, Sclavorum lingua (887 v. 888) 708. slupy sive obstacula (1336) 92. Cfr. etiam obstacula. služebník, slvzebnicones sive servitores regiae curiae (1325) 888. spiserius regis Johannis Ulricus (1839) 288. — Pater eius Woislaus etiam spiserius regis. spoliatores (1338) 215, 284. ssutije, v. ssuti. ssuti, ssutije, excussio dicta — (1340) 818. stadtwage, v. wage. stamina panni (1336) 116. — Stamina de Gent (1339) 262. stannifodia (1340) 314. stannum, v. minera stanni. statuta synodalia vel provincialia (1348) 539, 540. (1346) 683. statutum Prag. de fideiussoria cautione, v. fideiussoria cautio. stavné (1335) 47. NU steuer, steura, stura, stears, stewer, -steyra, sive collecta (1314) 7. (1319) 783. (1834) 87. (1835) 51. - (1887) ‘177. (1889) 289, 805. (1340) 333. (1341) 360, 861, 362, 396. (1342) 434, 448. (1343) 492, 518. (1344) 563; steura generalis, st. regalis sive berna, st. regia, quae berna dicitur (1269) 726, 817. (1335) 92. (1338) 244. (1341) 378; steura civit. Egrensis (1257) 720; in terra Egrensi (1335) 68; sí. civit. Sac. (1339) 269. — Cfr. etiam collecta et berna. Steyra, v. Steuer. Strata, stratae (1340) 313; strata seu via publica (1334) 26; strata inter Prachadiez et Passoviam (1312) 777; strata publica ab Hungaria versus Bo- hemiam (1336) 102; stratae per Fridlant (1341) 370; strata de Misna in Bohemiam prope Ossek castrum (1341) 394. strichholz, ligna strichholezer dicta (1334) 27. stricho (1295) 748. stuba balnealis, balnialis, v. balneum. studium litterarum (1344) 598; studium Pragense (1343) 547. stuprum, quod notzog dicitur (1825) 837, stuprum (1341) 852. (1342) 476. (1844) 602. (1346) 693; stupri violentia, v. causae maiores, superiores. stura, v. steuer. subcamerarius, regis Boh. (1233) 713; subcam. Bo- hemiae, regis Boh. (1834) 22. (1836) 117. (1841) 365. (1342) 484. (1348) 514; subcam. regni Boh. Henricus de Lipa (1310) 772; subcamerarius Boh. Wilhelmus de Lantstein (1334) 17; Ulricus Phlugo 

Strana 1011
Index rerum. de Rabenstein, v. Pluh; mag. Hermannus (1341) 378; . Wolflinus (mem. 1342) 475; Russ, Russo de Lutitz, v. Litice. subdapifer regis Boh. Andreas (1253) 814. subemptores, subemptores argenti et auri Pragae (1336) 98. (1337) 146. (1338) 204, 205. (1339) 247. (1341) 353; subemptores institarum, inter instatas Pragae (1337) 146. (1338) 206. (1839) 247. (1340) 800. (1341) 363; subemptores pannorum Pragae (1387) 146. (1338) 205. (1389) 248. (1340) 300. (1341) 358. submarsaleus Zdislaus (1272) 818. subnotarius et capellanus episcopi Prag. Franco (1337) 167. subpincerna regis Boh. Onso (1272) 818; Ottacari, regis Boh. Hahalwsch (1273) 732. subsides in Ronow (1307) 823; in Hostomiz (1343) 499. subsidium, quod robota dicitur (1336) 96. successio filiarum, v. filiae. suda, v. cda. sudarius Boh. Ulricus Pluh (1336) 106, v. cúdař. sulcus, v. brázda. suppa seu zuda, v. Zupa; suppa Znoymensis (1334) 31. (1839) 276. (1342) 443. t sutor (1341) 351. (1342) 476. (1846) 698; sutores in Hostomiz (1343) 499. Synodalia statuta Prag. (1343) 539. (1846) 688. Sestné, seztne, sex denarii, qui dabantur magistro venatoriae dignitatis (1234) 718. T. taberna (1333)802. (1837) 171. (1340) 305. (1341) 351; taberna libera (1342) 476; taberna libera in Rynolci (1340) 811; taberna in Ronow (1307) 823; tabernae in Wodnan (1835) 95; 4abernae civit. Prag. circa Pragam (1341) 872. (1887) 1785. tab. in Nedwyes (1845) 621; tabernae in Hostomiz, v.-"Hestomice; tabernae in Bohemia circumguaque -ab- omnibus civitatibus infra spatium milliaris non- sunt- ad- mittendae (1337) 172. ' ) tabernarii circa civitatem Gurimensem (1334) 9; tabernarii (1341) 354. talrulae argenteae (1341) 412. — terrae (1328) 793. (1330) 797. (1834) 4. (1836) 110. (1338) 212. (1843) 489. (1846) 699. — Tabularum terrae antiquus protonotarius Stephanus (1338) 244. taxatio bonorum (1334) 19. teloneum, telonea, telonium vel muta (1335) 74, 77. (1336) 111, 115. (1338) 234. (1340) 813. (1341) 851, 352. (1343) 438, 510; telonea civitatis Prag. (1316) 141, 142; tel. portarum Prag. (1336) 109, 110; telon. in ponte Prag. (1336) 862, 110. (1342) 481; telon. in via a Presnitz usque Lunam (1385) 71; telon. in Wodnan (1336) 95; telonea in fluvio Orlicz (1336) 114; telon. in Nova Boleslavia, in Sobienicz, in Knysehmost, in Czasslavia (1337) 172; tel. in Boh. et Mor., ab eis cives Znoymenses liberantur (1341) 359; telonea in aquis in Boh. (1234) 713; teloneum de lignis in Egra flumine deductis (1335) 84. (1336) 104, 119. (1341) 376, 377; telon. in Ponte et in Warta (1341) 351; telon. in Tust, Pfreim- 1011 berch et Tachowia (1341) 890; tel. in Habrn (1341) 424; in Willemow (1342) 429; tel. de vinis fratri. bus ord. Carthus. ducendis non solvitur (1342) 435; in Melnik (1842) 475; in Znoyna (1336) 115; tel. seu muta in Iglavia (1340) 315; in Syttavia (1389) 274; in strata de Misna in Boh. (1341) 394; in Pirna (Pirnis) (1335) 69. (1341) 361. (1342) 441. — Decima septimana in teloneo (1300) 768. — Cfr. etiam mauth et muta. territorium seu districtus Glac. (1334) 29; territ. Cubitense (1335) 84: territ. Wodnanense (1335) 95; territ. Curiae et Trutnoviae (1340) 301; territ. Bu- dissinense (1339) 267, 274; territ. Gorlic. (1339) 267, 274. — Cfr. etiam districtus. testamentum (1344) 590, 591; testamentum Johan- nis regis Boh. (1340) 320—323. testatio bonorum in oppido Wodnanensi (1336) 95. teutonicale ius, v. ius. teutonicalia iugera, v. iugerum. thesaurarius episc. Prag. (1344) 577. tinetura pannorum weyt dicta (1339) 281. todte hand (1337) 164. trh, tyrhem (modus fori) (1837) 856. turres (1341) 354. tyrh, v. trh. tzethergeschrey, v. zettergeschrei. U. unctio, inunctio Karoli, filii Johannis, regis Boh. in Boh. regem (1341) 410; unctio regum Boh. per archiepisc. Prag. à papa conceditur (1344) 569. ungeltum, ungelta (1337) 162. (1341) 360. (1342) 438; civit. Prag, (1318) 184. (1319) 232. (1320) 270, 271. (1321) 305. (1345) 641; (1330 —1360) 704. un- geltum de civit. Prag. sublatum (1341) 372; un- geltum. de rebus mobilibus in Luna ad pavimen- tandum civitatem (1335) 94; ungeltum in civit. Pontensi (1336) 120; ungeltum de braxaturis, de mercibus institarum, de pannis Pragae (1339) 270; ungeltum vini Pragae (1341) 372; ungeltum a cur- ribus transeuntibus per civitatem Lunensem (1345) 627; ungeltum in Reichenstein, v. Reichenstein. inos, vnos, ad iudicium maius pertinens (1342) 476. unterküufer, vnterchoufel v. subemptores (1336) 98. úřad, vrsad, zu Beheim (1834) 848. úředník, vrzednicones vel sudarii (18356) 69; bene- ficiarius sive vrsednic zudae Zacensis (1343) 518. urbura, urbora metalli (1341) 412. (1344) 582; urbura Cuthnae, in Chutna (1836) 99, 100; (1337) 178, 179. (1339) 246. (1342) 484. (1343) 514, 515, 618—520; urbor& seu decima (1346) 690. urborarii regis in Chuttis Heinlinus Eylower et Thomlinus SWolflini (1342) 432. (1843) 515. — Ur- borarius Jacobi de Praga (1341) 418. urna montana, v. montana. V. W. wage, stadtwage (1336) 98. vach, piscium clausura vach dicta (1339) 289: 127* 

Strana 1012
1012 walkmühle, walckmil, molendinum pannorum (1337) 172. wappen des heil. Wenzel (1839) 282. warta sive custodia stratae (1341) 394. vasallagium, per birretum in signum vasallagii reci- pere (1386) 108. vasa, vasorum vectionis officium in Aussik (1334) 26. vasalli, vasallorum bona (1835) 70; vasalli regii, regis Boh. (1336) 105. (1337) 154; vasalli prin- cipes Alemanniae (1337) 157; vasalli provinciae, terrae Glac. (1336) 126. (1339) 805. (1841) 399; va- salli districtus Trutnowiensis et Curiae (1340) 301 ; vasalli districtus Cubitensis (1341) 866; vasalli ca- stri Tachoviensis (1835) 68; vasalli episc. Olomuc. v. Olomouc. vasallus regis Boh. fit Wilhelmus de Landstein (1841) 371 wayt, weÿt, tinctura pannorum vel sandix (1339) 267, 281. vectio vasorum, v. vasa. vecturae (1836) 111. (1340) 313; vecturae cum vino vel mercibus de Austria (1335) 95. weinschenk (1835) 97. weinschrottamt, weynschrotampt (1336) 109. (1341) 369, 862. weinschroter, v. extractores vini. weinwachs (1334) 5. venationes (1342) 476; venatio leporum (1334) 27; venationes ferarum (1385) 73. (1338) 217; venati- ones feudalium in districtu Cubitensi (1341) 866; venationum magistri per Moraviam (1341) 363. venatores (1335) 76. . venatoria dignitas, possessori eius dabantur sex denarii, quod dicitur seztne (1234) 718. weyt, v. wayt. vhonné, datio pro pecore in forum delato (1335) 47. via (1340) 313; via Hungaria versus vicarius generalis in spiritualibus episc. Olomuc. Johannis Hermannus, praepositus S. Petri Brunnae (1344) 562. vietualia regi danda (1234) 713. vidimus, v. literae. . viehweg, wichweg vel drahy (1337) 170. viehweide, vichwaid, obec (1337) 170. vigiliae Pragae (1336) 132. vichwaid, v. obec. wichweg, v. dráhy. ublica seu strata publica de ohemiam (1836) 102: — Cfr. Emler, Regesta Bohemiae. villicatio in Teins (1269) 727; villicatio Camyczensis, Kamicensis (1336) 100, 144; villicatio Piescensis (1336) 100; villicatio Znoymensis (1338) 212. (1342) 442; villicationis ius, v. ius villicationis. villieus, villiei (1340) 313; villii regales (1234) 713; villicus Pyescensis (1386) 95. (1846) 623; vil- licus Znoymensis, iurisdictio eius (1338) 212; vil- licus Olomuc. (1340) 315. vinea prope Vzk (1335) 51; -prope Budynye (1336) 106; in Redlicz (1348) 523; in Pokraticz (1846) 811. vinum, ungeltum de eo — (1330—1360) 704. (1836) 109; vinum Reuola, Pozanicum, Australicum (1330 v. 1350) 704; vini extractores Pragae (1336) 109 — Ofr. weinschrottamt. wkaufrecht vel purkrecht (1345) 620. vládyéi, hereditas: libera seu wladiczye dicta (1340) 317. vládyka, bladico, wladico (1315) 112, 113. (1334) 8. (1338) 215, 234. vngeltum, v. ungeltum. vnos, v. Ünos. worstmeystirammecht, v. forstmeisreramt. vulnera, vulnus (1325) 837. (1835) 73. (1339) 271; vulneris crimina (1341) 352. wurfzins, wurfczins, census regius in civitate Brux dicta (1342) 428. Y. ymago, imagines deauratae (1341) 411. Z. Ź. zásad, zásada t?), loci in nemoribus sasad dicti (1334) ay ae zätka, zatks, hegweid, pascua dicta — (1343) 495. žeň, v. shon. zettergeschrei, tzethergeschrey, proclamatio dicta — (1346) 698. zeugenschaft in Prag (1338) 206. zoll, czol, teloneum dictum czol (1341) 359. — Cfr. etiam ungeltum. zuber, zuwer, v. dZber. . zuda, zude, v. cáda. zudarii, zudarius, v. cûdat. Zupa, suppa Snoymensis (1342) 442. 

Strana 1013
Errores typi aliaque emendanda. Pag. 5 N. 13 Linea 3 Omicz (loco Omiče). 9 „ 21 „ 8 iam persolutis (loco ita persolutis). 35 „ 104 „ 14 de Glatovia, Frentzelii (pro de Glatovia Frentzelii). „ „ 34 illius (pro illlus). 46 „ 120 22 si cuiquam accionis adversus (loco si cuiquam adversus). „ 70 „ 182 9 oneribus (loco oneribas). 185 71 „ „ 6 Zaiuncko (pro Lajuncko). 74 „ 195 „ 2 et 3 confirmamus (loco confürmamus). 83 „ 214 „ 12 indiguerit (loco idiguerit). 94 „ 243 9 Budwoys (loco Budivoys). 95 „ 245 „ 37 eiusdem territorii idem oppidani (loco eiusdem territori iidem oppidani). „ 95 „ 245 5 karissima, discreto (loco karissima discreto). 107 „ 266 „ 112 „ 282 3 Horsin (loco Horsim). „ 2 Nozlini (loco Chozlini). 122 „ 307 „ 5 Juval (loco Inval). 130 „ 328 „ 5 Nicolaus Efficax (loco Nicolaus, efficax). 131 „ 331 „ „ 357 1 1335 (loco 1336?). 143 „ 4 Camyczensem (loco Camygensem). 144 „ 361 „ 151 „ 376 1 1337 (loco 1336). „ 7 nunc ascripsimus nostre (loco nunc nostre). 192 „ 475 „ 3 primogenitum (loco primoganitum). 208 „ 519 „ 213 „ 1 Aldenar (loco Adenar). „ 530 2 nos (loco non). „ 247 „ 638 „ 656 255 8 et 9 predicta bona (loco pre- bona). „ „ 12 in Museo (loco in Musea). 272 „ 692 273 „ 694 „ 5 de Clymaczow (loco do Clymaczow). 320 „ 17 ablata (loco abtata). „ 819 324 „ 826 „. 3 dictae Brodae (loco dicte Brode). 337 „ 854 3 papam XII (loco papam XIII). „ 4 Vncowicz (loco Vnczowicz). 385 „ 962 „ 5 Arnestus (loco Arnectus). 397 „ 998 „ 429 „ 1061 1 Pragae (loco Avinione). „ 4 Nicolao, priori provinciali (loco Nicolao priori, provinciali). 479 „ 1202 „ „ „ „ „ „ „ „ „ „ „ „ „ „ „ „ „ „ „ „ „ „

Strana 1014
1215 Linea .paenultima; eligi mandaui (loco eligi, mandaui). Pag. 485 N. » 499 , 1259 „ 517 „ 1289- „ 586 , 1826 „ 586 , 1325 „ 546 „ 1850 „586 „ 1447 „ 586 , 1448 „ 586 „ 1449 „ 596 „1470 , 649 „ 1687 „ 652 „ 1644 „ 661 „ 1660 „ 664 „ 1668 „ 680 „ 1693 „ 788 , 1855 „ 750 „ 1904 „ (18 , 1968 , 779 „ 1988 „ 784 „ 2001 „ 797 „ 2039 „ 848 „ 2168 „ 849 „ 2179 „ 852 , 2188 „ 868 , 2220 „ 929col II. „ 952 , IL „ 96 „ L , 987 , L n ultima: vox (pullum?) delenda est. 9 robotarios (loco roborarios). 4 Lebinrode, Frencelinus (loco Lebinrode Frencelinus). 14 Schlesiens II (loco Schlesiens I). 8 supprior, Leo lector, Chunradus (loco supprior, lector, Leo Chunradus). 6 Hauines (loco Hanines). 6 Hauines (loco Hanines). 5 Hauinez (loco Haumez). 7 Bregensi (loco Brogensi). 8 d’ Aubrelues, Laville (loco d? Aubrelues Laville). 18 vmquam (loco vmque). 1 1346 (loco 1849). 2 Donyn (loco Bonyn). 2 simili (loco similo). — 6 Winterberch (loco Winterbech). $8 Dobromericz (loco Dobromicz). 14 Chonradus Chunthenerus (loco Chonradus, Chunthenerus). 4 Seisen (loco Leisen). 4 Jenchinum Thelerum dictum (loco Jenchinum, Thelerum dictum). 4 Trzebesicz (loco Trzebusicz). 1 Jan. Avinione (loco Jan.). 2 papa XII (loco papa XXII). 3 Belusch cum (loco Belusch eum). 19 MCCOXLI? (looo MCCCXLIV*). 56 (1341) 360, 874 (loco 1341) 374. 11 adde ad vocem Kadoldü& (1987). 865. 60.895, 396 (1848) 627 démo (1898) 897). $0 adde Nicolaus de fWrahovicz dictüs de Withenmul (1837) 865. ——o + —