z 55 stránek
Titul
Ia
Ib
Ic
Id
Úvod
I
II
III
IV
V
VI
VII
VIII
Edice
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
Index
41
42
43
Název:
Processus iudiciarius contra Jeronimum de Praga, habitus Viennae a. 1410-1412
Autor:
Klicman, Ladislav
Rok vydání:
1898
Místo vydání:
Praha
Česká národní bibliografie:
Počet stran celkem:
55
Obsah:
- Ia: Titul
- I: Úvod
- 1: Edice
- 41: Index
upravit
Strana Ia
PROCESSUS IUDICIARIUS CONTRA JERONIMUM DE PRAGA HABITUS VIENNAE A. 1410—1412. K VYDÁNÍ UPRAVIL DR. LADISLAV KLICMAN, V PRAZE. NÁKLADEM ČESKÉ AKADEMIE CÍSAŘE FRANTIŠKA JOSEFA PRO VĚDY, SLOVESNOST A UMĚNÍ. 1898.
PROCESSUS IUDICIARIUS CONTRA JERONIMUM DE PRAGA HABITUS VIENNAE A. 1410—1412. K VYDÁNÍ UPRAVIL DR. LADISLAV KLICMAN, V PRAZE. NÁKLADEM ČESKÉ AKADEMIE CÍSAŘE FRANTIŠKA JOSEFA PRO VĚDY, SLOVESNOST A UMĚNÍ. 1898.
Strana Ib
HISTORICKÝ ARCHIV VYDÁVÁ I. TŘÍDA ČESKÉ AKADEMIE CÍSAŘE FRANTIŠKA JOSEFA PRO VĚDY, SLOVESNOST A UMĚNÍ V PRAZE. PÉČÍ HISTORICKÉ KOMMISSÍ PŘI NÍ ZŘÍZENÉ. ČÍSLO 12. PROCESSUS IUDICIARIUS CONTRA JERONIMUM DE PRAGA, HABITUS VIENNAE A. 1410—1412. V PRAZE. NÁKLADEM ČESKÉ AKADEMIE CÍSAŘE FRANTIŠKA JOSEFA PRO VĚDY, SLOVESNOST A UMĚNÍ. 1898.
HISTORICKÝ ARCHIV VYDÁVÁ I. TŘÍDA ČESKÉ AKADEMIE CÍSAŘE FRANTIŠKA JOSEFA PRO VĚDY, SLOVESNOST A UMĚNÍ V PRAZE. PÉČÍ HISTORICKÉ KOMMISSÍ PŘI NÍ ZŘÍZENÉ. ČÍSLO 12. PROCESSUS IUDICIARIUS CONTRA JERONIMUM DE PRAGA, HABITUS VIENNAE A. 1410—1412. V PRAZE. NÁKLADEM ČESKÉ AKADEMIE CÍSAŘE FRANTIŠKA JOSEFA PRO VĚDY, SLOVESNOST A UMĚNÍ. 1898.
Strana Ic
Tiskl Alois Wiesner v Praze.
Tiskl Alois Wiesner v Praze.
Strana Id
Tiskl Alois Wiesner v Praze.
Tiskl Alois Wiesner v Praze.
Strana I
UVOD. V knihovně Vatikánské pod signaturou »Ottobonianus lat. 348« nalézá se rukopis velkého oktávu, obsahující na 305 listech celou řadu traktátů, jež se týkají hnutí Husitského a velkých koncilií XV. století. Mimo jiné jsou tu na fol. 260—280 akta »Processu proti Jeronymovi«, provedeného roku 1410—1412 ve Vídni. Na tento kodex ukázal již roku 1838 Palacký,1) ale neměl ho asi v rukou, poněvadž v popisu jeho nečiní o našem »Processu« ani zmínky. Událost sama sebou je známa z akt koncilu Kostnického,2) zmínil se o ní již Palacký,3) a obšírněji Tomek.4) Avšak rukopis Ottobonianský podává mnohem více: máme tu před sebou ve formě notářského spisu podrobný pro- tokoll o celém průběhu processu, s artikuly obžaloby, s výpověďmi svědků a nálezy soudními — pramen to úplně nový a neznámý. Předkládaje jej tuto čtenáři, nemám v úmyslu, podati zároveň kritický rozbor jeho; neboť to předpokládá podrobné studium života a činnosti Jero- nymovy — práce to dlouhá a obtížná, uvážíme-li, že o tomto vynikajícím spolu- pracovníku Husově dosud tak málo bylo psáno. Přessanu tudíž na stručném vylíčení processu a na rozborů akt po stránce formální, ponechávaje ostatní a- příštímu životopisci mistra Jeronyma Pražského. * Dne 29. srpna r. 1410 v prostranné jizbě domu officiala biskupa Pasov- ského ve Vídni sešla se celá téměř obec učení Vídeňského, mezi nimi zvláště mistři Lambert z Geldern, Mikuláš z Dinkelsbühelu, Michal Suchenschatz a Petr z Pulky, professoři, a Jindřich z Kitzbühelu, Kašpar z Maiselsteinu a Jan Sintramův, doktoři práva církevního. Ondřej z Grillenberga, kanovník Pa- sovský a officiál biskupa Pasovského ve Vídni, měl souditi mistra Jeronyma 3 viz stručnou zmínku v Italienische Reise, str. 60. v. d. Hardt, Magnum oecumenicum concilium Constantiense IV, 682—683. Dějiny národu Českého III/13 str. 169. ) Dějepis města Prahy III2 str. 492—493.
UVOD. V knihovně Vatikánské pod signaturou »Ottobonianus lat. 348« nalézá se rukopis velkého oktávu, obsahující na 305 listech celou řadu traktátů, jež se týkají hnutí Husitského a velkých koncilií XV. století. Mimo jiné jsou tu na fol. 260—280 akta »Processu proti Jeronymovi«, provedeného roku 1410—1412 ve Vídni. Na tento kodex ukázal již roku 1838 Palacký,1) ale neměl ho asi v rukou, poněvadž v popisu jeho nečiní o našem »Processu« ani zmínky. Událost sama sebou je známa z akt koncilu Kostnického,2) zmínil se o ní již Palacký,3) a obšírněji Tomek.4) Avšak rukopis Ottobonianský podává mnohem více: máme tu před sebou ve formě notářského spisu podrobný pro- tokoll o celém průběhu processu, s artikuly obžaloby, s výpověďmi svědků a nálezy soudními — pramen to úplně nový a neznámý. Předkládaje jej tuto čtenáři, nemám v úmyslu, podati zároveň kritický rozbor jeho; neboť to předpokládá podrobné studium života a činnosti Jero- nymovy — práce to dlouhá a obtížná, uvážíme-li, že o tomto vynikajícím spolu- pracovníku Husově dosud tak málo bylo psáno. Přessanu tudíž na stručném vylíčení processu a na rozborů akt po stránce formální, ponechávaje ostatní a- příštímu životopisci mistra Jeronyma Pražského. * Dne 29. srpna r. 1410 v prostranné jizbě domu officiala biskupa Pasov- ského ve Vídni sešla se celá téměř obec učení Vídeňského, mezi nimi zvláště mistři Lambert z Geldern, Mikuláš z Dinkelsbühelu, Michal Suchenschatz a Petr z Pulky, professoři, a Jindřich z Kitzbühelu, Kašpar z Maiselsteinu a Jan Sintramův, doktoři práva církevního. Ondřej z Grillenberga, kanovník Pa- sovský a officiál biskupa Pasovského ve Vídni, měl souditi mistra Jeronyma 3 viz stručnou zmínku v Italienische Reise, str. 60. v. d. Hardt, Magnum oecumenicum concilium Constantiense IV, 682—683. Dějiny národu Českého III/13 str. 169. ) Dějepis města Prahy III2 str. 492—493.
Strana II
VI Lad. Klicman. Pražského, z kacířství obviněného. Obžalovaný dostavil se osobně, veřejným žalobcem byl Jan Gwarleich, bakkalář in decretis. Prokurator Gwarleich přednesl nejprve officialovi, že přítomný mistr Jeronym je nařknut, jako by se přidržoval učení Wiclifova. Jeronym odpověděl na to, že za lidské řeči nemůže: co je na nich pravdivého, přizná, co křivého, tomu chce odporovati; vždyť jen proto vážil dalekou cestu 24 mil do Vídně, poněvadž slyšel, že je tam na universitě očerňován. Obhajce nechtěl: svou při provede sám. Byl tudíž ihned zavázán přísahou, že na články obžaloby odpoví pouhou pravdu, a přečtena žaloba. Tato sestávala ze dvou částí: »articuli primo a secundo loco positi«. První část obsahovala 45 artikulů, známých pode jménem »artikulů Wiclifo- vých«, a nad to ještě dalších 12 článků, týkajících se specielně osoby a ná- hledů Jeronymových. V těchto posledních vytýká se mu, že vyhlašoval Wiclifa za doktora evangelického, který má život věčný, že je stoupencem realismu, exkommunikován a křivopřísežník. Říkal prý veřejně, že se chce Wiclifa zastá- vati až k smrti ohněm, a dával za vzor takové professory učení Pražského, kteří z kacířství silně byli podezřelí, jako Stanislav ze Znojma, Štěpán Paleč, Jan Hus, Marek ze Hradce a j. v. Většina článků těchto zabývá se však jeho vystoupením v Uhrách, kam se Jeronym v březnu r. 1410 byl odebral. V ká- zání, které měl na zelený čtvrtek (20. března 1410) před králem Sigmundem, horlil prý proti svobodám stavu kněžského tak, že král sám ho okřikl a řeč jeho velmi nemilostivě vyslechl. Bylo to asi při této příležitosti, když hlásal, že světským panovníkům přísluší dohled nad kněžstvem. Dále upíral prý tam evangeliím Lukášovu a Markovu všelikou hodnověrnost, pročež byl zatčen a v opatrování odevzdán arcibiskupu Ostřihomskému. K písemné žádosti arci- biskupa Pražského nařídil prý potom král Uherský, aby byl poslán do Prahy a odevzdán k tomu cíli jakémusi šlechtici Českému, pro něho poslanému. Na to vyvstal k odpovědi Jeronym. Největší část artikulů jak Wiclifo- vých tak své vlastní osoby se týkajících prostě popřel. Pouze na některé dal odpověď, většinou vyhýbavou. Zajímavá je zvláště odpověď na art. 45 (vlastně první z oněch 12): Mně nepřísluší někoho usuzovati zatraceným nebo spase- ným; držím se církve, ať už ho (Wiclifa) zatracuje nebo blahoslaví; co se jeho učení týče, učil lecčemus dobrému, ale držím se zas ostatních doktorů, a co ti zavrhují, zavrhuji já také; evangelickým jsem jej nazval, poněvadž psal o evangeliích, a nikdy jsem jej nejmenoval svatým. Nyní teprve přednesl prokurator Gwarleich další články obžaloby articuli secundo loco positi — počtem deset, a žádal, aby byli vyslýcháni svěd- kové především o těchto, a v druhé řadě též o jiných článcích obžaloby, které Jeronym popřel. Také těchto 10 článků zabývá se osobou Jeronymovou. Byl prý v Praze veřejně exkommunikován; vyhlašoval prý Wiclifa za svatého, jeho učení za lepší než učení svatého Augustina, jakož prý by raději sdílel život věčný s ním, nežli se sv. Augustinem; v Heidelberce přihlásil prý se osten- tativně k realismu. Hlavní trumf ponechal si však prokurator Gwarleich až na konec: Jeronym přísahal zachovati jednotu a svornost mezi národy učení Praž-
VI Lad. Klicman. Pražského, z kacířství obviněného. Obžalovaný dostavil se osobně, veřejným žalobcem byl Jan Gwarleich, bakkalář in decretis. Prokurator Gwarleich přednesl nejprve officialovi, že přítomný mistr Jeronym je nařknut, jako by se přidržoval učení Wiclifova. Jeronym odpověděl na to, že za lidské řeči nemůže: co je na nich pravdivého, přizná, co křivého, tomu chce odporovati; vždyť jen proto vážil dalekou cestu 24 mil do Vídně, poněvadž slyšel, že je tam na universitě očerňován. Obhajce nechtěl: svou při provede sám. Byl tudíž ihned zavázán přísahou, že na články obžaloby odpoví pouhou pravdu, a přečtena žaloba. Tato sestávala ze dvou částí: »articuli primo a secundo loco positi«. První část obsahovala 45 artikulů, známých pode jménem »artikulů Wiclifo- vých«, a nad to ještě dalších 12 článků, týkajících se specielně osoby a ná- hledů Jeronymových. V těchto posledních vytýká se mu, že vyhlašoval Wiclifa za doktora evangelického, který má život věčný, že je stoupencem realismu, exkommunikován a křivopřísežník. Říkal prý veřejně, že se chce Wiclifa zastá- vati až k smrti ohněm, a dával za vzor takové professory učení Pražského, kteří z kacířství silně byli podezřelí, jako Stanislav ze Znojma, Štěpán Paleč, Jan Hus, Marek ze Hradce a j. v. Většina článků těchto zabývá se však jeho vystoupením v Uhrách, kam se Jeronym v březnu r. 1410 byl odebral. V ká- zání, které měl na zelený čtvrtek (20. března 1410) před králem Sigmundem, horlil prý proti svobodám stavu kněžského tak, že král sám ho okřikl a řeč jeho velmi nemilostivě vyslechl. Bylo to asi při této příležitosti, když hlásal, že světským panovníkům přísluší dohled nad kněžstvem. Dále upíral prý tam evangeliím Lukášovu a Markovu všelikou hodnověrnost, pročež byl zatčen a v opatrování odevzdán arcibiskupu Ostřihomskému. K písemné žádosti arci- biskupa Pražského nařídil prý potom král Uherský, aby byl poslán do Prahy a odevzdán k tomu cíli jakémusi šlechtici Českému, pro něho poslanému. Na to vyvstal k odpovědi Jeronym. Největší část artikulů jak Wiclifo- vých tak své vlastní osoby se týkajících prostě popřel. Pouze na některé dal odpověď, většinou vyhýbavou. Zajímavá je zvláště odpověď na art. 45 (vlastně první z oněch 12): Mně nepřísluší někoho usuzovati zatraceným nebo spase- ným; držím se církve, ať už ho (Wiclifa) zatracuje nebo blahoslaví; co se jeho učení týče, učil lecčemus dobrému, ale držím se zas ostatních doktorů, a co ti zavrhují, zavrhuji já také; evangelickým jsem jej nazval, poněvadž psal o evangeliích, a nikdy jsem jej nejmenoval svatým. Nyní teprve přednesl prokurator Gwarleich další články obžaloby articuli secundo loco positi — počtem deset, a žádal, aby byli vyslýcháni svěd- kové především o těchto, a v druhé řadě též o jiných článcích obžaloby, které Jeronym popřel. Také těchto 10 článků zabývá se osobou Jeronymovou. Byl prý v Praze veřejně exkommunikován; vyhlašoval prý Wiclifa za svatého, jeho učení za lepší než učení svatého Augustina, jakož prý by raději sdílel život věčný s ním, nežli se sv. Augustinem; v Heidelberce přihlásil prý se osten- tativně k realismu. Hlavní trumf ponechal si však prokurator Gwarleich až na konec: Jeronym přísahal zachovati jednotu a svornost mezi národy učení Praž-
Strana III
Processus contra Jeronimum de Praga VII ského, místo toho však fedroval nesvornost, nepřátelství a rozdělení, až došlo téměř ke zpuštění téže university, čímž stal se vinným křivou přísahou. Jeronym odpověděl zase na prvních 8 článků záporně, na poslední dva (křivá přísaha) — zůstal odpověď dlužen; aspoň v aktech není zaznamenána. Snad se to vysvětlí tím, že totéž obvinění již dříve popřel, odpovídaje na třetí ze dříve přednesených 12 artikulů. K žádosti prokuratorově určen další termin soudního jednání na den 2. září 1410, kdy měli býti předvedeni svědkové a přísahu složiti v přítom- nosti Jeronymově, jemuž pod trestem exkommunikace uloženo, aby se dostavil. Toho dne skutečně se také odbyla přísaha svědků v přítomnosti Jeronymově, jenž se musel svým slovem na místě přísahy zavázati, že se z Vídně nevzdálí; v opačném případě měl propadnouti exkommunikaci ipso facto. Dne 5. září vzat ještě dodatečně pod přísahu jako svědek professor Berthold Ruchowoser z Řezna, člen řádu poustevníků sv. Augustina, a k vý- slechu svědků určena lhůta čtrnáctidenní. Zároveň však žádal prokurator Gwarleich, aby byl Jeronym vsazen do vězení, poněvadž prý se vyjádřil, že se mu ty odklady nelíbí a že je mu obtížno prodlévati tak dlouho ve Vídni a zanedbávati jinde své záležitosti. Mistr Jeronym však, boje prý se vězení, zavázal se dobrovolně, pod pokutou křivopřísežnictví a exkommunikace ipso facto, že se z Vídně nevzdálí, dokud jeho pře nebude rozhodnuta, což officiál za souhlasu ostatních přítomných uznal za dostatečné. Vyslechnuto bylo celkem 15 svědků. Z jich výpovědí vidíme, že zřetel soudu obrácen byl k těmto momentům: vystoupení Jeronymovo v Heidelberce r. 1406, když proti tamnějším nominalistickým názorům pokusil se o propagandu realismu, účastenství jeho při quodlibetu mistra Matěje z Knína r. 1409, kde vystoupil jako přívrženec a obránce Wiclifův, a v první řadě účastenství při počeštění university a vyplývajícím z toho odchodu Němců z Prahy; episoda Uherská ustupuje do pozadí. Výpovědi ty poskytují mnoho zajímavých po- drobností, o nichž nelze se zde šířiti: pro poznání života na universitě Pražské v té době jsou velmi cenné. Z většiny vysvítá, že svědkové nemohli Jero- nymovi odpustiti, že pracoval k vydání dekretu Kutnohorského, ač jen jediný to otevřeně přiznal. Mikuláš Czungel, farář v Berndorfu, končí totiž takto své svědectví: »Interrogatus, utrum habeat eum exosum, dicit, quod non: sed tamen, quantum posset cum iusticia, libenter eum vellet persequi propterea, quod laboraverit ad destruccionem studii Pragensis, alias non.« Ale výslech svědků nemohl býti dokončen, poněvadž — mistr Jeroným z Vídně uprchl. Příčinu vyložil officiálu Grillenbergovi v dopisu zaslaném dne 12. září 1410 z Bítova, na hranici Moravsko-Rakouské. Nechtělo prý se mu státi samotnému mezi tolika sty nepřátel; ať prý mu je pošle officiál do Prahy, tam že si to již s nimi vyřídí, anebo ještě lépe: ať se pře provede před kurií papežskou, kde známosti obou stran si drží rovnováhu. Na konec poškádlil ještě officiála, oznámiv mu, že on (NB. svým odchodem z Vídně ipso facto exkommunikovaný!) navštívil kostel v Lávě, jehož byl officiál farářem, a pozval tam k sobě tamního učitele a městského písaře.
Processus contra Jeronimum de Praga VII ského, místo toho však fedroval nesvornost, nepřátelství a rozdělení, až došlo téměř ke zpuštění téže university, čímž stal se vinným křivou přísahou. Jeronym odpověděl zase na prvních 8 článků záporně, na poslední dva (křivá přísaha) — zůstal odpověď dlužen; aspoň v aktech není zaznamenána. Snad se to vysvětlí tím, že totéž obvinění již dříve popřel, odpovídaje na třetí ze dříve přednesených 12 artikulů. K žádosti prokuratorově určen další termin soudního jednání na den 2. září 1410, kdy měli býti předvedeni svědkové a přísahu složiti v přítom- nosti Jeronymově, jemuž pod trestem exkommunikace uloženo, aby se dostavil. Toho dne skutečně se také odbyla přísaha svědků v přítomnosti Jeronymově, jenž se musel svým slovem na místě přísahy zavázati, že se z Vídně nevzdálí; v opačném případě měl propadnouti exkommunikaci ipso facto. Dne 5. září vzat ještě dodatečně pod přísahu jako svědek professor Berthold Ruchowoser z Řezna, člen řádu poustevníků sv. Augustina, a k vý- slechu svědků určena lhůta čtrnáctidenní. Zároveň však žádal prokurator Gwarleich, aby byl Jeronym vsazen do vězení, poněvadž prý se vyjádřil, že se mu ty odklady nelíbí a že je mu obtížno prodlévati tak dlouho ve Vídni a zanedbávati jinde své záležitosti. Mistr Jeronym však, boje prý se vězení, zavázal se dobrovolně, pod pokutou křivopřísežnictví a exkommunikace ipso facto, že se z Vídně nevzdálí, dokud jeho pře nebude rozhodnuta, což officiál za souhlasu ostatních přítomných uznal za dostatečné. Vyslechnuto bylo celkem 15 svědků. Z jich výpovědí vidíme, že zřetel soudu obrácen byl k těmto momentům: vystoupení Jeronymovo v Heidelberce r. 1406, když proti tamnějším nominalistickým názorům pokusil se o propagandu realismu, účastenství jeho při quodlibetu mistra Matěje z Knína r. 1409, kde vystoupil jako přívrženec a obránce Wiclifův, a v první řadě účastenství při počeštění university a vyplývajícím z toho odchodu Němců z Prahy; episoda Uherská ustupuje do pozadí. Výpovědi ty poskytují mnoho zajímavých po- drobností, o nichž nelze se zde šířiti: pro poznání života na universitě Pražské v té době jsou velmi cenné. Z většiny vysvítá, že svědkové nemohli Jero- nymovi odpustiti, že pracoval k vydání dekretu Kutnohorského, ač jen jediný to otevřeně přiznal. Mikuláš Czungel, farář v Berndorfu, končí totiž takto své svědectví: »Interrogatus, utrum habeat eum exosum, dicit, quod non: sed tamen, quantum posset cum iusticia, libenter eum vellet persequi propterea, quod laboraverit ad destruccionem studii Pragensis, alias non.« Ale výslech svědků nemohl býti dokončen, poněvadž — mistr Jeroným z Vídně uprchl. Příčinu vyložil officiálu Grillenbergovi v dopisu zaslaném dne 12. září 1410 z Bítova, na hranici Moravsko-Rakouské. Nechtělo prý se mu státi samotnému mezi tolika sty nepřátel; ať prý mu je pošle officiál do Prahy, tam že si to již s nimi vyřídí, anebo ještě lépe: ať se pře provede před kurií papežskou, kde známosti obou stran si drží rovnováhu. Na konec poškádlil ještě officiála, oznámiv mu, že on (NB. svým odchodem z Vídně ipso facto exkommunikovaný!) navštívil kostel v Lávě, jehož byl officiál farářem, a pozval tam k sobě tamního učitele a městského písaře.
Strana IV
VIII Lad. Klicman. Nicméně pokračovalo se formálně v processu dále. Jeronym byl citován, aby se omluvil, ale — rozumí se samo sebou — nepřišel. Na to dal officiál dne 20. září 1410 na dvéře chrámu sv. Štěpána ve Vídni přibiti písemnou obsýlku, aby se do osmi dnů dostavil osobně neb aspoň poslal zástupce a ospravedlnil se z útěku. Když se ani tenkráte nedostavil, odsouzen k trestu za křivou přísahu a prohlášen za exkommunikovaného, dne 22. října 1410. Akta toho processu zavřela se však na dobro teprve dne 31. srpna 1412. Toho dne žádal Jan Gwarleich jako veřejný žalobce, aby byl Jeroným pro- hlášen kacířem, poněvadž déle jednoho roku v exkommunikaci tvrdošíjně setrval. Vydal tedy officiál na Jeronyma novou obsýlku, aby své námitky proti žádosti prokurátorově přednesl, a současně dal sestaviti ve formě notář- ského spisu všechna akta, týkající se tohoto processu. Po stránce formální akta processu Jeronymova sestávají ze dvou notářských spisů, z nichž první — asi ze dne 22. října r. 1410 — jest inserován do druhého, jenž složen kolem 31. srpna r. 1412. Ale inserován je zvláštním spůsobem, tak totiž, že při skládání druhého spisu notářského byl první jedno- duše opsán, tak jak byl, a k němu připojen jenom nový protokoll o stání ze dne 31. srpna r. 1412 s novou klausulí notářskou, tak že pořádek chrono- logický v ničem nebyl porušen. Oba spisy notářské pocházejí od Jindřicha z Mühldorfa, klerika diecése Solnohradské. První obsahuje tyto části: 1. Protokoll prvního stání dne 29. srpna 1410,1) kde byla formulována žaloba proti Jeronymovi. Rozeznávají se articuli primo loco positi a secundo loco positi. První jsou zase složeny ze dvou skupin, z nichž každá má číslování samostatné, ovšem ne úplně provedené: a) 45 článků, známých pode jménem Wiclifových,2) b) 12 článků proti Jeronymovi samému. 3) K tomu připojuje se odpověď Jeronymova, 4) která však 1) Viz v našem vydání str. 1—10. 2 Viz v našem vydání str. 2—4. Mimochodem podotýkám, že pořad »artikulů Wiklifových« v obžalobě Jeronymově liší se značně od uspořádání v Palackého Docu- menta str. 327—331, a to takto: 1—3 5 6—9 10 11 12—13 14 15—16 17 3) )Viz str. 5. ) Viz str. 5—8. Documenta 1—3 5 6—9 11 12—13 10 14— 15 16+17 Processus 18 schází 19—22 23 24—33 34—41 42+43 44—45 = Documenta 18 19 21—24 20 36—45 25—32 33 34—35 Processus
VIII Lad. Klicman. Nicméně pokračovalo se formálně v processu dále. Jeronym byl citován, aby se omluvil, ale — rozumí se samo sebou — nepřišel. Na to dal officiál dne 20. září 1410 na dvéře chrámu sv. Štěpána ve Vídni přibiti písemnou obsýlku, aby se do osmi dnů dostavil osobně neb aspoň poslal zástupce a ospravedlnil se z útěku. Když se ani tenkráte nedostavil, odsouzen k trestu za křivou přísahu a prohlášen za exkommunikovaného, dne 22. října 1410. Akta toho processu zavřela se však na dobro teprve dne 31. srpna 1412. Toho dne žádal Jan Gwarleich jako veřejný žalobce, aby byl Jeroným pro- hlášen kacířem, poněvadž déle jednoho roku v exkommunikaci tvrdošíjně setrval. Vydal tedy officiál na Jeronyma novou obsýlku, aby své námitky proti žádosti prokurátorově přednesl, a současně dal sestaviti ve formě notář- ského spisu všechna akta, týkající se tohoto processu. Po stránce formální akta processu Jeronymova sestávají ze dvou notářských spisů, z nichž první — asi ze dne 22. října r. 1410 — jest inserován do druhého, jenž složen kolem 31. srpna r. 1412. Ale inserován je zvláštním spůsobem, tak totiž, že při skládání druhého spisu notářského byl první jedno- duše opsán, tak jak byl, a k němu připojen jenom nový protokoll o stání ze dne 31. srpna r. 1412 s novou klausulí notářskou, tak že pořádek chrono- logický v ničem nebyl porušen. Oba spisy notářské pocházejí od Jindřicha z Mühldorfa, klerika diecése Solnohradské. První obsahuje tyto části: 1. Protokoll prvního stání dne 29. srpna 1410,1) kde byla formulována žaloba proti Jeronymovi. Rozeznávají se articuli primo loco positi a secundo loco positi. První jsou zase složeny ze dvou skupin, z nichž každá má číslování samostatné, ovšem ne úplně provedené: a) 45 článků, známých pode jménem Wiclifových,2) b) 12 článků proti Jeronymovi samému. 3) K tomu připojuje se odpověď Jeronymova, 4) která však 1) Viz v našem vydání str. 1—10. 2 Viz v našem vydání str. 2—4. Mimochodem podotýkám, že pořad »artikulů Wiklifových« v obžalobě Jeronymově liší se značně od uspořádání v Palackého Docu- menta str. 327—331, a to takto: 1—3 5 6—9 10 11 12—13 14 15—16 17 3) )Viz str. 5. ) Viz str. 5—8. Documenta 1—3 5 6—9 11 12—13 10 14— 15 16+17 Processus 18 schází 19—22 23 24—33 34—41 42+43 44—45 = Documenta 18 19 21—24 20 36—45 25—32 33 34—35 Processus
Strana V
Processus contra Jeronimum de Praga. IX obsahuje pouze 55 článků, a nikoli 57 (45 12), jak by to mělo býti. Ještě při 22. artikulu odpovědi lze konstatovati shodu s 22. arti- kulem obžaloby. U 35. artikulu odpovědi není jisto, zdali se vztahuje na 35. či 36. artikul žaloby, možná že na oba, čímž jedině lze vy- světliti, že 45. artikul odpovědi nerovná se 45. artikulu žaloby, nýbrž vztahuje se již na první z druhých 12 článků. Dále lze zjistiti, že 46., 47., 48. artikul odpovědi shoduje se s 2., 3., 4. článkem z oněch 12, a že k 51., 52. a 55. artikulu odpovědi patří 8., 9. a 12. článek žaloby. Z čehož vysvítá, že na artikul 5., 6., 7. obžaloby připadají pouze dva články odpovědi: 49. a 50. Nejspíše čl. 5. = 49., a 6. 7. = 50. Tak obdržíme toto schema: Artikuly Wiclifovy Prvních 12 článků proti Jeronymovi Žaloba Odpověd 1— 34 1—34 35 36 35 37—45 36—44 45—48 1—4 49 5 50 6 17 8—12 = 51—55 = = = = Articuli secundo loco positi 1) jsou ty, které byly od prokuratora před- neseny teprve, když Jeronym na první serii odpověděl. Jest jich deset, ale číslovány jsou od 13—22, jako pokračování oněch prvních 12. Tvoří totiž s nimi jedinou skupinu jakožto »articuli, super quibus per ordinem testes sunt examinati«. Skutečně také vidíme, že při výslechu svědků hleděno výhradně toliko k těmto 22 (12 10) artikulům obžaloby. Odpověď Jeronymova na těchto 10 článků2) obsahuje pouze 8 artikulů, a jen u 1. je viděti, že přísluší ke 13. z těchto 22 článků. Nejspíše odpadla odpověď na 21. a 22. artikul obžaloby, poněvadž dána byla již při odpovědi na artikul 3. Obdržíme tudíž zase schéma: articuli secundo loco positi Žaloba Odpověd 13—20 = 1—8 21 22 = 0 2. Následuje protokoll schůze ze dne 2. září 1410: přísaha svědků.3) 3. Protokoll schůze ze dne 5. září 1410: dodatečná přísaha professora Bertholda Ruchowosera z Řezna.4) 4. Protokolly o výslechu jednotlivých svědků, nedatované. 2) 3) 4 Viz str. 9—10. Viz str. 10. Viz str. 10—11. Viz str. 11—12.
Processus contra Jeronimum de Praga. IX obsahuje pouze 55 článků, a nikoli 57 (45 12), jak by to mělo býti. Ještě při 22. artikulu odpovědi lze konstatovati shodu s 22. arti- kulem obžaloby. U 35. artikulu odpovědi není jisto, zdali se vztahuje na 35. či 36. artikul žaloby, možná že na oba, čímž jedině lze vy- světliti, že 45. artikul odpovědi nerovná se 45. artikulu žaloby, nýbrž vztahuje se již na první z druhých 12 článků. Dále lze zjistiti, že 46., 47., 48. artikul odpovědi shoduje se s 2., 3., 4. článkem z oněch 12, a že k 51., 52. a 55. artikulu odpovědi patří 8., 9. a 12. článek žaloby. Z čehož vysvítá, že na artikul 5., 6., 7. obžaloby připadají pouze dva články odpovědi: 49. a 50. Nejspíše čl. 5. = 49., a 6. 7. = 50. Tak obdržíme toto schema: Artikuly Wiclifovy Prvních 12 článků proti Jeronymovi Žaloba Odpověd 1— 34 1—34 35 36 35 37—45 36—44 45—48 1—4 49 5 50 6 17 8—12 = 51—55 = = = = Articuli secundo loco positi 1) jsou ty, které byly od prokuratora před- neseny teprve, když Jeronym na první serii odpověděl. Jest jich deset, ale číslovány jsou od 13—22, jako pokračování oněch prvních 12. Tvoří totiž s nimi jedinou skupinu jakožto »articuli, super quibus per ordinem testes sunt examinati«. Skutečně také vidíme, že při výslechu svědků hleděno výhradně toliko k těmto 22 (12 10) artikulům obžaloby. Odpověď Jeronymova na těchto 10 článků2) obsahuje pouze 8 artikulů, a jen u 1. je viděti, že přísluší ke 13. z těchto 22 článků. Nejspíše odpadla odpověď na 21. a 22. artikul obžaloby, poněvadž dána byla již při odpovědi na artikul 3. Obdržíme tudíž zase schéma: articuli secundo loco positi Žaloba Odpověd 13—20 = 1—8 21 22 = 0 2. Následuje protokoll schůze ze dne 2. září 1410: přísaha svědků.3) 3. Protokoll schůze ze dne 5. září 1410: dodatečná přísaha professora Bertholda Ruchowosera z Řezna.4) 4. Protokolly o výslechu jednotlivých svědků, nedatované. 2) 3) 4 Viz str. 9—10. Viz str. 10. Viz str. 10—11. Viz str. 11—12.
Strana VI
X Lad. Klicman. Protokollovány byly výpovědi těchto 15 svědků: 1. mistr Mikuláš Tell.1) 2. » Konrád z Hildesheimu.2 » Jan Schwab z Butzbachu.3) 3. 4. Konrad Kreuzer z Norimberga. » Jan z Vohburgu." 5. » Berthold Ruchowoser z Rezna.6) 6. » Petr Bergochsel.7) 7. 8. Mikuláš Czungel, farář v Berndorfu.8) 9. Jan Tesser, bacc. in artibus, klerik Würzburské dioc.") o 10. Achatius Chenzel(?) ze Solnohradu, student ve Vídni. 11. Kašpar Weinstein z Ingolstadtu, klerik Eichstädtské dioc., student 1) ve Vídni. 2 12. Jan Stuckler z Pasova, bacc. Pragensis. 13) 13. Jan z Korutan. 14) 14. Berthold z Mnichova, bacc. Pragensis. 15) 15. Jindřich de Aura, klerik Würzburské dioc., bacc. Pragensis. Výpovědi svědků nevztahují se ku 45 artikulům Wiklifovým, nýbrž toliko k oněm »articuli primo (1—12) et secundo loco (13—22) contra Jeronimum oblati.« Pokud se zjistiti dá, korrespondují čísla artikulů ve výpovědích s čísly artikulů žalobních. Rozumí se ovšem samo sebou, že nevypovídal každý o všech článcích žaloby, nýbrž jen o těch, o nichž něco věděl. Při tom zdá se, že na artikuly 21. a 22. vůbec nebyla dávána žádná zvláštní odpověď; aspoň nej- delší dvě výpovědi, Kašpara Weinsteina z Ingolstadtu a Jindřicha de Aura, jdou pouze až k artikulu 20. obžaloby, kdežto ostatní přestávají při 18., ba většinou již při 15—16. artikulu. Vysvětlí se to nejspíše týmž způsobem, jako výše bylo řečeno o Jeronymově odpovědi: články 21. a 22. obsahem svým kryjí se se článkem 3., a proto nebylo třeba o nich svědky zvláště vyslýchati. Viz str. 12—13. Viz str. 14—15. Viz str. 15—17. Viz str. 17—19. Viz str. 19—21. Viz str. 21. Viz str. 21—22. 87 Viz str 22—24. 9) Viz str. 24—26. 10) Viz str. 26—27. 11) Viz str. 27—29. 12) Viz str. 29—30. 13) Viz str. 31. 14) Viz str. 31—32. 15) Viz str. 32 —34. 5 4) 6 3 27
X Lad. Klicman. Protokollovány byly výpovědi těchto 15 svědků: 1. mistr Mikuláš Tell.1) 2. » Konrád z Hildesheimu.2 » Jan Schwab z Butzbachu.3) 3. 4. Konrad Kreuzer z Norimberga. » Jan z Vohburgu." 5. » Berthold Ruchowoser z Rezna.6) 6. » Petr Bergochsel.7) 7. 8. Mikuláš Czungel, farář v Berndorfu.8) 9. Jan Tesser, bacc. in artibus, klerik Würzburské dioc.") o 10. Achatius Chenzel(?) ze Solnohradu, student ve Vídni. 11. Kašpar Weinstein z Ingolstadtu, klerik Eichstädtské dioc., student 1) ve Vídni. 2 12. Jan Stuckler z Pasova, bacc. Pragensis. 13) 13. Jan z Korutan. 14) 14. Berthold z Mnichova, bacc. Pragensis. 15) 15. Jindřich de Aura, klerik Würzburské dioc., bacc. Pragensis. Výpovědi svědků nevztahují se ku 45 artikulům Wiklifovým, nýbrž toliko k oněm »articuli primo (1—12) et secundo loco (13—22) contra Jeronimum oblati.« Pokud se zjistiti dá, korrespondují čísla artikulů ve výpovědích s čísly artikulů žalobních. Rozumí se ovšem samo sebou, že nevypovídal každý o všech článcích žaloby, nýbrž jen o těch, o nichž něco věděl. Při tom zdá se, že na artikuly 21. a 22. vůbec nebyla dávána žádná zvláštní odpověď; aspoň nej- delší dvě výpovědi, Kašpara Weinsteina z Ingolstadtu a Jindřicha de Aura, jdou pouze až k artikulu 20. obžaloby, kdežto ostatní přestávají při 18., ba většinou již při 15—16. artikulu. Vysvětlí se to nejspíše týmž způsobem, jako výše bylo řečeno o Jeronymově odpovědi: články 21. a 22. obsahem svým kryjí se se článkem 3., a proto nebylo třeba o nich svědky zvláště vyslýchati. Viz str. 12—13. Viz str. 14—15. Viz str. 15—17. Viz str. 17—19. Viz str. 19—21. Viz str. 21. Viz str. 21—22. 87 Viz str 22—24. 9) Viz str. 24—26. 10) Viz str. 26—27. 11) Viz str. 27—29. 12) Viz str. 29—30. 13) Viz str. 31. 14) Viz str. 31—32. 15) Viz str. 32 —34. 5 4) 6 3 27
Strana VII
Processus contra Jeronimum de Praga XI 5. Pak je nedatovaný protokoll o stání, k němuž se Jeronym nedostavil, a kde čten jeho list dd. Bítov, 12. září 1410.1) 6. Inserována veřejná citace na Jeronyma ze dne 20. září 1410.2) 7. Protokoll o další schůzi (bez data), s inserovanou exkommunikací dd. 22. října 1410.3) To vše jest obsaženo v notářském spisu Jindřicha z Mühldorfa, bez data, ale sepsaném buď 22. října 1410 nebo brzy potom.4) 8. Následuje protokoll o stání ze dne 31. srpna 1412 a citace na Jero- nyma pro ignorování exkommunikace.5) K tomuto protokollu, jenž byl jednoduše dodatečně připsán k opisu prvního spisu notářského z r. 1410, byla pak dána nová klausule notářská,6 a tak povstal druhý spis notářský z r. 1412. Pořádek chronologický všech jednotlivých částí byl při tom přesně zachován. Codex Ottobonianus podává opis skoro současný. Nemoha se dopíditi nikde originálu, podávám čtení kodexu toho co možná věrně. Pozornému čtenáři neujde, že latina je tu hrozná, často barbarská. Výšiny z vazby (ana- koluthy) jsou hlavní její známkou; při tom dlouhé periody, v nichž se podměty vět ustavičně mění, znesnadňují přehled. Snažil jsem se hojnou a rozmanitou interpunkcí usnadniti porozumění; ale jsou přece mnohé a dlouhé věty, kde nebylo lze užiti jiného dělidla než čárky. Poněvadž již v původním rukopisu pořádek chronologický je zachován, držel jsem se ho věrně také při úpravě vydání. Rovněž tak podržel jsem zvláštnosti pravopisné, na př. recomnendare, comodus, opidum atd., pokud v rukopisu důsledně jsou zachovávány. 2 3) 5) 1) Viz str. 34—35. Viz str. 35—36. Viz str. 36—39. Viz str. 39—40. Viz str. 40. Viz str. 40.
Processus contra Jeronimum de Praga XI 5. Pak je nedatovaný protokoll o stání, k němuž se Jeronym nedostavil, a kde čten jeho list dd. Bítov, 12. září 1410.1) 6. Inserována veřejná citace na Jeronyma ze dne 20. září 1410.2) 7. Protokoll o další schůzi (bez data), s inserovanou exkommunikací dd. 22. října 1410.3) To vše jest obsaženo v notářském spisu Jindřicha z Mühldorfa, bez data, ale sepsaném buď 22. října 1410 nebo brzy potom.4) 8. Následuje protokoll o stání ze dne 31. srpna 1412 a citace na Jero- nyma pro ignorování exkommunikace.5) K tomuto protokollu, jenž byl jednoduše dodatečně připsán k opisu prvního spisu notářského z r. 1410, byla pak dána nová klausule notářská,6 a tak povstal druhý spis notářský z r. 1412. Pořádek chronologický všech jednotlivých částí byl při tom přesně zachován. Codex Ottobonianus podává opis skoro současný. Nemoha se dopíditi nikde originálu, podávám čtení kodexu toho co možná věrně. Pozornému čtenáři neujde, že latina je tu hrozná, často barbarská. Výšiny z vazby (ana- koluthy) jsou hlavní její známkou; při tom dlouhé periody, v nichž se podměty vět ustavičně mění, znesnadňují přehled. Snažil jsem se hojnou a rozmanitou interpunkcí usnadniti porozumění; ale jsou přece mnohé a dlouhé věty, kde nebylo lze užiti jiného dělidla než čárky. Poněvadž již v původním rukopisu pořádek chronologický je zachován, držel jsem se ho věrně také při úpravě vydání. Rovněž tak podržel jsem zvláštnosti pravopisné, na př. recomnendare, comodus, opidum atd., pokud v rukopisu důsledně jsou zachovávány. 2 3) 5) 1) Viz str. 34—35. Viz str. 35—36. Viz str. 36—39. Viz str. 39—40. Viz str. 40. Viz str. 40.
Strana VIII
Strana 1
Processus iudiciarius cum articulis contra Jeronimum de Praga, hereticum, habitus in Wyenna a) coram officiali et doctoribus sacre theologie et iuris canonici universitatis Wyennensis. [f. 260.] In nomine domini amen. Anno a nativitate eiusdem millesimo quadringentesimo deſcimo] b), die vero Saturni vicesima nona mensis Augusti, hora vesperorum vel quasi, indiccionec) tſercia], pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Johannis, divina provi- deſncia] pape vicesimi tercii, anno primo, venerabili patre domino Andrea de Grillemberg, can[onico] ecclesie et officiali curie Pataviensis, in quodam comodo amplo domus habitacionis sue Wyennensis pro tribunali sedente, presentibus venerabilibus dominis et magistris Lamberto de Gelria, Nicolao de Tinkelspuchel,2) Michaele Schuechenschacz,3) Petro de Pulka,4) sacre pagine professoribus, magistro Henrico de Kiczpuchl,5) Kasparo Mäuslstain 6) et Johanne Sinderami,7) iuris canonici doctoribus, et ceteris magistris, baccalaureis et scolaribus alme universitatis Wiennensis, magister Jeronimus de Praga vocatus ad iudicium comparuit. Contra quem honora- bilis vir dominus Johannes Gwerleich,8) baccalaureus in decretis, procurator fiscalis ex officio ad hoc deputatus, publice proposuit, quod predictus ma- gister Jeronimus super certis articulis fidei katholice contrariis ac aliis in a) ,Wyenno' rkp., opravil vydavatel. b) při vazbě rukopisu byly fol. 260 a 261 přiříznuty tak, že i jednotlivá slova a řadová čísla některých artikulů odpadla; případné doplňky položil jsem do závorek [ ]. c) ,indicione' rkp. 1) Lambert z Geldern, viz Aschbach, Geschichte der Wiener Universität I, 419—421. Mikuláš z Dinkelsbühelu, viz Aschbach I, 430—440. 3 Michael Suchenschatz, viz Aschbach I, 416—418. 4) Petr Čech z Pulky, viz Aschbach I, 424—428. 5) Jindřich Flöckel z Kitzbühelu, viz Aschbach I, 604. 6) Kašpar z Maiselsteinu, viz Aschbach I, 474—475. Jan Sintramův (Johannes Sintrami) viz Aschbach I, 612. sv Jan Gwarleich, viz Aschbach I, 608. Klicman: Processus contra Jeronimum.
Processus iudiciarius cum articulis contra Jeronimum de Praga, hereticum, habitus in Wyenna a) coram officiali et doctoribus sacre theologie et iuris canonici universitatis Wyennensis. [f. 260.] In nomine domini amen. Anno a nativitate eiusdem millesimo quadringentesimo deſcimo] b), die vero Saturni vicesima nona mensis Augusti, hora vesperorum vel quasi, indiccionec) tſercia], pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Johannis, divina provi- deſncia] pape vicesimi tercii, anno primo, venerabili patre domino Andrea de Grillemberg, can[onico] ecclesie et officiali curie Pataviensis, in quodam comodo amplo domus habitacionis sue Wyennensis pro tribunali sedente, presentibus venerabilibus dominis et magistris Lamberto de Gelria, Nicolao de Tinkelspuchel,2) Michaele Schuechenschacz,3) Petro de Pulka,4) sacre pagine professoribus, magistro Henrico de Kiczpuchl,5) Kasparo Mäuslstain 6) et Johanne Sinderami,7) iuris canonici doctoribus, et ceteris magistris, baccalaureis et scolaribus alme universitatis Wiennensis, magister Jeronimus de Praga vocatus ad iudicium comparuit. Contra quem honora- bilis vir dominus Johannes Gwerleich,8) baccalaureus in decretis, procurator fiscalis ex officio ad hoc deputatus, publice proposuit, quod predictus ma- gister Jeronimus super certis articulis fidei katholice contrariis ac aliis in a) ,Wyenno' rkp., opravil vydavatel. b) při vazbě rukopisu byly fol. 260 a 261 přiříznuty tak, že i jednotlivá slova a řadová čísla některých artikulů odpadla; případné doplňky položil jsem do závorek [ ]. c) ,indicione' rkp. 1) Lambert z Geldern, viz Aschbach, Geschichte der Wiener Universität I, 419—421. Mikuláš z Dinkelsbühelu, viz Aschbach I, 430—440. 3 Michael Suchenschatz, viz Aschbach I, 416—418. 4) Petr Čech z Pulky, viz Aschbach I, 424—428. 5) Jindřich Flöckel z Kitzbühelu, viz Aschbach I, 604. 6) Kašpar z Maiselsteinu, viz Aschbach I, 474—475. Jan Sintramův (Johannes Sintrami) viz Aschbach I, 612. sv Jan Gwarleich, viz Aschbach I, 608. Klicman: Processus contra Jeronimum.
Strana 2
Lad. Klicman. sacris conciliis generalibus condempnatis esset infamatus, quibus Johannes appellatus Wikleph adhesit; propter quod super huiusmodi infamia inquiri peciit contra iamdictum Jeronimum. Ad quod predictus Jeronimus respondit, quod non dubitaret de illo, quin multi multa de ipso sint locuti et loque- rentur, et non potuerit obstruere ora loquencium, et ergo, que sint vera, concedat, et que falsa, falsa dicat. Eciam fatetur, quod per viginti quatuor miliaria ad venerabiles dominos doctores et magistros predicte alme uni- versitatis Wiennensis venerit, quia audiverit, quod apud illos fuerit dif- famatus. Interrogatus, utrum predictus Jeronimus procuratorem vel ad- vocatum habere voluerit, respondit, quod non, quia per se causam suam speraret expedire. Et ergo predictus venerabilis pater dominus Andreas officialis decrevit eundem Jeronimum personaliter medio suo iuramento respondere; ipse vero Jeronimus statim absque deliberacione se obtulit responsurum et ad sancta dei evangelia manibus corporaliter tactis articulis contra ipsum oblatis respondere et super eisdem iuravit dicere veritatem. Quorum tenor per omnia sequitur in hec verba: Subsequntur articuli, super quibus magister Jeronimus de Praga est examinandus. 1. Primus namque articulus est: Substancia panis et vini manet post consecracionem in sacramento altaris. 2. Accidencia panis non manent sine subiecto post consecracionem in eodem sacramento. 3. Christus non est in eodem sacramento idemptice et vere et realiter in propria persona corporali. [f. 260' 4.] [Non elst fundatum in evangelio, quod Christus missam ordinavit. 5.] [Episcopu]s vel sacerdos existens in mortali peccato non ordinat neque conficit nec baptisat. [6.] [Sil homo fuerit debite contritus, oris confessio est sibi superflua et inutilis. 7.] Deus debet obedire diabolo. 8.] Si papa sit prescitus vel malus et per consequens membrum diaboli, non habet potestatem super fideles Christi ab aliquo sibi datam, nisi forte a cesare. [9.] Post Urbanum sextum non est alius recipiendus in papam, sed vivendum est more Grecorum sub legibus propriis. [10.] Nullus prelatus debet aliquem excommunicare, nisi prius sciat ipsum excommunicatum a deo. [11.] Qui sic excommunicat, ex hoc fit hereticus vel excommunicatus. 12. Prelatus excommunicans clericum, qui appellat ad regem vel ad consilium regni, eo ipso proditor est et traditor dei, regni et regis.
Lad. Klicman. sacris conciliis generalibus condempnatis esset infamatus, quibus Johannes appellatus Wikleph adhesit; propter quod super huiusmodi infamia inquiri peciit contra iamdictum Jeronimum. Ad quod predictus Jeronimus respondit, quod non dubitaret de illo, quin multi multa de ipso sint locuti et loque- rentur, et non potuerit obstruere ora loquencium, et ergo, que sint vera, concedat, et que falsa, falsa dicat. Eciam fatetur, quod per viginti quatuor miliaria ad venerabiles dominos doctores et magistros predicte alme uni- versitatis Wiennensis venerit, quia audiverit, quod apud illos fuerit dif- famatus. Interrogatus, utrum predictus Jeronimus procuratorem vel ad- vocatum habere voluerit, respondit, quod non, quia per se causam suam speraret expedire. Et ergo predictus venerabilis pater dominus Andreas officialis decrevit eundem Jeronimum personaliter medio suo iuramento respondere; ipse vero Jeronimus statim absque deliberacione se obtulit responsurum et ad sancta dei evangelia manibus corporaliter tactis articulis contra ipsum oblatis respondere et super eisdem iuravit dicere veritatem. Quorum tenor per omnia sequitur in hec verba: Subsequntur articuli, super quibus magister Jeronimus de Praga est examinandus. 1. Primus namque articulus est: Substancia panis et vini manet post consecracionem in sacramento altaris. 2. Accidencia panis non manent sine subiecto post consecracionem in eodem sacramento. 3. Christus non est in eodem sacramento idemptice et vere et realiter in propria persona corporali. [f. 260' 4.] [Non elst fundatum in evangelio, quod Christus missam ordinavit. 5.] [Episcopu]s vel sacerdos existens in mortali peccato non ordinat neque conficit nec baptisat. [6.] [Sil homo fuerit debite contritus, oris confessio est sibi superflua et inutilis. 7.] Deus debet obedire diabolo. 8.] Si papa sit prescitus vel malus et per consequens membrum diaboli, non habet potestatem super fideles Christi ab aliquo sibi datam, nisi forte a cesare. [9.] Post Urbanum sextum non est alius recipiendus in papam, sed vivendum est more Grecorum sub legibus propriis. [10.] Nullus prelatus debet aliquem excommunicare, nisi prius sciat ipsum excommunicatum a deo. [11.] Qui sic excommunicat, ex hoc fit hereticus vel excommunicatus. 12. Prelatus excommunicans clericum, qui appellat ad regem vel ad consilium regni, eo ipso proditor est et traditor dei, regni et regis.
Strana 3
Processus contra Jeronimum de Praga. 3 13. Qui dimittunt predicacionem sive verbum dei propter excom- municacionem hominum, sunt excommunicati et in die iudicii traditores Christi habebuntur 14. Contra sacram scripturam est asserere, quod viri ecclesiastici habeant possessiones temporales; et vocat sacram scripturam apostolorum dicta. [15.] Quod licet alicui clerico, a) diacono vel presbytero, predicare verbum dei absque auctoritate sedis vel episcopi seu alia, de qua sufficienter constat. 16. Asserendum est, quod nullus est dominus civilis, nullus est episcopus, nullus est prelatus, dum est in peccato mortali actualiter. 17. Domini temporales possunt ad arbitrium eorum auferre bona temporalia ab ecclesiasticis delinquentibus, et quod populares possunt ad eorum arbitrium dominos delinquentes corrigere. 18. Decime sunt pure elemosine, et quod parrochiani possunt propter peccata suorum curatorum eas detinere vel deponere et ad libitum eorum aliis, quibus volunt, conferre, cum sint pure elemosine. 19. Eo ipso, quo quis ingreditur religionem privatam quamcunque, tam possessionatorum quam mendicancium, fit inepcior vel inhabilior ad observanciam mandatorum dei. [f. 261] 20. Sancti instituentes religiones privatas quascunque, tam possessio- natorum quam mendicancium, sic instituendo peccaverunt. 21. Religiosi viventes in religionibus privatis non sunt de religione christiana. 22. Religiosi, scilicet fratres, tenentur ad laborem manuum, et non per mendicacionem victum suum acquirere. 23. Conferens elemosinas fratribus vel fratri predicanti est excom- municatus, et recipiens similiter. Sequitur secunda pars articulorum. b) 24. Papa cum omnibus clericis suis, possessiones habentibus, est hereticus, eo quod possessiones habet, et omnes eis consencientes, scilicet domini seculares et ceteri laici, et propter hoc papa neminem potest iudicare de heresi, eo quod sit hereticus. 25. Ecclesia Romana est sinagoga sathane, nec papa est immediatus et proximus vicarius Christi et apostolorum. 26. Decretales apostolorum epistole sunt apographe et seducunt a fide Christi, et clerici sunt stulti, eo quod eas student. 27. Imperator et domini seculares seducti sunt a diabolo, ut ecclesiam dei bonis dotarent temporalibus. a) následuje ,vel, ale přetrženo v rkp. b) přidáno jinou rukou v rkp. 1*
Processus contra Jeronimum de Praga. 3 13. Qui dimittunt predicacionem sive verbum dei propter excom- municacionem hominum, sunt excommunicati et in die iudicii traditores Christi habebuntur 14. Contra sacram scripturam est asserere, quod viri ecclesiastici habeant possessiones temporales; et vocat sacram scripturam apostolorum dicta. [15.] Quod licet alicui clerico, a) diacono vel presbytero, predicare verbum dei absque auctoritate sedis vel episcopi seu alia, de qua sufficienter constat. 16. Asserendum est, quod nullus est dominus civilis, nullus est episcopus, nullus est prelatus, dum est in peccato mortali actualiter. 17. Domini temporales possunt ad arbitrium eorum auferre bona temporalia ab ecclesiasticis delinquentibus, et quod populares possunt ad eorum arbitrium dominos delinquentes corrigere. 18. Decime sunt pure elemosine, et quod parrochiani possunt propter peccata suorum curatorum eas detinere vel deponere et ad libitum eorum aliis, quibus volunt, conferre, cum sint pure elemosine. 19. Eo ipso, quo quis ingreditur religionem privatam quamcunque, tam possessionatorum quam mendicancium, fit inepcior vel inhabilior ad observanciam mandatorum dei. [f. 261] 20. Sancti instituentes religiones privatas quascunque, tam possessio- natorum quam mendicancium, sic instituendo peccaverunt. 21. Religiosi viventes in religionibus privatis non sunt de religione christiana. 22. Religiosi, scilicet fratres, tenentur ad laborem manuum, et non per mendicacionem victum suum acquirere. 23. Conferens elemosinas fratribus vel fratri predicanti est excom- municatus, et recipiens similiter. Sequitur secunda pars articulorum. b) 24. Papa cum omnibus clericis suis, possessiones habentibus, est hereticus, eo quod possessiones habet, et omnes eis consencientes, scilicet domini seculares et ceteri laici, et propter hoc papa neminem potest iudicare de heresi, eo quod sit hereticus. 25. Ecclesia Romana est sinagoga sathane, nec papa est immediatus et proximus vicarius Christi et apostolorum. 26. Decretales apostolorum epistole sunt apographe et seducunt a fide Christi, et clerici sunt stulti, eo quod eas student. 27. Imperator et domini seculares seducti sunt a diabolo, ut ecclesiam dei bonis dotarent temporalibus. a) následuje ,vel, ale přetrženo v rkp. b) přidáno jinou rukou v rkp. 1*
Strana 4
4 Lad. Klicman. 28. Eleccio pape a cardinalibus per diabolum introducta est, ideo suadet a papa et cardinalibus recedere et se simpliciter deo committere. 29. Non est de necessitate salutis credere, Romanam ecclesiam esse supremam inter a) ecclesias. 30. Fatuum est credere indulgencias pape et episcoporum. 31. Juramenta illicita fiunt, que fiunt ad roborandum humanos con- tractus et commercia civilia. 32. Augustinus, Benedictus, Gregorius, Bernhardus dampnati sunt, nisi penituerint de hoc, quod habuerunt possessiones et instituerunt vel intra- verunt religiones indifferenter introductas, et sic b) a papa usque ad infimum religiosum habentem possessionem sunt heretici. 33. Item dicit omnes religiones indifferenter introductas a diabolo [f. 261 ]. 34.] Item dicit omnes simoniacos, qui se obligant orare pro aliis eis in temporalibus subvenientibus. [35.] Oracio presciti nulli valet. [36] Omnia de necessitate eveniunt. 37.] Confirmacio iuvenum, clericorum ordinacio, locorum consecracio reservantur pape et episcopis propter cupidinem lucri et honoris. 38.] Universitates, studia et collegia, graduaciones vel ordinaciones magisterii in eisdem sunt vana gentilitas introducta et tantum prosunt ecclesie dei sicud diabolus. [39.] Item dicit excommunicacionem pape vel cuiuscunque non esse curandam, quia est censura antichristi. 40.] Peccant fundantes claustra, et ingredientes sunt viri diabolici. 41.] Ditare clerum est contra regulam Christi. 42.] Silvester papa et Constantinus imperator erraverunt dotando ecclesiam. 43.] Inducit reges et principes seculares, ut bona clericorum sibi infiscent et spolient eos, et universos laicos incitat contra eos. 44.] Dicit omnes de ordinibus mendicancium esse hereticos et dantes eis elemosinam esse excommunicatos. 45.] Quod ingredientes ordinem aut aliquam religionem eo ipso inabiles sunt ad servandum divina precepta et per consequens perveniendi ad regnum celorum, nisi apostataverint, c) et sic suadet apostasiam. Et multa alia enormia inveniuntur. a) následuje ,omnes', ale přetrženo v rkp. b) ,et sic“ dodáno jinou rukou nad řádkou v rkp. c) opr. z ,apostaverint' rkp.
4 Lad. Klicman. 28. Eleccio pape a cardinalibus per diabolum introducta est, ideo suadet a papa et cardinalibus recedere et se simpliciter deo committere. 29. Non est de necessitate salutis credere, Romanam ecclesiam esse supremam inter a) ecclesias. 30. Fatuum est credere indulgencias pape et episcoporum. 31. Juramenta illicita fiunt, que fiunt ad roborandum humanos con- tractus et commercia civilia. 32. Augustinus, Benedictus, Gregorius, Bernhardus dampnati sunt, nisi penituerint de hoc, quod habuerunt possessiones et instituerunt vel intra- verunt religiones indifferenter introductas, et sic b) a papa usque ad infimum religiosum habentem possessionem sunt heretici. 33. Item dicit omnes religiones indifferenter introductas a diabolo [f. 261 ]. 34.] Item dicit omnes simoniacos, qui se obligant orare pro aliis eis in temporalibus subvenientibus. [35.] Oracio presciti nulli valet. [36] Omnia de necessitate eveniunt. 37.] Confirmacio iuvenum, clericorum ordinacio, locorum consecracio reservantur pape et episcopis propter cupidinem lucri et honoris. 38.] Universitates, studia et collegia, graduaciones vel ordinaciones magisterii in eisdem sunt vana gentilitas introducta et tantum prosunt ecclesie dei sicud diabolus. [39.] Item dicit excommunicacionem pape vel cuiuscunque non esse curandam, quia est censura antichristi. 40.] Peccant fundantes claustra, et ingredientes sunt viri diabolici. 41.] Ditare clerum est contra regulam Christi. 42.] Silvester papa et Constantinus imperator erraverunt dotando ecclesiam. 43.] Inducit reges et principes seculares, ut bona clericorum sibi infiscent et spolient eos, et universos laicos incitat contra eos. 44.] Dicit omnes de ordinibus mendicancium esse hereticos et dantes eis elemosinam esse excommunicatos. 45.] Quod ingredientes ordinem aut aliquam religionem eo ipso inabiles sunt ad servandum divina precepta et per consequens perveniendi ad regnum celorum, nisi apostataverint, c) et sic suadet apostasiam. Et multa alia enormia inveniuntur. a) následuje ,omnes', ale přetrženo v rkp. b) ,et sic“ dodáno jinou rukou nad řádkou v rkp. c) opr. z ,apostaverint' rkp.
Strana 5
Processus contra Jeronimum de Praga. 5 [Incipiunt articuli, super quibus per ordinem testes sunt examinati]. a) [1.] Item magister Jeronimus asserit, quod magister Johannes Wikleph, quem ecclesia dei heresiarcham nominat et ostendit, fuisse doctorem evan- gelicum et ad eternam vitam deputatum. b) [2.] Idem Jeronimus asseruit, quod in mente divina plures essent formalitates formaliter et realiter distincte. 3.] Idem Jeronimus asseritur excommunicatus et periurus. 4.] Vox et fama est, quod asseruit in Ungaria, quod evangelia Luce et Marci nullius sint auctoritatis nec eisdem fides adhibenda [f. 262]. 5. Item propter hoc ibi detentus fuit et manibus archiepiscopi Stri- goniensis mandato regio presentatus. 6. Item recitavit quidam prelatus veridicus, quod propter litteras domini archiepiscopi Pragensis, quas misit — 7. — c) regi Ungarie propter notam magistri Jeronimi prefati, dominus rex ordinaverit ipsum Jeronimum mittendum archiepiscopo antedicto, et quod presentatus fuerit cuidam militi de Bohemia, qui eundem ad Pragam ducere debuisset. 8. Item in die Cene 1) predicando coram rege Ungarie, deducendo thema hoc: »Mandatum novum do vobis«, multa dixit in diminucionem status clericalis et libertatis eiusdem, imo et contra emunitatem, quod tandem rex motus eum ad verba posuit et valde indignanter sermonem illum accepit. 9. Item asserit, quod rex et per consequens quilibet princeps secularis regere clerum habeat et gubernare et in statibus suis tenere. 10. Multa et varia ascribuntur sibi, que in preiudicium libertatum ecclesiasticarum dogmatisavit, docuit et autenticavit. 11. Item retulit viva voce, audientibus pluribus fide dignis, quod velit magistrum Johannem Wikleph, heresiarcham, defendere usque ad ignem. 12. Item approbat et commendat vitam, mores, conversacionem, doctrinam et scienciam illorum, qui vehementer de heresi suspecti sunt, quales sunt magistri Stanislaus,2) Stephanus Palicz, Johannes Huss, Marcus de Grecz 3) et alii quam plures in Praga existentes Sequitur tenor responsionum magistri Jeronimi ad articulos. [1.] Ad primum articulum, scilicet: »Substancia panis etc.«, inter- rogatus respondit plane: »Unam credo universalem ecclesiam, extra quam a) dodáno vydavatelem. toto vyšinutí vazby přichází v rkp.; tak číslováno v rkp. 20. Března 1410. Stanislav ze Znojma. Marek z Hradce. c) b) 1 2) 3
Processus contra Jeronimum de Praga. 5 [Incipiunt articuli, super quibus per ordinem testes sunt examinati]. a) [1.] Item magister Jeronimus asserit, quod magister Johannes Wikleph, quem ecclesia dei heresiarcham nominat et ostendit, fuisse doctorem evan- gelicum et ad eternam vitam deputatum. b) [2.] Idem Jeronimus asseruit, quod in mente divina plures essent formalitates formaliter et realiter distincte. 3.] Idem Jeronimus asseritur excommunicatus et periurus. 4.] Vox et fama est, quod asseruit in Ungaria, quod evangelia Luce et Marci nullius sint auctoritatis nec eisdem fides adhibenda [f. 262]. 5. Item propter hoc ibi detentus fuit et manibus archiepiscopi Stri- goniensis mandato regio presentatus. 6. Item recitavit quidam prelatus veridicus, quod propter litteras domini archiepiscopi Pragensis, quas misit — 7. — c) regi Ungarie propter notam magistri Jeronimi prefati, dominus rex ordinaverit ipsum Jeronimum mittendum archiepiscopo antedicto, et quod presentatus fuerit cuidam militi de Bohemia, qui eundem ad Pragam ducere debuisset. 8. Item in die Cene 1) predicando coram rege Ungarie, deducendo thema hoc: »Mandatum novum do vobis«, multa dixit in diminucionem status clericalis et libertatis eiusdem, imo et contra emunitatem, quod tandem rex motus eum ad verba posuit et valde indignanter sermonem illum accepit. 9. Item asserit, quod rex et per consequens quilibet princeps secularis regere clerum habeat et gubernare et in statibus suis tenere. 10. Multa et varia ascribuntur sibi, que in preiudicium libertatum ecclesiasticarum dogmatisavit, docuit et autenticavit. 11. Item retulit viva voce, audientibus pluribus fide dignis, quod velit magistrum Johannem Wikleph, heresiarcham, defendere usque ad ignem. 12. Item approbat et commendat vitam, mores, conversacionem, doctrinam et scienciam illorum, qui vehementer de heresi suspecti sunt, quales sunt magistri Stanislaus,2) Stephanus Palicz, Johannes Huss, Marcus de Grecz 3) et alii quam plures in Praga existentes Sequitur tenor responsionum magistri Jeronimi ad articulos. [1.] Ad primum articulum, scilicet: »Substancia panis etc.«, inter- rogatus respondit plane: »Unam credo universalem ecclesiam, extra quam a) dodáno vydavatelem. toto vyšinutí vazby přichází v rkp.; tak číslováno v rkp. 20. Března 1410. Stanislav ze Znojma. Marek z Hradce. c) b) 1 2) 3
Strana 6
Lad. Klicman. . . . a) fides sic, quod illa hostia, que est . . nullus . simpliciter purus panis, prolatis verbis substancialibus panis transmutatur in verissimum corpus Christi, et sic, quod est vinum, transmutatur in purum sanguinem Christi;« et negat articulum tamquam hereticum et nunquam asseruisse articulum vel contenta hodie asfserit].b) 2.] Ad secundum articulum interrogatus respondit negando articulum Ad tercium articulum interrogatus respondit negando articulum. 3. [f. 262 4.] Ad quartum interrogatus respondit ut supra in proximo. [5.] Ad quintum interrogatus respondit negando articulum et con- trarium tenet, prout ecclesia tenet. [6.] Ad sextum interrogatus respondendo dixit, quod confessio vocalis, ut est possibilis, confitenti est necessaria, sic ad obediendum ex institucione pro supplenda obediencia ecclesie oris confessio. 7] Ad septimum interrogatus respondit negando articulum et nunquam se dixisse asserit. [8.] Ad octavum interrogatus respondit negando articulum et con- trarium verum esse. [9.] Ad nonum interrogatus respondit negando articulum. [10.] Ad decimum interrogatus respondit negando articulum. [11.] Ad undecimum articulum interrogatus respondendo dixit, si prelatus ex malicia excommunicaret aliquem et nollet illud emendare requisitus super hoc, credat ipsum esse hereticum tamquam obstinatum et inobedientem et pertinacem. [12.] Ad duodecimum interrogatus respondit negando articulum. Ad tredecimum interrogatus respondit negando articulum. 13. [14.] Ad quartumdecimum interrogatus respondendo dixit negando articulum pro prima parte, pro secunda dicit se non dubitare de illo. 15.] Ad quintumdecimum interrogatus respondendo dixit negando articulum. 16.] Ad sextumdecimum interrogatus respondit ut supra in proximo. 17.] Ad decimum septimum interrogatus respondit primam partem articuli negando et pro secunda dicit, quod communitas habens potestatem hoc faciendi ex licencia sibi tradita licite facere potest. [18.] Ad decimum octavum interrogatus respondendo dixit, quod decima ex precepto dei sit danda et ergo non elemosina laicorum simpliciter; sic negat secundam partem articuli, et ex auctoritate episcopi et superioris possunt detinere, alias non. 19.] Ad decimum nonum interrogatus respondit negando articulum. a) v rukopise prázdné místo z délí asi 5 cm; má zde asi státi: salvari potest; cuius est. b) ,as . . . rkp, doplněno vydavatelem; slova: Christi et negat — as serit] připsána jinou rukou v rkp.
Lad. Klicman. . . . a) fides sic, quod illa hostia, que est . . nullus . simpliciter purus panis, prolatis verbis substancialibus panis transmutatur in verissimum corpus Christi, et sic, quod est vinum, transmutatur in purum sanguinem Christi;« et negat articulum tamquam hereticum et nunquam asseruisse articulum vel contenta hodie asfserit].b) 2.] Ad secundum articulum interrogatus respondit negando articulum Ad tercium articulum interrogatus respondit negando articulum. 3. [f. 262 4.] Ad quartum interrogatus respondit ut supra in proximo. [5.] Ad quintum interrogatus respondit negando articulum et con- trarium tenet, prout ecclesia tenet. [6.] Ad sextum interrogatus respondendo dixit, quod confessio vocalis, ut est possibilis, confitenti est necessaria, sic ad obediendum ex institucione pro supplenda obediencia ecclesie oris confessio. 7] Ad septimum interrogatus respondit negando articulum et nunquam se dixisse asserit. [8.] Ad octavum interrogatus respondit negando articulum et con- trarium verum esse. [9.] Ad nonum interrogatus respondit negando articulum. [10.] Ad decimum interrogatus respondit negando articulum. [11.] Ad undecimum articulum interrogatus respondendo dixit, si prelatus ex malicia excommunicaret aliquem et nollet illud emendare requisitus super hoc, credat ipsum esse hereticum tamquam obstinatum et inobedientem et pertinacem. [12.] Ad duodecimum interrogatus respondit negando articulum. Ad tredecimum interrogatus respondit negando articulum. 13. [14.] Ad quartumdecimum interrogatus respondendo dixit negando articulum pro prima parte, pro secunda dicit se non dubitare de illo. 15.] Ad quintumdecimum interrogatus respondendo dixit negando articulum. 16.] Ad sextumdecimum interrogatus respondit ut supra in proximo. 17.] Ad decimum septimum interrogatus respondit primam partem articuli negando et pro secunda dicit, quod communitas habens potestatem hoc faciendi ex licencia sibi tradita licite facere potest. [18.] Ad decimum octavum interrogatus respondendo dixit, quod decima ex precepto dei sit danda et ergo non elemosina laicorum simpliciter; sic negat secundam partem articuli, et ex auctoritate episcopi et superioris possunt detinere, alias non. 19.] Ad decimum nonum interrogatus respondit negando articulum. a) v rukopise prázdné místo z délí asi 5 cm; má zde asi státi: salvari potest; cuius est. b) ,as . . . rkp, doplněno vydavatelem; slova: Christi et negat — as serit] připsána jinou rukou v rkp.
Strana 7
Processus contra Jeronimum de Praga. 20.] Ad vicesimum interrogatus respondit ut supra in proximo. Ad vicesimum primum interrogatus respondit ut supra in 21.) proximo. 22.] Ad vicesimum secundum interrogatus respondit, quod melius sit laborare quam mendicare, et maioris premii vitam religiosam ducere cum labore quam mendicacione, [f. 263] sub gradu proporcionis equalis. 23.] Ad vicesimum tercium interrogatus respondit negando articulum. Ad vicesimum quartum interrogatus respondit negando articulum. 24. Ad vicesimum quintum interrogatus respondit negando articulum. 25. Ad vicesimum sextum interrogatus respondit negando articulum. 26. Ad vicesimum septimum interrogatus respondit ut supra in 27. proximo. 28.] Ad vicesimum octavum interrogatus respondit ut supra in proximo. 29.] Ad vicesimum nonum interrogatus respondit ut supra in pro- ximo. 30. Ad tricesimum interrogatus respondit ut supra in proximo, videlicet negando articulum. Ad tricesimum primum respondit negando articulum. 31.] Ad tricesimum secundum respondit negando articulum. 32. 33. Ad tricesimum tercium interrogatus respondit ut supra in proximo. 34.] Ad tricesimum quartum interrogatus respondit ut supra in pro- ximo, videlicet negando articulum. 35 36?]1) Ad tricesimum quintum interrogatus respondendo dicit, quod in forma ecclesie, videlicet in persona privata dubitet, quia deus solum sciat. 37.] Ad tricesimum sextum interrogatus respondit negando articulum 38. Ad tricesimum septimum interrogatus respondit ut supra in proximo. 39. Ad tricesimum octavum interrogatus respondit ut supra in proximo. 40.] Ad tricesimum nonum interrogatus ut supra in proximo re- spondit. 41.] Ad quadragesimum interrogatus respondit negando articulum. 42.] Ad quadragesimum primum interrogatus respondit negando articulum et tenet illud, quod ecclesia tenet. 43.] Ad quadragesimum secundum interrogatus respondit negando articulum. 44. articulum. Ad quadragesimum tercium interrogatus respondit negando 1) Odtud počínaje neshodují se čísla artikulů odpovědi s čísly příslušných (Wikli- fových) artikulů obžaloby; dávám tudíž v závorkách čísla artikulů žaloby, k nimž se dotyčné odpovědi vztahují.
Processus contra Jeronimum de Praga. 20.] Ad vicesimum interrogatus respondit ut supra in proximo. Ad vicesimum primum interrogatus respondit ut supra in 21.) proximo. 22.] Ad vicesimum secundum interrogatus respondit, quod melius sit laborare quam mendicare, et maioris premii vitam religiosam ducere cum labore quam mendicacione, [f. 263] sub gradu proporcionis equalis. 23.] Ad vicesimum tercium interrogatus respondit negando articulum. Ad vicesimum quartum interrogatus respondit negando articulum. 24. Ad vicesimum quintum interrogatus respondit negando articulum. 25. Ad vicesimum sextum interrogatus respondit negando articulum. 26. Ad vicesimum septimum interrogatus respondit ut supra in 27. proximo. 28.] Ad vicesimum octavum interrogatus respondit ut supra in proximo. 29.] Ad vicesimum nonum interrogatus respondit ut supra in pro- ximo. 30. Ad tricesimum interrogatus respondit ut supra in proximo, videlicet negando articulum. Ad tricesimum primum respondit negando articulum. 31.] Ad tricesimum secundum respondit negando articulum. 32. 33. Ad tricesimum tercium interrogatus respondit ut supra in proximo. 34.] Ad tricesimum quartum interrogatus respondit ut supra in pro- ximo, videlicet negando articulum. 35 36?]1) Ad tricesimum quintum interrogatus respondendo dicit, quod in forma ecclesie, videlicet in persona privata dubitet, quia deus solum sciat. 37.] Ad tricesimum sextum interrogatus respondit negando articulum 38. Ad tricesimum septimum interrogatus respondit ut supra in proximo. 39. Ad tricesimum octavum interrogatus respondit ut supra in proximo. 40.] Ad tricesimum nonum interrogatus ut supra in proximo re- spondit. 41.] Ad quadragesimum interrogatus respondit negando articulum. 42.] Ad quadragesimum primum interrogatus respondit negando articulum et tenet illud, quod ecclesia tenet. 43.] Ad quadragesimum secundum interrogatus respondit negando articulum. 44. articulum. Ad quadragesimum tercium interrogatus respondit negando 1) Odtud počínaje neshodují se čísla artikulů odpovědi s čísly příslušných (Wikli- fových) artikulů obžaloby; dávám tudíž v závorkách čísla artikulů žaloby, k nimž se dotyčné odpovědi vztahují.
Strana 8
8 Lad. Klicman. 45.] Ad quadragesimum quartum interrogatus respondit ut supra in proximo. Responsio primi articuli, super quibus per ordinem testes sunt examinati.a) [1.] 1) Ad quadragesimum quintum interrogatus respondit, quod sui non sit, aliquem iudicare dampnatum vel salvatum, et dicit sic: Si ecclesia dampnat Wikleph, sic et consenciat dampnari, vel si salvat, salvacioni, et in quibusdam bene dicat; et que alii doctores teneant pro non, similiter teneat, et que non vera, eciam pro non veris teneat cum ceteris doctoribus; et dixerit eum evangelicum, quia scripsisset super evangeliis, [f. 263'] et nunquam asseruit eum esse sanctum. [2.] Ad quadragesimum sextum interrogatus respondit, quod non vult respondere ad presens; attamen respondit et posuit scolastice, quod idee ponende sunt in mente divina secundum distinccionem realem, non ut res dicit realitatem creacionis, sed ut dicit realitatem ex parte obiecti formalis distinccionis. [3.] Ad quadragesimum septimum interrogatus respondit, quod non credat articulum. 4.] Ad quadragesimum octavum interrogatus respondit, quod vocem et famam non negat, sed articulum negat. 5.] Ad quadragesimum nonum interrogatus respondit negando articulum. 6 + 7.] Ad quinquagesimum interrogatus respondit negando articulum. 8.] Ad quinquagesimum primum interrogatus respondit se predicasse, sed articulum negat. [9.] Ad quinquagesimum secundum interrogatus respondit, quod, habet regem ad defendendum, sed non [ad] b) offendendum. [10.] Ad quinquagesimum tercium interrogatus respondit negando articulum. [11.] Ad quinquagesimum quartum interrogatus respondit ut supra in proximo. [12.] Ad quinquagesimum quintum interrogatus respondit, quod a ma- gistro Huss nichil male sciat, nec suum sit iudicare illos, et pro aliis dicit, quod respondeant per se, nec aliquid mali sciat, quiac) nichil mali d) audiverit ab eis. a) tento nadpis připsán po straně v rkp. b) schází v rkp., dodal vyd. c) dodáno jinou rukou v rkp. d) dodáno jinou rukou v rkp. 1) k následujícím článkům odpovědi Jeronimovy připojuji čísla oněch 12 článků jeho jednání specielně se týkajících, k nimž se vztahují.
8 Lad. Klicman. 45.] Ad quadragesimum quartum interrogatus respondit ut supra in proximo. Responsio primi articuli, super quibus per ordinem testes sunt examinati.a) [1.] 1) Ad quadragesimum quintum interrogatus respondit, quod sui non sit, aliquem iudicare dampnatum vel salvatum, et dicit sic: Si ecclesia dampnat Wikleph, sic et consenciat dampnari, vel si salvat, salvacioni, et in quibusdam bene dicat; et que alii doctores teneant pro non, similiter teneat, et que non vera, eciam pro non veris teneat cum ceteris doctoribus; et dixerit eum evangelicum, quia scripsisset super evangeliis, [f. 263'] et nunquam asseruit eum esse sanctum. [2.] Ad quadragesimum sextum interrogatus respondit, quod non vult respondere ad presens; attamen respondit et posuit scolastice, quod idee ponende sunt in mente divina secundum distinccionem realem, non ut res dicit realitatem creacionis, sed ut dicit realitatem ex parte obiecti formalis distinccionis. [3.] Ad quadragesimum septimum interrogatus respondit, quod non credat articulum. 4.] Ad quadragesimum octavum interrogatus respondit, quod vocem et famam non negat, sed articulum negat. 5.] Ad quadragesimum nonum interrogatus respondit negando articulum. 6 + 7.] Ad quinquagesimum interrogatus respondit negando articulum. 8.] Ad quinquagesimum primum interrogatus respondit se predicasse, sed articulum negat. [9.] Ad quinquagesimum secundum interrogatus respondit, quod, habet regem ad defendendum, sed non [ad] b) offendendum. [10.] Ad quinquagesimum tercium interrogatus respondit negando articulum. [11.] Ad quinquagesimum quartum interrogatus respondit ut supra in proximo. [12.] Ad quinquagesimum quintum interrogatus respondit, quod a ma- gistro Huss nichil male sciat, nec suum sit iudicare illos, et pro aliis dicit, quod respondeant per se, nec aliquid mali sciat, quiac) nichil mali d) audiverit ab eis. a) tento nadpis připsán po straně v rkp. b) schází v rkp., dodal vyd. c) dodáno jinou rukou v rkp. d) dodáno jinou rukou v rkp. 1) k následujícím článkům odpovědi Jeronimovy připojuji čísla oněch 12 článků jeho jednání specielně se týkajících, k nimž se vztahují.
Strana 9
Processus contra Jeronimum de Praga. Item responsione per predictum magistrum Jeronimum sic ut pre- mittitur facta ad articulos, procurator viscalis alios articulos contra eundem magistrum Jeronimum produxit in presencia predictorum magistrorum huius- modi sub tenore: Procurator et procuratorio nomine seu instigator officii vestri, vene- rabilis domine officialis, articulos infrascriptos dat, facit, exhibet et producit contra magistrum Jeronimum, petens testes super illisa) precipue et super aliis alias per eum negatis recipi ac examinari, non astringens se ad aliquam superfluam probacionem, sed ad eam dumtaxat, que sufficit pro presenti negocio et ipsius veritate inquirenda. Sequuntur articuli secundo loco contra magistrum Jeronimum oblati.] b) [13.] Inprimis ponit et, si negatum fuerit, probare intendit, quod dictus magister Jeronimus in civitate Pragensi in ecclesiis beate Virginis in Leta curia et sancti Nicolai in foro pullorum necnon ad sanctum Cle- mentem auctoritate et de mandato domini archiepiscopi [f. 264] Pragensis publice etc) nominatim denuncciatus est excommunicatus, palam, publice et notorie. 14. Item et de hoc in civitate Pragensi et alibi est publica vox et fama. 15. Item quod dictus magister Jeronimus publice asseruit et dixit Johannem Wikleph esse sanctum seu beatum, palam, publice et notorie. 16. Item et quod dictus magister Jeronimus asseruit et temerarie tenuit pocius et melius esse adherendum doctrine dicti Johannis Wicleph quam doctrine sancti Augustini, palam, publice et notorie. 17. Item et de hoc in civitate predicta Pragensi et alibi est publica vox et fama. 18. Item et quod pocius vellet et optaret animam suam esse in statu Wichleph et cum anima ipsius quam in statu et cum anima sancti Augustini, palam, publice et notorie. 19. Item et quod de premissis est publica vox et fama. 20. Item et quod publice asseruit et dixit in Haidelburga, in mente divina ponendas esse ideas seu formalitates realiter formaliter distinctas. 21. Item et quod ipse iuravit, quod inter naciones studii Pragensis servare et procurare vellet unionem et amiciciam et divisionem evitare, quo non obstante procuravit et fecit divisionem, discordiam et inimiciciam maximam inter naciones predictas, usque ad desolacionem universitatis a) ,illos rkp., opr. vyd. b) schází v rkp., dodal vyd. c) ,publicetur' rkp., opr. vyd.
Processus contra Jeronimum de Praga. Item responsione per predictum magistrum Jeronimum sic ut pre- mittitur facta ad articulos, procurator viscalis alios articulos contra eundem magistrum Jeronimum produxit in presencia predictorum magistrorum huius- modi sub tenore: Procurator et procuratorio nomine seu instigator officii vestri, vene- rabilis domine officialis, articulos infrascriptos dat, facit, exhibet et producit contra magistrum Jeronimum, petens testes super illisa) precipue et super aliis alias per eum negatis recipi ac examinari, non astringens se ad aliquam superfluam probacionem, sed ad eam dumtaxat, que sufficit pro presenti negocio et ipsius veritate inquirenda. Sequuntur articuli secundo loco contra magistrum Jeronimum oblati.] b) [13.] Inprimis ponit et, si negatum fuerit, probare intendit, quod dictus magister Jeronimus in civitate Pragensi in ecclesiis beate Virginis in Leta curia et sancti Nicolai in foro pullorum necnon ad sanctum Cle- mentem auctoritate et de mandato domini archiepiscopi [f. 264] Pragensis publice etc) nominatim denuncciatus est excommunicatus, palam, publice et notorie. 14. Item et de hoc in civitate Pragensi et alibi est publica vox et fama. 15. Item quod dictus magister Jeronimus publice asseruit et dixit Johannem Wikleph esse sanctum seu beatum, palam, publice et notorie. 16. Item et quod dictus magister Jeronimus asseruit et temerarie tenuit pocius et melius esse adherendum doctrine dicti Johannis Wicleph quam doctrine sancti Augustini, palam, publice et notorie. 17. Item et de hoc in civitate predicta Pragensi et alibi est publica vox et fama. 18. Item et quod pocius vellet et optaret animam suam esse in statu Wichleph et cum anima ipsius quam in statu et cum anima sancti Augustini, palam, publice et notorie. 19. Item et quod de premissis est publica vox et fama. 20. Item et quod publice asseruit et dixit in Haidelburga, in mente divina ponendas esse ideas seu formalitates realiter formaliter distinctas. 21. Item et quod ipse iuravit, quod inter naciones studii Pragensis servare et procurare vellet unionem et amiciciam et divisionem evitare, quo non obstante procuravit et fecit divisionem, discordiam et inimiciciam maximam inter naciones predictas, usque ad desolacionem universitatis a) ,illos rkp., opr. vyd. b) schází v rkp., dodal vyd. c) ,publicetur' rkp., opr. vyd.
Strana 10
10 Lad. Klicman. eiusdem fere deductis; et sic reatum periurii incurrit palam, publice et notorie. 22. Item et quod de hoc est publica vox et fama. Quibus respondit singulariter singulis per omnia in hec verba: Sequitur tenor responsionum ad articulos secundo loco contra magistrum Jeronimum oblatos: 13.] 1) Ad primum articulum respondit magister Jeronimus negando ipsum, et quod nunquam fuerit excommunicatus nec denuncciatus. 14.] Ad secundum interrogatus respondit negando similiter articulum. Ad tercium interrogatus respondit negando articulum. 15. Ad quartum interrogatus respondit negando articulum. 16. Ad quintum interrogatus respondit ut supra in proximo. [f. 264' [17. Ad sextum interrogatus respondit negando articulum. [18. Ad septimum interrogatus respondit ut supra in proximo. [19.] 20.] Ad octavum interrogatus respondit similiter negando articulum. Responsione huiusmodi ad articulos loco secundo productos facta procurator viscalis peciit a venerabili viro Andrea de Grillemberg, officiali curie Pataviensis predicto, terminos ad probandum articulos negatos ad proximam diem Martis mensis Septembris.2) Qui decrevita) testes pro- ducendos ad probandum negata citari ad horam secundam post prandium, et ad audiendum magistrum Jeronimum, partem adversam, huiusmodi testes iurare eciam prefato magistro Jeronimo sub pena excommunicacionis in termino ut premittitur similiter comparere mandavit. Item coram venerabili viro domino meo Andrea de Grillemberg, officiali predicto, anno domini millesimo quadringentesimo decimo, die vero Martis secunda mensis Septembris, loco et tempore prenotatis, pro tribunali sedente, dominus Johannes Gwerleich, procurator fiscalis predictus, com- paruit [et] b) honorabiles viros Nicolaum,3) Conradum de Hildeshaim, Johannem Swab de Püczpach, Conradum Kreüczer de Nurrenberga, Jo- hannem de Voburck, Petrum Pergechsl, magistros in artibus, Henricum Stoll de Hamelburg,4) Johannem Tesserem, clericum Erbipolensis diocesis, a) ,decreui' rkp., opr. vyd. b) schází v rkp., dodal vyd 1) k následujícím článkům odpovědi připojuji v závorkách čísla oněch »articuli secundo loco oblati«, k nimž se vztahují. 2) 2. Září 1410. 3) Mikuláš Tell; bližší poznámky o tomto a dále uvedených svědcích viz při jejich výpovědích. 4) Výpověď tohoto svědka není protokollována. Jindřich Stoll z Hammelburgu stal se bacc. artium v Praze r. 1408 (Mon. Univ. Prag. 1/402), byl mgr. artium actu regens ve Vídni (Aschbach I, 604).
10 Lad. Klicman. eiusdem fere deductis; et sic reatum periurii incurrit palam, publice et notorie. 22. Item et quod de hoc est publica vox et fama. Quibus respondit singulariter singulis per omnia in hec verba: Sequitur tenor responsionum ad articulos secundo loco contra magistrum Jeronimum oblatos: 13.] 1) Ad primum articulum respondit magister Jeronimus negando ipsum, et quod nunquam fuerit excommunicatus nec denuncciatus. 14.] Ad secundum interrogatus respondit negando similiter articulum. Ad tercium interrogatus respondit negando articulum. 15. Ad quartum interrogatus respondit negando articulum. 16. Ad quintum interrogatus respondit ut supra in proximo. [f. 264' [17. Ad sextum interrogatus respondit negando articulum. [18. Ad septimum interrogatus respondit ut supra in proximo. [19.] 20.] Ad octavum interrogatus respondit similiter negando articulum. Responsione huiusmodi ad articulos loco secundo productos facta procurator viscalis peciit a venerabili viro Andrea de Grillemberg, officiali curie Pataviensis predicto, terminos ad probandum articulos negatos ad proximam diem Martis mensis Septembris.2) Qui decrevita) testes pro- ducendos ad probandum negata citari ad horam secundam post prandium, et ad audiendum magistrum Jeronimum, partem adversam, huiusmodi testes iurare eciam prefato magistro Jeronimo sub pena excommunicacionis in termino ut premittitur similiter comparere mandavit. Item coram venerabili viro domino meo Andrea de Grillemberg, officiali predicto, anno domini millesimo quadringentesimo decimo, die vero Martis secunda mensis Septembris, loco et tempore prenotatis, pro tribunali sedente, dominus Johannes Gwerleich, procurator fiscalis predictus, com- paruit [et] b) honorabiles viros Nicolaum,3) Conradum de Hildeshaim, Johannem Swab de Püczpach, Conradum Kreüczer de Nurrenberga, Jo- hannem de Voburck, Petrum Pergechsl, magistros in artibus, Henricum Stoll de Hamelburg,4) Johannem Tesserem, clericum Erbipolensis diocesis, a) ,decreui' rkp., opr. vyd. b) schází v rkp., dodal vyd 1) k následujícím článkům odpovědi připojuji v závorkách čísla oněch »articuli secundo loco oblati«, k nimž se vztahují. 2) 2. Září 1410. 3) Mikuláš Tell; bližší poznámky o tomto a dále uvedených svědcích viz při jejich výpovědích. 4) Výpověď tohoto svědka není protokollována. Jindřich Stoll z Hammelburgu stal se bacc. artium v Praze r. 1408 (Mon. Univ. Prag. 1/402), byl mgr. artium actu regens ve Vídni (Aschbach I, 604).
Strana 11
Processus contra Jeronimum de Praga. 11 Bertoldum de Monaco, Johannem Stuckler de Patavia, Henricum de Aura, baccalaureos in artibus, Nicolaum Czungl, Achacium Chenczla) de Salcz- burga, Danielem Hochenkircher 1) et plures alios,2) quos causa brevitatis hic ponere pretermisi, citatos per Tomam cursorem, nunccium iuratum, ad perhibendum testimonium veritati produxit super articulis suprascriptis et ibi incipientibus: »Item magister Jeronimus asserit, quod magister Jo- hannes Wichleph, quem ecclesia dei heresimarcham nominat et ostendit« etc. usque ad finem per ordinem, ac super articulis, secundo loco contra sepe dictum magistrum Jeronimum oblatis, admissos; qui iurarunt ad sancta dei evangelia super huiusmodi articulis in presencia iam dicti magistri Jeronimi, partis adverse, dicere veritatem. Eciam idem magister Jeronimus ad peticionem domini Johannis Gwerleich, predicti procuratoris fiscalis, fide data loco prestiti iuramenti ab opido Wiennensi non recedere velle b) pro- misit. Quod et dominus meus officialis predictus nichilominus hoc idem prefato magistro Jeronimo sub pena excommunicacionis late sentencie servare mandavit, presentibus omnibus doctoribus et magistris predictis et pluribus aliis fide dignis testibus etc. [f. 265]. Item die Veneris quinta mensis Septembris, anno ut supra,3) vene- rando viro domino meo Andrea de Grillemberg, officiali predicto, loco et tempore prenotatis pro tribunali sedente, venerabilis vir magister Bertoldus, sacre pagine professor, religiosus de ordine Heremitarum sancti Augustini,4) pro secunda dilacione producebatur in testem, citatus per Tomam, c) cur- sorem predictum, similiter ad perhibendum testimonium veritati; qui in presencia sepe dicti magistri Jeronimi, partis adverse, tactis sacrosanctis evangeliorum scripturis super predictis articulis iuravit dicere veritatem. Eciam tunc pro tercia dilacione ad probandum negata in presencia parcium ambarum statutus est terminus ad quindenam. Insuper predictus dominus Johannes Gwerleich, procurator fiscalis, petivit prefatum magistrum Jero- nimum interim carceribus detineri mancipatum ex eo et pro eo, quod iam dictus magister Jeronimus in tot dilacionibus tedium habere dixerit et grave sit sibi standum in Wienna ac alibi facta sua negligantur; prefatoque magistro Jeronimo hoc audiente et carceris mancipacionem timente, d) sub penis periurii et excommunicacionis late sentencie sponte se obligavit ac fide data ab opido Wiennensi ante decisionem cause recedere non velle promisit. Quod et prefatus dominus meus officialis ad consilium dominorum a) ,Che'nczl' rkp.; b) připsáno nad řádkou jinou rukou, rkp. c) ,Toma' rkp., opr. vyd. d) v rkp. následuje se, ale přetrženo: 1) Výpověď tohoto svědka není protokollována, osobnost jinak neznámá. 2) Mimo tuto jmenované svědčili ještě Kašpar Weinstein z Ingolstadtu, klerik Eichstättské diécese, student ve Vídni, a Jan z Korutan. ) 5 Září 1410. *) Berthold Ruchowoser z Rezna, viz Aschbach I, 441—442.
Processus contra Jeronimum de Praga. 11 Bertoldum de Monaco, Johannem Stuckler de Patavia, Henricum de Aura, baccalaureos in artibus, Nicolaum Czungl, Achacium Chenczla) de Salcz- burga, Danielem Hochenkircher 1) et plures alios,2) quos causa brevitatis hic ponere pretermisi, citatos per Tomam cursorem, nunccium iuratum, ad perhibendum testimonium veritati produxit super articulis suprascriptis et ibi incipientibus: »Item magister Jeronimus asserit, quod magister Jo- hannes Wichleph, quem ecclesia dei heresimarcham nominat et ostendit« etc. usque ad finem per ordinem, ac super articulis, secundo loco contra sepe dictum magistrum Jeronimum oblatis, admissos; qui iurarunt ad sancta dei evangelia super huiusmodi articulis in presencia iam dicti magistri Jeronimi, partis adverse, dicere veritatem. Eciam idem magister Jeronimus ad peticionem domini Johannis Gwerleich, predicti procuratoris fiscalis, fide data loco prestiti iuramenti ab opido Wiennensi non recedere velle b) pro- misit. Quod et dominus meus officialis predictus nichilominus hoc idem prefato magistro Jeronimo sub pena excommunicacionis late sentencie servare mandavit, presentibus omnibus doctoribus et magistris predictis et pluribus aliis fide dignis testibus etc. [f. 265]. Item die Veneris quinta mensis Septembris, anno ut supra,3) vene- rando viro domino meo Andrea de Grillemberg, officiali predicto, loco et tempore prenotatis pro tribunali sedente, venerabilis vir magister Bertoldus, sacre pagine professor, religiosus de ordine Heremitarum sancti Augustini,4) pro secunda dilacione producebatur in testem, citatus per Tomam, c) cur- sorem predictum, similiter ad perhibendum testimonium veritati; qui in presencia sepe dicti magistri Jeronimi, partis adverse, tactis sacrosanctis evangeliorum scripturis super predictis articulis iuravit dicere veritatem. Eciam tunc pro tercia dilacione ad probandum negata in presencia parcium ambarum statutus est terminus ad quindenam. Insuper predictus dominus Johannes Gwerleich, procurator fiscalis, petivit prefatum magistrum Jero- nimum interim carceribus detineri mancipatum ex eo et pro eo, quod iam dictus magister Jeronimus in tot dilacionibus tedium habere dixerit et grave sit sibi standum in Wienna ac alibi facta sua negligantur; prefatoque magistro Jeronimo hoc audiente et carceris mancipacionem timente, d) sub penis periurii et excommunicacionis late sentencie sponte se obligavit ac fide data ab opido Wiennensi ante decisionem cause recedere non velle promisit. Quod et prefatus dominus meus officialis ad consilium dominorum a) ,Che'nczl' rkp.; b) připsáno nad řádkou jinou rukou, rkp. c) ,Toma' rkp., opr. vyd. d) v rkp. následuje se, ale přetrženo: 1) Výpověď tohoto svědka není protokollována, osobnost jinak neznámá. 2) Mimo tuto jmenované svědčili ještě Kašpar Weinstein z Ingolstadtu, klerik Eichstättské diécese, student ve Vídni, a Jan z Korutan. ) 5 Září 1410. *) Berthold Ruchowoser z Rezna, viz Aschbach I, 441—442.
Strana 12
12 Lad. Klicman. doctorum et magistrorum sub penis iam dictis magistro Jeronimo firmiter servare precepit et mandavit, presentibus omnibus testibus ut supra. Sequitur tenor responsionum magistri Nicolai, 1) primi testis contra magistrum Jeronimum de Praga producti et admissi, citati, iurati et interrogati, per omnia in hec verba: 1.] Ad primum igitur articulum2) interrogatus respondit se nichil scire de illo; sed cum magister Jeronimus intravit lectorium Hadelberge, movebatur sibi questio de articulis Wickleph, sed non audiverit eum ali- quid ad hec respondere. a) 2.] Item ad secundum articulum interrogatus respondit, quod magister Jeronimus non posuit Haidelberge in posicione sua, sed demum ex arti- culis suis deductis et via, quam tenebat, per magistros argumentis fuerit convictus, quod tamquam consequens concesserit articulum presentem, et fuerit notabiliter notatus in illo, ita quod eciam quam plures magistri ibidem voluerunt, [f. 265'] quod revocasset in kathedra, et sic fuerit super quatuor articulis coram episcopo Wormaciensi 3) accusatus, quorum arti- culorum presens articulus erat unus, ita quod impedimentis interrumpebatur, quod non revocaverit illos. Interrogatus, quo anno, dicit circa festum Nati- vitatis anno etc. VI°., de mense et die non recordatur, quia continuaverit actum suum per quatuor dies. Interrogatus, in quo loco, dicit, quod in novis scolis Haidelberge, presentibus communiter omnibus magistris arcium et aliis suppositis studii et presertim magistro Conrado de Susato,4) ma- magistro Wilhelmo de Eppenbach,5) baccalaureo in teologia, magistro Johanne de Franckfordia 6) et magistro Henrico de Hassia etc.7) a) ,sed — respondere připsáno jinou rukou v rkp. 1) Svědek tento vypovídá o Heidelberské episodě v životě Jeronýmově; z vý- povědi následujícího svědka, Konrada z Hildesheimu, (str. 14) vidíme, že se jmenoval Mikuláš Tell. Pocházel z Tongern (v Belg. prov. Limburg, dioecése Lüttišské), stal se v Heidelberce bacc. artium v červenci r. 1400, viz Toepke, Die Matrikel der Uni- versität Heidelberg (1884) I, 67. II, 366. 368. 2) Čísla článků v následujících výpovědích svědků shodují se, pokud zjistiti lze, s čísly příslušných článků obžaloby v articuli primo (1—12) a secundo loco (13—22) contra Jeronimum oblati. 3) Byl jím tenkráte Matouš z Krakova, kdysi professor university Pražské. 4) Conradus Koler, alias de Susato, v létech 1397, 1401 a 1410 rektor university Heidelberské, později biskup Řezenský. Viz Toepke o. c. 1, 18. III, 98. 5) Wilém z Eppenbachu, al. de Heidelberg, v létech 1402, 1408 a 1417 rektor university Heidelberské. Viz Toepke o. c I, 87. III, 147. 6) Jan Lagenator z Diepurgu, jinak Jan z Frankfurtu, v létech 1406 a 1416 rektor v Heidelberce. Viz Toepke o. c. I, 82, 101. III, 177. ) Jindřich z Hessenska (osoba rozdílná od Jindřicha z Langensteina, al. de Hassia) byl rektorem v Heidelberce v létech 1400 a 1411. Viz Toepke o. c. I, 75, 77. III. 245 a Aschbach I, 399.
12 Lad. Klicman. doctorum et magistrorum sub penis iam dictis magistro Jeronimo firmiter servare precepit et mandavit, presentibus omnibus testibus ut supra. Sequitur tenor responsionum magistri Nicolai, 1) primi testis contra magistrum Jeronimum de Praga producti et admissi, citati, iurati et interrogati, per omnia in hec verba: 1.] Ad primum igitur articulum2) interrogatus respondit se nichil scire de illo; sed cum magister Jeronimus intravit lectorium Hadelberge, movebatur sibi questio de articulis Wickleph, sed non audiverit eum ali- quid ad hec respondere. a) 2.] Item ad secundum articulum interrogatus respondit, quod magister Jeronimus non posuit Haidelberge in posicione sua, sed demum ex arti- culis suis deductis et via, quam tenebat, per magistros argumentis fuerit convictus, quod tamquam consequens concesserit articulum presentem, et fuerit notabiliter notatus in illo, ita quod eciam quam plures magistri ibidem voluerunt, [f. 265'] quod revocasset in kathedra, et sic fuerit super quatuor articulis coram episcopo Wormaciensi 3) accusatus, quorum arti- culorum presens articulus erat unus, ita quod impedimentis interrumpebatur, quod non revocaverit illos. Interrogatus, quo anno, dicit circa festum Nati- vitatis anno etc. VI°., de mense et die non recordatur, quia continuaverit actum suum per quatuor dies. Interrogatus, in quo loco, dicit, quod in novis scolis Haidelberge, presentibus communiter omnibus magistris arcium et aliis suppositis studii et presertim magistro Conrado de Susato,4) ma- magistro Wilhelmo de Eppenbach,5) baccalaureo in teologia, magistro Johanne de Franckfordia 6) et magistro Henrico de Hassia etc.7) a) ,sed — respondere připsáno jinou rukou v rkp. 1) Svědek tento vypovídá o Heidelberské episodě v životě Jeronýmově; z vý- povědi následujícího svědka, Konrada z Hildesheimu, (str. 14) vidíme, že se jmenoval Mikuláš Tell. Pocházel z Tongern (v Belg. prov. Limburg, dioecése Lüttišské), stal se v Heidelberce bacc. artium v červenci r. 1400, viz Toepke, Die Matrikel der Uni- versität Heidelberg (1884) I, 67. II, 366. 368. 2) Čísla článků v následujících výpovědích svědků shodují se, pokud zjistiti lze, s čísly příslušných článků obžaloby v articuli primo (1—12) a secundo loco (13—22) contra Jeronimum oblati. 3) Byl jím tenkráte Matouš z Krakova, kdysi professor university Pražské. 4) Conradus Koler, alias de Susato, v létech 1397, 1401 a 1410 rektor university Heidelberské, později biskup Řezenský. Viz Toepke o. c. 1, 18. III, 98. 5) Wilém z Eppenbachu, al. de Heidelberg, v létech 1402, 1408 a 1417 rektor university Heidelberské. Viz Toepke o. c I, 87. III, 147. 6) Jan Lagenator z Diepurgu, jinak Jan z Frankfurtu, v létech 1406 a 1416 rektor v Heidelberce. Viz Toepke o. c. I, 82, 101. III, 177. ) Jindřich z Hessenska (osoba rozdílná od Jindřicha z Langensteina, al. de Hassia) byl rektorem v Heidelberce v létech 1400 a 1411. Viz Toepke o. c. I, 75, 77. III. 245 a Aschbach I, 399.
Strana 13
Processus contra Jeronimum de Praga. 13 [3.] Ad tercium articulum interrogatus respondendo dicit sibi non constare de illo. 4.] Ad quartum articulum interrogatus respondit similiter sibi nichil constare de illo. [5.] Ad quintum articulum interrogatus respondit ut supra in pro- ximo, videlicet quarto articulo. 6.] Ad sextum articulum interrogatus respondit ut in tercio. 7.] Ad septimum interrogatus respondit ut supra in proximo. 8.] Ad octavum interrogatus respondit similiter sibi non constare de illo. [9.] Ad nonum articulum interrogatus respondit, quod non sciat nec audiverit. [10.] Ad decimum interrogatus respondit, quod nichil sciat de illo. [11.] Ad undecimum articulum interrogatus respondit ut supra in proximo. [12.] Ad duodecimum articulum interrogatus respondit similiter ut supra in proximo. [13.] Ad tredecimum articulum interrogatus respondit similiter, quod nichil sciat de illo. 14.] Ad quartumdecimum interrogatus respondit similiter ut supra in proximo. [15.] Ad quintumdecimum interrogatus respondit ut supra in proximo. 16.] Ad sextumdecimum articulum interrogatus respondit, quod sic. Interrogatus, unde sciat: quia interfuerit actui suo in Haidelberga, et ista materia fuerit quodam modo materia principalis posicionis sue, et magister Jeronimus nisus fuerit deducere ex illo loicam realem, et quod universalia communia realia deberent subici et predicari in proposicionibus, et propter hoc intulerit magistros Okkan, Maulveld, Biridanum, Marsilium 1) et eorum sequaces fuisse non dialeticos, sed diabolice hereticos; et hoc fuerit ulti- mum correlarium suum, ut appareat sibi. Et de loco, tempore et aliis interrogatus respondit ut supra in articulo primo. Interrogatus, utrumne magister Jeronimus offenderit ipsum aliquo modo, respondit, quod non. [f. 266. Interrogatus, utrum vellet pocius, quod non dixit talia magister Jero- nimus, quam quod dixit, dicit, quod mallet eum non dixisse, et cum hoc nec in mente talia tenere. 1) Vilém z Okkamu, Jan Maulfeld, Jan Buridan a Marsilius (vlastně Marcelius) z Inghen, hlavní sloupové nominalismu ve 14. století.
Processus contra Jeronimum de Praga. 13 [3.] Ad tercium articulum interrogatus respondendo dicit sibi non constare de illo. 4.] Ad quartum articulum interrogatus respondit similiter sibi nichil constare de illo. [5.] Ad quintum articulum interrogatus respondit ut supra in pro- ximo, videlicet quarto articulo. 6.] Ad sextum articulum interrogatus respondit ut in tercio. 7.] Ad septimum interrogatus respondit ut supra in proximo. 8.] Ad octavum interrogatus respondit similiter sibi non constare de illo. [9.] Ad nonum articulum interrogatus respondit, quod non sciat nec audiverit. [10.] Ad decimum interrogatus respondit, quod nichil sciat de illo. [11.] Ad undecimum articulum interrogatus respondit ut supra in proximo. [12.] Ad duodecimum articulum interrogatus respondit similiter ut supra in proximo. [13.] Ad tredecimum articulum interrogatus respondit similiter, quod nichil sciat de illo. 14.] Ad quartumdecimum interrogatus respondit similiter ut supra in proximo. [15.] Ad quintumdecimum interrogatus respondit ut supra in proximo. 16.] Ad sextumdecimum articulum interrogatus respondit, quod sic. Interrogatus, unde sciat: quia interfuerit actui suo in Haidelberga, et ista materia fuerit quodam modo materia principalis posicionis sue, et magister Jeronimus nisus fuerit deducere ex illo loicam realem, et quod universalia communia realia deberent subici et predicari in proposicionibus, et propter hoc intulerit magistros Okkan, Maulveld, Biridanum, Marsilium 1) et eorum sequaces fuisse non dialeticos, sed diabolice hereticos; et hoc fuerit ulti- mum correlarium suum, ut appareat sibi. Et de loco, tempore et aliis interrogatus respondit ut supra in articulo primo. Interrogatus, utrumne magister Jeronimus offenderit ipsum aliquo modo, respondit, quod non. [f. 266. Interrogatus, utrum vellet pocius, quod non dixit talia magister Jero- nimus, quam quod dixit, dicit, quod mallet eum non dixisse, et cum hoc nec in mente talia tenere. 1) Vilém z Okkamu, Jan Maulfeld, Jan Buridan a Marsilius (vlastně Marcelius) z Inghen, hlavní sloupové nominalismu ve 14. století.
Strana 14
14 Lad. Klicman. Sequitur tenor responsionum magistri Conradi de Hildes- haim,1) secundi testis contra magistrum Jeronimum pro- ducti ut supra, per omnia in hec verba: 1.] Ad primum articulum interrogatus respondit se non scire de illo. 2.] Ad secundum dicit et a) rogatus respondit, quod semel Haidel- berge in actu, quem fecit, a certis magistris notatus fuerit super certis articulis, qui secundum dictamen magistrorum heresim sapiebant; et illorum articulorum unus fuerit in effectu, quod ultra distinccionem personarum in mente divina essent quedam formalitates realiter distincte. Interrogatus, unde sciat, dicit, quia interfuerit et audiverit a magistro Jeronimo, et unus magistrorum, pro tunc baccalaureus in teologia, videlicet magister Conradus de Susato,2) iusserit specialiter illum articulum signari; et sic ipse signaverit ipsum articulum ad tabulam suam cum quibusdam aliis articulis, de quibus iam non habeat memoriam. Interrogatus, utrum posuisset illum articulum in posicione vel alias, dicit, quod non recordetur, si in posicione vel vi argumentorum concesserit. Interrogatus, quotto anno, dicit, quod citra quintum, ut appareat, non tamen recordetur de tempore determinate, nec de mense nec de die. Interrogatus, in quo loco, dicit, quod in lectorio ordinariarum disputa- cionum in scolis artistarum ex opposito domus fratrum Augustinensium Heremitarum, et presente b) magistro Conrado.3) Interrogatus, quibus presentibus, dicit, quod communiter magistris universitatis et scolaribus et presertim magistro Conrado de Susato,4 magistro Johanne de Frankfordia,5) baccalaureo in teologia, et Nicolao Tell,6) pro nunc magistro arcium, teste supradicto, et aliis multis, ita quod scole fuerint replete. [3—21.] Item ad tercium, quartum, quintum, sextum etc. et alios articulos sequentes usque ad ultimum articulum exclusive respondit, sibi non constare, nisi quantum hinc inde audiverit. 22.] Ad ultimum articulum respondit ut supra ad secundum. [f. 266'. Interrogatus de fama, dicit, quod communiter a magistris Haidelberge tenebatur suspectus, ita quod eum eciam vitaverint propter dicta in dispu- tacione sua proposita et concessa et propter opinionem universalium a) připsáno nad řádkem v rkp. b) ,presertim' rkp., opr. vyd.; presertim — Conrado připsáno jinou rukou a podtrženo. Také tento svědek obmezuje se na episodu Heidelberskou. Konrad Duvel, al. de Hildesheim, stal se bacc. artium v Praze r. 1401 (Mon. Univ. Prag. I/1, 361, 364), přijat na fac. artium v Heidelberce 23. května 1405 (Toepke I, 97). 2) Konrád Koler ze Soestu, viz výše str. 12 pozn 4. Konrád Koler ze Soestu, viz výše str. 12 pozn. 4 4 viz str. 12 pozn. 4. viz str. 12 pozn. 6. viz str. 12 pozn. 1. 5 . . „ a s- " cooreni
14 Lad. Klicman. Sequitur tenor responsionum magistri Conradi de Hildes- haim,1) secundi testis contra magistrum Jeronimum pro- ducti ut supra, per omnia in hec verba: 1.] Ad primum articulum interrogatus respondit se non scire de illo. 2.] Ad secundum dicit et a) rogatus respondit, quod semel Haidel- berge in actu, quem fecit, a certis magistris notatus fuerit super certis articulis, qui secundum dictamen magistrorum heresim sapiebant; et illorum articulorum unus fuerit in effectu, quod ultra distinccionem personarum in mente divina essent quedam formalitates realiter distincte. Interrogatus, unde sciat, dicit, quia interfuerit et audiverit a magistro Jeronimo, et unus magistrorum, pro tunc baccalaureus in teologia, videlicet magister Conradus de Susato,2) iusserit specialiter illum articulum signari; et sic ipse signaverit ipsum articulum ad tabulam suam cum quibusdam aliis articulis, de quibus iam non habeat memoriam. Interrogatus, utrum posuisset illum articulum in posicione vel alias, dicit, quod non recordetur, si in posicione vel vi argumentorum concesserit. Interrogatus, quotto anno, dicit, quod citra quintum, ut appareat, non tamen recordetur de tempore determinate, nec de mense nec de die. Interrogatus, in quo loco, dicit, quod in lectorio ordinariarum disputa- cionum in scolis artistarum ex opposito domus fratrum Augustinensium Heremitarum, et presente b) magistro Conrado.3) Interrogatus, quibus presentibus, dicit, quod communiter magistris universitatis et scolaribus et presertim magistro Conrado de Susato,4 magistro Johanne de Frankfordia,5) baccalaureo in teologia, et Nicolao Tell,6) pro nunc magistro arcium, teste supradicto, et aliis multis, ita quod scole fuerint replete. [3—21.] Item ad tercium, quartum, quintum, sextum etc. et alios articulos sequentes usque ad ultimum articulum exclusive respondit, sibi non constare, nisi quantum hinc inde audiverit. 22.] Ad ultimum articulum respondit ut supra ad secundum. [f. 266'. Interrogatus de fama, dicit, quod communiter a magistris Haidelberge tenebatur suspectus, ita quod eum eciam vitaverint propter dicta in dispu- tacione sua proposita et concessa et propter opinionem universalium a) připsáno nad řádkem v rkp. b) ,presertim' rkp., opr. vyd.; presertim — Conrado připsáno jinou rukou a podtrženo. Také tento svědek obmezuje se na episodu Heidelberskou. Konrad Duvel, al. de Hildesheim, stal se bacc. artium v Praze r. 1401 (Mon. Univ. Prag. I/1, 361, 364), přijat na fac. artium v Heidelberce 23. května 1405 (Toepke I, 97). 2) Konrád Koler ze Soestu, viz výše str. 12 pozn 4. Konrád Koler ze Soestu, viz výše str. 12 pozn. 4 4 viz str. 12 pozn. 4. viz str. 12 pozn. 6. viz str. 12 pozn. 1. 5 . . „ a s- " cooreni
Strana 15
Processus contra Jeronimum de Praga. 15 realium, quam tenuit in uno correlario suo, quod magistrum Marsilium a) et supradictos [dixit fuisse b) hereticos in loica et philosophia ex eo, quia non tenerent universalia realia.c) Interrogatus, utrum pocius vellet eum esse innocentem quam nocentem, dicit, quod pocius innocentem, et dicit, quod eciam non offenderit eum in aliquo. Sequitur tenor responsionum magistri Johannis Johannis d) Swab de Puczpach,1) tercii testis contra magistrum Jero- nimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: [1.] Ad primum articulum interrogatus respondit, quod Prage, in disputacione quodlibeti magistri Mathie Knin,2) magistro Jeronimo respon- dente, post posicionem suam extraxit unam litteram, asserens eam esse de studio Oxoniensi, volens probare hoc, quod prius dixit de Wikleph; et legerit litteram, cuius tenor erat in sentencia pro recommendacione Wikleph, ut legendo asseruit, videlicet quod Oxoniense studium non sciret aliud de Wikleph, nisi quod esset bonus et katholicus homo, et postea subiunxerit pro recommendacione Wichleph. Et demum finita disputacione et magistris exeuntibus audiverit a magistris pluribus, quod Jeronimus dixerit ante extraccionem littere, quod Wikleph esset katholicus doctor. Interrogatus, quo anno fuerit, dicit, quod in proximo festo Nativitatis Christi 3) erunt duo anni, in mense Januarii, diem ignorat, hora ut credit vesperorum, determinate tamen nesciat, presentibus quodam episcopo et comite uno ac scabinis civitatis, qui fuerunt vocati per nacionem Bohemorum, ut apparuit, et multis suppositis. 2.] Ad secundum articulum interrogatus respondit sibi nichil constare. [3.] Ad tercium articulum et primo de excommunicacione dicit, quod interfuerit, quod Wikleph et omnes adherentes sui et tenentes opiniones Wichleph nuncciabantur excommunicati ad beatam Virginem in Leta curia, a) opr. z Marsilius' rkp., je míněn Marsilius (vlastně Marcelius) z Inghen. schází v rkp., dodal vyd. b) c) ,quod — realia připsáno jinou rukou v rkp. d) tak stojí v rkp. 1) Jan Schwab z Butzbachu, mgr. artium actu regens ve Vídni r. 1410; viz Aschbach I, 607. Vypovídá o událostech Pražských, kde byl již od r. 1378 (Mon. Univ. Prag. I/1, 182, 185, 196, 197). 2) Matěj z Knina, řečený Pater. O disputaci de quolibet, o níž zde řeč, mluví Tomek III 2, 480—481, ale klade ji omylem do r. 1410, kdežto dle svědectví tohoto — očitého — svědka spadá do ledna r 1409. Svědectví to podepřeno je současným rukopisem univ. knih. Pražské 10. E. 24, jenž obsahuje akta tohoto quod- libetu a výslovně jej klade do r. 1409 (Höfler, Mag. Johannes Hus und der Abzug der deutschen Professoren und Studenten aus Prag, S. 255 a násl.). 3) 25. Prosince 1410.
Processus contra Jeronimum de Praga. 15 realium, quam tenuit in uno correlario suo, quod magistrum Marsilium a) et supradictos [dixit fuisse b) hereticos in loica et philosophia ex eo, quia non tenerent universalia realia.c) Interrogatus, utrum pocius vellet eum esse innocentem quam nocentem, dicit, quod pocius innocentem, et dicit, quod eciam non offenderit eum in aliquo. Sequitur tenor responsionum magistri Johannis Johannis d) Swab de Puczpach,1) tercii testis contra magistrum Jero- nimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: [1.] Ad primum articulum interrogatus respondit, quod Prage, in disputacione quodlibeti magistri Mathie Knin,2) magistro Jeronimo respon- dente, post posicionem suam extraxit unam litteram, asserens eam esse de studio Oxoniensi, volens probare hoc, quod prius dixit de Wikleph; et legerit litteram, cuius tenor erat in sentencia pro recommendacione Wikleph, ut legendo asseruit, videlicet quod Oxoniense studium non sciret aliud de Wikleph, nisi quod esset bonus et katholicus homo, et postea subiunxerit pro recommendacione Wichleph. Et demum finita disputacione et magistris exeuntibus audiverit a magistris pluribus, quod Jeronimus dixerit ante extraccionem littere, quod Wikleph esset katholicus doctor. Interrogatus, quo anno fuerit, dicit, quod in proximo festo Nativitatis Christi 3) erunt duo anni, in mense Januarii, diem ignorat, hora ut credit vesperorum, determinate tamen nesciat, presentibus quodam episcopo et comite uno ac scabinis civitatis, qui fuerunt vocati per nacionem Bohemorum, ut apparuit, et multis suppositis. 2.] Ad secundum articulum interrogatus respondit sibi nichil constare. [3.] Ad tercium articulum et primo de excommunicacione dicit, quod interfuerit, quod Wikleph et omnes adherentes sui et tenentes opiniones Wichleph nuncciabantur excommunicati ad beatam Virginem in Leta curia, a) opr. z Marsilius' rkp., je míněn Marsilius (vlastně Marcelius) z Inghen. schází v rkp., dodal vyd. b) c) ,quod — realia připsáno jinou rukou v rkp. d) tak stojí v rkp. 1) Jan Schwab z Butzbachu, mgr. artium actu regens ve Vídni r. 1410; viz Aschbach I, 607. Vypovídá o událostech Pražských, kde byl již od r. 1378 (Mon. Univ. Prag. I/1, 182, 185, 196, 197). 2) Matěj z Knina, řečený Pater. O disputaci de quolibet, o níž zde řeč, mluví Tomek III 2, 480—481, ale klade ji omylem do r. 1410, kdežto dle svědectví tohoto — očitého — svědka spadá do ledna r 1409. Svědectví to podepřeno je současným rukopisem univ. knih. Pražské 10. E. 24, jenž obsahuje akta tohoto quod- libetu a výslovně jej klade do r. 1409 (Höfler, Mag. Johannes Hus und der Abzug der deutschen Professoren und Studenten aus Prag, S. 255 a násl.). 3) 25. Prosince 1410.
Strana 16
16 Lad. Klicman. et communis fama sit et fuerit pro tunc in Praga, quod magister Jeronimus teneat et tenuerit opiniones Wikleph. [f. 267. Secundo interrogatus de periurio respondit, quod sic, quia de more universitatis studii Pragensis sit, quod quilibet iurat, cum primo intitulatur, quod velit servare concordiam inter naciones; et contra hoc venerit propria in persona, quia visitaverit dominum regem ad extrahendum litteras contra concordiam factam et a) fuerit in convocacione dando vocem suam, ut nacio Bohemorum haberet tres voces et alie tres naciones solum unam. et ex hoc ortum sit scisma et discordia inter naciones Prage; per quod violaverit iuramentum. Interrogatus, unde sciat, quod dederit talem vocem, dicit, quod inter- fuerit, quod expresserit ita in stuba facultatis in collegio Karoli, anno nono, mensem ignorat et diem, imo plures convocaciones fuerint facte, presentibus magistris de universitate omnibus, nisi aliqui contra iuramentum ipsorum se absentassent. 4—9.] Ad quartum, quintum, sextum, septimum, octavum et nonum articulos dicit sibi non constare, nisi quantum audiverit hic Wienne ab aliquibus, quorum tamen nomina et personas non advertit. 10.] Ad decimum interrogatus respondit ut ad predictos de auditu auditus. 11.] Ad undecimum articulum interrogatus respondit, quod de illis hic expressis non sciat, sed [fuerit Prage] b) magister Mathias Knyn, dictus Pater, nacione Boemus, valde suspectus de heresi, ita et in tantum, quod tractus fuerit ad archiepiscopum Pragensem super illo. Qui archiepiscopus, ut audiverit, quia fuerit tunc vox et fama Prage, Mathiam requisiverit et voluerit, ut abiuraret certos articulos, et ipse nolens facere propter con- fusionem nacionis et scandalum aliorum, sed tandem exeuntibus magistris ad abiuracionem videndam vocatis abiuraverit, ut dicebatur communiter. Demum, ipso ita habito pro suspecto de heresi, presentaverit se ad dis- putandum quodlibetum, et fuerit rumor, quod presentasset se sponte, cum hoc prius longis temporibus non fuerit factum, propterea ut in huiusmodi actu expurgaret se de suspicione tali modo; quia ex quo fuit diffamatus de heresi et tractus ad archiepiscopum ut supra ad faciendam aliis fidem de ipso, isto modo ecce talis, qui fuit suspectus omnibus, iam ascendit kathe- dram et est magister magistrorum. Et eo volente disputare multi magistri, videlicet Baltherus Harasser,1) magister Petrus Storch,2) magister Johannes Hofman 3) et alii noluerunt visitare actum suum, dicentes publice se volentes pocius a Praga recedere quam actum [f. 267'] talis suspecti de a) připsáno nad řádkou rkp. schází v rkp., dodal vyd. b) 1) Walther Harasser, rektor university Pražské r. 1403. Tomek V. 227. 29 Petr Storch ze Cvikavy, děkan fac. artium 1404—1405. Tomek V, 232. 3) Jan Hofmann ze Svídnice, děkan fac. artium r. 1408 (Tomek V, 232), potom biskup Míšenský.
16 Lad. Klicman. et communis fama sit et fuerit pro tunc in Praga, quod magister Jeronimus teneat et tenuerit opiniones Wikleph. [f. 267. Secundo interrogatus de periurio respondit, quod sic, quia de more universitatis studii Pragensis sit, quod quilibet iurat, cum primo intitulatur, quod velit servare concordiam inter naciones; et contra hoc venerit propria in persona, quia visitaverit dominum regem ad extrahendum litteras contra concordiam factam et a) fuerit in convocacione dando vocem suam, ut nacio Bohemorum haberet tres voces et alie tres naciones solum unam. et ex hoc ortum sit scisma et discordia inter naciones Prage; per quod violaverit iuramentum. Interrogatus, unde sciat, quod dederit talem vocem, dicit, quod inter- fuerit, quod expresserit ita in stuba facultatis in collegio Karoli, anno nono, mensem ignorat et diem, imo plures convocaciones fuerint facte, presentibus magistris de universitate omnibus, nisi aliqui contra iuramentum ipsorum se absentassent. 4—9.] Ad quartum, quintum, sextum, septimum, octavum et nonum articulos dicit sibi non constare, nisi quantum audiverit hic Wienne ab aliquibus, quorum tamen nomina et personas non advertit. 10.] Ad decimum interrogatus respondit ut ad predictos de auditu auditus. 11.] Ad undecimum articulum interrogatus respondit, quod de illis hic expressis non sciat, sed [fuerit Prage] b) magister Mathias Knyn, dictus Pater, nacione Boemus, valde suspectus de heresi, ita et in tantum, quod tractus fuerit ad archiepiscopum Pragensem super illo. Qui archiepiscopus, ut audiverit, quia fuerit tunc vox et fama Prage, Mathiam requisiverit et voluerit, ut abiuraret certos articulos, et ipse nolens facere propter con- fusionem nacionis et scandalum aliorum, sed tandem exeuntibus magistris ad abiuracionem videndam vocatis abiuraverit, ut dicebatur communiter. Demum, ipso ita habito pro suspecto de heresi, presentaverit se ad dis- putandum quodlibetum, et fuerit rumor, quod presentasset se sponte, cum hoc prius longis temporibus non fuerit factum, propterea ut in huiusmodi actu expurgaret se de suspicione tali modo; quia ex quo fuit diffamatus de heresi et tractus ad archiepiscopum ut supra ad faciendam aliis fidem de ipso, isto modo ecce talis, qui fuit suspectus omnibus, iam ascendit kathe- dram et est magister magistrorum. Et eo volente disputare multi magistri, videlicet Baltherus Harasser,1) magister Petrus Storch,2) magister Johannes Hofman 3) et alii noluerunt visitare actum suum, dicentes publice se volentes pocius a Praga recedere quam actum [f. 267'] talis suspecti de a) připsáno nad řádkou rkp. schází v rkp., dodal vyd. b) 1) Walther Harasser, rektor university Pražské r. 1403. Tomek V. 227. 29 Petr Storch ze Cvikavy, děkan fac. artium 1404—1405. Tomek V, 232. 3) Jan Hofmann ze Svídnice, děkan fac. artium r. 1408 (Tomek V, 232), potom biskup Míšenský.
Strana 17
Processus contra Jeronimum de Praga. 17 heresi visitare, imo eciam rex mandavit tribus nacionibus per litteram suam, quam audiverit et viderit legere, ut visitarent magistrum Mathiam. In fine igitur disputacionis quodlibeti magister Jeronimus surrexerit ad kathedram recomnendando eum, dicens aprobando dicta sua, et dixerit eum esse iustum et sibi contrarios iniustos, et maledixerit contrariis sibi et benedixerit magistro Mathie variis verbis, que in specie non sciat, quia tradiderit oblivioni. [12.] Ad duodecimum interrogatus respondit, quod audiverit ab aliis, qui dixerint se audivisse hoc. [13.] Ad tredecimum interrogatus respondit ut supra in proximo. 14.] Ad quartumdecimum interrogatus respondit similiter ut in proximo. [15.] Ad quintumdecimum interrogatus respondit, quod a pluribus Prage audiverit hoc, et fuerit vox et fama communis; sed a quibus in specie audiverit, non scit 16.] Ad sextumdecimum interrogatus respondit, quod audiverit ab aliis. Item de fama dicit, quod Prage sit publica vox et fama apud cle- ricos, doctores et magistros, quod sit suspectus de heresi. Item dicit, quod pocius mallet eum talia nunquam dixisse, si eciam rebus suis propriis ordinare deberet hoc. a) Sequitur tenor responsionum magistri Conradi Kreuczer de Neunburga, 1) quarti testis contra magistrum Jeronimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: [1.] Ad primum articulum interrogatus respondit, quod audiverit ma- gistrum Jeronimum in fine disputacionis quodlibeti asseruisse, Johannem Wiklef esse evangelicum doctorem, sed de salvacione non audiverit. Interrogatus, quomodo venerit ad propositum, respondit, quod ma- gister Mathias Knyn propter certos articulos heresim sapientes tractus fuerit ad arciepiscopum, ut abiuraret certos illos articulos: videlicet pre- sertim unus, quod Wikleph esset evangelicus doctor, secundus articulus, quod post consecracionem manent panis et vinum. Et idem magister Mathias per archiepiscopum requisitus coram magistris ad hoc vocatis ad abiurandum illos articulos et alios quamplures, quos tenuit, tunc noluit abiurare in presencia multitudinis magistrorum, et sic vicarius in spiritu- alibus dixit: ,Ecce, vos abiurabitis illos articulos, aut manebitis hic!' Et sic Boemi clamassent: ,Nechci, magister [f. 268], tu bene dixisti, non confun- daris ita!' Et tunc magister Mathias dixerit archiepiscopo: ,Reverendissime a) připsáno jinou rukou v rkp. 1) tak v rukopise; na str. 10 slove ,de Nurrenberga'. Conradus de Nornberga" stal se bacc. artium r. 1406 (Mon. Univ. Prag. I/1, 389), ,Conradus de Neuburga r. 1407 (ib. 396). Který z obou je tu míněn, těžko rozhodnouti. Klicman: Processus contra Jeronimum. 2
Processus contra Jeronimum de Praga. 17 heresi visitare, imo eciam rex mandavit tribus nacionibus per litteram suam, quam audiverit et viderit legere, ut visitarent magistrum Mathiam. In fine igitur disputacionis quodlibeti magister Jeronimus surrexerit ad kathedram recomnendando eum, dicens aprobando dicta sua, et dixerit eum esse iustum et sibi contrarios iniustos, et maledixerit contrariis sibi et benedixerit magistro Mathie variis verbis, que in specie non sciat, quia tradiderit oblivioni. [12.] Ad duodecimum interrogatus respondit, quod audiverit ab aliis, qui dixerint se audivisse hoc. [13.] Ad tredecimum interrogatus respondit ut supra in proximo. 14.] Ad quartumdecimum interrogatus respondit similiter ut in proximo. [15.] Ad quintumdecimum interrogatus respondit, quod a pluribus Prage audiverit hoc, et fuerit vox et fama communis; sed a quibus in specie audiverit, non scit 16.] Ad sextumdecimum interrogatus respondit, quod audiverit ab aliis. Item de fama dicit, quod Prage sit publica vox et fama apud cle- ricos, doctores et magistros, quod sit suspectus de heresi. Item dicit, quod pocius mallet eum talia nunquam dixisse, si eciam rebus suis propriis ordinare deberet hoc. a) Sequitur tenor responsionum magistri Conradi Kreuczer de Neunburga, 1) quarti testis contra magistrum Jeronimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: [1.] Ad primum articulum interrogatus respondit, quod audiverit ma- gistrum Jeronimum in fine disputacionis quodlibeti asseruisse, Johannem Wiklef esse evangelicum doctorem, sed de salvacione non audiverit. Interrogatus, quomodo venerit ad propositum, respondit, quod ma- gister Mathias Knyn propter certos articulos heresim sapientes tractus fuerit ad arciepiscopum, ut abiuraret certos illos articulos: videlicet pre- sertim unus, quod Wikleph esset evangelicus doctor, secundus articulus, quod post consecracionem manent panis et vinum. Et idem magister Mathias per archiepiscopum requisitus coram magistris ad hoc vocatis ad abiurandum illos articulos et alios quamplures, quos tenuit, tunc noluit abiurare in presencia multitudinis magistrorum, et sic vicarius in spiritu- alibus dixit: ,Ecce, vos abiurabitis illos articulos, aut manebitis hic!' Et sic Boemi clamassent: ,Nechci, magister [f. 268], tu bene dixisti, non confun- daris ita!' Et tunc magister Mathias dixerit archiepiscopo: ,Reverendissime a) připsáno jinou rukou v rkp. 1) tak v rukopise; na str. 10 slove ,de Nurrenberga'. Conradus de Nornberga" stal se bacc. artium r. 1406 (Mon. Univ. Prag. I/1, 389), ,Conradus de Neuburga r. 1407 (ib. 396). Který z obou je tu míněn, těžko rozhodnouti. Klicman: Processus contra Jeronimum. 2
Strana 18
18 Lad Klicman. pater, non faciatis vobis et regno ac michi talem confusionem, ut abiurem publice!' Et tunc dicebatur, quod facto prandio abiurasset in privato, qua revocacione non interfuerit, et volens se excusare presentaverit se ad disputandum quodlibetum. Quo disputato et finito surrexerit magister Jero- nimus eum recomnendando in hec verba: Maledicantur omnes, qui te confuderunt, et ecce, qualis honor tibi est, et plura alia. Interrogatus, quo mense fuerit, cum fuerit tractus magister Mathias ad archiepiscopum, dicit, quod mensem nesciat, sed fuerit utique inter festivitates Pasce et Ascensionis in curia archiepiscopi et in palacio ante horam prandii, ut credit, quadam feria secunda. Quibus presentibus, dicit, quod archiepiscopo et capitulo suo et duobus rectoribus universitatis et quodam doctore nomine Ceyslmaister, qui loquebatur occulte sibi, ut deberet abiurare, et ipse nolens dixit, quod redderetur infamis. Et hec audiverit, quia magis propinque astiterit illis. Interrogatus, quo mense fuerit quodlibetum finitum, dicit, quod de- terminate nesciat, sed post Epiphaniam domini tunc inmediate sequentem citra mensem, in lectorio ordinariarum disputacionum, et presentibus quodam episcopo de Barbarancia et comite de Nassa et aliis militibus, directis in ambasiata ducis Barbancie,1) et scabinis Civitatis Antique et suppositis universitatis communiter omnibus. Et dicit, quod tunc ibidem ad pro- bandum predicta dicta de Wikleph [litteram] a) ostenderit, quam b) dixerit sibi esse directam a studio Oxoniensi, et legerit; sentenciam tamen et verba littere non sciat in forma, sed utique per illam voluit probare, Wikleph esse evangelicum doctorem. 2.] Ad secundum articulum interrogatus dicit sibi non constare. 3.] Ad tercium articulum interrogatus respondit primo de ex- communicacione sibi non constare, presertim quoad Jeronimum, sed de periurio dicit, ut supra magister Johannes Puczpach 2) respondit et dixit. Sed tamen dicit se non interfuisse tractatibus suis, quibus mediante laboravit ad discordiam, sed viderit eum currere cum aliis Boemis ad regem et alibi hincinde, et clareat luce, quod per hoc fecerit contra iuramentum suum; nec ipse neget per se, et audiverit noviter ab ipso magistro Jeronimo, quod, si non fecisset discordiam, adhuc vellet laborare cum Boemis, quia dignum et iustum esset incolas habere [f. 268'] prerogacionem. Interrogatus, ubi dixerit, dicit, quod circa apothecam(?)c) domini prepositi hic Wienne, in presencia magistri Johannis Puczpach et aliorum, quia ex abrupto convenerint volentes ire pro spacio; et sic increpaverit magistrum Johannem Puczpach, quod digito eum in scolis monstrasset, et dixerit, quod caritative deberent vivere; et sic ipsi dixerint, quod ipse a) schází v rkp., dod. vyd. b) ,quem rkp., opr. vyd. ,apoca' rkp.; c) 1) viz Höfler, Mag. Johannes Hus S. 257 2 viz str. 15 pozn. 1.
18 Lad Klicman. pater, non faciatis vobis et regno ac michi talem confusionem, ut abiurem publice!' Et tunc dicebatur, quod facto prandio abiurasset in privato, qua revocacione non interfuerit, et volens se excusare presentaverit se ad disputandum quodlibetum. Quo disputato et finito surrexerit magister Jero- nimus eum recomnendando in hec verba: Maledicantur omnes, qui te confuderunt, et ecce, qualis honor tibi est, et plura alia. Interrogatus, quo mense fuerit, cum fuerit tractus magister Mathias ad archiepiscopum, dicit, quod mensem nesciat, sed fuerit utique inter festivitates Pasce et Ascensionis in curia archiepiscopi et in palacio ante horam prandii, ut credit, quadam feria secunda. Quibus presentibus, dicit, quod archiepiscopo et capitulo suo et duobus rectoribus universitatis et quodam doctore nomine Ceyslmaister, qui loquebatur occulte sibi, ut deberet abiurare, et ipse nolens dixit, quod redderetur infamis. Et hec audiverit, quia magis propinque astiterit illis. Interrogatus, quo mense fuerit quodlibetum finitum, dicit, quod de- terminate nesciat, sed post Epiphaniam domini tunc inmediate sequentem citra mensem, in lectorio ordinariarum disputacionum, et presentibus quodam episcopo de Barbarancia et comite de Nassa et aliis militibus, directis in ambasiata ducis Barbancie,1) et scabinis Civitatis Antique et suppositis universitatis communiter omnibus. Et dicit, quod tunc ibidem ad pro- bandum predicta dicta de Wikleph [litteram] a) ostenderit, quam b) dixerit sibi esse directam a studio Oxoniensi, et legerit; sentenciam tamen et verba littere non sciat in forma, sed utique per illam voluit probare, Wikleph esse evangelicum doctorem. 2.] Ad secundum articulum interrogatus dicit sibi non constare. 3.] Ad tercium articulum interrogatus respondit primo de ex- communicacione sibi non constare, presertim quoad Jeronimum, sed de periurio dicit, ut supra magister Johannes Puczpach 2) respondit et dixit. Sed tamen dicit se non interfuisse tractatibus suis, quibus mediante laboravit ad discordiam, sed viderit eum currere cum aliis Boemis ad regem et alibi hincinde, et clareat luce, quod per hoc fecerit contra iuramentum suum; nec ipse neget per se, et audiverit noviter ab ipso magistro Jeronimo, quod, si non fecisset discordiam, adhuc vellet laborare cum Boemis, quia dignum et iustum esset incolas habere [f. 268'] prerogacionem. Interrogatus, ubi dixerit, dicit, quod circa apothecam(?)c) domini prepositi hic Wienne, in presencia magistri Johannis Puczpach et aliorum, quia ex abrupto convenerint volentes ire pro spacio; et sic increpaverit magistrum Johannem Puczpach, quod digito eum in scolis monstrasset, et dixerit, quod caritative deberent vivere; et sic ipsi dixerint, quod ipse a) schází v rkp., dod. vyd. b) ,quem rkp., opr. vyd. ,apoca' rkp.; c) 1) viz Höfler, Mag. Johannes Hus S. 257 2 viz str. 15 pozn. 1.
Strana 19
Processus contra Jeronimum de Praga. 19 non caritative vixisset, quia laborasset contra iuramentum suum. Tunc dixerit, quod fuisset minimus inter laboratores contra deuthunicos, sub- iungendo predicta, scilicet si non fecisset etc. 4—11.] Item ad alios articulos sequentes usque ad xii exclusive interrogatus respondit sibi non constare. 12.] Ad duodecimum interrogatus respondit, quod non sciat de illo, nisi quantum dixerit supra de patre Knyn. [12.] Ad tredecimum articulum interrogatus respondit, quod audiverit hec a quodam Marquardo 1) et Nicolao Czungl 2) ita facta fuisse, alias non sciat. [14.] Ad quartumdecimum interrogatus respondit sibi non constare. 15—22.] Item de aliis articulis interrogatus respondit sibi non con- stare, et dicit, quod citatus ad hoc deposuerit et causa dei, quia appareat sibi, quod sit nocivus christianitati etc., et personam suam non habeat exosam, sed alias habeat eum suspectum tamquam hereticum. Sequitur tenor responsionum magistri Johannis de Voburg,3) quinti testis contra magistrum Jeronimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: [1.] Ad primum articulum interrogatus respondit, quod audiverit a quam pluribus studentibus Prage, quod magister Jeronimus dixisset in disputacione quodlibeti tempore Knyn, Wikleph non esse hereticum, sed salvatum. Interrogatus, a quibus audiverit, dicit, quod non sciat nomina illorum nec adverterit, quia fuerit communis fama super magistro Jeronimo, quod recomnendaret Wikleph et staret in opinionibus suis. Interrogatus, ubi audiverit illa, dicit, quod in quodam hospicio suo pro tunc prope scolas [f. 269] iuristarum. Interrogatus, quo anno, dicit, quod post proximum festum Nativitatis 4) erunt duo anni, mensem ignorat, die vero ultima disputacionis quodlibeti tempore Knyn. 2.] Ad secundum articulum interrogatus respondit, quod legerit in posicione magistri Jeronimi in hec verba: Universalia in mente divina sunt ponenda. Item in eadem posicione dixerit et posuerit, quod qualitas inest racione forme ab extrinseco; quelibet enim qualitas determinatur a forma substanciali, quam sequatur, ut sit instrumentum eius ad agendum vel de- 1) Osoba neznámá. byl farářem v Berndorfu (Dolní Rakousy, u Badenu); jinak jen tolik o něm lze říci, co z jeho svědectví vysvitá (viz str. 22—24). *) Jan z Vohburgu, mgr. artium actu regens ve Vídni 1410, viz Aschbach I, 613, stal se bacc. artium v Praze r. 1407 (MUP. I 1, 393). 4) 25. Prosince 1410. 23
Processus contra Jeronimum de Praga. 19 non caritative vixisset, quia laborasset contra iuramentum suum. Tunc dixerit, quod fuisset minimus inter laboratores contra deuthunicos, sub- iungendo predicta, scilicet si non fecisset etc. 4—11.] Item ad alios articulos sequentes usque ad xii exclusive interrogatus respondit sibi non constare. 12.] Ad duodecimum interrogatus respondit, quod non sciat de illo, nisi quantum dixerit supra de patre Knyn. [12.] Ad tredecimum articulum interrogatus respondit, quod audiverit hec a quodam Marquardo 1) et Nicolao Czungl 2) ita facta fuisse, alias non sciat. [14.] Ad quartumdecimum interrogatus respondit sibi non constare. 15—22.] Item de aliis articulis interrogatus respondit sibi non con- stare, et dicit, quod citatus ad hoc deposuerit et causa dei, quia appareat sibi, quod sit nocivus christianitati etc., et personam suam non habeat exosam, sed alias habeat eum suspectum tamquam hereticum. Sequitur tenor responsionum magistri Johannis de Voburg,3) quinti testis contra magistrum Jeronimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: [1.] Ad primum articulum interrogatus respondit, quod audiverit a quam pluribus studentibus Prage, quod magister Jeronimus dixisset in disputacione quodlibeti tempore Knyn, Wikleph non esse hereticum, sed salvatum. Interrogatus, a quibus audiverit, dicit, quod non sciat nomina illorum nec adverterit, quia fuerit communis fama super magistro Jeronimo, quod recomnendaret Wikleph et staret in opinionibus suis. Interrogatus, ubi audiverit illa, dicit, quod in quodam hospicio suo pro tunc prope scolas [f. 269] iuristarum. Interrogatus, quo anno, dicit, quod post proximum festum Nativitatis 4) erunt duo anni, mensem ignorat, die vero ultima disputacionis quodlibeti tempore Knyn. 2.] Ad secundum articulum interrogatus respondit, quod legerit in posicione magistri Jeronimi in hec verba: Universalia in mente divina sunt ponenda. Item in eadem posicione dixerit et posuerit, quod qualitas inest racione forme ab extrinseco; quelibet enim qualitas determinatur a forma substanciali, quam sequatur, ut sit instrumentum eius ad agendum vel de- 1) Osoba neznámá. byl farářem v Berndorfu (Dolní Rakousy, u Badenu); jinak jen tolik o něm lze říci, co z jeho svědectví vysvitá (viz str. 22—24). *) Jan z Vohburgu, mgr. artium actu regens ve Vídni 1410, viz Aschbach I, 613, stal se bacc. artium v Praze r. 1407 (MUP. I 1, 393). 4) 25. Prosince 1410. 23
Strana 20
20 Lad. Klicman. corandum suum subiectum, et sic qualitas a forma substanciali essencialiter conservatur. Interrogatus, unde sciat, quod illa posicio fuerit facta per magistrum Jeronimum, dicit ex eo, quia unus concesserit sibi illam posicionem et idem rescripserit Prage, et ille dicat, quod sit posicio magistri Jeronimi; imo utique credat hoc, quia titulus posicionis sit, utrum ad mundi sensibilis armaniam necessarium sit ponere universalia realia, et ille Jeronimus illum titulum posuerit in disputacione quodlibeti, cum magister Knyn arguebat contra. Interrogatus, utrum tunc interfuerit, dicit, quod non; sed ex post magister Jeronimus voluit replicare contra magistrum Lupum,1) et sic re- assumpserit secundario eandem posicionem, et illia) actui interfuerit cum magistro Leonhardo de Monaco 2) et magistro Balthero Harasser 3) et rectore universitatis et aliis. Interrogatus, quo die, dicit, quod non adverterit tempus, sed fuerit post prandium in die celebri. Interrogatus, utrum teneat hoc in posicione tamquam argumentum vel tamquam verum, dicit, quod tamquam verum, et nititur hoc ibidem multipliciter defendere. 3.] Ad tercium articulum interrogatus respondit, quod nominatim non audiverit eum denuncciari excommunicatum; sed in Leta curia audi- verit denuncciari excommunicatos omnes tenentes opiniones Wikleph et viam, et credat, quod de numero illorum sit magister Jeronimus. Annum, diem, mensem ignorat; dicit se eciam non advertisse, quis fuerit presens. Item de periurio dicit, quod credat eum periurum, quia venerit contra statutum matricule universitatis Pragensis, ubi quilibet intitulatus iurat servare concordiam nacionum; contra quod ut credat laboraverit magister Jeronimus ex eo, quia viderit eum vehi cum Johanne Huss in quodam curru in via, que ducit de opido Petlern,4) ubi residet rex, et non credat eum pro illis ribus nacionibus laborasse, sed pro nacione Boemorum. [f. 269'. 4—11.] Item de aliis sequentibus articulis usque ad duodecimum exclusive interrogatus respondit sibi nichil constare. 12.] Item ad duodecimum articulum dicit, quod notum sit, quod illis satis fuerit familiaris et socialis, et specialiter recomnendaverit in disputa- cione quodlibeti magistrum patrem Knyn, qui fuerit vehementer suspectus de heresi in universitate Pragensi; sed non interfuerit, fuerit autem com- munis fama de illo. [13.] Item ad tredecimum interrogatus respondit ut supra ad tercium articulum. 1) 29 37 *) a) ,illo' rkp., opr. vyd. Tomek, Gesch. der Prager Universität. S. 108. Leonard z Mnichova, bacc. artium v Praze r. 1407 (MUP. I/1, 392). viz str. 16 pozn. 1. Žebrák.
20 Lad. Klicman. corandum suum subiectum, et sic qualitas a forma substanciali essencialiter conservatur. Interrogatus, unde sciat, quod illa posicio fuerit facta per magistrum Jeronimum, dicit ex eo, quia unus concesserit sibi illam posicionem et idem rescripserit Prage, et ille dicat, quod sit posicio magistri Jeronimi; imo utique credat hoc, quia titulus posicionis sit, utrum ad mundi sensibilis armaniam necessarium sit ponere universalia realia, et ille Jeronimus illum titulum posuerit in disputacione quodlibeti, cum magister Knyn arguebat contra. Interrogatus, utrum tunc interfuerit, dicit, quod non; sed ex post magister Jeronimus voluit replicare contra magistrum Lupum,1) et sic re- assumpserit secundario eandem posicionem, et illia) actui interfuerit cum magistro Leonhardo de Monaco 2) et magistro Balthero Harasser 3) et rectore universitatis et aliis. Interrogatus, quo die, dicit, quod non adverterit tempus, sed fuerit post prandium in die celebri. Interrogatus, utrum teneat hoc in posicione tamquam argumentum vel tamquam verum, dicit, quod tamquam verum, et nititur hoc ibidem multipliciter defendere. 3.] Ad tercium articulum interrogatus respondit, quod nominatim non audiverit eum denuncciari excommunicatum; sed in Leta curia audi- verit denuncciari excommunicatos omnes tenentes opiniones Wikleph et viam, et credat, quod de numero illorum sit magister Jeronimus. Annum, diem, mensem ignorat; dicit se eciam non advertisse, quis fuerit presens. Item de periurio dicit, quod credat eum periurum, quia venerit contra statutum matricule universitatis Pragensis, ubi quilibet intitulatus iurat servare concordiam nacionum; contra quod ut credat laboraverit magister Jeronimus ex eo, quia viderit eum vehi cum Johanne Huss in quodam curru in via, que ducit de opido Petlern,4) ubi residet rex, et non credat eum pro illis ribus nacionibus laborasse, sed pro nacione Boemorum. [f. 269'. 4—11.] Item de aliis sequentibus articulis usque ad duodecimum exclusive interrogatus respondit sibi nichil constare. 12.] Item ad duodecimum articulum dicit, quod notum sit, quod illis satis fuerit familiaris et socialis, et specialiter recomnendaverit in disputa- cione quodlibeti magistrum patrem Knyn, qui fuerit vehementer suspectus de heresi in universitate Pragensi; sed non interfuerit, fuerit autem com- munis fama de illo. [13.] Item ad tredecimum interrogatus respondit ut supra ad tercium articulum. 1) 29 37 *) a) ,illo' rkp., opr. vyd. Tomek, Gesch. der Prager Universität. S. 108. Leonard z Mnichova, bacc. artium v Praze r. 1407 (MUP. I/1, 392). viz str. 16 pozn. 1. Žebrák.
Strana 21
Processus contra Jeronimum de Praga 21 14.] Item ad quartumdecimum interrogatus respondit se non ad- vertisse. [15. Item ad quintumdecimum interrogatus respondit ut supra ad primum. 16.] Ad sextumdecimum interrogatus respondit se non scire de illo. 17—22.] Item ad alios articulos interrogatus respondit sibi non constare. Interrogatus de aliis circumstanciis dicit, quod vellet, quod esset in celis pocius, quam quod sit talis infidelis et suspectus de heresi etc. Sequitur tenor responsionum magistri Bertoldi,) sacre theologie professoris, religiosi ordinis Heremitarum sancti Augustini, sexti testis contra magistrum Jeronimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: 8.] Ad omnes articulos interrogatus respondit dumtaxat ad octavum dicens, quod magister Jeronimus nuper secum existens quadam die fate- batur, quod noluerit facere sermonem ad clerum coram rege Ungarie, sed bene fecerit collacionem coram ipso, in qua collacione dixerit de statibus clericalis et secularis potestatis id, quod sibi videbatur, et illud distincte sibi, magistro Bertoldo, non expresserit; alias nichil sciat de Jeronimo. Sed de Wikleph dicit, quod citra vicesimum secundum fuerit in Oxonia, et archiepiscopus Cantuariensis visitaverit provinciam suam, et tunc fuerit communis fama potissime inter studentes theologie et alios magnos viros in studio Oxoniensi, quod archiepiscopus sic visitando venerit ad ecclesiam parrochialem Wikleph et eiusdem corpus, [quod ibi] a) noverit sepultum, exhumaverit propter hereticam pravitatem; quo autem corpus illud per- venerit, nesciat, et dicit, quod exhumacioni non intérfuerit, nisi alias in communi fama audiverit, sed archiepiscopum visitare viderit, quia uni- versitas Oxoniensis illi oviam transierit, et sic ipse cum aliis interfuerit. f. 270.] Sequitur tenor responsionum magistri Petri Pergochsl2) etc., septimib) testis contra magistrum Jeronimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: 1. Ad primum articulum interrogatus respondit, quod nunquam audiverit ab ipso. b) 1 jsem se a) schází v rkp., doplněno vydavatelem. „septini rkp. Berthold Ruchowoser z Rezna, viz Aschbach I, 441—442. O svědku tomto, jenž dle výpovědi své studoval v Paříži a v Praze, nemohl bližších zpráv dopátrati.
Processus contra Jeronimum de Praga 21 14.] Item ad quartumdecimum interrogatus respondit se non ad- vertisse. [15. Item ad quintumdecimum interrogatus respondit ut supra ad primum. 16.] Ad sextumdecimum interrogatus respondit se non scire de illo. 17—22.] Item ad alios articulos interrogatus respondit sibi non constare. Interrogatus de aliis circumstanciis dicit, quod vellet, quod esset in celis pocius, quam quod sit talis infidelis et suspectus de heresi etc. Sequitur tenor responsionum magistri Bertoldi,) sacre theologie professoris, religiosi ordinis Heremitarum sancti Augustini, sexti testis contra magistrum Jeronimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: 8.] Ad omnes articulos interrogatus respondit dumtaxat ad octavum dicens, quod magister Jeronimus nuper secum existens quadam die fate- batur, quod noluerit facere sermonem ad clerum coram rege Ungarie, sed bene fecerit collacionem coram ipso, in qua collacione dixerit de statibus clericalis et secularis potestatis id, quod sibi videbatur, et illud distincte sibi, magistro Bertoldo, non expresserit; alias nichil sciat de Jeronimo. Sed de Wikleph dicit, quod citra vicesimum secundum fuerit in Oxonia, et archiepiscopus Cantuariensis visitaverit provinciam suam, et tunc fuerit communis fama potissime inter studentes theologie et alios magnos viros in studio Oxoniensi, quod archiepiscopus sic visitando venerit ad ecclesiam parrochialem Wikleph et eiusdem corpus, [quod ibi] a) noverit sepultum, exhumaverit propter hereticam pravitatem; quo autem corpus illud per- venerit, nesciat, et dicit, quod exhumacioni non intérfuerit, nisi alias in communi fama audiverit, sed archiepiscopum visitare viderit, quia uni- versitas Oxoniensis illi oviam transierit, et sic ipse cum aliis interfuerit. f. 270.] Sequitur tenor responsionum magistri Petri Pergochsl2) etc., septimib) testis contra magistrum Jeronimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: 1. Ad primum articulum interrogatus respondit, quod nunquam audiverit ab ipso. b) 1 jsem se a) schází v rkp., doplněno vydavatelem. „septini rkp. Berthold Ruchowoser z Rezna, viz Aschbach I, 441—442. O svědku tomto, jenž dle výpovědi své studoval v Paříži a v Praze, nemohl bližších zpráv dopátrati.
Strana 22
22 Lad. Klicman 2.] Ad secundum articulum interrogatus respondit, quod audiverit magistrum Jeronimum Parisius respondere de materia illa, et ipse sic re- sponderit scolastice, quod quilibet steterit contentus de ipso; verumtamen quod aliquot correlaria in posicione sua pro tunc posuerit, super quibus fuerit sibi impositum silencium, et ipse ulterius illa frivole non defenderit. Dixerunt enim magistri sibi, cum huiusmodi correlaria deduxit: Magister, istud dimittite, quia forte duceremini ad inconveniencia maiora!' Et sic ipse responderit: ,Libenter'. 3—22.] Item de tercio et aliis omnibus articulis interrogatus dicit sibi nichil constare penitus. Interrogatus, utrum sciatne magistrum Jeronimum habuisse seu habere libros Wiklephianos, dicit, quod Parisius habuerit loicam Wikleph, et audi- verit ab ore suo. Et ipso magistro Petro redeunte de studio Parisiensi versus Pragam, magister Jeronimus tradiderit sibi litteras missiles magistro Stephano de Colonia et Stanislao ; 1) quid autem littere continebant, ignoret, constet sibi tamen ex relacione Jeronimi, quod notificaverit illis in eisdem, quod in brevi transmissurus esset ipsis libros, de quibus gauderent. Sed quales libri, vel de qua materia tractantes, ignoret, et alias non sciat ali- quid de illo. Sequitur tenor responsionum Nicolai Czungl, plebani in Perndorff,2) octavi testis contra magistrum Jeronimum pro- ducti etc. ut supra, per omnia in hec verba: [1.] Ad primum dicit, quod communis fama fuerit Prage, quod Johannes Wikleph esset hereticus, et magister Jeronimus teneret in magna parte suas opiniones heresim sapientes. Et sic quadam die in lectorio ordinariarum disputacionum in kathedra dixerit inter cetera magister Jero- nimus: ,Aliqui dicunt Wikleph esse hereticum, et isti, qui dicunt, male dicunt in rei veritate, quia ipse est sanctus doctor, et volo probare cum una littera de Oxonia, quod eciam non sit conbustus', et extraxerit litteram et legerit; tenorem tamen ipsius littere non sciat. Interrogatus, quo anno, dicit, quod iam sit in secundo anno ante festum Penthecostes per tres ebedomadas a) vel quatuor, determinate ignorat, sed fuerit post prandium, [f. 270'] ut appareat sibi. Interrogatus. quibus presentibus, dicit, quod magistris, doctoribus et laicis, scabinis civitatis et armigeris armatis quampluribus et tanta multitudine, quod nullus potuit intrare lectorium; sed nomina specifice non sciat iam nec advertit. a) sic rkp. 1) Štěpán z Kolína a Stanislav ze Znojma. 2) Berndorf, vesnice v Dolních Rakousích u Badenu; bližších zpráv o osobě svědkově nemáme.
22 Lad. Klicman 2.] Ad secundum articulum interrogatus respondit, quod audiverit magistrum Jeronimum Parisius respondere de materia illa, et ipse sic re- sponderit scolastice, quod quilibet steterit contentus de ipso; verumtamen quod aliquot correlaria in posicione sua pro tunc posuerit, super quibus fuerit sibi impositum silencium, et ipse ulterius illa frivole non defenderit. Dixerunt enim magistri sibi, cum huiusmodi correlaria deduxit: Magister, istud dimittite, quia forte duceremini ad inconveniencia maiora!' Et sic ipse responderit: ,Libenter'. 3—22.] Item de tercio et aliis omnibus articulis interrogatus dicit sibi nichil constare penitus. Interrogatus, utrum sciatne magistrum Jeronimum habuisse seu habere libros Wiklephianos, dicit, quod Parisius habuerit loicam Wikleph, et audi- verit ab ore suo. Et ipso magistro Petro redeunte de studio Parisiensi versus Pragam, magister Jeronimus tradiderit sibi litteras missiles magistro Stephano de Colonia et Stanislao ; 1) quid autem littere continebant, ignoret, constet sibi tamen ex relacione Jeronimi, quod notificaverit illis in eisdem, quod in brevi transmissurus esset ipsis libros, de quibus gauderent. Sed quales libri, vel de qua materia tractantes, ignoret, et alias non sciat ali- quid de illo. Sequitur tenor responsionum Nicolai Czungl, plebani in Perndorff,2) octavi testis contra magistrum Jeronimum pro- ducti etc. ut supra, per omnia in hec verba: [1.] Ad primum dicit, quod communis fama fuerit Prage, quod Johannes Wikleph esset hereticus, et magister Jeronimus teneret in magna parte suas opiniones heresim sapientes. Et sic quadam die in lectorio ordinariarum disputacionum in kathedra dixerit inter cetera magister Jero- nimus: ,Aliqui dicunt Wikleph esse hereticum, et isti, qui dicunt, male dicunt in rei veritate, quia ipse est sanctus doctor, et volo probare cum una littera de Oxonia, quod eciam non sit conbustus', et extraxerit litteram et legerit; tenorem tamen ipsius littere non sciat. Interrogatus, quo anno, dicit, quod iam sit in secundo anno ante festum Penthecostes per tres ebedomadas a) vel quatuor, determinate ignorat, sed fuerit post prandium, [f. 270'] ut appareat sibi. Interrogatus. quibus presentibus, dicit, quod magistris, doctoribus et laicis, scabinis civitatis et armigeris armatis quampluribus et tanta multitudine, quod nullus potuit intrare lectorium; sed nomina specifice non sciat iam nec advertit. a) sic rkp. 1) Štěpán z Kolína a Stanislav ze Znojma. 2) Berndorf, vesnice v Dolních Rakousích u Badenu; bližších zpráv o osobě svědkově nemáme.
Strana 23
Processus contra Jeronimum de Praga. 23 Interrogatus, quare ita specialiter consideraverit predicta verba, dicit, quod alia non adverterit nec intellexerit plane, sed prolatis illis verbis cogitaverit: hoc est contra communem famam, videlicet quod Wikleph sit sanctus, et apparet ex illis dictis, quod tu tenes opiniones suas; et ideo specialiter in mente conceperit et retinuerit illa. 2.] Ad secundum articulum interrogatus respondit, quod nesciat de illo. 3.] Ad tercium articulum respondit et primo de excommunicacione dicit, quod viderit mandatum archiepiscopi, ut omnes plebani in civitate Pragensi debent denuncciare excommunicatos fore omnes, qui libros errores Wikleph continentes infra tunc dominicam inmediate sequentem non pre- sentarent archiepiscopo. Et tunc quadama) die dominica ipse visitaverit sermonem fratris Petri de ordine Predicatorum ad sanctum Clementem, qui frater Petrus dixerit: ,Ecce, karissimi pueri, de mandato domini nostri archiepiscopi ego excommunico et denunccio excommunicatos omnes et singulos, qui non presentarunt libros ad Wikleph pertinentes et opiniones suas continentes, et vulgariter die keczrey, et omnes, qui ponunt unum communem virum et unum communem asinum, et eciam volo vobis illos in specie nominare, licet michi hoc sit inhibitum a consulibus!' Et nomi- navit, ut credit, vere tamen nesciat, quatuor specialiter, videlicet Huss, Jeronimum et Jesnicz 1) ac Stanislaum.2) Et dicit, quod clare iam in mente non correspondeat sibi, utrum nominaverit predictos, sed tamen pocius vellet iurare, quod nominasset eos, quam contrarium iurare, quia post prandium, quando fuerit hoc Jeronimo revelatum, tunc communis fama fuerit in plateis eciam apud laicos, quod, si laici et artifices, pre- sertim cultellifabri,b) ibidem non fuissent, magister Jeronimus recepisset illum fratrem predictum de domo et conventu. Et audiverit isto tempore sepius a pluribus, quorum tamen nomina ignoret, quod magister Jero- nimus specifice fuerit denuncciatus, dicentes laici: ,Ecce, ecce, ille hodie iterum est denuncciatus et non curat, intrat tamen adhucc) omnes eccle- sias cum sociis suis!“ [f. 271.] Item de periurio dicit, quod audiverit a magistro suo Georgio Meller,3) quod, veniente magistro Jeronimo de studio Parisiensi ad Pra- gense, nolebatur admitti, nisi prius faceret iuramentum solitum, in quo cavetur, quod non debet quis facere et seminare discordiam inter naciones. Et contra hoc venerit magister Jeronimus post prestitum iuramentum. Interrogatus, quomodo sciat, quod violaverit iuramentum vel venerit contra, et per quem, dicit, quod sic, quia laboraverit ad hoc, ut nacio a) ,quedam' rkp., opraveno vydavatelem. b) ,cutellifabri' rkp., opr vydavatel. c) ,tamen adhuc opr. z ,donec' rkp. Jan z Jesenic. 2 Stanislav ze Znojma. Jiří Meller z Řezna, bacc. art. v Praze r. 1400, magister artium tamtéž 1406 (MUP. I/1, 350, 353, 388, 401), zapsán na fac iur. 1408 (MUP. II, 83).
Processus contra Jeronimum de Praga. 23 Interrogatus, quare ita specialiter consideraverit predicta verba, dicit, quod alia non adverterit nec intellexerit plane, sed prolatis illis verbis cogitaverit: hoc est contra communem famam, videlicet quod Wikleph sit sanctus, et apparet ex illis dictis, quod tu tenes opiniones suas; et ideo specialiter in mente conceperit et retinuerit illa. 2.] Ad secundum articulum interrogatus respondit, quod nesciat de illo. 3.] Ad tercium articulum respondit et primo de excommunicacione dicit, quod viderit mandatum archiepiscopi, ut omnes plebani in civitate Pragensi debent denuncciare excommunicatos fore omnes, qui libros errores Wikleph continentes infra tunc dominicam inmediate sequentem non pre- sentarent archiepiscopo. Et tunc quadama) die dominica ipse visitaverit sermonem fratris Petri de ordine Predicatorum ad sanctum Clementem, qui frater Petrus dixerit: ,Ecce, karissimi pueri, de mandato domini nostri archiepiscopi ego excommunico et denunccio excommunicatos omnes et singulos, qui non presentarunt libros ad Wikleph pertinentes et opiniones suas continentes, et vulgariter die keczrey, et omnes, qui ponunt unum communem virum et unum communem asinum, et eciam volo vobis illos in specie nominare, licet michi hoc sit inhibitum a consulibus!' Et nomi- navit, ut credit, vere tamen nesciat, quatuor specialiter, videlicet Huss, Jeronimum et Jesnicz 1) ac Stanislaum.2) Et dicit, quod clare iam in mente non correspondeat sibi, utrum nominaverit predictos, sed tamen pocius vellet iurare, quod nominasset eos, quam contrarium iurare, quia post prandium, quando fuerit hoc Jeronimo revelatum, tunc communis fama fuerit in plateis eciam apud laicos, quod, si laici et artifices, pre- sertim cultellifabri,b) ibidem non fuissent, magister Jeronimus recepisset illum fratrem predictum de domo et conventu. Et audiverit isto tempore sepius a pluribus, quorum tamen nomina ignoret, quod magister Jero- nimus specifice fuerit denuncciatus, dicentes laici: ,Ecce, ecce, ille hodie iterum est denuncciatus et non curat, intrat tamen adhucc) omnes eccle- sias cum sociis suis!“ [f. 271.] Item de periurio dicit, quod audiverit a magistro suo Georgio Meller,3) quod, veniente magistro Jeronimo de studio Parisiensi ad Pra- gense, nolebatur admitti, nisi prius faceret iuramentum solitum, in quo cavetur, quod non debet quis facere et seminare discordiam inter naciones. Et contra hoc venerit magister Jeronimus post prestitum iuramentum. Interrogatus, quomodo sciat, quod violaverit iuramentum vel venerit contra, et per quem, dicit, quod sic, quia laboraverit ad hoc, ut nacio a) ,quedam' rkp., opraveno vydavatelem. b) ,cutellifabri' rkp., opr vydavatel. c) ,tamen adhuc opr. z ,donec' rkp. Jan z Jesenic. 2 Stanislav ze Znojma. Jiří Meller z Řezna, bacc. art. v Praze r. 1400, magister artium tamtéž 1406 (MUP. I/1, 350, 353, 388, 401), zapsán na fac iur. 1408 (MUP. II, 83).
Strana 24
24 Lad Klicman. Boemorum haberet tres voces et alie solum unam, contra antiquam con- suetudinem et modum. Interrogatus, quibus mediis laboraverit ad hoc, vel quando et apud quos, dicit, quod apud regem et Boemos a) temptaverit hec introducere, et hoc fuerit communis fama et vox singulorum; imo iam clareat luce, quod ipse magister Jeronimus et ceteri magistri Boemi hoc attemptarunt, propter que ut ortum sit scisma inter naciones studii Pragensis. Alias non sciat, quia non interfuerit tractatibus suis. 4—10.] Item de aliis articulis usque ad xi exclusive interrogatus respondit sibi nichil constare. 11.] Ad undecimum interrogatus respondit, quod audiverit in dispu- tacione quodlibeti, quod magister Jeronimus valde recomnendaverit ma- gistrum Mathiam Knyn, qui est et fuit vehementer suspectus de heresi, in presencia illius, sed formam verborum non adverterit. 12.] Ad duodecimum respondit ut supra ad tercium. 13.] Ad tredecimum interrogatus respondit, quod sic tunc Prage fuerit publica vox et fama apud laicos et litteratos. 14.] Ad quartumdecimum interrogatus respondit ut supra ad primum articulum. 15.] Ad quintumdecimum interrogatus respondit, dicit sibi non constare. 16.] Ad sextumdecimum interrogatus respondit, quod a pluribus Prage audiverit eum hoc dixisse. Interrogatus, a quibus audiverit, dicit, quod non adverterit nec iam sciat, sed cum studentes convenerint, unus alium interrogaverit: ,Que auditis nova?“ et sic inter cetera audiverit hinc inde sepius a sociis. 22.] Item ad ultimum articulum interrogatus respondit, sibi nichil constare de illo nec de ultimo constet sibi. [f. 271'. Interrogatus, utrum habeat eum exosum, dicit, quod non; sed tamen, quantum posset cum iusticia, libenter eum vellet persequi propterea, quod laboraverit ad destruccionem studii Pragensis, alias non. Sequitur tenor responsionum Johannis Tesser, baccalaurei in artibus, clerici Herbipolensis diocesis, 1) noni testis contra magistrum Jeronimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: [1.] Ad primum articulum interrogatus respondit, quod Prage audi- verit tempore disputacionum quodlibeti, quod dixerit eundem Wikleph esse evangelicum doctorem et sancte vite, et ad hoc probandum ostenderit unam litteram aliunde sibi directam. a) Boemorum' rkp., opraveno z ,Boemos' (sic!) 1) Osoba jinak nezvěstná. R a nee — nevodas vendn Sshoe-
24 Lad Klicman. Boemorum haberet tres voces et alie solum unam, contra antiquam con- suetudinem et modum. Interrogatus, quibus mediis laboraverit ad hoc, vel quando et apud quos, dicit, quod apud regem et Boemos a) temptaverit hec introducere, et hoc fuerit communis fama et vox singulorum; imo iam clareat luce, quod ipse magister Jeronimus et ceteri magistri Boemi hoc attemptarunt, propter que ut ortum sit scisma inter naciones studii Pragensis. Alias non sciat, quia non interfuerit tractatibus suis. 4—10.] Item de aliis articulis usque ad xi exclusive interrogatus respondit sibi nichil constare. 11.] Ad undecimum interrogatus respondit, quod audiverit in dispu- tacione quodlibeti, quod magister Jeronimus valde recomnendaverit ma- gistrum Mathiam Knyn, qui est et fuit vehementer suspectus de heresi, in presencia illius, sed formam verborum non adverterit. 12.] Ad duodecimum respondit ut supra ad tercium. 13.] Ad tredecimum interrogatus respondit, quod sic tunc Prage fuerit publica vox et fama apud laicos et litteratos. 14.] Ad quartumdecimum interrogatus respondit ut supra ad primum articulum. 15.] Ad quintumdecimum interrogatus respondit, dicit sibi non constare. 16.] Ad sextumdecimum interrogatus respondit, quod a pluribus Prage audiverit eum hoc dixisse. Interrogatus, a quibus audiverit, dicit, quod non adverterit nec iam sciat, sed cum studentes convenerint, unus alium interrogaverit: ,Que auditis nova?“ et sic inter cetera audiverit hinc inde sepius a sociis. 22.] Item ad ultimum articulum interrogatus respondit, sibi nichil constare de illo nec de ultimo constet sibi. [f. 271'. Interrogatus, utrum habeat eum exosum, dicit, quod non; sed tamen, quantum posset cum iusticia, libenter eum vellet persequi propterea, quod laboraverit ad destruccionem studii Pragensis, alias non. Sequitur tenor responsionum Johannis Tesser, baccalaurei in artibus, clerici Herbipolensis diocesis, 1) noni testis contra magistrum Jeronimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: [1.] Ad primum articulum interrogatus respondit, quod Prage audi- verit tempore disputacionum quodlibeti, quod dixerit eundem Wikleph esse evangelicum doctorem et sancte vite, et ad hoc probandum ostenderit unam litteram aliunde sibi directam. a) Boemorum' rkp., opraveno z ,Boemos' (sic!) 1) Osoba jinak nezvěstná. R a nee — nevodas vendn Sshoe-
Strana 25
Processus contra Jeronimum de Praga. 25. Interrogatus, a quibus audiverit, dicit, quod specialiter et singulariter nomina nesciat, sed studentes venerint quadam die de disputacione et dixerint se illa taliter audivisse; et fuerit tunc communis fama inter stu- dentes super illo. Interrogatus, quo anno, dicit, quod nono, in mense Januarii vel Februarii, diem nesciat, sed hora prandii, et alias ex post sepius In quo loco, dicit, quod in bursa ,ad flammeum clipeum'. [2.] Ad secundum articulum interrogatus respondit sibi non constare. 3.] Ad tercium articulum interrogatus respondit, quod in ecclesia sancti Nicolai Prage quadam die tempore quadragesimali, anno etc. nono, audiverit pulsatis campanis denuncciare excommunicatos de mandato archi- episcopi omnes Wiklevistas et tenentes libros Wichleph, id est libros con- tinentes opiniones Wikleph; et fuerit communis fama pro tunc, quod ma- gister Jeronimus et Huss tamquam principales essent Wikleviste, presertim quoad opinionem universalium realium. Item audiverit sacristanum, alias custodem, ecclesie sancti Nicolai in foro pullorum nominatim denuncciare excommunicatos quosdam, et inter illos specialiter nominatus fuerit Jeronimus. Utrum autem iste Jeronimus vel aliusa) isto nomine vocatus, non adverterit. Item de periurio dicit, supposito, quod iuravit [in] b) intitulacione, sicut quilibet iurat, servare concordiam factam inter naciones tres ex una parte et nacionem Boemorum [f. 272] ex altera parte, tunc sit factus periurus, quia quesiverit cum aliis Boemis prerogativam contra consuetudinem et statuta universitatis Pragensis, videlicet habere tres voces in disposicione universitatis; ex qua prerogativa ortum sit scisma et discordia inter na- ciones, et consequenter non servaverit concordiam. Interrogatus, ubi lavoraverit pro illa prerogativa, dicit, quod Prage; unde sciat, dicit, quod ex fama communi magistrorum et studencium aliarum trium nacionum. Interrogatus, quomodo quesiverit prerogativam, et quibus mediis, dicit, quod non sciat, sed magistri de nacione Boemorum per se sciant, que attemptaverint in mitigando et inducendo regem. 4—12.] Item de aliis articulis usque ad xiii exclusive interrogatus respondit sibi nichil constare. 13 + 14.] Item ad xiii et xiiiic) articulos interrogatus respondit ut supra de excommunicacione. [15.] Ad quintumdecimum articulum interrogatus respondit ut supra ad primum. [16—22.] Item de aliis articulis interrogatus respondit sibi nichil constare. a) ,aliter' rkp., opr. vydavatel. b) schází v rkp, dodal vydavatel. c) ,XIIII et XVII rkp., opr. vydavatel.
Processus contra Jeronimum de Praga. 25. Interrogatus, a quibus audiverit, dicit, quod specialiter et singulariter nomina nesciat, sed studentes venerint quadam die de disputacione et dixerint se illa taliter audivisse; et fuerit tunc communis fama inter stu- dentes super illo. Interrogatus, quo anno, dicit, quod nono, in mense Januarii vel Februarii, diem nesciat, sed hora prandii, et alias ex post sepius In quo loco, dicit, quod in bursa ,ad flammeum clipeum'. [2.] Ad secundum articulum interrogatus respondit sibi non constare. 3.] Ad tercium articulum interrogatus respondit, quod in ecclesia sancti Nicolai Prage quadam die tempore quadragesimali, anno etc. nono, audiverit pulsatis campanis denuncciare excommunicatos de mandato archi- episcopi omnes Wiklevistas et tenentes libros Wichleph, id est libros con- tinentes opiniones Wikleph; et fuerit communis fama pro tunc, quod ma- gister Jeronimus et Huss tamquam principales essent Wikleviste, presertim quoad opinionem universalium realium. Item audiverit sacristanum, alias custodem, ecclesie sancti Nicolai in foro pullorum nominatim denuncciare excommunicatos quosdam, et inter illos specialiter nominatus fuerit Jeronimus. Utrum autem iste Jeronimus vel aliusa) isto nomine vocatus, non adverterit. Item de periurio dicit, supposito, quod iuravit [in] b) intitulacione, sicut quilibet iurat, servare concordiam factam inter naciones tres ex una parte et nacionem Boemorum [f. 272] ex altera parte, tunc sit factus periurus, quia quesiverit cum aliis Boemis prerogativam contra consuetudinem et statuta universitatis Pragensis, videlicet habere tres voces in disposicione universitatis; ex qua prerogativa ortum sit scisma et discordia inter na- ciones, et consequenter non servaverit concordiam. Interrogatus, ubi lavoraverit pro illa prerogativa, dicit, quod Prage; unde sciat, dicit, quod ex fama communi magistrorum et studencium aliarum trium nacionum. Interrogatus, quomodo quesiverit prerogativam, et quibus mediis, dicit, quod non sciat, sed magistri de nacione Boemorum per se sciant, que attemptaverint in mitigando et inducendo regem. 4—12.] Item de aliis articulis usque ad xiii exclusive interrogatus respondit sibi nichil constare. 13 + 14.] Item ad xiii et xiiiic) articulos interrogatus respondit ut supra de excommunicacione. [15.] Ad quintumdecimum articulum interrogatus respondit ut supra ad primum. [16—22.] Item de aliis articulis interrogatus respondit sibi nichil constare. a) ,aliter' rkp., opr. vydavatel. b) schází v rkp, dodal vydavatel. c) ,XIIII et XVII rkp., opr. vydavatel.
Strana 26
26 Lad Klicman. Interrogatus, quot annorum sit, dicit, quod integraliter xxiiiior annorum et in xxv°, et dicit, quod citatus sit et causa dei deposuerit et vellet, quod esset bonus christianus, sicut hoc cuilibet christiano optare debet. Sequitur tenor responsionum Achacii Chenczlde Salzburga, studentis Wiennensis, 1) decimi testis contra magistrum Je- ronimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: [1.] Ad primum articulum interrogatus respondit, quod in quodam actu de universalibus realibus magister Jeronimus recomnendaverit Wikleph maxime, et non sciat iam certe verba recomnendacionis, et ultimatim dixerit: �Pueri, vos debetis illam scienciam studere, quia est sciencia Wikleph et bona', et consimilia verba, subiungens: Ostendit enim nobis viam veritatis'. Interrogatus, quomodo venerit ad propositum, quod magister Jero- nimus recomnendaverit Wikleph et scienciam suam, dicit, magister Jero- nimus replicaverit contra magistrum Lupum2) de universalibus, et sic inducendo argumenta venerit sibi ad propositum. [f. 272'.] Interrogatus, utrum in illo actu attenderitne eciam alia quam illam recomnendacionem, dicit, quod bene attenderit actum et declaracionem posicionis, quam ostendit in quadam figura triangulari ad modum clipei, ubi in uno posita erat diccio ,pater, in alio ,filius et in inferiori angulo, videlicet tercio, ille due diciones: ,spiritus sanctus'. Interrogatus, quare tunc specialiter recordetur de recomnendacione Wikleph, dicit, quia hoc sepius proposuerit; et cum processit ad declara- cionem posicionis, tunc venerit sibi mandatum per familiarem archiepiscopi in scriptis, ut deberet cessare et non continuare actum inceptum; et sic cessaverit, quia omnes deutonici studentes tunc presentes, verentes man- datum archiepiscopi et penam excommunicacionis, ipsis et cuilibet attendenti a) comminatam, . . . . . . . . Interrogatus, quo anno fuerit factum, dicit, quod post festum Pasce proxime transactum fuerit annus: mensem et diem ignorat, hora dicit post prandium. Interrogatus, in quo loco, dicit, quod in lectorio ordinariarum dis- putacionum Prage, presentibus Johanne de Marpurck,3) baccalaureo arcium pro nunc, et aliis multis suppositis, que non attenderit. Interrogatus, quare illum presentem tunc consideraverit, dicit, quod ille Johannes adduxerit eum ad actum et sederit secum in contiguo super scampno. a) v rkp. nedokončeno a necháno místo prázdné asi za 6 cm. bližších zpráv o něm nemohl jsem nalézti. 1 2) Viz str. 20 pozn. 1. osoba blíže neznámá
26 Lad Klicman. Interrogatus, quot annorum sit, dicit, quod integraliter xxiiiior annorum et in xxv°, et dicit, quod citatus sit et causa dei deposuerit et vellet, quod esset bonus christianus, sicut hoc cuilibet christiano optare debet. Sequitur tenor responsionum Achacii Chenczlde Salzburga, studentis Wiennensis, 1) decimi testis contra magistrum Je- ronimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: [1.] Ad primum articulum interrogatus respondit, quod in quodam actu de universalibus realibus magister Jeronimus recomnendaverit Wikleph maxime, et non sciat iam certe verba recomnendacionis, et ultimatim dixerit: �Pueri, vos debetis illam scienciam studere, quia est sciencia Wikleph et bona', et consimilia verba, subiungens: Ostendit enim nobis viam veritatis'. Interrogatus, quomodo venerit ad propositum, quod magister Jero- nimus recomnendaverit Wikleph et scienciam suam, dicit, magister Jero- nimus replicaverit contra magistrum Lupum2) de universalibus, et sic inducendo argumenta venerit sibi ad propositum. [f. 272'.] Interrogatus, utrum in illo actu attenderitne eciam alia quam illam recomnendacionem, dicit, quod bene attenderit actum et declaracionem posicionis, quam ostendit in quadam figura triangulari ad modum clipei, ubi in uno posita erat diccio ,pater, in alio ,filius et in inferiori angulo, videlicet tercio, ille due diciones: ,spiritus sanctus'. Interrogatus, quare tunc specialiter recordetur de recomnendacione Wikleph, dicit, quia hoc sepius proposuerit; et cum processit ad declara- cionem posicionis, tunc venerit sibi mandatum per familiarem archiepiscopi in scriptis, ut deberet cessare et non continuare actum inceptum; et sic cessaverit, quia omnes deutonici studentes tunc presentes, verentes man- datum archiepiscopi et penam excommunicacionis, ipsis et cuilibet attendenti a) comminatam, . . . . . . . . Interrogatus, quo anno fuerit factum, dicit, quod post festum Pasce proxime transactum fuerit annus: mensem et diem ignorat, hora dicit post prandium. Interrogatus, in quo loco, dicit, quod in lectorio ordinariarum dis- putacionum Prage, presentibus Johanne de Marpurck,3) baccalaureo arcium pro nunc, et aliis multis suppositis, que non attenderit. Interrogatus, quare illum presentem tunc consideraverit, dicit, quod ille Johannes adduxerit eum ad actum et sederit secum in contiguo super scampno. a) v rkp. nedokončeno a necháno místo prázdné asi za 6 cm. bližších zpráv o něm nemohl jsem nalézti. 1 2) Viz str. 20 pozn. 1. osoba blíže neznámá
Strana 27
Processus contra Jeronimum de Praga. 27 2.] Ad secundum articulum interrogatus respondit sibi non constare. 3.] Ad tercium interrogatus respondit, quod audiverit sepius Prage et hic Wienne, quod sit excommunicatus. Sed de periurio dicit, quod credat eum esse periurum. Interrogatus, quare, dicit,a) quia procuraverit discordiam inter naciones, quod est contra iuramentum intitulatorum matricule universitatis, ut fuerit communis fama inter studentes Prage pro tunc. 4—10.] Ad sequentes articulos usque ad undecimum exclusive inter- rogatus respondit sibi non constare. [11.] Ad undecimum articulum interrogatus respondit, quod appareat sibi, quod in actu predicto dixerit, quod vellet defendere illum Wikleph et scienciam suam, quia est iustus et demonstrat nobis viam veritatis. [12.] Ad duodecimum interrogatus respondit, quod non sciat de illis; sed communis fama fuerit Prage inter studentes, quod in actu quodlibeti recomnendaverit patrem Knyn, qui ab omnibus habebatur suspectus de heresi, dicens: ,Ubi sunt nunc, qui te confuderunt, et similia. [13 + 14.] Ad xiii et xiiii articulos interrogatus respondit ut supra ad tercium. [f. 273. [15—17.] Item ad xv, xvi et xvii b) articulos interrogatus respondit, quod non audiverit. [18.] Ad decimum octavum dicit, quod audiverit a sociis in Praga, quod dixisset in uno actu suo: �Vellet deus, quod anima mea esset, ubi est anima illius Wikleph!" Interrogatus, a quibus audiverit, dicit, quod specialiter audiverit a quodam studente, qui tunc fuerit specialis socius suus et iam sit hic Wienne, nomen tamen illius nesciat pro presenti, sed deferat griseam tunicam et rubeum capucium; et communis fama tunc fuerit, quia dixerint socii: ,Hoc et hoc dixit magister Jeronimus iam'. 19—22.] Item de aliis dicit sibi non constare. Interrogatus, quot annorum sit, dicit, quod citra decimum octavum annum. Interrogatus, utrum pocius vellet eum talia et alia non commisisse quam commisisse, dicit, quod pocius vellet, quod nichil mali faceret nec dixisset. Sequitur tenor responsionum Casparis Weinstain de Ingel- stat, clerici Eystetensis diocesis, studentis Wiennensis,1) undecimi testis contra magistrum Jeronimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: [1.] Ad primum articulum interrogatus respondit, quod magister Jeronimus dixerit in presencia magistri Mathie Knyn, pro tunc quodlibetarii, a) dodatečně připsáno nad řádkou rkp. b) XVI' rkp., opr. vyd. 1) Osoba blíže neznámá.
Processus contra Jeronimum de Praga. 27 2.] Ad secundum articulum interrogatus respondit sibi non constare. 3.] Ad tercium interrogatus respondit, quod audiverit sepius Prage et hic Wienne, quod sit excommunicatus. Sed de periurio dicit, quod credat eum esse periurum. Interrogatus, quare, dicit,a) quia procuraverit discordiam inter naciones, quod est contra iuramentum intitulatorum matricule universitatis, ut fuerit communis fama inter studentes Prage pro tunc. 4—10.] Ad sequentes articulos usque ad undecimum exclusive inter- rogatus respondit sibi non constare. [11.] Ad undecimum articulum interrogatus respondit, quod appareat sibi, quod in actu predicto dixerit, quod vellet defendere illum Wikleph et scienciam suam, quia est iustus et demonstrat nobis viam veritatis. [12.] Ad duodecimum interrogatus respondit, quod non sciat de illis; sed communis fama fuerit Prage inter studentes, quod in actu quodlibeti recomnendaverit patrem Knyn, qui ab omnibus habebatur suspectus de heresi, dicens: ,Ubi sunt nunc, qui te confuderunt, et similia. [13 + 14.] Ad xiii et xiiii articulos interrogatus respondit ut supra ad tercium. [f. 273. [15—17.] Item ad xv, xvi et xvii b) articulos interrogatus respondit, quod non audiverit. [18.] Ad decimum octavum dicit, quod audiverit a sociis in Praga, quod dixisset in uno actu suo: �Vellet deus, quod anima mea esset, ubi est anima illius Wikleph!" Interrogatus, a quibus audiverit, dicit, quod specialiter audiverit a quodam studente, qui tunc fuerit specialis socius suus et iam sit hic Wienne, nomen tamen illius nesciat pro presenti, sed deferat griseam tunicam et rubeum capucium; et communis fama tunc fuerit, quia dixerint socii: ,Hoc et hoc dixit magister Jeronimus iam'. 19—22.] Item de aliis dicit sibi non constare. Interrogatus, quot annorum sit, dicit, quod citra decimum octavum annum. Interrogatus, utrum pocius vellet eum talia et alia non commisisse quam commisisse, dicit, quod pocius vellet, quod nichil mali faceret nec dixisset. Sequitur tenor responsionum Casparis Weinstain de Ingel- stat, clerici Eystetensis diocesis, studentis Wiennensis,1) undecimi testis contra magistrum Jeronimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: [1.] Ad primum articulum interrogatus respondit, quod magister Jeronimus dixerit in presencia magistri Mathie Knyn, pro tunc quodlibetarii, a) dodatečně připsáno nad řádkou rkp. b) XVI' rkp., opr. vyd. 1) Osoba blíže neznámá.
Strana 28
28 Lad. Klicman. magistrum Johannem Wikleph esse sanctum et evangelicum doctorem, et libencius velit esse cum anima sua quam cum anima beati Augustini, et regnaret in celo sicut cancer in aquis et non esset conbustus; et super hoc haberent litteram, scilicet quod non esset conbustus, et indicaverit et legerit litteram, sentenciam autem littere ignoret nec tenuerit in memoria. Interrogatus, quo anno, mense, die, hora et loco, dicit, quod nesciat pro presenti determinate, sed fuerit in actu quodlibeti, cum recomnenda- verit prefatum Knyn. Interrogatus, quomodo venerit ad propositum, quod fecerit mencionem de illo Wikleph, dicit, quod ascenderit kathedram ad magistrum Knyn et palpando illi ad barbam cum manu dixerit ei vulgari lingua: ,Ecce, bone puer, Si sind dir nach deinem leben nach gangen und wolten dich tött haben von des Wikleph wegen [f. 273'] und des pist unschuldig; modo ubi sunt nunc, qui confuderunt te? Et appareat sibi, quod nominavit magistrum Heningnum Hildeshem 1) cum pera artificiali et exemplari de ideis, et tunc dixerit ad supposita, quod non deberent restituere libros Wikleph. Interrogatus, quibus presentibus: scabinis et iudice Civitatis Antique cum armis et uno episcopo magne stature, et in capite habuerit capucium subductum pellibus albis, vulgariter weishermlein alias weissrech, et aliis nobilibus secum et tanta multitudine studencium, quod lectorium fuerit repletum. Interrogatus, quare attenderit illa predicta singulariter pre aliis et in memoria tenuerit, dicit, quod pro certo nesciat. [2.] Ad secundum articulum interrogatus respondit se nichil scire de illo. [3.] Ad tercium articulum interrogatus respondit, quod audiverit bene a studentibus et laicis, quod Jeronimus, Huss, Palicz et consocii ipsorum essent excommunicati. Interrogatus, a quibus studentibus et laicis, dicit, quod non occurrat sibi iam in memoria. Interrogatus, in quo loco, dicit, quod Prage in Antiqua Civitate in domo unius pellificis, cum quo steterit in expensis pro tunc. Interrogatus, quomodo fiebat mencio de excommunicacione Jeronimi, dicit, quod, cum reversus fuerit de disputacione predicta, tunc eo veniente sic ad domum dixerit hospes et alii predicti: �Quomodo est hoc, quod iudex et scabini hodie visitaverunt scolas vestras? Que nova auditis? Ipse responderit: „Nescio.' Et sic dixerint: ,Nos audivimus Palicz, Jesnicz, Grecz,2) principaliter Jeronimum et Huss ac alios esse excommunicatos et in Leta curia denuncciari excommunicatos.“ Et dixerint: �Quomodo est? 1) mistr Jan z Hildesheimu, professor theologie, kanovník u Všech Svatých, děkan fac. theol. 1411, fac. artium r. 1385—1386 a 1404. (Tomek V, 158, 230, 231, 233.) 2) Marek z Hradce.
28 Lad. Klicman. magistrum Johannem Wikleph esse sanctum et evangelicum doctorem, et libencius velit esse cum anima sua quam cum anima beati Augustini, et regnaret in celo sicut cancer in aquis et non esset conbustus; et super hoc haberent litteram, scilicet quod non esset conbustus, et indicaverit et legerit litteram, sentenciam autem littere ignoret nec tenuerit in memoria. Interrogatus, quo anno, mense, die, hora et loco, dicit, quod nesciat pro presenti determinate, sed fuerit in actu quodlibeti, cum recomnenda- verit prefatum Knyn. Interrogatus, quomodo venerit ad propositum, quod fecerit mencionem de illo Wikleph, dicit, quod ascenderit kathedram ad magistrum Knyn et palpando illi ad barbam cum manu dixerit ei vulgari lingua: ,Ecce, bone puer, Si sind dir nach deinem leben nach gangen und wolten dich tött haben von des Wikleph wegen [f. 273'] und des pist unschuldig; modo ubi sunt nunc, qui confuderunt te? Et appareat sibi, quod nominavit magistrum Heningnum Hildeshem 1) cum pera artificiali et exemplari de ideis, et tunc dixerit ad supposita, quod non deberent restituere libros Wikleph. Interrogatus, quibus presentibus: scabinis et iudice Civitatis Antique cum armis et uno episcopo magne stature, et in capite habuerit capucium subductum pellibus albis, vulgariter weishermlein alias weissrech, et aliis nobilibus secum et tanta multitudine studencium, quod lectorium fuerit repletum. Interrogatus, quare attenderit illa predicta singulariter pre aliis et in memoria tenuerit, dicit, quod pro certo nesciat. [2.] Ad secundum articulum interrogatus respondit se nichil scire de illo. [3.] Ad tercium articulum interrogatus respondit, quod audiverit bene a studentibus et laicis, quod Jeronimus, Huss, Palicz et consocii ipsorum essent excommunicati. Interrogatus, a quibus studentibus et laicis, dicit, quod non occurrat sibi iam in memoria. Interrogatus, in quo loco, dicit, quod Prage in Antiqua Civitate in domo unius pellificis, cum quo steterit in expensis pro tunc. Interrogatus, quomodo fiebat mencio de excommunicacione Jeronimi, dicit, quod, cum reversus fuerit de disputacione predicta, tunc eo veniente sic ad domum dixerit hospes et alii predicti: �Quomodo est hoc, quod iudex et scabini hodie visitaverunt scolas vestras? Que nova auditis? Ipse responderit: „Nescio.' Et sic dixerint: ,Nos audivimus Palicz, Jesnicz, Grecz,2) principaliter Jeronimum et Huss ac alios esse excommunicatos et in Leta curia denuncciari excommunicatos.“ Et dixerint: �Quomodo est? 1) mistr Jan z Hildesheimu, professor theologie, kanovník u Všech Svatých, děkan fac. theol. 1411, fac. artium r. 1385—1386 a 1404. (Tomek V, 158, 230, 231, 233.) 2) Marek z Hradce.
Strana 29
Processus contra Jeronimum de Praga. 29 Nos audivimus illum predicare, panem non esse cum corpore Christi, et esse unum communem asinum et similia; debemus illa credere?' Ipse re- sponderit: ,Nichil scio vobis ad illa respondere.' Et sic fuerit facta mencio de excommunicacione. Item interrogatus, ana) sit periurus, dicit, quod non constet sibi nec sciat de illo. [4—12.] Item de aliis articulis usque ad xiiim interrogatus respondit sibi nichil constare de illis. [13+ 14.] Item ad xiiim articulum et xiiiib) interrogatus respondit ut supra ad tercium. [15.] Ad quintumdecimum interrogatus respondit, quod de illo dixerit supra, et verum esset, quod dixisset loco et tempore supradictis. [f. 274. [16 + 17.] Item ad decimumsextum et decimumseptimum articulos interrogatus respondit se non audivisse. 18.] Ad decimumoctavum interrogatus respondit verum esse, ut supra dixerit. [19.] Ad decimumnonum interrogatus respondit, quod audiverit a stu- dentibus bene aliis et specialiter a quodam socio suo, qui notaverit et scripserit hec et alia a magistro Jeronimo in actu, quem fecit, ut supra dictum est, et idem socius sit de Maguncia et steterint simul in uno co- modo pro tunc Prage, sed ubi iam moram trahat, nesciat. [20.] Ad vicesimum articulum interrogatus respondit se non scire de illo. Interrogatus, quot annorum sit, dicit, quod in xviii anno a festo Epiphanie. Interrogatus, quare deponat, dicit, quod pure causa dei, et pocius vellet magistrum Jeronimum non tenere nec dixisse aliqua contra fidem et opinionem communem. Sequitur tenor responsionum Johannis Stukker de Patavia, baccalaurei Pragensis, 1) duodecimi testis contra magistrum Jeronimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: [1.] Ad primum articulum interrogatus respondit, quod ipse non con- sideraverit hec in actu ab eo, sed bene dixerit eum non fore dampnatum, et quicunque predicatores dicunt eum fore dampnatum, essent veri idiote, et eis non esset credendum, quia hoc non haberent in scripturis, sed ex capitibus propriis; et subiunxerit supplicando studentes: O speciosissimi iuvenes, dignemini studere viam et doctrinam Wikleph, que est via veri- a) ,interrogatus an' opraveno z ,quod' rkp. b) ,XIII' rkp., opr. vyd. 1) Jan Stuckler z Pasova, bacc. artium v Praze r. 1408 (MUP. I/1, 399), mgr. artium actu regens ve Vídni r. 1413 (Aschbach I, 611).
Processus contra Jeronimum de Praga. 29 Nos audivimus illum predicare, panem non esse cum corpore Christi, et esse unum communem asinum et similia; debemus illa credere?' Ipse re- sponderit: ,Nichil scio vobis ad illa respondere.' Et sic fuerit facta mencio de excommunicacione. Item interrogatus, ana) sit periurus, dicit, quod non constet sibi nec sciat de illo. [4—12.] Item de aliis articulis usque ad xiiim interrogatus respondit sibi nichil constare de illis. [13+ 14.] Item ad xiiim articulum et xiiiib) interrogatus respondit ut supra ad tercium. [15.] Ad quintumdecimum interrogatus respondit, quod de illo dixerit supra, et verum esset, quod dixisset loco et tempore supradictis. [f. 274. [16 + 17.] Item ad decimumsextum et decimumseptimum articulos interrogatus respondit se non audivisse. 18.] Ad decimumoctavum interrogatus respondit verum esse, ut supra dixerit. [19.] Ad decimumnonum interrogatus respondit, quod audiverit a stu- dentibus bene aliis et specialiter a quodam socio suo, qui notaverit et scripserit hec et alia a magistro Jeronimo in actu, quem fecit, ut supra dictum est, et idem socius sit de Maguncia et steterint simul in uno co- modo pro tunc Prage, sed ubi iam moram trahat, nesciat. [20.] Ad vicesimum articulum interrogatus respondit se non scire de illo. Interrogatus, quot annorum sit, dicit, quod in xviii anno a festo Epiphanie. Interrogatus, quare deponat, dicit, quod pure causa dei, et pocius vellet magistrum Jeronimum non tenere nec dixisse aliqua contra fidem et opinionem communem. Sequitur tenor responsionum Johannis Stukker de Patavia, baccalaurei Pragensis, 1) duodecimi testis contra magistrum Jeronimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: [1.] Ad primum articulum interrogatus respondit, quod ipse non con- sideraverit hec in actu ab eo, sed bene dixerit eum non fore dampnatum, et quicunque predicatores dicunt eum fore dampnatum, essent veri idiote, et eis non esset credendum, quia hoc non haberent in scripturis, sed ex capitibus propriis; et subiunxerit supplicando studentes: O speciosissimi iuvenes, dignemini studere viam et doctrinam Wikleph, que est via veri- a) ,interrogatus an' opraveno z ,quod' rkp. b) ,XIII' rkp., opr. vyd. 1) Jan Stuckler z Pasova, bacc. artium v Praze r. 1408 (MUP. I/1, 399), mgr. artium actu regens ve Vídni r. 1413 (Aschbach I, 611).
Strana 30
30 Lad. Klicman. tatis!“ Et allegaverit tres raciones, propter quas alii magistri, quos nomi- navit idcirco seductores, non studerent vel scolares informarent in ista via. De circumstanciis dicit ut supra alii, videlicet anno, tempore, hora et testibus, narrans eciam de littera, quam exhibuisset ut supra patet, et dicit, quod quidam episcopus de Brabancia fuerit eciam presens etc. 2.] Ad secundum articulum dicit sibi non constare. 3.] Ad tercium interrogatus respondit, quod interfuerit in porticu Lete curie, quod omnes Wikleviste fuerunt denuncciati excommunicati, et specialiter qui recusarunt presentare libros Wiklef archiepiscopo; et pre- dicator nominavit specialiter nominibus propriis quandoque, sed utiquam [f. 274] tunc non nominavit Jeronimum, quia specialiter considerasset hoc. Item de periurio dicit sibi non constare. 4—10.] Item ad quartum, quintum, sextum, septimum, octavum, nonum et decimum articulos interrogatus respondit, quod dudum circa festum Penthecostes audivisset a quodam Bruteno, qui venerat de Ungaria, quod magister Jeronimus coram rege Ungarie fecerit sermonem introdu- cendo hoc thema: Mandatum novum do vobis', in quo autem loco, non audiverit, sed in die Cene,1) et hec retulerit domino suo magisto Lam- perto 2) pro veris novis et dixerit se interfuisse. Et ex post iam venerit a) circa festum Bartolomei3) quidam veridicus prelatus de Ungaria, abbas unus proficiscens in ambasiata regis, [qui dixerit] b) in mensa domini Lam- perti predicti, quod magister Jeronimus fuisset captivus presentatus archi- episcopo Strigoniensi auctoritate regis Ungarie propter litteras domini archiepiscopi Pragensis, quas misisset regi Ungarie; et sic rex ordinaverit ipsum Jeronimum mittendum archiepiscopo Pragensi, et sic presentatus fuerit cuidam militi, qui eundem ad Pragam ducere debuisset. Et non alia audivisset nec sciret. [11.] Ad undecimum articulum interrogatus respondit sibi non con- stare de illo. 12.] Ad duodecimum articulum interrogatus respondit, quod fuerit communis fama in Praga super illo. 13 + 14.] Ad tredecimum et xiiii interrogatus respondit ut supra de excommunicacione. [15.] Ad quintumdecimum interrogatus respondit sibi non constare, nisi quantum audiverit a studentibus Prage, qui dixerunt se ab eo audivisse, quorum nomina nec partes adverterit. [16—22.] Item de aliis articulis interrogatus dicit sibi non constare. Item de circumstanciis respondit pertinenter. a) ,noverit' rkp, opr. vyd. b) schází v rkp., dodal vydavatel. 1) 20. Března 1410. 29 Lambert z Geldern, viz str. 1 pozn. 1. 2) 24. Srpna 1410.
30 Lad. Klicman. tatis!“ Et allegaverit tres raciones, propter quas alii magistri, quos nomi- navit idcirco seductores, non studerent vel scolares informarent in ista via. De circumstanciis dicit ut supra alii, videlicet anno, tempore, hora et testibus, narrans eciam de littera, quam exhibuisset ut supra patet, et dicit, quod quidam episcopus de Brabancia fuerit eciam presens etc. 2.] Ad secundum articulum dicit sibi non constare. 3.] Ad tercium interrogatus respondit, quod interfuerit in porticu Lete curie, quod omnes Wikleviste fuerunt denuncciati excommunicati, et specialiter qui recusarunt presentare libros Wiklef archiepiscopo; et pre- dicator nominavit specialiter nominibus propriis quandoque, sed utiquam [f. 274] tunc non nominavit Jeronimum, quia specialiter considerasset hoc. Item de periurio dicit sibi non constare. 4—10.] Item ad quartum, quintum, sextum, septimum, octavum, nonum et decimum articulos interrogatus respondit, quod dudum circa festum Penthecostes audivisset a quodam Bruteno, qui venerat de Ungaria, quod magister Jeronimus coram rege Ungarie fecerit sermonem introdu- cendo hoc thema: Mandatum novum do vobis', in quo autem loco, non audiverit, sed in die Cene,1) et hec retulerit domino suo magisto Lam- perto 2) pro veris novis et dixerit se interfuisse. Et ex post iam venerit a) circa festum Bartolomei3) quidam veridicus prelatus de Ungaria, abbas unus proficiscens in ambasiata regis, [qui dixerit] b) in mensa domini Lam- perti predicti, quod magister Jeronimus fuisset captivus presentatus archi- episcopo Strigoniensi auctoritate regis Ungarie propter litteras domini archiepiscopi Pragensis, quas misisset regi Ungarie; et sic rex ordinaverit ipsum Jeronimum mittendum archiepiscopo Pragensi, et sic presentatus fuerit cuidam militi, qui eundem ad Pragam ducere debuisset. Et non alia audivisset nec sciret. [11.] Ad undecimum articulum interrogatus respondit sibi non con- stare de illo. 12.] Ad duodecimum articulum interrogatus respondit, quod fuerit communis fama in Praga super illo. 13 + 14.] Ad tredecimum et xiiii interrogatus respondit ut supra de excommunicacione. [15.] Ad quintumdecimum interrogatus respondit sibi non constare, nisi quantum audiverit a studentibus Prage, qui dixerunt se ab eo audivisse, quorum nomina nec partes adverterit. [16—22.] Item de aliis articulis interrogatus dicit sibi non constare. Item de circumstanciis respondit pertinenter. a) ,noverit' rkp, opr. vyd. b) schází v rkp., dodal vydavatel. 1) 20. Března 1410. 29 Lambert z Geldern, viz str. 1 pozn. 1. 2) 24. Srpna 1410.
Strana 31
Processus contra Jeronimum de Praga. 31 Sequitur tenor responsionum Johannis de Karinthia,1) tredecimi testis contra magistrum Jeronimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: [1.] Ad primum articulum interrogatus respondit sibi nichil constare de illo. 2.] Ad secundum articulum interrogatus respondit, quod sic. Interrogatus, unde sciat, dicit ex eo, quia interfuerit disputacioni in quodlibeto tempore Knyn, cum ipse fuit ultimus respondens declarando in uno clipeo, quomodo ille forme [f. 275]: deus, filius et spiritus sanctus, essent distincte. Interrogatus, quo anno fuerit, dicit, quod in proximo quodlibeto erunt duo anni, a) diem et mensem ignorat. Interrogatus, quare attenderit specialiter illa verba, dicit, quod hoc nesciat. Interrogatus, quibus presentibus, dicit, quod magistro Conrado Hildis- chem 2) de nacione Saxonum; alias nullum sciat nominare inter presentes. 3.] Ad tercium interrogatus respondit, quod audiverit hoc bene Prage, sed non advertit. 4—11.] Item de aliis articulis usque ad xii exclusive interrogatus respondit sibi non constare. 12.] Ad xii interrogatus respondit similiter sibi non constare de illo. 13 + 14.] Ad xiii et xiiii interrogatus respondit ut supra ad tercium. 15—17.] Ad xv, xvi et xvii interrogatus respondit ut supra ad xii! 18—22.] Ad xviii et alios articulos interrogatus respondit sibi nichil constare de illis, nisi quod in predicto actu dixerit, ostendendo ad hoc probandum quamdam litteram, quod Wikleph non esset conbustus. De circumstanciis respondit ut alii supra. Sequitur responsionum tenor Bertoldi de Monaco, baccalaurei Pragensis,3) quarti decimi testis contra ma- gistrum Jeronimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: [1.] Ad primum articulum interrogatus respondit, quod audiverit eum in disputacione predicta, cum recomnendaverit quodlibetarium, dicere, Wikleph esse doctorem evangelicum et non conbustum; et ad hoc pro- bandum indicaverit quandam litteram, asserens sibi eandem fore directam a) ,anno‘ rkp., opr. vyd. 1) Osoba jinak neznámá. Konrád z Hildesheimu, viz str. 14. pozn. 1. Berthold z Mnichova, bacc. artium v Praze r. 1408 (MUP. I/1, 402). 2 3)
Processus contra Jeronimum de Praga. 31 Sequitur tenor responsionum Johannis de Karinthia,1) tredecimi testis contra magistrum Jeronimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: [1.] Ad primum articulum interrogatus respondit sibi nichil constare de illo. 2.] Ad secundum articulum interrogatus respondit, quod sic. Interrogatus, unde sciat, dicit ex eo, quia interfuerit disputacioni in quodlibeto tempore Knyn, cum ipse fuit ultimus respondens declarando in uno clipeo, quomodo ille forme [f. 275]: deus, filius et spiritus sanctus, essent distincte. Interrogatus, quo anno fuerit, dicit, quod in proximo quodlibeto erunt duo anni, a) diem et mensem ignorat. Interrogatus, quare attenderit specialiter illa verba, dicit, quod hoc nesciat. Interrogatus, quibus presentibus, dicit, quod magistro Conrado Hildis- chem 2) de nacione Saxonum; alias nullum sciat nominare inter presentes. 3.] Ad tercium interrogatus respondit, quod audiverit hoc bene Prage, sed non advertit. 4—11.] Item de aliis articulis usque ad xii exclusive interrogatus respondit sibi non constare. 12.] Ad xii interrogatus respondit similiter sibi non constare de illo. 13 + 14.] Ad xiii et xiiii interrogatus respondit ut supra ad tercium. 15—17.] Ad xv, xvi et xvii interrogatus respondit ut supra ad xii! 18—22.] Ad xviii et alios articulos interrogatus respondit sibi nichil constare de illis, nisi quod in predicto actu dixerit, ostendendo ad hoc probandum quamdam litteram, quod Wikleph non esset conbustus. De circumstanciis respondit ut alii supra. Sequitur responsionum tenor Bertoldi de Monaco, baccalaurei Pragensis,3) quarti decimi testis contra ma- gistrum Jeronimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: [1.] Ad primum articulum interrogatus respondit, quod audiverit eum in disputacione predicta, cum recomnendaverit quodlibetarium, dicere, Wikleph esse doctorem evangelicum et non conbustum; et ad hoc pro- bandum indicaverit quandam litteram, asserens sibi eandem fore directam a) ,anno‘ rkp., opr. vyd. 1) Osoba jinak neznámá. Konrád z Hildesheimu, viz str. 14. pozn. 1. Berthold z Mnichova, bacc. artium v Praze r. 1408 (MUP. I/1, 402). 2 3)
Strana 32
32 Lad. Klicman. a studio Oxoniensi, et specialiter intencio littere et tenor fuerit, quod non esset conbustus. De circumstanciis concordat cum aliis supra, anno nono, post festum Nativitatis etc., presentibus etc. 2.] Ad secundum interrogatus respondit sibi non constare, sed sepius audiverit eum defendere universalia. [3.] Ad tercium interrogatus respondit, quod viderit litteram archi- episcopi in ecclesia sancti Galli in ambone, ubi predicator cum illa littera denuncciavit excommunicatos omnes tenentes libros cum opinionibus Wikleph et errores seu viam illius; et communis immo [f. 275'] publica vox et fama coram tota universitate Pragensi et eciam inter laicos sit, quod ipse quasi principalis de illis sit. De tempore visionis littere et denuncciacione determinate dicere nescit. Item de periurio credat racionem supradictam. 4—11.] Item de aliis articulis usque ad xiim exclusive dicit sibi non constare. 12.] Ad duodecimum interrogatus respondit, quod audiverit eum bene recomnendare magistrum Knyn in kathedra finito quodlibeto, quibus autem verbis, iam ignoret, sed utique dixerit hec verba: O speciosissimi iuvenes, ecce magistri vestri sunt seductores tocius regni et regis Boemie propter istam nobilissimam scienciam, quam propter defectum ingenii attin- gere non possunt." [13 + 14.] Ad xiiia) et xiiii interrogatus respondit ut supra. [15—22.] Item de aliis articulis interrogatus respondit sibi nichil con- stare de illis. De circumstanciis b) respondit ut supra alii. Sequitur tenor responsionum Henrici de Aura, clerici Herbipolensis diocesis,1) baccalaurei arcium, quintidecimi testis contra magistrum Jeronimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: [1.] Ad primum articulum interrogatus respondit, quod assertive non possit hec dicere se audivisse ab eo. [2.] Ad secundum interrogatus respondit, quod aliquociens audiverit ab eo in disputacione quodlibeti, cum voluit probare universalia realia tempore patris Knyn, quodlibetarii, post festum Epiphanie in fine quod- libeti quadam die ante prandium, presentibus quodam, ut asserebatur, archiepiscopo et duobus ducibus, ut eciam asserebatur, alias non sciat, sed personas bene viderit in lectorio, et scabinis civitatis et aliis nobilibus multis et studentibus et magistris in magna multitudine, ita quod nunquam viderit maiorem actum. Interrogatus, quomodo deduxerit hoc in posicione, a) XIIII rkp., opr. vyd. b) circumstancii rkp., opr. vyd. 1) Osoba jinak neznámá.
32 Lad. Klicman. a studio Oxoniensi, et specialiter intencio littere et tenor fuerit, quod non esset conbustus. De circumstanciis concordat cum aliis supra, anno nono, post festum Nativitatis etc., presentibus etc. 2.] Ad secundum interrogatus respondit sibi non constare, sed sepius audiverit eum defendere universalia. [3.] Ad tercium interrogatus respondit, quod viderit litteram archi- episcopi in ecclesia sancti Galli in ambone, ubi predicator cum illa littera denuncciavit excommunicatos omnes tenentes libros cum opinionibus Wikleph et errores seu viam illius; et communis immo [f. 275'] publica vox et fama coram tota universitate Pragensi et eciam inter laicos sit, quod ipse quasi principalis de illis sit. De tempore visionis littere et denuncciacione determinate dicere nescit. Item de periurio credat racionem supradictam. 4—11.] Item de aliis articulis usque ad xiim exclusive dicit sibi non constare. 12.] Ad duodecimum interrogatus respondit, quod audiverit eum bene recomnendare magistrum Knyn in kathedra finito quodlibeto, quibus autem verbis, iam ignoret, sed utique dixerit hec verba: O speciosissimi iuvenes, ecce magistri vestri sunt seductores tocius regni et regis Boemie propter istam nobilissimam scienciam, quam propter defectum ingenii attin- gere non possunt." [13 + 14.] Ad xiiia) et xiiii interrogatus respondit ut supra. [15—22.] Item de aliis articulis interrogatus respondit sibi nichil con- stare de illis. De circumstanciis b) respondit ut supra alii. Sequitur tenor responsionum Henrici de Aura, clerici Herbipolensis diocesis,1) baccalaurei arcium, quintidecimi testis contra magistrum Jeronimum producti etc. ut supra, per omnia in hec verba: [1.] Ad primum articulum interrogatus respondit, quod assertive non possit hec dicere se audivisse ab eo. [2.] Ad secundum interrogatus respondit, quod aliquociens audiverit ab eo in disputacione quodlibeti, cum voluit probare universalia realia tempore patris Knyn, quodlibetarii, post festum Epiphanie in fine quod- libeti quadam die ante prandium, presentibus quodam, ut asserebatur, archiepiscopo et duobus ducibus, ut eciam asserebatur, alias non sciat, sed personas bene viderit in lectorio, et scabinis civitatis et aliis nobilibus multis et studentibus et magistris in magna multitudine, ita quod nunquam viderit maiorem actum. Interrogatus, quomodo deduxerit hoc in posicione, a) XIIII rkp., opr. vyd. b) circumstancii rkp., opr. vyd. 1) Osoba jinak neznámá.
Strana 33
Processus contra Jeronimum de Praga. 33 videlicet quod in mente divina etc., dicit, quod nesciat. Interrogatus, quare illam particulam specialiter consideraverit, dicit, quod ideo ipse et alii novelli in loica maiorem conatum ad talia [f. 276] quam ad alia, que intellexerunt, habuerunt et mentem ad difficiliora diligencius direxerunt; imo non solum hec, sed eciam plura alia audiverit, que tamen ita perti- nenter in forma non sciat. [3.] Ad tercium articulum interrogatus respondit, quod bene audi- verit in quodam sermone ad sanctum Clementem dicere predicatorem: ,Ecce pueri, venit nobis mandatum ab archiepiscopo, ut excommunicemus et denuncciemus excommunicatos omnes tenentes libros Wikleph heresiarche." Et sic nominaverit aliquos nominatim, utrum autem nominaverit magistrum Jeronimum, nesciat, sed bene consideraverit, quod nominavit Johannem Huss. Interrogatus, quo anno, dicit, quod nesciat nec mensem nec diem determinate, sed fuerit utique dies celebris et fuerit in ambitu ad sanctum Clementem. Item de periurio dicit sibi non constare. 4—11.] Item de aliis articulis dicit sibi non constare usque ad xii exclusive. 12.] Ad duodecimum dicit, quod utique duxerit conversacionem cum illis et specialiter comnendaverit in predicto actu scienciam patris Knyn, qui vehementissime a) suspectus fuerit de heresi, imo eciam in tantum, quod traditus fuerit archiepiscopo, super illo dicens: ,Ecce, tu es dignus coro- nari,“ et imposuit sibi biretum super capud, ,quia triumphasti contra illos dialeticos hereticos, subiungens tunc ibidem: O dilectissimi pueri, non dimittatis vos seducere magistros vestros dialeticos hereticos: veniatis ad me et ad magistros meos, qui vos veram scienciam divinitus infusam in- formabunt." [13 14.] Ad xiii et xiiii interrogatus respondit ut supra ad tercium. [15.] Ad quintumdecimum dicit, quod sit verisimile, quod audiverit eum dicere, sed non velit deponere, quia non sciat certe, appareat sibi tamen, quod dixerit in actu predicto inter alia. 16 + 17.] Item ad xvim interrogatus respondit se non scire de illo, et ad xvii similiter. 18.] Ad decimum octavum interrogatus respondit, quod sic. Inter- rogatus, unde sciat hoc, b) et quomodo venit ad propositum, quod fecerit mencionem de Wikleph, dicit, quod in predicto actu et in fine actus, quando quilibet voluit exire, tunc magister Jeronimus dixerit clamando: „Ecce, karissimi pueruli,c) dicam vobis nova de magistro Johanne Wikleph, [f. 276'] quem quidam dicunt esse conbustum et condempnatum ab ec- a) ,vehentissime' rkp., opr. vyd. b) v rkp. následuje ,dicit quod, ale přetrženo. c) ,puerili rkp., opr. vyd. Klicman: Processus contra Jeronimum. 3
Processus contra Jeronimum de Praga. 33 videlicet quod in mente divina etc., dicit, quod nesciat. Interrogatus, quare illam particulam specialiter consideraverit, dicit, quod ideo ipse et alii novelli in loica maiorem conatum ad talia [f. 276] quam ad alia, que intellexerunt, habuerunt et mentem ad difficiliora diligencius direxerunt; imo non solum hec, sed eciam plura alia audiverit, que tamen ita perti- nenter in forma non sciat. [3.] Ad tercium articulum interrogatus respondit, quod bene audi- verit in quodam sermone ad sanctum Clementem dicere predicatorem: ,Ecce pueri, venit nobis mandatum ab archiepiscopo, ut excommunicemus et denuncciemus excommunicatos omnes tenentes libros Wikleph heresiarche." Et sic nominaverit aliquos nominatim, utrum autem nominaverit magistrum Jeronimum, nesciat, sed bene consideraverit, quod nominavit Johannem Huss. Interrogatus, quo anno, dicit, quod nesciat nec mensem nec diem determinate, sed fuerit utique dies celebris et fuerit in ambitu ad sanctum Clementem. Item de periurio dicit sibi non constare. 4—11.] Item de aliis articulis dicit sibi non constare usque ad xii exclusive. 12.] Ad duodecimum dicit, quod utique duxerit conversacionem cum illis et specialiter comnendaverit in predicto actu scienciam patris Knyn, qui vehementissime a) suspectus fuerit de heresi, imo eciam in tantum, quod traditus fuerit archiepiscopo, super illo dicens: ,Ecce, tu es dignus coro- nari,“ et imposuit sibi biretum super capud, ,quia triumphasti contra illos dialeticos hereticos, subiungens tunc ibidem: O dilectissimi pueri, non dimittatis vos seducere magistros vestros dialeticos hereticos: veniatis ad me et ad magistros meos, qui vos veram scienciam divinitus infusam in- formabunt." [13 14.] Ad xiii et xiiii interrogatus respondit ut supra ad tercium. [15.] Ad quintumdecimum dicit, quod sit verisimile, quod audiverit eum dicere, sed non velit deponere, quia non sciat certe, appareat sibi tamen, quod dixerit in actu predicto inter alia. 16 + 17.] Item ad xvim interrogatus respondit se non scire de illo, et ad xvii similiter. 18.] Ad decimum octavum interrogatus respondit, quod sic. Inter- rogatus, unde sciat hoc, b) et quomodo venit ad propositum, quod fecerit mencionem de Wikleph, dicit, quod in predicto actu et in fine actus, quando quilibet voluit exire, tunc magister Jeronimus dixerit clamando: „Ecce, karissimi pueruli,c) dicam vobis nova de magistro Johanne Wikleph, [f. 276'] quem quidam dicunt esse conbustum et condempnatum ab ec- a) ,vehentissime' rkp., opr. vyd. b) v rkp. následuje ,dicit quod, ale přetrženo. c) ,puerili rkp., opr. vyd. Klicman: Processus contra Jeronimum. 3
Strana 34
34 Lad. Klicman. clesia.“ Et extraxerit unam litteram, asserens sibi illam fore directam ab Oxonia, et voluit probare, quod non esset conbustus nec condempnatus ab ecclesia, et legerit litteram et demum eum comnendando dixerit: ,Non est verisimile, quod talis solempnis doctor taliter sit tractatus.' Et tandem conclusive dixerit: �Utinam, quod deus vellet, quod esset anima mea illic, ubi est anima illius Wikleph.“ Item dicit, quod sepius in dictis loquebatur de sancto Augustino, sed quo modo, nesciat. [19.] Ad decimum nonum interrogatus respondit, quod non audiverit nec adverterit. [20.] Ad vicesimum interrogatus respondit, quod nichil ad eum, quia nunquam fuerit Haidelberge. Item dicit, quod zelo iusticie deponat etc. Interrogatus, quot annorum sit, dicit, quod circa xxi. Interrogatus, utrum sitne infamis, dicit, quod non credat. Item quod habeat in substancia rerum centum a) florenos. Item quam plures testes in predicti magistri Jeronimi presencia pro- ducti, citati, iurati et admissi [fuissent], b) qui ipsorum testimonia propter ipsius furtivum recessum non deposuerunt, ac attestaciones plurimorum testium contra sepedictum magistrum Jeronimum productorum hic causa brevitatis ponere et scribere pretermisi. Testibus siquidem sic productis et examinatis ad ulteriora volentes procedere, predictum magistrum Jeronimum per certum nostrum cursorem ad dicendum contra dicta testium et personas, si quid verbo vel in scriptis dicere aut opponere vellet, ad certum peremptorium terminum et com- petentem mandavimus citari. Huiusmodi vero termino statuto adveniente et dicte citacionis exe- cucionis relacione in presencia testium fidedignorum facta sepedictus ma- gister Jeronimus, sicut promisit et iuravit ut premittitur, non comparuit coram predicto domino meo officiali, sed a Wienna sine licencia ipsius latenter aufugit, quod certis suis litteris docuit huiusmodi sub tenore: „Obsequio cum omni salutis desiderio antescripto, venerabilis pater, magister et domine! Sciatis me iam in castro Wietow sanum et letum existere cum multis [f. 277] amicis, vobis cum omnibus semper et vestris servire paratus, et de extorta promissione circa vosmet habetis me ex- cusatum, si debite vim eius perpenditis: nec enim ius postponimus, cui semper salva bona caucione assidue parati existimus, sed inter tot centena inimicorum stare solum, si me vere diligitis, michimet nequaquam consuleretis. Supra enim dorsum meum fabricaverunt adversarii mei, pro- longaverunt iniquitatem sibi; verum anima mea sicud passer erepta est de laqueo venancium, laqueus contritus est, et nos liberati sumus. Verum vobis regracior et semper regraciabor. Sed omnes adversarios meos michi a) ,centrum' rkp., opr. vyd. b) schází v rkp., doplnil vydavatel.
34 Lad. Klicman. clesia.“ Et extraxerit unam litteram, asserens sibi illam fore directam ab Oxonia, et voluit probare, quod non esset conbustus nec condempnatus ab ecclesia, et legerit litteram et demum eum comnendando dixerit: ,Non est verisimile, quod talis solempnis doctor taliter sit tractatus.' Et tandem conclusive dixerit: �Utinam, quod deus vellet, quod esset anima mea illic, ubi est anima illius Wikleph.“ Item dicit, quod sepius in dictis loquebatur de sancto Augustino, sed quo modo, nesciat. [19.] Ad decimum nonum interrogatus respondit, quod non audiverit nec adverterit. [20.] Ad vicesimum interrogatus respondit, quod nichil ad eum, quia nunquam fuerit Haidelberge. Item dicit, quod zelo iusticie deponat etc. Interrogatus, quot annorum sit, dicit, quod circa xxi. Interrogatus, utrum sitne infamis, dicit, quod non credat. Item quod habeat in substancia rerum centum a) florenos. Item quam plures testes in predicti magistri Jeronimi presencia pro- ducti, citati, iurati et admissi [fuissent], b) qui ipsorum testimonia propter ipsius furtivum recessum non deposuerunt, ac attestaciones plurimorum testium contra sepedictum magistrum Jeronimum productorum hic causa brevitatis ponere et scribere pretermisi. Testibus siquidem sic productis et examinatis ad ulteriora volentes procedere, predictum magistrum Jeronimum per certum nostrum cursorem ad dicendum contra dicta testium et personas, si quid verbo vel in scriptis dicere aut opponere vellet, ad certum peremptorium terminum et com- petentem mandavimus citari. Huiusmodi vero termino statuto adveniente et dicte citacionis exe- cucionis relacione in presencia testium fidedignorum facta sepedictus ma- gister Jeronimus, sicut promisit et iuravit ut premittitur, non comparuit coram predicto domino meo officiali, sed a Wienna sine licencia ipsius latenter aufugit, quod certis suis litteris docuit huiusmodi sub tenore: „Obsequio cum omni salutis desiderio antescripto, venerabilis pater, magister et domine! Sciatis me iam in castro Wietow sanum et letum existere cum multis [f. 277] amicis, vobis cum omnibus semper et vestris servire paratus, et de extorta promissione circa vosmet habetis me ex- cusatum, si debite vim eius perpenditis: nec enim ius postponimus, cui semper salva bona caucione assidue parati existimus, sed inter tot centena inimicorum stare solum, si me vere diligitis, michimet nequaquam consuleretis. Supra enim dorsum meum fabricaverunt adversarii mei, pro- longaverunt iniquitatem sibi; verum anima mea sicud passer erepta est de laqueo venancium, laqueus contritus est, et nos liberati sumus. Verum vobis regracior et semper regraciabor. Sed omnes adversarios meos michi a) ,centrum' rkp., opr. vyd. b) schází v rkp., doplnil vydavatel.
Strana 35
Processus contra Jeronimum de Praga. 35 in Pragam remittite cum testibus, et ego illic agam causam cum eisdem, aut, si eis comodius videbitur, ascendemus curiam, ubi tantam illic quantam ego illi habebunt noticiam. Ceterum scire velitis, quod eram in vestra ec- clesia in civitate Laa et ibidem magistrum scole invitaveram et notarium civitatis, memor vestri beneficii. Et si umquam potero, serviam vobis et vestris. Valete.a) Scriptum in Wyetowya, post Nativitatem beate Marie feria sexta'1) Sequitur tenor subscripcionis: ,Magister Jeronimus de Praga, vester semper'. Sequitur tenor superscripcionis: �Venerabili patri et domino magistroque meo,b) domino officiali ecclesie Pataviensis, plebano in Laa, detur'. Visis itaque litteris predicti magistri Jeronimi, nos ex superhabundanti litteras citacionis contra eundem magistrum Jeronimum publice valvis ec- clesie collegiate Omnium Sanctorum, alias sancti Stephani Wiennensis, de- crevimus fore affigendas, per omnia in hec verba: „Andreas de Grillemberg, canonicus ecclesie et officialis curie Pata- viensis, ad universorum noticiam deducimus evidenter, quod alias quidem magistrum Jeronimumc) de Praga venerabilium et fidedignorum relacione de heresi Wiklevia notatum et infamatum d) didicimus, propter quod contra ipsum tamquam de infidelitate suspectum ad nonnullos actus [processimus], e) examinando eum super certis articulis, sibi per procuratorem nostrum fiscalem obiectis, quibus eciam personaliter respondit. Et quia ex eius responsione et quorundam testium contra eundem productorum attes- tacione f) [percepimus],ge ipsum fore de dicta heresi signanter infamatum [f. 277'] et violenter suspectum, precepimus eidem, ut caucionem de stando iuri faceret sufficientem. Quam medio iuramento sic fallavit et sub excommunicacionis pena late sentencie, quam in se sponte suscepit, se sua sponte de stando iuri astrinxit, nullatenus absque licencia nostra speciali velle de opido Wiennensi recedere, sed finem cause huiusmodi et iusticie conplementum prestolari. Demum in termino sibi prefixo pro- tercia dilacione comparente dicto procuratore nostro fiscali et contumaciam ipsius Jeronimi accusante, h) quia idem Jeronimus clam et furtive de dicto opido Wiennensi recesserit non obstantibus dictis obligacionibus suis, [quod eciam] i) compertum est in veritate, propter quod se manifestius reddidit de dicta heresi et ceteris sibi obiectis suspectum et forcius infamatum, et a) doplněno nad řádkou jinou rukou v rkp. b) ,modo' rkp., opr. vyd. c) ,magister Jeronimus' rkp., opr. vydavatel. d) ,notatus et infamatus' rkp., opr. vydavatel. e) schází v rkp., dodal vydavatel. attestacionem' rkp., opr. vydavatel. f) schází v rkp., dodal vydavatel. 8) h) ,accusantem' rkp., opr. vydavatel. schází v rkp., dodal vydavatel. i) Bítov, 12 Září [1410]. List tento otištěn již u v. d. Hardta, Magnum oecumeni- cum concilium Constantiense IV, 683, a odtamtud u Palackého, Documenta str. 416 č 31. 3*
Processus contra Jeronimum de Praga. 35 in Pragam remittite cum testibus, et ego illic agam causam cum eisdem, aut, si eis comodius videbitur, ascendemus curiam, ubi tantam illic quantam ego illi habebunt noticiam. Ceterum scire velitis, quod eram in vestra ec- clesia in civitate Laa et ibidem magistrum scole invitaveram et notarium civitatis, memor vestri beneficii. Et si umquam potero, serviam vobis et vestris. Valete.a) Scriptum in Wyetowya, post Nativitatem beate Marie feria sexta'1) Sequitur tenor subscripcionis: ,Magister Jeronimus de Praga, vester semper'. Sequitur tenor superscripcionis: �Venerabili patri et domino magistroque meo,b) domino officiali ecclesie Pataviensis, plebano in Laa, detur'. Visis itaque litteris predicti magistri Jeronimi, nos ex superhabundanti litteras citacionis contra eundem magistrum Jeronimum publice valvis ec- clesie collegiate Omnium Sanctorum, alias sancti Stephani Wiennensis, de- crevimus fore affigendas, per omnia in hec verba: „Andreas de Grillemberg, canonicus ecclesie et officialis curie Pata- viensis, ad universorum noticiam deducimus evidenter, quod alias quidem magistrum Jeronimumc) de Praga venerabilium et fidedignorum relacione de heresi Wiklevia notatum et infamatum d) didicimus, propter quod contra ipsum tamquam de infidelitate suspectum ad nonnullos actus [processimus], e) examinando eum super certis articulis, sibi per procuratorem nostrum fiscalem obiectis, quibus eciam personaliter respondit. Et quia ex eius responsione et quorundam testium contra eundem productorum attes- tacione f) [percepimus],ge ipsum fore de dicta heresi signanter infamatum [f. 277'] et violenter suspectum, precepimus eidem, ut caucionem de stando iuri faceret sufficientem. Quam medio iuramento sic fallavit et sub excommunicacionis pena late sentencie, quam in se sponte suscepit, se sua sponte de stando iuri astrinxit, nullatenus absque licencia nostra speciali velle de opido Wiennensi recedere, sed finem cause huiusmodi et iusticie conplementum prestolari. Demum in termino sibi prefixo pro- tercia dilacione comparente dicto procuratore nostro fiscali et contumaciam ipsius Jeronimi accusante, h) quia idem Jeronimus clam et furtive de dicto opido Wiennensi recesserit non obstantibus dictis obligacionibus suis, [quod eciam] i) compertum est in veritate, propter quod se manifestius reddidit de dicta heresi et ceteris sibi obiectis suspectum et forcius infamatum, et a) doplněno nad řádkou jinou rukou v rkp. b) ,modo' rkp., opr. vyd. c) ,magister Jeronimus' rkp., opr. vydavatel. d) ,notatus et infamatus' rkp., opr. vydavatel. e) schází v rkp., dodal vydavatel. attestacionem' rkp., opr. vydavatel. f) schází v rkp., dodal vydavatel. 8) h) ,accusantem' rkp., opr. vydavatel. schází v rkp., dodal vydavatel. i) Bítov, 12 Září [1410]. List tento otištěn již u v. d. Hardta, Magnum oecumeni- cum concilium Constantiense IV, 683, a odtamtud u Palackého, Documenta str. 416 č 31. 3*
Strana 36
36 Lad. Klicman. petente, quod contra prefatum Jeronimum iuxta iuris disposicionem et processum iudiciarium procederemus: nos vero in hac causa heresis pre- dicte et negocio fidei christiane procedere volentes ut tenemur, dictum Jeronimum, quamvis de ipsius contumacia per ipsius litteras sumus certi- ficati, ad convincendam tamen ipsius maliciam tenore presencium citamus, quatenus hinc ad octo dies coram nobis in domo habitacionis nostre personaliter aut per procuratorem idoneum ad hoc legitime constitutum compareat ad dicendam causam racionabilem, si quam dicere habeat, quare non debet pronuncciari periurii et late sentencie excommunicacionis penas incidisse et largioris infamie manifestam notam dampnabiliter incurrisse. Alioquin contra ipsum ad ulteriora procedemus iusticia mediante. Datum Wienne, die vicesima mensis Septembris, anno domini millesimo quadrin- gentesimo decimo, nostro sub sigillo officialatus." Huiusmodi termino quippe adveniente et domino meo Andrea de Grillemberg, officiali curie Pataviensis predicto, loco et tempore debitis pro tribunali sedente, comparuit predictus dominus Johannes Gwerleich, procurator fiscalis, cum citacione debita executa, de cuius citacionis execu- cione facta est plena fides, dicti magistri Jeronimi citati non comparentis contumaciam cum instancia accusavit, petens ipsum ex eo, quod non comparuit, reputari contumacem procedique contra eundem magistrum Jeronimum propter eius contumaciam et furtivum recessum tamquam contra periurum et excommunicatum atque de heresi Wiklevia dampnata suspectum vehementer; prefatusque dominus meus officialis absenciam predicti ma- gistri Jeronimi considerans diligenter ac postulantibus iusticiam ministrare teneri, sepefatum magistrum Jeronimum [f. 278], non comparentem, quamvis sufficienter expectatum, iusticia exigente reputavit, prout erat, merito con- tumacem et de dicta heresi vehementer suspectum, et in sui contumaciam propter clandestinum a) de iudicio ipsius recessum contra voluntariam eius obligacionem, per ipsum ut premittitur factam, de iurisperitorum consilio periurii penam et excommunicacionis sentenciam in scriptis declaravit et presentibus declarat dampnabiliter incidisse decrevitque contra sepedictum magistrum Jeronimum litteras execucionis b) oportunas per omnia in hec verba:c) ,Andreas de Grillemberg, canonicus ecclesie et officialis curie Pata- viensis, universis et singulis Christi fidelibus, ad quos presentes pervenerint, salutem in domino et presentibus fidem indubiam adhibere. Nostri cura officii continuo nos sollicitat ad provisionem intendere singulorum, hiis maxime, quibus periculum vertitur animarum. Sane dudum celebris fame preconio precurrente pro parte alme Wiennensis universitatis nobis fuit luculenter nuncciatum, quomodo quidam arcium liberalium magister, [qui d) a) ,clamdestinam' rkp., opr. vydavatel. b) dodáno jinou rukou v rkp. c) následovalo původně ,execucionis, ale vyškrtnuto v rkp. d) schází v rkp, dodal vydavatel.
36 Lad. Klicman. petente, quod contra prefatum Jeronimum iuxta iuris disposicionem et processum iudiciarium procederemus: nos vero in hac causa heresis pre- dicte et negocio fidei christiane procedere volentes ut tenemur, dictum Jeronimum, quamvis de ipsius contumacia per ipsius litteras sumus certi- ficati, ad convincendam tamen ipsius maliciam tenore presencium citamus, quatenus hinc ad octo dies coram nobis in domo habitacionis nostre personaliter aut per procuratorem idoneum ad hoc legitime constitutum compareat ad dicendam causam racionabilem, si quam dicere habeat, quare non debet pronuncciari periurii et late sentencie excommunicacionis penas incidisse et largioris infamie manifestam notam dampnabiliter incurrisse. Alioquin contra ipsum ad ulteriora procedemus iusticia mediante. Datum Wienne, die vicesima mensis Septembris, anno domini millesimo quadrin- gentesimo decimo, nostro sub sigillo officialatus." Huiusmodi termino quippe adveniente et domino meo Andrea de Grillemberg, officiali curie Pataviensis predicto, loco et tempore debitis pro tribunali sedente, comparuit predictus dominus Johannes Gwerleich, procurator fiscalis, cum citacione debita executa, de cuius citacionis execu- cione facta est plena fides, dicti magistri Jeronimi citati non comparentis contumaciam cum instancia accusavit, petens ipsum ex eo, quod non comparuit, reputari contumacem procedique contra eundem magistrum Jeronimum propter eius contumaciam et furtivum recessum tamquam contra periurum et excommunicatum atque de heresi Wiklevia dampnata suspectum vehementer; prefatusque dominus meus officialis absenciam predicti ma- gistri Jeronimi considerans diligenter ac postulantibus iusticiam ministrare teneri, sepefatum magistrum Jeronimum [f. 278], non comparentem, quamvis sufficienter expectatum, iusticia exigente reputavit, prout erat, merito con- tumacem et de dicta heresi vehementer suspectum, et in sui contumaciam propter clandestinum a) de iudicio ipsius recessum contra voluntariam eius obligacionem, per ipsum ut premittitur factam, de iurisperitorum consilio periurii penam et excommunicacionis sentenciam in scriptis declaravit et presentibus declarat dampnabiliter incidisse decrevitque contra sepedictum magistrum Jeronimum litteras execucionis b) oportunas per omnia in hec verba:c) ,Andreas de Grillemberg, canonicus ecclesie et officialis curie Pata- viensis, universis et singulis Christi fidelibus, ad quos presentes pervenerint, salutem in domino et presentibus fidem indubiam adhibere. Nostri cura officii continuo nos sollicitat ad provisionem intendere singulorum, hiis maxime, quibus periculum vertitur animarum. Sane dudum celebris fame preconio precurrente pro parte alme Wiennensis universitatis nobis fuit luculenter nuncciatum, quomodo quidam arcium liberalium magister, [qui d) a) ,clamdestinam' rkp., opr. vydavatel. b) dodáno jinou rukou v rkp. c) následovalo původně ,execucionis, ale vyškrtnuto v rkp. d) schází v rkp, dodal vydavatel.
Strana 37
Processus contra Jeronimum de Praga. 37 Jeronimus de Praga natus sit appellatus, quibusdam Wiklephianis per sedem apostolicam dampnatis erroribus implicatus, a) in Haydelberga, in Praga et in Ungaria, locis, quibus hos inmemor salutis sue anime non est veritus seminare errores, ab ibidem Christi fidelibus ac orthodoxe fidei cultoribus fuisset ignominiose b) pluries confutatus, nunc autem ad dictam gloriosam Wiennensem universitatem, sine duplicitatis ruga matrem illibatam, katholicam, rectam et apostolicam fidem in vinculo non ficte, sed vere caritatis tenentem et docentem, propterea declinasset, ut eius perversa dogmatisacione fragilium corda, que in malum a natura c) proniora dinoscuntur, inficeret ac per hoc erroris sui sectam lacius propagaret. Nos, iudicis more cuncta caucius rimari cupientes, huiusmodi infamie denuncciacionis occasione predicto Jeronimo accersito et coram nobis personaliter in iudicio constituto, formaliter in scriptis proposuimus ea, que publica vox et fama testantur ac nobis ut predicitur contra ipsum fuerunt nuncciata. Qui constanter omnia contra eum in scriptis producta libera voce negavit. Interea quedam adversus eum tam notoria quam manifesta clarent veritate, quod nulla possunt tergiversacione celari.d) Equidem animadvertentes, quod is non caret scrupulo societatis aliene, qui manifesto facinori desinit obviare, fiscalem nostrum [f. 278'] adversus prefatum Jero- nimum, ne sine legitima defensione succumberet, constituimus procuratorem, qui testes super per antedictum Jeronimum negatis ad perhibendum testimonium veritati citari procuravit. Quibus sic nobiscum in iudicio com- parentibus quilibet eorum ad sancta dei evangelia ad dicendum verum in hac causa personaliter iuravit in presencia supradicti magistri Jeronimi, qui de stando iuri coram nobis et parere licitis nostris mandatis, simul de non recedendo de Wienna sine nostra licencia speciali corporale prestitit iuramentum ac sua sponte sub maioris excommunicacionis late sentencie pena [ac]e) eciam periurii, quas in se, si contrarium faceret, suscepit, apud huiusmodi cause acta se manifeste obligavit. Nos afflicto compacientes, ne corporalis insecuritas aut penuriaf) expensarum durante hac questione ipsum gravarent, pro sui tutela corporis et leviori supportacione expen- sarum domum et expensas proprias nostras usque cause huiusmodi deci- sionem gratuite obtulimus, que renuit acceptare, referens hiis adhuc suffragiis nullatenus egere. Testibus siquidem examinatis ad ulteriora procedere volentes, sepe- dictum magistrum Jeronimum ad dicendum contra dicta testium et per- sonas adversus eum producta, si quid verbo seu in scriptis maluisset, in domo habitacionis sue per certum nostrum cursorem precepimus citari. a) dodáno jinou rukou po straně v rkp. b) ,ignominose' rkp., opr. vydavatel. c) ,que — natura“ dodáno nad řádkou jinou rukou v rkp. d) „celerari' rkp., opr vydavatel. e) schází v rkp, dodal vydavatel. f) ,penuriam' rkp., opr. vydavatel.
Processus contra Jeronimum de Praga. 37 Jeronimus de Praga natus sit appellatus, quibusdam Wiklephianis per sedem apostolicam dampnatis erroribus implicatus, a) in Haydelberga, in Praga et in Ungaria, locis, quibus hos inmemor salutis sue anime non est veritus seminare errores, ab ibidem Christi fidelibus ac orthodoxe fidei cultoribus fuisset ignominiose b) pluries confutatus, nunc autem ad dictam gloriosam Wiennensem universitatem, sine duplicitatis ruga matrem illibatam, katholicam, rectam et apostolicam fidem in vinculo non ficte, sed vere caritatis tenentem et docentem, propterea declinasset, ut eius perversa dogmatisacione fragilium corda, que in malum a natura c) proniora dinoscuntur, inficeret ac per hoc erroris sui sectam lacius propagaret. Nos, iudicis more cuncta caucius rimari cupientes, huiusmodi infamie denuncciacionis occasione predicto Jeronimo accersito et coram nobis personaliter in iudicio constituto, formaliter in scriptis proposuimus ea, que publica vox et fama testantur ac nobis ut predicitur contra ipsum fuerunt nuncciata. Qui constanter omnia contra eum in scriptis producta libera voce negavit. Interea quedam adversus eum tam notoria quam manifesta clarent veritate, quod nulla possunt tergiversacione celari.d) Equidem animadvertentes, quod is non caret scrupulo societatis aliene, qui manifesto facinori desinit obviare, fiscalem nostrum [f. 278'] adversus prefatum Jero- nimum, ne sine legitima defensione succumberet, constituimus procuratorem, qui testes super per antedictum Jeronimum negatis ad perhibendum testimonium veritati citari procuravit. Quibus sic nobiscum in iudicio com- parentibus quilibet eorum ad sancta dei evangelia ad dicendum verum in hac causa personaliter iuravit in presencia supradicti magistri Jeronimi, qui de stando iuri coram nobis et parere licitis nostris mandatis, simul de non recedendo de Wienna sine nostra licencia speciali corporale prestitit iuramentum ac sua sponte sub maioris excommunicacionis late sentencie pena [ac]e) eciam periurii, quas in se, si contrarium faceret, suscepit, apud huiusmodi cause acta se manifeste obligavit. Nos afflicto compacientes, ne corporalis insecuritas aut penuriaf) expensarum durante hac questione ipsum gravarent, pro sui tutela corporis et leviori supportacione expen- sarum domum et expensas proprias nostras usque cause huiusmodi deci- sionem gratuite obtulimus, que renuit acceptare, referens hiis adhuc suffragiis nullatenus egere. Testibus siquidem examinatis ad ulteriora procedere volentes, sepe- dictum magistrum Jeronimum ad dicendum contra dicta testium et per- sonas adversus eum producta, si quid verbo seu in scriptis maluisset, in domo habitacionis sue per certum nostrum cursorem precepimus citari. a) dodáno jinou rukou po straně v rkp. b) ,ignominose' rkp., opr. vydavatel. c) ,que — natura“ dodáno nad řádkou jinou rukou v rkp. d) „celerari' rkp., opr vydavatel. e) schází v rkp, dodal vydavatel. f) ,penuriam' rkp., opr. vydavatel.
Strana 38
38 Lad. Klicman. Facta itaque citacionis execute relacione prenominatus Jeronimus, se red- dens evidencius suspectum de fide, que per duccionem operatur usque in finem, similiter radicatum minime in caritate, que suffert omnia etc., nostri iudicii repudiata veritate perniciosum mendacium in uxorem sibi copulavit, fugiens prostituti more latenter in Moraviam, inde nobis per certas suas litteras, quia laqueus contritus esset et ipse liberatus, ausus est intimare. Verum quia idem magister Jeronimus, qui plena fretus securitate nedum contumaciter, sed eciam dolose contra iuramentum et obligacionem pre- missa suam magis infamiam detegendo, congruam emendacionem aut con- dignam correccionem subterfugiens, se clam nobis penitus insciis absentavit, propter quod communis iusticie et iudicii nostri virgam, qua pro suis fore factis digne castigari meretur, contra se vigilancius excitavit, ipsum ex superhabundanti denuo per certas nostras litteras, valvis ecclesie collegiate Omnium Sanctorum, alias sancti Stephani Wiennensis, [f. 279] infra mis- sarum solempnia palam et publice affixas, rursus citari mandavimus, quatenus infra octo dies, tunc certum competentem terminum, coram nobis in dicto Wiennensi opido in domo habitacionis nostre legitime compareret ad dicendum et allegandum racionabilem causam, si quam haberet, quare non penam periurii et sentenciam excommunicacionis, sub quibus ut pre- mittitur alias se sponte coram nobis iudicialiter obligavit, debeat per nos declarari dampnabiliter incidisse. Lapso namque huiusmodi termino, in dicta nostra citacione sibi pre- fixo, [et magistro Jeronimo predicto],a) quamvis sufficienter expectato, non comparente, sed se nequiter absentante, procurator fiscalis noster contuma- ciam ipsius magistri Jeronimi accusavit et cum instancia debita in iudicio peciit b) per nos procedi contra eundem magistrum Jeronimum de Praga propter eius contumaciam et furtivum recessum, tamquam contra periurum et excommunicatum atque de Wikleviana heresi dampnata vehementer suspectum. Nos vero medullitus attendentes, quia iustus dominus iusticias dilexit et equitatem vidit vultus eius, mandans filiis hominum recte iudicare, idcirco sepefatum magistrum Jeronimum eius contumacia exigente propter clandestinum c) de nostro iudicio recessum et occultam eius absentacionem contra voluntariam ut predicitur et spontaneam obligacionem, incircum- specte per ipsum factam,d) periurii penam et excommunicacionis sentenciam a) schází v rkp., dodal vydavatel. b) rkp. má tuto větu úplně zkomolenou: „Lapso namque huiusmodi termino, in dicta nostra citacione sibi prefixo, quamvis sufficienter expectatum non comparentem, sed se nequiter absentantem, ac per procuratorem fiscalem nostrum, contumaciam ipsius magistri Jeronimi accusantem et cum instancia debita in iudicio petentem per nos procedi — suspectum.“ S ohledem na Palackého Documenta str. 419 upravil jsem ji srozumitelněji. c) ,clamdestinam' rkp., opr. vydavatel. d) facta rkp., opr. vydavatel
38 Lad. Klicman. Facta itaque citacionis execute relacione prenominatus Jeronimus, se red- dens evidencius suspectum de fide, que per duccionem operatur usque in finem, similiter radicatum minime in caritate, que suffert omnia etc., nostri iudicii repudiata veritate perniciosum mendacium in uxorem sibi copulavit, fugiens prostituti more latenter in Moraviam, inde nobis per certas suas litteras, quia laqueus contritus esset et ipse liberatus, ausus est intimare. Verum quia idem magister Jeronimus, qui plena fretus securitate nedum contumaciter, sed eciam dolose contra iuramentum et obligacionem pre- missa suam magis infamiam detegendo, congruam emendacionem aut con- dignam correccionem subterfugiens, se clam nobis penitus insciis absentavit, propter quod communis iusticie et iudicii nostri virgam, qua pro suis fore factis digne castigari meretur, contra se vigilancius excitavit, ipsum ex superhabundanti denuo per certas nostras litteras, valvis ecclesie collegiate Omnium Sanctorum, alias sancti Stephani Wiennensis, [f. 279] infra mis- sarum solempnia palam et publice affixas, rursus citari mandavimus, quatenus infra octo dies, tunc certum competentem terminum, coram nobis in dicto Wiennensi opido in domo habitacionis nostre legitime compareret ad dicendum et allegandum racionabilem causam, si quam haberet, quare non penam periurii et sentenciam excommunicacionis, sub quibus ut pre- mittitur alias se sponte coram nobis iudicialiter obligavit, debeat per nos declarari dampnabiliter incidisse. Lapso namque huiusmodi termino, in dicta nostra citacione sibi pre- fixo, [et magistro Jeronimo predicto],a) quamvis sufficienter expectato, non comparente, sed se nequiter absentante, procurator fiscalis noster contuma- ciam ipsius magistri Jeronimi accusavit et cum instancia debita in iudicio peciit b) per nos procedi contra eundem magistrum Jeronimum de Praga propter eius contumaciam et furtivum recessum, tamquam contra periurum et excommunicatum atque de Wikleviana heresi dampnata vehementer suspectum. Nos vero medullitus attendentes, quia iustus dominus iusticias dilexit et equitatem vidit vultus eius, mandans filiis hominum recte iudicare, idcirco sepefatum magistrum Jeronimum eius contumacia exigente propter clandestinum c) de nostro iudicio recessum et occultam eius absentacionem contra voluntariam ut predicitur et spontaneam obligacionem, incircum- specte per ipsum factam,d) periurii penam et excommunicacionis sentenciam a) schází v rkp., dodal vydavatel. b) rkp. má tuto větu úplně zkomolenou: „Lapso namque huiusmodi termino, in dicta nostra citacione sibi prefixo, quamvis sufficienter expectatum non comparentem, sed se nequiter absentantem, ac per procuratorem fiscalem nostrum, contumaciam ipsius magistri Jeronimi accusantem et cum instancia debita in iudicio petentem per nos procedi — suspectum.“ S ohledem na Palackého Documenta str. 419 upravil jsem ji srozumitelněji. c) ,clamdestinam' rkp., opr. vydavatel. d) facta rkp., opr. vydavatel
Strana 39
Processus contra Jeronimum de Praga. 39 de iurisperitorum consilio in hiis scriptis declaramus ipso facto incidisse. Quapropter vobis omnibus et singulis supradictis et cuilibet vestrum, qui presentibus fueritis requisiti, aut [si] a) aliquis vestrum requisitus fuerit, in virtute sancte obediencie et sub excommunicacionis pena, quam vos et quemlibet vestrum trina canonica monicione premissa, [si] b) non feceritis, que precipimus, volumus incurrere ipso facto, districcius, nam in causa fidei katholice, precipiendo mandamus, quatenus sepenominatum magistrum Jeronimum de Praga singulis diebus dominicis et festivis in ecclesiis vestris vel extra, infra missarum solempnia vel ante, in ambone coram Christi fidelium multitudine periurum et excommunicatum atque de heresi vehe- menter suspectum sic ut premittitur publice nunccietis, evitetis atque ab aliis Christi fidelibus eum evitari precipiatis, donec debite absolucionis beneficium meruerit obtinere et a nobis aliud receperitis in mandatis. In quorum omnium et singulorum testimonium presentes fieri fecimus et nostri notarii atque cause huiusmodi scribe [f. 279'] signo et subscrip- cione atque nostri magni sigilli appensione communiri, presentibus ibidem venerabilibus magistris et dominis Lamperto, ecclesie parrochialis in Leubers- torff plebano,1) Nicolao de Dinchelspuchel, canonico ecclesie collegiate sancti Stephani alias Omnium Sanctorum Wiennensis,2) Petro de Pulko, canonico eiusdem ecclesie predicte,3) sacre pagine professoribus, necnon magistro Henrico de Chiczpuchl,4) domino Kaspare Mäusselstain,5) domino Johanne Sinderami, in Fanstorf plebano,6) iuris canonici doctoribus, et ceteris aliis quampluribus venerabilibus magistris atque fidedignis personis diversarum diocesium, testibus ad premissa vocatis pariter et rogatis. Datum Wienne, die vicesima secunda mensis Octobris, anno domini millesimo quadringentesimo decimo'.7) Sequitur tenor subscripcionis notarii: ,Et ego Henricus Ulrici de Muldorff,8) clericusc) Salczburgensis dio- cesis, publicus imperiali auctoritate notarius ac venerabilis patris domini Andree de Grillemberg, canonici ecclesie ac officialis curie Pataviensis, scriba, quia premissis omnibus et singulis una cum prenominatis testibus presens interfui eaque omnia et singula sic fieri vidi et audivi, ideo hoc presens publicum instrumentum de mandato dicti domini mei etc. exinde confeci et in hanc publicam formam redegi ac manu mea propria hic me a) schází v rkp., dodal vydavatel. b) schází v rkp., dodal vydavatel. ,clerici' rkp., opr. vydavatel. c) Leobersdorf u Vídně. Viz str. 1 pozn. 1. 2) viz str. 1 pozn. 2. 3) viz str. 1 pozn. 4 viz str. 1 pozn. 5. 57 viz str. 1 pozn 6. snad Fahndorf nebo Fahnsdorf v Dolních Rakousích? Viz ostatně str 1 pozn. 7. ) srovnej Palackého Documenta str. 417—420 č. 32. ) Mühldorf, ale který, neznámo.
Processus contra Jeronimum de Praga. 39 de iurisperitorum consilio in hiis scriptis declaramus ipso facto incidisse. Quapropter vobis omnibus et singulis supradictis et cuilibet vestrum, qui presentibus fueritis requisiti, aut [si] a) aliquis vestrum requisitus fuerit, in virtute sancte obediencie et sub excommunicacionis pena, quam vos et quemlibet vestrum trina canonica monicione premissa, [si] b) non feceritis, que precipimus, volumus incurrere ipso facto, districcius, nam in causa fidei katholice, precipiendo mandamus, quatenus sepenominatum magistrum Jeronimum de Praga singulis diebus dominicis et festivis in ecclesiis vestris vel extra, infra missarum solempnia vel ante, in ambone coram Christi fidelium multitudine periurum et excommunicatum atque de heresi vehe- menter suspectum sic ut premittitur publice nunccietis, evitetis atque ab aliis Christi fidelibus eum evitari precipiatis, donec debite absolucionis beneficium meruerit obtinere et a nobis aliud receperitis in mandatis. In quorum omnium et singulorum testimonium presentes fieri fecimus et nostri notarii atque cause huiusmodi scribe [f. 279'] signo et subscrip- cione atque nostri magni sigilli appensione communiri, presentibus ibidem venerabilibus magistris et dominis Lamperto, ecclesie parrochialis in Leubers- torff plebano,1) Nicolao de Dinchelspuchel, canonico ecclesie collegiate sancti Stephani alias Omnium Sanctorum Wiennensis,2) Petro de Pulko, canonico eiusdem ecclesie predicte,3) sacre pagine professoribus, necnon magistro Henrico de Chiczpuchl,4) domino Kaspare Mäusselstain,5) domino Johanne Sinderami, in Fanstorf plebano,6) iuris canonici doctoribus, et ceteris aliis quampluribus venerabilibus magistris atque fidedignis personis diversarum diocesium, testibus ad premissa vocatis pariter et rogatis. Datum Wienne, die vicesima secunda mensis Octobris, anno domini millesimo quadringentesimo decimo'.7) Sequitur tenor subscripcionis notarii: ,Et ego Henricus Ulrici de Muldorff,8) clericusc) Salczburgensis dio- cesis, publicus imperiali auctoritate notarius ac venerabilis patris domini Andree de Grillemberg, canonici ecclesie ac officialis curie Pataviensis, scriba, quia premissis omnibus et singulis una cum prenominatis testibus presens interfui eaque omnia et singula sic fieri vidi et audivi, ideo hoc presens publicum instrumentum de mandato dicti domini mei etc. exinde confeci et in hanc publicam formam redegi ac manu mea propria hic me a) schází v rkp., dodal vydavatel. b) schází v rkp., dodal vydavatel. ,clerici' rkp., opr. vydavatel. c) Leobersdorf u Vídně. Viz str. 1 pozn. 1. 2) viz str. 1 pozn. 2. 3) viz str. 1 pozn. 4 viz str. 1 pozn. 5. 57 viz str. 1 pozn 6. snad Fahndorf nebo Fahnsdorf v Dolních Rakousích? Viz ostatně str 1 pozn. 7. ) srovnej Palackého Documenta str. 417—420 č. 32. ) Mühldorf, ale který, neznámo.
Strana 40
40 Lad. Klicman. subscribendo signavi, signum cum nomine mea solita apposui, rogatus et requisitus in fidem et testimonium omnium et singulorum premissorum'. Die vero ultima Mercurii mensis Augusti, anno etc. xii,1) indiccione a) quinta, pontificatus etc. Johannis, pape vicesimi tercii, anno tercio, venera- bili patre domino meo Andrea de Grillemberg, officiali curie Pataviensis predicto, loco et tempore solitis pro tribunali ad iura reddenda sedente, honorabilis vir dominus Johannes Gwerleich, procurator fiscalis predictus, comparuit coram prefato domino meo officiali [et] b) proposuit, quod pre- dictus magister Jeronimus de Praga in causa inquisicionis fidei, quam iam dictus dominus meus officialis ex sui cura officii sibi movit, qui sub ex- communicacionis late sentencie et periurii penis ab auditorio sepedicti domini mei officialis ante finem cause recedere non velle se obligavit et, licet non obtenta licencia recesserit a iudicio et ex eo excommunicatus extiterit denuncciatus, tamen diabolica suggestione seductus et heretica pravitate excecatus in periculum multarum animarum pertinaciter excom- municacionem plus quam ultra annum sustinuit et hodie sustinet animo penitus indurato. Quapropter predictus procurator fiscalis [f. 280] requisivit officium prefati domini mei officialis et imploravit, quatenus dictum magi- strum Jeronimum ob hoc velut hereticum condempnare ac contra ipsum tamquam contra hereticum procedere voluerit ad ulteriora. Huiusmodi vero proposicione per predictum procuratorem fiscalem facta et iuri consona audita, prefatus dominus meus officialis sepedictum magistrum Jeronimum citari decrevit ad dicendam causam racionabilem, quare ad hoc, quod ex- communicacionem ultra annum pertinaciter ut premittitur sustinuerit, tam- quam hereticus non debeat condempnari. [Signum notarii.] Et ego Henricus Vlrici de Muldorf, clericus Salcz- burgensis diocesis, publicus imperiali auctoritate notarius, quia presentis cause mandato et decreto, ad conscribenda omnia et singula acta in causa ut premittitur acticata michi facto, ac omnibus aliis et singulis premissis una cum prenominatis testibus presens fui ipsaque acta in manuali ita reperi, nichil addendo nec deponendo, quod sensum mutet aut variat intellectum, sed per omnia de verbo ad verbum fideliter per alium scribi feci, me aliis occupato negociis, diligenti collacione premissa, et in hanc publicam formam redegi predicta acta, coram prefato domino meo Andrea de Grillemberg, officiali curie Pataviensis, contra sepedictum magistrum Jeronimum iudicialiter acticata, signumque et nomen mea solita apposui una cum appensione sigilli iam dicti domini mei Andree officialis, in fidem et testimonium omnium et singulorum premissorum. a) ,indicione' rkp, opr. vyd. b) schází v rkp., dodal vydavate. 1) 31 Srpna 1412.
40 Lad. Klicman. subscribendo signavi, signum cum nomine mea solita apposui, rogatus et requisitus in fidem et testimonium omnium et singulorum premissorum'. Die vero ultima Mercurii mensis Augusti, anno etc. xii,1) indiccione a) quinta, pontificatus etc. Johannis, pape vicesimi tercii, anno tercio, venera- bili patre domino meo Andrea de Grillemberg, officiali curie Pataviensis predicto, loco et tempore solitis pro tribunali ad iura reddenda sedente, honorabilis vir dominus Johannes Gwerleich, procurator fiscalis predictus, comparuit coram prefato domino meo officiali [et] b) proposuit, quod pre- dictus magister Jeronimus de Praga in causa inquisicionis fidei, quam iam dictus dominus meus officialis ex sui cura officii sibi movit, qui sub ex- communicacionis late sentencie et periurii penis ab auditorio sepedicti domini mei officialis ante finem cause recedere non velle se obligavit et, licet non obtenta licencia recesserit a iudicio et ex eo excommunicatus extiterit denuncciatus, tamen diabolica suggestione seductus et heretica pravitate excecatus in periculum multarum animarum pertinaciter excom- municacionem plus quam ultra annum sustinuit et hodie sustinet animo penitus indurato. Quapropter predictus procurator fiscalis [f. 280] requisivit officium prefati domini mei officialis et imploravit, quatenus dictum magi- strum Jeronimum ob hoc velut hereticum condempnare ac contra ipsum tamquam contra hereticum procedere voluerit ad ulteriora. Huiusmodi vero proposicione per predictum procuratorem fiscalem facta et iuri consona audita, prefatus dominus meus officialis sepedictum magistrum Jeronimum citari decrevit ad dicendam causam racionabilem, quare ad hoc, quod ex- communicacionem ultra annum pertinaciter ut premittitur sustinuerit, tam- quam hereticus non debeat condempnari. [Signum notarii.] Et ego Henricus Vlrici de Muldorf, clericus Salcz- burgensis diocesis, publicus imperiali auctoritate notarius, quia presentis cause mandato et decreto, ad conscribenda omnia et singula acta in causa ut premittitur acticata michi facto, ac omnibus aliis et singulis premissis una cum prenominatis testibus presens fui ipsaque acta in manuali ita reperi, nichil addendo nec deponendo, quod sensum mutet aut variat intellectum, sed per omnia de verbo ad verbum fideliter per alium scribi feci, me aliis occupato negociis, diligenti collacione premissa, et in hanc publicam formam redegi predicta acta, coram prefato domino meo Andrea de Grillemberg, officiali curie Pataviensis, contra sepedictum magistrum Jeronimum iudicialiter acticata, signumque et nomen mea solita apposui una cum appensione sigilli iam dicti domini mei Andree officialis, in fidem et testimonium omnium et singulorum premissorum. a) ,indicione' rkp, opr. vyd. b) schází v rkp., dodal vydavate. 1) 31 Srpna 1412.
Strana 41
INDEX. Achatius v. Salzburg. Andreas v. Grilienberg. Augustinus sanctus 4, 9, 28, 34; Heremitarum s. Augustini 11, 21. Aura, Henricus de —, baccalaureus in artibus, clericus Herbipolensis diocesis, 11, 32. ordo Baltherus — Waltherus v. Harasser. Barbantia, Barbarantia v. Brabantia Benedictus sanctus 4. Bergochsl (Pergschsl, Pergochsl) Petrus, magister in artibus, 10, 21, 22. Berndorf (Perndorff), parochia in Austria Inferiori, 19, 22. Bernhardus sanctus 4. Bertoldus v. Monacum, Ratisbona. Bettlern (Petlern) = Żebrak, oppidum Bohemiae, 20. Biridanus v. Buridanus. Bitov v. Wietow. Bohemi (Boemi' 17, 18, 24, 25; Bohemo- rum natio 15, 16, 20, 24, 25. Bohemia (Boemia): miles quidam de —, 5; regnum et rex 32; rex 18, 20, 24, 25, (littera eius) 17. Brabantia (Barbarantia, Barbantia): epi- scopus quidam de —, 18, 30; (episcopus quidam 15, 28; archiepiscopus quidam 32); ambasiata ducis —, 18; (duces duo 32*. Brutenus (= Ruthenus) quidam v. Ungaria. Buridanus, magister Johannes, 13. Butzbach (Páczpach, Puczpach), Johannes Johannis Schwab (Swab) de —, ma- gister in artibus, 10, 15, 18. Cantuariensis archiepiscopus (— Canter- bury in Britannia) 21. Caspar v. Ingolstadt (v. etiam Kasparus). Ceyslmaister v. Zeiselmeister. Chenczl Achatius v. Salzburg. Chiczpuchel v. Kitzbühel. Colonia — Kolín, oppidum Bohemiae; ma- gister Stephanus de -—, 22. Conradus v. Hildesheim, Neunburga, No- rimberga, Susatum. Constantinus imperator 4. Cracovia, Mathaeus de —, episcopus Wor- matiensis, 12. Cvikava 16 n. 2, Czungl Nicolaus, parochus in Berndorf, 11, 19, 22. ech Petrus v. Pulka. Daniel v. Hochenkircher. Deutonici (Deuthunici) v. Teutonici. Diepurg, Johannes Lagenator de —, v. Tranckfordia. Dinkelsbühel (Dinchelspuchel, Tinkels- puchel), Nicolaus de —, professor univers. et canonicus ecclesiae Omnium Sancto- rum Wiennen., 1, 39. Duvel Conradus v. Hildesheim. Eichstaedt (Eystet) clericus — diocesis: v. Ingolstadt. Eppenbach, magister Wilhelmus de —, alas de Heidelberg, baccalaureus in theologia, 12. Erbipolensis v. Herbipolensis. Fahndorf, aut Fahnsdorf (Fanstorf), pa- rochia in Austria Inferiori; plebanus: v. Sintrami Johannes. Flóckel Henricus v. Kitzbühel. Franckfordia — Frankfurt, magister Johan- nes de —, alias Johannes Lagenator de Diepurg, 12, 14. Gelria — Geldern, magister Lambertus de —, professor univers. Wiennen., ple- banus in Leobersdorf, 1, 30, 39. Georgius v. Ratisbona. Graetz (Grèez, Grecz) = Hradec Krälové, germ. Koenigingraetz, oppidum Bohe- miae: Marcus de — 5, 28. Gregorius sanctus 4. Grillenberg (Grillemberg), Andreas de —, canonicus ecclesiae et officialis curiae Pataviensis, plebanus in Laa, 1, 2, 10, 11, (84), 85, 36, 39, 40. Gwarleich (Gwerleich) Johannes, bacca-
INDEX. Achatius v. Salzburg. Andreas v. Grilienberg. Augustinus sanctus 4, 9, 28, 34; Heremitarum s. Augustini 11, 21. Aura, Henricus de —, baccalaureus in artibus, clericus Herbipolensis diocesis, 11, 32. ordo Baltherus — Waltherus v. Harasser. Barbantia, Barbarantia v. Brabantia Benedictus sanctus 4. Bergochsl (Pergschsl, Pergochsl) Petrus, magister in artibus, 10, 21, 22. Berndorf (Perndorff), parochia in Austria Inferiori, 19, 22. Bernhardus sanctus 4. Bertoldus v. Monacum, Ratisbona. Bettlern (Petlern) = Żebrak, oppidum Bohemiae, 20. Biridanus v. Buridanus. Bitov v. Wietow. Bohemi (Boemi' 17, 18, 24, 25; Bohemo- rum natio 15, 16, 20, 24, 25. Bohemia (Boemia): miles quidam de —, 5; regnum et rex 32; rex 18, 20, 24, 25, (littera eius) 17. Brabantia (Barbarantia, Barbantia): epi- scopus quidam de —, 18, 30; (episcopus quidam 15, 28; archiepiscopus quidam 32); ambasiata ducis —, 18; (duces duo 32*. Brutenus (= Ruthenus) quidam v. Ungaria. Buridanus, magister Johannes, 13. Butzbach (Páczpach, Puczpach), Johannes Johannis Schwab (Swab) de —, ma- gister in artibus, 10, 15, 18. Cantuariensis archiepiscopus (— Canter- bury in Britannia) 21. Caspar v. Ingolstadt (v. etiam Kasparus). Ceyslmaister v. Zeiselmeister. Chenczl Achatius v. Salzburg. Chiczpuchel v. Kitzbühel. Colonia — Kolín, oppidum Bohemiae; ma- gister Stephanus de -—, 22. Conradus v. Hildesheim, Neunburga, No- rimberga, Susatum. Constantinus imperator 4. Cracovia, Mathaeus de —, episcopus Wor- matiensis, 12. Cvikava 16 n. 2, Czungl Nicolaus, parochus in Berndorf, 11, 19, 22. ech Petrus v. Pulka. Daniel v. Hochenkircher. Deutonici (Deuthunici) v. Teutonici. Diepurg, Johannes Lagenator de —, v. Tranckfordia. Dinkelsbühel (Dinchelspuchel, Tinkels- puchel), Nicolaus de —, professor univers. et canonicus ecclesiae Omnium Sancto- rum Wiennen., 1, 39. Duvel Conradus v. Hildesheim. Eichstaedt (Eystet) clericus — diocesis: v. Ingolstadt. Eppenbach, magister Wilhelmus de —, alas de Heidelberg, baccalaureus in theologia, 12. Erbipolensis v. Herbipolensis. Fahndorf, aut Fahnsdorf (Fanstorf), pa- rochia in Austria Inferiori; plebanus: v. Sintrami Johannes. Flóckel Henricus v. Kitzbühel. Franckfordia — Frankfurt, magister Johan- nes de —, alias Johannes Lagenator de Diepurg, 12, 14. Gelria — Geldern, magister Lambertus de —, professor univers. Wiennen., ple- banus in Leobersdorf, 1, 30, 39. Georgius v. Ratisbona. Graetz (Grèez, Grecz) = Hradec Krälové, germ. Koenigingraetz, oppidum Bohe- miae: Marcus de — 5, 28. Gregorius sanctus 4. Grillenberg (Grillemberg), Andreas de —, canonicus ecclesiae et officialis curiae Pataviensis, plebanus in Laa, 1, 2, 10, 11, (84), 85, 36, 39, 40. Gwarleich (Gwerleich) Johannes, bacca-
Strana 42
42 Index. laureus in decretis, procurator fiscalis, 1, (9), 10, 11, 36, (38), 40. Hammelburg (Hamelburg), Henricus Stoll de —, baccalaureus in artibus, 10. Harasser, magister Waltherus (Baltherus), 16, 20. Hassia = Hessensko, magister Henricus de —, 12; magister Henricus de —, alias de Langenstein, 12 n. 7. Heidelberg (Hadelberga, Haidelberga, Hay- delberga, Haidelburga) 9, 12—14, 34 37; lectorium 12; novae scolae 12; lectorium ordinariarum disputationum in scolis artistarum 14; domus fratrum Augustinensium 14; magister Wilhelmus de —, v. Eppenbach. Heningnus (Johannes) v. Hildesheim. Henricus, v. Aura, Hammelburg, Hassia, Kitzbühel, Langenstein, Mühldorf. Herbipolensis (Erbipolensis) diocesis (— Würzburg) clerici: v. Aura, Tesser. Hessensko v. Hassia. Hieronymus (Jeronimus) v. Praga. Hildesheim (Hildeshaim, Hildeshem, Hildis- chem), magister Conradus Duvel de —, 10, 14, 31; magister Johannes (Hening- nus) de —, 28. Hochenkircher Daniel 11. Hofmann, magister Johannes, 16. Hradec v. Graetz. Hus (Huss), magister Johannes, 5, 8, 20, 23, 25, 28, 33. Inghen, magister Marsilius (recte Marce- lius) de —, 13, 15. Ingolstadt (Ingelstat) Caspar Weinstein (Weinstain) de —, clericus Eichstaed- tensis diocesis, studens Wiennensis, 11, 27. Jeronimus v. Praga. Jesenice (Jesnicz), magister Johannes de —, 23, 28. Johannes papa XXIII, 1. Johannes v. Buridanus, Butzbach, Franck- fordia, Gwarleich, Hildesheim, Hofmann, Hus, Jesenice, Karinthia, Marburg. Maul- feld, Patavia, Sintrami, Tesser, Vohburg, Wikleph. Karinthia, Johannes de —, 11, 31. Kasparus v. Maiselstein (v. etiam: Caspar). Kitzbühel (Chiczpuchel, Kiczpuchl), Henri- cus Flóckel de —, doctor iuris canonici, 1, 30. Knin (Knyn), magister Mathias —, dictus Pater, 15—20, 24, 27, 28, 31—33. Koler Conradus v. Susatum. Kolín v. Colonia. Kregczer Conradus v. Neunburga, Norim- berga. Laa, oppidum Austriae Inferioris in termi- nis Moraviae, plebanus: Andreas de Grillenberg 35. Lagenator Johannes v. Diepurg, Franck- fordia. Lambertus (Lampertus) v. Gelria. Langenstein, Henricus de —, v. Hassia. Leobersdorf (Leuberstorff), parochialis ec- clesia in Austria Inferiori; plebanus: Lambertus de Gelria. Leonhardus v. Monacum. Lupus magister, 20, 26. Maguntia — Mohué 29. Maiselstein (Màuslstain, Mauselstain), Ka- sparus de —, iuris canonici doctor, 1, 39. larburg (Marpurck), Johannes de —, baccalaureus artium, 26. Marcus v. Graetz. Marquardus quidam 19. farsilius (recte Marcelius) v. Inghen. Mathias v. Knin. Maulfeld (Maulveld), magister Johannes, 13. Jellar Georgius v. Ratisbona. Michael v. Suchenschatz. Mnichov v Monacum. Mohué v. Maguntia fonacum -— Mnichov: Bertoldus de —, baccalaureus in artibus, 11, 31; magister Leonhardus de —, 20. loravia 38 Mühldorf (Muldorff), Henricus Ulrici de —, clericus Salzburgensis diocesis, publicus notarius et scriba officialis Pataviensis, 39, 40. Nassau (Nassa), comes de —, 18; (comes unus 15). Neunburga, magister Conradus Kreuczer de —, 17; v. etiam Norimberga. Nicolaus v Czungl, Dinkelsbühel, Tell, Zeiselmeister. Norimberga — (Nurrenberga), | Conradus Kreüczer de —., magister in artibus, 10; v. etiam Neunburga. Occam (Okkan) magister Wilhelmus de —,13. Ostfihom v. Strigonium. Oxonia = Oxford: civitas 21, 34; stu- dium 15, 18, 21, 32; littera studii 15, 18, 22, 28, 30—32, 34. Páleč (Palicz) Stephanus 5, 28. Parisii = Paříž: civitas 22; studium 22, 23; Patavia = Pasov: officialis 34, 35, vide Grillenberg; Johannes Stuckler (Stukker) de —, baccalaureus in artibus, 11, 29. Pergéchsl, Pergochsl v. Bergochsl. Perndorff v. Berndorf. Petlern v. Bettlern. Petrus v. Bergochsl, Praga (Praedicatorum ordo), Pulka, Storch. Praga: civitas 5, 9, 15—17, 19, 20, 22—31, 35, 37; Antiqua Civitas 28; scabini Civitatis Antiquae 18, 28; iudex Civ. Ant. 28; scabini civitatis 15, 22, 32;
42 Index. laureus in decretis, procurator fiscalis, 1, (9), 10, 11, 36, (38), 40. Hammelburg (Hamelburg), Henricus Stoll de —, baccalaureus in artibus, 10. Harasser, magister Waltherus (Baltherus), 16, 20. Hassia = Hessensko, magister Henricus de —, 12; magister Henricus de —, alias de Langenstein, 12 n. 7. Heidelberg (Hadelberga, Haidelberga, Hay- delberga, Haidelburga) 9, 12—14, 34 37; lectorium 12; novae scolae 12; lectorium ordinariarum disputationum in scolis artistarum 14; domus fratrum Augustinensium 14; magister Wilhelmus de —, v. Eppenbach. Heningnus (Johannes) v. Hildesheim. Henricus, v. Aura, Hammelburg, Hassia, Kitzbühel, Langenstein, Mühldorf. Herbipolensis (Erbipolensis) diocesis (— Würzburg) clerici: v. Aura, Tesser. Hessensko v. Hassia. Hieronymus (Jeronimus) v. Praga. Hildesheim (Hildeshaim, Hildeshem, Hildis- chem), magister Conradus Duvel de —, 10, 14, 31; magister Johannes (Hening- nus) de —, 28. Hochenkircher Daniel 11. Hofmann, magister Johannes, 16. Hradec v. Graetz. Hus (Huss), magister Johannes, 5, 8, 20, 23, 25, 28, 33. Inghen, magister Marsilius (recte Marce- lius) de —, 13, 15. Ingolstadt (Ingelstat) Caspar Weinstein (Weinstain) de —, clericus Eichstaed- tensis diocesis, studens Wiennensis, 11, 27. Jeronimus v. Praga. Jesenice (Jesnicz), magister Johannes de —, 23, 28. Johannes papa XXIII, 1. Johannes v. Buridanus, Butzbach, Franck- fordia, Gwarleich, Hildesheim, Hofmann, Hus, Jesenice, Karinthia, Marburg. Maul- feld, Patavia, Sintrami, Tesser, Vohburg, Wikleph. Karinthia, Johannes de —, 11, 31. Kasparus v. Maiselstein (v. etiam: Caspar). Kitzbühel (Chiczpuchel, Kiczpuchl), Henri- cus Flóckel de —, doctor iuris canonici, 1, 30. Knin (Knyn), magister Mathias —, dictus Pater, 15—20, 24, 27, 28, 31—33. Koler Conradus v. Susatum. Kolín v. Colonia. Kregczer Conradus v. Neunburga, Norim- berga. Laa, oppidum Austriae Inferioris in termi- nis Moraviae, plebanus: Andreas de Grillenberg 35. Lagenator Johannes v. Diepurg, Franck- fordia. Lambertus (Lampertus) v. Gelria. Langenstein, Henricus de —, v. Hassia. Leobersdorf (Leuberstorff), parochialis ec- clesia in Austria Inferiori; plebanus: Lambertus de Gelria. Leonhardus v. Monacum. Lupus magister, 20, 26. Maguntia — Mohué 29. Maiselstein (Màuslstain, Mauselstain), Ka- sparus de —, iuris canonici doctor, 1, 39. larburg (Marpurck), Johannes de —, baccalaureus artium, 26. Marcus v. Graetz. Marquardus quidam 19. farsilius (recte Marcelius) v. Inghen. Mathias v. Knin. Maulfeld (Maulveld), magister Johannes, 13. Jellar Georgius v. Ratisbona. Michael v. Suchenschatz. Mnichov v Monacum. Mohué v. Maguntia fonacum -— Mnichov: Bertoldus de —, baccalaureus in artibus, 11, 31; magister Leonhardus de —, 20. loravia 38 Mühldorf (Muldorff), Henricus Ulrici de —, clericus Salzburgensis diocesis, publicus notarius et scriba officialis Pataviensis, 39, 40. Nassau (Nassa), comes de —, 18; (comes unus 15). Neunburga, magister Conradus Kreuczer de —, 17; v. etiam Norimberga. Nicolaus v Czungl, Dinkelsbühel, Tell, Zeiselmeister. Norimberga — (Nurrenberga), | Conradus Kreüczer de —., magister in artibus, 10; v. etiam Neunburga. Occam (Okkan) magister Wilhelmus de —,13. Ostfihom v. Strigonium. Oxonia = Oxford: civitas 21, 34; stu- dium 15, 18, 21, 32; littera studii 15, 18, 22, 28, 30—32, 34. Páleč (Palicz) Stephanus 5, 28. Parisii = Paříž: civitas 22; studium 22, 23; Patavia = Pasov: officialis 34, 35, vide Grillenberg; Johannes Stuckler (Stukker) de —, baccalaureus in artibus, 11, 29. Pergéchsl, Pergochsl v. Bergochsl. Perndorff v. Berndorf. Petlern v. Bettlern. Petrus v. Bergochsl, Praga (Praedicatorum ordo), Pulka, Storch. Praga: civitas 5, 9, 15—17, 19, 20, 22—31, 35, 37; Antiqua Civitas 28; scabini Civitatis Antiquae 18, 28; iudex Civ. Ant. 28; scabini civitatis 15, 22, 32;
Strana 43
Index. 43 consules 23; armigeri armati 22 (28); artifices 23; cultellifabri 23; studium 9, 16, 20, 23—25, 32; rector 20; duo rectores 18; lectorium ordi- nariarum disputationum 18, 22, 26; lectorium 28; stuba facultatis in collegio Karoli 16; scolae iuristarum 19; bursa ad flammaeum clipeum 25; vide etiam: Bohemi, Bohemorum natio, Saxonum natio, Teutonici studentes; archiepiscopus 5, 9, 16—18, 30, 33; familiaris aepi. 26; mandatum aepi. 23, 26; littera aepi. 5, 30, 32; curia aepi. et pa- latium 18; vicarius aepi in spiritualibus 17; capitulum 18; Praedicatorum ordo et conventus ad s. Clementem: frater Petrus 23; plebani civitatis 23; ecclesiae: s. Cle- mentis 9, 23, 33; s. Galli 32; s. Nicolai in foro pullorum 9, 25, sacristanus, alias custos eiusdem 25; b. Virginis in Laeta curia 9, 15, 20, 28, 30; Jeronimus de —, 1, 2, 5, 9—40. Puczpach, Půczpach v. Butzbach. —, pro- Pulka (Pulko), Petrus Čech de fessor univers. Wiennen., 1, 39. Stuckler (Stuckker) Johannes v. Patavia. Suchenschatz (Schuechenschacz) Michael, professor univers. Wiennen., 1. Susatum = Soëst, magister Conradus Koler de —, 12, 14. Svídnice 16 n. 3. Tell Nicolaus, magister in artibus, 10, 12, 14. Tesser Johannes, baccalaureus in artibus, clericus Herbipolensis diocesis, 10, 24. Teutonici (Deutonici, Deuthunici) 19, stu- dentes 26. Tinkelspuchel v. Dinkelsbühel. Tomas, cursor officialis Pataviensis in Wienna, 11. Tongern 12 n. 1. Ungaria 5, 37; rex 5, 21, 30; abbas quidam (= Ruthenus) de — 30; Brutenus quidam de — 30. Urbanus papa VI, 2. Ratisbona = Rezno: magister Bertoldus Ruchowoser de —, sacrae paginae professor univers. Wiennen., religiosus de ordine Heremitarum s. Augustini, — 11, 21; magister Georgius Meller de 23. Ruchowoser Bertoldus v. Ratisbona. Ruthenus (Brutenus) v. Ungaria. Salzburg (Salczburga), Achatius Chenczl de —, studens Wiennensis, 11, 26; clericus — diocesis: v. Henricus Ulrici de Mühldorf. Saxonum natio 31. Schuechenschacz v. Suchenschatz. Schwab (Swab) Johannes v. Butzbach. Silvester papa 4. Sintrami (Sinderami) Johannes, iuris cano- nici doctor, plebanus in Fanstorf, 1, 39. Soëst v. Susatum. Stanislaus v. Znoima. Stephanus v. Colonia, Páleč. Stoll Henricus v. Hammelburg. Storch, magister Petrus, 16. Strigonium = Ostřihom; archiepiscopus 5, 30. Vohburg (Voburck), Johannes de —, ma- gister in artibus, 10, 19. Weinstein Caspar v. Ingolstadt. Wienna (Wyenna): civitas 1, 11, 16, 27, 34—39; universitas: 1, 2, 36, 37; studens, v. Ingolstadt, Salzburg; ecclesia Omnium Sanctorum, alias s. Stephani, 35, 38; canonicus eiusdem: magister Nicolaus de Dinkelsbühel; apotheca(?) domini praepositi, 18. Wietow (Wyetowya) = Bítov, germ. Vötau, castrum in terminis Moraviae et Austriae Inferioris, 34, 35. Wikleph (Wickleph, Wichleph, Wiklef), magister Johannes appellatus — 2, 5, 8, 9, 11, 15—34; haeresis Wiklevia 35—38; articuli 12; loica 22; libri 22, 23, 25, 28, 30, 32, 33; corpus 21. Wiklevistae 25, 30. Wilhelmus v. Eppenbach, Occam. Wormatia = Worms: episcopus (Ma- thaeus de Cracovia) 12 Würzburg v. Herbipolensis diocesis. Zeiselmeister, doctor (Nicolaus) 18. Znoima, oppidum Moraviae: magister Stanislaus de —, 5, 22, 23. Žebrák v Bettlern.
Index. 43 consules 23; armigeri armati 22 (28); artifices 23; cultellifabri 23; studium 9, 16, 20, 23—25, 32; rector 20; duo rectores 18; lectorium ordi- nariarum disputationum 18, 22, 26; lectorium 28; stuba facultatis in collegio Karoli 16; scolae iuristarum 19; bursa ad flammaeum clipeum 25; vide etiam: Bohemi, Bohemorum natio, Saxonum natio, Teutonici studentes; archiepiscopus 5, 9, 16—18, 30, 33; familiaris aepi. 26; mandatum aepi. 23, 26; littera aepi. 5, 30, 32; curia aepi. et pa- latium 18; vicarius aepi in spiritualibus 17; capitulum 18; Praedicatorum ordo et conventus ad s. Clementem: frater Petrus 23; plebani civitatis 23; ecclesiae: s. Cle- mentis 9, 23, 33; s. Galli 32; s. Nicolai in foro pullorum 9, 25, sacristanus, alias custos eiusdem 25; b. Virginis in Laeta curia 9, 15, 20, 28, 30; Jeronimus de —, 1, 2, 5, 9—40. Puczpach, Půczpach v. Butzbach. —, pro- Pulka (Pulko), Petrus Čech de fessor univers. Wiennen., 1, 39. Stuckler (Stuckker) Johannes v. Patavia. Suchenschatz (Schuechenschacz) Michael, professor univers. Wiennen., 1. Susatum = Soëst, magister Conradus Koler de —, 12, 14. Svídnice 16 n. 3. Tell Nicolaus, magister in artibus, 10, 12, 14. Tesser Johannes, baccalaureus in artibus, clericus Herbipolensis diocesis, 10, 24. Teutonici (Deutonici, Deuthunici) 19, stu- dentes 26. Tinkelspuchel v. Dinkelsbühel. Tomas, cursor officialis Pataviensis in Wienna, 11. Tongern 12 n. 1. Ungaria 5, 37; rex 5, 21, 30; abbas quidam (= Ruthenus) de — 30; Brutenus quidam de — 30. Urbanus papa VI, 2. Ratisbona = Rezno: magister Bertoldus Ruchowoser de —, sacrae paginae professor univers. Wiennen., religiosus de ordine Heremitarum s. Augustini, — 11, 21; magister Georgius Meller de 23. Ruchowoser Bertoldus v. Ratisbona. Ruthenus (Brutenus) v. Ungaria. Salzburg (Salczburga), Achatius Chenczl de —, studens Wiennensis, 11, 26; clericus — diocesis: v. Henricus Ulrici de Mühldorf. Saxonum natio 31. Schuechenschacz v. Suchenschatz. Schwab (Swab) Johannes v. Butzbach. Silvester papa 4. Sintrami (Sinderami) Johannes, iuris cano- nici doctor, plebanus in Fanstorf, 1, 39. Soëst v. Susatum. Stanislaus v. Znoima. Stephanus v. Colonia, Páleč. Stoll Henricus v. Hammelburg. Storch, magister Petrus, 16. Strigonium = Ostřihom; archiepiscopus 5, 30. Vohburg (Voburck), Johannes de —, ma- gister in artibus, 10, 19. Weinstein Caspar v. Ingolstadt. Wienna (Wyenna): civitas 1, 11, 16, 27, 34—39; universitas: 1, 2, 36, 37; studens, v. Ingolstadt, Salzburg; ecclesia Omnium Sanctorum, alias s. Stephani, 35, 38; canonicus eiusdem: magister Nicolaus de Dinkelsbühel; apotheca(?) domini praepositi, 18. Wietow (Wyetowya) = Bítov, germ. Vötau, castrum in terminis Moraviae et Austriae Inferioris, 34, 35. Wikleph (Wickleph, Wichleph, Wiklef), magister Johannes appellatus — 2, 5, 8, 9, 11, 15—34; haeresis Wiklevia 35—38; articuli 12; loica 22; libri 22, 23, 25, 28, 30, 32, 33; corpus 21. Wiklevistae 25, 30. Wilhelmus v. Eppenbach, Occam. Wormatia = Worms: episcopus (Ma- thaeus de Cracovia) 12 Würzburg v. Herbipolensis diocesis. Zeiselmeister, doctor (Nicolaus) 18. Znoima, oppidum Moraviae: magister Stanislaus de —, 5, 22, 23. Žebrák v Bettlern.
- Ia: Array
- I: Array
- 1: Array
- 41: Array