z 289 stránek
Titul
Ia
Ib
Ic
Id
Úvod
I
II
III
IV
V
VI
VII
VIII
IX
X
XI
XII
XIII
XIV
XV
XVI
XVII
XVIII
XIX
XX
XXI
XXII
XXIII
XXIV
XXV
XXVI
XXVII
XXVIII
XXIX
XXX
XXXI
XXXII
XXXIII
XXXIV
XXXV
XXXVI
XXXVII
Edice
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
Ukazatel jmen osobních a místních
233
234
235
236
237
238
239
240
241
Ukazatel věcný
242
243
244
245
246
247
248
- s. XXXII: ...jeho Ondřeje (z Říčan), který vyplenil Liblice, a na lidi Zdislava ze Šternberka, kteří pustoší, kde se jim zlíbí. V listě tom praví...
- s. XXXIII: ...nám z č. 188 známý Dětřich Švihovec a opět lidé Zdislava ze Šternberka; útok byl podniknut z Orlíka, kamž také plen i zajatí...
- s. XXXIV: ...nejdřív prosbami a pak klatbou naléhá biskup na ,přítele svého‘ (Zdislava ze Šternberka?) 3), aby dal náhradu ze škody jež lidé jeho způsobili...
- s. XXXV: ...statečné historické vývody. 1) Naposledy se vyskytuje jméno purkrabí pražského Zdislava ze Šternberka v listině ze 6. února 1289 (RB II. č. 1467),...
- s. 96: ...tam. V čís. 29 žaluje biskup králi, že lidé od Zdislava ze Šternberka vloženi na Orlík ,qui per eum in Orlik ... missi...
- s. 99: ...rukopisu kapituly Pražské J 40° fol. 2521. O položení jména Zdislava ze Šternberka do tohoto listu a o datování srov. úvod II 4...
- s. 99: ...rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 253. O položení jména Zdislava ze Šternberka do tohoto listu a o datování srov. úvod II 4...
- s. 223: ...purkrabí Ondřej z Ríčan vyplenil Liblice a že též lidé Zdislava ze Šternberka se dopouštějí na statcích biskupských násilností. (Č. 193). (1289). Biskup...
Název:
Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně : (1279-1296)
Autor:
Novák, Jan Bedřich
Rok vydání:
1903
Místo vydání:
Praha
Česká národní bibliografie:
Počet stran celkem:
289
Obsah:
- Ia: Titul
- I: Úvod
- 1: Edice
- 233: Ukazatel jmen osobních a místních
- 242: Ukazatel věcný
upravit
Strana Ia
FORMULÁŘ BISKUPA TOBIASE Z BECHYNE. (1279—1296.) VYDAL PH. DR JAN BEDRICH NOVÁK, KONCIPISTA ZEMSKÉHO ARCHIVU KRÁL. ČESKÉHO. V PRAZE. NÁKLADEM ČESKÉ AKADEMIE CÍSAŘE FRANTIŠKA JOSEFA PRO VĚDY, SLOVESNOST A UMĚNÍ. 1903.
FORMULÁŘ BISKUPA TOBIASE Z BECHYNE. (1279—1296.) VYDAL PH. DR JAN BEDRICH NOVÁK, KONCIPISTA ZEMSKÉHO ARCHIVU KRÁL. ČESKÉHO. V PRAZE. NÁKLADEM ČESKÉ AKADEMIE CÍSAŘE FRANTIŠKA JOSEFA PRO VĚDY, SLOVESNOST A UMĚNÍ. 1903.
Strana Ib
Strana Ic
Strana Id
HISTORICKÝ ARCHIV VYDÁVÁ I. TŘIDA ČESKÉ AKADEMIE CÍSAŘE FRANTISKA JOSEFA PRO VĚDY, SLOVESNOST A UMĚNÍ V PRAZE. PEČÍ HISTORICKÉ KOMMISSÍ PŘI NÍ ZŘÍZENÉ. ČÍSLO 22. FORMULÁŘ BISKUPA TOBIȺŠE Z BECHYNE. V PRAZE. NÁKLADEM ČESKÉ AKADEMIE CÍSAŘE FRANTIŠKA JOSEFA. PRO VĚDY, SLOVESNOST A UMĚNÍ. 1903.
HISTORICKÝ ARCHIV VYDÁVÁ I. TŘIDA ČESKÉ AKADEMIE CÍSAŘE FRANTISKA JOSEFA PRO VĚDY, SLOVESNOST A UMĚNÍ V PRAZE. PEČÍ HISTORICKÉ KOMMISSÍ PŘI NÍ ZŘÍZENÉ. ČÍSLO 22. FORMULÁŘ BISKUPA TOBIȺŠE Z BECHYNE. V PRAZE. NÁKLADEM ČESKÉ AKADEMIE CÍSAŘE FRANTIŠKA JOSEFA. PRO VĚDY, SLOVESNOST A UMĚNÍ. 1903.
Strana I
UVOD. Formulář biskupa Pražského Tobiáše z Bechyně jako celek je novum; znám byl dosud jen začátek a nepatrné zlomky. Prvních 23 čísel bylo při- pojeno k sbírce protonotáře Jindřicha Italika v rukopise kapituly Pražské K 33 a vydáno od Jos. Emlera na konci druhého dílu Regesta Bohemiae. Ve své směrodatné práci ,Die Kanzlei Přemysl Ottokars II und Wenzels II" st. 55 pronáší Emler o těchto 23 kusech správnou domněnku, že jsou asi zlomkem většího formuláře pocházejícího z kanceláře biskupa Tobiáše. Též Konst. Höfler měl již určité vědomí o existenci takové sbírky. V ruko- pisné práci své, o níž se zmiňuje Ant. Frind v Kirchengeschichte Böhmens“ II st. 59—60, nazývá tuto část kapitulního rukopisu ,Codex epistolaris Tobiae'. 1) Jiné listy této sbírky nalezl Ferd. Tadra v rukopise královské knihovny v Mnichově č. 22.303 a vydal ve „Věstníku král. čes. spol. nauk 1889° st. 82—117 jako součástku formuláře Jindřicha Vlacha, s nímž jsou v rukopise mnichovském sloučeny v jedencelek. Konečně byly některé listy Tobiášovy vydány z tak zvané »Cancellaria“ biskupa Jana z Dražic podle rukopisu kapitoly Pražské J 40b adrukopisu wilherinského od Fran- tiška Palackého v díle ,Ueber Formelbücher“ I—II, ovšem většinou pod nesprávným jménem biskupa Jana, jež autor ,cancellarie' Janovy klade v čelo jednotlivých listin a následkem toho pod chybným datem. Teprvé nálezem a spracováním rukopisu inšpruckého objevil se formulář biskupa Tobiáše v své plné a pravé podobě, a zmatek, jejž zavinila fingovaná jména sbírky Janovy, mohl býti odstraněn. Rukopis inšprucký obsahuje až na nepatrnou výjimkou tří kusů, o něž má zlomek mnichovský více, všechny z jmenovaných formulářů dosavad známé listy a listiny Tobiášovy a po- skytuje mimo to přes 200 nových kusů z jeho doby. Myslím, že není 1) Že Höfler tím nemyslí nic jiného než zlomek formuláře rukopisu kapitulního K 33, dokazují nejlépe ukázky, které z Höflerova ,listáře Tobiášova“ podává Frind na st. 60 jmenovaného díla.
UVOD. Formulář biskupa Pražského Tobiáše z Bechyně jako celek je novum; znám byl dosud jen začátek a nepatrné zlomky. Prvních 23 čísel bylo při- pojeno k sbírce protonotáře Jindřicha Italika v rukopise kapituly Pražské K 33 a vydáno od Jos. Emlera na konci druhého dílu Regesta Bohemiae. Ve své směrodatné práci ,Die Kanzlei Přemysl Ottokars II und Wenzels II" st. 55 pronáší Emler o těchto 23 kusech správnou domněnku, že jsou asi zlomkem většího formuláře pocházejícího z kanceláře biskupa Tobiáše. Též Konst. Höfler měl již určité vědomí o existenci takové sbírky. V ruko- pisné práci své, o níž se zmiňuje Ant. Frind v Kirchengeschichte Böhmens“ II st. 59—60, nazývá tuto část kapitulního rukopisu ,Codex epistolaris Tobiae'. 1) Jiné listy této sbírky nalezl Ferd. Tadra v rukopise královské knihovny v Mnichově č. 22.303 a vydal ve „Věstníku král. čes. spol. nauk 1889° st. 82—117 jako součástku formuláře Jindřicha Vlacha, s nímž jsou v rukopise mnichovském sloučeny v jedencelek. Konečně byly některé listy Tobiášovy vydány z tak zvané »Cancellaria“ biskupa Jana z Dražic podle rukopisu kapitoly Pražské J 40b adrukopisu wilherinského od Fran- tiška Palackého v díle ,Ueber Formelbücher“ I—II, ovšem většinou pod nesprávným jménem biskupa Jana, jež autor ,cancellarie' Janovy klade v čelo jednotlivých listin a následkem toho pod chybným datem. Teprvé nálezem a spracováním rukopisu inšpruckého objevil se formulář biskupa Tobiáše v své plné a pravé podobě, a zmatek, jejž zavinila fingovaná jména sbírky Janovy, mohl býti odstraněn. Rukopis inšprucký obsahuje až na nepatrnou výjimkou tří kusů, o něž má zlomek mnichovský více, všechny z jmenovaných formulářů dosavad známé listy a listiny Tobiášovy a po- skytuje mimo to přes 200 nových kusů z jeho doby. Myslím, že není 1) Že Höfler tím nemyslí nic jiného než zlomek formuláře rukopisu kapitulního K 33, dokazují nejlépe ukázky, které z Höflerova ,listáře Tobiášova“ podává Frind na st. 60 jmenovaného díla.
Strana II
VI třeba šířiti se o tom, jaký význam má tato číslice pro 13 století, z jehož bohatých listinných pramenů se zachovaly na naše časy jen nepatrné zbytky. Jak mnoho listin se nám z té doby ztratilo, osvětlují právě formuláře. Podám malý příklad. Z let 1287— 1290 vykazují Emlerova Regesta 7 listin biskupa Tobiáše zachovaných v originále neb authentickém opise. Ve sbírce naší, která až na malé výjimky je založena na materiálu kanceláře bi- skupské z těchto čtyř let, máme listin a listů vydaných od téhož biskupa přes 200. Tento číselný poměr nám ukazuje nejlépe, z jak nepatrných trosek jsou rekonstruovány naše vědomosti o dějinách druhé poloviny 13 století. Z toho je ovšem také patrno, že formulářům 13 věku je třeba věnovati ještě mnoho péče, vždyť právě v nich máme nejúplnější obrazy veřejných i soukromých poměrů doby. Sbírka Tobiášova podává mnohý nový doklad k politické historii let plných převratů na začátku vlády Václava II a poskytuje nám první celkový obraz církevní správy v Čechách nejen se všemi světlými stránkami pevné a důsledné organisace, ale i se stíny různých nedostatků a neřestí, proti nimž již počala místy vznikat oposice, která později se stupňujíc propukla v mocné protihierarchické hnutí konce XIV a počátku XV sto- letí. Též pro dějiny právní a hospodářské chová sbírka tato mnohé dosud neznámé doklady. Diplomatiky bude zajímat tím, že je to první, z biskupské kanceláře v Praze pocházející formulář, v němž se mnohdy dají nalézti stopy po poměrech v této kanceláři, která poskytuje bohatý material pro diplo- matiku biskupských listin a jest základem podobných sbírek pozdějších. I. RUKOPISY A JICH VZÁJEMNÝ POMĚR. 1. Rukopis inšprucký. Formulář biskupa Tobiáše, spojený s jinými podobnými sbírkami v jeden pergamenový kodex formátu malého folia (12X 15), jest ma- jetkem c. k. universitní knihovny v Inšpruku a uložen je pod č. 714 v c. k. místodržitelském archivu v témž městě. Rukopis ten objeven byl r. 1899 Fr. Wilhelmem, který, věda, že se zabývám českými formuláři 13 století, laskavě mi jej dal k volnému použití. Kodex je v novější pa- pírové vazbě a má na hřbetě zlacený nápis ,Notulä rethoricales. Zda teprve tato vazba, při níž nešetrným způsobem s okrajem též něco textu seříznuto, různorodé sbírky těchto ,notulí spojila, aneb zda již v starší době byly pohromadě, nedá se zjistiti. Původně bylo to pět samostatných celků, jak již různé druhy pergamenu ukazují, první od fol. 1—78, druhý fol. 79—102, třetí fol. 103—118, čtvrtý fol. 119—197, pátý fol. 198—234 Číslování listů 1—234 jest novější, asi stejného věku s vazbou.
VI třeba šířiti se o tom, jaký význam má tato číslice pro 13 století, z jehož bohatých listinných pramenů se zachovaly na naše časy jen nepatrné zbytky. Jak mnoho listin se nám z té doby ztratilo, osvětlují právě formuláře. Podám malý příklad. Z let 1287— 1290 vykazují Emlerova Regesta 7 listin biskupa Tobiáše zachovaných v originále neb authentickém opise. Ve sbírce naší, která až na malé výjimky je založena na materiálu kanceláře bi- skupské z těchto čtyř let, máme listin a listů vydaných od téhož biskupa přes 200. Tento číselný poměr nám ukazuje nejlépe, z jak nepatrných trosek jsou rekonstruovány naše vědomosti o dějinách druhé poloviny 13 století. Z toho je ovšem také patrno, že formulářům 13 věku je třeba věnovati ještě mnoho péče, vždyť právě v nich máme nejúplnější obrazy veřejných i soukromých poměrů doby. Sbírka Tobiášova podává mnohý nový doklad k politické historii let plných převratů na začátku vlády Václava II a poskytuje nám první celkový obraz církevní správy v Čechách nejen se všemi světlými stránkami pevné a důsledné organisace, ale i se stíny různých nedostatků a neřestí, proti nimž již počala místy vznikat oposice, která později se stupňujíc propukla v mocné protihierarchické hnutí konce XIV a počátku XV sto- letí. Též pro dějiny právní a hospodářské chová sbírka tato mnohé dosud neznámé doklady. Diplomatiky bude zajímat tím, že je to první, z biskupské kanceláře v Praze pocházející formulář, v němž se mnohdy dají nalézti stopy po poměrech v této kanceláři, která poskytuje bohatý material pro diplo- matiku biskupských listin a jest základem podobných sbírek pozdějších. I. RUKOPISY A JICH VZÁJEMNÝ POMĚR. 1. Rukopis inšprucký. Formulář biskupa Tobiáše, spojený s jinými podobnými sbírkami v jeden pergamenový kodex formátu malého folia (12X 15), jest ma- jetkem c. k. universitní knihovny v Inšpruku a uložen je pod č. 714 v c. k. místodržitelském archivu v témž městě. Rukopis ten objeven byl r. 1899 Fr. Wilhelmem, který, věda, že se zabývám českými formuláři 13 století, laskavě mi jej dal k volnému použití. Kodex je v novější pa- pírové vazbě a má na hřbetě zlacený nápis ,Notulä rethoricales. Zda teprve tato vazba, při níž nešetrným způsobem s okrajem též něco textu seříznuto, různorodé sbírky těchto ,notulí spojila, aneb zda již v starší době byly pohromadě, nedá se zjistiti. Původně bylo to pět samostatných celků, jak již různé druhy pergamenu ukazují, první od fol. 1—78, druhý fol. 79—102, třetí fol. 103—118, čtvrtý fol. 119—197, pátý fol. 198—234 Číslování listů 1—234 jest novější, asi stejného věku s vazbou.
Strana III
VII Sbírka Tobiášova obsažena je na prvních 49 listech sestávajících ze 6 pergamenových složek. Složky jsou označovány na posledním listu dole římskou číslicí, která byla často při vazbě seříznuta. Sbírka tato psána je dvojí rukou, jednu lze rozeznat od začátku do fol. 15' čís. 107 incl., na- zveme ji ruka A; písmo její je drobnější a hustší. Druhou rukou B tahu kulatějšího a volnějšího psáno je pokračování až do fol. 49. Miniem vy- zdobena je celá sbírka od písaře B, jak iniciálky tak nadpisy jednotlivých kusů. V prvé části napsán byl dřív text a pak teprve do vynechaných mezer rukou B doplněny nadpisy, při čemž často při nedostatku prostoru psáno kolmo dolů na okraji. Při opravách a doplňcích vyskytují se v prvé části obě ruce, v druhé jen ruka B, ač se při nestejnoměrnosti tahu často zdá, jakoby marginalie pocházely od někoho jiného. Obojí písmo pochází ze začátku XIV století. Psáno je in extenso, linkováno inkoustem, text na obou okrajích ohraničen kolmými inkoustovými liniemi. Na listu 49 končí naše sbírka. Na následujících pěti stránkách střídá se až do fol. 51 rychle za sebou trojí nová ruka. Hned za posledním řádkem sbírky Tobiášovy zaznamenává ruka C nepatrný zlomek nějakého psaní, v kterém se mluví o stavu sv. země a kde někdo je žádán, aby se tam vypravil. Ruka D podává na fol. 49'—50 bez názvu a bližšího udání stručný výtah theore- tické předmluvy saské sbírky Summa prosarum dictaminis, a to odstavce VI a VII, jež nesou dle vydání Rockingerova název ,De diffe- rentia litterarum“ a „De privilegiis universis'. 1) Táž ruka podává na fol. 50" několik úryvků z Galiena pod titulem: Galienus dicit“ a je přerušena v polo- vině stránky třetí rukou E zapisující tam jakýsi lékařský recept. Na fol. 51 pokračuje opět ruka D a hned nahoře na okraji zapisuje letopočet: Anno domini millesimo CCCIX“ a připisuje pod něj slova: Postquam autem surrexero'. Datum toto samo o sobě stojící a poznámka při něm jest mimovolný projev písařský, udávající nám rok, kdy tato část kodexu byla napsána. Pro předcházející obsah kodexu jest letopočet ten terminem ad quem. Všechno až po tento list bylo do r. 1309 do rukopisu inšpruckého opsáno. Nyní následuje bezvýznamný list, v němž jakýsi H. jakémusi Ch. řečenému ,Sagmaister“ dovoluje zřídit si pilu u hradu „Nontany“. Pokračo- vání a dokončení této stránky tvoří dva kusy podobné obsahem, jimiž mistr Rapota probošt Týnský (Magister Rappt. Thinensis praepositus, iudex a domino Jo. Pragensi episcopo delegatus) cituje před biskupa Jana v prvém případě ševce Hermanna řečeného Sper. na den po sv. Matěji, ve druhém pekaře Jindřicha řečeného H. na den po sv. Martinu. Obojí má datum Prage XV Kal. Octobr.“ Počínaje fol. 51 má rukopis schema dvousloupcové, sloupce jsou opět kolmými liniemi ohraničeny. Listy 51'—66 obsahují formulář Domi- 1) Rockinger, Quellen und Erörterungen IX, I st. 214—219.
VII Sbírka Tobiášova obsažena je na prvních 49 listech sestávajících ze 6 pergamenových složek. Složky jsou označovány na posledním listu dole římskou číslicí, která byla často při vazbě seříznuta. Sbírka tato psána je dvojí rukou, jednu lze rozeznat od začátku do fol. 15' čís. 107 incl., na- zveme ji ruka A; písmo její je drobnější a hustší. Druhou rukou B tahu kulatějšího a volnějšího psáno je pokračování až do fol. 49. Miniem vy- zdobena je celá sbírka od písaře B, jak iniciálky tak nadpisy jednotlivých kusů. V prvé části napsán byl dřív text a pak teprve do vynechaných mezer rukou B doplněny nadpisy, při čemž často při nedostatku prostoru psáno kolmo dolů na okraji. Při opravách a doplňcích vyskytují se v prvé části obě ruce, v druhé jen ruka B, ač se při nestejnoměrnosti tahu často zdá, jakoby marginalie pocházely od někoho jiného. Obojí písmo pochází ze začátku XIV století. Psáno je in extenso, linkováno inkoustem, text na obou okrajích ohraničen kolmými inkoustovými liniemi. Na listu 49 končí naše sbírka. Na následujících pěti stránkách střídá se až do fol. 51 rychle za sebou trojí nová ruka. Hned za posledním řádkem sbírky Tobiášovy zaznamenává ruka C nepatrný zlomek nějakého psaní, v kterém se mluví o stavu sv. země a kde někdo je žádán, aby se tam vypravil. Ruka D podává na fol. 49'—50 bez názvu a bližšího udání stručný výtah theore- tické předmluvy saské sbírky Summa prosarum dictaminis, a to odstavce VI a VII, jež nesou dle vydání Rockingerova název ,De diffe- rentia litterarum“ a „De privilegiis universis'. 1) Táž ruka podává na fol. 50" několik úryvků z Galiena pod titulem: Galienus dicit“ a je přerušena v polo- vině stránky třetí rukou E zapisující tam jakýsi lékařský recept. Na fol. 51 pokračuje opět ruka D a hned nahoře na okraji zapisuje letopočet: Anno domini millesimo CCCIX“ a připisuje pod něj slova: Postquam autem surrexero'. Datum toto samo o sobě stojící a poznámka při něm jest mimovolný projev písařský, udávající nám rok, kdy tato část kodexu byla napsána. Pro předcházející obsah kodexu jest letopočet ten terminem ad quem. Všechno až po tento list bylo do r. 1309 do rukopisu inšpruckého opsáno. Nyní následuje bezvýznamný list, v němž jakýsi H. jakémusi Ch. řečenému ,Sagmaister“ dovoluje zřídit si pilu u hradu „Nontany“. Pokračo- vání a dokončení této stránky tvoří dva kusy podobné obsahem, jimiž mistr Rapota probošt Týnský (Magister Rappt. Thinensis praepositus, iudex a domino Jo. Pragensi episcopo delegatus) cituje před biskupa Jana v prvém případě ševce Hermanna řečeného Sper. na den po sv. Matěji, ve druhém pekaře Jindřicha řečeného H. na den po sv. Martinu. Obojí má datum Prage XV Kal. Octobr.“ Počínaje fol. 51 má rukopis schema dvousloupcové, sloupce jsou opět kolmými liniemi ohraničeny. Listy 51'—66 obsahují formulář Domi- 1) Rockinger, Quellen und Erörterungen IX, I st. 214—219.
Strana IV
VIII nika Dominici z Viseu1) pod názvem: „Incipit summa dictaminis, secundum quod notarii episcoporum debent notarie officium exercere'. Psána je opět rukou B a shoduje se celkem až na některé odchylky v textu s vydáním Rockingerovým; končí se na fol. 66 slovy: Explicit summa maior et minor secundum stilum curie“. Nyní zase přerušuje písaře ruka D, která vpisuje 7 veršovaných řádků bezvýznamného obsahu. Na to pokračuje ruka B ve své práci a začíná ještě na fol. 66 ku konci prvního sloupce novou sbírku. Jest to dosud neznámý zlomek Jindřicha Italika obsahující 46 kusů a jdoucí až do konce fol. 78. Má nadpis: „Incipit summa Nycolai compilata per magistrum Henricum Ytalicum'. 2) Listem 79 začíná jiný, hladší, lépe calcinovaný pergamen a nová ruka F, již možno sledovat až po fol. 102. Písmo toto náleží také XIV století. Úprava je opět dvousloupcová, podobná předešlé. Obsahem těchto listů počínajících slovy: »Assit principio sancta Maria meo' jest jakýsi formulář, který jen tím vede nás pravděpodobně na stopu svého původu, že na několika místech vykazuje jména ,Brunswic', a ,Otto Hildesheimensis episcopus, ač jiná téměř všude vynechává. Jeden list této sbírky týká se též krále českého (Přemysla Otokara II?), zapsán je na fol. 102 a zní: „Rogavit nos rex Bohemie, ut sibi quadringentos armatos adversus Vngariam3) ad defendendum sue provincie terminos in auxilium mitteremus. Et quia ipsius causam in omnibus, quibus possumus, tenemur et volumus promovere, et suam necessitatem nostram esse putamus, sibi predictos armi- geros in auxilium destinamus, vestre fidelitati ipsos committimus trans- mittendos'. Od listu 103—118 jest opět pergamen hrubší a temnější. Již první a poslední stránka svým otřelým a pošpiněným zevnějškem nasvědčuje tomu, že tato část kodexu byla kdysi samostatným celkem. Psána je in extenso rukou G pocházející ze XIV století. Na první prázdné stránce je nápis ,Rethoricale E 1°. Srovnav listy této sbírky s Rockingrem, shledal jsem, že je to formulář Ludolfa Hildesheimského, jemuž schází začátek i konec. Počíná odstavcem, jenž u Rockingera 4) má název „De multitudine personarum“ a to právě těmi slovy, jimiž Rockinger počíná st. 361 prvého dílu, a končí pojednáním ,De indulgenciis. S vydáním Rockingerovým se mnohdy neshoduje. Od fol. 119—197 s jemnějším a bělejším pergamenem začíná opět nový obsah, jsou to různé latinské modlitby psané trojí rukou fol. 119 až 125 rukou H, list 126 je prázdný, fol. 127—141 rukou J. list 142 je opět prázdný a fol. 143—197 rukou K, vesměs ze století XIV. 1) Rockinger, QE IX, II st 525. Rukopis tento nebyl znám Rockingerovi, který při vydání čtyř jiných použil. 2) O tomto zlomku bude šíře pojednáno na místě jiném. 3) „Vngarie' rk. 4) Rockinger, QE IX, I st 360.
VIII nika Dominici z Viseu1) pod názvem: „Incipit summa dictaminis, secundum quod notarii episcoporum debent notarie officium exercere'. Psána je opět rukou B a shoduje se celkem až na některé odchylky v textu s vydáním Rockingerovým; končí se na fol. 66 slovy: Explicit summa maior et minor secundum stilum curie“. Nyní zase přerušuje písaře ruka D, která vpisuje 7 veršovaných řádků bezvýznamného obsahu. Na to pokračuje ruka B ve své práci a začíná ještě na fol. 66 ku konci prvního sloupce novou sbírku. Jest to dosud neznámý zlomek Jindřicha Italika obsahující 46 kusů a jdoucí až do konce fol. 78. Má nadpis: „Incipit summa Nycolai compilata per magistrum Henricum Ytalicum'. 2) Listem 79 začíná jiný, hladší, lépe calcinovaný pergamen a nová ruka F, již možno sledovat až po fol. 102. Písmo toto náleží také XIV století. Úprava je opět dvousloupcová, podobná předešlé. Obsahem těchto listů počínajících slovy: »Assit principio sancta Maria meo' jest jakýsi formulář, který jen tím vede nás pravděpodobně na stopu svého původu, že na několika místech vykazuje jména ,Brunswic', a ,Otto Hildesheimensis episcopus, ač jiná téměř všude vynechává. Jeden list této sbírky týká se též krále českého (Přemysla Otokara II?), zapsán je na fol. 102 a zní: „Rogavit nos rex Bohemie, ut sibi quadringentos armatos adversus Vngariam3) ad defendendum sue provincie terminos in auxilium mitteremus. Et quia ipsius causam in omnibus, quibus possumus, tenemur et volumus promovere, et suam necessitatem nostram esse putamus, sibi predictos armi- geros in auxilium destinamus, vestre fidelitati ipsos committimus trans- mittendos'. Od listu 103—118 jest opět pergamen hrubší a temnější. Již první a poslední stránka svým otřelým a pošpiněným zevnějškem nasvědčuje tomu, že tato část kodexu byla kdysi samostatným celkem. Psána je in extenso rukou G pocházející ze XIV století. Na první prázdné stránce je nápis ,Rethoricale E 1°. Srovnav listy této sbírky s Rockingrem, shledal jsem, že je to formulář Ludolfa Hildesheimského, jemuž schází začátek i konec. Počíná odstavcem, jenž u Rockingera 4) má název „De multitudine personarum“ a to právě těmi slovy, jimiž Rockinger počíná st. 361 prvého dílu, a končí pojednáním ,De indulgenciis. S vydáním Rockingerovým se mnohdy neshoduje. Od fol. 119—197 s jemnějším a bělejším pergamenem začíná opět nový obsah, jsou to různé latinské modlitby psané trojí rukou fol. 119 až 125 rukou H, list 126 je prázdný, fol. 127—141 rukou J. list 142 je opět prázdný a fol. 143—197 rukou K, vesměs ze století XIV. 1) Rockinger, QE IX, II st 525. Rukopis tento nebyl znám Rockingerovi, který při vydání čtyř jiných použil. 2) O tomto zlomku bude šíře pojednáno na místě jiném. 3) „Vngarie' rk. 4) Rockinger, QE IX, I st 360.
Strana V
IX Poslední část kodexu tvoří listy 198—234. Zde je pergamen opět tužší a temnější; psáno je ve dvou sloupcích, a to až do fol. 229 rukou K. Obsah listů těchto jest jakýsi mravoučný traktát; počíná slovy: Sciencia moralis de expulsione vicii et adepcione virtutis hic incipit'. Na fol. 230, psaném in extenso, přerušuje písaře K v pokračování téže látky ruka L, avšak přestává již ve dvou třetinách stránky, aby ponechala dokončení této morálky i celého kodexu ruce M. Ani tato písma nevykročují ještě ze XIV století. 2. Rukopis mnichovský. Kodex 22303 královské knihovny v Mnichově formátu 171/2X 241/2 obsahuje v dřevěných, novou žlutohnědou koží potažených deskách celou sbírku různých rukopisů. Popsán je Ferd. Tadrou ve „Věstníku král. čes. spol. nauk 1889° st. 82 a násl., mohu se tudíž omeziti na nejnutnější a při- dati některé doplňky. Rukopis ten obsahuje 222 pergamenových listů číslo- vaných stejnou rukou, dle formy číslic ze století XV. Tedy nejpozději v této době dostaly se různorodé části kodexu toho dohromady. Od fol. 192 do konce je staré, následkem zetlení pravého horního rohu vydrolené číslo- vání nahrazeno moderními, doleji psanými číslicemi. Prvých pět dvanáctilistových složek označeno je římskými číslicemi na posledních stránkách dole. Následující složky nejsou číslovány, až zas ku konci kodexu od fol. 132—219 jsou osmilistové složky označeny čísli- cemi I—XI. Písmo prvé části rukopisu od fol. 1—131 pochází od několika písařů a má vesměs ráz XIV století. Písmo druhé, starší části od fol. 132 do konce je minuskula XII stol. Na fol. 1—69 píše ruka A dva traktáty, na fol. 1—16 ,Auctoritates in summam viciorum et virtutum' a odtud do fol. 69 �Summa viciorum'. Na fol. 70—79 opsána je rukou B ,Summa dictaminum“ Ludolfa Hildesheimského. Se sbírkou touto začíná jiný jemnější pergamen. Na listech 79 a 80 je prvý zlomek českého (t. j. obsahem českého) formuláře obsahující 17 kusů psaných rukou C as v prvé polovině XIV století. Některé z těchto kusů pocházejí od Jindřicha Italika, v jiných jsou za- hlazeny skoro všechny individuelní stopy, dva jsou pozdější, a sice z let 1312 a 1314. Po tomto přerušení pokračuje na fol. 81 opět ruka B a vepi- suje až do fol. 105 �Summu‘ Guidona Faby. Na fol. 105' jsou tři fingované listy pocházející od Jindřicha z Isernie, totiž hrozba uherského krále králi českému s odpovědí a list sultána baby- lonského papeži. Prvé dva zapisuje nová ruka, 1) D, list sultánův psán je rukou C jako prvý zlomek českých formulářů. 1) F. Tadra v pojednání svrchu uvedeném na st. 83 považuje ruku těchto listů za totožnou s rukou prvního českého zlomku, tedy C. Písmo obojí je si ovšem po-
IX Poslední část kodexu tvoří listy 198—234. Zde je pergamen opět tužší a temnější; psáno je ve dvou sloupcích, a to až do fol. 229 rukou K. Obsah listů těchto jest jakýsi mravoučný traktát; počíná slovy: Sciencia moralis de expulsione vicii et adepcione virtutis hic incipit'. Na fol. 230, psaném in extenso, přerušuje písaře K v pokračování téže látky ruka L, avšak přestává již ve dvou třetinách stránky, aby ponechala dokončení této morálky i celého kodexu ruce M. Ani tato písma nevykročují ještě ze XIV století. 2. Rukopis mnichovský. Kodex 22303 královské knihovny v Mnichově formátu 171/2X 241/2 obsahuje v dřevěných, novou žlutohnědou koží potažených deskách celou sbírku různých rukopisů. Popsán je Ferd. Tadrou ve „Věstníku král. čes. spol. nauk 1889° st. 82 a násl., mohu se tudíž omeziti na nejnutnější a při- dati některé doplňky. Rukopis ten obsahuje 222 pergamenových listů číslo- vaných stejnou rukou, dle formy číslic ze století XV. Tedy nejpozději v této době dostaly se různorodé části kodexu toho dohromady. Od fol. 192 do konce je staré, následkem zetlení pravého horního rohu vydrolené číslo- vání nahrazeno moderními, doleji psanými číslicemi. Prvých pět dvanáctilistových složek označeno je římskými číslicemi na posledních stránkách dole. Následující složky nejsou číslovány, až zas ku konci kodexu od fol. 132—219 jsou osmilistové složky označeny čísli- cemi I—XI. Písmo prvé části rukopisu od fol. 1—131 pochází od několika písařů a má vesměs ráz XIV století. Písmo druhé, starší části od fol. 132 do konce je minuskula XII stol. Na fol. 1—69 píše ruka A dva traktáty, na fol. 1—16 ,Auctoritates in summam viciorum et virtutum' a odtud do fol. 69 �Summa viciorum'. Na fol. 70—79 opsána je rukou B ,Summa dictaminum“ Ludolfa Hildesheimského. Se sbírkou touto začíná jiný jemnější pergamen. Na listech 79 a 80 je prvý zlomek českého (t. j. obsahem českého) formuláře obsahující 17 kusů psaných rukou C as v prvé polovině XIV století. Některé z těchto kusů pocházejí od Jindřicha Italika, v jiných jsou za- hlazeny skoro všechny individuelní stopy, dva jsou pozdější, a sice z let 1312 a 1314. Po tomto přerušení pokračuje na fol. 81 opět ruka B a vepi- suje až do fol. 105 �Summu‘ Guidona Faby. Na fol. 105' jsou tři fingované listy pocházející od Jindřicha z Isernie, totiž hrozba uherského krále králi českému s odpovědí a list sultána baby- lonského papeži. Prvé dva zapisuje nová ruka, 1) D, list sultánův psán je rukou C jako prvý zlomek českých formulářů. 1) F. Tadra v pojednání svrchu uvedeném na st. 83 považuje ruku těchto listů za totožnou s rukou prvního českého zlomku, tedy C. Písmo obojí je si ovšem po-
Strana VI
X Až dosud měl kodex, vyjma prvních 16 listů, schema dvousloupcové, sloupce oddělené kolmými inkoustovými vlasovými čarami, linkované inkoustem, iniciálky a nadpisy psané miniem. Ve sbírce Ludolfa Hildesheim- ského a Guidona Faby střídají se iniciálky červené s modrými. List 106 je vyříznut a od fol. 107—130 psáno je in extenso, linkováno jako dříve inkoustem, ale bez barevných nadpisů a iniciálek. Pergamen tuhý střídá se po složkách s jemnějším, od fol. 132 do konce je pergamen nejtvrdší. Na fol. 107—114 jest novou rukou E, která svým rázem silně upo- míná na písmo listinné a patří nejpozději začátku XIV stol., vepsán třetí český zlomek tohoto kodexu, a sice 21 kusů ze sbírky protonotáře Jindřicha Italika. Zlomek tento obsahuje samostatnou osmilistovou složku, která jak písmem, tak tuhým pergamenem se liší od svého sousedství a teprve později k ostatním sbírkám byla přivázána. Hned na to od fol. 115 až 130 následuje čtvrtý a největší zlomek český. Jest to kompilace sbírky protonotáře Jindřicha Italika a biskupa Tobiáše z Bechyně obsahující celkem 88 kusů; listy Tobiášovy obsahují čísla 49—88. Psán je novou rukou F, pocházející z prvé poloviny XIV stol. Na listu 131 naposledy se objevuje ruka prvého českého zlomku, C a vepisuje opět ve dvou sloupcích nejdříve několik bezcenných dopisů v záležitostech manželských a na fol. 131' pod názvem „De victoria belli tři listy vztahující se k boji mezi Rudolfem a Přemyslem Otokarem II. První je rozkaz jakémusi poddanému, aby přitáhl na pomoc proti (če- skému?) králi. V druhém král Rudolf ve formě chvalozpěvu ohlašuje svoje vítězství nad králem českým. Třetí je odpověď na toto oznámení; boj obou králů se srovnává zde s bojem Davida s Goliášem. Oba tyto listy mají povahu slohových cvičení, jsou však svým obsahem velmi zajímavy. Od fol. 132 do konce je nejstarší část kodexu, a to traktát Hugona a Sancto Victore ,De sacramentis dei christiane fidei z 12 století.1) 3. Rukopis kapituly Pražské K 33. Rukopis pod značkou K 33 v knihovně kapituly Pražské uložený popsal Jos. Emler v pojednání svém „Die Kanzlei Přemysl Ottokars II und Wenzels II“ na st. 55. Jest to pergamenový kodex formátu malého oktavu v dřevěných, tmavočervenou koží potažených deskách a obsahuje 116 listů Na konci byla s ostatním rukopisem jen volně spojena osmilistová složka, na které bylo psáno 25 listů2) biskupa Tobiáše. Ve svých Regestech dobno, jistě jedna škola, avšak celkový způsob, jakým ruka C špičatí dole dříky všech písmen, vedl mne k rozlišení od ruky D, která ponechává dříky všude stejnoměrně tlusté a dole je poněkud zahýbá na pravo. 1) V popisu Tadrově na st. 82 stojí nedopatřením neb snad chybou tisku: ze 13 století“; k písmu se určení toto vztahovat nemůže, jest to zřejmá minuskula 12 sto- letí. Hugo a Sancto Victore také nepatří století třináctému (1097—1141). 2) V „Kanzlei udává Emler číslo 25, v regestech otiskl jich jen 23.
X Až dosud měl kodex, vyjma prvních 16 listů, schema dvousloupcové, sloupce oddělené kolmými inkoustovými vlasovými čarami, linkované inkoustem, iniciálky a nadpisy psané miniem. Ve sbírce Ludolfa Hildesheim- ského a Guidona Faby střídají se iniciálky červené s modrými. List 106 je vyříznut a od fol. 107—130 psáno je in extenso, linkováno jako dříve inkoustem, ale bez barevných nadpisů a iniciálek. Pergamen tuhý střídá se po složkách s jemnějším, od fol. 132 do konce je pergamen nejtvrdší. Na fol. 107—114 jest novou rukou E, která svým rázem silně upo- míná na písmo listinné a patří nejpozději začátku XIV stol., vepsán třetí český zlomek tohoto kodexu, a sice 21 kusů ze sbírky protonotáře Jindřicha Italika. Zlomek tento obsahuje samostatnou osmilistovou složku, která jak písmem, tak tuhým pergamenem se liší od svého sousedství a teprve později k ostatním sbírkám byla přivázána. Hned na to od fol. 115 až 130 následuje čtvrtý a největší zlomek český. Jest to kompilace sbírky protonotáře Jindřicha Italika a biskupa Tobiáše z Bechyně obsahující celkem 88 kusů; listy Tobiášovy obsahují čísla 49—88. Psán je novou rukou F, pocházející z prvé poloviny XIV stol. Na listu 131 naposledy se objevuje ruka prvého českého zlomku, C a vepisuje opět ve dvou sloupcích nejdříve několik bezcenných dopisů v záležitostech manželských a na fol. 131' pod názvem „De victoria belli tři listy vztahující se k boji mezi Rudolfem a Přemyslem Otokarem II. První je rozkaz jakémusi poddanému, aby přitáhl na pomoc proti (če- skému?) králi. V druhém král Rudolf ve formě chvalozpěvu ohlašuje svoje vítězství nad králem českým. Třetí je odpověď na toto oznámení; boj obou králů se srovnává zde s bojem Davida s Goliášem. Oba tyto listy mají povahu slohových cvičení, jsou však svým obsahem velmi zajímavy. Od fol. 132 do konce je nejstarší část kodexu, a to traktát Hugona a Sancto Victore ,De sacramentis dei christiane fidei z 12 století.1) 3. Rukopis kapituly Pražské K 33. Rukopis pod značkou K 33 v knihovně kapituly Pražské uložený popsal Jos. Emler v pojednání svém „Die Kanzlei Přemysl Ottokars II und Wenzels II“ na st. 55. Jest to pergamenový kodex formátu malého oktavu v dřevěných, tmavočervenou koží potažených deskách a obsahuje 116 listů Na konci byla s ostatním rukopisem jen volně spojena osmilistová složka, na které bylo psáno 25 listů2) biskupa Tobiáše. Ve svých Regestech dobno, jistě jedna škola, avšak celkový způsob, jakým ruka C špičatí dole dříky všech písmen, vedl mne k rozlišení od ruky D, která ponechává dříky všude stejnoměrně tlusté a dole je poněkud zahýbá na pravo. 1) V popisu Tadrově na st. 82 stojí nedopatřením neb snad chybou tisku: ze 13 století“; k písmu se určení toto vztahovat nemůže, jest to zřejmá minuskula 12 sto- letí. Hugo a Sancto Victore také nepatří století třináctému (1097—1141). 2) V „Kanzlei udává Emler číslo 25, v regestech otiskl jich jen 23.
Strana VII
XI označuje je Emler foliem 117—124. Nyní tato složka v kodexu schází, snad byla někam založena a později se zase objeví. Zlomek tento tvoří jen začátek sbírky Tobiášovy, poslední jeho kus přestává dle popisu Emlerova uprostřed textu. Hlavním obsahem tohoto kodexu je formulář protonotáře Jindřicha Italika; zaujímá listy 1—107 a psán je vesměs jednou rukou pocházející ze století XIV. Emler určuje stáří písma tohoto na první čtvrt aneb do- konce na prvé desítiletí XIV století. Některé znaky však ukazují, že písmo to náleží již pokročilejšímu XIV věku. Libovolné zacházení se zkratkami jako dra = differentia, a° = alio a pod., užívání kursivního r vzniklého ze spřežky or, kladení zkratky pro ,et za libovolnou jinou koncovku a jiné podobné mínění toto potvrzují. Rukopis je linkován inkoustem, nadpisy jednotlivých kusů psány miniem, výjimečně modře. Iniciálky jsou většinou červené a modré, někdy také žluté a zelené. Rukou textu jsou provedeny četné pozdější opravy. Prvé tři strany, obsahující nedostatečný rejstřík a předmluvu, psány jsou ve dvou sloupcích, ostatně celý kodex in extenso. Na konci kodexu (fol. 107—116) je špatný opis jedné části baum- gartenberského formuláře1) a to ,Pars principalis tertia, k němuž je na začátku a na konci ještě několik kusů připojeno. První z nich na fol. 107 až 107' má datum: „MCCCV, tercio Idus Mai indiccionis decime, před- poslední ,MCCC°, XII Kalendas Decembres. I tato část pochází od téže ruky jako sbírka Jindřicha Italika. O poslední německé listině kodexu tvrdí Emler, že je psána jinou rukou, avšak zdá se, že jen proto, že text je německý od ostatního latinského poněkud se odchyluje. Jakou rukou byla psána složka, obsahující zlomek formuláře Tobiášova, nyní ztracená, Emler neurčuje. 4. Rukopis kapituly Pražské J 40b a rukopis wilherinský. Rukopis pod značkou J 40b v knihovně kapituly Pražské uložený je papírový kodex formátu 20X30 v původních dřevěných, hnědou koží potažených, silně otřelých deskách se starým nápisem na hřbetě ,Formu- larius Joannis Przimda'. Popsal jej Fr. Palacký ve svém díle ,Ueber Formel- bücher' II st. 5—7. Obsahuje 370 rukou XV století číslovaných papírových listů, na začátku je jeden papírový a jeden pergamenový list bez číslování Psán je veskrz písmem XV století. Na fol. 1 je miniem nadepsáno: ,Incipit formularius Johannis dicti Przymda filii Nicolai aurige seu vectoris, publici notarii de Tusta, in quo continentur diverse cancellarie". Jméno ,Johannis dicti Przymda filii Nicolai" je psáno na rasuře. Nadpis tento ukazuje, že tu jde o snůšku různých sbírek. 1) Rockinger, QE IX, II st. 759 a násl.
XI označuje je Emler foliem 117—124. Nyní tato složka v kodexu schází, snad byla někam založena a později se zase objeví. Zlomek tento tvoří jen začátek sbírky Tobiášovy, poslední jeho kus přestává dle popisu Emlerova uprostřed textu. Hlavním obsahem tohoto kodexu je formulář protonotáře Jindřicha Italika; zaujímá listy 1—107 a psán je vesměs jednou rukou pocházející ze století XIV. Emler určuje stáří písma tohoto na první čtvrt aneb do- konce na prvé desítiletí XIV století. Některé znaky však ukazují, že písmo to náleží již pokročilejšímu XIV věku. Libovolné zacházení se zkratkami jako dra = differentia, a° = alio a pod., užívání kursivního r vzniklého ze spřežky or, kladení zkratky pro ,et za libovolnou jinou koncovku a jiné podobné mínění toto potvrzují. Rukopis je linkován inkoustem, nadpisy jednotlivých kusů psány miniem, výjimečně modře. Iniciálky jsou většinou červené a modré, někdy také žluté a zelené. Rukou textu jsou provedeny četné pozdější opravy. Prvé tři strany, obsahující nedostatečný rejstřík a předmluvu, psány jsou ve dvou sloupcích, ostatně celý kodex in extenso. Na konci kodexu (fol. 107—116) je špatný opis jedné části baum- gartenberského formuláře1) a to ,Pars principalis tertia, k němuž je na začátku a na konci ještě několik kusů připojeno. První z nich na fol. 107 až 107' má datum: „MCCCV, tercio Idus Mai indiccionis decime, před- poslední ,MCCC°, XII Kalendas Decembres. I tato část pochází od téže ruky jako sbírka Jindřicha Italika. O poslední německé listině kodexu tvrdí Emler, že je psána jinou rukou, avšak zdá se, že jen proto, že text je německý od ostatního latinského poněkud se odchyluje. Jakou rukou byla psána složka, obsahující zlomek formuláře Tobiášova, nyní ztracená, Emler neurčuje. 4. Rukopis kapituly Pražské J 40b a rukopis wilherinský. Rukopis pod značkou J 40b v knihovně kapituly Pražské uložený je papírový kodex formátu 20X30 v původních dřevěných, hnědou koží potažených, silně otřelých deskách se starým nápisem na hřbetě ,Formu- larius Joannis Przimda'. Popsal jej Fr. Palacký ve svém díle ,Ueber Formel- bücher' II st. 5—7. Obsahuje 370 rukou XV století číslovaných papírových listů, na začátku je jeden papírový a jeden pergamenový list bez číslování Psán je veskrz písmem XV století. Na fol. 1 je miniem nadepsáno: ,Incipit formularius Johannis dicti Przymda filii Nicolai aurige seu vectoris, publici notarii de Tusta, in quo continentur diverse cancellarie". Jméno ,Johannis dicti Przymda filii Nicolai" je psáno na rasuře. Nadpis tento ukazuje, že tu jde o snůšku různých sbírek. 1) Rockinger, QE IX, II st. 759 a násl.
Strana VIII
XII Není mou úlohou na tomto místě podati rozbor této pozdní kompilace, otázce této a vůbec činnosti nadepsaného notáře domažlického bude nutno věnovati samostatné obšírnější pojednání. Stačí odkázati k popisu kodexu, jak nám jej Palacký v jmenovaném díle podává; zevrubné popsání celého obsahu bude úkolem vydavatele důležité sbírky Přimdovy. Zde jde jen o tu část kodexu, která obsahuje sbírku od Palackého nazvanou ,Cancellaria Johannis de Dražic, která začíná na fol. 221' po krátkém traktátu o jednání při soudě (fol. 217—221) a jde až do fol. 281, kde zakončena je slovy: „Explicit summa optima. S těmito slovy souvisí nadpis udávající obsah následující části kodexu: ,Alter liber inchoatur statuta et innovaciones quedam contra apostatas ordinis s. Benedicti' Jsou to listiny týkající se většinou řádu Benediktinů, jdou až po fol. 291 a obsahují také několik kusů biskupa Jana. Od fol. 291 až do konce je sbírka listin nejrůznějšího obsahu, jsou tu četné listiny biskupa Jana, listiny papežské, císařské, královské, arci- biskupské i soukromé. Mezi nimi jsou mnohé důležité kusy, připomínám jen listinu krále Jana z r. 1310 ,Concessio libertatum“ a mnohé cenné listiny a listy Václava IV. Sbírka zvaná ,Cancellaria Johannis de Dražic' obsahuje jen na začátku od fol. 221'—226' listiny biskupa Jana, počtem 29 kusů, od fol. 226'—281 jest to, jak níže ukáži, formulář biskupa Tobiáše pod fingovanými jmény. Celá tato část kodexu psána je jednou rukou, ačkoliv tato jeví tak neustálenou formu, že se místy zdá, jakoby písmo pocházelo od jiného písaře. Na fol. 244, 249 a 251 je patrno, jak písař mění svůj rukopis, jak přechází od jedné formy písma k druhé. Častěji jsou dolejší okraje vy- plněny zápisy týkajícími se Domažlic, pocházejícími patrně od notáře téhož města Jana Přimdy. Ruka těchto zápisů se na první pohled odlišuje od ostatního textu, avšak po důkladném srovnání písma je viděti, že obojí psáno je od téhož písaře, zápisy dolejší jen písmem drobnějším a zběžnějším. Rukou Přimdovou psána je tedy sbírka Janova i Tobiášova jako vůbec většina celého kodexu. Charakteristickými tahy jeho ruky jsou nahoře otevřená bříška u písmena ,p“ a zkratky pro ,con‘ a pak pravidelně se opakující rozmanitost tvarů u mnoha písmen. Iniciálky psány jsou většinou miniem, někde malovány zelenou barvou. Nadpisy jednotlivých kusů jsou později touž rukou doplňovány miniem. Často však na to písař zapomněl, takže místo pro nadpis je nevyplněno, a tento jest jen na okraji předepsán černým inkoustem. Celá sbírka Janova i Tobiášova psána je in extenso a bez linek. K téže redakci jako tento rukopis patří jiný opis ,cancellarie Janovy zachovaný v rukopise zvaném ,Formularius diversorum dictaminum,“ který chová se v knihovně kláštera Wilheringu v Hor. Rakousích. Popsán je Palackým ve „Formelbücher“ I st. 247—253, kdež také důležitější kusy vydány. Na těchto lze pozorovat, že i v tomto rukopisu listy Tobiášovy jsou pod týmiž fingovanými jmény biskupa Jana jako v rukopisu kapitulním,
XII Není mou úlohou na tomto místě podati rozbor této pozdní kompilace, otázce této a vůbec činnosti nadepsaného notáře domažlického bude nutno věnovati samostatné obšírnější pojednání. Stačí odkázati k popisu kodexu, jak nám jej Palacký v jmenovaném díle podává; zevrubné popsání celého obsahu bude úkolem vydavatele důležité sbírky Přimdovy. Zde jde jen o tu část kodexu, která obsahuje sbírku od Palackého nazvanou ,Cancellaria Johannis de Dražic, která začíná na fol. 221' po krátkém traktátu o jednání při soudě (fol. 217—221) a jde až do fol. 281, kde zakončena je slovy: „Explicit summa optima. S těmito slovy souvisí nadpis udávající obsah následující části kodexu: ,Alter liber inchoatur statuta et innovaciones quedam contra apostatas ordinis s. Benedicti' Jsou to listiny týkající se většinou řádu Benediktinů, jdou až po fol. 291 a obsahují také několik kusů biskupa Jana. Od fol. 291 až do konce je sbírka listin nejrůznějšího obsahu, jsou tu četné listiny biskupa Jana, listiny papežské, císařské, královské, arci- biskupské i soukromé. Mezi nimi jsou mnohé důležité kusy, připomínám jen listinu krále Jana z r. 1310 ,Concessio libertatum“ a mnohé cenné listiny a listy Václava IV. Sbírka zvaná ,Cancellaria Johannis de Dražic' obsahuje jen na začátku od fol. 221'—226' listiny biskupa Jana, počtem 29 kusů, od fol. 226'—281 jest to, jak níže ukáži, formulář biskupa Tobiáše pod fingovanými jmény. Celá tato část kodexu psána je jednou rukou, ačkoliv tato jeví tak neustálenou formu, že se místy zdá, jakoby písmo pocházelo od jiného písaře. Na fol. 244, 249 a 251 je patrno, jak písař mění svůj rukopis, jak přechází od jedné formy písma k druhé. Častěji jsou dolejší okraje vy- plněny zápisy týkajícími se Domažlic, pocházejícími patrně od notáře téhož města Jana Přimdy. Ruka těchto zápisů se na první pohled odlišuje od ostatního textu, avšak po důkladném srovnání písma je viděti, že obojí psáno je od téhož písaře, zápisy dolejší jen písmem drobnějším a zběžnějším. Rukou Přimdovou psána je tedy sbírka Janova i Tobiášova jako vůbec většina celého kodexu. Charakteristickými tahy jeho ruky jsou nahoře otevřená bříška u písmena ,p“ a zkratky pro ,con‘ a pak pravidelně se opakující rozmanitost tvarů u mnoha písmen. Iniciálky psány jsou většinou miniem, někde malovány zelenou barvou. Nadpisy jednotlivých kusů jsou později touž rukou doplňovány miniem. Často však na to písař zapomněl, takže místo pro nadpis je nevyplněno, a tento jest jen na okraji předepsán černým inkoustem. Celá sbírka Janova i Tobiášova psána je in extenso a bez linek. K téže redakci jako tento rukopis patří jiný opis ,cancellarie Janovy zachovaný v rukopise zvaném ,Formularius diversorum dictaminum,“ který chová se v knihovně kláštera Wilheringu v Hor. Rakousích. Popsán je Palackým ve „Formelbücher“ I st. 247—253, kdež také důležitější kusy vydány. Na těchto lze pozorovat, že i v tomto rukopisu listy Tobiášovy jsou pod týmiž fingovanými jmény biskupa Jana jako v rukopisu kapitulním,
Strana IX
XIII který dle tvrzení Palackého 1) má obyčejně správnější text než rukopis wilherinský. Pro náš účel edice sbírky Tobiášovy stačí, upozorníme-li ve variantech na fikce ,cancellarie Janovy“ ze správnějšího rukopisu kapitul- ního; uváděti tytéž fikce z druhého horšího rukopisu, byla by zbytečná práce. Proto až na nepatrné výjimky neuvádím variantů rukopisu wilherin- ského, jelikož by se tím edice jenom přetížila. 5. Vzájemný poměr rukopisů. První otázky, které žádají zodpovědění, jsou, jaký je vzájemný poměr, jaká příbuznost jednotlivých právě popsaných rukopisů, je mezi nimi pů- vodní předloha vzniklá v kanceláři biskupské, závisí rukopisy dochované jeden na druhém? K posledním otázkám jest odpověď záporná. Rukopisy nejsou mezi sebou v poměru odvislosti, pocházejí všechny buď přímo neb nepřímo z jedné předlohy, která je však neznáma, nazveme ji X. Při srovnání textů je vidět, že rukopisy inšprucký a mnichovský mají lepší a úplnější čtení než rukopis kapitulní K 33, všechny tyto tři rukopisy pak vykazuji správnější text než rukopisy ,cancellarie Janovy“ kapitulní J 40 a wilherinský. Několik příkladů stačí, aby tvrzení o poměru textů bylo doloženo. Tak hned v č. 1. naší sbírky mají správné datování rukopisy inšprucký a mnichovský, bez data jsou kapitulní K 33 i ,cancellarie Janova, tato má jakožto vydavatele listu nesprávně „E. d. g. episcopus Pragensis', kdežto ostatní mají „Thobias atd. Při datování a vlastních jménech platí totéž o č. 5., v rukopise inšpruckém a mnichovském je správně datum opsáno, v druhých schází, cancellarie Janova“ má opět fikci ve jméně vy- davatele. Tato fikce se vleče celou touto sbírkou, jejíž text je vůbec velmi porušen, mnoho slov i vět při opisování buď zkomoleno neb docela vy- necháno. Z jejích dvou rukopisů je kapitulní J 40 ještě správnější než wilherinský, jak již výše podotknuto. Přes všechny nesprávnosti a nedo- statky cancellarie Janovy“ mohlo býti rukopisu kapitulního J 40 přece někdy při vydání s prospěchem užito, někdy bylo možno pomocí jeho doplnit a opravit text druhých rukopisů 2), z čehož vidíme, že ,cancellarie Janova“ je od ostatních rukopisů úplně neodvislá. V jakém poměru stojí k původní předloze, vyložím doleji. Z ostatních tří rukopisů nebyl ani jeden předlohou druhému. Nej- úplnější je rukopis inšprucký, který obsahuje 271 kusů, kdežto druhé dva jsou jen zlomky, mnichovský se 40 a kapitulní K 33 s 23 kusy. O samo- statnosti rukopisu inšpruckého vzhledem k těmto posledním mluví již tato čísla, jde tedy jen o to doložit, že rukopis tento nebyl předlohou oběma jmenovaným zlomkům. O rukopisu mnichovském lze tuto domněnku snadně 1) Formelbücher II st. 7. 2) Srov. ku př. v č. 1 větu, Cum itaque ... a v č. 17 poslední větu.
XIII který dle tvrzení Palackého 1) má obyčejně správnější text než rukopis wilherinský. Pro náš účel edice sbírky Tobiášovy stačí, upozorníme-li ve variantech na fikce ,cancellarie Janovy“ ze správnějšího rukopisu kapitul- ního; uváděti tytéž fikce z druhého horšího rukopisu, byla by zbytečná práce. Proto až na nepatrné výjimky neuvádím variantů rukopisu wilherin- ského, jelikož by se tím edice jenom přetížila. 5. Vzájemný poměr rukopisů. První otázky, které žádají zodpovědění, jsou, jaký je vzájemný poměr, jaká příbuznost jednotlivých právě popsaných rukopisů, je mezi nimi pů- vodní předloha vzniklá v kanceláři biskupské, závisí rukopisy dochované jeden na druhém? K posledním otázkám jest odpověď záporná. Rukopisy nejsou mezi sebou v poměru odvislosti, pocházejí všechny buď přímo neb nepřímo z jedné předlohy, která je však neznáma, nazveme ji X. Při srovnání textů je vidět, že rukopisy inšprucký a mnichovský mají lepší a úplnější čtení než rukopis kapitulní K 33, všechny tyto tři rukopisy pak vykazuji správnější text než rukopisy ,cancellarie Janovy“ kapitulní J 40 a wilherinský. Několik příkladů stačí, aby tvrzení o poměru textů bylo doloženo. Tak hned v č. 1. naší sbírky mají správné datování rukopisy inšprucký a mnichovský, bez data jsou kapitulní K 33 i ,cancellarie Janova, tato má jakožto vydavatele listu nesprávně „E. d. g. episcopus Pragensis', kdežto ostatní mají „Thobias atd. Při datování a vlastních jménech platí totéž o č. 5., v rukopise inšpruckém a mnichovském je správně datum opsáno, v druhých schází, cancellarie Janova“ má opět fikci ve jméně vy- davatele. Tato fikce se vleče celou touto sbírkou, jejíž text je vůbec velmi porušen, mnoho slov i vět při opisování buď zkomoleno neb docela vy- necháno. Z jejích dvou rukopisů je kapitulní J 40 ještě správnější než wilherinský, jak již výše podotknuto. Přes všechny nesprávnosti a nedo- statky cancellarie Janovy“ mohlo býti rukopisu kapitulního J 40 přece někdy při vydání s prospěchem užito, někdy bylo možno pomocí jeho doplnit a opravit text druhých rukopisů 2), z čehož vidíme, že ,cancellarie Janova“ je od ostatních rukopisů úplně neodvislá. V jakém poměru stojí k původní předloze, vyložím doleji. Z ostatních tří rukopisů nebyl ani jeden předlohou druhému. Nej- úplnější je rukopis inšprucký, který obsahuje 271 kusů, kdežto druhé dva jsou jen zlomky, mnichovský se 40 a kapitulní K 33 s 23 kusy. O samo- statnosti rukopisu inšpruckého vzhledem k těmto posledním mluví již tato čísla, jde tedy jen o to doložit, že rukopis tento nebyl předlohou oběma jmenovaným zlomkům. O rukopisu mnichovském lze tuto domněnku snadně 1) Formelbücher II st. 7. 2) Srov. ku př. v č. 1 větu, Cum itaque ... a v č. 17 poslední větu.
Strana X
XIV popříti, protože má jednak o tři kusy více, které v rukopise inšpru- ckém vůbec nejsou, a pak nad něj v textu někdy vyniká úplnějším vy- psáním jmen. 1) Co se týče zlomku rukopisu kapitulního K 33, mohlo by se zdáti, že byl opsán z rukopisu inšpruckého, s jehož začátkem se úplně kryje. Srovnání však textu nám ukazuje, že ani zde tomu tak není. Ač- koli rukopis inšprucký je celkem úplnější a správnější, nalezneme přece na některých místech rukopisu kapitulního K 33 lepší čtení, které pochází jistě z jiné předlohy. Uvedu některé příklady: v č. 15. rk. inšp.: ,adicientes ...penam LXm. ... quam nobis tribuerunt. rk. kapit.: K 33: �adicientes ... penam XL m ... quam nobis partes tribuerunt. v č. 18. rk. inšp.: ,cum devocionis. rk. kapit. K 33: ,causa devocionis, v č. 21. rk. inšp.: ,potestis et credideris.' rk. kapit. K 33: ,potestis et creditis. Zbývá ještě otázka, nejsou-li oba jmenované zlomky, mnichovský a kapitulní K 33 navzájem odvislé. Na tu dávají nejlépe odpověď přiložené tabulky, které ukazují, že oba zlomky obsahují vedle společné také roz- dílnou látku. Jsou tedy rukopisy inšprucký, mnichovský a kapitulní K 33 od sebe neodvislé a pocházejí buď přímo nebo nepřímo z původní předlohy X. Že by mezi touto originální předlohou a všemi těmito třemi rukopisy prostředkoval ještě nějaký jiný opis, nedá se dokázati. Rukopisy ,Cancel- larie Janovy“ nepocházejí však přímo z předlohy X, mezi nimi a touto leží, jak doleji ukáži, ještě jiný neznámý rukopis Y, vzniklý v kanceláři biskupa Jana z Dražic. Také mezi sebou nejsou v poměru odvislosti, jak ukazuje srovnání textu. 2) Na základě těchto vývodů možno sestrojit následující rodokmen rukopisů: A rk. inšpr. rk. mnich. rk. kapit. K 33 rk. kapit. J 40 rk. wilher. Nyní jde o to, v kterém rukopisu se zachovalo původní aneb aspoň původnímu blízké seřazení materiálu. Níže položené tabulky ukazují, že rukopis inšprucký má pořad čísel originálu nejbližší, a z toho důvodu pořad jeho položen za základ jak tabulkám tak vydání. Hned na začátku vidíme, že prvních 22 čísel se celkem shoduje v rukopise inšpruckém a kapitulním K 33. Také dvě skupiny mnichovského rukopisu odpovídají tomuto seřazení v inšpruckém, a sice č. 82—87 mnichovského rovnají se číslům 11—15 inšpruckého a dále č. 73—76 = 17—20. 1) Srov. ku př. č. 27, 28, 29, 96 a j. 2) Srov. varianty u č. 30.
XIV popříti, protože má jednak o tři kusy více, které v rukopise inšpru- ckém vůbec nejsou, a pak nad něj v textu někdy vyniká úplnějším vy- psáním jmen. 1) Co se týče zlomku rukopisu kapitulního K 33, mohlo by se zdáti, že byl opsán z rukopisu inšpruckého, s jehož začátkem se úplně kryje. Srovnání však textu nám ukazuje, že ani zde tomu tak není. Ač- koli rukopis inšprucký je celkem úplnější a správnější, nalezneme přece na některých místech rukopisu kapitulního K 33 lepší čtení, které pochází jistě z jiné předlohy. Uvedu některé příklady: v č. 15. rk. inšp.: ,adicientes ...penam LXm. ... quam nobis tribuerunt. rk. kapit.: K 33: �adicientes ... penam XL m ... quam nobis partes tribuerunt. v č. 18. rk. inšp.: ,cum devocionis. rk. kapit. K 33: ,causa devocionis, v č. 21. rk. inšp.: ,potestis et credideris.' rk. kapit. K 33: ,potestis et creditis. Zbývá ještě otázka, nejsou-li oba jmenované zlomky, mnichovský a kapitulní K 33 navzájem odvislé. Na tu dávají nejlépe odpověď přiložené tabulky, které ukazují, že oba zlomky obsahují vedle společné také roz- dílnou látku. Jsou tedy rukopisy inšprucký, mnichovský a kapitulní K 33 od sebe neodvislé a pocházejí buď přímo nebo nepřímo z původní předlohy X. Že by mezi touto originální předlohou a všemi těmito třemi rukopisy prostředkoval ještě nějaký jiný opis, nedá se dokázati. Rukopisy ,Cancel- larie Janovy“ nepocházejí však přímo z předlohy X, mezi nimi a touto leží, jak doleji ukáži, ještě jiný neznámý rukopis Y, vzniklý v kanceláři biskupa Jana z Dražic. Také mezi sebou nejsou v poměru odvislosti, jak ukazuje srovnání textu. 2) Na základě těchto vývodů možno sestrojit následující rodokmen rukopisů: A rk. inšpr. rk. mnich. rk. kapit. K 33 rk. kapit. J 40 rk. wilher. Nyní jde o to, v kterém rukopisu se zachovalo původní aneb aspoň původnímu blízké seřazení materiálu. Níže položené tabulky ukazují, že rukopis inšprucký má pořad čísel originálu nejbližší, a z toho důvodu pořad jeho položen za základ jak tabulkám tak vydání. Hned na začátku vidíme, že prvních 22 čísel se celkem shoduje v rukopise inšpruckém a kapitulním K 33. Také dvě skupiny mnichovského rukopisu odpovídají tomuto seřazení v inšpruckém, a sice č. 82—87 mnichovského rovnají se číslům 11—15 inšpruckého a dále č. 73—76 = 17—20. 1) Srov. ku př. č. 27, 28, 29, 96 a j. 2) Srov. varianty u č. 30.
Strana XI
XV Kdežto rukopis kapitulní K 33 téměř úplně a rukopis mnichovský částečně se zde shodují s inšpruckým, má rukopis kapitulní J 40 po- řádek úplně změněný.1) V dalších partiích nalézáme však i v rukopise kapitufním J 40 celé skupiny, kde se jeho seřazení látky kryje s ruko- pisem inšpruckým, tak čísla 75—78 kapitulního J 40 s čísly 27—30 inšpruckého, čísla 92—107 prvého s čísly 62—78 druhého atd., jak vidno dle tabulek. Kde se tyto dva rukopisy shodují, tam máme před sebou zcela určitě pořádek původní předlohy. Kde se rozcházejí, tam se při- držíme rukopisu inšpruckého, protože jsme viděli na začátku, kde nám podává srovnávací materiál také rukopis mnichovský a kapitulní K 33, že rukopis inšprucký si zachoval pořádek původní — shoda tří rukopisů navzájem neodvislých jistě není nahodilá — kdežto rukopis kapitulní J 40 seřazení kusů zcela změnil. Jistoty ovšem nemáme, že písař inšpruckého rukopisu také místy některých kusů nepřestavěl, celkem však na základě těchto vývodů a srov- nání v tabulkách můžeme tvrditi, že dost věrně se přidržel své předlohy a že nám podává nejlépe zachovaný obraz originální ztracené sbírky i co do seskupení látky i co do úplnosti sbírky. Z ostatních rukopisů máme jen tři kusy a to č. 59, 79 a 80 rukopisu mnichovského, které v inšpru- ckém scházejí. 2) Tabulky, které nyní následují, rozděleny jsou na 5 sloupců, v prvém jsou čísla listů a listiny rukopisu inšpruckého od 1—271 v arithmetické řadě, v druhém čísla rukopisu mnichovského s těmito se shodující. Tato jdou od č. 49—88, poněvadž zlomek ten jest již v rukopise a ve vydání Tadrově číslován ve spojení se zlomkem Jindřicha Italika, který tvoří prvých 48 čísel. V třetím sloupci jsou udána folia rukopisu kapitulního J 40 a do závorky dána čísla řadová jednotlivých kusů, poněvadž tyto v rukopise číslovány nejsou. Ve čtvrtém sloupci jsou jen folia rukopisu kapitulního K 33, poněvadž čísla tohoto nyní ztraceného zlomku v Rege- stech Emlerových udána nejsou. V posledním sloupci jest udáno, které kusy byly již vydány a označeno číslo neb strana edice. 6. Srovnávací tabulky. In Mn Kap. J Kар. K Tištěno 2 69 (1) f. 226" (28) f. 232 (29) f. 232" f. 117 f. 117 f. 117 Emler, RB. II č. 2541. Emler, RB. II č. 2535. Emler, RB. II č. 2532. 1) Rukopis wilherinský při otázce této možno vůbec pominouti, protože stačí popis Palackého (Formelbücher I. st. 249—251), aby se zjistilo, že má nejen pořádek také docela jiný, nýbrž i cizími listy tak promísený, že při této otázce vysvětlení podati nemůže. 2) Tyto jsou otištěny na konci celé sbírky.
XV Kdežto rukopis kapitulní K 33 téměř úplně a rukopis mnichovský částečně se zde shodují s inšpruckým, má rukopis kapitulní J 40 po- řádek úplně změněný.1) V dalších partiích nalézáme však i v rukopise kapitufním J 40 celé skupiny, kde se jeho seřazení látky kryje s ruko- pisem inšpruckým, tak čísla 75—78 kapitulního J 40 s čísly 27—30 inšpruckého, čísla 92—107 prvého s čísly 62—78 druhého atd., jak vidno dle tabulek. Kde se tyto dva rukopisy shodují, tam máme před sebou zcela určitě pořádek původní předlohy. Kde se rozcházejí, tam se při- držíme rukopisu inšpruckého, protože jsme viděli na začátku, kde nám podává srovnávací materiál také rukopis mnichovský a kapitulní K 33, že rukopis inšprucký si zachoval pořádek původní — shoda tří rukopisů navzájem neodvislých jistě není nahodilá — kdežto rukopis kapitulní J 40 seřazení kusů zcela změnil. Jistoty ovšem nemáme, že písař inšpruckého rukopisu také místy některých kusů nepřestavěl, celkem však na základě těchto vývodů a srov- nání v tabulkách můžeme tvrditi, že dost věrně se přidržel své předlohy a že nám podává nejlépe zachovaný obraz originální ztracené sbírky i co do seskupení látky i co do úplnosti sbírky. Z ostatních rukopisů máme jen tři kusy a to č. 59, 79 a 80 rukopisu mnichovského, které v inšpru- ckém scházejí. 2) Tabulky, které nyní následují, rozděleny jsou na 5 sloupců, v prvém jsou čísla listů a listiny rukopisu inšpruckého od 1—271 v arithmetické řadě, v druhém čísla rukopisu mnichovského s těmito se shodující. Tato jdou od č. 49—88, poněvadž zlomek ten jest již v rukopise a ve vydání Tadrově číslován ve spojení se zlomkem Jindřicha Italika, který tvoří prvých 48 čísel. V třetím sloupci jsou udána folia rukopisu kapitulního J 40 a do závorky dána čísla řadová jednotlivých kusů, poněvadž tyto v rukopise číslovány nejsou. Ve čtvrtém sloupci jsou jen folia rukopisu kapitulního K 33, poněvadž čísla tohoto nyní ztraceného zlomku v Rege- stech Emlerových udána nejsou. V posledním sloupci jest udáno, které kusy byly již vydány a označeno číslo neb strana edice. 6. Srovnávací tabulky. In Mn Kap. J Kар. K Tištěno 2 69 (1) f. 226" (28) f. 232 (29) f. 232" f. 117 f. 117 f. 117 Emler, RB. II č. 2541. Emler, RB. II č. 2535. Emler, RB. II č. 2532. 1) Rukopis wilherinský při otázce této možno vůbec pominouti, protože stačí popis Palackého (Formelbücher I. st. 249—251), aby se zjistilo, že má nejen pořádek také docela jiný, nýbrž i cizími listy tak promísený, že při této otázce vysvětlení podati nemůže. 2) Tyto jsou otištěny na konci celé sbírky.
Strana XII
XVI In Mn Kap. J Kap. K Tištěno 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 70 71 68 77 78 81 82 a 83 84 85 86 87 (25) f. 232 (5) f. 227 (21) f. 231 (6) f. 228 (13) f. 229 (7) f. 228 (134) f. 256 (62) f. 239 (63) f. 239 (51) f. 237 (90) f. 245 73 74 (218) f. 274 (219) f. 275 (2) f. 227 75 76 88 (14) f. 229 (15) f. 229" (154) f. 259 (155) f. 259" 62 63 (30 a 31) f. 232 (75) f. 241' (76) f. 241' 64 (77) f. 242 f. 117 f. 117 f. 118 f. 118 f. 118 f. 118 f. 118, 119?1 f. 119 f. 119 ſ. 120? 1) f. 120 f. 121 f. 121 f. 121 f. 122 f. 122 f. 123 f. 124 f. 124 f. 124 Emler, RB. II č. 2533. Emler, RB. II č. 2530. Emler, RB. II č. 2529. Emler, RB. II č. 2538. Emler, RB. II č. 2543. Emler, RB. II č. 2548. Emler, RB. II č. 2720. Emler, RB. II č. 2524. Emler, RB. II č. 2523. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 117. Emler, RB. II č. 2723. Emler, RB. II č. 2525. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 87. Emler, RB. II č. 2534. Emler, RB. II č. 2542. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 86. Emler, RB. II č. 2539. Emler, RB. II č 2540. Palacký, Formelbücher II st. 167. Emler, RB. II. č. 2522. Palacký, Formelbücher II st. 166. Emler, RB. II č. 2521. Emler, RB. II č. 2546. Emler, RB. II č. 2547. Emler, RB. II č. 2537. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 112. Palacký, Formelbücher II st. 17. Emler, RB. II č. 1993. 3. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 112. Palacký, Formelbücher II st. 17. Emler, RB. II č. 1304. 1. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 113. Palacký, Formelbücher I st. 324. Emler, RB. II č. 1992. 1. 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 (78) f. 242 (238) f. 279 (239) f. 279 (217) f. 273 (54) f. 237 (55) f. 237 (3) f. 227 (4) f. 227 (32) f. 233 (216) f. 273 (215) f. 273 (127) f. 255 Palacký, Formelbücher II st. 210. 61 1) Zde jsou otazníky položeny proto, poněvadž tyto kusy jsou v Regestech Boh. otištěny i bez udání folia, ale dle pořádku v rukopise inšpruckém a mnichovském na tato folia pohřešované složky patří.
XVI In Mn Kap. J Kap. K Tištěno 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 70 71 68 77 78 81 82 a 83 84 85 86 87 (25) f. 232 (5) f. 227 (21) f. 231 (6) f. 228 (13) f. 229 (7) f. 228 (134) f. 256 (62) f. 239 (63) f. 239 (51) f. 237 (90) f. 245 73 74 (218) f. 274 (219) f. 275 (2) f. 227 75 76 88 (14) f. 229 (15) f. 229" (154) f. 259 (155) f. 259" 62 63 (30 a 31) f. 232 (75) f. 241' (76) f. 241' 64 (77) f. 242 f. 117 f. 117 f. 118 f. 118 f. 118 f. 118 f. 118, 119?1 f. 119 f. 119 ſ. 120? 1) f. 120 f. 121 f. 121 f. 121 f. 122 f. 122 f. 123 f. 124 f. 124 f. 124 Emler, RB. II č. 2533. Emler, RB. II č. 2530. Emler, RB. II č. 2529. Emler, RB. II č. 2538. Emler, RB. II č. 2543. Emler, RB. II č. 2548. Emler, RB. II č. 2720. Emler, RB. II č. 2524. Emler, RB. II č. 2523. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 117. Emler, RB. II č. 2723. Emler, RB. II č. 2525. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 87. Emler, RB. II č. 2534. Emler, RB. II č. 2542. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 86. Emler, RB. II č. 2539. Emler, RB. II č 2540. Palacký, Formelbücher II st. 167. Emler, RB. II. č. 2522. Palacký, Formelbücher II st. 166. Emler, RB. II č. 2521. Emler, RB. II č. 2546. Emler, RB. II č. 2547. Emler, RB. II č. 2537. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 112. Palacký, Formelbücher II st. 17. Emler, RB. II č. 1993. 3. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 112. Palacký, Formelbücher II st. 17. Emler, RB. II č. 1304. 1. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 113. Palacký, Formelbücher I st. 324. Emler, RB. II č. 1992. 1. 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 (78) f. 242 (238) f. 279 (239) f. 279 (217) f. 273 (54) f. 237 (55) f. 237 (3) f. 227 (4) f. 227 (32) f. 233 (216) f. 273 (215) f. 273 (127) f. 255 Palacký, Formelbücher II st. 210. 61 1) Zde jsou otazníky položeny proto, poněvadž tyto kusy jsou v Regestech Boh. otištěny i bez udání folia, ale dle pořádku v rukopise inšpruckém a mnichovském na tato folia pohřešované složky patří.
Strana XIII
XVII In Mn Kap. J Kар. K Tištěno 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 60 65 (230) f. 277 (123) f. 254 (66) f. 240 (214) f. 273 (213) f. 272 (161) f. 261 (122) f. 254 (124) f. 254" (121) f. 253" (125) f. 254 (126) f. 254 (120) f. 253" (231) f. 277'—278 (119) f. 253 (64) f. 239" (156) f. 260 (157) f. 260 (132 a 133) f 255" (65) f. 240 (65) f. 240 (92) f. 246 (93) f. 246' (94) f. 247 (95) f. 247 (96) f. 247" (97) f. 248 (98) f. 248 (99) f. 248 (100) f. 248 (101) f. 248 (102) f. 249 (103) f. 249 (104) f. 249 (105) f 249 (106) f. 250 (108) f 250 (107) f. 250 (184) f. 265 (69) f. 240 (70) f. 240" (71) f. 241 (73) f. 241 (138) f. 256 (109) f 250 (139) f. 256 (140) f. 257 (158) f. 260" (110) f. 251 (111) f. 251 (112) f. 251" —256 Palacký, Formelbücher II st. 14. Emler, RB. II. č. 2297. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 114. Palacký, Formelbücher II st. 166. 42 43 44 45 46 J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. II
XVII In Mn Kap. J Kар. K Tištěno 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 60 65 (230) f. 277 (123) f. 254 (66) f. 240 (214) f. 273 (213) f. 272 (161) f. 261 (122) f. 254 (124) f. 254" (121) f. 253" (125) f. 254 (126) f. 254 (120) f. 253" (231) f. 277'—278 (119) f. 253 (64) f. 239" (156) f. 260 (157) f. 260 (132 a 133) f 255" (65) f. 240 (65) f. 240 (92) f. 246 (93) f. 246' (94) f. 247 (95) f. 247 (96) f. 247" (97) f. 248 (98) f. 248 (99) f. 248 (100) f. 248 (101) f. 248 (102) f. 249 (103) f. 249 (104) f. 249 (105) f 249 (106) f. 250 (108) f 250 (107) f. 250 (184) f. 265 (69) f. 240 (70) f. 240" (71) f. 241 (73) f. 241 (138) f. 256 (109) f 250 (139) f. 256 (140) f. 257 (158) f. 260" (110) f. 251 (111) f. 251 (112) f. 251" —256 Palacký, Formelbücher II st. 14. Emler, RB. II. č. 2297. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 114. Palacký, Formelbücher II st. 166. 42 43 44 45 46 J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. II
Strana XIV
XVIII In Mn Kap. J Kap. K Tištěno 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 105 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 (128) f. 255 (113) f. 252 (159) f. 260' (185 a 202) f. 265 a 269" (228) f. 276—277 55 55 (229) f. 277" 56 (137) f. 256 57 (135) f. 256 58 (26) f. 232 (61) f. 239 (160) f. 260 (220) f. 275 (33) f. 233 (22) f. 231 (221) f. 275 (129) f. 255 (250) f. 281 (249) f. 281 (248) f. 281 (246) f. 280" (247) f. 280" (115) f. 279 87) f. 244' (89) f. 245 (88) f. 245 (114) f. 252 (115) f. 252" (117) f. 253 (167) f. 262 (168) f. 262 (169) f. 262" (143) f. 257 (170) f. 262" (232) f. 278 233) f. 278 (67) f. 240 (68) f. 240 Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 107. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 110. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 111. Emler, RB. II č. 2608. 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 (60) f. 239 (144) f. 257 (145) f. 257 (74) f. 241 (16) f. 230 (146) f. 257" (52) f. 237" (56) f. 238 (50) f. 237 Emler, RB. II č. 1432 z kodexu sv. Tomášského.
XVIII In Mn Kap. J Kap. K Tištěno 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 105 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 (128) f. 255 (113) f. 252 (159) f. 260' (185 a 202) f. 265 a 269" (228) f. 276—277 55 55 (229) f. 277" 56 (137) f. 256 57 (135) f. 256 58 (26) f. 232 (61) f. 239 (160) f. 260 (220) f. 275 (33) f. 233 (22) f. 231 (221) f. 275 (129) f. 255 (250) f. 281 (249) f. 281 (248) f. 281 (246) f. 280" (247) f. 280" (115) f. 279 87) f. 244' (89) f. 245 (88) f. 245 (114) f. 252 (115) f. 252" (117) f. 253 (167) f. 262 (168) f. 262 (169) f. 262" (143) f. 257 (170) f. 262" (232) f. 278 233) f. 278 (67) f. 240 (68) f. 240 Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 107. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 110. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 111. Emler, RB. II č. 2608. 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 (60) f. 239 (144) f. 257 (145) f. 257 (74) f. 241 (16) f. 230 (146) f. 257" (52) f. 237" (56) f. 238 (50) f. 237 Emler, RB. II č. 1432 z kodexu sv. Tomášského.
Strana XV
In 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 Mn (8) f. (147) f. (141) f. (149) f. (142) f. (130) f. (211) f. (210) f. (131) f. (116) f. (222) f. (118) f. 238 238 233 233' | 234 . 234 . 234 . 273! 228 258 257 258 257! 255" 271 271 255! 25% 275 . 275! 275' 275! 271 270' 261 228' 280' 261' 228' 258 258! 258' 245! 259 . 259 . 230 . 230 . 263 . 263! . 263! . 264 253 XIX Kap. K Tisténo Palackÿ, Formelbücher I st. 387. Palackÿ, Formelbücher I st. 338. Palackÿ, Formelbücher I st. 338. j Emler, RB. II č. 1386 z orig. archivu \ křižov. v Praze. Palacký, Formelbůcher I st. 338. | Emler, RB. II & 1491 z orig. archivu kap. Pražské. Palacký, Formelbůcher II st. 210. [ Palack$, Formelbücher II st. 14. ! Emler, RB. II & 1442. | Palacky, Formelbůcher II st. 15. Emler, RB II &. 1443. Pangerl, Fontes rer, Aust. IT, X XIII st.39. Emler, RB. II C. 1495 z orig. IL*
In 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 Mn (8) f. (147) f. (141) f. (149) f. (142) f. (130) f. (211) f. (210) f. (131) f. (116) f. (222) f. (118) f. 238 238 233 233' | 234 . 234 . 234 . 273! 228 258 257 258 257! 255" 271 271 255! 25% 275 . 275! 275' 275! 271 270' 261 228' 280' 261' 228' 258 258! 258' 245! 259 . 259 . 230 . 230 . 263 . 263! . 263! . 264 253 XIX Kap. K Tisténo Palackÿ, Formelbücher I st. 387. Palackÿ, Formelbücher I st. 338. Palackÿ, Formelbücher I st. 338. j Emler, RB. II č. 1386 z orig. archivu \ křižov. v Praze. Palacký, Formelbůcher I st. 338. | Emler, RB. II & 1491 z orig. archivu kap. Pražské. Palacký, Formelbůcher II st. 210. [ Palack$, Formelbücher II st. 14. ! Emler, RB. II & 1442. | Palacky, Formelbůcher II st. 15. Emler, RB II &. 1443. Pangerl, Fontes rer, Aust. IT, X XIII st.39. Emler, RB. II C. 1495 z orig. IL*
Strana XVI
In 187 188 189 190 191 192 Mn Kap. (79) f. (80) f. (81) f. (82) f. (83) f. (84) f. (85) f. (186) f. (206) f. (162) f. (40) f. (136) f. (179) f. (180) f. (181) f. (183) f. (11) f. (12) f. J 242' 243 243 243! 243! 243’ 244 265 270 261 235 256 . 280 . 261 . 238' . 235! . 235! . 236 . 23 . 236' . 236' . 275! . 235' . 262' . 264 . 237! . 285' . 232 . 264' . 263 264' 264' 264' 264' 228' 241 XX Kap. K Tisténo J Palacky, Formelbücher I st. 324. lEmler RB. Il & 1992, 2. | Palack, Formelbiicher I st, 325. Emler, RB. II 6. 1992 3. | Palacky, Formelbücher II st. 18. Emler, RB. II &. 1993. 4. | Palacky, Formelbücher II st. 15. Emler, RB. II & 1991. J Palacky, Formelbücher II st. 17. !Emler, RB. II & 1993. 2. { Dolliner, Cod. ep. Prim. Ott. II st. 44. Emler, RB. II &. 1045.
In 187 188 189 190 191 192 Mn Kap. (79) f. (80) f. (81) f. (82) f. (83) f. (84) f. (85) f. (186) f. (206) f. (162) f. (40) f. (136) f. (179) f. (180) f. (181) f. (183) f. (11) f. (12) f. J 242' 243 243 243! 243! 243’ 244 265 270 261 235 256 . 280 . 261 . 238' . 235! . 235! . 236 . 23 . 236' . 236' . 275! . 235' . 262' . 264 . 237! . 285' . 232 . 264' . 263 264' 264' 264' 264' 228' 241 XX Kap. K Tisténo J Palacky, Formelbücher I st. 324. lEmler RB. Il & 1992, 2. | Palack, Formelbiicher I st, 325. Emler, RB. II 6. 1992 3. | Palacky, Formelbücher II st. 18. Emler, RB. II &. 1993. 4. | Palacky, Formelbücher II st. 15. Emler, RB. II & 1991. J Palacky, Formelbücher II st. 17. !Emler, RB. II & 1993. 2. { Dolliner, Cod. ep. Prim. Ott. II st. 44. Emler, RB. II &. 1045.
Strana XVII
In 231 282 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 Mn 66 72 67 49 50 51 52 53 54 Kap. (206) f. (205) f. (204) f. (12) f. (86) f. (235) f. (173) f. (234) f. (242) f. (243) f. (164) f. (203) f. (19) f. (241) f. (227) f. (240) f. 124) f. (201) f. (200) f. (199) f. (198) t. (197) f. (1196) f. (195) f. (194) f. (193) f. 1192) f. (187) f. (188) f. (189) f. (190) f. (191) f. (20) f. (23) f. J 270 270 269' 229 244' 278' 263 278' 279' 280 261' 269' 230 279' 276 279' 232 269 269 268' 268' 268' 268 268 267' 267' 267 265 265' 266 266' 266' 230' 231' XXI Kap. K Tisténo (he acks, Formelbücher II st. 211. Čelakovský, Privil. II st. 140. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 114. Palacký, Formelbůcher II st. 19. | pier RB. II č. 1993 5. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 115. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 101. Tadra, Vést. sp. nauk 1889 st. 102. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 104. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 105. Tadra, Vést. sp. nauk 1889 st, 106. | Palacky, Formelbücher II st. 209. Čelakovský, Privil. II st. 138. Palacký, Formelbůcher II st. 208.
In 231 282 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 Mn 66 72 67 49 50 51 52 53 54 Kap. (206) f. (205) f. (204) f. (12) f. (86) f. (235) f. (173) f. (234) f. (242) f. (243) f. (164) f. (203) f. (19) f. (241) f. (227) f. (240) f. 124) f. (201) f. (200) f. (199) f. (198) t. (197) f. (1196) f. (195) f. (194) f. (193) f. 1192) f. (187) f. (188) f. (189) f. (190) f. (191) f. (20) f. (23) f. J 270 270 269' 229 244' 278' 263 278' 279' 280 261' 269' 230 279' 276 279' 232 269 269 268' 268' 268' 268 268 267' 267' 267 265 265' 266 266' 266' 230' 231' XXI Kap. K Tisténo (he acks, Formelbücher II st. 211. Čelakovský, Privil. II st. 140. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 114. Palacký, Formelbůcher II st. 19. | pier RB. II č. 1993 5. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 115. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 101. Tadra, Vést. sp. nauk 1889 st. 102. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 104. Tadra, Věst. sp. nauk 1889 st. 105. Tadra, Vést. sp. nauk 1889 st, 106. | Palacky, Formelbücher II st. 209. Čelakovský, Privil. II st. 138. Palacký, Formelbůcher II st. 208.
Strana XVIII
XXII 7. Poměr formuláře Tobiášova k formuláři biskupa Jana z Dražic. Formulář obsahující fol. 221—281 rukopisu kapitulního J 40 (tak zv. rukopisu Přimdova) znám byl dosud pod jménem ,Cancellaria Johannis de Dražic'1) a listiny i listy v něm zachované připisovány biskupovi Janovi IV z Dražic (1301—1343). 2) Skutečně stojí až na nepatrné výjimky jméno biskupa Jana v čele jednotlivých kusů jakožto jméno vydavatele. Poněvadž pak prvých 29 čísel na fol. 221'—226 opravdu pochází z kanceláře Janovy, nebylo důvodu, pochybovati o následujících listinách a listech témuž biskupovi připsaných. Při probírání sbírky Tobiášovy přišel jsem na shodu některých kusů s listy ze sbírky Jana z Dražic, uveřejněné Palackým v díle ,Ueber Formel- bücher a po něm Emlerem v Regesta Boh. II. To mne vedlo k do- mněnce, že asi více listů Tobiášových přešlo do této sbírky a proto jsem celou ,cancellarii biskupa Jana“ za tím účelem probral a srovnal s formu- lářem biskupa Tobiáše. Výsledek té práce byl překvapující; shledal jsem, že 250 kusů z ,cancellarie Janovy“ jest obsaženo v sbírce Tobiášově v ruko- pise inšpruckém, jak vidno z předcházejících tabulek, a že jen 29 čísel patří biskupovi Janovi. Pracoval tedy sestavovatel formuláře v kanceláři Janově tím způsobem, že když mu vlastní látka došla, opisoval listy a listiny ze starší sbírky, která v kanceláři biskupské vznikla za biskupa Tobiáše, a jméno „Thobias jednoduše proměňoval v jméno Johannes“. Takovým způsobem vznikl rukopis dnes ztracený, který jsem nazval Y a který byl přímou nebo ne- přímou předlohou pozdější kompilace Přimdovy. Že rukopis tento byl psán za biskupa Jana a ne později, dokazuje právě tato manie písařova pro- měňovat jméno vydavatele z Tobiáše ve jméno „Johannes', které mu denní kancelářský návyk diktoval. Tvrzení, jak sestavovatel sbírky Janovy svou předlohu měnil, doložím několika příklady, aby nemohlo vzniknouti mínění, že snad na ,cancellarii' Janově byla za účelem nám neznámým provedena záměna jmen a že výsledek této práce je naše sbírka, kde vlastně jméno Tobiášovo je fingo- váno. Mimo to by se mohlo také tvrditi, že v ,cancellarii“ Janově máme skutečně od biskupa Jana vydané listy a listiny, při kterých jen starších kancelářských předloh bylo použito. Že ani tato druhá domněnka, která je pravděpodobnější než prvá, není správná, ukazují následující příklady. Tak list pod č. 160 z r. 1288 květ. 6, kterým královna Guta ozna- muje biskupovi Tobiášovi šťastné narození syna, vyskytuje se ve sbírce biskupa Jana z Dražic ve změněném rouše, tam totiž královna Guta totéž 1) Palacký, Formelbücher II st. 7. 2) Na př. Emler, RB. II č. 1991—1993.
XXII 7. Poměr formuláře Tobiášova k formuláři biskupa Jana z Dražic. Formulář obsahující fol. 221—281 rukopisu kapitulního J 40 (tak zv. rukopisu Přimdova) znám byl dosud pod jménem ,Cancellaria Johannis de Dražic'1) a listiny i listy v něm zachované připisovány biskupovi Janovi IV z Dražic (1301—1343). 2) Skutečně stojí až na nepatrné výjimky jméno biskupa Jana v čele jednotlivých kusů jakožto jméno vydavatele. Poněvadž pak prvých 29 čísel na fol. 221'—226 opravdu pochází z kanceláře Janovy, nebylo důvodu, pochybovati o následujících listinách a listech témuž biskupovi připsaných. Při probírání sbírky Tobiášovy přišel jsem na shodu některých kusů s listy ze sbírky Jana z Dražic, uveřejněné Palackým v díle ,Ueber Formel- bücher a po něm Emlerem v Regesta Boh. II. To mne vedlo k do- mněnce, že asi více listů Tobiášových přešlo do této sbírky a proto jsem celou ,cancellarii biskupa Jana“ za tím účelem probral a srovnal s formu- lářem biskupa Tobiáše. Výsledek té práce byl překvapující; shledal jsem, že 250 kusů z ,cancellarie Janovy“ jest obsaženo v sbírce Tobiášově v ruko- pise inšpruckém, jak vidno z předcházejících tabulek, a že jen 29 čísel patří biskupovi Janovi. Pracoval tedy sestavovatel formuláře v kanceláři Janově tím způsobem, že když mu vlastní látka došla, opisoval listy a listiny ze starší sbírky, která v kanceláři biskupské vznikla za biskupa Tobiáše, a jméno „Thobias jednoduše proměňoval v jméno Johannes“. Takovým způsobem vznikl rukopis dnes ztracený, který jsem nazval Y a který byl přímou nebo ne- přímou předlohou pozdější kompilace Přimdovy. Že rukopis tento byl psán za biskupa Jana a ne později, dokazuje právě tato manie písařova pro- měňovat jméno vydavatele z Tobiáše ve jméno „Johannes', které mu denní kancelářský návyk diktoval. Tvrzení, jak sestavovatel sbírky Janovy svou předlohu měnil, doložím několika příklady, aby nemohlo vzniknouti mínění, že snad na ,cancellarii' Janově byla za účelem nám neznámým provedena záměna jmen a že výsledek této práce je naše sbírka, kde vlastně jméno Tobiášovo je fingo- váno. Mimo to by se mohlo také tvrditi, že v ,cancellarii“ Janově máme skutečně od biskupa Jana vydané listy a listiny, při kterých jen starších kancelářských předloh bylo použito. Že ani tato druhá domněnka, která je pravděpodobnější než prvá, není správná, ukazují následující příklady. Tak list pod č. 160 z r. 1288 květ. 6, kterým královna Guta ozna- muje biskupovi Tobiášovi šťastné narození syna, vyskytuje se ve sbírce biskupa Jana z Dražic ve změněném rouše, tam totiž královna Guta totéž 1) Palacký, Formelbücher II st. 7. 2) Na př. Emler, RB. II č. 1991—1993.
Strana XIX
XXIII sděluje s biskupem Janem. Zde ovšem bije záměna jmen do očí. 1) Královna Guta byla v době biskupování Janova již dávno mrtva Ještě poučnější je, srovnáme-li se sbírkou Jana z Dražic dopis pod č. 192, jímž Tobiáš blahopřeje králi Václavovi k úspěchům v Polsku, děkuje za jmenování bratra Miloty purkrabím v Olomouci a stěžuje si, že druhý bratr jeho Čeněk z Kamenice byl zajat Vítkem, bratrem Záviše z Falkenštejna, a odveden do Budějovic. Není pochyby, že list ten vztahuje se k válce biskupa Tobiáše se stranou Závišovou r. 1289,2) avšak cestou do ,cancellarie' Janovy stala se s ním taková změna, že jej Palacký a po něm Emler položili do r. 1303. 3) V první polovici se oba listy celkem kryjí až na to, že v sbírce Janově je vynecháno jméno Opava, kde král Václav měl sjezd s knížaty polskými. Tam, kde v našem listu děkuje Tobiáš za jmenování bratra Miloty purkrabím v Olomouci, jest jméno Milota proměněno v Martin a místo Olomouce položeno neurčité ,talis“. Avšak jasně je viděti, srovnáme-li zakončení obou listů, jak násilně se svou předlohou nakládal sestavovatel sbírky Janovy. Proto kladu tato místa doslovně vedle sebe. Sbírka Tobiášova: Sbírka Janova: Ad hoc, licet inviti, dolorem gaudiis cumulando, dominacioni vestre intimamus, quod Chonko frater noster dictus de Kamnics, miles vester fidelis, per hominum Witkonis fratris Zauissii frandulenter de- ceptus insidias, captus per ipsos, ad eundem Witkonem in Budiuogouich est deductus et ibidem graviter de- tinetur. Ad hoc, licet inviti, dolorem gaudii cumulando, dominacioni vestre intimamus, quod C. frater noster dilectus de., miles vester fidelis, per hominem C. fratris fraudulenter deceptus insidiis, captus per ipsos, ad eundem M. est deductus, et ibidem adhuc graviter detinetur. Jak vidno, dosazována jsou v listě druhém libovolná písmena za vlastní jména prvého a text vůbec silně porušen. Podobné změny pozorujeme na listech týkajících se prokurace papež- ského legáta Jana biskupa Tusculského z let 1287 a 1288. Tak čísla naší sbírky 21 a 63 proměněna jsou ve sbírce Jana z Dražic tak, jakoby list pod č. 21 psán byl od biskupa Tomáše a list pod č. 63 od biskupa Jana. Zde opět jsou nad vši pochybnost jména druhé sbírky nesprávna. Na mnoha místech usvědčuje se autor ,cancellarie Janovy sám z úmyslného proměňování jména Tobiáš ve jméno Jan. To vidíme v tako- 1) Také již u Palackého (Formelbücher II sl. 14) za jménem biskupa Jana ,sic" a u Emlera (RB. II č. 1442) jméno Jan opraveno v Tobiáš. 2) Srov. pozn. u č. 192. 3) Palacký, Formelbücher II st. 15, Emler, RB. II. č. 1991.
XXIII sděluje s biskupem Janem. Zde ovšem bije záměna jmen do očí. 1) Královna Guta byla v době biskupování Janova již dávno mrtva Ještě poučnější je, srovnáme-li se sbírkou Jana z Dražic dopis pod č. 192, jímž Tobiáš blahopřeje králi Václavovi k úspěchům v Polsku, děkuje za jmenování bratra Miloty purkrabím v Olomouci a stěžuje si, že druhý bratr jeho Čeněk z Kamenice byl zajat Vítkem, bratrem Záviše z Falkenštejna, a odveden do Budějovic. Není pochyby, že list ten vztahuje se k válce biskupa Tobiáše se stranou Závišovou r. 1289,2) avšak cestou do ,cancellarie' Janovy stala se s ním taková změna, že jej Palacký a po něm Emler položili do r. 1303. 3) V první polovici se oba listy celkem kryjí až na to, že v sbírce Janově je vynecháno jméno Opava, kde král Václav měl sjezd s knížaty polskými. Tam, kde v našem listu děkuje Tobiáš za jmenování bratra Miloty purkrabím v Olomouci, jest jméno Milota proměněno v Martin a místo Olomouce položeno neurčité ,talis“. Avšak jasně je viděti, srovnáme-li zakončení obou listů, jak násilně se svou předlohou nakládal sestavovatel sbírky Janovy. Proto kladu tato místa doslovně vedle sebe. Sbírka Tobiášova: Sbírka Janova: Ad hoc, licet inviti, dolorem gaudiis cumulando, dominacioni vestre intimamus, quod Chonko frater noster dictus de Kamnics, miles vester fidelis, per hominum Witkonis fratris Zauissii frandulenter de- ceptus insidias, captus per ipsos, ad eundem Witkonem in Budiuogouich est deductus et ibidem graviter de- tinetur. Ad hoc, licet inviti, dolorem gaudii cumulando, dominacioni vestre intimamus, quod C. frater noster dilectus de., miles vester fidelis, per hominem C. fratris fraudulenter deceptus insidiis, captus per ipsos, ad eundem M. est deductus, et ibidem adhuc graviter detinetur. Jak vidno, dosazována jsou v listě druhém libovolná písmena za vlastní jména prvého a text vůbec silně porušen. Podobné změny pozorujeme na listech týkajících se prokurace papež- ského legáta Jana biskupa Tusculského z let 1287 a 1288. Tak čísla naší sbírky 21 a 63 proměněna jsou ve sbírce Jana z Dražic tak, jakoby list pod č. 21 psán byl od biskupa Tomáše a list pod č. 63 od biskupa Jana. Zde opět jsou nad vši pochybnost jména druhé sbírky nesprávna. Na mnoha místech usvědčuje se autor ,cancellarie Janovy sám z úmyslného proměňování jména Tobiáš ve jméno Jan. To vidíme v tako- 1) Také již u Palackého (Formelbücher II sl. 14) za jménem biskupa Jana ,sic" a u Emlera (RB. II č. 1442) jméno Jan opraveno v Tobiáš. 2) Srov. pozn. u č. 192. 3) Palacký, Formelbücher II st. 15, Emler, RB. II. č. 1991.
Strana XX
XXIV vých případech, kde biskup Tobiáš mluví v listině o svém předchůdci Janovi (Jan III z Dražic 1258—1278). Tak v č. 207 potvrzuje Tobiáš ustanovení svého nejbližšího předchůdce (proximi predecessoris nostri) biskupa Jana, jímž udělena byla fara jakémusi C. Ve formuláři Janově je jakožto vydavatel této listiny Johannes, jehož nejbližší předchůdce ovšem nebyl Jan nýbrž Rehoř. Podobně obnovuje biskup Tobiáš listinu svého předchůdce Jana (proximum predecessorem nostrum) v č. 212, kdežto v ,cancellarii“ Janově je opět jméno „Thobias“ změněno v nemožné ,Jo- hannes'. Takových příkladů je ve formuláři Janově více. V č. 216 biskup Tobiáš doporučuje biskupovi Vratislavskému jakéhosi kněze. List začíná slovy: »Reverendo in Christo patri domino episcopo Wratislauiensi Th(obias) d. g. Pragensis episcopus salutem', což autor sbírky Janovy změnil následujícím chybným způsobem: „Jo. episcopo eadem gracia Pragensi episcopo (sic) salutem'. V č. 69 prohlašuje probošt Oldřich a děkan Rehoř, že nejmenované osoby byly exkomunikovány od biskupa Tobiáše. Jméno Tobiášovo v ,cancellarii Janově opět změněno v Jan, písař však při tom zapomněl také proměnit jméno proboštovo a děkanovo, která jsou možna jen pro dobu Tobiášovu, a tím se opět sám usvědčuje z fikce. Tyto příklady nám dávají dostatečně vniknouti do způsobu práce sestavovatele sbírky Janovy. Poučno je taky pozorovat, jak písař tento kolísal v udávání jména vydavatele, když mu došla vlastní látka z kance- láře Janovy a když počal opisovat sbírku Tobiášovu. V prvním kuse, který z této sbírky převzal, položil písmeno „E.“ místo „Th., v druhém a třetím!) jméno „Thomas“ místo „Thobias', v třech následujících již „Johannes“ v sedmém kuse vynechal jméno vůbec, v osmém má zase „Thomas', pak vystřídal ve jméně vydavatele písmena O, A, G, Jo., B, A, H, O, O, E, F, T, K, načež se vrátil k jménu Johannes a skoro výhradně při něm zůstal až do konce sbírky. Avšak nejen v jménech vydavatele nýbrž i v ostatních dopouštěl se autor sbírky Janovy libovolných změn. To jsme viděli již výše, kde jsou oba texty dopisu č. 192 vedle sebe položeny. Totéž nám ukazuje ku př. listina pod č. 147, jejíž originál se též zachoval v archivu křižovníků v Praze, a kde vidíme, jak místo jména ,Chunegundis má sbírka Janova písmeno „M a místo „Elyzabeth“ jméno ,Katherina. V listině pod č. 11 položil písař ,cancellarie“ Janovy jednou písmeno ,Ps jednou ,No“ a jednou nechal správně Jo'. Nemůžeme tedy nikde spoléhat ani na ostatní v textu uvedená jména ve sbírce Janově. Jen v takových případech, kde písař tak mechanicky opisoval, že si ani toho nebyl vědom, že píše vlastní jméno, možno počítat na správný údaj a možno s prospěchem doplnit text ostatních rukopisů. Ovšem při takovém doplňování je třeba velké opatrnosti. 1) T. j. č. 17 a 36 sbírky Tobiášovy, srov. tabulky.
XXIV vých případech, kde biskup Tobiáš mluví v listině o svém předchůdci Janovi (Jan III z Dražic 1258—1278). Tak v č. 207 potvrzuje Tobiáš ustanovení svého nejbližšího předchůdce (proximi predecessoris nostri) biskupa Jana, jímž udělena byla fara jakémusi C. Ve formuláři Janově je jakožto vydavatel této listiny Johannes, jehož nejbližší předchůdce ovšem nebyl Jan nýbrž Rehoř. Podobně obnovuje biskup Tobiáš listinu svého předchůdce Jana (proximum predecessorem nostrum) v č. 212, kdežto v ,cancellarii“ Janově je opět jméno „Thobias“ změněno v nemožné ,Jo- hannes'. Takových příkladů je ve formuláři Janově více. V č. 216 biskup Tobiáš doporučuje biskupovi Vratislavskému jakéhosi kněze. List začíná slovy: »Reverendo in Christo patri domino episcopo Wratislauiensi Th(obias) d. g. Pragensis episcopus salutem', což autor sbírky Janovy změnil následujícím chybným způsobem: „Jo. episcopo eadem gracia Pragensi episcopo (sic) salutem'. V č. 69 prohlašuje probošt Oldřich a děkan Rehoř, že nejmenované osoby byly exkomunikovány od biskupa Tobiáše. Jméno Tobiášovo v ,cancellarii Janově opět změněno v Jan, písař však při tom zapomněl také proměnit jméno proboštovo a děkanovo, která jsou možna jen pro dobu Tobiášovu, a tím se opět sám usvědčuje z fikce. Tyto příklady nám dávají dostatečně vniknouti do způsobu práce sestavovatele sbírky Janovy. Poučno je taky pozorovat, jak písař tento kolísal v udávání jména vydavatele, když mu došla vlastní látka z kance- láře Janovy a když počal opisovat sbírku Tobiášovu. V prvním kuse, který z této sbírky převzal, položil písmeno „E.“ místo „Th., v druhém a třetím!) jméno „Thomas“ místo „Thobias', v třech následujících již „Johannes“ v sedmém kuse vynechal jméno vůbec, v osmém má zase „Thomas', pak vystřídal ve jméně vydavatele písmena O, A, G, Jo., B, A, H, O, O, E, F, T, K, načež se vrátil k jménu Johannes a skoro výhradně při něm zůstal až do konce sbírky. Avšak nejen v jménech vydavatele nýbrž i v ostatních dopouštěl se autor sbírky Janovy libovolných změn. To jsme viděli již výše, kde jsou oba texty dopisu č. 192 vedle sebe položeny. Totéž nám ukazuje ku př. listina pod č. 147, jejíž originál se též zachoval v archivu křižovníků v Praze, a kde vidíme, jak místo jména ,Chunegundis má sbírka Janova písmeno „M a místo „Elyzabeth“ jméno ,Katherina. V listině pod č. 11 položil písař ,cancellarie“ Janovy jednou písmeno ,Ps jednou ,No“ a jednou nechal správně Jo'. Nemůžeme tedy nikde spoléhat ani na ostatní v textu uvedená jména ve sbírce Janově. Jen v takových případech, kde písař tak mechanicky opisoval, že si ani toho nebyl vědom, že píše vlastní jméno, možno počítat na správný údaj a možno s prospěchem doplnit text ostatních rukopisů. Ovšem při takovém doplňování je třeba velké opatrnosti. 1) T. j. č. 17 a 36 sbírky Tobiášovy, srov. tabulky.
Strana XXI
XXV Tato, nyní dostatečně doložená, přeměna sbírky Tobiášovy v ,can- cellarii Janovu“ stala se osudnou pro celou řadu politicky důležitých listů, pocházejících z let 1288 a 1289, které následkem fingovaných jmen sbírky Janovy položeny byly do r. 1303 a 1304. Jsou to čísla 28, 29, 30, 187, 188, 190, 192, 193 a 2461) naší sbírky obsahující stížnosti biskupa Tobiáše králi Václavovi, jimiž líčí vpády nepřátel a pustošení svých měst a statků a dovolává se královské pomoci. Pro léta 1288 a 1289 jsou velmi cenným historickým materiálem, protože prameny o těchto bouřích v Čechách jsou velmi chudé. Ovšem položeny do let 1303 a 1304 vytvořují nám zcela zvrácený obraz o poli- tické situaci, přesunujíce události z doby Tobiášovy do doby Janovy. Právě na těchto listech je viděti, že není možno vysvětlovat shodu mezi oběma sbírkami tím, že listů formuláře Tobiášova bylo použito jako předloh v kanceláři Janově, a že ve sbírce Jana z Dražic máme také skutečně od biskupa Jana vydané listy a listiny. V těchto dopisech jde o podrobné líčení jednotlivých episod válečných s velmi složitým pozadím a stačí si přečísti jen jeden z nich, aby se vidělo, že se může vztahovat jen k jednomu určitému případu. II. ROZBOR LÁTKY A CHRONOLOGICKÉ POZNÁMKY. 1. Původ sbírky a její předlohy. Na otázku, odkud pochází látka sbírky zde vydané, odpovídají číslice. Listy a listiny vydané od biskupa Tobiáše obsahují přes 80 procent sbírky. Ze zbytku pak velká část jsou listy a listiny adresované biskupovi Tobiášovi. Není tudíž pochyby, že práce tato vznikla v kanceláři biskupské, kde měl sestavovatel všechen materiál po ruce. Jméno ani stav svůj autor nikde neudává, byl to však pravděpodobně písař nebo notář kanceláře biskupovy, poněvadž by asi sotva někdo jiný měl přístup k listinám a aktům biskupským a mohl si z nich podle libosti sestavovat formulář. Nyní nastává otázka, jaký druh kancelářského materiálu to byl, jehož autor používal jako předloh pro svůj formulář. Zde máme čtyři možnosti: 1. mohl užívat listin a listů v originále; 2. konceptů, které zůstaly v kan- celáři; 3. register, ovšem měla-li jaká kancelář; 4. opisů, a to buď jednotli- vých neb již v jiných sbírkách obsažených. Zde především se obrátíme o vysvětlení k takovým kusům, na nichž se zachovaly nějaké kancelářské poznámky, které nepatří přímo k textu. Tak listinou pod č. 36 uděluje biskup Tobiáš odpustky všem, kdož se 1) RB. II č. 1991—1993. Čísla 29, 30 a 246 také Tadra (Věstník st. 89) klade do prvních let krále Václava, ale o tom, že jsou v Emlerových Regestech již vydána a chybně biskupovi Janovi připsána, se nezmiňuje.
XXV Tato, nyní dostatečně doložená, přeměna sbírky Tobiášovy v ,can- cellarii Janovu“ stala se osudnou pro celou řadu politicky důležitých listů, pocházejících z let 1288 a 1289, které následkem fingovaných jmen sbírky Janovy položeny byly do r. 1303 a 1304. Jsou to čísla 28, 29, 30, 187, 188, 190, 192, 193 a 2461) naší sbírky obsahující stížnosti biskupa Tobiáše králi Václavovi, jimiž líčí vpády nepřátel a pustošení svých měst a statků a dovolává se královské pomoci. Pro léta 1288 a 1289 jsou velmi cenným historickým materiálem, protože prameny o těchto bouřích v Čechách jsou velmi chudé. Ovšem položeny do let 1303 a 1304 vytvořují nám zcela zvrácený obraz o poli- tické situaci, přesunujíce události z doby Tobiášovy do doby Janovy. Právě na těchto listech je viděti, že není možno vysvětlovat shodu mezi oběma sbírkami tím, že listů formuláře Tobiášova bylo použito jako předloh v kanceláři Janově, a že ve sbírce Jana z Dražic máme také skutečně od biskupa Jana vydané listy a listiny. V těchto dopisech jde o podrobné líčení jednotlivých episod válečných s velmi složitým pozadím a stačí si přečísti jen jeden z nich, aby se vidělo, že se může vztahovat jen k jednomu určitému případu. II. ROZBOR LÁTKY A CHRONOLOGICKÉ POZNÁMKY. 1. Původ sbírky a její předlohy. Na otázku, odkud pochází látka sbírky zde vydané, odpovídají číslice. Listy a listiny vydané od biskupa Tobiáše obsahují přes 80 procent sbírky. Ze zbytku pak velká část jsou listy a listiny adresované biskupovi Tobiášovi. Není tudíž pochyby, že práce tato vznikla v kanceláři biskupské, kde měl sestavovatel všechen materiál po ruce. Jméno ani stav svůj autor nikde neudává, byl to však pravděpodobně písař nebo notář kanceláře biskupovy, poněvadž by asi sotva někdo jiný měl přístup k listinám a aktům biskupským a mohl si z nich podle libosti sestavovat formulář. Nyní nastává otázka, jaký druh kancelářského materiálu to byl, jehož autor používal jako předloh pro svůj formulář. Zde máme čtyři možnosti: 1. mohl užívat listin a listů v originále; 2. konceptů, které zůstaly v kan- celáři; 3. register, ovšem měla-li jaká kancelář; 4. opisů, a to buď jednotli- vých neb již v jiných sbírkách obsažených. Zde především se obrátíme o vysvětlení k takovým kusům, na nichž se zachovaly nějaké kancelářské poznámky, které nepatří přímo k textu. Tak listinou pod č. 36 uděluje biskup Tobiáš odpustky všem, kdož se 1) RB. II č. 1991—1993. Čísla 29, 30 a 246 také Tadra (Věstník st. 89) klade do prvních let krále Václava, ale o tom, že jsou v Emlerových Regestech již vydána a chybně biskupovi Janovi připsána, se nezmiňuje.
Strana XXII
XXVI zúčastní slavnostního přenesení ostatků svatých, darovaných králem Václavem patronovi nejmenovaného kostela. Listina slibuje i těm odpustky, kdož ve výroční den tohoto přenesení kostel ten navštíví. Při tom je poznámka, která nepatří do textu listiny: „Si sit maior gracia, tunc dicatur specialiter cuiuslibet sanctorum predictorum nomine XL dies. Poznámka tato může míti svůj původ jenom z konceptu. Notář ještě nevěděl, zda bude poskytnuta menší neb větší milost,1) což asi záviselo na obnosu, který měl příjemce listiny zaplatit, a proto upozorňuje ingrossátora, aby v případě druhém vyjmenoval specielně všechny světce, jichž ostatky byly přeneseny, a jichž jménem se udílejí odpustky. Není možno, že by poznámka tato pocházela teprve od sestavovatele formuláře, poněvadž předně se při opisování tak mnoho nemyslelo a za druhé slova: „sanctorum predictorum nomine by nebyla vysvětlitelna, neboť jména těch svatých, která v konceptu v první větě textu jistě byla, ve formuláři jsou vynechána. V jiné listině podobného obsahu, totiž v č. 19, kde biskup Tobiáš potvrzuje udělení odpustků několika biskupů těm, kdož navštíví kapli královskou na hradě Pražském, stojí ku konci poznámka: „Datum ad idem, nisi permutacio est. Hned na to následuje pod č. 20 tatáž listina s formál- ními změnami v textu. Tyto okolnosti se dají vysvětliti jen tím, že notář si při koncipování nebyl jist, nebude-li v textu ještě něco proměněno, a že na to upozornil v té poznámce písaře, aby listinu ještě definitivně nedatoval. Tato proměna v textu skutečně se stala, jak vidno z č. 20. Nedá se tedy tato poznámka vysvětlit odjinud než z konceptu. Při jiné listině, a to při vyjednávání o mír mezi stranami r. 1284, čteme na začátku průvodního listu, který pod č. 97 dává král a jeho strana (stoupenci Záviše z Falkenštejna) pánům z Bechyně a z Klinberka, tato slova: Tunc sic dicatur ex parte regis et baronum dominis de Bechin et de Clinberch.“ Před tímto průvodním listem je listina č. 96, kterou se uzavírá příměří mezi oběma stranami. Vydavatelem této listiny je strana pánů z Bechyně, za kterou stojí také biskup Tobiáš. Vydavatelem listiny č. 97 má býti strana královská. Poznámka: »Tunc sic dicatur ex parte regis et baronum pochází asi z konceptu, který byl zhotoven v biskupské kan- celáři a v kterém byl podán straně protivné návrh klausule, jíž se zaručovala osobní bezpečnost jednotlivým osobám strany Bechyňských. Těžko by se dala tato poznámka vysvětliti redakční prací sestavo- vatele formuláře. V tom případě bychom musili předpokládati, že opi- soval obě listiny do své sbírky a při druhé se odvolal na text prvé a jen část, v které se obě listiny různily, uvedl slovy: „Tunc sic dicatur... Avšak takovým způsobem se autor v celé sbírce nikde neodvolává k dří- vějšímu stejnému textu, nýbrž všude slovy: ut supra in ... nebo ,ut supra,“ ale to jen tam, kde se texty vskutku úplně kryjí, zejména, kde 1) Jest lhostejno, myslí-li se zde slovem ,gracia' milost, či jde-li jen o slavnost- nější neb jednodušší privilegium.
XXVI zúčastní slavnostního přenesení ostatků svatých, darovaných králem Václavem patronovi nejmenovaného kostela. Listina slibuje i těm odpustky, kdož ve výroční den tohoto přenesení kostel ten navštíví. Při tom je poznámka, která nepatří do textu listiny: „Si sit maior gracia, tunc dicatur specialiter cuiuslibet sanctorum predictorum nomine XL dies. Poznámka tato může míti svůj původ jenom z konceptu. Notář ještě nevěděl, zda bude poskytnuta menší neb větší milost,1) což asi záviselo na obnosu, který měl příjemce listiny zaplatit, a proto upozorňuje ingrossátora, aby v případě druhém vyjmenoval specielně všechny světce, jichž ostatky byly přeneseny, a jichž jménem se udílejí odpustky. Není možno, že by poznámka tato pocházela teprve od sestavovatele formuláře, poněvadž předně se při opisování tak mnoho nemyslelo a za druhé slova: „sanctorum predictorum nomine by nebyla vysvětlitelna, neboť jména těch svatých, která v konceptu v první větě textu jistě byla, ve formuláři jsou vynechána. V jiné listině podobného obsahu, totiž v č. 19, kde biskup Tobiáš potvrzuje udělení odpustků několika biskupů těm, kdož navštíví kapli královskou na hradě Pražském, stojí ku konci poznámka: „Datum ad idem, nisi permutacio est. Hned na to následuje pod č. 20 tatáž listina s formál- ními změnami v textu. Tyto okolnosti se dají vysvětliti jen tím, že notář si při koncipování nebyl jist, nebude-li v textu ještě něco proměněno, a že na to upozornil v té poznámce písaře, aby listinu ještě definitivně nedatoval. Tato proměna v textu skutečně se stala, jak vidno z č. 20. Nedá se tedy tato poznámka vysvětlit odjinud než z konceptu. Při jiné listině, a to při vyjednávání o mír mezi stranami r. 1284, čteme na začátku průvodního listu, který pod č. 97 dává král a jeho strana (stoupenci Záviše z Falkenštejna) pánům z Bechyně a z Klinberka, tato slova: Tunc sic dicatur ex parte regis et baronum dominis de Bechin et de Clinberch.“ Před tímto průvodním listem je listina č. 96, kterou se uzavírá příměří mezi oběma stranami. Vydavatelem této listiny je strana pánů z Bechyně, za kterou stojí také biskup Tobiáš. Vydavatelem listiny č. 97 má býti strana královská. Poznámka: »Tunc sic dicatur ex parte regis et baronum pochází asi z konceptu, který byl zhotoven v biskupské kan- celáři a v kterém byl podán straně protivné návrh klausule, jíž se zaručovala osobní bezpečnost jednotlivým osobám strany Bechyňských. Těžko by se dala tato poznámka vysvětliti redakční prací sestavo- vatele formuláře. V tom případě bychom musili předpokládati, že opi- soval obě listiny do své sbírky a při druhé se odvolal na text prvé a jen část, v které se obě listiny různily, uvedl slovy: „Tunc sic dicatur... Avšak takovým způsobem se autor v celé sbírce nikde neodvolává k dří- vějšímu stejnému textu, nýbrž všude slovy: ut supra in ... nebo ,ut supra,“ ale to jen tam, kde se texty vskutku úplně kryjí, zejména, kde 1) Jest lhostejno, myslí-li se zde slovem ,gracia' milost, či jde-li jen o slavnost- nější neb jednodušší privilegium.
Strana XXIII
XXVII jde o nějakou známou formuli. V tomto případě však, třeba se jednalo o jednu věc, totiž o příměří, nemůžeme myslet na úplnou identitu obou textů, vždyť druhé listině jest vydavatelem král v čele své strany, a ná- sledkem toho již musely nastat změny. Kdyby sestavovatel sbírky byl měl před sebou listinu z kanceláře královské pro stranu Bechyňských došlou, byl by ji opsal celou, aneb aspoň začátek a text tam, kde se různí, a na shodných místech by odkázal slovy ,ut supra k prvé listině. Zde však vidíme, že měl před sebou opět jen koncept v kanceláři biskupské zhotovený. Při jiných podobných poznámkách nedá se dokázat, zda pocházejí z konceptu neb od autora sbírky, a proto mohou být při této otázce pominuty. Nalezáme však ještě jiné doklady svědčící pro koncepty jakožto předlohy formuláře. Vyskytují-li se ve sbírce formulářů takové dopisy, které dle obsahu tomu nasvědčují, že bezprostředně po vyhotovení byly z kanceláře ode- slány, nemohly se do sbírky naší dostat odjinud než z konceptů, které v kanceláři zůstaly. (Na registra při pouhých listech, jimiž se něco sděluje, zde myslet nemůžeme.) A takové dopisy v záležitostech, kde bylo na spěch, se ve formuláři Tobiášově skutečně nalezají. Ku př. zákazy církevně pochovat zesnulého, klatbou stíženého pustošitele církevních statků, jako máme pod č. 23, byly jistě co nejrychleji vypraveny, a tu nebylo možno čekat, až si je notář neb písař do své sbírky opíše. To platí také o mnohých stížnostech, jež posílá biskup rychle za králem, kde posel stíhá posla, jako při č. 187 a 188. Podobně se to má s listy č. 94 a 242, v kterých volá biskup své důvěrníky, aby co nejrychleji k němu do Prahy přijeli. Při č. 149 dá se zase jiným způsobem dokázati, že předlohou zde byl koncept a ne vyhotovená listina. Zde se totiž zachoval originál v archivu kapituly Pražské. Srovnáme-li text formuláře s textem originálu, pozorujeme nápadné rozdíly. Především jest v originální listině položen větší důraz na účastenství probošta Oldřicha a děkana Rehoře, kdežto ve formuláři jsou jen odbyti frasí: de comuni consensu et unanimi voluntate.' Dále je topo- grafické určení ve formuláři mnohem přesnější než v originále, kdežto zde je vesnice Polehrady určena jen slovy: „sita prope Hradek, čteme ve formuláři: ,villam Poludrat .. . sitam prope et inter Zahorzie, Pouoci, Leua, Brazdim, villas provincie, que Moziryeche vulgariter appelatur, non longe de Costelecz atque Hradecz. Je otázka, odkud má autor formuláře toto přes- nější místní určení? Jistě to není jeho fantasie, neboť odpovídá skutečné poloze místa. Zde opět nám vše vysvětlí jen koncept. Patrně zde jde o dvoj koncipování, podobné, jako jsme již nahoře viděli při č. 19 a 20. Prvý koncept byl zamítnut, nebyli s ním asi srozuměni probošt a děkan, a listina koncipována znova a s těmito změnami teprve vydána. Zamítnutý koncept zůstal však v kanceláři a dostal se mezi ostatními do formuláře.
XXVII jde o nějakou známou formuli. V tomto případě však, třeba se jednalo o jednu věc, totiž o příměří, nemůžeme myslet na úplnou identitu obou textů, vždyť druhé listině jest vydavatelem král v čele své strany, a ná- sledkem toho již musely nastat změny. Kdyby sestavovatel sbírky byl měl před sebou listinu z kanceláře královské pro stranu Bechyňských došlou, byl by ji opsal celou, aneb aspoň začátek a text tam, kde se různí, a na shodných místech by odkázal slovy ,ut supra k prvé listině. Zde však vidíme, že měl před sebou opět jen koncept v kanceláři biskupské zhotovený. Při jiných podobných poznámkách nedá se dokázat, zda pocházejí z konceptu neb od autora sbírky, a proto mohou být při této otázce pominuty. Nalezáme však ještě jiné doklady svědčící pro koncepty jakožto předlohy formuláře. Vyskytují-li se ve sbírce formulářů takové dopisy, které dle obsahu tomu nasvědčují, že bezprostředně po vyhotovení byly z kanceláře ode- slány, nemohly se do sbírky naší dostat odjinud než z konceptů, které v kanceláři zůstaly. (Na registra při pouhých listech, jimiž se něco sděluje, zde myslet nemůžeme.) A takové dopisy v záležitostech, kde bylo na spěch, se ve formuláři Tobiášově skutečně nalezají. Ku př. zákazy církevně pochovat zesnulého, klatbou stíženého pustošitele církevních statků, jako máme pod č. 23, byly jistě co nejrychleji vypraveny, a tu nebylo možno čekat, až si je notář neb písař do své sbírky opíše. To platí také o mnohých stížnostech, jež posílá biskup rychle za králem, kde posel stíhá posla, jako při č. 187 a 188. Podobně se to má s listy č. 94 a 242, v kterých volá biskup své důvěrníky, aby co nejrychleji k němu do Prahy přijeli. Při č. 149 dá se zase jiným způsobem dokázati, že předlohou zde byl koncept a ne vyhotovená listina. Zde se totiž zachoval originál v archivu kapituly Pražské. Srovnáme-li text formuláře s textem originálu, pozorujeme nápadné rozdíly. Především jest v originální listině položen větší důraz na účastenství probošta Oldřicha a děkana Rehoře, kdežto ve formuláři jsou jen odbyti frasí: de comuni consensu et unanimi voluntate.' Dále je topo- grafické určení ve formuláři mnohem přesnější než v originále, kdežto zde je vesnice Polehrady určena jen slovy: „sita prope Hradek, čteme ve formuláři: ,villam Poludrat .. . sitam prope et inter Zahorzie, Pouoci, Leua, Brazdim, villas provincie, que Moziryeche vulgariter appelatur, non longe de Costelecz atque Hradecz. Je otázka, odkud má autor formuláře toto přes- nější místní určení? Jistě to není jeho fantasie, neboť odpovídá skutečné poloze místa. Zde opět nám vše vysvětlí jen koncept. Patrně zde jde o dvoj koncipování, podobné, jako jsme již nahoře viděli při č. 19 a 20. Prvý koncept byl zamítnut, nebyli s ním asi srozuměni probošt a děkan, a listina koncipována znova a s těmito změnami teprve vydána. Zamítnutý koncept zůstal však v kanceláři a dostal se mezi ostatními do formuláře.
Strana XXIV
XXVIII Podobnou ukázku dvojího koncipování máme při č. 44 a 130. Biskup posílá k papežskému penitenciáři jakéhosi Martina za příčinou pokání. Obsah je v obou stejný, ale formou je list č. 130 mnohem uctivější, což ukazuje již položení adresy a salutace. Patrně byl prvý koncept č. 44 notáři vrácen pro svůj nepatřičný tón a list koncipován znova. Koncepty oba zůstaly v kanceláři a přešly do sbírky. Jiný příklad dvojího koncipo- vání máme při č. 60 a 61 a při č. 192 a 230. Na těchto zde uvedených příkladech vidíme, že při sestavování naší sbírky bylo užíváno konceptů jako předloh. Tím ovšem není řečeno, že všechna její látka pochází z tohoto pramene. Naopak máme důkazy, že také originální listy sloužily sestavovateli formuláře jako předlohy. Jsou to takové kusy, které byly brány z materiálu do kanceláře došlého. Tak na př. č. 25, kde farář se omlouvá biskupovi z účastenství svého na jakési vesnické bitce, může pocházet jen z originálního dopisu farářova. O konceptu neb registrech nemůže býti řeči. Podobně listy č. 31, kde Jan probošt v Sadské žádá biskupa o odepření církevního pohřbu jakémusi pustošiteli kapitulních statků, č. 115, kde se probošt Oldřich omlouvá biskupovi, že mu zaslal nějakou mylnou zprávu, č. 184, kde kapitula Olomoucká si stěžuje biskupovi na výpad bratra jeho Miloty z Kojetína, dále č. 168, 199, 206, 241, 243 mohou pocházet jen z origi- nálních listů do kanceláře došlých. Při listinách, jichž příjemce je biskup Tobiáš, nemáme té jistoty jako při dopisech. Zde autor sbírky také ovšem mohl používat originálů, není však vyloučeno, že při některých byl mu předlohou koncept, a to při takových, které byly vyhotoveny od příjemce samého, které tedy byly koncipovány v kanceláři biskupské. Takovou listinou je ku př. č. 232, kde purkmistr a rada města Pelhřimova zavazují se město osadit a opevnit do 4 let. Srovnáme-li listinu tuto s privilegiem, které Pelhřimovským dává biskup Tobiáš v téže záležitosti pod č. 231, pozorujeme takovou shodu ve stilisaci, že ihned vidíme, jak obě listiny vznikly. Celá smlouva pro obě strany byla sepsána v biskupské kanceláři a Pelhřimovští, kteří ani vlastní pečeti neměli, dali si pak k své listině jen přivěsiti pečeť města Prahy. V tomto a podobných jiných případech, mohl být předlohou formu- láře právě tak koncept jako vyhotovená listina. Materiál z kanceláře vypravený i do kanceláře došlý byl tedy pra- menem této sbírky. My však se tam setkáváme s takovými kusy, jimž biskup Tobiáš není ani vydavatelem ani příjemcem. Jakým způsobem ty se dostaly mezi akta biskupské kanceláře? Listin a listů takových jest u porovnání k ostatní látce malý zlomek. Jedny z nich dostaly se do kanceláře asi tím způsobem, že si je strana dala od biskupského notáře vyhotovit a koncept že zůstal mezi ostatním kancelářským materiálem a s tím přešel do sbírky. To se mohlo státi ku př. u č. 260 a 261, v kterých jsou obsaženy dvě smlouvy mezi kon-
XXVIII Podobnou ukázku dvojího koncipování máme při č. 44 a 130. Biskup posílá k papežskému penitenciáři jakéhosi Martina za příčinou pokání. Obsah je v obou stejný, ale formou je list č. 130 mnohem uctivější, což ukazuje již položení adresy a salutace. Patrně byl prvý koncept č. 44 notáři vrácen pro svůj nepatřičný tón a list koncipován znova. Koncepty oba zůstaly v kanceláři a přešly do sbírky. Jiný příklad dvojího koncipo- vání máme při č. 60 a 61 a při č. 192 a 230. Na těchto zde uvedených příkladech vidíme, že při sestavování naší sbírky bylo užíváno konceptů jako předloh. Tím ovšem není řečeno, že všechna její látka pochází z tohoto pramene. Naopak máme důkazy, že také originální listy sloužily sestavovateli formuláře jako předlohy. Jsou to takové kusy, které byly brány z materiálu do kanceláře došlého. Tak na př. č. 25, kde farář se omlouvá biskupovi z účastenství svého na jakési vesnické bitce, může pocházet jen z originálního dopisu farářova. O konceptu neb registrech nemůže býti řeči. Podobně listy č. 31, kde Jan probošt v Sadské žádá biskupa o odepření církevního pohřbu jakémusi pustošiteli kapitulních statků, č. 115, kde se probošt Oldřich omlouvá biskupovi, že mu zaslal nějakou mylnou zprávu, č. 184, kde kapitula Olomoucká si stěžuje biskupovi na výpad bratra jeho Miloty z Kojetína, dále č. 168, 199, 206, 241, 243 mohou pocházet jen z origi- nálních listů do kanceláře došlých. Při listinách, jichž příjemce je biskup Tobiáš, nemáme té jistoty jako při dopisech. Zde autor sbírky také ovšem mohl používat originálů, není však vyloučeno, že při některých byl mu předlohou koncept, a to při takových, které byly vyhotoveny od příjemce samého, které tedy byly koncipovány v kanceláři biskupské. Takovou listinou je ku př. č. 232, kde purkmistr a rada města Pelhřimova zavazují se město osadit a opevnit do 4 let. Srovnáme-li listinu tuto s privilegiem, které Pelhřimovským dává biskup Tobiáš v téže záležitosti pod č. 231, pozorujeme takovou shodu ve stilisaci, že ihned vidíme, jak obě listiny vznikly. Celá smlouva pro obě strany byla sepsána v biskupské kanceláři a Pelhřimovští, kteří ani vlastní pečeti neměli, dali si pak k své listině jen přivěsiti pečeť města Prahy. V tomto a podobných jiných případech, mohl být předlohou formu- láře právě tak koncept jako vyhotovená listina. Materiál z kanceláře vypravený i do kanceláře došlý byl tedy pra- menem této sbírky. My však se tam setkáváme s takovými kusy, jimž biskup Tobiáš není ani vydavatelem ani příjemcem. Jakým způsobem ty se dostaly mezi akta biskupské kanceláře? Listin a listů takových jest u porovnání k ostatní látce malý zlomek. Jedny z nich dostaly se do kanceláře asi tím způsobem, že si je strana dala od biskupského notáře vyhotovit a koncept že zůstal mezi ostatním kancelářským materiálem a s tím přešel do sbírky. To se mohlo státi ku př. u č. 260 a 261, v kterých jsou obsaženy dvě smlouvy mezi kon-
Strana XXV
XXIX ventem kláštera sv. Jiří a Tobiášem z Kamenice o doživotní nájem vsí, nebo u č. 269, kde arcijáhen boleslavský pronajímá tři lány v Žerčicích měšťanu pražskému a j. Podobným způsobem dá se vysvětliti, že také některé listy nižších orgánů církevních dostaly se do této sbírky jako na př. č. 66, kde arci- jáhen nařizuje děkanovi, aby co nejrychleji zaplatil obnos naň připadající na prokuraci papežského legáta. Jest pravdě podobno, že z kanceláře biskupské při upomínání o peníze vyhotoven byl arcijáhnovi, aby se ří- zení urychlilo, již také jeho vlastní rozkaz k děkanům. Srovnáme-li stili- saci listu tohoto s jinými podobného obsahu, jsme v této domněnce utvrzeni. Není to snad náhodou, že právě na tomto mandátu je dole po- známka: Addicio si placet s doplněním výhrůžné formule týkajícím se nesnadné absoluce církevní klatby. Slova ,si placet se snad obracejí k arci- jáhnovi; ovšem jistoty zde není, mohou také pocházet teprve od autora formuláře. Podobně bychom si mohli vysvětliti vznik listu č. 240, kde jakýsi opat žádá šlechtice, aby zakázal správci svému pronásledovati jeho pod- dané. Zde zase pozorujeme, že je dána na vybranou dvojí arenga. Na konci prvé stojí poznámka ,vel sic a list začíná znova. Opat asi žaloval biskupovi na bezpráví mu učiněné a vyžádal si poučení, jakým způsobem má zakročiti proti svému utiskovateli. Za tím účelem byl mu asi tento list koncipován v biskupské kanceláři: Druhá skupina takového materiálu, který nemá biskupa ani za vy- davatele ani za příjemce, jsou takové listy a listiny, které se nepřímo přece vztahují k biskupovi a které asi proto zůstaly v kanceláři. Jistě nikoho nepřekvapí, že průvodní list č. 99, daný od (Záviše z Falkenštejna) bratru biskupa Tobiáše, nalézá se mezi dokumenty biskup- skými. Také snadno se dá vysvětliti , že pod č. 181 obsahuje naše sbírka přímluvný list krále Rudolfa za synovce biskupova Tobiáše z Benešova. Nalézáme-li pod č. 111 a 112 akta týkající se uzavření příměří mezi Ra- kušany a Čechy z r. 1288, vidíme i zde nepřímý vztah k biskupovi, vždyť on byl hlavní oporou strany rakouské a pánové z Bechyně měli na vy- jednávání s Albrechtem r. 1288 přímé účastenství. 1) Rovněž není nápadné, jsou-li ve sbírce naší pod č. 147 a 148 listiny obsahující privilegia krále Václava II. křižovníkům sv. Františka, neboť v číslech předcházejících potvrzuje biskup Tobiáš křižovníkům královské listiny. Za účelem potvrzení byly tyto do kanceláře biskupské poslány a tam opsány. Do sbírky naší se mohly dostati buď z originálů, které v kanceláři as delší dobu ležely, neb z opisů při této příležitosti po- řízených. 1) Srov. listinu z r. 1288 květ. 20, Redlich, Wiener Briefssammlung st. 253 a Mitth. d. IOG IV Ergbd. st. 154, 155.
XXIX ventem kláštera sv. Jiří a Tobiášem z Kamenice o doživotní nájem vsí, nebo u č. 269, kde arcijáhen boleslavský pronajímá tři lány v Žerčicích měšťanu pražskému a j. Podobným způsobem dá se vysvětliti, že také některé listy nižších orgánů církevních dostaly se do této sbírky jako na př. č. 66, kde arci- jáhen nařizuje děkanovi, aby co nejrychleji zaplatil obnos naň připadající na prokuraci papežského legáta. Jest pravdě podobno, že z kanceláře biskupské při upomínání o peníze vyhotoven byl arcijáhnovi, aby se ří- zení urychlilo, již také jeho vlastní rozkaz k děkanům. Srovnáme-li stili- saci listu tohoto s jinými podobného obsahu, jsme v této domněnce utvrzeni. Není to snad náhodou, že právě na tomto mandátu je dole po- známka: Addicio si placet s doplněním výhrůžné formule týkajícím se nesnadné absoluce církevní klatby. Slova ,si placet se snad obracejí k arci- jáhnovi; ovšem jistoty zde není, mohou také pocházet teprve od autora formuláře. Podobně bychom si mohli vysvětliti vznik listu č. 240, kde jakýsi opat žádá šlechtice, aby zakázal správci svému pronásledovati jeho pod- dané. Zde zase pozorujeme, že je dána na vybranou dvojí arenga. Na konci prvé stojí poznámka ,vel sic a list začíná znova. Opat asi žaloval biskupovi na bezpráví mu učiněné a vyžádal si poučení, jakým způsobem má zakročiti proti svému utiskovateli. Za tím účelem byl mu asi tento list koncipován v biskupské kanceláři: Druhá skupina takového materiálu, který nemá biskupa ani za vy- davatele ani za příjemce, jsou takové listy a listiny, které se nepřímo přece vztahují k biskupovi a které asi proto zůstaly v kanceláři. Jistě nikoho nepřekvapí, že průvodní list č. 99, daný od (Záviše z Falkenštejna) bratru biskupa Tobiáše, nalézá se mezi dokumenty biskup- skými. Také snadno se dá vysvětliti , že pod č. 181 obsahuje naše sbírka přímluvný list krále Rudolfa za synovce biskupova Tobiáše z Benešova. Nalézáme-li pod č. 111 a 112 akta týkající se uzavření příměří mezi Ra- kušany a Čechy z r. 1288, vidíme i zde nepřímý vztah k biskupovi, vždyť on byl hlavní oporou strany rakouské a pánové z Bechyně měli na vy- jednávání s Albrechtem r. 1288 přímé účastenství. 1) Rovněž není nápadné, jsou-li ve sbírce naší pod č. 147 a 148 listiny obsahující privilegia krále Václava II. křižovníkům sv. Františka, neboť v číslech předcházejících potvrzuje biskup Tobiáš křižovníkům královské listiny. Za účelem potvrzení byly tyto do kanceláře biskupské poslány a tam opsány. Do sbírky naší se mohly dostati buď z originálů, které v kanceláři as delší dobu ležely, neb z opisů při této příležitosti po- řízených. 1) Srov. listinu z r. 1288 květ. 20, Redlich, Wiener Briefssammlung st. 253 a Mitth. d. IOG IV Ergbd. st. 154, 155.
Strana XXVI
XXX Třetí skupina tohoto cizího materialu v naší sbírce nedá se žádným svrchu uvedeným způsobem vysvětlit a pochází částečně z jiných formulářů. O číslech 109, 113, 116, 160—163, 201, 250 a 251 můžeme s jistotou tvrdit, že byly převzaty jednak z listáře Jindřicha z Isernie jednak ze sbírky některého jeho žáka. Zbývá ještě osm kusů, které nás nechávají v úplné nejistotě, jak se dostaly do naší sbírky. Jsou to čísla 47, 110, 239, 247, 248, 249, 252 a 253. Buď pocházejí z nějakých jiných formulářů, aneb jsou opsány z listin a listů, které samy neb v opisech neznámým způsobem zabloudily do kanceláře biskupské. Shrneme-li výsledky těchto úvah, přicházíme k následujícím závěrům: 1. O těch kusech, v kterých je biskup Tobiáš vydavatelem listiny neb listu, dá se v mnohých případech dokázati, že jim byly předlohou koncepty. Dle analogie může se s velkou pravděpodobností totéž usoudit o většině materiálu od biskupa Tobiáše vydaného, kde přímých dokladů pro koncept není. Ovšem vyloučeno není, že tu a tam byl předlohou opis neb vyhotovená listina, zůstala-li déle v kanceláři. 2 Z těch kusů, v kterých je biskup Tobiáš příjemcem, byla jedna část a to dopisy opsány dle originalů do kanceláře došlých, kdežto při listinách nemůžeme rozhodnouti, byl-li předlohou originál neb koncept, v tom případě, kde tušíne, že listina je vyhotovena od příjemce samého. 3. Z materiálu, kde není biskup Tobiáš ani vydavatelem ani pří- jemcem, při první skupině se rozhodneme pro koncept jakožto předlohu formuláře, při druhé pravděpodobně pro vyhotovenou listinu a někdy snad také pro opis. Při třetí skupině jsou předlohou jednak formuláře jiné, jednak je nám předloha úplně neznáma. Na začátku jsem uvedl ještě jednu možnou předlohu naší sbírky a to registra. 1) Zde by šlo hlavně o listiny, jichž vydavatelem je biskup Tobiáš. Sbírka sama nedává nám však na tuto otázku nikde od- povědi. Stopy po registrech se v ní nikde nevyskytují. Není nemožno, že sbírky konceptů uspořádaných dle obsahu a chronologie — a k tomu, jak níže dovozuji, sbírka naše ukazuje — sloužily v kanceláři před za- vedením řádných register k témuž účelu, za kterým později tato byla založena. Domněnku, že register ještě nebylo, sesiluje ta dost nápadná okolnost, že v této sbírce, založené na materiálu nahromaděném v kanceláři biskupské, existence řádných register nikde se neprojevuje. 2. Věrohodnost textu. Při otázce věrohodnosti formulářů nestačí jen poukázati k předlohám, jichž sestavovatel používal; tu jde hlavně o to, zda textu předloh svých neměnil, lze-li spoléhati zejména na vlastní jména, neb na začáteční 1) O počátku register v Čechách v kanceláři královské a jich poměru k sbírce Jindřicha Italika srov. Čelakovský, O domácích a cizích registrech st. 28—31.
XXX Třetí skupina tohoto cizího materialu v naší sbírce nedá se žádným svrchu uvedeným způsobem vysvětlit a pochází částečně z jiných formulářů. O číslech 109, 113, 116, 160—163, 201, 250 a 251 můžeme s jistotou tvrdit, že byly převzaty jednak z listáře Jindřicha z Isernie jednak ze sbírky některého jeho žáka. Zbývá ještě osm kusů, které nás nechávají v úplné nejistotě, jak se dostaly do naší sbírky. Jsou to čísla 47, 110, 239, 247, 248, 249, 252 a 253. Buď pocházejí z nějakých jiných formulářů, aneb jsou opsány z listin a listů, které samy neb v opisech neznámým způsobem zabloudily do kanceláře biskupské. Shrneme-li výsledky těchto úvah, přicházíme k následujícím závěrům: 1. O těch kusech, v kterých je biskup Tobiáš vydavatelem listiny neb listu, dá se v mnohých případech dokázati, že jim byly předlohou koncepty. Dle analogie může se s velkou pravděpodobností totéž usoudit o většině materiálu od biskupa Tobiáše vydaného, kde přímých dokladů pro koncept není. Ovšem vyloučeno není, že tu a tam byl předlohou opis neb vyhotovená listina, zůstala-li déle v kanceláři. 2 Z těch kusů, v kterých je biskup Tobiáš příjemcem, byla jedna část a to dopisy opsány dle originalů do kanceláře došlých, kdežto při listinách nemůžeme rozhodnouti, byl-li předlohou originál neb koncept, v tom případě, kde tušíne, že listina je vyhotovena od příjemce samého. 3. Z materiálu, kde není biskup Tobiáš ani vydavatelem ani pří- jemcem, při první skupině se rozhodneme pro koncept jakožto předlohu formuláře, při druhé pravděpodobně pro vyhotovenou listinu a někdy snad také pro opis. Při třetí skupině jsou předlohou jednak formuláře jiné, jednak je nám předloha úplně neznáma. Na začátku jsem uvedl ještě jednu možnou předlohu naší sbírky a to registra. 1) Zde by šlo hlavně o listiny, jichž vydavatelem je biskup Tobiáš. Sbírka sama nedává nám však na tuto otázku nikde od- povědi. Stopy po registrech se v ní nikde nevyskytují. Není nemožno, že sbírky konceptů uspořádaných dle obsahu a chronologie — a k tomu, jak níže dovozuji, sbírka naše ukazuje — sloužily v kanceláři před za- vedením řádných register k témuž účelu, za kterým později tato byla založena. Domněnku, že register ještě nebylo, sesiluje ta dost nápadná okolnost, že v této sbírce, založené na materiálu nahromaděném v kanceláři biskupské, existence řádných register nikde se neprojevuje. 2. Věrohodnost textu. Při otázce věrohodnosti formulářů nestačí jen poukázati k předlohám, jichž sestavovatel používal; tu jde hlavně o to, zda textu předloh svých neměnil, lze-li spoléhati zejména na vlastní jména, neb na začáteční 1) O počátku register v Čechách v kanceláři královské a jich poměru k sbírce Jindřicha Italika srov. Čelakovský, O domácích a cizích registrech st. 28—31.
Strana XXVII
XXXI písmena místo nich dosazená a na data. Z jiných sbírek máme zkušenosti, že se jmény a daty se zachází často docela libovolně, poněvadž právě na nich ve formulářích, jakožto takových, nejméně záleží. V této otázce nám podají nejlepší objasnění takové kusy, kde se zachoval také originál aneb opis jeho jinde. V naší sbírce je jich velmi málo, ale přece stačí, abychom si učinili pojem o tom, jakým způsobem autor sbírky se svou předlouhou zacházel. Srovnáme-li ku př. č. 185 s originálem, 1) pozorujeme, že jména dostala se do formuláře beze změny a že také text až na nepatrné odchylky se shoduje. Datum ovšem, jako obyčejně, ve formuláři vynecháno. Totéž platí o č. 132 a 147 u porovnání s originálním textem. Ve vlastních jménech si nedovolil sestavovatel sbírky opět žádných libovolností. Ovšem některá jsou vynechána, ale kde jména celá neb aspoň začáteční písmena se vyskytují, tam odpovídají úplně originálu. Odchylky formuláře při č. 149 od originálu jsem již výše vysvětlil dvojím koncipováním. I zde zacházeno s vlastními jmény s největší přes- ností. Čteme-li tam místo jména Bohuslaus začáteční písmeno „R, není to zúmyslná změna, je to jen chyba písařská; B“ s ,R zaměněno je ve sbírce naší několikrát. Tyto příklady nám podaly bezpečné ukázky, jak šetrně autor naší sbírky zacházel se svou předlohou. Můžeme se však ještě jiným způsobem přesvědčit o autentičnosti jmen vlastních a věcných údajů ve formulářích. Kde autor takové sbírky si počíná se jmény neb začátečními písmeny jmen libovolně, tam se to obyčejně snadno pozná, poněvadž často již na konci listiny zapomíná, jaká písmena dosadil na začátku na místě jména téže osoby neb místa. To jsem ukázal výše ve sbírce nazvaré ,cancellarií Janovou“, totéž platí ku př. o sbírce Zdenka z Třebíče. Kdyby autor sbírky Tobiášovy dosazoval za vlastní jména libovolná písmena neb jména jiná, nedalo by se vysvětliti, že tam, kde několik listin neb listů jedná o těchže osobách a místech, můžeme pozorovat úplnou shodu v začátečních písmenech a jménech. Stačí jen srovnati onu skupinu listů a listin, které se týkají placení prokurace papežského legáta Jana a vyjednávání o exkomunikaci v téže záležitosti (č. 21, 22, 59—77). Co se týče dat, kterých je bohužel ve sbírce naší pořídku, usnad- ňuje nám kritiku ta okolnost, že se užívá vedle letopočtu po Kr. také indikce a let panování. Kdyby při datování si počínal autor sbírky libo- volně, neshodoval by se jeden údaj chronologický s druhým. Můžeme tudíž věcné údaje sbírky považovati za autentické. Výjimky ovšem nalézáme také, ale ty se dají téměř všude redukovati na písařské chyby, kde ku př., jak již výše poznamenáno, místo ,B stojí „R' neb ,H“ místo „T“ ,P, kde při římských číslicích přehlédnut počet jednotek a pod.; a i těch je v sbírce naší poměrně málo. Úmyslných změn však v ní není. 1) Srov. varianty při č. 185.
XXXI písmena místo nich dosazená a na data. Z jiných sbírek máme zkušenosti, že se jmény a daty se zachází často docela libovolně, poněvadž právě na nich ve formulářích, jakožto takových, nejméně záleží. V této otázce nám podají nejlepší objasnění takové kusy, kde se zachoval také originál aneb opis jeho jinde. V naší sbírce je jich velmi málo, ale přece stačí, abychom si učinili pojem o tom, jakým způsobem autor sbírky se svou předlouhou zacházel. Srovnáme-li ku př. č. 185 s originálem, 1) pozorujeme, že jména dostala se do formuláře beze změny a že také text až na nepatrné odchylky se shoduje. Datum ovšem, jako obyčejně, ve formuláři vynecháno. Totéž platí o č. 132 a 147 u porovnání s originálním textem. Ve vlastních jménech si nedovolil sestavovatel sbírky opět žádných libovolností. Ovšem některá jsou vynechána, ale kde jména celá neb aspoň začáteční písmena se vyskytují, tam odpovídají úplně originálu. Odchylky formuláře při č. 149 od originálu jsem již výše vysvětlil dvojím koncipováním. I zde zacházeno s vlastními jmény s největší přes- ností. Čteme-li tam místo jména Bohuslaus začáteční písmeno „R, není to zúmyslná změna, je to jen chyba písařská; B“ s ,R zaměněno je ve sbírce naší několikrát. Tyto příklady nám podaly bezpečné ukázky, jak šetrně autor naší sbírky zacházel se svou předlohou. Můžeme se však ještě jiným způsobem přesvědčit o autentičnosti jmen vlastních a věcných údajů ve formulářích. Kde autor takové sbírky si počíná se jmény neb začátečními písmeny jmen libovolně, tam se to obyčejně snadno pozná, poněvadž často již na konci listiny zapomíná, jaká písmena dosadil na začátku na místě jména téže osoby neb místa. To jsem ukázal výše ve sbírce nazvaré ,cancellarií Janovou“, totéž platí ku př. o sbírce Zdenka z Třebíče. Kdyby autor sbírky Tobiášovy dosazoval za vlastní jména libovolná písmena neb jména jiná, nedalo by se vysvětliti, že tam, kde několik listin neb listů jedná o těchže osobách a místech, můžeme pozorovat úplnou shodu v začátečních písmenech a jménech. Stačí jen srovnati onu skupinu listů a listin, které se týkají placení prokurace papežského legáta Jana a vyjednávání o exkomunikaci v téže záležitosti (č. 21, 22, 59—77). Co se týče dat, kterých je bohužel ve sbírce naší pořídku, usnad- ňuje nám kritiku ta okolnost, že se užívá vedle letopočtu po Kr. také indikce a let panování. Kdyby při datování si počínal autor sbírky libo- volně, neshodoval by se jeden údaj chronologický s druhým. Můžeme tudíž věcné údaje sbírky považovati za autentické. Výjimky ovšem nalézáme také, ale ty se dají téměř všude redukovati na písařské chyby, kde ku př., jak již výše poznamenáno, místo ,B stojí „R' neb ,H“ místo „T“ ,P, kde při římských číslicích přehlédnut počet jednotek a pod.; a i těch je v sbírce naší poměrně málo. Úmyslných změn však v ní není. 1) Srov. varianty při č. 185.
Strana XXVIII
XXXII Máme tedy ve sbírce biskupa Tobiáše historický pramen první třídy, založený až na nepatrné výjimky na úředním materiálu kanceláře biskupské a z tohoto věrohodným způsobem přejatý. Kde v jednotlivostech jsou pochybnosti, upozorňuji na ně ve vydání. 3. Seřazení látky a doba sestavení sbírky. Nyní ještě zbývají dvě otázky, předně, s jakého hlediska je látka ve sbírce naší seřazena, nedá-li se z jejího seskupení těžiti pro chronologické určení, a za druhé, kdy sbírka tato byla sestavena. Pozorujeme-li pořádek, v jakém nám podává jednotlivá čísla rukopis inšprucký (a o tom jsem výše ukázal, že je nejen nejúplnější ale i sesku- pením látky původní ztracené sbírce nejbližší), vidíme, že se zachovaly celé skupiny listů a listin pohromadě, které se vztahují k témuž před- mětu z téže doby. Tak nalézáme pohromadě pod č. 27—30 čtyři dopisy, jimiž si biskup Tobiáš stěžuje na vpády nepřátel r. 1288 a 1289. Druhou skupinu máme pod č. 49—52. Zde jsou pohromadě čtyři kusy týkající se sporu křižovníků u sv. Františka v Praze s biskupem o stavbu jezu. Pořádek jejich je přesně chronologický, nejprvé rozkaz děkanovi, aby prohlásil klatbu, pak exkomunikace a konečně dvě listiny křižovníků, jimiž upouštějí od stavby jezu nyní i na časy budoucí. Jiný souvislý celek tvoří listy a listiny týkající se zaplacení proku- race papežského legáta Jana, jenž dal nad biskupem vyhlásiti klatbu, a vy- jednávání o snětí klatby. Tato řada jdoucí od č. 56—77 (vyjma č. 58) obsahuje 21 kusů, a není to náhodou, že prvé čtyři patří do r. 1287 a ostatní do r. 1288. z těch pak zase prvých 11 do začátku téhož roku. Tedy i tu celkem zachován chronologický pořádek. Jinou malou skupinu tvoří č. 80—82; č. 80 je rozkaz faráři v Kou- řimi, aby přebýval na své faře, v č. 81 se mu vyměřuje lhůta k přestě- hování na 2 měsíce a v č. 83 se tato o další 3 měsíce prodlužuje. Chrono- logicky jdou přesně za sebou. Dále máme pod č. 117—122 šest listů týkajících se pustošení Příbrami a zákazu pohřbíti tělo pustošitele církevních statků. Hned na to následují tři listy, též k jedné věci se vztahující; jsou to listy biskupa Tobiáše k faráři a městské radě v Mostě o nepřátelském jejím vystou- pení proti darům a odkazům věnovaným duchovenstvu. Dále pozorujeme souvislou skupinu při č. 139—141, kde se jedná o dovolení klášteru Kladrubskému ozazovati faru v Touškově, pak při č. 186—191 vztahujících se k válce mezi biskupem Tobiášem a stranou Záviše z Falkenštejna r. 1289. Často pozorujeme, že pohromadě je přípis a odpověď týkající se jedné záležitosti.
XXXII Máme tedy ve sbírce biskupa Tobiáše historický pramen první třídy, založený až na nepatrné výjimky na úředním materiálu kanceláře biskupské a z tohoto věrohodným způsobem přejatý. Kde v jednotlivostech jsou pochybnosti, upozorňuji na ně ve vydání. 3. Seřazení látky a doba sestavení sbírky. Nyní ještě zbývají dvě otázky, předně, s jakého hlediska je látka ve sbírce naší seřazena, nedá-li se z jejího seskupení těžiti pro chronologické určení, a za druhé, kdy sbírka tato byla sestavena. Pozorujeme-li pořádek, v jakém nám podává jednotlivá čísla rukopis inšprucký (a o tom jsem výše ukázal, že je nejen nejúplnější ale i sesku- pením látky původní ztracené sbírce nejbližší), vidíme, že se zachovaly celé skupiny listů a listin pohromadě, které se vztahují k témuž před- mětu z téže doby. Tak nalézáme pohromadě pod č. 27—30 čtyři dopisy, jimiž si biskup Tobiáš stěžuje na vpády nepřátel r. 1288 a 1289. Druhou skupinu máme pod č. 49—52. Zde jsou pohromadě čtyři kusy týkající se sporu křižovníků u sv. Františka v Praze s biskupem o stavbu jezu. Pořádek jejich je přesně chronologický, nejprvé rozkaz děkanovi, aby prohlásil klatbu, pak exkomunikace a konečně dvě listiny křižovníků, jimiž upouštějí od stavby jezu nyní i na časy budoucí. Jiný souvislý celek tvoří listy a listiny týkající se zaplacení proku- race papežského legáta Jana, jenž dal nad biskupem vyhlásiti klatbu, a vy- jednávání o snětí klatby. Tato řada jdoucí od č. 56—77 (vyjma č. 58) obsahuje 21 kusů, a není to náhodou, že prvé čtyři patří do r. 1287 a ostatní do r. 1288. z těch pak zase prvých 11 do začátku téhož roku. Tedy i tu celkem zachován chronologický pořádek. Jinou malou skupinu tvoří č. 80—82; č. 80 je rozkaz faráři v Kou- řimi, aby přebýval na své faře, v č. 81 se mu vyměřuje lhůta k přestě- hování na 2 měsíce a v č. 83 se tato o další 3 měsíce prodlužuje. Chrono- logicky jdou přesně za sebou. Dále máme pod č. 117—122 šest listů týkajících se pustošení Příbrami a zákazu pohřbíti tělo pustošitele církevních statků. Hned na to následují tři listy, též k jedné věci se vztahující; jsou to listy biskupa Tobiáše k faráři a městské radě v Mostě o nepřátelském jejím vystou- pení proti darům a odkazům věnovaným duchovenstvu. Dále pozorujeme souvislou skupinu při č. 139—141, kde se jedná o dovolení klášteru Kladrubskému ozazovati faru v Touškově, pak při č. 186—191 vztahujících se k válce mezi biskupem Tobiášem a stranou Záviše z Falkenštejna r. 1289. Často pozorujeme, že pohromadě je přípis a odpověď týkající se jedné záležitosti.
Strana XXIX
XXXIII Toto uspořádání není však ve sbírce provedeno důsledně. Někdy nalézáme daleko od sebe listy, které k sobě věcně náležejí, a ani sku- piny, o nichž jsme jednali, nejsou úplné, mnohdy nalezneme rozptýleně ve sbírce kusy k nim patřící. V seřazení látky formuláře nelze vůbec po- zorovat nějaké pevné a vědomé redakční práce. Často bývá ve formulářích zvykem, že se látka přesně roztřídí dle rozličných druhů listin, tak že jsou pohromadě ku př. listiny týkající se udílení beneficií, pohromadě průvodní listy, exkomunikace, udílení od- pustků atd. To však v naší sbírce až na malé výjimky provedeno není, zde nalézáme všechny druhy listin mezi sebou promíseny. Autor formu- láře přejímal materiál asi tak, jak jej v kanceláři nalezl, a tím způsobem se dá vysvětliti, že ve sbírce máme tolik skupin listin a listů jednajících vždy o určité záležitosti. Je přirozeno, že si v kanceláři ponechávali pohromadě akta a listiny vztahující se k jednomu předmětu, aby byli pro další eventuelní jednání v téže věci orientováni. Ovšem nesmíme si představovati, že by pořádek tento byl proveden důsledně; sem tam nějaká listina neb nějaký koncept neb složka, na níž bylo několik konceptů napsáno, dostaly se do jiného oddělení neb do jiného svazku, někdy zase větší časový rozdíl zavinil ne- důslednost v rovnání materiálu, vždyť takové případy i v našich kancelá- řích, vedených s byrokratickou úzkostlivostí, nejsou zjevem nemožným. Tím méně důslednosti můžeme požadovat od autora naší sbírky, tomu asi mnoho na tom nezáleželo, vynechal-li jednou z některého sva- zečku nějaký kus a pak jej později na jiném místě zas připsal. Celkem však můžeme ve skupinách v jeho sbírce se vyskytujících viděti trosky pořádku, jaký byl v biskupské kanceláři. Toto poznání není jen zajímavé diplomaticky, z něho se dá často těžiti pro chronologické určení některých listin a listů, které samy o sobě posuzovány, by nás v otázce chronologie vždy nechávaly bez odpovědi. Celkem se dá ve sbírce pozorovati, že v první části až do č. 60 pře- vládá rok 1287, pak až k č. 81 na malé výjimky rok 1288. Ještě před ukončením prvé stovky se vyskytuje několikrát rok 1289, s nímž se nejprvé potkáváme u č. 29. Zdá se, že tato partie tvořila základ sbírky a že, když jí byl jaksi zběžně materiál v kanceláři, který byl právě po ruce, vyčerpán, obrátil se sestavovatel i k látce starší, neboť číslem 96 přeskakuje najednou do r. 1284 a nevyhýbá se ani cizím neúředním listům, pocházejícím ze sbírky Jindřicha z Isernie. Celkem se zdá, jakoby v té části, která sahá asi k č. 184, paběrkoval znova v kanceláři, neboť v ní nalézáme střídavě listiny a listy z let 1284, 1287, 1288 a 1289, avšak také se zde již vyskytuje dvakrát rok 1290 a to při č. 149 a 185. Ovšem zde při pohledu na srov- návací tabulky rukopisu inšpruckého a kapitulního J 40b pozorujeme, že ani č. 149 ani 185 nejsou pravděpodobně na svém původním místě a že je asi písař rukopisu inšpruckého přestavil. Tomu nasvědčuje ta okolnost, J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. III
XXXIII Toto uspořádání není však ve sbírce provedeno důsledně. Někdy nalézáme daleko od sebe listy, které k sobě věcně náležejí, a ani sku- piny, o nichž jsme jednali, nejsou úplné, mnohdy nalezneme rozptýleně ve sbírce kusy k nim patřící. V seřazení látky formuláře nelze vůbec po- zorovat nějaké pevné a vědomé redakční práce. Často bývá ve formulářích zvykem, že se látka přesně roztřídí dle rozličných druhů listin, tak že jsou pohromadě ku př. listiny týkající se udílení beneficií, pohromadě průvodní listy, exkomunikace, udílení od- pustků atd. To však v naší sbírce až na malé výjimky provedeno není, zde nalézáme všechny druhy listin mezi sebou promíseny. Autor formu- láře přejímal materiál asi tak, jak jej v kanceláři nalezl, a tím způsobem se dá vysvětliti, že ve sbírce máme tolik skupin listin a listů jednajících vždy o určité záležitosti. Je přirozeno, že si v kanceláři ponechávali pohromadě akta a listiny vztahující se k jednomu předmětu, aby byli pro další eventuelní jednání v téže věci orientováni. Ovšem nesmíme si představovati, že by pořádek tento byl proveden důsledně; sem tam nějaká listina neb nějaký koncept neb složka, na níž bylo několik konceptů napsáno, dostaly se do jiného oddělení neb do jiného svazku, někdy zase větší časový rozdíl zavinil ne- důslednost v rovnání materiálu, vždyť takové případy i v našich kancelá- řích, vedených s byrokratickou úzkostlivostí, nejsou zjevem nemožným. Tím méně důslednosti můžeme požadovat od autora naší sbírky, tomu asi mnoho na tom nezáleželo, vynechal-li jednou z některého sva- zečku nějaký kus a pak jej později na jiném místě zas připsal. Celkem však můžeme ve skupinách v jeho sbírce se vyskytujících viděti trosky pořádku, jaký byl v biskupské kanceláři. Toto poznání není jen zajímavé diplomaticky, z něho se dá často těžiti pro chronologické určení některých listin a listů, které samy o sobě posuzovány, by nás v otázce chronologie vždy nechávaly bez odpovědi. Celkem se dá ve sbírce pozorovati, že v první části až do č. 60 pře- vládá rok 1287, pak až k č. 81 na malé výjimky rok 1288. Ještě před ukončením prvé stovky se vyskytuje několikrát rok 1289, s nímž se nejprvé potkáváme u č. 29. Zdá se, že tato partie tvořila základ sbírky a že, když jí byl jaksi zběžně materiál v kanceláři, který byl právě po ruce, vyčerpán, obrátil se sestavovatel i k látce starší, neboť číslem 96 přeskakuje najednou do r. 1284 a nevyhýbá se ani cizím neúředním listům, pocházejícím ze sbírky Jindřicha z Isernie. Celkem se zdá, jakoby v té části, která sahá asi k č. 184, paběrkoval znova v kanceláři, neboť v ní nalézáme střídavě listiny a listy z let 1284, 1287, 1288 a 1289, avšak také se zde již vyskytuje dvakrát rok 1290 a to při č. 149 a 185. Ovšem zde při pohledu na srov- návací tabulky rukopisu inšpruckého a kapitulního J 40b pozorujeme, že ani č. 149 ani 185 nejsou pravděpodobně na svém původním místě a že je asi písař rukopisu inšpruckého přestavil. Tomu nasvědčuje ta okolnost, J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. III
Strana XXX
XXXIV že od č. 186—238 převládá nápadně rok 1289 a že při č. 201, které ob- sahuje stížný list Přemysla Otokara II nad zradou Jindřicha Bavorského, přejatý ze sbírky Jindřicha z Isernie, jest beze všeho věcného důvodu připsán jako datum rok 1289. Jest velmi pravděpodobno, že autor tímto datem nám udává pevný chronologický bod určující dobu vzniku sbírky. Nejpřirozenější výklad při tomto datu je ten, že autor připsal zde letopočet, v kterém se právě na- lézal; zde neuspokojuje vysvětlení, že by snad byl sveden ostatní látkou z r. 1289, kterou měl před rukama a jíž používal jako předloh, vždyť on asi při čtyřiceti předcházejících kusech datum vůbec vynechal. Že při opisování této skupiny byl právě v proudu roku 1289, tomu nasvědčuje celý dosavadní chronologický postup látky vyjma č. 149 a 185, jichž položení se dá bez všech násilností vysvětlit přestavením. Materiál pocházející většinou z tohoto roku, totiž 1289, náleží číslům 186—238. Zde zase, jak se zdá, došla sestavovateli sbírky látka kancelářská, které v této partii používal, a on se obrací zase k starším kusům, zase začíná paběrkovat a tak pozorujeme od č. 243 do konce různé listiny a listy z rozličných let od r. 1268—1291, pocházející od rozmanitých vy- davatelů. Tato skupina činí již tímto dojem pouhého doplňku sbírky, při kterém nenalézáme dokladů, kdy byl ostatní sbírce přivtělen. Některé kusy této části patří již pozdější době, tak č. 260 a 261 nebyla napsána před r. 1291 a možná ještě později. Hlavní část sbírky až po č. 238 byla tedy pravděpodobně sestavo- vána během roku 1289, začátek byl učiněn snad již dříve, snad již r. 1287, z něhož pocházejí skoro všechny až do č. 26, a konec, od č. 239 počínaje, pochází z pozdějších let vlády Tobiášovy. Toto zjištění má pro chronologické určení jednotlivých listin a listů velikou cenu. Když uvážíme, že až do č. 238 jen dvě pravděpodobně pře- stavené listiny mají datum 1290, můžeme, počítáme-li i s možným po- zdějším změněním pořádku některých čísel s velkou pravděpodobností takovým listům a listinám, které stojí ve sbírce před č. 238, a jež nebylo možno jiným způsobem chronologicky určiti, položiti rok 1290 za poslední možný termín. Kde v edici z těchto důvodů a ne z vnitřních listy a listiny tímto rokem jsou chronologicky omezeny, tam stojí za datem otazník. Jinde jsou důvody chronologického určení vždy uváděny v poznámkách. 4. Chronologie listů z války 1288—1289. Při jedné skupině listů a to při těch, které jsou politicky nejdůleži- tější, které se týkají války strany Závišovy proti biskupovi Tobiášovi, ne- bylo možno jednotlivě v poznámkách prováděti důvody chronologického
XXXIV že od č. 186—238 převládá nápadně rok 1289 a že při č. 201, které ob- sahuje stížný list Přemysla Otokara II nad zradou Jindřicha Bavorského, přejatý ze sbírky Jindřicha z Isernie, jest beze všeho věcného důvodu připsán jako datum rok 1289. Jest velmi pravděpodobno, že autor tímto datem nám udává pevný chronologický bod určující dobu vzniku sbírky. Nejpřirozenější výklad při tomto datu je ten, že autor připsal zde letopočet, v kterém se právě na- lézal; zde neuspokojuje vysvětlení, že by snad byl sveden ostatní látkou z r. 1289, kterou měl před rukama a jíž používal jako předloh, vždyť on asi při čtyřiceti předcházejících kusech datum vůbec vynechal. Že při opisování této skupiny byl právě v proudu roku 1289, tomu nasvědčuje celý dosavadní chronologický postup látky vyjma č. 149 a 185, jichž položení se dá bez všech násilností vysvětlit přestavením. Materiál pocházející většinou z tohoto roku, totiž 1289, náleží číslům 186—238. Zde zase, jak se zdá, došla sestavovateli sbírky látka kancelářská, které v této partii používal, a on se obrací zase k starším kusům, zase začíná paběrkovat a tak pozorujeme od č. 243 do konce různé listiny a listy z rozličných let od r. 1268—1291, pocházející od rozmanitých vy- davatelů. Tato skupina činí již tímto dojem pouhého doplňku sbírky, při kterém nenalézáme dokladů, kdy byl ostatní sbírce přivtělen. Některé kusy této části patří již pozdější době, tak č. 260 a 261 nebyla napsána před r. 1291 a možná ještě později. Hlavní část sbírky až po č. 238 byla tedy pravděpodobně sestavo- vána během roku 1289, začátek byl učiněn snad již dříve, snad již r. 1287, z něhož pocházejí skoro všechny až do č. 26, a konec, od č. 239 počínaje, pochází z pozdějších let vlády Tobiášovy. Toto zjištění má pro chronologické určení jednotlivých listin a listů velikou cenu. Když uvážíme, že až do č. 238 jen dvě pravděpodobně pře- stavené listiny mají datum 1290, můžeme, počítáme-li i s možným po- zdějším změněním pořádku některých čísel s velkou pravděpodobností takovým listům a listinám, které stojí ve sbírce před č. 238, a jež nebylo možno jiným způsobem chronologicky určiti, položiti rok 1290 za poslední možný termín. Kde v edici z těchto důvodů a ne z vnitřních listy a listiny tímto rokem jsou chronologicky omezeny, tam stojí za datem otazník. Jinde jsou důvody chronologického určení vždy uváděny v poznámkách. 4. Chronologie listů z války 1288—1289. Při jedné skupině listů a to při těch, které jsou politicky nejdůleži- tější, které se týkají války strany Závišovy proti biskupovi Tobiášovi, ne- bylo možno jednotlivě v poznámkách prováděti důvody chronologického
Strana XXXI
XXXV zařazení, poněvadž se listy ty navzájem určují a doplňují, a bylo tudíž nutno věnovati skupině této souvislé pojednání. Při kritice těchto listů činí obtíže u některých nejistota, patří-li do let 1283—1284 neb do r. 1289, poněvadž v obou případech stála strana Záviše z Falkenštejna proti biskupovi Tobiášovi. Nutno tudíž začíti s určo- váním takových listů, při nichž lze bezpečně dokázati, že pocházejí z do- mácí války v Čechách po pádu Závišově, a s těmito hledati souvislost ostatních. Tak možno celou skupinu listů od č. 186—193 určitě vřadit do r. 1289. Psaní biskupa Tobiáše pod č. 192 uvádí nás ve prostřed situace válečné tohoto roku. 1) Král Václav je zaměstnán ve Slezsku úmluvami s polskými knížaty, zatím co biskup Tobiáš v Čechách čelí odboji Vítkovců povstavších za příčinou osvobození zajatého Záviše z Falkenšteina. Čeněk z Kamenice, bratr biskupův, padne do zálohy lidí Vítka bratra Závišova a je odveden do zajetí do Budějovic, biskup naříká nad tímto úspěchem nepřátel a prosí krále o pomoc. Srovnáme-li psaní toto s listy předcházejícími, pozorujeme souvislost celé skupiny pocházející z doby, kdy Václav v Praze není přítomen a biskup Tobiáš, od nepřátel napadán, se k němu obrací písemně o pomoc. Tak v č. 187 žaluje na Zbislava z Třebouně a jeho plen v Příbrami a okolí ve čtvrtek svatodušního týdne. V č. 188 naříká na téhož Zbislava z Třebouně, že sotva týden uplynul od plenu příbramského a že již zas zpustošil a zloupil společně se Švihovcem ve středu po sv. Trojici vsi biskupovy Dušníky a Chrášťany. 2) O dřívějším násilí že poslal králi zprávu po svém poslu, který snad ještě ku králi ani nedorazil. Byl tedy král dle slov těchto značně vzdálen domova, což se hodí velmi dobře na jeho pobyt na Moravě a ve Slezsku r. 1289; v tom roce datuje Václav 23. dubna v Hradci,3) 15. srpna je v Opavě dle listu naší sbírky č. 192, 23. srpna datuje v Olomouci 4) a 10. září ve Velehradě. 5) Listem č. 190 obrací se biskup k protonotáři Janovi; praví, že ne- může déle snášeti neustálých útoků pana H(roznaty z Husic) a že je nucen králi si stěžovat; prosí protonotáře, aby vlivem svým u krále zabránil vy- dání nějakých listů k úředníkům pražským, které by byly proti obeslání H(roznaty) k zemskému soudu. Jan probošt v Sadské doprovázel krále jakožto protonotář pro záležitosti moravské 6) na cestách jeho r. 1289 na 5 Moravě; vyhotovuje listinu danou králem Václavem na Velehradě 10. září. 5) 1) Srov. poznámku u č. 192, kde najdou se bližší důvody, proč list ten položen do r. 1289. 2) Že tyto dopisy nemohou pocházet z války r. 1283—1284, dokazuje jméno Zbislava z Třebouně, který tehdá stál na straně Tobiáše z Bechyně proti Závišovi z Falkenštejna, jak patrno z listiny 1284 květ. 24 (Emler, RB II. č. 1316). 7) Emler, RB II. č. 1473. RB II. č. 1478. RB II. č. 1479. Srov. Emler, Die Kanzlei Přemysl Ottokars II u. Wenzels II. st. 63. 6) III*
XXXV zařazení, poněvadž se listy ty navzájem určují a doplňují, a bylo tudíž nutno věnovati skupině této souvislé pojednání. Při kritice těchto listů činí obtíže u některých nejistota, patří-li do let 1283—1284 neb do r. 1289, poněvadž v obou případech stála strana Záviše z Falkenštejna proti biskupovi Tobiášovi. Nutno tudíž začíti s určo- váním takových listů, při nichž lze bezpečně dokázati, že pocházejí z do- mácí války v Čechách po pádu Závišově, a s těmito hledati souvislost ostatních. Tak možno celou skupinu listů od č. 186—193 určitě vřadit do r. 1289. Psaní biskupa Tobiáše pod č. 192 uvádí nás ve prostřed situace válečné tohoto roku. 1) Král Václav je zaměstnán ve Slezsku úmluvami s polskými knížaty, zatím co biskup Tobiáš v Čechách čelí odboji Vítkovců povstavších za příčinou osvobození zajatého Záviše z Falkenšteina. Čeněk z Kamenice, bratr biskupův, padne do zálohy lidí Vítka bratra Závišova a je odveden do zajetí do Budějovic, biskup naříká nad tímto úspěchem nepřátel a prosí krále o pomoc. Srovnáme-li psaní toto s listy předcházejícími, pozorujeme souvislost celé skupiny pocházející z doby, kdy Václav v Praze není přítomen a biskup Tobiáš, od nepřátel napadán, se k němu obrací písemně o pomoc. Tak v č. 187 žaluje na Zbislava z Třebouně a jeho plen v Příbrami a okolí ve čtvrtek svatodušního týdne. V č. 188 naříká na téhož Zbislava z Třebouně, že sotva týden uplynul od plenu příbramského a že již zas zpustošil a zloupil společně se Švihovcem ve středu po sv. Trojici vsi biskupovy Dušníky a Chrášťany. 2) O dřívějším násilí že poslal králi zprávu po svém poslu, který snad ještě ku králi ani nedorazil. Byl tedy král dle slov těchto značně vzdálen domova, což se hodí velmi dobře na jeho pobyt na Moravě a ve Slezsku r. 1289; v tom roce datuje Václav 23. dubna v Hradci,3) 15. srpna je v Opavě dle listu naší sbírky č. 192, 23. srpna datuje v Olomouci 4) a 10. září ve Velehradě. 5) Listem č. 190 obrací se biskup k protonotáři Janovi; praví, že ne- může déle snášeti neustálých útoků pana H(roznaty z Husic) a že je nucen králi si stěžovat; prosí protonotáře, aby vlivem svým u krále zabránil vy- dání nějakých listů k úředníkům pražským, které by byly proti obeslání H(roznaty) k zemskému soudu. Jan probošt v Sadské doprovázel krále jakožto protonotář pro záležitosti moravské 6) na cestách jeho r. 1289 na 5 Moravě; vyhotovuje listinu danou králem Václavem na Velehradě 10. září. 5) 1) Srov. poznámku u č. 192, kde najdou se bližší důvody, proč list ten položen do r. 1289. 2) Že tyto dopisy nemohou pocházet z války r. 1283—1284, dokazuje jméno Zbislava z Třebouně, který tehdá stál na straně Tobiáše z Bechyně proti Závišovi z Falkenštejna, jak patrno z listiny 1284 květ. 24 (Emler, RB II. č. 1316). 7) Emler, RB II. č. 1473. RB II. č. 1478. RB II. č. 1479. Srov. Emler, Die Kanzlei Přemysl Ottokars II u. Wenzels II. st. 63. 6) III*
Strana XXXII
XXXVI Okolnosti ty, že biskup se obrací k protonotáři pro záležitosti moravské, že tento r. 1289 skutečně s králem na Moravě byl, že v dopise se zmiňuje o jiné stížnosti na své nepřátele králi zaslané a pak sousedství, v jakém se nám kus ten zachoval, svědčí i v tomto případě pro rok 1289. Obsahově souvisí list tento s následujícím č. 191, kde biskup žádá krále o rozkazy k úředníkům pražským, aby učinili právu zadost v zále- žitosti soudu jeho se Zbislavem z Třebouně, který, jak biskup králi již oznámil, statky biskupské u Prahy a jinde nepřestává pustošit. Toto oznámení může se vztahovat jen na listy stížné pod č. 187 a 188. Situace, k jaké ukazuje tento list, že totiž Zbislav ještě stále pustoší statky biskupské a že se biskup opět písemně obrací ku králi, ukazuje zase k r. 1289, a to k době po 8. červnu, kdy vypleněny byly Dušníky a Chrášťany, nač se vztahují slova stížnosti této: ,qui (totiž Zbislav), sicut regali precellencie vestre intimavimus conquerendo, episcopatus nostri bona apud Pragam et alias predari hostiliter et invadere ausu sacrilego non desistit." O následujícím dopise č. 192 ukazuji již na začátku, že patří do r. 1289. K téže skupině patří č. 193, kde biskup Tobiáš si stěžuje králi na Budivoje) syna (Hroznaty z Husic), který z Hradiště pustoší statky biskupské, na zetě jeho Ondřeje (z Říčan), který vyplenil Liblice, a na lidi Zdislava ze Šternberka, kteří pustoší, kde se jim zlíbí. V listě tom praví biskup, že si nedávno stěžoval dopisem, když král byl v Hradci (,cum essetis in Grecz), na tyto násilnosti. Hradec tento jest nejspíše totožný s Hradcem u Opavy, kde král byl skutečně v srpnu 1289, jak ukazuje list pod č. 192. S touto žalobou úzce souvisí list pod č. 189, jímž biskup žaluje na syny H(roznaty z Husic), kteří přepadli poddané jeho jedoucí z Benešova do Prahy na trh a mnohé zjímavše do Hradiště odvlekli. Oba tyto dopisy navzájem se opírají; Hradiště, které v obou je vý- chodiskem výpadů, ukazuje, že v č. 193 uvedený ,B.“ je Budivoj, syn Hroz- naty z Husic, právě jako Jen.“ listu 189 jest syn téhož Hroznaty Jenec, Hroznata z Husic a tři jeho synové Jenec, Arnošt a Budivoj byli po pádu Záviše z Falkenštejna hlavními odpůrci biskupa Tobiáše. 1) Z téže příčiny se domnívám, že nařízení biskupovo děkanovi chýnov- skému pod č. 186, aby přiměl bratry R. a J. k vydání vsí biskupských „Plan“ a Lžína, se vztahuje k týmž bratřím Jenci a Budivojovi (R. v ruko- pise místo B.), synům Hroznaty z Husic, a že i toto nařízení spadá do války domácí po pádu Závišově. Domněnku tu potvrzují listy po tomto hned následující, obsahující vesměs stížnosti z oné doby. Listem tím počíná tato skupina dopisů z r. 1289, které úzce navzájem souvisí a k těmže věcem se vztahují, a končí průvodním listem pod č. 194, 1) Srov. Šusta, Záviš z Falkenštejna ČCH. I. st. 389 a 391.
XXXVI Okolnosti ty, že biskup se obrací k protonotáři pro záležitosti moravské, že tento r. 1289 skutečně s králem na Moravě byl, že v dopise se zmiňuje o jiné stížnosti na své nepřátele králi zaslané a pak sousedství, v jakém se nám kus ten zachoval, svědčí i v tomto případě pro rok 1289. Obsahově souvisí list tento s následujícím č. 191, kde biskup žádá krále o rozkazy k úředníkům pražským, aby učinili právu zadost v zále- žitosti soudu jeho se Zbislavem z Třebouně, který, jak biskup králi již oznámil, statky biskupské u Prahy a jinde nepřestává pustošit. Toto oznámení může se vztahovat jen na listy stížné pod č. 187 a 188. Situace, k jaké ukazuje tento list, že totiž Zbislav ještě stále pustoší statky biskupské a že se biskup opět písemně obrací ku králi, ukazuje zase k r. 1289, a to k době po 8. červnu, kdy vypleněny byly Dušníky a Chrášťany, nač se vztahují slova stížnosti této: ,qui (totiž Zbislav), sicut regali precellencie vestre intimavimus conquerendo, episcopatus nostri bona apud Pragam et alias predari hostiliter et invadere ausu sacrilego non desistit." O následujícím dopise č. 192 ukazuji již na začátku, že patří do r. 1289. K téže skupině patří č. 193, kde biskup Tobiáš si stěžuje králi na Budivoje) syna (Hroznaty z Husic), který z Hradiště pustoší statky biskupské, na zetě jeho Ondřeje (z Říčan), který vyplenil Liblice, a na lidi Zdislava ze Šternberka, kteří pustoší, kde se jim zlíbí. V listě tom praví biskup, že si nedávno stěžoval dopisem, když král byl v Hradci (,cum essetis in Grecz), na tyto násilnosti. Hradec tento jest nejspíše totožný s Hradcem u Opavy, kde král byl skutečně v srpnu 1289, jak ukazuje list pod č. 192. S touto žalobou úzce souvisí list pod č. 189, jímž biskup žaluje na syny H(roznaty z Husic), kteří přepadli poddané jeho jedoucí z Benešova do Prahy na trh a mnohé zjímavše do Hradiště odvlekli. Oba tyto dopisy navzájem se opírají; Hradiště, které v obou je vý- chodiskem výpadů, ukazuje, že v č. 193 uvedený ,B.“ je Budivoj, syn Hroz- naty z Husic, právě jako Jen.“ listu 189 jest syn téhož Hroznaty Jenec, Hroznata z Husic a tři jeho synové Jenec, Arnošt a Budivoj byli po pádu Záviše z Falkenštejna hlavními odpůrci biskupa Tobiáše. 1) Z téže příčiny se domnívám, že nařízení biskupovo děkanovi chýnov- skému pod č. 186, aby přiměl bratry R. a J. k vydání vsí biskupských „Plan“ a Lžína, se vztahuje k týmž bratřím Jenci a Budivojovi (R. v ruko- pise místo B.), synům Hroznaty z Husic, a že i toto nařízení spadá do války domácí po pádu Závišově. Domněnku tu potvrzují listy po tomto hned následující, obsahující vesměs stížnosti z oné doby. Listem tím počíná tato skupina dopisů z r. 1289, které úzce navzájem souvisí a k těmže věcem se vztahují, a končí průvodním listem pod č. 194, 1) Srov. Šusta, Záviš z Falkenštejna ČCH. I. st. 389 a 391.
Strana XXXIII
XXXVII kterým pověřuje biskup Tobiáš svého příbuzného ,Z.“ jakožto svého dů- věrného posla ku králi Václavovi. I tento list musíme položit do r. 1289, srovnáme-li jej s č. 235, kde se mluví o tomto poslu Z., po kterém poslal biskup své žaloby ku králi. Sousedství, v jakém se průvodní list č. 194 nalézá, nás v tom utvrzuje. Tato skupina listů tvoří pro kritiku ostatních ve sbírce roztrou- šených listů podobného obsahu pevný základ, o nějž lze mnohdy opřít i kusy velmi vrátké povahy. Tak list č. 89, v kterém biskup nařizuje arcijáhnu bechyňskému, aby prohlásil interdikt nad kostely pana ,H. z .., který zpustošil biskupské město Chýnov a z kostelů svých dělá tvrze, jest pravděpodobně v sou- vislosti s listem č. 186, dle kterého měl děkan chýnovský vystoupiti církevní censurou proti synům Hroznaty z Husic. Útok na Chýnov byla asi od- pověď na zakročení církevního hodnostáře. Že se zde jedná o Hroznatu z Husic a jeho akci z r. 1289, ukazuje též topografie. Statky Hroznatovy nebyly daleko od Chýnova, střediskem jeho válečných operací bylo Hra- diště u Vlašimě. Obsahem souvisí list tento s následujícím č. 90, kde biskup nařizuje nejmenovanému děkanovi, patrně též chýnovskému jako v č. 186, aby pro- hlásil interdikt nad panem ,B., který nechce učiniti zadost škodám, jež způsobil pustošením biskupských statků. Tento „B není pravděpodobně nikdo jiný než Budivoj, syn Hroznatův, týž, o němž jedná také list č. 186. V jiném listu a to v č. 30 žaluje biskup králi Václavovi na Konráda a (Jindřicha) z (Altenburku), že mu vyplenili Liblice a jiné dvě vsi u Če- ského Brodu a toto město vypálili po odchodu králově z Prahy. Srovnáním s listem č. 193, pocházejícím z r. 1289, kde si biskup také stěžuje na pustošení u Liblic, a vzhledem k sousednímu listu č. 29, jenž také obsa- huje stížnost na plenění nepřátel r. 1289, můžeme i tento dopis položiti do téhož roku. List č. 29 obsahuje žalobu na vyplenění Příbramě a okolí jako č. 187, zde je obviněn nám z č. 188 známý Dětřich Švihovec a opět lidé Zdislava ze Šternberka; útok byl podniknut z Orlíka, kamž také plen i zajatí do- praveni. Není pochyby, že akce Zbislava z Třebouně souvisí s tímto vý- padem z Orlíka a že jde o systematické útoky proti Příbrami a okolí zde o velkonocích, tam o letnicích roku 1289. V č. 28 žaluje biskup na Hynka ml. z Lichtenburka, Dětřicha Švi- hovce a soudruhy jeho z Orlíka, kteří statky biskupské pustoší. Marně prý se namáhal purkrabí pražský H(roznata) a podkomoří královský Th(eode- ricus) a někteří váženější měšťané pražští u přítomnosti Hynka (st. z Lichten- burka), aby přiměli syna jeho Hynka k smíru s biskupem. Jména Švihovce a hradu Orlíka ukazují souvislost s listem č. 29; Jména úředníků H. a Th. nejsou však již možna v roce 1289, kdy ani
XXXVII kterým pověřuje biskup Tobiáš svého příbuzného ,Z.“ jakožto svého dů- věrného posla ku králi Václavovi. I tento list musíme položit do r. 1289, srovnáme-li jej s č. 235, kde se mluví o tomto poslu Z., po kterém poslal biskup své žaloby ku králi. Sousedství, v jakém se průvodní list č. 194 nalézá, nás v tom utvrzuje. Tato skupina listů tvoří pro kritiku ostatních ve sbírce roztrou- šených listů podobného obsahu pevný základ, o nějž lze mnohdy opřít i kusy velmi vrátké povahy. Tak list č. 89, v kterém biskup nařizuje arcijáhnu bechyňskému, aby prohlásil interdikt nad kostely pana ,H. z .., který zpustošil biskupské město Chýnov a z kostelů svých dělá tvrze, jest pravděpodobně v sou- vislosti s listem č. 186, dle kterého měl děkan chýnovský vystoupiti církevní censurou proti synům Hroznaty z Husic. Útok na Chýnov byla asi od- pověď na zakročení církevního hodnostáře. Že se zde jedná o Hroznatu z Husic a jeho akci z r. 1289, ukazuje též topografie. Statky Hroznatovy nebyly daleko od Chýnova, střediskem jeho válečných operací bylo Hra- diště u Vlašimě. Obsahem souvisí list tento s následujícím č. 90, kde biskup nařizuje nejmenovanému děkanovi, patrně též chýnovskému jako v č. 186, aby pro- hlásil interdikt nad panem ,B., který nechce učiniti zadost škodám, jež způsobil pustošením biskupských statků. Tento „B není pravděpodobně nikdo jiný než Budivoj, syn Hroznatův, týž, o němž jedná také list č. 186. V jiném listu a to v č. 30 žaluje biskup králi Václavovi na Konráda a (Jindřicha) z (Altenburku), že mu vyplenili Liblice a jiné dvě vsi u Če- ského Brodu a toto město vypálili po odchodu králově z Prahy. Srovnáním s listem č. 193, pocházejícím z r. 1289, kde si biskup také stěžuje na pustošení u Liblic, a vzhledem k sousednímu listu č. 29, jenž také obsa- huje stížnost na plenění nepřátel r. 1289, můžeme i tento dopis položiti do téhož roku. List č. 29 obsahuje žalobu na vyplenění Příbramě a okolí jako č. 187, zde je obviněn nám z č. 188 známý Dětřich Švihovec a opět lidé Zdislava ze Šternberka; útok byl podniknut z Orlíka, kamž také plen i zajatí do- praveni. Není pochyby, že akce Zbislava z Třebouně souvisí s tímto vý- padem z Orlíka a že jde o systematické útoky proti Příbrami a okolí zde o velkonocích, tam o letnicích roku 1289. V č. 28 žaluje biskup na Hynka ml. z Lichtenburka, Dětřicha Švi- hovce a soudruhy jeho z Orlíka, kteří statky biskupské pustoší. Marně prý se namáhal purkrabí pražský H(roznata) a podkomoří královský Th(eode- ricus) a někteří váženější měšťané pražští u přítomnosti Hynka (st. z Lichten- burka), aby přiměli syna jeho Hynka k smíru s biskupem. Jména Švihovce a hradu Orlíka ukazují souvislost s listem č. 29; Jména úředníků H. a Th. nejsou však již možna v roce 1289, kdy ani
Strana XXXIV
XXXVIII Hroznata není již purkrabím pražským, ani Dětřich podkomořím1). Pod- komoří tohoto jména vyskytuje se v době té jen jednou a to v listině královské z 1288 27. ledna. 2) Vnitřní souvislost nepřátelských útoků, pod- nikaných lidmi Švihovcovými z Orlíka, o nichž list tento mluví, s výpadem z Orlíka proti Příbrami o Velkonocích r. 1289, jejž líčí list č. 29, jest ne- pochybna. Nutno tedy události tyto, pokud možno, blízko sebe položiti. Jména úředníků nedovolují posunouti list ten přes r. 1288. Nutno tedy rokem tímto datovati tuto stížnost, čímž ovšem vznik bouří proti biskupovi přesunuje se z r. 1289 o rok zpět. Ještě bližší chronologické určení nám v případě tomto poskytuje listina pod č. 246. Jest to svědectví rychtáře a měšťanů pražských, že při prostředkování míru mezi biskupem Tobiášem a Hynkem ml. z Lichten- burka, který s Dětřichem Švihovcem statky biskupské pustošil, Hynek ml., ač mu i otec jeho Hynek domlouval, nesmířen, ještě s většími hrozbami Prahu opustil. Tento pokus smíru stal se dle znění listiny feria quarta post octavam Epyfanie“, tedy pro rok 1288 14. ledna. List č. 28 se od- volává k tomuto marnému pokusu, byl však jistě brzy po zmařeném vy- jednávání králi zaslán. Pocházejí tedy oba listy č. 28 i č. 246 ze začátku roku 1288. Podobně mluví i žaloba pod č. 27, a také tu nelze daleko od obou předcházejících položiti. Máme tedy v č. 27—30 druhou menší skupinu listů obsahujících stížnosti biskupovy z domácí války 1288 a 1289. V listech č. 117 a 118 nejdřív prosbami a pak klatbou naléhá biskup na ,přítele svého‘ (Zdislava ze Šternberka?) 3), aby dal náhradu ze škody jež lidé jeho způsobili při pustošení (Příbramě) a okolí, v listě č. 119 žádá dominikány, aby jej k tomu přiměli. Obsah těchto psaní odpovídá úplně tomu, co v listech výše uvedených jsme četli o Zdislavovi ze Šternberka, který, ač ,přítel biskupův, t. j. stoupenec strany královské — stalť se Zdislav po pádu Závišově purkrabím pražským4) — přece dovoluje svým lidem plenit jeho statky. Obsah listů těchto souhlasí s vpádem do Pří- bramska nám známým z listu č. 29, tak že i tyto dopisy musíme položit do r. 1289. Listina z r. 1290 srp. 21 mluví o Zdislavovi z Šternberka již jako o zesnulém 5) a není to náhoda, že právě listy po třech dopisech, o nichž jsme právě jednali, následující, totiž č. 120—122, obsahují zákazy biskupa Tobiáše církevně pohřbít zesnulého šlechtice, exkomunikovaného pro pu- stošení církevních statků. 3) 4) Srov. jména svědků v listině z 10. ledna 1289, Emler, RB II. č. 1466. RB II. č. 1430. Srov. poznámku u č. 117 a 118. Srov. Šusta I. c. str. 388. 5) Emler, RB II. č. 1510.
XXXVIII Hroznata není již purkrabím pražským, ani Dětřich podkomořím1). Pod- komoří tohoto jména vyskytuje se v době té jen jednou a to v listině královské z 1288 27. ledna. 2) Vnitřní souvislost nepřátelských útoků, pod- nikaných lidmi Švihovcovými z Orlíka, o nichž list tento mluví, s výpadem z Orlíka proti Příbrami o Velkonocích r. 1289, jejž líčí list č. 29, jest ne- pochybna. Nutno tedy události tyto, pokud možno, blízko sebe položiti. Jména úředníků nedovolují posunouti list ten přes r. 1288. Nutno tedy rokem tímto datovati tuto stížnost, čímž ovšem vznik bouří proti biskupovi přesunuje se z r. 1289 o rok zpět. Ještě bližší chronologické určení nám v případě tomto poskytuje listina pod č. 246. Jest to svědectví rychtáře a měšťanů pražských, že při prostředkování míru mezi biskupem Tobiášem a Hynkem ml. z Lichten- burka, který s Dětřichem Švihovcem statky biskupské pustošil, Hynek ml., ač mu i otec jeho Hynek domlouval, nesmířen, ještě s většími hrozbami Prahu opustil. Tento pokus smíru stal se dle znění listiny feria quarta post octavam Epyfanie“, tedy pro rok 1288 14. ledna. List č. 28 se od- volává k tomuto marnému pokusu, byl však jistě brzy po zmařeném vy- jednávání králi zaslán. Pocházejí tedy oba listy č. 28 i č. 246 ze začátku roku 1288. Podobně mluví i žaloba pod č. 27, a také tu nelze daleko od obou předcházejících položiti. Máme tedy v č. 27—30 druhou menší skupinu listů obsahujících stížnosti biskupovy z domácí války 1288 a 1289. V listech č. 117 a 118 nejdřív prosbami a pak klatbou naléhá biskup na ,přítele svého‘ (Zdislava ze Šternberka?) 3), aby dal náhradu ze škody jež lidé jeho způsobili při pustošení (Příbramě) a okolí, v listě č. 119 žádá dominikány, aby jej k tomu přiměli. Obsah těchto psaní odpovídá úplně tomu, co v listech výše uvedených jsme četli o Zdislavovi ze Šternberka, který, ač ,přítel biskupův, t. j. stoupenec strany královské — stalť se Zdislav po pádu Závišově purkrabím pražským4) — přece dovoluje svým lidem plenit jeho statky. Obsah listů těchto souhlasí s vpádem do Pří- bramska nám známým z listu č. 29, tak že i tyto dopisy musíme položit do r. 1289. Listina z r. 1290 srp. 21 mluví o Zdislavovi z Šternberka již jako o zesnulém 5) a není to náhoda, že právě listy po třech dopisech, o nichž jsme právě jednali, následující, totiž č. 120—122, obsahují zákazy biskupa Tobiáše církevně pohřbít zesnulého šlechtice, exkomunikovaného pro pu- stošení církevních statků. 3) 4) Srov. jména svědků v listině z 10. ledna 1289, Emler, RB II. č. 1466. RB II. č. 1430. Srov. poznámku u č. 117 a 118. Srov. Šusta I. c. str. 388. 5) Emler, RB II. č. 1510.
Strana XXXV
XXXIX Jest velmi pravděpodobno, že tyto zákazy se týkají smrti Zdislava ze Šternberka, spadající asi již do r. 12891), což podporuje ta okolnost, že v č. 117—122 máme opět skupinu listů, které již asi v kanceláři byly po- hromadě, a že v listech 120 a 121 se jedná také o dominikány, aby ze- mřelému odepřeli pohřeb, jako v č. 119, kde jsou žádáni, aby přiměli svého pána k náhradě škod biskupovi způsobených. List č. 238, kde biskup Tobiáš očekává návrat králův a těší se, že se ho král ujme proti jeho nepřátelům, patří též do doby, kdy Václav byl na Moravě a ve Slezsku, jako list nám již známý pod č. 192, kde biskup blahopřeje králi k úspěchům v Polsku. V obou listech je situace stejná, biskup naříká králi nepřítomnému na své protivníky a těší se z jeho úspěchů. Zdá se, že na první král připověděl svůj brzký návrat, a tímto druhým se biskup těší na jeho příchod do Prahy. Také poznámka v listu tomto, že biskup dle rozkazu králova navštěvuje děti jeho, klade list ten do r. 1289, a to za 6. říjen, kdy se narodila královská dvojčata Václav a Anežka. Žaloba biskupova pod č. 235 na Vítka, bratra Záviše z Falkenštejna, a syny Hroznaty z Husic, že vyplenili Pelhřimov a Týn nad Vltavou s okolím, doplňuje nám jen obrazy o jich činnosti z r. 1289 známé nám z listů 189, 192 a 193. Zbývá ještě průvodní list pod č. 200, jímž biskup Tobiáš ručí Vít- kovi z Hluboké a bratřím jeho, Hroznatovi z Husic a synům jeho za bez- pečnost na cestě do Prahy ke králi a zpět s platností až k oktávu tří králů. Tento glejt pochází nejspíše z konce roku 1289, kdy král se vrátil do Prahy2) a zahájil asi vyjednávání se stranou odbojnou. Není pravdě podobno, že by zde šlo o cestu k soudu do Prahy r. 1290, poněvadž vzdavší se Vítkovci 3) po popravě Závišově by byli asi jako zajatci odve- deni do Prahy a ne posláni s průvodními listy. Též postavení listu tohoto ve sbírce mluví pro rok 1289. 4) Podobným způsobem jako při této souvislé a složité látce pohromadě, provedeno je při jiných listech a listinách jednotlivě chronologické určení. Všude vedle historických dokladů pomáhá diplomatika, všude ohled na se- skupení látky jdoucí zpět až do kanceláře biskupské sesiluje často nedo- statečné historické vývody. 1) Naposledy se vyskytuje jméno purkrabí pražského Zdislava ze Šternberka v listině ze 6. února 1289 (RB II. č. 1467), v pozdějších královských listinách r. 1289 ho již nenalézáme a r. 1290 21. srpna se mluví o něm již jako o mrtvém. 2) R. 1289 21. prosince datuje Václav v Praze. Emler, RB II č. 1488. 2) Srov. Šusta I. c. st. 391. 4) Srov. úvod st. XXXIV.
XXXIX Jest velmi pravděpodobno, že tyto zákazy se týkají smrti Zdislava ze Šternberka, spadající asi již do r. 12891), což podporuje ta okolnost, že v č. 117—122 máme opět skupinu listů, které již asi v kanceláři byly po- hromadě, a že v listech 120 a 121 se jedná také o dominikány, aby ze- mřelému odepřeli pohřeb, jako v č. 119, kde jsou žádáni, aby přiměli svého pána k náhradě škod biskupovi způsobených. List č. 238, kde biskup Tobiáš očekává návrat králův a těší se, že se ho král ujme proti jeho nepřátelům, patří též do doby, kdy Václav byl na Moravě a ve Slezsku, jako list nám již známý pod č. 192, kde biskup blahopřeje králi k úspěchům v Polsku. V obou listech je situace stejná, biskup naříká králi nepřítomnému na své protivníky a těší se z jeho úspěchů. Zdá se, že na první král připověděl svůj brzký návrat, a tímto druhým se biskup těší na jeho příchod do Prahy. Také poznámka v listu tomto, že biskup dle rozkazu králova navštěvuje děti jeho, klade list ten do r. 1289, a to za 6. říjen, kdy se narodila královská dvojčata Václav a Anežka. Žaloba biskupova pod č. 235 na Vítka, bratra Záviše z Falkenštejna, a syny Hroznaty z Husic, že vyplenili Pelhřimov a Týn nad Vltavou s okolím, doplňuje nám jen obrazy o jich činnosti z r. 1289 známé nám z listů 189, 192 a 193. Zbývá ještě průvodní list pod č. 200, jímž biskup Tobiáš ručí Vít- kovi z Hluboké a bratřím jeho, Hroznatovi z Husic a synům jeho za bez- pečnost na cestě do Prahy ke králi a zpět s platností až k oktávu tří králů. Tento glejt pochází nejspíše z konce roku 1289, kdy král se vrátil do Prahy2) a zahájil asi vyjednávání se stranou odbojnou. Není pravdě podobno, že by zde šlo o cestu k soudu do Prahy r. 1290, poněvadž vzdavší se Vítkovci 3) po popravě Závišově by byli asi jako zajatci odve- deni do Prahy a ne posláni s průvodními listy. Též postavení listu tohoto ve sbírce mluví pro rok 1289. 4) Podobným způsobem jako při této souvislé a složité látce pohromadě, provedeno je při jiných listech a listinách jednotlivě chronologické určení. Všude vedle historických dokladů pomáhá diplomatika, všude ohled na se- skupení látky jdoucí zpět až do kanceláře biskupské sesiluje často nedo- statečné historické vývody. 1) Naposledy se vyskytuje jméno purkrabí pražského Zdislava ze Šternberka v listině ze 6. února 1289 (RB II. č. 1467), v pozdějších královských listinách r. 1289 ho již nenalézáme a r. 1290 21. srpna se mluví o něm již jako o mrtvém. 2) R. 1289 21. prosince datuje Václav v Praze. Emler, RB II č. 1488. 2) Srov. Šusta I. c. st. 391. 4) Srov. úvod st. XXXIV.
Strana XXXVI
XL Z toho vysvítá, že v edici bylo nutno zachovati původní pořádek. Měniti při formulářích sestavení látky znamená uváděti všechno ve zmatek. Proto byl v edici zachován pořad čísel originální ztracené sbírce nejbližší, jak jej totiž nalézáme v rukopise inšpruckém. Aby však bylo usnadněno historikům používání této sbírky, přidávám ku konci chronologický seznam stručných regest. Edici za základ je položen rukopis inšprucký. Kde za příčinou zřejmé chyby učiněna od rukopisu tohoto odchylka, vždy na to upozorňuje po- známka pod čarou. Kde na místech nečitelných text rekonstruován, tam užito hranatých závorek [.. .], jak při edicích všeobecně zavedeno. Kde však na místě vynechaného jména neb slova text doplněn odjinud, buď z jiných rukopisů, neb kombinací na základě srovnání s jiným histo- rickým materiálem — a to právě je v naší sbírce skoro pravidlem — užito bylo závorek kulatých ( .. .) asi takovým způsobem, jak to učinil O. Redlich ve své výtečné edici ,Eine Wiener Briefsammlung“. Ostrými závorkami«...) označeny jsou ony části textu, které jsou bud kancelářskými aneb re- dakčními poznámkami a které k původnímu znění listiny neb listu nepatří. Kde text rukopisu byl zkomolen tak, že jednoduchou emendací ne- bylo možno ho rekonstruovat, užito bylo obvyklého „sic. Na chyby, které se pravidelně opakují, a jichž třeba hledati v notářově nedostatečné znalosti latiny, neupozorňuji v edici. Jsou to hlavně špatné vazby s coniunctivem, kladení coniunctivu imperfecti místo praesentis, přeskakování s jedné osoby do druhé neb z jednoho čísla do druhého při náměstkách a mnohé často barbarské nepravidelnosti a poklesky slovosledu. Také na to upozorňuji hned nyní a ne při jednotlivých kusech, že latinské nadpisy, které autor sbírky kladl nad jednotlivé listy, velmi často jsou chybné a neodpovídají obsahu listu. Varianty druhých rukopisů uvádím při vlastních jménech a číslech všechny, třeba mnohdy šlo o očividnou fikci jako u rukopisu kapitulního J 40, 1) při textu však jsou označeny jen takové varianty, které nejsou pouhými písařskými chybami. Místy bylo třeba učinit výjimky, aby byl poskytnut materiál srovnávací při otázce příbuznosti jednotlivých rukopisů. V edici rukopisy jsou označeny jen značkami a to: rukopis inšprucký značkou In Mn rukopis mnichovský Kap. K rukopis kapitulní K 33 » Kap. J rukopis kapitulní J 40b » Wilh. rukopis wilherinský Odevzdávaje tuto knihu veřejnosti, vzdávám nejvřelejší díky všem, kdož mi v práci byli nápomocni radou a podporou. Především děkuji 1) Varianty rukopisu wilherinského, obsahující tytéž fikce jako rukopis kapitulní J 40, jsou až na malé výjimky, pominuty.
XL Z toho vysvítá, že v edici bylo nutno zachovati původní pořádek. Měniti při formulářích sestavení látky znamená uváděti všechno ve zmatek. Proto byl v edici zachován pořad čísel originální ztracené sbírce nejbližší, jak jej totiž nalézáme v rukopise inšpruckém. Aby však bylo usnadněno historikům používání této sbírky, přidávám ku konci chronologický seznam stručných regest. Edici za základ je položen rukopis inšprucký. Kde za příčinou zřejmé chyby učiněna od rukopisu tohoto odchylka, vždy na to upozorňuje po- známka pod čarou. Kde na místech nečitelných text rekonstruován, tam užito hranatých závorek [.. .], jak při edicích všeobecně zavedeno. Kde však na místě vynechaného jména neb slova text doplněn odjinud, buď z jiných rukopisů, neb kombinací na základě srovnání s jiným histo- rickým materiálem — a to právě je v naší sbírce skoro pravidlem — užito bylo závorek kulatých ( .. .) asi takovým způsobem, jak to učinil O. Redlich ve své výtečné edici ,Eine Wiener Briefsammlung“. Ostrými závorkami«...) označeny jsou ony části textu, které jsou bud kancelářskými aneb re- dakčními poznámkami a které k původnímu znění listiny neb listu nepatří. Kde text rukopisu byl zkomolen tak, že jednoduchou emendací ne- bylo možno ho rekonstruovat, užito bylo obvyklého „sic. Na chyby, které se pravidelně opakují, a jichž třeba hledati v notářově nedostatečné znalosti latiny, neupozorňuji v edici. Jsou to hlavně špatné vazby s coniunctivem, kladení coniunctivu imperfecti místo praesentis, přeskakování s jedné osoby do druhé neb z jednoho čísla do druhého při náměstkách a mnohé často barbarské nepravidelnosti a poklesky slovosledu. Také na to upozorňuji hned nyní a ne při jednotlivých kusech, že latinské nadpisy, které autor sbírky kladl nad jednotlivé listy, velmi často jsou chybné a neodpovídají obsahu listu. Varianty druhých rukopisů uvádím při vlastních jménech a číslech všechny, třeba mnohdy šlo o očividnou fikci jako u rukopisu kapitulního J 40, 1) při textu však jsou označeny jen takové varianty, které nejsou pouhými písařskými chybami. Místy bylo třeba učinit výjimky, aby byl poskytnut materiál srovnávací při otázce příbuznosti jednotlivých rukopisů. V edici rukopisy jsou označeny jen značkami a to: rukopis inšprucký značkou In Mn rukopis mnichovský Kap. K rukopis kapitulní K 33 » Kap. J rukopis kapitulní J 40b » Wilh. rukopis wilherinský Odevzdávaje tuto knihu veřejnosti, vzdávám nejvřelejší díky všem, kdož mi v práci byli nápomocni radou a podporou. Především děkuji 1) Varianty rukopisu wilherinského, obsahující tytéž fikce jako rukopis kapitulní J 40, jsou až na malé výjimky, pominuty.
Strana XXXVII
XLI svému příteli a kollegovi panu dru. Fr. Wilhemovi, koncipistovi archivu c. k. ministerstva vnitra, který v místodržitelském archivě v Inšpruku nalezl rukopis č. 714 a věda, že se zabývám českými formuláři 13. století, mě na obsah jeho upozornil a s nevšední kollegiálností mi rukopis dal k vol- nému použití. Dále děkuji za zapůjčení neb sprostředkování rukopisů slav- ným správám c. k. místodržitelského archivu v Inšpruku, královské knihovny v Mnichově, kapitulní knihovny v Praze, c. k. universitní knihovny v Praze, archivu král. hlavního města Prahy a archivu zemského království Českéko. Slavné I. třídě České Akademie vzdávám nejhlubší díky za přijetí této práce k uveřejnění. Za mnohou dobrou radu a laskavou podporu děkuji p. t. pánům panu prof. dru. Jar. Čelakovskému, panu prof. dru. Jos. Kalouskovi, panu dru. Vojt. Nováčkovi a panu šk. radovi dru. Zikm. Wintrovi. Referentovi této publikace p. t. panu kustodovi Ferd. Tadrovi vzdávám povinné díky za pečlivé a zevrubné přehlédnutí celé práce, které mne vyvarovalo nejednoho omylu a zejména mnohými dobrými emenda- cemi velmi obtížného textu edici bylo nemálo na prospěch. Konečně děkuji svým přátelům a kollegům panu dru. Gust. Friedrichovi, který se mnou laskavě konferoval těžko čitelná místa rukopisu inšpruckého, a panu dru. Kam. Kroftovi, který laskavou revisí druhé korrektury mne ještě na mnohý nedostatek textu upozornil.
XLI svému příteli a kollegovi panu dru. Fr. Wilhemovi, koncipistovi archivu c. k. ministerstva vnitra, který v místodržitelském archivě v Inšpruku nalezl rukopis č. 714 a věda, že se zabývám českými formuláři 13. století, mě na obsah jeho upozornil a s nevšední kollegiálností mi rukopis dal k vol- nému použití. Dále děkuji za zapůjčení neb sprostředkování rukopisů slav- ným správám c. k. místodržitelského archivu v Inšpruku, královské knihovny v Mnichově, kapitulní knihovny v Praze, c. k. universitní knihovny v Praze, archivu král. hlavního města Prahy a archivu zemského království Českéko. Slavné I. třídě České Akademie vzdávám nejhlubší díky za přijetí této práce k uveřejnění. Za mnohou dobrou radu a laskavou podporu děkuji p. t. pánům panu prof. dru. Jar. Čelakovskému, panu prof. dru. Jos. Kalouskovi, panu dru. Vojt. Nováčkovi a panu šk. radovi dru. Zikm. Wintrovi. Referentovi této publikace p. t. panu kustodovi Ferd. Tadrovi vzdávám povinné díky za pečlivé a zevrubné přehlédnutí celé práce, které mne vyvarovalo nejednoho omylu a zejména mnohými dobrými emenda- cemi velmi obtížného textu edici bylo nemálo na prospěch. Konečně děkuji svým přátelům a kollegům panu dru. Gust. Friedrichovi, který se mnou laskavě konferoval těžko čitelná místa rukopisu inšpruckého, a panu dru. Kam. Kroftovi, který laskavou revisí druhé korrektury mne ještě na mnohý nedostatek textu upozornil.
Strana 1
1. Tobiáš biskup Pražský žádá věřící o podporu na opravu kostelů p. Marie, sv. Krištofa a sv. Jakuba v Týně nad Vltavou, které byly v době válek zpustošeny, a slibuje odpustky. V Praze, 1287 březen 23. Thobiasa dei gracia Pragensis episcopus etc. universis Christi etc. Quoniam, ut ait apostolus, omnes stabimus ante tribunal Christi, recepturi prout in corpore gessimus, sive bonum fuerit, sive malum, oportet nos diem messionis extreme operibus misericordie prevenire ac eternorum intuitu ea seminare in terris, que reddente domino cum multiplicato fructu recolligere valeamus in celis, firmam spem fiduciamque tenentes, quoniam qui parce seminat, parce et metet, et qui seminat in benediccionibus, de benediccionibus et metet vitam in posterum sempiternam. Cum itaque sancte Marie, sancti Christofori et sancti Iacobi apostoli ecclesie in Thinb 1) guerrarum temporibus per viros maleficos (sint)c devastate, nec ad hocd eis proprie suppetant facultates, (ut) in edificiis suis, libris, calicibus et alio ornatu ecclesiastico, (quo)e indigeant, (valeant) reformari, universitatem vestram rogamus, monemus et ortamur attente, in remissionem vestrorum vobis peccaminum iniungentes, quatenus ad reformacionem predictam de bonis a deo vobis collatis vestras pias elemosinas et grata caritatis sub- sidia taliter erogare curetis, cum super hoc fueritis (requisiti),e ut per hec et alia bona, que domino inspirante feceritis, ad eterne possitis felicitatis gaudia pervenire. Nos enim de omnipotentis dei misericordia et sanctorum eius meritis et intercessionibus confidentes, omnibus vobis vere penitentibus et confessis, qui ad predictam reformacionem manum porrexeritis adiutricem, a) ,E' Kap. J. — b) Schází v Kap. J. — c) Doplněno dle Kap. J. — d) ,adhuc“ Kap. J. — e) Doplněno dle Mn. a Kap. J. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně.
1. Tobiáš biskup Pražský žádá věřící o podporu na opravu kostelů p. Marie, sv. Krištofa a sv. Jakuba v Týně nad Vltavou, které byly v době válek zpustošeny, a slibuje odpustky. V Praze, 1287 březen 23. Thobiasa dei gracia Pragensis episcopus etc. universis Christi etc. Quoniam, ut ait apostolus, omnes stabimus ante tribunal Christi, recepturi prout in corpore gessimus, sive bonum fuerit, sive malum, oportet nos diem messionis extreme operibus misericordie prevenire ac eternorum intuitu ea seminare in terris, que reddente domino cum multiplicato fructu recolligere valeamus in celis, firmam spem fiduciamque tenentes, quoniam qui parce seminat, parce et metet, et qui seminat in benediccionibus, de benediccionibus et metet vitam in posterum sempiternam. Cum itaque sancte Marie, sancti Christofori et sancti Iacobi apostoli ecclesie in Thinb 1) guerrarum temporibus per viros maleficos (sint)c devastate, nec ad hocd eis proprie suppetant facultates, (ut) in edificiis suis, libris, calicibus et alio ornatu ecclesiastico, (quo)e indigeant, (valeant) reformari, universitatem vestram rogamus, monemus et ortamur attente, in remissionem vestrorum vobis peccaminum iniungentes, quatenus ad reformacionem predictam de bonis a deo vobis collatis vestras pias elemosinas et grata caritatis sub- sidia taliter erogare curetis, cum super hoc fueritis (requisiti),e ut per hec et alia bona, que domino inspirante feceritis, ad eterne possitis felicitatis gaudia pervenire. Nos enim de omnipotentis dei misericordia et sanctorum eius meritis et intercessionibus confidentes, omnibus vobis vere penitentibus et confessis, qui ad predictam reformacionem manum porrexeritis adiutricem, a) ,E' Kap. J. — b) Schází v Kap. J. — c) Doplněno dle Kap. J. — d) ,adhuc“ Kap. J. — e) Doplněno dle Mn. a Kap. J. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně.
Strana 2
C dies criminalium (et) annum peccatorum venialiuma iniuncte penitencie auctoritate qua fungimur misericorditer relaxamus, peccata oblita, vota fracta, si ad ea redieritis, offensas patrum et matrum sine inieccione manuum violenta et iuramenta, que fiunt animi levitate, in dei misericordia nichilominus condonantes, presentibus post annum minime valituris, quas mitti per questuarios prohibemus, eas, si secus actum fuerit, carere viribus decernentes. Datumb Prage anno domini etc. X Kalendas Aprilis, pontifi- catus nostri anno IX, indiccionis XV. Fol. 1 č. 1, též v rk. kapituly pražské K 33 fol. 117 (Emler RB. II 2541), v rk. téže kapituly J 40° fol. 226' a v mnichovském rk. fol. 127 č. 69. 1) Že zde jde o Týn n. VI. a ne o Horšův Týn, jak nesprávně u Emlera v RB. II. st. 1430, dokazují kostely sv. Jakuba a Krištofa nalézající se v prvém městě. 2. Biskup Tobiáš ustanovuje H. klerika na přímluvu krále Václava farářem v Kozlanech. (1283 květen — 1290?). Littera confirmacionis ecclesie. Th(obias) dei gracia Pragensis episcopus universis presentes litteras inspecturis salutem in domino. Noveritis nos illustris domini nostri W(enceslai) regis Boemie et marchionis Mor(avie) recepisse litteras eius insignitas anulo in hec verba: ,Reverendo etc.' Cupientes igitur preces ipsius domini nostri regis, cum sint pie, racionabiles et honeste, effectui debito mancipare, H.d clericum supradictum in prefata ecclesia de Cozlane 1) rectorem instituimus legittimum et plebanum, confirmantes eam sibi cum omnibus suis pertinenciis et animarum curam et regimen, prout ad nostrum spectat officium, committentes. In cuius rei etc. Datum anno domini etc. Fol. 1 č. 2, též v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 117 a v rk. Zdenka z Třebíče č. 182 (Emler RB. II. 2535) a v rk. kapituly Pražské J 40' fol. 232. První chronologickou hranici dává návrat Václava do Čech; o omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Kozlany v okr. Kralovickém. a) ,et tot venialium' Kap. K. — b) Datum schází v obou Kap. — c) Johannes“ Kap. J. — d) ,M° Kap. J. — e) �Gentz‘ Zd. z Tř.,.. Kap. J.
C dies criminalium (et) annum peccatorum venialiuma iniuncte penitencie auctoritate qua fungimur misericorditer relaxamus, peccata oblita, vota fracta, si ad ea redieritis, offensas patrum et matrum sine inieccione manuum violenta et iuramenta, que fiunt animi levitate, in dei misericordia nichilominus condonantes, presentibus post annum minime valituris, quas mitti per questuarios prohibemus, eas, si secus actum fuerit, carere viribus decernentes. Datumb Prage anno domini etc. X Kalendas Aprilis, pontifi- catus nostri anno IX, indiccionis XV. Fol. 1 č. 1, též v rk. kapituly pražské K 33 fol. 117 (Emler RB. II 2541), v rk. téže kapituly J 40° fol. 226' a v mnichovském rk. fol. 127 č. 69. 1) Že zde jde o Týn n. VI. a ne o Horšův Týn, jak nesprávně u Emlera v RB. II. st. 1430, dokazují kostely sv. Jakuba a Krištofa nalézající se v prvém městě. 2. Biskup Tobiáš ustanovuje H. klerika na přímluvu krále Václava farářem v Kozlanech. (1283 květen — 1290?). Littera confirmacionis ecclesie. Th(obias) dei gracia Pragensis episcopus universis presentes litteras inspecturis salutem in domino. Noveritis nos illustris domini nostri W(enceslai) regis Boemie et marchionis Mor(avie) recepisse litteras eius insignitas anulo in hec verba: ,Reverendo etc.' Cupientes igitur preces ipsius domini nostri regis, cum sint pie, racionabiles et honeste, effectui debito mancipare, H.d clericum supradictum in prefata ecclesia de Cozlane 1) rectorem instituimus legittimum et plebanum, confirmantes eam sibi cum omnibus suis pertinenciis et animarum curam et regimen, prout ad nostrum spectat officium, committentes. In cuius rei etc. Datum anno domini etc. Fol. 1 č. 2, též v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 117 a v rk. Zdenka z Třebíče č. 182 (Emler RB. II. 2535) a v rk. kapituly Pražské J 40' fol. 232. První chronologickou hranici dává návrat Václava do Čech; o omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Kozlany v okr. Kralovickém. a) ,et tot venialium' Kap. K. — b) Datum schází v obou Kap. — c) Johannes“ Kap. J. — d) ,M° Kap. J. — e) �Gentz‘ Zd. z Tř.,.. Kap. J.
Strana 3
3 3. Biskup Tobiáš svěřuje na přímluvu Alberta faráře na Bezdězi nejmenovanému jeho vikáři duchovní správu v Krupé. (1279 — 12902). Littera presentacionis et confirmacionis ad ecclesiam." Thobias' dei gracia notum esse etc., quod nos ad presentacionem et devotam precum instanciam honesti viri Alberti plebani de Bezdez" discreto viro .d vicario suo in ecclesia de Crupae, 1) filia ecclesie Bezde- zensis,f curam et regimen commisimus animarum, perpetuantes sibi vica- riam eandem et auctoritate qua fungimur confirmantes. In cuius rei etc. Datum etc. pontificatus, indiccionis. Fol. 1 č. 3, též v rk. kapituly Pražské K 33 f. 117 (Emler RB. II č. 2532) a v rk. téže kapituly J 40b fol. 232'. O omezení chronologickém rokem 1290 srov. úvod II 3. Krupá byla vyňata z právomoci fary na Bezdězi 1292 pros. 29. (Emler RB. II č. 1634, kdež omylem datum 1293). 1) Dolní Krupá u Bělé. 4. Biskup Tobiáš potvrzuje, že vysvětil na přímluvu královského kaplana Alberta, faráře na Bezdězi, klerika Jakuba na podjáhenství. V Praze, 1286 září 20. Littera testimonialis pro [ordinibus suscipiendis].g Noverint universi presentes litteras inspecturi, quod nos Th(obias)h dei gracia Pragensis episcopus ad peticionem et presentacionem honesti viri Alberti plebani de Bezdezi, capellani incliti domini nostri domini W(enceslai) regis Boemie et marchionis Morauie, Iacobum' clericum nostre diocesis, exhibitorem presencium, in competenti litteratura et moribus honestis commendatum, tempore quatuor temporum mensis Septembris, quo cantatur ,venite, in ecclesiak nostra Pragensi ad ordinem subdya- conatus promovimus sancti spiritus gracia invocata. In cuius rei testi- monium istud scriptum fieri fecimus et sigilli nostri munimine roborari. Actum et datum Prage anno domini MCCLXXXVI, XII Kalendas Octobris, indiccionis XIIIIe, pontificatus nostri anno octavo." Fol. 1 č. 4, též v rk. kapituly Pražské K 33 f. 117 (Emler RB. II č. 2533) a v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 232. a) ,Litt. pres. et. ecclesiam et confirm.' In, správně v Kap. J. — b) „Iohannes' Kap. J. — c) Schází v obou Kap. — d) ,P Kap. J. — e) Schází v obou Kap. — f) ,talis‘ Kap. J. — g) Doplněno dle Kap. J, v In. vazbou seříznuto. — h) Jo Kap. J. — i) Schází v obou Kap. — j) ,P Kap. J. — k) ,ecclesiam nostram Pragensem“ In., správně v obou Kap. — 1) Oba Kap. bez datování. 1*
3 3. Biskup Tobiáš svěřuje na přímluvu Alberta faráře na Bezdězi nejmenovanému jeho vikáři duchovní správu v Krupé. (1279 — 12902). Littera presentacionis et confirmacionis ad ecclesiam." Thobias' dei gracia notum esse etc., quod nos ad presentacionem et devotam precum instanciam honesti viri Alberti plebani de Bezdez" discreto viro .d vicario suo in ecclesia de Crupae, 1) filia ecclesie Bezde- zensis,f curam et regimen commisimus animarum, perpetuantes sibi vica- riam eandem et auctoritate qua fungimur confirmantes. In cuius rei etc. Datum etc. pontificatus, indiccionis. Fol. 1 č. 3, též v rk. kapituly Pražské K 33 f. 117 (Emler RB. II č. 2532) a v rk. téže kapituly J 40b fol. 232'. O omezení chronologickém rokem 1290 srov. úvod II 3. Krupá byla vyňata z právomoci fary na Bezdězi 1292 pros. 29. (Emler RB. II č. 1634, kdež omylem datum 1293). 1) Dolní Krupá u Bělé. 4. Biskup Tobiáš potvrzuje, že vysvětil na přímluvu královského kaplana Alberta, faráře na Bezdězi, klerika Jakuba na podjáhenství. V Praze, 1286 září 20. Littera testimonialis pro [ordinibus suscipiendis].g Noverint universi presentes litteras inspecturi, quod nos Th(obias)h dei gracia Pragensis episcopus ad peticionem et presentacionem honesti viri Alberti plebani de Bezdezi, capellani incliti domini nostri domini W(enceslai) regis Boemie et marchionis Morauie, Iacobum' clericum nostre diocesis, exhibitorem presencium, in competenti litteratura et moribus honestis commendatum, tempore quatuor temporum mensis Septembris, quo cantatur ,venite, in ecclesiak nostra Pragensi ad ordinem subdya- conatus promovimus sancti spiritus gracia invocata. In cuius rei testi- monium istud scriptum fieri fecimus et sigilli nostri munimine roborari. Actum et datum Prage anno domini MCCLXXXVI, XII Kalendas Octobris, indiccionis XIIIIe, pontificatus nostri anno octavo." Fol. 1 č. 4, též v rk. kapituly Pražské K 33 f. 117 (Emler RB. II č. 2533) a v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 232. a) ,Litt. pres. et. ecclesiam et confirm.' In, správně v Kap. J. — b) „Iohannes' Kap. J. — c) Schází v obou Kap. — d) ,P Kap. J. — e) Schází v obou Kap. — f) ,talis‘ Kap. J. — g) Doplněno dle Kap. J, v In. vazbou seříznuto. — h) Jo Kap. J. — i) Schází v obou Kap. — j) ,P Kap. J. — k) ,ecclesiam nostram Pragensem“ In., správně v obou Kap. — 1) Oba Kap. bez datování. 1*
Strana 4
5. Biskup Tobiáš žádá věřící o příspěvky na stavbu kostela P. Marie v Razicích a slibuje odpustky. V Praze, 1287 duben 30. Littera indulgenciarum pro elemosina. Thobiasa dei gracia Pragensis episcopus universis Christi fidelibus per Pragensem civitatem et diocesim constitutis salutem in domino sem- piternam. Cum nostri officii sit debitum universos Christi fideles piis monitis et sacris exortacionibus ad pietatis opera spirituali premio invitare, universitatem vestram rogamus, monemus et ortamur attente, in remis- sionem vestrorum vobis peccaminum iniungentes, quatenus ad opus ecclesie in Rasicb 1), que in honoreme beate Marie virginis gloriose fundari debetd et construi opere sumptuoso, vestras pias elemosinas et grata cari- tatis subsidia inspirante domino errogare curetis, bona terrestria pro celestibus felici commercio commutantes ad vite eterne gaudia promerenda. Nos enim de omnipotentis dei misericordia et sanctorum eius meritis et intercessionibus confidentes, omnibus vobis vere penitentibus et confessis, qui ad predicte ecclesie opus manum porrexeritis adiutricem, XL dies iniuncte penitencie misericorditer relaxamus, presentibus ad consuma- cionem operis valituris. Datume Prage II Kalendas Mai, indiccionis XV. Fol. 1 č. 5, též v rk. kapituly Pražské K 33 f. 117 (Emler RB II č. 2530), v mnichovském rk. fol. 127' č. 70 a v rk. kapituly pražské J 40° fol. 227. 1) Razice v okr. Bílinském, kdež je deskový dvorec arciděkanství Bílinského. 6. (Biskup Tobiáš) nařizuje duchovenstvu, aby podporovalo prokurátory, kteří mají vybírat příspěvky na stavbu nejmenovaného kostela. V Praze, 1287 červenec 23. Addicio. Decanis, insuper plebanis et eorum vicariis nobis subiectis in virtute obediencie et sub pena excommunicacionis mandamus firmiter et districte, quatenus negocium huius littere pium et favorabile in suis ecclesiis et alias, ubicumque expedire videbitur, promoveant fideliter toto posse, nuncios et procuratores ipsius benigne recipientes et caritatis officio per- tractantes, nichil de hiis elemosinis, que collate fuerint, motu proprio recepturi, preter id solum, quod eis per eosdem nuncios et procuratores liberaliter fuerit assignatum, alioquin prefatam excommunicacionis penam — a) „Iohannes' Kap. J. — b) Basic“ In., Bazich“ Mn., schází v obou Kap. c) ,honore‘ In., honorem‘ Mn. — d) ,debent In., ,debet oba Kap. — e) Datování schází v obou Kap.
5. Biskup Tobiáš žádá věřící o příspěvky na stavbu kostela P. Marie v Razicích a slibuje odpustky. V Praze, 1287 duben 30. Littera indulgenciarum pro elemosina. Thobiasa dei gracia Pragensis episcopus universis Christi fidelibus per Pragensem civitatem et diocesim constitutis salutem in domino sem- piternam. Cum nostri officii sit debitum universos Christi fideles piis monitis et sacris exortacionibus ad pietatis opera spirituali premio invitare, universitatem vestram rogamus, monemus et ortamur attente, in remis- sionem vestrorum vobis peccaminum iniungentes, quatenus ad opus ecclesie in Rasicb 1), que in honoreme beate Marie virginis gloriose fundari debetd et construi opere sumptuoso, vestras pias elemosinas et grata cari- tatis subsidia inspirante domino errogare curetis, bona terrestria pro celestibus felici commercio commutantes ad vite eterne gaudia promerenda. Nos enim de omnipotentis dei misericordia et sanctorum eius meritis et intercessionibus confidentes, omnibus vobis vere penitentibus et confessis, qui ad predicte ecclesie opus manum porrexeritis adiutricem, XL dies iniuncte penitencie misericorditer relaxamus, presentibus ad consuma- cionem operis valituris. Datume Prage II Kalendas Mai, indiccionis XV. Fol. 1 č. 5, též v rk. kapituly Pražské K 33 f. 117 (Emler RB II č. 2530), v mnichovském rk. fol. 127' č. 70 a v rk. kapituly pražské J 40° fol. 227. 1) Razice v okr. Bílinském, kdež je deskový dvorec arciděkanství Bílinského. 6. (Biskup Tobiáš) nařizuje duchovenstvu, aby podporovalo prokurátory, kteří mají vybírat příspěvky na stavbu nejmenovaného kostela. V Praze, 1287 červenec 23. Addicio. Decanis, insuper plebanis et eorum vicariis nobis subiectis in virtute obediencie et sub pena excommunicacionis mandamus firmiter et districte, quatenus negocium huius littere pium et favorabile in suis ecclesiis et alias, ubicumque expedire videbitur, promoveant fideliter toto posse, nuncios et procuratores ipsius benigne recipientes et caritatis officio per- tractantes, nichil de hiis elemosinis, que collate fuerint, motu proprio recepturi, preter id solum, quod eis per eosdem nuncios et procuratores liberaliter fuerit assignatum, alioquin prefatam excommunicacionis penam — a) „Iohannes' Kap. J. — b) Basic“ In., Bazich“ Mn., schází v obou Kap. c) ,honore‘ In., honorem‘ Mn. — d) ,debent In., ,debet oba Kap. — e) Datování schází v obou Kap.
Strana 5
5 se noverint incursuros. Si vero decani, plebani et viceplebani predicti mandatum nostrum huiusmodi liberaliter fuerint prosecuti, primo et princi- paliter indulgencie superius nominate effecti participes, nos in suis et suorum agendis habebunt non inmerito prompciores. Datuma Prage anno domini etc., X Kalendas Augusti, pontificatus nostri anno nono, indicci- onis quintedecime. Fol. 1. č. 6, též v rk. kapituly Pražské K 33 f. 118 (Emler RB. II č. 2529), v mnichovském rk. fol. 127 č. 71 a v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 231' Že vyda- vatelem tohoto mandátu jest biskup Tobiáš, dokazuje nejen sousedství, ve kterém se nalézá, ale i „Datum Prage . .. pontificatus nostri anno . .. Nejspíše vztahuje se tento rozkaz k předešlému listu, čemuž nasvědčuje již nadpis ,addicio'. (7. Biskup Tobiáš žádá věřící o příspěvky na znovuzřízení ohněm poškozeného kostela sv. Petra v Načeradci a slibuje odpustky. V Praze, 1287 květen 20. Littera indulgenciarum. Th(obias)" dei gracia Pragensis episcopus universis Christi fidelibus per Pragensem civitatem et dyocesim constitutis salutem in domino sem- piternam. Cum ecclesia parrochialis sancti Petri principis apostolorum in Nacerachd 1) (tectis, campanis),e libris, calicibus et alio quoque ornatu eccle- siastico ac rebus aliis sit a casu fortuito per ignis incendium totaliter destituta, universitatem vestram rogamus et ortamur attente, in remissionem vobis vestrorum peccaminum iniungentes, quatenus ad reformacionem et instauracionem omnium predictorum in ecclesia superius nominata de bonis a deo vobis collatis vestras pias elemosinas et alia curetis inspirante domino exhibere subsidia caritatis. Nos enim de omnipotentis dei miseri- cordia confidentes omnibus (vobis)s vere penitentibus et confessis, qui ad predictah manum porrexeritis adiutricem, XL dies criminalium et annum peccatorum venialium iniuncte penitencie misericorditer relaxamus, pre- sentibus post annum minime valiturisi, quas mitti per questuarios prohi- bemus, eas, si secus actum fuerit, carere viribus decernentes. (Datum Prage anno domini etc., XIII Kalendas Junii, pontificatus nostri anno IX°, indiccione XV.a)i Fol. 1 č 7, též v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 118 (Emler RB. II č. 2538), v mnichovském rk. fol. 127 č. 68 a v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 228. 1) Načeradec u Vlašimi. a) „Datum — quintedecime' schází v Kap. K i Kap. J. — b) ,Johannes' Kap. J. — c) ,Petri et Pauli' Kap. J. — d) „Nachorach Mn., schází v Kap. J. — e) ,certis' In., ,textis campanis‘ Mn., ,tectis, campanis‘ Kap. J. — f) ,taliter In, Mn., Kap. K, ,tota- liter' Kap. J. — g) Doplněno dle Mn. — h) ,predictam ecclesiam' Kap. J. — i) du- raturis' In. a Kap. J. ,valituris' Mn. — j) Doplněno dle Mn.
5 se noverint incursuros. Si vero decani, plebani et viceplebani predicti mandatum nostrum huiusmodi liberaliter fuerint prosecuti, primo et princi- paliter indulgencie superius nominate effecti participes, nos in suis et suorum agendis habebunt non inmerito prompciores. Datuma Prage anno domini etc., X Kalendas Augusti, pontificatus nostri anno nono, indicci- onis quintedecime. Fol. 1. č. 6, též v rk. kapituly Pražské K 33 f. 118 (Emler RB. II č. 2529), v mnichovském rk. fol. 127 č. 71 a v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 231' Že vyda- vatelem tohoto mandátu jest biskup Tobiáš, dokazuje nejen sousedství, ve kterém se nalézá, ale i „Datum Prage . .. pontificatus nostri anno . .. Nejspíše vztahuje se tento rozkaz k předešlému listu, čemuž nasvědčuje již nadpis ,addicio'. (7. Biskup Tobiáš žádá věřící o příspěvky na znovuzřízení ohněm poškozeného kostela sv. Petra v Načeradci a slibuje odpustky. V Praze, 1287 květen 20. Littera indulgenciarum. Th(obias)" dei gracia Pragensis episcopus universis Christi fidelibus per Pragensem civitatem et dyocesim constitutis salutem in domino sem- piternam. Cum ecclesia parrochialis sancti Petri principis apostolorum in Nacerachd 1) (tectis, campanis),e libris, calicibus et alio quoque ornatu eccle- siastico ac rebus aliis sit a casu fortuito per ignis incendium totaliter destituta, universitatem vestram rogamus et ortamur attente, in remissionem vobis vestrorum peccaminum iniungentes, quatenus ad reformacionem et instauracionem omnium predictorum in ecclesia superius nominata de bonis a deo vobis collatis vestras pias elemosinas et alia curetis inspirante domino exhibere subsidia caritatis. Nos enim de omnipotentis dei miseri- cordia confidentes omnibus (vobis)s vere penitentibus et confessis, qui ad predictah manum porrexeritis adiutricem, XL dies criminalium et annum peccatorum venialium iniuncte penitencie misericorditer relaxamus, pre- sentibus post annum minime valiturisi, quas mitti per questuarios prohi- bemus, eas, si secus actum fuerit, carere viribus decernentes. (Datum Prage anno domini etc., XIII Kalendas Junii, pontificatus nostri anno IX°, indiccione XV.a)i Fol. 1 č 7, též v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 118 (Emler RB. II č. 2538), v mnichovském rk. fol. 127 č. 68 a v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 228. 1) Načeradec u Vlašimi. a) „Datum — quintedecime' schází v Kap. K i Kap. J. — b) ,Johannes' Kap. J. — c) ,Petri et Pauli' Kap. J. — d) „Nachorach Mn., schází v Kap. J. — e) ,certis' In., ,textis campanis‘ Mn., ,tectis, campanis‘ Kap. J. — f) ,taliter In, Mn., Kap. K, ,tota- liter' Kap. J. — g) Doplněno dle Mn. — h) ,predictam ecclesiam' Kap. J. — i) du- raturis' In. a Kap. J. ,valituris' Mn. — j) Doplněno dle Mn.
Strana 6
6 8. Biskup Tobiáš potvrzuje odpustky Giselberta arcibiskupa Brémského, Dětřicha biskupa Olomouckého, Jindřicha Rezenského, Bernarda Pasovského, Emicha Frisinského, Jindřicha Merseburského a Brunona Naumburského, dané kostelu ve Vysoké. V Praze, (1286 — 1290?). Confirmacio indulgenciarum. Th(obias) dei gracia Pragensis episcopus universis Christi fidelibus per Pragensem civitatem et dyocesim constitutis salutem in domino sem- piternam. Devocionem vestram quasi per premia salubriter ad merita invitare volentes, ut per hoc salutis animarum vestrarum propensius augeatur effectus ad vite eterne gaudia promerenda, indulgencias vene- rabilium in Christo patrum domini (Giselberti) Bremensis archiepiscopi domini Theodrici Olomucensisd, domini Henricie Ratisponensis, domini Bernhardif Pataviensis, domini (Emichonis)g Frisingensis, Heinrici Merse- burgensish et domini Brunnonis Neuburgensis dei gracia archiepiscopi et episcoporum, vobis et ecclesie in Wyssoka 1) per ipsos favorabiliter collatas in quolibet articulo sive membro, prout in eorundem patrum litteris super hoc confectis plenius continetur, ratas et gratas habentes ac eas auctoritate qua fungimur confirmantes, huiusmodi remissionis gracie XL dies aucto- ritatis nostre ex causa predicta duximus coniungendos. Ini cuius rei testimonium istud scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum Prage etc. Fol. 17 č. 8, též v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 118 (Emler RB. II 2543), v mni- chovském rk. fol. 128' č. 77 a v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 229. Listině této dává první chronologickou mez nastoupení Brunona biskupa Naumburského 1286, o omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Toho jména místa jsou v Čechách v kraji žateckém, chrudimském, čáslav- ském, kouřimském a berounském, kostely mají z nich jen Vysoká u Kutné Hory a Horní Ročov, dříve Vysoká zvaný, u Loun. a) ,Thobias' Mn., ,Th. In. i „Kap. K, B' Kap. J, následující všechna jména scházejí v Kap. J. — b) ,perpensius' In. ,propensius' Kap. K i Mn. — c) ... Brenensis In., „ . . Brunnensis' Kap. K, �Giselberti Bremensis' Mn. — d) ,Merburiensis' Kap. K. — e) ,H Kap. K. — f) ,Werhardi In. — g) ,.. In. i Kap. K. ,Cinchonis' Mn. — h) ,Merburgensis In, Her' Kap. K, ,Merburgensis — Neuburgensis' schází v Kap. K. — i) ,In cuius — Prage etc.“ schází v Kap. K.
6 8. Biskup Tobiáš potvrzuje odpustky Giselberta arcibiskupa Brémského, Dětřicha biskupa Olomouckého, Jindřicha Rezenského, Bernarda Pasovského, Emicha Frisinského, Jindřicha Merseburského a Brunona Naumburského, dané kostelu ve Vysoké. V Praze, (1286 — 1290?). Confirmacio indulgenciarum. Th(obias) dei gracia Pragensis episcopus universis Christi fidelibus per Pragensem civitatem et dyocesim constitutis salutem in domino sem- piternam. Devocionem vestram quasi per premia salubriter ad merita invitare volentes, ut per hoc salutis animarum vestrarum propensius augeatur effectus ad vite eterne gaudia promerenda, indulgencias vene- rabilium in Christo patrum domini (Giselberti) Bremensis archiepiscopi domini Theodrici Olomucensisd, domini Henricie Ratisponensis, domini Bernhardif Pataviensis, domini (Emichonis)g Frisingensis, Heinrici Merse- burgensish et domini Brunnonis Neuburgensis dei gracia archiepiscopi et episcoporum, vobis et ecclesie in Wyssoka 1) per ipsos favorabiliter collatas in quolibet articulo sive membro, prout in eorundem patrum litteris super hoc confectis plenius continetur, ratas et gratas habentes ac eas auctoritate qua fungimur confirmantes, huiusmodi remissionis gracie XL dies aucto- ritatis nostre ex causa predicta duximus coniungendos. Ini cuius rei testimonium istud scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum Prage etc. Fol. 17 č. 8, též v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 118 (Emler RB. II 2543), v mni- chovském rk. fol. 128' č. 77 a v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 229. Listině této dává první chronologickou mez nastoupení Brunona biskupa Naumburského 1286, o omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Toho jména místa jsou v Čechách v kraji žateckém, chrudimském, čáslav- ském, kouřimském a berounském, kostely mají z nich jen Vysoká u Kutné Hory a Horní Ročov, dříve Vysoká zvaný, u Loun. a) ,Thobias' Mn., ,Th. In. i „Kap. K, B' Kap. J, následující všechna jména scházejí v Kap. J. — b) ,perpensius' In. ,propensius' Kap. K i Mn. — c) ... Brenensis In., „ . . Brunnensis' Kap. K, �Giselberti Bremensis' Mn. — d) ,Merburiensis' Kap. K. — e) ,H Kap. K. — f) ,Werhardi In. — g) ,.. In. i Kap. K. ,Cinchonis' Mn. — h) ,Merburgensis In, Her' Kap. K, ,Merburgensis — Neuburgensis' schází v Kap. K. — i) ,In cuius — Prage etc.“ schází v Kap. K.
Strana 7
9. Nejmenovaný udílí odpustky věřícím, kteří přispějí k opravě kteréhosi kostela. (1279 — 12902). Littera indulgencie. Universis Christi fidelibus, ad quos presens scriptum pervenerit, in verbo salutari salutem. Cum eternorum intuitu ea seminare debeamus in terris, que reddente domino cum fructu multiplici iuxta dictum apostoli recolligere valeamus in celis, universitatem vestram rogamus et ortamur attente, in remissionem vestrorum vobis peccaminum iniungentes, quatenus ad opus ecclesie talis dyocesis et alia, in quibus ecclesia ipsa defectum patitur et indiget reformari, de bonis a deo vobis collatis per vestras pias elemosinas et alia caritatis subsidia manum porrexeritis adiutricem (sic), XL dies de iniuncta vobis penitencia misericorditer relaxamus. Fol. 17 č. 9, též v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 118 (Emler RB. II 2548), v mnichovském rk. fol. 128 č. 78. a v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 228. Nejspíše jest to jedna z listin, jimiž na žádost biskupa Tobiáše, některý z cizích biskupů udílí odpustky. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. Text této listiny je ku konci porušen sražením dvou vět. Za slovem ,subsidia schází výrok závislý na ,quatenus asi ,erogetis' neb pod. Následující periodě schází začátek. 10. Biskup Tobiáš zabespečuje na žádost Václava II. jménem královým i svým vévodovi Mikuláši Opavskému svobodnou cestu do Prahy ku králi i návrat. V Praze, 1287 leden 1 — duben 1. Episcopus dat securitatem cuidam ex parte regis. Nos Thobiasa dei gracia Pragensis episcopus notum esse volumus universis presentes litteras inspecturis, quod nos ad instanciam domini nostri Wencezlay incliti Boemie regis et marchionis Morauie domino Ni- colaob fratrie suo cum omni commitiva sua accedendi ad iamdictum domi- num regem in Pragam, standi ibidem et ab eo libere redeundi pro nobis et nostris et precipue pro eodem rege Boemie et suis fidelibus universis, qui ei obediunt, securitatem plenariam exhibemus, bona fide tenore pre- sencium promittentes, quod a prefato domino rege et suis et a nobis ac nostris, prout in ipsius domini nostri regis super eadem securitate ad presens concessis litteris plenius continetur, predicto domino duci Nicolao et eis omnibus, qui in eius committiva venerint ad predictum regem Boemie, stando cum ipso et ab eo recedendo in personis et rebus nullum a) ,To‘ Kap. J. — b) ,N° Kap. J. — c) ,fratre' In. i Mn. ,fratri' v obou Kap.
9. Nejmenovaný udílí odpustky věřícím, kteří přispějí k opravě kteréhosi kostela. (1279 — 12902). Littera indulgencie. Universis Christi fidelibus, ad quos presens scriptum pervenerit, in verbo salutari salutem. Cum eternorum intuitu ea seminare debeamus in terris, que reddente domino cum fructu multiplici iuxta dictum apostoli recolligere valeamus in celis, universitatem vestram rogamus et ortamur attente, in remissionem vestrorum vobis peccaminum iniungentes, quatenus ad opus ecclesie talis dyocesis et alia, in quibus ecclesia ipsa defectum patitur et indiget reformari, de bonis a deo vobis collatis per vestras pias elemosinas et alia caritatis subsidia manum porrexeritis adiutricem (sic), XL dies de iniuncta vobis penitencia misericorditer relaxamus. Fol. 17 č. 9, též v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 118 (Emler RB. II 2548), v mnichovském rk. fol. 128 č. 78. a v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 228. Nejspíše jest to jedna z listin, jimiž na žádost biskupa Tobiáše, některý z cizích biskupů udílí odpustky. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. Text této listiny je ku konci porušen sražením dvou vět. Za slovem ,subsidia schází výrok závislý na ,quatenus asi ,erogetis' neb pod. Následující periodě schází začátek. 10. Biskup Tobiáš zabespečuje na žádost Václava II. jménem královým i svým vévodovi Mikuláši Opavskému svobodnou cestu do Prahy ku králi i návrat. V Praze, 1287 leden 1 — duben 1. Episcopus dat securitatem cuidam ex parte regis. Nos Thobiasa dei gracia Pragensis episcopus notum esse volumus universis presentes litteras inspecturis, quod nos ad instanciam domini nostri Wencezlay incliti Boemie regis et marchionis Morauie domino Ni- colaob fratrie suo cum omni commitiva sua accedendi ad iamdictum domi- num regem in Pragam, standi ibidem et ab eo libere redeundi pro nobis et nostris et precipue pro eodem rege Boemie et suis fidelibus universis, qui ei obediunt, securitatem plenariam exhibemus, bona fide tenore pre- sencium promittentes, quod a prefato domino rege et suis et a nobis ac nostris, prout in ipsius domini nostri regis super eadem securitate ad presens concessis litteris plenius continetur, predicto domino duci Nicolao et eis omnibus, qui in eius committiva venerint ad predictum regem Boemie, stando cum ipso et ab eo recedendo in personis et rebus nullum a) ,To‘ Kap. J. — b) ,N° Kap. J. — c) ,fratre' In. i Mn. ,fratri' v obou Kap.
Strana 8
8 dispendium inferetur, presentibus post octavam beati Georgii minime vali- turis. Datuma Prage anno domini MCCLXXXVII°, Kalendisb... Fol. 2, č. 10, též v rk. kapituly Pražské K 33 (Emler RB. II. č. 2720), v rk. téže kapituly J 40b fol. 256 a v mnichovském rk. fol. 129 č. 81. List tento jest ve spo- jení se smlouvou uzavřenou mezi Václavem II a nevlastním bratrem jeho Mikulášem, obsaženou ve formuláři protonáře Jindřicha (Emler RB. II č. 1393, Voigt č. LXIV). Vydán byl o Kalendách měsíce ledna, února, března neb dubna, poněvadž platnost jeho výprší oktávou sv. Jiří. 11. Biskup Tobiáš ustanovuje Martina kanovníka Pražského, Bartoloměje z Anagni a Tomáše de Ponte Curvo za své prokurátory u kurie, aby dosáhli zrušení klatby, kterou nad ním prohlásil papežský legát Jan biskup Tusculský pro nedoplacení prokurace. V Praze, 1287 květen 31. Procurator ium Nos Thobiass dei gracia Pragensis episcopus notum facimus universis presentes litteras inspecturis, quod nos discretos viros dominum Martinumd hostiarium capellanie domini pape, nostrum Pragensem canonicum, ac Bartholomeume de Anania et Thomamf de Ponte Curuo, exhibitoress pre- sencium, in curia Romana tenore presencium (procuratores) constituimus speciales omnes et que mllibet eorum, ita quod non sit melior condicio occupantis, ad impetrandum et obtinendum a summo pontifice aut a reve- rendo in Christo patre ac domino Johanneh Tusculano episcopo, apostolice sedis legato, vel ab alio seu aliis quibuscunque, a quibus fuerit postulandum, relaxacionem et absolucionem sentenciarum suspensionis ab ingressu eccle- sie et a pontificalibus et excommunicacionis in nos latarum per predictum patrem dominum Johannemi Thusculanum episcopum, apostolice sedis le- gatum, et quas incidimus pro eo tantum, quod obstante impedimento ca- nonico dictoi patri de medietate residua procuracionis nobis per ipsum imposite per nos non extitit satisfactum, et ad exhibendum in animam nostram cuiuslibet generis iuramentum et ad probandum velk offerendum se probacioni, si opus fuerit, super spoliacione pecunie sibi misse per nos, a) Bez datování oba Kap. — b) ,II Kalendas‘ Mn. — c) Jo‘ Kap. J. — d) ,M Kap. J. — e) „B. d. Tho. de Ponte‘ Kap. J, Bar‘ Kap. K. — f),T. In. 11a, ,Tho" Kap. K, „Thomam‘ In. 11 a Mn. — g) Místo ,exhibitores — obtinendum“ má In. 11 ,procuratores nostros ad impetendum in Romana curia tenore presencium procura- tores nostros constituimus speciales ad impetendum (sic), totéž Mn. 82 s jiným za- končením a sice ad inpetrandum et obtinendum', Mn. 83 má „tenore presencium procuratores nostros constituimus speciales omnes — obtinendum', Kap. K má ,procu- ratores nostros in Romana curia constituimus speciales ad inpetendum‘ — h) ,Jo‘ In. 11° a Kap. K, Johanne“ In. 11 a Mn., ,No. tali episcopo“ Kap. J. — i) ,Jo episcopum" Kap. J. — j) ,P. dilecto p. Kap. J. — k) ,vel ad In. 11 a Kap. K.
8 dispendium inferetur, presentibus post octavam beati Georgii minime vali- turis. Datuma Prage anno domini MCCLXXXVII°, Kalendisb... Fol. 2, č. 10, též v rk. kapituly Pražské K 33 (Emler RB. II. č. 2720), v rk. téže kapituly J 40b fol. 256 a v mnichovském rk. fol. 129 č. 81. List tento jest ve spo- jení se smlouvou uzavřenou mezi Václavem II a nevlastním bratrem jeho Mikulášem, obsaženou ve formuláři protonáře Jindřicha (Emler RB. II č. 1393, Voigt č. LXIV). Vydán byl o Kalendách měsíce ledna, února, března neb dubna, poněvadž platnost jeho výprší oktávou sv. Jiří. 11. Biskup Tobiáš ustanovuje Martina kanovníka Pražského, Bartoloměje z Anagni a Tomáše de Ponte Curvo za své prokurátory u kurie, aby dosáhli zrušení klatby, kterou nad ním prohlásil papežský legát Jan biskup Tusculský pro nedoplacení prokurace. V Praze, 1287 květen 31. Procurator ium Nos Thobiass dei gracia Pragensis episcopus notum facimus universis presentes litteras inspecturis, quod nos discretos viros dominum Martinumd hostiarium capellanie domini pape, nostrum Pragensem canonicum, ac Bartholomeume de Anania et Thomamf de Ponte Curuo, exhibitoress pre- sencium, in curia Romana tenore presencium (procuratores) constituimus speciales omnes et que mllibet eorum, ita quod non sit melior condicio occupantis, ad impetrandum et obtinendum a summo pontifice aut a reve- rendo in Christo patre ac domino Johanneh Tusculano episcopo, apostolice sedis legato, vel ab alio seu aliis quibuscunque, a quibus fuerit postulandum, relaxacionem et absolucionem sentenciarum suspensionis ab ingressu eccle- sie et a pontificalibus et excommunicacionis in nos latarum per predictum patrem dominum Johannemi Thusculanum episcopum, apostolice sedis le- gatum, et quas incidimus pro eo tantum, quod obstante impedimento ca- nonico dictoi patri de medietate residua procuracionis nobis per ipsum imposite per nos non extitit satisfactum, et ad exhibendum in animam nostram cuiuslibet generis iuramentum et ad probandum velk offerendum se probacioni, si opus fuerit, super spoliacione pecunie sibi misse per nos, a) Bez datování oba Kap. — b) ,II Kalendas‘ Mn. — c) Jo‘ Kap. J. — d) ,M Kap. J. — e) „B. d. Tho. de Ponte‘ Kap. J, Bar‘ Kap. K. — f),T. In. 11a, ,Tho" Kap. K, „Thomam‘ In. 11 a Mn. — g) Místo ,exhibitores — obtinendum“ má In. 11 ,procuratores nostros ad impetendum in Romana curia tenore presencium procura- tores nostros constituimus speciales ad impetendum (sic), totéž Mn. 82 s jiným za- končením a sice ad inpetrandum et obtinendum', Mn. 83 má „tenore presencium procuratores nostros constituimus speciales omnes — obtinendum', Kap. K má ,procu- ratores nostros in Romana curia constituimus speciales ad inpetendum‘ — h) ,Jo‘ In. 11° a Kap. K, Johanne“ In. 11 a Mn., ,No. tali episcopo“ Kap. J. — i) ,Jo episcopum" Kap. J. — j) ,P. dilecto p. Kap. J. — k) ,vel ad In. 11 a Kap. K.
Strana 9
et ad faciendum universa et singula, sine quibus absolucio non poterit obtineri, et que nos ipsi faceremus, si presentes essemus, quantuma ad hoc eis administracionem generalem et liberalem tribuentes et promittentes, nos implere et firmum et ratum habere, quicquid per ipsos et eorum quemlibet ordinatum et procuratum fuerit in predictis et in quolibet pre- dictorum. Actumb et datum Prage anno domini MCCLXXXVIIoc II Ka- lendas Junii. Fol. 2, č. 11, též v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 119 (Emler RB. II č. 2524), v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 239 a v rk. mnichovském fol. 129—129" č. 82 a 83, též v rk. inšpruckém jest tento kus opsán dvakrát za sebou s nepatrnými změnami. Poněvadž druhý opis č. 11° jest správnější a datován, byl položen za základ a z ostat- ních uvedeny varianty. Datum MCCLXXXVIII jest zřejmá chyba písařská místo MCCLXXXVII, protože srovnáním tohoto kusu s č. 56 a 59, které jsou správně dato- vány, vidíme, že i tato listina padá do r. 1287. 12. Biskup Tobiáš ustanovuje mistra Tomáše de Ponte Curvo za svého generálního prokurátora při kurii. V Praze, (1287 květen—červen). Procuratorium. Nos Thobiasd dei gracia Pragensis episcopus universis presentes litteras inspecturis salutem in domino sempiternam. Universitati vestre fa- cimus tenore presencium manifestum, quod nos de consensu capituli nostri Pragensis discretum virum, magistrum Tho(mam)e de Ponte Curuo nostrum in curia Romana procuratorem constituimus generalem ad inpetrandum ab apostolica sede litteras iusticiam vel graciam continentes et ad contra- dicendum litteris contra nos in quolibet inpetrandis, ad eligendum judices et recusandum suspecciones et ad concordandum de eisdem et conve- niendum de loco et ad appellandum et appellacionem prosequendum et ad opponendum terminumf et defectus et excepciones quoslibet propo- nendum et probandum et ad cuncta alia et singula faciendum, que huius- modi negocii natura requirit et que in hiis de consuetudine Romane curie fuerint facienda (ratum et gratum habituri, quidquid per eundem nostrum nuncium in Romana curia actum et ordinatum fuerit in premissis omnibus et singulis premissorum)s. Inh cuius rei testimonium presentes conscribi a) ,quantum ad hoc, schází v In. 11a, doplněno dle In. 11, Mn. a Kap. K. — b) ,Actum ete. In. 11 a Mn. 82, též v Kap. J schází datování. — c) MCCLXXXVIII“ In. 11° a Mn. 83. — d) »Nos — episcopus schází v Kap. K. ,Nos Jo. Kap. J. — e) ,Tho.“ — In., �Thomam' Mn., „Tho de.. Kap. J. — f) ,crimina' Mn. — g) Doplněno dle Mn. h) ,In cuius — Prage' schází v Kap. K.
et ad faciendum universa et singula, sine quibus absolucio non poterit obtineri, et que nos ipsi faceremus, si presentes essemus, quantuma ad hoc eis administracionem generalem et liberalem tribuentes et promittentes, nos implere et firmum et ratum habere, quicquid per ipsos et eorum quemlibet ordinatum et procuratum fuerit in predictis et in quolibet pre- dictorum. Actumb et datum Prage anno domini MCCLXXXVIIoc II Ka- lendas Junii. Fol. 2, č. 11, též v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 119 (Emler RB. II č. 2524), v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 239 a v rk. mnichovském fol. 129—129" č. 82 a 83, též v rk. inšpruckém jest tento kus opsán dvakrát za sebou s nepatrnými změnami. Poněvadž druhý opis č. 11° jest správnější a datován, byl položen za základ a z ostat- ních uvedeny varianty. Datum MCCLXXXVIII jest zřejmá chyba písařská místo MCCLXXXVII, protože srovnáním tohoto kusu s č. 56 a 59, které jsou správně dato- vány, vidíme, že i tato listina padá do r. 1287. 12. Biskup Tobiáš ustanovuje mistra Tomáše de Ponte Curvo za svého generálního prokurátora při kurii. V Praze, (1287 květen—červen). Procuratorium. Nos Thobiasd dei gracia Pragensis episcopus universis presentes litteras inspecturis salutem in domino sempiternam. Universitati vestre fa- cimus tenore presencium manifestum, quod nos de consensu capituli nostri Pragensis discretum virum, magistrum Tho(mam)e de Ponte Curuo nostrum in curia Romana procuratorem constituimus generalem ad inpetrandum ab apostolica sede litteras iusticiam vel graciam continentes et ad contra- dicendum litteris contra nos in quolibet inpetrandis, ad eligendum judices et recusandum suspecciones et ad concordandum de eisdem et conve- niendum de loco et ad appellandum et appellacionem prosequendum et ad opponendum terminumf et defectus et excepciones quoslibet propo- nendum et probandum et ad cuncta alia et singula faciendum, que huius- modi negocii natura requirit et que in hiis de consuetudine Romane curie fuerint facienda (ratum et gratum habituri, quidquid per eundem nostrum nuncium in Romana curia actum et ordinatum fuerit in premissis omnibus et singulis premissorum)s. Inh cuius rei testimonium presentes conscribi a) ,quantum ad hoc, schází v In. 11a, doplněno dle In. 11, Mn. a Kap. K. — b) ,Actum ete. In. 11 a Mn. 82, též v Kap. J schází datování. — c) MCCLXXXVIII“ In. 11° a Mn. 83. — d) »Nos — episcopus schází v Kap. K. ,Nos Jo. Kap. J. — e) ,Tho.“ — In., �Thomam' Mn., „Tho de.. Kap. J. — f) ,crimina' Mn. — g) Doplněno dle Mn. h) ,In cuius — Prage' schází v Kap. K.
Strana 10
10 et eas tam nostro quam capituli nostri Pragensis sigilli[s] fecimus robo- rari. Actum et datum Prage. Fol. 2 č. 12, též v rk. kapituly Pražské K 33 f. 119 (Emler RB. II. č. 2523), v mnichovském rk. fol. 129 č. 84 a v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 239. Pravdě podobně pochází listina tato z téhož data jako č. 11, s určitostí to však tvrditi nelze, rozdíl několika dní není vyloučen. 13. Biskup Tobiáš dovoluje knězi H., faráři v Neustupově a kaplanu probošta Vyšehradského P(etra), dlíti rok mimo faru. V Praze, (1279—1288). Episcopus dat plebano licenciam per annum alias a sua ecclesia (absentandi)a. Nos Th(obias)b dei gracia Pragensis episcopus notum esse volumus universis presentes litteras inspecturis, quod nos honesto viro H. presbitero, rectori ecclesie in Nostupow 1) nostre diocesis, venerabilis viri domini P(etri)" prepositi Wysegradensis ecclesie capellano, exhibitori presencium, cui presbiteratus et omnes alios inferiores ordines tam sacros quam minores, servatis intersticiis temporum, per manus imposicionem rite contulimus in Pragensi ecclesia nostra spiritus sancti gracia invocata, ut ipse in predicta ecclesia sua per unius anni spacium per vicarium ydoneum deservire valeat, se ab ipsa ex quadam causa, racionabiliter atque vere" coram nobis proposita et probata, in iam dicta dyocesi nostra et extra eam, ubicunque ei expedire videbitur, absentando, auctoritate qua fungimur sibi favorabiliter indulgemus, de bone accionis sue meritis et conversacione sua honesta perhibentes ei bona fide testimonium per presentes, proviso, quod premissa de Nostupowe ecclesiaf medio tempore debitis non fraudetur obsequiis et animarum cura ibidem nullatenus negligatur. Datum Prage. Fol. 2° č. 13, též v mnichovském rk. fol. 129 č. 85, (Tadra, Věstník spol. nauk 1889, st. 117 č. XXXIII) a v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 237. Chronologické meze dány jsou rokem, kdy biskup Tobiáš nastoupil a rokem, do něhož Petr byl proboštem Vyšehradským. Tedy 1279—1288. 1) Neustupov v okr. Votickém. a) Doplněno dle Kap. J. — b) ,Jo‘ Kap. J. — c) Schází v Kap. J. — d) ,P“ In. i Kap. J, ,Petri Mn. — e) ,vera' In. i Mn., schází v Kap. J. — f) „premissam ... eccle- siam In., ,premissa... ecclesia Mn.
10 et eas tam nostro quam capituli nostri Pragensis sigilli[s] fecimus robo- rari. Actum et datum Prage. Fol. 2 č. 12, též v rk. kapituly Pražské K 33 f. 119 (Emler RB. II. č. 2523), v mnichovském rk. fol. 129 č. 84 a v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 239. Pravdě podobně pochází listina tato z téhož data jako č. 11, s určitostí to však tvrditi nelze, rozdíl několika dní není vyloučen. 13. Biskup Tobiáš dovoluje knězi H., faráři v Neustupově a kaplanu probošta Vyšehradského P(etra), dlíti rok mimo faru. V Praze, (1279—1288). Episcopus dat plebano licenciam per annum alias a sua ecclesia (absentandi)a. Nos Th(obias)b dei gracia Pragensis episcopus notum esse volumus universis presentes litteras inspecturis, quod nos honesto viro H. presbitero, rectori ecclesie in Nostupow 1) nostre diocesis, venerabilis viri domini P(etri)" prepositi Wysegradensis ecclesie capellano, exhibitori presencium, cui presbiteratus et omnes alios inferiores ordines tam sacros quam minores, servatis intersticiis temporum, per manus imposicionem rite contulimus in Pragensi ecclesia nostra spiritus sancti gracia invocata, ut ipse in predicta ecclesia sua per unius anni spacium per vicarium ydoneum deservire valeat, se ab ipsa ex quadam causa, racionabiliter atque vere" coram nobis proposita et probata, in iam dicta dyocesi nostra et extra eam, ubicunque ei expedire videbitur, absentando, auctoritate qua fungimur sibi favorabiliter indulgemus, de bone accionis sue meritis et conversacione sua honesta perhibentes ei bona fide testimonium per presentes, proviso, quod premissa de Nostupowe ecclesiaf medio tempore debitis non fraudetur obsequiis et animarum cura ibidem nullatenus negligatur. Datum Prage. Fol. 2° č. 13, též v mnichovském rk. fol. 129 č. 85, (Tadra, Věstník spol. nauk 1889, st. 117 č. XXXIII) a v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 237. Chronologické meze dány jsou rokem, kdy biskup Tobiáš nastoupil a rokem, do něhož Petr byl proboštem Vyšehradským. Tedy 1279—1288. 1) Neustupov v okr. Votickém. a) Doplněno dle Kap. J. — b) ,Jo‘ Kap. J. — c) Schází v Kap. J. — d) ,P“ In. i Kap. J, ,Petri Mn. — e) ,vera' In. i Mn., schází v Kap. J. — f) „premissam ... eccle- siam In., ,premissa... ecclesia Mn.
Strana 11
11 14. Biskup Tobiáš žádá poustevníky sv. Augustina na provinciální kapitule u Mohuče, aby do svých modliteb pojali krále, královnu a církev českou. (1287 brzy po 4 červenci). Episcopus commendat regem et reginam, se et suos subditos in oraciones fratrum. Venerabilibus viris sincere in Christo dilectis fratri priori provinciali et universis fratribus Heremitarum ordinis sancti Augustini aput Magun- ciam in suo provinciali capitulo constitutis Th(obias)a dei gracia Pragensis episcopus salutem et sinceram in domino caritatem. De vestre honestatis providencia gerentesb confidenciam specialem, venerande paternitatis vestre collegio precordialem dominum nostrum dominum W(enceslaum) inclitum regem Boemie et marchionem Moravie ac serenissimam dominam nostram, dominam G(utam) excellentissimam reginam Boemie et marchionissam Moravie, coniugem eius in regnumd et coniugalem cohabitacionem ipsius favente divina gracia feliciter iam traductam, nosque et ecclesiam nostram cum clero et populo nobis credito, uberrimo ac sincero recommandantes affectu, petimus humiliter et devote, quatenus eosdem regem et reginam, nos et ecclesiam nostram cum prefatis subditis nostris in sanctissimarum vestrarum oracionum suffragia clementer suscipere dignemini, sicut de vestra confidimus plenius pietate, scientes, quod hoc aput vos et totum venerabilem ac sanctissimum ordinem vestrum, quantum possumus, affectuo- sissime curabimus promereri. Datum etc. Fol. 2' č. 14, též v rukopise kapituly Pražské K 33 (Emler RB. II č. 2723), v ru- kopise téže kapituly J 40b fol. 245' a v rukopise mnichovském fol. 129 č. 86. Slova tohoto listu »coniugem eius, in regnum et coniugalem cohabitationem ipsius favente divina gracia feliciter iam traductam« prozrazují ještě dojem radosti nad nedávným příchodem královny Guty do Čech. Proto položení listu brzy po 4 červenci 1287. a) Jo‘ Kap. J. — b) generantes In. — c) ,Gutam Kap. J. — d) ,in regiam coningalem' Kap. K.
11 14. Biskup Tobiáš žádá poustevníky sv. Augustina na provinciální kapitule u Mohuče, aby do svých modliteb pojali krále, královnu a církev českou. (1287 brzy po 4 červenci). Episcopus commendat regem et reginam, se et suos subditos in oraciones fratrum. Venerabilibus viris sincere in Christo dilectis fratri priori provinciali et universis fratribus Heremitarum ordinis sancti Augustini aput Magun- ciam in suo provinciali capitulo constitutis Th(obias)a dei gracia Pragensis episcopus salutem et sinceram in domino caritatem. De vestre honestatis providencia gerentesb confidenciam specialem, venerande paternitatis vestre collegio precordialem dominum nostrum dominum W(enceslaum) inclitum regem Boemie et marchionem Moravie ac serenissimam dominam nostram, dominam G(utam) excellentissimam reginam Boemie et marchionissam Moravie, coniugem eius in regnumd et coniugalem cohabitacionem ipsius favente divina gracia feliciter iam traductam, nosque et ecclesiam nostram cum clero et populo nobis credito, uberrimo ac sincero recommandantes affectu, petimus humiliter et devote, quatenus eosdem regem et reginam, nos et ecclesiam nostram cum prefatis subditis nostris in sanctissimarum vestrarum oracionum suffragia clementer suscipere dignemini, sicut de vestra confidimus plenius pietate, scientes, quod hoc aput vos et totum venerabilem ac sanctissimum ordinem vestrum, quantum possumus, affectuo- sissime curabimus promereri. Datum etc. Fol. 2' č. 14, též v rukopise kapituly Pražské K 33 (Emler RB. II č. 2723), v ru- kopise téže kapituly J 40b fol. 245' a v rukopise mnichovském fol. 129 č. 86. Slova tohoto listu »coniugem eius, in regnum et coniugalem cohabitationem ipsius favente divina gracia feliciter iam traductam« prozrazují ještě dojem radosti nad nedávným příchodem královny Guty do Čech. Proto položení listu brzy po 4 červenci 1287. a) Jo‘ Kap. J. — b) generantes In. — c) ,Gutam Kap. J. — d) ,in regiam coningalem' Kap. K.
Strana 12
12 15. Pražský probošt Oldřich a probošt v Sadské Jan vynášejí rozsudek jakožto rozhodčí ve sporu biskupa Tobiáše s arcijáhnem Bílinským Havlem, vedoucím svou při před opatem kláštera Škotského ve Vídni, jejž ustanovila kurie, aby provedl restituci statků arcijáhnovi Havlovi odňatých. V Praze, 1287 květen 24. Instrumentum pacis ordinande. Nos miseracione divina Vl(ricus)a Pragensis et magister Jo(hannes)b Saccensis ecclesiarum prepositi, arbitri sive arbitratores seu amicabiles compositores electi et assumpti ab honorabilibus viris, videlicet magistro G(allo) archidyacono Belinensi ex una parte ac Ra(potone)d doctore decretorum, Pragensis et Wyssegradensis ecclesiarum canonico, procuratore reverendi in Christo patris et domini nostri domini Th(obie)e dei gracia Pragensis episcopi, nomine et vice ac pro parte eiusdemf domini nostri ex altera super lite et causa componenda et sopienda, quam idem magister G(allus)s dicto domino nostro Pragensi movebat coram venerabili viro do- mino abbate Scotorum de Wyennah, iudice a sedei apostolica delegato, super facienda sibi restitucione quorundam bonorum, decime ac census, pertinencium, ut dicebat, ad archidyaconatum suum Belinensem et ecclesiam suam sancti Adalberti in Hra(dek) i1) et ad prebendam sancti Egidii Pra- gensis, sibik ablatorum, ut asserebat, per predictum dominum nostrum. Cognita autem intencione utriusque partis, inquisitis (cause) meritis' et ve- ritate prout melius potuimus indagata, consideratism etiam circumstanciis quibuslibet et personarum ac negocii qualitate inspecta, deliberacione pre- habita diligenti et comunicaton consilio sapientum, cupientes litem huius- modi extinguere et controversie finem imponere ac predictum magistrum G(allum) in graciam prefacti pontificis et statum suum in melius reformare, auctoritate° nobis concessa in hiis scriptis diffinitive pronunciamus, sta- tuimus et laudamus, ut ante omnia idem dominus noster eidem magistro G(allo) graciam et favorem suum restituat sitque sibi graciosus dominus et idem magister G(allus) eidem domino nostro ac suo, sicut decet, sit devotus de cetero et subditusp. Et licet sciamus indubitanter eundem dominum nostrum debere facere a se ipso, tamen ex superhabundanti a) ,Vl' In., �Vlricus‘ Mn. — b) ,mag. Jo‘ In., Johannes‘ Mn, ,mag. G. decanus et Jo‘ Kap. J. — c) ,G In., ,Gallo‘ Mn., ,S. archid. ex una‘ Kap. J. — d) ,Ra‘ In., ,Rapotone‘ Mn. — e) Jo‘ Kap. J — f) ,eius‘ In., ,eiusdem‘ Mn. — g) ,G In., ,Gallus" Mn., i v následujících případech má In. jen G., kdežto Mn. celé jméno, „S' Kap. J zde i doleji. — h) Schází v Kap. J. — i) ,sedete In., sede“ ostatní rk. — j) Hra‘ In., „Hradek' Mn, ,s. Al. in‘ Kap. J. — k) ,super In., Mn. i Kap. J. ,sibi Kap. K. — l) ,cause et meritis' Mn. — m) ,consideras In., ,consideratis Mn. — n) ,canonico‘ In., comunicato‘ Mn. i Kap. J. — 0) ,aut caritate' In., ,auctoritate' Mn. i Kap K. — p) ,subiectus' Mn. i oba Kap.
12 15. Pražský probošt Oldřich a probošt v Sadské Jan vynášejí rozsudek jakožto rozhodčí ve sporu biskupa Tobiáše s arcijáhnem Bílinským Havlem, vedoucím svou při před opatem kláštera Škotského ve Vídni, jejž ustanovila kurie, aby provedl restituci statků arcijáhnovi Havlovi odňatých. V Praze, 1287 květen 24. Instrumentum pacis ordinande. Nos miseracione divina Vl(ricus)a Pragensis et magister Jo(hannes)b Saccensis ecclesiarum prepositi, arbitri sive arbitratores seu amicabiles compositores electi et assumpti ab honorabilibus viris, videlicet magistro G(allo) archidyacono Belinensi ex una parte ac Ra(potone)d doctore decretorum, Pragensis et Wyssegradensis ecclesiarum canonico, procuratore reverendi in Christo patris et domini nostri domini Th(obie)e dei gracia Pragensis episcopi, nomine et vice ac pro parte eiusdemf domini nostri ex altera super lite et causa componenda et sopienda, quam idem magister G(allus)s dicto domino nostro Pragensi movebat coram venerabili viro do- mino abbate Scotorum de Wyennah, iudice a sedei apostolica delegato, super facienda sibi restitucione quorundam bonorum, decime ac census, pertinencium, ut dicebat, ad archidyaconatum suum Belinensem et ecclesiam suam sancti Adalberti in Hra(dek) i1) et ad prebendam sancti Egidii Pra- gensis, sibik ablatorum, ut asserebat, per predictum dominum nostrum. Cognita autem intencione utriusque partis, inquisitis (cause) meritis' et ve- ritate prout melius potuimus indagata, consideratism etiam circumstanciis quibuslibet et personarum ac negocii qualitate inspecta, deliberacione pre- habita diligenti et comunicaton consilio sapientum, cupientes litem huius- modi extinguere et controversie finem imponere ac predictum magistrum G(allum) in graciam prefacti pontificis et statum suum in melius reformare, auctoritate° nobis concessa in hiis scriptis diffinitive pronunciamus, sta- tuimus et laudamus, ut ante omnia idem dominus noster eidem magistro G(allo) graciam et favorem suum restituat sitque sibi graciosus dominus et idem magister G(allus) eidem domino nostro ac suo, sicut decet, sit devotus de cetero et subditusp. Et licet sciamus indubitanter eundem dominum nostrum debere facere a se ipso, tamen ex superhabundanti a) ,Vl' In., �Vlricus‘ Mn. — b) ,mag. Jo‘ In., Johannes‘ Mn, ,mag. G. decanus et Jo‘ Kap. J. — c) ,G In., ,Gallo‘ Mn., ,S. archid. ex una‘ Kap. J. — d) ,Ra‘ In., ,Rapotone‘ Mn. — e) Jo‘ Kap. J — f) ,eius‘ In., ,eiusdem‘ Mn. — g) ,G In., ,Gallus" Mn., i v následujících případech má In. jen G., kdežto Mn. celé jméno, „S' Kap. J zde i doleji. — h) Schází v Kap. J. — i) ,sedete In., sede“ ostatní rk. — j) Hra‘ In., „Hradek' Mn, ,s. Al. in‘ Kap. J. — k) ,super In., Mn. i Kap. J. ,sibi Kap. K. — l) ,cause et meritis' Mn. — m) ,consideras In., ,consideratis Mn. — n) ,canonico‘ In., comunicato‘ Mn. i Kap. J. — 0) ,aut caritate' In., ,auctoritate' Mn. i Kap K. — p) ,subiectus' Mn. i oba Kap.
Strana 13
13 addicimus, ut idem dominus noster prohibeat et disponat omnino, ut nullus amicorum suorum eidem magistro G(allo) propter discordiam litis iam finite gravis esse debeat aut noxius vel molestus. Post hec autem sta- tuimus, ut idem dominus noster provideata et ordinet cum effectu, ut idem magister G(allus) decimam census de villa episcopali Wtelmab 2) ad archidyaconatum suum spectantem Belinensem de cetero libere possideat ab ipso domino episcopo aut ab alio quocunque possessore, qui ab eodem domino episcopo villam tenebit eandem. Insuper disponat et ordinet idem dominus noster, ut idem magister G(allus) curiame dictam in (Somezich)d3) spectantem ad ecclesiam suam sancti Adalbertie in Hra(dek)f rehabeat et retineat sine impedimento suorum pacifice et quiete. Ad hec volumus, ut idem magister G(allus) eiusdem domini nostri gracia disponente reducatur in possessionem iuris recipiendi dimidie- tatem episcopalium decimarum de archidiaconatu (Horsowiensi)g, per- tinencium, ut asserit idem magister G(allus), ad prefatam ecclesiam sancti Adalberti in H(radek)), questione proprietatis super hiis episcopalibus decimis dicto domino nostro libere reservata. Preterea statuimus, ut idem dominus noster eundem magistrum G(allum) in omnibus beneficiis suis ecclesiasticis et in prebenda sancti Egidii Pragensis foveat et sine ordine iuris nichil faciat aut a suis paciatur fieri contra ipsum. Finaliter adicimus, ut idem dominus noster in signum restitute gracie et favoris decem marchas argenti puri eidem magistro G(allo) superaddere teneatur infra XIIII dierum spacium, computandorum a requisicione eiusdem magistri G(alli), persolvendas Prage ad manus eiusdem magistri G(alli) vel cui ipse commiserit per litteras, quas miserit sub suo sigillo et predicti domini abbatis Scotorum de Wy(enna), ut huiusmodi auxilio idem magister G(allus) se de Wienna facilius valeat expedire, assignaturus domino nostro episcopo vel nobis tempore solucionis pecunie litteras sedis apostolice, quas obtinuit super questione predicta. Hec igitur omnia et singula statuimus et arbitramur rata et firma et semper persistere in- convulsa, adicientes in hiis scriptis penam LX marcarum argenti (puri) quam apponimus et apponere possumus ex potestate plenaria, quam nobis (partes) tribuerunt, obligantes se firmiter (ad)m penam quamlibet per nos in promulgacione nostri arbitrii apponendam pro violacione omnium et quorumlibet statuendorum et nunc statutorum pern nos" omnino, sicut (in) instrumento supradicto exinde confecto nobisqueq a partibus tradito et a) ,prevideat' In., provideat Mn i Kap. K. — b) ,Wterima‘ In., ,Wtelma Mn., W Kap. J. — c) ,curiam — ut idem mag.“ schází v Kap K. — d) Doplněno dle Mn. — e) ,Al. Kap. J. — f) ,Hra‘ In., ,Hradek‘ Mn.,... Kap. J. — g) Doplněno dle Mn. — h) ,H‘ In., Hradek‘ Mn., schází v Kap. J. — i) ,specialibus In., ,episcopalibus“ Mn. — j) ,Wy‘ In., Wyenna“ oba Kap. i Mn. — k) Doplněno dle Mn. — 1) Doplněno dle Mn. a obou Kap. — m) Doplněno dle Kap. K. — n) Odtud až do konce schází — v Kap. K. — o) ,nos staturos‘ In., »nos subituros‘ Mn. — p) ,se In., ,sicut' Mn. q) ,vobis' In., ,nobisque‘ Mn.
13 addicimus, ut idem dominus noster prohibeat et disponat omnino, ut nullus amicorum suorum eidem magistro G(allo) propter discordiam litis iam finite gravis esse debeat aut noxius vel molestus. Post hec autem sta- tuimus, ut idem dominus noster provideata et ordinet cum effectu, ut idem magister G(allus) decimam census de villa episcopali Wtelmab 2) ad archidyaconatum suum spectantem Belinensem de cetero libere possideat ab ipso domino episcopo aut ab alio quocunque possessore, qui ab eodem domino episcopo villam tenebit eandem. Insuper disponat et ordinet idem dominus noster, ut idem magister G(allus) curiame dictam in (Somezich)d3) spectantem ad ecclesiam suam sancti Adalbertie in Hra(dek)f rehabeat et retineat sine impedimento suorum pacifice et quiete. Ad hec volumus, ut idem magister G(allus) eiusdem domini nostri gracia disponente reducatur in possessionem iuris recipiendi dimidie- tatem episcopalium decimarum de archidiaconatu (Horsowiensi)g, per- tinencium, ut asserit idem magister G(allus), ad prefatam ecclesiam sancti Adalberti in H(radek)), questione proprietatis super hiis episcopalibus decimis dicto domino nostro libere reservata. Preterea statuimus, ut idem dominus noster eundem magistrum G(allum) in omnibus beneficiis suis ecclesiasticis et in prebenda sancti Egidii Pragensis foveat et sine ordine iuris nichil faciat aut a suis paciatur fieri contra ipsum. Finaliter adicimus, ut idem dominus noster in signum restitute gracie et favoris decem marchas argenti puri eidem magistro G(allo) superaddere teneatur infra XIIII dierum spacium, computandorum a requisicione eiusdem magistri G(alli), persolvendas Prage ad manus eiusdem magistri G(alli) vel cui ipse commiserit per litteras, quas miserit sub suo sigillo et predicti domini abbatis Scotorum de Wy(enna), ut huiusmodi auxilio idem magister G(allus) se de Wienna facilius valeat expedire, assignaturus domino nostro episcopo vel nobis tempore solucionis pecunie litteras sedis apostolice, quas obtinuit super questione predicta. Hec igitur omnia et singula statuimus et arbitramur rata et firma et semper persistere in- convulsa, adicientes in hiis scriptis penam LX marcarum argenti (puri) quam apponimus et apponere possumus ex potestate plenaria, quam nobis (partes) tribuerunt, obligantes se firmiter (ad)m penam quamlibet per nos in promulgacione nostri arbitrii apponendam pro violacione omnium et quorumlibet statuendorum et nunc statutorum pern nos" omnino, sicut (in) instrumento supradicto exinde confecto nobisqueq a partibus tradito et a) ,prevideat' In., provideat Mn i Kap. K. — b) ,Wterima‘ In., ,Wtelma Mn., W Kap. J. — c) ,curiam — ut idem mag.“ schází v Kap K. — d) Doplněno dle Mn. — e) ,Al. Kap. J. — f) ,Hra‘ In., ,Hradek‘ Mn.,... Kap. J. — g) Doplněno dle Mn. — h) ,H‘ In., Hradek‘ Mn., schází v Kap. J. — i) ,specialibus In., ,episcopalibus“ Mn. — j) ,Wy‘ In., Wyenna“ oba Kap. i Mn. — k) Doplněno dle Mn. — 1) Doplněno dle Mn. a obou Kap. — m) Doplněno dle Kap. K. — n) Odtud až do konce schází — v Kap. K. — o) ,nos staturos‘ In., »nos subituros‘ Mn. — p) ,se In., ,sicut' Mn. q) ,vobis' In., ,nobisque‘ Mn.
Strana 14
14 transmisso sub protestacione et sigillo cum patentibus litteris venerabilisa viri predicti domini abbatis de Wi(enna)b, iudicis delegati, plenius et ex- pressius continetur. Volumus itaque et statuimus sub pena predicta, ut dominus noster predicta omnia et singula integraliter adimpleat ac idem magistere hiis contentus existat omnino, nullam super predictis moturus de cetero questionem. Alioquin pro violacione omnium predictorum et quorumlibet ex articulis notatis pena commitatur predicta et commissa, quociens contraventum fuerit aut factum, solvatur et nichilominus arbitrium in sua permaneat firmitate. In cuius rei testimonium nos Vl(ricus)d Pra- gensis prepositus presentes litteras nostro ac nos magister Jo(hannes) (prepositus)e Saccensis, quia sigillo proprio caruimus, sigillo domini decani Pragensis magistri G(regorii)f, que sigilla aput nos auctenticas reputantur, fecimus sigillari. Actum Prage anno domini MCCLXXXVIIh, nono Ka- lendas Junii, id est in vigilia Pentecostes presentibus hiis etc. Fol. 2' č. 15, též v rukopise kapituly Pražské K 33 f. 120 (Emler RB II č. 2525), v rk. téže kapituly J 40b fol. 274 a v mnichovském rk. fol. 130 č 87 (zkráceně Tadra, Věstník kr. čes. spol. nauk 1889 st. 87). Datování „Nono Kal. Julii, in vigilia Pente- costes“ je nemožné, patrně chyba písařská místo Junii, také rok 1288 mnichovského rk. jest nesprávný, kdežto rok 1287 má vigilii letnic 24 května, devátý to den před Ka- lendami měsíce června. 1) Nebylo možno určiti, o který Hrádek v Čechách se zde jedná. — 2) Vtelno vesnice biskupská v archidiakonátu Bilínském. — 3) Buďto Semošice (Semeschitz) patřivší k Horšovu Týnu, neb Semčice u Dobrovic. Pravdě podobněji však Semošice, o něž biskup, jemuž patřil Horšův Týn, snadno se mohl dostat do sporu. 16. Oldřich probošt Pražský a Jan probošt v Sadské přijímají úřad rozhodčích ve sporu biskupa Tobiáše s arcijáhnem Bilínským Havlem. (1287 květen). Ad idem. Notum sit omnibus universis presentes litteras inspecturis, quod nos W(lricus) miseracione divina Pragensis et magister Jo(hannes) Saccensis ecclesiarum prepositi litteras reverendi viri domini abbatis Scotorum in Wi(enna)k recepimus sub hac forma etc. Nos igitur cupientes odiosam litium discordiam' amputare, compacientes etiam laboribus et expensis, labores huiusmodi ad sopiendum lites predictarum personarum recepimus spontanea voluntate. Fol. 3, č. 16, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 275. Vztahuje se k před- cházejícímu. a) ,wien‘ In. — b) ,Wi‘ In, Wienna‘ Mn. — c) magister g. Mn. — d) ,Vl In., „Wlricus‘ Mn. — e) Doplněno dle Mn. — f) G In, ,Gregorii Mn. — g) ,auctencia‘ In. „autentica' Mn. i Kap. J. — h) MCCLXXXVIII° Mn. — i) Julii nesprávně v In. i Mn. Datování schází v Kap. J. — j) „Vl Kap. J. — k) ,Wiena' Kap. J. — 1) litem et discordiam‘ Kap. J.
14 transmisso sub protestacione et sigillo cum patentibus litteris venerabilisa viri predicti domini abbatis de Wi(enna)b, iudicis delegati, plenius et ex- pressius continetur. Volumus itaque et statuimus sub pena predicta, ut dominus noster predicta omnia et singula integraliter adimpleat ac idem magistere hiis contentus existat omnino, nullam super predictis moturus de cetero questionem. Alioquin pro violacione omnium predictorum et quorumlibet ex articulis notatis pena commitatur predicta et commissa, quociens contraventum fuerit aut factum, solvatur et nichilominus arbitrium in sua permaneat firmitate. In cuius rei testimonium nos Vl(ricus)d Pra- gensis prepositus presentes litteras nostro ac nos magister Jo(hannes) (prepositus)e Saccensis, quia sigillo proprio caruimus, sigillo domini decani Pragensis magistri G(regorii)f, que sigilla aput nos auctenticas reputantur, fecimus sigillari. Actum Prage anno domini MCCLXXXVIIh, nono Ka- lendas Junii, id est in vigilia Pentecostes presentibus hiis etc. Fol. 2' č. 15, též v rukopise kapituly Pražské K 33 f. 120 (Emler RB II č. 2525), v rk. téže kapituly J 40b fol. 274 a v mnichovském rk. fol. 130 č 87 (zkráceně Tadra, Věstník kr. čes. spol. nauk 1889 st. 87). Datování „Nono Kal. Julii, in vigilia Pente- costes“ je nemožné, patrně chyba písařská místo Junii, také rok 1288 mnichovského rk. jest nesprávný, kdežto rok 1287 má vigilii letnic 24 května, devátý to den před Ka- lendami měsíce června. 1) Nebylo možno určiti, o který Hrádek v Čechách se zde jedná. — 2) Vtelno vesnice biskupská v archidiakonátu Bilínském. — 3) Buďto Semošice (Semeschitz) patřivší k Horšovu Týnu, neb Semčice u Dobrovic. Pravdě podobněji však Semošice, o něž biskup, jemuž patřil Horšův Týn, snadno se mohl dostat do sporu. 16. Oldřich probošt Pražský a Jan probošt v Sadské přijímají úřad rozhodčích ve sporu biskupa Tobiáše s arcijáhnem Bilínským Havlem. (1287 květen). Ad idem. Notum sit omnibus universis presentes litteras inspecturis, quod nos W(lricus) miseracione divina Pragensis et magister Jo(hannes) Saccensis ecclesiarum prepositi litteras reverendi viri domini abbatis Scotorum in Wi(enna)k recepimus sub hac forma etc. Nos igitur cupientes odiosam litium discordiam' amputare, compacientes etiam laboribus et expensis, labores huiusmodi ad sopiendum lites predictarum personarum recepimus spontanea voluntate. Fol. 3, č. 16, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 275. Vztahuje se k před- cházejícímu. a) ,wien‘ In. — b) ,Wi‘ In, Wienna‘ Mn. — c) magister g. Mn. — d) ,Vl In., „Wlricus‘ Mn. — e) Doplněno dle Mn. — f) G In, ,Gregorii Mn. — g) ,auctencia‘ In. „autentica' Mn. i Kap. J. — h) MCCLXXXVIII° Mn. — i) Julii nesprávně v In. i Mn. Datování schází v Kap. J. — j) „Vl Kap. J. — k) ,Wiena' Kap. J. — 1) litem et discordiam‘ Kap. J.
Strana 15
15 17. Biskup Tobiáš uděluje odpustky těm, kteří putují ku chrámu p. Marie v Košicích, vsi to pana Magna z Mlekovic. (1287)? Littera indulgencie. Th(obias)a dei gracia Pragensis episcopus universis Christi fidelibus per Pragensem civitatem et dyocesim constitutis salutem in domino sem- piternam. Loca sanctorum omnium sunt pia et promta devocione a Christi fidelibus veneranda, ut dum dei honoramus amicos, ipsi nos amabiles deo reddant, quod, que peccata nostra prepediunt, aput ipsum eorum mere- amur“ intercessionibus obtinere. Cupientes igitur, ut ecclesia sancte Marie virginis pie in Cosichd 1) villa nobilis viri Magni de (Mlekouicz)e 2) militis, congruis honoribus frequentetur, omnibus (vobis)f vere penitentibus et confessis, qui ad eandem ecclesiam sancte Marie virginis gloriose in anni- versario die dedicacionis ipsius et in festivitatibus iamdicte gloriose virginis et omnium sanctorum nec non in nativitate domini, resurreccione (et ascensione, in adventu spiritus sancti paracliti)g causa devocionis accesseritish annuatim, XL dies iniuncte penitencie misericorditer relaxamus. Fol. 3 č. 17, též v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 121 (Emler RB. II č. 2534), v mnichovském rk. fol. 128 č. 73. a v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 227. Všechna datovaná předcházející a 3 následující udělení odpustků pocházejí z r. 1287. Jest tedy velmi pravdě podobno, že i tato listina patří mezi hojné církevní milosti tohoto roku. 1) Košice u Kutné Hory dle kostela p. Marie. — 2) Mlekovice u Kouřimi. 18. Arnold biskup Bamberský udílí odpustky všem, kteří putují ke chrámům panny Marie, sv. Jakuba a sv. Krištofa v Týně nad Vltavou 1) aneb tyto chrámy podporují almužnou. (1287). Littera indulgencie. Arnoldus dei gracia Bambergensis episcopus universis Christi fidelibus (per) Pragensem civitatem et dyocesim constitutis salutem in domino sempiternam. Devocionis vestre zelum quasi quibusdam illeccionis mune- ribus, indulgenciisi videlicet et remissionibus ad eterne retribucionis premium obtinendum propensius excitari volentes,i omnibus vobis vere penitentibus et confessis, qui ad ecclesias sancte Marie virginis gloriose, a) ,Thomas‘ Kap. J. — b) ,impediunt‘ Kap. J. — c) ,merearum‘ In., ,mereamur" ostatní rk. — d) Schází v Kap. J. — e) ,Mlokouicz' Mn., ,.. In., ,magistri Petri de ta. lo.' Kap. J. — f) Doplněno dle Kap. J. — g) Doplněno dle Kap J., etc. In. — h) ,accenseritis‘ In., ,accesseritis‘ Kap. J. — i) in indulgenciis' In. — j) ,Devocionis — volentes' schází v Kap. K.
15 17. Biskup Tobiáš uděluje odpustky těm, kteří putují ku chrámu p. Marie v Košicích, vsi to pana Magna z Mlekovic. (1287)? Littera indulgencie. Th(obias)a dei gracia Pragensis episcopus universis Christi fidelibus per Pragensem civitatem et dyocesim constitutis salutem in domino sem- piternam. Loca sanctorum omnium sunt pia et promta devocione a Christi fidelibus veneranda, ut dum dei honoramus amicos, ipsi nos amabiles deo reddant, quod, que peccata nostra prepediunt, aput ipsum eorum mere- amur“ intercessionibus obtinere. Cupientes igitur, ut ecclesia sancte Marie virginis pie in Cosichd 1) villa nobilis viri Magni de (Mlekouicz)e 2) militis, congruis honoribus frequentetur, omnibus (vobis)f vere penitentibus et confessis, qui ad eandem ecclesiam sancte Marie virginis gloriose in anni- versario die dedicacionis ipsius et in festivitatibus iamdicte gloriose virginis et omnium sanctorum nec non in nativitate domini, resurreccione (et ascensione, in adventu spiritus sancti paracliti)g causa devocionis accesseritish annuatim, XL dies iniuncte penitencie misericorditer relaxamus. Fol. 3 č. 17, též v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 121 (Emler RB. II č. 2534), v mnichovském rk. fol. 128 č. 73. a v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 227. Všechna datovaná předcházející a 3 následující udělení odpustků pocházejí z r. 1287. Jest tedy velmi pravdě podobno, že i tato listina patří mezi hojné církevní milosti tohoto roku. 1) Košice u Kutné Hory dle kostela p. Marie. — 2) Mlekovice u Kouřimi. 18. Arnold biskup Bamberský udílí odpustky všem, kteří putují ke chrámům panny Marie, sv. Jakuba a sv. Krištofa v Týně nad Vltavou 1) aneb tyto chrámy podporují almužnou. (1287). Littera indulgencie. Arnoldus dei gracia Bambergensis episcopus universis Christi fidelibus (per) Pragensem civitatem et dyocesim constitutis salutem in domino sempiternam. Devocionis vestre zelum quasi quibusdam illeccionis mune- ribus, indulgenciisi videlicet et remissionibus ad eterne retribucionis premium obtinendum propensius excitari volentes,i omnibus vobis vere penitentibus et confessis, qui ad ecclesias sancte Marie virginis gloriose, a) ,Thomas‘ Kap. J. — b) ,impediunt‘ Kap. J. — c) ,merearum‘ In., ,mereamur" ostatní rk. — d) Schází v Kap. J. — e) ,Mlokouicz' Mn., ,.. In., ,magistri Petri de ta. lo.' Kap. J. — f) Doplněno dle Kap. J. — g) Doplněno dle Kap J., etc. In. — h) ,accenseritis‘ In., ,accesseritis‘ Kap. J. — i) in indulgenciis' In. — j) ,Devocionis — volentes' schází v Kap. K.
Strana 16
16 sancti Ja(cobi) apostoli et sancti Christofori martiris, sitas in Thin opido forensi episcopatus Pragensis, in anniversariis diebus dedicacionum eccle- siarum ipsarum et singulorum altarium, que continentur, et in festivitatibus predicte Marie virginis, sancti Ja(cobi apostoli)a et sancti Christoforib (s. Tyrsi, s. Stanislai, s. Nicolai, s. Procopii necnon s. crucis, s. Michaelis archan- geli et s. Blasii martiris ac s. Margarete, Katerine, undecim millium virginum ac s. Elisabeth) causa€ devocionis accesseritis annuatim, aut de bonis a deo vobis collatis in subsidium earundem ecclesiarum, que multipliciter Christi fideliumd elemosinis indigent confoveri, manum porrexeritis adiu- tricem, XL dies criminalium et annum peccatorum venialium iniuncte pe- nitencie, dummodo hoc venerabilis frater noster dominus Th(obias) dei gracia Pragensis episcopus, loci dyocesanus, ratum haberee voluerit', miseri- corditer relaxamus, presentibus in perpetuum duraturis. Datum etc. Fol. 3 č. 18, též v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 121 (Emler RB. II. č. 2542) a v mnichovském rk. fol. 128 č. 74 (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 86). Srovnáme-li kus tento s čís. 1, vidíme, že jde o touž věc. Zde připojuje biskup Arnold své od- pustky k odpustkům biskupa Tobiáše. Patrně pochází listina tato z r. 1287. 1) Sr. pozn. 1. v č. 1. 19. Biskup Tobiáš potvrzuje odpustky Romana biskupa Crojského, Egidia Turti- bulánského, Tomáše Acerrského, Valdebruna Avlonského a Leotheria Verulán- ského, dané všem, kteří kapli královskou na hradě Pražském za určitých podmínek navštiví. (1287). Littera indulgencie. Th(obias)g dei gracia Pragensis episcopus universis Christi fidelibus per Pragensem civitatem et dyocesim constitutis salutem in domino sem- piternam. Devocionem vestram etc. quasi per merita salubriter ad premia invitare volentes, ut salutis animarum vestrarum propensius augeatur effectus ad vite eterne gaudia promerenda, venerabilium in Christo patrum fratris Romani Crohensis,h 1) Egidii Turtibulanensis, 2) Thome Accerarum, (Waltebruni Avlonensis) et Leotherii Verulani dominorum episcoporum indulgencias, quas quilibet ipsorum omnibus vobis vere penitentibus et confessis, qui ad capellam regiam in castro Pragensi sitam in festis sub- scriptis, scilicet in nativitate domini, in resurreccione et ascensione, in adventu spiritus sancti, in dedicacione predicte capelle et singulorum alta- a) ,s. Ja.' In., Jac. ap. Mn. i Kap. K. — b) ,et aliorum sanctorum' In., jména svatých doplněna z Mn. — c),cum In., ,causa' Kap. K. — d) ,fideli ve všech rk. — e) ,hinc' In., ,habere‘ Mn. — f) ,voluerint‘ In., ,voluerit' Mn. — g) ,A‘ Kap. J. — h) Erothensis‘ 1n., ,Erohensis Mn., ,Romani, Egidii, Thome' etc. Kap. J. — i) ,Turti- bergensis' In., „Turtiburensis' Mn., „Turbergensis' Kap. K. — j) Doplněno dle Mn., kde Auelinensis'.
16 sancti Ja(cobi) apostoli et sancti Christofori martiris, sitas in Thin opido forensi episcopatus Pragensis, in anniversariis diebus dedicacionum eccle- siarum ipsarum et singulorum altarium, que continentur, et in festivitatibus predicte Marie virginis, sancti Ja(cobi apostoli)a et sancti Christoforib (s. Tyrsi, s. Stanislai, s. Nicolai, s. Procopii necnon s. crucis, s. Michaelis archan- geli et s. Blasii martiris ac s. Margarete, Katerine, undecim millium virginum ac s. Elisabeth) causa€ devocionis accesseritis annuatim, aut de bonis a deo vobis collatis in subsidium earundem ecclesiarum, que multipliciter Christi fideliumd elemosinis indigent confoveri, manum porrexeritis adiu- tricem, XL dies criminalium et annum peccatorum venialium iniuncte pe- nitencie, dummodo hoc venerabilis frater noster dominus Th(obias) dei gracia Pragensis episcopus, loci dyocesanus, ratum haberee voluerit', miseri- corditer relaxamus, presentibus in perpetuum duraturis. Datum etc. Fol. 3 č. 18, též v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 121 (Emler RB. II. č. 2542) a v mnichovském rk. fol. 128 č. 74 (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 86). Srovnáme-li kus tento s čís. 1, vidíme, že jde o touž věc. Zde připojuje biskup Arnold své od- pustky k odpustkům biskupa Tobiáše. Patrně pochází listina tato z r. 1287. 1) Sr. pozn. 1. v č. 1. 19. Biskup Tobiáš potvrzuje odpustky Romana biskupa Crojského, Egidia Turti- bulánského, Tomáše Acerrského, Valdebruna Avlonského a Leotheria Verulán- ského, dané všem, kteří kapli královskou na hradě Pražském za určitých podmínek navštiví. (1287). Littera indulgencie. Th(obias)g dei gracia Pragensis episcopus universis Christi fidelibus per Pragensem civitatem et dyocesim constitutis salutem in domino sem- piternam. Devocionem vestram etc. quasi per merita salubriter ad premia invitare volentes, ut salutis animarum vestrarum propensius augeatur effectus ad vite eterne gaudia promerenda, venerabilium in Christo patrum fratris Romani Crohensis,h 1) Egidii Turtibulanensis, 2) Thome Accerarum, (Waltebruni Avlonensis) et Leotherii Verulani dominorum episcoporum indulgencias, quas quilibet ipsorum omnibus vobis vere penitentibus et confessis, qui ad capellam regiam in castro Pragensi sitam in festis sub- scriptis, scilicet in nativitate domini, in resurreccione et ascensione, in adventu spiritus sancti, in dedicacione predicte capelle et singulorum alta- a) ,s. Ja.' In., Jac. ap. Mn. i Kap. K. — b) ,et aliorum sanctorum' In., jména svatých doplněna z Mn. — c),cum In., ,causa' Kap. K. — d) ,fideli ve všech rk. — e) ,hinc' In., ,habere‘ Mn. — f) ,voluerint‘ In., ,voluerit' Mn. — g) ,A‘ Kap. J. — h) Erothensis‘ 1n., ,Erohensis Mn., ,Romani, Egidii, Thome' etc. Kap. J. — i) ,Turti- bergensis' In., „Turtiburensis' Mn., „Turbergensis' Kap. K. — j) Doplněno dle Mn., kde Auelinensis'.
Strana 17
17 rium ibidem, in singulis festis beate Marie virginis ac beati Petri apostoli, (omnium sanctorum, beati Wencezllai martiris, beati Francisci martiris, beate Ka(terine) virginis, beati Ni(colai) episcopi)a atque per octavas festorum omnium predictorum causa devocionis accesseritis annuatim, vel qui cumb reverencia conveneritis ad capellam memoratam, quando dilectus in deo filius Adolphuss, capellanus regis Boemie seu rector eiusdem capelle, missam sollempnem ibidem celebraverit, autd predicaverit verbum dei, per XLe dies iniuncte penitencie misericorditer dinoscitur contulisse, prout in eorum litteris super hoc confectis, non viciatis, nec cancellatis, nec in aliqua parte sui abolitis, cum veris ipsorum sigillis, quas nos vidimus et legimus, ple- nius continetur, habentes gratas et ratas ac eas auctoritate qua fungimur confirmantes, XLf dies auctoritatis nostre huius remissionis gracie de iniuncta vobis penitencia liberaliter coniungendos vobis eciam vere peni- tentibus et contritis, convenientibus ad capellam predictam, sicut superius est expressum, in omnipotentis dei misericordia relaxamus. In cuius rei testimonium istud scriptum fieri fecimus et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum «ad idem, nisih permutacio est.) Fol. 3 č. 19, též v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 121 (Emler RB. II 2539), v mnichovském rk. f. 128 č. 75 a v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 229. Slova, kterými listina končí „Datum ad idem, nisi permutacio est“ jsou patrně poznámka notářova a nasvědčují, že kus tento opsán byl dle konceptu. Pro ustanovení terminu a quo je důležitý rok zvolení Tomáše biskupa Acerrského totiž 1286 a nastoupení Valdebruna biskupa Avlonského (v Epiru) v témž roce; též Aegidius biskup Turtibulánský a Roman Crojský se v tom roce vyskytují poprvé. Srovnáme-li s listinou touto udělení odpustků kostelu Olomouckému dané v Římě 1286 dub. 26 (Boczek V, 283), nalezneme tam vyjma Tomáše jména všech zde uvedených biskupů. Můžeme tedy téměř s jistotou tvrdit, že listina, která byla předlohou tomuto potvrzení Tobiá- šovu, pochází z téže doby, kdy biskupové tito byli v Římě shromážděni. Ovšem po- tvrzení Tobiášovo mohlo se poněkud opozdit a pochází pravděpodobně teprvé z r. 1287 jako č. předcházející a jako č. 1, 5 a 7 týkající se vesměs udělení odpustků. 1) Croen (Croja) biskupství v Epiru. — 2) Sufr. biskupství provincie Beneventum. 20. Biskup Tobiáš vyzývá věřící k návštěvě kaple královské na hradě Pražském a potvrzuje odpustky týchž biskupů dané za týchž okolností jako v listině předcházející. (1287). Littera indulgencie. Th(obias)i dei gracia etc. Vite perhennis gloria, qua mira benignitas conditoris omnium beatam coronat aciem civium supernorum, a redemptis a) ,Petri ap. cum beati sanctorum vener. martyrum atque“ atd. In. Správný text doplněn z Mn. a Kap. J. — b) ,quicunque In., ,quacunque Mn. — c) ,N° Kap. J. — d) ,nec autem predicaverimus‘ In., ,ne aut predicaverimus' Mn, ,nec non predicaverit" Kap. K., ,aut predicaverit‘ Kap. J. — e) „VL‘ Mn. — f) ,quod LX dies' In., XL dies Mn. i Kap. J. — g) ,convertendo‘ In., ,concedendo Kap. J. — h) Schází v Mn. i) H' Kap. J. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. 2
17 rium ibidem, in singulis festis beate Marie virginis ac beati Petri apostoli, (omnium sanctorum, beati Wencezllai martiris, beati Francisci martiris, beate Ka(terine) virginis, beati Ni(colai) episcopi)a atque per octavas festorum omnium predictorum causa devocionis accesseritis annuatim, vel qui cumb reverencia conveneritis ad capellam memoratam, quando dilectus in deo filius Adolphuss, capellanus regis Boemie seu rector eiusdem capelle, missam sollempnem ibidem celebraverit, autd predicaverit verbum dei, per XLe dies iniuncte penitencie misericorditer dinoscitur contulisse, prout in eorum litteris super hoc confectis, non viciatis, nec cancellatis, nec in aliqua parte sui abolitis, cum veris ipsorum sigillis, quas nos vidimus et legimus, ple- nius continetur, habentes gratas et ratas ac eas auctoritate qua fungimur confirmantes, XLf dies auctoritatis nostre huius remissionis gracie de iniuncta vobis penitencia liberaliter coniungendos vobis eciam vere peni- tentibus et contritis, convenientibus ad capellam predictam, sicut superius est expressum, in omnipotentis dei misericordia relaxamus. In cuius rei testimonium istud scriptum fieri fecimus et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum «ad idem, nisih permutacio est.) Fol. 3 č. 19, též v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 121 (Emler RB. II 2539), v mnichovském rk. f. 128 č. 75 a v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 229. Slova, kterými listina končí „Datum ad idem, nisi permutacio est“ jsou patrně poznámka notářova a nasvědčují, že kus tento opsán byl dle konceptu. Pro ustanovení terminu a quo je důležitý rok zvolení Tomáše biskupa Acerrského totiž 1286 a nastoupení Valdebruna biskupa Avlonského (v Epiru) v témž roce; též Aegidius biskup Turtibulánský a Roman Crojský se v tom roce vyskytují poprvé. Srovnáme-li s listinou touto udělení odpustků kostelu Olomouckému dané v Římě 1286 dub. 26 (Boczek V, 283), nalezneme tam vyjma Tomáše jména všech zde uvedených biskupů. Můžeme tedy téměř s jistotou tvrdit, že listina, která byla předlohou tomuto potvrzení Tobiá- šovu, pochází z téže doby, kdy biskupové tito byli v Římě shromážděni. Ovšem po- tvrzení Tobiášovo mohlo se poněkud opozdit a pochází pravděpodobně teprvé z r. 1287 jako č. předcházející a jako č. 1, 5 a 7 týkající se vesměs udělení odpustků. 1) Croen (Croja) biskupství v Epiru. — 2) Sufr. biskupství provincie Beneventum. 20. Biskup Tobiáš vyzývá věřící k návštěvě kaple královské na hradě Pražském a potvrzuje odpustky týchž biskupů dané za týchž okolností jako v listině předcházející. (1287). Littera indulgencie. Th(obias)i dei gracia etc. Vite perhennis gloria, qua mira benignitas conditoris omnium beatam coronat aciem civium supernorum, a redemptis a) ,Petri ap. cum beati sanctorum vener. martyrum atque“ atd. In. Správný text doplněn z Mn. a Kap. J. — b) ,quicunque In., ,quacunque Mn. — c) ,N° Kap. J. — d) ,nec autem predicaverimus‘ In., ,ne aut predicaverimus' Mn, ,nec non predicaverit" Kap. K., ,aut predicaverit‘ Kap. J. — e) „VL‘ Mn. — f) ,quod LX dies' In., XL dies Mn. i Kap. J. — g) ,convertendo‘ In., ,concedendo Kap. J. — h) Schází v Mn. i) H' Kap. J. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. 2
Strana 18
18 precio sanguinis fusi de precioso corpore redemptoris meritorum debet acquiri virtute, inter que illud pregrande fore dinoscitur, quod ubique et maxime in sanctorum ecclesiis maiestas altissimi collaudetur. Rogamus itaque universitatem vestram et hortamur attente ac in remissionem vestro- rum vobis iniungimus peccatorum, quatenus ad capellam regiam, sitam in castro Pragensi, imploraturia a domino vestrorum delictorum veniam in humilitate spiritus accedatis. Nos enim de omnipotentis dei misericordia et sanctorum eius meritis et intercessionibus confidentes, ut devocionem vestram quasi (per)' premia salubriter ad merita invitemus ad salutis ani- marum vestrarum profectum procurandum propensius et augendum, ad vite eterne gaudia promerenda, venerabilium in Christo patrum fratris Ro- mani Crohensis," Egidii (Turtibulanensis, Tome Acerrarum, Waldebruni Awellonensis et Leotherii)e Werulanif dominorum episcoporum indulgencias, quas ipsi per singulass singulariter quadragenas omnibus vobis vere peni- tentibus et confessis, qui ad capellam eandem in festis subscriptis, vide- licet in nativitate domini, resurreccione et ascensione, in adventu spiritus sancti paracliti, in dedicacione ipsius capelle et singulorum altarium ibidem, in singulis festivitatibus beate Marie virginis gloriose ac beati Petri apo- stoli et in festo omnium sanctorum (beati Wencezlai martiris, beati Fran- cisci confessoris, beate Katherine virginis, beati Nicolai episcopi), atque per octavas festorum omnium predictorum, causa devocionis accesseritis annuatim, vel qui cum reverencia conveneritis ad capellam memoratam, quando dilectus in Christo filius Adolphus, capellanus regis Boemie seu rector eiusdem capelle, missam sollempnem celebraverit, auti predicaverit verbum dei, contulisse noscuntur, prout in eorum litteris super hoc con- fectis plenius continetur, ratas et gratas habentes ac eas auctoritate qua fungimur confirmantes, XL dies auctoritatis nostre in hoc casu huius- modi remissionis gracie de iniuncta vobis penitencia misericorditer duxi- mus coniungendos testimonio huiusi scripti. Datum etc. Fol. 3 č. 20, v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 122 (Emler RB. II č. 2540), v mni- chovském rk. fol. 128 č. 76. a v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 229'. Listina tato liší se pozměněním textu od čísla předcházejícího. Patrně nastala v kanceláři ona ,per- mutacio“, o které se mluví ku konci předešlého kusu. O chronologickém určení srov. pozn. u č. předcházejícího. a) ,imploratori' In. i Mn., ,impetrando' Kap. K. — b) Doplněno dle Mn. a Kap. J. c) perfectum' In., ,profectum‘ Mn. — d) ,Erehensis' In., ,Erchensis' Kap. K, ,talis zde i násl. Kap. J. — e) Doplněno dle Mn., kde ,Turtiburensis'. — f) ,venerabilium" Kap. K. — g) ,singulos' In. i Mn., ,singulas' Kap. K. — h) Doplněno dle Mn. a Kap. J. — i) ,au' In., ,aut Mn. — j) ,huiusmodí‘ In., ,huius Mn. —
18 precio sanguinis fusi de precioso corpore redemptoris meritorum debet acquiri virtute, inter que illud pregrande fore dinoscitur, quod ubique et maxime in sanctorum ecclesiis maiestas altissimi collaudetur. Rogamus itaque universitatem vestram et hortamur attente ac in remissionem vestro- rum vobis iniungimus peccatorum, quatenus ad capellam regiam, sitam in castro Pragensi, imploraturia a domino vestrorum delictorum veniam in humilitate spiritus accedatis. Nos enim de omnipotentis dei misericordia et sanctorum eius meritis et intercessionibus confidentes, ut devocionem vestram quasi (per)' premia salubriter ad merita invitemus ad salutis ani- marum vestrarum profectum procurandum propensius et augendum, ad vite eterne gaudia promerenda, venerabilium in Christo patrum fratris Ro- mani Crohensis," Egidii (Turtibulanensis, Tome Acerrarum, Waldebruni Awellonensis et Leotherii)e Werulanif dominorum episcoporum indulgencias, quas ipsi per singulass singulariter quadragenas omnibus vobis vere peni- tentibus et confessis, qui ad capellam eandem in festis subscriptis, vide- licet in nativitate domini, resurreccione et ascensione, in adventu spiritus sancti paracliti, in dedicacione ipsius capelle et singulorum altarium ibidem, in singulis festivitatibus beate Marie virginis gloriose ac beati Petri apo- stoli et in festo omnium sanctorum (beati Wencezlai martiris, beati Fran- cisci confessoris, beate Katherine virginis, beati Nicolai episcopi), atque per octavas festorum omnium predictorum, causa devocionis accesseritis annuatim, vel qui cum reverencia conveneritis ad capellam memoratam, quando dilectus in Christo filius Adolphus, capellanus regis Boemie seu rector eiusdem capelle, missam sollempnem celebraverit, auti predicaverit verbum dei, contulisse noscuntur, prout in eorum litteris super hoc con- fectis plenius continetur, ratas et gratas habentes ac eas auctoritate qua fungimur confirmantes, XL dies auctoritatis nostre in hoc casu huius- modi remissionis gracie de iniuncta vobis penitencia misericorditer duxi- mus coniungendos testimonio huiusi scripti. Datum etc. Fol. 3 č. 20, v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 122 (Emler RB. II č. 2540), v mni- chovském rk. fol. 128 č. 76. a v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 229'. Listina tato liší se pozměněním textu od čísla předcházejícího. Patrně nastala v kanceláři ona ,per- mutacio“, o které se mluví ku konci předešlého kusu. O chronologickém určení srov. pozn. u č. předcházejícího. a) ,imploratori' In. i Mn., ,impetrando' Kap. K. — b) Doplněno dle Mn. a Kap. J. c) perfectum' In., ,profectum‘ Mn. — d) ,Erehensis' In., ,Erchensis' Kap. K, ,talis zde i násl. Kap. J. — e) Doplněno dle Mn., kde ,Turtiburensis'. — f) ,venerabilium" Kap. K. — g) ,singulos' In. i Mn., ,singulas' Kap. K. — h) Doplněno dle Mn. a Kap. J. — i) ,au' In., ,aut Mn. — j) ,huiusmodí‘ In., ,huius Mn. —
Strana 19
19 21. Biskup (Tobiáš) nařizuje mistru R(apotovi), oloupenému o peníze, které nesl papežskému legatovi (Janovi biskupu Tusculskému), aby jej vyhledal, je-li dosud v Německu, a peníze, dobude-li jich zpět, odevzdal, aneb si určitý obnos od městanů řezenských vypůjčil. Odejel-li již legát do Říma, má pe- níze uložit v Řezně. Posílá k němu svého prokurátora J(ana), aby mu R(apoto) dal informaci, jak si má počínat v Německu, aby dosáhl uloupe- ných peněz a jak má jednat v Římě stran sproštění klatby. (1287 květen 31). Episcopus nuncio speciali. Nos (Thobias)a dei gracia Pragensis episcopus honorabili viro ma- gistro R(apotoni)' capellano suo, eiusdem ecclesie canonico, doctori decre- torum, salutem et omne bonum. Licet pro tam gravi eventu, qui vobis, immo nobis accidit in presenti, plurimum conturbemur et plus offensionem persone vestre quam amissionem rerum quam talibus (si c) ponderemus, quia tamen superest, ut quid sit faciendum intendere debeamus, visum est nobis et nostro consilio, et hoc petimus et mandamus, ut, si breviter pecuniam recuperare potestis et creditis“ eam posse secure deferre ad le- gatum, hoc ipsum facere maturetis, si tamen adhuc legatum vos posse creditis in partibus Alamanie reperire. Et sciatis, quod obtinuimus ab amicis nostris, civibus quibusdam de Praga, qui litteras dirigunt ad quos- dam cives de Ra(tispona),d ut ab eis, si placet, pro expensis, equis vel subplecione pecunie, si ad plenum eam non recuperaveritis, ad summam pecunie, qua indigebitis, mutuum contrahetis. Si vero scitise legatum ad curiam Romanam recessisse, nec ad curiam Romanam laborare potestis vel pecuniam huiusmodi non speratis vos ad eum posse secure deferre, eandem in Ratispona,f ubi conveniens fuerit, nostro et ecclesie nostre no- mine sub vestro et aliis sigillis autenticis deponatis. Aut si nichil de pe- cunia perdita et aliis poteritis rehabere, accipientes mutuum sub usuris, quantum indigueritis pro expensis aut pro equis, ut conpetenter redire possitis, ad nos redire curetis. Ceterum nuncium et procuratorem nostrum Jo(hannem)s exhibitorem presencium, sicut potuimus, plenius informatum dirigimus cum litteris tam ad curiam legati, si est in Almania, quam ad Romanam, si ad eam de Almania est regressus, et specialiter ad dominum palatinum et ad Ratisponensem episcopum et ad regem Romanorum pro recuperacione,h si potest fieri, amissorum. Unde si vos ad nos redire oportet, eundem nuncium,i seu ad curiam legati mittendus sit seu Roma- a) ,Thomas‘ Kap. J., ,Th‘ Mn. — b) ,Ra‘ Kap. J, „Rapotoni' Mn. — c) ,credi- deris' In., ,creditis' ostatní. — d) ,Ra‘ In., Ratispona' ostatní. — e) ,vel que scitis‘ In., „scitis' oba Kap. — f),Ratisponae Kap. J. — g) ,Johannem' Mn., ,Joh. Kap. J. — h) per recuperacionem‘ In. i Mn., ,pro rec. oba Kap. — i) ,cum littera vestra tocius formam negocii continente quamtocius remittatis“ těmito slovy v Mn. zakončen list nedopsaný. Slova ta jsou psána jinou rukou a na rasuře. 2*)
19 21. Biskup (Tobiáš) nařizuje mistru R(apotovi), oloupenému o peníze, které nesl papežskému legatovi (Janovi biskupu Tusculskému), aby jej vyhledal, je-li dosud v Německu, a peníze, dobude-li jich zpět, odevzdal, aneb si určitý obnos od městanů řezenských vypůjčil. Odejel-li již legát do Říma, má pe- níze uložit v Řezně. Posílá k němu svého prokurátora J(ana), aby mu R(apoto) dal informaci, jak si má počínat v Německu, aby dosáhl uloupe- ných peněz a jak má jednat v Římě stran sproštění klatby. (1287 květen 31). Episcopus nuncio speciali. Nos (Thobias)a dei gracia Pragensis episcopus honorabili viro ma- gistro R(apotoni)' capellano suo, eiusdem ecclesie canonico, doctori decre- torum, salutem et omne bonum. Licet pro tam gravi eventu, qui vobis, immo nobis accidit in presenti, plurimum conturbemur et plus offensionem persone vestre quam amissionem rerum quam talibus (si c) ponderemus, quia tamen superest, ut quid sit faciendum intendere debeamus, visum est nobis et nostro consilio, et hoc petimus et mandamus, ut, si breviter pecuniam recuperare potestis et creditis“ eam posse secure deferre ad le- gatum, hoc ipsum facere maturetis, si tamen adhuc legatum vos posse creditis in partibus Alamanie reperire. Et sciatis, quod obtinuimus ab amicis nostris, civibus quibusdam de Praga, qui litteras dirigunt ad quos- dam cives de Ra(tispona),d ut ab eis, si placet, pro expensis, equis vel subplecione pecunie, si ad plenum eam non recuperaveritis, ad summam pecunie, qua indigebitis, mutuum contrahetis. Si vero scitise legatum ad curiam Romanam recessisse, nec ad curiam Romanam laborare potestis vel pecuniam huiusmodi non speratis vos ad eum posse secure deferre, eandem in Ratispona,f ubi conveniens fuerit, nostro et ecclesie nostre no- mine sub vestro et aliis sigillis autenticis deponatis. Aut si nichil de pe- cunia perdita et aliis poteritis rehabere, accipientes mutuum sub usuris, quantum indigueritis pro expensis aut pro equis, ut conpetenter redire possitis, ad nos redire curetis. Ceterum nuncium et procuratorem nostrum Jo(hannem)s exhibitorem presencium, sicut potuimus, plenius informatum dirigimus cum litteris tam ad curiam legati, si est in Almania, quam ad Romanam, si ad eam de Almania est regressus, et specialiter ad dominum palatinum et ad Ratisponensem episcopum et ad regem Romanorum pro recuperacione,h si potest fieri, amissorum. Unde si vos ad nos redire oportet, eundem nuncium,i seu ad curiam legati mittendus sit seu Roma- a) ,Thomas‘ Kap. J., ,Th‘ Mn. — b) ,Ra‘ Kap. J, „Rapotoni' Mn. — c) ,credi- deris' In., ,creditis' ostatní. — d) ,Ra‘ In., Ratispona' ostatní. — e) ,vel que scitis‘ In., „scitis' oba Kap. — f),Ratisponae Kap. J. — g) ,Johannem' Mn., ,Joh. Kap. J. — h) per recuperacionem‘ In. i Mn., ,pro rec. oba Kap. — i) ,cum littera vestra tocius formam negocii continente quamtocius remittatis“ těmito slovy v Mn. zakončen list nedopsaný. Slova ta jsou psána jinou rukou a na rasuře. 2*)
Strana 20
20 nam, quantum vobis videtur,a amplius, si necesse fuerit, informetis, qua- liter sit facturus. In litteris meis tam domino pape quam legato quam ceteris personis, sicut videre poteritis in superscripcionibusb earundem, plene narramus negocium et petimus, ut nobis provideatur, ut absolucionis beneficium consequamur, et procuratores super hoc in Romana curia consti- tuimus speciales, que procuratoria perlegatis. Obtineatis tamen omnino testimoniales litteras patentes a domino Ratisponensi episcopo et a civi- bus de .. ac ab aliis personis autenticis, ut protestentur domino legato et aliis, quod vobis pecunia taliter est ablata, et eas per prefatum nuncium, quocunque eum direxeritis, transmittatis, in ceteris omnibus quod expe- dire videbitur facientes. Petimus igitur, si fieri potest, ut acquisita pecunia sub usura ad curiam predicti legati personaliter accedatis, si in Alamania ipsum creditis reperire, negocium spoliacionis huiusmodi predicto domino legato plenius narraturus et impetraturus“ nobis beneficium absolucionis omnium trium sentenciarum sicut soitis ab eodem, alioquin eundem nun- cium eciam cum litteris nostris (non alias)d quam ad suum cancellarium expeditum celeriter transmitatis. Fol. 3 č. 21, též v rk. kapituly Pražské K 33 f. 122 (Emler RB. II 2522), v rk. téže kapituly J 40b fol. 259 (Palacký Formelbücher II st. 167) a v mnichovském fol. 130' č. 88. Při srovnání dopisu tohoto s čís. 11. a č. 56. vidíme, že nutno také dopis tento datovat 1287 květ. 31. 22. Biskub Tobiáš oznamuje papežskému legátovi Janovi biskupu Tusculskému, že mistr R(apoto), k němu s penězi poslaný, v Rezenské diecési byl oloupen P(aulstorfem), poddaným falckrabí Rýnského, a žádá za odvolání klatby. (1287 v létě). Dominus episcopus legato mittit litteras signi(ficans ei esse pecuniam receptam). Reverendo in Christo patri et domino, domino Jo(hanni) miseracione divina Tusculanos episcopo, apostolice sedis legato, Th(obias)h dei gracia Pragensis episcopus reverenciam debitam et devotam. Dumi plena humi- litate vestris mandatis studeremus modis omnibus obedire et procuracionis — vobis debite partem residuam sub usuris quesitam — novit dominus sub conductu domini palatini Reni, ducis Bavarie, difficulter obtento, non sine gravi lesione nostra ante festum ascensionis dominice, sicut a vobis a),videbitur v obou Kap. — b) ,superspicionibus“ In. a Kap. K, ,suprascripcio- nibus' Kap. J. — c) „narraturi et impetraturi, Kap. K. — d) Doplněno dle obou Kap. — e) V In. od slova »significans' kolmo dolů psáno a vazbou seříznuto v délce 3 cm., doplněno dle nadpisu v Kap. J. — f) ,domino Jo.“ schází v obou Kap. g) ,Castellano‘ Kap. J. — h) Johannes' Kap. J. — i) ,cum' v obou Kap.
20 nam, quantum vobis videtur,a amplius, si necesse fuerit, informetis, qua- liter sit facturus. In litteris meis tam domino pape quam legato quam ceteris personis, sicut videre poteritis in superscripcionibusb earundem, plene narramus negocium et petimus, ut nobis provideatur, ut absolucionis beneficium consequamur, et procuratores super hoc in Romana curia consti- tuimus speciales, que procuratoria perlegatis. Obtineatis tamen omnino testimoniales litteras patentes a domino Ratisponensi episcopo et a civi- bus de .. ac ab aliis personis autenticis, ut protestentur domino legato et aliis, quod vobis pecunia taliter est ablata, et eas per prefatum nuncium, quocunque eum direxeritis, transmittatis, in ceteris omnibus quod expe- dire videbitur facientes. Petimus igitur, si fieri potest, ut acquisita pecunia sub usura ad curiam predicti legati personaliter accedatis, si in Alamania ipsum creditis reperire, negocium spoliacionis huiusmodi predicto domino legato plenius narraturus et impetraturus“ nobis beneficium absolucionis omnium trium sentenciarum sicut soitis ab eodem, alioquin eundem nun- cium eciam cum litteris nostris (non alias)d quam ad suum cancellarium expeditum celeriter transmitatis. Fol. 3 č. 21, též v rk. kapituly Pražské K 33 f. 122 (Emler RB. II 2522), v rk. téže kapituly J 40b fol. 259 (Palacký Formelbücher II st. 167) a v mnichovském fol. 130' č. 88. Při srovnání dopisu tohoto s čís. 11. a č. 56. vidíme, že nutno také dopis tento datovat 1287 květ. 31. 22. Biskub Tobiáš oznamuje papežskému legátovi Janovi biskupu Tusculskému, že mistr R(apoto), k němu s penězi poslaný, v Rezenské diecési byl oloupen P(aulstorfem), poddaným falckrabí Rýnského, a žádá za odvolání klatby. (1287 v létě). Dominus episcopus legato mittit litteras signi(ficans ei esse pecuniam receptam). Reverendo in Christo patri et domino, domino Jo(hanni) miseracione divina Tusculanos episcopo, apostolice sedis legato, Th(obias)h dei gracia Pragensis episcopus reverenciam debitam et devotam. Dumi plena humi- litate vestris mandatis studeremus modis omnibus obedire et procuracionis — vobis debite partem residuam sub usuris quesitam — novit dominus sub conductu domini palatini Reni, ducis Bavarie, difficulter obtento, non sine gravi lesione nostra ante festum ascensionis dominice, sicut a vobis a),videbitur v obou Kap. — b) ,superspicionibus“ In. a Kap. K, ,suprascripcio- nibus' Kap. J. — c) „narraturi et impetraturi, Kap. K. — d) Doplněno dle obou Kap. — e) V In. od slova »significans' kolmo dolů psáno a vazbou seříznuto v délce 3 cm., doplněno dle nadpisu v Kap. J. — f) ,domino Jo.“ schází v obou Kap. g) ,Castellano‘ Kap. J. — h) Johannes' Kap. J. — i) ,cum' v obou Kap.
Strana 21
21 finalem receperamus terminum ad solvendum, per nostrum nuncium et procuratorem, magistrum R(apotonem)a doctorem decretorum, vestre re- verencie mitteremus, ecce quidam subditus palatini predicti, qui dicitur P(aulstorpher)c filiusd senior, predictum magistrum R(apotonem),e nuncium nostrum, deprehensum ante fores civitatis . f Ratisponensis dyocesis,g dum exireth ad viam versus vestram curiam properando, spoliatum (pecunia)" procuracionis vestre, equis, expensis ac rebus aliis necnon familia vulne- rata ipsius, secum deduxit et ad intercessionem domini Ra(tisponensis)k episcopi ipsum dimisitl retentis omnibus spoliis supradictis. Cum igitur talis gravis eventus infortunio impediti, quod notorium est omninom in Ra(tisponensi)" dyocesi, quia ad vos debita vobis procuracio non pervenit, sentenciam vestram° servamus humiliter, nulla nostra culpa aut negligencia faciente, paternitatis vestre clemenciam magne devocionis studiis exhora- mus, quatenus pio patris officio nobiscum agentes misericorditer, senten- ciam vestram, toto regno Bohemie dampnosam, quam (propter)s bonum obediencie, sicut cernitis, sustinemus, de facto revocare dignemini et pecu- niam ipsam auctoritate vestra et auxilio (vestro)r et eciam regis Romano- rums et palatini predicti ac per dominum R(atisponensem) dyocesanum et aliis remediis oportunis velitis requirere, nobis nichilominus pro ea labo- rantibus toto posse. Datum Prage etc. Fol. 4 č. 22, též v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 123 (Emler RB. II 2521) a vrk. téže kapituly J 40b fol. 259 (Palacký Formelbücher II st. 166). Při srovnání s čís. 11, 22, 56 a 59 vidíme, že list tento spadá do léta r. 1287. 23. Zlomek listu, jímž (král Václav) projevuje radost nad příchodem (královny Guty) do Čech. (1287 brzy po 4 červenci). Quante iocunditatis solaciumt quanteque leticie karissime coniugis nostre primordium adventus in Boemiam perfuderit intrinseca cordis tui, petimus confidenter, ut in Nicolao preter vestitum tibi per nos donatum, a) ,Rapotam' v obou Kap. — b) ,domini palatini' v obou Kap. — c) ,Pauls- torpher v obou Kap. — d) ,filius schází v obou Kap. — e) „Rapotam“ Kap. J. — f) A.' Kap. J. — g) ,dyocesi In. — h) ,exire' In. — i) Schází v In., správně v obou Kap. — j) ,et non‘ In. — k) ,Ra.“ In., ,Ratisponensis' v obou Kap. — 1) ,diuisit' In. — m) ,omnibus' Kap. K. — n) ,Ra‘ In., Ratisponensi v obou Kap. — o) nostram' In. — pr ,nostram In. — q) ,propter schází v In, správně v obou Kap. — r) Schází v In., správně v obou Kap. — s) „Romanorum — oportunis“ schází v Kap. J. — t) solacio‘ In
21 finalem receperamus terminum ad solvendum, per nostrum nuncium et procuratorem, magistrum R(apotonem)a doctorem decretorum, vestre re- verencie mitteremus, ecce quidam subditus palatini predicti, qui dicitur P(aulstorpher)c filiusd senior, predictum magistrum R(apotonem),e nuncium nostrum, deprehensum ante fores civitatis . f Ratisponensis dyocesis,g dum exireth ad viam versus vestram curiam properando, spoliatum (pecunia)" procuracionis vestre, equis, expensis ac rebus aliis necnon familia vulne- rata ipsius, secum deduxit et ad intercessionem domini Ra(tisponensis)k episcopi ipsum dimisitl retentis omnibus spoliis supradictis. Cum igitur talis gravis eventus infortunio impediti, quod notorium est omninom in Ra(tisponensi)" dyocesi, quia ad vos debita vobis procuracio non pervenit, sentenciam vestram° servamus humiliter, nulla nostra culpa aut negligencia faciente, paternitatis vestre clemenciam magne devocionis studiis exhora- mus, quatenus pio patris officio nobiscum agentes misericorditer, senten- ciam vestram, toto regno Bohemie dampnosam, quam (propter)s bonum obediencie, sicut cernitis, sustinemus, de facto revocare dignemini et pecu- niam ipsam auctoritate vestra et auxilio (vestro)r et eciam regis Romano- rums et palatini predicti ac per dominum R(atisponensem) dyocesanum et aliis remediis oportunis velitis requirere, nobis nichilominus pro ea labo- rantibus toto posse. Datum Prage etc. Fol. 4 č. 22, též v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 123 (Emler RB. II 2521) a vrk. téže kapituly J 40b fol. 259 (Palacký Formelbücher II st. 166). Při srovnání s čís. 11, 22, 56 a 59 vidíme, že list tento spadá do léta r. 1287. 23. Zlomek listu, jímž (král Václav) projevuje radost nad příchodem (královny Guty) do Čech. (1287 brzy po 4 červenci). Quante iocunditatis solaciumt quanteque leticie karissime coniugis nostre primordium adventus in Boemiam perfuderit intrinseca cordis tui, petimus confidenter, ut in Nicolao preter vestitum tibi per nos donatum, a) ,Rapotam' v obou Kap. — b) ,domini palatini' v obou Kap. — c) ,Pauls- torpher v obou Kap. — d) ,filius schází v obou Kap. — e) „Rapotam“ Kap. J. — f) A.' Kap. J. — g) ,dyocesi In. — h) ,exire' In. — i) Schází v In., správně v obou Kap. — j) ,et non‘ In. — k) ,Ra.“ In., ,Ratisponensis' v obou Kap. — 1) ,diuisit' In. — m) ,omnibus' Kap. K. — n) ,Ra‘ In., Ratisponensi v obou Kap. — o) nostram' In. — pr ,nostram In. — q) ,propter schází v In, správně v obou Kap. — r) Schází v In., správně v obou Kap. — s) „Romanorum — oportunis“ schází v Kap. J. — t) solacio‘ In
Strana 22
22 quem sibi statim visis presentibus volumus assignari, exhibitore presencium tua liberalitate demonstres." Fol. 4 č. 23. Tento list v rukopise je připojen ku konci čís. 22., ač jest to zlomek samostatného dopisu. Sloh upomíná poněkud na Jindřicha z Isernie. Srov. s č. 162 a 163. Snad jest to jen slohové cvičení. 24. Biskup Tobiáš ustanovuje nejmenovaného farářem. (1279—1290?). Th(obias) dei gracia Pragensis episcopus omnibus presentes litteras inspecturis salutem in domino. Cum a nobis petitur, quod iustum est, tam vigor iuris quam ordo postulat racionis, ut id ad exaudicionis graciam favorabiliter admittamus. Eapropter universitati vestre tenore presencium volumus esse notum, quod nos ad peticionem et presentacionem nobilis viri H. de .. presbyterum, exhibitorem presencium, rectorem instituimus legitimum et plebanum,b ipsam sibi cum omnibus pertinenciis auctoritate qua fungimur confirmantes et animarum ei curam et regimen ibidem, prout ad nostrum spectat officium, committentes. In cuius rei testimonium presens scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum anno domini etc. Fol. 4 č. 24, též v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 124 (Emler RB. II č. 2546). O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 25. Jakýsi farář Alexander píše biskupovi o zákeřném přepaden přitele svého na vesnici před krčmou, o svém účastenství na boji a o zabití jednoho z pro- tivníků. Žádá o podporu na cestu, jsa povolán k biskupovi. (1279—1290?). Littera exponit casum quendam malum. Sancte pater domine episcope. Ego Alexander rector ecclesie de. d intimo vestre sanctitati casum quendam, de quo cor meum turbatur. Acci- dit, dum perfecto negocio die forensi domum redirem, quode amicus qui- dam de villa, ubi ecclesia mea sita est, in eadem villa exiens de taberna ad potandum me secumf invitabat. Cum quo cum ante foras voluissem a) ,demonstrens' In. — b) Zde vynecháno asi ,in ecclesia de .'. — c) ,In cuius — etc.“ schází v Kap. K. — d) Doplněno dle Kap. K. — e) Doplněno dle Kap. K. — f) ,socium‘ In., ,secum Kap. K.
22 quem sibi statim visis presentibus volumus assignari, exhibitore presencium tua liberalitate demonstres." Fol. 4 č. 23. Tento list v rukopise je připojen ku konci čís. 22., ač jest to zlomek samostatného dopisu. Sloh upomíná poněkud na Jindřicha z Isernie. Srov. s č. 162 a 163. Snad jest to jen slohové cvičení. 24. Biskup Tobiáš ustanovuje nejmenovaného farářem. (1279—1290?). Th(obias) dei gracia Pragensis episcopus omnibus presentes litteras inspecturis salutem in domino. Cum a nobis petitur, quod iustum est, tam vigor iuris quam ordo postulat racionis, ut id ad exaudicionis graciam favorabiliter admittamus. Eapropter universitati vestre tenore presencium volumus esse notum, quod nos ad peticionem et presentacionem nobilis viri H. de .. presbyterum, exhibitorem presencium, rectorem instituimus legitimum et plebanum,b ipsam sibi cum omnibus pertinenciis auctoritate qua fungimur confirmantes et animarum ei curam et regimen ibidem, prout ad nostrum spectat officium, committentes. In cuius rei testimonium presens scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum anno domini etc. Fol. 4 č. 24, též v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 124 (Emler RB. II č. 2546). O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 25. Jakýsi farář Alexander píše biskupovi o zákeřném přepaden přitele svého na vesnici před krčmou, o svém účastenství na boji a o zabití jednoho z pro- tivníků. Žádá o podporu na cestu, jsa povolán k biskupovi. (1279—1290?). Littera exponit casum quendam malum. Sancte pater domine episcope. Ego Alexander rector ecclesie de. d intimo vestre sanctitati casum quendam, de quo cor meum turbatur. Acci- dit, dum perfecto negocio die forensi domum redirem, quode amicus qui- dam de villa, ubi ecclesia mea sita est, in eadem villa exiens de taberna ad potandum me secumf invitabat. Cum quo cum ante foras voluissem a) ,demonstrens' In. — b) Zde vynecháno asi ,in ecclesia de .'. — c) ,In cuius — etc.“ schází v Kap. K. — d) Doplněno dle Kap. K. — e) Doplněno dle Kap. K. — f) ,socium‘ In., ,secum Kap. K.
Strana 23
23 illius taberne consedere, statim quidam inimicus fratris mei in fratrem meum evaginato gladio irruebat; cum quo cuma frater meus pugnaret et mutuo se vulnerabant, adverse parti fratris mei alter de alia domo eva- ginato gladio in subsidium a tergo veniebat et tum fratrem meum igno- rantem occidisset, sed ego accessi ad eum et ablato ei gladio non cum acuta parte, nisi ut fugeret, procul tactum in faciem modicec vulneravi. Qui dum me instante fugisset, frater meus me ignorante nec vidente primo suo adversario a se repulso istum, quem ego pepuleram, investigavit et occidit; super quo pium vestrum et sanum consilium requiro. Etd pro- eodem casu omnibus meis rebus totaliter sume privatus; undef cums per vos ad curiam invitar, peto vestras literas ad socios vicinos, ut me ad viam adiuvent, quia totaliter sum depauperatus. Fol. 4' č. 25, též v rk. kapituly Pražské K 33 ol. 124 (Emler RB. II 2547). O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 26. Biskup Tobiáš dává na žádost Ja(kuba), Hen. a Her., purkrabí v Hra- d(išti), knězi Petrovi duchovní správu fary v Hrad(išti) a filiálních kostelů v Ullersdorfu a Sanově, jež uprázdněny resignací faráře H. a jichž tempo- ralie od jmenovaných purkrabí z rozkazu bratra jich Otty knězi Petrovi již odevzdány byly. V Praze, 1287 červen 19. Nobiles quidam mittunt ad episcopum plebanum rogantes, ut sibi spiritualia conferret. Th(obias)) dei gracia Pragensis episcopus omnibus presentes litteras inspecturis salutem in domino sempiternam. Noveritis, quod nos nobilium virorum Ja(cobi)i, Hen. et Her. purgraviorum de .. litteras recepimus in hec verba: Reverendo patri ac domino suo, domino Th(obie) Pragensi episcopo Ja. et Hen. et Her. purgravii dicti de (Hradist)k cum reverencia debita servicium debitum et fidele. Vestre reverencie tenore presencium cupimus esso notum, quod dominus H., quondam capellanus noster et quondam plebanus in Grad(ist)1 1) civitate nostra iamdicta,m parrochiam presentibus viris fidedignis non conpulsus in manus nostras voluntarie resignavit, asserens hactenus predicte parrochie ex debilitate corporis et sensuum non posse se preesse. Cuius parrochie temporalia et duarum a),cum doplněno v In. na okraji, ,autem Kap. K. — b) ,dum pugnabat Kap. K. c) ,modicum Kap. K. — d) ,Et cum Kap. K. — e) ,suum“ In. — f) ,unde schází v Kap. K. — g) ,et' In., et Kap. K. — h) ,Johannes Kap. J. — i) ,Ja' In., Jacobi, Kap. J. — j) Schází v Kap. J. — k),..“ oba rk. — 1) ,Gra‘ Kap. K, schází v Kap. J. m) ,iamdictam' In. i Kap. K.
23 illius taberne consedere, statim quidam inimicus fratris mei in fratrem meum evaginato gladio irruebat; cum quo cuma frater meus pugnaret et mutuo se vulnerabant, adverse parti fratris mei alter de alia domo eva- ginato gladio in subsidium a tergo veniebat et tum fratrem meum igno- rantem occidisset, sed ego accessi ad eum et ablato ei gladio non cum acuta parte, nisi ut fugeret, procul tactum in faciem modicec vulneravi. Qui dum me instante fugisset, frater meus me ignorante nec vidente primo suo adversario a se repulso istum, quem ego pepuleram, investigavit et occidit; super quo pium vestrum et sanum consilium requiro. Etd pro- eodem casu omnibus meis rebus totaliter sume privatus; undef cums per vos ad curiam invitar, peto vestras literas ad socios vicinos, ut me ad viam adiuvent, quia totaliter sum depauperatus. Fol. 4' č. 25, též v rk. kapituly Pražské K 33 ol. 124 (Emler RB. II 2547). O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 26. Biskup Tobiáš dává na žádost Ja(kuba), Hen. a Her., purkrabí v Hra- d(išti), knězi Petrovi duchovní správu fary v Hrad(išti) a filiálních kostelů v Ullersdorfu a Sanově, jež uprázdněny resignací faráře H. a jichž tempo- ralie od jmenovaných purkrabí z rozkazu bratra jich Otty knězi Petrovi již odevzdány byly. V Praze, 1287 červen 19. Nobiles quidam mittunt ad episcopum plebanum rogantes, ut sibi spiritualia conferret. Th(obias)) dei gracia Pragensis episcopus omnibus presentes litteras inspecturis salutem in domino sempiternam. Noveritis, quod nos nobilium virorum Ja(cobi)i, Hen. et Her. purgraviorum de .. litteras recepimus in hec verba: Reverendo patri ac domino suo, domino Th(obie) Pragensi episcopo Ja. et Hen. et Her. purgravii dicti de (Hradist)k cum reverencia debita servicium debitum et fidele. Vestre reverencie tenore presencium cupimus esso notum, quod dominus H., quondam capellanus noster et quondam plebanus in Grad(ist)1 1) civitate nostra iamdicta,m parrochiam presentibus viris fidedignis non conpulsus in manus nostras voluntarie resignavit, asserens hactenus predicte parrochie ex debilitate corporis et sensuum non posse se preesse. Cuius parrochie temporalia et duarum a),cum doplněno v In. na okraji, ,autem Kap. K. — b) ,dum pugnabat Kap. K. c) ,modicum Kap. K. — d) ,Et cum Kap. K. — e) ,suum“ In. — f) ,unde schází v Kap. K. — g) ,et' In., et Kap. K. — h) ,Johannes Kap. J. — i) ,Ja' In., Jacobi, Kap. J. — j) Schází v Kap. J. — k),..“ oba rk. — 1) ,Gra‘ Kap. K, schází v Kap. J. m) ,iamdictam' In. i Kap. K.
Strana 24
24 filiarum adiacencium, videlicet Wlrici villea2) et Sonow 3) cum decimis et censibus omnique fructu et utilitate de iussu et consensu fratris nostri Ottonis domino Petro sacerdoti, exhibitori presencium, contulimus propter deum ipsumque presentibus vestre reverencie presentantes ac rogantes pro ipso et cum ipso humiliter et devote, quatenus ipsi ob remuneracionem divinam spiritualia conferatis. Datumb in Gra(dist) XII Kal. Magii. (Confir- macio.) Cupientes igitur predictorum nobilium virorum precamina optato effectui mancipare, maxime cum prefatus H. de Grad(ist) ecclesiam supradictam post resignacionem premissam factam modo prehabito in manus ipsorum nobilium per eumdem, in manus etiam nostras tempore presentationis litterarum, de quarum tenore preferimus, resignaverit libera et spontanea voluntate, prefatum P. sacerdotem, exhibitorem presencium, in predicta ecclesia de G(radist) et filiabus eius pretactis de W (rici) villa et Sonow rectorem, admissa primitus resignacione predicta, legittimum instituimus et plebanum, conferentes ei, prout petitum est, dona spiritualia in eadem ipsamque sibi cum eiusdem filiabus, suis decimis, censibus omnique fructu et utilitate ac universis ipsius pertinenciis auctoritate qua fungimur con- firmantes et animarumd ei curam ibidem et regimen, prout ad eius spectat officium, commitentes. In cuius rei testimonium istud scriptum fieri et si- gilli nostri munimine fecimus roborari. Actume et datum Prage anno do- mini etc., XIII Kalendas Julii, pontificatus nostri anno IX, indiccione XV. Fol. 4' č. 26, též v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 124 (Emler RB. II 2537) a v rk. téže kapituly J 40° fol. 232. 1) Hradiště u Teplic. — 2) Ullersdorf u Teplic. — 3) Šanov u Teplic. 27. Biskup Tobiáš žaluje opětně Václavovi II. na Hynka) ml. z Lichtenburka, který statky biskupské nepřátelskými vpády pustoší, a prosí o pomoc, jíž se marně domáhal u podkomoří královského, u purkrabí Pražského a obce Pražské. (1288). Episcopus conqueritur regi de quodam barone, qui bona episcopatus devastat. Precordiali et inclito domino suo W(enceslao) dei gracia regi Boemie et marchioni Moravie Th(obias)f Pragensis episcopuss cum sincere fidei et devocionis constancia promptam ad ipsius beneplacita voluntatem. Compulsi diversis gravaminibus, que nobis et episcopatui nostro per H(in- a) ,talis et talis Kap. J. — b) Bez data oba Kap. — c) ,effectu' In., ,effectui" Kap. J. — d) Pokračování schází v Kap. K. — e) Též Kap. J bez datování. — f) ,Jo“ Kap. J. — g) ,episcopus suus, Jo. capellanus humilis et devotus‘ Kap. J.
24 filiarum adiacencium, videlicet Wlrici villea2) et Sonow 3) cum decimis et censibus omnique fructu et utilitate de iussu et consensu fratris nostri Ottonis domino Petro sacerdoti, exhibitori presencium, contulimus propter deum ipsumque presentibus vestre reverencie presentantes ac rogantes pro ipso et cum ipso humiliter et devote, quatenus ipsi ob remuneracionem divinam spiritualia conferatis. Datumb in Gra(dist) XII Kal. Magii. (Confir- macio.) Cupientes igitur predictorum nobilium virorum precamina optato effectui mancipare, maxime cum prefatus H. de Grad(ist) ecclesiam supradictam post resignacionem premissam factam modo prehabito in manus ipsorum nobilium per eumdem, in manus etiam nostras tempore presentationis litterarum, de quarum tenore preferimus, resignaverit libera et spontanea voluntate, prefatum P. sacerdotem, exhibitorem presencium, in predicta ecclesia de G(radist) et filiabus eius pretactis de W (rici) villa et Sonow rectorem, admissa primitus resignacione predicta, legittimum instituimus et plebanum, conferentes ei, prout petitum est, dona spiritualia in eadem ipsamque sibi cum eiusdem filiabus, suis decimis, censibus omnique fructu et utilitate ac universis ipsius pertinenciis auctoritate qua fungimur con- firmantes et animarumd ei curam ibidem et regimen, prout ad eius spectat officium, commitentes. In cuius rei testimonium istud scriptum fieri et si- gilli nostri munimine fecimus roborari. Actume et datum Prage anno do- mini etc., XIII Kalendas Julii, pontificatus nostri anno IX, indiccione XV. Fol. 4' č. 26, též v rk. kapituly Pražské K 33 fol. 124 (Emler RB. II 2537) a v rk. téže kapituly J 40° fol. 232. 1) Hradiště u Teplic. — 2) Ullersdorf u Teplic. — 3) Šanov u Teplic. 27. Biskup Tobiáš žaluje opětně Václavovi II. na Hynka) ml. z Lichtenburka, který statky biskupské nepřátelskými vpády pustoší, a prosí o pomoc, jíž se marně domáhal u podkomoří královského, u purkrabí Pražského a obce Pražské. (1288). Episcopus conqueritur regi de quodam barone, qui bona episcopatus devastat. Precordiali et inclito domino suo W(enceslao) dei gracia regi Boemie et marchioni Moravie Th(obias)f Pragensis episcopuss cum sincere fidei et devocionis constancia promptam ad ipsius beneplacita voluntatem. Compulsi diversis gravaminibus, que nobis et episcopatui nostro per H(in- a) ,talis et talis Kap. J. — b) Bez data oba Kap. — c) ,effectu' In., ,effectui" Kap. J. — d) Pokračování schází v Kap. K. — e) Též Kap. J bez datování. — f) ,Jo“ Kap. J. — g) ,episcopus suus, Jo. capellanus humilis et devotus‘ Kap. J.
Strana 25
25 conem) iuniorem de (Luchtenburch)a continue irrogantur, sicut prioribus litteris nostris magnificencie vestre querulati fuimus non absque gravi cordis nostri suspirio, sic presentibus querulamur de iamdicto H(incone), qui dei timore postposito et vestro mandato ducto penitus in contem- tum bona episcopatus nostri invadere non cessat diversis spoliis et ra- pinis; que dum cumb subcamerario regni vestri tum purgravio castri vestri Pragensis ac etiam universis civibus vestris civitatis Pragensis denotas- semus, nullum ipsorum adiuvante presidio in iamdictis gravaminibus ab ipso obtinere valentes relevamen, magnitudinis vestre precellenciam devotis precibus exoramus, quatenus compacientes lesionibus nostris et episcopatus nostri dicto H(inconi) per vestras litteras dare dignemini in mandatis, quod ea, que in nostrum et predicte Pragensis ecclesie, matris vestre, preiudi- cium perperam attemptare presumpsit, retractare non differat modo debito et honesto, ab invasionibus huiusmodi ulterius abstinendo, ut sic nos cum sepedictis bonis episcopatus nostri per vestrorum inhibicionem mandatorum a malis prehabitis erepti in pacis tranquilitate veluti cessante naufragio respiremus, super quo voluntatis vestre beneplacitum nobis ad speciale solacium dignemini vestris litteris intimare. Fol. 4' č. 27, též v mnichovském rukopisu fol. 126 č. 62 (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 112 č. XXV) a v rukopisu kapituly Pražské J 40b fol. 241'. Při srovnání s č. 246 je patrno, že H. ml. z Lichtenburka, o němž dopis mluví, jest Hynek. O chrono- logii tohoto listu srov. úvod II. 4. 28. Biskup (Tobiáš) dovolává se pomoci (Václava II.) proti Hynkovi (ml. z Lichtenburka) purkrabí na Tetíně, který s Dětřichem Švihovcem a Orlic- kými statky biskupské pustoší, a s nímž mír marně prostředkovali H(roz- nata) purkrabí Pražský, Th(eodericus) podkomoří královský a starší města Prahy za přítomnosti otce jeho Hynka. (1288 brzy po 14 lednu). De eodem littera querimonialis. Ad tronum celsitudinis vestre, predilected domine, conquerentes de- ferimus cum lamento, quod cum nobiles viri H(roznata) purcravius castri Pragensis et Th(eodericus)e subcamerarius vester ac potioresf cives de Praga, receptis dominationis vestre litteris et mandatis, inter nos et Hin- (conem) burcravium de (Tethin)s interposuissent partes suas, generoso a) ,.. In., ,de Luchtenburch‘ Mn., ,iun de L.' schází v Kap. J. — b) ,tam' Mn. i In., ,cum' Kap. J. — c) ,nostri' In., ,vestri' Mn. i Kap. J. — d) ,predicte' In., ,predi- lecte‘ Mn. — e) ,Thob. Kap. J. — f) ,potenciores Kap. J. — g) ... In, ,Tethin Mn., Hinconem purg. de. Kap. J.
25 conem) iuniorem de (Luchtenburch)a continue irrogantur, sicut prioribus litteris nostris magnificencie vestre querulati fuimus non absque gravi cordis nostri suspirio, sic presentibus querulamur de iamdicto H(incone), qui dei timore postposito et vestro mandato ducto penitus in contem- tum bona episcopatus nostri invadere non cessat diversis spoliis et ra- pinis; que dum cumb subcamerario regni vestri tum purgravio castri vestri Pragensis ac etiam universis civibus vestris civitatis Pragensis denotas- semus, nullum ipsorum adiuvante presidio in iamdictis gravaminibus ab ipso obtinere valentes relevamen, magnitudinis vestre precellenciam devotis precibus exoramus, quatenus compacientes lesionibus nostris et episcopatus nostri dicto H(inconi) per vestras litteras dare dignemini in mandatis, quod ea, que in nostrum et predicte Pragensis ecclesie, matris vestre, preiudi- cium perperam attemptare presumpsit, retractare non differat modo debito et honesto, ab invasionibus huiusmodi ulterius abstinendo, ut sic nos cum sepedictis bonis episcopatus nostri per vestrorum inhibicionem mandatorum a malis prehabitis erepti in pacis tranquilitate veluti cessante naufragio respiremus, super quo voluntatis vestre beneplacitum nobis ad speciale solacium dignemini vestris litteris intimare. Fol. 4' č. 27, též v mnichovském rukopisu fol. 126 č. 62 (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 112 č. XXV) a v rukopisu kapituly Pražské J 40b fol. 241'. Při srovnání s č. 246 je patrno, že H. ml. z Lichtenburka, o němž dopis mluví, jest Hynek. O chrono- logii tohoto listu srov. úvod II. 4. 28. Biskup (Tobiáš) dovolává se pomoci (Václava II.) proti Hynkovi (ml. z Lichtenburka) purkrabí na Tetíně, který s Dětřichem Švihovcem a Orlic- kými statky biskupské pustoší, a s nímž mír marně prostředkovali H(roz- nata) purkrabí Pražský, Th(eodericus) podkomoří královský a starší města Prahy za přítomnosti otce jeho Hynka. (1288 brzy po 14 lednu). De eodem littera querimonialis. Ad tronum celsitudinis vestre, predilected domine, conquerentes de- ferimus cum lamento, quod cum nobiles viri H(roznata) purcravius castri Pragensis et Th(eodericus)e subcamerarius vester ac potioresf cives de Praga, receptis dominationis vestre litteris et mandatis, inter nos et Hin- (conem) burcravium de (Tethin)s interposuissent partes suas, generoso a) ,.. In., ,de Luchtenburch‘ Mn., ,iun de L.' schází v Kap. J. — b) ,tam' Mn. i In., ,cum' Kap. J. — c) ,nostri' In., ,vestri' Mn. i Kap. J. — d) ,predicte' In., ,predi- lecte‘ Mn. — e) ,Thob. Kap. J. — f) ,potenciores Kap. J. — g) ... In, ,Tethin Mn., Hinconem purg. de. Kap. J.
Strana 26
26 viro domino H(incone) patre suo presente et nobis Prage in nostra episco- pali curia constitutis, consulentes ei et ad hoc eum monitis suis rationa bilibus inducentes, quod ipse ab invasione violenta bonorum episcopatus nostri et ecclesie Pragensis totaliter desistendo super spoliis et rapinis multiplicibus, nobis et nostris hominibus irrogatis, congruenter satisfaceret et nostram graciam inveniret, idem vero purcravius de (Thetin)a eorum consiliis et monitis vilipensis pertinaciter discessit ab eis, contra nos et nostros et ecclesie Pragensi iniuriam et offensam peiora prioribus com- minando. Detricus insuper Suihouecb et complices eius de (Orlik),“ de quibus eciam prius celsitudini vestre fuimus querulati, in bonis nostris episcopalibus spolia non cessant committere et rapinas. Et quia vos et nullum alium post deum in temporalibus nostrum et ecclesie nostre recognos- cimus dominum et tutorem, eapropter magestatis vestre precellenciam omnid precum instancia qua possumus exoramus, quatenus sic super hiis et aliis nostris et ecclesie nostre, matris vestre, iniuriis et offensis disponere et ordinare dignemini, sicut de vestra confidimus plenius pietate, et quod dextre vestre potentia perversorum malicia comprimatur, pro quibus gra- ciarum vobis referemus uberrimas acciones. Fol. 5 č. 28, též v mnichovském rk. fol. 126 č. 63 (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 112 č. XXVI) a v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 241', (Palacký Formel- bücher II st. 17., Emler RB. II č. 1993 3.) Srovnáním tohoto psaní s č. 246 lze určit jména Hynka ml. z Lichtenburka i jeho otce. Rozluštění chybného jména v mni- chovském rukopisu ,Horlik' v ,de Orlik' potvrzuje též č. 29. O chronologii listu tohoto srov. úvod II 4 a pak čís. 29, 187 a 188. 29. (Biskup Tobiáš) stěžuje si (Václavovi II.), že (Dětřich) Švihovec a maršálek Zdislava ze Sternberka s posádkou, již Zdislav vložil na Orlík, zpustošili Příbram a 13 vesnic k ní patřících, mnoho lidí pobili a jiné zajaté na Orlík odvlekli. Biskup prosí o pomoc. (1289 brzy po 10 dubnu). Ad idem. Quocienscunque in bonis et possessionibus episcopatus nostri, que specialiter in vestri regalis dominii (tutela)f debent consistere et consistunt, in personis et rebus sine culpa nostra precipue et nostrorum dampna patimur, iniuriass et offensas, ad vos tamquam ad Pragensis ecclesie, matris vestre sanctissime, ac nostrum patronum tenemur recurrere, tutorem et dominum specialem pro defensione qualibet et tutela. Et ideo ad vestre magestatis noticiam deducimus cum lamento, quod in octavah resurreccionis a) ... In. i Kap. J., ,Thetin‘ Mn. — b) ,..“ Kap. J. — c) ... In. i Kap. J. ,complices eiusdem Horlik' Mn. chybně místo ,de Orlik. — d) Místo ,omni-possumus má Mn. ,quantum possumus'. — e) ,bonitate Mn. — f) ,.“ In, ,tutela‘ Mn. i Kap J. g) ,iniurias — matris schází v Mn. — h) Schází v Mn.
26 viro domino H(incone) patre suo presente et nobis Prage in nostra episco- pali curia constitutis, consulentes ei et ad hoc eum monitis suis rationa bilibus inducentes, quod ipse ab invasione violenta bonorum episcopatus nostri et ecclesie Pragensis totaliter desistendo super spoliis et rapinis multiplicibus, nobis et nostris hominibus irrogatis, congruenter satisfaceret et nostram graciam inveniret, idem vero purcravius de (Thetin)a eorum consiliis et monitis vilipensis pertinaciter discessit ab eis, contra nos et nostros et ecclesie Pragensi iniuriam et offensam peiora prioribus com- minando. Detricus insuper Suihouecb et complices eius de (Orlik),“ de quibus eciam prius celsitudini vestre fuimus querulati, in bonis nostris episcopalibus spolia non cessant committere et rapinas. Et quia vos et nullum alium post deum in temporalibus nostrum et ecclesie nostre recognos- cimus dominum et tutorem, eapropter magestatis vestre precellenciam omnid precum instancia qua possumus exoramus, quatenus sic super hiis et aliis nostris et ecclesie nostre, matris vestre, iniuriis et offensis disponere et ordinare dignemini, sicut de vestra confidimus plenius pietate, et quod dextre vestre potentia perversorum malicia comprimatur, pro quibus gra- ciarum vobis referemus uberrimas acciones. Fol. 5 č. 28, též v mnichovském rk. fol. 126 č. 63 (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 112 č. XXVI) a v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 241', (Palacký Formel- bücher II st. 17., Emler RB. II č. 1993 3.) Srovnáním tohoto psaní s č. 246 lze určit jména Hynka ml. z Lichtenburka i jeho otce. Rozluštění chybného jména v mni- chovském rukopisu ,Horlik' v ,de Orlik' potvrzuje též č. 29. O chronologii listu tohoto srov. úvod II 4 a pak čís. 29, 187 a 188. 29. (Biskup Tobiáš) stěžuje si (Václavovi II.), že (Dětřich) Švihovec a maršálek Zdislava ze Sternberka s posádkou, již Zdislav vložil na Orlík, zpustošili Příbram a 13 vesnic k ní patřících, mnoho lidí pobili a jiné zajaté na Orlík odvlekli. Biskup prosí o pomoc. (1289 brzy po 10 dubnu). Ad idem. Quocienscunque in bonis et possessionibus episcopatus nostri, que specialiter in vestri regalis dominii (tutela)f debent consistere et consistunt, in personis et rebus sine culpa nostra precipue et nostrorum dampna patimur, iniuriass et offensas, ad vos tamquam ad Pragensis ecclesie, matris vestre sanctissime, ac nostrum patronum tenemur recurrere, tutorem et dominum specialem pro defensione qualibet et tutela. Et ideo ad vestre magestatis noticiam deducimus cum lamento, quod in octavah resurreccionis a) ... In. i Kap. J., ,Thetin‘ Mn. — b) ,..“ Kap. J. — c) ... In. i Kap. J. ,complices eiusdem Horlik' Mn. chybně místo ,de Orlik. — d) Místo ,omni-possumus má Mn. ,quantum possumus'. — e) ,bonitate Mn. — f) ,.“ In, ,tutela‘ Mn. i Kap J. g) ,iniurias — matris schází v Mn. — h) Schází v Mn.
Strana 27
27 dominice proxime preterita nobisa Prage consistentibus secunda, tercia et quarta feria (Detricus Swihoucius) cum suis et marsalchus Zdezlai de (Sternberch) cum hominibusd eius, qui per eum in Orlike ad nostrum et nostrorum dispendium manifestum, iniuriam et gravamen missi fue- rant, Pribramf forense opidum nostrum et XIII villas ad ipsum spec- tantes in personis et rebus totaliter vastaverunt, ita quod spoliis multi- plicibus et rapinis, que ibi exercuerunt hostiliter infra quatuor dierum spacium, non contentis, quam plures ex hominibus nostris, quos in- venerunt ibidem, occiderunt et alios vulneratos in (Orlik)h crudeliter deducentes, penis diversis afficiunt captivatos in vestre iurisdiccionis, in' vestri honoris regii evidens preiudicium et contemptum. Quare dominacionis vestre clemenciam cum plena fiducia humiliter deposcimus et obnixe, quatenus divine remuneracionis (intuitu)i et orationum interventu nostrarum sic nobis et matri vestre beatissime super hoc providere dignemini, sicut vestram regalem condecet magestatem, quod vobis cedat ad gloriam et honorem, nosque cum iam dicta ecclesia, matre vestra sanctissima, et homi- nibus eius, specialiter tuicioni vestre divina dispensacione commissis, in pace subsistere valeamus ad vestrum premium, quod a deo vobisk per hoc proveniet sempiternum. Fol. 5 č. 29, též v mnichovském rk. fol. 126' č. 64, (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 113 č. XXVII) a v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 242 (Palacký, Formelbücher II st. 17, Emler RB. II č. 1304 1) Při srovnání této žaloby s č. 28 a 246 vidíme, že zde jde o Dětřicha Švihovce a ne o Petra, jak v In. rk. nesprávně stojí. Nepochybně jméno Detricus čteno písařem nesprávně jako Petrus. O chronologickém určení listu tohoto srov. úvod II 4 a pak čís. 187 a 188. Velkonoce připadají r. 1289 na 10 duben. List tento psán je brzy po velkonocích; o týdnu velkonočním se zde mluví jako o právě uplynulém. 30. Biskup Tobiáš žaluje V(áclavovi II.), že Kon(rád) a (Jindřich) z Alten- burka, kteří mu uloupili mnoho koní v Kyjích, zpustošili Liblice a jiné 2 vsi a město jeho Ces. Brod vypálili; žádá o pomoc. (1289). De eodem querimonia ex parte domini episcopi ad regem. Excellentissimo et precordiali domino suo, domino W(enceslao) dei gracia regi Boemie et marchioni Moravie Th(obias)) Pragensis episcopus a) ,vobis' In. i Mn., ,nobis‘ Kap. J — b) ,Petrus nesprávně v In., ,Swihoucius, Mn., H' Kap. J. — c) ,.. In., �Sternberch‘ Mn., ,et de .. Kap. J. — d) ,omnibus" In., hominibus Mn. — e) Schází v Kap. J. — f),Brodam Kap. J. — g) ,contempti In — h) ,..' In. i Kap. J., ,Orlik' Mn. — i) et' Mn. i Kap. J. — j) Doplněno dle Kap J. k) vobis per hoc vobis' In., ,per hoc vobis' Mn. — 1) ,Jo‘ Kap. J.
27 dominice proxime preterita nobisa Prage consistentibus secunda, tercia et quarta feria (Detricus Swihoucius) cum suis et marsalchus Zdezlai de (Sternberch) cum hominibusd eius, qui per eum in Orlike ad nostrum et nostrorum dispendium manifestum, iniuriam et gravamen missi fue- rant, Pribramf forense opidum nostrum et XIII villas ad ipsum spec- tantes in personis et rebus totaliter vastaverunt, ita quod spoliis multi- plicibus et rapinis, que ibi exercuerunt hostiliter infra quatuor dierum spacium, non contentis, quam plures ex hominibus nostris, quos in- venerunt ibidem, occiderunt et alios vulneratos in (Orlik)h crudeliter deducentes, penis diversis afficiunt captivatos in vestre iurisdiccionis, in' vestri honoris regii evidens preiudicium et contemptum. Quare dominacionis vestre clemenciam cum plena fiducia humiliter deposcimus et obnixe, quatenus divine remuneracionis (intuitu)i et orationum interventu nostrarum sic nobis et matri vestre beatissime super hoc providere dignemini, sicut vestram regalem condecet magestatem, quod vobis cedat ad gloriam et honorem, nosque cum iam dicta ecclesia, matre vestra sanctissima, et homi- nibus eius, specialiter tuicioni vestre divina dispensacione commissis, in pace subsistere valeamus ad vestrum premium, quod a deo vobisk per hoc proveniet sempiternum. Fol. 5 č. 29, též v mnichovském rk. fol. 126' č. 64, (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 113 č. XXVII) a v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 242 (Palacký, Formelbücher II st. 17, Emler RB. II č. 1304 1) Při srovnání této žaloby s č. 28 a 246 vidíme, že zde jde o Dětřicha Švihovce a ne o Petra, jak v In. rk. nesprávně stojí. Nepochybně jméno Detricus čteno písařem nesprávně jako Petrus. O chronologickém určení listu tohoto srov. úvod II 4 a pak čís. 187 a 188. Velkonoce připadají r. 1289 na 10 duben. List tento psán je brzy po velkonocích; o týdnu velkonočním se zde mluví jako o právě uplynulém. 30. Biskup Tobiáš žaluje V(áclavovi II.), že Kon(rád) a (Jindřich) z Alten- burka, kteří mu uloupili mnoho koní v Kyjích, zpustošili Liblice a jiné 2 vsi a město jeho Ces. Brod vypálili; žádá o pomoc. (1289). De eodem querimonia ex parte domini episcopi ad regem. Excellentissimo et precordiali domino suo, domino W(enceslao) dei gracia regi Boemie et marchioni Moravie Th(obias)) Pragensis episcopus a) ,vobis' In. i Mn., ,nobis‘ Kap. J — b) ,Petrus nesprávně v In., ,Swihoucius, Mn., H' Kap. J. — c) ,.. In., �Sternberch‘ Mn., ,et de .. Kap. J. — d) ,omnibus" In., hominibus Mn. — e) Schází v Kap. J. — f),Brodam Kap. J. — g) ,contempti In — h) ,..' In. i Kap. J., ,Orlik' Mn. — i) et' Mn. i Kap. J. — j) Doplněno dle Kap J. k) vobis per hoc vobis' In., ,per hoc vobis' Mn. — 1) ,Jo‘ Kap. J.
Strana 28
28 se totum cum sincere fidei et devocionis constancia paratum ad ipsius beneplacita et mandata. Ad vestre regalis magnificencie innatam vobis clemenciam, de qua post deum principaliter confidenciam gerimus plenio- rem, in nostris et ecclesie Pragensis, sanctissime matris vestre, necessitatibus tamquam ad specialem et predilectum ac precordialem nobis patronum et dominum recurrentes, quema ad modum spolia et rapinas in Kigb 1) curia nostra et villis aliis episcopatus nostri eidem curie adiacentibus per Con(radum)c (et Henricum) de Altenburch passi sumus, hostiliter per- petrata, dominacioni vestre personaliter Praged in exitu vestro intimavimus, sic et nunc magestatis vestre regie pietati cumulata mala peiora prioribus, nobis et nostris hominibus per eosdeme viros maleficos irrogata, deferimus cum dolore. Nam idem viri malivoli, spolio, per quod nos et nostros in prefata curia nostra de Kigd equis quam pluribus,f quos ibidem foveri et procurari laucius ad vestra feceramus obsequia, privaverunt et rapinis aliis multiplicibus non contenti, post exitum vestrum de Praga Lublicensemh 2) curiam nostram et alias duas villas cum Brod forensi opido nostro tota- liter spoliarunt, ipsum Brod per ignis incendium consumentes. Et quia spolia huiusmodi, rapine et precipue equorum ablacio predictorum nos et nostros contra voluntatem nostram reddunt ad vestra obsequia minus ha- biles et ab eisdem nos removent propter nostram insufficienciam et retar- dant, dominacionis vestre clemencie supplicamus humiliter et devote, qua- tenus in hoc nobis et vobis pio, sicut de vobis confidimus, compacientes affectu, nobis et prefate sancte Pragensi ecclesie, matrii vestre, et augmento honoris vestri et vestre potencie amplitudini taliter providere dignemini, quod nos exinde consolacionem aliquam cum nostris fidelibus, quos ad vestra tenemus et tenere affectamus obsequia, habeamus, vestreque id illustri excellencie cedet ad perpetuam gloriam et honorem. Fol. 5 č. 30, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 242 a v rk. wilherinském st. 63, (Palacký Formelbücher I st. 324, Emler RB. II č. 1992 1) a v mnichovském rk. fol. 126 č. 61. Pravděpodobně spadá i tato žaloba do doby bouří r. 1289 jako před- cházející, srov. též čís. 193 a úvod II 4. Dle znění listu vidíme, že nejde jen o jed- noho nepřítele (eosdem viros, idem viri); místo, kde se vyskytuje jméno Con. de Alten- burch, bylo již v první předloze velmi porušeno, jak patrno z nesnází jak písaře inš- pruckého tak mnichovského a kapitulního rukopisu. Nejspíše tam byla jména dvou pánů z Altenburka a sice Konráda a Jindřicha. Nezkrácené čtení rukopisu kapitulního, které je přetrženo a které je asi originálu nejbližší a sice ,cond a ,dom' vede nás k tomuto úsudku. Jméno prvé ,Conradum“ dá se palaeograficky snadno vysvětlit, druhé dá se odůvodnit tím, že původní text byl velmi porušený a že zkratka jména „Henricum“ asi „henr“ byla písařem luštěna jako dom“ tím že h“ za d', e za ,c“ a) ,quemquem' In., ,quem' Kap. J.— b) ,tali Kap. J. — c) ,conducticium vestrum dictum de..' In., totéž ,de Alburk‘ Mn., ,conductum dictum de Altenburch“ Kap. J., tamtéž dříve napsáno a přetrženo ,cond. tn. dem; ,con. dictum de Alten- burch Wilh. — d) Schází v Kap. J. — e) ,eos domini In., ,eosdem Kap. J. — f1 ,plu- rimis' Kap. J. — g) ,contempti In. a Mn, ,contenti Kap. J. — h) Lubecensem Kap. J., Cubitum‘ Wilh. i) ,matris' všechny 3 rk.
28 se totum cum sincere fidei et devocionis constancia paratum ad ipsius beneplacita et mandata. Ad vestre regalis magnificencie innatam vobis clemenciam, de qua post deum principaliter confidenciam gerimus plenio- rem, in nostris et ecclesie Pragensis, sanctissime matris vestre, necessitatibus tamquam ad specialem et predilectum ac precordialem nobis patronum et dominum recurrentes, quema ad modum spolia et rapinas in Kigb 1) curia nostra et villis aliis episcopatus nostri eidem curie adiacentibus per Con(radum)c (et Henricum) de Altenburch passi sumus, hostiliter per- petrata, dominacioni vestre personaliter Praged in exitu vestro intimavimus, sic et nunc magestatis vestre regie pietati cumulata mala peiora prioribus, nobis et nostris hominibus per eosdeme viros maleficos irrogata, deferimus cum dolore. Nam idem viri malivoli, spolio, per quod nos et nostros in prefata curia nostra de Kigd equis quam pluribus,f quos ibidem foveri et procurari laucius ad vestra feceramus obsequia, privaverunt et rapinis aliis multiplicibus non contenti, post exitum vestrum de Praga Lublicensemh 2) curiam nostram et alias duas villas cum Brod forensi opido nostro tota- liter spoliarunt, ipsum Brod per ignis incendium consumentes. Et quia spolia huiusmodi, rapine et precipue equorum ablacio predictorum nos et nostros contra voluntatem nostram reddunt ad vestra obsequia minus ha- biles et ab eisdem nos removent propter nostram insufficienciam et retar- dant, dominacionis vestre clemencie supplicamus humiliter et devote, qua- tenus in hoc nobis et vobis pio, sicut de vobis confidimus, compacientes affectu, nobis et prefate sancte Pragensi ecclesie, matrii vestre, et augmento honoris vestri et vestre potencie amplitudini taliter providere dignemini, quod nos exinde consolacionem aliquam cum nostris fidelibus, quos ad vestra tenemus et tenere affectamus obsequia, habeamus, vestreque id illustri excellencie cedet ad perpetuam gloriam et honorem. Fol. 5 č. 30, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 242 a v rk. wilherinském st. 63, (Palacký Formelbücher I st. 324, Emler RB. II č. 1992 1) a v mnichovském rk. fol. 126 č. 61. Pravděpodobně spadá i tato žaloba do doby bouří r. 1289 jako před- cházející, srov. též čís. 193 a úvod II 4. Dle znění listu vidíme, že nejde jen o jed- noho nepřítele (eosdem viros, idem viri); místo, kde se vyskytuje jméno Con. de Alten- burch, bylo již v první předloze velmi porušeno, jak patrno z nesnází jak písaře inš- pruckého tak mnichovského a kapitulního rukopisu. Nejspíše tam byla jména dvou pánů z Altenburka a sice Konráda a Jindřicha. Nezkrácené čtení rukopisu kapitulního, které je přetrženo a které je asi originálu nejbližší a sice ,cond a ,dom' vede nás k tomuto úsudku. Jméno prvé ,Conradum“ dá se palaeograficky snadno vysvětlit, druhé dá se odůvodnit tím, že původní text byl velmi porušený a že zkratka jména „Henricum“ asi „henr“ byla písařem luštěna jako dom“ tím že h“ za d', e za ,c“ a) ,quemquem' In., ,quem' Kap. J.— b) ,tali Kap. J. — c) ,conducticium vestrum dictum de..' In., totéž ,de Alburk‘ Mn., ,conductum dictum de Altenburch“ Kap. J., tamtéž dříve napsáno a přetrženo ,cond. tn. dem; ,con. dictum de Alten- burch Wilh. — d) Schází v Kap. J. — e) ,eos domini In., ,eosdem Kap. J. — f1 ,plu- rimis' Kap. J. — g) ,contempti In. a Mn, ,contenti Kap. J. — h) Lubecensem Kap. J., Cubitum‘ Wilh. i) ,matris' všechny 3 rk.
Strana 29
29 a ,nr“ za m' považováno bylo. Vysvětlení toto podporuje též ta okolnost, že Jindřich z Altenburka skutečně vystupuje jako stoupenec strany Vítkovců, srov. Emler RB. II č. 1363, kde se vyskytuje jako svědek v darovací listině Jindřicha z Rosenberka klá- šteru Vyšebrodskému. 1) Kyje za Karlínem. — 2) Liblice u Č. Brodu. 31. J(an) probošt v Sadské oznamuje biskupovi Tobiášovi, že jakýsi G., který zpustošil statky kostela v Sadské, umírá, i žádá, aby biskup odepřel církevní pohřeb, dokud by dědicové škod spáchaných nenahradili. (1279—1290). Prepositus, resciens vastatorem ecclesie infirmum, rogat episcopum, si decederet, ut nons sepeliretur. Reverendo in Christo patri domino Th(obie) venerabili episcopo Pragensi, domino suo karissimo magister J(ohannes) prepositus Saccensis servicium suum tam debitum quam fidele. Dominacioni vestre innotes- cimus per presentes, quod G. quondam iudex de “ tam gravi infir- mitate oppressus esse dicitur, quod de vita sua est penitus desperatum. Cum igitur dictus G. bona ecclesie nostre Saccensis funditus devastaverit per incendium et rapinas, dominacionem vestram rogamus attente, quatenus iusticie ac nostri servicii intuitu prefati G., si decesserit, velitis interdicere sepulturam, donec per heredes suos ecclesie Saccensi et nobis congrue satisfiat. Fol. 5 č. 31, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 279. Rok 1290 tvoří pravděpodobný termín ad quem, poněvadž až do toho roku trvala v Čechách anarchie, za které bylo pustošení církevních statků pravidlem. 32. Biskup Tobiáš odpovídá J(anovi) proboštovi v Sadské na předcházející stížnost, že G. mezitím zemřel a byl pochován; táže se, co by se nyní mělo podniknouti. (1279—1290). Episcopus respondit, quod fuit mortuus, antequam recepisset literas suas. Thobiasd dei gracia Pragensis episcopus honorabili viro Jo(hanni) magistro, preposito Saccensi, salutem cum sincere caritatis affectu. Signi- ficatis nobis per vestras litteras, quod G. quondam iudex de.., vastator a) Připsáno později černým inkoustem. — b) Jo‘ Kap. J. — c) ,talis L' Kap. J. d) ,Jo‘ Kap. J. — e) ,L' Kap. J.
29 a ,nr“ za m' považováno bylo. Vysvětlení toto podporuje též ta okolnost, že Jindřich z Altenburka skutečně vystupuje jako stoupenec strany Vítkovců, srov. Emler RB. II č. 1363, kde se vyskytuje jako svědek v darovací listině Jindřicha z Rosenberka klá- šteru Vyšebrodskému. 1) Kyje za Karlínem. — 2) Liblice u Č. Brodu. 31. J(an) probošt v Sadské oznamuje biskupovi Tobiášovi, že jakýsi G., který zpustošil statky kostela v Sadské, umírá, i žádá, aby biskup odepřel církevní pohřeb, dokud by dědicové škod spáchaných nenahradili. (1279—1290). Prepositus, resciens vastatorem ecclesie infirmum, rogat episcopum, si decederet, ut nons sepeliretur. Reverendo in Christo patri domino Th(obie) venerabili episcopo Pragensi, domino suo karissimo magister J(ohannes) prepositus Saccensis servicium suum tam debitum quam fidele. Dominacioni vestre innotes- cimus per presentes, quod G. quondam iudex de “ tam gravi infir- mitate oppressus esse dicitur, quod de vita sua est penitus desperatum. Cum igitur dictus G. bona ecclesie nostre Saccensis funditus devastaverit per incendium et rapinas, dominacionem vestram rogamus attente, quatenus iusticie ac nostri servicii intuitu prefati G., si decesserit, velitis interdicere sepulturam, donec per heredes suos ecclesie Saccensi et nobis congrue satisfiat. Fol. 5 č. 31, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 279. Rok 1290 tvoří pravděpodobný termín ad quem, poněvadž až do toho roku trvala v Čechách anarchie, za které bylo pustošení církevních statků pravidlem. 32. Biskup Tobiáš odpovídá J(anovi) proboštovi v Sadské na předcházející stížnost, že G. mezitím zemřel a byl pochován; táže se, co by se nyní mělo podniknouti. (1279—1290). Episcopus respondit, quod fuit mortuus, antequam recepisset literas suas. Thobiasd dei gracia Pragensis episcopus honorabili viro Jo(hanni) magistro, preposito Saccensi, salutem cum sincere caritatis affectu. Signi- ficatis nobis per vestras litteras, quod G. quondam iudex de.., vastator a) Připsáno později černým inkoustem. — b) Jo‘ Kap. J. — c) ,talis L' Kap. J. d) ,Jo‘ Kap. J. — e) ,L' Kap. J.
Strana 30
30 bonorum ecclesie Saccensis, sit gravi infirmitate opressus, de cuius vita penitus desperaretur, petentes, ut ipsius G ., si decesserit, deberemus interdicere sepulturam. Et quia dictus G , antequam vestras litteras rece- pissemus, est mortuus et sepultus, vestra precamina non potuimus, prout vellemus, optato effectui mancipare, licet vobis et ecclesie Saccensi super dampnis et iniuriis irrogatis sincero compatiamur affectu, ea propria repu- tantes, unde, quid super hoc, cum res non sit integra, agi debeat racio- nabiliter atque iuste, nos curetis deliberacione prehabita informare, quia nos in hiis et aliis propter vestre sinceritatis merita exaudire tenemur, prout convenit, preces vestras. Fol. 5' č. 32, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 279. O chronologickém určení srovnej pozn. u č. předcházejícího. 33. Jakýsi H. dostává od biskupa Tobiáše k dočasnému držení tvrz u (Červené) Rečice a zavazuje se za to bránit biskupské statky v Želivsku proti nepřá- telským vpádům. (1279—1290). Baro a domino episcopo recipiens municionem dat sibi literas cum iuramento, quod ad requisicionem ipsius ipsam restituet. Nos H. dictus de .. istius scripti testimonio profitemur ac etiam (publice)a protestamur et universis presentes litterasb inspecturis volumus esse notum, quod nos sincere dilectionis constanciam," qua nos cum vene- rabili in Christo patre domino Th(obia)d dei gracia Pragensi episcopo amplectimur mutuo et fovemus, cupientes in suo vigore debito perdurare, municionem eius et Pragensis ecclesie sue apud Recicze1) forense ipsius opidum, in bonis et possessionibus episcopatus sui sitam, ab eodem nobis domino episcopo in presencia capituli sui commendatam recepimus ac commissam, ipsam, homines et bona episcopatus sui iamdicti in partibus provincie Siloensisf et alias, quantum possumus et poterimus domino con- cedente, per nos et nostros ab invasionibus et opressionibus violentis, spoliis et rapinis ac iniuriis quibuslibet tamquam bona nostra naturalia toto posse pro viribus defensuri, stipendiis dumtaxat et reditibus illiss con- tenti, qui nobis sunt et nostris pro ipsius municionis custodia per eundem dominum episcopum deputati. Et istam municionem possidere et tenere debemus ad voluntatem eiusdem domini episcopi, patris et amici nostri karissimi, quamdiu ipse voluerit et decreverit et sibi videbitur expedire. Promisimus namque nostra manuali fide data ipsi domino episcopo et a) Doplněno dle Kap. J. — b) ,litteris In., ,litteras' Kap. J. — c) ,constancia" v obou rk. — d) Jo‘ Kap. J. — e) Becicz In., schází v Kap. J. — f) sue‘ Kap. J. — g) ,illi' In., illis' Kap. J.
30 bonorum ecclesie Saccensis, sit gravi infirmitate opressus, de cuius vita penitus desperaretur, petentes, ut ipsius G ., si decesserit, deberemus interdicere sepulturam. Et quia dictus G , antequam vestras litteras rece- pissemus, est mortuus et sepultus, vestra precamina non potuimus, prout vellemus, optato effectui mancipare, licet vobis et ecclesie Saccensi super dampnis et iniuriis irrogatis sincero compatiamur affectu, ea propria repu- tantes, unde, quid super hoc, cum res non sit integra, agi debeat racio- nabiliter atque iuste, nos curetis deliberacione prehabita informare, quia nos in hiis et aliis propter vestre sinceritatis merita exaudire tenemur, prout convenit, preces vestras. Fol. 5' č. 32, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 279. O chronologickém určení srovnej pozn. u č. předcházejícího. 33. Jakýsi H. dostává od biskupa Tobiáše k dočasnému držení tvrz u (Červené) Rečice a zavazuje se za to bránit biskupské statky v Želivsku proti nepřá- telským vpádům. (1279—1290). Baro a domino episcopo recipiens municionem dat sibi literas cum iuramento, quod ad requisicionem ipsius ipsam restituet. Nos H. dictus de .. istius scripti testimonio profitemur ac etiam (publice)a protestamur et universis presentes litterasb inspecturis volumus esse notum, quod nos sincere dilectionis constanciam," qua nos cum vene- rabili in Christo patre domino Th(obia)d dei gracia Pragensi episcopo amplectimur mutuo et fovemus, cupientes in suo vigore debito perdurare, municionem eius et Pragensis ecclesie sue apud Recicze1) forense ipsius opidum, in bonis et possessionibus episcopatus sui sitam, ab eodem nobis domino episcopo in presencia capituli sui commendatam recepimus ac commissam, ipsam, homines et bona episcopatus sui iamdicti in partibus provincie Siloensisf et alias, quantum possumus et poterimus domino con- cedente, per nos et nostros ab invasionibus et opressionibus violentis, spoliis et rapinis ac iniuriis quibuslibet tamquam bona nostra naturalia toto posse pro viribus defensuri, stipendiis dumtaxat et reditibus illiss con- tenti, qui nobis sunt et nostris pro ipsius municionis custodia per eundem dominum episcopum deputati. Et istam municionem possidere et tenere debemus ad voluntatem eiusdem domini episcopi, patris et amici nostri karissimi, quamdiu ipse voluerit et decreverit et sibi videbitur expedire. Promisimus namque nostra manuali fide data ipsi domino episcopo et a) Doplněno dle Kap. J. — b) ,litteris In., ,litteras' Kap. J. — c) ,constancia" v obou rk. — d) Jo‘ Kap. J. — e) Becicz In., schází v Kap. J. — f) sue‘ Kap. J. — g) ,illi' In., illis' Kap. J.
Strana 31
31 ecclesie sue premisse fidem servare in tantum, quod contra eius bene- placitum non debemus nec volumus predictam municionem nostre com- mendatam fidei et commissam per nos aut aliquem alium vel alios aliqua- tenus ullo umquam tempore retinere, sed ad ipsius requisicionem, quando- cunque nobis facta fuerit per ipsum aut aliquem certum nuncium eius seu litteras, eam cum omnibus suis pertinenciis, nobis et nostris fidelibus, prout est prehabitum, assignatis, in manus ipsius domini (episcopi)a aut illius, cui ipse hoc duxerit committendum, sine aliqua ira aut difficultate et more cuiuslibet obstaculo, prompto animo absque aliqua contradiccione resignabimus, ut debemus. Si vero idem dominus episcopus, quod absit, medio tempore viam universe carnis ingressus fuerit, in hoc casu, si tamdiu eandem municionem possederimus ab ipso, honorabilibus viris preposito, decano et capitulo supradicte Pragensis ecclesie, ad quam eadem spectat municio, quam primo eius obitus ad noticiam nostram pervenerit, muni- cionem ipsam cum suis omnibus attinenciis suprascriptis resignabimus et resignari totaliter sine dilacione qualibet faciemus. Et hoc ipsum fieri debet, si permissione divina possidendo municionem illam nos debita carnis sol- vere debuerimus. Antequam eadem debita persolvamus et multo magis" post obitum nostrum municio ipsa ad predicti domini episcopi, si super- vixerit, alias ad Pragensis ecclesie sepedicte debet redire possessionem et dominium absque aliquo pignore et expensa ibidem impensa pro- tinus ipso facto, ita quod sive voluntarie sive ad requisicionem domini episcopi sepius nominati municionem resignabimusd et resignari facie- mus eandem, sive in aliis duobus casibus iam predictis eadem resigna- cio facta fuerit, vel si municio illa post nostrum obitum ad pretacti do- mini et ecclesie antedicte possessionem et dominium ipso facto, sicut pre- misimus, fuerit devoluta, quelibet impense, si que per nos aut nostros ibidem facte fuerint nostris temporibus in melioracione et fortificacione municionis ipsius ac alias, ipsi domino episcopo et Pragensi ecclesie non debent aliquatenus computari, quia transient et transire debent cum universitate ad ipsum dominum episcopum et ipsius ecclesiam sepedictam. Fruges etiam yemales et estivales curie episcopalis in .. quatuor araturarum, nobis pro iamdicte municionis custodia deputate, sicut de ipsis nos intromisimus, exceptis animalibus predictarum araturarum, quandocunque nos municio- nem ipsam desierimusf possidere, ad domini ipsius episcopi dominium et Pragensis ecclesie pertinebunt, sicut hec omnia et singula per interposi- cionem nostre manualis fidei, quam nos prestitisse fatemur, sunt munita et firmiter roborata coram testibus ydoneis, qui presentes aderant, quorum nomina hiis vocabulis continentur taliter et taliter oc. In cuius rei testi- monium presens scriptum fieri ipsumque utroque sigillo nostro maiori et a) Doplněno dle Kap. J. — b) ,difficultatis' In., difficultate‘ Kap. J. — c) ,mais“ In. — d) resignemus In., ,resignabimus Kap. J. — e) ,aliis‘ In. — f) ,desierium, In., desierimus' Kap. J.
31 ecclesie sue premisse fidem servare in tantum, quod contra eius bene- placitum non debemus nec volumus predictam municionem nostre com- mendatam fidei et commissam per nos aut aliquem alium vel alios aliqua- tenus ullo umquam tempore retinere, sed ad ipsius requisicionem, quando- cunque nobis facta fuerit per ipsum aut aliquem certum nuncium eius seu litteras, eam cum omnibus suis pertinenciis, nobis et nostris fidelibus, prout est prehabitum, assignatis, in manus ipsius domini (episcopi)a aut illius, cui ipse hoc duxerit committendum, sine aliqua ira aut difficultate et more cuiuslibet obstaculo, prompto animo absque aliqua contradiccione resignabimus, ut debemus. Si vero idem dominus episcopus, quod absit, medio tempore viam universe carnis ingressus fuerit, in hoc casu, si tamdiu eandem municionem possederimus ab ipso, honorabilibus viris preposito, decano et capitulo supradicte Pragensis ecclesie, ad quam eadem spectat municio, quam primo eius obitus ad noticiam nostram pervenerit, muni- cionem ipsam cum suis omnibus attinenciis suprascriptis resignabimus et resignari totaliter sine dilacione qualibet faciemus. Et hoc ipsum fieri debet, si permissione divina possidendo municionem illam nos debita carnis sol- vere debuerimus. Antequam eadem debita persolvamus et multo magis" post obitum nostrum municio ipsa ad predicti domini episcopi, si super- vixerit, alias ad Pragensis ecclesie sepedicte debet redire possessionem et dominium absque aliquo pignore et expensa ibidem impensa pro- tinus ipso facto, ita quod sive voluntarie sive ad requisicionem domini episcopi sepius nominati municionem resignabimusd et resignari facie- mus eandem, sive in aliis duobus casibus iam predictis eadem resigna- cio facta fuerit, vel si municio illa post nostrum obitum ad pretacti do- mini et ecclesie antedicte possessionem et dominium ipso facto, sicut pre- misimus, fuerit devoluta, quelibet impense, si que per nos aut nostros ibidem facte fuerint nostris temporibus in melioracione et fortificacione municionis ipsius ac alias, ipsi domino episcopo et Pragensi ecclesie non debent aliquatenus computari, quia transient et transire debent cum universitate ad ipsum dominum episcopum et ipsius ecclesiam sepedictam. Fruges etiam yemales et estivales curie episcopalis in .. quatuor araturarum, nobis pro iamdicte municionis custodia deputate, sicut de ipsis nos intromisimus, exceptis animalibus predictarum araturarum, quandocunque nos municio- nem ipsam desierimusf possidere, ad domini ipsius episcopi dominium et Pragensis ecclesie pertinebunt, sicut hec omnia et singula per interposi- cionem nostre manualis fidei, quam nos prestitisse fatemur, sunt munita et firmiter roborata coram testibus ydoneis, qui presentes aderant, quorum nomina hiis vocabulis continentur taliter et taliter oc. In cuius rei testi- monium presens scriptum fieri ipsumque utroque sigillo nostro maiori et a) Doplněno dle Kap. J. — b) ,difficultatis' In., difficultate‘ Kap. J. — c) ,mais“ In. — d) resignemus In., ,resignabimus Kap. J. — e) ,aliis‘ In. — f) ,desierium, In., desierimus' Kap. J.
Strana 32
32 minori munitum memorato domino episcopo et prefate ecclesie sue Pra- gensi liberaliter fecimus asignari. Datum oc. Fol. 5' č. 33, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 273. Rokem 1290, kterým přestávají domácí války v Čechách a hlavně pustošení biskupských statků, dán je termín ad quem. Nejlépe by se hodila tato listina do let 1288 a 1289, kdy pří- vrženci Záviše z Falkenštejna válčili s biskupem Tobiášem. 1) Červená Řečice u Želiva. 34. Biskup Tobiáš potvrzuje privilegium dané dominikánům od biskupa Jana r. 1275 února 28. V Praze, 1279. Renovacio privilegii confirmacionis ordinis fratrum predicatorum, (ita quod debent penitencias iniungere hominibus).a Th(obias)' dei gracia Pragensis episcopus universis abbatibus, pre- positis, decanis, archidiaconis, prioribus, decanis etiam, qui vices archi- diaconorum gerunt, plebanis et eorum vicariis in nostra civitate et dyocesi constitutis salutem in domino. Notum sit vobis scripto presenti, vidisse nos et diligenter perspexisse exhibitas nobis per priorem provincialem Polonier fratrumd ordinis predicatorum litteras felicis recordacionis domini Jo(hannis), predecessoris nostri, non viciatas, non in aliqua sui parte abo- litas, in quibus continebatur de verbo ad verbum iste tenor." Volentes igitur in hac parte nostri predecessoris inherere vestigiis ob reverenciam ordinis fratrum predicatorum, quem ob zelum animarum et salutem divinitus credimus institutum, eadem et eodem ordine sancimus, que superius sunt pretacta. Unde et ipsas sentencias a predecessore nostro in pretactis articulis latas et innovamus et presencium auctoritate in omni- bus confirmamus et sigilli nostri munimine hoc ipsum, quod hic firmum esse volumus, roboramus. Datumf Prage anno domini MCCLXX nono, pontificatus nostri anno primo. Fol. 6 č. 34, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 237." a) Doplněno dle Kap. J., v In. vazbou seříznuto. — b) Johannes Kap. J. — c) Schází v Kap. J. — d) ,fratrem In. — e) Inserovanou listinu viz pod násl. čís. — f) Bez datování Kap. J.
32 minori munitum memorato domino episcopo et prefate ecclesie sue Pra- gensi liberaliter fecimus asignari. Datum oc. Fol. 5' č. 33, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 273. Rokem 1290, kterým přestávají domácí války v Čechách a hlavně pustošení biskupských statků, dán je termín ad quem. Nejlépe by se hodila tato listina do let 1288 a 1289, kdy pří- vrženci Záviše z Falkenštejna válčili s biskupem Tobiášem. 1) Červená Řečice u Želiva. 34. Biskup Tobiáš potvrzuje privilegium dané dominikánům od biskupa Jana r. 1275 února 28. V Praze, 1279. Renovacio privilegii confirmacionis ordinis fratrum predicatorum, (ita quod debent penitencias iniungere hominibus).a Th(obias)' dei gracia Pragensis episcopus universis abbatibus, pre- positis, decanis, archidiaconis, prioribus, decanis etiam, qui vices archi- diaconorum gerunt, plebanis et eorum vicariis in nostra civitate et dyocesi constitutis salutem in domino. Notum sit vobis scripto presenti, vidisse nos et diligenter perspexisse exhibitas nobis per priorem provincialem Polonier fratrumd ordinis predicatorum litteras felicis recordacionis domini Jo(hannis), predecessoris nostri, non viciatas, non in aliqua sui parte abo- litas, in quibus continebatur de verbo ad verbum iste tenor." Volentes igitur in hac parte nostri predecessoris inherere vestigiis ob reverenciam ordinis fratrum predicatorum, quem ob zelum animarum et salutem divinitus credimus institutum, eadem et eodem ordine sancimus, que superius sunt pretacta. Unde et ipsas sentencias a predecessore nostro in pretactis articulis latas et innovamus et presencium auctoritate in omni- bus confirmamus et sigilli nostri munimine hoc ipsum, quod hic firmum esse volumus, roboramus. Datumf Prage anno domini MCCLXX nono, pontificatus nostri anno primo. Fol. 6 č. 34, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 237." a) Doplněno dle Kap. J., v In. vazbou seříznuto. — b) Johannes Kap. J. — c) Schází v Kap. J. — d) ,fratrem In. — e) Inserovanou listinu viz pod násl. čís. — f) Bez datování Kap. J.
Strana 33
33 35. Biskup Jan dovoluje dle usnesení koncilu lyonského dominikánům svobodně kázati, zpovídati, pokání ukládati a almužnu bráti. Rozkazuje všemu kněž- stvu, aby je k úkonům těm připustili. V Praze, 1275 únor 28. Johannes dei gracia Pragensis episcopus universis abbatibus, pre- positis, decanis, archidiaconis, prioribus, decanis etiam, qui vices archi- diaconorum gerunt, plebanis et eorum vicariis in nostra civitate et dyo- cesi constitutis salutem in domino. Cum in Lugdunensi concilio pro- xime celebrato, cui personaliter interfuimus, divina clemencia mediante contra libertatem et vigorem privilegiorum, honestis et religiosis viris fratribus predicatoribus omnibus generaliter ac toti eorum ordini olim a sede apostolica concessorum, nichil actum fuerit, sed status eorum sit per dominum papam honorifice roboratus, universis vobis et singulis innotescere volumus per presentes, quod iam dicti fratres predicatores predicare, confessiones audire et poenitencias iniungere ac elemosina- rum largicionem, de qua sustentantur, cum proprium non habeant, pe- tere ac accipere libere possunt et debent, contradiccione temeraria non obstante et hoc tam ex vigore privilegiorum sedis apostolice quam de nostra licencia speciali. Unde vobis in virtute obediencie et sub pena excomunicacionis mandamus firmiter et districte, quatenus fratres ipsos in premissis omnibus actibus et valde christiano populo necessariis, per quos nostra et vestra honera evidenter et salubriter sublevantur, sine con- tradiccione qualibet in vestris ecclesiis et alibi favorabiliter admittatis, si premissam excomunicacionis penam cupitis evitare. Alioquin sciatis vos penam ipsam exigente iusticie debito incursuros. Datuma Prage II Ka- lendas Marcii, anno domini MCCLXXV, pontificatus vero nostri anno XVII. Fol. 6 č. 35, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 237. Listina tato jest insero- vána v předcházejícím potvrzení biskupa Tobiáše. 36. Biskup Tobiás uděluje 40denní odpustky všem, kdož se zúčastní slavnost- ního přenesení ostatků darovaných Václavem II. patronovi kostela P. v ne- jmenovaném místě a kdož za určitých podmínek kostel ten navštíví. Potvrzuje přidání odpustků Dětřicha biskupa Olomouckého. V Praze, 1287 duben 13. Littera indulgencie. Th(obias)b dei gracia Pragensis episcopus universis Christi fidelibus per Pragensem civitatem et dyocesim constitutis salutem in domino sem- a) Bez datování Kap. J. — b) ,Thomas' Kap. J. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně.
33 35. Biskup Jan dovoluje dle usnesení koncilu lyonského dominikánům svobodně kázati, zpovídati, pokání ukládati a almužnu bráti. Rozkazuje všemu kněž- stvu, aby je k úkonům těm připustili. V Praze, 1275 únor 28. Johannes dei gracia Pragensis episcopus universis abbatibus, pre- positis, decanis, archidiaconis, prioribus, decanis etiam, qui vices archi- diaconorum gerunt, plebanis et eorum vicariis in nostra civitate et dyo- cesi constitutis salutem in domino. Cum in Lugdunensi concilio pro- xime celebrato, cui personaliter interfuimus, divina clemencia mediante contra libertatem et vigorem privilegiorum, honestis et religiosis viris fratribus predicatoribus omnibus generaliter ac toti eorum ordini olim a sede apostolica concessorum, nichil actum fuerit, sed status eorum sit per dominum papam honorifice roboratus, universis vobis et singulis innotescere volumus per presentes, quod iam dicti fratres predicatores predicare, confessiones audire et poenitencias iniungere ac elemosina- rum largicionem, de qua sustentantur, cum proprium non habeant, pe- tere ac accipere libere possunt et debent, contradiccione temeraria non obstante et hoc tam ex vigore privilegiorum sedis apostolice quam de nostra licencia speciali. Unde vobis in virtute obediencie et sub pena excomunicacionis mandamus firmiter et districte, quatenus fratres ipsos in premissis omnibus actibus et valde christiano populo necessariis, per quos nostra et vestra honera evidenter et salubriter sublevantur, sine con- tradiccione qualibet in vestris ecclesiis et alibi favorabiliter admittatis, si premissam excomunicacionis penam cupitis evitare. Alioquin sciatis vos penam ipsam exigente iusticie debito incursuros. Datuma Prage II Ka- lendas Marcii, anno domini MCCLXXV, pontificatus vero nostri anno XVII. Fol. 6 č. 35, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 237. Listina tato jest insero- vána v předcházejícím potvrzení biskupa Tobiáše. 36. Biskup Tobiás uděluje 40denní odpustky všem, kdož se zúčastní slavnost- ního přenesení ostatků darovaných Václavem II. patronovi kostela P. v ne- jmenovaném místě a kdož za určitých podmínek kostel ten navštíví. Potvrzuje přidání odpustků Dětřicha biskupa Olomouckého. V Praze, 1287 duben 13. Littera indulgencie. Th(obias)b dei gracia Pragensis episcopus universis Christi fidelibus per Pragensem civitatem et dyocesim constitutis salutem in domino sem- a) Bez datování Kap. J. — b) ,Thomas' Kap. J. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně.
Strana 34
34 piternam. Veneracionem dei et sanctorum eius devocione nostra augeri pocius quam minui cupientes ad vite eterne gaudia promerenda, omnibus vobis vere poenitentibus et confessis, qui in illo die, in quo sanctorum reliquie in ecclesiam de., quas precordialis dominus noster, dominus Wencezlaus inclitus rex Boemie et marchio Moravie, nobili viro P.a- patrono ecclesie iam predicte donavit liberaliter propter sua merita pro- bitatis, cum debita reverencia afferentur, ad eandem ecclesiam convene- ritis eisdem reliquiis occursuri et convenietis in quolibet anniversario die allacionis eiusdem, sicut decet, in perpetuum reverenter (si sit maior gracia, tunc dicatur specialiter cuiuslibet sanctorum predictorum nomine XL dies) quadraginta dies iniuncte poenitencie misericorditer relaxamus. Ut autem reverencia huiusmodi ob perhennem salutem ani- marum profectum perpetuis temporibus obtineat robur suum, universis Christi fidelibus tam presentibus quam futuris, qui ad prefatam ecclesiam in anniversario die dedicacionis ipsius et in festis principalibus specialiter divino cultui deputatis, nativitate domini nostri Jesu Christi, resurreccione, ascensione ipsius et in adventu spiritus sancti paracliti et in sollempnita- tibus sancte Marie virginis gloriose quater in anno in festivis diebus pre- dictorum sanctorum et sanctarum dei, de quorum reliquiis mencio facta est superius, causa devocionis accesserints annuatim, similem XL dierum indulgenciam in dei misericordia relaxamus. Addicio et promissio episcoporum)d Hoc adiecto, quod in utroque casu remissionem XL dierum consimilem auctoritate venerabilis patris domini Th(e)0(derici) Olomucensis episcopi nobis concessam etiam favora- biliter concedimus et donamus. In cuius rei testimonium istud scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum Prage anno domini MCCLXXXVII, Idus Aprilis, pontificatus nostri anno IX, indiccionis XV. Fol. 6 č. 36, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 227. 37. Biskup Tobiáš uděluje odpustky všem, kdož navštíví kostel v nejmenovaném místě v den přenesení ostatků a v jistých svátcích a přidává odpustky Dět- řicha biskupa Olomouckého. V Praze, 1287 duben 8. Datur indulgencia illis, qui ad suscipiendas reliquias convenerint. Th(obias)e dei gracia etc. Veneracionem dei etc. Omnibus vobis vere poenitentibus et confessis, qui ad ecclesiam de .. in anniversario die de- dicacionis ipsius et in festis principalibus divino cultui deputatis, nativitate a) Schází v Kap. J. — b) ,esse‘ In., ,tunc‘ Kap. J. — c) ,ascenserint In. — d) V In. červeným inkoustem jako samostatný kus uvedeno. — e) Johannes' Kap. J.
34 piternam. Veneracionem dei et sanctorum eius devocione nostra augeri pocius quam minui cupientes ad vite eterne gaudia promerenda, omnibus vobis vere poenitentibus et confessis, qui in illo die, in quo sanctorum reliquie in ecclesiam de., quas precordialis dominus noster, dominus Wencezlaus inclitus rex Boemie et marchio Moravie, nobili viro P.a- patrono ecclesie iam predicte donavit liberaliter propter sua merita pro- bitatis, cum debita reverencia afferentur, ad eandem ecclesiam convene- ritis eisdem reliquiis occursuri et convenietis in quolibet anniversario die allacionis eiusdem, sicut decet, in perpetuum reverenter (si sit maior gracia, tunc dicatur specialiter cuiuslibet sanctorum predictorum nomine XL dies) quadraginta dies iniuncte poenitencie misericorditer relaxamus. Ut autem reverencia huiusmodi ob perhennem salutem ani- marum profectum perpetuis temporibus obtineat robur suum, universis Christi fidelibus tam presentibus quam futuris, qui ad prefatam ecclesiam in anniversario die dedicacionis ipsius et in festis principalibus specialiter divino cultui deputatis, nativitate domini nostri Jesu Christi, resurreccione, ascensione ipsius et in adventu spiritus sancti paracliti et in sollempnita- tibus sancte Marie virginis gloriose quater in anno in festivis diebus pre- dictorum sanctorum et sanctarum dei, de quorum reliquiis mencio facta est superius, causa devocionis accesserints annuatim, similem XL dierum indulgenciam in dei misericordia relaxamus. Addicio et promissio episcoporum)d Hoc adiecto, quod in utroque casu remissionem XL dierum consimilem auctoritate venerabilis patris domini Th(e)0(derici) Olomucensis episcopi nobis concessam etiam favora- biliter concedimus et donamus. In cuius rei testimonium istud scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum Prage anno domini MCCLXXXVII, Idus Aprilis, pontificatus nostri anno IX, indiccionis XV. Fol. 6 č. 36, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 227. 37. Biskup Tobiáš uděluje odpustky všem, kdož navštíví kostel v nejmenovaném místě v den přenesení ostatků a v jistých svátcích a přidává odpustky Dět- řicha biskupa Olomouckého. V Praze, 1287 duben 8. Datur indulgencia illis, qui ad suscipiendas reliquias convenerint. Th(obias)e dei gracia etc. Veneracionem dei etc. Omnibus vobis vere poenitentibus et confessis, qui ad ecclesiam de .. in anniversario die de- dicacionis ipsius et in festis principalibus divino cultui deputatis, nativitate a) Schází v Kap. J. — b) ,esse‘ In., ,tunc‘ Kap. J. — c) ,ascenserint In. — d) V In. červeným inkoustem jako samostatný kus uvedeno. — e) Johannes' Kap. J.
Strana 35
35 domini videlicet, resurreccione, ascensione et Pentecostem et in sollem- pnitatibus sancte Marie virginis gloriose quater in anno, anunciacione, assumpcione, nativitate et purificacione ac in festivis diebus sancti Michaelis et omnium sanctoruma patronorum ecclesie supradicte necnon in festivi- tatibus sanctorum et sanctarum dei, de quorum allacione in prefata ecclesia gaudere debet perpetuo devocio christiana, et in die allacionis ipsius et in anniversario eius quolibet in perpetuum de anno in annum cum devo- cione accesseritis, ut debetis, reverenter, XL dies nostra auctoritate et ea, quam a venerabili in Christo patre domino T(heoderico) Olomucensi episcopo veraciter obtinemus, etiam XL dies iniuncte poenitencie miseri- corditer relaxamus. Nomina autem predictorum sanctorum et sanctarum dei tali titulo continentur: sancte Marie virginis, sancti Petrib apostoli, sancte Margarete virginis, de ligno insuper domini, Elefore filie ducis et sancti Corbiniani. In cuius rei testimonium istud scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum Prage anno domini MCCLXXXVII, VI Idus Aprilis, pontificatus nostri anno nono, indiccionis XV. Fol. 6' č. 37, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 227." 38. Biskup Tobiáš žádá biskupa Olomouckého Dětřicha jménem svým a opata Želivského, aby udělil jakýsi kostel akolytovi N. dle presentace probošta Kounického. (1281—1290?). Episcopus cum abbate rogant episcopum pro clerico, ut sibi ecclesiam confirmaret canonice. Venerabili in Christo patri domino et amico suo karissimo, domino Th(eoderico) dei gracia Olomucensid episcopo, Th(obias)e eadem gracia Pragensisf episcopus salutem et paratam ad ipsius beneplacita voluntatem. De vestre reverende paternitatis clemencia et sincere dileccionis constancia. qua nos fovetis et nostros, specialissimam confidenciam obtinentes, dilecci- onem vestram ex affectu requirimus et rogamus, quatenus divine remu neracionis intuitu nostreque ac honorabilis viri domini abbatis des Syloa intervencionis obtentu N.i acolitam, bone indolis iuvenem, quem honestus vir . . prepositus Cunicensisf 1) paternitati vestre ad ecclesiam de . . presentat humiliter et devote, in eadem instituere ipsamque sibi aucto- ritate ordinaria dignemini confirmare scientes, quod hoc una cum domino a) ,archangeli, s. Johannis Baptiste et s. Petri et Pauli apostolorum' Kap. J. — b) ,ut supra‘ Kap. J. — c) ,virginum' In. — d) ,Tho ... Pragensi‘ Kap. J. — e) ,Jo' Kap. J. — f) talis Kap. J. — g) ,et In., ,de Kap. J. — h) ,.. Kap. J. — i),in Kap. J. 3*
35 domini videlicet, resurreccione, ascensione et Pentecostem et in sollem- pnitatibus sancte Marie virginis gloriose quater in anno, anunciacione, assumpcione, nativitate et purificacione ac in festivis diebus sancti Michaelis et omnium sanctoruma patronorum ecclesie supradicte necnon in festivi- tatibus sanctorum et sanctarum dei, de quorum allacione in prefata ecclesia gaudere debet perpetuo devocio christiana, et in die allacionis ipsius et in anniversario eius quolibet in perpetuum de anno in annum cum devo- cione accesseritis, ut debetis, reverenter, XL dies nostra auctoritate et ea, quam a venerabili in Christo patre domino T(heoderico) Olomucensi episcopo veraciter obtinemus, etiam XL dies iniuncte poenitencie miseri- corditer relaxamus. Nomina autem predictorum sanctorum et sanctarum dei tali titulo continentur: sancte Marie virginis, sancti Petrib apostoli, sancte Margarete virginis, de ligno insuper domini, Elefore filie ducis et sancti Corbiniani. In cuius rei testimonium istud scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum Prage anno domini MCCLXXXVII, VI Idus Aprilis, pontificatus nostri anno nono, indiccionis XV. Fol. 6' č. 37, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 227." 38. Biskup Tobiáš žádá biskupa Olomouckého Dětřicha jménem svým a opata Želivského, aby udělil jakýsi kostel akolytovi N. dle presentace probošta Kounického. (1281—1290?). Episcopus cum abbate rogant episcopum pro clerico, ut sibi ecclesiam confirmaret canonice. Venerabili in Christo patri domino et amico suo karissimo, domino Th(eoderico) dei gracia Olomucensid episcopo, Th(obias)e eadem gracia Pragensisf episcopus salutem et paratam ad ipsius beneplacita voluntatem. De vestre reverende paternitatis clemencia et sincere dileccionis constancia. qua nos fovetis et nostros, specialissimam confidenciam obtinentes, dilecci- onem vestram ex affectu requirimus et rogamus, quatenus divine remu neracionis intuitu nostreque ac honorabilis viri domini abbatis des Syloa intervencionis obtentu N.i acolitam, bone indolis iuvenem, quem honestus vir . . prepositus Cunicensisf 1) paternitati vestre ad ecclesiam de . . presentat humiliter et devote, in eadem instituere ipsamque sibi aucto- ritate ordinaria dignemini confirmare scientes, quod hoc una cum domino a) ,archangeli, s. Johannis Baptiste et s. Petri et Pauli apostolorum' Kap. J. — b) ,ut supra‘ Kap. J. — c) ,virginum' In. — d) ,Tho ... Pragensi‘ Kap. J. — e) ,Jo' Kap. J. — f) talis Kap. J. — g) ,et In., ,de Kap. J. — h) ,.. Kap. J. — i),in Kap. J. 3*
Strana 36
36 abbate de Syloaa supradicto a vobis recipere volumus pro munere valde grato cum graciarum uberrima accione. Datum Prageb tali die. Fol. 6' č. 38, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 233. Prvou chronologickou hranici udává nastoupení Dětřicha biskupa Olomoucského, o druhé srov. úvod II 3. 1) Probošt kláštera praemonst. v Dol. Kounicích na Moravě. 39. Matouš z Kouřimi s matkou Ludou a bratry Konrádem a Jindřichem prodávají biskupovi Tobiášovi 2 lány v Nové vsi u Čes. Brodu, které měli právem německým. V Kouřimi, 1287 říjen 8. Laycus vendit domino episcopo duos laneos, quos habuit in bonis ipsius iure teutonico. Noverint presentes universi litteras inspecturi, quod ego Matheus" de Curim filius Petrid bone memorie duos laneos agrorum, quos habui iure teutonico cum matre mea Ludae, cum fratribus meis Conradof et Henrico in Nova villa 1) episcopali circa Brod episcopale, cum domibus et aliis suis pertinenciis omnibus reverendo in Christo patri domino Th(obie)s dei gracia Pragensi episcopo suo et Pragensis ecclesie sue no- mine, vendidi meo et predicte matris mee ac fratrum meorum nomine pro VI marcish boni et puri argenti, de quibus me fateor cum matre mea et fratribus meis prehabitis totaliter esse solutum, laneos ipsos cum predictis pertinenciis meo et matris mee ac ipsorum fratrum meorum nomine resignando eidemi domino episcopo libera et spontanea voluntate. In cuius rei testimonium istud scriptum communi sigillo predicti Curi- mensis opidi obtinui roborari, assignando ipsum eidemi domino episcopo et sue ecclesie supradicte. Datumi Curim anno domini MCCLXXXVII, VIII Ydus Octobris. Fol 6' č. 39, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 273. (Palacký, Formel- bücher II st. 210.) 1) Nová ves u Čes. Brodu. a) , . . Kap. J. — b) ,etc' Kap. J. — c) ,N. de..' Kap. J. — d) ,C Kap. J. — e) ,K' Kap. J. — f) ,H. et Zi‘ Kap. J. — g) ,Jo‘ Kap. J. — h) ,marcas' In. — i) ,idem In., ,eidem' Kap. J. — j) Bez datování Kap. J.
36 abbate de Syloaa supradicto a vobis recipere volumus pro munere valde grato cum graciarum uberrima accione. Datum Prageb tali die. Fol. 6' č. 38, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 233. Prvou chronologickou hranici udává nastoupení Dětřicha biskupa Olomoucského, o druhé srov. úvod II 3. 1) Probošt kláštera praemonst. v Dol. Kounicích na Moravě. 39. Matouš z Kouřimi s matkou Ludou a bratry Konrádem a Jindřichem prodávají biskupovi Tobiášovi 2 lány v Nové vsi u Čes. Brodu, které měli právem německým. V Kouřimi, 1287 říjen 8. Laycus vendit domino episcopo duos laneos, quos habuit in bonis ipsius iure teutonico. Noverint presentes universi litteras inspecturi, quod ego Matheus" de Curim filius Petrid bone memorie duos laneos agrorum, quos habui iure teutonico cum matre mea Ludae, cum fratribus meis Conradof et Henrico in Nova villa 1) episcopali circa Brod episcopale, cum domibus et aliis suis pertinenciis omnibus reverendo in Christo patri domino Th(obie)s dei gracia Pragensi episcopo suo et Pragensis ecclesie sue no- mine, vendidi meo et predicte matris mee ac fratrum meorum nomine pro VI marcish boni et puri argenti, de quibus me fateor cum matre mea et fratribus meis prehabitis totaliter esse solutum, laneos ipsos cum predictis pertinenciis meo et matris mee ac ipsorum fratrum meorum nomine resignando eidemi domino episcopo libera et spontanea voluntate. In cuius rei testimonium istud scriptum communi sigillo predicti Curi- mensis opidi obtinui roborari, assignando ipsum eidemi domino episcopo et sue ecclesie supradicte. Datumi Curim anno domini MCCLXXXVII, VIII Ydus Octobris. Fol 6' č. 39, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 273. (Palacký, Formel- bücher II st. 210.) 1) Nová ves u Čes. Brodu. a) , . . Kap. J. — b) ,etc' Kap. J. — c) ,N. de..' Kap. J. — d) ,C Kap. J. — e) ,K' Kap. J. — f) ,H. et Zi‘ Kap. J. — g) ,Jo‘ Kap. J. — h) ,marcas' In. — i) ,idem In., ,eidem' Kap. J. — j) Bez datování Kap. J.
Strana 37
37 40. Křištan kanovník Pražský a S. děkan u sv. Jiljí nařizují jménem bisku- povým farářům W. a C., aby pohnali před jich soud jakéhosi faráře. (1279—1290?). Litera citatoria ex parte legatoruma. Magister Cristanusb canonicus Pragensis ecclesie et S.c1) decanus sancti Egidii, a venerabili in Christo patre domino Th(obia)d episcopo Pragensi iudices delegati, W. et C.e rectoribus ecclesiarum .. et.. salutem in domino. Mandamus vobis sub pena excomunicacionis firmiter preci- pientes et districte, quatenus ad N. de tali loco plebanum «vel laycum) personaliter accedentes, citatorie ipsum ad nostram presenciam evocetis, terminum peremptorium sibi, quamvis sit satis prolixus, feria secunda proxima post festum omnium sanctorum assignantes, ita ut in eodem coram nobis compareat Prage in curia domini episcopi, domino.f ca- pellano domini episcopi ad obiecta singula responsurus. Datum tali die. Fol. 7 č. 40, též v rukopisu kapituly Pražské J 40b fol. 273. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Emler RB. II č. 1673 a 1679 uvádějí k r. 1295 děkana Swatancia u sv. Jiljí 41. Biskup Tobiáš nařizuje arcijáhnovi Kouřimskému, aby sprostil klatby ony muže, kteří sbili člověka na půdě kláštera Sedleckého a tím porušili immu- nitu kláštera, až předloží potvrzení opatovo, že dali dostatečnou satisfakci. (1279—1290?). Hic episcopus mandat archidiacono, ut absolveret illo[s], qui . . portas monasterii frangentess Th(obias)h dei gracia Pragensis episcopus honorabili viro .. archi- diacono Curimensi salutem in domino. Illis viris temerariis omnibus et singulis, qui pro eo, quod ipsi ausu sacrilego, emunitatem venerabilis monasterii Sedlicensisi cisterciensis ordinis nostre dyocesis perperam violantes, quendam hominem, qui ad eos confugerat, ipsorum privilegiis eidem ordini concessis a sede apostolica (se) deffensurus, infra septa eiusdem monasterii verberibus, vulneribus et multis aliis contumeliis afficientes et a) Původně nadepsáno a přetrženo toto: Procurator cuiusdam canonici villam ipsius prebende locat cuidam pro quadam summa pecunie per quiennium tenendo. — b) ,G° Kap. J. — c) ,M‘ Kap. J. — d) ,Joh. Kap. J. — e) ,Vl. et T. Kap. J. — f) ,H" Kap. J. — g) Pokračování v délce 2 cm na pokraji kolmo dolů psáno a vazbou se- říznuto, ,qui ad portas monasterii fugitivos homines vulneraverunt‘ Kap. J. — h) ,Jo. d. g. Prag. ep Kap. J. — i) ,ta. lo. Kap. J. — j) ,tali lo‘ Kap J.
37 40. Křištan kanovník Pražský a S. děkan u sv. Jiljí nařizují jménem bisku- povým farářům W. a C., aby pohnali před jich soud jakéhosi faráře. (1279—1290?). Litera citatoria ex parte legatoruma. Magister Cristanusb canonicus Pragensis ecclesie et S.c1) decanus sancti Egidii, a venerabili in Christo patre domino Th(obia)d episcopo Pragensi iudices delegati, W. et C.e rectoribus ecclesiarum .. et.. salutem in domino. Mandamus vobis sub pena excomunicacionis firmiter preci- pientes et districte, quatenus ad N. de tali loco plebanum «vel laycum) personaliter accedentes, citatorie ipsum ad nostram presenciam evocetis, terminum peremptorium sibi, quamvis sit satis prolixus, feria secunda proxima post festum omnium sanctorum assignantes, ita ut in eodem coram nobis compareat Prage in curia domini episcopi, domino.f ca- pellano domini episcopi ad obiecta singula responsurus. Datum tali die. Fol. 7 č. 40, též v rukopisu kapituly Pražské J 40b fol. 273. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Emler RB. II č. 1673 a 1679 uvádějí k r. 1295 děkana Swatancia u sv. Jiljí 41. Biskup Tobiáš nařizuje arcijáhnovi Kouřimskému, aby sprostil klatby ony muže, kteří sbili člověka na půdě kláštera Sedleckého a tím porušili immu- nitu kláštera, až předloží potvrzení opatovo, že dali dostatečnou satisfakci. (1279—1290?). Hic episcopus mandat archidiacono, ut absolveret illo[s], qui . . portas monasterii frangentess Th(obias)h dei gracia Pragensis episcopus honorabili viro .. archi- diacono Curimensi salutem in domino. Illis viris temerariis omnibus et singulis, qui pro eo, quod ipsi ausu sacrilego, emunitatem venerabilis monasterii Sedlicensisi cisterciensis ordinis nostre dyocesis perperam violantes, quendam hominem, qui ad eos confugerat, ipsorum privilegiis eidem ordini concessis a sede apostolica (se) deffensurus, infra septa eiusdem monasterii verberibus, vulneribus et multis aliis contumeliis afficientes et a) Původně nadepsáno a přetrženo toto: Procurator cuiusdam canonici villam ipsius prebende locat cuidam pro quadam summa pecunie per quiennium tenendo. — b) ,G° Kap. J. — c) ,M‘ Kap. J. — d) ,Joh. Kap. J. — e) ,Vl. et T. Kap. J. — f) ,H" Kap. J. — g) Pokračování v délce 2 cm na pokraji kolmo dolů psáno a vazbou se- říznuto, ,qui ad portas monasterii fugitivos homines vulneraverunt‘ Kap. J. — h) ,Jo. d. g. Prag. ep Kap. J. — i) ,ta. lo. Kap. J. — j) ,tali lo‘ Kap J.
Strana 38
38 modo illicito pertractantes, ipso facto in canonem late sentencie inciderunt, quandocunque ad vos recursums habuerint vice nostri cum litteris reve- rendi patris domini abbatis prefati monasterii suo et conventus sui no- mine super satisfaccione pro illata sibi iniuria et monasterio suo congruenti, auctoritate nostra absolucionis beneficium in forma ecclesie impendatis, quandocunque et quocienscunque super hoc fueritis requisiti, proviso, quod nullum, nisi prius satisfecerit congruenter domino abbati et conventui supradictis et super hoc vobis eorum litteras presentaverit, absolvatis, si canonicam cupitis effugere ulcionem. Fol. 7 č. 41, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol 255. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 42. Bratr Her. v Jindřichově Hradci a farář N. rozkazují jménem arcijáhna M(artina) farářům E. a N., aby pohnali k soudu faráře A. (? — 1290). Litera citatoria a delegatisb iudicibus. . . , a domino Frater Her. in Nova Domo et N. plebanus in M(artino)d archidiacono iudices delegati, dilectis sibi in Christod ma- gistro E. plebano in . . et domino N. plebano in . . salutem in do- mino. Licet dominus A.f plebanus de .., citatus ad nostram presenciam peremptorie, non curaverit comparere coram nobis nec per se nec (per)d ydoneum responsalem, et ob hoc contras ipsum per excomunicacionis sentenciam potuissemus procedere iusticia exigente, tamen volentes ei graciam facere ampliorem ipsum adhuc curavimush ad nostram presen- ciam evocare, mandantes vobis auctoritate qua fungimur, quatenus sepe dictum Af citetis ex parte nostra, ut proximai sexta feria ante festum . . in.. peremptorie compareat coram nobis per se vel ydoneum respon- salem, C(atherine) relicte domini ..de .. querimoniis responsurus, alioquin, quantum de iure poterimus, contra ipsum utique (sine dilacione)k procedemus. Fol. 7 č. 42, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 277. O chronologickém ome- zení rokem 1290 srov. úvod II 3. V tomto listě bylo možno doplnit začáteční písmeny ,M“ a ,C plně vypsanými jmény rukopisu kapitulního J 40, ač je písař jeho ne- spolehlivý, neb kdyby byl v tomto případě jména své předlohy libovolně zaměnil, asi sotva by se kryly začáteční písmeny. a) ,recursurum' In. — b) ,legatis‘ In., ,delegatis Kap. J. — c) ,Her. in schází v Kap. J. — d) ,in Christo filiis“ Kap. J. — e) ,Ottoni Kap. J. — f) ,Al' Kap. J. — g) 'quatenus In., ,contra‘ Kap. J. — h) ,ad hoc curamus‘ In., ,adhuc curavimus Kap. J. — i) ,proxime ante festum Eli Kap. J. — j) ,c' In., Katherine Kap. J. k) Doplněno dle Kap. J.
38 modo illicito pertractantes, ipso facto in canonem late sentencie inciderunt, quandocunque ad vos recursums habuerint vice nostri cum litteris reve- rendi patris domini abbatis prefati monasterii suo et conventus sui no- mine super satisfaccione pro illata sibi iniuria et monasterio suo congruenti, auctoritate nostra absolucionis beneficium in forma ecclesie impendatis, quandocunque et quocienscunque super hoc fueritis requisiti, proviso, quod nullum, nisi prius satisfecerit congruenter domino abbati et conventui supradictis et super hoc vobis eorum litteras presentaverit, absolvatis, si canonicam cupitis effugere ulcionem. Fol. 7 č. 41, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol 255. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 42. Bratr Her. v Jindřichově Hradci a farář N. rozkazují jménem arcijáhna M(artina) farářům E. a N., aby pohnali k soudu faráře A. (? — 1290). Litera citatoria a delegatisb iudicibus. . . , a domino Frater Her. in Nova Domo et N. plebanus in M(artino)d archidiacono iudices delegati, dilectis sibi in Christod ma- gistro E. plebano in . . et domino N. plebano in . . salutem in do- mino. Licet dominus A.f plebanus de .., citatus ad nostram presenciam peremptorie, non curaverit comparere coram nobis nec per se nec (per)d ydoneum responsalem, et ob hoc contras ipsum per excomunicacionis sentenciam potuissemus procedere iusticia exigente, tamen volentes ei graciam facere ampliorem ipsum adhuc curavimush ad nostram presen- ciam evocare, mandantes vobis auctoritate qua fungimur, quatenus sepe dictum Af citetis ex parte nostra, ut proximai sexta feria ante festum . . in.. peremptorie compareat coram nobis per se vel ydoneum respon- salem, C(atherine) relicte domini ..de .. querimoniis responsurus, alioquin, quantum de iure poterimus, contra ipsum utique (sine dilacione)k procedemus. Fol. 7 č. 42, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 277. O chronologickém ome- zení rokem 1290 srov. úvod II 3. V tomto listě bylo možno doplnit začáteční písmeny ,M“ a ,C plně vypsanými jmény rukopisu kapitulního J 40, ač je písař jeho ne- spolehlivý, neb kdyby byl v tomto případě jména své předlohy libovolně zaměnil, asi sotva by se kryly začáteční písmeny. a) ,recursurum' In. — b) ,legatis‘ In., ,delegatis Kap. J. — c) ,Her. in schází v Kap. J. — d) ,in Christo filiis“ Kap. J. — e) ,Ottoni Kap. J. — f) ,Al' Kap. J. — g) 'quatenus In., ,contra‘ Kap. J. — h) ,ad hoc curamus‘ In., ,adhuc curavimus Kap. J. — i) ,proxime ante festum Eli Kap. J. — j) ,c' In., Katherine Kap. J. k) Doplněno dle Kap. J.
Strana 39
39 43. Biskup Tobiáš rozkazuje děkanovi Bechyňskemu B., aby dal do klatby faráře S., který se nedostavil do Prahy, aby se zodpovídal před biskupem neb děkany Sadským a u sv. Jiljí ze zpronevěry měštanům pražským S., O. a B. a jiných věcí. (1279—1290?). Episcopus a iudicibus delegatis instructus mandat decano, ut excomunicaret ill[um], qui noluit coram iudicibus stare. Th(obias)a dei gracia Pragensis episcopus dilecto in Christo filio B. decano provincie Bechinensis salutem in domino. Cum iam dudum S. plebanum de ..ad nostram evocari fecerimusd presenciam, octavam puri- ficacionis virginis gloriose pro termino sibi peremptorio assignantes et mandantes eidem, ut in ipsa octava Prage coram nobis, si tunc presentes essemus ibidem, alias coram honestis viris et providis P.e Saccensis et S.f 1) sancti Egidii ecclesiarum decanis, capellanis nostris, fideliter suam exhibens presenciam, discretis viris S.g, O. et B. civibus Pragensibush super quadam' pecunie summa fide mentita et rebus aliis ad obiecta, prout racio iuris postulat, responderet, et quia ipse spiritu rebellionis assumpto in prefato termino nec coram nobis nec coram capellanis nostris predictis comparuit, ut deberet, prout hoc idem capellani nostri sunt coram nobis vive vocis oraculo protestati, nos, licet prefatum S. sicut quemlibet subditum nostrum propensius diligamus, predictis tamen civibus ex officii nostri debito non valentes in suo iure deesse, excomunicacionis sentenciam, quam sepedicti capellani nostri et a nobis iudices delegati contra ipsum S. propter ipsius contumaciam auctoritate nostra sibi tradita exigente iusticia pro- mulgarunt, ratam et gratam habentes ac eam ex certa sciencia confirmantes, discrecioni tue mandamus in virtute obediencie et sub pena suspensionis ab ingressu ecclesie firmiter et districte, quatenus eundem S. tamdiu eidem excomunicacionis sentencie in omnibus decanatus tui ecclesiis et precipue in Think 2) et Malsicz3) et aliis eisdem locis ecclesiis adiacentibus denuncietis et denunciari faciatis subiacere, pulsatis campanis et candelis extinctis singulis diebus dominicis et festivis, donec sufficienti caucione prestita, de iuri parendo coram predictis delegatis nostris iudicibus ab ipsis in forma ecclesie obtineat se absolvi. Quicunque autem in hoc casu denunciacionem predictam ad mandatum tuum non fecerit, eum ad id per simi- lem excomunicacionis sentenciam compellere non obmittas. Datum Prafge]. Fol. 7 č. 43, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 254. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Srov. pozn. u č. 40. — 2) Týn n. Vltavou. — 3) Malšice u Bechyně. a) Jo.‘ Kap. J. — b) ,talis' Kap. J. — c) ,M° Kap. J. — d) ,feceramus‘ In., ,fece- rimus' Kap. J. — e) ,B' Kap. J. — f) ,R' Kap. J. — g) ,B. et C. Kap. J. — h) ,Pra- gensis' In. — i) ,quandam pec. summam‘ In. — j) ,M. M.“ Kap. J. — k) ,tali loco ac aliis' Kap. J.
39 43. Biskup Tobiáš rozkazuje děkanovi Bechyňskemu B., aby dal do klatby faráře S., který se nedostavil do Prahy, aby se zodpovídal před biskupem neb děkany Sadským a u sv. Jiljí ze zpronevěry měštanům pražským S., O. a B. a jiných věcí. (1279—1290?). Episcopus a iudicibus delegatis instructus mandat decano, ut excomunicaret ill[um], qui noluit coram iudicibus stare. Th(obias)a dei gracia Pragensis episcopus dilecto in Christo filio B. decano provincie Bechinensis salutem in domino. Cum iam dudum S. plebanum de ..ad nostram evocari fecerimusd presenciam, octavam puri- ficacionis virginis gloriose pro termino sibi peremptorio assignantes et mandantes eidem, ut in ipsa octava Prage coram nobis, si tunc presentes essemus ibidem, alias coram honestis viris et providis P.e Saccensis et S.f 1) sancti Egidii ecclesiarum decanis, capellanis nostris, fideliter suam exhibens presenciam, discretis viris S.g, O. et B. civibus Pragensibush super quadam' pecunie summa fide mentita et rebus aliis ad obiecta, prout racio iuris postulat, responderet, et quia ipse spiritu rebellionis assumpto in prefato termino nec coram nobis nec coram capellanis nostris predictis comparuit, ut deberet, prout hoc idem capellani nostri sunt coram nobis vive vocis oraculo protestati, nos, licet prefatum S. sicut quemlibet subditum nostrum propensius diligamus, predictis tamen civibus ex officii nostri debito non valentes in suo iure deesse, excomunicacionis sentenciam, quam sepedicti capellani nostri et a nobis iudices delegati contra ipsum S. propter ipsius contumaciam auctoritate nostra sibi tradita exigente iusticia pro- mulgarunt, ratam et gratam habentes ac eam ex certa sciencia confirmantes, discrecioni tue mandamus in virtute obediencie et sub pena suspensionis ab ingressu ecclesie firmiter et districte, quatenus eundem S. tamdiu eidem excomunicacionis sentencie in omnibus decanatus tui ecclesiis et precipue in Think 2) et Malsicz3) et aliis eisdem locis ecclesiis adiacentibus denuncietis et denunciari faciatis subiacere, pulsatis campanis et candelis extinctis singulis diebus dominicis et festivis, donec sufficienti caucione prestita, de iuri parendo coram predictis delegatis nostris iudicibus ab ipsis in forma ecclesie obtineat se absolvi. Quicunque autem in hoc casu denunciacionem predictam ad mandatum tuum non fecerit, eum ad id per simi- lem excomunicacionis sentenciam compellere non obmittas. Datum Prafge]. Fol. 7 č. 43, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 254. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Srov. pozn. u č. 40. — 2) Týn n. Vltavou. — 3) Malšice u Bechyně. a) Jo.‘ Kap. J. — b) ,talis' Kap. J. — c) ,M° Kap. J. — d) ,feceramus‘ In., ,fece- rimus' Kap. J. — e) ,B' Kap. J. — f) ,R' Kap. J. — g) ,B. et C. Kap. J. — h) ,Pra- gensis' In. — i) ,quandam pec. summam‘ In. — j) ,M. M.“ Kap. J. — k) ,tali loco ac aliis' Kap. J.
Strana 40
40 44. Biskup Tobiáš posílá k papežskému penitenciáři B(entevengovi biskupu Albánskému) Martina laika, který manželku svou zabil, za příčinou pokání. (1279—1290). Episcopus mittit laycum Romam ad penitenciarium. Th(obias)a dei gracia Pragensis episcopus honorabili viro fratri B(entevenge) penitenciario domini pape, amico suo dilecto, sinceram in domino caritatem. Martinumb laycum nostre dyocesis, latorem presencium, qui humani generis inimico instigante uxorem suam legittimam interemit, ad sedis apostolice misericordiam transmittentes, petimus confidenter, quatenus audita confessione ipsius in casu premisso et aliis circa eum officii vestri debitum taliter exercere dignemini, quod sibi proficiat ad salutem. Datum etc. Fol. 7' č. 44, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 240'. List tento podruhé koncipován a poněkud pozměněn pod č. 130., kde B. blíže určen jako biskup Albánský. Bentevenga je biskupem Albánským až do 1290 břez. 12., datum to dává listu termin ad quem. 45. Prokurátor kanovníka Pražského Diviše pronajímá na 5 let komorníkovi biskupovu kterýsi dvůr. V Praze, 1285 (po 15 červnu). Procurator legittimus villam prebende domini sui per quinqenniumd locat. In nomine domini amen. Noverint universi presentes litteras inspecturi quod ego .e perpetuus vicarius ecclesie Pragensis (et procurator)f legitti- mus prebende magistri Dyonisiis de.., eiusdem Pragensis ecclesie canonici, curiam prefate prebende sitam in .. cum hominibus hospitibus ad eam spectantibus ac universis aliis pertinenciis suis locavi procuratoria aucto- ritate, quam habeo, meo et prefati magistri D(yonisii) nomine, honesto viro N.b camerario domini episcopi, exhihitori presencium, per quinque annorum spacium currencium a festo beati Witi proxime preterito pro marca et dimidia auri boni de rivulis in omnem eventum exceptis tribus casibus fortuitis, qui previderi et vitari non possunt, generali guerra videlicet tocius regni Boemie, grandine atque igne, si evenerint sine culpa sua et suorum. Predictam autem marcam et dimidiam, si necesse fuerit, per a) Jo.‘ Kap. J. — b) ,B. Kap. J. — c) ,a‘ In. — d) ,quiennium' In. — e) ,Mar- tinus‘ Kap. J. — f) Doplněno dle Kap. J. — g) ,G‘ decani de tali loco‘ Kap. J.
40 44. Biskup Tobiáš posílá k papežskému penitenciáři B(entevengovi biskupu Albánskému) Martina laika, který manželku svou zabil, za příčinou pokání. (1279—1290). Episcopus mittit laycum Romam ad penitenciarium. Th(obias)a dei gracia Pragensis episcopus honorabili viro fratri B(entevenge) penitenciario domini pape, amico suo dilecto, sinceram in domino caritatem. Martinumb laycum nostre dyocesis, latorem presencium, qui humani generis inimico instigante uxorem suam legittimam interemit, ad sedis apostolice misericordiam transmittentes, petimus confidenter, quatenus audita confessione ipsius in casu premisso et aliis circa eum officii vestri debitum taliter exercere dignemini, quod sibi proficiat ad salutem. Datum etc. Fol. 7' č. 44, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 240'. List tento podruhé koncipován a poněkud pozměněn pod č. 130., kde B. blíže určen jako biskup Albánský. Bentevenga je biskupem Albánským až do 1290 břez. 12., datum to dává listu termin ad quem. 45. Prokurátor kanovníka Pražského Diviše pronajímá na 5 let komorníkovi biskupovu kterýsi dvůr. V Praze, 1285 (po 15 červnu). Procurator legittimus villam prebende domini sui per quinqenniumd locat. In nomine domini amen. Noverint universi presentes litteras inspecturi quod ego .e perpetuus vicarius ecclesie Pragensis (et procurator)f legitti- mus prebende magistri Dyonisiis de.., eiusdem Pragensis ecclesie canonici, curiam prefate prebende sitam in .. cum hominibus hospitibus ad eam spectantibus ac universis aliis pertinenciis suis locavi procuratoria aucto- ritate, quam habeo, meo et prefati magistri D(yonisii) nomine, honesto viro N.b camerario domini episcopi, exhihitori presencium, per quinque annorum spacium currencium a festo beati Witi proxime preterito pro marca et dimidia auri boni de rivulis in omnem eventum exceptis tribus casibus fortuitis, qui previderi et vitari non possunt, generali guerra videlicet tocius regni Boemie, grandine atque igne, si evenerint sine culpa sua et suorum. Predictam autem marcam et dimidiam, si necesse fuerit, per a) Jo.‘ Kap. J. — b) ,B. Kap. J. — c) ,a‘ In. — d) ,quiennium' In. — e) ,Mar- tinus‘ Kap. J. — f) Doplněno dle Kap. J. — g) ,G‘ decani de tali loco‘ Kap. J.
Strana 41
41 partes quolibet anno solvet, videlicet quinque lotos“ auri quolibet anno in festivitate sancti Witib. Si vero necessitas non fuerit, tunc elapsis tribus annis continuis solvere tenebitur dictus M.c in manus meas III fertones auri predicti et alios III fertones dabit elapso totaliter quinquennio supra- dicto. Super quibus omnibus et singulis fideliter adimplendis mihi et prefato magistro se et sua per stipulacionem legittimam obligavit hoc adiecto, quod si dampnum aliquod rerum suarum aut frugum dispendium passus fuerit per aliquem casum fortuitum supradictum, ad estimacionem nunciorum Pragensis capituli pro rata dampni, quod acciderit, prefati census solucio minuetur. In cuius rei testimonium istud scriptum sigillo supradicte Pragensis ecclesie obtinui roborari, quod sepe dicto M.c ad cautelam presencium et futurorum memoriam liberaliter assignavi. Datumd Prage anno domini MCCLXXXV etc. Fol. 7' č. 45, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 273. 46. Kanovník Dominik zastavuje měštanu pražskému Horoldovi na tři léta jedno v popluží a 3 dvory ve 30 hřivnách stříbra. 1280 červenec 9. Canonicus locat villam prebende sue civi cuidam per triennium tenendam et [si] ipsam infra idem spacium non exsolvet, tunc debet sibi per arbitros estimari et vendi imperpetuſum] ad tenendum." (In) nomine domini amen. Anno eiusdem MCCLXXX, VII Idus Julii, indiccionis VIIIef. Pateat universis et singulis tenorem presencium audi- turiss, quod ego Dominicush .. ecclesie canonicus, occasione presentis guerre debitorum sarcina honeratus, quandam hereditatis mee partem site in villa . i, ad unum videlicet aratrum terre aratorie et tres curias cum agris sibi adiunctis, Horoldoi civi Pragensi a festo Pentecostes proxime nunc venturo per triennium ab ipso eodem festo continuo numerandum in XXXta k marcis albi(s) argenti, de quibus me iam teneo plene pagatum, sibi infra idem triennium tenendas in dicta pecunia et colligendum exinde medio tempore pro se usumfructum omnem tytulo pignoris ymo pocius ypothece nomine obligavi, sub eo tamen condicionis pacto, quod sibi memorata bona nulli alteri persone sine meo consensu liceat ulterius (pro) a) ,lotum‘ Kap. J. — b) ,Wen. Kap. J. — c) ,B Kap. J. — d) Datum schází v Kap. J. — e) ad tenendam' In. — f) ,M° etc.' Kap. J. — g) ,anguituris In., ,aguituris Kap. J. — h) �G Kap. J. — i) ,Dolyn‘ Kap. J. — j) ,H‘ Kap. J. — k) „X" Kap. J.
41 partes quolibet anno solvet, videlicet quinque lotos“ auri quolibet anno in festivitate sancti Witib. Si vero necessitas non fuerit, tunc elapsis tribus annis continuis solvere tenebitur dictus M.c in manus meas III fertones auri predicti et alios III fertones dabit elapso totaliter quinquennio supra- dicto. Super quibus omnibus et singulis fideliter adimplendis mihi et prefato magistro se et sua per stipulacionem legittimam obligavit hoc adiecto, quod si dampnum aliquod rerum suarum aut frugum dispendium passus fuerit per aliquem casum fortuitum supradictum, ad estimacionem nunciorum Pragensis capituli pro rata dampni, quod acciderit, prefati census solucio minuetur. In cuius rei testimonium istud scriptum sigillo supradicte Pragensis ecclesie obtinui roborari, quod sepe dicto M.c ad cautelam presencium et futurorum memoriam liberaliter assignavi. Datumd Prage anno domini MCCLXXXV etc. Fol. 7' č. 45, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 273. 46. Kanovník Dominik zastavuje měštanu pražskému Horoldovi na tři léta jedno v popluží a 3 dvory ve 30 hřivnách stříbra. 1280 červenec 9. Canonicus locat villam prebende sue civi cuidam per triennium tenendam et [si] ipsam infra idem spacium non exsolvet, tunc debet sibi per arbitros estimari et vendi imperpetuſum] ad tenendum." (In) nomine domini amen. Anno eiusdem MCCLXXX, VII Idus Julii, indiccionis VIIIef. Pateat universis et singulis tenorem presencium audi- turiss, quod ego Dominicush .. ecclesie canonicus, occasione presentis guerre debitorum sarcina honeratus, quandam hereditatis mee partem site in villa . i, ad unum videlicet aratrum terre aratorie et tres curias cum agris sibi adiunctis, Horoldoi civi Pragensi a festo Pentecostes proxime nunc venturo per triennium ab ipso eodem festo continuo numerandum in XXXta k marcis albi(s) argenti, de quibus me iam teneo plene pagatum, sibi infra idem triennium tenendas in dicta pecunia et colligendum exinde medio tempore pro se usumfructum omnem tytulo pignoris ymo pocius ypothece nomine obligavi, sub eo tamen condicionis pacto, quod sibi memorata bona nulli alteri persone sine meo consensu liceat ulterius (pro) a) ,lotum‘ Kap. J. — b) ,Wen. Kap. J. — c) ,B Kap. J. — d) Datum schází v Kap. J. — e) ad tenendam' In. — f) ,M° etc.' Kap. J. — g) ,anguituris In., ,aguituris Kap. J. — h) �G Kap. J. — i) ,Dolyn‘ Kap. J. — j) ,H‘ Kap. J. — k) „X" Kap. J.
Strana 42
42 pignorea obligare, et si me infra idem triennium non contigerit ipsa bona ab eodem exsolvere, extunc idem Horoldusb addita ea mihi pecunie quan- titate, quam arbitri utrinque electi ex taxacione condigna addere fuerint arbitrati, eorumdem bonorum erit verus dominus, iusque proprietatis ac dominii in eum et suos perpetuo transibit heredes. Protestor quoque, me sibi teneri ad mediam partem dampnorum, si que ipsum in percepcione census de prefatis curiis primo tantum anno habere continget, eo sibi nichilominus dampno, quod reliquis duobus annis generali guerra in terra durante in dictis bonis quocunque casu pertulerit, competenti. Si vero in tota terra pax generaliter servanda cum effectu proclamata extiterit, extunc ipsi H(oroldo) ad dampna, que in eisdem bonis, non tamen ex culpa sua vel colonorum ibidem, dictum H(oroldum) proferre contigerit, refundenda seu defalcanda in summa pecunie mihi commodate me ex stipulacione fore spondeo obligatum, de caucione eviccionisd nichilominus non ad me sed ad Lu.e civem Pragensem, karissimum .. avunculumf nostrum, eviccio- nem' prescriptorum bonorum nomine meo in se de consensu eiusdem H(oroldi) per dictum dumtaxat triennium et non ultra (sumentem?), indu- bitato habituro respectu. Porro super edificiis, que ipsum prenominatum H(oroldum) in bonis pretaxatis de novo ponere propriis sumptibus conti- gerit infra idem triennium, id in pacto inter me et ipsum sub ea condi- cione recognosco deductum, quod illa edificia, que de roboribus et tabulis inibi posuerit, si ea mihi ad taxacionem proborum virorum vendere noluerit, libere quo voluerit modoi deducat, aliis nempe omnibus per eum edificatis de muro' mihi cedendis,k in fundo relictis. Et ut is contractus inter nos utrimque in presencia testium ad hoc specialiter rogatorum legittime celebratus ac etiam registratus in actis reipublice in sui persistat roboris firmitate, presens instrumentum exinde rite confectum sepedicto H(oroldo) de certa sciencia mea dedi meo et domini W(elislai) terre notarii, Pragensis et Wissegradensis canonici, necnon memorati P. sigillorum munimine roboratum testibus presentibus inferius annotatis tali et tali. Datum etc. Fol. 7' č. 46, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 272. a) ,pignori In. ,pro pign.' Kap. J. — b) Henricus Kap. J. později doplněno z ,H°. c) ,qua‘ In., ,que' Kap. J. — d) ,empcionis Kap. J. — e) B' Kap. J. — f) Doplněno dle Kap. J., v In. poznámka na okraji vazbou seříznuta. — g) ,evitacionem' Kap. J. — h) V In. „sibi', což nedá smyslu. — i) „in In, ,modo' Kap. J. — j) ,novo‘ In. — k) ,cedenda' v obou rk. — l) „L' Kap. J.
42 pignorea obligare, et si me infra idem triennium non contigerit ipsa bona ab eodem exsolvere, extunc idem Horoldusb addita ea mihi pecunie quan- titate, quam arbitri utrinque electi ex taxacione condigna addere fuerint arbitrati, eorumdem bonorum erit verus dominus, iusque proprietatis ac dominii in eum et suos perpetuo transibit heredes. Protestor quoque, me sibi teneri ad mediam partem dampnorum, si que ipsum in percepcione census de prefatis curiis primo tantum anno habere continget, eo sibi nichilominus dampno, quod reliquis duobus annis generali guerra in terra durante in dictis bonis quocunque casu pertulerit, competenti. Si vero in tota terra pax generaliter servanda cum effectu proclamata extiterit, extunc ipsi H(oroldo) ad dampna, que in eisdem bonis, non tamen ex culpa sua vel colonorum ibidem, dictum H(oroldum) proferre contigerit, refundenda seu defalcanda in summa pecunie mihi commodate me ex stipulacione fore spondeo obligatum, de caucione eviccionisd nichilominus non ad me sed ad Lu.e civem Pragensem, karissimum .. avunculumf nostrum, eviccio- nem' prescriptorum bonorum nomine meo in se de consensu eiusdem H(oroldi) per dictum dumtaxat triennium et non ultra (sumentem?), indu- bitato habituro respectu. Porro super edificiis, que ipsum prenominatum H(oroldum) in bonis pretaxatis de novo ponere propriis sumptibus conti- gerit infra idem triennium, id in pacto inter me et ipsum sub ea condi- cione recognosco deductum, quod illa edificia, que de roboribus et tabulis inibi posuerit, si ea mihi ad taxacionem proborum virorum vendere noluerit, libere quo voluerit modoi deducat, aliis nempe omnibus per eum edificatis de muro' mihi cedendis,k in fundo relictis. Et ut is contractus inter nos utrimque in presencia testium ad hoc specialiter rogatorum legittime celebratus ac etiam registratus in actis reipublice in sui persistat roboris firmitate, presens instrumentum exinde rite confectum sepedicto H(oroldo) de certa sciencia mea dedi meo et domini W(elislai) terre notarii, Pragensis et Wissegradensis canonici, necnon memorati P. sigillorum munimine roboratum testibus presentibus inferius annotatis tali et tali. Datum etc. Fol. 7' č. 46, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 272. a) ,pignori In. ,pro pign.' Kap. J. — b) Henricus Kap. J. později doplněno z ,H°. c) ,qua‘ In., ,que' Kap. J. — d) ,empcionis Kap. J. — e) B' Kap. J. — f) Doplněno dle Kap. J., v In. poznámka na okraji vazbou seříznuta. — g) ,evitacionem' Kap. J. — h) V In. „sibi', což nedá smyslu. — i) „in In, ,modo' Kap. J. — j) ,novo‘ In. — k) ,cedenda' v obou rk. — l) „L' Kap. J.
Strana 43
43 47. Přemysl Otokar II. žádá (Boleslava) knížete Krakovského, aby dal poslům tatarským a jeho bezpečný průvod ku knížeti Ruskému Lvovi. (1269 konec roku — 1276 listopad 22). Rex rogat principem, ut conducereta nuncios Tartarorum. Excellentissimo principi dominob (Boleslao) illustri duci (Cracowie), affini suo carissimo, O(ttacarus)c dei gracia rex Boemie, dux Austrie, Stirie Karinthie, marchio Moravie, dominusd Karniole, Marchie, Egre ac Portus Naonis, salutem et sinceram ad quelibet beneplacita voluntatem. Sinceri- tatem vestram, de qua plenissimam obtinemus confidentiam, duximus presentibus amicabiliter requirendam, quatenus nunciis Tartarorum et nostris contemplacione persone regie velitis in securo conductu usque ad dominum Leoneme ducem Ruscief providere, quia in fidem et animam nostram sub consciencia nostra pura assumimus, sicut et alias litteratorie et verbaliter per nuncios dedimus vobis scire, quod eosdem nuncios non vocavimus nec cum ipsis aliqua tractavimus vel ordinavimus in dispendium et gravamen populi christiani, eo quod nos, tamquam precipui zelatores et defensores religionis et fidei christiane, ad augmentum et ampliacionems eiusdem intendimus ad ea, que quietem et commodum professorum fidei nostre inducunt, sollicitudinis nostre curas accuracius dirigendo. Et sic eisdem fiducialius et securius provideri petimus etiam in conductu securo, cuius presidio et preceptoh usque ad illustrem ducem predictum perso- narum et rerum suarum omnimoda securitate gaudeant et utantur, in quo nobis gratam exhiberi reputabimus voluntatem, quam vicissitudine debita dileccioni vestre loco et tempore utique rependemus. Datum etc. Fol. 8 č. 47, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 261 (Palacký Formel- bücher II st. 14, Emler RB. II č. 2297) a v mnichovském rk. fol. 125' č. 60. Chrono- logické meze udává královský titul s vyjmenováním všech zemí, užívaný od konce r. 1269 do míru u Vídně 1276. a) ,condiceret In. b) ,d. ill. duei.. In., dom. . . ill. duci Cracowie‘ Mn., d. C. principi Racoviae' Kap. J. — c) ,W. d. g. rex Boh. et marchio Mor.' Kap. J. — d) dcs‘ In., ,dominus‘ Mn. — e) ,C‘ Kap. J. — f) ,Russie' Mn., Rusie' Kap. J. — g) ,amplicacionem‘ In., ,ampliacionem‘ Mn. a Kap. J. — h) ,preceptu‘ In. a Mn., ,pre- cepto' Kap. J. — i) ,exhibere' In. a Kap. J., ,exhiberi Mn.
43 47. Přemysl Otokar II. žádá (Boleslava) knížete Krakovského, aby dal poslům tatarským a jeho bezpečný průvod ku knížeti Ruskému Lvovi. (1269 konec roku — 1276 listopad 22). Rex rogat principem, ut conducereta nuncios Tartarorum. Excellentissimo principi dominob (Boleslao) illustri duci (Cracowie), affini suo carissimo, O(ttacarus)c dei gracia rex Boemie, dux Austrie, Stirie Karinthie, marchio Moravie, dominusd Karniole, Marchie, Egre ac Portus Naonis, salutem et sinceram ad quelibet beneplacita voluntatem. Sinceri- tatem vestram, de qua plenissimam obtinemus confidentiam, duximus presentibus amicabiliter requirendam, quatenus nunciis Tartarorum et nostris contemplacione persone regie velitis in securo conductu usque ad dominum Leoneme ducem Ruscief providere, quia in fidem et animam nostram sub consciencia nostra pura assumimus, sicut et alias litteratorie et verbaliter per nuncios dedimus vobis scire, quod eosdem nuncios non vocavimus nec cum ipsis aliqua tractavimus vel ordinavimus in dispendium et gravamen populi christiani, eo quod nos, tamquam precipui zelatores et defensores religionis et fidei christiane, ad augmentum et ampliacionems eiusdem intendimus ad ea, que quietem et commodum professorum fidei nostre inducunt, sollicitudinis nostre curas accuracius dirigendo. Et sic eisdem fiducialius et securius provideri petimus etiam in conductu securo, cuius presidio et preceptoh usque ad illustrem ducem predictum perso- narum et rerum suarum omnimoda securitate gaudeant et utantur, in quo nobis gratam exhiberi reputabimus voluntatem, quam vicissitudine debita dileccioni vestre loco et tempore utique rependemus. Datum etc. Fol. 8 č. 47, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 261 (Palacký Formel- bücher II st. 14, Emler RB. II č. 2297) a v mnichovském rk. fol. 125' č. 60. Chrono- logické meze udává královský titul s vyjmenováním všech zemí, užívaný od konce r. 1269 do míru u Vídně 1276. a) ,condiceret In. b) ,d. ill. duei.. In., dom. . . ill. duci Cracowie‘ Mn., d. C. principi Racoviae' Kap. J. — c) ,W. d. g. rex Boh. et marchio Mor.' Kap. J. — d) dcs‘ In., ,dominus‘ Mn. — e) ,C‘ Kap. J. — f) ,Russie' Mn., Rusie' Kap. J. — g) ,amplicacionem‘ In., ,ampliacionem‘ Mn. a Kap. J. — h) ,preceptu‘ In. a Mn., ,pre- cepto' Kap. J. — i) ,exhibere' In. a Kap. J., ,exhiberi Mn.
Strana 44
44 48. W. kanovník Pražský a S. děkan u sv. Jiljí rozkazují jménem biskupovým všem farářům v Praze, aby prohlásili klatbu nad krejčím B., který odepřel placení desátku. (1279—1290?). Iudices delegati mandant plebanis Pragensibus, ut excomunicarent illum, qui citatus coram eis noluit comparere. Magister W.a canonicus Pragensis ecclesie et S. decanus sancti Egidii 1), iudices a venerabili in Christo patre nostro et domino Th(obia)" dei gracia Pragensi episcopo delegati, universis plebanis in Pragensi civi- tate constitutis salutem in domino. Cum B. nomine sartor civitatis Pra- gensis, qui pro eo, quod decimis retentis violenter ecclesie de ..citatus aliquociens pro ipsis decimis ad nostram presenciam contumaciter coram nobis comparere non curavit, propter hoc per nos auctoritate nobis (data)d predicti patris nostri sit excomunicacionis vinculo innodatus, quam ex- comunicacionem, licet racionabiliter ac iuste contra ipsum tulerimus, duxit penitus in contemptum. Quare cum tanta temeritas, qua contra emuni- tatem ecclesiasticee libertatis attemptatur, non debeat in aliquof sustineri, discrecioni vestre mandamus auctoritate prefati domini nostri nobis in hoc casu concessa firmiter et expresse, quatenus predictum B. denuncietis et denunciari faciatis prefate excomunicacionis, quam nos contra ipsum tulimus, sentencie subiacere tam diu, quousque predictis decimis ecclesie prefate cum integritate restitutis satisfaciat congruenter et a nobis obtineat in forma ecclesie se absolvi. Datum etc. Fol. 8 č. 48, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 254 s nadpisem patřícím k č. 1 fol. 254 verso, kde je zase nadpis tohoto listu. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Srv. pozn. 1. u č. 40. 49. Oldřich probošt, Rehoř děkan a kapitula Pražská nařizují S. děkanovi u sv. Filjí, aby prohlásil klatbu nad křižovníky špitálu sv. Františka, protože staví jez na Vltavě od hořejší strany mostu na škodu biskupových mlýnů pod ,Ostrovem'. (1283—12902). Capitulum Pragensis ecclesie mandat decano, ut stelliferos, si nollere(n)t cessare a construccione obstaculi, monitoss prius, excomunicare faceret. Ulricus miseracione divina prepositus, magister G(regorius) decanus et capitulum Pragensis ecclesie honorabili viro domino S. 1) decanoh sancti a) ,G Kap. J. — b) �G Kap. J. — c) ,Jo. Kap. J. — d) Doplněno dle Kap. J. — e) ,contra ipsum modo lib.' Kap. J. — f) ,debet aliquatenus' Kap. J. — g) ,monicione premissa' Kap. J. — h) ,C. decano' Kap. J.
44 48. W. kanovník Pražský a S. děkan u sv. Jiljí rozkazují jménem biskupovým všem farářům v Praze, aby prohlásili klatbu nad krejčím B., který odepřel placení desátku. (1279—1290?). Iudices delegati mandant plebanis Pragensibus, ut excomunicarent illum, qui citatus coram eis noluit comparere. Magister W.a canonicus Pragensis ecclesie et S. decanus sancti Egidii 1), iudices a venerabili in Christo patre nostro et domino Th(obia)" dei gracia Pragensi episcopo delegati, universis plebanis in Pragensi civi- tate constitutis salutem in domino. Cum B. nomine sartor civitatis Pra- gensis, qui pro eo, quod decimis retentis violenter ecclesie de ..citatus aliquociens pro ipsis decimis ad nostram presenciam contumaciter coram nobis comparere non curavit, propter hoc per nos auctoritate nobis (data)d predicti patris nostri sit excomunicacionis vinculo innodatus, quam ex- comunicacionem, licet racionabiliter ac iuste contra ipsum tulerimus, duxit penitus in contemptum. Quare cum tanta temeritas, qua contra emuni- tatem ecclesiasticee libertatis attemptatur, non debeat in aliquof sustineri, discrecioni vestre mandamus auctoritate prefati domini nostri nobis in hoc casu concessa firmiter et expresse, quatenus predictum B. denuncietis et denunciari faciatis prefate excomunicacionis, quam nos contra ipsum tulimus, sentencie subiacere tam diu, quousque predictis decimis ecclesie prefate cum integritate restitutis satisfaciat congruenter et a nobis obtineat in forma ecclesie se absolvi. Datum etc. Fol. 8 č. 48, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 254 s nadpisem patřícím k č. 1 fol. 254 verso, kde je zase nadpis tohoto listu. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Srv. pozn. 1. u č. 40. 49. Oldřich probošt, Rehoř děkan a kapitula Pražská nařizují S. děkanovi u sv. Filjí, aby prohlásil klatbu nad křižovníky špitálu sv. Františka, protože staví jez na Vltavě od hořejší strany mostu na škodu biskupových mlýnů pod ,Ostrovem'. (1283—12902). Capitulum Pragensis ecclesie mandat decano, ut stelliferos, si nollere(n)t cessare a construccione obstaculi, monitoss prius, excomunicare faceret. Ulricus miseracione divina prepositus, magister G(regorius) decanus et capitulum Pragensis ecclesie honorabili viro domino S. 1) decanoh sancti a) ,G Kap. J. — b) �G Kap. J. — c) ,Jo. Kap. J. — d) Doplněno dle Kap. J. — e) ,contra ipsum modo lib.' Kap. J. — f) ,debet aliquatenus' Kap. J. — g) ,monicione premissa' Kap. J. — h) ,C. decano' Kap. J.
Strana 45
45 Egidii salutem in domino. Cum religiosi viri fratres N.a magister, Conradus prior et Jo(hannes) claviger, seniores hospitalis sancti Francisci in capite pontis Pragensis, in preiudicium manifestum et gravamen molendinorum episcopatus Pragensis, positorum sub insula Ostrow,b et aliorum, que si- tuari possunt sub curia episcopali, sicut ab antiquo situata fuerunt, con- struant et construi faciant obstaculum seu clausuram ex superiori parte pontis et fluminis Wiltaves, nos iniuriam nostre ecclesie, sicut nec debemus, dissimulare nolentes, ac volentes ex officio nostro procedere, cum con- struccio]d huiusmodi se exhibeat conspectui hominum et nulla possit tergi- versacione celari, vobis auctoritate a domino nostro Th(obia)e dei gracia venerabili patre Pragensi episcopo ad nos hac vice devoluta, qua fungimur in hac parte, mandamus, quatenus in predictos N. magistrum, C(onradum) priorem, Jo(hannem) clavigerum, canonica monicione premissa, si a con- struccione non destiterint et non destruxerint, quod illicite construxerunt, excomunicacionis sentenciam proferatis et denuncietis ac denunciari per plebanos civitatis Pragensis sollempniter more solito faciatis eosdem ex- comunicacionis sentencie subiacere, facientes eos nichilominus ab omnibus arcius evitari, donec satisfaciant et a nobis in forma ecclesie fuerint ab- soluti. Datum Prage etc. Fol. 8 č. 49, též v rukopise kapituly Pražské J 40 fol. 254' s nadpisem patří- cím k č. 1 na fol. 254, kde je zase nadpis tohoto listu. Přední chronologickou hranici zde udává nastoupení probošta Pražského Oldřicha. Roku 1283 května 28 se vy- skytuje naposled probošt Bohumír (Emler RB. II č. 1293), roku 1285 čce. 29 (RB. II č. 1353) poprvé probošt Oldřich. O druhé chronologické hranici srov. úvod II 3. 1) Srov. pozn. 1. u č. 40. (50 S. děkan u sv. Jilji prohlašuje jménem Oldřicha probošta, Rehoře děkana a vší kapituly Pražské klatbu nad křižovníky špitálu sv. Františka, protože nechtěji upustiti od stavby jezu na Vltavě od hořejší strany mostu na škodu biskupových mlýnů pod ,Ostrovem. (1283—12902). Hic exsequntur a iudicibus mandata plebanis, ut excomunicarent stelliferos, qui obstaculum contra dominum episcopum fecerunt. In nomine domini amen. Ego S. (decanus) sancti Egidii,1) exsequutor deputatus a venerabilibus viris dominis Wl(rico) preposito, magistro G(regorio) decano et capitulo Pragensibus ad monendum et compellendum per sen- tenciam excomunicacionis religiosos viros fratresh N. magistrum, C(onradum) a) „R. magister, C. prior et Joh. claviger‘ Kap. J. — b) ,tali' Kap. J. — c) ,talis" Kap. J. — d) ,factum‘ Kap. J. — e) ,Joh.' Kap. J. — f) ,C., Jo. priorem, P. clavigerum" Kap. J. — g) G. decanus‘ Kap. J. — h) ,fratres R. priorem, No. clavigerum senioris hosp. Kap. J.
45 Egidii salutem in domino. Cum religiosi viri fratres N.a magister, Conradus prior et Jo(hannes) claviger, seniores hospitalis sancti Francisci in capite pontis Pragensis, in preiudicium manifestum et gravamen molendinorum episcopatus Pragensis, positorum sub insula Ostrow,b et aliorum, que si- tuari possunt sub curia episcopali, sicut ab antiquo situata fuerunt, con- struant et construi faciant obstaculum seu clausuram ex superiori parte pontis et fluminis Wiltaves, nos iniuriam nostre ecclesie, sicut nec debemus, dissimulare nolentes, ac volentes ex officio nostro procedere, cum con- struccio]d huiusmodi se exhibeat conspectui hominum et nulla possit tergi- versacione celari, vobis auctoritate a domino nostro Th(obia)e dei gracia venerabili patre Pragensi episcopo ad nos hac vice devoluta, qua fungimur in hac parte, mandamus, quatenus in predictos N. magistrum, C(onradum) priorem, Jo(hannem) clavigerum, canonica monicione premissa, si a con- struccione non destiterint et non destruxerint, quod illicite construxerunt, excomunicacionis sentenciam proferatis et denuncietis ac denunciari per plebanos civitatis Pragensis sollempniter more solito faciatis eosdem ex- comunicacionis sentencie subiacere, facientes eos nichilominus ab omnibus arcius evitari, donec satisfaciant et a nobis in forma ecclesie fuerint ab- soluti. Datum Prage etc. Fol. 8 č. 49, též v rukopise kapituly Pražské J 40 fol. 254' s nadpisem patří- cím k č. 1 na fol. 254, kde je zase nadpis tohoto listu. Přední chronologickou hranici zde udává nastoupení probošta Pražského Oldřicha. Roku 1283 května 28 se vy- skytuje naposled probošt Bohumír (Emler RB. II č. 1293), roku 1285 čce. 29 (RB. II č. 1353) poprvé probošt Oldřich. O druhé chronologické hranici srov. úvod II 3. 1) Srov. pozn. 1. u č. 40. (50 S. děkan u sv. Jilji prohlašuje jménem Oldřicha probošta, Rehoře děkana a vší kapituly Pražské klatbu nad křižovníky špitálu sv. Františka, protože nechtěji upustiti od stavby jezu na Vltavě od hořejší strany mostu na škodu biskupových mlýnů pod ,Ostrovem. (1283—12902). Hic exsequntur a iudicibus mandata plebanis, ut excomunicarent stelliferos, qui obstaculum contra dominum episcopum fecerunt. In nomine domini amen. Ego S. (decanus) sancti Egidii,1) exsequutor deputatus a venerabilibus viris dominis Wl(rico) preposito, magistro G(regorio) decano et capitulo Pragensibus ad monendum et compellendum per sen- tenciam excomunicacionis religiosos viros fratresh N. magistrum, C(onradum) a) „R. magister, C. prior et Joh. claviger‘ Kap. J. — b) ,tali' Kap. J. — c) ,talis" Kap. J. — d) ,factum‘ Kap. J. — e) ,Joh.' Kap. J. — f) ,C., Jo. priorem, P. clavigerum" Kap. J. — g) G. decanus‘ Kap. J. — h) ,fratres R. priorem, No. clavigerum senioris hosp. Kap. J.
Strana 46
46 priorem et Jo(hannem) clavigerum, seniores hospitalis sancti Francisci stelliferorum in capite pontis Pragensis, ex eo, quod iidem fratres in gra- vamen et preiudicium manifestum ecclesie et molendinorum episcopatus Pragensis, positorum sub insula Ostrowa, et eorum, que possunt situari sub curia episcopali, sicut fuerunt antiquitus situata, construunt et construi faciunt obstaculum seu clausuram in flumine Wiltavas ex superiori latere pontis Pragensis, quiab iidem fratres N. , C(onradus) et Jo(hannes) per med sub testimonio competenti ammoniti trina vice, ut desisterent a pre- dicto gravamine et construccione obstaculi, destruendo etiam quod illicite construxerunt, desistere renuunt et contempnunt nec volunt destruere, quod construxerunt iniuste, ideo in predictos N.e, C(onradum) et Jo(hannem) diligenti tractatu et deliberacione prehabitis, de consilio sapientumf, auctori- tate capituli et archidiaconi Pragensis mihi commissa, invocato dei nomine in hiis scriptis excomunicacionis sentenciam profero et promulgo, paratus dictis fratribus exemplum huius sentencie excomunicacionis facere, quando per eos fuero requisitus. Lata est hec sentencia in tali loco coram hiis testibus viris ydoneis honestis, quorums nomina subsecuntur. Fol. 8 č. 50, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 253'. Pokud jde o dato- vání, srv. pozn. při č. 49 a úvod II 3. 1) Srov. pozn. 1 u č. 40. 51. Mistr N., převor Konrad a celá kolej křižovníků špitálu sv. Františka u mostu slibuji biskupovi, že upustí od stavby jezu na Vltavě. (1283—12902). Fratres stelliferi de ponte Pragensi obligant se domino episcopo, quod clausuram non construerent preiudicem molendinis ipsius domini episcopi. Nos frater N. magister, frater (Conradus)) 1) prior totumque collegium hospitalis sancti Francisci a pede pontis Pragensis ordinis stellatorum perspicaciter attendentes, quod ex aliena rei detencione non solum fame, verum etiam salutis proprie dispendium quivisi incurrit, istius scripti testi- monio profitemur ac publice protestamur ad futurorum hoc et presencium noticiam tenore presencium deducentes, quod nos minus sano circumventi consilio in flumine Wiltauai in superiori parte pontis Pragensis a pila tali et tanta pontis eiusdem usque ad insulam illam, que in viciniori loco con- sistit supra pontem predictum,,Arena' vulgariter appellata(m), molendinorum a) ,tali Kap. J. — b) ,quod' Kap. J. — c) ,R. et C. et Jo‘ Kap. J. — d) ,per me“ doplněno později v In. nad linkou jinou rukou. — e) ,fratres R. C. et Jo‘ Kap. J. — f) ,sapienti‘ In. — g) ,eorum‘ In. — h) ,L.“ In., ,C Kap. J. — i) ,quis‘ In., ,quos Kap. J. — j) ,Multavia‘ Kap. J.
46 priorem et Jo(hannem) clavigerum, seniores hospitalis sancti Francisci stelliferorum in capite pontis Pragensis, ex eo, quod iidem fratres in gra- vamen et preiudicium manifestum ecclesie et molendinorum episcopatus Pragensis, positorum sub insula Ostrowa, et eorum, que possunt situari sub curia episcopali, sicut fuerunt antiquitus situata, construunt et construi faciunt obstaculum seu clausuram in flumine Wiltavas ex superiori latere pontis Pragensis, quiab iidem fratres N. , C(onradus) et Jo(hannes) per med sub testimonio competenti ammoniti trina vice, ut desisterent a pre- dicto gravamine et construccione obstaculi, destruendo etiam quod illicite construxerunt, desistere renuunt et contempnunt nec volunt destruere, quod construxerunt iniuste, ideo in predictos N.e, C(onradum) et Jo(hannem) diligenti tractatu et deliberacione prehabitis, de consilio sapientumf, auctori- tate capituli et archidiaconi Pragensis mihi commissa, invocato dei nomine in hiis scriptis excomunicacionis sentenciam profero et promulgo, paratus dictis fratribus exemplum huius sentencie excomunicacionis facere, quando per eos fuero requisitus. Lata est hec sentencia in tali loco coram hiis testibus viris ydoneis honestis, quorums nomina subsecuntur. Fol. 8 č. 50, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 253'. Pokud jde o dato- vání, srv. pozn. při č. 49 a úvod II 3. 1) Srov. pozn. 1 u č. 40. 51. Mistr N., převor Konrad a celá kolej křižovníků špitálu sv. Františka u mostu slibuji biskupovi, že upustí od stavby jezu na Vltavě. (1283—12902). Fratres stelliferi de ponte Pragensi obligant se domino episcopo, quod clausuram non construerent preiudicem molendinis ipsius domini episcopi. Nos frater N. magister, frater (Conradus)) 1) prior totumque collegium hospitalis sancti Francisci a pede pontis Pragensis ordinis stellatorum perspicaciter attendentes, quod ex aliena rei detencione non solum fame, verum etiam salutis proprie dispendium quivisi incurrit, istius scripti testi- monio profitemur ac publice protestamur ad futurorum hoc et presencium noticiam tenore presencium deducentes, quod nos minus sano circumventi consilio in flumine Wiltauai in superiori parte pontis Pragensis a pila tali et tanta pontis eiusdem usque ad insulam illam, que in viciniori loco con- sistit supra pontem predictum,,Arena' vulgariter appellata(m), molendinorum a) ,tali Kap. J. — b) ,quod' Kap. J. — c) ,R. et C. et Jo‘ Kap. J. — d) ,per me“ doplněno později v In. nad linkou jinou rukou. — e) ,fratres R. C. et Jo‘ Kap. J. — f) ,sapienti‘ In. — g) ,eorum‘ In. — h) ,L.“ In., ,C Kap. J. — i) ,quis‘ In., ,quos Kap. J. — j) ,Multavia‘ Kap. J.
Strana 47
47 nostrorum obstaculum in preiudicium molendinorum domini episcopi et domini prepositi Pragensis temere protendi et construi feceramus, unde ab hiis nos, que deum offendunt et homines, salubriter abstinere et avertere cupientes, non vi, non dolo inducti, sed libera nostra et spontanea volun- tate promittimus fide data, quod deinceps nullatenus attemptabimus nec attemptari aliquatenus faciemus, quod obstaculum et pro nobis et molen- dinis nostris aliquod fiat in preiudicium domini episcopi et domini (Vlrici)a prepositi Pragensis supradictorum molendinorum per nos et nostros quos- libet successores. In cuius rei etc. Fol. 84 č. 51, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 254'. O datování srv. pozn. při č. 49. 1) Že zde jen chybou písařovou ,C zaměněno v L a že zde jde o převora Konráda dokazuje souvislost tohoto kusu s předcházejícím a pak slova této listiny, quod nos...., obstaculum... feceramus'. Tito ,nos' jsou však jen ,N. magister, Conradus prior a Johannes claviger“ čísla 49 a 50. 52. Křižovníci špitálu sv. Františka se zavazují, že upustí od stavby jezu na Vltavě. (1283—1290?). Ad idem fratres se iidem obligant. Nos frater .b etc. perspicaciter «ut supra ceteras, post dicatur:) nostro et omnium successorum nostrorum nomine in hiis scriptis promittimus et publice protestamur, quod obstaculum molendinorum nostrorum ultra superiorem partem pontis Pragensis nullatenus extendemus nec extendi ullo umquam tempore faciemus, quoniam hoc domini episcopi et domini prepositi Pragensis molendinis grave videretur affere dispendium, preiudicium et iacturam, et propter hoc nos ab hiis, que in alienum vergere possunt preiudicium, precipue in hoc casu in perpetuum volumus abstinere. In cuius rei etc. Fol. 8' č. 52, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 254. O datování srov. pozn. při č. 49. a) Doplněno dle Kap. J. — b) ,N.“ Kap. J. — c) Srv. začátek předcházejícího čísla; attendentes ut supra post dic'. Kap. J.
47 nostrorum obstaculum in preiudicium molendinorum domini episcopi et domini prepositi Pragensis temere protendi et construi feceramus, unde ab hiis nos, que deum offendunt et homines, salubriter abstinere et avertere cupientes, non vi, non dolo inducti, sed libera nostra et spontanea volun- tate promittimus fide data, quod deinceps nullatenus attemptabimus nec attemptari aliquatenus faciemus, quod obstaculum et pro nobis et molen- dinis nostris aliquod fiat in preiudicium domini episcopi et domini (Vlrici)a prepositi Pragensis supradictorum molendinorum per nos et nostros quos- libet successores. In cuius rei etc. Fol. 84 č. 51, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 254'. O datování srv. pozn. při č. 49. 1) Že zde jen chybou písařovou ,C zaměněno v L a že zde jde o převora Konráda dokazuje souvislost tohoto kusu s předcházejícím a pak slova této listiny, quod nos...., obstaculum... feceramus'. Tito ,nos' jsou však jen ,N. magister, Conradus prior a Johannes claviger“ čísla 49 a 50. 52. Křižovníci špitálu sv. Františka se zavazují, že upustí od stavby jezu na Vltavě. (1283—1290?). Ad idem fratres se iidem obligant. Nos frater .b etc. perspicaciter «ut supra ceteras, post dicatur:) nostro et omnium successorum nostrorum nomine in hiis scriptis promittimus et publice protestamur, quod obstaculum molendinorum nostrorum ultra superiorem partem pontis Pragensis nullatenus extendemus nec extendi ullo umquam tempore faciemus, quoniam hoc domini episcopi et domini prepositi Pragensis molendinis grave videretur affere dispendium, preiudicium et iacturam, et propter hoc nos ab hiis, que in alienum vergere possunt preiudicium, precipue in hoc casu in perpetuum volumus abstinere. In cuius rei etc. Fol. 8' č. 52, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 254. O datování srov. pozn. při č. 49. a) Doplněno dle Kap. J. — b) ,N.“ Kap. J. — c) Srv. začátek předcházejícího čísla; attendentes ut supra post dic'. Kap. J.
Strana 48
48 53. Biskup Tobiáš nařizuje nejmenovaným děkanům, aby prohlásili klatbu nad těmi, kteří oloupili jakéhosi iáhna. (1279—12902). Dominus episcopus mandat decanis, ut excomunicarent illos, qui clericum spoliarunt. Th(obias)a etc. dilectis in Christo filiis .. et. b decanis de .. loco salutem in domino. Discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie et sub pena suspensionis ab ingressu ecclesie firmiter et expresse, quatenus omnes illos et singulos, quic dyaconum, nuncium et notarium nobilis viri domini ..d de .. apud civitatem talem equis, vestimentis, pecunie summa tali et rebus aliis spoliare ausu sacrilego presumpserunt, manus in eum inicientes timore dei postpositoe temere violentas, tam diu in omnius decanatuum vestrorum ecclesiis denuncietis et denunciarif excomunicacionis sentencie faciatis (subiacere)s, pulsatis campanis et candelis extinctis, sin- gulis diebus dominicis et festivis, ut ab universis Christi fidelibus arcius evitentur, donec ipsi lesob satisfaccione premissa congruente cum nostris litteris sedem apostolicam adeant et ibidem in forma ecclesie obtineant se absolvi, super absolucione sua vobis testimoniales litteras reportantes. Si vero aliquis plebanus mandatum vestrum, ymo pocius nostrum, exsequi non curaverit in hac parte, eumi simili excomunicacionis sentencia pro- cellere nullatenus postponatis, alioquin contra vos crescente contumacia et penam crescere faciemus. Datum etc., pontificatus nostri etc. Fol. 8' č. 53, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 253'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 54. Mistři C. a W. kanovníci Pražští nařizují z rozkazu biskupova nejmeno- vaným vikářům, aby pohnali arcijáhna R. k zodpovídání se kaplanovi biskup- skému a královskému Ho., jemuž ukřivdil v záležitostech peněžních a j. (1279—12902). Executoresk seu iudices delegati commissionem ab episcopo execuntur demonstrantes subdelegatis commissionem episcopi. Magister C.1 et magister W.m Pragensis ecclesie canonici, a venerabili in Christo patre nostro et domino Th(obia) dei gracia Pragensi episcopo a) ,Jo d. g. Prag. ep. Kap. J. — b) ,p. et b. Kap. J. — c) Petrum' Kap. J. — d) ,M. de ta. lo.' Kap. J. — e) ,preposito' In., postposito Kap. J. — f) ,denunciare‘ In., ,denunciari' Kap. J. — g) Doplněno dle Kap. J. — h) ipsi lesi" In., ,ipso leso' Kap. J. — i) ,cum' In., ,eum Kap. J. — k) ,Excusatores‘ In., ,executores' Kap. J. — 1) ,Petrus Kap. J. — m) G Kap. J.
48 53. Biskup Tobiáš nařizuje nejmenovaným děkanům, aby prohlásili klatbu nad těmi, kteří oloupili jakéhosi iáhna. (1279—12902). Dominus episcopus mandat decanis, ut excomunicarent illos, qui clericum spoliarunt. Th(obias)a etc. dilectis in Christo filiis .. et. b decanis de .. loco salutem in domino. Discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie et sub pena suspensionis ab ingressu ecclesie firmiter et expresse, quatenus omnes illos et singulos, quic dyaconum, nuncium et notarium nobilis viri domini ..d de .. apud civitatem talem equis, vestimentis, pecunie summa tali et rebus aliis spoliare ausu sacrilego presumpserunt, manus in eum inicientes timore dei postpositoe temere violentas, tam diu in omnius decanatuum vestrorum ecclesiis denuncietis et denunciarif excomunicacionis sentencie faciatis (subiacere)s, pulsatis campanis et candelis extinctis, sin- gulis diebus dominicis et festivis, ut ab universis Christi fidelibus arcius evitentur, donec ipsi lesob satisfaccione premissa congruente cum nostris litteris sedem apostolicam adeant et ibidem in forma ecclesie obtineant se absolvi, super absolucione sua vobis testimoniales litteras reportantes. Si vero aliquis plebanus mandatum vestrum, ymo pocius nostrum, exsequi non curaverit in hac parte, eumi simili excomunicacionis sentencia pro- cellere nullatenus postponatis, alioquin contra vos crescente contumacia et penam crescere faciemus. Datum etc., pontificatus nostri etc. Fol. 8' č. 53, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 253'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 54. Mistři C. a W. kanovníci Pražští nařizují z rozkazu biskupova nejmeno- vaným vikářům, aby pohnali arcijáhna R. k zodpovídání se kaplanovi biskup- skému a královskému Ho., jemuž ukřivdil v záležitostech peněžních a j. (1279—12902). Executoresk seu iudices delegati commissionem ab episcopo execuntur demonstrantes subdelegatis commissionem episcopi. Magister C.1 et magister W.m Pragensis ecclesie canonici, a venerabili in Christo patre nostro et domino Th(obia) dei gracia Pragensi episcopo a) ,Jo d. g. Prag. ep. Kap. J. — b) ,p. et b. Kap. J. — c) Petrum' Kap. J. — d) ,M. de ta. lo.' Kap. J. — e) ,preposito' In., postposito Kap. J. — f) ,denunciare‘ In., ,denunciari' Kap. J. — g) Doplněno dle Kap. J. — h) ipsi lesi" In., ,ipso leso' Kap. J. — i) ,cum' In., ,eum Kap. J. — k) ,Excusatores‘ In., ,executores' Kap. J. — 1) ,Petrus Kap. J. — m) G Kap. J.
Strana 49
49 iudices delegati, discretis et honestis viris .. et . a eiusdem Pragensis ecclesie vicariis salutem cum sincero affectu. Noveritis nos prefati domini nostri, venerabilis domini Th(obie)b Pragensis episcopi mandatum et litteras rece- pisse cum reverencia debita in hec verba: Th(obias)c dei gracia Pragensis episcopus honorabilibus viris C.d et W. magistris, eiusdem ecclesie canonicis, salutem et sinceram in domino cari- tatem. Sua nobis honestus vir dominus Ho.e canonicus . .f ecclesie, nosterg et domini nostri regis capellanus dilectus, conquestione monstravit, quod magister Rh. archidiaconus talis super quadam pecunie summa et rebus aliis iniuriatur eidem. Ideoque providencie vestre mandamus, quatenus partibus convocatis audiatis causam ipsam et eam fine debito decidatis, facientes, quod decreveritis, per censuram ecclesiasticam firmiter observari. Testes autem, qui nominati fuerint, si se gracia, odio vel timore sub- traxerint, censura simili cogatis veritati testimonium perhibere. Quod si non ambo hiis exsequendis potueritis interesse, alter vestrum ea nichilominus exsequatur. Datum die tali et anno. Pontificatus nostri etc. Volentesi igitur nos prefati patris et domini nostri mandatum iuxta tenorem iam predictum cum ea qua decet reverencia et obediencia de- vota effectui debito mancipare, discrecioni vestre mandamus auctoritate in hoc casu nobis commissa, quatenus ad prefatum magistrum R.j archidiaco- num .. personaliter accedentes, visis presentibus, indilate ad nostram eum presenciam citetis, talem diem pro termino peremptorio sibi et locum in Pragensi curia predicti domini episcopi assignantes, ut ipse in loco et termino iam predictis coram nobis compareat, honesto viro H.k supradicto capellano domini episcopi et regis, prout racio iuris postulat, ad obiecta singula super suis iniuriis responsurus, scituri, quod si negligentes exsti- teritis in exsequendo mandato nostro presenti, quod nos iusticia exigente super hoc taliter providere oportebitur, quod inobediencia vestra remanere non poterit impunita. Datum tali die, pontificatus nostri (sic) tali anno. Fol. 8'—9 č. 54, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 277'—278. V obou rukopisech listina tato rozdělena na 3 díly se zvláštními nápisy. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) N° Kap. J. — b) ,Jo‘ Kap. J. — c) Před ,Th(obias) v In. zvláštní nadpis mi- niem „Dominus episcopus committit iudicibus causam, ut citarent partes'. Jo‘ Kap. J. — d) ,P. et G.' Kap. J. — e) ,C' Kap. J. — f) ,Wissegradensis' Kap. J. — g) ,nostri‘ In., ,noster Kap. J. — h) ,Vl. Kap. J. — i) Před ,volentest v In. zvláštní nadpis miniem „Execucio delegatorum'. — j) Schází v Kap. J. — k) ,C Kap. J. — 1) ,postulet In. ,expostulat' Kap. J. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně.
49 iudices delegati, discretis et honestis viris .. et . a eiusdem Pragensis ecclesie vicariis salutem cum sincero affectu. Noveritis nos prefati domini nostri, venerabilis domini Th(obie)b Pragensis episcopi mandatum et litteras rece- pisse cum reverencia debita in hec verba: Th(obias)c dei gracia Pragensis episcopus honorabilibus viris C.d et W. magistris, eiusdem ecclesie canonicis, salutem et sinceram in domino cari- tatem. Sua nobis honestus vir dominus Ho.e canonicus . .f ecclesie, nosterg et domini nostri regis capellanus dilectus, conquestione monstravit, quod magister Rh. archidiaconus talis super quadam pecunie summa et rebus aliis iniuriatur eidem. Ideoque providencie vestre mandamus, quatenus partibus convocatis audiatis causam ipsam et eam fine debito decidatis, facientes, quod decreveritis, per censuram ecclesiasticam firmiter observari. Testes autem, qui nominati fuerint, si se gracia, odio vel timore sub- traxerint, censura simili cogatis veritati testimonium perhibere. Quod si non ambo hiis exsequendis potueritis interesse, alter vestrum ea nichilominus exsequatur. Datum die tali et anno. Pontificatus nostri etc. Volentesi igitur nos prefati patris et domini nostri mandatum iuxta tenorem iam predictum cum ea qua decet reverencia et obediencia de- vota effectui debito mancipare, discrecioni vestre mandamus auctoritate in hoc casu nobis commissa, quatenus ad prefatum magistrum R.j archidiaco- num .. personaliter accedentes, visis presentibus, indilate ad nostram eum presenciam citetis, talem diem pro termino peremptorio sibi et locum in Pragensi curia predicti domini episcopi assignantes, ut ipse in loco et termino iam predictis coram nobis compareat, honesto viro H.k supradicto capellano domini episcopi et regis, prout racio iuris postulat, ad obiecta singula super suis iniuriis responsurus, scituri, quod si negligentes exsti- teritis in exsequendo mandato nostro presenti, quod nos iusticia exigente super hoc taliter providere oportebitur, quod inobediencia vestra remanere non poterit impunita. Datum tali die, pontificatus nostri (sic) tali anno. Fol. 8'—9 č. 54, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 277'—278. V obou rukopisech listina tato rozdělena na 3 díly se zvláštními nápisy. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) N° Kap. J. — b) ,Jo‘ Kap. J. — c) Před ,Th(obias) v In. zvláštní nadpis mi- niem „Dominus episcopus committit iudicibus causam, ut citarent partes'. Jo‘ Kap. J. — d) ,P. et G.' Kap. J. — e) ,C' Kap. J. — f) ,Wissegradensis' Kap. J. — g) ,nostri‘ In., ,noster Kap. J. — h) ,Vl. Kap. J. — i) Před ,volentest v In. zvláštní nadpis miniem „Execucio delegatorum'. — j) Schází v Kap. J. — k) ,C Kap. J. — 1) ,postulet In. ,expostulat' Kap. J. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně.
Strana 50
50 55. Biskup rozkazuje děkanům, aby prohlásili klatbu nad laikem P. pro násilí spáchané na faráři N. (? —1290?). Episcopus mandat decanis, ut excomunicarent [offensores plebanorum a. Conquestus est nobis N.b presbyter de .. plebanus, quod P.d laycus, filius talis de .., cum suis complicibus manus in eum iniciens timore dei postposito temere violentas, ipsum dira vulnerum affectione graviter vul- neravit. Ideoque discrecioni vestre mandamus, quatenus partibus convocatis, si vobis constiterit ita esse, tamdiu prefatum excomunicatum, ubicunque vobis expedire videbitur, denuncietis et denunciari publice faciatise ex- comunicacionis, quam ipso facto incurrit, sentencie subiacere. Fol. 9 č. 55. též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 253. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 56. Biskup Tobiáš dává svému prokurátorovi Janovi plnou moc k jednání s papežským legátem Janem biskupem Tusculským o snětí klatby, v niž upadl pro nedoplacení prokurace legátovi. V Praze, 1287 květen 31. Procuratorium ad Romanam curiam. Nos Th(obias)f dei gracia Pragensis episcopus notum facimus uni- versis presentes litteras inspecturis, quod nos Jo(hannem) nuncium nostrum, exhibitorem presencium, nostrum procuratorem constituimus specialem ad petendum et obtinendum a venerabili in Christo patre domino Jo(hanne) miseracione divina (Tusculano)s episcopo, apostolice sedis legato, relaxa- cionem et absolucionem sentenciarum suspensionis ab ingressu ecclesie et a pontificalibus et excomunicacionis in nos latarum, quas incidimus de facto pro eo, quod dicto patri de medietate procuracionis nobis per eum imposite, canonico impedimento obstante, per nos non extitit satisfactum, et ad iurandum in animam nostram et ad offerendum se probacioni super amissione pecunie sibi misse et ad faciendum omnia alia et singula in eodem negocio oportuna, sine quibus absolucionis beneficium non poterit obtineri, et que nos ipsi facere possemus, si presentes essemus; ratum, a) Doplněno dle Kap. J, v In. vazbou seříznuto. — b) ,nobilis' Kap. J. — c) ,ta. lo.' Kap. J. — d) ,M.' Kap. J. — e) ,Denuncietur et denunciari publice faciatur‘ In., první 3 slova po straně doplněna jinou rukou, ˛denunciatis et den. pub faciatis' Kap. J. f) ,Jo‘ Kap. J. — g) ,..' In, ,tali' Kap. J.
50 55. Biskup rozkazuje děkanům, aby prohlásili klatbu nad laikem P. pro násilí spáchané na faráři N. (? —1290?). Episcopus mandat decanis, ut excomunicarent [offensores plebanorum a. Conquestus est nobis N.b presbyter de .. plebanus, quod P.d laycus, filius talis de .., cum suis complicibus manus in eum iniciens timore dei postposito temere violentas, ipsum dira vulnerum affectione graviter vul- neravit. Ideoque discrecioni vestre mandamus, quatenus partibus convocatis, si vobis constiterit ita esse, tamdiu prefatum excomunicatum, ubicunque vobis expedire videbitur, denuncietis et denunciari publice faciatise ex- comunicacionis, quam ipso facto incurrit, sentencie subiacere. Fol. 9 č. 55. též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 253. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 56. Biskup Tobiáš dává svému prokurátorovi Janovi plnou moc k jednání s papežským legátem Janem biskupem Tusculským o snětí klatby, v niž upadl pro nedoplacení prokurace legátovi. V Praze, 1287 květen 31. Procuratorium ad Romanam curiam. Nos Th(obias)f dei gracia Pragensis episcopus notum facimus uni- versis presentes litteras inspecturis, quod nos Jo(hannem) nuncium nostrum, exhibitorem presencium, nostrum procuratorem constituimus specialem ad petendum et obtinendum a venerabili in Christo patre domino Jo(hanne) miseracione divina (Tusculano)s episcopo, apostolice sedis legato, relaxa- cionem et absolucionem sentenciarum suspensionis ab ingressu ecclesie et a pontificalibus et excomunicacionis in nos latarum, quas incidimus de facto pro eo, quod dicto patri de medietate procuracionis nobis per eum imposite, canonico impedimento obstante, per nos non extitit satisfactum, et ad iurandum in animam nostram et ad offerendum se probacioni super amissione pecunie sibi misse et ad faciendum omnia alia et singula in eodem negocio oportuna, sine quibus absolucionis beneficium non poterit obtineri, et que nos ipsi facere possemus, si presentes essemus; ratum, a) Doplněno dle Kap. J, v In. vazbou seříznuto. — b) ,nobilis' Kap. J. — c) ,ta. lo.' Kap. J. — d) ,M.' Kap. J. — e) ,Denuncietur et denunciari publice faciatur‘ In., první 3 slova po straně doplněna jinou rukou, ˛denunciatis et den. pub faciatis' Kap. J. f) ,Jo‘ Kap. J. — g) ,..' In, ,tali' Kap. J.
Strana 51
51 gratum et firmum habituri, quidquid per eundem nuncium et procuratorem nostrum, in hoc casu generalem et liberam administracionem habentem, actum, ordinatum et procuratum fuerit in premissis omnibus et singulis premissorum. In cuius rei testimonium istud scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Actuma et datum Prage anno domini MCCLXXXVII, II Kalendas Iunii. Presentibus honorabilibus viris domino Wl(rico) preposito et magistris H., P. doctore decretorum, nostris cano- nicis Pragensibus. Fol. 9 č. 56, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 239. Při srovnání tohoto kusu s čís. 21 vidíme, že prokurátor Jan této listiny jest doručitelem listu biskupova k Ra- potovi v čís. 21. 57. Biskup. Tobiáš vypůjčuje si od nejmenovaného pražského žida 120 hřiven stříbra, aby mohl splatit peníze vypůjčené na cestu ku koncilu ve Würzburku a zastavuje mu stříbrný kalich. V Praze, 1287 květen 23. Episcopus Iudeo dat litteras cum sigillo ecclesie in pignus, recipiendo ab eo pecuniam. In nomine domini (amen). Nos Tho(bias): dei gracia Pragensis episcopus notum esse volumus universis presentes litteras inspecturis, quod nos anno domini MCCLXXXVIId, X Kalendas Iunii pro persolvendis de- bitis, quee contraximus apud cives Pragenses, recipientes ab eis ad cre- denciam sub certis terminis per annos variasf expensas et alias res, quibus indiguimus pro nobis et familia nostra, ad domini legati concilium in (Herbi)polim' profecturi, pecuniam aliter habere necessariam non valentes, per .. camerarium nostrum et .h notarium (nostre)i eiusdem camere, fi- deles nostros, Prage a . j Iudeo centumk XX marcas boni et puri argenti ad credenciam mutuo recepimus sub usuris, obligantes sibi quendam ca- licem ecclesie nostre ponderantem XL marcas argenti et eidem tenore presencium promittentes, quod cum centum viginti marcis argenti predictis et usuris super eas acrescentibus calicem ipsum apud eum aut heredes suos et coniugem quantocius poterimus redimemus, solventes sibi aut here- dibus eius et coniugi et solvi ex integro facientes earumdem C et XXti marcarum pecuniam et super quamlibet marcam argenti quintinum in septi- mana qualibet, quamdiu obligacio ista duraverit, huic solucioni usurarum nomine adiungentes. In cuius rei testimonium presens scriptum fieri feci- a) Datování schází v Kap. J. — b) Doplněno dle Kap. J. — c) Jo Kap. J. — d) ,M° etc. pro solvendis' Kap. J. — e) ,que que' In. — f) ,varium‘ In., ,varias opr. z ,varium‘ Kap. J. — g) ,.. polim In., ,Merbipolensem‘ Kap. J. — h) ,Albertum‘ Kap. J. i) Doplněno dle Kap. J. — j) ,Mulynen Kap. J. — k) ,CXXIIII‘ Kap. J. 4*
51 gratum et firmum habituri, quidquid per eundem nuncium et procuratorem nostrum, in hoc casu generalem et liberam administracionem habentem, actum, ordinatum et procuratum fuerit in premissis omnibus et singulis premissorum. In cuius rei testimonium istud scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Actuma et datum Prage anno domini MCCLXXXVII, II Kalendas Iunii. Presentibus honorabilibus viris domino Wl(rico) preposito et magistris H., P. doctore decretorum, nostris cano- nicis Pragensibus. Fol. 9 č. 56, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 239. Při srovnání tohoto kusu s čís. 21 vidíme, že prokurátor Jan této listiny jest doručitelem listu biskupova k Ra- potovi v čís. 21. 57. Biskup. Tobiáš vypůjčuje si od nejmenovaného pražského žida 120 hřiven stříbra, aby mohl splatit peníze vypůjčené na cestu ku koncilu ve Würzburku a zastavuje mu stříbrný kalich. V Praze, 1287 květen 23. Episcopus Iudeo dat litteras cum sigillo ecclesie in pignus, recipiendo ab eo pecuniam. In nomine domini (amen). Nos Tho(bias): dei gracia Pragensis episcopus notum esse volumus universis presentes litteras inspecturis, quod nos anno domini MCCLXXXVIId, X Kalendas Iunii pro persolvendis de- bitis, quee contraximus apud cives Pragenses, recipientes ab eis ad cre- denciam sub certis terminis per annos variasf expensas et alias res, quibus indiguimus pro nobis et familia nostra, ad domini legati concilium in (Herbi)polim' profecturi, pecuniam aliter habere necessariam non valentes, per .. camerarium nostrum et .h notarium (nostre)i eiusdem camere, fi- deles nostros, Prage a . j Iudeo centumk XX marcas boni et puri argenti ad credenciam mutuo recepimus sub usuris, obligantes sibi quendam ca- licem ecclesie nostre ponderantem XL marcas argenti et eidem tenore presencium promittentes, quod cum centum viginti marcis argenti predictis et usuris super eas acrescentibus calicem ipsum apud eum aut heredes suos et coniugem quantocius poterimus redimemus, solventes sibi aut here- dibus eius et coniugi et solvi ex integro facientes earumdem C et XXti marcarum pecuniam et super quamlibet marcam argenti quintinum in septi- mana qualibet, quamdiu obligacio ista duraverit, huic solucioni usurarum nomine adiungentes. In cuius rei testimonium presens scriptum fieri feci- a) Datování schází v Kap. J. — b) Doplněno dle Kap. J. — c) Jo Kap. J. — d) ,M° etc. pro solvendis' Kap. J. — e) ,que que' In. — f) ,varium‘ In., ,varias opr. z ,varium‘ Kap. J. — g) ,.. polim In., ,Merbipolensem‘ Kap. J. — h) ,Albertum‘ Kap. J. i) Doplněno dle Kap. J. — j) ,Mulynen Kap. J. — k) ,CXXIIII‘ Kap. J. 4*
Strana 52
52 mus et sigillorum tam capituli nostri quam nostro speciali munimine roborari. Datumb Prage anno et die predictis, pontificatus nostri anno nono, indiccionis XVe. Fol. 9 č. 57, též rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 260. 58. Biskup Tobiáš stěžuje si králi Václavovi II. na Beneše z Kostomlat, který zpustošil klášter na Zderaze. (1286)? Episcopus testatur regi, quod nuncii sui viderunt fracta hostia kamerarum monasterii in Zderaz per Benesiume. Excellentissimo domino suo Qut supra 1) in medio quaterno quere)d Th(obias)e Pragensis episcopus«simili modo salutacio). Scire dignetur magestatis vestre precellencia, quod cum proxime post recessum vestrum de Praga ad requisicionem et instanciam necessario importunam honesti viri prepositi . . in (Zderaz)f nostros nuncios misissemus post excussionem et invasionem violentam ibidem commissam, sicut eodem preposito et fratribus eius didicimus referentibus coram nobis, per nobilem virum (Be- nesium)g dictum de (Costomlath)) et suos complices ad vestrum exercitum procedentes, memorati nuncii nostri ad nos reversi retulerunt nobis, se vidisse aliquot fratres eiusdem (Zderazensis)i monasterii et alios homines vulneratos et excussa hostia camerarum eciam illarum, que in ecclesia continentur. Unde cum hoc factum sit temerarium valde, sacrilegum et profanum in regione christiana, deum et homines scandalizans, petimus humiliter et devote, quatenus super hoc monasterio elemosine vestre condo- lentes et pio compacientes affectu sicut iustus, pius et misericors dominus taliter providere dignemini, quod vobis cedet in futuro ad eterne vite pre- mium et in presenti ad perpetuam gloriam et honorem. Fol. 9 č. 58, též v mnichovském rk. fol. 126 č. 65 (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 114 č. XXVIII) a v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 260. List tento možno pravděpodobně položiti do r. 1286, kdy král Václav se vypravil se Závišem z Falken- štejna s vojskem na Moravu a Beneš z Kostomlat se svým oddělením jako purkrabí na Kameni byl povinen přiraziti k vojsku královu. Listina z r. 1285 říj. 23 uvádí tohoto Beneše mezi přáteli Závišovými (RB. II č. 1358). Po pádu Závišově vidíme také na Kameni jiného purkrabí (RB. II č. 1467), patrně i Beneš z Kostomlat upadl v nemilost a není pravdě podobno, že bychom ho zas brzy viděli ve službách králových. Mimo to je těžko myslit, že tento násilný skutek by se mohl státi v pozdějších letech (1290—1296), kdy v zemi byl úplný pořádek. 1) Touto poznámkou se odkazuje k čís. 30. na fol. 5, tedy v polovici kvaternu kde též ,Excellentissimo ... W. dei gracia regi Boemie ...' atd. a) ,capellani R. nostri' Kap. J. — b) Datování schází v Kap. J. — c),Per Benessium mon. in Zd. ep. test. .. ..“ atd. v In., správný slovosled Kap. J. — d) ,ut supra in priori loco‘ Mn. — e) Jo. d. g. Prag. ep. Kap. J. — f) ,.. in ..' In., ,Zderazensis in Zderaz‘ Mn. — g) ,..‘ In., Benesium, Mn., B. Kap. J. — h) ,.. In., �Costomlath" Mn., ,ta. lo.“ Kap. J. — i) ... In., ,Zderazensis' Mn., ,C Kap. J.
52 mus et sigillorum tam capituli nostri quam nostro speciali munimine roborari. Datumb Prage anno et die predictis, pontificatus nostri anno nono, indiccionis XVe. Fol. 9 č. 57, též rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 260. 58. Biskup Tobiáš stěžuje si králi Václavovi II. na Beneše z Kostomlat, který zpustošil klášter na Zderaze. (1286)? Episcopus testatur regi, quod nuncii sui viderunt fracta hostia kamerarum monasterii in Zderaz per Benesiume. Excellentissimo domino suo Qut supra 1) in medio quaterno quere)d Th(obias)e Pragensis episcopus«simili modo salutacio). Scire dignetur magestatis vestre precellencia, quod cum proxime post recessum vestrum de Praga ad requisicionem et instanciam necessario importunam honesti viri prepositi . . in (Zderaz)f nostros nuncios misissemus post excussionem et invasionem violentam ibidem commissam, sicut eodem preposito et fratribus eius didicimus referentibus coram nobis, per nobilem virum (Be- nesium)g dictum de (Costomlath)) et suos complices ad vestrum exercitum procedentes, memorati nuncii nostri ad nos reversi retulerunt nobis, se vidisse aliquot fratres eiusdem (Zderazensis)i monasterii et alios homines vulneratos et excussa hostia camerarum eciam illarum, que in ecclesia continentur. Unde cum hoc factum sit temerarium valde, sacrilegum et profanum in regione christiana, deum et homines scandalizans, petimus humiliter et devote, quatenus super hoc monasterio elemosine vestre condo- lentes et pio compacientes affectu sicut iustus, pius et misericors dominus taliter providere dignemini, quod vobis cedet in futuro ad eterne vite pre- mium et in presenti ad perpetuam gloriam et honorem. Fol. 9 č. 58, též v mnichovském rk. fol. 126 č. 65 (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 114 č. XXVIII) a v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 260. List tento možno pravděpodobně položiti do r. 1286, kdy král Václav se vypravil se Závišem z Falken- štejna s vojskem na Moravu a Beneš z Kostomlat se svým oddělením jako purkrabí na Kameni byl povinen přiraziti k vojsku královu. Listina z r. 1285 říj. 23 uvádí tohoto Beneše mezi přáteli Závišovými (RB. II č. 1358). Po pádu Závišově vidíme také na Kameni jiného purkrabí (RB. II č. 1467), patrně i Beneš z Kostomlat upadl v nemilost a není pravdě podobno, že bychom ho zas brzy viděli ve službách králových. Mimo to je těžko myslit, že tento násilný skutek by se mohl státi v pozdějších letech (1290—1296), kdy v zemi byl úplný pořádek. 1) Touto poznámkou se odkazuje k čís. 30. na fol. 5, tedy v polovici kvaternu kde též ,Excellentissimo ... W. dei gracia regi Boemie ...' atd. a) ,capellani R. nostri' Kap. J. — b) Datování schází v Kap. J. — c),Per Benessium mon. in Zd. ep. test. .. ..“ atd. v In., správný slovosled Kap. J. — d) ,ut supra in priori loco‘ Mn. — e) Jo. d. g. Prag. ep. Kap. J. — f) ,.. in ..' In., ,Zderazensis in Zderaz‘ Mn. — g) ,..‘ In., Benesium, Mn., B. Kap. J. — h) ,.. In., �Costomlath" Mn., ,ta. lo.“ Kap. J. — i) ... In., ,Zderazensis' Mn., ,C Kap. J.
Strana 53
53 59. Jo(rdan) opat Strahovský snímá jménem legáta papežského Jana s biskupa Pražského klatbu, v niž upadl pro nezaplacení prokurace. 1287 říjen 12. Abbas significat universis, habere mandatum a legato, ut absolvat episcopum a sentenciis. Nos Jo(rdanus)a dei gracia abbas monasterii Montis Syon Pragensis dyocesis notum esse volumus presentes universis literas inspecturis, quod nos reverendi in Christo patris nostri et domini Jo(hannis) Tusculanib epi- scopi, apostolice sedis legati, recepimus literas in hec verba: Jo(hannes) miseracione divina (Tusculanus)b episcopus, apostolice sedis legatus, dis- creto viro (Jordano)a abbati monasterii Montis Syon Pragensis dyocesis salutem in domino. Cum venerabilis pater Pragensis episcopus ob defectum solucionis quantitatis pecunie, quam occasione procuracionum nostrarum primi anni nostre legacionis sibi et clero eius exempto et non exempto duximus imponendam, suspensionis ab ingressu ecclesie et pontificalibus et excomunicacionis sit sentenciarum vinculis innodatus, nobisque predictam quantitatem pecunie pro se et clero suo nomine procuracionum ipsarum duxerit persolvendam, discrecioni tue qua fungimur auctoritate committimus et mandamus, quatenus episcopum prefatum ad requisicionem ipsius a sen- tenciis predictis absolvas et in locis, in quibus expedire videris, denuncies et denunciari facias auctoritate nostra publice absolutum. Datum etc." Venerabilem in Christo patrem dominum Th(obiam)e Pragensem epis- copum supradictum a suspensionis ab ingressu ecclesie et a pontificalibus ac excomunicacionis sentenciis, quas ipse modo incurrerat antedicto, aucto- ritate a predicto domino legato nobis concessa absolvimus in forma ecclesie anno domini MCCLXXXVIIf in dominica mensis (Octo)bris,s qua cantatur ,Omnia que fecisti, eum hora tercia ipsius dominice in Pragensi ecclesia taliter absolutum in persona propria, prelatis, canonicis et aliis multis pre- sentibus, publice nunciantes, prout a prefato domino legato per ipsius li- teras suprascriptas recepimus in mandatis. Decens namque est et consen- taneum rationi, ut mandato superioris cuiuslibet obediatur fideliter precipue in negociis tam utilibus et honestis. In cuius rei testimonium presens scriptum fieri et nostro ac ecclesie nostre sigillis fecimus roborari. Datumb in .. anno et die predictis. Fol. 9' č. 59, též v rukopise kapituly Pražské J 40 fol. 255'—256. V datum v listině se nacházejícím je chyba, neděle Omnia que fecisti' připadá na 12 říjen a) ,N Kap. J. — b) ,talis‘ Kap. J. — c) ,receptis In. — d) Nyní následuje v In. zvláštní nadpis miniem ,Hic iam absolvit episcopum dando literas in testimonium'. — e) Jo. Kap J. — f) ,M° etc. Kap. J. — g) �Septembris v obou rk. — h) Datum atd. až do konce schází v Kap. J. — i) Nyní jest připojen v In. text čísla 60, který k listině této nepatří.
53 59. Jo(rdan) opat Strahovský snímá jménem legáta papežského Jana s biskupa Pražského klatbu, v niž upadl pro nezaplacení prokurace. 1287 říjen 12. Abbas significat universis, habere mandatum a legato, ut absolvat episcopum a sentenciis. Nos Jo(rdanus)a dei gracia abbas monasterii Montis Syon Pragensis dyocesis notum esse volumus presentes universis literas inspecturis, quod nos reverendi in Christo patris nostri et domini Jo(hannis) Tusculanib epi- scopi, apostolice sedis legati, recepimus literas in hec verba: Jo(hannes) miseracione divina (Tusculanus)b episcopus, apostolice sedis legatus, dis- creto viro (Jordano)a abbati monasterii Montis Syon Pragensis dyocesis salutem in domino. Cum venerabilis pater Pragensis episcopus ob defectum solucionis quantitatis pecunie, quam occasione procuracionum nostrarum primi anni nostre legacionis sibi et clero eius exempto et non exempto duximus imponendam, suspensionis ab ingressu ecclesie et pontificalibus et excomunicacionis sit sentenciarum vinculis innodatus, nobisque predictam quantitatem pecunie pro se et clero suo nomine procuracionum ipsarum duxerit persolvendam, discrecioni tue qua fungimur auctoritate committimus et mandamus, quatenus episcopum prefatum ad requisicionem ipsius a sen- tenciis predictis absolvas et in locis, in quibus expedire videris, denuncies et denunciari facias auctoritate nostra publice absolutum. Datum etc." Venerabilem in Christo patrem dominum Th(obiam)e Pragensem epis- copum supradictum a suspensionis ab ingressu ecclesie et a pontificalibus ac excomunicacionis sentenciis, quas ipse modo incurrerat antedicto, aucto- ritate a predicto domino legato nobis concessa absolvimus in forma ecclesie anno domini MCCLXXXVIIf in dominica mensis (Octo)bris,s qua cantatur ,Omnia que fecisti, eum hora tercia ipsius dominice in Pragensi ecclesia taliter absolutum in persona propria, prelatis, canonicis et aliis multis pre- sentibus, publice nunciantes, prout a prefato domino legato per ipsius li- teras suprascriptas recepimus in mandatis. Decens namque est et consen- taneum rationi, ut mandato superioris cuiuslibet obediatur fideliter precipue in negociis tam utilibus et honestis. In cuius rei testimonium presens scriptum fieri et nostro ac ecclesie nostre sigillis fecimus roborari. Datumb in .. anno et die predictis. Fol. 9' č. 59, též v rukopise kapituly Pražské J 40 fol. 255'—256. V datum v listině se nacházejícím je chyba, neděle Omnia que fecisti' připadá na 12 říjen a) ,N Kap. J. — b) ,talis‘ Kap. J. — c) ,receptis In. — d) Nyní následuje v In. zvláštní nadpis miniem ,Hic iam absolvit episcopum dando literas in testimonium'. — e) Jo. Kap J. — f) ,M° etc. Kap. J. — g) �Septembris v obou rk. — h) Datum atd. až do konce schází v Kap. J. — i) Nyní jest připojen v In. text čísla 60, který k listině této nepatří.
Strana 54
54 a v textu stojí „in dominica mensis Septembris'. Nejspíše bylo v původní ztracené sbírce jméno měsíce Octobris“ napsáno římskou číslicí a koncovkou bris, jednotky číslice „VIII as nějak splynuly a zavdaly příčinu špatnému čtení „Septembris místo ,Octobris'. 60. Biskup (Tobiáš) odvolává se z rozkazu legáta papežského a arcibiskupa Mohuč- ského o placení prokurace k stolici papežské. (1288 začátek března). (Nos Thobias dei gracia Pragensis episcopus scire volumus ..., quod nos literas reverendi in Christo patris et domini nostri Henrici sancte Magun- tine ecclesie archiepiscopi secunda feria proxima post dominicam, qua cantatur ,Oculi)a mei, recepimus, in quibus mandatum reverendi in Christo patris et domini Jo(hannis) dei gracia (Tusculani)b episcopi, apostolice sedis le- gati, sibi et nobis traditum, evidencius continetur. Unde cum predictus dominus noster .. auctoritate predicti legati nobis et clero nostro dicti legati procuracionis nomine CLXe marcas puri argenti Colonye[nsis] pon- deris diligenti taxacione prehabita imposuerit et easdem infra duorum mensium spacium a suarum literarum recepcione per nostrum nuncium nostro et cleri nostri periculo dicti legati camere vel priori et penitencia- riisd fratrum predicatorum in civitate .. (mandaverit assignari) sub pena excomunicacionis, quam supradictus dominus .. tam legati quam sua auctoritate in nos protulit in scriptis, si predicta non curaremus effectui mancipare. Licet autem predicti domini legati ac domini nostri .. man- datis obedire velimus totis viribus, prout decet, tamen quia propter casus fortuitos, qui tot sunt, qui ab humano iudicio previderi non possunt, (et prout eciam in causa simili priori vice nobis et nostris nunciis dinoscitur accidisse, assignacionem predicte pecunie in loco et termino supradictis preter culpam nostram contigerit retardari et per consequens predictis sentenciis excomunicacionis nos obligari)s, volentes igitur huic periculo vel morbo celeri remedio obviare, ex superhabuntanti necnon ad cautelam in hiis scriptis ad sedem apostolicam appellamus, subicientes nos, ecclesiam Pragensem ac statum nostrum proteccioni eiusdem sedis apostolice speciali. (In cuius rei testimonium.)h Fol. 9: č. 60, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 240. Tento list jest v inšpr. rukopise sloučen s č. 59, ač k němu nepatří. Po slovech „Datum ... pre- a) Doplněno dle začátku č. 61. — b) ,talis Kap. J. — c) ,LXC‘ In., ,C' Kap. J. — d) ,de penitariis' In. — e) ,talis C' Kap J. — f) V In. za slovem ,possunt tato pře- tržená slova: ,provident ut supra usque assignacionem'. — g) Doplněno dle Kap. J. v In. věta ,prout etiam — termino suprascriptis preter nos ligari' na konci listu a pře- škrtaná. — h) Doplněno dle Kap. J, kde nyní následuje nadpis miniem ,Episcopus appellat contra legatum (ad) curiam Romanam' a po něm list pod č. 61 od slova „Licet alias“ až do konce.
54 a v textu stojí „in dominica mensis Septembris'. Nejspíše bylo v původní ztracené sbírce jméno měsíce Octobris“ napsáno římskou číslicí a koncovkou bris, jednotky číslice „VIII as nějak splynuly a zavdaly příčinu špatnému čtení „Septembris místo ,Octobris'. 60. Biskup (Tobiáš) odvolává se z rozkazu legáta papežského a arcibiskupa Mohuč- ského o placení prokurace k stolici papežské. (1288 začátek března). (Nos Thobias dei gracia Pragensis episcopus scire volumus ..., quod nos literas reverendi in Christo patris et domini nostri Henrici sancte Magun- tine ecclesie archiepiscopi secunda feria proxima post dominicam, qua cantatur ,Oculi)a mei, recepimus, in quibus mandatum reverendi in Christo patris et domini Jo(hannis) dei gracia (Tusculani)b episcopi, apostolice sedis le- gati, sibi et nobis traditum, evidencius continetur. Unde cum predictus dominus noster .. auctoritate predicti legati nobis et clero nostro dicti legati procuracionis nomine CLXe marcas puri argenti Colonye[nsis] pon- deris diligenti taxacione prehabita imposuerit et easdem infra duorum mensium spacium a suarum literarum recepcione per nostrum nuncium nostro et cleri nostri periculo dicti legati camere vel priori et penitencia- riisd fratrum predicatorum in civitate .. (mandaverit assignari) sub pena excomunicacionis, quam supradictus dominus .. tam legati quam sua auctoritate in nos protulit in scriptis, si predicta non curaremus effectui mancipare. Licet autem predicti domini legati ac domini nostri .. man- datis obedire velimus totis viribus, prout decet, tamen quia propter casus fortuitos, qui tot sunt, qui ab humano iudicio previderi non possunt, (et prout eciam in causa simili priori vice nobis et nostris nunciis dinoscitur accidisse, assignacionem predicte pecunie in loco et termino supradictis preter culpam nostram contigerit retardari et per consequens predictis sentenciis excomunicacionis nos obligari)s, volentes igitur huic periculo vel morbo celeri remedio obviare, ex superhabuntanti necnon ad cautelam in hiis scriptis ad sedem apostolicam appellamus, subicientes nos, ecclesiam Pragensem ac statum nostrum proteccioni eiusdem sedis apostolice speciali. (In cuius rei testimonium.)h Fol. 9: č. 60, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 240. Tento list jest v inšpr. rukopise sloučen s č. 59, ač k němu nepatří. Po slovech „Datum ... pre- a) Doplněno dle začátku č. 61. — b) ,talis Kap. J. — c) ,LXC‘ In., ,C' Kap. J. — d) ,de penitariis' In. — e) ,talis C' Kap J. — f) V In. za slovem ,possunt tato pře- tržená slova: ,provident ut supra usque assignacionem'. — g) Doplněno dle Kap. J. v In. věta ,prout etiam — termino suprascriptis preter nos ligari' na konci listu a pře- škrtaná. — h) Doplněno dle Kap. J, kde nyní následuje nadpis miniem ,Episcopus appellat contra legatum (ad) curiam Romanam' a po něm list pod č. 61 od slova „Licet alias“ až do konce.
Strana 55
55 dictis“ listu č. 59 je znaménko odkazovací k doplnění na okraji, okraj však vazbou seříznut. Dle slova ,mei, kterým je tento zlomek připojen k č. 59, poznal jsem, že jde o týž začátek listiny, jaký má č. 61. K slovu ,mei se vztahuje slovo »Oculi“. Ná- sledující text potvrzuje tuto domněnku. Také celý obsah tohoto listu nás odkazuje k č. 61. Zde jest jen jinak stilisován. Jest to opět pěkný příklad dvojího koncipování v kanceláři. V tomto případě jde, jak viděti již z mnohých doplňků, o velmi porušený opis konceptu, který as byl zamítnut a který ve zlepšeném znění, jak je podává č. 61, byl pojat do čistopisu. O chronologickém určení srov. pozn. u č. 61. 61. Biskup Tobiáš odvolává se z rozkazu legata papežského a arcibiskupa Mohuč- ského Jindřicha o placení prokurace k stolici papežské. (1288 začátek března.). Episcopus notificat mandatum legati sedis apostolice se recepisse. Nos Th(obias)a dei gracia Pragensis episcopus scire volumus universos presentes literas inspecturos, quod nos literas reverendi in Christo patris et domini nostri H(enrici) sancte Maguntines ecclesie archiepiscopi secunda feria proxima post dominicam, qua cantarur ,Oculi mei“, r[ecepimus].d Licet alias predicti domini legati quondam ac domini nostri .. mandatis obedire debeamus totis viribus, prout decet, quia tamen predictus legatus per egressum extra provinciam sibi decretam ad Romanam curiam officium legacionis in totum deposuerit et per consequens nec a nobis nec ab aliis procuracionem petere potuit, que tamen racione visitacionis debetur iuxta canonicas sancciones, sibi et domino nostro .. in procuracione exsolvenda de iure obedire non debuimus nec debemus, ex tali eorum mandato nobis contra ius facto nos sencientes quam plurimum agravatos, quare et ne sentenciis ipsorum de facto pocius quam de iure constringamur, ab eodem domino legato quondam necnon a domino nostro .. in hiis scriptis ad sedem apostolicam appellamus et hec nos vel eorum aliquid offerimus suo loco et tempore probaturos; apostolos petimus et instanter petimus sub- icientes (nos, ecclesiam Pragensem ac statum nostrum proteccioni sedis apostolice speciali). Fol. 9' č. 61, též v rukopise kapituly Pražské J 40" fol. 240. Že protest tento nutno položit do r. 1288, ukazují slova ,quia tamen predictus legatus per egressum extra provinciam ... officium legacionis in totum deposuerit a datum, kdy biskup dostal od arcibiskupa Mohučského rozkaz platit novou prokuraci, totiž ,feria proxima post dominicam, qua cantatur Oculi mei, tedy 1 března. Do r. 1287 položit tuto listinu a) Jo' Kap. J. — b) Schází. v Kap. J — c) Nad slovem ,mei znaménko odkazující na okraj, kdež tato slova jinou rukou: „Episcopus appellat contra legatum ad Romanam curiam. Rubrica ante ,Licet alias predicti'. — d) Za slovem ,recepimus' má Kap. J ,in quibus mandatum ...“ atd. celý text čísla 60. — e) Doplněno dle zakončení čísla 60, v In. stojí ,etc. usque ,In cuius'.
55 dictis“ listu č. 59 je znaménko odkazovací k doplnění na okraji, okraj však vazbou seříznut. Dle slova ,mei, kterým je tento zlomek připojen k č. 59, poznal jsem, že jde o týž začátek listiny, jaký má č. 61. K slovu ,mei se vztahuje slovo »Oculi“. Ná- sledující text potvrzuje tuto domněnku. Také celý obsah tohoto listu nás odkazuje k č. 61. Zde jest jen jinak stilisován. Jest to opět pěkný příklad dvojího koncipování v kanceláři. V tomto případě jde, jak viděti již z mnohých doplňků, o velmi porušený opis konceptu, který as byl zamítnut a který ve zlepšeném znění, jak je podává č. 61, byl pojat do čistopisu. O chronologickém určení srov. pozn. u č. 61. 61. Biskup Tobiáš odvolává se z rozkazu legata papežského a arcibiskupa Mohuč- ského Jindřicha o placení prokurace k stolici papežské. (1288 začátek března.). Episcopus notificat mandatum legati sedis apostolice se recepisse. Nos Th(obias)a dei gracia Pragensis episcopus scire volumus universos presentes literas inspecturos, quod nos literas reverendi in Christo patris et domini nostri H(enrici) sancte Maguntines ecclesie archiepiscopi secunda feria proxima post dominicam, qua cantarur ,Oculi mei“, r[ecepimus].d Licet alias predicti domini legati quondam ac domini nostri .. mandatis obedire debeamus totis viribus, prout decet, quia tamen predictus legatus per egressum extra provinciam sibi decretam ad Romanam curiam officium legacionis in totum deposuerit et per consequens nec a nobis nec ab aliis procuracionem petere potuit, que tamen racione visitacionis debetur iuxta canonicas sancciones, sibi et domino nostro .. in procuracione exsolvenda de iure obedire non debuimus nec debemus, ex tali eorum mandato nobis contra ius facto nos sencientes quam plurimum agravatos, quare et ne sentenciis ipsorum de facto pocius quam de iure constringamur, ab eodem domino legato quondam necnon a domino nostro .. in hiis scriptis ad sedem apostolicam appellamus et hec nos vel eorum aliquid offerimus suo loco et tempore probaturos; apostolos petimus et instanter petimus sub- icientes (nos, ecclesiam Pragensem ac statum nostrum proteccioni sedis apostolice speciali). Fol. 9' č. 61, též v rukopise kapituly Pražské J 40" fol. 240. Že protest tento nutno položit do r. 1288, ukazují slova ,quia tamen predictus legatus per egressum extra provinciam ... officium legacionis in totum deposuerit a datum, kdy biskup dostal od arcibiskupa Mohučského rozkaz platit novou prokuraci, totiž ,feria proxima post dominicam, qua cantatur Oculi mei, tedy 1 března. Do r. 1287 položit tuto listinu a) Jo' Kap. J. — b) Schází. v Kap. J — c) Nad slovem ,mei znaménko odkazující na okraj, kdež tato slova jinou rukou: „Episcopus appellat contra legatum ad Romanam curiam. Rubrica ante ,Licet alias predicti'. — d) Za slovem ,recepimus' má Kap. J ,in quibus mandatum ...“ atd. celý text čísla 60. — e) Doplněno dle zakončení čísla 60, v In. stojí ,etc. usque ,In cuius'.
Strana 56
56 nelze, poněvadž v březnu toho roku byl legát ještě v provincii (srv. Redlich R. J. VI č. 2064, 2073a) a nemohlo by se tudíž mluvit o odchodu jeho do Říma a o skon- čení legace. Souvislost s následujícími kusy ukazuje, že protest tento není možným po r. 1288. Rychlá odpověď biskupova arcibiskupovi pod č. 62 nasvědčuje tomu, že i tato listina byla odeslána brzy po obdržení rozkazu arcibiskupa Mohučského, tedy ještě na začátku března. 62. Biskup Tobiáš odpovídá Jindřichovi arcibiskupovi Mohučskému k rozkazu jeho o placení prokurace legátovi. Statky církevní že trpí domácí válkou, klerus že je v tísni již následkem placení prokurace minulého roku. (1288 březen 1 —6). Episcopus rescribit archiepiscopo, quod vult solvere contribucionem a cle ro] legſato]. Reverendo in Christo patri suo et domino, domino Henrico dei gracia sancte Maguntinensis sedis archiepiscopo, sacri imperii per Germa- niam archicancellario, Th(obias)a Pragensis episcopus omnimode subieccionis reverenciam et honorem. Scire dignetur vestra paternitas veneranda, quod nos literas vestras super dandis procuracionibus domino legato sedis apo- stolice proxima die lune post dominicam ,Oculi mei' proxime preteritamb recepimus Prage in domo nostra episcopali hora sexta cum ea qua decuit reverencia et honore, honesto et religioso viro fratre ..de.“ ordinis sancti Johannis Jerosolimitani eas nobis personaliter tunc temporis presentante, unde quamvis valde durum et intollerabile mandatum recepimus, ad cuius execucionem nos, prelati et clerus Pragensis civitatis et dyocesis non sufficimus sine magno nostro et ipsorum dispendio et iactura propter in- testina guerrarum excidia,d que in regno Boemie de die in diem magis ac magis pullulant et augentur ad ecclesiasticorum bonorum residuum et evidens detrimentum, obedire tamen hac vice vobis et domino legato propter vestram reverenciam nos oportet ecclesie nostre ultimis et residuis pignoribus obligatis. Illa namque pignora ipsius ecclesie, que pro anni pre- teriti procuracionibus eiusdem legati obligarie oportuit ad usuras, adhuc ibidem remanent obligata, quia redimi non possunt propter nimiam nostram, prela- torum et cleri nostri inopiam manifestam; et propter hoc, si placeret domi- nacionis vestref benivolencie, apud nos et nostros congrue dici posset: ,inanis est accio,' quam excludith inopia debitoris'. Providere igitur dignemini, piissime pater et domine, divine remuneracionisi intuitu, quod vestre circum- a) Jo‘ Kap J. — b) ,preterita In. i Kap. J. — c) ,talis' Kap. J. — d) ,exordia Kap. J. — e) nos obligare Kap. J. — f) ,vestri' In. — g) ,exaccio‘ Kap. J. — h) ,exaudit, Kap. J. — i) ,remerancionis' In., remuneracionis' Kap. J.
56 nelze, poněvadž v březnu toho roku byl legát ještě v provincii (srv. Redlich R. J. VI č. 2064, 2073a) a nemohlo by se tudíž mluvit o odchodu jeho do Říma a o skon- čení legace. Souvislost s následujícími kusy ukazuje, že protest tento není možným po r. 1288. Rychlá odpověď biskupova arcibiskupovi pod č. 62 nasvědčuje tomu, že i tato listina byla odeslána brzy po obdržení rozkazu arcibiskupa Mohučského, tedy ještě na začátku března. 62. Biskup Tobiáš odpovídá Jindřichovi arcibiskupovi Mohučskému k rozkazu jeho o placení prokurace legátovi. Statky církevní že trpí domácí válkou, klerus že je v tísni již následkem placení prokurace minulého roku. (1288 březen 1 —6). Episcopus rescribit archiepiscopo, quod vult solvere contribucionem a cle ro] legſato]. Reverendo in Christo patri suo et domino, domino Henrico dei gracia sancte Maguntinensis sedis archiepiscopo, sacri imperii per Germa- niam archicancellario, Th(obias)a Pragensis episcopus omnimode subieccionis reverenciam et honorem. Scire dignetur vestra paternitas veneranda, quod nos literas vestras super dandis procuracionibus domino legato sedis apo- stolice proxima die lune post dominicam ,Oculi mei' proxime preteritamb recepimus Prage in domo nostra episcopali hora sexta cum ea qua decuit reverencia et honore, honesto et religioso viro fratre ..de.“ ordinis sancti Johannis Jerosolimitani eas nobis personaliter tunc temporis presentante, unde quamvis valde durum et intollerabile mandatum recepimus, ad cuius execucionem nos, prelati et clerus Pragensis civitatis et dyocesis non sufficimus sine magno nostro et ipsorum dispendio et iactura propter in- testina guerrarum excidia,d que in regno Boemie de die in diem magis ac magis pullulant et augentur ad ecclesiasticorum bonorum residuum et evidens detrimentum, obedire tamen hac vice vobis et domino legato propter vestram reverenciam nos oportet ecclesie nostre ultimis et residuis pignoribus obligatis. Illa namque pignora ipsius ecclesie, que pro anni pre- teriti procuracionibus eiusdem legati obligarie oportuit ad usuras, adhuc ibidem remanent obligata, quia redimi non possunt propter nimiam nostram, prela- torum et cleri nostri inopiam manifestam; et propter hoc, si placeret domi- nacionis vestref benivolencie, apud nos et nostros congrue dici posset: ,inanis est accio,' quam excludith inopia debitoris'. Providere igitur dignemini, piissime pater et domine, divine remuneracionisi intuitu, quod vestre circum- a) Jo‘ Kap J. — b) ,preterita In. i Kap. J. — c) ,talis' Kap. J. — d) ,exordia Kap. J. — e) nos obligare Kap. J. — f) ,vestri' In. — g) ,exaccio‘ Kap. J. — h) ,exaudit, Kap. J. — i) ,remerancionis' In., remuneracionis' Kap. J.
Strana 57
57 spectionis providencia mediante nostro et nostrorum gravamina non pullulents sed pocius comprimantur, ad vite eterne premium consequendum. Datum etc. Fol. 10 č. 62, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 246. Biskup Tobiáš píše v této odpovědi, že obdržel list od arcibiskupa ,proxima die lune post dominicam „Oculi mei' proxime preteritam', odpovídá tedy ještě před nedělí mezi 1—6 březnem. Že nutno list položit do r. 1288 srov. pozn. u čís. předcházejícího. 63. Biskup Tobiáš nařizuje nejmenovanému opatovi, aby zaplatil určitý obnos na prokuraci druhého roku papežského legáta Jana biskupa Tusculského. (1288 březen). Episcopus mandat abbati, ut pro contribucione tot marcas mittſat] in ta[li] term[ino]. Tho(bias) dei gracia etc. honorabili viro domino abbati talis loci salutem etc. Scire debetis, quod nos in cameram reverendi in Christo patris domini Jo(hannis)d Tusculani episcopi, apostolice sedis legati, CLXe marcas boni et puri argenti, collectas ab universis prelatis nostris et clero, exemptis et non exemptis, cystercyensibus dumtaxat exceptis, procuracionum suarum nomine istius anni secundi sue legacionis, ipsius domini legati et venera- bilis patris nostri domini domini H(enrici) Maguntine sedis archiepiscopi sentenciis coartati, infra duorum mensium spacium a dominica ,Oculi mei" proxime preterita comuni periculo cogimur destinare. Quare ad faciendam contribucionem predictarum CLXf marcarum pecunie supradicte per taxa- tores ad hoc deputatos vobis infra octavam dominice Reſsurreccionis proxime venturam vobis tot. f marcae sunt imposite ad solvendum. Et ideo honestatis vestre providencie auctoritate nobis a predicto domino legato concessa mandamus firmiter et districte, quatenus easdem tot .. marcas, sicut ordinatum est, in bono et puro argento infra octavam dominice Re[surreccionis] superius nominatam, quam vobis pro primo, secundo et tercio termino peremptorio assignamus, honesto viro domino .s sacriste Pragensi in eadem Pragensi ecclesia finaliter et integraliter sine dilacione et diminucione qualibet assignetis et assignari fideliter faciatis, alioquin excomunicacionis sentenciam per dominum legatum .. et dominum (Ma- guntinum)) predictos ac eorum auctoritate per nos in scriptis prolatam et publicatam in Pragensi ecclesia nostra vos extunc prout exnunc noveritis incurrisse, et nichilominus dictam pecuniam cum usuris acrescentibus vos, antequam absolvamini,i solvere oportebit. Datum etc. a) ,pullulant In., ,pullulent Kap. J. — b) Jo Kap. J. — c) ,domino P. abbati de..' Kap. J. — d) ,P‘ Kap. J. — e) ,C Kap. J. — f) XL‘ Kap. J. — g) ,Got. Kap. J. h) .. In., Maguntinum‘ Kap. J. — i) absolvemini Kap. J.
57 spectionis providencia mediante nostro et nostrorum gravamina non pullulents sed pocius comprimantur, ad vite eterne premium consequendum. Datum etc. Fol. 10 č. 62, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 246. Biskup Tobiáš píše v této odpovědi, že obdržel list od arcibiskupa ,proxima die lune post dominicam „Oculi mei' proxime preteritam', odpovídá tedy ještě před nedělí mezi 1—6 březnem. Že nutno list položit do r. 1288 srov. pozn. u čís. předcházejícího. 63. Biskup Tobiáš nařizuje nejmenovanému opatovi, aby zaplatil určitý obnos na prokuraci druhého roku papežského legáta Jana biskupa Tusculského. (1288 březen). Episcopus mandat abbati, ut pro contribucione tot marcas mittſat] in ta[li] term[ino]. Tho(bias) dei gracia etc. honorabili viro domino abbati talis loci salutem etc. Scire debetis, quod nos in cameram reverendi in Christo patris domini Jo(hannis)d Tusculani episcopi, apostolice sedis legati, CLXe marcas boni et puri argenti, collectas ab universis prelatis nostris et clero, exemptis et non exemptis, cystercyensibus dumtaxat exceptis, procuracionum suarum nomine istius anni secundi sue legacionis, ipsius domini legati et venera- bilis patris nostri domini domini H(enrici) Maguntine sedis archiepiscopi sentenciis coartati, infra duorum mensium spacium a dominica ,Oculi mei" proxime preterita comuni periculo cogimur destinare. Quare ad faciendam contribucionem predictarum CLXf marcarum pecunie supradicte per taxa- tores ad hoc deputatos vobis infra octavam dominice Reſsurreccionis proxime venturam vobis tot. f marcae sunt imposite ad solvendum. Et ideo honestatis vestre providencie auctoritate nobis a predicto domino legato concessa mandamus firmiter et districte, quatenus easdem tot .. marcas, sicut ordinatum est, in bono et puro argento infra octavam dominice Re[surreccionis] superius nominatam, quam vobis pro primo, secundo et tercio termino peremptorio assignamus, honesto viro domino .s sacriste Pragensi in eadem Pragensi ecclesia finaliter et integraliter sine dilacione et diminucione qualibet assignetis et assignari fideliter faciatis, alioquin excomunicacionis sentenciam per dominum legatum .. et dominum (Ma- guntinum)) predictos ac eorum auctoritate per nos in scriptis prolatam et publicatam in Pragensi ecclesia nostra vos extunc prout exnunc noveritis incurrisse, et nichilominus dictam pecuniam cum usuris acrescentibus vos, antequam absolvamini,i solvere oportebit. Datum etc. a) ,pullulant In., ,pullulent Kap. J. — b) Jo Kap. J. — c) ,domino P. abbati de..' Kap. J. — d) ,P‘ Kap. J. — e) ,C Kap. J. — f) XL‘ Kap. J. — g) ,Got. Kap. J. h) .. In., Maguntinum‘ Kap. J. — i) absolvemini Kap. J.
Strana 58
58 Fol. 10 č. 63, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 246 (Palacký Formel- bücher II st. 166) Slova ,anni secundi sue legacionis a srovnání s čís. 61 a 62 uka- zují, že jde o rok 1288. Prvý rok legace trval od 31 května 1286 (Srov. Redlich R. J. VI, I č. 2023) do 30 května 1287, druhý od 31 května 1287 do 30 května 1288. Octava resurrectionis t. j. břez. 28—dub. 3 jest určena jako lhůta, do které kontribuce musí být zaplacena. Biskup obdržel rozkaz platit na novou prokuraci papežského le- gáta 1 března 1288. (Srv. čís. 61.) Spadají tudíž jeho nařízení v této záležitosti do března 1288. 64. Biskup Tobiáš nařizuje nejmenovanému arcijáhnovi, aby dal do klatby každého děkana a faráře, který by se vzpíral placení kontribuce na prokuraci papežského legáta Jana biskupa Tusculského. (1288 březen). Episcopus mandat archidyacono, ut pleban[os] et dec a nos [ex comunica ret], qui nolunt contribucionem solvere in termino eis dato. Th(obias)a dei gracia etc. honorabili viro domino. archidiacono tali salutem etc. Cum pena suos actores tenere debeat et nota inobediencie vdolatrie sceleri comparetur, nam peccatum Ariolandic est repugnare et scelus ydolatrie nolle aquiescere, discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie et sub pena canonica firmiter et expresse, quatenus quemlibet decanum et plebanum archidiaconatus vestri, qui contribucionem preteritam et presentem ex causa procuracionum domini legati sedis apostolice, prout eis per priores literas nostras exprimendum duximus ac etiam iniungendum, non solverit per vos in termino sibi dato, tamdiu in omnibus archi- diaconatus vestri ecclesiis, prout vobis expedire videbitur, denuncietis et denunciari faciatis excomunicacionum, quas reverendi in Christo patres nostri dominus Jo(hannes) (Tusculanus)d episcopus, apostolice sedis legatus, et dominus H(enricus) archiepiscopus (Maguntinensis)e in hoc casu contra eos et quoslibet alios inobedientes racionabiliter protulerunt, sentenciis subiacere, pulsatis campanis et candelis extinctis, singulis diebus dominicis et festivis, ut ab universis Christi fidelibus arcius evitentur, donec ipsi facta solucione integraliter, que debetur, cum usuris, que acreverunt hactenus et accrescunt, per predictos dominos legatum et archiepiscopum obtineant se absolvi, contradictores quoslibet et rebelles, qui denunciacionem huius- modi non fecerint fideliter sicut debent, simili excomunicacionis sentencia percellendo. Fol. 10 č. 64, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 247 Slova tohoto mandátu ,contribucionem preteritam et presentem“ ukazují, že se nejedná o placení prokurace legáta Jana z r. 1287, nýbrž 1288. Srv. pozn. u čís. 63. a) Johannes' Kap. J. — b) ,P. Kap J. — c) ,areolandi In. — d) ,P. In., ,Tuscu- lanus Kap. J. — e) ,archiepiscopo.. In., ,archiepiscopus Maguntinensis' Kap. J.
58 Fol. 10 č. 63, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 246 (Palacký Formel- bücher II st. 166) Slova ,anni secundi sue legacionis a srovnání s čís. 61 a 62 uka- zují, že jde o rok 1288. Prvý rok legace trval od 31 května 1286 (Srov. Redlich R. J. VI, I č. 2023) do 30 května 1287, druhý od 31 května 1287 do 30 května 1288. Octava resurrectionis t. j. břez. 28—dub. 3 jest určena jako lhůta, do které kontribuce musí být zaplacena. Biskup obdržel rozkaz platit na novou prokuraci papežského le- gáta 1 března 1288. (Srv. čís. 61.) Spadají tudíž jeho nařízení v této záležitosti do března 1288. 64. Biskup Tobiáš nařizuje nejmenovanému arcijáhnovi, aby dal do klatby každého děkana a faráře, který by se vzpíral placení kontribuce na prokuraci papežského legáta Jana biskupa Tusculského. (1288 březen). Episcopus mandat archidyacono, ut pleban[os] et dec a nos [ex comunica ret], qui nolunt contribucionem solvere in termino eis dato. Th(obias)a dei gracia etc. honorabili viro domino. archidiacono tali salutem etc. Cum pena suos actores tenere debeat et nota inobediencie vdolatrie sceleri comparetur, nam peccatum Ariolandic est repugnare et scelus ydolatrie nolle aquiescere, discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie et sub pena canonica firmiter et expresse, quatenus quemlibet decanum et plebanum archidiaconatus vestri, qui contribucionem preteritam et presentem ex causa procuracionum domini legati sedis apostolice, prout eis per priores literas nostras exprimendum duximus ac etiam iniungendum, non solverit per vos in termino sibi dato, tamdiu in omnibus archi- diaconatus vestri ecclesiis, prout vobis expedire videbitur, denuncietis et denunciari faciatis excomunicacionum, quas reverendi in Christo patres nostri dominus Jo(hannes) (Tusculanus)d episcopus, apostolice sedis legatus, et dominus H(enricus) archiepiscopus (Maguntinensis)e in hoc casu contra eos et quoslibet alios inobedientes racionabiliter protulerunt, sentenciis subiacere, pulsatis campanis et candelis extinctis, singulis diebus dominicis et festivis, ut ab universis Christi fidelibus arcius evitentur, donec ipsi facta solucione integraliter, que debetur, cum usuris, que acreverunt hactenus et accrescunt, per predictos dominos legatum et archiepiscopum obtineant se absolvi, contradictores quoslibet et rebelles, qui denunciacionem huius- modi non fecerint fideliter sicut debent, simili excomunicacionis sentencia percellendo. Fol. 10 č. 64, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 247 Slova tohoto mandátu ,contribucionem preteritam et presentem“ ukazují, že se nejedná o placení prokurace legáta Jana z r. 1287, nýbrž 1288. Srv. pozn. u čís. 63. a) Johannes' Kap. J. — b) ,P. Kap J. — c) ,areolandi In. — d) ,P. In., ,Tuscu- lanus Kap. J. — e) ,archiepiscopo.. In., ,archiepiscopus Maguntinensis' Kap. J.
Strana 59
59 65. Biskup Tobiáš nařizuje duchovenstvu v nejmenovaném archidiakonátu, aby pod trestem klatby zaplatilo obnosy na ně rozvržené kontribuce pro legáta papežského (Jana biskupa Tusculského) na prokuraci druhého roku. (1288 březen). Episcopus mandat plebanis sub excomunicacione, ut obedirent archidiacono.a Th(obias)b dei gracia etc. dilectis in Christo filiis, universis decanis, plebanis et viceplebanis in tali archidyaconatu constitutis salutem in do- mino. Universis vobis et singulis in virtute obediencie et sub pena suspen- sionis ab ingressu ecclesie mandamus firmiter et districte, quatenus con- tribucionis partem, quam cuilibet vestrum honorabilis vir dominus.. archidyaconus vester inposuerit racionabiliter et inponi fecerit, taxacione congrua precedente, ad dandas procuraciones domino legato sedis apo- stolice in hoc anno secundo sue legacionis, quam eidem infra duorum mensium spacium de tota nostra civitate et dyocesi cogimur destinare, cum summa pecunie prioris taxacionis et usuris earum fideliter et integra- liter in bono et puro argento sine diminucione et dilacione qualibet exsol- vatis in termino, qui unicuique vestrum super hoc fuerit assignatus, alioquin per reverendos in Christo patres dominum legatum predictum et dominum archiepiscopum (Maguntinum)d ac nos prolatas excomunicacionis sentencias et in Pragensi ecclesia publicatas quilibet vestrum, qui mandatum huius- modi in totum non fecerit aut pro aliqua sui parte in termino sibi dato, extunc prout exnunc se noverit incurisse; nec aliquis ab eisdem absolventur sentenciis per alium quam per nos et dominos supradictos. Consulatis igitur vobismet ipsis, quod iamdictas excomunicacionum sentencias evitetis, nam sortem et usuras ipsos, qui in eas inciderint, antequam absolvantur et plene satisfaciant pro commissis, solvere oportebit. Datum Prage. Fol. 10 č 65, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 247. Slova ,in hoc anno secundo sue legacionis poukazují k r. 1288 Srov. pozn. u čís. 63. 66. Arcijáhen nařizuje děkanovi, aby zaplatil obnos naň připadající na proku- raci druhého roku papežského legáta (Jana biskupa Tusculského). (1288 březen). Archidyaconus mandat decano suo, ut contribucionem eis impositam quantocius possint assignent in termino tali. P. divina miseracione archidyaconus .. honesto viro .e decano suo in .. salutem in domino. Noscat discrecio tua, quod ad dandas procura- a) in posicione contribucionis' Kap. J. — b) Jo‘ Kap. J. — c) ,Petrus' Kap. J. — d) ,“oba rk. — e) ,C. suo de .. Kap. J.
59 65. Biskup Tobiáš nařizuje duchovenstvu v nejmenovaném archidiakonátu, aby pod trestem klatby zaplatilo obnosy na ně rozvržené kontribuce pro legáta papežského (Jana biskupa Tusculského) na prokuraci druhého roku. (1288 březen). Episcopus mandat plebanis sub excomunicacione, ut obedirent archidiacono.a Th(obias)b dei gracia etc. dilectis in Christo filiis, universis decanis, plebanis et viceplebanis in tali archidyaconatu constitutis salutem in do- mino. Universis vobis et singulis in virtute obediencie et sub pena suspen- sionis ab ingressu ecclesie mandamus firmiter et districte, quatenus con- tribucionis partem, quam cuilibet vestrum honorabilis vir dominus.. archidyaconus vester inposuerit racionabiliter et inponi fecerit, taxacione congrua precedente, ad dandas procuraciones domino legato sedis apo- stolice in hoc anno secundo sue legacionis, quam eidem infra duorum mensium spacium de tota nostra civitate et dyocesi cogimur destinare, cum summa pecunie prioris taxacionis et usuris earum fideliter et integra- liter in bono et puro argento sine diminucione et dilacione qualibet exsol- vatis in termino, qui unicuique vestrum super hoc fuerit assignatus, alioquin per reverendos in Christo patres dominum legatum predictum et dominum archiepiscopum (Maguntinum)d ac nos prolatas excomunicacionis sentencias et in Pragensi ecclesia publicatas quilibet vestrum, qui mandatum huius- modi in totum non fecerit aut pro aliqua sui parte in termino sibi dato, extunc prout exnunc se noverit incurisse; nec aliquis ab eisdem absolventur sentenciis per alium quam per nos et dominos supradictos. Consulatis igitur vobismet ipsis, quod iamdictas excomunicacionum sentencias evitetis, nam sortem et usuras ipsos, qui in eas inciderint, antequam absolvantur et plene satisfaciant pro commissis, solvere oportebit. Datum Prage. Fol. 10 č 65, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 247. Slova ,in hoc anno secundo sue legacionis poukazují k r. 1288 Srov. pozn. u čís. 63. 66. Arcijáhen nařizuje děkanovi, aby zaplatil obnos naň připadající na proku- raci druhého roku papežského legáta (Jana biskupa Tusculského). (1288 březen). Archidyaconus mandat decano suo, ut contribucionem eis impositam quantocius possint assignent in termino tali. P. divina miseracione archidyaconus .. honesto viro .e decano suo in .. salutem in domino. Noscat discrecio tua, quod ad dandas procura- a) in posicione contribucionis' Kap. J. — b) Jo‘ Kap. J. — c) ,Petrus' Kap. J. — d) ,“oba rk. — e) ,C. suo de .. Kap. J.
Strana 60
60 ciones domino legato sedis apostolice in hoc anno secundo sue legacionis tanta nobis et archidyaconatui nostro summa pecunie est imposita ad sol- vendum, quod te et subditos tuos tot .. marcarum contingit solucioa, prout per taxatores communiter est taxatum. Unde discrecioni tue mandamus firmiter et expresse, quatenus easdem tot marcas in bono et puro argento a tuis subditis quantocius exquisitas nobis aut sacriste Pragensi cum summa pecunie prioris taxacionis et usuris ipsius integraliter et finaliter infra octavam Re[surreccionis] dominice assignare nullatenus differas vel postponas, alioquin per reverendos in Christo patres, dominum legatum predictum, dominum archiepiscopum (Maguntinum)b et dominum nostrum episcopum prolatas et in Pragensi ecclesia publicatas excomunicacionis sentencias tam tu quam (qui)libet alius inobediens in hoc casu extunc prout exnunc ipso facto se noverit incurisse et nichilominus, qui contri- bucionem presentem sibi impositam non solverit, sicut debet, aut preter- itam etiam non persolvit in termino peremptorio supradicto, antequam absolvatur, cogetur solvere cum usuris. A quibus sentenciis, qui in eas inciderit, nullus per alium absolvi poterit, quam per predictos patres dominum legatum et dominum (Maguntinum)s suprascriptos. Consulcius est igitur cuilibet solvendo id quod debet prefatas excomunicacionum sentencias evitare, (Addicio, si placet) quia ab eis per alium quam per illos qui eas tulerunt nullus penitus absolvetur. Datum etc. Fol. 10', č. 66, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 247. O datování srov. pozn. u čís. 63. 67. Biskup Tobiáš nařizuje abatyši, aby zaplatila obnos na ni připadající na prokuraci druhého roku papežského legáta (Jana biskupa Tusculského). (1288 březen). Episcopus mandat abbatisse, ut contribucionem assignaret in .. termino. Th(obias)d dei gracia etc. honeste et religiose domine .. abbatisse in .. salutem etc. Honestati vestre mandamus firmiter et districte, qua- tenus ad dandas procuraciones domino legato sedis apostolice in hoc secundo anno sue legacionis, prout ab eo accepimus districtius in man- datis, .. marcase boni et puri argenti infra octavam dominice Re[sur- reccionis] proxime venturam honesto viro domino . . sacriste Pragensi assignetis et assignari sine diminucione et dilacione qualibet faciatis, alio- quinf (Require antea, ubi incipit ,Scire debetis' usque ad finem; post ea datum etc.) . . . Fol. 10 č. 67, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 248. O datování srov. pozn. u čís. 63. a) ,marcas cont. solvere‘ Kap. J. — b) ,.. In. Maguntinum‘ Kap. J. — c) ,.“ In., Maguntinum“ Kap. J. — d) Johannes' Kap. J. — e) ,tot marcas' Kap. J. — f) ,alioquin .... excomunicacionis sentencias .... vos noveritis incurisse' doplň dle předcházející; ,Scire debetis' se vztahuje k následujícímu listu.
60 ciones domino legato sedis apostolice in hoc anno secundo sue legacionis tanta nobis et archidyaconatui nostro summa pecunie est imposita ad sol- vendum, quod te et subditos tuos tot .. marcarum contingit solucioa, prout per taxatores communiter est taxatum. Unde discrecioni tue mandamus firmiter et expresse, quatenus easdem tot marcas in bono et puro argento a tuis subditis quantocius exquisitas nobis aut sacriste Pragensi cum summa pecunie prioris taxacionis et usuris ipsius integraliter et finaliter infra octavam Re[surreccionis] dominice assignare nullatenus differas vel postponas, alioquin per reverendos in Christo patres, dominum legatum predictum, dominum archiepiscopum (Maguntinum)b et dominum nostrum episcopum prolatas et in Pragensi ecclesia publicatas excomunicacionis sentencias tam tu quam (qui)libet alius inobediens in hoc casu extunc prout exnunc ipso facto se noverit incurisse et nichilominus, qui contri- bucionem presentem sibi impositam non solverit, sicut debet, aut preter- itam etiam non persolvit in termino peremptorio supradicto, antequam absolvatur, cogetur solvere cum usuris. A quibus sentenciis, qui in eas inciderit, nullus per alium absolvi poterit, quam per predictos patres dominum legatum et dominum (Maguntinum)s suprascriptos. Consulcius est igitur cuilibet solvendo id quod debet prefatas excomunicacionum sentencias evitare, (Addicio, si placet) quia ab eis per alium quam per illos qui eas tulerunt nullus penitus absolvetur. Datum etc. Fol. 10', č. 66, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 247. O datování srov. pozn. u čís. 63. 67. Biskup Tobiáš nařizuje abatyši, aby zaplatila obnos na ni připadající na prokuraci druhého roku papežského legáta (Jana biskupa Tusculského). (1288 březen). Episcopus mandat abbatisse, ut contribucionem assignaret in .. termino. Th(obias)d dei gracia etc. honeste et religiose domine .. abbatisse in .. salutem etc. Honestati vestre mandamus firmiter et districte, qua- tenus ad dandas procuraciones domino legato sedis apostolice in hoc secundo anno sue legacionis, prout ab eo accepimus districtius in man- datis, .. marcase boni et puri argenti infra octavam dominice Re[sur- reccionis] proxime venturam honesto viro domino . . sacriste Pragensi assignetis et assignari sine diminucione et dilacione qualibet faciatis, alio- quinf (Require antea, ubi incipit ,Scire debetis' usque ad finem; post ea datum etc.) . . . Fol. 10 č. 67, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 248. O datování srov. pozn. u čís. 63. a) ,marcas cont. solvere‘ Kap. J. — b) ,.. In. Maguntinum‘ Kap. J. — c) ,.“ In., Maguntinum“ Kap. J. — d) Johannes' Kap. J. — e) ,tot marcas' Kap. J. — f) ,alioquin .... excomunicacionis sentencias .... vos noveritis incurisse' doplň dle předcházející; ,Scire debetis' se vztahuje k následujícímu listu.
Strana 61
61 68. Biskup Tobiáš nařizuje duchovenstvu nejmenovaného dekanátu, aby platili bez odporu na prokuraci papežského legáta (Jana biskupa Tusculského). (1288 březen). Episcopus mandat plebanis, ut decano suo obedirent in imposicione contribucionis. Th(obias)a dei gracia etc. universis plebanis et viceplebanis decanatus talis .. salutem in domino. Scire debetis, quod nos honesto viro domino P. decano vestro damus firmiter in preceptis, ut ipse quemlibet vestrum ad solvendam contribucionem per ipsum sibi impositam ex causa procu- racionum legati sedis apostolice per interdicti et excomunicacionis et suspensionis sentencias compellere non obmittat, invocato ad hoc, si opus fuerit, auxilio brachii secularis. Obediatis eidem igitur decano vestro in omnibus et precipue in hoc facto humiliter, ut debetis, quia, quicquid ipse contra inobedientes fecerit et rebelles, hoc ratumb habere volumus atque gratum. Nichil enim obediencia prodesse videretur humilibus, si contemp- tus' contumacibus non obesset. Datum etc. Fol. 11 č. 68, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 248. Srovnáním s před- cházejícími kusy vidíme, že i tento rozkaz patří do r. 1288. Srov. pozn. při č. 63 a při č. 74. 69. Oldřich probošt, Rehoř děkan a celá kapitula Pražská prohlašují, že biskup Tobiáš vyhlásil klatbu nad nejmenovanými osobami. 1288 březen 7. Prepositus, decanus et capitulum protestantur esse excomunicacionem" publicatam per episcopum. Nos Wl(ricus) prepositus, magister G(regorius) decanus totumque Pragensis ecclesie capitulum presentis scripti testimonio protestamur et universis volumus esse notum, quod reverendus in Christo pater noster et dominus Th(obias)e dei gracia Pragensis episcopus anno domini MCCLXXXVIIIf in dominica, qua cantatur ,Letare', subscriptas excomuni- cacionum sentencias hora tercia in capitulo nostro nobis et aliis canonicis nostris presentibus publicari fecit sollempniter per magistrum R(apotam)s nuncium ad hoc specialiter deputatum et suas patentes litteras suo episco- pali sigillo munitas, quarum tenor de verbo ad verbum talis est. Fol. 11 č. 69, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 248'. Klatba tato týká se pravděpodobně neplacení na prokuraci legáta Jana. Srov. kusy sousední. Datum tohoto listu potvrzuje též chronologické určení ostatních listů v této záležitosti. a) »Johannes' Kap. J. — b) ,ratum“ doplněno v In. na okraji jinou rukou. — c) ,si inobedientibus contumacia' Kap. J. — d) ,apelacionem' In. i Kap. J. — e) Jo‘ Kap. J. — f) ,MCCC etc.' Kap. J. — g) ,R' In., ,Rapotam' Kap. J.
61 68. Biskup Tobiáš nařizuje duchovenstvu nejmenovaného dekanátu, aby platili bez odporu na prokuraci papežského legáta (Jana biskupa Tusculského). (1288 březen). Episcopus mandat plebanis, ut decano suo obedirent in imposicione contribucionis. Th(obias)a dei gracia etc. universis plebanis et viceplebanis decanatus talis .. salutem in domino. Scire debetis, quod nos honesto viro domino P. decano vestro damus firmiter in preceptis, ut ipse quemlibet vestrum ad solvendam contribucionem per ipsum sibi impositam ex causa procu- racionum legati sedis apostolice per interdicti et excomunicacionis et suspensionis sentencias compellere non obmittat, invocato ad hoc, si opus fuerit, auxilio brachii secularis. Obediatis eidem igitur decano vestro in omnibus et precipue in hoc facto humiliter, ut debetis, quia, quicquid ipse contra inobedientes fecerit et rebelles, hoc ratumb habere volumus atque gratum. Nichil enim obediencia prodesse videretur humilibus, si contemp- tus' contumacibus non obesset. Datum etc. Fol. 11 č. 68, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 248. Srovnáním s před- cházejícími kusy vidíme, že i tento rozkaz patří do r. 1288. Srov. pozn. při č. 63 a při č. 74. 69. Oldřich probošt, Rehoř děkan a celá kapitula Pražská prohlašují, že biskup Tobiáš vyhlásil klatbu nad nejmenovanými osobami. 1288 březen 7. Prepositus, decanus et capitulum protestantur esse excomunicacionem" publicatam per episcopum. Nos Wl(ricus) prepositus, magister G(regorius) decanus totumque Pragensis ecclesie capitulum presentis scripti testimonio protestamur et universis volumus esse notum, quod reverendus in Christo pater noster et dominus Th(obias)e dei gracia Pragensis episcopus anno domini MCCLXXXVIIIf in dominica, qua cantatur ,Letare', subscriptas excomuni- cacionum sentencias hora tercia in capitulo nostro nobis et aliis canonicis nostris presentibus publicari fecit sollempniter per magistrum R(apotam)s nuncium ad hoc specialiter deputatum et suas patentes litteras suo episco- pali sigillo munitas, quarum tenor de verbo ad verbum talis est. Fol. 11 č. 69, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 248'. Klatba tato týká se pravděpodobně neplacení na prokuraci legáta Jana. Srov. kusy sousední. Datum tohoto listu potvrzuje též chronologické určení ostatních listů v této záležitosti. a) »Johannes' Kap. J. — b) ,ratum“ doplněno v In. na okraji jinou rukou. — c) ,si inobedientibus contumacia' Kap. J. — d) ,apelacionem' In. i Kap. J. — e) Jo‘ Kap. J. — f) ,MCCC etc.' Kap. J. — g) ,R' In., ,Rapotam' Kap. J.
Strana 62
62 70. Biskup (Tobiáš) hrozí klatbou každému duchovnímu, který by nezaplatil obnos naň připadajíci na prokuraci legáta J(ana biskupa Tusculského). (1288 březen). Episcopus scribit ordinibus, capitulis,a archidiaconis, decanis et plebanis, quodb, quicunque non solvet contribucionem in .. termino, quod ille iucurret legati prolatame excomunicacionis sentenciam. Nosd dei gracia Pragensis episcopus tenore presencium publicamus et ad noticiam pervenire volumus singulorum, quod quilibet abbas, abba- tissa, prepositus, archidiaconus, decanus, prior, preceptor, commendator, magister et rector ecclesie cuiuscunque Pragensis civitatis et dyocesis, (cisterciensibus)e dumtaxat exceptis, qui contribucionem sibi impositam finaliter et integraliter in bono et puro argento infra tale tempus, uno edicto pro tribus edictis sibi pro termino peremptorio assignatum, honesto viro .f non assignaverit, sicut in mandatis recepit, extunc excomunicacionis sentenciam per reverendos in Christo patres nostros et dominos, dominum videlicet Jo(hannem) apostolice sedis legatum et dominum H(enricum) Maguntine sedis archiepiscopum, in hoc casu contra quoslibet inobedientes prolatam ac etiam eam, quam nos auctoritate ipsorum dominorum pro- ferimus in hiis scriptis, incurret protinus ipso facto. Cuilibet namque prela- torum ipsorum mandavimus per nostras literas speciales, ut sibi iniuncta in hoc negocio non differat adinplere infra tempus supradictum, alioquin vos extunc excomunicacionis canonice sentencias noveritis involutos. Datum etc. Fol. 11 č. 70, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 248. O datování srov pozn. u čís. 63. 71. Biskup Tobiáš hrozí nejmenovanému, již exkomunikovanému opatovi inter- diktem, nezaplatí-li obnos mu uložený na prokuraci papežského legáta (Jana biskupa Tusculského). (1288 krátce před 21 březnem). Episcopus scribit abbati, ut contribucionem sibi impositam transmitteret, alioquin ecclesias ipsius ponet sub interdicto. Th(obias)h dei gracia Pragensis etc. honorabili viro dominoi.. abbati de .. sinceram in domino caritatem. Cum sit indecens nimium et dampno- a) ,caputulis‘ In. — b) ,quod quod In. — c) ,per litteras‘ Kap. J. — d) ,Nos Jo‘ Kap. J. — e) ,.. In. ,cister.' Kap. J. — f) ,P. Kap. J. — g) ,excomunicacionis sentencias cacionum‘ In. ,excomunicacionis canonica sentencia noverit' Kap. J. — h) Johannes' Kap. J. — i) �G. de tali abbati loco' Kap. J.
62 70. Biskup (Tobiáš) hrozí klatbou každému duchovnímu, který by nezaplatil obnos naň připadajíci na prokuraci legáta J(ana biskupa Tusculského). (1288 březen). Episcopus scribit ordinibus, capitulis,a archidiaconis, decanis et plebanis, quodb, quicunque non solvet contribucionem in .. termino, quod ille iucurret legati prolatame excomunicacionis sentenciam. Nosd dei gracia Pragensis episcopus tenore presencium publicamus et ad noticiam pervenire volumus singulorum, quod quilibet abbas, abba- tissa, prepositus, archidiaconus, decanus, prior, preceptor, commendator, magister et rector ecclesie cuiuscunque Pragensis civitatis et dyocesis, (cisterciensibus)e dumtaxat exceptis, qui contribucionem sibi impositam finaliter et integraliter in bono et puro argento infra tale tempus, uno edicto pro tribus edictis sibi pro termino peremptorio assignatum, honesto viro .f non assignaverit, sicut in mandatis recepit, extunc excomunicacionis sentenciam per reverendos in Christo patres nostros et dominos, dominum videlicet Jo(hannem) apostolice sedis legatum et dominum H(enricum) Maguntine sedis archiepiscopum, in hoc casu contra quoslibet inobedientes prolatam ac etiam eam, quam nos auctoritate ipsorum dominorum pro- ferimus in hiis scriptis, incurret protinus ipso facto. Cuilibet namque prela- torum ipsorum mandavimus per nostras literas speciales, ut sibi iniuncta in hoc negocio non differat adinplere infra tempus supradictum, alioquin vos extunc excomunicacionis canonice sentencias noveritis involutos. Datum etc. Fol. 11 č. 70, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 248. O datování srov pozn. u čís. 63. 71. Biskup Tobiáš hrozí nejmenovanému, již exkomunikovanému opatovi inter- diktem, nezaplatí-li obnos mu uložený na prokuraci papežského legáta (Jana biskupa Tusculského). (1288 krátce před 21 březnem). Episcopus scribit abbati, ut contribucionem sibi impositam transmitteret, alioquin ecclesias ipsius ponet sub interdicto. Th(obias)h dei gracia Pragensis etc. honorabili viro dominoi.. abbati de .. sinceram in domino caritatem. Cum sit indecens nimium et dampno- a) ,caputulis‘ In. — b) ,quod quod In. — c) ,per litteras‘ Kap. J. — d) ,Nos Jo‘ Kap. J. — e) ,.. In. ,cister.' Kap. J. — f) ,P. Kap. J. — g) ,excomunicacionis sentencias cacionum‘ In. ,excomunicacionis canonica sentencia noverit' Kap. J. — h) Johannes' Kap. J. — i) �G. de tali abbati loco' Kap. J.
Strana 63
63 sum, quod pro vestre contribucionis parte, olim ex causa procuracionum domini legati sedis apostolice vobis inposita ad solvendum, pignora Pragensis ecclesie nostre sub usuris apud Judeos Pragenses diucius remaneant obligata, quoniam possunt ipsa hiis malis temporibus casua fortuito ex facili deperire, honestatis vestre providenciam adhuc (h)ac vice monemus attencius et hortamur, quatenus contribucionem ipsam cum usuris, que super eam accreverunt hactenus et accrescunt, in bono et puro argento finaliter infra dominicam palmarum proxime venturam honesto viro.b sacriste Pra- gensi assignari integraliter sine diminucione qualibet faciatis, alioquin excomunicacionis sentenciam, quam contra vos auctoritate domini legati predicti protulimus, agravantes, ecclesias parochiales, in quibus ius patro- natus habetis, subiciemus et subici faciemus ecclesiastico interdicto, uni- versos vestros et monasterii vestri homines usque ad satisfactionem con- dignam licet inviti a sepultura et divino officio ex causa prehabita removendo. Omnes namque et singuli prelati alii exempti et non exempti Pragensis civitatis et dyocesis, vobis dumtaxat exceptis, fecerunt in hoc casu tempore congruo vel debito quod debuerant,d et propter hoc sentenciam contra vos latam non (im)merito cogimur agravare. Datum etc. Fol. 11 č. 71, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 248'. O datování srv. pozn. u čís. 63, neděle květná připadá r. 1288 na 21 březen. 72. Biskup Tobiáš nařizuje děkanům, aby prohlásili interdikt nad kostely ne- menovaných opatů, kteří dosud, ač do klatby dáni, nezaplatili na prokuraci papežského legáta. (1288). Episcopus mandat decano, ut post duas septimanas abbatis.. ecclesias poneret sub interdicto propter non solutame contribucionem. Th(obias)f dei gracia etc. dilecto in Christo filio.g decano .. et universis aliis decanis archidiaconatus.. salutem in domino. Quia honesti viri domini de .. de .. et de .. abbates contribuciones sibi impositas ex causa procuracionum domini legati sedis apostolice solvere hactenus nimis longo tempore non curaverunt, excomunicacionis sentenciam contra se prolatam indurato animo minus provide contempnentes, eapropter discrecioni vestre sub pena excomunicacionis damus firmiter in preceptis, quatenus post lapsum spacii quindecim dierum a recepcione presencium ecclesias, in quibus abbates ipsi ius obtinent patronatus, ecclesiastico interdicto subicere nullatenus differatis, universos ipsorum homines et eorum familias a) ,a casu‘ In. — b) ,G. Kap. J. — c) ,Pragensis ecclesie Kap. J. — d) ,debeant" In. — e) ,solvendam‘ In. — f) Johannes‘ Kap. J. — g) ,B. Kap. J.
63 sum, quod pro vestre contribucionis parte, olim ex causa procuracionum domini legati sedis apostolice vobis inposita ad solvendum, pignora Pragensis ecclesie nostre sub usuris apud Judeos Pragenses diucius remaneant obligata, quoniam possunt ipsa hiis malis temporibus casua fortuito ex facili deperire, honestatis vestre providenciam adhuc (h)ac vice monemus attencius et hortamur, quatenus contribucionem ipsam cum usuris, que super eam accreverunt hactenus et accrescunt, in bono et puro argento finaliter infra dominicam palmarum proxime venturam honesto viro.b sacriste Pra- gensi assignari integraliter sine diminucione qualibet faciatis, alioquin excomunicacionis sentenciam, quam contra vos auctoritate domini legati predicti protulimus, agravantes, ecclesias parochiales, in quibus ius patro- natus habetis, subiciemus et subici faciemus ecclesiastico interdicto, uni- versos vestros et monasterii vestri homines usque ad satisfactionem con- dignam licet inviti a sepultura et divino officio ex causa prehabita removendo. Omnes namque et singuli prelati alii exempti et non exempti Pragensis civitatis et dyocesis, vobis dumtaxat exceptis, fecerunt in hoc casu tempore congruo vel debito quod debuerant,d et propter hoc sentenciam contra vos latam non (im)merito cogimur agravare. Datum etc. Fol. 11 č. 71, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 248'. O datování srv. pozn. u čís. 63, neděle květná připadá r. 1288 na 21 březen. 72. Biskup Tobiáš nařizuje děkanům, aby prohlásili interdikt nad kostely ne- menovaných opatů, kteří dosud, ač do klatby dáni, nezaplatili na prokuraci papežského legáta. (1288). Episcopus mandat decano, ut post duas septimanas abbatis.. ecclesias poneret sub interdicto propter non solutame contribucionem. Th(obias)f dei gracia etc. dilecto in Christo filio.g decano .. et universis aliis decanis archidiaconatus.. salutem in domino. Quia honesti viri domini de .. de .. et de .. abbates contribuciones sibi impositas ex causa procuracionum domini legati sedis apostolice solvere hactenus nimis longo tempore non curaverunt, excomunicacionis sentenciam contra se prolatam indurato animo minus provide contempnentes, eapropter discrecioni vestre sub pena excomunicacionis damus firmiter in preceptis, quatenus post lapsum spacii quindecim dierum a recepcione presencium ecclesias, in quibus abbates ipsi ius obtinent patronatus, ecclesiastico interdicto subicere nullatenus differatis, universos ipsorum homines et eorum familias a) ,a casu‘ In. — b) ,G. Kap. J. — c) ,Pragensis ecclesie Kap. J. — d) ,debeant" In. — e) ,solvendam‘ In. — f) Johannes‘ Kap. J. — g) ,B. Kap. J.
Strana 64
64 in omnibus decanatuum vestrorum ecclesiis a divino officio et sepultura ecclesiastica removendo tamdiu, donec a nobis aliud receperitisa in man- datis. Datum etc. Fol 11 č. 72, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 249. Srovnáním s kusy předcházejícími a následujícími vidíme, že i toto nařízení spadá do r. 1288. 73. Biskup Tobiáš hrozí nejmenovanému arcijáhnovi veřejným ohlášením klatby na synodě a interdiktem pro nezaplacení 5 hřiven stříbra. (1288 prosinec). Episcopus scribit archidyacono, ut pecuniam contribucionis sibi mitteret, alioquin ipsum in synodo vult excomunicare nominatim. Th(obias)b dei gracia etc. dilecto in Christo filio.. archidyacono . . salutem etc. Cum pro illa pecunie summa, V videlicet marcarum boni et puri argenti, que per vos in vigilia beati Andree proxime preterita cum usuris acrescentibus de archidyaconatu vestro solvi debuerant, pignora nostre Pragensis ecclesie hactenus nimis diu remaneant obligata, nos id propter casus fortuiti periculum, qui previdendo previderi non potest, et propter hoc etiam, quia capitulum nostre Pragensis ecclesie pignora pre- dicta a nobis nond cessat repetere, sicut debet, dissimulare diucius non valentes, discrecioni vestre districte precipiendo mandamus, quatenus pre- dictas V marcas cum usuris, que super eas acreverunt et acrescunt a festo beati.e proxime preterito, infra festum beati Witif nunc instans finaliter et peremptorie.§ sacriste Pragensi assignare integraliter in bono et puro argento nullatenus differatis, alioquin in proxima synodo nostra, quam volente deo celebrare intendimus, vos nominatim et publice excomunicacionis, quam incurritis, denunciabimus et denunciari faciemus sentencie subiacere et nichilominus ecclesiam tuam extunc prout exnunc ecclesiastico suppo- nemush interdicto. Datum etc. Fol. 11' č. 73, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 249. Vnitřní souvislost tohoto listu s č. 74, zejména ona místa, kde se jedná o výplatu zástav od židů, kladou tyto 2 kusy chronologicky blíže sebe. Patrně i zde jde o zaplacení prokurace papež- ského legáta. Stupňování církevních trestů též zde ukazuje na delší již očekávání nařízené kontribuce. �Vigilia b. Andree proxime preterita' (t. j. 29 listopadu) posu- nuje datum až ku konci roku. a) ,recepitis In. — b) Johannes' Kap. J. — c) ,B. Kap. J. — d) ,nam' In., ,non" Kap. J. — e) ,Petri Kap. J. — f) ,Andree‘ Kap. J. — g) ,G. Kap. J. — h) ,supponi- mus‘ In.
64 in omnibus decanatuum vestrorum ecclesiis a divino officio et sepultura ecclesiastica removendo tamdiu, donec a nobis aliud receperitisa in man- datis. Datum etc. Fol 11 č. 72, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 249. Srovnáním s kusy předcházejícími a následujícími vidíme, že i toto nařízení spadá do r. 1288. 73. Biskup Tobiáš hrozí nejmenovanému arcijáhnovi veřejným ohlášením klatby na synodě a interdiktem pro nezaplacení 5 hřiven stříbra. (1288 prosinec). Episcopus scribit archidyacono, ut pecuniam contribucionis sibi mitteret, alioquin ipsum in synodo vult excomunicare nominatim. Th(obias)b dei gracia etc. dilecto in Christo filio.. archidyacono . . salutem etc. Cum pro illa pecunie summa, V videlicet marcarum boni et puri argenti, que per vos in vigilia beati Andree proxime preterita cum usuris acrescentibus de archidyaconatu vestro solvi debuerant, pignora nostre Pragensis ecclesie hactenus nimis diu remaneant obligata, nos id propter casus fortuiti periculum, qui previdendo previderi non potest, et propter hoc etiam, quia capitulum nostre Pragensis ecclesie pignora pre- dicta a nobis nond cessat repetere, sicut debet, dissimulare diucius non valentes, discrecioni vestre districte precipiendo mandamus, quatenus pre- dictas V marcas cum usuris, que super eas acreverunt et acrescunt a festo beati.e proxime preterito, infra festum beati Witif nunc instans finaliter et peremptorie.§ sacriste Pragensi assignare integraliter in bono et puro argento nullatenus differatis, alioquin in proxima synodo nostra, quam volente deo celebrare intendimus, vos nominatim et publice excomunicacionis, quam incurritis, denunciabimus et denunciari faciemus sentencie subiacere et nichilominus ecclesiam tuam extunc prout exnunc ecclesiastico suppo- nemush interdicto. Datum etc. Fol. 11' č. 73, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 249. Vnitřní souvislost tohoto listu s č. 74, zejména ona místa, kde se jedná o výplatu zástav od židů, kladou tyto 2 kusy chronologicky blíže sebe. Patrně i zde jde o zaplacení prokurace papež- ského legáta. Stupňování církevních trestů též zde ukazuje na delší již očekávání nařízené kontribuce. �Vigilia b. Andree proxime preterita' (t. j. 29 listopadu) posu- nuje datum až ku konci roku. a) ,recepitis In. — b) Johannes' Kap. J. — c) ,B. Kap. J. — d) ,nam' In., ,non" Kap. J. — e) ,Petri Kap. J. — f) ,Andree‘ Kap. J. — g) ,G. Kap. J. — h) ,supponi- mus‘ In.
Strana 65
65 74. Biskup Tobiáš nařizuje děkanovi, aby u poddaných nejmenovaného opata, který dosud nezaplatil na prokuraci papežského legáta, zastavil výkon veškerých bohoslužebných obřadů, zamezil církevní pohřby a nad kostely náležejícími opatovi prohlásil interdikt. (1288). Episcopus mandat decano, ut universos homines abbacie .. removeret a divino officio, propterea quod abbas contribucionem non solvit. Th(obias)a dei gracia etc. dilecto in Christo filio ..b decano.. salutem. Cum propter honorabilis viri domini abbatis de.. pertinaciam manifestam in eo, quod ipse procuracionum domini legati sedis apostolice contribucionem iam dudum sibi impositam non persolvens, licet super solucione ipsius idem abbas per nos et nuncios ac literas nostras fuerit pluries requisitus, pignora Pragensis ecclesie nostre apud Judeos Pragenses obligata permittit diucius permanere, excomunicacionis in se latam auctoritate domini legati predicti sentenciam contempnendo, nos id, ne pignora ipsa contingat aliquo casu fortuito deperire, tollerare diucius non valentes, discrecioni tue mandamus in virtute obediencie et sub pena suspensionis ab ingressu ecclesie firmiter et expresse, quatenus universos et singulos iamdicti.. monasterii homines et eorum familias in omnibus decanatus tui ecclesiis tamdiu a divino officio et sepultura ecclesiastica removeas et facias removeri, ecclesias parochiales, in quibus dominus abbas predictus ius obtinet patronatus, ecclesiastico subiciens interdicto, contradictores, si qui fuerint, per censuram ecclesiasticam compescendo, donec a nobis aliud receperis in mandatis, alioquin suspen- sionis penam incurres et graviorem non effugies ulcionem. Datum etc. Fol. 11° č. 74, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 249'. Slova ,quod ipse procuracionumd. legati .... contribucionem“ ukazují, že se jedná o obojí prokuraci totiž r. 1287 a 1288, že tedy tento list pochází z r. 1288. Srv. též s předcházejícími. 75. Biskup Tobiáš hrozí nejmenovanému opatovi veřejným prohlášením klatby a interdiktem, nezaplatí-li uloženou kontribuci. (1288 před 25 červencem). Episcopus scribit abbati, quod, si in tali termino contribucionem non solvet, extunc omnes ecclesias vult monasterii ponere sub interdicto. Th(obias) dei gracia etc. honorabili viro domino.d abbati de.. salutem etc. Miramur de vestree circumspeccionis providencia, cum sitis vir a) ,Jo‘ Kap. J. — b) ,Jo Kap. J. — c),Jo‘ Kap. J. — d) ,Pau' abbati de Aula Regia" nesprávně Kap. J., klášter Zbraslavský založen 1292! — e) ,vestra‘ In., ,vestre Kap. J. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. 5
65 74. Biskup Tobiáš nařizuje děkanovi, aby u poddaných nejmenovaného opata, který dosud nezaplatil na prokuraci papežského legáta, zastavil výkon veškerých bohoslužebných obřadů, zamezil církevní pohřby a nad kostely náležejícími opatovi prohlásil interdikt. (1288). Episcopus mandat decano, ut universos homines abbacie .. removeret a divino officio, propterea quod abbas contribucionem non solvit. Th(obias)a dei gracia etc. dilecto in Christo filio ..b decano.. salutem. Cum propter honorabilis viri domini abbatis de.. pertinaciam manifestam in eo, quod ipse procuracionum domini legati sedis apostolice contribucionem iam dudum sibi impositam non persolvens, licet super solucione ipsius idem abbas per nos et nuncios ac literas nostras fuerit pluries requisitus, pignora Pragensis ecclesie nostre apud Judeos Pragenses obligata permittit diucius permanere, excomunicacionis in se latam auctoritate domini legati predicti sentenciam contempnendo, nos id, ne pignora ipsa contingat aliquo casu fortuito deperire, tollerare diucius non valentes, discrecioni tue mandamus in virtute obediencie et sub pena suspensionis ab ingressu ecclesie firmiter et expresse, quatenus universos et singulos iamdicti.. monasterii homines et eorum familias in omnibus decanatus tui ecclesiis tamdiu a divino officio et sepultura ecclesiastica removeas et facias removeri, ecclesias parochiales, in quibus dominus abbas predictus ius obtinet patronatus, ecclesiastico subiciens interdicto, contradictores, si qui fuerint, per censuram ecclesiasticam compescendo, donec a nobis aliud receperis in mandatis, alioquin suspen- sionis penam incurres et graviorem non effugies ulcionem. Datum etc. Fol. 11° č. 74, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 249'. Slova ,quod ipse procuracionumd. legati .... contribucionem“ ukazují, že se jedná o obojí prokuraci totiž r. 1287 a 1288, že tedy tento list pochází z r. 1288. Srv. též s předcházejícími. 75. Biskup Tobiáš hrozí nejmenovanému opatovi veřejným prohlášením klatby a interdiktem, nezaplatí-li uloženou kontribuci. (1288 před 25 červencem). Episcopus scribit abbati, quod, si in tali termino contribucionem non solvet, extunc omnes ecclesias vult monasterii ponere sub interdicto. Th(obias) dei gracia etc. honorabili viro domino.d abbati de.. salutem etc. Miramur de vestree circumspeccionis providencia, cum sitis vir a) ,Jo‘ Kap. J. — b) ,Jo Kap. J. — c),Jo‘ Kap. J. — d) ,Pau' abbati de Aula Regia" nesprávně Kap. J., klášter Zbraslavský založen 1292! — e) ,vestra‘ In., ,vestre Kap. J. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. 5
Strana 66
66 literatus, religiosus et prudens, quod vos vestra consciencia non remordet in eo, quod iuste contra vos excomunicacionis prolatam [sentencliam vili- penditis minus provide in proprie salutis dispendium et scandalum aliorum, contribucionem vobis impositam non solventes, et licet prius vobis scripse rimus, quod hoc dissimulare non possumus nec audemus, vos tamen, hanca pertransientes sentenciam ante(dictam), pro vestre libito voluntatis communioni nostre et aliorum fidelium vos ingeritis, nobis preces vestras litteratorie destinantes. Quare scire debetis, quod, licet vos et honorem vestrum specialiter diligamus, verumtamen pertinaciam vestram, ne trahatur ab aliis in exemplum, quamdiu absolucionis beneficium non habueritis. tolerare nec vobis comunicare possumus quoquo modo, ne trahamus maculam ex temeritatibus alienis; quinymo, sicut prius vobis intimavimus, sib infra octavam beati Jacobi venturam, prefata contribucione complete soluta absolucionis (beneficium)d a predicta excomunicacionis sentencia non obtinueritis, ut debetis, extunc in Pragensibus et monasterii vestri ecclesiis et alias, ubicunque expedire videbitur, denunciabimus et denunciari faciemus vos eideme excomunicacionis sentencief subiacere ecclesiasque ad vestrum monasterium spectantes licet inviti subiciemus ecclesiastico inter- dicto. Datum etc. Fol. 11' č. 75, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 249'. Srovnáním s před- cházejícím a s čís. 76 vysvítá, že i zde se jedná o zaplacení prokurace legáta Jana r. 1288. 76. Biskup Tobiáš nařizuje podpřevorovi, aby sňal klatbu s opata, v niž upadl pro nezaplacení kontribuce na prokuraci papežského legáta Jana. (1288). Episcopus mandat priori, ut abbatem suum vice sua absolveret ab excomunicacione, quam non solvendo contribucionem incurrerat. Th(obias) dei gracia etc. honesto et religioso viro fratri. sub- priori .. monasterii salutem in domino. Honestatis vestre providencie committimus per presentes, quatenus honorabilem virum dominum Hi. abbatem vestrumi ab excomunicacionis sentencia, quam incurrisse dinoscitur non solvendo partem contribucionis, que eidem imposita fuerat ad dandas procuraciones venerabili in Christo patri domino (Johanni Tusculano)k episcopo, apostolice sedis legato, in hoc anno secundo sue legacionis in termino sibi dato, autoritate nobis ab eodem domino legato concessa ac a) ,hoc‘ v obou rk. — b) ,scilicet In. — c) ,Petri nunc' Kap. J. — d) Doplněno dle Kap. J. — e) ,idem' In. ,eidem' Kap. J. — f) ,sentenciam sentencie In. — g) Jo" Kap. J. — h) ,W. Kap. J. — i) „R.“ Kap. J. — j) ,tuum' In., ,vestrum‘ Kap. J. — k) ,.. In., �B. Kap. J.
66 literatus, religiosus et prudens, quod vos vestra consciencia non remordet in eo, quod iuste contra vos excomunicacionis prolatam [sentencliam vili- penditis minus provide in proprie salutis dispendium et scandalum aliorum, contribucionem vobis impositam non solventes, et licet prius vobis scripse rimus, quod hoc dissimulare non possumus nec audemus, vos tamen, hanca pertransientes sentenciam ante(dictam), pro vestre libito voluntatis communioni nostre et aliorum fidelium vos ingeritis, nobis preces vestras litteratorie destinantes. Quare scire debetis, quod, licet vos et honorem vestrum specialiter diligamus, verumtamen pertinaciam vestram, ne trahatur ab aliis in exemplum, quamdiu absolucionis beneficium non habueritis. tolerare nec vobis comunicare possumus quoquo modo, ne trahamus maculam ex temeritatibus alienis; quinymo, sicut prius vobis intimavimus, sib infra octavam beati Jacobi venturam, prefata contribucione complete soluta absolucionis (beneficium)d a predicta excomunicacionis sentencia non obtinueritis, ut debetis, extunc in Pragensibus et monasterii vestri ecclesiis et alias, ubicunque expedire videbitur, denunciabimus et denunciari faciemus vos eideme excomunicacionis sentencief subiacere ecclesiasque ad vestrum monasterium spectantes licet inviti subiciemus ecclesiastico inter- dicto. Datum etc. Fol. 11' č. 75, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 249'. Srovnáním s před- cházejícím a s čís. 76 vysvítá, že i zde se jedná o zaplacení prokurace legáta Jana r. 1288. 76. Biskup Tobiáš nařizuje podpřevorovi, aby sňal klatbu s opata, v niž upadl pro nezaplacení kontribuce na prokuraci papežského legáta Jana. (1288). Episcopus mandat priori, ut abbatem suum vice sua absolveret ab excomunicacione, quam non solvendo contribucionem incurrerat. Th(obias) dei gracia etc. honesto et religioso viro fratri. sub- priori .. monasterii salutem in domino. Honestatis vestre providencie committimus per presentes, quatenus honorabilem virum dominum Hi. abbatem vestrumi ab excomunicacionis sentencia, quam incurrisse dinoscitur non solvendo partem contribucionis, que eidem imposita fuerat ad dandas procuraciones venerabili in Christo patri domino (Johanni Tusculano)k episcopo, apostolice sedis legato, in hoc anno secundo sue legacionis in termino sibi dato, autoritate nobis ab eodem domino legato concessa ac a) ,hoc‘ v obou rk. — b) ,scilicet In. — c) ,Petri nunc' Kap. J. — d) Doplněno dle Kap. J. — e) ,idem' In. ,eidem' Kap. J. — f) ,sentenciam sentencie In. — g) Jo" Kap. J. — h) ,W. Kap. J. — i) „R.“ Kap. J. — j) ,tuum' In., ,vestrum‘ Kap. J. — k) ,.. In., �B. Kap. J.
Strana 67
67 ea qua fungimur absolvere non differas in forma ecclesie, quandocunque super hoc fueris requisitus. Datum etc. Fol. 12 č. 76, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 250. Slova ,anno secundo sue legacionis“ poukazují k r. 1288. Srov. předcházející čísla. 77. Biskup Tobiáš žádá nejmenovaného pána, aby dal mistru R(apotovi) bezpečný průvod do Rakous. (1287—1288). Episcopus rogat nobilem, ut nuncio suo daret ducatum sui causa. Th(obias)a dei gracia etc. nobili viro.. amico suo speciali de.. promtam (ad omnia voluntatem). Nobilitatem vestram, de qua plene con- fidimus,“ ex affectu requirimus et rogamus, quatenus magistro R(apotoni)" capellano nostro, exhibitori presencium, in securo conductu versus partes Austrie nostri causa providere dignemini, prout ipse generositatem vestram ex parte nostri requisiverit viva voce, scientes, quod hoc apud vos cum graciarum accionibus curabimus promereri. Datum etc. Fol. 12 č. 77, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 250'. Také tento list souvisí pravděpodobně s celou skupinou předcházejících a vztahuje se k poslání mistra Rapoty do Říma, o němž mluví list č. 176. I stilisace této žádosti upomíná na č. 176. Tudíž i tento list nutno položit do let 1287—1288. 78. Biskup Tobiáš nařizuje děkanům, aby jménem arcijáhna Ja. vybírali ročně od farářů poplatek na kathedraticum a prokuraci při visitacích, jak se dělo za arcijáhna Z. (1279—1290?). Episcopus mandat decanis, ut a quolibet plebano singulis annis reciperent pro iuribus archidyaconatus sui per dimidium fertonem argenti. Th(obias)f dei gracia etc. dilectis in Christo filiis .. et.. decanis.. archidyaconatuss salutem etc. Comperto veraciter, quod plebani omnes et singuli archidyaconatus . h vobis subiecti Zi bone memorie quondam archidyacono suo, dum viveret, racione katedratici 1) et procuracionum, que ex causa visitacionis debentur, per medium fertonem argenti solverint pro anno quolibet in terminis sibi datis, et quia honorabilis vir magister a) Jo‘ Kap. J. — b) Doplněno dle Kap. J., kde místo ,omnia chybně enis. — c) ,confidi In., ,confidimus‘ Kap. J. — d) ,R. In., �Rapotoni Kap. J. — e) ,talem locum auxilium ferre nostri causa dign. Kap. J. — f) ,Jo‘ Kap. J. — g) ,archidiaconis‘ In. h) ,Curimensis' Kap. J. — i) ,Sipote' Kap. J. 5*
67 ea qua fungimur absolvere non differas in forma ecclesie, quandocunque super hoc fueris requisitus. Datum etc. Fol. 12 č. 76, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 250. Slova ,anno secundo sue legacionis“ poukazují k r. 1288. Srov. předcházející čísla. 77. Biskup Tobiáš žádá nejmenovaného pána, aby dal mistru R(apotovi) bezpečný průvod do Rakous. (1287—1288). Episcopus rogat nobilem, ut nuncio suo daret ducatum sui causa. Th(obias)a dei gracia etc. nobili viro.. amico suo speciali de.. promtam (ad omnia voluntatem). Nobilitatem vestram, de qua plene con- fidimus,“ ex affectu requirimus et rogamus, quatenus magistro R(apotoni)" capellano nostro, exhibitori presencium, in securo conductu versus partes Austrie nostri causa providere dignemini, prout ipse generositatem vestram ex parte nostri requisiverit viva voce, scientes, quod hoc apud vos cum graciarum accionibus curabimus promereri. Datum etc. Fol. 12 č. 77, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 250'. Také tento list souvisí pravděpodobně s celou skupinou předcházejících a vztahuje se k poslání mistra Rapoty do Říma, o němž mluví list č. 176. I stilisace této žádosti upomíná na č. 176. Tudíž i tento list nutno položit do let 1287—1288. 78. Biskup Tobiáš nařizuje děkanům, aby jménem arcijáhna Ja. vybírali ročně od farářů poplatek na kathedraticum a prokuraci při visitacích, jak se dělo za arcijáhna Z. (1279—1290?). Episcopus mandat decanis, ut a quolibet plebano singulis annis reciperent pro iuribus archidyaconatus sui per dimidium fertonem argenti. Th(obias)f dei gracia etc. dilectis in Christo filiis .. et.. decanis.. archidyaconatuss salutem etc. Comperto veraciter, quod plebani omnes et singuli archidyaconatus . h vobis subiecti Zi bone memorie quondam archidyacono suo, dum viveret, racione katedratici 1) et procuracionum, que ex causa visitacionis debentur, per medium fertonem argenti solverint pro anno quolibet in terminis sibi datis, et quia honorabilis vir magister a) Jo‘ Kap. J. — b) Doplněno dle Kap. J., kde místo ,omnia chybně enis. — c) ,confidi In., ,confidimus‘ Kap. J. — d) ,R. In., �Rapotoni Kap. J. — e) ,talem locum auxilium ferre nostri causa dign. Kap. J. — f) ,Jo‘ Kap. J. — g) ,archidiaconis‘ In. h) ,Curimensis' Kap. J. — i) ,Sipote' Kap. J. 5*
Strana 68
68 Jo. nunc .a archidyaconus eorumdem alterius condicionis non existat nec existere debeat, quam predecessor suus extiterit supradictus, discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie et sub pena canonica firmiter et expresse, quatenus quilibet vestrum cuilibet plebano et viceplebano sibi subiecto precipiat firmiter et districte, ut ipse 1/2 fertonem boni et puri argenti in proximo festo conversionis sancti Pauli, omni excusacione, occasione et dilacione remotis, vobis predicti magistri Ja. archidyaconi vestri nomine fideliter et integraliter non differat exhibere, alioquin ipsorum quemlibet, qui vobis non obediverit in hac parte, extunc denuncietis et denunciari faciatis in omnibus decanatuum vestrorum ecclesiis, pulsatis campanis et candelis extinctis, singulis diebus dominicis et festivis ex- comunicacionis, quam nos exnunc contra inobedientem quemlibet in hoo casu in hiis scriptis proferimus, usque ad satisfaccionem condignam sen- tencie subiacere. Quod si non feceritis, vos ipsi similem excomunicacionis sentenciam incurretis.b Datum etc. Fol. 12 č. 78, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 250. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) „Kathedraticum“ je poplatek, který všichni faráři a beneficiáti diecese ročně platí biskupovi ke kostelu kathedrálnímu na znamení své odvislosti. 79. Arcijáhen oznamuje děkanovi visitaci a poroučí, aby jej všichni kněží dekanátu ve svých příbytcích očekávali. (?—1290?). Archidyaconus mandat decano, ut ipsum in domo sua prestolaretur. N. archidyaconus talis dilecto in Christo filio..“ decano .. salutem etc. Cum iuxta sacrorum canonum statutad nostrum archidiaconale officium hoc exposcit, ut unius cuiusque nostri subditi domum, sicut expedit, perso- naliter visitantes, procuremus, prout poterimus, ipsorum comodum et honorem, et qui eorume vitam ducunt enormiter dissolutam, sicut nobis visum fuerit, corrigamus, ad statum salutiferum revocantes, ideoque discrecioni tue man- damus in virtute obediencie firmiter et expresse, quatenus universis et singulis rectoribus ecclesiarum decanatus tui dare debeas nostro nomine firmiter in preceptis, ut nos tali tempore in ipsorum domibus taliter presto- lentur, quod domus et statum ipsorum invenire valeamus scopis honestatis et devocionis, ut expedit, expurgatas. Datum etc. Fol. 12 č. 79, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 265. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) ,Curimensis' Kap. J. — b) ,incuratis In. ,incuretis Kap. J. — c) ,C. Kap. J. — d) ,statutum' In., „statuta‘ Kap. J. — e) ,eorum qui' In., ,qui eorum‘ Kap. J.
68 Jo. nunc .a archidyaconus eorumdem alterius condicionis non existat nec existere debeat, quam predecessor suus extiterit supradictus, discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie et sub pena canonica firmiter et expresse, quatenus quilibet vestrum cuilibet plebano et viceplebano sibi subiecto precipiat firmiter et districte, ut ipse 1/2 fertonem boni et puri argenti in proximo festo conversionis sancti Pauli, omni excusacione, occasione et dilacione remotis, vobis predicti magistri Ja. archidyaconi vestri nomine fideliter et integraliter non differat exhibere, alioquin ipsorum quemlibet, qui vobis non obediverit in hac parte, extunc denuncietis et denunciari faciatis in omnibus decanatuum vestrorum ecclesiis, pulsatis campanis et candelis extinctis, singulis diebus dominicis et festivis ex- comunicacionis, quam nos exnunc contra inobedientem quemlibet in hoo casu in hiis scriptis proferimus, usque ad satisfaccionem condignam sen- tencie subiacere. Quod si non feceritis, vos ipsi similem excomunicacionis sentenciam incurretis.b Datum etc. Fol. 12 č. 78, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 250. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) „Kathedraticum“ je poplatek, který všichni faráři a beneficiáti diecese ročně platí biskupovi ke kostelu kathedrálnímu na znamení své odvislosti. 79. Arcijáhen oznamuje děkanovi visitaci a poroučí, aby jej všichni kněží dekanátu ve svých příbytcích očekávali. (?—1290?). Archidyaconus mandat decano, ut ipsum in domo sua prestolaretur. N. archidyaconus talis dilecto in Christo filio..“ decano .. salutem etc. Cum iuxta sacrorum canonum statutad nostrum archidiaconale officium hoc exposcit, ut unius cuiusque nostri subditi domum, sicut expedit, perso- naliter visitantes, procuremus, prout poterimus, ipsorum comodum et honorem, et qui eorume vitam ducunt enormiter dissolutam, sicut nobis visum fuerit, corrigamus, ad statum salutiferum revocantes, ideoque discrecioni tue man- damus in virtute obediencie firmiter et expresse, quatenus universis et singulis rectoribus ecclesiarum decanatus tui dare debeas nostro nomine firmiter in preceptis, ut nos tali tempore in ipsorum domibus taliter presto- lentur, quod domus et statum ipsorum invenire valeamus scopis honestatis et devocionis, ut expedit, expurgatas. Datum etc. Fol. 12 č. 79, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 265. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) ,Curimensis' Kap. J. — b) ,incuratis In. ,incuretis Kap. J. — c) ,C. Kap. J. — d) ,statutum' In., „statuta‘ Kap. J. — e) ,eorum qui' In., ,qui eorum‘ Kap. J.
Strana 69
69 80. Biskup Tobiáš nařizuje Jo. faráři v Kouřimi, aby přebýval na své faře a sám zastával bohoslužbu. (1288) listopad 22. Episcopus mandat plebano, ut resideret circa ecclesiam suam dando sibi terminum. Th(obias)a dei gracia etc. dilecto in Christo filio Jo.b rectori et ple- bano ecclesie Curimensis salutem in domino. Cum quilibet plebanus et rector parochialis ecclesie cuiuscunque apud ipsam residere et in ea, prout ipsius cura requirit, iuxta statuta sacrorum canonum personaliter debeat deservire,d nos id, quod tu in prefata parochiali ecclesia de .., in qua iamdudum a longo tempore plebanatus officium assumpsisti, deservire non curas personaliter in proprie salutis dispendium et eorum utriusque sexus fidelium, qui tuo regimini sunt commissi, dissimulare ex officii nostri debito aliquatenus non valentes, discrecionem tuam monemus presentibus et hortamur, dantes tibi firmiter in preceptis, quatenus infra mensis unius spacium a recepcione presencium apud prefatam ecclesiam Curimensem resideas et in ea, prout ipsius cura et tuum exigit officium, personaliter deservias, ut teneris, alioquin contra te licet inviti, quantum de iure fuerit, faciemus. Datum X Kalendas Decembris. Fol. 12 č. 80, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 240'. V následujícím kuse se prolonguje faráři Kouřimskému lhůta tato o 2 měsíce, v čís. 82 o další 3, toto druhé prodloužení má datum 1289 dub. 1. Nutno tedy položit tento rozkaz do r. 1288. 81. Biskup Tobiáš prodlužuje faráři Kouřimskému lhůtu k přestěhování se na faru o 2 měsíce. (1288 prosinec— 1289 leden). Similiter eidem plebano episcopus mandat. Th(obias)f dei gracia etc. dilecto in Christo filio Ja. etc.s Meminimus discrecioni tue unius mensis spacium per te in ecclesia Curimensih ad personalem residenciam faciendam (assignasse),i et quia hoc adimplere non valuisti, tibi hac vice, tecum mitius agere cupientes, damus firmiter in preceptis, ut id, quod infra unum mensem adimplere non poteras, infra duos alios menses fideliter exequaris, facturus in prefata ecclesia residenciam personalem, alioquin extunc, quod iustum fuerit, faciemus. Fol. 12 č. 81, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 240'. Srovnáme-li tento list s předcházejícím a následujícím, vidíme, že pochází z rozhraní r. 1288 a 1289. a) Jo. d. g. Prag. ep.‘ Kap. J. — b) ,H‘ Kap. J. — c) ,..' Kap. J. — d) ,residere" In. — e) ,valemus‘ In., ,valentes‘ Kap. J. — f) ,Jo‘ Kap. J. — g) ,ut supra‘ Kap. J. — h) ,tua Kap. J. — i) Doplněno dle Kap. J.
69 80. Biskup Tobiáš nařizuje Jo. faráři v Kouřimi, aby přebýval na své faře a sám zastával bohoslužbu. (1288) listopad 22. Episcopus mandat plebano, ut resideret circa ecclesiam suam dando sibi terminum. Th(obias)a dei gracia etc. dilecto in Christo filio Jo.b rectori et ple- bano ecclesie Curimensis salutem in domino. Cum quilibet plebanus et rector parochialis ecclesie cuiuscunque apud ipsam residere et in ea, prout ipsius cura requirit, iuxta statuta sacrorum canonum personaliter debeat deservire,d nos id, quod tu in prefata parochiali ecclesia de .., in qua iamdudum a longo tempore plebanatus officium assumpsisti, deservire non curas personaliter in proprie salutis dispendium et eorum utriusque sexus fidelium, qui tuo regimini sunt commissi, dissimulare ex officii nostri debito aliquatenus non valentes, discrecionem tuam monemus presentibus et hortamur, dantes tibi firmiter in preceptis, quatenus infra mensis unius spacium a recepcione presencium apud prefatam ecclesiam Curimensem resideas et in ea, prout ipsius cura et tuum exigit officium, personaliter deservias, ut teneris, alioquin contra te licet inviti, quantum de iure fuerit, faciemus. Datum X Kalendas Decembris. Fol. 12 č. 80, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 240'. V následujícím kuse se prolonguje faráři Kouřimskému lhůta tato o 2 měsíce, v čís. 82 o další 3, toto druhé prodloužení má datum 1289 dub. 1. Nutno tedy položit tento rozkaz do r. 1288. 81. Biskup Tobiáš prodlužuje faráři Kouřimskému lhůtu k přestěhování se na faru o 2 měsíce. (1288 prosinec— 1289 leden). Similiter eidem plebano episcopus mandat. Th(obias)f dei gracia etc. dilecto in Christo filio Ja. etc.s Meminimus discrecioni tue unius mensis spacium per te in ecclesia Curimensih ad personalem residenciam faciendam (assignasse),i et quia hoc adimplere non valuisti, tibi hac vice, tecum mitius agere cupientes, damus firmiter in preceptis, ut id, quod infra unum mensem adimplere non poteras, infra duos alios menses fideliter exequaris, facturus in prefata ecclesia residenciam personalem, alioquin extunc, quod iustum fuerit, faciemus. Fol. 12 č. 81, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 240'. Srovnáme-li tento list s předcházejícím a následujícím, vidíme, že pochází z rozhraní r. 1288 a 1289. a) Jo. d. g. Prag. ep.‘ Kap. J. — b) ,H‘ Kap. J. — c) ,..' Kap. J. — d) ,residere" In. — e) ,valemus‘ In., ,valentes‘ Kap. J. — f) ,Jo‘ Kap. J. — g) ,ut supra‘ Kap. J. — h) ,tua Kap. J. — i) Doplněno dle Kap. J.
Strana 70
70 82. Biskup (Tobiáš) prodlužuje faráři Kouřimskému lhůtu k přestěhování se na faru o další 3 měsíce. 1289 duben 1. De eodem. Licet infra trium mensium spacium iam elapsum in parochiali ecclesia Curimensia residenciamb parochialem non feceris, prout a nobis receperas in mandatis, adhuc tamen ad tuam devotam instanciam tecum favorabiliter agere et iusticiam canonicam observare volentes, iterum hac vice aliorum trium mensium spacium tibi a data presencium autoritate qua fungimur assignamus ad predictam residenciam faciendam, alioquin extunc contra te prout iustum et canonicum fuerit, procedemus. Anno domini MCCLXXXIX, Kalendis Aprilis, indiccionis secunde. Fol. 12 č. 82, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 241. 83. Biskup Tobiáš odpovídá měštanům v (Mostě?) na jich žádost za jiného faráře, aby předložili dříve své stížnosti na dosavadního duchovního správce. (1279—1290?). Episcopus scribit civibus, ut, si quid contra plebanum habeant, proponant.d Th(obias)e dei gracia Pragensis episcopus dilectis in Christo filiis universis civibus in (Ponte?)f salutem etc. Cum quilibet presumatur esse bonus exigente iusticia, donec probetur contrarium, nec aliquis sit, nisi convictus aut confessus in iure fuerit, pro excessu aliquo puniendus, sicut hoc manifeste tradunt tam legum quam canonum instituta, preces vestras, quas nobis pridie de mutando ple bano] parochialis ecclesie vestre litteratorie porrexistis, licet vos omnes et singulos tamquam spirituales et dilectos in Christo filios nostros spiritualiss karitatis prosequamur affectu, contra deum et iusticiam non possumus exaudire. Quare, si aliquid contra predictum ple[banum] vestrum cupitis proponere et probare, iusticie vobis, quando- cunque super hoc requisiti fuerimus, exhibebimus complementum. Datum etc. Fol. 12' č 83, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 241. Zdá se, že v tomto případě jméno ,Ponte“ rukopisu kapitulního J 40 je správné. Ve sbírce naší je více istů týkajících se právě Mostu a jeho opposičního smýšlení. Srov. č. 123—125 a 127. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) Schází v Kap. J. — b) ,ad residenciam In., ,residenciam' Kap. J. — c) Bez da- tování v Kap. J. — d) Celý nadpis v In. na rasuře. — e) Johannes' Kap. J. — f) in tali loco' In., in Ponte‘ Kap. J. — g) ,speciali Kap. J.
70 82. Biskup (Tobiáš) prodlužuje faráři Kouřimskému lhůtu k přestěhování se na faru o další 3 měsíce. 1289 duben 1. De eodem. Licet infra trium mensium spacium iam elapsum in parochiali ecclesia Curimensia residenciamb parochialem non feceris, prout a nobis receperas in mandatis, adhuc tamen ad tuam devotam instanciam tecum favorabiliter agere et iusticiam canonicam observare volentes, iterum hac vice aliorum trium mensium spacium tibi a data presencium autoritate qua fungimur assignamus ad predictam residenciam faciendam, alioquin extunc contra te prout iustum et canonicum fuerit, procedemus. Anno domini MCCLXXXIX, Kalendis Aprilis, indiccionis secunde. Fol. 12 č. 82, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 241. 83. Biskup Tobiáš odpovídá měštanům v (Mostě?) na jich žádost za jiného faráře, aby předložili dříve své stížnosti na dosavadního duchovního správce. (1279—1290?). Episcopus scribit civibus, ut, si quid contra plebanum habeant, proponant.d Th(obias)e dei gracia Pragensis episcopus dilectis in Christo filiis universis civibus in (Ponte?)f salutem etc. Cum quilibet presumatur esse bonus exigente iusticia, donec probetur contrarium, nec aliquis sit, nisi convictus aut confessus in iure fuerit, pro excessu aliquo puniendus, sicut hoc manifeste tradunt tam legum quam canonum instituta, preces vestras, quas nobis pridie de mutando ple bano] parochialis ecclesie vestre litteratorie porrexistis, licet vos omnes et singulos tamquam spirituales et dilectos in Christo filios nostros spiritualiss karitatis prosequamur affectu, contra deum et iusticiam non possumus exaudire. Quare, si aliquid contra predictum ple[banum] vestrum cupitis proponere et probare, iusticie vobis, quando- cunque super hoc requisiti fuerimus, exhibebimus complementum. Datum etc. Fol. 12' č 83, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 241. Zdá se, že v tomto případě jméno ,Ponte“ rukopisu kapitulního J 40 je správné. Ve sbírce naší je více istů týkajících se právě Mostu a jeho opposičního smýšlení. Srov. č. 123—125 a 127. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) Schází v Kap. J. — b) ,ad residenciam In., ,residenciam' Kap. J. — c) Bez da- tování v Kap. J. — d) Celý nadpis v In. na rasuře. — e) Johannes' Kap. J. — f) in tali loco' In., in Ponte‘ Kap. J. — g) ,speciali Kap. J.
Strana 71
71 84. Biskup Tobiáš nařizuje faráři, aby nejmenovanému šlechtici dodal list a přiměl jej k zadostučinění faráři N., jemuž těžce ublížil. (1279—1290?) Episcopus mandat plebano, ut litteram suam cuidam presentaret et induceret eum ad hoc, quod pleb[ano] suo satisfaceret pro illatis. Th(obias)a dei gracia etc. dilecto in Christo filio. a plebano n. salutem etc. Precipimus tibi sub pena suspensionis ab ingressu ecclesie firmiter et expresse, quatenus litteram nostram, que debetur nobili viro domino H. de tali loco, eidem, nunc degenti in.. aut alias, ubicunque fuerit, visis presentibus personaliter representes ac eum ex parte nostri moneas et inducas, ut nos taliter in hiis, que in littera predicta conti- nentur, exaudiat et faciat, sicut eiust condecet honestatem, quia iniuriam et atrocem violenciam N. plebano de .. per ipsum et suos homines irro- gatam non possumus nec debemus propter nostrum officium diucius tolerare. Datum etc. Fol. 12° č. 84, též v rukopisu kapituly Pražské J 40b fol. 256'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 85. Arcijáhen M(iroslav) nařizuje děkanům, aby ve všech kostelích prohlásili klatbu nad jakýmsi šlechticem, který neoprávněně odňal faráři jeho faru. (1279—1290?). Archidyaconus mandat decanis et plebanis, ut baronem excomunicarent, qui ipsum eiecit de ecclesia. M(iroslaus)° divina providencia archidyaconus .. de .. dilectis in Christo filiis ..d et.. decanis suis salutem etc.e Cum B. dictus de .. per dominum nostrum venerabilem dominum Th(obiam),f dei gracia Pragensem episcopum, ac nos sit monitus racionabiliter aliquociens et inductus, ut H. presbytero et plebano legittimo de eodem .. ecclesiam, de qua ipsum eiecit sine iudicio debito violenter, cum universis ablatis restitueret et congrue satisfaceret, prout debet, spiritu rebellionis assumpto in detrimentum honoris et anime et ecclesie ipsius ac in dispendiums ecclesiastice libertatis et in eiusdem a) ,Jo‘ Kap. J. — b) ,eis' In., ,eius‘ Kap. J. — c) ,M. In., ,Miroslaus' Kap. J. d) ,P. et C. Kap. J. — e) V Kap. J přichází nyní arenga: Cum offensio clericalis jako v pozn. g. — f) ,Jo‘ kap. J. — g) et ecclesie ipsius ac in dispendium“ doplněno v In. na okraji. V textu chybou písařovou nyní vloženo toto: „cum offensio unius presbyteri qualiscunque sit iniuria totius ordinis clericalis — cum inter opera caritatis —
71 84. Biskup Tobiáš nařizuje faráři, aby nejmenovanému šlechtici dodal list a přiměl jej k zadostučinění faráři N., jemuž těžce ublížil. (1279—1290?) Episcopus mandat plebano, ut litteram suam cuidam presentaret et induceret eum ad hoc, quod pleb[ano] suo satisfaceret pro illatis. Th(obias)a dei gracia etc. dilecto in Christo filio. a plebano n. salutem etc. Precipimus tibi sub pena suspensionis ab ingressu ecclesie firmiter et expresse, quatenus litteram nostram, que debetur nobili viro domino H. de tali loco, eidem, nunc degenti in.. aut alias, ubicunque fuerit, visis presentibus personaliter representes ac eum ex parte nostri moneas et inducas, ut nos taliter in hiis, que in littera predicta conti- nentur, exaudiat et faciat, sicut eiust condecet honestatem, quia iniuriam et atrocem violenciam N. plebano de .. per ipsum et suos homines irro- gatam non possumus nec debemus propter nostrum officium diucius tolerare. Datum etc. Fol. 12° č. 84, též v rukopisu kapituly Pražské J 40b fol. 256'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 85. Arcijáhen M(iroslav) nařizuje děkanům, aby ve všech kostelích prohlásili klatbu nad jakýmsi šlechticem, který neoprávněně odňal faráři jeho faru. (1279—1290?). Archidyaconus mandat decanis et plebanis, ut baronem excomunicarent, qui ipsum eiecit de ecclesia. M(iroslaus)° divina providencia archidyaconus .. de .. dilectis in Christo filiis ..d et.. decanis suis salutem etc.e Cum B. dictus de .. per dominum nostrum venerabilem dominum Th(obiam),f dei gracia Pragensem episcopum, ac nos sit monitus racionabiliter aliquociens et inductus, ut H. presbytero et plebano legittimo de eodem .. ecclesiam, de qua ipsum eiecit sine iudicio debito violenter, cum universis ablatis restitueret et congrue satisfaceret, prout debet, spiritu rebellionis assumpto in detrimentum honoris et anime et ecclesie ipsius ac in dispendiums ecclesiastice libertatis et in eiusdem a) ,Jo‘ Kap. J. — b) ,eis' In., ,eius‘ Kap. J. — c) ,M. In., ,Miroslaus' Kap. J. d) ,P. et C. Kap. J. — e) V Kap. J přichází nyní arenga: Cum offensio clericalis jako v pozn. g. — f) ,Jo‘ kap. J. — g) et ecclesie ipsius ac in dispendium“ doplněno v In. na okraji. V textu chybou písařovou nyní vloženo toto: „cum offensio unius presbyteri qualiscunque sit iniuria totius ordinis clericalis — cum inter opera caritatis —
Strana 72
72 presbyteri et totius etiam cleri preiudicium non modicum et gravamen, prefati domini nostri Pragensis episcopi piis mandatis et monitis racionabi- libus et honestis atque etiam nostris penitus vilipensis, iamdicto H. plebano ecclesiam suam cum ablatis non curaverit restaurare, nos eidem plebano et cuilibet subdito nostro in suo iure deesse non valentes nec debentess tantam temeritatem sacrilegam et profanam sub dissimulacione aliqua per- transire, discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie et sub pena excomunicacionis, quam vos in hiis scriptis incurrere volumus, si non ſeceritis quod mandamus, quatenus prefatum B. de.. destructorem et invasorem publicum tocius ecclesiastice libertatis in omnibus ecclesiis decanatuumb vestrorum denuncietis et denunciari faciatis (excomunicacionis), quam ipso facto incurrit, sentencie subiacere, pulsatis campanis et can- dellis extinctis singulis diebus dominicis et festivis, ut ab universis Christi fidelibus arcius evitetur, ipsum B., si medio tempore mortuus fuerit vel aliquis de familia et de hominibus suis, nullatenus tradentes ecclesiastice sepulture ac etiam omnia iura ecclesiastica sibi et sue familie et suis hominibus denegantes preter solummodo ultimas penitencias moriencium et baptismata parvulorum tamdiu, donec ecclesia sua cum ablatis uni- versis restituta pro illata sibi iniuria satisfaciat congruenter et a nobis aliud receperitis in mandatis. Datum etc. Fol. 12' č. 85, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 250'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 86. Biskup Tobiáš nařizuje Jo. děkanovi (v Mýtě), aby vystoupil proti nezříze- nému životu kněžstva, aby zakázal kněžím nosit zbraně a aby exkomunikoval neposlušné vikáře. (1279—1290). Episcopus mandat decano, ut clericos detineret, qui cum gladiis et cultellis incedunt. Th(obias)d dei gracia etc. dilecto in Christo filio Jo. decano de (Muta)e salutem etc. Cum inter caritatis opera sit profectus salutis ani- marum errantes quoslibet ad statum salutiferum revocare,f ad corrigendos excessus et maliciam perversorum tanto diligencius debemus assurgere non sit minimum, errantes quoslibet ab erroris semita revocare — cum inter opera caritatis sit profectus salutis animarum errantes quoslibet ad statum salutiferum revocare et ipsius ac in dispendium.“ To jsou tři arengy, které v předloze snad byly na okraji, o třetí se to dá dokázat, srovnáme-li začátek následujícího listu, a které písař zároveň s doplňkem, který sem patří a také na okraji se v předloze nacházel, bez myšlení opsal. V Kap. J. tato část schází. a) ,debemus In. — b) ,decanatum“ In., ,decanatuum‘ Kap. J. — c) ,ecclesiam suam c. a. u. restitutis‘ Jn. — d) Jo‘ Kap. J. — e) ,..“ In., ,tali loco Kap. J. — f) ,Cum inter — revocare v In. na okraji jinou rukou.
72 presbyteri et totius etiam cleri preiudicium non modicum et gravamen, prefati domini nostri Pragensis episcopi piis mandatis et monitis racionabi- libus et honestis atque etiam nostris penitus vilipensis, iamdicto H. plebano ecclesiam suam cum ablatis non curaverit restaurare, nos eidem plebano et cuilibet subdito nostro in suo iure deesse non valentes nec debentess tantam temeritatem sacrilegam et profanam sub dissimulacione aliqua per- transire, discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie et sub pena excomunicacionis, quam vos in hiis scriptis incurrere volumus, si non ſeceritis quod mandamus, quatenus prefatum B. de.. destructorem et invasorem publicum tocius ecclesiastice libertatis in omnibus ecclesiis decanatuumb vestrorum denuncietis et denunciari faciatis (excomunicacionis), quam ipso facto incurrit, sentencie subiacere, pulsatis campanis et can- dellis extinctis singulis diebus dominicis et festivis, ut ab universis Christi fidelibus arcius evitetur, ipsum B., si medio tempore mortuus fuerit vel aliquis de familia et de hominibus suis, nullatenus tradentes ecclesiastice sepulture ac etiam omnia iura ecclesiastica sibi et sue familie et suis hominibus denegantes preter solummodo ultimas penitencias moriencium et baptismata parvulorum tamdiu, donec ecclesia sua cum ablatis uni- versis restituta pro illata sibi iniuria satisfaciat congruenter et a nobis aliud receperitis in mandatis. Datum etc. Fol. 12' č. 85, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 250'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 86. Biskup Tobiáš nařizuje Jo. děkanovi (v Mýtě), aby vystoupil proti nezříze- nému životu kněžstva, aby zakázal kněžím nosit zbraně a aby exkomunikoval neposlušné vikáře. (1279—1290). Episcopus mandat decano, ut clericos detineret, qui cum gladiis et cultellis incedunt. Th(obias)d dei gracia etc. dilecto in Christo filio Jo. decano de (Muta)e salutem etc. Cum inter caritatis opera sit profectus salutis ani- marum errantes quoslibet ad statum salutiferum revocare,f ad corrigendos excessus et maliciam perversorum tanto diligencius debemus assurgere non sit minimum, errantes quoslibet ab erroris semita revocare — cum inter opera caritatis sit profectus salutis animarum errantes quoslibet ad statum salutiferum revocare et ipsius ac in dispendium.“ To jsou tři arengy, které v předloze snad byly na okraji, o třetí se to dá dokázat, srovnáme-li začátek následujícího listu, a které písař zároveň s doplňkem, který sem patří a také na okraji se v předloze nacházel, bez myšlení opsal. V Kap. J. tato část schází. a) ,debemus In. — b) ,decanatum“ In., ,decanatuum‘ Kap. J. — c) ,ecclesiam suam c. a. u. restitutis‘ Jn. — d) Jo‘ Kap. J. — e) ,..“ In., ,tali loco Kap. J. — f) ,Cum inter — revocare v In. na okraji jinou rukou.
Strana 73
73 et officii nostri debitum exercere, quanto eorum excessus desereremus dampnabilius incorrectos. Mandamus igitur providencie tue in virtute obe- diencie firmiter et expresse, quatenus insollentem et inordinatam vitam et conversacionem illicitam plebanorum et clericorum quorumlibet decanatus tui, qui armati cum fixuralibus gladiis et cultellis contra canonicas sancciones presumunt incedere et vitam alias ducunt enormiter dissolutam cum suis focariis indecenter, reducere ad statum debitum et salubrem racione previa non obmittas, eos a quibuslibet actibus illicitis revocando et ad id ipsos iuxta statuta canonica per censuram ecclesiasticam compellendo, contra quoslibet incorrigibiles et in sua pertinaci malicia perdurantes invocato, si opus fuerit, auxilio brachii secularis. Alioquin, cum facientis culpam habere debeat is, qui id, quod potest corrigere, negligit emendare, tu ipse penam canonicam, si mandatum nostrum non feceris, te noveris incursurum, et hoc ipsum facere non obmittas contraa vicariosb Mutensis“ ecclesie, qui tibi non obediunt, sicut debent, excomunicando eos auctoritate nostra et ex- comunicacionis in toto decanatu tuo denuncians et denunciari faciens sentencie subiacere, ut pro meritis dignam recipiant ulcionem. Datum etc. Fol. 13 č. 86, též v rukopise kapituly Pražské J 40" fol. 256'. Že tento list jest adresován děkanovi v Mýtě, dokazuje souvislost jeho s čís. 87 a slova ,vicarios Mutensis ecclesie, qui tibi non obediunt, sicut debent'. Ochronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 87. Biskup Tobiáš odpovídá na stížnosti purkmistra a měštanů mýtských, že nařídil děkanovi, aby potrestal kněžstvo vedoucí nezřízený život. (1279—1290?). Episcopus respondet iudici et civibus, quod decano mandavit clericos indisciplinatos captivare." Th(obias)e dei gracia etc. dilectis in Christo filiis.f iudici et uni- versitati civium in (Muta) salutem etc. Super inordinata conversacione plebanorum et clericorum quorumlibet, qui apud vos armati incedunt cum fixuralibus gladiis et cultellis, quorum usus laycis inhibetur, contra cano- nicas sancciones, sicut ex tenore litterarum vestrarum percepimus, taliter ex officii nostri debito duximus providendum, tam salutem eorum quam commodum procurantes. Honesto namque viro et provido Jo. decano Mutensis per nostras litteras firmiter dedimus in preceptis, ut ipse plebanos et clericos supradictos, cuiuscunque status et condicionis existant, qui in- sollentem et temerariam vitam ducunt, iuxta statuta sacrorum canonum a) ,circa' In., ,contra‘ Kap. J. — b) ,vicarium In., ,vicarios Kap. J. — c),talis' Kap. J. — d) Po straně na okraji v In. jinou rukou připsáno ad tergum excessus'. — e) Jo‘ Kap. J. — f) ,P.“ Kap. J. — g) ,tali Kap. J.
73 et officii nostri debitum exercere, quanto eorum excessus desereremus dampnabilius incorrectos. Mandamus igitur providencie tue in virtute obe- diencie firmiter et expresse, quatenus insollentem et inordinatam vitam et conversacionem illicitam plebanorum et clericorum quorumlibet decanatus tui, qui armati cum fixuralibus gladiis et cultellis contra canonicas sancciones presumunt incedere et vitam alias ducunt enormiter dissolutam cum suis focariis indecenter, reducere ad statum debitum et salubrem racione previa non obmittas, eos a quibuslibet actibus illicitis revocando et ad id ipsos iuxta statuta canonica per censuram ecclesiasticam compellendo, contra quoslibet incorrigibiles et in sua pertinaci malicia perdurantes invocato, si opus fuerit, auxilio brachii secularis. Alioquin, cum facientis culpam habere debeat is, qui id, quod potest corrigere, negligit emendare, tu ipse penam canonicam, si mandatum nostrum non feceris, te noveris incursurum, et hoc ipsum facere non obmittas contraa vicariosb Mutensis“ ecclesie, qui tibi non obediunt, sicut debent, excomunicando eos auctoritate nostra et ex- comunicacionis in toto decanatu tuo denuncians et denunciari faciens sentencie subiacere, ut pro meritis dignam recipiant ulcionem. Datum etc. Fol. 13 č. 86, též v rukopise kapituly Pražské J 40" fol. 256'. Že tento list jest adresován děkanovi v Mýtě, dokazuje souvislost jeho s čís. 87 a slova ,vicarios Mutensis ecclesie, qui tibi non obediunt, sicut debent'. Ochronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 87. Biskup Tobiáš odpovídá na stížnosti purkmistra a měštanů mýtských, že nařídil děkanovi, aby potrestal kněžstvo vedoucí nezřízený život. (1279—1290?). Episcopus respondet iudici et civibus, quod decano mandavit clericos indisciplinatos captivare." Th(obias)e dei gracia etc. dilectis in Christo filiis.f iudici et uni- versitati civium in (Muta) salutem etc. Super inordinata conversacione plebanorum et clericorum quorumlibet, qui apud vos armati incedunt cum fixuralibus gladiis et cultellis, quorum usus laycis inhibetur, contra cano- nicas sancciones, sicut ex tenore litterarum vestrarum percepimus, taliter ex officii nostri debito duximus providendum, tam salutem eorum quam commodum procurantes. Honesto namque viro et provido Jo. decano Mutensis per nostras litteras firmiter dedimus in preceptis, ut ipse plebanos et clericos supradictos, cuiuscunque status et condicionis existant, qui in- sollentem et temerariam vitam ducunt, iuxta statuta sacrorum canonum a) ,circa' In., ,contra‘ Kap. J. — b) ,vicarium In., ,vicarios Kap. J. — c),talis' Kap. J. — d) Po straně na okraji v In. jinou rukou připsáno ad tergum excessus'. — e) Jo‘ Kap. J. — f) ,P.“ Kap. J. — g) ,tali Kap. J.
Strana 74
74 taliter corripiat et castiget, quod alii eorum exemplo ab hiis et aliis excessibus illicitis arceantur, contra incorrigibiles et in sua pertinaci in- sollencia perdurantes invocato sibi, si opus fuerit, auxilio brachii secularis. Datum etc." Fol. 13 č. 87, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 257. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 88. Biskup Tobiáš odpovidá záporně opatovi, žádajícímu, aby svátosti umírajících a křest byl odepřen těm, kteří zpustošili statky klášterní. (1279—1290). Episcopus scribit abbati, quod ultimas penitencias moriencium tenetur contradicere pro lesione bonorum monasterii (si c). Th(obias)b dei gracia honorabili viro domino abbati.c salutem etc. Licet ad convincendam maliciam perversorum divina officia, que cultum dominicum adaugent, et ecclesiasticam sepulturam in ecclesiis ipsorum et alias, ubicunque expedire videtur, quandoque interdicere nos contingat, propter hoc, ut, quos timor dei a malo non revocat, ecclesiastice saltem cohibeat severitas ulcionis, salutem tamen animarum in aliis ecclesia- sticis sacramentis inpedire aliquatenus non debemus, unde in eo, quod baptismata parvulorum et ultimas penitencias moriencium in ecclesiis eorum, qui bona monasterii vestri spoliis et rapinis invadere temere presumpserunt, interdiceremus et interdici faceremus, peticionem vestram, cum non sit racioni consona, sed pocius inducens evidens periculum animarum, contra sacrorum canonum statuta admittere nullatenus volumus nec debemus. Datum etc. Fol. 13 č. 88, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 260'. Roku 1290 tvoří pravděpodobný termín ad quem, poněvadž až do toho roku trvala v Čechách anarchie, za které bylo pustošení církevních statků pravidlem. Též 4 hned následující čísla po- cházejí z této doby a jsou podobného obsahu. a) Nyní následuje v In. tato arenga: �Cum inter opera caritatis elemosina sit virtus, que operit multitudinem peccatorum, divinam offensam mitigat, dat graciam in presenti et addit gloriam in futuro et universitatem vestram etc.“ — b) ,Jo‘ Kap. J. — c) ,cenobii talis' Kap. J.
74 taliter corripiat et castiget, quod alii eorum exemplo ab hiis et aliis excessibus illicitis arceantur, contra incorrigibiles et in sua pertinaci in- sollencia perdurantes invocato sibi, si opus fuerit, auxilio brachii secularis. Datum etc." Fol. 13 č. 87, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 257. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 88. Biskup Tobiáš odpovidá záporně opatovi, žádajícímu, aby svátosti umírajících a křest byl odepřen těm, kteří zpustošili statky klášterní. (1279—1290). Episcopus scribit abbati, quod ultimas penitencias moriencium tenetur contradicere pro lesione bonorum monasterii (si c). Th(obias)b dei gracia honorabili viro domino abbati.c salutem etc. Licet ad convincendam maliciam perversorum divina officia, que cultum dominicum adaugent, et ecclesiasticam sepulturam in ecclesiis ipsorum et alias, ubicunque expedire videtur, quandoque interdicere nos contingat, propter hoc, ut, quos timor dei a malo non revocat, ecclesiastice saltem cohibeat severitas ulcionis, salutem tamen animarum in aliis ecclesia- sticis sacramentis inpedire aliquatenus non debemus, unde in eo, quod baptismata parvulorum et ultimas penitencias moriencium in ecclesiis eorum, qui bona monasterii vestri spoliis et rapinis invadere temere presumpserunt, interdiceremus et interdici faceremus, peticionem vestram, cum non sit racioni consona, sed pocius inducens evidens periculum animarum, contra sacrorum canonum statuta admittere nullatenus volumus nec debemus. Datum etc. Fol. 13 č. 88, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 260'. Roku 1290 tvoří pravděpodobný termín ad quem, poněvadž až do toho roku trvala v Čechách anarchie, za které bylo pustošení církevních statků pravidlem. Též 4 hned následující čísla po- cházejí z této doby a jsou podobného obsahu. a) Nyní následuje v In. tato arenga: �Cum inter opera caritatis elemosina sit virtus, que operit multitudinem peccatorum, divinam offensam mitigat, dat graciam in presenti et addit gloriam in futuro et universitatem vestram etc.“ — b) ,Jo‘ Kap. J. — c) ,cenobii talis' Kap. J.
Strana 75
75 89. Biskup Tobiáš nařizuje M., arcijáhnovi Bechyňskému, aby prohlásil interdikt nad kostely pana H(roznaty) z (Husic), který zpustošil biskupské město Chýnov a z kostelův svých dělá tvrze proti usnesení synody. (1289). Episcopus mandat archidyacono, ut poneret interdictum in ecclesiis, in quibus municiones construuntur. Th(obias)a dei gracia etc. honorabili viro M. archidyacono Bechi- nensi etc. Cum nobilis vir dominus H(roznata) de (Husic) violenciis multi- plicibus, quas prius in bonis episcopatus nostri per se et suos presumpsit admittere, non contentus, nunce de novo Chinow opidum nostrum cum villis adiacentibus timore dei postposito, ausu sacrilego invadens, vastaverit hostiliter et temere per spolia et rapinas, homines ibidem quam plurimos duriter vulnerando, nos tante temeritatis seviciam sacrilegam et profanam dissimulare aliquatenus absque salutis et honoris (dispendio)d non valentes, discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie et sub pena excomunica- cionis firmiter et expresse, quatenus, cum etiam nobilis idem quam plures ecclesias, in quibus ipse ius patronatus obtinet, incastellare presumpserit contra sinodalem constitutionem nostram et alias canonicas sancciones, tamdiu quamlibet ecclesiam in bonis ipsius sitam subicietis et subici faciatis per decanos vestros ecclesiastico interdicto, ita quod ibidem preter baptis- mata parvulorum et moriencium penitencias nulla exerceantur ecclesiastica sacramenta, nec aliquorum mortuorum corpora tumulentur, universis ipsius hominibus et eorum familiis etiam in aliis ecclesiis omnibus et singulis, in vestro archidyaconatu.. constitutis, remotis totaliter a divino officio et prefata ecclesiastica sepultura, donec aliud a nobis receperitis in mandatis. contradictores ad id quoslibet et rebelles per censuram ecclesiasticam taliter compellendo, quod vestre obediencie meritum favoris nostri beni- volenciae propensius attolamus, alioquin prefatam excomunicacionis penam vos ipso facto noveritis incursuros. Fol. 13 č. 89, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 251. O chronologickém určení a dosazení jména Hroznatova srov. úvod II 4. a) Jo‘ Prag. episcopus' Kap. J. — b) ,C. archidiacono . .' Kap. J. — c) ,nec In. — d) V In. schází, commodo' Kap. J. — e) benivolenciam' In., benivolencia' Kap. J.
75 89. Biskup Tobiáš nařizuje M., arcijáhnovi Bechyňskému, aby prohlásil interdikt nad kostely pana H(roznaty) z (Husic), který zpustošil biskupské město Chýnov a z kostelův svých dělá tvrze proti usnesení synody. (1289). Episcopus mandat archidyacono, ut poneret interdictum in ecclesiis, in quibus municiones construuntur. Th(obias)a dei gracia etc. honorabili viro M. archidyacono Bechi- nensi etc. Cum nobilis vir dominus H(roznata) de (Husic) violenciis multi- plicibus, quas prius in bonis episcopatus nostri per se et suos presumpsit admittere, non contentus, nunce de novo Chinow opidum nostrum cum villis adiacentibus timore dei postposito, ausu sacrilego invadens, vastaverit hostiliter et temere per spolia et rapinas, homines ibidem quam plurimos duriter vulnerando, nos tante temeritatis seviciam sacrilegam et profanam dissimulare aliquatenus absque salutis et honoris (dispendio)d non valentes, discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie et sub pena excomunica- cionis firmiter et expresse, quatenus, cum etiam nobilis idem quam plures ecclesias, in quibus ipse ius patronatus obtinet, incastellare presumpserit contra sinodalem constitutionem nostram et alias canonicas sancciones, tamdiu quamlibet ecclesiam in bonis ipsius sitam subicietis et subici faciatis per decanos vestros ecclesiastico interdicto, ita quod ibidem preter baptis- mata parvulorum et moriencium penitencias nulla exerceantur ecclesiastica sacramenta, nec aliquorum mortuorum corpora tumulentur, universis ipsius hominibus et eorum familiis etiam in aliis ecclesiis omnibus et singulis, in vestro archidyaconatu.. constitutis, remotis totaliter a divino officio et prefata ecclesiastica sepultura, donec aliud a nobis receperitis in mandatis. contradictores ad id quoslibet et rebelles per censuram ecclesiasticam taliter compellendo, quod vestre obediencie meritum favoris nostri beni- volenciae propensius attolamus, alioquin prefatam excomunicacionis penam vos ipso facto noveritis incursuros. Fol. 13 č. 89, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 251. O chronologickém určení a dosazení jména Hroznatova srov. úvod II 4. a) Jo‘ Prag. episcopus' Kap. J. — b) ,C. archidiacono . .' Kap. J. — c) ,nec In. — d) V In. schází, commodo' Kap. J. — e) benivolenciam' In., benivolencia' Kap. J.
Strana 76
76 90. Biskup Tobiáš nařizuje děkanovi (Chýnovskému), aby nad kostely a lidmi pana Budivoje), který nechce zadost učinit škodám na statcích biskupských spáchaným, prohlásil interdikt. (1289). Episcopus mandat decano, ut vastatorem bonorum suorum in toto decanatu suo cum universis hominibus amoveret a divino officio. Th(obias) dei gracia etc. dilecto in Christo filio.. decano salutem etc. Cum nobilis vir B(udivoj) dictus de .a super diversis spoliis et rapinis ac aliis gravaminibus et offensis, que hominibus episcopatus nostri temere ausu sacrilego irrogare presumpsit, nobis et eisdem pauperibus nostris pluries monitus satisfacere non curavit, nos id tolerare diucius non valentes, discrecioni tue mandamus in virtute obediencie et sub pena excomunica- cionis firmiter et expresse, quatenus eundem B(udivoj) et familiam ac uni- versos ipsius homines et familias eorumdem tamdiu in omnibus decanatus tui ecclesiis a divino officio et sepultura ecclesiastica removeas et facias removeri, ecclesias, in quibus ipse ius obtinet patronatus, ecclesiastico sub- iciens interdicto, ita ut ibidem excepta penitencia moriencium et baptis- mate parvulorum nulla exerceantur ecclesiastica sacramenta, donec aliud a nobis receperis in mandatis. Quicunque autem mandatis tuis, ymo nostris pocius obedire noluerit in hac parte, illum ad id per excomunicacionis sentenciam compellere non obmittas. Datum. Fol. 13' č. 90, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 251'. O chronologickém určení a dosazení jmen srov. úvod II 4. 91. Biskup Tobiáš nařizuje všem farářům, aby každému pustošiteli církevních statků, zemřel-li by bez zadostučinění církvi, odepřeli církevní pohřeb. O totéž žádá dominikány a minority. (1279—1290). Episcopus mandat decanob et plebanis, ut non sepelirent, si morientur aliqui medio tempore invasores bonorum ecclesiasticorum. Th(obias)" dei gracia etc. dilectis in Christo filiis universis plebanis et viceplebanis, ad quos presens scriptum pervenerit, salutem in domino. Cum iuxta sacrorum canonum statuta excomunicatis omnibus, qui nulla tergiversacione possu(n)t aliquatenus expiari, inhibita sit et inhiberie debeat a) ,dominus B. de ..' Kap. J. — b) ,decanis' Kap. J. — c) ,sepeliant devastatores bonorum suorum, si aliqui morientur medio tempore‘ Kap. J. — d) Johannes Kap. J. e) ,inhibere‘ In., ,inhiberi Kap. J.
76 90. Biskup Tobiáš nařizuje děkanovi (Chýnovskému), aby nad kostely a lidmi pana Budivoje), který nechce zadost učinit škodám na statcích biskupských spáchaným, prohlásil interdikt. (1289). Episcopus mandat decano, ut vastatorem bonorum suorum in toto decanatu suo cum universis hominibus amoveret a divino officio. Th(obias) dei gracia etc. dilecto in Christo filio.. decano salutem etc. Cum nobilis vir B(udivoj) dictus de .a super diversis spoliis et rapinis ac aliis gravaminibus et offensis, que hominibus episcopatus nostri temere ausu sacrilego irrogare presumpsit, nobis et eisdem pauperibus nostris pluries monitus satisfacere non curavit, nos id tolerare diucius non valentes, discrecioni tue mandamus in virtute obediencie et sub pena excomunica- cionis firmiter et expresse, quatenus eundem B(udivoj) et familiam ac uni- versos ipsius homines et familias eorumdem tamdiu in omnibus decanatus tui ecclesiis a divino officio et sepultura ecclesiastica removeas et facias removeri, ecclesias, in quibus ipse ius obtinet patronatus, ecclesiastico sub- iciens interdicto, ita ut ibidem excepta penitencia moriencium et baptis- mate parvulorum nulla exerceantur ecclesiastica sacramenta, donec aliud a nobis receperis in mandatis. Quicunque autem mandatis tuis, ymo nostris pocius obedire noluerit in hac parte, illum ad id per excomunicacionis sentenciam compellere non obmittas. Datum. Fol. 13' č. 90, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 251'. O chronologickém určení a dosazení jmen srov. úvod II 4. 91. Biskup Tobiáš nařizuje všem farářům, aby každému pustošiteli církevních statků, zemřel-li by bez zadostučinění církvi, odepřeli církevní pohřeb. O totéž žádá dominikány a minority. (1279—1290). Episcopus mandat decanob et plebanis, ut non sepelirent, si morientur aliqui medio tempore invasores bonorum ecclesiasticorum. Th(obias)" dei gracia etc. dilectis in Christo filiis universis plebanis et viceplebanis, ad quos presens scriptum pervenerit, salutem in domino. Cum iuxta sacrorum canonum statuta excomunicatis omnibus, qui nulla tergiversacione possu(n)t aliquatenus expiari, inhibita sit et inhiberie debeat a) ,dominus B. de ..' Kap. J. — b) ,decanis' Kap. J. — c) ,sepeliant devastatores bonorum suorum, si aliqui morientur medio tempore‘ Kap. J. — d) Johannes Kap. J. e) ,inhibere‘ In., ,inhiberi Kap. J.
Strana 77
77 exigente iusticia ecclesiastica sepultura, universitatis vestre discrecioni man- damus in virtute obediencie et sub pena excomunicacionis firmiter et ex- presse, quatenus nullus vestrum quemlibet invasorem bonorum ecclesia- sticorum manifestum, precipue tamen illos viros maleficos, qui bona monasterii de.. offensisse dignoscuntur, si eos perseverantes in tante temeritatis pertinacia absque qualibet satisfaccione exhibita pro commissis, permittente dei omnipotencia,a iusto ex merito ipsorum mors occupaverit, a nobis absolucione non obtenta, in vestris ecclesiis ad sepulturam ecclesiasticam recipere aliquatenus non presumat, alioquin quilibet vestrum, qui mandatum nostrum in hac parte non fecerit fideliter, sicut debet, extunc iamdictam excomunicacionis sentenciam se noverit incursurum. Rogamuss insuper fratres predicatores et minores, ad quos pervenerit presens scriptum, ut ipsi nostrarum precum intuitud predictos viros maleficos, quos decedere medio tempore si contingerit, nulla lesis exhibita satisfaccione pro commissis, apud ecclesias (suas)e non tradant nec tradi permittant ecclesiastice sepul- ture, quod apud eos omnimode volumus promereri. Datum etc. Fol. 13° č. 91, též v rk. kapituly Pražské J 40 tol. 251. Rok 1290 tvoří pravdě- podobný termin ad quem, poněvadž až do toho roku trvala v Čechách anarchie, za které bylo pustošení církevních statků pravidlem. 92. Biskup Tobiáš nařizuje děkanovi, aby povolil církevní pohřeb panu H. z . . který církevní statky za živa pustošil a za něhož dědicové škody nahradili. (1279—1290). Episcopus mandat decano, ut iam permitteret quendam mortuum vastatorem sepelire, quia filii sui satisfecerunt sibi pro lesis,f et absolvet ab excomunicacione loco sui. Th(obias)s dei gracia etc. dilecto in Christo filio decanoh.. salutem Cum heredes nobilis viri H. dicti de .., nunc viam universe carnis ingressi, cuius corpus tradi inhibuimus ecclesiastice sepulture propter spolia et rapinas, salutis proprie immemor contra (deum et iusticiam) in bonis nostris et ecclesie nostre quas exercuit incessanter, nobis et predicte ecclesie nostre pro commissis satisfaccionem congruam impenderunt, mandamus discrecioni tue, quatenus loco nostri eiusdem corpus vastatoris a) ,divina potencia' Kap. J. — b) ,et a nobis In. — c) Před slovem ,Rogamus" nadepsal sestavovatel sbírky zvláštní titul, ač část ta jest jen zakončením tohoto titulu a sice ,Pro eodem episcopus rogat fratres cuiuslibet ordinis'. V Kap. J na témž místě nadpis ,Episcopus rogat fratres predicatores pro eodem'. — d) ,interventu" Kap. J. — e) Doplněno dle Kap. J. — f) ,illesis' Kap. J. — g) Jo‘ Kap. J. — h) ,C. decano in ta lo. salutem in domino‘ Kap. J. — i) Doplněno dle Kap. J.
77 exigente iusticia ecclesiastica sepultura, universitatis vestre discrecioni man- damus in virtute obediencie et sub pena excomunicacionis firmiter et ex- presse, quatenus nullus vestrum quemlibet invasorem bonorum ecclesia- sticorum manifestum, precipue tamen illos viros maleficos, qui bona monasterii de.. offensisse dignoscuntur, si eos perseverantes in tante temeritatis pertinacia absque qualibet satisfaccione exhibita pro commissis, permittente dei omnipotencia,a iusto ex merito ipsorum mors occupaverit, a nobis absolucione non obtenta, in vestris ecclesiis ad sepulturam ecclesiasticam recipere aliquatenus non presumat, alioquin quilibet vestrum, qui mandatum nostrum in hac parte non fecerit fideliter, sicut debet, extunc iamdictam excomunicacionis sentenciam se noverit incursurum. Rogamuss insuper fratres predicatores et minores, ad quos pervenerit presens scriptum, ut ipsi nostrarum precum intuitud predictos viros maleficos, quos decedere medio tempore si contingerit, nulla lesis exhibita satisfaccione pro commissis, apud ecclesias (suas)e non tradant nec tradi permittant ecclesiastice sepul- ture, quod apud eos omnimode volumus promereri. Datum etc. Fol. 13° č. 91, též v rk. kapituly Pražské J 40 tol. 251. Rok 1290 tvoří pravdě- podobný termin ad quem, poněvadž až do toho roku trvala v Čechách anarchie, za které bylo pustošení církevních statků pravidlem. 92. Biskup Tobiáš nařizuje děkanovi, aby povolil církevní pohřeb panu H. z . . který církevní statky za živa pustošil a za něhož dědicové škody nahradili. (1279—1290). Episcopus mandat decano, ut iam permitteret quendam mortuum vastatorem sepelire, quia filii sui satisfecerunt sibi pro lesis,f et absolvet ab excomunicacione loco sui. Th(obias)s dei gracia etc. dilecto in Christo filio decanoh.. salutem Cum heredes nobilis viri H. dicti de .., nunc viam universe carnis ingressi, cuius corpus tradi inhibuimus ecclesiastice sepulture propter spolia et rapinas, salutis proprie immemor contra (deum et iusticiam) in bonis nostris et ecclesie nostre quas exercuit incessanter, nobis et predicte ecclesie nostre pro commissis satisfaccionem congruam impenderunt, mandamus discrecioni tue, quatenus loco nostri eiusdem corpus vastatoris a) ,divina potencia' Kap. J. — b) ,et a nobis In. — c) Před slovem ,Rogamus" nadepsal sestavovatel sbírky zvláštní titul, ač část ta jest jen zakončením tohoto titulu a sice ,Pro eodem episcopus rogat fratres cuiuslibet ordinis'. V Kap. J na témž místě nadpis ,Episcopus rogat fratres predicatores pro eodem'. — d) ,interventu" Kap. J. — e) Doplněno dle Kap. J. — f) ,illesis' Kap. J. — g) Jo‘ Kap. J. — h) ,C. decano in ta lo. salutem in domino‘ Kap. J. — i) Doplněno dle Kap. J.
Strana 78
78 absolvens in forma ecclesie ab excomunicacione, quam incurrerat ipso facto, tradas ac tradi permittas ecclesiastice sepulture, nostra priori in- hibicione non obstante vel quiescente. Datum etc. Fol. 13' č. 92, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 255. Srov. poznámku u čís. 91. 93. Biskup Tobiáš nařizuje děkanovi P., aby prohlásil interdikt nad kostely nejmenovaného pustošitele církevních statků a i v jiných kostelích jemu a lidem jeho zamezil přístup k bohoslužbám. (1279—1290). Episcopus mandat decano, ut nobilem talema a divino officio cum hominibus suis removeret, qui bona episcopalia spoliavit. Th(obias)b dei gracia etc. dilecto in Christo filio P.c decano et ple- bano in .. salutem etc. Cum talis de talid loco in bonis nostris episcopa- libus per se et suos multiplicibus et diversis invasionibus ausu sacrilego nobis et nostris multa mala irrogaverit et pro eisdem nullam umquam nobis satisfaccionem impendere curaverit, licet super hoc per nos pluries sit [monlitus ac etiam requisitus, nos temeritatem tantam ac offensam nostram non modicam et nostrorum dissimulare diucius non valentes, discrecioni tue mandamus in virtute obediencie firmiter et expresse, qua- tenus eiusdem talise .. in tali loco et in tali ecclesias subicere ecclesiastico non differas interdicto, non permittens ibidem divina officia peragi ab aliquo sacerdote, universos et singulos homines ipsius cum eorum familiis in omnibus decanatus tui ecclesiis a divino officio et sepultura ecclesiastica totaliter removendo, excepta dumtaxat ultima penitencia morientium et baptismate parvulorum tamdiu, donec a nobis aliud receperis in mandatis, alioquin, si mandatis nostris non parueris in hac parte fideliter, sicut debes, extunc sentenciam excomunicacionis te noveris incursurum. Datum etc. Fol. 13° č. 93, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 252. Srov. poznámku u čís. 91. a) ,eundem talem‘ In., nobiles ta.' Kap. J. — b) Jo‘ Kap. J. — c) ,N° Kap. J. — d) ,Cum P. in nostris bonis' Kap. J. — e) ,eundem talem' In., ,eiusdem P. de.. et in tali loco ecclesias' Kap. J.
78 absolvens in forma ecclesie ab excomunicacione, quam incurrerat ipso facto, tradas ac tradi permittas ecclesiastice sepulture, nostra priori in- hibicione non obstante vel quiescente. Datum etc. Fol. 13' č. 92, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 255. Srov. poznámku u čís. 91. 93. Biskup Tobiáš nařizuje děkanovi P., aby prohlásil interdikt nad kostely nejmenovaného pustošitele církevních statků a i v jiných kostelích jemu a lidem jeho zamezil přístup k bohoslužbám. (1279—1290). Episcopus mandat decano, ut nobilem talema a divino officio cum hominibus suis removeret, qui bona episcopalia spoliavit. Th(obias)b dei gracia etc. dilecto in Christo filio P.c decano et ple- bano in .. salutem etc. Cum talis de talid loco in bonis nostris episcopa- libus per se et suos multiplicibus et diversis invasionibus ausu sacrilego nobis et nostris multa mala irrogaverit et pro eisdem nullam umquam nobis satisfaccionem impendere curaverit, licet super hoc per nos pluries sit [monlitus ac etiam requisitus, nos temeritatem tantam ac offensam nostram non modicam et nostrorum dissimulare diucius non valentes, discrecioni tue mandamus in virtute obediencie firmiter et expresse, qua- tenus eiusdem talise .. in tali loco et in tali ecclesias subicere ecclesiastico non differas interdicto, non permittens ibidem divina officia peragi ab aliquo sacerdote, universos et singulos homines ipsius cum eorum familiis in omnibus decanatus tui ecclesiis a divino officio et sepultura ecclesiastica totaliter removendo, excepta dumtaxat ultima penitencia morientium et baptismate parvulorum tamdiu, donec a nobis aliud receperis in mandatis, alioquin, si mandatis nostris non parueris in hac parte fideliter, sicut debes, extunc sentenciam excomunicacionis te noveris incursurum. Datum etc. Fol. 13° č. 93, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 252. Srov. poznámku u čís. 91. a) ,eundem talem‘ In., nobiles ta.' Kap. J. — b) Jo‘ Kap. J. — c) ,N° Kap. J. — d) ,Cum P. in nostris bonis' Kap. J. — e) ,eundem talem' In., ,eiusdem P. de.. et in tali loco ecclesias' Kap. J.
Strana 79
79 94. Biskup Tobiáš povolává k sobě nejmenovaného mistra na poradu. (1279—1290?). Episcopus rogat magistrum, ut ad ipsum veniret pro quodam negocio. Th(obias)a dei gracia etc. honorabili viro magistro b salutem etc. Pro quibusdam nostris et ecclesie nostre utiliter expediendis negociis vestra personali presencia indigentes petimus confidenter, quatenus visis presentibus ad nos quantocius poteritis accedatis, in hoc nobis grate familiaritatis obsequium exhibentes. Datum etc. Fol. 14 č. 94, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 260'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 95. Biskup Tobiáš posílá služebníka N. s jakousi žádostí k opatovi. (1279—1290?). Episcopus mittens nuncium suum rogat, ut sibi fides adhibeatur. Th(obias) dei gracia etc. honorabili viro dominod abbati in .. salutem etc. Petimus confidenter, quatenus exhibitorie a nobisf N. pre- sencium, servienti nostro, in hiis, (que vobis)s ex parte nostrah protulerit, fidem credulam adhibentes, effectui ea debito, sicut de vobis confidimus, dignemini mancipare. Datum etc. Fol. 14 č. 95, též v rukopise kapituly Pražské J 40b a to dvakrát, jednou na fol. 265 a po druhé na fol. 269'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 96. Příměří mezi králem V(áclavem), (Závišem z Falkenštejna), O(jířem z Lomnice), J(indřichem z Rožmberka) a jich přáteli s jedné a T(obiášem z Bechyně), T(obiášem ze Zvíkova) a jich přáteli s druhé strany. (1284 duben). Contractus treugarum ad diem et locum subnotatum. Noverint universi presentes litteras inspecturi, quod dominus noster excellentissimus, dominus W(enceslaus) dei gracia inclitus rex Boemie et a) Jo‘ Kap. J. — b) ,N. Kap. J. — c) ,Jo‘ Kap. J. — d) ,H° Kap. J. — e) ,C. ex- hibitori presencium' Kap J f. 269. — f) ,a nobis“ v In. doplněno na okraji jinou rukou. — g) Doplněno dle Kap. J. — h) ,nostri Kap. J. — i) ,petiverit' In., protu- lerit' Kap. J.
79 94. Biskup Tobiáš povolává k sobě nejmenovaného mistra na poradu. (1279—1290?). Episcopus rogat magistrum, ut ad ipsum veniret pro quodam negocio. Th(obias)a dei gracia etc. honorabili viro magistro b salutem etc. Pro quibusdam nostris et ecclesie nostre utiliter expediendis negociis vestra personali presencia indigentes petimus confidenter, quatenus visis presentibus ad nos quantocius poteritis accedatis, in hoc nobis grate familiaritatis obsequium exhibentes. Datum etc. Fol. 14 č. 94, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 260'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 95. Biskup Tobiáš posílá služebníka N. s jakousi žádostí k opatovi. (1279—1290?). Episcopus mittens nuncium suum rogat, ut sibi fides adhibeatur. Th(obias) dei gracia etc. honorabili viro dominod abbati in .. salutem etc. Petimus confidenter, quatenus exhibitorie a nobisf N. pre- sencium, servienti nostro, in hiis, (que vobis)s ex parte nostrah protulerit, fidem credulam adhibentes, effectui ea debito, sicut de vobis confidimus, dignemini mancipare. Datum etc. Fol. 14 č. 95, též v rukopise kapituly Pražské J 40b a to dvakrát, jednou na fol. 265 a po druhé na fol. 269'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 96. Příměří mezi králem V(áclavem), (Závišem z Falkenštejna), O(jířem z Lomnice), J(indřichem z Rožmberka) a jich přáteli s jedné a T(obiášem z Bechyně), T(obiášem ze Zvíkova) a jich přáteli s druhé strany. (1284 duben). Contractus treugarum ad diem et locum subnotatum. Noverint universi presentes litteras inspecturi, quod dominus noster excellentissimus, dominus W(enceslaus) dei gracia inclitus rex Boemie et a) Jo‘ Kap. J. — b) ,N. Kap. J. — c) ,Jo‘ Kap. J. — d) ,H° Kap. J. — e) ,C. ex- hibitori presencium' Kap J f. 269. — f) ,a nobis“ v In. doplněno na okraji jinou rukou. — g) Doplněno dle Kap. J. — h) ,nostri Kap. J. — i) ,petiverit' In., protu- lerit' Kap. J.
Strana 80
80 marchio Moravie, nobis .. et .. et.. de Bechin et .. et . . et .. (de Clin- berch)a ac nostris universis fratribus, consanguineis, coadiutoribus et amicis et nostris et ipsorum hominibus bonis et fidelibus universis treugas per suam magnificenciam, per nobilem virum dominum (Zavissium)b dictum de (Valkenstein),“ nuncium suum ad nos specialiter destinatum, ex parte sua et ipsius domini (Zavissii)b et fratrum eius quorumlibet, consanguineorum suorum et amicorumd et eorumdem fidelium — sicut idem (Zavissius)e ex parte sua et suorum fratrum, [con sanguineorum, amicorum et fidelium universorum ipsorum nobis suas litteras exhibuit patentes treugas ad easdem roborandas— et omnium baronum suorum ac civium quorumlibet et eorum fidelium in terra Boemie commorancium a dominica, qua cantatur ,Misericordia do- mini, usque ad octavam sancte trinitatis proxime affuturam dedit et con- tulit graciose ac easdem nobis suis litteris patentibus et prefato nuncio confirmavit, id a nobis etiam exposcendo, licet nobis de iure dare tenetur et debeat in mandatis, ut (quam) bonis ipsius domini nostri regis tam etiam baronibus suiss, clientibus quibuslibet, villanis et civibus universis in tota terra Boemie manentibus treugas ad eundem diem et terminum ex parte nostri omnium et fidelium nostrorum deberemus liberaliter elargiri. Nos vero, cum sui simus fideles et semper fuerimus ab antiquo et esse debemus et volumus in futurum, mandatis ipsius domini nostri regis volentes puro animo obedire et per hoc ipsius excellencie toto mentis conamine deside- rantes fervencius complacere, treugas ex parte nostra, omnium amicorum, consanguineorum et coadiutorum nostrorum ac nostrorumh et eorundem fidelium damus et exhibemus fideliter universis baronibus, principaliter.. et.. de .. et .. de .. et .. de .. et villanis ac civibus quibuslibet per totam terram Boemie ubique commorantibus et ad hoc bonis regalibus universis et easdem treugas per nos (et a nobis) exhibitas fideliter firmi- terque puro corde, mente non ficta, fraudacione qualibet procul mota, tenore presentis pagine diligentissime confirmamus in evidens testimonium veritatis, dantes eisdem et exhibentes ex parte nostra, amicorum, con- sanguineorum et coadiutorum nostrorum ac nostrorum omnium et eorum fidelium securum transitum per totam terram Boemie, quocunque eis ire placuerit vel stare ubicunque vel quandocunque usque ad predictarum expiracionem treugarum, et eos super fidem nostram puram recipientes, assecuramus et robur securitatis firmum stabile et plenarium exhibemus, fideliter promittentes, quod ipsis a nobis vel nostris coadiutoribus, con- sanguineis et amicis ac nostris et ipsorum fidelibus tam in personis quam rebus eorum nullum vituperium dispendium irrogabitur sive fiet, sed in omnibus et per omnia sint immunes a nobis et nostris amicis, consanguineis, a) ,et ..' In. a Kap. J, ,et.. de Clinberch‘ Mn. — b) ,P‘ In., ,C' Kap. J, ,Z' Mn.— c) ,..' ve všech rk. — d) ,fratribus eius quibuslibet, consanquineis suis et amicis In. i Mn. — e) ,P. In., ...‘ Kap. J. — f) ad dominicam' In. — g) ,sive‘ Kap. J. — h) ,ac nostrorum' doplněno v In. na okraji jinou rukou. — i) �C. G. de .. villanis" Kap. J. — j) Doplněno dle Mn. a Kap. J.
80 marchio Moravie, nobis .. et .. et.. de Bechin et .. et . . et .. (de Clin- berch)a ac nostris universis fratribus, consanguineis, coadiutoribus et amicis et nostris et ipsorum hominibus bonis et fidelibus universis treugas per suam magnificenciam, per nobilem virum dominum (Zavissium)b dictum de (Valkenstein),“ nuncium suum ad nos specialiter destinatum, ex parte sua et ipsius domini (Zavissii)b et fratrum eius quorumlibet, consanguineorum suorum et amicorumd et eorumdem fidelium — sicut idem (Zavissius)e ex parte sua et suorum fratrum, [con sanguineorum, amicorum et fidelium universorum ipsorum nobis suas litteras exhibuit patentes treugas ad easdem roborandas— et omnium baronum suorum ac civium quorumlibet et eorum fidelium in terra Boemie commorancium a dominica, qua cantatur ,Misericordia do- mini, usque ad octavam sancte trinitatis proxime affuturam dedit et con- tulit graciose ac easdem nobis suis litteris patentibus et prefato nuncio confirmavit, id a nobis etiam exposcendo, licet nobis de iure dare tenetur et debeat in mandatis, ut (quam) bonis ipsius domini nostri regis tam etiam baronibus suiss, clientibus quibuslibet, villanis et civibus universis in tota terra Boemie manentibus treugas ad eundem diem et terminum ex parte nostri omnium et fidelium nostrorum deberemus liberaliter elargiri. Nos vero, cum sui simus fideles et semper fuerimus ab antiquo et esse debemus et volumus in futurum, mandatis ipsius domini nostri regis volentes puro animo obedire et per hoc ipsius excellencie toto mentis conamine deside- rantes fervencius complacere, treugas ex parte nostra, omnium amicorum, consanguineorum et coadiutorum nostrorum ac nostrorumh et eorundem fidelium damus et exhibemus fideliter universis baronibus, principaliter.. et.. de .. et .. de .. et .. de .. et villanis ac civibus quibuslibet per totam terram Boemie ubique commorantibus et ad hoc bonis regalibus universis et easdem treugas per nos (et a nobis) exhibitas fideliter firmi- terque puro corde, mente non ficta, fraudacione qualibet procul mota, tenore presentis pagine diligentissime confirmamus in evidens testimonium veritatis, dantes eisdem et exhibentes ex parte nostra, amicorum, con- sanguineorum et coadiutorum nostrorum ac nostrorum omnium et eorum fidelium securum transitum per totam terram Boemie, quocunque eis ire placuerit vel stare ubicunque vel quandocunque usque ad predictarum expiracionem treugarum, et eos super fidem nostram puram recipientes, assecuramus et robur securitatis firmum stabile et plenarium exhibemus, fideliter promittentes, quod ipsis a nobis vel nostris coadiutoribus, con- sanguineis et amicis ac nostris et ipsorum fidelibus tam in personis quam rebus eorum nullum vituperium dispendium irrogabitur sive fiet, sed in omnibus et per omnia sint immunes a nobis et nostris amicis, consanguineis, a) ,et ..' In. a Kap. J, ,et.. de Clinberch‘ Mn. — b) ,P‘ In., ,C' Kap. J, ,Z' Mn.— c) ,..' ve všech rk. — d) ,fratribus eius quibuslibet, consanquineis suis et amicis In. i Mn. — e) ,P. In., ...‘ Kap. J. — f) ad dominicam' In. — g) ,sive‘ Kap. J. — h) ,ac nostrorum' doplněno v In. na okraji jinou rukou. — i) �C. G. de .. villanis" Kap. J. — j) Doplněno dle Mn. a Kap. J.
Strana 81
81 coadiutoribus et nostris ac ipsoruma fidelibus, ut est dictum. Attamen si acciderit, quod absit, quodsi per nos aut nostros consanguineos, coadiu- tores vel amicos vel per nostros et eorum fideles aliquis ex nobilioribus baronibus terre Boemie fuerit captivatus, extunc nos Th(obias) de (Bechin)b et Th(obias) de (Clinberch)" principaliter pro nobis et ex parte nostri et pro omnibus amicis nostris prescriptis superius et ex parte ipsorum pro- mittimus puro corde et intencione non ficta ac sine omni fraude, quod, si eundem captum non poterimus salvis rebus ipsius, castris et honoribus quibuslibet liberare infra quatuordecim dierum spacium pariter et persona, receptis dominorum H(ogeri) de (Lomnicz)d et H(einrici) de (Rosenberch)" monicione et intimacione pro eodem, statim volumus et debemus, quod unus ex nobis loco unius captivi, vel si duo fuerint ipsorum, loco duorum nos ambo pro obligacione castrum Pribiniczf domini H(enrici) 1) et ipsius pote- statem intrabimus indilate et ibidem tam diu fideliter stare volumus, quousque predictus captus vel captivis, per nos et nostros amicos prenominatos superius ac nostros et eorum fideles tantummodo captivati salvis rebus ipsorum, honoribus, castris vel personis fuerint integraliter ac sine diminu- cione qualibet liberati. Si vero evenerit, quod deus avertat, quodsi per nos, ut dictum est superius, aut nostros consanguineos, quoadiutores et amicos ac nostros et eorum subditos aliquis ex militibus, clientibus vel civibus predicti domini nostri regis vel baronis cuiuscunque fuerit capti- vatus, extunc nos prefati omnes et singuli tam de Bechin quam de (Clinberch)h volentes pure promittimus et omnino fieri volumus promit- tentes, quod, si eundem captum, semper tamen prius ex parte predictorum dominorum H(ogeri) de (Lomnicz)i et H(enrici) de (Rosenberch) recepta commonicionek pro eodem, infra XIIII dierum spacium non poterimus cum illesis rebus ipsius et persona de captivitate liberare, extunc statim unum ex nostris militibus loco militis captivi vel unum ex clientibus loco etiam clientis unius, vel si duo fuerint, vel plures, ipsorum loco totidem ita ydoneos et consimiles in nobilitate captivorum in Pribiniczl ad do- minum H(enricum) transmittemus absque ulla penitus tarditate volentes, quod ibidem tam diu maneat, quousque per nos prefatus captus vel captivi salvis rebus ipsorum ac personis pristine restituantur libertati. Item si evenerit,m quod non credimus, quodsi per nos et prenominatos superius vel nostros ac ipsorum fideles bona domini nostri regis vel cuiuscunque baronis ac civium quorumlibet fuerint spoliata, et ipsum spolium ita plenum et integrum, cuius(cunque) esset, recepta amonicione iamdictorum domino[rum] H(ogeri) a) ,nostrorum‘ Mn. — b) ,.. In. i Kap. J, ,Bechin‘ Mn. — c) ... In., �Clinberch, Mn., ,C. de.. Kap. J. — d) ,..“ In. i Kap. J. Lomnicz‘ Mn. — e) ,.. In., ,Rosmberch, Mn., �C. de.. Kap. J. — f) Schází v Kap. J. — g) ,capti In., ,captivi Mn. i Kap. J. — h) ,.. In. a Kap J, �Clinberch‘ Mn. — i) ,.. In i Kap. J, ,Lomnicz‘ Mn. — j) ,.. In., „Rosenberch‘ Mn., ,C. de ..' Kap. J. — k) ,communicione‘ In., ,commonicione‘ Kap. J. — 1) ,Pribinich' Mn., ... Kap. J. — m) ,venerit In., ,evenerit Mn. i Kap. J. — n) ,etiam' Mn. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. 6
81 coadiutoribus et nostris ac ipsoruma fidelibus, ut est dictum. Attamen si acciderit, quod absit, quodsi per nos aut nostros consanguineos, coadiu- tores vel amicos vel per nostros et eorum fideles aliquis ex nobilioribus baronibus terre Boemie fuerit captivatus, extunc nos Th(obias) de (Bechin)b et Th(obias) de (Clinberch)" principaliter pro nobis et ex parte nostri et pro omnibus amicis nostris prescriptis superius et ex parte ipsorum pro- mittimus puro corde et intencione non ficta ac sine omni fraude, quod, si eundem captum non poterimus salvis rebus ipsius, castris et honoribus quibuslibet liberare infra quatuordecim dierum spacium pariter et persona, receptis dominorum H(ogeri) de (Lomnicz)d et H(einrici) de (Rosenberch)" monicione et intimacione pro eodem, statim volumus et debemus, quod unus ex nobis loco unius captivi, vel si duo fuerint ipsorum, loco duorum nos ambo pro obligacione castrum Pribiniczf domini H(enrici) 1) et ipsius pote- statem intrabimus indilate et ibidem tam diu fideliter stare volumus, quousque predictus captus vel captivis, per nos et nostros amicos prenominatos superius ac nostros et eorum fideles tantummodo captivati salvis rebus ipsorum, honoribus, castris vel personis fuerint integraliter ac sine diminu- cione qualibet liberati. Si vero evenerit, quod deus avertat, quodsi per nos, ut dictum est superius, aut nostros consanguineos, quoadiutores et amicos ac nostros et eorum subditos aliquis ex militibus, clientibus vel civibus predicti domini nostri regis vel baronis cuiuscunque fuerit capti- vatus, extunc nos prefati omnes et singuli tam de Bechin quam de (Clinberch)h volentes pure promittimus et omnino fieri volumus promit- tentes, quod, si eundem captum, semper tamen prius ex parte predictorum dominorum H(ogeri) de (Lomnicz)i et H(enrici) de (Rosenberch) recepta commonicionek pro eodem, infra XIIII dierum spacium non poterimus cum illesis rebus ipsius et persona de captivitate liberare, extunc statim unum ex nostris militibus loco militis captivi vel unum ex clientibus loco etiam clientis unius, vel si duo fuerint, vel plures, ipsorum loco totidem ita ydoneos et consimiles in nobilitate captivorum in Pribiniczl ad do- minum H(enricum) transmittemus absque ulla penitus tarditate volentes, quod ibidem tam diu maneat, quousque per nos prefatus captus vel captivi salvis rebus ipsorum ac personis pristine restituantur libertati. Item si evenerit,m quod non credimus, quodsi per nos et prenominatos superius vel nostros ac ipsorum fideles bona domini nostri regis vel cuiuscunque baronis ac civium quorumlibet fuerint spoliata, et ipsum spolium ita plenum et integrum, cuius(cunque) esset, recepta amonicione iamdictorum domino[rum] H(ogeri) a) ,nostrorum‘ Mn. — b) ,.. In. i Kap. J, ,Bechin‘ Mn. — c) ... In., �Clinberch, Mn., ,C. de.. Kap. J. — d) ,..“ In. i Kap. J. Lomnicz‘ Mn. — e) ,.. In., ,Rosmberch, Mn., �C. de.. Kap. J. — f) Schází v Kap. J. — g) ,capti In., ,captivi Mn. i Kap. J. — h) ,.. In. a Kap J, �Clinberch‘ Mn. — i) ,.. In i Kap. J, ,Lomnicz‘ Mn. — j) ,.. In., „Rosenberch‘ Mn., ,C. de ..' Kap. J. — k) ,communicione‘ In., ,commonicione‘ Kap. J. — 1) ,Pribinich' Mn., ... Kap. J. — m) ,venerit In., ,evenerit Mn. i Kap. J. — n) ,etiam' Mn. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. 6
Strana 82
82 de (Lomnicz)a et H(enrici) de (Rosenberch)b spolio pro eodem, non possemus in XIIII dierum spacio restaurare, extunc unum ex nostris clientibus vel duos ydoneos in Pribynyczd ad sepedictum H(enricum) transmittemus, quod ibidem tam diu maneant, ut est dictum, quousque predicta ablata, cuiuscunque fuerint, sibi integraliter restaurentur. Nos vero omnes et singuli supra- scripti tam de (Bechin)e quam de (Clinberch)f fatemur, hanc ordinacionem esse per nos statutam et fideliter roboratam, promittentes pro nobis et ex parte nostri et ipsius Tho(bie) de Beching et Th(obie) de (Clinberch),h quod iidemi Th(obias) de (Bechin)i et Th(obias) de (Clinberch)k, si ipsos vel unum ex eis in (Pribinicz) loco alicuius capti vel captivorum intrare pro obli- gacione contingerit, id fideliter (et)m firmiter adimplere continuo non obmittent, idem pro nostris militibus vel clientibus, si nos ipsos loco aliquorum captivorum mittere in Pribynycz" debuerimus vel continget, promittimus puro corde, quod hoc caritative° et sine fraude perducere ad effectum volumus absque mora, salva excepcione tamen ista, quod, loco unius captivi unus Th(obias) de (Bechin)P velq Th(obias) de (Clinberch)r vel ambo loco duorum captivorum predictum castrum Pribynycz' pro obligacione si in- trabunt vel eos intrare contingerít aut nostros aliquos milites vel clientes, dum captivi, pro quibus ipsum castrum Pribynycz intraverint, salvis rebus ipsorum ac personis per nos fuerint liberati, in castro iamdicto Priby- nyczs pro alia qualicunque incusacione nisi ea de causa, pro qua ipsum predictum castrum intrassent, et non pro alia ibidem teneantur, sed quod statim salvis rebus ipsorum, castris, honoribus ac personis sub ducatu prefatorum dominorum H(ogeri) de (Lomnicz)" et (Henrici) de (Rosmberch)" ad propria liberaliter conducantur. Insuper fatemur super nos, quod, si predictus Th(obias) de (Bechin)* et Th(obias) de (Clinberch)y loco alicuius baronis captivi per nos tantummodo vel ambo duorum loco castrum Pribynyczs pro obligacione capti vel captivorum, super hoc perz dominos H(ogerum) de (Lomnicz)" et H(enricum)aa de (Rosemberch)y commoniti, non intrarent, aut nos nostros milites vel clientes loco captivorum, per nos aut nostros de- tentorum, in Pribynyczs in obligacionem non curaremus mittere, per pre- dictosbb dominos H(ogerum) de (Lomnicz)u et H(enricum) de (Rosmberch) monicione nobis facta, aut si per nos aut nostros consanguineos, coa- diutores et amicos tantummodo, quorum nomina superius sunt [insclripta, a) ,..' In. i Mn., H. et C. de..' Kap. J. — b) ,.. In. i Mn. — c) ,x' Kap. J. — d) ,Pribinich' Mn., ... Kap. J. — e) ,..“ In i Kap. J, ,Bechin‘ Mn. — f) ,.. In. — g) ,.. Kap. J. — q),.. In., ,Clinberch‘ Mn., ,H. de .. si ipsos atd. Kap. J. — r) ibidem" In., ,idem‘ Mn. — j) ... In. ,Bechin‘ Mn. — k),.. In., ,Clinberch‘ Mn. — 1) ,vel in.., In., ,in Pribinicz' Mn., ,tali loco' Kap. J. — m) Doplněno dle Mn. i Kap. J. — n),..Kap J. o) ,caritate' In., caritative‘ Mn. i Kap. J. — p) ...“ In. i Kap. J, ,Bechin‘ Mn. — q) ,et" In., ,vel Mn. — r),.. In., ,Climberch, Mn. — s) Schází v Kap. J. — t) intranssent In. — u) ,. .‘ In., „Lomnicz‘ Mn. — v) ,.. In. ,Rosmberch‘ Mn. — x) ,.. In. i Kap. J, ,Bechin‘ Mn. — y) ...“ �Climberch‘ Mn. — z) Až k slovům ,aut nostros detentorum" vynecháno v Kap. J. — aa) ,H. et G. Kap. J. — bb) ,per predictorum dominorum'... ,monicione facta' oba rk.
82 de (Lomnicz)a et H(enrici) de (Rosenberch)b spolio pro eodem, non possemus in XIIII dierum spacio restaurare, extunc unum ex nostris clientibus vel duos ydoneos in Pribynyczd ad sepedictum H(enricum) transmittemus, quod ibidem tam diu maneant, ut est dictum, quousque predicta ablata, cuiuscunque fuerint, sibi integraliter restaurentur. Nos vero omnes et singuli supra- scripti tam de (Bechin)e quam de (Clinberch)f fatemur, hanc ordinacionem esse per nos statutam et fideliter roboratam, promittentes pro nobis et ex parte nostri et ipsius Tho(bie) de Beching et Th(obie) de (Clinberch),h quod iidemi Th(obias) de (Bechin)i et Th(obias) de (Clinberch)k, si ipsos vel unum ex eis in (Pribinicz) loco alicuius capti vel captivorum intrare pro obli- gacione contingerit, id fideliter (et)m firmiter adimplere continuo non obmittent, idem pro nostris militibus vel clientibus, si nos ipsos loco aliquorum captivorum mittere in Pribynycz" debuerimus vel continget, promittimus puro corde, quod hoc caritative° et sine fraude perducere ad effectum volumus absque mora, salva excepcione tamen ista, quod, loco unius captivi unus Th(obias) de (Bechin)P velq Th(obias) de (Clinberch)r vel ambo loco duorum captivorum predictum castrum Pribynycz' pro obligacione si in- trabunt vel eos intrare contingerít aut nostros aliquos milites vel clientes, dum captivi, pro quibus ipsum castrum Pribynycz intraverint, salvis rebus ipsorum ac personis per nos fuerint liberati, in castro iamdicto Priby- nyczs pro alia qualicunque incusacione nisi ea de causa, pro qua ipsum predictum castrum intrassent, et non pro alia ibidem teneantur, sed quod statim salvis rebus ipsorum, castris, honoribus ac personis sub ducatu prefatorum dominorum H(ogeri) de (Lomnicz)" et (Henrici) de (Rosmberch)" ad propria liberaliter conducantur. Insuper fatemur super nos, quod, si predictus Th(obias) de (Bechin)* et Th(obias) de (Clinberch)y loco alicuius baronis captivi per nos tantummodo vel ambo duorum loco castrum Pribynyczs pro obligacione capti vel captivorum, super hoc perz dominos H(ogerum) de (Lomnicz)" et H(enricum)aa de (Rosemberch)y commoniti, non intrarent, aut nos nostros milites vel clientes loco captivorum, per nos aut nostros de- tentorum, in Pribynyczs in obligacionem non curaremus mittere, per pre- dictosbb dominos H(ogerum) de (Lomnicz)u et H(enricum) de (Rosmberch) monicione nobis facta, aut si per nos aut nostros consanguineos, coa- diutores et amicos tantummodo, quorum nomina superius sunt [insclripta, a) ,..' In. i Mn., H. et C. de..' Kap. J. — b) ,.. In. i Mn. — c) ,x' Kap. J. — d) ,Pribinich' Mn., ... Kap. J. — e) ,..“ In i Kap. J, ,Bechin‘ Mn. — f) ,.. In. — g) ,.. Kap. J. — q),.. In., ,Clinberch‘ Mn., ,H. de .. si ipsos atd. Kap. J. — r) ibidem" In., ,idem‘ Mn. — j) ... In. ,Bechin‘ Mn. — k),.. In., ,Clinberch‘ Mn. — 1) ,vel in.., In., ,in Pribinicz' Mn., ,tali loco' Kap. J. — m) Doplněno dle Mn. i Kap. J. — n),..Kap J. o) ,caritate' In., caritative‘ Mn. i Kap. J. — p) ...“ In. i Kap. J, ,Bechin‘ Mn. — q) ,et" In., ,vel Mn. — r),.. In., ,Climberch, Mn. — s) Schází v Kap. J. — t) intranssent In. — u) ,. .‘ In., „Lomnicz‘ Mn. — v) ,.. In. ,Rosmberch‘ Mn. — x) ,.. In. i Kap. J, ,Bechin‘ Mn. — y) ...“ �Climberch‘ Mn. — z) Až k slovům ,aut nostros detentorum" vynecháno v Kap. J. — aa) ,H. et G. Kap. J. — bb) ,per predictorum dominorum'... ,monicione facta' oba rk.
Strana 83
83 prefate treuge infringerentur vel in aliquo violate rationabiliter probarentur, extunc volumus periuri, infames et exleges imperpetuum reputari. In cuius rei testimonium etc. Datum oc anno etc. Fol. 14 č. 96, též v mnichovském rk. fol. 124 č. 55 (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 107 č. XXI) a v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 276—277. Srovnáme-li listinu tuto s mírem uzavřeným 24 máje 1284 mezi stranami v Čechách (Emler RB. II č. 1316), vidíme, že i toto příměří pochází z téhož roku a že i zde vystupují tytéž osoby. Srv. též Emler RB. II č. 1311, 1312 a 1317. 1) Srov. Emler R. B. II. č. 1293. 97. Král (Václav, Záviš z Falkenštejna) a jeho strana dávají až do vypršení příměří straně (Tobiáše z Bechyně) průvodní list k svobodným cestám po celé zemi. (1284 duben). Ad Idem. (Tunc sic dicatur ex parte regis et baronum dominis de (Bechin)a et de (Clinberch)b) Eosque recepimus super fidem nostram regiam, dantes eis pro nobis et ex parte nostri, omnium baronum nostrorum ac ipsorum fidelium et civium quorumlibet nostrorum in tota terra nostra Boemie commorancium securum transitum civitates quaslibet intrandi et manendi ac in eis standi pro ipsorum libito voluntatis et de ipsise libere recedendi, quod ipsis a nobis aut nostris terrigenis et civibus universis ac nostris et ipsorum fidelibus nullum periculum in rebus aut personis penitus in- ferretur, sed quod usque ad expiracionem predictarum treugarum a nobis et nostris baronibus cunctis et civibus ac nostris et ipsorum fidelibus nullamd sollicitudinem habentes de rebus ipsorum vel personis, custodiam aut cautelam, per omnia sint liberi et immunes omni cavillacione procul mota etc. Fol. 17 č. 97, též v mnichovském rk. fol. 125 č. 55“ a v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 277. Tento kus se nám jeví jako zakončení druhé listiny v této záležitosti, kterou vydal král a jeho strana a kde obdržitelem listiny jsou přátelé Tobiáše z Be- chyně. Proto nadpis ,Ad idem' a poznámka ,Tunc sic dicatur ex parte regis et baronum dominis de..“ a) ,..' In. i Kap. J, ,Bechin‘ Mn. — b) ... In. i Kap. J. ,Clinberch‘ Mn. — c) ,ipsius' In., ,ipsis' Mn. i Kap. J. — d) ,nostram‘ Mn. *6
83 prefate treuge infringerentur vel in aliquo violate rationabiliter probarentur, extunc volumus periuri, infames et exleges imperpetuum reputari. In cuius rei testimonium etc. Datum oc anno etc. Fol. 14 č. 96, též v mnichovském rk. fol. 124 č. 55 (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 107 č. XXI) a v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 276—277. Srovnáme-li listinu tuto s mírem uzavřeným 24 máje 1284 mezi stranami v Čechách (Emler RB. II č. 1316), vidíme, že i toto příměří pochází z téhož roku a že i zde vystupují tytéž osoby. Srv. též Emler RB. II č. 1311, 1312 a 1317. 1) Srov. Emler R. B. II. č. 1293. 97. Král (Václav, Záviš z Falkenštejna) a jeho strana dávají až do vypršení příměří straně (Tobiáše z Bechyně) průvodní list k svobodným cestám po celé zemi. (1284 duben). Ad Idem. (Tunc sic dicatur ex parte regis et baronum dominis de (Bechin)a et de (Clinberch)b) Eosque recepimus super fidem nostram regiam, dantes eis pro nobis et ex parte nostri, omnium baronum nostrorum ac ipsorum fidelium et civium quorumlibet nostrorum in tota terra nostra Boemie commorancium securum transitum civitates quaslibet intrandi et manendi ac in eis standi pro ipsorum libito voluntatis et de ipsise libere recedendi, quod ipsis a nobis aut nostris terrigenis et civibus universis ac nostris et ipsorum fidelibus nullum periculum in rebus aut personis penitus in- ferretur, sed quod usque ad expiracionem predictarum treugarum a nobis et nostris baronibus cunctis et civibus ac nostris et ipsorum fidelibus nullamd sollicitudinem habentes de rebus ipsorum vel personis, custodiam aut cautelam, per omnia sint liberi et immunes omni cavillacione procul mota etc. Fol. 17 č. 97, též v mnichovském rk. fol. 125 č. 55“ a v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 277. Tento kus se nám jeví jako zakončení druhé listiny v této záležitosti, kterou vydal král a jeho strana a kde obdržitelem listiny jsou přátelé Tobiáše z Be- chyně. Proto nadpis ,Ad idem' a poznámka ,Tunc sic dicatur ex parte regis et baronum dominis de..“ a) ,..' In. i Kap. J, ,Bechin‘ Mn. — b) ... In. i Kap. J. ,Clinberch‘ Mn. — c) ,ipsius' In., ,ipsis' Mn. i Kap. J. — d) ,nostram‘ Mn. *6
Strana 84
84 98. Th. z . . zajišťuje nejmenovanému faráři po dobu sporu jeho s kaplanem královským Heřmanem bezpečnost před služebníkem svým Ot. bratrem kaplanovým a jiným služebnictvem svým. (1279—1290?). Hica quidam ex parte servorum suorum dat securitatem ad se veniendi. Nos Th. dictus de .. notum fa[cimus] universis, quibus presentes exhibite fuerint, quod nos bona nostra fide et omni malo ingenio quies- cente assecuramus dominum ..plebanum de .., ita tamen, quod, quamdiu inter ipsum dominum“ et H(ermannum) domini nostri W(enceslai) incliti regis Boemie capellanum causa controversie super inieccione manuum vertitur violenta, nec eadem inter ipsos fuerit iuris sentencia coram eorum de- legato iudice terminata (sic), promittentes, quod dicto domino .e per Ot. servientem nostrum, predicti H(ermanni)e fratrem, et per alios nostros servitores in persona ipsius durante dissensionis inter eos termino nullum periculum iminebit. Si vero dicte controversie causa inter predictos .. et H(ermannum)e terminata fuerit iuris forma, extunc ad ea, que inter se ulterius habuerint accionis, ad assecurandumf ipsum dominum .“ tenore presencium nos nullatenus obligamus, nisi ad hoc eiusdem domini peti- cionibus inclinemur. Datum etc. Fol. 15 č. 98, též v mnichovském rk. fol. 125 č. 56 a v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 256'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) O královském kaplanu Heřmanovi srov. Loserth, Das St. Pauler Formular č. 79, 87 a 100. 99. (Záviš z Falkenštejna) dává jménem krále Václava bratru biskupa Tobiáše průvodní list na cestu ke dvoru a k jednáni s králem. (1284 duben). Nobilis quidam ex parte sua et suorum nobilem quendam assecurat veniendi ad regem. Noverint universi presentes litteras inspecturi, quod nos (Zavissius)g dictus de (Falksteyn)h baro regnii Boemie nobilem virum ..j fratrem domini episcopi pro domino nostro W(enceslao) inclito rege Boemie et marchione Moravie et ex parte ipsius ac omnium fidelium eius, pro nobis a) ,Nobilis' Kap. J. — b) ... Mn., H° Kap. J. — c) ,P‘ Kap. J. — d) ,Oth. Mn., schází v kap. J. — e) H' In. a Kap. J. ,Her‘ Mn. — f) ,securandum' In., ,assecurandum, Mn. i Kap. J. — g) ,P In., ,Zavissius‘ Mn., ,H° Kap. J. — h) ... In., Falksteyn' Mn. i) ,boro regis' In., ,baro regni' Mn. — j) G Kap. J.
84 98. Th. z . . zajišťuje nejmenovanému faráři po dobu sporu jeho s kaplanem královským Heřmanem bezpečnost před služebníkem svým Ot. bratrem kaplanovým a jiným služebnictvem svým. (1279—1290?). Hica quidam ex parte servorum suorum dat securitatem ad se veniendi. Nos Th. dictus de .. notum fa[cimus] universis, quibus presentes exhibite fuerint, quod nos bona nostra fide et omni malo ingenio quies- cente assecuramus dominum ..plebanum de .., ita tamen, quod, quamdiu inter ipsum dominum“ et H(ermannum) domini nostri W(enceslai) incliti regis Boemie capellanum causa controversie super inieccione manuum vertitur violenta, nec eadem inter ipsos fuerit iuris sentencia coram eorum de- legato iudice terminata (sic), promittentes, quod dicto domino .e per Ot. servientem nostrum, predicti H(ermanni)e fratrem, et per alios nostros servitores in persona ipsius durante dissensionis inter eos termino nullum periculum iminebit. Si vero dicte controversie causa inter predictos .. et H(ermannum)e terminata fuerit iuris forma, extunc ad ea, que inter se ulterius habuerint accionis, ad assecurandumf ipsum dominum .“ tenore presencium nos nullatenus obligamus, nisi ad hoc eiusdem domini peti- cionibus inclinemur. Datum etc. Fol. 15 č. 98, též v mnichovském rk. fol. 125 č. 56 a v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 256'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) O královském kaplanu Heřmanovi srov. Loserth, Das St. Pauler Formular č. 79, 87 a 100. 99. (Záviš z Falkenštejna) dává jménem krále Václava bratru biskupa Tobiáše průvodní list na cestu ke dvoru a k jednáni s králem. (1284 duben). Nobilis quidam ex parte sua et suorum nobilem quendam assecurat veniendi ad regem. Noverint universi presentes litteras inspecturi, quod nos (Zavissius)g dictus de (Falksteyn)h baro regnii Boemie nobilem virum ..j fratrem domini episcopi pro domino nostro W(enceslao) inclito rege Boemie et marchione Moravie et ex parte ipsius ac omnium fidelium eius, pro nobis a) ,Nobilis' Kap. J. — b) ... Mn., H° Kap. J. — c) ,P‘ Kap. J. — d) ,Oth. Mn., schází v kap. J. — e) H' In. a Kap. J. ,Her‘ Mn. — f) ,securandum' In., ,assecurandum, Mn. i Kap. J. — g) ,P In., ,Zavissius‘ Mn., ,H° Kap. J. — h) ... In., Falksteyn' Mn. i) ,boro regis' In., ,baro regni' Mn. — j) G Kap. J.
Strana 85
85 et ex parte nostri ac aliis omnibus fratribus nostris, consanguineis et amicis et nostris ac ipsorum fidelibus (cunctis et pro .. tali et ex parte ipsius ac universis fratribus suis consanguineis et amicis et universis ipsorum fidelibus)a assecuramus et robur securitatis firmum, stabile et plenarium exhibemus, tenore presencium fideliter promittentes, quod ipse .. cum omnibus eum commitantibus a data presencium usque ad talem diem ad predictum dominum nostrum et suum, dominum regem Boemie et marchio- nem Moravie, quandocunque sibi videbitur expedire, secure accedere valeat, stare cum eo et ab ipso ad propria remeare salvis rebus et personis ipsius ac eorum omnium, qui in sua fuerint commitiva. In cuius rei testimonium .. Datum etc. Fol. 15 č. 99, též v mnichovském rk. fol. 125 č. 57. (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 110 č. XXII) a v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 256. Zde opět jako v č 96 rukopis inšprucký má místo správného Z. (Zavissius), P. Tudíž předloha zde i tam zavinila stejnou písařskou chybu. Listina tato souvisí se smlouvami pod čís. 96 a 97 a jest patrně jedním aktem jednání o mír r. 1284 v dubnu. 100. Biskup Tobiáš dává nejmenovanému pánovi průvodní list na cestu a k jednání s králem Václavem. (1284 duben). Episcopus nobilem assecurat ad regem veniendi. Nos Th(obias) dei gracia Pragensis episcopus notum esse volumus universis presentes litteras inspecturis, quod nos ad requisicionem pre- cordialis domini nostri domini W(enceslai) illustris Boemie regis et mar- chionis Moravie nobilem virum .. de tali loco assecuramus, ut ipse secure venireb valeat ad eum, stare cum eo et ad propria remeare salvis rebus suis et omnium suorum commitum pariter ac personis, eidem nobili, prout per predictum dominum nostrum regem requisiti sumus, tenore presencium promittentes, quod ipse in veniendo ad eum, stando cum eo et ad propria remeando cum sua commitiva in rebus et personis nullum per eum peri- culum aut dispendium pacietur. In cuius rei testimonium etc. Datum etc. Fol. 15 č. 100, též v mnichovském rk. fol. 125' č. 58 (Tadra, Věstník spol nauk 1889 st. 111 č. XXIII.) Srovnáním s předcházejícím vysvítá, že i tuto listinu dlužno považovat za článek v řetěze vyjednávání o příměří v dubnu 1284. Tam strana Závi- šova zde strana Bechyňských zajišťují vyjednavatelům bezpečný průvod ku králi. a) Doplněno dle Mn. a Kap. J. — b) ,veniret' In, ,venire' Mn.
85 et ex parte nostri ac aliis omnibus fratribus nostris, consanguineis et amicis et nostris ac ipsorum fidelibus (cunctis et pro .. tali et ex parte ipsius ac universis fratribus suis consanguineis et amicis et universis ipsorum fidelibus)a assecuramus et robur securitatis firmum, stabile et plenarium exhibemus, tenore presencium fideliter promittentes, quod ipse .. cum omnibus eum commitantibus a data presencium usque ad talem diem ad predictum dominum nostrum et suum, dominum regem Boemie et marchio- nem Moravie, quandocunque sibi videbitur expedire, secure accedere valeat, stare cum eo et ab ipso ad propria remeare salvis rebus et personis ipsius ac eorum omnium, qui in sua fuerint commitiva. In cuius rei testimonium .. Datum etc. Fol. 15 č. 99, též v mnichovském rk. fol. 125 č. 57. (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 110 č. XXII) a v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 256. Zde opět jako v č 96 rukopis inšprucký má místo správného Z. (Zavissius), P. Tudíž předloha zde i tam zavinila stejnou písařskou chybu. Listina tato souvisí se smlouvami pod čís. 96 a 97 a jest patrně jedním aktem jednání o mír r. 1284 v dubnu. 100. Biskup Tobiáš dává nejmenovanému pánovi průvodní list na cestu a k jednání s králem Václavem. (1284 duben). Episcopus nobilem assecurat ad regem veniendi. Nos Th(obias) dei gracia Pragensis episcopus notum esse volumus universis presentes litteras inspecturis, quod nos ad requisicionem pre- cordialis domini nostri domini W(enceslai) illustris Boemie regis et mar- chionis Moravie nobilem virum .. de tali loco assecuramus, ut ipse secure venireb valeat ad eum, stare cum eo et ad propria remeare salvis rebus suis et omnium suorum commitum pariter ac personis, eidem nobili, prout per predictum dominum nostrum regem requisiti sumus, tenore presencium promittentes, quod ipse in veniendo ad eum, stando cum eo et ad propria remeando cum sua commitiva in rebus et personis nullum per eum peri- culum aut dispendium pacietur. In cuius rei testimonium etc. Datum etc. Fol. 15 č. 100, též v mnichovském rk. fol. 125' č. 58 (Tadra, Věstník spol nauk 1889 st. 111 č. XXIII.) Srovnáním s předcházejícím vysvítá, že i tuto listinu dlužno považovat za článek v řetěze vyjednávání o příměří v dubnu 1284. Tam strana Závi- šova zde strana Bechyňských zajišťují vyjednavatelům bezpečný průvod ku králi. a) Doplněno dle Mn. a Kap. J. — b) ,veniret' In, ,venire' Mn.
Strana 86
86 101. Biskup Tobiáš dosvědčuje, že vysvětil klerika N. na podjáhenství. (1279—1290?). Formata." Nos Th(obias)b Pragensis episcopus etc. notum facimus etc., quod nos divini nominis cultum augeri pocius quam minui cupientes, N. clerico, exhibitori presencium, ad presentacionem nobilisd viri talis ordinem subdyaconatus per manus imposicionem contulimus in Pragensi ecclesia nostra tali tempore, spiritus sancti gracia invocata. In cuius rei etc. Datum etc., pontificatus etc. Fol. 15 č. 101, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 232. O chronologickém ome- zení rokem 1290 srov. úvod II 3. 102. Biskup Tobiáš dovoluje knězi P. vykonávat úřad kněžský, ač proti ustanovení nabyl svěcení v jiné diecesi. (1279—1290?). Episcopus presbytero, qui in alia dyocesi ordines recepit, indulget in sua dyocesi celebrare. Nos Th(obias)e etc. notum esse etc., quod nos exemplo dei omni- potentis, qui omnipotenciam suam parcendo maxime et miserando mani- festat, lenti esse ad penam et faciles ad veniam affectantes, ut P.f presbyter nostre diocesis, exhibitor presencium, rector ecclesie in.., illo non ob- stante delicto, quod ipse presbyteratus ordinem et alios tam minores quam maiores ordines universos a venerabili in Christo patre N. episcopo «vel archiepiscopo) recepit et presumpsit recipere contra sacrorum canonum instituta, in nostra civitate et dyocesi eorumdem ordinum ministerium libere exsequi valeat, auctoritate sibi qua fungimur indulgemus, eume super hoc misericorditer dispensantes testimonio huius scripti. Datum anno domini etc. Fol. 115 č. 102, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 239. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) V In. dvakrát, napřed černým pak červeným inkoustem. — b) ,Jo° Kap. J. — c) ,M° Kap. J. — d) ,nobili In., ,nobilis' Kap. J. — e) Jo‘ Kap. J. — f) Schází v Kap. J. g) ,cum eo‘ In. —
86 101. Biskup Tobiáš dosvědčuje, že vysvětil klerika N. na podjáhenství. (1279—1290?). Formata." Nos Th(obias)b Pragensis episcopus etc. notum facimus etc., quod nos divini nominis cultum augeri pocius quam minui cupientes, N. clerico, exhibitori presencium, ad presentacionem nobilisd viri talis ordinem subdyaconatus per manus imposicionem contulimus in Pragensi ecclesia nostra tali tempore, spiritus sancti gracia invocata. In cuius rei etc. Datum etc., pontificatus etc. Fol. 15 č. 101, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 232. O chronologickém ome- zení rokem 1290 srov. úvod II 3. 102. Biskup Tobiáš dovoluje knězi P. vykonávat úřad kněžský, ač proti ustanovení nabyl svěcení v jiné diecesi. (1279—1290?). Episcopus presbytero, qui in alia dyocesi ordines recepit, indulget in sua dyocesi celebrare. Nos Th(obias)e etc. notum esse etc., quod nos exemplo dei omni- potentis, qui omnipotenciam suam parcendo maxime et miserando mani- festat, lenti esse ad penam et faciles ad veniam affectantes, ut P.f presbyter nostre diocesis, exhibitor presencium, rector ecclesie in.., illo non ob- stante delicto, quod ipse presbyteratus ordinem et alios tam minores quam maiores ordines universos a venerabili in Christo patre N. episcopo «vel archiepiscopo) recepit et presumpsit recipere contra sacrorum canonum instituta, in nostra civitate et dyocesi eorumdem ordinum ministerium libere exsequi valeat, auctoritate sibi qua fungimur indulgemus, eume super hoc misericorditer dispensantes testimonio huius scripti. Datum anno domini etc. Fol. 115 č. 102, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 239. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) V In. dvakrát, napřed černým pak červeným inkoustem. — b) ,Jo° Kap. J. — c) ,M° Kap. J. — d) ,nobili In., ,nobilis' Kap. J. — e) Jo‘ Kap. J. — f) Schází v Kap. J. g) ,cum eo‘ In. —
Strana 87
87 103. Biskup Tobiáš zapovídá měštanům nejmenovaného města bez dovolení jich faráře zpovídat se minoritům. (1279—1290?). Episcopus civibus remandat, ut plebano suo et non fratribus confiteantura. Th(obias)b dei gracia etc. dilectis in Christo filiis iudici et universis civibus in° .. salutem etc. Sincera universitatis vestre providencia nobis literatorie significare curavit, quod tanta ac talis dissensio est inter ple- banum vestrum et fratres minores de .., quod multi homines ex eadem dissensione in erroris laqueum trahi possunt ac etiam ex hoc corda multorum bonorum hominum sepius perturbantur. Cuius dissensionis causam hanc evidenter perpendimus in vestris litteris contineri, videlicet quod fratres minores asserunt, quod populus non teneatur petere licenciam a plebano, quandocunque eis voluerit confiteri, plebano contrarium asse- rente, quod plebs sibi commissa, pro qua ipse tenetur in extremo examine reddere racionem, ab eo debet petere licenciam alias confitendi, cum ipse debeat congnoscere vultum pecoris sui et unius cuiusque conscienciam regere, quod sibi proficiat ad salutem, et hoc ut congnoscere possit, cui digne debeat conferre sanctissimum eucaristie sacramentum. Finem igitur litibus imponere et discordie materiam amputare volentes, sic vobis de prelatorum nostrorum iuris peritorum consilio, prout petistis, duximus rescribendum, quod vos omnes et singuli tam mares quam femine plebano vestro predicto debetis de nostro consilio et mandato precipue in hiis omnibus et singulis, que ad salutem vestrarum pertinent animarum, hu- militer et fideliter obedire. Unde scire debetis, quod quilibet vestrum non potest nec debet eo pretermisso alteri confiteri, nisi ab eo petita licencia, prout sanctorum patrum statuta et iura canonica hoc decernunt. Datum etc. Fol. 15, č. 103, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 260'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 104. Biskup Tobiáš ustanovuje děkana N. výběrčím desátků a nařizuje farářům, aby ho poslouchali. (1287 září 24 — 1288 září 23.) Commissio decimarum. Th(obias)d dei gracia Pragensis episcopus dilectis in Christo filiis universis plebanis provincie talis salutem in domino. Cum nos honestum a) ,confitentur‘ In, ,confiteantur' Kap. J. — b) Jo‘ Kap. J. — c) ,talis loci Kap. J. — d) Johannes Kap. J.
87 103. Biskup Tobiáš zapovídá měštanům nejmenovaného města bez dovolení jich faráře zpovídat se minoritům. (1279—1290?). Episcopus civibus remandat, ut plebano suo et non fratribus confiteantura. Th(obias)b dei gracia etc. dilectis in Christo filiis iudici et universis civibus in° .. salutem etc. Sincera universitatis vestre providencia nobis literatorie significare curavit, quod tanta ac talis dissensio est inter ple- banum vestrum et fratres minores de .., quod multi homines ex eadem dissensione in erroris laqueum trahi possunt ac etiam ex hoc corda multorum bonorum hominum sepius perturbantur. Cuius dissensionis causam hanc evidenter perpendimus in vestris litteris contineri, videlicet quod fratres minores asserunt, quod populus non teneatur petere licenciam a plebano, quandocunque eis voluerit confiteri, plebano contrarium asse- rente, quod plebs sibi commissa, pro qua ipse tenetur in extremo examine reddere racionem, ab eo debet petere licenciam alias confitendi, cum ipse debeat congnoscere vultum pecoris sui et unius cuiusque conscienciam regere, quod sibi proficiat ad salutem, et hoc ut congnoscere possit, cui digne debeat conferre sanctissimum eucaristie sacramentum. Finem igitur litibus imponere et discordie materiam amputare volentes, sic vobis de prelatorum nostrorum iuris peritorum consilio, prout petistis, duximus rescribendum, quod vos omnes et singuli tam mares quam femine plebano vestro predicto debetis de nostro consilio et mandato precipue in hiis omnibus et singulis, que ad salutem vestrarum pertinent animarum, hu- militer et fideliter obedire. Unde scire debetis, quod quilibet vestrum non potest nec debet eo pretermisso alteri confiteri, nisi ab eo petita licencia, prout sanctorum patrum statuta et iura canonica hoc decernunt. Datum etc. Fol. 15, č. 103, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 260'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 104. Biskup Tobiáš ustanovuje děkana N. výběrčím desátků a nařizuje farářům, aby ho poslouchali. (1287 září 24 — 1288 září 23.) Commissio decimarum. Th(obias)d dei gracia Pragensis episcopus dilectis in Christo filiis universis plebanis provincie talis salutem in domino. Cum nos honestum a) ,confitentur‘ In, ,confiteantur' Kap. J. — b) Jo‘ Kap. J. — c) ,talis loci Kap. J. — d) Johannes Kap. J.
Strana 88
88 virum N. plebanum de . . decanum vestrum, nostrum decimatorem in anno presenti prime indiccionis constituerimus pleno iure, discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie, quatenus eidem decimatori nostro, decano tali, in hiis, que ad fidelem et solicitam exquisicionem decimarum" nostrarumb episcopalium pertinent, debitam reverenciam inpendentes, tam- quam nobis obediatis reverenter, fideliter et attente vel devote, scituri, quod nos interdicti, suspensionis et excomunicacionis sentencias, quas ipse rite tul[er it in rebelles, ratas et gratas habentes, faciemus“ eas auctore deod usque ad satisfaccionem condignam inviolabiliter observari. Datum etc., pontificatus, indiccionis. Fol. 15' č. 104, též v rukopise kapituly Pražské J 40) fol. 275. Indikce první v době panování Tobiášova připadá na r. 1288, poněvadž však střídání indikce v době té se děje 24 září (srov. Emler, Rukověť chronologie st. XVI), nutno za první hranici ča- sovou této listiny vzíti již 24 září r. 1287. 105. Biskup Tobiáš ustanovuje na žádost krále Václava, královny Guty a věřících nejmenované obce kněze P. farářem při tamním kostele. (1287—1290?). Episcopus quendam ad peticionem regis et parochianorum ad ecclesiam confirmat. Th(obias)e dei gracia etc. notum esse volumus, quod nos per nobilem virum dominum dominum P. de . . loco, nuncium ad nos specialiter destinatum ex parte precordialis domini nostri, domini W(enceslai) incliti regis Boemie et marchionis Moravie, et excellentissime domine G(ute)" regine Boemie et marchionisse Moravie, attencius requisiti, ad peticionem et presentacionem universorum heredum et incolarum ville et omnium aliorum parochialium ecclesie de .. ipso tali loco in eadem ecclesia de .. in qua heredes et parochiales predicti ius obtinent patronatus, sicut hoc predictorum domini regis et domine regine nomine prefato nuncio didi- cimus referente, P. presbyterum, exhibitorem presencium, rectorem insti- tuimus legittimum et plebanum, eam sibi cum omnibus suis pertinenciis auctoritate qua fungimur confirmantes et animarum curam ei ibidem, prout ad nostrum spectat officium, committentes. In cuius rei testimonium etc. (Datum)g anno domini etc., pontificatus, indiccionis. Fol. 15' č. 105, též v rk. kapituly Pražské J 40' fol. 233. První chronologickou hranici dává příjezd královny Guty do Čech 1287 červc. 4, o druhé srov. úvod II 3. a) ,decanorum In., ,decimarum‘ Kap. J. — b) nostrorum‘ In., nostrarum‘ Kap. J. — c) ,quas — faciemus doplněno v In. nahoře na okraji jinou rukou; faciemus“ dvakrát. — d) ,auctoritate, qua fungimur‘ Kap. J. — e) Jo‘ Kap. J. — f) G In., �Gute" Kap. J. — g) Doplněno dle Kap. J.
88 virum N. plebanum de . . decanum vestrum, nostrum decimatorem in anno presenti prime indiccionis constituerimus pleno iure, discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie, quatenus eidem decimatori nostro, decano tali, in hiis, que ad fidelem et solicitam exquisicionem decimarum" nostrarumb episcopalium pertinent, debitam reverenciam inpendentes, tam- quam nobis obediatis reverenter, fideliter et attente vel devote, scituri, quod nos interdicti, suspensionis et excomunicacionis sentencias, quas ipse rite tul[er it in rebelles, ratas et gratas habentes, faciemus“ eas auctore deod usque ad satisfaccionem condignam inviolabiliter observari. Datum etc., pontificatus, indiccionis. Fol. 15' č. 104, též v rukopise kapituly Pražské J 40) fol. 275. Indikce první v době panování Tobiášova připadá na r. 1288, poněvadž však střídání indikce v době té se děje 24 září (srov. Emler, Rukověť chronologie st. XVI), nutno za první hranici ča- sovou této listiny vzíti již 24 září r. 1287. 105. Biskup Tobiáš ustanovuje na žádost krále Václava, královny Guty a věřících nejmenované obce kněze P. farářem při tamním kostele. (1287—1290?). Episcopus quendam ad peticionem regis et parochianorum ad ecclesiam confirmat. Th(obias)e dei gracia etc. notum esse volumus, quod nos per nobilem virum dominum dominum P. de . . loco, nuncium ad nos specialiter destinatum ex parte precordialis domini nostri, domini W(enceslai) incliti regis Boemie et marchionis Moravie, et excellentissime domine G(ute)" regine Boemie et marchionisse Moravie, attencius requisiti, ad peticionem et presentacionem universorum heredum et incolarum ville et omnium aliorum parochialium ecclesie de .. ipso tali loco in eadem ecclesia de .. in qua heredes et parochiales predicti ius obtinent patronatus, sicut hoc predictorum domini regis et domine regine nomine prefato nuncio didi- cimus referente, P. presbyterum, exhibitorem presencium, rectorem insti- tuimus legittimum et plebanum, eam sibi cum omnibus suis pertinenciis auctoritate qua fungimur confirmantes et animarum curam ei ibidem, prout ad nostrum spectat officium, committentes. In cuius rei testimonium etc. (Datum)g anno domini etc., pontificatus, indiccionis. Fol. 15' č. 105, též v rk. kapituly Pražské J 40' fol. 233. První chronologickou hranici dává příjezd královny Guty do Čech 1287 červc. 4, o druhé srov. úvod II 3. a) ,decanorum In., ,decimarum‘ Kap. J. — b) nostrorum‘ In., nostrarum‘ Kap. J. — c) ,quas — faciemus doplněno v In. nahoře na okraji jinou rukou; faciemus“ dvakrát. — d) ,auctoritate, qua fungimur‘ Kap. J. — e) Jo‘ Kap. J. — f) G In., �Gute" Kap. J. — g) Doplněno dle Kap. J.
Strana 89
89 106. Biskup Tobiáš nařizuje všemu duchovenstvu, aby bratřím nejmenovaného kláštera byli nápomocni při vybírání almužny. (1279—1290?). Episcopus mandat decanis et plebanis, ut petitores promoverent. Th(obias)a dei gracia etc. dilectis in Christo filiis decanis, plebanis (et viceplebanis)b et eorum vicariis omnibus nostre civitatis et dyocesis, ad quos presens scriptum pervenerit, salutem et paternam in domino ca- ritatem. Negocium petitorum talis monasterii, pro quo vobis et aliis Christi fidelibus nostras indulgenciales litteras destinamus, salutis animarum pro- fectum promovens evidenter, paterno vobis recommendantes affectu, dis- crecioni vestre in virtute sancte obediencie et sub pena excomunicacionis mandamus firmiter et expresse, quatenus nuncios et procuratores ipsius negocii, fratres monasterii supradicti, exhibitores presencium, benigne recipientes et caritatis, eos affectus pertractantes, prefatumd negocium sibi creditum in vestris ecclesiis et alibi, ubicunque expedire videbitur, promoveatis fideliter toto posse, nichil de hiis elemosinis, que collate fuerint, recepturi preter id solum, quod vobis sine extorsione aliqua libe- raliter fuerit asignatum, alioquin prefatam excomunicacionis penam ipso facto vos noveritis incursuros. Datum etc. Fol. 15' č. 106, též v rk kapituly Pražské J 40° fol. 231'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 107. Biskup Tobiáš ustanovuje faráře N. výběrčím desátků a nařizuje věřícím, aby ho poslouchali. (1287 říjen 23 — 1288 únor 20). Commissio decimalis. Th(obias)e dei gracia Pragensis episcopus dilectis in Christo filiis universis decanis, plebanis et viceplebanis in tota.. provincia constitutis salutem in domino. Cum apud vos honestum et religiosum virum fratrem N. plebanum de .. in hoc anno prime indiccionis decimatorem nostrum constituerimus pleno iure, discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie firmiter et expresse, quatenus eidem decimatori nostro in omnibus et precipue in hiis, que ad diligentem et sollicitam exquisicionem ac fidelem et integram solucionem episcopalium decimarum nostrarum pertinent, obediatis fideliter tamquam nobis, sibi et nunciis eius propter nostram et ecclesie Pragensis matris vestre reverenciam et amorem honorificenciam a) ,TT' Kap. J. — b) Doplněno dle Kap. J. — c) ,effecto‘ In. — d) ,et prefatum In. — e) Jo‘ Kap. J.
89 106. Biskup Tobiáš nařizuje všemu duchovenstvu, aby bratřím nejmenovaného kláštera byli nápomocni při vybírání almužny. (1279—1290?). Episcopus mandat decanis et plebanis, ut petitores promoverent. Th(obias)a dei gracia etc. dilectis in Christo filiis decanis, plebanis (et viceplebanis)b et eorum vicariis omnibus nostre civitatis et dyocesis, ad quos presens scriptum pervenerit, salutem et paternam in domino ca- ritatem. Negocium petitorum talis monasterii, pro quo vobis et aliis Christi fidelibus nostras indulgenciales litteras destinamus, salutis animarum pro- fectum promovens evidenter, paterno vobis recommendantes affectu, dis- crecioni vestre in virtute sancte obediencie et sub pena excomunicacionis mandamus firmiter et expresse, quatenus nuncios et procuratores ipsius negocii, fratres monasterii supradicti, exhibitores presencium, benigne recipientes et caritatis, eos affectus pertractantes, prefatumd negocium sibi creditum in vestris ecclesiis et alibi, ubicunque expedire videbitur, promoveatis fideliter toto posse, nichil de hiis elemosinis, que collate fuerint, recepturi preter id solum, quod vobis sine extorsione aliqua libe- raliter fuerit asignatum, alioquin prefatam excomunicacionis penam ipso facto vos noveritis incursuros. Datum etc. Fol. 15' č. 106, též v rk kapituly Pražské J 40° fol. 231'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 107. Biskup Tobiáš ustanovuje faráře N. výběrčím desátků a nařizuje věřícím, aby ho poslouchali. (1287 říjen 23 — 1288 únor 20). Commissio decimalis. Th(obias)e dei gracia Pragensis episcopus dilectis in Christo filiis universis decanis, plebanis et viceplebanis in tota.. provincia constitutis salutem in domino. Cum apud vos honestum et religiosum virum fratrem N. plebanum de .. in hoc anno prime indiccionis decimatorem nostrum constituerimus pleno iure, discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie firmiter et expresse, quatenus eidem decimatori nostro in omnibus et precipue in hiis, que ad diligentem et sollicitam exquisicionem ac fidelem et integram solucionem episcopalium decimarum nostrarum pertinent, obediatis fideliter tamquam nobis, sibi et nunciis eius propter nostram et ecclesie Pragensis matris vestre reverenciam et amorem honorificenciam a) ,TT' Kap. J. — b) Doplněno dle Kap. J. — c) ,effecto‘ In. — d) ,et prefatum In. — e) Jo‘ Kap. J.
Strana 90
90 debitam impendentes, alioquin interdicti, suspensionis et excomunicacionis sentencias, quas ipse autoritate nostra, quam ei contulimus et conferimus in hiis scriptis, rite tulerit in rebelles, ratas et gratas habentes, faciemus auctore deo usque ad satisfaccionem condignam inviolabiliter observari. Datum etc. X Kalendas tales, pontificatus nostri anno nono etc. Fol. 15' č. 107, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 275. Rok devátý biskupování Tobiášova vyprší 22 únorem 1288. Indikce se střídá v Čechách v době Václava II. dnem 24 září (Emler, Rukověť chronologie st. XVI.). Indikce první počne tedy tímto dnem r. 1287. Nutno tedy položit tento X Kalendas' vydaný list jen mezi 23 říjen 1287 a 20 únor 1288. 108. Biskup snímá klatbu s pustošitele církevních statků, který však musí nahradit učiněné škody. (1279—1290?). Episcopus absolvit excomunicatum lesorem ecclesie inpensa satisfaccione. Gravi pene meruit subiacere, qui proprie salutis immemor non curavit sancte matri ecclesie deservire sed tamquam iniquus“ raptor ipsam im- pudenter luporum morsibus attemptavit; et quamvis talibus pena condigna" debeatur, moti tamen sacro eloquio scripture, que ait ,in quacunque hora peccator ingemuerit, salvus erit', te ab excomunicacionis sentencia absolutum, qua involutus fueras per suggestionem dyabolice pravitatis et humane carnis, que nimium fragilis est nature, ad gremium sancte matris ecclesie recipimusd sub hac forma, ut per te et tuos complices ecclesie iam multocies nominate et ministris ipsius pro omni lesione (et) gravamine satisfiat, qui ad honorem et cultum dei ymnis et laudibus die noctuque invigilant cum graciarum laudabili accione. Fol 15' č. 108, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 255. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 109. Kdosi prosí bratra o podporu. Quidam rogat fratrem, ut ipsum sublevaret de paupertate aliquibus donis. In necessitatis articulo — — super terram. Fol. 16 č. 109. Tento dopis, asi slohové cvičení nejspíše pocházející od Jindřicha z Isernie neb z jeho školy, dostal se z nějaké jiné kompilace do naší sbírky. a) ,initus‘ In., ,iniquus' Kap. J. — b) ,continua' In., ,condigna Kap J. — c) ,quam, In., ,qua‘ Kap J. — d) ,reciperimus In., recipimus' Kap. J. — e) Doplněno dle Kap. J.
90 debitam impendentes, alioquin interdicti, suspensionis et excomunicacionis sentencias, quas ipse autoritate nostra, quam ei contulimus et conferimus in hiis scriptis, rite tulerit in rebelles, ratas et gratas habentes, faciemus auctore deo usque ad satisfaccionem condignam inviolabiliter observari. Datum etc. X Kalendas tales, pontificatus nostri anno nono etc. Fol. 15' č. 107, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 275. Rok devátý biskupování Tobiášova vyprší 22 únorem 1288. Indikce se střídá v Čechách v době Václava II. dnem 24 září (Emler, Rukověť chronologie st. XVI.). Indikce první počne tedy tímto dnem r. 1287. Nutno tedy položit tento X Kalendas' vydaný list jen mezi 23 říjen 1287 a 20 únor 1288. 108. Biskup snímá klatbu s pustošitele církevních statků, který však musí nahradit učiněné škody. (1279—1290?). Episcopus absolvit excomunicatum lesorem ecclesie inpensa satisfaccione. Gravi pene meruit subiacere, qui proprie salutis immemor non curavit sancte matri ecclesie deservire sed tamquam iniquus“ raptor ipsam im- pudenter luporum morsibus attemptavit; et quamvis talibus pena condigna" debeatur, moti tamen sacro eloquio scripture, que ait ,in quacunque hora peccator ingemuerit, salvus erit', te ab excomunicacionis sentencia absolutum, qua involutus fueras per suggestionem dyabolice pravitatis et humane carnis, que nimium fragilis est nature, ad gremium sancte matris ecclesie recipimusd sub hac forma, ut per te et tuos complices ecclesie iam multocies nominate et ministris ipsius pro omni lesione (et) gravamine satisfiat, qui ad honorem et cultum dei ymnis et laudibus die noctuque invigilant cum graciarum laudabili accione. Fol 15' č. 108, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 255. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 109. Kdosi prosí bratra o podporu. Quidam rogat fratrem, ut ipsum sublevaret de paupertate aliquibus donis. In necessitatis articulo — — super terram. Fol. 16 č. 109. Tento dopis, asi slohové cvičení nejspíše pocházející od Jindřicha z Isernie neb z jeho školy, dostal se z nějaké jiné kompilace do naší sbírky. a) ,initus‘ In., ,iniquus' Kap. J. — b) ,continua' In., ,condigna Kap J. — c) ,quam, In., ,qua‘ Kap J. — d) ,reciperimus In., recipimus' Kap. J. — e) Doplněno dle Kap. J.
Strana 91
91 110. Přítel příteli oznamuje, že služebník jeho přišel k němu a přiznal se ke krádeži, již spáchal na svém pánu. (?—1290?). Amicus amico significat, quod servus ipsius, qui sibi cum rebus recesserat, ipsas sibi restituit. Pura confessio ac debita delinquentis et in nullo ficta vel apparens suorum veniam obtineat delictorum, quamvis gravamina et stupore am- mirabili plena ac errore inaudibili videantur, ita tamena si eam satisfaccio consequatur sufficiens et condigna. Vernaculus vester ad nos humiliter clam devenit dolens cum lacrimis super modum, qui quorumdamb pravorum et iniquorume sociorum inductus consilio et seductusd fugam iniverat cum rebus vestris, quas abstulerat, sue fidei deputatis; et quia nihil deminuit ob honorem et reverenciam nominis vestri de rebus, quas secum asportaverat, ut se ipsum asserit et fatetur, rogo pro ipso et cum ipso, quod eum amore nostri et nostrorum sub hac forma et tali pacto vestre gracie pristine re- formetis, ut omni excusacione et occasione postposita et remota universa ablata restituat ex integro, que vos per eundem dicitis amisisse, quoniam non dimittitur peccatum, nisi ablatum prius restituatur, prout sancciones piorum patrum et canones atestantur. Fol. 16 č. 110, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 281. Dle zakončení vidíme, že jest vydavatelem listu tohoto nějaký duchovní. O chronologickém omezení rokem 1290 srov úvod II 3 111. (Stěpán z Meisova) maršálek Rakouský žádá pány H. a N., aby mu ustano- vili den k uzavření příměří s nejmenovaným s nimi spřáteleným rušitelem míru. Projevuje potěšení, že oni neměli účastenství na škodách učiněných v Rakousích. (1288). Amicus amicis rescribens congaudet de incusacione dampnorum, de qua se expurgarunt.f Nobilibus viris et amicis sibi dilectis H. et N.g dictis de .. (Stepha- nus)h marsalcus Austrie, dictus de (Meissow), sincere dileccionis et amici- cie famulatum cum plenitudine omnis boni. Super innocencia vestra de dampnis terre nostre illatis, de quibus vos contra nos vestris literis ex- purgastis, vobis intime congaudemus, volentes vos etiam erga dominum a) „Ita tamen“ doplněno na okraji. — b) ,qui corumdam' In. — c) ,inicorum In. ,iniquorum' Kap. J. — d) ,consilio et seductus v In. doplněno na okraji. — e) ,si non rest. abl. prout sancc. In., ,nisi abl. prius rest., prout‘ Kap. J. — f) ,Dux monet quosdam nobiles de terra aliena‘ Kap. J. — g) ,M' Kap. J. — h) ,M. marsc. Aust. dic. de .. In., N. m. de Austria dom. de .. Kap. J.
91 110. Přítel příteli oznamuje, že služebník jeho přišel k němu a přiznal se ke krádeži, již spáchal na svém pánu. (?—1290?). Amicus amico significat, quod servus ipsius, qui sibi cum rebus recesserat, ipsas sibi restituit. Pura confessio ac debita delinquentis et in nullo ficta vel apparens suorum veniam obtineat delictorum, quamvis gravamina et stupore am- mirabili plena ac errore inaudibili videantur, ita tamena si eam satisfaccio consequatur sufficiens et condigna. Vernaculus vester ad nos humiliter clam devenit dolens cum lacrimis super modum, qui quorumdamb pravorum et iniquorume sociorum inductus consilio et seductusd fugam iniverat cum rebus vestris, quas abstulerat, sue fidei deputatis; et quia nihil deminuit ob honorem et reverenciam nominis vestri de rebus, quas secum asportaverat, ut se ipsum asserit et fatetur, rogo pro ipso et cum ipso, quod eum amore nostri et nostrorum sub hac forma et tali pacto vestre gracie pristine re- formetis, ut omni excusacione et occasione postposita et remota universa ablata restituat ex integro, que vos per eundem dicitis amisisse, quoniam non dimittitur peccatum, nisi ablatum prius restituatur, prout sancciones piorum patrum et canones atestantur. Fol. 16 č. 110, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 281. Dle zakončení vidíme, že jest vydavatelem listu tohoto nějaký duchovní. O chronologickém omezení rokem 1290 srov úvod II 3 111. (Stěpán z Meisova) maršálek Rakouský žádá pány H. a N., aby mu ustano- vili den k uzavření příměří s nejmenovaným s nimi spřáteleným rušitelem míru. Projevuje potěšení, že oni neměli účastenství na škodách učiněných v Rakousích. (1288). Amicus amicis rescribens congaudet de incusacione dampnorum, de qua se expurgarunt.f Nobilibus viris et amicis sibi dilectis H. et N.g dictis de .. (Stepha- nus)h marsalcus Austrie, dictus de (Meissow), sincere dileccionis et amici- cie famulatum cum plenitudine omnis boni. Super innocencia vestra de dampnis terre nostre illatis, de quibus vos contra nos vestris literis ex- purgastis, vobis intime congaudemus, volentes vos etiam erga dominum a) „Ita tamen“ doplněno na okraji. — b) ,qui corumdam' In. — c) ,inicorum In. ,iniquorum' Kap. J. — d) ,consilio et seductus v In. doplněno na okraji. — e) ,si non rest. abl. prout sancc. In., ,nisi abl. prius rest., prout‘ Kap. J. — f) ,Dux monet quosdam nobiles de terra aliena‘ Kap. J. — g) ,M' Kap. J. — h) ,M. marsc. Aust. dic. de .. In., N. m. de Austria dom. de .. Kap. J.
Strana 92
92 nostrum illustrem ducem Austrie et omnes nobiles Austrie a tali suspicione diligencius excusare atque omnem honorem vestrum et commodum omni tempore efficacius procurare. Ad hoc sciatis, quod ea, que fecimus amico vestro de .., coacti fecimus et inviti, cum idem nos nimium offenderit nec adhuca nos desinat molestare. Unde eo ipso, quod nos lesit, videtur sibi ipsi contradixisse ac etiam a lesis sibi fore penitus contradictum. Nichilominus tamen, quamvis nullas habeamus treugas ad presens cum eodem, diem vobiscum super eo habere volumus, quecunque nobis a vobis prefixa fuerit et statuta, qua die nobis prefixa a vobis in Wicharczb venie- mus et vos in Cunsek“ ex opposito veniatis super hiis et aliis arduis nego- ciis nobiscum amicicius tractaturi. Insuper rogamus vos, utrum amicus vester de .. interim nobiscum treugas habere velit nec ne, ut id ex- periamini erga ipsum, et quidquid facere velit in hoc, id nos scire etiam breviter faciatis, ut secundum hoc nos regere valeamus. Fol. 16 č. 111, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 281. Psaní toto a následující nejlépe se hodí do r. 1288, kdy hranice českorakouské byly jevištěm sporů mezi Václavem a Albrechtem (Srov. Redlich, Zur Gesch. der oesterr. Frage unter König Rudolf, Mitth. d. IÖG. IV Ergbd. 154, 155). Listina z r. 1288 květ. 20 (tamtéž st. 161 až 164), kterou Albrecht uzavírá příměří s Václavem, vysvětluje nám blíže toto zakro- čení maršálka rakouského, on byl dle znění listiny této mezi jinými povinen vyšetři škody a urovnat spor, kdyby příměří bylo porušeno. Jména míst, kde se měly strany protivné dohodnout, totiž Wicharcz a Cunsek, jsou překroucena. Zde jde o Kumžak v Čechách a Vejkartice v Dolních Rakousích. I jméno Cunsek dá se dobře vysvětlit překroucením ze jména „Cungsek = Königseck (Kumžák). Zajímavo též je, že tyto listy se dostaly do kanceláře Tobiáše z Bechyně. Že strana Bechyňských byla interesována ve sporu Václava s Albrechtem, ukazuje již svrchu označená listina z 20 máje 1288. 112. (Albrecht) vévoda Rakouský žádá pány N. a B., aby nesnepokojovali jeho zemi. (1288). Dux monet quosdam nobiles de terra alia, ut terras suas non gravarent. (Albertus)d dei gracia dux Austrie dilectis sibi N. et B.e dictis de . . sincere dileccionis affectum. Quod nuper de non invadendisf terris nostris hostiliter sinceritatem vestram monere voluimus, hoc defectus fiducie non efficit, sed fama talia murmurabat. Speramus enim, (quod) numquam malum nostrum, qui vobis favimus et partes vestras fovere disposuimus, concor- dare debeat aut aspiraverit vestre propositum honestatis. Eapropter a) ,ad hoc‘ In., ,adhuc‘ Kap. J. — b) ,.. Kap. J. — c) ,tale locum Kap. J. — d) H chybně v In., patrně četl písař špatně písmenu A; Thôs d. g. dux Austrie Stirie, dominus Carniole ac Portus Naonis' Kap. J. — e) ,Th.“ Kap. J. — f) ,inva- dentis In., ,invadendis Kap. J.
92 nostrum illustrem ducem Austrie et omnes nobiles Austrie a tali suspicione diligencius excusare atque omnem honorem vestrum et commodum omni tempore efficacius procurare. Ad hoc sciatis, quod ea, que fecimus amico vestro de .., coacti fecimus et inviti, cum idem nos nimium offenderit nec adhuca nos desinat molestare. Unde eo ipso, quod nos lesit, videtur sibi ipsi contradixisse ac etiam a lesis sibi fore penitus contradictum. Nichilominus tamen, quamvis nullas habeamus treugas ad presens cum eodem, diem vobiscum super eo habere volumus, quecunque nobis a vobis prefixa fuerit et statuta, qua die nobis prefixa a vobis in Wicharczb venie- mus et vos in Cunsek“ ex opposito veniatis super hiis et aliis arduis nego- ciis nobiscum amicicius tractaturi. Insuper rogamus vos, utrum amicus vester de .. interim nobiscum treugas habere velit nec ne, ut id ex- periamini erga ipsum, et quidquid facere velit in hoc, id nos scire etiam breviter faciatis, ut secundum hoc nos regere valeamus. Fol. 16 č. 111, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 281. Psaní toto a následující nejlépe se hodí do r. 1288, kdy hranice českorakouské byly jevištěm sporů mezi Václavem a Albrechtem (Srov. Redlich, Zur Gesch. der oesterr. Frage unter König Rudolf, Mitth. d. IÖG. IV Ergbd. 154, 155). Listina z r. 1288 květ. 20 (tamtéž st. 161 až 164), kterou Albrecht uzavírá příměří s Václavem, vysvětluje nám blíže toto zakro- čení maršálka rakouského, on byl dle znění listiny této mezi jinými povinen vyšetři škody a urovnat spor, kdyby příměří bylo porušeno. Jména míst, kde se měly strany protivné dohodnout, totiž Wicharcz a Cunsek, jsou překroucena. Zde jde o Kumžak v Čechách a Vejkartice v Dolních Rakousích. I jméno Cunsek dá se dobře vysvětlit překroucením ze jména „Cungsek = Königseck (Kumžák). Zajímavo též je, že tyto listy se dostaly do kanceláře Tobiáše z Bechyně. Že strana Bechyňských byla interesována ve sporu Václava s Albrechtem, ukazuje již svrchu označená listina z 20 máje 1288. 112. (Albrecht) vévoda Rakouský žádá pány N. a B., aby nesnepokojovali jeho zemi. (1288). Dux monet quosdam nobiles de terra alia, ut terras suas non gravarent. (Albertus)d dei gracia dux Austrie dilectis sibi N. et B.e dictis de . . sincere dileccionis affectum. Quod nuper de non invadendisf terris nostris hostiliter sinceritatem vestram monere voluimus, hoc defectus fiducie non efficit, sed fama talia murmurabat. Speramus enim, (quod) numquam malum nostrum, qui vobis favimus et partes vestras fovere disposuimus, concor- dare debeat aut aspiraverit vestre propositum honestatis. Eapropter a) ,ad hoc‘ In., ,adhuc‘ Kap. J. — b) ,.. Kap. J. — c) ,tale locum Kap. J. — d) H chybně v In., patrně četl písař špatně písmenu A; Thôs d. g. dux Austrie Stirie, dominus Carniole ac Portus Naonis' Kap. J. — e) ,Th.“ Kap. J. — f) ,inva- dentis In., ,invadendis Kap. J.
Strana 93
93 vestram sinceritatem, de qua plenam obtinemus confidenciam, presentibus duximus a ammonendam, quatenus fidei et devocionis vestre affectum, quem erga nos et nostros semper gessistis et geritis, perducereb velitis ad effectum, nos neque nostros in nullis penitus molestantes, ut ex hoc erga patrem nostrum precordialissimum, inclitum et magnificum principem dominum R(udolphum)c Romanorum regem, vestrum promotorem, vobis grates multiplices referentes, vos nostre dextre largiflue muneribus pre- miemus. Fol. 16 č. 112, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 281. Srov. poznámku u č. 111. 113. Jindřich z Isernie žádá kancléře českého o přijetí do služby. (сcа. 1271). Notarius cancellario regis mittit litteras, ut ipsum susciperet sibi ad serviendum. Nisi celebris vestre fame sollempnitas — Apulum regis cancellarius Bohemorum. Fol. 16' č. 113, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 280' a v rk. dvor. knih. ve Vídni olim philos. č. 383 (Emler RB. II č. 2608). — — nec secludat 114. Vdova žaluje (biskupovi) na pana N., který ve svém domě pod hradem Pražským v okršku sv. Vojtěcha učinil násilí její dceři. (?—1290?). Vidua quedam conqueritur advocato de quodam violatore filie sue. Honestati vestre quedam vidua, oblatrix presentis pittacii,d insinuat querulose, quod dominus N.e filiam suam per quasdam lenas, quas ad decipiendums eam asoldaverat, in domum suam sitam sub castro Pragensi in contrata sancti Albertih deceptorie procuravit, que cum inscia doli latentis ipsius N.e domicilium introisset, idem N.,e sequestratis ab ipsa puella clandestino suis lenis, ipsam violenter oppressit et virginitatis margarita' auro prestanciore et cunctis opibus preponderante per nephas spoliavit. Unde cum idem N.e forum vestre iurisdiccionis sorciatur indubio ipso facto, a) ,duxibus In., ,duximus' Kap. J. — b) ,producere‘ In., ,perducere‘ Kap. J. — c) Schází v Kap. J. — d) picacii' v obou rk. — e) ,C Kap. J. — f) ,quams‘ In., ,quas‘ Kap. J. — g) ,tecupidum‘ In., ,decipiendum‘ Kap. J. — h) ,Al' Kap. J. — i) ,mari- tata In., ,margarita' Kap. J.
93 vestram sinceritatem, de qua plenam obtinemus confidenciam, presentibus duximus a ammonendam, quatenus fidei et devocionis vestre affectum, quem erga nos et nostros semper gessistis et geritis, perducereb velitis ad effectum, nos neque nostros in nullis penitus molestantes, ut ex hoc erga patrem nostrum precordialissimum, inclitum et magnificum principem dominum R(udolphum)c Romanorum regem, vestrum promotorem, vobis grates multiplices referentes, vos nostre dextre largiflue muneribus pre- miemus. Fol. 16 č. 112, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 281. Srov. poznámku u č. 111. 113. Jindřich z Isernie žádá kancléře českého o přijetí do služby. (сcа. 1271). Notarius cancellario regis mittit litteras, ut ipsum susciperet sibi ad serviendum. Nisi celebris vestre fame sollempnitas — Apulum regis cancellarius Bohemorum. Fol. 16' č. 113, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 280' a v rk. dvor. knih. ve Vídni olim philos. č. 383 (Emler RB. II č. 2608). — — nec secludat 114. Vdova žaluje (biskupovi) na pana N., který ve svém domě pod hradem Pražským v okršku sv. Vojtěcha učinil násilí její dceři. (?—1290?). Vidua quedam conqueritur advocato de quodam violatore filie sue. Honestati vestre quedam vidua, oblatrix presentis pittacii,d insinuat querulose, quod dominus N.e filiam suam per quasdam lenas, quas ad decipiendums eam asoldaverat, in domum suam sitam sub castro Pragensi in contrata sancti Albertih deceptorie procuravit, que cum inscia doli latentis ipsius N.e domicilium introisset, idem N.,e sequestratis ab ipsa puella clandestino suis lenis, ipsam violenter oppressit et virginitatis margarita' auro prestanciore et cunctis opibus preponderante per nephas spoliavit. Unde cum idem N.e forum vestre iurisdiccionis sorciatur indubio ipso facto, a) ,duxibus In., ,duximus' Kap. J. — b) ,producere‘ In., ,perducere‘ Kap. J. — c) Schází v Kap. J. — d) picacii' v obou rk. — e) ,C Kap. J. — f) ,quams‘ In., ,quas‘ Kap. J. — g) ,tecupidum‘ In., ,decipiendum‘ Kap. J. — h) ,Al' Kap. J. — i) ,mari- tata In., ,margarita' Kap. J.
Strana 94
94 petit a vobis, pater et domine domine,a vidua prenotata, quippe cum ex officio vestro sitis omnium azilum vestrum implorancium debitorb in Christo, ut sibi et sue filie de predicto violatore et, ut salva vestra dicam gracia, stupratore velitis condignam reddere racionem illius obtentu, qui ab ecclesia vult defendi viduam et pupillum. Fol. 16' č. 114, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 280'. Tato stížnost byla adresována nějakému duchovnímu hodnostáři, čemuž nasvědčují slova ,pater et domine' ,debitor in Christo“ ,qui ab ecclesia vult defendi viduam'. Poněvadž se uchovala v biskupské kanceláři, odkudž se dostala do sbírky formulářů, jest pravdě podobno, že svědčila přímo biskupovi; mínění to potvrzují slova listu ,forum vestre iurisdiccionis sorciatur“. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 115. (Oldřich) probošt Pražský omlouvá se biskupovi (Tobiášovi), že dřívější jeho zpráva ode dvora královského, kde vše, co se děje, je nejisté, zakládala se na mylné pověsti. (1284—1287). Prepositus excusat se episopo quod rumores sibi ignorat nunciare. Reverendo in Christo patri, domino suo karissimo, domino (Thobie)« venerabili episcopo Pragensi (Ulricus Pragensis)d prepositus promptam ac debitam ad quevis ipsius servicia voluntatem. Nova, que consilium domini regis de certo vera esse credebat, dominacioni vestre per priores meas literas intimavi, sed quia sinistro omine ea, que vobis significaveram, non fuerunt deducta operis in effectum, quasi verecundus dee incertis rumoribus vobis non presumpsi scripta mea dirigere subsequenter, timens in dictis meis iterum incertitudinem reperiri, peto humiliter et devote, quatenus me erga vestram paternitatem habere dignemini excusatum, presertim cum ea, que geruntur circa curiam regiam, prochdolor, plerumque soleant in dubiis fluctuare, verumtamen ut videar facere, quod in me est, licet finis secundus interdum non correspondeat fini primo, ea, que ista vice geruntur etc. Fol. 16' č. 115, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 279. Slova »Presertim cum ea, que geruntur circa curiam regiam, prochdolor, plerumque soleant in dubiis fluctuare« a okolnost, že biskup si dává podávat zprávy ode dvora královského, jehož se sám straní neb k němu snad nemá přístupu, ukazují, že list tento pochází z doby, kdy mezi biskupem a dvorem, ovládaným Závišem z Falkenštejna, nepřítelem strany biskupovy, bylo napjetí, tedy od 1284 až do příchodu královny Guty. a) ,dominice‘ In., schází v Kap. J. — b) ,debitores' In, ,debitor Kap. J. — c) ... In., Jo‘ Kap. J. — d) ,.. talis‘ In., �Vl‘ Kap. J. — e) ,operibus rumoribus‘ In., ,operibus" schází v Kap. J.
94 petit a vobis, pater et domine domine,a vidua prenotata, quippe cum ex officio vestro sitis omnium azilum vestrum implorancium debitorb in Christo, ut sibi et sue filie de predicto violatore et, ut salva vestra dicam gracia, stupratore velitis condignam reddere racionem illius obtentu, qui ab ecclesia vult defendi viduam et pupillum. Fol. 16' č. 114, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 280'. Tato stížnost byla adresována nějakému duchovnímu hodnostáři, čemuž nasvědčují slova ,pater et domine' ,debitor in Christo“ ,qui ab ecclesia vult defendi viduam'. Poněvadž se uchovala v biskupské kanceláři, odkudž se dostala do sbírky formulářů, jest pravdě podobno, že svědčila přímo biskupovi; mínění to potvrzují slova listu ,forum vestre iurisdiccionis sorciatur“. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 115. (Oldřich) probošt Pražský omlouvá se biskupovi (Tobiášovi), že dřívější jeho zpráva ode dvora královského, kde vše, co se děje, je nejisté, zakládala se na mylné pověsti. (1284—1287). Prepositus excusat se episopo quod rumores sibi ignorat nunciare. Reverendo in Christo patri, domino suo karissimo, domino (Thobie)« venerabili episcopo Pragensi (Ulricus Pragensis)d prepositus promptam ac debitam ad quevis ipsius servicia voluntatem. Nova, que consilium domini regis de certo vera esse credebat, dominacioni vestre per priores meas literas intimavi, sed quia sinistro omine ea, que vobis significaveram, non fuerunt deducta operis in effectum, quasi verecundus dee incertis rumoribus vobis non presumpsi scripta mea dirigere subsequenter, timens in dictis meis iterum incertitudinem reperiri, peto humiliter et devote, quatenus me erga vestram paternitatem habere dignemini excusatum, presertim cum ea, que geruntur circa curiam regiam, prochdolor, plerumque soleant in dubiis fluctuare, verumtamen ut videar facere, quod in me est, licet finis secundus interdum non correspondeat fini primo, ea, que ista vice geruntur etc. Fol. 16' č. 115, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 279. Slova »Presertim cum ea, que geruntur circa curiam regiam, prochdolor, plerumque soleant in dubiis fluctuare« a okolnost, že biskup si dává podávat zprávy ode dvora královského, jehož se sám straní neb k němu snad nemá přístupu, ukazují, že list tento pochází z doby, kdy mezi biskupem a dvorem, ovládaným Závišem z Falkenštejna, nepřítelem strany biskupovy, bylo napjetí, tedy od 1284 až do příchodu královny Guty. a) ,dominice‘ In., schází v Kap. J. — b) ,debitores' In, ,debitor Kap. J. — c) ... In., Jo‘ Kap. J. — d) ,.. talis‘ In., �Vl‘ Kap. J. — e) ,operibus rumoribus‘ In., ,operibus" schází v Kap. J.
Strana 95
95 116. Bratr bratra napomíná k lásce bratrské. Frater fratri scribit, ut ipsum magis diligeret sicut frater. — compelle flagranter me validioribus Cum frigescente karitatis — brachiis amplexando. Fol. 16' č. 116. List tento je slohové cvičení pocházející od Jindřicha z Isernie neb z jeho školy a neobsahuje než prázdné frase. Do sbírky naší se dostal as z nějaké jiné kompilace. 117. Biskup Tobiáš hrozí klatbou a interdiktem (Zdislavovi z Šternberka?), jehož lidé (Příbram a okolí?) zpustošili, a kořist (na Orlík?) odvlékli, nezastaví-li tyto násilnosti a nenahradí-li škody. (1289). Episcopus improperat baroni, quare per homines suos permittit bona sua spoliari et ut redderet ablata. Thobiasa dei gracia etc. nobili viro (Zdeslao?) dicto de (Sternberk?), amico suo speciali, promtam etc. Miramur et cogimur non merito ammirari, quod vos scientes, quod bona episcopatus nostri per vestros homines prius multiter lesa fuerunt, nunc (Pribram?) opidum nostrum et villas ad ipsum spectantes per vestros et vestrorum amicorum homines, quos in (Orlik?)d municione vestra locastis, spoliari et quamplures ibidem vulnerari homines permisistis, de prioribus spoliis nostris et nostrorum nobis nulla satisfaccione inpensa. Et quia spolia et rapine huiusmodi factee in (Pribram?) et villis predictis sine nostro demerito ad prefatum (Orlik?) opidum vestrum sunt deducta, nos de cetero talia tolerare et dissimulare aliquatenus non valentes, nobilitatem vestram monemus attencius et hortamur, ut universa ablata predicta nobis et nostris hominibus restitui faciatis, de illata iniuria nobis et Pragensi ecclesie nostre satisfaccionem debitam impendendo, et quod homines vestros et alios, qui in vestro consistunt obsequio, a nostris et nostrorum de cetero coherceatis gravaminibus et offensis, scientes, quod, si factum hoc non fuerit, locum illum, de quo spolia facta sunt in bonis episcopalibus et alia gravamina irrogata et ad quem supradicta spolia sunt deducta, cogemur ecclesiastico subicere interdicto et tam facientes quam consencientes excomunicacionis sentencia innodare ac eosdem de- nunciare usque ad satisfaccionem condignam prefate excomunicacionis sentencie subiacere, prout iusticiah et vestra ac vestrorumi temeritas exigit et requirit. Datum etc. a) Jo‘ Kap. J. — b) ,.. dicto de .. In., �C dicto de.'Kap. J. — c) ,nec.. opidum" In., ,nunc opidum‘ Kap. J. — d) ,tali oba rk. — e) ,que facte‘ In. — f) ,. oba rk. — g) ,et ad In. — h) ,iusticiam' In. — i) ,vestrarum In.
95 116. Bratr bratra napomíná k lásce bratrské. Frater fratri scribit, ut ipsum magis diligeret sicut frater. — compelle flagranter me validioribus Cum frigescente karitatis — brachiis amplexando. Fol. 16' č. 116. List tento je slohové cvičení pocházející od Jindřicha z Isernie neb z jeho školy a neobsahuje než prázdné frase. Do sbírky naší se dostal as z nějaké jiné kompilace. 117. Biskup Tobiáš hrozí klatbou a interdiktem (Zdislavovi z Šternberka?), jehož lidé (Příbram a okolí?) zpustošili, a kořist (na Orlík?) odvlékli, nezastaví-li tyto násilnosti a nenahradí-li škody. (1289). Episcopus improperat baroni, quare per homines suos permittit bona sua spoliari et ut redderet ablata. Thobiasa dei gracia etc. nobili viro (Zdeslao?) dicto de (Sternberk?), amico suo speciali, promtam etc. Miramur et cogimur non merito ammirari, quod vos scientes, quod bona episcopatus nostri per vestros homines prius multiter lesa fuerunt, nunc (Pribram?) opidum nostrum et villas ad ipsum spectantes per vestros et vestrorum amicorum homines, quos in (Orlik?)d municione vestra locastis, spoliari et quamplures ibidem vulnerari homines permisistis, de prioribus spoliis nostris et nostrorum nobis nulla satisfaccione inpensa. Et quia spolia et rapine huiusmodi factee in (Pribram?) et villis predictis sine nostro demerito ad prefatum (Orlik?) opidum vestrum sunt deducta, nos de cetero talia tolerare et dissimulare aliquatenus non valentes, nobilitatem vestram monemus attencius et hortamur, ut universa ablata predicta nobis et nostris hominibus restitui faciatis, de illata iniuria nobis et Pragensi ecclesie nostre satisfaccionem debitam impendendo, et quod homines vestros et alios, qui in vestro consistunt obsequio, a nostris et nostrorum de cetero coherceatis gravaminibus et offensis, scientes, quod, si factum hoc non fuerit, locum illum, de quo spolia facta sunt in bonis episcopalibus et alia gravamina irrogata et ad quem supradicta spolia sunt deducta, cogemur ecclesiastico subicere interdicto et tam facientes quam consencientes excomunicacionis sentencia innodare ac eosdem de- nunciare usque ad satisfaccionem condignam prefate excomunicacionis sentencie subiacere, prout iusticiah et vestra ac vestrorumi temeritas exigit et requirit. Datum etc. a) Jo‘ Kap. J. — b) ,.. dicto de .. In., �C dicto de.'Kap. J. — c) ,nec.. opidum" In., ,nunc opidum‘ Kap. J. — d) ,tali oba rk. — e) ,que facte‘ In. — f) ,. oba rk. — g) ,et ad In. — h) ,iusticiam' In. — i) ,vestrarum In.
Strana 96
96 Fol. 17 č. 117, též v rukopise kapituly Pražské J 40b rol. 244'. Že list tento pravděpodobně se týká přepadení Příbrami lidmi Zdislavem ze Šternberka vloženými na Orlík, ukazuje srovnání s čís. 29 a souvislost s listy následujícími. Ve stížnosti biskupově pod čís. 29 vidíme v okolnostech takovou shodu, že přicházíme k pravdě- podobnému závěru o totožnosti předmětu zde i tam. V čís. 29 žaluje biskup králi, že lidé od Zdislava ze Šternberka vloženi na Orlík ,qui per eum in Orlik ... missi fuerant" ještě se Švihovcem a jeho lidmi zpustošili Příbram forense opidum nostrum et XIII villas ad ipsum spectantes' .. . ,ita quod spoliis multiplicibus et rapinis .. . non contenti quamplures ex hominibus nostris ... occiderunt et alios vulneratos in (Orlik) crudeliter deducentes, penis diversis afficiunt'. V tomto listě žaluje biskup, že lidé ,quos in tali municione vestra locastis' ještě s jinými lidmi přátel adresátových zpustošili biskupovo město a vsi k němu patřící ,.. opidum nostrum et villas ad ipsum spectantes, per vestros et vestrorum amicorum homines . .. spoliari et quamplures ibidem vulnerari homines permisistis' dále si stěžuje, že spolia et rapine huiusmodi... ad prefatum .. opidum vestrum sunt deducta'. Tedy úplná shoda ne ve formě, ale ve věci. Srv. též č. 118 a 119 a pozn. tamtéž. O datování srv. úvod II 4. 118. Biskup Tobiáš žádá (Zdislava z Šternberka?) o dostiučinění škodám způ- sobeným posádkou jeho (z Orlíka?) při pustošení (Příbrami?) a okolí. (1289). Episcopus rogat baronem, ut episcopalia bona ablata per homines suos restituantur. Th(obias)a dei gracia etc. Nobilitati vestre de vestris hominibus, qui per vos locati sunt in (Orlik?), conquerimur cum dolore, quod ipsi cum aliis complicibus suis, episcopatus nostri bona ausu sacrilego inva- dentes, (Pribram?)d forense opidum nostrum et villas ad ipsum spectantes spoliare equis, pecoribus et rebus aliis, que ibidem fuerant, temere pre- sumpserunt, quamplures ibidem homines vulnerando. Quare nobilitatem vestram attencius requirimus et rogamus, quatenus providere dignemini sine more dispendio, sicut de vobis confidimus, quod nobis et nostris universa reddantur ablata, et (de) illatae nobis et ecclesie nostre iniuria congrue satisfiat, quodque per ipsos homines vestros et alios eorum com- plices talia gravamina in bonis episcopalibus de cetero nullatenus inferantur. Fol. 17' č. 118, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 245. I v tomto listu pozorujeme podobnou shodu okolností se stížností pod čís. 29 jako v listu předcháze- jícím. Srov. pozn. pod čís. 117. V čís. 117 hrozí biskup již klatbou a interdiktem, zde obrací se k Zdislavovi z Šternberka prosebně a stěžuje si na lidi jeho ,per vos locati in ..', že přepadli,cum aliis complicibus suis .. tale forense opidum nostrum et villas ad ipsum spectantes .... quamplures ibidem homines vulnerando'. O datování srov. úvod II 4. a) Jo‘ Kap. J. — b) ,nobili viro ut supra‘ Kap. J. — c) ,.. loco‘ In. — d) ,.. tale" In., ,tale wen. tale for. op. Kap. J. — e) ,dilata‘ In.
96 Fol. 17 č. 117, též v rukopise kapituly Pražské J 40b rol. 244'. Že list tento pravděpodobně se týká přepadení Příbrami lidmi Zdislavem ze Šternberka vloženými na Orlík, ukazuje srovnání s čís. 29 a souvislost s listy následujícími. Ve stížnosti biskupově pod čís. 29 vidíme v okolnostech takovou shodu, že přicházíme k pravdě- podobnému závěru o totožnosti předmětu zde i tam. V čís. 29 žaluje biskup králi, že lidé od Zdislava ze Šternberka vloženi na Orlík ,qui per eum in Orlik ... missi fuerant" ještě se Švihovcem a jeho lidmi zpustošili Příbram forense opidum nostrum et XIII villas ad ipsum spectantes' .. . ,ita quod spoliis multiplicibus et rapinis .. . non contenti quamplures ex hominibus nostris ... occiderunt et alios vulneratos in (Orlik) crudeliter deducentes, penis diversis afficiunt'. V tomto listě žaluje biskup, že lidé ,quos in tali municione vestra locastis' ještě s jinými lidmi přátel adresátových zpustošili biskupovo město a vsi k němu patřící ,.. opidum nostrum et villas ad ipsum spectantes, per vestros et vestrorum amicorum homines . .. spoliari et quamplures ibidem vulnerari homines permisistis' dále si stěžuje, že spolia et rapine huiusmodi... ad prefatum .. opidum vestrum sunt deducta'. Tedy úplná shoda ne ve formě, ale ve věci. Srv. též č. 118 a 119 a pozn. tamtéž. O datování srv. úvod II 4. 118. Biskup Tobiáš žádá (Zdislava z Šternberka?) o dostiučinění škodám způ- sobeným posádkou jeho (z Orlíka?) při pustošení (Příbrami?) a okolí. (1289). Episcopus rogat baronem, ut episcopalia bona ablata per homines suos restituantur. Th(obias)a dei gracia etc. Nobilitati vestre de vestris hominibus, qui per vos locati sunt in (Orlik?), conquerimur cum dolore, quod ipsi cum aliis complicibus suis, episcopatus nostri bona ausu sacrilego inva- dentes, (Pribram?)d forense opidum nostrum et villas ad ipsum spectantes spoliare equis, pecoribus et rebus aliis, que ibidem fuerant, temere pre- sumpserunt, quamplures ibidem homines vulnerando. Quare nobilitatem vestram attencius requirimus et rogamus, quatenus providere dignemini sine more dispendio, sicut de vobis confidimus, quod nobis et nostris universa reddantur ablata, et (de) illatae nobis et ecclesie nostre iniuria congrue satisfiat, quodque per ipsos homines vestros et alios eorum com- plices talia gravamina in bonis episcopalibus de cetero nullatenus inferantur. Fol. 17' č. 118, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 245. I v tomto listu pozorujeme podobnou shodu okolností se stížností pod čís. 29 jako v listu předcháze- jícím. Srov. pozn. pod čís. 117. V čís. 117 hrozí biskup již klatbou a interdiktem, zde obrací se k Zdislavovi z Šternberka prosebně a stěžuje si na lidi jeho ,per vos locati in ..', že přepadli,cum aliis complicibus suis .. tale forense opidum nostrum et villas ad ipsum spectantes .... quamplures ibidem homines vulnerando'. O datování srov. úvod II 4. a) Jo‘ Kap. J. — b) ,nobili viro ut supra‘ Kap. J. — c) ,.. loco‘ In. — d) ,.. tale" In., ,tale wen. tale for. op. Kap. J. — e) ,dilata‘ In.
Strana 97
97 119. Biskup Tobiáš žádá dominikány, aby přiměli (Zdislava z Šternberka?) a (Dě- třicha Švihovce?) k náhradě škody způsobené vpádem (z Orlíka?) (do Pří- brami?) a okolí. (1289). Episcopus rogat predicatores, ut inducant baronem, ut bona episcopalia restituat. Th(obias)a dei gratia etc. honestis et religiosis viris .b priori, fratri- bus universis ordinis predicatorum in .., amicis suis specialibus, salutem et sinceram in domino caritatem. Honestati et dileccioni vestre, que nostram non latent providenciam, cum gravi cordis nostri amaritudine intimamus, qualiter per illos viros maleficos, quos nobilis vir dominus (Zdeslaus ?) de (Sternberk?), patronus vester et noster amicus, in (Orlik?)d municione sua locavit, sit (Přibram?)e forense opidum nostrum cum villis ad ipsum spectantibus spoliatum, et quomodo sint ibidem quamplures homines vulnerati. Unde cum sciamus veraciter ab experto, quod nobis in hoc casu condolere et conpati debeatis, honestatis vestre providenciam fiducialiter exoramus, quatenus prefatum virum nobilem (Zdeslaum de Sternberk?)f et (Detricum Svihovcium?)g vestris piis et salubribus monitis, sicut de vobis confidimus, inducatis, quod ipsih nobis et nostris hominibus ablata restitui faciant universa, super iniuriis et dampnis illatis satisfac- cionem congruam impendendo et a talibus iniuriis et offensis se et suos ac eos, qui in eorum consistunt obsequio, de cetero cohercendo, alioquin propter honoris et salutis nostre dispendium nostras et ecclesie nostre iniuriasi manifestas dissimulare aliquatenus non valentes, locum illum, ad quem spolia sunt deducta, cogemur ecclesiastico subicere interdicto et tam facientes quam consencientes «ut supra in proximo) (excomunicacionis sentencia innodare ... ) . Datum etc. Fol. 17' č. 119, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 245. Srovnáním s textem předcházejícího listu a listu č. 117 a se stížností pod čís. 29 uvedenou vy- svítá pravděpodobná souvislost. Všude se jedná o to, že lidé vložení jakýmsi pánem do jakéhosi hradu zpustošili ještě s jinými spojeni biskupovo město a vesnice k němu náležející, mnoho lidí zabili a zranili a kořist odvlekli do hradu, odkudž učiněn výpad. To vše se hodí na loupežné přepadení Příbrami a vesnic k ní patřících lidmi Zdisla- vem z Šternberka vloženými na Orlík ve spojení s Dětřichem Švihovcem. Srov. též úvod II 4, kde také o chronologickém určení tohoto listu. a) Jo‘ Kap. J. — b) ,R‘ Kap. J. — c) ,.. de .. loco' oba rk. — d) ,tali' oba rk. — e) ,tale' oba rk. — f) „talem' In., ,B‘ Kap. J. — g) ,talem' In. — h) ,ipsi In., ipse Kap. J. — i) ,iniuriis In., iniurias' Kap. J. — j) Doplněno z čís. 117. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně.
97 119. Biskup Tobiáš žádá dominikány, aby přiměli (Zdislava z Šternberka?) a (Dě- třicha Švihovce?) k náhradě škody způsobené vpádem (z Orlíka?) (do Pří- brami?) a okolí. (1289). Episcopus rogat predicatores, ut inducant baronem, ut bona episcopalia restituat. Th(obias)a dei gratia etc. honestis et religiosis viris .b priori, fratri- bus universis ordinis predicatorum in .., amicis suis specialibus, salutem et sinceram in domino caritatem. Honestati et dileccioni vestre, que nostram non latent providenciam, cum gravi cordis nostri amaritudine intimamus, qualiter per illos viros maleficos, quos nobilis vir dominus (Zdeslaus ?) de (Sternberk?), patronus vester et noster amicus, in (Orlik?)d municione sua locavit, sit (Přibram?)e forense opidum nostrum cum villis ad ipsum spectantibus spoliatum, et quomodo sint ibidem quamplures homines vulnerati. Unde cum sciamus veraciter ab experto, quod nobis in hoc casu condolere et conpati debeatis, honestatis vestre providenciam fiducialiter exoramus, quatenus prefatum virum nobilem (Zdeslaum de Sternberk?)f et (Detricum Svihovcium?)g vestris piis et salubribus monitis, sicut de vobis confidimus, inducatis, quod ipsih nobis et nostris hominibus ablata restitui faciant universa, super iniuriis et dampnis illatis satisfac- cionem congruam impendendo et a talibus iniuriis et offensis se et suos ac eos, qui in eorum consistunt obsequio, de cetero cohercendo, alioquin propter honoris et salutis nostre dispendium nostras et ecclesie nostre iniuriasi manifestas dissimulare aliquatenus non valentes, locum illum, ad quem spolia sunt deducta, cogemur ecclesiastico subicere interdicto et tam facientes quam consencientes «ut supra in proximo) (excomunicacionis sentencia innodare ... ) . Datum etc. Fol. 17' č. 119, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 245. Srovnáním s textem předcházejícího listu a listu č. 117 a se stížností pod čís. 29 uvedenou vy- svítá pravděpodobná souvislost. Všude se jedná o to, že lidé vložení jakýmsi pánem do jakéhosi hradu zpustošili ještě s jinými spojeni biskupovo město a vesnice k němu náležející, mnoho lidí zabili a zranili a kořist odvlekli do hradu, odkudž učiněn výpad. To vše se hodí na loupežné přepadení Příbrami a vesnic k ní patřících lidmi Zdisla- vem z Šternberka vloženými na Orlík ve spojení s Dětřichem Švihovcem. Srov. též úvod II 4, kde také o chronologickém určení tohoto listu. a) Jo‘ Kap. J. — b) ,R‘ Kap. J. — c) ,.. de .. loco' oba rk. — d) ,tali' oba rk. — e) ,tale' oba rk. — f) „talem' In., ,B‘ Kap. J. — g) ,talem' In. — h) ,ipsi In., ipse Kap. J. — i) ,iniuriis In., iniurias' Kap. J. — j) Doplněno z čís. 117. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně.
Strana 98
98 120. Biskup Tobiáš zakazuje všemu duchovenstvu církevně pohřbít zesnulého šlechtice (Zdislava z Sternberka?), exkomunikovaného pro násilí páchané na osobách a statcích církevních, a žádá dominikány a minority taktéž o odepření pohřbu. (1289). Episcopus mandat abbatibus, prepositis, archidiaconis, prioribus, decanis et universis plebanis, ut non reciperent ad sepulturam .. corpus excommunicati. Th(obias)a dei gracia etc. universis abbatibus, abbatissis, prepositis, archidiaconis, prioribus, decanis ac universis aliis ecclesiarum rectoribus Pragensis civitatis et dyocesis salutem etc. Cum nobilis vir (Zdeslaus?) de (Sternberk?) nunc viam universe carnis ingressus propter graves sue temeritatis excessus, quos in personas ecclesiasticas per inieccionem manuum temere violentam et ecclesias, bona“ earum effringendo et hosti- liter invadendo, per se et suos ausu sacrilegod exercuissse dignoscitur per rei evidenciam, que nulla potest tergiversacione celari, excomunicacionis sentenciam multipliciter incurrerit ipso facto, sicut hoc est publicum et omnibus manifestum, universis vobis et singulis in virtute obediencie et sub pena excomunicacionis, quam exnunc in hiis scriptis contra in- obedientes quoslibet proferimus et rebelles, mandamus firmiter et ex- presse, quatenus nullus vestrum eiusdem excommunicati corpus absque nostra licencia et mandato tradat aut tradi permittat aput suam ecclesiam sepulture ecclesiastice, nec eidem sepulture clericus aliquis audeat interesse religiosus aut etiam secularis, si prefatam excomunicacionis penamf in se latam voluerit evitare. Fratres autem predicatores et minores et alios exemptos quoslibet attencius rogamus et requirimus in hiis scriptis, ut et ipsi corpus excomunicati predicti ad sepulturam ecclesiasticam aput suas ecclesias non recipiant nec recipi permittant absque nostra licencia speciali contra canonicas sancciones, ut pena unius aliis similia presumentibus transeat in exemplum. Datum etc. Fol. 17' č. 120, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 252. O položení jména Zdislava z Šternberka do tohoto listu a o datování srov. úvod II 4 a listy 117—122. a) Jo. d. g. Prag. ep. Kap. J. — b) , . de . . loco‘ In., ,C. de .' Kap. J. — c) ,ac bona“ oba rk. — d) ,sacrilegio' In., ,sacrilego Kap. J. — e) ,religiosis In., religiosus' Kap. J. — f) ,sentenciam seu penam' Kap. J.
98 120. Biskup Tobiáš zakazuje všemu duchovenstvu církevně pohřbít zesnulého šlechtice (Zdislava z Sternberka?), exkomunikovaného pro násilí páchané na osobách a statcích církevních, a žádá dominikány a minority taktéž o odepření pohřbu. (1289). Episcopus mandat abbatibus, prepositis, archidiaconis, prioribus, decanis et universis plebanis, ut non reciperent ad sepulturam .. corpus excommunicati. Th(obias)a dei gracia etc. universis abbatibus, abbatissis, prepositis, archidiaconis, prioribus, decanis ac universis aliis ecclesiarum rectoribus Pragensis civitatis et dyocesis salutem etc. Cum nobilis vir (Zdeslaus?) de (Sternberk?) nunc viam universe carnis ingressus propter graves sue temeritatis excessus, quos in personas ecclesiasticas per inieccionem manuum temere violentam et ecclesias, bona“ earum effringendo et hosti- liter invadendo, per se et suos ausu sacrilegod exercuissse dignoscitur per rei evidenciam, que nulla potest tergiversacione celari, excomunicacionis sentenciam multipliciter incurrerit ipso facto, sicut hoc est publicum et omnibus manifestum, universis vobis et singulis in virtute obediencie et sub pena excomunicacionis, quam exnunc in hiis scriptis contra in- obedientes quoslibet proferimus et rebelles, mandamus firmiter et ex- presse, quatenus nullus vestrum eiusdem excommunicati corpus absque nostra licencia et mandato tradat aut tradi permittat aput suam ecclesiam sepulture ecclesiastice, nec eidem sepulture clericus aliquis audeat interesse religiosus aut etiam secularis, si prefatam excomunicacionis penamf in se latam voluerit evitare. Fratres autem predicatores et minores et alios exemptos quoslibet attencius rogamus et requirimus in hiis scriptis, ut et ipsi corpus excomunicati predicti ad sepulturam ecclesiasticam aput suas ecclesias non recipiant nec recipi permittant absque nostra licencia speciali contra canonicas sancciones, ut pena unius aliis similia presumentibus transeat in exemplum. Datum etc. Fol. 17' č. 120, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 252. O položení jména Zdislava z Šternberka do tohoto listu a o datování srov. úvod II 4 a listy 117—122. a) Jo. d. g. Prag. ep. Kap. J. — b) , . de . . loco‘ In., ,C. de .' Kap. J. — c) ,ac bona“ oba rk. — d) ,sacrilegio' In., ,sacrilego Kap. J. — e) ,religiosis In., religiosus' Kap. J. — f) ,sentenciam seu penam' Kap. J.
Strana 99
99 121. Biskup Tobiáš žádá dominikány, aby nepřijímali při svém kostele tělo zesnulého exkomunikovaného pustošitele církevních statků (Zdislava z Šternberka?). (1289). Ad idem episcopus predicatores rogat. Th(obias)a etc. honestis et religiosis virisb priori et fratribus pre- dicatoribus in .. sincere sibi in Christo dilectis salutem etc Cum nobilisd.. usque ad illum locum precedentem post narracionem ,universis vobis'e. Tunc dicatur:) Honestatis vestre providenciam fiducialiter requirimus et rogamus, quatenus eiusdem excomunicati corpus apud ecclesiam vestram non tradatis nec tradi permittatis ecclesiastice sepulture contra canonicas sancciones, ut penaf etc. «et postea dicatur:) et nos suo loco et tempore in vestris et vestrorum agendis per hoc exsistamus non immerito promp- ciores. Datum etc. Fol. 18. č. 121, též v rukopisu kapituly Pražské J 40° fol. 2521. O položení jména Zdislava ze Šternberka do tohoto listu a o datování srov. úvod II 4 a listy 117—122. 122. Biskup Tobiáš zapovídá pod trestem klatby církevně pohřbít tělo exkomunikovaného šlechtice (Zdislava z Šternberka?). (1289). Episcopus mandat decanis, ut non permitterent corpus excomunicati lesoris bonorum episcopatus apud ecclesias sepelire ipsorum decanatuum. Tho(bias)s dei gracia etc. dilectis in Christo filiis universis decanis, qui vices archidyaconorum gerunt, ad quos pervenerit presens scriptum, salutem etc. Literas prohibicionish nostre, per quas nobilis viri corpus (Zdeslai?)i de (Sternberk?) nunc viam universe carnis ingressi tradi eccle- siastice sepulture inhibemus, visis presentibus indilate effectui curetis debito mancipare, alioquin excomunicacionisk sentenciam, quam nos in hiis scriptis proferimus, quilibet vestrum, qui mandatum nostrum non fecerit in hac parte, sicut debet, extunc prout exnunc se noverit incurisse. - Fol. 18 č. 122, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 253. O položení jména Zdislava ze Šternberka do tohoto listu a o datování srov. úvod II 4 a listy 117—121. a) ,Jo.“ Kap. J. — b) ,C Kap. J. — c) ,dilectis doplněno v In. na okraji. — d) ,nobilis vir Kap. J. — e) Doplň. dle začátku předcházejícího listu. — f) Doplň dle zakončení předcházejícího listu. — g) ,Jo‘ Kap. J. — h) ,perhibicionis In., prohibi- cionis' Kap. J. — i),.. de.. loco' In., G. de.. Kap. J. — j) ,effectum' In., ,effectui" Kap. J. — k) ,excusacionis In., ,excomunicacionis' Kap. J.
99 121. Biskup Tobiáš žádá dominikány, aby nepřijímali při svém kostele tělo zesnulého exkomunikovaného pustošitele církevních statků (Zdislava z Šternberka?). (1289). Ad idem episcopus predicatores rogat. Th(obias)a etc. honestis et religiosis virisb priori et fratribus pre- dicatoribus in .. sincere sibi in Christo dilectis salutem etc Cum nobilisd.. usque ad illum locum precedentem post narracionem ,universis vobis'e. Tunc dicatur:) Honestatis vestre providenciam fiducialiter requirimus et rogamus, quatenus eiusdem excomunicati corpus apud ecclesiam vestram non tradatis nec tradi permittatis ecclesiastice sepulture contra canonicas sancciones, ut penaf etc. «et postea dicatur:) et nos suo loco et tempore in vestris et vestrorum agendis per hoc exsistamus non immerito promp- ciores. Datum etc. Fol. 18. č. 121, též v rukopisu kapituly Pražské J 40° fol. 2521. O položení jména Zdislava ze Šternberka do tohoto listu a o datování srov. úvod II 4 a listy 117—122. 122. Biskup Tobiáš zapovídá pod trestem klatby církevně pohřbít tělo exkomunikovaného šlechtice (Zdislava z Šternberka?). (1289). Episcopus mandat decanis, ut non permitterent corpus excomunicati lesoris bonorum episcopatus apud ecclesias sepelire ipsorum decanatuum. Tho(bias)s dei gracia etc. dilectis in Christo filiis universis decanis, qui vices archidyaconorum gerunt, ad quos pervenerit presens scriptum, salutem etc. Literas prohibicionish nostre, per quas nobilis viri corpus (Zdeslai?)i de (Sternberk?) nunc viam universe carnis ingressi tradi eccle- siastice sepulture inhibemus, visis presentibus indilate effectui curetis debito mancipare, alioquin excomunicacionisk sentenciam, quam nos in hiis scriptis proferimus, quilibet vestrum, qui mandatum nostrum non fecerit in hac parte, sicut debet, extunc prout exnunc se noverit incurisse. - Fol. 18 č. 122, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 253. O položení jména Zdislava ze Šternberka do tohoto listu a o datování srov. úvod II 4 a listy 117—121. a) ,Jo.“ Kap. J. — b) ,C Kap. J. — c) ,dilectis doplněno v In. na okraji. — d) ,nobilis vir Kap. J. — e) Doplň. dle začátku předcházejícího listu. — f) Doplň dle zakončení předcházejícího listu. — g) ,Jo‘ Kap. J. — h) ,perhibicionis In., prohibi- cionis' Kap. J. — i),.. de.. loco' In., G. de.. Kap. J. — j) ,effectum' In., ,effectui" Kap. J. — k) ,excusacionis In., ,excomunicacionis' Kap. J.
Strana 100
100 123. Biskup Tobiáš nařizuje faráři v Mostě, aby stihal církevní censurou ty, kteří zadrželi odkazy věnované minoritům v Mostě. (1279—12902). Episcopus mandat plebano, ut parochianos compelleret ad exsolvenda fratribus minoribus in testamento legata. Th(obias)a etc. dilecto in Christo filio.. plebano in Ponte salutem etc. Cum testamentorumb exsecucio quorumlibet precipue in hiis, que ad pios usus religiosis personis et locis legantur, ad iurisdiccionis nostre spectet officium, propter salutis et animarum profectum ecclesiastica iusticia exigente discrecioni tue mandamus in virtute obediencie et sub pena excomunicacionis firmiter et expresse, quatenus omnes illos et singulos, qui legata et in quocunque testamento relicta pietatis intuitu honestis et religiosis viris gardiano et fratribus minoribus de Ponte temere detinere presumunt, ut ea gardiano et fratribus ipsis sine dilacione et diminucione qualibet assignare non differant, per censuram ecclesiasticam compellere non obmittas, sicut cupis penam excomunicacionis prehabitam evitare. Datum etc. Fol. 18 č. 123, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 262. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 124. Biskup Tobiáš nařizuje purkmistrovi a všem měštanům v Mostě, aby pod trestem interdiktu do 8 dnů odvolali ustanovení, jímž zakázali věřícim dávat ofěry na počátku mše. (1279—12902). Episcopus mandat parochialibus, ut oblaciones in missarum principio facerent, ut antea fuerat eis consuetum. Tho(bias)d etc. dilectis in Christo filiis . . iudici et universis civibus in Ponte salutem etc. Honestus et religiosus vir fraterf .., plebanus vester de Ponte, sua humili nobis insinuacione monstravit, et hoc alias et ex relacione veridica nobis constat, quod vos minus sano ducti consilio oblaciones in missarum principiis fieri prohibetis per quoddam statutum vestrum, si statutum dici debeat, quod inter vos temere editum est de novo, in quo condempnacio certe pene sequitur illos, qui eius existerent in aliquo transgressores. Cum igitur statutum hoc et iamdicta prohibicio vestra devocionem non sinat augeri fidelium et profectums salutis evidenter a) ,Jo‘ Kap. J. — b),testamenta quelibet precipue hec‘ Kap. J. — c) ,si cupis Kap. J. — d) ,Jo‘ Kap. J. — e) ,C Kap. J. — f) ,N. plebanus' Kap. J. — g) ,perfectum In. profectum‘ Kap. J.
100 123. Biskup Tobiáš nařizuje faráři v Mostě, aby stihal církevní censurou ty, kteří zadrželi odkazy věnované minoritům v Mostě. (1279—12902). Episcopus mandat plebano, ut parochianos compelleret ad exsolvenda fratribus minoribus in testamento legata. Th(obias)a etc. dilecto in Christo filio.. plebano in Ponte salutem etc. Cum testamentorumb exsecucio quorumlibet precipue in hiis, que ad pios usus religiosis personis et locis legantur, ad iurisdiccionis nostre spectet officium, propter salutis et animarum profectum ecclesiastica iusticia exigente discrecioni tue mandamus in virtute obediencie et sub pena excomunicacionis firmiter et expresse, quatenus omnes illos et singulos, qui legata et in quocunque testamento relicta pietatis intuitu honestis et religiosis viris gardiano et fratribus minoribus de Ponte temere detinere presumunt, ut ea gardiano et fratribus ipsis sine dilacione et diminucione qualibet assignare non differant, per censuram ecclesiasticam compellere non obmittas, sicut cupis penam excomunicacionis prehabitam evitare. Datum etc. Fol. 18 č. 123, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 262. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 124. Biskup Tobiáš nařizuje purkmistrovi a všem měštanům v Mostě, aby pod trestem interdiktu do 8 dnů odvolali ustanovení, jímž zakázali věřícim dávat ofěry na počátku mše. (1279—12902). Episcopus mandat parochialibus, ut oblaciones in missarum principio facerent, ut antea fuerat eis consuetum. Tho(bias)d etc. dilectis in Christo filiis . . iudici et universis civibus in Ponte salutem etc. Honestus et religiosus vir fraterf .., plebanus vester de Ponte, sua humili nobis insinuacione monstravit, et hoc alias et ex relacione veridica nobis constat, quod vos minus sano ducti consilio oblaciones in missarum principiis fieri prohibetis per quoddam statutum vestrum, si statutum dici debeat, quod inter vos temere editum est de novo, in quo condempnacio certe pene sequitur illos, qui eius existerent in aliquo transgressores. Cum igitur statutum hoc et iamdicta prohibicio vestra devocionem non sinat augeri fidelium et profectums salutis evidenter a) ,Jo‘ Kap. J. — b),testamenta quelibet precipue hec‘ Kap. J. — c) ,si cupis Kap. J. — d) ,Jo‘ Kap. J. — e) ,C Kap. J. — f) ,N. plebanus' Kap. J. — g) ,perfectum In. profectum‘ Kap. J.
Strana 101
101 impediat animarum contra consuetudinem ecclesiasticam laudabilem et honestam, ad cuius observanciam fideles Christi cogi possunt et debent racionabiliter atque iuste, discrecionem vestram monemus et hortamur attente, in remissionem vestrorum vobis peccaminum districcius iniungentes, quatenus predictum statutum vetrum et prohibicionem superius nominatam, cum contra iusticiam et libertatem ecclesiasticam nulla honesta racione iuventur infra VIII dierum spacium a recepcione presencium per vos ipsos revocetis et revocari taliter faciatis, quod predicte oblaciones non impediantur fieri in missarum principiis, sed pocius permittantur, nec aliqua ecclesiasticorum iurium defalcacio toleretur iuxta salubrem consuetudinem iam predictam, alioquin vestrum tante temeritatis excessum sacrilegum et profanum propter salutis et honoris nostri dispendium dissimulare diucius non valentes, extunc vobis et universis vestris hominibus ac familiis divinum interdicemus officium et universa preter baptisma parvulorum et penitencias moriencium ecclesiastica sacramenta, ita quod nec mortuorum corpora in cimiteriis ecclesiasticis tumulentur. Hoc enim solum bene agitur, per quod vita hominum corrigatur. Datum etc. Fol 18 č. 124, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 262. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 125. Biskup Tobiáš vytýká purkmistrovi a měštanům v Mostě nesprávný jich zákaz dávání ofěr při mši, jak je zvykem i v jiných kostelích diecése. (1279—1290?). Episcopus eidem scribit iudici et universis parochialibus, ut oblaciones facerent, sicut antea consueverant in principiis missarum et post evangelium. Th(obias)a etc. dilectis in Christo filiis iudici, (iuratis) et universis civibus in Ponte salutem etc. Super eo, quod vos, sicut in vestris ad nos missis literis continetur, ritum civitatis Pragensis et aliarum civitatum regni Boemie observantes, plebano vestro in suis iuribus etiam amplius cupitis deservire, discrecionis vestre providenciam, quantums de iure possumus, commendantes, hoc in vobis approbari non possumus nec debemus, quod universitas vestra edere possit statuta aliqua contra libertatem ecclesiasticam et parrochialis ecclesie vestre laudabilem et longissimis observatam temporibus consuetudinem racionabilem et honestam. Illud namque, quod in principiis missarum fieri prima consuevit oblacio et secunda post evangelium, cum offertorium decantatur," non solum in vestra parochiali a) ,Jo‘ Kap. J. — b) Doplněno dle Kap. J. — c) ,quam In., ,quantum‘ Kap. J. — d) decanitur‘ Kap. J.
101 impediat animarum contra consuetudinem ecclesiasticam laudabilem et honestam, ad cuius observanciam fideles Christi cogi possunt et debent racionabiliter atque iuste, discrecionem vestram monemus et hortamur attente, in remissionem vestrorum vobis peccaminum districcius iniungentes, quatenus predictum statutum vetrum et prohibicionem superius nominatam, cum contra iusticiam et libertatem ecclesiasticam nulla honesta racione iuventur infra VIII dierum spacium a recepcione presencium per vos ipsos revocetis et revocari taliter faciatis, quod predicte oblaciones non impediantur fieri in missarum principiis, sed pocius permittantur, nec aliqua ecclesiasticorum iurium defalcacio toleretur iuxta salubrem consuetudinem iam predictam, alioquin vestrum tante temeritatis excessum sacrilegum et profanum propter salutis et honoris nostri dispendium dissimulare diucius non valentes, extunc vobis et universis vestris hominibus ac familiis divinum interdicemus officium et universa preter baptisma parvulorum et penitencias moriencium ecclesiastica sacramenta, ita quod nec mortuorum corpora in cimiteriis ecclesiasticis tumulentur. Hoc enim solum bene agitur, per quod vita hominum corrigatur. Datum etc. Fol 18 č. 124, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 262. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 125. Biskup Tobiáš vytýká purkmistrovi a měštanům v Mostě nesprávný jich zákaz dávání ofěr při mši, jak je zvykem i v jiných kostelích diecése. (1279—1290?). Episcopus eidem scribit iudici et universis parochialibus, ut oblaciones facerent, sicut antea consueverant in principiis missarum et post evangelium. Th(obias)a etc. dilectis in Christo filiis iudici, (iuratis) et universis civibus in Ponte salutem etc. Super eo, quod vos, sicut in vestris ad nos missis literis continetur, ritum civitatis Pragensis et aliarum civitatum regni Boemie observantes, plebano vestro in suis iuribus etiam amplius cupitis deservire, discrecionis vestre providenciam, quantums de iure possumus, commendantes, hoc in vobis approbari non possumus nec debemus, quod universitas vestra edere possit statuta aliqua contra libertatem ecclesiasticam et parrochialis ecclesie vestre laudabilem et longissimis observatam temporibus consuetudinem racionabilem et honestam. Illud namque, quod in principiis missarum fieri prima consuevit oblacio et secunda post evangelium, cum offertorium decantatur," non solum in vestra parochiali a) ,Jo‘ Kap. J. — b) Doplněno dle Kap. J. — c) ,quam In., ,quantum‘ Kap. J. — d) decanitur‘ Kap. J.
Strana 102
102 ecclesia sed in nonnullisa aliis dyocesis nostre ecclesiis fieri est consuetum ad profectum salutis eterne, unde hanc' racionabilem consuetudinem in dei cultum editam et servatam nullus debet nec valet racionabiliter impedire, maxime sine domini episcopi loci dyocesani licencia et assensu. Datum etc. Fol. 18° č. 125, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 262. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 126. Biskup Tobiáš žádá nejmenovaného šlechtice, aby vrátil faráři kostel, který mu odňal. (1279—1290?). Episcopus monet et rogat quemdam nobilem, ut ecclesiam cuidam presbitero restitueret cum ablatis. Th(obias) etc. nobili viro domino.d dicto de.. amico suo speciali salutem in domino. Monuimus vos et rogavimus amicabiliter per priores literas nostras et nunc etiam nobilitatem vestram rogamus presentibus et hortamur, in remissionem vestrorum vobis peccaminum iniungentes, quatenus .e plebano de .. ecclesiam cum omnibus ablatis aliis restitui faciatis, scientes, quod per hoc nos obligabitis specialiter ad condigne vicissitudinis repensivam. Alioquin, si preces nostras et salubria monita etiam hac vice contempseritis, pro vestre facientes aliter libito voluntatis, predicto plebano non valentesf in suo iure deesse, contra vos exigente officii nostri debito, licet inviti, per censuram ecclesiasticam procedere nullatenus differemus. Datum etc. Fol. 18° č. 126, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 257. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 127. Biskup Tobiáš nařizuje faráři v Mostě, aby církevní censurou stihal věřící, kteří zadrželi odkazy svých předků minoritům. (1279—1290?) Episcopus mandat plebano, ut parochiales compelleret, quod testamenta facta fratribus minoribus exsolverent. Th(obias)s etc. N.h plebanoi salutem cum sincera in domino caritate. Sua nobis dilecti in Christo fratres minores in Pontei commorantes querimonia detulerunt, quod quidam in eadem civitate tam viri quam a) omnibus‘ Kap. J. — b) ,hoc ad‘ In, ,hanc‘ Kap. J. — c) Jo‘ Kap. J. — d) ,C- de tali loco‘ Kap. J. — e) ,B' Kap. J. — f) ,valentis' In., ,valentes' Kap. J. — g) ,Jo" Kap. J. — h) ,C' Kap. J. — i) pleb. in tali loco' Kap J. — j) ,..' Kap. J.
102 ecclesia sed in nonnullisa aliis dyocesis nostre ecclesiis fieri est consuetum ad profectum salutis eterne, unde hanc' racionabilem consuetudinem in dei cultum editam et servatam nullus debet nec valet racionabiliter impedire, maxime sine domini episcopi loci dyocesani licencia et assensu. Datum etc. Fol. 18° č. 125, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 262. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 126. Biskup Tobiáš žádá nejmenovaného šlechtice, aby vrátil faráři kostel, který mu odňal. (1279—1290?). Episcopus monet et rogat quemdam nobilem, ut ecclesiam cuidam presbitero restitueret cum ablatis. Th(obias) etc. nobili viro domino.d dicto de.. amico suo speciali salutem in domino. Monuimus vos et rogavimus amicabiliter per priores literas nostras et nunc etiam nobilitatem vestram rogamus presentibus et hortamur, in remissionem vestrorum vobis peccaminum iniungentes, quatenus .e plebano de .. ecclesiam cum omnibus ablatis aliis restitui faciatis, scientes, quod per hoc nos obligabitis specialiter ad condigne vicissitudinis repensivam. Alioquin, si preces nostras et salubria monita etiam hac vice contempseritis, pro vestre facientes aliter libito voluntatis, predicto plebano non valentesf in suo iure deesse, contra vos exigente officii nostri debito, licet inviti, per censuram ecclesiasticam procedere nullatenus differemus. Datum etc. Fol. 18° č. 126, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 257. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 127. Biskup Tobiáš nařizuje faráři v Mostě, aby církevní censurou stihal věřící, kteří zadrželi odkazy svých předků minoritům. (1279—1290?) Episcopus mandat plebano, ut parochiales compelleret, quod testamenta facta fratribus minoribus exsolverent. Th(obias)s etc. N.h plebanoi salutem cum sincera in domino caritate. Sua nobis dilecti in Christo fratres minores in Pontei commorantes querimonia detulerunt, quod quidam in eadem civitate tam viri quam a) omnibus‘ Kap. J. — b) ,hoc ad‘ In, ,hanc‘ Kap. J. — c) Jo‘ Kap. J. — d) ,C- de tali loco‘ Kap. J. — e) ,B' Kap. J. — f) ,valentis' In., ,valentes' Kap. J. — g) ,Jo" Kap. J. — h) ,C' Kap. J. — i) pleb. in tali loco' Kap J. — j) ,..' Kap. J.
Strana 103
103 femine timore dei postposito testamenta suorum predecessorum legata publice dictis fratribus reddere denegant in suarum dispendium animarum. Nos igitur volentes fratrum ipsorum in huiusmodi commodo providere, ut (etiam)a ex hoc anime non negligantur testatorum,b discrecioni tue precipiendo districcius mandamus, quatenus, si ita est, universos et singulos, quos tales inveneris, monicione debita prehabita per artacionem ab ingressu ecclesie ipsos cogas dicta testamenta ex integro solvere, ut tenentur, quod, si aliqui ipsorum contumaces extiterint, extunc ipsos, donec satisfaciant, tamquam excomunicatos ab omnibus facias arcius evitari. Ets hoc idem facias, si opus fuerit, in .. loco et in aliis locis, ubi sepedictis fratribus a fidelibus legata denegantur. Datum etc. Fol. 18 č. 127, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 262'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 128. Biskup Tobiáš oznamuje faráři v Ústí, že k žádosti jeho ustanovil soudcem v jeho při opata Postoloprtského, radí mu však, aby při svou vedl v Praze, kde je dostatek zkušených právníků. (1279—1290?). Episcopus dat plebano auditores in causa sua. Th(obias)d etc. dilecto in Christo filio .. plebano in Wsk f 1) salutem etc. Devocionis tue propter tue sinceritatis merita precibus inclinati hono- rabilem virum dominum .g abbatem Porte Apostolorum discrecioni tue, ut petisti, dedimus auditorem, licet hoc negocium tuumh bona fide esse utile non credamus, quia abbas ipse, qui causam examinare debet, asses- sores iuris peritos, quibus indiget, preter Pragam habere non potest, nec credimus, quod propter illud negocium abbas ipse Pragam adire velit, vel alius iuris peritus extra Pragam ad suum monasterium aut ad locum alium declinare. Unde videtur nobis utilius et melius, quod negocium tuum trac- tetur Prage, ubi potest haberi iuris copia peritorum, et ubi etiam procura- torem ydoneum habere poteris loco tui ad causam tuam et iusticiam defendendam, et hoc tuo arbitrio duximus committendum. Datum etc. Fol. 19 č. 128, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 278. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Ústí n. Labem. a) Doplněno dle Kap. J. — b) ,eorum‘ Kap. J. — c) ,Ex‘ In., ,Et Kap. J. — d) ,Jo.“ Kap. J. — e) R' Kap. J. — f) Schází v Kap. J. — g) ,C Kap. J. — h) ,tuo' v obou rk.
103 femine timore dei postposito testamenta suorum predecessorum legata publice dictis fratribus reddere denegant in suarum dispendium animarum. Nos igitur volentes fratrum ipsorum in huiusmodi commodo providere, ut (etiam)a ex hoc anime non negligantur testatorum,b discrecioni tue precipiendo districcius mandamus, quatenus, si ita est, universos et singulos, quos tales inveneris, monicione debita prehabita per artacionem ab ingressu ecclesie ipsos cogas dicta testamenta ex integro solvere, ut tenentur, quod, si aliqui ipsorum contumaces extiterint, extunc ipsos, donec satisfaciant, tamquam excomunicatos ab omnibus facias arcius evitari. Ets hoc idem facias, si opus fuerit, in .. loco et in aliis locis, ubi sepedictis fratribus a fidelibus legata denegantur. Datum etc. Fol. 18 č. 127, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 262'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 128. Biskup Tobiáš oznamuje faráři v Ústí, že k žádosti jeho ustanovil soudcem v jeho při opata Postoloprtského, radí mu však, aby při svou vedl v Praze, kde je dostatek zkušených právníků. (1279—1290?). Episcopus dat plebano auditores in causa sua. Th(obias)d etc. dilecto in Christo filio .. plebano in Wsk f 1) salutem etc. Devocionis tue propter tue sinceritatis merita precibus inclinati hono- rabilem virum dominum .g abbatem Porte Apostolorum discrecioni tue, ut petisti, dedimus auditorem, licet hoc negocium tuumh bona fide esse utile non credamus, quia abbas ipse, qui causam examinare debet, asses- sores iuris peritos, quibus indiget, preter Pragam habere non potest, nec credimus, quod propter illud negocium abbas ipse Pragam adire velit, vel alius iuris peritus extra Pragam ad suum monasterium aut ad locum alium declinare. Unde videtur nobis utilius et melius, quod negocium tuum trac- tetur Prage, ubi potest haberi iuris copia peritorum, et ubi etiam procura- torem ydoneum habere poteris loco tui ad causam tuam et iusticiam defendendam, et hoc tuo arbitrio duximus committendum. Datum etc. Fol. 19 č. 128, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 278. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Ústí n. Labem. a) Doplněno dle Kap. J. — b) ,eorum‘ Kap. J. — c) ,Ex‘ In., ,Et Kap. J. — d) ,Jo.“ Kap. J. — e) R' Kap. J. — f) Schází v Kap. J. — g) ,C Kap. J. — h) ,tuo' v obou rk.
Strana 104
104 129. Biskup Tobiáš opětně radí faráři (v Ustí), aby při svou jen v tom místě vedl, kde lze míti dost zkušených právníků. (1279—12902). Episcopus scribit plebano, ut Prage sibi eligeret auditores. Thobiasa dei gracia etc. dilecto in Christo filio etc.b Sicut per priores literas nostras sic et nunc discrecioni tue consulimus bona fide, ut in loco illo accepto a nobis iudice, qui tuo proposito videbitur expedire, iniuriam tue irrogatam innocencie prosequaris, in quo haberi potest iuris copia peritorum. Nos enim honestatis tue sicut etiam cuiuslibet nostri devoti filii iniuried condolentes, causam tuam, cuicunque petiveris, commit- temus et faciemus in hoc casu amore tui, quidquid cum deo et honore nostro fuerit faciendum. Datum etc. Fol. 19 č. 129, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 278. Souvisí s listem předcházejícím. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 130. Biskup Tobiáš posílá k papežskému penitenciáři B(entevengovi) biskupovi Albánskému za příčinou pokání Martina laika, který zabil svou manželku. (1279—1290). Episcopus mittit ad penitenciarium pape laycum pro absolucione. Reverendo in Christo patri et domino, domino B(entevenge) dei gracia Albanensie episcopo, sanctissime sedis apostolice penitenciario principali, Th(obias)f Pragensis episcopus omnimode subieccionis reveren- ciam et honorem. Martinumg laycum nostre dyocesis, latorem presencium, qui humani generis inimico instigante uxorem suam legittimam interemit ad sedis apostolice misericordiam transmittentes, petimus confidenter, quatenus alicui viro ydoneo committere dignemini, ut ipse in casu premisso et aliis, que sibi per confessionem Martinih predicti fuerint patefacta, comissum sibi negocium taliter exequatur, quod eidem Mfartino]i proficiat ad salutem. Datum etc. Fol. 19 č. 130, též v rukopise kapitulním J 40° fol. 240. List tento zde již podruhé. Poprvé s adressou a zakončením poněkud jiným pod čís. 44. Srov. úvod II 1. O datování srov. pozn. u č. 44. a) ,Jo.' Kap. J. — b) ,C. plebano In.' Kap. J. — c) ,consolumus‘ In., ,consulimus, Kap. J. — d) ,in iure‘ In., ,nimie' Kap. J. — e) ,tali Kap. J. — f) Jo. Kap. J. — g) si" Kap. J. — h) ,N° Kap. J. — i) ,idem N.' Kap. J.
104 129. Biskup Tobiáš opětně radí faráři (v Ustí), aby při svou jen v tom místě vedl, kde lze míti dost zkušených právníků. (1279—12902). Episcopus scribit plebano, ut Prage sibi eligeret auditores. Thobiasa dei gracia etc. dilecto in Christo filio etc.b Sicut per priores literas nostras sic et nunc discrecioni tue consulimus bona fide, ut in loco illo accepto a nobis iudice, qui tuo proposito videbitur expedire, iniuriam tue irrogatam innocencie prosequaris, in quo haberi potest iuris copia peritorum. Nos enim honestatis tue sicut etiam cuiuslibet nostri devoti filii iniuried condolentes, causam tuam, cuicunque petiveris, commit- temus et faciemus in hoc casu amore tui, quidquid cum deo et honore nostro fuerit faciendum. Datum etc. Fol. 19 č. 129, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 278. Souvisí s listem předcházejícím. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 130. Biskup Tobiáš posílá k papežskému penitenciáři B(entevengovi) biskupovi Albánskému za příčinou pokání Martina laika, který zabil svou manželku. (1279—1290). Episcopus mittit ad penitenciarium pape laycum pro absolucione. Reverendo in Christo patri et domino, domino B(entevenge) dei gracia Albanensie episcopo, sanctissime sedis apostolice penitenciario principali, Th(obias)f Pragensis episcopus omnimode subieccionis reveren- ciam et honorem. Martinumg laycum nostre dyocesis, latorem presencium, qui humani generis inimico instigante uxorem suam legittimam interemit ad sedis apostolice misericordiam transmittentes, petimus confidenter, quatenus alicui viro ydoneo committere dignemini, ut ipse in casu premisso et aliis, que sibi per confessionem Martinih predicti fuerint patefacta, comissum sibi negocium taliter exequatur, quod eidem Mfartino]i proficiat ad salutem. Datum etc. Fol. 19 č. 130, též v rukopise kapitulním J 40° fol. 240. List tento zde již podruhé. Poprvé s adressou a zakončením poněkud jiným pod čís. 44. Srov. úvod II 1. O datování srov. pozn. u č. 44. a) ,Jo.' Kap. J. — b) ,C. plebano In.' Kap. J. — c) ,consolumus‘ In., ,consulimus, Kap. J. — d) ,in iure‘ In., ,nimie' Kap. J. — e) ,tali Kap. J. — f) Jo. Kap. J. — g) si" Kap. J. — h) ,N° Kap. J. — i) ,idem N.' Kap. J.
Strana 105
105 131. Biskup Tobiáš odpovídá faráři v Teplé, že, kdo manželku svou zabil, musí za příčinou rozhřešení do Říma. (1279—1290). Super eiusdem negocio. Th(obias)b dei gracia etc. dilecto in Christo filio.c plebano Teplensi1) salutem etc. De consilio iuris peritorum in eo casu, quem nobis per tuas literas intimasti, sic discrecioni tue duximus rescribendum. Debet namque ille, qui uxorem suam occidit, ad Romanam curiam quam cito poterit cum nostris litteris proficisci ad absolucionis super eodem crimine bene- ficium obtinendum. Unde sic super statu salutis sue disponas, quod medio tempore talem agat penitenciam pro commissis, quod sibi proficiat ad salutem. Datum etc. Fol. 19 č. 131, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 240'. Srov. číslo před- cházející, s nímž list tento souvisí a o datování srov. pozn. u čís. 44. 1) Která Teplá zde míněna, nelze určiti. 132. Biskup. Tobiáš potvrzuje k žádosti krále Václava založení kláštera poustev- níků sv. Augustina v Domažlicích, jimž král daroval místo, kde se usadili. V Praze, (1288 leden 28). Episcopus confirmat donacionem regis factam fratribus heremitarum, ut construerent monasterium. Thobiasd etc. universis presentes litteras inspecturis salutem in domino.e Pie postulaciof voluntatis effectu debet prosequente compleri, ut et devocionis sinceritas laudabiliter enitescat et utilitas postulata vires indubitanter assumat. Eapropter universitati vestre tenore presencium volumus esse notum, quod nos ad preces et devotam instanciam precordialis domini nostri, domini W(enceslai) illustris Bohemie regis et marchionis Moravie, donacionem eius legittimam et perfectam" de consensu nostro libero et expresso factami, quam ipse honestis et religiosis viris fratribus (heremitis) ordinis (s. Augustini), exhibitoribus presencium, fecisse dignoscitur, conferendo eis et ipsorum successoribus universis ack eorum a) ,negocii' In. — b) ,Jo.' Kap. J. — c) ,C' Kap. J. — d) ,Tobias dei gracia Pr ag episcopus cod. Th., Jo.‘ Kap. J. — e) ,sempiternam' cod. Th. — f) ,postulato' cod. Th. — g) ,effectui“ cod. Th. — h) ,perfectam editam' cod. Th. — i) factam schází v cod. Th. — j) ,fratribus ordinis.. In. ,f. o. talis' Kap. J., Heremitis ord. s. Aug. cod. Th. — k) ,hac‘ In., ,ac‘ cod. Th.
105 131. Biskup Tobiáš odpovídá faráři v Teplé, že, kdo manželku svou zabil, musí za příčinou rozhřešení do Říma. (1279—1290). Super eiusdem negocio. Th(obias)b dei gracia etc. dilecto in Christo filio.c plebano Teplensi1) salutem etc. De consilio iuris peritorum in eo casu, quem nobis per tuas literas intimasti, sic discrecioni tue duximus rescribendum. Debet namque ille, qui uxorem suam occidit, ad Romanam curiam quam cito poterit cum nostris litteris proficisci ad absolucionis super eodem crimine bene- ficium obtinendum. Unde sic super statu salutis sue disponas, quod medio tempore talem agat penitenciam pro commissis, quod sibi proficiat ad salutem. Datum etc. Fol. 19 č. 131, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 240'. Srov. číslo před- cházející, s nímž list tento souvisí a o datování srov. pozn. u čís. 44. 1) Která Teplá zde míněna, nelze určiti. 132. Biskup. Tobiáš potvrzuje k žádosti krále Václava založení kláštera poustev- níků sv. Augustina v Domažlicích, jimž král daroval místo, kde se usadili. V Praze, (1288 leden 28). Episcopus confirmat donacionem regis factam fratribus heremitarum, ut construerent monasterium. Thobiasd etc. universis presentes litteras inspecturis salutem in domino.e Pie postulaciof voluntatis effectu debet prosequente compleri, ut et devocionis sinceritas laudabiliter enitescat et utilitas postulata vires indubitanter assumat. Eapropter universitati vestre tenore presencium volumus esse notum, quod nos ad preces et devotam instanciam precordialis domini nostri, domini W(enceslai) illustris Bohemie regis et marchionis Moravie, donacionem eius legittimam et perfectam" de consensu nostro libero et expresso factami, quam ipse honestis et religiosis viris fratribus (heremitis) ordinis (s. Augustini), exhibitoribus presencium, fecisse dignoscitur, conferendo eis et ipsorum successoribus universis ack eorum a) ,negocii' In. — b) ,Jo.' Kap. J. — c) ,C' Kap. J. — d) ,Tobias dei gracia Pr ag episcopus cod. Th., Jo.‘ Kap. J. — e) ,sempiternam' cod. Th. — f) ,postulato' cod. Th. — g) ,effectui“ cod. Th. — h) ,perfectam editam' cod. Th. — i) factam schází v cod. Th. — j) ,fratribus ordinis.. In. ,f. o. talis' Kap. J., Heremitis ord. s. Aug. cod. Th. — k) ,hac‘ In., ,ac‘ cod. Th.
Strana 106
106 ordini supradicto locum illum, in quo ipsi se collocaverunta et collocantb infra muros Tust opidi forensis eiusdem domini nostri regis, pietatis intuitu ac pro suorum progenitorum et suo necnon excellentissime domine G(ute) coniugis sue, regined Boemie et marchionisse Moravie, remedio peccatorum, ut ibidem ad honorem omnipotentis dei et sanctorum eius religiosa domus et ecclesia construatur, auctoritate qua fungimur salvo iure parochialis ecclesie opidi supradicti ex certa sciencia confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc nostre confirmacionis paginam infringere aut ei ausu temerario contraire. Si quis autem contrarium attemptare presumpserit, indignacionem omnipotentis dei et sanctorum e eius patronorum nostre Pragensis ecclesie ipso facto se noverit incursurum. In cuius reif etc. Actum et datum Prage etc. Fol. 19 č. 132, též v rk. kapituly Pražské J 400 fol. 239. Originální text zachoval se v kodexu sv. Tomášském f. 2 (Emler RB. II č. 1432, opisy českého“ diplomatáře). 133. Biskup Tobiáš dává bratru řádu dominikánů jako zástupci svému plnou moc slyšení zpovědi a udělení rozhřešení nejmenovaným osobám. (1279—1290?). Dominus episcopus cuidam fratri predicatorum ordinis committit loco sui penitencias iniungere. Thobiass dei gracia etc. honesto et religioso .. viroh .. fratri ordinis predicatorum in Praga domus sancti Clementis salutem et sinceram in domino caritatem. De circumspeccionis vestre providencia gerentes confi- denciam pleniorem, tenore vobis presencium committimus et mandamus, quatenus audita confessione . . et . . in penitenciis iniungendis et in absolucionis eis beneficio in forma ecclesie inpendendo, circa eos vice nostri taliter vos geratis, quod eis proficiat ad salutem, rigorem, quantum cum deo poteritis, misericordia temperando. Datum etc. Fol. 19' č. 133, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 257. O chronolo- gickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) ,locaverunt cod. Th. - b) ,collocant ad divini nominis cultum et salutis animarum profectum infra muros .... cod. Th. — c) talis' Kap. J. — d) ,inclitae reginae' cod. Th. — e) ,sanctorum Viti, Wenceslai atque Adalberti martirum patro- norum .... cod. Th. — f) ,testimonium istud scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Actum et datum Pragae anno domini MCCLXXXVIII a nativitate ipsius computando, V Kal. Februarii, pontificatus nostri anno IX, indictionis primae" cod. Th. — g) ,Jo‘ Kap. J. — h) ,N° Kap. J.
106 ordini supradicto locum illum, in quo ipsi se collocaverunta et collocantb infra muros Tust opidi forensis eiusdem domini nostri regis, pietatis intuitu ac pro suorum progenitorum et suo necnon excellentissime domine G(ute) coniugis sue, regined Boemie et marchionisse Moravie, remedio peccatorum, ut ibidem ad honorem omnipotentis dei et sanctorum eius religiosa domus et ecclesia construatur, auctoritate qua fungimur salvo iure parochialis ecclesie opidi supradicti ex certa sciencia confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc nostre confirmacionis paginam infringere aut ei ausu temerario contraire. Si quis autem contrarium attemptare presumpserit, indignacionem omnipotentis dei et sanctorum e eius patronorum nostre Pragensis ecclesie ipso facto se noverit incursurum. In cuius reif etc. Actum et datum Prage etc. Fol. 19 č. 132, též v rk. kapituly Pražské J 400 fol. 239. Originální text zachoval se v kodexu sv. Tomášském f. 2 (Emler RB. II č. 1432, opisy českého“ diplomatáře). 133. Biskup Tobiáš dává bratru řádu dominikánů jako zástupci svému plnou moc slyšení zpovědi a udělení rozhřešení nejmenovaným osobám. (1279—1290?). Dominus episcopus cuidam fratri predicatorum ordinis committit loco sui penitencias iniungere. Thobiass dei gracia etc. honesto et religioso .. viroh .. fratri ordinis predicatorum in Praga domus sancti Clementis salutem et sinceram in domino caritatem. De circumspeccionis vestre providencia gerentes confi- denciam pleniorem, tenore vobis presencium committimus et mandamus, quatenus audita confessione . . et . . in penitenciis iniungendis et in absolucionis eis beneficio in forma ecclesie inpendendo, circa eos vice nostri taliter vos geratis, quod eis proficiat ad salutem, rigorem, quantum cum deo poteritis, misericordia temperando. Datum etc. Fol. 19' č. 133, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 257. O chronolo- gickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) ,locaverunt cod. Th. - b) ,collocant ad divini nominis cultum et salutis animarum profectum infra muros .... cod. Th. — c) talis' Kap. J. — d) ,inclitae reginae' cod. Th. — e) ,sanctorum Viti, Wenceslai atque Adalberti martirum patro- norum .... cod. Th. — f) ,testimonium istud scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Actum et datum Pragae anno domini MCCLXXXVIII a nativitate ipsius computando, V Kal. Februarii, pontificatus nostri anno IX, indictionis primae" cod. Th. — g) ,Jo‘ Kap. J. — h) ,N° Kap. J.
Strana 107
107 134. Biskup Tobiáš dává knězi, který se dopustil vraždy a v Římě odpuštění dosáhl, list, jímž žádá věřící, aby jej svou podporou chránili před žebrotou. (1279—1290?). Dominus episcopus populum rogat pro quodam presbitero, qui alium presbiterum interfecit, ut ei manus adiutrices porrigerent. Thobiasa dei gracia etc. universis presentes litteras inspecturis salutem in domino. Noveritis, quod H. presbiter, exhibitor presencium, qui per nos ad Romanam curiam propter homicidii reatum, quem ipse suadente humani generis inimico perpetravit, cum litteris nostris missus fuerat pro- absolucione obtinenda, prout in litteris penitenciarii domini pape ad nos per ipsum reportatis vidimus contineri, absolucionis est beneficium asse- cutus, et nos ipsi, sicut decuit, penitenciam iniunximus salutarem. Ne autem presbiter ipse cogatur in cleri obproprium mendicare, rogamus universitatem vestram et hortamur in domino, in remissionem vobis vestrorum nichilominus peccaminum iniungentes, ut sibi amore deib manus misericordie porrigatis, ipsum sicut condecet pertractantes. Datum etc. Fol. 19' č. 134, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 257. O chronolo- gickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 135. Biskup Tobiáš ustanovuje střídníka N. zástupcem faráře Bohuše v Lounech. (1279—1290?). Dominus episcopus recommendat civibus vicarium, mandans, ut ei obedirent. Th(obias) dei gracia etc. dilectis in Christo filiis, iudicid et civibus de Luna ac aliis Christi fidelibus universis ad ecclesiam parochialem de Luna' iure parochiali spectantibus salutem in omnium salvatore. Profectum salutis animarum vestrarum, prout ad nostrum spectat officium, efficaciter promovere volentes, honestum virum N.f presbiterum, exhibitorem presen- cium, vicarium Bohussii,s qui in prefata ecclesia de Lunah est rector canonice institutus, paterno vobis recommendamus affectu, hoc vobis tenore presencium intimantes, quod nos eidem vicario, viro provido et discreto, in iamdicta ecclesia, quamdiu vicarius fuerit ibidem, vestrarum curam et regimen pleno iure committimus animarum, ut vos eidem omnes a) Jo‘ Kap. J. — b) ,nostri' Kap. J. — c) ,Johannes' Kap. J. — d) ,C. iudici et universis civibus de.' Kap. J. — e) Schází v Kap. J. — f) Jo.' Kap J. — g) ,Rohusii In., ,T° Kap. J. — h) ,. . Kap. J.
107 134. Biskup Tobiáš dává knězi, který se dopustil vraždy a v Římě odpuštění dosáhl, list, jímž žádá věřící, aby jej svou podporou chránili před žebrotou. (1279—1290?). Dominus episcopus populum rogat pro quodam presbitero, qui alium presbiterum interfecit, ut ei manus adiutrices porrigerent. Thobiasa dei gracia etc. universis presentes litteras inspecturis salutem in domino. Noveritis, quod H. presbiter, exhibitor presencium, qui per nos ad Romanam curiam propter homicidii reatum, quem ipse suadente humani generis inimico perpetravit, cum litteris nostris missus fuerat pro- absolucione obtinenda, prout in litteris penitenciarii domini pape ad nos per ipsum reportatis vidimus contineri, absolucionis est beneficium asse- cutus, et nos ipsi, sicut decuit, penitenciam iniunximus salutarem. Ne autem presbiter ipse cogatur in cleri obproprium mendicare, rogamus universitatem vestram et hortamur in domino, in remissionem vobis vestrorum nichilominus peccaminum iniungentes, ut sibi amore deib manus misericordie porrigatis, ipsum sicut condecet pertractantes. Datum etc. Fol. 19' č. 134, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 257. O chronolo- gickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 135. Biskup Tobiáš ustanovuje střídníka N. zástupcem faráře Bohuše v Lounech. (1279—1290?). Dominus episcopus recommendat civibus vicarium, mandans, ut ei obedirent. Th(obias) dei gracia etc. dilectis in Christo filiis, iudicid et civibus de Luna ac aliis Christi fidelibus universis ad ecclesiam parochialem de Luna' iure parochiali spectantibus salutem in omnium salvatore. Profectum salutis animarum vestrarum, prout ad nostrum spectat officium, efficaciter promovere volentes, honestum virum N.f presbiterum, exhibitorem presen- cium, vicarium Bohussii,s qui in prefata ecclesia de Lunah est rector canonice institutus, paterno vobis recommendamus affectu, hoc vobis tenore presencium intimantes, quod nos eidem vicario, viro provido et discreto, in iamdicta ecclesia, quamdiu vicarius fuerit ibidem, vestrarum curam et regimen pleno iure committimus animarum, ut vos eidem omnes a) Jo‘ Kap. J. — b) ,nostri' Kap. J. — c) ,Johannes' Kap. J. — d) ,C. iudici et universis civibus de.' Kap. J. — e) Schází v Kap. J. — f) Jo.' Kap J. — g) ,Rohusii In., ,T° Kap. J. — h) ,. . Kap. J.
Strana 108
108 et singuli in hiis, que ad eius spectant officium, tamquam vestro patri spirituali et plebano legittimo obediatis fideliter, ut debetis, scientes veraciter, quod hoc vobis proficieta ad eterne vite premiumb obtinendum. Datum etc. Fol. 19 č. 135, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 241. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 136. Biskup Tobiáš potvrzuje odpustky nejmenovaných biskupů a arcibiskupů dané navštěvovatelům jakéhosi kláštera. (1279—1290?). Dominus episcopus confirmat indulgencias aliorum episcoporum datas monasterio cuidam. Universis Christi fidelibus, ad quos presens scriptum pervenerit, nos Th(obias)c dei gracia Pragensis episcopus salutem et sinceram in domino caritatem. Noveritis nos vidisse litteras venerabilium dominorum videlicet talis et talisd de tali loco episcoporum et archiepiscoporum, qui Christi fidelibus causa devocionis venientibus ad tale monasterium in tali loco quilibete singulis singulas dierum quadragenas de iniunctis eis penitenciis misericorditer in domino relaxaverunt. Nos autem cultum dei ampliare quam minui cupientes, predictam indulgenciam confirmamus nostrarum presencium testimonio litterarum et superaddimus XL dies vere confessis et contritis in festivitatibus supradictis. In cuius rei etc. Datum (Prage)g etc. Fol. 19' č. 136, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 230. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 137. Biskup Tobiáš nařizuje arcijáhnovi, aby vyřídil stížnost Fridrilma, jehož manželku, dceru zlatníka Otty z Brodu, chtějí dát jinému. (1279—1290?). Dominus episcopus mandat archidiacono, ut non permitteret, uxorem cuiusdam, pro qua conqueritur alter, sine probacione veridica tradi in uxorem. Tho(bias)) dei gracia Pragensis episcopus dilecto in Christo filio archidiacono de tali loco salutem etc. Circa inhibicionem, quam Fridrilmus' iuvennis fieri postulat non iniuste de Genissai filia Ottonisk aurifabri de a) ,proficiat' In., ,proficiet Kap. J. — b) „bravium' In, ,premium' Kap. J. — c) Jo‘ Kap. J. — d) ,M. et B°. Kap. J. — e) ,quibus‘ In., ,quilibet Kap. J. — f) , re- laxantur‘ In., ,relaxaverunt' Kap. J. — g) Doplněno dle Kap. J. — h) Jo‘. Kap. J. — i) ,Ci. Kap. J. — j) „Martha“ Kap. J. — k) Schází v Kap. J.
108 et singuli in hiis, que ad eius spectant officium, tamquam vestro patri spirituali et plebano legittimo obediatis fideliter, ut debetis, scientes veraciter, quod hoc vobis proficieta ad eterne vite premiumb obtinendum. Datum etc. Fol. 19 č. 135, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 241. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 136. Biskup Tobiáš potvrzuje odpustky nejmenovaných biskupů a arcibiskupů dané navštěvovatelům jakéhosi kláštera. (1279—1290?). Dominus episcopus confirmat indulgencias aliorum episcoporum datas monasterio cuidam. Universis Christi fidelibus, ad quos presens scriptum pervenerit, nos Th(obias)c dei gracia Pragensis episcopus salutem et sinceram in domino caritatem. Noveritis nos vidisse litteras venerabilium dominorum videlicet talis et talisd de tali loco episcoporum et archiepiscoporum, qui Christi fidelibus causa devocionis venientibus ad tale monasterium in tali loco quilibete singulis singulas dierum quadragenas de iniunctis eis penitenciis misericorditer in domino relaxaverunt. Nos autem cultum dei ampliare quam minui cupientes, predictam indulgenciam confirmamus nostrarum presencium testimonio litterarum et superaddimus XL dies vere confessis et contritis in festivitatibus supradictis. In cuius rei etc. Datum (Prage)g etc. Fol. 19' č. 136, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 230. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 137. Biskup Tobiáš nařizuje arcijáhnovi, aby vyřídil stížnost Fridrilma, jehož manželku, dceru zlatníka Otty z Brodu, chtějí dát jinému. (1279—1290?). Dominus episcopus mandat archidiacono, ut non permitteret, uxorem cuiusdam, pro qua conqueritur alter, sine probacione veridica tradi in uxorem. Tho(bias)) dei gracia Pragensis episcopus dilecto in Christo filio archidiacono de tali loco salutem etc. Circa inhibicionem, quam Fridrilmus' iuvennis fieri postulat non iniuste de Genissai filia Ottonisk aurifabri de a) ,proficiat' In., ,proficiet Kap. J. — b) „bravium' In, ,premium' Kap. J. — c) Jo‘ Kap. J. — d) ,M. et B°. Kap. J. — e) ,quibus‘ In., ,quilibet Kap. J. — f) , re- laxantur‘ In., ,relaxaverunt' Kap. J. — g) Doplněno dle Kap. J. — h) Jo‘. Kap. J. — i) ,Ci. Kap. J. — j) „Martha“ Kap. J. — k) Schází v Kap. J.
Strana 109
109 Brod,a1) sponsa et uxore sua legittima, cum qua se proponit matrimonium, contractum legittime inter se et ipsam, carnali copula consumatumb (sic), ut ipsa G(enissa)r in eius preiudicium contra deum et iusticiam alteri non tradatur, archidiaconalis officii tui debitum sine more dispendio exequi non obmittas, contradictores quoslibet et rebelles excomunicacionis sen- tenciad percellendo. Datum etc. Fol. 20 č. 137, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 257. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) O který Brod zde jde, nelze určiti. 138. Biskup Tobiáš dovoluje knězi Jo. navštívit hrob sv. Jakuba v (Compostelle) a dává mu vysvědčení zachovalosti. (1279—1290?). Dominus episcopus dat litteras testimoniales cuidam plebano visitandi sepulchrum sancti Jacobi et licenciam. Nos Th(obias)e dei gracia etc. notum (esse volumus)f etc., quod nos honesto viro domino Jo. presbitero, plebano de .. nostre dyocesis, ex- hibitori presencium, beati Jacobi apostoli sepulchrum et limina visitandi licenciam canonico modo dedimus, de honestate morum et bones accionis sue meritis officio huius scripti testimonium perhibentes. Datum etc. Fol. 20 č. 138, též v rk. kapituly Pražské J 40 fol. 237. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 139. Biskup Tobiáš ohlašuje, že k osobní žádosti opata (Racka) dovolil klášteru (Kladrubskému) osazovati faru (v Touškově) bratry téhož kláštera. (V Praze, 1288 březen 12). Dominus episcopus indulget abbati et monasterio aput ecclesiam ipsorum parochialem unum ad tempus ex fratribus ipsorum locare. Thobias dei gracia Pragensis episcopus omnibus presentes litteras inspecturis salutem in domino sempiternam. Que nostris pie geruntur temporibus, firma debent et illibata consistere, et ne in recidive dissolucionis scrupulum (r)elabantur, litterarum ea convenit testimonio roborari. Noveritis igitur, quod, cum honestus vir et providus (Raczko)h abbas de (Cladrub)h a),.. Kap. J. — b) ,confirmatum‘ Kap. J. — c) ,M' Kap. J. — d) ,sentencie« In., sentencia' Kap. J. — e) ,Jo‘ Kap. J. — f) Doplněno dle Kap. J. — g) ,bene‘ In., ,bone‘ Kap. J. — h) ...‘ In.
109 Brod,a1) sponsa et uxore sua legittima, cum qua se proponit matrimonium, contractum legittime inter se et ipsam, carnali copula consumatumb (sic), ut ipsa G(enissa)r in eius preiudicium contra deum et iusticiam alteri non tradatur, archidiaconalis officii tui debitum sine more dispendio exequi non obmittas, contradictores quoslibet et rebelles excomunicacionis sen- tenciad percellendo. Datum etc. Fol. 20 č. 137, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 257. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) O který Brod zde jde, nelze určiti. 138. Biskup Tobiáš dovoluje knězi Jo. navštívit hrob sv. Jakuba v (Compostelle) a dává mu vysvědčení zachovalosti. (1279—1290?). Dominus episcopus dat litteras testimoniales cuidam plebano visitandi sepulchrum sancti Jacobi et licenciam. Nos Th(obias)e dei gracia etc. notum (esse volumus)f etc., quod nos honesto viro domino Jo. presbitero, plebano de .. nostre dyocesis, ex- hibitori presencium, beati Jacobi apostoli sepulchrum et limina visitandi licenciam canonico modo dedimus, de honestate morum et bones accionis sue meritis officio huius scripti testimonium perhibentes. Datum etc. Fol. 20 č. 138, též v rk. kapituly Pražské J 40 fol. 237. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 139. Biskup Tobiáš ohlašuje, že k osobní žádosti opata (Racka) dovolil klášteru (Kladrubskému) osazovati faru (v Touškově) bratry téhož kláštera. (V Praze, 1288 březen 12). Dominus episcopus indulget abbati et monasterio aput ecclesiam ipsorum parochialem unum ad tempus ex fratribus ipsorum locare. Thobias dei gracia Pragensis episcopus omnibus presentes litteras inspecturis salutem in domino sempiternam. Que nostris pie geruntur temporibus, firma debent et illibata consistere, et ne in recidive dissolucionis scrupulum (r)elabantur, litterarum ea convenit testimonio roborari. Noveritis igitur, quod, cum honestus vir et providus (Raczko)h abbas de (Cladrub)h a),.. Kap. J. — b) ,confirmatum‘ Kap. J. — c) ,M' Kap. J. — d) ,sentencie« In., sentencia' Kap. J. — e) ,Jo‘ Kap. J. — f) Doplněno dle Kap. J. — g) ,bene‘ In., ,bone‘ Kap. J. — h) ...‘ In.
Strana 110
110 indigenciam nobis sui monasterii non modicam in persona propria humiliter et veraciter declarasset, nos tam sibi quam monasterio suo et ipsius monasterii conventui paterno in hac parte compacientes affectu, ut ipsi ecclesiam de (Tuscow)a forensi opido suo, in qua ipsi plenum ius obtinent patronatus, quamdiu predicta eorum indigencia duraverit, per aliquem ex fratribus suis ad hoc ydoneum in spiritualibus et temporalibus valeant procurare ac etiam gubernare, proventus ipsius ecclesie omnes ad utilitatem propriam convertentes, sustentacione dumtaxat illius fratris et monachi, qui eandem ecclesiam medio tempore de mandato ipsorum rexerit, congrua reservata auctoritate sibi qua fungimur ex certa sciencia liberaliter ac misericorditer indulgemus. In cuius etc. Datum etc. (Prage a. d. MCCLXXXVIII" IV Idus Mart., pontif. a. X, indict. I.) Fol. 20 č. 139. Srovnáním s čís. následujícím vidíme, že jest toto druhá listina v téže záležitosti a téhož data, kterouž biskup se obrací k veřejnosti, kdežto v privilegiu pod čís 140 mluví k opatovi a konventu. Dle následujícího čísla a listiny u Emlera (RB. II č 1438) doplněna iména a datum. 140. Biskup Tobiáš dovoluje opatovi (Rackovi) a konventu kláštera Kladrubského, aby svými spolubratry osazovali faru v Touškově a brali z ní užitek po dobu nouze. V Praze (1288 březen 12). Ad idem episcopus episcopi predecessoris sui confirmacionema ratificat. Tho(bias)b etc. honorabilibus viris domino (Raczkoni) abbati totique conventui monasterii Cladrubensisd salutem etc. Honestatis vestre precibus inclinati, ut hiis inpacatis temporibus propter indigencias et defectus multiplices, quos habetis, ecclesiam parochialem in Tuscowe forensi opido vestro, in qua ius patronatus plenarie ad vos spectat, quamdiu predicte vestre indigencie duraverint et defectus, per aliquem ex fratribus vestris ad hoc ydoneum in spiritualibus et temporalibus procurare possitis ac etiam gubernare, proventus ipsius ecclesie vestre ad utilitatem vestram omnes singulos convertentes, ipsius fratris et monachi, qui eandem ecclesiam de mandato vestro medio tempore rexerit, sustentacione congrua reservata. ad instar‘ Johannis bone memorie predecessoris nostri auctoritate vobis qua fungimur ex certa sciencia liberaliter ac misericorditer indulgemus salvis nostris et archidiaconorum nostrorum iuribus ac eo, quod plebanus legittimus sive rector de (Tuscow)g ecclesie supradicte, si quis nunc ibidem consistit, a) ,confirmacione‘ In. — b) »Johannes‘ Kap. J. — c) ,B'Kap. J. — d) ,c' Kap. J. e) ,.. Kap. J. — f) ,de instar In., ,ad instar‘ Kap. J. — g) .. In. i Kap. J.
110 indigenciam nobis sui monasterii non modicam in persona propria humiliter et veraciter declarasset, nos tam sibi quam monasterio suo et ipsius monasterii conventui paterno in hac parte compacientes affectu, ut ipsi ecclesiam de (Tuscow)a forensi opido suo, in qua ipsi plenum ius obtinent patronatus, quamdiu predicta eorum indigencia duraverit, per aliquem ex fratribus suis ad hoc ydoneum in spiritualibus et temporalibus valeant procurare ac etiam gubernare, proventus ipsius ecclesie omnes ad utilitatem propriam convertentes, sustentacione dumtaxat illius fratris et monachi, qui eandem ecclesiam medio tempore de mandato ipsorum rexerit, congrua reservata auctoritate sibi qua fungimur ex certa sciencia liberaliter ac misericorditer indulgemus. In cuius etc. Datum etc. (Prage a. d. MCCLXXXVIII" IV Idus Mart., pontif. a. X, indict. I.) Fol. 20 č. 139. Srovnáním s čís. následujícím vidíme, že jest toto druhá listina v téže záležitosti a téhož data, kterouž biskup se obrací k veřejnosti, kdežto v privilegiu pod čís 140 mluví k opatovi a konventu. Dle následujícího čísla a listiny u Emlera (RB. II č 1438) doplněna iména a datum. 140. Biskup Tobiáš dovoluje opatovi (Rackovi) a konventu kláštera Kladrubského, aby svými spolubratry osazovali faru v Touškově a brali z ní užitek po dobu nouze. V Praze (1288 březen 12). Ad idem episcopus episcopi predecessoris sui confirmacionema ratificat. Tho(bias)b etc. honorabilibus viris domino (Raczkoni) abbati totique conventui monasterii Cladrubensisd salutem etc. Honestatis vestre precibus inclinati, ut hiis inpacatis temporibus propter indigencias et defectus multiplices, quos habetis, ecclesiam parochialem in Tuscowe forensi opido vestro, in qua ius patronatus plenarie ad vos spectat, quamdiu predicte vestre indigencie duraverint et defectus, per aliquem ex fratribus vestris ad hoc ydoneum in spiritualibus et temporalibus procurare possitis ac etiam gubernare, proventus ipsius ecclesie vestre ad utilitatem vestram omnes singulos convertentes, ipsius fratris et monachi, qui eandem ecclesiam de mandato vestro medio tempore rexerit, sustentacione congrua reservata. ad instar‘ Johannis bone memorie predecessoris nostri auctoritate vobis qua fungimur ex certa sciencia liberaliter ac misericorditer indulgemus salvis nostris et archidiaconorum nostrorum iuribus ac eo, quod plebanus legittimus sive rector de (Tuscow)g ecclesie supradicte, si quis nunc ibidem consistit, a) ,confirmacione‘ In. — b) »Johannes‘ Kap. J. — c) ,B'Kap. J. — d) ,c' Kap. J. e) ,.. Kap. J. — f) ,de instar In., ,ad instar‘ Kap. J. — g) .. In. i Kap. J.
Strana 111
111 in corporali possessione ipsius, quamdiu vixerit, nullam prorsus violenciam paciatur. In cuius rei etc. Datum etc. (Prage a. d. MCCLXXXVIII°, IV Idus Mart., pontif. a. X, indict. I). Fol. 20 č. 140, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 238. Listina tato je otištěna ve výtahu z kodexu dipl. kladrubského u Emlera (RB. II č. 1438), odtud doplněno datum. 141. Biskup Tobiáš dovoluje Rackovi, opatu a klášteru Kladrubskému, zřídit při kostele v (Touškově) obydlí s libovolným počtem mnichů. (V Praze, 1288 březen 12). Episcopus indulget abbati, ut ecclesiam per monachum deservire valeat b Thobias" dei gracia etc. honorabili viro domino R(aczkoni)" abbati monasterii Cladrubensis salutem etc. Incumbit nobis ex debito pontificalis officii, ut iusta petencium desideriis audienciam cum efficacia prebeamus, presertim cum eorum vota effectum iusticie et salutis animarum producunt augmentum ad felicitatis perpetue gaudia promerenda. Hinc est, quod honestatise vestre precibus inclinati, ut tam vos quam successores vestri omnes et singuli, quos abbaciam Cladrubensemf gubernare contigerit, apud ecclesiam parochialem de (Tuscow)s vestram et monasterii vestri cellam monasticam ad honorem dei et profectum ac meritum salutis eterne racionabiliter instaurare et regere pleno iure ac perpetuis temporibus in eternum in sui status vigore debito fovere et conservare possitis, monachos de monasterio vestro, quoscunque et quantoscunque volueritis et ad hoc aptos inveneritis, prout vobis secundum deum expedire videbitur, ibidem ad divinum obsequium collocantes, ita quod monachi illi vel alii virih ydonei, qui ad hoc deputati fuerint, parrochiam ecclesie supradicte in divino procurabunt officio et aliis ecclesiasticis sacramentis, ad instar Johannis bone memorie predecessoris nostri ex certa nobis sciencia auctoritate qua fungimur indulgemus, sepedictam de (Tuscow)i ecclesiam parochialem cellej illi, que apud eam instaurabitur, cum omnibus suis pertinenciis connectentes et coniunccionem hanc presentis scripti patrocinio roborantes. Salvis «ut suprak in proximo, usque:) In cuius rei etc. Datum etc. Fol. 20' čís. 141, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 237. Celý text a zvláště zakončení této listiny ukazuje, že zde jde jako v předešlé o Touškov. Tam dovolil biskup obsadit faru kladrubským mnichem, zde zřídit při faře filiální klášter. Nepochybně pochází i tato listina jako obě předcházející z téhož data. a) nullamque' In., ,nullam' Kap. J. — b) ,valeam' In. — c) Johannes Kap. J. — d) ,R' Kap. J. — e) ,honestati In., honestatis' Kap. J. — f) Schází v Kap. J. - g)...“ oba rk. — h) ,veri In. — i) ,.. loco‘ In., ,tali loco' Kap. J. — j) ,que celle‘ In. — k) Doplň z předcházejícího: salvis nostris et archidiaconorum nostrorum iuribus“ atd. až do konce.
111 in corporali possessione ipsius, quamdiu vixerit, nullam prorsus violenciam paciatur. In cuius rei etc. Datum etc. (Prage a. d. MCCLXXXVIII°, IV Idus Mart., pontif. a. X, indict. I). Fol. 20 č. 140, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 238. Listina tato je otištěna ve výtahu z kodexu dipl. kladrubského u Emlera (RB. II č. 1438), odtud doplněno datum. 141. Biskup Tobiáš dovoluje Rackovi, opatu a klášteru Kladrubskému, zřídit při kostele v (Touškově) obydlí s libovolným počtem mnichů. (V Praze, 1288 březen 12). Episcopus indulget abbati, ut ecclesiam per monachum deservire valeat b Thobias" dei gracia etc. honorabili viro domino R(aczkoni)" abbati monasterii Cladrubensis salutem etc. Incumbit nobis ex debito pontificalis officii, ut iusta petencium desideriis audienciam cum efficacia prebeamus, presertim cum eorum vota effectum iusticie et salutis animarum producunt augmentum ad felicitatis perpetue gaudia promerenda. Hinc est, quod honestatise vestre precibus inclinati, ut tam vos quam successores vestri omnes et singuli, quos abbaciam Cladrubensemf gubernare contigerit, apud ecclesiam parochialem de (Tuscow)s vestram et monasterii vestri cellam monasticam ad honorem dei et profectum ac meritum salutis eterne racionabiliter instaurare et regere pleno iure ac perpetuis temporibus in eternum in sui status vigore debito fovere et conservare possitis, monachos de monasterio vestro, quoscunque et quantoscunque volueritis et ad hoc aptos inveneritis, prout vobis secundum deum expedire videbitur, ibidem ad divinum obsequium collocantes, ita quod monachi illi vel alii virih ydonei, qui ad hoc deputati fuerint, parrochiam ecclesie supradicte in divino procurabunt officio et aliis ecclesiasticis sacramentis, ad instar Johannis bone memorie predecessoris nostri ex certa nobis sciencia auctoritate qua fungimur indulgemus, sepedictam de (Tuscow)i ecclesiam parochialem cellej illi, que apud eam instaurabitur, cum omnibus suis pertinenciis connectentes et coniunccionem hanc presentis scripti patrocinio roborantes. Salvis «ut suprak in proximo, usque:) In cuius rei etc. Datum etc. Fol. 20' čís. 141, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 237. Celý text a zvláště zakončení této listiny ukazuje, že zde jde jako v předešlé o Touškov. Tam dovolil biskup obsadit faru kladrubským mnichem, zde zřídit při faře filiální klášter. Nepochybně pochází i tato listina jako obě předcházející z téhož data. a) nullamque' In., ,nullam' Kap. J. — b) ,valeam' In. — c) Johannes Kap. J. — d) ,R' Kap. J. — e) ,honestati In., honestatis' Kap. J. — f) Schází v Kap. J. - g)...“ oba rk. — h) ,veri In. — i) ,.. loco‘ In., ,tali loco' Kap. J. — j) ,que celle‘ In. — k) Doplň z předcházejícího: salvis nostris et archidiaconorum nostrorum iuribus“ atd. až do konce.
Strana 112
112 142. Biskup Tobiáš dovoluje klášteru cisterciackému v Mnichově Hradišti usadit při faře v Jablonném své mnichy a jimi faru spravovat s tou podmínkou, že tam budou míti s sebou světského kněze. (1279—1290?). Episcopus indulget, quod monasterium per monachum deserviat ecclesiam, ita tamen, quod semper monachus secum habeat presbyterum secularem. Tho(bias)a dei gracia etc. universis Christi fidelibus presentem paginam inspecturis salutem in domino sempiternam. Attendentes, ymo pro certo tenentes, quod per viros religioni deditos et divino cultui diligenter intentos ac in supernorum contemplacione sagaciter elevatos populus christianus ad celestis vite desideria per verba pariter et exempla efficaciter provocari debeat et accendi, sicut per Moysen pristine legis latorem clarius edocemur, cui per dominum precipitur, ut in dei taberna- culo faciendo ad instar superni aspiciat exemplaris, ad universitatis vestre noticiam duximus deducendum, quod honestis et religiosis viris abbati et conventui ecclesie Gradicensis nostre dyocesis ordinis cisterciensis de certa nostrorum fratrum sciencia et assensu concedimus, indulgemus et eis plenam auctoritatem perpetuo damus, ut parochialem ecclesiam in Gablona 1) per fratres domus sue et ordinis libere administrarent, plebem eiusdem parochie docendo verbo pariter et exemplo, confessionesd audiendo, absolvendo pariter et ligando et omnia sacramenta in eadem ecclesia ritu ecclesiastico conferendo, hoc tamen ad nostre iurisdiccionis conservacionem excipientes, quod fratres illi, quibus ministerium huiusmodi commissum fuerit, secularem presbyterum ydoneum secum habeant, qui nobis et loci archidyacono in nostris et ipsius iuribus respondeat,e ad infirmos prefate parochie in decenti habitu deferendo sanctissimum eucaristie sacramentum. In cuius (rei testimonium)f etc. Datum etc. Fol. 20' č. 142, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 238. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Jablonná při pomezí žitavském. a) Johannes' Kap. J. — b) ,de.. Kap. J. — c) ,.. Kap. J. — d) ,confessionis, In., ,confessiones' Kap. J. — e) ,respondeant In., ,respondeat Kap. J. — f) Doplněno dle Kap. J.
112 142. Biskup Tobiáš dovoluje klášteru cisterciackému v Mnichově Hradišti usadit při faře v Jablonném své mnichy a jimi faru spravovat s tou podmínkou, že tam budou míti s sebou světského kněze. (1279—1290?). Episcopus indulget, quod monasterium per monachum deserviat ecclesiam, ita tamen, quod semper monachus secum habeat presbyterum secularem. Tho(bias)a dei gracia etc. universis Christi fidelibus presentem paginam inspecturis salutem in domino sempiternam. Attendentes, ymo pro certo tenentes, quod per viros religioni deditos et divino cultui diligenter intentos ac in supernorum contemplacione sagaciter elevatos populus christianus ad celestis vite desideria per verba pariter et exempla efficaciter provocari debeat et accendi, sicut per Moysen pristine legis latorem clarius edocemur, cui per dominum precipitur, ut in dei taberna- culo faciendo ad instar superni aspiciat exemplaris, ad universitatis vestre noticiam duximus deducendum, quod honestis et religiosis viris abbati et conventui ecclesie Gradicensis nostre dyocesis ordinis cisterciensis de certa nostrorum fratrum sciencia et assensu concedimus, indulgemus et eis plenam auctoritatem perpetuo damus, ut parochialem ecclesiam in Gablona 1) per fratres domus sue et ordinis libere administrarent, plebem eiusdem parochie docendo verbo pariter et exemplo, confessionesd audiendo, absolvendo pariter et ligando et omnia sacramenta in eadem ecclesia ritu ecclesiastico conferendo, hoc tamen ad nostre iurisdiccionis conservacionem excipientes, quod fratres illi, quibus ministerium huiusmodi commissum fuerit, secularem presbyterum ydoneum secum habeant, qui nobis et loci archidyacono in nostris et ipsius iuribus respondeat,e ad infirmos prefate parochie in decenti habitu deferendo sanctissimum eucaristie sacramentum. In cuius (rei testimonium)f etc. Datum etc. Fol. 20' č. 142, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 238. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Jablonná při pomezí žitavském. a) Johannes' Kap. J. — b) ,de.. Kap. J. — c) ,.. Kap. J. — d) ,confessionis, In., ,confessiones' Kap. J. — e) ,respondeant In., ,respondeat Kap. J. — f) Doplněno dle Kap. J.
Strana 113
113 143. Opat kláštera cisterciackého v Mnichově Hradišti zavazuje se biskupovi Tobiášovi, že při faře v Jablonné, již biskup dovolil spravovati mnichy hradištskými, bude vždy také světský kněz. (1279—1290). Fratres, ordinantes et statuentes plebanum de ipsorum ordine apud ecclesiam parochialem, omnia iura sibi et archidyacono explere (promittunt)." Nos frater H. abbas Gradicensisb ordinis cisterciensis Pragensis diocesis totusque conventus ibidem notum facimus universis presentem paginam inspecturis, quod, cum reverendus in Christo pater noster dominus Th(obias c Pragensis episcopus nobis et nostre ecclesie de speciali gracia indulserit, quod nostram parochialem ecclesiam in Gablonad 1) iure paro- chiali per fratres domus nostre et ordinis administrare libere valeamus, et ne ex dono nobis collatoe eidem domino episcopo seu suis successo- ribus et eorum archidyaconis aliquid in parochialibus iuribus occasione nostre exempcionis preiudicium generetur, presentibus protestamur et ad hoc nos scripti presentis serie obligamus, quod cum eisdem fratribus nostris, quos ibidem instituerimus, semper ydoneum secularem presbyterum habebimus, qui de omnibus iuribus ad ipsum reverendum patrem nostrum et archidyaconum loci spectantibus legittime tenebitur respondere. In cuius rei testimonium et evidenciam certam presentem paginam nostri sigilli caractere communimus. Datum etc. Fol. 21 č. 143, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 238'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Jablonná při pomezí žitavském. 144. Biskup Tobiáš potvrzuje darovací listinu krále Václava II, kterou obnovuje privilegium Václava I a opět uděluje špitálu křížovníků sv. Františka u mostu v Praze kostely v Řevnicích a Václavicích. (1287—1290?). Episcopus confirmat ecclesias datas hospitali per regem et reginam. In nomine domini amen. Nos Tho(bias)f dei gracia etc. omnibus imperpetuum. Cum a nobis petitur, quod iustum est, tam vigor iuris quam ordo postulat racionis, ut id ad exaudicionis graciam favorabiliter admit- tamus. Pie namque et iuste postulacio voluntatis effectu debet prosequente a) Schází v In., permittent' Kap. J. — b) ,talis' Kap. J. — c) Thoas‘ Kap. J. — d) ,.. Kap. J. — e) ,collata‘ In., ,collato‘ Kap. J. — f) Jo. Kap. J. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. 8
113 143. Opat kláštera cisterciackého v Mnichově Hradišti zavazuje se biskupovi Tobiášovi, že při faře v Jablonné, již biskup dovolil spravovati mnichy hradištskými, bude vždy také světský kněz. (1279—1290). Fratres, ordinantes et statuentes plebanum de ipsorum ordine apud ecclesiam parochialem, omnia iura sibi et archidyacono explere (promittunt)." Nos frater H. abbas Gradicensisb ordinis cisterciensis Pragensis diocesis totusque conventus ibidem notum facimus universis presentem paginam inspecturis, quod, cum reverendus in Christo pater noster dominus Th(obias c Pragensis episcopus nobis et nostre ecclesie de speciali gracia indulserit, quod nostram parochialem ecclesiam in Gablonad 1) iure paro- chiali per fratres domus nostre et ordinis administrare libere valeamus, et ne ex dono nobis collatoe eidem domino episcopo seu suis successo- ribus et eorum archidyaconis aliquid in parochialibus iuribus occasione nostre exempcionis preiudicium generetur, presentibus protestamur et ad hoc nos scripti presentis serie obligamus, quod cum eisdem fratribus nostris, quos ibidem instituerimus, semper ydoneum secularem presbyterum habebimus, qui de omnibus iuribus ad ipsum reverendum patrem nostrum et archidyaconum loci spectantibus legittime tenebitur respondere. In cuius rei testimonium et evidenciam certam presentem paginam nostri sigilli caractere communimus. Datum etc. Fol. 21 č. 143, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 238'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Jablonná při pomezí žitavském. 144. Biskup Tobiáš potvrzuje darovací listinu krále Václava II, kterou obnovuje privilegium Václava I a opět uděluje špitálu křížovníků sv. Františka u mostu v Praze kostely v Řevnicích a Václavicích. (1287—1290?). Episcopus confirmat ecclesias datas hospitali per regem et reginam. In nomine domini amen. Nos Tho(bias)f dei gracia etc. omnibus imperpetuum. Cum a nobis petitur, quod iustum est, tam vigor iuris quam ordo postulat racionis, ut id ad exaudicionis graciam favorabiliter admit- tamus. Pie namque et iuste postulacio voluntatis effectu debet prosequente a) Schází v In., permittent' Kap. J. — b) ,talis' Kap. J. — c) Thoas‘ Kap. J. — d) ,.. Kap. J. — e) ,collata‘ In., ,collato‘ Kap. J. — f) Jo. Kap. J. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. 8
Strana 114
114 laudabiliter enitescat et utilitas compleri, ut et devocionis sinceritas Eapropter notum esse volumus postulata vires indubitantera assumat. universis tam presentibus quam futuris, quod nos ad preces et devotam instanciam precordialis domini nostri, domini W(enceslai) incliti regis Bohemie et marchionis Moravie, donacionem legittimam et perfectam, quam ipse honestis et religiosis viris priori, magistro et fratribus hospitalis sancti Francisci in pede pontis Pragensis cruciferis ordinis stellatorum pietatis intuitu de assensu nostro fecisse dignoscitur ex causa saluberrima et honesta, de Rewniczb matricem ecclesiam et de Wodislawiczb 1) ac Hodonicz“ (1) ecclesias, eiusdem de Rewnicz“ ecclesie filias, et ius patronatus ipsarum cum pascuis, pratis, agris, aquis, piscacionibus et omnibus iuribus et rebus aliis quibuscunque tam mobilibus quam immobilibus ad easdem ecclesias pertinentibus, pro suorum et felicis recordacionis (domini)d W(enceslai) avi sui, quondam regis Bohemie, peccatorum remedio con- ferendo et donacionem, quam in hoc casu idem avus suus hospitali fecit predicto suo proprio privilegio, innovando, ratihabicioneme quoque excel- lentissime domine G(ute)“ regine Bohemie et marchionisse Moravie, con- iugis predicti domini regis, per eam in hac donacione specialiter adhibitam de bona ipsius pia libera et spontanea voluntate, honorabilium virorum domini Wl(rici) prepositi, magistri G(regorii)f decani totiusque Pragensis ecclesie nostre capituli comuni et unanimi accedente super hoc connivencia et assensu, auctoritate qua fungimur ex certa sciencia confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus, ita ut prefate ecclesie omnes et singule cum omnibus suis pertinenciis ad usus infirmorum et pauperum hospitali prehabito deputate, prout in privilegio regio super hoc confecto plenius continetur, ad priorem, magistrum et fratres predictos ac eorum hospitale iamdictum, salvo iure obediencie et aliis nostris et archi- diaconorum nostrorum iuribus, que rectores ecclesiarum ipsarum nobis et ipsis exhibere tenentur, ac episcopalium decimarum nostrarum prestacione plenaria de quolibet fumo per VI denarios, perpetuis debentg temporibus pertinere, prefatis rectoribus ecclesiarum earumdem, qui pro tempore fuerint, sustentacione congrua reservata. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc nostre confirmacionis paginam infringere aut ei ausu temerario contraire. Si quis autem contrarium attemptare presumpserit, indignacionem omni- potentis dei et beatorum Witi, Wenceslay, Adalberti martyrum ac aliorum sanctorum omnium se noverit incursurum et transeat cum Datan et Abyron et cum Iuda traditore domini ac cum eis, qui dixerunt domino deo: ,recede a nobis, sentenciam tuarum nolumus viarum'. In cuius etc. Datum etc. Fol. 21 č. 144, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 233 a v rk. wilherinském st. 69 (Palacký Formelbücher I st. 337). Listině této, při jejímž vydání jest zúčastněna a) ,addubitanter' In., ,indubitanter Kap. J. — b) „ . Kap. J. — c) Schází v Kap. J. — d) Doplněno dle Kap. J. — e) ,ratificacionem' Kap. J. — f) ,C Kap. J. — g) ,debet' oba rk.
114 laudabiliter enitescat et utilitas compleri, ut et devocionis sinceritas Eapropter notum esse volumus postulata vires indubitantera assumat. universis tam presentibus quam futuris, quod nos ad preces et devotam instanciam precordialis domini nostri, domini W(enceslai) incliti regis Bohemie et marchionis Moravie, donacionem legittimam et perfectam, quam ipse honestis et religiosis viris priori, magistro et fratribus hospitalis sancti Francisci in pede pontis Pragensis cruciferis ordinis stellatorum pietatis intuitu de assensu nostro fecisse dignoscitur ex causa saluberrima et honesta, de Rewniczb matricem ecclesiam et de Wodislawiczb 1) ac Hodonicz“ (1) ecclesias, eiusdem de Rewnicz“ ecclesie filias, et ius patronatus ipsarum cum pascuis, pratis, agris, aquis, piscacionibus et omnibus iuribus et rebus aliis quibuscunque tam mobilibus quam immobilibus ad easdem ecclesias pertinentibus, pro suorum et felicis recordacionis (domini)d W(enceslai) avi sui, quondam regis Bohemie, peccatorum remedio con- ferendo et donacionem, quam in hoc casu idem avus suus hospitali fecit predicto suo proprio privilegio, innovando, ratihabicioneme quoque excel- lentissime domine G(ute)“ regine Bohemie et marchionisse Moravie, con- iugis predicti domini regis, per eam in hac donacione specialiter adhibitam de bona ipsius pia libera et spontanea voluntate, honorabilium virorum domini Wl(rici) prepositi, magistri G(regorii)f decani totiusque Pragensis ecclesie nostre capituli comuni et unanimi accedente super hoc connivencia et assensu, auctoritate qua fungimur ex certa sciencia confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus, ita ut prefate ecclesie omnes et singule cum omnibus suis pertinenciis ad usus infirmorum et pauperum hospitali prehabito deputate, prout in privilegio regio super hoc confecto plenius continetur, ad priorem, magistrum et fratres predictos ac eorum hospitale iamdictum, salvo iure obediencie et aliis nostris et archi- diaconorum nostrorum iuribus, que rectores ecclesiarum ipsarum nobis et ipsis exhibere tenentur, ac episcopalium decimarum nostrarum prestacione plenaria de quolibet fumo per VI denarios, perpetuis debentg temporibus pertinere, prefatis rectoribus ecclesiarum earumdem, qui pro tempore fuerint, sustentacione congrua reservata. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc nostre confirmacionis paginam infringere aut ei ausu temerario contraire. Si quis autem contrarium attemptare presumpserit, indignacionem omni- potentis dei et beatorum Witi, Wenceslay, Adalberti martyrum ac aliorum sanctorum omnium se noverit incursurum et transeat cum Datan et Abyron et cum Iuda traditore domini ac cum eis, qui dixerunt domino deo: ,recede a nobis, sentenciam tuarum nolumus viarum'. In cuius etc. Datum etc. Fol. 21 č. 144, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 233 a v rk. wilherinském st. 69 (Palacký Formelbücher I st. 337). Listině této, při jejímž vydání jest zúčastněna a) ,addubitanter' In., ,indubitanter Kap. J. — b) „ . Kap. J. — c) Schází v Kap. J. — d) Doplněno dle Kap. J. — e) ,ratificacionem' Kap. J. — f) ,C Kap. J. — g) ,debet' oba rk.
Strana 115
115 také královna Guta, dává první chronologickou hranici příchod její do Čech 4 čer- vence 1287. O druhé chronologické mezi srov. úvod II 3. Darování krále Václava II, které se zde potvrzuje, zachovalo se též v této sbírce pod č. 148. Tam dává král kostel v Řevnicích a filiální jeho kostely ve Václavicích a Živhošti, zde v Řevnicích, Václavicích a Hodonicích. Jméno Hodonice se dostalo do této listiny nějakým omylem, v okolí Řevnic nevyskytá se toto místo. Též darovací listina královny Kunhuty ze 14 října 1271 (RB II č. 2696) vykazuje jména Řevnic a filiálních kostelů Václavic (Wladizlawicz) a Živhoště (Sywohotz). Srov. též darování Václava I témuž řádu potvr- zené listinou biskupa Mikuláše 13 února 1257 (RB. II č. 140). 1) Vladislavice nyní Václavice v Berounsku. 145. Biskup Tobiáš potvrzuje darováni krále Václava, jímž dává špitálu kři- žovníků sv. Františka u mostu v Praze kostel v Kynšperku v Loketsku s právem podacím a s příslušenstvím. (1286 brzy po 20 červnu). Episcopus ecclesiam confirmat hospitali datam per regem cum iure patronatus. In nomine domini amen. Nos Th(obias)a dei gracia Pragensis epi- scopus omnibus in perpetuum. Incumbit nobis ex debito pontificalis officii, ut iusta petencium desideriis audienciam cum efficacia prebeamus, pre- sertim cum eorum vota et puritas adiuvat et iuris exploratib veritas non relinquit. Eapropter notum esse volumus universis tenorem presencium inspecturis, quod nos ad preces et devotam instanciam precordialis domini nostri, domini W(enceslai) incliti regis Bohemie et marchionis Moravie, donacionem legittimam et perfectam, quam ipse honestis et religiosis viris priori et magistro ac fratribus hospitalis sancti Francisci in pede pontis Pragensis cruciferis ordinis stellatorum pietatis intuitu de assensu nostro fecisse dignoscitur ex causa saluberrima et honesta, ecclesiam de Gunsperche 1) civitate sua sita in provincia Cubitensid et ius patronatus eiusdem cum omnibus suis pertinenciis divine remuneracionis intuitu et pro suorum peccatorum remedioe conferendo, ratam et gratam habentes, accedente ad hoc honorabilium virorum domini Wl(rici) prepositi, magistri G(regorii) decani totiusque Pragensis ecclesie nostre capituli communi connivencia et assensu, auctoritate qua fungimur ex certa sciencia confir- mamus et presentisf scripti patrocinio communimus. Nulli ergo «ut suprag usque: In cuius rei etc.) Datum etc. Fol. 21', č. 145, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 233' a v rk. wilherin- ském st. 69—71 (Palacký Formelbücher I st. 338). Darovací listina krále Václava pochází z 20 června 1286. (Srv. čís. 147.) Nepochybně následovalo brzy potom toto potvrzení biskupovo. 1) Kynšperk u Falknova. a) ,Jo‘ Kap. J. — b) ,explorari oba rk — c) ,.. Kap. J. — d) ,tali' Kap. J. — e) redremedio In., remedio Kap. J. — f),presens In. — g) Doplň z předcházející listiny. 8*
115 také královna Guta, dává první chronologickou hranici příchod její do Čech 4 čer- vence 1287. O druhé chronologické mezi srov. úvod II 3. Darování krále Václava II, které se zde potvrzuje, zachovalo se též v této sbírce pod č. 148. Tam dává král kostel v Řevnicích a filiální jeho kostely ve Václavicích a Živhošti, zde v Řevnicích, Václavicích a Hodonicích. Jméno Hodonice se dostalo do této listiny nějakým omylem, v okolí Řevnic nevyskytá se toto místo. Též darovací listina královny Kunhuty ze 14 října 1271 (RB II č. 2696) vykazuje jména Řevnic a filiálních kostelů Václavic (Wladizlawicz) a Živhoště (Sywohotz). Srov. též darování Václava I témuž řádu potvr- zené listinou biskupa Mikuláše 13 února 1257 (RB. II č. 140). 1) Vladislavice nyní Václavice v Berounsku. 145. Biskup Tobiáš potvrzuje darováni krále Václava, jímž dává špitálu kři- žovníků sv. Františka u mostu v Praze kostel v Kynšperku v Loketsku s právem podacím a s příslušenstvím. (1286 brzy po 20 červnu). Episcopus ecclesiam confirmat hospitali datam per regem cum iure patronatus. In nomine domini amen. Nos Th(obias)a dei gracia Pragensis epi- scopus omnibus in perpetuum. Incumbit nobis ex debito pontificalis officii, ut iusta petencium desideriis audienciam cum efficacia prebeamus, pre- sertim cum eorum vota et puritas adiuvat et iuris exploratib veritas non relinquit. Eapropter notum esse volumus universis tenorem presencium inspecturis, quod nos ad preces et devotam instanciam precordialis domini nostri, domini W(enceslai) incliti regis Bohemie et marchionis Moravie, donacionem legittimam et perfectam, quam ipse honestis et religiosis viris priori et magistro ac fratribus hospitalis sancti Francisci in pede pontis Pragensis cruciferis ordinis stellatorum pietatis intuitu de assensu nostro fecisse dignoscitur ex causa saluberrima et honesta, ecclesiam de Gunsperche 1) civitate sua sita in provincia Cubitensid et ius patronatus eiusdem cum omnibus suis pertinenciis divine remuneracionis intuitu et pro suorum peccatorum remedioe conferendo, ratam et gratam habentes, accedente ad hoc honorabilium virorum domini Wl(rici) prepositi, magistri G(regorii) decani totiusque Pragensis ecclesie nostre capituli communi connivencia et assensu, auctoritate qua fungimur ex certa sciencia confir- mamus et presentisf scripti patrocinio communimus. Nulli ergo «ut suprag usque: In cuius rei etc.) Datum etc. Fol. 21', č. 145, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 233' a v rk. wilherin- ském st. 69—71 (Palacký Formelbücher I st. 338). Darovací listina krále Václava pochází z 20 června 1286. (Srv. čís. 147.) Nepochybně následovalo brzy potom toto potvrzení biskupovo. 1) Kynšperk u Falknova. a) ,Jo‘ Kap. J. — b) ,explorari oba rk — c) ,.. Kap. J. — d) ,tali' Kap. J. — e) redremedio In., remedio Kap. J. — f),presens In. — g) Doplň z předcházející listiny. 8*
Strana 116
116 146. Biskup Tobiáš potvrzuje všechna darování krále Václava a jiných špitálu křižovníků sv. Františka u mostu v Praze. (1279—12902). Episcopus confirmat ecclesias et ius patronatus earum hospitali datas per regem. Tho(bias)a dei gracia Pragensis episcopus ..b magistro priori et fratribus hospitalis sancti Francisci Pragensis etc. Dignum et congruum estimamus, equitas quoque racionis exposcit, quod piis votis et honestis petencium desideriis favore benivolo concurentes, prebeamus etiam nostre liberalitatis" assensum. Hinc est, quod ius patronatus et ipsas ecclesias, quas clare memoried W(enceslaus) rex Boemie aliique nobiles seu fideles Pragensis dyocesis vobis et vestro hospitali ad usum et sustentacionem infirmorum eiusdem hospitalis cum omnibus redditibus et aliis pertinenciis contulerunt, vobis tenore presencium, salvo iure obediencie, quam tenentur rectores ipsarum ecclesiarum parrochialium nobis nostrisque archidiaconis exhibere in spiritualibus necnon etiam in temporalibus, imperpetuum confirmamus. Ecclesie autem iste sunt tales et talese in tali loco et in tali. Hanc igitur donacionemf, quam predictus rex aliique nobiles seu fideles ad usum infirmorum vestri hospitalis ac fratrum inibi serviencium pia devocione ordinarunt, ratam et firmam habentes, predictas ecclesias et capellas cum suis redditibus libera voluntate divine retribucionis intuitu, salvis decimis episcopalibus videlicet VI denariis, qui de quolibet fumo tam vestrorumg quam aliorum hominum, qui ad easdem parochias pertinere noscuntur, et per totum regnum colliguntur, tam in spiritualibus quam in temporalibus perpetuis temporibus vobis vestrisque fratribus confirmamus. In cuius rei augmentum presentem paginam conscribi fecimus et sigilli nostri muni- mine roborari. Datum etc. Fol. 21 č. 146, též v rk. kapituly Pražské fol. 234 a v rk. wilherinském st. 69—71 (Palacký Formelbücher I st. 338). O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 147. Král Václav II. uděluje špitálu křižovníků sv. Františka u mostu v Praze k žádosti sestry své Kunhuty a tety Alžběty právo patronátní v Kynšperku. (V Praze, 1286 červen 20). Rex hospitali dat ius patronatus ecc esie in perpetuum. W(enceslaus) dei gracia rex Bohemie et marchio Moravie omnibus imperpetuum. Licet honestate suadente illorum, qui nobis nature uniti a) Johannes' Kap. J. — b) ,H° Kap. J. — c) ,libertatis oba rk. — d) ,memoratus" In. — e) ,celes et celes In., správně Kap. J. — f) ,predonacionem' In donacionem" Kap. J. — g) ,nostrorum' In., ,vestrorum' Kap. J.
116 146. Biskup Tobiáš potvrzuje všechna darování krále Václava a jiných špitálu křižovníků sv. Františka u mostu v Praze. (1279—12902). Episcopus confirmat ecclesias et ius patronatus earum hospitali datas per regem. Tho(bias)a dei gracia Pragensis episcopus ..b magistro priori et fratribus hospitalis sancti Francisci Pragensis etc. Dignum et congruum estimamus, equitas quoque racionis exposcit, quod piis votis et honestis petencium desideriis favore benivolo concurentes, prebeamus etiam nostre liberalitatis" assensum. Hinc est, quod ius patronatus et ipsas ecclesias, quas clare memoried W(enceslaus) rex Boemie aliique nobiles seu fideles Pragensis dyocesis vobis et vestro hospitali ad usum et sustentacionem infirmorum eiusdem hospitalis cum omnibus redditibus et aliis pertinenciis contulerunt, vobis tenore presencium, salvo iure obediencie, quam tenentur rectores ipsarum ecclesiarum parrochialium nobis nostrisque archidiaconis exhibere in spiritualibus necnon etiam in temporalibus, imperpetuum confirmamus. Ecclesie autem iste sunt tales et talese in tali loco et in tali. Hanc igitur donacionemf, quam predictus rex aliique nobiles seu fideles ad usum infirmorum vestri hospitalis ac fratrum inibi serviencium pia devocione ordinarunt, ratam et firmam habentes, predictas ecclesias et capellas cum suis redditibus libera voluntate divine retribucionis intuitu, salvis decimis episcopalibus videlicet VI denariis, qui de quolibet fumo tam vestrorumg quam aliorum hominum, qui ad easdem parochias pertinere noscuntur, et per totum regnum colliguntur, tam in spiritualibus quam in temporalibus perpetuis temporibus vobis vestrisque fratribus confirmamus. In cuius rei augmentum presentem paginam conscribi fecimus et sigilli nostri muni- mine roborari. Datum etc. Fol. 21 č. 146, též v rk. kapituly Pražské fol. 234 a v rk. wilherinském st. 69—71 (Palacký Formelbücher I st. 338). O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 147. Král Václav II. uděluje špitálu křižovníků sv. Františka u mostu v Praze k žádosti sestry své Kunhuty a tety Alžběty právo patronátní v Kynšperku. (V Praze, 1286 červen 20). Rex hospitali dat ius patronatus ecc esie in perpetuum. W(enceslaus) dei gracia rex Bohemie et marchio Moravie omnibus imperpetuum. Licet honestate suadente illorum, qui nobis nature uniti a) Johannes' Kap. J. — b) ,H° Kap. J. — c) ,libertatis oba rk. — d) ,memoratus" In. — e) ,celes et celes In., správně Kap. J. — f) ,predonacionem' In donacionem" Kap. J. — g) ,nostrorum' In., ,vestrorum' Kap. J.
Strana 117
117 sunt vinculis, iusta precamina grate suscipere et adimplere favorabiliter teneamur, illa tamen prompciori animo de benignitate solita favorabilius exaudimus, in quibus et petencium desiderio satisfacimus et opus prose- quimur pietatis. Eapropter noverint universi et singuli tenorem presencium inspecturi, quod nos cupientes honorabilium dominarum (Chunegundis)" germane sororis et (Elyzabeth)b matertere nostrarum dilectarum, in mo- nasterio sancti Francisci Prage domino famulancium, peticioni annuere et illi precipue toto mentis placere affectu, qui pro inpensis in persona sua pauperibus, debilibus et infirmis caritatis operibus eterna premia pollicetur', ius patronatus ecclesie et in ecclesia civitatis nostre (Chunegesperch)d, site in provincia Cubitensie, cum omnibus redditibus et aliis iuribus ad ipsam de iure pertinentibus, pio et religioso loco, hospitali videlicet eiusdem sancti Francisci in pede pontis Pragensis, in quo pauperibus, debilibus et infirmis multa pietatisf opera exhibentur, de nostre liberalitatiss clemencia concedimus liberaliter et donamus, idem ius patronatus in hospitale pre- dictum et in eiusdem hospitalis magistrum et fratres cruciferos cum stella ipsorumque successores exnunc tenore presencium ex certa nostra sciencia et liberali gracia transferentes. In cuius donacionis nostre testi- monium et robur perpetuo duraturum presentes super hoc fieri et sigillis nostris iussimus communiri. Datum (Prage) per manus (mag. Welizlay prothonotarii regni nostri Pragensis, Olomucensis et Wissegradensis eccle- siarum canonici a. d. MCCLXXXVI°, XII Kal. Jul., indiccione XIV.)h Fol. 22 č. 147, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 234. Originál této listiny se zachoval v archivu křižovníků v Praze (Emler RB. II č. 1386). Odtud doplněno datum a jména. 148. Král Václav II. potvrzuje darování děda svého a znova uděluje špitálu křižovníků sv. Františka u mostu v Praze kostely v Řevnicích, Václavicích a Živhošti s právem patronátním a vším příslušenstvím. (1287—12902). Rex confert hospitali III ecclesias iure perpetuo possidendas. W(enceslaus) dei gracia rex Boemie et marchio Moravie omnibus imperpetuum. Opere precium fore dignoscimus tam ad extollendum gloriami nominis quam partes iusticie fideliter adimplendum, ut anime quondam genitoris nostri domini (Ottacari)i incliti regis Boemie felicis memorie, per quem dei previa voluntate vite presentis exordia sumpsimus et terrarum ac principatuum, quorum dicioni presumus, heres et dominus a) ,.. In., ,M° Kap. J. — b) ,..“ In., ,Katherine' Kap. J. — c) ,pollicentur‘ In., pollicetur' Kap. J. — d) ... In., schází v Kap. J. — e) ,tali' Kap. J. — f) ,pietas In., pietatis' Kap. J i orig. — g) ,libertatis' In., ,liberalitatis' Kap. J i orig. — h) Doplněno dle orig. — i) ingloriam' In. i Kap. J. — j) ,W‘ In., ,O Kap. J.
117 sunt vinculis, iusta precamina grate suscipere et adimplere favorabiliter teneamur, illa tamen prompciori animo de benignitate solita favorabilius exaudimus, in quibus et petencium desiderio satisfacimus et opus prose- quimur pietatis. Eapropter noverint universi et singuli tenorem presencium inspecturi, quod nos cupientes honorabilium dominarum (Chunegundis)" germane sororis et (Elyzabeth)b matertere nostrarum dilectarum, in mo- nasterio sancti Francisci Prage domino famulancium, peticioni annuere et illi precipue toto mentis placere affectu, qui pro inpensis in persona sua pauperibus, debilibus et infirmis caritatis operibus eterna premia pollicetur', ius patronatus ecclesie et in ecclesia civitatis nostre (Chunegesperch)d, site in provincia Cubitensie, cum omnibus redditibus et aliis iuribus ad ipsam de iure pertinentibus, pio et religioso loco, hospitali videlicet eiusdem sancti Francisci in pede pontis Pragensis, in quo pauperibus, debilibus et infirmis multa pietatisf opera exhibentur, de nostre liberalitatiss clemencia concedimus liberaliter et donamus, idem ius patronatus in hospitale pre- dictum et in eiusdem hospitalis magistrum et fratres cruciferos cum stella ipsorumque successores exnunc tenore presencium ex certa nostra sciencia et liberali gracia transferentes. In cuius donacionis nostre testi- monium et robur perpetuo duraturum presentes super hoc fieri et sigillis nostris iussimus communiri. Datum (Prage) per manus (mag. Welizlay prothonotarii regni nostri Pragensis, Olomucensis et Wissegradensis eccle- siarum canonici a. d. MCCLXXXVI°, XII Kal. Jul., indiccione XIV.)h Fol. 22 č. 147, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 234. Originál této listiny se zachoval v archivu křižovníků v Praze (Emler RB. II č. 1386). Odtud doplněno datum a jména. 148. Král Václav II. potvrzuje darování děda svého a znova uděluje špitálu křižovníků sv. Františka u mostu v Praze kostely v Řevnicích, Václavicích a Živhošti s právem patronátním a vším příslušenstvím. (1287—12902). Rex confert hospitali III ecclesias iure perpetuo possidendas. W(enceslaus) dei gracia rex Boemie et marchio Moravie omnibus imperpetuum. Opere precium fore dignoscimus tam ad extollendum gloriami nominis quam partes iusticie fideliter adimplendum, ut anime quondam genitoris nostri domini (Ottacari)i incliti regis Boemie felicis memorie, per quem dei previa voluntate vite presentis exordia sumpsimus et terrarum ac principatuum, quorum dicioni presumus, heres et dominus a) ,.. In., ,M° Kap. J. — b) ,..“ In., ,Katherine' Kap. J. — c) ,pollicentur‘ In., pollicetur' Kap. J. — d) ... In., schází v Kap. J. — e) ,tali' Kap. J. — f) ,pietas In., pietatis' Kap. J i orig. — g) ,libertatis' In., ,liberalitatis' Kap. J i orig. — h) Doplněno dle orig. — i) ingloriam' In. i Kap. J. — j) ,W‘ In., ,O Kap. J.
Strana 118
118 instituimur, provideamus liberaliter et eia, peccatorum forsitan gravate ponderibus, quibus fragilis mortalium condicio pollui consuevit, relevacionisb pioc suffragio succuramus. Per presens igitur privilegium noscat tam presens etas quam successura posteritas futurorum, quod nos pro remedio anime genitoris nostri prefati ratam habemus atque confirmamus do- nacionem seu concessionem ecclesie in Rewnicz matricisd et duarum ipsius ecclesie filiarum, unius site in villa Wadislawicze 1) et alterius in villa Ziuohostche 2) et rerum ac iurium ad easdem pertinencium, quam dominus olim rex W(enceslaus) avus noster fecit hospitali cruciferorum stelliferorum sancti Francisci ad pedem pontis Prage, et insuper de novo damus atque concedimus eidem hospitali et omnibus fratribus ibidem existentibus tam presentibus quam futuris prefatas ecclesias cum pascuis, pratis, agris, aquis, piscacionibus et omnibus iuribus ad easdem ecclesias racionabiliter spectantibus et ius patronatus, quod habemus in ecclesiis antedictis, transferentes exnunc ex certa nostra sciencia et gracia speciali omne jus et omnem potestatem, quod vel quam habuimus et habere potuimus in prefatis ecclesiis et rebus ac iuribusf quibuslibet pertinentibuss ad easdem in dictum hospitale et dictos fratres tam presentarios quam futuros, volentes, quod ipsi efficiantur dictarum ecclesiarum et iurium ad ipsas pertinencium veri domini et patroni, sicut nos fuimus vel esse potuimus qualibet racione, necnon et quod ipsi possideant et teneant ipsas ecclesias cum universis et singulis bonis et iuribus ad ipsas spectan- tibus et ius patronatus in ipsis obtineant licite, libere ac secure, contra- diccione qualibet in posterum quiescente, quia, cum pro remedio anime quondam domini patris nostri prefatas ecclesias cum universis et singulis bonis et iuribus ad ipsas pertinentibus dicto hospitali et fratribus, qui- cunque ibidem pro tempore fuerint, duxerimus concedendas, nolumus penitus, quod ab aliquo dictum hospitale seu fratres in eodem com- morantes super dictis ecclesiis atque bonis et iuribus earumdem inquie- tentur vel aliquatenus molestentur, sed uti eis libere ac secure perpetuo permittantur. In quarum ratificacionis, confirmacionis et donacionis atque concessionis nostrarum testimonium et robur perpetuo duraturum presens privilegium fieri et sigillis nostris iussimus communiri. Datum per manus notarii (regni Boemie)h etc. Fol. 22 č. 148, též v rk. kapituly Pražské J 40 fol. 234“ a v rk. wilherinském st. 69—71 (Palacký Formelbücher I st. 338). O datování srv. pozn. u čís. 144, kde biskup Tobiáš potvrzuje toto darování. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Václavice v Berounsku. — 2) Živhošť tamtéž. a) ,eis' In., ,ei Kap. J. — b) ,revelavimus' In., ,relevamus' Kap. J., ,relevacionis" Wil. — c) ,pii In. a Kap. J., ,pio' Wil. — d) ,maritis In., „Rewnicz matricis schází v Kap. J. — e) ,tali villa Kap J. — f) ,iuribus' dvakrát v In. — g) ,pertinenciis' Kap. J. — h) Doplněno dle Kap. J.
118 instituimur, provideamus liberaliter et eia, peccatorum forsitan gravate ponderibus, quibus fragilis mortalium condicio pollui consuevit, relevacionisb pioc suffragio succuramus. Per presens igitur privilegium noscat tam presens etas quam successura posteritas futurorum, quod nos pro remedio anime genitoris nostri prefati ratam habemus atque confirmamus do- nacionem seu concessionem ecclesie in Rewnicz matricisd et duarum ipsius ecclesie filiarum, unius site in villa Wadislawicze 1) et alterius in villa Ziuohostche 2) et rerum ac iurium ad easdem pertinencium, quam dominus olim rex W(enceslaus) avus noster fecit hospitali cruciferorum stelliferorum sancti Francisci ad pedem pontis Prage, et insuper de novo damus atque concedimus eidem hospitali et omnibus fratribus ibidem existentibus tam presentibus quam futuris prefatas ecclesias cum pascuis, pratis, agris, aquis, piscacionibus et omnibus iuribus ad easdem ecclesias racionabiliter spectantibus et ius patronatus, quod habemus in ecclesiis antedictis, transferentes exnunc ex certa nostra sciencia et gracia speciali omne jus et omnem potestatem, quod vel quam habuimus et habere potuimus in prefatis ecclesiis et rebus ac iuribusf quibuslibet pertinentibuss ad easdem in dictum hospitale et dictos fratres tam presentarios quam futuros, volentes, quod ipsi efficiantur dictarum ecclesiarum et iurium ad ipsas pertinencium veri domini et patroni, sicut nos fuimus vel esse potuimus qualibet racione, necnon et quod ipsi possideant et teneant ipsas ecclesias cum universis et singulis bonis et iuribus ad ipsas spectan- tibus et ius patronatus in ipsis obtineant licite, libere ac secure, contra- diccione qualibet in posterum quiescente, quia, cum pro remedio anime quondam domini patris nostri prefatas ecclesias cum universis et singulis bonis et iuribus ad ipsas pertinentibus dicto hospitali et fratribus, qui- cunque ibidem pro tempore fuerint, duxerimus concedendas, nolumus penitus, quod ab aliquo dictum hospitale seu fratres in eodem com- morantes super dictis ecclesiis atque bonis et iuribus earumdem inquie- tentur vel aliquatenus molestentur, sed uti eis libere ac secure perpetuo permittantur. In quarum ratificacionis, confirmacionis et donacionis atque concessionis nostrarum testimonium et robur perpetuo duraturum presens privilegium fieri et sigillis nostris iussimus communiri. Datum per manus notarii (regni Boemie)h etc. Fol. 22 č. 148, též v rk. kapituly Pražské J 40 fol. 234“ a v rk. wilherinském st. 69—71 (Palacký Formelbücher I st. 338). O datování srv. pozn. u čís. 144, kde biskup Tobiáš potvrzuje toto darování. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Václavice v Berounsku. — 2) Živhošť tamtéž. a) ,eis' In., ,ei Kap. J. — b) ,revelavimus' In., ,relevamus' Kap. J., ,relevacionis" Wil. — c) ,pii In. a Kap. J., ,pio' Wil. — d) ,maritis In., „Rewnicz matricis schází v Kap. J. — e) ,tali villa Kap J. — f) ,iuribus' dvakrát v In. — g) ,pertinenciis' Kap. J. — h) Doplněno dle Kap. J.
Strana 119
119 149. Biskup Tobiáš připojuje k pražskému děkanství ves Polerady dle odkazu Bohuslava z Hory a nařizuje, aby děkan každoročně pořádal v den úmrtí téhož Bohuslava dle jeho přání slavnostní hostinu za jeho duši. (V Praze, 1290 únor 12). Episcopus de consensu capituli addit decanatui villam, ut quolibet anno in anniversario die nobilis R. prandium fratribus et pauperibus daret. Quea decorem cuiuslibet domus dei et precipue sancteb Pragensis ecclesie nostrec respiciunt commodum et honorem, tanto efficacius pro- videre volumusd, quanto magis ea ad salutem pertinent animarum. Noverit igitur universitas vestra, quod nose de comuni consensu et unanimi voluntate honorabilium virorum domini Wl(rici) prepositi, magistri G(regorii) decani ac totius eiusdemf Pragensis nostre ecclesie capituli villam Poludratk 1), quam nobilis vir (Bohuslaus)s bone memorie quondam dictus de Hora, sitamh prope et inter Zahorzie,k Pouoci,k 2) Leua, Brazdimk villas provincie, que Moziryechek3) vulgariter appelatur, non longe de Costelecz 4) atque Hradecz 5) iamdicte Pragensis ecclesie, ad nostram instanciam in testamento suo reliquit cum omnibus suis perti- nenciis et iuribus pietatis intuitu et donavit decanatui ipsius Pragensis ecclesie, ut maioribus redditibus habundaret, et magister G(regorius) ad presens in eadem ecclesia decanus et quilibet successor suus, qui pro tempore fuerit, eo honestius et utilius eidem possit! ecclesie deservire, auctoritate a predictis preposito, decano et capitulo nobis concessa ac ea qua fungimur imperpetuumm annectentes et ipsius decanatus prioribus redditibus tenore presencium taliter unientes, quod videlicet predictus magister G(regorius) decanus" et quilibet successor eius, qui post ipsum fuerit, aniversarium diem memorati B(ohuslai)° dando solempnep prandium dominis et pauperibusr pro anima eius cum candelis et offer torio] iuxta a) ,Thobias, dei gracia Pragensis episcopus universis praes. litt. insp. salutem in domino sempiternam. Que ......“ orig. — b) ,sancte schází v orig. i v Kap. J. — c) ,matris et domine nostre‘ orig. — d) ,volentes“ In. i orig., ,voluimus‘ Kap. J. — e) ,quod domini Wlricus prepositus, magister Gregorius decanus totumque Prag. ecclesie nostre capitulum ordinacionem et disposicionem nec non collacionem ville Polurad quam ......“ orig. — f) ,eiusdem eiusdem‘ In. — g) ,R' In., Bohuslaus' orig., schází v Kap. J. — h) ,Hora site prope Hradek‘ orig, ostatní až po „Hradecz' schází v orig — i) ,donavit, per ipsum d. Wlricum prepositum et lohannem scolasticum ex parte capituli ad hoc nuncios specialiter deputatos nostre voluntatis arbitrio com- miserunt integraliter et ex toto. Nos autem condicionem decanatus ipsius Pragensis ecclesie volentes facere meliorem, ut maioribus redditibus habundaret magister Grego- rius . . . . . . orig. — k) Schází v Kap. J. — l) ,valeat‘ orig. — m) ,supradictam villam ipsi decanatui in perpetuum taliter duximus uniendum, quod videlicet..... orig. n) ,nunc decanus‘ orig. — o) ,R‘ In., Bohuslai orig. — p) ,solempne schází v orig. — r) dominis vicariis, pauperibus et servitoribus ecclesie‘ orig.
119 149. Biskup Tobiáš připojuje k pražskému děkanství ves Polerady dle odkazu Bohuslava z Hory a nařizuje, aby děkan každoročně pořádal v den úmrtí téhož Bohuslava dle jeho přání slavnostní hostinu za jeho duši. (V Praze, 1290 únor 12). Episcopus de consensu capituli addit decanatui villam, ut quolibet anno in anniversario die nobilis R. prandium fratribus et pauperibus daret. Quea decorem cuiuslibet domus dei et precipue sancteb Pragensis ecclesie nostrec respiciunt commodum et honorem, tanto efficacius pro- videre volumusd, quanto magis ea ad salutem pertinent animarum. Noverit igitur universitas vestra, quod nose de comuni consensu et unanimi voluntate honorabilium virorum domini Wl(rici) prepositi, magistri G(regorii) decani ac totius eiusdemf Pragensis nostre ecclesie capituli villam Poludratk 1), quam nobilis vir (Bohuslaus)s bone memorie quondam dictus de Hora, sitamh prope et inter Zahorzie,k Pouoci,k 2) Leua, Brazdimk villas provincie, que Moziryechek3) vulgariter appelatur, non longe de Costelecz 4) atque Hradecz 5) iamdicte Pragensis ecclesie, ad nostram instanciam in testamento suo reliquit cum omnibus suis perti- nenciis et iuribus pietatis intuitu et donavit decanatui ipsius Pragensis ecclesie, ut maioribus redditibus habundaret, et magister G(regorius) ad presens in eadem ecclesia decanus et quilibet successor suus, qui pro tempore fuerit, eo honestius et utilius eidem possit! ecclesie deservire, auctoritate a predictis preposito, decano et capitulo nobis concessa ac ea qua fungimur imperpetuumm annectentes et ipsius decanatus prioribus redditibus tenore presencium taliter unientes, quod videlicet predictus magister G(regorius) decanus" et quilibet successor eius, qui post ipsum fuerit, aniversarium diem memorati B(ohuslai)° dando solempnep prandium dominis et pauperibusr pro anima eius cum candelis et offer torio] iuxta a) ,Thobias, dei gracia Pragensis episcopus universis praes. litt. insp. salutem in domino sempiternam. Que ......“ orig. — b) ,sancte schází v orig. i v Kap. J. — c) ,matris et domine nostre‘ orig. — d) ,volentes“ In. i orig., ,voluimus‘ Kap. J. — e) ,quod domini Wlricus prepositus, magister Gregorius decanus totumque Prag. ecclesie nostre capitulum ordinacionem et disposicionem nec non collacionem ville Polurad quam ......“ orig. — f) ,eiusdem eiusdem‘ In. — g) ,R' In., Bohuslaus' orig., schází v Kap. J. — h) ,Hora site prope Hradek‘ orig, ostatní až po „Hradecz' schází v orig — i) ,donavit, per ipsum d. Wlricum prepositum et lohannem scolasticum ex parte capituli ad hoc nuncios specialiter deputatos nostre voluntatis arbitrio com- miserunt integraliter et ex toto. Nos autem condicionem decanatus ipsius Pragensis ecclesie volentes facere meliorem, ut maioribus redditibus habundaret magister Grego- rius . . . . . . orig. — k) Schází v Kap. J. — l) ,valeat‘ orig. — m) ,supradictam villam ipsi decanatui in perpetuum taliter duximus uniendum, quod videlicet..... orig. n) ,nunc decanus‘ orig. — o) ,R‘ In., Bohuslai orig. — p) ,solempne schází v orig. — r) dominis vicariis, pauperibus et servitoribus ecclesie‘ orig.
Strana 120
120 consuetudinem a ecclesie annis singulis eternaliter peragere teneatur, uni- versos predicte ville redditus et proventusb ad alios usus proprios libera- liter convertendo. Ut autem hec nostra racionabilis ordinacio et salubris" facta modo legittimo atque iusto perpetuis temporibus inconvulse robur obtineat perpetue firmitatis, quodque prefatus aniversarius dies nobilis supradicti,d prout expressum est superius, in predicta Pragensi ecclesia quolibet anno in posterum, sicut decet, efficaciter peragatur, contra magistrum G(regorium)f decanum nunc presentem in iamdicta Pragensi ecclesia et quemlibet successorem eius, si predicta cum effectu non cura- verint adimplere, excomunicacionis sentenciam exnunc prout extunc proferimus in hiis scriptis. In cuius etc. Fol. 22' č. 149. Tato listina se změnami, jež ukazují na dvojí koncipování, zachovala se v orig. archivu kapitulního v Praze. (Emler RB. II č. 1491 z opisu musea čes.) S rukopisem inšpruckým celkem souhlasí text rukopisu kapituly Pražské J 40° fol. 271. 1) Polerady u Brandýsa. — 2) Popovice u Brandýsa. — 3) T. j. Mezíříčí, patrně krajina mezi dolním tokem Vltavy a Labem. — 4) Kostelec n. L — 5) V orig. Hrádek, t. j. Hrádek Čelakov. 150. Biskup Tobiáš udílí odpustky těm, kdož by almužnou přispěli slepému jáhnoví. (1279—1290?). Dominus episcopus dat illis X dies criminalium et XX venialium, qui dabunt elemosinam suam dyacono, qui lumen oculorum suorum per hostium insidias perdidit. Thobiash dei gracia Pragensis episcopus universis Christi fidelibus presentes literas inspecturis salutem in domino sempiternam. Pauperum preces et miserabilium personarum libenter pro dei reverenciai, cuius promoti sumus gracia, cuius munere sustentamur, favorabiliter exaudimus. Igitur ad supplicaciones humiles latoris presencium,.. dyaconi, qui lumen oculorum per hostium insidias perdidit sine causa, universitatem vestram monemus, hortamur et rogamus attente, quatenus eidem .. dyacono velitis divine pietatis intuitu piis elemosinis, cum ad vos venerit, de bonis vobis a deo collatis liberaliter providere. Nos enim omnibus Christi fidelibus, a) ,antiquam consuetudinem orig. — b) ,proventus, qui supererunt' orig. — c) ordinacio racionabilis facta....' orig. — d) in exemplar aliorum fidelium, prout...." orig. — e) debet orig. — f) ,G‘ In., Gregorium‘ orig. — g) ,quam se, si predicta non adimpleverint, ipso facto noverint incurisse. In cuius rei testimonium presens scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum Prage et actum anno do- mini M° CC°LXXX°, II Idus Februarii, pontificatus vero nostri anno undecimo, indiccionis tercie' orig. — h) Thomas' Kap. J. Slova: Thobias' ,episcopus' ,Christi" ,presentes salutem' sempiternam' a ,miserabilium personarum' psána jsou v In. čer- veným inkoustem. — i) reverenciam' oba rk.
120 consuetudinem a ecclesie annis singulis eternaliter peragere teneatur, uni- versos predicte ville redditus et proventusb ad alios usus proprios libera- liter convertendo. Ut autem hec nostra racionabilis ordinacio et salubris" facta modo legittimo atque iusto perpetuis temporibus inconvulse robur obtineat perpetue firmitatis, quodque prefatus aniversarius dies nobilis supradicti,d prout expressum est superius, in predicta Pragensi ecclesia quolibet anno in posterum, sicut decet, efficaciter peragatur, contra magistrum G(regorium)f decanum nunc presentem in iamdicta Pragensi ecclesia et quemlibet successorem eius, si predicta cum effectu non cura- verint adimplere, excomunicacionis sentenciam exnunc prout extunc proferimus in hiis scriptis. In cuius etc. Fol. 22' č. 149. Tato listina se změnami, jež ukazují na dvojí koncipování, zachovala se v orig. archivu kapitulního v Praze. (Emler RB. II č. 1491 z opisu musea čes.) S rukopisem inšpruckým celkem souhlasí text rukopisu kapituly Pražské J 40° fol. 271. 1) Polerady u Brandýsa. — 2) Popovice u Brandýsa. — 3) T. j. Mezíříčí, patrně krajina mezi dolním tokem Vltavy a Labem. — 4) Kostelec n. L — 5) V orig. Hrádek, t. j. Hrádek Čelakov. 150. Biskup Tobiáš udílí odpustky těm, kdož by almužnou přispěli slepému jáhnoví. (1279—1290?). Dominus episcopus dat illis X dies criminalium et XX venialium, qui dabunt elemosinam suam dyacono, qui lumen oculorum suorum per hostium insidias perdidit. Thobiash dei gracia Pragensis episcopus universis Christi fidelibus presentes literas inspecturis salutem in domino sempiternam. Pauperum preces et miserabilium personarum libenter pro dei reverenciai, cuius promoti sumus gracia, cuius munere sustentamur, favorabiliter exaudimus. Igitur ad supplicaciones humiles latoris presencium,.. dyaconi, qui lumen oculorum per hostium insidias perdidit sine causa, universitatem vestram monemus, hortamur et rogamus attente, quatenus eidem .. dyacono velitis divine pietatis intuitu piis elemosinis, cum ad vos venerit, de bonis vobis a deo collatis liberaliter providere. Nos enim omnibus Christi fidelibus, a) ,antiquam consuetudinem orig. — b) ,proventus, qui supererunt' orig. — c) ordinacio racionabilis facta....' orig. — d) in exemplar aliorum fidelium, prout...." orig. — e) debet orig. — f) ,G‘ In., Gregorium‘ orig. — g) ,quam se, si predicta non adimpleverint, ipso facto noverint incurisse. In cuius rei testimonium presens scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum Prage et actum anno do- mini M° CC°LXXX°, II Idus Februarii, pontificatus vero nostri anno undecimo, indiccionis tercie' orig. — h) Thomas' Kap. J. Slova: Thobias' ,episcopus' ,Christi" ,presentes salutem' sempiternam' a ,miserabilium personarum' psána jsou v In. čer- veným inkoustem. — i) reverenciam' oba rk.
Strana 121
121 qui eidem dyacono de facultatibus suis caritative subvenerinta, dummodo vere contriti fuerint et confessi, de omnipotentis dei misericordia et beatorum Petri et Pauli apostolorum auctoritate necnon et beati Wencezlay martyris meritis, patroni nostri, confisi, x dies criminalium et xx venialium peccatorum in domino misericorditer relaxamus. Datum etc. Fol. 23 č. 150, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 228. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 151. Biskup Tobiáš nařizuje arcijáhnovi, aby oznámil duchovenstvu svého archidiakonátu, že synoda, která měla býti konána po sv. Vítě, pro nepokoje v zemi je odložena. (1279—1290). Episcopus mandat archydyacono, ut nunciaret abbatibus, decanis et plebanis, quod non venirent ad synodum ista vice. Th(obias)b dei gracia etc. honorabili viro domino.. archidyacono sa- lutem etc. Cum propter nondum pacatum statum regni Boemie et alia dispendia, que incumbunt hiis temporibus inpacatis, synodum nostram post festum proximum sancti Viti celebrare more sollito non valeamus,“ providencie vestre mandamus, quatenus abbatibus, prioribus, prepositis, decanis, plebanis et aliis ecclesiarum rectoribus intimetis archidyaconatus vestri, quod ipsi hac vice Pragamd ad nostrame synodum non accedant, ne aliqua in viis pericula paciantur, exceptis dumtaxat decimatoribus nostris,f qui si in festo prehabito sancti Viti decimas nostras Prage non solverint in nostram cameram, sicut debent, penam debitam pacientur. Unde hoc ipsum ex habun(dan)ti ipsis specialiter intimetis. Datum etc. Fol. 23 č. 151, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 258. Slova ,propter nondum pacatum statum regni Boemie“ kladou rozkaz tento ještě do doby nepokojů v Čechách, které trvaly od nastoupení Tobiášova až do r. 1290. a) ,caritatem subvenerit' In. — b) ,Gregorius d. g. Prag. ep“ Kap. J. — c) ,va- lentes' In., ,valeamus' Kap. J. — d) ,Pradam“ In., „Pragam' Kap. J. — e) Původně meam, pak nad řádkem a po kraji opraveno v nostram'. — f) Podobně ,meis' opra- veno v ,nostris'.
121 qui eidem dyacono de facultatibus suis caritative subvenerinta, dummodo vere contriti fuerint et confessi, de omnipotentis dei misericordia et beatorum Petri et Pauli apostolorum auctoritate necnon et beati Wencezlay martyris meritis, patroni nostri, confisi, x dies criminalium et xx venialium peccatorum in domino misericorditer relaxamus. Datum etc. Fol. 23 č. 150, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 228. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 151. Biskup Tobiáš nařizuje arcijáhnovi, aby oznámil duchovenstvu svého archidiakonátu, že synoda, která měla býti konána po sv. Vítě, pro nepokoje v zemi je odložena. (1279—1290). Episcopus mandat archydyacono, ut nunciaret abbatibus, decanis et plebanis, quod non venirent ad synodum ista vice. Th(obias)b dei gracia etc. honorabili viro domino.. archidyacono sa- lutem etc. Cum propter nondum pacatum statum regni Boemie et alia dispendia, que incumbunt hiis temporibus inpacatis, synodum nostram post festum proximum sancti Viti celebrare more sollito non valeamus,“ providencie vestre mandamus, quatenus abbatibus, prioribus, prepositis, decanis, plebanis et aliis ecclesiarum rectoribus intimetis archidyaconatus vestri, quod ipsi hac vice Pragamd ad nostrame synodum non accedant, ne aliqua in viis pericula paciantur, exceptis dumtaxat decimatoribus nostris,f qui si in festo prehabito sancti Viti decimas nostras Prage non solverint in nostram cameram, sicut debent, penam debitam pacientur. Unde hoc ipsum ex habun(dan)ti ipsis specialiter intimetis. Datum etc. Fol. 23 č. 151, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 258. Slova ,propter nondum pacatum statum regni Boemie“ kladou rozkaz tento ještě do doby nepokojů v Čechách, které trvaly od nastoupení Tobiášova až do r. 1290. a) ,caritatem subvenerit' In. — b) ,Gregorius d. g. Prag. ep“ Kap. J. — c) ,va- lentes' In., ,valeamus' Kap. J. — d) ,Pradam“ In., „Pragam' Kap. J. — e) Původně meam, pak nad řádkem a po kraji opraveno v nostram'. — f) Podobně ,meis' opra- veno v ,nostris'.
Strana 122
122 152. Biskup Tobiáš dovoluje řádu rytířskému sv. Lazara Jerusalémského konat sbírky, ač po dobu vybírání příspěvků na novostavbu choru v kostele Pražském jiné sbírky zakázal. (1287—1289). Episcopus mandat clero a totius dyocesis, ut petitores reciperent milicie templi, non obstante inibicione sua prius facta. Tho(bias)b dei gracia etc. universis abbatibus, prepositis, archidyaconis, prioribus, decanis etiam, qui archidiaconorum vices gerunt, plebanis et viceplebanis ac aliis ecclesiarum rectoribus per Pragensem civitatem et dyocesim constitutis, ad quos pervenerit presens scriptum, salutem in domino. Scire debetis, quod nos, non obstante prohibicione nostra, per quam tantummodo negocium pettitorium Pragensis ecclesie nostre super reſe dificando ambitu suo admitti fecimus in vestris ecclesiis, omnibus aliis negociis consimilibus petitoriis prohibitis et remotis, sicut hoc in quibusdam aliis literis nostris plenius continetur, honestos viros procura- tores ordinis milicie sancti Lazari Ierosolimitani tamdiu et eorum nuncios, exhibitores presencium, in promovendo suo negocio admittatis, donec aliud ex parte nostri vobis datum fuerit in preceptis. Datum etc. Fol. 23 č. 152, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 257. Listina tato a privi- legium pod č. 271 udělené řádu Johannitů v téže věci doplňují jinou listinu, kterou nalezl J. Loserth (Das St. Pauler Formular st. 46—47), a v níž se udělují odpustky všem, kdož přispějí na stavbu choru v kostele Pražském. Též biskup Dětřich Olo- moucký, Theoctist Adrianopolský, Jan z Mocessu a Philip Salernský přidávají po 40 dnech. Loserth klade správně listinu tuto do let 1287—1289, asi proto, že jen v těchto letech vyskytují se biskupové Theoctist a Jan v listinách pro země české. (Srov. v Loserthově edici st. 47 pozn. 1.) Exempce udělené rytířům sv. Lazara a Johannitům zachované v naší sbírce jsou v chronologické souvislosti s listinou Loserthem nalezenou. Za rok 1289, kdy nastala vřava domácí války v Čechách, těžko by se daly listiny tyto posunout. 153. Biskup Tobiáš dává Jo. komendatorovi řádu sv. Jana Jerusalémského v Kladsku právo snímat klatbu s chudých, nemocných a starých, a jiných osob, které za příčinou absoluce se neposílají ke kurii. (1279— 1290?). Dominus episcopus commendatori dat auctoritatem in provincia .. personas loco sui pro excessibus commissis absolvere. Tho(bias)d dei gracia etc. viro provido et honesto fratri lo. com- mendatori in Kladczke ordinis sancti Iohannis Ierosolimitani salutem in a) ,decanis, ut petitores promoveant s. Lazari Kap. J, — b) Jo.' Kap. J. — c) ,rect. universis' Kap. J. — d) Jo. Kap. J. — e) „Kladekh In., ... Kap. J.
122 152. Biskup Tobiáš dovoluje řádu rytířskému sv. Lazara Jerusalémského konat sbírky, ač po dobu vybírání příspěvků na novostavbu choru v kostele Pražském jiné sbírky zakázal. (1287—1289). Episcopus mandat clero a totius dyocesis, ut petitores reciperent milicie templi, non obstante inibicione sua prius facta. Tho(bias)b dei gracia etc. universis abbatibus, prepositis, archidyaconis, prioribus, decanis etiam, qui archidiaconorum vices gerunt, plebanis et viceplebanis ac aliis ecclesiarum rectoribus per Pragensem civitatem et dyocesim constitutis, ad quos pervenerit presens scriptum, salutem in domino. Scire debetis, quod nos, non obstante prohibicione nostra, per quam tantummodo negocium pettitorium Pragensis ecclesie nostre super reſe dificando ambitu suo admitti fecimus in vestris ecclesiis, omnibus aliis negociis consimilibus petitoriis prohibitis et remotis, sicut hoc in quibusdam aliis literis nostris plenius continetur, honestos viros procura- tores ordinis milicie sancti Lazari Ierosolimitani tamdiu et eorum nuncios, exhibitores presencium, in promovendo suo negocio admittatis, donec aliud ex parte nostri vobis datum fuerit in preceptis. Datum etc. Fol. 23 č. 152, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 257. Listina tato a privi- legium pod č. 271 udělené řádu Johannitů v téže věci doplňují jinou listinu, kterou nalezl J. Loserth (Das St. Pauler Formular st. 46—47), a v níž se udělují odpustky všem, kdož přispějí na stavbu choru v kostele Pražském. Též biskup Dětřich Olo- moucký, Theoctist Adrianopolský, Jan z Mocessu a Philip Salernský přidávají po 40 dnech. Loserth klade správně listinu tuto do let 1287—1289, asi proto, že jen v těchto letech vyskytují se biskupové Theoctist a Jan v listinách pro země české. (Srov. v Loserthově edici st. 47 pozn. 1.) Exempce udělené rytířům sv. Lazara a Johannitům zachované v naší sbírce jsou v chronologické souvislosti s listinou Loserthem nalezenou. Za rok 1289, kdy nastala vřava domácí války v Čechách, těžko by se daly listiny tyto posunout. 153. Biskup Tobiáš dává Jo. komendatorovi řádu sv. Jana Jerusalémského v Kladsku právo snímat klatbu s chudých, nemocných a starých, a jiných osob, které za příčinou absoluce se neposílají ke kurii. (1279— 1290?). Dominus episcopus commendatori dat auctoritatem in provincia .. personas loco sui pro excessibus commissis absolvere. Tho(bias)d dei gracia etc. viro provido et honesto fratri lo. com- mendatori in Kladczke ordinis sancti Iohannis Ierosolimitani salutem in a) ,decanis, ut petitores promoveant s. Lazari Kap. J, — b) Jo.' Kap. J. — c) ,rect. universis' Kap. J. — d) Jo. Kap. J. — e) „Kladekh In., ... Kap. J.
Strana 123
123 domino. Circa salutis animarum profectum pontificalis ministerii nostri officium, quantuma cum deo possumus, exerceri per nos et alios viros ydoneos cupientes, ut vos infirmos, pauperes atque senes et alias personas huiusmodi Gladcensisb provincie, que pro absolucionis beneficio obtinendo in casu quocunque ad sedem non sunt apostolicam transmittende, ab excommunicacionis sentencia, quam iidem ipso facto incurrerint aut hactenus incurrerunt, in forma ecclesie vice nostri, lesis satisfaccione premissa, absolvere valeatis, salutares eis pro commissis penitencias iniungendo, auctoritate vobis qua fungimur tenore presencium indulgemus. Mandata namque celestia efficacius gerimus, si nostra cum aliis viris ad hoc aptis honera parciamur. Datum etc. Fol. 23 č. 153, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 258. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 154. Biskup Tobiáš ustanovuje ve při mezi farářem Her. a klerikem N. ještě jednoho soudce. (1279—1290?). Episcopus delegato iudici dat socium in causa. Tho(bias)d dei etc. honorabili viro domino. preposito salutem et sinceram etc. Honesto viro Her. plebano de .., exhibitori presencium, non valentes in suo iure deesse ex officii nostri debito, in causa, quam contra ipsum N. clericus super ecclesia de .. movet et movere intendit in nostra presencia, ex delegacione nostra vobis commissa, ad eiusdem plebani devotam instanciam virumf providum, dominum Z.g plebanum ecclesie sancti Galli in .. vobis adiungimus socium et collegam, ut cum eo audiatis causam prehabitam iuxta priorum nostrarum ad vos directarum continenciam litterarum. Datum etc. Fol 23 č. 154, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 257. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) ,quem' In,,quantum Kap. J. — b) ,talis Kap. J. — c) ,lesi 1n., lesis Kap. J. — d) Jo.' Kap. J. — e) H. preposito de' Kap. J. — f) ,virium' In., ,virum“ Kap. J. — g) ,C' Kap. J.
123 domino. Circa salutis animarum profectum pontificalis ministerii nostri officium, quantuma cum deo possumus, exerceri per nos et alios viros ydoneos cupientes, ut vos infirmos, pauperes atque senes et alias personas huiusmodi Gladcensisb provincie, que pro absolucionis beneficio obtinendo in casu quocunque ad sedem non sunt apostolicam transmittende, ab excommunicacionis sentencia, quam iidem ipso facto incurrerint aut hactenus incurrerunt, in forma ecclesie vice nostri, lesis satisfaccione premissa, absolvere valeatis, salutares eis pro commissis penitencias iniungendo, auctoritate vobis qua fungimur tenore presencium indulgemus. Mandata namque celestia efficacius gerimus, si nostra cum aliis viris ad hoc aptis honera parciamur. Datum etc. Fol. 23 č. 153, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 258. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 154. Biskup Tobiáš ustanovuje ve při mezi farářem Her. a klerikem N. ještě jednoho soudce. (1279—1290?). Episcopus delegato iudici dat socium in causa. Tho(bias)d dei etc. honorabili viro domino. preposito salutem et sinceram etc. Honesto viro Her. plebano de .., exhibitori presencium, non valentes in suo iure deesse ex officii nostri debito, in causa, quam contra ipsum N. clericus super ecclesia de .. movet et movere intendit in nostra presencia, ex delegacione nostra vobis commissa, ad eiusdem plebani devotam instanciam virumf providum, dominum Z.g plebanum ecclesie sancti Galli in .. vobis adiungimus socium et collegam, ut cum eo audiatis causam prehabitam iuxta priorum nostrarum ad vos directarum continenciam litterarum. Datum etc. Fol 23 č. 154, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 257. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) ,quem' In,,quantum Kap. J. — b) ,talis Kap. J. — c) ,lesi 1n., lesis Kap. J. — d) Jo.' Kap. J. — e) H. preposito de' Kap. J. — f) ,virium' In., ,virum“ Kap. J. — g) ,C' Kap. J.
Strana 124
124 155. Biskup Tobiáš dává právo (Bernardovi) biskupovi Pasovskému, aby sňal klatbu se služebníků svých, kterou nad nimi prohlásil biskup Tobiáš, protože jsouce ve službě vévody Rakouského dopustili se plenu a násilností u Počátek. (1285—1290?). Episcopus episcopo dat licenciam absolvendi suos dyocesanos, qui extra propriam dyocesim suos dyocesanos spoliis et incendiis devastarunt. Reverendo in Christo patri, domino W(ernhardo) dei gracia Pata- wiensi episcopo Th(obias)a eadem gracia Pragensis episcopus salutem et sinceram in domino caritatem. Votis paternitatis vestre, quantum cum deo possumus, annuere cupientes, ut circa familiares vestros, qui apud Pochatek, 1) in domini ducis Austrie obsequio constituti, in nostra dyocesi" excessus (fecerunt), propter quos excomunicacionis incurrerunt sentenciam, absolucionis ministerium in forma ecclesie exercere possitis, tenore vobis presencium liberam tradimus facultatem. Datum etc. Fol. 23' č. 155, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 255'. List tento nemůže se vztahovati k biskupovi Pasovskému Wichardovi, který panoval do r. 1282 listopad 22, poněvadž slova ,ducis Austrie“ nejsou možna, dokud Albrecht neobdržel Rakous v léno, a to se stalo před vánocemi 1282, nutno tedy písmenu W. doplnit jakožto Wernhardus, t. j. Bernhardus, který byl biskupem 1285—1313. Rok 1285 jest tedy první chronologickou hranicí; o druhé srov. úvod II 3. 1) Počátky v okr. hejtmanství Pelhřimovském. 156. Biskup Tobiáš dává měštanům v (Čes) Brodě 20 lánů a stanoví poplatky jich; Brodští se zavazují přestěhovat svá obydlí a celé město, kdyby si toho biskup přál. (1279—12902). Episcopus locat civitatem suam sub condicionibus quibusdam. In nomine domini amen. Nos Th(obias) dei gracia Pragensis episcopus omnibus in perpetuum. Ne rerum gestarum memoria deperiret, inventum est scripture testimonium, per quam contractus legittimi ad cautelam presencium et futurorum memoriam, ut convenit, perhennentur. Noverit igitur tam presens etas quam successiva posteritas futurorum, quod nos xxe laneos agrorum spectancium ad Brodf forense opidum nostrum civibus eiusdem loci perpetuo sub annuo censu locavimus in hunc modum, videlicet quod de quolibet laneo cives ipsi annis singulis nobis a) ,Jo. Kap. J. — b) ,..“ Kap. J. — c) nostram diocesim In. — d) Jo. Kap. J. — e) ,x' Kap. J. — f) ,.. Kap. J.
124 155. Biskup Tobiáš dává právo (Bernardovi) biskupovi Pasovskému, aby sňal klatbu se služebníků svých, kterou nad nimi prohlásil biskup Tobiáš, protože jsouce ve službě vévody Rakouského dopustili se plenu a násilností u Počátek. (1285—1290?). Episcopus episcopo dat licenciam absolvendi suos dyocesanos, qui extra propriam dyocesim suos dyocesanos spoliis et incendiis devastarunt. Reverendo in Christo patri, domino W(ernhardo) dei gracia Pata- wiensi episcopo Th(obias)a eadem gracia Pragensis episcopus salutem et sinceram in domino caritatem. Votis paternitatis vestre, quantum cum deo possumus, annuere cupientes, ut circa familiares vestros, qui apud Pochatek, 1) in domini ducis Austrie obsequio constituti, in nostra dyocesi" excessus (fecerunt), propter quos excomunicacionis incurrerunt sentenciam, absolucionis ministerium in forma ecclesie exercere possitis, tenore vobis presencium liberam tradimus facultatem. Datum etc. Fol. 23' č. 155, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 255'. List tento nemůže se vztahovati k biskupovi Pasovskému Wichardovi, který panoval do r. 1282 listopad 22, poněvadž slova ,ducis Austrie“ nejsou možna, dokud Albrecht neobdržel Rakous v léno, a to se stalo před vánocemi 1282, nutno tedy písmenu W. doplnit jakožto Wernhardus, t. j. Bernhardus, který byl biskupem 1285—1313. Rok 1285 jest tedy první chronologickou hranicí; o druhé srov. úvod II 3. 1) Počátky v okr. hejtmanství Pelhřimovském. 156. Biskup Tobiáš dává měštanům v (Čes) Brodě 20 lánů a stanoví poplatky jich; Brodští se zavazují přestěhovat svá obydlí a celé město, kdyby si toho biskup přál. (1279—12902). Episcopus locat civitatem suam sub condicionibus quibusdam. In nomine domini amen. Nos Th(obias) dei gracia Pragensis episcopus omnibus in perpetuum. Ne rerum gestarum memoria deperiret, inventum est scripture testimonium, per quam contractus legittimi ad cautelam presencium et futurorum memoriam, ut convenit, perhennentur. Noverit igitur tam presens etas quam successiva posteritas futurorum, quod nos xxe laneos agrorum spectancium ad Brodf forense opidum nostrum civibus eiusdem loci perpetuo sub annuo censu locavimus in hunc modum, videlicet quod de quolibet laneo cives ipsi annis singulis nobis a) ,Jo. Kap. J. — b) ,..“ Kap. J. — c) nostram diocesim In. — d) Jo. Kap. J. — e) ,x' Kap. J. — f) ,.. Kap. J.
Strana 125
125 et successori nostro, cuilibet Pragensi episcopo, solvent duas marcas boni et usualis argenti Pragensis ponderis et monete in festivitate sanctissimi martyris Wencezlay, et de qualibet thaberna, quotquot fuerint tunc, dabitur nobis porcus valens fertonem argenti, si argentum pro hoc non duxerimus acceptandum, XII (etiam)a maccellariorum loca carnes vendencium ibidem consistere debent ad minus et de quolibet loco annuatim dabitur Pragam in curiam nostram pondus sepi, quod lapis vulgariter appelatur. Item XV subsides terram habentes solvent annuatim per fertonem argenti et alii subsides, quotquot fuerint, non habentes terras dabunt in festo predicto per lotum argenti qualitatis et quantitatis superius nominate, aut quilibet eorum messis tempore metet xx d capecia annuatim. Quandocunque aut(em) laneos in loco eodem (de terris in posterum acquisitis aut de hiis)," quas habemus in alio loco quocunque, voluerimus augmentare, cives predicti recipient augmentum eorum et recipere tenebuntur ex con- vencione istius contractus sub censu superius iam predicto. Ad hec cives ipsi pro se et successoribus suis quibuslibet promiserunt, quod, quando- cunque nobis placuerit et videbitur expedire, habitaciones suas ad alium locum transferent et civitatem predictam Brod in eodem loco iuxta dis- posicionem et ordinacionem meam, prout melius poterint, collocabunt et locare sub prefatis condicionibus efficaciter tenebuntur,g super hoc et premissis omnibus et singulis premissorum attendendish fideliter et in- plendis nobis et Pragensi ecclesie nostre se et sua et successorum suorum quorumlibet suo et ipsorum successorum suorum nomine per stipulacionem legittimam obligantes. Datum etc. Fol. 23° č. 156, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 271' (Palacký Formel- bücher II st. 210). O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 157. Biskup Tobiáš prodává nejmenovanému půl vsi Vítovic. (1279—12902). Episcopus notificat, quod vendidit mediam partem ville cuidam ex assensu capituli hereditarie. In nomine domini amen. Nos Th(obias)i dei gracia notum esse volumus universis presentes litteras inspecturis, quod nos de communi honorabilium virorum domini WI(rici) prepositi, magistri G(regorii) decani ac tocius eiusdem ecclesie nostre capituli connivenciai et assensu, condi- cionem ipsius ecclesie nostre, nostram et successorum nostrorum omnium a) Doplněno dle Kap. J. — b) ,debet' In., ,debent' Kap. J. — c) ,quocunque In., ,quotquot‘ Kap. J. — d) ,x' Kap. J. — e) Doplněno dle Kap. J. v In. vazbou seříz- nuto. — f) ,civis' In., ,cives‘ Kap. J. — g) ,tenebunt In., ,tenebuntur‘ Kap. J. — h) ,attendentes In. — i) Jo. Kap. J. — j) conveniencia' In., ,connivencia' Kap. J.
125 et successori nostro, cuilibet Pragensi episcopo, solvent duas marcas boni et usualis argenti Pragensis ponderis et monete in festivitate sanctissimi martyris Wencezlay, et de qualibet thaberna, quotquot fuerint tunc, dabitur nobis porcus valens fertonem argenti, si argentum pro hoc non duxerimus acceptandum, XII (etiam)a maccellariorum loca carnes vendencium ibidem consistere debent ad minus et de quolibet loco annuatim dabitur Pragam in curiam nostram pondus sepi, quod lapis vulgariter appelatur. Item XV subsides terram habentes solvent annuatim per fertonem argenti et alii subsides, quotquot fuerint, non habentes terras dabunt in festo predicto per lotum argenti qualitatis et quantitatis superius nominate, aut quilibet eorum messis tempore metet xx d capecia annuatim. Quandocunque aut(em) laneos in loco eodem (de terris in posterum acquisitis aut de hiis)," quas habemus in alio loco quocunque, voluerimus augmentare, cives predicti recipient augmentum eorum et recipere tenebuntur ex con- vencione istius contractus sub censu superius iam predicto. Ad hec cives ipsi pro se et successoribus suis quibuslibet promiserunt, quod, quando- cunque nobis placuerit et videbitur expedire, habitaciones suas ad alium locum transferent et civitatem predictam Brod in eodem loco iuxta dis- posicionem et ordinacionem meam, prout melius poterint, collocabunt et locare sub prefatis condicionibus efficaciter tenebuntur,g super hoc et premissis omnibus et singulis premissorum attendendish fideliter et in- plendis nobis et Pragensi ecclesie nostre se et sua et successorum suorum quorumlibet suo et ipsorum successorum suorum nomine per stipulacionem legittimam obligantes. Datum etc. Fol. 23° č. 156, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 271' (Palacký Formel- bücher II st. 210). O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 157. Biskup Tobiáš prodává nejmenovanému půl vsi Vítovic. (1279—12902). Episcopus notificat, quod vendidit mediam partem ville cuidam ex assensu capituli hereditarie. In nomine domini amen. Nos Th(obias)i dei gracia notum esse volumus universis presentes litteras inspecturis, quod nos de communi honorabilium virorum domini WI(rici) prepositi, magistri G(regorii) decani ac tocius eiusdem ecclesie nostre capituli connivenciai et assensu, condi- cionem ipsius ecclesie nostre, nostram et successorum nostrorum omnium a) Doplněno dle Kap. J. — b) ,debet' In., ,debent' Kap. J. — c) ,quocunque In., ,quotquot‘ Kap. J. — d) ,x' Kap. J. — e) Doplněno dle Kap. J. v In. vazbou seříz- nuto. — f) ,civis' In., ,cives‘ Kap. J. — g) ,tenebunt In., ,tenebuntur‘ Kap. J. — h) ,attendentes In. — i) Jo. Kap. J. — j) conveniencia' In., ,connivencia' Kap. J.
Strana 126
126 volentes facere meliorem, ville Witouica 1) episcopatus nostri mediam partem cum V agrorum laneis, domibus, areis et universis aliis pertinen- ciisb .. de tali loco, exhibitoric presencium, prout ipse nunc ea possidet, de mandato nostro in eorum corporalem possessionem inductus,d vendidimus pro marca boni et puri argenti Pragensis ponderis, ab eodem ... et cunctis ipsius heredibus ipsam hereditario iure perpetuo possidenda[m], eandem quantitatem pecunie, quam ab eo in Pragensi pondere integre recepimus, pro aliis possessionibus atque bonis episcopatui nostro et ecclesie Pragensi magis utilibus covertentes. In cuius rei testimonium istud scriptum fieri, quod nostri et prefate Pragensis ecclesie sigillorum munimine roboratum ad cautelam presencium et futurorum memoriam eidem ... fecimus liberaliter assignari. Actum et datum etc. Fol. 24 č. 157, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 271. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Nejspíše Vítovice u Červ. Rečice. 158. Biskup Tobiáš nařizuje R. děkanovi Kouřimskému, aby se ujal faráře, jemuž se klade za vinu zabití jakéhosi chlapce a jemuž patronové brání v držení kostela jeho. (1279—1290?). Episcopus mandat decano, ut non permitteret gravare plebanum quendam, cui occisiof ponitur cuiusdam pueri. Tho(bias)g dei etc. dilecto in Christo filio R.h decano Curimensi' salutem in domino. Discrecioni tue mandamus sub pena canonicai firmiter et expresse, quatenus negocium.k presbyteri plebani de., exhibitoris presencium, prout in nostris literis videris! contineri, in ecclesia de .. iam prehibita publicando, patronos ipsius ecclesie ex parte nostra flectere non obmittas, ut ipsi eundem presbyterum predictam ecclesiam permittant libere et pacifice possidere, in nullo eum penitus molestantes, fortuito casu, qui sibi obicitur super occisionem cuiusdam pueri, penitus non obstante, alioquin patronos eosdem ad id monicione premissa per censuram ecclesia- sticam compellere non obmittas, si prefatam penam canonicam volueris evitare. Datum etc. Fol. 24 č. 158, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 255'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) ,talis' Kap. J. — b) Za slovem ,pertinenciis v In. chybně opět ,aliis, buď četl písař špatně nějaké jméno neb ,tali. — c) ,exhibitam' In., ,exhibitori' Kap. J. — d) ,inducimus In., ,inducti Kap. J. — e) ab eodem ... pragensis ponderis chybně přestaveno v In., správně v Kap J. — f) ,occasio“ In., — g) Jo‘ Kap. J. — h) ,B Kap. J. — i) Schází v Kap. J. — j) ,excomunicacionis' Kap. J. — k) ,Joh.‘ Kap. J. — l) ,videres In., videris Kap. J. — m) ,occasione Kap. J.
126 volentes facere meliorem, ville Witouica 1) episcopatus nostri mediam partem cum V agrorum laneis, domibus, areis et universis aliis pertinen- ciisb .. de tali loco, exhibitoric presencium, prout ipse nunc ea possidet, de mandato nostro in eorum corporalem possessionem inductus,d vendidimus pro marca boni et puri argenti Pragensis ponderis, ab eodem ... et cunctis ipsius heredibus ipsam hereditario iure perpetuo possidenda[m], eandem quantitatem pecunie, quam ab eo in Pragensi pondere integre recepimus, pro aliis possessionibus atque bonis episcopatui nostro et ecclesie Pragensi magis utilibus covertentes. In cuius rei testimonium istud scriptum fieri, quod nostri et prefate Pragensis ecclesie sigillorum munimine roboratum ad cautelam presencium et futurorum memoriam eidem ... fecimus liberaliter assignari. Actum et datum etc. Fol. 24 č. 157, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 271. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Nejspíše Vítovice u Červ. Rečice. 158. Biskup Tobiáš nařizuje R. děkanovi Kouřimskému, aby se ujal faráře, jemuž se klade za vinu zabití jakéhosi chlapce a jemuž patronové brání v držení kostela jeho. (1279—1290?). Episcopus mandat decano, ut non permitteret gravare plebanum quendam, cui occisiof ponitur cuiusdam pueri. Tho(bias)g dei etc. dilecto in Christo filio R.h decano Curimensi' salutem in domino. Discrecioni tue mandamus sub pena canonicai firmiter et expresse, quatenus negocium.k presbyteri plebani de., exhibitoris presencium, prout in nostris literis videris! contineri, in ecclesia de .. iam prehibita publicando, patronos ipsius ecclesie ex parte nostra flectere non obmittas, ut ipsi eundem presbyterum predictam ecclesiam permittant libere et pacifice possidere, in nullo eum penitus molestantes, fortuito casu, qui sibi obicitur super occisionem cuiusdam pueri, penitus non obstante, alioquin patronos eosdem ad id monicione premissa per censuram ecclesia- sticam compellere non obmittas, si prefatam penam canonicam volueris evitare. Datum etc. Fol. 24 č. 158, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 255'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) ,talis' Kap. J. — b) Za slovem ,pertinenciis v In. chybně opět ,aliis, buď četl písař špatně nějaké jméno neb ,tali. — c) ,exhibitam' In., ,exhibitori' Kap. J. — d) ,inducimus In., ,inducti Kap. J. — e) ab eodem ... pragensis ponderis chybně přestaveno v In., správně v Kap J. — f) ,occasio“ In., — g) Jo‘ Kap. J. — h) ,B Kap. J. — i) Schází v Kap. J. — j) ,excomunicacionis' Kap. J. — k) ,Joh.‘ Kap. J. — l) ,videres In., videris Kap. J. — m) ,occasione Kap. J.
Strana 127
127 159. Biskup Tobiáš nařizuje arcijáhnovi Hradeckému, aby prohlásil interdikt nad jakýmsi kostelem, jehož příslušníci nezaplatili biskupovi povinný poplatek v den vysvěcení chrámu. (1279—1290?). Episcopus mandat archidiacono, ut ecclesiam illam, quam con- secravit, poneret sub interdicto pro eo, quod expensas non dederunt sibi in die consecracionis. Tho(bias)a dei gracia etc. honorabili viro magistro. b eiusdem (ecclesie) canonico et archidiacono ac plebano Gredcensic 1) salutem cum sincere caritatis affectu. Cum ecclesiad parochialis in .. reconciliata et altaria in eadem dedicata per nos (sunt) ad instanciam civium parochialium de.. ecclesie iam prefate, et ipsi, licet contra debitum, irreverenter et minus provide dissimulantes honorem et reverenciam quam debeant, in procuraci- onibus expensarum racione nostri officii et laborum nobis et familie nostre impendere minime curaverunt, quamquam hoc evidenter perpendere poterant, quod, qui altari servit, altaris servicio utie debet, nos exigente iusticia temeritatis pertinaciam dissimulare aliquatenus non valentes, cum nos et episcopalis nostra veneranda dignitas offensa sit non modicum per tantam iniuriam et contemptum, ecclesiam ipsam parochialem auctoritate qua fungimur subicimus ecclesiastico interdicto, providencie vestre mandantes in virtute obediencie firmiter et expresse et fidei vestre in illa fide, quam nobis et ecclesief tenemini, nichilominus iniungentes, quatenus fideliter et sollicite providere curetis, ut cives idem cum eorum familiis, mares et femine, universi in iamdicta parochiali ecclesia post octavas reconcilia- cionis eiusdem nostrae interdicto durante tam in ipsa ecclesia quam in aliis archidiaconatus vestri ecclesiis nullatenuss recipiantur penitus ad divina et ecclesiasticam sepulturam nec eis exhibeantur aliqua ecclesiastica sacramenta, excepta dumtaxat ultima penitencia moriencium et baptismate parvulorum, donec ipsi exsolutis nostris pignoribus, que proh expensarum nostrarum procuracionibus predictis die dedicacionis eiusdem obligata existunt, pro contemptui et iniuria huiusmodi temere irrogata, nobis satis- faciant, ut tenentur, ut pena unius sit metus aliorum. Datum etc. Fol. 24' č. 159, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 252'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Hradec Králové. a) ,Jo‘. Kap. J. — b) ,B°. Kap. J. — c) ,tali Kap. J. — d) ,ecclesiam parochialem In., ,ecclesia parochialis' Kap. J. — e) ,ut' In., ,uti Kap. J. — f) ,ecclesie nostre Kap. J. — g) ,nullas recipiant' In., ,nullatenus recipiantur‘ Kap. J. — h) ,per In., ,pro" Kap. J. — i) ,conceptum‘ In, ,contemptu‘ Kap. J.
127 159. Biskup Tobiáš nařizuje arcijáhnovi Hradeckému, aby prohlásil interdikt nad jakýmsi kostelem, jehož příslušníci nezaplatili biskupovi povinný poplatek v den vysvěcení chrámu. (1279—1290?). Episcopus mandat archidiacono, ut ecclesiam illam, quam con- secravit, poneret sub interdicto pro eo, quod expensas non dederunt sibi in die consecracionis. Tho(bias)a dei gracia etc. honorabili viro magistro. b eiusdem (ecclesie) canonico et archidiacono ac plebano Gredcensic 1) salutem cum sincere caritatis affectu. Cum ecclesiad parochialis in .. reconciliata et altaria in eadem dedicata per nos (sunt) ad instanciam civium parochialium de.. ecclesie iam prefate, et ipsi, licet contra debitum, irreverenter et minus provide dissimulantes honorem et reverenciam quam debeant, in procuraci- onibus expensarum racione nostri officii et laborum nobis et familie nostre impendere minime curaverunt, quamquam hoc evidenter perpendere poterant, quod, qui altari servit, altaris servicio utie debet, nos exigente iusticia temeritatis pertinaciam dissimulare aliquatenus non valentes, cum nos et episcopalis nostra veneranda dignitas offensa sit non modicum per tantam iniuriam et contemptum, ecclesiam ipsam parochialem auctoritate qua fungimur subicimus ecclesiastico interdicto, providencie vestre mandantes in virtute obediencie firmiter et expresse et fidei vestre in illa fide, quam nobis et ecclesief tenemini, nichilominus iniungentes, quatenus fideliter et sollicite providere curetis, ut cives idem cum eorum familiis, mares et femine, universi in iamdicta parochiali ecclesia post octavas reconcilia- cionis eiusdem nostrae interdicto durante tam in ipsa ecclesia quam in aliis archidiaconatus vestri ecclesiis nullatenuss recipiantur penitus ad divina et ecclesiasticam sepulturam nec eis exhibeantur aliqua ecclesiastica sacramenta, excepta dumtaxat ultima penitencia moriencium et baptismate parvulorum, donec ipsi exsolutis nostris pignoribus, que proh expensarum nostrarum procuracionibus predictis die dedicacionis eiusdem obligata existunt, pro contemptui et iniuria huiusmodi temere irrogata, nobis satis- faciant, ut tenentur, ut pena unius sit metus aliorum. Datum etc. Fol. 24' č. 159, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 252'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Hradec Králové. a) ,Jo‘. Kap. J. — b) ,B°. Kap. J. — c) ,tali Kap. J. — d) ,ecclesiam parochialem In., ,ecclesia parochialis' Kap. J. — e) ,ut' In., ,uti Kap. J. — f) ,ecclesie nostre Kap. J. — g) ,nullas recipiant' In., ,nullatenus recipiantur‘ Kap. J. — h) ,per In., ,pro" Kap. J. — i) ,conceptum‘ In, ,contemptu‘ Kap. J.
Strana 128
128 160. Královna Guta oznamuje biskupovi Tobiášovi štastné narození syna. (1288 květen 6). Regina mittit episcopo literas significando se filium peperisse, pro nuncio partusa suum capellanum destinando. Reverendo in Christo patri domino Th(obie) venerabili Pragensi episcopo G(uta) dei gracia regina Boemie“ et marchionissa Moravie paratam et sinceram in Christo ad ipsius beneplacita voluntatem. Certo coniecture experimentod didicimus, et ide ipsum indicia in nobis efferuntf mentis nostre, quod vestre honoracionis paternitas nostriss felicibus et iocundis eventibus debeat de cordish intimo congaudere, nostra quevis felicia vestris singularibus successibus computando. Ecce enim gracia divinai favente in die ascensionis domini aurore nuncio sidera propulsante filium genuimus salvis nature viribus et illesis. Idcirco nova recentis partus vestre paternitati per nostrum dilectum capellanum .j voluimus nunciare, spei gerentesk fiduciam, quod vestra reverencial in eodem devoto nostro faciet clarere indiciis manifestis, quante iocunditatis aplausu nobis congaudeat vestra sinceritas in nostre nove prolis origine vel augmento.m Datum etc. Fol. 24' č. 160, též v rukopise kapituly pražské J 40° fol. 275 (Palacký Formel- bücher II st. 14, Emler RB. II č. 1442). Chronologicky je určen list tento narozením Přemysla Otakara, syna královny Guty. Že zde jde o prvorozence, tomu nasvědčuje hned následující odpověď biskupova. List tento a následující tři až po č. 163 pocházejí z péra neb školy Jindřicha z Isernie. Stačí jen srovnat listy tyto s listem ze sbírky Jindřichovy v Reg. Boh. II č. 760 uveřejněným, kde se mluví o narození Václava II, a kde také čteme »in aurora diei dominici suo felici partu edidit« jako zde podobně »aurore nuncio ...« a jako v č 162 »recenti partu nuper nos edidisse«. Též jiné obraty a frase v těchto listech se vyskytující, jako »iocunditatis aplausu«, »laudum preconio« »exultacionis tripudio«, jakož i sloh ukazují k Jindřichovi z Isernie. Pak ovšem ne- můžeme listy tyto považovat za authentické, nýbrž jen za slohová cvičení podle celko- vého rázu listů obsažených ve sbírce Jindřicha z Isernie. (Srv. můj článek »Tak zvaný Codex epistolaris Primislai Ottocari II« v Čes. čas. hist. ročn. IX č. 1.) a) panis' v obou rk. — b) ,Jo‘ Kap. J. — c) ,Boemie etc. Kap. J. — d) ,certe coniecture experimenta“ In., správně Kap. J. — e) ,ad In., id Kap. J. — f) ,asserunt Kap. J. — g) ,meis‘ In., ,nostris' Kap. J — h) ,corde Kap. J — i) ,dei" Kap. J. — j) ,N° Kap. J. — k) generantes In., gerentes Kap. J. — 1) ,vestram reveren- ciam' In., správně v Kap. J. — m) ,aligmento' In., správně Kap. J.
128 160. Královna Guta oznamuje biskupovi Tobiášovi štastné narození syna. (1288 květen 6). Regina mittit episcopo literas significando se filium peperisse, pro nuncio partusa suum capellanum destinando. Reverendo in Christo patri domino Th(obie) venerabili Pragensi episcopo G(uta) dei gracia regina Boemie“ et marchionissa Moravie paratam et sinceram in Christo ad ipsius beneplacita voluntatem. Certo coniecture experimentod didicimus, et ide ipsum indicia in nobis efferuntf mentis nostre, quod vestre honoracionis paternitas nostriss felicibus et iocundis eventibus debeat de cordish intimo congaudere, nostra quevis felicia vestris singularibus successibus computando. Ecce enim gracia divinai favente in die ascensionis domini aurore nuncio sidera propulsante filium genuimus salvis nature viribus et illesis. Idcirco nova recentis partus vestre paternitati per nostrum dilectum capellanum .j voluimus nunciare, spei gerentesk fiduciam, quod vestra reverencial in eodem devoto nostro faciet clarere indiciis manifestis, quante iocunditatis aplausu nobis congaudeat vestra sinceritas in nostre nove prolis origine vel augmento.m Datum etc. Fol. 24' č. 160, též v rukopise kapituly pražské J 40° fol. 275 (Palacký Formel- bücher II st. 14, Emler RB. II č. 1442). Chronologicky je určen list tento narozením Přemysla Otakara, syna královny Guty. Že zde jde o prvorozence, tomu nasvědčuje hned následující odpověď biskupova. List tento a následující tři až po č. 163 pocházejí z péra neb školy Jindřicha z Isernie. Stačí jen srovnat listy tyto s listem ze sbírky Jindřichovy v Reg. Boh. II č. 760 uveřejněným, kde se mluví o narození Václava II, a kde také čteme »in aurora diei dominici suo felici partu edidit« jako zde podobně »aurore nuncio ...« a jako v č 162 »recenti partu nuper nos edidisse«. Též jiné obraty a frase v těchto listech se vyskytující, jako »iocunditatis aplausu«, »laudum preconio« »exultacionis tripudio«, jakož i sloh ukazují k Jindřichovi z Isernie. Pak ovšem ne- můžeme listy tyto považovat za authentické, nýbrž jen za slohová cvičení podle celko- vého rázu listů obsažených ve sbírce Jindřicha z Isernie. (Srv. můj článek »Tak zvaný Codex epistolaris Primislai Ottocari II« v Čes. čas. hist. ročn. IX č. 1.) a) panis' v obou rk. — b) ,Jo‘ Kap. J. — c) ,Boemie etc. Kap. J. — d) ,certe coniecture experimenta“ In., správně Kap. J. — e) ,ad In., id Kap. J. — f) ,asserunt Kap. J. — g) ,meis‘ In., ,nostris' Kap. J — h) ,corde Kap. J — i) ,dei" Kap. J. — j) ,N° Kap. J. — k) generantes In., gerentes Kap. J. — 1) ,vestram reveren- ciam' In., správně v Kap. J. — m) ,aligmento' In., správně Kap. J.
Strana 129
129 161. Biskup Tobiáš blahopřeje královně (Gutě) k štastnému narození prvorozeného syna. (1288 květen). Episcopus congaudens regraciatur regine, quod cum tali misit nuncium intimacione. Ex serie literarum vestrea precellencie duo mire digna laudum pre- conio suscepimus cum ingenti exultacionis tripudio cordis nostri, unum videlicet, quod primogeniti filii vestri karissimi nativitas prelucidam marga- ritam vestri precellentis nominis mirifice adornavit, et aliud, quod favente divina clemencia deposito gravedinis onere salvis et illesis nature viribus in persona vestra votiva perfruimini sospitate. Que cum tam decentis tamque laudabilis universalis solacii nobis universaliter singulis et singula- riter universis salutare bravium attulerint, altissimum in solio majestatis sedentem, qui nos superne virtutis sue gracia visitans, ad felicis status nostri reformacionem, sicut hoc non ambigimus, id efecit, devote ac sincere laudi- sonis vocibus collaudamus, celsitudinis vestre clemencie pro eo, quod nos nuncio vestro et literis in hiis consolari dignata estis, assurgentes non immerito ad graciarum plenas et uberes acciones. Datum etc. Fol. 24 č. 161, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 275' (Palacký Formel- bücher II st. 15, Emler RB. II č. 1443). Srov. pozn. u č. 160. 162. Královna (Guta) oznamuje nejmenovanému šlechtici neb knížeti štastné na- rození syna. (1288 květen). Ad id(em) regina pro nuncio partus' mittit ad baronem vel principem. Quoniam nostra pro constanti gerit serenitas, vos nobis in nostrorum" eventu (prosperorum)e successuum congaudere, idcirco recenti partu nuper nos edidisse filium vobis ad gaudium duximus nunciandum, indubitate spei gerentes fiduciam, quod magnificencia vestra in eodem nuncio manifestis facietf clarere indiciis, quante nobis iocunditatis congratuletur tripudio in nostre nove prolis origine vel augmento. Fol. 25 č. 162, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 275'. Srovnáním s čís. 160 a 161 vidíme, že i zde jde o touž věc. Srov. pozn. u č. 160. a) ,vestrarum" In., ,vestre‘ Kap. J. — b) ,dicentis' In., ,decentis' Kap. J. — c) ,panis‘ In. — d) ,nostrarum In., nostrorum‘ Mn. — e) Doplnèno dle Mn. — f) ,faciat“ In., ,faciet' Mn. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně,
129 161. Biskup Tobiáš blahopřeje královně (Gutě) k štastnému narození prvorozeného syna. (1288 květen). Episcopus congaudens regraciatur regine, quod cum tali misit nuncium intimacione. Ex serie literarum vestrea precellencie duo mire digna laudum pre- conio suscepimus cum ingenti exultacionis tripudio cordis nostri, unum videlicet, quod primogeniti filii vestri karissimi nativitas prelucidam marga- ritam vestri precellentis nominis mirifice adornavit, et aliud, quod favente divina clemencia deposito gravedinis onere salvis et illesis nature viribus in persona vestra votiva perfruimini sospitate. Que cum tam decentis tamque laudabilis universalis solacii nobis universaliter singulis et singula- riter universis salutare bravium attulerint, altissimum in solio majestatis sedentem, qui nos superne virtutis sue gracia visitans, ad felicis status nostri reformacionem, sicut hoc non ambigimus, id efecit, devote ac sincere laudi- sonis vocibus collaudamus, celsitudinis vestre clemencie pro eo, quod nos nuncio vestro et literis in hiis consolari dignata estis, assurgentes non immerito ad graciarum plenas et uberes acciones. Datum etc. Fol. 24 č. 161, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 275' (Palacký Formel- bücher II st. 15, Emler RB. II č. 1443). Srov. pozn. u č. 160. 162. Královna (Guta) oznamuje nejmenovanému šlechtici neb knížeti štastné na- rození syna. (1288 květen). Ad id(em) regina pro nuncio partus' mittit ad baronem vel principem. Quoniam nostra pro constanti gerit serenitas, vos nobis in nostrorum" eventu (prosperorum)e successuum congaudere, idcirco recenti partu nuper nos edidisse filium vobis ad gaudium duximus nunciandum, indubitate spei gerentes fiduciam, quod magnificencia vestra in eodem nuncio manifestis facietf clarere indiciis, quante nobis iocunditatis congratuletur tripudio in nostre nove prolis origine vel augmento. Fol. 25 č. 162, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 275'. Srovnáním s čís. 160 a 161 vidíme, že i zde jde o touž věc. Srov. pozn. u č. 160. a) ,vestrarum" In., ,vestre‘ Kap. J. — b) ,dicentis' In., ,decentis' Kap. J. — c) ,panis‘ In. — d) ,nostrarum In., nostrorum‘ Mn. — e) Doplnèno dle Mn. — f) ,faciat“ In., ,faciet' Mn. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně,
Strana 130
130 163. Královna (Guta) oznamuje jakémusi poddanému štastné narození syna. (1288 květen). Ad idem ad subditum. Assumpte nobis de nove prolis ortu leticie devocionem tuam facere participem cupientes, ad te mittendum (talem)a duximus, nos nuper peperisse filium, relaturum, credentes ambiguitate qualibet procul mota, quod nostro nuncio evidenter et honorifice tua declarabit devocio, quantum nobis con- gaudeat in recentis filii nativitate.“ Datum etc. Fol. 25 č. 163, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 275'. Srov. pozn. u č. 160. 164. Biskup Tobiáš dává svým poddaným v Oujezdě u Bíliny 31/2 lánu právem německým. 1289 říjen 1. Episcopus locat villam iure teutonico cum condicionibus. In nomine domini amen. Nos Th(obias)d dei gracia Pragensis episcopus notum esse volumus universis presentes literas inspecturis, quod nos anno domini MCCLXXXIX°, Kalendas Octobrise hominibus nostris de loco sito ante Belynamf civitatem, qui vulgariter Wgezd appelatur, III laneos et 1/2 de terris episcopatus nostri ibidem consistentibus sub annuo censu iure teutonico locavimus in hunc modum, quod videlicet homines ipsi nobis et successoribus nostris de iamdictis III laneis et 1/2 III marcas et 1/2 in bono et puro argento cum X aucis pinguibus et LXs pullis bonis annuatim tenebuntur solvere, et persolvent medium eorum in festo sancti Georgiil et aliud medium in festivitate sancti Galli, hoc adiecto specialiter et expresse, quod ad tria iudicia comunia, que ter in anno fieri consueverunt, villicum nostrum et successorum nostrorum, qui pro tempore fuerit, aut alios nuncios nostros, quosi ad eos duxerimus destinandos,j debito modo re- cipientk et in expensis congruis comuniter procurabunt. Quandocunque autem aliquis ex ipsis hominibus de aliquo vicino suo conqueri debuerit, coram predicto villico nostro et nostrorum successorum et non coram alio prosequetur, advocando eum ad locum predictum, ut ibidem coram ipso querimonia proposita terminetur, ac in expensis debitis procurando. Adi- cimus insuper, quod, si quis (de) hominibus iam predictis in locis aliis ab aliquibus dominis vel supanis terrasi vel terrarum laneos aut laneum sive a) Doplněno dle Mn. — b) ,reddentes' In., ,credentes' Kap. J. — c) ,novitate" In., ,nativitate' Kap. J. — d) ,Jo‘ Kap. J. — e) ,anno d. M' etc. Kap. J. — f) ...' Kap. J. — g) ,L' Kap. J. — h) �Georii In., �Georgii Kap. J. — i) ,quas In., ,quos Kap. J. — i) ,destinandas' In., ,destinandos' Kap. J. — k) ,recipiant‘ In. — 1) ,terris‘ In.
130 163. Královna (Guta) oznamuje jakémusi poddanému štastné narození syna. (1288 květen). Ad idem ad subditum. Assumpte nobis de nove prolis ortu leticie devocionem tuam facere participem cupientes, ad te mittendum (talem)a duximus, nos nuper peperisse filium, relaturum, credentes ambiguitate qualibet procul mota, quod nostro nuncio evidenter et honorifice tua declarabit devocio, quantum nobis con- gaudeat in recentis filii nativitate.“ Datum etc. Fol. 25 č. 163, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 275'. Srov. pozn. u č. 160. 164. Biskup Tobiáš dává svým poddaným v Oujezdě u Bíliny 31/2 lánu právem německým. 1289 říjen 1. Episcopus locat villam iure teutonico cum condicionibus. In nomine domini amen. Nos Th(obias)d dei gracia Pragensis episcopus notum esse volumus universis presentes literas inspecturis, quod nos anno domini MCCLXXXIX°, Kalendas Octobrise hominibus nostris de loco sito ante Belynamf civitatem, qui vulgariter Wgezd appelatur, III laneos et 1/2 de terris episcopatus nostri ibidem consistentibus sub annuo censu iure teutonico locavimus in hunc modum, quod videlicet homines ipsi nobis et successoribus nostris de iamdictis III laneis et 1/2 III marcas et 1/2 in bono et puro argento cum X aucis pinguibus et LXs pullis bonis annuatim tenebuntur solvere, et persolvent medium eorum in festo sancti Georgiil et aliud medium in festivitate sancti Galli, hoc adiecto specialiter et expresse, quod ad tria iudicia comunia, que ter in anno fieri consueverunt, villicum nostrum et successorum nostrorum, qui pro tempore fuerit, aut alios nuncios nostros, quosi ad eos duxerimus destinandos,j debito modo re- cipientk et in expensis congruis comuniter procurabunt. Quandocunque autem aliquis ex ipsis hominibus de aliquo vicino suo conqueri debuerit, coram predicto villico nostro et nostrorum successorum et non coram alio prosequetur, advocando eum ad locum predictum, ut ibidem coram ipso querimonia proposita terminetur, ac in expensis debitis procurando. Adi- cimus insuper, quod, si quis (de) hominibus iam predictis in locis aliis ab aliquibus dominis vel supanis terrasi vel terrarum laneos aut laneum sive a) Doplněno dle Mn. — b) ,reddentes' In., ,credentes' Kap. J. — c) ,novitate" In., ,nativitate' Kap. J. — d) ,Jo‘ Kap. J. — e) ,anno d. M' etc. Kap. J. — f) ...' Kap. J. — g) ,L' Kap. J. — h) �Georii In., �Georgii Kap. J. — i) ,quas In., ,quos Kap. J. — i) ,destinandas' In., ,destinandos' Kap. J. — k) ,recipiant‘ In. — 1) ,terris‘ In.
Strana 131
131 quamcunque partem lanei sub annuo censu recipere voluerit, quod hoc sibi facere non liceat, nisi prius loco sui alium hominem in bonis nostris ydoneum locaverit et eidem vendiderit bona ipsa, ut idem nobis et suc- cessoribus nostris in predictis iuribus nostris respondeat et eadem inte- graliter adimpleat, sicut debet. Fol. 25 č. 164, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 271. 165. Biskup Tobiáš potvrzuje smlouvu, jíž opat Jar. měštanu pražskému Al. pro- najímá na 10 let vinici u Prahy. (1279—1290?). Episcopus contractum hereditatis factum inter abbatem et civem protestatur, suis literis ipsum roborando. In nomine domini amen. Nos Th(obias)a dei gracia Pragensis episcopus notum esse volumus universis presentes literas inspecturis, quod inter viros providos et honestos, dominum videlicet Jar.b venerabilem abbatem de .. et Al. civem Pragensem locacionis contractus in nostra presencia celebratus exstitit in hunc modum, quodd dominus abbas iamdictus vineam monasterii sui sitam in .. villa apud Pragam cum curia ibidem existente et vinitoribus eius ac universis terris, ortis, pratis et aliis pertinenciis suis omnibus predicto Al.“ locavit sub annuo censu per X annorum spacium possidendam, ita videlicet, quod in quolibet anno infra tempus ipsius decennii idem Al.“ solvet et solvere tenebitur duas marcas boni et puri argenti Pragensis ponderis in omni eventu domino abbati prefato aut nuncio ipsius eius nomine cum literis destinato et cuilibet successori suo, nisie eum, quod absit, medio tempore de hac vita migrare contigerit, et hoc in festo sancti Galli.' Nec licebit eidem domino abbati aut alicui alteri suo et ipsius nomine, etiam si eius successor exstiterit, dictum Al. infra eosdem X annos, quamdiu ipse predictum censum in termino constituto fideliter et infalli- biliter sine aliqua diminucione persolverit, a possessione dictorum locatorum sibi bonorum aut eorum aliquo aliquatenus removere. Post lapsum vero ipsorum decem annorum, vel si ante eundem, ut non optamus, nec hoc deo volente accidet, dictus Al. viam universe carnis ingressus fuerit, aut si solucionem prefatam census pretacti in termino sibi dato integraliter non solverit, sicut debet, vinea supradicta cum curiis et aliis scilicet pertinenciis predictis universis et melioracionibus, que ibidem facte fuerint, quibuslibet ad possessionem et dominium abbatis predicti et monasterii eius ipso facto protinus revertentur; non enim iuxta modum convencionis in locacione a) ,Jo‘ Kap. J. — b) Ja‘ Kap. J. — c) ,A‘ Kap. J. — d) ,quo' In. — e) ,si oba rk. — f) Zde vynechal písař asi: ,unam marcam et alteram in festo s. Georgii' neb podobně. 9*
131 quamcunque partem lanei sub annuo censu recipere voluerit, quod hoc sibi facere non liceat, nisi prius loco sui alium hominem in bonis nostris ydoneum locaverit et eidem vendiderit bona ipsa, ut idem nobis et suc- cessoribus nostris in predictis iuribus nostris respondeat et eadem inte- graliter adimpleat, sicut debet. Fol. 25 č. 164, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 271. 165. Biskup Tobiáš potvrzuje smlouvu, jíž opat Jar. měštanu pražskému Al. pro- najímá na 10 let vinici u Prahy. (1279—1290?). Episcopus contractum hereditatis factum inter abbatem et civem protestatur, suis literis ipsum roborando. In nomine domini amen. Nos Th(obias)a dei gracia Pragensis episcopus notum esse volumus universis presentes literas inspecturis, quod inter viros providos et honestos, dominum videlicet Jar.b venerabilem abbatem de .. et Al. civem Pragensem locacionis contractus in nostra presencia celebratus exstitit in hunc modum, quodd dominus abbas iamdictus vineam monasterii sui sitam in .. villa apud Pragam cum curia ibidem existente et vinitoribus eius ac universis terris, ortis, pratis et aliis pertinenciis suis omnibus predicto Al.“ locavit sub annuo censu per X annorum spacium possidendam, ita videlicet, quod in quolibet anno infra tempus ipsius decennii idem Al.“ solvet et solvere tenebitur duas marcas boni et puri argenti Pragensis ponderis in omni eventu domino abbati prefato aut nuncio ipsius eius nomine cum literis destinato et cuilibet successori suo, nisie eum, quod absit, medio tempore de hac vita migrare contigerit, et hoc in festo sancti Galli.' Nec licebit eidem domino abbati aut alicui alteri suo et ipsius nomine, etiam si eius successor exstiterit, dictum Al. infra eosdem X annos, quamdiu ipse predictum censum in termino constituto fideliter et infalli- biliter sine aliqua diminucione persolverit, a possessione dictorum locatorum sibi bonorum aut eorum aliquo aliquatenus removere. Post lapsum vero ipsorum decem annorum, vel si ante eundem, ut non optamus, nec hoc deo volente accidet, dictus Al. viam universe carnis ingressus fuerit, aut si solucionem prefatam census pretacti in termino sibi dato integraliter non solverit, sicut debet, vinea supradicta cum curiis et aliis scilicet pertinenciis predictis universis et melioracionibus, que ibidem facte fuerint, quibuslibet ad possessionem et dominium abbatis predicti et monasterii eius ipso facto protinus revertentur; non enim iuxta modum convencionis in locacione a) ,Jo‘ Kap. J. — b) Ja‘ Kap. J. — c) ,A‘ Kap. J. — d) ,quo' In. — e) ,si oba rk. — f) Zde vynechal písař asi: ,unam marcam et alteram in festo s. Georgii' neb podobně. 9*
Strana 132
132 premissa ab utraque parte habitum, si dictus Al. infra predictos X annos bona sibi locata possidere desierit, et etiam post lapsum X annorum ipsorum coniux eiusdem Al. aut aliquis alius possidere debet vineam et bona eadem loco sui, nisi super hiis de novoa aliquid ordinatum fuerit inter partes, sicut hec omnia et singula predictus abbas suo et conventus ac monasterii sui nomine et Al. prefatus pro parte sui attendere promiserunt fideliter et servare, super hoc se et suos per stipulacionem legittimam obligando et nostre se iurisdiccioni ecclesiastice voluntarie submittendo. Solucio nunc superius nominata census predicti probari debet, quando- cunque et quocienscunque facta fuerit, per literas patentes domini abbatis eiusdem sigilli munimine roboratas, aliter facta solucio habebitur pro non facta. In cuius rei testimoniume presentes literas pro prefato domino abbate et monasterio suo, nostro (et) civitatis Pragensis, pro prefatod autem Al. nostro etiam et ipsius et domini (abbatis)e ac conventus sui sigillorum (munimine)f fecimus roborari. Actum et datum. Fol. 25 č. 165, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol 270'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 166. Biskup Tobiáš nařizuje Her. děkanovi v Klatovech, aby na jeho místě založil špitál pro nemocné a chudé v Klatovech, na jehož zřízení daroval veškeré jmění své Konrád z Pomuku se svou manželkou. (1288 před 8 říjnem). Episcopus mandat decano, ut hospitale pro infirmis fundaret loco sui sine preiudicio ecclesie alterius. Tho(bias) dei gracia honesto et dilecto in Christo filio Her.h de- cano et plebano in Glatoviai salutem in domino. Sincere karitatis opera et quoslibet pie intencionis affectus, que multitudinem operiunt peccatorum, propter eterne vite premium feliciter obtinendum augeri pociusi quam minui cupientes, discrecioni tue mandamus in virtute obediencie, quatenus ad requisicionem nuncii, exhibitoris presencium, honestorum et religiosorum virorum priorisk, magistri et fratrum hospitalis sancti Francisci de capite pontis Pragensis ordinis stellatorum nec non ad preces et devotam in- stanciam viri providi Con(radi) dicti de Pomuk civis Glatoviensism ac a) ,nova' In, ,novo' Kap. J. — b) ,suas‘ In. — c) ,testimonio‘ In, ,testimonium" Kap. J. — d) ,prefatus‘ In., ,prefato' Kap. J. — e) Doplněno dle Kap. J. — f) ,sigilli" In., �sigillorum munimine Kap. J. — g) Jo. Kap. J. — h) H' Kap. J. — i) ,tali.. Kap. J. — j) V In. pod touto poslední řádkou textu drobněji touž rukou připsány 2 řádky: Notabile. Tanto enim graviora sunt peccata, quanto diucius infelicem animam detinent obligatam, quia bonarum mencium est ibi culpam agnoscere, ubi culpa minime reperitur, qua propter etc.' — k) ,H. prioris‘ Kap. J. — 1) ,C. de..' Kap. J. m) ,talis' Kap. J.
132 premissa ab utraque parte habitum, si dictus Al. infra predictos X annos bona sibi locata possidere desierit, et etiam post lapsum X annorum ipsorum coniux eiusdem Al. aut aliquis alius possidere debet vineam et bona eadem loco sui, nisi super hiis de novoa aliquid ordinatum fuerit inter partes, sicut hec omnia et singula predictus abbas suo et conventus ac monasterii sui nomine et Al. prefatus pro parte sui attendere promiserunt fideliter et servare, super hoc se et suos per stipulacionem legittimam obligando et nostre se iurisdiccioni ecclesiastice voluntarie submittendo. Solucio nunc superius nominata census predicti probari debet, quando- cunque et quocienscunque facta fuerit, per literas patentes domini abbatis eiusdem sigilli munimine roboratas, aliter facta solucio habebitur pro non facta. In cuius rei testimoniume presentes literas pro prefato domino abbate et monasterio suo, nostro (et) civitatis Pragensis, pro prefatod autem Al. nostro etiam et ipsius et domini (abbatis)e ac conventus sui sigillorum (munimine)f fecimus roborari. Actum et datum. Fol. 25 č. 165, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol 270'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 166. Biskup Tobiáš nařizuje Her. děkanovi v Klatovech, aby na jeho místě založil špitál pro nemocné a chudé v Klatovech, na jehož zřízení daroval veškeré jmění své Konrád z Pomuku se svou manželkou. (1288 před 8 říjnem). Episcopus mandat decano, ut hospitale pro infirmis fundaret loco sui sine preiudicio ecclesie alterius. Tho(bias) dei gracia honesto et dilecto in Christo filio Her.h de- cano et plebano in Glatoviai salutem in domino. Sincere karitatis opera et quoslibet pie intencionis affectus, que multitudinem operiunt peccatorum, propter eterne vite premium feliciter obtinendum augeri pociusi quam minui cupientes, discrecioni tue mandamus in virtute obediencie, quatenus ad requisicionem nuncii, exhibitoris presencium, honestorum et religiosorum virorum priorisk, magistri et fratrum hospitalis sancti Francisci de capite pontis Pragensis ordinis stellatorum nec non ad preces et devotam in- stanciam viri providi Con(radi) dicti de Pomuk civis Glatoviensism ac a) ,nova' In, ,novo' Kap. J. — b) ,suas‘ In. — c) ,testimonio‘ In, ,testimonium" Kap. J. — d) ,prefatus‘ In., ,prefato' Kap. J. — e) Doplněno dle Kap. J. — f) ,sigilli" In., �sigillorum munimine Kap. J. — g) Jo. Kap. J. — h) H' Kap. J. — i) ,tali.. Kap. J. — j) V In. pod touto poslední řádkou textu drobněji touž rukou připsány 2 řádky: Notabile. Tanto enim graviora sunt peccata, quanto diucius infelicem animam detinent obligatam, quia bonarum mencium est ibi culpam agnoscere, ubi culpa minime reperitur, qua propter etc.' — k) ,H. prioris‘ Kap. J. — 1) ,C. de..' Kap. J. m) ,talis' Kap. J.
Strana 133
133 ipsiusa devotissime coniugis in ecclesia iamdicta Glatoviensib hospitale ad usus infirmorum et pauperum sine preiudicio parochialis ecclesie loci eiusdem vice nostri fundare non differas, quandocunque super hoc fueris requisitus, fidelibus Christi, qui ad eandem fundacionemd causa devocionis accesserint, C dies de iniuncta sibi penitencia misericorditer relaxando Con(radus)e namque et coniux eius predicti omnia bona sua mobilia et immobilia hospitali, quod fundabitur, ad usus infirmorum et pa uperum, sicut nobis veraciter innotuit, contulerunt, habitum prefati ordinis suscepturi. Datum etc. Fol. 25' č. 166, též v rk. kapituly Pražské J 40 fol. 261'. Srv. Emler RB. II č. 2726, kde listina krále Václava v této záležitosti z r. 1288 říj. 8. 167. Biskup Tobiáš dává 40denní odpustky těm, kdož přispějí k vystavění špitálu v Ustí (n. L.). (1279—1290?). Episcopus dat indulgenciam, qui darent elemosinas suas ad con- struendum hospitalef et pauperibus in ipso egrotantibus. Th(obias) dei gracia etc.g universis Christi etc. devocionem vestram etc. Omnibus vobis vere penitentibus et confessis, qui ad opus hospitalis, quod apud Wskh 1) construitur, et infirmorum ac pauperum sustentacionem, confluencium ad ipsum, manum porrexeritis adiutricem, XL dies iniuncte penitencie misericorditer relaxamus, ratas et gratas (insuper) i habentes in- dulgencias venerabilium in Christo patrum archiepiscoporum et episcoporum quorumlibet in hoc casu collatas et in posterum conferendas. Indulgemus insuper, ut in hospitali iamdicto super altare viaticum celebretur, synodalis prohibicionisi constitucione aliquatenus non obstante, presentibus post biennium minime valituris, quas mitti perk etc. sil secus etc. Datum etc. Fol. 26 č. 167, též v rk. kapituly Pražské J 40' fol. 228'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Ústí n. L., kde byl špitál křižovníků s červenou hvězdou, srv. RB III č. 1409 a č. 1588. a), ipsius C. Kap. J. — b) Schází v Kap. J — c) ,ponendo primarium lapidem fundare‘ Kap. J. — d) ,seu elemosinas suas ad id opus dederint vel in humilitate spiritus causa devocionis accesserint, C et XL dies Kap. J. — e) ,C' Kap. J. — f) ,hospitalibus et pauperibus' In., hospitale et pauperibus Kap. J. — g) ,Veneracionem dei etc. ut supra‘ Kap. J. — h) Schází v Kap. J. — i) Doplněno dle Kap. J. — j) ,perhibi- cionis‘ In., ,prohibicionis' Kap. J. — k) Doplň dle č. 1. — 1) ,se In.
133 ipsiusa devotissime coniugis in ecclesia iamdicta Glatoviensib hospitale ad usus infirmorum et pauperum sine preiudicio parochialis ecclesie loci eiusdem vice nostri fundare non differas, quandocunque super hoc fueris requisitus, fidelibus Christi, qui ad eandem fundacionemd causa devocionis accesserint, C dies de iniuncta sibi penitencia misericorditer relaxando Con(radus)e namque et coniux eius predicti omnia bona sua mobilia et immobilia hospitali, quod fundabitur, ad usus infirmorum et pa uperum, sicut nobis veraciter innotuit, contulerunt, habitum prefati ordinis suscepturi. Datum etc. Fol. 25' č. 166, též v rk. kapituly Pražské J 40 fol. 261'. Srv. Emler RB. II č. 2726, kde listina krále Václava v této záležitosti z r. 1288 říj. 8. 167. Biskup Tobiáš dává 40denní odpustky těm, kdož přispějí k vystavění špitálu v Ustí (n. L.). (1279—1290?). Episcopus dat indulgenciam, qui darent elemosinas suas ad con- struendum hospitalef et pauperibus in ipso egrotantibus. Th(obias) dei gracia etc.g universis Christi etc. devocionem vestram etc. Omnibus vobis vere penitentibus et confessis, qui ad opus hospitalis, quod apud Wskh 1) construitur, et infirmorum ac pauperum sustentacionem, confluencium ad ipsum, manum porrexeritis adiutricem, XL dies iniuncte penitencie misericorditer relaxamus, ratas et gratas (insuper) i habentes in- dulgencias venerabilium in Christo patrum archiepiscoporum et episcoporum quorumlibet in hoc casu collatas et in posterum conferendas. Indulgemus insuper, ut in hospitali iamdicto super altare viaticum celebretur, synodalis prohibicionisi constitucione aliquatenus non obstante, presentibus post biennium minime valituris, quas mitti perk etc. sil secus etc. Datum etc. Fol. 26 č. 167, též v rk. kapituly Pražské J 40' fol. 228'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Ústí n. L., kde byl špitál křižovníků s červenou hvězdou, srv. RB III č. 1409 a č. 1588. a), ipsius C. Kap. J. — b) Schází v Kap. J — c) ,ponendo primarium lapidem fundare‘ Kap. J. — d) ,seu elemosinas suas ad id opus dederint vel in humilitate spiritus causa devocionis accesserint, C et XL dies Kap. J. — e) ,C' Kap. J. — f) ,hospitalibus et pauperibus' In., hospitale et pauperibus Kap. J. — g) ,Veneracionem dei etc. ut supra‘ Kap. J. — h) Schází v Kap. J. — i) Doplněno dle Kap. J. — j) ,perhibi- cionis‘ In., ,prohibicionis' Kap. J. — k) Doplň dle č. 1. — 1) ,se In.
Strana 134
134 168. (Bavor ze Strakonic) žádá biskupa Tobiáše o příslušné nařízení děkanovi Bechyňskému, aby mohl založit v (Bavorově) kostel p. Marie. (1279—1290?). Baro rogat episcopum, ut committeret V.a decano loci, ut ecclesiam fundaret in bonis ipsius. Venerabili in Christo patri et domino Th(obie)b dei gracia Pragensi episcopo (Bavor)c dictus de (Strakonicz) servicii sui continuum incrementum. Intendentes pro honore beate Marie virginis gloriose ecclesiam construere in nostra civitate (Bavarow), ad vestram paternitatem confugimus de- poscentes, quatenus decano provincie Bechinensisd iniungere dignemini per vestras literas et mandare, ut ad fundacionem ipsius ecclesie se debeat adaptare, quam non in preiudicium alterius ecclesie edificare intendimus, sed pro honore sancte matris ecclesie ac beate virginis prius dicte, ut desiderium mentis nostre, quod diu optavimus, vestro annuente presidio possimus perducere ad effectum. Fol. 26 č. 168, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 280 Jména doplněna z druhého textu téhož listu pod č. 241. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 169. Biskup Tobiáš dává děkanovi Bechyňskému plnomocenství k založení kostela p. Marie v (Bavorově), městě pana (Bavora ze Strakonic.) (1279—12902). Episcopus mandat decano, ut fundaret ecclesiam ad requisicionem patroni illius loci. Th(obias)e dei gracia etc. dilecto in Christo filio. f decano Bechi- nensi salutem in domino. Sincere caritatis etc.g discrecioni tue mandamus, quatenus ecclesiam in civitate (Bavarov) nobilis viri dicti (Bavor) de (Strakonicz) in honore sancte Marie virginis gloriose, dummodo non in preiudicium vicine cuiuslibet alterius ecclesie construatur, vice nostri fundare debeas,h dum super hoc per predictum nobilem aut nuncium suum fueris requisitus, fidelibus Christi, qui ad eandem fundacionem causa devocionis accesserint, CXXk dies auctoritate nostra de iniuncta penitencia relaxando. Datum etc. Fol. 26 č. 169, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 261'. Srovnáme-li listinu tuto s listem předcházejícím, vidíme, že zde jde o touž záležitost. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) Schází v Kap J. — b) Jo‘ Kap. J. — c) ,H' In., ,B“ Kap. J. — d) ,talis' Kap. J. — e) ,Jo. Kap. J. — f) ,B' Kap. J. — g) ,ut supra‘ Kap. J. — h) ,debeas' ponendo lapidem primarium' Kap. J. — i) ,devocionis vel in humilitate' Kap. J. — j) accesserint seu elemosinas suas ad idem opus largiri curaverint' Kap. J. — k) CXL' Kap. J.
134 168. (Bavor ze Strakonic) žádá biskupa Tobiáše o příslušné nařízení děkanovi Bechyňskému, aby mohl založit v (Bavorově) kostel p. Marie. (1279—1290?). Baro rogat episcopum, ut committeret V.a decano loci, ut ecclesiam fundaret in bonis ipsius. Venerabili in Christo patri et domino Th(obie)b dei gracia Pragensi episcopo (Bavor)c dictus de (Strakonicz) servicii sui continuum incrementum. Intendentes pro honore beate Marie virginis gloriose ecclesiam construere in nostra civitate (Bavarow), ad vestram paternitatem confugimus de- poscentes, quatenus decano provincie Bechinensisd iniungere dignemini per vestras literas et mandare, ut ad fundacionem ipsius ecclesie se debeat adaptare, quam non in preiudicium alterius ecclesie edificare intendimus, sed pro honore sancte matris ecclesie ac beate virginis prius dicte, ut desiderium mentis nostre, quod diu optavimus, vestro annuente presidio possimus perducere ad effectum. Fol. 26 č. 168, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 280 Jména doplněna z druhého textu téhož listu pod č. 241. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 169. Biskup Tobiáš dává děkanovi Bechyňskému plnomocenství k založení kostela p. Marie v (Bavorově), městě pana (Bavora ze Strakonic.) (1279—12902). Episcopus mandat decano, ut fundaret ecclesiam ad requisicionem patroni illius loci. Th(obias)e dei gracia etc. dilecto in Christo filio. f decano Bechi- nensi salutem in domino. Sincere caritatis etc.g discrecioni tue mandamus, quatenus ecclesiam in civitate (Bavarov) nobilis viri dicti (Bavor) de (Strakonicz) in honore sancte Marie virginis gloriose, dummodo non in preiudicium vicine cuiuslibet alterius ecclesie construatur, vice nostri fundare debeas,h dum super hoc per predictum nobilem aut nuncium suum fueris requisitus, fidelibus Christi, qui ad eandem fundacionem causa devocionis accesserint, CXXk dies auctoritate nostra de iniuncta penitencia relaxando. Datum etc. Fol. 26 č. 169, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 261'. Srovnáme-li listinu tuto s listem předcházejícím, vidíme, že zde jde o touž záležitost. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) Schází v Kap J. — b) Jo‘ Kap. J. — c) ,H' In., ,B“ Kap. J. — d) ,talis' Kap. J. — e) ,Jo. Kap. J. — f) ,B' Kap. J. — g) ,ut supra‘ Kap. J. — h) ,debeas' ponendo lapidem primarium' Kap. J. — i) ,devocionis vel in humilitate' Kap. J. — j) accesserint seu elemosinas suas ad idem opus largiri curaverint' Kap. J. — k) CXL' Kap. J.
Strana 135
135 170. Biskup Tobiáš dává odpustky těm, kdož přispějí almužnou málomocným. (1279—1290?). Episcopus dat indulgenciam illis, qui darent elemosinas suas leprosis. Tho(bias)a dei gracia etc. universis Christi fidelibus etc. Devocionem vestram etc. Omnibus vobis vere penitentibus et confessis, qui ad susten- tacionem leprosorum apud .b residencium de bonis a deo vobis collatis manum porrexeritis adiutricem, XL dies iniuncte penitencie misericorditer relaxamus presentibus etc." Fol. 26 č. 170, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 228. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 171. Biskup Tobiáš zakazuje farářům provozovat symonii s olejem a křižmem a bránit věřícím v návštěvě kláštera v Pomuku a v pohřbívání u kostela P. Marie téhož kláštera. (1279—1290?). Episcopus mandat universis plebanis, ut pro sacris liquoribus" aliquid non recipiant. Th(obias)e dei gracia etc. dilectis in Christo etc. Pervenit ad nos, quod vos liquoresf sacros, crisma et oleum modo symoniaco venditis, nulli unccionem sacram contra statuta sacrorum canonum exhibentes, nisi vobis prius peccunia aut res alie in precium fuerint assignate, quodque parochianis vestris tam occulte quam publice prohibetis, ut nullus apud monasterium Pomucen se]s aut ecclesiam sancte Marie gloriose virginis in monte (supra)" iamdictum monasterium situatami sepulturam eligere valeat non illectus, nec loca ipsa sanctissima causa devocionis precipue in diebus sollempnibus et festivis sine vestra licencia possit aliquatenus visitare, et quod etiam ab eisdem parochianis vestris contra consuetudinem patrie prediales decimas exigitis minus iuste, sepulturam eis ecclesiasticam et alia sacramenta perperam denegantes. Quare cum hoc sit temerarium et iniustum et saluti animarum vestrarum contrarium manifeste, nos id ex hac causa racionabili, cum omnium subditorum nostrorum ex officii nostri debito debeamus providere saluti, sine fame et anime nostre periculo dissimulare aliquatenus non valentes, discrecionem vestram monemus et ortamur attente in virtute a) ,A‘ Kap J. — b) ,nos Kap. J. — c) ,post etc. Datum' Kap. J. — d) ,litoribus" In., liquoribus' Kap. J. — e) Jo‘ Kap. J. — f) litores' In., liquores' Kap. J. — g) Schází v Kap. J. — h) Doplněno dle Kap. J. — i) ,situatum' In., situatam' Kap. J.
135 170. Biskup Tobiáš dává odpustky těm, kdož přispějí almužnou málomocným. (1279—1290?). Episcopus dat indulgenciam illis, qui darent elemosinas suas leprosis. Tho(bias)a dei gracia etc. universis Christi fidelibus etc. Devocionem vestram etc. Omnibus vobis vere penitentibus et confessis, qui ad susten- tacionem leprosorum apud .b residencium de bonis a deo vobis collatis manum porrexeritis adiutricem, XL dies iniuncte penitencie misericorditer relaxamus presentibus etc." Fol. 26 č. 170, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 228. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 171. Biskup Tobiáš zakazuje farářům provozovat symonii s olejem a křižmem a bránit věřícím v návštěvě kláštera v Pomuku a v pohřbívání u kostela P. Marie téhož kláštera. (1279—1290?). Episcopus mandat universis plebanis, ut pro sacris liquoribus" aliquid non recipiant. Th(obias)e dei gracia etc. dilectis in Christo etc. Pervenit ad nos, quod vos liquoresf sacros, crisma et oleum modo symoniaco venditis, nulli unccionem sacram contra statuta sacrorum canonum exhibentes, nisi vobis prius peccunia aut res alie in precium fuerint assignate, quodque parochianis vestris tam occulte quam publice prohibetis, ut nullus apud monasterium Pomucen se]s aut ecclesiam sancte Marie gloriose virginis in monte (supra)" iamdictum monasterium situatami sepulturam eligere valeat non illectus, nec loca ipsa sanctissima causa devocionis precipue in diebus sollempnibus et festivis sine vestra licencia possit aliquatenus visitare, et quod etiam ab eisdem parochianis vestris contra consuetudinem patrie prediales decimas exigitis minus iuste, sepulturam eis ecclesiasticam et alia sacramenta perperam denegantes. Quare cum hoc sit temerarium et iniustum et saluti animarum vestrarum contrarium manifeste, nos id ex hac causa racionabili, cum omnium subditorum nostrorum ex officii nostri debito debeamus providere saluti, sine fame et anime nostre periculo dissimulare aliquatenus non valentes, discrecionem vestram monemus et ortamur attente in virtute a) ,A‘ Kap J. — b) ,nos Kap. J. — c) ,post etc. Datum' Kap. J. — d) ,litoribus" In., liquoribus' Kap. J. — e) Jo‘ Kap. J. — f) litores' In., liquores' Kap. J. — g) Schází v Kap. J. — h) Doplněno dle Kap. J. — i) ,situatum' In., situatam' Kap. J.
Strana 136
136 obediencie,a mandantes firmiter et districte, quatenus a premissis temeri- tatibus omnibus et singulis vos omnino abstinere curetis, sicut vestrum commodum diligitis et honorem, alioquin scire debetis, quod nos honorabili viro, domino Johanni abbati Pomucensis' monasterii supradicti auctoritatem concessimus et plenariam potestatem vos ad id racione previa per censuram ecclesiasticam compellendi et ad nostram, clavibus ecclesiarum vestrarum receptis, presenciam transmittendi, digna pro meritis recepturos. Datum etc. Fol 26' č. 171, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 258. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 172. Biskup Tobiáš žádá biskupa (Olomouckého), aby děkanovi, do jehož právomoci patří Kojetín, nařídil založit tam kapli a při ní hřbitov, poněvadž dosavadní kostel a hřbitov musily být proměněny ve tvrz. (1279—1288). Episcopus rogat episcopum, ut decano loci committeret, qui oratorium fundaret et cimiterium, in quo sepelirentur corpora mortuorum. Thobiase dei gracia etc. Cum in cimiterio ecclesie de Cogetind propter incastellacionem ipsius et municionem, que ibidem consistit,e qua locus ipse adhuc carere non potest propter temporaf impacata, mortuorum corpora commode tumulari non possunt, nec eidem cimiterio et ipsius ecclesie iam predicte valet debita reverencia exhiberi propter tumultum hominum ibidem degencium et alia diversa incommoda, que (ibidem)s incumbunt in hoc temporis mali statu, paternitatis vestre clemenciam ex affectu requirimus et rogamus, quatenus decano provincie, ad quam Cogetinh spectat pre- habitum, aut alteri, cuii paternitati vestre placuerit, committere dignemini, ut ipse in eodem Cogetinh in loco congruo preter ecclesiam supradictam fundet oratorium et disponat,j quod idemk oratoriuml cimiterium habeat, in quo arduel necessitatis tempore mortuorum valeant corpora sepeliri, scientes, quod in hoc affectum benivolencie vestre, si apud vos, prout speramus, fuerimus exauditi, condignis graciarum accionibus prosequemur, facturi in casu simili et maiori, quod paternitati vestre debeat complacere. Datum etc. Fol. 26' č. 172, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 258'. Slova ,propter tempora impacata“ vztahují se k nepokojům v Čechách a na Moravě, které trvaly až a) ,sancte obed. Kap J. — b) ,talis loci' Kap. J. — c) ,Jo Kap. J. — d) „ .“ Kap. J. — e) ,concessit In., ,consistit' Kap. J. — f) ,corpora' In., ,tempora' Kap. J. — g) Doplněno dle Kap. J. — h) „Rudnicz‘ Kap. J. — i) ,civi' In., ,cui Kap. J. — j) ,disponet In. — k) ,id' In., idem‘ Kap. J. — 1) ,quod id oratorium — ardue' do- plněno v In. na dolním okraji drobnějším písmem.
136 obediencie,a mandantes firmiter et districte, quatenus a premissis temeri- tatibus omnibus et singulis vos omnino abstinere curetis, sicut vestrum commodum diligitis et honorem, alioquin scire debetis, quod nos honorabili viro, domino Johanni abbati Pomucensis' monasterii supradicti auctoritatem concessimus et plenariam potestatem vos ad id racione previa per censuram ecclesiasticam compellendi et ad nostram, clavibus ecclesiarum vestrarum receptis, presenciam transmittendi, digna pro meritis recepturos. Datum etc. Fol 26' č. 171, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 258. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 172. Biskup Tobiáš žádá biskupa (Olomouckého), aby děkanovi, do jehož právomoci patří Kojetín, nařídil založit tam kapli a při ní hřbitov, poněvadž dosavadní kostel a hřbitov musily být proměněny ve tvrz. (1279—1288). Episcopus rogat episcopum, ut decano loci committeret, qui oratorium fundaret et cimiterium, in quo sepelirentur corpora mortuorum. Thobiase dei gracia etc. Cum in cimiterio ecclesie de Cogetind propter incastellacionem ipsius et municionem, que ibidem consistit,e qua locus ipse adhuc carere non potest propter temporaf impacata, mortuorum corpora commode tumulari non possunt, nec eidem cimiterio et ipsius ecclesie iam predicte valet debita reverencia exhiberi propter tumultum hominum ibidem degencium et alia diversa incommoda, que (ibidem)s incumbunt in hoc temporis mali statu, paternitatis vestre clemenciam ex affectu requirimus et rogamus, quatenus decano provincie, ad quam Cogetinh spectat pre- habitum, aut alteri, cuii paternitati vestre placuerit, committere dignemini, ut ipse in eodem Cogetinh in loco congruo preter ecclesiam supradictam fundet oratorium et disponat,j quod idemk oratoriuml cimiterium habeat, in quo arduel necessitatis tempore mortuorum valeant corpora sepeliri, scientes, quod in hoc affectum benivolencie vestre, si apud vos, prout speramus, fuerimus exauditi, condignis graciarum accionibus prosequemur, facturi in casu simili et maiori, quod paternitati vestre debeat complacere. Datum etc. Fol. 26' č. 172, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 258'. Slova ,propter tempora impacata“ vztahují se k nepokojům v Čechách a na Moravě, které trvaly až a) ,sancte obed. Kap J. — b) ,talis loci' Kap. J. — c) ,Jo Kap. J. — d) „ .“ Kap. J. — e) ,concessit In., ,consistit' Kap. J. — f) ,corpora' In., ,tempora' Kap. J. — g) Doplněno dle Kap. J. — h) „Rudnicz‘ Kap. J. — i) ,civi' In., ,cui Kap. J. — j) ,disponet In. — k) ,id' In., idem‘ Kap. J. — 1) ,quod id oratorium — ardue' do- plněno v In. na dolním okraji drobnějším písmem.
Strana 137
137 do r. 1290. Srovnáním se stížností kapituly Olomoucké pod č. 184 naší sbírky pozoru- jeme, že žádost tato biskupa Tobiáše je staršího data. Tam totiž si stěžuje kapitula Olomoucká na nepřátelský výpad Miloty bratra biskupova z Kojetína. Tobiášovi se v žalobě té činí výčitka, jako by byl nepřímým původcem škod způsobených. Jináče se aspoň nedají vyložit slova »qui occasionem dampni dat, dampnum dedisse videretur.« Není pravdě podobno, že by se byl Tobiáš v žádosti své, která má usnadnit pohodlnější proměnění kostela a hřbitova v Kojetíně v tvrz, nebyl omlouval ze škod a výpadu bratrem podniknutého, který by se byl stal již dříve. Situace jest tedy tato: Dříve žádá biskup kapitulu Olomouckou o založení nové kaple a hřbitova, aby mohl pohodlněji užívat dosavadního kostela s hřbitovem jakožto tvrze, později teprv učiní Milota bratr biskupův, jemuž biskup Kojetín zastavil, výpad proti okolním statkům biskupství Olomouckého. List č. 140 padá nejpozději do zač. r. 1289 (v létě t. r. je Milota již jmenován purkrabím), možno tedy žádost tuto položiti nejpozději do r. 1288, pravdě- podobněji pochází však již z dřívějších let panování Tobiášova. Listy hned následující pocházejí z r. 1287. 173. Biskup (Tobiáš) odpovídá k žádosti krále Václava, že, jsa stižen klatbou papež- ského legáta, nesmí práva svá biskupská přenésti na jakéhosi biskupa z řádu Dominikánů, aby vysvětil na Křivoklátě oltář. (1287 duben). Episcopus rescribit regi, quod stando in interdicto non potest dare auctoritatem suam alteri episcopo. Excellentissimo et magnifico etc.a Preces, quas nobis vestra precellencia suis litteris destinavit, prout tenemur et debemus, recipimus pro mandatis. Sed pro eo, prout petivit a nobis vestri regalis culminis celsitudo, ut vene- rabili viro cuidam episcopo de ordine fratrum predicatorum vobiscum nunc manenti nostram pontificalem auctoritatem daremus et indulgeremus, quod altare unum in Purglinob castro vestro vice nostri dedicaret, scire dignetur vestra excellencia, quod hac vice nec nos ipsi per nos possumus aliqua iura nostra pontificalia in nostra dyocesi exercere, nec alicui episcopo alteri in nostra dyocesi dare possumus auctoritate nostra nec indulgere valemus ad prefata iura pontificalia vice nostri exercenda, propterea quod ab octava resurreccionis dominice proxime preterite sumus ligati sentenciis domini legati propter pecuniam, quam sibi solvere debuimus, que nostro nuncio, sicut hoc vestre magnificencie intimavimus, in ducatu Austrie per spolium est recepta. Quare a vestra illustri dominacione affectuose petimus excusari pro eo, quod preces vestras in hac parte, prout vellemus‘, non possumus ducere in effectum ligati sentenciis (domini)d legati supradicti. Fol. 26' č. 173, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 258'. List tento psán byl brzy po prohlášení klatby nad biskupem, tedy brzy po velkonocích. Že to bylo r. 1287, o tom srv. čís. 59 a pak čís. 11, 21, 56. a) ,ut supra‘ Kap. J. — b) ,tali loco vel castro' Kap. J — c) ,valemus' In., vellemus Kap. J. — d) Doplněno dle Kap. J.
137 do r. 1290. Srovnáním se stížností kapituly Olomoucké pod č. 184 naší sbírky pozoru- jeme, že žádost tato biskupa Tobiáše je staršího data. Tam totiž si stěžuje kapitula Olomoucká na nepřátelský výpad Miloty bratra biskupova z Kojetína. Tobiášovi se v žalobě té činí výčitka, jako by byl nepřímým původcem škod způsobených. Jináče se aspoň nedají vyložit slova »qui occasionem dampni dat, dampnum dedisse videretur.« Není pravdě podobno, že by se byl Tobiáš v žádosti své, která má usnadnit pohodlnější proměnění kostela a hřbitova v Kojetíně v tvrz, nebyl omlouval ze škod a výpadu bratrem podniknutého, který by se byl stal již dříve. Situace jest tedy tato: Dříve žádá biskup kapitulu Olomouckou o založení nové kaple a hřbitova, aby mohl pohodlněji užívat dosavadního kostela s hřbitovem jakožto tvrze, později teprv učiní Milota bratr biskupův, jemuž biskup Kojetín zastavil, výpad proti okolním statkům biskupství Olomouckého. List č. 140 padá nejpozději do zač. r. 1289 (v létě t. r. je Milota již jmenován purkrabím), možno tedy žádost tuto položiti nejpozději do r. 1288, pravdě- podobněji pochází však již z dřívějších let panování Tobiášova. Listy hned následující pocházejí z r. 1287. 173. Biskup (Tobiáš) odpovídá k žádosti krále Václava, že, jsa stižen klatbou papež- ského legáta, nesmí práva svá biskupská přenésti na jakéhosi biskupa z řádu Dominikánů, aby vysvětil na Křivoklátě oltář. (1287 duben). Episcopus rescribit regi, quod stando in interdicto non potest dare auctoritatem suam alteri episcopo. Excellentissimo et magnifico etc.a Preces, quas nobis vestra precellencia suis litteris destinavit, prout tenemur et debemus, recipimus pro mandatis. Sed pro eo, prout petivit a nobis vestri regalis culminis celsitudo, ut vene- rabili viro cuidam episcopo de ordine fratrum predicatorum vobiscum nunc manenti nostram pontificalem auctoritatem daremus et indulgeremus, quod altare unum in Purglinob castro vestro vice nostri dedicaret, scire dignetur vestra excellencia, quod hac vice nec nos ipsi per nos possumus aliqua iura nostra pontificalia in nostra dyocesi exercere, nec alicui episcopo alteri in nostra dyocesi dare possumus auctoritate nostra nec indulgere valemus ad prefata iura pontificalia vice nostri exercenda, propterea quod ab octava resurreccionis dominice proxime preterite sumus ligati sentenciis domini legati propter pecuniam, quam sibi solvere debuimus, que nostro nuncio, sicut hoc vestre magnificencie intimavimus, in ducatu Austrie per spolium est recepta. Quare a vestra illustri dominacione affectuose petimus excusari pro eo, quod preces vestras in hac parte, prout vellemus‘, non possumus ducere in effectum ligati sentenciis (domini)d legati supradicti. Fol. 26' č. 173, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 258'. List tento psán byl brzy po prohlášení klatby nad biskupem, tedy brzy po velkonocích. Že to bylo r. 1287, o tom srv. čís. 59 a pak čís. 11, 21, 56. a) ,ut supra‘ Kap. J. — b) ,tali loco vel castro' Kap. J — c) ,valemus' In., vellemus Kap. J. — d) Doplněno dle Kap. J.
Strana 138
138 174. Biskup Tobiáš žádá provinciální kapitulu minoritů v Sandeči, aby modlitbou svojí přispěli k odvrácení protivenství od krále Václava, královny Guty a diecese Pražské. (1287 červenec 4—1290). Episcopus mittit literas fratribus minoribus ad ipsorum capitulum provinciale commendando regem et reginam, se, clerum et po- pulum sibi commissum in orationes ipsorum. Th(obias)a dei gracia etc. honestis et religiosis viris fratri W.b vicario et diffinitoribus ac universis fratribus minoribus apud Sandecz 1) in pro- vinciali capitulo constitutis salutem et sinceram in domino caritatem. Confisi quam plurimum de vestre et totius ordinis vestri pie benignitatis insigniis, que in toto orbe terrarum, ubicunque christiana viget religio, iugiter et salubriter elucescunt, honestatis vestre clemenciam omni precum instancia qua possumus humiliter exoramus, quatenus considerato statu Pragensis civitatis et dyocesis, qui adhuc prochdolor in se ipso vacillat non modicum et contraria recipit incrementa, pro illustri et precordiali domino nostro W(enceslao) rege Bohemie et marchione Moravie, speciali amico ordinis vestri, ac generosa et precellenti domina nostra G(uta) ipsius coniuge et ipsorum fidelibus universis nec non pro bono statu terrarum, que in eorum consistunt dominio, pro nobis quoque, si fas est dicere, et ecclesia nostra et prefate dyocesis clero et populo ac pro habenda pace ipsorum et commodo, ut adversitates ab eis et nobis deus omnipotens removere dignetur, prospera et tranquilla tempora misericorditer concedendo, oracionum vestrarum suffragia clementer, sicut de vobis confidimus, dignemini adhibere, recommendacionem super hiis more salubri et solito in presenti sanctissime vestre congregacionis capitulo facientes, ut nos vobis et toti ordini vestro una cum domino nostro rege et regina predictis et universis eorum fidelibus ac prefato clero et populo universo nobis creditod per hec vestre clementis et sincere caritatis salubria beneficia in vestris et vestrorum necessitatibus simus propensius et specialius obligati. Datum etc. Fol. 27 č. 174, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 245'. Královna Guta se zde již nazývá ,domina nostra', psán tedy list tento jistě až po jejím příchodu do Čech (4 července 1287). Těmi adversitates se zde myslí asi nebezpečí od Záviše z Falkenštejna a jeho strany hrozící stejně biskupovi jako dvoru. Tím by dána byla také druhá chronologická mez, a to r. 1290, kterým toto nebezpečí pominulo. Podobný list viz pod č. 14. 1) Sandeč (Sącz) v Haliči. a) Jo‘ Kap. J. — b) ,th‘ Kap. J. — c) . .' Kap. J. — d) tradito' Kap. J.
138 174. Biskup Tobiáš žádá provinciální kapitulu minoritů v Sandeči, aby modlitbou svojí přispěli k odvrácení protivenství od krále Václava, královny Guty a diecese Pražské. (1287 červenec 4—1290). Episcopus mittit literas fratribus minoribus ad ipsorum capitulum provinciale commendando regem et reginam, se, clerum et po- pulum sibi commissum in orationes ipsorum. Th(obias)a dei gracia etc. honestis et religiosis viris fratri W.b vicario et diffinitoribus ac universis fratribus minoribus apud Sandecz 1) in pro- vinciali capitulo constitutis salutem et sinceram in domino caritatem. Confisi quam plurimum de vestre et totius ordinis vestri pie benignitatis insigniis, que in toto orbe terrarum, ubicunque christiana viget religio, iugiter et salubriter elucescunt, honestatis vestre clemenciam omni precum instancia qua possumus humiliter exoramus, quatenus considerato statu Pragensis civitatis et dyocesis, qui adhuc prochdolor in se ipso vacillat non modicum et contraria recipit incrementa, pro illustri et precordiali domino nostro W(enceslao) rege Bohemie et marchione Moravie, speciali amico ordinis vestri, ac generosa et precellenti domina nostra G(uta) ipsius coniuge et ipsorum fidelibus universis nec non pro bono statu terrarum, que in eorum consistunt dominio, pro nobis quoque, si fas est dicere, et ecclesia nostra et prefate dyocesis clero et populo ac pro habenda pace ipsorum et commodo, ut adversitates ab eis et nobis deus omnipotens removere dignetur, prospera et tranquilla tempora misericorditer concedendo, oracionum vestrarum suffragia clementer, sicut de vobis confidimus, dignemini adhibere, recommendacionem super hiis more salubri et solito in presenti sanctissime vestre congregacionis capitulo facientes, ut nos vobis et toti ordini vestro una cum domino nostro rege et regina predictis et universis eorum fidelibus ac prefato clero et populo universo nobis creditod per hec vestre clementis et sincere caritatis salubria beneficia in vestris et vestrorum necessitatibus simus propensius et specialius obligati. Datum etc. Fol. 27 č. 174, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 245'. Královna Guta se zde již nazývá ,domina nostra', psán tedy list tento jistě až po jejím příchodu do Čech (4 července 1287). Těmi adversitates se zde myslí asi nebezpečí od Záviše z Falkenštejna a jeho strany hrozící stejně biskupovi jako dvoru. Tím by dána byla také druhá chronologická mez, a to r. 1290, kterým toto nebezpečí pominulo. Podobný list viz pod č. 14. 1) Sandeč (Sącz) v Haliči. a) Jo‘ Kap. J. — b) ,th‘ Kap. J. — c) . .' Kap. J. — d) tradito' Kap. J.
Strana 139
139 175. Biskup Tobiáš ospravedlňuje se arcibiskupovi Mohučskému Jindřichovi, že věřícím své diecese nezakázal navštěvovat klášter v Grünhainu tím, že je vyzval, aby ve svátky patronů českých raději navštěvovali kostel Pražský. (1286 květen — 1288 březen). Episcopus rescribit archiepiscopo suo domino, quod non contradixerit dyocesanis suis, quod non deberent visitare domum sancti Nycolay in Grunthaym." Reverendo in Christo patri suo et domino H(enrico) dei gracia sancte Maguntine sedis archiepiscopo, sacri imperii per Germaniam archi- cancellario, Th(obias)c Pragensis episcopus omnimode subieccionis reve- renciam et honorem. Reverende paternitatis vestre votis in eo, quod monasterium de Grunhaymb 1) et abbatem ac conventum eius tamquam pius pater et dominus propensius diligitis et fovetis, totum posse nostrum coaptare propter vestram et sancte Maguntine ecclesie reverenciam, matris nostre et domine, cupientes, profectum eiusdem monasterii non impedi- vimus nec volumus aliquatenus impedire, sed potius sibi prodesse volumus, ut debemus, licet, predecessorum nostrorum vestigiis inherentes, exhorta- cionem publicam more solito fecerimus et officii nostri debito faciamus, ut festivitatibus patronorum Pragensis ecclesie nostre pocius ecclesiam ipsam quam aliam in reverencia habentes debita fideles Christi congruis debeant honoribus frequentare. Unde si forte dominacioni vestre in hoc casu aliud est relatum, petimus confidenter, ut relatui huiusmodi fidem credulam vestra paternitas non adhibeat, quia non omni spirituid est credendum." Fol. 27 č 175, též v rk. kapituly Pražské Kap. J 40b fol. 259 Chronologické meze dávají listu tomuto léta panování Jindřicha arcibiskupa Mohučského 1286 květen 15 — 1288 březen 17. 1) Grünhain v Sasku. 176. Biskup Tobiáš doporučuje kardinálovi Latinovi, biskupovi v Ostii a Veletrech, mistra Rapotu jakožto svého splnomocněného zástupce. (1287—1288). Litera credencie ad cardinalem ex parte episcopi. Reverendo in Christo patri suo et domino fratri Latino dei gracia Hostiensi et Welletrensi episcopo cardinali Th(obias) Pragensis episcopus omnimode subieccionis reverenciam tam debitam quam devotam. Honestum a) ddo‘ In. — b) Schází v Kap. J. — c) ,Jo. Kap. J. — d) ,spui' In. — e) ,cre- dere' In., ,credendum' Kap. J.
139 175. Biskup Tobiáš ospravedlňuje se arcibiskupovi Mohučskému Jindřichovi, že věřícím své diecese nezakázal navštěvovat klášter v Grünhainu tím, že je vyzval, aby ve svátky patronů českých raději navštěvovali kostel Pražský. (1286 květen — 1288 březen). Episcopus rescribit archiepiscopo suo domino, quod non contradixerit dyocesanis suis, quod non deberent visitare domum sancti Nycolay in Grunthaym." Reverendo in Christo patri suo et domino H(enrico) dei gracia sancte Maguntine sedis archiepiscopo, sacri imperii per Germaniam archi- cancellario, Th(obias)c Pragensis episcopus omnimode subieccionis reve- renciam et honorem. Reverende paternitatis vestre votis in eo, quod monasterium de Grunhaymb 1) et abbatem ac conventum eius tamquam pius pater et dominus propensius diligitis et fovetis, totum posse nostrum coaptare propter vestram et sancte Maguntine ecclesie reverenciam, matris nostre et domine, cupientes, profectum eiusdem monasterii non impedi- vimus nec volumus aliquatenus impedire, sed potius sibi prodesse volumus, ut debemus, licet, predecessorum nostrorum vestigiis inherentes, exhorta- cionem publicam more solito fecerimus et officii nostri debito faciamus, ut festivitatibus patronorum Pragensis ecclesie nostre pocius ecclesiam ipsam quam aliam in reverencia habentes debita fideles Christi congruis debeant honoribus frequentare. Unde si forte dominacioni vestre in hoc casu aliud est relatum, petimus confidenter, ut relatui huiusmodi fidem credulam vestra paternitas non adhibeat, quia non omni spirituid est credendum." Fol. 27 č 175, též v rk. kapituly Pražské Kap. J 40b fol. 259 Chronologické meze dávají listu tomuto léta panování Jindřicha arcibiskupa Mohučského 1286 květen 15 — 1288 březen 17. 1) Grünhain v Sasku. 176. Biskup Tobiáš doporučuje kardinálovi Latinovi, biskupovi v Ostii a Veletrech, mistra Rapotu jakožto svého splnomocněného zástupce. (1287—1288). Litera credencie ad cardinalem ex parte episcopi. Reverendo in Christo patri suo et domino fratri Latino dei gracia Hostiensi et Welletrensi episcopo cardinali Th(obias) Pragensis episcopus omnimode subieccionis reverenciam tam debitam quam devotam. Honestum a) ddo‘ In. — b) Schází v Kap. J. — c) ,Jo. Kap. J. — d) ,spui' In. — e) ,cre- dere' In., ,credendum' Kap. J.
Strana 140
140 virum magistrum R(apotonem), nuncium et capellanum nostrum, exhibi- torem presencium, ad vestre paternitatis clemenciam transmittentes, petimus confidenter, quatenus dictis eius in hiis, que ipse ex parte nostri in vestra proposuerit presencia viva voce, fidem credulam adhibere dignemini, preces nostras, quas per ipsum dominacioni vestre porrigimus, taliter exaudi- cionis graciea admittentes, quod vobis regraciari non immerito valeamus. Datum etc. Fol. 27' č. 176. ,Magister R. nuncius et capellanus noster“ není nikdo jiný než Rapota (srov. č. 21, 22 a 77). Poslání toto hodí se dobře do r. 1287 neb 1288, kdy biskup Tobiáš se obrací přímo ke kurii v záležitosti prokurace legáta Jana biskupa Tusculského. (Srov. též č. 61.) 177. Biskup Tobiáš dává Janovi opatovi v Pomuku plnou moc zpovídat, udílet odpustky a v určitých případech snímat klatbu s exkomunikovaných. (1279 — 1290?). Episcopus abbati dat auctoritatem, quando solus celebrat missam, dare XL dies indulgencie, quandocunque celebrat. Th(obias)c dei gracia Pragensis episcopus universis Christi fidelibus nostre civitatis et dyocesis salutem in domino sempiternam. Honorabilis viri domini Johannis abbatis de Pomukd nostre dyocesis peticionis instanciam affectu benivolo prosequentes, cuius personam dignis graciarum favoribus prosequi curam(us), cum ex peticionibus nobis porrectis ab eodem divini numinis cultus non diminui debeat sed augeri, auctoritate presencium sibi concedimus potestatem apud Christi fideles nostre dyocesis audiendi confessiones et penitencias iniungendi, nec non excommunicatos in casibus a iure concessis, senes, valitudinarios et debiles, tam mares quam feminas, qui ad nos recursum habere non potuerunt, secundum formam canonicam absolvendi. Ac etiam eideme auctoritate qua fungimur indulgemus, quatenus in sollempnitatibus seu dedicacione sui monasterii, aut (etiam)f quocienscunque in predicacione (verbi)f divini salutiss pabulo refecerit populum christianum (ad predicacionem suam in humilitate spiritus concurrentem),f omnibus vere penitentibus et confessis XL dierum indulgenciam condonandi (habeat potestatem), aut si alium loco sui ordinaverit predicantem, extunc XXti dies auctoritate eadem valeat in- dulgere. Datum etc. Fol. 27' č. 177, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 259. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) graciam‘ In. — b) ,[et] absolvere homines in quibusdam ca[sibus] Kap. J. — c) ,Jo.‘ Kap. J. — d) ,.. Kap. J. — e) ,eadem' Kap. J. — f) Doplněno dle Kap. J — g) ,salis‘ In., ,salutis' Kap. J.
140 virum magistrum R(apotonem), nuncium et capellanum nostrum, exhibi- torem presencium, ad vestre paternitatis clemenciam transmittentes, petimus confidenter, quatenus dictis eius in hiis, que ipse ex parte nostri in vestra proposuerit presencia viva voce, fidem credulam adhibere dignemini, preces nostras, quas per ipsum dominacioni vestre porrigimus, taliter exaudi- cionis graciea admittentes, quod vobis regraciari non immerito valeamus. Datum etc. Fol. 27' č. 176. ,Magister R. nuncius et capellanus noster“ není nikdo jiný než Rapota (srov. č. 21, 22 a 77). Poslání toto hodí se dobře do r. 1287 neb 1288, kdy biskup Tobiáš se obrací přímo ke kurii v záležitosti prokurace legáta Jana biskupa Tusculského. (Srov. též č. 61.) 177. Biskup Tobiáš dává Janovi opatovi v Pomuku plnou moc zpovídat, udílet odpustky a v určitých případech snímat klatbu s exkomunikovaných. (1279 — 1290?). Episcopus abbati dat auctoritatem, quando solus celebrat missam, dare XL dies indulgencie, quandocunque celebrat. Th(obias)c dei gracia Pragensis episcopus universis Christi fidelibus nostre civitatis et dyocesis salutem in domino sempiternam. Honorabilis viri domini Johannis abbatis de Pomukd nostre dyocesis peticionis instanciam affectu benivolo prosequentes, cuius personam dignis graciarum favoribus prosequi curam(us), cum ex peticionibus nobis porrectis ab eodem divini numinis cultus non diminui debeat sed augeri, auctoritate presencium sibi concedimus potestatem apud Christi fideles nostre dyocesis audiendi confessiones et penitencias iniungendi, nec non excommunicatos in casibus a iure concessis, senes, valitudinarios et debiles, tam mares quam feminas, qui ad nos recursum habere non potuerunt, secundum formam canonicam absolvendi. Ac etiam eideme auctoritate qua fungimur indulgemus, quatenus in sollempnitatibus seu dedicacione sui monasterii, aut (etiam)f quocienscunque in predicacione (verbi)f divini salutiss pabulo refecerit populum christianum (ad predicacionem suam in humilitate spiritus concurrentem),f omnibus vere penitentibus et confessis XL dierum indulgenciam condonandi (habeat potestatem), aut si alium loco sui ordinaverit predicantem, extunc XXti dies auctoritate eadem valeat in- dulgere. Datum etc. Fol. 27' č. 177, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 259. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) graciam‘ In. — b) ,[et] absolvere homines in quibusdam ca[sibus] Kap. J. — c) ,Jo.‘ Kap. J. — d) ,.. Kap. J. — e) ,eadem' Kap. J. — f) Doplněno dle Kap. J — g) ,salis‘ In., ,salutis' Kap. J.
Strana 141
141 178. Biskup Tobiáš udílí a potvrzuje odpustky navštěvovatelům chrámu p. Marie řádu Johannitů u mostu v Praze. (1279 — 1290?). Episcopus ratificat indulgencias aliorum episcoporum. Th(obias) a dei gracia etc. universis Christi etc. Sancta dei genitrix, gloriosissima et perpetua virgo Maria, tanto devocius ac frequencius est a Christi fidelibus veneranda, quanto efficacius apud deum omnipotentem, iamdictum filium eius, fideles Christi indigent ipsius meritis et precibus feliciter adiuvari. Cupientes igitur, ut ecclesia beate virginis eiusdem hospitalis suo nomini deputati ad pedem pontis Prage ordinis sancti Iohannis Ierosolimitani congruis honoribus frequentetur, omnibus vobis vere penitentibus et confessis, qui ad eandem ecclesiam in anniversario die dedicacionis ipsius et in diebus sollempnibus et festivis eiusdem virginis gloriose quater in anno, anunciacione videlicet etc., singulisque diebus sabbati, quando ibidem ad honorem dei et ipsius beatissime matris divina celebrantur sollempnia, causa devocionis accesseritis annuatim, XL dies iniuncte penitencie misericorditer relaxamus, ratam et gratam habentes venerabilium in Christo patrum, videlicet .. de .. et .. de .. dominorum archiepiscoporum et episcoporum indulgenciam, a singulis singulas quadra- genas, collatam etiam in hoc casu, prout in ipsorum literis videmus con- tineri. In cuius etc. Fol. 27 č. 178, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 230. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 179. Biskup Tobiáš potvrzuje odpustky nejmenovaných arcibiskupů a biskupů a přidává 40 dní. (1279 — 1290?). Similiter episcopus ratificat indulgencias episcoporum aliorum. Tho(bias) dei etc. universis Christi fidelibus. Salutem animarum vestrarum augeri pocius quam minui cupientes, indulgencias venerabilium in Christo patrum .. de .“ dominorum archiepiscoporum et episcoporum collatas fidelibus Christi in articulis illis licitis et honestis, prout in eorum literis super hoc confectis plenius continetur, ratas et gratas habentes, auctoritate qua fungimur confirmamus, XL dies nostre indulgencie huius- modi remissionis gracie nichilominus coniungentes. In cuius. Datum etc. Fol. 28 č. 179, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 230. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) O‘ Kap. J. — b) ,O‘ Kap. J. — c) ,C. D. V. de' Kap. J.
141 178. Biskup Tobiáš udílí a potvrzuje odpustky navštěvovatelům chrámu p. Marie řádu Johannitů u mostu v Praze. (1279 — 1290?). Episcopus ratificat indulgencias aliorum episcoporum. Th(obias) a dei gracia etc. universis Christi etc. Sancta dei genitrix, gloriosissima et perpetua virgo Maria, tanto devocius ac frequencius est a Christi fidelibus veneranda, quanto efficacius apud deum omnipotentem, iamdictum filium eius, fideles Christi indigent ipsius meritis et precibus feliciter adiuvari. Cupientes igitur, ut ecclesia beate virginis eiusdem hospitalis suo nomini deputati ad pedem pontis Prage ordinis sancti Iohannis Ierosolimitani congruis honoribus frequentetur, omnibus vobis vere penitentibus et confessis, qui ad eandem ecclesiam in anniversario die dedicacionis ipsius et in diebus sollempnibus et festivis eiusdem virginis gloriose quater in anno, anunciacione videlicet etc., singulisque diebus sabbati, quando ibidem ad honorem dei et ipsius beatissime matris divina celebrantur sollempnia, causa devocionis accesseritis annuatim, XL dies iniuncte penitencie misericorditer relaxamus, ratam et gratam habentes venerabilium in Christo patrum, videlicet .. de .. et .. de .. dominorum archiepiscoporum et episcoporum indulgenciam, a singulis singulas quadra- genas, collatam etiam in hoc casu, prout in ipsorum literis videmus con- tineri. In cuius etc. Fol. 27 č. 178, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 230. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 179. Biskup Tobiáš potvrzuje odpustky nejmenovaných arcibiskupů a biskupů a přidává 40 dní. (1279 — 1290?). Similiter episcopus ratificat indulgencias episcoporum aliorum. Tho(bias) dei etc. universis Christi fidelibus. Salutem animarum vestrarum augeri pocius quam minui cupientes, indulgencias venerabilium in Christo patrum .. de .“ dominorum archiepiscoporum et episcoporum collatas fidelibus Christi in articulis illis licitis et honestis, prout in eorum literis super hoc confectis plenius continetur, ratas et gratas habentes, auctoritate qua fungimur confirmamus, XL dies nostre indulgencie huius- modi remissionis gracie nichilominus coniungentes. In cuius. Datum etc. Fol. 28 č. 179, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 230. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) O‘ Kap. J. — b) ,O‘ Kap. J. — c) ,C. D. V. de' Kap. J.
Strana 142
142 180. Biskup Tobiáš žádá opata a konvent nejmenovaného kláštera, aby světského kněze Dětřicha přijali do řádu. (1279 — 1290?). Episcopus rogat abbatem et conventum eius, ut presbyterum ad preces suas reciperent in ordinem suum. Tho(bias)a dei gracia Pragensis episcopus honorabilibus etc. Theo- dricusb presbyter, exhibitor presencium, ad melioris vite frugem desiderans convolare ad eterne vite premium obtinendum, in vestro cupit monasterio, quamdiu vixerit, sub regularis observancia discipline omnipotenti deo iugiter famulari. Quare honestatis vestre clemenciam cum plena fiducia affectuose requirimus et rogamus, quatenus presbyterum ipsum, qui de honestate morum et literarum sciencia commendandus habetur, divine remuneracionis et nostrarum precum intuitu in vestrum recipere dignemini monachum et confratrem, scientes, quod hec a vobis recipere volumus pro munere valde grato, perc quod vobis non immerito obligati erimus ad condigne vicissitudinis repensivam. Datum etc. Fol. 28 č. 180, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 263. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 181. Král Rudolf doporučuje rytířům Německým, Templářům a Johannitům Tobiáše z Benešova, rytíře krále Václava. (1288 — 12902) Romanorum rex recommendando militem rogat magistrum hospitalis domus theutonice, ut sibi bonus esset in suis agendis. R(udolphus) dei gracia Romanorum rex semper Augustus religioso, honorabili et devoto viro fratri .., summo magistro hospitalis sancte Marie domus Teutonice, cum affectu sincero favorem, religioso, honorabili etc., summo (magistro)d domus milicie templi, cum affectu etc., honorabili etc., summo magistro et custodi pauperum hospitalis sancti Iohannis Ierosoli- mitani, favorem cum affectu benivolo et sincero. Zelus domus domini nostri cordis inherens penetralibus vehementer tanto fervencius in amorem et promocionem servorum ipsius regales accendit affectus, quanto eos“ pro religione orthodoxe fidei res consideramus exponere ardencius et personas. Et ecce Tho(bias) de Benesow, vir strenuus, miles generi nostri karissimi, domini W(enceslai) incliti regis Boemie, laudabili et salubri a) Jo.' Kap. J. — b) ,Petrus' Kap. J. — c) ,pro In., ,per‘ Kap. J. — d) Doplněno dle Kap. J. — e) ,eas‘ In., ,eos' Kap. J. — f) ,personis' In., ,personas' Kap. J. g) ,H. de .. Kap. J. — h) ,Benesew‘ In.
142 180. Biskup Tobiáš žádá opata a konvent nejmenovaného kláštera, aby světského kněze Dětřicha přijali do řádu. (1279 — 1290?). Episcopus rogat abbatem et conventum eius, ut presbyterum ad preces suas reciperent in ordinem suum. Tho(bias)a dei gracia Pragensis episcopus honorabilibus etc. Theo- dricusb presbyter, exhibitor presencium, ad melioris vite frugem desiderans convolare ad eterne vite premium obtinendum, in vestro cupit monasterio, quamdiu vixerit, sub regularis observancia discipline omnipotenti deo iugiter famulari. Quare honestatis vestre clemenciam cum plena fiducia affectuose requirimus et rogamus, quatenus presbyterum ipsum, qui de honestate morum et literarum sciencia commendandus habetur, divine remuneracionis et nostrarum precum intuitu in vestrum recipere dignemini monachum et confratrem, scientes, quod hec a vobis recipere volumus pro munere valde grato, perc quod vobis non immerito obligati erimus ad condigne vicissitudinis repensivam. Datum etc. Fol. 28 č. 180, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 263. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 181. Král Rudolf doporučuje rytířům Německým, Templářům a Johannitům Tobiáše z Benešova, rytíře krále Václava. (1288 — 12902) Romanorum rex recommendando militem rogat magistrum hospitalis domus theutonice, ut sibi bonus esset in suis agendis. R(udolphus) dei gracia Romanorum rex semper Augustus religioso, honorabili et devoto viro fratri .., summo magistro hospitalis sancte Marie domus Teutonice, cum affectu sincero favorem, religioso, honorabili etc., summo (magistro)d domus milicie templi, cum affectu etc., honorabili etc., summo magistro et custodi pauperum hospitalis sancti Iohannis Ierosoli- mitani, favorem cum affectu benivolo et sincero. Zelus domus domini nostri cordis inherens penetralibus vehementer tanto fervencius in amorem et promocionem servorum ipsius regales accendit affectus, quanto eos“ pro religione orthodoxe fidei res consideramus exponere ardencius et personas. Et ecce Tho(bias) de Benesow, vir strenuus, miles generi nostri karissimi, domini W(enceslai) incliti regis Boemie, laudabili et salubri a) Jo.' Kap. J. — b) ,Petrus' Kap. J. — c) ,pro In., ,per‘ Kap. J. — d) Doplněno dle Kap. J. — e) ,eas‘ In., ,eos' Kap. J. — f) ,personis' In., ,personas' Kap. J. g) ,H. de .. Kap. J. — h) ,Benesew‘ In.
Strana 143
143 peregrinacionis assumpto proposito, altissimi se devote exponit serviciis, militaturus eidem in partibus transmarinis pro suorum remedio peccatorum. Eapropter de tue confisi sincerius exhuberancia caritatis, honestati tue regiarum precum offerimus libamina confidenter, quatenus ipsum amoris nostri affectu pio prosequi et benigno favore, consilio et auxilio promovere ac dirigere in eisdem serviciis et agendis ipsius amicabiliter tue circum- specciof providencie non recuset. Datum etc. Fol. 28 č. 181, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 263'. List tento a ná- sledující pochází pravděpodobně teprve z doby po pádu Záviše z Falkenštejna a jeho protihabsburské politiky. Biskup Tobiáš, hlavní opora rakouské politiky, uplatňuje zase svůj vliv u dvora a nezůstává jistě bez odměny krále Rudolfa. Přímluvu tuto ve prospěch biskupova synovce lze pokládat za takový průkaz milosti za nepopí- ratelné zásluhy biskupovy o rod Habsburský. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 182. Biskup Tobiáš doporučuje velmistrovi Templářů synovce svého Tobiáše z Benešova. (1288—1290?). Episcopus rogat similiter pro milite magistrum milicie templi. Religioso, honorabili et devoto viro fratri., summo domus milicie templi magistro, Th(obias)" dei gracia Pragensis episcopus salutem et sin- ceram in domino caritatem. Quos amor divinus ad bonorum operum exer- cicium provocat et inducit, tanto sunt hii in suo salubri proposito sincere caritatis benivolencia uberius confovendi, quanto magis per id maiestatis divine mitigatur offensa ad ipsius misericordem pro commissis veniam consequendam. Inde est, quod, cum nobilis vir dominus Thobiasd dictus de Benesowd, fratruelis noster et consanguineus dilectus, miles strenuus serenissimi domini nostri Wencezlay illustris regis Boemie et marchionis Moravie, exhibitor presencium, salubre peregrinacionis propositum assum- pserit et devotum, altissim(i) se pie ac humiliter exponens obsequiis in par- tibus transmarinis ad strennuitatem milicie proprie pro ipsius nomine et suorum remedio peccatorum, quanto melius et utilius poterit, exercendam, honestatis vestre benivolenciam fiducialiter omni precum instancia qua possumus exoramus, quatenus eidem militi in suis et suorum agendis tam" felicibus atque piis per vos et vestros divine remuneracionis et nostrarum precum intuitu taliter adesse dignemini et prodesse auxi(li)o, consilio et favore, quod ipse apud vos preces nostras sibi senciat profuisse. Nosque vobis proinde cum graciarum accionibus et toti ordini vestro ac fratribus a) ,circumspecte‘ In., ,circumspeccio Kap. J. — b) ,G‘ Kap. J. — c) ,Jo‘ Kap. J. d) Schází v Kap. I. — e) ,tam se' In
143 peregrinacionis assumpto proposito, altissimi se devote exponit serviciis, militaturus eidem in partibus transmarinis pro suorum remedio peccatorum. Eapropter de tue confisi sincerius exhuberancia caritatis, honestati tue regiarum precum offerimus libamina confidenter, quatenus ipsum amoris nostri affectu pio prosequi et benigno favore, consilio et auxilio promovere ac dirigere in eisdem serviciis et agendis ipsius amicabiliter tue circum- specciof providencie non recuset. Datum etc. Fol. 28 č. 181, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 263'. List tento a ná- sledující pochází pravděpodobně teprve z doby po pádu Záviše z Falkenštejna a jeho protihabsburské politiky. Biskup Tobiáš, hlavní opora rakouské politiky, uplatňuje zase svůj vliv u dvora a nezůstává jistě bez odměny krále Rudolfa. Přímluvu tuto ve prospěch biskupova synovce lze pokládat za takový průkaz milosti za nepopí- ratelné zásluhy biskupovy o rod Habsburský. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 182. Biskup Tobiáš doporučuje velmistrovi Templářů synovce svého Tobiáše z Benešova. (1288—1290?). Episcopus rogat similiter pro milite magistrum milicie templi. Religioso, honorabili et devoto viro fratri., summo domus milicie templi magistro, Th(obias)" dei gracia Pragensis episcopus salutem et sin- ceram in domino caritatem. Quos amor divinus ad bonorum operum exer- cicium provocat et inducit, tanto sunt hii in suo salubri proposito sincere caritatis benivolencia uberius confovendi, quanto magis per id maiestatis divine mitigatur offensa ad ipsius misericordem pro commissis veniam consequendam. Inde est, quod, cum nobilis vir dominus Thobiasd dictus de Benesowd, fratruelis noster et consanguineus dilectus, miles strenuus serenissimi domini nostri Wencezlay illustris regis Boemie et marchionis Moravie, exhibitor presencium, salubre peregrinacionis propositum assum- pserit et devotum, altissim(i) se pie ac humiliter exponens obsequiis in par- tibus transmarinis ad strennuitatem milicie proprie pro ipsius nomine et suorum remedio peccatorum, quanto melius et utilius poterit, exercendam, honestatis vestre benivolenciam fiducialiter omni precum instancia qua possumus exoramus, quatenus eidem militi in suis et suorum agendis tam" felicibus atque piis per vos et vestros divine remuneracionis et nostrarum precum intuitu taliter adesse dignemini et prodesse auxi(li)o, consilio et favore, quod ipse apud vos preces nostras sibi senciat profuisse. Nosque vobis proinde cum graciarum accionibus et toti ordini vestro ac fratribus a) ,circumspecte‘ In., ,circumspeccio Kap. J. — b) ,G‘ Kap. J. — c) ,Jo‘ Kap. J. d) Schází v Kap. I. — e) ,tam se' In
Strana 144
144 eiusdem ordinis precipue in nostra dyocesi universis specialis obligacio- nis astringemura affectu ad condigne vicissitudinis repensivam. Datum etc. Fol. 28 č. 182, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 263'. Srovnáním s předchá- zejícím je viděti, že zde jde o touž záležitost. Srov. pozn. u č. 181. 183. Biskup (Tobiáš) žádá mistra špitálu Johannitů u mostu, aby služebník jeho Eliáš byl přijat do řádu spolubratři jich v Akkonu a pak zpět poslán do Prahy. (1279—1290?). Episcopus rogat magistrum hospitalis, ut famulum honestum reci- peret in ordinem et ipsum Pragam dimitteret ad ordinem. Religioso honorabili etc. Elias lator presencium, vir providus et hone- stus, civis Pragensis, pro suorum peccatorum remedio intendit visitare sepul- chrum dominicum et ad frugem melioris vite cupit salubriter convolare ordinis vestri sanctissimi religiosum habitum assumendo. Et quia nos ipsius, precipue cum dilectus noster familiaris extiterit,b salutem, quantum cum deo possumus, procurare volumus et debemus, honestatis vestre benivolen- ciam exoramus humiliter et devote, quatenus eundem E(liam) in vestrorum fratrum consorcium in domo ac (conventu) Acconensi“ in partibus trans- marinis divine remuneracionis et nostrarum precum intuitu recipi facientes, ad domum eiusdem hospitalis sancte Marie ordinis vestri ad pedem pontis Prage in regno Boemie remittere dignemini favorabiliter et benigne, ut ibidem ipse, quamdiu vixerit, sub habitu et regula ipsius ordinis omni- potenti deo, prout desiderat, valeat famulari ad vite eterne gaudia pro- merenda. Nosque id apud vos et vestros teneamur condigna vicissitudine non inmerito promereri. Datum etc. Fol. 28 č. 183, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 264. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 184. Kapitula Olomoucká stěžuje si biskupovi Tobiášovi, že bratr jeho Milota učinil z Kojetína vpád do okolních vesnic patřících k biskupství Olomouckému a že půl jedné vsi zatopeno bylo strzením hráze u rybníka v Kojetíně. (1282—1289). Prepositus et capitulum conqueruntur domino episcopo de fratre ipsius, qui bona ipsorum ledit. Reverendo in Christo patri et domino suo karissimo, domino Th(o- bie) venerande ecclesie Pragensis episcopo, Cy(rus) prepositus.., archi- a) ,astringamur In., astringemur‘ Kap. J. — b) ,existerit In., ,extiterit Kap. J. — c) ,domo ac Acconensi‘ In., ,domo ac conventu in part' Kap. J.
144 eiusdem ordinis precipue in nostra dyocesi universis specialis obligacio- nis astringemura affectu ad condigne vicissitudinis repensivam. Datum etc. Fol. 28 č. 182, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 263'. Srovnáním s předchá- zejícím je viděti, že zde jde o touž záležitost. Srov. pozn. u č. 181. 183. Biskup (Tobiáš) žádá mistra špitálu Johannitů u mostu, aby služebník jeho Eliáš byl přijat do řádu spolubratři jich v Akkonu a pak zpět poslán do Prahy. (1279—1290?). Episcopus rogat magistrum hospitalis, ut famulum honestum reci- peret in ordinem et ipsum Pragam dimitteret ad ordinem. Religioso honorabili etc. Elias lator presencium, vir providus et hone- stus, civis Pragensis, pro suorum peccatorum remedio intendit visitare sepul- chrum dominicum et ad frugem melioris vite cupit salubriter convolare ordinis vestri sanctissimi religiosum habitum assumendo. Et quia nos ipsius, precipue cum dilectus noster familiaris extiterit,b salutem, quantum cum deo possumus, procurare volumus et debemus, honestatis vestre benivolen- ciam exoramus humiliter et devote, quatenus eundem E(liam) in vestrorum fratrum consorcium in domo ac (conventu) Acconensi“ in partibus trans- marinis divine remuneracionis et nostrarum precum intuitu recipi facientes, ad domum eiusdem hospitalis sancte Marie ordinis vestri ad pedem pontis Prage in regno Boemie remittere dignemini favorabiliter et benigne, ut ibidem ipse, quamdiu vixerit, sub habitu et regula ipsius ordinis omni- potenti deo, prout desiderat, valeat famulari ad vite eterne gaudia pro- merenda. Nosque id apud vos et vestros teneamur condigna vicissitudine non inmerito promereri. Datum etc. Fol. 28 č. 183, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 264. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 184. Kapitula Olomoucká stěžuje si biskupovi Tobiášovi, že bratr jeho Milota učinil z Kojetína vpád do okolních vesnic patřících k biskupství Olomouckému a že půl jedné vsi zatopeno bylo strzením hráze u rybníka v Kojetíně. (1282—1289). Prepositus et capitulum conqueruntur domino episcopo de fratre ipsius, qui bona ipsorum ledit. Reverendo in Christo patri et domino suo karissimo, domino Th(o- bie) venerande ecclesie Pragensis episcopo, Cy(rus) prepositus.., archi- a) ,astringamur In., astringemur‘ Kap. J. — b) ,existerit In., ,extiterit Kap. J. — c) ,domo ac Acconensi‘ In., ,domo ac conventu in part' Kap. J.
Strana 145
145 dyaconus totumque Olomucensis ecclesie capitulum devotas oraciones, obsequium, reverenciam et honorem continuos debitos et paratos. Quanto ampliorem circa proximorum incommoda sanctitatem paternitatis vestre congnovimus uberius gerere compassionem,a tanto confidencius ad vestre sinum recurrimus pietatis, lamentosam vobis et de vobis querimoniam de- ponentes ex eo, quod dominus Milota de .., frater vester, a quo pocius proteccionis sperabamus presidium, de bonis ecclesie vestre sibi obli- gatis in Cogetyn nobis et ecclesie nostre in villis obedienciarum nostrarum, adiacentibus bonis vestris, incursu publico dampnum ad minus trecentarum marcarum hostiliter irrogavit et castra metatus in eis, easdem cum suis complicibus posuit fere penitus desolatas. Et quia, qui occasionem dampni dat, dampnum dedisse videretur, suplices et cernui devote, humiliter et instanter coram vestre genibus generose prosternimur pietatis, iugiter exorantes, quatenus nobis et ecclesie nostre innocenter afflictis misericorditer compati et cum fratre vestro predicto de preteritis restauracionemb gravaminibus atque dampnis et super futuris salubris re- medii presidium graciosa vestre pietatis reverencia et reverenda dignetur gracia graciosius ordinare. Ad tantam siquidem egestatem devenimus, quod eadem dampna, licet vobis gratis[simi] fui sse muse ....., non sinimusd nec valemus sub dissimulacione aliquatenus pertransire. Ceterum elevacio aggeris piscine vestre in Cogetyn dimidiam nobis villam submersit et de manubiis ruriculas eiecit violenter, quod etiam supplicamus de magnificencie habundancia retractari, alias in eo compellemur iuris suffragia inplorare. Datum etc. Fol. 28' č. 184. Chronologické meze dává tomuto listu jednak povýšení Cyrovo na proboštství (roku 1281 červc. 15 je ještě arcijáhnem, Emler RB. II č. 1243, r. 1282 červc. 29 se vyskytuje poprvé jako probošt, tamtéž č. 1279), jednak ustanovení Miloty purkrabím v Olomouci, což se stalo v létě r. 1289. Srov. č. 192 sbírky Tobiášovy. Dle tohoto listu purkrabím ještě není Srov. též č. 172. 185. Biskup Tobiáš potvrzuje darování, jímž Jindřich z Rožmberka a Vojtěch ze Stropnic klášteru ve Vyšším Brodě dávají patronátní právo kostelů v Rožm- berku a Stropnicích. (1290 březen 20). Dominus episcopus confirmat ecclesias in Rosmberk et in Stropnicz Ottoni abbati et conventui ac monasterio ipsorum in Alto Vado ordinis cisterciensis datas per dominum Henricum dictum de Rosen- berk et per dominum Albertum dictum de Stropnicz." In nomine domini amen. Nos Th(obias) dei gracia Pragensis epi- scopus omnibus in perpetuum. Cum a nobis petitur, quod iustum est, tam a) ,regere compassivam In. — b) restaurum In. — c) Pokračování této věty nahoře na okraji vazbou v délce 31/2 cm. seříznuto. — d) ,sinimur' In. — e) Nadpis schází v orig. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. 10
145 dyaconus totumque Olomucensis ecclesie capitulum devotas oraciones, obsequium, reverenciam et honorem continuos debitos et paratos. Quanto ampliorem circa proximorum incommoda sanctitatem paternitatis vestre congnovimus uberius gerere compassionem,a tanto confidencius ad vestre sinum recurrimus pietatis, lamentosam vobis et de vobis querimoniam de- ponentes ex eo, quod dominus Milota de .., frater vester, a quo pocius proteccionis sperabamus presidium, de bonis ecclesie vestre sibi obli- gatis in Cogetyn nobis et ecclesie nostre in villis obedienciarum nostrarum, adiacentibus bonis vestris, incursu publico dampnum ad minus trecentarum marcarum hostiliter irrogavit et castra metatus in eis, easdem cum suis complicibus posuit fere penitus desolatas. Et quia, qui occasionem dampni dat, dampnum dedisse videretur, suplices et cernui devote, humiliter et instanter coram vestre genibus generose prosternimur pietatis, iugiter exorantes, quatenus nobis et ecclesie nostre innocenter afflictis misericorditer compati et cum fratre vestro predicto de preteritis restauracionemb gravaminibus atque dampnis et super futuris salubris re- medii presidium graciosa vestre pietatis reverencia et reverenda dignetur gracia graciosius ordinare. Ad tantam siquidem egestatem devenimus, quod eadem dampna, licet vobis gratis[simi] fui sse muse ....., non sinimusd nec valemus sub dissimulacione aliquatenus pertransire. Ceterum elevacio aggeris piscine vestre in Cogetyn dimidiam nobis villam submersit et de manubiis ruriculas eiecit violenter, quod etiam supplicamus de magnificencie habundancia retractari, alias in eo compellemur iuris suffragia inplorare. Datum etc. Fol. 28' č. 184. Chronologické meze dává tomuto listu jednak povýšení Cyrovo na proboštství (roku 1281 červc. 15 je ještě arcijáhnem, Emler RB. II č. 1243, r. 1282 červc. 29 se vyskytuje poprvé jako probošt, tamtéž č. 1279), jednak ustanovení Miloty purkrabím v Olomouci, což se stalo v létě r. 1289. Srov. č. 192 sbírky Tobiášovy. Dle tohoto listu purkrabím ještě není Srov. též č. 172. 185. Biskup Tobiáš potvrzuje darování, jímž Jindřich z Rožmberka a Vojtěch ze Stropnic klášteru ve Vyšším Brodě dávají patronátní právo kostelů v Rožm- berku a Stropnicích. (1290 březen 20). Dominus episcopus confirmat ecclesias in Rosmberk et in Stropnicz Ottoni abbati et conventui ac monasterio ipsorum in Alto Vado ordinis cisterciensis datas per dominum Henricum dictum de Rosen- berk et per dominum Albertum dictum de Stropnicz." In nomine domini amen. Nos Th(obias) dei gracia Pragensis epi- scopus omnibus in perpetuum. Cum a nobis petitur, quod iustum est, tam a) ,regere compassivam In. — b) restaurum In. — c) Pokračování této věty nahoře na okraji vazbou v délce 31/2 cm. seříznuto. — d) ,sinimur' In. — e) Nadpis schází v orig. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. 10
Strana 146
146 vigor iuris quam ordo postulat racionis, ut id ad exaudicionis graciam favorabiliter admittamus. Pie namque et iuste postulacio voluntatis effectu debet prosequente compleri, ut et devocionis sinceritas laudabiliter eni- tescat et utilitas postulata vires indubitanter assumat. Eapropter notum esse volumus universis tam presentibus quam futuris, quod nos ad preces et devotam instanciam nobilium virorum domini Henrici dicti de Rosen- berka et domini Alberti dicti de Stropnicz donacionem legittimam etb per- fectam iuris patronatus ecclesiarum in Rosmberk et in Stropnicz,“ in quibus ipsi ius plenum obtinebant patronatus, per eosdem nobiles rite et raciona- biliter (factam)d honorabilibus viris domino Ottoni abbati et conventui ac monasterio ipsorum in Alto Vado ordinis cisterciensis nostre dyocesis pietatis intuitu et pro suorum remedio peccatorum exe causa saluberrima et honesta auctoritate qua fungimur ex certa sciencia confirmamus et pre- sentis scripti patrocinio communimus, ita ut prefatarum ecclesiarum ius patronatus cum omnibus suis pertinenciis ad predictos dominum abbatem et conventum ac monasterium ipsorum iam predictumf in perpetuum in- violabiliter debeat pertinere. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc con- firmacioniss paginam infringere aut ei ausu temerario contraire. Si quis autem contrarium attemptare presumpserit, indignacionem omnipotentis dei et beatorum Witi, Wencezlay atque Adalberti martirum ac aliorum sancto- rum omnium se noverit incursurum. In cuius etch. Tato listina zachovala se též v originale. Pangerl, Urkundenbuch v. Hohenfurt, Fontes rer. Aust., II, XXIII str. 39; Emler RB. II č. 1495. 186. Biskup Tobiáš nařizuje děkanovi Chýnovskému, aby církevní censurou přiměl bratry (Budivoje?) a (Jence?) k vydání vsí biskupských „Plan‘ a Lžína. (1289). Episcopus mandat decano, ut ecclesias vastatoris episcopatus Pragensis subponeret ecclesiastico interdicto. Th(obias)i dei gracia etc. dilecto in Christo filio M. decano Chino- censi 1) salutem etc. Cum (Budivoj?) 2) et J(enco?)k fratres dicti de. Plan' 3) et Lsinm 4) villas episcopatus nostri iam dudum temere detineant occupatas, et nos id propter fame et salutis nostre dispendium dissimulare a) „Rosmberch' orig. — b) ,et schází v orig. — c) ,Stropnicz, per eosdem nobiles rite et racionabiliter in quibus ipsi ius plenum obtinebant patronatus, honora- bilibus In., správný slovosled v orig. — d) Doplněno podle orig. - e) ,quod ex' In., ,ex' orig. — f) ,iam predictum et successores eorundem' orig. — g) ,nostre confirma- cionis' orig. — h) ,rei testimonium istud scriptum fieri et sigilli nostri munimine feci- mus roborari. Datum Prage, anno domini M° CC° LXXXX, XIII° Kalendas Aprilis, pontificatus vero nostri anno duodecimo, indiccionis tercie' orig. — i) Jo‘ Kap. J. — j) ,R.“ In — k) C. Kap. J. — 1) Schází v Kap. J., ,et Plan In. — m) Schází v Kap. J.
146 vigor iuris quam ordo postulat racionis, ut id ad exaudicionis graciam favorabiliter admittamus. Pie namque et iuste postulacio voluntatis effectu debet prosequente compleri, ut et devocionis sinceritas laudabiliter eni- tescat et utilitas postulata vires indubitanter assumat. Eapropter notum esse volumus universis tam presentibus quam futuris, quod nos ad preces et devotam instanciam nobilium virorum domini Henrici dicti de Rosen- berka et domini Alberti dicti de Stropnicz donacionem legittimam etb per- fectam iuris patronatus ecclesiarum in Rosmberk et in Stropnicz,“ in quibus ipsi ius plenum obtinebant patronatus, per eosdem nobiles rite et raciona- biliter (factam)d honorabilibus viris domino Ottoni abbati et conventui ac monasterio ipsorum in Alto Vado ordinis cisterciensis nostre dyocesis pietatis intuitu et pro suorum remedio peccatorum exe causa saluberrima et honesta auctoritate qua fungimur ex certa sciencia confirmamus et pre- sentis scripti patrocinio communimus, ita ut prefatarum ecclesiarum ius patronatus cum omnibus suis pertinenciis ad predictos dominum abbatem et conventum ac monasterium ipsorum iam predictumf in perpetuum in- violabiliter debeat pertinere. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc con- firmacioniss paginam infringere aut ei ausu temerario contraire. Si quis autem contrarium attemptare presumpserit, indignacionem omnipotentis dei et beatorum Witi, Wencezlay atque Adalberti martirum ac aliorum sancto- rum omnium se noverit incursurum. In cuius etch. Tato listina zachovala se též v originale. Pangerl, Urkundenbuch v. Hohenfurt, Fontes rer. Aust., II, XXIII str. 39; Emler RB. II č. 1495. 186. Biskup Tobiáš nařizuje děkanovi Chýnovskému, aby církevní censurou přiměl bratry (Budivoje?) a (Jence?) k vydání vsí biskupských „Plan‘ a Lžína. (1289). Episcopus mandat decano, ut ecclesias vastatoris episcopatus Pragensis subponeret ecclesiastico interdicto. Th(obias)i dei gracia etc. dilecto in Christo filio M. decano Chino- censi 1) salutem etc. Cum (Budivoj?) 2) et J(enco?)k fratres dicti de. Plan' 3) et Lsinm 4) villas episcopatus nostri iam dudum temere detineant occupatas, et nos id propter fame et salutis nostre dispendium dissimulare a) „Rosmberch' orig. — b) ,et schází v orig. — c) ,Stropnicz, per eosdem nobiles rite et racionabiliter in quibus ipsi ius plenum obtinebant patronatus, honora- bilibus In., správný slovosled v orig. — d) Doplněno podle orig. - e) ,quod ex' In., ,ex' orig. — f) ,iam predictum et successores eorundem' orig. — g) ,nostre confirma- cionis' orig. — h) ,rei testimonium istud scriptum fieri et sigilli nostri munimine feci- mus roborari. Datum Prage, anno domini M° CC° LXXXX, XIII° Kalendas Aprilis, pontificatus vero nostri anno duodecimo, indiccionis tercie' orig. — i) Jo‘ Kap. J. — j) ,R.“ In — k) C. Kap. J. — 1) Schází v Kap. J., ,et Plan In. — m) Schází v Kap. J.
Strana 147
147 diucius nullatenus debeamus, discrecioni tue mandamus in virtute obedien- cie et sub pena suspensionis ab ingressu ecclesie firmiter et expresse, quatenus prefatos viros temerarios, qui sacrilegi sunt censendi, assumptis duobus aut tribus sociis, moneas attencius verbo nostro, ut ipsi infra XIIII dierum spacium a predictarum villarum nostrarum occupacione et inva- sione sacrilega per se et alios totaliter desistentes, nobis et hominibus nostris super dampnis et iniuria irrogata condigne satisfaciant, sicut decet,' alioquin, si id infra eundem terminum ex toto non curaverint adimplere, extunc eorum ecclesias, si quas habent, ecclesiastico non differas subponere interdicto, ipsos et eorum homines ac familias eorumdem in omnibus deca- natus tui ecclesiis, ubicunque expedire videbitur, a divino officio et sepul- tura ecclesiastica removendo. Quodsi nec sic prefati viri malefici a sua pertinacia curaverint resilire, nominatim eos tamdiu in omnibus decanatus tui ecclesiis sollempniter et publice denuncies et denunciari facias (exco- municacionis)' sentencie subiacere, pulsatis campanis et candellis extinctis, singulis diebus dominicis et festivis, ut ab universis (Christi fidelibus evi- tentur)c tam diu, donec a nobis aliud receperis in mandatis, plebanum quemlibet et viceplebanum, qui mandatis tuis, ymo nostris pocius non obe- diverit in hac parte, excomunicacionisd sentencia percellendo. Datum etc. Fol. 29' č. 186, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 253. Při srovnání s následujícími 7 listy, které vesměs spolu souvisí, jest pravděpodobno, že i zde se jedná o boj synů Hroznaty z Husic proti biskupovi. Srov. úvod II 4. 1) Děkanát Chýnovský. — 2) V In chybně R. místo B., patrně zde jde o Budi- voje a Jence syny Hroznaty z Husic. — 3) Snad Planá mezi Soběslaví a Táborem neb Blánice u Vožice, která patřila k biskupství. — 4) Lžín u Soběslavi. 187. Biskup (Tobiáš) žaluje králi (Václavovi) na Zbislava z Třebouně, který se dopustil plenu v Příbrami a v okolních vesnicích. (1289 červen 2—7). Episcopus conqueritur regi de malefactoribus, qui bona sua spoliarunt.e Incessanter spoliati in bonis Pragensis ecclesie, matris vestre, hosti- liter et gravati, maiestatis vestre precellencie de hiis, qui nos et iamdictam offendunt ecclesiam, crebro crebrius fuimus querulati et nuncf etiam hoc ad vestram regalem magnificenciam, ad quam post deum primo et princi- paliter in omnibus nostris adversitatibus tamquam ad patronum et defen- sorem nostrum ac predicte Pragensis ecclesie recursum habere debemus, deferre cogimur conquerentes, quod Zbislaus dictus de Threbun" nunc de a) ,debent Kap. J. — b) Doplněno podle Kap. J. — c) ,etc' In. — d) ,simili exc. sen.' Kap. J. — e) Kap. J má nadpis ,De eodem'. — f) ,tunc' In., nunc' Kap. J. — g) ,C. dictus de..' Kap. J. 10*
147 diucius nullatenus debeamus, discrecioni tue mandamus in virtute obedien- cie et sub pena suspensionis ab ingressu ecclesie firmiter et expresse, quatenus prefatos viros temerarios, qui sacrilegi sunt censendi, assumptis duobus aut tribus sociis, moneas attencius verbo nostro, ut ipsi infra XIIII dierum spacium a predictarum villarum nostrarum occupacione et inva- sione sacrilega per se et alios totaliter desistentes, nobis et hominibus nostris super dampnis et iniuria irrogata condigne satisfaciant, sicut decet,' alioquin, si id infra eundem terminum ex toto non curaverint adimplere, extunc eorum ecclesias, si quas habent, ecclesiastico non differas subponere interdicto, ipsos et eorum homines ac familias eorumdem in omnibus deca- natus tui ecclesiis, ubicunque expedire videbitur, a divino officio et sepul- tura ecclesiastica removendo. Quodsi nec sic prefati viri malefici a sua pertinacia curaverint resilire, nominatim eos tamdiu in omnibus decanatus tui ecclesiis sollempniter et publice denuncies et denunciari facias (exco- municacionis)' sentencie subiacere, pulsatis campanis et candellis extinctis, singulis diebus dominicis et festivis, ut ab universis (Christi fidelibus evi- tentur)c tam diu, donec a nobis aliud receperis in mandatis, plebanum quemlibet et viceplebanum, qui mandatis tuis, ymo nostris pocius non obe- diverit in hac parte, excomunicacionisd sentencia percellendo. Datum etc. Fol. 29' č. 186, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 253. Při srovnání s následujícími 7 listy, které vesměs spolu souvisí, jest pravděpodobno, že i zde se jedná o boj synů Hroznaty z Husic proti biskupovi. Srov. úvod II 4. 1) Děkanát Chýnovský. — 2) V In chybně R. místo B., patrně zde jde o Budi- voje a Jence syny Hroznaty z Husic. — 3) Snad Planá mezi Soběslaví a Táborem neb Blánice u Vožice, která patřila k biskupství. — 4) Lžín u Soběslavi. 187. Biskup (Tobiáš) žaluje králi (Václavovi) na Zbislava z Třebouně, který se dopustil plenu v Příbrami a v okolních vesnicích. (1289 červen 2—7). Episcopus conqueritur regi de malefactoribus, qui bona sua spoliarunt.e Incessanter spoliati in bonis Pragensis ecclesie, matris vestre, hosti- liter et gravati, maiestatis vestre precellencie de hiis, qui nos et iamdictam offendunt ecclesiam, crebro crebrius fuimus querulati et nuncf etiam hoc ad vestram regalem magnificenciam, ad quam post deum primo et princi- paliter in omnibus nostris adversitatibus tamquam ad patronum et defen- sorem nostrum ac predicte Pragensis ecclesie recursum habere debemus, deferre cogimur conquerentes, quod Zbislaus dictus de Threbun" nunc de a) ,debent Kap. J. — b) Doplněno podle Kap. J. — c) ,etc' In. — d) ,simili exc. sen.' Kap. J. — e) Kap. J má nadpis ,De eodem'. — f) ,tunc' In., nunc' Kap. J. — g) ,C. dictus de..' Kap. J. 10*
Strana 148
148 novo feria V infra festivitatem Pentecostes, prioribus malis que nobisa in- tulit non contentus, Przibramb opidum nostrum cum villis adiacentibus animalibus tam magnis quam parvis et rebus aliis, que ibidem (fuerunt), presumpsit ausu sacrilegor spoliare, spolia hec ad sua castra, prout sibi placuit, deducendo. Quare dominacioni vestre more solito humiliter suppli- camus, quatenus piod nobis in hoc compacientes affectu, provideree digne- mini, quod nobis et nostris universa restituantur ablata et quod de cetero nostra et nostrorum gravamina conquiescant, eos, qui atroces temeritates huiusmodi exercere presumunt, tamquam dominus, sicut vestram domina- cionem condecet, corrigendo, ut ab oppressionibus et offensis, que patimur, aliquantulum respirare (possimus)f ad vestrum obsequium, gloriam et ho- norem. Fol. 29 č. 187, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 242' a v rk. wilherinském str. 63 s nesprávnými změnami a vynecháním jmen (Palacký Formelbücher I st. 324, Emler RB. II č. 1992, 2). Zbislav z Třebouně stojí roku 1284 na straně Tobiáše z Bechyně, jak patrno z listiny z 24 května t. r. (Emler RB. II č. 1316), kdežto zde jej vidíme vystupovat nepřátelsky proti biskupovi. Srovnáme-li stížnost tuto s čís. 191, kde se jedná o odsouzení Zbislava z Třebouně, a s čís. 188, 189, 190 vidíme, že se všechny tyto kusy vztahují k nepřátelství mezi stranou Závišovou a biskupem roku 1289. Mínění to potvrzuje také pořadí, v jakém se listy tyto nacházejí; jistě již v kanceláři biskupské v první předloze byly pohromadě. Srov. též úvod II 4. Datum 2—7 června je určeno listem následujícím, kde se praví, že posel s listem o tomto plenu ještě snad ku králi nedošel a Zbislav se dopustil nového ve středu po sv. Trojici t. j. 8 června. Ple- nění Příbrami se stalo ve čtvrtek svatodušního týdne, tedy 2 června. Tudíž hranice časové jsou 2—7 června, 8 června byl již posel na cestě. 188. Biskup (Tobiáš) žaluje opětně králi (Václavovi), že Zbislav z Třebouně se Švihovcem vyplenili vsi jeho Dušníky a Chráštany. (1289 brzy po 8 červnu). Episcopus conqueritur de malefactoribus similiter.g Cum Zbislaus dictus de Trebunh Przibrami opidum nostrum cum villis adiacentibus feria V ante festum sancte trinitatis animalibus tam magnis quam parvis et rebus aliis, que ibidem fuerunt, hostiliter et temere spoliasset, spolia ipsa ad castra sua deducendo, malis prioribus, que nobis et nostris multipliciter intullerat, non contentus, nosque super hoc maie- statisi vestre clemencie cum querela nostras literas misissemus, nuncio nostro, sicut credimus, nondum ad vestram presenciam veniente, Zbis laus] a) ,vobis' In., ,nobis Kap. J. — b) Schází v Kap. J. — c) temerario ac sacri- lego' Kap. J. — d) ,pro‘ In., ,pio' Kap. J. — e) ,dominacioni vestre — providere' do- plněno v In. na okraji dole drobnějším písmem. — f) Doplněno dle Kap. J. — g) Kap. J má nadpis Ad idem'. — h) ,B. dominus de..' Kap. J. — i) ,.. opidum' Kap. J. — j) ,magnitudinis' Kap. J. — k) B.“ Kap. J.
148 novo feria V infra festivitatem Pentecostes, prioribus malis que nobisa in- tulit non contentus, Przibramb opidum nostrum cum villis adiacentibus animalibus tam magnis quam parvis et rebus aliis, que ibidem (fuerunt), presumpsit ausu sacrilegor spoliare, spolia hec ad sua castra, prout sibi placuit, deducendo. Quare dominacioni vestre more solito humiliter suppli- camus, quatenus piod nobis in hoc compacientes affectu, provideree digne- mini, quod nobis et nostris universa restituantur ablata et quod de cetero nostra et nostrorum gravamina conquiescant, eos, qui atroces temeritates huiusmodi exercere presumunt, tamquam dominus, sicut vestram domina- cionem condecet, corrigendo, ut ab oppressionibus et offensis, que patimur, aliquantulum respirare (possimus)f ad vestrum obsequium, gloriam et ho- norem. Fol. 29 č. 187, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 242' a v rk. wilherinském str. 63 s nesprávnými změnami a vynecháním jmen (Palacký Formelbücher I st. 324, Emler RB. II č. 1992, 2). Zbislav z Třebouně stojí roku 1284 na straně Tobiáše z Bechyně, jak patrno z listiny z 24 května t. r. (Emler RB. II č. 1316), kdežto zde jej vidíme vystupovat nepřátelsky proti biskupovi. Srovnáme-li stížnost tuto s čís. 191, kde se jedná o odsouzení Zbislava z Třebouně, a s čís. 188, 189, 190 vidíme, že se všechny tyto kusy vztahují k nepřátelství mezi stranou Závišovou a biskupem roku 1289. Mínění to potvrzuje také pořadí, v jakém se listy tyto nacházejí; jistě již v kanceláři biskupské v první předloze byly pohromadě. Srov. též úvod II 4. Datum 2—7 června je určeno listem následujícím, kde se praví, že posel s listem o tomto plenu ještě snad ku králi nedošel a Zbislav se dopustil nového ve středu po sv. Trojici t. j. 8 června. Ple- nění Příbrami se stalo ve čtvrtek svatodušního týdne, tedy 2 června. Tudíž hranice časové jsou 2—7 června, 8 června byl již posel na cestě. 188. Biskup (Tobiáš) žaluje opětně králi (Václavovi), že Zbislav z Třebouně se Švihovcem vyplenili vsi jeho Dušníky a Chráštany. (1289 brzy po 8 červnu). Episcopus conqueritur de malefactoribus similiter.g Cum Zbislaus dictus de Trebunh Przibrami opidum nostrum cum villis adiacentibus feria V ante festum sancte trinitatis animalibus tam magnis quam parvis et rebus aliis, que ibidem fuerunt, hostiliter et temere spoliasset, spolia ipsa ad castra sua deducendo, malis prioribus, que nobis et nostris multipliciter intullerat, non contentus, nosque super hoc maie- statisi vestre clemencie cum querela nostras literas misissemus, nuncio nostro, sicut credimus, nondum ad vestram presenciam veniente, Zbis laus] a) ,vobis' In., ,nobis Kap. J. — b) Schází v Kap. J. — c) temerario ac sacri- lego' Kap. J. — d) ,pro‘ In., ,pio' Kap. J. — e) ,dominacioni vestre — providere' do- plněno v In. na okraji dole drobnějším písmem. — f) Doplněno dle Kap. J. — g) Kap. J má nadpis Ad idem'. — h) ,B. dominus de..' Kap. J. — i) ,.. opidum' Kap. J. — j) ,magnitudinis' Kap. J. — k) B.“ Kap. J.
Strana 149
149 ipse feria quarta“ post iamdictam dominicam sancte trinitatis, septimo die videlicet spolii prius facti, cum Zwihowconeb et aliis suis perversis complicibus et iniquis irruens hostiliter ausu sacrilego super Disnik 1), Cristans 2) et alias villas episcopatus nostri sitas apud Pragam, greges, an- nonam, vestes, equos, iumenta, vaccas et quidquid ibidem invenire potuit sicutd prius ad castra sua abduxit temere et deduxit. Quare maiestatis vestre precellenciam sicut per priores litteras nostras sic et nunc humiliter deprecamur, quatenus propter deum et sancte Pragensis ecclesie, matris vestre, reverenciam et amorem ac nostrarum precum intuitu providere dignemini, quod nobis et nostris restituantur ablata, et de cetero tales nobis et nostris violencie nullatenus inferantur, ut, sicut prius scripsimus, ab oppressionibus et offensis aliquantulum respirare possimus ad vestrum obsequium, gloriam pariter et honorem. Fol. 29" č. 188, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 243 a v rk. wilhe- rinském st. 65 s nesprávnou změnou neb vynecháním jmen (Palacký Formelbücher I st. 325, Emler RB. II č. 1992, 3). O datování srov. poznámku u předcházejícího listu a úvod. List tento psán byl bezprostředně po tomto vyplenění biskupských vsí, tedy brzy po 8 červnu, poněvadž biskup praví, že prvý posel snad ještě ku králi nedorazil. 1) Dušníky mezi Prahou a Berounem. — 2) Chrášťany tamtéž. 189. Biskup (Tobiáš) stěžuje si králi (Václavovi), že Jenec a bratří jeho, synové Hroznaty (z Husic), přepadli poddané jeho jdoucí z Benešova na trh do Prahy, mnohé zranili a do Hradiště do zajetí odvlekli. (1289). Ad idem episcopus conqueritur regi (de hiis), qui suos homines captivaverunt et vulneraverunt. Dominacioni vestre cum gemitu conquerimur et dolore, quod Jen(czo)e et fratres sui, filii H(roznate), cum suis complicibus sceleratis, non con- tentif malis prioribus, affectantes nos et quoslibet alios fideles vestros debilitare et ad vestra obsequia reddere minus aptos, VI feria et sabbato in septimana proxime preterita quosdam servientes nostros ad nos pro- cedentes in Pragam, cives etiam quamplures et alios homines nostros de Bensowg et circuitu ipsius Pragam ad forum et de foro peragrantes equis et aliis rebus quampluribus, quas habuerant, hostiliter spoliarunt, nonullos ex ipsis vulnerantes, in Gradisczg 1) suum ad captivitatem crudeliter de- ducentes, eis, qui deduci non poterant, debilitati ex inflictis sibi vulneribus, semivivis in via pro mortuis derelictis. Quare cum in hiis et aliis ad vos a) ,Vtt Kap. J. — b) Schází v Kap. J. — c) ,super h et alias Kap. J. — d) secum ad castra' Kap. J. — e) ,Jo. et fratres sui B. cum suis complicibus‘ Kap. J. — f) ,con- tempti In. — g) ... Kap. J.
149 ipse feria quarta“ post iamdictam dominicam sancte trinitatis, septimo die videlicet spolii prius facti, cum Zwihowconeb et aliis suis perversis complicibus et iniquis irruens hostiliter ausu sacrilego super Disnik 1), Cristans 2) et alias villas episcopatus nostri sitas apud Pragam, greges, an- nonam, vestes, equos, iumenta, vaccas et quidquid ibidem invenire potuit sicutd prius ad castra sua abduxit temere et deduxit. Quare maiestatis vestre precellenciam sicut per priores litteras nostras sic et nunc humiliter deprecamur, quatenus propter deum et sancte Pragensis ecclesie, matris vestre, reverenciam et amorem ac nostrarum precum intuitu providere dignemini, quod nobis et nostris restituantur ablata, et de cetero tales nobis et nostris violencie nullatenus inferantur, ut, sicut prius scripsimus, ab oppressionibus et offensis aliquantulum respirare possimus ad vestrum obsequium, gloriam pariter et honorem. Fol. 29" č. 188, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 243 a v rk. wilhe- rinském st. 65 s nesprávnou změnou neb vynecháním jmen (Palacký Formelbücher I st. 325, Emler RB. II č. 1992, 3). O datování srov. poznámku u předcházejícího listu a úvod. List tento psán byl bezprostředně po tomto vyplenění biskupských vsí, tedy brzy po 8 červnu, poněvadž biskup praví, že prvý posel snad ještě ku králi nedorazil. 1) Dušníky mezi Prahou a Berounem. — 2) Chrášťany tamtéž. 189. Biskup (Tobiáš) stěžuje si králi (Václavovi), že Jenec a bratří jeho, synové Hroznaty (z Husic), přepadli poddané jeho jdoucí z Benešova na trh do Prahy, mnohé zranili a do Hradiště do zajetí odvlekli. (1289). Ad idem episcopus conqueritur regi (de hiis), qui suos homines captivaverunt et vulneraverunt. Dominacioni vestre cum gemitu conquerimur et dolore, quod Jen(czo)e et fratres sui, filii H(roznate), cum suis complicibus sceleratis, non con- tentif malis prioribus, affectantes nos et quoslibet alios fideles vestros debilitare et ad vestra obsequia reddere minus aptos, VI feria et sabbato in septimana proxime preterita quosdam servientes nostros ad nos pro- cedentes in Pragam, cives etiam quamplures et alios homines nostros de Bensowg et circuitu ipsius Pragam ad forum et de foro peragrantes equis et aliis rebus quampluribus, quas habuerant, hostiliter spoliarunt, nonullos ex ipsis vulnerantes, in Gradisczg 1) suum ad captivitatem crudeliter de- ducentes, eis, qui deduci non poterant, debilitati ex inflictis sibi vulneribus, semivivis in via pro mortuis derelictis. Quare cum in hiis et aliis ad vos a) ,Vtt Kap. J. — b) Schází v Kap. J. — c) ,super h et alias Kap. J. — d) secum ad castra' Kap. J. — e) ,Jo. et fratres sui B. cum suis complicibus‘ Kap. J. — f) ,con- tempti In. — g) ... Kap. J.
Strana 150
150 post deum principaliter volumus et debemus habere recursum, maiestatis vestre benivolenciam exoramus humiliter et devote, quatenus attendentes perspicaciter, quod nostra et aliorum vestrorum fidelium debilitas eviden- cius dominii vestri atque regni, si fas est dicere, debilitatem inducit, super hiis oppressionibus nostris cottidianis et nostrorum hominum, ymo vestris, nobis, sicut de vestre magnificencie innata benignitate confidimus, taliter providere dignemini, quod vestre precellencie eminenti cedere valeat ad gloriam et honorem, nosque, ut deo teste vellemus, reddamur ad vestra servicia apciores. Datum etc. Fol. 30 č. 189, též v rukopise kapituly Pražské Kap. J 40b fol. 243. Srovnáním s listinou z r. 1291 červ. 17 (Emler RB. II č. 2734) vidíme, že Jen. a bratří jeho, synové pana H., majitelé Hradiště, jsou totožní se syny Hroznaty z Husic Jenčem, Arnoštem a Budi- vojem, kteří r. 1289—90 v době zajetí Záviše z Falkenštejna pustoší hlavně statky biskupské. Jméno Budivojovo potvrzuje také písmeno ,B've variantu rukopisu kapitul- ního J 40. Hradiště musilo být právě listinou z r. 1291 vydáno mezi jiným náhradou biskupovi Tobiášovi. Hned vedle Hradiště uvádí listina tato jména Kozojed a Malovid. Kozojedy u Rataj a Malovidy u Vlašimi, blízské sousedství s jedné strany Benešova, s druhé Štěpánova (srov. č. 193) ukazuje, že zde jde o Hradiště u Vlašimi. Srov. též úvod II 4. 1) Hradiště u Vlašimi. 190. Biskup Tobiáš žádá protonotáře Jana, aby zabránil vydání listů královských k úředníkům zemským, které by byly v jeho neprospěch při soudu s H(roznatou z Husic?). (1289). Episcopus rogat prothonotarium regis, ut querimonias suas exponeret regi de malefactoribus episcopatus sui. Th(obias)a dei (gracia) etc. honorabili viro magistro Io(hanni)1), protho- notario domini regis etc. Indesinencia mala, que patimur a (Hroznata)b de (Husicz), tollerare modo aliquo non valentes, cogimur etiam hac vice domino nostro regi literas destinare. Quare sinceritatem vestram more sollito deprecamur, quatenus nobis et Pragensi ecclesie, matri vestre, gratum obsequium exhibentes, sua et nostra negocia, que etiam vos con- tingunt, apud iamdictum dominum regem taliter promovere dignemini, sicut de vestra confidimus plenius bonitate, precipue in hoc, si fieri potest, quod beneficiariis Pragensibus, per quos prefatum H(roznatam) ad terre iudi- cium fecimus evocari pro obtinendo apud eos iusticie complemento, in contrarium nulle regales litere destinentur. Datum etc. Fol. 30 č. 190, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 243° (Palacký Formel- bücher II st. 18, Emler RB. II č. 1993, 4). Že H. v tomto listu jmenovaný není nikdo a) Iohannes Kap. J. — b) ,N. de .. Kap. J. — c) ,in‘ Kap. J.
150 post deum principaliter volumus et debemus habere recursum, maiestatis vestre benivolenciam exoramus humiliter et devote, quatenus attendentes perspicaciter, quod nostra et aliorum vestrorum fidelium debilitas eviden- cius dominii vestri atque regni, si fas est dicere, debilitatem inducit, super hiis oppressionibus nostris cottidianis et nostrorum hominum, ymo vestris, nobis, sicut de vestre magnificencie innata benignitate confidimus, taliter providere dignemini, quod vestre precellencie eminenti cedere valeat ad gloriam et honorem, nosque, ut deo teste vellemus, reddamur ad vestra servicia apciores. Datum etc. Fol. 30 č. 189, též v rukopise kapituly Pražské Kap. J 40b fol. 243. Srovnáním s listinou z r. 1291 červ. 17 (Emler RB. II č. 2734) vidíme, že Jen. a bratří jeho, synové pana H., majitelé Hradiště, jsou totožní se syny Hroznaty z Husic Jenčem, Arnoštem a Budi- vojem, kteří r. 1289—90 v době zajetí Záviše z Falkenštejna pustoší hlavně statky biskupské. Jméno Budivojovo potvrzuje také písmeno ,B've variantu rukopisu kapitul- ního J 40. Hradiště musilo být právě listinou z r. 1291 vydáno mezi jiným náhradou biskupovi Tobiášovi. Hned vedle Hradiště uvádí listina tato jména Kozojed a Malovid. Kozojedy u Rataj a Malovidy u Vlašimi, blízské sousedství s jedné strany Benešova, s druhé Štěpánova (srov. č. 193) ukazuje, že zde jde o Hradiště u Vlašimi. Srov. též úvod II 4. 1) Hradiště u Vlašimi. 190. Biskup Tobiáš žádá protonotáře Jana, aby zabránil vydání listů královských k úředníkům zemským, které by byly v jeho neprospěch při soudu s H(roznatou z Husic?). (1289). Episcopus rogat prothonotarium regis, ut querimonias suas exponeret regi de malefactoribus episcopatus sui. Th(obias)a dei (gracia) etc. honorabili viro magistro Io(hanni)1), protho- notario domini regis etc. Indesinencia mala, que patimur a (Hroznata)b de (Husicz), tollerare modo aliquo non valentes, cogimur etiam hac vice domino nostro regi literas destinare. Quare sinceritatem vestram more sollito deprecamur, quatenus nobis et Pragensi ecclesie, matri vestre, gratum obsequium exhibentes, sua et nostra negocia, que etiam vos con- tingunt, apud iamdictum dominum regem taliter promovere dignemini, sicut de vestra confidimus plenius bonitate, precipue in hoc, si fieri potest, quod beneficiariis Pragensibus, per quos prefatum H(roznatam) ad terre iudi- cium fecimus evocari pro obtinendo apud eos iusticie complemento, in contrarium nulle regales litere destinentur. Datum etc. Fol. 30 č. 190, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 243° (Palacký Formel- bücher II st. 18, Emler RB. II č. 1993, 4). Že H. v tomto listu jmenovaný není nikdo a) Iohannes Kap. J. — b) ,N. de .. Kap. J. — c) ,in‘ Kap. J.
Strana 151
151 jiný než Hroznata z Husic, ukazuje pravděpodobně listina o výroku soudním ve sporu jeho s Tobiášem z r. 1291 (Emler RB. II č. 2734). O chronologii listu tohoto srov. úvod II 4. 1) Jan probošt v Sadské, protonotář pro záležitosti moravské (Emler Kanzlei st. 46). 191. Biskup (Tobiáš) žádá krále (Václava) o příslušné rozkazy k úředníkům zemským za příčinou pohnání k soudu Zbislava z Třebouně, který statky biskupské pustoší. (1289 v létě). Episcopus conqueritur domino regi de lesoribus episcopatus sui. Fatigati multipliciter et afflicti per Sbiz[laum]a dictum de Trebon, qui, sicut regali precellencie vestre intimavimus conquerendo, episcopatus nostri bona apud Pragam et alias predari hostiliter et invadere ausu sacrilego non desistit, confisi de vestre maiestatis clemencia, quam uni- cuiqe agravato sine culpa sua exhibere dignemini misericorditer et benigne, predicta mala, que patimur a prefato Sbiz[lao], tolerare diucius non valentes, ad terre eum iudicium fecimus evocari. Quare celsitudinis vestre benivolenciam omni precum instancia qua possumus exhoramus, quatenus nobis et Pragensi ecclesie ac ipsius episcopatui vestro“ pio, sicut de vobis confidimus, compacientes affectu, beneficiariis Pragensibus vestris dare dignemini apertis litteris in mandatis, ut ipsi contra predictum Sbiz(laum)d nostra et nostrorum audita querela nobis et iamdictee Pragensi ecclesie ac nostris et ipsius hominibus gravatis multipliciter et attritis exhibeant iusticie complementum, non obstante, quodsi que ex parte vestri per oblivionem aut excusacionemf aliquam vestre eis in contrarium litere fuerint destinate, quia nonnulli iusticiam et iudicium subterfugere cupientes, licet vestris obsequiis non instant, literas, per quas iudicium et iusticia differantur, nonnumquam consueverunt veritate tacita impetrare in iuris preiudicium alieni. Datum etc. Fol. 30' č. 191, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 243'. O chronologickém určení listu tohoto a souvislosti s předcházejícím srov. úvod II 4. a) C. dominum de ..' Kap J. — b) Schází v Kap. J. — c) ,atque vestro' In. — d) ,C.' Kap J. — e) ,in indicte' In., ,iamdicte' Kap. J. — f) ,occupacionem' Kap. J. — g) ,obsequiis insistant Kap. J.
151 jiný než Hroznata z Husic, ukazuje pravděpodobně listina o výroku soudním ve sporu jeho s Tobiášem z r. 1291 (Emler RB. II č. 2734). O chronologii listu tohoto srov. úvod II 4. 1) Jan probošt v Sadské, protonotář pro záležitosti moravské (Emler Kanzlei st. 46). 191. Biskup (Tobiáš) žádá krále (Václava) o příslušné rozkazy k úředníkům zemským za příčinou pohnání k soudu Zbislava z Třebouně, který statky biskupské pustoší. (1289 v létě). Episcopus conqueritur domino regi de lesoribus episcopatus sui. Fatigati multipliciter et afflicti per Sbiz[laum]a dictum de Trebon, qui, sicut regali precellencie vestre intimavimus conquerendo, episcopatus nostri bona apud Pragam et alias predari hostiliter et invadere ausu sacrilego non desistit, confisi de vestre maiestatis clemencia, quam uni- cuiqe agravato sine culpa sua exhibere dignemini misericorditer et benigne, predicta mala, que patimur a prefato Sbiz[lao], tolerare diucius non valentes, ad terre eum iudicium fecimus evocari. Quare celsitudinis vestre benivolenciam omni precum instancia qua possumus exhoramus, quatenus nobis et Pragensi ecclesie ac ipsius episcopatui vestro“ pio, sicut de vobis confidimus, compacientes affectu, beneficiariis Pragensibus vestris dare dignemini apertis litteris in mandatis, ut ipsi contra predictum Sbiz(laum)d nostra et nostrorum audita querela nobis et iamdictee Pragensi ecclesie ac nostris et ipsius hominibus gravatis multipliciter et attritis exhibeant iusticie complementum, non obstante, quodsi que ex parte vestri per oblivionem aut excusacionemf aliquam vestre eis in contrarium litere fuerint destinate, quia nonnulli iusticiam et iudicium subterfugere cupientes, licet vestris obsequiis non instant, literas, per quas iudicium et iusticia differantur, nonnumquam consueverunt veritate tacita impetrare in iuris preiudicium alieni. Datum etc. Fol. 30' č. 191, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 243'. O chronologickém určení listu tohoto a souvislosti s předcházejícím srov. úvod II 4. a) C. dominum de ..' Kap J. — b) Schází v Kap. J. — c) ,atque vestro' In. — d) ,C.' Kap J. — e) ,in indicte' In., ,iamdicte' Kap. J. — f) ,occupacionem' Kap. J. — g) ,obsequiis insistant Kap. J.
Strana 152
152 192. Biskup (Tobiáš) blahopřeje králi (Václavovi) k úspěchům v Polsku, děkuje mu za jmenování bratra svého Miloty purkrabím v Olomouci a stěžuje si, že druhý bratr jeho Čeněk z Kamenice byl zajat Vítkem, bratrem Záviše z Falkenštejna, a odveden do Budějovic. (1289 po 15 srpnu). Episcopus congaudendo de sanitate regis et prosperitate conqueritur sibi de captivitate fratris sui. Ex intimis precordiorum nostrorum affectibus pura fide iocundamur quam plurimum et gaudemus ex eo, quod divine dispensacionis gracia non solum maiestatis vestre precellenciam dignatur sanam et incolumem conservare, verum etiam successus vestros per viam prosperam dirigendo, tam duces Polonie quam alios principes, cum quibus colloquium habuistis in Oppaviaa in festo assumpcionis virginis gloriose, ad vestra efficaciter dignatur b inclinare beneplacita et mandata, dominacionis vestre precellencie, quia nos vestris visitare dignamini literis, ea, que honoris vestri pariunt incrementa, ad augendam gaudiorum nostrorum materiam tamquam pius noster, naturalis et benivolus dominus intimando, graciarum quascunque possumus referentes“ illares et uberes acciones. Regraciamurd insuper regalis celsitudinis vestre clemencie humiliter et devote, quod regie maiestatis affectum, quem ad nos et nostros amicos et consanguineos geritis, multipliciter augmentantes, Milotonye fratri nostro burcraviatus Olomucensisf castri beneficium contulistis, alia sibi bona plurima favorabi- liter inpendendo.' Ad hoc licet inviti dolorem gaudiis cumulando, domi- nacioni vestre intimamus, quod Chonkoh frater noster dictus de Kamnicz, miles vester fidelis, per hominum Witkonisk fratris Zawissii fraudulenter deceptus insidias, captus per ipsos, ad eundem Witkonem! in Budiuo- gouich est deductus et ibidem graviter detinetur. Quare pie dominacioni vestre devotissime supplicamus, quatenus super hoc taliter providere dignemini, quod vobis cedat ad gloriam et honorem, ut captivusm de captivitate, qua sine culpa sua premitur, valeat liberari. Datum etc. Fol. 30' č. 192, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 243' (Palacký Formel- bücher II st. 15, Emler RB. II č. 1991). List tento možno položiti jen do roku 1289, jistě pochází z doby domácí války se stranou Závišovou; 1290 v srpnu je Vítek obležen na Hluboké (24 srpna Záviš sťat), kdežto dle tohoto listu nalézá se v Budějo- vicích a vystupuje výbojně, tedy rok 1290 jest nemožný, roku 1291 v létě jest již se stranou Závišovou dávno zúčtováno (Šusta ČČH. I st. 338—392), zbývá tudíž jen rok 1289. Král Václav toho roku 23 srpna datuje v Olomouci (Emler RB. II č. 1478) patrně na cestě z Opavy, listina tam vydaná týká se slezských záležitostí. a) Schází v Kap. J. — b) ,dignata est Kap. J. — c) ,conferimus‘ Kap. J. — d) ,regraciarum‘ In. — e) ,Martino' Kap. J. — f) ,talis' Kap. J. — g) ,impendentes" Kap. J. — h) ,C. Kap J. — i) ,.. Kap. J. — k) ,C. fratris fraudulenter‘ Kap. J. — I) ,M' est deductus' Kap. J. — m) ,captivis‘ In.
152 192. Biskup (Tobiáš) blahopřeje králi (Václavovi) k úspěchům v Polsku, děkuje mu za jmenování bratra svého Miloty purkrabím v Olomouci a stěžuje si, že druhý bratr jeho Čeněk z Kamenice byl zajat Vítkem, bratrem Záviše z Falkenštejna, a odveden do Budějovic. (1289 po 15 srpnu). Episcopus congaudendo de sanitate regis et prosperitate conqueritur sibi de captivitate fratris sui. Ex intimis precordiorum nostrorum affectibus pura fide iocundamur quam plurimum et gaudemus ex eo, quod divine dispensacionis gracia non solum maiestatis vestre precellenciam dignatur sanam et incolumem conservare, verum etiam successus vestros per viam prosperam dirigendo, tam duces Polonie quam alios principes, cum quibus colloquium habuistis in Oppaviaa in festo assumpcionis virginis gloriose, ad vestra efficaciter dignatur b inclinare beneplacita et mandata, dominacionis vestre precellencie, quia nos vestris visitare dignamini literis, ea, que honoris vestri pariunt incrementa, ad augendam gaudiorum nostrorum materiam tamquam pius noster, naturalis et benivolus dominus intimando, graciarum quascunque possumus referentes“ illares et uberes acciones. Regraciamurd insuper regalis celsitudinis vestre clemencie humiliter et devote, quod regie maiestatis affectum, quem ad nos et nostros amicos et consanguineos geritis, multipliciter augmentantes, Milotonye fratri nostro burcraviatus Olomucensisf castri beneficium contulistis, alia sibi bona plurima favorabi- liter inpendendo.' Ad hoc licet inviti dolorem gaudiis cumulando, domi- nacioni vestre intimamus, quod Chonkoh frater noster dictus de Kamnicz, miles vester fidelis, per hominum Witkonisk fratris Zawissii fraudulenter deceptus insidias, captus per ipsos, ad eundem Witkonem! in Budiuo- gouich est deductus et ibidem graviter detinetur. Quare pie dominacioni vestre devotissime supplicamus, quatenus super hoc taliter providere dignemini, quod vobis cedat ad gloriam et honorem, ut captivusm de captivitate, qua sine culpa sua premitur, valeat liberari. Datum etc. Fol. 30' č. 192, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 243' (Palacký Formel- bücher II st. 15, Emler RB. II č. 1991). List tento možno položiti jen do roku 1289, jistě pochází z doby domácí války se stranou Závišovou; 1290 v srpnu je Vítek obležen na Hluboké (24 srpna Záviš sťat), kdežto dle tohoto listu nalézá se v Budějo- vicích a vystupuje výbojně, tedy rok 1290 jest nemožný, roku 1291 v létě jest již se stranou Závišovou dávno zúčtováno (Šusta ČČH. I st. 338—392), zbývá tudíž jen rok 1289. Král Václav toho roku 23 srpna datuje v Olomouci (Emler RB. II č. 1478) patrně na cestě z Opavy, listina tam vydaná týká se slezských záležitostí. a) Schází v Kap. J. — b) ,dignata est Kap. J. — c) ,conferimus‘ Kap. J. — d) ,regraciarum‘ In. — e) ,Martino' Kap. J. — f) ,talis' Kap. J. — g) ,impendentes" Kap. J. — h) ,C. Kap J. — i) ,.. Kap. J. — k) ,C. fratris fraudulenter‘ Kap. J. — I) ,M' est deductus' Kap. J. — m) ,captivis‘ In.
Strana 153
153 193. Biskup Tobiáš stěžuje si králi Václavovi, že Budivoj syn purkrabí Praž- ského (Hroznaty z Husic) z Hradiště pustoší statky biskupské, že zet téhož purkrabí Ondřej z Říčan vyplenil Liblice a že též lidé Zdislava ze Sternberka se dopouštějí na statcích biskupských násilností. (1289). Litera querimonialis ad regem ex parte episcopi pro lesionibus episcopatus sui. Excellentissimo et precordialiter dilectissimo domino suo, domino W(enceslao) dei gracia regi Boemie et marchioni Moravie Th(obias)a Pra- gensis episcopus cum sincerab fidei et devocionis constancia promptam ad ipsius beneplacita voluntatem. Super atrocibus nostris et ecclesie nostre Pragensis iniuriis multiplicibus et pressuris maiestati vestre defferentes, querelas lamentabiliter cogimur cumulare. Nuperrime namque conquesti vobis sumus per nostras literas, cum essetis in Grecz, 1) quod B(udivoj) filius purgravii vestri Pragensis cum hominibus suis, qui coll(oc)ati sunt in Gradistd 2) municione ipsorum, episcopatus nostri villas meliores, quas apud Stepanowe 3) habuimus, vastaverunt totaliter per spolia et rapinas; et nunc etiam dominacioni vestre conquerimur, quod extunc idem B(udivoj)" cum hominibus prefati purgravii, patris sui, in bonis nostris episcopalibus peiora mala prioribus facere non desistunt. Querulamur insuper precel- lencie vestre tamquam nostro et Pragensis ecclesie advocato ac domino spe- ciali, quod An(dreas) de Rychan, 4) gener eiusdem purgravii, apud Lubliczi 5) de nostris et hominum nostrorum araturis in campis quam plurimos equos cum gregibus abduxit et abstulit violenter, que omnino reddere contradicit, se facturum peiora et magis atrocia comminando, sicut et homines Zde slai]k de Sternberkl in bonis nostris episcopalibus, ubi volunt, mala faciunt inces- santer. Quare, cum post deum in hiis et aliis nostris et prefate Pragensis ecclesie nostre, spiritualis matris vestre, manifestis iniuriis et offensis ad nullum alium preter vos refugium habeamus, supplicamus serenitatis vestre clemencie humiliter et devote, quatenus propter deum et iamdicte ecclesie reverenciam et amorem providere et mandare dignemini, quod restitutis ablatis in bonis nostris episcopalibus de cetero rapine et spolia conquie- scant et malefici debitam recipiant ulcionem. Datum etc. Fol. 31 č. 193, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 244. (Palacký Formel- bücher II st. 17, Emler RB. II č. 1993, 2). I zde jako v č. 189 jedná se o boj Hroznaty z Husic s biskupem po pádu Záviše z Falkenštejna. Srov. pozn. při čís. 189 a úvod II 4. a) ,Jo‘ Kap. J. — b) ,sincere Kap. J. — c) ,in .. quod C. filius Quassate cum hom. suis' Kap. J. — d) ,.. Kap. J. — e) �Stepawo‘ In., ,castrum‘ Kap. J. — f) ,C." Kap. J. — g) ,Quassate prefati' Kap. J. — h) ,An. de Bychan‘ In., ,Andreas gener eius- dem Quasate‘ Kap. J. — i) „Lubnicz' In., schází v Kap. J. — k),.. et ..' Kap. J. — l) ,Sterberb‘ In.
153 193. Biskup Tobiáš stěžuje si králi Václavovi, že Budivoj syn purkrabí Praž- ského (Hroznaty z Husic) z Hradiště pustoší statky biskupské, že zet téhož purkrabí Ondřej z Říčan vyplenil Liblice a že též lidé Zdislava ze Sternberka se dopouštějí na statcích biskupských násilností. (1289). Litera querimonialis ad regem ex parte episcopi pro lesionibus episcopatus sui. Excellentissimo et precordialiter dilectissimo domino suo, domino W(enceslao) dei gracia regi Boemie et marchioni Moravie Th(obias)a Pra- gensis episcopus cum sincerab fidei et devocionis constancia promptam ad ipsius beneplacita voluntatem. Super atrocibus nostris et ecclesie nostre Pragensis iniuriis multiplicibus et pressuris maiestati vestre defferentes, querelas lamentabiliter cogimur cumulare. Nuperrime namque conquesti vobis sumus per nostras literas, cum essetis in Grecz, 1) quod B(udivoj) filius purgravii vestri Pragensis cum hominibus suis, qui coll(oc)ati sunt in Gradistd 2) municione ipsorum, episcopatus nostri villas meliores, quas apud Stepanowe 3) habuimus, vastaverunt totaliter per spolia et rapinas; et nunc etiam dominacioni vestre conquerimur, quod extunc idem B(udivoj)" cum hominibus prefati purgravii, patris sui, in bonis nostris episcopalibus peiora mala prioribus facere non desistunt. Querulamur insuper precel- lencie vestre tamquam nostro et Pragensis ecclesie advocato ac domino spe- ciali, quod An(dreas) de Rychan, 4) gener eiusdem purgravii, apud Lubliczi 5) de nostris et hominum nostrorum araturis in campis quam plurimos equos cum gregibus abduxit et abstulit violenter, que omnino reddere contradicit, se facturum peiora et magis atrocia comminando, sicut et homines Zde slai]k de Sternberkl in bonis nostris episcopalibus, ubi volunt, mala faciunt inces- santer. Quare, cum post deum in hiis et aliis nostris et prefate Pragensis ecclesie nostre, spiritualis matris vestre, manifestis iniuriis et offensis ad nullum alium preter vos refugium habeamus, supplicamus serenitatis vestre clemencie humiliter et devote, quatenus propter deum et iamdicte ecclesie reverenciam et amorem providere et mandare dignemini, quod restitutis ablatis in bonis nostris episcopalibus de cetero rapine et spolia conquie- scant et malefici debitam recipiant ulcionem. Datum etc. Fol. 31 č. 193, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 244. (Palacký Formel- bücher II st. 17, Emler RB. II č. 1993, 2). I zde jako v č. 189 jedná se o boj Hroznaty z Husic s biskupem po pádu Záviše z Falkenštejna. Srov. pozn. při čís. 189 a úvod II 4. a) ,Jo‘ Kap. J. — b) ,sincere Kap. J. — c) ,in .. quod C. filius Quassate cum hom. suis' Kap. J. — d) ,.. Kap. J. — e) �Stepawo‘ In., ,castrum‘ Kap. J. — f) ,C." Kap. J. — g) ,Quassate prefati' Kap. J. — h) ,An. de Bychan‘ In., ,Andreas gener eius- dem Quasate‘ Kap. J. — i) „Lubnicz' In., schází v Kap. J. — k),.. et ..' Kap. J. — l) ,Sterberb‘ In.
Strana 154
154 1) Nejspíše Hradec u Opavy. Dle čís. 192 byl král Václav 1289 v srpnu v Opavě 2) Hradiště u Vlašimi. — 3) Štěpánov u Vlašimi. — 4) ,de Bychan“ v rk. místo de Rychan' (Ríčan); R“ za ,B často zaměněno v tomto rk., i ,ch se v něm. vy- skytuje na místě ,č. —. 5) Liblice u Ces. Brodu, které patřily k biskupství. 194. Biskup Tobiáš pověřuje příbuzného svého Z. jakožto svého důvěrného posla ku králi (Václavovi). (1289). Litera credencie ad regem ex parte episcopi. Precordiali et magnifico domino suo domino (Wenceslao)a dei gracia illustri Boemie regi et marchioni Moravie Th(obias)b Pragensis episcopus cum sincera devocionis et fidei (constancia)“ promptam apud ipsius bene- placita voluntatem. Z.d nepotem nostrum, servientem vestrum devotissimum et fidelem, ad vestre magnificencie precellenciam fiducialiter transmittentes, petimus confidenter, quatenus dictis eius, que ipse ex parte nostri in vestre regie maiestatis presencia proposuerit oraculo vive vocis, fidem credulam dignemini adhibere. Datum etc. Fol. 31 č. 194, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 265. O chronologii srov. úvod II 4. 195. Biskup Tobiáš pověřuje Jaroslava opata Vilémovského jakožto svého plno- mocného posla k patriarchovi Cařihradskému. (1279—12902). Litera credencie ad patriarcham ex parte episcopi. Venerabili in Christo patri domino . dei gracia patriarche Constantino- politano Th(obias)f eadem gracia Pragensis episcopus salutem et sinceram in domino caritatem. De vestre paternitatis clemencia plenam in domino confidenciam obtinentes, petimus confidenter, quatenus honorabili viro do- mino Jar(oslao)g venerabili abbati de Wilamowh ordinis sancti Benedicti nostre dyocesis, exhibitori presencium, (fratri)i et consanguineo nostro carissimo, in hiis, que ipse in vestre paternitatis presencia proposuerit oraculo vive vocis, fidem credulam dignemini adhibere. Datum etc. Fol. 31 č. 195, též v rk kapituly Pražské J 40b fol. 270. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) ...“ In., „Wen.' Kap. J. — b) Jo‘ Kap. J. — c) Doplněno dle Kap. J. — d) ,Petrum‘ Kap. J. — e) G Kap. J. — f) Jo‘ Kap. J. — g) Jo. Kap. J. — h) ... Kap. J — i) Doplněno dle Kap. J.
154 1) Nejspíše Hradec u Opavy. Dle čís. 192 byl král Václav 1289 v srpnu v Opavě 2) Hradiště u Vlašimi. — 3) Štěpánov u Vlašimi. — 4) ,de Bychan“ v rk. místo de Rychan' (Ríčan); R“ za ,B často zaměněno v tomto rk., i ,ch se v něm. vy- skytuje na místě ,č. —. 5) Liblice u Ces. Brodu, které patřily k biskupství. 194. Biskup Tobiáš pověřuje příbuzného svého Z. jakožto svého důvěrného posla ku králi (Václavovi). (1289). Litera credencie ad regem ex parte episcopi. Precordiali et magnifico domino suo domino (Wenceslao)a dei gracia illustri Boemie regi et marchioni Moravie Th(obias)b Pragensis episcopus cum sincera devocionis et fidei (constancia)“ promptam apud ipsius bene- placita voluntatem. Z.d nepotem nostrum, servientem vestrum devotissimum et fidelem, ad vestre magnificencie precellenciam fiducialiter transmittentes, petimus confidenter, quatenus dictis eius, que ipse ex parte nostri in vestre regie maiestatis presencia proposuerit oraculo vive vocis, fidem credulam dignemini adhibere. Datum etc. Fol. 31 č. 194, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 265. O chronologii srov. úvod II 4. 195. Biskup Tobiáš pověřuje Jaroslava opata Vilémovského jakožto svého plno- mocného posla k patriarchovi Cařihradskému. (1279—12902). Litera credencie ad patriarcham ex parte episcopi. Venerabili in Christo patri domino . dei gracia patriarche Constantino- politano Th(obias)f eadem gracia Pragensis episcopus salutem et sinceram in domino caritatem. De vestre paternitatis clemencia plenam in domino confidenciam obtinentes, petimus confidenter, quatenus honorabili viro do- mino Jar(oslao)g venerabili abbati de Wilamowh ordinis sancti Benedicti nostre dyocesis, exhibitori presencium, (fratri)i et consanguineo nostro carissimo, in hiis, que ipse in vestre paternitatis presencia proposuerit oraculo vive vocis, fidem credulam dignemini adhibere. Datum etc. Fol. 31 č. 195, též v rk kapituly Pražské J 40b fol. 270. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) ...“ In., „Wen.' Kap. J. — b) Jo‘ Kap. J. — c) Doplněno dle Kap. J. — d) ,Petrum‘ Kap. J. — e) G Kap. J. — f) Jo‘ Kap. J. — g) Jo. Kap. J. — h) ... Kap. J — i) Doplněno dle Kap. J.
Strana 155
155 196. Biskup Tobiáš nařizuje arcijáhnům, aby vyšetřili jakési misto u Prahy, kde prý se dějí zázraky, aby zakázali lidem tam putovat, je-li to jen klam, a aby nedopouštěli poškozovat práv biskupských. (1279 — 12902). Episcopus mandat archidyaconis, ut accedentes ad locum viderent, utrum ibi sepulchrum sit alicuius sancti, aut est decepcio, quam destruerent. Th(obias) dei gracia etc. honorabilibus viris etc. In quodam loco inter . . et . . villas, non longe ab Praga flumine (1), eo, quod ibidem terra dicitur tumescere et alia signa apparere dinoscuntur, que ibidem alicuius sancti ossa sive reliquias indicare videntur, confluit non modica populi multitudo, et quia nonnunqam in hoc casu et similibus populus multipliciter est deceptus per illusionum insidias variasa et diversas humani generis inimici, eapropter providencie vestre mandamus in virtute obediencie, quatenus assumptis vobiscum honestis viris domino preposito de .. et magistro .., qui de mandato nostro vos associare debent, ad locum pre- dictumb proxima die dominica post festum beati Egidii personaliter acce- dentes, utrum ea, que ibidem geruntur, ex deo procedant aut ex illusione dyabolica, que continue conatur decipere animas christianas, inquiratis factis et verbis diligencius veritatem. Et si hoc, quod ibidem fieri dicitur, ex virtute procedat divina, nobis id, quantocius poteritis, intimetis, ut de hoc officio nostro quod conveniens fuerit faciamus. alioquin locum ipsum per vos et alios, qua(ntu)m poteritis, anulletis auctoritate nostra, inhibentes tam laycis quam clericis quibuscunque religiosis et etiam secularibus, ut ad locum eundem pro veneracione alicuius sancti sine nostra speciali licencia de cetero accedere non presumant. Nos enim contra omnes et singulos, qui contra inhibicionem vestram iamdictam, ymo nostram pocius locum ipsum presumpserint visitare, excomunicacionis in hiis scriptis sentenciam proferimus, quam per vos principaliter volumus publicari iusticia exigente. Mandamus insuper, quod eis, qui offertoriumd in denariis et aliis rebus, quod ibidem fieri dicitur, presumunt recipere in nostrum preiudicium et contemptum,e iniungatis firmiter verbo nostro, ut ipsi offertoriumd illud totum ex integro in denariis, cera, caseis et rebus aliis quibuscunque viro provido magistro Iar. predicto nostro nomine non differant assignare. Quod si non fecerint infra VIII dierum spacium, extunc ipsi etiam excomunicacionis percellantur sentencia et denuncientur sollempniter nominatim et publice eidem excomunicacionis usque ad satis- faccionem condignam sentencie subiacere. Datum etc. Fol. 31 č. 196. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) ,verias In. — b) ,qui de mandato — predictum“ doplněno v In. drobnějším písmem nahoře na okraji. — c) ,presumpserit In. — d) ,officium In. — e) concep- tum‘ In.
155 196. Biskup Tobiáš nařizuje arcijáhnům, aby vyšetřili jakési misto u Prahy, kde prý se dějí zázraky, aby zakázali lidem tam putovat, je-li to jen klam, a aby nedopouštěli poškozovat práv biskupských. (1279 — 12902). Episcopus mandat archidyaconis, ut accedentes ad locum viderent, utrum ibi sepulchrum sit alicuius sancti, aut est decepcio, quam destruerent. Th(obias) dei gracia etc. honorabilibus viris etc. In quodam loco inter . . et . . villas, non longe ab Praga flumine (1), eo, quod ibidem terra dicitur tumescere et alia signa apparere dinoscuntur, que ibidem alicuius sancti ossa sive reliquias indicare videntur, confluit non modica populi multitudo, et quia nonnunqam in hoc casu et similibus populus multipliciter est deceptus per illusionum insidias variasa et diversas humani generis inimici, eapropter providencie vestre mandamus in virtute obediencie, quatenus assumptis vobiscum honestis viris domino preposito de .. et magistro .., qui de mandato nostro vos associare debent, ad locum pre- dictumb proxima die dominica post festum beati Egidii personaliter acce- dentes, utrum ea, que ibidem geruntur, ex deo procedant aut ex illusione dyabolica, que continue conatur decipere animas christianas, inquiratis factis et verbis diligencius veritatem. Et si hoc, quod ibidem fieri dicitur, ex virtute procedat divina, nobis id, quantocius poteritis, intimetis, ut de hoc officio nostro quod conveniens fuerit faciamus. alioquin locum ipsum per vos et alios, qua(ntu)m poteritis, anulletis auctoritate nostra, inhibentes tam laycis quam clericis quibuscunque religiosis et etiam secularibus, ut ad locum eundem pro veneracione alicuius sancti sine nostra speciali licencia de cetero accedere non presumant. Nos enim contra omnes et singulos, qui contra inhibicionem vestram iamdictam, ymo nostram pocius locum ipsum presumpserint visitare, excomunicacionis in hiis scriptis sentenciam proferimus, quam per vos principaliter volumus publicari iusticia exigente. Mandamus insuper, quod eis, qui offertoriumd in denariis et aliis rebus, quod ibidem fieri dicitur, presumunt recipere in nostrum preiudicium et contemptum,e iniungatis firmiter verbo nostro, ut ipsi offertoriumd illud totum ex integro in denariis, cera, caseis et rebus aliis quibuscunque viro provido magistro Iar. predicto nostro nomine non differant assignare. Quod si non fecerint infra VIII dierum spacium, extunc ipsi etiam excomunicacionis percellantur sentencia et denuncientur sollempniter nominatim et publice eidem excomunicacionis usque ad satis- faccionem condignam sentencie subiacere. Datum etc. Fol. 31 č. 196. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) ,verias In. — b) ,qui de mandato — predictum“ doplněno v In. drobnějším písmem nahoře na okraji. — c) ,presumpserit In. — d) ,officium In. — e) concep- tum‘ In.
Strana 156
156 197. Biskup Tobiáš volá k zodpovídání komendátora Kladského, který absolucemi exkomunikovaných a udílením odpustků zasahá do právomoci biskupské. (1279 — 1290?). Episcopus resciens commendatorem pontificale officium exercere in penitenciis iniungendis et aliis, citat ipsum ad suam presenciam. Th(obias) dei gracia etc. religioso viro fratri Io. plebano et com- mendatori in Kladczk salutem in domino. Pervenit ad nos, quod tu minus sano ductus consilio ad ea plebanatus tui extendis officium, absolvendo excomunicatos, introducendo penitentes et eis penitencias iniungendo ac alias huiusmodi exercendo, que ad nostrum pontificale ministerium perti- nere specialiter dignoscuntur iuxta sacrorum canonum instituta. Quare, cum hoc non debeamus nec possumus aliquatenus tollerare, cum sit temerarium et indignum, discrecioni tue mandamus in virtute obediencie et sub pena excomunicacionis firmiter et districte, quatenus infra octavam epiphanie domini proxime venturam a prefate temeritatis excessu, coram nobis comparens, si potes, racionabiliter te excuses, alioquin extunc pre- fatam excomunicacionis penam ipso facto te noveris incurrisse. Datum etc. Fol. 31' č. 197. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 198. Biskup Tobiáš nařizuje farářům, aby vyzvali výběrči desátků pod trestem klatby do 14 dní odvést do biskupské komory vybrané desátky. (1279 — 1290?). Episcopus mandat plebanis, ut monerent decimatoresa pro decimis sub termino et postmodum ipsos‘ denunciarent, si non persolverent. Th(obias)d dei etc. dilectis in Christo plebanis . . de .. et . . de . . salutem etc. Discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie et sub pena excomunicacionis firmiter et expresse, quatenus talem decanum et tales decimatores nostros moneatis indilate verbo nostro, quod ipsi decimas nostras, quas nondum solverunt, infra quatuordecim dierum spacium Prage in cameram nostram cum usuris accrescentibus non differant assignare, alioquin extunc vos eos sollempniter et publice in omnibus decanatuum eorumdem ecclesiis denuncietis et denunciari faciatis excomunicacionis, quam extunc contra eos proferimus in hiis scriptis, sentencie subiacere a) ,decimatorem‘ In., decanum' Kap. J. — b) ,dictis In., ,decimis' Kap. J. — c) ,ipsum‘ In. — d) Jo. Kap. J. — e) ,C. de .. sal. in domino' Kap. J. — f) ... ple- banis sal.' In.
156 197. Biskup Tobiáš volá k zodpovídání komendátora Kladského, který absolucemi exkomunikovaných a udílením odpustků zasahá do právomoci biskupské. (1279 — 1290?). Episcopus resciens commendatorem pontificale officium exercere in penitenciis iniungendis et aliis, citat ipsum ad suam presenciam. Th(obias) dei gracia etc. religioso viro fratri Io. plebano et com- mendatori in Kladczk salutem in domino. Pervenit ad nos, quod tu minus sano ductus consilio ad ea plebanatus tui extendis officium, absolvendo excomunicatos, introducendo penitentes et eis penitencias iniungendo ac alias huiusmodi exercendo, que ad nostrum pontificale ministerium perti- nere specialiter dignoscuntur iuxta sacrorum canonum instituta. Quare, cum hoc non debeamus nec possumus aliquatenus tollerare, cum sit temerarium et indignum, discrecioni tue mandamus in virtute obediencie et sub pena excomunicacionis firmiter et districte, quatenus infra octavam epiphanie domini proxime venturam a prefate temeritatis excessu, coram nobis comparens, si potes, racionabiliter te excuses, alioquin extunc pre- fatam excomunicacionis penam ipso facto te noveris incurrisse. Datum etc. Fol. 31' č. 197. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 198. Biskup Tobiáš nařizuje farářům, aby vyzvali výběrči desátků pod trestem klatby do 14 dní odvést do biskupské komory vybrané desátky. (1279 — 1290?). Episcopus mandat plebanis, ut monerent decimatoresa pro decimis sub termino et postmodum ipsos‘ denunciarent, si non persolverent. Th(obias)d dei etc. dilectis in Christo plebanis . . de .. et . . de . . salutem etc. Discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie et sub pena excomunicacionis firmiter et expresse, quatenus talem decanum et tales decimatores nostros moneatis indilate verbo nostro, quod ipsi decimas nostras, quas nondum solverunt, infra quatuordecim dierum spacium Prage in cameram nostram cum usuris accrescentibus non differant assignare, alioquin extunc vos eos sollempniter et publice in omnibus decanatuum eorumdem ecclesiis denuncietis et denunciari faciatis excomunicacionis, quam extunc contra eos proferimus in hiis scriptis, sentencie subiacere a) ,decimatorem‘ In., decanum' Kap. J. — b) ,dictis In., ,decimis' Kap. J. — c) ,ipsum‘ In. — d) Jo. Kap. J. — e) ,C. de .. sal. in domino' Kap. J. — f) ... ple- banis sal.' In.
Strana 157
157 pulsatis campanis et candellis extinctis etc., donec ipsi a nobis in forma ecclesie fuerint absoluti, et vos a nobis aliud receperitis in mandatis. Datum etc. Fol. 31' č. 198, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 261. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 199. Král Václav presentuje biskupovi Tobiáši kněze H. na uprázdněnou faru. (1279 — 12902). Rex presentat quendam presbiterum ad ecclesiam. Venerabilia in Christo patri domino Th(obie)b Pragensi episcopo W(enceslaus) dei gracia rex Boemie et marchio Moravie sinceram ad eius beneplacita voluntatem. H. presbiterum, exhibitorem presencium, paterni- tati vestre ad ecclesiam in Corowc 1) vacantem vobisd duximus presen- tandum affectuose petentes, quatenus eum in eadem instituere dignemini misericorditer rectoreme et concessa seu commissa sibi animarum cura canonice confirmare. Datum (Prage)f etc. Fol. 32 č. 199, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 235. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Buď nějaké zaniklé místo neb zkomolené jméno. 200. Biskup Tobiáš zaručuje k žádosti králově Vítkovi z Hluboké a bratřím jeho, Hroznatovi z Husic a synům jeho bezpečný průvod ku králi do Prahy a zpět. (1289 ku konci roku). Episcopus pro domino rege et suis fidelibus dat baronibus quibusdam suas literas securitatis ad regem veniendi, standi cum ipso et recedendi. Nos Th(obias)s dei gracia Pragensis episcopus notum esse volumus universis presentesh literas inspecturis, quod nos precordialis domini nostri domini W(enceslai) illustris Boemie regis et marchionis Moravie parere, sicut debemus, beneplacitis cupientes, nobilem virum Witkonemi dictum de Vroberki 1) cum fratribus suis, Hroznatamk 2) cum filiis nec non amicis a) Před ,venerabili stojí v In. �W. dei gracia etc., což mimo „W protrženo. — b) Jo.“ Kap. J. — c) ,.. Kap. J. — d) ,nobis' In., ,vobis' Kap. J. — e) ,ecclesia In., ,rectorem‘ Kap. J. — f) Doplněno dle Kap. J. — g) Joh.“ Kap. J. — h) ,presentibus" In., ,presentes' Kap. J. — i) dominum C. dictum de .. Kap. J. — j) ,Woberk' In. — k) ,Hornatam' In., ...“ Kap. J.
157 pulsatis campanis et candellis extinctis etc., donec ipsi a nobis in forma ecclesie fuerint absoluti, et vos a nobis aliud receperitis in mandatis. Datum etc. Fol. 31' č. 198, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 261. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 199. Král Václav presentuje biskupovi Tobiáši kněze H. na uprázdněnou faru. (1279 — 12902). Rex presentat quendam presbiterum ad ecclesiam. Venerabilia in Christo patri domino Th(obie)b Pragensi episcopo W(enceslaus) dei gracia rex Boemie et marchio Moravie sinceram ad eius beneplacita voluntatem. H. presbiterum, exhibitorem presencium, paterni- tati vestre ad ecclesiam in Corowc 1) vacantem vobisd duximus presen- tandum affectuose petentes, quatenus eum in eadem instituere dignemini misericorditer rectoreme et concessa seu commissa sibi animarum cura canonice confirmare. Datum (Prage)f etc. Fol. 32 č. 199, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 235. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Buď nějaké zaniklé místo neb zkomolené jméno. 200. Biskup Tobiáš zaručuje k žádosti králově Vítkovi z Hluboké a bratřím jeho, Hroznatovi z Husic a synům jeho bezpečný průvod ku králi do Prahy a zpět. (1289 ku konci roku). Episcopus pro domino rege et suis fidelibus dat baronibus quibusdam suas literas securitatis ad regem veniendi, standi cum ipso et recedendi. Nos Th(obias)s dei gracia Pragensis episcopus notum esse volumus universis presentesh literas inspecturis, quod nos precordialis domini nostri domini W(enceslai) illustris Boemie regis et marchionis Moravie parere, sicut debemus, beneplacitis cupientes, nobilem virum Witkonemi dictum de Vroberki 1) cum fratribus suis, Hroznatamk 2) cum filiis nec non amicis a) Před ,venerabili stojí v In. �W. dei gracia etc., což mimo „W protrženo. — b) Jo.“ Kap. J. — c) ,.. Kap. J. — d) ,nobis' In., ,vobis' Kap. J. — e) ,ecclesia In., ,rectorem‘ Kap. J. — f) Doplněno dle Kap. J. — g) Joh.“ Kap. J. — h) ,presentibus" In., ,presentes' Kap. J. — i) dominum C. dictum de .. Kap. J. — j) ,Woberk' In. — k) ,Hornatam' In., ...“ Kap. J.
Strana 158
158 et hominibus omnique comitiva ipsorum pro ipso domino nostro rege et pro omnibus suis fidelibus, qui pro ipso faciunt et dimittunt, assecurantes bona fide usque ad civitatem Pragensem, in curiam vero prefati domini nostri regis et civitatem Pragensem, ab eodem domino nostro rege et generaliter suis fidelibus universis reddentes securos, veniendi ad ipsum dominum nostrum regem moramque ibidem trahendi et redeundia ad propria salvis personis et rebus sub eadem assecuracione nostra (a) data presenti(um) usque ad octavam Epifanie domini proximam duratura plenam et liberam concedimus facultatem. In cuius assecuracionis nostre testimonium istud scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum etc. Fol. 32 č. 200, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 256. O chronologickém určení srov. úvod II 4. 1) Hluboká (Frauenberg, Vroberk). — 2) Hroznata z Husic. 201 Přemysl Otokar II stěžuje si markrabatům Míšenským na zradu Jindřicha vévody Bavorského, který odpadl k straně Rudolfově. (1276). Rex conqueritur de ducis infidelitate, compatris sui, aliis principibus. Enormes excessus nobilis viri ducis Bavarie anno domini MCCLXXXIX°. — — Datum Prage Fol. 32—33 č. 201. List tento pochází ze sbírky Jindřicha z Isernie a vydán je u Dollinera, Cod. epistolaris Primislai Ottocari II st. 44 a u Emlera RB. II č. 1045. Pro kritiku naší sbírky je důležito datum, které se k listu nehodí a nepochází z předlohy nýbrž od autora sbírky Tobiášovy. Srov. úvod II 3. 202. Milenec vychvaluje krásu své milenky. Laudatur dilecta a dilecto. Flori florum et rose pre aliis floribus renitenti et noli tardare. — — — Veni, veni Fol. 33 č. 202. Svým slohem i svým erotickým obsahem řadí se list tento, patrně stilistické cvičení, k jiným podobným ve sbírce Jindřicha z Isernie. a) ibi faciendi, trahendi et redeundi Kap. J, ,reddendi In.
158 et hominibus omnique comitiva ipsorum pro ipso domino nostro rege et pro omnibus suis fidelibus, qui pro ipso faciunt et dimittunt, assecurantes bona fide usque ad civitatem Pragensem, in curiam vero prefati domini nostri regis et civitatem Pragensem, ab eodem domino nostro rege et generaliter suis fidelibus universis reddentes securos, veniendi ad ipsum dominum nostrum regem moramque ibidem trahendi et redeundia ad propria salvis personis et rebus sub eadem assecuracione nostra (a) data presenti(um) usque ad octavam Epifanie domini proximam duratura plenam et liberam concedimus facultatem. In cuius assecuracionis nostre testimonium istud scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum etc. Fol. 32 č. 200, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 256. O chronologickém určení srov. úvod II 4. 1) Hluboká (Frauenberg, Vroberk). — 2) Hroznata z Husic. 201 Přemysl Otokar II stěžuje si markrabatům Míšenským na zradu Jindřicha vévody Bavorského, který odpadl k straně Rudolfově. (1276). Rex conqueritur de ducis infidelitate, compatris sui, aliis principibus. Enormes excessus nobilis viri ducis Bavarie anno domini MCCLXXXIX°. — — Datum Prage Fol. 32—33 č. 201. List tento pochází ze sbírky Jindřicha z Isernie a vydán je u Dollinera, Cod. epistolaris Primislai Ottocari II st. 44 a u Emlera RB. II č. 1045. Pro kritiku naší sbírky je důležito datum, které se k listu nehodí a nepochází z předlohy nýbrž od autora sbírky Tobiášovy. Srov. úvod II 3. 202. Milenec vychvaluje krásu své milenky. Laudatur dilecta a dilecto. Flori florum et rose pre aliis floribus renitenti et noli tardare. — — — Veni, veni Fol. 33 č. 202. Svým slohem i svým erotickým obsahem řadí se list tento, patrně stilistické cvičení, k jiným podobným ve sbírce Jindřicha z Isernie. a) ibi faciendi, trahendi et redeundi Kap. J, ,reddendi In.
Strana 159
159 203. Dětřich opat Waldsasský přijímá na žádost krále Václava duši Jaroslava ze Šternberka na modlitby. (1287 prosinec — 1290?). Abbas et conventus recipiunt militem interfectum et animam eius in ipsorum fraternitatem. Noverint universi presentes literas inspecturi, quod nos Theo(dericus) divina miseracione abbas monasterii Walesassensis' de communi conventus nostri conivencia et assensu, nobilis viri (The. de .. strennui militis excellentissimi)" domini nostri domini W(enceslai) incliti Boemie regis et marchionis Moravie devotissimarum precum instanciam optato effectuid pie et favorabiliter mancipantes pietatis intuitu, ut eo ipse facilius veniam delictorume suorum valeat obtinere, Iarosiumf bone memorie, quondam generosum virum et nobilem, dictum de Stermberkg et animam eius pietatis intuitu etc. statuimus, prouth etc., ipsum in con(fratrem etc.) omnium oracionum et quorumlibet spiritualium beneficiorum, que in missis et quibuslibet horis aliis die noctuque aguntur et agentur in ecclesia monasterii nostri iam predicti, perpetuis temporibus statuimus participem et collegam, ipsum in confraternitatem nostram et predicti conventus nostri favorabiliter admittentes. In cuius rei etc. Fol. 33° č. 203, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 280. Jaroslav ze Štern- berka objevuje se naposled r. 1287 pros. 4 mezi živými v listině, jejíž německý překlad podává J. Tanner, Gesch. der Helden von . . . Sternberg, st. 133. Pozdní opis latinského textu této listiny, jež v Reg. Boh. schází, nalezl K. Krofta v archivu Šternberském v Častolovicích. 204. Biskup (Tobiáš) zakazuje, aby důchody farní nebyly při osasování far zkracovány, a nařizuje, aby vikáři dostávali dostatečnou část požitků. (1279—1290?). Episcopus mandat rectoribus ecclesiarum, ut vic ariis] (suis bonam porcionem debeant assignare, alioquin ipsos faciet spoliare)i. In nomine domini amen. Cum beneficia ecclesiastica sine diminucione confirmari debeant, quidam ecclesiarum patroni personis ydoneis pretermissis tales ad eas presentant, qui quantalibet porcione debeant esse contenti, reliquumj suis usib[us] totaliter applicando, unde ad huius mali per- niciem exstirpandam statuimus, quod si tales clerici se porcione debita a) ,P“ Kap. J. — b) ,talis' Kap. J. — c) Doplněno dle Kap. J — d) ,affectu‘ In. — e) ,dilectorum‘ In., ,delictorum‘ Kap. J. — f) Jo‘ Kap. J. — g) Schází v Kap. J. — h) per ti t“ In., ,prout etc. Kap. J. — i) V In. na okraji vazbou seříznuto a doplněno dle Kap. J. — j) ,relicum' In, ,reliquum' Kap. J.
159 203. Dětřich opat Waldsasský přijímá na žádost krále Václava duši Jaroslava ze Šternberka na modlitby. (1287 prosinec — 1290?). Abbas et conventus recipiunt militem interfectum et animam eius in ipsorum fraternitatem. Noverint universi presentes literas inspecturi, quod nos Theo(dericus) divina miseracione abbas monasterii Walesassensis' de communi conventus nostri conivencia et assensu, nobilis viri (The. de .. strennui militis excellentissimi)" domini nostri domini W(enceslai) incliti Boemie regis et marchionis Moravie devotissimarum precum instanciam optato effectuid pie et favorabiliter mancipantes pietatis intuitu, ut eo ipse facilius veniam delictorume suorum valeat obtinere, Iarosiumf bone memorie, quondam generosum virum et nobilem, dictum de Stermberkg et animam eius pietatis intuitu etc. statuimus, prouth etc., ipsum in con(fratrem etc.) omnium oracionum et quorumlibet spiritualium beneficiorum, que in missis et quibuslibet horis aliis die noctuque aguntur et agentur in ecclesia monasterii nostri iam predicti, perpetuis temporibus statuimus participem et collegam, ipsum in confraternitatem nostram et predicti conventus nostri favorabiliter admittentes. In cuius rei etc. Fol. 33° č. 203, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 280. Jaroslav ze Štern- berka objevuje se naposled r. 1287 pros. 4 mezi živými v listině, jejíž německý překlad podává J. Tanner, Gesch. der Helden von . . . Sternberg, st. 133. Pozdní opis latinského textu této listiny, jež v Reg. Boh. schází, nalezl K. Krofta v archivu Šternberském v Častolovicích. 204. Biskup (Tobiáš) zakazuje, aby důchody farní nebyly při osasování far zkracovány, a nařizuje, aby vikáři dostávali dostatečnou část požitků. (1279—1290?). Episcopus mandat rectoribus ecclesiarum, ut vic ariis] (suis bonam porcionem debeant assignare, alioquin ipsos faciet spoliare)i. In nomine domini amen. Cum beneficia ecclesiastica sine diminucione confirmari debeant, quidam ecclesiarum patroni personis ydoneis pretermissis tales ad eas presentant, qui quantalibet porcione debeant esse contenti, reliquumj suis usib[us] totaliter applicando, unde ad huius mali per- niciem exstirpandam statuimus, quod si tales clerici se porcione debita a) ,P“ Kap. J. — b) ,talis' Kap. J. — c) Doplněno dle Kap. J — d) ,affectu‘ In. — e) ,dilectorum‘ In., ,delictorum‘ Kap. J. — f) Jo‘ Kap. J. — g) Schází v Kap. J. — h) per ti t“ In., ,prout etc. Kap. J. — i) V In. na okraji vazbou seříznuto a doplněno dle Kap. J. — j) ,relicum' In, ,reliquum' Kap. J.
Strana 160
160 spoliari videntes ad episcopum suum querelam non deferant, ipso iure sint suspensi et nichilominus eisdem ecclesiis per episcopum sploj- lientur, sin autem ad ipsum detulerint questionem, ipse patronum per censuram ecclesiasticam ab huiusmodi molestacione compescat, quod, si patronus ecclesie (in) pertinacia perstiterit, ad presentacionem talis ecclesiea cum proximo vacaverit, nullatenus admittatur. Et quia rectores ecclesiarum vicariis suis adeo relinquunt exiguam porcionem, quod exindeb congrue sustentari non possunt, generali concilio inhibente“ statuimus, ut ipsis vicariis sufficiens et honesta porcio de porcionibus ecclesie assignetur, alioquin ipsos rectores suis ecclesiis decernimus spoliandos. Fol. 34 č. 204, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 261. O chronolo- gickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 205. Biskup Tobiáš nařizuje děkanům a farářům, by dovolili minoritům ze Žitavy zastávat bohoslužebné úkony. (1279—1290?). Episcopus mandat decanis et plebanis, ut permitterent fratres minores predicatores in suis ecclesiis confessiones audire et missas celebrare. Th(obias)d dei etc. dilectis etc. decanis, plebanis et viceplebanis per Pragensem civitatem etc. Honestos et religiosos viros gardianum et fratres minores de Zitaviae pio vobis, sicut debemus, recommendantes affectu, discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie et sub pena canonica firmiter et expresse, quatenus gardianum et fratres eosdem, cum ad vos et ecclesias vestras declinaverint, caritatis officio pertractetis, predicare, confessiones audire, missas legere et alia, que salutem animarum pro- movent, exercere libere more solito permittentes et vestras eis elemosinas misericorditer tribuentes, archidiaconi sive decani vestri prohibicione qua- libet non obstante; obedire namque tenemini prelatis vestris tantum in licitis et honestis. Datum etc. Fol. 34 č. 205, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 238'. O chronolo- gickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) pertinacia— ecclesie" doplněno v In. na okraji. — b) ,extra‘ In. — c) ,in- hibentes‘ In. — d) Johannes Kap. J. — e) ,.. Kap. J.
160 spoliari videntes ad episcopum suum querelam non deferant, ipso iure sint suspensi et nichilominus eisdem ecclesiis per episcopum sploj- lientur, sin autem ad ipsum detulerint questionem, ipse patronum per censuram ecclesiasticam ab huiusmodi molestacione compescat, quod, si patronus ecclesie (in) pertinacia perstiterit, ad presentacionem talis ecclesiea cum proximo vacaverit, nullatenus admittatur. Et quia rectores ecclesiarum vicariis suis adeo relinquunt exiguam porcionem, quod exindeb congrue sustentari non possunt, generali concilio inhibente“ statuimus, ut ipsis vicariis sufficiens et honesta porcio de porcionibus ecclesie assignetur, alioquin ipsos rectores suis ecclesiis decernimus spoliandos. Fol. 34 č. 204, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 261. O chronolo- gickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 205. Biskup Tobiáš nařizuje děkanům a farářům, by dovolili minoritům ze Žitavy zastávat bohoslužebné úkony. (1279—1290?). Episcopus mandat decanis et plebanis, ut permitterent fratres minores predicatores in suis ecclesiis confessiones audire et missas celebrare. Th(obias)d dei etc. dilectis etc. decanis, plebanis et viceplebanis per Pragensem civitatem etc. Honestos et religiosos viros gardianum et fratres minores de Zitaviae pio vobis, sicut debemus, recommendantes affectu, discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie et sub pena canonica firmiter et expresse, quatenus gardianum et fratres eosdem, cum ad vos et ecclesias vestras declinaverint, caritatis officio pertractetis, predicare, confessiones audire, missas legere et alia, que salutem animarum pro- movent, exercere libere more solito permittentes et vestras eis elemosinas misericorditer tribuentes, archidiaconi sive decani vestri prohibicione qua- libet non obstante; obedire namque tenemini prelatis vestris tantum in licitis et honestis. Datum etc. Fol. 34 č. 205, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 238'. O chronolo- gickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) pertinacia— ecclesie" doplněno v In. na okraji. — b) ,extra‘ In. — c) ,in- hibentes‘ In. — d) Johannes Kap. J. — e) ,.. Kap. J.
Strana 161
161 206. Bentevenga biskup Albánský a papežský penitenciář posílá kbiskupu (Tobiášovi) Slávu, který zabil komendátora Templářů a u kurie dosáhl absoluce, aby mu uložil pokání. (1279—1290). Penitenciarius domini pape mittit ad episcopum laycum sue dyocesis pro homicidio absolutum, ut sibi pro illo crimine penitenciam iniungeret. Venerabili in Christo patri (Thobie)a dei gracia episcopo Pragensi frater Bentevenga miseracione divina episcopus Albanensis salutem et sin- ceram in domino caritatem. Slauam conversum ordinis templariorum, qui, ut asserit, non valens iniurias sibi illatas a magistro suo pacienti animo tollerare, abiecto habitu regulari iracundie furore accensus' commendatorem suum ausu sacrilego interfecit, ab excomunicacione, quam propter hoc incurrit, et ipsius homicidii reatu auctoritate domini pape, cuius peniten- ciarie curam gerimus, ad vos transmittimus absolutum, vos autem, confes- sione audita et culpa considerata diligenter ipsius, iniungatis ei penitenciam secundum sui ordinis instituta in suo monasterio peragendam et alia, que (et) prout secundum deum anime sue saluti videritis expedire. Datum Rome etc. Fol. 34 čís. 206. Rok 1290 břez. 12, do kterého jest Bentevenga biskupem Albánským, dává listu tomuto časovou hranici. 207. Biskup Tobiáš potvrzuje ustanovení předchůdce svého biskupa Jana, jímž v nejmenovaném městě dána fara jakémusi C. (1279—1290?). Episcopus renovando predecessoris sui confirmacionem, ipsam confirmat iterato. Nos Th(obias) etc. notum esse etc., quod nos ius plebanatus, quod acquisitum est honesto viro C. plebano de .. opido episcopatus nostri ex institucione et confirmacione Johannis bone memorie proximid prede- cessoris nostri, in suo vigore debito inconvulse observari volentes, super institucione et confirmacione predictis literas prefati predecessoris nostri super hoc sibi datas favorabiliter ex certa nostra sciencia tenore presen- cium innovamus et vigorem volumus perpetuum obtinere, ita quod prefatus C. plebanus ecclesiam de .. superius nominatam cum omnibus suis perti- a) ,.. In. — b) ,accessus‘ In. — c) Johannes' Kap. J. — d) ,Christi' In., ,pro- ximi Kap. J. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. 11
161 206. Bentevenga biskup Albánský a papežský penitenciář posílá kbiskupu (Tobiášovi) Slávu, který zabil komendátora Templářů a u kurie dosáhl absoluce, aby mu uložil pokání. (1279—1290). Penitenciarius domini pape mittit ad episcopum laycum sue dyocesis pro homicidio absolutum, ut sibi pro illo crimine penitenciam iniungeret. Venerabili in Christo patri (Thobie)a dei gracia episcopo Pragensi frater Bentevenga miseracione divina episcopus Albanensis salutem et sin- ceram in domino caritatem. Slauam conversum ordinis templariorum, qui, ut asserit, non valens iniurias sibi illatas a magistro suo pacienti animo tollerare, abiecto habitu regulari iracundie furore accensus' commendatorem suum ausu sacrilego interfecit, ab excomunicacione, quam propter hoc incurrit, et ipsius homicidii reatu auctoritate domini pape, cuius peniten- ciarie curam gerimus, ad vos transmittimus absolutum, vos autem, confes- sione audita et culpa considerata diligenter ipsius, iniungatis ei penitenciam secundum sui ordinis instituta in suo monasterio peragendam et alia, que (et) prout secundum deum anime sue saluti videritis expedire. Datum Rome etc. Fol. 34 čís. 206. Rok 1290 břez. 12, do kterého jest Bentevenga biskupem Albánským, dává listu tomuto časovou hranici. 207. Biskup Tobiáš potvrzuje ustanovení předchůdce svého biskupa Jana, jímž v nejmenovaném městě dána fara jakémusi C. (1279—1290?). Episcopus renovando predecessoris sui confirmacionem, ipsam confirmat iterato. Nos Th(obias) etc. notum esse etc., quod nos ius plebanatus, quod acquisitum est honesto viro C. plebano de .. opido episcopatus nostri ex institucione et confirmacione Johannis bone memorie proximid prede- cessoris nostri, in suo vigore debito inconvulse observari volentes, super institucione et confirmacione predictis literas prefati predecessoris nostri super hoc sibi datas favorabiliter ex certa nostra sciencia tenore presen- cium innovamus et vigorem volumus perpetuum obtinere, ita quod prefatus C. plebanus ecclesiam de .. superius nominatam cum omnibus suis perti- a) ,.. In. — b) ,accessus‘ In. — c) Johannes' Kap. J. — d) ,Christi' In., ,pro- ximi Kap. J. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. 11
Strana 162
162 nenciis et iuribus quibuscunque sine inquietacione et diminucione qualibet, quamdiu vixerit, possideat pacifice et quiete. In cuius (rei testimonium) etc. Datum etc. Fol. 34“ č. 207, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 235'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. /208. Biskup Tobiáš obnovuje listinu předchůdce svého biskupa Jana, jíž kdosi jmenován farářem a která uložena byla v klášteře minoritů v Chebu a při požáru kláštera a celého města zničena. (1279—1290?). Episcopus renovat literas confirmacionis, que.. plebano a predecessore suo date fuerant et combuste sunt sibi et hoc ad testimonium. Nos Th(obias)b etc. notum esse volumus etc., quod cum honestus vir et providus.. plebanus de.., exhibitor presencium, per lohannem bone memorie predecessorem nostrum in eadem ecclesia ad peticionem et presentacionem honorabilis viri domini lo. tunc abbatis de .. talis ordinis nostre dyocesis canonice institutus fuerit ac etiam confirmatus, et ipsius institucionis et confirmacionis litere, olim per iamdictum predeces- sorem nostrum super hoc sibi date, quadam die mensis Iulii proxime preteriti in ecclesia honestorum et religiosorum virorum gardiani et fratrum minorum de Egrad, ubi racionabiliter conservate fuerant, tota domoe ipsa et iamdicta civitate Egrensif a casu fortuito redactis in cinerem et fa- villam, per ignis incendium totaliter sint combuste, sicut hoc totum per ipsorum gardiani et fratrum patentes literas veraciter constat nobis, nos igitur ex officii nostri debitos providere volentes, qua(ntu)m cum deo possumus, quod ius, quod acquisitum est plebano iamdicto ex institucione et confirmacione superius nominatis in ecclesia de.. supra dicta, non valeat aliquatenus deperire, prefatas confirmatorias literas tenore presencium in- novamus et per hoc ius prehibitum plebano premisso illesum auctoritate qua fungimur conservamus, has innovacionis et conservacionis nostre literas ad eternam huius rei memoriam facientes sigilli nostri munimine ro- borari. Fol. 34' č. 208. Též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 235'. Požár Chebu, o kterém listina tato mluví, nemůže být totožný s požárem Chebu a kláštera minoritů r. 1270 dub. 16 (Gradl, Geschichte des Egerlandes Bd. I st. 101), poněvadž ještě 9 let schází do nastoupení Tobiášova, který zde mluví o ohni v právě minulém červenci. Že by v počátečních písmenách ,Th.“ mohl být omyl, jest v tomto případě vyloučeno, ježto se mluví se vší určitostí o zesnulém předchůdci biskupově Janovi. Dlužno tedy za to mít, že město Cheb i klášter minoritů byly v době biskupování Tobiášova stiženy novou katastrofou. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) Doplněno dle Kap. J. — b) ,Io. Kap. J. — c) ,P. de Kap. J. — d) , . Kap. J. e),domus oba rk. — f) Schází v Kap. J. — g) Poznámkou ,require inferius' končí Kap. J.
162 nenciis et iuribus quibuscunque sine inquietacione et diminucione qualibet, quamdiu vixerit, possideat pacifice et quiete. In cuius (rei testimonium) etc. Datum etc. Fol. 34“ č. 207, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 235'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. /208. Biskup Tobiáš obnovuje listinu předchůdce svého biskupa Jana, jíž kdosi jmenován farářem a která uložena byla v klášteře minoritů v Chebu a při požáru kláštera a celého města zničena. (1279—1290?). Episcopus renovat literas confirmacionis, que.. plebano a predecessore suo date fuerant et combuste sunt sibi et hoc ad testimonium. Nos Th(obias)b etc. notum esse volumus etc., quod cum honestus vir et providus.. plebanus de.., exhibitor presencium, per lohannem bone memorie predecessorem nostrum in eadem ecclesia ad peticionem et presentacionem honorabilis viri domini lo. tunc abbatis de .. talis ordinis nostre dyocesis canonice institutus fuerit ac etiam confirmatus, et ipsius institucionis et confirmacionis litere, olim per iamdictum predeces- sorem nostrum super hoc sibi date, quadam die mensis Iulii proxime preteriti in ecclesia honestorum et religiosorum virorum gardiani et fratrum minorum de Egrad, ubi racionabiliter conservate fuerant, tota domoe ipsa et iamdicta civitate Egrensif a casu fortuito redactis in cinerem et fa- villam, per ignis incendium totaliter sint combuste, sicut hoc totum per ipsorum gardiani et fratrum patentes literas veraciter constat nobis, nos igitur ex officii nostri debitos providere volentes, qua(ntu)m cum deo possumus, quod ius, quod acquisitum est plebano iamdicto ex institucione et confirmacione superius nominatis in ecclesia de.. supra dicta, non valeat aliquatenus deperire, prefatas confirmatorias literas tenore presencium in- novamus et per hoc ius prehibitum plebano premisso illesum auctoritate qua fungimur conservamus, has innovacionis et conservacionis nostre literas ad eternam huius rei memoriam facientes sigilli nostri munimine ro- borari. Fol. 34' č. 208. Též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 235'. Požár Chebu, o kterém listina tato mluví, nemůže být totožný s požárem Chebu a kláštera minoritů r. 1270 dub. 16 (Gradl, Geschichte des Egerlandes Bd. I st. 101), poněvadž ještě 9 let schází do nastoupení Tobiášova, který zde mluví o ohni v právě minulém červenci. Že by v počátečních písmenách ,Th.“ mohl být omyl, jest v tomto případě vyloučeno, ježto se mluví se vší určitostí o zesnulém předchůdci biskupově Janovi. Dlužno tedy za to mít, že město Cheb i klášter minoritů byly v době biskupování Tobiášova stiženy novou katastrofou. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) Doplněno dle Kap. J. — b) ,Io. Kap. J. — c) ,P. de Kap. J. — d) , . Kap. J. e),domus oba rk. — f) Schází v Kap. J. — g) Poznámkou ,require inferius' končí Kap. J.
Strana 163
163 209. Biskup Tobiáš opětně potvrzuje při jakémsi kostele dvou měštanů pražských faráře, jenž potvrzovací listinu ztratil. (1279—1290?). Episcopus presbyterum prius confirmatum ad ecclesiam iterum ad peticionem patronorum et testimonium super hoc, quod ipse literas perdidit confirmacionisa, iterum confirmat. Nos Th(obias)b dei gracia etc., notum esse volumus universis etc., quod, licet nondum exciderit a nostra memoria, quod honestus vir .. rector ecclesie de., exhibitor presencium, ecclesiam ipsam cum omnibus suis pertinenciis iam dudum per nos modo canonico habeat confirmatam, rector in ea institutus legittimus et plebanus, prout in literis confirmacionis super hoc sibi datis, quas ipse a casu fortuito deperdidit, continebatur veraciter et expresse, verumtamen quia.. et.. cives Pragenses, nunc ipsi duo veri patroni de .. ecclesie iam predicte, eundem ..d plebanum nunc de novo ad eandem ecclesiam personaliter presentare curarunt, nos eidem plebano, ne ius, quod ei ex confirmacione prehibita competebat, propter literas confirmacionis ipsius deperditas posset in aliquo vacillare, volentes, prout ad nostrum spectat officium, providere, ipsam sibi de.. ecclesiam cum universis suis pertinenciis ad cautelam habundantem, ut malicia hominum perversorum iuste et racionabiliter reprimatur, iterato duximus confirmandam, confirmacionem sibi prefatam, quam ipse a nobis prius receperat tenore presencium innovantes. In cuius etc. Datum etc. Fol. 34' č. 209, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 236. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 210. Biskup Tobiáš obnovuje nejmenovanému poškozenou listinu potvrzení za faráře. (1279—1290?). Episcopus videns ruptum sigillum litere confirmacionis, facit sibi innovari iterato. Nos Th(obias)e etc. notum esse volumus universis etc., quod honestus vir . f plebanus de .. nobis humiliter suplicare curavit, institucionis et confirmacionis sue literas in eadem ecclesia per nos sibi datas, quarum sigillum hiis guerrarum temporibus a casu fortuito quasi totaliter com- pressum et confractum fuerat, demonstrando, ut nos ei de solita paterni- tatis nostre clemencia providere super hoc misericorditer dignaremur. Nos a) ,confirmatoris' In. — b) Iohannes' Kap. J. — c) ,cm ipsi‘ In. — d) ,C“ Kap. J. — e) ,Jo.' Kap. J. — f) ,C' Kap. J. 11*)
163 209. Biskup Tobiáš opětně potvrzuje při jakémsi kostele dvou měštanů pražských faráře, jenž potvrzovací listinu ztratil. (1279—1290?). Episcopus presbyterum prius confirmatum ad ecclesiam iterum ad peticionem patronorum et testimonium super hoc, quod ipse literas perdidit confirmacionisa, iterum confirmat. Nos Th(obias)b dei gracia etc., notum esse volumus universis etc., quod, licet nondum exciderit a nostra memoria, quod honestus vir .. rector ecclesie de., exhibitor presencium, ecclesiam ipsam cum omnibus suis pertinenciis iam dudum per nos modo canonico habeat confirmatam, rector in ea institutus legittimus et plebanus, prout in literis confirmacionis super hoc sibi datis, quas ipse a casu fortuito deperdidit, continebatur veraciter et expresse, verumtamen quia.. et.. cives Pragenses, nunc ipsi duo veri patroni de .. ecclesie iam predicte, eundem ..d plebanum nunc de novo ad eandem ecclesiam personaliter presentare curarunt, nos eidem plebano, ne ius, quod ei ex confirmacione prehibita competebat, propter literas confirmacionis ipsius deperditas posset in aliquo vacillare, volentes, prout ad nostrum spectat officium, providere, ipsam sibi de.. ecclesiam cum universis suis pertinenciis ad cautelam habundantem, ut malicia hominum perversorum iuste et racionabiliter reprimatur, iterato duximus confirmandam, confirmacionem sibi prefatam, quam ipse a nobis prius receperat tenore presencium innovantes. In cuius etc. Datum etc. Fol. 34' č. 209, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 236. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 210. Biskup Tobiáš obnovuje nejmenovanému poškozenou listinu potvrzení za faráře. (1279—1290?). Episcopus videns ruptum sigillum litere confirmacionis, facit sibi innovari iterato. Nos Th(obias)e etc. notum esse volumus universis etc., quod honestus vir . f plebanus de .. nobis humiliter suplicare curavit, institucionis et confirmacionis sue literas in eadem ecclesia per nos sibi datas, quarum sigillum hiis guerrarum temporibus a casu fortuito quasi totaliter com- pressum et confractum fuerat, demonstrando, ut nos ei de solita paterni- tatis nostre clemencia providere super hoc misericorditer dignaremur. Nos a) ,confirmatoris' In. — b) Iohannes' Kap. J. — c) ,cm ipsi‘ In. — d) ,C“ Kap. J. — e) ,Jo.' Kap. J. — f) ,C' Kap. J. 11*)
Strana 164
164 vero iustis ipsius supplicacionibus inclinati predictam literam confirma- toriam ad iuris sui, quod in prefata ecclesia sibi competit, conservacionem perpetuam innovari et sigillum eius, quod confractum fuerat modo preha- bito, prout potuimus, fecimus reformari, tenorem ipsius de verbo ad verbum qui talis est presentibus includendo: ,Th(obias)b dei. notum esse, quod nos ad peticionem etc. In cuius (rei testimonium)a etc. Datum etc.' Ut autem hec nostra innovacio et reformacio perpetue valitudinis obtineat robur suum, presentes literas sibi fieri fecimus nostri sigilli munimine roboratas. In cuius etc. Datum etc. Fol. 35 č. 210, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 236. Rokem 1290 končí za biskupování Tobiášova domácí války v Čechách, jest tedy rok tento terminem ad quem. Slova guerrarum temporibus vztahují se buď na bouře za Otty Braniborského v létech 1283—1284 aneb na válku se stranou Závišovou 1289. 211. Biskup Tobiáš obnovuje nejmenovanému ztracenou listinu, kterou byl tento předchůdcem jeho Janem stvrzen za faráře. (1279—1290). Episcopus ad testimonium proborum virorum renovat literas plebano confirmacionis, quas ipse a casu fortuito deperdidit, a predecessore suo prius obtentas. Nos Th(obias) etc. notum esse etc., quod, cum honestus vir .. pres- byter plebanus de ..“ olim per lohannem bone memorie predecessorem nostrum in eadem ecclesia canonice institutus fuerit ac etiam confirmatus (si placebit, dicatur: ac per eundem predecessorem nostrum tamquam per verum patronum ecclesie eiusdem ipsam fuerit ecclesiam assecutus) et iamdictas confirmacionis, institucionis et donacionis literas per ipsum predecessorem nostrum super hoc sibi datas, in loco securo depositas, proxime precedentis guerre temporibus sine culpa sua perdiderit cum aliis rebus suis, sicut hoc nobis ex honestorum virorum tam religiosorum quam etiam secularium constat testimonio fide digno, nos ex officii nostri etc. «Ante invenies in quarto dictamine).d Fol. 35 č. 211. Též v rukopise kapituly Pražské J 40) fol. 236'. Slova ,proxime precedentis guerre vztahují se k některé válce před r. 1290 srov. též pozn. u č. 210. a) Doplněno dle Kap. J. — b) ,lo.“ Kap. J. — c) presbyter C. Kap. J. — d) Doplň dle č. 208; Kap. J nemá poznámka »Ante invenies ...“ nýbrž pokračuje v textu dále až do konce.
164 vero iustis ipsius supplicacionibus inclinati predictam literam confirma- toriam ad iuris sui, quod in prefata ecclesia sibi competit, conservacionem perpetuam innovari et sigillum eius, quod confractum fuerat modo preha- bito, prout potuimus, fecimus reformari, tenorem ipsius de verbo ad verbum qui talis est presentibus includendo: ,Th(obias)b dei. notum esse, quod nos ad peticionem etc. In cuius (rei testimonium)a etc. Datum etc.' Ut autem hec nostra innovacio et reformacio perpetue valitudinis obtineat robur suum, presentes literas sibi fieri fecimus nostri sigilli munimine roboratas. In cuius etc. Datum etc. Fol. 35 č. 210, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 236. Rokem 1290 končí za biskupování Tobiášova domácí války v Čechách, jest tedy rok tento terminem ad quem. Slova guerrarum temporibus vztahují se buď na bouře za Otty Braniborského v létech 1283—1284 aneb na válku se stranou Závišovou 1289. 211. Biskup Tobiáš obnovuje nejmenovanému ztracenou listinu, kterou byl tento předchůdcem jeho Janem stvrzen za faráře. (1279—1290). Episcopus ad testimonium proborum virorum renovat literas plebano confirmacionis, quas ipse a casu fortuito deperdidit, a predecessore suo prius obtentas. Nos Th(obias) etc. notum esse etc., quod, cum honestus vir .. pres- byter plebanus de ..“ olim per lohannem bone memorie predecessorem nostrum in eadem ecclesia canonice institutus fuerit ac etiam confirmatus (si placebit, dicatur: ac per eundem predecessorem nostrum tamquam per verum patronum ecclesie eiusdem ipsam fuerit ecclesiam assecutus) et iamdictas confirmacionis, institucionis et donacionis literas per ipsum predecessorem nostrum super hoc sibi datas, in loco securo depositas, proxime precedentis guerre temporibus sine culpa sua perdiderit cum aliis rebus suis, sicut hoc nobis ex honestorum virorum tam religiosorum quam etiam secularium constat testimonio fide digno, nos ex officii nostri etc. «Ante invenies in quarto dictamine).d Fol. 35 č. 211. Též v rukopise kapituly Pražské J 40) fol. 236'. Slova ,proxime precedentis guerre vztahují se k některé válce před r. 1290 srov. též pozn. u č. 210. a) Doplněno dle Kap. J. — b) ,lo.“ Kap. J. — c) presbyter C. Kap. J. — d) Doplň dle č. 208; Kap. J nemá poznámka »Ante invenies ...“ nýbrž pokračuje v textu dále až do konce.
Strana 165
165 212. Biskup Tobiáš obnovuje listinu shořelou při požáru domu biskupského notáře Petra, jíž předchůdce jeho Jan jmenuje faráře při kterémsi kostele na žádost opata Zlatokorunského. (1279—1290?). Episcopus ad testimonium notarii sui renovat confirmacionis literas plebano. Th(obias)a dei gracia etc. universis presentem literam inspecturis salutem in domino sempiternam. Noveritis, quod cum nobis constet vera- citer ex parte Petrib notarii nostri et aliorum ydoneorum virorum relatu veridico et fideli, quod honestus vir .. nunc plebanus ecclesie sancti Ny- colaid de .. in ecclesia ipsae .. olim ad peticionem et presentacionem honorabilium virorum .. abbatis eo tempore de sancta Corona ac tocius conventus eiusdem monasterii, patronorum ipsius ecclesie in .. cisterciensis ordinis nostre dyocesis, per venerabilem patrem Jo(hannem) bone memorie, proximum predecessorem nostrum, cum omnibus villis et iuribus ex an- tiquo ad eandem ecclesiam pertinentibus fuerit canonice institutus ac etiam confirmatus, sicut hoc nichilominus per patentes literas presentatorias dic- torum abbatis et conventus eidem. f collatas in hoc facto promocionis sue clare patet, quas nos vidimus et legimus non cancellatas nec in aliqua sui parte suspectas cum vero sigillo domini.. abbatis superius nominati, quod litere confirmatorie prefati predecessoris nostri dicto . collate cum domo et rebus notarii nostri supradicti in civitate Pragensi per ignis in- cendium a casu fortuito deperdite extiterunt et consumpte, nos eidem ..g plebano in hoc casu, ne ius suum, quod habet in prefata ecclesia de . . et pertinenciis eius cunctis, propter huiusmodi casum fortuitum, qui previ- deri non potuit, aliquatenus vacillare valeat aut per malivolenciam aliquam ullo umquam tempore inpediri, subvenire ex officii nostri debito cupientes, ut iusticia per iniuriam (minime)h deprimatur, prefatas confirmatorias literas modo pretacto deperditas, prout iustum est et racioni consonum, inno- vantes, per tenorem eas istius litere auctoritate qua fungimur restauramus, ita quod ipsa innovacio ad plenum eundem vigorem obtineat, quem litere confirmatorie, antequam deperdite fuissent per pretactum ignis incendium, obtinebant. Ut igitur hec nostra innovacio aci instauracio sici perpetue robur obtineat firmitatis, (presentes) literas prefato.. plebano ex certa nostra sciencia concessimus ad perhennem huius rei memoriam, veritatis testimonium et ipsius . .g cautelam sigilli nostri munimine roboratas. Datum etc. Fol. 35 č. 212, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 236'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) ,Nos Io‘ Kap. J. — b) ,P.“ Kap. J. — c) ,H. Kap. J. — d) Schází v Kap. J. — e) ,de ipso‘ In. — f) ,C. Kap. J. — g) ,H‘ Kap. J. — h) Doplněno dle Kap. J. — i) ,hac‘ In., ,ac‘ Kap. J. — j) sic In.
165 212. Biskup Tobiáš obnovuje listinu shořelou při požáru domu biskupského notáře Petra, jíž předchůdce jeho Jan jmenuje faráře při kterémsi kostele na žádost opata Zlatokorunského. (1279—1290?). Episcopus ad testimonium notarii sui renovat confirmacionis literas plebano. Th(obias)a dei gracia etc. universis presentem literam inspecturis salutem in domino sempiternam. Noveritis, quod cum nobis constet vera- citer ex parte Petrib notarii nostri et aliorum ydoneorum virorum relatu veridico et fideli, quod honestus vir .. nunc plebanus ecclesie sancti Ny- colaid de .. in ecclesia ipsae .. olim ad peticionem et presentacionem honorabilium virorum .. abbatis eo tempore de sancta Corona ac tocius conventus eiusdem monasterii, patronorum ipsius ecclesie in .. cisterciensis ordinis nostre dyocesis, per venerabilem patrem Jo(hannem) bone memorie, proximum predecessorem nostrum, cum omnibus villis et iuribus ex an- tiquo ad eandem ecclesiam pertinentibus fuerit canonice institutus ac etiam confirmatus, sicut hoc nichilominus per patentes literas presentatorias dic- torum abbatis et conventus eidem. f collatas in hoc facto promocionis sue clare patet, quas nos vidimus et legimus non cancellatas nec in aliqua sui parte suspectas cum vero sigillo domini.. abbatis superius nominati, quod litere confirmatorie prefati predecessoris nostri dicto . collate cum domo et rebus notarii nostri supradicti in civitate Pragensi per ignis in- cendium a casu fortuito deperdite extiterunt et consumpte, nos eidem ..g plebano in hoc casu, ne ius suum, quod habet in prefata ecclesia de . . et pertinenciis eius cunctis, propter huiusmodi casum fortuitum, qui previ- deri non potuit, aliquatenus vacillare valeat aut per malivolenciam aliquam ullo umquam tempore inpediri, subvenire ex officii nostri debito cupientes, ut iusticia per iniuriam (minime)h deprimatur, prefatas confirmatorias literas modo pretacto deperditas, prout iustum est et racioni consonum, inno- vantes, per tenorem eas istius litere auctoritate qua fungimur restauramus, ita quod ipsa innovacio ad plenum eundem vigorem obtineat, quem litere confirmatorie, antequam deperdite fuissent per pretactum ignis incendium, obtinebant. Ut igitur hec nostra innovacio aci instauracio sici perpetue robur obtineat firmitatis, (presentes) literas prefato.. plebano ex certa nostra sciencia concessimus ad perhennem huius rei memoriam, veritatis testimonium et ipsius . .g cautelam sigilli nostri munimine roboratas. Datum etc. Fol. 35 č. 212, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 236'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) ,Nos Io‘ Kap. J. — b) ,P.“ Kap. J. — c) ,H. Kap. J. — d) Schází v Kap. J. — e) ,de ipso‘ In. — f) ,C. Kap. J. — g) ,H‘ Kap. J. — h) Doplněno dle Kap. J. — i) ,hac‘ In., ,ac‘ Kap. J. — j) sic In.
Strana 166
166 213. Biskup Tobiáš píše jakýmsi šlechticům, aby nezabraňovali svým poddaným platit církevní desátek. (1279—1290?). Episcopus scribit baroni, ut non interdiceret pauperibus solucionem decimarum, sine qua solucione nullus salvari potest. Th(obias)a dei gracia etc. nobilibus viris etc. Scire debetis, quod sine solucione decimarum, que omnipotenti deo in signum universalis debentur do- minii et sunt tributa egencium animarum, salutis eterne profectus haberi non potest, quia sine solucione decimarum nullus salvatur, prout ipsius dei et san- ctorum patrum continent instituta. Quare nobilitatem vestram requirimus ex affectu, quatenus homines spectantes ad castrum, quod in vestra con- sistit custodia, ut nobis decimas nostras sine difficultate exhibeant sicut debent non prohibeatis, sicut de vobis confidimus, aliqua racione, ymo eos ad id pocius inducatis, scientes, quod nec castri Pragensis homines nec aliqui alii ab' huiusmodi salutifero honere sunt exempti, in aliis vero, ubi periculum non vertitur animarum, ad preces vestras faciemus prompto animo, quod fuerit faciendum ad vestrum commodum et honorem. Fol. 35' č. 213, též v rk. kapituly Pražské J 40 fol. 275'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 214. Biskup Tobiáš potvrzuje k žádosti šlechtice Em. kněze Ja. za faráře. (1279—1290?). Litera confirmacionis ad ecclesiam ad presentacionem nobilis cuiusdam. Nos Th(obias)" dei gracia etc. notum esse volumus universis pre- sentesd literas inspecturis, quod nos ad peticionem et presentacionem nobilis viri Em.e dicti de .. ecclesiam de.. villa, in qua idem nobilis modo legittimo ius obtinet patronatus, Ja.f clerico de Praga, exhibitori presencium, auctoritate qua fungimur confirmanus et eandem confirmacionem nostram presentis scripti patrocinio communimus, quod eidem Ja.g in testimonium huius rei et evidenciam manifestam dari fecimus sigilli nostri munimine roboratum. Datum (Prage)h etc. Fol. 35' č. 214, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 235' dvakrát za sebou. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) ,Io.' Kap. J. — b) ,ad' In., ,ab‘ Kap. J. — c) Jo‘ Kap. J. — d) ,presentibus" In., ,presentes' Kap. J. — e) ,civis de' Kap. J, ,C de.. Kap. J opis druhý. — f) ,J." Kap. J. — g) ,Jo‘. Kap. J. — h) Doplněno dle Kap. J.
166 213. Biskup Tobiáš píše jakýmsi šlechticům, aby nezabraňovali svým poddaným platit církevní desátek. (1279—1290?). Episcopus scribit baroni, ut non interdiceret pauperibus solucionem decimarum, sine qua solucione nullus salvari potest. Th(obias)a dei gracia etc. nobilibus viris etc. Scire debetis, quod sine solucione decimarum, que omnipotenti deo in signum universalis debentur do- minii et sunt tributa egencium animarum, salutis eterne profectus haberi non potest, quia sine solucione decimarum nullus salvatur, prout ipsius dei et san- ctorum patrum continent instituta. Quare nobilitatem vestram requirimus ex affectu, quatenus homines spectantes ad castrum, quod in vestra con- sistit custodia, ut nobis decimas nostras sine difficultate exhibeant sicut debent non prohibeatis, sicut de vobis confidimus, aliqua racione, ymo eos ad id pocius inducatis, scientes, quod nec castri Pragensis homines nec aliqui alii ab' huiusmodi salutifero honere sunt exempti, in aliis vero, ubi periculum non vertitur animarum, ad preces vestras faciemus prompto animo, quod fuerit faciendum ad vestrum commodum et honorem. Fol. 35' č. 213, též v rk. kapituly Pražské J 40 fol. 275'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 214. Biskup Tobiáš potvrzuje k žádosti šlechtice Em. kněze Ja. za faráře. (1279—1290?). Litera confirmacionis ad ecclesiam ad presentacionem nobilis cuiusdam. Nos Th(obias)" dei gracia etc. notum esse volumus universis pre- sentesd literas inspecturis, quod nos ad peticionem et presentacionem nobilis viri Em.e dicti de .. ecclesiam de.. villa, in qua idem nobilis modo legittimo ius obtinet patronatus, Ja.f clerico de Praga, exhibitori presencium, auctoritate qua fungimur confirmanus et eandem confirmacionem nostram presentis scripti patrocinio communimus, quod eidem Ja.g in testimonium huius rei et evidenciam manifestam dari fecimus sigilli nostri munimine roboratum. Datum (Prage)h etc. Fol. 35' č. 214, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 235' dvakrát za sebou. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) ,Io.' Kap. J. — b) ,ad' In., ,ab‘ Kap. J. — c) Jo‘ Kap. J. — d) ,presentibus" In., ,presentes' Kap. J. — e) ,civis de' Kap. J, ,C de.. Kap. J opis druhý. — f) ,J." Kap. J. — g) ,Jo‘. Kap. J. — h) Doplněno dle Kap. J.
Strana 167
167 215. Biskup Tobiáš žádá Pardusa probošta a celou kapitulu v Staré Boleslavi, aby prebendu smrtí faráře u sv. Havla v Praze uprázdněnou udělili kanov- níkovi svému Wl. (1279— 1290?). Episcopus rogat prepositum, decanum et totum capitulum, ut concanonico ipsorum prebendam vacantem porrigerent sui causa. Th(obias)a dei etc. honorabilibus viris magistro P(ardo) preposito domino M(artino)' decano totique Boleslaviensis ecclesie capitulo salutem et sinceram in domino caritatem. Honestatis vestre providenciam, de qua confidenciam gerimus pleniorem, ex affectu requirimus et rogamus, qua- tenus Wl. clerico, confratri et concanonico vestro, qui diucius prebendale beneficium in vestra ecclesia prestolatur, nunc prebendam vacantem ecclesie vestre per mortem Zi.c bone memorie quondam plebani ecclesie sancti Gallid Pragensis, super cuius obitu dolemus et vobis compatimur bona fide, ne ipse Wl. gerat nomen vacuum ulterius canonie, nostre interven- cionis intuitu dignemini assignare, in corporalem eum possessionem ipsius prebende induci per vestrum nuncium, sicut de vobis confidimus, facientes, scituri, quod hoc apud vos specialiter grata vicissitudine curabimus con- pensare. Datum etc. Fol. 36 č. 215, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 262'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 216. Biskup Tobiáš doporučuje biskupovi Vratislavskému kněze N. vracejícího se zpět pro přílišné nepokoje v Čechách. (1279—1290). Episcopus episcopo recommendat presbyterum ad ipsum iterum revertentem. Reverendo in Christo patri domino episcopoe Wratislauiensi Th(obias) eadem gracia Pragensis episcopus salutem etc. Cum N. presbyter, lator presencium, ad sinum vestre paterne clemencie revertatur propter nostre Pragensis dyocesis tempora nimium inpacata, nos eum vobis sincero re- commendantes affectu, cum (ipse)f vir bone opinionisg et honeste conver- sacionis existat, petimus confidenter, quatenus sic eundem N. ad vestram dyocesim revertentem benigne recipere, divine remuneracionis ac nostrarum a) ,Jo.' Kap. J. — b) ,C' Kap. J. — c) Schází v Kap. J. — d) ,ecclesie P. de..“ Kap. J. — e) ,Jo. episcopo eadem gracia Pragensi episcopo sal.“ Kap. J. — f) Do- plněno dle Kap. J. — g) ,operacionis' Kap. J.
167 215. Biskup Tobiáš žádá Pardusa probošta a celou kapitulu v Staré Boleslavi, aby prebendu smrtí faráře u sv. Havla v Praze uprázdněnou udělili kanov- níkovi svému Wl. (1279— 1290?). Episcopus rogat prepositum, decanum et totum capitulum, ut concanonico ipsorum prebendam vacantem porrigerent sui causa. Th(obias)a dei etc. honorabilibus viris magistro P(ardo) preposito domino M(artino)' decano totique Boleslaviensis ecclesie capitulo salutem et sinceram in domino caritatem. Honestatis vestre providenciam, de qua confidenciam gerimus pleniorem, ex affectu requirimus et rogamus, qua- tenus Wl. clerico, confratri et concanonico vestro, qui diucius prebendale beneficium in vestra ecclesia prestolatur, nunc prebendam vacantem ecclesie vestre per mortem Zi.c bone memorie quondam plebani ecclesie sancti Gallid Pragensis, super cuius obitu dolemus et vobis compatimur bona fide, ne ipse Wl. gerat nomen vacuum ulterius canonie, nostre interven- cionis intuitu dignemini assignare, in corporalem eum possessionem ipsius prebende induci per vestrum nuncium, sicut de vobis confidimus, facientes, scituri, quod hoc apud vos specialiter grata vicissitudine curabimus con- pensare. Datum etc. Fol. 36 č. 215, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 262'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 216. Biskup Tobiáš doporučuje biskupovi Vratislavskému kněze N. vracejícího se zpět pro přílišné nepokoje v Čechách. (1279—1290). Episcopus episcopo recommendat presbyterum ad ipsum iterum revertentem. Reverendo in Christo patri domino episcopoe Wratislauiensi Th(obias) eadem gracia Pragensis episcopus salutem etc. Cum N. presbyter, lator presencium, ad sinum vestre paterne clemencie revertatur propter nostre Pragensis dyocesis tempora nimium inpacata, nos eum vobis sincero re- commendantes affectu, cum (ipse)f vir bone opinionisg et honeste conver- sacionis existat, petimus confidenter, quatenus sic eundem N. ad vestram dyocesim revertentem benigne recipere, divine remuneracionis ac nostrarum a) ,Jo.' Kap. J. — b) ,C' Kap. J. — c) Schází v Kap. J. — d) ,ecclesie P. de..“ Kap. J. — e) ,Jo. episcopo eadem gracia Pragensi episcopo sal.“ Kap. J. — f) Do- plněno dle Kap. J. — g) ,operacionis' Kap. J.
Strana 168
168 precum intuitu caritatis officio pertractare dignemini, quod ipse apud vos preces nostras sibi senciat profuisse, nosque pie paternitati vestre per hoc specialiter obligemur in casu simili et maiori ad condigne vicissitudinis repensivam. Datum etc. Fol. 36 č. 216, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 264. Rok 1290, do kterého trvaly bouře v Čechách, tvoří terminus ad quem. Srov. též pozn. u č. 210. 217. Biskup Tobiáš dovoluje faráři S., aby po dobu nepokojů se dal zastupovat na své faře vikářem. (1279—1290). Episcopus propter inimicorum insidias licenciat plebano vero per vicarium ecclesiam suam deservire. Th(obias)a dei gracia etc. universis presentes literas inspecturis salutem in domino. Cum propter capitales inimicicias et metum, qui potest cadere in constantem, honestus vir S.a presbyter, plebanus ecclesie de .., in eadem ecclesia personaliter, sicut vellet, non valeat deservire, universitati vestre tenore presencium volumus esse notum, quod nos ex causa iamdicta, racionabili atque iusta plebano iamdicto, ut in prefata ecclesia de .. in qua iam dudum per nos canonice dignoscitur institutus, per vicarium de- servire valeat durante hostilitatis periculo supradicto, auctoritate sibi qua fungimur indulgemus, proviso, quod premissa de .. ecclesia medio tempore debitis non fraudetur obsequiis et animarum cura ibidem nullatenus negli- gatur. In cuius etc. Datum etc. Fol. 36. č. 217, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 237. O chronologickém určení srov. pozn. u č. předcházejícího. 218. Biskup Tobiáš dovoluje H. faráři kostela všech svatých v Litoměřicích dlít tři léta za příčinou studií mimo faru. (1279—1290?). Episcopus dat licenciam plebano absentandi per triennium ab ecclesia et standi in studio. Th(obias) dei gracia etc. dilecto in Christo filio H. plebano ecclesie omnium sanctorum in Lutomericz salutem in domino. Devocionis tue pre- cibus inclinati, ut tu infra trium annorum spacium libere ab ecclesia tua te absentare valeas, dedensb (te) literarum studio, ubicunque tibi videbitur expedire, auctoritate tibi qua fungimur favorabiliter indulgemus, in predicta a) Schází v Kap. J. — b) ,dedimus' In.
168 precum intuitu caritatis officio pertractare dignemini, quod ipse apud vos preces nostras sibi senciat profuisse, nosque pie paternitati vestre per hoc specialiter obligemur in casu simili et maiori ad condigne vicissitudinis repensivam. Datum etc. Fol. 36 č. 216, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 264. Rok 1290, do kterého trvaly bouře v Čechách, tvoří terminus ad quem. Srov. též pozn. u č. 210. 217. Biskup Tobiáš dovoluje faráři S., aby po dobu nepokojů se dal zastupovat na své faře vikářem. (1279—1290). Episcopus propter inimicorum insidias licenciat plebano vero per vicarium ecclesiam suam deservire. Th(obias)a dei gracia etc. universis presentes literas inspecturis salutem in domino. Cum propter capitales inimicicias et metum, qui potest cadere in constantem, honestus vir S.a presbyter, plebanus ecclesie de .., in eadem ecclesia personaliter, sicut vellet, non valeat deservire, universitati vestre tenore presencium volumus esse notum, quod nos ex causa iamdicta, racionabili atque iusta plebano iamdicto, ut in prefata ecclesia de .. in qua iam dudum per nos canonice dignoscitur institutus, per vicarium de- servire valeat durante hostilitatis periculo supradicto, auctoritate sibi qua fungimur indulgemus, proviso, quod premissa de .. ecclesia medio tempore debitis non fraudetur obsequiis et animarum cura ibidem nullatenus negli- gatur. In cuius etc. Datum etc. Fol. 36. č. 217, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 237. O chronologickém určení srov. pozn. u č. předcházejícího. 218. Biskup Tobiáš dovoluje H. faráři kostela všech svatých v Litoměřicích dlít tři léta za příčinou studií mimo faru. (1279—1290?). Episcopus dat licenciam plebano absentandi per triennium ab ecclesia et standi in studio. Th(obias) dei gracia etc. dilecto in Christo filio H. plebano ecclesie omnium sanctorum in Lutomericz salutem in domino. Devocionis tue pre- cibus inclinati, ut tu infra trium annorum spacium libere ab ecclesia tua te absentare valeas, dedensb (te) literarum studio, ubicunque tibi videbitur expedire, auctoritate tibi qua fungimur favorabiliter indulgemus, in predicta a) Schází v Kap. J. — b) ,dedimus' In.
Strana 169
169 omnium sanctorum ecclesia per vicarium ydoneum serviendo, proviso, quod eadem ecclesia medio tempore debito non fraudetur officio et animarum cura ibidem nullatenus negligatur. In cuius rei etc. Fol. 36 č. 218. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 219. Biskup Tobiáš ustanovuje faráře při nejmenovaném kostele. (1279—1290?). Episcopus dat et confirmat ecclesiam plebano in bonis episcopalibus. Nos Th(obias)a etc. notum esse volumus etc., quod nos ecclesiam de .. villa episcopatus nostri, in qua plenum ius patronatus habemus, ho- nesto viro . presbytero, exhibitori presencium, propter deum favorabiliter contulimus pleno iure, ipsam sibi cum omnibus suis pertinenciis auctoritate qua fungimur confirmantes et curam ei animarum ibidem, prout ad nostrum spectat officium, committentes. In cuius rei etc. Datum etc. Fol. 36' č. 219, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 235'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 220. Biskup Tobiáš dosvědčuje, že nejmenovaný byl vysvěcen na kněžství. (1279— 1290?) Forma super ordines presbytero data. Nos Th(obias) etc. notum esse volumus etc., quod nos divini nu- minis cultum augeri pocius quam minui cupientes, N d presbytero, exhibi- tori presencium, ipsum presbyteratus ordinem et omnes inferiores ordines tam sacros quam alios per manus inposicionem, servatis intersticiis tem- porum, in Pragensi ecclesia nostra rite contulimus spiritus sancti gracia invocata. In cuius etc. Datum. Fol. 36' č. 220, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 232. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) Jo. Kap. J. — b) ,C Kap. J. — c) ,Jo‘ Kap. J. — d) ,Ni' Kap. J.
169 omnium sanctorum ecclesia per vicarium ydoneum serviendo, proviso, quod eadem ecclesia medio tempore debito non fraudetur officio et animarum cura ibidem nullatenus negligatur. In cuius rei etc. Fol. 36 č. 218. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 219. Biskup Tobiáš ustanovuje faráře při nejmenovaném kostele. (1279—1290?). Episcopus dat et confirmat ecclesiam plebano in bonis episcopalibus. Nos Th(obias)a etc. notum esse volumus etc., quod nos ecclesiam de .. villa episcopatus nostri, in qua plenum ius patronatus habemus, ho- nesto viro . presbytero, exhibitori presencium, propter deum favorabiliter contulimus pleno iure, ipsam sibi cum omnibus suis pertinenciis auctoritate qua fungimur confirmantes et curam ei animarum ibidem, prout ad nostrum spectat officium, committentes. In cuius rei etc. Datum etc. Fol. 36' č. 219, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 235'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 220. Biskup Tobiáš dosvědčuje, že nejmenovaný byl vysvěcen na kněžství. (1279— 1290?) Forma super ordines presbytero data. Nos Th(obias) etc. notum esse volumus etc., quod nos divini nu- minis cultum augeri pocius quam minui cupientes, N d presbytero, exhibi- tori presencium, ipsum presbyteratus ordinem et omnes inferiores ordines tam sacros quam alios per manus inposicionem, servatis intersticiis tem- porum, in Pragensi ecclesia nostra rite contulimus spiritus sancti gracia invocata. In cuius etc. Datum. Fol. 36' č. 220, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 232. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. a) Jo. Kap. J. — b) ,C Kap. J. — c) ,Jo‘ Kap. J. — d) ,Ni' Kap. J.
Strana 170
170 221. Biskup Tobiáš zakazuje jakémusi šlechtici stavět tvrz na místě patřícím bratřím kláštera křižovníků v Orlici. (1279—1290?). (Episcopus reprehendit nobilem, qui municionem sive castrum proponit construere loco monasterii.)a Th(obias)b dei gracia etc. nobili viro domino.“ dicto de.. promptam etc. Exposuerunt nobis honesti et religiosi viri prior et fratres de domo sancte crucis ordinis beatorum martyrum humiliter et devote, quod vos minus sano ducti consilio in quodam loco spectante ad eorum monaste- rium de Orliczd1) municionem sivee castrum edificatis et edificare intenditis vel nitimini timoref dei postposito in eorum non modicum preiudicium et gravamen. Et quia invasores bonorum ecclesie sacrilegi sunt censendi iusticia exigente, nobilitatis vestre providenciam rogamus attencius et hor- tamur, quatenus ab occupacione loci predicti et construccione castri pre- habiti sive municionis, ne divinam incurratis offensam, taliter sine more dispendio desistatis omnino, quod exinde nobilitatem vestram dignis pos- simus in domino laudibus commendare. Alioquin scire debetis, quod nos propter salutis et honoris nostri dispendium, dissimulare aliquatenus non valentes tante temeritatis excessum, contra vos et vestros, licet inviti, per censuram ecclesiasticam procedemus officii nostri debito exigente. Datum etc. Fol. 36' č. 221, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 264'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. Že rozřešení zkomoleného jména ,Horlicz' v ,de Orlicz“ je správné, ukazuje obdobná písařská chyba v č. 28, kde místo správného ,de Orlik' stojí ,Horlik. 1) Orlice u Zamberka. 222. Biskup Tobiáš nařizuje arcijáhnovi, aby přiměl ty, kdož zadrželi odkazy učiněné dominikánům u sv. Klimenta v Praze, k vydání jich. (1279—1290?) Episcopus mandat archidiacono, ut compelleret (ad solvendum)g illos, qui fratribus predicatorum legaverunt in testamentis relicta. Th(obias) dei gracia etc. honorabili viro domino.i archidiacono.. salutem etc. Discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie et sub pena excomunicacionis firmiter et expresse, quatenus omnes illos et sin- a) Nadpis ten je dle Kap. J., poněvadž v In. je nesprávně „Ep. commendat no- bilem, qui monasterium fundare proponit pro religiosis.' — b) ,Jo.“ Kap. J. — c) H“ Kap. J. — d) ,Horlicz' In., schází v Kap. J. — e) ,sue‘ In. — f) ,et more‘ In., ,timore" Kap. J. — g) Doplněno dle Kap. J. — h) ,Jo‘ Kap. J. — i) ,R. decano' Kap. J.
170 221. Biskup Tobiáš zakazuje jakémusi šlechtici stavět tvrz na místě patřícím bratřím kláštera křižovníků v Orlici. (1279—1290?). (Episcopus reprehendit nobilem, qui municionem sive castrum proponit construere loco monasterii.)a Th(obias)b dei gracia etc. nobili viro domino.“ dicto de.. promptam etc. Exposuerunt nobis honesti et religiosi viri prior et fratres de domo sancte crucis ordinis beatorum martyrum humiliter et devote, quod vos minus sano ducti consilio in quodam loco spectante ad eorum monaste- rium de Orliczd1) municionem sivee castrum edificatis et edificare intenditis vel nitimini timoref dei postposito in eorum non modicum preiudicium et gravamen. Et quia invasores bonorum ecclesie sacrilegi sunt censendi iusticia exigente, nobilitatis vestre providenciam rogamus attencius et hor- tamur, quatenus ab occupacione loci predicti et construccione castri pre- habiti sive municionis, ne divinam incurratis offensam, taliter sine more dispendio desistatis omnino, quod exinde nobilitatem vestram dignis pos- simus in domino laudibus commendare. Alioquin scire debetis, quod nos propter salutis et honoris nostri dispendium, dissimulare aliquatenus non valentes tante temeritatis excessum, contra vos et vestros, licet inviti, per censuram ecclesiasticam procedemus officii nostri debito exigente. Datum etc. Fol. 36' č. 221, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 264'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. Že rozřešení zkomoleného jména ,Horlicz' v ,de Orlicz“ je správné, ukazuje obdobná písařská chyba v č. 28, kde místo správného ,de Orlik' stojí ,Horlik. 1) Orlice u Zamberka. 222. Biskup Tobiáš nařizuje arcijáhnovi, aby přiměl ty, kdož zadrželi odkazy učiněné dominikánům u sv. Klimenta v Praze, k vydání jich. (1279—1290?) Episcopus mandat archidiacono, ut compelleret (ad solvendum)g illos, qui fratribus predicatorum legaverunt in testamentis relicta. Th(obias) dei gracia etc. honorabili viro domino.i archidiacono.. salutem etc. Discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie et sub pena excomunicacionis firmiter et expresse, quatenus omnes illos et sin- a) Nadpis ten je dle Kap. J., poněvadž v In. je nesprávně „Ep. commendat no- bilem, qui monasterium fundare proponit pro religiosis.' — b) ,Jo.“ Kap. J. — c) H“ Kap. J. — d) ,Horlicz' In., schází v Kap. J. — e) ,sue‘ In. — f) ,et more‘ In., ,timore" Kap. J. — g) Doplněno dle Kap. J. — h) ,Jo‘ Kap. J. — i) ,R. decano' Kap. J.
Strana 171
171 gulos tam mares quam feminas, cuiuscunque status et condicionis existant, ut ipsi vestes, equos, pecunie summam et res alias qualescunque, pietatis intuitu legatas, honestis et religiosis viris . a priori et fratribus predicato- ribus de domo Pragensi sancti Clementis integraliter assignent sicut debent, quas apud se hucusque detinuerunt minus iuste, per censuram ecclesia- sticam compellatis. Datum etc. Fol. 361 č. 222, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 263. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 223. Biskup Tobiáš schvaluje úmysl jakéhosi šlechtice založit klášter. (1279—1290?). Episcopus commendat nobilem, qui fundare intendit domum religiosam. Th(obias) dei etc. nobili viro etc. Cum ex quibusdam caritatis operibus et specialiter ex hoc, quod“ ad augendum divini numinis cultum et profectum salutis eterne religiosarum domorum sit fundacio et dotacio possibilis earundem, perpetui honoris et salutis certo cercius proveniat in- crementum, nobilitatis vestre providenciam circumspectam in hoc, quod in.. possessione et hereditate vestra religiosam domum ordinis beatorum mar- tyrum pro vestro et vestrorum predecessorum remedio peccatorum ad honorem dei et sanctorum eius locare intenditis et fundare, dignis in domino laudibus commendantes, graciarum vobis quascunque possumus referimus uberes acciones et petimus confidenter, quatenus pium et salubre propositum vestrum in hac parte effectui debito dignemini mancipare, scientes, quod nos et fratres predicti omnes et singuli cunctis nobilitatis vestre beneplacitis se quolibet tempore coaptabunt, oracionum suarum remedia pro vobis et vestrisd iugiter exsolventes ad salutis profectum, animarum commodum et honorem. Datum etc. Fol. 37 č. 223, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 264'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov úvod II 3. 224. Biskup Tobiáš žádá opata, aby odpustil mnichovi a jej zpět přijal do řádu. (1279 — 1290?). Episcopus rogat abbatem, ut monachum suum iterato reciperet in consorcium conventus. Th(obias)e dei etc. honorabili virof etc. Petimus confidenter, quatenus fratrem .g monachum vestre domus, exhibitorem presencium, in a) ,C' Kap. J. — b) ,Jo. Kap. J. — c) ,qn' In. — d) ,vestris amicis‘ Kap. J. — e) Jo.' Kap. J. — f) ,honorabilibus' In., ,honorabili viro' Kap. J. — g) G Kap. J.
171 gulos tam mares quam feminas, cuiuscunque status et condicionis existant, ut ipsi vestes, equos, pecunie summam et res alias qualescunque, pietatis intuitu legatas, honestis et religiosis viris . a priori et fratribus predicato- ribus de domo Pragensi sancti Clementis integraliter assignent sicut debent, quas apud se hucusque detinuerunt minus iuste, per censuram ecclesia- sticam compellatis. Datum etc. Fol. 361 č. 222, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 263. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 223. Biskup Tobiáš schvaluje úmysl jakéhosi šlechtice založit klášter. (1279—1290?). Episcopus commendat nobilem, qui fundare intendit domum religiosam. Th(obias) dei etc. nobili viro etc. Cum ex quibusdam caritatis operibus et specialiter ex hoc, quod“ ad augendum divini numinis cultum et profectum salutis eterne religiosarum domorum sit fundacio et dotacio possibilis earundem, perpetui honoris et salutis certo cercius proveniat in- crementum, nobilitatis vestre providenciam circumspectam in hoc, quod in.. possessione et hereditate vestra religiosam domum ordinis beatorum mar- tyrum pro vestro et vestrorum predecessorum remedio peccatorum ad honorem dei et sanctorum eius locare intenditis et fundare, dignis in domino laudibus commendantes, graciarum vobis quascunque possumus referimus uberes acciones et petimus confidenter, quatenus pium et salubre propositum vestrum in hac parte effectui debito dignemini mancipare, scientes, quod nos et fratres predicti omnes et singuli cunctis nobilitatis vestre beneplacitis se quolibet tempore coaptabunt, oracionum suarum remedia pro vobis et vestrisd iugiter exsolventes ad salutis profectum, animarum commodum et honorem. Datum etc. Fol. 37 č. 223, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 264'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov úvod II 3. 224. Biskup Tobiáš žádá opata, aby odpustil mnichovi a jej zpět přijal do řádu. (1279 — 1290?). Episcopus rogat abbatem, ut monachum suum iterato reciperet in consorcium conventus. Th(obias)e dei etc. honorabili virof etc. Petimus confidenter, quatenus fratrem .g monachum vestre domus, exhibitorem presencium, in a) ,C' Kap. J. — b) ,Jo. Kap. J. — c) ,qn' In. — d) ,vestris amicis‘ Kap. J. — e) Jo.' Kap. J. — f) ,honorabilibus' In., ,honorabili viro' Kap. J. — g) G Kap. J.
Strana 172
172 conventus vestri consorcium recipiatis nostri causa, salva vestri ordinis disciplina. Quilibet namque abbas, cuiuscunquea ordinis et professionis existat, apostatasb suos revocare tenetur iuxta“ statuta concilii generalis, ita quod in hoc casu, sicut decet, rigor misericordiad temperetur; leniter namque castigatus reverenciam exhibet castiganti, asperitatis autem nimia increpacio nec correccionem recipite nec salutem. Datum etc. Fol. 37 č. 224, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 264'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 225. Biskup Tobiáš dovoluje klášteru Benediktinů v (Ostrově?) volit si opata ze svého sboru. (1289 na začátku roku?). Episcopus condolendo de morte abbatis dat eis auctoritatem eligendi abbatem de gremio ecclesie ipsorum. Th(obias)f dei etc. dilectis in Christo filiis C. priori et conventui... ordinisg sancti Benedicti salutem et paternam in domino caritatem. Super obitu cari nostri et vestri abbatis . h bone memorie non tami vobis quam nobis pio ex intimis precordiis nostris compacientes affectu, liberam, sicut petistisi, eligendi in abbatem personam ydoneam de gremio ecclesie vestre, que vobis et vestro monasterio utiliter preesse valeat et prodesse, con- cedimus facultatem, tenore vobis presencium iniungentes, ut pro ipso et ipsius anima sic continue omnipotentis dei misericordiam exoretis, quod sibi proficiat ad salutem, eum, quem vivum dilexistis, etiam mortuum dili- gendo. Datum etc. Fol. 37 č. 225, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 264. V č. 229 jedná se o vysvěcení nově zvoleného opata Ostrovského. Pravděpodobně souvisí tato čísla nejen blízkou polohou ve sbírce, ale i obsahově. Pak bychom musili ovšem dovolení toto položit do začátku roku 1289 Srov. pozn. u č. 229. 226. Biskup Tobiáš žádá nejmenovanou kapitulu, aby někomu udělila prebendu uprázdněnou smrtí kanovníka Jar. (1279 — 1290?). Episcopus condolendo de morte canonici rogat eos, ut nulli alteri prebendam suam darent quam illi, quem contingit. Th(obias)k dei etc. honorabilibus viris domino C. preposito totique capitulo in .. salutem cum sincera in domino caritate. Super obitu magistri a) ,cultumque' In. — b) ,apostas' In. — c) ,iusta‘ In., ,iuxta Kap J. — d) ,miseri- cordie, In. — e) ,exhibet Kap. J. — f) ,Jo. Kap. J. — g) ,in ordinis In. — h) ,C Kap. J. — i) ,tamquam nobis vobis' Kap. J. — j) ,potestis' In., petistis Kap. J. — k) Jo. Kap. J.
172 conventus vestri consorcium recipiatis nostri causa, salva vestri ordinis disciplina. Quilibet namque abbas, cuiuscunquea ordinis et professionis existat, apostatasb suos revocare tenetur iuxta“ statuta concilii generalis, ita quod in hoc casu, sicut decet, rigor misericordiad temperetur; leniter namque castigatus reverenciam exhibet castiganti, asperitatis autem nimia increpacio nec correccionem recipite nec salutem. Datum etc. Fol. 37 č. 224, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 264'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 225. Biskup Tobiáš dovoluje klášteru Benediktinů v (Ostrově?) volit si opata ze svého sboru. (1289 na začátku roku?). Episcopus condolendo de morte abbatis dat eis auctoritatem eligendi abbatem de gremio ecclesie ipsorum. Th(obias)f dei etc. dilectis in Christo filiis C. priori et conventui... ordinisg sancti Benedicti salutem et paternam in domino caritatem. Super obitu cari nostri et vestri abbatis . h bone memorie non tami vobis quam nobis pio ex intimis precordiis nostris compacientes affectu, liberam, sicut petistisi, eligendi in abbatem personam ydoneam de gremio ecclesie vestre, que vobis et vestro monasterio utiliter preesse valeat et prodesse, con- cedimus facultatem, tenore vobis presencium iniungentes, ut pro ipso et ipsius anima sic continue omnipotentis dei misericordiam exoretis, quod sibi proficiat ad salutem, eum, quem vivum dilexistis, etiam mortuum dili- gendo. Datum etc. Fol. 37 č. 225, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 264. V č. 229 jedná se o vysvěcení nově zvoleného opata Ostrovského. Pravděpodobně souvisí tato čísla nejen blízkou polohou ve sbírce, ale i obsahově. Pak bychom musili ovšem dovolení toto položit do začátku roku 1289 Srov. pozn. u č. 229. 226. Biskup Tobiáš žádá nejmenovanou kapitulu, aby někomu udělila prebendu uprázdněnou smrtí kanovníka Jar. (1279 — 1290?). Episcopus condolendo de morte canonici rogat eos, ut nulli alteri prebendam suam darent quam illi, quem contingit. Th(obias)k dei etc. honorabilibus viris domino C. preposito totique capitulo in .. salutem cum sincera in domino caritate. Super obitu magistri a) ,cultumque' In. — b) ,apostas' In. — c) ,iusta‘ In., ,iuxta Kap J. — d) ,miseri- cordie, In. — e) ,exhibet Kap. J. — f) ,Jo. Kap. J. — g) ,in ordinis In. — h) ,C Kap. J. — i) ,tamquam nobis vobis' Kap. J. — j) ,potestis' In., petistis Kap. J. — k) Jo. Kap. J.
Strana 173
173 Jar.a bone memorie canonici et confratris vestri ex intimis precordiis nostris sincero vobis condolentes et compacientes affectu, honestatis vestre providenciam ex affectu requirimus et rogamus, quatenus prebendam in ecclesia vestra per mortem ipsius vacantem ei, cui de iure debetur, iusticie et nostrarum precum intuitu conferatis, ut exinde circumspeccionis vestre sinceritas apud deum et homines valeat non immerito commendari. Datum etc. Fol. 37 č. 226, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 264'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 227. Biskup Tobiáš povolává nově zvoleného opata kláštera v Teplé do Prahy k posvěcení. (1279 — 1290?). Episcopus electo premonstratensis ordinis mandat, ut veniret ad benediccionem recipiendam. Th(obias) dei etc. honorabili viro domino L.1) electo Teplensis mo- nasterii salutem et sinceram in domino caritatem. Super promocione vestra et honoris vestri amplitudine spiritualis iocunditatis gaudio quam plurimum ex intimis precordiis nostris illarati, preces vestras, prout petistis, racionabiles et honestas in die pasce proxime nunc venturo effectuib debito favorabiliter divina mediante clemencia volumus mancipare ad vestrum perpetuum commodum et honorem. Unde ad hoc vos, qua(ntu)m cum dei auxilio poteritis, preparetis, Pragam ad predictum terminum accedentes.“ Datum etc. Fol. 37' č. 227. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Roku 1293 srp. 7 se vyskytuje opat Lypardus (Emler RB. II č. 1625). 228. Biskup Tobiáš udílí odpustky všem, kdož dají almužnu pokřtěné židovce Ka. (1279 — 12902). Episcopus dat illis indulgenciam, qui Iudee baptizate darent elemosinas. Th(obias)d dei gracia etc. universis Christi fidelibus etc. De nove sobolis nova nativitate, quam regeneracio baptismatis fecundo partu ad- opcionis germinavit gracia, in domino plurimum exultantes, Ka.e exhibi- torem presencium, a veteris legis vetustate spiritualis privilegio gracie a) Jo. Kap. J. — b) affectui‘ In. — c) ,attendentes' In. — d) ,G Kap. J. — e) ,M' Kap. J.
173 Jar.a bone memorie canonici et confratris vestri ex intimis precordiis nostris sincero vobis condolentes et compacientes affectu, honestatis vestre providenciam ex affectu requirimus et rogamus, quatenus prebendam in ecclesia vestra per mortem ipsius vacantem ei, cui de iure debetur, iusticie et nostrarum precum intuitu conferatis, ut exinde circumspeccionis vestre sinceritas apud deum et homines valeat non immerito commendari. Datum etc. Fol. 37 č. 226, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 264'. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 227. Biskup Tobiáš povolává nově zvoleného opata kláštera v Teplé do Prahy k posvěcení. (1279 — 1290?). Episcopus electo premonstratensis ordinis mandat, ut veniret ad benediccionem recipiendam. Th(obias) dei etc. honorabili viro domino L.1) electo Teplensis mo- nasterii salutem et sinceram in domino caritatem. Super promocione vestra et honoris vestri amplitudine spiritualis iocunditatis gaudio quam plurimum ex intimis precordiis nostris illarati, preces vestras, prout petistis, racionabiles et honestas in die pasce proxime nunc venturo effectuib debito favorabiliter divina mediante clemencia volumus mancipare ad vestrum perpetuum commodum et honorem. Unde ad hoc vos, qua(ntu)m cum dei auxilio poteritis, preparetis, Pragam ad predictum terminum accedentes.“ Datum etc. Fol. 37' č. 227. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 1) Roku 1293 srp. 7 se vyskytuje opat Lypardus (Emler RB. II č. 1625). 228. Biskup Tobiáš udílí odpustky všem, kdož dají almužnu pokřtěné židovce Ka. (1279 — 12902). Episcopus dat illis indulgenciam, qui Iudee baptizate darent elemosinas. Th(obias)d dei gracia etc. universis Christi fidelibus etc. De nove sobolis nova nativitate, quam regeneracio baptismatis fecundo partu ad- opcionis germinavit gracia, in domino plurimum exultantes, Ka.e exhibi- torem presencium, a veteris legis vetustate spiritualis privilegio gracie a) Jo. Kap. J. — b) affectui‘ In. — c) ,attendentes' In. — d) ,G Kap. J. — e) ,M' Kap. J.
Strana 174
174 redeuntem ad Christi culturam, sancte crucis insignitam signaculo et dotibus baptismatis preditam, ad vestre devocionis remittimus caritatem, vos in domino hortantes studiosius et monentes, quatenus eidem K.,a que fervore christiane fidei cuncta que possidet non dubitavit relinquere, pias elemosinas et grata subportamenta dei intuitu debeatis inpendere caritatis, pro caducis stabilia, pro terrenis celestia et pro temporalibus recepturi cum fructu multiplici premia sempiterna, ut vestris adiuta subsidiis tempora- libus eterna fervencius concupiscat. Nos enim omnibus vobis vere peni- tentibus et confessis, qui eidem (Ka)a manum porrexeritis adiutricem, XL dies iniuncte penitencie auctoritate qua fungimur misericorditer relaxamus, presentibus post tale tempus minimeb valituris. Datum etc. Fol. 37 č. 228, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 228. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 229. Biskup Tobiáš povolává nově zvoleného opata kláštera Ostrovského do Prahy k posvěcení. (1289 nedlouho před 10 dubnem). Episcopus dat terminum abbati, ut veniret ad benedicendum. Th(obias) dei etc. honorabili viro domino H.d electo confirmato Insule monasterii sancti Iohannis Baptiste ordinis sancti Benedicti salutem cum sincere caritatis affectu. Devocionis vestre precibus inclinati bene- dictionis vobis munuse in crastino festi paschalis proxime nunc venturo, prout petistis, inpendere deo propicio volumus graciose. Unde ad (hoc) vos taliter disponatis cumf timore divino, quod vobis et vestro monasterio cedat ad commodum et honorem, Pragam ad eundem terminum, sicut expedit, accedentes.g Datum etc. Fol. 37' č. 229, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 241. Opat Otto kláštera Ostrovského se vyskytuje naposled roku 1288 září 14 (RB. II č. 1460); byl již dříve opatem, než se stal Tobiáš biskupem. Nutno tedy toto posvěcení nového opata položit za uvedené datum. Listy po tomto čísle následující pocházejí z r. 1289. Dle celkového charakteru sbírky, která obsahuje vždy celé skupiny z jednoho roku a dle data, kdy naposled se vyskytuje opat Otto, můžeme téměř s jistotou usoudit, že i tento list patří do r. 1289. Pak jej ovšem musíme položit nedlouho před velkonoce »proxime nunc venturo«, tedy brzy před 10 duben. a) ,M' Kap. J. — b) ,mineme, In., ,minime Kap. J. — c) Jo.“ Kap. J. — d) ,B. confirmato Insule‘ Kap. J. — e) ,minus‘ In., ,munus' Kap. J. — f) ,ut cum' Kap. J. g) ,accedatis' Kap. J.
174 redeuntem ad Christi culturam, sancte crucis insignitam signaculo et dotibus baptismatis preditam, ad vestre devocionis remittimus caritatem, vos in domino hortantes studiosius et monentes, quatenus eidem K.,a que fervore christiane fidei cuncta que possidet non dubitavit relinquere, pias elemosinas et grata subportamenta dei intuitu debeatis inpendere caritatis, pro caducis stabilia, pro terrenis celestia et pro temporalibus recepturi cum fructu multiplici premia sempiterna, ut vestris adiuta subsidiis tempora- libus eterna fervencius concupiscat. Nos enim omnibus vobis vere peni- tentibus et confessis, qui eidem (Ka)a manum porrexeritis adiutricem, XL dies iniuncte penitencie auctoritate qua fungimur misericorditer relaxamus, presentibus post tale tempus minimeb valituris. Datum etc. Fol. 37 č. 228, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 228. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 229. Biskup Tobiáš povolává nově zvoleného opata kláštera Ostrovského do Prahy k posvěcení. (1289 nedlouho před 10 dubnem). Episcopus dat terminum abbati, ut veniret ad benedicendum. Th(obias) dei etc. honorabili viro domino H.d electo confirmato Insule monasterii sancti Iohannis Baptiste ordinis sancti Benedicti salutem cum sincere caritatis affectu. Devocionis vestre precibus inclinati bene- dictionis vobis munuse in crastino festi paschalis proxime nunc venturo, prout petistis, inpendere deo propicio volumus graciose. Unde ad (hoc) vos taliter disponatis cumf timore divino, quod vobis et vestro monasterio cedat ad commodum et honorem, Pragam ad eundem terminum, sicut expedit, accedentes.g Datum etc. Fol. 37' č. 229, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 241. Opat Otto kláštera Ostrovského se vyskytuje naposled roku 1288 září 14 (RB. II č. 1460); byl již dříve opatem, než se stal Tobiáš biskupem. Nutno tedy toto posvěcení nového opata položit za uvedené datum. Listy po tomto čísle následující pocházejí z r. 1289. Dle celkového charakteru sbírky, která obsahuje vždy celé skupiny z jednoho roku a dle data, kdy naposled se vyskytuje opat Otto, můžeme téměř s jistotou usoudit, že i tento list patří do r. 1289. Pak jej ovšem musíme položit nedlouho před velkonoce »proxime nunc venturo«, tedy brzy před 10 duben. a) ,M' Kap. J. — b) ,mineme, In., ,minime Kap. J. — c) Jo.“ Kap. J. — d) ,B. confirmato Insule‘ Kap. J. — e) ,minus‘ In., ,munus' Kap. J. — f) ,ut cum' Kap. J. g) ,accedatis' Kap. J.
Strana 175
175 230. Biskup (Tobiáš) blahopřeje (králi Václavovi) k úspěchům, přeje mu štastný návrat a děkuje za psaní. (1289 po 15 srpnu). Episcopus congaudendo de sanitate et prosperitate regis conqueritur de captivitate fratris sui. Ex intimisa precordiorum nostrorum affectibus pura fide iocundamur quam plurimum et gaudemus ex eo, quod divine dispensacionis gracia non solum maiestatis vestre precellenciam dignatur sanam et incolumem" conservare, verum etiam successus vestros per viam prosperam dirigendo" ad vestra efficaciter dignatur beneplacita inclinare, in quibus tam salute quamd prosperitate excellencie vestre nostra et aliorum omnium fidelium in regno vestro commorancium salus, pax et prosperitas consistunt. Nos enim cum clero nostre dyocesis universo nocte dieque dei omnipotentis clemen- ciam exoramus, ut tenemur, ut vestre maiestatis magnificenciame in votivo et pleno statu sanitatis ad nos et subditos vestros cum prosperitatef re- ducat. Et quia nos vestris visitare dignamini literis, ea, que honoris vestri pariunt incrementa, ad augendam gaudiorum nostrorum materiam tamquam pius noster naturalis et benivolus dominus intimando, graciarum proinde, quascunque possumus, referimus hylares et uberes acciones, scientes, quod nos vestris mandatis in hiis, que in literis recepimus vestre magnificencie nobis missis, et aliis omnibus toto tempore vite nostre volumus et desi- deramus fervencius complacere. Fol. 37 č. 230. Srovnáním s listem č. 192 vidíme nápadnou shodu, jest to vlastně týž list poněkud jináče stilisovaný. Zde jsou vynechány některé věcné části listu č. 192 jako o knížatech polských a zejména o zajetí bratra biskupova, ač nadpis k tomu poukazuje. Máme zde patrně dvojí koncipování v kanceláři. Není myslitelno při všeobecné povaze této sbírky, že by její sestavovatel teprvé těchto změn se do- pustil. Nalezl asi oba koncepty v kanceláři a oba do sbírky opsal. 231. Biskup T(obiáš) uzavírá s Konrádem purkmistrem, Křištanem a Jindřichem radními města Pelhřimova smlouvu o osazení města lidmi a obehnání hrad- bami a příkopem. (1289). Episcopus dat libertatem hominibus suum opidum muniendi. Th(obias)s dei gracia Pragensis episcopus notum esse volumus uni- versis presentes literas inspecturis, quod volentes condicionem nostram et Pragensis ecclesie nostre facere meliorem, attendentes etiam, quod pauperes a) ,nimio' In. — b) ,incolomem‘ In. — c) ,derigendo‘ In. — d) ,tam' In. — e) ,munificencia‘ In. — f) ,prospitate‘ In. — g) Jo‘ Kap. J.
175 230. Biskup (Tobiáš) blahopřeje (králi Václavovi) k úspěchům, přeje mu štastný návrat a děkuje za psaní. (1289 po 15 srpnu). Episcopus congaudendo de sanitate et prosperitate regis conqueritur de captivitate fratris sui. Ex intimisa precordiorum nostrorum affectibus pura fide iocundamur quam plurimum et gaudemus ex eo, quod divine dispensacionis gracia non solum maiestatis vestre precellenciam dignatur sanam et incolumem" conservare, verum etiam successus vestros per viam prosperam dirigendo" ad vestra efficaciter dignatur beneplacita inclinare, in quibus tam salute quamd prosperitate excellencie vestre nostra et aliorum omnium fidelium in regno vestro commorancium salus, pax et prosperitas consistunt. Nos enim cum clero nostre dyocesis universo nocte dieque dei omnipotentis clemen- ciam exoramus, ut tenemur, ut vestre maiestatis magnificenciame in votivo et pleno statu sanitatis ad nos et subditos vestros cum prosperitatef re- ducat. Et quia nos vestris visitare dignamini literis, ea, que honoris vestri pariunt incrementa, ad augendam gaudiorum nostrorum materiam tamquam pius noster naturalis et benivolus dominus intimando, graciarum proinde, quascunque possumus, referimus hylares et uberes acciones, scientes, quod nos vestris mandatis in hiis, que in literis recepimus vestre magnificencie nobis missis, et aliis omnibus toto tempore vite nostre volumus et desi- deramus fervencius complacere. Fol. 37 č. 230. Srovnáním s listem č. 192 vidíme nápadnou shodu, jest to vlastně týž list poněkud jináče stilisovaný. Zde jsou vynechány některé věcné části listu č. 192 jako o knížatech polských a zejména o zajetí bratra biskupova, ač nadpis k tomu poukazuje. Máme zde patrně dvojí koncipování v kanceláři. Není myslitelno při všeobecné povaze této sbírky, že by její sestavovatel teprvé těchto změn se do- pustil. Nalezl asi oba koncepty v kanceláři a oba do sbírky opsal. 231. Biskup T(obiáš) uzavírá s Konrádem purkmistrem, Křištanem a Jindřichem radními města Pelhřimova smlouvu o osazení města lidmi a obehnání hrad- bami a příkopem. (1289). Episcopus dat libertatem hominibus suum opidum muniendi. Th(obias)s dei gracia Pragensis episcopus notum esse volumus uni- versis presentes literas inspecturis, quod volentes condicionem nostram et Pragensis ecclesie nostre facere meliorem, attendentes etiam, quod pauperes a) ,nimio' In. — b) ,incolomem‘ In. — c) ,derigendo‘ In. — d) ,tam' In. — e) ,munificencia‘ In. — f) ,prospitate‘ In. — g) Jo‘ Kap. J.
Strana 176
176 nostri a multis retroactis temporibus per insultus inimicorum hactenusa diversimode sunt opressi, futuris cupientes precavere periculis, civibus de Palgrimowb opido forensi episcopatus nostri a ſesto beati Georii proxime preterito per quatuor annorum spacium in hunc modum dedimus et con- cessimus libertatem, ita videlicet, quod Conraduse iudex, Cristanus, Hen- ricus iurati ipsius civitatis promiserunt nobis eandem civitatem infra idem tempus bonis hominibus locare et ipsam plancis circumdare et fossato pro- priis sumptibus operarios eiusdem operis conducendo, verum etiam, quod nos eos in vectura blancorum et effossione fossati per pauperes eiusdem circuitus nostri velimus, in quantum poterimus, adiuvare, ab eisdem nullum censumd infra eosdem IIIIor annos exigendo, excepta collecta generali dominie nostri regis, quam nec ipsis nec aliis civibus seu pauperibus quibuslibet episcopatus nostri valemus nec possumus indulgere. Ad hoc iidem iudex, iurati cum civibus predicti opidi, quocunque tempore ad ipsos in Pilgrimowf venerimus semel in anno in predictis IIIIor annis, nos et nostram familiam in prandio, cena, pernoctacione et pabulo equorum procurabunt, sicut hoc facere promiserunt. In cuius rei testimonium istud scriptum fieri et sigilli nostri munimine roborari (fecimus). Datum etc. Fol. 38 č. 231, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 270. (Palacký Formel- bücher II st. 211, Čelakovský Privil. II st. 140). Toto nové osazení a opevnění Pelhři- mova jest v souvislosti s vypleněním a vypálením téhož města v bojích s Hroznatou z Husic a jeho syny r. 1289 (srov. č. sbírky 235). Slova listiny ,pauperes nostri a multis retroactis temporibus per insultus inimicorum hactenus diversimode sunt opressi ukazují, že vydána byla ještě před ukončením nepřátelství a že útisky tyto již trvají od mnoha let. To vše se hodí na válku r. 1289. List předcházející č. 230 pochází též z této války a brzy na to následuje stížnost na vypálení Pelhřimova pod č. 235, takže s velkou pravděpodobností možno i tuto listinu a následující s ní souvisící položit do r. 1289. 232. Konrád purkmistr a rada města Pelhřimova zavazují se biskupovi Tobiášovi, že osadí město lidmi a obeženou hradbami a příkopem do 4 let. (1289). Iudex cum civibus promittunt tale opidum munire. Nos Conradusg iudex, Cristanus, Hen[ricus], Fri, Hermannus, Petrus iurati de Pilgrimow opido forensi episcopatus Pragensis notum esse volumus universis tenorem presencium inspecturis, quod nos attendentes, quod (per) insultus inimicorum varios et diversos a multis temporibus sumus quam plurimum molestati, volentes futuris precavere periculis, domino nostro, a) ,accensus' In., ,hactenus' Kap. J. — b) ,.. Kap. J. — c) ,C. iudex et R. C. iurati' Kap. J. — d) ,census‘ In., ,censum‘ Kap. J. — e) „domino' In., ,domini" Kap. J. — f) ,..“ Kap. J. — g) ,C. iudex, A. B. C. iurati de tali opido' Kap. J. h) Doplněno dle Kap. J.
176 nostri a multis retroactis temporibus per insultus inimicorum hactenusa diversimode sunt opressi, futuris cupientes precavere periculis, civibus de Palgrimowb opido forensi episcopatus nostri a ſesto beati Georii proxime preterito per quatuor annorum spacium in hunc modum dedimus et con- cessimus libertatem, ita videlicet, quod Conraduse iudex, Cristanus, Hen- ricus iurati ipsius civitatis promiserunt nobis eandem civitatem infra idem tempus bonis hominibus locare et ipsam plancis circumdare et fossato pro- priis sumptibus operarios eiusdem operis conducendo, verum etiam, quod nos eos in vectura blancorum et effossione fossati per pauperes eiusdem circuitus nostri velimus, in quantum poterimus, adiuvare, ab eisdem nullum censumd infra eosdem IIIIor annos exigendo, excepta collecta generali dominie nostri regis, quam nec ipsis nec aliis civibus seu pauperibus quibuslibet episcopatus nostri valemus nec possumus indulgere. Ad hoc iidem iudex, iurati cum civibus predicti opidi, quocunque tempore ad ipsos in Pilgrimowf venerimus semel in anno in predictis IIIIor annis, nos et nostram familiam in prandio, cena, pernoctacione et pabulo equorum procurabunt, sicut hoc facere promiserunt. In cuius rei testimonium istud scriptum fieri et sigilli nostri munimine roborari (fecimus). Datum etc. Fol. 38 č. 231, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 270. (Palacký Formel- bücher II st. 211, Čelakovský Privil. II st. 140). Toto nové osazení a opevnění Pelhři- mova jest v souvislosti s vypleněním a vypálením téhož města v bojích s Hroznatou z Husic a jeho syny r. 1289 (srov. č. sbírky 235). Slova listiny ,pauperes nostri a multis retroactis temporibus per insultus inimicorum hactenus diversimode sunt opressi ukazují, že vydána byla ještě před ukončením nepřátelství a že útisky tyto již trvají od mnoha let. To vše se hodí na válku r. 1289. List předcházející č. 230 pochází též z této války a brzy na to následuje stížnost na vypálení Pelhřimova pod č. 235, takže s velkou pravděpodobností možno i tuto listinu a následující s ní souvisící položit do r. 1289. 232. Konrád purkmistr a rada města Pelhřimova zavazují se biskupovi Tobiášovi, že osadí město lidmi a obeženou hradbami a příkopem do 4 let. (1289). Iudex cum civibus promittunt tale opidum munire. Nos Conradusg iudex, Cristanus, Hen[ricus], Fri, Hermannus, Petrus iurati de Pilgrimow opido forensi episcopatus Pragensis notum esse volumus universis tenorem presencium inspecturis, quod nos attendentes, quod (per) insultus inimicorum varios et diversos a multis temporibus sumus quam plurimum molestati, volentes futuris precavere periculis, domino nostro, a) ,accensus' In., ,hactenus' Kap. J. — b) ,.. Kap. J. — c) ,C. iudex et R. C. iurati' Kap. J. — d) ,census‘ In., ,censum‘ Kap. J. — e) „domino' In., ,domini" Kap. J. — f) ,..“ Kap. J. — g) ,C. iudex, A. B. C. iurati de tali opido' Kap. J. h) Doplněno dle Kap. J.
Strana 177
177 domino Thobiea episcopo Pragensi promisimus bona et spontanea vo- luntate civitatem Pilgrimow,b in qua residemus, infra IIIIor annorum spa- cium a festo beati Georgii proxime preterito bonis hominibus locare et eandem infra idem spacium plancis circumdare et fossato, operarios eiusdem operis propriis sumptibus conducendo; cuius operis racione perfi- ciendi idem dominus noster, dominus Tho(bias) a Pragensis episcopus, ab eodem festo beati Georgii proxime preterito per IIIIor annorum spacium prefatorum nobis contulit libertatem; ad quod opus supradictum prefate civitatis consumandum nos presentis scripti serie obligamus, sigillo proprio carentes, presens scriptum sigillo civitatis Pragensis obtinuimus sigillari, prefato domino nostro domino Tho(bie) a Pragensi episcopo in testimonium evidens promissionis et adimplecionis nostre assignantes. Datum etc. Fol. 38 č. 232, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 270. O chronolo- gickém určení srov. pozn. u č. předcházejícího. 233. Biskup To(biáš) prodává Bohuslavovi purkrabí na Zvíkově statky biskupské ve vsi Slatině a ,Na poli'. (1284—1288). Episcopus vendit bona episcopalia convertendo in meliora. In nomine domini amen. Nos Tho(bias) dei gracia Pragensis epis- copus notum esse volumus universis presentes literas inspecturis, quod nos condicionem bonorum episcopatus nostri, que per diversa loca in minutas sparsa senciunturd particulas, volentes facere meliorem, de consensu hono- rabilium virorum dominorum Wl(rici) prepositi, magistri G(regorii) decani totiusque capituli nostre Pragensis ecclesie, confratrum nostrorum dilectorum, quedam bona episcopatus nostri in villa Slatinae 1) ad tres araturas et in villa Na polie 2) (!) de agris ad duas curias rusticanas pro centumf et septuaginta marcis argenti nobili viro domino Bohuslaog purgravio in Clinberke dicto de .. vendidimus iure hereditario perpetuo possidenda, pro- qua scilicet summa pecunie magis utilia bona nobis et ecclesie nostre de prudenciumh consilio duximus comparanda. In cuius vendicionis nostre testimonium et robur perpetuo duraturumi presentes prefato domino Buhuslaoe damus literas, sigillorum tam nostrii quam predicti nostri capituli munimine roboratas. Datum etc. Fol. 38 č. 233, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 269'. Prvou chrono- logickou mez dává listu tomuto nastoupení probošta Oldřicha cca. 1284. Roku 1283 a) I0‘ Kap. J. — b) Schází v Kap. J. — c) Jo‘ Kap. J. — d) ,senciantur In. ,fuerunt‘ Kap. J. — e) Schází v Kap. J. — f) ,C. marcis‘ Kap. J. — g) ,C Kap. J. — h) ,pundent‘ In., ,prudencium' Kap. J. — i) ,duranum' In., ,duraturum' Kap. J. — j) ,nostro' In. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. 12
177 domino Thobiea episcopo Pragensi promisimus bona et spontanea vo- luntate civitatem Pilgrimow,b in qua residemus, infra IIIIor annorum spa- cium a festo beati Georgii proxime preterito bonis hominibus locare et eandem infra idem spacium plancis circumdare et fossato, operarios eiusdem operis propriis sumptibus conducendo; cuius operis racione perfi- ciendi idem dominus noster, dominus Tho(bias) a Pragensis episcopus, ab eodem festo beati Georgii proxime preterito per IIIIor annorum spacium prefatorum nobis contulit libertatem; ad quod opus supradictum prefate civitatis consumandum nos presentis scripti serie obligamus, sigillo proprio carentes, presens scriptum sigillo civitatis Pragensis obtinuimus sigillari, prefato domino nostro domino Tho(bie) a Pragensi episcopo in testimonium evidens promissionis et adimplecionis nostre assignantes. Datum etc. Fol. 38 č. 232, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 270. O chronolo- gickém určení srov. pozn. u č. předcházejícího. 233. Biskup To(biáš) prodává Bohuslavovi purkrabí na Zvíkově statky biskupské ve vsi Slatině a ,Na poli'. (1284—1288). Episcopus vendit bona episcopalia convertendo in meliora. In nomine domini amen. Nos Tho(bias) dei gracia Pragensis epis- copus notum esse volumus universis presentes literas inspecturis, quod nos condicionem bonorum episcopatus nostri, que per diversa loca in minutas sparsa senciunturd particulas, volentes facere meliorem, de consensu hono- rabilium virorum dominorum Wl(rici) prepositi, magistri G(regorii) decani totiusque capituli nostre Pragensis ecclesie, confratrum nostrorum dilectorum, quedam bona episcopatus nostri in villa Slatinae 1) ad tres araturas et in villa Na polie 2) (!) de agris ad duas curias rusticanas pro centumf et septuaginta marcis argenti nobili viro domino Bohuslaog purgravio in Clinberke dicto de .. vendidimus iure hereditario perpetuo possidenda, pro- qua scilicet summa pecunie magis utilia bona nobis et ecclesie nostre de prudenciumh consilio duximus comparanda. In cuius vendicionis nostre testimonium et robur perpetuo duraturumi presentes prefato domino Buhuslaoe damus literas, sigillorum tam nostrii quam predicti nostri capituli munimine roboratas. Datum etc. Fol. 38 č. 233, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 269'. Prvou chrono- logickou mez dává listu tomuto nastoupení probošta Oldřicha cca. 1284. Roku 1283 a) I0‘ Kap. J. — b) Schází v Kap. J. — c) Jo‘ Kap. J. — d) ,senciantur In. ,fuerunt‘ Kap. J. — e) Schází v Kap. J. — f) ,C. marcis‘ Kap. J. — g) ,C Kap. J. — h) ,pundent‘ In., ,prudencium' Kap. J. — i) ,duranum' In., ,duraturum' Kap. J. — j) ,nostro' In. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. 12
Strana 178
178 květ. 28 se vyskytuje naposledy ,Gotfridus prepositus Pragensis' (Emler RB. II č. 1293) roku 1285 červc. 29 poprvé,Ulricus (Emler RB. II č. 1353). Terminem ad quem je rok 1289 leden 10, od které doby trvale je purkrabím na Zvíkově Bavor ze Strakonic. (Emler, RB. II č. 1466). 1) O kterou Slatinu v Čechách zde jde, nebylo možno zjistiti. — 2) Zda je to zkomolenina písařská neb nějaká zaniklá obec toho jména, nelze určiti. 234. Biskup T(obiáš) dává jakémusi kazateli právo udělovat 40denní odpustky. (1279—1290?). Hic episcopus dat auctoritatem alicui fratri dandi XL dies, ubicunque et quandocunque predicaverit. Th(obias)a dei etc. Ut oblata munera ad audiendam salutiferam verbi dei doctrinam animos alliciant auditorum, ex eo, quod libenti animo confo- vemus gracie nostre munere graciosos, et utb vos ipsi graciosiores haberi possitis, si vobis per nos benefaciendi auctoritas confirmatur, vobis, ut quocienscunque et ubicunque in nostra dyocesi predicaveritis, omnibus vere penitentibus et confessis, a vobis verbum dei salutiferum audientibus, XL dies de iniuncta sibi penitencia relaxare possitis, auctoritate qua fungimur concedimus facultatem, presentes vobis literas in huius rei testi- monium concedentes. Fol. 38' č. 234, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 229. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 235. Biskup T(obiáš) žaluje králi Václavovi, že Vítek bratr Záviše (z Falken- štejna) se syny Hroznaty z (Husic) vyplenili a spálili Pelhřimov, Týn n/Vltavou a 7 vsí, a že kořist a zajatce odvlekli do Budějovic. (1289). Episcopus conqueritur de lesoribus episcopatus sui et ecclesie suec. Excellenti etc. Th(obias)d Pragensis episcopus etc. Super atrocibus nostris et ecclesie nostre Pragensis, spiritualis matris vestre, iniuriisf cotti- dianis multiplicibus et pressuris maiestati vestre deferentess, querelas lamentabiliter cogimur cumulare. Nuperrime namque excellencie vestre sumus conquesti per Z.h nepotem nostrum, quem ad vos transmisimus, quod Witkoh frater Zauisyih cum filiis Hroznateh et suis complicibus sceleratis non contentusi malis prioribus, que nobis in Pilgrimowh opido a) Jo. Kap. J. — b) ,in‘ In., ,ut Kap. J. — c) ,De eodem' Kap. J. — d) Jo" Kap. J. — e) ,aggravacionibus‘ Kap. J. — f) et iniuriis' Kap. J. — g) ,deferendas‘ In., ,deferentes' Kap. J. — h) Schází v Kap. J. — i) ,contemptus' In.
178 květ. 28 se vyskytuje naposledy ,Gotfridus prepositus Pragensis' (Emler RB. II č. 1293) roku 1285 červc. 29 poprvé,Ulricus (Emler RB. II č. 1353). Terminem ad quem je rok 1289 leden 10, od které doby trvale je purkrabím na Zvíkově Bavor ze Strakonic. (Emler, RB. II č. 1466). 1) O kterou Slatinu v Čechách zde jde, nebylo možno zjistiti. — 2) Zda je to zkomolenina písařská neb nějaká zaniklá obec toho jména, nelze určiti. 234. Biskup T(obiáš) dává jakémusi kazateli právo udělovat 40denní odpustky. (1279—1290?). Hic episcopus dat auctoritatem alicui fratri dandi XL dies, ubicunque et quandocunque predicaverit. Th(obias)a dei etc. Ut oblata munera ad audiendam salutiferam verbi dei doctrinam animos alliciant auditorum, ex eo, quod libenti animo confo- vemus gracie nostre munere graciosos, et utb vos ipsi graciosiores haberi possitis, si vobis per nos benefaciendi auctoritas confirmatur, vobis, ut quocienscunque et ubicunque in nostra dyocesi predicaveritis, omnibus vere penitentibus et confessis, a vobis verbum dei salutiferum audientibus, XL dies de iniuncta sibi penitencia relaxare possitis, auctoritate qua fungimur concedimus facultatem, presentes vobis literas in huius rei testi- monium concedentes. Fol. 38' č. 234, též v rk. kapituly Pražské J 40b fol. 229. O chronologickém omezení rokem 1290 srov. úvod II 3. 235. Biskup T(obiáš) žaluje králi Václavovi, že Vítek bratr Záviše (z Falken- štejna) se syny Hroznaty z (Husic) vyplenili a spálili Pelhřimov, Týn n/Vltavou a 7 vsí, a že kořist a zajatce odvlekli do Budějovic. (1289). Episcopus conqueritur de lesoribus episcopatus sui et ecclesie suec. Excellenti etc. Th(obias)d Pragensis episcopus etc. Super atrocibus nostris et ecclesie nostre Pragensis, spiritualis matris vestre, iniuriisf cotti- dianis multiplicibus et pressuris maiestati vestre deferentess, querelas lamentabiliter cogimur cumulare. Nuperrime namque excellencie vestre sumus conquesti per Z.h nepotem nostrum, quem ad vos transmisimus, quod Witkoh frater Zauisyih cum filiis Hroznateh et suis complicibus sceleratis non contentusi malis prioribus, que nobis in Pilgrimowh opido a) Jo. Kap. J. — b) ,in‘ In., ,ut Kap. J. — c) ,De eodem' Kap. J. — d) Jo" Kap. J. — e) ,aggravacionibus‘ Kap. J. — f) et iniuriis' Kap. J. — g) ,deferendas‘ In., ,deferentes' Kap. J. — h) Schází v Kap. J. — i) ,contemptus' In.
Strana 179
179 forensi episcopatus nostri exercuerunt per ignis incendium et rapinas, demum vero idem Witſko]a cum suis complicibus cum spolio Pilgri- moviensi in Budiuogeuicza redeundo Thin a 1) etiam forense opidum episco- patus nostri in provincia Behinensia et septem villas, quas circa ipsum Thina adhuc meliores habebamus, spoliavit et spoliis ablatis totaliter combussit, prefata spolia cum pauperibus ibidem captivatis quam pluribus secum in Budiuogouicza deducendo. Quare vestre dominacioni devotissime supplicamus, quatenus super hoc nobis et prefate Pragensi ecclesie, spi- rituali matrib vestre, taliter providere dignemini, quod vobis cedat ad gloriam et honorem. Datum etc. Fol. 38' č. 235, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 244'. 1) Týn nad Vltavou. 236. Biskup T(obiáš) odpovídá královně Gutě k jejímu rozkazu, aby soud za příčinou neoprávněného vystavení kostela na statku jejího služebníka byl odložen do příchodu králova, že soud se může konati hned, poněvadž věc spadá pod právomoc biskupskou. (1289). Episcopus mandat regine, quod adventum regis nollet“ prestolari in quadam causa discutienda, quod quidam ecclesiam construxit in alterius hereditate. Excellenti et magnifice domined regine Boemie etc. Th(obias)e Pra- gensis episcopus oraciones assiduas in domino humiles et devotas. Man- datum litterale precellencie vestre cum ea qua decuit reverencia rece- pimus et honore, per quod intelleximus, quod iudicium pro ecclesia .. quam .. et .. dicti de tali loco in hereditate .. vestri servitoris ac in ipsius preiudicium construxerunt, usque ad adventum precordialis domini nostri, domini W(enceslai) illustris Boemie regis et marchionis Moravie, mariti vestri karissimi, in Bohemiam, quem sincero optamus affectu, pro- trahere deberemus; et cum in hoc casu spirituale iudicium sit, ad nostrum spectans examen et non ad iudicium domini regis, rogamus excellenciam vestram, ut illum, qui vos ad hoc induxit, nullatenus attendatis, quia predicto .. servitori vestro parati sumus, dum nos requisitos habuerit, ad querimoniam in casu spirituali huiusmodi exhibere iusticie complementum, Datum etc. Fol. 39 č. 236, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 278'. Slova ,ad ad- ventum domini... regis ... in Bohemiam, quem sincero optamus affectu‘ se hodí velmi dobře k situaci r. 1289, kdy Václav byl na Moravě a ve Slezsku a kdy jej a) Schází v Kap. J. — b) ,matris' In. — c) ,vellet In. — d) ,domine C' Kap. J. — e) Jo.“ Kap. J. 12*
179 forensi episcopatus nostri exercuerunt per ignis incendium et rapinas, demum vero idem Witſko]a cum suis complicibus cum spolio Pilgri- moviensi in Budiuogeuicza redeundo Thin a 1) etiam forense opidum episco- patus nostri in provincia Behinensia et septem villas, quas circa ipsum Thina adhuc meliores habebamus, spoliavit et spoliis ablatis totaliter combussit, prefata spolia cum pauperibus ibidem captivatis quam pluribus secum in Budiuogouicza deducendo. Quare vestre dominacioni devotissime supplicamus, quatenus super hoc nobis et prefate Pragensi ecclesie, spi- rituali matrib vestre, taliter providere dignemini, quod vobis cedat ad gloriam et honorem. Datum etc. Fol. 38' č. 235, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 244'. 1) Týn nad Vltavou. 236. Biskup T(obiáš) odpovídá královně Gutě k jejímu rozkazu, aby soud za příčinou neoprávněného vystavení kostela na statku jejího služebníka byl odložen do příchodu králova, že soud se může konati hned, poněvadž věc spadá pod právomoc biskupskou. (1289). Episcopus mandat regine, quod adventum regis nollet“ prestolari in quadam causa discutienda, quod quidam ecclesiam construxit in alterius hereditate. Excellenti et magnifice domined regine Boemie etc. Th(obias)e Pra- gensis episcopus oraciones assiduas in domino humiles et devotas. Man- datum litterale precellencie vestre cum ea qua decuit reverencia rece- pimus et honore, per quod intelleximus, quod iudicium pro ecclesia .. quam .. et .. dicti de tali loco in hereditate .. vestri servitoris ac in ipsius preiudicium construxerunt, usque ad adventum precordialis domini nostri, domini W(enceslai) illustris Boemie regis et marchionis Moravie, mariti vestri karissimi, in Bohemiam, quem sincero optamus affectu, pro- trahere deberemus; et cum in hoc casu spirituale iudicium sit, ad nostrum spectans examen et non ad iudicium domini regis, rogamus excellenciam vestram, ut illum, qui vos ad hoc induxit, nullatenus attendatis, quia predicto .. servitori vestro parati sumus, dum nos requisitos habuerit, ad querimoniam in casu spirituali huiusmodi exhibere iusticie complementum, Datum etc. Fol. 39 č. 236, též v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 278'. Slova ,ad ad- ventum domini... regis ... in Bohemiam, quem sincero optamus affectu‘ se hodí velmi dobře k situaci r. 1289, kdy Václav byl na Moravě a ve Slezsku a kdy jej a) Schází v Kap. J. — b) ,matris' In. — c) ,vellet In. — d) ,domine C' Kap. J. — e) Jo.“ Kap. J. 12*
Strana 180
180 biskup, v Čechách se všech stran od nepřátel stísněný, toužebně domů očekával. (Srov. úvod II 4.) List předcházející č. 235 jest žaloba na pustošení biskupských statků z r. 1289, druhý list následující č. 238 mluví již radostným tónem o návratu králově r. 1289. Možno tedy i tento dopis téměř s jistotou položit do r. 1289. 237. Biskup Tobiáš zakazuje kterémusi krajskému soudci soudit jakéhosi opata a nutit k přísaze a vůbec někoho z kleru volat před svůj soud. (1279—1296). Episcopus mandat cuidam iudici, ut abbatem et alium clericuma ad iurandum non compelleret. Th(obias)b dei dei gracia etc. honesto viro et discreto .c iudici talis provincie salutem. Miramur de vestre discrecionis providencia, quod, cum ubique terrarum, ubicunque christiana viget religio, clerici tam religiosi quam seculares et maxime domini abbates et prelati quilibet a suis epi- scopis et non ab aliis iudicentur, exempti penitus a iudicio seculari, vos tamen honestum et religiosum virum, dominum .. abbatem de .. iudicare contra libertatem ecclesiasticam temere presumpsistis et adhuc compellitis ad iurandum. Quare cum hoc sit sacrilegum et iniustum, nos ex officii nostri debito propter salutis et honoris nostri dispendium id dissimulare aliquatenus non valentes, discrecionem vestram monemus presentibus et hortamur, auctoritate vobis pontificali qua fungimur firmiter iniungentes, quatenus dominum abbatem .. predictum ad iurandum in vestra presencia nullatenus compellatis et quemlibet alium prelatum seu clericum presu- matisd de cetero iudicare, alioquin contra vos ac universos complices et homines vestros, licet inviti, iure ecclesiastico procedemus. Datum etc. Fol 39 č. 237, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 263. 238. Biskup Tobiáš oznamuje králi (Václavovi), že se již uzdravil, děkuje mu, že se ho chce ujmouti proti nepřátelům, píše, že s dětmi jeho, jež dle rozkazu královského navštěvuje, očekává příchod králův do Prahy. (1289 po 6 říjnu). Episcopus scribit regi, quod iuxta mandatum eius vult eum presto- lari iuxta pueros suos. Super compassione infirmitatis nostree ac eiusdem convalescencie gratulacione excellencie vestre ad graciarum uberrimas acciones asurgentes, a) ,clerum‘ In. — b) ,Jo. Kap. J. — c) ,C. Kap. J. — d) ,presumentes' In. — e) ,nunc' In., ,nostre' Kap. J.
180 biskup, v Čechách se všech stran od nepřátel stísněný, toužebně domů očekával. (Srov. úvod II 4.) List předcházející č. 235 jest žaloba na pustošení biskupských statků z r. 1289, druhý list následující č. 238 mluví již radostným tónem o návratu králově r. 1289. Možno tedy i tento dopis téměř s jistotou položit do r. 1289. 237. Biskup Tobiáš zakazuje kterémusi krajskému soudci soudit jakéhosi opata a nutit k přísaze a vůbec někoho z kleru volat před svůj soud. (1279—1296). Episcopus mandat cuidam iudici, ut abbatem et alium clericuma ad iurandum non compelleret. Th(obias)b dei dei gracia etc. honesto viro et discreto .c iudici talis provincie salutem. Miramur de vestre discrecionis providencia, quod, cum ubique terrarum, ubicunque christiana viget religio, clerici tam religiosi quam seculares et maxime domini abbates et prelati quilibet a suis epi- scopis et non ab aliis iudicentur, exempti penitus a iudicio seculari, vos tamen honestum et religiosum virum, dominum .. abbatem de .. iudicare contra libertatem ecclesiasticam temere presumpsistis et adhuc compellitis ad iurandum. Quare cum hoc sit sacrilegum et iniustum, nos ex officii nostri debito propter salutis et honoris nostri dispendium id dissimulare aliquatenus non valentes, discrecionem vestram monemus presentibus et hortamur, auctoritate vobis pontificali qua fungimur firmiter iniungentes, quatenus dominum abbatem .. predictum ad iurandum in vestra presencia nullatenus compellatis et quemlibet alium prelatum seu clericum presu- matisd de cetero iudicare, alioquin contra vos ac universos complices et homines vestros, licet inviti, iure ecclesiastico procedemus. Datum etc. Fol 39 č. 237, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 263. 238. Biskup Tobiáš oznamuje králi (Václavovi), že se již uzdravil, děkuje mu, že se ho chce ujmouti proti nepřátelům, píše, že s dětmi jeho, jež dle rozkazu královského navštěvuje, očekává příchod králův do Prahy. (1289 po 6 říjnu). Episcopus scribit regi, quod iuxta mandatum eius vult eum presto- lari iuxta pueros suos. Super compassione infirmitatis nostree ac eiusdem convalescencie gratulacione excellencie vestre ad graciarum uberrimas acciones asurgentes, a) ,clerum‘ In. — b) ,Jo. Kap. J. — c) ,C. Kap. J. — d) ,presumentes' In. — e) ,nunc' In., ,nostre' Kap. J.
Strana 181
181 vobis tenore presencium intimamus, quod divina nobis assistente clemencia plena mentis et corporis perfruimur sospitate et licet de vestris prosperis successibus sine intermissione qualibet gaudeamus, tamen, cum vestris literis nostris auribus inculcantur, plus solito gratulamur. Quod autem dampna ac iniurias nobis illatas intercipere intenditis in proximo adventu vestro, maiestati vestre regie quam plurimum inclinamura (intimantes), quod in Praga iuxta pueros vestros, eosdem fideliter visitando iuxta mandatum per vos nobis traditum, libenti animo volumus prestolari, semper in hiis ac aliis vestris mandatis atque beneplacitis pro viribus complacentes. «Vel sic:) Si status vestri qualitas, prosperitatis sospitatisque vestri corporis valitudo votorum nostrorum desideriis se conformat, ex eo quam plurimum iocundamur. Fol. 39 č. 238, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 278'. O chronologickém určení listu tohoto srov. úvod II 4. 239. Jakýsi šlechtic slibuje nejmenovanému vévodovi, že k jeho rozkazu dá roz- bořit hrad a doufá, že mu bude později zas dovoleno jej znovu vystavět. (?—1296). Baro ad peticionem ducis destruit civitatem. Excellentissimo et magnifico domino suo .. inclito duci de N. dictus .. devotum sue possibilitatis obsequium et fidele. Dominacionis vestre beneplacitis nos toto posse nostro coaptare volentes, H. purgravio et aliis nostris hominibus in tali loco iniunximus per nostras literas, ut ipsi ad mandatum vestrum iamdictam civitatem nostram .. destruant iuxta vestre beneplacita voluntatis. Scimus namque veraciter et sic de vestre precellencie benignitate confidimus, quod nisi vestra et terre vestre ardua necessitas exigeret, quam nobis serenitas vestra innotescere non dignatur ad presens ex causa racionabili et condigna, destruccionem predicte civi- tatis nostre fieri nullatenus optaretis, quoniam nos honoris vestri semper optamus augmentum, ad vestra semper beneplacita preparati. Civitatem autem ipsam destrui facimus ad mandatum precellencie vestre, confisi quam plurimum de promisso dominacionis vestre, quod in vestris ad nos directis literis continetur, quod videlicet post non magni temporis inter- vallum reedificari permittetisd et facietis eandem, sicut vestram condecet honestatem ad vestre celsitudinis gloriam et honorem. Ad hoc petimus humiliter et devote, quatenus H.e purgravio et aliis prefatis nostris homi- nibus clementer indulgere dignemini, vestre eos gracie et favoris vestri a) ,inclinamus' In., intimamus' Kap. J. — b) ,postulari ln., ,prestolari' Kap. J. — c) ,W‘ Kap. J. — d) redificari sat permittatis' In., ,reedificari permittetis Mn. — e) Schází v Kap. J.
181 vobis tenore presencium intimamus, quod divina nobis assistente clemencia plena mentis et corporis perfruimur sospitate et licet de vestris prosperis successibus sine intermissione qualibet gaudeamus, tamen, cum vestris literis nostris auribus inculcantur, plus solito gratulamur. Quod autem dampna ac iniurias nobis illatas intercipere intenditis in proximo adventu vestro, maiestati vestre regie quam plurimum inclinamura (intimantes), quod in Praga iuxta pueros vestros, eosdem fideliter visitando iuxta mandatum per vos nobis traditum, libenti animo volumus prestolari, semper in hiis ac aliis vestris mandatis atque beneplacitis pro viribus complacentes. «Vel sic:) Si status vestri qualitas, prosperitatis sospitatisque vestri corporis valitudo votorum nostrorum desideriis se conformat, ex eo quam plurimum iocundamur. Fol. 39 č. 238, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 278'. O chronologickém určení listu tohoto srov. úvod II 4. 239. Jakýsi šlechtic slibuje nejmenovanému vévodovi, že k jeho rozkazu dá roz- bořit hrad a doufá, že mu bude později zas dovoleno jej znovu vystavět. (?—1296). Baro ad peticionem ducis destruit civitatem. Excellentissimo et magnifico domino suo .. inclito duci de N. dictus .. devotum sue possibilitatis obsequium et fidele. Dominacionis vestre beneplacitis nos toto posse nostro coaptare volentes, H. purgravio et aliis nostris hominibus in tali loco iniunximus per nostras literas, ut ipsi ad mandatum vestrum iamdictam civitatem nostram .. destruant iuxta vestre beneplacita voluntatis. Scimus namque veraciter et sic de vestre precellencie benignitate confidimus, quod nisi vestra et terre vestre ardua necessitas exigeret, quam nobis serenitas vestra innotescere non dignatur ad presens ex causa racionabili et condigna, destruccionem predicte civi- tatis nostre fieri nullatenus optaretis, quoniam nos honoris vestri semper optamus augmentum, ad vestra semper beneplacita preparati. Civitatem autem ipsam destrui facimus ad mandatum precellencie vestre, confisi quam plurimum de promisso dominacionis vestre, quod in vestris ad nos directis literis continetur, quod videlicet post non magni temporis inter- vallum reedificari permittetisd et facietis eandem, sicut vestram condecet honestatem ad vestre celsitudinis gloriam et honorem. Ad hoc petimus humiliter et devote, quatenus H.e purgravio et aliis prefatis nostris homi- nibus clementer indulgere dignemini, vestre eos gracie et favoris vestri a) ,inclinamus' In., intimamus' Kap. J. — b) ,postulari ln., ,prestolari' Kap. J. — c) ,W‘ Kap. J. — d) redificari sat permittatis' In., ,reedificari permittetis Mn. — e) Schází v Kap. J.
Strana 182
182 clemencie misericorditer et plenarie reformantes, quod ipsi nobis non re- quisitis destruccionem civitatis nostre non presumpserunt facere supra- dictam, quia, et si hoc ipsi fecissent sine scitu nostro, vobis, sicut bona fide credimus, displiceret propter publice iusticiam honestatis." Fol. 39' č. 239, též v mnichovském rk. fol. 126' č. 66 (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 114 č. XXIX) a v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 279'. Tímto číslem začíná poslední skupina naší sbírky. Zde autor již jen v kanceláři paběrkoval srov. II 3. Častěji tu nalézáme kusy ze starší doby, proto je těžko určit první chronologickou mez. Rok smrti Tobiášovy 1296 omezuje všechen materiál i této části, neboť v celé sbírce není ani jednoho listu, o kterém by se dalo dokázat, že pochází z doby po roku 1296. 240. Opat N. žádá šlechtice S, aby zakázal spráci svému B. pronásledovat jeho poddané. (?—1296). Nobili viro et honesto domino S. dicto de .. N. abbas mona- sterii.. oraciones devotissimas cum obsequiosa ad beneplacita voluntate. Cum ad id toto nostre mentis conamine hactenus laboremus, ut vestri beneplaciti desiderium pro viribus expleamus, speramus etiam, quod vestra nobilitas in aliquibus, que digna sunt exaudiri, annuat preci nostre. «Vel sic: Quoniam vestre dominacionis benignitas nobis ac ecclesie nostre semper fuit actenus graciosa, ad vestram presumimus recurrere probitatem querulan- tes,b quod B. villicus vester pauperibus nostris gravis est nimium et infestus, nuper enim cuidam pauperi nostro de .. equum abduxit nulla prorsus iusticia mediante. Quare nobilitati vestre humiliter supplicamus, quatenus ipsum a persecucione pauperum nostrorum desistere iubeatis, quia sibi de pauperibus nostris libentissime iusticiam faciemus, dummodo coram nobis, si quid iuris habet, iudicialiter prosequatur. Fol. 39' č. 240. O chronologickém určení srov. pozn. u předcházejícího čísla. a) ,iusticie honestatem‘ Kap. J. - b) ,querelantes‘ In. — c) ,iusticialiter‘ In.
182 clemencie misericorditer et plenarie reformantes, quod ipsi nobis non re- quisitis destruccionem civitatis nostre non presumpserunt facere supra- dictam, quia, et si hoc ipsi fecissent sine scitu nostro, vobis, sicut bona fide credimus, displiceret propter publice iusticiam honestatis." Fol. 39' č. 239, též v mnichovském rk. fol. 126' č. 66 (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 114 č. XXIX) a v rukopise kapituly Pražské J 40° fol. 279'. Tímto číslem začíná poslední skupina naší sbírky. Zde autor již jen v kanceláři paběrkoval srov. II 3. Častěji tu nalézáme kusy ze starší doby, proto je těžko určit první chronologickou mez. Rok smrti Tobiášovy 1296 omezuje všechen materiál i této části, neboť v celé sbírce není ani jednoho listu, o kterém by se dalo dokázat, že pochází z doby po roku 1296. 240. Opat N. žádá šlechtice S, aby zakázal spráci svému B. pronásledovat jeho poddané. (?—1296). Nobili viro et honesto domino S. dicto de .. N. abbas mona- sterii.. oraciones devotissimas cum obsequiosa ad beneplacita voluntate. Cum ad id toto nostre mentis conamine hactenus laboremus, ut vestri beneplaciti desiderium pro viribus expleamus, speramus etiam, quod vestra nobilitas in aliquibus, que digna sunt exaudiri, annuat preci nostre. «Vel sic: Quoniam vestre dominacionis benignitas nobis ac ecclesie nostre semper fuit actenus graciosa, ad vestram presumimus recurrere probitatem querulan- tes,b quod B. villicus vester pauperibus nostris gravis est nimium et infestus, nuper enim cuidam pauperi nostro de .. equum abduxit nulla prorsus iusticia mediante. Quare nobilitati vestre humiliter supplicamus, quatenus ipsum a persecucione pauperum nostrorum desistere iubeatis, quia sibi de pauperibus nostris libentissime iusticiam faciemus, dummodo coram nobis, si quid iuris habet, iudicialiter prosequatur. Fol. 39' č. 240. O chronologickém určení srov. pozn. u předcházejícího čísla. a) ,iusticie honestatem‘ Kap. J. - b) ,querelantes‘ In. — c) ,iusticialiter‘ In.
Strana 183
183 241. Bavor se Strakonic žádá biskupa Tobiáše o příslušné nařízení děkanovi Bechyňskému, aby mohl založit v Bavorově kostel panny Marie. (1279—1290?). Petit licenciam ab episcopo ecclesiam fundandi in nullius preiudicium ecclesie. Venerabili in Christo patri et domino ac compatri suo Th(obie)a dei gracia Pragensi episcopo B(avor)b de Strakonicz servicii sui continuum incrementum. Intendentes pro honorec beate virginis Marie gloriose eccle- siam construere in nostra civitate Bavarowd, ad vestram paternitatem con- fugimus deposcentes, quatenus decano provincie Bechinensise iniungere velitis, ut ad fundacionem ipsius ecclesie, quam nec in preiudicium alterius ecclesie edificare intendimus, sed pro honore sancte matris ecclesie ac beate virginis priusdicte, se debeat adaptare, ut desiderium mentis nostre, quod diu compegimusf vel concepimus, vestro annuente presidio valeat adimpleri. Fol. 39' č. 241, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 280. O chronologickém určení srov. poznámku u č. 168. 242. Biskup Tobiáš žádá probošta Oldřicha, aby co nejdřív přišel do Prahy, poněvadž se vrátil od papežského legáta posel Jan. (1287 začátek října). Episcopus scribit preposito, ut statim (visis presentibus)g ad ipsum veniret. Th(obias)h dei gracia Pragensis episcopus honorabili viro domino Wl(rico)i preposito eiusdem ecclesie salutem et sinceram in domino cari- tatem. Super negocio, quod Johannesi nuncius noster nobis a domino legato sedis apostolice reportavit, vestro et aliorum prelatorum consilio indigentes, petimus confidenter, quatenus ad nos Pragam visis presentibus, quantocius poteritis, accedatis, in hoc nobis gratum obsequium exhibentes. Fol. 40 č. 242, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 261'. Pro chronologické určení tohoto dopisu jsou důležita 2 data. Roku 1287 květ. 31 dává biskup Tobiáš svému poslovi Janovi plnou moc k jednání s legátem Janem o snětí klatby (srov. č. 56). Jiným dopisem pod týmž datem oznamuje biskup Rapotovi o tomto poslání Janově a) ,Jo‘ Kap. J. — b) ,B. dictus de ..' Kap. J. — c) ,quod honore‘ In., pro honore‘ Kap. J. — d) Schází v Kap. J. — e) talis Kap. J. — f) ,compepegimus“ In., compegimus Kap. J. — g) Doplněno dle Kap. J. — h) ,Jo.‘ Kap. J. — i) ,N' Kap. J. — j) ,C Kap. J.
183 241. Bavor se Strakonic žádá biskupa Tobiáše o příslušné nařízení děkanovi Bechyňskému, aby mohl založit v Bavorově kostel panny Marie. (1279—1290?). Petit licenciam ab episcopo ecclesiam fundandi in nullius preiudicium ecclesie. Venerabili in Christo patri et domino ac compatri suo Th(obie)a dei gracia Pragensi episcopo B(avor)b de Strakonicz servicii sui continuum incrementum. Intendentes pro honorec beate virginis Marie gloriose eccle- siam construere in nostra civitate Bavarowd, ad vestram paternitatem con- fugimus deposcentes, quatenus decano provincie Bechinensise iniungere velitis, ut ad fundacionem ipsius ecclesie, quam nec in preiudicium alterius ecclesie edificare intendimus, sed pro honore sancte matris ecclesie ac beate virginis priusdicte, se debeat adaptare, ut desiderium mentis nostre, quod diu compegimusf vel concepimus, vestro annuente presidio valeat adimpleri. Fol. 39' č. 241, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 280. O chronologickém určení srov. poznámku u č. 168. 242. Biskup Tobiáš žádá probošta Oldřicha, aby co nejdřív přišel do Prahy, poněvadž se vrátil od papežského legáta posel Jan. (1287 začátek října). Episcopus scribit preposito, ut statim (visis presentibus)g ad ipsum veniret. Th(obias)h dei gracia Pragensis episcopus honorabili viro domino Wl(rico)i preposito eiusdem ecclesie salutem et sinceram in domino cari- tatem. Super negocio, quod Johannesi nuncius noster nobis a domino legato sedis apostolice reportavit, vestro et aliorum prelatorum consilio indigentes, petimus confidenter, quatenus ad nos Pragam visis presentibus, quantocius poteritis, accedatis, in hoc nobis gratum obsequium exhibentes. Fol. 40 č. 242, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 261'. Pro chronologické určení tohoto dopisu jsou důležita 2 data. Roku 1287 květ. 31 dává biskup Tobiáš svému poslovi Janovi plnou moc k jednání s legátem Janem o snětí klatby (srov. č. 56). Jiným dopisem pod týmž datem oznamuje biskup Rapotovi o tomto poslání Janově a) ,Jo‘ Kap. J. — b) ,B. dictus de ..' Kap. J. — c) ,quod honore‘ In., pro honore‘ Kap. J. — d) Schází v Kap. J. — e) talis Kap. J. — f) ,compepegimus“ In., compegimus Kap. J. — g) Doplněno dle Kap. J. — h) ,Jo.‘ Kap. J. — i) ,N' Kap. J. — j) ,C Kap. J.
Strana 184
184 k legátovi, po případě k stolici papežské, aby vymohl sproštění klatby (srov. č. 21). Roku 1287 říj. 12 snímá opat Strahovský jménem legáta Jana klatbu s biskupa Tobiáše (srov. č. 59). Se snětím exkomunikace se jistě dlouho neotálelo, na spěch ukazuje i tento list, a můžeme jej tedy položit brzy před datum proklamace Strahovského opata, asi na začátek října. 243. Král Václav píše biskupu Tobiášovi, že čeleď královny (Guty) nemá být od ní odstraněna, jak dříve rozkázal, nýbrž má s ní přijít do Kadaně, kde ji král bude očekávat. (1287 červen — začátek července). Rex episcopo scribit, ut mandatum ipsius faceret priori non obstante mandato. Reverendo in Christo patri domino Th(obie)a venerabili episcopo Pragensi W(enceslaus) dei gracia rex Boemie et marchio Moravie cum sincero dileccionis affectu promptamb ad eius beneplacita voluntatem Petimus, ut de eo, quod mandavimus de familia domine regine consortis nostre, ut amoveretur ab ipsa, penitus taceatur et admittatur, ut eadem familia cum ipsa domina regina accedat ad nos et veniat in Cadanum," ubi nos etiam dante domino in adventu eiusdem domine nostre erimus personaliter constituti. Ibi namque id quod videbitur de ipsa familia, utrum videlicet habenda vel remmittenda fuerit, faciemus. Datum etc. Fol. 40 č. 243, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 269. V listě tomto se jedná patrně o příchod královny Guty do Čech. Výborně charakterisováno je tu kolí- sání Václavovo r. 1287. Kdo asi radil králi, aby odstranil od přicházející královny její německé komonstvo a ji tím pokud možná isoloval od vlivu dvora Rudolfova? Asi nikdo jiný než Záviš z Falkenštejna. Srov. Redlich, Reg. Imp. č. 2089 a Šusta, CČH. I st. 297. Královna přibyla do Prahy 4 července 1287, dle znění listu tohoto není ještě v Kadani. Pochází tedy list tento z konce června neb začátku července. 244. Dětřich, biskup Olomoucký, dává odpustky těm, kdož přispějí na znovuzřízení chrámu sv. Jiří v nejmenovaném místě. (1281 — 1296). Littera indulgencie. Th(eodericus)d dei gracia Olomucensis episcopus universis Christi fidelibus, ad quos presentes litere devenerint, salutem in domino sempi- ternam. Cum nihil habeat viriditatis ramus boni operis, si non in radice manserit caritatis, et ecclesia sancti Georgii .. adeo est destructa incendio, a) Jo‘ Kap. J. — b) ,prompta .... voluntate' In., ,promptam' Kap. J. — c) ,..“ Kap. J. — d) E. d. g. Prag. ep. Kap. J. — e) „Iohannis' Kap. J.
184 k legátovi, po případě k stolici papežské, aby vymohl sproštění klatby (srov. č. 21). Roku 1287 říj. 12 snímá opat Strahovský jménem legáta Jana klatbu s biskupa Tobiáše (srov. č. 59). Se snětím exkomunikace se jistě dlouho neotálelo, na spěch ukazuje i tento list, a můžeme jej tedy položit brzy před datum proklamace Strahovského opata, asi na začátek října. 243. Král Václav píše biskupu Tobiášovi, že čeleď královny (Guty) nemá být od ní odstraněna, jak dříve rozkázal, nýbrž má s ní přijít do Kadaně, kde ji král bude očekávat. (1287 červen — začátek července). Rex episcopo scribit, ut mandatum ipsius faceret priori non obstante mandato. Reverendo in Christo patri domino Th(obie)a venerabili episcopo Pragensi W(enceslaus) dei gracia rex Boemie et marchio Moravie cum sincero dileccionis affectu promptamb ad eius beneplacita voluntatem Petimus, ut de eo, quod mandavimus de familia domine regine consortis nostre, ut amoveretur ab ipsa, penitus taceatur et admittatur, ut eadem familia cum ipsa domina regina accedat ad nos et veniat in Cadanum," ubi nos etiam dante domino in adventu eiusdem domine nostre erimus personaliter constituti. Ibi namque id quod videbitur de ipsa familia, utrum videlicet habenda vel remmittenda fuerit, faciemus. Datum etc. Fol. 40 č. 243, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 269. V listě tomto se jedná patrně o příchod královny Guty do Čech. Výborně charakterisováno je tu kolí- sání Václavovo r. 1287. Kdo asi radil králi, aby odstranil od přicházející královny její německé komonstvo a ji tím pokud možná isoloval od vlivu dvora Rudolfova? Asi nikdo jiný než Záviš z Falkenštejna. Srov. Redlich, Reg. Imp. č. 2089 a Šusta, CČH. I st. 297. Královna přibyla do Prahy 4 července 1287, dle znění listu tohoto není ještě v Kadani. Pochází tedy list tento z konce června neb začátku července. 244. Dětřich, biskup Olomoucký, dává odpustky těm, kdož přispějí na znovuzřízení chrámu sv. Jiří v nejmenovaném místě. (1281 — 1296). Littera indulgencie. Th(eodericus)d dei gracia Olomucensis episcopus universis Christi fidelibus, ad quos presentes litere devenerint, salutem in domino sempi- ternam. Cum nihil habeat viriditatis ramus boni operis, si non in radice manserit caritatis, et ecclesia sancti Georgii .. adeo est destructa incendio, a) Jo‘ Kap. J. — b) ,prompta .... voluntate' In., ,promptam' Kap. J. — c) ,..“ Kap. J. — d) E. d. g. Prag. ep. Kap. J. — e) „Iohannis' Kap. J.
Strana 185
185 spoliis et rapinis, quod de propriis non potest nec sufficit facultatibus reformari, dileccionem vestram monemus, rogamus et hortamur in domino, in remissionem vestrorum peccaminum iniungentes, quatenus de bonis a deo vobis collatisa ad reedificacionem et reformacionem predicte .. ecclesie et rerum inibi destructarum pias elemosinas et grata dignemini caritatis subsidia liberaliter erogare. Nos enim omnibus vobis vere peni- tentibus et confessis, qui ad opus et reformacionem prefate ecclesie manum porrigere curaverint adiutricem, de iniuncta eis penitencia XL dies in domino misericorditer relaxamus, accedente dumtaxat episcopi dyo- cesani consensu, presentibus post triennium minime valituris. Fol. 40 č. 244, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 230 a v mnichovském rk. fol. 127' č. 72. První chronologickou hranici dává nastoupení Dětřicha biskupa Olomouckého, o druhé srov. pozn. u č. 239. 245. Biskup Tobiáš žádá R. preceptora Templářů v Německu a »Slavii«, aby byl shovívavým k Slávovi, který za těžký zločin činí pokání. (1279 — 1290). Episcopus conversum mittit ad preceptorem pro absolucione. Tho(bias) dei gracia etc. venerabili et religioso viro R. preceptori domorum milicie templi per Alamaniam et Slauiam salutem et sinceram ad sua beneplacita voluntatem. Cum inter opera caritatis non sit minimum errantes ab erroris revocare semita, Slaua lator presencium ad cor reversus tamquam vere penitens pro commisso reatu et facinore satis gravi, quod inimico humani generis prochdolor instigante peregit, regulari correccioni se subiciens humiliter et devote, cum proximi superioris sui literis est ad vestre clemencie misericordiam destinatus. Et quia nonnumquam lenitas correcionis mollitiva dignoscitur mencium perversarum, eapropter hone- statis vestre providenciam fiducialiter requirimus et rogamus, quatenus circa correccionemb ipsius, quam credere potestis, rigorem miseri- cordia“ temperantes, peticionis nostre et divine remuneracionis intuitu sic circa eum officii vestri debitum exercere dignemini, quod sibi proficiat ad salutem et quod ipse preces nostras apud vos sibi senciat profuisse. Datum etc. Fol. 40 č. 245. Srovnáním s č. 206 vidíme, že tu jde o touž záležitost, proto i zde chronologické omezení rokem 1290, časový rozdíl mezi oběma listy není veliký. Č. 206 psáno bylo v Římě a č. 245 asi hned po návratu Slávově do Prahy. a) a deo vobis bonis collatis‘ In. — b) ,correpcionem‘ In. — c) ,misericor- die' In.
185 spoliis et rapinis, quod de propriis non potest nec sufficit facultatibus reformari, dileccionem vestram monemus, rogamus et hortamur in domino, in remissionem vestrorum peccaminum iniungentes, quatenus de bonis a deo vobis collatisa ad reedificacionem et reformacionem predicte .. ecclesie et rerum inibi destructarum pias elemosinas et grata dignemini caritatis subsidia liberaliter erogare. Nos enim omnibus vobis vere peni- tentibus et confessis, qui ad opus et reformacionem prefate ecclesie manum porrigere curaverint adiutricem, de iniuncta eis penitencia XL dies in domino misericorditer relaxamus, accedente dumtaxat episcopi dyo- cesani consensu, presentibus post triennium minime valituris. Fol. 40 č. 244, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 230 a v mnichovském rk. fol. 127' č. 72. První chronologickou hranici dává nastoupení Dětřicha biskupa Olomouckého, o druhé srov. pozn. u č. 239. 245. Biskup Tobiáš žádá R. preceptora Templářů v Německu a »Slavii«, aby byl shovívavým k Slávovi, který za těžký zločin činí pokání. (1279 — 1290). Episcopus conversum mittit ad preceptorem pro absolucione. Tho(bias) dei gracia etc. venerabili et religioso viro R. preceptori domorum milicie templi per Alamaniam et Slauiam salutem et sinceram ad sua beneplacita voluntatem. Cum inter opera caritatis non sit minimum errantes ab erroris revocare semita, Slaua lator presencium ad cor reversus tamquam vere penitens pro commisso reatu et facinore satis gravi, quod inimico humani generis prochdolor instigante peregit, regulari correccioni se subiciens humiliter et devote, cum proximi superioris sui literis est ad vestre clemencie misericordiam destinatus. Et quia nonnumquam lenitas correcionis mollitiva dignoscitur mencium perversarum, eapropter hone- statis vestre providenciam fiducialiter requirimus et rogamus, quatenus circa correccionemb ipsius, quam credere potestis, rigorem miseri- cordia“ temperantes, peticionis nostre et divine remuneracionis intuitu sic circa eum officii vestri debitum exercere dignemini, quod sibi proficiat ad salutem et quod ipse preces nostras apud vos sibi senciat profuisse. Datum etc. Fol. 40 č. 245. Srovnáním s č. 206 vidíme, že tu jde o touž záležitost, proto i zde chronologické omezení rokem 1290, časový rozdíl mezi oběma listy není veliký. Č. 206 psáno bylo v Římě a č. 245 asi hned po návratu Slávově do Prahy. a) a deo vobis bonis collatis‘ In. — b) ,correpcionem‘ In. — c) ,misericor- die' In.
Strana 186
186 246. Rychtář a městané pražští oznamují králi Václavovi II, že při prostředkováni míru mezi biskupem Tobiášem a Hynkem ml. z Lichtenburka, který s Dětři- chem Švihovcem statky biskupské pustošil, Hynek s vyhrožováním ještě horších násilností Prahu opustil. (V Praze, 1288 brzy po 14 lednu). Iudex cum civibus Pragensibus, qui ordinati fuerant, ut accederent ad H(inconem) et ipsum inducerent, quod cessaret a vastacione bonorum episcopatus, per(h)ibent testimonium, quod ipsum plus ledere promittit.a Glorioso et precellentissimo domino suo domino W(enceslao) dei gracia regi Boemie et marchioni Moraviae iudexb et cives Pragenses" devoti et fideles ipsius omnimode subieccionis sue obsequium tam debitum quam paratum. Scire dignetur maiestatis vestre precellencia, quod nos super providenda pace in vestrad absencia venerabili in Christo patri et domino Th(obie)e Pragensi episcopo suique episcopatus hominibus spe- cialiter a Hinkone iunioref et Theoderico dicto Swihowconeg ac eorum complicibus, receptis dominacionis vestre literis et mandato quam plures feria quartah post octavam Epyfaniei proximam accessimus ad Hinkonem iuniorem in hospicium eius in civitate suburbii castri Pragensis, coram generoso viro patre ipsius Hinkone de Luchtnburkk et cum eius auxilio ipsum, quantum potuimus, inducentes, ut ipse cessaret omnino ab invasione bonorum episcopalium et a molestacione prefati venerabilis patris domini Th(obie)! Pragensis episcopi, super iniuriis sibi illatis satisfaccionem sibi congruam impendendo. Qui inter alia dixit, se fecisse spolia et rapinas in bonis episcopalibus supradictis et quod contra eumdem dominum epi- scopum et homines eius multo graviora prioribus comittere non cessaret. Et hiis dictis de Praga recessit. Hec vestre magnificencie precellenti, prout vidimus et audivimus, intimamus,“ ut super hoc memorato domino episcopo et Pragensi ecclesie, que sub vestra una nobiscum et cum eodem domino episcopo speciali proteccione consistit, taliter providere dignemini in hoc casu, sicut vestre regali magnificencie competit et honori. Fol. 40 č. 246, též v mnichovském rukopise fol. 127 č. 67 (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 115 č. XXX) a v rukopise kapituly Pražské J 40' fol 279 s nesprávnými změnami jmen (Palacký Formelbücher II st. 19, Emler RB. II č. 1993, 5) O chrono- logickém určení tohoto osvědčení srov. úvod II 4. a) Nadpis schází v Mn. — b) ,richterius Mn. — c) ,civitatis Pragensis cives Mn. — d) ,vestri' In., ,vestra‘ Kap. J. — e) Jo. Kap. J. — f) „Heyninione‘ Kap. J. — g) ,Tho. dicto de..' Kap. J. — h) ,quinta‘ Mn. ,V* Kap J. — i) ,ascensionis domini" Kap. J. — k) ... Kap. J. — 1) ,Jo.‘ Kap. J. — m) ,exponentes vestram magnificenciam exoramus instancius et attente ut supramemorato ep.' Kap. J.
186 246. Rychtář a městané pražští oznamují králi Václavovi II, že při prostředkováni míru mezi biskupem Tobiášem a Hynkem ml. z Lichtenburka, který s Dětři- chem Švihovcem statky biskupské pustošil, Hynek s vyhrožováním ještě horších násilností Prahu opustil. (V Praze, 1288 brzy po 14 lednu). Iudex cum civibus Pragensibus, qui ordinati fuerant, ut accederent ad H(inconem) et ipsum inducerent, quod cessaret a vastacione bonorum episcopatus, per(h)ibent testimonium, quod ipsum plus ledere promittit.a Glorioso et precellentissimo domino suo domino W(enceslao) dei gracia regi Boemie et marchioni Moraviae iudexb et cives Pragenses" devoti et fideles ipsius omnimode subieccionis sue obsequium tam debitum quam paratum. Scire dignetur maiestatis vestre precellencia, quod nos super providenda pace in vestrad absencia venerabili in Christo patri et domino Th(obie)e Pragensi episcopo suique episcopatus hominibus spe- cialiter a Hinkone iunioref et Theoderico dicto Swihowconeg ac eorum complicibus, receptis dominacionis vestre literis et mandato quam plures feria quartah post octavam Epyfaniei proximam accessimus ad Hinkonem iuniorem in hospicium eius in civitate suburbii castri Pragensis, coram generoso viro patre ipsius Hinkone de Luchtnburkk et cum eius auxilio ipsum, quantum potuimus, inducentes, ut ipse cessaret omnino ab invasione bonorum episcopalium et a molestacione prefati venerabilis patris domini Th(obie)! Pragensis episcopi, super iniuriis sibi illatis satisfaccionem sibi congruam impendendo. Qui inter alia dixit, se fecisse spolia et rapinas in bonis episcopalibus supradictis et quod contra eumdem dominum epi- scopum et homines eius multo graviora prioribus comittere non cessaret. Et hiis dictis de Praga recessit. Hec vestre magnificencie precellenti, prout vidimus et audivimus, intimamus,“ ut super hoc memorato domino episcopo et Pragensi ecclesie, que sub vestra una nobiscum et cum eodem domino episcopo speciali proteccione consistit, taliter providere dignemini in hoc casu, sicut vestre regali magnificencie competit et honori. Fol. 40 č. 246, též v mnichovském rukopise fol. 127 č. 67 (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 115 č. XXX) a v rukopise kapituly Pražské J 40' fol 279 s nesprávnými změnami jmen (Palacký Formelbücher II st. 19, Emler RB. II č. 1993, 5) O chrono- logickém určení tohoto osvědčení srov. úvod II 4. a) Nadpis schází v Mn. — b) ,richterius Mn. — c) ,civitatis Pragensis cives Mn. — d) ,vestri' In., ,vestra‘ Kap. J. — e) Jo. Kap. J. — f) „Heyninione‘ Kap. J. — g) ,Tho. dicto de..' Kap. J. — h) ,quinta‘ Mn. ,V* Kap J. — i) ,ascensionis domini" Kap. J. — k) ... Kap. J. — 1) ,Jo.‘ Kap. J. — m) ,exponentes vestram magnificenciam exoramus instancius et attente ut supramemorato ep.' Kap. J.
Strana 187
187 247. Minorité Jan guardián u sv. Jakuba v Praze a Tomáš potvrzují proboštovi Vyšehradskému Petrovi, že marně jménem jeho žádali biskupa Jana o smír. (1266—1278). Instrumentum pacis et concordie. In nomine domini amen. Nos Johanness gardianus loci sancti Jacobi in Praga et Thomas fratres ordinis minorum presenti scripto in veri dispo- sicione testimonii duximus declarandum, quod vir providus et discretus dominus P(etrus) Wissegradensis prepositus. Pragensis archidfiaconus], reverendus et eggregius regni Boemie cancellarius, affectuosius nos rogavit, ut, cum inter venerabilem patrem (nostrum) dominum Johannem“ Pra- gensem episcopum et ipsum instigante fraudis actore dudum esset zizanie ac discordie lolium seminatum, ad decidendam cuiuslibet materiam scan- dali et omnis omnino causam litigii seu dissensionis cuiuslibet abolendam inter ipsum et dominum episcopum prelibatum, quodd estuantibus desideriis affectabat, salubre consilium prestaremus. Nos autem patentibus videntes indiciis, dictum dominum prepositum zelaree pacem et anhelis aspirare spiritibus ad concordie unionem, quod suppliciter et devote graciam atque pacem a dicto domino episcopo postularet, consilium eidem preposito exhibuimus, qui non lente, non segniter hoc attendens, duxit nos attencius deprecandos, quod nos pro parte sua mente pura et intencione non ficta cum omni devocione, omni spiritus humilitate et sinceritate cordis,f quam idem prepositus coram nobis evidentissime pretendebat, sibi graciam et pacem a domino episcopo precaremur. Considerantes igitur tam honestam quams congruam peticionem ex humiliato spiritu, corde contrito et animo procedere discretivo, quia nos semper operam piis erogamus operibus et diligenciam inpendimus efficacem tamquam illi, qui virtutem colimus, vicium profligamus, huic honeri humeros nostros submisimus et episcopum ad- ivimus prelibatum, verba et voluntatem ipsius prepositi coram ipso episcopo exprimentes humiliter et devote, ut ipse videlicet graciam impartiri et pacem dicto preposito dignaretur, eundem dominum episcopum suppliciter exhorando, ut composicionis formam ostenderet et eius tenore concordia effectui debito mandaretur,i vel si placeret nostre forme stare, parati era- mus sibi ostendere formam nostram. Qui dominus episcopus neutrum voluit acceptare, sicque pax non venit ad exitum, nec concordia finek debito est posita. Ad cuius rei (evidenciam vel)1 cautelam presens scriptum duximus confirmandum sigilli nostri munimine roboratum. a) ,G. Kap. J. — b) Doplněno dle Kap. J. — c) ,Jo‘ Kap. J. — d) ,quidem' In., ,quod‘ Kap. J. — e) ,zelari' In., ,zelare' Kap. J. — f) ,ordinis' In., cordis' Kap. J. — g) tam‘ In., ,quam' Kap. J. — h) ,districtivo' In., ,discretivo' Kap. J. — i) ,mancipa- retur Kap. J. — k) ,sine‘ In. — 1) Doplněno dle Kap. J.
187 247. Minorité Jan guardián u sv. Jakuba v Praze a Tomáš potvrzují proboštovi Vyšehradskému Petrovi, že marně jménem jeho žádali biskupa Jana o smír. (1266—1278). Instrumentum pacis et concordie. In nomine domini amen. Nos Johanness gardianus loci sancti Jacobi in Praga et Thomas fratres ordinis minorum presenti scripto in veri dispo- sicione testimonii duximus declarandum, quod vir providus et discretus dominus P(etrus) Wissegradensis prepositus. Pragensis archidfiaconus], reverendus et eggregius regni Boemie cancellarius, affectuosius nos rogavit, ut, cum inter venerabilem patrem (nostrum) dominum Johannem“ Pra- gensem episcopum et ipsum instigante fraudis actore dudum esset zizanie ac discordie lolium seminatum, ad decidendam cuiuslibet materiam scan- dali et omnis omnino causam litigii seu dissensionis cuiuslibet abolendam inter ipsum et dominum episcopum prelibatum, quodd estuantibus desideriis affectabat, salubre consilium prestaremus. Nos autem patentibus videntes indiciis, dictum dominum prepositum zelaree pacem et anhelis aspirare spiritibus ad concordie unionem, quod suppliciter et devote graciam atque pacem a dicto domino episcopo postularet, consilium eidem preposito exhibuimus, qui non lente, non segniter hoc attendens, duxit nos attencius deprecandos, quod nos pro parte sua mente pura et intencione non ficta cum omni devocione, omni spiritus humilitate et sinceritate cordis,f quam idem prepositus coram nobis evidentissime pretendebat, sibi graciam et pacem a domino episcopo precaremur. Considerantes igitur tam honestam quams congruam peticionem ex humiliato spiritu, corde contrito et animo procedere discretivo, quia nos semper operam piis erogamus operibus et diligenciam inpendimus efficacem tamquam illi, qui virtutem colimus, vicium profligamus, huic honeri humeros nostros submisimus et episcopum ad- ivimus prelibatum, verba et voluntatem ipsius prepositi coram ipso episcopo exprimentes humiliter et devote, ut ipse videlicet graciam impartiri et pacem dicto preposito dignaretur, eundem dominum episcopum suppliciter exhorando, ut composicionis formam ostenderet et eius tenore concordia effectui debito mandaretur,i vel si placeret nostre forme stare, parati era- mus sibi ostendere formam nostram. Qui dominus episcopus neutrum voluit acceptare, sicque pax non venit ad exitum, nec concordia finek debito est posita. Ad cuius rei (evidenciam vel)1 cautelam presens scriptum duximus confirmandum sigilli nostri munimine roboratum. a) ,G. Kap. J. — b) Doplněno dle Kap. J. — c) ,Jo‘ Kap. J. — d) ,quidem' In., ,quod‘ Kap. J. — e) ,zelari' In., ,zelare' Kap. J. — f) ,ordinis' In., cordis' Kap. J. — g) tam‘ In., ,quam' Kap. J. — h) ,districtivo' In., ,discretivo' Kap. J. — i) ,mancipa- retur Kap. J. — k) ,sine‘ In. — 1) Doplněno dle Kap. J.
Strana 188
188 Fol. 40' č. 247, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 276. Chronologické meze dává listu tomuto ustanovení mistra Petra proboštem Vyšehradským a kancléřem r. 1266 a smrt biskupa Jana III z Dražic 1278 říj. 21. 248. Královna Kunhuta vrací řádu Johannitů panny Marie u mostu hrad Svádov. (1278 na podzim). Regina castrum cum hereditatibus restituit monasterio, quod eis rex in vita existens abstulerat. Chunigundisa dei gracia regina Boemie etc., iuxta divine voluntatis arbitrium quondam illustris regis Boemie, mariti olim nostri karissimi, conubiali consorcio viduata,b illud mente provida nobis esse censemus agendum, quod ad superni iudicis laudem cultumque iusticie noverimus pertinere, ut sic, dum deo placitura fecerimus, dum unicuique curaverimus reddere iura sua, salutiferi opem sufragii,d ad quod anhelis desudamus" spiritibus, predicti quondam nostri coniugis anime procuremus ac reddamus proinde filios nostros, quos ab eodem suscepimus, regi celesti et homini- bus universis amabiles, nosque preconantis fame claritate fiamus celebres, ubi nostra serenitas maritalis dileccionis iudicari non poterit immemor, sed consortem nostrum, quasi vivum corde gerentes, fovere pocius reputabi- mur pectoris in conclavi. Huius igitur provide consideracionis instinctu, istaquef necs irracionabiliter commoniti racione, castrum Suadov cum omnibus possessionibus, agris cultis et incultis, silvis, pascuis, pratis, aquis, piscacionibush ceterisque iuribus et attinenciis suis, quod ad fratres hospi- ta[lis] sancte Marie ad pedem pontis Pragensis pleno iure spectare no- vimus, de hoc sufficientibus documentis instructe, cum credamus firmiter, id deo placidum, racioni consentaneum et in subvencionis remedialis opi- tulum anime quondam dicti mariti nostri non ambigamus penitus affu- turum, quamvis idem castrum prefatus quondam maritus noster in vita sua possederit, prenotatis tamen fratribus plene planeque restituimus de certa nostra sciencia, consilio baronum regni Boemie, iure atque gracia specialik, volentes, ut deinde dicti fratres ipsorumque successores, quicun- que in prefato hospitali pro tempore fuerint, dictum castrum teneant, habeant et possideant cum omnibus possessionibus, iuribus et attinenciis suis, ut prescriptum est, pacifice et quiete, promittentes eis vera fide contra istam dicti castri restitucionem nunquam venire per nos vel interpositam per sonam de iure vel de facto, sed ratam et firmam semper habere atque diligentem dare operam, ut eadem restitucio firma et stabilis perseveret, a) [Clvnchundis Mn. — b) ,consortem viduate‘ In., ,consorcio viduate' Mn. — c) ,noveritis‘ In, ,noverimus‘ Mn. — d) ,auxilii Mn. — e) ,dusudamus‘ In., ,desudamus, Mn. — f) ,itaque Mn. — g) ,non‘ Mn. — h) ,pascacionibus' In., ,piscacionibus‘ Mn. — i) ,nostre' In., nostri' Mn. — k) ,spirituali In, spitali Mn.
188 Fol. 40' č. 247, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 276. Chronologické meze dává listu tomuto ustanovení mistra Petra proboštem Vyšehradským a kancléřem r. 1266 a smrt biskupa Jana III z Dražic 1278 říj. 21. 248. Královna Kunhuta vrací řádu Johannitů panny Marie u mostu hrad Svádov. (1278 na podzim). Regina castrum cum hereditatibus restituit monasterio, quod eis rex in vita existens abstulerat. Chunigundisa dei gracia regina Boemie etc., iuxta divine voluntatis arbitrium quondam illustris regis Boemie, mariti olim nostri karissimi, conubiali consorcio viduata,b illud mente provida nobis esse censemus agendum, quod ad superni iudicis laudem cultumque iusticie noverimus pertinere, ut sic, dum deo placitura fecerimus, dum unicuique curaverimus reddere iura sua, salutiferi opem sufragii,d ad quod anhelis desudamus" spiritibus, predicti quondam nostri coniugis anime procuremus ac reddamus proinde filios nostros, quos ab eodem suscepimus, regi celesti et homini- bus universis amabiles, nosque preconantis fame claritate fiamus celebres, ubi nostra serenitas maritalis dileccionis iudicari non poterit immemor, sed consortem nostrum, quasi vivum corde gerentes, fovere pocius reputabi- mur pectoris in conclavi. Huius igitur provide consideracionis instinctu, istaquef necs irracionabiliter commoniti racione, castrum Suadov cum omnibus possessionibus, agris cultis et incultis, silvis, pascuis, pratis, aquis, piscacionibush ceterisque iuribus et attinenciis suis, quod ad fratres hospi- ta[lis] sancte Marie ad pedem pontis Pragensis pleno iure spectare no- vimus, de hoc sufficientibus documentis instructe, cum credamus firmiter, id deo placidum, racioni consentaneum et in subvencionis remedialis opi- tulum anime quondam dicti mariti nostri non ambigamus penitus affu- turum, quamvis idem castrum prefatus quondam maritus noster in vita sua possederit, prenotatis tamen fratribus plene planeque restituimus de certa nostra sciencia, consilio baronum regni Boemie, iure atque gracia specialik, volentes, ut deinde dicti fratres ipsorumque successores, quicun- que in prefato hospitali pro tempore fuerint, dictum castrum teneant, habeant et possideant cum omnibus possessionibus, iuribus et attinenciis suis, ut prescriptum est, pacifice et quiete, promittentes eis vera fide contra istam dicti castri restitucionem nunquam venire per nos vel interpositam per sonam de iure vel de facto, sed ratam et firmam semper habere atque diligentem dare operam, ut eadem restitucio firma et stabilis perseveret, a) [Clvnchundis Mn. — b) ,consortem viduate‘ In., ,consorcio viduate' Mn. — c) ,noveritis‘ In, ,noverimus‘ Mn. — d) ,auxilii Mn. — e) ,dusudamus‘ In., ,desudamus, Mn. — f) ,itaque Mn. — g) ,non‘ Mn. — h) ,pascacionibus' In., ,piscacionibus‘ Mn. — i) ,nostre' In., nostri' Mn. — k) ,spirituali In, spitali Mn.
Strana 189
189 non obstante, quod dictus quondam maritus noster idem castrum, ut dixi- mus, possedit, vel aliqua alia racione vel causa, per quam dicta restitucio possit aliquatenus irritari. Fol. 41 č. 248, též v mnichovském rukopise fol. 122' č. 49 (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 101 č. XVI). Listina tato souvisí obsahově s potvrzením privilegia, jímž dává Soběslav témuž řádu ves Svádov. Královna Kunhuta potvrdila toto privilegium 1278 říj. 9 (RB. II č. 2800). Listina o vrácení hradu Svádova pochází nejspíše z téhož data, aspoň daleko od 9 října r. 1278 datum její neleží. 249. Začátek královské listiny, jíž se uzavírá jakýsi mír mezi poddanými. (? 1296). Instrumentum compromissi ad firmandam pacem. Non sine grandi consilio et deliberacione perpensa, postquam de corruptibilis nature gremio frequencia emergebant litigia, scripturarum re- media caucionum prudens adinvenit antiquitas, ut pacis cultus vigeret in populis, dum cautela premuniens iurgiorum precedit materiam, ad nocen- dum proclivis detestabilis abrogatur calumpnia, et dum labilem redingra- vanta literarum monumenta memoriam, omnis omnino nequicie aditus pre- cludatur. Hac igitur racione commoniti, qui de regie dignitatis officio mollia salutifereb pacis ocia nostris libenter subditis procuramus, ne pro- testaciones vel confessiones, que causa conservande pacis atque concordie coram nobis aguntur, ab ipsis vel per calumpnie nequiciam vel per cali- gose oblivionis segniciem rescindi seu aliquatenus inmutari contingat, sicque per consequens ab eisdem pax et concordia relegetur, presentis tenore pagine manifestum fieri volumus tam presentibus quam futuris, quod etc. ponatur totus contractus, sid fuerit necesse). Fol. 41' č. 249, též v mnichovském rk fol. 123 č. 50. O chronologickém určení srov. pozn. u č. 239. 250. Měštan pražský Engbert za souhlasu purkmistra a rady městské žádají Jindřicha z Isernie, aby založil městské kontraktní knihy na způsob krá- lovských register. (1279—1280). Engberdus civis Pragensis cum iuratis subsequentibus rogant magistrum Henricum Italicum, ut scriberet contractus. Transcursis fervide iuventutis limitibus postquam in etatem virilitatis evasi, que durum vergens in senium, suadet hominibus cuncta iudicio a) ,redingravit' In. i Mn. — b) ,facultifere‘ In., ,salutifere‘ Mn. — c) ,confexio- nes' In. — d) ,secundum‘ In., ,si' Mn.
189 non obstante, quod dictus quondam maritus noster idem castrum, ut dixi- mus, possedit, vel aliqua alia racione vel causa, per quam dicta restitucio possit aliquatenus irritari. Fol. 41 č. 248, též v mnichovském rukopise fol. 122' č. 49 (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 101 č. XVI). Listina tato souvisí obsahově s potvrzením privilegia, jímž dává Soběslav témuž řádu ves Svádov. Královna Kunhuta potvrdila toto privilegium 1278 říj. 9 (RB. II č. 2800). Listina o vrácení hradu Svádova pochází nejspíše z téhož data, aspoň daleko od 9 října r. 1278 datum její neleží. 249. Začátek královské listiny, jíž se uzavírá jakýsi mír mezi poddanými. (? 1296). Instrumentum compromissi ad firmandam pacem. Non sine grandi consilio et deliberacione perpensa, postquam de corruptibilis nature gremio frequencia emergebant litigia, scripturarum re- media caucionum prudens adinvenit antiquitas, ut pacis cultus vigeret in populis, dum cautela premuniens iurgiorum precedit materiam, ad nocen- dum proclivis detestabilis abrogatur calumpnia, et dum labilem redingra- vanta literarum monumenta memoriam, omnis omnino nequicie aditus pre- cludatur. Hac igitur racione commoniti, qui de regie dignitatis officio mollia salutifereb pacis ocia nostris libenter subditis procuramus, ne pro- testaciones vel confessiones, que causa conservande pacis atque concordie coram nobis aguntur, ab ipsis vel per calumpnie nequiciam vel per cali- gose oblivionis segniciem rescindi seu aliquatenus inmutari contingat, sicque per consequens ab eisdem pax et concordia relegetur, presentis tenore pagine manifestum fieri volumus tam presentibus quam futuris, quod etc. ponatur totus contractus, sid fuerit necesse). Fol. 41' č. 249, též v mnichovském rk fol. 123 č. 50. O chronologickém určení srov. pozn. u č. 239. 250. Měštan pražský Engbert za souhlasu purkmistra a rady městské žádají Jindřicha z Isernie, aby založil městské kontraktní knihy na způsob krá- lovských register. (1279—1280). Engberdus civis Pragensis cum iuratis subsequentibus rogant magistrum Henricum Italicum, ut scriberet contractus. Transcursis fervide iuventutis limitibus postquam in etatem virilitatis evasi, que durum vergens in senium, suadet hominibus cuncta iudicio a) ,redingravit' In. i Mn. — b) ,facultifere‘ In., ,salutifere‘ Mn. — c) ,confexio- nes' In. — d) ,secundum‘ In., ,si' Mn.
Strana 190
190 discrecionis discutere, leves mores exuere, induere graviores, provide(re)a futura, ordinare presencia, preterita recordari, ego Engberdus vidi per- spicue ac diligenter adverti, quod civitas Pragensis multiplicium discor- diarum tumultibus estuans, mole molestiarum quam plurium graviter attrita fatiscit, vidi, quin eciam et intellectu claro percepi, quod est res optima publice rei cura, et in ea civis quilibet suum tenetur animum studiosius exercere, ut non infructuosus imo pocius utilis appareat civitati. Unde cum sim civis, habitator et iuratus prefate civitatis Pragensis, revera et compellor ex debito et instinctu racionis inducor civitatis ipsius profectum, ne ociosus aut sterilis civis censear, curiosius procurare, mentis itaque studiose scrutinio singula“ perlustranti nihil occurit aliud, quod adeo nostram rem publicam fovere valeat ipsiusque cedere utilitatibus et honori, quam pacis alumpna concordia, qua mediatrice non solum nectuntur et gubernantur hec infima, quin eciam celestia perpetuo confederacionis glutino firmata servantur. Quare postpositis ceteris, que civitati fortasse minus videbantur accommoda, summo studio summaque diligencia conor et sum conatus eandem serenad letificare leticiae et concordi pacificique lenitate flammis, quibus inpellitur, procellarum spiritum tranquillare. Sed quoniam concordia suas operaciones suasque vires non nisi iusticie ministerio producere potest in actum et iusticia non nisi per potentes, qui possint et audeant pena transgressores opprimere debita, valet in suis singulis partibus exerceri omnimodam non inducam civitati concordiam, cum deficiente possibilitatis peroptate valencia nequeam iusticiam partesque iusticie actualis ope mini- sterii execucioni totaliter mancipare, sed in tantum circa hoc operari sufficiat, in quantum se facultas ostendit opificis, satisque reputetur possibile peregisse. Sane vel antiquorum negligencia vel ignorancia pocius vel huius patrie plantacione novella segniter priscis a temporibus est obmissum, quod obligaciones sive contractus, quibus plerumque mutuis alternisque ligaminibus homines adinvicem vinciuntur,f in civitate Pragensi scripture vel memorie non mandantur, sed, dum placet cuilibet sua simpliciter tractare negocia et laudat unusquisque causam superficialiter expedisse, alcioris dampni se multiplicitatibus inplicat et, solempnitatem cautelarum fugiens, reddit se vehemencius impeditum, fit ei persepius, ut,h testibus vel fati necessitatem pacientibus vel superstitibus fortassis adhuc et recu- santibus testimonium perhibere, oblivionis excusacione(m) vel alterius cause cuiuslibet pretendendo, in probacionibus actores deficiant atque rei, sicque multociens iustus opprimitur, et iniquus, qui opprimendus fuerat, relevatur, reseraturque i via nocentibus, ut audeant uberius malignari, quia, dum falsitati obicej veritatis, autenticok testimonio, non obsistitur, calumpniator falsum ut verum asserere non veretur, cum, ubi veri non speratur posse a) ,provide' In. i Mn. — b) ,procuravi‘ In. i Mn. — c) ,in singula' In., ,singula" Mn. — d) ,serene‘ In. — e) ,leticie‘ In. i Mn. — f) ,vincuntur‘ In., ,vinciuntur‘ Mn. — g) ,mandatur‘ In. i Mn. — h) ,vel oba rk. — i) ,resereturque' In. i Mn. — j) ,obicere" In., ,obice Mn. — k) ,autentice' oba rk. — 1) ,calumpniatorum' In. i Mn.
190 discrecionis discutere, leves mores exuere, induere graviores, provide(re)a futura, ordinare presencia, preterita recordari, ego Engberdus vidi per- spicue ac diligenter adverti, quod civitas Pragensis multiplicium discor- diarum tumultibus estuans, mole molestiarum quam plurium graviter attrita fatiscit, vidi, quin eciam et intellectu claro percepi, quod est res optima publice rei cura, et in ea civis quilibet suum tenetur animum studiosius exercere, ut non infructuosus imo pocius utilis appareat civitati. Unde cum sim civis, habitator et iuratus prefate civitatis Pragensis, revera et compellor ex debito et instinctu racionis inducor civitatis ipsius profectum, ne ociosus aut sterilis civis censear, curiosius procurare, mentis itaque studiose scrutinio singula“ perlustranti nihil occurit aliud, quod adeo nostram rem publicam fovere valeat ipsiusque cedere utilitatibus et honori, quam pacis alumpna concordia, qua mediatrice non solum nectuntur et gubernantur hec infima, quin eciam celestia perpetuo confederacionis glutino firmata servantur. Quare postpositis ceteris, que civitati fortasse minus videbantur accommoda, summo studio summaque diligencia conor et sum conatus eandem serenad letificare leticiae et concordi pacificique lenitate flammis, quibus inpellitur, procellarum spiritum tranquillare. Sed quoniam concordia suas operaciones suasque vires non nisi iusticie ministerio producere potest in actum et iusticia non nisi per potentes, qui possint et audeant pena transgressores opprimere debita, valet in suis singulis partibus exerceri omnimodam non inducam civitati concordiam, cum deficiente possibilitatis peroptate valencia nequeam iusticiam partesque iusticie actualis ope mini- sterii execucioni totaliter mancipare, sed in tantum circa hoc operari sufficiat, in quantum se facultas ostendit opificis, satisque reputetur possibile peregisse. Sane vel antiquorum negligencia vel ignorancia pocius vel huius patrie plantacione novella segniter priscis a temporibus est obmissum, quod obligaciones sive contractus, quibus plerumque mutuis alternisque ligaminibus homines adinvicem vinciuntur,f in civitate Pragensi scripture vel memorie non mandantur, sed, dum placet cuilibet sua simpliciter tractare negocia et laudat unusquisque causam superficialiter expedisse, alcioris dampni se multiplicitatibus inplicat et, solempnitatem cautelarum fugiens, reddit se vehemencius impeditum, fit ei persepius, ut,h testibus vel fati necessitatem pacientibus vel superstitibus fortassis adhuc et recu- santibus testimonium perhibere, oblivionis excusacione(m) vel alterius cause cuiuslibet pretendendo, in probacionibus actores deficiant atque rei, sicque multociens iustus opprimitur, et iniquus, qui opprimendus fuerat, relevatur, reseraturque i via nocentibus, ut audeant uberius malignari, quia, dum falsitati obicej veritatis, autenticok testimonio, non obsistitur, calumpniator falsum ut verum asserere non veretur, cum, ubi veri non speratur posse a) ,provide' In. i Mn. — b) ,procuravi‘ In. i Mn. — c) ,in singula' In., ,singula" Mn. — d) ,serene‘ In. — e) ,leticie‘ In. i Mn. — f) ,vincuntur‘ In., ,vinciuntur‘ Mn. — g) ,mandatur‘ In. i Mn. — h) ,vel oba rk. — i) ,resereturque' In. i Mn. — j) ,obicere" In., ,obice Mn. — k) ,autentice' oba rk. — 1) ,calumpniatorum' In. i Mn.
Strana 191
191 clarere sinceritas, equipolleat mendax veridico, nec pauciores fautores inveniat is, qui nequiter iniustam causam foverit, quam qui iustam. Istius eciam cause occasione false proferuntur sentencie, rerum proprietas per- ditur et ingenuitas, quod est deterius, venenatur, cum filiis, quandoque non potentibus legittimas matrimonii probare nupcias, vel concubinatus illecebre vel adulterii scelerata commercia vel incestus detestanda sacrilegia oppo- nantur, unde insultantibus iniuriis iura prosternuntur,a invalescente nequi- ciarum turbine naufragatur equitas, pacis relegatur tranquillitas, casusque formidabilis nec inmerito redditur civitatis. Ergo sequens mearum mode- stiam virium, qui non possum in omnibus, in hoc saltem, ut prefatus deffectus in civitate Pragensi defficiat, profectum rei publice procuravi et istos quaternos contractuum vel obligacionum regalium registrorum ad instar de certa consciencia, voluntate spontanea communique consensu pro- borum et discretorum virorum Wrovini iudicis, Hyltmari Wridingeris, (Cunradi Longi, Theodrici Welulini) civium et iuratorum civitatis prefate tociusque universitatis eiusdem, in hoc congessi volumine, quod in eis obligaciones, pacta conventa, sponsalia, nupcie, empciones, vendiciones, locaciones, conductiones et demum omnes contractus, quocunque nomine censeantur, qui vel que in predicta civitate fient, fideliter conscribantur et recte in futurorum memoriam et testimonium veritatis. Sic enim falsitatis expirabit duplicitas, et que nunc quasi mortua delitescit, inviolata rectitudo resurget, atque cause, que discordes nunc faciunt homines, exulabunt extra predicte civitatis limites, cogenturque servare concordiam, qui vellent per maliciam discordare. Ceterum ne de prefatorum civium et iuratorum consciencia, voluntate atque consensu suprascripte rei adhibitis atque pre- stitis in posterum dubietas oriatur, Henricum Italicum notarium quondam dicti domini regis rogaverunt unanimiter et instanter, ut prelibata quaternis in istis conscriberet et contractus vel obligaciones per differencias distin(g)ueret tytulorum. Que quidem omnia, sicut superius denotata sunt, ego supra- nominatus Henricus rogatus a prefatis civibus in ipsa civitate Pragensi propria manu scripsi et meo signo signavi ad veram et publicam noticiam posterorum. Fol. 41' č. 250, též v rukopise mnichovském fol. 123 č. 51 (Tadra, Věstník kr. čes. spol. nauk 1889 st. 102—104 č. XVII, částečně Čelakovský, O domácích a cizích reg. st. 29). V pojednání uvedeném (st. 89) klade Tadra listinu tuto do začátku r. 1280, poněvadž následující listina z 1280 listopad 19 mluví již o zápisech do těchto kontraktních knih. Ovšem není vyloučeno, že knihy tyto byly založeny ještě o něco dříve, jistě však po pádu Přemysla Otokara II, čemuž nasvědčují slova vztahující se k bouřím v Praze po jeho smrti: civitas Pragensis multiplicium dis- cordiarum tumultibus estuans'. a) ,prostrantur‘ In. — b) Doplněno dle Mn.
191 clarere sinceritas, equipolleat mendax veridico, nec pauciores fautores inveniat is, qui nequiter iniustam causam foverit, quam qui iustam. Istius eciam cause occasione false proferuntur sentencie, rerum proprietas per- ditur et ingenuitas, quod est deterius, venenatur, cum filiis, quandoque non potentibus legittimas matrimonii probare nupcias, vel concubinatus illecebre vel adulterii scelerata commercia vel incestus detestanda sacrilegia oppo- nantur, unde insultantibus iniuriis iura prosternuntur,a invalescente nequi- ciarum turbine naufragatur equitas, pacis relegatur tranquillitas, casusque formidabilis nec inmerito redditur civitatis. Ergo sequens mearum mode- stiam virium, qui non possum in omnibus, in hoc saltem, ut prefatus deffectus in civitate Pragensi defficiat, profectum rei publice procuravi et istos quaternos contractuum vel obligacionum regalium registrorum ad instar de certa consciencia, voluntate spontanea communique consensu pro- borum et discretorum virorum Wrovini iudicis, Hyltmari Wridingeris, (Cunradi Longi, Theodrici Welulini) civium et iuratorum civitatis prefate tociusque universitatis eiusdem, in hoc congessi volumine, quod in eis obligaciones, pacta conventa, sponsalia, nupcie, empciones, vendiciones, locaciones, conductiones et demum omnes contractus, quocunque nomine censeantur, qui vel que in predicta civitate fient, fideliter conscribantur et recte in futurorum memoriam et testimonium veritatis. Sic enim falsitatis expirabit duplicitas, et que nunc quasi mortua delitescit, inviolata rectitudo resurget, atque cause, que discordes nunc faciunt homines, exulabunt extra predicte civitatis limites, cogenturque servare concordiam, qui vellent per maliciam discordare. Ceterum ne de prefatorum civium et iuratorum consciencia, voluntate atque consensu suprascripte rei adhibitis atque pre- stitis in posterum dubietas oriatur, Henricum Italicum notarium quondam dicti domini regis rogaverunt unanimiter et instanter, ut prelibata quaternis in istis conscriberet et contractus vel obligaciones per differencias distin(g)ueret tytulorum. Que quidem omnia, sicut superius denotata sunt, ego supra- nominatus Henricus rogatus a prefatis civibus in ipsa civitate Pragensi propria manu scripsi et meo signo signavi ad veram et publicam noticiam posterorum. Fol. 41' č. 250, též v rukopise mnichovském fol. 123 č. 51 (Tadra, Věstník kr. čes. spol. nauk 1889 st. 102—104 č. XVII, částečně Čelakovský, O domácích a cizích reg. st. 29). V pojednání uvedeném (st. 89) klade Tadra listinu tuto do začátku r. 1280, poněvadž následující listina z 1280 listopad 19 mluví již o zápisech do těchto kontraktních knih. Ovšem není vyloučeno, že knihy tyto byly založeny ještě o něco dříve, jistě však po pádu Přemysla Otokara II, čemuž nasvědčují slova vztahující se k bouřím v Praze po jeho smrti: civitas Pragensis multiplicium dis- cordiarum tumultibus estuans'. a) ,prostrantur‘ In. — b) Doplněno dle Mn.
Strana 192
192 251. Přiznání Oldřicha Babice, měštana pražského, že pozemek vedle svého domu má od opata Strahovského právem emfyteutickým s ročním poplatkem 16 denárů. 1280 listopad 19. Civis recipit aream a monasterio tali condicione, quod quolibet anno solvet sibi duos solidos. Anno domini MCCLXXX, in die beate Elizabeth, none indiccionis, cum quedam dubietas orta foret inter dominos (Siffridum)a 1) venerabilem abbatem et conventum Strahoviensis monasterii ex parte una et Ulricum Babich civem Pragensem ex parte altera super censu seu pensione vel redditu cuiusdam aree dicti monasterii site in civitate Pragensi in parrochia beati Egidii iuxta domum predicti Ulrici et iuxta curiam domini episcopi Olomucensis et iuxta domiculam Jacobi filii fibulatoris, idem Ulricus Babich in presencia Engberti, Cunradi apotecarii, (Vlrici Ploserii)d civium Pragen- sium et mei Henrici Italici notarii quondam domini O(ttacari)e illustris olim regis Bohemie bona grata et spontanea voluntate, non coactus, ad requisicionem et interrogacionem domini Theodrici custodis monasterii pretaxati, ab abbate et conventu prefatis ad hoc specialiter de dicto mona- sterio in civitate Pragensi destinati, confessus est et asseruit, se dictam aream tenere, habere ac possidere a prefato Strahoviensif monasterio iure emphiteotico ad annuum censum sedecim denariorum Pragensium, qui eo tempore current, in assumpcione beate Marie virginis ab ipso Ulrico vel suis successoribus anno quolibet dicto monasterio solvendorum, unde ad cautelam dicti monasterii tam dictus Ulricus quams dictus dominus Theo- dricus me rogaverunt, ut hanc confessionem seu assercionem in quaternis contractuum dicte civitatis deberem conscribere et ut deinceps super dicto censu nulla lis, contencio vel dubitacio oriretur, que omnia, sicut pre- scripta sunt, ego Henricus rogatus a prefatis Ulrico Babich et domino Theodrico ini hiis quaternis et in civitate Pragensi ad cautelam dicti monasterii propria manu scripsi. Fol. 42' č. 251, též v mnichovském rk. fol. 123' č. 52 (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 104 č. XVIII). 1) Začáteční písmena W., kterou mají oba rukopisy, je nemožna. R. 1280 by opatem Strahovským Siffrid (1267—1282). Na Strahově vůbec žádný opat W. v té době nebyl. Patrně je to zde libovolná záměna nebo písařská chyba. a) ,W oba rk. — b) Babicz' Mn. — c) �Conradi‘ Mn. — d) Doplněno dle Mn. — e) �W In., O‘ Mn. — f) ,Stragowiensi Mn. — g) ,tam‘ In., ,quam‘ Mn. — h) ,Ba- bicz' Mn. — i) ,in — cautelam' schází v Mn.
192 251. Přiznání Oldřicha Babice, měštana pražského, že pozemek vedle svého domu má od opata Strahovského právem emfyteutickým s ročním poplatkem 16 denárů. 1280 listopad 19. Civis recipit aream a monasterio tali condicione, quod quolibet anno solvet sibi duos solidos. Anno domini MCCLXXX, in die beate Elizabeth, none indiccionis, cum quedam dubietas orta foret inter dominos (Siffridum)a 1) venerabilem abbatem et conventum Strahoviensis monasterii ex parte una et Ulricum Babich civem Pragensem ex parte altera super censu seu pensione vel redditu cuiusdam aree dicti monasterii site in civitate Pragensi in parrochia beati Egidii iuxta domum predicti Ulrici et iuxta curiam domini episcopi Olomucensis et iuxta domiculam Jacobi filii fibulatoris, idem Ulricus Babich in presencia Engberti, Cunradi apotecarii, (Vlrici Ploserii)d civium Pragen- sium et mei Henrici Italici notarii quondam domini O(ttacari)e illustris olim regis Bohemie bona grata et spontanea voluntate, non coactus, ad requisicionem et interrogacionem domini Theodrici custodis monasterii pretaxati, ab abbate et conventu prefatis ad hoc specialiter de dicto mona- sterio in civitate Pragensi destinati, confessus est et asseruit, se dictam aream tenere, habere ac possidere a prefato Strahoviensif monasterio iure emphiteotico ad annuum censum sedecim denariorum Pragensium, qui eo tempore current, in assumpcione beate Marie virginis ab ipso Ulrico vel suis successoribus anno quolibet dicto monasterio solvendorum, unde ad cautelam dicti monasterii tam dictus Ulricus quams dictus dominus Theo- dricus me rogaverunt, ut hanc confessionem seu assercionem in quaternis contractuum dicte civitatis deberem conscribere et ut deinceps super dicto censu nulla lis, contencio vel dubitacio oriretur, que omnia, sicut pre- scripta sunt, ego Henricus rogatus a prefatis Ulrico Babich et domino Theodrico ini hiis quaternis et in civitate Pragensi ad cautelam dicti monasterii propria manu scripsi. Fol. 42' č. 251, též v mnichovském rk. fol. 123' č. 52 (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 104 č. XVIII). 1) Začáteční písmena W., kterou mají oba rukopisy, je nemožna. R. 1280 by opatem Strahovským Siffrid (1267—1282). Na Strahově vůbec žádný opat W. v té době nebyl. Patrně je to zde libovolná záměna nebo písařská chyba. a) ,W oba rk. — b) Babicz' Mn. — c) �Conradi‘ Mn. — d) Doplněno dle Mn. — e) �W In., O‘ Mn. — f) ,Stragowiensi Mn. — g) ,tam‘ In., ,quam‘ Mn. — h) ,Ba- bicz' Mn. — i) ,in — cautelam' schází v Mn.
Strana 193
193 252. Narovnání měštana pražského Sypoty s měštany Lipardem a Jindřichem, jimž ručil za dluh Pertolda Vigoloes. 1280 listopad 26. Instrumentum fideiussionis. Anno domini MCCLXXX,1) VI kalendas Decembris, none indictionis. Quia Sypotoa civis Pragensis inficiatus fuerat, se fideiussisseb vel fideius- sorem esse pro Pertoldo Vigoloes apud Lipardums generum Rachebonis" et socium eius Henricum dictum Paternoster, civem Pragensem, in novem marcis argenti et dimidia, ipsis Lipardoe et Henrico multociens eundem Sypotonem requirentibus et habentibus commonitum super eodem, dictus Lipardus tam pro parte sua quamf pro parte et nomine dicti socii eius ordinavit, procuravit et fecit dictum Sypotonem citari ad iudicium coram iudice civitatis Pragensis, ut audiret probaciones et testes, quibus idem Lipardus et socius eius parati erant probare et probare intendebant atque volebant, quod dictus Pertoldus obligaverat eis et posuerat loco pignoris pro novem marcis et dimidia argenti, in quibus idem Pertoldus tenebatur eisdem, quandam domum suam sitam in dicta civitate in parochia sancti Leonardi iuxta domum Wlastei et iuxta domum Nicolai Rudmanni et insuper statuerat eis fideiussorem pro eadem pecunia predictum Sypoto- nem, si in domo, que posita eis erat pignores pro prefatis marcis, ut dictum est, obtinere non possent vel rehabere IX marcas et 1/2 pretaxatas, ut supleret per Sipotonemh eis precium vel debitum, quod deficeret eis in domo sive in toto sive in parte; pretactus autem Sipoto,i postquam ad iudicium pervenerat, noluit, ut testes deponerent, sed plane Lipardi et socii eius predictorum gracie se commisit. Dicti vero Lipardus et socius eius agentes graciosius cum eodem, ad deposicionem testium noni proces- serunt, et tunc eodemk Lipardo et socio eius interrogantibus et requirentibus eundem Sipotonem super causa prefate fideiussionis in presencia Engberti et Alberti (Rechczerii)1 iuratorum civitatis Pragensis, Pertholdi apothecarii et ceterorum multorum, dictus Sipoto confessus fuit, asseruit ac recognovit, se fideiussisse et fideiussorem esse pro prefato Pertholdo Wigaloes aput dictos Lipardum et socium eius prom novem marcis et dimidia argenti, si forte dicti Lipardus et socius eius non possent easdem marcas obtinere in domo, quam sibi pro pignore dictus Pertoldus (posuerat); sed si dicti Lipardus et socius possent rehabere dictas IX marcas et 1/2 de dicta domo vel a dicto Pertholdo, tunc dictus Sipoto habetur a fideiussionis ligamine absolutus. Quare dictus Sipoto coram prefatis testibus cum dictis a) ,Zypoto‘ Mn. — b) ,fideiusse' In., ,fideiussisse' Mn. — c) ,Lipand.' In. i Mn. — d)Rachebanis' Mn. — e) ,Libando‘ In., ,Lipando‘ Mn. — f) ,tam‘ In. i Mn. — g) pig- nera In. i Mn. — h) ,Zipotonem' Mn. — i) Zypoto' Mn. zde i v násl. — j) ,non' schází v Mn. — k) eidem oba rk. — 1) Doplněno dle Mn. — m) in‘ Mn. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. 13
193 252. Narovnání měštana pražského Sypoty s měštany Lipardem a Jindřichem, jimž ručil za dluh Pertolda Vigoloes. 1280 listopad 26. Instrumentum fideiussionis. Anno domini MCCLXXX,1) VI kalendas Decembris, none indictionis. Quia Sypotoa civis Pragensis inficiatus fuerat, se fideiussisseb vel fideius- sorem esse pro Pertoldo Vigoloes apud Lipardums generum Rachebonis" et socium eius Henricum dictum Paternoster, civem Pragensem, in novem marcis argenti et dimidia, ipsis Lipardoe et Henrico multociens eundem Sypotonem requirentibus et habentibus commonitum super eodem, dictus Lipardus tam pro parte sua quamf pro parte et nomine dicti socii eius ordinavit, procuravit et fecit dictum Sypotonem citari ad iudicium coram iudice civitatis Pragensis, ut audiret probaciones et testes, quibus idem Lipardus et socius eius parati erant probare et probare intendebant atque volebant, quod dictus Pertoldus obligaverat eis et posuerat loco pignoris pro novem marcis et dimidia argenti, in quibus idem Pertoldus tenebatur eisdem, quandam domum suam sitam in dicta civitate in parochia sancti Leonardi iuxta domum Wlastei et iuxta domum Nicolai Rudmanni et insuper statuerat eis fideiussorem pro eadem pecunia predictum Sypoto- nem, si in domo, que posita eis erat pignores pro prefatis marcis, ut dictum est, obtinere non possent vel rehabere IX marcas et 1/2 pretaxatas, ut supleret per Sipotonemh eis precium vel debitum, quod deficeret eis in domo sive in toto sive in parte; pretactus autem Sipoto,i postquam ad iudicium pervenerat, noluit, ut testes deponerent, sed plane Lipardi et socii eius predictorum gracie se commisit. Dicti vero Lipardus et socius eius agentes graciosius cum eodem, ad deposicionem testium noni proces- serunt, et tunc eodemk Lipardo et socio eius interrogantibus et requirentibus eundem Sipotonem super causa prefate fideiussionis in presencia Engberti et Alberti (Rechczerii)1 iuratorum civitatis Pragensis, Pertholdi apothecarii et ceterorum multorum, dictus Sipoto confessus fuit, asseruit ac recognovit, se fideiussisse et fideiussorem esse pro prefato Pertholdo Wigaloes aput dictos Lipardum et socium eius prom novem marcis et dimidia argenti, si forte dicti Lipardus et socius eius non possent easdem marcas obtinere in domo, quam sibi pro pignore dictus Pertoldus (posuerat); sed si dicti Lipardus et socius possent rehabere dictas IX marcas et 1/2 de dicta domo vel a dicto Pertholdo, tunc dictus Sipoto habetur a fideiussionis ligamine absolutus. Quare dictus Sipoto coram prefatis testibus cum dictis a) ,Zypoto‘ Mn. — b) ,fideiusse' In., ,fideiussisse' Mn. — c) ,Lipand.' In. i Mn. — d)Rachebanis' Mn. — e) ,Libando‘ In., ,Lipando‘ Mn. — f) ,tam‘ In. i Mn. — g) pig- nera In. i Mn. — h) ,Zipotonem' Mn. — i) Zypoto' Mn. zde i v násl. — j) ,non' schází v Mn. — k) eidem oba rk. — 1) Doplněno dle Mn. — m) in‘ Mn. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. 13
Strana 194
194 Lipardo et socio eius taliter convenit, quod dicti Lipardus et socius eius iuvabuntur, in quantum possunt, dictum Sipotonem, ut reacquirant dictas IX marcas et 1/2 super domo vel super predicto Pertholdo, et tunc, si dicti Lipardus et socius eius rehabuerint dictas marcas a dicto Pertholdo vel de domo prefata, prenominatus Sipoto erit a fideiussione solutus et liber, sed si dicti Lipardus et socius eius dictam pecuniam non rehabebunt vel rehabere poterint a dicto Pertoldo et domo eius, tunc dictus Sipoto tam- quam verus eorum fideiussor eisdem Lipardo et socio eius tenebitur sol- vere dictas IX marcas et 1/2 argenti ex nunc usque ad festum beati Jacobi primitus affuturum. Fol. 42' č. 252, též v mnichovském rk. fol. 123' č. 53 (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 105 č. XIX). 1) U Tadry nesprávně spojeno ,anno d. MCCLXXXVI, s tím by se neshodo- vala indikce devátá hodící se k datu 1280 list. 26. 253. Karel král Sicilský děkuje králi Českému Přemyslu Otokarovi za ochotu s ním uzavřít přátelství, jež mu navzájem slibuje. (1268). Excellenti et magnifico principi karissimo amico suo O(ttacaro)a dei gracia illustri regi Bohemie Karolusb dei gracia rex Sicilie, ducatus Apulie et principatus Capue, Andegauis provincie et (Fulcalquerii)“ comes salutem et prosperitatis augmentum. Patentibus nobis (est notum indiciis)d et ipsae operum evidenciaf manifestum, quod inviolabilis magnitudinis vestre since- ritas antiquam redolens caritatem, qua invicem iungebamur, ads ea se preparat, ad ea sua vota conformat, que votiva sint meis affectibus et que incrementa respiciant status nostri, super quibus celsitudini vestre ad graciarum acciones multiplices assurgentes et recognoscentes nos vobis pro tanta gratitudine totaliter obligatos, rogamus et petimus, quatenus nos ad vestra beneplacita dispositos et paratos in hiis, que grata cordi vestro 219 resideant,h fiducialiter requiratis, in quibus procul dubio affectum nostrum 6qi I 26 exhibebimus pro viribus per effectum. Datum etc. Fol. 43' č. 253, též v mnichovském rukopise fol. 124 č. 54 (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 106 č. XX) a též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 279. Listem z r. 1268 dub. 3 projevuje papež Kliment IV králi Českému svoje potěšení nad úmy- slem jeho uzavřít s králem Sicilským přátelství (RB. II č. 609). List tento krále Karla se obsahově úplně kryje s listem papežovým a datum jeho neleží asi daleko od data projevu Klimentova. a) �W Kap. J. — b) ,Karulus' In., ,Karolus' Mn. i Kap. J. — c) ,Falch.' Mn., „Solch‘ In., �G° Kap. J. — d) Doplněno dle Mn. a Kap. J. — e) ipsi In., „psa Mn. i Kap. J. — f) ,et evidencia€ In., bez ,et' Mn. i Kap. J. — g) ,et adt In., bez ,et Mn. — h) ,residerant‘ In., ,residerent' Mn. a Kap. J. vhš
194 Lipardo et socio eius taliter convenit, quod dicti Lipardus et socius eius iuvabuntur, in quantum possunt, dictum Sipotonem, ut reacquirant dictas IX marcas et 1/2 super domo vel super predicto Pertholdo, et tunc, si dicti Lipardus et socius eius rehabuerint dictas marcas a dicto Pertholdo vel de domo prefata, prenominatus Sipoto erit a fideiussione solutus et liber, sed si dicti Lipardus et socius eius dictam pecuniam non rehabebunt vel rehabere poterint a dicto Pertoldo et domo eius, tunc dictus Sipoto tam- quam verus eorum fideiussor eisdem Lipardo et socio eius tenebitur sol- vere dictas IX marcas et 1/2 argenti ex nunc usque ad festum beati Jacobi primitus affuturum. Fol. 42' č. 252, též v mnichovském rk. fol. 123' č. 53 (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 105 č. XIX). 1) U Tadry nesprávně spojeno ,anno d. MCCLXXXVI, s tím by se neshodo- vala indikce devátá hodící se k datu 1280 list. 26. 253. Karel král Sicilský děkuje králi Českému Přemyslu Otokarovi za ochotu s ním uzavřít přátelství, jež mu navzájem slibuje. (1268). Excellenti et magnifico principi karissimo amico suo O(ttacaro)a dei gracia illustri regi Bohemie Karolusb dei gracia rex Sicilie, ducatus Apulie et principatus Capue, Andegauis provincie et (Fulcalquerii)“ comes salutem et prosperitatis augmentum. Patentibus nobis (est notum indiciis)d et ipsae operum evidenciaf manifestum, quod inviolabilis magnitudinis vestre since- ritas antiquam redolens caritatem, qua invicem iungebamur, ads ea se preparat, ad ea sua vota conformat, que votiva sint meis affectibus et que incrementa respiciant status nostri, super quibus celsitudini vestre ad graciarum acciones multiplices assurgentes et recognoscentes nos vobis pro tanta gratitudine totaliter obligatos, rogamus et petimus, quatenus nos ad vestra beneplacita dispositos et paratos in hiis, que grata cordi vestro 219 resideant,h fiducialiter requiratis, in quibus procul dubio affectum nostrum 6qi I 26 exhibebimus pro viribus per effectum. Datum etc. Fol. 43' č. 253, též v mnichovském rukopise fol. 124 č. 54 (Tadra, Věstník spol. nauk 1889 st. 106 č. XX) a též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 279. Listem z r. 1268 dub. 3 projevuje papež Kliment IV králi Českému svoje potěšení nad úmy- slem jeho uzavřít s králem Sicilským přátelství (RB. II č. 609). List tento krále Karla se obsahově úplně kryje s listem papežovým a datum jeho neleží asi daleko od data projevu Klimentova. a) �W Kap. J. — b) ,Karulus' In., ,Karolus' Mn. i Kap. J. — c) ,Falch.' Mn., „Solch‘ In., �G° Kap. J. — d) Doplněno dle Mn. a Kap. J. — e) ipsi In., „psa Mn. i Kap. J. — f) ,et evidencia€ In., bez ,et' Mn. i Kap. J. — g) ,et adt In., bez ,et Mn. — h) ,residerant‘ In., ,residerent' Mn. a Kap. J. vhš
Strana 195
195 254. Biskup Tobiáš žádá biskupa Rezenského Findřicha, aby ve své diecesi do- volil vybírat příspěvky na znovuvystavění kláštera (Magdalenitek) u sv. Havla v Praze. (1288—1290). Episcopus rogat alium episcopum, ut sororibusa ipsius dyocesis permittat, ut elemosinam petant in ipsiusb diocesi. Reverendo in Christo patri domino H(enrico) dei gracia Ratisponensi" episcopo Th(obias) eadem gracia Pragensisd episcopus salutem et since- ram in domino caritatem. Cum monasterium sancti Gallie sororum peni- tencium apud Pragam nostre dyocesis sit per vetustatem a casu fortuito omnimode dirutum ac etiam demolitum, quod nisi Christi fidelium elemo- sinis adiuvetur, non potest aliquatenus reformari, eisdem indulsimus, ut de nostra dyocesi pro restauracione eiusdem monasterii a Christi fidelibus elemosinas petere valeant, prout decet. Sed quia nostra dyocesis per guerras et alias multiplices oppressiones, que a multis retroactis temporibus huc- usque viguerunt et adhuc proch dolor invalescunt, adeo est destructa, quod ad construccionem monasterii iamdicti sororibus prefatis elemosine pauperum sufficere nequeunt ullo modo, et cum officii nostri debito tene- amur pauperum inopiis providere, quare paternitatem vestram, de qua plenam obtinemus confidentiam, duximus presentibus exorandam, (ut)f in vestra dyocesi sorores predictas divine remuneracionis intuitu et nostrarum precum interventu, exhibitrices presencium, admittere dignemini petere ele- mosinas pro restauracione monasterii iam predicti, scientes, quod hoc apud vestram paternitatem grata vicissitudine volumus promereri. Fol. 43' č. 254, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 232. Slova této listiny vztahující se k válkám a bouřím ,que a multis retroactis temporibus hucusque vi- guerunt et adhuc proch dolor invalescunt“ ukazují již k pozdější době panování Tobiášova a to nejspíše k domácí válce 1288—1290. Rok 1290 je terminem ad quem; po něm byl již v Čechách mír. O klášteře tomto je jediná zmínka r. 1282 (Emler RB. II č. 1287) a také tam je označení ,apud st. Gallum iuxta Pragam' jako zde ,apud Pragam'. Tomek (Děj. města Prahy I druhé vyd. st. 232) to vykládá jakožto upomínku na zvláštní Nové město vedle vlastního města Pražského. a) ,sorores‘ In. — b) ,propriis' In., ,ipsius' Kap. J. — c) ,tali' Kap. J. — d) ,talis Kap. J. — e) C Kap. J. — f) Doplněno dle Kap. J. 13*
195 254. Biskup Tobiáš žádá biskupa Rezenského Findřicha, aby ve své diecesi do- volil vybírat příspěvky na znovuvystavění kláštera (Magdalenitek) u sv. Havla v Praze. (1288—1290). Episcopus rogat alium episcopum, ut sororibusa ipsius dyocesis permittat, ut elemosinam petant in ipsiusb diocesi. Reverendo in Christo patri domino H(enrico) dei gracia Ratisponensi" episcopo Th(obias) eadem gracia Pragensisd episcopus salutem et since- ram in domino caritatem. Cum monasterium sancti Gallie sororum peni- tencium apud Pragam nostre dyocesis sit per vetustatem a casu fortuito omnimode dirutum ac etiam demolitum, quod nisi Christi fidelium elemo- sinis adiuvetur, non potest aliquatenus reformari, eisdem indulsimus, ut de nostra dyocesi pro restauracione eiusdem monasterii a Christi fidelibus elemosinas petere valeant, prout decet. Sed quia nostra dyocesis per guerras et alias multiplices oppressiones, que a multis retroactis temporibus huc- usque viguerunt et adhuc proch dolor invalescunt, adeo est destructa, quod ad construccionem monasterii iamdicti sororibus prefatis elemosine pauperum sufficere nequeunt ullo modo, et cum officii nostri debito tene- amur pauperum inopiis providere, quare paternitatem vestram, de qua plenam obtinemus confidentiam, duximus presentibus exorandam, (ut)f in vestra dyocesi sorores predictas divine remuneracionis intuitu et nostrarum precum interventu, exhibitrices presencium, admittere dignemini petere ele- mosinas pro restauracione monasterii iam predicti, scientes, quod hoc apud vestram paternitatem grata vicissitudine volumus promereri. Fol. 43' č. 254, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 232. Slova této listiny vztahující se k válkám a bouřím ,que a multis retroactis temporibus hucusque vi- guerunt et adhuc proch dolor invalescunt“ ukazují již k pozdější době panování Tobiášova a to nejspíše k domácí válce 1288—1290. Rok 1290 je terminem ad quem; po něm byl již v Čechách mír. O klášteře tomto je jediná zmínka r. 1282 (Emler RB. II č. 1287) a také tam je označení ,apud st. Gallum iuxta Pragam' jako zde ,apud Pragam'. Tomek (Děj. města Prahy I druhé vyd. st. 232) to vykládá jakožto upomínku na zvláštní Nové město vedle vlastního města Pražského. a) ,sorores‘ In. — b) ,propriis' In., ,ipsius' Kap. J. — c) ,tali' Kap. J. — d) ,talis Kap. J. — e) C Kap. J. — f) Doplněno dle Kap. J. 13*
Strana 196
196 255. Biskup Tobiáš uzavírá s Konrádem Eniklem měštanem lounským smlouvu o osazení vsí biskupských Veltěže a Obory a stanoví povinnosti jeho a nových osadníků. (1284 — 1290). Episcopus locat bona episcopatus sub condicione quibusdam. Nos Th(obias)a dei gracia Pragensis episcopus notum esse volumus universis etc., quod nos condicionem nostram et episcopatus nostri volen- 1 tes facere meliorem, villas duas episcopatus nostrib dictas vulgariter Welcz," in quad sunt mensurati XXIIIIe lanei, quilibetf eorum continens LXg iugera strichonum, et Obora,h2) que continet XVII laneos similem mensuram habentes, de honorabilium virorum domini Wl(rici) prepositi, magistri G(re- gorii) decani, totiusque capituli eiusdem nostre Pragensis ecclesie conni- vencia et assensu Conradok dicto Enikel civi de Lwn locavimus iure theutonico, quod purchret vulgariter appellatur, sub pactis seu condicio- nibus infrascriptis, hiis videlicet, ut idem Cunradus! unum laneum pro iudicio, quamdiu nobis et episcopatui obtemperaverit, a solucione qualibet libere teneatm et quiete; si vero, quod absit, nobis ac pauperibus pre- dictarum villarum propter culpam suam aliquam, quod non credimus, in aliquo displiceret," extunc eidem vendendi laneum eundem alteri sub onere solucionis concedimus liberam facultatem. De hiis' vero XL laneis pau- peres nostri in eisdem residentes annis singulis de quolibet laneo per unam marcam argenti puri pragensis ponderis census nomine nobis et nostris successoribus videlicet in festo beati Georgii medietatem et aliam in festo beati Galli exsolvere tenebuntur et per III strichones tritici, IIIF siliginis et IIII avene, VI pullos, LXq ova, agnellum aut XII denarios, II caseos vel IIII denarios in nostra episcopali curia assignabunt, hoc adiecto, quod, si propter nostram ingruentem necessitatem nostrorumque successorum subsidium a pauperibus episcopatus nostri nos recipere opor- teret, iidem pauperes nobis et nostris successoribus dare teneantur, sicut ab aliis laneis pauperum episcopatus memorati duxerimus requirendum. Adicimus insuper, ut tam Confradus]r iudex predictus quam alii pauperes in laneis eisdem villarum predictarum et non alibi teneantur residenciam facere personalem, et quod quilibet eorum non pluss quam duos laneos tenere et excolere teneatur. Promisit' insuper iudex prefatus villarum iam- dictarum laneos infra unius anni spacium numerandum a dominica quadra- a) ,Jo‘ Kap. J. — b) ,volentes — nostri' doplněno v In. dole na okraji. — c) ... Kap. J. — d) ,in qua harum una' Kap. J. — e) ,X° Kap. J. — f) ,quililibet‘ In., ,que- libet‘ Kap. J. - g) ,XV Kap. J. — h) ,Obera‘ In., ... alia‘ Kap. J. — i) ,continent" In., ,continet' Kap. J. — k) ,G. dicto civi de .. Kap. J. — 1) ,C‘ Kap. J. — m) ,tenet" In., ,teneat' Kap. J. — n) ,dispiceret' In. — o) ,aliis vero X‘ Kap. J. — p) ,et IIII sili- ginis avene' Kap. J. — q) ,VI. L' Kap. J. — r) Schází v Kap. J. — s) ,plures' In., ,plus“ Kap. J. — t) premisit' In., promisit' Kap. J.
196 255. Biskup Tobiáš uzavírá s Konrádem Eniklem měštanem lounským smlouvu o osazení vsí biskupských Veltěže a Obory a stanoví povinnosti jeho a nových osadníků. (1284 — 1290). Episcopus locat bona episcopatus sub condicione quibusdam. Nos Th(obias)a dei gracia Pragensis episcopus notum esse volumus universis etc., quod nos condicionem nostram et episcopatus nostri volen- 1 tes facere meliorem, villas duas episcopatus nostrib dictas vulgariter Welcz," in quad sunt mensurati XXIIIIe lanei, quilibetf eorum continens LXg iugera strichonum, et Obora,h2) que continet XVII laneos similem mensuram habentes, de honorabilium virorum domini Wl(rici) prepositi, magistri G(re- gorii) decani, totiusque capituli eiusdem nostre Pragensis ecclesie conni- vencia et assensu Conradok dicto Enikel civi de Lwn locavimus iure theutonico, quod purchret vulgariter appellatur, sub pactis seu condicio- nibus infrascriptis, hiis videlicet, ut idem Cunradus! unum laneum pro iudicio, quamdiu nobis et episcopatui obtemperaverit, a solucione qualibet libere teneatm et quiete; si vero, quod absit, nobis ac pauperibus pre- dictarum villarum propter culpam suam aliquam, quod non credimus, in aliquo displiceret," extunc eidem vendendi laneum eundem alteri sub onere solucionis concedimus liberam facultatem. De hiis' vero XL laneis pau- peres nostri in eisdem residentes annis singulis de quolibet laneo per unam marcam argenti puri pragensis ponderis census nomine nobis et nostris successoribus videlicet in festo beati Georgii medietatem et aliam in festo beati Galli exsolvere tenebuntur et per III strichones tritici, IIIF siliginis et IIII avene, VI pullos, LXq ova, agnellum aut XII denarios, II caseos vel IIII denarios in nostra episcopali curia assignabunt, hoc adiecto, quod, si propter nostram ingruentem necessitatem nostrorumque successorum subsidium a pauperibus episcopatus nostri nos recipere opor- teret, iidem pauperes nobis et nostris successoribus dare teneantur, sicut ab aliis laneis pauperum episcopatus memorati duxerimus requirendum. Adicimus insuper, ut tam Confradus]r iudex predictus quam alii pauperes in laneis eisdem villarum predictarum et non alibi teneantur residenciam facere personalem, et quod quilibet eorum non pluss quam duos laneos tenere et excolere teneatur. Promisit' insuper iudex prefatus villarum iam- dictarum laneos infra unius anni spacium numerandum a dominica quadra- a) ,Jo‘ Kap. J. — b) ,volentes — nostri' doplněno v In. dole na okraji. — c) ... Kap. J. — d) ,in qua harum una' Kap. J. — e) ,X° Kap. J. — f) ,quililibet‘ In., ,que- libet‘ Kap. J. - g) ,XV Kap. J. — h) ,Obera‘ In., ... alia‘ Kap. J. — i) ,continent" In., ,continet' Kap. J. — k) ,G. dicto civi de .. Kap. J. — 1) ,C‘ Kap. J. — m) ,tenet" In., ,teneat' Kap. J. — n) ,dispiceret' In. — o) ,aliis vero X‘ Kap. J. — p) ,et IIII sili- ginis avene' Kap. J. — q) ,VI. L' Kap. J. — r) Schází v Kap. J. — s) ,plures' In., ,plus“ Kap. J. — t) premisit' In., promisit' Kap. J.
Strana 197
197 gesime, qua cantatur ,Letare“a, proxime preterita bonis hominibus collocare. Ad hoc statuimus, ut idem iudex de culpis ab eisdem pauperibus in causis criminalibus seu civilibus terciumb denarium recipiat, alios duos nostre ca- mere assignando. Preterea volumus, ut idem iudex de nostris piscacionibus, venacionibus, insulis atque silvis villarum earundem se intromittere non debeat absque nostra et nostrorum successorum licencia speciali. In cuius rei etc. datum etc. Fol. 43 č. 255, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 269. Prvé chronologické omezení dává rok nastoupení probošta Oldřicha. Poprvé vyskytuje se Oldřich r. 1285 července 29 (Emler RB. II č. 1353), probošt Gotfríd naposledy se objevuje v listinách 1283 květ. 28 (Emler RB. II č. 1293), tedy asi do r. 1284 neb na začátek r. 1285 možno položit nastoupení Oldřichovo. 1) Veltěž u Loun. — 2) Obora u Loun. 256. Biskup Tobiáš vysazuje nejmenovanou ves právem německým. (1279—1290). Episcopus locat villam suam iure teutonico. Nos Th(obias) etc. notum esse volumus etc., quod nos condicionem etc. ut supra)d, pauperibus episcopatus nostri in villa dicta vulgariter .. XVIe laneos agrorum, unum quemque laneum continentem LX iugera strichonum, sub annuo censu iure theutonico locavimus in hunc modum videlicet, quod iidem pauperes nobis et successoribus nostris de quolibet laneo agrorum ipsorum per 1/2 marcam argenti puri Pragensis ponderis cum agnello, aut pro ipso XII denarios, aucam pinguemf, VI pullosg (cum) LX ovish et duobus caseis aut IIII denarios annuatim tenebuntur solvere et persolvent, medietatem census in festo sancti Georgii et aliam in festo beati Galli nostre camere assignantes, hoc adiecto, quod, si propter nostram ingruentem necessitatem nostrorumque successorum subsidium a pauperibus episcopatus nostri nos recipere oporteret, iidem pauperes nobis et nostris successoribus dare teneantur, sicut ab aliis laneis paupe- rum episcopatus nostri memorati duxerimus requirendum. In cuius rei etc. Datum etc. Fol. 44 č. 256, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 269. a) �Oculi mei' Kap. J. — b) ,IIII—' Kap. J. — c) ,Joh. Kap. J. — d) Doplň z předcházející listiny. — e) ,X' Kap. J. — f) ,auca inpiguata' In., ,aucam pinguem“ Kap. J. — g) �VI pullis' In., ,et duos pullos' Kap. J. — h) ,LX ovis‘ In., ,cum L ovis“ Kap. J.
197 gesime, qua cantatur ,Letare“a, proxime preterita bonis hominibus collocare. Ad hoc statuimus, ut idem iudex de culpis ab eisdem pauperibus in causis criminalibus seu civilibus terciumb denarium recipiat, alios duos nostre ca- mere assignando. Preterea volumus, ut idem iudex de nostris piscacionibus, venacionibus, insulis atque silvis villarum earundem se intromittere non debeat absque nostra et nostrorum successorum licencia speciali. In cuius rei etc. datum etc. Fol. 43 č. 255, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 269. Prvé chronologické omezení dává rok nastoupení probošta Oldřicha. Poprvé vyskytuje se Oldřich r. 1285 července 29 (Emler RB. II č. 1353), probošt Gotfríd naposledy se objevuje v listinách 1283 květ. 28 (Emler RB. II č. 1293), tedy asi do r. 1284 neb na začátek r. 1285 možno položit nastoupení Oldřichovo. 1) Veltěž u Loun. — 2) Obora u Loun. 256. Biskup Tobiáš vysazuje nejmenovanou ves právem německým. (1279—1290). Episcopus locat villam suam iure teutonico. Nos Th(obias) etc. notum esse volumus etc., quod nos condicionem etc. ut supra)d, pauperibus episcopatus nostri in villa dicta vulgariter .. XVIe laneos agrorum, unum quemque laneum continentem LX iugera strichonum, sub annuo censu iure theutonico locavimus in hunc modum videlicet, quod iidem pauperes nobis et successoribus nostris de quolibet laneo agrorum ipsorum per 1/2 marcam argenti puri Pragensis ponderis cum agnello, aut pro ipso XII denarios, aucam pinguemf, VI pullosg (cum) LX ovish et duobus caseis aut IIII denarios annuatim tenebuntur solvere et persolvent, medietatem census in festo sancti Georgii et aliam in festo beati Galli nostre camere assignantes, hoc adiecto, quod, si propter nostram ingruentem necessitatem nostrorumque successorum subsidium a pauperibus episcopatus nostri nos recipere oporteret, iidem pauperes nobis et nostris successoribus dare teneantur, sicut ab aliis laneis paupe- rum episcopatus nostri memorati duxerimus requirendum. In cuius rei etc. Datum etc. Fol. 44 č. 256, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 269. a) �Oculi mei' Kap. J. — b) ,IIII—' Kap. J. — c) ,Joh. Kap. J. — d) Doplň z předcházející listiny. — e) ,X' Kap. J. — f) ,auca inpiguata' In., ,aucam pinguem“ Kap. J. — g) �VI pullis' In., ,et duos pullos' Kap. J. — h) ,LX ovis‘ In., ,cum L ovis“ Kap. J.
Strana 198
198 257. Biskup Tobiáš prodává panu Al. z . . statky biskupské ve dvou vsích. (1284—1290). Episcopus vendit bona pro aliis convertendo. Nos Th(obias)a dei gracia etc. notum esse volumus etc., quod nos condicionem etc., in villis dictis vulgariter .. et .. bona episcopatus nostri particularia, de quibus minimumb pro nobis ac episcopatu nostro fructum seu utilitatem facere poteramus, cum agris cultis et incultis, pratis, rubetis et aliis ad ipsa pertinentibus de honorabilium virorum domini Wl(rici) prepositi, magistri G(regorii) decani, tociusque nostre Pragensis ecclesie capituli connivencia et assensu nobili viro domino Al. dicto de .. suisque heredibus vendidimus pro LX“ marcis (puri)d argenti Pragensis ponderis iure hereditario perpetuo possidenda, quas marcas pro aliis possessionibus magis utilibus et nostro episcopatui adiacentibus duximus convertendas. Ne igitur de huiusmodi vendicione nostra posset in posterum aliqua du- bietas suboriri, in predicti domini Al.e et suorum heredum securitatem et cautelam presens scriptum fieri et sigillorum tam nostrif quam predicti nostri capituli munimine, ut tenebamur, procuravimus roborari. Actum et datum etc. pontificatus ut supra. Fol. 44' č. 257, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 268'. O chronologickém omezení rokem 1284 srov. pozn. u č. 255. 258. Biskup Tobiáš prodává Benešovi a Janovi v nejmenované vsi statky biskupské. (1284—1290). Ad idem. Nos Th(obias)g etc. notum etc., quod nos condicionem etc., in villa dicta .. IIII curias, continentes LXXVIh jugera agrorum hereditariorum, (cum) pratis, rubetis et allis ad ipsas pertinentibus de honorabilium viro- rum «etc. ut supra usque et assensu)i Benesio) et Johanni genero ipsius ac ipsorum heredibus, de quibus minimam propter distanciam ipsorum ab aliis bonis episcopatus nostri utilitatem seu fructum habere poteramus, pro XXIX' marcis (argenti puri)" pragensis ponderis vendidimus iure here- ditario perpetuo possidendas, quas marcas pro aliis possessionibus magis utilibus et nostro episcopatui adiacentibus duximus convertendas. Ne igitur de huiusmodi vendicione Qut supra usque ad finem). Fol. 44' č. 258, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 268'. Doplníme-li li- stinu tuto podle předcházející, jak toho vyžadují poznámky „ut supra', musíme ji také omezit rokem 1284, prvým to možným rokem vlády probošta Oldřicha. a) ,O.“ Kap. J. — b) ,nimium quod' In., ,minimum pro' Kap. J. — c) ,C' Kap. J. — d) Doplněno dle Kap. J. — e) „N° a nad tím ,An‘ Kap. J. — f) ,nostro' In. — g) Jo. Kap. J. — h) „L Kap. J. — i) Doplň z předcházející listiny. — j) „B. Jo. genero‘ Kap. J. — k) L' Kap. J. — 1) Doplněno dle Kap. J.
198 257. Biskup Tobiáš prodává panu Al. z . . statky biskupské ve dvou vsích. (1284—1290). Episcopus vendit bona pro aliis convertendo. Nos Th(obias)a dei gracia etc. notum esse volumus etc., quod nos condicionem etc., in villis dictis vulgariter .. et .. bona episcopatus nostri particularia, de quibus minimumb pro nobis ac episcopatu nostro fructum seu utilitatem facere poteramus, cum agris cultis et incultis, pratis, rubetis et aliis ad ipsa pertinentibus de honorabilium virorum domini Wl(rici) prepositi, magistri G(regorii) decani, tociusque nostre Pragensis ecclesie capituli connivencia et assensu nobili viro domino Al. dicto de .. suisque heredibus vendidimus pro LX“ marcis (puri)d argenti Pragensis ponderis iure hereditario perpetuo possidenda, quas marcas pro aliis possessionibus magis utilibus et nostro episcopatui adiacentibus duximus convertendas. Ne igitur de huiusmodi vendicione nostra posset in posterum aliqua du- bietas suboriri, in predicti domini Al.e et suorum heredum securitatem et cautelam presens scriptum fieri et sigillorum tam nostrif quam predicti nostri capituli munimine, ut tenebamur, procuravimus roborari. Actum et datum etc. pontificatus ut supra. Fol. 44' č. 257, též v rukopise kapituly Pražské J 40' fol. 268'. O chronologickém omezení rokem 1284 srov. pozn. u č. 255. 258. Biskup Tobiáš prodává Benešovi a Janovi v nejmenované vsi statky biskupské. (1284—1290). Ad idem. Nos Th(obias)g etc. notum etc., quod nos condicionem etc., in villa dicta .. IIII curias, continentes LXXVIh jugera agrorum hereditariorum, (cum) pratis, rubetis et allis ad ipsas pertinentibus de honorabilium viro- rum «etc. ut supra usque et assensu)i Benesio) et Johanni genero ipsius ac ipsorum heredibus, de quibus minimam propter distanciam ipsorum ab aliis bonis episcopatus nostri utilitatem seu fructum habere poteramus, pro XXIX' marcis (argenti puri)" pragensis ponderis vendidimus iure here- ditario perpetuo possidendas, quas marcas pro aliis possessionibus magis utilibus et nostro episcopatui adiacentibus duximus convertendas. Ne igitur de huiusmodi vendicione Qut supra usque ad finem). Fol. 44' č. 258, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 268'. Doplníme-li li- stinu tuto podle předcházející, jak toho vyžadují poznámky „ut supra', musíme ji také omezit rokem 1284, prvým to možným rokem vlády probošta Oldřicha. a) ,O.“ Kap. J. — b) ,nimium quod' In., ,minimum pro' Kap. J. — c) ,C' Kap. J. — d) Doplněno dle Kap. J. — e) „N° a nad tím ,An‘ Kap. J. — f) ,nostro' In. — g) Jo. Kap. J. — h) „L Kap. J. — i) Doplň z předcházející listiny. — j) „B. Jo. genero‘ Kap. J. — k) L' Kap. J. — 1) Doplněno dle Kap. J.
Strana 199
199 259. Biskup Tobiáš prodává v nejmenovaném městě 8 domů, mlýn a užitek z každého desátého trhu jakémusi šlechtici. (1284—1296). Ad idem. Nos Th(obias)a etc. notum etc., quod nos condicionem etc., in loco forensi dicto vulgariter .. VIIIb domus subsidum absque terris, molendi- num solvens in censu XXXVe denarios annuatim et forum decimum, ad episcopatum nostrum ab antiquo pertinencia, de quibus minimam pro nobis ac episcopatu nostro utilitatem seu fructum habere aut facere po- teramus propter distanciam ab aliis bonis episcopatus memorati, nobili viro domino ..d dicto de .. suisque heredibus de honorabilium virorum «ut supra usque et assensue vendidimus iure hereditario perpetuo possi- denda, quas marcas pro aliis etc. Ne igitur «etc. usque ad finem prout supra). Fol. 44' č. 259, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 268'. O chronologickém omezení platí při této listině totéž, co o předcházející. 260. Anna abatyše a konvent kláštera sv. Jiří v Praze pronajímají doživotně Tobiášovi z Kamenice podkomoři královskému a purkrabí Bechyňskému vsi Lidmovice, Podhoří a Lužice (?). (1291—1296). Abbatissa vendit bona monasterii sub condicione. In nomine domini amen. Ne rerum gestarum memoria per lapsum temporis propter fragilitatem hominum deperiret, sapientum introduxit auctoritas et laudabilis consuetudo approbavit, ea que geruntur scriptu- rarum testimonio perhennari. Noscat igitur tam presens etas quam succes- sura posteritas futurorum, quod nos Anna abbatissa totusque conventus monasterii sancti Georgii castri Pragensis, volentes nostram et monasterii nostri condicionem facere meliorem, bona iamdicti monasterii nostri in villis dictis vulgariter Lybnovicz,f Podhorie et Lusin,1) sita in provincia Netolicensi, de quibus propter ipsorum distanciam ac pravorumg vici- norum maliciam pro nobis et monasterio nostro a multis retroactis tempo- ribus nulla penitus utilitas poterat provenire,h nobili viro domino Thobie subcamerario regni Boemie, purcravio Bechinensi, dicto de Kamenicz, loca- vimus, quoad vixerit, possidenda de serenissimi domini nostri, domini a) ,Jo‘ Kap. J. — b) ,septem‘ Kap. J. — c) LX‘ Kap. J. — d) ,C' Kap. J. — e) Doplň dle č. 257. — f) Jména schází v Kap. J. — g) ,parvorum' In., »pravorum" Kap. J. — h) ,promovere‘ In. — i) C. dicto de.. locavimus Ka.p J.
199 259. Biskup Tobiáš prodává v nejmenovaném městě 8 domů, mlýn a užitek z každého desátého trhu jakémusi šlechtici. (1284—1296). Ad idem. Nos Th(obias)a etc. notum etc., quod nos condicionem etc., in loco forensi dicto vulgariter .. VIIIb domus subsidum absque terris, molendi- num solvens in censu XXXVe denarios annuatim et forum decimum, ad episcopatum nostrum ab antiquo pertinencia, de quibus minimam pro nobis ac episcopatu nostro utilitatem seu fructum habere aut facere po- teramus propter distanciam ab aliis bonis episcopatus memorati, nobili viro domino ..d dicto de .. suisque heredibus de honorabilium virorum «ut supra usque et assensue vendidimus iure hereditario perpetuo possi- denda, quas marcas pro aliis etc. Ne igitur «etc. usque ad finem prout supra). Fol. 44' č. 259, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 268'. O chronologickém omezení platí při této listině totéž, co o předcházející. 260. Anna abatyše a konvent kláštera sv. Jiří v Praze pronajímají doživotně Tobiášovi z Kamenice podkomoři královskému a purkrabí Bechyňskému vsi Lidmovice, Podhoří a Lužice (?). (1291—1296). Abbatissa vendit bona monasterii sub condicione. In nomine domini amen. Ne rerum gestarum memoria per lapsum temporis propter fragilitatem hominum deperiret, sapientum introduxit auctoritas et laudabilis consuetudo approbavit, ea que geruntur scriptu- rarum testimonio perhennari. Noscat igitur tam presens etas quam succes- sura posteritas futurorum, quod nos Anna abbatissa totusque conventus monasterii sancti Georgii castri Pragensis, volentes nostram et monasterii nostri condicionem facere meliorem, bona iamdicti monasterii nostri in villis dictis vulgariter Lybnovicz,f Podhorie et Lusin,1) sita in provincia Netolicensi, de quibus propter ipsorum distanciam ac pravorumg vici- norum maliciam pro nobis et monasterio nostro a multis retroactis tempo- ribus nulla penitus utilitas poterat provenire,h nobili viro domino Thobie subcamerario regni Boemie, purcravio Bechinensi, dicto de Kamenicz, loca- vimus, quoad vixerit, possidenda de serenissimi domini nostri, domini a) ,Jo‘ Kap. J. — b) ,septem‘ Kap. J. — c) LX‘ Kap. J. — d) ,C' Kap. J. — e) Doplň dle č. 257. — f) Jména schází v Kap. J. — g) ,parvorum' In., »pravorum" Kap. J. — h) ,promovere‘ In. — i) C. dicto de.. locavimus Ka.p J.
Strana 200
200 W(enceslai) dei gracia illustris regis Boemie, ducis Cracoviea et marchi- onis' Moravie ac reverendi in Christo patris domini Th(obie)c Pragensis episcopi connivencia et assensu, ita videlicet, quod idem dominus Th(obias)" post trium annorum spacium a festo beati Georgii nunc preterito continuo numerandum, quibus eidem libertatem concessimus, viginti marcas argenti puri Pragensis ponderis in festo beati Georgii nobis et nostro monasterio Prage annis singulis census nomine integraliter assignabit. Predicto vero domino Th(obia) universe carnis debitum persolvente, iamdicta bona cum informacionibus araturarum, satorum ac aliarum rerum mobilium ac immobilium sine contradiccione heredum suorum seu aliorum quorumlibet ad nos et monasterium nostrum libere revertantur.d In cuius locacionis nostre testimonium atque robur presens scriptum fieri et sigillorum tam serenissimi domini nostri regise quam reverendi in Christo patris, domini Th(obie)“ Pragensis episcopi ac conventus nostri munimine procuravimus roborari. Actum et datum etc. Fol. 44' č. 260, též v rk. kapituly Pražské Kap. J 40b fol. 268. Listinu tuto nelze položit před r. 1291, poněvadž teprvé od 10. dubna t. r. užívá Václav titulu ,dux Cracovie‘ (Emler RB. II č. 1539). 1) Lidmovice u Vodňan, Podhoří (dnes již neexistující) v Prachensku a Lužice(?) u Netolic. Srv. Tomek, Děj. Prahy III, st. 444. 261. Tobiáš) z Kamenice podkomoři královský béře v doživotní nájem od Anny abatyše a konventu kláštera sv. Jiří v Praze vsi Lidmovice, (Podhoří) a (Lužice?). (1291— 1296). Ad idem. In nomine domini amen. Ne rerum gestarum etc.f, noscat etc.,f quod nos Th(obias)s subcamerarius regni etc. ab honorabilibus ac religiosis dominabus et sororibus Anna abatissa totoqueh conventu monasterii sancti Georgii castri Pragensis bona in villis dictis vulgariter Libnovici etc.f sita in provincia Netolicensi, ad ipsorum monasterium pertinencia, de quibus propterk ipsorum distanciam ac pravoruml vicinorum maliciam pro ipsis ac monasterio ipsarum a multis retroactis temporibus nulla penitus utilitas poterat provenire, sub annuo censu recepimus, quoad vixerimus, possidenda de serenissimi regis etc.,f ita videlicet, quod post trium annorum spacium, quibus (nobis)m libertatem predicte domine concesserunt, annis singulis in festo beati Georgii XX" marcas argenti puri Pragensis ponderis in ipsarum a) ,ducis Crac.“ schází v Kap. J. — b) ,et marchionisque‘ In. — c) Jo‘ Kap. J. — d) ,revertentur‘ Kap. J. — e) ,regis Bohemie' Kap. J. — f) Doplň dle předcházející listiny. — g) ,Jo, dictus de ta. lo.“ Kap. J. — h) ,totuque‘ oba rk. — i) ,. Kap. J. — j) Schází v Kap. J. — k),propter propter In. — 1) ,parvorum' In., ,pravorum' Kap. J. — m) Doplněno dle Kap. J. — n) X' Kap. J.
200 W(enceslai) dei gracia illustris regis Boemie, ducis Cracoviea et marchi- onis' Moravie ac reverendi in Christo patris domini Th(obie)c Pragensis episcopi connivencia et assensu, ita videlicet, quod idem dominus Th(obias)" post trium annorum spacium a festo beati Georgii nunc preterito continuo numerandum, quibus eidem libertatem concessimus, viginti marcas argenti puri Pragensis ponderis in festo beati Georgii nobis et nostro monasterio Prage annis singulis census nomine integraliter assignabit. Predicto vero domino Th(obia) universe carnis debitum persolvente, iamdicta bona cum informacionibus araturarum, satorum ac aliarum rerum mobilium ac immobilium sine contradiccione heredum suorum seu aliorum quorumlibet ad nos et monasterium nostrum libere revertantur.d In cuius locacionis nostre testimonium atque robur presens scriptum fieri et sigillorum tam serenissimi domini nostri regise quam reverendi in Christo patris, domini Th(obie)“ Pragensis episcopi ac conventus nostri munimine procuravimus roborari. Actum et datum etc. Fol. 44' č. 260, též v rk. kapituly Pražské Kap. J 40b fol. 268. Listinu tuto nelze položit před r. 1291, poněvadž teprvé od 10. dubna t. r. užívá Václav titulu ,dux Cracovie‘ (Emler RB. II č. 1539). 1) Lidmovice u Vodňan, Podhoří (dnes již neexistující) v Prachensku a Lužice(?) u Netolic. Srv. Tomek, Děj. Prahy III, st. 444. 261. Tobiáš) z Kamenice podkomoři královský béře v doživotní nájem od Anny abatyše a konventu kláštera sv. Jiří v Praze vsi Lidmovice, (Podhoří) a (Lužice?). (1291— 1296). Ad idem. In nomine domini amen. Ne rerum gestarum etc.f, noscat etc.,f quod nos Th(obias)s subcamerarius regni etc. ab honorabilibus ac religiosis dominabus et sororibus Anna abatissa totoqueh conventu monasterii sancti Georgii castri Pragensis bona in villis dictis vulgariter Libnovici etc.f sita in provincia Netolicensi, ad ipsorum monasterium pertinencia, de quibus propterk ipsorum distanciam ac pravoruml vicinorum maliciam pro ipsis ac monasterio ipsarum a multis retroactis temporibus nulla penitus utilitas poterat provenire, sub annuo censu recepimus, quoad vixerimus, possidenda de serenissimi regis etc.,f ita videlicet, quod post trium annorum spacium, quibus (nobis)m libertatem predicte domine concesserunt, annis singulis in festo beati Georgii XX" marcas argenti puri Pragensis ponderis in ipsarum a) ,ducis Crac.“ schází v Kap. J. — b) ,et marchionisque‘ In. — c) Jo‘ Kap. J. — d) ,revertentur‘ Kap. J. — e) ,regis Bohemie' Kap. J. — f) Doplň dle předcházející listiny. — g) ,Jo, dictus de ta. lo.“ Kap. J. — h) ,totuque‘ oba rk. — i) ,. Kap. J. — j) Schází v Kap. J. — k),propter propter In. — 1) ,parvorum' In., ,pravorum' Kap. J. — m) Doplněno dle Kap. J. — n) X' Kap. J.
Strana 201
201 monasterio abbatisse, que pro tempore fuerit, census nomine integraliter persolvemus. Postquam vero de hoc mundo permissione a divina nos contin- geret emigrare, predicta bona cum omnibus melioracionibus, araturis, satis ac (aliis)b rebus mobilibus et immobilibus, que ibidem informaverimus, pro nostro nostrorumque remedio peccatorum ad prefatum monasterium sine contradiccione“ ac inpedimento heredum nostrorum seu alterius cuiuslibet libere revertantur.d Et hec omnia et singula sine fraude et dolo bona fide promittimus adimplere. In quorume omnium testimonium ac predicti monasterii cautelam presens scriptum fieri et sigillorum tam serenissimi domini nostri regis quam reverendi in Christo patris domini Th(obie) Pragensis episcopi ac nostris munimine procuravimus roborari. Actum etc. ut supra. Fol. 45 č. 261, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 268. O datování platí totéž, co o listině předcházející. 262. Biskup Tobiáš prodává Bohuslavovi statky biskupské v nejmenované vsi u Labe. (1284—1296). Episcopus vendit bona, illa in meliora convertendo. Nos Th(obias)h dei gracia etc. notum etc., quod nos condicionem etc., de honorabilium virorum domini Wl(rici) prepositi, magistri G(regorii) decani totiusque capituli eiusdem nostre Pragensis ecclesie connivencia et assensu in villa dicta .. XXXVi iugera culta circa Albeam et XCj de rubetis et montibus, que nobis et episcopatui nostro minus utilia existebant, nec in posterum propter ipsorum agrorum sterilitatem ac malorum vici- norum pravitatem et distanciam ab aliis bonis episcopalibus nos nec successores nostri fructum aliquem percipere valeremus, cum piscacionibus et aliis pertinenciis et iuribus universis honesto viro. k dicto de .. et suis heredibus pro XVII marcis argenti vendidimus iure hereditariom possi- denda, quas pro alia hereditate episcopatui nostro magis utili duximus convertendas. Ne igitur de huiusmodi vendicione in posterum posset aliqua dubietas suboriri, presens scriptum fieri et sigillis tam nostro quam prefati nostri capituli fecimus comuniri ad predicti Buslay" suorumque heredum maiorem certitudinem et cautelam. Fol. 45' č. 262, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 267'. O datování srov. pozn. u č. 255. a) promissione‘ In. — b) Doplněno dle Kap. J. — c) ,condicione“ In. d) revertentur Kap. J. — e) ,eorum In., ,quorum' Kap. J. — f) Jo‘ Kap. J. — g) ,nostro" In. — h) Jo.“ Kap. J. — i) „XL‘ Kap. J. — j) X‘ Kap. J. — k) „R' Kap. J. — 1) ,X Kap. J. — m) theutonico et hereditario‘ Kap. J. — n) ,B' Kap. J.
201 monasterio abbatisse, que pro tempore fuerit, census nomine integraliter persolvemus. Postquam vero de hoc mundo permissione a divina nos contin- geret emigrare, predicta bona cum omnibus melioracionibus, araturis, satis ac (aliis)b rebus mobilibus et immobilibus, que ibidem informaverimus, pro nostro nostrorumque remedio peccatorum ad prefatum monasterium sine contradiccione“ ac inpedimento heredum nostrorum seu alterius cuiuslibet libere revertantur.d Et hec omnia et singula sine fraude et dolo bona fide promittimus adimplere. In quorume omnium testimonium ac predicti monasterii cautelam presens scriptum fieri et sigillorum tam serenissimi domini nostri regis quam reverendi in Christo patris domini Th(obie) Pragensis episcopi ac nostris munimine procuravimus roborari. Actum etc. ut supra. Fol. 45 č. 261, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 268. O datování platí totéž, co o listině předcházející. 262. Biskup Tobiáš prodává Bohuslavovi statky biskupské v nejmenované vsi u Labe. (1284—1296). Episcopus vendit bona, illa in meliora convertendo. Nos Th(obias)h dei gracia etc. notum etc., quod nos condicionem etc., de honorabilium virorum domini Wl(rici) prepositi, magistri G(regorii) decani totiusque capituli eiusdem nostre Pragensis ecclesie connivencia et assensu in villa dicta .. XXXVi iugera culta circa Albeam et XCj de rubetis et montibus, que nobis et episcopatui nostro minus utilia existebant, nec in posterum propter ipsorum agrorum sterilitatem ac malorum vici- norum pravitatem et distanciam ab aliis bonis episcopalibus nos nec successores nostri fructum aliquem percipere valeremus, cum piscacionibus et aliis pertinenciis et iuribus universis honesto viro. k dicto de .. et suis heredibus pro XVII marcis argenti vendidimus iure hereditariom possi- denda, quas pro alia hereditate episcopatui nostro magis utili duximus convertendas. Ne igitur de huiusmodi vendicione in posterum posset aliqua dubietas suboriri, presens scriptum fieri et sigillis tam nostro quam prefati nostri capituli fecimus comuniri ad predicti Buslay" suorumque heredum maiorem certitudinem et cautelam. Fol. 45' č. 262, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 267'. O datování srov. pozn. u č. 255. a) promissione‘ In. — b) Doplněno dle Kap. J. — c) ,condicione“ In. d) revertentur Kap. J. — e) ,eorum In., ,quorum' Kap. J. — f) Jo‘ Kap. J. — g) ,nostro" In. — h) Jo.“ Kap. J. — i) „XL‘ Kap. J. — j) X‘ Kap. J. — k) „R' Kap. J. — 1) ,X Kap. J. — m) theutonico et hereditario‘ Kap. J. — n) ,B' Kap. J.
Strana 202
202 263. Biskup Tobiáš vysazuje nejmenované město a vsi právem německým, stanoví povinnosti poddaných. (1284—1296). Episcopus locat quoddam opidum et villas sub quadam condicione. Nos. Th(obias)a etc. notum etc., quod nos [con]dicionem (etc. ut supra), locum forense dictum vulgariter .. et villas dictas . . et . ., in quibus villis excepto loco forensi predicto.. XLVb lanei habentur, ex quibus quilibet continent LXc iugera strichonum, et de quolibet marca argenti puri Pragensis ponderis census nomine annuatim exsolvetur, de honorabilium virorum domini Wl(rici) prepositi, magistri G(regorii) decani totiusque capituli nostre Pragensis ecclesie connivencia et assensu ... iudici ceterisque pauperibus in predictis locis residentibus locavimus iure theutonico, quod (purkrecht)e vulgariter appellatur, sub pactis seu condi- tionibus infrascriptis, hiis videlicet, quod idem. f unum laneum in .. et alium in .. pro iudicio, quam(diu)e nobis et episcopatui obtemperaverit, absque solucione qualibet libere teneat et quiete. Si vero, quod absit, nobis ac pauperibus locorum iamdictorum propter culpam suam aliquam, quod non credimus, in aliquo displiceret, extunc eidem vendendi laneos eosdem aliis sub honere solucionis concedimus liberam facultatem. De aliis vero XLIIIIg laneis pauperes nostri in eisdem residentes annis singulis de quolibet laneo per 1 marcam argenti puri Pragensis ponderis census nomine nobis et nostris successoribus, videlicet in festo beati Georgii medietatem et aliam medietatem in festo Galli a festo beati Georgii nunc preterito de .. elapso dimidio altero anno et de villis predictis duobus annis elapsis, et per III strichones siliginis et III avene, sex pullos, LX ova, agnellum aut XII denarios, II caseos aut IIII denarios exsolvere tenebuntur, hoc adiecto, quod, si propter nostram ingruentem necessitatem nostrorumque successorum subsidium a pauperibus episcopatus nostri nos recipere opor- teret, iidem pauperes nobis et nostris successoribus dare teneantur, sicut ab aliis laneis pauperum episcopatus memorati duxerimus requirendum. Adicimus insuper, ut tam . i iudex quam alii pauperes in laneis locorum predictorum et non alibi teneantur residenciam facere personalem, et quod quilibet eorum non plusi quam duos laneos tenere et excollere teneatur. Statuimus deinde, [ut] idemk iudex de culpis ab eisdem pauperibus in causis criminalibus seu civilibus tercium denarium recipiat, alios duos nostre camere assignando. In cuius rei etc. Pontificatus nostri etc. a) ,Joh.' Kap. J. — b) ,X‘ Kap. J. — c) XL' Kap. J. — d) ,B' Kap J. — e) Do- plněno dle Kap. J. — f) ,et iidem. In., ,quod idem R' Kap. J. — g) ,XL' Kap. J. — h) ,sex pullos — exsolvere schází v Kap. J. — i) R Kap. J. - j) ,plures In., ,plus“ Kap. J. — k) ,iidem' In., idem' Kap. J.
202 263. Biskup Tobiáš vysazuje nejmenované město a vsi právem německým, stanoví povinnosti poddaných. (1284—1296). Episcopus locat quoddam opidum et villas sub quadam condicione. Nos. Th(obias)a etc. notum etc., quod nos [con]dicionem (etc. ut supra), locum forense dictum vulgariter .. et villas dictas . . et . ., in quibus villis excepto loco forensi predicto.. XLVb lanei habentur, ex quibus quilibet continent LXc iugera strichonum, et de quolibet marca argenti puri Pragensis ponderis census nomine annuatim exsolvetur, de honorabilium virorum domini Wl(rici) prepositi, magistri G(regorii) decani totiusque capituli nostre Pragensis ecclesie connivencia et assensu ... iudici ceterisque pauperibus in predictis locis residentibus locavimus iure theutonico, quod (purkrecht)e vulgariter appellatur, sub pactis seu condi- tionibus infrascriptis, hiis videlicet, quod idem. f unum laneum in .. et alium in .. pro iudicio, quam(diu)e nobis et episcopatui obtemperaverit, absque solucione qualibet libere teneat et quiete. Si vero, quod absit, nobis ac pauperibus locorum iamdictorum propter culpam suam aliquam, quod non credimus, in aliquo displiceret, extunc eidem vendendi laneos eosdem aliis sub honere solucionis concedimus liberam facultatem. De aliis vero XLIIIIg laneis pauperes nostri in eisdem residentes annis singulis de quolibet laneo per 1 marcam argenti puri Pragensis ponderis census nomine nobis et nostris successoribus, videlicet in festo beati Georgii medietatem et aliam medietatem in festo Galli a festo beati Georgii nunc preterito de .. elapso dimidio altero anno et de villis predictis duobus annis elapsis, et per III strichones siliginis et III avene, sex pullos, LX ova, agnellum aut XII denarios, II caseos aut IIII denarios exsolvere tenebuntur, hoc adiecto, quod, si propter nostram ingruentem necessitatem nostrorumque successorum subsidium a pauperibus episcopatus nostri nos recipere opor- teret, iidem pauperes nobis et nostris successoribus dare teneantur, sicut ab aliis laneis pauperum episcopatus memorati duxerimus requirendum. Adicimus insuper, ut tam . i iudex quam alii pauperes in laneis locorum predictorum et non alibi teneantur residenciam facere personalem, et quod quilibet eorum non plusi quam duos laneos tenere et excollere teneatur. Statuimus deinde, [ut] idemk iudex de culpis ab eisdem pauperibus in causis criminalibus seu civilibus tercium denarium recipiat, alios duos nostre camere assignando. In cuius rei etc. Pontificatus nostri etc. a) ,Joh.' Kap. J. — b) ,X‘ Kap. J. — c) XL' Kap. J. — d) ,B' Kap J. — e) Do- plněno dle Kap. J. — f) ,et iidem. In., ,quod idem R' Kap. J. — g) ,XL' Kap. J. — h) ,sex pullos — exsolvere schází v Kap. J. — i) R Kap. J. - j) ,plures In., ,plus“ Kap. J. — k) ,iidem' In., idem' Kap. J.
Strana 203
203 Fol. 45' č. 263, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 267. Doplníme-li listinu tuto podle předcházející, jak toho vyžaduje poznámka,ut supra', musíme ji také omezit r. 1284, prvým to možným rokem vlády probošta Oldřicha. 264. Biskup Tobiáš vysazuje nejmenované místo právem německým. (1284?—1296). Episcopus locat episcopalia ad idem bona convertendoa condiciona liter]. Nos Th(obias)b dei gracia Pragensis episcopus notum etc., quod nos condicionem etc., locum forense dictum vulgariter .. in quo quadraginta et unus“ laneus habentur, quilibet continens LX iugera strichonum .. iudici, exhibitori presencium, iure theutonico locavimus, quod (purkrecht)s vulgariter appellatur, sub pactis et condicionibus infrascriptis, hiis videlicet, quod idem iudexd ad iudicium duos laneos, stubam balnearem, unum maccellum carnium et aliud panis ac molendinum, si fieri potest in ripa rivuli ibidem, per se et suos heredes absque aliqua solucione census libere possidebunt, acf eosdem laneos cum prefatis balneo ac ceteris, si aliquo infortunio vel eventu nobis et episcopatui nostro, quod non credimus, displiceret, sibi eodem iure ac libertate vendendi nobis aut successoribus nostris ad taxacionem iuratorum eiusdem loci, si nobis et nostris succes- soribus placuerit, si non, extunc, cui sibi placuerit, bono homini, qui episcopatui congruus habebitur, habeat licenciam. De aliis vero triginta novemh laneis, ex quibus duo lanei inter quadraginta duos subsides dividi debenti per duo iugera pro quolibet, de quolibet fertonem argenti et itemj de thaberna qualibet, quotquotk ibidem habebuntur, fertonem argenti aut porcum pro fertone persolvent census nomine annuatim. De triginta duobusm etiam laneis de quolibet marcam argenti puri, medietatem eius in festo beati Georgii et aliam in festo beati Galli, cum decem stricho- nibus puri tritici post elapsum duorum annorum spacium a festo beati Georgii proxime nunc venturo, quibus libertatem habere volumus, nostre camere assignabunt et triticum propria vectura et sumptibus (propriis)n Pragam ad curiam episcopalem nostram adducere tenebuntur. Promisit insuper iudex predictus infra duorum annorum spacium a festo beati Georgii proxime nunc venturo predictum locum forense .. bonis colonis et hominibus forensibus collocare. Si vero, quod absit, infra spacium pre- dictorum duorum annorum ipsum premori contingeret, extunc fratres sui.. a) V In. přetrženo. — b) Jo. Kap. J. — c) ,XLII Kap. J. — d),C.“ Kap. J. — e) Doplněno dle Kap. J. — f) ,ad' In., ,ac‘ Kap. J. — g) ,liberam' In., vendendi habebit — licenciam' Kap. J. — h) ,XL' Kap. J. — i) debet' In., ,debent Kap. J. — j) ,idem In. k) ,quoquot In. — 1) ,ferto‘ In. — m) X‘ Kap. J. — n) Doplněno dle Kap. J.
203 Fol. 45' č. 263, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 267. Doplníme-li listinu tuto podle předcházející, jak toho vyžaduje poznámka,ut supra', musíme ji také omezit r. 1284, prvým to možným rokem vlády probošta Oldřicha. 264. Biskup Tobiáš vysazuje nejmenované místo právem německým. (1284?—1296). Episcopus locat episcopalia ad idem bona convertendoa condiciona liter]. Nos Th(obias)b dei gracia Pragensis episcopus notum etc., quod nos condicionem etc., locum forense dictum vulgariter .. in quo quadraginta et unus“ laneus habentur, quilibet continens LX iugera strichonum .. iudici, exhibitori presencium, iure theutonico locavimus, quod (purkrecht)s vulgariter appellatur, sub pactis et condicionibus infrascriptis, hiis videlicet, quod idem iudexd ad iudicium duos laneos, stubam balnearem, unum maccellum carnium et aliud panis ac molendinum, si fieri potest in ripa rivuli ibidem, per se et suos heredes absque aliqua solucione census libere possidebunt, acf eosdem laneos cum prefatis balneo ac ceteris, si aliquo infortunio vel eventu nobis et episcopatui nostro, quod non credimus, displiceret, sibi eodem iure ac libertate vendendi nobis aut successoribus nostris ad taxacionem iuratorum eiusdem loci, si nobis et nostris succes- soribus placuerit, si non, extunc, cui sibi placuerit, bono homini, qui episcopatui congruus habebitur, habeat licenciam. De aliis vero triginta novemh laneis, ex quibus duo lanei inter quadraginta duos subsides dividi debenti per duo iugera pro quolibet, de quolibet fertonem argenti et itemj de thaberna qualibet, quotquotk ibidem habebuntur, fertonem argenti aut porcum pro fertone persolvent census nomine annuatim. De triginta duobusm etiam laneis de quolibet marcam argenti puri, medietatem eius in festo beati Georgii et aliam in festo beati Galli, cum decem stricho- nibus puri tritici post elapsum duorum annorum spacium a festo beati Georgii proxime nunc venturo, quibus libertatem habere volumus, nostre camere assignabunt et triticum propria vectura et sumptibus (propriis)n Pragam ad curiam episcopalem nostram adducere tenebuntur. Promisit insuper iudex predictus infra duorum annorum spacium a festo beati Georgii proxime nunc venturo predictum locum forense .. bonis colonis et hominibus forensibus collocare. Si vero, quod absit, infra spacium pre- dictorum duorum annorum ipsum premori contingeret, extunc fratres sui.. a) V In. přetrženo. — b) Jo. Kap. J. — c) ,XLII Kap. J. — d),C.“ Kap. J. — e) Doplněno dle Kap. J. — f) ,ad' In., ,ac‘ Kap. J. — g) ,liberam' In., vendendi habebit — licenciam' Kap. J. — h) ,XL' Kap. J. — i) debet' In., ,debent Kap. J. — j) ,idem In. k) ,quoquot In. — 1) ,ferto‘ In. — m) X‘ Kap. J. — n) Doplněno dle Kap. J.
Strana 204
204 aut .. vel heredes sui predicta adimplebunt integraliter et ex toto, cum quibus in eodem loco forensi et non alibi preterquam in bonis hereditariis ac propriis tenebuntur residenciam facere personalem; hoc adiecto, quod si propter nostram ingruentem necessitatem nostrorumque successorum subsidium a pauperibus episcopatus nostri nos recipere oporteret,a iidem pauperes nobis et nostris successoribus dare teneantur, sicut ab aliis laneis pauperum episcopatus memorati duxerimus requirendum. Statuimus insuper, ut idem iudex de culpis tercium denarium pro se recipiat, alios duos nostre camere assignando, exceptis dumtaxat tribus culpis criminalibus, quas iuxta terre consuetudinem nostro iudicio ac camere reservamus. In cuius rei testimonium presens scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum etc. Pontificatus etc. Fol. 46 č. 264, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 267. (Palacký Formel- bücher II st. 209, Čelakovský Privil. II st. 138). Obě listiny předcházející a listiny č. 255, 257—259 týkající se také prodeje a osazení biskupských vsí a statků ukazují k jednotnému plánu hospodářských reform a nepocházejí z doby před r. 1284. Totéž chronologické omezení platí pravděpodobně i pro tuto listinu. 265. Biskup Tobiáš dává nejmenovaným bratrům část dědictví svého v jakémsi místě s tou podmínkou, že den výroční úmrtí strýce jeho probošta Tobiáše, a až on zemře, den jeho úmrtí oslaví mší, almužnou a hoštěním kněží a chudých. (1279—1296). Episcopus confert quedam bona, ut elemosina in anniversario cuiusdam tribuatur. Tho(bias)' dei gracia Pragensis episcopus universis presentes literas inspecturis salutem in domino. Licet in officiis caritatis omnibus genera- liter teneamur esse obnoxii, precipue tamen illis, qui totum suumd tempus in nostris et nostrorum serviciis impenderunt. Noscat igitur tam presens etas quam successura posteritas futurorum, quod nos .. et . e fratribus, dilectis fidelibus nostris, filiis .. dicti de .., qui nobis et nostris progenito- ribus cum tota ipsorum progenie cunctis vite sue temporibus fideliter servierunt, serviunt ad presens et servient in futurum, volentes ipsorum serviciis grata vicissitudine dignis premiorum retribucionibus respondere, partem patrimonii nostri, quam in loco forensi vulgariter dicto .. habuimus, (cum) foro tercie ferie, cum iure patronatus ecclesie ibidem site, tabernis, agris cultis et incultis,f pratis, pascuis, silvis, rubetis, aquis, aquarum decur- sibus, piscacionibus, molendinis ac aliis iuribus et pertinenciis universis ac heredibus eorumdem dedimus, donavimus ac tradidimus liberaliter iure a) ,oportet' In., ,oporteret' Kap. J. — b) Jo‘ Kap. J. — c) ,carito caritatis' In., ,caritatis' Kap. J. — d) ,sue‘ In., suum‘ Kap. J. — e) H. et B. Kap. J. — f) ,inscultis" In., ,incultis' Kap. J.
204 aut .. vel heredes sui predicta adimplebunt integraliter et ex toto, cum quibus in eodem loco forensi et non alibi preterquam in bonis hereditariis ac propriis tenebuntur residenciam facere personalem; hoc adiecto, quod si propter nostram ingruentem necessitatem nostrorumque successorum subsidium a pauperibus episcopatus nostri nos recipere oporteret,a iidem pauperes nobis et nostris successoribus dare teneantur, sicut ab aliis laneis pauperum episcopatus memorati duxerimus requirendum. Statuimus insuper, ut idem iudex de culpis tercium denarium pro se recipiat, alios duos nostre camere assignando, exceptis dumtaxat tribus culpis criminalibus, quas iuxta terre consuetudinem nostro iudicio ac camere reservamus. In cuius rei testimonium presens scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum etc. Pontificatus etc. Fol. 46 č. 264, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 267. (Palacký Formel- bücher II st. 209, Čelakovský Privil. II st. 138). Obě listiny předcházející a listiny č. 255, 257—259 týkající se také prodeje a osazení biskupských vsí a statků ukazují k jednotnému plánu hospodářských reform a nepocházejí z doby před r. 1284. Totéž chronologické omezení platí pravděpodobně i pro tuto listinu. 265. Biskup Tobiáš dává nejmenovaným bratrům část dědictví svého v jakémsi místě s tou podmínkou, že den výroční úmrtí strýce jeho probošta Tobiáše, a až on zemře, den jeho úmrtí oslaví mší, almužnou a hoštěním kněží a chudých. (1279—1296). Episcopus confert quedam bona, ut elemosina in anniversario cuiusdam tribuatur. Tho(bias)' dei gracia Pragensis episcopus universis presentes literas inspecturis salutem in domino. Licet in officiis caritatis omnibus genera- liter teneamur esse obnoxii, precipue tamen illis, qui totum suumd tempus in nostris et nostrorum serviciis impenderunt. Noscat igitur tam presens etas quam successura posteritas futurorum, quod nos .. et . e fratribus, dilectis fidelibus nostris, filiis .. dicti de .., qui nobis et nostris progenito- ribus cum tota ipsorum progenie cunctis vite sue temporibus fideliter servierunt, serviunt ad presens et servient in futurum, volentes ipsorum serviciis grata vicissitudine dignis premiorum retribucionibus respondere, partem patrimonii nostri, quam in loco forensi vulgariter dicto .. habuimus, (cum) foro tercie ferie, cum iure patronatus ecclesie ibidem site, tabernis, agris cultis et incultis,f pratis, pascuis, silvis, rubetis, aquis, aquarum decur- sibus, piscacionibus, molendinis ac aliis iuribus et pertinenciis universis ac heredibus eorumdem dedimus, donavimus ac tradidimus liberaliter iure a) ,oportet' In., ,oporteret' Kap. J. — b) Jo‘ Kap. J. — c) ,carito caritatis' In., ,caritatis' Kap. J. — d) ,sue‘ In., suum‘ Kap. J. — e) H. et B. Kap. J. — f) ,inscultis" In., ,incultis' Kap. J.
Strana 205
205 hereditario perpetuo possidendam, hoc adiecto, quod iidem .. et . a ac eorum heredes de bonis predictis, quamdiu nos vixerimus, in die ani- versario felicis recordacionis domini Th(obie)1) quondam patrui nostri, Pragensis prepositi, memoriam eiusdem patrui nostri ac aliorum omnium progenitorum nostrorum in missis, refeccionibus sacerdotum et pauperum ac aliis elemosinarum largicionibus annis singulis peragere tenebuntur. Postquam vero de hac luce migraverimus, extunc predicta omnia in nostro anniversario per ipsos fideliter peragantur. Testes autem, qui circuicioni secundum approbatam terre consuetudinem de speciali voluntate et mandato nostro per .. dictumb de .. militem et purcravium nostrum in Benessew“ facted interfuerunt, sunt hii: dominus Al.e cum filio suof et .. et.. et . . et alii quam plures fidedigni. In quorum omnium testimonium atque robur presens scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum etc. Pontificatus etc. Fol. 46 č. 265, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 265. 1) Tobiáš z Benešova, probošt Pražský 1241—1260. (Tomek, Děj. m. Prahy I st. 613.) 266. Biskup Tobiáš uzavírá s rychtářem Přemyslem smlouvu o vysazení města Příbrami a vsí Brodu, Žežic, Lazu, Oseče a Konětop právem německým a o osazení 26 lánů novými osadníky. (1290—1291). Episcopus locat episcopalia. Nos Th(obias,g etc. notum esse volumus universis (presentem paginam inspecturis)h, quod nos condicionem etc., locum forense dictum Pribram', in quo XXVIIIi lanei habentur censuales et X lanei, qui per mensuram accreverunt, et in villa Brodk 1) III1/2 lanei, in Zezicz! III1/2 m lanei, item" in Laz IIII lanei et quartale, in Ossecz IIII et° in Conotop III quartalia, quorum numerus laneorum ad LIIIIP laneos se extendit, quilibet eorum continens LX iugera strichonum, Premissloniq iudici nostro ibidem iure teutonico locavimus, quod purchret vulgariter appellatur, sub pactis et condicionibus infrascriptis, ita videlicet, quod idem iudex duas marcas auri, unam in festo beati Georgiir proximo et aliam in festo beati Galli pro emcione iuris teutunici, quod podaczyes nuncupatur, nostre camere tenebitur a) H. et B. Kap. J. — b) ,dominum B. dictum de.. Kap. J. — c) Schází v Kap. J. — d) ,factam‘ In. — e) ,N. Kap. J. — f) ,dicto de .. et alii quam plurimi p. d. et B. de .., qui circuicionem ipsam fecit, item filius G. predicti de .. et alii quam- plures fide digni Kap. J. — g) Jo. Kap. J. — h) Doplněno dle Kap. J. — i) ,de .. Kap. J. — j) ,XL sint lanei, quorum decem habentur censuales Kap. J. — k) ,tali quatuor‘ Kap. J. — 1)...“ Kap. J. — m) ,quatuor Kap. J. — n) ,item — quartalia“ schází v Kap. J. — o) ,hac' In. — p) ,XCVI Kap. J. — q) ,Centum‘ Kap. J. — r) ,s. Jacobi" Kap. J. — s) ,purkrecht' Kap. J. — t) ,tenebuntur‘ In., tenebitur' Kap. J.
205 hereditario perpetuo possidendam, hoc adiecto, quod iidem .. et . a ac eorum heredes de bonis predictis, quamdiu nos vixerimus, in die ani- versario felicis recordacionis domini Th(obie)1) quondam patrui nostri, Pragensis prepositi, memoriam eiusdem patrui nostri ac aliorum omnium progenitorum nostrorum in missis, refeccionibus sacerdotum et pauperum ac aliis elemosinarum largicionibus annis singulis peragere tenebuntur. Postquam vero de hac luce migraverimus, extunc predicta omnia in nostro anniversario per ipsos fideliter peragantur. Testes autem, qui circuicioni secundum approbatam terre consuetudinem de speciali voluntate et mandato nostro per .. dictumb de .. militem et purcravium nostrum in Benessew“ facted interfuerunt, sunt hii: dominus Al.e cum filio suof et .. et.. et . . et alii quam plures fidedigni. In quorum omnium testimonium atque robur presens scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum etc. Pontificatus etc. Fol. 46 č. 265, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 265. 1) Tobiáš z Benešova, probošt Pražský 1241—1260. (Tomek, Děj. m. Prahy I st. 613.) 266. Biskup Tobiáš uzavírá s rychtářem Přemyslem smlouvu o vysazení města Příbrami a vsí Brodu, Žežic, Lazu, Oseče a Konětop právem německým a o osazení 26 lánů novými osadníky. (1290—1291). Episcopus locat episcopalia. Nos Th(obias,g etc. notum esse volumus universis (presentem paginam inspecturis)h, quod nos condicionem etc., locum forense dictum Pribram', in quo XXVIIIi lanei habentur censuales et X lanei, qui per mensuram accreverunt, et in villa Brodk 1) III1/2 lanei, in Zezicz! III1/2 m lanei, item" in Laz IIII lanei et quartale, in Ossecz IIII et° in Conotop III quartalia, quorum numerus laneorum ad LIIIIP laneos se extendit, quilibet eorum continens LX iugera strichonum, Premissloniq iudici nostro ibidem iure teutonico locavimus, quod purchret vulgariter appellatur, sub pactis et condicionibus infrascriptis, ita videlicet, quod idem iudex duas marcas auri, unam in festo beati Georgiir proximo et aliam in festo beati Galli pro emcione iuris teutunici, quod podaczyes nuncupatur, nostre camere tenebitur a) H. et B. Kap. J. — b) ,dominum B. dictum de.. Kap. J. — c) Schází v Kap. J. — d) ,factam‘ In. — e) ,N. Kap. J. — f) ,dicto de .. et alii quam plurimi p. d. et B. de .., qui circuicionem ipsam fecit, item filius G. predicti de .. et alii quam- plures fide digni Kap. J. — g) Jo. Kap. J. — h) Doplněno dle Kap. J. — i) ,de .. Kap. J. — j) ,XL sint lanei, quorum decem habentur censuales Kap. J. — k) ,tali quatuor‘ Kap. J. — 1)...“ Kap. J. — m) ,quatuor Kap. J. — n) ,item — quartalia“ schází v Kap. J. — o) ,hac' In. — p) ,XCVI Kap. J. — q) ,Centum‘ Kap. J. — r) ,s. Jacobi" Kap. J. — s) ,purkrecht' Kap. J. — t) ,tenebuntur‘ In., tenebitur' Kap. J.
Strana 206
206 assignare, de laneo vero quolibet nobis et successoribus nostris de dictis a XXVIII laneis ad presens censualibus, elapsis vero tribus annis a festo beati Georgii' proxime nunc venturo, quibus libertatem habere volumus, 1/2e marcam argenti, medietatem eius in festo beati Georgii et aliam in festo beati Galli census nomine assignabunt; preterea de qualibet thaberna, quotquot ibidem habebuntur, fertonem argenti aut porcum valens fertonem, quod in nostra opcione consistit, in festo beati Galli assignabitd ; hoc adiecto, quod domus quelibet, que in circulo fori sita fuerit, seu habeat tabernam seu non, annis singulis fertonem argenti aut porcum pro fertone reddet similiter et exsolvet. Volumus etiam, ut iudex idem pro iudicio, quamdiu nobis et episcopatui obtemperaverit, II laneos absque solucione qualibet libere teneat et quiete. Si vero, quod absit, nobis ac pauperibus locorum iamdictorum propter culpam suam aliquam, quod non credimus, in aliquo displicerete aut nollet in eisdem personaliter residere, extunc eidem vendendi laneos eosdem aliis sub honere census concedimus liberam facultatem. Adicimus insuper, quod de XII maccellisf carnium, excepto tredecimos iudicis, quodh libere possidebit, pro quolibet lapis sepi colati nostre camere in festo beati Galli debeat presentari. Promisit etiam iudex antedictus manuali super hoc prestito iuramento, quodi XXVI laneos superius nominatos locabit bonis hominibus infra spacium trium annorum predictorum; quod si forsan, quod non credimus, adimplere non curaret, extunc nobis VI marcas auri nomine pene sine contradiccione qualibet assignabit, pro quibus idem iudex in duabus marcis auri eti Gregorius in marca auri cives Pribramenses se tamquam fideiussores cum bonis mobilibus et immobilibus presentibus obligarunt. In cuius rei etc. Pontifi- catus etc. Fol. 47 č. 266, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 265' (Palacký, Formel- bücher II st. 208). Toto osazení Příbrami a okolních vesnic novými osadníky jest asi následek války r. 1289 (srov. č. 29 a 187), kdy Příbram s okolím nepřátelskými vpády mnoho obyvatelstva ztratila. Jest pravděpodobno, že tato reforma se stala brzy potom, když nastaly opět klidné poměry, tedy snad 1290 neb 1291. 1) Brod a následující vsi všechny v okolí Příbrami. a) ,ductibus‘ In., ,ductis' Kap. J. — b) ,Johannis' Kap. J. — c) ,mediam Kap. J. — d) assignabitur' Kap. J. — e) ,dispiceret' In. — f) ,laneis maccelis In., laneis schází v Kap. J. — g) ,creditivo‘ In., ,XIIIo‘ Kap. J. — h),quem‘ In. — i) ,quod quod‘ In., ,quod XXXVIII‘ Kap. J. — j) ,Pe. in marca. Petrus et alii cives tamquam' Kap. J.
206 assignare, de laneo vero quolibet nobis et successoribus nostris de dictis a XXVIII laneis ad presens censualibus, elapsis vero tribus annis a festo beati Georgii' proxime nunc venturo, quibus libertatem habere volumus, 1/2e marcam argenti, medietatem eius in festo beati Georgii et aliam in festo beati Galli census nomine assignabunt; preterea de qualibet thaberna, quotquot ibidem habebuntur, fertonem argenti aut porcum valens fertonem, quod in nostra opcione consistit, in festo beati Galli assignabitd ; hoc adiecto, quod domus quelibet, que in circulo fori sita fuerit, seu habeat tabernam seu non, annis singulis fertonem argenti aut porcum pro fertone reddet similiter et exsolvet. Volumus etiam, ut iudex idem pro iudicio, quamdiu nobis et episcopatui obtemperaverit, II laneos absque solucione qualibet libere teneat et quiete. Si vero, quod absit, nobis ac pauperibus locorum iamdictorum propter culpam suam aliquam, quod non credimus, in aliquo displicerete aut nollet in eisdem personaliter residere, extunc eidem vendendi laneos eosdem aliis sub honere census concedimus liberam facultatem. Adicimus insuper, quod de XII maccellisf carnium, excepto tredecimos iudicis, quodh libere possidebit, pro quolibet lapis sepi colati nostre camere in festo beati Galli debeat presentari. Promisit etiam iudex antedictus manuali super hoc prestito iuramento, quodi XXVI laneos superius nominatos locabit bonis hominibus infra spacium trium annorum predictorum; quod si forsan, quod non credimus, adimplere non curaret, extunc nobis VI marcas auri nomine pene sine contradiccione qualibet assignabit, pro quibus idem iudex in duabus marcis auri eti Gregorius in marca auri cives Pribramenses se tamquam fideiussores cum bonis mobilibus et immobilibus presentibus obligarunt. In cuius rei etc. Pontifi- catus etc. Fol. 47 č. 266, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 265' (Palacký, Formel- bücher II st. 208). Toto osazení Příbrami a okolních vesnic novými osadníky jest asi následek války r. 1289 (srov. č. 29 a 187), kdy Příbram s okolím nepřátelskými vpády mnoho obyvatelstva ztratila. Jest pravděpodobno, že tato reforma se stala brzy potom, když nastaly opět klidné poměry, tedy snad 1290 neb 1291. 1) Brod a následující vsi všechny v okolí Příbrami. a) ,ductibus‘ In., ,ductis' Kap. J. — b) ,Johannis' Kap. J. — c) ,mediam Kap. J. — d) assignabitur' Kap. J. — e) ,dispiceret' In. — f) ,laneis maccelis In., laneis schází v Kap. J. — g) ,creditivo‘ In., ,XIIIo‘ Kap. J. — h),quem‘ In. — i) ,quod quod‘ In., ,quod XXXVIII‘ Kap. J. — j) ,Pe. in marca. Petrus et alii cives tamquam' Kap. J.
Strana 207
207 267. Kapitula Pražská dává biskupovi Tobiášovi plnou moc odlehlé a osamocené statky biskupské prodat neb vyměnit. (1279—1283). Assensus totius capituli datus episcopo. In nomine domini amen. Nos Gotfridus prepositus Pragensis, magister G(regorius) decanusa totumque Pragensis ecclesie capitulum notum esse volumus universis (presentem) literamb inspecturis, quod cum reverendus in Christo pater noster et dominus Th(obias)c dei gracia Pragensis epi- scopus, debita animadversione considerans, sollicite ac provide perpendiss[et], quod possessiones et bona episcopatus sui et ecclesie Pragensis particu- larem situm habentia in diversis provinciis regni Boemie temporibus guerrarum precipue deffendi non possunt sine nimium immoderatis ex- pensis et gravi expensarum et rerum dispendio, ut de ipsis utilitas posset" haberi debita, immo frequenter et quasi continue propter invasionem violentam et avariciam vicinorum ac eorum ab aliis bonis episcopalibus nimiam distanciam nullus usus debitus convenienter extrahi potest ab ipsis, condicionem ecclesie Pragensis, suam et episcopatus sui intendens pro suis viribus facere meliorem, nostrum super hoc requisivit assensum, ut ipse de prefatis possessionibus et bonis predictis per vendicionis, empcionis, permu- tacionis et locacionis contractus necessario racionabiliter et utiliter faci- endos cum quibuscunque personis disponeret, faceret ac etiam ordinaret, quod ecclesie Pragensi et episcopatui ac suo cuilibet successori bona fide crederet profuturum. Nos vero perspicaciter attendentes, quod idem pater noster et dominus in talibus ordinandis negociis esset sufficienter providus ac etiam circumspectus, de nostra communi et unanimi voluntate, ut ipse de eisdem et quibuslibet aliis episcopatus sui possessionibus atque bonis vendendo, emendo, locando, permutando et alio quovis modo uniendo ea et congregando in unum, meliora prospiciens, ordinet, faciat et disponat, quidquid sibi iuxta discrecionem et industriam a deo sibi concessam expe- dire videbitur, assensum communem dedimus unanimem, liberum et ex- pressum, ratum gratum et firmum perpetuis temporibus habituri, quidquid per ipsum et alium aut alios loco sui factum et ordinatum fuerit ine pre- missis omnibus et singulis premissorum. In cuius rei (testimonium et maioris roboris firmitatem)f etc. Datum etc. Fol. 47 č. 267, též v rukopise kapituly Pražské J 40 fol. 266. Chronologické meze dává tomuto listu doba, po kterou byl Bohumír proboštem Pražským (1279 -1283) R. 1283 květ. 28 se vyskytuje probošt Bohumír naposledy (Emler RB. II č. 1293). a) ,Nos prepositus G., magister C. decanus' Kap. J. — b) ,literas‘ In., ,pres. literam' Kap. J. — c) ,Jo.' Kap. J. — d) ,potest In. — e) ,et In., ,in‘ Kap. J. — f) Do- plněno dle Kap. J.
207 267. Kapitula Pražská dává biskupovi Tobiášovi plnou moc odlehlé a osamocené statky biskupské prodat neb vyměnit. (1279—1283). Assensus totius capituli datus episcopo. In nomine domini amen. Nos Gotfridus prepositus Pragensis, magister G(regorius) decanusa totumque Pragensis ecclesie capitulum notum esse volumus universis (presentem) literamb inspecturis, quod cum reverendus in Christo pater noster et dominus Th(obias)c dei gracia Pragensis epi- scopus, debita animadversione considerans, sollicite ac provide perpendiss[et], quod possessiones et bona episcopatus sui et ecclesie Pragensis particu- larem situm habentia in diversis provinciis regni Boemie temporibus guerrarum precipue deffendi non possunt sine nimium immoderatis ex- pensis et gravi expensarum et rerum dispendio, ut de ipsis utilitas posset" haberi debita, immo frequenter et quasi continue propter invasionem violentam et avariciam vicinorum ac eorum ab aliis bonis episcopalibus nimiam distanciam nullus usus debitus convenienter extrahi potest ab ipsis, condicionem ecclesie Pragensis, suam et episcopatus sui intendens pro suis viribus facere meliorem, nostrum super hoc requisivit assensum, ut ipse de prefatis possessionibus et bonis predictis per vendicionis, empcionis, permu- tacionis et locacionis contractus necessario racionabiliter et utiliter faci- endos cum quibuscunque personis disponeret, faceret ac etiam ordinaret, quod ecclesie Pragensi et episcopatui ac suo cuilibet successori bona fide crederet profuturum. Nos vero perspicaciter attendentes, quod idem pater noster et dominus in talibus ordinandis negociis esset sufficienter providus ac etiam circumspectus, de nostra communi et unanimi voluntate, ut ipse de eisdem et quibuslibet aliis episcopatus sui possessionibus atque bonis vendendo, emendo, locando, permutando et alio quovis modo uniendo ea et congregando in unum, meliora prospiciens, ordinet, faciat et disponat, quidquid sibi iuxta discrecionem et industriam a deo sibi concessam expe- dire videbitur, assensum communem dedimus unanimem, liberum et ex- pressum, ratum gratum et firmum perpetuis temporibus habituri, quidquid per ipsum et alium aut alios loco sui factum et ordinatum fuerit ine pre- missis omnibus et singulis premissorum. In cuius rei (testimonium et maioris roboris firmitatem)f etc. Datum etc. Fol. 47 č. 267, též v rukopise kapituly Pražské J 40 fol. 266. Chronologické meze dává tomuto listu doba, po kterou byl Bohumír proboštem Pražským (1279 -1283) R. 1283 květ. 28 se vyskytuje probošt Bohumír naposledy (Emler RB. II č. 1293). a) ,Nos prepositus G., magister C. decanus' Kap. J. — b) ,literas‘ In., ,pres. literam' Kap. J. — c) ,Jo.' Kap. J. — d) ,potest In. — e) ,et In., ,in‘ Kap. J. — f) Do- plněno dle Kap. J.
Strana 208
208 268. Biskup Tobiáš ustanovuje v nejmenovaném místě rychtáře a stanoví jeho povinnosti. (1279—1296). Episcopus locat episcopalia sub condicionibus quibusdam. Nos Th(obias) a dei etc. notum etc., quod nos condicionem etc., locum forense dictum vulgariter ., in quo XLIIIb lanei habentur, quilibet conti- nens LXc iugera strichonum, videlicet triginta tresd lanei de terra plana et aratili et X lanei, qui de rubis extirpari debent, .e iudici, exhibitori presencium, iure theutonico, quod purkrecht vulgariter appellatur, (locamus)" sub pactis et condicionibus infrascriptis, hiis videlicet, quod idem .e iudex ad iudicium II laneos, stubam balnealem, unum maccellum carnium et aliud panis ac molendinum, si fieri potest in ripa rivuli ibidem, per se (et)f suos heredes absque aliqua solucione census libere possidebit ac eosdem laneos cum prefatis balneo ac ceteris, si aliquo infortunio vel eventu nobis et episcopatui nostro, quod non credimus, displicerets, sibi eodem iure ac libertate vendendi nobis aut successoribus nostris ad taxa- cionem iuratorum eiusdem loci, si nobis (aut)f successoribus (nostris)f emere placuerit, etc.h Si non, extunc (etc, ut superius) Fol. 47' č. 268, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 266'. 269. Arcijáhen Mladoboleslavský pronajímá po dobu svého života 3 lány v Žerčicích měštanu pražskému Bet. (? — 1296). Archidiaconus locat bona sua sub quibusdam condicionibus. Noverint universi presentes literas inspecturi, quod nosi divina misera- cione archidiaconus Boleslaviensis,k condicionem nostram et archidiaconatus Boleslauensis volentes facere meliorem, hereditatem ad predictum archidia- conatum nostrum spectantem in villa vulgariter dicta Zercicz, 1) que se ad III laneos, quorum (qui)libet LXXII iugera strichonum continet, extendit,m de assensu et speciali licencia reverendi in Christo patris nostri et domini domini Th(obie)n dei gracia Pragensis episcopi honesto viro Bet." civi Pragensi ad tempora vite nostre sub annuo censu locavimus in a) ,Jo. Kap. J. — b) XX‘ Kap. J. — c) ,XL‘ Kap. J. — d) ,XL' Kap. J. — e) B. Kap. J. — f) Doplněno dle Kap. J. — g) ,dispiceret In. — h) Od ,etc.' až do konce v In. jinou rukou později připsáno. Doplň: ,concedimus liberam facultatem“ jako v č. 263. — i) Doplň: ,cui sibi placuerit bono homini, qui episcopatui congruus habebitur' jako v č. 264. — j) ,nos N Kap. J. — k) Schází v Kap. J. — I) ,XL Kap. J. — m) ,continent et extendunt' In., ,continet et se extendit' Kap. J. — n) Jo" Kap. J. — o) ,B' Kap. J.
208 268. Biskup Tobiáš ustanovuje v nejmenovaném místě rychtáře a stanoví jeho povinnosti. (1279—1296). Episcopus locat episcopalia sub condicionibus quibusdam. Nos Th(obias) a dei etc. notum etc., quod nos condicionem etc., locum forense dictum vulgariter ., in quo XLIIIb lanei habentur, quilibet conti- nens LXc iugera strichonum, videlicet triginta tresd lanei de terra plana et aratili et X lanei, qui de rubis extirpari debent, .e iudici, exhibitori presencium, iure theutonico, quod purkrecht vulgariter appellatur, (locamus)" sub pactis et condicionibus infrascriptis, hiis videlicet, quod idem .e iudex ad iudicium II laneos, stubam balnealem, unum maccellum carnium et aliud panis ac molendinum, si fieri potest in ripa rivuli ibidem, per se (et)f suos heredes absque aliqua solucione census libere possidebit ac eosdem laneos cum prefatis balneo ac ceteris, si aliquo infortunio vel eventu nobis et episcopatui nostro, quod non credimus, displicerets, sibi eodem iure ac libertate vendendi nobis aut successoribus nostris ad taxa- cionem iuratorum eiusdem loci, si nobis (aut)f successoribus (nostris)f emere placuerit, etc.h Si non, extunc (etc, ut superius) Fol. 47' č. 268, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 266'. 269. Arcijáhen Mladoboleslavský pronajímá po dobu svého života 3 lány v Žerčicích měštanu pražskému Bet. (? — 1296). Archidiaconus locat bona sua sub quibusdam condicionibus. Noverint universi presentes literas inspecturi, quod nosi divina misera- cione archidiaconus Boleslaviensis,k condicionem nostram et archidiaconatus Boleslauensis volentes facere meliorem, hereditatem ad predictum archidia- conatum nostrum spectantem in villa vulgariter dicta Zercicz, 1) que se ad III laneos, quorum (qui)libet LXXII iugera strichonum continet, extendit,m de assensu et speciali licencia reverendi in Christo patris nostri et domini domini Th(obie)n dei gracia Pragensis episcopi honesto viro Bet." civi Pragensi ad tempora vite nostre sub annuo censu locavimus in a) ,Jo. Kap. J. — b) XX‘ Kap. J. — c) ,XL‘ Kap. J. — d) ,XL' Kap. J. — e) B. Kap. J. — f) Doplněno dle Kap. J. — g) ,dispiceret In. — h) Od ,etc.' až do konce v In. jinou rukou později připsáno. Doplň: ,concedimus liberam facultatem“ jako v č. 263. — i) Doplň: ,cui sibi placuerit bono homini, qui episcopatui congruus habebitur' jako v č. 264. — j) ,nos N Kap. J. — k) Schází v Kap. J. — I) ,XL Kap. J. — m) ,continent et extendunt' In., ,continet et se extendit' Kap. J. — n) Jo" Kap. J. — o) ,B' Kap. J.
Strana 209
209 hunc modum videlicet, quod idem Bet.b aut sui heredes de predictis III laneis IIII marcas et fertonem argenti puri Pragensis ponderis, medie- tatem eius in festo beati Georgii et aliam medietatem in festo beati Galli, exceptis III casibus fortuitis, qui previderi non possunt, scilicet a igne, grandine et terre discordia generali, nobis solvat census nomine annuatim. Preterea quecunque edificia idem Bet.b in eadem hereditate construxerit aut edificaverit ipse aut sui heredes, iuxta estimacionem proborum virorum vendendi eadem habeat liberam facultatem. Adicimus insuper, quod nos de iamdictis III laneis censum duorum annorum a festo beati Galli proxime futuro a predicto Bet. recepimus sub hoc pacto, quod, (si)c nos infra eosdem II annos divina vocacione ab hoc seculo migrare contingeret, extunc omnes fructus et proventus prebende nostred Saccensisd ecclesie," qui habentur et haberi potuerint sub anno gracie, racione debiti eiusdem census a sepedicto Bet.b iam recepti sibi et suis heredibus obligamus. In cuius rei testimonium presense scriptum fieri et sigillorum tam predicti domini nostri episcopi quam nostrig munimine procuravimus roborari. Datum etc. Pontificatus etc. Fol. 48 č. 269, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 266'. O chronologickém určení srovn. pozn. u č. 239. 1) Žerčice u Ml. Boleslavi. 270. Biskup Tobiáš dovoluje k rozkazu kurie a arcibiskupa Mohučského poslům špitálu sv. Antonína vybírat almužnu, snímá s míst, kam přijdou, interdikt a klatbu, uděluje odpustky všem, kdož jim dají příspěvky. 1281. Littera pro nunciis hospitalis sancti Anthonii, qualiter episcopus precipit plebanis, ut benigne suscipiantur circa ecclesias suas. Th(obias)h dei gracia Pragensis episcopus dilectis in Christo abba- tibus, prepositis, archidiaconis, plebanis, viceplebanis ceterisque ecclesiarum rectoribus et capellarum tam regularibus quam secularibus, exemptis et non exemptis, per nostram civitatem et dyocesim Pragensem constitutis, salutem in domino sempiternam. Cum salus animarum et remissio pecca- torum in elemosinarum largicione et indulgenciarum largitate plerumque consistat et, ut testatur auctoritas, elemosinarum largicioi et indulgenciarum largitas non solum peccatorum solvit sarcinas, sed tocius doloris radices exstirpat, et inter cetera karitatis opera in hoc peregrinacionis nostre stadioj ad eterne karitatis sabbatimk sit profutural, hinc est, quod nos a) ,sclilicet In., ,scilicet Kap. J. — b),B Kap. J. — c) Doplněno dle Kap. J. — d) Schází v Kap. J. — e) ,presens“ a pokračování schází v Kap. J. — f) ,quam- quam‘ In. — g) ,nostro‘ In. — h) ,F‘ Kap. J. — i) ,largio' In, ,largicio' Kap. J. — j) ,studio' In. — k) ,sabbatissimi .i. sanctissimi' In., sabbatim sanctissimi“ Kap. J. — l) ,profitura‘ In, ,proficua‘ Kap. J. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. 14
209 hunc modum videlicet, quod idem Bet.b aut sui heredes de predictis III laneis IIII marcas et fertonem argenti puri Pragensis ponderis, medie- tatem eius in festo beati Georgii et aliam medietatem in festo beati Galli, exceptis III casibus fortuitis, qui previderi non possunt, scilicet a igne, grandine et terre discordia generali, nobis solvat census nomine annuatim. Preterea quecunque edificia idem Bet.b in eadem hereditate construxerit aut edificaverit ipse aut sui heredes, iuxta estimacionem proborum virorum vendendi eadem habeat liberam facultatem. Adicimus insuper, quod nos de iamdictis III laneis censum duorum annorum a festo beati Galli proxime futuro a predicto Bet. recepimus sub hoc pacto, quod, (si)c nos infra eosdem II annos divina vocacione ab hoc seculo migrare contingeret, extunc omnes fructus et proventus prebende nostred Saccensisd ecclesie," qui habentur et haberi potuerint sub anno gracie, racione debiti eiusdem census a sepedicto Bet.b iam recepti sibi et suis heredibus obligamus. In cuius rei testimonium presense scriptum fieri et sigillorum tam predicti domini nostri episcopi quam nostrig munimine procuravimus roborari. Datum etc. Pontificatus etc. Fol. 48 č. 269, též v rukopise kapituly Pražské J 40b fol. 266'. O chronologickém určení srovn. pozn. u č. 239. 1) Žerčice u Ml. Boleslavi. 270. Biskup Tobiáš dovoluje k rozkazu kurie a arcibiskupa Mohučského poslům špitálu sv. Antonína vybírat almužnu, snímá s míst, kam přijdou, interdikt a klatbu, uděluje odpustky všem, kdož jim dají příspěvky. 1281. Littera pro nunciis hospitalis sancti Anthonii, qualiter episcopus precipit plebanis, ut benigne suscipiantur circa ecclesias suas. Th(obias)h dei gracia Pragensis episcopus dilectis in Christo abba- tibus, prepositis, archidiaconis, plebanis, viceplebanis ceterisque ecclesiarum rectoribus et capellarum tam regularibus quam secularibus, exemptis et non exemptis, per nostram civitatem et dyocesim Pragensem constitutis, salutem in domino sempiternam. Cum salus animarum et remissio pecca- torum in elemosinarum largicione et indulgenciarum largitate plerumque consistat et, ut testatur auctoritas, elemosinarum largicioi et indulgenciarum largitas non solum peccatorum solvit sarcinas, sed tocius doloris radices exstirpat, et inter cetera karitatis opera in hoc peregrinacionis nostre stadioj ad eterne karitatis sabbatimk sit profutural, hinc est, quod nos a) ,sclilicet In., ,scilicet Kap. J. — b),B Kap. J. — c) Doplněno dle Kap. J. — d) Schází v Kap. J. — e) ,presens“ a pokračování schází v Kap. J. — f) ,quam- quam‘ In. — g) ,nostro‘ In. — h) ,F‘ Kap. J. — i) ,largio' In, ,largicio' Kap. J. — j) ,studio' In. — k) ,sabbatissimi .i. sanctissimi' In., sabbatim sanctissimi“ Kap. J. — l) ,profitura‘ In, ,proficua‘ Kap. J. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. 14
Strana 210
210 preces et mandatum sedis apostolice ac domini nostri Maguntinia rece- pimus speciales, ut negocium et nuncios sancti Anthonii per nostram dyocesim pro fidelium elemosinis colligendis admitteremus (et) promo- veremus. Nos attendentes preces et mandatum sedis apostolice ac domini nostri Maguntinib predicti, de bonorum consilio virorum predictos nuncios duximus admittendos et hoss per nos et amicos nostros fideliter promo- vendos. Quare vobis singulis ac universis in virtute sancte obediencie et sub pena excomunicacionis et suspensionis officii vestri auctoritate apo- stolica atque nostra firmiter et districte precipimus et mandamus, quatenus predictum negocium per terminum, quem vobis magister Wl.d procurator dicti negocii, exhibitor presencium, proposuerit et assignaverit, promo- vendum, omnibus aliis negociis et peticionibus, cuiuscunquee condicionis et auctoritatis existant, isto durante negocio cessantibus et postpositis, seu literas nostras habeant vel habuerint, quasf penitus etiam tota- liter revocamus et deponimus per presentes, dominicis diebus et fe- stivis in predicacionibus et in visitacionibus infirmorum, in confessio- nibus audiendiss et aliis modis, quamh melius poteritis, iuxta vestram bonam conscienciam vestris subditis exponatis et exponi per alios, quando necesse fuerit, procuretis. Si quas etiam ecclesias vel capellas auctoritate nostra vel archidiaconorum vel decanorumi nostrorum aut aliorum nostre iurisdiccionis habueritisj interdictas seu clausas, excomunicatisk et no- minatim interdictis exclusis,1 diebus dominicis et festivis durante negocio vos ipsi sacerdotes divina officia sollempniter celebretis et negocium pre- dictum populo vestro fideliter exponatis. Indulgencias predicti hospitalis, secundum quod in literis apostolicis et aliorum prelatorum videbitis conti- neri, in nostra dyocesi confirmamus et etiam esse concedimus valituras. Nos enim de omnipotentis dei misericordia ac ea, quam nobis indulsit dominus, potestate, omnibus, qui elemosinas suas ad dictum negocium seu hospitale dederint vel manum porrexerint adiutricem, XL dies criminalium et annum venialium misericorditer indulgemus, preterea peccata oblita, vota fracta, offensas patrum et matrum sine manuum inieccione violenta, etiam de usuris et rapinis et aliis rebus male acquisitis, si nesciatur, cuim sint redende et ad dictum negocium vel hospitale (tradite fuerint), eosn misericorditer reddimus absolutos°. Insuper carenas iniunctas vel iniungen- das de oppressione puerorum aut de incendariis ocultis aut sortilegiisr aut homicidia in secreto contracta, si de consilio plebani loci et procuratoris dicti negocii redimere voluerint, eos in nomine domini reddimus absolutos. a) ,Magutini In, ,Maguntini‘ Kap. J. — b) ,Magutini' In., ,Maguntini' Kap. J. — c) ,nos‘ In., "hos' Kap. J. — d) ,Wilhelmus‘ Kap. J. — e) ,quibuscunque‘ In., ,cui- uscunque' Kap. J. — f) ,quia‘ In. — g) ,audiendibus‘ In., ,audiendis‘ Kap. J. — h) ,quibus‘ In. — i) ,subdecanorum‘ In., ,diaconorum‘ Kap. J. — j) ,habentis' In., ,habueritis' Kap. J. — k) ,excomunicacionis‘ In. — 1),exclusio‘ In., ,exclusis' Kap. J. = m) ,nesciantur ter' In., ,nesciatur cuius‘ Kap. J. — n) ,eas In. — o) absolutas In., — r) ,sacrilegiis' Kap. J.
210 preces et mandatum sedis apostolice ac domini nostri Maguntinia rece- pimus speciales, ut negocium et nuncios sancti Anthonii per nostram dyocesim pro fidelium elemosinis colligendis admitteremus (et) promo- veremus. Nos attendentes preces et mandatum sedis apostolice ac domini nostri Maguntinib predicti, de bonorum consilio virorum predictos nuncios duximus admittendos et hoss per nos et amicos nostros fideliter promo- vendos. Quare vobis singulis ac universis in virtute sancte obediencie et sub pena excomunicacionis et suspensionis officii vestri auctoritate apo- stolica atque nostra firmiter et districte precipimus et mandamus, quatenus predictum negocium per terminum, quem vobis magister Wl.d procurator dicti negocii, exhibitor presencium, proposuerit et assignaverit, promo- vendum, omnibus aliis negociis et peticionibus, cuiuscunquee condicionis et auctoritatis existant, isto durante negocio cessantibus et postpositis, seu literas nostras habeant vel habuerint, quasf penitus etiam tota- liter revocamus et deponimus per presentes, dominicis diebus et fe- stivis in predicacionibus et in visitacionibus infirmorum, in confessio- nibus audiendiss et aliis modis, quamh melius poteritis, iuxta vestram bonam conscienciam vestris subditis exponatis et exponi per alios, quando necesse fuerit, procuretis. Si quas etiam ecclesias vel capellas auctoritate nostra vel archidiaconorum vel decanorumi nostrorum aut aliorum nostre iurisdiccionis habueritisj interdictas seu clausas, excomunicatisk et no- minatim interdictis exclusis,1 diebus dominicis et festivis durante negocio vos ipsi sacerdotes divina officia sollempniter celebretis et negocium pre- dictum populo vestro fideliter exponatis. Indulgencias predicti hospitalis, secundum quod in literis apostolicis et aliorum prelatorum videbitis conti- neri, in nostra dyocesi confirmamus et etiam esse concedimus valituras. Nos enim de omnipotentis dei misericordia ac ea, quam nobis indulsit dominus, potestate, omnibus, qui elemosinas suas ad dictum negocium seu hospitale dederint vel manum porrexerint adiutricem, XL dies criminalium et annum venialium misericorditer indulgemus, preterea peccata oblita, vota fracta, offensas patrum et matrum sine manuum inieccione violenta, etiam de usuris et rapinis et aliis rebus male acquisitis, si nesciatur, cuim sint redende et ad dictum negocium vel hospitale (tradite fuerint), eosn misericorditer reddimus absolutos°. Insuper carenas iniunctas vel iniungen- das de oppressione puerorum aut de incendariis ocultis aut sortilegiisr aut homicidia in secreto contracta, si de consilio plebani loci et procuratoris dicti negocii redimere voluerint, eos in nomine domini reddimus absolutos. a) ,Magutini In, ,Maguntini‘ Kap. J. — b) ,Magutini' In., ,Maguntini' Kap. J. — c) ,nos‘ In., "hos' Kap. J. — d) ,Wilhelmus‘ Kap. J. — e) ,quibuscunque‘ In., ,cui- uscunque' Kap. J. — f) ,quia‘ In. — g) ,audiendibus‘ In., ,audiendis‘ Kap. J. — h) ,quibus‘ In. — i) ,subdecanorum‘ In., ,diaconorum‘ Kap. J. — j) ,habentis' In., ,habueritis' Kap. J. — k) ,excomunicacionis‘ In. — 1),exclusio‘ In., ,exclusis' Kap. J. = m) ,nesciantur ter' In., ,nesciatur cuius‘ Kap. J. — n) ,eas In. — o) absolutas In., — r) ,sacrilegiis' Kap. J.
Strana 211
211 Insuper damus dicto procuratori auctoritatem nostram excomunicandi et suspensos denunciandi omnes rebelles, inobedientes et detentores elemosi- narum tam clericos quam laycos, quousque condignam satisfaccionem fece- rint et emendam, sentencias, quas obinde tulerit, ratas et gratas habentes, eas auctore domino faciemus inviolabiliter observari, neutras relaxaturi- sentencias, donec idem procurator eas duxerit revocandas. Item preci- pimus et mandamus sub pena predicta, ut quilibet vestrum prima die promocionis istius negocii unum virum vel duos fide dignos in sua ecclesia vel capella constituat, qui elemosinas durante negocio colligant et reser- vent usque ad diem reportacionis.b Et tunc ipsi sacerdotes ipsas elemo- sinas ad diem, locum et horam, quem vobis lator presencium assignaverit, cum testimonio collectorum predictorum integraliter reportetis," et quia elemosina est vita pauperum, et qui eam defraudabit, est vir sacrilegus," ideo de predictis elemosinis nihil retine(a)tis omnino nec aliquid extor- quere a predicto magistro vel suis nunciis presumatis, nisi quod ex bona voluntate vobis dederint et libenter; et quicunque secus fecerint,g illos vel illum, seu clerici vel layci fuerint, tenore presencium excomunicacionis vinculis innodamus, vobis etiam sacerdotibus et clericis, qui istud negocium fideliter et diligenter promoverit, quidquid in horis canonicis et divinis officiis neglexerint, eis misericorditer indulgemus. Datum anno domini MCC,h pontificatus vero nostri anno III etc. Fol. 48 č. 270, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 230/—231. 271. Biskup Tobiáš vyjímá prokurátory Johannitů ze zákazu svého, že se smi vybírat almužna jen na stavbu choru v kostele Pražském. (1287—1289). Episcopus mandat decanis suis, ut petitores promoveant. Th(obias)i dei gracia Pragensis episcopus universis abbatibus, pre- positis, archidiaconis, prioribus, decanis et qui archidiaconorum vices ge- runt, plebanis et viceplebanis ac aliis ecclesiarum rectoribus universis per Pragensem civitatem et dyocesim constitutis, ad quos pervenerit presens scriptum, salutem in domino. Scire debetis, quod nos, non obstante pro- hibicionei nostra, per quam tantummodo negocium petitorum Pragensis ecclesie nostre super reedificandok ambitu suo admitti fecimus in ecclesiis a) ,relaxatu' In., ,relaxaturi‘ Kap. J. — b) ,repartacionis' In., reportacionis“ Kap. J. — c) ,collectarum personarum‘ In. — d) ,repartetis In., ,reportetis' Kap. J. — e) ,sagrinum' In., ,sanguinum‘ Kap. J. — f) ,dederit' In., ,dederint' Kap. J. - g) ,fecerit' In., fecerint' Kap. J. — h) ,MCCC, pontificatus vero nostri anno III etc. Kap. J. — i) ,K' Kap. J. — j) ,perhibicione' In. prohibicione' Kap. J. — k) ,reedificiendo' In., ,reedificando' Kap. J. 14*
211 Insuper damus dicto procuratori auctoritatem nostram excomunicandi et suspensos denunciandi omnes rebelles, inobedientes et detentores elemosi- narum tam clericos quam laycos, quousque condignam satisfaccionem fece- rint et emendam, sentencias, quas obinde tulerit, ratas et gratas habentes, eas auctore domino faciemus inviolabiliter observari, neutras relaxaturi- sentencias, donec idem procurator eas duxerit revocandas. Item preci- pimus et mandamus sub pena predicta, ut quilibet vestrum prima die promocionis istius negocii unum virum vel duos fide dignos in sua ecclesia vel capella constituat, qui elemosinas durante negocio colligant et reser- vent usque ad diem reportacionis.b Et tunc ipsi sacerdotes ipsas elemo- sinas ad diem, locum et horam, quem vobis lator presencium assignaverit, cum testimonio collectorum predictorum integraliter reportetis," et quia elemosina est vita pauperum, et qui eam defraudabit, est vir sacrilegus," ideo de predictis elemosinis nihil retine(a)tis omnino nec aliquid extor- quere a predicto magistro vel suis nunciis presumatis, nisi quod ex bona voluntate vobis dederint et libenter; et quicunque secus fecerint,g illos vel illum, seu clerici vel layci fuerint, tenore presencium excomunicacionis vinculis innodamus, vobis etiam sacerdotibus et clericis, qui istud negocium fideliter et diligenter promoverit, quidquid in horis canonicis et divinis officiis neglexerint, eis misericorditer indulgemus. Datum anno domini MCC,h pontificatus vero nostri anno III etc. Fol. 48 č. 270, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 230/—231. 271. Biskup Tobiáš vyjímá prokurátory Johannitů ze zákazu svého, že se smi vybírat almužna jen na stavbu choru v kostele Pražském. (1287—1289). Episcopus mandat decanis suis, ut petitores promoveant. Th(obias)i dei gracia Pragensis episcopus universis abbatibus, pre- positis, archidiaconis, prioribus, decanis et qui archidiaconorum vices ge- runt, plebanis et viceplebanis ac aliis ecclesiarum rectoribus universis per Pragensem civitatem et dyocesim constitutis, ad quos pervenerit presens scriptum, salutem in domino. Scire debetis, quod nos, non obstante pro- hibicionei nostra, per quam tantummodo negocium petitorum Pragensis ecclesie nostre super reedificandok ambitu suo admitti fecimus in ecclesiis a) ,relaxatu' In., ,relaxaturi‘ Kap. J. — b) ,repartacionis' In., reportacionis“ Kap. J. — c) ,collectarum personarum‘ In. — d) ,repartetis In., ,reportetis' Kap. J. — e) ,sagrinum' In., ,sanguinum‘ Kap. J. — f) ,dederit' In., ,dederint' Kap. J. - g) ,fecerit' In., fecerint' Kap. J. — h) ,MCCC, pontificatus vero nostri anno III etc. Kap. J. — i) ,K' Kap. J. — j) ,perhibicione' In. prohibicione' Kap. J. — k) ,reedificiendo' In., ,reedificando' Kap. J. 14*
Strana 212
212 vestris, omnibus aliis negociis consimilibus petitoriis prohibitis et remotis, sicut hoc in quibusdam aliis literis continetur, honestos viros procuratores milicie sancti Iohannis Ierosolimitani tamdiu et eorum nuncios, exhibitores presencium, in promovendo suo negocio admittatis, donec aliud ex parte nostri vobis datum fuerit in preceptis. Fol. 49 č. 271, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 231'. Srov. poznámku u čís. 152, kde totéž privilegium se udílí řádu rytířů sv. Lazara Jerusalémského. DOPLNKY Z MNICHOVSKÉHO RUKOPISU. 272. Biskup Tobiáš žádá vévodu (Jindřicha) Bavorského o průvodni list ke koncitu do Würzburku. (1287 začátek roku). Excellentissimo et magnifico principi domino (Henrico)a 1) dei gracia inclito Bavarie duci Th(obias) Pragensis episcopus se ipsum cum perpetue felicitatis augmento. Ad reverendi in Christo patris nostri domini Johannis Tuschulani episcopi, apostolice sedis legati, publice evocacionis mandatum apud Herbipolim in hac proxime ventura quadragesima ipsius debemus con- cilio, quod ibidem celebrabitur, interesse. Et quia ad locum ipsum nos aut nun- cios nostros ydoneos per terrarum vestrarum dominia transitum facere opportebit, innatam vobis celsitudinis vestre benivolenciam, de qua plene confidimus, omni precum instancia, qua possumus, exoramus, quatenus nobis et predictis nunciis nostris, si eos loco nostri ad predictum concilium duxerimus destinandos, per tocius ducatus vestri dominium, ubicunque personaliter transitum fecerimus aut nostri nuncii supradicti, de securo conductu per fideles vestros et vestre magnificencie litteras patentes latori presencium graciose et favorabiliter assignandas taliter providere dignemini nostrarum precum intuitu, quod in eundo, redeundo et stando eciam, si opus fuerit, in prefato ducatu vestro in personis et rebus nostris et tocius comitive nostre felici vestra mediante tutela nullum dispendium paciamur, scientes, quod hoc vobis et vestris cedet perpetuo ad gloriam et honorem, nosque dominacioni vestre proinde specialiter servire tenebimur et placere. Mn. rk. fol. 125 č. 59 (Tadra, Věstník kr. čes. spol. nauk 1889 st. 111 č. XXIV). Koncil ve Würzburku byl legátem Janem svolán na 9 břez. 1287 (Redlich, Regesta Imperii VI, I st. 449). Pochází tedy list tento asi ze začátku r. 1287. 1) Rukopis má nesprávně ,W, roku 1287 je vévodou Dolnobavorským — a o toho zde jde — Jindřich. a) ,W‘ Mn. — b) ,legato‘ Mn.
212 vestris, omnibus aliis negociis consimilibus petitoriis prohibitis et remotis, sicut hoc in quibusdam aliis literis continetur, honestos viros procuratores milicie sancti Iohannis Ierosolimitani tamdiu et eorum nuncios, exhibitores presencium, in promovendo suo negocio admittatis, donec aliud ex parte nostri vobis datum fuerit in preceptis. Fol. 49 č. 271, též v rk. kapituly Pražské J 40° fol. 231'. Srov. poznámku u čís. 152, kde totéž privilegium se udílí řádu rytířů sv. Lazara Jerusalémského. DOPLNKY Z MNICHOVSKÉHO RUKOPISU. 272. Biskup Tobiáš žádá vévodu (Jindřicha) Bavorského o průvodni list ke koncitu do Würzburku. (1287 začátek roku). Excellentissimo et magnifico principi domino (Henrico)a 1) dei gracia inclito Bavarie duci Th(obias) Pragensis episcopus se ipsum cum perpetue felicitatis augmento. Ad reverendi in Christo patris nostri domini Johannis Tuschulani episcopi, apostolice sedis legati, publice evocacionis mandatum apud Herbipolim in hac proxime ventura quadragesima ipsius debemus con- cilio, quod ibidem celebrabitur, interesse. Et quia ad locum ipsum nos aut nun- cios nostros ydoneos per terrarum vestrarum dominia transitum facere opportebit, innatam vobis celsitudinis vestre benivolenciam, de qua plene confidimus, omni precum instancia, qua possumus, exoramus, quatenus nobis et predictis nunciis nostris, si eos loco nostri ad predictum concilium duxerimus destinandos, per tocius ducatus vestri dominium, ubicunque personaliter transitum fecerimus aut nostri nuncii supradicti, de securo conductu per fideles vestros et vestre magnificencie litteras patentes latori presencium graciose et favorabiliter assignandas taliter providere dignemini nostrarum precum intuitu, quod in eundo, redeundo et stando eciam, si opus fuerit, in prefato ducatu vestro in personis et rebus nostris et tocius comitive nostre felici vestra mediante tutela nullum dispendium paciamur, scientes, quod hoc vobis et vestris cedet perpetuo ad gloriam et honorem, nosque dominacioni vestre proinde specialiter servire tenebimur et placere. Mn. rk. fol. 125 č. 59 (Tadra, Věstník kr. čes. spol. nauk 1889 st. 111 č. XXIV). Koncil ve Würzburku byl legátem Janem svolán na 9 břez. 1287 (Redlich, Regesta Imperii VI, I st. 449). Pochází tedy list tento asi ze začátku r. 1287. 1) Rukopis má nesprávně ,W, roku 1287 je vévodou Dolnobavorským — a o toho zde jde — Jindřich. a) ,W‘ Mn. — b) ,legato‘ Mn.
Strana 213
213 273. Biskup Tobiáš potvrzuje udělení odpustků nejmenovaných biskupů, určené pro navštěvovatele kostela panny Marie v Kladrubech. (1279—1296). Thobias dei gracia etc. universis Christi (fidelibus) etc. Que mentes fidelium ad devocionis inducunt affectum et omnipotentis dei ac sanc- torum eius pariunt reverenciam et honorem, tanto sunt diligencius et liberalius promovenda, quanto efficacius ad salutem proficiunt ani- marum. Eapropter, dilecti in domino filii, universitati vestre tenorea presencium volumus esse notum, quod nos indulgencias venerabilium in Christo patrum .. de . . et . . de .. dominorum episcoporum, devocionem vestram quasi per premia salubriter ad merita invitari volentes,b a quo- libet eorum per XL dies collatas omnibus vere penitentibus et confessis, qui ad ecclesiam sancte Marie virginis gloriose monasterii Cladrubensis in anniversario die dedicacionis ipsius et in festivitatibus eiusdem virginis gloriose quater in anno et in aliis festis talibus causa devocionis accesse- rint annuatim, prout in ipsorum litteris vidimus contineri, ratas et gratas habentes ac eas actoritate qua fungimur confirmantes, quadraginta dies auctoritatis nostre in hoc casu salutifero huiusmodi remissionis gracie favorabiliter annectentes, misericorditer relaxamus testimonio huius scripti. Datum anno etc. Mn. rk. fol. 128 č. 79 (Tadra, Věstník kr. čes. spol. nauk 1889 st. 116 č. XXXI). 274. Biskup Tobiáš potvrzuje odpustky nejmenovaných biskupů určené pro ty, kdož navštíví kostel sv. Petra vBílině neb k jeho ozdobě přispějí, a pro ty, kdož se zúčastní mší sloužených královským kaplanem Adolfem. (сcа 1287?). Th(obias) dei gracia etc. universis Christi fidelibus per Pragensem civitatem et diocesim constitutis salutem. Devocionem vestram quasi per premia salubriter ad merita invitari volentes, ut per hoc salutis animarum vestrarum propensius augeatur effectus ad vite eterne gaudia promerenda, venerabilium patrum in Christo .. et .. dominorum archiepiscoporum et episcoporum indulgencias, quas quilibet ipsorum omnibus vere penitentibus et confessis, qui ad parrochialem ecclesiam sancti Petri apostoli in Belyn in festis subscriptis, videlicet in festivitatibus nativitatis domini, resurrectionis, ascensionis et pentecostes et in singulis festis beate Marie virginis gloriose ac beati Petri principis apostolorum a) ,tenorem‘ Mn. — b) ,valentes Mn.
213 273. Biskup Tobiáš potvrzuje udělení odpustků nejmenovaných biskupů, určené pro navštěvovatele kostela panny Marie v Kladrubech. (1279—1296). Thobias dei gracia etc. universis Christi (fidelibus) etc. Que mentes fidelium ad devocionis inducunt affectum et omnipotentis dei ac sanc- torum eius pariunt reverenciam et honorem, tanto sunt diligencius et liberalius promovenda, quanto efficacius ad salutem proficiunt ani- marum. Eapropter, dilecti in domino filii, universitati vestre tenorea presencium volumus esse notum, quod nos indulgencias venerabilium in Christo patrum .. de . . et . . de .. dominorum episcoporum, devocionem vestram quasi per premia salubriter ad merita invitari volentes,b a quo- libet eorum per XL dies collatas omnibus vere penitentibus et confessis, qui ad ecclesiam sancte Marie virginis gloriose monasterii Cladrubensis in anniversario die dedicacionis ipsius et in festivitatibus eiusdem virginis gloriose quater in anno et in aliis festis talibus causa devocionis accesse- rint annuatim, prout in ipsorum litteris vidimus contineri, ratas et gratas habentes ac eas actoritate qua fungimur confirmantes, quadraginta dies auctoritatis nostre in hoc casu salutifero huiusmodi remissionis gracie favorabiliter annectentes, misericorditer relaxamus testimonio huius scripti. Datum anno etc. Mn. rk. fol. 128 č. 79 (Tadra, Věstník kr. čes. spol. nauk 1889 st. 116 č. XXXI). 274. Biskup Tobiáš potvrzuje odpustky nejmenovaných biskupů určené pro ty, kdož navštíví kostel sv. Petra vBílině neb k jeho ozdobě přispějí, a pro ty, kdož se zúčastní mší sloužených královským kaplanem Adolfem. (сcа 1287?). Th(obias) dei gracia etc. universis Christi fidelibus per Pragensem civitatem et diocesim constitutis salutem. Devocionem vestram quasi per premia salubriter ad merita invitari volentes, ut per hoc salutis animarum vestrarum propensius augeatur effectus ad vite eterne gaudia promerenda, venerabilium patrum in Christo .. et .. dominorum archiepiscoporum et episcoporum indulgencias, quas quilibet ipsorum omnibus vere penitentibus et confessis, qui ad parrochialem ecclesiam sancti Petri apostoli in Belyn in festis subscriptis, videlicet in festivitatibus nativitatis domini, resurrectionis, ascensionis et pentecostes et in singulis festis beate Marie virginis gloriose ac beati Petri principis apostolorum a) ,tenorem‘ Mn. — b) ,valentes Mn.
Strana 214
214 atque per octavas predictorum festorum causa devocionis accesserint, vel ad ornamenta eiusdem ecclesie seu luminaria manus porrexerint adiutrices, aut in extremis laborantes quicquam facultatum suarum legaverint ad eandem, sive presbiterum de prefata ecclesia infirmum cum corpore Christi visitantem secuti fuerint pia mente, vel qui accesserint cum devocione et reverencia ad ecclesiam seu locum quemcunque, ubi dilectus in Christe Adolphus dictus de Belyn capellanus incliti regis Bohemie missam sollem- pnem celebraverit aut dixerit verbum dei, XL dies iniuncte penitencie mi- sericorditer dignoscitur contulisse, hoc adiecto, quod .. et .. domini epi- scopi supradicti de gracia ipsorum speciali omnibus eis, qui altare sancti Wenceslai in eadem ecclesia de (Belyn) singulis diebus dominicis et in ipso die sancti Wenceslai martiris visitaverint cum ea, qua decet, reverencia et honore, uterquea eorum XL dierum indulgenciam contulit liberaliter, prout in eorum litteris super hoc confectis non viciatis, non cancellatis nec in aliqua parte sui abolitis, cum veris ipsorum sigillis, quas nos vidi- mus et legimus, plenius continetur, ratas et gratas habentes ac eas auctori- tate qua fungimur confirmantes, XL dies auctoritatis nostre vobis eciam omnibus vere penitentibus et confessis, qui in festivitatibus supradictis ad prefatam ecclesiam in (Belyn) causa devocionis accesseritis annuatim et ea sectantes feceritis, de quibus in litteris predictorum patrum superius est expressum, de omnipotentis dei misericordia et sanctorum eius meritis et intercessionibus confidentes, misericorditer duximus annectendas testi- monio huius scripti. Datum anno etc. Mn. rk. fol. 129 č. 80 (Tadra, Věstník kr. čes. spol. nauk 1889 st. 116 č. XXXII). Srovnáme-li listinu tuto s č. 19, pozorujeme, že tam jde také o královského kaplana Adolfa a odpustky udílené těm, kdož se zúčastní mší jím sloužených. Jest pravdě- podobno, že obě ty listiny ani datem nejsou daleko od sebe. a) ,utrique' Mn.
214 atque per octavas predictorum festorum causa devocionis accesserint, vel ad ornamenta eiusdem ecclesie seu luminaria manus porrexerint adiutrices, aut in extremis laborantes quicquam facultatum suarum legaverint ad eandem, sive presbiterum de prefata ecclesia infirmum cum corpore Christi visitantem secuti fuerint pia mente, vel qui accesserint cum devocione et reverencia ad ecclesiam seu locum quemcunque, ubi dilectus in Christe Adolphus dictus de Belyn capellanus incliti regis Bohemie missam sollem- pnem celebraverit aut dixerit verbum dei, XL dies iniuncte penitencie mi- sericorditer dignoscitur contulisse, hoc adiecto, quod .. et .. domini epi- scopi supradicti de gracia ipsorum speciali omnibus eis, qui altare sancti Wenceslai in eadem ecclesia de (Belyn) singulis diebus dominicis et in ipso die sancti Wenceslai martiris visitaverint cum ea, qua decet, reverencia et honore, uterquea eorum XL dierum indulgenciam contulit liberaliter, prout in eorum litteris super hoc confectis non viciatis, non cancellatis nec in aliqua parte sui abolitis, cum veris ipsorum sigillis, quas nos vidi- mus et legimus, plenius continetur, ratas et gratas habentes ac eas auctori- tate qua fungimur confirmantes, XL dies auctoritatis nostre vobis eciam omnibus vere penitentibus et confessis, qui in festivitatibus supradictis ad prefatam ecclesiam in (Belyn) causa devocionis accesseritis annuatim et ea sectantes feceritis, de quibus in litteris predictorum patrum superius est expressum, de omnipotentis dei misericordia et sanctorum eius meritis et intercessionibus confidentes, misericorditer duximus annectendas testi- monio huius scripti. Datum anno etc. Mn. rk. fol. 129 č. 80 (Tadra, Věstník kr. čes. spol. nauk 1889 st. 116 č. XXXII). Srovnáme-li listinu tuto s č. 19, pozorujeme, že tam jde také o královského kaplana Adolfa a odpustky udílené těm, kdož se zúčastní mší jím sloužených. Jest pravdě- podobno, že obě ty listiny ani datem nejsou daleko od sebe. a) ,utrique' Mn.
Strana 215
REJSTŘÍK. I. CHRONOLOGICKÝ SEZNAM REGEST. (1279—1280). (1266—1278). Minorité Jan guardián u sv. Jakuba v Praze a Tomáš potvrzují proboštovi Vyšehradskému Petrovi, že marně jménem jeho žádali biskupa Jana o smír. (Č. 247). (1268). Karel král Sicilský děkuje králi Českému Přemyslu Otokarovi za ochotu s ním uzavřít přátelství, jež mu navzájem slibuje. (Č. 253). (1269 konec roku — 1276 listopad 22). Přemysl Otokar II. žádá (Boleslava) knížete Krakovského, aby dal poslům tatarským a jeho bezpečný průvod ku knížeti Ruskému Lvovi. (Č. 47). Jindřich z Isernie žádá kancléře českého o přijetí do služby. (Č. 113). Biskup Jan dovoluje dle usnesení koncilu lyonského dominikánům svo- bodně kázati, zpovídati, pokání ukládati a almužnu bráti. Rozkazuje všemu kněžstvu, aby je k úkonům těm připustili. (Č. 35). (1276). Přemysl Otokar II. stěžuje si markrabatům Míšenským na zradu Jindřicha vévody Bavorského, který odpadl k straně Rudolfově. (Č. 201). (1278 na podzim). Královna Kunhuta vrací řádu Johannitů panny Marie u mostu hrad Svádov. (Č. 248). (1279). Biskup Tobiáš potvrzuje privilegium dané dominikánům od biskupa Jana r. 1275 února 28. (Č. 34). Měšťan pražský Engbert za souhlasu rychtáře a rady městské žádají Jindřicha z Isernie, aby založil městské kontraktní knihy na způsob krá- lovských register. (Č. 250). Kapitula Pražská dává biskupovi Tobiášovi plnou moc odlehlé a osamo- cené statky biskupské prodat neb vyměnit. (Č. 267). (1279—1288). Biskup Tobiáš dovoluje knězi H., faráři v Neustupově a kaplanu pro- bošta Vyšehradského P(etra), dlíti rok mimo faru. (Č. 13). Biskup Tobiáš žádá biskupa (Olomouckého), aby děkanovi, do jehož právomoci patří Kojetín, nařídil založit tam kapli a při ní hřbitov, po- něvadž dosavadní kostel a hřbitov musily být proměněny ve tvrz. (Č. 172). (1280 červenec 9). Kanovník Dominik zastavuje měšťanu pražskému Horoldovi na tři léta jedno popluží a 3 dvory ve 30 hřivnách stříbra. (Č. 46). (1279—1283). (1279 —1288). (сса. 1271). 1275 únor 28.
REJSTŘÍK. I. CHRONOLOGICKÝ SEZNAM REGEST. (1279—1280). (1266—1278). Minorité Jan guardián u sv. Jakuba v Praze a Tomáš potvrzují proboštovi Vyšehradskému Petrovi, že marně jménem jeho žádali biskupa Jana o smír. (Č. 247). (1268). Karel král Sicilský děkuje králi Českému Přemyslu Otokarovi za ochotu s ním uzavřít přátelství, jež mu navzájem slibuje. (Č. 253). (1269 konec roku — 1276 listopad 22). Přemysl Otokar II. žádá (Boleslava) knížete Krakovského, aby dal poslům tatarským a jeho bezpečný průvod ku knížeti Ruskému Lvovi. (Č. 47). Jindřich z Isernie žádá kancléře českého o přijetí do služby. (Č. 113). Biskup Jan dovoluje dle usnesení koncilu lyonského dominikánům svo- bodně kázati, zpovídati, pokání ukládati a almužnu bráti. Rozkazuje všemu kněžstvu, aby je k úkonům těm připustili. (Č. 35). (1276). Přemysl Otokar II. stěžuje si markrabatům Míšenským na zradu Jindřicha vévody Bavorského, který odpadl k straně Rudolfově. (Č. 201). (1278 na podzim). Královna Kunhuta vrací řádu Johannitů panny Marie u mostu hrad Svádov. (Č. 248). (1279). Biskup Tobiáš potvrzuje privilegium dané dominikánům od biskupa Jana r. 1275 února 28. (Č. 34). Měšťan pražský Engbert za souhlasu rychtáře a rady městské žádají Jindřicha z Isernie, aby založil městské kontraktní knihy na způsob krá- lovských register. (Č. 250). Kapitula Pražská dává biskupovi Tobiášovi plnou moc odlehlé a osamo- cené statky biskupské prodat neb vyměnit. (Č. 267). (1279—1288). Biskup Tobiáš dovoluje knězi H., faráři v Neustupově a kaplanu pro- bošta Vyšehradského P(etra), dlíti rok mimo faru. (Č. 13). Biskup Tobiáš žádá biskupa (Olomouckého), aby děkanovi, do jehož právomoci patří Kojetín, nařídil založit tam kapli a při ní hřbitov, po- něvadž dosavadní kostel a hřbitov musily být proměněny ve tvrz. (Č. 172). (1280 červenec 9). Kanovník Dominik zastavuje měšťanu pražskému Horoldovi na tři léta jedno popluží a 3 dvory ve 30 hřivnách stříbra. (Č. 46). (1279—1283). (1279 —1288). (сса. 1271). 1275 únor 28.
Strana 216
216 (1281—1290?). (1283—1290?). (1283 květen — 1280 listopad 19. Přiznání Oldřicha Babice, měšťana pražského, že pozemek vedle svého domu má od opata Strahovského právem emfyteutickým s ročním poplatkem 16 denárů. (Č. 251). 1280 listopad 26. Narovnání měšťana pražského Sypoty s měštany Lipardem a Jindřichem, jimž ručil za dluh Pertolda Vigoloes. (Č. 252). 1281. Biskup Tobiáš dovoluje k rozkazu kurie a arcibiskupa Mohučského poslům špitálu sv. Antonína vybírat almužnu, snímá s míst, kam přijdou, interdikt a klatbu, uděluje odpustky všem, kdož jim dají příspěvky. (Č. 270). Biskup Tobiáš žádá biskupa Olomouckého Dětřicha jménem svým a opata Želivského, aby udělil jakýsi kostel akolytovi N. dle presentace probošta Kounického. (Č. 38). Dětřich biskup Olomoucký dává odpustky těm, kdož přispějí na znovu- zřízení chrámu sv. Jiří v nejmenovaném místě. (Č. 244). Kapitula Olomoucká stěžuje si biskupovi Tobiášovi, že bratr jeho Mi- lota učinil z Kojetína vpád do okolních vesnic patřících k biskupství Olomouckému, a že půl jedné vsi zatopeno bylo stržením hráze u ryb- níka v Kojetíně. (Čč. 184). 1290?). Biskup Tobiáš ustanovuje H. klerika na přímluvu krále Václava farářem v Kozlanech. (Č. 2). Oldřich probošt, Rehoř děkan a kapitula Pražská nařizují S. děkanovi u sv. Jiljí, aby prohlásil klatbu nad křižovníky špitálu sv. Františka, protože staví jez na Vltavě od hořejší strany mostu na škodu bisku- pových mlýnů pod ,Ostrovem“. (Č. 49). (1281—1296). (1282—1289). (1283—1290?). S. děkan u sv. Jiljí prohlašuje jménem Oldřicha probošta, Rehoře dě- kana a vší kapituly Pražské klatbu nad křižovníky špitálu sv. Františka, protože nechtějí upustiti od stavby jezu na Vltavě od hořejší strany mostu na škodu biskupových mlýnů pod ,Ostrovem“. (Č. 50). (1283—1290?). Mistr N., převor Konrad a celá kolej křižovníků špitálu sv. Františka u mostu slibují biskupovi, že upustí od stavby jezu na Vltavě. (Č. 51). (1283—1290?). Křižovníci špitálu sv. Františka se zavazují, že upustí od stavby jezu na Vltavě. (Č. 52). (1284 duben). Příměří mezi králem V(áclavem), (Závišem z Falkenštejna), O(jířem z Lomnice), J(indřichem z Rožmberka) a jich přáteli s jedné a T(obiášem z Bechyně), T(obiášem ze Zvíkova) a jich přáteli s druhé strany. (Č. 96). (1284 duben). Král (Václav, Záviš z Falkenštejna) a jeho strana dávají až do vypršení příměří straně (Tobiáše z Bechyně) průvodní list k svobodným cestám po celé zemi. (Č. 97). (Záviš z Falkenštejna) dává jménem krále Václava bratru biskupa (1284 duben). Tobiáše průvodní list na cestu ke dvoru a k jednání s králem. (Č. 99). (1284 duben). Biskup Tobiáš dává nejmenovanému pánovi průvodní list na cestu a k jednání s králem Václavem. (Č. 100). (Oldřich) probošt Pražský omlouvá se biskupovi (Tobiášovi), že dřívější (1284—1287). jeho zpráva ode dvora královského, kde vše, co se děje, je nejisté, za- kládala se na mylné pověsti. (Č. 115). (1284—1288). Biskup To(biáš) prodává Bohuslavovi purkrabí na Zvíkově statky biskupské ve vsi Slatině a ,Na poli. (Č. 233). 1285 (po 15 červnu). Prokurátor kanovníka Pražského Diviše pronajímá na 5 let ko- morníkovi biskupovu kterýsi dvůr. (Č. 45).
216 (1281—1290?). (1283—1290?). (1283 květen — 1280 listopad 19. Přiznání Oldřicha Babice, měšťana pražského, že pozemek vedle svého domu má od opata Strahovského právem emfyteutickým s ročním poplatkem 16 denárů. (Č. 251). 1280 listopad 26. Narovnání měšťana pražského Sypoty s měštany Lipardem a Jindřichem, jimž ručil za dluh Pertolda Vigoloes. (Č. 252). 1281. Biskup Tobiáš dovoluje k rozkazu kurie a arcibiskupa Mohučského poslům špitálu sv. Antonína vybírat almužnu, snímá s míst, kam přijdou, interdikt a klatbu, uděluje odpustky všem, kdož jim dají příspěvky. (Č. 270). Biskup Tobiáš žádá biskupa Olomouckého Dětřicha jménem svým a opata Želivského, aby udělil jakýsi kostel akolytovi N. dle presentace probošta Kounického. (Č. 38). Dětřich biskup Olomoucký dává odpustky těm, kdož přispějí na znovu- zřízení chrámu sv. Jiří v nejmenovaném místě. (Č. 244). Kapitula Olomoucká stěžuje si biskupovi Tobiášovi, že bratr jeho Mi- lota učinil z Kojetína vpád do okolních vesnic patřících k biskupství Olomouckému, a že půl jedné vsi zatopeno bylo stržením hráze u ryb- níka v Kojetíně. (Čč. 184). 1290?). Biskup Tobiáš ustanovuje H. klerika na přímluvu krále Václava farářem v Kozlanech. (Č. 2). Oldřich probošt, Rehoř děkan a kapitula Pražská nařizují S. děkanovi u sv. Jiljí, aby prohlásil klatbu nad křižovníky špitálu sv. Františka, protože staví jez na Vltavě od hořejší strany mostu na škodu bisku- pových mlýnů pod ,Ostrovem“. (Č. 49). (1281—1296). (1282—1289). (1283—1290?). S. děkan u sv. Jiljí prohlašuje jménem Oldřicha probošta, Rehoře dě- kana a vší kapituly Pražské klatbu nad křižovníky špitálu sv. Františka, protože nechtějí upustiti od stavby jezu na Vltavě od hořejší strany mostu na škodu biskupových mlýnů pod ,Ostrovem“. (Č. 50). (1283—1290?). Mistr N., převor Konrad a celá kolej křižovníků špitálu sv. Františka u mostu slibují biskupovi, že upustí od stavby jezu na Vltavě. (Č. 51). (1283—1290?). Křižovníci špitálu sv. Františka se zavazují, že upustí od stavby jezu na Vltavě. (Č. 52). (1284 duben). Příměří mezi králem V(áclavem), (Závišem z Falkenštejna), O(jířem z Lomnice), J(indřichem z Rožmberka) a jich přáteli s jedné a T(obiášem z Bechyně), T(obiášem ze Zvíkova) a jich přáteli s druhé strany. (Č. 96). (1284 duben). Král (Václav, Záviš z Falkenštejna) a jeho strana dávají až do vypršení příměří straně (Tobiáše z Bechyně) průvodní list k svobodným cestám po celé zemi. (Č. 97). (Záviš z Falkenštejna) dává jménem krále Václava bratru biskupa (1284 duben). Tobiáše průvodní list na cestu ke dvoru a k jednání s králem. (Č. 99). (1284 duben). Biskup Tobiáš dává nejmenovanému pánovi průvodní list na cestu a k jednání s králem Václavem. (Č. 100). (Oldřich) probošt Pražský omlouvá se biskupovi (Tobiášovi), že dřívější (1284—1287). jeho zpráva ode dvora královského, kde vše, co se děje, je nejisté, za- kládala se na mylné pověsti. (Č. 115). (1284—1288). Biskup To(biáš) prodává Bohuslavovi purkrabí na Zvíkově statky biskupské ve vsi Slatině a ,Na poli. (Č. 233). 1285 (po 15 červnu). Prokurátor kanovníka Pražského Diviše pronajímá na 5 let ko- morníkovi biskupovu kterýsi dvůr. (Č. 45).
Strana 217
217 (1285-1290?). Biskup Tobiáš dává právo (Bernardovi) biskupovi Pasovskému, aby sňal klatbu se služebníků svých, kterou nad nimi prohlásil biskup Tobiáš, protože jsouce ve službě vévody Rakouského dopustili se plenu a násilností u Počátek. (Č. 155). (1286 červen 20). Král Václav II. uděluje špitálu křižovníků sv. Františka u mostu v Praze k žádosti sestry své Kunhuty a tety Alžběty právo patronátní v Kynšperku. (Č. 147). (1286 brzy po 20 červnu). Biskup Tobiáš potvrzuje darování krále Václava, jímž dává špitálu křižovníků sv. Františka u mostu v Praze kostel v Kynšperku v Loketsku s právem podacím a s příslušenstvím. (Č. 145). 1286 září 20. Biskup Tobiáš potvrzuje, že vysvětlil na přímluvu královského kaplana Alberta, faráře na Bezdězi, klerika Jakuba na podjáhenství. (Č. 4). (1286)? Biskup Tobiáš stěžuje si králi Václavovi II. na Beneše z Kostomlat, který zpustošil klášter na Zderaze. (Č. 58). (1286 květen — 1288 březen). Biskup Tobiáš ospravedlňuje se arcibiskupovi Mohuč- skému Jindřichovi, že věřícím své diecese nezakázal navštěvovat klášter v Grünhainu tím, že je vyzval, aby ve svátky patronů českých raději navštěvovali kostel Pražský. (Č. 175). Biskup Tobiáš potvrzuje odpustky Giselberta arcibiskupa Brémského Dětřicha biskupa Olomouckého, Jindřicha Řezenského, Bernarda Pa- sovského, Emicha Frisinského, Jindřicha Merseburského a Brunona Naumburského, dané kostelu ve Vysoké. (Č. 8). (1287 začátek roku). Biskup Tobiáš žádá vévodu (Jindřicha) Bavorského o průvodní list ke koncilu do Würzburku. (Č. 272). 1287 leden 1 — duben 1. Biskup Tobiáš zabezpečuje na žádost Václava II. jménem královým i svým vévodovi Mikuláši Opavskému svobodnou cestu do Prahy ku králi i návrat. (Č. 10). 1287 březen 23. Biskup Tobiáš žádá věřící o podporu na opravu kostelů p. Marie, sv. Krištofa a sv. Jakuba v Týně nad Vltavou, které byly v době válek zpustošeny, a slibuje odpustky. (Č. 1). 1287 duben 8. Biskup Tobiáš uděluje odpustky všem, kdož navštíví kostel v nejme- novaném místě v den přenesení ostatků a v jistých svátcích a přidává odpustky Dětřicha biskupa Olomouckého. (Č. 37). Biskup Tobiáš uděluje 40denní odpustky všem, kdož se zúčastní slav- nostního přenesení ostatků darovaných Václavem II. patronovi kostela P. v nejmenovaném místě a kdož za určitých podmínek kostel ten navštíví. Potvrzuje přidání odpustků Dětřicha biskupa Olomouckého. (Č. 36). Biskup Tobiáš žádá věřící o příspěvky na stavbu kostela P. Marie v Razicích a slibuje odpustky. (Č. 5). (1287 duben). Biskup (Tobiáš) odpovídá k žádosti krále Václava, že, jsa stižen klatbou papežského legáta, nesmí práva svá biskupská přenésti na jakéhosi biskupa z řádu Dominikánů, aby vysvětil na Křivoklátě oltář. (Č. 173). 1287 květen 20. Biskup Tobiáš žádá věřící o příspěvky na znovuzřízení ohněm poško- zeného kostela sv. Petra v Načeradci a slibuje odpustky. (Č. 7). 1287 květen 23. Biskup Tobiáš vypůjčuje si od nejmenovaného pražského žida 120 hřiven stříbra, aby mohl splatit peníze vypůjčené na cestu ku koncilu ve Würzburku a zastavuje mu stříbrný kalich. (Č. 57). 1287 květen 24. Pražský probošt Oldřich a probošt v Sadské Jan vynášejí rozsudek ja- kožto rozhodčí ve sporu biskupa Tobiáše s arcijáhnem Bílinským 1287 duben 30. 1287 duben 13. (1286—1290?).
217 (1285-1290?). Biskup Tobiáš dává právo (Bernardovi) biskupovi Pasovskému, aby sňal klatbu se služebníků svých, kterou nad nimi prohlásil biskup Tobiáš, protože jsouce ve službě vévody Rakouského dopustili se plenu a násilností u Počátek. (Č. 155). (1286 červen 20). Král Václav II. uděluje špitálu křižovníků sv. Františka u mostu v Praze k žádosti sestry své Kunhuty a tety Alžběty právo patronátní v Kynšperku. (Č. 147). (1286 brzy po 20 červnu). Biskup Tobiáš potvrzuje darování krále Václava, jímž dává špitálu křižovníků sv. Františka u mostu v Praze kostel v Kynšperku v Loketsku s právem podacím a s příslušenstvím. (Č. 145). 1286 září 20. Biskup Tobiáš potvrzuje, že vysvětlil na přímluvu královského kaplana Alberta, faráře na Bezdězi, klerika Jakuba na podjáhenství. (Č. 4). (1286)? Biskup Tobiáš stěžuje si králi Václavovi II. na Beneše z Kostomlat, který zpustošil klášter na Zderaze. (Č. 58). (1286 květen — 1288 březen). Biskup Tobiáš ospravedlňuje se arcibiskupovi Mohuč- skému Jindřichovi, že věřícím své diecese nezakázal navštěvovat klášter v Grünhainu tím, že je vyzval, aby ve svátky patronů českých raději navštěvovali kostel Pražský. (Č. 175). Biskup Tobiáš potvrzuje odpustky Giselberta arcibiskupa Brémského Dětřicha biskupa Olomouckého, Jindřicha Řezenského, Bernarda Pa- sovského, Emicha Frisinského, Jindřicha Merseburského a Brunona Naumburského, dané kostelu ve Vysoké. (Č. 8). (1287 začátek roku). Biskup Tobiáš žádá vévodu (Jindřicha) Bavorského o průvodní list ke koncilu do Würzburku. (Č. 272). 1287 leden 1 — duben 1. Biskup Tobiáš zabezpečuje na žádost Václava II. jménem královým i svým vévodovi Mikuláši Opavskému svobodnou cestu do Prahy ku králi i návrat. (Č. 10). 1287 březen 23. Biskup Tobiáš žádá věřící o podporu na opravu kostelů p. Marie, sv. Krištofa a sv. Jakuba v Týně nad Vltavou, které byly v době válek zpustošeny, a slibuje odpustky. (Č. 1). 1287 duben 8. Biskup Tobiáš uděluje odpustky všem, kdož navštíví kostel v nejme- novaném místě v den přenesení ostatků a v jistých svátcích a přidává odpustky Dětřicha biskupa Olomouckého. (Č. 37). Biskup Tobiáš uděluje 40denní odpustky všem, kdož se zúčastní slav- nostního přenesení ostatků darovaných Václavem II. patronovi kostela P. v nejmenovaném místě a kdož za určitých podmínek kostel ten navštíví. Potvrzuje přidání odpustků Dětřicha biskupa Olomouckého. (Č. 36). Biskup Tobiáš žádá věřící o příspěvky na stavbu kostela P. Marie v Razicích a slibuje odpustky. (Č. 5). (1287 duben). Biskup (Tobiáš) odpovídá k žádosti krále Václava, že, jsa stižen klatbou papežského legáta, nesmí práva svá biskupská přenésti na jakéhosi biskupa z řádu Dominikánů, aby vysvětil na Křivoklátě oltář. (Č. 173). 1287 květen 20. Biskup Tobiáš žádá věřící o příspěvky na znovuzřízení ohněm poško- zeného kostela sv. Petra v Načeradci a slibuje odpustky. (Č. 7). 1287 květen 23. Biskup Tobiáš vypůjčuje si od nejmenovaného pražského žida 120 hřiven stříbra, aby mohl splatit peníze vypůjčené na cestu ku koncilu ve Würzburku a zastavuje mu stříbrný kalich. (Č. 57). 1287 květen 24. Pražský probošt Oldřich a probošt v Sadské Jan vynášejí rozsudek ja- kožto rozhodčí ve sporu biskupa Tobiáše s arcijáhnem Bílinským 1287 duben 30. 1287 duben 13. (1286—1290?).
Strana 218
218 Havlem, vedoucím svou při před opatem kláštera Škotského ve Vídni, jejž ustanovila kurie, aby provedl restituci statků arcijáhnovi Havlovi odňatých. (Č. 15). 1287 květen 31. Biskup Tobiáš ustanovuje Martina kanovníka Pražského, Bartoloměje z Anagni a Tomáše de Ponte Curvo za své prokurátory u kurie, aby dosáhli zrušení klatby, kterou nad ním prohlásil papežský legát Jan biskup Tusculský pro nedoplacení prokurace. (Č. 11). (1287 květen 31). Biskup (Tobiáš) nařizuje mistru R(apotovi), oloupenému o peníze, které nesl papežskému legatovi (Janovi biskupu Tusculskému), aby je vyhledal, je-li dosud v Německu, a peníze, dobude-li jich zpět, odevzdal, aneb si určitý obnos od měšťanů řezenských vypůjčil. Odejel-li již legát do Říma, má peníze uložit v Řezně. Posílá k němu svého prokurátora J(ana), aby mu R(apoto) dal informaci, jak si má počínat v Německu, aby dosáhl uloupených peněz a jak má jednat v Římě stran sproštění klatby. (Č. 21). Biskup Tobiáš dává svému prokurátorovi Janovi plnou moc k jednání s papežským legátem Janem biskupem Tusculským o snětí klatby, v níž upadl pro nedoplacení prokurace legátovi. (Č. 56). (1287 květen). Oldřich probošt Pražský a Jan probošt v Sadské přijímají úřad roz- hodčích ve sporu biskupa Tobiáše s arcijáhnem Bílinským Havlem. (Č. 16). (1287 květen — červen). Biskup Tobiáš ustanovuje mistra Tomáše de Ponte Curvo za svého generálního prokurátora při kurii. (Č. 12). 1287 červen 19. Biskup Tobiáš dává na žádosť (Jakuba), Hen. a Her., purkrabí v Hra- d(ištil, knězi Petrovi duchovní správu fary v Hrad(išti) a filiálních kostelů v Ullersdorfu a Šanově, jež uprázdněny resignací faráře H. a jichž temporalie od jmenovaných purkrabí z rozkazu bratra jich Otty knězi Petrovi již odevzdány byly. (Č. 26). — začátek července). Král Václav píše biskupu Tobiášovi, že čeled královny (Guty) nemá být od ní odstraněna, jak dříve rozkázal, nýbrž má s ní přijít do Kadaně, kde ji král bude očekávat. (Č. 243). (1287 brzy po 4 červenci). Biskup Tobiáš žádá poustevníky sv. Augustina na provin- ciální kapitule u Mohuče, aby do svých modliteb pojali krále, královnu a církev českou. (Č. 14). (1287 brzy po 4 červenci). Zlomek listu, jímž (král Václav) projevuje radost nad pří- chodem (královny Guty) do Čech. (Č. 23). 1287 červenec 23. (Biskup Tobiáš) nařizuje duchovenstvu, aby podporovalo prokurá- tory, kteří mají vybírat příspěvky na stavbu nejmenovaného kostela. (Č. 6). Biskup Tobiáš oznamuje papežskému legátovi Janovi biskupu Tuscul- skému, že mistr R(apoto), k němu s penězi poslaný, v Řezenské diecési byl oloupen P(aulstorfem), poddaným falckrabí Rýnského, a žádá za odvolání klatby. (Č. 22). řijna). Biskup Tobiáš žádá probošta Oldřicha, aby co nejdříve přišel do Prahy, poněvadž se vrátil od papežského legáta posel Jan. (Č. 242). 1287 říjen 8. Matouš z Kouřimi s matkou Ludou a bratry Konrádem a Jindřichem prodávají biskupovi Tobiášovi 2 lány v Nové vsi u Čes. Brodu, které měli právem německým. (Č. 39). 1287 říjen 12. Jo(rdan) opat Strahovský snímá jménem legáta papežského Jana s biskupa Pražského klatbu, v niž upadl pro nezaplacení prokurace. (Č. 59). (1287 červen (1287 začátek 1287 květen 31. (1287 v létě).
218 Havlem, vedoucím svou při před opatem kláštera Škotského ve Vídni, jejž ustanovila kurie, aby provedl restituci statků arcijáhnovi Havlovi odňatých. (Č. 15). 1287 květen 31. Biskup Tobiáš ustanovuje Martina kanovníka Pražského, Bartoloměje z Anagni a Tomáše de Ponte Curvo za své prokurátory u kurie, aby dosáhli zrušení klatby, kterou nad ním prohlásil papežský legát Jan biskup Tusculský pro nedoplacení prokurace. (Č. 11). (1287 květen 31). Biskup (Tobiáš) nařizuje mistru R(apotovi), oloupenému o peníze, které nesl papežskému legatovi (Janovi biskupu Tusculskému), aby je vyhledal, je-li dosud v Německu, a peníze, dobude-li jich zpět, odevzdal, aneb si určitý obnos od měšťanů řezenských vypůjčil. Odejel-li již legát do Říma, má peníze uložit v Řezně. Posílá k němu svého prokurátora J(ana), aby mu R(apoto) dal informaci, jak si má počínat v Německu, aby dosáhl uloupených peněz a jak má jednat v Římě stran sproštění klatby. (Č. 21). Biskup Tobiáš dává svému prokurátorovi Janovi plnou moc k jednání s papežským legátem Janem biskupem Tusculským o snětí klatby, v níž upadl pro nedoplacení prokurace legátovi. (Č. 56). (1287 květen). Oldřich probošt Pražský a Jan probošt v Sadské přijímají úřad roz- hodčích ve sporu biskupa Tobiáše s arcijáhnem Bílinským Havlem. (Č. 16). (1287 květen — červen). Biskup Tobiáš ustanovuje mistra Tomáše de Ponte Curvo za svého generálního prokurátora při kurii. (Č. 12). 1287 červen 19. Biskup Tobiáš dává na žádosť (Jakuba), Hen. a Her., purkrabí v Hra- d(ištil, knězi Petrovi duchovní správu fary v Hrad(išti) a filiálních kostelů v Ullersdorfu a Šanově, jež uprázdněny resignací faráře H. a jichž temporalie od jmenovaných purkrabí z rozkazu bratra jich Otty knězi Petrovi již odevzdány byly. (Č. 26). — začátek července). Král Václav píše biskupu Tobiášovi, že čeled královny (Guty) nemá být od ní odstraněna, jak dříve rozkázal, nýbrž má s ní přijít do Kadaně, kde ji král bude očekávat. (Č. 243). (1287 brzy po 4 červenci). Biskup Tobiáš žádá poustevníky sv. Augustina na provin- ciální kapitule u Mohuče, aby do svých modliteb pojali krále, královnu a církev českou. (Č. 14). (1287 brzy po 4 červenci). Zlomek listu, jímž (král Václav) projevuje radost nad pří- chodem (královny Guty) do Čech. (Č. 23). 1287 červenec 23. (Biskup Tobiáš) nařizuje duchovenstvu, aby podporovalo prokurá- tory, kteří mají vybírat příspěvky na stavbu nejmenovaného kostela. (Č. 6). Biskup Tobiáš oznamuje papežskému legátovi Janovi biskupu Tuscul- skému, že mistr R(apoto), k němu s penězi poslaný, v Řezenské diecési byl oloupen P(aulstorfem), poddaným falckrabí Rýnského, a žádá za odvolání klatby. (Č. 22). řijna). Biskup Tobiáš žádá probošta Oldřicha, aby co nejdříve přišel do Prahy, poněvadž se vrátil od papežského legáta posel Jan. (Č. 242). 1287 říjen 8. Matouš z Kouřimi s matkou Ludou a bratry Konrádem a Jindřichem prodávají biskupovi Tobiášovi 2 lány v Nové vsi u Čes. Brodu, které měli právem německým. (Č. 39). 1287 říjen 12. Jo(rdan) opat Strahovský snímá jménem legáta papežského Jana s biskupa Pražského klatbu, v niž upadl pro nezaplacení prokurace. (Č. 59). (1287 červen (1287 začátek 1287 květen 31. (1287 v létě).
Strana 219
219 (1287 —1290?). (1287—1290?). (1287 prosinec 1287 červenec (1287 září 24 (1287). Arnold biskup Bamberský udílí odpustky všem, kteří putují ke chrámům panny Marie, sv. Jakuba a sv. Krištofa v Týně nad Vltavou aneb tyto chrámy podporují almužnou. (Č. 18). Biskup Tobiáš potvrzuje odpustky Romana biskupa Crojského, Egidia Turtibulánského, Tomáše Acerrského, Valdebruna Avlonského a Leotheria Verulánského, dané všem, kteří kapli královskou na hradě Pražském za určitých podmínek navštiví. (Č. 19). (1287). Biskup. Tobiáš vyzývá věřící k návštěvě kaple královské na hradě Pražském a potvrzuje odpustky týchž biskupů dané za týchž okolností jako v listině předcházející. (Č. 20). (1287)? Biskup Tobiáš uděluje odpustky těm, kteří putují ku chrámu p. Marie v Košicích, vsi to pana Magna z Mlekovic. (Č. 17). (cca 1287?). Biskup Tobiáš potvrzuje odpustky nejmenovaných biskupů určené pro ty, kdož navštiví kostel sv. Petra v Bílině neb k jeho ozdobě přispějí, a pro ty, kdož se zúčastní mší sloužených královským kaplanem Adolfem. (Č. 274). — 1288 září 23). Biskup Tobiáš ustanovuje děkana N. výběrčím desátků a nařizuje farářům, aby ho poslouchali. (Č. 104). — 1288 únor 20). Biskup Tobiáš ustanovuje faráře N. výběrčím desátků a nařizuje věřícím, aby ho poslouchali. (Č. 107). Biskup Tobiáš žádá nejmenovaného pána, aby dal mistru R(apotovi) bezpečný průvod do Rakous. (Č. 77). Biskup Tobiáš doporučuje kardinálovi Latinovi, biskupovi v Ostii a Veletrech, mistra Rapotu jakožto svého splnomocněného zástupce. (Č. 176). (1287—1289). Biskup Tobiáš dovoluje řádu rytířskému sv. Lazara Jerusalémského konat sbírky, ač po dobu vybírání příspěvků na novostavbu choru v kostele Pražském jiné sbírky zakázal. (Č. 152). (1287—1289). Biskup Tobiáš vyjímá prokurátory Johannitů ze zákazu svého, že se smí vybírat almužna jen na stavbu choru v kostele Pražském. (Č. 271). 4 — 1290). Biskup Tobiáš žádá provinciální kapitulu minoritů v Sandeči, aby modlitbou svojí přispěli k odvrácení protivenství od krále Václava, královny Guty a diecese Pražské. (Č. 174). — 1290?). Dětřich opat Waldsasský přijímá na žádost krále Václava duši Jaroslava ze Šternberka na modlitby. (Č. 203). Biskup Tobiáš ustanovuje na žádost krále Václava, královny Guty a věřících nejmenované obce kněze P. farářem při tamním kostele. (Č. 105). Král Václav II. potvrzuje darování děda svého a znova uděluje špitálu křižovníků sv. Františka u mostu v Praze kostely v Řevnicích, Václa- vicích a Živhošti s právem patronátním a vším příslušenstvím. (Č. 148) (1287—1290?). Biskup Tobiáš potvrzuje darovací listinu krále Václava II., kterou ob- novuje privilegium Václava I. a opět uděluje špitálu křižovníků sv. Františka u mostu v Praze kostely v Řevnicích a Václavicích. (Č. 144). (1288 brzy po 14 lednu). Rychtář a měšťané pražští oznamují králi Václavovi II., že při prostředkování míru mezi biskupem Tobiášem a Hynkem ml. z Lichtenburka, který s Dětřichem Švihovcem statky biskupské pustošil, Hynek s vyhrožováním ještě horších násilností Prahu opustil. (Č. 246). 14 lednu). Biskup (Tobiáš) dovolává se pomoci (Václava II.) proti Hynkovi (ml. z Lichtenburka) purkrabí na Tetíně, který s Dětřichem (1287 říjen 23 (1287—1288). (1287—1288). (1287). (1288 brzy po
219 (1287 —1290?). (1287—1290?). (1287 prosinec 1287 červenec (1287 září 24 (1287). Arnold biskup Bamberský udílí odpustky všem, kteří putují ke chrámům panny Marie, sv. Jakuba a sv. Krištofa v Týně nad Vltavou aneb tyto chrámy podporují almužnou. (Č. 18). Biskup Tobiáš potvrzuje odpustky Romana biskupa Crojského, Egidia Turtibulánského, Tomáše Acerrského, Valdebruna Avlonského a Leotheria Verulánského, dané všem, kteří kapli královskou na hradě Pražském za určitých podmínek navštiví. (Č. 19). (1287). Biskup. Tobiáš vyzývá věřící k návštěvě kaple královské na hradě Pražském a potvrzuje odpustky týchž biskupů dané za týchž okolností jako v listině předcházející. (Č. 20). (1287)? Biskup Tobiáš uděluje odpustky těm, kteří putují ku chrámu p. Marie v Košicích, vsi to pana Magna z Mlekovic. (Č. 17). (cca 1287?). Biskup Tobiáš potvrzuje odpustky nejmenovaných biskupů určené pro ty, kdož navštiví kostel sv. Petra v Bílině neb k jeho ozdobě přispějí, a pro ty, kdož se zúčastní mší sloužených královským kaplanem Adolfem. (Č. 274). — 1288 září 23). Biskup Tobiáš ustanovuje děkana N. výběrčím desátků a nařizuje farářům, aby ho poslouchali. (Č. 104). — 1288 únor 20). Biskup Tobiáš ustanovuje faráře N. výběrčím desátků a nařizuje věřícím, aby ho poslouchali. (Č. 107). Biskup Tobiáš žádá nejmenovaného pána, aby dal mistru R(apotovi) bezpečný průvod do Rakous. (Č. 77). Biskup Tobiáš doporučuje kardinálovi Latinovi, biskupovi v Ostii a Veletrech, mistra Rapotu jakožto svého splnomocněného zástupce. (Č. 176). (1287—1289). Biskup Tobiáš dovoluje řádu rytířskému sv. Lazara Jerusalémského konat sbírky, ač po dobu vybírání příspěvků na novostavbu choru v kostele Pražském jiné sbírky zakázal. (Č. 152). (1287—1289). Biskup Tobiáš vyjímá prokurátory Johannitů ze zákazu svého, že se smí vybírat almužna jen na stavbu choru v kostele Pražském. (Č. 271). 4 — 1290). Biskup Tobiáš žádá provinciální kapitulu minoritů v Sandeči, aby modlitbou svojí přispěli k odvrácení protivenství od krále Václava, královny Guty a diecese Pražské. (Č. 174). — 1290?). Dětřich opat Waldsasský přijímá na žádost krále Václava duši Jaroslava ze Šternberka na modlitby. (Č. 203). Biskup Tobiáš ustanovuje na žádost krále Václava, královny Guty a věřících nejmenované obce kněze P. farářem při tamním kostele. (Č. 105). Král Václav II. potvrzuje darování děda svého a znova uděluje špitálu křižovníků sv. Františka u mostu v Praze kostely v Řevnicích, Václa- vicích a Živhošti s právem patronátním a vším příslušenstvím. (Č. 148) (1287—1290?). Biskup Tobiáš potvrzuje darovací listinu krále Václava II., kterou ob- novuje privilegium Václava I. a opět uděluje špitálu křižovníků sv. Františka u mostu v Praze kostely v Řevnicích a Václavicích. (Č. 144). (1288 brzy po 14 lednu). Rychtář a měšťané pražští oznamují králi Václavovi II., že při prostředkování míru mezi biskupem Tobiášem a Hynkem ml. z Lichtenburka, který s Dětřichem Švihovcem statky biskupské pustošil, Hynek s vyhrožováním ještě horších násilností Prahu opustil. (Č. 246). 14 lednu). Biskup (Tobiáš) dovolává se pomoci (Václava II.) proti Hynkovi (ml. z Lichtenburka) purkrabí na Tetíně, který s Dětřichem (1287 říjen 23 (1287—1288). (1287—1288). (1287). (1288 brzy po
Strana 220
220 Švihovcem a Orlickými statky biskupské pustoší, a s nímž mír marně prostředkovali H(roznata) purkrabí Pražský, Th(eodericus) podkomoří královský a starší města Prahy za přítomnosti otce jeho Hynka. (Č. 28). (1288 leden 28). Biskup Tobiáš potvrzuje k žádosti krále Václava založení kláštera poustevníků sv. Augustina v Domažlicích, jimž král daroval místo, kde se usadili. (Č. 132). (1288 březen 1—6). Biskup Tobiáš odpovídá Jindřichovi arcibiskupovi Mohučskému k rozkazu jeho o placení prokurace legátovi. Statky církevní že trpí domácí válkou, klerus že je v tísni již následkem placení prokurace minulého roku. (Č. 62). 1288 březen 7. Oldřich probošt, Rehoř děkan a celá kapitula Pražská prohlašují, že biskup Tobiáš vyhlásil klatbu nad nejmenovanými osobami. (Č. 69). (1288 začátek března). Biskup (Tobiáš) odvolává se z rozkazu legáta papežského a arcibiskupa Mohučského o placení prokurace k stolici papežské. (Č. 60). (1288 začátek března). Biskup Tobiáš odvolává se z rozkazu legáta papežského a arcibiskupa Mohučského Jindřicha o placení prokurace k stolici pa- pežské. (Č. 61). (1288 březen 12). Biskup Tobiáš ohlašuje, že k osobní žádosti opata (Racka) dovolil klášteru (Kladrubskému) osazovati faru (v Touškově) bratry téhož kláštera. (Č. 139). (1288 březen 12). Biskup Tobiáš dovoluje opatovi (Rackovi) a konventu kláštera Kladrubského, aby svými spolubratry osazovali faru v Touškově a brali z ní užitek po dobu nouze. (Č. 140). (1288 březen 12). Biskup Tobiáš dovoluje Rackovi, opatu a klášteru Kladrubskému, zříditi při kostele v (Touškově) obydlí s libovolným počtem mnichů. (Č. 141). (1288 krátce před 21 březnem). Biskup Tobiáš hrozí nejmenovanému, již exkomuni- kovanému opatovi interdiktem, nezaplatí-li obnos mu uložený na pro- kuraci papežského legáta (Jana biskupa Tusculského). (Č. 71). (1288 březen). Biskup Tobiáš nařizuje nejmenovanému opatovi, aby zaplatil určitý obnos na prokuraci druhého roku papežského legáta Jana biskupa Tusculského. (Č. 63). (1288 březen). Biskup Tobiáš nařizuje nejmenovanému arcijáhnovi, aby dal do klatby každého děkana a faráře, který by se vzpíral placení kontribuce na prokuraci papežského legáta Jana biskupa Tusculského. (Č. 64). (1288 březen). (1288 březen). Biskup Tobiáš nařizuje duchovenstvu v nejmenovaném archidiakonátu, aby pod trestem klatby zaplatilo obnosy na ně rozvržené kontribuce pro legáta papežského (Jana biskupa Tusculského) na prokuraci dru- hého roku. (Č. 65). Arcijáhen nařizuje děkanovi, aby zaplatil obnos naň připadající na pro- kuraci druhého roku papežského legáta (Jana biskupa Tusculského). (Č. 66). Biskup Tobiáš nařizuje abatyši, aby zaplatila obnos na ni připadající na prokuraci druhého roku papežského legáta (Jana biskupa Tuscul- ského). (Č. 67). (1288 březen). (1288 březen). Biskup Tobiáš nařizuje duchovenstvu nejmenovaného dekanátu, aby platilo bez odporu na prokuraci papežského legáta (Jana biskupa Tuscul- ského). (Č. 68).
220 Švihovcem a Orlickými statky biskupské pustoší, a s nímž mír marně prostředkovali H(roznata) purkrabí Pražský, Th(eodericus) podkomoří královský a starší města Prahy za přítomnosti otce jeho Hynka. (Č. 28). (1288 leden 28). Biskup Tobiáš potvrzuje k žádosti krále Václava založení kláštera poustevníků sv. Augustina v Domažlicích, jimž král daroval místo, kde se usadili. (Č. 132). (1288 březen 1—6). Biskup Tobiáš odpovídá Jindřichovi arcibiskupovi Mohučskému k rozkazu jeho o placení prokurace legátovi. Statky církevní že trpí domácí válkou, klerus že je v tísni již následkem placení prokurace minulého roku. (Č. 62). 1288 březen 7. Oldřich probošt, Rehoř děkan a celá kapitula Pražská prohlašují, že biskup Tobiáš vyhlásil klatbu nad nejmenovanými osobami. (Č. 69). (1288 začátek března). Biskup (Tobiáš) odvolává se z rozkazu legáta papežského a arcibiskupa Mohučského o placení prokurace k stolici papežské. (Č. 60). (1288 začátek března). Biskup Tobiáš odvolává se z rozkazu legáta papežského a arcibiskupa Mohučského Jindřicha o placení prokurace k stolici pa- pežské. (Č. 61). (1288 březen 12). Biskup Tobiáš ohlašuje, že k osobní žádosti opata (Racka) dovolil klášteru (Kladrubskému) osazovati faru (v Touškově) bratry téhož kláštera. (Č. 139). (1288 březen 12). Biskup Tobiáš dovoluje opatovi (Rackovi) a konventu kláštera Kladrubského, aby svými spolubratry osazovali faru v Touškově a brali z ní užitek po dobu nouze. (Č. 140). (1288 březen 12). Biskup Tobiáš dovoluje Rackovi, opatu a klášteru Kladrubskému, zříditi při kostele v (Touškově) obydlí s libovolným počtem mnichů. (Č. 141). (1288 krátce před 21 březnem). Biskup Tobiáš hrozí nejmenovanému, již exkomuni- kovanému opatovi interdiktem, nezaplatí-li obnos mu uložený na pro- kuraci papežského legáta (Jana biskupa Tusculského). (Č. 71). (1288 březen). Biskup Tobiáš nařizuje nejmenovanému opatovi, aby zaplatil určitý obnos na prokuraci druhého roku papežského legáta Jana biskupa Tusculského. (Č. 63). (1288 březen). Biskup Tobiáš nařizuje nejmenovanému arcijáhnovi, aby dal do klatby každého děkana a faráře, který by se vzpíral placení kontribuce na prokuraci papežského legáta Jana biskupa Tusculského. (Č. 64). (1288 březen). (1288 březen). Biskup Tobiáš nařizuje duchovenstvu v nejmenovaném archidiakonátu, aby pod trestem klatby zaplatilo obnosy na ně rozvržené kontribuce pro legáta papežského (Jana biskupa Tusculského) na prokuraci dru- hého roku. (Č. 65). Arcijáhen nařizuje děkanovi, aby zaplatil obnos naň připadající na pro- kuraci druhého roku papežského legáta (Jana biskupa Tusculského). (Č. 66). Biskup Tobiáš nařizuje abatyši, aby zaplatila obnos na ni připadající na prokuraci druhého roku papežského legáta (Jana biskupa Tuscul- ského). (Č. 67). (1288 březen). (1288 březen). Biskup Tobiáš nařizuje duchovenstvu nejmenovaného dekanátu, aby platilo bez odporu na prokuraci papežského legáta (Jana biskupa Tuscul- ského). (Č. 68).
Strana 221
221 (1288 březen). Biskup (Tobiáš) hrozí klatbou každému duchovnímu, který by nezaplatil obnos naň připadající na prokuraci legáta J(ana biskupa Tusculského). (Č. 70). (1288 květen 6). Královna Guta oznamuje biskupovi Tobiášovi šťastné narození syna. (Č. 160). Biskup Tobiáš blahopřeje královně (Gutě) k šťastnému narození prvo- rozeného syna. (Č. 161). Královna (Guta) oznamuje nejmenovanému šlechtici neb knížeti šťastné narození syna. (Č. 162). Královna (Guta) oznamuje jakémusi poddanému štastné narození syna. (Č. 163). (1288 před 25 červencem). Biskup Tobiáš hrozí nejmenovanému opatovi veřejným prohlášením klatby a interdiktem, nezaplatí-li uloženou kontribuci. (č. 75). (1288 před 8 říjnem). Biskup Tobiáš nařizuje Her. děkanovi v Klatovech, aby na jeho místě založil špitál pro nemocné a chudé v Klatovech, na jehož zřízení daroval veškeré jmění své Konrád z Pomuku se svou manželkou. (Č. 166). 22. Biskup Tobiáš nařizuje Jo. faráři v Kouřimi, aby přebýval na své faře a sám zastával bohoslužbu (Č. 80). (1288 prosinec). Biskup Tobiáš hrozí nejmenovanému arcijáhnovi veřejným ohlášením klatby na synodě a interdiktem pro nezaplacení 5 hřiven střibra. (Č. 73). (1288). Biskup Tobiáš žaluje opětně Václavovi II. na H(ynka) ml. z Lichten- burka, který statky biskupské nepřátelskými vpády pustoší, a prosí o pomoc, jíž se marně domáhal u podkomoří královského, u purkrabí Pražského a obce Pražské. (Č. 27). Biskup Tobiáš nařizuje děkanům, aby prohlásili interdikt nad kostely nejmenovaných opatů, kteří dosud, ač do klatby dáni, nezaplatili na prokuraci papežského legáta. (Č. 72). Biskup Tobiáš nařizuje děkanovi, aby u poddaných nejmenovaného opata, který dosud nezaplatil na prokuraci papežského legáta, zastavil výkon veškerých bohoslužebných obřadů, zamezil církevní pohřby a nad kostely náležejícími opatovi prohlásil interdikt. (Č. 74). (1288). Biskup Tobiáš nařizuje podpřevorovi, aby sňal klatbu z opata, v niž upadl pro nezaplacení kontribuce na prokuraci papežského legáta Jana. (Č. 76). (Štěpán z Meisova) maršálek Rakouský žádá pány H. a N., aby mu (1288). ustanovili den k uzavření příměří s nejmenovaným s nimi spřáteleným rušitelem míru. Projevuje potěšení, že oni neměli účastenství na škodách učiněných v Rakousích. (Č. 111). (1288). (Albrecht) vévoda Rakouský žádá pány N. a B., aby neznepokojovali jeho zemi. (Č. 112). (1288 prosinec — 1289 leden). Biskup Tobiáš prodlužuje faráři Kouřimskému lhůtu k přestěhování se na faru o 2 měsíce. (Č. 81). (1288 —1290). Biskup Tobiáš žádá biskupa Řezenského Jindřicha, aby ve své diecesi dovolil vybírat příspěvky na znovuvystavění kláštera (Magdalenitek) u sv. Havla v Praze. (Č. 254). (1288—1290?). Král Rudolf doporučuje rytířům Německým, Templářům a Johannitům Tobiáše z Benešova, rytíře krále Václava. (Č. 181). (1288 květen). (1288) listopad (1288 květen). (1288 květen). (1288). (1288).
221 (1288 březen). Biskup (Tobiáš) hrozí klatbou každému duchovnímu, který by nezaplatil obnos naň připadající na prokuraci legáta J(ana biskupa Tusculského). (Č. 70). (1288 květen 6). Královna Guta oznamuje biskupovi Tobiášovi šťastné narození syna. (Č. 160). Biskup Tobiáš blahopřeje královně (Gutě) k šťastnému narození prvo- rozeného syna. (Č. 161). Královna (Guta) oznamuje nejmenovanému šlechtici neb knížeti šťastné narození syna. (Č. 162). Královna (Guta) oznamuje jakémusi poddanému štastné narození syna. (Č. 163). (1288 před 25 červencem). Biskup Tobiáš hrozí nejmenovanému opatovi veřejným prohlášením klatby a interdiktem, nezaplatí-li uloženou kontribuci. (č. 75). (1288 před 8 říjnem). Biskup Tobiáš nařizuje Her. děkanovi v Klatovech, aby na jeho místě založil špitál pro nemocné a chudé v Klatovech, na jehož zřízení daroval veškeré jmění své Konrád z Pomuku se svou manželkou. (Č. 166). 22. Biskup Tobiáš nařizuje Jo. faráři v Kouřimi, aby přebýval na své faře a sám zastával bohoslužbu (Č. 80). (1288 prosinec). Biskup Tobiáš hrozí nejmenovanému arcijáhnovi veřejným ohlášením klatby na synodě a interdiktem pro nezaplacení 5 hřiven střibra. (Č. 73). (1288). Biskup Tobiáš žaluje opětně Václavovi II. na H(ynka) ml. z Lichten- burka, který statky biskupské nepřátelskými vpády pustoší, a prosí o pomoc, jíž se marně domáhal u podkomoří královského, u purkrabí Pražského a obce Pražské. (Č. 27). Biskup Tobiáš nařizuje děkanům, aby prohlásili interdikt nad kostely nejmenovaných opatů, kteří dosud, ač do klatby dáni, nezaplatili na prokuraci papežského legáta. (Č. 72). Biskup Tobiáš nařizuje děkanovi, aby u poddaných nejmenovaného opata, který dosud nezaplatil na prokuraci papežského legáta, zastavil výkon veškerých bohoslužebných obřadů, zamezil církevní pohřby a nad kostely náležejícími opatovi prohlásil interdikt. (Č. 74). (1288). Biskup Tobiáš nařizuje podpřevorovi, aby sňal klatbu z opata, v niž upadl pro nezaplacení kontribuce na prokuraci papežského legáta Jana. (Č. 76). (Štěpán z Meisova) maršálek Rakouský žádá pány H. a N., aby mu (1288). ustanovili den k uzavření příměří s nejmenovaným s nimi spřáteleným rušitelem míru. Projevuje potěšení, že oni neměli účastenství na škodách učiněných v Rakousích. (Č. 111). (1288). (Albrecht) vévoda Rakouský žádá pány N. a B., aby neznepokojovali jeho zemi. (Č. 112). (1288 prosinec — 1289 leden). Biskup Tobiáš prodlužuje faráři Kouřimskému lhůtu k přestěhování se na faru o 2 měsíce. (Č. 81). (1288 —1290). Biskup Tobiáš žádá biskupa Řezenského Jindřicha, aby ve své diecesi dovolil vybírat příspěvky na znovuvystavění kláštera (Magdalenitek) u sv. Havla v Praze. (Č. 254). (1288—1290?). Král Rudolf doporučuje rytířům Německým, Templářům a Johannitům Tobiáše z Benešova, rytíře krále Václava. (Č. 181). (1288 květen). (1288) listopad (1288 květen). (1288 květen). (1288). (1288).
Strana 222
222 (1288—1290?). Biskup Tobiáš doporučuje velmistrovi Templářů synovce svého Tobiáše z Benešova. (Č. 182). (1289 na začátku roku?). Biskup Tobiáš dovoluje klášteru Benediktinů v (Ostrově?) volit si opata ze svého sboru. (Č. 225). 1289 duben 1. Biskup (Tobiáš) prodlužuje faráři Kouřimskému lhůtu k přestěhování se na faru o další 3 měsíce. (Č. 82). (1289 nedlouho před 10 dubnem). Biskup Tobiáš povolává nově zvoleného opata kláštera Ostrovského do Prahy k posvěcení. (Č. 229). (1289 brzy po 10 dubnu). (Biskup Tobiáš) stěžuje si (Václavovi II.), že (Dětřich) Švihovec a maršálek Zdislava ze Šternberka s posádkou, již Zdislav vložil na Orlík, zpustošili Příbram a 13 vesnic k ní patřících, mnoho lidí pobili a jiné zajaté na Orlík odvlekli. Biskup prosí o pomoc. (Č. 29). (1289 červen 2—7). Biskup (Tobiáš) žaluje králi (Václavovi) na Zbislava z Třebouně, který se dopustil plenu v Příbrami a v okolních vesnicích. (Č. 187) (1289 brzy po 8 červnu). Biskup (Tobiáš) žaluje opětně králi (Václavovi), že Zbislav z Třebouně se Švihovcem vyplenili vsi jeho Dušníky a Chrášťany. (Č. 188). (1289 po 15 srpnu). Biskup (Tobiáš) blahopřeje králi (Václavovi) k úspěchu v Polsku, děkuje mu za jmenování bratra svého Miloty purkrabím v Olomouci a stěžuje si, že druhý bratr jeho Čeněk z Kamenice byl zajat Vítkem, bratrem Záviše z Falkenštejna, a odveden do Budějovic. (Č. 192). (1289 po 15 srpnu). Biskup (Tobiáš) blahopřeje (králi Václavovi) k úspěchům, přeje mu šťastný návrat a děkuje za psaní. (Č. 230). (1289 v létě). Biskup (Tobiáš) žádá krále (Václava) o příslušné rozkazy k úředníkům zemským za příčinou pohnání k soudu Zbislava z Třebouně, který statky biskupské pustoší. (Č. 191). 1289 říjen 1. Biskup Tobiáš dává svým poddaným v Oujezdě u Bíliny 31/2 lánu právem německým. (Č. 164). (1289 po 6 řijnu). Biskup Tobiáš oznamuje králi (Václavovi), že se již uzdravil, děkuje mu, že se ho chce ujmouti proti nepřátelům, píše, že s dětmi jeho, jež dle rozkazu královského navštěvuje, očekává příchod králův do Prahy. (Č. 238). (1289 ku konci roku). Biskup Tobiáš zaručuje k žádosti králově Vítkovi z Hluboké a bratřím jeho, Hroznatovi z Husic a synům jeho bezpečný průvod ku králi do Prahy a zpět. (Č. 200). (1289). Biskup Tobiáš nařizuje M., arcijáhnovi Bechyňskému, aby prohlásil interdikt nad kostely pana H(roznaty) z (Husic), který zpustošil biskup- ské město Chýnov a z kostelův svých dělá tvrze proti usnesení synody. (Č. 89). Biskup Tobiáš nařizuje děkanovi (Chýnovskému), aby nad kostely a lidmi pana B(udivoje), který nechce zadost učinit škodám na statcích biskupských spáchaným, prohlásil interdikt. (Č. 90). (1289). (1289). Biskup Tobiáš nařizuje děkanovi Chýnovskému, aby církevní censurou přiměl bratry (Budivoje?) a (Jence?) k vydání vsí biskupských ,Plan“ a Lžína. (Č. 186). (1289) Biskup (Tobiáš) stěžuje si králi (Václavovi), že Jenec a bratří jeho, synové Hroznaty (z Husic), přepadli poddané jeho jdoucí z Benešova na trh do Prahy, mnohé zranili a do Hradiště do zajetí odvlekli. (Č. 189).
222 (1288—1290?). Biskup Tobiáš doporučuje velmistrovi Templářů synovce svého Tobiáše z Benešova. (Č. 182). (1289 na začátku roku?). Biskup Tobiáš dovoluje klášteru Benediktinů v (Ostrově?) volit si opata ze svého sboru. (Č. 225). 1289 duben 1. Biskup (Tobiáš) prodlužuje faráři Kouřimskému lhůtu k přestěhování se na faru o další 3 měsíce. (Č. 82). (1289 nedlouho před 10 dubnem). Biskup Tobiáš povolává nově zvoleného opata kláštera Ostrovského do Prahy k posvěcení. (Č. 229). (1289 brzy po 10 dubnu). (Biskup Tobiáš) stěžuje si (Václavovi II.), že (Dětřich) Švihovec a maršálek Zdislava ze Šternberka s posádkou, již Zdislav vložil na Orlík, zpustošili Příbram a 13 vesnic k ní patřících, mnoho lidí pobili a jiné zajaté na Orlík odvlekli. Biskup prosí o pomoc. (Č. 29). (1289 červen 2—7). Biskup (Tobiáš) žaluje králi (Václavovi) na Zbislava z Třebouně, který se dopustil plenu v Příbrami a v okolních vesnicích. (Č. 187) (1289 brzy po 8 červnu). Biskup (Tobiáš) žaluje opětně králi (Václavovi), že Zbislav z Třebouně se Švihovcem vyplenili vsi jeho Dušníky a Chrášťany. (Č. 188). (1289 po 15 srpnu). Biskup (Tobiáš) blahopřeje králi (Václavovi) k úspěchu v Polsku, děkuje mu za jmenování bratra svého Miloty purkrabím v Olomouci a stěžuje si, že druhý bratr jeho Čeněk z Kamenice byl zajat Vítkem, bratrem Záviše z Falkenštejna, a odveden do Budějovic. (Č. 192). (1289 po 15 srpnu). Biskup (Tobiáš) blahopřeje (králi Václavovi) k úspěchům, přeje mu šťastný návrat a děkuje za psaní. (Č. 230). (1289 v létě). Biskup (Tobiáš) žádá krále (Václava) o příslušné rozkazy k úředníkům zemským za příčinou pohnání k soudu Zbislava z Třebouně, který statky biskupské pustoší. (Č. 191). 1289 říjen 1. Biskup Tobiáš dává svým poddaným v Oujezdě u Bíliny 31/2 lánu právem německým. (Č. 164). (1289 po 6 řijnu). Biskup Tobiáš oznamuje králi (Václavovi), že se již uzdravil, děkuje mu, že se ho chce ujmouti proti nepřátelům, píše, že s dětmi jeho, jež dle rozkazu královského navštěvuje, očekává příchod králův do Prahy. (Č. 238). (1289 ku konci roku). Biskup Tobiáš zaručuje k žádosti králově Vítkovi z Hluboké a bratřím jeho, Hroznatovi z Husic a synům jeho bezpečný průvod ku králi do Prahy a zpět. (Č. 200). (1289). Biskup Tobiáš nařizuje M., arcijáhnovi Bechyňskému, aby prohlásil interdikt nad kostely pana H(roznaty) z (Husic), který zpustošil biskup- ské město Chýnov a z kostelův svých dělá tvrze proti usnesení synody. (Č. 89). Biskup Tobiáš nařizuje děkanovi (Chýnovskému), aby nad kostely a lidmi pana B(udivoje), který nechce zadost učinit škodám na statcích biskupských spáchaným, prohlásil interdikt. (Č. 90). (1289). (1289). Biskup Tobiáš nařizuje děkanovi Chýnovskému, aby církevní censurou přiměl bratry (Budivoje?) a (Jence?) k vydání vsí biskupských ,Plan“ a Lžína. (Č. 186). (1289) Biskup (Tobiáš) stěžuje si králi (Václavovi), že Jenec a bratří jeho, synové Hroznaty (z Husic), přepadli poddané jeho jdoucí z Benešova na trh do Prahy, mnohé zranili a do Hradiště do zajetí odvlekli. (Č. 189).
Strana 223
223 (1289). Biskup T(obiáš) žaluje králi Václavovi, že Vítek bratr Záviše (z Falken- štejna) se syny Hroznaty z (Husic) vyplenili a spálili Pelhřimov, Týn n./Vltavou a 7 vsí, a že kořist a zajatce odvlekli do Budějovic. (Č. 235). (1289). Biskup Tobiáš stěžuje si králi Václavovi, že Budivoj syn purkrabí Pražského (Hroznaty z Husic) z Hradiště pustoší statky biskupské, že zeť téhož purkrabí Ondřej z Ríčan vyplenil Liblice a že též lidé Zdislava ze Šternberka se dopouštějí na statcích biskupských násilností. (Č. 193). (1289). Biskup Tobiáš žaluje V(áclavovi II.), že Kon(rád) a (Jindřich) z Alten- burka, kteří mu uloupili mnoho koní v Kyjích, zpustošili Liblice a jiné 2 vsi a město jeho Čes. Brod vypálili; žádá o pomoc. (Č. 30). (1289). Biskup Tobiáš žádá (Zdislava z Šternberka?) o dostiučinění škodám způsobeným posádkou jeho (z Orlíka?) při pustošení (Příbrami?) a okolí. (Č. 118). (1289). Biskup Tobiáš hrozí klatbou a interdiktem (Zdislavovi z Šternberka?), jehož lidé (Příbram a okolí?) zpustošili, a kořist (na Orlík?) odvlékli, nezastaví-li tyto násilnosti a nenahradí-li škody. (Č. 117). (1289). Biskup Tobiáš žádá dominikány, aby přiměli (Zdislava z Šternberka?) a (Dětřicha Švihovce?) k náhradě škody způsobené vpádem (z Orlíka?) (do Příbrami?) a okolí. (Č. 119). Biskup Tobiáš zakazuje všemu duchovenstvu církevně pohřbít zesnu- lého šlechtice Zdislava z Šternberka? exkomunikovaného pro násilí páchané na osobách a statcích církevních, a žádá dominikány a mi- nority taktéž o odepření pohřbu. (Č. 120). Biskup Tobiáš žádá dominikány, aby nepřijímali při svém kostele tělo zesnulého exkomunikovaného pustošitele církevních statků (Zdislava z Šternberka?). (Č. 121). (1289). Biskup Tobiáš zapovídá pod trestem klatby církevně pohřbít tělo exkomunikovaného šlechtice (Zdislava z Šternberka?). (Č. 122). (1289). Biskup Tobiáš žádá protonotáře Jana, aby zabránil vydání listů krá- lovských k úředníkům zemským, které by byly v jeho neprospěch při soudu s H(roznatou z Husic?). (Č. 190). (1289). Biskup Tobiáš pověřuje příbuzného svého Z. jakožto svého důvěrného posla ku králi (Václavovi). (Č. 194). (1289). Biskup T(obiáš) uzavírá s Konrádem rychtářem, Křišťanem a Jindři- chem radními města Pelhřimova smlouvu o osazení města lidmi a obehnání hradbami a příkopem. (Č. 231). (1289). Konrád rychtář a rada města Pelhřimova zavazují se biskupovi Tobiášovi, že osadí město lidmi a obeženou hradbami a příkopem do 4 let. (Č. 232). (1289). Biskup T(obiáš) odpovídá královně Gutě k jejímu rozkazu, aby soud za příčinou neoprávněného vystavení kostela na statku jejího služeb- níka byl odložen do příchodu králova, že soud se může konati hned, poněvadž věc spadá pod právomoc biskupskou. (Č. 236). Biskup Tobiáš připojuje k pražskému děkanství ves Polehrady dle od- kazu Bohuslava z Hory a nařizuje, aby děkan každoročně pořádal v den úmrtí téhož Bohuslava dle jeho přání slavnostní hostinu za jeho duši. (Č. 149). (1290 březen 20). Biskup Tobiáš potvrzuje darování, jímž Jindřich z Rožmberka a Vojtěch ze Stropnic klášteru ve Vyšším Brodě dávají patronátní právo kostelů v Rožmberku a Stropnicích. (Č. 185). (1290 únor 12). (1289). (1289).
223 (1289). Biskup T(obiáš) žaluje králi Václavovi, že Vítek bratr Záviše (z Falken- štejna) se syny Hroznaty z (Husic) vyplenili a spálili Pelhřimov, Týn n./Vltavou a 7 vsí, a že kořist a zajatce odvlekli do Budějovic. (Č. 235). (1289). Biskup Tobiáš stěžuje si králi Václavovi, že Budivoj syn purkrabí Pražského (Hroznaty z Husic) z Hradiště pustoší statky biskupské, že zeť téhož purkrabí Ondřej z Ríčan vyplenil Liblice a že též lidé Zdislava ze Šternberka se dopouštějí na statcích biskupských násilností. (Č. 193). (1289). Biskup Tobiáš žaluje V(áclavovi II.), že Kon(rád) a (Jindřich) z Alten- burka, kteří mu uloupili mnoho koní v Kyjích, zpustošili Liblice a jiné 2 vsi a město jeho Čes. Brod vypálili; žádá o pomoc. (Č. 30). (1289). Biskup Tobiáš žádá (Zdislava z Šternberka?) o dostiučinění škodám způsobeným posádkou jeho (z Orlíka?) při pustošení (Příbrami?) a okolí. (Č. 118). (1289). Biskup Tobiáš hrozí klatbou a interdiktem (Zdislavovi z Šternberka?), jehož lidé (Příbram a okolí?) zpustošili, a kořist (na Orlík?) odvlékli, nezastaví-li tyto násilnosti a nenahradí-li škody. (Č. 117). (1289). Biskup Tobiáš žádá dominikány, aby přiměli (Zdislava z Šternberka?) a (Dětřicha Švihovce?) k náhradě škody způsobené vpádem (z Orlíka?) (do Příbrami?) a okolí. (Č. 119). Biskup Tobiáš zakazuje všemu duchovenstvu církevně pohřbít zesnu- lého šlechtice Zdislava z Šternberka? exkomunikovaného pro násilí páchané na osobách a statcích církevních, a žádá dominikány a mi- nority taktéž o odepření pohřbu. (Č. 120). Biskup Tobiáš žádá dominikány, aby nepřijímali při svém kostele tělo zesnulého exkomunikovaného pustošitele církevních statků (Zdislava z Šternberka?). (Č. 121). (1289). Biskup Tobiáš zapovídá pod trestem klatby církevně pohřbít tělo exkomunikovaného šlechtice (Zdislava z Šternberka?). (Č. 122). (1289). Biskup Tobiáš žádá protonotáře Jana, aby zabránil vydání listů krá- lovských k úředníkům zemským, které by byly v jeho neprospěch při soudu s H(roznatou z Husic?). (Č. 190). (1289). Biskup Tobiáš pověřuje příbuzného svého Z. jakožto svého důvěrného posla ku králi (Václavovi). (Č. 194). (1289). Biskup T(obiáš) uzavírá s Konrádem rychtářem, Křišťanem a Jindři- chem radními města Pelhřimova smlouvu o osazení města lidmi a obehnání hradbami a příkopem. (Č. 231). (1289). Konrád rychtář a rada města Pelhřimova zavazují se biskupovi Tobiášovi, že osadí město lidmi a obeženou hradbami a příkopem do 4 let. (Č. 232). (1289). Biskup T(obiáš) odpovídá královně Gutě k jejímu rozkazu, aby soud za příčinou neoprávněného vystavení kostela na statku jejího služeb- níka byl odložen do příchodu králova, že soud se může konati hned, poněvadž věc spadá pod právomoc biskupskou. (Č. 236). Biskup Tobiáš připojuje k pražskému děkanství ves Polehrady dle od- kazu Bohuslava z Hory a nařizuje, aby děkan každoročně pořádal v den úmrtí téhož Bohuslava dle jeho přání slavnostní hostinu za jeho duši. (Č. 149). (1290 březen 20). Biskup Tobiáš potvrzuje darování, jímž Jindřich z Rožmberka a Vojtěch ze Stropnic klášteru ve Vyšším Brodě dávají patronátní právo kostelů v Rožmberku a Stropnicích. (Č. 185). (1290 únor 12). (1289). (1289).
Strana 224
224 (1291—1296). (1290—1291). Biskup Tobiáš uzavírá s rychtářem Přemyslem smlouvu o vysazení města Příbrami a vsí Brodu, Žežic, Lazu, Oseče a Konětop právem německým a o osazení 26 lánů novými osadníky. (Č. 266). (1291—1296). Anna abatyše a konvent klaštera sv. Jiří v Praze pronajímají doživotně Tobiášovi z Kamenice podkomoří královskému a purkrabí Bechyňskému vsi Lidmovice, Podhoří a Lužice (?). (Č. 260). T(obiáš) z Kamenice podkomoří královský béře v doživotní nájem od Anny abatyše a konventu kláštera sv. Jiří v Praze vsi Lidmovice, (Podhoří) a (Lužice?). (Č. 261). Celá řada listin dala se omezit jen širší časovou hranicí. Mezi léta 1279—1290 patří čísla: 3, 9, 24, 25, 31, 32, 33, 40, 41, 43, 44, 48, 53, 54, 78, 83—88, 91—95, 98, 101, 102, 103, 106, 108, 123—131, 133—138, 142, 143, 146, 150 151, 153, 154, 156—159, 165, 167—171, 177—180, 183, 195—199, 204—224, 226—228, 234, 241, 245. Před rok 1290 s neurčitou první chronologickou hranicí patří čísla: 42, 55, 79, 110, 114. Mezi léta 1279—1296 patří čísla: 237, 256, 265, 268, 273. Mezi léta 1284—1296 patří čísla: 255, 257, 258, 259, 262, 263, 264. Před rok 1296 s neurčitou první chronologickou hranicí patří čísla: 239, 240, 249, 269. Bez chronologického omezení jsou čísla: 109, 116, 202.
224 (1291—1296). (1290—1291). Biskup Tobiáš uzavírá s rychtářem Přemyslem smlouvu o vysazení města Příbrami a vsí Brodu, Žežic, Lazu, Oseče a Konětop právem německým a o osazení 26 lánů novými osadníky. (Č. 266). (1291—1296). Anna abatyše a konvent klaštera sv. Jiří v Praze pronajímají doživotně Tobiášovi z Kamenice podkomoří královskému a purkrabí Bechyňskému vsi Lidmovice, Podhoří a Lužice (?). (Č. 260). T(obiáš) z Kamenice podkomoří královský béře v doživotní nájem od Anny abatyše a konventu kláštera sv. Jiří v Praze vsi Lidmovice, (Podhoří) a (Lužice?). (Č. 261). Celá řada listin dala se omezit jen širší časovou hranicí. Mezi léta 1279—1290 patří čísla: 3, 9, 24, 25, 31, 32, 33, 40, 41, 43, 44, 48, 53, 54, 78, 83—88, 91—95, 98, 101, 102, 103, 106, 108, 123—131, 133—138, 142, 143, 146, 150 151, 153, 154, 156—159, 165, 167—171, 177—180, 183, 195—199, 204—224, 226—228, 234, 241, 245. Před rok 1290 s neurčitou první chronologickou hranicí patří čísla: 42, 55, 79, 110, 114. Mezi léta 1279—1296 patří čísla: 237, 256, 265, 268, 273. Mezi léta 1284—1296 patří čísla: 255, 257, 258, 259, 262, 263, 264. Před rok 1296 s neurčitou první chronologickou hranicí patří čísla: 239, 240, 249, 269. Bez chronologického omezení jsou čísla: 109, 116, 202.
Strana 225
II. ABECEDNÍ UKAZATEL ZAČÁTKU LISTIN A LISTU.*) Ad reverendi in Christo patris —— servire tenebimur et placere. (Č. 272). — — — Ad tronum celsitudinis vestre referemus uberrimas acciones. (Č. 28). — Ad vestre regalis magnificencie —— gloriam et honorem. (Č. 30). Arbitri sive arbitratores seu amicabiles — — in sua perma- compositores — neat firmitate. (Č. 15). — Assumpte nobis de nove prolis ortu filii nativitate. (Č. 163). Attendentes, ymo pro certo tenentes — — — eucaristie sacramentum. (Č. 142). Certo coniecture experimento didicimus — — origine vel augmento. (Č. 160). Circa inhibicionem, quam Fridrilmus iuvennis fieri postulat — — — sen- tencia percellendo. (Č. 137). Circa salutis animarum profectum — honera parciamur. (Č. 153). Comperto veraciter, quod plebani — sentenciam incurretis. (Č. 78). Compulsi diversis gravaminibus-— vestris litteris intimare. (Č. 27). Conſisi quam plurimum — — — specialius obligati. (Č. 174). Conquestus est nobis N. presbyter — — — sentencie subiacere. (Č. 55). Cum ad id toto nostre mentis conamine —— iudicialiter prosequatur. (Č. 240). Cum a nobis petitur, quod iustum est — — prout ad nostrum spectat offi- cium, committentes. (Č. 24). Cum a nobis petitur, quod iustum est — — — sentenciam tuarum nolumus vi- arum. (Č. 144). Cum a nobis petitur, quod iustum est — — — se noverit incursurum. (Č. 185). Cum apud vos honestum et religiosum — — inviolabiliter observari. virum — (Č. 107). *) Za hesla abecedního pořádku v tomto rejstříku byla při každé listině volena ona slova, která následují po protokollu listiny, tedy, kde je arenga, slova, jimiž začíná. Tam, kde intitulace, patřící do protokollu, souvisí přímo s vlastním textem listiny, vzata byla právě ona slova, která následují po zakončení titulu, tedy na př. při listině začínající slovy »Thobias dei gracia Pragensis episcopus notum esse volumus atd.« za heslo bylo voleno »notum esse.« Poněvadž velmi mnoho listin začíná podobně a často stejně, bylo nutno k rozeznání jich uvésti také několik slov z konce listiny. Eschatokoll ovšem pominut, jelikož velmi často má stejné znění. Volena byla všude ona slova, jimiž vlastní text končí před formulí korroborační, která obyčejně začíná slovy »In cuius rei«, a kde tato schází, před datováním. Nemá-li listina neb dopis žádné z těchto formulí na začátku a na konci, byla ovšem volena slova první a poslední. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. 15
II. ABECEDNÍ UKAZATEL ZAČÁTKU LISTIN A LISTU.*) Ad reverendi in Christo patris —— servire tenebimur et placere. (Č. 272). — — — Ad tronum celsitudinis vestre referemus uberrimas acciones. (Č. 28). — Ad vestre regalis magnificencie —— gloriam et honorem. (Č. 30). Arbitri sive arbitratores seu amicabiles — — in sua perma- compositores — neat firmitate. (Č. 15). — Assumpte nobis de nove prolis ortu filii nativitate. (Č. 163). Attendentes, ymo pro certo tenentes — — — eucaristie sacramentum. (Č. 142). Certo coniecture experimento didicimus — — origine vel augmento. (Č. 160). Circa inhibicionem, quam Fridrilmus iuvennis fieri postulat — — — sen- tencia percellendo. (Č. 137). Circa salutis animarum profectum — honera parciamur. (Č. 153). Comperto veraciter, quod plebani — sentenciam incurretis. (Č. 78). Compulsi diversis gravaminibus-— vestris litteris intimare. (Č. 27). Conſisi quam plurimum — — — specialius obligati. (Č. 174). Conquestus est nobis N. presbyter — — — sentencie subiacere. (Č. 55). Cum ad id toto nostre mentis conamine —— iudicialiter prosequatur. (Č. 240). Cum a nobis petitur, quod iustum est — — prout ad nostrum spectat offi- cium, committentes. (Č. 24). Cum a nobis petitur, quod iustum est — — — sentenciam tuarum nolumus vi- arum. (Č. 144). Cum a nobis petitur, quod iustum est — — — se noverit incursurum. (Č. 185). Cum apud vos honestum et religiosum — — inviolabiliter observari. virum — (Č. 107). *) Za hesla abecedního pořádku v tomto rejstříku byla při každé listině volena ona slova, která následují po protokollu listiny, tedy, kde je arenga, slova, jimiž začíná. Tam, kde intitulace, patřící do protokollu, souvisí přímo s vlastním textem listiny, vzata byla právě ona slova, která následují po zakončení titulu, tedy na př. při listině začínající slovy »Thobias dei gracia Pragensis episcopus notum esse volumus atd.« za heslo bylo voleno »notum esse.« Poněvadž velmi mnoho listin začíná podobně a často stejně, bylo nutno k rozeznání jich uvésti také několik slov z konce listiny. Eschatokoll ovšem pominut, jelikož velmi často má stejné znění. Volena byla všude ona slova, jimiž vlastní text končí před formulí korroborační, která obyčejně začíná slovy »In cuius rei«, a kde tato schází, před datováním. Nemá-li listina neb dopis žádné z těchto formulí na začátku a na konci, byla ovšem volena slova první a poslední. J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. 15
Strana 226
Cum B. dictus de.. per dominum nostrum — — — receperitis in mandatis. (C. 85). Cum beneficia ecclesiastica — — — de- cernimus spoliandos. (C. 204). Cum B. et J. fratres dicti de — — — sen- tencia percellendo. (C. 186). Cum B. nomine sartor civitatis Pragensis — — — se absolvi. (C. 48). Cum ecclesia parochialis in . . reconciliata — — — sit metus aliorum. (C. 189). Cum ecclesia parrochialis s. Petri — — — carere viribus decernentes. (C. 7). Cum eternorum intuitu ea seminare — — — misericorditer relaxamus (^. 9). Cum ex quibusdam caritatis operibus — — — commodum et honorem. (C. 223). Cum frigescente karitatis — — — ample- xando. (C. 116). Cum heredes nobilis viri H. — — — non obstante vel quiescente. (C. 92). Cum iam dudum S. plebanum de -- — — non obmittas. (C. 43). Cum in cimiterio ecclesie — — — debeat complacere (C. 172). Cum in Lugdunensi concilio -— — — iusticie debito incursuros. (C. 35). Cum inter caritatis opera -— — — reci- piant ulcionem. (C. 86). Cum inter opera caritatis — -- — sibi senciat profuisse. (C. 245). Cum iuxta sacrorum canonum statuta excomunicatis — — -- volumus pro- mereri. (C. 91). Cum iuxta sacrorum nostrum — — — ut expedit, expur- gatas. (C. 79). Cum monasterium sancti Galli — — — volumus promereri. (C. 254), Cum nihil habeat viriditatis — — — mi- nime valituris. (C. 244). canonum statuta Cum nobilis vir B. dictus de — — — compellere non obmittas. (Č. 90). Cum nobilis vir . . de . . loco nunc viam universe carnis ingressus — -— — trans- eat in exemplum. (C. 120). Cum nobilis vir .. de .. loco nunc viam universe carnis jngressus — — — non immerito prompciores. (Č. 121). Cum nobilis vir dominus H. de — — — noveritis incursuros. (C. 89). Cum nos honestum virum N. plebanum — — — inviolabiliter observari. (C. 104). 226 Cum nostri officii sit debitum — — — ad consumacionem operis valituris. (C. 5). Cum N. presbyter, lator presencium, ad sinum vestre — — — vicissitudinis repensivam. (C. 216). Cum pena suos actores tenere debeat — — —- sentencia percellendo ( (C. 64). Cum pro ila pecunie summa — — — supponemus interdicto. (C. 73). Cum propter capitales inimicicias — — — nullatenus negligatur. (C. 217). Cum propter honorabilis viri — — — non effugies ulcionem. (C. 74). Cum propter nondum pacatum statum — — — specialiter intimetis. (C. 181). Cum quedam dubietas — — — propria manu scripti. (C. 251). Cum quilibet plebanus et rector — — — quantum de iure fuerit, faciemus. (C. 80). Cum quilibet presumatur esse bonus — — — exhibebimus complementum. (C. 83). Cum religiosi viri fratres N. magister, Con- radus prior — — — fuerint absoluti. (Č. 49). Cum salus animarum et remissio pecca- torum — — -—- misericorditer indul- gemus. (C.. 270). Cum sit indecens nimium — — —- cogi- mur agravare (C. 71). Cum talis de tali loco in bonis nostris — — — te noveris incursurum. (C. 99). Cum testamentorum exsecucio — — — prehabitam evitare. (C. 123). Cum Zbislaus dictus de Trebun — — — pariter et honorem. (C. 188). Decanis, insuper plebanis et eorum vica- ris — — — non inmerito prompciores. (Č. 6). De circumspeccionis vestre providencia — — — — misericordia temperando. (Č. 133). De consilio iuris peritorum — — — pro- ficiat ad salutem. (C. 131). De nove sobolis nova nativitate — — — minime valituris. (Č. 228). De vestre honestatis providencia — -- — affectuosissime curabimus (C. 14). De vestre paternitatis clemencia — — — dignemini adhibere. (C. 195) promereri.
Cum B. dictus de.. per dominum nostrum — — — receperitis in mandatis. (C. 85). Cum beneficia ecclesiastica — — — de- cernimus spoliandos. (C. 204). Cum B. et J. fratres dicti de — — — sen- tencia percellendo. (C. 186). Cum B. nomine sartor civitatis Pragensis — — — se absolvi. (C. 48). Cum ecclesia parochialis in . . reconciliata — — — sit metus aliorum. (C. 189). Cum ecclesia parrochialis s. Petri — — — carere viribus decernentes. (C. 7). Cum eternorum intuitu ea seminare — — — misericorditer relaxamus (^. 9). Cum ex quibusdam caritatis operibus — — — commodum et honorem. (C. 223). Cum frigescente karitatis — — — ample- xando. (C. 116). Cum heredes nobilis viri H. — — — non obstante vel quiescente. (C. 92). Cum iam dudum S. plebanum de -- — — non obmittas. (C. 43). Cum in cimiterio ecclesie — — — debeat complacere (C. 172). Cum in Lugdunensi concilio -— — — iusticie debito incursuros. (C. 35). Cum inter caritatis opera -— — — reci- piant ulcionem. (C. 86). Cum inter opera caritatis — -- — sibi senciat profuisse. (C. 245). Cum iuxta sacrorum canonum statuta excomunicatis — — -- volumus pro- mereri. (C. 91). Cum iuxta sacrorum nostrum — — — ut expedit, expur- gatas. (C. 79). Cum monasterium sancti Galli — — — volumus promereri. (C. 254), Cum nihil habeat viriditatis — — — mi- nime valituris. (C. 244). canonum statuta Cum nobilis vir B. dictus de — — — compellere non obmittas. (Č. 90). Cum nobilis vir . . de . . loco nunc viam universe carnis ingressus — -— — trans- eat in exemplum. (C. 120). Cum nobilis vir .. de .. loco nunc viam universe carnis jngressus — — — non immerito prompciores. (Č. 121). Cum nobilis vir dominus H. de — — — noveritis incursuros. (C. 89). Cum nos honestum virum N. plebanum — — — inviolabiliter observari. (C. 104). 226 Cum nostri officii sit debitum — — — ad consumacionem operis valituris. (C. 5). Cum N. presbyter, lator presencium, ad sinum vestre — — — vicissitudinis repensivam. (C. 216). Cum pena suos actores tenere debeat — — —- sentencia percellendo ( (C. 64). Cum pro ila pecunie summa — — — supponemus interdicto. (C. 73). Cum propter capitales inimicicias — — — nullatenus negligatur. (C. 217). Cum propter honorabilis viri — — — non effugies ulcionem. (C. 74). Cum propter nondum pacatum statum — — — specialiter intimetis. (C. 181). Cum quedam dubietas — — — propria manu scripti. (C. 251). Cum quilibet plebanus et rector — — — quantum de iure fuerit, faciemus. (C. 80). Cum quilibet presumatur esse bonus — — — exhibebimus complementum. (C. 83). Cum religiosi viri fratres N. magister, Con- radus prior — — — fuerint absoluti. (Č. 49). Cum salus animarum et remissio pecca- torum — — -—- misericorditer indul- gemus. (C.. 270). Cum sit indecens nimium — — —- cogi- mur agravare (C. 71). Cum talis de tali loco in bonis nostris — — — te noveris incursurum. (C. 99). Cum testamentorum exsecucio — — — prehabitam evitare. (C. 123). Cum Zbislaus dictus de Trebun — — — pariter et honorem. (C. 188). Decanis, insuper plebanis et eorum vica- ris — — — non inmerito prompciores. (Č. 6). De circumspeccionis vestre providencia — — — — misericordia temperando. (Č. 133). De consilio iuris peritorum — — — pro- ficiat ad salutem. (C. 131). De nove sobolis nova nativitate — — — minime valituris. (Č. 228). De vestre honestatis providencia — -- — affectuosissime curabimus (C. 14). De vestre paternitatis clemencia — — — dignemini adhibere. (C. 195) promereri.
Strana 227
De vestre reverende paternitatis clemen- cia — — — graciarum uberrima acci- one. (C. 38). Devocionem vestram etc, omnibus vobis — — — relaxamus presentibus etc. (Č. 170). Devocionem vestram etc. guasi per merita — — — misericordia relaxamus. (Č. 19). Devocionem vestram quasi per premia — ex causa predicta duximus coniungen- dos, (Ć. 8). Devocionem vestram quasi per premia — — — testimonio huius scripti. (C. 274). Devocionis tue precibus inclinati — — — nullatenus negligatur. (C. 218). Devocionis tue propter tue sinceritatis merita precibus — — — duximus committendum. (C. 128). Devocionis vestre precibus inclinati — — — sicut expedit, accedentes. (C 229). Devocionis vestre zelum — — — in per- petuum duraturis. (C. 18). Dignum et congruum estimamus — — — vestrisque . fratribus ^ confirmamus. (C. 146). Discrecioni tue mandamus sub pena ca- nonica — — — volueris evitare. (C. 158). vestre mandamus in virtute penam crescere Discrecioni obediencie — — — faciemus. (C. 53). Discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie — — — receperitis in man- datis (C. 198). Discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie — — — per censuram ecclesiasticam compellatis. (C. 222). Dominacionis vestre beneplacitis — — -- publice iusticiam honestatis. (C. 239): Dominacioni vestre cum gemitu conque:- rimur — — — ad vestra servicia ap- ciores, (C. 189). Dominacioni vestre innotescimus — — — congrue satisfiat. (C. 81). Dum plena humilitate — — — laboran- tibus toto posse. (C. 22). Elis lator presencium — — — non in- merito promereri. (C. 183). Enormes excessus — — — involvat. (C. 201). Eosque recepimus super fidem nostram — -- — omni cavillacione procul mota. (C. 97) 227 Ex intimis precordiorum nostrorum affec- tibus — — -- valeat liberari. (C, 192). Ex intimis precordiorum nostrorum affec- tibus — — — fervencius complacere. (С. 230). Exposuerunt nobis honesti viri — — — officii gente. (C. 221). Exsequutor deputatus a venerabilibus viris — — — nomina subsecuntur. (C. 50). Ex serie literarum vestre precellencie — — — uberes acciones. (C. 161). et religiosi nostri debito exi- Fatigati multipliciter et aflicti — — — in iuris preiudicium alieni. (C. 191). Flori florum et rose — — — noli tardare. (С. 202). Gravi pene meruit subiacere — — — ]au- dabili accione. (Č. 108). Honestati et dileccioni vestre, que nostram non latent providenciam — — tencia innodare. (C. 119). Honestatis vestre precibus inclinati, ut hiis inpacatis temporibus — — — vio- lenciam paciatur. (Ć 140). Honestatis vestre providerciam, de qua confidenciam gerimus — — — cura- bimus conpensare. (C. 215). Honestatis vestre providencie committimus — — — fueris requisitus, (C. 76). Honestati vestre mandamus firmiter et districte, quatenus ad dandas procura- ciones — — -—- Require antea, ubi incipit ,scire debetis' usque ad finem; post ea datum etc. (C. 67). Honestati vestre quedam vidua — — — viduam et pupillum. (C, 114). Honestos et religiosos viros gardianum et - Sen- fratres — — — in licitis et honestis. (C. 205). Honesto viro Her. plebano — — -— con- tinenciam litterarum. (C. 184). Honestum virum magistrum R. — — — non immerito valeamus. (C. 176). Honestus et religiosus vir frater — — — vita hominum corrigatur. (C. 124). Honorabilis viri domini Johaunis abbatis de Pomuk — - — valeat indulgere. (C. 177). H. presbiterum, exhibitorem presencium — — -— canonice confirmare. (C. 199). 15*
De vestre reverende paternitatis clemen- cia — — — graciarum uberrima acci- one. (C. 38). Devocionem vestram etc, omnibus vobis — — — relaxamus presentibus etc. (Č. 170). Devocionem vestram etc. guasi per merita — — — misericordia relaxamus. (Č. 19). Devocionem vestram quasi per premia — ex causa predicta duximus coniungen- dos, (Ć. 8). Devocionem vestram quasi per premia — — — testimonio huius scripti. (C. 274). Devocionis tue precibus inclinati — — — nullatenus negligatur. (C. 218). Devocionis tue propter tue sinceritatis merita precibus — — — duximus committendum. (C. 128). Devocionis vestre precibus inclinati — — — sicut expedit, accedentes. (C 229). Devocionis vestre zelum — — — in per- petuum duraturis. (C. 18). Dignum et congruum estimamus — — — vestrisque . fratribus ^ confirmamus. (C. 146). Discrecioni tue mandamus sub pena ca- nonica — — — volueris evitare. (C. 158). vestre mandamus in virtute penam crescere Discrecioni obediencie — — — faciemus. (C. 53). Discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie — — — receperitis in man- datis (C. 198). Discrecioni vestre mandamus in virtute obediencie — — — per censuram ecclesiasticam compellatis. (C. 222). Dominacionis vestre beneplacitis — — -- publice iusticiam honestatis. (C. 239): Dominacioni vestre cum gemitu conque:- rimur — — — ad vestra servicia ap- ciores, (C. 189). Dominacioni vestre innotescimus — — — congrue satisfiat. (C. 81). Dum plena humilitate — — — laboran- tibus toto posse. (C. 22). Elis lator presencium — — — non in- merito promereri. (C. 183). Enormes excessus — — — involvat. (C. 201). Eosque recepimus super fidem nostram — -- — omni cavillacione procul mota. (C. 97) 227 Ex intimis precordiorum nostrorum affec- tibus — — -- valeat liberari. (C, 192). Ex intimis precordiorum nostrorum affec- tibus — — — fervencius complacere. (С. 230). Exposuerunt nobis honesti viri — — — officii gente. (C. 221). Exsequutor deputatus a venerabilibus viris — — — nomina subsecuntur. (C. 50). Ex serie literarum vestre precellencie — — — uberes acciones. (C. 161). et religiosi nostri debito exi- Fatigati multipliciter et aflicti — — — in iuris preiudicium alieni. (C. 191). Flori florum et rose — — — noli tardare. (С. 202). Gravi pene meruit subiacere — — — ]au- dabili accione. (Č. 108). Honestati et dileccioni vestre, que nostram non latent providenciam — — tencia innodare. (C. 119). Honestatis vestre precibus inclinati, ut hiis inpacatis temporibus — — — vio- lenciam paciatur. (Ć 140). Honestatis vestre providerciam, de qua confidenciam gerimus — — — cura- bimus conpensare. (C. 215). Honestatis vestre providencie committimus — — — fueris requisitus, (C. 76). Honestati vestre mandamus firmiter et districte, quatenus ad dandas procura- ciones — — -—- Require antea, ubi incipit ,scire debetis' usque ad finem; post ea datum etc. (C. 67). Honestati vestre quedam vidua — — — viduam et pupillum. (C, 114). Honestos et religiosos viros gardianum et - Sen- fratres — — — in licitis et honestis. (C. 205). Honesto viro Her. plebano — — -— con- tinenciam litterarum. (C. 184). Honestum virum magistrum R. — — — non immerito valeamus. (C. 176). Honestus et religiosus vir frater — — — vita hominum corrigatur. (C. 124). Honorabilis viri domini Johaunis abbatis de Pomuk — - — valeat indulgere. (C. 177). H. presbiterum, exhibitorem presencium — — -— canonice confirmare. (C. 199). 15*
Strana 228
228 llis viris temerariis omnibus — — — effu- gere ulcionem. (C. 41). Incessanter spoliati — — — gloriam et honorem. (C. 187). Incumbit nobis ex debito — — — Salvis ut supra in proximo. (C. 141). Incumbit nobis ex debito — — -— Nulli ergo ut supra. (C. 145). Indesinencia mala, que patimur — — — litere destinentur. (C. 190). In necessitatis articulo — — — terram. (C. 109). In quodam loco — — -— sentencie sub- iacere. (C. 196). Intendentes pro honore beate Marie — perducere ad effectum (C. 168). Intendentes pro honore beate virginis — — — valeat adimpleri (C. 241). Istius scripti testimonio profitemur — — — quorum nomina hiis vocabulis con- tinentur taliter et taliter. (C. 33). Iuxta divine voluntatis arbitrium — — — aliquatenus irritari. (C. 248). super Licet ad convincendam maliciam — — — nec debemus. (C. 88). Licet dominus À. plebanus de — — — procedemus. (C. 42). Licet honestate suadente illorum — — — liberali gracia transferentes. (C. 147). Licet infra trium mensium spacium — — — procedemus. (Ć 82). Licet in officiis caritatis — — — quam plures fidedigni. (C 265). Licet pro tam gravi eventu — — — ce- leriter transmitatis. (C. 21). Literas prohibicionis nostre — — — se noverit incurisse. (C. 122). Loca sanctorum omnium — — — miseri- corditer relaxamus. (C. 17). Mandamus vobis sub pena excom. firmiter precipientes et districte, quatenus ad N. — — — ad obiecta singula respon- surus. (C. 40). Mandatum litterale precellencie vestre — — - iusticie complementum. (C. 236). Martinum laycum nostre dyocesis — — ad salutem. (C. 44 a 130). Meminimus discrecioni tue — — — quod iustum fuerit, facimus. (C. 81). Miramur de vestre circumspeccionis pro- videncia — — -- ecclesiastico inter- dicto. (C. 75). Miramur de vestre discrecionis providencia — — — iure ecclesiastico procedemus. (C. 237). Miramur et cogimur non merito ammirari — — — exigit et requirit (C. 117). Monuimus vos et rogavimus — — — nullatenus differemus. (C. 126). Negocium petitorum talis monasterii — — —— noveritis incursuros. (C. 106). Ne rerum gestarum etc., noscat etc. — — — promittimus adimplere. (C. 261). Ne rerum gestarum memoria deperiret — — — per stipulacionem legittimam obligantes. (C. 156). Ne rerum gestarum memoria per lapsum temporis — — — libere revertantur. (Ć. 260). Nisi celebris vestre fame — — — can- cellarius Bohemorum. (Ć. 113). Nobilitatem vestram, de qua plene confi- dimus — — — curabimus promereri. (Č. 77). Nobilitati vestre de vestris hominibus — — — nullatenus inferantur. (Č. 118). Non sine grandi consilio et deliberacione — — — tam presentibus guam futuris, guod etc. (Č. 249). Noscat discrecio tua, quod ad dandas procuraciones — — — penitus absol- vetur. (C. 66). Notum esse etc., quod cum honestus vir... presbyter plebanus de — — — nos ex officii nostri etc. Ante invenies in quarto dictamine. (C. 211). Notum esse etc., quod nos ad presentacio- nem — -— — auctoritate qua fungimur confirmantes. (C 3). Notum esse etc, quod nos exemplo dei omnipotentis — — — testimonio huius scripti. (C. 102). Notum esse etc., quod nos ius plebanatus — — — pacifice et quiete. (C. 207). Notum esse volumus etc, quod cum ho- nestus vir et providus — — servamus ...literas.. facientes sigilli nostri munimine roborari (C. 208). Notum esse volumus etc. quod nos con- dicionem etc., — — du- ximus convertendas. (Č. 257). Notum esse volumus etc., guod nos con- dicionem etc. ut supra, pauperibus — — — duxerimus reguirendum (Č. 256). con- in vilis —
228 llis viris temerariis omnibus — — — effu- gere ulcionem. (C. 41). Incessanter spoliati — — — gloriam et honorem. (C. 187). Incumbit nobis ex debito — — — Salvis ut supra in proximo. (C. 141). Incumbit nobis ex debito — — -— Nulli ergo ut supra. (C. 145). Indesinencia mala, que patimur — — — litere destinentur. (C. 190). In necessitatis articulo — — — terram. (C. 109). In quodam loco — — -— sentencie sub- iacere. (C. 196). Intendentes pro honore beate Marie — perducere ad effectum (C. 168). Intendentes pro honore beate virginis — — — valeat adimpleri (C. 241). Istius scripti testimonio profitemur — — — quorum nomina hiis vocabulis con- tinentur taliter et taliter. (C. 33). Iuxta divine voluntatis arbitrium — — — aliquatenus irritari. (C. 248). super Licet ad convincendam maliciam — — — nec debemus. (C. 88). Licet dominus À. plebanus de — — — procedemus. (C. 42). Licet honestate suadente illorum — — — liberali gracia transferentes. (C. 147). Licet infra trium mensium spacium — — — procedemus. (Ć 82). Licet in officiis caritatis — — — quam plures fidedigni. (C 265). Licet pro tam gravi eventu — — — ce- leriter transmitatis. (C. 21). Literas prohibicionis nostre — — — se noverit incurisse. (C. 122). Loca sanctorum omnium — — — miseri- corditer relaxamus. (C. 17). Mandamus vobis sub pena excom. firmiter precipientes et districte, quatenus ad N. — — — ad obiecta singula respon- surus. (C. 40). Mandatum litterale precellencie vestre — — - iusticie complementum. (C. 236). Martinum laycum nostre dyocesis — — ad salutem. (C. 44 a 130). Meminimus discrecioni tue — — — quod iustum fuerit, facimus. (C. 81). Miramur de vestre circumspeccionis pro- videncia — — -- ecclesiastico inter- dicto. (C. 75). Miramur de vestre discrecionis providencia — — — iure ecclesiastico procedemus. (C. 237). Miramur et cogimur non merito ammirari — — — exigit et requirit (C. 117). Monuimus vos et rogavimus — — — nullatenus differemus. (C. 126). Negocium petitorum talis monasterii — — —— noveritis incursuros. (C. 106). Ne rerum gestarum etc., noscat etc. — — — promittimus adimplere. (C. 261). Ne rerum gestarum memoria deperiret — — — per stipulacionem legittimam obligantes. (C. 156). Ne rerum gestarum memoria per lapsum temporis — — — libere revertantur. (Ć. 260). Nisi celebris vestre fame — — — can- cellarius Bohemorum. (Ć. 113). Nobilitatem vestram, de qua plene confi- dimus — — — curabimus promereri. (Č. 77). Nobilitati vestre de vestris hominibus — — — nullatenus inferantur. (Č. 118). Non sine grandi consilio et deliberacione — — — tam presentibus guam futuris, guod etc. (Č. 249). Noscat discrecio tua, quod ad dandas procuraciones — — — penitus absol- vetur. (C. 66). Notum esse etc., quod cum honestus vir... presbyter plebanus de — — — nos ex officii nostri etc. Ante invenies in quarto dictamine. (C. 211). Notum esse etc., quod nos ad presentacio- nem — -— — auctoritate qua fungimur confirmantes. (C 3). Notum esse etc, quod nos exemplo dei omnipotentis — — — testimonio huius scripti. (C. 102). Notum esse etc., quod nos ius plebanatus — — — pacifice et quiete. (C. 207). Notum esse volumus etc, quod cum ho- nestus vir et providus — — servamus ...literas.. facientes sigilli nostri munimine roborari (C. 208). Notum esse volumus etc. quod nos con- dicionem etc., — — du- ximus convertendas. (Č. 257). Notum esse volumus etc., guod nos con- dicionem etc. ut supra, pauperibus — — — duxerimus reguirendum (Č. 256). con- in vilis —
Strana 229
229 Notum esse volumus etc., guod nos divini numinis cultum — — — gracia invo- cata. (Č. 220). Notum esse volumus etc., quod nos eccle- siam — — -— prout ad nostrum spectat officium, committentes. (C, 219). Notum esse volumus etc. quodi nos ho- nesto viro domino Jo. presbitero — — — testimonium perhibentes. (C. 138). Notum esse volumus presentes universis literas quod nos reverendi in Christo patris — — —- utilibus et ho- nestis. (C. 59). Notum esse volumus, quod nos per no- ins., bilem virum — — -—- committentes. (C. 105). Notum esse volumus universis etc, quod honestus vir .. plebanus — — — literas sibi fieri fecimus nostri sigilli munimine roboratas. (C. 210). Notum esse volumus universis etc, quod licet nondum — — — tenore presen- cium innovantes. (C. 209). Notum esse volumus universis etc, quod nos condicionem nostram et episco- patus — — — licencia speciali. (C. 255). Notum esse volumus universis presentem paginam ins, quod nos condicionem — -— — presentibus obligarunt. (C. 266). Notum esse volumus universis pres. lit. ins, quod cum reverendus — — — singulis premissorum. (C. 267). Notum esse volumus universis pres. lit. ins, quod inter viros providos — — — pro non facta. (Č. 165). Notum esse volumus universis pres. lit. ins, quod nos ad instanciam domini nostri W. — — -— minime valituris. (C. 10). Notum esse volumus universis pres. lit. ins, quod nos ad peticionem — — — evidenciam manifestam dari fecimus sigilli nostri munimine roboratum. (C. 214). Notum esse volumus universis pres. lit. ins., quod nos ad requisicionem precor- dialis domini — — -—- dispendium pa- cietur. (C. 100). Notum esse volumus universis pres. lit. ins., quod nos anno domini MCCLXXXVII — — — usurarum nomine adiungentes. (C. 57). Notum esse volumus universis pres. lit. ins., quod nos anno domini MCCLXXXIX — — — adimpleat, sicut debet (C. 164). Notum esse volumus universis pres lit. ins, quod nos condicionem bonorum — — — duximus comparanda. (C. 233). Notum esse volumus universis pres. lit. ins, quod nos de communi — — — magis utilibus convertentes. (C. 157). Notum esse volumus universis pres. lit. ins, quod nos honesto viro H. — — nullatenus negligatur (C. 13). Notum esse volumus universis pres. lit. ins, quod nos precordialis domini — — — concedimus facultatem. (C. 200). Notum esse volumus universis pres. lit. ins., quod volentes condicionem nostram — —. — facere promiserunt. (C. 231). Notum esse volumus universis tenorem presencium inspecturis, quod nos atten- dentes — — -— adimplecionis nostre assignantes. (C. 232). Notum etc., quod nos condicionem etc., de honorabilium virorum — — — du- ximus convertendas. (CÓ. 262). Notum etc. quod nos condicionem etc., in loco forensi — — — quas marcas pro aliis etc. (C. 259). Notum etc, quod nos condicionem etc,, in villa — — — duximus convertendas. (C. 258). Notum etc, quod nos condicionem etc., locum forense — — -—- iudicio ac ca- mere reservamus. (C. 264). Notum etc. quod nos condicionem etc., locum forense — — — Si non, extunc etc, ut superius. (C. 268). Notum etc, quod nos condicionem etc. ut supra, locum forense — — -- nostre camere assignando. (C. 263). Notum facimus etc. quod nos divini no- minis cultum — — — spiritus sancti gracia invocata (C. 101). Notum facimus universis presentem pag. ins, quod, cum reverendus in Chr pater — — — tenebitur respondere. (C. 143). Notum facimus universis pres. quod nos discretos viros dominum Martinum — — — in quolibet predic- torum. (C. 11). lit. ins.,
229 Notum esse volumus etc., guod nos divini numinis cultum — — — gracia invo- cata. (Č. 220). Notum esse volumus etc., quod nos eccle- siam — — -— prout ad nostrum spectat officium, committentes. (C, 219). Notum esse volumus etc. quodi nos ho- nesto viro domino Jo. presbitero — — — testimonium perhibentes. (C. 138). Notum esse volumus presentes universis literas quod nos reverendi in Christo patris — — —- utilibus et ho- nestis. (C. 59). Notum esse volumus, quod nos per no- ins., bilem virum — — -—- committentes. (C. 105). Notum esse volumus universis etc, quod honestus vir .. plebanus — — — literas sibi fieri fecimus nostri sigilli munimine roboratas. (C. 210). Notum esse volumus universis etc, quod licet nondum — — — tenore presen- cium innovantes. (C. 209). Notum esse volumus universis etc, quod nos condicionem nostram et episco- patus — — — licencia speciali. (C. 255). Notum esse volumus universis presentem paginam ins, quod nos condicionem — -— — presentibus obligarunt. (C. 266). Notum esse volumus universis pres. lit. ins, quod cum reverendus — — — singulis premissorum. (C. 267). Notum esse volumus universis pres. lit. ins, quod inter viros providos — — — pro non facta. (Č. 165). Notum esse volumus universis pres. lit. ins, quod nos ad instanciam domini nostri W. — — -— minime valituris. (C. 10). Notum esse volumus universis pres. lit. ins, quod nos ad peticionem — — — evidenciam manifestam dari fecimus sigilli nostri munimine roboratum. (C. 214). Notum esse volumus universis pres. lit. ins., quod nos ad requisicionem precor- dialis domini — — -—- dispendium pa- cietur. (C. 100). Notum esse volumus universis pres. lit. ins., quod nos anno domini MCCLXXXVII — — — usurarum nomine adiungentes. (C. 57). Notum esse volumus universis pres. lit. ins., quod nos anno domini MCCLXXXIX — — — adimpleat, sicut debet (C. 164). Notum esse volumus universis pres lit. ins, quod nos condicionem bonorum — — — duximus comparanda. (C. 233). Notum esse volumus universis pres. lit. ins, quod nos de communi — — — magis utilibus convertentes. (C. 157). Notum esse volumus universis pres. lit. ins, quod nos honesto viro H. — — nullatenus negligatur (C. 13). Notum esse volumus universis pres. lit. ins, quod nos precordialis domini — — — concedimus facultatem. (C. 200). Notum esse volumus universis pres. lit. ins., quod volentes condicionem nostram — —. — facere promiserunt. (C. 231). Notum esse volumus universis tenorem presencium inspecturis, quod nos atten- dentes — — -— adimplecionis nostre assignantes. (C. 232). Notum etc., quod nos condicionem etc., de honorabilium virorum — — — du- ximus convertendas. (CÓ. 262). Notum etc. quod nos condicionem etc., in loco forensi — — — quas marcas pro aliis etc. (C. 259). Notum etc, quod nos condicionem etc,, in villa — — — duximus convertendas. (C. 258). Notum etc, quod nos condicionem etc., locum forense — — -—- iudicio ac ca- mere reservamus. (C. 264). Notum etc. quod nos condicionem etc., locum forense — — — Si non, extunc etc, ut superius. (C. 268). Notum etc, quod nos condicionem etc. ut supra, locum forense — — -- nostre camere assignando. (C. 263). Notum facimus etc. quod nos divini no- minis cultum — — — spiritus sancti gracia invocata (C. 101). Notum facimus universis presentem pag. ins, quod, cum reverendus in Chr pater — — — tenebitur respondere. (C. 143). Notum facimus universis pres. quod nos discretos viros dominum Martinum — — — in quolibet predic- torum. (C. 11). lit. ins.,
Strana 230
230 Notum facimus universis pres. lit. ins. quod nos Jo(hannem) — — — singulis premissorum. (Ć. 56). Notum facimus universis, quibus presentes exhibite fuerint, quod nos bona nostra — — — — Ppeticionibus inclinemur. (č. 98). Notum sit omnibus universis pres. lit. ins., quod nos Wl. miseracione divina ! ra- gensis et magister Jo. — — — spon- tanea voluntate. (C. 16). Notum sit vobis scripto presenti, vidisse nos et diligenter perspexisse — — — confirmamus et sigilli nostri munimine hoc ipsum, quod hic firmum esse vo- lumus, roboramus. (C. 34). Nova, que consilium domini regis — — — ista vice geruntur etc. (C. 115). Noverint presentes universi litteras in- specturi, quod ego Matheus — — — sue ecclesie supradicte. (C. 39). Noverint universi pres. lit. ins., quod do- minus noster excellentissimus — — — exleges imperpetuum reputari. (C. 96). Noverint universi pres. lit. ins., quod ego .. perpetuus vicarius — — — solucio minuetur. (C. 45). Noverint universi pres. lit. ins, quod nos divina miseracione archidiaconus — — — suis heredibus obligamus. (C. 269). Noverint universi pres. lit. ins, quod nos Th. d. g. Prag. ep. ad peticionem et presentacionem — — — sancti spiritus gracia invocata. (Ć. 4). Noverint universi pres, lit. ins., quod nos Theodericus divina mis. abbas — — — favorabiliter admittentes. (C. 203). Noverint universi pres. lit. ins, quod nos Zavissius dictus de — — — fuerint commitiva. (C. 99). Noveritis nos illustris domini nostri W. regis — — — prout ad nostrum spectat officium, committentes. (C. 2). Noveritis nos prefati domini nostri vene- rabilis domini Tb. — — — non poterit impunita. (C. 54). Noveritis nos. vidisse litteras venerabilium dominorum — — — in festivitatibus supradictis. (C. 136). Noveritis, quod cum nobis constet vera- citer — — — ipsius . . cautelam sigilli nostri munimine roboratas. (C. 212). in sua Noveritis, quod H. presbiter exhibitor pre- sencium — — — sicut condecet per- tractantes. (C. 134). Noveritis, quod nos nobilium virorum Ja. Hen. et Her. — — — prout ad eius spectat officium, committentes. (C. 26). Omnibus vobis vere penitentibus et con- fessis — — — mitti per etc. si secus etc. (C. 167). Opere precium fore dignoscimus — — — perpetuo permittantur. (C. 148). Pateat universis et singulis — — — in fundo relictis. (C. 46). Patentibus nobis est notum indiciis — — — pro viribus per effectum. (C. 253). Pauperum preces et miserabilium perso- narum — — — misericorditer relaxa- mus. (C. 150). Perspicaciter attendentes, quod ex aliena rei detencione — — — quoslibet suc- cessores. (C 51). Perspicaciter ut supra cetera — — — VO- lumus abstinere. (C. 52). Pervenit ad nos, quod tu minus — — — te noveris incurrisse. (C. 197). Pervenit ad nos, quod vos liquores — — — pro meritis recepturos. (C. 171). Petimus confidenter, quatenus exhibitori — — — dignemini mancipare. (C. 95). Petimus confidenter, quatenus fratrem — -— — mec salutem. (C. 224). Petimus, ut de eo, quod mandavimus — — .— remmittenda fuerit, faciemus. (C. 248). Pie postulacio voluntatis -- — — se no- verit incursurum. (C. 132) Preces, quas nobis vestra precellencia — — — legati supradicti. (©. 173). Precipimus tibi sub pena suspensionis — — — diucius tolerare (C. 84). Presenti scripto in veri disposicione testi- monii — — — fine debito est posita. (C. 247). Presentis scripti testimonio protestamur de verbo ad verbum talis est. (Ć. 69). Profectum salutis animarum vestrarum — — — premium obtinendum. (C. 135). Pro quibusdam nostris — — — obse- quium exhibentes, (C. 94).
230 Notum facimus universis pres. lit. ins. quod nos Jo(hannem) — — — singulis premissorum. (Ć. 56). Notum facimus universis, quibus presentes exhibite fuerint, quod nos bona nostra — — — — Ppeticionibus inclinemur. (č. 98). Notum sit omnibus universis pres. lit. ins., quod nos Wl. miseracione divina ! ra- gensis et magister Jo. — — — spon- tanea voluntate. (C. 16). Notum sit vobis scripto presenti, vidisse nos et diligenter perspexisse — — — confirmamus et sigilli nostri munimine hoc ipsum, quod hic firmum esse vo- lumus, roboramus. (C. 34). Nova, que consilium domini regis — — — ista vice geruntur etc. (C. 115). Noverint presentes universi litteras in- specturi, quod ego Matheus — — — sue ecclesie supradicte. (C. 39). Noverint universi pres. lit. ins., quod do- minus noster excellentissimus — — — exleges imperpetuum reputari. (C. 96). Noverint universi pres. lit. ins., quod ego .. perpetuus vicarius — — — solucio minuetur. (C. 45). Noverint universi pres. lit. ins, quod nos divina miseracione archidiaconus — — — suis heredibus obligamus. (C. 269). Noverint universi pres. lit. ins, quod nos Th. d. g. Prag. ep. ad peticionem et presentacionem — — — sancti spiritus gracia invocata. (Ć. 4). Noverint universi pres, lit. ins., quod nos Theodericus divina mis. abbas — — — favorabiliter admittentes. (C. 203). Noverint universi pres. lit. ins, quod nos Zavissius dictus de — — — fuerint commitiva. (C. 99). Noveritis nos illustris domini nostri W. regis — — — prout ad nostrum spectat officium, committentes. (C. 2). Noveritis nos prefati domini nostri vene- rabilis domini Tb. — — — non poterit impunita. (C. 54). Noveritis nos. vidisse litteras venerabilium dominorum — — — in festivitatibus supradictis. (C. 136). Noveritis, quod cum nobis constet vera- citer — — — ipsius . . cautelam sigilli nostri munimine roboratas. (C. 212). in sua Noveritis, quod H. presbiter exhibitor pre- sencium — — — sicut condecet per- tractantes. (C. 134). Noveritis, quod nos nobilium virorum Ja. Hen. et Her. — — — prout ad eius spectat officium, committentes. (C. 26). Omnibus vobis vere penitentibus et con- fessis — — — mitti per etc. si secus etc. (C. 167). Opere precium fore dignoscimus — — — perpetuo permittantur. (C. 148). Pateat universis et singulis — — — in fundo relictis. (C. 46). Patentibus nobis est notum indiciis — — — pro viribus per effectum. (C. 253). Pauperum preces et miserabilium perso- narum — — — misericorditer relaxa- mus. (C. 150). Perspicaciter attendentes, quod ex aliena rei detencione — — — quoslibet suc- cessores. (C 51). Perspicaciter ut supra cetera — — — VO- lumus abstinere. (C. 52). Pervenit ad nos, quod tu minus — — — te noveris incurrisse. (C. 197). Pervenit ad nos, quod vos liquores — — — pro meritis recepturos. (C. 171). Petimus confidenter, quatenus exhibitori — — — dignemini mancipare. (C. 95). Petimus confidenter, quatenus fratrem — -— — mec salutem. (C. 224). Petimus, ut de eo, quod mandavimus — — .— remmittenda fuerit, faciemus. (C. 248). Pie postulacio voluntatis -- — — se no- verit incursurum. (C. 132) Preces, quas nobis vestra precellencia — — — legati supradicti. (©. 173). Precipimus tibi sub pena suspensionis — — — diucius tolerare (C. 84). Presenti scripto in veri disposicione testi- monii — — — fine debito est posita. (C. 247). Presentis scripti testimonio protestamur de verbo ad verbum talis est. (Ć. 69). Profectum salutis animarum vestrarum — — — premium obtinendum. (C. 135). Pro quibusdam nostris — — — obse- quium exhibentes, (C. 94).
Strana 231
231 Pura confessio ac debita delinguentis — — — canones atestantur. (Č. 110). Quante iocunditatis solacium — — — tua liberalitate demonstres, (C. 23). Quanto ampliorem circa proximorum in- commoda — — — iuris suffragia inplo- rare, (C. 184). Que decorem cuiuslibet domus dei — — — proferimus in hiis scriptis, (C. 149). Que mentes fidelium — — — testimonio huius scripti. (C. 273). Que nostris pie geruntur temporibus — — — misericorditer indulgemus. (C. 139). Quia honesti viri domini de — — — re- ceperitis in mandatis. (C. 72). Quia Sypoto civis Pragensis — — — pri- mitus affuturum. (Ć. 252). Quocienscunque in bonis et possessionibus — — — proveniet sempiternum. (C. 29). Quod nuper de non invadendis terris nos- tris — -— — muneribus premiemus. (C. 112). Quoniam nostra pro constanti gerit se- renitas — — — origine vel augmento. (C. 162). Quoniam, ut ait apostolus — — — carere viribus decernentes. (C. 1). Quos amor divinus — — — vicissitudinis repensivam. (C. 182). Reverende paternitatis vestre votis — — — est credendum. (C. 175). Salutem animarum vestrarum — — — ni- chilominus coniungentes. (C. 179). Sancta dei genitrix — — — videmus con- tineri. (C. 178). Sancte pater domine episcope — — — quia totaliter sum depauperatus. (C. 25). Scire debetis, quod nos honesto viro — — — -- non obesset. (C. 68). Scire debetis, quod nos in cameram — — — solvere oportebit. (C. 63). Scire debetis, quod nos, non obstante pro- hibicione — — — fuerit in preceptis. - (C. 182 a 271). Scire debetis, quod sine solucione deci- marum — — — commodum et hono- rem. (C. 213). Scire dignetur magestatis vestre precel- lencia — -- — gloriam et honorem. (C. 58). Scire dignetur maiestatis vestre precel- lencia — — — magnificencie competit et honori. (C. 246). Scire dignetur vestra paternitas veneranda, quod nos literas — — — premium consequendum. (C. 62). Scire volumus . . , quod nos literas — — — sedis apostolice speciali. (C. 60). Scire volumus universos pres. lit. ins., quod nos literas — — — sedis aposto- lice speciali. (C. 61). Sicut per priores literas nostras — — — fuerit faciendum. (C. 129). Significatis nobis per vestras litteras — — — preces vestras. (C. 32). Sincera universitatis vestre providencia — iura canonica hoc decernunt. (C. 103). Sincere caritatis etc. discrecioni tue man- — — penitencia relaxando. damus - (C. 169). Sincere karitatis opera et quoslibet — — — ordinis suscepturi. (C. 166). Sinceritatem vestrain, de qua plenissimam obtinemus confidentiam — — — utique rependemus. (C, 47). Slauam conversum ordinis templariorum - — — videritis expedire. (C. 206). Sua nobis dilecti in Christo fratres — — — legata denegantur. (C. 127). Super atrocibus nostris — — — recipiant ulcionem. (C. 193). Super atrocibus nostris — — — ad glo- riam et honorem. (C. 235). Super compassione infirmitatis nostre — — — quam plurimum iocundamur. (C. 238). Super eo, quod vos, sicut in vestris — — — licencia et assensu. (C. 125) Super innocencia vestra de dampnis — -- — regere valeamus, (C. 111). Super inordinata conversacione — - — brachii secularis (C. 87). Super negocio, quod Johannes nuncius — — — obsequium exhibentes. (C. 242). Super obitu cari nostri — — — mortuum diligendo. (C. 226). Super obitu magistri Jar. — — — non immerito commendari. (C. 226). Super promocione vestra — — — ter- minum accedentes. (C. 227).
231 Pura confessio ac debita delinguentis — — — canones atestantur. (Č. 110). Quante iocunditatis solacium — — — tua liberalitate demonstres, (C. 23). Quanto ampliorem circa proximorum in- commoda — — — iuris suffragia inplo- rare, (C. 184). Que decorem cuiuslibet domus dei — — — proferimus in hiis scriptis, (C. 149). Que mentes fidelium — — — testimonio huius scripti. (C. 273). Que nostris pie geruntur temporibus — — — misericorditer indulgemus. (C. 139). Quia honesti viri domini de — — — re- ceperitis in mandatis. (C. 72). Quia Sypoto civis Pragensis — — — pri- mitus affuturum. (Ć. 252). Quocienscunque in bonis et possessionibus — — — proveniet sempiternum. (C. 29). Quod nuper de non invadendis terris nos- tris — -— — muneribus premiemus. (C. 112). Quoniam nostra pro constanti gerit se- renitas — — — origine vel augmento. (C. 162). Quoniam, ut ait apostolus — — — carere viribus decernentes. (C. 1). Quos amor divinus — — — vicissitudinis repensivam. (C. 182). Reverende paternitatis vestre votis — — — est credendum. (C. 175). Salutem animarum vestrarum — — — ni- chilominus coniungentes. (C. 179). Sancta dei genitrix — — — videmus con- tineri. (C. 178). Sancte pater domine episcope — — — quia totaliter sum depauperatus. (C. 25). Scire debetis, quod nos honesto viro — — — -- non obesset. (C. 68). Scire debetis, quod nos in cameram — — — solvere oportebit. (C. 63). Scire debetis, quod nos, non obstante pro- hibicione — — — fuerit in preceptis. - (C. 182 a 271). Scire debetis, quod sine solucione deci- marum — — — commodum et hono- rem. (C. 213). Scire dignetur magestatis vestre precel- lencia — -- — gloriam et honorem. (C. 58). Scire dignetur maiestatis vestre precel- lencia — — — magnificencie competit et honori. (C. 246). Scire dignetur vestra paternitas veneranda, quod nos literas — — — premium consequendum. (C. 62). Scire volumus . . , quod nos literas — — — sedis apostolice speciali. (C. 60). Scire volumus universos pres. lit. ins., quod nos literas — — — sedis aposto- lice speciali. (C. 61). Sicut per priores literas nostras — — — fuerit faciendum. (C. 129). Significatis nobis per vestras litteras — — — preces vestras. (C. 32). Sincera universitatis vestre providencia — iura canonica hoc decernunt. (C. 103). Sincere caritatis etc. discrecioni tue man- — — penitencia relaxando. damus - (C. 169). Sincere karitatis opera et quoslibet — — — ordinis suscepturi. (C. 166). Sinceritatem vestrain, de qua plenissimam obtinemus confidentiam — — — utique rependemus. (C, 47). Slauam conversum ordinis templariorum - — — videritis expedire. (C. 206). Sua nobis dilecti in Christo fratres — — — legata denegantur. (C. 127). Super atrocibus nostris — — — recipiant ulcionem. (C. 193). Super atrocibus nostris — — — ad glo- riam et honorem. (C. 235). Super compassione infirmitatis nostre — — — quam plurimum iocundamur. (C. 238). Super eo, quod vos, sicut in vestris — — — licencia et assensu. (C. 125) Super innocencia vestra de dampnis — -- — regere valeamus, (C. 111). Super inordinata conversacione — - — brachii secularis (C. 87). Super negocio, quod Johannes nuncius — — — obsequium exhibentes. (C. 242). Super obitu cari nostri — — — mortuum diligendo. (C. 226). Super obitu magistri Jar. — — — non immerito commendari. (C. 226). Super promocione vestra — — — ter- minum accedentes. (C. 227).
Strana 232
232 Tenore presencium publicamus — — — noveritis involutos. (Č. 70). Theodricus presbyter, exhibitor presen- cium — — — vicissitudinis repen- sivam. (Č. 180). Transcursis fervide iuventutis limitibus — noticiam posterorum. (Č. 250). Universis vobis et singulis in virtute obe- diencie — — — solvere oportebit. (Č. 65). Universitati vestre facimus tenore presen- cium manifestum, quod nos de con- sensu — — — singulis premissorum. (Č. 12). Ut oblata munera — — — testimonium concedentes. (Č. 234). Veneracionem dei etc. omnibus vobis — — sancti Corbiniani. (Č. 37). Veneracionem dei et sanctorum eius — — — concedimus et donamus. (Č. 36). Vite perhennis gloria — — — testimonio huius scripti. (Č. 20). Votis paternitatis vestre facultatem. (Č. 155). — — tradimus Zelus domus domini nostri — — — non recuset. (Č. 181). Z. nepotem nostrum — — — dignemini adhibere. (Č. 194).
232 Tenore presencium publicamus — — — noveritis involutos. (Č. 70). Theodricus presbyter, exhibitor presen- cium — — — vicissitudinis repen- sivam. (Č. 180). Transcursis fervide iuventutis limitibus — noticiam posterorum. (Č. 250). Universis vobis et singulis in virtute obe- diencie — — — solvere oportebit. (Č. 65). Universitati vestre facimus tenore presen- cium manifestum, quod nos de con- sensu — — — singulis premissorum. (Č. 12). Ut oblata munera — — — testimonium concedentes. (Č. 234). Veneracionem dei etc. omnibus vobis — — sancti Corbiniani. (Č. 37). Veneracionem dei et sanctorum eius — — — concedimus et donamus. (Č. 36). Vite perhennis gloria — — — testimonio huius scripti. (Č. 20). Votis paternitatis vestre facultatem. (Č. 155). — — tradimus Zelus domus domini nostri — — — non recuset. (Č. 181). Z. nepotem nostrum — — — dignemini adhibere. (Č. 194).
Strana 233
Ш. UKAZATEL JMEN OSOBNÍCH A MÍSTNÍCH. Acerra (Accera) v Italii; biskup Tomáš 16, 18. Adalbertus v. Vojtěch. Adolf z Bíliny, kaplan krále Václava II., v. z Bíliny. Akkon (Acconensis) v Syrii; dům řádu sv. Jana Jerusalémského 144. Al. měšťan pražský 131. Al. šlechtic 198, 205. Alamania v. Německo. Albano v ltalii; biskup Bentevenga 40, 104, 161. Albea v. Labe. Albert farář clava II. 3. Albertus v. Albrecht. Albrecht (Albertus) vévoda Rakouský 92, 124. Alexander farář 22. z Altenburka (de Altenburch) Jindřich a Konrád 27, 28. Altum Vadum v. Brod Vyšší. Alžběta (Elyzabeth) teta Václava II. 116, 117. z Anagni (de Anania) v Italii Bartoloměj prokurátor biskupa Pražského u kurie 8. Anania v. Anagni. Arena, ostrov na Vltavě v Praze 46. Arnold biskup Bamberský 15. Arnošt syn Hroznaty z Husic 150. Auelinensis v. Avlona. Austria v. Rakousy. na Bezdézi, kaplan Vá- Awellonensis v. Avlona. Avlona (Auelinensis, Awellonensis) v Epiru, biskup Valdebrunus 16, 18. Babic Oldfic (Ulricus) móśtan prażsky 192. Bamberk (Bambergensis), biskup Arnold 15. Bartoloměj (Bartholomeus) z Anagni v. z Anagni. Bavaria v. Bavory. Bavarov v. Bavorov. Bavor ze Strakonic v. ze Strakonic. Bavorov (Bavarov), kostel p. Marie 134, 183. . Bavory (Bavaria), vévoda bavorský 20; vévoda Jindřich 158, 212. Bechyně (Behinensis, Bechinensis), pro- vincia Bechinensis 179; purkrabí Tobiáš z Kamenice 199, 200; arcijáhen M; 75; děkan 39, 134, 183. z Bechyně (de Bechin) Tobiáš 79—83 Belyn, Belyna v. Bílina. Beneš (Benesius) 198. — z Kostomlat v. z Kostomlat. Benešov (Bensow, Benessew), město bi- skupské 149, 150; purkrabí 205. z Benešova (de Benesow) Tobiáš sy- novec biskupa Tobiáše 142, 143. Bensow v. Benešov. Bentevenga biskup Albánský, papežský penitenciář 40, 104, 161. Bernard (Werhardus, Wernhardus) biskup Pasovský 6, 124.
Ш. UKAZATEL JMEN OSOBNÍCH A MÍSTNÍCH. Acerra (Accera) v Italii; biskup Tomáš 16, 18. Adalbertus v. Vojtěch. Adolf z Bíliny, kaplan krále Václava II., v. z Bíliny. Akkon (Acconensis) v Syrii; dům řádu sv. Jana Jerusalémského 144. Al. měšťan pražský 131. Al. šlechtic 198, 205. Alamania v. Německo. Albano v ltalii; biskup Bentevenga 40, 104, 161. Albea v. Labe. Albert farář clava II. 3. Albertus v. Albrecht. Albrecht (Albertus) vévoda Rakouský 92, 124. Alexander farář 22. z Altenburka (de Altenburch) Jindřich a Konrád 27, 28. Altum Vadum v. Brod Vyšší. Alžběta (Elyzabeth) teta Václava II. 116, 117. z Anagni (de Anania) v Italii Bartoloměj prokurátor biskupa Pražského u kurie 8. Anania v. Anagni. Arena, ostrov na Vltavě v Praze 46. Arnold biskup Bamberský 15. Arnošt syn Hroznaty z Husic 150. Auelinensis v. Avlona. Austria v. Rakousy. na Bezdézi, kaplan Vá- Awellonensis v. Avlona. Avlona (Auelinensis, Awellonensis) v Epiru, biskup Valdebrunus 16, 18. Babic Oldfic (Ulricus) móśtan prażsky 192. Bamberk (Bambergensis), biskup Arnold 15. Bartoloměj (Bartholomeus) z Anagni v. z Anagni. Bavaria v. Bavory. Bavarov v. Bavorov. Bavor ze Strakonic v. ze Strakonic. Bavorov (Bavarov), kostel p. Marie 134, 183. . Bavory (Bavaria), vévoda bavorský 20; vévoda Jindřich 158, 212. Bechyně (Behinensis, Bechinensis), pro- vincia Bechinensis 179; purkrabí Tobiáš z Kamenice 199, 200; arcijáhen M; 75; děkan 39, 134, 183. z Bechyně (de Bechin) Tobiáš 79—83 Belyn, Belyna v. Bílina. Beneš (Benesius) 198. — z Kostomlat v. z Kostomlat. Benešov (Bensow, Benessew), město bi- skupské 149, 150; purkrabí 205. z Benešova (de Benesow) Tobiáš sy- novec biskupa Tobiáše 142, 143. Bensow v. Benešov. Bentevenga biskup Albánský, papežský penitenciář 40, 104, 161. Bernard (Werhardus, Wernhardus) biskup Pasovský 6, 124.
Strana 234
234 Bet. měšťan pražský 208. Bezděz, farář Albert 3. Bílina (Belyn, Belyna), farní kostel sv. Petra 213, 214. — arcijáhen Havel 12, 13, 14. z Bíliny Adolf (Adolphus dictus de Belyn) kaplan krále Václava II. a rektor kaple Všech Svatých na hradě Pražském 17, 18, 213, 214. Bohumír (Gotfridus) probošt pražský 207. Bohuslav (Buslaus) 201. — (Bohuslaus) purkrabí na Zvíkově 177. — z Hory v. z Hory. Bohuš (Bohussius) faráf v Lounech 107. Boleslav (Boleslaus) kníže Krakovský 483. Boleslav Mladá (Boleslaviensis), arcijáhen 208. Boleslav Stará (Boleslaviensis), kapitula, Pardus probošt, Martin děkan, WI. ka- novník 167. Brázdim u Brandýsa n. L. 119. Brémy (Bremensis), arcibiskup Giselbert 6. Brod Český (Brod episcopale), trhové město biskupství Pražského 27, 28, 36, 124, 125. — u Příbrami, ves biskupská 205. — Vyšší (Altum Vadum), klášter cister- ciacký, opat Otto 145, 146. — (nejisto který), Otto zlatník, Genissa jeho dcera, Fridrilmus jeho zeť 108. Bruno biskup Naumburský 6. Budějovice (Budiuogovich, Budiuogeuicz, Budiuogouicz) 152, 178. Budiuogevicz, Budiuogovich, Budiuogouicz v. Budějovice. Budivoj syn Hroznaty z Husic 76, 146, 150, 153. Buslaus v. Bohuslav. Cadanum v. Kadaň. Cařihrad (Constantinopolitanus), patriarcha 154. Catherina v. Kateřina. Cladrub v. Kladruby. Clemens v. Kliment. Clinberch, Clinberk v. Zvíkov. Cogetin v. Kojetín. Colonyensis v. Kolin n. Rynem. Compostella, pout k hrobu sv. Jakuba 109. Conotop v. Konétopy. Conradus v. Konrád. Constantinopolitanus v. Cafihrad. Corow (?) 157. Cosich v. Košice. Costelecz v. Kostelec. Costomlath v. Kostomlaty. Cozlan v. Kozlany. Cristan v. Chrášťany. Cristanus v. Křisťan. Crohensis v. Croja Croja (Crohensis, Erothensis, Erohensis) v Epiru, biskup Roman 16, 18. Crupa v. Krupá. Cubitensis provincia v. Loketsko. Cunicensis v. Kounice. Cunsek v. Kumžák. Curim v. Kouřim. Cyrus probošt Olomoucký 144. Čeněk (Chonko) z Kamenice v. z Kame- nice. Červená Řečice v. Řečice Červená. Český Brod v. Brod Český. Dětřich (Theodericus, Theodricus, De- tricus) podkomoří královský 25. — biskup Olomoucký 6, 33, 34, 35, 184. — custos kláštera Strahovského 192. — opat Waldsasský 159. — kněz 142. — Švihovec v. Švihovec. Disnik v. Dušníky. Diviš (Dyonisius) kanovník Pražský 40. Domažlice (Tust), klášter poustevníků sv. Augustina 105, 106 Dominik (Dominicus) kanovník 41. z Dražic Jan, biskup v. Jan. Dušníky (Disnik) u Berouna, ves biskupská 148, 149. Dyonisius v. Diviš. Egidius v. Jiljí. Egra v. Cheb. Eliáš (Elias) měšťan pražský, služebník bi- skupa Tobiáše 144. Elyzabeth v. Alžběta. Em. šlechtic 166. Emicho (Cincho) biskup Frisinský 6. Engbert (Engberdus) radní a měšťan pražský 189—193. Enikel Konrád měšťan lounský 196. z Falkenštejna Záviš (Zavissius de Valken- | stein, Falksteyn) 32, 52, 79 - 84, 94, 138, 152, 178, 184; bratr jeho Vítek z Hlu- boké 152, 157, 178.
234 Bet. měšťan pražský 208. Bezděz, farář Albert 3. Bílina (Belyn, Belyna), farní kostel sv. Petra 213, 214. — arcijáhen Havel 12, 13, 14. z Bíliny Adolf (Adolphus dictus de Belyn) kaplan krále Václava II. a rektor kaple Všech Svatých na hradě Pražském 17, 18, 213, 214. Bohumír (Gotfridus) probošt pražský 207. Bohuslav (Buslaus) 201. — (Bohuslaus) purkrabí na Zvíkově 177. — z Hory v. z Hory. Bohuš (Bohussius) faráf v Lounech 107. Boleslav (Boleslaus) kníže Krakovský 483. Boleslav Mladá (Boleslaviensis), arcijáhen 208. Boleslav Stará (Boleslaviensis), kapitula, Pardus probošt, Martin děkan, WI. ka- novník 167. Brázdim u Brandýsa n. L. 119. Brémy (Bremensis), arcibiskup Giselbert 6. Brod Český (Brod episcopale), trhové město biskupství Pražského 27, 28, 36, 124, 125. — u Příbrami, ves biskupská 205. — Vyšší (Altum Vadum), klášter cister- ciacký, opat Otto 145, 146. — (nejisto který), Otto zlatník, Genissa jeho dcera, Fridrilmus jeho zeť 108. Bruno biskup Naumburský 6. Budějovice (Budiuogovich, Budiuogeuicz, Budiuogouicz) 152, 178. Budiuogevicz, Budiuogovich, Budiuogouicz v. Budějovice. Budivoj syn Hroznaty z Husic 76, 146, 150, 153. Buslaus v. Bohuslav. Cadanum v. Kadaň. Cařihrad (Constantinopolitanus), patriarcha 154. Catherina v. Kateřina. Cladrub v. Kladruby. Clemens v. Kliment. Clinberch, Clinberk v. Zvíkov. Cogetin v. Kojetín. Colonyensis v. Kolin n. Rynem. Compostella, pout k hrobu sv. Jakuba 109. Conotop v. Konétopy. Conradus v. Konrád. Constantinopolitanus v. Cafihrad. Corow (?) 157. Cosich v. Košice. Costelecz v. Kostelec. Costomlath v. Kostomlaty. Cozlan v. Kozlany. Cristan v. Chrášťany. Cristanus v. Křisťan. Crohensis v. Croja Croja (Crohensis, Erothensis, Erohensis) v Epiru, biskup Roman 16, 18. Crupa v. Krupá. Cubitensis provincia v. Loketsko. Cunicensis v. Kounice. Cunsek v. Kumžák. Curim v. Kouřim. Cyrus probošt Olomoucký 144. Čeněk (Chonko) z Kamenice v. z Kame- nice. Červená Řečice v. Řečice Červená. Český Brod v. Brod Český. Dětřich (Theodericus, Theodricus, De- tricus) podkomoří královský 25. — biskup Olomoucký 6, 33, 34, 35, 184. — custos kláštera Strahovského 192. — opat Waldsasský 159. — kněz 142. — Švihovec v. Švihovec. Disnik v. Dušníky. Diviš (Dyonisius) kanovník Pražský 40. Domažlice (Tust), klášter poustevníků sv. Augustina 105, 106 Dominik (Dominicus) kanovník 41. z Dražic Jan, biskup v. Jan. Dušníky (Disnik) u Berouna, ves biskupská 148, 149. Dyonisius v. Diviš. Egidius v. Jiljí. Egra v. Cheb. Eliáš (Elias) měšťan pražský, služebník bi- skupa Tobiáše 144. Elyzabeth v. Alžběta. Em. šlechtic 166. Emicho (Cincho) biskup Frisinský 6. Engbert (Engberdus) radní a měšťan pražský 189—193. Enikel Konrád měšťan lounský 196. z Falkenštejna Záviš (Zavissius de Valken- | stein, Falksteyn) 32, 52, 79 - 84, 94, 138, 152, 178, 184; bratr jeho Vítek z Hlu- boké 152, 157, 178.
Strana 235
235 Falksteyn v. z Falkenštejna. Fri. radní města Pelhřimova 176. Fridrilmus zeť zlatníka Otty z Brodu 108. Frisinky (Frisingensis), biskup Emicho 6. Gablona v. Jablonná. Gallus v. Havel. Genissa dcera zlatníka Otty z Brodu 108. Giselbert arcibiskup Brémský 6. Gladcensis provincia v. Kladsko. Glatovia v. Klatovy. Gotfridus v. Bohumír. Gradiscz, Gradist, Gradicensis v. Hradiště. Grecz, Gredcensis v. Hradec. Gregorius v. Řehoř. Grůnhain (Grunhaym, Grunthaym) v Sasku, klášter 139. Gunsperch v. Kynšperk. Guta královna Česká 11, 21, 88, 106, 114, 128—130, 138, 179, 184. Havel (Gallus) arcijáhen Bílinský 12, 13, 14. Heinricus, Henricus v. Jindřich. Hen. purkrabí v Hradišti u Teplic 23. Her. purkrabí v Hradišti u Teplic 23. — děkan v Klatovech 132. — bratr v Jindřichově Hradci 38. Heřman (Hermannus) kaplan krále Vá- clava II. 84. — radní města Pelhřimova 176. Hinco v. Hynek. z Hluboké (de Vroberk) Vítek bratr Záviše z Falkenštejna 152, 157, 178. Ho. kanovník, kaplan královský a biskup- sky 48, 49. Hodonice (Hodonicz), kostel 114, 115. Hogerus v Ojíř. de Hora v. z Hory. Horold měšťan Pražský 41, 42. Horsowiensis v. Týn Horšův. Horšův Týn v. Týn Horšův. - z Hory (de Hora) Bohuslav 119. Hostiensis v. Ostie. Hradec Jindřichův (Nova Domus), bratr Her. 38. — Králové (Gredcensis) arcijáheu 127. — (Grecz) u Opavy 183. Hradecz v. Hrádek Celakov. Hrádek Celakov (Hradecz) 119, 120. Hrádek (nejisto který), kostel sv. Vojtěcha 12, 13. Hradist v. Hradiště. Hradiště Mnichovo (Gradicensis), klášter cisterciacký 112, 113. — u Teplic (Gradist, Hradist), Jakub, Hen. a Her. purkrabí a bratr jich Otto 23 24; fara, faráři H. a Petr 23, 24. — (Gradiscz, Gradist) u Vlašimi 149, 150, 153. Hroznata z Husic v. z Husic. z Husic Hroznata purkrabí Pražský 25, 75, 147—150, 153, 157, 178; jeho synové Arnošt 150, Budivoj 76, 146, 150, 153 a Jenec 146, 149, 150. Hyltmar Wridinger v. Wridinger. Hynek (Hinco) z Lichtenburka v. z Lichten- burka. Cheb (Egra), klášter minoritů 162. Chinocensis v. Chýnov. Chonko v. Čeněk. Chrášťany (Cristan) u Berouna, ves biskup- ská 148, 149. Christoforus v. Krištof. Chunegesperch v. Kynšperk. Chunegundis, Chunigundis v. Kunhuta. Chýnov (Chinow, Chinocensis), město bi- skupské 75; děkan 76, 146. Insula v. Ostrov. z Isernie Jindřich 22, 90, 93, 95, 128, 158 189, 191, 192. Ja. klerik z Prahy 166. Jablonná (Gablona) při pomezí žitavském, fara 112, 113. Jacobus v. Jakub. Jakub purkrabí v Hradišti 23. — klerik 3. Jan (Johannes) biskup Tusculsky, legat papežský 8, 19, 20, 50, 53—66, 137, 183, 212. — III. z Drażic bis) up Pražský 32, 33, 110, 111, 161, 162, 164, 165. — probošt v Sadské, protonotář pro zá- ležitosti moravské 12, 14, 29, 150, 151. — opat v Pomuku 136, 140. — quardián u sv. Jakuba v Praze 187. — prokurátor biskupa Tobiáše 19, 50, 183; klíčník křižovníků s červenou hvězdou v Praze 45—47. — zeť Benešův 198. Jar. opat 131. — mistr 155. -- mistr a kanovník 172. Jatosius v. Jaroslav.
235 Falksteyn v. z Falkenštejna. Fri. radní města Pelhřimova 176. Fridrilmus zeť zlatníka Otty z Brodu 108. Frisinky (Frisingensis), biskup Emicho 6. Gablona v. Jablonná. Gallus v. Havel. Genissa dcera zlatníka Otty z Brodu 108. Giselbert arcibiskup Brémský 6. Gladcensis provincia v. Kladsko. Glatovia v. Klatovy. Gotfridus v. Bohumír. Gradiscz, Gradist, Gradicensis v. Hradiště. Grecz, Gredcensis v. Hradec. Gregorius v. Řehoř. Grůnhain (Grunhaym, Grunthaym) v Sasku, klášter 139. Gunsperch v. Kynšperk. Guta královna Česká 11, 21, 88, 106, 114, 128—130, 138, 179, 184. Havel (Gallus) arcijáhen Bílinský 12, 13, 14. Heinricus, Henricus v. Jindřich. Hen. purkrabí v Hradišti u Teplic 23. Her. purkrabí v Hradišti u Teplic 23. — děkan v Klatovech 132. — bratr v Jindřichově Hradci 38. Heřman (Hermannus) kaplan krále Vá- clava II. 84. — radní města Pelhřimova 176. Hinco v. Hynek. z Hluboké (de Vroberk) Vítek bratr Záviše z Falkenštejna 152, 157, 178. Ho. kanovník, kaplan královský a biskup- sky 48, 49. Hodonice (Hodonicz), kostel 114, 115. Hogerus v Ojíř. de Hora v. z Hory. Horold měšťan Pražský 41, 42. Horsowiensis v. Týn Horšův. Horšův Týn v. Týn Horšův. - z Hory (de Hora) Bohuslav 119. Hostiensis v. Ostie. Hradec Jindřichův (Nova Domus), bratr Her. 38. — Králové (Gredcensis) arcijáheu 127. — (Grecz) u Opavy 183. Hradecz v. Hrádek Celakov. Hrádek Celakov (Hradecz) 119, 120. Hrádek (nejisto který), kostel sv. Vojtěcha 12, 13. Hradist v. Hradiště. Hradiště Mnichovo (Gradicensis), klášter cisterciacký 112, 113. — u Teplic (Gradist, Hradist), Jakub, Hen. a Her. purkrabí a bratr jich Otto 23 24; fara, faráři H. a Petr 23, 24. — (Gradiscz, Gradist) u Vlašimi 149, 150, 153. Hroznata z Husic v. z Husic. z Husic Hroznata purkrabí Pražský 25, 75, 147—150, 153, 157, 178; jeho synové Arnošt 150, Budivoj 76, 146, 150, 153 a Jenec 146, 149, 150. Hyltmar Wridinger v. Wridinger. Hynek (Hinco) z Lichtenburka v. z Lichten- burka. Cheb (Egra), klášter minoritů 162. Chinocensis v. Chýnov. Chonko v. Čeněk. Chrášťany (Cristan) u Berouna, ves biskup- ská 148, 149. Christoforus v. Krištof. Chunegesperch v. Kynšperk. Chunegundis, Chunigundis v. Kunhuta. Chýnov (Chinow, Chinocensis), město bi- skupské 75; děkan 76, 146. Insula v. Ostrov. z Isernie Jindřich 22, 90, 93, 95, 128, 158 189, 191, 192. Ja. klerik z Prahy 166. Jablonná (Gablona) při pomezí žitavském, fara 112, 113. Jacobus v. Jakub. Jakub purkrabí v Hradišti 23. — klerik 3. Jan (Johannes) biskup Tusculsky, legat papežský 8, 19, 20, 50, 53—66, 137, 183, 212. — III. z Drażic bis) up Pražský 32, 33, 110, 111, 161, 162, 164, 165. — probošt v Sadské, protonotář pro zá- ležitosti moravské 12, 14, 29, 150, 151. — opat v Pomuku 136, 140. — quardián u sv. Jakuba v Praze 187. — prokurátor biskupa Tobiáše 19, 50, 183; klíčník křižovníků s červenou hvězdou v Praze 45—47. — zeť Benešův 198. Jar. opat 131. — mistr 155. -- mistr a kanovník 172. Jatosius v. Jaroslav.
Strana 236
236 Jaroslav opat Vilémovský 154. — (Jarosius) ze Šternberka v. ze Štern- berka. Jenec (Jenczo) syn .Hroznaty z Husic 146, 149, 150. Jilji (Egidius) biskup Tortibolsky 16, 18. Jindfich (Henricus, Heinricus) arcibiskup Mohučský 54— 60, 62, 139. — biskup Mersebursky 6. — biskup Rezensky 6, 195. — vévoda Dolnobavorsky 158, 212. — z Altenburka v. z Altenburka. — z Isernie v. z Isernie. — z Kouřimi v. Kouřim. — řečený Paternoster, měšťan pražský 193. — radní města Pelhřimova 175, 176. — z Přibenic v. Přibenice. — z Rožmberka v. z Rožmberka. Jindřichův Hradec v. Hradec Jindřichův. Jo. opat 162. — komendator řádu sv. Jana Jerusalém- ského v Kladsku 122. Johannes v. Jan. Jordan opat Strahovský 53. Judaei v. Židé. Ka. pokiténá Zidovka 173. Kadaň (Cadanum) 184. Kámen, purkrabí Beneš z Kostomlat 52. z Kamenice (de Kamnicz, Kamenicz) Čeněk, bratr biskupa Tobiáše 152. — Tobiáš purkrabí Bechyňský 199, 200. de Kamnicz v. z Kamenice. Karel král Sicilský 194. Kateřina (Catherina) vdova 38. Kig v. Kyje. Kladczk v. Kladsko. Kladruby (Cladrub, Cladrubensis), klášter benediktinský, opat Racek 109—111; kostel P. Marie 213. Kladsko (Kladczk, Gladcensis), komendator řádusv. Jana Jerusalémského 122,123,156. Klatovy (Glatovia), špitál, děkan Her. 132. Kojetin (Cogetin, Cogetyn) na Moravě, kostel a hřbitov 136; rybník 144, 145. Kolín n. Rýnem (Colonyensis) »marcae puri argenti Colonyensis ponderis« 54, Konětopy (Conotop) u Příbrami, ves bi- skupská 205. Kónigseck v. Kumžák. Konrád (Conradus) z Altenburka v. z Alten- burka. Konrád převor křižovníků s červenou hvězdou 45—47. — Enikel v. Enikel. — z Kouřimi v. Kouřim. — lékárník, měšťan pražský 192. — Longus, měšťan pražský 191. — rychtář města Pelhřimova 175, 176. — z Pomuku v. z Pomuku. Kostelec n. L. (Costelecz) 119, 120. z Kostomlat (Costomlath) Beneš 52. Košice (Cosich) u Kutné Hory, kostel P. Marie 15. Kounice Dolní na Moravě (Cunicensis), probošt Kounický 35. Kouřim (Curim, Curimensis), arcijáhen 37; děkan R. 126; farář Jo. 69, 70; Matouš s matkou Ludou a bratry Konradem a Jindřichem 36; pečeť města Kouřimi 36. Kozlany (Cozlan), farář H. 2. Krakov, Boleslav kníže Krakovský 43. Krupa Dolní u Bělé (Crupa), kostel 3. Kfistan (Cristanus) kanovník Pražský 37. -- radní města Pelhřimova 175, 176. Křivoklát (Purglinum), oltář 137. Kumžák (Cunsek) 92. Kunhuta (Chunigundis, Chunegundis) krá- lovna Česká, vdova po Pf. Otokaru lI. 188. — sestra Václava II. 116, 117. Kyje (Kig) za Karlínem, dvůr biskupství Pražského 27, 28. Kynšperk (Gunsperch, kostel 115—117. Chunegesperch), Labe (Albea), statky biskupské u Labe 201. Latinus biskup v Ostii a Veletrech, kar- dinál 139. Laz u Příbrami, ves biskupská 205. Leo v. Lev. Leotherius biskup Verulánský 16, 18. Lev (Leo) kníže Ruský 48. Levá (Leua) u Brandýsa n. L. 119. Liblice (Lublicz, Lublicensis, Lubecensis), dvůr biskupský u Čes. Brodu 27, 28, 153, Lidmovice (Lybnovicz) u Vodňan 199, 200. z Lichtenburka (de Luchtnburk, Luchten- burk, Luchtenburch) Hynek 25, 26, 186. — Hynek ml. purkrabí na Tetíně 24, 25, 26, 186. Lipard, měšťan pražský 193. Litoméfice (Lutomericz), svatych 168. Loketsko (Cubitensis prov.) 115, 117. z Lomnice (de Lomnicz) Ojif 79— 82. kostel všech
236 Jaroslav opat Vilémovský 154. — (Jarosius) ze Šternberka v. ze Štern- berka. Jenec (Jenczo) syn .Hroznaty z Husic 146, 149, 150. Jilji (Egidius) biskup Tortibolsky 16, 18. Jindfich (Henricus, Heinricus) arcibiskup Mohučský 54— 60, 62, 139. — biskup Mersebursky 6. — biskup Rezensky 6, 195. — vévoda Dolnobavorsky 158, 212. — z Altenburka v. z Altenburka. — z Isernie v. z Isernie. — z Kouřimi v. Kouřim. — řečený Paternoster, měšťan pražský 193. — radní města Pelhřimova 175, 176. — z Přibenic v. Přibenice. — z Rožmberka v. z Rožmberka. Jindřichův Hradec v. Hradec Jindřichův. Jo. opat 162. — komendator řádu sv. Jana Jerusalém- ského v Kladsku 122. Johannes v. Jan. Jordan opat Strahovský 53. Judaei v. Židé. Ka. pokiténá Zidovka 173. Kadaň (Cadanum) 184. Kámen, purkrabí Beneš z Kostomlat 52. z Kamenice (de Kamnicz, Kamenicz) Čeněk, bratr biskupa Tobiáše 152. — Tobiáš purkrabí Bechyňský 199, 200. de Kamnicz v. z Kamenice. Karel král Sicilský 194. Kateřina (Catherina) vdova 38. Kig v. Kyje. Kladczk v. Kladsko. Kladruby (Cladrub, Cladrubensis), klášter benediktinský, opat Racek 109—111; kostel P. Marie 213. Kladsko (Kladczk, Gladcensis), komendator řádusv. Jana Jerusalémského 122,123,156. Klatovy (Glatovia), špitál, děkan Her. 132. Kojetin (Cogetin, Cogetyn) na Moravě, kostel a hřbitov 136; rybník 144, 145. Kolín n. Rýnem (Colonyensis) »marcae puri argenti Colonyensis ponderis« 54, Konětopy (Conotop) u Příbrami, ves bi- skupská 205. Kónigseck v. Kumžák. Konrád (Conradus) z Altenburka v. z Alten- burka. Konrád převor křižovníků s červenou hvězdou 45—47. — Enikel v. Enikel. — z Kouřimi v. Kouřim. — lékárník, měšťan pražský 192. — Longus, měšťan pražský 191. — rychtář města Pelhřimova 175, 176. — z Pomuku v. z Pomuku. Kostelec n. L. (Costelecz) 119, 120. z Kostomlat (Costomlath) Beneš 52. Košice (Cosich) u Kutné Hory, kostel P. Marie 15. Kounice Dolní na Moravě (Cunicensis), probošt Kounický 35. Kouřim (Curim, Curimensis), arcijáhen 37; děkan R. 126; farář Jo. 69, 70; Matouš s matkou Ludou a bratry Konradem a Jindřichem 36; pečeť města Kouřimi 36. Kozlany (Cozlan), farář H. 2. Krakov, Boleslav kníže Krakovský 43. Krupa Dolní u Bělé (Crupa), kostel 3. Kfistan (Cristanus) kanovník Pražský 37. -- radní města Pelhřimova 175, 176. Křivoklát (Purglinum), oltář 137. Kumžák (Cunsek) 92. Kunhuta (Chunigundis, Chunegundis) krá- lovna Česká, vdova po Pf. Otokaru lI. 188. — sestra Václava II. 116, 117. Kyje (Kig) za Karlínem, dvůr biskupství Pražského 27, 28. Kynšperk (Gunsperch, kostel 115—117. Chunegesperch), Labe (Albea), statky biskupské u Labe 201. Latinus biskup v Ostii a Veletrech, kar- dinál 139. Laz u Příbrami, ves biskupská 205. Leo v. Lev. Leotherius biskup Verulánský 16, 18. Lev (Leo) kníže Ruský 48. Levá (Leua) u Brandýsa n. L. 119. Liblice (Lublicz, Lublicensis, Lubecensis), dvůr biskupský u Čes. Brodu 27, 28, 153, Lidmovice (Lybnovicz) u Vodňan 199, 200. z Lichtenburka (de Luchtnburk, Luchten- burk, Luchtenburch) Hynek 25, 26, 186. — Hynek ml. purkrabí na Tetíně 24, 25, 26, 186. Lipard, měšťan pražský 193. Litoméfice (Lutomericz), svatych 168. Loketsko (Cubitensis prov.) 115, 117. z Lomnice (de Lomnicz) Ojif 79— 82. kostel všech
Strana 237
237 Louny (Luna, Lwn), farář Bohuš 107; měšťan Konrád Enikel 196. Lu. měšťan pražský 42. Lubecensis, Lublicz v. Liblice. Luda z Kouřimi v. Kouřim. Lugdunum v. Lyon. Luchtnburk, Luchtenburk, Luchtenburch v. z Lichtenburka. Lutomericz v. Litoměřice. Lusin v. Lužice. Lužice (Lusin) u Netolic? 199, 200. Lwn v. Louny. Lybnovicz v. Lidmovice. Lyon (Lugdunum), koncil v Lyonu 33. Lžín (Lsin) u Soběslavi, ves biskupská 146. Magnus z Mlekovic v. z Mlekovic. Maguncia, Maguntinus, Maguntinensis viz Mohuč. Malšice (Malsicz) u Bechyně, kostel 39. Martin (Martinus) kanovník Pražský 8. — děkan v St. Boleslavi 167. — arcijáhen 38. — laik 40, 104. Matheus v. Matouš. Matouš (Matheus) z Kouřimi v. Kouřim. z Meisova (de Meissow) Štěpán maršálek Rakouský 91, 92. de Meissow v. z Meisova. Merburgensis, Merburiensis v. Merseburk. Merseburk (Merburgensis, Merburiensis), biskup Jiadfich 6. Mezifíéí (Mozyryeche), krajina mezi dol. tokem Vltavy a Labem 119, 120. Mikuláš (Nicolaus) vévoda Opavský 7. — posel krále Václava II. 21. — Rudmann v. Rudmann. Milota bratr biskupa Tobiáše, purkrabí Olomoucký 137, 144, 145, 152. Miroslav (Miroslaus) farář 71. Míšeň, markrabata 158. z Mlekovic (de Mlokowicz) Magnus 15. Mnichovo Hradiště v. Hradiště Mnichovo. Mohuč (Maguncia, Maguntinus, Magunti- nensis), arcibiskup 209, 210; arcibiskup Jindřich 54—60, 62, 139. — provinciélni kapitula poustevníků sv. Augustina u Mohuče 11. Mons Syon v. Strahov. Most (Pons), měšťané a farář 70, 100—102; minorité 100, 102. Mozyryeche v. Meziříčí. Muta v. Mýto Vysoké. Mýto Vysoké (Muta), děkan Jo. a klerus 72, 73. Nacerach v. Načeradec. Načeradec (Nacerach, Nachorach), kostel sv, Petra 5. Nachorach v. Nateradec. Na poli(!) ves 177. Naumburk (Neuburgensis), biskup Bruno 6. Némecko (Alamania) 19, 185. Němečtí rytíři 142. Netolice, provincia Netolicensis 199, 200. Neuburgensis v. Naumburk. Neustupov (Nostupow), farář 10. Nicolaus v. Mikuláš, Nostupow v. Neustupov. Nova Domus v. Hradec Jindřichův. Nová ves (Nova villa) u. Čes. Brodu, ves biskupská 36. Nova villa v. Nová ves. Obora u Loun, ves biskupská 196. Ojíř (Hogerus) z Lomnice v. z Lomnice. Oldřich (Vlricus, Wiricus) probošt Pražský 12, 14, 44, 45, 47, 51, 61, 94, 114, 115, 119, 125, 177, 183, 196, 198, 201, 202. — Babic v. Babic. — Ploserius v. Ploserius. Olomouc (Olomucensis), biskup 136; biskup Dětřich 6, 33, 34, 35, 184; kapitula 144, 145; probošt Cyrus 144; kanovník Velislav 117; purkrabí Milota 192; dům biskupa Olomouckého v Praze 192. Ondřej z Říčen v. z Říčan. Opava (Oppavia), schůze knížat polských s Václavem II. 152; vévoda Mikuláš 7. Orlice (Orlicz) u Žamberka, klášter křižov- níků s červeným srdcem (Cyriaků) 170. Orlík 25, 26, 27, 95, 96, 97. Oseč (Ossecz) u Příbrami, ves biskupská 205. Ostie (Hostiensis) v Italii, biskup Latinus 139. Ostrov (Insula), kláster Benediktinü 172; nově zvolený opat H. 174. — (Ostrow), ostrov na Vltavě v Praze 44—46. Ot. bratr královského kaplana Heřmana 84. Ottacarus v. Přemysl Otakar. Otto opat kláštera cisterciackého ve Vyšším Brodě 145, 146. — bratr purkrabí na Hradišti u Teplic v. Hradiště.
237 Louny (Luna, Lwn), farář Bohuš 107; měšťan Konrád Enikel 196. Lu. měšťan pražský 42. Lubecensis, Lublicz v. Liblice. Luda z Kouřimi v. Kouřim. Lugdunum v. Lyon. Luchtnburk, Luchtenburk, Luchtenburch v. z Lichtenburka. Lutomericz v. Litoměřice. Lusin v. Lužice. Lužice (Lusin) u Netolic? 199, 200. Lwn v. Louny. Lybnovicz v. Lidmovice. Lyon (Lugdunum), koncil v Lyonu 33. Lžín (Lsin) u Soběslavi, ves biskupská 146. Magnus z Mlekovic v. z Mlekovic. Maguncia, Maguntinus, Maguntinensis viz Mohuč. Malšice (Malsicz) u Bechyně, kostel 39. Martin (Martinus) kanovník Pražský 8. — děkan v St. Boleslavi 167. — arcijáhen 38. — laik 40, 104. Matheus v. Matouš. Matouš (Matheus) z Kouřimi v. Kouřim. z Meisova (de Meissow) Štěpán maršálek Rakouský 91, 92. de Meissow v. z Meisova. Merburgensis, Merburiensis v. Merseburk. Merseburk (Merburgensis, Merburiensis), biskup Jiadfich 6. Mezifíéí (Mozyryeche), krajina mezi dol. tokem Vltavy a Labem 119, 120. Mikuláš (Nicolaus) vévoda Opavský 7. — posel krále Václava II. 21. — Rudmann v. Rudmann. Milota bratr biskupa Tobiáše, purkrabí Olomoucký 137, 144, 145, 152. Miroslav (Miroslaus) farář 71. Míšeň, markrabata 158. z Mlekovic (de Mlokowicz) Magnus 15. Mnichovo Hradiště v. Hradiště Mnichovo. Mohuč (Maguncia, Maguntinus, Magunti- nensis), arcibiskup 209, 210; arcibiskup Jindřich 54—60, 62, 139. — provinciélni kapitula poustevníků sv. Augustina u Mohuče 11. Mons Syon v. Strahov. Most (Pons), měšťané a farář 70, 100—102; minorité 100, 102. Mozyryeche v. Meziříčí. Muta v. Mýto Vysoké. Mýto Vysoké (Muta), děkan Jo. a klerus 72, 73. Nacerach v. Načeradec. Načeradec (Nacerach, Nachorach), kostel sv, Petra 5. Nachorach v. Nateradec. Na poli(!) ves 177. Naumburk (Neuburgensis), biskup Bruno 6. Némecko (Alamania) 19, 185. Němečtí rytíři 142. Netolice, provincia Netolicensis 199, 200. Neuburgensis v. Naumburk. Neustupov (Nostupow), farář 10. Nicolaus v. Mikuláš, Nostupow v. Neustupov. Nova Domus v. Hradec Jindřichův. Nová ves (Nova villa) u. Čes. Brodu, ves biskupská 36. Nova villa v. Nová ves. Obora u Loun, ves biskupská 196. Ojíř (Hogerus) z Lomnice v. z Lomnice. Oldřich (Vlricus, Wiricus) probošt Pražský 12, 14, 44, 45, 47, 51, 61, 94, 114, 115, 119, 125, 177, 183, 196, 198, 201, 202. — Babic v. Babic. — Ploserius v. Ploserius. Olomouc (Olomucensis), biskup 136; biskup Dětřich 6, 33, 34, 35, 184; kapitula 144, 145; probošt Cyrus 144; kanovník Velislav 117; purkrabí Milota 192; dům biskupa Olomouckého v Praze 192. Ondřej z Říčen v. z Říčan. Opava (Oppavia), schůze knížat polských s Václavem II. 152; vévoda Mikuláš 7. Orlice (Orlicz) u Žamberka, klášter křižov- níků s červeným srdcem (Cyriaků) 170. Orlík 25, 26, 27, 95, 96, 97. Oseč (Ossecz) u Příbrami, ves biskupská 205. Ostie (Hostiensis) v Italii, biskup Latinus 139. Ostrov (Insula), kláster Benediktinü 172; nově zvolený opat H. 174. — (Ostrow), ostrov na Vltavě v Praze 44—46. Ot. bratr královského kaplana Heřmana 84. Ottacarus v. Přemysl Otakar. Otto opat kláštera cisterciackého ve Vyšším Brodě 145, 146. — bratr purkrabí na Hradišti u Teplic v. Hradiště.
Strana 238
238 Otto zlatník z Brodu v. Brod. Oujezd (Wgezd) u Bíliny, ves biskupská 130. Palgrimow v. Pelhřimov. Pardus probošt Staroboleslavský 167. Pasov (Pataviensis), biskup Bernhard 6, 124. Pataviensis v. Pasov. Paulstorfer poddaný falckrabí Rýnského 20, 21. Pelhfimov (Palgrimow, Pilgrimow) 175, 176, 178; rychtář Konrád, radní Křišťan a Jindřich 175, 176; radní Fri., Heřman a Peir 176. Pertold (Pertholdus) lékárník v Praze 193. — Vigoloes v. Vigoloes. Petr (Petrus) probošt Vyšehradský 10, 187. — notář biskupa Tobiáše 165. — farář v Hradišti u Teplic 23, 24. — z Kouřimi v. Kouřim. — radní města Pelhřimova 176. Pilgrimow v. Pelhřimov. Planá (Plan) u Tábora, ves biskupská 146. Ploserius Oldřich měšťan pražský 192. Počátky (Pochatek) 124. Podhoří (Podhorie) v Prachenskn 199, “200. Pochatek v. Počátky. Polehrady (Poludrat) u Brandýsa n. L. 119, 120. Polsko (Polonia), knížata polská 152; prior provincialis dominikánů 32; provinciální kapitula minoritů v Sandeczi 138. Poludrat v. Polehrady. Pomuk (Ponucensis), klášter a kostel p. Marie 135; opat Jan 136, 140. z Pomuku Konrád 132. Pons v. Most. de Ponte Curvo Tomáš prokurátor biskupa Pražského u kurie 8, 9. Popovice (Pouoci) u Brandýsa n. L. 119 120. Porta Apostolorum v. Postoloprty. Postoloprty (Porta Apostolorum), opat 103. Pouoci v. Popovice Praha (Praga, Pragensis), biskup Pražský Jan III. 32, 33, 110, 111, 161, 162, 164, 165; biskup Tobiáš skoro na každé st.; kapitula 30, 31, 44, 45, 46, 61, 64, 114, 115, 119, 177, 196, 198, 201, 202, 205; probošt Tobiáš 205; probošt Bohumír 207; probošt Oldřich 12, 14, 44, 45, 47, 51, 61, 94, 114, 115, 119, 125, 177, 183, 196, 198, 201, 202; děkan Řehoř 44, 45, 61, 114, 115, 119, 120, 125, 177, 196, 198, 201, 202, 207; kanovníci : Martin 8; Kfistan 37; Diviś 40; mistr Velislav 42, 48, 49, 117; W. 44; mistr C. 48, 49; doctor decr. Rapota 12, 19, 20, 21, 61, 67, 139; mistr. H. 51; doctor decr. P, 51; arcijahen Praźsky 46; sakrista Pražský 57, 60, 63, 64; vikáři kostela Pražského 48, 49; kostel sv. Víta na hradě Pražském 119, 139; stavba choru v témž kostele 122, 211; kaple Všech Svatých (královská) na hradě Pražském, rector Adolf 16, 17, 18; klášter sv. Jiří; Anna abatyše 199, 200; kostel a špitál p. Marie řádu Johannitů 141,144, 188; špitál křižovníků s červ. hvězdou 44—47, 113—118, 132; Kon- rád pfevor 45— 47; Jan klíčník 45— 47; klášter dominikánů u sv. Klimenta 106, 170; klášter minoritů u sv. Ja- kuba, Jan guardian a Tomáš 187; klášter Magdanelitek u sv. Havla 195; klášter na Zderaze 52; děkan u sv. Jiljí S(watancius?) 37, 39, 44, 45; prebenda sv. Jiljí 12, 13; fara u sv. Leonarda 193; Zi. farář u sv. Havla 167; Ja. klerik z Prahy 166; purkrabí Pražský 24, 153; „beneficiarii Pragenses‘ 150, 151; soud města Prahy 193; rychtäf Wro- vinus a radni Hyltmar Wridinger, Konrad Longus, Dětřich Welvlin, Engbert 189—191; radní Engbert 193; rychtář a měšťané 186; radní Albert Rechczerius 193; měsťané Eliáš 144; Oldřich Babic, Konrádlékárník,Oldřich Ploserius 192; Pertold lékárník, Sypoto, Lipard, Jindiich Paternoster 193; Horold 41, 42; Al. 131; Bet. 208; Lu. 42; měšťané 19, 24, 25, 39, 51, 163; právníci v Praze 103; ‚castri Pragensis homines‘ 116; Židé pražští 51, 63, 65; ‚contrata s. Alberti sub castro Pra- gensi‘ 93; düm biskupa PraZskeho 45, 46; dům biskupa Olomouckého 192; dům Mikuláše Rudmana, dům Wlastea 193; mlýny a jez na Vltavě 44—47, most 46; ostrovy na Vitavě: Ostrov 45, 46; Arena 46; vinice 131.
238 Otto zlatník z Brodu v. Brod. Oujezd (Wgezd) u Bíliny, ves biskupská 130. Palgrimow v. Pelhřimov. Pardus probošt Staroboleslavský 167. Pasov (Pataviensis), biskup Bernhard 6, 124. Pataviensis v. Pasov. Paulstorfer poddaný falckrabí Rýnského 20, 21. Pelhfimov (Palgrimow, Pilgrimow) 175, 176, 178; rychtář Konrád, radní Křišťan a Jindřich 175, 176; radní Fri., Heřman a Peir 176. Pertold (Pertholdus) lékárník v Praze 193. — Vigoloes v. Vigoloes. Petr (Petrus) probošt Vyšehradský 10, 187. — notář biskupa Tobiáše 165. — farář v Hradišti u Teplic 23, 24. — z Kouřimi v. Kouřim. — radní města Pelhřimova 176. Pilgrimow v. Pelhřimov. Planá (Plan) u Tábora, ves biskupská 146. Ploserius Oldřich měšťan pražský 192. Počátky (Pochatek) 124. Podhoří (Podhorie) v Prachenskn 199, “200. Pochatek v. Počátky. Polehrady (Poludrat) u Brandýsa n. L. 119, 120. Polsko (Polonia), knížata polská 152; prior provincialis dominikánů 32; provinciální kapitula minoritů v Sandeczi 138. Poludrat v. Polehrady. Pomuk (Ponucensis), klášter a kostel p. Marie 135; opat Jan 136, 140. z Pomuku Konrád 132. Pons v. Most. de Ponte Curvo Tomáš prokurátor biskupa Pražského u kurie 8, 9. Popovice (Pouoci) u Brandýsa n. L. 119 120. Porta Apostolorum v. Postoloprty. Postoloprty (Porta Apostolorum), opat 103. Pouoci v. Popovice Praha (Praga, Pragensis), biskup Pražský Jan III. 32, 33, 110, 111, 161, 162, 164, 165; biskup Tobiáš skoro na každé st.; kapitula 30, 31, 44, 45, 46, 61, 64, 114, 115, 119, 177, 196, 198, 201, 202, 205; probošt Tobiáš 205; probošt Bohumír 207; probošt Oldřich 12, 14, 44, 45, 47, 51, 61, 94, 114, 115, 119, 125, 177, 183, 196, 198, 201, 202; děkan Řehoř 44, 45, 61, 114, 115, 119, 120, 125, 177, 196, 198, 201, 202, 207; kanovníci : Martin 8; Kfistan 37; Diviś 40; mistr Velislav 42, 48, 49, 117; W. 44; mistr C. 48, 49; doctor decr. Rapota 12, 19, 20, 21, 61, 67, 139; mistr. H. 51; doctor decr. P, 51; arcijahen Praźsky 46; sakrista Pražský 57, 60, 63, 64; vikáři kostela Pražského 48, 49; kostel sv. Víta na hradě Pražském 119, 139; stavba choru v témž kostele 122, 211; kaple Všech Svatých (královská) na hradě Pražském, rector Adolf 16, 17, 18; klášter sv. Jiří; Anna abatyše 199, 200; kostel a špitál p. Marie řádu Johannitů 141,144, 188; špitál křižovníků s červ. hvězdou 44—47, 113—118, 132; Kon- rád pfevor 45— 47; Jan klíčník 45— 47; klášter dominikánů u sv. Klimenta 106, 170; klášter minoritů u sv. Ja- kuba, Jan guardian a Tomáš 187; klášter Magdanelitek u sv. Havla 195; klášter na Zderaze 52; děkan u sv. Jiljí S(watancius?) 37, 39, 44, 45; prebenda sv. Jiljí 12, 13; fara u sv. Leonarda 193; Zi. farář u sv. Havla 167; Ja. klerik z Prahy 166; purkrabí Pražský 24, 153; „beneficiarii Pragenses‘ 150, 151; soud města Prahy 193; rychtäf Wro- vinus a radni Hyltmar Wridinger, Konrad Longus, Dětřich Welvlin, Engbert 189—191; radní Engbert 193; rychtář a měšťané 186; radní Albert Rechczerius 193; měsťané Eliáš 144; Oldřich Babic, Konrádlékárník,Oldřich Ploserius 192; Pertold lékárník, Sypoto, Lipard, Jindiich Paternoster 193; Horold 41, 42; Al. 131; Bet. 208; Lu. 42; měšťané 19, 24, 25, 39, 51, 163; právníci v Praze 103; ‚castri Pragensis homines‘ 116; Židé pražští 51, 63, 65; ‚contrata s. Alberti sub castro Pra- gensi‘ 93; düm biskupa PraZskeho 45, 46; dům biskupa Olomouckého 192; dům Mikuláše Rudmana, dům Wlastea 193; mlýny a jez na Vltavě 44—47, most 46; ostrovy na Vitavě: Ostrov 45, 46; Arena 46; vinice 131.
Strana 239
Přemysl (Premisslo) rychtář v Příbrami 205. Přemysl Otakar II. (Ottacarus) král Český 47, 117, 158, 192, 194. Přemysl Otakar syn Václava IL. a Guty 128. Přibenice (Pribinicz) 81, 82. Příbram (Pribram, Przibram) 26, 27, 95 —97, 147, 148, 205; rychtář Přemysl 205. Purglinum v. Křivoklát. Racek (Raczko) opat kláštera Kladrub- ského 109 —111. Raczko v. Racek. Rachebo 193. Rakousy (Austria) 67, 137; vévoda Albrecht 92, 124; maršálek Štěpán z Meisova 91, 92. Rapoto kanovník Pražský a Vyšehradský, kaplan biskupa Tobiáše 12, 19, 20, 21, 61, 67, 139. Ratispona, Ratisponensis v. Řezno. Razice u Bíliny (Basic, Bazich), p. Marie 4. Recicz v. Řečice. Rechczerius Albert konšel města Prahy 193. Reni palatinus v. Rÿnskÿ falckrabi. Rocov Horni v. Vysoká. Roma v. Řím. Roman biskup Crojský 16, 18. Rosmberk, Rosemberch, Rosenberch, Ro- senberk v. Rožmberk. Rožmberk (Rosmberk), kostel 145, 146. z Rožmberka (de Rosenberk, Rosenberch, Rosmberch, Rosemberch, Rosmberk) Jindřich 79—82, 145, 146. Rudmann Mikuláš majitel domu v Praze 193. Rudolf (Rudolphus) král Římský 93, 142, 158. Ruscia, Russia, Rusia v. Rusko Rusko (Russia, Ruscia, Rusia) Lev kníze Rusky 43. Rychan v. z Říčan. Rÿnskÿ falckrabí 20, 21. kostel (Palatinus Reni) 19, v Rečice Červená (Recicz, Becicz), tvrz bi- skupská u Červ. Rečice 30. Řehoř (Gregorius) děkan Pražský 44, 48, 61, 114, 115, 119, 120, 125, 177, 196, 198, 201, 202, 207. 239 Revnice (Rewnicz), kostel 113, 114, 115, 117, 118. Řezno (Ratispona) 19; 6, 195; biskup 20, 21. z Říčan (de Rychan) Ondřej 153. Řím, kurie 8, 9, 19, 54, 55, 105, 107, peni- tenciář Bentevenga 40, 104, 161 ; Rímsky král 19, 21, 93, 142, 158. biskup Jindrich Saccensis v. Sadská. Sadská (Saccensis), probošt Jan 12, 14, 29, 150, 151; děkan P. 39; statky ko- stela v Sadské 29, 30; prebenda arci- jáhna Boleslavského 209. Sancta Corona v. Zlatá Koruna. Sandeč (Sandecz) v Haliči; provinciální kapitula minoritů 138. Sbizlaus v. Zbislav. Scotorum v. Škotský. Sedlec (Sedlicensis), klášter 37. Semčice? (Somezich) u Dobrovic, dvůr kostela sv. Vojtěcha v Hrádku 13. Semo&ice (Somezich) u Horšova Týna, dvůr kostela sv. Vojtěcha v Hrádku 13. Sicilie, král Karel 194. Siffrid (Siffridus) opat Strahovský 192. Slatina (nejisto která) 177. Sláva (Slaua) conversus řádu Templářů 161, 185. Slavia (Slauia), ;preceptor domorum milicie templi per Alamaniam et Slauiam' 185. Somezich v. SemoSice neb Seméice? Sonow v. Sanov Stará Boleslav v. Boleslav Stará. Stephanus v. Stépán. Sternberch v. Sternberk. Strahov (Mons Syon), opat Jordan 53; opat Siffrid 192; custos Déttich 192. ze Strakonic (de Strakonicz) Bavor 134, 183. Stropnice (Stropnicz), kostel 145, 146. ze Stropnic (de Stropnicz) Vojtéch 145, 146. Svádov (Suadov) 188. S(watancius?) dékan u sv. Jiljí v Praze 37, 39, 44, 45. Swihoucius, Swihowco v. Švihovec. Syloa v. Želivo. Sypoto měšťan pražský 193. Šanov (Sonow) u Teplic, filiální kostel fary v Hradišti 23, 24. Škotský (Scotorum) klášter ve Vídni 12, 13, 14. St&pän z Meisova v. z Meisova,
Přemysl (Premisslo) rychtář v Příbrami 205. Přemysl Otakar II. (Ottacarus) král Český 47, 117, 158, 192, 194. Přemysl Otakar syn Václava IL. a Guty 128. Přibenice (Pribinicz) 81, 82. Příbram (Pribram, Przibram) 26, 27, 95 —97, 147, 148, 205; rychtář Přemysl 205. Purglinum v. Křivoklát. Racek (Raczko) opat kláštera Kladrub- ského 109 —111. Raczko v. Racek. Rachebo 193. Rakousy (Austria) 67, 137; vévoda Albrecht 92, 124; maršálek Štěpán z Meisova 91, 92. Rapoto kanovník Pražský a Vyšehradský, kaplan biskupa Tobiáše 12, 19, 20, 21, 61, 67, 139. Ratispona, Ratisponensis v. Řezno. Razice u Bíliny (Basic, Bazich), p. Marie 4. Recicz v. Řečice. Rechczerius Albert konšel města Prahy 193. Reni palatinus v. Rÿnskÿ falckrabi. Rocov Horni v. Vysoká. Roma v. Řím. Roman biskup Crojský 16, 18. Rosmberk, Rosemberch, Rosenberch, Ro- senberk v. Rožmberk. Rožmberk (Rosmberk), kostel 145, 146. z Rožmberka (de Rosenberk, Rosenberch, Rosmberch, Rosemberch, Rosmberk) Jindřich 79—82, 145, 146. Rudmann Mikuláš majitel domu v Praze 193. Rudolf (Rudolphus) král Římský 93, 142, 158. Ruscia, Russia, Rusia v. Rusko Rusko (Russia, Ruscia, Rusia) Lev kníze Rusky 43. Rychan v. z Říčan. Rÿnskÿ falckrabí 20, 21. kostel (Palatinus Reni) 19, v Rečice Červená (Recicz, Becicz), tvrz bi- skupská u Červ. Rečice 30. Řehoř (Gregorius) děkan Pražský 44, 48, 61, 114, 115, 119, 120, 125, 177, 196, 198, 201, 202, 207. 239 Revnice (Rewnicz), kostel 113, 114, 115, 117, 118. Řezno (Ratispona) 19; 6, 195; biskup 20, 21. z Říčan (de Rychan) Ondřej 153. Řím, kurie 8, 9, 19, 54, 55, 105, 107, peni- tenciář Bentevenga 40, 104, 161 ; Rímsky král 19, 21, 93, 142, 158. biskup Jindrich Saccensis v. Sadská. Sadská (Saccensis), probošt Jan 12, 14, 29, 150, 151; děkan P. 39; statky ko- stela v Sadské 29, 30; prebenda arci- jáhna Boleslavského 209. Sancta Corona v. Zlatá Koruna. Sandeč (Sandecz) v Haliči; provinciální kapitula minoritů 138. Sbizlaus v. Zbislav. Scotorum v. Škotský. Sedlec (Sedlicensis), klášter 37. Semčice? (Somezich) u Dobrovic, dvůr kostela sv. Vojtěcha v Hrádku 13. Semo&ice (Somezich) u Horšova Týna, dvůr kostela sv. Vojtěcha v Hrádku 13. Sicilie, král Karel 194. Siffrid (Siffridus) opat Strahovský 192. Slatina (nejisto která) 177. Sláva (Slaua) conversus řádu Templářů 161, 185. Slavia (Slauia), ;preceptor domorum milicie templi per Alamaniam et Slauiam' 185. Somezich v. SemoSice neb Seméice? Sonow v. Sanov Stará Boleslav v. Boleslav Stará. Stephanus v. Stépán. Sternberch v. Sternberk. Strahov (Mons Syon), opat Jordan 53; opat Siffrid 192; custos Déttich 192. ze Strakonic (de Strakonicz) Bavor 134, 183. Stropnice (Stropnicz), kostel 145, 146. ze Stropnic (de Stropnicz) Vojtéch 145, 146. Svádov (Suadov) 188. S(watancius?) dékan u sv. Jiljí v Praze 37, 39, 44, 45. Swihoucius, Swihowco v. Švihovec. Syloa v. Želivo. Sypoto měšťan pražský 193. Šanov (Sonow) u Teplic, filiální kostel fary v Hradišti 23, 24. Škotský (Scotorum) klášter ve Vídni 12, 13, 14. St&pän z Meisova v. z Meisova,
Strana 240
240 Štěpánov (Stepanov) u Vlašimi 153. ze Šternberka (de Stermberk, Sternberch, Sternberk) Jaroslav 159; Zdislav 26, 27, 95—99, 153, Svihovec (Suihouec, Swihoucius, Zwihowco, Swihowco) Détfich 25, 26, 27, 96, 97, 148, 149, 186. Tatafi (Tartari), poslové tatarští 43. Teplá (Teplensis), klášter praemonstratský, nově zvolený opat L. 173. Teplá (nejisto která), farář 105. Teplensis v. Teplá. Tetin (Tethin), purkrabí Hynek mladší z Lichtenburka 25, 26. Theodericus v. Dětřich. Thin v. Týn. Thomas v. Tomáš. Threbun v. z Třebouně. Thusculanus v. Tusculum. Tobiáš (Thobias) biskup Pražský téměř na každé st.; bratr jeho Milota (z Dědic) 137, 144, 145, 152; bratr jeho Čeněk z Kamenice 152; bratr jeho .. 84 ; synovec jeho Tobiáš z Benešova 142, 143; strýc jeho probošt Pražský Tobiáš 205; pří- buzný (nepos) jeho Z. 154; kaplan jeho Rapoto v. Rapoto; notář jeho Petr 165; prokurátor jeho Jan 19, 50, 183; slu- žebník jeho Eliáš 144. — probošt Pražský, strýc bisk, Tobiáše 205. — z Bechyně v. z Bechyně. — z Benešova v. z Benešova. — ze Zvíkova v. ze Zvíkova. Tomáš (Thomas) biskup Acerrský 16, 18. —- de Ponte Curvo v. de Ponte Curvo. — minorita 187. Tortiboli (Turtibulanensis, Turtiburensis, Turbergensis) v Italii, biskup Jilji 16, 18. Touškov (Tuscov), fara 109—111; obydlí mnichů kláštera Kladrubského 111. Trebon, Trebun v. z Třebouně. z Třebouně (de Threbun, Trebun, Trebon) Zbislav 147, 148, 151. Turbergensis, Turtibulanensis, rensis v. Tortiboli. Tuscow v. Touškov. Tusculum (Thusculanus, Tusculanus) v Italii, biskup Jan, legát papeZsky 8, 19, 20, 50, 53—66, 137, 183, 212. Tust v. Domażlice. Tyn Horsiv (Horsowiensis) 2; archidia- konát 13. Turtibu- Týn n. Vltavou (Thin) 178; kostel sv. Kri- štofa a Jakuba 4; kostely Panny Marie, sv. Krištofa a sv. Jakuba 15, 16; kostely 39. Ullersdorf (Wlrici villa) u Teplic, filiální kostel fary v Hradišti 23, 24. Ustí n. L. (Wsk) 103, 104; špitál 133. Václav I. (Wenceslaus) král Český 113, 114, 116, 118. Václav II. (Wenceslaus) král Český 2, 3, 7, 11, 21, 24, 25, 26, 27, 33, 34, 52, 79 aż 85, 88, 92, 105, 113—117, 137, 138, 147—149, 151—154, 157, 159, 175, 178, 179, 180, 184, 186, 200; dvůr královský 94; ,consilium d. regis* 94; děti krále Vaclava 180; nevlastni bratr jeho Mi- kuláš 7; kaplan královský Adolf 17, 18, 213, 214; kaplan biskupský a královský Ho. 48, 49; kaplan královský Heřman 84; rytíř krále Václava Tobiáš z Bene- šova 142, 143; posel jeho Mikuláš 21. Václavice (Wodislawicz, Wadislawicz), kostel 113, 114, 115, 117, 118. Wadislawicz v. Václavice. Valdebrunus (Waltebrunus) biskup Avlon- ský 16, 18 Waldsassy (Walesassensis), opat Dětřich 159. Walesassensis v. Waldsassy. de Valkenstein v. z Falkenásteina. Vejkartice (Wicharcz) v Dol. Rakousích 92. Welcz v. VeltéZz. Veletri (Welletrensis) v Italii, biskup La- tinus 139. Velislav (Welislaus) notář. zemský pak protonotář, kanovník Pražský, Olo- moucký a Vyšehradský 42, 48(?), 49(?), 117. Veltěž (Welcz) u Loun, ves biskupská 196. Welvlín (Welulinus) Dětřich měšťan pražský 191. Wenceslaus v. Väclav. Werhardus, Wernhardus v. Bernard. Veroli (Verulanus) v Italii, biskup Leo- therius 16, 18. Verulanus v. Veroli. Wgezd v. Oujezd. Videń (Wienna, Wyenna), klaśter Śkotsky 12, 13, 14. Vigoloes Pertold 193. Wicharcz v. Vejkartice. Wilamow v. Vilémov.
240 Štěpánov (Stepanov) u Vlašimi 153. ze Šternberka (de Stermberk, Sternberch, Sternberk) Jaroslav 159; Zdislav 26, 27, 95—99, 153, Svihovec (Suihouec, Swihoucius, Zwihowco, Swihowco) Détfich 25, 26, 27, 96, 97, 148, 149, 186. Tatafi (Tartari), poslové tatarští 43. Teplá (Teplensis), klášter praemonstratský, nově zvolený opat L. 173. Teplá (nejisto která), farář 105. Teplensis v. Teplá. Tetin (Tethin), purkrabí Hynek mladší z Lichtenburka 25, 26. Theodericus v. Dětřich. Thin v. Týn. Thomas v. Tomáš. Threbun v. z Třebouně. Thusculanus v. Tusculum. Tobiáš (Thobias) biskup Pražský téměř na každé st.; bratr jeho Milota (z Dědic) 137, 144, 145, 152; bratr jeho Čeněk z Kamenice 152; bratr jeho .. 84 ; synovec jeho Tobiáš z Benešova 142, 143; strýc jeho probošt Pražský Tobiáš 205; pří- buzný (nepos) jeho Z. 154; kaplan jeho Rapoto v. Rapoto; notář jeho Petr 165; prokurátor jeho Jan 19, 50, 183; slu- žebník jeho Eliáš 144. — probošt Pražský, strýc bisk, Tobiáše 205. — z Bechyně v. z Bechyně. — z Benešova v. z Benešova. — ze Zvíkova v. ze Zvíkova. Tomáš (Thomas) biskup Acerrský 16, 18. —- de Ponte Curvo v. de Ponte Curvo. — minorita 187. Tortiboli (Turtibulanensis, Turtiburensis, Turbergensis) v Italii, biskup Jilji 16, 18. Touškov (Tuscov), fara 109—111; obydlí mnichů kláštera Kladrubského 111. Trebon, Trebun v. z Třebouně. z Třebouně (de Threbun, Trebun, Trebon) Zbislav 147, 148, 151. Turbergensis, Turtibulanensis, rensis v. Tortiboli. Tuscow v. Touškov. Tusculum (Thusculanus, Tusculanus) v Italii, biskup Jan, legát papeZsky 8, 19, 20, 50, 53—66, 137, 183, 212. Tust v. Domażlice. Tyn Horsiv (Horsowiensis) 2; archidia- konát 13. Turtibu- Týn n. Vltavou (Thin) 178; kostel sv. Kri- štofa a Jakuba 4; kostely Panny Marie, sv. Krištofa a sv. Jakuba 15, 16; kostely 39. Ullersdorf (Wlrici villa) u Teplic, filiální kostel fary v Hradišti 23, 24. Ustí n. L. (Wsk) 103, 104; špitál 133. Václav I. (Wenceslaus) král Český 113, 114, 116, 118. Václav II. (Wenceslaus) král Český 2, 3, 7, 11, 21, 24, 25, 26, 27, 33, 34, 52, 79 aż 85, 88, 92, 105, 113—117, 137, 138, 147—149, 151—154, 157, 159, 175, 178, 179, 180, 184, 186, 200; dvůr královský 94; ,consilium d. regis* 94; děti krále Vaclava 180; nevlastni bratr jeho Mi- kuláš 7; kaplan královský Adolf 17, 18, 213, 214; kaplan biskupský a královský Ho. 48, 49; kaplan královský Heřman 84; rytíř krále Václava Tobiáš z Bene- šova 142, 143; posel jeho Mikuláš 21. Václavice (Wodislawicz, Wadislawicz), kostel 113, 114, 115, 117, 118. Wadislawicz v. Václavice. Valdebrunus (Waltebrunus) biskup Avlon- ský 16, 18 Waldsassy (Walesassensis), opat Dětřich 159. Walesassensis v. Waldsassy. de Valkenstein v. z Falkenásteina. Vejkartice (Wicharcz) v Dol. Rakousích 92. Welcz v. VeltéZz. Veletri (Welletrensis) v Italii, biskup La- tinus 139. Velislav (Welislaus) notář. zemský pak protonotář, kanovník Pražský, Olo- moucký a Vyšehradský 42, 48(?), 49(?), 117. Veltěž (Welcz) u Loun, ves biskupská 196. Welvlín (Welulinus) Dětřich měšťan pražský 191. Wenceslaus v. Väclav. Werhardus, Wernhardus v. Bernard. Veroli (Verulanus) v Italii, biskup Leo- therius 16, 18. Verulanus v. Veroli. Wgezd v. Oujezd. Videń (Wienna, Wyenna), klaśter Śkotsky 12, 13, 14. Vigoloes Pertold 193. Wicharcz v. Vejkartice. Wilamow v. Vilémov.
Strana 241
241 Vilémov (Wilamow), opat Jaroslav 154. Vítek (Witko) z Hluboké v. z Hluboké. Witko v. Vítek. Vítovice (Witouic) u Červ. Rečice, ves biskupská 125, 126. Wl. kanovník v St. Boleslavi 167. Wl. mistr, procurator špitálu sv. Antonína 210. Wlasteus majitel domu v Praze 193. Wlrici villa v. Ullersdorf. Vlricus v. Oldřich. Vltava (Wiltava), jez křižovníků a mlýny biskupské 44—47; ostrovy na Vltavě Ostrov 45, 46; Arena 46. Wodislawicz v. Václavice. Vojtěch ze Stropnic v. ze Stropnic. sv. Vojtěcha okršek (contrata) pod hradem Pražským 93. Vratislav (Wratislauiensis) biskup 167. Wridinger Hyltmar měšťan pražský 191. Vroberk v. Hluboká. Wrovinus rychtář pražský 191. Wsk v. Ústí n L. Wtelma v. Vtelno. Vtelno (Wtelma, Wterima), vesnice biskup- ská u Bíliny 13. Wterima v. Vtelno. Würzburk (Herbipolis), koncil 51, 212. Vysoká (Wyssoka) buď u Kutné Hory nebo Horní Ročov dříve Vysoká zvaný u Loun, kostel 6. Vysoké Mýto v. Mýto Vysoké. Vyšehrad (Wysegrad) probošt Petr 10, 187; kanovník Velislav 42, 117; kanovník Rapota 12; kaplan probošta Vyšehrad- ského Petra H. 10. Vyšší Brod v. Brod Vyšší. Záhoří (Zahorzie) u Brandýsa n. L. 119. Záviš (Zavissius) z Falkenštejna v. z Falken- štejna. Zbislav z Třebouně v. z Třebouně. Zderaz, klášter 52. Zdezlaus v. Zdislav. Zdislav (Zdezlaus) ze Šternberka v. ze Šternberka. Zercicz v. Žerčice. Zezicz v. Žežice. Zi. farář u sv. Havla v Praze 167. Zitavia v. Žitava. Ziuohostch v. Živhošť. Zlatá Koruna (Sancta Corona), opat 165. Zwihowco v. Švihovec. Zvíkov (Clinberk), purkrabí Bohuslav 177. ze Zvíkova (de Clinberch) Tobiáš 79—83. Želivo (Siloensis, Syloa), provincie Želivská 30; opat Želivský 35. Žerčice (Zercicz) u Ml. Boleslavi, 3 lány arcijáhna Boleslavského 208. Žežice (Zezicz) u Příbrami, ves biskupská 205. Židé 51, 63, 65, 173. Žitava (Zitavia), minorité 160. Živhošť (Ziuohostch), kostel 115, 117, 118 J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. 16
241 Vilémov (Wilamow), opat Jaroslav 154. Vítek (Witko) z Hluboké v. z Hluboké. Witko v. Vítek. Vítovice (Witouic) u Červ. Rečice, ves biskupská 125, 126. Wl. kanovník v St. Boleslavi 167. Wl. mistr, procurator špitálu sv. Antonína 210. Wlasteus majitel domu v Praze 193. Wlrici villa v. Ullersdorf. Vlricus v. Oldřich. Vltava (Wiltava), jez křižovníků a mlýny biskupské 44—47; ostrovy na Vltavě Ostrov 45, 46; Arena 46. Wodislawicz v. Václavice. Vojtěch ze Stropnic v. ze Stropnic. sv. Vojtěcha okršek (contrata) pod hradem Pražským 93. Vratislav (Wratislauiensis) biskup 167. Wridinger Hyltmar měšťan pražský 191. Vroberk v. Hluboká. Wrovinus rychtář pražský 191. Wsk v. Ústí n L. Wtelma v. Vtelno. Vtelno (Wtelma, Wterima), vesnice biskup- ská u Bíliny 13. Wterima v. Vtelno. Würzburk (Herbipolis), koncil 51, 212. Vysoká (Wyssoka) buď u Kutné Hory nebo Horní Ročov dříve Vysoká zvaný u Loun, kostel 6. Vysoké Mýto v. Mýto Vysoké. Vyšehrad (Wysegrad) probošt Petr 10, 187; kanovník Velislav 42, 117; kanovník Rapota 12; kaplan probošta Vyšehrad- ského Petra H. 10. Vyšší Brod v. Brod Vyšší. Záhoří (Zahorzie) u Brandýsa n. L. 119. Záviš (Zavissius) z Falkenštejna v. z Falken- štejna. Zbislav z Třebouně v. z Třebouně. Zderaz, klášter 52. Zdezlaus v. Zdislav. Zdislav (Zdezlaus) ze Šternberka v. ze Šternberka. Zercicz v. Žerčice. Zezicz v. Žežice. Zi. farář u sv. Havla v Praze 167. Zitavia v. Žitava. Ziuohostch v. Živhošť. Zlatá Koruna (Sancta Corona), opat 165. Zwihowco v. Švihovec. Zvíkov (Clinberk), purkrabí Bohuslav 177. ze Zvíkova (de Clinberch) Tobiáš 79—83. Želivo (Siloensis, Syloa), provincie Želivská 30; opat Želivský 35. Žerčice (Zercicz) u Ml. Boleslavi, 3 lány arcijáhna Boleslavského 208. Žežice (Zezicz) u Příbrami, ves biskupská 205. Židé 51, 63, 65, 173. Žitava (Zitavia), minorité 160. Živhošť (Ziuohostch), kostel 115, 117, 118 J. B. Novák: Formulář biskupa Tobiáše z Bechyně. 16
Strana 242
IV. UKAZATEL VĚCNÝ. Annus gratiae 209. Anulus, literae anulo regis insignitae 2. Aratrum terrae aratoriae 41. Araturae 31, 153, 177, 200, 201. Arbitrium, arbitri, arbitratores 12—14, 41. Archidiaconi 38, 46, 59, 64, 71, 75, 121, 127, 155, 170; iudicium archidiaconale 38; iura archidiaconalia 67, 68, 110, 112, 113, 114, 116; procurationes impositae per archidiaconum 67, 68; lis inter archidiaconum et episcopum de decimis episcopalibus et aliis bonis 12, 13. Asylum v. ius asyli. Auditores 103, 104. Aurum bonum de rivulis 40; marcae auri 205, 206; loti auri 41; fertones auri 41. Balneum, stuba balnearis 203, 208. Barones nobiliores terrae Bohemiae 81. Beneficiarii Pragenses 150, 151. Bona episcopalia v. episcopus Pragensis Burggravii, burggravius castri Pragensis Hroznata de Husicz 25, 153; Bechinen- sis Thobias de Kamenicz 199, 200; in Benešov 205 ; in Clinberg Bohuslaus 177; in Hradišt Jacobus, Hen. et Her. 23; castri Olomucensis Milota 152; de Tetín Hinco iun. de Lichtenburg 25, 26. Camera episcopalis v. episcopus Pragensis. Camerarius episcopi 40. Capetia 125. Capitula provincialia, eremitarum s. Augu- stini apud Maguntiam 11; fratrum mi- norum apud Sandecz 138. Cathedraticum 67, 68. Cautio evictionis bonorum pro pignore obligatorum 42. Cella monastica in Touškov 111. Census annuus subsidum terram haben- tium 125; subsidum terram non haben- tium 125. de villis 200, 201. — de laneis 124, 125, 130, 196, 197, 202 až 204, 206, 208, 209. de vinea 131, 132. de domibus in circulo fori 206. de macellis 125. de molendino 199. de taberna 125, 206. contractus super censu seu pensione 192. liberatio a census solutione tempore munitionis civitatis 176; tempore loca- tionis iure theutonico 206. Cimiterii incastellatio 136. Circuitio bonorum collatorum 205. Citationes ad iudicium episcopale 37, 39, 44, 49; ad iudicium archidiaconale 38. Cives potiores de Praga 25. Civitates, locatio civitatum v. locationes. — translatio civitatis Brod Boh. ad alium locum 124, 125 ; iudex civium v. iudex; iurati v. iurati. —
IV. UKAZATEL VĚCNÝ. Annus gratiae 209. Anulus, literae anulo regis insignitae 2. Aratrum terrae aratoriae 41. Araturae 31, 153, 177, 200, 201. Arbitrium, arbitri, arbitratores 12—14, 41. Archidiaconi 38, 46, 59, 64, 71, 75, 121, 127, 155, 170; iudicium archidiaconale 38; iura archidiaconalia 67, 68, 110, 112, 113, 114, 116; procurationes impositae per archidiaconum 67, 68; lis inter archidiaconum et episcopum de decimis episcopalibus et aliis bonis 12, 13. Asylum v. ius asyli. Auditores 103, 104. Aurum bonum de rivulis 40; marcae auri 205, 206; loti auri 41; fertones auri 41. Balneum, stuba balnearis 203, 208. Barones nobiliores terrae Bohemiae 81. Beneficiarii Pragenses 150, 151. Bona episcopalia v. episcopus Pragensis Burggravii, burggravius castri Pragensis Hroznata de Husicz 25, 153; Bechinen- sis Thobias de Kamenicz 199, 200; in Benešov 205 ; in Clinberg Bohuslaus 177; in Hradišt Jacobus, Hen. et Her. 23; castri Olomucensis Milota 152; de Tetín Hinco iun. de Lichtenburg 25, 26. Camera episcopalis v. episcopus Pragensis. Camerarius episcopi 40. Capetia 125. Capitula provincialia, eremitarum s. Augu- stini apud Maguntiam 11; fratrum mi- norum apud Sandecz 138. Cathedraticum 67, 68. Cautio evictionis bonorum pro pignore obligatorum 42. Cella monastica in Touškov 111. Census annuus subsidum terram haben- tium 125; subsidum terram non haben- tium 125. de villis 200, 201. — de laneis 124, 125, 130, 196, 197, 202 až 204, 206, 208, 209. de vinea 131, 132. de domibus in circulo fori 206. de macellis 125. de molendino 199. de taberna 125, 206. contractus super censu seu pensione 192. liberatio a census solutione tempore munitionis civitatis 176; tempore loca- tionis iure theutonico 206. Cimiterii incastellatio 136. Circuitio bonorum collatorum 205. Citationes ad iudicium episcopale 37, 39, 44, 49; ad iudicium archidiaconale 38. Cives potiores de Praga 25. Civitates, locatio civitatum v. locationes. — translatio civitatis Brod Boh. ad alium locum 124, 125 ; iudex civium v. iudex; iurati v. iurati. —
Strana 243
248 Clerus, vita cleri 22, 68, 72, 73, 126; offensio clericorum 50, 71; inopia cleri 56; clerici armati 73; absolutio presby- terij, qui alium . presbyterum interfecit 107. Clientes 80, 81, 82. Collecta generalis 176. Collega in causa 123. Colloquium cum ducibus Poloniae 152. Coloni 42, 203. Concilia, synodi ; concilium Lugdunense 33; concilium Herbipolense 51, 212; dilatio synodi propter tempora non pacata 121; synodalis constitutio contra incastella- tionem ecclesiarum 75; contra viaticum super altare celebratum 133; concilii generalis statuta de apostatis ordinis religiosi 172; jin synodo excomunicare nominatim' 64. Conductus securus 7, 20, 43, 67, 80, 83, 84, 85, 212. Confirmationes plebanorum v. plebani. Confraternitas conventus animae mortui concessa 159. Consecratio ecclesiae v. ecclesiae; con- secratio altaris tempore interdicti 137. Consilium domini regis 94. Contractus, qui scripturae non mandaban- tur 190 ; contractuum quaterni in civitate Pragensi 191, 192. Contributiones ex causa procurationum legati 56— 66. Cruciferi v. regulares. Curia regia 94. Decani 39, 44, 45, 48, 50, 59, 61, 63, 65, 67, 68, 71, 72, 76, 77, 78, 87, 99, 126, 132, 136, 146. Decimae 12, 13, 24, 87, 88, 89, 156, 166; decimae episcopales (de quolibet fumo 6 denarii) 114, 116; decimae retentae 44; decimae praediales 135; castri Pra- gensis homines a solutione decimarum non sunt exempti 166. Decimatores 88, 89, 121, 156. Denarii 196, 197, 199, 202, 204. Depositio pecuniae v. pecunia. Devastationes bonorum ecclesiasticorum 24— 80, 52, 74— 78, 90, 95—99, 145, 146 aZ 149, 151, 153, 178, 186, 207. Ecclesiae, fundationes ecclesiarum v. fun- dationes; constructio ecclesiae in here- ditate alterius 179: consecratio ecclesiae 127; confirmationes plebanorum v. ple- bani; residentia plebanorum apud ec- clesiam v. plebani; ornatus ecclesiarum 1, 5, 51; libri ecclesiarum 1, 5; orna- menta et luminaria ecclesiae 214; am- bitus ecclesiae Pragensis reaedificatio 122, 211; incendia ecclesiarum 5, 184; devastatio ecclesiarum 1; incastellatio ecclesiarum 75, 136; reformationes ec- clesiarum 1, 5, 7, 184. Electio abbatis 172, 173, 174. Eleemosynae 1, 4, 5, 7, 16, 33, 89, 120, 122, 133, 135, 173, 185, 195, 205, 209, 210, 211. Episcopus Pragensis, bona episcopalia 1, 13, 16, 24, 25, 26, 27, 28, 30, 36, 75, 76, 78, 95 — 99, 124, 146—149, 151, 153, 169, 177, 178, 186, 196, 198, 199, 201—208; camera episcopalis 156, 197, 202 —206; camerarius 40; notarius camerae 51; iudicium episcopale 37, 39, 44, 48, 49, 93, 94, 123, 179, 204; iura episcopalia tempore interdicti 137, 156; iurisdictio episcopi 93, 100, 156, 179; procurationes episcopi in die consecrationis ecclesiae 127; procuratio episcopo per civitatem episcopalem praestanda 176. Equi episcopi Pragensis in Kyj 28; equo- rum spoliatio 21, 28, 48, 96, 149, 153; equi in testamento fratribus praedicato- ribus legati 171. Eremitae v. regulares. Excommunicatio v. sententiae excommuni- cationis. Executor deputatus a capitulo Pragensi 45; executores seu iudices delegati ab episcopo Pragensi 48. Exemptio clericorum a iudicio saeculari 180. Familia 21, 76, 127, 176; familia reginae184. Fertones auri 41; argenti 67, 125, 203, 206, 209. Fideiussio 193, 206. Forum, spoliatio hominum de Benešov Pragam ad forum peragrantium 149; collatio fori tertiae feriae 204; domus in circulo fori 206. Fundatio domus religiosae 171; ecclesia- rum 4,134, 183; hospitalis 132; oratorii et cimiterii 136.
248 Clerus, vita cleri 22, 68, 72, 73, 126; offensio clericorum 50, 71; inopia cleri 56; clerici armati 73; absolutio presby- terij, qui alium . presbyterum interfecit 107. Clientes 80, 81, 82. Collecta generalis 176. Collega in causa 123. Colloquium cum ducibus Poloniae 152. Coloni 42, 203. Concilia, synodi ; concilium Lugdunense 33; concilium Herbipolense 51, 212; dilatio synodi propter tempora non pacata 121; synodalis constitutio contra incastella- tionem ecclesiarum 75; contra viaticum super altare celebratum 133; concilii generalis statuta de apostatis ordinis religiosi 172; jin synodo excomunicare nominatim' 64. Conductus securus 7, 20, 43, 67, 80, 83, 84, 85, 212. Confirmationes plebanorum v. plebani. Confraternitas conventus animae mortui concessa 159. Consecratio ecclesiae v. ecclesiae; con- secratio altaris tempore interdicti 137. Consilium domini regis 94. Contractus, qui scripturae non mandaban- tur 190 ; contractuum quaterni in civitate Pragensi 191, 192. Contributiones ex causa procurationum legati 56— 66. Cruciferi v. regulares. Curia regia 94. Decani 39, 44, 45, 48, 50, 59, 61, 63, 65, 67, 68, 71, 72, 76, 77, 78, 87, 99, 126, 132, 136, 146. Decimae 12, 13, 24, 87, 88, 89, 156, 166; decimae episcopales (de quolibet fumo 6 denarii) 114, 116; decimae retentae 44; decimae praediales 135; castri Pra- gensis homines a solutione decimarum non sunt exempti 166. Decimatores 88, 89, 121, 156. Denarii 196, 197, 199, 202, 204. Depositio pecuniae v. pecunia. Devastationes bonorum ecclesiasticorum 24— 80, 52, 74— 78, 90, 95—99, 145, 146 aZ 149, 151, 153, 178, 186, 207. Ecclesiae, fundationes ecclesiarum v. fun- dationes; constructio ecclesiae in here- ditate alterius 179: consecratio ecclesiae 127; confirmationes plebanorum v. ple- bani; residentia plebanorum apud ec- clesiam v. plebani; ornatus ecclesiarum 1, 5, 51; libri ecclesiarum 1, 5; orna- menta et luminaria ecclesiae 214; am- bitus ecclesiae Pragensis reaedificatio 122, 211; incendia ecclesiarum 5, 184; devastatio ecclesiarum 1; incastellatio ecclesiarum 75, 136; reformationes ec- clesiarum 1, 5, 7, 184. Electio abbatis 172, 173, 174. Eleemosynae 1, 4, 5, 7, 16, 33, 89, 120, 122, 133, 135, 173, 185, 195, 205, 209, 210, 211. Episcopus Pragensis, bona episcopalia 1, 13, 16, 24, 25, 26, 27, 28, 30, 36, 75, 76, 78, 95 — 99, 124, 146—149, 151, 153, 169, 177, 178, 186, 196, 198, 199, 201—208; camera episcopalis 156, 197, 202 —206; camerarius 40; notarius camerae 51; iudicium episcopale 37, 39, 44, 48, 49, 93, 94, 123, 179, 204; iura episcopalia tempore interdicti 137, 156; iurisdictio episcopi 93, 100, 156, 179; procurationes episcopi in die consecrationis ecclesiae 127; procuratio episcopo per civitatem episcopalem praestanda 176. Equi episcopi Pragensis in Kyj 28; equo- rum spoliatio 21, 28, 48, 96, 149, 153; equi in testamento fratribus praedicato- ribus legati 171. Eremitae v. regulares. Excommunicatio v. sententiae excommuni- cationis. Executor deputatus a capitulo Pragensi 45; executores seu iudices delegati ab episcopo Pragensi 48. Exemptio clericorum a iudicio saeculari 180. Familia 21, 76, 127, 176; familia reginae184. Fertones auri 41; argenti 67, 125, 203, 206, 209. Fideiussio 193, 206. Forum, spoliatio hominum de Benešov Pragam ad forum peragrantium 149; collatio fori tertiae feriae 204; domus in circulo fori 206. Fundatio domus religiosae 171; ecclesia- rum 4,134, 183; hospitalis 132; oratorii et cimiterii 136.
Strana 244
Guerrae 1, 24—28, 30, 41, 42, 52, 56, 91, 92, 95—98, 121, 124, 145, 147—149, 151 až 153, 186, 195. Heredes obtinentes ius patronatus 88. Hereditaria bona 204. Hereditarium ius v. ius hereditarium. Hospitale, s. Francisci cruciferorum stel- latorum Pragae 44—47, 113—118. — s, Mariae ordinis s. Johannis Jerosoli- mitani ad pedem pontis Pragae 141, 144. — in Üstí s. A. 133. — s. Francisci in Glatovia 132. Hospites, homines hospites spectantes ad curiam canonici ecclesiae Pragensis 40. Hypotheca, obligatio bonorum ;ypothece nomine' 41. Immunitas, violatio immunitatis monasterii Sedlicensis 37, »emunitas ecclesiastice libertatis« 44. Incendia 29,124; ecclesiarum 5, 184; civi- tatis Egrensis 162; oppidorum forensium Pelhřimov et Týn s. M. 178, 179; op- pidi forensis Brod Boh. 27, 28; domus Petri notarii episcopi Pragensis 165. Indulgentiae 1, 4—7, 15—18, 33, 34, 108, 120, 133, 134, 135, 140, 141, 173, 178, 184, 209, 210, 213, 214. Interdictio baptismatis et ultimarum poe- nitentiarum morientium 74. -— ecclesiasticae sepulturae 29, 30, 74, 76» 77, 95, 97. Interdictum ecclesiasticum 61—66, 75, 76, 78, 95, 97, 99, 127, 137, 147, 209, 210. Iudex provinciae 180. Iudices civium 73, 100, 101, 107, 175, 176, 191, 193, 205. — villarum 196, 202, 203, 205, 206, 208. — delegati a sede apostolica 12—14. — delegati ab episcopo 37, 39, 44, 48, 49, 103, 104, 123. — delegati ab archidiacono 38. Iudicia communia 130. Iudicium terrae 150, 151. — episcopale v. episcopus Pragensis. — archidiaconale 38. civitatis Pragensis 193. — saeculare, exemptio clericorum a iudi- cio saec. 180. — villae, lanei pro iudicio a solutione liberi 196, 202, 203, 206, 208; tertius denarius de culpis iudici villae 197, 202, 204, Iugera 196 —198, 201—203, 208; — culta et iugera de rubetis et montibus 201. Iura episcopalia tempore episcopus Pragensis. — archidiaconalia v. archidiaconi. Iurati 101, 176, 189—191, 193. Iurisdictio episcopi v. episcopus gensis. Iuris periti 103, 104. Ius asyli monasterii Sedlicensis 37. — dominii 42, — hereditarium 198, 201, 204, 205. — patronatus 23, 24, 109—118, 126, 145, 146, 159, 169, 204; universorum here- dum et incolarum villae 88. — proprietatis 13, 42. — theutonicum 36, 130, 196, 197, 202, 203, 205, 208. interdicti v. Pra- Lanei 36, 124, 125, 126, 130, 196, 197, 202—206, 208, 209. — iudicis villae a solutione 202, 208. — censuales et lanei, »qui per mensuram accreverunt« 205, — »de terra plana et aratili et lanei, qui de rubis extirpari debent« 208. Lapis, pondus sepis, quod lapis vulgariter appellatur 125, 206 Legatus apostolicus 8, 19, 20, 50, 51, 53 — 66, 137, 183. Leprosi 136. Libri contractuum in civitate Pragensi 191, 192. — ecclesiarum 1, 5. Literae absolutionis a sententia excom- municationis 53, 90. — appellationis ad curiam Romanam 54, 55. — assensus capituli ad venditionem bo- norum episcopalium 207. — auctoritatis dandi indulgentias 178. — auctoritatis eligendi abbatem 172. — auctoritatis poenitentias iniungendi et excommunicatos absolvendi 122, 123, 124, 140. — de benedictionis termino electo abbati dato 174. — de causa spectante ad iudicium episco- pale 179. liberi 196,
Guerrae 1, 24—28, 30, 41, 42, 52, 56, 91, 92, 95—98, 121, 124, 145, 147—149, 151 až 153, 186, 195. Heredes obtinentes ius patronatus 88. Hereditaria bona 204. Hereditarium ius v. ius hereditarium. Hospitale, s. Francisci cruciferorum stel- latorum Pragae 44—47, 113—118. — s, Mariae ordinis s. Johannis Jerosoli- mitani ad pedem pontis Pragae 141, 144. — in Üstí s. A. 133. — s. Francisci in Glatovia 132. Hospites, homines hospites spectantes ad curiam canonici ecclesiae Pragensis 40. Hypotheca, obligatio bonorum ;ypothece nomine' 41. Immunitas, violatio immunitatis monasterii Sedlicensis 37, »emunitas ecclesiastice libertatis« 44. Incendia 29,124; ecclesiarum 5, 184; civi- tatis Egrensis 162; oppidorum forensium Pelhřimov et Týn s. M. 178, 179; op- pidi forensis Brod Boh. 27, 28; domus Petri notarii episcopi Pragensis 165. Indulgentiae 1, 4—7, 15—18, 33, 34, 108, 120, 133, 134, 135, 140, 141, 173, 178, 184, 209, 210, 213, 214. Interdictio baptismatis et ultimarum poe- nitentiarum morientium 74. -— ecclesiasticae sepulturae 29, 30, 74, 76» 77, 95, 97. Interdictum ecclesiasticum 61—66, 75, 76, 78, 95, 97, 99, 127, 137, 147, 209, 210. Iudex provinciae 180. Iudices civium 73, 100, 101, 107, 175, 176, 191, 193, 205. — villarum 196, 202, 203, 205, 206, 208. — delegati a sede apostolica 12—14. — delegati ab episcopo 37, 39, 44, 48, 49, 103, 104, 123. — delegati ab archidiacono 38. Iudicia communia 130. Iudicium terrae 150, 151. — episcopale v. episcopus Pragensis. — archidiaconale 38. civitatis Pragensis 193. — saeculare, exemptio clericorum a iudi- cio saec. 180. — villae, lanei pro iudicio a solutione liberi 196, 202, 203, 206, 208; tertius denarius de culpis iudici villae 197, 202, 204, Iugera 196 —198, 201—203, 208; — culta et iugera de rubetis et montibus 201. Iura episcopalia tempore episcopus Pragensis. — archidiaconalia v. archidiaconi. Iurati 101, 176, 189—191, 193. Iurisdictio episcopi v. episcopus gensis. Iuris periti 103, 104. Ius asyli monasterii Sedlicensis 37. — dominii 42, — hereditarium 198, 201, 204, 205. — patronatus 23, 24, 109—118, 126, 145, 146, 159, 169, 204; universorum here- dum et incolarum villae 88. — proprietatis 13, 42. — theutonicum 36, 130, 196, 197, 202, 203, 205, 208. interdicti v. Pra- Lanei 36, 124, 125, 126, 130, 196, 197, 202—206, 208, 209. — iudicis villae a solutione 202, 208. — censuales et lanei, »qui per mensuram accreverunt« 205, — »de terra plana et aratili et lanei, qui de rubis extirpari debent« 208. Lapis, pondus sepis, quod lapis vulgariter appellatur 125, 206 Legatus apostolicus 8, 19, 20, 50, 51, 53 — 66, 137, 183. Leprosi 136. Libri contractuum in civitate Pragensi 191, 192. — ecclesiarum 1, 5. Literae absolutionis a sententia excom- municationis 53, 90. — appellationis ad curiam Romanam 54, 55. — assensus capituli ad venditionem bo- norum episcopalium 207. — auctoritatis dandi indulgentias 178. — auctoritatis eligendi abbatem 172. — auctoritatis poenitentias iniungendi et excommunicatos absolvendi 122, 123, 124, 140. — de benedictionis termino electo abbati dato 174. — de causa spectante ad iudicium episco- pale 179. liberi 196,
Strana 245
245 Literae citatoriae ex parte episcopi 79, 156. — citatoriae ex parte iudicum ab episcopo delegatorum 37, 48, 49, — citatoriae ex parte delegatorum ab archidiacono 38, — collationis bonorum 204. — commendationis in orationes 11, 138. -- commissionis decimarum 87, 89, — conductus securi 7, 43, 83, 84, 85, 157. — confirmationis donationum 105, 113 — 116, 119, 145. — confirmationis indulgentiarum 6, 108, 141, 213. — confirmationis plebanorum 2, 22, 24, 88, 166, 169. — confirmationis privilegii fratrum prae- dicatorum 32. — de confraternitate conventus animae mortui concessa 159. — constitutionis auditoris in causa 103. — contractus de censu 192. — contractus de locatione vineae 131. — contractus inter episcopum et iudicem iuratosque civitatis Pelhfimov de loca tione et munitione eiusdem civitatis 175—177. — credentiales 79, 139, 154. — de decimarum solutione 166. — dilationis synodi 121. — dispensationis presbyteri, qui in alia diocesi ordines recepit 86. — fideiussionis 193. . — indulgentiarum 1, 4, 5, 7, 15—18, 33, 34, 120, 133, 135, 173, 184. — libertatis civitatem muniendi 175, 176. — licentiae se absentandi ab ecclesia 10. — locationum 40, 41, 42, 124, 196, 197, 199, 200, 202, 203, 205, 208. — obligationis pro pecunia mutuo recepta 51. — pacis ordinandae 12, 189. — de parochia regularibus permittenda 109—113. -- patentes 14, 20, 132. — ad poenitentiarium domini papae pro absolutione laici 40, 104, 105. — de poenitentiis iniungendis 106. — praesentationis ad ecclesiam 2, 3, 23, 24, 157; ad praebendam vacantem 172. — procuratorii 8, 9, 20, 50. — quaerimoniales 24—27, 52, 97, 147—153, 178. Literae recommendationis 35, 107, 142, 143, 144, 167, 171, 185, 195. — super renovatione confirmationis 161 aż 165. — restitutionis castri monasterio 188. — testimoniales de ordinibus susceptis 3, 86, 169, — testimoniales de pace ordinanda 186, 187. — de testimoniales de visitatione sepulcri s. Jacobi 109. — venditionis bonorum episcopalium 125, 177, 198, 199, 201. Literarum conservatio in monasterio fra- trum minorum de Egra 162. Locatio civitatis Pelhfimov bonis homi- nibus 175, 176. — loci forensis Pfíbram et villarum Brod, Zeficz, Laz, Osec et Konétop 205. — ]oci forensis 203, 208. — loci forensis et villarum 202. — villarum Velteż et Obora iure theuto- nico 196. — villae iure theutonico 130, 197. — villae canonici Pragensis per quinquen- nium 40. — villarum ad tempus vitae 199, 200, 208. — bonorum canonici per triennium 41, 42. — 20 laneorum civibus de Brod 124, 125. — vineae 131, 132. Loti auri 41. Loti argenti 125. Macella 125, 203, 206, 208. Mandatum de absolutione a sententia ex- communicationis 37, 66. — de benedictione electo abbati renda 173. — de clericis corrigendis 72, 73. — de confessione per plebanum et non per fratres minores audienda 87. — decontributione solvenda 57— 62, 63, 67 — de decimatoribus 156. — de excommunicatione proferenda 39, 44, 48, B0, 71. — de fratribus praedicatoribus et mino- ribus ad officia divina admittendis 33, 160. — de fundatione ecclesiae 134. — de fundatione hospitalis 132. — de interdicto ponendo 63, 65, 75, 76 78, 127, 146, 147. confe-
245 Literae citatoriae ex parte episcopi 79, 156. — citatoriae ex parte iudicum ab episcopo delegatorum 37, 48, 49, — citatoriae ex parte delegatorum ab archidiacono 38, — collationis bonorum 204. — commendationis in orationes 11, 138. -- commissionis decimarum 87, 89, — conductus securi 7, 43, 83, 84, 85, 157. — confirmationis donationum 105, 113 — 116, 119, 145. — confirmationis indulgentiarum 6, 108, 141, 213. — confirmationis plebanorum 2, 22, 24, 88, 166, 169. — confirmationis privilegii fratrum prae- dicatorum 32. — de confraternitate conventus animae mortui concessa 159. — constitutionis auditoris in causa 103. — contractus de censu 192. — contractus de locatione vineae 131. — contractus inter episcopum et iudicem iuratosque civitatis Pelhfimov de loca tione et munitione eiusdem civitatis 175—177. — credentiales 79, 139, 154. — de decimarum solutione 166. — dilationis synodi 121. — dispensationis presbyteri, qui in alia diocesi ordines recepit 86. — fideiussionis 193. . — indulgentiarum 1, 4, 5, 7, 15—18, 33, 34, 120, 133, 135, 173, 184. — libertatis civitatem muniendi 175, 176. — licentiae se absentandi ab ecclesia 10. — locationum 40, 41, 42, 124, 196, 197, 199, 200, 202, 203, 205, 208. — obligationis pro pecunia mutuo recepta 51. — pacis ordinandae 12, 189. — de parochia regularibus permittenda 109—113. -- patentes 14, 20, 132. — ad poenitentiarium domini papae pro absolutione laici 40, 104, 105. — de poenitentiis iniungendis 106. — praesentationis ad ecclesiam 2, 3, 23, 24, 157; ad praebendam vacantem 172. — procuratorii 8, 9, 20, 50. — quaerimoniales 24—27, 52, 97, 147—153, 178. Literae recommendationis 35, 107, 142, 143, 144, 167, 171, 185, 195. — super renovatione confirmationis 161 aż 165. — restitutionis castri monasterio 188. — testimoniales de ordinibus susceptis 3, 86, 169, — testimoniales de pace ordinanda 186, 187. — de testimoniales de visitatione sepulcri s. Jacobi 109. — venditionis bonorum episcopalium 125, 177, 198, 199, 201. Literarum conservatio in monasterio fra- trum minorum de Egra 162. Locatio civitatis Pelhfimov bonis homi- nibus 175, 176. — loci forensis Pfíbram et villarum Brod, Zeficz, Laz, Osec et Konétop 205. — ]oci forensis 203, 208. — loci forensis et villarum 202. — villarum Velteż et Obora iure theuto- nico 196. — villae iure theutonico 130, 197. — villae canonici Pragensis per quinquen- nium 40. — villarum ad tempus vitae 199, 200, 208. — bonorum canonici per triennium 41, 42. — 20 laneorum civibus de Brod 124, 125. — vineae 131, 132. Loti auri 41. Loti argenti 125. Macella 125, 203, 206, 208. Mandatum de absolutione a sententia ex- communicationis 37, 66. — de benedictione electo abbati renda 173. — de clericis corrigendis 72, 73. — de confessione per plebanum et non per fratres minores audienda 87. — decontributione solvenda 57— 62, 63, 67 — de decimatoribus 156. — de excommunicatione proferenda 39, 44, 48, B0, 71. — de fratribus praedicatoribus et mino- ribus ad officia divina admittendis 33, 160. — de fundatione ecclesiae 134. — de fundatione hospitalis 132. — de interdicto ponendo 63, 65, 75, 76 78, 127, 146, 147. confe-
Strana 246
246 Mandatum de legatis factis fratribus ordi- num mendicantium 100, 107, 170. — de matrimonio consumato non dissol- vendo 108. — de oblationibus in missarum principio 100. — de plebano a patronis non molestando 126. — de promotione petitorum 5, 89, 122, 209 —211. — de residentia apud ecclesiam 69, 70. — de satisfactione danda 71, 95. — de sepultura ecclesiastica 77, 98, 99. — de simonia exstirpanda 135. — de usibus ecclesiae non diminuendis et de sustentatione vicariorum 159. — de visitatione alicuius loci sancti 155. Manubiae 145. Marcae argenti 13, 36, 51, 57, 60, 64, 130, 131, 177, 196—198, 200, 201—203, 209. — albae argenti 41. — QColoniensis ponderis 54. — auri 40, 205, 206. — auri de rivulis 40. Matrimonium, de matrimonio consumato non dissolvendo 108 ; legitimas matrimonii probare nuptias 191. Messis, pretium laboris messis tempore 125. Minores fratres v. regulares. Miracula 155 Missa, oblationes in missarum principio 100, 101. Molendina 203, 204, 208; episcopi et prae- positi Pragensis 44— 47; census de mo- lendino 199. Monasteria v. regulares. Moneta v. aurum, fertones, loti, marcae, quintinus. ; Munitiones, munitio Pragensis ecclesiae apud Řečic pro defendendis bonis epi- scopalibus domino H. commissa 30, 31; incastellatio ecclesiarum 75, 136; munitio, guam nobilis quidam in loco spectante ad monasterium de Orlice aedificare intendit 170; munitio civitatis Pelhfimov 175 —177; munitionis destructio 181. Mutuum 19, 51. Notarii, protonotarius regni Welislaus 117; protonotarius regis Johannes 150; notarius regni 118; notarius quondam regis Hen- ricus Italicus 191, 192; terrae notarius Welislaus 42; notarius episcopi Pra- gensis Petrus 165; notarius camerae episcopi Pragensis 51; notarius nobilis viri 48. Oblationes in missarum principio 100, 101. Obligationes, obligatio bonorum ,tytulo pig- noris ymo pocius ypothece nomine“ 41, 42; obligatio calicis ecclesiae Pragensis Judaeo:51; pignora ecclesiae Pragensis, quae ,obligari oportuit ad usuras' 56; pud Judaeos Pragenses obligata' 63, 64, 65; obligatio proventus praebendae Sadcensis 209; ,loco captivorum pro obligatione castrum intrare' 81, 82. Obstaculum in flumine »Wiltava« 44—47. Oeconomia v. aratrum, araturae, census, coloni, equi, iugera, lanei, locationes, pretium, strichones; fruges hiemales et aestivales 31. Offertorium in denariis, aliis rebus 155. lea sacra, venditio oleorum modo simo- niaco 135. Operarii 176, 177. Ordines, ordines militiae v. regulares. cera, caseis et Patroni v. ius patronatus. Pecunia, pecuniae depositio 19; pecunia sub usuris v. usurae ; pecunia fide men- tita 39. Peregrinationes ad sepulcrum s. Jacobi 109; ad monasterium in Grünhain 139; in partibus transmarinis 148, 144. Pignora 81, 41, 42, 51, 56, 63, 64, 65, 127, 193. Piscationes episcopi Pragensis 197, 201, 204. Piscina in Kojetín 145. Plebani (rectores ecclesiarum), confirmatio plebani 2, 22, 24, 88, 161—166, 169; resignatio plebani 23; ecclesia plebano ablata 102, 126; residentia plebanorum apud ecclesiam 10, 69, 70, 107, 168; plebanus in studio literarum 168; preces civium de mutando plebano 70; violentia plebano irrogata 71; excommunicatio ba- ronis, qui sine iudicio eiecit plebanum de ecclesia 71; diminutio usuum eccle- siae occasione praesentationis 159; dis- pensatio rectori ecclesiae, qui in alia diocesi ordines recepit 86; mandatum plebano, ut compellat parochianos ad exsolvenda testamenta 100, 101, 102; mandatum civibus, ut plebano suo et
246 Mandatum de legatis factis fratribus ordi- num mendicantium 100, 107, 170. — de matrimonio consumato non dissol- vendo 108. — de oblationibus in missarum principio 100. — de plebano a patronis non molestando 126. — de promotione petitorum 5, 89, 122, 209 —211. — de residentia apud ecclesiam 69, 70. — de satisfactione danda 71, 95. — de sepultura ecclesiastica 77, 98, 99. — de simonia exstirpanda 135. — de usibus ecclesiae non diminuendis et de sustentatione vicariorum 159. — de visitatione alicuius loci sancti 155. Manubiae 145. Marcae argenti 13, 36, 51, 57, 60, 64, 130, 131, 177, 196—198, 200, 201—203, 209. — albae argenti 41. — QColoniensis ponderis 54. — auri 40, 205, 206. — auri de rivulis 40. Matrimonium, de matrimonio consumato non dissolvendo 108 ; legitimas matrimonii probare nuptias 191. Messis, pretium laboris messis tempore 125. Minores fratres v. regulares. Miracula 155 Missa, oblationes in missarum principio 100, 101. Molendina 203, 204, 208; episcopi et prae- positi Pragensis 44— 47; census de mo- lendino 199. Monasteria v. regulares. Moneta v. aurum, fertones, loti, marcae, quintinus. ; Munitiones, munitio Pragensis ecclesiae apud Řečic pro defendendis bonis epi- scopalibus domino H. commissa 30, 31; incastellatio ecclesiarum 75, 136; munitio, guam nobilis quidam in loco spectante ad monasterium de Orlice aedificare intendit 170; munitio civitatis Pelhfimov 175 —177; munitionis destructio 181. Mutuum 19, 51. Notarii, protonotarius regni Welislaus 117; protonotarius regis Johannes 150; notarius regni 118; notarius quondam regis Hen- ricus Italicus 191, 192; terrae notarius Welislaus 42; notarius episcopi Pra- gensis Petrus 165; notarius camerae episcopi Pragensis 51; notarius nobilis viri 48. Oblationes in missarum principio 100, 101. Obligationes, obligatio bonorum ,tytulo pig- noris ymo pocius ypothece nomine“ 41, 42; obligatio calicis ecclesiae Pragensis Judaeo:51; pignora ecclesiae Pragensis, quae ,obligari oportuit ad usuras' 56; pud Judaeos Pragenses obligata' 63, 64, 65; obligatio proventus praebendae Sadcensis 209; ,loco captivorum pro obligatione castrum intrare' 81, 82. Obstaculum in flumine »Wiltava« 44—47. Oeconomia v. aratrum, araturae, census, coloni, equi, iugera, lanei, locationes, pretium, strichones; fruges hiemales et aestivales 31. Offertorium in denariis, aliis rebus 155. lea sacra, venditio oleorum modo simo- niaco 135. Operarii 176, 177. Ordines, ordines militiae v. regulares. cera, caseis et Patroni v. ius patronatus. Pecunia, pecuniae depositio 19; pecunia sub usuris v. usurae ; pecunia fide men- tita 39. Peregrinationes ad sepulcrum s. Jacobi 109; ad monasterium in Grünhain 139; in partibus transmarinis 148, 144. Pignora 81, 41, 42, 51, 56, 63, 64, 65, 127, 193. Piscationes episcopi Pragensis 197, 201, 204. Piscina in Kojetín 145. Plebani (rectores ecclesiarum), confirmatio plebani 2, 22, 24, 88, 161—166, 169; resignatio plebani 23; ecclesia plebano ablata 102, 126; residentia plebanorum apud ecclesiam 10, 69, 70, 107, 168; plebanus in studio literarum 168; preces civium de mutando plebano 70; violentia plebano irrogata 71; excommunicatio ba- ronis, qui sine iudicio eiecit plebanum de ecclesia 71; diminutio usuum eccle- siae occasione praesentationis 159; dis- pensatio rectori ecclesiae, qui in alia diocesi ordines recepit 86; mandatum plebano, ut compellat parochianos ad exsolvenda testamenta 100, 101, 102; mandatum civibus, ut plebano suo et
Strana 247
247 non fratribus confiteantur 87; plebanus in Touškov e fratribus monasterii Cla- drubensis 109 —111; plebanus in Jablonná e fratribus monasterii Gradicensis 112, 113; dissensio inter plebanos et mona- sterium Pomucense 135; mandatum ple- banis de fratribus minoribus de Zitavia160. Podaczye v. ius theutonicum. Poena pro violatione contractus 13, 14, 83. Poenitentiarius curiae 40, 104, 107, 161; poenitentiarii fratrum praedicatorum 54. Pons Pragensis, pilae 46. Praebendae exspectatio 167. Praeceptor domorum militiae templi per Alamaniam et Slaviam 185. Praedicatores v. regulares. Praesentationes ad ecclesiam 2, 3, 23, 24, 35, 157, 159, 163, 165,166; ad praebendam vacantem 172. Prandium sollemne pro anima Bohuslai de Hora 119. Pretium medietatis villae cum 5 agrorum laneis 126. — 2 curiarum et 3 araturarum 177. — duo laneorum 36. — laboris messis tempore 125. — agnelli 196, 197, 202. — porci 125, 203, 206. — casei 196, 197, 202. Procurationes impositae per legatum apo- stolicum 8, 20, 21, 50, 53- 66. — episcopi 127, 176. — impositae per archidiaconum 67, 68. Procuratores apud curiam Romanam 8, 9; procurator missus ad legatum 19, 21, 50; procuratores eleemosynae 4, 89, 211; procurator pacis ordinandae 12; procurator praebendae 40; procurator negotii hospitalis s. Anthonii 210, 211. Protonotarius v. notarii. Provincia Bechinensis 179. — Cubitensis 115, 117. — Gladcensis 123. — Meziříčí 119. — Netolicensis 199, 200. — Siloensis 30. Provinciae iudex 180 Purggravii v. burggravii. Purkrecht v. ius theutonicum. Quartale lanei 205. Quaestuarii 2, 5. Quintinus 51. Rectores ecclesiarum v. plebani. Refectio sacerdotum et pauperum in an- niversario mortis praepositi et episcopi Pragensis 205. Registra, contractus registratus in actis rei publicae 42. Registra regalia 191. Regulares, s. Augustini eremitae 11, 105, 106; s. Benedicti ordo 109—111, 154, electio abbatis 172, 174, benedictio electi abbatis 173, 174; Cisterciensis ordo 37, 38, 57, 62, 112, 113, 135, 145, 146, 165; domus s. crucis ordinis beatorum mar- tyrum 170, 171; fratres minores 76, 77, 87, 98, 100, 102, 138, 160; fratres prae- dicatores 32, 33, 54, 76, 77, 97—99, 106, 137, 170; Praemonstratensis ordo 173, 192; — cruciferi stellati hospitalis s. Fran- cisci Pragae 44—47, 113—118, 132; ordo s. Johannis Jerosolimitani 122, 141, 142, 144, 156, 188, 211, 212; ordo militiae s. Lazari Jerosolimitani 122; domus mi- litiae templi 142, 143, 161, 181; domus theutonica 142; cruciferi sepulchri dom. in Zderaz 52; — sorores poenitentes s. Galli apud Pragam 195; nuntii hospitalis s. Antho- nii 209, 210; apostatae cuiusdam or- dinis revocatio 171. Reliquiae sanctorum 33, 84, 35, 155. Sacrista Pragensis 57, 60, 63, 64. Sententiae excommunicationis 8, 19, 20, 21, 37, 38, 39, 44—46, 48, 50, 53, 54, 55, 57—66, 68, 71, 72, 90, 95, 97—99, 128, 124, 187, 140, 147, 155, 156, 209, 210, 211. — falsae 191. — suspensionis ab ingressu ecclesiae eta pontificalibus 8, 50, 53, 61. Sepultura, sepulturae interdictio v. inter- dictio sepulturae; sepultura apud mo- nasterium Pomucense parochianis a plebanis prohibita 135. Sigilla autentica 14; literae regiae insig- nitae anulo 2; commune sigillum Curi- mensis oppidi 36; scriptum baronis si- gillo maiore et minore munitum 31, 32; sigillum civis Pragensis Al. 132; reuo- vatio literarum, quarum sigillum con- fractum erat 163; sigillo proprio carere
247 non fratribus confiteantur 87; plebanus in Touškov e fratribus monasterii Cla- drubensis 109 —111; plebanus in Jablonná e fratribus monasterii Gradicensis 112, 113; dissensio inter plebanos et mona- sterium Pomucense 135; mandatum ple- banis de fratribus minoribus de Zitavia160. Podaczye v. ius theutonicum. Poena pro violatione contractus 13, 14, 83. Poenitentiarius curiae 40, 104, 107, 161; poenitentiarii fratrum praedicatorum 54. Pons Pragensis, pilae 46. Praebendae exspectatio 167. Praeceptor domorum militiae templi per Alamaniam et Slaviam 185. Praedicatores v. regulares. Praesentationes ad ecclesiam 2, 3, 23, 24, 35, 157, 159, 163, 165,166; ad praebendam vacantem 172. Prandium sollemne pro anima Bohuslai de Hora 119. Pretium medietatis villae cum 5 agrorum laneis 126. — 2 curiarum et 3 araturarum 177. — duo laneorum 36. — laboris messis tempore 125. — agnelli 196, 197, 202. — porci 125, 203, 206. — casei 196, 197, 202. Procurationes impositae per legatum apo- stolicum 8, 20, 21, 50, 53- 66. — episcopi 127, 176. — impositae per archidiaconum 67, 68. Procuratores apud curiam Romanam 8, 9; procurator missus ad legatum 19, 21, 50; procuratores eleemosynae 4, 89, 211; procurator pacis ordinandae 12; procurator praebendae 40; procurator negotii hospitalis s. Anthonii 210, 211. Protonotarius v. notarii. Provincia Bechinensis 179. — Cubitensis 115, 117. — Gladcensis 123. — Meziříčí 119. — Netolicensis 199, 200. — Siloensis 30. Provinciae iudex 180 Purggravii v. burggravii. Purkrecht v. ius theutonicum. Quartale lanei 205. Quaestuarii 2, 5. Quintinus 51. Rectores ecclesiarum v. plebani. Refectio sacerdotum et pauperum in an- niversario mortis praepositi et episcopi Pragensis 205. Registra, contractus registratus in actis rei publicae 42. Registra regalia 191. Regulares, s. Augustini eremitae 11, 105, 106; s. Benedicti ordo 109—111, 154, electio abbatis 172, 174, benedictio electi abbatis 173, 174; Cisterciensis ordo 37, 38, 57, 62, 112, 113, 135, 145, 146, 165; domus s. crucis ordinis beatorum mar- tyrum 170, 171; fratres minores 76, 77, 87, 98, 100, 102, 138, 160; fratres prae- dicatores 32, 33, 54, 76, 77, 97—99, 106, 137, 170; Praemonstratensis ordo 173, 192; — cruciferi stellati hospitalis s. Fran- cisci Pragae 44—47, 113—118, 132; ordo s. Johannis Jerosolimitani 122, 141, 142, 144, 156, 188, 211, 212; ordo militiae s. Lazari Jerosolimitani 122; domus mi- litiae templi 142, 143, 161, 181; domus theutonica 142; cruciferi sepulchri dom. in Zderaz 52; — sorores poenitentes s. Galli apud Pragam 195; nuntii hospitalis s. Antho- nii 209, 210; apostatae cuiusdam or- dinis revocatio 171. Reliquiae sanctorum 33, 84, 35, 155. Sacrista Pragensis 57, 60, 63, 64. Sententiae excommunicationis 8, 19, 20, 21, 37, 38, 39, 44—46, 48, 50, 53, 54, 55, 57—66, 68, 71, 72, 90, 95, 97—99, 128, 124, 187, 140, 147, 155, 156, 209, 210, 211. — falsae 191. — suspensionis ab ingressu ecclesiae eta pontificalibus 8, 50, 53, 61. Sepultura, sepulturae interdictio v. inter- dictio sepulturae; sepultura apud mo- nasterium Pomucense parochianis a plebanis prohibita 135. Sigilla autentica 14; literae regiae insig- nitae anulo 2; commune sigillum Curi- mensis oppidi 36; scriptum baronis si- gillo maiore et minore munitum 31, 32; sigillum civis Pragensis Al. 132; reuo- vatio literarum, quarum sigillum con- fractum erat 163; sigillo proprio carere
Strana 248
248 14, 177; pecuniam sub sigillis autenticis deponere 19. Simonia 135. Spoliationes 20, 21, 24—29, 48, 95—97, 124, 147—149, 153, 185. Strichones 196, 197, 202, 203, 205, 208. Stuba balnearis 203, 208. Studium literarum 168. Stuprum 93. Subcamerarius regni Theodericus 25. — Thobias de Kamenicz 199, 200. Subdiaconi 3. 86. Supani 130. Subsides terram habentes 125. — absque terra 199. Suspensio ab ingressu ecclesiae v. sen- tentiae suspensionis. Synodus v. concilia. Pragensi ecclesiae 119, fratribus mino- ribus 100, 102, fratribus praedicatoribus 170. Testes recusantes testimonium perhibere 190. Treugae 79—83, 92. Usurae 19, 20, 51, 56—60, 63, 64, 156, 210. Venationes episcopi Pragensis 197. Vernaculus 91. Viaticum 133. Vicarii 3, 10, 107, 168; perpetuus vicarius ecclesiae Pragensis 40; vicarii ecclesiae Pragensis 48, 49; inoboedientes vicarii Mutensis ecclesiae 73; incongrua susten- tatio vicariorum 159, 160. Villici 130, 182. Vinea apud Pragam 131. Visitationes, procurationes, quae ex causa visitationis debentur 67, 68; visitatio archidiaconatus 68. Tabernae 22, 125, 204, 206. Taxatores contributionum 57, 60. Testamenta, legata in testamentis facta
248 14, 177; pecuniam sub sigillis autenticis deponere 19. Simonia 135. Spoliationes 20, 21, 24—29, 48, 95—97, 124, 147—149, 153, 185. Strichones 196, 197, 202, 203, 205, 208. Stuba balnearis 203, 208. Studium literarum 168. Stuprum 93. Subcamerarius regni Theodericus 25. — Thobias de Kamenicz 199, 200. Subdiaconi 3. 86. Supani 130. Subsides terram habentes 125. — absque terra 199. Suspensio ab ingressu ecclesiae v. sen- tentiae suspensionis. Synodus v. concilia. Pragensi ecclesiae 119, fratribus mino- ribus 100, 102, fratribus praedicatoribus 170. Testes recusantes testimonium perhibere 190. Treugae 79—83, 92. Usurae 19, 20, 51, 56—60, 63, 64, 156, 210. Venationes episcopi Pragensis 197. Vernaculus 91. Viaticum 133. Vicarii 3, 10, 107, 168; perpetuus vicarius ecclesiae Pragensis 40; vicarii ecclesiae Pragensis 48, 49; inoboedientes vicarii Mutensis ecclesiae 73; incongrua susten- tatio vicariorum 159, 160. Villici 130, 182. Vinea apud Pragam 131. Visitationes, procurationes, quae ex causa visitationis debentur 67, 68; visitatio archidiaconatus 68. Tabernae 22, 125, 204, 206. Taxatores contributionum 57, 60. Testamenta, legata in testamentis facta
- Ia: Array
- I: Array
- 1: Array
- 233: Array
- 242: Array