Strana Ia
REGESTA MIPLONÁTCA NEO NON EPSTOLARHA BOHEMIAE ET MORAVIAE. PARS III. ANNORUM 1311—133:3. OPERA JOSEPHI EMLER. (Sumtibus regiae scientiarum societatis Bohemiae.) PRAGAE, 1890. TYPIS GREGERIANIS. Prcetat apud bibliepelam Ed. Paiečka FraEar.

Strana Ib

Strana Ic
THEODORO EQUITI AB SICKEL D. D. D. JOS. EMLER.

Strana Id

Strana I
PROOEMIUM. Amplum huius operis volumen, quod ante octo annos publico tradideram usui, laboris plena mihi res fuit, tantumque temporis mei exegit, ut continuationem intermittere sententia staret. Sed postmodum non leves causae ab eo consilio me deduxerunt; praetereo multas cum amicorum domi adhortationes, tum doctorum peregre virorum litteras, quibus ad persequendum summopere urguebar: ipsa rei necessitas ingensque huius modi subsidiorum lacuna undique inhians me perpulerunt, ut tandem omnibus postpositis animum inducerem pergere in coepto labore materiamque temporibus Johannis, regis Bohemiae, circumscriptam novo inserere volumini, quod simul meam in hoc negotio concluderet operam. Rem igitur permolestam aggressus mox intellexi litterarum materiam in dies singulos magis magisque crescentem opus nimis copiosum promittere, si eandem, quam in antecendenti volumine adhibui, rationem sequerer. Quod cum evitare vellem, litte- rarum, quas „Codex diplomaticus et epistolaris Moraviae“ complectitur, breviora contexui regesta, eundemque in aliis quoque monumentis, quae libris iam editis faci- leque patentibus continentur, modum usurpavi. Priorem regestorum conformationem, quae in utroque volumine antecedente conspicitur, in iis praecipue servavi litteris, quae ad Bohemiam pertinent et in lucem nondum prodierunt; sic enim „Codicem Bohemiae diplomaticum,“ quem adhuc desideramus, aliqua saltem ex parte compen- sandum putavi. Negari quidem non potest, quin eiusmodi tractatio praevalentem materiam aliquantum minuerit, praesertim cum etiam formae litterarum, quae temporibus regis

Strana II
Johannis occurrunt, seponerentur; attamen ea, quae remanserunt, tot plagulas imple- verunt, ut ad legentium commoditatem in duas partes volumen dividere necessarium esse videretur. Itaque prima haec pars sive tertium totius operis volumen annorum 1311—1333, altera autem sive quartum volumen annorum 1334—1346 cum addi- tamentis complectitur regesta. In personarum et locorum maiorisque momenti rerum indice componendo eundem, quem in secundo volumine ordinem servabam. Idem in notandis litteris falsis vel dubiis faciebam, ita ut has binis (††), illas ternis (†††) crucibus notarem. Index voluminis quarti adiunctis novis quibusdam additamentis intra duos tresve annos, ut spero, in lucem prodibit. J. E.

Strana III
REGESTA BOHEMIAE ET MORAVIAE. PARS III.

Strana IV

Strana 1
1) 1311, 21 Jan. In Ozla. „Ego Johannes, ciuis in Ybanzcic, de consensu vxoris mee Dymudis agrum situm in Ozla pro remedio anime mee dedi dominabus ibidem perpetuo possidendum, ita dumta- xat, quod dictus ager a monasterio nequaquam debeat alienari.“ — Sigillum abbatissae et Hartliwi, plebani eiusdem civitatis. — Dat. in Ozla a. d. MCCCXI, in die b. Agnetis. Ex orig. membr. apud c. r. gub. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 33. 2) 1311, 23 Jan. Mediolani. Heinricus, Rom. rex, Philippo, episcopo Eystetensi, propter eius Imperio et Johanni, regi Bohemiae, praestita servitia oppidum Gredingen restituit. — Dat. Mediolani X kal. Febr. Böhmer, Reg. imp. p. 287, n. 363. — Falkenstein, Cod. Nordg. 148. 3) 1311. 13 Mart. (S. 1.) Bůzko de Lůkow recipit a monasterio s. Coronae novam fundationem in Smydz in curam et defensionem suam. — Not. oc, „quod ego Bûzko dictus de Lükow recepi a viris vener. d. Theoderico abbate et conventu monasterii s. Corone, de voluntate et consensu eorumdem novam fundacionem eorum dictam in Smydz, ad tempus tantummodo vite mee, tali videlicet condicione et pacto, quod eandem fundacionem cum terminis ad eam pertinen- tibus sub cura mea et defensione debeam fideliter retinere. Decimarum vero, quas rustici in eodem loco residentes nono anno persolvere tenebuntur, postquam duobus annis in usus meos recepero ex integro, undecimo anno cum predictis dominis percipiam solummodo mediam porcionem, reliqua medietate ad ipsos dominos et ad eorum monasterium pertinente. Post annos autem decem et octo hiidem rustici plenum censum et decimam omniaque jura sicuti homines de Poletiz persolvent mihi et dominis supradictis, quorum omnium media porcio mihi cedet temporibus solummodo vite mee. Postquam autem defunctus fuero, nullus heredum, propinquorum vel amicorum meorum aut quisquam omnino hominum supradictam fundacionem sive villam ad prefatos dominos pertinentem, circa quam villam nullum omnino laborem habui vel expensam, quocunque jure vel occasione sibi vendicare vel attrahere seu appro- priare aut se intromittere poterit vel debebit quoquomodo, sed remota omni contradiccione, impugnacione, cavillacione ad plenariam utilitatem et dominium monasterii dominorum de 1

Strana 2
2 Emler, Regesta Bohemiae s. Corona supranominata possessio in Smydz cum suis terminis pacifice revertetur.“ — Dat. a. d. M° CCC° XI°, in crastino b. Gregorii pape. Ex orig. arch. Krumlov. cop. Mus. Boh. — Pangerl, Urkb. von Goldenkron, Fontes rer. Aust. XXXVII, p. 51. 4) 1311, 23 Mart. In Egra. Petrus, Moguntinus archiepiscopus, Friderico, duci Austriae, ac suis fratribus amici- tiam et auxilia in perpetuum promittit. — Recognoscimus, "quod affectantes d. Friderico, Austrie et Stirie duci, ac suis fratribus illustribus, amoris indissolubilis vinculo perpetuis temporibus colligari, promittimus bona fide, quod eum et fratres suos predictos, contra omnem hominem, imperio ac hiis, quibus antea confederati fuimus, ac vener. fratribus, episcopis suffraganeis nostris, nec non magnifico principe d. Rudolfo, duce Bawarie, dumtaxat exceptis, quoad vixerimus, iuuabimus pro viribus et pro posse, ac ipsis assistemus, consiliis et auxiliis opportunis.“ — Dat. in Egra a. d. MCCCXI°, X° kal. Apr. Kurz, Österreich unter K. Friedrich dem Schönen, Beilage No. VIII, pag. 422. 5) 1311, 25 Mart. In Yglavia. Tylmannus abbas et conventus monasterii Selowensis Nicolao Ekhardi filio locant XXIV laneos in Szonenbrunne et Symannsdorf. — Not. oc, "quod Nycolao Ekhardi filio et suis liberis in Szonenbrunne et in Symannsdorpf villis XXIIII laneos cum omnibus ad ipsos pertinentibus a festo b. Michahelis proxime nunc venturo, quod currit, a. d. M°CCCOXI°, dimisimus, ac ipsius possessioni commisimus per XVIII annos conplete continue numerandos pro VIII marcis census annui, quarum quatuor in festo b. Georgyi et quatuor in festo b. Michahelis sequenti nobis annis singulis persoluentur, pro marca qualibet LXIIII gr. de- narios conputando, quorum eciam XVIII annorum eidem Nycolao et suis per annos quatuor libertatem plenariam elargimur, non obstante tamen annorum talium tradita libertate, quod predictarum villarum incole singuli nobis in debitis decimarum prouentibus velud abbacie ceteri subsides respondebunt; nec obstabunt contradiccionibus iidem incole, postquam supra districtum Sylowensis ecclesie perne vel steure regalibus edictis fuerint innovate, quin huiusmodi collec- tarum cum aliis grauamina communia subeant principis culmini parituri, quin inmo, si, quod absit, predicte ville per gwerre seuiciam seu quemcunque modum alium depopulate vel adeo desolate fuerint, quod ipsarum agri debita regi nequeant subire ex cultura, tunc ex parte nostri bini, et ex parte Nycolai vel suorum bini deputari debent arbitri, quorum jus- sionibus vtrinque de censu dando debemus finaliter consentire. Insuper si Nicolaum vel suos heredes continget construere curiam in villarum aliqua predictarum, ex tunc XVIII annorum elapso spacio annis singulis perpetue de duobus laneis marcam dimidiam census annui nobis soluere tenebitur obligatus. Adhuc ab anno quinto usque ad sextum decimum inclusiue, postquam Nycolaus cum suis octo marcarum censum soluere neglexerit prelibatum, statim anno sequenti tercio Nicolaus nobis villas nominatas beniuole sine strepitu resignabit,

Strana 3
et Moraviae. Annus 1311. 3 et talis manumissa proprietas ad claustrum libere reuertatur. Sin autem annis aliis census predictus juxta rytum solutus fuerit expedite, duobus vltimis duntaxat neglectis, ex instanti tunc de curia Nycolai vel suorum heredum ac de omnibus in ipsa contentis debemus nos intromittere fructum eorundem nostris usibus mancipando, donec sine diminucione nostra nobis censualia debita persoluantur; quibus solutis, educta prius expensa, si quam fecimus, Nycolao siue suis reddemus ipsam curiam cum peccoribus adque susceptis pecudibus in eadem, illorum nisi numerus per mortem aut alia sit pericula diminutus, que Nycolai dampnis non nostris infortuniis sunt asscripta. Ceterum si annonam in curia, quando de ipsa intro- mittemus nos, contingit aliquam invenire, de tali disponendum arbitrorum vtrobique judicio committemus, prout in alio articulo superius est expressum.“ Et ego Nicolaus vna cum meis heredibus ad omnia me obligo antescripta. — — Testes: Wilhelmus, plebanus in Yglauia, Marsylius prior, Hermannus subprior, Szmylo, prepositus ecclesie Sylowensis, Henricus Ray- mari, Conradus Gundoldy, Lutoldus Turiserus, Conradus de Gysubils, Vlricus Szercerius, Conradus Gerhardi, ciues Yglauie, et plures alii fide digni. — Dat. in Yglauia predicto anno gracie M'CCCXI°, in Annunciacione b. Marye virg. Ex orig. arch. Siloens. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 796. 6) 1311, 30 Mart. Pataviae. Fridericus, dux Austriae et Stiriae oc, Johanni, regi Boh. oc, marchionatum Moraviae reddit. — Recognoscimus oc, "quod affectantes cum — — domino Johanne, Bohemie et Polonie rege, in amoris puritate et dilectionis vinculo solide solidari, tractatus inter ipsum regem ex una, et nos ac fratres nostros per — — Ulricum de Clingenberg et Theodericum de Pillichdorff, consiliarios nostros, ad hoc plenum mandatum habentes, nostro nomine ex parte altera initos, ac ordinationem hinc inde factam ratos et firmos habere volentes, pro nobis et dictis fratribus nostris promittimus et ad hoc nos presentibus firmite obligamus, quod marchionatum Moravie nobis per serenissimum dominum nostrum Henricum, Romano- rum regem illustrem, obligatum, libere et absolute reddimus, ac litteras assignationis dicti domini regis Romanorum nobis super eo traditas, representavimus regi Bohemie memorato." — Dat. Patavie a. d. MCCCXI°, III° kal. Aprilis. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 33. — Ludewig, Reliquiae manuscr. t. V, p. 527. — Sommersberg, Siles. rer. ss. III, 63. — Dobner, Monum. hist. Boh. IV, 284. 7) 1311, 30 Mart. Pataviae. Fridericus, dux Austriae oc, promittit Petro, archiepiscopo Maguntino, se velle Rudolphum comitem de Werdemberg ad hoc perducere, ut emendatis excessibus et retractatis injuriis nec non damnis resarcitis dicto archiepiscopo illatis per ipsum in colloquio inter Johannem, regem B. et Pol., et ipsum (Fridericum) in festo Ascensionis Domini proximo celebrando eiusdem archiepiscopi favori et gratiae reformetur. — Dat. Patavie a. d. MCCCXI, III° kal. Apr. Würdtwein, Subsidia dipl. I, 411. — Böhmer, Reg. imp. p. 250, n. 156.

Strana 4
Emler, Regesta Bohemiae 8) 1311, 1 Apr. Egrae. König Johann von Böhmen etc. überträgt Friedrichen, dem landgrafen von Thüringen und markgrafen von Meissen, und dessen erben namens seines vaters und mit rath der anwesenden Peters, erzbischofs von Mainz, Heinrichs, abts von Fulda, und Rudolfs, pfalz- grafen bei Rhein und herzogs von Baiern, die regierung und beschirmung des Pleissner- landes und der reichsstädte Altenburg, Zwickau und Chemnitz auf zehn jahre, so dass derselbe immittelst die gewohnten leistungen von ihnen erheben kann und dass vor deren endlicher zurücknahme 2000 mark bezahlt werden müssen, wofür dem markgrafen Friedrich bisher die stadt Laun in Böhmen versetzt war. Ex orig. arch. Dresd. Böhmer, Reg. imp. p. 334, n. 480. 9) 1311, 10 Apr. S. 1. Wityko de Lansteyn recognoscit, se a monasterio s. Coronae ad vitae tempora possidere sub censu villam Dobrus. — Noverint oc, "quod ego Wityko dictus de Lansteyn villam quandam dictam Dobrus inter Netoliz et Qualeschin situatam, que ad possessiones conventus monasterii s. Corone — — pleno jure noscitur pertinere, de beneplacito et voluntate liberrima venera- bilium virorum d. Theoderici abbatis et fratrum monasterii supradicti teneo ad vite mee tempora tantummodo possidendam, prehabito ac interposito tali pacto, videlicet quod singulis annis, quibus ipsam villam in mea tenuero potestate, unam marcam argenti soluere teneor monasterio supradicto. Postquam autem vocante domino viam universe carnis per mortem ingressus fuero, nullus heredum, propinquorum aut famulorum meorum ipsam villam quo- cunque jure poterit occupare, sed libere et absolute et absque contradiccione quorumlibet hominum, qui forte collacionis, obligacionis, vendicionis seu cuiuscunque alienacionis per me facte in ipsa villa quodcunque jus seu proprietatem sibi voluerint vel attemptaverint vendi- care, ad possessionem utilitatem et ad plenum dominium predictorum abbatis scilicet, fratrum et monasterii s. Corone ipsa villa superius expressa benigne ac pacifice revertetur.“ — Dat. a. d. MCCCXI° IV° idus Apr. Ex orig. arch. Krumlov. cop. Mus. Boh. — Pangerl, Urkdb. von Hohenfurt, Font. rer. Austr. XXII p. 52. 10) 1311, 17 Apr. Passau. Herzog Friedrich von Österreich versöhnt sich mit dem könige Heinrich von Böhmen, wodurch der erlittene schaden gegenseitig aufgehoben und wegen der 45000 mark silber, der Znaimer taidung und anderer forderungen auf Kärnthen, Krain, Windische Mark und das Santhal die röm. königin Elisabeth, der Salzburger erzbischof Konrad und herzog Ru- dolf von Baiern den ausspruch zu Kufstein auf künftigen Johannstag zu sonnwenden thun sollen. Lichnowsky, Gesch. des Hauses Habsburg III, p. CCCXXXV.

Strana 5
et Morauiae. Annus 1311. 5 11) 1311, 21 Apr. Pragae. Wolflinus judex et jurati civitatis Pragensis recognoscunt, Conradum de Pibrano cum filiis suis contulisse episcopatui Pragensi huttam in Pibrano. — Notum oc, "quod con- stituti in presencia nostra Conradus de Pibrano et Heinczmannus et Nicolaus filii eius, sponte et libere sunt confessi, quod ipsi huttam, quam in fundo episcopali ibidem in Pibrano suis sumptibus et expensis construxerant, et omne jus, quod eis et cuilibet eorum in hutta ipsa competit vel posset competere in futurum, ad honorem dei et beatorum martyrum eius, Viti, Wencezlai atque Adalberti, rever. in Chr. patri et domino, d. Johanni, Pragensi episcopo, et suis post eum successoribus liberaliter et nulla condicione vel excepcione apposita con- tulerunt et sibi et in persona eius Pragensi episcopatui possessionem et proprietatem hutte ipsius, per eum et per successores ipsius habendam perpetuo tradiderunt, ita quod ipsi d. episcopo et successoribus suis huttam ipsam locare, vendere vel permutare liceat cuicunque et quandocunque sibi placuerit, et de hutta ipsa tamquam de re sua facere, quidquid sue placuerit voluntati, petentes Conradus et filii sui predicti, ut super hac confessione ipsorum — — literas fieri et ipsas sigillo civitatis nostre Pragensis muniri in testimonium facere- mus.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXI°, XI kal. Maii. Ex orig. arch. capit. Prag. 12) 1311, 23 Apr. In Ponte. Tyrmannus, judex civitatis Pontensis, et jurati eiusdem civitatis, scil. Adolphus, ma- gister civium, Nycolaus, antiquus iudex, Tylo in Novo foro, Heinricus scriptor de Comataw, Wilhelmus de Curia, Weltlinus carnifex, Polonus filius Hermanni pellificis, Cunko carnifex, Waltherus Largo, Petrus de Luna, Vlricus de Luch, Cuncelinus de Zuzenbach recognoscunt, abbatem de Ozzek comparavisse sex marcas census annui in Rudolfsdorf et Strymuz. — No- tum oc, "quod vener. d. Gerwicus, abbas de Ozzek, cum consilio sui conventus in duabus villis prope civitatem nostram sitis sex marcarum redditus usualis ponderis et argenti le- galis vel sex sexagenas gr., ut in presenti currit, iusto empcionis tytulo rite et racionabiliter comparavit, videlicet in Rudolfsdorf apud dominum de Czedlitz duas marcas et apud Pe- trum dictum Styr, concivem nostrum, in eadem villa duas marcas. Item apud fratres Mi- nores nobiscum in civitate residentes de licencia tamen, voluntate et assensu fratris Hart- manni, ipsorum ministri, in villa Strymuz duas marcas sibi suisque fratribus et eorum suc- cessoribus perpetuis temporibus possidendas.“ — Dat. a. d. incar. M'CCCXI°, in die s. Ge- orgii mar. E cod. dipl. monast. Osecensis membran. saec. XIV. fol. 36. — Schlesinger, Stadtbuch von Brüx p. 17. 13) 1311, 29 Apr. In Zittavia. Henricus de Lypa marcam census annui, quam Sophia, abbatissa monasterii Vallis S. Mariae, pro XIII marcis argenti emit a Theodorico dicto Shewril, qui eundem censum

Strana 6
6 Emler, Regesta Bohemiae ab Henrico praefato in feudo habuit, jure hereditario possidendam monialibus dicti monasterii resignat. — Act. in Zittavia a. d. MCCCXI°, III° kal. Maii. Köhler, Sammlung der Urk. d. Markgraf. Oberlausitz I, 201. 14) 1311, 4 Mai. Pragae. König Johann von Böhmen beurkundet, dass auf dem tage, der den bürgern von Lübeck als klägern und den grafen Gerhard und Adolf von Holstein als beklagten in dem rechtstreit wegen des thurmes zu Travemünd und der insel Priwalk gesetzt war, die ersteren durch ihren stadtschreiber vor ihm erschienen, die letzteren aber ausgeblieben sind. Böhmer, Reg. imp. p. 389, n. 527. 15) 1311, 4 Mai. Wiennae. Fridericus, dux Austriae, monasterio in Altovado circa metas Bohemiae situato indul- get, comparare vineas in Austria pro sexaginta marcis arg. wiennen. pond. — Dat. Wienne a. d. MCCCXI°, IIII° non. Maii. Ex orig. archivi Altovad. — Pangerl, Urkb. von Hohenfurt, Font. rer. Austr. XXIII, 63. 16) 1311, 14 Maii. [In Ponte.] Budiwoyus gardianus totusque conventus fr. Minorum in Ponte de voluntate fratris Hartmanni ministri propter consummationem chori duas marcas argenti legalis et usualis ponderis vel duas sexag. gr. Gerwico abbati et conventui in Ossek vendit in villa, quae vo- catur Strimucz, perpetuis temporibus possidendas. — Testes: Tyrmannus judex, Adolphus, magister civium, Nicolaus quondam judex, Tilo in Novo foro, Henricus scriptor de Comathowe, Wilhelmus de Curia, Willekinus carnifex, Pollonus filius Hermanni pellificis, Cunko carnifex, Waltherus Milde, Petrus de Luna, Ulricus de Luch, Cünczchinus de Zuzenbach et alii. — Dat. a. d. inc. MCCCXI°, II idus Maii. Ex orig. arch. mon. Ossec. Schlesinger, Stadtbuch von Brüx p. 17. 17) 1311, 18 Maii. In Pnyowicz. Anca relicta nobilis viri Bludonis de Thyzcin de consilio filii sui Bludonis dicti de Cochitz decimas de curia sive allodio et tribus laneis in Pnyowicz, super quibus controversia ipsi mota fuerat per d. Hermannum in Hnoycz, ecclesiae s. Mariae in Hnoycz confert. — Testes : Thechoncius et Lutco, canonici Olomucenses, dominus Franco, dom. Adam frater eius dicti de Schonnwalde, et Sdenco de Hrsiminicz. — Acta in Pnyowicz a. d. M'CCC°XI°, XV kal. Jun. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 34.

Strana 7
et Moraviae. Annus 1311. 18) 1311, 22 Maii. Brunae. Johannes, B. et Pol. rex, s. Imp. citra montes vic. gen. ac Lucemburg. comes, do- nationi privilegii per Albertum, Rom. regem, Bertholdo de Henneberg dati, ut castrum et oppidum Wasingen iisdem libertatibus, juribus et judiciis, quse oppidum Schwinfurte im- perio attinens habere dinoscitur, gaudere debeat, assentit. — Dat. Brunae a. d. MCCCI°, XI° kal. Jun. Böhmer, Reg. imp. p. 181, n. 3. — Schultes, Gesch. von Henneberg II, 13. 19) 1311, 22 Maii. Brunae. Johann, König von Böhmen etc., gibt seinen willebrief zu dem von Heinrich VII dem grafen Bertold von Henneberg zu Halle am 23. Jul. 1309 ertheilten bergwerksprivileg. Derselbe gibt einen gleichen brief zu dem von demselben könig demselben grafen zu Frankfurt am 25. Juli 1310 ertheilten fürstenstandesprivilegium. Böhmer, Reg. imp. p. 334, n. 480 et 481. 20) 1311, 25 Mai. Jean, roi de Bohème, cède à Arnoux de Pittange la haute justice sur Vitry, Pittange, Arloncourt, Hupperdange, Rachamps, Hardigny et Waldbredimus en reconnaissance des services que ce chevalier avait rendus à l' empereur Henri VII, son père. Publ. de la soc. pour la rech. etc. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 21. — Böhmer, Reg. p. 389, n. 528. 21) 1311, 28 Mai. In Rudnicz. Johannes, Prag. episcopus, litteras Leonis, Ratisponensis episcopi, datas a. d. MCCLXXI°, XVIII kal. Octobris (v. Reg. Boh. t. II, p. 304, n. 759) de unione hospitalis Egrensis cum hospitali fratrum Stelliferorum in pede pontis Pragensis transscribi facit. — Dat. in Rudnicz a. d. MCCCXI°, V° kal. Jun. pontif. a. X°. E codice aureo ordinis Cruciferorum cum stella Prag. p. 119. 22) 1311, 4 Jun. In Olomutz. Witko et Johannes filius eius de Swabenicz monasterio Zderasiensi 3 laneos in Morawan et 11/2 in Dydkowicz donant. — Nov. oc, "quod nos Witko et Johannes filius eius de Swabenicz — — in remissionem nostrorum peccaminum et remedium animarum proge- nitorium nostrorum ac Agnetis, vxoris olim nostre et matris, necnon Boczkonis, Wseborii et Gerhardi, aliquando filiorum nostrorum et fratrum, viris religiosis .. preposito et conuentui fratrum eorumque successoribus ecclesie Zderasiensis, per eosdem progenitores nostros fundate, Pragensis diocesis ordinis sancti Augustini sacrosancti sepulchri dominici Jerosolimitani, vnum laneum terre nostre aratorie situm in Morawan villa nostra, in cuius ville ecclesia ipsi pre- positus et fratres ordinacione nostra habent ius patronatus, quem laneum Otlinus, frater

Strana 8
Emler, Regesta Bohemiae 8 olim iudicis eiusdem ville nostre, a nobis tenuit iure theutunico, quod prepositus et fratres apud successorem eiusdem Othlini pecuniis suis emerunt, et viginti quinque petias terre aratorie, que wlgariter nywi vocantur, ibidem in Morawan ad nostras araturas spectantes, que faciunt duos laneos, rubum quoque nostrum ibidem, qui Kvchinka dicitur, et pratum nostrum iuxta riwlum Bobrawam situm et eiusdem riwli litus vnum, cuius alterum pertinet ad dominum Wsnatham de Lomnicz, in presencia reuerendi in Christo patris et domini, d. — Johannis, vener. Olomuczensis episcopi, cum omnibus et singulis iuribus, pertinenciis — principaliter propter deum et plurimorum dampnorum recompensam, que predicti prepositus et fratres propter nos sua bona alienando, proch dolor, sunt perpessi, dedimus, donauimus et tradidimus et in ipsos ex certa nostra sciencia transtulimus exnunc omnia supradicta, dantes et assignantes eisdem possessionem corporalem omnium predictorum, vt semper de eisdem bonis libere valeant facere quodlibet velle suum. Promittimusque per sollempnem sti- pulacionem, dacionem, donacionem et tradicionem ac corporalis possessionis assignacionem predictorum omnium et singulorem perpetuo — — firmas per nos et nostros heredes et successores habere ac nos facturos et curaturos ipsas a qualibet persona, cui quod- cumque ius conpetit in bonis predictis, ratas haberi, et specialiter a domina Berchtha, di- lecta coniuge nostra, scilicet Witkonis, nec vllo vnquam tempore contra eas de iure vel facto ex causa quacunque venire, nec ipsos prepositum et fratres in suis hominibus et rebus ibidem in Morawan per nos, alium vel alios pertubare, imo eosdem prepositum et fratres in predictis bonis, hominibus et rebus suis pro viribus defensare. — — Insuper dedimus et donauimus similiter in presencia predicti d. episcopi in Swabenicz ecclesie, in qua iidem prepositus et fratres ex donacione nostra et nobilium virorum dominorum Hrabisii de Kli- nowicz et Nicolai de ipso Swabenicz, consanguineorum nostrorum, habent ius patronatus, laneum et dimidium in Dydkowicz villa sitos cum iuribus, pertinenciis, vsufructu et sollempni- tatibus priori donacioni adiectis omnibus et singulis supradictis, vsu eorundem cuidam ma- rone Lukardi nomine ad vite sue tempora derelicto, post mortem vero seu resignacionem eiusdem Lukardis memorati prepositus et fratres et eorum successores habeant dominium et proprietatem, vsum, vsufructum et quamlibet vtilitatem libere perpetuo laneis in eisdem, in quibus pro nobis, nostris heredibus et successoribus quibuscumque nichil iuris penitus reseruamus.“ — Dat. et act. in Olomutz a. d. MCCCXI°, pridie nonas Junii. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 34. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 284. Extr. 23) 1311, 11 Jun. In Olomucz. Bolezlaus, Heinricus et Wlodizlaus, duces Slesiae dominique Wratizlauiae et Legenitz, una cum Bernhardo et Heinrico, ducibus Slesiae dominisque de Wrstenberch, patruelibus suis, promittunt se Johanni, Bohemiae regi, oppigneratam terram Opauiae reddituros, ut primum debita octo milia marcarum gr. pr. ipsis persolverit. — „Promittimus d. Johanni, Boemie et Polonie regi, affini nostro karissimo, suisque heredibus ac successoribus legittimis, quod quandocunque nobis uel heredibus aut successoribus nostris legittimis octo milia marca-

Strana 9
et Moraviae. Annus 1311. 9 rum gr. den. prag., LXIV grossos pro qualibet marca conputando, soluerit, pro quibus nobis terram Opauie, prout in litteris desuper confectis docetur, nomine pignoris obligauit, ad requiscionem sui, vel cui deputauerit, seu quem ad hoc constituerit, ipsam terram Opauie cum vniuersis iuribus et pertinenciis suis, sicut nobis obligata est, sibi resignabimus libere, et absque contradiccione qualibet supradictam. Promittimus insuper fide pura, quod sicut iurauit et promisit Heinricus de Sylicz, castellanus castri dicti Gretz prope ciuitatem Opauiam, sic et alii, quos in castellanos ibidem prefici contigerit, antequam preficiantur ad hoc, iurabunt et promittent idem castrum ad manus domini regis predicti, uel cui disposuerit, postquam sibi de predicte pecunie solucione constiterit, absque vara siue dispendio resi- gnare.“ — Dat. in Olomuncz a. d. MCCCXI°, III idus Junii. Ex orig. arch. c. r. aulici Viennen. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schle- siens II, 466. — Sommersberg, Sc. rer. Sil. I, 840. — Balbin, Misc. dec. I, lib. VIII, p. 232. 24) 1311, 15 Jun. In castris ante Brixiam. Heinricus VII, Rom. rex, approbat tractatum Egrae inter Johannem, Boh. regem, et Fridericum, ducem Austriae, de marchionatu Moraviae ordinatum. — „Ut inter illustres Johannem, Bohemie et Polonie regem, primogenitum nostrum karissimum, et Fridericum, ducem Austrie, principes nostros dilectos, amplioris amicicie federa perseuerent, tractatus sev comportacionem inter eosdem super marchionatu Morauie nuper ordinatos apud Egram, approbamus, laudamus, et eisdem expressum consensum nostrum et beniuolum adhibemus. Si vero per litteras et legacionem vener. patris, archiepiscopi Moguntini, principis nostri dilecti, quas nobis diriget, compertum fuerit, quod per sentenciam sev diffinicionem arbi- trorum, per regem Bohemie et ducem Austrie communiter electorum, de triginta milibus marcarum, pro quibus marchionatus Morauie eidem duci per nos obligatus extiterat, pars aliqua resecta sev diminuta est, vt idem dux et fratres sui regalis beniuolencie plenitu- dinem clarius senciant nostrisque seruiciis forcius astringantur, super eo dicto et ordi- nacioni nobilium virorum Johannis de Brunshorn, magistri curie nostre, quem pro nobis ad hoc eligimus, et Theobaldi de Hasemburg, per illustrem ducem Lupoldum, fratrem dicti Friderici, ducis Austrie, electi stabimus, et quidquid iidem pro arbitris, arbitratoribus ad hoc constituti in conscienciam suam infra duos menses, postquam legacio predicti Moguntini archiepiscopi ad nos venit, quem terminum ad hoc pronunciandum statuimus, dixerint et ordinauerint, nos et idem dux Lupoldus facere tenemur et inuiolabiliter obseruare.“ — Dat. in castris ante Brixiam XVII° kalend. Julii a. d. MCCCXI°, regni vero nostri a. III°. Ex orig. arch. c. r. aulici Viennensis cop. Mus. Boh. — Kurz, Friedrich der Schöne p. 423. — Chytil Cod. dipl. Mor. VI, p. 36. 25) 1311, 16 Jun. Oppaviae. Johannes judex, scabini atque universitas civitatis Lubeschiczcensis promittunt Bo- lezlao, Heinrico et Wolodizlao, ducibus Slesiae, fidelitatem. — „Recognoscimus publice con- 2

Strana 10
10 Emler, Regesta Bohemiae fitentes excellenti ac magnifico principi, d. Johanni, inclito Bohemie et Polonie regi, tam- quam vero regi ac domino nostro fide data vnanimiter homagium prestitisse nec non de mandato et voluntate ipsius speciali serenissimis ac gloriosis principibus, dominis Bolezlao, Heinrico et Wolodizlao, Slesie ducibus, dominisque Wretislauie et Legenicz illustribus, he- redibusque ac legittimis ipsorum successoribus, quibus nos et ciuitatem nostram totamque terram Oppauie pro octo milibus marcarum gr. regalium denariorum, LXIV grossos pro qua- libet marca computando, nomine pignoris obligauit, obedienciam et deuocionem fidei absque dolo communiter iurauisse, promittentes bona consciencia et fidei puritate, quod ab ipsis et eorum quolibet nullatenus mala diuertemur intencione, sed eis et eorum cuilibet seruiemus et obedienter suberimus tamdiu fideliter, quousque ipsis dicta octo milia marcarum de certa — illorum, qui ad hoc ex utraque parte deputati sunt, sciencia ex integro persoluantur.“ Dat. Oppauie a. d. MCCCXI°, XVI kal Jul. Ex. orig. arch. c. r. aulici Vienn. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 467. — Balbin, Misc. dec. I lib. VIII, p. 232. Extr. 26) 1311, 16 Jun. Oppaviae. Albertus judex, scabini atque universitas civitatis Oppauiensis recognoscentes, se Jo- hanni, B. et Pol. regi, tamquam domino suo homagium praestitisse, promittunt iisdem ducibus Silesiae oboedientiam tamdiu, donec ipsis a Johanne, rege Bohemiae, de debito VIII milium marcarum gr. regalium den., LXIV gr. pro qualibet marca computando, totaliter satis- factum fuerit. — Dat. Oppauie a. d. MCCCXI°, XVI kal. Jul. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. copia Mus. Boh. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitz- urkunden Schlesiens II, p. 467. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 36. — Balbin, Misc. dec. I, lib. VIII, p. 231. — Sommersberg, Sil. rer. scriptores I, 839. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 284. Extr. 27) 1311, 16 Jun. Oppaviae. Petrus judex, scabini atque universitas civitatis Jegerdorf iisdem verbis promittunt fidelitatem Bolezlao, Heinrico, Wlodizlao, ducibus Silesiae dominisque Wratislauiae et Le- genitz. — Dat. Oppauie a. d. MCCCXI°, XVI° kal. Jul. Ex orig. arch. c. r. aulici Vienn. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 467. 28) 1311, 17 Jun. Ante Brixiam. Heinricus, Rom. rex, Petro, Moguntino archiepiscopo, principi et secretario suo, filii sui negotia commendat. — „Noveris, quod illustris Friderici, ducis Austrie, nuntii, vide- licet Eberhardus de Walsse et Dieth. de Pilhdorff, tractatus habitos inter kar. filium nostrum Johannem, regem Bohemie, et eundem ducem de triginta milibus marcarum, quas idem dux de marchionatu Moravie requirit, libenter revocassent; sed intentio nostra fuit, quod hujusmodi tractatus stabiles perseverent, ex quo tandem hoc fine recesserunt a nobis, quod secundum promissum in suo robore permanebit. Unde litteras, quas Henricus super eodem negotio a duce predicto tibi per exhibitorem presencium destinamus, quas expeditis negociis

Strana 11
et Moraviae. Annus 1311. 11 restitues, cum oportunum videris, resumptis litteris, quas idem dux super factis eisdem a nobis vel ab aliis quibuscunque dinoscitur obtinere. Scias enim, quod per prefatos nuncios trac- tatus nobiscum sunt habiti de parentela inter dictum ducem et sororem nostram karissimam contrahenda, quorum tractatuum continentiam tibi similiter transmittimus in scriptura, que parentela dictis placet nunciis, estimantes eandem parentelam non modicum duci competere, et ad consummationem ipsius intendunt et promisserunt fideliter laborare. Placet etiam hujusmodi matrimonium votis nostris, unde ad ipsius perfectionem intendere studeas cum effectu. Rogamus itaque dilectionem tuam presentibus studiose, quatinus ab eodem filio nostro nullatenus te separes, sed absque tedio sibi commanere studeas, quia melius et commendabilius obsequium nobis impendere non valeres, quo eciam tibi ac tuis et ecclesie Moguntine acceptabilem honorem et commodum vendicabis. Indubitanter enim credimus, quod per summum pontificem ad instanciam nunciorum nostrorum, quos dudum ad sedem apostolicam transmissimus, a visitacione concilii releveris in instanti, postquam dicti nuncii nostri reversi fuerint, tibi curabimus intimare." — Dat. in castris ante Brixiam XV kal. Julii, regni nostri a. III°. Würdtwein, Subsidia dipl. I, p. 412. 29) 1311, 18 Jun. Brunae. Johannes, Bohemiae et Poloniae rex, sacri Imperii citra montes vicarius generalis, Lucemburgensis comes, promittit incolis Boemiae et Moraviae confirmationem privilegiorum. — „Omnes regni nostri Boemie et Morauie principes, ecclesiasticos et seculares, barones, nobiles, prelatos, clericos et vniuersos nostre dicioni subiectos, pio fauoris applausu fa- uorabiliter amplectentes, eisdem duximus promittendum, quod omnia eorum iura, consue- tudines, que et quas a nostris habuerunt et habere consueuerunt predecessoribus, rata habere volumus et tenere et eadem inconuulsa conseruare, nec non quod omnia eorum priuilegia, que a nostris habent predecessoribus, volumus nostris confirmare sigillis. Preterea vt nostri sub- iecti vberioris nostre pietatis senciant beniuolenciam, promittimus, vt nullam sturam vel exaccionem, que ber wlgariter dicitur, nisi nos vxorem ducere contingeret, seu in liberorum nostrorum filiorum et filiarum coniugali copulacione ab eis aliquatenus exigemus. Ceterum vt no- stri regni regnicolas ad voluntaria prouocemus obsequia, pollicemur eisdem, quod numquam alicui alteri quam Morauo in Morauia aliquod officium suppe comittemus. Insuper communi voto parentum affectancium successionem suam deuolui ad posteros clementer assencientes, no- lumus, quod liberis, filijs et filiabus seu fratribus eorumve filijs infra quartam generacionem extantibus, alicuius nostri subditi bona ad nos tamquam vacancia, nisi propter crimen con- fiscanda forent, deuoluantur seu nostro erario applicentur. Porro vt suis vtilitatibus nostri subditi quiecius intendant et commodius conquiescant, hanc eis duximus facere graciam spe- cialem, quod vltra metas regni nostri Boemie et marchionatus Morauie, ad quorum defen- sionem principes, barones, nobiles regni nostri Boemie et marchionatus Morauie contra omnem hominem nobis assistere fideliter promiserunt, pro subiugacione alicuius terre alienigene eos 2*

Strana 12
12 Emler, Regesta Bohemiae inuitos nullatenus compellemus. Postremo cum sturam, que ber wlgariter dicitur, in casibus superius expressis nec non in coronacione regis Boemie, in quo casu berna eciam est tol- lenda, accipere nos contigerit, nolumus, ut plus quam vnus ferto argenti de laneo requiratur vel aliquatenus exigatur.“ — Dat. Brunne XIIII° kal. Jul. a. d. MCCCXI°, regnorum vero nost. a. 1°. Sickel, Mon. graph. aevi medii, fasc. VI, tab. X. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 37. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 284. Extr. — Böhmer. Reg. imp. p. 293, n. 355. 30) (Cc. 1311), 23 Jun. Wyssinvels. Ven. in Christo patri d. Petro, archiep. Maguntino, s. Imp. per Germaniam archican- cellario, Fridericus, Thuringiae lantgravius, Misnensis et Orientalis marchio dominusque terrae Plisnensis. — „In praesenti per terminos terrarum nostrarum hinc inde multipliciter prae- pediti, sic quod domino regi Bohemiae et Poloniae illustri nostris armatis non valemus occurrere, ut petivit, Paternitatem Vestram pleno petimus ex affectu, quatenus hoc non aegre ferentes, nostrum consilium et juvamen de cetero sic adesse dicti d. regis negotiis videatis, ut suis ob id nos fovere promotionibus teneatur.“ — Dat. Wissinvels IX kal. Julii sub nostro secreto sigillo. Ex orig. exhibet J. P. Schunck in Cod. Diplom. p. 188. 31) 1311, 28 Jun. In Montibus Chuttnis. Michael, urborariuas regni Bohemiae et magister monetae, iudex et iuratorum uni- versitas in Chuttis, Henricus Clugel, Pylo institor, Chunradus Rotel, Perlinus filius Ekhardi, Nycolaus Pushonis filius, Gerhardus Stollenheur, Sifridus faber, Fritzco scriptor, Nycolaus Hutreiter, Peterman Bertrami filius, Bertoldus Lamshoup, Arnoldus Ruthart, Haynmannus Eylower, Chunst filius Poplini, Nycolaus filius Braubartonis, Petrus Batzinger, Hammannus Suramper, Chunradus Albus, Hertlinus carnifex recognoscunt emtionem quarundam fovearum in Chuttis a Theoderico, fratre Nicolai, quondam scriptore urburae, factam. — Not. oc, "quod coram nobili viro et honesto domino Henrico dicto de Lypa, camerario regni Bohemie, cum in claustro Tzedlitz presideret iudicio, et nobis quam plurimis et aliis viris ydoneis domi- nus Theodericus, frater Nycolai, quondam scriptoris vrbore, acceptauit et iuris forma obtinuit vnam sedecimam partem in fouea, que Vinea dicitur, in foro sutorum, secundam sedecimam in laneo ciuili aput rotam aque, que partes antea fuerunt Henrici Rozerii et fratris sui Alberti, ciuium Egrensium, prelibato domino Theoderico sunt appropriate hereditarie ad possidendum pacifice et quiete, videlicet pro trencentis marcis, pro qualibet quinquaginta sex grossos con- putando, absque omni contradiccione rite et racionabiliter taliter, quod nemo sepedictum dominum Theodericum pro partibus sepefatis valeat inpetere nec vllatenus agrauare.“ Acta sunt hec a. d. MCCCXI°, II feria post Johannis baptiste. Ex orig. arch. Worlic. — Riegger, Arch. III, p. 397.

Strana 13
et Moraviae. Annus 1311. 13 32) 1311, 3 Jul. (S. I.) P(etrus), Mag. sedis (archiepiscopus), universis et singulis decanis Pragensis dioe- cesis mandat, ut presbiteri mulieres a familiaritate et procuratione sua relegent. — "Quo- niam sunt nonnulli viri ecclesiastici, prout in sanctae visitationis exercitio, quam nuper tam per nos quam per clericos nostros, quos ad hoc deputavimus, per civitatem et diocesim Pragen- sem auctoritate metropolitana peregimus, intelleximus, etiam hoc nobis fama publica deferente, quod nostrum amaritudine replevit auditum, inibi, qui legem continentiae indictam ministris Domini transgredientes, illicito feminarum contubernio maculant vitam suam. Et licet debita censura canonum possemus in tales animadvertere rigorem, tamen justitiae dulcore misericordiae temperare volentes, discretioni vestrae in virtute obedientiae districte praecipimus et man- damus, quatenus in ecclesiis vestrorum publice hora congrua praecipiatis hujusmodi clericis concubinariis, qui sunt in vestris decanatibus, quod nos sub poena suspensionis et excommu- nicationis praecipimus et injungimus firmiter per praesentes, quatenus conversatione bona maculas praeteritas abstergentes, infra quindenam a recitatione praesentium currentem mu- lierum contubernium prorsus evitent et eas tamquam pestem fugiant, et eas a familiaritate et procuratione sua totaliter studeant relegare. Alioquin ex hunc praeter praedictas poenas, salvis etiam poenis, quae a jure talibus infliguntur, ac nihilominus ipsorum increbrescente duritia ad privationis dignitatum, personatuum et beneficiorum suorum poenam, ad denun- tiationem clericorum vicinorum suorum, contra tales rationis vigore praevio procedemus.“ Dat. oc a. d. MCCCXI°, V° non. Jul. Palacký, Über Formelbücher I, p. 334. — 33) 1311, 5 Jul. Erfordiae. Johannes, abbas monast. Montis s. Petri Erfordiensis, ordinis s. Benedicti, judex et conservator Cisterciensis ordinis perpetuus a sede apostolica deputatus, sibi munus deputa- tum conservatoris ordinis Cisterciensis quoad monasteria in Tuschnowicz et in Ozla in deca- num ecclesiae Olomucensis transfert, ut molestatores ac iniuriatores abbatissarum et conven- tuum monasteriorum praedictorum compescere valeat. — Dat. Erfordie a. d. MCCCXI°, III° nonas Julii. Ex orig. apud c. r. gub. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 38. 34) 1311, 5 Jul. (Pragae.) „A. d. MCCCXI°, sequenti die post diem et festum sancti Procopii confessoris (intro)- misit se rex Bohemie de civitate et districtu Bydschowiensi, et Waltherus camerarius dictus (de) Castel nomine regis intromisit se cum hominibus regis, et Henlinum filium Linconis in villicum Gradycensem ordinavit, et nobis ipsum stabiliavit in seniorem. Eodem die et se- quenti acceperunt homines regis XXXVI sexagenas. Illas nos solvimus pro ipsis et pro honore domini regis, et pro . . . . exactionem illo tempore contribuendo, cum debita omnia

Strana 14
14 Emler, Regesta Bohemiae fuerint soluta. Tunc ante Assumpcionem beate virginis nobis data est libertas ad IIII annos. Adhuc superfuerunt VIII marce ad solvendum; illam pecuniam accepimus, sc. VIII marcas de .. . . et de articifibus, et est pro . . . . E libro vetust. civitatis N. Bydžoviae pag. 19. 35) 1311, 10 Jul. Salzburg. Heinrich von Kärnthen ertheilt seiner schwester, der röm. königin Elisabeth, volle gewalt, die friedensbedingungen zwischen ihm und dem herzoge Friedrich von Österreich festzusetzen. — „Wir Heinrich, — — chunich ze Behaim vnd ze Polan, herzog ze Chern- den, graue ze Tirol vnd ze Gortz — — veriehen, — — daz wir an ainem tail, vnd vnser oeheim, herzog Friderich von Oesterich, an dem andern tail, vns gesatzt heten vmbe alle sache vnd chrieg, di zwissen vns baiden gewesen sint, vmbe die fünf vnd vierzicht tousent march, von der taigin wegen, die zwissen vns ergangin sint bei Znoim, vnd swaz er vnser landes ze Chernden, ze Chrayn, vnd auch der Windischen March inne hat, — — an vnser libe schwester, vrowen Elzbeten, weilent römischen chunigin, vnd an die ersam fürsten ertz- bischof von Salczburch vnd bischof Johans von Brixen, — — so gesten wir vnd sein ge- — sunderwar an die vorgenannten standen von denselben schidleuten gäntzlich vnd gar, — vnser schwester die römischen chunigin vnd geben ir allain gantz macht vnd vollen gewalt, schiedlich darvber ze sprechen vnd dieselben sach ze verrichten hie ze Saltzburch ze die- sem mal an allen aufschube.“ — Ze Salczburch da von Christes geburt sint ergangen dreu- zehen hundert iar, darnach in dem einleften jar, des samztags vor sant Margreten tag. Kurz, Oesterreich unter K. Friedrich dem Schönen. Beilage XI, S. 427. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 39. 36) 1311, 14 Jul. Ze Salczburch. Die königin Elisabeth setzet die Friedensartikel für ihren bruder Heinrich von Kaernthen und für ihren sohn Friedrich von Österreich fest. — „Wir Elyzabeth, weilen chuniginne von Rom, veriehen, — — daz wir von den treven, den wir vnserm lieben bru- der, chunig Heinrichen von Beheim vnd von Polen, hertzogen ze Chernden vnd grafen ze Tyrol, vnd vnserm lieben son, hertzogen Friedrichen von Oesterreich vnd von Steyr, gebunden sein, alle die missehelunge vnd chrieg, die zwischen in baiden vntz an diese zeit gewesen sint, begeren ze pringen in freuntschaft vnd in lieb. — — Darnach sprechen wir, swaz vnser vorgenanter bruder, vnsern vorgenannten son, der fümf und vierzich tausent march silbers noch schuldig beliben ist, von den taydingen vnd von dem gewerft, die zwischen in baiden bei Mevrperg geschahen vnd verschriben wurden vm das chunigreich ze Beheim, daz sol gäntzlichen fürder gen vnd ab sein, vnd sol ouch des vnser bruder ledig sin. — — Vnd wir die vorgenanten Heinrich, — — chunig von Behem vnd von Polan, — — vnd wir Friderich, — — hertzog von Oesterrich vnd von Steyr, — — veriehen offenlich, — — vnd loben, — — daz wir alle di sprüche vnd schiedung — — an gevärde laisten vnd vol-

Strana 15
et Moraviae. Annus 1311. 15 — — als da vor geschrieben stet." — — Ditz ist geschehen ze Salczburch, do füren wellen, man zalt von Christes gepurde 1311, des nächsten tages nach sand Margareten tag. Kurz, Österreich unter K. Friedrich dem Schönen, S. 428, Beilage XII. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 40. 37) 1311, 25 Jul. Pragae. Elyzabeth, Boemiae et Poloniae regina, monasterio de Zderas Pragae donationem terrae in Bvben confirmat. — Not. oc, "quod donacionem terre factam per Vrsum et alium Vrsum pauperes nostros in Bvben pro ecclesia et cymiterio constituendis ibidem ad instan- ciam virorum religiosorum, cruciferorum sepulchri domini de Zderas Prage . . . ratam . . . habemus, et eam robur omnimodum, firmitatem et vigorem volumus retinere, promittentes nos contra eandem donacionem nullis vnquam temporibus, ex quacumque causa per nos, alium vel alios de iure vel de facto venire, sed pocius volentes et intendentes, vt ipsi viri predicti, seu qui pro tempore fuerint, ipsam terram, ecclesiam et cymiterium, libere et pa- cifice perpetuo possideant, sicut veterem ecclesiam et cymiterium ibidem dinoscuntur a re- troactis temporibus possedisse, presertim, ad remouendum cuiuslibet litis scrupulum, que predictis fratribus vel eorum successoribus super predicta terra posset a quocumque vel quandocumque oriri in posterum, ipsam donacionem pro sepedictis viris factam presentis scripti patrocinio confirmamus.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXI°, VIII kal. Aug. Ex orig. arch. c. r. aul. Vien. 38) 1311, 4 Aug. Pragae. Johannes, rex Boemiae et Poloniae, sacri Imperii citra montes vicarius generalis ac Luc. comes, monasterio de Ossek villam Bylin confirmat. — Notum oc, „quod cum per fide dignas et authenticas personas simus plene informati, quod fel. record. illustris dominus Wencezlaus, Boemiae et Poloniae rex, socer et praedecessor noster, pro bonis in Knowitz per eum civitati Slanensi adjunctis et mensuratis, que fuerunt monasterii de Ossek, dederit in recompensam et permutationem pro bonis eisdem monasterio praedicto villam dictam Bylin circa civitatem Pontensem sitam, sed morte praeventus privilegium suum super dicta villa seu permutatione huiusmodi dare nequiverit monasterio memorato: nos saluti animae dicti regis in hoc providere et ipsius monasterii indemnitati praecavere volentes, et ut etiam religiosi viri abbas et conventus dicti monasterii pro salute nostra libentius deum orent, ipsorum supplicationibus benignius inclinati permutationem praedictam ratam habendo et gratam, volumus, quod praedicti abbas et conventus ac monasterium praedictam villam Bylin cum omnibus juribus et pertinentiis ejus in perpetuum hereditario jure — possideant, — mandantes tenore praesentium burgravio in Ponte et villico in Budin, qui nunc sunt et quicunque alii ibidem pro tempore fuerint, ac aliis officialibus nostris praesentibus et futuris, ne dictos abbatem, conventum et monasterium in possessione dictae villae impedire seu mo- lestare praesumant.“ — Dat. Prage II nonas Aug. a. d. MCCCXI°, regnorum vero nostro- rum a. 1°. E cod. diplomat. Ossecensi fol. 8 cop. Mus. Boh. — Schlesinger, Das Stadtbuch von Brüx p. 18.

Strana 16
16 Emler, Regesta Bohemiae 39) 1311, 6 Aug. Pragae. Wolflinus judex et Heinricus de Lapide, Chonradus dictus Kornpuhel, Mathias de Egra, Johannes Wolflini, Rudgerus dictus Pawer, Fridericus de Gallis, Hilprandus Czwi- flinger, Chonradus Pleyer, Albertus filius Alberti, Chonradus de Numburga, Merclinus Pri- braner et Jacobus dictus Gleychenskovf, cives jurati civitatis Pragensis, recognoscunt Ulricum, filium quondam Hiltmari Fridingerii, concivis eorum, balneum retro ecclesiam s. Clementis in ripa fluminis Wltawae situm Krzthenoni, plebano in Swirklin, vendidisse. — Recognoscimus, quod „Vlricus, filius quondam Hilthmari Fridingerii, nostri conciuis, diligenti super hoc cum fratribus, consanguineis et amicis suis tractatu et deliberacione premissis — balneum suum proprium in suburbio Pragensis civitatis retro ecclesiam sancti Clementis in ripa fluminis dicti Wltawa sub molendinis Theodrici Wolflini, ciuis Pragensis, situm cum omnibus robo- ribus et lignis, que nunc sunt ibidem, discreto viro Krzthenoni, plebano in Swirklin, ven- didit et tradidit iure teutonico, quod purcrecht dicitur, pro XII sexagenis gr. den. prag., quas idem eidem Vlrico pro precio et pro torta, que anleit nuncupatur wlgariter, integre persoluit, taliter, quod ipse plebanus ad tempora vite sue et post suum obitum mulier We- lizlawa, quoad vixerit, qua decedente Gallus, filius quondam Petri balneatoris ibidem, nepos ipsius Welizlawe, et heredes sui iure predicto teutonico tenere debent in perpetuum et ha- bere et ipsi Vlrico in festo s. Georgii proximo duas sexagenas gr. et in festo s. Galli sub- sequente alias duas sexagenas predictorum gross. denar. et vnum leporem in Natiuitate do- mini proxima et subsequenter quatuor sexagenas ipsorum gr. vel aliorum denariorum, si moneta mutata fuerit, vel quatuor marcas argenti ponderis pragensis et vnum leporem in Natiuitate domini predicti plebanus, mulier, Gallus vel heredes sui predicto Vlrico et here- dibus suis seu successoribus anno quolibet soluere tenebuntur. Preterea si predicti ple- banus, mulier, Gallus vel heredes sui predictum balneum cum edificiis et melioramentis, per ipsos vel ipsorum aliquem ibidem forte factis, vendere voluerint, vendicionem huius- modi dicto Vlrico vel suis heredibus ante alios exhibere tenentur et dare pro tali precio, sicut probi viri ad hoc ex utraque parte vocati taxauerint balneum et edificia supradicta. Si uero ipse Vlricus vel heredes sui dictum balneum emere noluerint, tunc emptorem ex amicis suis ad emendum infra quatuor ebdomadas debent aquirere et habere. Et si in dictis quatuor ebdomadis dictus Vlricus vel heredes sui emptorem habere non potuerint, ex tunc plebanus, mulier, Gallus vel heredes sui predicti teneantur, quam diu non fuerit exsolutum. Est eciam patenter expressum, si praedictum balneum crematum fuerit aut vetustate con- sumptum, quod plebanus, mulier, Gallus vel heredes sui prefati statim postea infra quatuor- decim dies ad ipsum Vlricum vel heredes suos venire debent et ab eis dictum balneum pro se ad reparandum et tenendum suscipere et tenere noluerint, tunc tenentur ipsam aream resignare. Sique infra quatuordecim dies predictos hoc facere neglexerint, quod ipsa tunc area dicto Vlrico vel suis heredibus libera remanebit. Ulricus eciam et heredes sui predicti debent in eodem balneo semel in ebdomada cum ipsorum familia sine precio balneari.“ Act. et dat. a. d. MCCCXI°, VIII id. Augusti. Ex orig. arch. mon Břevnov cop. Mus. Boh.

Strana 17
et Moraviae. Annus 1311. 17 40) 1311, 9 Aug. Pragae. Johanes, B. et Pol. rex., sacri imperii citra montes vicarius generalis ac Lucemburg. comes, ius archiepiscopi Moguntini in coronandis regibus Boh. exponit. — Recognoscimus oc, „reverendum in Christo patrem, d. Petrum, archiepiscopum Moguntinum, ad instantiam et preces nostras ac nostrorum baronum nos in regem Boemie, prout ad eum de iure hoc spectabat et spectat de iure et consuetudine, coronasse ac imposuise nostro capiti regale dicti regni dyadema et nobis alia insignia regalia ad coronationem ipsam spectantia impendisse. Pro quo sibi M marcas argenti, sicut eas a nobis recepit, dedimus, sicut ei proinde dande erant tam de consuetudine quam de iure.“ — Dat. Prage V id. Aug. a. d. MCCCXI°, regn. nostrorum anno primo. Senckenberg, Selecta iuris II, 118. — Gudenus, Cod. dipl. Anecd. III, p. 66. — Böhmer, Reg. imp. p. 181, n. 4. 41) 1311, 9 Aug. In Modricz. Johannes, episcopus Olomuc., testatur, abbatem monasterii S. Petri in Erfordia, a papa constitutum defensorem ordinis Cisterciensis, vices suas in diocesi Olomucensi Budizlao, decano Olomucensi, commisisse. — „Et hee domus sunt, videlicet in Welegrad, Byzowicz, Tussnowicz et Ossla.“ — Dat. in Modricz a. d. MCCC°XI°, V° idus Aug. Ex orig. in arch. c. r. guber. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 41. 42) 1311, 13 Aug. Pragae. Johannes, episcopus Pragensis, revocat confirmationem Nicolai clerici in plebanum ecclesiae s. Mariae in Thin tempore regis Henrici a se factam. — Notum oc, "quod cum d. Henricus, dux Karinthie, dum pro rege Boemie se gerebat, asserens ecclesiam s. Marie in Thin in ciuitate Pragensi vacare, nobis Nicolaum clericum, filium quondam Ebrami, ciuis Pragensis, nobis tunc in castro nostro Rudnicz existentibus per suas litteras presentasset ad cam, nos assercioni sue et litteris fidem, quia non decebat aliud, adhibentes, Nicolaum ipsum ad peticionem suam ad ecclesiam ipsam confirmauimus, et ipsum in ea instituimus in ple- banum, mandantes Francisco, plebano in Prossyek, tunc vicario s. Michaelis in Praga, vt Nicolaum ipsum in possessionem ipsius ecclesie corporalem induceret et sibi de fructibus et obuencionibus ipsius ecclesie faceret integre responderi. Tandem nobis cum ser. domino nostro, Johanne, Boemie et Polonie rege, ciuitatem Pragensem intrantibus, honorabilis vir, dominus Henricus, Wissegradensis decanus, qui eo tempore, quo predictus Nicolaus ad pre- dictam ecclesiam in Thin per predictum ducem presentatus et per nos extitit confirmatus, cum ipso domino nostro rege in partibus Reni fuerat constitutus, ad presenciam nostram veniens, ecclesiam ipsam decanatui Wissegradensi per nos ad requisicionem quondam domini Wencezlai, Boemie et Polonie regis, vnitam esse ostendit, et quod ecclessia ipsa non vaca- bat nec vacauerat, vtpote illa, quam ipse decanatui Wissegradensi vnitam licite retinebat, petens humiliter, vt illud, quod de predicto Nicolao per assercionem non veridicam fecera- 3

Strana 18
18 Emler, Regesta Bohemiae mus, reuocare, quod in suum factum fuerat preiudicium, dignaremur. Cuius precibus tamquam iustis et racionabilibus inclinati, eisque contradicere juris exigencia non valentes, totum, quidquid per nos in persona predicti Nicolai quoad ecclesiam ipsam s. Marie in Thin aut per judices vel executores per nos super hoc deputatos factum est, reuocamus ex nunc et irritum decernimus et inane, tamquam illud, quod per falsi suggestionem et veri suppressi- onem fuit inpetratum et obtentum a nobis.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXI°, idus Augusti, pontif. nostri a. X°. Ex orig. arch. capit. Wissegrad. cop. Mus. Boh. 43) 1311, 15 Aug. (Bydžoviae). Memorabilia de construendo muro civitatis Byczoviensis. — „Notum esse volumus universis, quod anno domini MCCC XI°, in die Assumpcionis beate Marie, quod fidejus- sores domini regis Wenzeslay quondam senioris, et civitatis in Byczov pro muro civitatis, pro una corda integra et pro reliqua aliquantulum non perfecta — primus fidejussor est Nycolaus Arnoldi, et Conradus Mordow et Ulmannus Montanus, et Adolphus, et Merkoto in- stitor, et Tylo pistor — illi predicti fidejussores concordaverunt pro fidejussoria predicti muri cum juratis et communitate pro muro non perfecto; Ulmannus Montanus, et Adolphus, et Tylo pistor, et Kernerus dederunt universi . . . . pro corda muri non perfecta ex integro ; Nicolaus Arnoldi, et Conradus Mordow dederunt pro muro aliquantulum non perfecto in modica parte dederunt unam sexagenam. Et sic de consilio juratorum et comunitatis eva- serunt predicti fidejussores fidejussoriam, pro qua fuerant domino regi quondam Wenczeslay seniori et Pyczowiensi civitati obligati, et illam pecuniam dederunt et mutaverunt ad fossata nova perficienda, per que civitas est conjuncta et munita.“ Ex libro vetust. civ. N. Bydžoviensis p. 12 cop. Mus. Boh. 44) 1311, 15 Aug. (Bydžoviae.) Memorabilia quaedam civitatis Bydzchowiensis. — „A. d, MCCCOXI, in Assumpcione sancte Marie virginis data libertas a dom. serenissimo principe Johanne, Bohemie et Polonie rege, civitati Bydschowiensi. Illo tempore acceperunt cives dimidium censum, hoc est in die b. Galli, s. XXII marcas gr., de quibus in effossione fossati dederunt XVI marcas fossoribus pro mercede, reliquas vero VI marcas ad constructionem propugnaculi contra Pragam exeundo vel intrando porte . . . civitatis pro lignis et mercede tradiderunt. Item in sequenti b. Martini festo sumpsimus exactionem per unum grossum de marca, et cesserunt XXVIII marce. De illis solvimus pro cerevisia pro XXX vasis mittendo in Podbra VIII marcas. Item pro privilegio laborando et acquirendo libertatem dedimus VIII marcas. Item pro berna vel steura domuum, quam evadere opinabamus, eundo Brunam bis et ad Montes et ad Pragam, expendimus VI marcas minus fertone, quam tamen non evasimus, quod erat nobis satis grave et dampnosum. Item expendimus reformando secundum propugnaculum civitatis, quod est contra Grecz, pro una corda plancarum locacione carpiunt VI marcas et fert. Item de-

Strana 19
et Morauiae. Annus 1311. 19 dimus bernam plenam sine gracia de laneo 1/2 sexagenam ad cameram domino regi. Item sequenti festo Paschatis dedimus exactionem de marca unum grossum, et cesserunt XXVIII marce cum magna difficultate; de illis dedimus pro fossato exfodiendo contra Clumecz XII sexag. Item dedimus, quod sepis fuit septa contra Grecz, IIII sexag. Item dedimus domino episcopo Hermanno pro consecracione ecclesie ac altarium VIII sexag. Item dedimus pro fossato exfodiendo unam marcam et II sexagenas. Item omisimus propugnaculum contra Slupnam . . . sexag. carp. It. quod semites per fossaria destruxerunt 1/2 sexagenam. It. in sequenti festo beati Georgii sustulimus 1/2 censum, et accepimus XXII marcas. Istas omnes posuimus super tres cordas fossati pro effodiendo circa fratres Minores.“ E libro vetust. civ. Bydžoviensis p. 20. 45) 1311, 25 Aug. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex, sacri imperii citra montes vicarius generalis ac Lucemburg. comes, petente Conrado, capellano et familiari suo, abbate Aulae Regiae, quod et Zbrasslaw vulgariter dicitur, privilegium a Wenceslao II, B. et. Pol. rege, 21 Maio a. d. MCCCIV° da- tum (v. II, p. 866 n. 2004) confirmat. — Dat. Prage VIII kal. Sept. a. d. MCCCXI°, regn. a. 1°. E. confirm. Josephi II imper. d. d. Wien 1783, 29 Dec. in bibl. c. r. univ. Prag. — Palacký, Über For- melbücher II, 243. — Böhmer, Reg. imp. p. 334, n. 483. 46) 1311, 15 Sept. Ante Brixiam. — Henricus, Rom. rex, Petro, archiepiscopo Mogunt., principi et secretario suo. „Absolutionem Jacobi Wolflini, civis Pragensis, quem propter aetatis suae senium in vinculis deficere credimus, tibi et illustri Johanni, filio nostro carissimo, duximus comittendam, volentes, ut de absolutione hujusmodi, de qua tempus esse dignoscitur, facias et ordines, quod tibi et eidem filio nostro videbitur expedire“. — Dat. in castris ante Brixiam XVII kal. Octobris, regni nostri a. III°. G. P. Schunck, Beiträge zur Mainzer Gesch. III Bd. S. 265 ex originali. 47) 1311, 14 Nov. In Bruna. Wratislava relicta Stephani de Crasonicz cum filiis suis Subsegno, plebano in Steřicz, Bohuslao, Wilhelmo, Damiano et Genczone dat monasteriis in Zabrdovicz et in Reusch jus patronatus ecclesiae in Crasonicz. — Act. et dat. in Bruna a. d. MCCCXI°, dominica pro- xima post festum B. Martini. E cop. abbatiae in Reusch Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 798. 48) 1311, 20 Nov. In Horlico sive Saldenstayn. Berchta, soror olim domini Zauissii, conjux d. Witkonis de Swabenicz sive de Her- manicz, considerans, „quod inter opera pietatis elemosina precipue peccata minuit, dat graciam in praesenti et adicit gloriam in futuro,“ in remissionem suorum peccaminum et in remedi- 3*

Strana 20
20 Emler, Regesta Bohemiae um animarum progenitorum suorum donationem trium laneorum, rubi, prati ac rivi, qui dicitur Bobrawa, aree quoque cum omnibus juribus, pertinentiis, libertatibus, utilitatibus in Morawan villa, quae dos seu dotalitium esse dinoscitur eius, factam per Witkonem, conjugem suum, et Johannem, suum filium, praeposito, conventui fratrum eorumque successoribus ecclesiae Sderasiensis, per progenitores ipsorum d. Witkonis et Johannis fundatae, ratam et firmam habet. — Testes — praedicti dd. Witko, Johannes ac discreti viri Tworzijmir de Luczen Hawlik de Czbanow et plures alii. — Dat. in Horlico sive Saldensteyn a. d. MCCCXII, XII. kal. Decembris. Ex orig. bibl. univ. Prag. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 799. 49) 1311, 6 Dec. Pragae. Judex et jurati civitatis Pragensis attestantur cassationem omnium decretorum tempore Heinrici de Karinthia confectorum per regem Johannem factam. — „Nos Wolflinus judex et Heynricus dictus de Lapide, Matheus et Conradus de Egra, Johannes Wolflini, Fridericus de Gallis, Albertus, filius quondam Alberti, Hilprandus Czwiflinger, Conradus de Neunburga, Rudgerus dictus Pauwer, Merklinus Pibraner et Jacobus dictus Slechenchof . . jurati et cives civitatis Pragensis . . notum facimus, "quod cum ser. princeps, dominus noster, d. Johannes, Boemie et Polonie inclitus rex ac Lucemburgensis comes, post introitum ciuitatis Pragensis primum publico judicio ante domum olym Simonis Stukconis in ipsa ciuitate nostra, pre- sentibus reuerendo in Christo patre et domino, d. Petro, Maguntino archiepiscopo, et illustri comite domino Bertholdo de Hennenberch, nec non nobilibus viris dominis Heynrico de Lipa, camerario regni Boemie, Alberto den (sic) Hohenloh, Dithelmo et Walthero de Castello, Johanne de Warthenberch et nobis ac aliis quam plurimis fidedignis et honestis viris eidem judicio assidentibus, presedisset, mote et proposite fuerunt multiplices querimonie de hiis, qui marchionem Misnensem cum sua potenti comitiua Pragensem ciuitatem sub tem- pore illustris principis domini Heynrici, ducis Karinthie, immiserant, in grande et graue ciuitatis nostre predicte dispendium, preiudicium et grauamen; quo ex facto prefatus domi- nus noster rex, matura deliberacione cum suis fidelibus et nobiscum premissa, sentenciando pronuncciauit et pronuncciando sentenciauit, ut omnia priuilegia, instrumenta et litere, que regnante predicto principe domino Heynrico, duce Karinthie, in Boemia confecte, scripte et sigillis quibuscunque sigillate seu roborate fuerunt, casse, irrite et vane esse debeant de cetero et nullius vigoris penitus seu valoris.“ — Testes : Wolframus, filius olym Meinhardi, Nicolaus Geunahe (sic), Johannes de Gallis, Sypoto de Weneschau, Meynhardus Rokczaner, Albertus Stukho, Nicolaus Hiltprandi, Pillungus de Nouo foro, Heynricus Negel, Fridlinus Payer, Vlricus Cznoimer, Wolframus de Strasburch ceterique homines fidedigni, ciues ciui- tatis Pragensis. — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXI°, VIII idus Dec.. Lib. arch. civit. Prag. n. 993, p. 64.

Strana 21
et Moraviae. Annus 1311. 21 50) 1311, 13 Dec. (Bydžoviae.) Liber conscientiae coram judice, juratis et tota universitate civium in Bidschovia confirmatur. — „Incipit liber consciencie. Consciencia vero est anime gubernatrix et ma- gistra, qua mediante gubernatur anima et magistratus, sic quod inniti soli pure desiderat veritati, unde libellus iste de nomine censciencie potitur nominari. Fidorum enim virorum consciencia diligenter circumspecta et approbata in eo scripta reponuntur, ut a presentibus et futuris rata sint et firmiter observata, ne a violentis et versutis vel forsan obliviosis valeant refragari. Iste eciam libellus compositus, ordinatus et confirmatus est in judicio Bidschoviensi coram judice Friderico et juratis, totaque universitate civium in Bidschovia anno MOCCCOXI°, idibus Dec., videlicet in die sancte Lucie. Et iste libellus duas habet distincciones: prima pars est de vendicione hereditatum et possessionum, secunda de ex- cessibus. Notum sit universis tam presentibus quam futuris, quod istud registrum de gracia omnipotentis dei et de gracia domini nostri, serenissimi principis Johannis, dei gracia Bo- hemie et Polonie regis, ad honorem predicti regis Bohemie et ad utilitatem civitatis Byd- schowiensis est inventum, ordinatum et confirmatum in judicio communi coram quatuor scampnis, ubi omnia jura confirmantur, a. d. MCCCXI°, idibus Decembris, in die s. Lucie. Item. Istud registrum est confirmatum, ut supra diximus, cum consensu et auxilio Henlini, villici Gradycensis, qui ex parte domini regis Bohemie fuit datus in seniorem et promoto- rem, et cum consensu judicis nostri Friderici ac juratorum subscriptorum: Conradum de Mordow, qui fuit magister civium, Nycolaum filium Arnoldi, Conradum de Wesel, Henricum de Nechanicz, Henmannum de Landec, Henmannum Salta in pecinnam, Nycolaum de Trut- now, Richlinum, Symacum, Jaroslaum, Herbordum de Grecz, Cristanum, filium antiqui ju- dicis. It. Novi jurati, qui tunc tempore erant de communitate, simili modo cum supra scriptis antiquis in confirmacione et ordinacione predicti registri promiserunt: Ludwicus insti- tor, Arnoldus de Grecz, Waltherus Montanus, Peregrinus, Henricus Dives, Henricus Shecz- linus, Nycolaus Gumpolderi. — It. Insuper cum communitatis consensu, qui sunt subscripti: Dusco, Henricum (sic), antiqui judicis filium, Merclinum Bohemum, Ubislaum, Nycolaum sartorem, Peczoldum de Longavilla, Waczslaum pellificem, Henricum de Russnik, Wanconem filium Dusconis, Henmannum brasiatorem, Pischonem, Henmanum brasiatorem, Michael Babin, Merclinum pistorem, Marsicum, Chirhonem Malpes, Conradus pistor de Sitavia, Myroslaum Osidel, Witkonem pistorem, Zdan, Hermannum pistorem, Jan Claudum, Hermannum Kinsmost, Machkonem, Walterus carnifex, Bartus Parvum, Swaton, Striczonem, Merclinum brasiatorem, Swaton salsatorem, Veclinum, Petrum Mondus, Jacobum Cecum, Maczkonem, Stiborus, Ja- cobum sartorem, Bartusonem filium Milicze, Hawl filius Sorsate, Dirsconem sartorem, Karu- lum, Ticzkonem pistorem, Jan Rancowiczensem, Ticzko de Trutnow, Swaton et Blasiam pi- storem, Radon pistorem, Otto de Smidar, Cigillerum, Hertlinum, Wisconem, Tidricum carnificem, Tidricum carnificem de Grecz, Guntherum sartorem (?), Andreas brasiatorem. Isti omnes suprascripti cum omni communitate, quorum nomina in registro non continentur, fuerunt in ordinacione et confirmacione istius registri fuerunt omnes, qui firmati hereditatibus

Strana 22
22 Emler, Regesta Bohemiae eorum ad civitatem promiserunt omnes coniunctu manu et fide promissa, omnia, que inse- rerentur in registrum, rata et firma debeant observare. Illa promiserunt in judicio quartali, ubi omnia jura habent vigorem et roborantur. — Omnia, que illo tempore suprascripto per juratos accusabantur, et in registrum notabantur,habebant vigorem, si sit ad colla hominum sive ad rerum perdicionem, rata servabantur, quod illa nemo poterat revocare, sed jure prosequebantur. — Et quicquit ad registrum intitulatur, omni jure in perpetuum est dura- turum. — Ista omnia ordinata sunt et confirmata propter rebelles et malefactores, quod mala et minus apta delerentur, et bona et comoda civitatis augerentur. — Circa talem ordi- nacionem et confirmationem presentis registri et inscriptionis accusati sunt viri infra scripti omni jure nostre civitatis, ut in registro continetur, filii Wenceslai pellificis, Radmirus cum fratre suo pro furtu et pro excussionibus nocturnalibus. It. Bohuslaus scolaris accusatur pro furtu et civitatis nocumento“. Liber vetust. civ. Bydžoviensis. p. 22 et 25. 51) 1311, 27 Dec. Januae. Heinricus, Romanorum rex, Petro, Magunt. archiepiscopo, principi et secretario suo carissimo, ac nobili viro Bertoldo comiti de Henneberg fideli suo dilecto. — „Sinceritatem vestram studiose requirimus et hortamur, quatenus illustrem Johannem, regem Bohemiae, principem et filium nostrum carissimum, ut honorabilibus et religiosis viris .. abbatibus monasteriorum in Cedlitz et in Aula Regia et eorum conventibus privilegia, gratias sive jura sibi et monasteriis eisdem per praedecessores dicti regis concessa seu concessas, et specialiter emptionem bonorum et possessionum sitorum juxta civitatem Gretz per dictum abbatem de Cedlitz factam, quantum digne et rationabiliter poterit, suis patentibus literis approbet et confirmet“. — Dat. Januae VI kal. Januarii, regni nostri a. III°. Ex orig. exhibet J. P. Schunck in Cod. Diplomat. pag. 187. 52) (Cc. 1311, Bydžoviae.) „Notum esse volumus universis hoc scriptum inspecturis, quod areas desertas quo- rumdam hominum in civitate jacentes, quas edificare nolebant vel non poterant, que jacent civitati in confusionem et in nocumentum, quas ordinavimus juxta juramentum nostrum ad persolvendum pro precio, prout valebant. — Primo aream Chonradi Qulesilini pro una sexa- gena gr. — It. Ludmanni aream dimidiam pro f(ertone.) — It. Cunatlisse aream pro II sexag. — It. Theoderico Carausia 1/2 aream pro f(ertone). — It. Nunnen Klophel 1/2 ferto pro area. — It. Tidrico oleatori pro XII ulnis in latitudine VIII gr. — De istis omnibus areis prosecuti sumus omnia jura, quod misimus proclamare in judicio, in ecclesia, in foro, tribus vicibus proclamare, ut redirent ad areas reedificandas vel venderent ; non fuit factum, ut requisivimus jure, non aliquis istorum suprascriptorum venit. Tunc nos inito consilio, et secundum nostram fidem et juramentum posuimus areas supradictas pro precio supra-

Strana 23
et Moraviae. Annus 1312. 23 dicto et misimus ipsas edificare, et si veniunt hospites illarum arearum, sumant pecuniam suprascriptam." Lib. vetust. civ. Bydžoviensis p. 14. 53) 1312, S. 1. Thechoncius, canonicus Olomuc., facit aliud testamentum, instituens testamentarios suos Fabianum, custodem Olomuc., et dom. Ortolfum, vicarium ecclesiae eiusdem. — Acta sunt hec et scripta per manum fr. Lupoldi, gardiani Olomucensis, a, d. MCCCXII. Ex orig. in arch cap. Olomuc. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 41. 54) 1312. (S. 1.) Eliška králová zapisuje Bužkovi a Pavlovi bratřím z Letuov Lety, Probylov, Ohař, Minice, Lučkovice, Milčice a Vadkovice ve 234 kopách gr. pr. — Toho datum jest 1. p. 1312. Lib. possess. bon. castri Zvikoviensis in arch. Vorlic. Extr. 55) 1312. (S. 1.) Consignatio emptorum a consulibus civitatis Pragensis pro honoratione regis et reginae et eorum consiliariorum. — „A. d. MCCCXII° empta sunt ista pro honoracione regis Johannis et regine ac pro suis consiliariis: Primo VIII sericei panni pro L et 21/2 sex. gross. Item vnum pannum sericeum pro 51/2 sex. gr. ltem vnum balccinum pro II sex. gr. Item cyfus argenteus est emptus pro VII sex. Item vna kanula argentea est empta pro XVII. sex. gr. Summa pro toto LXXXIIII sex. gr. — Item hostiariis regis date sunt II sex. gr. — Item domino de Hennenbech sunt concesse de communi consilio centum sex. gr. — Item missi fuerunt nuncii cum rege in Nurenberch ad curiam, qui consumpserunt LXXX et VIII sex. gr. Item VII sex. gr. — Item notariis civitatis date sunt pro vestibus X sex. gr. — Item tortori datus est ferto et latori III gr. — Item Wolframus et Nicolaus Hiltprandi de- derunt Levblino aurifabro XI sex. gross. pro kanula argentea, que est data domino de Hennenberch. — Item Chunradus de Egra dedit vltra summam pecunie, quam habet in litera ciuitatis, domino de Falkenstein XXV sex. et domino de Castel XV sex. gr." Lib. civit. Prag. ab anno 1310 fol. 43. 56) 1312, 6 Jan. Pragae. Johannes, abbas Plazensis, appellat ad sedem apost. in causa inter monasterium Plazense et praepositum Melnicensem de villis Zrsemusna et Seynsz exorta. — Noverint oc, "quod a. d. MCCCXII°, in die Epyphanie in ecclesia s. Viti in Praga coram nobis Ba- waro, — — abbate in Brunovia, — — Heydenrico, Conrado et Nycolao abbatibus de Sche- delicz, de Aula Regia et de Sacro Campo, Tylmanno, abbate Montis Syon, magistro Rapotone, archydyacono Curimensi, honor. viro domino Thoma, decano Boleslaviensi, officiali curie Pragensis, — — et coram pluribus aliis — — Johannes, abbas Plazensis — — quandam

Strana 24
24 Emler, Regesta Bohemiae in scriptis appellacionem interposuit sub hac forma: Coram vobis — — magistro Nycolao dicto de Spyra, preposito Melnycensi, — — propono ego fr. Johannes, abbas monasterii Plazensis, — — quod cum villas et bona in Zrsemusna et Seynsz cum suis pertinenciis universis dudum Plazensi monasterio legittime acquisitas multis annis meo et antecessorum meorum plurium tempore dictum monasterium possederit pacifice — — et ego eciam eius nomine sic possederim actenus et adhuc possideam supradictas, vos autem asserentes eas fuisse vestre prepositure, petentes a serenissimo domino nostro rege Boemie et ab ipsius tu- tore, quod easdem villas dicto auferret monasterio, vobisque aut vestre prepositure preha- bite assignaret, comminatus eciam fueritis, quod de villis ipsis intromittere vos velletis; item quod antequam ipsos dimitteretis, easdem prius velletis per ignis voraginem devastare: — considerans ego, quod nullus pacifice possidens eiciendus est de sua possessione juris ordine pretermisso, cum eciam actor sequi debeat forum rei nec intersit domini regis vel eius tutoris siue curatoris aut cuiuscumque secularis potestatis aut judicis de rebus eccle- siasticis judicare, nec de jure debueritis obmisso judice ecclesiastico publicum et seculare judicium invocare, senciens ex premissis, timensque verisimiliter eciam ex pluribus aliis causis probabilibus, cum sitis domini regis consiliarius et continuus comensalis et suade— re possetis in meum preiudicium, quod fortassis plus equum et justum appareat quam exi- stat, me aut meum monasterium vel villas monasterii supradictas per vos aut vestri intuitu per potenciam secularem aut alias contra justiciam in posterum minus debite aggravari aut in possessione bonorum eorumdem meum monasterium perturbari, meo et ipsius monasterii mei nomine ac omnium, quorum interest, in hiis scriptis infra decennium a tempore grava- minis, ut premittitur, illati et eciam comminati, sedem apostolicam provoco et appello, subi- ciens me ac meum monasterium, villas perdictas et omnia jura mea et ecclesie mee omnesque mihi in predictis juribus assistentes proteccioni sedis eiusdem, aput quam stare juri et respondere de justicia vobis vel alteri cuilibet — — offero me paratum, protestans et pe- tens, ne quis in possessione villarum earumdem, me aut meum turbet monasterium, aut aliquid presumat in nostrum preiudicium attemptare. Appostolos peto, et iterum peto, in- stantissime peto, supplico eciam hic omnibus super hac appellacione mihi eorum testimonium et eciam testimoniales litteras adhiberi.“ Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. in Mus. Boh. 57) 1312, 11 Jan. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex, sacri imperii citra montes vicarius generalis ac Lucemburg. comes, consulibus, scabinis et universis civibus in Dobelin, ut abiecto dominio Friderici, filii Alberti, marchionis Misnensis, capitaneo imperii adhaereant. — „Incorruptam vestre fidelitatis constanciam, que erga imperium integra fide hactenus inuiolabiliter claruit, cre- dimus non latere, quod illustris Fridericus, illustris d. Alberti Thuringie lantgrauii filius, conpositionis federa cum ipso per nos nomine serenissimi domini et genitoris nostri clarissimi sua uoluntate inita in hunc modum, si contra conpositionis ueniret pacta, quod ab omni iure sibi in principatibus lantgrauiatu Thuringie et marchionatu Misnensi quesito caderet eo ipso,

Strana 25
et Moraviae. Annus 1312. 25 sicut notorium est principibus et ex tenore litterarum desuper confectarum patet limpidius, sue salutis immemor omnia violauit, quod ad vestram fidelitatis noticiam deducere decreui- mus, ut omnia vestro, qui iugiter imperio astitistis, consilio et auxilio dirigantur, rogantes et monentes vestre fidelitatis constanciam et nichilominus auctoritate nobis a prefato domino et genitore nostro, cuius uicarie curam citra montes gerimus, comissa, uos sub fidei debito quo ipsi astringimini, imperio requirentes, quatenus abiecto adulterine subieccionis dominio ad imperium, vestrum verum dominum, uos conuertatis, eidem constanter adherentes et iuxta nobilis uiri Unarci de Waldenberg, quem propter eius expertem fidelitatem uobis in capitaneum prefecimus, obediatis et pareatis requisicioni, vestros animos et mentes ita acu- entes, quod uestro consilio et auxilio bona imperii iam diu per eumdem Fredericum uiolenter detenta, ad ius et proprietatem imperii tamquam ad uerum dominum reuocentur, sic promp- tos uos exhibentes, ut regia celsitudo, ad quam promptis uotis attendere uolumus, altis vos extollat honoribus et premiis magnificet gloriosis.“ — Dat. Prage III id. Jan., regnorum nostr. a. 1°. Wegele, Friedrich der Freidige 456. 58) 1312, 13 Jan. Wiennae. Clemens papa V mag. Ulrico de Pabenicz, doctori decretorum, canonico Olomuc. mandat, quatenus quicquid invenerit in magistri Johannis, praepositi ecclesiae S. Petri in Brunna, apud sedem apostolicam constituti, praejudicium temere attemptatum, postquam idem magister Johannes causa peregrinationis et pro quibusdam suis negotiis promovendis iter arripuerit ad sedem veniendi praedictam, in statum debitum revocare procuret. — Dat. Vienne id. Jan., pontif. anno VII°. Dobner Mon. IV, 284. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 42. 59) 1312, 19 Jan. Pragae. Joannes, Boemiae et Poloniae rex, sacri imperii citra montes vicarius generalis ac Lucemburg. comes, litteras de stubis balnealibus in Monte a. d. MCCXCIX°, VIII id. Apr. monasterio Zedlicensi a Wencezlao, Boemiae rege datas confirmat. — Ceterum eis favet, „ut census ipsis debitus de casis constructis et construendis in bonis predicti monasterii eisdem abbati et conuentui porsoluatur de cetero, sicut prius solui consueuit“ — mandans expresse, "ut nullus ammodo dictos abbatem et conuentum in percepcione census eiusdem debeat quomodolibet impedire.“ — Dat. Prage a. d. M°CCCXII°, XIV° kal. Febr. regnorum vero nostr. anno 1°. Ex orig. arch. Vorlic. cop. in Mus. Boh. — Riegger, Arch. III, 37. — Jacobi, Ergänzungen etc. p. 89, n. 5.

Strana 26
26 Emler, Regesta Bohemiae 60) 1312, 20 Jan. Jean, roi de Bohême et de Pologne, vicaire-général de l'empire par deçà les monts, comte de Luxembourg, confirme les bourgeois de Marville dans la loi de Beaumont. — Le jeudi après les octaves de l'apparition, le II° de nos règnes. Publ. de la soc. hist. pour la recherche des mon. hist. de Luxembourg XXII, 5. 61) 1312, 26 Jan. In Lignicz. Boleslaw und Heinrich, herzoge von Troppau und herren von Breslau und Liegnitz bestätigen die vom herzoge Nicolaus im j. 1281 dem deutschen orden gemachte schenkung des patronates über die kirche zu Jaegerndorf. — Dat. iu Lignicz in die S. Policarpi episc. et mart. MCCCXII°. Zeugen: Guntherus de Geierstein, Joannes de Schildberg protonotarius et Joannes capellanus. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 800. 62) 1312, 27 Jan. Januae. Heinricus, Rom. rex, [Petro], Moguntino archiepiscopo, principi et secretario suo, concedit, ut de Bohemia ecclesiam suam ad tempus accedat ad ea, quae opus fuerint, ibidem procuranda. — „Littere tue, quas nobis direxisti nouiter, referebant, quod in partibus Thu- ringie et Saxonie, in castris et municionibus tuis multas obsidiones et lesiones patitur ecclesia Moguntina per quosdam principes et nobiles dictarum parcium, quod nobis om- nino noueris displicere. Quamuis igitur presencia tua carissimo primogenito et principi no- stro Johanni, regi Bohemie illustri, quamplurimum opportuna foret, tamen ne per absenciam tuam eueniat, prout in dictis scripsisti litteris, irrecuperabile detrimentum, quod per tuam prouidenciam congruis remediis poterit impediri et in breui salubriter reformari, permittimus et placet serenitati nostre, quod ecclesiam tuam accedas ad tempus ibidemque bonum sta- tum et honorem tuum et ipsius, sicut attencius et cicius poteris, ordines et procures, ita videlicet, quod quamcito per nos aut predictum regem Bohemie ad gerendam curam ipsius et regni reuocatus fueris, uoluntarie uersus Bohemiam reuertaris. Ad hoc sinceritatem tuam rogamus cum affectu, quatenus ad reprimendum et humiliandum iniquos conatus illustris Friderici, filii . . lautgrauii Thuringie, sicut expedire uideris, per homines tuos constanter- et uiriliter procedere studeas, qui, sicut nobis scripsisti, pluries uniuersa et singula pacta per dictum filium nostrum secum inita uiolauit, et in nullo penitus obseruauit. Ad quod per homines imperii et dicti filii nostri, ut eidem negocio efficacius insistere ualeas, auxi- lium tibi uolumus exhiberi." — Dat. Janue VI kal. Febr., regni nostri a.° IV°. Wegele, Friedrich der Freidige 455. 63) 1312, 2 Febr. In Weleschyng. „Nos Beneschyus de Michelsperch not. oc, quod nos propter bonum pacis et ami- cicie mutue vnionem spondemus in hijs scriptis nobili viro d. Eberhardo de Walsse in om-

Strana 27
et Moraviae. Annus 1312. 27 nibus et per omnia fideliter assistere et astare, ratum et gratum habituri, que per nos et nostros castellanos sunt statuta ; si uero nos propter illustrem principem dominum nostrum, regem Bohemie, hanc ordinacionem contingeret immutare, extunc prius dicto domino de Walsse ipsius litteras restaurabimus et reddemus; et a die restitucionis iam dictarum litte- rarum per duas ebdomadas federa pacis siue treuge vtrobique inuiolabiliter conserventur. — Dat. in Weleschyng in castro nostro a. d. MCCCXII, in die Purificacionis s. Marie. Urkundenbuch des Landes ob der Enns V, 66. 64) 1312, 4 Mart. Strakonicz. Bawarus de Strakonicz vendit Johanni de Wraczow, purchravio suo in Porzesin, villas Vyniezda et Zwynyehlawa. — Notum oc, „quod Johanni dicto de Wraczow, purchravio no- stro in Porzesin, villas nostras Vyniezda et Zwynyehlawa cum omnibus ipsarum pertinentiis, agris videlicet cultis et incultis, pratis, pascuis, rubetis, silvis, rivis, piscationibus, ceterisque ipsarum possessionibus, de nostra certa scientia, de consensu et assensu nostro favorabili et benigno ipsi Johanni suoque cuilibet successori prius dictas villas vendidimus pro septua- ginta quatuor marcis pragensis ponderis grossorum denariorum, jure hereditario hereditarie perpetuo possidendas; ad hoc ab utraque parte, nostri videlicet ex parte domino Woythone, purcravio nostro de Porzesin, et Mathia de Hrzeben, pro parte vero dicti Johannis Wyschone, purchravio de Chrumpnaw, et Bolech de Okole, limitatoribus et taxatoribus legittimis depu- tatis. Quam venditionem, limitationem taxationemque factam per eosdem ratam et gratam habentes, ipsi Johanni suisque posteris super hoc tradimus presens scriptum“, testibus: d. Petro de Rosenberch, Lupoldo de Hwosdan, Wencezlao, castellano de Rosenberch, Troyano de Mobrzicz, Pribizlao de Bohuscow, Jacobo de Machowicz, Walthero de Rzebnobit, Alberto de Mezipotoczie, Buschone de Rowny, Hilprando de Chuchlecz, Nycholao de Pazawerslag, Philippo de Mychenicz, Witkone de Gywonicz, Bolech de Okole et aliis.“ — Dat. et act. in Stra- konicz a. d. MCCC°XII°, in die Translationis s. Wencezlai mart. gloriosi. Ex orig. arch. Trebon. cop. Mus. Boh. 65) 1312, 10 Mart. Bruxs. Adolphus judex, Fridericus de Razic, magister consulum, Heinricus de Belyna, Petrus Styrapecz de Zusenbach, Thyrmanus, Cunradus Mylde, Heinricus Reyzel, Nycolaus Golde, Ulricus Sutor, ceterique jurati et cives Pontensis civitatis Johanem de Werberg vendidisse cen- sum 41/2 marcarum in Zlecnyk monasterio Zderaziensi testantur. — Ad notitiam oc, „quod ho- nestus vir Johannes de Werberg, noster concivis, in villa Zlecnyk retro montem Ryzel sita censum quatuor marcarum et medie, quem jure hereditario emerat, habuit et possedit, de bona voluntate suorumque heredum et amicorum ad hoc consensu plenario accedente tradi- dit et vendidit honorabili viro domino preposito ipsiusque fratribus claustri et monasterii Zderasiensis eodem jure hereditario possidendum nunc et semper, promisitque idem Johannes hunc vendicionis contractum secundum jus provinciale imponere solemniter Pragensium beneficiariorum tabulas procurare, prout quoque consuetudo terre requirit, annos tres et ebdo- 4*

Strana 28
Emler, Regesta Bohemiae 28 madas sex memorato domino preposito suisque fratribus de bonis huiusmodi plenam pre- stare varandiam. Si vero prefatus Johannes predicta seu aliquid predictorum non expleret, extunc ad omnia ipsius bona hereditaria et alia in Ponte et Zars situata prelibati dominus Nycolaus prepositus cum suis fratribus habebunt respectum, eisdem pro pignore seu vadio obligata, donec sepe dictus Johannes perfecte adimpleat, quod promisit; discurso antem varandacionis termino presentes amplius sint irrite et inanes.“ — Dat. Bruxs a. d. MCCCXII°, VI° ydus Marcii. Ex orig. arch. biblioth. universit. Prag. — Schlesinger, Das Stadtbuch von Brüx p. 18. 66) 1312, 19 Mart. Ich Rudger Aniel bekenne — — „das aller der chrig, der da gewest ist szwischen minen herren des deutschen hous zv Eger vnd szwischen mir, das vreuntleich vnd liplich bericht ist also, das peide, di selben herren vnd ich gleich schullen teilen mit einander pei vnser peider poten die cleinen zehenten zv Durrembach, zv den Harde, zu Reicherstorf vnd zv Schonlinten vnd Sunderingen, an dem dritten teil zu Schirmitz; pei namen ist ous- genomen min vorberch, da ich auf sitze, das weder ich noch kein mein erben davon des- selben zehenten in nicht geben schullen". — — Das ist geschehen, do man zalt nach gotis gepurt dreuzehen hundert jar in dem szwelften jar in der marterwochen. Ex orig. reg. tab. Dresdnensis n. 1958. 67) 1312, 22 Mart. Pragae. Johann, könig von Böhmen oc, muntert den rath zu Mühlhausen zum widerstande auf gegen Friedrich, den sohn des landgrafen Albrecht von Thüringen, der sich der reichs- lehen zu bemächtigen trachtet. Böhmer, Reg. imp. p. 181, n. 6. 68) 1312, 5 Apr. Viennae. Clemens papa V praepositum et conventum monasterii Dominici sepulcri Jeroso- limitani Zderasiensis ordinis s. Augustini Pragensis diocesis cum omnibus bonis, quae pos- sident aut possunt adipisci, sub b. Petri et sua protectione suscipit. — Dat. Vienne non. Aprilis pontif. anno septimo. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. copia in Mus. Boh. 69) 1312, 7 Apr. (S. 1.) Wir Johans, — — kunig zu Beheim und zu Poln, ein gemein pfleger des Romischen riches in Dutschen landen hie dissit des gebirges unde ein graue zu Lutzzelburg, „en- bieten dem amman von Rauensburg unsern gruz. Wir gebieten dir, — — daz du den — ertzbischoff Peter von Mentze anleitest nach rechtn, swa er dich wiset, uf grauen Rudolfus gut von Werdenberg, den man nennet von Hangans, unde uf gravn Wilhelms gut

Strana 29
et Moraviae. Annus 1312. 29 von Montfort umbe acht tusent marck silbers, darumbn si in mit unrechtn gechadiget.“ An dem fritage nach sant Ambrosientage 1312, in dem andern jar unser kunigriche. Würdtwein, Subsidia diplom. I, p. 414. — Böhmer, Reg. imp. p. 334, n. 484. — 70) 1312, 11 Apr. Pragae. Albertus et Potho de Fridlant, Heynrico (sic) dictus Crusina, Johannes de Dobrusca, Thobias de Bechyn, Arnustus de Talnberg, Bolezlaus de Smeczua, Wilhelmus de Hirsteyn, Sulizlaus, Hroznata, Milota de Pneytluk fideiubent pro Nicolao de Potnsteyn, ipsum omnia facturum esse, quod arbitri electi in controversia ipsius de capite Peregrini Pussonis et Pro- czkonis de Potenstein ordinaverant. — „Promittimus pro Nicolao de Potnsteyn et fideiussorio nomine nos obligamus, quod pro homicidiis perpetratis in Peregrino videlicet dicto Pu- ssone et Proczkone quondam de Potnsteyn, patre Nycolai, quidquid illustris comes Berthol- dus de Henberk et Heynricus de Wilnaw, Albertus de Honlo et Phylippus de Valkensteyn arbitri huius cause inter dominam Agnetem, relictam ipsus Peregrini Pussonis, et sorores ac filios sororum earundem et omnes affines, consangwineos et amicos eius, videlicet Icklinum, filium fratris dicti Peregrini, Nycolaum, Petrum et Andream, filios Claricii et ipsum Claricium, Heynricum, Pussonem cum filiis, Nycolaum et Frenclinum, Hermannum, Nycolaum, Cunradum et Nyklinum Burchardi, Bertholdum Pirknerum, Wolframum cum filiis, videlicet Meynhardo, Bohuslao, Cunradum, Heynricum de Lapide cum filiis, Nycolaum de Koczn, Nycolaum de Kessel, Bernhardum Nigrum, famulos quondam dicti Peregrini, ex parte vna, et inter dictum Nycolaum de Potnsteyn fratrem, consanguineos, affines aliosque amicos suos ex parte altera et pro omnibus aliis inimiciciis et controuersiis, quas inter se mutuo habuerunt, ordinaue- rint et arbitrati fuerint, hoc dictus Nycolaus de Potnsteyn, frater, patrui et alii amici sui debeant inuiolabiliter obseruare. Predictorum autem arbitrorum arbitrium tale est, quia ordinauerunt et arbitrati sunt primo et principaliter, quod omnes inimicicie et controuersie, quas contra amicos dicti Peregrini ipse Nycolaus, frater, consangwinei, affines et alii amici eius pro homicidio predicti Proczkonis de Potnsten, patris ipsius Nicolay, hactenus habue- runt, sint sopite, ita quod nullum rancorem vel inimicicias erga eos habere debeant vel illud ipsis verbis vel factis ad memoriam amplius reuocare. Et hoc idem super homicidio ipsius Peregrini Pussonis dicti arbitri mandauerunt et ordinauerunt per omnes consangwi- neos et amicos dicti Peregrini circa dictum Nycolaum de Potensteyn, qui de dicto homicidio inculpatur, fratrem, consangwineos et alios omnes amicos eius inuiolabiliter obseruari, eo dumtaxat excepto, quod si Potho, frater ipsius Nycolay de Potensteyn, et Potho de Potnsteyn, patruus ipsorum, Brzeczislaus de Risenberg cum fratribus suis et alii amici eorum in dicta ordinacione nollent stare, sed ei pocius contrairent, ex tunc predîcti fideiussores promiserunt fide data nomine juramenti una cum dicto Nycolao de Potnsteyn juuare omnes amicos ipsius Peregrini et eis astare omni tempore atque loco contra predictos, qui in predicta ordinacione nollent esse,addito eciam hoc, quod si amici dicti Peregrini contra illos, qui in dicta ordina- cione nollent stare, aliquos excessus committerent, quod propter illos excessus nullam de-

Strana 30
30 Emler, Regesta Bohemiae bent penam incurrere neque culpam. Preterea predicti arbitri arbitrando pronuncciauerunt et mandauerunt, ut dictus Nycolaus de Potnsteyn pro remedio anime ipsius Peregrini debeat ecclesie parrochiali sancte Marie ante Letam curiam certos redditus comparare, de quibus pro missa singulis diebus in dicta ecclesia dicenda perpetuo vicario, qui ad hoc constitutus et ordinatus fuerit, pro suis laboribus satisfiat, quos quidem reditus ipse Nycolaus debet ante festum Assumpcionis beate virginis Marie finaliter comparare, ita quod in ipso die Assumpcionis proxime nunc venturo ipsius misse celebracio inchoetur. Insuper dicti arbitri mandauerunt, ut ipse Nicolaus in triginta claustris fraternitates acquirere et in quolibet claustro mille missas pro ipsius Peregrini defuncti anima debeat comparare. Ceterum pre- fatus Nycolaus, postquam de captiuitate domini regis liberabitur, illo anno limina beatorum apostolorum Petri et Pauli in persona propria peregrinando visitare debebit. Preterea Vlri- cus de Brandiss similiter in persona propria peregrinando limina beati Jacobi eodem anno, postquam a captiuitate solutus fuerit, visitabit. Item Gerhardus famulus eodem anno ad limina beati Jost in persona eciam propria in peregrinacione ire tenetur et debet. Item Blahut famulus similiter eodem anno limina beate Virginis Aquis granis pro remedio anime prefati defuncti peregrinando personaliter visitabit; quibus quidem peregrinacionibus per- actis quilibet ipsorum peregrinancium debet secum testimoniales literas reportare. Insuper- prefatus Nycolaus de Potnsteyn debet Nycolaum et Curadum Burchardi, Petrum Claricii et Nycolaum de Kssel apud Krzesizlaum de Czampach de promisso tempore gwerre pro captiuis sibi facto facere liberum et solutum. Preterea sepedictus Nycolaus pro remedio anime dicti Peregrini monasterio fratrum Minorum Prage apud S. Jacobum decem marcas in denariis leuis ponderis dare debet. Item idem Nycolaus in humiliacione cum centum personis a claustro S. Clementis usque ad domum domine Agnetis, relicte ipsius Peregrini, ire debet. Item ciuitati Pragensi et ciuibus Pragensibus idem Nycolaus emendam talem fa- cere debet, sicut predicti arbitri adinuenerint et ordinabunt. Ceterum idem Nycolaus pro melioracione et emenda dicti Peregrini mille quingentas marsas grossorum denariorum leuis ponderis, quinquaginta sex grossos pro qualibet marca computando, in tribus terminis, vi- delicet sequenti die post Assumpcionem beate Marie virginis proxime affuturo quingentas marcas, item in quatuor temporibus sequentibus in aduentu quingentas marcas; item vltimas quingentas marcas in quatuor temporibus XLme proxime secuturis predicte domine Agneti, relicte ipsius Peregrini, et amicis eius debet soluere atque dare. Et in quocumque termino per ipsum Nycolaum aut fideiussores ipsius prefata pecunia non fuerit persoluta, extunc jam dicti fideiussores tenentur Pragensem ciuitatem obstagium subintrare inde non exituri, donec per eosdem prefata pecunia plenarie fuerit persoluta. Si autem obstagium non intra- rent, ex tunc predicta domina Agnetis et amici eius Peregrini predictam pecuniam super dampnum predictorum fideiussorum recipere poterunt atque debent, et predicti fideiussores coniuncta manu ipsis satisfacere tam pro capitali pecunia quam pro dampno in solidum promiserunt, exceptis trecentis marcis, que predicte summe sunt incluse, pro quibus pre- fati Johannes de Dobruska, Thobias de Bechyn, Arnustus de Talnberg eciam in solidum promi- serunt et de omnibus contractis superius pro tercia parte promiserunt et se in solidum obliga-

Strana 31
et Moraviae. Annus 1312. 31 uerunt. Ceterum si predicta omnia et singula, que per prefatos arbitros sunt ordinata et pronuncciata non fierent, ut est dictum, nec adimplerentur, ex tunc sepedicta domina Agne- tis et amici ipsius Peregrini sepius memorati cum adiutorio serenissimi domini Johannis, Boemie et Polonie regis, summoque regni Boemie camerario, judice et notario terre ceterorumque Pragensium beneficiariorum, qui tunc pro tempore fuerint constituti, tam summam capitalis pecunie qnam dampni, secundum quod est superius expressum, in bonis dictorum fideiusso- rum et hereditatibus ipsorum requirere poterunt, citacione qualibet proculmota.“ — Actum et dat. Prage apud S. Jacobum a. d. MCCCXII, III° idus Aprilis. Lib. vetust. priv. et stat. civ. Prag. n. 993. p. 35—37. 71) 1312, 17 Apr. Pragae. Albertus de Hohenloch profitetur, se teneri Meinhardo et Nycolao dictis de Roch- czan, civibus Pragensibus, XII sexag. gr. prag. den. pro duobus sericeis pannis apud eosdem receptis et promittit in Assumptione b. Mariae dictum debitum solvere. — Dat. Prage a. d. MCCCXII°, II fer. post dominicam, qua cantatur Jubilate Deo. E cop. arch. regni Boh. 72) 1312, 20 Apr. In Merica. Petrus, Maguntinus archiepiscopus, sac. imperii per Germaniam archicancell., Chu- noni, abbati Cladrubensi. — „Tua nobis porrecta peticio continebat quatenus donacionem, quam — — Johannes, Pragensis episcopus, tuo monasterio fecit, ut asseris, de ecclesia in Tuschowe, — — ita videlicet ut proventus dicte ecclesie donate, ut premittitur, ad usus in- firmarie fratrum dicti tui monasterii debeant deservire, confirmare — — dignaremus. Tuis itaque precibus annuentes, donacionem prefatum confirmamus.“ — Dat. in Merica a. d. MCCCXII°, XII° kal. Maii. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. in Mus. Boh. 73) 1312, 24 Apr. Pragae. Balwinus, civis Pragensis, Elisabeth, Boemiae et Poloniae reginae, bonorum in Sczech villicus, locat bona in Butowicz, Nynonicz et Kossierz. — „Cupiens bona per ipsam d. re- ginam mihi commissa majorem, quam hactenus in eis habita fuerit, ducere vtilitatem, de li- bera voluntate et expresso mandato ipsius d. regine, prout in patentibus suis literis super hoc concessis apparet euidenter, bona eius videlicet in Buttowicz, Nynonicz et in Kossierz Maiori et Minori Kossierz villis sita, cum agris cultis oc, viris discretis hominibus nunc in eisdem villis commorantibus eorumque successoribus ac posteris rite et racionabiliter ven- didi et locaui jure empheotico seu theutonico, quod in vulgari purgkrecht nuncupatur, per eos, eorum successores et posteros memorata bona predicto emphiteotico jure commode ac pacifice cum suis usibus perpetuis temporibus habenda, possidenda et tenenda, recepta ab eis primo et principaliter nomine arre, quod anleyt dicitur, de quolibet laneo predictarum

Strana 32
32 Emler, Regesta Bohemiae villarum certa pecunie quantitate, quam pecuniam ad plenum suis terminis, vt debebant prefati homines persoluerunt. Agri vero sepe predictorum bonorum mensurati sunt in laneos et divisi equanimiter, et habentur in Buthowicz et in Nynonicz villis tres lanei et vnum quar- tale, in Kossierz quoque tam maiori quam minori sex lanei cum dimidio, quorum quilibet laneorum continet septuaginta duo jugera strichonum. In quibus huiusmodi erit census: de quolibet enim laneo soluent annuatim duas marcas graues, sexaginta quatuor grossos pra- gensis monete pro marca qualibet computando, et quatuor pullos ; vnam marcam cum duobus pullis in festo beati Georgii, et aliam marcam grauem cum reliquis duobus pullis in festo beati Galli homines predictorum bonorum census nomine annis singulis persoluent, occa- sionibus ab subterfugiis quibuslibet relegatis. In causis quoque judiciariis homines sepe dictarum villarum vtentur jure meydenburgensi, et in eisdem a Minori ciuitate Pragensi jura trahent et requirent, promittens firmiter nomine d. regine predicte prefatos homines supra- dictorum bonorum et eorum successores ac posteros in predictis juribus suis, in perpetuum manuteneri, tueri ac defendi.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXII°, VIII kal. Maii. E tab. cur. reg. XXV, 219 cop. Mus. Boh. 74) 1312, 24 Apr. Pragae. Elisabeth, Boh. et Pol. regina, venditionem bonorum suorum in Butowicz, Nynonicz et Kossierz Maiori et Minori per Paldwinum, villicum suum in Schczech, civem Pragensem, factam ratam habet. — Dat. Prage a. d. MCCCXII°, VIII kal. Maii, regn. nost. a. II°. E tab. curiae reg. XXV, p. 219. 75) 1312, 28 Apr. Viennae. Clemens papa V praeposito ecclesiae Pataviensis mandat, ut litem inter conventum monasterii Zderasiensis et conventum in Swětec (Insuithez) exortam componat. — „Conquestus est nobis prepositus dominici sepulcri Zderasiensis, per prepositum soliti gubernari, ordinis s. Augustini, — — quod . . magistra et conuentus monasterii in Insuithetzi, per magistram so- liti gubernari, ordinis predicti ad dictum monasterium Zderasiense pleno jure spectantis, contra eundem prepositum spiritu rebellionis assumpta obedientiam et reuerentiam sibi de- bitam, contra justitiam, ut tenentur, denegant exhibere. Cum autem dictus prepositus, sicut asserit, dictorum magistre et conuentus potentiam merito perhorrescens eas infra ciuitatem seu diocesim Pragensem nequeat conuenire secure, discretioni tue per apostolica scripta mandamus, quatinus partibus conuocatis, audias causam, et appellatione remota debito fine decidas.“ — Dat. Vienne IIII kal. Maii, pontif. a. VII°. Ex orig. arch. c. aul. Viennen. cop. Mus. Boh. 76) 1312, 5 Maii. In Trzebicz. Joannes, rex Boemiae et Poloniae, relictam Ulrici de Nova domo et homines eius eximit per unum annum a judiciis provincialibus. — „Joannes, Boh. et Pol. rex, Petro de

Strana 33
et Moraviae. Annus 1312. 33 Rozmberg, summo regni Bohemiae camerario, Ulrico de Rziczano judici, Petro notario et ceteris beneficiariis Pragensibus nec non universis aliis beneficiariis per Bohemiam et Morawiam constitutis. Noveritis nos nobili dominae, relictae quondam Ulrici de Nova Domo, et filio eius talem fecisse gratiam, quod nec ipsi, mater et filius, nec homines sui in bonis ipso- rum residentes debeant ad aliquod judicium citari per unum annum a datu (sic) praesen- tium computandum, sed quicumque contra eos vel aliquem eorundem habuerit infra ipsum annum aliquid querelari, illis coram Ulrico Phlugo 1), dictae dominae procuratore, quem ad hoc in judicem constituimus, prosequatur, quod per nos praefato Ulrico comissum est expresse, ut unicuique conquerenti debeat plenam et expeditam justitiam exhibere. Quare volumus et mandamus vobis universis et singulis, ut dominam et filium eius ac homines ipsorum praedictorum ad vestra judicia per ejusdem anni spatium citare vel judicare nulla- tenus praesumatis.“ —Dat. in Trzebicz III° nonas Maii a. d. MCCCXII°, regn. nostrorum etc. a. II°. Cod. Talmb. fol. 32b. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 800. — 1) Cod. hab. fflubro. 77) 1312, 7 Maii. Viennae. Clemens papa V archiepiscopum Magdeburgensem et episcopos Brandeburgensem et Nuenburgensem constituit conservatores pro Johanne, episcopo Pragensi, contra clericos se- culares et regulares et contra laicos civitatis ac diocesis Pragensis et partium vicinarum, qui nuper occupaverunt et occupari fecerunt bona mobilia et immobilia ad mensam episcopalem spectantia. — „Sane vener. fr. nostri Johannis, episcopi Pragensis, conquestione percepimus, quod nonnulli clerici seculares et religiosi ac laici civitatis et diocesis Pragensis et partium vicinarum nuper occupaverunt et occupari fecerunt castra, terras, possessiones, decimas, red- ditus et proventus, iurisdictiones et iura, ac nonnulla alia bona immobilia et mobilia ad mensam suam episcopalem Pragensem spectantia, et ea detinent occupata, seu huiusmodi detinentibus prestant auxilium et favorem, quodque inhibetur, ne clerici ecclesiasticeque persone ac vidue vel alie miserabiles persone, quibus iura defensionem spiritualis iudicii favorabiliter concesserunt, habeant ad dictum iudicium spirituale recursum, ac ne idem episcopus molendina, oppida et alia utilia edificia in locis ad dictam mensam episcopa- lem spectantibus construere, muro circumdare seu edificare quoquomodo presumat; non- nulle quoque alie persone ecclesiastice seculares et regulares ac universitates et singulares persone civitatum nec non castrorum et villarum diocesis et partium predictarum de red- ditibus, decimis, proventibus, censibus, iuribus et rebus aliis ad dictam mensam episcopalem spectantibus eidem episcopo vel eius vicariis nolunt aliquatenus respondere; nonnulli etiam civitatis, diocesis et partium predictarum, qui nomen domini recipere in vacuum non for- midant, eidem episcopo in castris, terris, decimis, iurisdictionibus, iuribus, bonis et rebus aliis ad mensam predictam spectantibus multiplices molestias inferunt et iacturas. Quare dictus episcopus nobis humiliter supplicavit, ut, cum valde difficile reddatur eidem pro sin- gulis querelis ad apostolicam sedem habere recursum, providere sibi super hoc paterna dili- gentia dignaremur. Nos igitur adversus occupatores seu detentores, presumptores, molesta- 5

Strana 34
Emler, Regesta Bohemiae 34 tores et iniuriatores huiusmodi illo volentes ei remedio subvenire, per quod ipsorum com- pescatur temeritas, et aliis aditus committendi similia precludatur, mandamus, quatinus vos vel duo aut unus vestrum per vos vel per alium seu alios, etiamsi sint extra loca, in quibus deputati estis conservatores et iudices prefato episcopo, quoad vixerit, efficacis defensionis presidio assistentes, non permittatis eum super premissis ab eisdem vel quibuscumque aliis occupatoribus, detentoribus, molestatoribus, presumptoribus et iniuriatoribus indebite mole- stari, vel sibi gravamina seu dampna vel iniurias irrogari, facturi dicto episcopo, cum ab eo vel vicariis aut procuratoribus suis vel eorum aliquo fueritis requisiti, de predictis et aliis personis quibuslibet super restitutione castrorum, terrarum, iurisdictionum, iurium ac bonorum immobilium ac mobilium, reddituum quoque ac proventuum, censuum et aliorum quorum- cumque bonorum predictorum, nec non de quibuslibet molestiis, iniuriis atque dampnis pre- sentibus et futuris, in illis videlicet, que iudicialem requirunt indaginem, de plano sine strepitu et figura iudicii, in aliis vero, prout qualitas ipsorum exegerit, iustitie complementum, occupatores seu detentores, molestatores seu presumptores et iniuriatores huiusmodi, nec non contrarios quoslibet et rebelles cuiuscumque dignitatis, status, ordinis vel conditionis exti- terint, quandocumque et quotiescumque expedierit, per ecclesiasticam censuram appellatione — postposita compescendo, invocato ad hoc, si opus fuerit, auxilio brachii secularis“ oc. Dat. Vienne non. Maii pontif. a°. VII°. Dudík, Iter Rom. II, p. 184. 78) 1312, 16 Maii. Liberoni. Clemens papa nobilibus regni Bohemiae decretum concilii Viennensis de bonis quondam ordinis Templi ordini hospitalis s. Johannis concedendis notum facit. — „Dilectis filiis nobi- libus viris universis, comitibus et baronibus per regnum Boemie constitutis — —. Nuper in generali concilio per nos Vienne auctore Domino celebrato post longam deliberationem preha- bitam et maturam acceptabilius fore altissimo, magis honorabile fidei orthodoxe cultoribus ac subventioni terre sancte utilius, bona quondam domus et ordinis militie Templi ordini hospitalis sancti Johannis Jerosolimitani concedere quam ordini de novo creando unire aut etiam applicare consilium deliberationis nostre providit; sed quia tunc aliquibus asserentibus utilius fore bona ipsa ordini noviter creando conferre quam dicti hospitalis ordini applicare, tunc noster affectus speratum effectum super hec obtinere nequivit. Tandem vero sic per Dei gratiam actum fore dinoscitur, quod VI non. presentis mensis Maii eodem sacro appro- bante concilio hospitali seu ipsius hospitalis ordini supra dictis prefata bona concedenda et applicanda duximus, ac etiam unienda, bonis eiusdem ordinis militie Templi in regnis et terris carissimorum in Christo filiorum nostrorum Castilie, Aragonum, Portugalie et Majo- ricarum regum illustrium extra regnum Francie consistentibus dumtaxat exceptis, que ab unione, concessione et applicatione huiusmodi ex certis causis excipienda duximus et etiam excludenda, ipsa dispositioni nostre et sedis apostolice specialiter reservantes, quousque de illis aliter pro dicte terre subsidio per nostram et dicte sedis providentiam extiterit ordinatum.

Strana 35
et Moraviae. Annus 1312. 35 Quare nobilitatem vestram rogamus et hortamur attentius, quatinus pro reverentia salvatoris, cuius in hac parte negotium promovemus, ac dicte sedis et nostra magistro et fratribus seu prioribus let preceptoribus hospitalis eiusdem in terris vestris constitutis et eorum sin- gulis seu procuratori vel procuratoribus eorundem, quod predicta bona in eisdem terris con- sistentia juxta predicte nostre concessionis tenorem integre et pacifice assequi valeant et haberi, nostri favoris impendatis auxilium, prout extiterit opportunum, et eis circa nancis- cendam, habendam et retinendam possessionem bonorum ipsorum ac alias executoribus super executione huiusmodi concessionis nostre deputatis et in posterum deputandis super eadem executione assistatis efficaciter et ferventer, sic igitur in premissis vos promptos et paratos exhibeatis, quod preter retributionis eterne premium, quod inde merebimini, vobis laudis humane cumulus augeatur, nosque nobilitatem vestram dignis commendare laudibus in domino valeamus. Volumus autem, quod presentes litteras, vobis presentatis et ostensis eisdem, earum latori restituatis omnino, ut aliis, de quibus expedierit, valeant presentari." — Dat. Liberoni Valintinensis diocesis XVII kal. Junii, pontif. nostri a. VII°. Pelzel, ex orig. arch. ord. Melit. Prag. 79) 1312, 6 Jun. In Tyn Horssouiensi. Ordinatio inter Johannem, archidiaconum Horsowiensem et Petrum, vicarium ecclesiae Tynensis, super portione et provisione vicarii praedicti. — Noverint oc, "quod nos Wence- zlaus Pragensis et Brumo Bielinensis archidiaconi inter honor. virum d. Johannem, archi- diaconum Horssouiensem, et discretum virum d. Petrum, perpetuum vicarium ecclesiae Ty- nensis, super provisione et portione, quae sibi ratione vicariae debetur, ad mandatum vener. domini, d. Johannis, Pragensis episcopi, ordinavimus in hunc modum, videlicet quod in decimis sex villas habet: prima Laz, secunda Genycouicz, tertia Niemczicz, quarta Borouicz, quinta Podhradicz cum araturis purgrauii, sexta Piessin; insuper quinque laneos in Surb; item pratum secundum adjacens molendino Reguli; item agros, quos campanator tenuit pro censu; item tria jugera ultra flumen contra Massouicz; item subsidium sub monte; item agrum circa flumen; item juger circa hortum; item septimum denarium de officio; item octavum et nonum servitium; item omnia minuta cum remediis, tota colendisatio in vigilia Nativitatis Christi.“ — — Dat. in Tyn Horssouiensi a. d. MCCCXII°, VIII id. Jun. E vol. XIII Libr. erect. fol. 73 in arch. capit. Prag. 80) 1312, 17 Jun. Brunae. Johanes, Boemiae et. Pol. rex, sacri Rom. Imperii citra montes vicarius generalis et Lucemburg. comes, fundat monasterium monialium in Horto regis ante Brunam, traditque illud Katerinae, relictae quondam Tassonis de Lomnicz, regendum. — Not. oc, "quod nos, considerantes feruens desiderium, quod socer noster, d. Wencezlaus, — — quondam Boemie et Polonie rex pie memorie, ad fundacionem claustri sanctimonialium in loco, qui Ortus regis dicitur, ante 5*)

Strana 36
36 Emler, Regesta Bohemiae Brunnam habuit, ad instanciam karissime consortis nostre Elyzabeth, illustris Boemie et Po- lonie regine, —ibidem claustrum sanctimonialium ordinis Predicatorum fundari fecimus, quod eciam Ortum regis volumus nuncupari, predictam consortem nostram fundatricem ipsius ecclesie constituentes ejus votis et precibus annuendo et domine Katerine, relicte quondam Tassonis de Lomnicz, suisque consanguineis et affinibus ipsum locum pro regimine duximus com- mittendum, dantes eisdem ac aliis sororibus, que se ad dei cultum et famulatum ibidem rece- perunt, pomerium nostrum, turrim cum tota curia et ortum, que usque ad hospitale omnia — — Dat. Brunne plenius se extendunt, prout ad nos pertinent seu pertinebant tenenda.“ XV° kal. Julii, a. d. MCCCXII°, regnorum nostr. a. II°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 42. — Böhmer, Reg. Imp. inde ab anno 1314—1347 p. 389, n. 530. 81) 1312, 13 Jul. In prioratu de Grausello. Clemens papa V confirmat litteras Thobiae, epis. Prag., datas VI kal. Oct. a. MCCLXXXVII°, quibus declaravit, Petrum, postea Olomuc. episcopum, de legittimo matrimonio esse natum. — Clemens episcopus, servus servorum dei, dilecto filio Petro, electo Olomucensi. — — „Ex tenore siquidem tue peticionis accepimus, quod dudum in eccelesia Sacceansi Pragensis dio- cesis canonicatu et prebenda per obitum quondam Rehwini, ipsius ecclesie canonici, vacan- tibus, tu qui auctoritate bo, me. Johannis, episcopi Pragensis, in eadem ecclesia receptus fueras in canonicum et in fratrem, prebendam ipsam tanquam tibi de iure debitam a bo. me. Tobia, episcopo Pragensi, dicti Johannis successore, conferri cum instantia postulasti. Verum quia ad eundem Tobiam fama referente pervenerat, quod quondam Angelus, pater tuus, cano- nicus Pragensis fuerat tempore, quo te genuerat, et in subdiaconatus ordine constitutus, admittere postulacionem huiusmodi recusavit. Cumque tu postmodum, quod nullum patiebaris defectum natalium asseruisses coram episcopo supradicto, cum dictus Angelus antequam canonicatum et prebendam in dicta Pragensi ecclesia assecutus fuisset et subdiaconatus rece- pisset ordinem, te ex quondam Petrussa, matre tua, cum qua idem Angelus legittime contra- xerat, genuisset, idque tu coram Tobia, episcopo supradicto, te obtulisses legittime proba- turum, idem episcopus te ad hanc tuam assertionem probandam admittens iustitia suadente, testes ydoneos, quos ad hoc probandum coram eodem Tobia episcopo produxisti, recipere et diligenter examinare curavit. Et quia de huiusmodi legittimi matrimonii contractu ac tua ante susceptionem ab eodem patre tuo dictum subdiaconatus ordinem genitura, etiam ante- quam tu prebendam predictam assecutus existeres, per dictorum depositiones testium eidem Tobie episcopo constitit evidenter, tibi, quem tanquam legittime natum et alias propter tua merita reputavit ydoneum ad ecclesiasticum beneficium obtinendum, prebendam liberaliter contulit antedictam, teque declaravit, dixit et pronuntiavit de legittimo matrimonio fore natum nullumque in natalibus sustinere defectum, prout in patentibus litteris super hoc confectis, dicti Tobie episcopi sigillo munitis plenius dicitur contineri. Nos igitur tuis sup- plicationibus inclinati declarationem, dictum et pronuntiationem huiusmodi rata habentes et grata, illa auctoritate apostolica ex certa scientia confirmamus et presentis scripti patrocinio

Strana 37
et Moraviae. Annus 1312. 37 communimus, supplentes omnem defectum, si quis intervenisset in illis, de apostolice pleni- tudine potestatis, tenorem litterarum ipsarum, ut de ipsis imposterum certitudo plenior habeatur, presentibus inseri facientes, qui talis est:“ Tobias etc. (v. Cod. dipl. Mor. VI, 44). — Dat. in Prioratu de Grausello prope Malausanam Vasionensis dioc. III id. Jul. pontif. a. VII°. Ex autographo regesto in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 43. — Dudík, Iter Rom. II, p. 82. Extr. 82) 1312, 13 Jul. In Prioratu de Grausello. Clemens papa V Petro, electo Olomucensi episcopo, concedit, ut quaedam beneficia ecclesiastica antea habita per decennium a suscepta consecratione retinere possit. — Clemens episcopus, servus servorum dei, dilecto filio Petro, electo Olomucensi. — „Petitio siquidem tua nobis exhibita continebat, quod episcopatus Olomucensis adeo in temporalibus est col- lapsus, quod vix adicere poterit, ut resurgat; quamobrem nobis humiliter suplicasti, ut in relevamine episcopatus eiusdem providere tibi de opportune subventionis auxilio digna- remur. Nos igitur tuis supplicationibus inclinati preposituras, quas in Pragensi et Wisse- gradensi, ac canonicatus et prebendas, quos in eadem Pragensi, Wratislaviensi et Saccensi, ac obedientias, quas in ipsis Prag., Wissegrad. et Saccensi ecclesiis — obtines, tibi per de- cennium post tempus suscipiendi a te consecrationis munus auctoritate apostolica de speciali dono gratie reservamus, ita quod illos interim retinere licite valeas sicut prius, ac in re- levamen ipsius Olomucensis episcopatus fructus, redditus et proventus percipere ex eisdem." — Dat. in prioratu de Grausello prope Malausanam Vasionensis diocesis III° idus Jul., pontif. a. VII°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 45. — Dudík, Iter Rom. II, 82. Extr. 83) 1312, 20 Jul. Brunae. Barones Moraviae Fridericus de Linavia, Nicolaus, juvenis dux, Ulricus de Bozkowicz, Gozwinus, Friduscho et Guntherus de Brandiz ac Maczka dictus Monachus a Johanne, Boh. et Pol. rege, in gratiam recepti eidem atque capitaneo suo Moraviae deinceps fidelitatem et servitia sua promittunt. E reg. privil. arch. S. Wenceslai in arch. terrae regni Boh. Extr. — Riegger, Arch. II, 609. — Palacký, Děj. národa Českého II, 408. 84) 1312, 25 Jul. Wien. Friedrich und Leopold, herzoge von Österreich, compromittiren auf die entscheidung kaiser Heinrichs VII wegen der zwischen ihnen und könig Johann von Böhmen und Polen in betreff 30000 mark silbers vorgehabten taidung. Sollte der römische kaiser sterben, sollen andere obmänner gewählt werden. — Wien am S. Jakobstag im J. 1312. Riegger, Arch. II, 592. — Böhmer, Reg. Imp. p. 377, n. 378.

Strana 38
38 Emler, Regesta Bohemiae 85) 1312, 25 Jul. Ze Wienn. Johann, könig von Böhmen oc, sichert den herzogen von Österreich seinen beistand auf vier jahre zu. — „Wir Johans, kunich ze Beheim vnd ze Polan, vicari des rom. riches vber Tütschin lant vnd graf ze Lucelinburg, veriehen, — — daz wir mit den hohen fürsten hern Frid. und Lup. hertzogen ze Osterriche oc . . . vns verbunden haben in ze helfen vnd ze raten getriwelich vnd luterlich vier gantzin iar von sant Jacobs tage, der hüt ist, gen allermenichlich, an gen dem ryche vnd gen dem hohen fürsten hern Karlin, dem kunig von Vngern, marggraven Woldemar von Branneburg vnde hertzog Bouczl. von Brezzla, di hi ovz genommen sint, in der wise, als hernach geschriben stat. Geschehe daz, daz ein gewaltich fürste oder ein herre vf dieselben hertzogen von Osterriche zogt mit gewalt in iren lant ze Osterriche oder ze Styr, so suln wir in helfen mit vnser macht an geverde, mit vnsers selbs libe, oder mit einem bischofe, oder mit einem fryen herrn. Wer aber, daz sich wider si setzten ir lantherren in denselben landen, einer oder mer, oder deheim besez hieten, oder si deheim ander not angienge, so suln wir in danne geholfen sin mit vnser macht an ge- verde. Wer aber, daz den hertzogen von Osterriche gewalt oder vnrecht geschehe in Swaben, das suln si mit chlag für vns pringen, so suln wir in minne oder recht helfen; vnd swer des nicht gehorsam were, wider den suln wir den hertzogen helfen ze irem rechte mit der macht, di wir haben uber Tutschin lant von des riches wegen; vnd swenne wir von demselben gewalt stunden, den wir han von des riches wegen uber Tütschin lant, so suln wir den her- tzogen helfen mit zweinhundert mannen in denselben landen in Swaben vnd in Elsazzen. Si suln ovch vnsern lüten gebn win und brod den bereiten, den andern pyer vnd brot; vnd also beschidenlich, di wile wir der vordern helffe ein tuon den hertzogen von Osterriche, di wil sin wir der andern ledich. Vnd datz wir ditzes gelübde, dis helfe vnd die ver- bindenuzze getruwelich vnd gentzlich halten, loben wir bi vnsern triwen, vnd haben des gesworn einen eide ze den heiligen." — — Gebn ze Wienn an sant Jacobs tage, do von Christes geburt waren driuzehenhundert iar vnd in dem zwelften iar darnach, vnser riche im dem andern iare. Kopp, Geschichtsblaetter aus der Schweiz I, 174. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, p. 46. — Böhmer, Reg. Imp. p. 181, n. 7. 86) 1312, 25 Jul. Ze Wienn. Die herzoge von Österreich sichern dem könige von Böhmen ihren beistand auf vier jahre zu. — „Wir Friderich vnd Lupold, von gotes genaden hertzogen in Osterriche vnd in Styre oc, veriehen oc, daz wir mit dem hohen fürsten, hern Johans, dem kunig von Beheim vnd von Polan, vicari vnd verweser des romischen riches uber Tütschin lant, vnd grafen ze Lucelinburg, vns verbunden haben im ze helfen vnd ze raten getruwelich vnd luterlich vier gantzin iar von sanct Jacobs tage, der hüt ist, gen allermenichlich, an gen dem Riche vnd gen dem hohen fürsten, hern Karlin, dem kunig von Ungern, vnd gen hertzog Rud. vnd Lud. von Beiern, vnsern oheimen, di hi ovz genomen sint, in der wise als hernach ge- schriben stet. Geschehe daz, daz ein gewaltich herre oder ein fürst vf den kunig von Beheim

Strana 39
et Moraviae. Annus 1312. 39 zogt mit gewalt in sin lant ze Beheim oder ze Merhern, so suln wir im helfen mit vnser macht an geuerde, mit vnser selber libe, oder mit vnser brueder einem, oder mit einem bischof. Wer aber, daz sich wider in setzten sin lantherren in seinem lande, einer oder mer, oder deheim besez hiete, oder in ein ander chrieg angienge, so suln wir im danne beholfen sin mit vnserer macht an geverde. Wer aber, daz er vnser helfe bederft gen Krakowe, so suln wir im dazu beholfen sin mit zwein hundert mannen. Er sol ovch vnsern lüten geben brot vnd win den bereiten, den andern pyer vnd brot; vnd also bescheidenlich, di wile wir von der vordern helfe ein tuon dem kunig von Beheim, di wil sin wir der andern ledich. Vnd daz wir ditz gelübde vnd di helfe vnd di verbindenuzze getruwelich vnd gentzlich halten, loben wir bi vnsern triwen vnd haben des gesworn einen eyde ze den heiligen.“ — — Der brif ist gebn ze Wienn an sant Jacobs tage, do von Christes geburt warn driuzehenhundert iar vnd in dem zwelften iar darnach. Kopp, Geschichtsblaetter aus der Schweiz I, 174. 87) 1312, 25 Jul. Ze Vienne. Johann, könig von Böhmen und Polen oc, verspricht den herzogen von Österreich seinen vater zu bitten, dass er erfülle, was er in seinen den herzogen von Österreich vor Brescia ausgestellten briefen versprochen hat. — Veriehen oc, "daz wir gelobt haben vnd loben mit disen brifen den edeln fürsten, hertzog Friderich vnd hertzog Liupolt von Osterriche, vnsern liben swegern, daz wir bitten vnd manen suln vnsern liben herren vnd vater, hern Heinrich, den romischen keiser, daz er nach sinen brifen, di er den edeln fürsten, hertzog Frid. vnd hertzog Liup., vnsern swegern, gegeben hat vor Brizze, vzrichtung schaffe der gueter, die an denselben briefen benant sint, zwischen vnser Frowen tage der Lichmesse, der schierst chumt. Gescheh aber des nicht, so suln wir in derselben frist nach denselben briefen diselben sache richten an geverde von dem gewalt, den wir haben von vnsers vor- genanten liben herren vnd vater wegen vnd des riches uber Tütschin lant.“ — — Der brif ist geben ze Wienne a. d. M. CCC. XII., an sant Jacobs tage, vnser riche in dem andern iare. Kopp, Geschichtsblaetter aus der Schweiz I, 175. — Böhmer, Reg. Imp. p. 389, n. 531. 88) 1312, 27 Jul. Viennae. Fridericus, dux Austrie, defalcat Heinrico imperatori quasdam summas ipsi a Johanne, rege Bohemiae, exsolutas. — „Profitemur, quod de summa pecuniae sermo d. d. Heinrico, Rom. imperatori, per nos mutuata, magnificus princeps, d. Johannes, rex Bohemiae, affinis noster carissimus, filius eius, pro absolutione dominii nostri in Burgowe in 1200 sexagenis gross. prag. et in 600 marcis arg. constantiensis ponderis creditoribus nostris de Spyra datis ; item in 1000 marcis arg., 56 grossis pro marca qualibet computatis, et 120 sexag. gr. prag. honorabili viro .. abbati Zedlicensi nostro nomine traditis, nos legitime expedivit. Quam quidem pecuniam in praefato mutuo d. Heinrico, Rom. imperatori praedicto, harum testimonio defalcamus.“ — Dat. Wiennae a. d. M.CCC duodecimo, VI° kal. Aug. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennensis.

Strana 40
et Moraviae. Annus 1312. 41 habnt, vnd darumbe si pfande habent.“ Der brif ist geben ze Znoym, do von Christes ge- burt warn driuzehen hundert iar vnd in dem zwelften iar darnach, an dem nechsten doners- tage nach vnser Frowen tage Assumptionis, vnser riche in dem anderen iare. Kopp, Geschichtsblätter aus der Schweiz I, 176. — Böhmer, Regesta Imp. 1314—1347, 182, n. 9. et p. 389, n. 533. 94) 1312, 18 Aug. Znoyme. Friederich, herzog von Österreich oc, verspricht dem könige von Böhmen, den. schaden gut zu machen, der demselben aus seinen ländern in den nächsten vier jahren gemacht werden sollte. — Veriehen oc, „daz wir loben vnd gelobet han abzelegen vnd ovzzerichten allen den schaden, der geschehen ist ouz vnserem lande ze Osterrich gen Beheim vnd gen Merchern von der zit, da wir sprachen ze dem ersten male ze Reygrade mit dem hohen fürsten, herren Johans, kunig ze Beheim vnd ze Polan, vuserem liben swager, des ze Phingsten di hin sint vnz ouf sant Jacobes tag, der nu gewesen ist, vnd der darnach geschehen oder ge- schicht in vier Jaren. Wir haben ouch von vnseren wegen genomen daruber ze schidelüten vnsere liebe getriwe, Albern von Kunring vnd Ort den Zendelin, vnd der kunig von Beheim von sinen wegen Burchard, den burgrafen von Meydburg, vnd Jesken von Meserintz, bur- grafen zu Brünne, vnd ze einem obermanne bedenthalben Heyd, burgrafen von Gors; vnd suln die schidelüte mit samt dem obermanne vmb den schaden, der vntz her geschehen ist, einen tag leisten ze Poherlitz von dem nehsten suntage uber vierzehn tag, vnd swaz die vier sprechent, daz man ouz richten sol, daz suln wir bedenthalben stet han. Wer aber, daz die vier uberein nicht chomen mochten, swaz der merer teil vnder den vieren sprichet, dez suln wir bedenthalben gehorsam sin. Wer aber, daz sich die vier zweiten, mit swelhen zwein der obman gehilt, das sol aber stet sin. Es sol ouch aller schade bedenthalben ouz- gericht werden in einem maneyde darnach zehant, swanne die schidelüte gesprochen ha- bent. Darüber haben wir ze bürgen gesetzet vnser lib getriwen, meister Bercht., vnseren obristen scriber, Eberh. von Walse, Ditern von Pilichdorf, Otte von Celking, Wych. von Topel vnd Albern von Kunring; swanne die gemant werdent, so suln si in varen in die stat ze Brünne mit ir selber libe, oder ieder man ein ritter mit drin pherten an sin stat legen. Wurde ouch in dem moneyde, swanne si in varent ze leisten, der schade, der von den schidelüten gescheiden wirt, nit ouz geriht den lüten, die in emphangen haben; so suln si leisten fürbaz für zwei tusent march silbers, der wir dem vorgenanten kunig von Be- heim gevallen sin, vnd für den schaden, vnd nicht ouzchomen, es werd ab geleit der schade den, di in emphangen habent, vnd dem vorgenanten kunig von Beheim werden ge- geben vnd veriht di zwei tusent march silbers. Vnd gieng der vorgenanten schidelüte de- heiner ab oder der obman, so sol man einen anderen an siner stat nemen; gieng ouch der bürgen deheiner ab, so suln wir einen andern als erbern geben an sein stat.“ — — Der brif ist geben datz Znoyme, do von Christes geburde waren driuzehen hundert jar vnd dar- nach in dem zweliften jare, an dem nehsten vritag nach vnser vrowen tag ze der schidung. Kopp, Geschichtsblaetter aus der Schweiz I, 176, 177. 6

Strana 41
40 Emler, Regesta Bohemiae 89) 1312, 30 Jul. Wiennae. Johann, König von Böhmen etc., belobt den rath zu Mühlhausen, weil er den feind des reichs und des friedens Friedrichen, den sohn des landgrafen Albert von Thüringen, be- fehdet, und gebietet, dass jener diesem ferner widerstehen möge, damit die von demselben occupirten reichsgüter um so eher wieder erlangt werden können. Böhmer, Reg. Imp. p. 182, n. 8. — Grasshof, Mulhusa 201. 90) 1312, 10 Aug. Brunae. Elizabeth, Boemiae et Pol. regina, monasterio in Ossla bona Marcharticz, Teufenpach Pelskwicz, Vngerschicz, Cozoged, Stalek, Stopischicz, Scrsipicz ab Izaldi, consorte Mathaei de Fullenstein, data coufirmat. — Dat. Brunne IV° id. Aug. a. d. M° CCC°XII°, regnorum nostr. a. II°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 46. 91) 1312, 10 Aug. Brunae. Johannes, Boemiae et Pol. rex, sacri Imperii citra montes vicarius gener. ac Lu- cemburg. comes, donationem bonorum ab Izaldi, consorte Mathaei de Fullenstein, monasterio in Ossla factam confirmat. — Dat. Brunne IV id. Aug. a. d. M°CCC°XII°. Ex orig. arch. c. r. guber. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 47. — Böhmer, Reg. Imp. p. 389, n. 532. 92) 1312, 11 Aug. Brunae. Elizabeth, Boemiae et Pol. regina, resignat monasterio in Ossla iura, si quae in mo- lendino iuxta villam Veczmans sito et ad monasterium praedictum pertinente possidet. — Dat. Brunne a. d. M'CCC°XII°, III id. Aug., regnorum vero nostr. a. II°. Ex orig. arch. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 47. 93) 1312, 17 Aug. Ze Znoym. Johann, könig von Böhmen oc, verpflichtet sich gewisse schulden der herzoge von Österreich an die im briefe genannten personen zu zahlen. — Wir Johans, — — kunich ze Beheim vnd ze Polan, vicari des romischen riches vber Tütschin lant vnd graf ze Lucelin- burg, veriehen oc, "daz wir schaffen suln vnd gebieten vnserm getrewen Dyetegen von Kastel, daz er di hochgeboren fürsten, hertzog Friedrich vnd hertzog Liupolt von Osterriche, vnser lieb sweger, und ir porgen ledich lazze vmb zwelf hundert schock grozzer pfennige prager, di man im schuldich was von Cuncelmannes wegen von Vlme, den er gevangen hete vnd den er darumbe nach teidinge ledich lie; vnd sol daz geschehen vor vnser Frowen tage der Lihtmesse, der schierst chomt. Geschech des nicht vor dem zil, so suln wir denselben her- tzogen die zwelf hundert schock gelten vf sant Waltpurgen tach, der nechst chumt. Wir suln ovch die vorgenanten hertzogen von Osterriche ledich machen von Heinrich von Koln vnd Sigelin Guntramer, burger zu Spyr, umb sechshundert march silbers Constentzer ge- wihtes vor den nehsten Wihnechten. Vnd sol daz vorgenant guot abe gen an der summe guotes, di si vnserm liben herren vud vater, hern Heinrich dem romischen keiser gelihen

Strana 42
42 Emler, Regesta Bohemiae 95) 1312, 19 Aug. In Znoyma. — — profitemur, nos per dominum Jo- „Nos Fridericus, dux Austrie et Styrie oc, hannem, regem Bohemie et Pol., de ducentis marcis argenti wiennensis ponderis, dandis nostro nomine Walthero de Chastel militi, esse plenarie expeditos, defalcantes easdem du- centas marcas ipsi regi in pecunia, pro qua nobis in Morauia sunt pignora obligata.“ — Dat. in Znoyma a. d. M°CCC° duodecimo, sabbato infra octauam Assumpcionis b. Marie Virg. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 800. 96) 1312, 19 Aug. Znaim. Walther von Chastell bekennt vom herzoge Friedrich von Österreich für den in dessen diensten bei Crudim erlittenen schaden 800 mark silber erhalten zu haben. Ex arch. c. r. aul. Viennensi Lichnowsky, Gesch. des Hauses Habsburg III, CCCXLII. 97) 1312, 20 Aug. Wien. Friedrich de Cadano bestätigt den herzogen Friedrich und Leupold von Österreich den empfang der von ihrem vater, dem röm. könig Albrecht, zum zuge nach Böhmen ent- lehnten und ihm bezahlten summe von 1000 pf. wiener pfennige und 643 mark silber zu 56 gr. gerechnet. Ex arch. c. r. aul. Vienn. Lichnowsky, Gesch. des Hauses Habsburg III, CCCXLII. 98) 1312, 22 Aug. Brunae. Philippus, episc. Eistaetensis, ecclesiae B. V. Mariae, monasterio Cellae S. Mariae Brunae adstanti, indulgencias XL dierum concedit. — Dat. Brunae in octava Assumtionis B. Mariae Virg. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 48. 99) 1312, 23 Aug. Brunae. Johannes, Boh. rex, privilegium monasterio Cellae B. M. V. Brunae a rege Wence- slao II a. MCCLXXXVI datum confirmat. — Brunae X kal. Sept. a. d. M°CCC XII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 48. — Böhmer, Reg. Imp. p. 389, n. 534. 100) 1312, 29 Aug. Brunae. Johannes, rex Boh., litteras Rudolfi, Boh. regis, ab anno MCCCVII° confirmans cives Brunenses a solutione telonei liberat. — Dat. Brunae IV kal. Sept. a. d.M°CCC XII°. Ex orig. membr. in arch. civ. Brun. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 48. — Böhmer, Reg. Imp. 182. n. 10.

Strana 43
et Moraviae. Annus 1312. 43 101) 1312, 7 Sept. Zu Colne in Boheim. Johann, könig von Böhmen etc., beurkundet den von ihm auf veranlassung des bruders Diether Rude als procurators des klosters Brumbach in wirzburger dioces dahin ergangenen rechtsspruch, dass das Kloster der klage ledig sei, die Gernot Kotbuss um das dorf Ebenot zu ihm hatte. Wollte Gernot das kloster fürder darum ansprechen, so soll das vor geist- lichem gericht geschehen. — Derselbe stellt einen andern brief gleichen inhalts aus, doch mit der abänderung, dass Gernot Kotbuss das gedachte dorf von Conrad von Schlüsselburg zu lehen trage und dass vor fortsetzung der klage vor geistlichem oder weltlichem gericht zu erweisen sei, dass der von Schlüsselburg dasselbe dorf zu rechtem lehen haben solle. Dat. ut supra. — Derselbe gebietet Boppo von Eberstein das kloster Brumbach nach massgabe der ergangenen gerichtsbriefe bei dem besitze des dorfes Ebenode gegen den Gernot Kotbuss zu schützen. Böhmer, Reg. Imp. p. 294, n. 356—358. 102) 1312, 15 Sept. Pragae. Fridericus, Hermannus et Fridericus fratres de Sonburch resignant omnia jura sua in officio suppae Cadanensis. — Noverint oc, quod nos — "omnibus iuribus et actionibus, que nobis in officio, suppe Cadanensis et pertinenciis eius ex quacumque causa competunt ad presens vel possent competere in futurum, et litteris seu privilegiis quibuscunque super hiis a Romanorum vel Boemie regibus aut aliis quibuslibet personis sub quacunque forma vel concepcione verborum traditis sew concessis, renunciamus expresse et de huiusmodi iuri- bus et accionibus serenissimo domino nostro, d. Johanni, Boemie et Polonie regi, libere ce- dimus, ac idem officium cum suis pertinenciis universis, benivole resignamus, volentes omnino, ut littere et privilegia huiusmodi sint cassa, irrita et viribus vacua, et nullum decetero tam in iudicio quam extra, robur obtineant firmitatis, exceptis litteris dicti domini nostri regis Boemie, quas de novo super bonis ad dictam suppam pertinentibus sub simili data harum litterarum recepimus ab eodem.“ — Dat. Prage XVII kal. Octobr. a. d. MCCCXII°. Ex orig. arch. c. r. Viennensis. — Balbin, Mis. lib. VIII, p. 158. Extr. 103) 1312, 21 Sept. (Redisch). Johannes judex et jurati civitatis Redisch monasterium Wellegradense in silvis et piscationibus circa moenia civitatis sitis non esse molestaturos promittunt. — Acta sunt hec eidem cenobio Wellegrad. presidente d. Henrico abbate a. d. MCCCXII°, sub die b. Mathei. Ex orig. arch. c. r. gub. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 49. 104) 1312, 30 Sept. Pragae. Johannes, Boh. rex, notariam urburae in Iglavia confert mag. Thom aede Fractis. — „Magistri Thome de Fractis, familiaris et notarii nostri, — — fidem et merita, — — quibus — predecessoribus nostris, Boemie regibus, deseruiendo longis temporibus pro viribus 6*

Strana 44
44 Emler, Regesta Bohemiae studuit et nobis studet conplacere, attendentes, sibi notariam vacantem in urbura nostra Iglauiensi per obitum magistri Hermanni de Sarowe, quondam ibidem notarii, cum hac spe- cialis prerogatiua fauoris, vt videlicet notariam eandem per se vel alium idoneum, quem loco sui ad hoc substituerit, teneat et regat, de nostra regali liberalitate per quinquennium a data presencium computandum, de consilio vener. patris d. Heinrici, abbatis Fuldensis, specta- bilis viri Bertoldi comitis de Hennenberch, Philippi de Falkensteyn, magistri Nycolai, honor. viri Waltheri de Castello, Johannis de Burperg et Johannis de Osschen, consiliariorum no- strorum, conferimus, per hec scripta, mandantes vrburariis seu magistris nostrarum vrbure et monete per Boemiam et Morauiam, — — quatenus predicto magistro Thome vel suo sub- stituto eius nomine de consueto vnius marce stipendio racione dicte notarie singulis septi- manis prouideant expedire et hoc sibi assignent integraliter difficultate qualibet proculmota. — — Dat. Prage II kal. Oct. a. d. MCCCXII, regnorum vero nostr. a. II. Ex arch. cap. Prag. cop. Mus. Boh. 105) 1312, 7 Oct. In Rysenburch. Hermannus de Gablencz vendit monasterio de Ozzek quaedam bona in villa Strymuz. — Noverit oc, "quod ego Hermannus dictus de Gablencz matura deliberacione prehabita et cum heredum meorum omnium consilio et unanimi voluntate quedam bona sita in villa Stry- muz, de quibus annui census sexaginta quatuor grossi monete pragensis annis singulis persol- vuntur, venerabilibus viris d. Gerwico abbati et suo conuentui in Ozzek — — vendidi pro- quadam summa pecunie michi per eosdem integraliter persoluta, transferens in ipsum do- minum abbatem et suum conuentum predictum omne jus et dominium, quod in bonis habui vel habere potui pretaxatis, eadem multis annis hereditarie possidendo, ita videlicet, quod religiosis viris domino abbati et suo conuentui sepedictis de prefatis bonis ad se et ad suum monasterium de cetero pertinentibus imperpetuum in annui census persolucione in seruiciis, in iuribus sive legibus quibuscumque sicut de ceteris bonis suis ibidem in villa existentibus perhenniter seruiatur.“ — — Act. et dat. in Rysenburch a. d. M°CCC° duodeno, nonas Octobris. — Testes : Theodericus, Albertus, Heinricus, filii mei, Fritscho de Maschowitz, gener meus, Chunradus dictus Hunrich et Berhtoldus de Hugwitz, Nycolaus de Swarczenrod, et quam plures alii fide digni. — Sigilla: Borsonis de Ryzenburch et Hermanni superius dicti. E codice diplomatico monasterii Ossecensis membranaceo saec. XIV, fol. 33 p. v. — Schlesinger, Das Stadtbuch von Brüx p. 19. 106) 1312, 7 Oct. In Rysenburch. Hermannus de Gablencz vendit monasterio de Ozzek unam sexag. gr. et unum loto- men census in villa Strimuz. — „Ego Hermannus de Gablencz — ad perpetuam defero noticiam, quod — consilio heredum meorum prehabito de bona voluntate et assensu ipsorum domino Gerwico, abbati de Ozzek, et suo conuentui — — vendidi vnam sexagenam gr. et vnum lo- tonem pro decem sexagenis cum dimidia et octo grossis in villa Strimuz de certo censu tytulo hereditarie possessionis perpetuis temporibus colligendam.“ — Sigilla vendentis ac

Strana 45
et Moraviae. Annus 1312. 45 Merbotonis de Hugwicz nec non Conradi de Selnicz. — Dat. in Rysenburch a. d. M°CCC°XII°, nonas Octobris, Testes ut supra. E codice diplomatico monasterii Ossecensis membranaceo saec. XIV, fol. 31 p. v. — Schlesinger, Das Stadtbuch von Brüx p. 19. 107) 1312, 10 Oct. Pragae. Johannes, B. rex, recognoscit se teneri Heydenrico, abbati Sedlicensi, in CXX sexag. denar. gr. prag. — Recognoscimus oc, "quod pro XX pannis de Ypra, quos — — frater Heydendricus, abbas monasterii Sedlicensis, — — excepit, tradidit nobis in solucionem debi- torum Mathei comitis de Trenczin et cum quibus ..... .. nis spectabilem virum Bfertholdum] de Hen[enberg] et alios fideiussores nostros ab obstagio, quod dicto Matheo facere et obser- uare debebant, absoluimus, dicto abbati tenemur in C et.... sexagenis den. gr. prag., quas sibi promittimus soluere super festum Purificacionis beate [Ma]rie virginis proxime nunc venturum. Promittimus eciam ei super idem festum soluere XX sexagenas dictorum dena- riorum, quas pro debitis regis Wencezlai Paulo, ciui de Cracouia, mandato nostro soluit. — — Datum Prage VI id. Octob. Ex orig. arch. capit. Prag. 108) 1312, 10 Oct. Pragae. Johannes, B. rex etc., solutionem cuiusdam debiti Henrico de Lyppa, summo regni Boh. marschalco, in urbura et moneta sua deputat. — Recognoscimus oc, "quod moniti se- pius per dilectum fidelem nostrum H. de Lyppa, summum regni nostri Boemie marschalum, de debitis, in quibus felicis memorie illustris rex Wenceslaus, socer noster, et filius eius et alii predecessores nostri, reges Boemie, sibi remanserunt, et de dampnis, que ipse sustinuit, et expensis, quas fecit in nostris seruiciis et post nostrum introitum in regnum Boemie, ac pro eisdem dampnis et seruiciis eius per nos compensandis, tandem super hiis omnibus sic concordauimus cum eo, quod ex parte nostra Bertoldus comes de Henenberch, Wal- therus de Castello et ex parte dicti H. de Lyppa nobiles viri Witko de Landisteyn et Fri- dericus de Sman ad hec omnia discucienda et componenda in arbitros electi fuerunt, adiunctis eis pro communi seu quinta persona religiosis viris Sedlicensis et de Aula Regia monasteriorum abbatibus ad premissa. Per quos quidem arbitros et abbates est taliter inuentum — — et ordinatum, quod defalcatis omnibus, que hucusque pro hiis debitis, dampnis et expensis et seruiciis dicto H. per nos soluta sunt, tenemur adhuc sibi vel heredibus eius pro hiis in VI milibus marcarum gross., LVI gross. pro marca qualibet con- putando, de quibus eos expedire volentes, solucionem ipsius pecunie ipsis deputamus in nostris vrbura et moneta, volentes et mandantes, vt de prouentibus .. . vrbure et monete singulis septimanis, incipiendo in secunda feria proxime nunc vent(ura), L marcas dicto H. vel suis heredibus aut quibuscunque aliis pecuniam ipsam in parte vel in toto recipiandam conmiserit, tam diu soluantur, quousque sibi dicta sex milia fuerint integre persoluta, et si predictus prenotatam pecuniam vel quamcunque partem eius — — aliquibus personis in

Strana 46
46 Emler, Regesta Bohemiae suis debitis deputauerit, deputacionem huiusmodi eisdem personis promittimus confirmare.“ — Dat. Prage VI id. Oct. a. d. MCCCXII°, reg. vero a. II. Ex orig. arch. cap. Prag. valde laeso cop. Mus. Boh. 109) 1312, 11 Oct. Pragae. Johannes, Boemiae et Poloniae rex, sacri Imperii citra montes vicarius generalis ac Lucemburgensis comes, privilegium monasterio Sedlicensi a Wenceslao, rege Bohemiae, a. d. MCCCV°, VIII id. Nov. (II, p. 888, n. 2059) concessum, confirmat. — „Deuotis itaque ac instantiuis supplicacionibus honorabilis viri fratris Heydenrici abbatis et fratrum dicti mona- sterii multipliciter inclinati, ad instanciam uotiuam et consilium inclite domine Elizabeth, Boemie regine, collateralis nostre karissime, venerabilis patris domini Heinrici, abbatis Ful- densis, nobilium virorum Bertoldi comitis de Hennemberg, Philippi de Falkenstein, Hein- rici de Lyppa, marsalci Boemie, Witkonis de Landestein et Waltheri de Castello, libertatem et exempcionem factam per diue memorie quondam d. Wencezlaum, regem Boemie, sororium et predecessorem nostrum karissimum, sicut in litteris ipsius contineri uidimus, ratam esse volumus et ab omnibus inuiolabilem obseruari.“ — Dat. Prage V° idus Octobris a. d. MCCCXII°, regnorum vero nostr. a. II°. Ex orig. arch. Sedlic. — Riegger, Arch. III, 377. — Jacobi, Ergänzungen etc. p. 89, n. 6. 110) 1312, ante 15 Oet. Pragae. Johannes, rex B., profitetur, se mutuo recepisse a Haydenrico, abbate mon. Sedli- censis, XL marcas pro exsolutione pignorum Waltheri de Castel et pro phantloza familiae suae de comitatu Luczelburgensi LX marcas gr. prag., LVI gr. pro marca computando, et [VIII] sexagenas gr., quas solvit in Brvnna pro regina, et promittit dictam pecuniam solvere in festo b. Martini proxime venturi. — Dat. Prage . . . idus Oct. a. d. MCCCXII°, reg. vero a. I1°. Ex arch. cap. Prag. cop. Mus. Boh. 111) 1312, 17 Oct. Pragae. Johannes, episc. Prag. prohibet, ne quis bona ecclesiastica laicis potentibus locare audeat. — „Licet a praedecessoribus nostris jam dudum fuerit constitutum, ut nullus prae- latus, canonicus vel alter clericus, cuiuscunque conditionis existat, nostrae jurisdictioni sub- jectus possessiones vel bona ecclesiarum suarum laicis potentibus, videlicet: vladiconibus et civibus, qui non fuerit facilis ad conveniendum, (propter quod etiam ecclesiis et animabus magna dispendia et pericula imminebant), locare audeat, episcopis, qui pro tempore fuerint, inconsultis, alias contrarium facientes essent ipso facto excommunicationis vinculo innodati; tamen quia inobedientes contra mandatum praedictum locationes faciebant, propter quod non solum excommunicationem, imo etiam notam irregularitatis ingrediendo, se divinis offi- ciis ingerebant ; nos volentes in hoc periculo animarum, in quantum possumus, providere, poenam excommunicationis suprascriptam de consilio capituli nostri et aliorum praelatorum

Strana 47
et Moraviae. Annus 1312. 47 nostrorum tollimus et in poenam pecuniariam, quae plus timeri solet, duximus commutandam, ita videlicet, quod quotiescunque possessiones ecclesiae suae de caetero laicis supradictis nobis locaverint inconsultis, quod ex tunc decimam marcam locationis ejusdem nomine poenae convertendam pro fabrica ecclesiae nostrae ad nostram cameram infra quindecim dies a tempore locationis factae tenebitur assignare. Quod si forsitan non faceret, extunc contra eundem ad poenas graviores, prout nobis videbitur, procedemus; et poenae praedictae ab eodem locatore quotiescunque conventum fuerit, exigantur, et nihilominus contractus ta- liter initus nullius roboris obtineat firmitatem, ut saltem quos timor Dei a malo non revo- cat, poena temporalis cohibeat a peccato.“ — Dat. Pragae a. d. MCCCXII, XVI kal. Novemb., pontif. nostri a. XI. Balbin, Misc. dec. I. lib. VI p. 25. — Borový, Lib. erect. tom. I p. 38. 112) 1312, 2 Nov. (S. 1.) Wencezlaus de Slewen commutat cum monasterio de Cedlitz hereditatem suam Lon- gam villam pro eorum hereditate in Costel. — „Profitemur, quod de maturo consilio libe- roque dilecte matris nostre Mechtildis consensu ceterorumque consiliariorum nostrorum sub- scriptorum, condicionem nostram cupientes facere meliorem, cum religiosis viris d. Heydenrico, abbate de Cedlitz, suisque confratribus ibidem commutacionem fecimus cum hereditate nostra dicta Longa Villa et cum hereditate ipsorum jacente in villa dicta Costel, bonis nostris et castro nostro in Luthuwitz adiacentibus et conueniencius sitis, abrenunciantes omni proprie- tati et juri, quod nobis dicto vel facto in prefata hereditate, videlicet Longa Villa, competit aut deinceps competere poterit aliquo modo, ab eius possessione nos et heredes nostros nobis in posterum succedentes huius scripti testimonio excludentes, conditione hac adjecta, quod predicti d. abbas in Scedelitz et sui fratres predictam hereditatem, scilicet Longam Villam, eodem jure, sicut eam habuimus et possedimus, cum universis proventibus ad ipsam pertinentibus, videlicet pratis, pascuis, silvis, piscaturis ceterisque utilitatibus ad eam ex debito juris spectantibus tam sub terra quam supra terram jure hereditario perpetuo possi- dere debeant libere et quiete, et quod ab omni impeticione seu qualicunque occupacione tam ex parte nostri quam ex parte heredum sive successorum nostrorum sint penitus liberi et soluti. Et si proventus Longe Ville prefate ultra valorem hereditatis in villa dicta Co- stel, quam ipsi nobis tradiderunt, in aliqua parte se extenderint, illos in remedium anime nostre ac progenitorum nostrorum sive eciam heredum nostrorum volumus fieri et salutem." — Testes: Bulo de Schemeschitz, Habel de Lupoltitz, Wezsel de Boymans, Pesco de Sucho- dol, Wessel de Witzmeritz, Michahel de Vreudenow, Cunradus Cutner. — Dat. a. d. MCCC XII°, IV° nonas Novembris. Ex orig. bibl. univ. Prag. cop. Mus. Boh. 113) 1312, 17 Nov. In castris ante Florentiam. Henricus, Rom. imperator, civibus Egrensibus antiquam consuetudinem de divi- dendis bonis in homicidio deprehensorum confirmat. — „Nuper — — ex parte vestra nostre

Strana 48
48 Emler, Regesta Bohemiae majestati extitit supplicatum, ut cum ab antiquo in ciuitati Egrensi servatum exstitit, quod si aliquis ciuis in homicidio deprehensus fuerat et huiusmodi negocium amicabiliter non poterat sopiri, due partes facultatum seu bonorum mobilium ad uxorem et liberos ipsius et tercia ad judicem ciuitatis debeant peruenire, nos huiusmodi consuetudinem approbare et ipsam confirmare de imperiali clemencia dignaremur. Attendentes — — huiusmodi consue- tudinem, sicut de juris peritorum consiliis intelleximus, a jure communi non nimium discre- pare, ipsam consuetudinem, sicut rite et prouide introducta est et hactemus obseruata, appro- bamus.“ — — Dat. apud s. Cassianum in castris ante Florenciam XV° kal. Dec., indic- cione XI, a. d. M°CCC XII°, reg. nostri a. IV°, imperii vero I°. Ex orig. arch. civ. Egrae. 114) (1312, post 29 Sept. Pragae.) Ratio de teloneis civitatis Pragensis. — „Hec est summa, quam jurati, videlicet Heinricus de Lapide, Chunradus de Egra et consocii eorum persoluerunt creditoribus ciui- tatis et distribuerunt ad loca necessaria de pecunia recepta a theloneis omnibus. — Item primo dedimus Chunrado de Egra CC et XXXII sexag. in illis sexingentis marcis, quas primo dedimus domino nostro regi Johanni. — Item dedimus sibi XXVII sex. eciam in illis sexingentis marcis pro domino de Kocricz, cuius pignora habuit, videlicet duos equos. — Item dedimus Walthero de Lutmericz XV sex. — It. dd. Merclino Pybranero pellifici XX sex. et 1/2 sexagenam. — It. Hiltprando Zwiflingero dedimus XXXV sex. — It. Heinrico Py- branero et Sydlino fratri suo dedimus XXII sex. — It. Vlmano Boemo dedimus XVIII sex. — It. Vlmanno de Sacz dedimus 151/2 sex. et V gr. — It. relicte Hertlini carnificis dedi- mus XI sex. — It. Dypoldo institori dedimus III sex. — It. Elblino carpentario dedimus IIII sexag. — It. Hyrsoni carpentario dedimus VI sex. — It. Alberto Stukone (sic) dedimus VII sex. in suo thelonio medonis. — It. Henningo pistore (sic) dedimus III sex. et I fertonem. — It. pistoribus dedimus XXII sexag. — Item Jeclino Lemberfeilero et Chunrado socio suo dedimus XX sex. — Item fabris dedimus X sex. — Item Vlricus Bauarus conuenerat the- lonium institorum ad dimidium annum pro LXXX sex., de quibus defalcauimus sibi LIIII sex., quas concessit ciuibus pro expensa in Nurenberch, videlicet Eberlino de Lapide et Ottoni Wigoleis et eorum consociis. — Item residuas XXVI sex. dedimus Jeclino Lember- feilero. — Item Jacobo Judeo dd. VII sex. et thelonium medonis locauimus sibi a Circumci- sione domini ad alterum dimidium annum pro XLVIII sex., quas concessit ciuibus in Nati- uitate domini ad honorandum regem nostrum Rudolfum beate memorie. — Item Alberto Stukone (sic) dd. XL sex., pro quibus locauimus sibi thelonium humuli et salis a dominica Letare ad annum. — Item Golderlino de Egra dedimus centum et XX sex. — Item episcopo Maguntino dedimus XL sex., quas concessit civibus nostris in Rheno pro expensa, videlicet Eberlino de Lapide, Chunrado de Egra, Ottoni Wigoleis, Ebrussio Poplini et Meinhardo filio Wolframi. — Item domino Heinrico de Lypa dedimus LXXXVIIII sex. — Item Johanni de Colomir dedimus centum et XXXV sex. et remanseramus sibi adhuc LV sex., quas rex sibi mandauit soluere; et recepimus pro eadem pecunia super dampnum nostrum apud Frumol-

Strana 49
et Moraviae. Annus 1313. 49 dum de Ratispona XII pannos de Ypra pro XC sex., quos nisi dedimus pro 621/2 sex., de quibus dedimus sibi predictas LV sex. — Item residuas, videlicet 71/2 sex., expende- runt ciues, judex Matheus de Egra, Chunadus de Nunburga equitando ad regem pro pecu- nia, quam rex recepit ciuibus. — Item persoluimus infra tempus istud, sicut jurati fui- mus et thelonia habuimus, ad diuersa loca necessaria nec non debitis minutis ciuitatis, et eciam quod nunciis dedimus, et ad reparacionem portarum et poncium centum et LVIII sex. et I fertonem, de quibus racio est facta coram nobis. — Summa istius sunt mille et centum et LXXXIIII sex. excepto LV sex., que recepte sunt super dampnum propter Johan- nem de Colomir, et eciam preter illas 71/2 sex., quas ciues expenderunt ad regem in Bode- brat pro pecunia recepta ciuibus. Hec sunt distributa, cum quibus seruiuimus domino nostro regi Johanni. — Item primo dedimus domino nostro regi et regine et dominis suis pro clenodiis ad coronacionem suam centum et XX sex. — Anno domini Mill. CCC undecimo in festo S. Mychahelis (29 Sept.) domino nostro regi Johanni seruiuimus in expensa cum CCC et L sex., quas sibi do- minus Albertus excepit. — Item ad Natiuitatem domini dedimus domino nostro regi, regine et dominis suis pro clenodiis LXXX sex. — Item dedimus sagittariis ultra Albiam et versus Kadanum LXXII sex. — Item ciuibus quater missis Brunnam ad dominum nostrum regem Johannem, ter in Boydebrat et quater Kvttnam, Scazlauiam et Coloniam dedimus LXVII sex. — Item nunciis missis ad cesarem, videlicet Eberlino de Lapide et Friczone (sic) de Gallis dedimus CC et L sex. — Summa istius sunt noningente et XXXVIIII sex. Anno domini Mill. CCCXII in festo b. Mychahelis seruiuimus domino nostro regi Johanni cum quadringentis marcis in expensa; quam pecuniam non potuimus habere sine dampno; et recepimus pro eadem pecunia LXX pannos de Ypra aput Chunradum de Egra et Hiltprandum Zwiflingerum pro quingentis et LX sexag. super dampnum ciuitatis, quam te- nemur eis adhuc soluere; pro qua pecunia obligauimus eis thelonium cereuisie et de blado, quando proxime vacabit in Natiuitate domini. Item thelonium vini est eis eciam obligatum in dictis quingentis et LX sex., quando proxime vacabit de domino Alberto, qui prius debet re- cipere de dicto thelonio vini CCC sex. minus X sex. — It. recepimus apud Frumoldum de Ratispona XII pannos de Ypra pro XC sex. super dampnum ciuitatis; quas tenemur sibi adhuc soluere. Quos videlicet pannos dedimus pro 621/2 sex., de quibus Johanni de Colomir de- dimus LV sex. et 71/2 sex. ciues equitando ad regem in Boydebrat pro pecunia, quam do- minus noster rex ciuibus nostris accepit, expenderunt, sicut superius in racione Johannis de Colomir est expressum." Lib. civit. Prag. ab anno 1310 f. 39—40. 115) 1313, 15 Jan. Egrae. Decisio litis inter fratres ordinis domus Teutonicae et fratres ordinis Cruciferorum cum stella hospitalis in Egra super cimiterio hospitalis et sepulturis ac oblationibus et decimis ac aliis negotiis. — Not. oc, "quod cum inter — — fr. Heinricum de Warila, com-

Strana 50
50 Emler, Regesta Bohemiae mendatorem prouincialem Turingie, et fratrem Mynhardum, commendatorem siue rectorem ecclesie Egrensis, ceterosque fratres in Egra ordinis domus Teutonice dyocesis Ratisponensis ex parte vna, et fratrem Rvdgerum magistrum et fratrem Lutoldum priorem totumque con- ventum domus sancti Francisci in pede pontis Pragensis et magistrum Pyrinclinum et fra- trem Wysenthonem, priorem hospitalis Egrensis ordinis Cruciferorum cum stella, ex parte altera super cymiterio hospitalis Egrensis et sepulturis ac oblacionibus et decimis tam mi- nutis quam magnis nec non aliis negociis et factis diuersis aliquamdiu fuisset agitata materia questionis, tandem propter bonum pacis et concordie in nos d. Arnoldum, canonicum Pragensem et plebanum in Chunsperch, et Bvsslaum, ciuem Egrensem, prouisorem dicti hospitalis Egrensis, ex parte fratrum Stelliferorum cum cruce et domus hospitalis Egrensis, et in dominum Gotfridum, plebanum de Ass, et dominum Hermannum dictum Heklynum, ciuem Egrensem, ex parte dicti commendatoris prouincialis et commendatoris et fratrum domus Egrensis tamquam in arbitros — — extitit compromissum, data nobis de alto et basso plenaria potestate arbitrandi — — et omnia alia et singula faciendi, per que posset sopiri controuersia et ad plenam concordiam perueniri : nos igitur — — pronunciando arbitramur auctoritate nobis concessa arbitraria in hunc modum: Et primo — — quod dicti fratres hospitalis Egrensis cymiterio, sepulturis et oblacionibus libere ammodo vti possint iuxta litterarum apostolicarum concessarum eisdem fratribus continenciam et tenorem. Pronun- ciamus eciam arbitrando, quod decimam tam minutam quam maiorem, de qua fuit hucusque questio inter partes, illa pars vlterius possidebit, quam partem boni et ydonei viri in par- tibus illis habitantes, vbi sunt eedem decime situate, interrogati prius super eorum consciencias et prestito sacramento, asseruerint et testificati fuerint, debere de iure et iustitia possidere. Preterea pronunciamus arbitrando, vt dicti fratres domus hospitalis Egrensis, si ciues commoti motu proprio fortassis vnquam aliquem infirmum ad hospitale deportauerint, et eundem decedere contigerit, nulla electa ab eo sepultura, quod idem funus ad parrochiam sepeliundum deportetur contradiccione aliqua non obstante. Et ad hec, vt domini fratres de domo Teutunica predictis omnibus consentirent et vlterius inter ipsos et hospitalenses vtrimque amicabilis concordia et composicio iugiter remaneret, pronunciamus arbitrando, vt predicti fratres domus Teutunice redditus quinque librarum hallensium in villa dicta Taubra ad qnatuor annorum spacium continue numerandum de bona et libera voluntate dictorum fratrum hospitalensium possidere debeant et tenere, hiis tamen condicionibus interiectis, videlicet quod dicti fratres domus hospitalis Egrensis infra dictos quatuor annos alios consimilis va- loris redditus quinque librarum debent dictis fratribus de domo Teutunica assignare, quo facto statim dicti fratres domus Teutunice predictis hospitalensibus dictos redditus in villa Taubra absque contradiccione qualibet libere resignabunt. Et si predicti fratres hospitalenses post lapsum quadrigennii quinque librarum redditus non emerint et non assignauerint fra- tribus domus Teutunice memoratis, ex tunc predictos redditus ville in Taubra sepedicti fra- tres ac commendator domus Egrensis, qui nunc est vel qui pro tempore fuerit, ad dictam domum Egrensem perpetuo possidebit contradiccione aliqua non obstante.“ — — Sigilla d. Chunradi, Ratisponensis episcopi, commendatoris prouincialis, commendatoris Egrensis, ciui-

Strana 51
et Moraviae. Annus 1313. 51 tatis Egrensis magistri hospitalis Pragensis et eius conuentus. — — Act. et dat. in Egra in domo fratrum de domo Teutunica a. d. MCCCXIII°, XVIII kal. Febr. Ex orig. arch. reg. Dresd. 116) 1313, 21 Jan. Nurenberg. Johann, könig von Böhmen etc., schreibt als reichsvicar den bürgern von Speier, Landau und Weissenburg, ingleichen den übrigen bürgern unter der pflege des grafen Georg von Veldenz, landvogts im Speiergau, dass er Ulrich herrn von Bickenbach beauftragt habe, die misshelligkeiten zwischen den grafen von Spanheim auf der einen und den Wildgrafen auf der andern seite gütlich beizulegen, und ermahnt sie, wann eine der parteien sich dem friedegebot nicht fügen wollte, nach ihres landvogts aufforderung zu deren unterwerfung mit rath und that beizutragen. Böhmer, Reg. Imp. 334, n. 486. — Crollius, Oratio de Anvilla 41. 117) 1313, 23 Jan. Nurenberg. Johann, könig von Böhmen etc., gibt einen willebrief zur schenkung der pfarrkirche von Nördlingen seitens seines vaters an das kloster Heilsbroun. Böhmer, Reg. Imp. p. 334, n. 487. 118) 1313, 25 Jan. In Nuremberg. Johannes, Boh. et Pol. rex, sacri Imperii citra montes vicarius generalis, collegium novellae plantationis in Spalt in suam et imperii protectionem recipit specialem. Freyberg, Reg. Boica V, 243. — Böhmer, Reg. Imp. p. 182, n. 11. 119) 1313, 25 Jan. Apud Montem Imperialem. Heinricus, Rom. imp., abbatem Aulae Regiae rogat, ut Johannem, regem Bohemiae, inducere studeat, ut ad kalendas Maii in Italiam cum armatis veniat. — Dat. in castris apud Montem Imperialem supra Florenciam VIII kal. Febr., regni n. a. V°, imperii vero 1° Chronicon Aulae Regiae, Fontes rer. Boh. IV, 196. 120) 1313, 27 Jan. Apud Nurenberg. Johannes, B. et Pol. rex, sacri Imperii citra montes vicarius generalis ac Lutzellen- burgensis comes, donationi advocatiae ecclesiae Assindensis et restitutioni curtis in Brakele a patre suo Heinrico, Coloniensi archiepiscopo, factae consensum tamquam princeps imperii adhibet. — Dat. apud Nurenberg VI kal. Febr. a. d. MCCCXIII°, regnorum vero nostr. II°. Lacomblet, Urkb. für die Gesch. des Niederrheins III, p. 88, n. 121. — Böhmer, Reg. Imp. p. 389, n. 535. 121) 1313, 31 Jan. Apud Montem Imperialem. Heinricus, Rom. imperator, in Scedlicz et in Aula Regia abbates laudibus extollens rogat, ut Johanni, regi Bohemiae oc, more solito assistant, „ut accessus eius ad nos felix existat et salubris." — Dat. apud Montem Imperialem super Florenciam II kal. Febr. Chronicon Aulae Regiae, Fontes rer. Boh. IV, 196.

Strana 52
52 Emler, Regesta Bohemiae 122) 1313, 1 Febr. In Nuremberch. Conrad von Weimpach bekennt vom könige Johann, von Böhmen und Polen, vicar des reiches diesseits der berge und grafen von Luxemburg zum vasallen der grafschaft Luxemburg angenommen worden zu sein und verspricht sich für 100 mark selbst ein lehen zu kaufen. — Dat. in Nuremberch kal. Febr. Jacobi, Cod. epist. Johannis regis Boh. p. 89, n. 9. — Publ. de la soc. hist. de Luxembourg XVIII, p. 28. 123) 1313, 1 Febr. Pragae. Wenceslaus S. Valentini et Franciscus S. Leonardi in Maiori civitate Pragensi plebani, arbitratores electi, decidunt litem super quodam censu inter Ludovicum, commendatorem hospitalis S. Mariae in Lutomeritz ordinis Cruciferorum cum stella, et Hermannum, plebanum ecclesiae S. Adalberti in Vsk super Albiam, exortam. — A. D. MCCCXIII, kal. Febr., hora vesperarum, indict. II, pontif. Clementis papae V a. VIII° Pragae in domo habitationis — d. Thomae, archidiaconi ecclesiae officialisque curiae Prag. ac domini papae capellani, in mei notarii infrascripti et testium praesentia subscriptorum — — Wenceslaus S. Valentini et Franciscus S. Leonardi plebani arbitri — — a partibus infrascriptis assumpti — — arbitrati sunt et pronunciaverunt per omnia in haec verba: — — Nos Wenceslaus S. Valentini et Franciscus S. Leonardi in Maiori civitate Prag. ecclesiarum plebani arbitri — — a discr. viris Francisco, procuratore — — fratris Ludouici, commendatoris hospitalis s. Mariae in Lutomeritz ordinis Cruciferorum cum stella, ex una, et Hermanno, plebano ecclesiae s. Adalberti in Vsk super Albiam, parte ex altera super lite et controuersia, quae erat et ver- tebatur inter ipsos super quodam censu, prout in compromisso in nos facto plenius continetur. habita deliberatione solemni et auditis ac intellectis omnibus causis super quaestione prae- dicta, quas eaedem partes dicere et ostendere voluerunt, et utriusque partis diligenter investi- gata et cognita veritate, pro bono pacis ac concordiae vigore compromissi, ut premittitur, in nos facti —— mandamus, quod praedictae partes boni et sinceri de cetero sint amici, semper mutuo decenter, sincere et caritative studeant in omnibus pertractare. Item laudamus, — quod praedictus frater Ludouicus uel qui in dicto hospitali rector pro tempore fuerit, d. Her- manno et ecclesiae suae antedictae sex sexagenas gr. den. prag. pro censu retento et non soluto, duas infra quatuor dies se immediate sequentes a data praesentium computando, duas in festis s. Georgii et duas ultimas in die s. Galli proxime nunc venturis soluere atque dare teneantur. Item laudamus, diffinimus et mandamus, quod praedictus frater Ludouicus vel qui pro tempore rector in ipso hospitali fuerit, ut prefertur, in festo s. Georgii in reuo- lutione anni unam sexagenam gr. monetae praedictae et in festo s. Galli se immediate sequentis'sedecim strichones, octo tritici et octo siliginis, et sic in praedictis terminis in per- petuum annis singulis dictam pensionem nomine census, prout in literis sigillo d. nostri, domini regis Boemiae, sigillatis continetur, dicto d. Hermanno et ecclesiae suae antedictae det modis omnibus et persoluat contradictione et occasione quibusuis remotis. Item —

Strana 53
et Moraviae. Annus 1313. 53 mandamus, quod praedictus d. Hermannus omnes et singulas literas tam regias quam etiam alterius cuiuscunque, praesens negotium seu causam praesentem quomodolibet contingentes, praedicto fratri Ludouico vel qui in dicto hospitali pro tempore fuerit infra quatuordecim dies se immediate sequentes, a data praesentium computando, sub manu publica transcribi procuret et transumi, sumptibus tamen dicti fratris Ludouici ac suorum successorum et expensis. Item pronunciamus et mandamus, quod omnis scriptura seu actitata super dicto censu vel ipsum quomodolibet contingentia tam coram — — d. Bohuta Curimensi et Thoma Pragensi archidiacono, tunc officialibus curiae Pragensis, quam etiam coram quibuscunque judicibus ordinariis vel delegatis aut subdelegatis, ecclesiasticis vel mundanis facta et conscripta, nec non sententia definitiva per dictum d. Bohuttam super dicto censu lata, quantum ad dictum fratrem Ludouicum vel qui dictum hospitale pro tempore rexerit, pro nullis et non scriptis seu actitatis, nec non pro mortuis penitus ulterius habeantur et reputentur, nec eisdem scriptis et actitatis idem d. Hermannus suo suaeque praedictae ecclesiae nomine contra dictum fratrem Ludouicum aut suos in dicto hospitali successores uti audeat in per- petuum quomodolibet vel praesumat, contra alios vero quoscunque iidem d. Hermannus et sui successores omnibus literis et actitatis supradictis uti poterunt, prout suae placuerit uoluntati. Item laudamus, — — quod utraque partium praedictarum praesens nostrum arbi- trium inviolabiliter firmiterque obseruent et tenere non postponant. Si autem aliqua partium praedictarum praefatum nostrum arbitrium in toto vel in parte non seruauerit, ut est dictum, ex tunc poenam in compromisso contentam incidat ipso facto et incurrat, salua tamen et reseruata nobis interpretandi et declarandi huiusmodi arbitrii seu laudis bona et libera potestate." — Acta sunt haec ut supra praesentibus d. Thoma archidiacono, Pranklino, Vlrico, Joanne aduocatis consistorii Pragensis, Ottono, Henrico, Antonio notariis publicis et aliis. — — Et ego Drahusko Woyslay quondam de Tyssow Pragensis diocesis, notarius iuratus, praedictis arbitrio seu laudi, pronunciationi per arbitros praedictos omnibusque singulis supradictis una cum praefatis testibus praesens interfui. E cod. aur. ord. Crucifer. cum stella Pragae. 124) 1313, 3 Febr. Apud Nuremberg. Johanes, Boh. et Pol. rex, duo privilegia per patrem suum civitati Ratisponensi confirmata et de novo concessa renovat et auctoritate vicariae generalis omne irritum declarat, quod contra praemissa a quoquam attemptatum fuerit. Freyberg, Reg. Boica V, 244. — Böhmer, Reg. Imp. p. 182, n. 12. 125) 1313, 5 Febr. In Rudnicz. Johannes, episc. Prag., Donatum presbyterum instituit vicarium ecclesiae s. Mariae in Tyn Pragae. — Not. oc, "quod nos ad praesentationem — — domini Henrici, decani Wissegradensis ecclesiae, — — dominum Donatum presbiterum, exhibitorem praesentium, ad ecclesiam s. Mariae in Tyn Pragae, in qua idem decanus ratione unionis eiusdem ecclesiae

Strana 54
54 Emler, Regesta Bohemiae decanatui praedictae Wissegradensis ecclesiae plenum jus obtinet patronatus, vicarium per- petuum instituimus et rectorem, ipsam sibi cum omnibus suis pertinentiis auctoritate, qua fungimur, confirmantes, et curam ei animarum ibidem, prout ad nostrum spectat officium, committentes." — Dat. in Rudnicz a. d. M.CCC.XIII°, non Febr., indic. X, pontif. vero nostri a. XII°. Insert. litt. orig. arch. capit. Wyssegr. dd. a. d. MCCCXX°, VIII m. Jul. 126) 1313, 5 Febr. Augustae. Johann, könig von Böhmen etc., verleiht als reichsvicar dem bischof Philipp von Eichstädt, der immer an seiner seite ist und die ihm übertragenen reichsvicariatsgeschäfte in Deutschland mit ihm theilt, das recht zu seinem vergnügen im Weissenburger forst zu jagen. Böhmer, Reg. Imp. p. 182, n. 13 et p. 389 n. 536. 127) 1313, 20 Febr. Augustae. Johann, könig von Böhmen etc., ertheilt als reichvicar dem erzbischof Wichard von Salzburg die regalien. Böhmer, Reg. Imp. p. 389, n. 537. 128) (1313). Johann, könig von Böhmen verkündet, dass er um den getreuen dienst, den der edle mann Philipp von Falkenstein seinem vater könig Heinrich und ihm gethan hat, von der gewalt, die er als reichsvicar hat, demselben die gnade ertheilt habe, dass dessen stadt König- stein derselben rechte und freiheiten sich bedienen soll, deren sich die stadt Frankfurt erfreut. Böhmer, Reg. Imp. p. 390, n. 538. 129) 1313, 29 Mart. Nuremberg. Johannes, Boh. et Pol. rex, s. Imperii vicarius, abbati Paldewino de S. Emmeramo omnia jura et bona ab Imperio in feudum procedentia confirmat eundemque licet absentem de illis infeodat. Reg. Boica V, p. 248. — E libro prob. Sti Emmer. 243 n. 119. — — Böhmer, Reg. Imp. p. 182, n. 14. 130) 1313, 31 Mart. Nuremberg. König Johann von Böhmen etc., entscheidet einen streit zwischen graf Ludwig von Ottingen und den bürgern von Nördlingen wegen getreide und wegen geld von der stadtsteuer Böhmer, Reg. Imp. p. 182, n. 15.

Strana 55
et Moraviae. Annus 1313. 55 131) 1313, 4 Apr. Pragae. In residentia episcopali institutio Pontensis ludi rectoris adiudicata fuit parocho Pontensi. Praesentes: Gotsalcus, plebanus S. Valentini Pragae, Krzizo, pleb. in Hostiwitz, Lupus, pleb. in Owenecz, Petrus, pleb. in Pruhonicz. E diplomatario Zderaz. manusc. Rohn, Antiquitates distr. Zac. p. 61. — Schlesinger, Stadtbuch von Brüx p. 20. 132) 1313, 11 Apr. In Cozlano. Otto dictus de Cozlano jure emphiteutico oppidum Cozlanum locat. — Not. oc, "quod d. Johannes, nobis Ottoni dicto de Cozlano pro conformatione siue solucione debitorum — — rex Bohemie et Polonie, nec non gracia pre ceteris ex speciali oppidum in Cozlano iure emphi- teotico de pia benignitate indulsit locare, iussit et permisit. Nos vero jam dictus Otto, prehabita bona cupiens in meliores vsus inmutare fiscique regii incrementa ampliare, funiculo distribucionis prelibato, sexaginta laneos dicti oppidi incolis eius derelinquimus in mensura: quorum laneorum quilibet in se continebit triginta sex iugera mensurata iure subscripto perpetue possidenda. — — Incolarum quilibet quovis de laneo dicti oppidi subintrabit vnam mediam marcam grauem soluendam terminis infrascriptis, videlicet in festo scti. Georgii sedecim gr. pragenses a datis presencium proxime venturo et totidem in festo scti. Galli eternaliter censuabunt; censum vero bladi siue frumenti septem strichones diuersi grani sta- tuentes, videlicet duos strichones siliginis, duos ordei et tres auene cum quatuor pullis de- uehendo ad castra regia in Teyrzow aut in Burglins, vel ad tantam distanciam et non vltra. Presertim discreto viro Bartoncio iudici et heredibus suis siue successoribus suis pro lab oribus auctoritate et mandato regio contulimus vnum laneum cum pratis et ortis, que in se seminis quatuor mensuras capere possunt, tabernam, testorium, pistorem, fabrum, sutorem, et eisdem areas in communitate deputauimus, necnon vnum hominem penes alios homines inquilinos omnia et singula libere possidere, cum molendino libero, si in eodem riuo fieri potest absque damno incolarum. De culpis vero omnibus duas partes camere regie prefatus iudex et heredes sui presentabit, terciam vero partem cum culpis, que solidum numerum non excedunt, suis vsibus reseruabit. — — Dat. in Cozlano a. d. MCCCXIII, III id. Apr. E cop. arch. cap. Prag. 133) 1313, 14 Apr. In Novo Truthnow. Johannes dictus de Wartenberch monasterio Zderaziensi jus patronatus ecclesiae in An- tiquo Truthnow confert. — Not. oc, "quod nos Johannes dictus de Wartenberch visceribus miseri- cordie intuentes nimiam egestatem et desolacionem pauperum infirmorum necnon defectum hospitalis in Nouo Truthnow, quod temporibus gwberre a predonibus per voraginem ignis ad nichilum redactum totaliter fuerat et consumptum, reedificacioni igitur dicti hospitalis pie intendentes, opem inopis ferre curauimus et solamen. Hinc est, quod ecclesiam nostram

Strana 56
56 Emler, Regesta Bohemiae sitam in Antiquo Truthnow, in qua ius patronatus plenius habere dinoscimur, cum integra dote, videlicet altero medio laneo agrorum et pratis ibidem et duobus macellis panum et tribus sutorum censualium in Nouo Truthnow, cum omnibus suis juribus et attinenciis, fratribus Cruciferis dominici sepulchri domnus Zderasiensis predictum hospitale regeutibus in remedium animarum nostrarum 1) et predecessorum nostrorum jure hereditario contulimu possidendam, ad emendacionem et operis consumacionem hospitalis supradicti et ut prefati fratres miseris egrotantibus seu infirmis in prenotato hospitali habitantibus necessaria ali- mentorum seu nutrimentorum eo melius et largius valeant ministrare.“ — Testes: Otto de Labun, Albertus de Habran, Heckelmannus de Suthof, Hermannus de Zenicz, Apecco, iudex de Curia, Lupoldus, iudex in Nouo Truthnow, Frowinus, Apecco, Cunradus Ribstiren, Pecoldus Rat, ciues de Nouo Truthnow, et alii — Act. et dat. in ipso Nouo Truthnow a. incarn. d. M.CCC.XIII°, XVIII° kal. Maii. Ex orig, dupl. arch c. r. aulici. Viennen. copia in Mus. Boh. — Dobner, Mon. hist. Boh. I, 236. — 1) In exempl. altero: ac succesorum nostrorum iure hereditario conferendum duximus — — tali tamen con- dicione, quod dicti fratres decem infirmos tenere et nutrire tenebuntur perpetuo procurandos. 134) 1313, 28 Apr. Avinione. Clemens papa V Petro, electo Olomucensi, concedit, ut praeposituras, canonicatus, praebendas et obedientias ad decennium sibi reservatas etiam infra hoc tempus cuicunque personae idoneae resignare possit. — „Cum sicut porrecta nobis nuper tua petitio continebat episcopatus Olomucensis adeo in temporalibus est collapsus, quod vix adicere posset, ut resurgeret, nos volentes in relevationem episcopatus eiusdem tibi de opportune subventionis auxilio providere, tuis supplicationibus inclinati preposituras, quas in Pragensi et Wissegradensi, ac canonicatus et prebendas, quos in eadem Pragensi et Wratislaviensi et Saccensi — — ac obedientias, quas in ipsis Pragensi, Wissegradensi et Saccensi ecclesiis tunc obtinebas, sicut et adhuc obtines, tibi per decennium post tempus suscipiendi a te munus consecrationis auctoritate apostolica de speciali gratia duximus reservandos, ita quod illos interim retinere posses licite sicut prius, ac in relevationem ipsius episcopatus fructus, redditus et proventus percipere ex eisdem, decernentes ex tunc irritum et inane, si secus super hiis a quoquam quavis auctoritate con- tingeret attemptari. Verum intendentes tuam honorare personam et per honorem tibi ex- hibitum aliis gratiam impertiri, discretioni tue dimittendi vel resignandi libere preposituras, canonicatus, prebendas et obedientias supradictos infra dictum decennium, quando tibi pla- cuerit, nec non ante ipsam consecrationem canonicatum et prebendam, quos in Olomucensi ecclesia obtines, in manibus cuiuscumque episcopi suffraganei ecclesie Maguntine vel cuiusvis abbatis exempti in ipsa provincia constituti, quem ad hoc duxeris eligendum, eidemque epis- copo vel abbati acceptandi seu recipiendi auctoritate nostra dimissionem vel resignationem huiusmodi, eaque admissa vel recepta conferendi eadem auctoritate preposituras, canoni- catus, prebendas et obedientias supradictos, ut premittitur, reservatos infra ipsum decennium, nec non ipsos canonicatum et prebendam, quos in dicta Olomucensi ecclesia obtines, cum

Strana 57
et Moraviae. Annus 1313. 57 illos per huiusmodi dimissionem, resignationem seu consecrationem vacare contigerit, cum plenitudine iuris cononici ac omnibus iuribus et pertinentiis suis personis ydoneis, quas ad hoc duxeris nominandas, etiamsi persone ipse vel earum aliqua alias beneficiate existant, et illa, cui episcopus vel abbas predicti eandem preposituram ecclesie Pragensis contulerint, unum, duo, tria vel plura beneficia ecclesiastica, etiamsi unum ex eis dignitas vel personatus existat et aliud curam habeat animarum, obtinere noscatur, dispensandi quoque cum eadem persona, cui dictam preposituram ecclesie Pragensis duxerit, ut predicitur, conferendam, ut illam cum predictis obtineat beneficiis, ita tamen quod dignitatem seu personatum, si quam seu si quem forsan obtineat, postquam ipsius prepositure corporalem fuerit possessionem adeptus et fructus pacifice percipiet ex eadem, omnino dimittat, licite retinere valeat, ac inducendi per se vel alium seu alios easdem personas vel procuratores suos pro eis in cor- poralem possessionem prepositurarum, canonicatuum, prebendarum, obedientiarum, iurium et pertinentiarum predictorum taliter eis collatorum et defendendi inductas, amotis quibuslibet detentoribus ab eisdem, ac faciendi personas ipsas vel dictos procuratores pro eis, illas vi- delicet, quibus idem episcopus vel abbas dictas preposituras contulerit, ad eas, ut est moris, admitti; illas vero, quibus canonicatus et prebendas predictos duxerit, ut premittitur, conferendos, ad prebendas ipsas in eisdem ecclesiis, in quibus consistunt, in canonicos recipi et in fratres, stallo sibi in choro et loco in capitulo assignatis, sibique de ipsorum prepositurarum, cano- nicatuum, prebendarum et obedientiarum fructibus, redditibus, proventibus, iuribus et obven- tionibus universis integre responderi, nec non contrarios auctoritate nostra appellatione post- posita compescendi. Non obstantibus generali concilii et qualibet alia constitutione contraria, — sive quibuscumque statutis et consuetudinibus contrariis dictarum ecclesiarum“ etc. Dat. Avinione IIII kal. Maii, pontif. a. octavo. Ex autogr. reg. in tab. Vatic.— Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 49; VII, 800. — Dudík, Iter Romanum II, p. 82. 135) 1313, 5 Maii. Pragae. Henricus de Lippa, summus regni Boemiae marscalcus, Ulricus de Leuchtemburg, purgravius Prag. Wocko de Crawar, Remundus de Leuchtemburg, Poto de Duba, Bernhardus de Cynnenburg, Ingramus de Ungirsperg, Ulricus de Koldicz, Zbynko de Benessow et Theo- dericus de Spran pro Artlebo de Boschowitz a rege Johanne in gratiam suscepto promittunt, eum fidelitatem et pacem servaturum esse. — Not. oc, "quod pro strenuo viro Artlebo de Boschowitz, quem ser. dominus noster, d. Johannes, Boemiae et Poloniae rex, in suam resumpsit gratiam sibique omnes excessus commissos hucusque per eum gratiose remisit restituit castrum Boschowitz et omnia alia bona sua, ita quod semper de cetero pacificus esse debeat et fidelis, et nihil contra dictum dominum nostrum regem, homines vel terras suas facere aut aliquomodo attentare, ipsi domino nostro regi fide data promittimus, quodsi umquam intra quinquennium a data praesentium computandum dictus Artlebus contra ipsum dominum nostrum regem vel homines aut terras suas excesserit, debet se de hoc coram domino nostro rege vel capitaneo suo Moraviae jure terrae expurgare, et si se taliter expurgaverit, erit de 8

Strana 58
58 Emler, Regesta Bohemiae hoc penitus absolutus. Si autem se expurgare et innocentiam suam ostendere ac probare de his non poterit jure terrae, extunc hujusmodi commissis excessibus juxta sententiam juris terrae satisfacere ac eos emendare tenebitur et debebit. Quodsi non faceret, statim ipse Artlebus cum persona sua et castro praedicto et omnibus bonis suis dicto domino nostro regi abjudicatus erit; de quibus ipse dominus noster rex facere poterit, quidquid suae pla- cuerit voluntati; et nos propterea mille marcas argenti dicto domino nostro regi et camerae suae plenarie persolvemus et solvere tenebimur, qualibet difficultate remota. Ad quod sponte ipsi domino nostro regi constituimus nos fidejussores et obligavimus in solidum per praesentes excepto Wockone de Crawar, qui tantummodo pro centum marciis se in fidejussione hujus- modi obligavit." — — Dat. Pragae III nonas Maii a. d. MCCCXIII. E cod. Rudnicz. p. 394. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 383. 136) 1313, 9 Maii. Pragae. Bertholdus dictus de Henneberg, praeceptor domus hospitalis s. Johannis Jerosoli- mitnni per Boemiam, Poloniam, Morauiam, Austriam, sororibus s. Augustini curiam circa ecclesiam s. Laurentii cum attinentiis in civitate Pragensi vendit. — Not. oc, "quod nos de maturo fratrum nostrorum consilio et assensu curiam sitam in Pragensi ciuitate apud ecclesiam s. Laurencii, que quondam erat Templariorum, ad nos autem et ad ordinem nostrum vna cum ceteris jam dictorum Templariorum bonis est ex communi decreto sanctissimi in Christo patris, d. Clementis pape V tociusque concilii nuper apud Wiennam celebrati deuoluta, religiosis et in Christo deuotis dominabus priorisse ceterisque sororibus de regula s. Augustini sub cura fratrum ordinis Predicatorum degentibus, que nunc in suburbio ciuitatis Pragensis sub monte Petrino sub titulo s. Anne commorantur, vendidimus cum domibus in ipsa curia et extra curiam exsistentibus, areis, censibus et juribus aliis ad dictas domos et areas et curiam pertinentibus, sitis infra (sic) muros ciuitatis eiusdem, et cum jure patronatus eiusdem ecclesie s. Laurentii, que est in dicta curia, pro C et XXX sexagenis gr. den. prag. pleno jure habendam, tenendam et perpetuo ut verus dominus possidendam; pecuniam vero supra- dictam confitemur presentibus nos ab eisdem sororibus plenarie et ex integro recepisse et promittimus non venire contra predictam vendicionem quouismodo nec eam ullo tempore in posterum reuocare.“ — Acta sunt hec in presencia fratrum nostrorum Wernheri commendatoris, Chonradi prioris, Heroldi custodis, Wolframi, Ottonis, Francisci, Johannis, Chonradi, Heinrici, Ratislai, Nycolai, Liphardi, Witkonis, Fridlini, Johannis, Alberti, Hermanni, Vlrici. — Dat. Prage d. M.CCC.XIII, VII idus Maii, indiccione XI. Orig. bibl. Prag. — Millauer, Böhmens Denkmahle der Tempelherren p. 47. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, p. 51. — Zimmermann (Legis-Glückselig), Dipl. Gesch. der aufgehobenen Klöster, Kirchen und Kapellen der k. Hauptstadt Prag, Urkunden p. 34. 137) 1313, 13 Maii. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex, sacri Imp. citra Montes vicarius generalis ac Lucemburg. comes, magistro et fratribus hospitalis s. Francisci in pede pontis Prag. ordinis Stellatorum

Strana 59
et Moraviae. Annus 1313. 59 litteras Ottacari II id. Apr. a. d. MCCLVII° super silva Ladwyn circa Pragam datas con- firmat (v. Reg. II, p. 14, n. 29). — Dat. Pragae III id. Maii a. d. MCCCXIII°, regn. a. III°. E cod. aureo Ord. Crucifer. cum stella. 138) 1313, 15 Maii. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex oc, priorissae et conventui sororum de regula s. Augu- stini sub cura fratrum ordinis Praedicatorum in suburbio Minoris civitatis Pragensis sub monte Petrino apud locum s. Annae degentibus emptionem curiae sitae in Maiori civitate Pragensi apud ecclesiam s. Laurentii, quae quondam erat Templariorum, confirmat ob suam et consortis suae salutem ac remedium animae soceri sui d. Wenceslai, quondam regis Bo- hemiae, fundatoris loci supra nominati. — Dat. Prage id. Maii a. d. MCCCXIII°, regnorum nostr. a. III°. Ex orig bibl. Prag. cop. Mus. Boh. — Millauer, Böhmens Tempelherrn p. 50 (Abhandlungen der b. Gesellschaft der Wissenschaften a. 1822, 1823). — Böhmer, Reg. Imp. 182, n. 16, — Zimmermann (Legis-Glückselig) Dipl. Gesch. der aufgehobenen Klöster, Kirchen, Kapellen in der k. Hauptstadt Prag, Urkunden p. 35. 139) 1313, 16 Maii. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex, sacri Imperii citra montes vicarius generalis et Lu- cemburg. comes, monasterio Ostrouiensi dat pro villa Zaluzan villas Horzeczawssko, Starauoda, Duol et Lissowiczie. — Not. oc, "quod volentes villam Zaluzan olim villicacioni Kemniczensi pertinentem et per diue memorie d. Wenceslaum, Boemie et Polonie regem, socerum et pre- decessorem nostrum karissimum, monasterio Ostrowiensi. vna cum aliis villis pro quibusdam bonis — — ciuitati Slanensi comensuratis per eum permutacionis tytulo racionabiliter, ut in priuilegio super dicta permutacione confecto apparet, assignatis et donatis ad prefatam villicacionem nostram Kemnicensem pro comutatione aliorum bonorum nostrorum regalium applicare ac redimere iterato, eidem monasterio Ostrouiensi pro dicta villa Zaluzan ac per- tinciis et juribus suis villas nostras Horzeczawssko, Starauoda, Duol et Lissowicze exceptis tribus laneis ibidem in Lissouicz, quos pro duobus famulis nostris duximus reseruandos, cum agris, oc — — et singulariter cum omnibus juribus et pertinenciis eorum permutacionis tytulo conferimus et donamus, et tamquam rem propriam eidem monasterio applicamus, mandantes harum literarum serie vniuersis et singulis villicis, beneficiariis ac officialibus nostris presentibus et futuris, ne quis abbatem et conuentum prefati monasterii in villis predictis eis per nos titulo permutacionis racionabiliter assignatis impedire audeat aliqualiter nec presumat. — Dat. Prage XVII kal. Junii a. d. MCCCXIII°, regnorum vero nostr. a. III°. E registro bon. mon. Ostrow. in Mus. regni Boh. asservato. 140) 1313, 19 Maii. Pragae. Fr. Philippus, Eystetensis ecclesiae episcopus, sanctae Maguntinae sedis cancellarius, cupiens, ut ecclesia b. Thomae apostoli sita in Minori civitate Pragensi, quam fratres Heremi- 8*

Strana 60
60 Emler, Regesta Bohemiae tarum ordinis s. Augustini inhabitare noscuntur, congruis frequentetur honoribus, —— omnibus vere poenitentibus et confessis, qui ipsam ecclesiam in subnotatis festivitatibus, videlicet Nativitate domini, Paschate, Penthecoste, quatuor solemnitatibus b. Virginis, in natalitiis omnium apostolorum, in festo Omnium sanctorum et in anniversario dedicationis ipsius causa devotionis accesserint suorum ibidem delictorum veniam humiliter petituri, seu qui de bonis a deo ipsis collatis eisdem fratribus aut domui pie suas fuerint elemosinas elagirti, XL dies de iniuncta eis poenitentia relaxat, dummodo id de dioecesani processerit voluntate, — Dat. Prage XIV kal. Jun. a. d. MCCCXIII°. E codice Thomaeo, fol. 139. 141) 1313, 20 Maii. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex oc, monasterio in Speinshart pro damno in primo suo ad regnum Bohemiae introitu per familiam suam ipsi illato et in subsidium reaedificationis ac relevaminis quinquaginta marcas pagamenti regalis assignat. Freyberg, Reg. Boica, V, 253. — Böhmer, Reg. Imp. p. 182, n. 17. 142) 1313, 29 Maii. In Chaslavia. Johannes, Boh. et Pol. rex, de consilio Philippi, Eystetensis episcopi, et nobilium virorum Bertoldi comitis de Henenberg ac Philippi de Falkenstein, consiliariorum suorum, Nicolao, ecclesiae Ratisponensis electo, protonotario et secretario suo, indulget, ut crucem olim Nicolao de Turri, civi Pragensi, cum aliis clenodiis regni obligatam et ab hoc Judeis Ratisponensibus cessam, ab eisdem Judeis — ne diutius per eos in subsannationem et oppro- brium domini Jesu Christi, cum sit in eadem pars de ligno vivificae crucis recondita, reti- neatur — redimat et suis usibus conservet. — Dat. in Chaslavia. Freyberg, Reg. Boica V, 254. — Böhmer, Reg. Imp. p. 182, n. 18. 143) 1313, 31 Maii. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex, mandat capitulo novi monasterii Herbipoli, ut parochiam in Wikkersheim in quaestione de decimis contra Wipertum de Zimmern militem et contra omnes offensores et invasores defendat. Freyberg, Reg. Boica V, 254. — Böhmer, Reg. Imp. p. 182, n. 19. 144) 1313, 5 Jun. Pragae. Remundus de Luchtenburch villam Hylboltisdorf cum pertinentiis Jacobo et Rathmiro, filiis quondam Rathmiri, pro CCC marcis gr., in quibus eis tenetur, dat per quatuor annos a festo Penthecostes praeterito possidendam, et si villam praedictam infra quadriennium me- moratum no n exsolverit, extunc quadriennio elapso villa praetacta ad Jacobum et Rathmirum jure hereditario devolvi debet. — Dat. Prage a. d. MCCCXIII°, non. Jun. Ex orig. arch. civ. Iglav. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 51.

Strana 61
et Moraviae. Annus 1313. 61 145) 1313, 20 Jun. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex, civibus Augustensibus libertatem a steuris per patrem suum eisdem concessam, confirmat. — Idem oppignorationem advocatiae in faucibus per Dietegenum de Castello, advocatum provincialem Sueviae, Friderico, Augustensi episcopo, nomine imperatoris factam confirmat. Datum Prage. Freyberg, Reg. Boica V, 257. — Böhmer, Reg. Imp. p. 182, n. 20 et p. 294, n. 359. 146) 1313, 29 Jun. Pragae. Wolflinus judex et Wolframus filius olim Meynhardi, Meynhardus de Rokczan, Wolframus de Argentina, Nicolaus Hilprandi, Chonradus de Lutmiricz, Nicolaus Gevnaher, Albertus Stuko, Syppoto de Benessow, Ditmarus, Dytlinus Waczinger, Guntherus de Monte, Petrus Glas, Albertus institor et Dyetlinus pistor, jurati civ. Prag. attestantur locationem agrorum ecclesiae Wyssegradensis in Hayka Mertlino, civi Prag. factam. — Not. oc, "quod honestus vir Mertlinus, filius quondam Martini de Egra, concivis noster, conduxit et suscepit ad jus emphiteothicum, quod purchrecht vulgariter appellatur, ab honorabilibus viris, d. Petro praeposito, Henrico decano, Rycholfo custode totoque capitulo Wyssegradensis ecclesiae agros ipsorum in Hayka, partim ad praebendam d. Conradi, concanonici ipsorum, et partim ad obedientiam in Medwes spectantes, per ipsum Mertlinum et heredes suos perpetuo tenendos et possidendos sub modis et conditionibus infrascriptis, videlicet quod idem Mertlinus vel sui heredes aut successores quartam dimidiam sexagenam gr. denar. pragensium vel argentum ad valorem dictarum sexagenarum, si forte moneta mutaretur, medietatem in festo s. Georgii et aliam medietatem in festo b. Galli annis singulis, videlicet illi, qui praebendam d. Conradi concanonici ipsorum tenebit, unam sexagenam, et residuum obedientiario in Medwes, qui pro- tempore fuerit, in omnem eventum solvere teneantur, omni occasione (sic) proculmota. Quodsi dictus Mertlinus vel heredes seu successores sui in aliquo terminorum praedictorum censum praedictum, ut praemittitur, forsitan non persolverent, et per XV dies immediate subsequentes in solutione negligentes existerent, extunc duas sexag. denar. gr. prag. nomine poenae capitulo Wyssegradensi solvere tenebuntur. Et si post alios XV dies immediate sub- sequentes censum praedictum cum poena supradicta non persolverent, extunc d. canonicis Wyssegradensibus licebit ipsos in curia in Dubcz majori in rebus mobilibus et immobilibus, quae ibidem inventae fuerint, tam pro poena quam etiam pro sorte inpignerare, motu proprio vel auxilio cujuscunque. Quodsi adhuc post alios XV dies immediate subsequentes poenam et censum praedictum non persolverent, extunc curia praedicta in Dubcz cum universis rebus et bonis ad ipsam spectantibus ad capitulum Wyssegradense libere devolventur, et d. canonici praedicti de ipsis ordinare et disponere tamquam de re propria poterunt juxta ipsorum libitum voluntatis. — Act. et dat. Pragae a. d. M.CCC.XIII, III. kalendas Jul. Orig. arch. capit. Wyssegrad.

Strana 62
62 Emler, Regesta Bohemiae 147) 1313, 7 Jul. Avinione. Clemens pp. V .. abbati monasterii de Aula Regia. "Conquesti sunt nobis .. prepositus et conventus monasterii dominici sepulcri Jerosolimitani Zderasiensis, quod licet domus de Suethetz, ordinis — — predicti sit dicto monasterio pleno iure subiecta, tamen .. magistra et sorores ipsius domus contra dictos prepositum et conuentum spiritu rebellionis assumpto, obedientiam et reuerentiam sibi debitam, eis contra justitiam denegant exhibere. Ideoque discretioni tue — — mandamus, quatinus, si est ita, easdem magistrum et sorores, quod eisdem preposito et conuentui huiusmodi obedientiam et reuerentiam exhibeant, ut tenentur monitione premissa per censuram ecclesiasticam appellatione remota, previa ratione compellas. — Dat. Auinione non. Jul. pontif. a. VIII°. Ex orig. arch. c. r. aulici Viennensis. 148) 1313, 25 Jul. In Skalicz. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, monasterio Zabrdowicensi pro damnis a procedente exercitu suo versus Hungariam illatis satisfaciens universis hominibus in bonis monasterii praedicti residentibus et signanter in Seraticz cum pertinentiis, videlicet pascuis ibidem cum flumine, piscationibus, venationibus et metis, pleno iure et dominio ac iure civili civitatis Olomucensis dat omnimodam libertatem perpetuis temporibus duraturam. Dat. in Skalicz VIII kal. Aug. a. d. MCCC°XIV 1) (sic), regnorum nostrorum vero a. III°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 55. — Böhmer, Reg. Imp. p. 390, n. 539. — 1) Fortasse leg. est MCCCXV°. 149) 1313, 2 Aug. In Hagenowe. Egen de Geroltzecken profitetur se pro 80 libris hal. vasallum Johannis, B. et Pol. regis oc, factum esse. — Act. in Hagenowe post festum s. Petri ad vincula. Publ. de la soc. hist. de Luxembourg XVIII, p. 29. 150) 1313, 7 Aug. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex, sacri Imperii citra montes vicarius generalis ac Lucemb. comes, monasterio Ostrouiensi privilegium ab Ottacaro II, rege B. a. d. MCCLXXVII, kal. Jun. datum (v. Reg. II, p. 1183, n. 2706) confirmat. — Dat. Prage VII id. Aug. a. d. MXIII, regn. a. III°. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennen. 151) 1313, 10 Aug. Apud Pragam. Johannes, Boemiae et Pol. rex, sacri Imperii trans (sic) montes vicarius generalis et Lu- cemb. comes, Herbordo de Fullenstein privilegium ab Ottacaro II, rege Boh., Herbordo de Ful- lenstein III non. Febr. a. d. MCCLXV° super villa Cranowicz datum confirmat. — Act. et dat. apud Pragam IIII id. Aug. a. d. MCCCXIII°, regnorum nostr. a. III°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 52 et IX, 378. — Böhmer, Reg. Imp. p. 390, n. 540.

Strana 63
et Moraviae. Annus 1313. 63 152) 1313, 18 Aug. Pragae. Johannes, episc. Prag., dimittit omnem displicentiam et malam voluntatem, quae ei ad abbatem et conventum monasterii Syloensis „propter quandam quaestionem ecclesiae S. Johannis Bapt. in Antiqua Iglawia fuerat generata, et si quid Hermanno presbytero, filio Conradi ibidem, de Iglavia super ecclesia ipsa competit accionis, hoc cum abbate et fratribus ipsis coram judicibus per se ipsum a sede apostolica impetratis mediante iusticia prosequatur, super ecclesia quoque in Brziscz, quam predicti abbas et fratres in sui iuris preiudicium per nos collatam esse dicunt, arbitrio et ordinacioni — — mag. Vlrici, scolastici Pragensis, prothonotarii et officialis nostri stare volumus et facere promittimus, quidquid ipse dixerit et ordinauerit super eo“ — — Dat. Prage a. d. MCCCXIII, XV° kal. Sept. Ex orig. arch. mon. Montis Syon Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 802. 153) 1313, 21 Aug. Pragae. Monasteria ordinis Cisterciensis Pragensis dioecesis appellant ad sedem apostolicam ratione solutionis decimae terrae sanctae deputatae. — „In presencia vestra reuerende pater et domine, domine Johannes, Pragensis episcope, quia vos dicitis executorem decimarum exigendarum tam ab exemptis quam a non exemptis in subsidium terre sancte a sanctissimo patre et domino, d. Clemente papa deputatum, ego frater Johannes, monachus Plazensis mo- nasterii, procurator monasteriorum Sedlicensis, Plazensis, Gredicensis, Sancte Corone, Aule Regie, ac omnium aliorum monasteriorum cysterciensis ordinis Pragensis dyocesis constitutus propono et dico procuratorio nomine predictorum monasteriorum, quod cum ipse dominus abbas Sedlicensis nomine ipsorum monasteriorum iam dictorum a vobis humiliter petiuerit, vt sibi autenticum et rescriptum papale exhiberetis, per quod vos executorem dixistis super decimis exigendis et iurisdicionem in monasteria et personas predicti ordinis cysterciensis vestre dyocesis predicte habere racione predictarum decimarum exigendarum, ac eciam petiuerit, quod si originalia apparerent, supersedere velletis execucioni dictarum decimarum quantum ad tempus preteritum, cum in data litterarum appareat Maguntinarum, quod in kalendis Decembris sit data littera antedicta et in kalendis Augusti in vestra dyocesi predicta primum publicata, et sic ab ipsis kalendis Augusti et a tempore noticie solum artari dicta monasteria ad dandas decimas, si originalia apparerent, aut etiam supersederetis quousque dominus apostolicus super premissis consuleretur, cum nullus sciat nec scire possit pro certo, quantum de prouentibus et reditibus ipsorum monasteriorum dictorum, aut in alicuius eorum sit perceptum, ita quod posset salua sua consciencia decimare. Petiuerat insuper predictus dominus abbas Sedlicensis nomine predictorum monasteriorum et personarum predictarum dicti ordinis cysterciensis, quatenus execucioni supersederetis, eciam si originalia apparerent et decime essent soluende, quousque dominus papa per predicta monasteria et personas consuleretur super declaracione et inter- pretacione quorumdam verborum ambiguorum, que in littera supranominata continentur, videlicet quod decime iuxta morem solitum persoluantur, cum dubium fuerit et sit, utrum per hec verba aliqua consuetudo et declaracio super decimis et circa decimas edita denotetur.

Strana 64
64 Emler, Regesta Bohemiae Item quia patres abbates cysterciensis ordinis priori uice, cum danda fuit decima, cum domino apostolico concordauerunt pro quadam summa pecunie, vnde petiuit dominus abbas Sedli- censis, quod execucioni predicte supersederetis, quousque suos superiores consulerent dicta monasteria et persone dicti ordinis, vtrum pro aliqua determinata summa cum domino apo- stolico, vt presumerent, pro predictis decimis nomine monasteriorum omnium cysterciensis ordinis concordassent, et quia predictus dominus Sedlicensis abbas adiecit nomine dictorum monasteriorum, quod decima alicubi medio tempore deponeretur, vos tamen hanc peticionem et alias peticiones sub alternatione premissas in dictorum monasteriorum preiudicium et grauamen admittere denegastis, vnde ex hoc senciens me et dicta monasteria aggrauatum, procuratorio nomine in hiis scriptis appello ad sedem apostolicam nomine predictorum mona- steriorum, apostolos peto et instanter peto et instantissime peto, subiciens me, statum meum et monasteria predicta et omnia iura predictorum monasteriorum proteccioni sedis eiusdem speciali. Interposita et lecta est hec appellacio Prage in curia episcopali coram domino Johanne, vener. in Christo Pragensi episcopo, in die sancti Bernhardi abbatis et eciam publicata est predicta appellacio sequenti die in castro Pragensi in kathedrali ecclesia coram omnibus, qui aderant, vicariis et scolaribus. Acta sunt hec a. d. MCCCXIII°, presentibus testibus infrascriptis, dominis vener., d. Theodrico, abbate Strahouiensi, d. Nycolao, preposito Sderasiensi, Henrico, decano Wissegradensi, mag. Rapotone, archydyacono Churimensi, doctore decretorum, fr. Petro subpriore et conuentu Predicatorum Prage, fratre Witkone, gardiano fratrum Minorum apud s. Jacobum Prage. Ex orig. c. r. bibl. univ. Prag. — Riegger, Arch. II, 669. 154) 1313, 1 Sept. (S. 1.) Johannes, rex Boemiae et Pol. etc., Bertholdum comitem de Hennenbergk iustituit ca- pitaneum regnorum suorum. — Notum oc, "quod quia spectabilis vir Bertholdus comes de Hen- nenbergk, consiliarius noster charissimus, ad peticiones et instancias nostras sibi officium capi- taneatus regnorum nostrorum assumpsit ipsumque licet plurimum renuentem provisorem ac gu- bernatorem dictorum regnorum nostrorum constituimus, in omnibus loco nostri sibique ordinandi et disponendi omnia et singula in dictis nostris regnis authoritatem et potestatem plenariam concedimus presentibus et largimur. Et si dictus Bertholdus comes ex hac mansione seu mora, quas vice et nomine nostro racione substitucionis faciet, in indignacionem seu suspi- cionem genitoris nostri charissimi, serenissimi domini Heinrici, Romanorum imperatoris, ali- qualiter inciderit, quod absit, eo quod ipsum comitem ad sui presenciam suis evocaverit literis, nos indignacionem et suspicionem hujusmodi in nos reciperimus (sic), predictum comitem ab eisdem apud patrem nostrum predictum sine difficultate qualibet penitus absol- ventes; et si aliquot sinistre accusaciones in presencia patris nostri contra dictum comitem per quascunque personas proponerentur forsitan, illis nos personaliter ingerere et pro ipso stare, tanquam personaliter adesset, effectuosissime excusare promittimus bona fide, nec ipsum ultra instans festum Nativitatis domini in regnis nostris predictis ac officio capita- neatus hujusmodi contra suam voluntatem detinebimus ullo modo, nisi ex sua libera pro-

Strana 65
et Moraviae. Annus 1313. 65 cesserit voluntate. Preterea si prefatum comitem aliquas expensas facere vel damna notabilia in dicti regiminis officio perferre contigerit forsitan, expensas et damna ipsa per nos et eum, qui capitaneus in dictis nostris regnis per patrem nostrum aut nos post eum institutus fuerit, persolvere ipsumque ab his indempniter promittimus relevare. Si vero predicta aut aliquid premissorum per dictum patrem nostrum vel nos limitarentur, mutarentur vel infringerentur forsitan, extunc dictus comes absque ulla patris nostri ac nostra contradiccione seu indignacione — a regnis et officio predictis libere recedere poterit, quandocunque sue placuerit voluntati.“ Dat. a. d. M.CCC.XIII, kal. Septemb. regnorum nostr. a. III. Schultes diplomat. Gesch. d. Gr. Hennenberg II, p. 13. — Böhmer, Reg. Imp. p. 182, n. 21. 155) 1313, 1 Sept. (S. 1.) „Nos Buschco dictus de Mirica veritatem, quam certitudinaliter nouimus, protesta- mur, quod honor. vir d. Vlricus, quondam prepositus Melnicensis, villam dictam Strzemosna cum suis pertinenciis ad preposituram suam tunc pertinentem venalem in foro Pilsnensi publice denunccians et proclamans d. Henrico, ven. quondam abbati in Plaz, receptis CCC marcis rite et legittime vendidit iure perpetuo possidendam, quam eciam villam memoratus abbas et conuentus monasterii de Plazs per XVII annos absque omni impedimento et con- tradiccione alicuius libere et pacifice utpote propriam possederunt secundum iura et con- suetudines in terra hactenus obseruatas.“ — Dat. a. d. MCCCXIII°, in die b. Egidii abbatis. Lib. parochiae Plassensis fol. 109 p. v. 156) 1313, 10 Sept. (S. 1.) — — quod nos „Nos fr. Pribislaus, — — Satoranensis episcopus, protestamur, plenas vices ven. d. Johannis, Prag. episcopi, gerentes a. d. MCCCXIII°, IIII id. Septembris dedicauimus capellam in parrochia Chirchslagensi intra septa d. Bvskonis curie in Lawkaw de permissione, fauore et consensu honorabilis viri d. Vlrici, prepositi cenobij s. Marie in Plaga, qui in prefata parrochia seu ecclesia in Chirchslag ius obtinet patronatus, debita iuris exi- gencia huiuscemodi condicionis formam intercurrere decernentes, quod memoratus d. Bvscho in prefata capella, ipse et familia sua dumtaxat, diurnum faciat officium celebrare, ita tamen, quod id ad prenotate parrochie seu ecclesie in Chirchslag ad nullum veniat dampnum, preiu- — — Act. et dat. a. d. prenotato, indict. VIII (sic). dicium vel grauamen.“ Urkundenbuch des Landes ob der Enns V, 109. 157) 1313, 13 Sept. Lebssingen. Johann, könig von Böhmen etc., entscheidet schiedsrichterlich zwischen bischof Philipp von Eichstädt auf der einen und dem edeln Kraft von Hohenloch dem iungen und der Adelheid witwe Conrads grafen von Öttingen, dessen schwester, auf der anderen seite über die burg Wartberg, welche gegen herauszahlung von 1040 pfund heller dem bischof zugesprochen wird. — Zeugen: Nicolaus, erwählter von Regensburg, des königs prothonotar und rath. 9

Strana 66
66 Emler, Regesta Bohemiae Derselbe beurkundet eine ähnliche entscheidung zwischen demselben bischof einer und Kraft von Hohenloch namens seiner genannten schwester andererseits, besitzungen zu Oberbach betreffend. Böhmer, Reg. Imp. p. 390, n. 541, 542. 158) 1313, 25 Sept. (Olomucii.) Procurator magistri ac fratrum hospitalis s. Francisci Prag. appellat contra solu- tionem decimarum Terrae sanctae deputatarum in Moravia. — „Coram vobis rev. patre d. Petro, Olomuc. electo et confirmato, Prag. et Wissegradensis ecclesiarum praeposito, nec non regni Bohemie cancellario, collectore decimarum a sede apostolica deputato, nec non col- lectoribus per vos substitutis ego fr. Lutoldus procurator meo, magistri ac ceterorum fratrum nomine hospitalis pauperum infirmorum s. Francisci ordinis Stelliferorum ad pedem pontis Prage propono et dico“ etc., ut in litteris datis a. d. MCCCXIII, IV kal. Oct. (v. Reg. III, p. 67 n. 159). — Lecta et interposita est hec appellacio a. d. M°CCC XIII°, VII kal. Oct. in presencia hon. vir. d. Theodrici, Olomucen. eccl. prepositi, mag. Stephani archidiaconi, mag. Martini, collectoris decimarum, Znoymensis archidiaconi, mag. Martini, collectoris deci- marum, mag. Jenzonis de Nasmaricz. E transsumpto orig. arch. ord. Crucifer. cum stella. 159) 1313, 28 et 30 Sept. Prage. Johannes, episc. Prag. Clementi papae V ratione appellationis mag. et fratrum hospitalis s. Franciscl in pede pontis Prag. contra solutionem decimarum papalium scribit. — "Cum post susceptum, pater sanctissime, super colleccione decime omnium redituum et proventuum ecclesiasticorum pro terre sancte subsidio deputate ab omnibus personis et locis ecclesiasticis exemptis et non exemptis in ciuitate et dyocesi Pragensi, prioribus, preceptoribus, magistris et aliis personis, personis et locis hospitalis s. Johannis Jerosolim. et aliorum militarium ordinum dumtaxat exceptis, a vestra sanctitate mandatum honorabiles viros Bawarum, abbatem Brewnouiensis monasterii, — — fratrem Wernherum, ordinis hospitalis s. Johannis Jerosoli- mitani commendatorem domus s. Marie Pragensis, nec non magistrum Vlricum, doctorem decretorum, scolasticum Pragensis ecclesie, iuxta potestatem in ipsis sanctitatis vestre litteris michi datam ad ipsam deputassem decimam colligendam, antequam ipsi in primo colleccionis termino in kalendis videlicet Octobris (sic) nunc preteritis pro exequendo ipsius colleccionis officio resedissent, ecce magister hospitalis domus s. Francisci in pede pontis Pragensis ordinis Cruciferorum cum stella in ipsorum comparens presencia protestatus fuit suo et pre- dicti hospitalis sui nomine, se de reditibus et prouentibus hospitalis ipsius ad solucionem ipsius decime non teneri, et declaracionem Martini pape, que dicit, quod de fructibus hospi- talium pauperum et infirmorum, qui in vsus pauperum conuertuntur, decima non soluatur, et quod de fructibus, redditibus et prouentibus hospitalis ipsius decima papalis retroactis temporibus nunquam soluta fuerat, pro se allegans petiuit instanter, vt collectores ipsi requi-

Strana 67
et Moraviae. Annus 1313. 67 sicionem ipsius decime ab eo et ab hospitali suo predicto cum pertinenciis suis supersedere deberent. Qui quia peticionem non admittentes ipsius decimam omnino requirebant ab eo, ipse magister per quendam fratrem Jacobum ordinis sui, procuratorem ad hoc constitutum, a me et a collectoribus ipsis ad vestre sanctitatis audienciam appellauit, cuius appellacionis tenor de verbo ad verbum est talis: Coram vobis rev. in Chr. patre et dom., d. Johanne, Pragensi episcopo, collectore decimarum papalium a sede apostolica deputato, nec non honorab. viris Bawaro, abbate Brewnowiensi, Wernhero, commendatore Cruciferorum s. Marie Prag., ac magistro Vlrico, scolastico ecclesie Pragensis, collectoribus substitutis, ego frater Jacobus procurator meo, magistri ac ceterorum fratrum nomine hospitalis pauperum infirmorum s. Francisci ordinis Stelliferorum ad pedem pontis Prage propono et dico, quod cum a vobis petiuerim, quatinus ipsos a prestacione decimarum subportatos habere deberetis iuxta decla- racionem s. patris Martini pape, que dicit, quod de fructibus hospitalium pauperum infirmorum, qui in vsus pauperum conuertuntur, decima non soluatur. Et quod omnes prouentus ín vti- litatem pauperum conuertantur, patet ex eo, quia omnia, que eidem hospitali siue largicione regum et nobilium sev aliorum quorumcunque pro sustentacione infirmorum ac fratrum mi- nistrorum, quibus carere non possunt, sunt vsui deputata, prout in priuilegiis ipsorum euidencius continetur, item ex eo, quia nulla bonorum seu prouentuum distinccio in eodem hospitali existit inter fratres et pauperes, sed omnia pro infirmis et personis necessariis ipsis seruientibus communiter conuertuntur; nam fratres ordinis predicti in ipsa institucione tam clerici quam layci sunt per fundatores pauperum infirmorum obsequio tam in spiritualibus quam temporalibus deputati. Item ergo quocienscunque per sedem apostolicam decima retro- actis temporibus fuit instituta, collectores eiusdem a prestacione ipsarum a fundacione ho- spitalis memorati dictum hospitale et omnes degentes ibidem subportatum habuerunt, prout in registris, in quibus positi non sunt, poteritis inuenire. Et licet magister Bonaiutus, vltimus collector, decimam ab ipsis requisiuerit et propter hoc causa ad Romanam curiam fuerat delata, demum tamen idem magister Bonaiutus cognoscens, predictos hospitalarios ad solu- cionem non teneri, ab ipsorum inpeticione destitit et cessauit, nec hucusque fuerunt super decimis predictis per quempiam requisiti. Ad hoc quia similibus aliquando simile consueuit esse iudicium, ad vicinas ciuitates, in quibus hospitalia similia vel meliora sunt sita, si pla- cuerit, recurratis et inuenietis, quod decimam predictam nunquam persoluerunt. Ex hiis igitur et aliis causis motus animi vestri pie et misericorditer informantes peticionem meam ad exaudicionis graciam admittatis. Vos tamen peticionem meam predictam racionabilem atque iustam contra deum et iusticiam admittere denegastis. Timens, ne per vos contra predictum hospitale, magistrum, fratres ac alios ibidem degentes aliquos processus faciatis de facto pocius quam de iure, a vobis et a vestris processibus ad sedem apostolicam in hiis scriptis appello, subiciens me, hospitale predictum cum omnibus bonis suis, magistrum et fratres ac ecclesias parrochiales ipsorum et omnes dicto hospitali, magistro et fratribus adherentes sev adherere volentes proteccioni sedis eiusdem speciali, apostolos peto, iterum peto et instanter peto. — Lecta et interposita est hec appellacio a. d. MCCCXIII°, IV kal. Oct. — Cui appellacioni ob apostolice sedis reuerenciam, ad cuius declaracionem predictus magister 9*

Strana 68
68 Emler, Regesta Bohemiae hospitalis et procurator suus se retulit, vsque ad vestre sanctitatis rescriptum duximus deferendum, facturi semper et executuri pro viribus, quicquid super hoc a vestre sanctitatis reverencia fuerit declaratum.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXIV°, pridie kal. Octobris. Ex arch ord. Crucifer. cum stella Prag. 160) 1313, 2 Oct. (S. 1.) Fr. Johannes, abbas Lucensis, fr. Conradus, prior in Znoyma fr. ordinis Praedicato- rum, transscribi faciunt appellationem fratrum hospitalis S. Francisci in pede pontis Prag. contra solutionem decimae papalis de bonis eorum in Moravia (Reg. III, p. 66 n. 158). — A. d. MCCCXIII°, VI° non Oct. Ex orig. arch. ord. Crucifer. cum stella Prag. 161) 1313, 13 Oct. In Herbipoli. Johannes, rex Boh., Petrum, archiep. Maguntinum, et Bertholdum comitem de Hen- nebergk vice sua in Bohemiam mittit. — „Johanni, Pragensi episcopo, et s. ecclesie Olo- mucensis electo et confirmato, principibus ac universis aliis prelatis tam religiosis quam secularibus nec non baronibus et nobilibus quibuscunque ac civibus civitatum et generaliter incolis omnibus regni Boemie. —— Cum propter quedam ardua negocia nobis incumbencia, que speramus ad nostrum et ipsius regni nostri Boemie ac omnium fidelium nostrorum honorem et commodum provenire, ab ipso regno abesse ad tempus aliquod nos contingat, ne per absenciam nostram possit ipsius regni turbari status pacificus, qui per dei graciam hucusque viguit in eodem, mittimus ad vos rever. in Chr. patrem d. Petrum, s. Maguntinensis sedis archiepiscopum, — — et spectabilem virum Bertholdum comitem de Hennebergk, consiliarios nostros charissimos, quibus dedimus et damus per presentes plenariam potestatem tractandi, ordinandi et disponendi vobiscum de conservacione pacis in ipso regno et de omni bono et tranquillo statu ejus, prout eis et vobis melius videbitur expedire. Quare fidelitatem vestram attente requirimus et hortamur vobis nihilominus universis et singulis seriose pre- cipiendo mandantes, quatenus in his omnibus dictis archiepiscopo et comiti tanquam nobis obedire et intendere studeatis.“ — Dat. in Herbipoli a. d. M.CCC.XIII, III. id. Octob. regno- rum nostr. a. III°. Schultes diplomat. Gesch. v. Henneberg II, p. 14. — Böhmer, Reg. Imp. p. 183, n. 22. 162) 1313, 23 Oct. (S. 1.) Petrus quondam dictus de Schebicuwicz curiam, quam in villa Schebicuwicz pos- sidebat, cum omnibus attinentiis eius vendit Johanni, abbati Plassensi, ejusque conventui pro LIV marcis computatis pro marca sexaginta quatuor gr. prag., promittens — — se de- fensurum eundem abbatem ejusque conventum ab omni inquietacionis sive impeticionis gra- vamine faciendo per matrem vel sorores seu propinquos suos et alios amicos. Prefatam vero pecuniam dictus d. abbas de Plaz per manum fratris Sybotonis statutis terminis persolvit ple-

Strana 69
70 Emler, Regesta Bohemiae 166) 1313, 29 Nov. S. 1. Convention entre Louis de Loz, comte de Chiny, et Jean, roi de Bohême oc, au sujet des villes de Thibesart, de Rancimont et d'Alansart et de leurs biens. — D. la vigile de la feste saint Adrien ap. Publ. de soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 31. — Schötter, Johann, Graf von Luxemburg und K. von Böhmen I, p. 148 et 149. 167) 1313, 2 Dec. In Lucelburg. Paulus de Eich profitetur se factum esse vasallum Johannis, regis Boh. et Pol., in comitatu Lucelburgensi. — Dat. in Lucelburg. Jacobi, Cod. epist. Joh. reg. Boh. p. 90. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxem- bourg XVIII, 32. 168) 1313, 21 Dec. Montiliis. Clemens papa V mandat archiepiscopo Magdeburgensi et episcopis Pragensi ac Olo- mucensi, ut occupatores bonorum episcopatus Wratislawiensis ad restitutionem compellant. — Dat. Montiliis XII kal. Jan. 1313. Ex autogr. reg. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 53. — Dudík, Iter Rom. II, 83. 169) 1313, 23 Dec. Theonisvilla. Johann, könig von Böhmen etc., verleiht dem Heinrich von Oeren das patronat der kirche St. Isidor und ein stück land. Böhmer, Reg. Imp. p. 390, n. 543. 170) 1313, 27 Dec. In Epternacho. Johann, könig von Böhmen etc., bestätigt dem erzbischof Balduin von Trier die pri- vilegien, welche die könige Adolf und Albrecht dem erzbischof Boemund und sein vater Heinrich dem erzbischof Balduin selbst ertheilt haben, nämlich die verpfändung von Cochem, die befreiung der städte Sarburg, Billich, Berncastel, Maien und Montabaur gleich reichs- städten und das recht überall in dem gebiete der Trierer kirche münzen schlagen lassen zu dürfen. — In Epternacho VI kal. Jan. Böhmer, Reg. Imp. p. 294, n. 361. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemburg XVIII, p. 32. 171) 1313, 27 Dec. In Epternacho. Johann, könig von Böhmen etc., bestätigt als reichsvicar dem erzbischof Balduin von Trier einen zoll von zwei turnosen von jedem wagen wein oder anderm kaufmannsgut von gleichem werth in dem gebiet der Trierer kirche am Rhein am beliebigen orte zu erheben, welche demselben und der Trierer kirche sein vater, kaiser Heinrich, wegen der für ihn gehabten überaus grossen auslagen und der ihm sowohl in Deutschland als in Italien gelei- steten dienste verliehen hatte. — In Epternacho VI kal. Jan. Böhmer, Reg. Imperii p. 294, n. 360. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 32.

Strana 70
et Moraviae. Annus 1313. 69 narie. — — Testes: d. Zezima dictus de Crassaw cum duobus fratribus suis Buscone et Raczkone, eorumque patruo domino Theodrico dicto de Cresswicz. — — Act. a. d. M.CCC.XIII°, X° kal. Novembris. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. in Mus. Boh. 163) 1313, 8 Nov. In Olomucz. Techontius, canon. Olomuc., tertium testamentum facit. Testamentarii instituuntur Fabianus, custos Olomuc., et Ortolfus vicarius. Acta a. d. MCCCXIII°, in die sanctorum IIII coronatorum praesentibus testibus: d. decano Budizlao, Symoncio vicearchidiacono, Andrea vicario, Conrado presbytero. Ex orig. in arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 52. 164) 1313, 24 Nov. Meihin. Syfridus de Hademar profitetur, se vasallum Johannis, regis Boh. et Pol. factum esse. — Dat. in Meihin in vigilia s. Katherine virg. Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 90. — Publ. de la soc. hist. de Luxembourg XVIII, p. 31. 165) 1313, 26 Nov. Carpentorati. Fr. Nicolaus Jadrensis, fr. Raymundus Adrianopolitanus archiepiscopi, Rymundus Massiliensis, Berengarius Carpentoratensis, Henricus Wratislauiensis, Antonius Segorbicensis, fr. Jeronimus in dominio Tartarorum, fr. Petrus Ciuitatis Noue, fr. Nicolaus Scolpatrensis, fr. Petrus Narniensis, fr. Johannes Valauiensis episcopi omnibus ecclesiam S. Egidii in civitate Pragensi in festo s. Egidii, in festivitatibus Christi, Nativitatis, Resurectionis, Ascensionis et Penthecostes ac in omnibus et singulis festivitatibus gl. Mariae Virg., Michaelis archangeli, s. Johannis Bapt., in festivitatibus omnium apostolorum, b. Stephani, Laurentii, Viti, Wen- cezlai et Adalberti martyrum, Nicolai, Martini et Procopii confessorum, ss. Vndecim milium virginum, Katherinae, Margaretae, Mariae Magdalenae, Ludmillae, Elyzabeth, et in festis Epiphaniae, Parasceues et s. Crucis et per octavas ipsarum festivitatum octavas habentium et in dedicatione ipsius ecclesiae causa devotionis visitaverint aut qui corpus Christi secuti fuerint, cum portatur infirmis, seu in extremis laborantes quicquam suarum memoratae ecclesiae legaverint facultatum, nec non qui praedicationibus verbi divini interfuerint, dum ibidem publice praedicatur, vel qui ad fabricam, luminaria, ornamenta et alia necessaria dictae ecclesiae manus porrexerint adiutrices, singuli singulas dierum quadragenas de iniunctis eis poenitentiis relaxant. — Dat. Carpentorati a. d. MCCCXIII°, VI kal. Dec. pontif. Clementis papae V“ a. IX° Praedictas indulgentias Johannes, Prag. episc., ratas habens eis XL dies indulg. addit. — Dat. Prage a. d. MCCCXVI°, IIII id. Nov. Ex orig. arch. mon. Praedic. Prag.

Strana 71
et Moraviae. Annus 1313. 71 172) (1311—1313). Ratio de theloneis civitatis Pragensis annorum MCCCXI et MCCCXII. — „A. d. Mill. CCC undecimo in Septuagesima domini jurati, videlicet Heinricus de Lapide, Chunradus de Egra, Matheus de Egra, Friczo de Gallis, Hiltprandus Zwiflinger, Albertus Alberti, Johannes Wolflini, Chunradus de Nunburga, Rudgerus dictus Pauwer, Chunradus Pleyer et Jacobus Sleychenkouf intromiserunt se de theloneis omnibus, et commiserunt ea Heinrico de Lapide et Hiltprando Zwiflingero predictis, qui tenuerunt ea a dicta Septuagesima domini usque ad festum Pasce, et sustulerunt centum et XXIII sexag. minus fertone. Item a festo Pasce, cum Heinricus de Lapide et Hiltprandus Zwiflinger resignaue- runt thelonia, usque ad festum Penthecostes nichil fuit de omnibus theloneis receptum, ex jussu et mandato domini episcopi Maguntini et propter discordiam, quam habuerunt jurati cum comunitate. Post hec in festo Pentecostes commissa fuerunt domino Chunrado de Egra, qui tenuit ea usque ad festum Assumpcionis beate Marie, et sustulit interea CC et XXXII sexag. in illis sexingentis marcis, quas primo dedimus domino nostro regi Johanni. Item a predicto festo Assumpcionis beate Marie usque ad diem s. Francisci fuerunt recepte L sexagene de theloneis, que fuerunt date domino episcopo Maguntino pro expensa, quam concessit ciuibus nostris in Reno, videlicet Eberlino de Lapide, Chunrado de Egra, Ottone (sic) Wigoleis, Ebrussio Poplini et Meinhardo filio Wolframi. Item a. d. Mill. CCC XI, in die s. Egidii [1 Sept.] thelonium pannorum dimissum fuit primo Walthero de Lutmericz et Nycolao pannicide ad quartale anni, quod in vigilia beate Katherine exspirauit, pro XLVI sex. gr. pragens. Item thelonium humuli et salis dimissum fuit Vlmanno de Sacz ad quartale anni, quod in vigilia beate Katherine exspirauit, pro X. sexag., pro quibus Albertus institor fideiussit. Item thelonium pecorum dimissum fuit primo Heinrico Pybranero carnifici et Sydlino, fratri suo, ad quartale anni, quod in vigilia beate Katherine exspirauit, pro XL sexag. Item thelonium ceruisie et de blado dimissum fuit Syfrido in Leta curia ad quar- tale anni, quod proxima sexta feria ante Katherine exspirauit, pro centum sex. Item thelonium institorum dimissum fuit Dypoldo institori et Eckardo genero Quentini ad quartale anni, quod Katherine exspirauit, pro XIIII sex. Item thelonium humuli et salis dimissum fuit secunda vice Vlmanno de Sacz ad quartale anni, quod Letare in Quadragesima exspirauit, pro X sex. Item thelonium pecorum dimissum fuit secunda vice Heinrico Pybranero et Sydlino fratri suo a die s. Nycolai ad festum Pasce pro XX sex. Item thelonium statere in Leta curia dimissum fuit Heinrico ponderatori a die s. Nycolai ad quartale anni, quod Letare in Quadragesima exspirauit, pro III sex., que date sunt notario civitatis pro cera et pergameno. Item thelonium pannorum dimissum est secunda vice Walthero de Lutmericz et Nycolao pannicide, socio suo, a die s. Nycolai ad dimidium annum pro LXXX sexagenis.

Strana 72
72 Emler, Regesta Bohemiae Item thelonium institorum dimissum fuit secunda vice Vlrico Bauaro a die s. Nicolai ad dimidium annum pro LXXX sexagenis. Item thelonium ceruisie et de blado dimissum fuit secunda vice Syfrido in Leta curia et Martino, filio suo, Syfrido Scheflero, Heinrico Pybranero, Gestlino et Merclino Py- branero a die s. Nicolai ad dimidium annum pro centum et LX sex. Anno domini Mill. CCC XII thelonium medonis dimissum fuit Jacobo Judeo a Circum- cisione domini ad alterum dimidium vnnum pro XLVIII sex. in debitis suis, pro quibus habet litteras ciuitatis. Item thelonium statere in Leta curia dimissum fuit Heinrico ponderatori secunda vice a dominica Letare ad annum vnum pro XVI sexag., que deputate fuerunt notario ciui- tatis pro cera et pergameno. Item thelonium humuli et salis dimissum fuit Alberto Stukonis a dominica Letare ad annum vnum pro XL sex. in debitis suis, pro quibus habet litteras ciuitatis. Item thelonium pecorum dimissum fuit tercia vice Rudgero Smalcztophone (sic) a proxima sexta feria ante Pentecosten ad dimidium annum pro LII sex. Item theloneum piscium dimissum fuit Vlmanno Boemo a die s. Egidii ad festum Pasce pro XL sex. Item thelonium ceruisie et de blado dimissum fuit tercia vice Syfrido in Leta curia et Martino, filio suo, Hiltpraudo Zwiflingero, Heinrico Pybranero, Gestlino et Merclino Pybra- nero a die s. Johannis baptiste ad dimidium annum pro centum et LXXX sex. Item thelonium pannorum dimissum fuit tercia vice Frickone (sic) de Gallis, Betlemo, Vlrico, Busloni a die S. Petri et Pauli ad dimidium annum pro LXVIII sex. Item thelonium piscium dimissum fuit secunda vice Nycolao Pfuntlino et Jochlino fratri suo a proxima sexta feria ante Pentecostes ad festum Pasce pro XL sex. Item thelonium institorum dimissum fuit tercia vice Nycolao pannicide et Ekardo, genero Quentinia, dominica proxima post Galli ad festum Pentecostes pro XXXII sexag. Anno domini Mill. CCCXI° in die s. Francisci thelonium vini obligatum fuit domino Alberto pro illis CCC et L sexagenis, cum quibus seruiuimus domino nostro regi Johanni in expensa eodem tempore, et tenuit eum per annum et sustulit usque ad quintam feriam proximam post Galli; et racio fuit secum habita in domo Chunradi de Egra per juratos, vi- delicet consocios suos CCC et LXXVII sex. et I fertonem. Super hec post dictam racionem et summam remanserunt sibi ciues obligati CCC sex. minus X sexag., quas dedit omnes in paratis denariis propriis in negociis et vtilitate ciuitatis, quocunque ciues jusserunt, pro qua videlicet summa residua obligatum est sibi theloneum vini sub sigillo ciuitatis, quod dictum theloneum non debeat auferri ab eo, nisi tunc dicta summa residua, videlicet CCC sex. minus X sex., fuerit integraliter persoluta. (Alia manu). Item ab eadem quinta feria proxima post festum beati Galli recepit idem Albertus infra festum Natiuitatis domini sequentem statim postea LXXX sex. gr. (Eadem manu qua prius). Summa totalis omnium theloniorum receptorum sunt mille et octingente et XXXII sexagene.

Strana 73
et Moraviae. Annus 1314. 73 Item scriptoribus cesserunt XXII sex. de thelonio vini usque ad racionem dictam factam cum domino Alberto. (Eadem alia manu qua prius). Item in sequenti anno statim postea dimissum fuit eidem Alberto per nouos juratos, per Wolframum filium Meinhardi et per alios suos coniu- ratos, dimidium thelonium vini pro CC. sex. gr., quas eciam sibi in suo debito defalcauimus et remansimus sibi X sex. gross. debiti. Item eodem anno concessit nobis dictus Albertus LXI sex. gross. Item sub anno domini MCCCXIII in die beate Katherine [25 Nov.] concessit nobis dictus Albertus XXI sex. gross., cum quibus recepimus honorando dominum Maguntinum et dominum de Hennenberch, cum erant reuersi a rege. Item concessit V sex. et fertonem gross., quas expenderunt priores jurati, jacentes in obstagio. Summa, quam dicto Alberto tenemur soluere, omnibus computatis est LXXXXVI sex gross. et I ferto, de quibus recepit infra Natiuitatem domini et V feriam proximam ante dominicam Invocauit LXV sex. gross. de thelonio vini. Item ordinauimus sibi apud Czwi- flingerum XXXII sex. gr. et fertonem. Et sic est sibi totum solutum, et est instrumentum nostrum, quod habuit pro CCC sex., cassum et vanum. A. d. MCCCXII dimissum et telonium de mercibus institorum Syfrido Schefleri a die Natalis Christi ad vnum annum tantum pro LXXX sexag. gr. Huius telonei est Sy- fridus de Leta curia fideiusor. Hoc totum debitum est deputatum domino Heinrico de Lippa in suo debito, in quo sibi jurati, antecessores nostri, pro suo seruicio obligati fuerunt. Item thelonium de braxaturis ceruisie et de grano dimissum est Martino et Thome pro CCC et LX sexag. gr. Huius sunt fideiussores Martinus et Marziko vicinus suus et eciam Petrus pater Martini pro III quartalibus. Istos contingit dare singulis mensibus XX ... sexag. sine XX gr. Item Albertus Stuko fideiussit pro Vlmanno et Hirdonio pro VI parte. Item Ekardus debet ponere fideiussores pro dicto thelonio et pro pannorum telonio. Item de braxatura pro secundo mense dederunt XVI sexag. gr. Item dederunt VII sexag. gr. pro secundo mense. Item pro tercio mense dederunt XVIIII sexag. gr. Item pro quarto mense domino Wolframo X sexag. gr. Item pro quarto mense dederunt Meinlino filio Wolframi XXIII sexag. et XX gr. Item Nicolao Hilprandi dederunt X sexag. gr. Item nuncio regis dederunt fertonem. Item pro quinto mense dederunt domino Wolframo V sexag. et fertonem. Item VII grossos pro luto deducendo. Item fertonem pro seris ad waluam in Longa platea. Item thelonium pecorum dimissum est Heinrico Pibraner pro C et IIII sexag. gr. Huius sint fideiussores Seydlinus frater suus et Wernherus carnifex congregata manu et ipse Heinricus cum ipsis. Isti concesserunt X sexag. de primo mense. Item pro secundo mense dederunt VI sexag. gr. Pro tercio mense, qui exspirauit secunda feria post Oculi adhuc nichil dedit. Item pro quarto mense dederunt XXIII sexag., de quibus Hertlinne dederunt XIIII sexag. et Chonrado de Egra IX sexag. Item thelonium de pannis dimissum est Vlmanno, Ekardo et Nicolao pro C et LXX sexag. et debent ponere fideiussores. Item isti concesserunt XX sexag. gr. de primo mense. Item dederunt 31/2 sexag. gr. et VII gr. Item VIII sexag. gr. Item 11/2 sexag. gr. pro lapidibus 10

Strana 74
74 Emler, Regesta Bohemiae ciuitatis. Item dederunt VI gr. pro edificiis in turri in Longa platea. Ista dederunt infra tres menses, qui exspirant secunda feria post Oculi in quartali anni. Item Heinrico scriptori pro pargameno et cera dederunt V sexag. Item dederunt Leublino aurifabro VI sexag. gr. et fert. gr. Item dederunt Heinrico II sexag. gr. pro vestibus, quas prius non dederant. Item theloneum de piscibus dimissum est Jeklino Lemperfilleri, Chonrado et Johanni pro XL sexag. gr. Huius est ipse Jeklinus fideiussor super domo sua. Item dederunt III sexag. pro secundo mense. Item isti dederunt de primo mense IIII sexag. gr. Item soluerunt pro tercio mense III sexag. Item quarto mense dederunt domino Wolframo III sexag. gr. Item theloneum de libra dimissum est Heinrico de Leta curia a dominica Letare vsque ad diem Natalis Christi pro IX sexag. gr. Hoc notario ciuitatis deputauimus pro par- gameno et pro cera. Item theloneum de melle dimissum est Jacobo Judeo a die bb. Petri et Pauli vsque ad diem Natalis Christi pro XIIII sexag. gr., et hoc est sibi solutum suum debitum et debet reddere literam ciuitatis. Hoc eciam Chonrado de Egra deputauimus. Item thelonium de vino dimidium dimissum est Alberto filio Alberti pro CC et X sexag. gr., aliam vero partem tenent jurati pro necessariis ciuitatis. Item Albertus dedit de sua parte L sexag. gr. Item de dimidio telonio vini Bohuzlaus filius Wolframi expediuit Chonrado de Egra LVI sexag. gr. Item thelonium de sale et humulo dimissum est Alberto Stukoni, Bartussio et Johanni pro XL sexag. gr., que sunt deputate Wolframo et Nicolao Gevnhero pro repara- cione viarum. Hoc deputatum est Alberto Stukoni in suo debito. Sciendum, quod sub a. d. MCCCXIII° dimissa sunt telonia Conrado de Egra a Nati- uitate domini ad vnius anni spacium continuum: Primo telonium de vino pro quingentis sexagenis grossorum. Item telonium de blado et de braxaturis ceruisie pro CCC et L sexag. gr. Item de pannis pro C et LXXX sexag. gr. Item telonium de pecoribus dimissum est Henrico Pibraner et Vlrico Maio pro- LXXVIII sexag. gr. Ponent fideiussores. Item telonium de mercibus institorum dimissum est Seyfrido et Nicolao dicto Schefler pro LX sexag. gr. Fideiussit Albertus Sleycherii. Item telonium de piscibus et de allecibus Lemperfillero et socio suo Conrado pro XX sexag. gr. defalcatis sibi XII sexag. gr. in suo debito. Item telonium de sale et humulo Vlmanno Causidico dimissum est pro XLII sexag. gr. et pro I fertone. Item teloneum de medone dimissum est Jacobo Judeo pro XXIIII sexag. gr. defalcatis XIII sexag. gr., quas sibi ciuitas tenebatur. Sciendum, quod ab anno domini MCCCXIIII° usque in quindecimum annum quarta feria proxima ante diem b. Petri Katedrati racione facta per antiquos juratos in domo Martini de Egra cum Chonrado de Egra et Hilprando Czwiflingero omnibus per ipsos con-

Strana 75
et Moraviae. Annus 1314. 75 cessis et defalcatis receperunt pro se nongentas marcas breues et XVI marcas et V grossos in debitis eorum, que habent in litteris ciuitatis. Lib. civit. Prag. ab anno 1310, n. 986, f. 37, 38, 42 et 44. 173) 1314, 2 Jan. (S. 1.) Divissius de Sternberg, purggravius Olomuc., suscipit a Bohuslao abbate totoque conventu monasterii Gradicensis villas eiusdem monasterii Tynczek, Tiessikowa Lhota, Ste- phanow et dimidietatem villae Lodyegnycz Superioris ad tempora vitae suae possidendas. — Sigilla: Hermanni, czudarii Olomuc., nec non civitatis Olomuc. — Act. et dat. a. d. MCCCXIV°, in crastino Circumcisionis Dom. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 53. 174) 1314, 3 Jan. Pragae. Elyzabeth, B. et Pol. regina ac Lucemburg. comitissa, testatur omnia bona hospitalis Cruciferorum cum stella in pede pontis Prag. esse ad utilitatem ministrorum et pauperum ac infirmorum eiusdem hospitalis convertenda. — Not. oc, "quod predecessores nostre, regine Boemie, fundatrices hospitalis pauperum infirmorum in pede pontis Prage, ordinem Crucife- rorum cum stella de sanctissimi patris domini pape, qui tunc temporis extitit, connivencia et assensu instituerunt et personas in eodem ordine degentes, clericos et laicos, tam in spiri- tualibus quam temporalibus cum possessionibus et bonis quibuslibet ad vsus pauperum infir- morum et ipsorum obsequio deputarunt, prout hec omnia in priuilegiis fundatricum super hoc confectis vidimus plenius contineri. Ne igitur nos, que disponente diuina clemencia predecessoribus nostris reginis Bohemie, fundatricibus hospitalis predicti, in cura et onere successimus, possemus de negligencia forsitan argui et coram deo racionem reddere teneremur, si bona eidem hospitali collata ad alia quam ad vsus pauperum peruenirent: dicimus et tenore presencium profitemur, quod omnia et singula bona hospitalis memorati, prout inquisita veritate didicimus, ad vsus et vtilitatem ministrorum, tam religiosorum quam secularium, et aliarum personarum sine quibus hospitale predictum et pauperes esse non possunt, totaliter — — Dat. Prage a. d. MCCC XIV°, III° non. Jan. conuertuntur.“ E tabul. ord. Crucifer. cum stella Prag. 175) (1314), 15 Jan. Coloniae. Heinricus, archiepiscopus Coloniensis, Clementi papae Vto de instante electione regis Romanorum inter alia scribit quae sequuntur: „Ecce, Pater beatissime, divulgata alias morte clare memorie domini Henrici, Romanorum imperatoris, electores futuri regis, qui ea vice circa partes Reni convenire poterant, considerato propter vacationem Imperii turbato statu patrie, super crastinum Circumcisionis domini preteritum inter Maguntiam et Coloniam in loco ab olim ad hoc consueto de futuri regis electione diem ad tractandum statuerunt, signi- ficantes absentibus, ut ad diem eandem cum ceteris convenirent. Qua die, quia plures de 10*

Strana 76
76 Emler, Regesta Bohemiae electoribus tractatibus ibidem habendis interesse non valentes, petiverunt tractatus eosdem, quousque advenire possint, suspendi, nichil actum fuit. Verumtamen diversi magnates utpote Wilhelmus Hollandie et Hanonie comes, qui personaliter ibidem presens fuit, necnon .. rex Bohemie, filius domini imperatoris defuncti, dux Bawarie, .. dux Austrie et . . comes Ni- vernensis, qui nuncios solempnes ad eandem diem transmiserant, laborant toto nisu, ut eli- gantur in electione presenti ad regnum Romanorum. Ego autem, quantum in me est, et iuxta datam a deo prudentiam, quantum humana potest industria in hoc providere, convertam vo- tum meum in talem, qui sit erga vestram Sanctitatem et s. Romanam ecclesiam inviolabilis fidei et constantie integritate probatus, et s. Romano imperio utiliter preesse valeat pariter et prodesse. De nulla vero certa persona eligenda quicquam scribere possem, nisi electori- bus convenientibus, quo motu singuli moverentur, perscrutarer.“ — — Dat. Colonie XV die men. Jan. Theiner, Cod. dipl. dominii temp. S. Sedis I, 470. 176) 1314, 23 Jan. Pragae. Wolflinus judex, Syboto dictus de Beneschaw, Nycolaus Geunaher, Meinhardus de Rokczan, Nycolaus Hilprandi, Albertus Stuko, Wolframus de Argentina, Ditricus Waczinger, Ditmarus, Guntherus de Monte, Petrus Glas, Conradus de Lutmericz, Ditlinus pistor et Albertus institor, jurati cives civitatis Prag., recognoscunt Ditricum, filium olim Wolflini, con- civem eorum, villas Slatnik, Birnik et Hotkowicz Ottoni judici et amicis ipsius jure teu- tonico vendidisse. — Not. oc, "quod prouidus vir Ditricus, filius olim Wolflini, noster conciuis — de concensu — — d. Katherine, coniugis sue et heredum suorum, ac ex deliberato consilio fratrum et omnium amicorum suorum vendidit, tradidit et dimisit locacionis tytulo villas et hereditates suas Slatnik, Birnik et Hotkowicz cum siluis, pratis et pertinenciis vniuersis, exceptis duabus piscinis ibidem, quas pro se, sua coniuge et suis reliquit heredibus, ad quas villas et hereditates triginta duo lanei et medius laneus ac septem jugera pertinent mensurati, vbi quilibet laneus LX strichones seminaturos capit, honestis viris Ottoni, judici suo, et suis amicis et ipsorum heredibus et successoribus habendas, tenendas ac jure theu- tonico siue hereditario in perpetuum possidendas. Pacta quoque, condiciones et modi sequentes per ipsas partes sunt adhibiti et assumpti, videlicet quod judex et villani seu coloni pre- dicti de quolibet laneo pro arra, que vlgariter anleit dicitur, tenentur et debent ipsi Ditrico vel eo non exstante suis heredibus dare octo sexagenas gr. den. prag. in subscriptis terminis, scilicet quatuor sexag. gr. de quolibet laneo in festo b. Georgii proximo affuturo, quas si non dederint in iam dicto termino, ex tunc omne dampnum, quod ipsum Ditricum vel suos heredes apud judeos sev christianos incidere contigerit, illud super omnia bona dictorum judicis et villanorum — — habere debent. Pro quorum solucione in iam dicto termino facienda Werinherus brasiator, Conradus Silberzeiger, Hermannus brasiator, Petermannus confinis Reinmanni, Gotzlinus, filius magistri laterum, et Ditricus, Mathei de Egra quondam famulus, coadunata manu se fideiussorie obligarunt. — — Item judex et villani prefati te- nentur et debent pro arra predicta de quolibet laneo ipsi Ditrico vel suis heredibus dare in

Strana 77
et Moraviae. Annus 1314. 77 festo pentecostes statim postea sequente duas sexag. gr. et in festo b. Jacobi deinde primum venturo de quolibet laneo duas sexag. gr. residuas dare debent. — — Hac siquidem arre pecunia persoluta villani sev coloni prefati, heredes et successores ipsorum duas marcas gr., LXIIII gr. computando pro marca, ipsi Ditrico et suis heredibus census nomine dare et soluere tenentur, — — unam marcam grossorum de quolibet laneo transacto vnius anni spacio a data presencium et aliam marcam gr. residuam in festo b. Galli tunc proxime secuturo dabunt similiter et exsoluent, et sic deinceps predicti villani, heredes et successores ipsorum duas marcas gr. vel argenti puri, si moneta dictorum grossorum deperierit, singulis annis in perpetuum ipsi Ditrico et suis heredibus dare et soluere in predictis terminis tene- buntur. — — Item villani predicti, heredes et successores ipsorum plebano in Slatnik, qui pro tempore fuerit, tenentur — — dare anno quolibet duos strichones, vnum siliginis et alium ordei de quolibet laneo nomine decimarum. Item ipse Ditricus suo et heredum suorum nomine donauit et tradidit dicto judici et suis heredibus vnum laneum de prescriptis laneis tenendum — — jure hereditario et sine solucione qualibet libere possidendum, ita quod dictus judex de judicio ibidem ipsi Ditrico et suis heredibus duos dabit denarios et tercium denarium pro se tollet, exceptis tribus causis, incendio, stupro et homicidio, que ad ipsum Ditricum et suos heredes pertinent judicande. Item ipse Ditricus hanc concessit dicto iudici et eius heredibus libertatem, vt si fieri poterit sine impedimenti obstaculo a curia sev aliunde emergente, quod in hereditate prescripta vnam tabernam pro se possint et debeant collocare. Prouisum est eciam et assumptum, quod si aliquis sev aliqui ex villanis predictis fortassis ob inopiam sev propter aliam quamcunque causam in villis et hereditate prescriptis residere nollentes, suam partem hereditatis ibidem vendere voluerint, possunt de scitu ipsius d. Ditrici vel suorum heredum facere bonis hominibus sub eo jure, quo soli eam tenuerunt et possederunt, contradiccione qualibet non obstante. Preterea ipse Ditricus municionem suam in Slatnik dicto judici pro XX mar. gr. vendidit, LXII grossis pro marca qualibet compu- tandis, de quibus debet sibi dare X marcas gr. in festo Natiuitatis s. Marie virg. primum venturo et alias X marcas gr. residuas in festo Natiuitatis Christi tunc proxime secuturo, hoc pacienter adiciens, quandocunque ipse vel coniunx aut heredes sui in Slatnik venerint, quod in ipsa municione in expensis propriis morari debent commodose. Ceterum ipse Ditricus confessus est, se donasse dicto judici ibidem in Slatnik stabulum pecorum, domum pro colono et granarium pro eo, quod sibi et suis heredibus medietatem fructuum circum predictam municionem in pomeriis proueniencium anno quolibet presentare debeant; et hoc ipsorum fidei est commissum; piscinas eciam ibidem predictus judex et sui heredes custodire tenentur. Insuper est expressum, si dicto Ditrico vel suis heredibus et ipsorum villanis judex prefatus propter excessus aliquos probabiles displicebit aut ob aliam quamcunque causam non conpetet, quod tunc suum laneum liberum possessum et omne jus sibi in predictis villis et heredi- tatibus competens tenetur et debet bono viro vendere, qui dicto Ditrico vel suis heredibus et ipsorum villanis competat supradictis. Itaque judex et villani predicti, heredes et suc- cessores ipsorum debent ad ipsum Ditricum et ad suos heredes respectum habere tamquam ad dominum cum municione et cum aliis omnibus supradictis, saluis dumtaxat juribus et

Strana 78
78 Emler, Regesta Bohemiae condicionibus Conradi, fratris dicti Ditrici, que in litteris sub sigillo ciuitatis nostre plenius continentur.“ — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXIV°, X kal. Febr. Ex orig. arch. mon. fr. Praed. Pragae. 177) 1314, 30 Jan. Treviris. König Johann von Böhmem beurkundet, dass durch die heute gehaltene abrechnung sein oheim Balduin, erzbischof von Trier, ihm und der grafschaft Lützelburg für alle geld- forderungen genug gethan habe, welche er bis zu diesem tage seinem verstorbenen vater und ihm schuldig geworden und gibt ihm dafür vollständige quittung. — Dat. Treviris a. d. MCCCXIII, regn. vero nostrorum tertio. Böhmer, Reg. Imp. p. 183, n. 23. — Hontheim, hist. Trev. II, 88. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 32. 178) 1314, 1 Febr. Wytlich. Johannes, B. et Pol. rex, sacri Imperii citra Montes vicarius generalis ac Lucemburg. commes, recognoscit, quod „quia spectabilis vir Adolfus comes de Monte, consaguineus noster karissimus, in assecutione regni Romanorum tota sua potentia nobis constanter et fideliter iuvare promisit, quousque dictum regnum sine aliorum impugnatione concorditer habeamus sibi quinque milia marcarum, tribus hallensibus pro denario quolibet computandis, pro expensis et instauratione exercitus promittimus nos daturos. — — Nos etiam et — — patruus noster [Baldewinus] ab omnibus infestationibus, quas dictus comes de Monte ratione auxilii nobis prestiti vel prestandi forsitan sustineret, ipsum promittimus pro viribus defensare, et si quos inimicos eum pro auxilio nobis prestito vel prestando habere contingeret, cum illis non nisi de suo consilio volumus concordare. Feoda etiam et bona, que idem comes a Romanis regibus tenet, sibi iuxta continentiam litterarum dictorum regum promittimus confirmare. Ceterum postquam Aquis coronati fuerimus, pignus, quod ipse habet super opido Dusburch et suis attinentiis, sibi, prout predecessorum nostrorum, regum Romanorum, habet litteras super eo, promittimus confirmare. Ad maiorem etiam gratie et fauoris cumulum duo thelonea forensia predicto opido pertinentia, que suis temporibus anno quolibet recipi et per quatuor septimanas durare consueuerunt, iungemus in unum et addemus quatuor septimanas de gratia speciali, ita quod dictorum theloneorum receptio in festo b. Remigii annis singulis incipiat et per duodecim septimanas continuas perseueret.“ — — Dat. Wytlich kal. Febr. a. d. MCCCXIV°, regnorum vero nostr. a. III. Locomblet, Urk. für die Gesch. des Niederrheins III, p. 91, n. 125. — Böhmer, Reg. Imp. p. 294, n. 362. 179) 1314, 2 Febr. Wesaliae. Johannes, B. et Pol. rex, sacri Imperii citra montes vicarius generalis ac Lucem- burgensis comes, omne ius suum, quod ratione comitatus sui Lucemburgensis vel ex succes- sione praedecessorum suorum in ipso comitatu ipsi competit contra Guillelmum comitem

Strana 79
et Moraviae. Annus 1314. 79 Hanonie confert Balduyno, archiepiscopo Trevirensi, patruo suo. „Praeterea si ad Romanorum regnum vel imperium nos disposuerit divina providentia promoveri, eidem domino archie- piscopo dare, cedere, conferre ac in eum transferre promittimus et ex nunc ut ex tunc damus, cedimus, conferimus et transferimus per presentes irrevocabiliter omne ius omnemque causam et actionem, quod et que ratione dictorum regni et imperii nobis contra dictum comitem, eius comitatus et vasallos ac homines suos possent competere et competerent sive competere deberent super bonis mobilibus et immobilibus in quibuscunque rebus consistentibus ab ipsis regno et imperio descendentibus, modis omnibus et conditionibus supradictis, super quibus sibi exnunc promittimus litteras nostras ex tunc patentes et publicas elargiri.“ — Dat. Wesalie IV non. Febr. a. d. MCCCXIII°, regn. vero nostr. a. III°. Böhmer, Acta imperii p. 715, n. 1019. — Böhmer, Reg. Imp. 294, n. 363. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemburg XVIII, p. 33. 180) 1314, 2 Febr. Apud Wesaliam. König Johann von Böhmen beurkundet zu gunsten der Trierer kirche, dass weder er noch seine grafschaft Lützelburg einen anspruch haben auf das schloss Mailberg, die stadt Wittlich, die vogtei derselben, das schloss Saarburg und überhaupt auf alles, was der verstorbene Arnold herr von Rulant von der Trierer kirche zu lehen getragen. — Dat. apud Wesaliam IV non. Febr. a. d. MCCCXIII°. Böhmer, Reg. Imp. p. 183, n. 24. — Hontheim, hist. Trev. II, 86. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 33. 181) 1314, 7 Febr. Apud Wesaliam. Johann, könig von Böhmen, verspricht dem grafen Johann von Sponheim für ge- leistete und noch zu leistende dienste tausend mark silber oder 3000 pfund heller, halb auf nächste pfingsten halb auf nächsten Remigs- oder Martinstag zu zahlen. — Dat. apud We- saliam VII id. Febr. Böhmer, Reg. Imp. p. 294, n. 364. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 33. 182) 1314, 1 Mart. Pragae. Perchta magistra, Ofca priorissa, Katherina sacrista, Nebula, Katherina de Rudnicz, Benca, Petrusse de Praga, Petrusse de Rudnicz, Richardis totusque conventus monasterii de Swetetz ord. s. Aug. sacrosancti sepulchri dominici compromittunt in arbitros in causa inter ipsas et monasterium Sderaziense exorta. — Promittimus oc, „nos curaturas et facturas, quod quicquid per honorabiles viros mag. Gregorium s. Egidii Prage, d. Thomam Bole- zlauiensem, Gregorium Saccensem decanos et mag. Nicolaum, predicte ecclesie Bolezlauiensis scholasticum, per nos et d. prepositum Sderaziensem ac suum conventum arbitros —— communiter electos, arbitratum — — fuerit vel eciam ordinatum, vel per superarbitrum, per nos et dictum prepositum electum, si predicti arbitri non possent in vnam sentenciam

Strana 80
80 Emler, Regesta Bohemiae concordare, in causa et mota questione ex delegacione sedis apostolice super obediencia, possessionibus, villis, terris, debitis et rebus aliis, nobilem virum d. Wockonem de Crawar, ratum et firmum tenere et inuiolabiliter pepetuis temporibus obseruare. —— Si uero pre- dicta uel aliqua predictorum per nos aut prefatum d. Wockonem minime obseruarentur, extunc a tota predicta causa nos recongnoscimus tamquam mali nobis conscie cecidisse ipso facto, et nihilominus nomine pene centum marcas gr. den. prog. d. preposito Sderaziensi sepedicto exsoluere tenebimur.“ — Act. et dat. Prage a. d. M.CCC.XIIII, kalend. Marcii. Ex orig. arch. c. r. aulici Viennensis. 183) 1314, 4 Mart. Pragae. Boyzlaus dictus de Risenburch admittit, "quod Lutoldus de Waltsach unam marcam argenti, quam a nobis habuit in feodo in villa, que dicitur Stremuz, vendidit nostre fun- dacioni, monasterio scilicet Ozzek perpetuo possidendam, et hoc precipue in dil. patris nostri Borsonis anime atque aliorum predecessorum nostrorum singulare remedium.“ — Testes: Hermannus dictus Gabelenz, Merboto dictus de Hugewicz, Prsidota de Neasicz, Jen- linus de Wizenkirchen, Nicolaus et Conradus frater eius dicti de Zwarcenrode. — Dat. a. d. MCCCXIV, IV non. Mar. Ex orig. arch. monast. Ossec. Schlesinger, Stadtbuch von Brüx p. 20. 184) 1314, 17 Mart. In Lutomyssl. Abbas et conventus monasterii Lutomysslensis Jurscham, hominem eorum, judicium et proventus eius in Hoffndorff possidere testantur. — „My Kundrath vopat, Jan prevor, Simeon po převoru i všecken konvent obce Litomyšlské řádu Praemonstracenských známo oc, kterak věrný náš Jurscha a z něho pořádně pošlí dědicové drží právem dědičným rychtu v Hoffndorffu se třemi pruty rolí, krčmu, pekaře, kováře a ševce, všecko z třetího peníze vin propadených — na věčné časy, však pod tú vejminkú, jestliže bychom my viny, jakéžkoli propadnou, z milosti naší jim umínili odpustiti, i oni také svůj třetí peníz prominúti té viny mají. Jestližeby touž rychtu prodati chtěli, před nás prvotně závdavek položiti mají, aby všecko s jistotou se dálo. Též rychta s naší radou a povolením prodána býti má.“ — Dán na Litomyšli 1. p. MCCCXIIII, v neděli čtvrtou postu. E registro bonorum Lutomysslensi copia Mus. Boh. a. d. MDre Ed. Čermák facta. 185) 1314, 23 Mart. Pragae. Wolflinus judex et Sypoto dictus de Beneschow, Nicolaus Gevnaher, Meynhardus de Rokczan, Nicolaus Hilprandi, Albertus Stucko, Wolframus de Argentina, Ditricus Wa- czinger, Dithmarus, Guntherus de Monte, Petrus Glas, Conradus de Leutmericz, Ditlinus pistor et Albertus institor, jurati cives civitatis Pragensis, attestantur sororem Trutyl domum suam viceplebanis ecclesiae s. Mariae in Thyn donasse. — Not. oc, „quod constituta coram nobis honesta matrona, soror Trutyl, bona et spontanea sua voluntate dedit, tradidit et legavit

Strana 81
et Moraviae. Annus 1314. 81 domum suam cum area in ciuitate nostra sitam, domui quondam Radzlai salsatoris nunc vero Petri dicti Glas contiguam, honesto viro Donato viceplebano et eius successoribus viceplebanis ecclesiae s. Mariae in Thyn, qui pro tempore fuerint, sub hac providentia dationis, videlicet quod eadem domus per ipsum Donatum vel successores eius nec vendi nec alienari debeat ullo umquam tempore, sed de proventibus seu ipsius censibus domus tam ipse Donatus quam successores eius quater quolibet anno post mortem eiusdem Trutyl semper in quatuor temporibus perpetue anniuersarium sive commemorationem ei fideliter pro animae eius et animarum omnium fidelium defunctorum remedio exsequi et peragere sint astricti.“ — Act. et dat. Pragae a. d. M.CCC.XIV, X° kalend. April. Ex orig. Mus. Mor. cop. Mus. Boh. — Lib. vetust. stat. et priv. arch. civ. Prag. pag. 10. 186) 1314, 31 Mart. (In Monte Kutnensi.) Theodricus, judex Montis Kutnensis, ac universitas juratorum ibidem, videlicet Hein- ricus Hubner, Heinricus dictus Chirkpergk, Arnoldus mercator, Hammanus de Castro, Chunradus Albus, Hainczmannus de Smalbach, Martinus Noesel ceterique jurati testantur Ticzconem, conci- vem eorum, cum monasterio Scedlicensi de quadam causa concordasse. — Not. oc, "quod omnem impeticionem seu accionem, quam Ticzco dictus Pecsman, noster conciuis, contra religiosos viros dominum abbatem et conuentum monasterii Scedlicensis habuit, ad manus honestorum virorum, videlicet Claricii, quondam vrborarii, et Tirmanni Lucie, nostri conciuis, eorumque arbitrio bona voluntate et deliberato animo tradidit et donauit, qui circumspeccione prouida arbitrati sunt huius modi inter ipsos medium statuentes, quod predicti dominus abbas et conuentus prefato Zizkoni quinque marcas den. gr. dare deberent, ita vt ipsos inposterum ab inpeticione qualibet dimitteret liberos et solutos, quibus denariis acceptis contentus omni accioni et impeticioni, quas memoratus Ticzco aliqua racione seu causa contra prelibatos fratres habere posset, renunciauit nostra in presencia libere et expresse.“ — Act. et dat. a. d. MCCCXIII°, dominica, qua cantatur: Domine ne longe. Ex orig. arch. civ. Mont. Kutn. communicavit mecum d. Jar. Čelakovský, JUDr. 187) 1314, 3 Apr. Pragae. Johannes, Prag. episcopus, custodi, sacristae, subsacristae ceterisque ad custodiae et sacristiae ministerium deputatis inhibet, ne ceram pro consuetis necessitatibus destinatam ad usus alios committant. — „Ad nostram siquidem iam dudum peruenit certa indagacione noticiam et hoc quasi oculata fide agnouimus in minori adhuc officio constituti, quod custodes, sacriste et alii, qui fuerunt pro tempore, ad quos cura et solicitudo cere, que pro consuetis et debitis necessitatibus ipsius ecclesie de episcopali prouidetur cura vel alias vndecunque proueniat, dinoscitur pertinere, ceram ipsam iam mutuando aliquibus iam torticios vel can- delas de ipsa factas diuersis hincinde personis exenii nomine offerendo distrahere taliter consueuerunt, quod ad debitam luminariorum sufficienciam cera ipsa, quantumcunque habunde ministretur, non sufficit, et ex indiscreto defectu huiusmodi pro danda et prouidenda cera alia 11

Strana 82
82 coacti sumus multociens et predecessores nostri. Quia plures fatigaciones et solicitudines innumeras sustinere non valemus, igitur huic morbo, qui quasi communis irrepsit, congruam adhibere volentes medelam, vobis et omnibus in perpetuum, qui deinceps in ipsa Pragensi ecclesia custodie, sacriste et aliud ex predictis regent officium, sub pena excommunacionis districcius inhibemus, ne ceram ipsam ad vsus alios, quam pro luminaribus ad summam missam et que pro defunctis cantari consueuit et pro matutinis in choro solemniter decan- tandis et pro capella sancti Wenczeslai et altari scti. Viti necessariam quacunque causa uel occasione committant. Ad alia quoque ipsius ecclesie altaria volumus, quod rectores ipsorum de cera sibi necessaria pro sua possibilitate prouideant, cum ad hoc ipsorum altariorum sint constituti redditus, vt ex his debita ipsis inpendatur prouisio et necessariorum exigencia — — Dat. Prage a. d. MCCCXIV, III non. Apr. ministretur.“ Ex orig. arch. cap. Prag. Emler, Regesta Bohemiae 188) 1314, 10 Apr. In Lucemburch. Johann und Wirich von Berperch (Berbourg) übernehmen den hof Mertert vom könige Johann von Böhmen als grafen von Lucemburg als ein burglehen des schlosses Lu- xenburg. — Dat. in Lucemburch IV id. Apr. Jacobi, Cod. epist. Johannis, regis Boh. p. 90. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Lu- xemb. XVIII, p. 34. 189) 1314, 16 Apr. (S. 1.) Egidius dominus de Rodemachra profitetur se a Gillekin de Rosseyo quaedam bona acquisivisse eaque a Johanne, Boh. et Pol. rege, tamquam feudum comitatus Lucembur- gensis possidenda accepisse. — Fer III. post octavas Resurrectionis domini de mense Aprilis. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 34. 190) 1314, 18 Apr. Iu Epternaco. Hartwynnus de Wynningin, scultetus in Coblentia, profitetur se vasallum Johannis, Boh. regis, in comitatu Lucemburgensi factum esse pro XL marcis arg. sibi promissis. — Dat in Epternaco XIV kal. Maii. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 34. 191) 1314, 19 Apr. Georgius comes irsutus profitetur Johannem, Boh. et Pol. regem, sibi CC marc. argenti ad augenda feuda promisisse. — Dat. XIII kal. Maii. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 34.

Strana 83
et Moraviae. Annus 1314. 83 192) 1314, 23 Apr. Jewyssowicz. Boczko de Jewyssowicz, Brvnensis et Znoymensis camerarius, recognoscit, Agnetem a parte suimet et ex mandato conthoralis sui, Theodrici de Bavmgart, bona sua in Chewernic nobili viro d. Ottoni de Keyaw pro 801/2 mar. arg. vendidisse et resignasse. — Praesentibus praeter assistentes Chunonem de Nassymiricz et Alssyconem de Gruspan viris nobilibus Zezemo et Nyculo, filiis Boczkonis de Gewyssowicz, d. Walthero de Nyculowicz, Ostoyo de Schyrnins, Welyslao de Lessonycz germanis, Nyculo de Habersy, Miloto de Boyanowicz, Jarossyo de Byscupicz, Branislao de Styhnicz et aliis. — Dat. Jewyssowicz a. d. MCCCOXIV°. in die b. Georgii. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 53. 193) 1314, 24 Apr. Carpentorati. Bernardus Roiardi, archidiaconus Xantonensis, d. pape capellanus ac litterarum contradictarum auditor, testatur, mag. Michaelem de s. Victore, procuratorem hospitalis s. Francisci Prag., non posse appellationem in causa de non solvendis decimis papalibus propter mortem Clementis papae V" prosequi. — „Noueritis, quod magister Michael de Sancto Victore, procurator — — magistri, — — prioris et conuentus fratrum Cruciferorum cum stella ordinis sancti Francisci ad pedem pontis Pragensis, in nostra presencia constitutus procuratoris nomine ipsorum protestatus fuit, quod sibi et dictis dominis suis in causa cuiusdam appellacionis pro parte ipsorum ad sedem apostolicam interposite a quibusdam grauaminibus per vener. patrem Johannem, episcopum Pragensem, collectorem decimarum papalium a sede apostolica deputatum, et Bawarum, abbatem Brewnouiensem, Wernerum commendatorem Cruciferorum sancte Marie Pragensis, ac mag. Vlricum, scolasticum ecclesie Pragensis, subdelegatos ab eodem episcopo, prefatis magistro, priori et conuentui, ut dicitur illatis et comminatis, prout in dicta appellacione super hoc confecta sub anno d. MCCCXIII°, II kal. Oct. plenius et clarius continetur, non currant tempora et quod sibi et dictis dominis nullum in prosecucione appellacionis predicte preiudicium imposterum generetur neque ad negligenciam imputetur, cum paratus sit idem procurator, ut asseruit, si nunc audiencia esset, dictam appellacionem, prout tenetur et moris est, prosequi cum effectu; sed quia propter obitum felicis recordacionis domini Clementis pape V, qui nuper die vicesima mensis Aprilis debitum nature persoluit, cessat et uacat audiencia litterarum, non potest idem pro- curator dictam appellacionem prosequi quo ad presens nec super ipsa litteras apostolicas et judicem seu judices impetrare, et sic per eundem procuratorem quo ad presens non stat, quin appellacionem predictam prosequatur et expediat cum effectu; obtulit tamen dictus procurator nomine quo supra se paratum dictam appellacionem prosequi et super ipsa litteras apostolicas et judicem seu judices impetrare ac omnia alia et singula facere cum effectu, que in huiusmodi appellacionis prosequende negocio necessaria fuerint seu eciam oportuna, quamcito post creacionem futuri summi pontificis comode poterit et postmodum tempore ipsius facta seu reassumpta fuerit prefata audiencia litterarum.“ — — Dat. Carpentorati 11*

Strana 84
84 Emler, Regesta Bohemiae VIII kal. Mai apostolica sede per obitum dicti d. Clementis pape V“ ad presens pastore carente sub a. d. MCCCXIV°. E tab. ord. Crucifer. cum rubea stella. 194) 1314, 26 Apr. Pragae. Wolflinus judex, Sypoto dictus de Weneschaw, Nicolaus Geunaher, Meinhardus de Rokczan, Nicolaus Hilprandi, Albertus Stucko, Wolframus de Argentina, Ditricus Watzinger, Ditmarus, Guntherus de Monte, Petrus Glaz, Conradus de Lewtmeritz, Ditlinus pistor et Albertus institor iurati cives Pragenses testantur, Frenczlinum carnificem recepisse pro se conductionis titulo a Johanne abbate et conventu Plazzensis monasterii hereditates in Bu- chowitz, Nyenonitz, et montem dictum Widobl cum pertinentiis pro annuo censu quinque marc. et unius fertonis gr. den. prag. possidendas. — Dat. Prage a. d. MCCXIV, VI kal. Maii. Lib. parochiae Plassensis. 195) 1314, 3 Maii. In Modriz. Petrus, episc. Olomuc., Nicolaum presbyterum a Budizlao, decano ecclesiae Olomuc. et rectore capellae s. Procopii in Antiqua Brunna, praesentatum rectorem ecclesiae S. Wen- cezlay ibidem ante Brvnnam, ad quam parrochia a capella s. Procopii translata est, confirmat. — Dat. Modriz a. d. M[CCCJXIV°, V° non. Maii, pontif. a. I°. Ex orig. arch c. r. gubern. Brunne Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 54. 196) 1314, 12 Maii. In Bacharaco. „Nos Heinricus, Coloniensis ecclesie archiepiscopus etc. et nos Rudolfus comes pa- latinus Reni, dux Bauarie, notum facimus, quod ad inuicem mutuo promittimus alter nostrum alteri fide prestita corporali, quod nullus nostrum in hac Romanorum regni vacatione ex morte d. Heinrici, Romanorum imperatoris, illustrem principem d. Johannem, regem Bohemie, in regem eliget seu in eum eligendum consentiet, cum verisimiliter propter defectum etatis, quem patitur, electio in persona sua celebranda de iure cassari posset, et sic per consequens ius nostrum eligendi regem Romanorum perderemus ista vice; ad quod euitandum concor- dauimus in premisssis.“ — — Dat. in Bacharaco die dominica ante Ascensionem domini a. eiusdem MCCCXIV°. Lacomblet, Urk. für die Gesch. des Niederrheins III. p. 97, n. 131. 197) 1314, 16 Maii. In Arluno. Heinricus Bawarus de Boppardia profitetur se a Johanne, rege Boh. et Pol. oc, in vasallum comitatus Lucemburgensis esse receptum. — Dat. in Arluno XVII kal. Jun. Jacobi, Cod. epist. Johannis, regis Boh. p. 90. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Lu- xembourg, XXII, p. 34.

Strana 85
et Moraviae. Annus 1314. 85 198) 1314, 25 Maii. (S. 1.) Jean, roi de Behême oc, prend sous sa sauvegarde l'église et le convent de Mariendal Vigile de Pentecòte. Ibidem XVIII, p. 35. — Böhmer, Reg. Imp. p. 294, n. 365. 199) 1314, 25 Maii. In Chunicz. Henricus de Brunek, commendator in Chunicz de ordine S. Johannis de domo Jerosolimitana, cum abbate Johanne de Luka ord. Praemonstratensis concordant de decimis maioribus curiae in Rekwicz ad parochiam in Grilwicz spectantibus. — Acta in presentia Henrici prioris domus Lucensis, Waltheri plebani in Presicz et Wiclini clientis in Schenkwicz. — Sigilla Henrici de Brunek et commendatoris in Hostradicz. — Dat. Chunicz a. d. M°CCC°XIV° in die s. Vrbani pape et mart. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 55. 200) 1314, 6 Jun. In Confluentia. Fridericus, burgravius de Lancke (Laehneck), profitetur se pro C marcis arg. factum esse vasallum Johannis, regis Bohemiae. — Dat. in Confluentia VIII id. Junii. Publ. de la soc. pour la rech. des. mon. hist. de Luxembourg XVIII, 35. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, regis Boh. p. 90. 201) 1314, 7 Jun. Lucemburg. Johann, könig von Böhmen etc. ersucht den herzog Johann von Lothringen, Brabant und Limburg, dass er dem wegen der verpfändung seines zolles zu Antwerpen ausgefertigten und mit seinem und Balduins siegel versehenen briefe gleich andern seiner darum zu ersu- chenden freunde sein siegel als bürge anhäugen möge, mit dem versprechen desfalsiger schadloshaltung. Böhmer, Reg. Imperii p. 294, n. 366. — Cfr. n. 205, p. 86. 202) 1314, 8 Jun. Fridericus de Ehrenberg pro CC marcis cum septem equis et Heinricus de Ehren- berg pro eadem summa cum quinque equis Johanni, regi Boh. oc, servire promittunt. Dominicus, Baldewin von Lützelburg p. 141. Extr. 203) 1314, 15 Jun. Johannes et Johannes dicti „Bocze de Waldecke“, Heinricus, Fridericus, Rudolphus Johannes et Hertwinus de Waldecke Baldewino, archiepiscopo Treverensi, nec non Johanni, Boh. regi oc, tamdiu cum munitionibus et XVIII armatis servire promittunt, donec in regem Romanorum electus et Aquis Granis coronatus fuerit; et pro hoc servitio eis rex Boh. in festo s. Johannis B. CCC et in festo Nativitatis domini D marcas argenti dare promisit. Dominicus, Baldewin von Lützelburg p. 141. Extr.

Strana 86
86 Emler, Regesta Bohemiae 204) 1314, 24 Jun. Nydehe. Johannes et Gerardus domini de Blankenheim omnia iura sua, quae ad castrum de Durbuy habebant, Johanni, regi Boh. oc, tradunt. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, 36. 205) 1314, 24 Jun. Apud Castelberch. Fridericus de Blankenhaim profitetur se a Johanne, Boh. et Pol. rege oc, in vasallum comitatus Lucemburgensis receptum fuisse. — Dat. apud Castelberch in festo Nativitatis s. Johannis Bapt. Publ. de la soc. pour la rech. des mon hist. de Luxembourg XVIII, p. 36. 206) 1314, 24 Jun. In Lucemburch. Gelemannus de Chorrich profitetur se a Johanne, rege B. oc, in vasallum castri Arlunensis receptum esse. — Dat. in Lucemburch in festo Nativitatis s. Johannis Bapt. Ibidem. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. B. p. 90. 207) 1314, 25 Jun. In Lucemburch. Johannes, Boh. et Pol. rex, s. Imperii citra montes vicarius generalis et Luc. comes, Johannem, ducem Brab., Lotharingiae ac Limburg. rogat, ut sigillum suum apponat litteris, quibus teloneum Antverpiae obligaverat. — Dat. in Lucemburch. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 36. 208) 1314, 3 Jul. Everardus, Georgius, Concellinus et Wilhelmus de Randecken nec non Wolframus et Lymbelzuen de Löwenstein Johanni, B. regi oc, cum XVIII armatis servire promittunt pro CCC marcis in festo s. Johannis Bapt. et D marcis arg. in festo Nativitatis dominicae solvendis. Dominicus, Baldewin von Lützelburg p. 141. Extr. 209) 1314, 8 Jul. Heinricus de Schmiedeburg nec non alii nobiles pro certis summis pecuniae ipsis solvendis Johanni, regi Boh. oc, tamdiu servire promittunt, donec rex Romanorum electus et coronatus fuerit. Dominicus, Baldewin von Lützelburg p. 141. 210) 1314, 12 Jul. In Lucemburch. Gerhardus dictus Pykart miles profitetur, Johaunem, regem Boh., ipsi CL libras par- vorum turoneusium promisisse, pro quibus sibi feudum comparare promittit. — Dat. in Lucemburch IV id. Jul. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 36.

Strana 87
et Moraviae. Annus 1314. 87 211) 1314, 23 Jul. Maguntiae. Petrus, archiepiscopus Maguntinus, Johanni, Pragensi episcopo notificat, se ad eli- gendum futurum Romanorum regem apud Frankenfurt crastinum diem b. Lucae Evang. suis coelectoribus assignavisse, et quia ad electionem huiusmodi principes imperii cum decentiori et honestiori fidelium et amicorum suorum comitiva venire consueverant, regat eum, ut sibi cum decenti armatorum comitiva assistat. — Dat. Maguntie a. d. MCCCXIV°, X°, kal. Aug. Jacobi, Cod. epist. Johannis regis Boh. p. 45. 212) 1314, 28 Jul. Stolcenvels. König Johann von Böhmen schreibt dem rath zu Regensburg, er möge der feindschaft halben mit Nürnberg um die güter der seinigen unbesorgt sein, indem er keine pfändung zulasse. Böhmer, Reg. Imp. p. 183, n. 25. — Gemeiner, Chronik I, 487. Extr. 213) 1314, 30 Jul. Archiepiscopus Coloniensis cum dominis de Schleyden foedus init contra archiepis- copum Trevirensem et regem Bohemiae. — Fer. tertia ante festum s. Petri advinculla. Publ. de la soc. oc de Luxembourg XVIII, 37. Extr. 214) 1314, 30 Jul. Jean, roi de Bohême et comte de Luxembourg, acquiert de Henri de Jamais tout ce qu'il possedait au lieu de Jamais et lui assigne en échange de biens à Hans près Mar- ville. — Le mardi devant feste de St. Pierre. Publ. de la société oc de Luxembourg XVIII, p. 37. 215) 1314, 7 Aug. (S. 1.) Johann, könig von Böhmen etc., erlässt dem kloster Val S. Marie einen zins von 5 pfund heller, den es von einer mühle zu Pfaffenowe dem Albricus de Fonescheriis, dessen güter dem könige anheim gefallen sind, zu bezahlen hatte. Böhmer, Reg. Imper. p. 295, n. 367. — Publ. soc. oc de Luxembourg XVIII, p. 37. 216) 1314, 7 Aug. Lucelburg. Johann, könig von Böhmen etc., zeigt allen edlen, vasallen, kastellanen, beamten und anderen bewohnern der grafschaft Lützelburg und la Roche und der markgrafschaft Arlon an, dass er seinem oheim, erzbischof Baldewin von Trier, die verwesung (generale mamburnium et administrationem) der genannten länder und überhaupt seiner besitzungen links vom Rheine anvertraut habe. — Dat. in Lucemburg VII° id. Aug. Böhmer, Reg. Imp. p. 390, n. 545.

Strana 88
88 Emler, Regesta Bohemiae 217) 1314, 7 Aug. Lucemburch. Heinricus de Schönecke, filius Conradi de Hunoldstein profitetur se pro sexaginta marcis argenti vasallum Johannis, regis Boh. oc, factum esse. — Dat. in Lucemburch VII id. Aug. Publ. de la soc. oc de Luxembourg XVIII, p. 37. 218) 1314, 18 Aug. In Aschaffenburg. Conradus de Rudisheim profitetur se pro centum marcis coloniensibus a Johanne, rege B. acceptis vasallum comitatus Lucemburgensis factum esse. — Dat. in Aschaffenburg XV kal. Sept. Publ. de la soc. oc de Luxembourg XVIII, p. 37. 219) 1314, 19 Sept. Confluentiae. Ludowicus, comes palatinus Reni, dux Bawariae, Baldewino, Trewirorum archiepiscopo, X milia marc. arg. pro expensis per eum faciendis occasione electionis suae in regem Roma- norum solvere promittit; sex milia in festo Nativitatis domini, quorum duo milia cedere debent consiliaris archiepiscopi Trevirensis ac Johannis, regis Boh., pro promotione sua laborantibus, et residua quatuor milia in festo paschae. — Dat. Confluentie XIII kal. Oct. a. d. MCCCXIIII°. Böhmer, Acta Imperii 716, n. 1022. 220) 1314, 20 Sept. Ludowicus, comes palatinus Reni, dux Bauariae, tutorio seu curatorio nomine patrui sui Henrici, illustr. comitis palatini Reni, ducis Bavariae, filii felicis recordationis Ottonis, regis Hungariae, promittit se velle efficere, ut Henricus praedictus, Margaretham, filiam Jo- hannis, regis Boh. oc, uxorem ducat, cum primum ad annum undecimum aetatis pervenerit, promittitqne ei dotem undecim milium marcarum argenti assignare. Publ. de la soc. oc de Luxembourg XXII, 8. 221) 1314, 20 Sept. Louis, comte palatin du Rhin, duc de Bavière, promet d'assister le roi Jean de Bohême contre tous, pour le cas ou lui Louis serait élu roi de Romains; il l'aidera à récu- pérer ses domaines des deux côtés du Rhin, en Bohême, en Pologne etc., de le confirmer dans tous ses priviléges; de le mettre en possession de la Lotharingie, du Brabant et du

Strana 89
et Moraviae. Annus 1314. 89 Limbourg, pour le cas où le duc de Brabant décéderait sans hoirs etc. In vigilia b. Mathei apostoli. Publ. de la soc. oc de Luxemb. XXII, 8. 222) 1314, 29 Sept. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex, sacri Imperii citra montes vicarius generalis ac Lu- cemburg. comes, volens intendere utilitatibus civitatis Olomucensis concedit civibus eius, ut in rubeto sub civitate Olomucensi ad ipsam civitatem spectante circa Morauam des- cendendo villam aedificent et rubeta ipsa pro aedificatione villae collocent et exponant, prata dicta Pyrkwis eidem villae adiungendo. — Dat. Prage III kal. Oct. a. d. M°CCCOXIV°. regn. a. IV°. Ex orig. in curia Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 56. — Böhmer, Reg. Imp. p. 390, n. 546. 223) 1314, 30 Sept. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex, sacri Imperii citra montes vicarius generalis, civitati Olomucensi forum annuale in festo Pentecostes concedit. — „Ad incrementa honoris, com- modi et vtilitatis ciuium ac ciuitatis nostre Olomucensis aspirantes — — dignum nostra decernit serenitas, ut quia ciuitas nostra Olomucensis inter alias ciuitates et oppida terre nostre Morauie principatum et locum obtinet principalem, singulari etiam prerogatiua digni- tatis, per quam pre aliis visitetur ciuitatibus et attolatur. Vt igitur dicta ciuitas nostra Olomucensis mercatorum et aliorum dicte terre nostre Morauie et aliarum partium ac ter- rarum adiacentium incolarum frequentationis decoretur accessu, statuimus, — — vt in ipsa ciuitate nostra Olomucensi nundine siue forum annuale in festo Penthecostes per totam septimanam ipsius festiuitatis annis singulis in antea perpetuis temporibus obseruetur. Et vt dictum annuale forum a mercatoribus et aliis quibuslibet accedi et ab eo recedi possit commodius, ordinamus, — — vt omnes et singuli dictum annuale forum accedentes et ab eo recedentes, quascunque merces vel res adduxerint vel reduxerint, a solutione cuiuslibet thelonei nostri regalis ad octo dies dictas nundinas precedentes et octo dies ipsas inmediate sequentes sint absoluti penitus et exempti.“ — Dat. Prage II kal. Oct. a. d. MCCCXIV° regnorum vero nost. a. IV°. Ex orig. arch. civ. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 56. — Böhmer, Reg. Imp. p. 390, n. 547. 224) 1314, 11 Oct. (S. 1.) Fr. Pribislaus, episc. Sadaronensis, plenas vices gerens Johannis, episcopi Pragensis, omnibus vere poenitentibus et confessis, „qui capellam s. Spiritus in Plyzna ad fratres Pre dicatores in quatuor festis principalibus, videlicet Natiuitatis domini nostri, Ascensionis domini, Pentecostes, Resurreccionis eiusdem ac eciam in IV festis virginis gloriose et in diebus apostolorum s. Michaelis et Petri necnon in diebus patronorum ordinis Predicatorum, videlicet Dominici, Decem milium militum ac dedicacionis predicte capelle et altarium causa 12

Strana 90
90 Emler, Regesta Bohemiae deuocionis accesserint,“ auctoritate Johannis, Pragensis episcopi, et sua octuaginta dies de iniunctis poenitentiis relaxat. — Dat. a. d. MCCCXIV, V° yd. Octob., pontif. nostri a. III. Ex orig. arch. Fr. Praed. Pragae. 225) 1314, 13 Oct. (S. 1.) Heinrich der Altere voigt von Weyda versöhnt sich mit den bürgern der stadt Eger. — Tun kunt, „daz wir eine gancze, stete sune haben gemachet mit den erbern purgern von Eger vnd mit allen ir helfern, die mit dem verleuge begriffen waren, die sie czihen wollen in dieselben sune. Wir geloben ouch dieselben sune stete vnd gancz czv halden — — mit allen vnsern mannen vnd allen den, die durch vns billichen tun vnde lazen. Wir vorkisen auch den schaden allen, der vns ist geschehen von in, grozen vnd cleynen, alten vnd nevwen, swie oder swa er geschehen ist, den vorkiese wir genczlichen. Wir geloben auch an disem briue, daz wir die vorgenanten burger nicht schullen hindern an keiner stat noch an keinerley dinge; vnd ob wir vns vorgriffen gegin oder an irm gute, daz gelobe wir wider czu tun in virczehen tagen nach minne oder nach rechte; vnd swer nach demselben schaden reitet oder arbeitet, der schol in vnserm geleite czu vns vnd wider heim reiten an alle geuerde.“ Zeugen: die erbern rittere her Chonrat Berczbechon (?), Heinrich Murrnich, Gocze von der Heide vnd her Jan von Dobenecke. — Gegeben als man reitet nach Cristes geburte tausent jar drew hundert jar in dem virczehenden jar an dem nehesten suntage vor sennte Gallentage. Cop. arch. reg. Boh. ex orig. arch. civ. Egr. 226) 1314, 13 Oct. (S. 1.) Reimundus de Lichtenburg, Methyllis, Agnes et Agnes bonae memoriae Haimanni, Wenceslai, Zdenkonis relictae et Haimannus dicti Wenceslai filius concedunt civibus in Broda Teutonicali pro construenda illa parte muri civitatis, quam fratres Cruciferi illius loci erigere deberent, adhuc unius anni libertatem ab omni servitio. — Dat. III id. Oct. M°CCCOXIV°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 57. 227) 1314, 20 Oct. Apud Frankenvurd. Louis, comte palatin du Rhin, duc de Bavière, promet que, s'il est élu roi des Romains au moyen des efforts de Jean, roi de Bohême et de Pologne, il lui paiera "ultra decem millia marcarum argenti, quas sibi per alias nostras litteras promisimus, alia decem millia marcarum argenti puri pragensis ponderis.“ — Dat. apud Frankenvurd XIII° kal. Nov. a. d. MCCCCXIV°. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXII, 8.

Strana 91
et Moraviae. Annus 1314. 91 228) 1314, 21 Oct. In castris ante Frankenfurt. Johann, könig von Böhmen etc., gibt seinen willebrief dazu, dass der erwählte könig Ludwig dem grafen von Holland alle ansprüche erlassen hat, welche bisher die röm. könige und kaiser an die grafschaften Holland und Seeland und an die herrschaft Friesland machten. Böhmer, Reg. Imp. p. 183, n. 26. 229) 1314, 22 Oct. Apud Frankenfurt. Johannes, Boemorum et Polonorum rex ac Lucemburg. comes, .. scultetis, .. (scabinis), consulibus et civibus in Frankenfurt, Fridberch, Weczlaria et Gaylnhusen nuntiat, Ludowicum, comitem palatinum Reni, ducem Bawariae, regem Romanorum esse electum. — „Cum dies certa precise et peremptorie fuisset apud Frankenfurt ad eligendum regem Romanorum assignata, convenientibus nobiscum et comparentibus et ad hoc congregatis — — dominis Petro Moguntino et Baldwino Treverensi archiepiscopis, necnon — — dominis Woldemaro marchione Brandeburgensi, et Johanne, seniore duce Saxonie, nostris coelectoribus, aliis minime comparentibus, interesse recusantibus, nec pro se mittentibus, ex quo plenaria po- testas nominandi et eligendi personam ydoneam in Romanorum regem penes nos presentes residebat, vocibus absencium extinctis quo ad eandem electionem extunc et penitus annullatis in illustrem principem dominum Ludowicum comitem palatinum Reni, ducem Bawarie, virum utique providum et circumspectum divina inspirante clemencia nostra vota direximus, et ipsum in regem Romanorum concorditer duximus eligendum. Quocirca vestram requirimus fidelitatem, quatinus eidem domino Ludowico tamquam in Romanorum regem rite et con- corditer electo, obediatis fideliter ac eciam intendatis, sibique vos promptos ad beneplacita quevis, tamquam vestro domino, exhibeatis et paratos.“ — — Dat. in castris apud Fran- kenfurt, XI kal. Novemb. a. d. MCCCXIIII°, regnorum vero nostr. a. IV°. Böhmer, Cod. dipl. Moenofrancofurtanus p. 408. — Riedel, Cod. dipl. Brandeburg. II, 1, p. 494. — Böhmer, Reg. Imp. p. 183, n. 27. 230) 1314, 26 Oct. In suburbio Frankenvordensi. Louis, élu roi de Romains, reconnaît que Jean, roi de Bohême et de Pologne, a, ob nostrum et imperii evidentes et urgentes necessitates, engagé à son intervention, tholoneum suum in Brabantia apud Andwerpe, pour 18 mille livres de Halle. Baudouin, archevêque de Trèves, a de son côté dépensé, du même chef, la somme de six mille livres de Halle. Pour qu'ils puissent rentrer dan ces dépenses, il leur concède une partie du tonlieu à Ba- charac sur le Rhin. — Dat. a. d. MCCCXIV sabbato ante festum bb. Symonis et Jude apost. in suburbio Frankenvordensi. Publ. de la soc. oc de Luxemb. XXII, 9. 231) 1314, 14 Nov. (S. 1.) Schenco 1) et Albertus fratres dicti de Borow quaedam bona sua monasterio Valli s. Mariae partim donant partim vendunt. — Noscat oc, quod — "nos matura deliberacione 12*

Strana 92
92 Emler, Regesta Bohemiae prehabita parique bone uoluntatis nostre consensu2) et assensu dilecti patrui nostri d. Hen- manni 3) de Primizlaus, bona nostra hereditaria tam in siluis quam in pratis et eciam agris4), tam cultis quam colendis, sita infra limites Jutkow et aquam, que vulgariter Dubra 5) dicitur, ex una parte, et infra limites 6) ville, que Slabatin nominatur, et riuulum fluentem inter predictam nostram hereditatem et siluas prenominati patrui nostri, hec omnia et singula bona nostra, que prefatis terminis et limitibus includuntur, partim gratis atque bona uolun- tate 7) ob dileccionem sororum nostrarum Hylarie et Agnetis sub rigore et disciplina monastice religionis omnipotenti deo famulancium8), in monasterio, quod dicitur Vallis s. Marie, contulimus9) et dedimus, partimque vendidimus ac tytulo empcionis tradidimus honor. viro d. Heinrico, dicti 10) monasterii preposito, domineque Sophye abbatisse totique conuentui ibidem —— pro triginta sexag. gr. den. monete pragensis, assignantes ipsis prenominata bona 12) eo jure, quo ipsa progenitores nostri et nos hactenus pacifice possedimus, libera et absolute perpetuo possidenda, renunciantes omni 13) excepcioni non numerate pecunie, sed fatemur 14) publice per presentes, nos antedictam pecuniam integraliter recepisse. Protestamur eciam tenore presencium nos renunciare omni jurisdiccioni, quam habuimus vel habere potuimus in silua, que dicitur Quassans, et in rubetis adiacentibus sita vel sitis secus riuulum, qui fluit inter Borow et nouam villam, pro qua vel pro quibus lis et contentio fuit inter nos et patruum nostrum d. Wenzezlaum 15) de Slew 16) ; omnem quippe jurisdiccionem nostram in sepe dictum monasterium Vallem videlicet s. Marie alacri mente plenaque fide diuine remuneracionis intuitu libere transfundentes.“ — — Testes: Roznata de Genicowe et17) filii sui Jursic et Hatsco de Genicowe, Prsibezlaus de Cromeschin 18) et filii sui Bohunico et Jesco de Cro- meschin, Buzlaus et filii sui Nicolaus, Henselinus 19) et Rudegerus de Vlachowe, Protzivoi et filius suus Stizlaus 20) de Strisow, Michael et filius eius de Vrowdenow, Sciedz et Bened frater eius de Studenicz, Ulricus de Marcwarticz 21), Pech et filii sui Nicolaus et Jesco de Suscicz, Stoyzlaus de Hoztobelicz 22). — Acta a. d. M.CCC. XIV°, XVIII kalend. Decemb., indicc. XIII, concurrente primo, epacta XIV. E duobus orig. c. r. bibl. Prag. — In orig. altero: 1) Tschenko. — 2) consensu, consilioque et assensu 3) Hanmanni di Brimezlauia. — 4) in agris. — 5) Dubram fluentem circa Marchaticz ex vna. — 6) li- mites Slabatin et riuulum diuidentem siluas nostras et prenominati. — 7) voluntate contulimus et damus carissimis sororibus nostris Hylarie et Anne. — 8) Famulantibus. — 3) contulimus et dedimus deest. — 10) eiusdem. — 12) bona nostra. — 13) deest. — 14) profitemur. — 15) Wencezlaum. — 16) Slebna. — 17) et filius suus Jursic de Genicowe, Hatscko de Genikowe. — 18) Cromeschin, Bohunka, filius eius de Cromeschin, Jesco, similiter filius suus. — 19) Henslinus et Rudegerus. — 20) Strizlaus de Strisowe, Michahel de Froudenowe et Michahel, filius eius, Sciedsc et Bened. — 21) Marchaticz. — 22) Hostobelicz. 232) 1314, 4 Dec. Coloniae. Ludewicus, Rom. rex, Johanni, regi Boh. et Pol., assistere eumque in omnibus regnis, possessionibus et iuribus eius servare promittit. — Not. oc, "nos, attendentes grata et fruc- tuosa obsequia, quae nobis et imperio illustris Johannes, Boemiae et Poloniae rex, impendit ac impendere poterit, nec non graves expensas et labores varios, quos sustinuit circa nostram promotionem in regem Romanorum, promittimus eidem, — — quod nos, toto posse nostro

Strana 93
et Moraviae. Annus 1314. 93 contra omnes homines assistemus in suis regnis, dominiis aliis, honoribus et juribus quibus- cunque habitis ac juste ac rationabiliter habendis, ultra Rhenum et citra, quandocunque et quotienscunque fuerit necesse, retinendis et etiam his recuperandis et adipiscendis, quae ad ipsum et dicta regna et dominia debent et consueuerunt pertinere, ac specialiter omnia castra, terras, possessiones, dominia et jura quaecumque, quae unquam possedit divae memoriae rex Wenceslaus, socer suus, ubicunque fuerint, dum vixit, in partibus Poloniae, Cracowiae, Misnensi et alibi, ac promittimus et efficiemus pro posse nostro, quod idem rex Boemiae eisdem pacifice gaudere valeat, et eum in eisdem tuebimur ac ea sibi concedemus in feudum ac defen- demus. Insuper omnia privilegia sibi et suis praedecessoribus in regnis et dominiis antedictis conjunctim vel divisim concessa et indulta, omnes gratias, donationes et libertates a regibus Romanorum seu imperatoribus factas innovamus et presentibus confirmamus. Promittimus etiam, si contingat ducem Lotharingiae, Brabantiae et Limburgiae, consanguineum dicti regis Boemiae, decedere, liberis proprii corporis non relictis, quod nos eidem regi Boemiae in ducatibus antedictis cum eorum juribus at pertinentiis adipiscendis et retinendis sicut pro- ximiori duci toto posse nostro contra omnes homines assistemus et in omni alio dominio, in quo successor suus legitimus deberet succedere, et de eisdem ipsum regem infeodabimus ac omne jus, quod nos ratione imperii possemus petere in dicta successione, eidem regi Boemiae liberaliter remittemus. Item promittimus, quod nos ipsum regem nec ultra montes nec citra ad parlamentum vel expeditionem nostram, privatam vel publicam, sine ejus voluntate ire cogemus ultra privilegia sibi vel suis praedecessoribus a divis Romanorum regibus seu imperatoribus concessa, nec propter hoc offensam nostram incurret vel indignationem. Item promittimus, quod ipsum regem Boemiae, nobiles, vasallos, castrenses, ministeriales, cives, opidanos et quoscunque subditos ecclesiasticos et seculares regnorum suorum et domini- orum servabimus et tuebimur per sacrum imperium in libertatibus, bonis consuetudinibus et statutis suis hucusque per eos habitis et usitatis, et quod nullum ex praemissis ad judi- cium curiae nostrae evocabimus nec evocari permittemus, quamdiu idem rex querulantibus de eis paratus fuerit facere justitiae complementum. — Item promittimus procurare et efficere pro posse nostro, quod dux Austriae omnes literas, quas habet, virtute quarum aliquod jus sibi posset vindicare in regno Boemiae vel ejus appenditiis aut in nobilibus, civibus et incolis dicti regni restituet, quas etiam vivente domino Henrico, Romanorum imperatore bonae memoriae, reddere promisit. Item promittimus procurare et efficere pro posse nostro, quod Rudolphus, dux Bavariae, germanus noster, omnes literas obligationum et promissionum, quas habet et habuit ab eodem rege et venerabili Baldevino, Trevirensi archiepiscopo, principe nostro dilecto, sigillis eorum sigillatas, occasione promotionis faciendae de eodem rege Boe- miae in regem Romanorum, per ipsum ducem restituet. Item cum dux Austriae teneat in Moravia quasdam terras, videlicet Znomam castrum et oppidum et Boerlicz oppidum cum eorum pertinentiis pro certa pecuniae summa obligatas, et quaedam pars dictae pecuniae sit soluta, promittimus dictum ducem ad hoc inducere, ut dictas terras, castrum et oppida cum eorum universis attinenciis eidem regi restituat mediante summa pecuniae, ut tenetur. Item promittimus, quod summas pecuniarum promissas et adhuc solvendas nobilibus viris Ger.

Strana 94
94 Emler, Regesta Bohemiae comiti Juliacensi, Adolpho comiti de Monte et Ottoni de Kûk a dicto rege Boemiae occasione suae promotionis in regem Romanorum eisdem persolvemus juxta suarum continentiam literarum a dicto rege Boemiae ipsis concessarum et eidem dictas literas suas obligatorias super dictis pecuniarum summis datas liberas restitui procurabimas et faciemus. Item obligamus sibi pro decem millibus marcarum argenti terram Egrensem et castra Vlos et Barkenstein cum omnibus regalibus, dominiis, mero et mixto imperio, fructibus, reditibus, juribus et aliis quibus- cunque pertinentiis pro expensis factis per eundem occasione promotionis nostrae in Roma- norum regem, quousque sibi aut suis heredibus de dicta summa integre fuerit satisfactum, percipiendis sibi et heredibus suis in sortem minime computandis.“ — — Dat. Coloniae II non. Dec. a. d. MCCCXIV, regni vero nostri a. I° etc. Ludewig Rel. Mss. V, 569—573. — Böhmer, Reg. imp. p. 2, n. 26. 233) 1314, 14 Dec. Pragae. Statutum judicis et juratorum civitatis Pragensis super combustoriis auri et argenti Nos Wolflinus judex et Heinricus dictus de Lapide, Matheus de Egra, Fridricus de Gallis, Martinus de Egra, Albertus Alberti, Betlehem, Rudgerus dictus Pawer, Chonradus Pleyer, Pillungus, Chonradus de Neumburga, Vlricus Snoymeri et Berchtoldus de Beneschaw jurati ciues Prag. not. oc, „quod nos a juratis antecessoribus nostris ciuibus Pragensibus statuta recepimus infrascripta; scilicet ut Heinricus dictus Rauber debeat per se vel suum subditum quodlibet aurum, siue ciuium fuerit uel hospitum, comburere, et ipsemet non debet emere nec vendere aurum. Debet eciam ipse Heinricus testam riualis auri ad vtilitatem illius, cuius est aurum, conuertere, uel ille solus conuertat sibimet ad vtilitatem coram Heinrico predicto. Preterea si dictus Heinricus conbustum aurum conburit, debet guttas auri de testa euellere; quam testam pro se reponat. Preterea dicto Heinrico debent dari de marca riualis auri, que per eum comburetur, sex parui denarii pragenses. Item de marca combusti auri III parui denarii, et de marca riualis auri, quam purgabit et ponderabit, dabuntur ei III parui denarii. Item de ponderacione communi, quam facere debet, de marca combusti auri, que ad ipsum Heinricum afferetur, emptor dabit I paruum denarium. Item de auro ciminato de marca dabitur unus grossus denarius, et caligo, tamph, maneat Heinrico predicto. Item dictus Heinricus debet tenere pondus ponderans aurum et argentum, et debet sibi dari de quinque marcis argenti unus paruus denarius; et si citra fuerit, eciam unus paruus denarius; et si citra XX marcas ponderabit uel ultra paulo plus, debent sibi dari II parui denarii, et sic deinceps. Preterea conbustoria auri debent esse apud ipsum Heinricum vel illum, quem jurati, qui pro tempore fuerint, ad hoc deputabunt, et non alibi. Item aurum signari debet per ipsum Hein- ricum vel per alium, quem jurati ad hoc constituent, capite leonis, argentum vero medio capite leonis. Et quicumque ex ciuibus uel hospitibus aut ex preemptoribus auri contra predictum statutum auri facere presumpserit, tenetur dare pene nomine XXX solidos breues paruorum denariorum prima vice; secunda vice X talenta; et si tercia vice excesserit, tenetur exire ciuitatem, non rediturus per annum. Item conbustoria argenti debent esse apud Chon-

Strana 95
et Moraviae. Annus 1314. 95 radum et suum socium in ipsorum conbustorio vel in domo et non alibi. Isti debent com- burere purum argentum. Si vero accidat, quod non fuerit purum de vno quentino vel de vno setino, ita quod hoc eis inuitis contingat, pro eo non debent ferre penam ; si vero fuerit deterius, tenentur dare pene nomine XXX solidos paruorum denariorum prima vice; secunda vice X talenta; tercia vice perdent conbustorium, si excesserint, sicut in ipsorum priuilegio con- tinetur. Hortamur igitur et monemus tenore presencium .. juratos, successores nostros ciues Pragenses, qui pro tempore fuerint, eis nichilominus consulentes, ut hec statuta pro bono ciuitatis Pragensis et incolarum eius teneant et obseruent, ea non peiorantes, sed in melius, si potuerint, emendantes.“ — — Dat. Prage a. d. M.CCC.XIV, XIX kalend. Januar. Lib. civit. Prag. ab. a. 1310 f 6. v. — Rössler, Das Altprager Stadtrech p. 5. 234) 1314, 17 Dec. In Bacheraco. Der römische könig Ludwig verschreibt dem könig Johann von Böhmen und Polen der für zum nutzen des reichs aufgebrachte gelder seinen zoll bei Antwerpen beschwert hat, für 18000 pfund, und dem erzbischof Baldewin von Trier wegen der kosten bei seiner wahl und krönung für 12000 pfund, also beiden zusammen für 30000 pfund, vier grosse turnose nauf seinen bessern zoll bei Bacherach auf dem Rhein, überweiset zu weiterer sicherheit dieser zahlung seine burgen Stahelberg, Stahleck und Brunshorn mit der stadt Bacherach und den dörfern im thale daselbst dem ritter Giso von Mollesperg auf so lange als obiger betrag noch nicht vollständig aus dem zolle bezahlt ist, auf seine (Ludwigs) kosten zu hüten und zu verwalten mit ermächtigung dieselben dem könig und erzbischof bei nicht erfolgender zahlung auf deren mahnung zu überantworten. Zugleich soll dem Giso erlaubt sein, um den unwillen herzogs Rudolfs von Baiern des königs bruder zu meiden, einen anderen an seine statt zu setzen, um die burgen zu halten. Endlich soll durch diese verschreibung andern briefen kein abtrag geschehen. Böhmer, Reg. Imp. p. 349, n. 3137. 235) 1314, 17 Dec. (In Olomuncz). Bohusius advocatus, consules, scabini et universitas civium in Olomuncz Rudolfo de Rudolfsdorf et Henrico de Swatonsdorf dant rubeta civitatis sub civitate aquam Morauam descendendo iacentia et prata Pyrkwisen pro villa, quam Newsdorf nuncupant, cum 24 laneis agrorum sub mensura laneorum villae civitatis Olomuc. Holyczia dictae, in eisdem rubetis locanda. „Ita — — habebunt in villa iudicium cum tercio denario .. et judicabunt ibidem exceptis quatuor causis falso, stupro, homicidio et furto ... et habebunt in judicio jus nostre ciuitatis. Item habebunt duos laneos liberos, unam tabernam liberam et nullus aliam tabernam habere debet. Nulli eciam licitum erit ceruisiam braxare aut brasia facere nisi ipsis villa in eadem. Item habebunt quatuor manuales liberos, videlicet pistorem, carnificem, fabrum, sutorem in ipsa villa. Item concedimus ipsis — — molendinum cum quotcunque rotis poterint intra dicte locacionis terminos construendi... cum media parte vtilitatis...

Strana 96
96 Emler, Regesta Bohemiae Item damus... incolis a s. Michaeli — — per quinque annorum spacium . . . ab omni libertatem; postea soluent nouem lottones de laneo et exacciones sicut illi de Holycz. — A. d. MCCCXIV°, XVI kal. Jan. Ex orig. arch. civ. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 57. 236) 1314. Pragae. Ratio super concessione mille marc. facta regi Johanni a civitate Pragensi. — „A. d. MCCCXIV° Henrico de Lapide, Matheo de Egra et eorum sociis tunc juratis facta est con- cessio pro habendis M marcis d. nostro regi, que nullatenus haberi poterant tunc temporis de vngelto. Primo concessit: Albertus Stucko III sexag. gr. Johannes Stuckho III sexag. gr. Johannes Wolflini XV sexag. gr. Jacobus Schleicher V sexag. gr. Chonradus de Egra XV sexag. gr. Otto de Anaso II sexag. gr. Meinlinus Wolframi X sexag. gr. Albertus Alberti III sexag. gr. Berh- toldus de Beneschaw VI sexag. gr. Meinhardus de Rokczaner (sic) XLII sexag. gr. cum famulis suis. Sypsto de Beneschaw IV sexag. gr. Domus Seyfridi I sexag. gr. Benako Ouarius 1/2 sexag. gr. Elblinus de Chutna X sexag. gr. Heroldus V sexag. gr. Filii Richeri II sexag. gr. Meinlinus Multer III sexag. gr. Smalcztoph I sexag. gr. Albertus cuprifaber I sexag. gr. Wencezlaus aurifaber 1/2 sexag. gr. Dytricus salinarius I s. gr. Dytlinus pistor III s. Stephanus pistor II s. Waltherus cuprifaber II s. Martinus tabernarius I s. Domus Lunakonis I s. Chon- radus de Winorz 1/2 s. Hodko I s. Tomiko I s. Jacobus Frenklini II s. Chonradns Fulgrab 1/2 s. Silberczeiger I s. Gestlinus I s. Mykus carnifex 1/2 s. Vla carnifex I s. Wencezlaus Jecmik I s. Franciscus Herbordi III s. Jaklinus Pizwekil I s. Frenczlinus pannicida II s. Nicolaus Knoblauch IV s. Seydlinus Pibraner I s. Walkhun caupo I s. Pyschof pannicida III s. Pezoldus carnifex II s. Nicolaus Hopfner IV s. Henricus Linista II s. Wichen 1/2 s. Nicolaus Puscho X s. Matheus de Egra XX s. Nicolaus Fridinger VI s. Vlricus Fridinger III s. Wolframus de Straspurk X s. Petrus Claricii IV s. Filii Rotinne IV s. Seyfridus de Leta curia III s. Guntherus de Chutna VI s. Hvnil II s. Frencklinus gener judicis VI s. gr. Petrus de Taust II s. Vlricus de Haimburk IV s. Chonradus de Nevnburga X s. Bohuslaus Fridinger VI s. Nicolaus Gevnaher X s. Nicolaus Hilte VI s. Paulus Hopfneri III s. Henricus Negel IV s. Merboto cum fratribus VI s. Pischof caupo III s. Henricus Glaz I s. Petrus Glaz I s. Fridlinus pistor III s. Domus Chonradi de Lapide II s. Petrus et Henricus de Saz IV s. Czwiflinger IV s. Wolflinus pellifex II s. Chonradus Pleyer VI s. Hermannus Glas 1/2 s. Chonradus de Leutmlricz IV s. Fridlimut Payer V s. Henricus piper I s. Otto Figolaiz II s. Stetlicz 31/2 s. Johannes Kvndt III s. Ditmarus III s. Frovinus brasiator II s. Nurus ejusdem II s. Wilhelmus Herstul VIII s. Rudlinus sartor III s. Weikmannus I s. Filii Galm III s. Nicolaus Rollonis II s. Chonradus Riczaner VII s. Georgius de Chutna IV s. Fridlinus Prener I s. Jeklinus Puscho I s. Alhardus I s. Albertus Swenczgut III s. Henricus Dy- mudis I s. Dytricus Wolflini V s. Nicolaus de Turri XXX s. Andreas Goldner I s. Petrus Goldner I s. Jordanus I s. Elblinus Goldner II s. Ecklinus Goldner III s. Nicolaus de

Strana 97
et Moraviae. Annus 1315. 97 Gallis IV s. Henricus Salczer III s. Gerungus II s. Stephanus institor II s. Ch. gener Bo- hemi I s. Friczlinus III s. Domus Smalbach I s. Albertus cum socio nigro I s. Rudlinus Pillunger I s. Jacobus Boheme I s. Rollo VI s. Swatozlaus II s. Prawlinus I s. Henricus Tilman I s. Prentlinus II s. Chonradus Salceri I s. Nicolaus Hiltprandi IV s. Chonradus Ginochsil X s. Chonradus Probstil II s. Nicolaus Heroldi I s. Konsiko VI s. Seydlinus de Pieska VI s. Filii Hertwici II s. Domno Woykonis I s. Waltherus de Ausk III s. Ingbertus I s. Jencko I s. Baldwinus II s. Vlricus Geyger I s. Rudlinus Pilungi gener II s. Budko III s. Johannes filius Mathie I s. Puzule II s. Simon Stuko II s. Otto Scriptor I s. Hen- ricus de Lapide II s. Polko II s. Vlricus Payer X s. Nicolaus Bartusii III s. Thomas institor II s. Wernherus institor 1/2 s. Simon institor Is. Henricus Dymudis institor II s. Peregrinus institor I s. Elblinus de Egra VIII s. Eberhardus institor 1/2 s. Albertus institor II s. Wankho institor I s. Dytricus de Czaslauia III s. Jan institor II s. Nicolaus Harrer II s. Hermannus institor II s. Nicolaus Eberhardi IV s. Vlricus Mathei VI s. Rudlinna cum pellibus [?] I s. Rudlinus cultellarius III s. Henricus Cigler III s. Henricus Goldner II s. Perchtoldus brasiator 1/2 s. Henricus brasiator I s. Paulus de Podwin XXX s. Vlricus brasiator I s. Rudmannus I s. Chonradus brasiator I s. Kotko VI s. Nicolaus Peregrini I s. Mathias balneator IV s. Johannes de Gallis III s. Andreas gener eiusdem 31/2 s. Frenczlinus Kopoldi I s. Frenczlinus Stroberger I s. Jeklinus gener Figolaiz I s. Chvnczlinus de Gallis I s. Johannes pannicida I s. Ludwicus frenarius I. Weigandus Glazer I s. Domus Puschonis IV s. Johannes Clement I s. Arnoldus lorifex 1/2 s. Merklinus lorifex II s. Vlricus Snoymer IV s. Rasor pannorum II s. Vlricus Zatler I s. Henricus de Yglauia I s. Vlricus Clement VI s. Donatus II s. Marziko balneator II s. Andreas gener Gilkonis II s. Gilko II s. Wernherus brasiator I s. Johannes Sweuus II s. Strobinger V s. Quentinus I s. Blasias in Judea I s. Raczko pistor 1/2 s. Marziko cerarius I s. Przibko molendinarius I1/2 s. Johannes institor de Chutna II s. Filia fratris Czwiflingeri I s. — Summa tocius concessionis sexingente et LXXX sexagene gr. Summa vero istarum sexagenarum in breuibus marcis septingente et XXVIII marce breues et XXXII gr. Ad istam concessionem concesserunt Chonradus de Egra et Hiltprandus Czwiflinger CCC marcas breues. Summa tocius concessionis: M marce breues et XXVIII marce et XXXII gr. Distribucio huius concessionis est hec : d. nostro Johanni regi M marce breues ; cancellario X sex. gr., Wolflino judi VII cisex. gr. notariis ciuitatis V sexag. gr. Preconibus II sex. gr. Pro piscibus XL gr. Lib. civit. Prag. ab a. 1310 f. 49 v. 237) 1315, 4 Jan. In Zittavia. Haynricus de Lypa proprietam, quam super II mar. redditus in Eckardisdorph habuit et quas ab eo Haymannus scultetus dictus de Steinruber, civis in Zittavia, in feudo possedit, Sophiae abbatissae et conventui monialium Vallis S. Mariae prope Sifridsdorph confert. — Act. et dat. in Zittavia a. d. MCCCXV°, in octava Innocentum. Köhler, Samml. der Urk. des Markgraf. Oberlausitz I, 209. 13

Strana 98
98 Emler, Regesta Bohemiae 238) 1315, 19 Jan. In Echternaco. Hartwinus de Winningen profitetur, se in vasallum Johannis, regis Boh. oc, in comi- tatu Lucemburgensi receptum esse. — Dat. in Echternaco XIV kal. Febr. a. d. MCCCXIV°. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Lux. XVIII, p. 41. — Conf. lit. d. 8 Apr. a. 1314, n. 190. 239) 1315, 25 Jan. In Marweins. Johannes, filius Witkonis quondam dicti de Swabnicz, et Perchta, eiusdem Witkonis relicta, venditionem lanei et agrorum per servitorem suum Zeczechium factam Zyfrido, civi Brunensi, testantur. — Not. oc, "quod Zeczechius, seruitor noster fidelis ac diuturnus, cog- natus d. Hermanni, nostri capellani, plebani in Marweins, vnum laneum et agros curticule, quos Fridericus Penesticus, ciuis Brunensis quondam, in sua habuit possessione, coram nobis bona et libera voluntate predicti plebani, nec non nostro cum fauore et consensu ven- didit viro discreto Zyfrido, ciui Brunensi, dicto de Dybay pro XV marcis arg. prag. monete, videlicet LXIV grossis pro marca qualibet computatis, tali interposita condicione, quod ipse Zyfridus seu eius successores duas marcas monete predicte prefato Hermanno, plebano in Marweins, usque ad terminum sue vite debeant annis singulis censualiter ministrare. Et post finem vite predicti plebani prelibatam ecclesiam quicumque tenebit ac possidebit, illi sepe- dictus Zyfridus aut eius sequaces de prefato laneo nonnisi verum et justum censum mini- strent, juxta quod alius laneus in predicta villa, qui vulgariter circumscribitur purchrecht, censuat et exsoluit; de agris vero curticule cum laneo sepedicto venditis altari ibidem de- seruient vnum fertonem secundum monetam sepius promulgatam. Si quis autem — — dic- tum Zyfridum aut eius successores conaretur infestare et compellere, ultra quam census et jus prenotatum se extendit, exinde bona fide manuali vice et nomine juramenti una cum successoribus nostris dictum Syfridum (sic) et sibi succedentes defendere promittimus et tueri. circa jurisdiccionem prefate empcionis securi manere valeant et quieti. Quidquid autem pre- dictus Zyfridus aut sui sequaces grauaminis perceperint siue dampni, plenam in nos et in nostros succedentes jurisdiccionem habeant repetendi. Si nos autem aut nostri sequaces de sepefato Syfrido seu sibi succedentibus ita longe vie ad spacium simus residentes, ut ipsi nos ad judicii potestatem non poterint reuocare: extunc ipsi Syfrido aut suis successoribus plenum jus et potestatem conferimus, ut ipse Syfridus aut sui sequaces a nostris hereditatibus extorqueant vel ubicumque poterint extorquere.“ — Dat. et act. in Marweins a. d. MCCCXV°, VIII kalend. Februar. Orig. bibl. Prag. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 58. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 285. 240) 1315, 2 Febr. In Sancta Corona. Bawarus tertius de Bawarow donat monasterio S. Coronae quasdam villas. — „Post diuisionem paternarum possessionum factam, inter nos et fratres nostros d. Nycolaum de Blatna et d. Wilhelmum de Strakonitz, donacione libera et sollempni de parte hereditatum, que ad nostrum dominium in prefate diuisionis distribucione rite et ordinarie deuenerunt,

Strana 99
100 Emler, Regesta Bohemiae pertinentibus — — cum omni jure, quo ipse easdem possesiones atque villas possederat, praefato monasterio in perpetuum possidendas in praesentia nostri atque in praesentia nobi- lium atque honorabilium virorum, videlicet domini Wenzeslai militis atque burgravii in Ro- senberg atque d. Dytmari militis dicti Kusner, domini Henrici et fratris ipsius Smylonis de Clum, item domini Johannis purgravii in Poresink et fratris eius Phylippi — — praedicta bona voluntarie atque liberaliter resignavit.“ — — Act. et dat. a. d. MCCCXV°, in die Purificationis b. Mariae. Pangerl, Urkb. v. Goldenkron, Font. rer. Austr. XXXVII, p. 58. 242) 1315, 10 Febr. In Ozzek. Bohuzlaus de Rysenburch assentit venditioni bonorum feudalium in Strymucz per Heinricum de Gabelenz factae. — Not. oc, "quod Heinricus de Gabelenz, frater Hermanni de Gabelenz, militis nostri, pro se et suis heredibus — — bona in Strymuz, de quibus due marce cum dimidia annui — — census persolvuntur, cum omnibus juribus et pertinenciis eorundem vendidit — — Gerwico abbati vice et nomine conventus et monasterii sui in Ozzek ementi jure hereditario — — possidenda — — pro XXV marcis, quas se dictus Heinricus de Gabelenz — — confessus fuit ab eodem d. Gerwico abbate — — recepisse, transferens in predictum d. Gerwicum abbatem, conventum et monasterium in Ozzek omne ius et domi- nium, quod in bonis et censu habuit et habere potuit pretaxatis, promittendo nichilominus — dicta bona et censum disbrigare, —— a quolibet impetente. Item quia de dictis bonis et censu nobis aliqua iura feudalia tamquam feudi domino debebantur, prefatus Hermannus de Gabelenz, frater memorati Heinrici, in conpensacionem, liberacionem et exempcionem eorundem bonorum et census alia bona prius libera existencia nostro dominio subiecit et in feudum a nobis suscepit et ad jura obligavit feudalia et fecit obnoxia sicut illa, postulans una cum fratre, suo — — ut dicte empcionis et vendicionis contractum — — confirmare ac dicta bona cum censu eximere et ab omni servitute libera reddere dignaremur. Nos itaque — — eorum precibus favorabiliter annuentes, dicte empcionis et vendicionis contractum ratum et gratum habendo — — confirmamus." — Sigilla: "patris nostri Borsonis felicis memorie, dilecti consanguinei nostri Friderici de Schonenburch et Hermanni de Gabelenz militis.“ — Act. et dat. in Ozzek a. d. MCCCXV°, IV° id. Febr. presentibus Conrado milite de Zelniz, Ulmanno de Tiphenbach, Nycolao de Zwarcenrode, Heinrico de Nezswatschowe, Johanne filio sagittarii, fratribus Lutholdo priore et Johanne cellerario in Ozzek. Ex orig. arch. monast. Ossec. Schlesinger, Stadtbuch von Brüx p. 20. 243) 1315, 14 Febr. Pragae. Johannes, Prag. episcopus, ad praesentationem Marquardi, sacristae Prag. ecclesiae, Andream presbyterum in ecclesia in Tman, in qua idem sacrista ratione sacristiae jus obtinet patronatus, rectorem et plebanum instituit. — Dat. Page a. d. MCCCXV°, XVI kal. Mar., indict. XIII. Ex orig. arch. cap. Prag.

Strana 100
et Moraviae. Annus 1315. 99 damus atque conferimus in presenti vener. ac rel. viris abbati atque conuentui monasterii S. Corone — — nunc et in perpetuum ibidem domino seruituris, villas nostras wlgariter dictas Zwyneitz cum quatuor araturis ibidem necnon Xsydel cum nemore dicto Zussux adia- cente, Moyn, Zaltitz, Zchirnitz cum jure patronatus ecclesie ville eiusdem, cum omnibus agris cultis et incultis —— aurifodinis, insuper cum omni jure, quo nos possedimus ipsa bona, tenore huius priuilegii confirmantes, et hoc ad noticiam hominum tam presentis etatis quam future cupimus peruenire, quod eciam ad maiorem huius nostre collacionis euidenciam fe- cimus ad tabulam terre in ciuitate Pragensi litteraliter annotari. Preterea ut eo efficacius atque diligencius in prefato monasterio nostre anime memoria iugiter habeatur, feruentis- simo animi nostri desiderio in eodem monasterio, cum domino iubente carnis debitum exsol- uerimus, eligimus sepulturam. Ceterum, ne aliquis successorum vel liberorum seu fratrum vel consanguineorum nostrorum huius nostre donacionis, ordinacionis seu collacionis confir- macionem valeat aliqualiter in posterum violare, presens priuilegium predicto monasterio dedimus sigilli nostri maioris munimine roboratum. Et ne apud futuros fratres eiusdem loci per obliuionis nubilum seu per incuriam anime nostre memoria aliquatenus negligatur, ea que reuerendus vir d. Theodericus abbas, insuper et conuentus loci eiusdem fide data pro remedio anime nostre facere promiserunt, presenti priuilegio curauimus inserere eui- dencius et expresse. Promiserunt namque predictus abbas et conuentus nobis tunc, quod ante altare s. Johannis apostoli et ewangeliste in ecclesia eiusdem monasterii die noc- tuque deberet ardere lampas siue lumen usque in finem seculi ab hac die. Item pro- miserunt, quod iuxta sepulcrum nostrum post obitum nostrum die noctuque ardere de- beat cereus seu candela. Item promiserunt nobis, quod in die anniuersario obitus nostri deberet agi in conuentu anime nostre memoria plenarie, sicut fieri solet per ordinem Cys- terciensem singulis annis in domibus vniuersis pro fundatoribus ordinis sepedicti. Postremo promiserunt, quod post obitum nostrum vsque in finem seculi diebus singulis missa vna pro- defunctis pro anime nostre remedio debeat dici, et hec missa a singulis sacerdotibus huius domus septimanatim per ordinem persoluetur, sicut alie misse tenentur, que a quolibet sa- cerdote per integram ebdomadam in ordine persoluuntur.“ — Act. et dat. in St. Corona a. d. M.CCC.XV°, in Purificacione b. Marie virg. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennensis. — Pangerl, Urkundenbuch von Goldenkron, Font. rer. Austr. XXXVII, p. 53. 241) 1315, 2 Febr. (S. 1.) Hermannus, episc. Prysiriensis, donationem bonorum a Bawaro de Bawarow mona- sterio S. Coronae factam attestatur. — „Nos fr. Hermannus de ordine fratrum Praedicatorum, — — episcopus Prysiriensis, protestamur, quod videlicet nobilis atque praeclarus vir do- minus Bawarus de Bawarov — — abbati atque conventui de Sancta Corona contulit atque donavit pro remedio animae suae villas suas wlgariter dictas videlicet Zwyneitz cum curia sua eodem vocabulo nuncupata, Moyn, Xsydel cum nemore adiacente, quod dicitur Zusny, Zaltitz, Zchyrnitz cum jure patronatus ecclesiae eiusdem villae, cum omnibus ad easdem villas 13*

Strana 101
et Moraviae. Annus 1315. 101 244) 1315, 26 Febr. Brunae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, civibus Olomucensibus teloneum dictae civitatis, quod ad castrum Olomucense pertinuit, confert, adjiciens conditionem, ut loco dicti telonei burggravio Olomucensi et aliis, qui dictum teloneum percipere consueverunt, octo marcas pagamenti morauici annis singulis in octava s. Martini repraesentent. — Dat. Brunne IIII kal. Marcii a. d. MCCCXV°, regnorum nostr. a. V°. Ex orig. arch. civ. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 59. — Böhmer, Reg. Imp. 390, n. 548. 245) 1315, 28 Febr. Brunae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, adiunctionem villarum Conouitz, Langcille et Minoguitz civitati Redisse per Ottakarum et Wencezlaum II reges Boh. factam confirmans subjicit villas praedictas cum villa Welegrad jurisdictioni civitatis praedictae. — „Reseruatis tamen nobis et retentis ibidem curia nostra cum duabus araturis et famulis villis residentibus in eisdem, hac eciam condicione adiecta, quod dicti ciues nostri, sicut prius fecerunt, propter adauccionem dictorum prouentuum centum marcas argenti ad pondus wyennense soluere in festo b. Martini nostre camere annis singulis teneantur. Judex autem ciuitatis ipsius, quicunque fuerit, homines tam predictarum trium villarum nostrarum quam ville Welegrad .. abbatis et conuentus monasterii Welegradensis, site circa ciuitatem ipsam, illam iudicandi habeat potestatem, que sibi per dictos predecessores nostros est concessa, et in eorum priuilegiis continetur.“ — — Dat. Brunne II° kal. Mar. a. d. MCCCXV°, regnorum vero nostr. a. V°. Ex orig. arch. civ. Hradišt. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 59. — Böhmer, Reg. Imp. p. 390, n. 549. 246) 1315, 28 Febr. Brunae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, abbatem et conventum mo- nasterii de Saar et homines eorum a potestate et jurisdictione beneficiariorum et judicum provincialium et civitatum liberat. — „Viros igitur religiosos . . abbatem et conventum monasterij de Sar ordinis Cysterciensis nec non homines commorantes in possessionibus ipsorum a potestate et jurisdiccione beneficiariorum nostrorum et judicum tam prouinci- alium quam eciam ciuitatum quarumlibet regni nostri ex toto eximimus, — — ita ut nec Brunam nec alias ad quecunque iudicia pro causis aut culpis quibuscunque debeant ammodo euocari, sed omnes culpe siue cause, parue aut magne, quocunque nomine censeantur, quas quicunque hominum contra predictos viros religiosos .. abbatem et conuentum Sarensem et ipsorum homines pretendere poterint aut voluerint, in ipsorum possessionibus per judices et juratos ab abbate et conuentu sepedictis constitutos vel constituendos imposterum iudi- centur. Volumus eciam et mandamus et singularis gracie priuilegio indulgemus, vt . . abbas, fratres et homines monasterii sepedicti in ciuitatibus, in villis, aut in locis forensibus quibuscunque non debeant arrestari, detineri, impignorari, capi vel quomodolibet fatigari

Strana 102
102 Emler, Regesta Bohemiae pro debitis dumtaxat, nisi forte iusticia ab abbate eodem aut a suis judicibus conuenienter requisita fuerit et negata.“ — — Dat. Brunne a. d. MCCCXV°, II kal. Mar. regnorum vero nostr. a. Vo. Ex orig. apud c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 60. — Böhmer, Reg. Imp. p. 183, n. 28. — Steinbach, Dipl. Sammlung oc II, p. 50. 247) 1315, 2 Mart. Brunae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, abbatem, et conventum monasterii Welegradensis nec non homines commorantes in possessionibus ipsorum tam in terra Moraviae quam Oppaviae a potestate et jurisdictione beneficiariorum suorum et judicum, tam provin- cialium quam civitatum, eximit, ita ut nec Brunam, Bisencz, Prerow vel Oppauiam nec alias ad quecunque judicia pro causis aut culpis quibuscunque debent ammodo evocari, sed omnes culpe siue cause, parue aut magne, — — quas quicumque hominum contra predictos — abbatem et conventum Welegradensem et ipsorum homines pretendere poterit aut voluerit, in ipsorum possessionibus per judices et juratos ab abbate et conventu saepedictis constitutos vel constituendos imposterum judicentur. — — „Inhibemus eciam vniuersis forestariis et aliis fidelibus nostris per Morauiam, ne quis abbatem et conuentum predictos in silua ipsius monasterii circa Buchlowicz, que wlgariter Grecz dicitur, et aliis siluis dicto monasterio in Morauia et Oppauia pertinentibus impedire audeat vel presumat.“ — — Dat. Brune VI non. Marcii a. d. MCCCXV, regn. nostrorum anno V°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 61. — Pelzel, K. Karl IV, t. I Urkb. p. 16. — Böhmer, Reg. Imp. p. 183, n. 29. 248) 1315, 4 Mart. Brunae. Judex et jurati ac communitas civium Brunensium concordant cum Conrado, prae- posito ecclesiae S. Petri ibidem, de jurisdictione hominum et de artificibus in Ponauia ad praedictam praeposituram spectantibus. — Act. et dat. Brune IIII non. Marcii a. d. M°CCCXV°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 62. 249) 1315, 12 Mart. Pragae. Hrabissius de Pabenicz pro quibusdam damnis a monasterio Wilemowensi ipsi illatis villam Vstupki accipit possidendam. — Nos Hrabissius de Pabenicz not. oc, quod cum pro dampnis per — — d. Budiconem abbatem et conuentum ipsum in Pragensi judicio traxis- semus in causam et abbas ipse cum conuentu suo nec non monasterium ipsum nobis pro- ipsis dampnis in eodem Pragensi iudicio in trecentis et triginta marcis denariorum gr. prag. sentencialiter condempnati fuissent, habuissemusque a judice et beneficiariis Pragensibus inpignorandi ipsum d. abbatem et monasterium in bonis ipsius monasterii vsque ad summam predictarum trecentarum et triginta marcarum plenam et liberam potestatem, — — mag. Vlricus, scolasticus Pragensis, frater noster, de consensu et voluntate nostra ac a —

Strana 103
et Moraviae. Annus 1315. 103 d. Johanne, Pragensi episcopo, ad preces et instanciam predicti d. Budiconis abbatis et tocius conuentus Wilemowensis monasterii super hoc sibi facto mandato propter hoc specialiter ad ipsum Wilemowense monasterium vna nobiscum in propria persona accedens inter nos et abbatem et conuentum predictos taliter ordinauit, quod nos pure et simpliciter et nulla con- dicione apposita abbatem et conuentum et monasterium ipsum a predictis trecentis et triginta marcis nobis per eos debitis ex sentencia supradicta et ab omni accione et jure, quod nobis uel heredibus nostris ex sentencia ipsa competit uel posset competere, dimitteremus omni- mode liberos et solutos, ipsi quoque abbas et conuentus villam monasterii sui dictam Vstupki cum omnibus iuribus et pertinenciis suis, monte, qui vocatur Oheb, specialiter et nominatim incluso nobis et domine Swatochne, vxori nostre, darent ad vitam, hac tamen condicione et pacto, quod nec nobis nec ipsi domine Swatochne vxori nostre, in vita nostra nec filiis uel pueris nostris castrum uel municionem in ipso monte construere liceat vllo modo. Et si nos vel ipsa domina Swatochna vxor nostra uel filii uel pueri nostri vel alius quicumque de man- dato uel voluntate nostra castrum uel municionem in monte ipso construere vel edificare inci- peret statim — — villa predicta Vstupki cum pertinenciis suis et mons ipse Oheb ad monaste- rium, libere reuertantur. Et nos et ipsa domina Swatochna, vxor nostra, totum ius, quod nobis ex predicta ordinacione predicti magistri Vlrici et ex dacione et cessione abbatis et conuentus predictorum in villa ipsa Vstupki et in predicto monte Oheb fuerat acquisitum, perdamus. Quam ordinaciorem ipsius magistri Vlrici nos ex parte nostra et ipsi dominus abbas et con- uentus ex parte sua ratam — — habentes, nos abbatem et monasterium ipsos a predictis CCCXXX marcis et ab omni accione et iure, quod nobis — — ex sentencia predicta — — competit vel posset competere, absolvimus. — — Ipsi quoque d. abbas et conventus mona- sterii supradicti villam predictam Vstupki cum pertinenciis suis et montem Oheb cum con- dicione predicta de non edificando castro vel municione in eo nobis et predicte domine Swatochne, vxori nostre, dederunt — — ad vtriusque nostrorum vitam." — Dat. Prage a. d. MCCCXV°, IV° id. Marcii. Ex orig. arch. mon. Břevnov. — Dobner, Mon. VI, p. 395. 250) 1315, 12 Mart. In Trebecz. Johannes, Boh. rex, confirmat mon. Tissnicowensi litteras Wenceslai II de anno MCCXCVIII super exemtione ab omnibus vexationibus, inhibens, ne quis camerarius, sub- camerarius, judex provincialis seu villicus aut alius officialis Moraviae contra eam aliquid audeat attentare. — Dat. in Trebecz IV id. Marcii a. d. MCCCXV°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brun. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 63. — Böhmer, Reg. Imp. p. 390, n. 550. 251) 1315, 24 Mart. In Olomucz. Petrus, episc. Olomuc. ecclesiam parochialem S. Mariae in Cremsir unit cum deca- natu ecclesiae s. Mauritii ibidem. Dat. in Olomucz a. d. M'CCC°XV°, IX kal. Apr. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 63.

Strana 104
104 Emler, Regesta Bohemiae 252) 1315, 29 Mart. Pragae. Johannes, rex Boh. et Pol. ac Lucemburg. comes, concedit, ut Chunradus de Lapide, Luso de Pulcro Monte ceterique eorundem concultores in antiquo monte regio iuxta Iglauiam Henrico Rothermel, qui eis quasdam structuras se facturum promisit, duas marcas nomine census hebdomadalis in dicto antiquo monte iuxta Iglauiam perpetuis temporibus recipiendas, quamdiu prenominatis structuris ad culturam antedictorum montium ipsos uti contigerit, promittere possint. — Dat. Prage a. d. M°CCC XV°, IIII° kal. Apr. regnorum nostr. anno V°. Ex orig. Sternberg, Umrisse einer Gesch. der böhm. Bergwerke I, 1 pag. 66. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 65. — Böhmer, Reg. Imp. p. 295, n. 368. 253) 1315, 10 Apr. Pragae. Johannes, Pragensis episcopus, Petro, Maguntino archiepiscopo, intimat appellationem Henrici de Cungeswart per abbatem in Waltsachsen ad parochiam in Plan praesentati contra laicum quendam, qui iure patronatus de dicta parochia occupato alium presbyterum ad idem beneficium institui fecit. Freyberg, Reg. Boica V, 302. 254) 1315, 12 Apr. In Burglino. Johannes, Boh. et Pol. rex oc, camerario suo Johanni de Ruttich proventus molen- dini de Dudelingen donat. — Dat. in Burglino. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XVIII, 43. — Böhmer, Reg. Imp. p. 390, n. 551. 255) 1315, 13 Apr. (Pragae). A. d. MCCCXV°, dominica III post Pascha, qua cantatur Jubilate, consecratus est chorus in honore s. Thome apostoli per d. Petrum, archiepiscopum Maguntinum, d. Balbi- num, archiepiscopum Treuerensem, d. Johannem, episcopum Pragensem, d. Petrum dictum Bradawicze, episcopum Olomucensem, d. Philippum Ascaniensem, d. Przibislaum, suffraganeum Pragensem, et d. Hermannum, suffraganeum Olomucensem. E cod. Thomaeo f. 128. 256) 1315, 23 Apr. In Przibenicz. Attestatio Petri de Rosenberch, summi regni Boemiae camerarii, super concordia inter monasterium s. Coronae et fratres de Wyczeyowicz ratione metarum inter bona eorun- dem facta. — Not. oc, "quod ser. d. noster Johannes, rex Boemie et Polonie, causam et litem, que inter — — d. abbatem et conventum de s. Corona ex una parte et Wernherum, Raczkonem et Pzribichonem fratres de Wyczeyowicz ex parte altera vertebatur pro conti- guis metis et nemoribus, cognita veritate nobis decidendam et sopiendam arcius recommisit. Nos vero — — domini — — regis mandatis obedientes ad suffocandam dictam controver- siam fideles nostros milites, dominos videlicet Bohuszlaum de Malowicz et Johannem de Boz,

Strana 105
et Moraviae. Annus 1315. 105 Pzredwoyum de Elhotha transmisimus, qui assumptis secum d. Lupoldo de Wossan, Habz- kone de Dubrawicz et Phylippo de Mackow, rationibus ventilatis et dictis utrorumque, ta- liter inter dictum d. abbatem et conventum atque fratres dictos de Wiczeiowicz cognita et audita utriusque partis veritate — — sunt arbitrati, quod monasterium s. Corone nominatum libere et quiete metas et nemus supradictum, prout in privilegiis fundationis eiusdem cenobii lucidius est descriptum, usque ad rywm dictum Dudleba perpetim debeat possidere, ita ta- men, quod dicti germani de Withowicz novam plantationem dictam Wreudenthal, quam durante lite in nemore prefati claustri locaverunt, tenere debent usque ad curricula vite sue cum silva adjacenti, secundum beneplacita et designationem dicti abbatis et suorum provisorum. Et si alie nove plantationes dicti monasterii telonea solverint, tunc etiam et dicta villa Wreudenthal ipsi solvet. Ad hec etiam ut dictus d. abbas, conventus et monasterium per- petua pace in sepedicto nemore et metis earum gaudeant, dicto Wernhero et fratribus suis XXXIII talenta pataviensium denariorum assignarunt, sic quod ipsi fratres de Wiczeiowicz juri vel liti sue, quod aut quam in ipsa silva habere videbantur, bona voluntate coram nobis abrenuntiarunt, et quod nihil actionis seu juris de cetero habeant in eadem.“ — Dat. in Pzribenicz a. d. M.CCC.XV°, in die b. Georgii martyris Ex orig. archivi Krumlov. — Pangerl, Urkb. von Goldenkron, Fontes rer. Austr. XXXVII, p. 60. 257) 1315, 26 Apr. In Conte. Mathias judex, Waltherus, magister civium, ceterique jurati civitatis Pontensis reco- gnoscunt, Heinricum dictum Polonum, civem Pontensem, duas sexag. gr. prag. den. annui census de duobus laneis et medio sitis in Strymuz, pertinentibus ad allodium quondam Johannis dicti de Kobyrshain vendidisse Gerwico abbati et monasterio in Ozzek iure heredi- tario tenendas pro XX sexag. gr. prag. den., quas se confessus fuit ex integro recepisse, „promittens pro se et suis heredibus tam presentibus quum futuris dicto d. Gerwico abbati vice et nomine conventus et monasterii sui in Ozzek sollempniter stipulanti dictas duas sexag. annui census auctorizare, disbrigare et defendere a quolibet inpetente, condicione nichilominus hac adiecta, quod si dictum Heinricum prefatos laneos vendere contigerit, de quibus census soluitur memoratus, nulli possit vendere nisi alicui rustico siue civi, et eadem condicio in eorumdem laneorum emptorem transeat et eius quemlibet successorem. Item si collecta seu berna d. regi soluenda cum ipso d. rege seu collectoribus eiusdem collecte seu berne prefatus d. abbas vel alius nomine monasterii sui in Ozzek de bonis ipsius monasterii convencionem fecerit pro determinata pecunie quantitate, quantum occasione eiusdem con- vencionis de duobus laneis et dimidio fuerit persoluendum, tantum ad eandem convencionem sepedictus Heinricus soluere teneatur.“ — Act. et dat. in Pontensi civitate a. d. M.CCC.XV, VI kalend. Maii, presentibus: Rudolfo de Schonaw, Wolframo, Wilhelmo, Friderico de Raczicz, Petro de Luna, Tyczkone Botbrischer, Johanne Hartrat, civibus Pontensibus et aliis. E codice diplomat. monasterii Osecens. membran. saec. XIV. fol. 30. p. v. — Schlesinger, Das Stadtbuch von Brüx 21. 14

Strana 106
106 Emler, Regesta Bohemiae 258) 1315, 3 Maii. In Olomuc. Petrus, episc. Olomuc., ecclesiae in Sarusicz, quae fuit de plebe ecclesiae in Vrisicz jus parochiae assignat. — Dat. in Olomuc a. d. MCCCXV°, V° non. Maii, pontif. anno II°. Ex orig. arch. c. r. gub. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 67. 259) 1315, 11 Maii. Pragae. Ratio facta super quadringentis marcis gross. datis Johanni, regi Boh. et Pol. a ci- vitate Prag. — „Sciendum, quod a. d. M.CCC.XV infra festum Pentecostes date sunt d. Johanni regi quadringente marce gross. breues. — Hanc pecuniam dominus noster rex sic distribuit: domino de Hennenberch C marchas deputauit, Crucifero, et istam pecuniam recepit d. Wernherus comendator de s. Maria in pede pontis Pragensis. — Item d. noster rex deputauit domino de .. Wilnaw C marchas gr.; hic dominus de Wilnaw dedit de ista pe- cunia Chonrado dicto Fleczenstil sellario LX sex. gr.; it. Gopoldo fabro XX sex. gr.; it. Henrico Hvnlino IV sex. gr. et XXV gr.; it. Dytrico Clarpauch IX marcas et dimidiam mar- cam gr. breues et III gross. — Item d. rex deputauit d. Wilhelmo de Waldek XV. sex gr.; hic d. Wilhelmus deputauit istam pecuniam Meinhardo de Rokczan. — Item d. rex depu- tauit d. Vlrico de Ryczano XXV sex. gr.; hic d. de Ryczano deputauit de ista pecunia Mein- hardo de Rokczan X sex. gr., et XV sex. gr. residue debent dari solo d. Vlrico prefato. — Item d. rex deputauit d. Sbinkoni LX marcas gr. breues. De hoc sunt L et VI sexag. gr. Hic d. Sbynko deputauit de ista pecunia Hermanno Glas X sex. gr. — It. Nicolao Hilt- prandi XL et VI sex. gr. residuas deputauit. — Item d. rex deputauit pro vestibus suis redimendis Nicolao Herscheftil XXX sex. gr. — Item d. rex deputauit pro tentoriis sibi redimendis Henrico Hvnlino XVI sex. gr. et dimidiam sexag. gr. — Item tribus sartoribus pro tentoriis V sex. gr. — Item d. rex deputauit Meinhardo de Rokczan VIII sex. gr. — Item d. rex deputauit d. Ottoni de Nyemans, magistro curie, XXII sex. gr. Hic d. Otto deputauit de ista pecunia Chonrado de Neumburga XIII sex. gr. — Item Chonrado de Leut- miricz IX sex. gr. Lib. civit. Prag. ab a. 1310 f. 180 v. 260) 1315, 14 Maii. Pragae. Johannes, rex Boh. et Pol. ac Lucemb. comes, Johannem, epis. Prag., capitaneum regni Bohemiae instituit. — „Dilectis fidelibus suis, baronibus, nobilibus, militibus, wladi- conibus, judicibus et juratis, ciuitatum ciuibus, uniuersitatique incolarum regni Boemie. — De vener. Johannis, Pragensis episcopi, principis nostri dilecti, veluti de membro nostri prin- cipaliori, collateralique nostre celsitudinis, industria intimius presumentes, ipsum capitaneum dicti regni nostri, quamdiu de instanti expeditione nostra, ad quam procedimus, reuersi non fuerimus, duximus statuendum. Vniuersitatem igitur vestram attente requirimus et hortamur, quatenus sibi tamquam capitaneo in procurando bono et pacifico statu regni eiusdem,

Strana 107
et Moraviae. Annus 1315. 107 dum de hoc per eum requisiti fueritis, cum omni promptitudine assistere et intendere de- beatis." — Dat. Prage II° idus Maii, a. d. M.CCC.XV, regnorum vero nostr. a. V°. Ex orig. cum appenso sigillo majest. laeso in arch. reg. gub. cop. Mus. Boh. 261) 1315, 14 Maii. Pragae. Johannes, rex Boemiae et Pol. oc, monasterio Chotyessowicensi concedit, ut villa ipsius Stod fiat oppidum forense. — Not. oc, "quod ob diuine remunerationis intuitum, nostreque ac predecessorum nostrorum animarum salutem, pro abolicione quoque nostrorum peccami- num — — preposito totique conuentui sanctimonialium Chotyessowicensis monasterii, — vt diuinis vacare eo possint liberius, de liberalitate regia concedimus et gratiosius indul- gemus, vt villa ipsius monasterii dicta Stod oppidum forense seu locus forensis esse debeat, quodque ibidem in antea imperpetuum sexta feria cuiuslibet septimane forum cum juribus et vtilitatibus consuetis in locis huiusmodi obseruari et pro vendendis seu emendis mer- cibus, ac aliis rebus quibuscunque, quibus homines pro suis necessitatibu vti solent, ab — — Dat. Prage II idus Maii, a. d. M.CCC.XV°, omnibus possit et debeat frequentari.“ regn. nostrorum a. V°. Ex orig. arch. c. r. aulici Viennensis cop. Mus. Boh. 262) 1315, 14 Maii. Pragae. Johannes, Boem. et Pol. rex aedificationem duorum maccellorum carnium in Nova civ. Pragensi admittit. — Not. oc, "quod ad preces et instanciam — — domine Elizabeth, Boemie et Polonie regine, conthoralis nostre kar. admittimus, quod ex parte sui duo maccella carnium aliis maccelis carnium in Noua ciuitate sub castro nostro Pragensi, ex quolibet ipsorum maccellorum latere vnum, de nouo coedificentur et eciam apponantur, que quidem maccella sub consimili censu, quo alia maccella singulis annis deseruiunt ipsi regine, vel ei, cui ipsa regina eadem maccella deputauerit seu donauerit, volumus deseruire.“ — Dat. Prage II idus Maii, a. d. M.CCC.XV, regnorum vero nostr. a. V°. Orig. bibl. Prag. — Böhmer, Reg. Imp. p. 390, n. 552. 263) 1315, 15 Maii. In Przibenicz. „Nos Petrus de Rosenberch, summus regni Boemie camerarius, not. facimus, quod nostras villas Eybenstein cum tribus villis adiacentibus, que ad nos rite et racionabi- liter post obitum aue nostre — — domine Hedwigis senioris de Schawmberch hereditarie sunt deuolute, monasterio nostro in Altovado cum omnibus juribus, vtilitatibus et pertinen- ciis vniuersis — — delegamus volentes, quatenus easdem villas nostras post obitum nostrum dictum claustrum Altiuadense possideat in perpetuum.“ — Dat. in Przibenicz a. d. MCCCXV°, V° ſeria in ebdomada Penthecostes. Ex orig. arch. mon. Altovadensis cop. Mus. Boh. — Pangerl, Urkb. v. Hohenfurt, Font. rer. Austr. XXIII, 63. 14*

Strana 108
108 Emler, Regesta Bohemiae 264) 1315, 29 Maii. In castris prope Brunnam. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Friderico de Lynauia de centum marcis grossorum denariorum pagamenti regii, in quibus sibi ratione servitiorum obligatur, satisfacere volens, in eisdem C marcis VII mansos seu laneos in villa Czelechwícz sitos et molendinum dictum Chudowicz cum una rota in dicta villa situm nomine pignoris obligat. — Dat. in castris prope Brunnam IV kal. Jun. a. d. MCCCXV, regnorum a. V°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 67. — Palacký, Arch. č. VI, 496. — Böhmer, Reg. Imp. p. 390, n. 553. 265) 1315, сc. 15 Jun. Otto de Kuc profitetur se a Johanne, rege B. oc, feudi nomine mille libras nigr. turon. den. accepisse, promittitque ei centum libras proventus annui in bonis liberis assig- nare. In medio mensis Junii. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 43 et p. 44 n. 184 et 185. 266) 1315, 26 Jun. Erenvels. Petrus, Moguntinus archiepiscopus, decisionem in causa appellationis Heinrici de Kuengeswart propter parochiam in Plan decano Wissegradensi et magistro Conrado de Slakenwerde, canonico Pragensi, committit. Freyberg, Reg. Boica V, 312. 267) 1315, 2 Jul. (S. 1.) Fr. Theodericus de Olomucz testimonium de collatis ab XVIII episcopis indulgentiis ecclesiae Wissegradensi perhibet. — Dat. a. d. M°CCCXV°, in die ss. mart. Processi et Martiniani. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 68. 268) 1315, 12 Jul. In castris ante Albam ecclesiam. Theodoricus de Runkel miles profitetur se factum esse vasallum Johannis, regis Boh. oc, in comitatu Lucemburgensi pro C marcis arg. promittitque X marcas census annni pro dicta pecunia comparare eumque nomine feudi a comitatu Lucemburgensi tenere. — Dat. IV id. Jul. in castris ante Albam ecclesiam. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 44. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, regis Boh. p. 90, n. 21. 269) 1315, 22 Jul. Pragae. Elisabeth, Boh. et Pol. regina, quaedam bona in provincia Wolinensi iure theutu- nico vendit. — Not. oc, „quod bona nostra in Wolinensi provincia, villas infrascriptas, videlicet Bohuncze, Nemedicz, Hosticz, Milenicz, Przetez, Neusluzicze, Camene, Bessechlapy,

Strana 109
et Moraviae. Annus 1315. 109 Czeprzewicze, Cogetin, Twrzicze, Bussenawicze, Stranouicze, Wlehly, Hostieticz, Cowan, Sete- czowicz, Bolicowicz, Rodhosticz, Bossycz et siluam, que dicitur Birdo, item villas Budilowo, Zahorzie, Radzan, Wystowicz, Wranowicz, Onssewicz, Nahorzan de volumptate et conniuencia incliti d. Johannis, Bohemie et Polonie regis, conthoralis nostri carissimi, ac suorum et nostrorum consiliariorum consilio vendidimus jure theotonico pauperibus ibidem, minus uno laneo centum et quadraginta laneos sub melnicensi mensura distribucionis funiculo mensu- ratos, quemlibet laneum per VI sexagenas gros. denar. prag., de quibus laneis seruitores sex debent habere et de his nobis fidelia obsequia exhibere; volentes, quod de laneo quo- libet cultorum agrorum nobis marca argenti gravi[s] ponderis, scilicet LXIV gr. denariis prag. computatis pro marca, in duabus partibus annui census nomine persoluatur, in festo videlicet b. Georgii proxime futuro media marca, et in festo b. Galli deinde subse- quenti media marca, de incultis vero agris, videlicet XV laneis minus quartali, a festo Georgii primum venturo per decennium nichil soluant, quibus X annis expletis censum velud de aliis cultis laneis nobis soluere tenebuntur; volentes eciam, ut iidem pauperes nostri jure piescensi (?) bona prefata tenere et possidere debeant, prout Andreas, villicus noster, eadem locavit et nostro nomine extirpavit.“ — Dat. Prage a. d. M.CCC.XV°, XI kal. Aug. Cod. Lobkov. f. 593. 270) 1315, 23 Jul. Pragae. Wolflinus judex, Matheus et Martinus de Egra, Heinricus dictus de Lapide, Fride- ricus de Gallis, Albertus Alberti, Betlehem, Pylungus, Rudgerus dictus Pawer, Chonradus de Neumburga, Chonradus Pleyer et Ulricus Snoymeri, jurati Prag. civitatis, recognoscunt, Ul- ricum antiqui Hyltmari Fridingerii filium, concivem eorum, vendidisse XVI areas domorum ante walvam civitatis ad S. Clementem in Porsiecz et tres areas in civitate eorum versus antiquam synagogam Judaeorum sitas et censum duarum sexag. gr. den. prag. minus X gr. de praescriptis areis provenientem Meinhardo et Bohuslao, filiis olim Wolframi, concivibus eorum, ita quod inhabitatores domorum in eisdem areis constructarum praedictum censum dictis Meinhardo et Bohuslao in fesso s. Galli simul et semel persolvere teneantur, et quod si moneta predictorum grossorum deperierit, bonum argentum solvere teneantur. — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXV, X kal. Aug. Ex orig. arch. mon. Brewnov. 271) 1315, 31 Jul. Brunae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, condolens damnis et oppressionibus, quibus cives civitatis Redis super Moraua, quibus eo, quod cum hostibus sunt contermini, civitas ipsa multipliciter est collapsa, civibus praedictis a solutione census et steure cuius- libet ad sex annos dat libertatem et concedit, ut per eosdem sex annos sine telonei solutione per terras eius libere valeant pertransire. — Dat. Brunae II kal. Aug. a. d. MCCCXV°, regn. a. V°. Ex orig. eiusdem civ. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 69. — Reg. Imp. p. 390, n. 554.

Strana 110
110 Emler, Regesta Bohemiae 272) 1315, 13 Aug. In Podyebrad. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Johanni de Kemnicz, curiae suae notario, sex mansus rubetorum in silva Hosthowicz iuxta villam Hosthowicz donat. — Not. oc, "quod nos servitia, que dilectus nobis Johannes de Kemnicz, curie nostre notarius, nostris die noctuque inuigilando negociis indesinenter impendit, — — pensantes, ipsumque proinde liberaliter premiare volentes, sibi sex mansos seu laneos rubetorum nostrorum in silua dicta Hosthowicz iuxta villam Hostowicz sita sub mensura aliorum agrorum ibidem in Hostowicz Noue ciuitati sub castro nostro Pragensi pertinencium mensuratos extir- pandos et agros instaurandos seu informandos in eisdem — — donamus, concedentes et indulgentes eidem Johanni, vt eosdem sex laneos ei vel eis, cui uel quibus voluerit, donare, permutare, vendere seu legare, aut in alium seu alios imperpetuum tenendos iure emphiteotico, quod vulgo purchrecht dicitur, transferre et de eis tamquam de re propria facere possit, quod sue placuerit voluntati, eo adhibito et adiecto, quod ipse Johannes aut ille seu illi, cui vel quibus dictos sex laneos donauerit, — — nullum de ipsis laneis nobis per decem annos a data presencium continue computandos censum dare vel soluere debeant seu eciam teneantur. Quibus tamen annis finitis et exspiratis de quolibet laneo mediam marcam argenti annis singulis, scilicet in festo b. Georgii vnum fertonem et in festo b. Galli fertonem alium, computatis sedecim grossis denariorum pragensium pro fertone, nobis et camere nostre soluere tenebuntur. Ab exaccione et aminiculo quolibet [sint eciam] liberi et exempti, excepta dumtaxat berna seu collecta regia generali, nec alias, quam coram iudice dicte Noue ciuitatis super quibuscunque obiectis seu motis eis questionibus responsuri.“ — Dat. in Podyebrad id. Aug. a. d. MCCCXV°, reg. vero nostrorum a. V°. Ex orig. arch. capit. Prag. 273) 1315, 18 Aug. In Podyebrad. Johannes, Boemiae et Pol. rex oc, assignationem villae Ksecihor capitulo Prag. ab abbate Sedlicensi pro anniversario Rudolfi, reg. Boh. factam confirmat. — Not. oc, "quod licet nos propter grata et fidelia fidelis nostri dilecti Henrici de Lypa, summi regni nostri Boemie marsalci, seruicia, hoc sibi iam dudum graciose concesserimus, et ad hoc nostrum prestiterimus fauorabiliter et benigne consensum, quod ipse villam Ksecihor in Curimensi prouincia sitam, ad regalem mensam nostram ab antiquis temporibus pertinentem, quam ipse Henricus de voluntate et beneplacito nostro aliquo tempore iam tenuit et possedit, cum omnibus iuribus, vtilitatibus et pertinenciis suis vendere et alienare posset siue ecclesiasticis siue secularibus siue aliis quibuscunque personis, quibus sibi expediens videretur, quodque precium, quod sibi pro villa eadem dari contingeret, in usus proprios conuerteret et de eo tamquam de re propria faceret et disponeret pro sue libito voluntatis, et ipse Henricus vil- lam ipsam cum pertinenciis suis predictis honorabili viro d. fratri Heydenrico, abbati Se- dlicensis monasterii, — — vendiderit, et ipse abbas villam ipsam ab eodem Henrico emptam pro faciendo felicis memorie d. Rudolfi, Boemie et Polonie regis, predecessoris nostri in Pra-

Strana 111
et Moraviae. Annus 1315. 111 gensi ecclesia anniuersario, iuxta disposicionem et voluntatem illustris domine . . relicte quondam d. Andree Ungarie regis, sororis predicti d. Rudolfi, pro cuius pecunia eadem villa per ipsum abbatem empta extitit, predicto Pragensi capitulo assignauerit habendum per capitulum ipsum iure hereditario et in perpetuum possidendam: ipsi tamen Henricus et abbas in nostra constituti presencia — — petiuerunt a nobis, ut pro maioris et cercioris siue donacionem de villa predicta per ipsos factas ratas roboris firmitate vendicionem —— — et gratas habere, easque confirmare — — dignaremur. Nos quoque ipsorum precibus — inclinati, vendicionem per Henricum et empcionem ac assignacionem capitulo Pragensi per abbatem de ipsa villa factas ratas et gratas habentes eas ex certa nostra sciencia auctori- tate regia approbamus, ac in ipsum Pragense capitulum villam predictam cum omnibus iuri- bus, vtilitatibus et pertinenciis suis et dominium et possessionem et omne ius ville ipsius — — transferimus, nobis et successoribus nostris in villa ipsa et pertinenciis eius nihil in eis penitus reseruantes." — Dat. in Podyebrad XV kal. Sept. a. d. M.CCC XV°, regnorum vero nostr. a. V°. Ex orig. arch. capit. Prag. 274) 1315 25 Aug. Pragae. Wilhelmus dictus de Lanstein a Theodorico abbate et conventu de Sancta Corona villam dictam Dobrusch ad tempora vitae suae suscipit possidendam. — Dat. Pragae a. d. MCCCXV°, in crastino b. Bartholomei ap. Pangerl, Urkundenbuch von Goldenkron, Fontes rer. Austr. XXXVII p. 62. 275) 1315, 26 Aug. Zu Munchen. Der röm. könig Ludowich setzt den rath und die gemeinde der stadt Eger davon in kenntniss, dass er sie dem könige Johann von Böhmen verpfändet habe. — „Wir lan euch wizzen, daz wir durch gemeinen frumen vnd ere des Reiches vnd auch durch fride vilnach der christenheit euch mit gewoenlichem dienst vnd vndertaenichkeit, der ir Roemischem reiche schuldich seit, dem hochgebornem Johannes, chünige von Beheim vnd des reiches getrewen fürsten, versetzet haben. Mane wir ewer bescheidenheit, wan er vns besunder gehaizzen hat, daz er euch hilflich vnd fürderlich sein welle an allen sachen, daz ir im an vnser stat vndertaenich vnd gehorsam seit. Vnd wizzet, gewinne wir den gewalt, den wir gerechte haben sullen, daz wir immer darnach trachten wellen, wie wir euch zerechten staten wider bringen vnd euch erloesen vmb die pfenning, da wir euch im vmb gesetzet habn; vnd seit vns an disen sachen gehorsam als lieb euch alle vnser ere sei“. —— Geben zu Munchen dez eretages nach sand Bartholomes tach, da man zalt von Christes geburt dreu- zehen hundert jar darnach in dem fumfzehenden jar in dem ersten jar vnsers reiches. Ex orig. arch. civ. Egrensis Kürschner, Eger und Böhmen p. I. — Drivok, Altere Gesch. von Eger 320. — Böhmer, Reg. Imp. p. 10, n. 151.

Strana 112
112 Emler, Regesta Bohemiae 276) 1315, 30 Aug. Podiebrad. Johannes, Boemiae et Poloniae rex ac Lucemburgensis comes, civium civitatis suae Pontensis supplicationibus inclinatus —— omnes gratias et libertates tam civibus quam civi- tati praedictis per Ottakarum, quondam regem Bohemiae, concessas confirmat. — „Ad habun- dancioris quoque gracie cumulum dictis civibus — — concedimus, ut — singulis annis forum annuale, quod in ipsa civitate — — Pontensi priscis temporibus in festo b. Joannis Baptiste observari consueverat, deinceps in festo Pentecostes, ad quod forum ipsum de dicto festo b. Joannis transferimus, jugiter observetur et ab omnibus frequentetur, accedentesque et redeuntes a dicto foro annuali per octo dies ante et per octo dies post a solucione cuiuslibet telonei liberi esse debeant et soluti." — Dat. Podiebrad III kal. Septembris a. d. MCCCXV°, regnorum vero nost. a. V°. Cop. arch. civit. Pontensis, Schlesinger, Das Stadtbuch von Brüx p. 22. 277) 1315, 13 Sept. Pragae. Johann, könig von Böhmen etc., ertheilt seinen willebrief zu könig Ludwigs urkunde d. d. München 11 Jul. 1315, wodurch Graf Berthold von Henneberg das privilegium de non evocando erhält. Böhmer, Reg, Imp. p. 184, n. 30. — Schöttgen et Kreysig II, 593. 278) 1315, 2 Oct. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, assentit commutationi bonorum factae inter monasterium Plassense et Abram de Sichlitz de villis Lohow ad monasterium Plassense et Stichlitz ad praedictum Abraham pertinentibus. — Dat. Pragae VI° non. Oct. a. d. MCCCXV°, regn. vero nostr. a. V°. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennensis cop. Mus. Boh. — Böhmer, Reg. Imp. p. 390, n. 555. 279) 1315, 5 Oct. In Nova Pilzna. Conradus de Dobrsano, Ulricus de Budowois, Cunradus Wegest, Immeramus, Ulricus de Tuscowe, Wernherus institor, Jeclinus, Salmannus, Hermannus de Glatovia scabini et cives civitatis Noue Pilzne attestantur, Andream, filium Immerami, judicium ville Sygliz a monasterio Plazensi hereditarie suscepisse. — Protestamur, "quod cum vendicio seu com- mutacio — — facta inter —— Johannem abbatem et conuentum monasterii in Plaz — — et nobilem virum Abraham dictum de Siglitz cum vxore et liberis suis — — super Lohowe et Sygliz eoram nobis — — haberetur, judicium dicte ville Sigliz a predicto domino abbate et conuentu de Plaz suscepit Andreas, filius Immerami sub eodem jure, quo prius illud a prefato Abraham habebat, sub pactis et juribus infrascriptis. Tenebit vero ipse Andreas ac pueri et heredes sui —— libere et hereditarie mansum seu laneum integrum habentem jugera censu- alia XXXVII, molendinum quoque cum pratis ac ortis ad illud pertinentibus et de emendis omnium culparum tercium denarium, ita quod rei siue culpabiles de denario suo tercio

Strana 113
et Moraviae. Annus 1315. 113 suam, ut poterunt, acquirent graciam et favorem. Si vero prefatus Andreas vel alter dictum tenens judicium cuipiam — — iniuriam faceret vel inferret, super eo in domini abbatis et conuentus iudicio pareat juxta decretum iusticie puniendus vel eorum, ut poterit, graciam obtenturus; secundum modum autem et jura Pilsnensis civitatis causas omnes et singulares judicabunt. Preterea mansus quilibet vel laneus, qui ibidem mensuratus est, triginta duo censualia jugera continet, de quorum quolibet, qui in eo resederit, d. abbati et conventui memorato, marcam argenti puri ponderis pragensis, vel sexaginta quatuor gr. pragenses pro marca qualibet, et quatuor pullos annis singulis —— et in festo quoque pasche quinque gr. pro omni exactione per manum judicis presentabit. Quem autem in solucione dicti census ne- gligentem judex inuenerit, et si in domicilio vel in possessione suo pignus non inuenerit, d. abbatem et conuentum supradictum tamquam ueros eiusdem ville possessores et dominos supra bona sua hereditaria demonstrabit, et sic juxta estimacionem proborum virorum bona talia ad antedictos dominos revertentur. Est eciam huic facto inclusum, quod si judex vel alter ibidem residens jurisdictionem sive hereditatem suam vendere voluerit, ipsam heredi- tatem d. abbati et conventui tenebitur exhibere, et quemadmodum probi viri arbitrati fuerint, pro justo precio assignare.“ — Act. et dat. a. d. MCCCXV, III° nonas Octb. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. in Mus. Boh. 280) 1315, 5 Oct. In Nova Pylzna. Abraham de Sychlytz cum uxore et liberis suis commutat villam Sychlytz cum mo- nasterio Plazensi pro villa Lohawe. — Not. oc, "quod nos Abraham et uxor nostra Miro- slawa, nostri quoque filii Harandus, Miloslaus, Adam cum filia nostra Sudka dicti de Sychlytz volentes et proponentes villam nostram dictam Sychlytz vendere seu distrahere, — villam praedictam Sychlytz cum omnibus hominibus censualibus, agris quoque liberis seu locatis, cultis et incultis oc et cum omnibus pertinentibus — titulo venditionis seu commutationis dedimus — — et tradidimus venerab. viris d. Johanni abbati et conventui Plazensis mona- sterii. —— Sciant etiam universi, — — quod d. Johannes abbas et conventus dicti monasterii pro villa nostra saepedicta justo titulo commutationis pari voto et consensu unanimi villam eorum et curiam dictas Lohawe cum omnibus attinentiis suis dederunt et contulerunt nobis — addentes nobis L marcas et XX denarios gr. prag. Pro quibus autem omnibus, villa vide- licet et curia dicta Lohaw et pecunia praenotata, villam nostram saepedictam Sychlytz memo- ratis dominis ac monasterio eorum in praesentia honorabilium virorum nobilium et civium infrascriptorum, sicut moris, juris et consuetudinis est, nullo cogente sed bona et libera voluntate duximus resignandam." — Act. et dat, in Nova Pylzna coram testibus d. Beneda de Sweyszyng, d. Theobaldo de Maleschitz, Ratzkone de Belen, Marschone de Brysen, Myloslao de Sulawe, aliis quoque nobilibus quam pluribus; coram civibus quoque Ulrico de Budweys, Conrado de Dobersano, Conrado dicto Wehst, Ymeramo, Ulrico de Tuschkawe, Wernhero institore, Salmanno, Jeclino et aliis. — Dat. a. d. M.CCC.XV°, III nonas Octob. E cop. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 15

Strana 114
114 Emler, Regesta Bohemiae 281) 1315, 5 Oct. (S. 1.) Leopoldus de Kraisl vendit monasterio Plassensi villam Krizmam pro L marcis seu sexag. gross. prag. sub Joanne abbate. — Dat. a. MCCCXV, III. non. Oct. Riegger, Archiv II, 671. 282) 1315, 7 Oct. Pragae. Johannes, Boh. rex, ratificat omnia privilegia, quae per Wenceslaum seniorem, et Rudolfum, Boh. et Pol. quondam reges, maritos dominae Elyzabeth, super assignacione eius dotalitii data sunt. — Dat. in Praga a. d. MCCCXV°, non. Oct. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 69. — Böhmer, Reg. Imp. p. 390, n. 556. 283) 1315, 16 Oct. (S. 1.) Ich Herman von Prukk tuen chvnd, — — das die mvnich von der Gueldein Chron mich verricht habent alles des, swas ich hincz in ze sprechen het, das ich mit ir levten und mit ir guet nicht ze schafen han. — — Versygelt mit des Ramstorferz und des Gramers ysidel (sic), purgrafen ze Wernstain. Geschehen da von Christ gepurd sind ergan[gjen drev- zehenhvndert jar, dar nah in dem fumfzehenten jar, an sand Gali tag. Pangerl, Urkundenbuch von Goldenkron, Font. rer. Austr. XXXVII, 62. 284) 1315, 23 Nov. Pragae. Johannes, Prag. episc., petente fratre Leone, ordinis hospitalis S. Mariae Theotuni- corum provinciali comendatore per Boemiam et Morauiam, transscribi facit bullam Vrbani papae IV de praesentatione fratrum ordinis Theutunicorum ad bona ecclesiastica, datam Viterbii a. d. MCCLXII°, V° Jan. — Dat. Prage a. d. MCCCXV°, nono kal. Dec. Ex orig. arch. reg. Dresd. n. 604. 285) 1315, 25 Nov. Pragae. Johannes, rex Boh., Bawaro de Bawarow montem Prachen cum villis quibusdam ad castrum ibidem construendum confert. — Johannes, rex Boh. et Pol., prot. est coram d. Petro de Rozmberg, summo camerario regni Bohemie, Virico de Rziczano judice, Petro notario ceterisque Pragensibus beneficiariis et baronibus terre, d. Benessio de Michalowicz, purgrauio Pragensi, d. Wilhelmo de Waldek, subcamerario, Thobia de Bechin, d. Hermanno de Hohenberg, Protiwa de Rosenthal, quia intuens grata et fidelia seruitia d. Bawari de Bawarow, promte, fideliter et indefesse hactenus exhibita et exhibenda in posterum deliberata mentis consi- deratione pensans et volens ipsum proinde largis suis munificentie premiis velut bene me- ritum premiare, sibi montem vulgariter Prachen dictum cum villa Porzicz prope flumen Otawa sitam, cum suis pertinentiis, nec non annua solutione, videlicet X et VIII quartalium mellis et duarum aucarum, que de bonis Broziedl, Domarazych, villa Pracheň, flumen Otawa et riuis ac siluis ville Hartmanicz adiacentibus, que temporibus diue memorie d. Wenceslai, Bo-

Strana 115
et Moraviae. Annus 1315. 115 hemie et Polonie regis, consueuerunt exsolui, liberaliter dedit, contulit et donauit per ipsum d. Bawarum et heredes ipsius jure hereditario in perpetuum possidendum. Ad ha- bundantioris quoque gratie cumulum et singularis affectus indicium, quo ipsum d. Bawarum prosequitur, sibi vt in dicto monte castrum pro securiori tuitione sui de nouo construere et instaurare valeat, et quod idem castrum constructum jure hereditario teneat et possi- deat, concessit et fauit gratiose, eo patente expresso, quod si d. Bawarum — — decedere filiis masculis ex se legitime genitis non relictis contingeret, quod tunc frater eius Wilhelmus de Strakonicz sibi succedere debeat in possessionem castri eiusdem et bonorum predictorum. Sique ipsum d. Wilhelmum —— similiter contingeret decedere liberis masculis non relictis per ipsum, tunc castrum, quod in dicto monte Prachen constructum fuerit, solutis per ipsum d. regem, heredes vel successores ipsius regis Bohemie impensis, que in structura ipsius castri impense fuerint, juxta estimationem et taxationem baronum et nobilium regni Bo- hemie, qui ad hoc eligendi contigerint, ei, qui castrum ipsum tenuerit, castrum ipsum ad nos vel heredes seu successores nostros, reges Bohemie, sine dilatione et difficultate qualibet libere reuertetur.“ — Act. a. d. M.CCC.XV, X [sic] calend. Decemb., in die s. Catharine virg. Cod. Talmberg. fol. 32 a. — Reliquiae tab. terrae regni Boh. I, p. 5. 286) 1315, 25 Nov. Pragae. Petrus de Rosenberch, summus regni Boemiae camerarius, Johanni, regi Boem. et Pol., promittit fidelitatem. — Not. oc, „quod domino meo d. Johanni, Boem. et Pol. regi, vice et nomine prestiti iuramenti, corporali fide prestita promisi et promitto adherere, astare et sibi seruire totis viribus meis et toto posse meo, quod habeo et habere potero, tamquam meo vero legitimo et naturali domino contra omnem hominem, nullo excepto, viriliter, fideliter et constanter quociens, quando et qualiter per ipsum uel ex parte sui fuero requisitus; nec ad alicuius consilium uel sugestionem ab ipsius d. mei regis fidelitate ac seruiciis verbo vel facto, publice vel occulte, toto vite mee tempore ex aliqua occassione vel causa resiliam vel recedam. Sed quia cum quibusdam amicis meis alias de ferendo inter nos mutuo subsidio et iuuando nos vicissim contra omnem hominem me firmaui, promitto modo quo supra, quod si eosdem contra d. meum, regem predictum, rebellionis calcaneum erigere continget, ipsos gracie d. mei regis reformare temptabo. Qui, si forsitan spiritu seducti inpfrjudencie vel decepti prefato d. meo regi obedire rennuerent et seruire, tunc non obstante compromissione huiusmodi inita per me, prout premittitur, cum eisdem ipsum d. meum regem iuuare et sibi adherere ac assistere volo et promitto, quemadmodum su- — — Dat. Prage VII kalend. Decemb. a. d. M.CCC.XV°. perius exprimitur, contra ipsos.“ Ex orig. arch. c. r. aul. Viennensis. 287) 1315, 29 Nov. (S. 1.) Henricus, ecclesiae Wissegradensis decanus, iudex a Petro, archiepiscopo Moguntino, constitutus in causa Henrici de Kungezwarth contra Ratmirum presbyterum, possessorem 15*

Strana 116
116 Emler, Regesta Bohemiae ecclesioe in Plana, appellantis a sententia Johannis, Pragensis episcopi, ipsum Henricum declarat a vero patrono ad ecclesiam in Plan legitime praesentatum et Ratmiro et cuilibet illicito detentori perpetuum silentium imponit. Freiberg, Reg. Boica V, 321. 288) 1315. (Pragae.) Ratio super theloneis civitatis Prag. — „A. d. M.CCCXV° nos Henricus de Lapide, Matheus de Egra et socii nostri jurati intromiserunt nos de ungelto in vigilia Natiuitatis domini et locauimus ea, sicut inferius continetur. Vngeltum de braxaturis ceruisie locauimus Johanni, Michaeli et Bartuschio pro ducentis et LX sex. gr. Isti primo dederunt ciuibus de Lyndauia XL s. gr. It. Frumoldo de Ratyspona XL s. gr. It. Clarpauchoni X s. gr. It. Copoldo fabro V s. gr. It. hostiario regis II s. gr. It. Meynhardo de Rokczan C et III s. gr. It. orfanis V s. gr. It. in Podiebrad IV s. gr. It. Leu- blino aurifabro IV s. gr. It. Welkoni pullario III s. gr. et I ferton. It. nunciis versus Renum 11/2 sexag. gr. Item nuncio versus Grecz I ferton. It. nuncio ad dom. de Michels- perk 1/2 s. gr. It. affusoribus vini 1/2 s. It. preconibus pro panno V ferton. It. Matheo de Egra pro expensis I s. It. pro XIV diebus defalcate sunt X sex. gr. Item eodem anno vngeltum de mercibus institorum et pannorum locauimus Nicolao et Seyfrido Scheffler, de mercibus institorum pro LXX s. gr. et de pannis pro C et XXXV s. gr. Isti primo dederunt orfanis Honaklino et Petro mangoni V s. Item preconibus ciui- tatis pro tunicis LXXXVI gr. Item tortori et giboso I s. Item Frumoldo de Ratispona L s. It. Nycolao Hiltprandi 121/2 s. It. Vlrico Clement XXII s. It. Hvnlino XXI s. It. pro tentorio regi ad expedicionem V s. It. Chonrado de Nevnburga XIII s. It. camerariis regine II s. It. notariis ciuitatis pro vestibus X et 1/2 s. It. Sypothoni Judeo IX s. It. Awidor Judeo III s. et fert. It. preconibus ciuitatis pro tunicis II s. It. commendatori de S. Maria XXX s. It. Pilungo XXX s. It. nuncio ad regem 1/2 s. It. nuncio ad regem VIII s. It. pro vino ciuibus I s. Item eodem anno vngeltum de pecoribus et pecudibus locauimus Henrico Pibraner pro LXX et VIII s. gr. Iste primo dedit commendatori de S. Maria LXX marcas breues. It. ciuibus de Lyndauia X s. It. duci Wratizlauie pro klenodiis II s. Item eodem anno vngeltum de sale et humulo locauimus Vlmanno Causidico pro XLV s. Iste primo dedit Nycolao Hiltprandi 331/2 s. It. ciuibus de Lyndauia VII s. It. eisdem pro expensa 1/2 s. It. eodem anno vngeltum de melle locauimus Martino filio Perschinonis pro viginti octo s. gr. Iste primo dedit d. Vlrico de Ryczano XV s. It. ciuibus de Lyndauia IV s. It. duci Wratizlauie pro klenodiis II s. It. nuncio versus Renum III fert. Item nuncio versus regem ad Albam ecclesiam 1/2 s. It. nunciis tribus in Brunnam III fert. It. nuncio ad Pra- gensem episcopum 1/2 s. It. Hermanno giboso I s. It nuncio bis in Chutnam I s. It. nuncio ad regem in Olomuncz 11/2 s.

Strana 117
et Moraviae. Annus 1316. 117 It. eodem anno circa festum Pentecostes date sunt d. nostro regi Johanni, cum processit ad expedicionem in Vngariam, de istis vngeltis CCCC marce breues. It. eodem anno vngeltum de vino locauimus Chonrado de Egra et Hiltprando Czwi- flinger pro CCCC et LXXX s. gr. Hoc est eis defalcatum in ipsorum debito, quod eis ciuitas tenebatur. It. eodem anno vngeltum de piscibus locauimus Jacobo Lemperfillero pro XXVIII s. gr. Hoc est eciam Chonrado de Egra et Hiltprando predictis in ipsorum debitis assignatum. Lib. civit. Prag. ab a. 1310 (n. 986) f. 45. 289) 1316. In Cimburch. Bernhardus dictus de Cinburch cum filiolis suis Alberto et Johanne, nec non cum consensu amici sui Stanimiri de Letowicz vel de Mezirsicz villam dictam Paczendorf pro 1761/2 marcis vendit. — Testes: Stiborius de Lipnicz, Wraczlaus de Mezihor, Fridricus de Ratkendorf cum fratre suo Woyzlao, Petrus Vrsus et Wulczko milites de Opatowicz, Micul de Petrowicz, Pacz, Woyzlaus dictus Trsazza, Mikesch de Wodirad, Heroldus de Herolticz, Wischemir de Krsiczina, Mikesch de Piwonicz. — Act. et dat. in Cinburch a. d. MCCCXVI°. Ex orig. arch. archiepisc. Cremsirii Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 69. 290) 1316. Czu Olomucz. Dietrich und Heinrich von Wildenstein 1) domherren von Olmütz verkaufen ihrem ge- treuen Walther die vogtei zu Budissaw. — Geben czu Olomucz nach gotes gepurth thaw- senth jar [drew] hunder[t] 2) jar in dem sechczenden jare. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 72. — 1) Id est Füllstein. — 2)„Drew" deest in cod. 291) 1316. Le roi de Bohême fait donation à l'église de St. Hubert d'une rente annuelle de 60 sols tournois. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist de Lux. XVIII, p. 46. 292) 1316. Jean, roi de Bohême oc, promet de rembourser à l'archevêque Baudouin de Trèves les 21 livres 12 sols 4 gros que celui-ci a payés pour son compte à deux bourgeois de Bruxelles. Publ. de la soc. pour la recherche de mon. hist. de Luxembourg XVIII, 46. 293) 1316, 5 Jan. In Wistricz. Hinco de Duba dictus Berka testatur, quod miles suus Theodricus cum filiis suis dedit domui Glacensi fratrum Cruciferorum ordinis s. Johannis XL marcas graves nomine elemosinae, obligans eisdem pro pignore IV laneos in Wistricz. — Dat. in vigilia Epiphaniae a. d. MCCCXVI°. Chytil, Cod. dipl. mor. VI, 70.

Strana 118
118 Emler, Regesta Bohemiae 294) 1316, 10 Jan. Pragae. Potho de Turgow recognoscit, Johannem, Boh. regem, sibi oppidum Hof et quaedam alia bona nomine pignoris obligasse. — Not. oc, quod quia „d. Johanni, Bohemie et Polo- nie regi ac Lucemburg. comiti, cum municionibus meis Grediss et Arnow perpetuo adherere ac seruire contra omnem hominem toto posse meo vice et nomine prestiti iuramenti pro- misi et promitto, ipse mihi proinde CCC marcas gr. den. prag. regii pagamenti dare pro- misit, et in eisdem ac dampnis, que cum XL viris armatis in ipsius seruiciis pertuli, michi oppidum suum dictum Hof cum militibus et vasallis ac incolis, tam ad ipsum oppidum quam ad ciuitatem Trutenow, ipsa ciuitate Trutenow et castro ibidem exclusis, nec non cum fore- stariis et in Trutenow et in Hof spectantibus nomine pignoris obligauit: ego viceversa ipsi domino regi modo quo supra promitto, quod quandocunque per ipsum d. regem uel ex parte sui de dictis CCC marcis gr. et dampnis predictis michi fuerit satisfactum, sibi uel here- dibus seu successoribus suis regibus Boemie difficultate, occasione, excusacione et dilacione qualibet proculmotis de dictis pignoribus cedam et eciam condescendam.“ — Dat. Prage IV idus Jan. a. d. M.CCC.XVI°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. — Bienenberg, Gesch. der Stadt Königinhof, Urkb. p. 1. 295) 1316, 11 Jan. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburgensis comes, privilegia civ. Pragensis confirmat. — „Etsi cunctarum ciuitatum regni nostri ciuiumque ac inhabitatorum earum commodis procurandis anxie celsitudo nostra inuigilet, Pragensem tamen ciuitatem nostram, que sedes et caput regni nostri Boemie existit et velut fons irriguus legalitatis fluenta prelarge deriuat in alias, qua sine eciam cetere regni ciuitates essent quasi acephale, cuiusque legalis cetus ciuium tamquam regula morum, exemplar et speculum moralitatis humane vite ciuibus aliarum ciuitatum existit, ex uberanciori quadam prerogatiua fauoris et gracie dotandam largiflue dignum et equum judicat nostre providencia maiestatis. Eatenus ad vniuersorum — noticiam tenore presentis cirographi cupimus peruenire, quod nos ciuium Maioris ciuitatis nostre Pra- gensis, — supplicacionibus per eos nostro culmini suppliciter exhibitis — — inclinati, omnes immunitates, gracias et libertates ciuibus uel ciuitati predictis per predecessores nostros, reges Boemie, concessas vel indultas, — confirmamus, promittentes ciuibus ipsis nullam in- iuriam vel violenciam contra seu preter formam juris et debitum justicie irrogare.“ — Dat. Prage III° idus Jan. a. d. MCCCXVI°, regn. vero nostrorum a. V°. Lib. vetust. statutorum et priv. civ. Prag. (n. 993) p. 19. — Böhmer, Reg. Imp. p. 391, n. 557. 296) 1316, 16 Jan. Eystet. Fr. Philippus, episcopus Eystetensis, omnibus poenitentibus et confessis, qui ad coe- nobium in Altovado in festo Nativitatis domini, in Epiphania, in festo Pasce, in Ascensione domini, in festo Pentecostes, in quatuor festivitatibus s. Mariae, in die dedicacionis, s. Jo- hannis Bapt., Omnium sanctorum, omnium apostolorum, prima dominica in palmis causa de-

Strana 119
et Moraviae. Annus 1316. 119 votionis accesserint, aut qui eidem coenobio aliquid ad luminaria ecclesiae sive ad alia monasterii necessaria de bonis suis dederint seu in morte legaverint, quadraginta dies de iniuncta eis poenitentia relaxat. — Dat. Eystet a. d. M.CCC.XVI, in die s. Marcelli pape et mart. Pangerl, Urkb. von Hohenfurt, Fontes rer. Austr. XXIII, 64. 297) 1316, 21 Jan. Horouicz. Bawarus de Bawarow testatur, cives de Horouicz cum plebano civitatis eorum de quadam hereditate concordavisse. — Profitemur, „quia post consummacionem ecclesie sancti Petri in ciuitate nostra Horouicz, quam quidem nos dei adiutorio et omnium sanctorum con- struximus, orta fuit altercacio inter ciues nostros ciuitatis prefate et plebanum ipsorum, fratrem Jacobum, de hereditate pertinente ad dotem dicte ecclesie, licet pauce adiacente ciuitati; que quidem hereditas quondam ex antiquo censualis fuerat partim et a ciuibus ecclesie collata decedentibus ob remedium animarum, partim vero fuerat ante cunctorum memoriam libera et dotalis. Tali itaque inter ipsos, plebanum scilicet et ciues predictos, orta altercacione, insistebant ciues, ut media pars hereditatis ecclesie fieret censualis et media libera; ipse plebanus minus pigre et fortiter resistens conspiracioni ciuium nullatenus admisit sanctam matrem ecclesiam cum sua dote illibertate aliqua obligari. Vnde contigit, vt ciues voluntati ipsius plebani totaliter assentirent, ita videlicet, quod de hereditate dotis ecclesie mensurauerunt sexaginta jugera minus duobus, que pecierunt ipsi ciues cum plebano supradicto a nobis libera penitus litteris roborari. Nos itaque considerantes illud sanctum dictum, quia non habemus hic manentem ciuitatem sed futuram inquirimus, et volentes thezaurizare inmarcescibiles thezauros in celis, ab hac ratificacione aurem minime auertimus, ne ecclesia esset dote uiduata, ipsam hereditatem, hoc est dotem ecclesie s. Petri in Horo- uicz sexaginta jugera minus duobos ab omni censu nostro et qualibet eciam exaccione vel inquietacione eximimus et libera in perpetuum facimus et creamus ex nostro libero arbitrio et nostrorum consilio plurimorum et non eciam in preiudicium ciuium vel aliquorum aliorum, sed ad peticionem et consensum ipsorum ac ob salutem perpetuam et nostrarum remedium animarum." — — Dat. Horouicz in die Agnetis virg. a. d. MCCCXVI°, presentibus nostris mili- tibus : d. Bascone de Belchicz, Ottone de Komonicz, Pribislao, prothonotario nostro, Prothiua, Albera et Petro Naquassa domicellis et aliis. Ex orig. arch. Melit. Pragae. 298) 1316, 3 Febr. (S. 1.) Johannes, abbas monasterii Waltsachsensis, recognoscit, Hermannum, civem Egren- sem, donationem curiae suae fratribus domus Theutonicorum innovasse. — „Recognoscimus, quod Hermannus, ciuis Egrensis prope carnarium, donacionem curie sue, quam inhabitat, fratribus domus Theutonicorum ibidem dudum patratam nunc ob firmiorem memoriam denuo innouauit, cui facto coniux eius videlicet Bertha mero consensu conniuenciam prebens omni iuri prompte ac sponte renuncciauit, quod sibi competit vel in posterum competere posset

Strana 120
120 Emler, Regesta Bohemiae curia in eadem. Frater vero Maynhardus commendator ac alii fratres domus predicte de consensu et beneplacito prouincialis ipsorum, videlicet fratris Heynrici de Varila, in vicissi- tudinem recompense voto se huiusmodi constrinxerunt, scilicet quod domina Bertha prefata, si deo volente supervixerit, post obitum mariti sui Hermanni curiam memoratam et preben- dam fratrum cum decima et censu in villis Oberndorph et Lomene cum eo vsufructu et iure, quo in presenciarum possidet, integraliter percipiat vno anno. Post cuius decursum hec predicta omnia et singula vero ac legitimo proprietatis titulo ad fratres ipsos reuoluentur, quibus perpetua firmitate constabunt. Et dabuntur femine sepedicte, quamdiu vixerit, de granario aut horreo fratrum predictorum quatuor kara seu mensure siliginis annuatim." — Testes: Nycolaus Heckel, rector ciuium, Syfridus Caudula, Heynricus frater suus, Ny- colaus dictus Holeguch, Heynricus dictus Steinkeller, Nycolaus Delinertzer, Gotzo dictus Nagengast. — — Dat. a. d. MCCCOXVI°, in crastino Purificacionis b. Virginis. Ex orig. arch. reg. Dresdensis. 299) 1316, 5 Febr. Pragae. Wolflinus judex, Heinricus dictus de Lapide, Matheus et Martinus de Egra, Albertus filius quondam Alberti, Pillungus, Chonradus de Nevnburga, Rudgerus dictus Pawer, Chon- radus Pleyer et Ulricus Snoymer, jurati et cives civitatis Prag., testantur Albertum Stucko- nem unam marcam census super XVI domunculis in Porziecz Meynhardo, civi Pragensi, vendi- disse. — Not. oc, quod „constitutus coram nobis honestus vir Albertus Stucko, conciuis noster, recognouit, se vnam marcam census annui super sedecim domunculis et areis ipsarum ante muros ciuitatis nostre in Porziecz, vbi quondam ortus fuerat, per mortem Symonis Stuckonis patris sui ad eum deuolutis, apud ecclesiam scti. Clementis sitis seu locatis, sexaginta grossis denariis prag. pro ipsa marca conputando, discreto viro Meynhardo, filio quondam Wolframi, conciui nostro, ementi pro se et suis heredibus pro quadam certa pecunie quantitate rite et racionabiliter vendidisse. Hec siquidem aree cum domunculis earum a strata incipiunt et ex vtraque parte ordinarie locate circa molendinum Theoderici Wolfini desinunt, quas do- monculas ipse Theodericus construxit et pro annuo censu tenuit hucusque predicto Alberto debitum censum soluens. Census igitur vnius marce predictus per ipsum Albertum de vo- luntate et assensu Theoderici prefati venditus coram nobis predicto Meynhardo et suis heredibus ac eciam successoribus eorundem per homines in loco predicto residentes exnunc semper quolibet anno primum et ante omnia solui et dari debet, sicut inferius continetur expressum, scilicet media marca in festo beati Georgii et alia media marca in festo beati Galli contradiccione qualibet proculmota. —— Si vero domunculas pretactas per ignem seu per vetustatem aut alio quocunque modo vnquam in posterum deperire aut adnichilari con- tinget, Theodericus prefatus aut sui heredes vel successores alias domunculas in predictis areis reedificare tenebuntur, ut census predictus ipsi Meynhardo, suis heredibus aut succes- soribus primo et principialiter, sicut prediximus, annis singulis persoluatur. Quod si dictus Theodericus facere non curauerit, ipse Meynhardus, sui heredes aut successores edificare,

Strana 121
et Moraviae. Annus 1316. 121 construere et locare in loco predictarum arearum poterunt pro sua voluntate quicque eis videbitur expediens, impedimento quolibet non obstante. Prouisum est insuper ob cautelam, quod si qualescunque littere sub sigillo seu sigillis quibuscunque super domunculis et areis prescriptis habite fuerint vllo vmquam tempore per quempiam seu monstrate, quod preter — — Act. et dat. Prage a. d. presentes litteras nullius vigoris esse debeant seu valoris.“ MCCCXVI°, non. febr. Ex orig. arch. cap. Prag. 300) 1316, 24 Febr. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes bona Henrici Planeri, civis Novae civitatis sub castro Pragensi, in villa Jencz sita a solutione census et contributionum libe- rat. — Not. oc, „quod cum Henricus Planerus, ciuis Noue ciuitatis sub castro Pragensi, a quondam magistro Conrado aurifabro, ciue Maioris ciuitatis Pragensis, curiam quandam in villa Jencz sitam cum duabus araturis, quam quidem curiam cum araturis eisdem dic- tus magister Conradus et heredes sui liberam ab omni censu annuo tenere ad vite sue tempora debuerunt, empcionis titulo comparauit, nobisque per illustrem dominum Boleslaum, ducem Slezie et dominum de Lignicz, consobrinum nostrum, — — et Henricum predictum extiterit supplicatum, ut ipsi Henrico et suis heredibus donacionem magistro Conrado et heredibus suis predictis factam temporaliter, dignaremur de benignitate regia perhennare : nos tam ducis quam Henrici Planeri predictorum supplicacionibus fauorabiliter inclinati pensan- tesque multa et fida seruicia, que ipse Henricus Planerus celsitudini nostre actenus exhibuit, —— curiam et araturas prefatas a solucione annui census nobis et camere nostre annuatim de ipsis debiti et a steurarum, contribucionum vel collectarum quarumcunque dacione beni- gniter liberamus et perpetuo esse volumus liberas et exemptas.“ — Dat. Prage VI kal. Marcii a. d. MCCCXVI°, regn. vero nostrorum a. VI°. Tab. cur. reg. XVIII, 141. — Glafey, Anecd. 181. — Böhmer, Reg. Imp. p. 184, n. 31. 301) 1316, 10 Mart. Nurenberg. Der röm. könig Ludwig bekennt dem erzbischof Balduin von Trier 58000 pfund heller schuldig zu sein, von denen er wegen 18000 pfund dem könig Johann von Böhmen und dessen nachkommen in der grafschaft Lützelburg, weil dieser dafür pfande bestellt habe, noch besonders verpflichtet sei, und verpfändet ihm dafür seine burgen Stahelberg, Staheleck und Braunshorn mit der stadt Bacherach, wie solche von wegen der pfalzgrafschaft ihm gehören, und fünftehalb grosse turnosen von jedem wagen wein und anderer kaufmannschaft, die den Rhein hinab und hinauf fährt. Böhmer, Reg. Imp. p. 270, n. 2622. 16

Strana 122
122 Emler, Regesta Bohemiae 302) 1316, 23 Mart. (S. 1.) Princes de Wolmeranges, chevalier, déclare qu'il a fait sa paix avec Jean, roi de Bohême et de Pologne et comte de Luxembourg. — 1315, Mardi devant l'annociation de N. D. au mois de mars. Publ. de la soc. pour la recherche des mon. hlst. de Luxembourg XVIII, p. 47. 303) 1316, 31 Mart. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, donat ciuibus Brunensibus fundum castri Oberzan, quod cum rebellaret regi, suis propriis sumptibus expugnabant. Praeterea civibus et inhabitatoribus civitatis Brunensis omnes hereditates, quas extra civitatem Bru- nensem habent, quasque propriis excolunt araturis, de quibus cum civitate Brunensi steuras seu collectas solvunt, a regiae seu generalis collectae, quae berna vulgo dicitur, solutione perpetuo libertat. — Dat. Prage II kal. Apr. a. d. MCCCXVI°, regn. a. VI°. Ex orig. arch. civ. Brunensis Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 70. — Abhandlungen der böhm. Gesellschaft der Wissenschaft. 1787, p. 143. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 184, n. 32. 304) 1316, 9 Apr. Prage. Johann, könig von Böhmen etc, gibt einen willebrief zu dem eingerückten privileg könig Ludwigs d. d. Ingolstadt 9 Jan. 1316 für Augsburg. Böhmer, Reg. Imp. p. 184, n. 33; p. 391, n. 558, cum dato 19 Apr. 305) 1316, 12 Apr. Pragae. Johannes, rex Boh. oc, Henricum de Lypa e captivitate excredit super septem obsi- dibus. — „Recognoscimus tam nos quam Henricum de Lypa et amicos ipsius super ipsius Henrici captivitate et eo excredendo, et ut ab ipso Henrico et aliis amicis suis bona nostra regalia recuperare pro nobis et liberis nostris possimus facilius, in reverendos patres d. Petrum Magnutinum et Baldewinum Treverensem archiepiscopos ac in tres aut quatuor sa- pientes viros de regno Boemiae, quos ipsi d. archiepiscopi ad hoc duxerint assumendos, tamquam in arbitros, diffinitores, arbitratores seu amicabiles compositores eorum, quae inter nos vicissim proposita fuerint, pro nobis et nostris liberis compromisisse, sic quod ipse Henricus et amici sui nobis et nos eis juxta eorum arbitrium et diffinitionem facere debe- amus, quod per eos fuerit diffinitum. Excredimus itaque ipsum Henricum super VII obsi- dibus, Hyncone videlicet Berka, Hynascone de Husca fratribus, Hainmanno et iterum Hein- manno filiis Pothonis de Duba, Benessio filio Alberti de Duba et Czencone filio ipsius Henrici de Lypa, ac Henrico filio Remundi de Luchtenburch seniore, praedicto d. Maguntino et reverendo d. Baldewino, Treverensi archiepiscopo, patruo nostro, vel ipso patruo nostro non exstante vel absente nobilibus viris Theodrico de Isenburch, Theodrico de Runkel et Johanni de Bruns- horn assignandis et castris in Moravia, Lantstein, Chrumnow et Vren, strenuo viro Johanni Czamborio, castrisque in Boemia, Belyn videlicet, Oywin, Bezdes, Welus, Luthitz et Lypnitz,

Strana 123
et Moraviae. Annus 1316. 123 praedictis nobilibus viris, Theodrico de Isenburch, Theod. de Runkel et Johanni de Bruns- horn indistincte seu indivisim et insimul assignatis sub expensis sufficientibus eorum, qui castra assignant, et sub pactis et conditionibus subnotatis. Tenebitur siquidem ipse Hen- ricus de Lypa in Boemia palam existendo se a die excreditionis suae infra secundam feriam immediate diem venturae proxime pentecostes, id est diem s. Spiritus consequentem in loco, quem ei in Boemia vel Moravia deputaverimus, nobis repraesentare seu statuere, monitione VIII dierum praemissa, in nostra potestate mansurus et nulli alteri assignandus. Quodsi ipse Henricus nostrae gratiae reformatus fuerit vel infra dictum tempus, ut praemittitur, reprae- sentaverit se aut statuerit, tunc ipso jam in vinculis incluso obsides praedicti statim sint liberi et castra praedicta eis personis vel eorum heredibus, a quibus recepta fuerunt, debent per eos, quibus commendatur, infra VIII dies continuos sine impedimenti obstaculo resignari. Si vero Henricus ipse se infra praedictum tempus, ut praemittitur, non repraesentaret vel statueret, ex tunc castra praedicta et obsides debent nobis omni dilatione et excusatione postpositis assignari, et tam de obsidibus quam castris licenter facere poterimus nostrae beneplacitum voluntatis. Est et hoc hujusmodi tractatibus liquido interclusum, quod si prae- fatus Henricus de Lypa infra praedictum tempus per amicos suos vel ad sui utilitatem capti- varetur forsitan, extunc ipse a die captivitatis hujusmodi inantea tantum pane et aqua et non aliis vesci debet, obsidibus et castris praedictis in eorum, quibus tenenda assignata fuerint, remanentibus potestate tamdiu, quousque ipse Henricus de Lypa in captivitatem se reprae- sentaverit, ut superius est praemissum, vel nostrae gratiee fuerit restitutus. Si vero per quoscunque alios praeter nostram voluntatem captivaretur: tunc obsides et castra in eorum, quibus assignata fuerint, remanebunt, quousque se repraesentaverit, potestate, et nos una cum amicis suis ad ejus liberationem opem et operam dabimus efficaces. Si autem per nos vel ex voluntate nostra ipse Henricus captivaretur, ex tunc obsides praedicti erunt liberi et castra praefata ad eos, qui ea assignaverunt, continuo revertentur. Cum antem ipse Henricus se repraesentaverit et statuerit, tunc obsidibus existentibus liberis et solutis castra ipsa eis, a quibus recipiuntur, vel eorum heredibus infra VIII dies per eos, quibus assignata fuerint, debent finaliter assignari. Sique infra saepedictum tempus Henricum de Lypa mori forsan con- tingeret, tunc Albertus de Seberch, Albertus de Duba, Potho de Duba, Wilhelmus de Lantstein et junior Henricus de Lypa suo et omnium amicorum suorum vice ac nomine, venerabilesque Johannes Pragensis et Petrus Olomucensis episcopi, principes nostri dilecti, nec non inclytus d. Bolezlaus, dux Slesiae et d. de Legnitz, consobrinus noster carissimus, pro praedictis amicis ipsius Henrici de Lypa et cum ipsis a die obitus ipsius Henrici infra quindenam continuam Pragam venire tenebuntur et nostram ibidem juxta praedictorum archiepiscoporum et coarbitrorum suorum arbitrium gratiam obtinere. Quod si iidem arbitri et arbitratores seu amicabiles compositores infra quindenam non pronuntiarent forsan arbitrium, aut si vellemus ipsorum arbitrium refu- tare, tunc tam ipsi episcopi et praenominati quam etiam amici Henrici de Lypa de Praga poterunt licenter recedere et abire. Sed si iidem amici Henrici de Lypa pro parte sua pronuntiationi dicti arbitrii stare nollent, tunc quilibet amicorum ipsius Henrici praenominatorum ac fide- jussorum suorum, episcoporum ac ducis praefatorum cum uno milite sibi assumpto Pragae 16*

Strana 124
124 Emler, Regesta Bohemiae tam diu praestare obstagium tenebuntur et non recedere abinde, quoad praefati amici Henrici de Lypa nostram gratiam obtinebunt. Autequam autem de praemissis tractatibus apud nos quidpiam attemptetur, per Henricum de Lypa et amicos suos praedictos castra nostra in Morauia, Gretz videlicet, Eychorns et Bisentz debent nobis restitui difficultate seu dilatione qualibet procul motis; pro quorum tamen restitutione nec fidejussores nec obsides obligantur, sed fidelem ad hoc dabunt operam, quod dicta castra, quam primum fieri poterit, habeamus. Ceterum si nos interim, quod absit, decedere vel captivari contingeret, ex tunc liberis nostris et tutori seu tutoribus, curatori seu curatoribus, mamburno vel mamburnis eorum omnia et singula per Henricum et amicos suos ac arbitros, arbitratores seu amicabiles compositores explebuntur, quae nobis expleri deberent per eosdem. Si autem unum aut plures ex dictis arbitris, arbitratoribus seu amicabilibus compositoribus mori, capi seu abesse contingeret, arbitri, arbitratores et amicabiles compositores superstites plenum posse retinebunt in prae- missis. Praedicti etiam arbitri, arbitratores seu amicabiles compositores infra hinc et instans festum Pentecostes et non ultra habent potestatem ipsum arbitrium pronuntiandi, pronuntiatum interpretandi et si aliquod dubium medio tempore inciderit, declarandi semel vel pluries, quotiens ipsis arbitris, arbitratoribus seu amicabilibus compositoribus videbitur expedire, dolo et fraude in praemissis omnibus remotis penitus et exclusis.“ — Dat. Pragae II idus Apr. a. d. MCCCXVI°. Ex orig. arch. regii Berolin. secretissimi cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 804. — Böhmer, Reg. Imp. p. 295, n. 369. 306) 1316, 18 Apr. (S. 1.) Fr. Hermannus, episcopus Prisiriensis, plenas vices gerens Johannis, Pragensis epi- scopi, omnibus vere poenitentibus et confessis, qui causa devotionis ad ecclesiam s. Thomae apostoli in civitate Pragensi accesserint in die b. Thomae apostoli, patroni loci, et in die dedicacionis ecclesiae, in Nativitate domini, in Epiphania, in Coena domini, in Pascha, in Ascensione domini, in festo Penthecostes, in quatuor festiuitatibus b. virginis Mariae, in diebus omnium apostolorum, in festo b. Augustini episcopi, in festo Omnium sanctorum, in festis patronorum loci et per octavas eorundem, in festo b. Petri et Pauli, Laurentii, Stephani prothomartiris, Nicolai, Martini, Pangracii, Blasii, Georgii martyrum, Mariae Magdalenae, Agnetis, Margarethae, Katharinae virginum XL dies indulgentiae relaxat. — Dat. a. d. MCCCXVI°, XIV° kal. Maii. E codice Thomaeo fol. 140. 307) 1316, 19 Apr. Pragae. Bawarus Brunouiensis, Gerhardus Strahouensis, Heidenricus Sczedlicensis, Conradus Aulae regiae abbates recognoscunt, se vidisse literas canonicorum capellae regiae in castro Pragensi d. 1295, 8 Jan. (v. Reg. Boh. II, p. 719 n. 1675), canonicorum Wyssegradensis ecclesiae d. 1300, 1 Aug. (v. Reg. Boh. II, p. 800, n. 1862), et Johannis Rsehniconis, Prag. et Wyssegr. canonici nunc Prag. episcopi, dat. 1300, 14 Aug. (v. Reg. Boh. Il, p. 800, n.

Strana 125
et Moraviae. Annus 1316. 125 1863) concernentes villam Stremoschna, quas eis Johannes, abbas Plassensis, praesentaverat. — Prage a. d. MCCCXVI°, XIII kal. Maii. E cop. Mus. Boh. 308) 1316, 20 Apr. Pragae. Johann, könig von Böhmen etc., bekennt, dass sein oheim, erzbischof Baldewin von Trier, sich bei Walter genannt Cabus und Gottfried von Kaldenberg, kaufleuten von Brüssel, für ihn verbürgt habe für die summe von 120 pfund 10 sols und 4 turnosen als kaufpreis für mehrfarbiges tuch und verspricht dem erzbischof zurückzahlung der summe bis zum Johannistage unter verpfändung seines gesammten beweglichen und unbeweglichen vermögen in Böhmen und in der grafschaft Lützelburg. — Dat. Prage XII kal. Maii. Böhmer, Reg. Imp. p. 391, n. 559. 309) 1316 25 Apr. Pragae. Pactum amicitiae et unionis d. Henrici de Lypa et partis eius cum d. Petro de Rosenberg et amicis eiusdem. — Nos Heinricus de Lipa not. oc, „quod omnis inimicicia, rancor cordis, odium et locucio, que inter nos vsque in hodiernum diem ex parte vna et no- biles seu famosos viros, d. Petrum de Rosenberch et amicos suos ex parte altera est habita, nunc ex amicabili composicione et perpetua vnione, quam fauente domino mutuis affectibus inimus presentibus et confederamur, consistit suffocata, prorsus mortua et sepulta, promit- tentes sub nostre fidei puritate, vna cum illustri principe d. Boleslao, duce Slezie, d. in Legnicz, amicisque nostris d. Wilelmo de Lantstein, Pothone de Fridlant, Hinkone Berka, domino Glacensi, Hinkone de Huska fratribus, nostrisque filiis Heinrico et Czenkone de Lipa, qui spondent nobiscum et pro nobis, dicto domino Petro de Rosenberch ac suis amicis perpetuam amiciciam adimplere, ipsumque iuuare, quoad uixerimus contra quemlibet hominem, cuiuscunque condicionis fuerit, qui eum et amicos suos contra deum et iusticiam niteretur destruere vel molestare, dumtaxat excepto domino nostro rege, cui astabimus, prout homagium fidei nostre postulat et requirit. Sin autem dictus dominus noster rex, nominatim dominum Petrum vel amicos suos conaretur destruere aut adnichilare coutra deum et iusti- ciam, extunc nos promittimus sine omni fraude prefatum d. Petrum et amicos suos iuuare rebus pariter et personis, et ipsos non deserere in omni iusticia et veritate. Preterea si arridente nobis fortuna nos dictus d. noster rex fauore prosequeretur et gracia speciali, extunc nos pollicemur prefati d. Petri et amicorum suorum bonum et profectum in vera fide apud ipsum dominum regem procurare fideliter tamquam nostrum. Ad hec si aliquis ami- corum nostrorum erga dictum d. Petrum et amicos suos faceret quoquomodo, tunc predictus d. Petrus vel amici sui nobis id proponere debent, et nos ad hoc tenebimur, quod excessus ipse statim corrigetur et ad nostra consilia dicto d. Petro et amicis suis fiat laudabilis re- compensa; si vero, quod absit, in aliqua parte seu in toto compactam amiciciam et vnionem sepedictam predicto d. Petro et amicis suis non teneremus, ut superius per nos est promis- sum, ex tunc denuncciari volumus et periuri dici, fidefragi et exleges, et nichilominus pre-

Strana 126
126 libati domini, videlicet illustris dux Slezie et amici nostri, qui pro nobis promiserunt, ante- dictum d. Petrum et amicos suos contra nos iuuare tenentur fideliter toto posse et nostrum malum per omnia procurare." — Act. et dat. Prage a. d. M.CCC.XVI, in die s. Marci Evang. Ex orig. membran. archivi Trebonensis cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 71. Emler, Regesta Bohemiae 310) 1316, 28 Apr. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex oc, civibus Majoris civ. Prag. ordinationem super vendi- tione lignorum in Poczkal facit. — Not. oc, „pensantes, dilectos nobis ciues Maioris civitatis nostre Pragensis plerumque in foro lignorum aptorum edificiis, per eos, qui in Poczkal pre muris eiusdem ciuitatis nostre Prag. resident, decipi et hactenus esse deceptos, volentesque propter bonum ciuitatis ipsius, cuius emendacioni feruenter intendimus, huiusmodi dampnosas circumvenciones adimere et penitus annullare, disponimus, ordinamus et statuimus mandantes, ab omnibus perpetuis temporibus obseruari, vt quicunque struem lignorum vnam vel plures per alueum Wltaue adduxerit et in Poczkal applicuerit cum eisdem, infra triduum continuum a die applicacionis sue computandum, nulli de Poczkal eadem ligna vendere debeat, sed ciui seu ciuibus civitatis nostre predicte; quo quidem triduo preterito et elapso phas erit Poczkalensibus ligna ipsa emere et empta per biduum continuum seruare licite ac tenere; sed die immediate dictum biduum consequente ante meridiem, si fieri poterit, ligna eadem de aqua educere et vendere poterunt iusto precio cuicunque. Item statuimus, volentes et hoc ab omnibus perpetuo striccius obseruari, vt nec ciuis nec Poczkalensis nec alius qui- cunque cuiquam struem uel strues lignorum per decursum Wltaue seu Mise vehenti propter emendum ligna occurere vel super altera dictarum aquarum, antequam ea ducens cum lignis ipsis applicuerit, emere audeat vel presumat, sed in silua ligna succidere vel succisa emere cuilibet sit licitum et indultum. Preterea statuimus et hoc similiter indistincte volumus semper ab omnibus obseruari, vt nulli penitus in Poczkal vel apud s. Valentinum ligna vsibus ignis apta seu cremabilia super aqua vendere vel emere liceat, nisi prius de aqua euecta fuerint super litus. Premissa vero et eorum quodlibet sub pena perdicionis lignorum, que quis contra predicta mandata nostra vendere vel emere presumpserit, ab omnibus, ad quos se extendunt, perhenniter obseruari volumus et mandamus.“ — — Dat. Prage IV kal. Maii a. d. MCCCXVI°, regn. vero nostrorum a. VI°. Ex orig. arch. civit. Prag. — Lib. vetust. priv. stat. et decret. Veteris urbis Prag. (n. 993), p 62. 311) 1316, 29 Apr. In Zats. Nos Boyzlaus dominus et heres de Risenburch not. oc, quod nos „dilecto fideli nostro Nicolao Kyrgnossoni de Tuchorsitz concessimus et suis heredibus et heredum successoribus villam Zwynowe cum omnibus proventibus et juribus ibidem, sicut nos dictam villam Zwynowe a primevo habuimus, hereditario jure eternaliter possidendam." — Testibus: Heinrico nostro milite de Cyrchowe, Merbotone nostro milite de Hugwitz, Heinrico nostro milite de Brana, et aliis. — Act. et dat. in Zats a. d. M.CCC.XVI°, III kalend. Maii. Ex orig. monast. Teplensis cop. Mus. Boh.

Strana 127
et Moraviae. Annus 1316. 127 312) 1316, 12 Maii. Zu Nürnberg. Der röm. könig Ludwig verpfändet Ulrich dem landgrafen von Lutemberg seine und des reiches burgen Floss und Parkstein mit zugehör um di fünfzehenthalb hundert mark silbers, darum sie ihm von Johann, dem könige von Pehaim, der sie von dem könige und dem reiche zu pfand inne hat, versetzt sind. — Zu Nürnberg an der mitichen da sant Pon- cracien tag was. Freyberg, Reg. Boica VI, 396. — Böhmer, Reg. Imp. p. 13, n. 207. 313) 1316, 13 Maii. Pragae. Petrus, Moguntinae sedis archiepiscopus oc, omnibus vere poenitentibus et confessis, qui ecclesiam s. Thomae in civitate Pragensi in festivitatibus infrascriptis, videlicet in Nativi- tate domini, in Epiphania, in Coena domini, in die Resurrectionis, Ascensione domini, in festo Penthecostes, in Anuncciacione, Nativitate, Purificatione et Assumptione Mariae virginis, in diebus apostolorum, in die s. Augustini episcopi, in festis dedicationis et patronorum ecclesiae praedictae et per octavas ipsorum ac in festis ss. Thomae apostoli, Petri et Pauli, Laurentii, Stephani prothomartiris, Martini episcopi, Pancracii, Blasii, Georgii martyrum, Mariae Magda- lenae, Agnetis et Margarethae virginum, quorum sanctorum reliquiae in altari sunt reconditae, devotionis causa accesserint vel fratribus s. Augustini ibi degentibus manus porrexerint adiu- trices, XL dies de iniunctis eis poenitentiis relaxat. — Dat. Prage a. d. MCCCXVI°, III idus Maii. E codice Thomaeo fol. 139. 314) 1316, 22 Maii. Pragae. Jean, roi de Bohême et de Pologne et comte de Luxembourg, donne plein pouvoir à Baudouin, archevêque de Trèves, d'assigner aux religieuses dames de Marienthal, à sa tante cent livres, et à Marie, sa soeur, deux cents livres, aussi longetemps qu'elles resteront audit couvent. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 49. — Böhmer, Reg. Imp. p. 391, n. 569. 315) 1316, 26 Maii. Pragae. Johannes. Boh. et Pol rex, confirmat locationem bonorum in provincia Wolinensi per. d. Elisabeth, uxorem suam, a. d. MCCCXV°, XI kal. Aug. (v. n. 269) factam. — Dat. Prage VII kal. Jun. a. d. MCCC XVI,° regn. nostrorum a. VI°. E cod. Lobkowic. f. 593 cop. Mus. Boh. 316) 1316, 28 Maii. Pragae. Chunegundis abbatissa, Katherina priorissa, Przibka custrix, totusque conventus mona- sterii s. Georgii in castro Prag. obligant villam Strziezkow. — Not. oc, „quod cum nos jam

Strana 128
128 Emler, Regesta Bohemiae dudum ex justis et rationabilibus causis, de voluntate et expresso consensu felicis memoriae d. Thobiae, tunc Pragensis episcopi, villam nostram dictam Strziezkow discreto viro Gallo, civi Pragensi, ad vitam suam concesserimus, receptis ab eo et in utilitatem monasterii nostri conversis XXXIII marcis argenti prag. ponderis et monetae, quod cum postmodum solerti consideratione prospeximus, quod si ipsam villam de potestate praedicti Galli possemus eruere, magis nostrae posset proficere necessitati, et egestati, qua proch dolor gravamur, subvenire; pecuniam quoque, qua de manibus ejusdem G. villam ipsam possemus eripere, non habentes, personam cepimus sagaci indagatione perquirere, a qua tanta nobis proveniret pecunia, quod et ad redemptionem praedictae villae a praedicto G. sufficeret, et nostrae per eam esset necessitati aliqualiter satisfactum. Vias ergo ad hoc quaerentes et modos discretum virum d. Ditlebum, plebanum de Arnow, in hac voluntate diverso secum super hoc habito tractatu invenimus, quod nobis ipse LX marcas den. gros. prag., LX gros. conputanto pro marca, ad hoc, ut sibi villam ipsam ad vitam suam daremus, exhibuit, et quod quidquid in villa ipsa mellio- rationis impenderet, hoc totum post mortem suam monasterio proveniret. Quapropter videntes ex concessione villae ipsius, quam ipsi Ditlebo faceremus, nostram utilitatem accrescere in eo, quod datis praedicto Gallo XXVI marcis, quas pro concessione villae ipsius receperamus ab eo, XXXIII residuae pro nostris necessitatibus remanerent, receptis ab ipso Ditlebo prae- dictis LX marcis et de pecunia ipsa villa praedicta a praedicto G. erepta ipsam de volun- tate et consensu venerabilis in Christo patris et d. nostri d. Johannis, Prag. episcopi, prae- dicto Ditlebo contulimus habendam et possidendam per eum cum omnibus juribus et perti- nentiis suis ad tempora vitae suae, ita quod cum Dytlebus ipse de hac vita decesserit, villa ipsa cum omni melioramento, quod per Dy. ipsum in eandem villam esset impensum, ad monasterium nostrum omni occasione et conditione cessante qualibet revertatur.“ — Nos quoque praedictus Johannes, dei gratia Prag. episcopus, praedictae concessioni per prae- dictas abbatissam et conventum praedicti monasterii s. Georgii de praedicta villa praedicto Dytlebo factae nostram auctoritatem praestitimus et consensum. — Act. et dat. Pragae a. d. MCCCXVI°, V° kalend. Jun. E cod. cap. Prag. 317) 1316, 30 Maii. In Luca. Hermannus, abbas Zabardowicensis, vineas pertinentes in Schatow propriis suis pecu- niis comparatas conventui in Luca ad pitanciam resignat, et Johannes, abbas Lucensis, donationem praedictam ratam habens confirmat. — Dat. in Luca a. d. MCCCXVI°, III kal. Jun. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 73. 318) 1316, 31 Mai. Pragae. Petrus, archiep. Magunt., appellationi a Johanne, Prag. episcopo, contra Witkonem, episcop. Misnensem, de subjectione decanatus Fridlantensis ad sedem apostolicam factae, testimonium praebet. — Fatemur oc, "quod constitutus in praesentia nostra ven. frater et suffraganeus noster, d. Johannes, Prag. episcopus, legi et publicari fecit coram nobis per ——

Strana 129
et Moraviae. Annus 1316. 129 mag. Ulricum, scolasticum Prag. appellationem continentiae subsequentis: Coram vobis, vene- rabili in Christo patre et domino, d. Petro, sanctae etc. et omnibus aliis hic praesentibus, nos Johannes, dei etc. protestamur et dicimus in hiis scriptis, quod nos considerantes et scientes, quod decanatum sive praeposituram Fridlantensis districtus nostrae Prag. diocesis, et omnes ecclesias in eodem decanatu sive praepositura constitutas, quoad diocesanam et jurisdictionis legem et omnem subjectionis statum et modum possidemus et possedimus pacifice et quiete, et quod nullus pacifice et quiete possidens in possessione sua removendus est ordi- dario judicio praetermisso, timentesque et verisimiliter praesumentes per vener. patrem d. Witkonem, Myssnensem episcopum, super possessione vel quasi subjectionis praedictae de- canatus sive praepositurae et ecclesiarum praedictarum molestari et perturbari ex eo, quia idem episcopus, prout ad nostram nuper pervenit notitiam, praepositum sive decanum et plebanos praedictos ad subessendum et obediendum sibi aliquando blandis, aliquando asperis exhortationibus, aliquando per excommunicationis, aliquando per interdicti sententias diver- sisque aliis modis inducens, et ad postremum in praepositura sive in decanatu ipso ecclesias et altaria consecrare velle se jactans, et ad hoc faciendum et veniendum terminum et diem sibi in eodem decanatu praefigens a nostra trahere nititur potestate, offerimus nos paratos stare juri coram d. nostro papa, quam primum creatus fuerit, sive judice vel judicibus depu- tando vel deputandis ab ipso super subjectione praedicta decanatus sive praepositurae et ecclesiarum praedictarum ipsi d. episcopo, si nos requisiverit super eo, appellantes in hiis scriptis ad sedem apostolicam, ne ipse d. Myssnensis episcopus vel quilibet alius nos prae- sumat super possessione vel quasi subjectionis decanatus sive praepositurae et ecclesiarum praedictarum quomodolibet perturbare, vel in praejudicium nostrum in decanatu sive praepo- situra vel ecclesiis ipsis vel earum aliqua aliquid attemptare. Super quo apostolos petimus et iterum cum instantia petimus, subjicientes nos, ecclesiam nostram Pragensem et jura nostra omnia, decanatum sive praeposituram praedictam, et omnes ecclesias constitutas ibidem pro- tectioni praedictae sedis apostolicae speciali." — Lecta et publicata est praedicta appellatio coram nobis Pragae in hospitio nostro a. d. MCCCXVI," II. kalend. Jun. E cod. cap. Prag. I, XL, fol. 315 ab. 319) 1316, 2 Jun. Pragae. Potho dictus de Fridland filius quondam Hynconis de Duba obligationem castri Weluss et civitatis Gyczin a Johanne, Boh. rege, sibi factam attestatur. — Not. oc, quod d. Johannes, Boemie et Polonie rex oc, — — „respiciens multa grata et beniuola seruicia, que tam ego quam filii mei sibi exhibuimus et exhibemus, volensque michi et ipsis meis filiis satisfacere de eisdem, ipse nobis castrum suum Weluss et ciuitatem suam Gyczin cum omnibus perti- nenciis suis, sicut antecessores eius reges Boemie tenerunt, in duobus milibus sexag. gros. denar. prag. obligauit tali condicione et ordinacione interiecta, quod si sibi aut heredibus seu successoribus suis, regibus Boemie, ipsum castrum Weluss et ciuitatem Gyczin a me Pothone vel meis heredibus, qui ipsum castrum et ciuitatem in sua potestate habuerint, rehabere et redimere placuerit, tunc michi vel heredibus meis predictis duobus milibus sexag. gros. 17

Strana 130
130 Emler, Regesta Bohemiae prag. den. per dictum dominum meum regem aut heredes vel successores suos reges Boemie persolutis, vel si ipse dominus meus rex promptam pecuniam et paratam habere non posset forsitan, tunc ipse dominus meus rex michi alia bona, que ego vel heredes mei ab ipso recipere et acceptare voluerimus, equiualencia castro et ciuitati predictis assignare debebit nomine pignoris in duobus milibus sex. gros. den. prag. antedictis, et castrum prefatum Weluss et ciuitatem Gyczin prenominatam, tam diu sine omni impedimento ego et heredes mei tenere habere et possidere debemus, donec pecunia prenominata, videlicet duo milia sex. gros. den. prag. antedicta per dictum dominum meum regem michi vel heredibus meis inte- graliter persoluatur“. — — Dat. Prage IV non. Jun. a. d. MCCCXVI°. Ex orig. arch. c. r. aul. cop. Mus. Boh. 320) 1316, 4 Jun. Pragae. Nos Johannes, Prag. ecclesie episcopus, „conuencionem seu ordinacionem initam inter — — prepositum monasterii de Chotissow, — — et Heinricum de Elteuil presbyterum, rectorem capelle in Gradicz Prag. diocesis., super locacione fructuum eiusdem capelle, quam dictus Heinricus prefato preposito fecit ad decennium a festo b. Virginis proximo computandum pro XX et una sexagenis gros. den. prag.,“ — — gratam habemus. — Dat. Prage pridie non. Jun. a. d. MCCCXVI°. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 321) 1316, 6 Jun. Pragae. Nos — — judex et jurati ciues Pragensis ciuitatis — — profitemur, „nos teneri et debere Henrico pistori, ciui Pragensi, XXX sexagenas cum altera dimidia et dimidium fer- tonem gros. den. prag. pro pignoribus ei per Misnenses obligatis, que olim excepimus super nos et super ciuitatem Pragensem ab ipso. Hanc summam pecuniae promisimus et promit- timus eidem Henrico vel eo non exstante heredibus suis aut alteri, cui ipse Henricus voluerit, ex parte ciuitatis Pragensis exsoluere et dare, quam primum poterimus, difficultate et contra- diccione qualibet procul mota.“ — Act. Prage a. d. MCCCXVI°, VIII idus Jun. Lib. civit. Prag. ab a. 1310, n. 986, f. 20. 322) 1316, 20 Jun. Pragae. Heydenricus, abbas in Scedelicz, recognoscit, se villam Langendorf mag. Rapotoni, archidiacono Churimensi, vindidisse. — Not. oc, "quod hon. vir, mag. Rapato, doctor decre- torum, archidiaconus Chvrimensis, Pragensis ac Wyssegradensis ecclesiarum canonicus, — — a nobis et a nostro monasterio Scedlicensi villam dictam Langendorf cum suis omnibus ex integro pertinenciis nec non cum suis juribus vniuersis, insuper et IV marcarum redditus cum aliis quibuscumque prouentibus, quos in Sybotonis villa annis singulis censualiter rece- pimus et habuimus, pro ducentis et XXV sexagenis gros. den. prag., quos jam per nos receptos in vtilitatem nostri monasterii conuertimus, emit. — — Quo facto dictam villam ac IV marcarum redditus memoratos cum suis pertinenciis quibuscumque prefatus magister Rapoto,

Strana 131
et Moraviae. Annus 1316. 131 vener. in Christo d. d. Sophye, abbatisse et conuentui sororum sanctimonialium monasterii gloriose Virginis in Valle s. Marie dedit ac liberaliter contulit — — iure hereditario possidendos. Abrenunciamus autem in presentibus omni juri siue actioni, quod vel que in — predictis villis nobis aut nostris successoribus de jure videretur conpetere vel de facto. — Nos vero frater Johannes, abbas in Waltsassen, eodem tempore in Scedelicz nostra filia visi- tacionis officium exercentes predicte vendicioni et donacioni interfuimus et consensimus.“ — Sigilla apposuerunt: Gerricus de Ossek et Conradus Aule Regie abbates. — Dat. Prage a. d. MCCCXVI°, XII kalend. Jul. Ex orig. bibl. Prag. 323) 1316, 25 Jun. In Czedlicz. Abbas et conventus monasterii Czedliczensis hereditatem Brezans cum omnibus perti- nentibus exponunt Vlrico cuidam ad sex annos pro XVI marcis gr. annuatim solvendis. — Not. oc "quod hereditatem nostram Brezans cum ... [cul]tis et incultis et aliis omnibus ad ipsan pertinentibus de consilio ac consensu nostri conuentus exposuimus ac commisimus laudabili viro [Vlrico] a festo s. Johannis Bapt. iam presente vsque ad sex annos continue numerandos habendam, regendam ac gubernandam sub hiis condicionibus, [quod] Vlricus sedecim marcas grauis ponderis, sexaginta quatuor denarios gr. computando pro marca qualibet, de ipsa here- ditate nobis seu nostro [conuentui soluat census] nomine annis singulis, qui census in quinque sequentibus (?) annis semper in festo b. Martini dandus est, in sexto autem anno ante... in ipso festo, quo videlicet ipsa hereditas nobis restituenda est, dictus census debet finaliter et integraliter nobis solui. Et notandum, quod censum ... (fu)turo s. Martini festo dandum a pauperibus et omnem insuper annonam hoc anno provenientem nos tollemus et habebimus ; stramina autem omnis annone [Vlrico prefato] relinquemus. Specialiter eciam aduertendum, quod sicut dictus Vlricus predictam hereditatem modo iam invenerit et in edificiis, propu- gnaculo, videlicet stuba... ac cum culturis agrorum et fimo bene preparatorum ac cum pa- bulo, cum quatuor equis, quatuor porcis, curribus, aratris et tandem aliis vtensilibus insimul... expiratis dictis sex annis nobis tenebitur resignare, dicta autem edificia vna cum equis porcis et predictis vtensilibus omnibus ab honestis viris... cz, Alberto Lacheri, Friderico, ciuibus iuratis de Curim, visa et ad peticionem dicti Vlrici et eciam nostram debite considerata et estimata et taxata sunt... putrefaccionem, per auram, per incendium seu per modum pri- uatum quemcumque alium infra predictos sex annos notabiliter deprauate vel destructe fuerint, nisi tunc ... potenciam ipse Vlricus ad recompensam nobis tenebitur obligatus. Si uero vtiliter aliquid superedificauerit et valorem dictarum rerum adauxerit aliqualiter... respondere, hoc adiuncto, si per generalem gweram dicte hereditatis vel in toto vel in parte deperiret vtilitas, eodem anno cum hoc, quod absit, ... nostro tenebimur facere graciam iuxta dictamen proborum virorum ad hoc communiter electorum. Si autem, quod absit, infra predictos sex annos dictus Vlricus ... vita decesserit, extunc quicumque heredum vel amicorum suorum in ipsa hereditate sibi successerit, ad singula predicta et omnia et sub eodem facto ac cau- 17*

Strana 132
132 Emler, Regesta Bohemiae cione ... et monasterio nostro tenebitur obligatus.“ — — Dat. et act. Czedlicz a. d. MCCCXVI°, VII° kal. Juli. Ex orig. arch. Mus. regni Boh. valde laeso. 324) 1316, 2 Jul. Fulnek. Johannes, Boh. et. Pol. rex, civitati Krnoviae (Jaegerndorf) nundinas annuales in festo Assumtionis b. Mariae Virg. celebrandas confirmat. — Dat. Fulnek II Jul. a. d. MCCCXVI°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 74. — Böhmer, Reg. Imp. p. 391, n. 562. 325) 1316, 11 Jul. Brunae. Johannes. B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, iura oppidi de Grelicz stabilit. — Not. oc, "quod volentes dilectos nobis oppidanos nostros de Grelitz in eis, in quibus eos repe- rimus iuribus, fauorabiliter et perenniter conservare, statuimus, ordinamus et disponimus in perpetuum observandum, ut de quolibet manso seu laneo ipsius oppidi Grelicensis una marca, in festo videlicet b. Georgii media et in festo b. Martini residua media marca, solvi et unus falcator feni singulis annis debeat nobis mitti. Item ut ipsi oppidani de Grelitcz nobis annonam in curiam seu allodium nostrum Herdiborzicz pertinentem de campis ad eandem curiam inducere debeant et ut de molendino ibidem lottus, de una taberna quinque lotones, de balneo sex denarii, de octo curticularum qualibet, que sunt ibi, duodecim denarii et de sex macellorum quolibet duo denarii, a pannifice medius ferto, a fabro unuus lottus, de uno orto decem denarii, de judicio, culpis et tabernis duodecim judicio ibidem in Grelicz per- tinentibus, de qualibet braxatura quatuor denarii et tina siliquarum, de quibus quidem proventibus iudici marce duodecim solvebantur ab olim, que quidem summa prouentuum oppidi Grelicensis ad viginti sex marcas minus quarto dimidio lottone et centum quadraginta duos denarios exclusis proventibus iudicii se extendit, nobis singulis annis in certis terminis solvi debeant, ordinamus et volumus perenniter et immutabiliter observari. Et quia nos ipsum Grelicz quandoque alicui nobilium nostrorum ex causis obligare, quandoque eciam com- mittere accidit et contingit (sic), volumus et mandamus universis et singulis fidelibus nostris dictum oppidum a nobis ex obligatione aut commissione tenentibus, ut a dictis opidanis nostris nihil ultra, que scripta sunt, exigere debeat vel etiam extorquere. Inhibemus etiam, ne infra unum miliare circum circa Grelicz, nisi in locis, in quibus consuevit fieri, nullus cervisiam braxare audeat vel presumat. Recognoscimus etiam, quod quia dilectus nobis Ebro iudex ibidem in Grelitz iudicium tam in ipso oppido Grelicz quam in villa Hrdieborzicz cum uno laneo et taberna quinque lottones solvente in censu, molendino, balneo, duobus maccellis carnium, duabus mensis panum et uno subside in ipso oppido Grelicz ac tertio denario de iudicio causarum, quas camerarius noster in Morauia iudicare tenetur, proveniente pro se et heredibus suis a recolende memorie domino Wenceslao, Boemie et Polonie rege, socero et predecessore nostro charissimo, pro centum marcis grossorum denariorum pragens. pagamenti morauici emptionis titulo comparauit, sic quod de ipso iudicio singulis annis in festo beati Georgii Ebro ipse et heredes sui nobis quatuor marcas dictorum denariorum et

Strana 133
et Moraviae. Annus 1316. 133 pagamenti solvere teneatur, prout in eiusdem domini Wenceslai literis patentibus sigillis suis maioribus sigillatis et dicto Ebroni datis vidimus expressius contineri, nos ex premissis et in scripto expressis superius ipsi Ebroni et suis heredibus nullum preiudicium volumus generari.“ — Datum Brune V idus Jul. a. d. MCCCXVI°. E cod. Tovač. Mus. Moravici copia Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, p. 73. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 391, n. 561. 326) 1316. 13 Jul. Olomucz. Petrus, archiepiscopus Moguntinus, visitatione ecclesiae Olomucensis peracta quaedam statuta in futurum observanda praescribit. — Dat. Olomucz III id. Jul. a. d. M'CCC°XVI°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 74. 327) 1316, 14 Jul. In Olomucz. Johannes, rex Boh. et Pol. ac Lucemburg. comes, commutationem bonorum in Conicz per Wenceslaum II regem Boh., socerum suum, cum Ada de Cholina in Zabrze atque addi- tionem villae Byelowicz prope Costelecz in supplementum valoris bonorum in Conicz per Wenceslaum III praedicto Adae de Cholina factas confirmat. — Dat. in Olomuncz II id. Julii a. d. M°CCC°XVI°, regn. anno VI°. Chytil, Cod. dipl Mor. VI, 76. — Böhmer, Reg. Imp. p. 391, n. 563. 328) 1316, 25 Jul. Rain. Der römische könig Ludwig verpflichtet sich dem König Johann von Böhmen und den erzbischöfen Petr von Mainz und Baldewin von Trier, welche ihm gegen seine und des reichs feinde mit bewaffneter heeresmacht zu hülfe kommen, für alle kosten sorge zu tragen und zwar von dem ort Vahendrez an, so lange sie mit der königlichen macht verbunden und in seinem lande bleiben, von da an will er sie mit wein und brot versorgen, auch alle kosten ihres abmarsches bis Rotenburg oder Windsheim tragen. Böhmer, Reg. Imp. p. 351, n. 3160. 329) 1316, 28 Jul. Pragae. Nos judex et jurati ciues Pragensis ciuitatis recognoscimus, "quod Margarete et orphanis eius ciuitas et jurati ciuitatis Pragensis in XII sex. gros. den. prag. a longo tem- pore obligantur, eis quam primum potuerint exsolvendis." — A. d. MCCCXVI°, V kalend. Aug. Lib. civit. Prag. ab a. 1310, n. 986, f. 20. 330) 1316, 9 Aug. (S. 1.) Haertwicus de Strahen et Wernhardus de Waeiknig iudex domini de Schovnberch litem inter monasterium S. Coronae et Gerungum quendam super possessione villae Rayaw exortam componunt. — Not. oc, quod cum inter "abbatem et conventum de Sancta Corona ex una parte et Gerungum filium Moraz ex parte altera gravis dissensionis materia super possessione

Strana 134
134 et proprietate cuiusdam villae Rayaw nuncupatae verteretur, decisioni eiusmodi litis inter- posuimus, statuentes concordiam inter utrosque et amicabilem compositionem isto modo, ut videlicet ecclesia et conventus de Sancta Corona quadraginta sexagenas gr. pragensium nunc in instanti decem sexagenas, ad festum vero s. Martini reliquas triginta sexagenas dare et exolvere debeat ipsi Gerungo, qui plene abrenuntiavit omni juri et proprietati, quod et quam ipse et liberi sui in praefata villa habuit vel habere videbatur, ut sine quolibet gravamine ipsum monasterium in Sancta Corona eandem villam possideat perpetuo libere et quiete. Ne igitur memoratae ecclesiae fratres in possessione dictae villae Rayaw in posterum aliqua perturbentur calumpnia, ipsis pro maiori cautione exhibemus nos perpetuos defensores contra futuras impetitiones dicti Gerungi ac quorumlibet filiorum suorum, dum per antedictae eccle- siae abbatem vel fratres requisiti fuerimus in communi placito vel privato; obligamus nihi- lominus nos et liberos nostros ad omnimodam emendationem et restitutionem quorumlibet dampnorum, quae ex hoc ipsa ecclesia Sanctae Coronae incurrerit, si quandoque negligentes ac desides fuerimus in praemissis." — Testes: C. Ottakrus de Chirchberch, d. Hertnidus de Lichtenwinchel, Otto de Lichtenwinchel, Ottachrus Fverter. — Dat. et act. a. d. MCCCXVI°, in vig. b. Laurentii mart. Pangerl, Urkundenbuch von Goldenkron, Font. rer. Austr. XXXVII, p. 64. Emler, Regesta Bohemiae 331) 1316, 10 Aug. Pragae. Johann, könig von Böhmen etc. bekennt dem erzbischof Baldewin von Trier für dessen ausgaben um seine besitzungen, namentlich um Böhmen, noch 12000 schock prager groschen zu schulden, weist ihn deshalb an, aus dem ertrage zu Kuttenberg wöchentlich 100 mark silber durch einen bevollmächtigten in empfang nehmen zu lassen, der wöchentlich eine mark als zehrungsgeld erhalten soll, und lässt seine gemahlin Elisabeth, den erzbischof Peter von Mainz, den erwählten Konrad von Olmütz, Heinrich von Lipa, den kämmerer Wock, Wilhelm von Waldek dictum Lepus und die stadtgemeinde von Taus geloben, den erzbischof bei der erhebung zu schirmen und den transport des geldes bis Metz zu sichern. — Dat. Prage a. d. MCCCXVI°, IV id. Aug. reg. a VI°. Böhmer, Reg. Imp. p. 391, n. 564. — Dominicus, Baldewin von Lützelburg 161. Extr. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XXII, p. 12. 332) 1316, 10 Aug. In Crumbnau. Petrus de Rosenberg, regni Boemiae camerarius, unionem init cum Joanne de Capella. — Not. oc, „quod cum ingenuo viro, amico nobis specialissimo, d. Joanne de Capella sinceritatis et amicitiae unionem affectuose iniuimus tali forma seu modo promittentes eundem sine fraude iuuare contra omnes homines omnemque personam, cuiuscunque conditionis fuerit, rebus pariter et personis excepto domino nostro rege Boemiae, qui pro tempore extiterit, cui fidei nostrae debitum praestabimus, ut tenemur; si vero dux Austriae, quicunque in terra fuerit constitutus, d. Johannem niteret destruere, ad ipsius adnihilationem vellet cogitare, tunc nos eidem d. Johanni assistemus et sic contra eundem ducem cooperabimur fideliter toto

Strana 135
et Moraviae. Annus 1316. 135 nostro posse semota omni difficultate seu occasione. Ad haec si quis amicorum nostrorum seu horum, qui nobis literis sunt confoederati, erga d. Johannem de Capella faciet vel excedet quoquomodo, extunc nos contra ponere debemus, quod talis excessus ad nostra consilia diri- gatur et quod ipsi d. Joanni fiat laudabilis recompensa, sin autem talis amicus vel quicumque fuerit ex utraque parte et memoratus d. Johannes ex parte altera nostrae ordinationi et consilio nollet consentire, tunc nos non minus ipsum d. Johannem non deseremus, sed ei contra eundem suffragabimur manu valida et potenti." — — Dat. in Crumbnau a. d. MCCCXVI, in die s. Laurentii mart. Urkundenbuch des Landes ob der Enns V, 168. 333) 1316, 14 Aug. (Pragae). Diuissius de Manczicz protestatus est coram beneficiariis Pragensibus, quia dedit hereditatem suam in Manczicz, quidquid ibi habuit, in Albrechticz et in Chwalowicz, quid- quid ibi habuit, cum agris, pratis et qualibet libertate ad ipsam pertinente Hermanno de Manczicz, fratri suo patrueli, et heredibus suis, ita tamen, si ipsum liberis legittimis non habentibus decedere continget.“ — Act. a. d. MCCCXVI°, in vigilia Assumpcionis Marie coram Petro de Rozimberg camerario, Ulrico de Rziczano judice, Petro notario ceterisque Pragensibus beneficiariis et baronibus supradictis. Reliquiae tab. terrae I, 5. 334) 1316, 14 Aug. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, recognoscit, se Heinrico de Lipa permit- tere, ut villam Jarozlawicz in Morauia vendere possit. — Dat. Prage XIX kal. Sept. a. d. MCCCXVI°, regnorum nostr. a. VI°. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennen. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, p. 823. 335) 1316, 15 Aug. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex oc, monasterio Aulae Regiae concedit, ut res in blado, vino et aliis ipsi monasterio in bonis ipsius monasterii provenientes in domo seu curia sua, quam habent et habere noscuntur liberam in Maiori civitate Pragensi pro necessitate ipsius monasterii et personarum in eo pro Christo degentium, aliis vendere et in utraque civitate Pragensi pro necessitate ipsius monasterii et personarum eius ea, quibus indigent, emere licite et ad ipsum monasterium per aquam vel terram ducere sine cuiuslibet solutione telonei perpetuo valeant. — Pragae XVII kal. Sept. a. d. MCCCXVI°. Palacký, Formelbücher I, p. 243. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, p. 806. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 334, n. 488. 336) 1316, 16 Aug. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex, Petrum, archiepiscopum Moguntinum, si in repositione seu deductione ducentarum marcarum, quas de Montibus Kuttnensibus ipsi singulis septi-

Strana 136
136 Emler, Regesta Bohemiae manis procurare nec non usque ad civitatem Metensem conducere debet, aliquod impedimen- tum aut infortunium evenerit, ab ullius compensationis obligatione liberat. Freyberg, Reg. Boica V, 338. — Böhmer, Reg. Imp. p. 184, n. 34. 337) 1316, 27 Aug. Apud Rudnicz. Johannes, Pragensis episcopus, fratri Heluico, plebano in Brod, injungit, ne causam inter monasterium Vallis s. Mariae et plebanum de Prymzlaus super capella in Buchberch iudicet. — „Accedens ad presenciam nostram — — domina Katherina, abbatissa de Valle sancte Marie — — nostre dyocesis, quoddam nobis obtulit instrumentum, per quod osten- ditur et probatur aperte, quod causa illa, quam vobis contra eam et conventum eius Syfrydus, plebanus de Prymzlaus, a nobis obtinuit delegari, super capella de Buchberch cum suis per- tinenciis prius fuerat inter Jacobum, quondam plebanum de Pohled et iam dictum Syfrydum diucius iudicialiter ventilata et postmodum iudicata et diffinitiva sentencia legittime termi- nata per eum, qui auctoritatem habuit iudicandi. Nos perspicaciter attendentes, quod causam super eisdem rebus decisam iudiciali calculo iterum non deceat iudicare, cum excepcio rei judicate peremptoria sit et perimat negocium, si iterum in iudicium deducitur principale, discrecioni vestre mandamus, quatenus commissioni cause prefate omnino supersedere curetis, nec pretactum Syfrydum decetero pro eo, quod ad vos commissionem premissam tacita veritate obtinuit, audiatis ; mendax enim precator carere debet penitus inpetratis.“ — Dat. aput Rud- nicz VI° kal. Sept. pontif. nostri anno XV°. E cod. c. r. bibl. Prag. XIV, E, 13. 338) 1316, 4 Sept. In Drobowicz. Henricus de Luchtenburch confirmat monasterio de Zedlitz vendicionem villae Chot- witz a patre suo Ulrico factam. — Not. oc, „quod quia quondam d. Ulricus pater noster villam Chotwitz cum suis pertinentiis — — d. abbati et conventui monasterii Zedlitz vendidit, nos ipsam venditionem ratam et gratam habentes ex solutione C et L sex. gros. prag., quas nobis ipsi abbas et conventus nunc dederunt, ipsam villam cum suis pertinentiis omnibus eis resignamus — — possidendam per eos jure hereditario et proprietatis perpetue, — promittentibus etiam nobiscum et pro nobis patruo nostro carissimo d. Henrico de Lypa et fidelibus nostris d. Stoyslao de Wyczapl, Pribkone de Lypky et Petro de Suchodol militibus dictam villam amplius non impetere aut impugnare in judicio aut extra judicium aliqualiter, immo eam ac omnia bona ipsius monasterii pro nostro posse tueri semper et defensare pro- mittimus bona fide.“ — Testes: — d. Wocko de Chrawar, subcamerarius regni Boemiae, d. Fridmannus de Sman et d. Albertus, notarius camerae per Boemiam. — Act. et dat. in Dro- bowitz, II non Sept. a. d. MCCCXVI°. Ex orig. duplo arch. fisci reg. Prag. — E cod. diplom. Arch. Sedlic. Riegger, Arch. III, p. 397.

Strana 137
et Moraviae. Annus 1316. 137 339) 1316, 23 Sept. In castris apud Haylbrunnam. Eberhardt de Bruberch profitetur, se vasallum Johannis, regis Boh. oc, factum esse, et promittit sibi bona feudalia pro CCCC marcis den. colon. comparare. — Dat. in castris apud Haylbrunnam IX kal. Oct. Publ. de la soc. pour la recherche de mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 52. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 91. 340) 1316, 25 Sept. Apud Wimpinam. Wolframmus de Bomerzheim profitetur, se a Johanne, rege Boh. et Pol. ac comite Lucemburg., CCC libras den. hal. accepisse et promittit, se velle pro dicta pecunia bona in comitatu Lucemburgensi comparare eaque in pheudum a comitatu Lucemburgi accipere. — Dat. in castris apud Wimpinam VII kal Oct. Böhmer, Reg. Imp. p. 295, n. 370. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 53. 341) 1316, 18 Oct. Pragae. Nycolaus Wolflini filius de Egra judex, Elblinus, Conradus de Egra, Nycolaus Geu- naher, Otto Vigeleis, Johannes Wolflini, Fridericus de Gallis, Meylinus de Rokyczan, Conradus Ginnossii, Hildprandus Czwiflinger, Wolflinus de Strazburg, Gvntherus de Chutna, Petrus Glas, Conradus de Luthmericz, Albertus institor et Nycolaus dictus Harrer jurati et cives Pragensis civitatis confirmant conpromissionem inter filios Wolframi factam de provisione testamenti patris ipsorum. — Recognoscimus oc, "quod constituti coram nobis Meynhardus, Bohuslaus, Frenczlinus, Nicolaus, Johannes et Alexius filii olym Wolframi bone memorie, conciues nostri, compromiserunt libera et spontanea voluntate ordinacionem honestorum virorum amicorum suorum, qui ad hoc per ipsum Wolframum deputati sunt, scilicet Wolflini, Con- radi et Martini de Egra, Alberti et Wolflini filiorum quondam Alberti et Meynhardi de Rokczan, conciuium nostrorum, quam super testamenti prouisione et procuracione ipsius Wolframi et bonis eiusdem fecerint seu facere curauerint, ratam et gratam tenere.“ — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXVI,° XV kal. Nov. Lib. vetust. priv. arch. civit. Prag. n. 993, pag. 17. 342) 1316, 22 Oct. Luxembourg. François Lambert, citain de Metz, reconnaît avoir repris la maison de Lustenges de Jean, roi de Bohême et de Pologne et comte de Luxembourg. — Le vendredi après st. Luc. Luxembourg. Publ. de la soc. pour la recherche des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 53. 18

Strana 138
138 Emler, Regesta Bohemiae 343) 1316, 7 Nov. In Luccemburch. Thielmannus de Rodemat profitetur se factum esse vasallum Johannis, regis Boh. oc, pro censu annuo novem maltratarum siliginis sibi in curia Andevanensi assignatarum. — Dat. in Luccemburch VII id. Novembris. Publ. de la soc. pour la recherche des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 53. 344) 1316, 7 Dec. In Piesca. Karulus, archidiaconus Bechinensis, decidit litem exortam inter conventum domus Straconicensis ordinis S. Johannis Iherosolimitani et Ulricum de Jenin ac Hermannum de Pyraczow ecclesiarum rectores. — Not. oc, „quod cum iam dudum in causa decimarum ville Strzessouicz et Lehote in dominio domini Bawari de Bawarow site, que inter hon. viros fratrem Henricum priorem et conuentum domus Straconicensis ordinis s. Johannis Jerosolimitani ex vna et Vlricum de Jenin ac Hermannum de Pyraczow ecclesiarum rectores ex parte altera uertebatur, per judiciorum strepitus et litigiorum quam plurimos amfractus fuerit hincinde processum, — — tandem post diuturnas et uarias altercaciones dicte partes in nos tanquam im arbitrum — — compromittere curauerunt, promittentes firmum et ratum ac inuiolabile habituros, quidquid inter ipsos super predictis decimis per nos arbitratum fuerit seu ordinatum sub pena nichilominus quadraginta sexagenarum denariorum gr. monete prag. nobis a parte plebanorum de Jemin scilicet et Pyraczow, si nostrum arbitrium non tenuerint sine laudum; a parte prioris et fratrum de Straconicz autem sub amissione cause et litis prefate, qua pena soluta aut non tamen arbitrio nostro stari debet; et vt ordinacio nostra siue laudum per nos promulgatum permaneat perpetuis temporibus inconuulsum, hoc ex utraque parte in nos est non coacte sed voluntarie conpromissum. Nos igitur uisis juribus partis utriusque, perlectis eciam priuilegiis quam plurimis ex parte solum prioris et conuentus domus Straco- nicensis exhibitis, ex parte vero altera nullis solum lite inuenimus, sepedictas decimas ad claustrum Straconicense, priorem videlicet atque fratres de jure non solum in instanti, sed et antea plurima tempora pertinere. Quapropter ne iam dictam domum et claustrum Straco- nicense quispiam jure et justicia viduaret, arbitramur —— in hiis scriptis, — — prelibatas decimas et fructus earundem decimarum ad priorem et conuentum domus Straconicensis debere de cetero pertinere, alteri uero parti, Vlrico de Jenin scilicet et Hermanno de Pyra- chow, super ipsis decimis silencium perpetuum inponentes. Act et dat. in ciuitate Piesca a. d. MCCCXVI°, Decembris die VII°, presentibus viris laudabilibus mag. Nycholao doctore decretorum, plebano Piescensi, domino Rudlino, plebano de Alba ecclesia, domino Jacobo, plebano de Mirothicz, domino Nycholao, plebano de Repicz, domino Andrea, Nycholao, Alberto, Friderico dicto Papa, vicariis in Piesca, domino Johanne, plebano de Radomisl, Jacobo, ciue Piescensi et aliis. Ex orig. arch. Melit. Pragae.

Strana 139
et Moraviae. Annus 1316. 139 345) 1316, 8 Dec. Avinione. Johannes papa XXII mandans, ut proventus anni primi omnium beneficiorum eccle- siasticorum in Bohemia et Moravia ad sequens triennium vacantium pro oneribus ecclesiae Romanae facilius tolerandis percipiantur, constituit collectores proventuum praedictorum prae- positum Chunicensis monasterii, mag. Gabrielem de Fabriano, archipresbyterum de s. Arch- angelo Ariminensis diocesis, ac Ulricum, scolasticum Prag. ecclesiarum. — Nostris et camere nostre necessitatibus providere volentes „fructus, redditus et prouentus primi anni omnium et singolorum beneficiorum ecclesiasticorum, cum cura vel sine cura, etiam dignitatum, per- sonatuum et officiorum quorumlibet, ecclesiarum, monasteriorum, prioratuum et aliorum locorum ecclesiasticorum, tam secularium quam regularium, exemptorum et non exemptorum regni Boemie ac prouincie seu terre Moravie, que tunc vacabant et que usque ad triennium qualitercumque et ubicumque etiamsi apud sedem apostolicam vacare contingeret, ecclesiis tamen, monasteriis, dignitatibus ac beneficiiis subscriptis expressim exceptis, percipiendos in modum subdistinctum pro nostris et ipsius ecclesie oneribus facilius tolerandis et in eius agendorum subsidium de fratrum nostrorum consilio per alias nostras litteras duximus de- putandos, ipsosque per te .. prepositum ac vos magistros Gabrielem et Vlricum et vestrum quemlibet, quos ad hoc collectores tenore presentium deputamus, aut subcollectores, qui per vos et vestrum singulos ad huiusmodi collectionis ministerium fuerint constituti, in singulis vestris ciuitatibus et diocesibus colligi volumus, et per vos eidem camere assignari, non obstantibus quibuscumque statutis et consuentudinibus contrariis ecclesiarum, monaste- riorum et locorum, in quibus huiusmodi beneficia, dignitates, personatus et officia fuerint instrumentis confirmatione dicte sedis seu quacumque firmitate alia roborati, aut si fructus, redditus et proventus huiusmodi primi anni ex privilegio sedis eiusdem vel alias de jure seu quacumque consuetudine vel statuto alicui vel aliquibus debeantur, sive si ad fabricam quorumcumque ecclesiarum, monasteriorum seu locorum aut construccionem seu reparationem menium ciuitatum, castrorum aut villarum quorumlibet per quoscumque concessi forent vel etiam deputati seu interim concedi vel deputari contingeret, aut si essent in usus alios convertendi. Volumus autem, quod si idem beneficium bis in anno vacare contingeret, non nisi semel fructus, redditus et proventus illius pro ipsa duplici vacatione perciperetis, ut videlicet singulis annis ipsius triennii unica fructuum, reddituum et proventuum cuiuslibet beneficii sic vacantis essetis perceptione contenti, quodque predicti fructus, redditus et pro- ventus iuxta taxationem decime solverentur et reciperentur a vobis, scilicet summam, pro qua unumquodque beneficiorum ipsorum in decime solutione taxatur, exigeretis et perci- peretis, totali residuo huiusmodi beneficia obtinentibus remansuro, nisi forte vos residuum ipsum pro nobis et camera nostra percipere et habere malletis et eadem beneficia obti- nentibus ad supportandum ipsorum onera et ad sustentationem habendam summam, pro qua beneficia sepedicta taxantur in decima, remanere. Nos enim vos percipiendi utrum- libet predictorum, scilicet taxacionem ipsam vel residuum antedictum, habere volumus optionem, ita tamen quod, quicquid elegetis, beneficiorum ipsorum onera deberent ipsa bene- ficia obtinentes pro ea parte, quam vos eis dimitteretis, totaliter suppartare, nisi forte obti- 18*

Strana 140
140 Emler, Regesta Bohemiae nentes ipsi huiusmodi beneficia fructus, redditus et proventus omnes vellent vobis dimittere quo casu haberetis huiusmodi beneficiis quoad curam animarum, si eis immineret, nec non et in divinis officiis et sacramentorum ecclesiasticorum ministrationem facere per personas ydoneas deserviri, ac cetera eis incumbentia onera supportari. Ceterum volumus et per dictas nostras litteras duximus declarandum, ut deputatio nostra huiusmodi nullatenus ex tenderetur ad archiepiscopales et episcopales ecclesias nec non ad abbatias regulares neo ad beneficia illa, quorum fructus, redditus et proventus annui valorem sex marcharum argent non excederent, et que ex permutationis causa vacare contingeret, nec etiam ad vicarias seu capellanias ut plurimum a decedentibus secundum morem diversarum ecclesiarum insti- tutas ad missas pro ipsis decedentibus celebrandas certis constitutis redditibus presbytero inibi celebranti seu aliis ut divinis vel nocturnis canonicis horis intersint nec etiam ad co- tidianas distributiones quarumcumque ecclesiarum seu anniversaria vel obventiones, que ad certum quid deputate noscuntur. Verum quia contigit interdum, ut primi fructus, redditus et proventus beneficiorum huiusmodi debentur defuncto vel fabrice aut prelato seu ecclesiae hebenti annalia, declaramus per litteras supradictas, ut pretextu dicte nostre deputationis non preiudicaretur in totum eisdem, qui alias primi anni fructus redditus et proventus fuerant percepturi de consuetudine, privilegio vel statuto, quin fructus, redditus et proventus huius- modi primi anni sequentis perciperent, sicut percipere consueverant temporibus retroactis. Volumus autem, prout est consonum rationi, ad scandala evitanda, quod solutio huiusmodi fructuum, redituum et proventuum fieret in duobus terminis congruis vestro arbitrio statu- endis, quibus id extunc duximus committendum, vestras super hoc conscientias onerando. Sed nec pretextu defectus solutionum — — volumus, ut ad calices, cruces, vasa sacra, libros vel vestes ac bona mobilia divino usui dedicata manus aliquatenus extendantur. Et insuper vener. fratres nostros episcopos et dilectos filios abbates, priores, decanos, archi- diaconos, prepositos, plebanos archipresbyteros et rectores, capitula quoque, collegia et con- ventus ceterasque personas ecclesiasticas nec non priores ac preceptores seu magistros in litteris eisdem expressos ipsorumque loca tenentes per litteras supradictas rogandos, monendos attentius duximus ac etiam exhortandos, — — ut huiusmodi vestris et prelibate ecclesie necessitatibus devotis compatientes affectu collectores super hoc deputandos a nobis et sub- collectores, quos per eos ad id contingeret deputari, et ipsorum quemlibet dictos fructus, redditus et proventus per idem triennium inclusive in forma prescripta petere, colligere, exigere et recipere absque alicuius difficultatis obstaculo permitteretis libere et illos prout esset in vobis et eis dictis collectoribus vel eorum alicui aut subcollectoribus memoratis tradere et exhibere curraretis per eos supradicte ecclesie camere assignandos.“ — — Dat. Avinione VI id. Decembris pontif. a. 1°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 77. — Dudík, Iter Rom. II, 83. Extr. 346) 1316, 13 Dec. Avinione. Johannes papa XXII .. praeposito ecclesiae Pataviensis mandat, ut decidat causam super decimis ab hospitali S. Francisci Pragensi per collectores earum postulatis. — „Sua

Strana 141
et Moraviae. Annus 1316. 141 nobis magister et fratres hospitialis pauperum sancti Francisci in pede pontis Pragensis peticione monstrarunt, quod cum ven. frater noster .. episcopus Pragensis asserens, se fore collectorem decime olim per sedem apostolicam terre sancte subsidio deputate in ciui- tate et dyocesi Pragensi per ipsius sedis sub certa forma litterarum deputatum, dictos magistrum et fratres per dilectum filium .. abbatem monasterii Brevnouiensis Pragensis dyocesis et .. scolasticum eclesie ac .. commendatorem domus s. Marie Pragensis moneri fecisset et eisdem mandari, vt de redditibus et prouentibus terrarum et possessionum ipsius hospitalis, qui in vsus infirmorum et pauperum dicti hospitalis pro tempore conuertuntur, decimam ei soluere procurarent, ex parte dictorum magistri et fratrum autem coram eodem episcopo excipiendo propositum, quod cum olim per felicis recordacionis Martinum papam quartum, precedessorem nostrum, extiteret declaratum, vt de redditibus et prouentibus, qui in vsus infirmorum et pauperum conuertuntur, decima minime solueretur, prout erant legitime probare parati iidem magister et fratres, quod de redditibus et prouentibus supradictis, qui in usus infirmorum et pauperum hospitalis predicti conuertuntur decimam soluere minime teneban- tur, et ad id compelli de iure non poterant nec debebant; et quia dictus episcopus eos super hoc audire contra iusticiam recusauit, ipsi sencientes ex hoc indebite se grauari, ad sedem apo- stolicam apellarunt. Quocirca discrecioni tue mandamus, quatinus vocatis, qui fuerint evocandi, et auditis hincinde propositis, quod canonicum fuerit, appellacione remota decernas, faciens per — — Dat. Auinione id. Decemb. pontif. nostri a. 1°. censuram ecclesiasticam firmiter observari.“ Ex archivo Crucifer. cum rubea stella. 347) 1316. Ratio super teloneis civitatis Prag. a. MCCCXVI perceptis. — A. d. MCCCXVI" dimissum est vngeltum de piscibus per juratos Jacobo Lemperfillero a Natiuitate domini per vnum annum usque ad Natiuitatem domini pro triginta duabus sexagenis gr., de quibus de- falcate sunt ei decem sexagene gr. in suo debito, quod sibi tenetur ciuitas, ita quod XXII sexag. gr. debet expedire, vbi jurati mandabunt. Item dedit Alberto Alberti III sexag. gr. pro aurifabris. — Item Pillungo I fertonem pro vigilibus. — Item Meinhardo de Rock- czan III sexag. gr. et fertonem. Item Chonrado de Lutmericz IX sexag. gr. Item Hermanno Glas V sexag. gr. Item residuum, hoc est altera media sexag. gr. decussa est eidem Jecklino in suo debito propter hoc, quod male sibi successit in dicto vngelto. Item vngeltum de sale et humulo dimissum est Perschinoni pro quadraginta sexage- nis gr. per vnum annum a Natiuitate Domini sicut prius, de quibus ei defalcate sunt IV sexagene gr. in suo debito, quod sibi ciuitas tenebatur, ita quod XXXVI sexag. gr. expe- dire debet, vbi jurati mandabunt. Item Pillungo dedit VI sexag. gr., de quo habet literam ciuitatis. Item dedit supra portam S. Benedicti I sexag. Item vigilibus 1/2 sexag. Item Hein- rico de Lapide dimidiam sexagenam, quam dedit nuncciis. Item Gopoldo fabro XII sexag. Item dedit pro tegulis 1/2 sexag. gr. Item dedit Rudlino aurifabro IX sexag. gr. pro klenodiis ad Natiuitatem Christi. Item Nicolao aurifabro III sexag. eciam pro klenodiis.

Strana 142
142 Emler, Regesta Bohemiae Item vngeltum de melle dimissum est Jacobo Judeo a feria V proxima ante Purifi- cacionem s. Marie per annum pro XX sexag. gr. den., de quibus defalcauit V sexag. in suo debito. Item dedit Wolflino judici XV sexag. gr. pro equis suis, quos amisit. Item vngeltum de pecudibus et pecoribus dimissum est Jacobo Pizwekel et Vlussio a die Purificacionis s. Marie per annum pro LXII sexag. gr. De hiis date sunt Leublino aurifabro et socio suo XIII sexag. et ferto gr. — Item Nicolao aurifabro II sexag. gr. pro- klenodiis regi et regine. Item Eberlino de Lapide XXX sexag. gr. in suo debito. Item Meinlino de Rokczan tenebamur pro klenodiis XXXV sexag. gr.; de hiis sunt sibi solute ad Judeos XX sexag. et 31/2 sexag. gr. Item ipsemet Meinlinus debet soluere ad Judeos 111/2 sexag. gr. eciam pro klenodiis. Item ipse Meinlinus recepit apud Jecklinum Lemperfiller III sexag. gr. Item vngeltum de mercibus institorum dimissum est Nycolao Schefler a feria V pro- xima ante Letare per annum pro LX sexag. gr., de quibus deputate sunt Chonrado de Egra XL sexagene gr. Item Wolflino judici X sexag. gr. pro equis suis, quos amisit. Item nota- riis ciuitatis pro vestibus X sexagene gross. Item ungeltum de pannis dimissum est Nycolao Schebleri et Syfrido Scheffleri a die Georii vsque ad Natiuitatem Christi pro XXXVI sex. gros., de quibus deputate sunt Chon- rado Spiczero pro pannis sericeis et balkinis, qui fuerunt dati archiepiscopis Moguntinensi et Treuerensi XX sex. gr. et 21/2 sex. Item Christoforo de Ypra X sex. gros., quas ciuitas tenebatur. Item vngeltum de braxaturis ceruisie dimissum est Martino filio Syfridi de Leta curia et Seyfrido Scheffleri a feria sexta proxima ante dominicam Oculi vsque ad Natiuitatem Christi pro C et XL et pro II sex. gr., de quibus deputate sunt Chunrado de Egra C sex. gr. in suo debito. Item Heinrico de Lapide II sex. gros. Item ciuibus de Lindaw VI sex. pro expensis. Item vectori versus Pudin in expedicione V fert. Item nunciis currentibus inter exercitus V fert. Item joculatoribus et vectori pro expensis 11/2 sex. Item eisdem joculato- ribus I sex. pro tunicis. Item portulano regis II sex. Item tribus nunciis versus Brunnam III fert. et tortori III fert. pro domo. Item Iudeo Auidon XX et 31/2 sex. pro clenodiis circa Meinlinum de Rockczan acceptis, que dederunt regi in Natiuitate Christi. Item duobus nun- ciis versus Lipam I fert. Item carpentario III fert. circa s. Franciscum laborantem (sic). Item Giboso pabulatori 1/2 sex. Item pro sagittis 1/2 sex. Sciendum, quod eodem anno propter gwerram instantem indiguit ciuitas vigilibus et reparamentis diuersis, que haberi non poterant; vnde rogati Eckardus et Anthonius conces- serunt XL sex. gr. in parata pecunia super vngeltum braxaturarum ceruisie, mercium insti- torum et pannorum; qui collegerunt de isto vngelto pro se istam pecuniam: qui eciam ra- cione facta nobiscum usque ad diem, a quo locauimus ipsum vngeltum aliis, sicut superius continetur, expenderunt istam pecuniam ad mandatum nostrum tali modo in vigilibus, in plancis circum ciuitatem, in reparacionibus valuarum et murorum, in carpentariis et aliis necessitatibus ciuitatis. Item vngeltum de vino tenuit Chonradus de Egra usque ad carni- priuium proxime preteritum. Et quia rex ordinauit Meinlino de Rockczan CCCC marcas

Strana 143
et Moraviae. Annus 1317. 143 breues, quas ciuitas dare oportuit, ideo obligatum fuit eidem Meinlino hoc vngeltum a carni- privio, ut istam pecuniam pro se colligere deberet. Hoc vngeltum tenuit vsque ad Assump- cionem s. Marie nunc transactam. Item nunc concessit CCC marcas breues, quas ciuitas iterum regi dedit, propter quod locatum est idem vngeltum ipsi Meinlino a die Assumpcionis s. Marie per annum pro CCCC et XV sex. gros. Lib. civit. Prag. ab a. 1310, n. 986, f. 47. 348) Cc. 1317. Johannes, abbas mon. Waltsachssensi, Petrus, abbas Aulae Regiae, Gerhardus, abbas mon. S. Mariae montis Syon, Heinricus, decanus ecclesiae Wissegrad. transscribi faciunt lit- teras Johannis, episcopi Prag., de appellatione hospitalis Cruciferorum cum stella contra solu- tionem decimarum terrae sanctae deputatarum (v. Reg. III, p, 66. n. 159). E transsumpto arch. ord. Crucifer. cum stella Prag. 349) 1317. Katherina, relicta quondam Tazzonis de Lomnitz, cum consensu Wznatae, filii sui, et Jenczonis nepotis sui de Lomnitz, filii Tazzonis iunioris de Lomnitz, fundans sub castro Spilberch in praeurbio Brunensi claustrum sanctimonialium ordinis Praedicatorum ad S. Annam, fundationi suae plures villas aliaque bona confert. Huic fundationi donat Margareta, relicta quondam iuvenis Tazzonis de Lomnitz, villam Huestz prope Aychorns pro dotalitio a marito suo acceptam. — A. d. M°CCC°XVII°. Ex orig. archivi c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 80. 350) 1317. Katharina von Lomnitz, wittwe des Tazz von Lomnitz, stiftet bei Brünn das Domini- kanernonnenkloster und weist ihm mehrere besitzungen an. Der neuen stiftung gibt überdies Margaretha, die junge Tazzin, ihr dorf Huescz und drei lehen in Otnicz. — Sigille der herren: Jeschken von Mezerietsch, Diwischs von Sternberch, Woyciechs von Medlaw, Militschs von Namieschtsch, Witigen von der Lutsch und Vlreichs von Ronnberch. — „Gegeben do von Christes gepuerd warn dreutzehenhundert iar, dar nach in dem sibenczehenten iar. Ex orig. arch. c. r. guber. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 82. 351) 1317. Bznaet von Lompnicz verspricht die von seiner mutter Katharina dem nonnenkloster S. Anna in Brünn gemachten schenkungen zu halten. Zugleich verspricht Yencz, der sohn Tazz's des jüngeren, von den den nonnen zu Schutwaricz angewiesenen besitzungen keinen zins noch andere nutzungen zu erheben, sondern sie den nonnen des klosters zu sichern. Sigille und das datum wie in Nro 350 Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 84.

Strana 144
144 Emler, Regesta Bohemiae 352) 1317. Henri de Jametz cède à Jean, roi de Bohême oc, ce quil avait à Jamais tant en terres araubles, en prey, en bois, en rivière, en çens. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 53. 353) 1317. Pragae. Heinricus dictus Plik, plebanus in Radansfurt, monasterio de Ozzek dimidiam curiam in Radansfurt legat. — Not. oc, "quod dimidiam curiam meam in Radansfurt a me rite et racionabiliter emptam et habitam, censualiter tamen ad monasterium dictum Ozzek spe- ctantem cum agriculturis, censu, iuribus ac usufructibus vniuersis assistente michi corporea sospitate dedi et dare potui — — d. Gerwico abbati et suo conuentui monasterii predicti Ozzek post tempora uite mee perpetuo possidendam propter absolucionem berne, steure ac aliorum seruiciorum quam plurium predictis dominis de Ozzek retroactis temporibus multis per me exhibendorum et non exhibitorum et anime mee remedium in perhenne.“ — Testes: Johannes, abbas in Waltsassen, et d. Heidenricus, abbas in Cedlicz, et alii. — Dat. Prage a. d. incarn. MCCCXVII°. E codice diplom. monast. Ossecensis membr. saec. XIV, fol. 35. 354) 1317, 11 Jan. Avinione. Johannes papa XXII monasterio Jerocensi juspatronatus ecclesiae in Vreting a Wy- chardo de Tyrna donatum confirmat. — Dat. Auinione III id. Januarii pontif. anno 1°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 85. 355) 1317, 25 Jan. Avinione. Johannes papa XXII (Johannem), regem Boh. monet, ut summam pecuniae, quam Wenceslaus II, rex Boh., e decima pro terra sancta in Olomuc. dioecesi collecta mutuavit, nuntiis apostolicis assignet. — „Dudum siquidem quondam magister Bonaiutus de Casentino, canonicus Aquilegensis, apostolice sedis nuntius, tunc collector decimarum concessarum in subsidium terre sancte in regno tuo Boemie et circumadiacentibus partibus per sedem apo- stolicam deputatus dilectis filiis .. abbati monasterii Zaberdonicensis et . . preposito Cuni- censi Olomucensis diocesis ministerium collectionis huiusmodi in civitate et diocesi Olomu- censi dinoscitur commisisse. Cumque postmodum iidem abbas et prepositus de huiusmodi decima certam summam pecunie collegissent et penes se fideliter conservarent, clare memorie Wencezlaus, rex Boemie, adhuc vivens quingentas et octuaginta marchas grossorum dena- riorum pragensium ad pondus moravicum, sexaginta quatuor grossis pro marcha qualibet computatis, animo de ipsis dicto magistro Bonaiuto restitucionem integram faciendi pro suis et regni sui necessitatibus fecit accipi1), que sibi tunc temporis imminebant, propter quod idem rex in dicta marcharum summa apostolice sedi et prefato magistro Bonaiuto, vel cui ipse mandaret, usque ad festum Nativitatis domini tunc proxime secuturum restituere bona

Strana 145
et Moraviae. Annus 1317. 145 fide cum plena integritate promisit, mandans nichilominus inclite memorie Wencezlao, primo- genito suo, tunc regi Ungarie, quod ipse, si eundem genitorem suum ante restitucionem huius- modi decime forte mori contingeret, dictam marcharum summam prefato magistro Bonaiuto vel cui ipse mandaret, restitueret vel etiam assignaret, prout in patentibus litteris super hoc confectis magno dicti regis sigillo munitis, quas in archivo dicte sedis conservari facimus, plenius continetur. Cum itaqae tu, qui dicti regni guberna[cu]lis presides domino disponente, ad restitucionem marcharum huiusmodi tenearis, magnificenciam regiam paterno rogamus et hor- tamur affectu, quatenus dilectis filiis magistris Petro Durandi capellano, canonico Ebredunensis2) et Bernardo de Montevalrano rectori b. Marie de Verdano Tholosane diocessi ecclesiarum, nuntiis nostris, exhibitoribus presentium, vel eorum alteri dictam marcharum summam nostro et dicte sedis nomine quibuslibet occasione et dilatione semotis pro nostra et dicte sedis reverentia restituas integraliter et assignes, ut devotionis huiusmodi perfecta sinceritas claris operum fructibus comprobetur, nosque regalis magnitudinis circumspectam prudentiam com- mendare dignis in domino laudibus valeamus, rescripturus nobis per litteras tuas, quidquid super premissis duxeris faciendum." — Dat. Avinione VIII kal. Febr., pontif. a. 1°. Ex autographo reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 85. — Dudík, Iter Rom. II, 83. Extr. — 1) V. Regesta Boh. II, p. 880, n. 2035. — 2) Chytil: Ebredunensi. 356) 1317, 27 Jan. Pragae. Petrus, Mog. sedis archiepisc. oc, decidit litem inter capitulum Melnicense et monasterium Placense de villa Ztremusna exortam. — Not. oc, "quod cum mag. Nycolaus, prepositus Melnicensis, et capitulum ecclesie Melnicenis ex parte una et — — abbas et con- ventus monasterii Placensis — — parte ex altera de villa Ztremusna aliquamdiu litigassent, tandem ipsi in nos — — tamquam in arbitrum, arbitratorem seu amicabilem compositorem compromiserunt, promittentes fideliter nostre ordinacioni — — stare —— sub pena çentum marcarum solvendarum nobis nomine pene per partem nostram pronunciacionem non ser- — — quod dicta vantem. Virtute itaque dicti compromissi in nos facti —— pronunciamus, villa Ztremusna prefato preposito et prepositure Melnicensi per dictum abbatem et conven- tum cum omnibus suis juribus et pertinenciis ac utilitatibus, que olim Melnicensis preposi- tura habebat in ipsa, eo excepto, quod de permutacione ville Zincz per eos facta non debeat eos impetere, actione super ea contra alios sibi semper salva, statim debet libere resignari, dari et tradi et apud nobilem virum Busconem de Merica, si eam sibi ad dies vite sue vel jure hereditario vel in perpetuum locauerunt vel concesserunt, totaliter disbrigare. Si autem locaverunt eam sibi tantum tam diu, quamdiu ipsi eam tenerent, tunc licet ad disbrigandum eam non teneantur, debent tamen locacionem sive concessionem sibi per eos factam revocare ac rogare et mandare, quod prepositum predictum in ea non inquietet, et quod hec ubicum- que opus fuerit et predictus prepositus requisiverit, quod predictus Busco in villa predicta jus non habebat, recognoscunt, et quod dictus prepositus omnibus accionibus et impeticio- nibus pro fructibus exinde perceptis per abbatem et conventum predictos renunciare debet. Item diffinitive pronunciamus, supradictum magistrum Nycolaum, prepositum Melnicensem, 19

Strana 146
146 vel suos successores, si eum ante solucionem subscriptam cedere vel decedere contingit, predicto monasterio annis singulis de fructibus ville predicte soluere debere duodecim marcas regalis monete, videlicet LVI grossis pro marca computatis, hiis terminis, scilicet sex marcas in festo Georgii et sex marcas in festo Galli, sub pena dupli tam diu, donec centum marce ponderis predicti ipsi monasterio sint integraliter persolute, quas centum marcas eiusdem pagamenti ipsi monasterio equitate suadente juris rigore propter simplicitatem religionis detrahendo decernimus esse dandas, et ex nunc prepositus predictus villam suam predictam sine omni inquietacione abbatis et conventus monasterii predicti debet habere libere et te- nere. Item pronunciamus, quod dictus abbas pro se et conventu suo, et prefatus prepositus pro se et ecclesia sua, prepositura sua, statim sine intervallo medii temporis dictam nostram pronunciacionem omologare seu approbare debent, apponendo eidem nostre pronunciacioni sua sigilla. — — Declaracionem insuper dicte pronunciacionis nostre seu arbitrii nostri, quocienscumque super ea vel ex ea inter partes predictas seu alias undecumque dubium emerserit, nobis et jurisdictioni nostre virtute dicti compromissi in nos facti presentibus reservamus. Nos quoque abbas dicti monasterii, nostro et conventus nostri nomine, et nos mg. Nycolaus, prepositus Melnicensis, pro nobis et ecclesia seu prepositura nostra dictam pronunciacionem seu arbitrium omologamus et approbamus.“ — Act. et dat. Prage VI kal. Febr. a. d. MCCCXVII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. Mus. Boh. Emler, Regesta Bohemiae 357) 1317, 27 Febr. In Netolicz. Wernherus, Racko et Pribycus 1) de Wityeyucz profitentur, se monasterio S. Coronae omne ius suum ad villam Freudental resignasse. — Not. oc, "quod villam dictam Freudental, super qua villa inter nos et Theodericum abbatem et conuentum fratrum — — monasterii — — Sancte Corone controuersia seu discordia pro tempore durauit, que amicabiliter extitit iam vnita, cum omnibus juribus, vtilitatibus, libertatibus et pertinenciis suis vniuersis dicto monasterio jure hereditario resignauimus, — — transferentes in ipsos, — — vt in ipso monasterio memoria patris nostri recolende memorie et aliorum nostrorum predecessorum habeatur, omne jus et omnem potestatem, quod vel quam in villa habuimus vel habere po- tuimus eadem. Et vt pauperes ville predicte per nostram protectionem a pressuris, molestiis, que hominibus monasteriorum per varios infliguntur, valeant subleuari et se stabilire ac melius locare nec non agros possint dilatare, memoratam villam et locum silue dictum Strobole iuxta Aureum riwum, in quo loco uillam, vel quot nobis visum fuerit, locabimus, cum omnibus juribus, vtilitatibus et pertinenciis eorundem prefati domini abbas et conuentus, velut in ipsorum litteris est expressum super hoc nobis datis, contulerunt de nouo nobis tenere vsque ad cuncta tempora nostra nostrarum trium tantummodo personarum. Postquam autem nos omnes tres persone de huius vite luce domino vocante transierimus, prenotate ville qualibet contradiccione nostrorum posterorum proculmota ad monaterium dictum cum omnibus eorundem pertinenciis prius declaratis libere reuertentur. Nos eciam, vt discordia inter possessiones monasterii iam notati et possessiones nostras in Wityeiuicz spectantes

Strana 147
et Moraviae. Annus 1317. 147 deinceps conquiescat, ipsas metas distinguimus seu presentibus limitamus. Prima est lapis Wzlprz2), a quo lapide vsque Elehnyzdo 3) abinde directe iuxta maiores Lazyscz ad viam in Nebahow et per illam viam directe vsque ad Dolewle *) se extendent.“ — Acta sunt autem hec in Netolicz a. d. MCCCXVII°, III° kal. Mar. Pangerl, Urkb. v. Hohenfurt, Font. rer. Austr. XXIII, p. 65. — Cop. Mus. Boh. — 1) Cop. Mus. Boh. habet Pribyck de Witgeuycz. — 3) Ibidem: vuzlpicz. — 3) Teschnyzdo ibidem. — 1) Dobewle Fontes rer. Austr. 358) 1317, 8 Mart. Pragae. Petrus, Maguntinensis sedis archiepiscopus, ecclesiam parochialem Mulhusensem visitantibus indulgentias concedit. — — Dat. Prage VIII id. Marcii a. d. MCCCXVII°. Ex orig. arch. reg. Dresd. 359) 1317, 10 v. 11 Mart. Pragae. Filii Wolframi, civis Prag., compromittunt in arbitros et promittunt se ordinationem eorum esse observaturos. — „Nos Meinhardus, Bohuslaus, Frenczlinus, Nicolaus, Johannes et Alexius fratres germani filii olim Wolframi recognoscimus, — — quod quidquid ordina- verint inter nos — — Nycolaus filius quondam Wolflini de Egra judex, Cunradus et Marti- nus eciam dicti de Egra, Meynhardus de Rokczan, Wolflinus et Albertus filii quondam Alberti, ciues Prag. ciuitatis, illud est de nostro verbo et nostra spontanea voluntate, promi- simus et eciam promittimus bona fide, quod omnem ordinacionem, quam ipsi fecerint seu ordi- nauerint inter nos, inferius in presenti litera conscriptam ratam et gratam [habere] atque inviola- biliter penitus [volumus] obseruare. Nos itaque Nycolaus filius quondam Wolflini de Egra judex, Chunradus et Martinus eciam dicti de Egra, Meinhardus de Rokczan, Wolflinus et Albertus filii quondam Alberti, ciues Prag. ciuitatis, electi et statuti in arbitros a Meinhardo, Bohuslao, Frenczlino, Nicolao, Johanne et Alexio germanis fratribus, filiis olym Wolframi, tenore presen- cium publicamus, nos vnanimiter de communi nostro consensu ordinasse omnia, que inferius in presenti litera statim lucide continentur, videlicet quod Meynhardus et Johannes germani fratres antedicti debent soluere et dare Cristine, ipsorum sorori, LXXXIII sex. gros. den. prag. et XX gr. cum parata pecunia aut pro singulis decem sex. gros. jam dicte pecunie ipsi Mein- hardus et Johannes eidem Cristine vnam marcam census annui dabunt tam diu, quousque iam dicte Cristine LXXXIII sex. gros. et XX gros. persoluerint integraliter et ad plenum. Ipse autem Meinhardus de hiis LXXXIII sex. et XX gros. X sex. gros. non soluet, sed recipiet et reser- uabit eas pro expensis, quas ipsa Kristina apud eum fecit. Item arbitramur et ordinamus, quod Bohuslaus et Alexius fratres germani prenotati dare debent et soluere tenentur prefate Cristine, ipsorum sorori, XXVII sex. gros. prag. minus XX grossis cum parata pecunia aut pro singulis X sex. gros. pecunie jam notate idem Bohuslaus et Alexius vnam marcam census annui predicte Cristine dabunt tam diu, quousque persoluerint ei ipsas XXVII sex. gros. minus XX grossis integraliter et complete. Item arbitramur et ordinamus, quod pre- fati Bohuslaus et Alexius tenentur et soluere debent Elyzabeth, ipsorum sorori, LVI sex. gros. prag. et XX gros. cum parata pecunia, aut quod [pro] singulis X sex. gros. predicte pecunie 19*

Strana 148
148 Emler, Regesta Bohemiae ipsi Bohuslaus et Alexius vnam marcam census annui eidem Elizabeth dabunt tam diu, quousque prescripta pecunia fuerit totaliter persoluta Elyzabeth supradicte. De hac autem pecunia idem 1) Alexius de X sex. gros. liber erit, quas recipiet pro expensis suarum nupciarum, unde ipsi Elizabeth tantum XLVI sex. gros. remanebunt et XX gros. Item arbitramur et ordinamus, quod Frenczlinus et Nicolaus germani fratres antedicti tenentur et soluere debent LXXXVI sex. gros. et XX gros. pecunia cum parata; de hac pecunia dare debent et tenentur Elizabeth, ipsorum sorori, XIII sex. gros. et XX gros. Item iidem Frenczlinus et Nycolaus dabunt et dare tenentur Katherine, ipsorum sorori, LX sex. gros. cum parata pecunia; de hiis autem LXXXIII sex. gros. et XX grossis Frenczlinus antedictus X sex. gros. non soluet, sed illas reseruabit pro expensis suarum nupciarum. Et prescriptam pecuniam predicti Frenclinus et Nicolaus cum paratis den. prefatis eorum sororibus soluere tenebuntur aut pro- singulis X sex. gross. prenotate pecunie suis sororibus prenotatis vnam marcam census annui dabunt tam diu, quousque sepefatis suis sororibus memoratam pecuniam persoluerint inte- graliter ad plenum. Item arbitramur et ordinamus, quod Meynhardus et Johannes sepefati tenentur et dare debent nepotibus patris eorum, pueris Barthonis, LX sex. gros. prag., quando iidem pueri ad annos discrecionis peruenisse videbuntur. Item ordinamus, quod Bohuslaus et Alexius fratres antedicti tenentur et dare debent eisdem pueris XL sex. gros. prag., quando ipsi pueri ad annos discrecionis peruenerint. Item arbitramur et ordinamus, quod Bohuslaus et Alexius memorati tenentur et dare debent pueris Elyzabeth, sororis ipsorum, quos genuit cum Ingberto, XX sex. gros. prag., quando iidem pueri ad annos discrecionis videbuntur peruenisse. Item ordinamus, quod Frenczlinus et Nycolaus prefati tenentur et dare debent pueris Katherine, sororis eorum, quos genuit cum Theodrico dicto Wazinger XL sexag. gros. prag., quando ipsi pueri ad annos discrecionis peruenerint. Item arbitramur et ordinamus et volumus, quod omnes fratres germani sepedicti sororibus eorum predictis omnem pecuniam pretactam, quam eis tenentur, soluere sint astricti cum parata pecunia et persolvant infra hinc et festum pasche proxime affuturum aut certificent ipsas eorum sorores sic, quod iuxta nostram ordinacionem pro singulis X sex. gros. prescripte pecunie, quam eis tenentur, vnam marcam census annui eedem sorores fratrum sepius dictorum habeant et re- cipiant in bonis ita certis, quod hic census annuus, quem sepefati fratres suis sepedictis soro- ribus demonstrabunt et dabunt seu eciam assignabunt, eisdem suis sororibus nunquam possit deperire. Quod si non fecerint seu facere neglexerint, extunc prefate sorores fratrum pre- dictorum totam pecuniam prescriptam debent habere super omnia bona ipsorum fratrum, que ex paterna successione sunt ad ipsos deuoluta, et judex et jurati Pragensis ciuitatis, qui pro tempore fuerint, ipsos fratres pro prescripta pecunia impignorare possunt et debent in omnibus bonis eorum pretactis absque strepitu cuiuslibet judicii et querela. Insuper arbi- tramur, ordinamus et volumus, quod quicumque sepedictorum fratrum non soluerit prescriptam pecuniam, quam dare et soluere debet nepotibus patris sui, videlicet pueris Barthonis prescriptis, et eciam pueris Elizabet, quos genuit cum Ingberto, atque pueris Katharine, quos genuit cum Theodrico Wazingero, quemadmodum est premissum, illum sic negligentem soluere et dare suam partem pecunie huiusmodi judex et jurati Pragensis ciuitatis, qui pro tempore fuerint, pro ea

Strana 149
et Moraviae. Annus 1317. 149 pecunia impignorare poterunt et debebunt in omnibus bonis ad eundem ex paterna succes- sione deuolutis absque strepitu cuiuslibet judicii 2) et querela. Et omnia bona ad illum, que ex paterna successione sunt deuoluta puerorum Barthonis, Elizabeth et Katherine prescrip- torum sunt et esse debent pignora, ita quod nusquam et nulli hominum alteri eadem bona valeat vendere vel eciam obligare. Preterea ordinamus et volumus, quod si Elyzabeth et Katherina predicte, quod absit, medio tempore migrauerint de hoc mundo carnis debitum exsoluendo, aut si maritauerint seu viros duxerint absque scitu et consensu fratrum suorum predictorum, tunc fratres earundem sepius dicti de pecunia, quam eisdem suis sororibus tenentur, erunt et esse debent penitus absoluti.“ — Act. et dat. Prage a. d. M.CCC.XVII°, VI idus. Mart., hoc est in vigilia b. Georgii pape. Lib. vetust. arch. civ. Prag. (n. 993) p. 68. — 1) In codice: iidem. — 2) Ibidem: judici. 360) 1317, cc. 10 Mart. Recz. Ich Heinrich von der Leipene vnde ich Schenke, sein svn, vergehen, — daz wir „puergil vnde schirm worden sein des guetes ze Cheuwirnik, daz vnser chnecht Wilhelm von Frene vnde seine prueder dem erbern — — Ottin von Cheyow zu chaufin habint gegebin, — — vnde gelobe wir — — Otten von Cheiow vnde seinen erbin daz egenante guet ze schirmin vor alle ansprache vnde vor alle abeschuttunge, als landes recht ist.“ — Ze Recz driezehn hundirt jar vnde sibenzehen jar, in der vasten vier wochin vor ostern. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 87. 361) 1317, 11 Mart. Retz. Ich Vlreich de Phluk vergich, — „daz ich des gutes ze Cheuwernik, daz Wilhelm von Frene vnde seine prueder dem erbern — — Otten von Cheiow vnde seinen erbin ver- chauft habint, — — puergil vnde scherm worden bin, also daz ich dem egenanten — — Ot von Cheiow vnde seinen erbin gelobe daz vorgenante guet ze Cheuwernik ze schermin vor alle ansprache vnde vor abschuttunge, als landes recht ist. — Gegebin vnde gescriben ze Retz — — nach gotes geburt — — drinczehen hundirt jar in dem sibenzehentin iare, an sende Gregorius abende. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Codex dipl. Mor. VI, 88. 362) 1317, 21 Mart. In Mesirziecz. Conradus, episc. Olomuc., confirmat monasterio in Zar censum, quem ei de 41/2 laneo cum duabus curticulis in villa Pyrpaums et in villa Sesemin cum molendino Johannes de Mesirsiecz, burggravius Brvnnensis et Olomucensis camerarius, cum uxore sua Jutka con- tulerat ad duos husiones et duo vasa vini in adventu Domini et tempore quadragesimali comparandos. — Dat. in Mesirziecz a. d. M'CCC XVII°, in die s. Benedicti abbatis. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Codex dipl. Mor. VI, 88.

Strana 150
150 Emler, Regesta Bohemiae 363) 1317, 26 Mart. Pataviae. Meingotus, praepositus Pataviensis ecclesiae, judex a sede apostolica delegatus, Hein, rico decano et Ekrico canonico Wissegradensis ecclesiae mandat, ut Johannem, episc. Prag. ad eius citent praesentiam, ut in ecclesia Pataviensi proxima Va feria post festum b. Phi- lippi et Jacobi apost. proximo nunc venturum, hoc est III non. Maii, coram eo compareat- magistro et fratribus hospitalis pauperum s. Francisci in pede pontis Prag. per se vel per idoneam personam de iusticia responsurus. — Dat. Patauie a. d. MCCCXVII°, in crastino Annunciacionis s. Marie virg., hoc est VII° kal. April. Ex orig. arch. ord. Crucifer. cum stella. 364) 1317, 13 Apr. Auinione. Johannes papa XXII praeposito et capitulo domus Sepulchri Dominici Zderosiensis (sic) omnes libertates, immunitates et indulgentias a Romanis pontificibus concessas, nec non libertates et exemptiones saecularium exactionum a regibus et principibus et aliis Christi fidelibus indultas confirmat. — Dat. Auinione id. Apr. pontif. a. 1°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. 365) 1317, 21 Apr. In Wyssegrado. Heinricus decanus et Ekricus canonicus ecclesiae Wissegradensis, Meingotto, Pata- viensis ecclesiae praeposito, notum faciunt se Johannem, episc. Prag. ad eius citavisse prae- sentiam, ut coram eo in ecclesia Pataviensi fer. V post festum s. Philippi et Jacobi apost. proxime venturum compareat, per se vel per idoneum responsalem magistro et fratribus ho- spitalis s. Francisci in pede pontis Pragensis de justitia responsurus. — Dat. in Wissegrado a. d. MCCCXVII°, XI° kal. Maii. E tab. ord. Crucifer. cum stella Prag. 366) 1317, 22 Apr. Concordia facta inter monasterium de Waltsahsen et Conradum patrem et filium dictos Rorer propter caedem Heinrici dicti Rorer. — Nos Albertus de Valkenauwe, Engel- hardus et Albertus fratres de Kunegeswart constare volumus oc, "quod cum inter monaste- rium Waltsahsense ex parte una et Cunradum seniorem et Cunradum eiusdem Cunradi filium seniorem dictos Rorer, ex parte altera, pro eo, quod Heinricus etiam dictus Rorer, prae- dictorum filius atque frater, per familiam monasterii assereretur interfectus, discordiae materia verteretur, nos favoris aequalitatem hinc inde gerentes, eiusdem discordiae materiam amputa- vimus et partes ipsas ad plenam concordiam deduximus in hunc modum: quod Jordanus frater et filius etiam praedictorum a captivitate, qua per d. Leporem est detentus, per mo- nasterium, sicut prior et cellerarius praesentialiter promiserunt, debeat liberari, et dicti Rorerii etiam vice versa omni actioni, rancori et inimicitiis, quae occasione interfectionis praedictae emerserant, renuntiaverunt tam pro se quam pro omnibus, sive praeentibus sives

Strana 151
et Moraviae. Annus 1317. 151 futuris, quos factum huiuscemodi et ultio contingebat actenus vel posset contingere in futu- rum. Jus etiam, quod de tribus curiis in Antiquo Albernreut sibi conpetere asserebant, in proprietatem monasterii plenarie transtulerunt. Et ut praemissa omnia perpetuo robore sint firmata, Cunradus senior et Cunradus eius filius supradicti sacramento corporis domini in ecclesia Sandauwe eis oblato nobis praesentibus ac aliis quam pluribus ad praemissa omnia fideliter conservanda iuramentum corporaliter et verbaliter praestiterunt, et ut Jor- danus praedictus ad altare b. Virginis monasterii saepefati consimile praestare debeat jura- mentum, se nichilominus astrinxerunt.“ — — Testes: Johannes de Kunegeswart, Heklinus de Sandauwe plebani; Jarizlaus de Kunegeswart, Heinricus dictus Insanus, Heinricus filius Hekhardi de Wiltstein, et alii. — Act. a. d. M.CCC.XVII°, X kal. Maii. Ex orig. arch. reg. Monac. cop. Mus. Boh. 367) 1317, 28 Apr. Auinione. Johannes papa XXII archiepiscopo Saltczburgensi et Ratisponensi ac Pragensi epis- copis mandat, ut assistent fratribus ordinis Heremitarum provinciae Bawariae et Boemiae, qui „a nonnullis super predicacionibus libere ab eisdem fratribus faciendis et audiendis con- fessionibus eis peccata sua volencium confiteri et aliis iuribus et libertatibus ipsis ab apo- stolica sede concessis a prelatis, rectoribus et clero aliisque personis contra indulta privi- legiorum dicte sedis eis ab eadem sede concessorum multipliciter molestantur et gravamina ipsis multiplicia inferuntur,“ non permittentes eos contra tenorem privilegiorum ipsorum a praedictis vel aliis quibuscunque molestari. — Dat. Auinione IV 1) kal. Maii, pontif. a. I°. E cod. Thomaeo. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 89. — 1) Cod. Mor. h. XIV kal. Mai. 368) 1317, 7 Maii. Pataviae. Meingotus, praepositus Pataviensis ecclesiae, judex a sede apostolica delegatus, Jo- hanni, episcopo Pragensis ecclesiae, notum facit, se terminum in causa super decimis papa- libus ab hospitali s. Francisci Pragensi solvendis prorogasse. — „Quia in causa nobis a sede apostolica delegata, que inter vos ex vna et magistrum et fratres hospitalis s. Fran- cisci in pede pontis Prage ex parte altera vertitur seu verti speratur, ad citacionis actum — — processimus certum comparicioni vestre terminum, videlicet proximam quintam feriam post festum bb. Phylippi et Jacobi Apost. proximo transactum prefigentes, ad quem terminum fr. Jacobus, procurator magistri et fratrum dicti hospitalis s. Francisci Prage in pede pontis veniens nobis significauit, quod per vos certum tempus ad habendam alterutrum concordiam sit prefixum, petens humiliter, quod huic concordie inter vos ordinande pium preberemus assensum, predictum terminum vsque ad sextam feriam post festum sancte Trinitatis pro- ximam prorogando, nos igitur eiusdem procuratoris iusta petentis desideriis deuocius incli- nati prelibatum terminum vsque ad diem prefixam prorogamus, vos ad concordiam prout ad nostrum spectat officium, vberius inuitantes.“ — Dat. Patauie a. d. M.CCC.XVII°, in crastino Johannis ante portam Latinam, hoc est nonis Maii. Ex arch. Crucifer. cum rubea stella Pragae.

Strana 152
152 Emler, Regesta Bohemiae 369) 1317, 15 Maii. Witigo, Misnensis ecclesiae episc., confirmat collationem vicariatus ecclesiae in Saydow per Gerwicum abbatem totumque monasterium in Ozzek Henrico presbytero factam, qui ab- bati et conventui in Ozzek nomine eorum ecclesiae promisit solvere annuatim VIII marc. arg. vribergensis ponderis et monete, residuo sibi pro sustentatione reservato. — Act. a. d. M°CCCXVII, id. Maii. E cod. dipl. Ossec. cop. in Mus. Boh. 370) 1317, 19 Maii. Luxembourg. Gertrud, dame de Bellecoste, Hartard, sire de Merenberch, et Thieri de Branden� berg déclarent qu'ils ont repris en fief de Jean, roi de Bohême oc, leur chastel de Belle- coste et toute la terre avec dépandances. — Le jour des octaves de l'ascension de N. S. au moi de mai. — Luxembourg. Publ. de la soc. pour la recherche des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 54. 371) 1317, 19 Maii. (S. I.) Othto dictus de Parczs senior profitetur se a monasterio de Welegrad villam dictam Walthersdorph cum omnibus juribus et pertinentiis pro L marcis ad tres vitas tantum, vide- licet suam et filiorum suorum Kadoldi et Othtonis, comparavisse sub conditionibus in litteris specialiter expressis. — Sigilla: Ruthonis, camerarii Morauie, Vlrici de Ronberch, zudarii provinciae Brunnensis, Hertwici de Lichtenstein, Welezlai de Vrsehau, zudarii provinciae Braczlauiensis, Othtonis de Parczs, Kadoldi, filii eius, et civium de Rediss. — Acta a. d. MCCCXVII°, in octava Ascensionis Domini. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 91. 372) 1317, 27 Maii. Prage. Johannes, Prag. episc., M[eingoto], praeposito Pataviensis ecclesie, ratione solutionis decimarum papalium per hospitale S. Francisci Prag. scribit. — „Vestrae discretioni circum- spectae innotescimus per praesentes, quod inter nos et magistrum ac fratres hospitalis s. Fran- cisci in pede pontis Pragensis ordinis Cruciferorum cum stella plena concordia consensu una- nimi intervenit, ad quam concordiam sic inter nos habitam petivimus benignum vestrum praebere assensum. Insuper vos requirimus affectuose petentes, quatenus prefatum magistrum et fratres promoveatis vestro pro consilio et auxilio opportuno, ut literae ad vos a sede apostolica impetratae ipsis prosint et eas sibi sentiant imposterum profuisse; cum iuxta declaracionem Martini papae veritate inspecta magister et fratres antedicti ad solutionem decimarum in subsidium terrae sanctae deputatarum minime teneantur, quia nobis constat et pluries constitit, quod fructus et proventus singuli hospitalis memorati in usus infirmorum, ministrorum ipsorum, quibus carere non possunt, et pauperum convertuntur, nec recordamur, quod unquam ab ipsis hospitalariis huiusmodi decima sit soluta, licet olim magister Bonaiutus,

Strana 153
et Moraviae. Annus 1317. 153 collector decimarum in subsidium terrae sanctae deputatus, ab ipsis exegerit decimam sicut ab aliis clericis et ecclesiarum praelatis, qui se defenderunt rationabiliter per declarationem praedicti Martini papae a solutione decimarum.“ — Dat. Pragae VI° kal. Junii. E cod. aur. ord. Crucifer. cum stella Pragae p. 138. 373) 1317, 27 Maii. Pragae. Johannes, episc. Prag., protestatur, magistrum et fratres hospitalis S. Francisci deci- mam papalem solvere non teneri. — Not. oc, "quod cum per felicis memoriae d. Clementem papam V nobis fuisset suarum literarum auctoritate commissum, quod decimam de ecclesiasticis redditibus pro terrae sanctae subsidio deputatam per nos vel per alios, quos ad hoc vide- remus officium aptiores, fideliter et exacte colligere in nostra civitate et diocesi deberemus, commissoque per nos honorabilibus viris fratri Bawaro, abbati Brewnoviensis monasterii ordinis s. Benedicti, magistro Vlrico, scolastico Pragensi, decretorum doctori, nec non fratri Wernero, ordinis hospitalis s. Joannis Hyerosolimitani commendatori domus s. Mariae Pragensis, eiusdem collectionis officio, cum ipsi idem officium exequentes a magistro et fratribus hospi- talis s. Francisci in pede pontis Pragensis ordinis Cruciferorum cum stella solutionem ipsius decimae, sicut ab aliis exegissent, iidem magister et fratres asserentes se, quia omnia bona, quae eidem hospitali fidelium erant largitione concessa, pauperum et infirmorum et aliarum personarum, sine quibus infirmi et pauperes in ipso hospitali degentes consistere non pote- rant, usibus seruiebant, ab ipsius decimae solutione exemptos, allegantes nichilominus se per declarationem d. Martini papae, qui de his, quae in usus pauperum et infirmorum con- vertuntur, huiusmodi solui non debere decimam declarauit, ab ipsius decimae solutione exem- ptos, allegantes nihilominus, se magistro Bonaiuto de Cassentino, canonico Aquilegiensi, qui a felicis memoriae d. Bonifacio papa octauo pro collectione consimilis decimae per Pragen- sem ciuitatem et diocesim fuerat deputatus, nec aliqua hospitalia ipsam unquam decimam collectorum alicui exsoluisse, dixerunt se ad solutionem ipsius decimae non teneri, petentes a nobis tamquam ab illo, qui principale habuimus super ipsius decimae collectione manda- tum, ut in eis praedictae declarationis formam et receptionis modum in aliis regionibus generaliter obseruatum seruare exigente justitia deberemus, se in hoc nihilominus cum suae assercionis fiducia ad apostolicae sedis referentes responsum. Nos quoque piam et fauora- bilem ipsorum allegationis causam et apostolicae sedis, in qua ipsi magister et fratres se defigebant, reuerentiam contemplantes libenter in eis et circa eos exactioni ipsius decimae supersederi et declarationem praedicti d. Martini papae sequi et attendere uolumus. Et haec de consilio nostrorum fecimus sapientum.“ — — Act. et dat. Pragae a. d. MCCCXVII, VI° kal. Junii. E cod. aur. in arch. Crucifer. cum stella Pragae p. 139. 374) 1317, 6 Jun. Avinione. Johannes papa XXII praeposito monasterii Chunicensis et magistris Gabrieli de Fabriano, capellano suo, archipresbytero s. Archangeli, ac Ulrico, scolastico Pragensis ecclesiae, nuntiis 20

Strana 154
154 apostolicis, concedit quod possint absolvere non solventes in termino fructus beneficiorum primi anni. — Dat. Avinione VIII id. Jun. pontif. a. I°. Dudík, Iter Rom. II, p. 83. Extr. Emler, Regesta Bohemiae 375) 1317, 6 Jun. Avinione. Johannes papa XXII assignat Gabrieli de Fabriano, capellano suo et nuntio aposto- lico in regnis Bohemiae, Moraviae et Poloniae salarium trium florenorum auri. — Dat. Avi- nione VIII id. Junii, pontif a. I°. Dudík, Iter Rom. II, p. 83 et 84. Extr. 376) 1317, 6 Jun. Pataviae. Nos Meingotus, praepositus ecclesiae Pat., judex appellationis interpositae ex parte fratris Jacobi, procuratoris magistri et fratrum hospitalis pauperum infirmorum S. Francisci ordinis Stelliferorum ad pedem pontis Pragae a sede apostolica deputatus inter praedictos fratres et Johannem, episcopum Prag., auctoritate rescripti apostolici, „cum non solum nobis constet per dictos fratres, sed et eciam per patentes litteras appendentibus sigillis dicti rev. patris domini Johannis, episcopi Pragensis, quod idem reuerendus pater recognouit et reco- gnoscit publice dictis fratribus et hospitali, quod iuxta appellacionis ipsorum tenorem ad prestacionem sev ad solucionem decimarum terre sancte deputatarum aut impositarum per sedem apostolicam sev ipsius legatos minime teneantur, juxta declaracionem eciam felicissime recordacionis d. Martini pape, que dicit, vt de redditibus et proventibus, qui in vsus infir- morum et pauperum conuertuntur, decima minime persoluatur, dicte composicioni et reco- gnicioni —— nostrum consensum et auctoritatem, in quantum de iure possumus, presentibu: impertimur et vera omnia et singula supradicta recognoscimus nichilominus per presentes. — Act. et das. Patauie a. d. MCCCXVII°, VIII° id. Junii. E tab. arch. Crucifer. cum stella. 377) 1317, 10 Jun. (S. 1.). Boemuns de Faconpierre, fils de feu Arnoult, écuyer, seigneur du château de Facon- pierre, fait connaître qu'il a donné et cédé ledit château a Jean, roi de Bohême oc, pour le posséder comme son propre héritage. — Vendredi après les octaves de la Trinité au mois de juin. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 54. 378) 1317, 13 Jun. (S. 1.). Giles de Weys, écuyer, et dame Katheline de Morthan, sa femme, font connaître qu'ils ont vendu à Jean, roi de Bohême oc, tous leurs droits sur leur château de Faconpierre, la châtellenie et dépandances — Lundi après la fête de St. Barnabé apôtre. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 54.

Strana 155
et Moraviae. Annus 1317. 155 379) 1317, 19 Jun. Apud Bacharacum. Foedus inter Ludovicum, Rom. regem, et Johannem, regem Boh. contra Fridericum, ducem Austriae. — Nos Johannes, Boem. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, not. oc, "quod, quia sermus d. noster, d. Ludovicus, Romanorum rex, nostris et regnorum nostrorum intendens utilita- tibus et commodis, nobis pro resistendo melius nostris in ipsis regnis nostris adversariis et rebellibus CC viros galeatos, quibus juxta terrae consuetudinem de expensis providere pro- mittimus et debemus mittere et subsequenter, si per Fridericum, ducem Austriae, personaliter terrae nostrae invaderentur, cum tota sua potentia ad juvandum nos constra ipsum ad requi- sitionem nostram procedere et in propria persona ad praedictum regnum nostrum venire promisit: nos vice versa eidem d. nostro regi, si per ipsum ducem Austriae in partibus Rheni vel alibi invasus fuerit, similiter CC viros galeatos, quos de amicis et servitoribus nostris habere poterimus, concedemus, quibus etiam juxta illius terrae consuetudinem de expensis providere debebit; nosque, si de guerris nostris in regno nostro Boemiae respirare poterimus bono modo, ipsum d. nostrum regem, invasum tamen per praedictum ducem Au- striae in praedictis partibus, cum tota nostra potentia subsequemur. Et si dictus d. noster rex invasus per praefatum ducem Austriae, ut praemittitur, suis, quos nobis miserit, indi- gebit armatis, nos sibi remittemus eosdem; ipseque nostros, quos sibi mittemus homines, nobis guerris in ipsis regnis nostris vel comitatu Lucemburgensi incumbentibus remittere similiter tenebitur et promisit.“ — Dat. apud Bacharacum XIII kal. Jul. a. d. MCCCXVII°, regni vero nostri a. VII°. Ex orig. arch. stat. monac. cop. Mus. Boh. — Freyberg, Reg. Boica VI, 397. — Böhmer, Reg. Imp. p. 184, n. 36. 380) 1317, 19 Jun. Bacherach. Johann, könig von Böhmen oc, verbündet sich zu könig Ludwig, mit Peter erzbischof von Mainz und Balduin, erzbischof von Trier wider herzog Friedrich zu Osterreich und dessen brüder. Böhmer, Reg. Imp. p. 184, n. 35 et p. 239, n. 51. — Arroden, Repert. des baier. Archivs f. 37. — Buchner, Gesch. von Bayern V, 304. 381) 1317, 22 Jun. Bacherach. Der röm. könig Ludwig errichtet mit den erzbischöfen Peter von Mainz und Baldewin von Trier, dem könige Johann von Böhmen, ferner mit dem städten Cöln, Mainz, Worms, Speier, Aachen, Oppenheim, Frankfurt, Friedberg, Wetzlar und Gelnhausen einen landfrieden von Hert ober Speier bis Cöln auf sieben jahre. — Ze Bacherachen an der mittewochen vor sant Johans tag des Tauffers, do man zalte etc. 1317, in dem dritten jahre unsers riches. Lacomblet, Urkb. für die Gesch. des Niederrheins III, p. 118, n. 159. — Böhmer, Cod. dipl. Moeno- francofurtanus p. 432. — Böhmer, Reg. Imp. p. 15, n. 252 et p. 184, n. 37. 382) 1317, 27 Jun. Avinione. Johannes papa XXII praeposito monasterii Cunicensis, magistro Gabrieli de Fabriano archipresbytero de S. Archangelo Olomucensis et Ariminensis diocesium ac Ulrico, scola- 20*

Strana 156
156 Emler, Regesta Bohemiae stico Pragensis ecclesiae, dat facultatem concedendi officium tabellionatus uni personae. „Cum nos de vobis plenam in domino fiduciam obtinentes vos ad regni Boemie et provincie seu terre Morauie partes pro quibusdam nostris et ecclesie Romane negotiis destinemus, nos intendentes, ut eadem negotia eo facilius prosperentur, quo maiori per nos fueritis auctoritate muniti, unicuique vestrum concedendi tabellionatus officium uni persone, quam ad illud post diligentem examinationem ydoneam esse repereritis, prius ab ea iura- mento recepto iuxta formam presentibus annotatam, plenam concedimus auctoritate presen- tium facultatem. Forma autem iuramenti, quod quelibet personarum ipsarum prestabit, talis est : Ego . . iuro, quod ab hac hora inantea fidelis ero b. Petro et sancte Romane ecclesie ac domino pp. Johanni XXII et successoribus suis canonice intrantibus. Non ero in consilio aut auxilio, consensu vel facto, ut vitam perdant vel membrum vel capiantur mala captione. Consilium, quod michi per se vel litteras seu nuntium manifestabunt, ad eorum dampnum scienter nemini pandam. Si vero aliquid ad meam notitiam devenire contingat, quod in peri- culum Romani pontificis vel ecclesie Romane vergeret seu grave dampnum, illud pro posse impediam, et si hoc impedire non possem, procurabo bona fide id ad notitiam domini pape perferri. Papatum Romane ecclesie et regalia sancti Petri et iura ipsius ecclesie, specialiter si qua eadem ecclesia in civitate vel terra, de qua sum oriundus, habeat, adiutor eis ero ad defendendum et retinendum seu recuperandum contra omnes homines. Tabellionatus offi- cium fideliter exercebo: contractus, in quibus exigetur consensus partium, faciam nil addendo vel minuendo, quod substantiam contractus immutet. Si vero in conficiendo aliquod instru- mentum unius solius partis sit requirenda voluntas, hoc ipsum faciam, ut scilicet nil addam vel minuam, quod immutet facti constanciam, contra voluntatem ipsius. Instrumentum non conficiam de aliquo contractu, in quo sciam intervenire vel intercedere vim vel fraudem. Contractus in prothocollum redigam et postquam in prothocollum redegero, malitiose non differam contra voluntatem illorum vel illius, quorum vel cuius contractus est, super eo conficere publicum instrumentum salvo meo iusto et consueto salario. Sic me deus adiuvet et hec sancta dei evangelia.“ — Dat. Avinione V kal. Jul. pontif. a. I°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod dipl. Mor. VI, 92. — Dudík, Iter Rom. II, p. 84. Extr. 383) 1317, 30 Jun. Lucemburgi. Johann, könig von Böhmen etc., erlaubt den Deutschordensbrüdern zu Lützelburg dürres holz in seinen wäldern zu lesen. Böhmer, Reg. Imp. p. 391, n. 565. 384) 1317, 7 Jul. Eger. Albrecht der ältere von Hertenberg schenkt seinen hof zu Crapitz den brüdern des Deutschen ordens in Eger. — Beken oc, "daz ich den hof in dem dorf ze Crapitz, den der Jacob der Golderlein, purger zu Eger, von mir zu lehen hatte, der die selben lehenshaft vor mir aufgegeben hat zu leihene, dem kumteur vnd der sammunge der bruder des deutschen hauses zu Eger han durch Got vnd durch meinre sele heil zu rechten eigen geligen vnd

Strana 157
et Moraviae. Annus 1317. 157 gegeben bruder Meinharte dem Swindel kummenteur vnd den brudern des vorgenanten hauses zu Eger vnd allen irn nachkumelingen, swie sie genant sein, ewekliche zu rechtem eigen zu behaltene also, daz ich noch kein mein erbe furbazer nimmer mer kein ansprache noch kein recht suln haben, er sul ir eigen, vrei vnd ledig sin an hindernisse mein vnd miner erben. Den selben hof vnd allez, daz darzu gehort in dorf vnd in velde, vnter der erden vnd ober der erden, versucht vnd vnversucht, han ich in gevreiget vnd geeignet vor dem richter hern Arnolde von Sparnecke vnd vor dem burgermeister vnd dem rate zu Eger mit allem dem rechte, als man lehen gevreigen vnd geeignen mag." — — Gegeben zu Eger, da man zalte von gots geburte dreuzehen hundert jar dar nach in dem sibenzehenden jare, an dem nesten phinztage vor s. Margareten tage. Ex orig. arch. reg. Dresd. 385) 1317, 13 Jul. (S. 1.). Ego Mertlinus balniator dictus Rekwicer promitto „domino Claricio antiquo vnam marcam grossorum denariorum, quinquaginta sex pro marca computando, de balneo meo singulis annis ac ipsius heredibus perpetuo, quoad usque vixero, diligencius censualiter per- donare pro fonte suorum sumptibus laborum elaborato, quem michi pro necessitatis mee vtilitate tribuit et donauit condicione huiusmodi interclusa, vt in festo Penthecostes proxime nunc venturo incipiendo vnam marcam ipsi debeam mutuare.“ — Testes: Ekardus, Heinricus de Smalbach jurati Montis et alii ibidem fide digni. — Acta sunt hec a. d. MCCCXVII°, in die virg. Margarete. Ex orig. archivi Vorlicens. Nr. 17. — Riegger, Arch. III, p. 397. 386) 1317, 21 Jul. Avinione. Johannes papa XXII Bertoldum de Hennenberg priorem prioratus hospitalis S. Jo- hannis Hierosolimitani in Bohemia, Polonia, Austria et Moravia ad X annos proxime futuros constituit sub certis censibus ministrandis praeprimis personis quondam militiae Templi, quae in dicto prioratu morantur. — Dat. Avinione XII kal. Aug. pontif. a. I°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 93. — Dudík, Iter Rom. II, p. 129—136. 387) 1317, 23 Jul. Luxembourg. Jean, roi de Bohême oc, prend en échange de Jameys huit muids de froment et neuf muids d'avoine Luxembourg. Le samedi après la Magdelaine au mois de juillet. Publ. de la soc. de Luxembourg XVIII, p. 55 et XXXII, p. 164. — Böhmer, Reg. Imp. p. 295, n. 371. 388) 1317, 27 Jul. In Arluno. Theodoricus de Runkel profitetur se factum esse vasallum Johannis, Boh. oc regis, in comitatu Lucemburgensi pro trecentis libris hal. — Dat. in Arluno VI kal. Aug. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 55.

Strana 158
158 Emler, Regesta Bohemiae 389) 1317, 11 Aug. In Cremsier. Conradus, episcopus Olomucensis, litteras praedecessoris sui Petri, episc. Olomuc. de unione decanatus parochialis ecclesiae Cremsiriensis cum collegiali ad S. Mauritium ibidem confirmat. — Dat. in Cremsier a. d. M°CCC XVII°, III° idus Aug. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 93. 390) 1317, 17 Aug. (S. 1.) Jean, roi de Bohême oc, déclare que pour les bons services lui rendus par son féal Bartremeu, son prévôt de Thionville, fils de feu le maire Geuble de Thionville, il a affranchi de toutes tailles et impositions ses maisons et biens à Thionville, à condition qu'il les tiendra de lui en fief de garde. Mercredi après feste N. D. à mey Awost. Chartres de la famille Reinach I, p. 25. 391) 1317, 19 Aug. (S. 1.). Ferris, sir de Bourscheidt, et Soyer, son fils, déclarent être obligés envers Jean, roi de Bohême oc, en telle manière que s'ils lui faisaient jsmais outrage, il pourrait disposer comme de sa propriété de leurs châteaux de Bourscheit, de Bredenes et dépendances. — Vendredi après l' assomption de Notre Dame. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 55. 392) 1317, 1 Sept. In Primzlauia. H. de Primzlauia notum facit, quod jus patronatus ecclesie parrochialis in Lechawicz sororibus ordinis S. Clare monasterii civitatis Znoymensis contulit perpetue possidendam consortis suae ac liberorum suorum consensu ad hoc accedente. — Dat. in Primzlauia nostra ciuitate a. d. MCCCXVII°, in die s. Egidii abbatis. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 93. 393) 1317, 2 Sept. In Blanicz. Bawarus de Bawarow monasterio S. Coronae resignat ius suum in villa Freudental. — Not. oc, „quod nos cum commutationem fecissemus cum bonis nostris de Porzesin pro bonis de Wythieyouicz cum Wernhero, Raczkone, Przibicone fratribus, idem fratres quandam novam plantacionem dictam Freudentale cum silua adiacente tenuerunt ex parte monasterii S. Corone ad tempora vite eorum possidendam, quam nobis eciam resignauerunt eo jure, quo et ipsi possidebant. Nos autem considerantes, quod aliis occupati nec siluas exstirpare nec villas fundare valerent, deo et beate virgini et conventui S. Corone omne jus, quod in ipsa villa Freudentale et siluis adiacentibus habere videbamur, ob salutem anime nostre et progenitorum nostrorum liberaliter resignauimus monasterio memorato, privilegium, quod abbas dicti monasterii S. Corone dictis fratribus Wernhero, Raczkoni, Przibiconi de Withie- yowicz contulerat, quod ad nos per eosdem devenit, voluntarie risignantes.“ — Testibus

Strana 159
et Moraviae. Annus 1317. 159 d. Habrkone de Dubrauicz, Philippo, Stephano Predicatoribus, Hermanno plebano de Blanicz, Henczlino, plebano de Jenyn, Petro de Trzessouicz, Andrea, judice de Netholicz, et aliis. — Dat. in Blanicz a. d. M.CCC.XVII°, in crastino s. Egidii confessoris. Ex orig. arch. Altovad. cop. Mus. Boh. — Pangerl, Urkb. von Hohenfurt, Font. rer. Austr. XXIII, 66. 394) 1317, 13 Sept. Lucemburgi. Jean, roi de Bohême oc, décide que le convent de Differdange continuera à percevoir chaque année six maldres de bled de la dime de Bertingen, don qui lui a été fait dans le temps par Henri de Bertingen. — Dat. Lucemb. id. Sept. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. p. XVIII p. 56. — Böhmer, Reg. Imp. p. 391, n. 566. 395) 1317, 8 Oct. Pragae. Johannes, episc. Prag. statutum de obedientiis a capitulo Pragensi percipiendis et de solutionum terminis olim a se factum revocat, priscumque in eis morem observari jubet. — Not. oc, "quod cum jam dudum nos adiunctis nobis honor. viris magistris Ulrico, scola- stico ecclesiae nostrae, ac Rapotone, felicis memoriae Kurimensi archidiacono, doctoribus decretorum, ad corrigendum et reformandum in melius in ipsa Pragensi ecclesia obedienti- arum statum fuissemus per honorabiles viros, magistrum Petrum, tunc Olomucensis eccle- siae electum et ipsius nostrae Prag. praepositum, Johannem decanum totumque eiusdem Pragensis ecclesiae capitulum constituti, ordinatisque et dispositis per nos in eadem ecclesia cottidianis distributionibus, reductisque in censum peccuniarum omnibus obedientiarum ip- sarum proventibus et pro praedictarum distributionum usibus deputatis, mutatisque antiquis solutionum terminis ad obedientiarum ipsarum onera exsolvenda praefixis, statuissemus, ut census obedientiarum ipsarum medietas in festo s. Galli et medietas in festo Georgii annis singulis solveretur; statuto et ordinato per nos nihilominus, quod quicumque canonicorum VIII diebus ante festa beatorum Viti, Wenceslai atque Adalberti, patronorum ecclesiae, et VIII diebus post ecclesiam ipsam cottidie [non] intraret, partem de offertorio, quod in ipsis diebus pro- venire contingeret, non haberet ; tandem quia propter malum, qui saepe proch dolor imminet, regni statum difficile imo impossibile erat fratribus castrum Prag., in quo ecclesia ipsa sita est, ut plurimum propter custodiam iniquorum castro recluso ascendere, ad preces ipsius capituli distributiones praedictas, et hoc, quod de frequentatione ecclesiae octo dierum ante et post patronorum festa statueramus, sustulimus, excommunicationum et omnibus aliis, quae statuto et ordinationi nostrae praedictae erant appositae, poenis sublatis. Pensantesque, quod ex hoc, ut distributiones praedictae fieri [non] potuissent cottidie, nos mutatis antiquis solutionum terminis ad duas terminorum terminos solvenda obedientiarum onera reduxisse, ut distributionibus ipsis, prout praedictum est, cessantibus causa non subsit ammodo, quare illorum, qui contulerunt obedientias, in solvendis obedientiarum ipsarum oneribus, quoad solutionum terminos, dispositio non servetur: hinc (est), quod in festo b. Galli et b. Geor- gii omnium obedientiarum onera solvenda statuimus, et excommunicationis et omnes alias

Strana 160
160 Emler, Regesta Bohemiae poenas eidem statuto per nos appositas ad preces ipsius Pragensis capituli revocantes, omnes solutionis terminos pro obedientiarum ipsius ecclesiae oneribus persolvendis ad antiquum morem reducimus et volumus, ut in eisdem terminis, in quibus antiquitus de obedientiis ipsis fieri consuevit solutio, obedientiarum ipsarum onera persolvantur. Sed ne onerum ip- sorum solutio in ipsis terminis negligatur, de capituli ipsius voluntate et consensu statuimus, ut quicumque impositum obedientiae suae onus VIII diebus ante terminum nulla causa rationabili, quae eum a solutione excusare posset, ante praedictos VIII dies coram capitulo proposita et probata, non solverit, excommunicationis sententiae, quam in hiis scriptis in eum proferimus, sit subjectus; et si in excommunicatione ipsa usque ad solutionis terminum onus ipsum non persolvendo perstiterit, obedientia ipsa perpetuo sit privatus, ab excommu- nicationis sententia, quam ante VIII dies onus non persolvendo incurrerat, nisi prius onus, quod debebat, persolvit, nullatenus absolvendus. Ceterum, quod in praedicto prioris nostri ordinationis statuto sic per nos obedientiarum fuit facta taxatio, ut cedente obedientiario fructuum et proventuum obedientiae quarta parte III partes capitulo deberentur, a quibusdam versum fuit in dubium, utrum de fructibus arborum et de pratis, nec non de silvis caeduis, hoc est, quae crescunt et recrescunt, idem deberet intelligi, ut videlicet obedientiario quarta tantum pars cedere debeat ex eisdem: nos ad servandas talium conscientias dicimus, quod cum nos una cum praedictis nobis adjunctis omnium obedientiarum facta discussione sollicita, certam summam ex fructibus, qui ex obedientiis ipsis provenire possent, fecerimus, consi- derantesque, quod pratorum et fructuum arborum et silvarum praedictarum sunt incerti fructus, eos obedientiario cum quarta parte aliorum fructuum reservavimus, eosque sibi ce- dere decrevimus pro labore: unde de fructibus ipsis sic declaramus et intelligi volumus, quod in usus cedant obedientiarii, nec de hoc ulterius dubitetur.“ — Dat. Pragae a. d. MCCCXVII°, VIII idus Oct. E cod. capit. Prag. J, XL. f. 318. 396) 1317, 9 Oct. Lucemburg. Johannes, rex Boh. oc, profitetur, Fridericum de Wiler a se molendinum in Wiler in feudum recepisse. — Dat. in Lutzemburg VII id. Oct. Publ. de la soc. de Luxemb. XVIII, p. 56. — Böhmer, Reg. Imp. p. 391, n. 567. 397) 1317, 22 Oct. (S. 1.). Jean, roi de Bohême etc. fait savoir qu'il s'est accordé avec Thierri, seigneur de Rochefort, au sujet des terres d'Ays, de Marloye, de Jemeppe, de Hargimont, Oynt, Forrière, Namerenne, Thisse, Haverinne et Homain. — Samedi après la fête St. Luc, évang. Publ. de la soc. de Luxemb. XVIII, p. 56. — Böhmer, Reg. Imp. p. 391, n. 567. 398) 1317, 22 Oct. (S. 1.). Thierri, sir de Wallecour et de Rochefort, et Mahault, sa femme, font connaître qu'ils se sont accordés avec Jean, roi de Bohême et de Pologne et comte de Luxembourg,

Strana 161
et Moraviae. Annus 1317. 161 pour les localités d'Ays (Aix), Marlaye, Jumeppe, Hergimont, Oyne, Ferieres et autres. — Samedi après la fête de St. Luc. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 56. 399) 1317, 27 Oct. Henricus abbas tutusque conventus monasterii Gradicensis attestantur, Petrum, ple- banum in Nakel, Paulum et Georgium, filios quondam Horyne, cives Olomucenses, curiam in Thowiers sitam cum duobus laneis agrorum et attinentiis ad eos per mortem Horyne pa- tris eorum iure feodi pertinentem Henrico, advocato Olomucensi, vendidisse sub hac condi- tione, ut singulis annis in festo b. Martini unam marcam moravici pagamenti conventui Gradicensi nomine census solvat, sed ea soluta ab omni impetitione collectarum, obsequi- orum, vecturarum etc. liber sit, plenam nihilominus habens potestatem, ut de silva monasterii villae Thowiers adiacenti, quantumcumque suae curiae pradictae necessarium fuerit, utatur. — Act. et dat. a. d. MCCCXVII°, in vigilia Symonis et Jude. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 94. 400) 1317, 29 Oct. Ratispone. Nycolaus, Ratisponensis episcopus, Gwalterio, episcopo Suronensi, dat facultatem, ut chorum dominarum ordinis S. Clarae in Egra et altare suum cum loco sepulturae dictarum dominarum ac etiam tria altaria in ecclesia fr. Minorum ibidem consecrare et dedicare possit. Indulgentias quoque, quas pro dedicatione praedictorum chori et altarium concedendas du- xerit, ratas habet. — Ratispone a. d. MCCCXVII°, IIII kal. Nov. Ex orig. bibl. Prag. 401) 1317, 13 Nov. Avinione. Johannes papa XXII indulget Petro Conradi, presbytero hospitalis pauperum in pede pontis Pragensis ordinis Cruciferorum cum stella, qui se ipsum mutilaverat, quod possit in susceptis ordinibus ministrare. — Dat. Avinione id. Nov. pontif. a. II°. Dudík, Iter Rom. II, p. 84. 402) 1317, 15 Nov. Thiry, sire de Walcourt et de Rochefort, fait savoir qu'il consent à ce que Thiry, son fils, reprenne du roi de Bohême trois villes, qu'il tient ligement, à savoir: Douchamp, Ferramoit et Lameroulmainil, et qu'il lui en fasse hommage et service avec l' autre fief que lui, sire de Walcourt, tient de lui; cependant Mahot, sa femme, en conservera l' usufruit sa vie durant. — Mardi après la fête S. Martin hiemal au mois de novembre. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 57. 21

Strana 162
162 Emler, Regesta Bohemiae 403) 1317, 24 Nov. Lunae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, — privilegium civibus de Sacz ab Ottacaro, rege Bohemiae, a. d. MCCLXV°, 30 Dec. (v. Reg. Boh. II, p. 204, n. 521) datum confirmat. — Dat. in Luna VIII kal. Decembris a. d. MCCCXVII°, regn. nostr. a. VII°. Lib. memorab. civ. Sacensis ab anno 1383, fol. 7. 404) 1317, 28 Nov. Prage. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, cives Lunenses a censu et collectis ad sex annos liberat. — Not. oc, "quod fortificacionem et melioracionem ciuitatis nostre Lune — — intendere cupientes, ciuibus ipsis, vt ab incomodis et gravaminibus suis melius respirare murosque et fossata, vbi melioracionem et reparacionem indigent, emendare valeant, a solucione census, quem nobis et camere nostre annis singulis soluere consueuerunt, et ab omni steurarum, collectarum et exaccionum quarumlibet, quas nos ipsis sicut aliarum ciui- tatum regni nostri ciuibus imponere contingeret, dacione ad sex annos continuos a data presencium computandos damus et concedimus presentibus libertatem, sic tamen, vt census ipsius ciuitatis nostre illis, quibus prius deputatus fuerat, vsque ad extenuacionem debitorum suorum sine impedimento quolibet assignetur." — Dat. Prage IIII kal. Dec. a. d. MCCCXVII°, regnorum n. a. VII°. Ex orig. arch. civ. Lunensis. — Lib. civ. Lun. ab anno 1435, f. 2. 405) 1317, 29 Nov. Pragae. Johannes, episc. Pragensis, B(awaro), abbati Brewnoviensi mandat, ut decanum Wysse- gradensem contra plebezanos ecclesiae in Tyn Pragae in possessionem ipsius ecclesiae redu- cat. — „Meminimus, quod nuper discreti viri, cives Pragenses, plebezani ecclesiae s. Mariae ante Tyn ad nostram accesserunt praesentiam, nobis filium Eberlini dicti de Lapide, civis Pragensis, ad ipsam ecclesiam praesentando. Verum quia ex parte cononicorum Wissegra- densis ecclesiae nobis ante huiusmodi praesentationem fuerat supplicatum, ut nichil in prae- judicium eorum et ecclesiae ipsorum praedictae deberemus attemptare, cum ecclesia ipsa s. Mariae decanatui Wissegradensis ecclesiae rationabiliter et ex causis legitimis sit annexa, nos considerantes, quod ex officii nostri debito unicuique justitiam reddere teneremur, magistro Gregorio, decano s. Egidii Pragae, meminimus commisisse, quod praedictis partibus convocatis ipsam causam mediante justitia terminaret. Qui tantummodo parte civium vocata praefatis canonicis minime vocatis nec convictis praesentatum a plebezanis de ipsa ecclesia investivit. Super quo a nobis pluries requisitus, publice se taliter processisse est confessus. Tandem honorabilis vir d. Dyrsislaus, decanus Wissegradensis ecclesiae electus, nobis cum instantia supplicavit, ut id, quod in suae dignitatis praeiudicium fuerat attemptatum sede vacante, revocare et corrigere deberemus. Nos justis suis petitionibus favorabiliter annuentes, vestrae discretioni nostra auctoritate firmiter praecipiendo mandamus, quatenus ad requisi-

Strana 163
et Moraviae. Annus 1317. 163 tionem praefati d. Dyrsislai aut sui procuratoris ipsum in possessionem saepedictae ecclesiae s. Mariae, in qua suus praedecessor nomine decanatus fuisse dinoscitur, reducatis, amoto ab ipsa quolibet illicito detentore. Insuper de fructibus medio tempore perceptis, et qui percipi potuerunt, sibi faciatis integraliter responderi, contradictores et rebelles per censuram eccle- siasticam compescendo." — Dat. Pragae a. d. MCCCXVII°, III° kal. Dec. pontif. nostri a. XVI°. Insert. litt. orig. arch. capit. Wyssegrad. dd. 1320, 8. Jul. 406) 1317, 8 Dec. Prage. Elisabeth, B. et Pol. regina ac Lucemburg, comitissa, molendinum super Albea iuxta oppidum Costelicz situm monasterio Aulae Regiae donat. — „Hinc est, quod monasterium Aule regie serenissimi quondam Wencezlai, regis Boemie, patris nostri, nostramque fundacio- nem emunitatibus et graciis attollere cupientes, in remedium animarum nostrorum progeni- torum et nostre molendinum cum quatuor rotis, situm super Albeam iuxta oppidum Costelicz, vnde nobis quatuor marce nomine census annis singulis debebantur, a solucione census huius- modi libertamus, volentes, vt idem census ad ipsum monasterium iure perpetuo debeat per- tinere. Libertates siquidem et gracias, quas molendinum memoratum ab aliis reginis habuit, ratificamus, omne ius, quod de eodem nobis conpetit seu conpetere posset, in dictum mona- sterium liberaliter transferentes, presertim alias rotas, si que processu temporis in prefato molendino facte fuerint, predicta gaudere volumus libertate.“ — Dat. Prage VI id. Dec. a. d. MCCCXVII°. Ex orig. arch. capit. Prag. 407) 1317, 22 Dec. (S. 1.) Sobco praepositus, Clemens prior nec non totus conventus monasterii Zderasiensis ac Prsibislaus profitentur, dominam Marskam de Lhota pro remedio peccaminum mariti sui Mathiae et filii eius Zeborii tres laneos in Balnica et dimidium molendinum cum perti- nentiis ad ecclesiam s. Nicolai in Mezirzicz, et calicem, casulam, mensalia ac omnem ornatum ad capellam S. Michaelis ibidem donasse, promittuntque omni anno diem anni- versarium cum vigiliis et orationibus ac missis, secundum quod plures habere possunt, observare et etiam suo pane die illo quatuor pauperes pascere. — Testes: d. Johannes de Meziriecz cum sua conthorali Jutta, d. Thobias de Tasau et filii domini Johannis Tasso et Wsnata, et d. Heinricus de Mosticz. — Dat. a. d. MCCCXVII°, XI kal. Jan.; hoc autem est datum in die Omnium Sanctorum. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennensis. — Dobner, Mon. Boh. hist. IV, 286. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 94. 408) 1317, 27 Dec. Zu Wienn. Mehrere böhmische barone schliessen mit dem römischen könige Friedrich ein bün- dniss gegen könig Johann von Böhmen. — „Wir Heinrich von der Lyppe, Heinrich vnd Schennig seine süne, Benesche von Michelsberg, Heinman Berce von Glatz, Heinman der Junge von der Dübe, Pote von Wildenberg, Frideman von Sman, Bertholt Birchern von 21*

Strana 164
164 Emler, Regesta Bohemiae Tempelstein, Alber von der Dube, Alber von Seberg, Otte von Pergowe, Alber der burggraf von Lisnik, Wilhelm von Lantzstein, Pote von Potenstein vnd sin suene, Brezlaus von Risen- berg, Protiba von Lutitz, Wabarus von Wabarowe, Pirkosch und Wilhelm von Hirstein, Reimund vnd Heinrich von Luhtenburg, Sdenko von Sternemberg, Hrabisch von Pabyanitz, Vlrich von dem Nuwen Huse, Czesema vnd sin Bruder von Vsk, Benesch von Wartemberg vnd sin Bruder, vnd Johans seiligen Sune von Wartemberg, Nycolaus von Potenstein, Muthina von Dobruschk, Zmilo von Primizlabz, Wilhelm von Egerberg, Hartlieb von Pozkowitz, Jngram von Vngersberg vnd Buzo von Buzowe tun chunt oc, das wir vnd alle vnser friunde, die wir dar in bringen mügen vnd die durch vns tun vnd lazsen wellent, gebunden haben vnd binden vns mit disen brief dem hochwirdigen herren, kunig Friderich von Rome vnd vnse- sen herren den herczogen von Oesterrich, sinen brudern, hertzog Lupolt, hertzog Albrecht, hertzog Heinrich, vnd hertzog Otten, in irn dienst, als verre vns lib vnd gut were, vnd mit vnsern vestinen zu wartenn, daruf vnd dar abe ze tunn vnd anzegriffenn, vnd ir lute darin vnd darus ze lazsen, wenn si sin beduerfen, vnd beholfen ze sinn mit lib vnd mit gut, als verre das wert, ane alles geuerde, mit solicher bescheidenheit, das wir in beholfen suln sin vnd si vns beschirmen vnd auch beholfen suln sin, mit namen wider kunig Johans von Beheim, grauen von Lutzelnburg, vnd wieder alle die, die vns verderben wellen. Wir suln vns ouch mit dem vorgenanten kunig von Beheim nit verrichten kains dinges ane vnser vorgeschriben herren kunig Friderich vnd sin bruder, die vorbenennet sint, in werd danne gentzlich vsgerichtet von dem kunig von Beheim fünfzig tusent mark silbers küniges gewichtes, ie sehs vnd fünfzig grozser beheimischer phenninge für ain mark, oder die phant dafür, als es ze Spire getedinget wart mit kunig Heinrich seiligen von Rome, der sit keiser wart, als sie sin brief darüber habent, die er in gegeben hat. Vnd ist, das wir mit dem kunig von Beheim nit verricht werden, so suln wir, wenne das kunig Friderich von Rome gut dunket vnd er vnd wir mit enander des ze rat werden, einen, welhen wir wellen, vnder hertzog Heinrich von Kärnten, herzog Lupolten, hertzog Albrechten, hertzog Heinrichen oder hertzog Otten, hertzogen ze Oesterreich, sinen brudern, vns ze kunige nemen ze Beheim vnd ze Polan, vnd sol kunig Friderich von Rome, vns den bestätigen zu einem kunige, vnd suln wir dem beholfen sin mit aller vnser macht, mit vnsern vestinen ze wartenn, daruf vnd darabe ze tunn, vnd anzegriffenn vnd sin lute in vnd vs ze lazsenn, wenn er sin bedarf, vnd beholfen sin mit lib vnd mit gut, als verre das wert, ane alles geuerde, das er gewaltig werde, vnd sol im ouch desselben beholfen sin kunig Friederich von Rome vnd ander sin bruder mit aller ir macht, vnd suln wir im gehorsam sin mit gantzen triwen vnd hulden als vnserm rechten herren, vnd soll er vns danne raten vnd helfen vnd bestätigen vnd halten allen unseren recht. Es suln ouch die vorgnanten vnser herren, kunig Friderich von Rome vnd sin bruder ze täglichem krieg vns beholfen sin mit fünf hundert beraiten mannen mit helmen ane geuerde in ir kost in das lant ze Beheim vnd ze Märhern, vnd suln vns der drühundert schikken ze der nehsten lieh- misse, deu nu komet, vnd darnach die andern zwaihundert ze der mittervasten, deu nu nehste chunftig ist; vnd ob es darzu keime vnd not beschehe, so suln si vns beholfen sin

Strana 165
et Moraviae. Annus 1317. 165 mit aller ir macht ane geuerde. Vnd das alles, das vorgeschriben stät, ware und stäte belibe, das loben wir die vorgnanten Heinrich von der Lyppe, Benesch von Michelsberg, Heinman Berce von Glatz, Heinman der Junge von der Dube, Pote von Wildenberg, Frideman von Sman vnd Bertholt Birchern von Tempelstein stät ze haltenn bi den aide, den wir darüber vnsern vorgnanten herren, kunig Fridrich von Rome vnd sinen brudern gesworen haben, vnd nemen in denselben aide, das wir werben suln vnd wellen mit gantzen triwen des besten, so wir kunnen vnd mugen gen den herren, die hie vorbenennet sint, vnd gen allen andern, die wir zu vns geziehen mugen, herren, steite,1) rich vnd arme, das sich die ouch verbinden mit ir brieuen vnd insigeln aller dieser tedinge, als sie hie verschriben stent. Vnd swelher herren brief vnd insigel kunig Friederich von Rome vnd sinen brudern in werdent hinnen ze der nehsten liehmisse, den suln si gebunden sin dieser tedinge als vns. Darnach stet es an in gen den andern. Vns des zu ainem offenn vnd waren vrchunde henken wir Heinrich von der Lyppe, Benesch von Michelsberg, Heinman Berce von Glatz, Heinman der Junge von der Dube, Pote von Wildenberg, Frideman von Sman vnd Bertholt Birchern von Tempelstein die egenanten vnsereu insigel an disen brief. Der ist gegeben zu Wienn, do man zalt von Christes geburt druzehenhundert iar, darnach in dem achtzehenden iar, an sant Johanstag ze wihennacht." Kurz, Österreich unter König Friedrich dem Schönen. Beilage XVII, p. 466. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 114.— 1) i. e. städte. 409) 1317, 28 Dec. Sar. Budissa, relicta d. Hamanni junioris de Luchtenburch dicti Crussina, et Jesko et Haymannus filii eorundem donationem decimae in Gutlis monasterio Sarensi factam ratam habent. — Dat. Sar a. d. MCCCXVIII°, V kal. Jan. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 807. 410) 1317. Ratio super ungeltis civitatis Prag. a. MCCCXVII receptis. — A. d. MCCCXVII" dimissum est vngeltum pecorum et pecudum a die Purificacionis s. Marie usque ad Natiui- tatem Christi Henrico Pibraner pro LXXX sexagenis gr. Fideiussores huius sunt: Seydlinus Pibraner et Pesoldus carnifex. — De ista pecunia ordinate sunt Meinhardo de Rockczan XIII sexag. et 1/2 sexagena. Item Hilprando Czwiflinger 61/2 sexag. pro cysto argenteo, qui est emptus ad honoracionem. Item eodem anno dimissum est vngeltum salis et humuli a die Natiuitatis Christi per vnum annum tantum Herdegnoni pro XL sexag. et III sexag. gr. — De ista pecunia ordinate sunt Leublino aurifabro VI sexag. pro cyfo argenteo ad honoracionem. Item Her- manno Giboso 1/2 sexag. Item orphanis 1/2 sexag. Item tortori 1/2 sexag. Item vigilibus 21/2 sexag. Item Meinhardo de Rockzan X sexag. ad festum Pentecostes proximum. Item notariis ciuitatis X sexag. pro vestibus. Item eodem anno dimissum est vngeltum mellis a die Natiuitatis Christi per vnum

Strana 166
166 Emler, Regesta Bohemiae annum tantum Martino tabernario pro XXIIII sexag. gr. — De ista pecunia ordinate sunt Friczkoni de Gallis VI sexag. pro Nackone ad honoracionem. Item eodem anno dimissum est vngeltum de braxaturis ceruisie a die Natiuitatis Christi per vnum annum tantum Herdegnoni pro C et LXXX sexag. gr. — De ista pecunia dedit XXX sexag. in parato. Item eodem anno dimissum est vngeltum de pannis a die Natiuitatis Christi per vnum annum tantum Vlmanno Causidico pro centum et XV sexag. gr. et fertone. — De ista pecunia defalcate sunt ei V sexag. gr. et ferto pro custodia warte in Longa platea. Item vngeltum piscium Jacobo Lemperfillero, Alhardo et Vlmanno Bohemo dimissum est eodem anno pro XXX sexag. gr., de quibus cuilibet eorum defalcate sunt in suo debito IX sexag. gr. et residuum datum est orphanis et Hermanno Gibboso pro Mysnensibus. Item vngeltum de mercibus institorum Seyfrido Schefleri a feria quinta ante Letare ad Natiuitatem Christi pro LX sexag. gr. E libro civ. Prag. vetustissimo n. 986, f. 48. 411) Cc. 1317 v. 1318. Bznaeto de Lompnicz, camerarius Boh. et Pol. reginae, promittit, se velle villam Wasan a matre ipsius Katherina Luciae priorissae et conventui monasterii de Cella b. Mariae Brunae pro 210 marcis gr. den. venditam contra inpetitionem cuiuslibet secundum jus terrae Moraviae et nobilium dominorum tueri. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 97. 412) 1317 — 1328. Consignatio pecuniae per juratos Pragenses receptae a cauponibus in poena propter excessus eorum annis 1317, 1318, 1321, 1322, 1328 et statutum de affusoribus vini. — „Anno domini Mill. CCCXVII caupones soluerunt hanc pecuniam pro suis excessibus: Heinricus Glas dedit II pannos pro tunicis bedellis. — It. Otto de Anazo dedit LXXV gr. — It. Wolflinus pellifex LXXV gr. — It. Hvnel 11/2 sex. gr. — It. Vlricus Galm 11/2 sex. gross. — It. Linlinus I sex. gr. — It. Nicolaus Pruler cum socio XL gr. — It. Otto de Anazo V. sex. gr. — It. filii Vlrici Payer VI sex. — Henricus de Thaust XI penas. — Henricus Hvnel VII pen. — Henricus Swab X pen. — Martinus Glas XIII pen. — It. filii Payer XXXVIIII pen. — Johannes Pawer XXV pen. — Petermannus XVII pen. — Martinus Junossii IIII pen. — Jacobus Barthusschii XXXV pen. Anno domini Millesimo CCCXVIII hec est pecunia recepta per XXIIII juratos a cau- ponibus propter iniustam mensuram vini et alios excessus eorum: A Henrico Hvnel VI sex. gr. — a Pescone de Luthomericz IIII sex. gr. — a Elblino de Egra II sex. gr. — a Hen- rico Salczero II sex. gr. — a Nicolao Pesoldi II sex. gr. — a Henrico Pruler I sex. gr. — a Nycolao Payer I sexag. gr. — Insuper cuilibet eorum relaxata est tercia pars pecunie, quam dare pro suis excessibus tenebantur. Hec pecunia distributa est per ipsos juratos vigilibus, nunciis et pro aliis necessariis civitatis. Anno domini MCCCXXI caupones soluerunt hanc pecuniam pro suis excessibus: Hen-

Strana 167
et Moraviae. Annus 1318. 167 ricus Glas VI sex. gr. — Henricus Melniker III fert. — Mitwalder 11/2 sex. — Henricus de Sacz II sex. — Anthonius I sex. et VI gr. — Arnoldus I sex. et VII gr. — Weiglinus III fert. — Fridlinus Folklini I sex. et VII gr. — Nicolaus Pruler III fert. — Onscho III fert. — Nicolaus Zwiflinger III fert. — Leupoldus fert. — Dytlinus I sex. — Dypoldus IIII sex. — Conradus Salczer III fert. — De ista pecunia cessit notario civitatis, qui hec conscribit, VIIa pars, judici, qui inpignerat IIIa pars et juratis, qui secundum cuiuslibet cauponis ex- cessum penam pecuniariam adinueniunt, due partes. Anno domini MCCCXXII caupones soluerunt pro iniusta mensura hanc pecuniam judici et juratis: Prunhofer X sex. — Elblinus Waczinger IIII sex. — Onscho III sex. — Henricus Melniker II sex. — Vlman Causidicus VII fertones. De ista pecunia et de alia prius a cauponibus recepta pro eorum excessibus cedit notario ciuitatis VII pars, judici III� pars et juratis residue due partes. Anno domini Mill. CCCXXVIII inpignerati sunt caupones per judicem et juratos: Primo Mertlinus Gvnnochsel, qui habuit duas clepsidras, hoc est propinauit simul et semel de duobus vasis vinum Busanicum; tenebatur dare proinde III sex. gr., sed dedit tantum 11/2 sex. — Item Jeklinus Rintflechs, quia dedit vinum suum per gr. absque signo; tenebatur III sex., sed dedit tantum I sex. gr. — Item Fridlinus Folchlini dedit II sex. gr. — Item Weiglinus Rintflehs dedit I sex. gr. — It. Fridlinus pistor dedit II sex. gr. — It. Nycolaus Weger soluit VIII pen. — It. Diethlinus Puzwiczer I pen. — It. Johlinus Hunel II pen. — It. Nycolaus Charman I pen. — It. Waltherus notarius Pflugonis habuit II clep- sidras in vino Australico; ideo tenetur ciuibus III sex. gr. — It. idem tenetur XXIIII pen. — It. famulus Budkonis, quia non permisit affusores vini vinum affundere, tenetur pene nomine V gr. — Item famulus Frenczlini Rollonis similiter V gr. — It. famulus Nycolai Charman X gr. — It. famulus Alhardi V gr. — Preterea hoc statutum fecerunt ciues jurati eiusdem anni, quod quicunque cauponum affusores vini, hoc est illos duos viros, qui jura- uerunt ad hoc, quod mensurent vinum portancium, semel verbis confuderit, tenetur dare I sex. gr., si idem eos secundo similiter verbis confuderit, tenetur dare II sex. gr., si autem idem eos tercia vice verbis confuderit, tenetur dare X sex. gr. et non propinare vno anno con- tinuo ; si autem eos de facto male tractauerit, hoc est verberauerit vel vulnerauerit, tenetur dare X sex. gr. Lib. civit. Prag. ab an. 1310 (n. cod. 986), f. 9. 413) 1318. In ecclesia Pragensi. Donatus, vicarius episcopi Pragensis, construit et dotat altare in ecclesia Pragensi ad honorem beatae Mariae Virg., bb. Viti, Wencezlai ac Adalberti et specialiter b. Bar- barae. — Not. oc, "quod ego Donatus, vicarius — — d. Johannis quarti, episcopi Pragensis vicesimi septimi, ad honorem omnipotentis dei et beate Marie virginis ac beatorum martyrum Witi, Wencezlai atque Adalberti, et specialiter ad honorem beate Barbare virginis construxi altare in ecclesia Pragensi in cripta beati Martini a dextris et ad illud altare dotandum emi hereditatem in Pnyetluk, curiam arature et sex curias rusticorum cum agris cultis et incultis,

Strana 168
168 Emler, Regesta Bohemiae pratis, pomoeriis, siluis et rubetis, riuis et decursibus aquarum et qualibet alia libertate ad ipsam pertinente, et hanc hereditatem contuli altari memorato. Quam empcionem feci de bonis d. Wencezlai, archidiaconi Pragensis, michi in morte legatis et de bonis meis michi a deo collatis, licet paucioribus, sub condicionibus infra scriptis, primo quod minister altaris eiusdem — duas missas dicet infra septimanam, vnam pro fidelibus defunctis, in qua primam col- lectam dicet, "Concede omnipotens deus animabus famulorum tuorum sacerdotum,“ aliam vero missam, quam sibi deus inspirauerit. Item in anniuersario d. Wencezlai archidiaconi predicti pascet ebdomarios, duos presbyteros, dyaconum cum subdyacono, quatuor pauperes clericos, duos campanarios et matronas sex, has expensas faciet de dimidia sexagena, de alia vero dimidia sexagena grossorum omnibus presbyteris et canonicis ac ministris, qui de corpore ecclesie fuerint, qui commendacioni interfuerint, que solito modo post missam peragitur defunctorum, cuilibet vnum grossum assignabit, si quid residuum fuerit, pro se retinebit. Item de dimidia sexa- gena, que est tercia, primo quinque grossos pro decem missis defunctorum cuilibet vnum grossum assignabit, si quid residuum fuerit, pro se retinebit. Item de dimidia sexagena, que est tercia, primo quinque grossos pro decem missis defunctorum pro anima illius in ipso die ordinabit, quatuor vero grossos, duos pro offertorio, duos pro cera ad missam de- functorum. Item cantori duos grossos et magistro scole duos, vt pueri eodem die habeant licentiam et hortentur pueros, vt quilibet eorum dicat „Pater noster“ et „Aue Maria“ pro anima eius. De reliquo uero, quod remanet, dabit cuilibet clerico a magno ad minimum, qui misse interfuerit defunctorum, per vnum paruum denarium, si quid residuum fuerit, pro anima illius distribuet, prout sibi videbitur expedire, et vnam candelam ponet ante dictum altare, que dicitur pokladniczie. Hec omnia in anniuersario dicti d. Wencezlai archidiaconi superius nominati; in anniuersario vero meo dictus minister eadem tenebitur adimplere. Collacionem autem eiusdem altaris ad tempora vite mee michi reseruo, et quia licet errata corrigere, nam vice priori eandem collacionem vicario episcopi ordinaueram, sed ductus consilio saniori ius patronatus capitulo reliquo, vt capitulum conferat pro sue libito voluntatis, presbytero tamen, vel qui infra annum promouebitur in sacerdotem et iugiter deseruiet ecclesie tamquam alter minister, si autem tali contulerint, qui iugiter nollet ecclesie deseruire, alteri conferant. Si autem alteri conferre nollent, extunc perdant ius conferendi ea vice et episcopus Pragensis de ministro propter ipsorum negligenciam eidem altari prouidebit. Et quia multiplices sunt gracie diuine, quodsi idem minister ad maiora beneficia promoueatur in ecclesia uel extra aut aliquam prelaturam, statim illud altare alteri conferatur, qui ecclesie et altari deseruiat competenter. Hoc autem ordino, vt illud prandium per pecuniam nullatenus redimatur, si vero idem minister secus fuerit, extunc decano Pragensi, qui pro tempore fuerit, vnum fer- tonem grossorum racione pene tenebitur assignare.“ — — Actum et datum Prage in ecclesia Pragensi a. d. MCCCXVIII, indiccione XV. Nos vero Dyrsizlaus prepositus, Henricus decanus, Thomas archidiaconus, Predborius scolasticus, totumque capitulum Pragensis ecclesie hanc donacionem collacionem ac ordinacionem in eis expressam per honorabilem virum Donatum, vicarium d. episcopi Pragensis, ratam et gratam habentes sigillo nostri capituli fecimus roborari. Ex orig. arch. capit. Prag.

Strana 169
et Moraviae. Annus 1318. 169 414) 1318. (S. 1.). Ortholphus et Zydlinus, vicarii ecclesiae Olomuc., ecclesiae maiori kathedrali ibidem redditus et possessiones in villis Droznowicz, Pustmyr et Precaz legant. — Acta a. d. MCCCXVIII presentibus d. Jenczone decano, Sborone preposito, mag. Johanne archidiacono Olomuc. eccl. Ex orig. in arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 95. 415) 1318, 6 Jan. Pragae. Bolezlaus, dux Silesiae et dom. in Legniz, profitetur, se a monasterio Sedlizensi 260 sexag. nomine mutui accepisse. — Fatemur oc, „nos recepisse et habuisse mutuo et mutui nomine a venerabili patre fratre Heydinrico, Sedlizensis monast. abbate, in ciuitate Prag. CC et LX sex. den. prag. gros., quas ipsi d. abbati vel eo non existente, quod absit, monasterio suo fide data nomine iuramenti soluere promisimus et promittimus in ciuitate Prag. in festo aut in octaua beate Walpurgis virginis venturo nunc proxime integraliter et ex toto, ita tamen, si Meynlinus de Rokzen, ciuis Prag., dictum d. abbatem et eius monasterium de C sex. gros. den. eorumdem, quas dicto Meynlino pro d. abbate soluisse credimus, non duxerit absoluen- dum; si vero ipsum absolutum fatebitur, ex tunc tantum CLX sex. eidem d. abbati et con- uentui absque doli capcione in termino predicto soluere promittimus sub eiusdem nostre fidei puritate. Volentesque ipsum d. abbatem et monasterium suum in solucione predicti debiti facere magis certum, ab honorabili viro mag. Thoma, decano Bolezlauiensi, officiali curie Prag., sponte ac voluntarie monicionem et sentenciam excommunicacionis in nos, consortem nostram d. Margaretam ducissam et in heredes nostros recepimus, si per nos vel nobis non existentibus, quod absit, per ipsam coniugem nostram vel heredes nostros in predicto termino ipsi d. abbati vel eo non existente, vt dictum est, monasterio suo predicte ducente et LX sex. non essent integraliter persolute. Volumus quoque et placet nobis ac hoc presencium tenore requirimus, vt si in predicto termino ipsi d. abbati vel monasterio suo, vt dictum est, pre- dicte CCLX sex. per nos vel nobis non existentibus per d. predictam et heredes nostros integraliter solute non essent, ipse d. Thomas d. abbatis monicione prehabita nos vel nobis non existentibus eandem dominam et heredes nostros in Pragensi, Olomuzensi et Wrati- slauiensi ciuitatibus et dyocesibus et alibi, ubicunque sibi expedire videbitur, excommunicatos denunciari et tamquam excommunicatos ex nunc prout ex tunc faciat ab omnibus Christi fidelibus arcius euitari.“ — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXVIII, VIII idus Jan. Ex orig. arch. Sedlic. — Riegger, Arch. III, p. 378. 416) 1318, 7 Jan. Dürrenholz. Remut von Luchtenburg, Smil von Primislabs und Heinrich der Junge von der Lipe geloben, dass sie zum dienste des römischen königs Friedrich und seiner brüder sich ver- bunden gleich Heinrichen von der Leipen, Benesch von Michelsperg und andern ihrer freunde und was diese beiden, dann Hermann der Junge von der Duben, Pote von Wilder- 22

Strana 170
170 berch, Fridman von Sman und Bertolt Pirkner von Tempelstein mit Friedrichen zu Wien beteidingt, zu halten. Ex arch. c. r. aul. Viennensi Lichnowsky, Gesch. des Hauses Habsburg III, p. CCCLXVIII. Emler, Regesta Bohemiae 417) 1318, 9 Jan. In Cubito. Henricus dictus Zceidler ciuis de Cubito monasterio de Ozzek curiam in Radansfurt vendit. — Recognosco oc, „quod de iussu et mandato Henrici Wincleri, patris mei felicis recordacionis, ac aliorum amicorum meorum maturo accedente consilio curiam sitam in Radansfurd discreto uiro fratri Sifrido et conuentui in Ozzek ad redimendum cum omnibus suis pertinenciis dedi ea pecunia, qua ipse pater meus ipsam dinoscitur comparasse, pro- mittens sana fide prefatam curiam contra quemlibet inpetere uolentem disbrigare iuxta communem terre consuetudinem hactenus approbatam.“ — Testibus: d. Andrea de Junged purcgrauio in Cubito, Wulfero, Dyetrico et Bertoldo Ransun grunario, Eberhardo de Chun- gesperk, Nycolao de Gunelle, Mertlino Puchelbergario cum filio suo Nycolao, Gozwino hau- herio, Henrico medico, Balwino notario et aliis. — Dat. et act. in Cubito a. d. MCCCXVIII, V idus Jan. E codice diplom. monast. Osec. membran. saec. XIV fol. 39. 418) 1318, 9 Jan. Villach. Der römische könig Friedrich verspricht dem herzoge Heinrich von Kärnthen zu seinem königreich Böhmen wieder zu verhelfen. Lichnowský, Gesch. des Hauses Habsburg III, p. CCCLXVIII. — Cfr. n. 424 p. 172. 419) 1318, 18 Jan. Treviris. Jean, roi de Bohême, cède à Frédéric de Blankenheim et à ses frères Arnold et Gerold certains revenus de la cense de Machern et à Weckeringen. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 69. 420) 1318, 28 Jan. In Straconicz. Wilhelmus de Straconicz ratificat donationem villarum per fratrem suum Bawarum de Bawarow ob remedium animae ipsius ac praedecessorum eius claustro b. virg. Mariae in Chorona domini factam. — "Hec autem sunt bona tributa et donata per prescriptum fratrem nostrum pie recordacionis claustro superius prenotato, videlicet villa Cirnicz cum iure patro- natus ecclesie ibidem, item villa Moyni, item Skrzidel, item Zalthicz, villam Swinicz cum allodio eciam Swinicz dicto, cum silua Sushni, cum omnibus pertinenciis oc, quemadmodum dictarum villarum et hereditatum limites denunciant et ostentant.“ — Act. et dat. in Stra- conicz in die Agnetis secundo a. d. MCCCXVIII°, presentibus d. priore Henrico de Stra- conicz, Johanne, plebano in Horouicz, d. Gascone de Sceken, d. Czadcone de Sudomir, d. Albera de Doben nostris militibus, et aliis. Ex orig. arch. c. r. aulici Viennen. — Pangerl, Urkb. von Goldenkron, Font. rer. Austr. XXXVII, p. 67.

Strana 171
et Moraviae. Annus 1318. 171 421) 1318, 13 Febr. (S. 1.). Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, concedit Katherinae, relictae quondam Tassonis de Lomnitz, ut novo monasterio b. Annae in orto regio ante civitatem Brunnensem sito legare valeat medietatem sibi a Gerussa de Dobelins, sorore sua, donatorum villarum Sypcz et Blaswitz, quas tamen quondam Waltherus de Castello, tunc Moraviae capi- taneus, Wenceslao, judici Brunnensi, obligavit et quae ad praesens propter ipsius Wenceslai demerita ad cameram regiam iuxta terrae consuetudinem sunt devoluta. — Dat. idus Febr. a. d. MCCCXVIII, regnorum anno VIII°. Ex orig. arch. c. r. guber. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 97; VII, 133. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 287. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 185, n. 38. 422) 1318, 17 Febr. Brunae. Johannes, Boh. et Pol. rex, ac Lucemburg. comes, Conrado, episcopo Olomuc., pro impensis in evictione castri Rabenstain prope Nouam civitatem factis munitionem suam Stenicz sive Ostroh super fluvium Morauam situatam donat eamque ecclesiae Olomuc. incor- porat, et quia ipsam munitionem fideli suo Chotebor de Stren in C marcis obligavit, si epi- scopus Olomucensis pecuniam hanc solveret, eandem ei restituere promittit. — Dat. Brunne a. d. MCCCXVIII°, XIII kal. Martii, regnorum vero anno VIII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 98. — Böhmer, Reg. Imp. p. 391, n. 569. 423) 1318, 18 Febr. (Prag). Die richter wnd scheffen von Prag bestimmen mit ihrem briefe die rechte der schneider in ihrer stadt. — „Wir Fricze gehaisen der Lange, richter ze Prage, vnd die schepfen von der stat, Jacob Frenkels sun, Conrad der Pleyer, Jacob der Schoen Pehems svn, vnd Gvnther von Perge, Conrad von Leuthmiricz, Henrich der Negel, Herman der Galm, Dityl der Peke vnd Fricze von Perge, Herolt Rechczer, Vlrich von Heynburch, Herman Glas, Vlrich der Puzel, Rudel der sneider vnd Johan des Dytmars pruder, vnd die andern schepfen gemainclich tun kunt, — — das wir ze hilfe den sneydern in vnser stat ze Prag gesezzen, wen si vbel vnd gut mit vns leiden tag vnd nacht vnd leiden muzen, ze eim rechte fvnden haben, das keiner irre knecht noch nyemant sich nider seczczen sol maister ze sein an irem hantwerch, her en habe vor dem purgermeister verpurget bei vier schoken grozzer pfenninge, vbel vnd gut mit in ze leiden jar vnd tage nach der stat recht, vnd gebe auch ein halbe schok ze anlait, ein vierdunk des selben ha[Ijbe schokes den schepfen vnd den andern vier- dung den sneydern. Vnd ob das gescheh, das der purge der vir schoke bestanden wurde, so sol ein dritteil derselben vier schoke dem richter vnd ein dritteil den schepfen, vnd den sneydern ein dritteil. Ouch sol nyeman ein neves wambeis noch ein vbertrages feil tragen, es en sei danne zerisen, noch an keiner stat feil tragen, wen yeder man, do er gesessen ist, sol haben nuer czwai wambeis, ein behemisch vnd ein swebisch oder nur aines allaine ; di wambeis sullen auch vngefelst sein. Findet man aber vber das ein bambeis an einer andern 22*

Strana 172
172 Emler, Regesta Bohemiae stat fail, das sol man nemen, vnd ein vngerechtes oder ein gefelstes vambeis, wo man das fvnde, das sol man ouch nemen, vnd des sol halbe dem richter geburn vnd halb den sneydern. Vnd och das kein genecht von seinem maister sol geen ze ainem hofsneider, welcher es dar vber tut, den sol chein meister in einem iar ze im nemen; welcher maister aber das dar vber tut, der sol geben ain halbe schok; des ha[l]ben schokes sol geburen ein dritteil dem richter, ein dritteil den schepfen vnd den sneidern ein dritteil. Vnd ouch das kein mentler chein nevs gewant sneyden sol; welcher es dar vber tuet, der sol auch geben ein halb schok; dasselbe halb schok sol man in drev tailen, dem richter vnd den schepfen vnd den sneydern, als vorgeschrieben ist.“ — Der prief ist gegeben nach Cristes geburt thusent jar, drevhundert jar in dem achczehend jar an dem nechsten svnabent vor sand Warpurgen tage. Lib. civit. Prag ab a. 1311 f. 26. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 31. 424) 1318, 20 Febr. Villach. Der röm. könig Friedrich gelobt für sich und seine brüder dem könig Heinrich von Böhmen zu wiedererlangung seines königreichs Böhmen und Mährens beholfen sein zu wollen. — Wir H. (sic), von gottes genaden röm. chunick oc, veriehen, "daz wir durch die natürlich früntschaft vnd drüe vnd liebe, die wir haben zu vnsern lieben oheim, den edlen chunik H. von Behaim oc, von niwen dingen im gelobe vnd vns darzu pünden, daz wir im mit leib vnd mit gut, mit landen vnd mit lüten vnd mit allen der vnd wir gehaben mügen, helfen wellen vnd sule wider zu seine chunikreich ze Behaim vnd ze Merheren vnd zu allen der vnd dazu gehört, daz er des gewaltlich wider werd vnd da pei beleibe, vnd verbinden vns sun- derlich darzu, daz wir die Behaim darzu pringen, als werre wir mügen mit ganzen trewen an alle geuerde, daz si vnsern vorgenanten oheim chunik H. wider in das land nehmen als von reht iren chunik und herrn vnd cheinen andern für in nemen, vnd wellen auch wir nieman andern vnser willen vnd vnsern gunst vnd fürdrung darzu geben, wan im alleine. Vnd die vorgenannten sachen alle geloben wir für vns vnd für alle vnsere prüder pei vnsern genaden vnd pei vnsern trewen ze vollführen vnd stete ze halten." — — Daz ist geschehen ze Villach, da man zalt nach Christes geburt dreüzehen hundert jar vnd darnach in dem ach[ze]henden jar des montages nach sand Valenteinstak, vnseres reiches in dem vierden jar. Hormayr, Sämmtliche Werke II, CCXXVIII. — Böhmer, Reg. Imp. p. 171, n. 106. 425) 1318, 8 Mart. In Ozzek. Nos gardianus totusque conventus fratrum Minorum ord. b. Francisci in Ponte not. facimus oc, „quod promisimus unum altare in ecclesia nostra edificare pro salute anime Wahzmuti ibidem humati in spacio anni unius, in quo singulis diebus in perpetuum missa pro redempcione anime dicti Wahzmuti defunctorum dici debet. Medio autem tempore missa singulis diebus defunctorum in ara S. Crucis legi debet pro eodem, donec idem dictum altare fuerit preparatum.“ — Dat. in Ponte a. d. MCCCXVIII°, VIII id. Marcii in die cinerum. Ex orig. arch. civ. Pont. Schlesinger, Stadtbuch von Brüx p. 22.

Strana 173
et Moraviae. Annus 1318. 173 426) 1318, 12 Mart. In monasterio Lucensi. Gutta, relicta Hermanni, quondam judicis in Znoyma, obligat se monasterio Lucensi ad solutionem pecuniae et frumenti ratione obstaculi in Oblusk. — Sigilla: d. Polkonis Chunringerii, d. Stizlai militis de Vrbaw et d. Hermanni de Ebental, castellani Znoymensis. — Dat. et act. in monasterio Lucensi a. MCCCXVIII°, in die b. Gregorii pape. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 99. 427) 1318, 19 Mart. In Iglau. Die geschworenen der stadt Iglau bestätigen, dass ihr mitbürger Seybot der Stehlein Remunden von Leuchtenburck, von dem er gefangen gehalten wurde, dessen schuld und ebenso auch jene, die derselbe für Christaninne die Brennerin von Brod schuldig war, nach- gelassen hat. — Gegeben, do von Christes geburt warn ergangen tausent jar vnd drev hundert jar, in dem achczehenden jar an dem andern svnntage in der vasten Reminiscere. Ex orig. arch. march. Moraviae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 99. 428) 1318, 29 Mart. Johannes und Johannes brüder von Sparneke begeben sich all ihres rechtes, das sie von ihren eltern haben und gehabt haben an dem dorf „zu dem Bergelins, daz da ligt in Egerer lande" und eignen es dem komthur Meynhart und den andern brüdern des Deutschen ordens in Eger zu. — Siegel: Albrechts des ritters von Valkenowe, Arnolds von Sparneke, des richters von Eger und der stadt Eger. — Zeugen: Arnolt und Horuf ritter brüder von Senkendorf. — Gegeben im j. 1318 an der vierden kalenden des mondes Aprilis. Ex orig. arch. reg. Dresd. 429) 1318, 31 [?] Mart. Eger. Ludwig, römischer könig, belehrt Heinrich und Thymen von Kolditz mit ihren reichslehen. — Dat. I (sic) kal. Aprilis 1318.1) Riegger, Arch. II, p. 590, n. 15 et 599, n. 74. — Böhmer, Reg. Imp. p. 318, n. 2948. — 1) Riegger 599 n. 74 h. Eger IV kal. Apr. 1319. 430) 1318, 1 Apr. In Egra. Ludowicus, Rom. rex, civibus Egrensibus omnia jura, libertates, gratias et approbatas consvetudines confirmat. — Dat. in Egra kal. Apr. a. d. MCCCXVIII°, regn. a. IV°. Ex orig. arch. civ. Egr. cop. Mus. Boh. 431) 1318, 1 Apr. Johannes papa XXII abbatibus in Kemuzze 1) et in Ozzezz tamquam suis executoribus mandat, ut Johanni, episcopo Pragensi, haereseos accusato administrationem episcopatus interdicant eumque ad respondendum citent. — „Nuper — — dilectus filius Henricus, prepo- situs ecclesie Lutimaricensis, — — in nostra presentia constitutus, asserens, se infandos

Strana 174
174 Emler, Regesta Bohemiae errores et piacularia crimina Johannis, Pragensis episcopi, qui, si laborantem contra ipsam infamiam veritas fulciat, dici venerabilis non meretur, nec velle nec posse salva conscientia reticere, duxit dictum episcopum super sedis erroribus infandis quam criminibus horrorem gravem nobis inferentibus deferendum. Et in testimonium delationis ipsius quasdam nobis venerabilis fratris nostri Ulrici, Nuemburgensis episcopi, et dilectorum filiorum .. summi magistri nec non prioris et fratrum hospitalis s. Francisci in pede pontis ordinis Cruci- ferorum Pragensium litteras, quam plura etiam instrumenta et acta publica enormitates eius- dem Pragensis episcopi continencia presentavit. Nos autem litteras, instrumenta et acta predicta per dilectos filios .. abbatem monasterii s. Saturnini Tholosani ordinis s. Augustini, tunc priorem s. Antonini Ruthenenensis, et magistros Jacobum de Mutina Cameracenem, ac Johannem de Sado Ebredunensem canonicos, capellanos nostros, auditores causarum sacri palatii, diligenter inspici et super ipsis nonnullos testes affuturos, licet extra iudi- cium, ad informationem nostram et fratrum nostrorum recipi et sub iuramentis propriis examinari mandavimus, ut de positionibus ipsorum in scriptis redactis, que super hiis in- venirent, nobis fideliter referre curarent. Verum predictis litteris ac instrumentis et actis per capellanos ipsos cum diligentia recensitis ac examinatis dictis testibus ac redactis in scriptis iuxta mandatum nostrum depositionibus eorundem compertum est, quod littere, instrumenta et acta predicta cum eisdem depositionibus, ac depositiones ipse cum eiusdem prepositi delatione concordant. Et ut brevitatis gratia pauca perstringamus ex multis, dictus prepositus memoratum Pragensem episcopum detulit manifestum hereticorum esse fautorem et etiam defensorem, et quod in Pragensi civitate et diocesi multa magna hereticorum est copia credentium et predicancium, quod iurare, quantumvis licite, sit pecatum. Inter sacer- dotes et laicos in audiendis confessionibus et absolutionibus impendendis differentiam nullam esse, et quod rebaptizari possunt, licet rite a catholicis baptizati ; resurectionem mortuorum et essencie divine denegant unitatem; salvatorem nostrum d. Jhesum Christum iuxta dam- pnatas hereticorum hereses non corpus humanum sed fantasticum predicant habuisse. Asse- ruit insuper idem prepositus, tantam predictorum hereticorum esse multitudinem in civitate ac diocesi prelibatis, quod suum habent archiepiscopum et septem episcopos, et cuilibet ipsorum episcoporum trecenti heretici stent subiecti, a quibus quidem episcopis predicationes audiunt nocturnis temporibus in cavernis. Quid autem post execrales predicationes suas extracto 2) faciunt lumine, sub silencio verecundie gratia preterimus. Tenent etiam inter infandos supradictos errores, in quibus ipsos operit umbra mortis, adhuc luciferum regna- turum. Ipsos cum tantorum errorum abhominatione fedatos, qui vivi essent sicut Dathan et Abiron, quos terra vivos absorbuit, absorbendi, appellat idem Pragensis episcopus bonos viros. Verum carissimus in Christo filius noster Joannes, Boemie rex illustris, velut chri- stianissimus princeps tantos abhominatus errores et commixtionis tam prave fermentum de regno suo cupiens extirpare, frequenter et sepius penes ipsum Pragensem institit pro inqui- sitoribus heretice pravitatis in eodem regno Boemie, quod de Pragensi extitit diocesi, depu- tandis, qui tamen ad importunam ipsius regis instanciam deputati inquisitionis officium exe- quentes inter hereticos alios quatuordecim numero de heresi manifeste convictos et per

Strana 175
et Moraviae. Annus 1318. 175 inquisitores ipsos sentencialiter condempnatos et curie traditos seculari medicum quemdam Riccardum nomine convictum de heresi, qui etiam librum unum manifestas hereses conti- nentem ediderat, detentum in domo fratrum ordinis Predicatorum Pragensium, ut eidem curie traderetur, idem episcopus et officiales eius de domo ipsa per violenciam educentes, eum abire libere permiserunt non absque gravi displicentia dicti regis clara voce dicentis, epi- scopum Pragensem hereticum esse seu hereticorum manifestorum fautorem et defensorem, acclamante etiam populo, ut idem medicus velut hereticus publicus cremaretur, set nichilo- minus idem episcopus, qui ex acclamationibus dictorum regis et populi debuisset verecundie rubore suffundi, vel quod in labe, quod absit, simili sit immersus vel dictorum hereticorum pecunia depravatus, fecit nonnullos ex eisdem hereticis captos, qui iam erant in signum heresis crucesignati, dimitti, aliquos vero mediante pecunia liberari, dictosque inquisitores ab inquisitionis officio revocavit, ut maior daretur libertas et materia eisdem hereticis contra fidem catholicam malignandi, dum non essent, qui ipsos a pravis et malignis eorum conatibus compescerent seu etiam prohiberent, ut delictorum impunitas incentivum eis tribueret delin- quendi. Asseruit etiam .. prelibatus prepositus, benedictiones abbatum, sacrorum ordinum et beneficiorum ecclesiasticorum, collationes et ecclesiarum et altarium consecrationes penes dictum episcopum esse venales, exigente pro subdiaconatus octo, pro diaconatus sexdecim et pro presbiteratus ordinum collatione vigentiquatuor vel triginta grossos pragenses aut plus vel minus secundum promovendorum exigentiam facultatum, et quod nisi mediante pecunia nichil confert. Adhec preter incontinencie vicium, quo dictum Pragense episcopum fedatum detulit in exempli perniciem et scandalum subditorum, adiecit, ipsum esse notorie sedis apostolice contemptorem, cum subditos suos ad sedem appellantes eandem capi et verberari fecerit ac faciat et carceri mancipari. Esse etiam ecclesiasticarum personarum notorium oppressorem, et quod etiam eundem prepositum prepositura sua Lutimaricensi, quam cano- nice fuerat assecutus et aliquandiu pacifice possederat et quiete, non tenere permisit set multi- plicem prestando favorem fecit per violenciam spoliari, ipsamque a nobilibus viris Alberto de Duba et Alberto eius filio, consanguineis et fautoribus suis, ad preposituram ipsam et dona eius inhiantibus, deiectis ab ea decem et octo sacerdotibus et centumquinquaginta scolaribus, miserabiliter permisit destrui et per violenciam occupari, et ad occupationem ipsam favorem et auxilium et consilium prebuit dictis nobilibus et assensum. Propter quas quidem spoliationem et occupationem auctoritate sedis apostolice, cuius auxilium propter hoc duxerat idem prepositus implorandum, nec non et auctoritate venerabilis fratris nostri.. archiepiscopi Maguntini loci metropolitani et etiam statutorum et constitutionum Maguntine provincie fuerunt in eosdem episcopos et nobiles canonica monitione premissa excommuni- cationis in personas et in Pragensem civitatem et diocesim nec non in terras dictorum nobilium interdicti sententie promulgate, dictique episcopus et nobiles fuerunt excommuni- cati publice nuntiati. Et cum huiusmodi sententias idem Pragensis episcopus debite reco- gnoscens per sex mensium spacium vel circa servasset et servari fecisset, eas postmodum non servavit set temere violavit et per subditos suos non sine contemptu, inobedientia et presumptione maiori sub pena privationis beneficiorum suorum mandavit et fecit ulteris non

Strana 176
176 Emler, Regesta Bohemiae servari, quin etiam sacerdotem quemdam auctoritate sedis apostolice delegatum fecit acriter verberare, diri carceris et aliis gravibus et diversis iniuriis et molestiis lacessiri non sine suorum debilitatione membrorum, quod non immerito nostrum et fratrum predictorum animos perturbavit, propter quod suspensionis et excommunicationis sentencie fuerunt in dictum epi- scopum auctoritate apostolica denuo promulgate, quibus habitis in contemptum divina cele- bravit officia etiam in locis ecclesiastico interdicto suppositis, excommunicatis et interdictis admissis nec non prophanavit, quantum in ipso extitit, sicut prius, et tam ipse quam nobiles prefati ecclesiastica censura neglecta, que ipsis parare debuerat aditum ad salutem, per quinquennium prefatas sententias indurato corde sustinuerint et adhuc sustinent animis obstinatis. Cum itaque dicti Pragensis episcopi errores et abhominationes et crimina tam infanda, omnium quidem, si veritati consonent, atrocitate condigna penarum nos vehemen- tius amaritent et per hoc nolimus ab eis urgente conscientia, ubi presertim de fidei negocio agitur, pro quo tenemur murum nos defensionis opponere et ad usque mortis periculum decertare, oculos nostros absque lima, si opus sit, apostolice correctionis avertere, aut quod non leviter divine maiestatis ostenderet oculos, ignorancia dissimulata transire, et insuper censentes indignum et propter eiusdem fidei negocium valde periculosum existat (sic), ut idem Pragensis episcopus administrationem Pragensis ecclesie, donec de suis meritis sive demeritis plenius cognoscantur, exerceat, ipsam administrationem spiritualium et tempora- lium eiusdem ecclesie auctoritate apostolica duximus suspendendum ac administrationem ipsam sibi penitus interdictam, et nichilominus habere volentes maiorem certitudinem pre- missorum discretioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus vos vel duo aut unus vestrum per vos vel alium seu alios eidem Pragensi episcopo ex parte nostra administra- tionem interdicentes eandem, ipsum nec non dictos Albertum de Duba et filium tanquam ecclesiarum et personarum ecclesiasticarum atque bonorum notorios oppressores et qui sub excommunicationis vinculo per tanta, ut premissum est, tempora in animarum suarum dis- pendio dormierunt, ex parte nostra peremptorie citare curetis, ut infra trium mensium spa- cium a die citationis huiusmodi numerandum apostolice sedis se conspectui personaliter representent, vel de obiectis sibi criminibus dictus episcopus, si poterit, suam innocenciam ostensurus vel ignominiam et confusionem sibi dignas et meritas pro tanto lapsu tantorum- que feditate criminum, si predictis suffragetur veritas, mediante iusticia suscepturus, ipse insuper nec non prefati Albertus et filius super spoliationem et detentionem dicte preposi- ture ac bonorum ipsius nostris mandatis et beneplacitis parituri et satisfacturi de dampnis, iniuriis et interesse, prout ordo iuris exigit, preposito memorato. Quod si eos commode nequiveritis personaliter invenire, ipsos Pragensem episcopum in Pragensi ecclesia et Albertum et filium eius in aliquo loco publico civitatis Pragensis coram populo citare curetis. Ipsos enim per citationem huiusmodi sic volumus ad veniendum artari, acsi facta esset dicta citatio in eorum presentia personali, diem vero huiusmodi citationis et formam et quicquid in premissis duxeritis faciendum nobis per vestras litteras harum seriem continentes fide- liter intimare curetis.“ — Dat. Avinione kal. Aprilis pontif. a. II°. Dudík, Iter Rom. II, 136. — 1) Kamenec (Kamenz). — 2) Extincto fortasse.

Strana 177
et Moraviae. Annus 1318. 177 432) 1318, 7 Apr. Pragae. Gerhardus, abbas monasterii montis Syon circa Pragam, fr. Wernherus, commendator domus S. Mariae in pede pontis Pragae rescribi faciunt litteras Nicolai, episcopi Prag., dat. a. d. MCCLII°, XV kal. Jul. fratribus hosp. S. Francisci Prag. (v. Reg. I, p. 601, n. 1307). — Dat. Prage a. d. MCCCXVIII°, VII id. Apr. Ex orig. arch. ord. Crucif. cum stella Prag. 433) 1318, 7 Apr. Pragae. Gerhardus, abbas monast. Montis Syon circa Pragam, et fr. Wernherus, commendator domus S. Mariae Prag. rescribi faciunt bullam Inocentii papae IV dat. Lugduni VI id. Oct. pontif. a. VIII°, qua episcopo Prag. mandat, ut fratribus hospitalis S. Francisci Prag. signum congruum concedat (Reg. Boh. I, p. 581, n. 1253). — Dat. Pragae a. d. MCCCXVIII, VII id. Apr. E cod. aur. ord. Crucifer. cum stella Prag. 434) 1318, 7 Apr. Pragae. Gerhardus, abbas monasterii S. Mariae Montis Syon circa Pragam, fr. Wernherus, commendator domus S. Mariae in pede pontis Pragae ordinis S. Johannis, rescribi faciunt bullam Alexandri papae IV datam priori et fratribus hospitalis S. Francisci Prag. ordinis S. Augustini Anagniae XII kal. Jul. pontif. a. II°, qua rata habetur concessio signi crucis et stellae fratribus dicti hospitalis per episcopum Pragensem auctoritate litterarum Innocentii papae IV facta. — Dat. Prage a. d. MCCCXVIII°, VII id. Apr. Ex arch. ord. Crucifer. cum stella Prag. 435) 1318, 8 Apr. In Cubito. Johannes, B. et Pol. rex et Lucemburg. comes, Nicolao, magistro curiae dominae Elyzabet, B. et Pol. reginae, conthoralis suae, pro debito quinquaginta saxag. gr. denar. prag. censum quinque marcarum in curia Hradisch camerae regiae pertinentem usque ad persolutionem dicti debiti obligat. — Act. et dat. VI° id. Apr. a. d. MCCCXVIII°, regnorum a. VIII° in Cubito. Dobner, Mon. Boh. hist. III, 323. — Böhmer, Reg. Imp. p. 185, n. 39. 436) 1318, 20 Apr. Pragae. Johannes, Pragensis episcopus, fructus ecclesiarum parochialium in Brziest, in Lubocz et in Swyrkyn ad mensam fratrum monasterii Brewnouiensis deputat. — Not. oc, "quod nos ob reuerenciam et amorem dei omnipotentis et sancti martiris Adalberti, nostri et ecclesie nostre patroni gloriosissimi, Brewnouiense monasterium — — quod idem martir pristinis tempo- ribus fundauit, —— fauore beniuolo prosequentes, omnes fructus et obuenciones ecclesiarum parrochialium in Brziest, in Lubocz et in Swyrkyn ad mensam honestorum et religiosorum virorum abbatis et conuentus dicti monasterii pro pitanciis seu piscibus, quorum frequenter 23

Strana 178
178 Emler, Regesta Bohemiae non modicam habent penuriam, duximus deputandos et in perpetuum a plplicandos, hon. viro et prouido Bauaro, abbati huius claustri, et omnibus eius succesoribus — — indulgentes, ut in eisdem ecclesiis monachos aut vicarios, quoscumque voluerint, instituant et destituant, quandocumque ei vel eis visum fuerit expedire, pro sue beneplacito voluntatis. Et monachi uel vicarii, qui in eisdem fuerint ecclesiis, abbati predicto uel eius successoribus in spiritu- alibus et temporalibus tenebuntur reddere racionem et ab eis vice nostri curam recipient animarum, quam eis abbates ipsi auctoritate nostra, quam in eos in hac parte transferimus, — poterint inpertiri. Nos enim dicto Bauaro abbati bone accionis eius meritis exigen- tibus et per eum uniuersis successoribus eius in premissis omnibus et singulis premissorum plenam — — concedimus potestatem.“ — Act. et dat. Prage a. d. M'CCC XVIII°, XII° ka- lendas Maii. Ex orig. dupplo in archiv. mon. Břevnov. — Dobner, Mon. hist. Boh. VI, 48. 437) 1318, 30 Apr. Brunae. Benedictus praepositus, Rodko prior, Wrpoto plebanus ceterique fratres monasterii in Luha ordinis S. Benedicti prope muros civitatis Brunnensis renuntiant cuidam viae a civitate Brunnensi citra molendinum Johannis Wiffonis, civis Brunnensis, ad ipsum mona- sterium olim transeunti. Pro qua renuntiatione et alterius viae melioratione dictus Johannes curticulam pro XI fertonibus in Gumravicz comparatam cum tribus fertonibus promptis prae- dicto monasterio confert. — Dat. et act. Brunne a. d. MCCCXVIII°, proxima dominica in octava Pasche. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 806. 438) 1318, 1 Maii. Avinione. Johannes papa XXII constituit inquisitores invalescentis in partibus regni Bohemiae et Poloniae haereseos Nicolaum Hyspodinet de Cracovia Minorum et Peregrinum Oppolien- sem Praedicatorum ordinum fratres. — „Sane dolentes accepimus, quod in aliquibus partibus regni Boemie atque Polonie et in confinibus et limitibus terrarum ipsarum, precipue in Cra- coviensi et Wratislaviensi civitatibus et dioc. adeo infidelitatis diversimode error invaluit, quod ibidem quamplurimi a via veritatis prorsus aversi, euntes post devium falsitatis ac se ipsos diversis et variis heresibus maculantes, pestiferas ad concutiendum orthodoxe murum fidei machinas construunt, molientes ipsam fallacium argumentationum dolosis falsis et vul- pinis impulsibus demoliri. Verum licet ubilibet sedis apostolice diligentia contra talium periculosam et dolosam astutiam, ne diffusius huiusmodi serpat morbus, remedium libenter adhibeat opportunum, in predictis tamen civitatibus et diocesibus, locis et terris veluti gen- tilibus et paganis quasi contiguis cupientes ancxie, ut negotium fidei iugi profectu elisis omnino quibuslibet erroribus heresumque quarumlibet eradicatis vepribus fortius convalescat, studemus ad hoc nec immerito per nos et alios attencius vigilare. Providimus itaque in predictis civitatibus, locis et terris aliquas circumspectas personas ad presens pro tanto negotio depu- tari, quarum honesta conversatio exemplum tribuat puritatis et doctrinam fundant erudita labia

Strana 179
et Moraviae. Annus 1318. 179 salutarem, ut sacro ipsorum ministerio ac vigili studio et sollicitudine indefessa prefate civi- tates et dioceses, terre ac loca huiusmodi pravis contagiis assistente divina gratia expurgentur, ac fidei catholice vigor multiplicetur et solidetur ibidem et clarius et lucidius elucescat in dei honorem et eiusdem fidei incrementum, soliditatem et statum. Cumque de prudentie vestre in- dustria, de qua nobis a fide dignis et maioribus vestrorum ordinum laudabile testimonium per- hibetur, plenam in domino habeamus [fidem], propter quod ministerium vestrum ad id specialiter exequendum et debite ac, prout tanti negotii requirit arduitas, vigilanter et sollicite prose- quendum elegimus, discretioni vestre per apostolica scripta sub virtute sancte obedientie fir- miter precipiendo mandamus in remissionem nobis peccaminum iniungentes, quatinus inquisi- tionis officium in prefatis civitatibus et diocesibus, terris et locis contra hereticos, credentes, fautores, defensores et receptatores eorum iuxta formam canonum et auctoritatem fratribus vestrorum ordinum, inquisitoribus pravitatis heretice in aliis locis et provinciis, in quibus eam exercent, noscitur esse concessa, ac in executione predictorum plenam vobis conce- dimus luxta formam canonum tenore presentium facultatem. Et quia extirpationem predi- ctarum heresum, que in aliis partibus periculose pullulare dicuntur, et incrementum catho- lice fidei zelamus ex corde, volumus et mandamus, ut frequenter de statu fidei in illis partibus et executione vestri officii nos informare curetis, ut si per nos ad extirpationem pre- fatarum heresum et hereticorum, credentium, fautorum, defensorum et receptatorum ipsorum conculcationem aliud remedium adhiberi oporteat, certificati per vos possimus officii nostri debitum in predictis et ea contingentibus salubriter impertiri.“ — Dat. Avinione kal. Maii, pontif. a. II°. In eundem modum Colde Predicatorum et Hartmanno Pilnensi Minorum ordinum fratribus etc. de exercendo idem officium in diocesibus Olomucensi et Pragensi. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 101. — Dudík, Iter Rom. II, 84 Extr. 439) 1318, 1 Maii. Avinione. Johannes papa XXII episcopis Cracoviensi, Misnensi et Olomucensi mandat, ut in- stitutis invalescentis ibi haereseos inquisitoribus assistant. — "Sane non sine amaritudine cordis accepimus, quod in aliquibus partibus regnorum Boemie et Polonie et in eorum con- finibus et limitibus, precipue in civitate et diocesi Cracoviensi adeo patenter heretice infide- litatis error invaluit, quod ibidem quamplurimi a via veritatis prorsus aversi euntes post devium falsitatis, ac se ipsos diversis et variis heresibus maculantes pestiferas ad concutiendum orthodoxe soliditatem fidei machinas construunt ipsamque subvertere falsis et vulpinis im- pulsibus fallacium argumentationum intendunt. Quid ergo, frater, tu ad hec nunquid stabis tota die otiosus et tanquam nulla sit tibi cura de omnibus hiis, [et iis,] qui exprobrant no- mini agminum Israel, te zelo fidei non oppones? An non attendis, quod clamat ad te do- minus per prophetam, ut loquaris ad omnes civitates Juda sermones, quos locutus est tibi, et sermones illos exprimendo subiungit? Vade et clama, revertere adversatrix Israel, dicit dominus, et non avertam faciem meam a te. Nunquid etiam clamat idem dominus per Eze- chielem dicens: si speculator viderit gladium venientem et non insonuerit buccina, vene- 23*

Strana 180
180 Emler, Regesta Bohemiae ritque gladius et tulerit animam unam de populo, sanguinem eius de manu speculatoris requiram. Redde ergo tue testimonium fidei et in Christi negotio ulterius non lentescas, nec sit apud te verbum domini alligatum, sed diligenter pastoralis partes officii exequaris. Noli otiari in talento domini, sed ut illud dominus cum fenoris accessione recipiat, evange- licam negotiationem exerce. Insta oportune et importune, opus fac evangeliste, ministerium tuum imple et animam, si necesse fuerit, pro defensione fidei ponere non formides. Nos autem licet ad talium iniqua sibique consternanda molimina eo animosius aspiremus, quo pernitialius ea in dispendium animarum non ambigimus redundare et quo latius serpunt ac dilatantur periculosius, si non in suis initiis extinguantur, cupientes tamen ancxie in civitate ac diocesi memoratis ac terris et locis aliis dictorum regnorum veluti gentilibus et paganis quasi conterminis negotium ipsius fidei elisis omnino quibusvis erroribus heresum- que quarumlibet eradicatis vepribus iugi profectu convalescere fortius ac felicius prosperari, ad id inibi promovendum per nos et alios attentius nec immerito vigilare studemus. Unde providimus dilectos filios fratres Coldam et Peregrinum Oppoliensium Predicatorum et Hart- mannum Pilnensium et Nicolaum Haspodinet de Cracovia Minorum ordinum, quorum honesta conversatio, ut speramus, exemplum tribuet puritatis et doctrinam fundent erudita labia salutarem, ad inquisitionis officium in predictis civitatibus et diocesibis, locis et terris contra hereticos, credentes, fautores, defensores et receptatores eorum iuxta formam canonum exequendum per apostolicas litteras deputandos. Quocirca fraternitati tue per apostolica scripta mandamus, quatinus premissis omnibus pia meditatione pensatis indutus loricam fidei ad illius vitanda pericula et hostium eius audaciam compescendam in predictis tua civitate atque diocesi te ferventer accingens, ne dissimulare videaris, quod terreni principes emulantur, quantum in te fuerit, contra ipsos hereticos, credentes, fautores, defensores et receptatores eorum sic insurgere studeas, sic eisdem inquisitoribus circa tam pium commissum eis officium salubriter exequendum consiliis, auxiliis et favoribus opportunis assistas, quod tuo mediante suffragio per eorum sacrum ministerium ac studium vigile et sollicitudinem indefessam predicte tue ciuitas et diocesis ab huiusmodi pravis contagiis assistente divina gratia expurgentur ac fidei catholice nitor multiplicetur et solidetur ibidem et clarius et lucidius elucescet in Dei honorem et eius fidei incrementum, soliditatem et statum, per quod ab eo, cuius ages in hac parte negotium, inextimabile tibi premium compares et nobis ac apostolice sedi dignis in domino laudibus commendandus occuras.“ — Dat. Avinione kal. Maii, pontif. a. II°. In eundem modum venerabili fratri . . episcopo Missinensi etc. In eundem modum venerabili fratri .. episcopo Olomucensi etc. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 102. 440) 1318, 1 Maii. Avinione. Johannes papa XXII duci Cracoviensi mandat, ut institutis invalescentis in partibus regnorum Boh. et Poloniae haereseos inquisitoribus secundum omne suum posse assistat. — Sane non sine amaritudine etc. ut in litteris n. 439 signatis. „Unde providimus dilectos filios

Strana 181
et Moraviae. Annus 1318. 181 fratres Coldam et Peregrinum Predicatorum et Hartmannum et Nicolaum Minorum ordinum — — ad inquisitionis officium in predictis civitatibus et diocesibus, locis et terris contra hereticos, credentes, fautores, defensores et receptatores eorum iuxta formam canonum exe- quendum per apostolicas litteras deputandos. Quia igitur, etsi potestatis terrene sit debitum prevaricantium crimina persequi, illud tamen ei principalius iminet et onus cure artioris im- portat, ut adversus hostes catholice fidei durioris aculeo animadversionis iusurgat. Nobili- tatem tuam monendo rogamus et hortamur attente, obsecrantes per viscera misericordie dei nostri et nichilominus tibi per apostolica scripta mandantes, quatinus pia meditatione pen- sata, quantum tua et ceterorum catholicorum nobilium et magnatum interest, ut induti loricam fidei ad illius vitanda pericula et hostium eius audaciam compescendam, vos viriliter accin- gatis, ne dissimulare videamini illius, per quem regimini et regatis, injuriam, quantum in te fuerit uel ad te pertinuerit, contra ipsos hereticos, credentes, fautores, defensores et recepta- tores eorum, sic insurgere studeas, sic eisdem inquisitoribus circa tam pium commissum eis officium salubriter exequendum consiliis, auxiliis et favoribus opportunis assistas, quod tuo mediante suffragio per eorum sacrum ministerium ac studium vigile et sollicitudinem inde- fessam civitates, dioceses, terre et loca predicta ab huiusmodi pravis centagiis assistente divina gratia expurgentur, ac fidei catholice nitor multiplicetur et solidetur ibidem et clarius et lucidius elucescat, in dei honorem et eiusdem fidei incrementum, soliditatem et statum, per quod ab eo, cuius ages in hac parte negotium, inextimabile tibi premium compares et extolli possit dignis in domino laudibus nomen tuum.“ — Dat. Avinione kal. Maii, pontif. a. II°. In eundem modum dilectis filiis, nobilibus viris Henrico de Lipa, Petro de Monte Rosarum, Willelmo de Waldek, Willelmo de Landsteyn, Henrico de Monte Luado, Benessio de Wartenberk, Johanni de Mezynedi et Potoni de Pozericz ac ceteris aliis nobilibus per regnum Boemie constitutis. — Dat ut supra. In eundem modum Pragensi et Olomucensi ac aliis universitatibus civitatum, ca- strorum et aliarum villarum ac terrarum per regnum Boemie constitutis etc. In eundem modum dilecto filio, nobili viro duci Wratislaviensi oc. — Dat. ut supra. In eundem modum carissimo in Christo filio . . regi Boemie oc. — Dat. ut supra. In eundem modum dilecto filio . . marchioni Misnensi oc. — Dat. ut supra. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 104. 441) 1318, 4 Maii. Avinione. Johannes papa XXII decano Olomuc. mandat, ut bona monasterio in Osslauia per quosdam maleficos ablata restitui curet. — Dat. Auinione IV non. Maii, pontif. anno II°. Ex orig. arch. civ. Brunensis Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 106. 442) 1318, 12 Maii. In Wyssegrado. Nicolaus custos, Waltherus scolasticus totumque capitulum ecclesiae Wyssegradensis obligant bona in Senfeld Dyrzislao decano. — „Considerantes, quod de jure tenemur negotium electionis nostri electi decani d. Dyrzyslay, archidiaconi Prag., promovere et at finem

Strana 182
182 Emler, Regesta Bohemiae perducere nostris laboribus et expensis, maxime quia fructus dignitatis praedictae non de- serviunt sibi isto anno propter reservationem factam per papam omnium fructuum primi anni, et si etiam deservirent, tamen non sufficiunt eidem ad expeditionem suorum negotiorum propter diversas lites, quae sibi ingeruntur occasione dictae dignitatis, ad quam per nos est electus; quare bona ecclesiae nostrae communia in Senfeld nuncupata cum duabus villis annexis eisdem praedicto d. Dyrzyslao obligavimus pro medietate expensarum, quam ipsum impendere continget pro expediendo negotio praedicti decanatus et aliorum accessariorum (sic) ratione dicti decanatus emersorum, hoc adjecto, quod vicariis, qui officiant altare s. Mariae in ecclesia nostra, dabit dimidiam quintam sex. gros. prag. monetae den., si in- teger census potest recipi de bonis antefatis; alias mediam partem, si tantum medius census recipietur, dabit eisdem; et si tantum tertia pars census saepefati recipi poterit, ter- tiam partem summae praenotatae antedictis assignabit, residuo pro se modo praemisso reti- nendo. Quae bona nobis restituere debet libere, postquam solutus fuerit in dimidietate impensorum, quod fidei suae et puritati conscientiae relinquimus, promittentes ipsum in prae- dictis bonis non turbare modo aliquali, donec effectus donationis nostrae sit completus.“ — Dat. et act. in Wyssegrado a. d. MCCCXVIII°, IV idus Maii. Ex orig. arch. capit. Wyssegrad. cop. Mus. Boh. 443) 1318, 19 Maii. Pragae. Gerhardus, abbas mon. Montis Syon circa Pragam, fr. Bohuslaus prior totusque con- ventus domus S. Clementis fratrum Praedicatorum Pragae et mag. Nicolaus, curiae Prag. episcopi officialis, transscribi faciunt litteras Meyngoti, praepositi Patauiensis, judicis a sede apostolica delegati, de decimis papalibus a magistro et fratribus hospitalis S. Francisci Prag. non solvendis, datas Patauie a. d. MCCCXVII°, VIII id. Junii (v. Reg. Boh. et Mor. III, p. 154, n. 376). — Dat. Prage a. d. MCCCXVIII°, XIIII° kal. Jun. Ex orig. tab. ord. Crucifer. cum stella Prag. 444) 1318, 21 Maii. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, . . abbatem Brewnoviensis monasterii et mag. Ulricum de Pabgyenicz, doctorem decr., vices Prag. episcopi in spiritualibus ad prae- sens gerentes, petente Leone, commendatore provinciali domus S. Mariae ord. Theut. per Bo- emiam, qui literas regum Boemiae, quas dictus ordo super iure patronatus ecclesiae in Vsk super Albea habet, ostendit, rogat, ut illum fratrem dicti ordinis, quem praefatus commendator ad praedictam ecclesiam eis praesentaverit, in plebanum seu rectorem eiusdem ecclesiae velint instituere et confirmare. — Dat. Prage XII kal. Jun. reg. nostrorum a. VIII°. Feistner, Gesch. der k. Stadt Aussig p. 231. 445) 1318, 21 Maii. Pragae. Brecilaus de Rysemberg aliique barones Bohemiae Johanni, regi Boh. fidelitatem servare promittunt. — „Nos Brecilaus de Rysemberg cum filiis nostris, Protiwa de Dolen,

Strana 183
et Moraviae. Annus 1318. 183 Hogerus de Cornberg fratres, Wilhelmus et Ulricus de Botenssteyn fratres, Wilhelmus de Scala, Pirtossura (sic) de Hirssteyn, Wilhelmus de Hirssteyn, Raczko de Bela, Bohuslaus de Crassow, Bussko de Wilherticz, Zauisso de Rudenicz, Russo et Raczko fratres de Luticz recognoscimus oc, "quod quia seren. d. noster, d. Johannes, Bohemiae et Poloniae rex ac Lucemburg. comes, cui, de quo dolemus, jam aliquo tempore per ignorantiam fuimus rebelles, ad petitionem et instantiam nostras suae benignitatis gratiam nobiscum faciens, amicis nostris Russoni et Raczkoni fratribus de Luticz castrum Luticz, quod ex parte ipsius d. regis captum fuerat, reddidit, nos et omnes amicos nostros per hoc suis serviciis perpetue attra- hendo, promittimus bona fide vice et nomine juramenti eidem d. nostro regi contra omnem hominem cum omnibus castris nostris, quae nunc habemus et in posterum habituri sumus, et in omnibus suis necessitatibus et quando et quotiens de hoc indiguerit, fideliter adhae- rere sibique parere cum ipsis et tota nostra potentia toto vitae nostrae tempore cum omni fidelitate et diligentia deservire, nec contra ipsum d. nostrum regem vel regnum suum aliquid umquam facere debemus et volumus publice vel occulte, omni fraude et dolo semotis. Et si — quod absit — nos contra praemissa vel praemissorum aliquid nostri promissi immemores veniremus forsitan, extunc praedicti Russo et Raczko fratres de Luticz, amici nostri, ipsum castrum Luticz d. nostro regi ad ipsius requisitionem restituere et resignare sine conditione qualibet tenebuntur. Quodsi nollent vel contradicerent facere, ad hoc ipsos efficaciter indu- cemus, et si necesse fuerit, pro viribus compellemus, et nihilominus ultra hoc ad solutionem duorum M marcarum gros. prag. dicto d. nostro regi poenae nomine obligari volumus et teneri ac perjuri et fidefragi erimus et ab omnibus violatores fidei nostrae volumus repu- tari." — Act. et dat. Pragae XII kal. Jun. a. d. M.CCC.XVIII°. E cod. Raudnic. p. 424. 425 cop. Mus. Boh. 446) 1318, 25 Maii. Pragae. Mag. Vlricus, Prag. ecclesiae scolasticus, Johannis, Prag. episcopi eo in Romana agente curia in spiritualibus vices gerens, fr. Johannem a Leone, commendatore ordinis fr. Teutonicorum per Boemiam, ad ecclesiam in Vsk praesentatum, plebanum dictae ecclesiae confirmat. — Not. oc, „quod cum serenissimus d. noster d. Johannes, Boemie et Polonie rex, Lucemburgensis comes, credens ius patronatus in parochiali ecclesia in Vssk super Albea se habere, Petrum filium Hermanni de Dresdin vener. in Christo patri d. Johanni, Pragensi episcopo, nondum ab administratione suspenso presentasset ad eam, ipseque dominus episcopus eundem Petrum ad presentationem ipsius d. regis ad eandem eccle- siam confirmasset, discretus et religiosus vir frater Leo, ordinis militie sancte Marie Theutonicorum provincialis per Boemiam et Morawiam commendator, videns et consi- derans presentationem et confirmationem predictas in suum et ordinis sui preiudicium esse factas ex eo, quia licet aliquando ius patronatus predicte ecclesie reges Boemie in predicta ecclesia habuissent, ius tamen ipsum, immo totam ecclesiam felicis memorie d. Wenceslaus senior, rex Boemie, ordini domus Theutonice contulit et donavit libera- liter, prout in ipsius domini Wenceslai regis litteris ipsi ordini datis super hoc plenius

Strana 184
184 Emler, Regesta Bohemiae continetur, predictis presentationi et confirmationi se opposuit, iusque patronatus ipsius ecclesie non ad d. regem, sed ad ordinem suum coram — — d. Johanne, rege Boemie, evi- denter et aperte monstravit, quo facto ipse d. rex predicto fr. Leoni et ordini suo preiudicare in aliquo non intendens, quia tunc honorabilis vir d. Bawarus, Brewnoviensis monasterii abbas, et nos vices predicti d. Pragensis episcopi gerebamus, ipsi domino abbati mandavit et nobis, ut fratrem illum, quem predictus fr. Leo in ipsa ecclesia in Vssk vellet ponere pro plebano, instituere deberemus, ipse quoque frater Leo statim tamquam suo et ordinis sui iure utens abbati predicto et nobis fr. Johannem sui ordinis ad ipsam presentavit ecclesiam, petens, ut sibi in ea curam animarum committere deberemus, et quia d. abbas pluribus aliis se magis urgentibus impeditus per nos solum talia voluit expediri, nos ad petitionem predicti fr. Leonis predicto fr. Johanni nobis presentato per eum curam animarum in ipsa ecclesia in Vssk duximus committendam, mandantes — — decano Ustensi, ut ipsum fr. Johannem in possesionem ipsius ecclesie induceret, ipsumque teneri et haberi faceret ab omnibus ipsius ecclesie parochialibus pro plebano.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXVIII°, VIII kal. Junii. Feistner, Gesch. der k. Stadt Aussig p. 232. 447) 1318, 31 Maii. Pragae. Judex, jurati et communitas civitatis Pragensis eligunt collectores ungeltorum. — Nos Friczo dictus Longus judex et Jacobus Frenczlini, Conradus Pleyer, Jacobus Diedowecz, Guntherus de Chutna, Conradus de Lutmericz, Hermannus Galm, Heynricus Negel, Ditlinus pistor, Friczko de Chutna, Vlricus Pusel, Conradus Probstel, Johannes frater Ditmari, Alber- tus de Churin, Hermannus Glas, Heroldus Weflinus pellifex, Rudlinus sartor, Seydlinus de Pieska, Vlricus frater Merbote, Heynricus de Sacz, Nicolaus Rotinne, Paulus Rech- czeri, Heynricus Glas et tota communitas civium civitatis Prag. recognoscimus oc, "quod quia nos et quemlibet nostrum oportuit concessionem facere in parata pecunia ad exsoluen- dum D sexagenas gros. prag. d. nostro regi, ut de prouentibus vngeltorum omnium ciuitatis nostre nobis et cuilibet nostrum concessa pecunia redderetur, ideo de communi consilio discretos et honestos viros Heynricum dictum Negel et Albertum de Churim juratos, Nyco- laum Gewnaheri et Martinum de Egra conciues nostros ad hoc eligimus et statuimus, ut quam primum vngelta ciuitatis nostre vacauerint, prefati conciues et coniurati nostri se de ipsis vngeltis intromittentes prouentus ipsorum vngeltorum tam diu colligere debeant, quousque per eos cuilibet nostrum secundum marcam concessa pecunia exsoluatur. Item si oportuerit nos nobili viro d. Wilhelmo de Waldek seu alii cuicumque dare aliquam pecuniam, volumus eciam, ut per coniuratos et conciues nostros predictos prouentus predicti vngeltorum ipsorum ita diu colligantur, donec hec data per nos pecunia recipiatur ad plenum.“ — Prage in vi- gilia Ascencionis domini a. d. M.CCC.XVIII°. Lib. vetust. arch. civ. Prag. (n. cod. 993) pag. 17.

Strana 185
et Moraviae. Annus 1318. 185 448) 1318, 1 Jun. In Cremsir. Conradus, episc. Olomuc. et marchionatus Moraviae capitaneus, strenuo iuveni Wo- koni, filio quondam Pauli, camerarii Mor. villam Crsizowicz in feudum confert. — Acta sunt hec in Cresmir presentibus ecclesie nostre vasallis et testibus ad hoc adhibitis, Jacobo de Vgezd, Friderico de Czechowicz, Arnoldo de Chwalowicz, Wenceslao et Budislao castellanis nostris de Pustymir, Nicolao de Czechowicz pincerna nostro, Nicolao de Strbilsdorf et aliis. — Dat. in Cremsir a. d. MCCCXVIII°, kal. Junii. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 107. 449) 1318, 21 Jun. Edouard, comte de Bar, fait connaître que pour la paix et l' alliance qu'il a faite avec Jean, roi de Bohême et de Pologne et comte de Luxembourg, il a fait serment de féauté et de service, ainsi comme le fi évé le doit, à Giles de Rodemacher, pour le roi Jean, et ce pour la moitié de la terre de Marville, d'Arrencey, de Sathenay, du quart de Con- flans et de ce qu'il a au ban de Mairis. — Le mercredi devaut la nativité St. Jean Baptiste. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 61. 450) 1318, 1 Jul. Avinione. Johannes papa XXII Wratislaviensem et Misnensem episcopos et abbatem mon. Brewnoviensis facit conservatores ordinis Praedicatorum in regno Boemiae. — Dat. Avinione kal. Jul. pontif. a. II°. Dudík, Iter Rom. II p. 85. 451) 1318, 1 Jul. Pragae. Hartmannus de Cronemberch miles profitetur se factum esse vasallum Johannis, Bohemiae et Poloniae regis, in comitatu Lucemburgensi promittitque in comitatu praedicto aut in terris adiacentibus bona pro summa accepta sibi comparare eaque tamquam feudum comitatus Lucemburgensis tenere. — Dat. Prage kal. Jul. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemburg XVIII, p. 61. — Jacobi, Cod. epist. Johannis reg. B. p. 91, n. 33. 452) 1318, 2 Jul. Pragae. Johannes, Boh. rex, cives Pragenses a bernis ad duos annos liberat. — Not. oc, „quia ciues nostri Prag. ad presencium agendorum nostrorum vrgentem necessitatem, quam pro- xime preterita gwerra in regno nostro faciente malicia temporum diucius excitata produxit, per grate subuencionis subsiduum dederunt nobis D sex. gros. et mutuauerunt non sine graui ipsorum incommodo duo milia D sex. similiter gros., nos volentes ciuibus ipsis condignam de hoc facere recompensam eis ab omni steura seu berna et aliis exaccionibus, contribucionibus et solucionibus quibuscunque per duos annos a data presencium computandos, et hominibus 24

Strana 186
186 Emler, Regesta Bohemiae ipsorum censualibus in bonis et hereditatibus ipsorum liberis residentibus a primis duabus bernis seu steuris per nos successiue in regno nostro imponendis plenam concedimus liber- tatem, promittentes ipsis nichilominus medietatem dicte mutuate pecunie, scilicet M et CCL sex. gros. de proxima berna generali, quam in dicto regno nostro nos continget im- ponere, et de proxime subsequenti berna reliquam medietatem, totidem videlicet sex. gros. reddere et integram ac plenam solucionem facere de eisdem. Ceterum cupientes ciuibus predictis concedere, que ad commodum ipsorum pertinere noscuntur, eis thelonium dicte ciuitatis nostre Prag., quod vngelt wlgariter dicitur, graciose concedimus percipiendum, te- nendum et habendum per ipsos per biennium supradictum.“ — Dat. Prage a. d. M.CCC.XVIII°, VI nonas Jul., regnorum vero nostrorum a. VIII. Lib. vetust. arch. civ. Prag. (n. cod. 993) pag. 19. 453) 1318, 3 Jul. Pragae. Johannes, Boh. rex oc, donationem bonorum per Bawarum de Bawarow a. d. MCCCXV, 2 Febr. (v. Reg. Boh. III, p. 98, n. 240) monasterio S. Coronae factam ad preces Theode- rici, abbatis monasterii praedicti, confirmat. — Dat. Prage per manus honor. Johannis, Pra- gensis, Olomucensis et Wissegradensis ecclesiarum canonici, prothonotarii nostri dilecti, V nonas Jul. a. d. MCCCXVIII°, regnorum vero nostr. a. VIII°. Ex orig. arch. c. r. aulici Vienn. cop. Mus. Boh. — Pangerl, Urkb. von Goldenkron, Font. rer. Austr. XXXVII, p. 69. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 807. Extr. 454) 1318, 3 Jul. Pragae. Nycolaus, dux Oppaviae, recipit a Johanne, Boh. rege, ducatum Oppaviensem in feudum. — Not. oc, "quod cum — dom. noster d. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes illustris, consideratis fidei et seruiciorum nostrorum meritis, quibus nos sue munifice liberalitatis graciam meruisse cognouit, ac pensatis vtilibus et fidelibus per nos sibi prestitis et prestandis seruiciis, ex sua munifica liberalitate nobis et heredibus nostris in feudum et iure feudi contulerit in perpetuum terram seu ducatum suum Oppauiensem cum dignitate et titulo ducatus ipsius nec non cum ciuitatibus, castris, municionibus, villis, possessionibus et vniuersis aliis pertinenciis, vtilitatibus, prouentibus et iuribus terre seu ducatus ipsius, prout in priuilegio suo super hiis nobis dato hec omnia plenius et expressius continentur: nos pro nobis et heredibus nostris recipientes in feudum a dicto d. nostro rege ipsum du- catum cum omnibus et singulis supradictis sibi recipienti pro se et suis heredibus ac suc- cessoribus, regibus Boemie, tamquam vero feudi predicti domino fecimus et facimus homagium, promittentes ipsi fidelitatem, deuocionem, obedienciam ac reuerenciam perpetuas per presentes corporali per nos interposito sacramento, ordinando et omnino fieri volendo, vt heredes et successores nostri in ipso feudo seu ducatu succedentes de manibus eiusdem d. nostri regis et predictorum suorum heredum ac successorum idem feudum seu ducatum recipere iure feudi ac eis homagium, fidelitatem, deuocionem et obedienciam ac reuerenciam pre- dictas interposito eciam sacramento promittere ac similiter facere in perpetuum tene-

Strana 187
et Moraviae. Annus 1318. 187 antur, obligando nichilominus nos, heredes ac successores nostros predictos sub premisso iuramento corporaliter prestito sollempni stipulacione interposita ipsi d. nostro regi et here- dibus ac succesoribus suis prefatis promittimus, quod quocienscumque et quandocumque ipse d. noster rex iusserit vel eius iusserint successores, ipsum et eos iuuabimus et iuuari volumus per heredes et successores nostros contra omnem hominem fideliter toto posse tamquam eius fidelis vasallus necnon ad omnia alia et singula in perpetuum, que iura feudi exigunt et requirunt et eciam que quisque fidelis vasallus suo vero domino facere potest in omnibus atque debet, hoc autem specialiter expresso, quod si nos vel quemcumque ex nostris heredibus et succesoribus nobis succedentibus in ducatu predicto continget decedere filiis legittimis non relictis, extunc statim ducatus ipse cum omnibus et singulis supradictis ad dictum d. nostrum regem et heredes ac succesores suos predictos et ad regnum predictum Boemie libere reuertantur." — Testes: illustres principes d. Bolezlaus et Hinco duces Slezie, nobiles viri Vlricus comes de Hanow, Otto de Bollandia, Petrus de Rosemberch, summus camerarius regni Boemie, et Henricus de Lypa, subcamerarius eiusdem regni Boemie, Vi- ricus de Mendico, burchrauius Prag., Benessius de Wartemberch pincerna, et Hermannus de Miliczin, dapifer dicti regni, Vlricus de Ryczano, iudex terre, Tymo de Coldicz, Henricus de Luchtemburch, Heynmannus et frater suus Hinco filii Pothonis de Fridlant, Bernhardus de Cynnenburch ensifer, Plichta de Adlar, Hermannus de Swireticz, Johannes Scamborius dictus de Schillperch, Sbinco de Mendico, Spaczmannus de Benessow, Zezema de Hirstein et Sdenco Kowan. — Dat. Prage V non. Jul. a. d. M.CCC.XVIII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vien. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, p. 467. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 108. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 287. Extr. — Balbinus, Misc. dec. I. lib. 8, 229. — Paprocký, Stav panský 258. — Sommersberg, Ss. rer. Sil. I, 840. 455) 1318, 5 Jul. Avinione. Johannes papa XXII monasterium Oslawanense in suam protectionem suscipit eique omnia bona confirmat. — Dat. Avinione III non. Jul. 1318. Ex orig. arch. civ. Brun. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 109. 456) 1318, 13 Jul. (S. 1.). Jarozlaus abbas, Wenceslaus prior, Paulus praepositus et conventus monasterii Wile- mouensis Marquardo dicto Nigro et uxori eius Domazlauae ad dies vitae eorum villam Lyp- niczkam pro annuo censu conferunt possidendam. — Not. oc, "quod cum ex permissione dei fines nostros et specialiter bona et villas monasteriorum manus potencium et tyrranorum se- uissima crudelitas in tantum inuaserit et deuastauerit, quod non solum rebus priuati, uerum eciam homines fame mortui, et qui uiui superfuerunt, quadam inhumanitate et velud canes rabidi et ipsos discerpentes et comedentes mutuo propter panis defectum turpi deficientes morte orbatas et desertas hereditates nobis reliquerunt, quarum fructu priuati et vsu pauper- tate maxima detenti pluribus et magnis obligati debitis in statu miserabili sumus constituti, 24*

Strana 188
188 Emler, Regesta Bohemiae hac igitur causa racionabili permoti et sepius inter nos conferentes, quomodo inopiam nostram possemus releuare, debita persoluere et ad statum pristinum uillas et hereditates desolatas de- ducere et reformare, habito vnanimi consensu fratrum tocius nostri capituli villam nostram Lypniczkam et curiam ibidem ad vnum aratrum totaliter desertam contulimus viro strennuo et prouido Marquardo dicto Nigro et vxori sue Domazlaue tantum et nulli alii pro quadraginta V sexagenis grossorum denariorum, et hoc cum omnibus ad ipsam uillam et curiam pertinentibus, videlicet agris cultis et incultis, pratis, siluis, quantum predicte ville mete continent et ambiunt. Addimus insuper eisdem integritatem fluuii Sazaue, que est inter molendinum Myrskowicz et dotem ecclesie Swetlicensis, et totam siluam, que iacet super litus fluuii predicti, ad tempora vite ipsorum et nullius alterius libere possidendam, tenendam et vtifruendam. Et post ipsorum uite decursum predicta uilla cum curia et cum omnibus ad dictam villam per- tinentibus ad nullum alium quam ad nos et nostrum monasterium omni impedimento et contradiccione remoto integraliter reuertentur. Item si voluerint, poterint edificare molen- dinum super fluuium predictum, ita quod hec omnia, videlicet villa et curia cum omnibus edificiis, fluuio Sazaua et molendino post mortem ipsorum duorum nobis et monasterio nostro integraliter remanebunt. Item promittimus predictis Marquardo videlicet et vxori sue Doma- zlaue, quod postquam demonstrauerimus eis metas ville prefate, si quis eos in predictis metis inpediuerit et eis per hoc in agris, pratis et siluis diminutum fuerit, justicia mediante eos tenebimur ab omni homine juris patrocinio tueri et defensare. Jubemus insuper et sub amissione sui juris statuimus, quod non liceat eis, videlicet Marquardo et vxori sue Doma- zlaue predicta bona cuiquam vel alteri cuicumque vendere sine nostro consensu et licencia speciali. Prefatus vero Marquardus et vxor sua Domazlaua vice versa nobis et posteris nostris promiserunt, quod post eorum decessum agros predicte curie bene seminatos et cultos nobis derelinquant. Quod si hoc in uita sua facere reglexerint vel mors ipsos ante aduentum seminum preocupauerit, ex tunc illi, quibus ipsi sua bona permiserint, tantum pro nostris agris dabunt de seminibus, quantum sufficere videbitur et expedire.“ — — Testes Otto de Cun[en]yla, Weslaus de Mankowa, Martinus de Mankowa, Henech de Dlusyna, Genys de Chluma, Bhle de Smyrsan, Martinus de Zgylma, Troyanus de Morauan, Petrus de Jursycow, Vrbanus de Budyssoua, Krsapa de Herzmanycz, Bohuslaus de Hostacowa. — Dat. et act. a. d. MCCCXVIII°, III° id. Julii. Ex orig. arch. mon. Břevnov. 457) 1318, 19 Jul. Brunae. Johannes, B. et Pol. rex ac Luxemburg. comes, apponit sigillum suum litteris Ni- colai, ducis Oppaviae, quibus confirmat privilegia baronibus et nobilibus ducatus Oppauiensis per reges Boh. concessa. — Dat. Brunne a. d. MCCCXVIII°, XIV° kal. Aug. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 176.

Strana 189
et Moraviae. Annus 1318. 189 458) 1318, 21 Jul. Brunae. Micol de Zbraslabs monasterio in Osla jus patronatus ecclesiae in Zbraslabs donat renuntians in praedicto donationis contractu exceptionibus et defensionibus juris canonici et civilis seu czude. — Testes: Miliczius de Namiechs, Brunnensis et Znoymensis camerarius, Withigo de Lucza, Henricus dictus de Lyppa cum Czenkone fratre suo de Chrumnow, Smilo de Slatina, Nicolaus de Grelicz, Czirnik de Popicz. — — Dat. et act. Brunne a. incarn. d. MCCCXVIII°, in vigilia beate Marie Magdalene. Ex orig. apud c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 109. 459) 1318, 5 Aug. Pragae. Conradus judex, Nicolaus Sturmo, Johannes Niger, Johannes Albus, Nicolaus Radosta, Conradus Bonus, Tyllo, Pertoldus ceterique jurati Noue civitatis Pragensis sub castro te- stantur, curiam quandam in Jencz cum duabus araturis a solutione census et collectae liberam esse. — Not. oc, "quod cum nos condicionem nostram et ciuitatis nostre facere me- liorem volentes ad hoc aliquamdiu niteremur, quod curia in villa Jencz cum duabus araturis spectantibus ad ipsam, quas Heinricus Planerus, conciuis noster, a mag. Conrado aurifabro, olim ciue Maioris ciuitatis Pragensis, pro se suisque heredibus empcionis titulo comparauit, ad nostram ciuitatem in solucione annui census, steure seu collecte regie vel quarumcunque contribucionum spectare deberent, ac cum ipso Henrico Planero disceptaremus aliquanto tempore super eo, tandem idem Henricus Planerus nobis —— domini Johannis, Boemie et Po- lonie regis, —— eficaces litteras, sigillo maiestatis sue munitas super libertate predicte curie in villa Jencz et araturarum spectancium ad ipsam exhibuit nobisque fecit de libertate huiusmodi plenam fidem: nos igitur —— volentes materiam questionis huiusmodi amputare, jura seu libertatem predicte curie cum araturis ad ipsam spectantibus cum diligencia recen- sentes, recepto ad hoc nichilominus predicti domini nostri, domini regis, iussu ac mandato speciali, ipsam curiam cum araturis predictis a solucione census, steure seu collecte seu qua- rumcumque contribucionum nostro et ciuitatis nostre nomine —— nunc et in antea in nullo — — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXVIII°, debitas penitus seu obnoxias publice profitemur.“ non. Augusti. Tab. cur. reg. XVIII, 140. — Glafey, Anecdot. p. 183. 460) 1318, 6 Aug. Avinione. Johannes papa XXII monasterio ordinis S. Clarae in Znoyma liberationem a decimis de omnibus bonis illius confirmat. — Dat. Auinione VIII id. Aug. pontif. anno II°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 110. 461) 1318, 15 Aug. In monasterio Cladrubiensi. Otto judex ac civis in Thust ab abbate et conventu monasterii Cladrubensis villam Ohnisczovicz ad duodecim annos conducit. — Not. oc, "quod honor. viri et religiosi Chuno

Strana 190
190 Emler, Regesta Bohemiae abbas totusque conventus monasterii Cladrubensis — — monasterii sui condicionem volentes facere meliorem michi villam Ohnisczovicz dictam totaliter desertam, de qua nullam poterant penitus percipere vtilitatem, cum agris, pratis, molendinis, siluis, piscacionibus ac venacio- nibus ac omnibus et singulis, in quibuscunque rebus consistant, a festo b. Martini proxime venturo ad spacium duodecim annorum continue numerandorum sub censum annuum paci- fice et quiete contulerunt possidendam talibus condicionibus interpositis, videlicet quod post evolucionem duorum annorum, quos mihi nomine induciarum propter locacionem misericor- diter indulserunt, infra decem annos residuos in omnem eventum quolibet anno vndecim marcas gravis ponderis gr. prag. LXIV pro marca computando, 51/2 videlicet in festo b. Georgii inchoante et in festo b. Galli subsequenti tantumdem nomine census ipsis qualibet occasione postposita tenebor assignare. Quem censum si infra quindenas post diem quemlibet sanctorum predictorum contemptuose persoluere neglexero, extunc fideiussores mei subscripti prima die post elapsum predictarum quindenarum eundem censum integraliter tenebuntur adimplere aut in X marcis gr. prag. ipsi abbati et conuentui permanebunt obligati. Preterea stevram regis generalem, quociens infra pretactos duodecim annos induciales seu censuales venerit, ipsis per medium deputabo. Si autem quocumque alio animo, quod absit, perplexus quas- cumque occasiones friuolas adinueniendo censum prenotatum aut stevram regalem contenciose persoluere recalcitrarem, extunc ipso facto eorum villa prefata ipsis libera permanebit eorum priuilegiis in testimonium mihi collatis pro me nil valituris, quam villam iterato ipsis fide- iussores mei omnimode a me te[ne]buntur disbrigare sub forma et summa peccunie sub- scripta fideiussoria, preter, quod absit, si guerra generalis totam terram occupauerit, per quam ipsa villa esset concremata aut ita euidenter desolata, quod modicum uel nullum ex ea fructum perciperem, extunc iuxta consideracionem censum siue stevram proborum virorum ex utraque parte arbitrio committemus. Si uero per incendium occultum aut intestinum uel vicinorum uiolentum seu per quascumque nostras alias culpas aut negligencias pretacta villa fuerit deuastata, hoc non obstante ego Otto uel mei heredes aut nostri fideiussores censum et stevram tenebimur integraliter adimplere. Si autem, quod absit, me domino uocante carnis debitum infra idem tempus contigerit persoluere, ex tunc mei liberi ad annos determinatos sub eisdem condicionibus et fideiussoribus libere retinebunt. Promittimus eciam, ut interim pascua ville vtriusque Meczloviensis et Ohnisczouiensis sint communia preter damna euidencia. Post evolucionem uero annorum sepedictorum, si ego ulterius cum predictis abbate et conuentu pro bonis prefatis ordinare nequiuerimus, ex tunc cum municione et omnibus aliis edificiis, que me ibidem medio tempore informare contigerit, nulla ammodo iurisdiccione sev occasione mihi uel meis liberis aut ceteris quibuscunque meis consan- guineis ibidem reseruata, ad ipsum dominum abbatem et dominium eius ecclesie villa sepe- notata libera reuertetur. — Huius autem nostre ordinacionis testes ex utraque parte et pro me ad ipsos abbatem et conuentum specialiter fideiussores existunt : Lupoldus, Heinricus dictus Spec et Jacobus dictus Sczas, ciues et jurati Cladrubenses, qui omnes vna manu extunc sicut exnunc omnes condiciones prescriptas adimplere et specialiter in resignacione bonorum sub uero debito triginta marcarum gr. prag. in solidum disbrigare compromiserunt, quorum

Strana 191
et Moraviae. Annus 1318. 191 si quis medio tempore decesserit, si ego uel mei heredes ad ipsorum fideiussorum instanciam ipsis alium sev alios non adiunxerimus fideiussores, ex tunc residui soli usque ad ultimum omnes ordinaciones ipsas sub uadio sev debito prenominato, qualibet occasione proculmota, adimplere non tardabunt.“ — Act. et dat. in monasterio Cladrubensi a. d. MCCCXVIII°, in die Assumpcionis Virginis gloriose. Ex orig. c. r. bibl. univ. Prag. 462) 1318, 22 Aug. (S. 1.). Johannes abbas totusque conventus monasterii de Porta apostolorum Jaroslaum ab- batem et conventum ecclesiae S. Petri et Pauli in Vilemow in fraternitatem recipiunt. — Act. et dat. a. d. MCCCXVIII°, in octaua Assumpcionis Marie. Ex orig. arch. Brewn. — Dobner, Mon. hist. Boh. VI, 398. 463) 1318, 24 Aug. (S. 1.). Ruso de Lutiz cum fratribus suis Razcone et Wilhelmo de Lutiz villam Mascrow Jaroslao de Porssizc vendunt. — Notum oc, quod — „nobili viro Jaroslao de Porssize villam nostram Mascrow cum omnibus suis vtilitatibus et iuribus oc, minus duabus pro LXXX marcis gros. prag. monete, LXIV gr. pro marca qualibet computando, vendidimus iure here- ditarie perpetuo possidendam, nichil nobis iurisdiccionis in eadem villa Mascrow ammodo re- linquentes. Et quia varius circa talia euentus sepius reperitur, predictus Jaros robur emen- dacionis prefate ville Mascrow a nobis secundum iura terre ad triennium postulauit, additis nobis amicis nostris d. Theowaldo de Malesiz et d. Hoyerio de Coznwerch sepe posito Jaros emendacionem multociens posite ville Mas. sub vadio et debito CXX marcarum grossorum suprapositi numeri et monete vnanimiter promittimus vera fide. Quod si in aliqua parte perficere non possemus, ex tunc ante dicto Jaros sub nostro promisso et vera fide CXX marcas grossorum, ut prius posite sunt, de vero remanebimus debito, quod si aliqua caliditate sibi soluere tardaremus, ex tunc nostri promissi fidem ad eum violasse protesta- mur, supra quam nobis loqui tenebitur audientibus vniuersis et a nobis debet requirere, quocumque poterit modo supradictum debitum, hoc testamur. Nos igitur Theowaldus de Melesiz (sic) et Hoyerius de Coznwerch, ut omnibus pateat, nos de bona voluntate et vera fide cum Russone et suis germanis de Lutiz Jaroslao de Porssiz ea, que sunt superius posita, promi[silsse, — — vna cum Russonis nostra sigilla apponere fecimus litteram ad pre- sentem. Ceterum ne aliquis de termino emendacionis dubitet a festo s. Bartholomei ad III annos villam Mascrow Jaroslao promisimus emendare. — Acta sunt hec a. d. M.CCC.XVIII°, in die s. Bartholomei. Ex orig. c. r. bibl. Prag.

Strana 192
192 Emler, Regesta Bohemiae 464) 1318, 28 Aug. A Brousell. Lutgard, jadis comtesse de Vianne, dame de Chigny, donne quittance aux procu- reurs de Jean, roi de Bohême oc, d' une somme de 130 vieux livres tournois. — Donné à Broussel. La vigile sainct Jehan docollace en mois d' aoust. Publ. de la soc. pour la recherche des mon. hist. de Luxembourg XVIII p. 62. 465) 1318, 6 Sept. Brunae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, civibus Olomucensibus privilegium Wenceslai II, regis Boh., IV id. Apr. a. d. MCCXCI° datum (Reg. Boh. et Mor. II, n. 1639) confirmat. — Dat. Brune per manus hon. Johannis, Pragensis, Olomucensis et Wissegrad. ecclesiarum canonici, protonotarii nostri dilecti, a. d. MCCCXVIII°, VIII° id. Sept., regn. nostrorum a. VIII°. Ex orig. arch. civ. Olomuc. Cod. dipl. Mor. VI, 111. — Böhmer, Reg. Imp. p. 391, n. 570. 466) 1318, 22 Sept. In Olomucz. Elizabeth, quondam filia domini Vncae de Plawez, vxor Wiknani filii Zdenconis de Czekina, concordat cum Sborone, praeposito Olomuc. de quibusdam bonis. — Not. oc, „quod cum hon. virum, d. Sboronem, prepositum Olomuc., patruum meum, pro bonis in Luczan, Bohu- slawicz, Hatzki, Mogetin ac Lhota et ipsorum pertinenciis omnibus, in quorum singulorum dimidietate me proponebam iure hereditario debere succedere, citare vellem ad iudicium seculare, ante litem motam inter predictum prepositum et me amicabilis composicio per dominum Diwischium de Sternberch, purchrauium Olomucensem, Nahradum de Binow, Rad- zlaum de Lipnik, Ottonem de Naszmericz, arbitros per nos electos et compositores amica- biles interuenit, sic quod predictus prepositus villas Mogetin, Lhota, Hatzki cum omni iure, quod ad ipsum pertinet, — — ac insuper triginta duas marcas grossorum denariorum ad pondus morauicum michi assignare et resignare libere debet, — — super bonis vero aliis, scilicet Luczan et Bohuslawicz, — — que nunc et in futurum michi et liberis meis competunt vel possent competere, nullam predicto preposito mouere debeo in spirituali vel seculari iudicio questionem." — — Sigilla domini Johannis de Mesersiecz, camerarii Olomu- censis et purchrauii Brunnensis, domini Diwischij de Sternberk, purchrauij Olomucensis, do- mini Stephani, czudarij Olomucensis, Miliczij de Namescz, Kadoldi de Wirbeticz, Wilhelmi de Namescz, Francisci de Sukolom, Sdenconis de Czekina, Nahradi de Binow. —— et act. in Olomucz a. d. MCCCXVIII°, in die beati Mauricii. Ex orig. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 112. Dat. 467) 1318, 24 Sept. Cremsirii. Conradus, episc. Olomuc., publicat constitutiones sive statuta in dioecesi sua servan- das. — A. d. MCCCXVIII°, proxima die dominica post diem S. Mauricii sociorumque eius in ciuitate nostra Cremsyr. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 391.

Strana 193
et Moraviae. Annus 1318. 193 468) 1318, 26 Sept. In Altovado. Petrus de Rosenberch, summus regni Boemiae camerarius, monasterio in Altovado quosdam villas confert. — Not. oc, "quod ob remedium anime felicis recordacionis d. Wyole, vxoris nostre dulcissime, monasterio b. virginis Marie in Altovado ordinis Cisterciensis nostre fundacionis villas nostras Eybenstein, Styphtung, Schwarczenpach, Freudental et curie (sic), que vulgariter Datzdenhofen nuncupatur, cum omnibus pertinenciis earundem —— ea metarum, qua prefatas habuimus villas, certa et consueta distinccione, pleno jure, quo nos, antecessoresque nostri inconsusse ipsas possedimus iusto donauimus proprietatis titulo perpetuo possidendas, excepto dumtaxat iure nostro feodali, quo nobiles illius districti ab antiquo progenitoribus nostris et nobis sunt astricti, quod nobis et nostris successoribus perpetuo reservamus.“ — Dat. in Altovado a. d. MCCCXVIII°, in vigilia s. martirum Cosme et Damyani. Ex orig. arch. Altovad. cop. Mus. Boh. — Pangerl, Urkb. von Hohenfurt, Font. rer. Austr. XXIII, 66. 469) 1318, 22 Oct. In Miliczin. Hermannus dominus et heres oppidi Miliczyn mag. Petro, doctori artis medicinae, villam Stirow vendit. Not. oc, "quod ego vendidi villam mee hereditatis dictam Stirow totam cum omnibus agris, quos homines eiusdem ville tenent et colunt, cum pratis, rivis, rubis et pascuis, viis quoque et aliis libertatibus et communitatibus, quas homines predicte ville ab antiquo habuerunt tempore cum villa Borek et nunc habent, et medium laneum mensure de Paczow de silua iam dicte ville adiacente, que Deworcz dicitur, pro XLVII sexagenis gr. denar. magistro Petro, doctori artis medicine et porcionario ecclesie parrochialis in Mi- liczin, utrumque et villas et siluam jure hereditario possidendas.“ — — Act. et dat. in Miliczin a. d. MCCCXVIII°, XI kal. Nouembr. E cop. Mus. Boh. 470) 1318, 1 Nov. In Nimburga. Johannes, Boemiae et Poloniae rex ac Lucemburg. comes, civitati in Grecz quasdam libertates concedit. — Not. oc, „quia licet universitas civitatis Greczensis ex quibusdam causis nostre visa fuerit celsitudinis ingratitudinem incidisse, tamen quia nunc redire debent — in nostre misericordie graciam, suppliciter imploravit, nos qui pulchrum genus vindicte esti- mamus ignoscere subditis, omnes offensas et culpas, quas universitas ipsa et singuli homines civitatis ipsius Greczensis contra maiestatem nostram visi sunt hucusque incurrisse, eis — remittentes ipsos benigniter recipimus in favores et gracie nostre sinum, ipsos inantea — generosius prosequi disponentes volentesque eos super pressuris et gravaminibus, quibus per guerrarum dissidia hucusque multipliciter sunt affecti, benignius consolari, omnes libertates et gracias a regibus Boemie ipsi civitati Greczensi concessas tenore presentis privilegii confirmamus. Et quia cives ipsi hanc ab antiquo asserunt habere graciam et libertatem, quod infra quinque marcas gross. possint quemlibet pro suis debitis afrjrestare, supplicarunt nobis, ut eandem graciam ipsis ratificare — — dignaremur. Nos in hac parte ipsorum peticionibus annuentes — — eandem graciam — ratificamus. Affectantes simili modo, ut 25

Strana 194
194 Emler, Regesta Bohemiae cives ipsi et Greczensis civitas reformata continuis proficiatur incrementis, silvam nostram seu rubetum Bor nuncupatam civibus ipsis et civitati de liberalitate regia duximus conce- dendam, tenendam per eos atque eciam possidendam.“ — Dat. in Nimburga super Albea per manus honor. Johannis, Pragensis, Olomucensis et Wissegradensis ecclesiarum canonici, prothonotarii nostri dilecti, a. d. MCCCXVIII°, kal. Novem., regnorum vero nostr. a. VIII°. Preterea addicimus promittendo ex gracia speciali, quod inantea civitatem ipsam Greczensem nulli obligabimus, sed ipsam cum monte Chutnensi et civitate Pragensi volumus permanere. Dat. ut supra. Bienenberg, Geschichte der St. Koeniggrätz f. 101. — Böhmer, Reg. Imp. p. 185, n. 40. 471) 1318, 5 Nov. In Straconicz. Wilhelmus dominus Straconicensis confirmat privilegia fratrum domus Straconicensis et parochiae Horouicensis. — „Nos Wilhelmus heres et d. Straconicensis ac Horouicensis, — ad instantiam et petitionem religiosi viri et providi fratris Nicholai prioris et omnium fratrum conventus domus Straconicensis simul et Horouicensis fratrum hospitalis s. Johannis Hierosolymitani ordinis reverendi, visis cunctis litteris, cartulis et privilegiis universis clau- stri Straconicensis et parochie Horouicensis, concessis sibi et donatis ac datis per nostros olim predecessores, videlicet avi nostri Bawari, primi fundatoris claustri Straconicensis, et dilecti patris nostri Bauari secundi ac reverende matris nostre Agnetis, insuper et amandi fratris nostri beate memorie Bauari tertii, fundatoris ecclesie Horouicensis et Lomensis, tandem et ali- orum militum et nobilium circum adiacentium, ob spem salutis et devotionem specialem domum eandem in Straconicz promoventium, super cuncta bona, que ipse domus, Straconicensis scilicet et Horouicensis, nunc possident jure hereditario et possederunt, studuimus nostris litteris plenius roborare, desiderio desiderantes domos domini non violare vel opprimere, sed potius promovere. Hec igitur bona claustri in Straconicz et domus in Horowicz perlectis universis privilegiis reperimus : Primo mediam partem castri, in qua parte situm est claustrum s. Adalberti, a porta, que est iuxta coquinam nostram usque ad portam civitatis versus pontes, cum ipsa porta et turri super portam et ipsum claustrum sive ecclesia cum omnibus clenodiis ibidem con- tentis. It. hospitale in ponte situm cum suis pertinentiis. It. molendinum in pede pontis brevioris situm, quod vulgariter Cosme dicitur, et aliud molendinum sub civitate Stra- conicz maiore situm, quod nunc tenet Vitco, venator quondam Hrabisii; que sunt libera ab omni censu et universis nostris exactionibus ac gravaminibus. It. decimum forum et deci- mam septimanam telonii in utraque civitate, in Straconicz et in Horouicz. It. plenam de- cimam de tribus nostris molendinis, quorum primum est Petri contra castrum Straconicense, aliud sub rupe superius castri, tercium adiunctum civitati maiori, quondam Arnoldi. It. curiam retro scolam ante castrum et molendinum, et ipsam scolam cum vico, qui Be- zdecow dicitur, ultra rivulum Wolincam. It. villam Hay ex integro, excepto solo silvano, qui minus habet quam laneum. It. ecclesiam Lomensem cum cura animarum et villa ibidem. It. Ptacouicz propius. It. villam Lehotam, quam dedit d. Dalewoy miles. It. villam Radoczowicz, Ptacouicz remotius, que pertinet ad hospitale memoratum. It. villam Sborouicz, quam emit

Strana 195
et Moraviae. Annus 1318. 195 frater Theodricus, quondam prior Straconicensis. It. villas Sussedouicz, Lubeticz, Vlehel, Dracow, Macarow. It. villas Choczlow, Praczeyouicz et Vnicz, quas frater noster predictus Bawarus et nos ipsi claustro contulimus. It. Mniechow et Kert cum allodio ibidem. It. villam Muthenicz cum curia et molendino. It. sub silva due ville Sdicow et Sdicow, et tertia Bra- nissow, cum silvis et montibus. Parochie vero s. Petri in Horouicz donata et scriptis robo- rata hec invenimus: Primo Babin, cuius limites sunt a strata publica versus Pragam usque ad viam inferiorem, que ducit versus curiam Babin directe de civitate Horouicz, et a ponte descendendo per prata, una cum monte, qui dicitur Bieliczie. It. iuxta ipsam ciuitatem Horouicz de hereditate ecclesie s. Petri invenimus laneum integrum et V domunculas intra muros, et III maccella et molendinum sub civitate Horouicz, ubi habet domus Straconicensis III lottones auri, et domus Horouicensis XX grossos in censu. It. piscationem in flumine iuxta ciuitatem Horouicz, et collationem scole ibidem. It. curiam in villa Werzechow et par- tem ville ipsius. Hec autem omnia donata sunt prescriptis ecclesiis a nostris predecessori- bus, cum omnibus agris cultis et incultis, silvis et rubetis, pratis, rivulis et piscationibus, aurifodinis, molendinis, pascuis et universis utilitatibus, libertatibus et pertinentiis, quas ipsarum villarum et bonorum ac donationum includunt limites et continent, exclusa ab omni censuum et exactionum gravamine successorum. Nos autem predicti fratris Nicholai prioris et conventus Straconicensis fratrum ac Horouicensis, desiderio ac precibus ad equi- tatis instantiam et rationis persuasionem benignissime annuentes, prefata privilegia ac bona dudum collata confirmari et roborari studiosius affectantes, eadem rata simul et grata ha- bentes, presentis tenore privilegii, non coactus nec conpulsus, sed ex libero nostro arbitrio et nostrorum fidelium consilio confirmamus ob remedium anime nostre et nostrorum prede- cessorum atque sequacium, similiter et illorum, qui hec bona devotionis titulo cumularunt. Volumus quoque, ut ea permaneant tutius perpetuis temporibus inconcussa.“ — Acta sunt hec in Straconicz, a. d. MCCCXVIII°, in nonis Novem., presentibus nostris militibus d. Hascone de Sczken, d. Albera de Dobew, d. Czadcone de Sudomirz. Ex orig. arch. Trebon. cop. Mus. Boh. 472) 1318, 17 Nov. In Chremsir. Conradus, episc. Olomuc. innovat monasterio Doubrawnicensi litteras confirmationis ab episcopis Roberto, Theoderico et Johanne annis 1238, 1298 et 1303 datas. — Dat. in Chremsir XV kal. Decembris a. d. MCCCXVIII°. Ex orig. arch. civ. Brunensis Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 113. Extr. 473) 1318, 21 Nov. In Sderas. Sobko praepositus, Clemens prior, Petrus commendator totusque conventus fratrum domus Sderasiensis ante muros civitatis Pragensis parochianis ecclesiae S. Crucis Pragensis domunculam quandam vendunt. — Not. oc, "quod volentes condicionem domus nostre pre- dicte facere meliorem domunculam cum area sitam iuxta ecclesiam Sancte Crucis, que est ante domum d. Pawli Podwin nobis per magistrum Wenczeslaum bone memorie legatam, 25*

Strana 196
196 Emler, Regesta Bohemiae vendidimus Wanconi renouatori parrochiano et aliis parrochianis predicte ecclesie Sancte Crucis pro septem sexagenis gr. denar. pragen., ita ut eadem domus de cetero sit dotalis ipsius ecclesie et eam plebanus, qui in ipsa ecclesia pro tempore fuerit, de uoluntate et ordinacione parrochyanorum debeat inhabitare. Quas quidem septem sexagenas Wytka bal- neatrix de balneo d. Jacobi Wolflini, parrochyana ipsius ecclesie, legauit predicte ecclesie pro animabus Jacobi mariti sui et Lude filie sue, altare in ipsa ecclesia in honore sanctorum Pancracii, Wenczeslaii edificando et dotando cum predictis septem sexagenis ad memoriam animarum perpetuam predictarum et easdem septem sexagenas nobis disposuit in balneo quondam Wenczeslai bone memorie ante muros Pragensis ciuitatis, quod balneum nunc Jo- hannes, gener ipsius Wenczeslai et tutor puerorum eius possidet. Et idem Johannes promisit nobis hoc modo, vt quamdiu predictas sexagenas nobis non persolueret, tres fertones in de- nariis grossis, XV grossos pro quolibet fertone computando, nobis annis singulis nomine census persoluet. De quibus septem sexagenis statim permisimus nonaginta grossos Wan- koni et parrochyanis predictis dare, vt pallacium, quod ante ipsam ecclesiam Sancte Crucis est inceptum, perficiatur. Et si forte prefatus Johannes balneator ipsum balneum vendere vellet, nobis primo tenetur significare et exhibere venale pro tanto et tali precio, quod ab alio aliquo esset recepturus, si uero nos ipsum balneum emere et soluere nollemus, tunc licitum erit sibi alteri vendere cuicumque, nostris septem sexagenis predictis nobis ante omnia persolutis.“ — Testes : d. Pawlus de Podwin, ciuis Pragensis, Wanko renouator, Thomas pistor, Pawlus renouator, Hinczo domesticus d. Buschconis et alii. — — Dat. in domo nostra predicta a. d. MCCCXVIII°, XI kal. Decembris. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. Mus. Boh. 474) 1318, 6 Dec. In S. Corona. Heinricus et Smilo fratres de Chlummen metuentes districtionem divini examinis considerantesque animae suae salutem litem et controversiam inter eos ex una parte et abbatem ac fratres de Sancta Corona ex altera parte habitam ex longo tempore pro metis distinguendis sic amicabiliter permittunt terminare, „ita videlicet, ut iustitiae incrementa per nos non pereant, sed magis in omnibus fulciantur, metas possessionum praedictorum fratrum de Sancta Corona circa nostras possessiones usque ad montem Naclati protendere cognoscimus, ubi ipsorum privilegium terminos evidentius manifestat.“ — — Quia ego Smilo carens proprio sigillo in fratris mei sigillo per omnia consentiens, volens in eo praestare, ubicunque debeo roboris firmitatem.“ — Dat. et act. in Sancta Corona a. d. MCCCXVIII°, in die beati Nicolai episcopi. Pangerl, Urkb. von Goldenkron. Font. rer. Austr. XXXVII, p. 70. 475) 1318, 12 Dec. In Iglauia. Johannnes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, commutationem bonorum in Spitignew, Topolna et Scalka pro bonis in Baranow, Bradils, Prziessek, Pukilwicz et Petrowicz sitis prope Iglaviam a Johanne dicto de Grecia cum Conrado, episcopo Olomuc., factam con-

Strana 197
et Moraviae. Annus 1319. 197 firmat. Quae quidem bona in Spitignew etc. praedictus Johannes de Grecia accepit a Wen- ceslao II, rege Boh. et Pol., qui ei obligatus remanserat pro quibusdam clenodiis, quae ab eo comparaverat. — Testes: Henricus de Lipa, Johannes, prothonotarius noster, Wocko de Crawar, Johannes de Mezirsiecz, Bernhardus de Czinneburch, subcamerarius Morauie, Wznata de Lomnicz, Brunnensis et Znoymensis camerarius, Poto de Wildenberch. — Act. et dat. in Iglauia a. MCCCXVIII°, II° id. Decemb. regnorum vero nostr. a. VIII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 113. — Böhmer, Reg. Imp. p. 391, n. 571. 476) 1318. Ratio super ungeltis civitatis Prag. a. MCCCXVIII receptis. — „A. d. MCCCXVIII° vngeltum de melle locatum est Martino filio Perschinonis a die Natiuitatis Christi per vnum annum tantum pro XXXII sexag. gr., de quibus Nicolao Geunaher date pro cingulo XII sexagene gr. Item aurifabro pro cyffo argenteo X sexag. gr. Item pro balcinis IX sex. gr. Vngeltum de sale et humulo locatum est Chonrado Salczer pro XLV sexag. gr. Vngeltum piscium locatum est Alhardo, Vlmanno Bohemo et relicte Jeclini Lemper- filler pro XVIII sexag. gr., de quibus Alhardo defalcate in debito ciuitatis VIII sexag. gr. et aliis duobus X sexag. gr., cuilibet eorum defalcate V sexag. gr. Vngeltum pecorum et pecudum Petro Glas pro LVI sexag. gr. Vngeltum braseorum tenuerunt Eckhardus et Anthonius a Natiuitate Christi vsque ad feriam sextam proximam dominice Oculi, et collegerunt XXXI sexag. gr. Ungeltum de mercibus institorum iidem tenuerunt et collegerunt infra predictum tempus 101/2 sexag. gr. Vngeltum pannorum iidem tenuerunt et collegerunt infra predictum tempus XVII sexag. et fertonem et III gr." E libro civ. Prag. vetustissimo (n. cod. 986) f. 48 p. v. 477) 1319, 8 Jan. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, villas Omicz et Bockwan Vlrico de Khessing, pincernae curiae regalis, in CC marcis grossorum den. prag. obligat. — Dat. Prage VI idus Jan. a. d. MCCCXIX°, regnorum anno VIII°. Ex orig. arch. c. r. gub. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 115. — Böhmer, Reg. Imp. p. 391, n. 572. 478) 1319, 9 Jan. Pragae. Ulricus de Hanow déclare qu'il est devenu vassal de Jean, roi de Bohême et comte — de Luxembourg, pour 40 marcs argent de Cologne, qu'il lui a donnés à 36 sols le marc. Dat. Prage V idus Jan. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 64. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. Boh. p. 91.

Strana 198
198 Emler, Regesta Bohemiae 479) 1319, 9 Jan. Pragae. Henricus de Kamnik Johanni, Boh. regi, pro munitione Kamnik villaque Czehosticz in feudum sibi collatis fidelitatem promittit. — Ego Henricus de Kamnik not. oc, „quod illustri principi domino meo, d. Johanni, Boemie et Polonie regi, pro eo, quod michi ac meis heredibus municionem Kamnik dictam, quam construxi et in ipso regno Boemie de nouo instauraui, ac omnia alia bona, que ad presens teneo, villamque eciam Czehosticz cum suis pertinenciis in feudum hereditarium et ius feudi contulit et donauit ad habendum, tenendum et possidendum jure feudi per me ac meos heredes, promitto corporaliter prestito sacramento ex nunc sibi et suis heredibus fidelem vasallum suum me esse, ipsum quoque et suos heredes ac successores, res, vitam honoresque ipsorum pro posse fideliter conseruare et nullatenus, quod in detrimentum et periculum siue dampnum persone vel personarum, rerum et honorum sui et suorum heredum verti posset, aliquid per me aut meos heredes vel per quemcumque alium contractare vel modo aliquo machinari, immo, si quis hoc vel aliquid eorum tractare vel procurare voluerit, quam velocius sensero, sibi et suis heredibus indicare, et quicquid michi ac meis heredibus, sub fide et reuerencia inpositum ab ipso domino meo rege vel suis heredibus fuerit, secretum fideliter tenere et ipsos toto posse meo adiuuare et eis seruire, quando et quociens indiguerint et uos requisiuerint, et generaliter puram et veram fidelitatem sibi et suis heredibus reddere ac eciam inpartiri.“ — Dat. Prage V° idus Januarii a. d. MCCCXIX°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. copia Mus. regni Boh. 480) 1319, 15 Jan. Avinione. Johannes papa XXII providet Drizlao, decano ecclesiae Wissegradensis Prag. dio- cesis de dicto decanatu et facit abbates de Milevsk et Brevnov executores dictae provisionis. — Dat. Avinione XVIII kal. Febr. pontif. a III°. Dudík, Iter Rom. II p. 85. Extr. 481) 1319, 15 Jan. Pragae. Henricus de Luchtemburg regi Johanni fideliter adhaerere promittit. — „Ego Henri- cus de Luchtenburg recognosco oc, — quod quia serenissimus dominus meus d. Johannes, Boemiae et Poloniae rex ac Lucemburgensis comes, cui, de quo doleo, jam aliquo tempore rebellis fui per ignorantiam, ex sua benignitate in suam me recepit graciam et favorem, per huiusmodi receptionem suis perpetuis servitiis me astringens, promitto bona fide vice et nomine juramenti eidem domino meo regi cum omnibus castris et munitionibus meis, quae nunc habeo et imposterum habiturus sum, et tota mea potentia contra omnem hominem, cuiuscunque statas ac conditionis existat, in omnibus suis necessitatibus, quotiens et quando de hoc indiguerit et me requisierit, fideliter adhaerere sibique parere cum ipsis castris et munitionibus meis et tota mea potentia toto vitae meae tempore cum omni fidelitate et fide- litatis constantia deservire, nec contra ipsum dominum meum regem vel regna sua umquam

Strana 199
et Moraviae. Annus 1319. 199 aliquid facere debeo et volo publice vel occulte omni fraude et dolo semotis.“ — Dat. Pragae XVIII kal. Febuar a. d. MCCCXIX°. E cod. Raudnic. priv. terrae p. 395 cop. Mus. regni Boh. 482) 1319, 15 Jan. Pragae. List krále Jana svědčící Peškovi ze Skřekova za ves Čahostic, kterouž vzal od něho a Jindřichovi z Kamýku na 200 kop gr. a 50 kop gr. zapsaných na majtu v Litoměřicích a v Oustí nad Labem. — Dat. v Praze XVIII kal. Febr. a. D. MCCCXIX°. Palacký, Arch. č. II, 454. 483) 1319, 16 Jan. Pragae. Pesco de Schrekow promittit Johanni, Boh. regi, pro munitione Schreckenstein in feudum sibi collata fidelem vasallum esse. — Ego Pesco de Schrekow — — recognosco, "quod illustri principi, domino meo, d. Johanni, Boem. et Pol. regi ac comiti Lucemburgensi, pro eo, quod michi ac meis heredibus municionem Schrekenstein dictam, quam construxi et in ipso regno Boemie de nouo instauraui, ac omnia alia bona, que ad presens teneo, in feudum hereditarium et ius feudi contulit et donauit ad habendum, tenendum et possidendum jure feodi per me ac meos heredes, promitto corporaliter prestito sacramento exnunc sibi et suis heredibus ac successoribus fidelem vasallum suum me esse, ipsum quoque et suos heredes ac successores, res, vitam honoresque ipsorum pro posse fideliter conseruare et nullatenus, quod in detrimentum et periculum siue dampnum persone vel personarum, rerum et hono- rum sui et suorum heredum verti posset, aliquid per me aut meos heredes vel per quem- cumque alium contractare vel modo aliquo machinari, immo si quis hoc vel aliquod eorum tractare vel procurare voluerit, quam velocius sensero, sibi et suis heredibus indicare et quicquid michi ac meis heredibus sub fide et reuerentia inpositum ab ipso domino meo rege et suis heredibus fuerit, secretum fideliter tenere et ipsos toto posse meo adiuuare et eis seruire, quando et quociens indiguerint, et generaliter puram et ueram fidelitatem sibi et suis heredibus reddere ac eciam impertiri. Et quia ipse dominus meus rex in recom- pensam ville Czahosticz, quam a me recepit, ducentas et quinquaginta sexagenas gr. den. pragensium dare promisit, promitto modo, quo supra, quod solutis michi per ipsum vel ex parte sui ipsis ducentis et quinquaginta sexagenis comparabo et conquiram pro ipsis posses- siones et bona, quas et que ego et heredes meo ab ipso, heredibus et successoribus suis in regno Boemie in feodum et jure feodi habebimus et possidebimus, vna cum bonis nostris aliis et pro ipsis perpetuo seruire tenebimur, quemadmodum est premissum.“ — Dat. Prage XVII kal. Februarii a. d. MCCCXIX°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. — Balbin, Misc. dec. I lib. VIII p. 149. — Pal. Arch. č. II, p. 455, n. 548 b. 484) 1319, 16 Jan. Pragae. Mag. Nicolaus, custos eccl. Wyssegrad., decidit causam inter monasterium Plassense et Ottonem, plebanum in Costeletz, super ecclesia in Costelecz. — Nos magister Ny-

Strana 200
200 Emler, Regesta Bohemiae colaus, custos Wyssegradensis ecclesie, officialis curie Pragensis a capitulo Pragensi deputatus, proponimus et dicimus, "qud in causa, que vertebatur inter fratrem Johannem, procuratorem — — abbatis et conuentus monasterii Plassensis — — ex vna et Ottonem, qui se asserit plebanum in Costelecz, super ipsa ecclesia in Costelecz ex parte altera, pro parte dicti pro- curatoris petitum fuit, vt sentenciam diffinitiuam per discretos viros Heinricum, quondam decanum, et Ekricum, canonicum Wyssegradensis ecclesie, latam execucioni demandare et prefatum Ottonem ab ipsa ecclesia in Costelecz ex virtute ipsius sentencie remouere debe- remus, cum nullum ius eidem Ottoni conpeteret in eadem. Lite vero super predicta peti- cione coram nobis legitime contestata, testibus et aliis probacionibus pro parte ipsius pro- curatoris productis et eis prudenter ac sollempniter examinatis — — tandem in causa extitit conclusum, vtraque parte sentenciam postulante. Habito super hoc diligenti tractatu et prudentum virorum communicato consilio, dei nomine predicto invocato diffinitiue senten- ciando pronunciamus in his scriptis, prefatam ecclesiam in Costelecz sepedicto Ottoni per prenotatos Heinricum decanum quondam et Ekricum rite et racionabiliter esse abiudi- catam, insuper nobis constitit, eidem Ottoni nullum ius conpetere in ecclesia memorata, propter quod ipsum sentenciando diffinitiue similiter in hiis scriptis remouemus, sibi super ipsa ecclesia in Costelecz perpetuum silencium imponentes, et presentandum a pre- dicto domino abbate ad ipsam ecclesiam, dummodo sibi canonicum nil obsistat, fore con- firmandum, nihilominus sepe dictum Ottonem fratri Johanni procuratori in expensis legitimis condemptando, quarum taxacionem nobis in posterum reseruamus.“ — — Prage ad sanctum Egidium a. d. MCCCXIX°, tercia feria post octauam Epiphanie in presencia Arnoldi, Werneheri, canonicorum Pragensis ecclesie, magistri Gregorii, decani ecclesie sancti Egidii Prage, et aliorum. Ex orig. c. r. bibl. univ. Prag. 485) 1319, 21 Jan. (S. 1.). Graf Ulrich vom Berge genannt von Schelkingen und sein sohn Konrad sagen eidlich zu, dem röm. könige Friedrich und den herzogen von Österreich wider Ludwig von Baiern mit 30 helmen nach Österreich oder nach Böhmen zu dienen, aber nicht über das gebirg. Lichnowsky, Gesch. des Hauses Habsburg III, CCCLXXIII. 486) 1319, 25 Jan. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, fratribus hospitalis S. Johannis Jerosolimitani et eorum hominibus per regnum Boh. universum facit gratiam, ut „vniuerse cause seu questiones, que mote fuerint in omni parte regni nostri Boemie predicti contra eos et singulos homines eorundem, tantum coram commendatore seu procuratore ipsorum hominum discuti debeant et eciam terminari, pena pecuniaria, que pro delicto aliquo seu excessibus inflicta fuerit puniendis, ex integro ipsis fratribus et non aliis remanente. Man- damus, igitur vniuersis camerariis, villicis, judicibus, zudariis nec non vniuersis beneficiariis per Boemiam constitutis, — — quatenus graciam prenotatam nullus vestrum infringere

Strana 201
et Moraviae. Annus 1319. 201 aut irritare audeat in eternum.“ — Dat. Prage per manus honor. Johannis, prepositi Mel- nicensis (sic), ecclesie Pragensis, Olomucensis et Wyssegradensis ecclesiarum canonici, protho- notarii nostri dilecti, VIII kal. Februarii a. d. MCCCXIX°, regn. vero nostr. a. VI°. Ex orig. arch. Melit. Pragae. — Pelzel, K. Karl IV, tom 1 Urkb. 190. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, p. 117. — Böhmer, Reg. Imp. p. 295, n. 372. 487) 1319, 25 Jan. Avinione. Johannes papa XXII Johannem de Brunna, canonicum Pragensem, de familia regia ortum dispensat super defectu natalium. — „Sane contemplari merita pure devotionis et fidei, quibus inclite recordationis reges Boemie, ex quibus tuum sumpsisti ortum natalium, inter catholicos mundi principes claruerunt, nobis et ecclesie prodeunt spiritualium delicias gaudiorum. Inde fit, quod fervens in mente nostra consurgit affectio, ut circa te tamquam filium predilectum pro tuorum excellentia meritorum sic apostolice sedis habundet gratia penes devotos ipsius multipliciter affluere consueta, quod auctore Deo tibi exinde salutis augmentum proveniat et votive materia prosperitatis accrescat. Petitionis siquidem nobis exhibite pro parte tua series continebat, quod olim tecum super defectum natalium, quem pateris de coniugato genitus et coniugata, quod eodem non obstante defectu posses ad omnes ordines promoveri et ecclesiasticum beneficium obtinere, etiamsi curam animarum haberet, fuit auctoritate apostolica dispensatum; postmodum vero in Pragensi et Olomucensi et Wissegradensi Pragensis dioc. ecclesiis canonicatus et prebendas ac capellam sancti Pro- copii in Antiqua Brunna Olomucensis dioc. succesive fuisti alias tamen canonice asse- cutus, illos quoque aliquandiu insimul tenuisti, fructus, redditus et proventus percipiendo ex eisdem, dispensatione alia super hiis a sede apostolica non obtenta. Quare nobis humiliter supplicasti, ut providere tibi super premissis de opportune dispensationis bene- ficio paterna sollicitudine dignaremur. Cum igitur, sicut fidedignorum laudabili assercione percepimus, quantum sinit humana fragilitas, precidisti vitia, honestatis induisti decorem et conversationem honestatis moribus decorasti, virtutibus redimens, quod ortus odiosus ademit, nos horum et maxime carissimorum in Christo filiorum nostrorum Johannis regis et Helisabeth, eius uxoris regine Boemiae, illustrium, pro te gratiam nostram humiliter implorantium, consideratione inducti, volentes personam tuam tanti generis nobilitate pol- lentem prosequi favore gratie specialis, omnem inhabilitatis maculam sive notam ex re- tentione canonicatus, prebendarum et capelle predictorum ac perceptione fructuum eorundem, quos tibi remittimus et donamus, abolemus de speciali gratia et de apostolice plenitudine potestatis, tecum nichilominus ut canonicatus et prebendas predictos possis insimul licite retinere, nec non preter canonicatus et prebendas eosdem dignitatem vel personatum seu officium cum cura vel sine cura, si tibi alias canonice offeratur vel etiam conferatur, libere recipere et una cum eisdem canonicatibus et prebendis licite retinere, predicto defectu ac generalis concilii et qualibet alia constitutione contraria nequaquam obstantibus, auctoritate apostolica de uberioris dono gratie dispensamus, teque abilitamus etiam ad premissa proviso, quod canonicatus et prebende predicti ac luius dignitas vel personatus seu officium, cum 26

Strana 202
202 Emler, Regesta Bohemiae illum vel illam seu illud habueris, debitis obsequiis non fraudentur et animarum cura in eis, quibus illa imminet, nullatenus negligatur.“ — Dat. Avinione VIII kal. Febr. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 116. — Dudík, Iter Rom. II p. 85. Extr. 488) 1319, 25 Jan. Avinione. Johannes papa XXII Michaeli Voldini, subdiacono Pragensi, olim parocho in So- kersan Prag. diocesis remittit fructus et providet de canonicatu ecclesiae Pragensis. — Dat. Avinione VIII kal. Febr. pontif. a. III°. Dudík, Iter Rom. II, p. 85. Extr. 489) 1319, 25 Jan. Avinione. Johannes papa XXII Elizabeth, reginae Boemiae, indulget, quod possit ingredi mona- steria monialium cum decenti comitatu. Idem Johanni, Boemiae regi, et eius consorti indulget, quod possint audire divina in locis interdictis. — Dat. Avinione VIII kal. Febr. pontif. a III°. Dudík, Iter Rom. II, p. 85. Extr. 490) 1319, 25 Jan. Avinione. Johannes papa XXII Thomae, archidiacono Pragensi, providet de archidiaconatu Pragensi vacante. — Avinione VIII kal. Febr. pontif. a. III°. Idem abbatem Brevnoviensem et Jacobum de Mutina, canonicum Cameracensem, facit executores praedictae provisionis. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, p. 85. Extr. 491) 1319, 4 Febr. Pragae. Zezema et Raczko de Bel, Bussco de Chrassow et Theodoricus de Crassowicz pro- mittunt regi Johanni fideliter adhaerere. — Nos Zezema et Raczko de Bel, Bussco de Chras- sow, Theodoricus de Crassowicz fratres ad universorum noticiam oc, "quod serenissimo do- mino nostro, d. Johanni, Boemie et Polonie regi ac Lucemburgensi comiti, promisimus et promittimus per sollempnem stipulacionem omni dolo et malo excluso corporaliter prestito sacramento servire et fideliter adherere ac adiuare ipsum omnibus temporibus vite nostre toto posse nostro, et specialiter contra Wilhelmum de Waldek secundum presentis tem- poris statum, ac generaliter contra omnem hominem, cuiuscunque eminencie, condicionis et status existat, quociens et quandocunque per ipsum dominum nostrum regem aut ex parte ipsius requisiti fuerimus.“ — Dat. Prage II nonas Febr. a. d. MCCCXIX°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. et e cod. Raudnic. privil. terrae Boh. cop. Mus. Boh. 492) 1319, men. Febr. Avinione. Ysnardus Antiochenus et Dominicus Gradensis patriarchae, Petrus Ragusanus, Ra- mundus Neoparensis et Ramundus Adrianopoletanus archiepiscopi, Orlandus Domensis, Ni-

Strana 203
et Moraviae. Annus 1319. 203 cholaus Argolicensis, Guillelmus ad partes Thartharorum, Petrus Narniensis, Ptolomaeus Torsellanus, Radulphus Cechonensis, Egidius Andrinopolensis, Simon Parmensis, Petrus Calliensis, Benevenutus Feretranus, Geraldus Lemensis, Petrus Civitatis novae, Johannes Retrehensis, Guillelmus Florentinus et Aldricus Bellicensis episcopi cupientes, ut ecclesia Wissegradensis exempta ad honorem b. Petri apostoli aedificata congruis honoribus frequen- tetur et a Christi fidelibus jugiter veneretur, omnibus vere poenitentibus et confessis, qui ad ipsam ecclesiam in quolibet festo ipsius ecclesiae, videlicet s. Petri apostoli ac ss. Wen- ceslai, Adalberti, Procopii, Benedicti, Ludmilae cum fratribus, nec non in festivitatibus infrascriptis, videlicet Nativitatis domini nostri Jesu Christi, Circumcisionis, Epiphaniae, Parasceves, Resurrectionis, Ascensissionis, Pentecostes et in omnibus et singulis festivitatibus beatae virginis Mariae, beatorum Petri et Pauli, ac omnium aliorum apostolorum et evange- listarum, Inventionis et Exaltationis Sanctae Crucis, s. Johannis Babtistae et Ewangelistae, Stephani, Michahelis Archangeli, Laurentii, Christophori, Georgii, Martini, Nicolai et Blasii et etiam in festo et per octabas Corporis Christi, ac sanctarum Mariae Magdalenae, Mar- garitae, Agathae, Marthae, Luciae, Agnetis et Ceciliae, in Commemoratione omnium san- ctorum et in dedicatione ipsius ecclesiae, aut qui cum devotione et per octabas praedictarum festivitatum et in omnibus et singulis diebus dominicis causa devotionis, peregrinationis vel orationis et sermonibus seu praedicationibus ibidem celebrandis accesserint, aut qui corpus Christi et oleum sanctum, cum portatur infirmis, secuti fuerint, seu qui missis, praedicati- onibus, exequiis et sepulturis mortuorum in dicta ecclesia vel eius cimiterio interfuerint, aut qui in serotina pulsatione campanae flexis genibus ter Ave Maria devote dixerint, vel qui in extremis laborantes dictae ecclesiae quicquam suarum legaverint facultatum, nec non qui ad fabricam, luminaria, ornamenta et alia dictae ecclesiae necessaria manus porrexerint adiutrices, nec non qui ad ipsam ecclesiam in festo sanctorum Gereonis, Vitalis ac sociorum eorum accesserint, quotienscunque praemissa vel praemissorum aliquid fecerint, singuli eorum singulas dierum quadragesimas de iniunctis eis poenitentiis relaxant. Et etiam in- dulgentiam praedictam illis concedunt, qui cum reliquiis sanctorum diebus statutis ecclesiae iverint, vel pro necessitate temporum indictis et mandato coenae domini interfuerint. — Dat. Avinione a. d. MCCCXIX°, mense Februarii, pontif. sanctissimi patris d. Johannis, divina providentia papae vicessimi secundi, a. III°. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. 493) 1319, 22 Mart. Romae. Johannes Nepesinus, fr. Mathaeus Clusinus, Johannes Reatinus nec non fr. Maurus et fr. Stephanus episcopi petente Leone Puchinerii de Broda omnibus ecclesiam et hospitale S. Katerinae in Broda [Teutonicali] festivitatibus Nativitatis Domini, Circumcisionis, Epiphaniae, Resurrectionis, Ascensionis, Pentecostes, Trinitatis, Dedicationis ecclesiae, nec non sollempni- tatibus b. Virginis Mariae, s. apostolorum Petri et Pauli et aliorum apostolorum, s. Johannis Bapt. ac in festo Omnium sanctorum, s. Luciae et s. Mariae Magdalenae et per eorum octavas ac etiam dominicis diebus visitantibus manusque adjutrices porrigentibus quilibet 26*

Strana 204
204 Emler, Regesta Bohemiae eorum XL dies de iniunctis poenitentiis relaxat. — Dat. Romae XI kal. Apr. pontif. d. Jo- hannis pp. XXII a. III°. Mag. Ulricus, Prag. eccl. scolasticus, Johanne, Prag. episcopo in Romana agente curia in spiritualibus vices gerens praedictas indulgentias ratas et gratas habet. — Dat. Prage a. d. MCCCXIX°, III kal. Jun. Cop. Mus. Boh. ex orig. monast. Siloensis. 494) 1319, 31 Mart. Egrae. Nos Ludowicus, Romanorum rex oc, not. oc, quod „abbatise et conuentus ordinis s. Clare monasterii Egrensis commodis et utilitatibus prospicere — — cupientes, eisdem per- sonam aliquam ydoneam et discretam eligendi sibique procuracionis sue et monasterii sui offi- cium in temporalibus, prout sibi uidebitur expediencius, committendi, tenore presencium plenam et liberam concedimus facultatem, nolentes et firmiter inhibentes, ne judex noster Egrensis, qui pro tempore fuerit, eundem procuratorem, qui ab eisdem .. abbatissa 1) et conuentu sic electus et constitutus extiterit, in officio procuracionis huiusmodi quomodolibet impediat.“ — Dat. in Egra II° kal. Aprilis a. d. MCCCXIX°, regni vero nostri a. Vo. Ex orig. arch. c. r. aulici Vienn. cop. Mus. Boh. — 1) In dipl. orig. abbatisse. 495) 1319, 31 Mart. Egrae. Ludowicus, Romanorum rex, abbatissae et conventui ordinis s. Clarae monasterii Egrensis omnes libertates, jura, gratias et honores a praedecessoribus suis concessas rati- ficat et confirmat. — Dat. in Egra opſplido nostro regali II kal. Apr. a. d. M°CCCXIX°, regni vero nostri a. Vo. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. Mus. Boh. 496) 1319, 21 Apr. Avenione. Johannes papa XXII iterata vice Johannem, regem Boh. monet de persolvenda pe- cunia DLXXX marc. gr. den prag., quas rex Wenceslaus II a subcollectoribus decimae pro terra sancta deputatae, abbate monasterii Zabrdovicensi et praeposito Cunicensi, animo resti- tuendi perceperat. — Dat. Avenione XI kal. Maii 1319. Idem magistris Bernardo, archidiacono Sicaloniae Bituricensis dioc. et Petro Durandi, capellano apostolico et canonico Ebredunensi, nuntiis sedis apostolicae, quod dictam summam exigant a rege Bohemiae et de soluta quittent eum. — Dat. ut supra. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 117. — Dudík, Iter Rom. II, p. 86. Extr. 497) 1319, 1 Maii. In Straconicz. Wilhelmus de Straconicz dat domui fratrum ordinis S. Johannis in Straconicz sil- vam Piescina vocatam. — Nos Wilhelmus dictus de Straconicz cupientes progenitorum no- strorum sequi vestigia, „qui fundatores ac benefactores domus fratrum Cruciferorum ordinis sancti Johannis bapt. in Straconicz extiterunt, — — quandam siluam, que wlgariter Piescina

Strana 205
et Moraviae. Annus 1319. 205 — — vocitatur, que silua inter duas villas, scilicet Semiradicz et Dracow iacet, dedimus — et contulimus priori et fratribus predicte domus Straconicensis et ipsorum successoribus libere et perpetuo possidendam, omne ius, quod in ipsa silua olim habuimus, conscendentes et resignantes et beniuole conferentes, ut supradictus prior vna cum fratribus Straconicensibus seu ipsorum successores libere et perpetuo jure hereditario possideant.“ —— Act., scriptum et dat. in Straconicz a. incarnacionis d. MCCCXIX°, kal. Magi. Ex orig. arch. Melit. Pragae. 498) 1319, 1 Maii. Avinione. Johannes papa XXII ad preces Dirslai, decani ecclesiae Wissegradensis, mandat, ut ea, quae de bonis ad decanatum Wissegradensis ecclesiae spectantibus alienata invenerit illicite vel distracta, ad jus et ad proprietatem eiusdem decanatus legitime revocare pro- curet. — Dat. Awinione kalendis Maii pontif. a. III°. Insert. litt. orig. arch. capit. Wyssegrad. d. d. 1320, 8 Jul. cop. Mus. Boh. 499) 1319, 3 Maii. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Johanni de Clingemberch villam Bladonowicz in Morauia pro fidelibus obsequis sibi exhibitis donat. — Dat. Prage per manus ven. Johannis, Wissegradensis ecclesie prepositi, cancelarii et principis nostri dilecti, V° non. Maii a. d. MCCCXIX°, regn. vero nostr. a. IX°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 808. 500) 1319, 3 Maii. Vratislaviae. Henricus, dux Slesiae, dominus de Furstenberg et in Jauer, Ludowico, Rom. regi, indicat, se ex causa rationabili civitatem Gorliz, a rege Rom. cum aliis bonis in feudum re- ceptam, cum toto territorio ac appertinenciis Johanni, B. et Pol. regi ac Lucemburg. comiti, pro certis bonis aliis per dictum regem ipsi in regno Boemiae coram multis assignatis ven- didisse et resignavisse, petitque eum, ut dictam venditionem approbare dignetur. — Dat. Vratislaviae a. d. MOCCXIX°, in die Inventionis 1) S. Crucis. Ludewig, Rel. manusc. V, 539. — 1) Leg. est fortasse: Exaltationis, et dipl. ad 14 Sept. poni debet. 501) 1319, 4 Maii. In Straconicz. Wilhelmus dictus de Straconicz eximit VIII iugera hereditatis in Horauicz a solu- tione cuiuslibet exactionis. — Not. oc, "quod octo iugera hereditatis Horawiczensis, que Ra- poto, felicis recordacionis noster ciuis quondam in Horawicz, contulit pro testamento et remedio anime sue ecclesie Horawiczensi et fratribus ordinis Cruciferorum manentibus ibidem, nostro tamen censu excluso et aliis juribus de ipsis jugeribus ad nos spectantibus, et vnum juger, quod jacet circa pratum fratrum memoratorum, exempta facimus ab omni solucione cuiuslibet exaccionis et contribucionis, que se tantummodo extendit per annum ad vnum fertonem, et hoc tali condicione, quod nostri ciues Horawiczenses nullam exactionem seu

Strana 206
206 Emler, Regesta Bohemiae contribucionem a prescriptis nouem ingeribus exquirant, sed ipsum prescriptum fertonem nobis computent defalcando annuatim.“ — Dat. in Straconicz a. d. MCCCXIX°, sexta feria post festum Inuencionis sancte crucis. Ex orig. arch. Melit. Pragae. 502) 1319, 10 Maii. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, promittit reginae Elizabeth, se nomine dotalitii ei assignata X millia marcarum gr. prag. ex urbura et moneta in Chutna duobos annis persoluturum. — Promittimus, "quod dominam Elizabeth, relictam quondam domini Wencezlai senioris, Boem. et Pol. regis, soceri et predecessoris nostri, — — in solucionem decem milium marcarum gr. den. prag., que per alias nostras litteras percipien- das per ipsam septimanatim de prouentibus nostrarum — — vrbore et monete in Chutna sibi pro suo datalicio deputauimus, si interim ea non perceperit ibidem in Chutna, a festo Pasche proximo instante ad vnum annum de tribus milibus marcis predictorum gr. den. prag., et abinde iterum per alterius anni exnunc sequentis reuolucionem, de quibus milibus marca- rum predictorum grossorum volumus benigne et amicabiliter expedire, et debent ista quinque milia marcarum de predictis decem milibus in aliis predictis nostris litteris expressis et in Chutna per nos sibi deputatis, vt premittitur, defalcari.“ — Dat. Prage VI° id. Maii a. d. MCCCXIX°, regnorum vero nostr. a. IX°. Ex orig. apud c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 118. — Böhmer, Reg. Imp. p. 391, n. 573 503) 1319, 15 Jun. Pragae. Albertus de Lubessiz recipit pro servitiis suis monasterio in Chottissewicz prae- standis villam Lutochouiz. — „Nos Albertus de Lubessiz ad noticiam omnium volumus peruenire, quod septem sexagenas, quas a domino preposito et conuentu in Chotissewicz annis singulis pro nostro recepimus seruicio, bone voluntatis arbitrio relaxamus, reci- pientes a d. venerabili Syfrido preposito et conuentu iam dicte ecclesie Chotissewicensi, exclusa nostra coniuge Margareta et si quam habere nos contigerit in futurum, cum omnibus nostris liberis et amicis, villam Lutochouiz cum omnibus suis pertinenciis et iuribus in Lut- mericensi provincia ad vnius nostre vite terminum sub hac forma, quod antedictum dominum Syffridum], aut quicumque pro tempore fuerit, conuentum et bona ecclesie Chotissouicensis promouere et tueri fideliter volumus et tenemur, quod absqne omni falsitatis scrupulo pro- mittimus, quoad vixerimus, data fide; postquam vero eius potencia, cuius nunc viuimus, transierimus de hac vita, nullus nostrorum heredum, vxor vel amici, sibi quidquam iuris vendicent in eadem villa Luthochouiz sed cum edificiis et municione, si que vel qua per nos ibidem edificata fuerint, cum sex equis arantibus, decem scrofis, annona intra et extra terram ad dominum prepositum, quicumque fuerit, conuentum et Chotissewizensem redibit ecclesiam libere iterato, et si quas ibidem oues habuerimus, armenta vel equos preter supra- dicta, disponemus, prout nobis diuina gracia inspirabit. Nos vero Heinricus, Albertus pre- positus Luthomericensis, Zbinco, Albertus minor, Wilhelmus omni juri, quod pater noster

Strana 207
et Moraviae. Annus 1319. 207 in uilla Luthochouiz a preposito et conuentu Chotissowizensi habuit in sua vita, contradi- cimus, nobis post suum obitum ex eo nil quidpiam attrahentes.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXIX°, in die s. Viti. Ex orig. bibl. Prag. 504) 1319, men. Jun. vel Jul. (?) — — „Nos ciues pro- Querelae civitatis Pragensis propositae contra regem Johannem. — ponimus querulose, quod cum reciperemus dominum nostrum in regem et fecissemus ei fide- litatis omagium, ipse dominus noster rex promisit, ut debita nostra nobis solui deberent, que sui predecessores, reges Boemie, soluere nobis debent; vnde cum ipse dominus noster rex per nos pluries pro solucione huiusmodi sit monitus et rogatus, hucusque ista solucio non est facta. — Item cum idem dominus noster rex vellet procedere ad imperatorem, patrem suum, tunc ad instanciam suam dedimus ei in subsidium mille marcas; qui promissit nobis libertatem per duos annos continuos, quam non obseruauit in nobis. — Item cum idem dominus noster rex rediisset ab imperatore et procedere vellet in Frankenfurt, tunc iterato dedimus ei mille marcas; qui dedit nobis per duos annos libertatem, quam eciam non obser- uauit in nobis. — Item dedimus eidem domino nostro regi CCCCCas marcas et concessimus duo milia et dimidium, ut nobis deberet soluere medietatem huius concesse pecunie per primam bernam terre impositam et aliam mediatem per subsequentem bernam, et vt eciam homines censuales nostri deberent esse liberi ab hac berna. Hoc non obseruauit in nobis. Insuper dedit nobis libertatem per duos annos continuos, quam non obseruauit in nobis, quia oportuit nos dare domino de Hanaw CCCCC marcas et ipsi domino nostro regi mille marcas. — Item familia eiusdem domini nostri regis fregit seras et kathenas intrans ho- spicia nostrorum conciuium sine voluntate eorum et male hospitem et hospitam pertractauit, quod pluries factum est contra iura et iusticiam, que habemus. — Item Ecklinus et Con- schico, conciues nostri, captiuati in eorum domibus sine culpa; ad quorum domos curienses locati, quorum ablata pecunia sine iure. — Item Meinhardus Rokzaner detentus et cruciatus pro pecunia sine iure. — Item prelati et clerici in ciuitate nostra in eorum domibus pecunia spoliati. — Item mandauit dominus noster rex hominibus, qui pro gwerra ad ciuitatem nostram conuenerant, annonam eorum recipere, propter quod oportuit nos dare CCCCC marcas. — Item quidam ex nostris conciuibus captiuati, quibus ablata eorum pecunia, quidam mortui in carcere propter ipsum dominum nostrum regem et vsque in hodiernum diem occupantur et inpignerantur in eorum substancia pro ipso domino nostro rege; dicunt eciam quidam domini extranei, quod idem dominus noster rex indulserit eis per suas litteras, quod nos impignerare debeant et eciam occupare.“ E cod. civ. Prag. n. 986, fol. 2. 505) 1319, 4 Jul. In Numburga. Johannes, Boem. ac Pol. rex ac Lucemb. comes, Jacobo Rukeri, judici in Habelswerde, Judicium dictae civitatis donat. — Scire oc, "quod considerantes grata et multiplicia ser-

Strana 208
208 Emler, Regesta Bohemiae uicia fidelis nostri Jacobi Rukeri, judicis in Habelswerde, quibus nostre celsitudini in eo, quod ciuitatem nostram Habelswerde muro circumdedit quasi suis laboribus, sumptibus et expensis, se gratum reddidit et acceptum, et volentes ipsum proinde tanquam benemeritum gracia prosequi speciali, sibi judicium predicte ciuitatis nostre Habelswerd cum duobus mo- lendinis super aquas Nyzam et Wistricz stantibus et sub ipsa nostra ciuitate sitis, nouem rotas habentibus cum vna rota, que walkrad dicitur, que sunt ab omni seruicio libera, cum sexto scampno, in quo panes, carnes et calcei venduntur, et cum stuba balneari ipsius ciui- tatis nostre, de liberalitate regia damus et concedimus per eum et heredes suos habendum, tenendum et jure hereditario ac imperpetuum possidendum, superaddentes eciam ad maioris nostri fauoris et gracie cumulum in Dietrichsbach et in Wistricz villis judicia, molendinum ibidem in Wistricz vnam rotam habens, quam similiter liberam esse volumus villam, que Verlornwasser wlgariter dicitur, cum judicio ibidem, pascua pecorum ante ipsam ciuitatem nostram Habelswerde sita, que sua comparauit pecunia, piscaciones et aucupaciones cum omni jure et vtilitate ac suis pertinenciis vniuersis, volentes, quod omnia premissa ad ipsum judicium et cum ipso, ad quod huiusmodi semper inantea pertinere decernimus, Jacobus ipse et successores sui predicti jure hereditario tenere perpetuo debeant et habere, sic quod et ipse Jacobus et post eum heredes sui de predicto judicio et omnibus premissis et perti- nenciis suis nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, debita et consueta seruicia, que de hiis jure exhiberi consueuerunt, prompcius exhibeant et inpendant. Curiam preterea, quam idem Jacobus in predicta ciuitate nostra edificauit et sua firmauit pecunia pro conseruacione et maiori fortitudine eiusdem ciuitatis nostre, eum et predictos heredes suos predictis modo et jure similiter volumus possidere." — Dat. in Numburga super Albea IIII° non. Jul. a. d. MCCCXIX°, regn. vero nostr. a. IX°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. Mus. Boh. 506) 1319, 5 Jul. In Numburga. Joannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, frugum omnium proventionem ex agris cultis et incultis curiae sive allodii sui dicti Choritowa in territorio Glacensi ecclesiae parochiali b. Mariae virg. in Glatz domus hospitalis S. Johannis Ierosol. donat. — Dat. in Numburga 1) III non. Jul. a. d. MCCCXIX, regnorum nostr. a. IX°. Böhmer, Acta Imperii p. 718 n. 1024. — Böhmer, Reg. Imp. p. 421. — 1) Böhmer: Nurinberga. 507) 1319, 6 Jul. In monasterio Tuschnowicz. Conradus, episc. Olomuc., decimam in Schaicz et Lapanicz, sibi et ecclesiae Olomucz. in annonis, vino, animalibus et quibuscunque aliis pertinentem, cum abbatissa et conventu sanctimonialium monasterii Vallis S. Mariae in Tuschnowicz pro villis in Parfuz prope Brunnam et in Hohendorf in partibus Oppauie situatis permutat. — Act. et dat. in mona- sterio Tuschnowicz a. d. MCCCXIX°, II non. Jul. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 118.

Strana 209
et Moraviae. Annus 1319. 209 508) 1319, 20 Jul. Ferris sire de Blankineym fait connaître qui’il a reçu du seigneur Richard de Bettenberch, chevalier, receveur de la comté de Luxembourg au nom du roi de Bohême, comte de Luxembourg, cinq cents livres de petits tournois. — Vendredi après la division des apôtres. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg. XVIII, p. 66. 509) 1319, 24 Jul. Pragae. Johannes, rex Boh. oc, restituit Nicolao de Chutna judicium civitatis Budweis. — Not. oc, "quod volentes, ut condecet, in suo jure quemlibet conservare, judicium civitatis nostre Budweis, quod olim dive memorie d. Wenceslaus, Boemie et Polonie rex illustris, socer et predecessor noster carissimus, quondam Claricio, civi nostro in Chutna, propter probitatis sue merita, et tempore succedente ad ipsius Claricii preces et instanciam dilecto nobis Nicolao, filio suo, civi nostro in Chutna, donaverat possidendum, et a quo tamen ipse Nicolaus tem- pore succedente post obitum d. Wenceslai, per quondam Henricum de Rosemberg et Wit- konem de Landstein ammotus fuit, potencialiter et injuriose repulsus, ipsi Nicolao sua fidelia, quibus nobis placuit, advertentes servicia et cognoscentes injuriam sibi factam, reddidimus graciose, volentes ipsum Nicolaum et heredes suos idem judicium cum universis suis perti- nenciis ex nostra donacione et concessione regere et jure hereditario habere, tenere et per- henniter possidere." — Dat. Prage IX° kal. Aug. a. d. MCCCXIX°, reg. vero nostrorum a. IX°. E lit. confirmat. Wenceslai reg. ddto Pragae a. d. 1388, 3 Jun. cop. Mus. Boh. 510) 1319, 25 Jul. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Luxemburg. comes, in recompensam servitiorum Mi- liczii de Namiesstie villam ipsius Namiesst facit oppidum forense dans ei facultatem sin- gulis feriis quintis fori celebrandi. — Dat. Pragae VIII kal. Aug. a. d. MCCCXIX°, regn. a. IX°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 119. — Böhmer, Reg. Imp. p. 391, n. 574. 511) 1319, 27 Jul. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, privilegium Ottakari, regis Boh. Theutunicis Pragensibus a. d. MCCLXXIIII°, VII kal. Dec. (v. Reg. Boh. II, n. 914) con- firmans et innovans spondet omnes „nobiles et alios nostros, 1) qui ciuibus nostris 2) suas patentes super debitis, obligationibus 3) et aliis rebus quibuscunque dederint litteras, ad ob- seruacionem eorum, ad que ipsi se obligauerint, sine strepitu judicii compellere et tenere, volentes, vt si ciuium aliquis, quod absit, captiuatus fuerit, quod nisi pro X4) paruis de- nariis 5) debeat liberari.“ — Act. et dat. Prage per manus ven. Johannis, Wyssegrad. eccl. 27

Strana 210
210 prepositi, regni 5) Boemie cancellarii, principis nostri dilecti, VI kal. Aug. a.3) d. M°CCC°XIX°, regn. nostr. a. IX°. E cod. Mus. Boh. 23, C, 2. f. 185—187. — Lib. arch. civ. Prag. N. 993. f. 96. — Rössler, Das Alt- prager Stadtrecht p. 187. — Dobner, Annales Hag. VI, 523. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, p. 298. — 1) deest in cod. arch. Prag. — 2) ipsis ibidem. — 3) deest ibidem. — 1) XIII ibidem. — 5) deest ibidem. — 6) regni — dilecti deest ibidem. — 7) a. — IX° deest ibidem. Emler, Regesta Bohemiae 512) 1319, 1 Aug. Pragae. List s majestatem krále Jana, jenž svědčí Konradovi Jinošovu, měštěnínu Pražskému, na richtu Plzenskou s její příslušnostmi, kteroužto jemu a jeho dědicuom byl neslušně odjal a zase jemu a jeho dědicuom právem dává, jakož týž list šíře svědčí. — Dat. Pragae kal. Aug. 1. MCCCXIX°. Palacký, Arch. č. II, 458. 513) 1319, 2 Aug. Pragae. Nos Johannes, Boemiae et Pol. rex, Lucemburg. comes, not. oc, quod "d. Elizabeth, quondam diue memorie d. Wencezlai senioris, Boemie et Polonie regis, — — soceri et predecessoris nostri, — — relicte, villam nostram Lauchano, theloneum in Yglauia cum iuribus, dominio et vniuersis eorum pertinenciis in restaurum et recompensam macellorum carnium ciuitatum nostrarum Pragensium, quas sibi donaueramus de nostra liberalitate regia, conferimus — — tenendum et vtifruendum per ipsam ad tempora vite sue." — Dat. Prage IIII° non. Aug. a. d. MCCCXIX°, regnorum nostr. a. IX°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 119. — Böhmer, Reg. Imp. p. 391, 575. 514) 1319, 18 Aug. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, civitati Racobnik quasdam liber- tates confert. — „Cupientes ciues in Racobnik iuxta nostre regie pietatis exigenciam graciosis libertatum specialium et eo specialiorum, quo ipsos pre ceteris inconuulse fidem conseruasse in regno nostro et nobis dinoscuntur, honoribus insignire et exaltare pre ceteris eorumque iura a predecessoribus nostris, diuis Boemie regibus, ipsis data et concessa in nullo diminuere sed iuxta nostre maiestatis benignitatem eorum fidei constancia exigente robore nostre confirmaci- onis firmius stabilire, sane referentibus in nostre serenitatis audiencia judice et juratis ciuitatis nostre Racobnicensis predicte intelleximus, quod ipsi pro se et pro ciuitate predicta pro omni- busque dicte ciuitatis ciuibus in perpetuum a magne et felicis recordacionis domino Wencezlao, diuo rege Boemie, socero nostro, ipsorumque ciuibus probitatis et fidelitatis meritis exigentibus priuate legis indultu impetrauerint, infrascriptis graciis ac libertatibus ciuitatem predictam eiusque inhabitatores fore decoratos: Onus siquidem annui census perpetui ipsi ciuitati ac ciuibus intercluso censu judicii ciuitatis eiusdem taxatum relatu repperimus, vt predicitur, vsque ad summam triginta et quatuor marcarum gr. denar. prag., quinquaginta et sex. gr. den. pro marca qualibet computandis, cuius summe medietatem in die b. Vrbani pape, reli- quam vero partem in die b. Galli annis singulis nobis, aut cui deputandum duxerimus, dicti

Strana 211
et Moraviae. Annus 1319. 211 ciues soluere tenebuntur; riuosque decurrentes a Lizzano et ab oppido Syenomat vsque ad locum dictum wlgo Hana ad predictam ciuitatem modo predicto didicimus libere pertinere. Quod eciam dicte ciuitatis nostre ciues in pascuis animalium in nullo locorum pascualium vsque ad rubetum, quod wlgo dicitur zu der Weidenenstuden, impediri seu prohiberi per quemquam possint aut debeant, similiter sumus informati. Insuper dicte ciuitatis nostre judex in omnibus causis pecuniariis judicare et emendas recipere sibique vendicare possit easdem, casibus ignis, homicidii et stupri dumtaxat exceptis, de quibus nostro fisco et ca- mere due partes cedere debent, tercia (sic) vero pars (sic) in predictis casibus predicte ciui- tatis judex, qui pro tempore fuerit, suis vsibus, vt asserunt, applicabit. Sinceris igitur precibus — — judicis, — — juratorum ac vniuersitatis ciuium ciuitatis nostre Racobnicensis predicte pie moti ac misericorditer inclinati, omnia et singula jura predicta, vt predicta sunt, sicut pro- uide et racionabiliter ipsis ciuibus data, concessa et indulta a diuis regibus Boemie, nostris predecessoribus, dinoscuntur, ita ea omnia et singula de nostre regie maiestatis iusticia presentibus confirmamus. Sane quemadmodum judex, jurati ac dicte ciuitatis meliores se nomine tocius vniuersitatis ciuium nostris conspectibus seruilibus et obsequiosis exhibicioni- bus presentarunt, ita iuxta nostre serenitatis dignum censemus, vt de nostre liberalitatis celsitudine dicte ciuitatis nostre ciues specialium priuilegiorum donis in suis libertatibus amplientur, juribus igitur eorum predictis et graciis de nostre liberalitatis magnificencia adicimus, quod si aliquo casu contingeret nos, heredes aut successores nostros predictam ciuitatem sub quacumque forma verborum, litterarum aliorumve nomine cuiquam locare vel pignori obligare, ille vel illi, cui vel quibus dictam ciuitatem locari vel obligari contigerit, censum dumtaxat predictum et nichil amplius recipiet ab eadem, personas vero et res ciuium predicte ciuitatis nostre in nostra, heredum aut successorum nostrorum proteccione et tuicione esse volumus et manere, omnes siquidem ciues dicte ciuitatis nostre camere asscribentes. Concedimus eciam dictis ciuitatis nostre ciuibus, quod ipsis lepores et wlpes cum canibus et non retibus et omnia volatilia venari liceat auscultacione nocturna leporum ipsis vel cuilibet ipsorum penitus interdicta.“ —— Dat. Prage per manus vener. Johannis, Wissegradensis ecclesie prepositi, regni nostri Boemie cancellarii, principis nostri dilecti, XV kal. Sept. a. d. MCCCXIX°, regnorum vero nostr. a. IX°. Ex orig. arch. civ. Rakownicensis. 515) 1319, 20 Aug. Avinione. Johannes papa XXII archiepiscopo Gnesnensi suisque suffraganeis enarrans, quae Geribardus, episcopus Wladislaviensis et alii legati Polonornm protulerint, ut consensum sedis apostolicae ad ornandum Wladislaum ducem regio diademate accipiant, litteras suas hoc modo finit: „Demum autem charissimi in Christo filii nostri Joannis, regis Boemiae illustris, supervenientibus nuntiis, per eos apostolatui nostro fuit humiliter supplicatum, ut cum eidem regi ius in dicto Poloniae regno competeret, quod se offerebant suo loco et tempore probaturos, abstinere ab ipsius promotione ducis Poloniae dignaremur. Sed idem episcopus post nuntiorum ipsorum instantiam sicut prius, crebris vicibus contrarium certi- 27*

Strana 212
212 tudinaliter affirmando, proposuit, quod rex praefatus nullum in dicto regno Poloniae ius proprietatis seu possessionis sibi poterat vendicare, cum plenum ius praedicto duci tanquam ipsius regni domino naturali et haeredi legittimo, cui successio iure naturae a suis proge- nitoribus debebatur, in regno competeret supradicto, pro huiusmodi saepedicti promotione ducis tam pro parte vestra quam per se ipsum suppliciter insistendo. Nos igitur volentes uni- cuique iura sua servari, ab huius promotione petita ad praesens providimus abstinendum, non intendentes per hoc iuri vestro et aliorum supplicantium praedictorum praeiudicium aliquod generari, quin illo sic uti, si et quando vobis expedire videbitur valeatis, quod tamen cuiusvis alterius non laedatur.“ — Dat. Avinione XIII° kal. Sept. pontif. a. III. Raynaldus, Annales eccl. XV, 188, 189. Emler, Regesta Bohemiae 516) 1319, 21 Aug. Pragae. Johannes, Boh. rex etc., abbati et conventui monasterii Toeplensis curiam Chreme- ling reddit. Not. oc "quod —— abbati et conventui monasterii Toeplensis curiam Chremeling ad dictum monasterium de iure spectantem, que ad manus inimicorum nostrorum perperam devoluta fuerat, per nostre maiestatis potenciam nuper expugnatam, reddendam duximus et restituendam, quin ymo ipsis abbati et conventui reddimus et restituimus eandem cum omnibus suis iuribus et pertinenciis universi iusto tytulo, sicut prius eandem curiam tenu- erunt, inantea perpetuo possidendam pariter et tenendam.“ — Dat. Prage XII° kal. Sept. a. d. MCCCXIX°, regnorum vero nostr. a. IX°. Ex orig. monast. Teplensis cop. Mus. Boh. 517) 1319, 23 Aug. In castro Pragensi. Urbanus, minister ecclesiae Prag. ac Jarozlaus, plebanus ecclesiae in Namiest Olomuc. diocesis, executores dati domino Dyrzlao super gratia sibi facta de decanatu ecclesiae Wisse- gradensis, auctoritate sedis apostolicae magistro Nicolao, custodi ecclesiae Wissegradensis ac officiali curiae Pragensis, mandat, ut Gregorium, decanum s. Egidii tamquam excommunicatum evitet. — „Cum contra literas domini Rigensis archiepiscopi, executoris sedis apostolicae, et contra nostras decanus s. Egidii Gregorius faciat in praejudicium decani praedicti Wisse- gradenis ecclesiae denunciationes minus justas, propter quod non est dubium, ipsum sententias excommunicationis incurrisse tam illius quam nostras: quare vobis in virtute sanctae obe- dientiae et sub excomicationis poena, quam in vos in hiis scriptis proferimus, duorum dierum monitione praemissa, si non feceritis, quod mandamus, quatenus praedictum Gregorium tam- quam excommunicatum in judicio vestro ab actibus judicialibus repellatis et eum ut excom- municatum in omnibus evitetis." — Dat. in Pragensi castro sub annis dominicae incarnationis MCCCXIX°, X kal. Sept. Ex orig. arch. capit. Wyssegrad. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 808. 518) 1319, 31 Aug. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex et Lucemburg. comes, villas Chunicz cum villis Longa Villa et duabus, quae dicuntur Menczkowicz cum Heinrico de Lipa pro civitate et districtu

Strana 213
214 cedi, conferri aut committi, nec obligari nec vendi aut permutari vllo vmquam tempore debeant, sponsione nostra regia perpetuo valitura, adiicientes, quod dicte marchie et pro- uincie Budissinensis incole ad nullas peticiones steure nobis. heredibus aut successoribus nostris erunt aliquatenus obligati. Insuper vt barones, nobiles et vasalli, dicte marchie et prouincie incole, se nostro gaudeant subesse regimini et dominio letabundi, ipsos et quemlibet ipsorum in eorum iuribus, quibus a diuis regibus Boemie, predecessoribus nostris felicium recordacionum, se munitos asserunt, plenius et graciosius conseruare pro- mittimus. Ipsorum siquidem juris esse consenciendo fatemur, quod infra metas marchie Budissinensis predicte et non extra nobis, heredibus et successoribus nostris prompte fideli- tatis obsequia facere tenebuntur. Verum quia castellani castri Budissin perpetuati asseruntur et specialium priuilegiorum dono tali gaudere, quod nec de castrensibus pheudis dicti castri Budissin, nec de aliis possessionibus, quas optinent aut in futurum optinebunt, aliquouis seruitutis genere teneantur obnoxii, huic assercioni iuxta nostrarum benignitatum pias con- fidencias aures credule prebentes eidem omnia et singula iura et priuilegiorum ipsorum castellanorum emunitates predictas, prout eis hactenus rite vsi sunt, de nostre celsitudinis gracia — — presentibus confirmamus. Amplius autem vt fida et merito commendanda et extollenda preconiis dilectorum nostrorum fidelium burgensium ciuitatis Budissinensis fide- litatis eximietas eo specialiorum insigniatur juxta nostre regie munificencie liberalitatem pre ceteris libertatum, beneficiorum et graciarum muneribus, quo ipsos pre ceteris ad nostre celsitudinis gloriam ampliandam nouimus inhyasse et laboriosis conatibus insudasse, et vt eciam ex eo specialis commodi fructum consequantur et obtineant, quo sub titulo dicte ciui- tatis Budissinensis tota marchia predicta discretiuo nomine se tamquam a digniori gaudet nuncupari, ipsam ciuitatem Budissin et eius burgenses in perpetuum de nostre liberalitatis munificencia talium libertatum priuilegiis insignimus, quod omnia allodia infra vnius dimidii miliaris spacium ab ipsa ciuitate Budissin immediate mensurandum, que ipsi ciues aut alter ipsorum iam iusto possident titulo, aut in futurum ipsos aut quemlibet ipsorum legittime possidere contigerit, jure successionis hereditarie eis approprianda duximus et incorporanda, per ipsos aut alterum ipsorum iusto titulo perpetuo possidenda, hoc adiecto de nostre regie numificencia gracie fulcimento, quod ipsi ciues aut alter ipsorum, quando et quociens dicta allodia infra metas predictas sita inter se mutuo emerint vel vendiderint, venditores resignare. emptores vero debito modo ea recipere et per manum judicis ciuitatis Budissinensis heredi- tarii, qui pro tempore fuerit, investiri ad eadem perpetuo tenebuntur.“ — Dat. Prage per manus vener. Johannis, Wissegra-densis prepositi, regni Boemie cancellarii, principis nostri dilecti II kal. Sept. a. d. MCCCXIX°, regnorum vero nostror. a. IX°. Köhler, Sammlung der Urkd. des Markgrafth. Oberlausitz I, 228. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 809. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 186, n. 42 et 392, n. 576. — 1) Fortasse leg. est: suppe. Emler, Regesta Bohemiae 520) 1319, 31 Aug. Pragae. Nos Johannes, Boemiae et Pol. rex, Lucemburgensis comes, marchiaeque Budissi- nensis dominus, not. oc, „quod nos puram fidem et grata servitia, quae Conradus Chutiner,

Strana 214
et Moraviae. Annus 1319. 213 Sytauiensi, castris Ronnow, Oywins et Schombuch commutat. — Not. oc, „quod nos de ma- turo et communi principium, baronum ac prelatorum et nobilium regni nostri Boemie con- silio, nec non deliberacione prouida et sollemni tractatu prehabitis, vtilitatem et commodum nostrum et heredum nostrorum, ac precipue ipsius regni nostri propter quedam futura, que nobis in ipso regno nostro potuissent et poterant suboriri dispendia, euidencius cognos- centes, cupientesque condicionem ipsius regni nostri facere meliorem, villam nostram Chunicz cum villis Longa villa, et duabus, que dicuntur Menckowitez, dominio, jure, juris- dicione — — et generaliter cum omnibus illis, cum quibus diue memorie predecessores nostri, reges Boemie illustres, villam ipsam cum villis predictis tenuerunt et nos tenuimus vsque modo, additis eciam aliis bonis nostris, super quibus similiter nostras dedimus litte- ras speciales, cum fideli nostro Heinrico de Lipa pro ciuitate et districtu Sytauiensi, castris Ronnov, Oywins, et Schombuch, villis, juribus, dominio, pheodalibus hominibus et eorum pertinenciis vniuersis, et generaliter cum eis, cum quibus ipse huiusmodi vsque nunc tenuit et possedit, ex certa nostra sciencia, nostro, heredum ac successorum nostrorum nomine commutauimus — — taliter, quod ipse Henricus, heredes ac successores sui villam et villas predictas vendere, alienare in totum uel in parte et de ipsis tamquam de re sua propria possint disponere pro sue libito voluntatis.“ — Dat. Prage per manus vener. Johannis, Wissegradensis ecclesie prepositi, cancellarii regni Boemie, principis nostri dilecti, II° kal. Septembr. a. d. MCCCXIX°, regnorum vero nostr. a. IX°. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennen. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 820. 519) 1319, 31 Aug. Pragae. Johannes, Boemie et Pol. rex, Lucemburg. comes ac marchiae, Budissinensis do- minus promittens, se et haeredes suos nunquam marcam Budissinensem, praecipue civitates Budissin, Camencz et Luboviam vendituros privilegia earum renovat. — „Sane marchia et prouincia terre Budissinensis tota ad nos legitime deuoluta quiaque ipsius marchie Budis- sinensis incolis nostre serenitati iuxta puritatis sue fidei debitum, si beniuole recommendan- tibus et recommmitentibus nobis fidelitatis omagia prestantes et corporali fide eorum pro- curatorum interposita facientes, se et sua vna cum tota marchia et prouincia Budissinensi nostre dicioni spontanee submiserunt, jure poli equum et iuxta celsitudinis nostre regie maiestatis benignitatem dignum ac racioni consentaneum fore censemus, dicte marchie et prouincie Budissinensis incolas talium prerogatiuarum priuilegiis insigniri et sinceritatem fidei ipsorum condignamur graciarum vicissitudinibus recompensare, vt ipsi de nostre regie maiestatis dominio digne possint et merito debeant gratulari. Vt igitur perpetue fidei firmi- tatis fundamentum, incolarum predicte marchie et prouincie Budissinensis erga nos, heredes et successores nostros eo amplius et perfeccius per diuturnorum continuacionem temporum suscipiat incrementum, quominus ab inmediato regimine nostro, heredum et successorum nostrorum fuerint sequestrati, ipsius Budissinensis marchie et prouincie incolis promittimus, quod nec per nos, nec per heredes aut successores nostros ipsa et prouincia Budissinensis, sed nec precipue ciuitates Budissin, Camencz et Lubowia cuiquam supp (sic!)1) nomine con-

Strana 215
et Moraviae. Annus 1319. 215 civis Czaslaviensis, nostro culmini hactenus prompta devotione exhibuit, benigno pensantes affectu volentesque sibi propterea facere gratiam specialem, ei, ut bona sua in villa Trebu- schicz et alia bona, si quae inposterum obtinebit, pro suae remedio animae in morte vel in vita monasterio Sedlicensi legare valeat, concedimus.“ — Dat. Prage II kal. Sept. a. d. MCCCXIX°, regnorum vero nostr. a. IX°. Ex orig. arch. procur. fisc. Prag. cop. Mus. Boh. 521) 1319, 3 Sept. Pragae. Johannes, Boem. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, oppidum Hostradicz et villam Mispitz commutat cum Henrico de Lypa pro civitate et districtu Sytauiensi et castris Ronow, Oywins et Schönbuch. — Not. oc, "quod nos de maturo et communi principum, baronum ac prelatorum et nobilium regni nostri Boemie consilio, necnon deliberacione prouida (etc. usque meliorem ut in dipl. sig. n. 518) oppidum nostrum Hostradicz et villam Mispitz cum dominio, jure, jurisdicione, hominibus, — — et generaliter cum omnibus illis, cum quibus diue me- morie predecessores nostri reges Boemie illustres, oppidum et villam predictam tenuerunt et nos tenuimus usque modo, additis eciam aliis bonis nostris, super quibus similiter nostras dedimus litteras speciales, cum fideli nostro Henrico de Lypa pro ciuitate et districtu Sytawiensi, castris Ronow, Oywins et Schönbuch, villis, juribus, dominio, pheudalibus homi- nibus et eorum pertinenciis vniuersis, et generaliter cum omnibus eis, cum quibus ipse huiusmodi vsque nunc tenuit et possedit, ex certa nostra sciencia, nostro, heredum ac suc- cessorum nostrorum nomine, commutauimus et permutamus et commutando in concambio damus et dedimus, tradidimus et tradimus per ipsum Henricum et heredes ac succes- sores suos possidendum, jure hereditario perpetuo et tenendum, transferentes in ipsum Henricum, heredes ac successores suos omne dominium, omnem proprietatem et omnia jura, que nobis, heredibus et successoribus nostris in oppido et villa predictis et suis pertinenciis vniuersis conpetunt aut possent conpetere aliqualiter in futurum, taliter, quod ipse Henricus, heredes et successores sui, oppidum et villam predicta vendere, alineare in totum vel in parte, et de ipsis tamquam de re sua propria possint disponere pro sue libito voluntatis, renunciantes expresse et ex certa nostra sciencia nostro ac heredum et precessorum nostrorum nomine in integrum restitucioni, de dolo et in factum accioni, decepcioni vltra dimidium iusti precii et omni alio juris auxilio, quo iuuari possemus, ad non tenendum vel non obser- uandum, omnia supradicta vel aliquod ex eisdem.“ — Dat. Prage per manus vener. Johannis, Wissegradensis prepositi, regni Boemie cancellarii, principis nostri dilecti, III° nonas Sept. a. d. MCCCXIX°, regn. nostr. a. IX°. Ex orig. arch. c. r. Vienn. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 391. — Peschek, Gesch. der Stadt Zittau 673. — Köhler, Samml. der. Urk. d. Markgraf. Oberlausitz I, 231. — Böhmer, Reg. Imp. p. 392, n. 577. 522) 1319, 3 Sept. Pragae. Johannes Bohemiae rex commutat mediam civitatem Brode Theutonicalis et mon- tana in Mittelberch cum Henrico de Lypa pro civitate et districtu Sytaviensi et castris

Strana 216
216 Emler, Regesta Bohemiae Ronow, Oywins et Schonbuch. — Not. oc, "quod nos de maturo et communi principum (etc. usque condicionem ipsius regni nostri facere meliorem ut in dipl. sign. n. 518) mediam ciui- tatem Brode Theutunicalis et montana in Mittelberch, quam apud fidelem nostrum Remundum de Luchtenburch, pro duobus milibus marcarum et quingentis marcis gr. den. prag., sexa- ginta quatuor conputando pro marca qualibet, emimus et exsoluimus, cum villis, dominio, jure, jurisdicione, hominibus (etc. ut in dipl. sig. n. 518) et generaliter cum omnibus illis, cum quibus ipse Remundus et predecessores sui, ipsam mediam ciuitatem et montana pre- dicta tenuerunt et ipse tenuit vsque modo, additis etiam aliis bonis nostris, super quibus similiter nostras dedimus litteras speciales, cum fideli nostro Heinrico de Lipa pro ciuitate et districtu Sytauiensi, castris Ronov, Oywins et Schonbuch villis, juribus, dominio, pheu- dalibus hominibus (etc. usque heredes ac successores sui ut in dipl. sig. n. 518) mediam ciuitatem et montana predicta, vendere alienare in totum vel in parte et de ipsis tamquam de re sua propria possint disponere pro sue libito voluntatis, promittentes sincere nostro, heredum ac successorum nostrorum nomine, ipsam mediam ciuitatem et montana predicta cum omnibus juribus et pertinenciis eorum predictis a predicto Remundo et suis heredibus. et a quolibet et omnibus ipsum Heinricum, heredes et successores suos pro media ciuitate et montanis predictis quocumque jure impetentibus secundum consuetum jus terre sine ipsius Heinrici, heredum et successorum suorum dampno, in toto et in parte qualibet dis- brigare.“ — Dat. Prage per manus vener. Johannis, Wissegradensis prepositi, regni Boemie cancellarii, principis nostri dilecti III° nonas Septemb. a. d. MCCCXIX°, regn. vero nostr. a. IX°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. Mus. Boh. 523) 1319, 3 Sept. Pragae. Nos Johannes, Boem. et Pol. rex, Lucemburgensis comes, marchiaeque Budyschi- nensis dominus, scire oc, "quod nos volentes dilectis nobis monetariis nostris in Chutta graciam facere specialem, ipsis ad sallarium, quod hactenus habuerunt, vnum paruum de- narium de marca qualibet, quibus formam inpresserint, addendum duximus et donandum, mandantes vniuersis vrborariis, qui nunc sunt et pro tempore fuerint, vt ipsos monetarios in percepcione eiusdem denarii vnacum aliis denariis, quos hucusque nomine sallarii perce- perunt, de cetero non debeant aliqualiter impedire.“ — Dat. Prage III non. Septembris a. d. MCCCXIX°, regnorum vero nost. a. IX°. Ex orig. bibl. Prag. — Sternberg, Gesch. der böhm. Bergwerke I, 2, Urkb. 68. — Böhmer, Reg. Imp. p. 295, n. 373. 524) 1319, 7 Sept. Prage. Johannes, B. et Pol. rex, Lucemburg. comes, marchiaeque Budissinensis dominus, venditionem villae Khseczhor per Henricum de Lipa Elizabet, quondam B. et Pol. reginae, et donationem eius ab eadem ecclesiae Pragensi factam confirmat. — Not. oc, quod nos propter „Heinrici de Lipa seruicia sibi villam nostram dictam Khseczhor in prouincia Curi- mensi sitam cum omnibus iuribus et pertinenciis suis iure hereditario et in perpetuum con-

Strana 217
218 Emler, Regesta Bohemiae 528) 1319, 22 Sept. In castro apud Oelsnitz. Johannes, B. et Pol. rex, Lucemburg. comes, marchiaeque Budischinensis dominus, civibus Budischinensibus duos denarios, quos in judicio ibidem in civitate Budischin obtinet, pro CL sexag. gr. den. prag. vendit cum omni jure, quod sibi competit in eisdem. — Testes: Nycolaus, dux Oppauie, Thymo de Colticz et Fridmannus de Sman. — Dat. in castris apud Oelsnitz X kal. Oct. a. MCCCXIX°, regnorum vero anno IX°. Ex orig. arch. civ. Budissin. Köhler, Urk. d. Markgraft. Oberlausitz I, 234. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, p. 809. — Böhmer. Reg. Imp. p. 185, n. 41. 529) 1319, 22 Oct. In castris prope Olsnicz. Heinricus, dux Sleziae, dominus de Jaur et Furstenberg, concordat cum Johanne, rege Boh. etc. super terris Budissinensi et Gorlicensi. — Not. oc, „quod brigam sive dis- cordiam, quae inter nos ex una et inter illustrem principem d. Johannem, Bohemiae et Po- loniae regem, comitem Lucemburgensem marchionemque Budissinensem et dominum parte ex altera suborta fuerat, eo modo duximus — — componendam, ut provincia sive marchia Budissinensis cum omnibus et singulis civitatibus, oppidis, munitionibus, hominibus mini- sterialibus, baronibus, vasallis, inquilinis et accolis et cum omnibus et singulis juribus et pertinentiis universis ad ipsam terram, provinciam sive marchiam Budissinensem de jure vel consuetudine spectantibus absque dimembratione qualibet, prout magne et felicis recor- dationis d. Waldemarus, nuper marchio Brandenburgensis, possedit et tenuit, sibi domino regi praedicto, heredibus et successoribus suis remaneat, terra quoque Gorlicensis et civitas cum omnibus et singulis juribus et pertinentiis universis una cum omnibus conditionibus superius expressis nobis, heredibus et successoribus nostris nihilominus debeat remanere." — Dat. in castris prope Olsnicz a. d. MCCCXVIII (sic), decimo kal. Octobris. E cod. Raudnic. p. 267 cop. Mus. Boh. — Ludewig, Rel. manusc. V, 536. — Riedel, Cod. dipl. Bran- denburg. II, 1 p. 444. — Köhler, Urkb. der Markgraf. Niederlausitz I, 238. 530) 1319, 22 Sept. In castris prope Olsnicz. Henricus, dux Silesiae et dominus de Jauer et Furstemberg, Johanni, regi Boh. oc, resignat de omnibus juribus in terris Luzicensi, Lubucensi, Budisinensi et in civitate Fran- kenford. — Hinc igitur est, quod nos Henricus dux praedictus — — recognoscimus, „quod matura deliberatione praehabita et omnium ac singulorum fidelium et consiliariorum nostrorum consilio accedente et laude assignavimus et dedimus ac donavimus, quinimo praesentibus resignamus, damus et donamus omnia et singula jura, quae sive ex origine nostrae nati- vitatis et sanguinis quorumcumque progenitorum nostrorum vel ex successione legitima sive feudali titulo a sacro imperio vel Romanorum rege vel a quocunque alio dependeant domino, nobis, heredibus aut successoribus nostris in marchiis, provinciis, terris et possessionibus Luzi- censi, Lubucensi, Budissinensi ac etiam in civitate Frankenford sita prope ripam fluminis dicti Odera vel ad eas aut ad alteram earum unquam competierunt, competunt vel in futurum com- petere poterunt quocunque titulo sive modo, cum omnibus et singulis civitatibus, oppidis, ca-

Strana 218
et Moraviae. Annus 1319. 217 — — posset. — — Et tulimus taliter, quod ipse Heinricus villam eandem vendere, obligare quia ipse Heinricus villam eandem cum omnibus iuribus et pertinenciis suis illustri d. Eli- zabet, Boemie et Pol. quondam regine, vendidit omneque ius, quod sibi in ipsa villa ex pre- dicta donacione nostra competebat, transfudit in eam, ipsa quoque d. regina ex eadem villa — — d. Rudolpho, Boemie et Polonie regi, predecessori nostro, marito suo, in ecclesia Pragensi anniuersarium perpetuo agendum constituens villam ipsam eidem Pragensi ecclesie contulit pleno iure, nos ad preces ipsius domine regine tam vendicionem per predictum Hein- ricum ipsi d. regine quam donacionem per eandem d. reginam Pragensi ecclesie de ipsa villa factas — — confirmamus.“ — Dat. Prage VII id. Sept. a. d. MCCCXIX°, regn. vero nost. a. IX°. Ex orig. arch. cap. Prag. 525) 1319, 10 Sept. Pragae. List krále Jana svědčící dětem někdy Janovým z Vartemberka na hrad Skřekov a ves Budkov a clo v Oustí nad Labem k manství a službě. — Dat. v Praze 1. MCCCXIX°, IV id. Sept. Palacký, Arch. č. II, 455. 526) 1319, 10 Sept. Pragae. List krále Jana svědčící dětem někdy Janovým z Vartemberka na úrok v Ústí na Labi a clo v Litoměřicích v 250 kopách zapsané k držení, dokudž by jim ta suma nebyla dána. — Dat. IIII id. Septembris a. d. MCCCXIX°. Palacký, Arch. č. II, 455. 527) 1319, 10 Sept. Moguntiae. Pretrus], Mag. archiepiscopus, abbati in Strahowia et Michaheli Völclini, canonico ecclesiae Prag., mandat, ut audiant causam de limitatione parochiae s. Benedicti Pragensis. — „Sua nobis fr. Franciscus, plebanus ac rector ecclesie s. Benedicti in Praga, conquestione monstrauit, quod, licet ipse a magistro Nicolao, custode Wissegradensi, officiali curie Pra- gensis a capitulo Pragensi deputato, pluries petiuerit humiliter et deuote, quatenus iuxta limitacionem factam per limitatores a ven. fr. nostro d. Johanne, Pragensi episcopo, aucto- ritate nostra metropolitica deputatos suam ecclesiam predictam, quoad jura parrochialia gaudere permitteret et eam conseruaret indempnem et domos siue plebesanos sibi et ec- clesie sue antedicte post limitacionem huiusmodi abstractos restitueret, ipse tamen offici- alis peticionem talem, quasdam excusaciones friuolas pretendens, in predicti plebani et ec- clesie sue preiudicium non modicum et grauamen admittere recusauit, propter quod idem plebanus, vt asserit, nostram audienciam appellauit. Discrecioni igitur vestre auctoritate nostra metropolitica committimus et mandamus, quatenus partibus conuocatis causam audi- atis et eam fine debito decidatis facientes, quod decreueritis, auctoritate nostra metropolitica — — Dat. Moguntie IIII° non. Septembris per censuram ecclesiasticam firmiter obseruari.“ a. d. MCCCXIX°. Ex orig. arch. reg. Dresd. 28

Strana 219
et Moraviae. Annus 1319. 219 stris, castellis, munitionibus, foris, villis, allodiis, comitibus, liberis baronibus, ministerialibus, vasallis, inquilinis et accolis ad praedictas marchias, provincias, terras et possessiones et ad civitatem Frankenford praedictam de jure vel consuetudine quocumque modo vel titulo spectantibus serenissimo principi d. Johanni, Boemiae et Pol. regi, Lucemburgensi co- miti, marchiaeque Budissinensis domino, heredibus et successoribus suis in perpetuum tenenda, possidenda pariter et habenda, expresse nos praefatus dux Henricus nostro nullum heredem superstitem habentes, heredum et successorum nostrorum futurorum nomine renun- ciantes in his scriptis omni beneficio in integrum restitutionis, interdicti, de dolo actionis, beneficio cujuscunque juris, quo quis resignationem, dationem et donationem per se factam retractare poterit aut posest.“ — Testes : Vener. in Cristo pater d. Witko, Misnensis 1) episcopus, illustris princeps d. Nicolaus, dux Opauiensis, nec non nobiles viri domini Petrus de Rosem- berg, Wilhelmus de Lantssteyn, Hynko dictus Berka de Duba, Thymo de Coldicz, Fridericus, Hermanus, Friczko fratres de Schomburg, Benessius de Michlsperg, Vlricus de Mendico, Fryd- mannus de Synan, Otto dictus de Heyden de Donin, Albertus de Lisnik, Steffanus de Park- wicz, Syfridus de Baruch, Ludherus de Ssreybirssdorf et Cristannus de Gerharczdorff. — Dat. in castro prope Olsnicz X kal. Oct. a. d. MCCCXIX°. E cod. Raudnic. p. 575 et 576 cop. Mus. Boh. — Balbin, Misc. dec. I lib. VIII p. 268. — Köhler, Urkb. der Markgraf. Niederlausitz I, 235. — Ludewig, Rel. manusc. V, p. 537. — Riedel, Cod. dipl. Brandenburg. II, 1 p. 443. — 1) In cod.: Weysensis. 531) 1319, m. Sept. exeunte. In castris prope Olsnitz. Henricus, Slesie dux, dominus in Furstenberg, Romanorum regi notum facit, se Jo- hanni, B. regi, iura sua in terris Lvsicensi, Lvbucensi, Bvdissinensi et in civitate Franckenvort resignasse. — „Cum matura deliberatione prehabita et communicato consilio nostrorum fidelium, illustri principi domino Joanni, Boemie et Pol. regi, Lucemburgensi comiti, marchi- onique Budissinensi, heredibus et successoribus eius resignavimus, dedimus et donavimus omnia et singula iura, que sive ex nostre nativitatis proximitate et sanguinis quorumcunque progenitorum nostrorum vel ex successione legitima quacunque sive feodali titulo a uobis vel a quocumque alio domino dependentia in marchiis, provinciis et terris Lvsicensi, Lvbu- censi, Bvdissinensi et ciuitate Franckenvort prope ripam fluminis dicti Odera sita cum omnibus et singulis iuribus ac pertinentiis uniuersis vel ad eas vel ad alteram earum spe- ctantibus, nobis et predecessoribus nostris unquam competierunt, competunt nunc seu com- petere poterunt in futurum, vestre maiestati omnes marchias, prouincias, terras et posses- siones predictas et iura earundem cum omni debita reuerentia presentibus resignamus nec non ut easdem et quamlibet earum cum suis iuribus et pertinentiis universis eidem illustri principi domino Joani, Boemie et Pol. regi, Lucemburgensi comiti marchieque Budissinensis domino, conferatis, ipsumque, heredes et successores eius ad easdem et quamlibet earum investiatis, sincere et affectuose supplicamus. Renunciamus quoque omnibus beneficiis et iuribus quibuscunque circa huiusmodi resignationem, dationem et donationem, prout in li- teris nostris, super huiusmodi confectis, plenius continetur, Per vestre maiestatis decretum 28*

Strana 220
220 Emler, Regesta Bohemiae de certa fiducia nihilominus poterimus confirmari.“ — Dat. in castro prope Olsnitz a. d. MCCCXIX°. Köhler, Sammlung der Urkd. des Markgrafth. Oberlausitz I, 237. — Riedel, Cod. dipl. Brandenburg. II, 1 p. 445. — Ludewig, Rel. manusc. V, p. 537. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, p. 809. Extr. 532) 1319, 16 Oct. In Monte Syon. Gerhardus, abbas montis Syon, qui et Strahouia dicitur, apud Pragam, et Michael Volchlini, Prag. ecclesiae canonicus, plebanis s. Galli et s. Castuli ecclesiarum in Pragensi civitate mandant, ut quosdam plebesanos ecclesiae s. Benedicti citent ad judicium. — „Noue- ritis nos a vener. d. Pletro], archiepiscopo Maguntinensi, recepisse litteras talis pertinencie et tenoris: (Sequitur tenor lit. d. Mag. 10 Sept. a. d. MCCCXIX n. 527). Volentes igitur, vt tenemur, a supradicto d. Francisco, plebano ecclesie s. Benedicti in Praga, requisiti man- datum, vt premittitur, nobis factum exequi diligenter, auctoritate, qua fungimur in hac parte, citamus aut per vos aut vestrum alterum sev per alios, quos pro vobis duxeritis deputandos. citari precipimus infrascriptos ciues Pragenses, predicte s. Benedicti ecclesie plebesanos, qui eandem suam parrochiam dicuntur contempnere et ad aliam pertinaciter conuolare, a qua, ut dicitur, sacramenta recipiunt in animarum suarum periculum, jura parrochalia sue proprie ecclesie subtrahentes, videlicet Rupertum de Brunna, relictam Leonis Ruffi, relictam Pfunt- lini, Katherinam quondam beginam, Prentlinum et hospiciorum eorundem alios inquilinos, Item presbyteros ecclesiam b. Virginis circa Thyn officiantes, qui prefatos et eorum familiam dicuntur ad se recipere et in sacramentis ac aliis diuinis in sepedicte b. Benedicti ecclesie preiudicium procurare, vt feria secunda post diem bb. Symonis et Jude proximo nunc sequentem, quem terminum eis ex causis legittimis peremptorium deputamus, coram nobis aut altero nostrum in ambitu fratrum Predicatorum ad s. Clementem Prage hora tercia com- pareant sepedicto plebano s. Benedicti de iusticia responsuri, alioquin contra ipsos, quan- tum de jure possumus, procedemus eorum absencia non obstante.“ — Dat. in monasterio prenotato a. d. MCCCXIX°, XVII° kal. Novembris. Ex orig. arch. reg. Dresd. 533) 1319, 18 Oct. Pilznae. Johannes, B. et Pol. rex, Lucemburg. comes marchiaeque Budissinensis dominus, fideli suo dicto Lintworm 1) indulget, ut villam Colessow, quam ab ipso in feudo tenet, cum omnibus pertinentiis, montibus, vallibus, planiciebus et agris cultis et incultis, nemoribus, silvis et rubetis, stangnis, aquis, aquarumve decursibus, piscationibus, molendinis et judicio sub congrui census onere jure emphiteotico locare et instaurare valeat. — Dat. Pilzne XV kal. Nov. a. d. MCCCXIX°, regnorum nostr. a. IX°. E tab. cur. reg. II, 42. — 1) In cod. Lintworin. 534) 1319, 27 Oct. Pragae. Sententia in causa de jure patronatus ecclesiae in Zlechow. „Nos mag. Nicolaus, custos Wissegradensis ecclesiae et Pragensis ecclesiae officialis, proponimus et dicimus, quod

Strana 221
et Moraviae. Annus 1319. 221 cum de causa, quae vertitur inter Gothfridum clericum ex una et Wencezlaum, rectorem ecclesiae in Slechow, ex parte altera, cognosceremus super ecclesia memorata, pro parte ipsius Gothfridi petebatur, quod cum ipse per sacristam Wissegradensis ecclesiae, qui dicebat se esse patronum ecclesiae in Slechow, ad ipsam ecclesiam esset praesentatus et ad eam ca- nonice institutus, dictum Wanconem ab eadem petivit removeri ex eo, quod vicariam d. decani Pragensis in Pragensi ecclesia obtinebat, quam vicariam post adeptionem ecclesiae memorate acceptavit. Lite igitur super dicta petitione legitime contestata, probationibus, allegationibus partium et juribus hinc inde propositis, auditis et discussis, ipsisque diligenter examinatis, diligenti deliberatione praehabita commutatoque consilio sapientum, praedicto dei nomine invocato, sententiando diffinitive, jus patronatus praedicto Fridlino sacristae et suis successoribus ecclesiae in Slechow adiudicamus, reservata quaestione et actione Conradi dicti de Lapide super eodem jure patronatus, qui Conradus coram nobis frequenter se opposuit, asserens se patronum eiusdem ecclesiae, et protestatus fuit publice coram nobis, quod ipsam causam juris patronatus vellet suo loco et ipse prosequi coram judice competenti. Insuper diffinitive sententiando pronunciamus in hiis scriptis, dictum Wanconem a saepedicta ecclesia in Slechow fore amovendum, nisi sufficienter probaverit, quod per patronum fuerit praesenta- tus, qui fuit in possessione vel quasi, vel credebatur esse patronus, et ad eandem sit confirma- qus ecclesiam.“ — Haec sententia lata est Pragae circa S. Egidium a. d. M.CCC.XIX°, in vi- gilia Symonis et Judae. Huius rei testes sunt : d. Johannes, canonicus Wissegradensis, Petrus, plebanus s. Michaelis, Gotschalcus, plebanus s. Valentini, Prentlinus, plebanus de Prosyek. Orig. arch. capit. Wyssegrad. 535) 1319, 3 Nov. In Nova Domo. Vlricus de Noua domo monasterio in Wilhering bona in villa Rudweins confert. — Not. oc, „quod nos — — accedente consilio et plena voluntate matris nostre karissime d. Mechthildis pro salute et remedio animarum sororis nostre Agnetis, domine de Schawenberch felicis memorie, et sororiorum nostrorum Meinheri de Lisnik et Wernhardi de Schawenberch monasterio beate et gloriose virginis in Wilhering et fratribus — — ibidem deo famulan- tibus contulimus — — in nostra villa, que uocatur Rudweins, sita circa nostram ciuitatem Nouam Domum quatuor laneos et duo iugera cum toto censu et cum omnibus vtilitatibus de eisdem laneis et iugeribus prouenientibus per predictum monasterium et fratres ibidem habitantes libere possidendos et perpetuo eo jure, sicut fratres Cruciferi dicti de domo Theu- tonica apud nos in Noua Domo a nostris antecessoribus et progenitoribus nec non a nobis bona sibi collata possident atque tenent. Volumus etiam, ut dicti quatuor lanei cum duobus iugeribus sub nostra protectione stare debeant et tutela. Prefati vero fratres in Wilhering pro bonis predictis per nos sibi et monasterio suo elargitis perpetuo annis singulis in cra- stino b. Colmanni anniuersarium diem obitus sororis nostre predicte cum sollempnitate diuini officii et deuotione debebunt peragere et promiserunt habundantes copiosasque eodem die expensas in pane, vino et piscibus toti conuentui ministrare.“ — — Act. et dat. in Noua Domo a. d. MCCCXIX°, III° non. Nouembris. Urkundenbuch des Landes ob der Enns V, 249.

Strana 222
222 Emler, Regesta Bohemiae 536) 1319, 11 Nov. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boh., et uxori eius Elisabeth indulget, quod possint sibi eligere confessorem. Idem ad eosdem, quod possit ipsorum confessor eos etiam a reservatis absolvere. — Dat. Avinione III id. Nov. pontif. a. IV°. Dudík, Iter Rom. II, 86. 537) 1319, 11 Nov. Avinione. Johannes papa XXII petente Johanne, rege Bohemiae, Johanni, nato clarae memoriae regis Wenceslai, concedit, ut capellam S. Procopii in Antiqua Bruna unacum canonicatibus Pragensi, Olomucensi et Wissegradensi et praebendis retinere possit. — Dat. Avinione III id. Nov. pontif. anno IV°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 120. — Dudík, Iter Rom. II, 86. Extr. 538) 1319, 11 Nov. Avinione. Johannes papa XXII praesentationem Johannis, nati clarae memoriae Wenceslai, regis Boh., ad praeposituram Wyssegradensem ad instantiam Johannis, Boh. regis, confirmat. — „Dilecto filio Johanni, nato — — Wenceslai, regis Boemie, preposito ecclesie Wisse- gradensis. Oblata siquidem nobis pro parte tua petitio continebat, quod prepositura ec- clesie Wissegradensis ad Romanam ecclesiam nullo medio pertinentis Pragensis diocesis, in qua charissimus in Christo filius noster Johannes, rex Boemie illustris, se ius patronatus habere proponit, iuxta tenorem constitutionis super pluralitate dignitatum, personatuum, officiorum et beneficiorum ab hiis, qui ea etiam alias ex dispensatione legitima obtinebant, in certis casibus dimittendorum a nobis edite, dudum vacante, idem rex vacatione huius- modi intellecta, diligenter attendens tui nobilitatem generis et aliarum multiplicium dona virtutum, super quibus etiam apud nos fidedignorum testimonio commendaris, ac sperans, quod prepositura ipsa per tue circumspectionis industriam, gratia tibi assistente divina, poterit in spiritualibus et temporalibus utiliter dirigi et feliciter adaugeri, te ad preposituram eandem dilectis filiis capitulo eiusdem Wyssegradensis ecclesie presentavit, tuque postmodum, ut presentatio huiusmodi effectum debitum sortiretur, fecisti nobis humiliter supplicari, ut predictam presentationem approbare de benignitate sedis apostolice dignaremur. Nos igitur tuis et eiusdem regis pro te in hac parte cum instantia supplicantis supplicationibus incli- nati presentationem eandem ad dictam preposituram, ut premittitur, de te factam ratam et gratam habentes, eam auctoritate apostolica ex certa scientia approbamus.“ — — Dat. Avinione III id. Novemb. pontif. a. IV°. Dudík, Iter Rom. II, 189. 539) 1319, 2 Dec. Pragae. Mladota Prosynconis, Egidius, Nicolaus Friczonis, Meynhardus, mag. Johannes me- dicus et Stephanus, canonici Luthomericensis ecclesiae, assentiunt venditioni villae Slatyna

Strana 223
et Moraviae. Annus 1319. 223 iure emphiteotico — Not. oc, "quod cum honorab. vir d. Albertus, ecclesie nostre iam dicte nosterque prepositus, nobis secum in capitulo pro statu prepositure sue ac nostre ecclesie reformando pariter congregatis non sine dolore, vt pro certo comperimus, de hoc, quod et nosmet ipsos non latuit neque latet, quod multe possessiones prepositure sue ac prebendarum nostrarum, quedam videlicet per suos predecessores et nostros, scilicet olim dominos prepo- sitos et canonicos eiusdem ecclesie, ab ipsa ecclesia sub forma quorumdam contractuum absque patronorum consensu sint alienate iniuste, quedam vero per malos homines gwerarum tempore violenter detente, multocies conquestus fuisset, se tam debita quam fideli prompti- tudine ad repetendum et recuperandum easdem possessiones vniuersas et singulas ac in pri- meuam libertatem ipsius ecclesie ipsas iterum reducendum magnis affectibus et desideriis offerendo petens instanter, quod cum hoc non possit facere absque magnis laboribus et ex- pensis, ad hoc ei pro expensarum subsidio, quod villam Slatynam ad preposituram eius spectantem emphiteotico iure posset locare, nostrum daremus consensum. Nos vero bona deliberacione prehabita eo et iustis eius votis annuere ac per ipsam condicionem eiusdem ecclesie possesionum recuperacione ipsarum meliorem fieri cupientes ipsam locacionem eiusdem ville in domino commendamus et eam ratam habentes et gratam in ea sibi voluntate vna- nimi plenarie consentimus.“ — Dat. Prage IV non. Dec. a. d. MCCCXIX°. Ex orig. arch. cap. Lutomer. 540) (Cc. 1319), 4 Dec. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex, Lucemburg. comes marchiaeque Budyssinensis dominus, judici, juratis et civibus universis in Luthmericz mandat, ut Albertum, Luthomericensem praepositum, quandocumque et quotiescumque eos requisitos habuerit, in hoc efficaciter adjuvent, "quod omnes violentos detentores possessionum ecclesie sue, videlicet ad prepo- situram suam et prebendas spectancium tam diu aput vos occupare et inpignorare possit et valeat, quousque ipsas possessiones ex toto cum universis perceptis recupauerit ab eisdem." — Dat. Prage pridie non. Dec. Ex orig. arch. civ. Lutomeric. cop. Mus. Boh. 541) 1319, 5 Dec. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex oc, campum quendam in Palude dictum civitati Lu- thomericensi confert. — Not. oc, "quod circa melioracionem et bonum et tranquillum sta- tum ciuitatis nostre Luthomericensis ac incolarum eius — — ciuium nostrorum, serena mente versantes campum pascualem dictum in Palude circa Albeam ciuitati Luthomericensi conti- guum usque ad metas et terminos per seniores ciues nostros Luthomericenses limitandos et sub fide sua designandos, quod de iure et de antiqua consuetudine ad ipsam ciuitatem Lu- thomericensem ipse campus debeat pertinere, ipsis ciuibus Luthomericensibus, qui iam sunt, omnibusque successoribus eorum in perpetuum conferimus, ita sane quod ipse campus pas- cualis dictus in Palude usque ad terminos limitandos —— ad ipsam ciuitatem Luthomeri- censem perpetuo debeat pertinere. Judex quoque hereditarius dicte ciuitatis Mathyas, An-

Strana 224
224 Emler, Regesta Bohemiae thonius proconsul, ceterique iurati eiusdem ciuitatis, qui iam sunt, ac successores eorum in dictis officiis, qui pro tempore fuerint, vt dictum campum in Palude iure emphytheotico lo- care ciuibus dumtaxat Luthomericensibus licite possint, — — ipsis — — indulgemus et fauemus. Ea vero, que nomine locacionis emphyteotice, que volgo anleg appellatur, cesse- rint, ciuitati Luthomericensi presentibus assignamus. Ceterum censum annuum, obuen- ciones et prouentus, qui de agris predicti campi annuatim provenient, ad supportanda onera dicte ciuitatis Luthomericensis ciuibus eiusdem — — donamus.“ — Dat. Prage nonis De- cembris a. d. MCCCXIX°, regnorum vero nostr. a. IX°. Orig. arch. civit. Lutomericensis. Pelzel, K. Karl IV, t. I Urkundenb. p. 64. — Böhmer, Reg. Imp. p. 186, n. 43. 542) 1319, 8 Dec. Pragae. Heinricus de Lipa, capitaneus Morawiae ac summus regni Boemiae marschalcus, Eli- zabet reginae villam Khseczhor vendit. — Recognosco oc, "quod serenissimus dominus meus, d. Johannes, Boemie et Pol. rex, Lucemburgensis comes, ex sue celsitudinis munificencia et liberalitate, qua mea cupiebat recompensare seruicia sibi per me exhibita, villam dictam Khseczhor in prouincia Gurimensi sitam, cum omnibus iuribus et pertinenciis suis iure here- ditario michi meisque heredibus contulit et donauit taliter, quod eandem villam vendere, obligare et ad omnem vsum, quemcunque vellem, possem conuertere et de ea tamquam de re mea facere pro mee libito voluntatis. Ego vero eodem iure vsus serenissime domine Elizabet, Boemie et Polonie quondam regine, ipsam villam cum omnibus suis pertinenciis et juribus, ex qua eciam ipsa domina regina felicis recordacionis d. quondam Rudolfi, Boemie et Polonie regis, anniuersarium in ecclesia Pragensi agendum perpetuo constituit, vendidi pro certa quantitate pecunie, et exnunc omni iuri et accioni, que michi in predicta villa competebant aut possent competere, cedo ac sponte et expresse renuncio, promittens sincere meo et heredum meorum nomine vendicionem huiusmodi ipsi domine regine factam ratam tenere, cassans et irritans omnes alias litteras, si que forte super vendicione predicte ville sunt a me sub alterius quam predicte d. regine nomine impetrate.“ — Dat. Prage VI idus Decembris a. d. MCCCXIX. Ex orig. arch. capit. Prag. 543) 1319, 13 Dec. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex, Lucemburg. comes marchiaeque Budissinensis dominus pe- tente Lupo, sacrista Prag. ecclesiae, privilegium ab Ottakaro sive Przemisl rege sacristiae Pragensis ecclesiae a. d. MCCXXVII concessum et a Wenceslao II rege XIII kal. Dec. a. d. MCCLXXXIV° confirmatum etiam confirmat. — Dat. Prage per man. ven. Johannis, Wysse- grad. prepositi, Boemie cancellarii, principis nostri dilecti, a. d. MCCCXIX°, id. Dec. regno- rum nostr. a. IX°. E confirm. arch. cap. Prag. — Pelzel, K. Karl IV., t. I Urkb. p. 53. — Böhmer, Reg. Imp. p. 186, n. 44.

Strana 225
et Moraviae. Annus 1319. 225 544) 1319, 13 Dec. Pragae. Decisio litis inter Franciscum, rectorem ecclesiae S. Mariae prope Laetam curiam, et capitulum Wissegradense. — Noverint oc, "quod nos magister Vlricus, scolasticus ecclesie Pragensis, ab honorabili viro domino Dirzlao, decano ecclesie Wissegradensis Pragensis diocesis, suo et honorabilium virorum dominorum Johannis prepositi, magistri Nicolai cu- stodis, Waltheri scolastici, tociusque capituli dicte Wissegradensis ecclesie vice et nomine, et magister Gregorius, decanus ecclesie sancti Egidii in Praga, per discretum virum ma- gistrum Heinricum, canonicum ecclesie s. Petri in Brunna Olomucensis diocesis, procurato- rem discreti viri Francisci, rectoris ecclesie s. Marie prope Letam curiam in Praga, ipsius nomine super decidenda discordia, lite seu controuersia inter dictos decanum et Franciscum super eadem ecclesia s. Marie eiusque fructibus ac pertinenciis suborta arbitratores et ami- cabiles compositores dati et electi, eandem litem ac discordiam amicabili composicione finire, nec non omnino decidere cupientes pro bono pacis et concordie diffinimus, ordinamus et pronunciamus, quod virtute institucionis et inuestiture, quam de prefata ecclesia s. Marie a me Gregorio auctoritate vener. in Christo patris d. Johannis, episcopi Pragensis, qua tunc in hac parte fungebar, dudum recepit et habuit idem Franciscus ipsam ecclesiam, quoad uixerit, pacifice possidere debeat et tenere ac quod predictum Wissegradensis ecclesie capi- tulum aut prefatus decanus vel aliquis successorum ipsius, qui pro tempore fuerint, nec pro se alium vel alios eiusdem capituli aut decani nomine super prenominata ecclesia sancte Marie seu ipsius possessione pacifica dictum Franciscum aut quemuis alium vel alios pro- curatores suo nomine conuenire in iudicio siue extra iudicium, molestare, turbare debeat aut quomodolibet impedire, quodque dictus decanus pro se et suis successoribus ac nomine capituli Wissegradensis prefato procuratori vice Francisci de non agendo in perpetuum co- ram quocunque iudice contra eundem Franciscum super ipsa ecclesia beate Marie aut posses- sione vel quasi ipsius pacifica coram nobis pactum statim post sigillacionem presencium facere teneatur, alioquin predicti decanus vel ipsius successores aut capitulum Wissegra- dense quam primum dictum rectorem seu aliquem suo nomine super eadem ecclesia s. Marie siue ipsius posessione pacifica in iudicio conuenerit aut eciam extra iudicium molestauerit, turbauerit aliqualiterue impediuerit, vel si idem decanus suo ac successorum et dicti ca- pituli nomine prefato procuratori nomine quo supra pactum de non agendo in perpetuum contra Franciscum, vt premittitur, facere non curauerit, ab omni iure, si quod ipsis capitulo Wissegradensi, decano vel suis successoribus aut alteri predictorum in prefata ecclesia beate Marie vel ipsius fructibus et pertinenciis conpeteret, cadant extunc in antea ipso facto. Item laudamus, pronunciamus et decernimus, quod si dictus decanus aut aliquis post eum successor processu temporis a plebezanis prenominate ecclesie s. Marie ius patronatus per concordiam uel iusticiam euicerit, quod extunc ipse Franciscus eundem decanum pro patrono recognoscere et ad eandem ecclesiam pro vicario perpetuo representari debeat ab eodem et quod extunc idem Franciscus duos et decanus alios duos viros ydoneos, dumtaxat clericos eligant, ad quorum estimacionem et taxacionem de redditibus et proventibus eiusdem ecclesie sancte 29

Strana 226
226 Emler, Regesta Bohemiae Marie, quos ex nunc computando a data presencium, quam diu tenuerit ipsam ecclesiam, percipiet idem Franciscus, ipsi decano, qui tunc fuerit, soluat et respondeat, prout dicti quatuor aut tres eorum amicabiliter duxerint ordinandum et precurator predictus pro eodem Francisco de fructibus et prouentibus iuxta taxacionem faciendam, vt premittitur, in futurum per eundem Franciscum integraliter persoluendis eidem decano statim post latum per nos presens arbitrium sufficientem caucionem facere teneatur. Et si forsitan euicto iure patro- natus, ut predicitur, a plebesanis antedictis concordia vel iusticia per decanum ipsum pro- patrono prefatus Franciscus non recognosceretur vel se ab eodem decano requisitus sub fide dignorum testimonio infra decem dies ab eadem requisicione computandos ad ecclesiam pre- libatam episcopo vel eius vices gerenti representari non promitteret, aut pro taxandis pre- dicte ecclesie fructibus modo premisso persoluendis decano duos eligente idem Franciscus duos viros alios similiter infra decem dies a requisicione decani computandos eligere recu- sauerit, extunc ipso facto omni iure sibi competenti in dicta ecclesia s. Marie sit priuatus. Insuper addicimus supradictis, quod dicti dominus Dirzlaus in propriam et magister Hen- ricus in dicti Francisci animas tactis sacrosanctis euangeliis corporaliter iurare debeant coram nobis, quod idem d. decanus ab honorabilibus et discretis viris d. .. abbate monasterii de Mileusk, eidem d. decano super collacione eiusdem decanatus sibi facta a sede apostolica executore deputato, et Vrbano, ministro dicte Pragensis ecclesie, ac Jarozlao, plebano de Namiescz prefate Olomucensis diocesis, a vener. in Christo patre d. archiepiscopo Rigensi, dicti abbatis collega, subdelegatis contra prefatum Franciscum et ipsius vicarios in dicta ecclesia s. Marie ac honestum virum Eberlinum de Lapide, patrem eiusdem Francisci, necnon alios quoslibet litteris patentibus eorundem abbatis, Vrbani et Jarozlai sub ipsorum sigillis, ac econtra dictus magister Henricus nomine prenominati rectoris per honor. virum dominum . . abbatem monasterii Zaberdouicensis, subdelegatum iudicem a vener. in Christo patre d. Conrado, episcopo Olomucensi, a sede apostolica delegato iudice, in causa appellacionis dudum ab honor. viro d. Bauaro, abbate monasterii Breunouiensis, contra sepedictum d. decanum per prefatum Franciscum interposite in eundem .. decanum et plures alios propter eum pretextu quarumdam expensarum, in quibus idem d. decanus predicto Francisco condempnatus fuerat, excommunicacionis prolatas sentencias similiter eiusdem ..abbatis Zaberdouicensis pa- tentibus litteris irritas atque nullas esse et fuisse nunciari omnimode procurabunt, presertim cum a predictis dominis . . abbate de Mileusk, Vrbano, Jarozlao contra Franciscum, veluti a non suis iudicibus ac per abbatem Zaberdouicensem post appellacionem dicti decani legi- timam dicte excommunicacionum sentencie fuerint promulgate. Insuper ordinamus et pronun- ciamus, quod predicti d. Dirzlaus decanus et magister Henricus nomine quo supra similiter coram nobis iurare debeant, quod nec ipse decanus aut Franciscus vel aliquis alius ipsorum nomine dictis excommunicacionum sentenciis in iudicio uel extra utentur uel opponent vlterius, sed eisdem sentenciis et aliis quibuslibet processibus probatis ac factis per pre- dictos dominos uel eorum alterum nec non omnibus litteris per eundem dominum Dirzlaum contra Franciscum vel ab eodem Francisco contra dominum Dirzlaum sub quocunque tenore inpetratis ad prefatos dominos aut ex eis aliquem siue alios quoslibet super memorata ec-

Strana 227
et Moraviae. Annus 1319. 24 227 clesia s. Marie post pronunciatum per nos presens arbitrium seu laudum renunciare statim debeant vtrobique, quodque predicti domini abbas monasterii Zaberdouicensis per ipsum d. Dirzlaum, nec eciam abbas monasterii de Mileusk aut Vrbanus uel Jarozlaus seu quiuis alius ab ipso Francisco conueniant in iudicio propter huiusmodi per eos et eorum alterum, ut premittitur, sentencias promulgatas. Latum et pronunciatum est predictum arbitrium seu amicabilis composicio Prage in domo dicti magistri Vlrici scolastici, presentibus honorab. et discretis viris dominis mag. Nicolao, custode dicte Wyssegradensis ecclesie et officiali curie Pragensis, ac Petro, plebano scti Michaelis in Praga et canonico Wissegradensis ecclesie, necnon Gotsalko, plebano scti Valentini in Praga, et aliis pluribus. — Act. et latum in loco predicto a. d. MCCCXIX, ipso id. Dec. Ex orig. arch. capit. Prag. 545) 1319, 15 Dec. Pragae. Eberlinus et Johelinus de Lapide fidejubent pro Francisco, rectore ecclesiae s. Mariae prope Laetam curiam, respectu fructuum eiusdem ecclesiae. — Noverint oc, "quod ego Eber- linus de Lapide, civis Pragensis, et ego Johelinus ipsius filius, pro Francisco, rectore ecclesiae s. Mariae prope Laetam curiam in Praga, ut ipse, si per honor. virum d. Dirzlaum, decanum ecclesiae Wissegradensis, vel eius successorem aliquem processu temporis ius patronatus a plebesanis dictae ecclesiae s. Mariae per concordiam aut justitiam evictum fuerit, iuxta fidedignorum virorum, dumtaxat clericorum quatuor ab eisdem domino et decano et Fran- cisco extunc eligendorum, aut trium ex eis ordinationem et compositionem amicabilem de fructibus et proventibus praefatae ecclesiae s. Mariae per ipsum Franciscum, quoad vixerit, libere percipiendis eidem domino decano seu suo successori respondere et solvere debeat, nos fidejussores constituimus ad interesse et dampna quaelibet, quae ex dilatione solutionis fructuum huiusmodi idem dominus decanus recipiet, nos et bona nostra omnia praesentibus obligamus, dando prasentem literam mei Eberlini et honorabilis viri magistri Gregorii, decani ecclesiae s. Egidii in Praga, sigillis sigillatam in testimonium praemissorum.“ — Act. et dat. Pragae in domo honorabilis viri magistri Nycolai, custodis ecclesiae Wissegradensis praedictae, ipso et discretis viris domino Petro s. Michaelis et Hilteprando in Prosiek eccle- siarum plebanis et pluribus aliis praesentibus fidedignis. A. d. MCCCXIX°, XVIII° kal. Jan. Ex orig. arch. capit. Wyssegrad. cop. Mus. Boh. 546) 1319, 19 Dec. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, castrum Lipnicz pro civitate et districtu Sytauiensi, castris Ronow, Oywins et Schonbuch cum Heinrico de Lipa com- mutat. — Not. oc, "quod nos de maturo et communi principum, baronum ac prelatorum et nobilium regni nostri Boemie consilio, nec non deliberacione prouida et solempni tractatu prehabitis vtilitatem et commodum nostrum et heredum nostrorum, ac precipue ipsius regni nostri propter quedam futura, que nobis in ipso regno nostro potuissent et poterant suboriri dispendia, euidencius cognoscentes, cupientesque condicionem ipsius regni nostri facere 29*

Strana 228
228 Emler, Regesta Bohemiae meliorem, castrum Lipnicz, de quo nobis fidelis noster Fridericus de Czachowicz pro filiis quondam Rzechnikonis, quorum bona omnia ex certis et racionabilibus causis et culpis eorum manifestis per baronum et nobilium dicti regni nostri veram et iustam sentenciam nobis adiudicata fuerunt, vt per hoc eos et bona eorum, que nunc tenent, a culpis et sen- tencia huiusmodi absolueret, sponte cessit, et illud libere resignauit cum villis, dominio, — — specialiter iure patronatus ecclesiarum ibidem intercluso, et generaliter cum omnibus illis, cum quibus dictus Fridericus, et ante eum fidelis noster Remundus de Luchtenburch, et sui predecessores tenuerunt, additis eciam aliis bonis nostris, super quibus similiter nostras dedimus litteras speciales, cum fideli nostro dilecto Heinrico de Lipa pro ciuitate et districtu Sytauiensi, castris Ronnow, Oywins et Schonbuch, villis, iuribus, dominio, pheu- dalibus hominibus et eorum pertinenciis vniuersis, et generaliter cum omnibus eis, cum quibus ipse huiusmodi usque nunc tenuit et possedit, ex certa nostra sciencia nostro, he- redum ac successorum nostrorum nomine commutamus — — taliter, quod ipse Heinricus. heredes ac sucessores sui castrum et bona predicta vendere, alienare in totum vel in parte et de ipsis tamquam de re sua propria possint disponere pro sue libito voluntatis, promit- tentes sincere nostro, heredum ac successorum nostrorum nomine dicto Heinrico de Lipa et eius heredibus ac suis successoribus ipsum castrum Lipnicz cum omnibus iuribus et pertinenciis suis predictis semper ab omni homine defendere et presertim a predicto Friderico de Czachowicz et eius heredibus ac a fratre et consangwineis et amicis suis — legitime defensare.“ — Dat. Prage per manus vener. Johannis, Wissegradensis ecclesie pre- positi, regni Boemie cancellarii, principis nostri dilecti XIIII° kal. Jan. a. d. MCCCXIX°, regnorum vero nostr. a. IX°. Cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, p. 821. 547) 1319, 23 Dec. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex, Lucemburg. comes, liberat cives Brunnenses a solutione bernae de omnibus hereditatibus, nec non ab omni jurisdictione beneficiariorum. — Not. oc, „quod recognoscentes iura et libertates fidelium dilectorum nostrorum ciuium Brunnensium, quibus freti hactenus vsu longeuo perstiterunt in eisdem, ipsis dilectis fidelibus nostris, ci- uibus Brunnensibus, omnibus et singulis, qui superstites sunt, heredibus et successoribus eorum ciuibus ibidem imperpetuum, qui pro tempore fuerint, talium prerogatiuarum liber- tates, quas vtique ipsis conpetere, quibusque eos a dudum retroactis temporibus fuisse et esse gauisos, plene nouimus, — — denuo concedimus, eosque priuate legis gracia perpetuo valitura presentibus insignimus eisdem, quod dicti fideles nostri dilecti ciues Brunnenses de omnibus ac singulis villis, allodiis aut agris, seu de possessionibus quibuscumque, quas dicte ciuitatis nostre Brunnensis ciues et quilibet eorum iam iure hereditario et proprietatis tenent et possident, et quas ipsos et quemlibet ipsorum justo tytulo, iure hereditario et proprietatis habere — — contigerit in futurum, bernas seu collectas regales, generales vel particulares nobis aut heredibus vel successoribus nostris regibus Boemie, — — perpetuo soluere mi- nime teneantur, a quarum solucione ipsos ciues Brunnenses — — eximimus et presentibus

Strana 229
et Moraviae. Annus 1319. 229 reddimus penitus absolutos, adicientes, quod in omnibus locis villarum, allodiorum seu alia- rum possessionum quarumcumque, quas iidem dilecti fideles nostri ciues Brunnenses jure hereditario et proprietatis iam tenent et possident, vel quas eos et quemlibet eorum jure hereditario et proprietatis habere et possidere contigerit in futurum, nullus, nec summus camerarius, nec subcamerarius, nec zudarii, nec prouinciales iudices Morauie quitquam juris- diccionis vel auctoritatis in possessionibus, personis aut rebus inquilinorum, aut accolarum eorundem vmquam quoquomodo sibi usurpare debeant seu aliquatenus attemptare, sed tantum judex ciuitatis Brunnensis, qui iam est, heredes seu successores eius in perpetuum iudices ciuitatis Brunnensis predicte — — in omnibus et singulis questionibus et causis — — — — nulla causarum quantumcumque ardua excepta, judicandi et actus iudicarios exer- cendi liberam habere debeant perpetuo potestatem." — Dat. Prage per manus vener. Johannis, Wissegradensis ecclesie prepositi, regni Boemie cancellarii, principis nostri dilecti, X° kal. Januarii a. d. MCCCXIX°, regnorum nostr. a. IX°. Ex orig. arch. civ. Brun. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 121. — Abhandl. der k. böhm. Gesellschaft der Wissenschaften 1787, p. 144. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 186, n. 45. 548) 1319, 24 Dec. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex, Lucemburgensis comes marchiaeque Budisinensis do- minus, quaedam iura civitatis Cadanensis confirmat. — Hinc est, "quod pro parte ciuium ciui- tatis nostre Chadanensis est expositum coram nobis ipsos ciues et ciuitatem prefatam infra scripta jura a longis retroactis temporibus habuisse, videlicet quod judicium et theloneum ipsius ciuitatis nemo habet vel debet concedere, committere uel locare nisi jurati cum com- muni consensu ciuium predictorum, de quibus quidem iudicio et theloneo nobis et camere nostre quadraginta sexagenas gr. denar. pragensium annis singulis debent soluere. Preterea omnes causas in dicta ciuitate emergentes judex et jurati ciuitatis ipsius iudicare habent et fine debito terminare, tribus duntaxat causis exceptis, scilicet de stupro seu violacione virginis, de nocturnis incendiis et de falsitatibus ac falsariis argenti uel denariorum, que tres cause ad nostrum et camerarii nostri judicium spectare noscuntur. Item quod judex et jurati predicti circumquaque ipsam ciuitatem ad vnum miliare auctoritatem habent ple- nariam iudicandi. Item si subcamerarius vocatus siue non vocatus aut ex nostro mandato in ciuitatem predictam venerit et ibi judicio presidendo quicumque incusatus et reus inuentus fuerit, emendam, que de jure et consuetudine ciuitatis ipsius fuerit, nobis soluet. Si vero in ipsa ciuitate partibus contra se agentibus camerarius vocatus fuerit, quecumque pars camerarium vocauerit, ille, qui de parte vocante a iure ceciderit, decem talenta nobis soluere tenebitur pro emenda, id est decem sexagenas grossorum et expensas eciam, quas camerarius tunc in dicta fecerit ciuitate; et si altera pars accusata, que camerarium non vocauit, ceciderit, dabit pro emenda sexaginta denarios paruos. Item, quod infra spacium vnius miliaris circumquaque extra ipsam ciuitatem nullum brasiatorium esse debet, nec aliquis carnifex neque pistor. Item, quod judex et theloneator dicte ciuitatis hoc ius habent, quod si quis extraneus ab aliunde versus ipsam ciuitatem cum suis

Strana 230
230 Emler, Regesta Bohemiae mercibus veniens non debet alias transire, nisi per ipsam ciuitatem, et si per aliam stratam extra ciuitatem transiens inuentus fuerit in vno miliari siue propius vbicumque, extunc judex et theloneator predicti eundem inpignorare possunt pro triginta solidis paruulorum denariorum. Item quod si aliquis baro uel nobilis alicui incole seu habitatori ciuitatis pre- dicte in debitis fuerit obligatus, ipse incola talem suum debitorem uel homines suos pro- quinque sexagenis uel infra in dicta ciuitate impignorare seu arestare potest. Item quod quicumque ex ciuibus antedictis a nobilibus terre emerit hereditates eorum, emptor tantum- modo de medietate hereditatis huiusmodi considerata summa pecunie, pro qua ipsas heredi- tates emerit, cum ciuibus predictis contribuet, tam in subsidiis et seruiciis debitis et con- suetis quam aliis exaccionibus et solucionibus quibuscumque. Ceterum, quod nullus baro uel nobilis ciues predictos vel homines ipsorum potest uel debet ad prouinciale judicium citatorie euocare, sed si aliquid accionis contra ipsos ciues uel aliquem ex eis habuerit, de hoc coram judice et juratis dicte ciuitatis iusticiam sibi fieri postulet, et si per eosdem ju- dicem et juratos sibi non fieret iusticia, super eo poterit in eo casu coram subcamerario nostro accionem huiusmodi prosequi iusticia mediante. Quare supradicti ciues a nobis — petiuerunt, vt eis supranotata jura dignaremur — confirmare. Nos autem — omnia et sin- gula jura predicta eis ratificamus —, statuentes ipsa semper firmiter et inuiolabiliter obser- uare.“ — Dat. Prage per manus vener. Johannis, Wissegradensis prepositi, regni Boemie cancellarii, principis nostri dilecti, IX° (?) kal. Jan. a. d. MCCCXIX, regnorum vero nostro- rum a. IX. Ex orig. arch. civ. Cadanensis cop. Mus. Boh. 549) 1319, 26 Dec. Pragae. Johann, König von Böhmen etc. sondert die stadt Habelschwerdt von dem gerichts- zwange der stadt Glatz ab, so dass dieselben in zukunft unter einander keine verbindung mehr haben, sondern alle öffentlichen abgaben und dienste für sich allein wie andere städte leisten sollen. Jacobi p. 91. — Böhmer, Reg. Imp. p. 392, n. 578. 550) 1319, 28 Dec. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex, Lucemburg. comes marchiaeque Budissinensis dominus, accrescentias agrorum de agris in laneis ad civitatem Pilznam mensuratis Johanni, praepo- sito Wissegradensi, donat. — Not. oc, "quod quidquid superfluit uel excreuit de agris in laneis mensuratis ad ciuitatem nostram Pilznensem iuxta continenciam priuilegiorum rega- lium per predecessores nostros, quondam reges Boemie, super locacione dicte ciuitatis et eius iuribus ipsius civitatis ciuibus concessorum, hoc totum vener. Johanni, Wissegradensi pre- posito, regni nostri Boemie cancellario, principi nostro dilecto, pro debitis, in quibus sibi tenemur, damus et conferimus iure hereditario perpetue possidendum, fauentes et concedentes sibi, quod eandem excrescenciam siue superfluitatem agrorum, qui ultra huiusmodi mensu- racionem laneorum superesse noscuntur, donare vel vendere possit, cuique voluerit, et quod is,

Strana 231
et Moraviae. Annus 1319. 231 cui per ipsum prepositum donata vel vendita fuerit, eam habeat, teneat et possideat in per- petuum dicto iure hereditario pacifice et quiete. Quam quidem donacionem vel vendicionem, prout eam dictus prepositus fecerit, ex nunc prout extunc ratam et gratam habemus et — confirmamus.“ — Dat. Prage V kal. Januar. a. d. MCCCXIX°, regnorum vero nostr. a. IX°. E libro civ. Pilsnensis Mus. Boh. — Hammerschmidt, Gloria eccl. Wissegrad. 248. 551) 1319, 29 Dec. Pragae. Nos Johannes, Boem. et Pol. rex, Lucemburgensis comes, marchiaeque Budisinensis dominus, recognoscimus, "quod quia fideli nostro Henrico de Lipa villam Rekowiz circa Chrumnow sitam a deuotis nostris magistro et fratribus hospitalis nostri in pede pontis ordinis Stelliferorum disbrigare debemus et promisimus, nos in eo venerab. Johanni, prepo- sito Wissegradensi, regni nostri Boemie cancellario, principi nostro dilecto, spectabili viro Heinrico comiti de Wilnov et fideli nostro Vlrico Pflugoni, eiusdem regni subcamerario, da- mus et commitimus vices nostras, ut eandem villam predicto Henrico, sicut poterint, cum aliis bonis nostris per commutacionem aut parata pecunia disbrigent et exsoluant, promit- tentes sincere omnia, que predicti in hiis ordinauerint, fecerint et promiserint, firma, rata et grata tenere, et ex nunc ea ratificamus et confirmamus.“ — Dat. Prage IIII° kalendas Januarii a. d. MCCCXIX°, regnorum vero nostr. a. IX°. Ex orig. duplo arch. capit. Wyssegrad. cop. Mus. Boh. 552) 1319, 30 Dec. Pragae. Johannes, Boem. et. Pol. rex oc, curiam Cremling monasterio in Tepla restituit. Not. oc, „quod cum Hartliwus de Thyssow proprie salutis immemor in nostre maiestatis offensam de municione sive curia Cremling, cuius ius et proprietas ad devotos nostros . . abbatem et conventum monasterii in Tepla spectare dinoscitur, quam iidem . . abbas et conventus ipsi Hartliwo, receptis ab eo quadraginta sexagenis gr. den. pragensium, ad vite sue tempora locaverunt, tot spolia et depredaciones in regno commisisset nostro, quod persona ipsius Hartliwi, omnes res, possessiones et bona eiusdem, quocumque modo seu tytulo ac- quisita sive possessa, iuxta servancias patrie forent nobis racionabiliter adiudicata, et ob hoc dicta curia per fideles nostros expugnata, ipsam fideli nostro Nycolao dicto Winkler, burch- ravio nostro in Cubito, duxerimus conferendam; devotorum quoque . . abbatis et con- ventus predictorum laudabilis vite conversacionem pensantes, ipsis .. abbati et conventui, ob reverenciam omnipotentis dei et in remedium peccatorum nostrorum et salutis et pro- speritatis augmentum prefatam curiam Cremling restituimus ac ad ius, dominium et pro- prietatem dicti monasterii reducimus — — iure dominii et proprietatis per ipsos perpetue tenendam, pariter et habendam, prefatos .. abbatem et conventum a qualibet inpeticione dicti Hartliwi occasione dicte curie aut quadraginta sexagenarum ab eodem, ut predicitur, receptarum, quas fideli nostro Nycolao predicto pro exsolucione dicte curie per eosdem . . abbatem et conventum dari deputavimus, tam in iudicio quam extra iudicium presentibus absolventes, omnes et singulas literas et instrumenta per .. abbatem et conventum pre-

Strana 232
232 Emler, Regesta Bohemiae dictos super locacione prefate curie Cremling eidem Hartliwo data evacuamus, irritamus, cassamus." — Dat. Prage III° kalendas Jan. a. d. MCCCXIX" regnorum vero nostr. a. IX°. Ex orig. monast. Teplensis cop. Mus. Boh. 553) 1319. Ratio de ungeltis civitatis Prag. a. MCCCXIX receptis. — „A. d. MCCCXIX dimis- sum est vngeltum vini Meinhardo Rokczaner et Friderico de Kadano pro CD et L sexag. gr. a secunda dominica post diem b. Mychaelis per vnum annum tantum. Hec pecunia cessit eis ex parte ciuitatis pro domino nostro rege in illis M marcis datis domino nostro regi et domino Wilhelmo de Waldeck datis CC marcis pro seruicio ciuitatis. Item vngeltum de braxaturis ceruisie dimissum est Chonrado Salcer a die Natiui- tatis Christi per vnum annum tantum pro C et LX sexag. gr. Hec pecunia deputata est Fridlino Peyer et sociis suis in illis mille marcis, quas eis ciuitas tenebatur. Item vngeltum de pannis dimissum est Vlrico Puzel a Natiuitate Christi per vnum annum tantum pro LXX et VI sexag. gr. — Hec pecunia deputata est Fridlino Payer et sociis suis iterum in iliis mille marcis, quas eis ciuitas tenebatur. Item vngeltum pecorum et pecudum dimissum est Jecklino Pizwekel pro LXII sexag. gr. ab Epiphania domini per vnum annum tantum. De hac pecunia sunt ei defalcate X sexa- gene in debito, quod sibi ciuitas tenebatur. Item vngeltum salis dimissum est Perschinoni pro XLI sexag. gr. a Natiuitate Christi per vnum annum tantum. Item vngeltum medonis dimissum est Fridmanno pro XXIX sexag. gr. a Natiuitate Christi per vnum annum tantum. Item vngeltum piscium dimissum est Alhardo, Vlmanno et filiis Lemperfilleri Jeck- lini pro XXX sexag. gr. a Natiuitate Christi per vnum annum tantum. De hac pecunia deputate sunt Alhardo X sexag. in debito, quod sibi ciuitas tenebatur. Item Vlmanno de- putate VII sexag. gr. in debito, quod sibi ciuitas tenebatur. Item filiis Jecklini Lemperfilleri VII sexag. pro suo debito deputate. Item Johanni notario ciuitatis VI sexag. deputate. Item eodem anno domini constat honoracio domini regis, domine regine et nobilium consiliatorum LII sexag. Hec pecunia data est ab vngelto ceruisie, ab vngelto pannorum, ab vngelto pecorum et pecudum, ab vngelto salis et ab vngelto medonis taliter, quod Chon- radus Salcer dedit in parata de vngelto ceruisie XX sexag., Jecklinus Pizwekel de vngelto pecorum et pecudum XII sexag., Perschin de vngelto salis dedit X sexag. et Fridmannus de vngelto medonis dedit nouem sexag. gr." E libro civ. Prag. vetustissimo n. 986, fol. 50 et 51. 554) (Cc. 1320?) Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemb. comes, privilegia ecclesiae Wissegradensi confirmat. — „Cum ad nostrae majestatis aures vener. Johanne, dictae Wissegradensis ec- clesiae praeposito, regni Boemiae cancellario, principe nostro dilecto, referente pervenerit,

Strana 233
et Moraviae. Annus 1320. 233 per barones et nobiles regni nostri, civitatum cives, justitiarios, beneficiarios aliosque offi- ciorum nostrorum rectores praefatae Wissegradensis ecclesiae jura et libertates infringi, gravesque sibi in eis iniurias et violentias irrogari, de hoc doluimus et dolemus maxime, quia sunt credentes aliqui, et quod est gravius, asserentes, hoc de nostro prodire beneplacito, de nostroque venire consensu; unde, ut et praedictorum confutetur assertio, et os loquen- tium talia obstruatur, profitemur et dicimus, praedicta omnino esse et fuisse nostrae volun- tati contraria, nunquamque ad hoc nostrum accessisse vel affuisse consensum; et ut, quae loquimur, rei confirmet effectus, ratificamus, approbamus et ex certa ac deliberata nostra scientia confirmamus omnia jura, privilegia, libertates, immunitates et consuetudines ipsius Wissegradensis ecclesiae, cujuscunque tenoris vel quorumcunque tenorum existant.“ Datum oc (sic). Ex orig. arch. capit. Wissegrad. cop. Mus. Boh. — Sigilli rudera supersunt. 555) Cc. 1320. (S. d.). Hinco de Duba, qui et Berca, castri Prag. purchravius, incolas quarundam villarum apud Podyebrad ad monasterium in Brewnow pertinentium ab indebitis quibusdam oneribus absolvit. — „A nonnullis villicis in Podyebrad et eorum procuratoribus ville in Bycan, Bresty, Mraczenicz, Wesczie, Prserow, ad monasterium in Brewnow pertinentes, ad vecturas, messes, exacciones et ad alia intolerabilia onera cogebantur, sibi ius ad ea conpetere asse- rentes. Nos, qui villicacionis ipsius curam gerimus, super ipsorum villarum iuribus et one- ribus solerti cum vicinis earundem incolis villarum inquisicione habita conperimus, et ex publica vicinie fame clarius informati ipsos homines ad nulla premissa onera fore et fuisse vmquam obligatos aut teneri, nec minorem censimus esse iniuriam liberos tributo obligari. Ea propter prefatas villas et habitatores earum a quibusuis oneribus, quantum in nobis est, perpetuo absoluimus.“ — — In cuius facti testimonium presentem predicto monasterio in Brewnow concessimus literam nostri appensione sigilli communitam. Ex orig. apud Boczek cop. Mus. Boh. 556) 1320. (S. d.). Sententia arbitrorum in lite Mutini de Dobruska cum civibus ibidem super robotis aliisque oneribus. — Nos Mutinus de Dobruska not. oc, „quod nos de fide et nobilitate et consilio freti cupientes nobilium virorum domini Hinconis dicti de Fridlanth, domini Henrici de Luchtenburch, domini Nicolai de Potenstein, domini Tassonis de Skuhrow, domini Henrici de Lippa alias de Richenwald, domini Maczkonis dicti Monachus, castellani Greczensis, gerentes fiduciam pleniorem dedimus tenore presencium plenam et liberam potestatem tra- ctandi, ordinandi et disponendi in futurum de omnibus, que inter me parte ex vna et con- ciues nostros Dobrusczenzes vertuntur parte ex altera de laboribus et honerositate, que in vulgari dicuntur roboti, ciuium nostrorum commisimus arbitrandi, prout in presencia ipsi conciues nobis personaliter astiterunt studiose rogitantes, vt videlicet labor siue honerositas nunc et semper ab ipsis deponeretur, id est roboti et exaccio siue census alterius solucionis solueretur. 30

Strana 234
234 Emler, Regesta Bohemiae Quidquid igitur per dictos nobiles fuerit ordinandi et terminandi, quod ratum et firmum tenere promittimus sub titulo nostre fidei et honoris et sub pena mille marcarum argenti, si eorum arbitrio et mandatis fuerimus inobedientes. Qui quidem nobiles viri freti consilio bonorum magnatum edixerunt et viua voce expresserunt, ut dictus dominus Mutina omnem laborem et honerositatem hiis et posteris hominibus, hoc est roboti, deponeret, suffocaret, vanam et iniustam faceret, ipse et successores sui ut ad nullos breuiter labores presentes et futuros coincolas cogerent, sed ut ipsi conciues domino Mutine exaccionem, que in vulgari dicitur ssos, videlicet in festo Natalis Christi et in festo sancti Johannis Bapt. de domibus et agris secundum situaciones et areas prius institutas et ordinatas, exceptis acialibus et que braxa- toria habent, hec domus erga waluam aque per duodecim gross. rite dent et soluant, ceteri autem aciales per octo gross. soluere tenebuntur. Nam ante circuitum muri villa Lesstna Dobrusska dicebatur et rectores domorum et braxatoriorum braxare in suis areis beniuole braxabant et braxare tenentur absque impedimento.“ — Act. et dat. a. d. MCCCXX°. Ex orig. arch. civ. Dobrusska cop. Mus. Boh. 557) 1320. (S. d. et m.). Jean, roi de Bohême oc, confirme les lettres données antérieurement à Fredéric de Blankenheim, relatives à Ormond. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 69. 558) 1320, 2 Jan. Brewnow. Bawarus, abbas Brewnouiensis, judex a sede apostolica deputatus in causa inter Dirslaum, decanum Wissegradensem, et parrochianos ecclesiae in Tyn Pragae, vices suas Gallo, archidiacono Grecensi, committit. — Gallo, archidiacono Grecensi. — „Noveritis, nos mandatum literatorie a sede apostolica in hac forma recepisse: Johannes episcopus, servus servorum dei, ut supra. Et quia multis negotiis nostrae ecclesiae impediti non possumus intendere cognitioni et examinationi causae sive causis sub praedicta forma literarum compre- hensis, quae nobis per dictas literas committuntur, quare vobis in totum comittimus vices nostras, in virtute sanctae obedientiae vobis injungentes, ut in causis seu causa, quotiens requiremini per honor. virum d. Dirslaum, decanum Wissegradensis ecclesiae, sub praedicta forma literarum comprehensis, quantum de jure poteritis, procedatis.“ — Act. et dat. in Brewnow a. d. MCCCXX°, IV° non. Jan. Insert. litteris orig. arch. capit. Wyssegrad. cop. Mus. Boh. 559) 1320, mense Jan. Pragae. Gallus, archidiaconus Grecensis, judex subdelegatus delegati sedis apostolicae, Petro s. Michaelis ac Goczalco s. Walentini ecclesiarum rectoribus civitatis Pragensis iniungit, ut plebezanos ecclesiae in Tyn Pragae citent ad iudicium in causa inter eos et Dirslaum, de- canum Wissegradensem, vertentem. — „Mandata apostolica per subdelegationem nos recepisse noveritis in hac forma: Johannes episcopus, servus servorum dei oc. Volentes igitur, ut te-

Strana 235
et Moraviae. Annus 1320. 235 nemur, mandatis apostolicis humiliter obedire, vobis —— mandamus, ac sub poena excom- municationis, quam in hiis scriptis in vos et in quemlibet vestrum trium dierum monitione praemissa proferimus, si mandata nostra contempseritis adimplere, quatenus ambo vel alter vestrum in ecclesia s. Mariae in Tyn Pragae sita publice omnes parochiales illius ecclesiae citetis et evocetis, ut coram nobis per se seu syndicum sive procuratorem legitimum in castro Pragensi in vigilia Purificationis b. Mariae proxime ventura hora tertia aput Pragensem ecclesiam majorem debeant comparere, de justitia honorabili viro d. Dirslao, decano Wisse- gradensis ecclesiae, responsuri, quem diem eis pro peremtorio termino assignamus. Sub prae- dicta poena vobis nichilominus praecipimus, ut literas praesentes ad dictum terminum nobis reddatis, executionis vestrae fidem nobis in eodem termino facientes.“ Insert. litteris orig. arch. capit. Wyssegrad. cop. Mus. Boh. 560) 1320, 6 Jan. Amberg. Ludowich, römischer könig, verleiht dem Michel Haekhel, bürger zu Eger, gewisse einkünfte zu lehen. — Verichen oc, "daz wir angesehen haben die getrewen dienst, die vns vnser lieber getrewer Michel Haekchel, purger cze Eger, vncz her getan hat, —— vnd auch den schaden, den er von des Riches wegen genomen hat, haben wir im vnd seinen erben czue ergetzung der selben dienst vnd schaden cze rehtem lehen verlihen driv phunt haller geltes auf der muel bei Eger vor dem mueltor, vnd driv char chorngeltes auf dem hof cze Niderloman, da der Chaessel auf siczet, daz vns von dem Dobrawer ledich worden ist, also daz der selb Michel vnd sein erben daz selb gelt inne haben vnd niezen sueln mit allen rehten und nuetzen, als es der selb Dobrawer gehabt hat, vnd wollen vnd gebieten allen vnsern amptleuten vnd vnsern purgern cze Eger, ob si iemant an dem selben gelt irren oder hindern wolt, daz si si dann von vnsern wegen dar an schermen." — Geben ist cze Am- berg an dem Perhten tag, do man czalt von Crists gebuert druzehen hundert jar, dar nach in dem czwainczigsten jar, in dem sehsten jar vnsers reiches. Ex orig. bibl. Prag. 561) 1320, 15 Febr. Jean, roi de Bohême et de Pologne, comte de Luxemburg, déclare avoir concédé à son parent Fréderic de Blankenheim et à ses frères Arnould et Gérard une grande rede- vance de blé, de froment, de seigle et de poules, de cochons et de vins sur son bien à Macheren et à Wolkeringen, ainsi que sur son moulin à Macheren. — Dat. XV Febr., regnorum nost. a. X°. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 78. — Böhmer, Reg. Imp. p. 392, n. 588. 562) 1320, 21 Febr. Pingwiae. Der röm. könig Ludwig bekennt, dass er nach stattgefundener berechnung dem könig Johann von Böhmen am heutigen tage überhaupt 35000 mark silber, jede mark zu drei 30*

Strana 236
236 Emler, Regesta Bohemiae pfund heller, schuldig geblieben sei, und versetzt ihm dafür den halben theil Bacherachs und des thals, den halben theil der burgen Stalberg, Staleck und Braunshorn und den halben theil Halbenpuhel, wie sie der erzbischof von Trier bisher inne gehabt hat; ferner sieben turnosen vom zoll zu Bacherach, wovon der könig Johann gemeinschaftlich mit dem erz- bischof von Trier die burgmannen aufrichten soll. — Gegeben zu Bingen 1320 freitag vor Reminiscere in dem VIII jahre vnsers reichs. Böhmer, Reg. Imp. p. 23, n. 386. — Sommersberg, Ss. rer. Sil. I, 948. — Lünig, Cod. Germ. I, 985. — Freyberg, Reg. Boica VI, 4. 563) 1320, 22 Febr. Pingwiae. Johannes, B. et Pol. rex, Lucemburg. comes, marchiaeque Budysin. dominus, profi- tetur, Baldewinum, Treuerensem archiepiscopum, ipsi medietatem pignorum suorum, videlicet castrorum Stalberch, Stalecke, Brunshorn, oppidi Bacherach, vallis eiusdem Rimbulle, exceptis teloneis Reni, resignasse. — Dat. Pingwie a. d. MCCCXIX°, vicesima secunda mensis Febru- arii, regnorum nostr. a°. X°. Günther, Cod. dipl. Rheno-Mosellanus III, 1, p. 194. — Böhmer, Reg. Imp. p. 186, n. 46. 564) 1320, 22 Febr. In Pinguia. Johann, könig von Böhmen etc. gibt einen willebrief zu könig Ludwigs Schenkung des patronats zu Friedberg an das Ruprechtskloster bei Bingen. Böhmer, Reg. Imp. p. 392, n. 579. 565) 1320, 22 Febr. (S. 1.). Przescho, burggravius de Grecz, recognoscit, se ab abbate et conventu monasterii in Welegrad villam desertam Darkowicz fundandam. locandam et ad tempora vitae suae possi- dendam accepisse. — Sigilla: Nicolai, Oppauie ducis, Bokonis de Chrabarn, Geroslai, fratris sui, Spazmanni de Beneschaw, Friderici de Radyn. — Acta a. d. M°CCCOXX°, in Kathedra s. Petri. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 122. 566) 1320, 23 Febr. Pinguia. Der röm. könig Ludwig, nachdem auf des königs bitte der erzbischof Balduin von Trier seinem neffen, dem könig Johann von Böhmen, die hälfte an der pfandschaft der burgen Stalberg, Staleck und Braunshorn, der stadt und des thales Bachrach, Rheinbühl mit zu- gehör überlassen hatte, so verspricht er dem erzbischof nunmehr mit dem schloss Fürsten- berg, mit Diebach sammt dem thal und mit seinem antheil an Rheinbühl nebst zugehör ersatz zu leisten. Böhmer, Reg. Imp. p. 23, n. 387. — Günther, Cod. dipl. Rheno-Mosellanus III, 1, 300.

Strana 237
et Moraviae. Annus 1320. 237 567) 1320, 27 Febr. Brunae. Conradus, episc. Olomuc. unacum Martino, episcopo Albebulgarensi, vidimant bullam Clementis papae Vu, qua abbas monasterii S. Petri in Erfordia conservator ordinis Cyster- ciensis constituitur. — Dat. Brunae IV kal. Martii a. d. MCCCXX°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunnae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 123. 568) 1320, 1 Mart. (S. 1.). Jean, roi de Bohême et de Pologne et comte de Luxembourg, fait connaître que pour le bon et loyal service que Jehan de Momplainchamps, chevalier, dit le Wellion, a fait par son temps à lui et à sès prédécesseurs, il lui a affranchi 60 journèes de terre qui gisent près de la maison qu'on appelle chateleit. — Le premier jour de mars. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de mon. hist. de Luxembourg XVIII, 70. — Böhmer, Reg. Imp. p. 392, n. 580. 569) 1320, 13 Mart. Pragae. Nos Cunradus judex, Nycolaus Sturmo frater eius, Henricus Planer, Nycolaus Ra- doste, Johannes Niger, Johannes Albus, Bertholdus Slegel, Conradus Bonus, Tylo, Martinus Telecz, Conradus Clugel, cives jurati Novae civitatis Prag. transcribi faciunt litteras datas a Johanne, Boh. et Pol. rege oc, VIII kal. Febr. a. d. MCCCXIX° fratribus hosp. S. Johannis Hierosolimitani. Dat. Pragae a. d. MCCCXX°, III° id. Martii. Ex orig. arch. Mel. Pragae. — Chytil. Cod. dipl. Mor. VI, 117. 570) 1320, 17 Mart. In Straconicz. Wilhelmus de Straconicz fratribus Cruciferis domus s. Johannis hospitalis Jerosoli- mitani in Straconicz jus patronatus ecclesiae Pechinensis confert. — Not. oc, quod „ad pro- mocionem claustri nostri in Straconicz ac iuvamen omne ius patronatus, quantum pertinet ad nostrum dominium et regimen, ecclesie Pechinensis, ville nostre site iuxta magnam siluam versus Pragam, ipsi claustro et fratribus in Straconicz Cruciferis hospitalis Jerosolimitani in perpetuum et hereditarie resignamus ac conferimus cum omnibus pertinenciis ad ipsam ecclesiam et dotem, curiis scilicet et allodiis, agris cultis et incultis, siluis, rubetis, riuulis et piscacionibus, siue censu dotali et quibuslibet aliis pertinenciis ad ipsam ecclesiam spe- ctantibus et dotem, prout nunc limites dotis et ecclesie ipsius inclusi per parochiales suos plenius dinoscuntur. Hanc autem donacionem juris patronatus licebit, postquam ordo ad hec temporalia receperit et spiritualia, ipsum ordinem per fratres uel per seculares, si libet, ipsas ecclesias [sic] regere aut locare perpetue sine qualibet contradiccione, semper tamen ut hanc conferat prior Straconicensis cum conuentu vel rectorem constituat, sicuti ordini videbitur expedire.“ — — Act. et dat. in Straconicz XVI° kal. Aprilis a. d. MCCCXX°, presentibus testibus domino Hascone de Sticken, domino Abbera de Dobew, d. Czadcone de Sudomirz,

Strana 238
238 Emler, Regesta Bohemiae militibus nostris, Alramo, procuratore nostre curie, Nicolao dicto Kossor, Woysa de Longa- villa et Wyczone, nostris domicellis, et aliis. E cop. coaeva in arch. Melit. Pragae. 571) 1320, 18 Mart. Apud Lovanium. Johann, könig von Böhmen etc. huldigt dem herzog Johann von Brabant wegen der markgrafschaft Arlon und der burg Roche sammt zugehör. Böhmer, Reg. Imp. p. 295, n. 374. 572) 1320, 5 Apr. In Luka. Fridericus Steynueldensis, circator annuus per Bohemiam et Moraviam, in plenitudine potestatis, G[erhardus] Montis Syon assessor abbates, Lucensi conventui ad intercessionem Johannis, abbatis Lucensis, decimam villae in Cheuvernich omnis bladi eorum pitantiae uniunt. — Dat. in Luka a. d. MCCCXX°, nonis Apr. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 123. 573) 1320, 23 Apr. (S. 1.). Petrus de Hradek dictus Kossik a Bawaro abbate et conventu monasterii Brewno- uiensis villam Hol pro annuo censu iure locationis suscipit. — Not. oc, „quod a d. Bawaro, abbate monasterii Brewnouiensis, et eius conuentu villam ipsorum et monasterii predicti in Hol cum vtilitatibus, prouentibus ac pertinenciis suis vniuersis a festo s. Georgii nunc proxime preterito ad spacium — — quindecim annorum pro annuo censu iure locacionis suscepi sub pactis et condicionibus infrascriptis, videlicet taliter, quod primis quatuor annis domino abbati et suo monasterio nichil dare nec soluere debeo propter ipsius ville desolacionem, residuis uero vndecim annis inmediate sequentibus duas sexagenas gross. denar. prag. bonorum annorum anno quolibet in festo b. Galli tunc proxime venturo incipiendo nomine census predictis domino abbati et suo conuentui soluere debeo — — et eundem censum in eorum monasterio Brewnow reponere et presentare, non diuisim sed simul, omni dolo ac occasione proculmotis. Si autem ex diuina permissione ipsa locacione durante gwerra gene- ralis in regno Boemie suboriretur aut sata in predicta villa per grandinem uel anni sterili- tatem destruerentur, extunc pensato ac considerato per dominum abbatem meo dampno de censu eiusdem anni graciam michi tenebitur facere, prout sibi videbitur expedire. Vt autem predictus census per me cercius ac diligencius exsoluatur, discretos viros Morawczium, ciuem de Praga, et Wankonem de Bascz d. abbati et suo monasterio pro me fideiussores posui — — vel eis non existentibus duos alios tam bonos ac fide dignos debeo ponere, qui domino abbati et suo monasterio censum prefatum annis singulis in dictis terminis infallibiliter mecum et pro me soluent et ordinabunt. Quocienscumque vero ipsi domino abbati, aut cui mandauerit, censum non soluerem memoratum, tunc statim octo diebus transactis a termino ipsi fideiussores pro censu non soluto domino abbati et suo conuentui pignus dare tenebuntur et debebunt; si autem pignus sufficiens in eorum possessionibus vel domibus inveniri non

Strana 239
et Moraviae. Annus 1320. 239 posset, ex tunc predicti dominus abbas et suus conuentus prefatos fideiussores per jus eccle- siasticum et per quemcumque modum alium inpetendi pro censu suo plenam potestatem habebunt, cui pene iam dicti fideiussores se voluntarie subiecerunt. Preterea omnia edificia, que per me in villa predicta constructa et erecta fuerint, ipse dominus abbas eadem edificia michi vel cui mandauero, soluere debet et tenebitur iuxta taxacionem et estimacionem duorum virorum ydoneorum, ex parte ipsius vno et ex parte mea aut successoris mei altero, tunc electorum in arbitros in expiracione quindecim annorum predictorum. Insuper ipse dominus abbas et suus conuentus villam ipsorum Vgyezdecz cum siluis ad ipsam villam pertinentibus michi commiserunt, vt eas pro meo posse sollicite ac fideliter custodiam durante ipsa loca- cione et defendam. De quibus tamen siluis michi nulla robora vel virgulta succidere, ab- ducere vel quoquomodo alienare licebit. Adiungunt adhuc et concedunt graciose, quod ego pro mei melioracione sepedictam villam ipsorum ad annos, quos adhuc personaliter tenere deberem, in vita mea aut post mortem fratri 1) meo vel alteri viro probo et bone fame donare, locare et concedere possim, hoc adiecto, quod predictus census domino abbati et monasterio suo exsoluatur annis singulis in terminis prescriptis et quod prelibata bona et monasterium ex hoc dampnum ac vituperium aliquod non paciantur.“ —— Sigilla: Hynchonis, Pragensis ecclesie prepositi, et nobilis viri domini Berce de Duba. — — Act. et dat. a. d. MCCCXX°, in die b. Georgii mart. Christi. Ex orig. arch. mon. Břevnov. — Dobner, Mon. hist. Boh. VI, 51. — 1) In orig. frater. 574) 1320, men. Apr. Grecz. Gallus, archidiaconus Gradicensis, Paulo et Welislao, ministris ecclesiae Pragensis, in causa inter Dirslaum, decanum ecclesiae Wissegradensis, ex una et parochiales ecclesiae s. Mariae in Tyn Pragae ex parte altera vertente notariis statutis et electis significat, quod propter diversos discussus, quos facit ad praesens in suo archidiaconatu constitutus, et aliis arduis suis negotiis plurimum praepeditus, termino, videlicet feria tertia post conductum Pa- schae proxime statuto, praedictis partibus assignato, interesse aliquatenus non valet, eundemque terminum usque ad octavas bb. Philippi et Jacobi apost., et si dies feriata fuerit, ad aliam diem sequentem, quae feriata non fuerit, prorogat. Mandat itaque notariis praedictis, ut hoc ipsum partibus praedictis suo nomine visis praesentibus nuntient. — Dat. in Grecz. Insert. litteris orig. arch. capit. Wyssegrad. 575) 1320, 7 Maii. Pragae. „Nos Conradus Pleyer, Conradus de Lapide, Jacobus Frenklini, Otto Figoleyz, Hylt- prandus Czwiflinger, Guntherus de Kutna, Henricus Negel, Fridlinus Payer, Bohuzlaus Fri- dingerii, Nicolaus Rotinne, Vlricus de Haimburk, Hermannus Glas, Nicolaus Stetlicz, Jo- hannes et Dietmarus fratres, et Johannes Jacobi cum fratre nec non universitas plebisanorum ecclesiae s Mariae ante Laetam curiam, patroni ipsius ecclesiae, cives Pragenses — — de unanimi nostra voluntate et consensu facimus, constituimus — — discretum et honestum virum Franciscum Jacobi, judicem civitatis Pragensis, compatronum nostrum, nostrum — — procu-

Strana 240
240 Emler, Regesta Bohemiae ratorem — ad terminum, quem feria sexta proxima post Ascensionem domini habemus in causa juris patronatus ecclesiae s. Mariae praedictae, quam — — Dirslaus, decanus Wisse- gradensis ecclesiae, nobis movet vel movere intendit, coram — — Gallo, archidiacono Gredi- censi, qui se dicit judicem a sede apostolica subdelegatum in causa praedicta.“ — — Act. et dat. Pragae anno eiusdem domini MCCCXX°, in vigilia Ascensionis Domini, in praesentia testium subscriptorum, Henrici de Lapide et Wolflini Theodrici et aliis. Insert. litteris orig. arch. capit. Wyssegrad. 576) 1320, 9 Maii. In Luxemburg. Fridericus de Hoenberch profitetur se pro CCC libris factum esse vasallum Johannis, regis Boh. oc, promittitque sibi in comitatu Lucemburgensi XXX libras census annui com- parare easque tamquam pheudum ab eo possidere. — Dat. in Luxemburg VII id. Maii. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 72. 577) 1320, 9 Maii. (S. 1.). Lettres d'accord entre Jean, roi de Bohême oc, et Gobert sire d'Aspermont, par les- quelles ils conviennent que l'un ne peut sans l'autre faire des acquisitions ez terres de Dan- villers, Bar, Reville, Estrées, Wautillez, Champez, Libure et Luzerne. — Lendemain del’ Ascension. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 72. — Böhmer, Reg. Imp. p. 392, n. 581. 578) 1320, 10 Maii. Pragae. Parochiani ecclesiae s. Mariae in Tyn Pragae cedunt jus patronatus ecclesiae prae- dictae Francisco filio quondam Jacobi Wolflini, judici civitatis Pragensis. — „Nos Jacobus Frenclini, Eberlinus et Conradus fratres dicti de Lapide, Conradus Pleyer, Otto Figoleys, Sifridus de Laeta curia, Henricus Negel, Hiltprandus Zwiflingeri, Guntherus et Friczco de Cutna, Nicolaus de Steklicz, Bohuslaus et Nicolaus, filii quondam Jeklini Frindigeri (sic), Johannes et Polco filii quondam Jacobi Wolflini, Nicolaus et Frenczlinus Rotinne, Nicolaus Fridinger, Jascko Gewnaheri, Heroldus, Nicolas (sic) Pesoldi, Merboto, Henricus et Pesco de Zacz, Johannes et Ditmarus fratres, Fridlinus Prentlinus et Vlricus Haymburch, Wolflinus pellifex, Petrus de Tust, Nicolaus Francisci, Pesoldus carnifex, Frenclinus Hopfneri, Paulus gener Hopfneri, Nicolaus Knobloch, Fridlinus pistor, Henricus dictus Rouber et Jeclinus dictus Pitzweckl et tota universitas parochianorum, divitum et pauperum, patronorum eccle- siae s. Mariae ante Laetam curiam in civitate Pragensi, habita inter nos deliberatione dili- genti et sufficienti tractatu pluries, unanimiter et concorditer in hoc convenimus et communi voto consensimus in discretum virum et honestum d. Franciscum filium quondam domini Jacobi Wolflini, civem Pragensem, compatronum nostrum et nunc judicem civitatis Pragensis, sibi et suis heredibus libere, pure et simpliciter in totum et ex toto, ut idem dominus Fran- ciscus et heredes sui aut alii sui fratres vel amici, cui vel quibus idem jus patronatus ipse

Strana 241
et Moraviae. Annus 1320. 241 cesserit, in vita vel in morte, plenam potestatem habeant, praefatam ecclesiam s. Mariae conferendi et ad eam plebanum praesentandi dyocesano episcopo, quotienscunque et quando- cunque eam vacare contigerit, et nichilominus de tota lite et controversia, quam honorabilis vir dominus Dirsislaus, decanus Wissegradensis ecclesiae, nobis super eodem jure patronatus movet, sibi cedimus, promittentes generaliter singuli et singulariter universi bona fide, contra ipsam cessionem nostram per nos, alium vel alios non venire, nec eam revocare aut quic- quam facere contra ipsam in perpetuum publice vel occulte, sed eam ratam et firmam ha- bere volumus et promittimus.“ — Testes: Nicolaus dictus de Turri, Jacobus Dyedowicz, Al- bertus Stucko, Conradus Junossii, Meynlinus de Rokiczano, Wolflinus Ditrici, Otto de Anazo, Seydlinus de Piesca, Pesoldus de Egra, Vlricus Galm, jurati cives civitatis Pragensis. Act. et dat. in civitate Pragensi in ecclesia s. Mariae supradicta a. d. M.CCC vicesimo, VI° idus Maii. Insert. litteris orig. arch. capit. Wyssegrad. 579) 1320, 19 Maii. (S. 1.). Jean, roi de Bohême et de Pologne, comte de Luxembourg et sire de la marche de Budesem, confirme le convent de Clairefontaine dans toutes ses propriétés, possessions, droits et usages. Au mois de mai, le lundi après la Pentecoste. Publ. de la soc. pour la recherche des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 72. — Böhmer, Reg. Imp. p. 392, n. 582. 580) 1320, 23 Maii. Pragae. Nicolaus, officialis curiae episcopi Pragensis, ad preces Dyrslai, decani ecclesiae Wisse- gradensis, testatur, se vidisse litteras parochialium s. Mariae in Tyn dd. 1320, 7 Mai (v. Reg. Boh. et Mor. III, p. 239, n. 575), quibus cedunt jus patronatus ejusdem ecclesiae Francisco, judici civitatis. — Dat. Pragae in hospitio praepositi s. Egidii a. d. MCCCXX°, X kal. Junii. Ex orig. arch. capit. Wyssegrad. cop. Mus. Boh. 581) 1320, 24 Maii. Pragae. Johannes, rex Boh. oc, cum capitulo Pragensi quaedam bona commutat. — Volentes oc, "regni nostri conditionem, ut tenemur, facere meliorem, cum commodo tamen ecclesiae Pragensis et melioratione, permutavimus bona nostra regalia pertinentia ad purgraviatum castri nostri Pragensis in villa Hostun cum curia et munitione ac piscinis nec non propugna- culo et cum agris duarum araturarum liberarum ac cum viginti et dimidio nono laneo agrorum cultorum et incultorum jure emphiteotico venditorum, ac tribus tabernis liberis et tribus molendinis et omnibus ad praedicta spectantibus, videlicet pratis, rivis, rubetis, pascuis, hortis, subsidibus, pomerio, nec non jure patronatus ecclesiae ibidem et libero judicio; item cum villa Dehnicz ad vnam araturam magnam de agris liberis ad ipsam spec- tantibus et cum quatuor haereditatibus, de quibus laboratur ter in septimana; item cum agris, quos famulus ibidem residens tenet et ipsis deservit, item cum agris, quos Ottardus ibidem tenet, et cum omnibus ad praedicta pertinentibus subsidibus, hortis, pomerio, pratis, 31

Strana 242
242 Emler, Regesta Bohemiae rubetis, rivo pascuis, item cum villa in Owenecz cum curia ad unam araturam de agris et tribus laneis, piscina, pratis, pascuis, rivis et flumine Multauia, subsedibus, piscatoribus et jure patronatus ecclesiae ibidem et cum omnibus ad praedicta spectantibus, orto ferarum duntaxat excepto 1) et agris, qui antiquitus ad ipsum pertinere dignoscuntur, videlicet duo- decim jugerum agrorum pro custode ipsius horti; item cum tribus curiis in Buben dimidiam alteram sexagenam solventibus 2) et uno subside cum bonis, et pro bonis ecclesiae praedictae Pragensis et praepositurae ipsius videlicet in Praskoles villa et jure patronatus ecclesiae ibi- dem ; item cum villis Sedlecz, Tlusticz, Cotopek, Lhota, Lubosněn, Gesenicz silvis, rubetis, rivis, pratis, pascuis, hortis, molendinis et omnibus ad ipsa spectantibus. Cum istisque bonis ecclesiae et praepositurae ipsius primo exsolvimus castrum nostrum regale Misemburgk, quod in magna obligaveramus pecunia necessitate nostra et regni nostri urgente nostro fideli Zbynkoni de Mendico, cum praedictis bonis ecclesiae emimus ad castri nostri praedicti Pra- gensis burgraviatum, ex quo contractu, ut praediximus, et regno nostro et burgraviatui prae- dicto, nec non ecclesiae antedictae ac praepositurae ipsius utilitates magnae provenient et provenisse dignoscuntur. Praedictam igitur permutationem sic rationabiliter factam de ma- turo consilio baronum et consiliariorum nostrorum promittimus ratam et firmam tenere —— dantes praeposito et capitulo Pragensi bona praedicta vendendi, donandi et obligandi, cui- cumque voluerint, ac etiam permutandi eadem in alia seu alias pro suo beneplacito dispo- nenda plenam praesentibus facultatem." — Data Pragae a. MCCCXX°, nono kal. Junii. E cod. Talmberg. fol. 31. — 1) excepta in codice. — 2) solventium in codice. 582) 1320, 3 Jun. Rupe. Syfridus dominus de Wystenstein profitetur, se pro D lib. nigr. turonensium factum esse vasallum Johannis, regis Boh. Jacobi, Cod. epist. Johannis regis Boh. p. 91, n. 41. 583) 1320, 4 Jun. Egrae. Tuto, magister civium, consules totaque universitas civitatis Egrensis testantur, se vidisse literas Alberti, Romanorum regis, ddo 1306, 26. Sept., quibus fratribus Minoribus nec non abbatissae et conventui dominarum s. Clarae facit gratiam, ut de suis et imperii nemo- ribus ligna necessaria secare et educere possint suis aedificiis et cottidianis ignibus appli- canda. — Dat. a. d. MCCCXX, II non. Junii. Ex orig. bibl. Prag. 584) 1320, 13 Jun. In Rupe. Johannes, B. et Pol. rex, Lucemburg. comes marchiaeque Budissinensis dominus, Hene- kinum dictum Fakeler de Mullendorf, villicum suum in Steinsel, et haeredes eius ab omnibus servitiis, ad quae de bonis in Kobstal et alias ubicunque erant astricti, libertat. — Dat. in Rupe idus Junii a. d. MCCC°XX°, regn. a. X° (sic). Publ. de la sect. hist. de L'institut de Luxembourg, XXXVI (XIV), p. 27 n. 110.

Strana 243
et Moraviae. Annus 1320. 243 585) 1320, 15 Jun. Pruk. Johann abbt, Heinrich prior, Gerhart subprior uud der convent des klosters zu Prukke pey Znoym verkaufen dem grafen Berchtold von Hardek den wald Vmlauf, den ihnen die früheren grafen von Hardek gegeben haben. — Gegewen datz Pruk in vnserm chlo- ster, — — do man zalt von Christes geburd tovsent jar drev hundert jar, darnach in dem zwaynczigistem jar, an sand Veytz tag. Ex orig. arch. civ. Brun. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 124. 586) 1320, 21 Jun. Brunae. Budivoj z Vojslavic a jeho manželka Ermila, vdova po nebožtíkovi Volframovi z Ríše, prodávají klášteru v Říši statek nebo věno řečené Ermily za 61 hřiven stříbra. — Svědkové: Sezima z Jevišovic, komorník markrabství Moravského, Smil z Hrádku, Voldřich z Martinkova, Filip z Jakubova z Meyczberchu, Hazymar z Slatiny, Albrecht z Říše. — Dán a psán v městě Brně 1. vtělení p. Krista 1320, v sobotu před vigilií S. Jana Křt. E cop. arch. abbatiae Neo-Rusch. Chytil, Cod. Mor. VII, 810. 587) 1320, 22 Jun. Avinione. Johannes papa XXII episcopo Olomucensi mandat, ut quosdam incolas Znoymenses ad restituendam pecuniam per Henricum, priorem Praedicatorum Ratisponensium, pro Romana ecclesia collectam et apud eos dimissam compellat. — Dat. Avinione X kal. Julii, pontif anno IV°. Idem decano veteris capellae Ratisbonensis, episcopi Ratisbonensis vicario, super eodem. — Dat. ut supra. Ex autographo regesto arch. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 125. — Dudík, Iter Rom. II, 86 et 87. 588) 1320, ce. 24 Jun. (S. 1.). Przedwoyus de Elhot a monasterio de S. Corona villam Freudenthal recipit regendam. — Recognoscimus oc, „quod d. Theodericus, abbas de Sancta Corona, totusque conuentus ibidem villam ipsorum Freudenthal wlgariter appellatam nobis regendam ac possidendam contulerunt ad tempora vite nostre, ita dumtaxat, vt cum silua adiacente necnon auri ar- gentique fodinis vel alterius metalli, si alique ibidem apparuerint, nil omnino disponere habeamus. — — Si nichilominus aliqua regalis exaccio siue streura medio tempore, quo eandem villam prefatam possidemus, dari continget, tunc homines ipsius ville secundum dis- posicionem ac nutum predictorum dominorum de Sancta Corona aut successorum ipsorum soluere tenebuntur. Vt autem regimen prenotate ville concessum nobis a dicti monasterii congregacione cognoscamus, ipsi congregacioni seu conuentui singulis annis circa Natiuitatem domini, quam diu sub nostro regimine exstiterit, promittimus ad minucionem vnum capre- olum ministrare.“ — Dat. et act. a. d. MCCCXX, circa festum b. Johannis Bapt. Pangerl, Urkb. v. Hohenfurt, F. rer. Austr. XXIII, 67. 31*

Strana 244
244 Emler, Regesta Bohemiae 589) 1320, 24 Jun. (S. 1.). Gerardus, comes Juliacensis, Johannem, regem Boh. oc rogat, ut exsolvat CCC libras ipsi debitas filio ipsius Godefrido. — Ipso die natali b. Johannis. Bapt. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XVIII, p. 73. 590) 1320, 25 Jun. (S. 1.). Jean, roi de Bohême, affranchit les biens de Jean dis Barnaiges de Birtanges de telle manière qu'il les tiendra comme les biens des bourgeois de Luxembourg. Publ. de la soc. pour. la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 73. — Böhmer, Reg. Imp. p. 583, n. 392. 591) 1320, 6 Jul. In Wyssegradu. Praepositus et capitulum ecclesiae Wyssegradensis Dyrslao decano dant facultatem amicabilem compositionem faciendi cum parochialibus ecclesiae s. Mariae in Thin Pragae. — Dat. et act. in Wyssegradu a. d. MCCCXX°, pridie nonas Jul. Orig. arch. capit. Wyssegrad. 592) 1320, 7 Jul. (S. 1.). „Nos fr. H. abbas de Wilhering, existentes in acty visitacionis filie nostre Altivadensis ecclesie, assidentibus nobis — — Th[eoderico], abbate de Sancta Corona, nec non domino Frid, abbate de Cella Angelorum, veridica relacione didicimus, quosdam denarios videlicet CX talenta denariorum wienensium veterum dominum Stephanum, quondam abbatem Altivadi, atque dominum Bartholomevm, venerabilem abbatem eiusdem ecclesie, motos 1) paterna pietate ibidem dedisse conuentui, quos rursus prefatus pater d. Barthol. ab ipso suo conuentu no- mine mutui propter necessitatem sibi inminentem constat recepisse. Animaduertentes igitur affectuque paterno metuentes dictos Christi milites priuates temporali solacio, quo post labores necessario recreantur, in ipsis etiam dei laudes inminui, volumus et — — mandamus, qua- tenus singulis annis dominus abbas X libras reddituum conuentui teneatur exsoluere, quosque CX libras denariorum, quos sibi compaciendo mutuauit, insimul constiterit exsoluisse, annec- tentes nichilominus et volentes, vt conventus in piscina semel in ebdomada piscandi facul- tatem habeat et super hiis atque aliis pitanciis, que conventui exhibentur, vnum ex ipsis eligant, qui omni diligencia conuentui de solaciis prouideat, secundum quod eidem conuentui gratum fuerit et acceptum.“ — — Act. et dat. a. d. MCCCXXmo, sequenti die post octauas apostolorum Petri et Pauli. Pangerl, Urkb. v. Hohenfurt, Fon. r. Austr. XXIII, 68. — 1) in dipl. moti. 593) 1320, 8 Jul. In castro Pragensi. Processus causae inter Dirslaum, decanum Wyssegradensem, et parochianos ecclesiae s. Marie in Tyn Pragae super jure patronatus ejusdem ecclesiae. — „Anno incarnationis do- minicae MCCCXX°, in vigilia Purificationis b. Mariae virginis coram honorabili viro domino

Strana 245
et Moraviae. Annus 1320. 245 Gallo, archidiacono Gradicensi, judice subdelegato in causa infrascripta, a venerabili viro do- mino Bawaro, abbate Brewnouiensis monasterii, judice a sede apostolica delegato in dicta causa, comparuit honorabilis vir dominus Dirslaus, decanus Wissegradensis ecclesiae, hora tertia ante fores ecclesiae Pragensis et ibidem literas delegationis cum vera bulla et filo canapis, in nulla sui parte vitiatas exhibuit in haec verba: Johannes episcopus servus pontificatus nostri anno tertio (n. dipl. dd. 1319 1 Mai Reg. Boh. III pag. 205, n. 498). Item exhibuit literas subde- legationis sufficientes, tenoris infrascripti: Bawarus, dei miseratione — quarto nonas Januarii (v. lit. dd. 1320, 2 Jan. Reg. Boh. III pag. 234, n. 558). Item exhibuit literas citationis ibi- dem, tenoris et continentiae subsequentis: Gallus, divina miseratione — officium nostrum de- putatum (v. lit. dd. 1320, mens. Jan. ibidem pag. 234 n. 559) Fidemque citationis hii, quibus mandabatur, fecerunt propriis in personis ibidem; petivitque praedictus dominus decanus instanter a judice praedicto, ut si aliqui vel aliquis esset pro parte adversa, qui possent vel posset, ut se in judicio exhiberent. Et ibidem Hylprandus Czwiflingerii, Friczco de Cuthna, Heroldus et filius Rotonis senior, parochiales ecclesiae s. Mariae in Tyn, comparuerunt, pe- tentes, ut propter brevitatem termini peremptorii et propter absentiam seniorum de parochia dictae ecclesiae, ut dicebant, sibi longiorem terminum assignari et copiam omnium praedic- torum sibi nichilominus dari. Praedictus quoque dominus decanus petivit, ut cum minus sufficienter pars adversa comparuerit, quatenus contumax pronunciaretur et in expensis legitimis condempnaretur. Dominus vero judex, communicato consilio sapientum, salvo jure partis utriusque, tertiam feriam post dominicam Reminiscere hora tertia pro termino assi- gnavit, mandans parti adversae, ut per sufficientem syndicum compareret coram eo in causa, quantum de jure fuerit, processuri. Ibidemque ad preces partium dominus judex me Weli- slaum et me Paulum presbiteros, ministros Pragensis ecclesiae, in notarios recepit; qui tactis sacrosanctis euangeliis juravimus fideliter nostrum officium exequi, nec aliquid aliud scribere quam quod coram praedicto judice ageretur. Quo termino veniente comparuit do- minus decanus in judicio petens, ut secundum assignationem prioris termini procedetur, et quia pars adversa non comparauit, ut debebat, contumaciam ejus accusavit. Dominus vero judex ad convincendam malitiam partis adversae feriam tertiam post conductum Paschae in priori loco hora tertia pro termino assignavit, ut sufficienter per syndicum et cum advo- cato ad procedendum in causa, salvo semper jure partis utriusque, compareret. Ipso quoque termino veniente, comparente honorabili viro d. Dirslao, decano Wissegradensi, ex una, et Francisco judice et Eberlino, cive Pragensi, ex parte altera, dominus judex misit nobis literam apertam sub sigillo suo in haec verba: Gallus divina miseratione — datum in Grecz (v. lit. dd. Grecz m. Apr., Reg. Boh. III, p. 239, n. 574). Nosque visa litera, mandatum nobis factum personis praedictis intimavimus, secundum quod nobis fuerat demandatum, videlicet ut ad octavam beatorum apostolorum Philippi et Jacobi, et si dies feriata fuerit, tunc sequenti die, quae feriata non fuerit, coram domino judice hora tertia ante Pragensem ecclesiam se de- beant praesentare, id facturi, quod nunc fuerat faciendum. Quo termino veniente dominus decanus Wissegradensis comparuit et ad memoriam revocavit domino judici ea, quae facta fuerunt in prioribus terminis, petens partem civium propter ipsorum contumaciam priorum

Strana 246
Emler, Regesta Bohemiae 246 trium terminorum in expensis condempnari. Et ibidem Frenczlinus, judex civitatis Pragensis, ex parte parochianorum praedictorum cum quadam litera tamquam syndicus comprauit, cujus tenor talis est: In nomine domini Amen. Noverint — aliis pluribus fide dignis (v. lit. Pragae 1320, 7 Mai, Reg. Boh. III, pag. 239 n. 575), et petivit a judice sibi terminum pro quaerendo advocato assignari, dicens se non posse habere advocatum in civitate Pragensi nec in regno Boemiae, et hanc petitionem obtulit sub hac forma: Coram vobis honorabili viro Gallo, archidiacono Gradicensi, qui vos dicitis judicem a sede apostolica subdelegatum, ego Franciscus, judex Maioris civitatis Pragensis, syndicus et procurator honestorum virorum Con- radi Pleyer, Jacobi Frenclini, Conradi de Lapide, Hiltprandi Czwiflingerii, Guntheri de Kutna, Ottonis Figoleiz, Henrici Negel, Fridlini Bawari, Nicolai Rotinne, Nicolai Stetlicz, Hermanni Glas et Johannis Jacobi cum fratre nec non totius universitatis plebezanorum sanctae Mariae circa Laetam curiam, patronorum ipsius ecclesiae, civium Pragensium, propono et dico no- mine procuratorio, quod cum nuper cum diligentia majori, qua poteram, advocatum quae- sierim, quem hic in toto regno propter favorem, quem quasi omnes clerici ad honorabilem virum dominum Dirzislaum, decanum ecclesiae Wissegradensis, habent, vel quia sunt prae- bendati aut electi canonici ipsius ecclesiae, vel ipsi decano nimis faventes existant, habere non potuerim, et tam in brevi termino, quem michi assignastis ad quaerendum advocatum ipsum de aliis terris propter malum statum regni et viarum discrimina, licet diligenter la- boraverim, invenire tamen eum et adducere hactenus commode non potuerim, quare peto nomine quo supra, ut michi alium terminum assignare velitis, in quo possim advocatum acquirere, meae defensioni competentem. Dominus autem decanus coram judice protestatus est, hoc non esse verum, sed eum malitiose hoc dixisse, et ibidem nominavit sibi tres advo- catos, magistrum Gregorium, decanum s. Egidii, Johannem Paduanum, Hylprandum, pleba- num de Prossiek, et alios plures posse inveniri, si bene salariarentur, et petivit copiam literae syndicatus et terminum ad deliberandum super ea; judexque super praedictis omnibus sextam feriam proximam hora tertia pro termino assignavit et ad eundem terminum condem- pnationem expensarum petitam per dominum decanum propter contumaciam plebezanorum praedictorum reservavit. Quo termino veniente dominus judex ad petitionem partium pro- ximam sextam [feriam] pro termino assignavit partibus praedictis in loco praedicto et ad horam supradictam ad id faciendum, ad quod praesens terminus fuerat assignatus. Quo termino veniente dominus decanus Wissegradensis petitionem in scriptis coram domino judice obtulit sub hac forma: Coram vobis honorabili viro domino Gallo, judice meo, ego Dirslaus, decanus Wissegradensis ecclesiae, propono et dico, quod non est sufficiens litera syndicatus, quia non datur syndico, qui constituitur per parochiales s. Mariae, in ipsa potestas agendi, cum tamen mandatum fuerit per vos, ut per sufficientem syndicum coram vobis comparerent, ut ex actis apparet, et ideo non valet. Praeterea per tale mandatum, quale datur in litera syndico, non habet potestatem syndicus libellum sibi oblatum recipiendi, et sic cum eo judicium, quod fieret, non valeret, unde non est sufficiens. Item in sua constitutione non est clausula de judicato solvendo, quae debet esse in constitutione procuratoris rei maximae. Item cum non habeat speciale mandatum ad praestandum juramentum calumpniae, non valet. Item non

Strana 247
et Moraviae. Annus 1320. 247 valet ejus constitutio, cum sit judex et praesit reipublicae; nam talis idoneus defensor non intelligitur. Ad ea, quod petitus est terminus dari ad quaerendum advocatum, alium ter- minum ammodo non esse dandum, quia non unus sed plures termini dati fuerunt pro ad- vocato quaerendo, ut ex actis apparet, et quod dicitur, quod in regno Bohemiae non possit haberi per eos advocatus, falsum est, quia, si salarium sufficiens daretur, plures advocati inve- nirentur. Quare peto ipsos parochiales puniri in expensis tamquam contumaces, quia suffici- enter non comparuerunt in termino praedicto et in pluribus aliis terminis praeteritis, et peto procedi in causa, quantum de jure est procedendum. Ad literam oblatam per dominum Eber- linum non respondeo, quia nil facit ad causam praesentem, ut apparet ex ipsa; et quia perem- ptorie parochiales s. Mariae sunt citati per vos, peto, ut antequam eos in aliquo audiatis, prim michi in expensis condempnetis eos. Ibidemque aliam petitionem sive libellum obtulit judici in haec verba: Coram vobis honorabili viro d. Gallo, archidiacono Gradicensi, sub- delegato sedis apostolicae judice michi dato, ab honorabili viro abbate Brewnouiensi, judice a sede apostolica delegato, propono ego Dirzislaus, decanus Wissegradensis ecclesiae, no- mine ipsius dignitatis et meo, quod cum dignitas mea et praelatus ipsius, meus proximus antecessor, dominus Henricus, piae recordationis olim decanus Wissegradensis ecclesiae, esset in possessione vel quasi juris patronatus et repraesentandi personam ad vicariam perpetuam ad ecclesiam s. Mariae in Tyn Pragae sitae, parochiales tamen dictae ecclesiae, dignitate mea vacante et defensore carente, ipsam jure illo vel quasi de facto indebite spoliarunt, praesentando Franciscum filium Eberlini de Lapide parochiae illius ad regimen ipsius ec- clesiae et eum in ipsa tuentur, quare peto nomine meae dignitatis et meo, me ad praedictam possessionem vel quasi restitui et restitutum defendi et dictos parochiales pro tanta teme- ritate canonice puniri. Peto etiam dampna et fructus, obventiones et proventus a tempore illo perceptos et qui percipi potuerunt in dicta ecclesia, qui mihi debentur, quos aestimo ad centum marcas denariorum grossorum pragensium. Item peto percipiendos vel eorum aestimationem michi in futurum restitui. Item peto expensas propter hoc factas, quas ad centum marcas grossorum pragensium aestimo, et ad praedicta omnia, et ad quantitatem praefatam nomine dampnorum et expensarum michi finaliter praedictos parochiales condem- pnari. Protestor etiam de expensis faciendis, quas tempore debito declarabo, salvo jure ad- dendi et minuendi. Ob idemque Franciscus, judex civitatis Pragensis, exhibuit quandam literam, cujus tenor talis est: In nomine domini Amen. Noverint — VI idus Maii (v. lit. dd. 1320, 10 Maii, Reg. Boh. III, p. 240, n. 278) et petivit sibi alium terminum assignari pro advocato quaerendo, dominusque judex ad deliberandum et pronunciandum super petitionibus domini decani sexta feria proxima in loco solito horam tertiam assignavit, mandavitque nobis ad petitionem domini decani, ut literam oblatam per dictum Franciscum in actis redige- remus et eidem copiam traderemus, et nichilominus ad procedendum in causa, quantum de jure fuerit procedendum, diem praedictam pro termino assignavit. Quo termino veniente dominus judex ad petitionem domini decani parochiales praedictos pronunciavit contumaces et in expensis condempnavit in haec verba : Cum nos Gallus, archidiaconus Gradicensis, judex subdelegatus sedis apostolicae, instante honorabili viro domino Dirslao, decano Wissegradensis

Strana 248
248 Emler, Regesta Bohemiae ecclesiae, parochiales ecclesiae s. Mariae in Tyn civitatis Pragensis peremptorie citari fece- rimus ad nostram praesentiam, ut dicto domino decano de justitia coram nobis responderent, et ipsi in terminis eis praefixis pluribus nec per se nec per idoneum responsalem curarunt comparere, prout de hiis omnibus nobis constat per relationem eorum, quibus commisimus citationem faciendam, petente et instante dicto domino decano ipsos interloquendo pronun- ciamus contumaces, ac in expensis propter hoc factis condempnamus eosdem ad taxationem nostram, juramento ipsius domini decani subsecuto, ne de sua malitia ex hoc commodum reportent, et ne nil obedientia humilibus videatur prodesse, si contemptus contumacibus penam debitam non infligat. A qua interlocutoria Franciscus, judex civitatis, appellavit viva voce ad papam et dixit, se infra decem dies velle in scriptis appellare, dixitque, sibi ces- sionem fuisse factam causae praedictae per parochiales praedictos; dominusque decanus dixit, cessionem non valere, nec in eam consensit, sed dixit, se eam velle inpugnare, et ad hoc petivit sibi terminum assignari; judexque praedictus petivit sibi praedictae interlocutoriae copiam dari et terminum ad quaerendum advocatum. Quam petitionem salvo iure domini decani et protestatione, quod non intererat dictum judicem praedicta petere, dominus judex admisit, et ad praedicta omnia proxima feria sexta ante festum b. Viti in priori loco horam tertiam pro termino assignavit. Quo termino veniente comparuit dominus decanus Wisse- gradensis ecclesiae altera parte non comparente et petitionem suam obtulit domino judici in haec verba: Domine judex! Ego Dirslaus, decanus Wissegradensis ecclesiae, nomine dig- nitatis meae praedictae ac nomine meo peto, ut procedatis contra parochiales ecclesiae s. Mariae in Tyn Pragensis civitatis in negotio principali, et per vestram diffinitivam sen- tentiam declaretis eos a causa juris patronatus, super qua eis movi quaestionem, ecclesiae praedictae cecidisse ex eo, quia lite pendente coram vobis super jure patronatus ecclesiae praedictae cessionem fecerunt ipsius et in potentiorem personam, et secundum jura jactura causae hiis afficitur, qui lite pendente cedit juri suo sive actioni potentiori; et non est dubium nec esse debet, quod lis super causa juris patronatus coram vobis pendeat, quia peremptorie sunt citati per vos, ut ex actis apparet, et secundum constitutionem domini papae per solam citationem lis dicitur pendere; et quod cessionem fecerint, constat vobis ex litera cessionis eorum, quam ad meam petitionem redigi in actis fecistis; et quod facta sit potentiori, patet evidenter vobis et cuilibet, quia judici Francisco civitatis Pragensis. qui terribilior adversarius michi constituitur in causa praedicta, quod jura fieri vetuerunt. Peto etiam, ut supra in libello petivi nuper vobis oblato, per vestram diffinitivam sententiam dignitatem meam et me restituendum possessioni jurispatronatus ecclesiae praedictae, in cujus possessione vel quasi dignitas mea et meus proximus antecessor fuerunt pacifica, resti- tutum me defendi. Item peto fructus perceptos et qui percipi potuerunt in dicta ecclesia michi debitos reddi, quos ad centum marcas pragensium grossorum denariorum estimo. Item peto expensas factas, quas ad centum marcas aestimo ut supra, et ad ista peto eos per vestram sententiam condempnari. Protestor etiam de expensis faciendis salvo jure addendi et minuendi; et ad praedicta omnia peto, ut procedatis non obstante appellatione frivola, quam dicitur Franciscus judex a vobis interposuisse, cum ipsum in nullo gravaveritis, ter-

Strana 249
et Moraviae. Annus 1320. 249 minum sibi quindecim dierum assignando pro advocato quaerendo in regno Boemiae, quem si habere non posset, tunc unius mensis terminum sibi extra regnum dedistis pro advocato quaerendo, cui tunc consensit, et talibus appellationibus frivolis nec jus defert, nec a judice est deferendum, quod jure probatur. Item quia sua non interest appellare ex virtute cessionis sibi factae, quae fieri lite pendente non poterat, ut jure probatur; nam hii, quorum non interest, non solent audiri appellantes; jura de hoc sunt notoria. Unde peto, quatenus apo- stolos sibi, si petierit, non delatorios nec reverentiales, sed refusatorios concedatis. Peto etiam, ut appellationem suam, quam a vobis interposuit, cujus copiam in scriptis vobis dedit, circa acta reponi paciatis. Dominusque judex super petitis praedictis dixit, se velle delibe- rare cum sapientibus, et ad procedendum super eis vigiliam beati Johannis baptistae loco et hora praedictis pro termino assignavit. Quo termino veniente dominus judex continuavit terminum usque ad feriam sextam proximam post festum beati Johannis baptistae ad idem faciendum, quod nunc erat facturus, hora et loco praedictis. Quo termino veniente, com- parente domino decano et petente a domino judice, ut procedatur per eum in causa, pro- ut supra per eum est petitum, ad quod fuerat terminus assignatus. Ibidemque dictus decanus ad informationem judicis instrumenta et literas episcoporum et aliorum, quae ad comprobandum possessionem suae dignitatis in ecclesia praedicta faciebant, exhibuit; quas non cancellatas, nec abrasas nec in aliqua sui parte vitiatas cum veris sigillis eorum, de quibus in eis fit mentio, dominus judex vidit, et diligenter eas perspiciens legi coram se mandavit multis secum assidentibus, et eas ibidem approbavit de consilio sapientum, in eo videlicet, quod decanatus Wissegradensis ecclesiae et ipsius decanus in possessione pacifica fuerant praesentandi personam in vicarium perpetuum praedictae ecclesiae s. Mariae in Tyn. Tenores autem literarum praedictarum tales existere dinoscuntur: Johannes, dei gratia Pra- gensis, — pridie idus Julii (V. 1278, 14 Jul.). Item secundae literae tenor: Johannes, dei gratia Pragensis — septimo idus Julii (Vide 1274, 9 Julii). Item tertiae literae tenor: Johannes, dei gratia Pragensis episcopus, — pontificatus nostri anno primo (Vide 1302. Pragae). Item quartae literae tenor: Nos Johannes, dei gratia — pontificatus nostri anno decimo (Vide 1311, 13 Aug.). Nos Johannes, dei gratia — pontificatus nostri anno septimo (Vide 1308, 22 Febr.). Nos Johannes, dei gratia — pontificatus nostri anno XII (Vide 1313, 5 Febr.). Produxit etiam ibidem praedictus decanus ad comprobandum, quod decanatus suus spoliatus sit per parochiales dictae ecclesiae s. Mariae jure, quod competit circa praesenta- tionem ipsius, literam domini Johannis, Pragensis episcopi, veram et integram cum vero sigillo suo pendenti tenoris infrascripti: Johannes, dei gratia Pragensis episcopus — pontificatus nostri anno XVI (Vide 1317, 29 Novemb.). Et ad eundem articulum plenius comprobandum testes hos produxit: dominum Johannem, plebanum s. Johannis in Praga, dominum Dietlebum, plebanum s. Martini in muro civitatis Pragensis, Petrum presbyterum, olim sacristanum praedictae ecclesiae sanctae Mariae in Tyn, et Sdislaum diaconum, servitorem ejusdem ecclesiae, qui juraverunt ad sancta dei ewangelia secundum formam juris meram dicere veritatem, quam sciunt et credunt super spoliatione praedicta. Dictus etiam decanus, interrogatus a judice, si vellet contentari hiis productionibus et probationibus, respondit, quod sic, dominusque 32

Strana 250
250 Emler, Regesta Bohemiae judex, quia familiaribus negotiis impeditus examinationi dictorum testium interesse non poterat, suo capellano Bohuslao commisit eandem, et ad publicandum attestationes et dicta testium diem sabbati post festum beatorum apostolorum Petri et Pauli proximum pro termino assignavit in loco et hora praedictis. Ipso quoque termino veniente et domino Dyrsislao decano comparente, a quo petitum fuit, ut dicta testium aperirentur et publicarentur, dominus vero judex ad instantiam praedicti domini decani mandavit nobis notariis, dictas attestationes publicari. Nos vero ad mandatum judicis dictas attestationes publicavimus. Quorum testium de- positio talis est: Johannes, plebanus sancti Johannis in civitate Pragensi, testis interrogatus dixit, quod notum esset sibi, quod Donatus vicarius praesentatus per decanum ad ecclesiam s. Mariae in Tyn spoliatus fuit ecclesia ipsa, et ab eadem violenter ejectus. Item interrogatus, per quem, dixit: quod per Eberlinum et filium suum et alios parochiales ipsius ecclesiae. Item inter- rogatus, quomodo, dixit, quod trusus fuit ab altari, et offertorium de altari per filium Eber- lini laycum vi receptum fuit ei, et alii clerici de ecclesia per dictos ejecti fuerunt. Tandem interrogatus, utrum hoc viderit vel audiverit, respondit quod audivit. Item interrogatus, a quo audivit, respondit, quod a Donato vicario, qui ejectus fuit ab ecclesia praedicta, et ab aliis, qui viderunt eum ejici. Tandem interrogatus, utrum hoc pro certo sciret, quod idem Donatus fuisset ejectus et spoliatus praedicta ecclesia, respondit, quod hoc pro certo sciret. Item interrogatus, utrum de hoc esset publica fama, respondit, quod sit. Item Dyetlebus, plebanus sancti Martini in muro civitatis Pragensis, testis interrogatus, utrum de praedicta spoliatione sibi constet, respondit, quod sibi constat. Item interrogatus quomodo, respondit, quia Do- natus vicarius ecclesiae s. Mariae in Tyn, qui praesentatus per decanum ad eam fuerat, est per parochiales ipsius ecclesiae eadem ecclesia spolitatus. Tandem interrogatus, utrum in- terfuerit eidem spoliationi et ejectioni, respondit, quod non, sed audivit. Item interrogatus, a quo audivit, respondit, quod a praedicto Donato et ab aliis presbyteris et clericis. qui una cum eo ejecti fuerunt per parochiales praedictos. Tandem interrogatus, quo tempore audi- verit, eandem spoliationem esse factam, respondit, quod in die s. Nicolai immediate post missam. Item interrogatus, utrum hoc crederet vel sciret pro certo, respondit, quod pro certo sciret. Tandem interrogatus, utrum de hoc esset publica fama, respondit, quod sit. Item Petrus presbyter, olim sacristanus praedictae ecclesiae s. Mariae, testis interrogatus, utrum de praedicta spoliatione esset sibi notum, respondit, quod sic. Item interrogatus, quo tempore vel quo die, respondit, quod in die s. Nicolai. Posthaec interrogatus, utrum hoc sciret, pro certo respondit, quod sic. Item interrogatus, quomodo hoc sciret, respondit, quia vidit, quod Donatus vicarius tractus fuit ab altari, et oblationes sibi receptae fuerunt, et extra ecclesiam trusus fuit per parochiales ecclesiae praedictae una cum aliis sacer- dotibus et clericis. Tandem interrogatus, utrum de hoc esset publica fama, respondit, quod sit. Item Sdislaus dyaconus, servitor ejusdem ecclesiae sanctae Mariae, testis interrogatus, utrum constet sibi de praedicta spoliatione, respondit, quod sic. Posthaec interrogatus utrum viderit vel audiverit, respondit, quod vidit. Item interrogatus, quomodo vidit, dixit, quia vidit, quod Donatus, vicarius ecclesiae s. Mariae in Tyn, trusus fuit ab altari et oblationes sibi receptae fuerunt, et fuit ejectus extra ecclesiam per parochiales praedictos una cum aliis

Strana 251
et Moraviae. Annus 1320. 251 vicariis et clericis, qui secum morabantur. Tandem interrogatus, quo tempore hoc actum fuerit, respondit, quod in die s. Nicolai. Item interrogatus, utrum de hoc sit fama publica, re- spondit, quod per totam civitatem Pragensem de hoc sit publica vox et fama. Deinde per nos notarios publicatione facta, quaesitum fuit per dominum judicem, si praedictus decanus aliqua plura vellet proponere vel probare, vel si aliquis esset, cujus interesset, qui vellet aliqua proponere contra allegata et probata. Et cum nullus ad hoc appareret oppo- nens, praedictus dominus decanus dixit, quod in probationibus jam praedictis contentaretur, cum sufficienter de sua intentione probasset, petens instanter, sententiam diffinitivam pro- ferri. Dominus vero judex de consilio sapientum in causa ipsa conclusit terminum, videlicet feriam tertiam proximam post octavam beatorum apostolorum Petri et Pauli ad ferendam diffinitivam sententiam assignavit hora et loco praedictis. Quo termino veniente praedictus dominus decanus petivit instanter a domino judice praedicto, ut sententiam diffinitivam super petitis ab ipso et prolatis proferret; dominusque judex, quia ad hoc terminum faciendum assignaverat, Christi nomine invocato in praesentia honorabilium virorum infra nominatorum ante atrium ecclesiae Pragensis sedens pro tribunali sententiam diffinitivam protulit in scriptis; cujus sententiae tenor per omnia talis est : In dei nomine Amen. Nos Gallus, archi- diaconus Grecensis, judex auctoritate literarum sedis apostolicae subdelegatus, deputatus ab honorabili viro domino Bawaro, abbate Breunowiensi, judice sedis apostolicae delegato, in causa, quam honorabilis vir dominus Dirslaus decanus Wissegradensis ecclesiae, movit no- mine suae dignitatis coram nobis parochialibus ecclesiae s. Mariae in Tyn Pragensis civitatis super spoliatione juris patronatus ecclesiae praedictae, in cujus possessione pacifica suus pro- ximus antecessor fuerat praesentandi personam ad vicariam ipsius perpetuam. Tenor autem delegationis talis esse dinoscitur: Johannes episcopus, servus servorum ut supra. Subdele- gationis autem tenor talis est: Bawarus, divina miseratione, ut supra. Forma autem petiti- onis sive libelli oblati talis est: Coram vobis, ut supra. Diligenti igitur et summaria co- gnitione habita in causa praesenti, prout natura ipsius causae requirebat, divina (sic) praesentia praedictorum parochianorum contumaciam replente, nobiscum mature deliberantes, de con- silio sapientum, sedentes pro tribunali, in hiis scriptis et de scripti recitatione sententiando diffinimus et diffinitive sententiamus et pronunciamus, dictos parochiales a causa eis per dictum dominum decanum mota cecidisse super possessione juris patronatus ecclesiae s. Mariae praedictae pro eo, quia lite pendente cessionem ipsius fecerunt in potentiorem personam, quia etiam per legitimas probationes et claras nobis constat, dictum decanatum ius patro- natus pacifice possedisse praedictae ecclesiae s. Mariae in Tyn, et cum eo per parochiales dictae ecclesiae esse spoliatum, diffinitive in hiis scriptis sedentes pro tribunali, et de hac scripti recitatione sententiamus, saepedictum dominum Dirslaum, decanum Wissegradensis ecclesiae, nomine ipsius decanatus restituendum, et restituimus eum possessioni praedictae juris patronatus, praesentandi personam pro vicario perpetuo dictae ecclesiae sanctae Mariae in Tyn, ac in ipsa tuendum eundem. Actum ante fores praedictae ecclesiae Pragensis, in praesentia honorabilium virorum domini Johannis, cancellarii regni Bohemiae et praepositi Wissegradensis ecclesiae, domini Henrici, praepositi Melnicensis, magistri Nicolai, custodis 32*

Strana 252
252 Emler, Regesta Bohemiae dictae Wissegradensis ecclesiae et officialis curiae Pragensis, domini Thobiae et magistri Wolklini, canonicorum Pragensis ecclesiae, domini Petri, rectoris ecclesiae s. Michaelis in Praga. Datum in Pragensi castro a. d. MCCCXX, octavo idus Julii. Petivit etiam dictus dominus decanus a domino judice ibidem pro tribunali sedente, ut condempnaret dictos parochiales eidem in fructibus perceptis, et qui percipi potuerunt in ecclesia praefata s. Mariae in Tyn Pragae a tempore spoliationis factae per eos, sibi et suae dignitati debitis; domi- nusque judex, consideratis et pensatis omnibus, quae circa hoc erant consideranda, de con- silio sapientum dictos parochiales praedicto domino decano Wissegradensi in fructibus per- ceptis et qui percipi potuerunt in dicta ecclesia s. Mariae in Tyn Pragae in sexaginta sexagenis gr. argenteorum Pragensis monetae condempnavit; dictos etiam parochiales ecclesiae sanctae Mariae in Tyn ad instantiam dicti domini decani in expensis condempnavit factis per eum in causa praedicta, quas consideratis qualitate negotii et tempore disceptationis et conditione litigatorum ac aliis circumstantiis, moderatione tamen adhibita taxavit ad quadra- ginta sexagenas denariorum Pragensium grossorum argenteorum; super qua taxatione sive summa pecuniae praedictus dominus decanus secundum formam juris juravit tactis sacro- sanctis evangeliis, se tantum expendisse in causa et pro causa praesentata. Et praedicta omnia acta et gesta sunt coram nobis notariis in causa praedicta juratis, Welizlao et Paulo presbyteris, ministris Pragensis ecclesiae; praedictaque omnia de mandato domini judicis in causa praemissa scripsimus et in hiis actis reposuimus in testimonium futurorum, et in robur fortius praedictorum omnium praesentibus sigillum dicti domini judicis est appensum. Act. et dat. in castro Pragensi ante ecclesiam kathedralem a. d. MCCCXX°, octavo idus Julii. Ex orig. arch. capit. Wyssegrad. cop. Mus. Boh. 594) 1320, 11 Jul. Pragae. Galli, archidiaconi Grecensis, literae Dyrslao, decano Wyssegradensi, exhibitae super apellatione Francisci, judicis Pragensis, ad sedem apostolicam in causa de jure patronatus ecclesiae in Thin Pragae. — Nouerint oc, „quod cum nuper Franciscus Jacobi de Turri, judex civitatis Pragensis, a nobis Gallo, archidiacono Grecensi, judice subdelegato, dato ab honorabili viro — — d. Bavaro, abbate Brewnouiensis monasterii, delegato judice sedis apostolicae in causa, quam honorabilis vir dominus Dyrslaus, decanus Wissegradensis ec- clesiae, parochialibus ecclesiae s. Mariae in Thin Pragae sitae coram nobis movebat super possessione juris patronatus ecclesiae praedictae, ad sedem apostolicam appellasset; cujus appellationis tenor nobis per eum exhibitus — — talis erat: — — Coram vobis — — d. Gallo, archidiacono Grecensi, qui vos dicitis judicem a sede apostolica delegatum, ego Franciscus, judex civitatis Pragensis, patronus ecclesiae s. Mariae ante Laetam curiam Pragae, propono et dico, quod cum aliquotiens coram vobis proposuerim, quod advocatum nullum in civitate Pragensi et in regno Boemiae pro defensione causae meae in jure patronatus ecclesiae praedictae, super quo me et parochianos ipsius ecclesiae honor. vir dominus Dyr- slaus, decanus Wissegradensis ecclesiae, indebite impetere intendit, utilem et fidelem inve- nire et habere possum; nam omnes juris periti civitatis et regni praedictorum aut sunt

Strana 253
et Moraviae. Annus 1320. 253 canonici praefati decani aut sibi consilio et auxilio assistunt, propter quod petivi, per vos talem terminum michi dari, in quo extra regnum Boemiae michi de advocato utili et fideli in tam ardua causa valerem commode providere: vos tamen cum consilio suspectorum asses- sorum, quos vobis jam dictus decanus sine meo consensu et me contradicente in meum praejudicium adjunxit, scilicet magistri Vlrici, scolastici Pragensis, et magistri Nicolai, cu- stodis Wissegradensis ecclesiae, quos etiam eadem causa contigit, michi nimis brevem ter- minum assignastis pro advocato de aliis terris, ad quas difficilis, proch dolor, propter viarum discrimina est aditus ista vice, et etiam quia notarios ad causam praedictam meo consensu non habito assumpsistis mihi omnino suspectos ex eo, quia sunt ministri Pragensis ecclesiae et ipsi decano et assessoribus praedictis servientes et faventes, quod me et loco et tempore suo exnunc coram competenti judice offero probaturum; quare ex praedictis causis vel aliqua earum, quas alternative propono, me per vos gravari et gravatum esse sentiens et timens causae meae futurum periculum ex hoc generari, a vobis ad sedem apostolicam in hiis scriptis appello et provoco, apostolos peto et iterum peto et instanter peto, subiciens me, ecclesiam s. Mariae supradictam et parochianos ejus, omnia jura cum bonis meis nec non omnes michi adhaerentes et adhaerere volentes protectioni sedis ipsius speciali. Interposita est haec appellatio viva voce a. d. MCCCXX°, III kalendas Junii et lecta et publicata est eodem anno VI idus Junii. — Et cum dictus Franciscus in ipso actu appellationis apostolos a nobis petivisset, quos ei nos velle dare diximus infra juris terminum, prout de jure tene- mur, praedictus tamen Franciscus usque ad datam praesentium ipsos nec petere amodo nec recipere a nobis curaverit, quos tamen, ut supra diximus, eidem parati fuimus exhibere, dictusque decanus, ne copia probationis sibi super hoc articulo deperiret, nobis supplicavit, ut literam nostram sigilli nostri munimine roboratam ei super hoc testimonialem traderemus. Cujus precibus contradicere juris exigentia non valentes, praesentes literas testimonii de supra notato negotio peribentes ei concedimus, nostri sigilli robore consignatas.“ — Act. et dat. Pragae in domo nostra, quam inhabitamus, sub castro Pragensi, a. d. MCCCXX°, V idus Julii. Ex orig. arch. capit. Wyssegrad. cop. Mus. Boh. 595) 1320, 13 Jul. Ecternaco. Johannes, Boh. rex oc, concedit Theodorico, filio quondam Theodorici militis de Retirsdorff, bona sua feudalia cuicumque civi vendere. — Dat. Ecternaco a. d. MCCCXX°. Publ. de la soc. hist. de Luxemb. XXII, 15. 596) 1320, 15 Jul. In Lucemburg. Johannes, Boh. et Pol. rex, Lucemburg. comes, marchiaeque Budissinensis dominus, Heinrico de Lipa, capitaneo regni sui, disponendi et ordinandi vice et nomine regis de jure patronatus eccl. S. Michaelis in Snoyma et capellae S. Katherinae in castro ibidem dat. po- testatem. — Dat. in Lucenburg id. Julii regnorum anno decimo. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 125. — Böhmer, Reg. Imp. p. 391, n. 584.

Strana 254
254 Emler, Regesta Bohemiae 597) 1320, 21 Jul. (S. 1.). Guillaume de Manderscheit, écuyer déclare avoir reçu du roi de Bohême et comte de Luxemburg trois cents livres de petits tournois noirs pour que le château de Mander- scheid luit soit lige et rendable. — Veille de ste. Marie Magdal. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 73. 598) 1320, 1 Aug. Pragae. Franciscus filius quondam Jacobi Wolflini, judex et Nicolaus dictus de Turri, Al- bertus Stucko, Jacobus Dyedowicz, Conradus Junossii, Friczho de Kutna, Wolflinus Dytrici, Seydlinus de Pyesca, Otto de Anazo, Pesoldus de Egra, Pesoldus carnifex, Vlricus Galm Nicolaus Pesoldi, Nicolaus Rotinne et Nicolaus frater Bohuzlay, jurati ciues ciuitatis Pra- gensis recognoscunt, „quod Meinhardus dictus de Rockzan conciuis et coniuratus noster lo- cauit suo et heredum suorum nomine aream domus, quam habet retro ortum suum penes aream Friczhonis pannificis in ipsa civitate Pragensi Heinrico cyrothecario recipienti pro se et heredibus suis pro annuo censu XXXVI gr. den. prag. et quatuor pullorum ex nunc ipsi Meinhardo et heredibus suis aut heredum suorum successoribus de area prescripta in omnem euentum soluendorum et dandorum, ita videlicet, quod idem Heinricus vel sui he- redes aut successores medietatem ipsius census et duos pullos in festo s. Galli et aliam medietatem et duos pullos in festo s. Georgii dare debeant et soluere teneantur.“ — Act. et dat. Prage per manum magistri Johannis, publici notarii civitatis eiusdem, a. d. MCCCXX°, kalendis Augusti. Ex orig. bibl. Prag. 599) 1320, 1 Aug. Pragae. Iidem, recognoscunt, quod „Johannes filius Stephani de Lubers, concivis noster, emit et exsolvit pro se et et pro heredibus suis a d. Johanne, quondam notario terre Boemie, balneum siue stubam balnearem et fornacem cementariam, quas idem dominus Johannes ante muros ciuitatis Pragensis in rypa fluminis sub monasterio Sderasiensi habebat, cum juribus et pertinenciis ad eas spectantibus vniuersis, ita videlicet, quod ipse Johannes, conciuis noster, ex nunc plenam habet et habere debet potestatem, de ipsis et cum ipsis balneo et fornace cementaria faciendi tamquam de rebus suis et hereditate propria, quicquid sue placuerit voluntati." — Act. et dat. Prage per manum magistri Johannis, publici notarii ciuitatis eius- dem a. d. MCCCXX°, kalendis Augusti. Ex orig. bibl. Prag. 600) 1320, 3 Aug. (S. 1.). Tuto thelonearius, civis in Egra, declarat Johannem, abbatem monasterii Waldsassensis, curiam in villa Stadel ipsi commisisse gubernandam pro tribus grossis et duobus pullis quo- tannis sibi exhibendis. Freyberg, Reg. Boica VI, 16.

Strana 255
et Moraviae. Annus 1320. 255 601) 1320, 5 Aug. Zu der Lipnicz. Heinrich von Lipa, oberster marschall von Böhmen, bestätiget der stadt Deutsch- Brod die ihr von seinen vorfahren ertheilten rechte und freiheiten. — Dat. zu der Lipnicz an sant Dominicus vnd sant Oswaldi tage 1320. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 127. Extr. 602) 1320, 13 Aug. Luccemburg. Johannes, Boh. et Pol. rex, comes Lucemburg. et dom. marchiae Budysinensis, con- ventui monasterii fr. Praedicatorum in Luccemburg dat facultatem in silva sua prope Luccem- burg ligna arrida colligendi. — Dat. in Luccemburg id. Aug. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 74. — Böhmer, Reg. Imp. p. 392, n. 585. 603) 1320, 15 Aug. In Melnik. Elizabeth, Boemiae oc regina, donat sororibus ad s. Laurentium Pragae degentibus censum de molendino juxta civitatem Melnik. — Ad universorum oc, — "quod cum Chonra- dus de Hrob, molendinator et Perchta vxor eius molendinum ipsorum quatuor rotas conti- nens, iuxta ciuitatem nostram Melnik super fluvium dictum Pschowca situm, — — sororibus ad s. Laurentium in Praga — — spontanea voluntate in remedium animarum suarum donas- sent et transtulissent in dictas sorores et monasterium earum omne ius, quod in ipso molendino eis competebat, nosque huiusmodi personarum sub nostre dominacionis vmbraculo degencium commodis inuigilare tenemur propensius, eo presertim, vt eum, per quem principamur in terris, interpellare pro nobis peramplius astringantur, gracias donacionis eiusdem ampliare volentes, septem fertones grossorum den. pragensium, qui de ipso molendino nomine pen- sionis annue siue census nobis et successoribus nostris, regibus seu reginis Boemie, annis singulis debebantur, vt in nostro parentumque nostrorum felicis recordacionis domini Wen- cezlai, magnifici quondam Boemie et Polonie regis, et domine Gute, consortis eius, nec non domini Wencezlai junioris regis, fratris nostri, et domine Anne, olim ducisse Karinthie so- roris, nostrorum predictorum anniuersariis misse defunctorum cantentur, vna eciam de assump- cione beate Virginis et alia de s. Johanne baptista, aliis tamen diebus, quam in festiuitatibus dierum ipsorum cantandum pro refeccione et pitancia eisdem diebus conuentui in perpetuum faciendis, donacione inter vivos concedimus pariter et donamus.“ — Dat. in Melnik XVIII kal. Septembris a. d. MCCCXX°. Ex orig. bibl. Prag. — Cfr. dipl. s. n. 633, p. 267. 604) 1320 (m. Aug.?). Na Mělníce. Alžběta, královna Česká a Polská a Lucemburská kněžna, dává měšťanům města Mělníka list v příčině poplatků jí povinných z usedlostí. — „Chceme, aby přišlo v známost, že když sme dědiny k městu našemu Mělníku náležící měřiti přikázaly, přes míru la- nůw, z kterýchž měšťané naši tudíž roční nám platili plat, patnácte lánůw jest nalezeno,

Strana 256
256 Emler, Regesta Bohemiae kteréžto týmž měšťanům, také sedlákům k městu tomu náležícím a jich dědicům sme pro- dali, pod tejž plat, kterejžto prve dávati z lánu měli za obyčej. Poněvadž pak všech vosm- desáte devět jest lánů bez jedné čtvrti, sedmdesáte dva strychy nebo měřice jeden každý lán držíce, měšťané ti, též sedláci i dědicové a potomci jich jednu hřivnu, totižto šede- sáte čtyři groše peněz pražských za hřivnu pokládajíc, na určité dni plat, totižto na svatú Walpurgu a na svatého Havla, každého roku věčně nám a budoucím našim králům českým z každého lánu platiti budou povinni. Kterýchžto pak vosmdesáte devět lánů bez čtvrti ani od nás ani od budoucích našich na škodu jich více nemají se měřiti nebo prodávati, než řečení měšťané, sedláci i dědicové a budoucí jich pod řečený plat právem dědičným na věčné časy pokojně držeti budou. Nadto vejš z kol mlynářských k tomu městu náležitých, kterýchž devět jest a všeckna postavena na menším potoku u města te- kúcím, z sedmi kol po půl hřivně dávati budou, a ze dvou kol po půl čtvrté částce polou- hřivny (totižto po vosmi groších míšenských) předpověděné váhy mince, z kterýchžto zajisté kol platu ročního Bohu oddaným sestrám k svatému Vavřinci v Praze řádu kazatelův nám milejm sedm věrdunkův, kterýžto ze tří kol nám povinny jsau, jmenem věčného daru sme obdařily, k tomu předpovědění měšťané, dědicové a budoucí jich z jedné lázně položené podle předpověděného potoku čtvrtou částku polohřívny (totižto vosm grošůw míšenských) a z jedné zahrady pod městem polovici té čtvrté částky (totižto čtyry groše míšenské) věčně nám a budoucím našim platiti budou. — Dán na Mělníce léta MCCCXX°. E cop. Mus. regni Boh. 605) 1320, 23 Aug. Avinione. Johannes papa XXII magistro Petro Durandi, canonico Ebredunensi, apostolicae sedis nuncio, mandat, ut a Johanne, rege Boemiae, exigat DLXXX marcas gr. den. prag., quas recepit a mag. Bonaiuto, collectore decimarum in Boemia et Moravia. — Dat. Avinione X kal. Sept. pontif. a IV°. Dudík, Iter Rom. II, 87. Extr. 606) 1320, 29 Aug. Brunae. Henricus de Lipa, capitaneus regni Bohemiae, sanctimonialibus monasterii S. Clarae in Znoyma donat vice ac nomine regis jus patronatus eccl. S. Michaelis in Snoyma et ca- pellae castri ibidem. — Dat. Brunne IIII kal. Sept. a. d. MCCCXX°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI. 127. 607) 1320, 30 Aug. In Modericz. Conradus, episc. Olomucensis, petente abbatissa Margaretha donationem iuris pa- tronatus eccl. s. Michaelis et capellae s. Katherinae in Znoyma a Henrico de Lipa mona- sterio s. Clarae ibidem factam confirmat. — Dat. in Modericz III kal. Septembris a. d. MCCCXX°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 128. Extr.

Strana 257
et Moraviae. Annus 1320. 257 608) 1320, 30 Aug. In Modericz. Conradus, episc. Olomuc., Conradum, plebanum ecclesiae s. Michaelis in Snoyma, a Henrico de Lipa, regni Boh. capitaneo, praesentatum confirmat rectorem capellae S. Ka- therinae in castro Snoymensi. — Dat. in Moderitz a. d. MCCCXX°, III kal. Sept. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 128. 609) 1320, 28 Jul. et 30 Aug. In Vrichau. Welezlaus de Vrichaw, quondam zudarius in Bisencz, Albertus dictus de Donka, anti- quus camerarius Mor. et magister silvarum regiarum per multa tempora, Pardussius de Scherdicz, scabinus et juratus terrae sive judicii provincialis in Bisencz, et Iggramus, castel- lanus in Bisencz, dictus de Vngersperk, antiquus camerarius Mor. potestantur tres silvas ad villas Polshwicz, Nacanycz et Gostelani monasterii in Welegrad spectantes ad monasterium praedictum pertinere. — Dat. in Vrichau a. d. MCCC°XX°, V° kal. Aug. et III kal. Sept. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 126. 610) 1320, 30 Aug. In Welegrad. Manco, decanus Brazlauiensis, et plures plebani testantur, notorium esse, "quod do- minus Sdezlaus de Sternberk minus iuste et per violenciam intromisit se de siluis et de piscacione monasterii Welegradensis et hoc detinet violenter, quoniam silue ipse vnacum villis ipsis, scilicet Polishwicz, Nacanycz, Costelani, ad quas spectant ab antiquo, scilicet puta a tempore, a quo non extat memoria, semper pertinuerunt ad monasterium Welegradense, et piscacio supradicta ante plurimos annos et prius, quam prefatus dominus Sdezlaus Stenycz haberet, per prelibatum regem donata fuit legitime cenobio sepedicto.“ — Dat. in Welegrad a. d. MCCCXX°, III kal. Septembris. Ex orig. apud c. r. gubern. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 128. 611) 1320, 3 Sept. In Straconicz. Wilhelmus de Straconicz claustro castri Straconicensis ecclesias parrochiales in Ra- domisl et Pechin in via versus Pragam confert. — Not. oc, „quod claustro castri Straco- nicensis et ordini Cruciferorum s. Johannis Iherosolimitani ibidem residenti, quem nos prose- quimur summo zelo, ecclesias et parrochias, scilicet in nostra ciuitacula Radomisl et in nostra villa Pechin in via versus Pragam sitas cum omnibus pertinenciis ad easdem dotes, agris videlicet cultis et incultis, pratis, riuulis, siluis, rubetis, piscacionibus et quibuslibet pertinenciis ad ipsas ecclesias siue dotes spectantibus damus et conferimus in perpetuum possidendas volentes, ut ipsas ecclesias non alter quam prior Straconicensis, quicumque fuerit, vel per fratres ordinis vel per alios presbyteros ydoneos seculares regendas locet uel conferat de consilio nichilominus sui conuentus tamquam legittimus dominus aut patronus. Omnia enim nostra jura, que ad nostrum dominium spectabant, temporalia in prefatis par- rochiis exnunc, ueluti premissum est, prenominato claustro et fratribus totaliter et libere resignamus ob remedium animarum nostrarum ac nostrorum predecessorum et posterorum et 33

Strana 258
Emler, Regesta Bohemiae 258 — Act. in Straconicz a. d. MCCCXX°, tercio nonas Septembris 1) indulgenciam peccatorum.“ presentibus — — nostris militibus d. Buscone de Szken, d. Alberta (sic) de Dobew, d. Czadone de Sudomir, d. Blasislao de Thuronia et Nycholao dicto Kossohor, Woyssa de Longa villa, Wilhelmo de Smirczna nostris domicellis, Mensikone pedadogo nostro et Fridrico no- tario et aliis. Ex orig. arch. Mus. Boh. — 1) Legi etiam potest: a. d. MCCCXXIII°, non. Sept. (1323, 5 Sept.) 612) 1320, 12 Sept. Wiennae. Johannes, abbas ecclesiae S. Mariae Scotorum in Wienna, judex et conservator mona- sterii Welegradensis a sede apostolica subdelegatus, Chunrado, episcopo Olomuc. auctoritate apostolica mandat, ut Stezlaum de Sternwerch, qui piscationes in Costelan et silvas ad villas Polswicz, Nakonicz et Costelan pertinentes et ad monasterium in Welegrad spectantes vio- lenter occupavit, inducat, ut dictas silvas et piscationes sub poena excommunicationis mona- sterio Welegradensi integraliter restituat. — Dat. Wiennae a. d. MCCCOXX°, proxima fer. VI post Nativitatem virginis Mariae. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 129. 613) 1320, 13 Sept. In castris prope villam Hasulach. Ludovicus, Romanorum rex, Johanni, Boemie regi, terram Budissinensem et civitatem in Camentz in feudum confert. — Ad notitiam oc, „quod nos illustris Johannis, Boemie et Polonie regis ac Lucemburgensis comitis, principis et affinis nostri carissimi, affectum et iugem sollicitudinem, quem circa nos et imperium gerit assidue, advertentes ipsumque Jo- hannem ad prosequendum commodum et honorem imperii aliquarum retribucionum repensa allicere cupientes sibi, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, marchiam et terram Budissinensem et ciuitatem Camentz ac vniuersum dominium earundem, que ad imperium ex eo, quod quondam Woldemarus, marchio Brandenburgensis, sine herede decessit, fuerat deuoluta, damus, concedimus et donamus ex certa nostra sciencia in feudum et jure feudi tenendum et possidendum perhenniter cum civitatibus, censibus, castris, municionibus, opidis, villis, molendinis, siluis, venacionibus, rubetis, pratis, pascuis, aquis aquarumve decursibus et vniuersaliter cum omnibus et singulis iuribus, quocunque nomine censeantur, volentes, ut ipse Johannes, heredes et successores sui Boemie reges, terram et ciuitatem predictas cum vniuersis pertinenciis et juribus suis prenotatis habere, iure dominij tenere et possidere per- petuis temporibus debeant, nobisque et imperio debite fidelitatis obsequia, vt ius feudorum exigit, de terra et ciuitatibus predictis prestare teneantur.“ — Dat. in castris prope villam Hasulach idus Septemb. a. d. MCCCXX°, regni vero nostri a. VI°. E transsumto orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. Mus. Boh. — Riedel, Cod. dipl. Brandenburg. II, 1, 460. — Sommersberg, Ss. rer. Sil. I. 948. — Lünig, Reichsarchiv VI, 13. — Balbin, Misc. dec. I lib. VIII, p. 269. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 130. Extr.

Strana 259
et Moraviae. Annus 1320. 259 614) 1320, 18 Sept. Pragae. Johannes Stephani de Praga, artis medicinalis professor, disponit de bonis suis in casum mortis. — „Anno a natiuitate eiusdem MCCCXX°, die XVIII° mensis Septembris, indiccione quarta, pontificatus sanctissimi patris d. Johannis pape XXIId anno V°, ego magister Johannes Stephani de Praga, artis medicinalis professor, sano corpore —— in pre- sencia Thome de Fractis, publici notarii, et testium literatorum infrascriptorum, ad hoc specia liter uocatorum et rogatorum, videlicet Christophori de Ypra nec non Henczlini de Thust et Alberti Waccingeri, ciuium Pragensium, ac Johannis de Clatouia, Nicolai apothecarii, Johannis Imperchti et Zacharie de Sobotca, de bonis meis, que nunc habeo, videlicet domo mea prope ecclesiam s. Egidii ac macello carnium in ciuitate Pragensi sitis cum vniuersis utilitatibus et pertinenciis suis ac aliis quibuscunque bonis immobilibus, si que fauente domino habuero in posterum, sic ordino et dispono et tale facio testamentum seu meam ultimam voluntatem: Inprimis, quia heredis institucio est caput et principium testamenti, idcirco instituo mihi heredes in omnibus bonis meis, tam ut predicitur habitis quam habendis, religiosas et deo deuotas sorores moniales in monasterio s. Anne in Praga ordinis fratrum Predicatorum, sub regulari habitu domino famulantes, ita quod statim post mortem meam in dictis domo et macello et eorum utilitatibus et pertinenciis vniuersis et aliis quibuscumque, ut predi- citur, bonis stabilibus per me habendis mihi hereditario iure succedant, et iure successionis et hereditario seu proprietario in perpetuum habeant et possideant eadem, interdicta per me et sublata eis omnimoda potestate, quod non liceat ipsis nec possint domum et ma- cellum predictum uendere alicui, nec a se et dicto suo monasterio umquam alienare, sed ea debeant pro se et ipso suo monasterio perpetuo retinere, hac eciam adiecta condicione, quod medietatem omnis emolumenti siue omnis utilitatis, quod uel que de eisdem domo et macello poterit prouenire, in vsus suos convertant et reliquam medietatem percipiant et utantur eadem ac de ipsa recreacionem habeant specialem viri deuoti fratres Predicatores apud s. Clementem in Praga, et quod in morte mea tam dicte sorores quam ipsi fratres Predicatores exequias mihi solempniter celebrantes, animam meam cum devocione et cele- bracione missarum ac aliis oracionum subsidiis diuine misericordie recommendent, et quod deinde singulis annis pro remedio mee anime anniuersarium peragere, missas celebrare et alia oracionum suffragia facere in perpetuum teneantur. Item eligo mihi sepulturam in ecclesia dicti s. Clementis. Item dimitto et lego eisdem fratribus Predicatoribus omnes libros meos, ut orent pro anima mea. Item dimitto et lego ac dari mande omnes vestes meas sacerdo- tibus et aliis clericis pauperibus de ecclesia Pragensi in castro et de aliis ecclesiis in Praga, ut orent pro anima mea. Quicquid autem supererit forte de bonis et rebus meis quibuscumque in casu predicto ultra legata predicta, mando et volo, quod perueniat totum ad manus infrascriptorum distributorum meorum, qui de hoc debeant uestire viginti pauperes clericos, quemlibet de una tunica panni albi polonicalis, cuius vlna ematur pro tribus uel quatuor grossis pragensibus, ita quod iidem viginti clerici, cum corpus meum de domo mea deferetur ad sepeliendum, illud sequantur et intersint eius sepulture orando pro anima mea 33*

Strana 260
260 Emler, Regesta Bohemiae Residuum uero, si quid fuerit, dent et distribuant inter pauperes et alios pios vsus, prout eis melius et salubrius pro anima mea uidebitur expedire. Huius autem testamenti mei et ultime voluntatis mee distributores et executores esse volo, mando et desidero honorabiles viros dominos Hinconem prepositum et Hartlebum canonicum Pragensem, nec non viros discretos, Budkonem et Moraueczonem ciues, et magistrum Bandinum, apothecarium Pra- gensem; quibus distributoribus et executoribus meis do et concedo licenciam et plenariam potestatem post mortem meam statim et immediate capere et recipere omnia bona mea et se intromittere de eisdem in casibus predistinctis, ut per eos et eorum quemlibet predicta omnia et singula execucioni debite demandentur. Quod si omnes insimul forte nequiuerint aut noluerint in execucione predicta personaliter interesse, alteri seu alter eorum, qui presens fuerit et voluerit, predicta omnia et singula exequatur, qui omnes insimul vnus uel plures presentes plenam et integram habeant potestatem, quam do et concedo eis et ipsorum cui- libet presenti in solidum, ut ea omnia possit exequi et debite execucioni mandare, que pre- missis in capiendo et exequendo expediant, et que ipse ego facere possem, si uiuerem et non essem rebus humanis exutus.“ — Act. Prage in apotheca dicti magistri Bandini apo- thecarii, anno, die, mense, indiccione et pontificatu predictis. Ex orig. bibl. Prag. 615) 1320, 18 Sept. Pragae. Johannes, praepositus Wyssegradensis, regni Boemiae cancellarius, locat villam Host- zien jure emphiteutico. — Ad notitiam oc, "quod cupientes conditionem ecclesiae nostrae praedictae facere meliorem et conditiones ejus dubias et vacillantes in statum solidum et certum reponi et reduci desiderantes villam Hostzien spectantem ad proprietatem et usum nostrae praepositurae Wissegradensis cum decem et octo laneis ibidem cultoribus eorundem laneorum, qui dictos laneos jam colunt et tenent, heredibus ac successoribus eorum in per- petuum, receptis ab eis quinque sexagenis gr. den. prag. pro quolibet laneo nomine lau- dimii sive contractus emphitiatici, jure emphitiatico locavimus praesentibus, — — ita sane, quod de quolibet laneo ipsi emphiteotae, heredes et successores eorum nobis ac succes- soribus nostris, Wyssegradensis ecclesiae praepositis, — — unam marcam et dimidiam gr. den. prag. gravis ponderis et sex pullos, medietatem pecuniae in festo b. Georgii, reliquam vero medietatem cum sex pullis in festis b. Galli annis singulis pro annua pensione solvere tenebuntur, judicio, pratis, aquis, piscationibus ac omnibus et singulis juribus aliis nobis in dicta villa ac in hominibus habitantibus in ea competentibus aut in posterum competere valentibus nobis et successoribus nostris — — libere reservatis; pascua vero animalium, quae hactenus habuerunt et quibus usi sunt, ipsis perpetuo relinquentes. Dies autem statutos seu alterum dierum statutorum solvendae pensionis, ut praedicitur, pro nobis ceterisque successoribus nostris, Wyssegradensis ecclesiae praepositis, interpellare debere decernimus praesentibus et sanximus, ita sane ut, si quando dicta pensio modo praedicto non solvere- tur, ut praedicitur, in parte vel in toto, non solventes aut non solvens infra quatuordecim dies immediate tunc sequentes poenam dimidiae marcae gravis ponderis nobis ac nostris

Strana 261
et Moraviae. Annus 1320. 261 successoribus, Wyssegradensis ecclesiae praepositis, solvendam totiens, quotiens tempus quin- denae post terminum vel terminos solutionis aut solutionum labetur, incident ipso pacto.“ — Dat. Pragae a. d. MCCCXX°, XIIII kalendas Octobris. Ex orig. arch. capit. Wyssegrad. cop. Mus. Boh. 616) 1320, 4 Oct. In Wissegrado. Dyrzlaus, decanus Wyssegradensis, compromittit super lite sua cum Francisco, judice Pragensi, de jure patronatus ecclesiae in Thin Pragae per arbitros dirimenda. — Noverint „quod nos Dyrzlaus, — — super lite et controversia dudum inter nos et discretum virum d. Franciscum, judicem nunc civitatis Pragensis, filium Jacobi Wolflini, ratione juris patro- natus praesentandi ad ecclesiam s. Mariae in Thin Pragae rectorem sive vicarium perpe- tuandum ibidem per episcopum, suborta, in honorabiles viros magistrum Nicolaum dictae Wissegradensis ecclesiae custodem a nobis, nec non magistrum Gregorium, decanum s. Egidii in Praga, a dicto domino Francisco electos tamquam in arbitros, arbitratores seu amica- biles compositores unanimiter pro bono pacis et concordiae compromittimus, promittentes pro nobis et nostris successoribus bona fide sub poena amissionis causae praedictae ac aliis poenis quibuslibet, quas praedicti visis juribus et non visis partium, vocatis et non vocatis partibus duxerint inflingendas (sic), nos ratum et firmum habere ac tenere, quicquid per praedictos super lite et controversia praedicta tractatum, arbitratum, pronunciatum seu amica- biliter compositum fuerit vel etiam diffinitum, sedendo et stando, die feriata et non feriata, in scriptis et sine scriptis, per verba singularis numeri et pluralis, omnique juris auxilio et beneficio, quod nobis contra hoc et nostris successoribus posset competere, renunciamus pura et spontanea voluntate. Et si praedicti comprommissarii infra hinc et festum s. Nicolai proxime venturum insimul in unam sententiam forsitan concordare non poterint, tunc hono- rabilem virum dominum Hinconem, praepositum Pragensem, superarbitrum eligimus de com- muni partium assensu, modo supradicto ad decidendam hujusmodi litem, cujus dicto stare promittimus, nos et nostros successores ei subponentes sub poenis praedictis, qui usque ad octavas Nativitatis Christi finem quaestioni praedictae imponere debebit ; alias partium cuilibet licitum sit coram competenti judice vel judicibus suam justitiam ut antea prosequi et trac- tare. Protestamur tamen, quod per istud compromissum sive arbitrium, si quod proferri con- tinget, non recedimus a sententia, nec ei renuntiamus, lata pro nostra dignitate decanatus contra parochiales praedictos s. Mariae in Thin super quaestione juris patronatus praesen- tandi personam in vicarium perpetuandum in ipsa; nec etiam ab ordinatione et concordia dudum inter nos facta et habita et Franciscum, filium Eberlini de Lapide, virtute cujusdam compromissi, quae nobis et nostris successoribus volumus salva in omnibus permanere.“ Act. et dat. in Wissegrado a. d. MCCCXX°, IIII nonas Octobris. Ex orig. arch. capit. Wyssegrad. cop. Mus. Boh. —

Strana 262
262 Emler, Regesta Bohemiae 617) 1320, 8 Oct. Lucemburg. Johannes, Boemiae et Poloniae rex, Lucemburgensis comes, marchiaeque Budisinensis dominus, concedit civitati Pilznensi quaedam jura. — Notum oc, "quod — ciues nostre noue civitatis Pilznensis nostre regie maiestati — — supplicarunt, vt illa jura ipsius ciuitatis Pil- znensis, que ipsi ciues sub d. Wenzezlao, — — rege Boemie, priori tempore habuerunt, re- nouare et confirmare dignaremur, quam petitionem rationabilem habentes eisdem nostris ciuibus et eorum heredibus concedimus et — — confirmamus, quod de centum et sexaginta et octo laneis, cum quibus dicta ciuitas est locata et de decem laneis, qui per nouam men- suracionem inuenti sunt, ita quod quilibet laneus quadraginta duo iugera habeat, de quolibet laneo mediam marcam regii pagamenti, id est viginti octo denarios gr. prag. singulis annis in festo b. Martini nobis et camere nostre census nomine dent, inclusis omnibus pratis, ortis, pascuis, piscacionibus et fluminibus ad dictos laneos pertinentibus, cum quibus ipsa ciuitas est locata antiquitus sub eodem censu predicto, cuius summa est annuatim octua- ginta nouem marce per quinquaginta sex grossos pro marca. Quem quidem censum dicti ciues nobis et camere nostre daturi dictos laneos cum predictis pertinenciis suis in perpetuum possidere debent pacifice.“ — Dat. Lucemburg VIII° id. Oct. a. d. MCCCXX, regnorum vero nostrorum anno decimo. Ex orig. arch. civ. Pilzn. 618) 1320, 9 Oct. Avinione. Johannes papa XXII episcopo Caminensi, praeposito ecclesiae de S. Cruce, Wrati- slawiensis dioecesis, Aulae regiae et Brunowiensis monasteriorum abbatibus, decano Olomu- censi, abbatibus in Luca et Zabrdowic, Scotorum in Vienna et S. Crucis, praepositoque in Neuenburg ad conquestionem magistri et fratrum ordinis S. Johannis Hierosolimitani mandat, ut compescant invasores, detentores et molestatores bonorum et personarum dicti ordinis. — Dat. Avinione VII id. Octobris, pontificatus a. V. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 130. 619) 1320, 12 Oct. (S. 1.). Conradus de Winspferch] junior profitetur, se a Johanne, Boh. et Pol. rege oc, vasallum comitatus Lucemburgensis susceptum esse pro M libris hal., quas ei rex Boh dare pro- misit. — Dat. VI id. Oct. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 75. 620) 1320, 16 Oct. (S. 1.). Fr. Bauarus, abbas totusque conuentus monasterii Brewnouiensis, notum oc, - „quod nos discreto viro Nycolao balneatori de Melnyk stubam nostram balnearem, que fuit olim Sipote, in Porsiehcz apud aquam Wltawam sitam, non remote a balneo filiorum Theo- derici cum sartagine seu patella vendidimus pro sex marcis, marcam quamlibet pro sexa- ginta quatuor grossis computando, quam pecuniam ab ipso Nicolao nos recepisse fatemur.

Strana 263
et Moraviae. Annus 1320. 263 Eidem eciam Nicolao cum suis heredibus aream siue fundum balnei tali pacto locauimus, ita quod Nicolaus idem deposito balneo veteri locataque stuba noua balneari ac edificiis et hoc suis sumptibus propriis et laboribus constructis sex marcas gr. prag. marcam quam- libet pro sexaginta quatuor grossis computando vel valorem earum in festiuitatibus bb. Georgii et Galli equaliter in duas partes diuisas presentare nobis in omnem euentum tene- bitur annuatim. Ad hec Nicolaus et heredes sui nos, fratres nostros et familiam nostram infra quindenam quamlibet tenebuntur radere, sanguinem eciam nobis et fratribus nostris tenebuntur minuere, quocienscunque nobis et fratribus nostris esse videbitur oportunum. Ordinauimus eciam cum Nicolao iam dicto, quod singulis ebdomadis apto die duodecim pau- peres in dicto balneo ob remedium animarum fundatorum, benefactorum et familiarium nostrorum per eum balneabuntur, radentur, mundabuntur et caritatiue tractabuntur, ut per hec et alia pietatis opera, quicquid ea contagione labis contraxerunt, per ipsum largicionis nostre beneficium abluatur. Quia dubii sunt rerum euentus, prouisum est, quod si balneum iam dictum per guerram communem, negligenciam seu quocumque casu alio fortuitu contin- geret ignis incendio concremari, nichilominus non obstantibus hiis uel aliis fortuitis casibus quibuscumque idem Nicolaus et sui heredes censum iam dictum et alia iura sine diminucione qualibet nobis nichilominus soluere tenebuntur. Et si in quocumque terminorum supradictorum idem Nicolaus et sui heredes censum dare neglexerint, post vnam quamque semptimanam in vna sexagena grossorum prag. habebuntur pene nomine condempnati. Si autem in quarta septimana censum et penas non soluerent, recipiendi pignus ab eis et occupandi eos et res eorum, vbicumque fuerint, tam in balneo quam alias per nos et nuncios nostros licitum erit nobis. Si vero pignus pro censu et penis in dicto balneo haberi non posset sufficiens, ammouendi dictum Nicolaum et successores suos a locacione et jure suo, quod eis conpetit, et intromittendi nos de balneo et sartagine et aliis vtensilibus ac ea sibi soluendi de nostra pecunia, quod residuum fuerit, ad taxandum duorum proborum virorum ex parte vtraque electorum et tandem locandi alteri ipsum balneum plenam nobis et nostris successoribus reseruauimus potestatem. Item vt nichil obmittatur de contingentibus, decretum est a parte vtraque, si cremato balneo quocumque casu aduerso, quod absit, predictus Nicolaus aut sui heredes dictum balneum propter inopiam rerum suarum iterato construere non valerent de- center, extunc nos aream et fundum alteri balneatori locare poterimus licite dicti Nicolai heredum aut successorum suorum contradiccione qualibet non obstante. Preterea ad eli- minandam dissensionis materiam non inmerito est prouisum, si Nicolaus, heredes aut suc- cessores sui noui et ipsum balneum forte in posterum alicui vellent vendere vel locare, nobis ante omnia nunciabunt, quod si nos stubam balnearem ac ipsa edificia redimere nollemus, tunc ipse Nicolaus et heredes sui de nostro consensu ipsum balneum saluo fundo et area nostra tali persone locare et vendere poterunt, que nobis videbitur ydonea et in solucione census et jurium habilis. Quod si Nicolous aut heredes sui secus fecerint, erit vendicio talis irrita et inanis. Demum eciam, vt Nicolaus idem et heredes sui de locacione eis facta sint cerciores et libencius sumptus suos in construccione balnei inponere non formident, promit- quod eos, quamdiu in solucione census et pactorum seu promissorum suorum timus eis, —

Strana 264
264 Emler, Regesta Bohemiae stabiles, prompti et obsequiosi nobis et nostro monasterio exstiterint, a juribus eorum et locacione non amouebimus nec per alium quempiam balneatorem supplantari aliquatenus — — Act. et dat. a. d. MCCCXX, in die b. Galli confessoris. permittemus.“ Ex orig. arch. mon. Břevnov. — Dobner, Mon. Boh. hist. VI, 49. 621) 1320, 16 Oct. In Werona. Przibico de Chrustenycz villam Brezowa Henrico judici ibidem confert locandam iure theutunicali. — Not. oc, „quod nos — — hereditatem in Brezowa hon. viro Henrico, iudici nostro ibidem, cum suis successoribus contulimus et ipsos ibidem in iure theutunicali locamus sub tali forma, quod predictus Henricus iudex noster ibidem tenere debet medium vnum laneum et sui successores libere et quiete vendere et porrigere, cui ipsorum decreuerit voluntas, et hoc omni impedimento nostro proculmoto seu impedimento aliquo non obstante. Insuper vicinis suis, quos antedictus iudex secum locauerat ibidem, ipsos simili modo heredi- tarie et iure theutunicali [locamus et ibi] residebunt sub tali forma, quod prefati homines nostri in Brzyezowa XII annos liberos tenentur habere et absolutos ab omni censu et con- tribucione; euolutis vero XII annis debent nobis soluere de vero censu singulis annis XLII grossos, medietatem in festo s. Georgii et medietatem in festo s. Galli, et IV grossos pro subsidio expedicionis et IV pullos et duos messores, et hec de quolibet laneo et ita, quod vnusquisque laneus ipsorum LX strichones ab hereditate continere tenebitur. Insuper omnia iura, de quibus fruitur iudex de Wraz cum suis vicinis, sepedicto iudici nostro cum suis con- sulibus concedimus et donamus. Si autem aliquam sentenciam in Wraz investigare non poterit, illam querere tenentur in Werona. Volumus eciam, quod nostri homines prefati in predicta hereditate hospitaliter maneant. Insuper volumus, quod dicti homines nostri de Brzezowa debeant esse parochiales ecclesie in Lodyegnicz. Et post XII annos liberos debent soluere decimas plebano de quolibet laneo duas mensuras, vnam siliginis et vnam auene. Insuper ipse dominus Przybek tribuit duos funes pro communitate ad callem.“ — Testes sunt Henricus in acie, Petrus et Waltherus, Deotricus, Frenczlinus, omnes ciues in Werona. Data et acta sunt hec in Werona a. d. MCCCXX, in die sancti Galli. E cod. Thomaeo fol. 99. 622) 1320, 24 Oct. (S. 1.). Theodricus dominus de Runkel miles profitetur, se a Johanne, rege Boemiae oc, CCC libras halenses accepisse, pro quibus factus est vasallus comitatus Lucemburg. — Dat. fer. VI proxima ante Simonis et Jude. Publ. de la soc. pour. la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 75. 623) 1320, 26 Oct. Lucemburgi. Johann, könig von Böhmen etc., verspricht dem ritter Eberhard von Stein darum, dass er sein und der grafschaft Lützelburg vasall geworden, und zugleich für die schäden,

Strana 265
et Moraviae. Annus 1320. 265 die er in seinem dienst erlitten, 150 pfund und weiset ihm dafür jährliche 150 pfund von seinen einkünften in Bacherach und Steg an. Böhmer, Reg. Imp. p. 334, n. 490. — Senckenberg, Jus feud. 14. 624) 1320, 27 Oct. Brunsperg. Nos Conradus, Olomuc. episc. recognoscimus, "quod nos reformacionem ville in Ne- maschklebe aput oppidum nostrum in Brunsberg, que propter impacatum terre statum deso- lata et penitus inhabitata extitit, intendentes iudicium ibidem cum vtilitatibus et pertinen- ciis suis, prout a primeua ipsius ville institucione iudices, qui fuerunt pro tempore, idem tenuerunt iudicium, discreto viro Sybotoni de Lichtenow nostro et capituli nostre ecclesie Olomucensis nomine uendidimus pleno iure.“ — Dat. Brunsperg a. d. MCCCXX°, VI° kal. Nouembris. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 131. 625) 1320, 3 Nov. (S. 1.). Fridericus dominus de Haym profitetur, se factum esse vasallum comitis Lucembur- gensis. — In crastino animarum. Publ. de la soc pour la recherche des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 76. 626) 1320, 4 Nov. In Brunsperg. Conradus, episc. Olomuc., Chunussio, judici in villa Fryczendorf, pro meliori infor- matione eiusdem villae alteram rotam in molendino ibidem construere concedit. — Dat. in Brunsperg a. d. MCCCXX, II non. Nov. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 131. 627) 1320, 7 Nov. Znoymae. Mag. Stephanus, archidiaconus Znoymensis, et Stanizlaus, scabinus et civis ibidem, decidunt litem super clivo balinae prope Znoymam inter monasterium de Welegrad et he- redes Palmarii, quondam civis Znoymensis, exortam. — Sigillum etiam apposuit Johannes, abbas Lucensis. — Dat. Znoyme a. d. MCCC°XX°, VII° idus Nov. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 131. 628) 1320, 8 Nov. (S. 1.). Johanna d'Aigemont, vidua Baldewini de Charboigne, jura sua in comitia d'Antrey vendit Johanni, regi Bohemiae oc, pro DC lib. tur. — Octavo die Nov. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. oc de Luxembourg XVIII, p. 76. 629) 1320, 11 Nov. (S. 1.). Simon, praepositus ecclesiae Dogzanensis. bona in Sbynitz, quae olim praepositus Andreas, oblatis sibi C sexag. gr. contulerat Alberto quondam de Stedelins pro censu annuo 34

Strana 266
266 Emler, Regesta Bohemiae hereditarie et quae per mortem dicti Alberti ad Haylam relictam suam et suos filios Ulricum et Divinum sacerdotes ac Wernerium et Popponem laicos pervenerunt atque tam propter violentiam vicinorum quam propter paupertatem tenentium ecclesiae Dogzanensi omnino infructuosa facta fuerant, ut ab aliquo tempore nec censum inde receperit, — ita ordinat, ut Hayla et filii eius eadem vendat d. Vlrico de Wysdum pro LXXXV sexag. den. cum omnibus pertinentiis, etiam cum aurifodinis, qui sese obligavit ad censum annuum XX sexag. sive marcarum ecclesie Dogzanensi solvendum. — Dat. a. d. MCCCXX°, in die b. Martini episcopi. Ex orig. arch. Trebon. cop. Mus. Boh. 630) 1320, 13 Nov. In Colessow. Albertus dictus de Chlumczan cuidam Czastroni villam suam Colessow jure theotu- nicali confert locandam. — Noverint oc, "quod nos Albertus dictus de Chlumczan volentes in villa nostra Colessow condicionem bonorum nostrorum facere meliorem, ipsam villam nostram dilecto nobis Czastroni — — jure theotunicali locandam contulimus — tali pacto, quod idem Czastro et sui heredes in eadem villa laneum vnum, tabernam et judicium cum tercio de- nario de prouentibus ipsius judicii jure hereditario libere et perpetuo debeant possidere, exceptis dumtaxat tribus causis, scilicet sanguinis, incendii et raptus siue oppressionis mu- lierum, super quibus audiendis per nos ipsum vel per nostros judicio presidere et ipsarum emolumentum pro nostris specialibus deputare volumus et debemus usibus siue lucris, de re- liquis vero laneis vniuersis ad eandem villam pertinentibus homines, qui in ipsa locati sunt uel fuerint, de singulis ipsorum vnam sexagenam denariorum grossorum monete pragensis, quatuor strichones tritici, IIIIor siliginis, duos ordei, duos auene, decem pullos, oua quinquaginta no- mine census annis singulis nobis soluent, hoc tame moderamine adhibito, quod mediam partem denariorum censualium cum ouis in die sanctorum apostolorum Philippi et Jacobi et reliquam partem dictorum denariorum in festo s. Wenceslai ad nostram cameram ad locum, in quo nos cum nostra curia seu familia nostra esse contigerit, constitutos presentare modis omnibus te- nebuntur. De auxilio vero pro expedicionibus faciendo ita duximus statuendum, quod siue expedicio mota fuerit siue non, quod tamen de singulis laneis annis singulis sex grossi de- nariorum nobis dentur. Statuimus eciam, — — ut eadem forma judicii et exploracionis sen- tenciarum omnium aliorum jurium, quibus vtitur et gaudet villa Nettuchin, prefata villa nostra frui debeat et gaudere." — — Act. et dat. in ipsa villa Collessow a. d. MCCCXX°, id. Novembris. E tab. cur. reg. II, 42 cop. Mus. Boh. 631) 1320, 13 Nov. In Cameraco. Johannes, rex Boh. oc, dominus marchiae Budissinensis, erigit altare in capella castri Lucemburgensis eique dotem assignat. — Feria V post festum b. Martini. — Dat. in Cameraco. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, 76.

Strana 267
et Moraviae. Annus 1320. 267 632) 1320, 14 Nov. In Melnico. Elizabeth, B. et Pol. reg. ac Lucemburgensis comitissa, monasterio Aulae Regiae villam Glincz donat. — „Sane quia monasterii b. Virginis in Aula Regia fundacionem dive recor- dacionis patris nostri, d. Wencezlai, illustris, quondam regis Boemie, singularis devocionis affectu prosequimur ipsamque dotare graciis amplioribus et attolere cupientes, villam nostram dictam Glincz inter Gablonam oppidum et villam dictam Zehusscowicz sitam, cum omnibus suis juribus, utilitatibus, proventibus, agris, aurifodinis et aliis pertinenciis, omni jure, quo nos eandem villam possedimus, dicto monasterio ob divini numinis remuneracionem ibidemque deo famulancium consolacionem damus, conferimus liberaliter et tradimus pure simpliciter et irrevocabiliter jure proprio ad habendam oc, transferentes ad abbatem et conventum ipsius monasterii omnia jura nostra, que nobis et omnibus vobis in antea successuris in dicta villa, quocumque modo competere videbantur aut possent de jure vel de facto com- petere in futurum.“ — Dat. in Melnico XVIII kalendas Dec. a d. MCCCXX°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. Mus. Boh. 633) 1320, 19 Nov. Melnik. Elizabeth, regina Boem. sororibus ad S. Laurentium Pragae degentibus VII fert. gr. prag. den. de quodam molendino iuxta civitatem Melnik sito donat. — Not. oc, "quod cum Chonradus de Hrob molendinator et Perhta, uxor eius, molendinum ipsorum quatuor continens rotas iuxta ciuitatem nostram Melnik super fluuium dictum Pschowca situm deo- dicatis sororibus ad S. Laurentium in Praga ordinis Predicatorum in remedium animarum suarum donassent ac transtulissent in dictas sorores et monasterium earum omne ius, quod in ipso molendino eis conpetebat, nos — — gracias donacionis eiusdem ampliare volentes septem fertones gr. den. pragensium, qui de ipso molendino nomine pensionis annue siue census nobis et successoribus nostris, regibus seu reginis Boemie, annis singulis debebantur, vt in nostro parentumque nostrorum felicis recordacionis d. Wencezlai magnifici quondam Boemie et Polonie regis et domini, Gute, consortis eius, nec non d. Wencezlai junioris regis, fratris nostri, et domine Anne, olim ducisse Karinthie sororis nostrorum predilectorum anni- uersariis misse defunctorum cantentur, vna eciam de assumpcione b. Virginis et alia de sancto Johanne Bapt., aliis tamen diebus quam in festiuitatibus dierum ipsorum cantanda, pro refeccione et pitancia eisdem diebus conuentui sororum predictarum in perpetuum fa- ciendis donacione inter viuos concedimus pariter et donamus.“ — Dat. in Melnik XIII° kal. Decembris a. d. MCCCXX°. Ex orig. arch. c. r. aulici Vienn. cop. Mus. Boh. — Cfr. dipl. s. n. 603, p. 255. 634) 1320, 25 Nov. (S. 1.). Emerich Lunelzun miles de Lewenstein profitetur, se factum esse vasallum regis Bohemiae pro CCC libris hal., quas in suis bonis dicto regi assignat. — In die b. Katherine. Publ. de la soc. pour la rech. de mon. hist. de Luxembourg XVIII. p. 76. 34*

Strana 268
268 Emler, Regesta Bohemiae 635) 1320, 29 Nov. (S. I.). Hinbec et Gindrich de Hinbnan, Andreas de Lubosswar, Wissec de Sebolusk, Bussec de Cossowa fideiubent pro Thobia de Bor. — Protestamur oc, "quod ad nobilem virum d. Jaroslaum de Stozecz, germanos fratres suos Dirslaum de Porssicz et Ottonem de Rupowa fideiussimus et promisimus pro domino nostro, domino Thobia de Bor, quod jam dicto Ja- roslao et suis germanis Dirslao et Ottoni prius positis villas suas Elhot et Baccow heredi- tarie vendidit cum omnibus ipsarum utilitatibus et fructibus, agris cultis et incultis, silvis, montibus et arbustis, pratis et aquarum decursibus pro jure exemcionis granacionis, quod wulgariter suthie vocatur, et pro emendacione metarum circa prius dictas villas Elhot et Waccow, et pro omni emendacione et inpedimento, quod secundum jus terre commune . . . specificacioni, ipsum Jaroslaum aut fratres suos supradictos circa empcionem antedictarum villarum in parte aut in toto debilitare posset in suo jure, fide integra et sincera, quia quod ubicumque in metis aut aliquo jure suo in multociens positis villis Elhot et Waccow sepe fati Jaroslaus aut ipsius germani Dirslaus et Otto dampnificati fuerint, in una marca ipsis duas reddere tenebimur, si in duabus, quatuor, et sic ad integram solucionem sepe positarum villarum Elhot duplum, et Waccow Jaroslao et suis germanis D. et O. reddere nos oportet; et sic tale promissum manu compromissa et unanimi fecimus, quod quicquid in vno, duobus, tribus, quatuor, defecerit, alii ex integro adimplebunt. Interjecimus et promisimus, quod si in aliquo suprascriptorum sepedicto J. aut suis germanis D. et O. essemus, quod absit, satisfacere negligentes, extunc ex tribus ciuitatibus, videlicet Misa, Glathouia, Pilzna Noua, vnam, que nobis per eum indicata fuerit, dummodo nobis securum introitum aquirat et exitum, intrare et super nostrum expendere dampnum unanimiter tenemur, nec exire, nisi de domini J. aut suorum nominatorum fratrum D. aut O. licencia speciali, quod si non faceremus, extunc nostram fidem circa deum et homines violauimus et ammodo, donec ipsis satis faciamus, infideles tenebimur appellari. Et quidquid predictus sepe J. aut sui germani nominati ammonendo nos de premisso expenderint aut perdiderint, in nos ex integro redun- dabit, omni opposicione nostra et vexacione, que nos contra eum in aliquo jure saluare posset, procul mota.“ — Dat. a. d. MCCCXX°, in vigilia s. Andree. Ex orig. monast. Teplensis cop. Mus. Boh. 636) 1320, 29 Nov. (S. 1.). Jaroslaus et Stozez, Dirslaus de Porssiz, Otto de Rupow, germani fratres, testantur se in villis Elhot et Wacow pro pecunia conventus monasterii Chotissowicensis comparatis nullum jus habere. — Protestamur oc, „quod ad peticionem vener. viri d. Pernoldi, prepositi Chottissowicensis, ipsi et suo conventui villas Elhot et Wacow circa dominum Thobiam de Bor non pro nostra sed ipsorum pecunia nomine nostro conparavimus, in quibus nos nullum habere jus, presentibus protestamur, nec ipsum prepositum, jam dictum Pernoldum, aut qui- cumque pro tempore fuerit, et conventum in Chottissowic in supradictis villis Elhot ac Wac- cow unquam impedire volumus nec tenemur. Hoc promittimus unanimiter data fide, sed ac-

Strana 269
et Moraviae. Annus 1320. 269 ceptis juribus et censu sepedictarum villarum Elhot et Wacow ad domini prepositi sepepo- siti, quicumque pro tempore fuerit in Chotissowicz, cameram dabimus, nihil nobis ex eo penitus retinentes, non obstantibus literis emendacionis fideiussorum domini Thobie secun- dum ius terre, nec domini Busconis de Bor, que nobis nisi quantum ad curie emendacionem, cum qua sepefatis preposito et conuentui Chottissowicensi fideliter seruire promisimus, ple- nius sunt confecte.“ — Dat. a. d. MCCCXX°, in vigilia Andree apost. Orig. bibl. Prag. 637) 1320, 9 Dec. In Wissegrado. Fridericus, canonicus ecclesiae Wissegradensis et plebanus in Budecz, donat ecclesiae Wissegradensi bona sua in Kamenmost. — Notum oc, „quod ego — de rebus temporalibus deo a mihi concessis cupiens animae meae pro parvis magna, pro terrenis coelestia, pro tem- poralibus sempiterna in futuro feliciter comparare, quandam hereditatem in Kamenmost pro mea pecunia propria emptam, sicut in privilegiis super hoc diligenter confectis et sigillo dominorum, domini Johannis, quondam praepositi Wissegradensis, fratris regis, et domini Petri, quondam episcopi Basiliensis, et sigillo capitoli roboratis plenius est expressum, sol- ventem septem sexagenas in redditibus grossorum pragensium, donavi libere, benivole ac benigne ecclesiae Wissegradensi in remedium animae meae ac parentum meorum perpetuo possidendam. Donavi etiam molendinum in bonis eisdem situm, cuius medietatem a sacrista Fridelino exsolvi Wissegradensi, solvens LXXX grossos pragensis monetae, dictaque bona una cum molendino jungo officio cantoriae, quod de novo in ecclesia Wissegradensi est in- stitutum, taliter, ita quod quicunque cantor pro tempore fuerit, ante omnia in anniversario meo viginti grossos expendat pro canonicis, qui vigiliis et missae defunctorum interfuerint; item unum grossum pro sacrista et alium pro magistro scolae; item quinque grossos pro- decem missis defunctorum, quae dicentur die eodem; item decem grossos pro vicariis, qui vigiliis mei anniversarii interfuerint, et alios X, qui missae interfuerint defunctorum; item quinque grossos pro prandio ebdomadariorum et unum pro campanariis, et quatuor grossos pauperibus clericis ac decim panum; item duos grossos ad offertorium et duos pro candelis et lumine nocturnali. Item in anniversario patris mei unum grossum dabit ad offertorium et alium pro candelis et pro lumine nocturnali, et similiter faciat in anniversario matris meae. Item ecclesiae meae in Budecz pro defectibus supplendis viginti grossos dabit, item pro duodecim candelis inter apostolos supra majus altare dabit duas sexagenas cum media et quinque grossos, quae juxta ordinationem d. decani Wissegradensis et canonicorum residen- tium accendentur in festivitatibus illis, quibus eis videbitur, residuumque, quod remanebit, cantor, qui pro tempore fuerit, pro se retinebit. Voloque, quod ad expletionem omnium praedictorum cantor, qui fuerit, per dominum decanum compellatur, super quo ipsius honero conscientiam, quantum michi expedit atque licet.“ — Datum et actum in Wissegrado a. d. millesimo trecentesimo vigesimo, V° idus Decembris. Ex orig. arch. capit. Wyssegrad. cop. Mus. Boh.

Strana 270
270 Emler, Regesta Bohemiae 638) 1320, 28 Dec. Zum Gyrsberge. Hermann von Schoenburch übergibt die entscheidung seines streites mit seinem oheim Borso von Rysenburch über gewisse forderungen den edlen Otto von Bergow, Friedrich dem ältesten von Schonenburch, Ulmann von Thyfinbach, Heinrich Drewiz und Albrecht von Lutitz. — Gegeben 1320 an der kyndelin tage zum Gyrsberge vf dem hvse. Ex orig. arch. reg. Dresd. 639) 1320, 31 Dec. Pragae. Bernardus de Cinnenburch, Albertus et Jesco de Podyeus vendunt quasdam villas monasterio s. Georgii in castro Pragensi. — „Fatemur inclite ac religiose domine, d. Cu- negundi, abbatisse s. Georgij in castro Pragensi, pro se et suo monasterio villas nostras, videlicet Stremelicz, vbi non est ecclesia, Zwanowicz et Haczky cum agris, siluis, rubetis, pratis, pascuis, aquis aquarumque decursibus et vniuersis suis pertinenciis legittime et ra- cionabiliter pro sexingentis marcis grauis ponderis jure hereditario vendidisse per predictam abbatissam et suum monasterium jure proprietatis perpetuo possidendas, promittentes bona fide ipsi domine abbatisse vel ea non existente eidem monasterio dictas villas secundum jura terre a quolibet homine eas inpetente vel volente inpetere disbrigare, quod si non facere- mus, tunc volumus et spontanea voluntate ad hoc nos obligamus exnunc, quod camerarii, sudarii et beneficiarii in Bohemia vel in Morauia, qui nunc fuerint, cum per ipsam do- minam abbatissam vel conuentum monasterii predicti requisiti fuerint, ipsi domine ab- batisse vel predicto monasterio pro noningentis marcis, sexaginta quatuor grossos den. pragensium pro marca computando, bona nostra in Podyeus vel, si in eisdem deficerent, alia omnia nostra bona in Boemia vel in Morauia ad hoc sufficiencia possidenda per eam et monasterium predictum jure hereditario debeant et possint licite absque omni juris stre- pitu assignare et de possessione eam vel monasterium predictum potentes facere eorundem." — Testes d. Johannes, Wissegradensis prepositus, regni Boemie cancellarius, d. Albertus de Fridlant, summus eiusdem regni camerarius, d. Henricus de Lypa, d. Vlricus de Ri- czano, eiusdem regni judex siue sudarius, Johannes, notarius terre, d. Hinco dictus Berca, purchrauius Pragensis, d. Vlricus dictus Pfluch, eiusdem regni subcamerarius, d. Wocko de Krawar et d. Plichta d. Adlar. — Act. et dat Prage a. d. M°CCCXX°, pridie kalendas Januarij. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. — Hammerschmidt, Hist. mon. S. Georgii in castro Prag. p. 44. 640) 1320 et 1321. (Pragae.). Locatio ungelti civitatis Pragensis a. MCCCXX° facta. — „A. d. MCCCXX° locata sunt vngelta ciuitatis per juratos a die Natiuitatis s. Marie, que fuit feria secunda, sicut inferius continetur : Primo Fridmanno, genero Snoymerinne, vngeltum medonis pro XXIX sex. gr. prag. te- nendum per vnum annum tantum, de qua pecunia dedit in parato XIIII sexag. gr. et V sex. ad Natiuitatem Christi. Item V sexag. ad Penthecosten. Item V sexag, in fine anni presentis.

Strana 271
et Moraviae. Annus 1321. 271 Item Vlrico institori vngeltum de mercibus institorum pro XLIIII sexag., de qua pecunia dedit in parato XXII sexag. Item X sexag. dabit in festo Pasche et XII sexag. residuas circa finem huius anni. Item Johlino Pybraner carnifici vngeltum pecorum et pecudum pro LXX sexag., de qua pecunia dedit in parato XXX sexag. et XX sunt sibi defalcate in debito, quod patri suo Seydlino Pibraner ciuitas tenebatur. Item residuas XX sexag. gr. dabit circa finem huius anni. Item a. d. MCCCXXI° de hiis tribus vngeltis pecunia danda deputata est Meinhardo de Rockzano pro clenodiis emptis pro honoracione regine et aliorum dominorum, scilicet LVII sex. gr. Item Cunaschio et Dytrico salinariis vngeltum salis et humuli pro XLII sexag., de qua pecunia dedit in parato XXII sexag. gr. Item X sexag. dabunt in festo s. Johannis Bapt. et alias X sexag. circa finem huius anni. De hiis quatuor vngeltis parata pecunia cessit Wolflino Theodrici et sociis suis, scilicet LXXXII sexag. gr. pro clenodiis, que accomodauerant ad Natiuitatem Christi pro honoracione regis et regine ac nobilium et pro aliis negociis ciuitatis. Item vngeltum de braseis seu de braxaturis ceruisie Bernhardo salinario et societati sue pro C et LXXVI [sic] sexag., de qua pecunia dedit in parato LXXVIII sexag. Item XXX sexag. gr. dabit in festo Pasche et alias XXX sexag. elapsis XIII septimanis. Item XXVIII sexag. gr. residuas dabit finito huius locacionis anno Nicolao de Turri, C. Junossii, Wolflino Theodrici et ipsorum societati. Item Alberto et Vlrico scriptoribus vngeltum de pannis pro LXXVI sexag. gr., de qua pecunia dabunt ad Natiuitatem Christi X sexag. Item ad festum Penthecostes XXVIII sexag. et residuum circa finem huius anni. Item vngeltum de piscibus Frenczlino judici est locatum, ut custodem turris in ponte circa hospitale Pragense et tortorem curie Pragensis debeat procurare et ribaldos, lusores de placza ipsius ciuitatis repellere, residuum sibi pro suis laboribus seruaturus. Item vngeltum vini Johanni Wolflini et Meinhardo de Rockzano a proxima dominica post diem s. Francisci pro octingentis sexag. gr. per duorum annorum spacium est locatum, quam pecuniam taliter persoluerunt: Simoni Stuckoni XCV sexag. Swalbensteinero CC sexag. — Langrauio de Leukenberk CC et LXXI sexag. Johanni Wolflini de principali debito C et LXXVII sexag. — Awigdor Judeo XC sexag. Wolflino Theodrici XXI sexag. Frenczlino judici XXII sexag." E libro vetust. civ. Prag. n. 986, f. 51 v. 641) 1321. In Smilenheym. Jaroslaus de Schasticow monasterio in Smilenheym sex laneos cum pertinentiis in villa Ugest confert. — Testes: Wlczko de Dobroticz, Nicolaus de Malehnawicz, Witko de Sluschowicz. — Dat. in Smilenheym a. d. MCCCXXI°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 133.

Strana 272
272 Emler, Regesta Bohemiae 642) 1321. Conradus, episc. Olomuc, indulgentias XL dierum ab episcopis Viterbiensi et Ver- rensi ecclesiae b. Mariae ante Brunam a. d. MCCCXXI Romae concessas confirmat. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 133. 643) 1321, 1 Jan. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex, Lucemburg. comes, marchiaeque Budisinensis dominus, petente Elizabet, relicta Wenceslai, quondam Boemiae et Pol. regis, ordinat, „quod inantea nullo vmquam tempore a peditibus sine mercibus seu mercimoniis villam nostram Russins ad castrum nostrum Spilberch pertinentem transeuntibus, vbi hactenus a predictis peditibus theloneum consueuit recipi, exigatur seu eciam recipiatur, quia ipsos de huiusmodi theloneo — — Dat. Prage per presentes absoluimus, et perpetuis temporibus esse volumus absolutos.“ per manus venerabilis Johannis, Wissegradensis prepositi, regni Boemie cancellarii, principis nostri dilecti, kal. Jan. a incarn. d. MCCCXXI° (sic) regnorum vero nostrorum a. XI° (sic). Ex orig. in arch. civ. Brunensis Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 133. — Böhmer, Reg. Imp. p. 421. 644) 1321, 13 Jan. Treviris. Johann, könig von Böhmen etc. gebietet seinem zöllner Swartzo zu Bacherbach oder wer immer zur zeit dort zöllner sein wird, den Deutschordensbrüdern zu Coblenz wein, ge- treide, obst, holz eignes wachsthums auf dem Rhein frei passiren zu lassen. Böhmer, Reg. Imp. p. 392, n. 586. 645) 1321, 18 Jan. Treviris. Jean, roi de Bohême, cède à Frédéric de Blankenheim et à ses frères Arnold et Gerold certains revenus de la cense de Machern et à Weckeringen. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Lux. XVIII, p. 69. — Böhmer, Reg. Imp. p. 295, n. 376. 646) 1321, 17 Jan. Treviris. Johannes, B. et Pol. rex, Lucemburg. comes, marchiaeque Budissin. dominus, petente fr. Karolo, generali mag. Ordinis S. Marie Theutonicorum Ierosolymitani, amico suo dilecto, fratribus ordinis praedicti in Boemia et Moravia omnes immunitates, libertates et gratias a regibus Boh. praedecessoribus suis concessas confirmat. — Dat. Treviris XVI kal. a. d. MCCCXXI°, regnorum n. a. X°. Voygt, Gesch. der Ballei des Deutschen Ordens in Böhmen p. 58. — Böhmer, Reg. Imp. p. 392, n. 587. 647) 1321, 17 Jan. Godefroid de Randecken, chevalier, déclare qu'il est devenu vassal de Jean, roi de Bohême oc, pour son comté de Luxemburg. — Dat. a. MCCCXX°. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 78.

Strana 273
et Moraviae. Annus 1321. 273 648) 1321, 18 Jan. Treviris. Johannes, rex Boh. oc, dat Balduino, archiepiscopo Trevirensi, facultatem ratione hospitalis S. Johannis in parochia S. Michaelis Lucemburgensis a parentibus suis erecti sic disponendi, prout ipsi utile videbitur. — Dat. Treviris a. d. MCCCXX°, XV° kal. Febr., regn. a. X°. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XVIII, p. 69; XXII, p. 15. — Böhmer, Reg. Imp. p. 295, n. 375. 649) 1321, 21 Jan. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, fait donation à Gérard de Jassoigne de la terre d' Esclaie pour le récompenser des ses bons services. — MCCCXX. Le mercredi prochain devant la Conversion de St. Paul. ap. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, 78. — Böhmer, Reg. Imp. p. 186, n. 47. 650) 1321, 29 Jan. (S. 1.). Mathias abbas, Wenceslaus prior, Fridericus praepositus totusque conventus mona- steri S. Procopii Johanni, praeposito Wissegradensi, curiam in Thatitz conferunt. — Not. oc, „quod nos pensatis multiplicibus beneficiis et promotionibus, quae venerabilis princeps do- minus Johannes, Wissegradensis ecclesiae praepositus, regni Boemiae cancellarius, magnae et felicis recordationis domini Wencezlai secundi, domini regis Boemiae, filius, nostro mona- sterio fructuose exhibuit, cupientesque suarum promotionum nostrarum ministeria non con- dignis, praesertim cum ad hoc non sufficiamus substantia temporali, sed aliquatenus, prout possumus, recompensare munusculis, praeter orationum nostrarum perpetua suffragia, quae sibi tam in vita quam in morte praesentibus promittimus, curiam nostram in Thaticz cum agris cultis et incultis, pratis, pascuis, omnibusque ac singulis iuribus, ad ipsam curiam ad nostrum monasterium ratione curiae praedictae spectantibus, accedente ad hoc speciali volun- tate et laudo benivoloque consensu honorabilis viri, magistri Vlrici de Pabienicz, decretorum doctoris, Pragensis ecclesiae scolastici, amministratoris episcopatus Pragensis, domino Johanne, Pragensi episcopo, per sedem apostolicam ex certis causis ab administratione suspenso et in Romana curia constituto, ad tempora vitae ipsius principis, praepositi et cancellarii praedicti, absque cujuslibet census onere contulimus et presentibus conferimus possidendam. Et nos magister Vlricuss praedictus, considerantes collationem praedictae curiae auctoritate ordinaria, qua ad praesens fungimur, confirmamus.“ — Dat. a. d. MCCCXXI°, IIII kal. Febr. Ex orig. arch. capit. Wyssegrad. cop. Mus. Boh. 651) 1321, 2 Febr. (S. 1.). Bauarus, abbas monasterii Brewnouiensis, fundans missam in aurora in capella b. M. Virginis et anniversarium diem pro fundatoribus, parentibus et anima sua, fratribus monasterii sui quosdam proventus deputat. — Nos fr. Bauarus, abbas monasterii Brewnouiensis, not. oc, „quod nos pio ac salubri ducti monitu statuimus, vt ob reverenciam gloriosissime virginis 35

Strana 274
274 Emler, Regesta Bohemiae Marie, genitricis dei, in capella, que ipsius beatissime virginis Marie vocabulo est insignita, missa vna de ipsa in ortu diei, que saluatorem omnium ad ortum produxit, per fratres nostros ordine vicis per annos singulos die quolibet celebretur, vt ipsa beatissima virgo Maria actus nostros et omnium benefactorum nostrorum feliciter dirigat votaque et suspiria nostra ac fundatorum nostrorum suo dilectissimo filio offerat, summo omnium conditori. Et quia quanto studiosius et feruencius diuine contemplacioni fratres nostros vacare videmus, tanto libencius illa eis prouidemus, que eorum sunt necessitatibus oportuna, cum eciam dignum et iustum sit, vt portantibus pondus diei et estus, fructus et consolacio prouenire debeat ex labore: inde est, quod nos dictis fratribus et conuentui nobis in Christo dilectis curiam dictam Bernich, quam Hermannus dictus Salm, ciuis Pragensis, ex nostra locacione sibi facta ad certos annos tenet, cuius census se extendit ad octo marcas grauioris pon- deris, marcam quamlibet per sexaginta quatuor grossos computando, item curiam Blasii dicti Sdybczonis domino Symoni locatam duas marcas cum dimidia grauioris ponderis et viginti sex grossos soluentem; item curiam Guntheri famuli tres marcas cum media eciam grauioris ponderis soluentem, que summa se extendit ad quindecim sexagenas et sedecim grossos, ex collacione nostra liberaliter et graciosissime deputamus, quod ipsi eundem censum habeant, teneant et possideant sicque disponant, et per procuratorem aptum, quem ex se elegerint, prouideant, quod vnicuique eorum duo oua tempore lacticiniorum et tempore ieiuniorum fructus vel loco fructuum, si fieri potest, pisces eis nomine pytancie die quolibet salua dieta regulari ministrentur. Item quod piper, crocum et ciminum habeant, et quod eciam anniversarius fratris Philippi sedecim grossis de predicta pecunia annis singulis suo die peragatur. Volumus eciam, ut absentibus seu ad nostram vel successorum nostrorum mensam vocatis nulla detur nec reseruetur porcio, vt conuentui tandem porcio ex hoc communiter augeatur. Et quia sancta et salubris est cogitacio pro defunctis exorare, ordinamus, ut anniuersarii dies funda- torum nostrarum ecclesiarum Brewnouiensis, Raygradensis, Policensis tercio die post festum sancti Dyonisii, abbatum vero huius monasterii tercio die post festum sanctissimi patris nostri Benedicti, parentum autem nostrorum in die b. Agapiti martiris singulis annis sollem- pniter peragantur. Et ut laborem sequatur solacium, in quolibet anniversario conuentui pro pytancia dimidia dabitur sexagena denariorum prag., pro quibus anniversariis alteram dimi- diam sexagenam de curia Jacobi, quondam famuli in Weltiesh, quam dominus Symon, vica- rius prepositi Pragensis ecclesie, tenet, cuius census se ad quintam dimidiam sexagenam extendit, liberaliter deputamus. Pro lampade vero in cimiterio fratrum iugiter ardente et ut coram altari maiori ob reuerenciam corporis domini nostri Ihesu Christi iugiter lampas ardeat, tres sexagenas pro oleo condonamus. Item nos frater Bauarus, abbas monasterii predicti salubri meditacione premeditantes diemque nostre peregrinacionis extremum disposi- cione testamentaria desiderantes prevenire, stabiliuimus et disposuimus, vt post diem exitus nostri anniuersarius dies deposicionis nostre in Brewnow de duabus marcis, in Raygrad de media, in Policz de media singulis annis suo die pulsatis campanis sollempniter peragatur; pro quo anniversario tres marcas prenotatas de balneo nostro in Porsiech, cuius census se ad sex marcas gravioris ponderis extendit, graciosissime deputamus; residue vero tres marce

Strana 275
et Moraviae. Annus 1321. 275 iam dicti census, vt hospites et peregrini secundum mandatum et regulam b. Benedicti, patris nostri, caritatiue pertractentur, pro vino emendo ad mensam domini abbatis conuer- tentur. Sciendum eciam, quod gracias istas, quas fratribus nostris fecimus, per laborem et industriam nostram ad monasterium nostrum attraximus, que prius tempore eleccionis nostre et hucusque monasterium nostrum non habebat, ex hoc nichil diminuentes censibus per nos inuentis. Ista consolacione pro huiusmodi onere verius honore fratres nostri ad presens sint contenti, cum a summo patre familias eo fauente preter laudum preconia longe maiora et in- comparabiliter eis premia debeantur. Nos huiusmodi ordinaciones et gracias rite factas, firmas et ratas tenere promittimus nec eas violabimus deo teste, statuentes firmiter nunc ex vestro consensu et beneplacito, ut per successorem nostrum et quemlibet vestrum et alium quemcumque sub pena excommunicacionis dicte ordinaciones ad laudem et gloriam nominis eiusdem perpetue virginis Marie et ob remedium animarum predictarum facte inviolabiliter in perpetuum obseruentur; quas qui violare presumpserit, dei omnipotentis et beatissime vir- ginis Marie nec non sanctorum Adalberti, Benedicti patronorum nostrorum indignationem se senciat incurrisse.“ — Sigilla: magistri Vlrici, Pragensis ecclesie scolastici, administratoris epi- scopatus Pragensis in spiritualibus, ac nostro et conuentus nostri nec non prepositorum ec- clesiarum Raygradensis et Policensis. — — Act. et dat. a. d. MCCCXXI°, in Purificacione sanctissime dei genitricis semper virginis Marie. Ex orig. arch. mon. Břevnov. — Dobner, Mon. hist. Boh. VI, 53. — Piter, Thesaurus absc. p. 79. 652) 1321, 5 Febr. (S. 1.). Albertus dictus de Donka, forestarius quondam silvarum Greczne et silvarum super Morauam per Wenceslaum regem constitutus, testatur, se a rege praefato recepisse in man- datis, ut inter silvas ad regem pertinentes et ad monasterium Welegradense spectantes po- neret metas, quas describit. — Dat. a. d. MCCCXXI, sub die b. Agathe virg. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI. 134. 653) 1321, 14 Febr. Treviris. Fridericus, dominus de Blankenheim, protestatur, se a Johanne, rege Boh. oc, villam Ormund cum attinentiis in feudum recepisse. — Dat. Treviris XVI kal. Martii a. d. MCCCXX°. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XVIII, p. 79. — Jacobi p. 91, n. 44. 654) 1321, 15 Febr. Brunae. Conradus, Olomuc. episc., Ottonem a Srbkone, praeposito monasterii Sderasensis, praesentatum, instituit rectorem ecclesiae in Morawans. — Dat. in Bruna a. d. MCCCXXI°, XV kal. Mar. Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 287. — Chytil. Cod. dipl. Mor. VI, 135. — Orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. 35*

Strana 276
276 Emler, Regesta Bohemiae 655) 1321, 17 Febr. Chrudim. Johannes, Boh. et Pol. rex oc, Stephano, terrae notario, pro hoc viceburggravio in Leuchtenburch, seu illi, qui pro tempore ibidem burggravius fuerit, praecipit, ut abbatem et conventum monasterii fontis S. Mariae in Saar circa omnia, quae ipsis per nobiles de Leuchtenburch data, concessa et indulta sunt eo tempore, quo castrum ipsum in eorum erat potestate, remanere permittat nec eis aliquam violentiam inferat. — Dat. Chrudim a. d. M°CCC XXI°, fer. III ante festum S. Mathiae 1) apost. et evang. proxima. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 144. — 1) Mathei in Cod. dipl. Mor. — Böhmer, Reg. Imp. p. 391, n. 421. 656) 1321, 24 Febr. Pragae. Vlricus, scholasticus Pragensis ecclesiae ac administrator in spiritualibus dictae Prag. ecclesiae, incorporat ecclesiam in Hermans ecclesiae Wyssegradensi. — Not. oc., quod s. d. d. Johannes, Boem. et Pol. rex oc, "nobis exposuit, quod ob specialem, quem ad ecclesiam Wissegradensem devotionis gerit affectum, divini numinis cultus in ea cupiens adaugeri, ecclesiam in Hermans, Pragensis diocesis, ad suam praesentationem pertinentem, dicte Wisse- gradensi ecclesiae annectere cupiebat, taliter, quod de fructibus ipsius corpus praebendae crearetur, per rectorem nunc dictae ecclesiae in Hermans, Thobiam videlicet et suos succes- sores possidenda (sic); nosque, qui administratoris ordinarii vices nunc gerimus auctoritate, ad petitionem praedicti domini Johannis, regis Boemiae, et honorabilium virorum, d. Jo- hannis praepositi, Dyrslai decani, Nicolai custodis, Waltheri scolastici et totius capituli dictae Wissegradensis ecclesiae, nec non dicti Thobiae, rectoris praefatae in Hermans ecclesiae, voluntate, — — eidem Wissegradensi ecclesiae incorporamus, volumusque, ut ipsa ecclesia in Hermans seu fructus ipsius sint praebenda dictae Wyssegradensis ecclesiae ex nunc et in perpetuum, et quod dictus Thobias et omnes, qui post eum fuerint successores, sint et esse debeant dictae Wyssegradensis ecclesiae canonici praebendati, jura omnia in ea obti- nentes, tam in spiritualibus quam in temporalibus, quam in cottidianis distributionibus, quae alii canonici praebendati in ea sunt habentes, reservata congrua sustentatione pro perpetuo vicario, qui in ipsa ecclesia populo in divinis officiis et ecclesiasticis sacramentis deserviat per praedictum Thobiam et successores suos ad curam ipsam perpetuandum ordinario prae- sentandum, jure nichilominus praesentandi in ipsa praebenda sic creata sicut in aliis prae- bendis ipsius Wissegradensis ecclesiae ad praesentationem regiam pertinentibus praedicto do- mino regi et suis successoribus nec non legatorum apostolicae sedis, archiepiscopalibus, episco- palibus archidiaconalibus in omnibus semper salvis ; in recompensamque fructuum, quos ab ec- clesia Wyssegradensi saepedicta dictus Thobias et sui successores sunt percepturi et percipient de voluntate ipsius ac de assensu dicti domini regis volumus et sic ordinamus, ut sex sexa- genas singulis annis, medietatem in festo S. Georgii et aliam in festo s. Galli, exsolvant de fructibus sic creatae praebendae canonicis ecclesiae Wissegradensis praelibatae, ad quorum solutionem modo praemisso faciendam dictum Thobiam et ipsius successores de expresso suo

Strana 277
et Moraviae. Annus 1321. 277 consensu et voluntate per sententiam excommunicationis astringimus.“ — Act. in Wissegrado a. d. MCCCXXI°, dat. in civitate Pragensi VI° kal. Martii. Ex orig. arch. capit. Wyssegrad. cop. Mus. Boh. 657) 1321, 25 Febr. Wissegrad. Dirslaus decanus, mag. Nicolaus custos, Waltherus scolasticus totumque capitulum ecclesiae Wissegradensis locationi emphiteuticae villae Hosczien assentiunt. — Not. oc, „quod videntes et considerantes locationem emphitheoticam ville Hosczien cum decem et octo la- neum (sic) ibidem per vener. principem et dominum nostrum, d. Johannem, nostrae Wisse- gradensis ecclesiae praepositum, regni Boemiae cancellarium, factam hominibus, qui in dicta villa jam resident, dictosque decem et octo laneos jam colunt et possident, dictae praeposi- turae nostrae fore utilem, praedictam locationem secundum omnes conditiones et puncta singula, quae in literis praefati domini nostri praepositi, praedictae villae Hosczien emphi- teotis super dicta locatione emphiteotica datis plenius continentur, quantum nostra interest, — Dat. Wissegrad V kal. Martii a. d. voluntate benivola praesentibus consentimus.“ MOCCC XXI°. Ex orig. arch. capit. Wyssegrad. cop. Mus. Boh. 658) 1321, 28 Febr. (S. 1.). Fr. Heinricus de Varila, commendator provincialis Thuringiae, fr. Meinhardus ple- banus ceterique fratres domus Egrensis ordinis Theotunicorum concedunt, ut Berchta, uxor Hermanni, civis Egrensis, curiam quandam post mortem mariti sui per unum annum possideat. — Not. oc, „quod Hermannus, vicinus noster prope carnarium, ad nos et domum nostram Egrensem aliquantis beneficiis fuerit fauorabiliter inclinatus, et maxime quia donacionem curie sue, quam inhabitat, dudum patratam nunc, ut firmior existat, denuo coram consulibus Egrensibus innouauerit, ob huiusmodi gratitudinem nobis exhibitam Hermanno predicto vicem hanc rependimus in hunc modum, vt eo sublato ab hac vita vxor eius legittima, vide- licet d. Berchta, post obitum mariti eandem curiam cum prebenda mense nostre, cum decima et censu in villis Oberndorf et Loman per vnum annum possideat et habeat eo titulo, quo habuit marito viuente. Ad dies quoque vite sue femina iam dicta percipiat a nobis quatuor kar siliginis annuatim.“ — — Et nos Hermannus Heklini, magister ciuium, et consules Egre ciuitatis sigillum nostre ciuitatis appendimus. — Dat. a. d. MCCCXXI, II° kal. Marcii. Ex orig. arch. reg. Dresd. 659) 1321, 3 Mart. Pragae. Johannes, rex Boem. oc, mensurationem agrorum civitatis Sacensis ratam habet. — Not. oc, "quod cum dubium esset iam dudum, vtrum agri ad civitatem nostram Sacensem pertinentes, essent mensura debita mensurati, nos de hoc certificari volentes, ut tam nobis de solucione annui census et aliorum iurium debitorum nobis de agris predictis quam dictis civibus de declaracione dubii huiusmodi iusticia fieret, mensuratores fideles et expertos

Strana 278
278 Emler, Regesta Bohemiae ad mensurandum dictos agros duximus transmittendum, mandantes eis, ut deum et ius- ticiam in ipsa mensuracione habendo pre oculis dictos agros mensura debita mensurarent. Qui quidem mensuratores nostrum mandatum fideliter exequi cupientes eosdem agros ad- hibitis sibi ad hoc quam pluribus dicte civitatis civibus fide dignis, mensura debita mensu- rarunt, invenientes per mensuracionem ipsam dictos agros habere quadraginta tres la- neos minus quartali, quorum quilibet sexaginta funes consuetudinarios continet et in- Quapropter ne imposterum de huiusmodi dictorum agrorum mensuracione sic debito modo facta aliquid dubium oriatur, mensuracionem ipsam dictis civibus ratificamus —, promit- tentes eis nullo umquam tempore innovare eandem vel immutare, quin potius perpetue robur obtineat firmitatis; prefati vero cives de quolibet dictorum laneorum laneo vnam marcam regalem, videlicet quinquaginta sex grossos, nobis et camere nostre singulis annis census nomine soluere tenebuntur.“ — Dat. Prage per manus ven. Johannis, Wissegradensis prepositi, regni nostri cancellarii, V° non. Marcii a. MCCCXXI°, regn. nostrorum a. XI°. E lib. memorab. civit. Sacensis ab. a. 1383, fol. 8a communicavit mecum vir doctissimus d. Ludov. Schlesinger, phil. doctor. 660) 1321, 4 Mart. Lutzemburgi. Ernest, dit Pictipas, citoyen Trevirois, déclare qu'il a reçu en engagère de Jean, roi de Bohême oc, les localités de Wiltingen, de Cansem et de Temmels, en assurance d'une somme de 350 livres deniers Treviriens qu'il lui a prêtée. — 1320. IV nonas Martii. Dat. Lutzemburgi. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 79. 661) 1321, 9 Mart. Pragae. König Johann befreit die stadt Brüx von allen steuern und abgaben auf zwei jahre. Schlesinger, Stadtbuch von Brüx p. 23. Extr. 662) 1321, 9 Mart. Pragae. Joannes, rex B. oc, petentibus civibus civitatis Pontensis forum in civitate Comatow in feriam tertiam transfert. — Not. oc, "quod ex parte civium nostrorum civitatis Pontensis nostre est expositum maiestati, quod a tempore primo, cum eadem civitas fuit locata, con- suevit fieri et fit forum in ipsa civitate qualibet secunda feria cuiuslibet septimane, et quod eadem secunda feria in oppido Comatow, distante a dicta civitate Pontensi per duo miliaria, forum celebratum fuit hucusque et adhuc celebratur qualibet eciam [feria secunda cuiuslibet] septimane; ex quo fit, quod predictum forum, quod fieri consuevit et fit in dicta civitate nostra Pontensi, cum propter vicinitatem locorum tum propter eiusdem concursum temporis et diei quasi ad nihilum deducitur in dicte ciuitatis nostre preiudicium non modicum et euidens detrimentum, propter quod supradicti cives nostri suplicaverunt nobis, ut ipsis et dicte civitati super hoc — — providere dignaremur. Quorum suplicacionibus benignius inclinati forum pre-

Strana 279
et Moraviae. Annus 1321. 279 — oppido Comatow fleri consuevit secunda feria, de bona volun- dictum, quod hucusque in tate commendatoris et Cruciferorum ibidem in Comatow in terciam feriam transferimus et redu- cimus, expressius inhibentes, ne ibi in Comatow secunda feria sed tercia feria forum septimana qualibet de ceteris habeatur. Preterea dictis civibus nostris ——favemus, ut debitores suos quoscunque ad eandem civitatem nostram venientes pro debito quinque marcarum vel pro qua- licunque summa minori infra quinque marcas possint arrestare seu occupare, sic quod per talem modum arrestacionis sive occupacionis de debitis huiusmodi satisfaccionem seu solucionem debitam consequi valeant et habere.“ — Dat. Prage per manus vener. Johannis, Wissegra- densis prepositi, regni nostri cancellarii, principis nostri dilecti, VII idus Marc. a. d. MCCCXXI°, regnorum vero nostr. a. XI°. Schlesinger, Stadtbuch von Brüx p. 23. 663) 1321, 18 Mart. Regensburg. „Wir Ludowich, romischer chunich, tun chunt, daz wir den purgern von Eger die gnade getan haben und auch tun, daz wir wellen baide durch die gerechtichait und durch gemainen frum, daz si alles daz zin, daz man durch ir stat füret flöczen und mit der stat- marche zaichen, als si auch von alter gewonheit her gethan habent; zwer in auch des wider wolte sein und das zin ungeflöczet für füren wolt, den sol unser richter doselbest darumb zv puzze seczen, swaer der sei." — Gegeben zv Regenspurch an der mitwochen nach dem suntag Reminiscere, do man zalt von Cristes geburt dreutzehenhundert jar darnach in dem ainenundzweintzigistem jare, in dem sibenden jare vnsers richs.“ Ex orig. arch. civ. Egrae cop. arch. reg. Boh. 663) 1321, 24 Mart. In Bastonia. Godefridus de Ohay, armiger, profitetur se a Johanne, rege Boh., turrim et domum in Ohay in feudum accepisse. — Dat. in Bastonia in vigilia Annuntiationis b. Virginis. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 79. 664) 1321, 10 Apr. Waltsachsen. — Ludowicus, Rom. rex, monasterio S. Clarae in Egra quasdas gratias concedit. Hanc gratiam duximus faciendam, „quod de nostris et imperii nemoribus sibi vicinis ligna ipsis necessaria sine contradiccione cuiuslibet secare, recipere possint et educere suis edi- ficiis et cottidianis ignibus applicanda, vniuersis forestariis siue custodibus nemorum predic- torum ac judicibus in Egra firmiter inhibentes, ne ipsas aut earum nuncios in educcione lignorum huiusmodi impediant aut aliquid racione theolonii vel cuiuscumque alterius juris requirant vel exigant ab eisdem. Insuper inhibemus, ne quis aliqua molendina iuxta molendina ipsarum supra vel infra in aquis extruere vel edificare presumat, vnde molendinis ipsarum qualicumque modo preiudicium posset aut dispendium generari.“ — Dat. in Waltsachsen IIII° idus Aprilis a. d. M'CCC°XXI°, regni vero nostri a. VII°. Ex orig. arch. c. r. aulici Vindob. cop. Mus. Boh.

Strana 280
280 Emler, Regesta Bohemiae 666) 1321, 12 Apr. Egrae. Johann, könig von Böhmen etc., gibt dem römischen könig Ludwig vollmacht eine heirat zu beschliessen zwichen seiner (Johanns) tochter Margaretha und herzog Heinrich von Nieder-Baiern, dem sohn des herzogs Stephan. Heiratsgut 6000 mark silber. — Dat. Egrae II idus Aprilis a. MCCCXXI°, regn. II° (sic). Böhmer, Reg. Imp. p. 186, n. 48. — Oefele, Rer. Boic. ss. II, p. 137. 667) 1321, 12 Apr. Egrae. Johannes, B. et. Pol. rex, Lucemburg. comes, marchiaeque Budisinensis dominus, Ludovico, Rom. regi, dat potestatem sororem suam Heinrico, duci Carinthiae, desponsandi et inter filium suum Wenceslaum et filiam ducis Carinthiae sponsalia faciendi. — Not. oc, nos ser. d. „Ludovico, Romanorum regi semper Augusto, dedisse et concessisse plenam et liberam potestatem et mandatum speciale, karissimam sororem nostram Mariam magnifico principi domino Henrico, duci Carinthie, desponsandi et matrimonialiter copulandi et inter filium nostrum Wencezlaum et filiam prefati ducis sponsalia faciendi et contrahendi et premissa firmandi et vallandi iuramenti interposicione in animam nostram prestandi et omni alio modo, sicut melius firmari et vallari possunt; dotem eciam seu donacionem propter nupcias duorum scilicet milium marcarum argenti redditus pro viginti milibus marcarum argenti hinc inde pollicitandi, paciscendi et statuendi, ita quod predictus dux in terra sua sorori nostre Marie predicte duorum milium marcarum argenti redditus assignabit et demonstrabit. Similiter nos pro filio nostro ipsius ducis filie totidem marcarum redditus in terra nostra Boemie designare et demonstrare debemus, ratum et gratum habituri, quicquid per predictum dominum nostrum in premissis et circa premissa aut ea contingencia vsque ad plenam explicacionem et confirmacionem actum, firmatum seu quomodolibet fuerit procuratum.“ — Dat. Egre II id. Apr. a. d. MCCCXXI°, regn. vero nostrorum XI°. Weech, Kaiser Ludwig der Bayer und König Johann von Böhmen p. 113. — Huber, Geschichte der Vereinigung Tirols mit Österreich p. 131. — Oefele, Rer. Boic. script. II, p. 137. Extr. 668) 1321, 18 Apr. Pragae. Conradus dictus Mayr promittit, se velle emere pro bonis e cessione Johannis regis in Moravia possessis alias hereditates sub potestate regis immediate positas, si bona praedicta venderet. — Dat. Prage XIIII kal. Maii. Jacobi, Cod. epist. Joh. reg. Boh. p. 93 n. 47. 669) 1321, 18 Apr. Pragae. Conradus de Winsberg junior profitetur se factum esse in comitatu Lucemburgensi vasallum Johannis, Boh. et Pol. regis, marchionis Budissinensis. — Dat. Prage XIV kal. Maii. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XVIII, p. 79.

Strana 281
et Moraviae. Annus 1321. 281 670) 1321, 18 Apr. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex, Lucemburg. comes, marchiaeque Budysinensis dominus, nobilem Cunradum de Winsperg iuniorem in suum et comitatus sui Lucemburg. vasallum recipit. — Dat. Prage XIIII kal. May a. d. MCCCXXI°, regn. a. XI°. Böhmer, Acta Imperii p. 719 n. 1025. — Böhmer Reg. Imp. n. 590. 671) 1321, 22 Apr. Pragae. Johannes, Bohemiae et Poloniae rex, Lucemburgensis comes, marchiaeque Budissi- nensis dominus, fratribus ordinis Theutonici jus patronatus ecclesiae sanctae Mariae in Vsk confirmat. — Not. oc, quod „cum ad informacionem sinistram quorumdam ius patronatus ecclesie sancte Marie in Vsk oppido sito super ripam fluminis dicti Albea ad nos spe- ctare asserencium, Petrum clericum, filium Hermanni ibidem de Vsk, venerabili in Christo domino Johanni, Pragensis ecclesie episcopo, principi nostro dilecto, presentassemus, idemque dictum Petrum confirmasset ad eandem, tandem aliquantis retroactis temporibus per famo- sum et religiosum virum, fratrem Leonem, commendatorem prouincialem fratrum ordinis Cruciferorum sacre milicie domus Theutonice per Boemiam et Morauiam per exhibicionem priuilegiorum, que fratres dicti ordinis super ipsa ecclesia sancte Marie in Vsk habere di- noscuntur, sufficienter instructi ius patronatus dicte ecclesie s. Marie non ad nos sed ad fratres ordinis sacre milicie predicti pleno iure inuenimus pertinere. Quapropter nos, qui iuxta regie nostre maiestatis equitatem ceterorum tenemur errores corrigere nostrosque proprios in melius reformare, ius patronatus dicte ecclesie sancte Marie in Vsk ad ordinem fratrum Cruciferorum sacre milicie domus Theutonice recognoscimus, prout de iure tenemur, debere perpetuo pertinere, omnia et singula priuilegia ordini fratrum sacre milicie predicto super ec- clesia in Stayn ac eius filiali sancte Marie in Vsk a quibuscumque sub quacumque forma ver- borum data et concessa de certa nostra sciencia confirmantes, presentis scripti patrocinio per- petuo valituro." — — Dat. Prage X kal. Maii anno nativitatis d. MCCCXXI°, regn. vero nostrorum a. XI°. Feister, Gesch. d. k. Stadt Aussig p. 233. 672) 1321, 23 Apr. In Olomucz. Conradus, Olomuc. episc., ad consummationem oppidi Ketschir permutat cum fideli suo Hermanditrich quosdam laneos, dans ei alios laneos in villa Petrowicz, mensae episco- pali pertinentes. — Testes: Henricus de Kittlicz, Johannes de Spiczca, Hechto de Rossicz, Michael de Borow, Mathias de Hoczmplocz, Waltherus de Fulmin, Franco de Chorina. — Consensum huic permutationi dederunt: Jenczo decanus, Sboro praepositus, Johannes archi- diaconus et caputulum Olomuc. — Dat. in Olomucz a. d. MCCCXXI°, IX kal. Maii. Ex orig. arch. archiep. Cremsirii Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 135. 673) 1321, 24 Apr. Pragae. Johannes, Boem. et Pol. rex, Lucemburgensis comes, marchiaeque Budisinensis do- minus, civibus in Grecz quasdam libertates confert. — Recognoscimus, „quod considerantes 36

Strana 282
282 Emler, Regesta Bohemiae diligenciam nostrorum fidelium, civium in Grecz super Albea, quam gerunt et habent super ipsius civitatis munimentum ac melioracionem, refeccionem murorum et turrium edificacionem, ipsos speciali prerogativa tituli dotare volendo, diligentius nichilominus pensantes, ipsos graves casus, iacturas et iniuarias tollerasse, pro quibus ipsos ex regali clemencia premiare et con- solari intendentes, libertatem, immunitatemque a festo Pasche nunc preterito ipsis civibus in- dulgemus liberaliter ad septennium continue mitigandum, ita quod ad nullum censum nec ad ullas collectas seu exacciones sive bernas dandas preterquam ad dacionem berne presentis seu collecte generalis nunc imposite et nisi ad solucionem census presentis anni faciendam per eos tempore medio sint astricti, ut ipsorum murorum et turrium refeccioni et extruccioni efficacius sint intenti. Insuper — concedimus eisdem, ut ligna in nostris silvis ubicumque libere — recipere possint pro calce seu cemento coquendo aut cremando ac eciam ubicumque reperti fuerint lapicidine ad muros exstruendos, sive ad calcem coquendum sive cremandum apti, etsi sint in bonis nostris sive in bonis nobilium, ad ipsos lapides fodiendos sive fran- gendos racione premissorum predicti nostri cives liberam habeant facultatem. Mandamus igitur — burgravio nostro Greczensi, qui nunc est atque pro tempore fuerit, aut quib us- cumque aliis, ut ipsos cives nostros — in premissis non impediant atque impedire quempiam permittant, que eis regalis munificencia condonavit.“ — Dat. Prage VIII kal. Mai a. d. MCCCXXI°, regnorum vero nostrorum anno XI°. Bienenberg, Geschichte der St. Koeniggraetz p. 103. — Böhmer, Reg. Imp. p. 187, n 50. 674) 1321, 4 Maii. Regensburg. Der röm. König Ludowich macht bekannt, dass er Vlreichen, lantgrauen von Livkem- berg, und dessen erben vormalen die burg zu Flozz und zu Parchstein um 1800 phunt regens- purger phenning versetzt hat, und schlägt 400 phunt dazu, "die er in vnserm dienst gein Wisbaden, gein Muldorf vnd in der laystung zv Aschaffemburch verzert hat." — Geben zv Regenspurg an dem montag nach des heiligen Crucestag, als es funden wart, 1322, in dem 7 jahre vnsers riches. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. 675) 1321, 9 Maii. Pragae. Nos Heinricus de Waldenberch et Albertus burcgrauius de Lyzenic, gener eius, profitemur, "quod dominus noster, d. Johannes, Boemie et Polonie rex, Lucemburgensis comes, marchieque Budissinensis dominus, nos de vniuersis debitis, in quibus nobis pro omnibus et singulis seruiciis, dampnis et expensis quibuscunque, que in ipsius sustinuimus et fecimus obsequiis, et pro quibus ipsum d. regem vsque in hodiernum diem ammonere possemus verbo vel litteris, quibus exnunc renunciamus, vel aliter quomodocunque, lega- liter et efficaciter pro nostra expediuit voluntate, exceptis dumtaxat duobus milibus et du- centis sexagenis gross. denariorum pragensium, in quibus adhuc nobis tenetur et pro quibus nobis castrum et opidum suum Budin cum vniuersis pertinenciis et juribus suis, prout in ipsius domini regis litteris super eo confectis euidencius continetur, racionabiliter obligauit,

Strana 283
et Moraviae. Annus 1321. 283 de quibus quidem dampnis, debitis, seruiciis et expensis ipsum dominum regem quittamus, et liberum dicimus ac solutum.“ — Dat. Prage a. d. M'CCC°XXI°, VII° idus Maii. Ex orig. arch. c. r. aul. 676) 1321, 11 Maii. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex, Lucemburg. comes, confert Wockoni de Crawar VII laneos et molendinum dictum Chudowicz in villa Czelechowicz sitos, olim Friderico de Lina- uia in C marcis gr. den. prag. obligatos sed ab eo per Wockonem praefatum de consensu regis exsolutos. — Dat. Prage V id. Maii a. d. MCCCXXI°, regnorum anno XI°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 136. — Archiv Český VI, 496. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 392, n. 591. 677) 1321, 11 Maii. Pragae. Johannes, Boem. et Pol. rex, Luc. comes, marchiaeque Budisinensis dominus, attendens dilectionem et favorem, quos habet ad Johannem, Wissegrad. eccl. praepositum oc, dona- tionem septuaginta laneorum prope Pilsnensem civitatem ratione mensurationis agrorum supercrescentium, quos ipsi praedicto Johanni pure, simpliciter, liberaliter ac irrevocabiliter donavit, factam per ipsum Johannem, praepositum praedictum, capitulo et ecclesiae Wisse- gradensi confirmat. — Dat. Pragae V idus Maii a. d. M'CCC XXI°, regnorum vero nostrorum anno XI°. Ex orig. arch. capit. Wyssegrad. — Hammerschmidt, Glor. eccl. Wissegradensis 250. — Böhmer, Reg. Imp. p. 392, n. 592. 678) 1321, 12 Maii. Pragae. Johannes, praepositus eccl. Wissegradensis, regni Boh. cancellarius, cum suo capitulo census de institis in civitate Chutna et de agris apud Melnik pro curia in Howorczowicz permutat. — Notum oc, „quod utilitati Wissegradensis ecclesiae intendentes, annuum censum institarum, ubi panni venduntur, in civitate Chutna, XX marcarum gros. denar. prag. pa- gamenti regii, et XV marcas dicti nummismatis gravis ponderis, ratione agrorum civitati Melnicensi adjacentium, qui in mensuratione eorum agrorum ad ipsam civitatem Melnicensem de jure spectantium nuper facta de mandato — d. Johannis, Boemiae et Pol. regis, inventi sunt superflui et resultantes, justo proprietatis titulo ad nos non contemplatione praepo- siturae, sed nostrae et nostrorum servitiorum ratione personae spectantem, per donationem dicti d. nostri regis pro tunc in ejusdem literis super dictae proprietatis titulo nobis datis plenius continetur, cum honorabilibus viris d. Dirslao decano totoque capitulo dictae nostrae Wissegradensis ecclesiae pro possessionibus et bonis obedientialibus in Howorczowicz, de quibus ipsi capitulo Wissegradensis ecclesiae decem dumtaxat sexagenas denariorum praefati nummismatis singulis annis solvebantur, permutavimus.“ — Sigilla: Dirslay decani, mag. Nicolai custodis, Waltheri scolastici eccl. Wissegr. — Dat. Pragae IV idus Maii a. d. M.CCC.XXI° Ex orig. arch. capit. Wyssegrad. cop. Mus. Boh. 36*

Strana 284
284 Emler, Regesta Bohemiae 679) 1321, 12 Maii. Pragae. Johannes, Wissegradensis ecclesiae praepositus, regni Boemiae cancellarius, capitulo Wissegradensi LXX laneos apud civitatem Plsnensem ratione mensurationis agrorum super- excrescentes donat. — Not. oc, "quod ob specialem favorem, dilectionem et devotionem de- dimus, donavimus et tradidimus pure et liberaliter, simpliciter inter vivos, et irrevocabiliter jure perpetuo in perpetuum septuaginta laneos apud Plsnensem civitatem ratione mensura- tionis agrorum superexcrescentes et resultantes, quos serenissimus dominus noster, d. Johannes, Bohemiae et Poloniae rex, non contemplatione praepositurae nostrae Wissehradensis, sed nostrae et nostrorum servitiorum ratione personae nobis dedit, tradidit et donavit pure, liberaliter, simpliciter et irrevocabiliter in perpetuum, secundum quod in ipsius praedicti domini nostri regis litteris expressius continetur. Quos laneos praedictos nos constituimus nomine Wyssehra- densis capituli praedicti et ecclesiae possidere et ipsorum laneorum possessionem tradimus corporalem (sic), ipsam tandem ecclesiam et capitulum Wissehradensis ecclesiae praedictum per nostrum biretum, quod super altare s. Petri in dicta ecclesia posuimus 1), constituentes et promittentes, nos omnia et singula firma et rata tenere et contra ea de jure vel de facto quomodolibet non venire.“ — — Dat. Pragae 4 id. Maii a. d. 1321. Hammerschmidt, Glor. eccl. Wissegr. 249. — 1) possidere constituentes, permittentes apud Hammerschmidt. 680) 1321, 15 Maii. (S. 1.). Wilhelmus, filius Gerardi comitis Juliacensis, et Philippus de Wildenberch miles pro- fitentur Johannem de Wernenburg, praepositum ecclesiae Kerpensis, factum esse vasallum Johannis, regis Bohemiae oc, pro CCCC libris hall. — Dat. id. Maii. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 80. 681) 1321, 15 Maii. In Chuttis. Wolframus, filius Wolframi de Lewenstein, profitetur, se factum esse vasallum Jo- hannis, regis Boh. et Pol. pro CC marcis hal. — — Dat. in Chuttis 1) id. Maii. Jacobi p. 92, n. 51. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 80. — 1) Ibidem: Thucc. 682) 1321, 15 Maii. Chuttis. Mathias dominus de Stumel (in dipl. dato anno MCCCXLIII° legitur Raumel) pro- fitetur, se a Johanne, rege Boh. et Pol. comite Lucemburgensi et domino Budissinensi, CC libras turon. pro uno manso libero spectante ad curiam eius sitam in villa Engildorff. — Dat. in Thuccis idus Maii. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 80. — Jacobi p. 92, n. 49. 683) 1321, 18 Maii. Pragae. Johann, könig von Böhmen etc., belehnt den edeln mann Konrad von Weinsberg den jüngeren mit tausend pfund heller. Böhmer, Reg. Imp. 392, n. 593.

Strana 285
et Moraviae. Annus 1321. 285 684) 1321, 21 Maii. Pragae. Johannes, rex Boh. et. Pol., Luczemburg. comes, marchiaeque Budissinensis dom. judicium civitatis Lunensis Beroni, civi eiusdem civitatis vendit pro C sexag. gr. den. prag. per eum et heredes eius jure hereditario habendum perpetuo, quas C sexag. sibi per dictum Beronem integraliter solutas esse profitetur. — Dat. Prage XII kal. Jun. a. d. MCCCXXI°, regn. nostr. a. XI°. E cod. c. r. bibl. univ. Prag. A, 7, f. 32. — Versio boh. sec. XV in arch. civ. Lun. 685) 1321, 23 Maii. Pragae. Johannes, Boh. et. Pol. rex, Lucemburg. comes, marchiaeque Budisinensis dominus, permutationem XV laneorum in Mielniko per praepositum cum capitulo eccl. Wissegr. pro bonis in Howorczowicz factam confirmat. — Not. oc, "quod ob specialem delectionem et affectum, quem gerimus et habemus ad ecclesiam Wissehradensem, quam specialem 1) nostram capellam reputamus, ac ven. Joannem, ecclesiae praepositum, cancellarium regni nostri Bo- hemiae, principem nostrum dilectum, divique numinis remunerationem, permutationem de quin- decim laneis in Mielniko, qui ratione agrorum mensuratorum superexcrescentium provenerunt, damus irrevocabiliter de voluntate sicuti et consensu conthoralis nostrae charisimae Elisabeth, Bohemiae et Poloniae reginae ac Lucemburgensis comitissae, ac villa Howorczowicz2) cum Dyrslao decano, Walthero scholastico, Nicolao custode, totoque capitulo factam — — confir- mamus." — — Dat. Pragae X° kal. Junii a. d. MCCCXXI°, regnorum vero nostrorum a. XI°. Hammerschmidt, Glor. eccl. Wissegrad. 247. — Böhmer, Reg. Imp. p. 392, n. 594. — 1) Hammerschmidt: specialiter. — 2) Idem Boworczowicz. 686) 1321, 23 Maii. Pragae. Elisabeth, Boh. et Pol. regina et Lucemburg. comitissa, Johanni, praeposito ecclesiae Wissegradensis, XV lan. in Mielnik donat. — Recognoscimus oc, "quod vener. Johanni, Wisse- hradensis ecclesiae praeposito, regni Bohemiae cancellario, fratri nostro charissimo, propter sua fidelia servitia nobis indefesse exhibita ac specialem affectum, quem ad ipsum gerimus et habemus, quindecim 1) laneos in Mielnico per agrorum mensurationem superexcrescentes et censum quindecim marcarum ratione praedictorum singulis annis resultantem de volun- tate inclyti d. Joannis, Bohemiae et Poloniae regis ac Lucemburgensis comitis, consortis nostri charissimi, ac consensu damus —— pure, libere, simpliciter inter vivos et irrevoca- biliter iure proprio in perpetuum — — possidendum et, quidquid sibi deinceps placuerit, perpetuo faciendum cum omnibus et singulis supradictis.“ — — Dat. Pragae X kal. Junii a. d. MCCCXXI°. Hammerschmidt, Glor. eccl. Wissegrad. 261. — 1) Hammerschmidt hab. „undecim“. 687) 1321, 29 Mai. (S. 1.). Die brüder von Bisschitz treten ihr gut in Lhota den brüdern des Deutschen ordens ab. — Ich Paulic vnd Tzepan vnd Wadizlaw vnd Heinrich von Bisschitz wir tvn — — zv

Strana 286
286 Emler, Regesta Bohemiae — — daz „wir mit den brudern des ordens des deutschen huses vnd des goteshuses wizzen, von Ripin haben gekriget vm daz dorf zv Elhoten vnd vm den acker vnd vm di heyde vnd vm den walt vnd vm allez, daz darzy gehort, also alz ez in vnser vater verkoufte her Paulic, got si im genedic, rechte vnd redelich, also haben si sich mit vns gutlich und liplich bericht vnd wir mit in; die vorbenanten bruder von dem deutschen hvs vnd des goteshvses zv Repin vnd haben vns gewert des ersten pfenninges biz an den letzsten recht, als wir selber wolden. Dar vmme si der kric gentzlich hin geleget, den si mit vns hatten vnd wir mit in. Dar vmme ovch daz si vns daz gvt haben gegeben recht vnd redelichen vnd vns vergulden haben, so trit ich Paulic vnd Tzepan vnd Wadislaw vnd Heinrich vnd vnse muter des selbes dorfes abe ze Elhoten vnd alles des, daz dar zv gehort, als da vorbenant ist, ewicliche also, als die grenitzen gein, als ez vnser vater verkoufte, got si im gnedig, den bru- dern von Ripin also verzie wirs vns hyte wir kinder von Bisschiz vnde vnse myter vnd vnse vrvnt vnd alle vnse nakomen und tretens disen vorbenanten brudern von Ripin abe recht vnd redliche vnd mit vorbedachten myte, daz si ins haben immer ewicliche vnd daz ez in got gese- gene. —— Wir haben gebeten die ersam burgere von Melnic, daz si ir ingesigel zy eyner zv- gnisse an disen brif legen. Ouch hab ich Paulic vnd mine brudere vnse ingesigel geleit an disen brif zu eyner vestenunge vnd haben ovch gebeten den ersam man hern Tzepan von Przibor, daz er sin ingesigel ovch daran lege zy einer gezvgnisse des briues, vnd haben ouch gebeten di er- liche brudere von Lubelitz hern Cvnaten vnd hern Vridzen, daz si ir ingesigel dar an legen zv eyner gezvgnisse. Diese rede ist gezyk der landcumetur von Behem vnd von Merern bruder Lew von Thyssow vnd bruder Jesk von Ripin vnd alle sin brudere vnd alle sin panvschen vnd der ersam man Pesk Haraz vnd sin bruder Tzechod vnd Rsenic von Vgezde vnd Qualic von Meschen vnd Hostic von Nebuzel vnd Pesk von Slonewitz vnd ander manich vmmesez des hvses ze Ripin, di da bi geweset sin.“ — Gegeben an dem iare also, als es tusent vnd dri hvndert vnd ein vnd zwencik iar waren, daz Crist geboren wart in virden kal. des manes, der Junius genant ist. Ex orig. arch. reg. Dresd. 688) 1321, 2 Jun. Pragae. Johannes, Boh. oc rex, Henrico juniori de Lypa obligat oppidum et munitionem Towaczow cum pertinentiis in 3000 marcis arg. pro dote Agnetis de Blankenheim. — Not. oc, "quod bona nostra infrascripta, videlicet oppidum et municionem Towaczow cum villis Miriwans, Oplaczan, Wyclech, Herboricz, Crelicz villa forensi et Pywin, ac vniuersis perti- nenciis suis fideli nostro dilecto Henrico juniori de Lypa in tribus milibus marcarum gr. den. prag. pagamenti morauici, videlicet sexaginta quatuor grossos computando pro marca qualibet, que sibi pro dote nobilis domine Agnetis de Blankenheim, consanguinee nostre, quam ei tradidimus in vxorem, dare promisimus nomine eiusdem vxoris sue ac ipsi do- mina titulo pignoris, obligamus tenenda et habenda per eum et dictam dominam ac heredes ipsorum tam diu, quousque eis prenotata pecunia per nos vel heredes aut successores nostros plenarie persoluatur. Quod si predictum Henricum prefate vxori sue continget premori, tunc

Strana 287
et Moraviae. Annus 1321. 287 domina ipsa tam omnia et singula supradicta bona per nos pro dote sua in dictis tribus milibus marcarum sibi obligata in eisdem tribus milibus marcarum quam vniuersa bona, videlicet castrum Strilk et villam Coriczan ac oppidum Hostradicz et villam Myspicz cum vniuersis suis pertinenciis per socerum suum, fidelem nostrum dilectum Henricum de Lypa, sibi eciam in tribus milibus marcarum pro suo dotalicio assignata, in quocunque statu man- serit et sive cum dicto marito suo heredes habuerit vel non, tenebit et habebit, in sex milibus marcarum ac ea siue in vita siue in morte sua, si ab ipsa exoluta non fuerint, pro ipsis sex milibus marcarum obligare et donare poterit, cuicumque voluerit, pro sue libito voluntatis. Et si eciam continget dictam dominam prefato marito suo premori, habendo vel non habendo cum ipso marito suo pueros siue heredes, tunc dictus Henricus maritus suus, vel eo non existente heredes sui, vel si heredes non essent, tunc fratres sui similiter tam dicta bona per nos sibi in tribus milibus marcarum pro dote et nomine dotis dicte vxoris sue obligata in eisdem tribus milibus marcarum quam bona omnia antedicta, sibi per dictum patrem suum in tribus eciam milibus marcarum pro dotalicio ipsius domine, vxoris sue, assignata, in ipsis milibus marcarum tenebunt et habebunt ac eadem, si ab ipsis exoluta non fuerint, pro ipsis sex milibus marcarum, cuicumque voluerint, obligare poterint vel do- nare." — Dat. Prage IIII° non. Junii a. d. MCCCXXI°, regnorum vero nostrorum a. XI°. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennae. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VIII, 811. — Böhmer, Reg. Imp. p. 295, n. 377. 689) 1321, 2 Jun. Pragae. Johannes, rex Boh. oc, venditionem bonorum in Creuczpurch Henrico de Lypa per Leonem, commendatorem de domo Teutunica, factam confirmat. — Not. oc, „quod quia fidelis noster dilectus Henricus de Lypa, summus regni nostri Boemie marschalus, apud deuotum nostrum dilectum fr. Leonem, commendatorem prouincialem per Boemiam et Mo- rauiam ordinis Cruciferorum hospitalis Sancte Marie de domo Teuthunica, et ordinem ipsum bona in Creuczpurch cum bonis, villis et vniuersis suis pertinenciis, sicut ipse fr. Leo et alii commendatores sive fratres eiusdem ordinis tenuerunt et possiderunt, pro certa summa pecunie emit jure hereditario per ipsum Henricum, heredes et succesores suos, te- nenda et possidenda, nos empcionem huiusmodi ratam habentes confirmamus.“ — Dat. Prage IV° nonas Junii a. d. M°CCCOXXI°, regnorum vero nostrorum a. XI°. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennae. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 811. 690) 1321, 4 Jun. Pragae. Johannes praepositus, Dirzlaus decanus, Nycolaus custos, Waltherus scolasticus to- tumque capitulum ecclesiae Wissegradensis vendunt Henrico de Lypa bona in Wolframicz in Moravia — Not. oc, "quod volentes condicionem ipsius ecclesie nostre facere meliorem, bona eiusdem ecclesie nostre in Wolframicz in Morauia sita cum villis, videlicet Lysnicz Selchowicz et Pochticz et eorum vniuersis pertinenciis, que sic longe a nostra fuerunt ecclesia posita, quod eorum vtilitatem non totam poteramus percipere,“ de d. Johannis, Boemie regis etc. assensu „nobili viro d. Henrico de Lypa, summo regni Boemie marschalco, rite vendi-

Strana 288
Emler, Regesta Bohemiae 288 dimus, omneque ius, quod nobis — — conpetit, — transtulimus in eundem taliter, quod ipse d. Heinricus et heredes sui bona ipsa et villas predictas cum omnibus iuribus, vtilita- tibus, libertatibus, iure patronatus in Wolframicz et pertinenciis suis vniuersis, in quibus- cunque rebus consistant, cum omni dominio, iure et iurisdiccione, sicut ad ipsam prepositu- ram et ecclesiam nostram pertinebant, iure hereditario et in perpetuum habeant, — — pro duobus milibus marcarum gros. den prag., LXIV grossos computando pro marca qualibet, quam quidem pecuniam per ipsum d. Henricum nobis et ecclesie nostre plene et integraliter solutam et in prepotiture et ecclesie nostre vtilitatem conuersam esse recognoscimus.“ — Sigilla: prepositi, decani, custodis ac scolastici, nec non dominorum Hynconis, filii quondam Heymanni de Duba, Pragensis prepositi, magistri Vlrici de Pabyanicz, Johannis Poloni, magistri Volgnini canonicorum eccl. Wissegr. — Act. et dat. Prage II non. Jun. a. d. M.CCC.XXI. Ex orig. arch. c. r. Viendob. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 137. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 238. 691) 1321, 11 Jun. Pragae. Johannes, rex Boh. vendicionem bonorum in Wolframicz a praeposito et capitulo Wissegradensi Henrico de Lypa factam confirmat. — Dat. Prage III id. Jun. a. d. MCCCXXI° reg. nostr. a. XI°. Ex orig. arch. c. r. aul. Viendob. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 812. 692) 1321, 18 Jun. Pragae. Johanes, Boem. rex, Henrico de Lypa mediam partem proventuum montanorum in Mittelberch et monetae in Broda Teotunicali donat. — Not. oc „quod quia fidelis noster dilectus Henricus de Lypa, summus marschalcus regni nostri Boemie, ac sui progenitores siue predecessores cum ipsorum ciuibus et hominibus montana in Mittelberch, sita circa ciuitatem Brodensem Teotunicalem, a multis temporibus excoluerunt, cum magnis ipsorum sumptibus atque dampnis, sic quod ipsa ciuitas in bonis et hominibus quasi destructa videtur, nos vero volentes ipsi Heinrico propter sua grata et vtilia seruicia nobis multipliciter exhibita prouidere, vt ipsa montana liberius et securius per ipsum Henricum et suos exco- lantur, per que nobis et regno nostro non modica concedente domino prouenire poterit vtilitas, ipsi Heinrico, heredibus et successoribus suis in montanis predictis omnibus, tam in Mittelberch quam in aliis bonis suis circumiacentibus, nec. non in cuiuscunque bonis et montanis et specialiter ac expresse in Monte Fago, qui in vulgari Puchperk dicitur, non obstante eo, si eadem bona vel montana per ipsius Heinrici progenitores vel predecessores alienata ab ipsa ciuitate Brodensi fuerint, dummodo ipsi ciuitati Brodensi magis ac propius quam alteri monete adjaceant, si ad tantos venirent prouentus, quod ibidem aut in ciuitate Brodensi predicta monetam nos habere contingeret, eiusdem monete et suorum prouentuum equaliter mediam partem de liberalitate nostre munificencie per ipsum Heinricum, heredes et successores suos iure hereditario tenendam, possidendam et percipiendam damus“ — — Dat. Prage XIV kal. Jul. a. d. M.CCC.XXI, regnorum vero nostrorum a. XI. Ex orig. arch. c. r. aul. Viendob. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 813. Extr. — Sternberg, Gesch. der böhm. Bergwerke I, 2 Urkb. p. 68. — Böhmer, Reg. Imp. p. 295, n. 378.

Strana 289
et Moraviae. Annus 1321. 289 693) 1321, 19 Jun. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex, Lucemburg. comes, marchiaeque Budisinensis dominus, monasterio S. Clarae in Znoyma jus patronatus ecclesiae S. Michaelis ibidem donat. — Dat. Prage XIII kal Julii a. d. MCCCXXI°, regnorum anno nostr. XI°. Ez orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 138. — Böhmer, Reg. Imp. p. 392, n. 595. 694) 1321, 20 Jun. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex oc, committit quibusdam arbitris taxationem villae Meneys et partis villae Hustopecz, quas reginae Elizabeth tradere intendebat. — Not. oc, „quod ad procurandam vtilitatem reipublice regni nostri Boemie, volentes absolui nos et heredes nostros a solucione decem milium sexagenarum gr. den. prag., in quibus — — domine Eli- zabet, — — domini Wencezlai, diui regis Boemie et Polonie, soceri nostri carissimi, relicte, fortalicia ciuitatum, castrorum, municionum ac districtuum Grecz, Muta, Chrudim, Jaromir et Policzka, cum suis pertinenciis — — pro suis dotaliciis siue donacionibus propter nupcias rite et racionabiliter obligantur, in — — Johannem, Wissegradensis ecclesie prepositum, regni Boemie cancellarium, — — Henricum de Lipa seniorem, dicti regni nostri summum marschalcum, et Wockonem de Crawar, fideles nostros, tamquam in arbitros pro nobis he- redibus et successoribus nostris, regibus Boemie, conpromisimus — — super taxacionibus ville Meneys et partis ville Hustopecz nos contingentis in marchionatu Morauie sitarum, vt ipsi pensatis omnibus vtilitatibus, iuribus et dominiis villarum Meneys et Hustopecz predictarum cum suis pertinenciis in omnibus rebus quibuscumque taxandi, estimandi, liberam habeant potestatem, et earum valorem et pretium iuxta eorum arbitrium et laudum, nobis in summa decem milium sexagenarum, in quibus prefate illustri domine Elizabet ex causis predictis fiscus regni Boemie, quinymo nos racione fisci obligamur, racionabiliter defalcandi, promit- tentes pro nobis, heredibus et successoribus nostris, nos et eos perpetuo ratum et gratum habituros, quicquid per predictos arbitros in premissis, circa premissa et super premissis, taxatum, estimatum, ordinatum fuerit siue factum, —— dantes predictis arbitris auctoritatem liberam et mandatum speciale, quod, postquam predictam villam Meneys et partem ville Hustopecz — — taxauerint, — — ipsorumque arbitrium in ipso casu legittime pronuncia- uerint ac nobis in sorte solucionis decem millia sexagenarum predictarum iuxta formam arbitrii sui defalcauerint, finemque et remissionem ac eciam quittacionem talis sortis nostro nomine sufficientem receperint, ipsam illustrem dominam Elizabet predictam vel eius procuratorem in possessionem et quasi predicte ville Meneys et partis ville Hustopecz nos contingentis cum earum pertinenciis ponendi et inducendi corporalem, iure hereditario et proprietatis perpetuo possidendas — — eodem iure, quo ipsa tenuerit et possederit, — — ac de ipsis tamquam de rebus suis propriis hereditariis, ad quemcumque vsum voluerit, perpetuo libere disponendi et ordinandi eidem illustri domine Elizabet dandi facultatem nostro, heredum et 37

Strana 290
290 Emler, Regesta Bohemiae successorum nostrorum, regum Boemie, nomine omnimodam habeant potestatem.“ — Dat. Prage XII kal. Julii a. d. MCCCXXI°, regn. vero nostrorum a. XI°. Ex orig. apud c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 139. — Böhmer, Reg. Imp. p. 393, n. 596 695) 1321, 21 Jun. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex, Lucemburg. comes, marchiaeque Budissinensis dominus, not. facit, quod quia illustris domina Elizabeth, Wencezlai, B. et Pol. regis, soceri nostri, relicta, „in requirendo debita sui dotalicii, in quibus ei iuste tenebamur, post nos et pro nobis magnos labores pertulit et expensas, nos considerantes ipsam dominam reginam, labores et expensas hiiusmodi ex nobis et nostri causa in omnibus pertulisse, — — in solucionem et restaurum predictorum laborum et expensarum duo milia marcarum gr. prag. pagamenti regii ipsi domine regine eo iure sicut suum dotalicium damus, — — deputantes ei eadem duo milia marcarum in nostris vrbore et monete in Chuthna prouentibus, pactis condicionibus, sicut et aliud debitum sui dotalicii in ipsis prouentibus deputauimus taliter, quod postquam ipsa domina regina ipsum debitum dotalicii sui predicti de ipsis prouentibus perceperit, in- mediate et sine discontinuacione qualibet triginta quinque marcas regij pagamenti singulis septimanis debebit percipere, quousque ipsa domina regina predicta duo milia marcarum per- ceperit integraliter et ex toto." — — Dat. Prage XI kalendas Julii a. d. MCCCXXI°, regn. nostrorum a. XI°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 138. — Böhmer, Reg. Imp. p. 393, n. 597. 696) 1321, 24 Jun. In castro Tetin. Stephanus de Tetin, nepos Johannis, praepositi Wyssegradensis ecclesiae, cancellarii regni Boh., jure emphiteutico villam forensem Dussnik et villas Dubnecz et Resieyowicz locat. — Not. oc, "quod considerantes diligenter, locationem de bonis infrascriptis in emphi- teosim faciendam utilem et necessariam esse ac bonis ipsis plurimum expedire, consensu a d. Johanne, Boh. oc rege etc., ad hoc habito et obtento, "bona ipsa, videlicet villam forensem Dussnik cum X laneis et villam Dubnecz cum IX laneis et villam Resieyowicz cum XXVI laneis pertinentibus ad easdem, ita quod quilibet laneus villarum praedictarum juxta con- suetam et debitam mensuram LXIV strychones valeat continere hominibus inhabitantibus dictas villas et heredibus et successoribus ipsorum jure emphiteotico locamus et titulo locationis emphiteoticae concedimus et confirmamus possidenda, receptis ab ipsis proinde sive ex causa seu ratione hujus contractus emphiteotici de quolibet laneo spectante ad praedictam villam forensem Dussnik IV sex. gros. den. prag. et de quolibet laneo pertinenti ad villas praefatas Dubnecz, Rossieyowicz (sic) duabus sexagenis monetae praedictae; quas 1) tamen villas cum laneis antedictis sub tali conditione annuae pensionis possidere debent, quod ipsi homines et heredes ac successores ipsorum, dictarum villarum emphiteotici possessores, nobis et here- dibus ac successoribus nostris vel aliis quibuslibet, quorum intererit, de quolibet laneo prae- dicto tres fertones denariorum praedictorum, computando quemlibet fertonem pro XVI grossis den., et VIII pullos 2) annis singulis, medietatem videlicet dictae pecuniae cum IV pullis in festo

Strana 291
292 Emler, Regesta Bohemiae 698) 1321, 25 Jun. In Tust. Johannes, Boh. et Pol. rex oc, jus patronatus ecclesiae sive capellae S. Procopii in Antiqua Brunna donat Elizabeth, relictae quondam Wencezlai, Boemiae et Pol. regis. — Dat. in Tust VII kal. Jul. a. d. M°CCC XXI°, regnorum nostr. anno XI°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 140. — Böhmer, Reg. Imp. p. 334, n. 598. 699) 1321, 25 Jun. In Tust. Johannes, Boh. et Pol. rex oc, Elizabeth, Wenceslai, Boh. et Pol. quondam regis, relictae, collationem sive jus patronatus ecclesiae parrochialis in Policzka donat. — Dat. in Tust VII kal. Jul. a. d. MCCCXXI°, regnorum nostr. anno XI°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 141. — Böhmer, Reg. Imp. p. 393, n. 599. 700) 1321, 2 Jul. In Modricz. Conradus, episc. Olomuc, controversiam inter Ottonem, plebanum ecclesiae in Mar- wens, et Bartussium, civem in Brunna, de curia ad dotem ecclesiae praedictae pertinente exortam componit. — Act. in Modricz a. d. MCCCXXI°, VI non. Jul. Ex orig. bibl. c. r. Prag. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 289. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 142. 701) 1321, 2 Jul. Ratisponae. Ego Hermannus de Sweriticz promitto pro me et pro fratre meo Marquardo d. Jo- hanni, Boh. et Polonie regi oc, uel ipsius capitaneo siue nuncio, cui hoc commiserit, „omnes litteras, munimenta siue iura, que habeo et michi aut fratri meo uel meis heredibus com- petunt uel aliqualiter competere possent super bonis et villis Sythomir, Samach et Tellen, quas idem d. meus rex a me et fratre meo redemit et exoluit, dare et eciam assignare, re- nuncians ex nunc eisdem litteris,“ que michi, fratri meo et heredibus meis competunt in bonis et villis supradictis. — Dat. Ratispone a. d. MCCCXXI°, VI non Jul. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. Mus. Boh. 702) 1321, 15 Jul. Aschaffenburg. Henricus Stumpf de Twingenburch profitetur, se factum esse vasallum et castrensem de Bidburg pro CLX sexag. gr. den prag. — Dat. Aschaffenburg id. Jul. Jacobi p. 92, n. 54. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 81. — 703) 1321, 15 Jul. Francfort. Eberhardus de Bruberg profitetur, se de CCCC marcis, pro quibus factus est vasal- lus Johannis, regis Boh. et Pol., CC marcas accepisse. — Dat. Francfort ipso idus Jul. Jacobi p. 92, n. 55. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 81.

Strana 292
et Moraviae. Annus 1321. 291 b. Georgii, et reliquam medietatem cum aliis IV pullis in festo b. Galli, nomine census sive annuae 3) pensionis dare et solvere, nec mon XII capetia metere et duobus diebus foenum falcare, et cum per principem terrae generalis expeditio indicetur, octo grossos den. in sub- sidium dare perpetuo tenebuntur, excepta villa Dussnik forensi praedicta, quam duntaxat a datione pullorum et falcatione foeni ac messura capetiarum et excepta villa Rosieywicz quam etiam a falcatione foeni et messura capetiarum praedictarum ex certis causis duximus absolvendas, et excepto judicio in tribus praenominatis villis, quod cum molendinis ibidem ad nos spectat et debet de jure spectare. Praeterea hominibus ipsis, heredibus ac successo- ribus 4) ipsorum, quod bona praedicta eodem 5) jure ac onere 6) ac conditione, quibus bona ipsa tenere debent, possunt vendere, donare, obligare, commutare et facere ut de re propria, favemus et concedimus per praesentes, nostra tamen et heredum ac successorum nostrorum super hoc ") voluntate requisita prius et obtenta. Favemus ipsis etiam gratiose, quod pascua, [quae] hucusque pro suis animalibus consueverunt habere, inantea libera habeant, ita quod de eis nichil solvere teneantur, jure dominii et proprietatis ac conditionibus suprascriptis in bonis praefatis nobis et heredibus ac successoribus nostris et allis quibuslibet, quorum in- tererit, perpetuo semper salvis ; statuentes etim per praesentes, ut omnes et singulae causae, quae in judicio nostro nobis in dictis villis reservato emerserint, secundum jura civitatis Veronensis judicari debent et fine debito terminari.“ — Dat. in castro Tetin a. d. M.CCCXXI°, VIII. kal. Jul. E cod. bibl. Lobkovic. Prag. f. 590 cop. Mus. Boh. — 1) quos in cod. — 2) pullis in codice. — 3) annone in cod. — 4) successores in cod. — 5) eiusdem in cod. — 5) onore in cod. — 7) hac in cod. 697) 1321, 24 Jun. In castro Tetin. Stephanus de Tietin, nepos Johannis, praepositi Wyssegr., jure emphiteutico villam Kytin cum VIII laneis, villam Dobrziss cum XII laneis, villam Knyn cum VII lan. et dimidio et villam Lipczicz cum X lan. modo eodem ut supra locat. Receptis ab ipsis ex ratione hu- jusmodi contractus emphiteotici quolibet laneo spectante ad praedictam villam Ketyn (sic) IV sex. gros. denar. prag., et de quolibet laneo spectante ad villas praefatas Knyn et Lipicz (sic) duabus sexagenis monetae praedictae. "Quas tamen villas cum laneis antedictis sub tali con- ditione annuae pensionis possidere debent, quod ipsi homines et heredes ac successores ipsarum, dictarum villarum emphiteotici possessores, nobis et heredibus ac successoribus nostris vel aliis quibuslibet, quorum intererit, de quolibet laneo praedicto duos fertones praedictorum denariorum, computando quemlibet fertonem per XVI grossos denar., et VIII pullos in festo beati Galli nomine census sive annuae pensionis dare et solvere, nec non XII capetia metere et duobus diebus foenum falcare ac, cum per principem terrae generalis expeditio iudicetur, VIII grossos denar. subsidium dare perpetuo tenebuntur, excepto judicio in IV praenominatis villis, quod ad nos spectat et debet de jure spectare. "Praeterea hominibus ipsis et heredibus ac successoribus ipsorum,“ ut supra — Dat. ut supra in consimili litera oc. VIII° kal. Jul. E cod. bibl. Lobkovic. Prag. f. 591. 37*

Strana 293
et Moraviae. Annus 1321. 293 704) 1321, 16 Jul. In Moguntia. Hartmannus de Kronemberch profitetur, se factum esse vasallum Johannis, regis Boh. oc, pro DC libris den. hal. ab eo receptis. — Dat. in Mog. XVII kal. Aug. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 82. 705) 1321, 16 Jul. In Moguntia. Conradus dominus de Winsperch profitetur se Johanni, regi Boh. oc, centum libras den. hal. annui census in bonis suis propriis et liberis in villis Albsperg, Opelspunt et Rudolps- berg assignavisse eaque ab ipso iure feudi accepisse. — Dat. in Moguntia XVII kal. Aug. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 82. 706) 1321, 16 Jul. In Moguntia. Conradus de Winsperch profitetur, se a Johanne, rege Bohemiae oc, vasallum comi- tatus Lucemburgensis receptum fuisse, dictumque regem sibi pro omnibus servitiis et damnis in eis perceptis satisfecisse, exceptis CCXC lib. hal. — Dat. in Moguntia XVII kal. Aug. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 82. 707) 1321, 17 Jul. In Bacharaco. Otto de Bollandia profitetur, se quartam partem castri Bollandiae cum pertinentiis a Johanne, rege Boh. oc, iure feudali tenere. — Dat. in Bacharaco XVII kal. Aug. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 82. 708) 1321, 17 Jul. In Bacharaco. Johannes de Weizzen profitetur, se pro DC libris den. factum esse vasallum Johannis, regis Boh. in comitatu Lucemburg. — Dat. in Bacharaco XVI kal. Aug. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 82. 709) 1321. 19 Jul. Treviris. Conradus dominus de Hohemberg profitetur, se pro DC libr. den. turon. factum esse vasallum regis Boh. — Dat. Treviris XIV kal. Aug. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 83. 710) 1321, 19 Jul. Treviris. Cono de Schonberch profitetur, se pro DC libris den. parv. turon. factum esse va- sallum Johannis, regis Boh. oc. — Dat. Treviris XIV kal. Aug. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 83. 711) 1321, 19 Jul. Treviris. Arnoldus de Wirzkirchen profitetur, se factum esse vasallum Johannis, regis Boh. oc, pro CL lib. parv. den. turon. — Dat. Treviris XIV kal. Aug. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 82.

Strana 294
294 Emler, Regesta Bohemiae 712) 1321, 19 Jul. In Treviris. Henricus marschalcus de Dinspuchil profitetur, se a Johanne, Boh. rege oc, CL li- bras parvorum turon. den. recepisse et pro eis factum esse vasallum eius. — Dat. in Treviris XIV kal. Aug. Publ. de la soc. oc de Luxembourg XVIII, p. 82. 713) 1321, 21 Jul. In Treviris. Johann, König von Böhmen etc. bestätigt dem St. Catharinenkloster zu Trier die schenkung des vierten theils von dem zehnten der kirche S. Isidor seitens Johanns von Oeren. Böhmer, Reg. Imp. p. 393, n. 600. 714) 1321, 7 Aug. Treviris. Johannes, Boh. et Polon. rex ac comes Lucemburgensis assentit fundationi parochiae S. Johannis in Lucemburg per Balduinum, archiepiscopum Trevirensem factae. — Dat. Tre- viris a. d. MCCCXXI°, die septima mensis Augusti. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Lux. XVIII, p. 83. — Böhmer, Reg. Imp. p. 393, n. 601. 715) 1321, 12 Aug. (S. 1.). Hermannus de Zcedrei villam Vgesd monasterio in Chotissow vendit. — Not. oc, „quod domino vener. Pernoldo, preposito in Chotissow, suo conuentui, omnibus suis successo- ribus villam nostram Vgezd cum agris cultis et incultis, siluis, montibus et arbustis, pratis, aquarum decursibus, fontibus et insulis et omnibus vtilitatibus ad eandem de jure spectan- tibus ad taxacionem nobilis viri domini Theowaldi de Maleliz (sic) sine decem pro quadrin- gentis marcis gr. pragensis monete, LXIV pro vna qualibet conputando marcha, sine omni falsitatis scrupulo 1) hereditarie vendidimus possidendam, contradicentes omni iuri, quod pater noster felicis recordacionis, dominus Hermannus aut sui progenitores, nos aut nostri liberi habuerunt uel habere deberent in villa Vgesd superius nominata. Nos itaque Dietricus de Birda, Witco de Stbolna, Ludherus de Rabenstein, Ybanus de Birssing, supra positus Her- mannus de Zcedrei compromissa manu et vnanimiter sine omni falsitatis metu domino Per- noldo prius posito, suo conuentui in Chotissow omnibusque suis successoribus emendacionem et disbrigacionem circa dotalia nostre germane sororis, domine Elizabet, et omnes sepe fa- tum dominum Pernoldum, suum conuentum aut successores in supra dicta villa Vgezd im- pedire attemptantes promittimus vera fide, secundum — quod commune ius terre requirit in hereditatibus temporibus ab antiquis, adjungentes, quod si in prehabita emendacione ville Vgesd domino Pernoldo, conuentui aut quicumque pro tempore fuerit preposito in Cho- tissow, fuerimus in toto uel in parte aliqua negligentes, extunc prius dictis domino Pernoldo, conuentui in Chotissow, aut, quicumque tunc fuerit, preposito, quingentas marchas grossorum pragensis monete et numeri, LXIIIIer grossos pro vnaquaque computando marcha, de vero erimus debito obligati, in quibus Noue Pilzne intrare tenemur ad Nicolaum Haccerum [?] civitatem, et super nostrum quinque, sicut superius sumus vnanimiter nominati, expendere

Strana 295
et Moraviae. Annus 1321. 295 dampnum, donec multociens positis preposito, quicunque tunc fuerit, et conuentui Chotisso- wensi iam scriptas quingentas marchas integraliter persoluamus. Quod si non fecerimus, extunc statim fidefragi et infideles coram deo et hominibus facti sumus, et poterimus ab omnibus ruptores nostre fidei appellari et conueniri a dicto preposito Chotissowensi in Pra- gensi beneficio pro eisdem .. Omne itaque promissum, quod domino Pernoldo et conuen- tui in Chotissow fecimus, secundum quod presens continet litera, domino Theowaldo de Ma- lesiz, Jaroslao de Ztozez, Sbraslao de Ebizouiz facimus sub vera fide necnon vadio sub eodem." — Dat. a. d. M°CCC°XXI°, IV° die ante Assumpcionem beatae Marie virginis gloriose. Ex orig. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. — 1) scupulo in litt. 716) 1321, 14 Aug. In Arluno. Indo de Bacharaco et Johannes de Lapide profitentur, quemque eorum a Johanne, rege Boh. C lib. den. hal. accepisse, et pro eis factos esse vasallos eius in comitatu Lu- cemburg. — Dat. in Arluno XIX kal. Sept. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 83. 717) 1321, 16 Aug. In monasterio Sderasiensi. Johannes de Mezirzicz, Wznata, Tasso et Jesco filii eius fratribus monasterii Sdera- siensis ante Pragam jus patronatus ecclesiae in oppido Solnicz circa Skuhrow donant. Ut autem „opera laudis diuine pro viuis et defunctis predictis eo copiosius valeant fieri, quo per religiosum plebanum eadem ecclesia fuerit gubernata, ipsi prepositus et fratres volun- tarie promiserunt in eadem, cum vacauerit, iuxta beneplacitum domini bonum plebanum locare, ordinis sui fratrem et alium presbyterum religiosum uel secularem ipsi perpetuis temporibus sociare, ita quod semper duo presbyteri sint ibidem.“ — Testes: d. Thobias de Tassow, frater et patronus noster dilectus, Johannes, filius eius, Hrono, filius d. Hrononis de Nachod. — Dat. in monasterio Sderasiensi a. d. MCCCXXI°, XVII° kal. Sept. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 142. — Dobner, Mon. IV, p. 290. 718) 1321, 17 Aug. In Starkow. Nos Bochusius de Starkinstat fatemur, [nos] teneri et obligatos fore domui ac coeno- bio sanatae Marie in Policz in sex marcis pro anima domine meae felicis memorie; „pro- mitto igitur firmiter ac solerter, ut quicunque bonorum possessor meorum post meam mortem extiterit, eis predictam ac prefatam pecuniam solvere debeat.“ — Dat. in Starkow XVI kal. Septembris a. d. MCCCXXI°. Ex orig. arch. mon. Břevnov. 719) 1321, 21 Aug. In Lucemburch. Johannes de Duna, comes silvestris, profitetur se pro D lib. den. vasallum regis Boh. factum esse. — Dat. in Lucemburch XII kal. Sept. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 83.

Strana 296
et Moraviae. Annus 1321. 297 gentiarum largiatur. — Insuper concedimus, quod in quacumque domo prenominatus frater Jesco debitum carnis domino vocante exsoluerit et tumulatus fuerit, quandocumque et quo- cienscumque aliquis frater ordinis sepedicti vel quicumque verbum dei pronunciauerit, de ipso sermone XLa dies indulgentiarum largiatur.“ —— Dat. a. d. MCCCXXI°, XVI° kal. Octobris. Ex orig. arch. reg. Dresd. 725) 1321, 24 Sept. (S. 1.). Johannes de Swabnicz et Perhta de Marbeins, relicta domini Witkonis, recognoscunt, Ottonem, capellanum eorum de Marbeins cum fratre suo Sidlino et Chunrado, avunculo suo, II laneos minus quartali in Marbeins pro ecclesia pro XIV marcis g. cum fertone redemisse. — Dat. a. d. MCCCXXI°, VIII kal. Oct. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 143. 726) 1321, 10 Oct. Ratisponae. Johannes, B. rex, vallem Bacheracensem et castra Stalberch, Staleke, Brunshorn ac Rinbul pro media parte sibi obligata Ludovico, Romanorum regi, resignare promittit, quando parata pecunia redimere ipsa voluerit. — Dat. Ratisponae. Reg. Boica VI, p. 73. — Böhmer, Reg. Imp. p. 187, n. 53. 727) 1321, 15 Oct. Brunae. Johannes, Boh. et Pol. rex oc, villam Meneys et partem villae Hustopecz cum perti- nentiis in 2180 marcis gr. den. prag. pagamenti morauici taxatas Elizabeth, reginae Boh. relictae Wencezlai, quondam Boh. et. Pol. regis, dat jure hereditario possidendas, ita tamen, quod illae 2180 marcae de summa 10000 sexag. de Chutna percipiendarum defalcentur, in qua Johannes rex Elizabeth reginae adhuc obligatus fuit de dotalitio ipsi a Wenceslao et Rudolfo regibus in civitatibus Grecz super Albea, Muta, Policzka, Chrudim et Jaromyr assignato, quae post aliquod temporis spacium ad regiam pervenerunt potestatem. — Dat. Brunne id. Oct a. d. MCCCXXI°, regnorum anno XI°. Ex orig. arch. c. r. gubern Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 144. — Böhmer, Reg. Imp. p. 421. 728) 1321, 17 Oct. Pragae. Johannes, Wissegrad. praepositus, Boemiae cancellarius, Henricus de Lipa, summus regni eiusdem marschalcus, et Wocko de Crawar testantur, bona in Meneis et Hustopecz, quae Johannes, rex Boh. Elizabeth, relictae quondam Wenzesslai et Rudolfi, Boh. regum, in re- compensam dotalitii eius dare decreverit, habito super hoc consilio d. Johannis de Mezirschitz, d. Diwisschii de Sternberch, civium Brunnensium Bartusschii, Nicolai de domo Teutunica et Mauricii et aliorum, qui ad generale colloquium tunc Brunae celebrandum convenerant, pro duobus milibus centum et octuaginta marcis morauici ponderis taxata fuisse. — Dat. Brunne a. d. MCCCXXI°, XVI kal. Nov. Ex orig. in arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 146. 38

Strana 297
296 Emler, Regesta Bohemiae 720) 1321, 1 Sept. Avinione. Johannes papa XXII magistro Johanni de Pineo committit, ut recipiat a Johanne, rege Boemiae, DLXXX marc. gr. den. prag., quas quondam a magistro Bonaiuto, collectore decimarum in Boemia et Moravia, Wenceslaus II, rex Boh. recepit, et ut pecunia praedicta recepta regem Boh. et heredes eius quittet nomine ecclesiae Romanae. — Dat. Avinione kal. Sept. pontif. a. V°. Dudík, Iter Rom. II, 87. Extr. 721) 1321, 1 Sept. (S. 1.). Meinhart der chamrer versetzt dem Ortwein von Waldburg gewisse güter in Schvczen- perig, Harbryk und am Czierperig. Unter den zeugen: Bohvnk von Harach, Dietreich und Bysk von Harach. — Gegeben 1321 an sand Egidientage. Urkundenbuch des Landes ob der Enns V, 293. 722) 1321, 11 Sept. Mons en Hainaut. Jean, roi de Bohême oc, fait foi et hommage au comte de Hainaut pour les terres d'Aymeries, Pons-sur-Sambre, Quartes, Dourlers, Raymes et appartenances, ainsi qu'il les avait eues de son père Henri, empereur, qui les tenait du comte de Hainaut. — Vendredi avant le st. Croix en septembre. Château de Mons en Hainaut. Publ. de la soc. oc de Luxembourg XVIII, 84. — Böhmer, Reg. Imp. p. 393, n. 602. 726) 1321, 11 Sept. Au chateau de Mons. Déclaration donnée par Jean de Hainaut, sire de Beaumont et autres d'avoir été présents lorsque Jean, roi de Bohême et de Pologne et comte de Luxembourg, a fait foi et hommage au comte de Hainaut pour ses terres d'Aimeries, Pont-sur-Sambre, Quartes, Dourlers, Raymes et leurs appartenances, ainsi qu'il les avait eues del' empereur Henri, son père. — Le vendredi avant ste Croix en septembre. A. Mons. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 84. 724) 1231, 16 Sept. (S. 1.). Fr. Prsibizlaus, Saturiensis episcopus, fr. Jesconi ordinis domus Theotonicorum ad reliquias s. Crucis, quas habet, XL dies indulgentiarum concedit. — „Ex singulari gracia, quam ad religiosum virnm fratrem Jesconem ordinis domus Theotonicorum gerimus, damus sibi ad reliquias s. Crucis, quas habet, XL dies indulgentiarum. Similiter damus ad omnia alia sanctuaria, que habet, quorumcumque sanctorum fuerint reliquie, sigillatim ad vnum- quodque XLa dies indulgenciarum de omnipotentis dei misericordia et bb. Petri et Pauli apostolorum et auctoritate nobis concessa. Concedimus eciam ipsi fratri Jesconi, quod, in quacumque ecclesia existerit et frater ordinis domus Theotonicorum predicti vel quicumque verbum dei predicauerit, de ipso sermone XLe dies indulgenciarum largiri poterit, quamuis frater dicti ordinis quisque sermonem faciens auctoritate sedis apostolice XLa dies indul-

Strana 298
298 Emler, Regesta Bohemiae 729) 1321, 1 Nov. In Straconycz. Wilhelmus, haeres et dominus Straconycensis et Horouicensis, petente fratre Henrico de Zelacowicz, priore fratrum hospitalis s. Johannis Jerosolimitani in Straconycz et Horauicz, iisdem verbis ut in dipl. dd. a. d. MCCCXVIII, nonis Nov. (Reg. III, p. 194, n. 171) omnia bona a praedecessoribus suis et aliis nobilibus circumsedentibus eidem hospitali collata confirmat. — Acta sunt hec in Straconycz a. d. MCCCXXI°, in kal. Novembris presentibus nostris militibus ac domicellis, scilicet domino Bascone de Sken, domino Albera de Dobew, domino Blasislao de Nebrehouicz, domino Woysa de Longa uilla, domino Alramo et aliis quam pluribus fide dignis. Ex orig. arch. Melit. Prag. 730) 1321, 6 Nov. (S. 1.). Johannes advocatus, consules et scabini, iurati cives in Olomucz, adhibitis senioribus civitatis cum pleno consensu communitatis pontem Owpruk, pontem Viechpruk nec non pontem, qui ultra fossatum ulterius circa lapideum molendinum ad civitatem ducit, Walthero, concivi suo, cum omnibus juribus ad dictos pontes ab antiquo pertinentibus locant bene et decenter reparandos, addunt ei quandam insulam et liberant eum ab exactionibus de domo et agris ac insula praedicta. — Act. et dat. a. d. M°CCC XXI°, VIII id. Nov. Ex orig. in curia Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 147. 731) 1321, 9 Nov. (S. 1.). Wirricus dominus de Winenberch cum heredibus suis Johanni, Boh. regi oc, in he- reditate sua in Kelberg XX lib. parv. den. turon. assignant et vasalli regis Boh. in comitatu Lucemburg. efficiuntur. — Fer. II ante festum b. Martini episcopi hiemalis. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 84. 732) 1321, 10 Nov. (S. 1.). Walterus de Trys et Nesa, uxor eius, profitentur, ipsis a Johanne, Boh. et Pol. rege oc, redditus XV lib. den. turon. assignatos esse supra curtim de Hunshusin sitam in territorio villae de Trys. — In vigilia b. Martini episcopi. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 84. 733) 1321, 12 Nov. In Cameraco. Johannes, Boh. et Pol. rex, comes Lucemburg. marchiaeque Budissinensis dominus, alterum altare in capella castri Lucemburgensis erigit. — Dat. in Cameraco fer. V post festum S. Martini [a. d. MCCCXXI"], reg. nostr. a. XI°. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XVIII, p. 85; XXII, p. 16. — Böhmer, Reg. Imp. p. 393, n. 603. 734) 1321, 15 Nov. Avinione. Johannes pp. XXII abbati monasterii de Milewsk. — „Sua nobis dilectus filius Dyr- sizlaus, decanus ecclesiae Wissegradensis, — — patronus parochialis ecclesiae s. Mariae

Strana 299
et Moraviae. Annus 1321. 299 ante Laetam curiam Pragensis petitione monstravit, quod cum ipse parochianos ecclesiae s. Mariae super eo, quod iidem parochiani falso praetendebant, se dictae ecclesiae s. Mariae fore patronos, super jure patronatus ejusdem ecclesiae s. Mariae decano injuriabantur, eidem coram . . archidiacono Gradicensi in ecclesia Pragensi, cui . . abbas monasterii Brewnouiensis, cum fuisset judex per literas sedis apostolicae delegatus, commiserat super hoc totaliter vices suas, traxisset in causam, tandem cum fuisset aliquamdiu inter decanum et parochianos eosdem in causa hujusmodi litigatum, iidem parochiani, tamquam sibi male conscii, omne jus, quod eis asserebant competere in dicto jure patronatus, cesserunt et transtulerunt in Franciscum, filium quondam Jacobi Wolfflini, civem Pragensem, judicem civitatis ejusdem, dictus archidiaconus cognitis ipsius causae meritis et juris ordine observato difînitivam pro dicto decano sententiam promulgavit; et licet iidem Franciscus ab hujusmodi sententia ad sedem duxerit apostolicam appellandum, appellationem tamen hujusmodi non est infra tempus legitimum, quanquam potuerit, prosecutus. Quare dictus decanus nobis humiliter supplicavit, ut hujusmodi sententiam robur faceremus firmitatis debitum obtinere. Quocirca discretioni tuae per apostolica scripta mandamus, quatenus, si est ita, sententiam ipsam appellatione non obstante praedicta facias per censuram ecclesiasticam appelatione remota firmiter ob- servari." — Dat. Avinione XVII kal. Dec., pontif. nostri a. VI. Insert. litt. arch. capit. Wyssegr. dd. 1322, 21 Maii. 735) 1321, 17 Nov. In Rupe. Theodoricus de Ronkem miles profitetur, sibi de omnibus debitis a Johanne, B. rege, satis factum esse. — Dat. in Rupe feria IIIa post festum Martini episcopi. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 85. 736) 1321, 19 Nov. Pragae. Cunegundis, abbatissa monasterii sanctimonialium s. Georgii in castro Pragensi, villas Strzmyelicz, Swanowicz et Haczky monasterio s. Georgii conferens disponit, ut easdem quae- libet abbatissa dicti monasterii possideat. — „Sane dum — — d. Wenzeslaus, senior Boe- mie et Polonie rex, germanus noster karissimus attendens et considerans, nos non posse secundum status nostri decenciam de monasterii ipsius prouentibus comode sustentari, nobis in sustentacionis nostre subsidium ciuitatem suam Jewiczkam in Morauia sitam cum villis et aliis eius pertinenciis vniuersis ad vite nostre tempora contulisset, post hoc, dum ipsam ciuitatem cum suis pertinenciis antedictis ex iure collacionis et prouisionis huiusmodi habe- remus, — — d. Johannes, Boemie et Polonie rex ac Lucemburgensis comes, ad quem regni Boemie successio est deducta, volens et desiderans ciuitatem predictam cum prefatis suis pertinenciis habere et sue potestatis dominio applicare ac a nobis ius predictum, quod nobis conpetebat, in ipsis exoluere (sic), jus huiusmodi cum bona nostra voluntate emit a nobis pro sexcentis marcis gross. denar. pragen., deputans et assignans nobis ipsas sexcentas marcas apud nobilem virum Bernhardum de Czimburch, qui sibi eas soluere tenebatur; ipse vero Bernhardus non habens nec valens nobis soluere pecuniam prenotatam taliter pro ipsius 38*

Strana 300
300 Emler, Regesta Bohemiae pecunie solucione ordinauit nobiscum, quod pro huismodi summa pecunie villas ad eum jure patrimonii pertinentes Strzmyelicz, Swanowicz et Haczky nobis vendidit et vendicionis tytulo tradidit ac cessit libere de eisdem ad habendum et possidendum eas jure hereditario et in perpetuum, et vt de ipsis et in vita et in morte faceremus et possemus facere velle nostrum, jus omne, quod in villis ipsis habebat et sibi competebat aut competere poterat, a se abdicans et omnem proprietatem ad ipsum pertinentem in eis in nos plene transferens nostreque disposicioni omnino relinquens. Nos autem grato considerantes animo, quod in officiis caritatis primo loco illis tenemur obnoxii, a quibus nos cognouimus beneficia recepisse spiritualia et temporalia, que a predicto monasterio s. Georgii, cui permittente domino presidemus, rece- pimus, recensentes beneficia ipsa, sibi volentes ea, qua possumus, liberalitate rependere, villas ipsas Strzmyelitz, Swanowicz et Haczky ipsi monasterio s. Georgii de consensu et voluntate predicti domini nostri d. Johannis, Boemie et Polonie regis ac comitis Lucemburgensis, conferimus iure hereditario et in perpetuum cum omnibus suis juribus, vtilitatibus et perti- nenciis vniuersis, volentes et disponentes, quod quelibet abbatissa dicti monasterii nostri s. Georgii, que pro tempore fuerit, predictas villas, Strzmyelicz, Swanowicz et Haczky pleno iure possideat et manuteneat, ipsaque abbatissa, que pro tempore fuerit, infrascriptos anni- versarios et memoriales dies annuos ordine infrascripto teneatur perpetuo et debeat obseruare. Primum siquidem in festo sancte et indiuidue Trinitatis in prima vespera bibicio consueta canonicis dicti monasterii nostri s. Georgii ministretur; item in festo, quo officium de corpore Christi agitur, in prima vespera dictis canonicis bibicio ministretur et dominabus sanctimo- nialibus dicti monasterii sancti Georgii panis albus et vinum ministretur; item in Concepcione sancte Marie bibicio canonicis et dominabus sanctimonialibus fiat prandium, sicut in Natiuitate ipsius b. Virginis fieri consueuit; item in festo s. Marie Magdalene canonicis bibicio et re- fectorium et dominabus sanctimonialibus eo modo, sicut in summis solempnitatibus fieri con- sueuit, ministretur; item in Translacione spinee corone domini nostri Jhesu Christi canonicis bibicio et dominabus sanctimonialibus prandium ministretur, prout in Natiuitate s. Marie virginis fieri consueuit; item in festo Paschatis tres scutelle ad consecrandum cum placentis magnis et aliis pertinenciis ministretur, quarum vnam abbatissa pro se, pro conuentu et familia recipiat, secunda sororibus sanctimonialibus ad sanctum Franciscum mittatur, tercia inter egenos et pauperes ex toto diuidatur. Item in anniversario nostro canonicis bibicio et refecto- rium ministrentur et alia omnia tam in officio diuino quam in refeccionibus fiant solempniter, sicut in anniuersariis fundatorum nostri monasterii fieri consueuit. Item prouideatur, vt lampas, que in nocte ardere consueuerat perpetuo, in die ardoris lumen nullatenus evanescat; item custrici siue custodi ecclesie vna sexagena gross. denar. pragen. annis singulis perpetuo ministrentur; item camerarie, que conseruat mensalia, viginti denarii grossi monete pra- gensis annis singulis perpetuo ministrentur, inuocantes patrem misericordie et deum totius consolacionis, quatenus iuxta suarum bonitatum infinitarum exuberanciam omnibus et singulis nostre collacionis et disposicionis predicte deuotis obseruatoribus et fidelibus promotoribus in vltimo necessitatis eorum articulo misericorditer adesse dignetur et omnium suorum pec- catorum reatus graciosius relaxare.“ — In testimonium adhibuimus karissimam neptem nostram

Strana 301
et Moraviae. Annus 1321. 301 dominam Elizabeth, Boemie et Polonie reginam, venerabilem Johannem, Wyssegradensis ecclesie prepositum, regni Boemie cancellarium, honorabilem virum magistrum Vlricum de Pabienicz, doctorem decretorum, Pragensis ecclesie scolasticum, administratorem episcopatus Pragensis in spiritualibus. — — Dat. Prage a. d. MCCCXXI°, XIII kal. Decembris. Ex crig. arch. c. r. aulici Vindob. cop. Mus. Boh. — Hammerschmidt, Hist. monasterii S. Georgii in castro Prag. p. 41. 737) 1321, 19 Nov. In Cameraco. Johannes, Boh. rex etc., proventus capellae castri Lucemburgensis L libris turo- norum constituit. — Dat. in Cameraco in die b. Elyzabeth a. d. MCCCXXI°, regni nostri anno decimo. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, 85; XXII, p. 17. — Böhmer, Reg. Imp. p. 393, n. 604. — Cfr. dipl. (s. n. 631, p. 266) dat. a. d. MCCCXX°, 13 Nov. 738) 1321, 25 Nov. Avinione. Mathias, archiepiscopus Duracensis, Zacharias, episcopus Suacinensis, et Egidius, episcopus Adrianopolensis, ut oratorium constitutum in castro Bludonis in Monaschicz Prag. dioc. congruis honoribus frequentetur, omnibus vere poenitentibus, qui ad ipsum oratorium in festivitatibus infrascriptis, videlicet: Natalis domini, Circumcisionis, Epiphaniae, Ramis palmarum, Parasceves, Resurectionis, Ascensionis, Pentecosten, Corporis Christi, s. Johannis bapt., ap. Petri et Pauli, Omniumque aliorum apostolorum et evangelistarum, Omnium san- ctorum, s. Crucis, s. Michaelis ac in omnibus et singulis festis s. Mariae semper virginis, s. Laurentii, Vincentii, Martini, Nicolai, Stephani, Georgii, Ambrosii, Hieronymi, Gregorii, Augustini, s. Margaritae, Catharinae, M. Magdalenae, Agathae, Annae, Agnetis, Undecim milium virginum ac in singulis diebus dominicis per annum et per octavam earundem festi- vitatum accesserint, aut qui missis, praedicationibus aut aliis quibuscumque divinis officiis in eodem oratorio devote interfuerint, et specialiter ac nominatim, quando dictus Bludo seu eius uxor aut aliquis liberorum suorum aut familiarium suorum ibidem accedere divina seu sacramenta recipere contigerit, quotiescunque et quandocunque praemissa vel aliquid prae- missorum devoti fecerint, XL dies indulgentiarum de injunctis eis poenitentiis relaxant. — D. Avenione vigesima quinta die mensis Novembris a. d. 1321, pont. d. Johannis papae vige- simi secundi anno sexto. Lib. memorab. paroch. Morašic. prope Lutomyšl. — Jelínek, Děj. m. Litomyšle p. 90. Extr. 739) 1321, 30 Nov. (S. 1.). Walterus de Trys profitetur, se factum esse vasallum Johannis, B. regis oc, cui uxore sua Nesa assentiente redditus XV libr. in curia sua in Hunshusin assignavit. — Pridie kal. Dec. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XVIII, p. 85. — Cfr. lit. sig. n. 732, p. 298. 740) 1321, 1 Dec. In Chrumpnaw. Heinricus de Lipa, summus regni Boemiae marscalcus, capitaneus Moraviae, donat ecclesiae in Kyrinthein ad monasterium Zaberdouicense spectanti molendinum sub ipsa ecclesia

Strana 302
302 Emler, Regesta Bohemiae cum monte et rubeto ipsi molendino adjacentibus eo jure, quo ea patruus eius Reimundus de Luchtenburch tenuit. — Dat. in Chrumpnaw kal. Dec. a. d. MCCCXXI°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 148. 741) 1321, 5 Dec. In Wissegrado. Johannes praepositus, Dyrsizlaus decanus, Nicolaus custos, Waltherus scolasticus totumque capitulum Wissegradensis ecclesiae permutationis titulo bona in Cralowicz fratribus domus s. Mariae ad pedem pontis Prag condescendunt. — Not. oc, „quod facta et perfecta jam dudum permutatione inter nos et religiosos viros fratrem Wernherum commendatorem et conventum domus s. Mariae ad pedem pontis Prag. ordinis hospitalis s. Johannis Iheroso- limitani curiae nostrae in villa Rostil cum pertinentiis suis pro molendino fratrum ipsorum sub monte Wissegrado super fluvium Boticz sito, possidentibusque nobis quiete et pacifice molendinum ipsum praedictae permutationis nomine, ipsisque fratribus curiam supradictam, nos considerantes, quod areae in villa Psar cum ortis et agris ac aliis pertinentiis suis, nec non orti et agri, quos praedicti fratres ab utraque parte fluvii ipsius Boticz obtinent, propter ejusdem fluvii cursum, qui forte ripas aliquando transcendens ortos et areas praedictas involveret, inter nos et fratres ipsos litis et dissensionis essent plurimum inducturae, a commendatore et fra- tribus praedictis communi et deliberata voluntate petivimus, ut ortos, areas et agros praedictos premutarent nobiscum pro bonis aliis, quae eis utilitate simili responderent. Qui commendator et fratres nostrum non captiosum sed sincerum intuentes propositum de facienda permutatione hujusmodi annuerunt favorabiliter votis nostris, habitoque cum eis de permutationis ipsius con- venientia sollicito et diligenti tractatu, fratres ipsi nobiscum nosque cum eis in permutationis ipsius negotio convenimus in hunc modum, quod fratres ipsi curiam praedictam in Rostili cum pertinentiis suis iterato nobis et ecclesiae nostrae redderent, areasque, ortos et agros prae- dictos in nostrum et ecclesiae nostrae transferrent dominium, nosque eis in villa Cralouicz tres curias sive tres areas, in quibus sunt aedificia posita, spectantia ad inhabitantes ibidem, videlicet una ad Jacobum cum fratre, alia ad Michaelem et tertia ad Jacobum ex parte alia fluvii dicti Rokitnicze illic decurrentis, circa viam publicam, respicientes orientem, positas, cum agris, rubetis, pratis, pascuis et cum orto, qui est situs a parte fluvii praedicti dicti Rokytnicze versus Pragam et conjunctus orto praebendae Wissegradensis ecclesiae, quam d. Henricus d. Ssonburch ista vice possidet, posito super ripam fluvii supradicti, cum omni- bus aliis juribus, proventibus, utilitatibus, libertatibus et pertinentiis suis, ad decanatum nostrae Wissegradensis ecclesiae pertinentes, permutationis ipsius nomine traderemus. Et quia commendator et fratres eisdem bonis decanatus in Cralouicz, ut superius praedictum est, pro dicta curia in Rostil et pro areis, ortis, pratis et agris in Psarz et juxta ripas prae- dicti fluvii Boticz sitis cum omnibus eorum pertinentiis a nobis et a Wissegradensi ecclesia se velle asserunt contentos [sic]; nos Dyrsizlaus decanus nostro et decanatus nostri nomine, nosque praepositus, custos et scolasticus totumque capitolum [sic] supradicti nostro et Wisse- densis ecclesiae nomine permutationi ipsi, quia eam nobis et ecclesiae nostrae utilem — cog- novimus, — consentimus, bonaque praedicta decanatus in Cralouicz, curias sive areas supra

Strana 303
et Moraviae. Annus 1321. 303 nominatas cum agris et omnibus utilitatibus, libertatibus, proventibus, juribus et pertinentiis suis in jus et potestatem et plenum dominium domus praedictae sanctae Mariae, praedicto fr. Wernhero commendatore domus et conventus ejusdem ea nomine recipiente, a nobis transfe- rimus, ipsisque cedimus liberaliter de eisdem, volentes, ut fratres ipsi deinceps bona eadem cum omnibus juribus, utilitatibus, libertatibus et pertinentiis suis, ut dictum est, jure heredi- tario et in perpetuum tenere et habere et de ipsis tamquam de re sua facere debeant, quicquid eorum placuerit voluntati, renuntiantes omni juri et actioni, quae nobis vel decanatui seu ecclesiae Wissegradensi in bonis vel ad bona ipsa conpetunt vel possent competere in futu- rum.“ — Dat. in Wissegrado a. M.CCC.XXI°, non Decemb. Ex orig. arch. capit. Wyssegrad. 742) 1321, 14 Dec. In Tyncz. Plichta de Zyrotyn cum fratribus suis Jarkone et Habardo quaedam bona conventui sororum s. Clarae in Tyncz conferunt. — Not. oc, "quod bone memorie d. Habardus de Zyrotyn, pater noster, dum vite presentis incolumitate gauderet ac compos rationis exi- steret, — pro anime sue suorumque carorum remedio deputauit perpetuo et ordinauit pro loco, in quo situm est monasterium sororum seu sanctimonialium ordinis s. Clare in oppido suo Tyncz nuncupato, agros pro duabus araturis adiacentes oppido memorato in villa, que dicitur Tynczek, et IV laneos in dicto oppido, in quo situm est dictum monasterium sororum prenominatarum, quorum quilibet censuat vnam marcam, cum omnibus pertinenciis, obuenci- onibus ac solucionibus seu iuribus necnon vtilitatibus, que a dictis laneis obueniunt seu obuenire consueuerunt, iure hereditario perpetuo possidendos omni eo modo seu iure, quo dictus pater noster dictos laneos cum predictis araturis siue agris in vita sua tenuit seu possedit; et eodem per omnia modo seu iure donauit sepedicto monasterio siluam non longe a prenominato oppido dicto Tyncz positam, que dicitur silua fratrum . . Insuper ego Plichta supradictus, pro mea meorumque predecessorum ac posterorum salute perpetua de bonis a d. deo michi collatis ordino liberaliter et dono perhenniter de consensu matris mee, fra- trumque meorum in prefato oppido Tyncz nuncupato sepenominato monasterio in eodem oppido sito X laneos, quorum quilibet censuat vnam marcam, cum omnibus pertinenciis, obuen- cionibus ac solucionibus seu iuribus, nec non vtilitatibus, que a dictis laneis obueniunt seu obuenire consueuerunt, iure hereditario perpetuo possidendos omni eo modo seu iure, quo sepedictus pater meus dictos laneos tenuit seu possedit et ego post ipsum, tali exstante condicione, quod quamdiu sepedictum claustrum seu monasterium non fuerit in edificiis ne- cessariis consumatum, totus census dictorum laneorum cum omni consequente vtilitate pro ipsius construccione sine diminucione totaliter conuertatur; postmodum vero pro vestitu sororum prenomiatarum ibidem domino famulancium ac aliis earum necessitatibus expenda- tur. Jus quoque patronatus ecclesiarum in Tyncz et in Wyrbna et in Pozdna sitarum ad me spectans et ecclesie Horzowicensis ad fratres meos prenomitatos pertinens vna cum eis- dem fratribus meis predicti monasterii sanctimonialibus donamus.“ — Testes : d. frater Pre- bislaus, episcopus Sathoronensis, d. Gerhardus, abbas Strahowiensis, d. Borzuta de Jessen-

Strana 304
304 Emler, Regesta Bohemiae nicz, d. Byczen de Raczinawes cum filiis duobus, Marquardus de Rzebrzyk, Cunradus de Msene, Fremundus et Bussek de Hluban, Henricus de Rzyssuti, Albertus de Krir, nepos d. Henrici de Lypa, et alii. — Act. et dat. in oppido supra expresso a. d. M.CCC.XXI°, XIX kal. Januar. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Zimmermann (Legis-Glückselig), Dipl. Gesch. der aufgeh. Klöster, Kirchen und Kapellen der k. Hauptstadt Prag, Urkunden p. 11. 743) 1321, 18 Dec. Avinione. Johannes papa XXII decano ecclesiae Erbipolensis committit inquisitionem, num electio Andreae, prioris de Dalesiz ordinis S. Augustini, in generalem praepositum omnium monasteriorum dicti ordinis canonice celebrata fuerit. — Dat. Avinione XV kal. Jan. pontif. anno V°. Ex autogr. reg. arch. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 148. — Dudík, Iter Rom. II, 87. 744) 1321, (S. d. et m.). Pragae. Jan Český a Polský král oc, udílí svobodu Albrechtovi řečenému Tureyer (?) v příčině jeho dvoru. — Známo činíme, „že Albrecht řečený Tureyr (?), měštěnín náš z Domažlic, poněvadž na nás věrností svou i službami svými zasloužil milost naši zvláštní, — dvůr jeho v Durnštejně bez platu jej svobodný všecek činíme, bez platu jej býti chtějíce, aby řečený, dvůr se vším příslušenstvím jeho jak od placení platův i také berně, která by skrze nás obvzláštně městu Domažlickému uložena býti měla, tak od všelikého jiného placení a dávání, kteréžby se koliv dáti mělo, s tejmž listem potomně svobodě se radoval a práva městského a ne jiného budoucně aby užíval, ani řečený Albrecht aneb dědicové jeho dědičně i s týmž dvorem i příslušenstvím jeho držitelé aby ne jinde než při soudu předpověděného města Domažlic na kteroužkoliv při někomu neb někderým odpovídati by měli.“ — Dán v Praze 1. p. třináctého dvadcátého prvního. E cop. Mus. Boh. 745) 1321. Pragae. Nos frater Pribizlaus ordinis fratrum Minorum in Praga, episcopus Satharonensis, per Pragensem dyocesim plenas vices gerentes — — cupientes, „ut altare in ecclesia paro- chiali Pylznensi, que est sub Pragensi dyocesi, manibus nostris ad honorem dei et sancti Leonardi consecratum, ut illud congruis honoribus veneretur et a Christi fidelibus eo deuocius pertractetur, omnibus vere penitentibus et contritis, qui in dicto altari officiauerint seu deuote missam audierint, luminaria, ornamenta aut aliquid de propriis facultatibus donauerint aut legauerint, tam ex parte nostri quam eciam confraternitatis annum et XL dies venialium — — de iniunctis eis penitenciis misericorditer in domino relaxantes.“ — Dat. Prage a. d. M'CCC XXI°, pontif. vero nostri a. X°. Ex orig. in Mus. Pilsnensi.

Strana 305
et Moraviae. Annus 1321. 305 746) 1321. Locatio ungeltorum civitatis Prag. facta a. MCCCXXI°. — „A. d. MCCCXXI° locata sunt vngelta ciuitatis per juratos a die Natiuitatis s. Marie per vnum annum tantum. Vngeltum de mercibus institorum Nicolao Rotinne pro XLVI sexag. gr. — Vngeltum de melle Sthechoni pro XXVIII sexag. gr. In huius summe medietate amisse sunt VI sexag. — Vngeltum salis et humuli Damschoni et Martino pro XLIIII sexag. gr. — Vngeltum pecorum et pecudum Pesoldo genero Pibraneri et sociis suis carnificibus pro LXX sexag. gr. De hac summa de- putate sunt Wernuschio et Merklino et sociis suis carnificibus in ipsorum debito X sexag. gr. — Vngeltum de pannis tenet Wolflinus camerarius pro Jurglini, quondam famuli sui occisi, orphanis pro emenda. — Vngeltum de braseis tenet Nicolaus de Turri, Conradus Junossii cum sociis suis secundo anno. — Vngeltum de piscibus tenet Frenczlinus judex secundo anno. — Vngeltum vini tenent Johannes Wolflini et Meinhardus de Rockzano secundo anno d. MCCCXXI. De mercibus institorum datum est in parato XXIII sexag., ita videlicet: Meinhardo Rockzanero XX sexag. gr. Item Schwalbensteinero II sex. gr. Item pro mercipoto I sexag. Residuum dari debuit in fine anni et quia Hermanno de Lubek dari debebat ad Natiuitatem Christi suum debitum, in hoc residuo, scilicet in XXIII sexag. amisse fuerunt 71/2 sexag., et hoc residuum 151/2 sexag. recepit Meinhardus Rokczaner. De melle XIII sexag. date Meinhardo Rokczaner. Item in residuis XIV sexag. amisse V sexag. gr.; de residuis IX sexag. Meinhardus Rokczaner recepit V sexag. et Conradus Junossii IIII sexag. gr. De sale et humulo XXII sexag. Meinhardo Rokczaner ; in residuis XXII sexag. amisse VII sexag. et XX gr. Hoc residuum, scilicet XV sexag. minus XX gr. habet Rokczaner. De hac summa Wirnussio carnifici cum socio X sexag. in debitis ciuitatis decusse. Item Jacobus Frenklini recepit X sexag. Item in residuo amisse X sexag.; hoc residuum recepit Meinhardus Rokczaner. De hiis IIII vngeltis date Hermanno de Lubeck in debito ciuitatis C et XIII sexag. gr. A. d. MCCCXXI° locata sunt vngelta de pannis, de mercibus institorum, de pecoribus et pecudibus, de sale et humulo et de melle Meinhardo Rockzaner et Heinrico Glas tenenda et locanda aliis a die Natiuitatis s. Marie primum ventura per vnum annum tantum proinde, quod idem Menhartus et Heinricus satisfecerunt Ottoni de Anazo de expensis factis apud eum, cum ipsi Hermannus Glas et Seydlinus de Pyesca pro ciuitate Hermanno de Lubeck ob- stagium seruauerunt. Super hifs data est littera ciuitatis. Summa harum expensarum fuit CC et LXXI sexag. gr. E lib. vetust. civ. Prag. n. 986, f. 52. 747) 1321. Consignatio bonorum receptorum Pragae hospitibus Ratisponensibus propter trans- gressionem statutorum civitatis. — „A. d. M.CCC.XXI° ciues Pragenses hec receperunt qui- 39

Strana 306
306 Emler, Regesta Bohemiae busdam hospitibus Ratisponensibus in curia Leta pro eo, quod fuerunt transgressi statuta ciuitatis annis pluribus et diebus: Ludwico de Nindertheim C et XXIX parchana, que vendita sunt pro L sex. et XVIII gros. — Fromuldo IV panni de Ypra et Brennhofero III panni de Ypra, qui venditi pro XLVI sex. et 11/2 fert. Item Fromuldus dedit XII sex. — Heinrico Sterner vnum pannum de Dorn gravem pro V sex. gr. et duo culcitra. — Elbino Oberhofer LX parchana, que vendita sunt pro XXIV sex. gr. — Lantmanno XXX czeter, que vendita sunt pro VII sex. et fertone. — Conrado Spiczero L buccramos siue czeter, qui venditi sunt pro X sex. et L gros., quilibet buccramus per XIII gr. Item apud institores de parata pecunia ipsius Conradi ciues receperunt tantum, quantum sequitur. — Apud Bohomilum 41/2 sex. et V gr. apud Brunerum 41/2 sex. apud Casinum (?) IV sex. et fertonem apud Conradum Pu- saner V sex. gr. Lib. civ. Prag. ab a. 1310 f. 52. 748) 1321. Consignatio debitorum civitatis Prag. — „A. d. M.CCC.XXI° conscripta sunt debita ciuitatis Prag. — „Pillungo solui debent 331/2 sex. gr., super quo litera ciuitatis. — Item eidem V sex. et ferto grossorum solui debent. — Heinrico de Lapide solui debent pro dextrario, quem obligauit pro ciuitate, XXX sex. gr., super quo litera ciuitatis. — Petermanno Wa- czingero solui debent C et I sex. gr., super quibus littera ciuitatis. — Dytrico Clarpauch solui debent XV sex. gr. et ferto, super quibus littera ciuitatis. Solute 31/2 sex. gr. — Heinrico Salczer solui debent 221/2 sex., super quibus littera ciuitatis. — Ottlino pistori solui debent XXV sex. gr., super quibus littera ciuitatis. — — Hiltprando Zwiflinger solui debent LXIV sex. gr., super quibus littera ciuitatis. Rudlino Pillungo et Heinrico braseareo solui debent XLII sex. gr., super quibus littera ciuitatis. Summa CCC et XXXVIII sex. cum dimidia sex. gr., pro quibus litterae ciuitatis. — Eberlino de Lapide solui debent LXX sex., quibus dampnificatus fuit in legacione, missus per ciues ad imperatorem. — Alberto Stuckoni solui debent XII sex. gr. — Hermanno Galm, Bohuzlao et Nicolao Fridingeri solui debent LXIV sex. gr. — Wolflino, antiquo judici, solui debent LXII sex. gr. — Alhardo solui debent XLII sex. gr., quas ipse Alhardus Wernhero, genero suo, disposuit. — Vlmanno Bohemo solui debent LXXII sex. gr., quas Jacobus Wolflini confessus est pro ciuitate se teneri. — Item eidem Vlmanno XI sex. gr. — Chunlino Huleri solui debent XXV sex. gr. — Solute per V collectam Pillungi II sex. gr. — Rudlino Lemperfilleri solui debent XXX sex. gr. — Dymuthe de Nouo foro solui debent XVI sex. gr. — Waicfrido de Podscal solui debent VII sex. gr. et IV gr. — Margarethe relicte Deutschmanni solui debent et orphanis eius XII sex. gr., super quibus littera ciuitatis. De hiis habet iam II sex. per pignora persolutas. — Hein- czlino Haneckel solui debent IV sex. gr. et V grossi, quas Jacobus Wolflini confessus est pro ciuitate se teneri. — Heinrico braseario prefato solui debent CCC et 11/2 sex. gr. Item eidem Heinrico VIII stamina de Ypra, quodlibet stamen pro VIII sex. gr. — Summa septin- gentae et LXXX sex. cum 1/2 sex. et IX gr. sine litteris ciuitatis.

Strana 307
et Moraviae. Annus 1322. 307 Nicolao de Turri solui debent XCIII sex. gr. pro XIII staminibus panni de Ypra datis in Churim. — Item eidem Nicolao LIII sex. gr., quas dedit regine Karinthie pro ex- pensa. Item eidem LXXXIV sex. gr., quas dedit illi de Schonenburch. Item eidem VI marce auri, quas pro ciuitate obligauit inter Judeos. — Item duas canulas, que constabant XXI sex. gr. Item idem Nicolaus dicit, se dedisse soldenariis C et LX sex. gr. — Item vnum pannum de Ypra datum Heinczlino Kerglino. Item pro expensa, cum municio Luobusch fuit expugnata, VIII sex. gr. Summa Nycolao de Turri D et XVII sex. gr. — Henrico pistori dicto Culler solui debent pro ciuitate 311/2 sex. et 1/2 ferto pro Misnensibus, super quibus littera ciuitatis, de quibus habet II sex." Lib. civ. Prag. ab a. 1311 f. 4, v. 749) 1322. (S. 1.). Zawischius de Potenstat bona sua in villa Crenouicz sita prope Cogetin vendit Con- rado, episcopo Olomucensi. — Sigilla: Diwisschii de Sternberch, purchravii Olomuc, Ste- phani, czudarii Olomuc., Miliczii de Namescz, Kadoldi fratris eius, Wilhelmi de Namescz, Przibizlai de Drahanowicz, Nahradi de Binow. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 150. 750) 1322. (S. 1.). Henricus de Apole dictus Zakrazij villam Rudkam cum pertinentiis priori et con- ventui in Gewitzca pro LX marcis gr. prag. vendit. — Dat. anno MCCCXXII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 151. Extr. 751) 1322. (S. 1.). Ludovicus, Romanorum rex, primarias preces pro canonicatu ecclesiae Olomuc. con- cedit Henrico de Nionburch. — Dat. anno 1322. Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 292. — Chytil. Cod. dipl. Mor. VI, 135. Extr. 752) 1322, 6 Jan. In Ostroh. Zdezlaus de Sternberg cum filiis suis Sdezlao, summo czudae Olomuc. camerario, et Stephano, comite in Holicz ac domino in Vngaria comitiae Cygdinensis, ceterisque filiis pro- mittunt, se conventum Welegradensem in bonis eius Costelan adjacentibus necnon in silvis ad Nechanicz et Polsnicz spectantibus nunquam impedituros esse. — Dat. in Ostroh a. d. MCCCXXII, in Epyphania Domini per manus Francisci, nostri fidelis notarii et dilecti. Ex orig. arch. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 813. 753) 1322, 17 Jan. Trier. Johann, könig von Böhmen etc. bestätigt die schiedsrichterlich zu stande gebrachte abtheilung zwischen Walter von Mensemburg und Walter von Cleirne einer und Jakob von Moncleir anderer seite. Böhmer, Reg. Imp. p. 393, n. 605. 39*

Strana 308
308 Emler, Regesta Bohemiae 754) 1322, 18 Jan. (S. 1.) Arnolt et Gherart frères de Blankenheim font connaître qu'ils ont vendu à Jean, roi de Bohême oc, tous leurs droits sur les château, terres, seigneuries etc. de Rulant pour 4000 livres tournois noirs à payer en deux termes. — Lundi avant ste Agnès. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 86. 755) 1322, 19 Jan. Pragae. Bolezlaus, dux Silesiae et dominus in Lignitz, regni Boemiae capitaneus, recognoscit, in sua praesentia cives Pragenses cum nuntio civium Ratisponensium ob res eorum in civi- tate Pragensi detentas iniisse amicabilem compositionem et nuntio sufficientem fecisse cau- tionem de restituendis aut solvendis Ratisponensium rebus. Ceteroquin antedicti liberam habeant facultatem sub plena rerum et corporum suorum securitate Pragam et alias Bo- hemiae civitates subintrandi, manendi et transeundi. — Dat. Prage. Freyberg, Reg. Boica VI, 54. 756) 1322, 23 Jan. Pragae. Franciscus Jacobi Wolflini judex et Pillungus, Jacobus Frenklin, Johannes Wolflini, Martinus de Egra, Albertus Stucko, Conradus Junossii, Meinhardus de Rockzan, Heinricus Theodrici, Pesoldus de Egra, Hermannus Glas, Albertus de Churym, Otto de Anazo, Bohu- zlaus Wolfrann, Bartholomeus de Gallis, Nicolaus Rotinne, Frenczlinus Mathey, Nicolaus fr. Bohuzlay, Johlinus Jacobi, jurati cives civitatis Prag. recognoscunt, Sypotonem dictum de Bene- schow, concivem eorum, hereditatem suam in Poczirnicz jure theutunico locasse. — Recogno- scimus, quod „Sypoto dictus de Beneschow, conciuis noster, locauit —— hereditatem suam in villa sua Poczirnicz ad jus theutunicum viris fide dignis Heinrico duos laneos, Budkoni, Cle- menti, Prsybconi, Krsysoni, Gallo, Buczkoni, Wawroni, cuilibet eorum laneum vnum ipsius here- ditatis, et Laurencio clerico cum Petro fratre suo aream in Tyrczus integram et indiuisam nec non laneum vnum ibidem in Poczirnicz, receptis a quolibet eorum octo sexagenis gr. dena- riorum pragen. pro arra, que anleit dicitur wlgariter, de quolibet laneo hereditatis eiusdem, ita quod hominibus et viris prenominatis mensurata, locata est et data per ipsum Sypotonem here- ditas prescripta tota pro decem laneis agrorum in lucrum et dampnum eorum, nec debet vlla mensura per aliquem de cetero mensurari sed ipsi homines villani hereditatem ipsam tenere et habere debent ac jure hereditario in perpetuum possidere sub annuo censu et condicionibus inmedietate subscriptis, videlicet quod quilibet virorum et villanorum predictorum, heredes et successores eorum de quolibet laneo suo tam hoc anno quam in futurum singulis annis marcam et dimidiam cum dimidio fertone grossorum predictorum Sypotoni prefato, heredibus et successoribus suis, LXIV grossos ipsos pro marca qualibet conputando, soluere et dare debeant, medietatem ipsius census, scilicet tres fertones et lottonem grossorum in festo s. Georgii et LX oua et aliam medietatem residuam in festo s. Galli et sex pullos, contra- diccione qualibet proculmota. Et si moneta dictorum grossorum illustris olim domini Wen-

Strana 309
et Moraviae. Annus 1322. 309 czeslay, regis Boemie felicis recordacionis, in ipso regno Boemie fuerit in posterum in mo- netam aliam permutata, tunc marcam et dimidiam cum dimidio fertone puri argenti pragensis ponderis aut denarios equiualentes puro argento cum ouis et pullis, prout iam dictum est, soluere tenebuntur. — — Insuper villani predicti, heredes et successores eorum tenentur et debent omnes simul quolibet anno ibidem in Poczirnicz vna die lauare et secunda die tondere bidentes. Item in desiccacione feni quolibet anno duobus diebus tantum laborare tenentur. Prouisum est eciam ob cautelam, si princeps extraneus terram Boemie hostiliter, quod absit, fuerit ingressus, per cuius exercitum villani predicti depredarentur vel crema- rentur in bonis ipsorum aut forte agros suos eodem anno excolere non possent, quod tunc eis Sypoto sepefatus vel heredes aut successores sui graciam in censu soluendo iuxta quan- titatem dampni percepti facere tenebuntur. Insuper est expressum, quod viri villani preno- minati, heredes et successores eorum debent sub rigore juris ciuitatis Pragensis residere, et eadem jura requirere et habere." — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXII°, X kal. Februarii. Ex orig. arch. Mus. Boh. 757) 1322, 27 Jan. In Belyna. Goblo judex, Jacobus magister civium, Hanneman Rolo, Albertus de Gorlitz, Heinze- linus, Johannes Jordani, Arnoldus Trollerus, Chunradus pannifex, Jenlinus de Trebenitz, Nycolaus de Brysan, Nycolaus, Zudeco et Hanneco, ciues et iurati Belinensis ciuitatis, — attestantur venditionem agri siti inter agros curiae Brisan monasterio in Ozzek factam a fratribus de Brana. — Not. oc, "quod discreti viri et confratres Matheus, Nycolaus, Peschco, Jacobus et Johannes dicti de Brana, filii quondam honesti viri Gotzonis de Brana felicis memorie, agrum suum situm inter agros ad curiam Brisan pertinentes, quem a patre suo dudum defuncto et ad se successione hereditaria deuolutum iusto hereditatis tytulo libere possederunt, — — abbati et suo conuentui in Ozzek sub eadem libertate iusta vendi- cione pro VII sexagenis et dimidia gros. den. prag. rite et racionabiliter vendiderunt, pro- mittentes prefatis uiris siue dominis ipsum agrum libertare, ratificare et disbrigare secundum exigenciam iuris terre a quolibet impetente, sed quia filii Fritzconis de Rasitz, Waltherus, Jesco et Fritzco, cognati et affines predictorum virorum de Brana, uidebantur aliquid habere iuris sepedictum agrum aliquando inpetendi, hoc supradicti uiri et confratres de Brana ordi- nacione prouida disbrigantes penitus auulserunt ipsum agrum, memoratis dominis de Ozzek liberum resignantes et subdentes hereditarie possidendum, iuris ordine in suis condicionibus singulis plenius obseruato.“ — Sigilla: d. Ottonis de Bergaw et ciuitatis Belynensis. — Act. et dat. in Belyna a. d. M.CCC.XXII°, VI° kal. Febr. E cod. dipl. mon. Osecen. memb. saec. XIV. fol. 34 cop. Mus. Boh. 758) 1322, 27 Febr. Pragae. Mag. Nicolaus, custos ecclesiae Wissegrad., officialis episcopalis curiae diocesis Pra- gensis, privilegia fratribus Sepulchri Dominici a Romanis pontificibus Honorio III dat. Reate, V id. Aug. pontif. anno X°, Urbani IV dat. Viterbii, VI kal. Maii pontif. a. I°, et apud

Strana 310
310 Emler, Regesta Bohemiae Vrbem Veterem III kal. Jun. pontif. a. II° nec non Alexandri IV dat. Laterani, X kal. Febr. pontif. anno II° transscribi facit. — Dat. Prage a. d. MCCCXXII°, III kal. Martii. Ex orig. c. r. bibl. univ. Prag. 759) 1322, 26 Febr. (S. 1.). Cadoldus, filius Smilonis de Wahin, oppignorat monasterio S. Clarae Znoymae vi- neam Gayselberg dictam. — Dat. IV kal. Martii a. d. MCCCXXII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 152. 760) 1322, 28 Febr. In Broda Theutonicali. Henricus de Lipsa, regni Boh. summus marschalcus, Moraviae capitaneus, monasterio in Sar per praedecessores suos, videlicet dominos de Oberses et praecipue per d. Gerhardum et Smylonem filium eius de Oberses dotato, omnia bona, jura sive privilegia per praedictos dominos data et concessa confirmat. — Dat. in Broda Theutonicali a. d. MCCCXXII°, II kal. Martii. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 151. — Steinbach, Dipl. Sammlung II, 54. 761) 1322, 28 Febr. Brunae. Friczko de Egerberch Elisabeth, Bohemiae et Pol. quondam reginae, bona sua in Vstopecz, Styrouicz, Nestarouicz, Saruschicz, Quassaw, Scorouicz et in Slyn oppido pro mille sexag. gr. prag. vendit. Disbrigator Vlricns de Zebraco. — Act. et. dat. Brune a. d. MCCCXXII, pridie kal. Marcii. Ex orig. dupl. in arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 152. 762) 1322, 1 Mart. Avinione. Johannes papa XXII episcopo Pataviensi et decanis Ratisponensi et Wissegradensi mandat, ut monasterium Aulae Regiae contra invasores bonorum defendant. — „Sane dilec- torum filiorum abbatis et conuentus monasterii Aule Regie — — conquestione percepimus, quod nonnulli venerabiles fratres nostri archiepiscopi et episcopi, abbates et alii clerici cete- reque persone tam religiose quam seculares nec non comites, barones, nobiles, milites, universi- tates et alii seculares laici civitatis et dyocesis Pragensis ac partium vicinarum, in quibus dictum monasterium et alia loca et membra eidem monasterio immediate subiecta consistere dinoscuntur, occuparunt et occupari fecerunt preposituras, prioratus, eeclesias, capellas, grangias, obediencias, castra, casalia, villas, domos, terras possessiones etc. — — et nonnulla alia bona mobilia et immobilia ad dictum monasterium et alia prelibata ejus membra spec- tancia, seu eadem detinentibus prestant auxilium, consilium vel favorem. Nonnulli eciam civitatum, dyocesium et parcium predictarum, qui nomen domini in vanum recipere non formi- dant, dictis abbati et conventui in ecclesiis, prepositibus, prioratibus, capellis, grangiis, obe- dienciis, castris, casalibus, villis —— et rebus aliis ad monasterium ipsum et membra ipsius spectantibus multiplices iniurias inferunt et iacturas. Quare dicti abbas et conventus nobis suplicarunt, ut cum valde difficile reddatur eisdem pro singulis querelis ad apostolicam

Strana 311
et Moraviae. Annus 1322. 311 sedem habere recursum, providere eis super hoc prona diligencia curaremus. Nos igitur adversus occupatores, detentores, presumptores, molestantores et iniuriatores huiusmodi illo volentes eis remedio subvenire, per quod ipsorum compescatur temeritas et aliis additus committendi similia precludatur, discrecioni vestre — — mandamus, quatenus vos vel duo aut unus vestrum per vos vel alium seu alios, eciam si sint extra loca, in quibus deputati estis conservatores et iudices eisdem abbati et conventui, efficacis deffensionis presidio assi- stentes non permittatis eos super his et quibuslibet aliis bonis et iuribus ad ipsos seu dictum monasterium et membra ipsius spectantibus ab eisdem et quibuslibet aliis indebite molestari vel eis gravamina seu dampna aut injurias irrogari, facturi ipsis abbati et conventui, cum ab eis vel eorum aliquo seu procuratore aut procuratoribus eorundem fueritis requisiti, de predictis et aliis personis quibuslibet super restitucione prepositurarum, prioratuum, ecclesiarum, capellarum, grangiarum, obedienciarum, castrorum, casalium, villarum, domorum, terrarum — et aliorum quorumcumque bonorum et rerum, necnon et de quibuslibet iniuriis, mo- lestiis atque dampnis presentibus et futuris, in illis videlicet, que iudicialem requirunt inda- ginem, de plano sine strepitu et figura iudicii, in aliis vero, prout qualitas ipsorum exegerit, iusticie complementum, occupatores seu detentores, molestatores, presumptores et iniuriatores huiusmodi nec non contradictores quoslibet et rebelles cuiuscumque status, condicionis, ordinis, eciam si archiepiscopalis vel episcopalis dignitatis extiterint, quandocumque et quociescumque expedierit, auctoritate nostra appellacione postposita compescendo, —— invocato ad hoc, si opus fuerit, auxilio brachii secularis, non obstantibus statutis fel. rec. Bonifacii pape VIII, — — in quibus cavetur, ne aliquis extra suam civitatem et dyocesim nisi in certis exceptis casibus et in illis ultra unam dietam a fine sue dyocesis ad iudicium avocetur.“ — Dat. Avinione kal. Marcii, pontif. a. VI°. E vid. orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. — Dudík, Iter Rom. II, 87. Extr. 763) 1322, 4 Mart. In Pustimir. Conradus, Olomuc. episcopus, instituit Petrum presbyterum rectorem capellae in castro episcopali Pustimir erectae et ab eo dotatae. — Dat. in Pustimir a. d. MCCCXII°, IV non. Martii. Ex orig. arch. capit. Olom. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 153. 764) 1322, 4 Mart. (S. 1.). Déclaration de Jean, roi de Bohême oc, par lui donnée, d'être entré en l'hommage de son cousin le comte de Hainaut pour le château d'Aymeries et autres terres en Hainaut, qu'il tenait en fief de ce comte. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XVIII, p. 79. — Böhmer, Reg. Imp. 392, n. 589. 765) 1322, 15 Mart. Pragae. Frenczlinus judex, Meynhardus Rokczaneri, Henricus Theodrici, Johlinus Jacobi et Nicolaus Pusslay, jurati civ. Prag. attestantur, Stephanum de Tetyn jure emphiteutico condu-

Strana 312
312 Emler, Regesta Bohemiae xisse curiam in Thyn. — Not. oc, quod discretus vir Stephanus de Thetyn confessus est et recognovit, se curiam apud ecclesiam s. Mariae in Thyn sic dictam in dicta civitate Pragensi sitam, ad ecclesiam Wissegradensem spectantem, jure emphitheotico conduxisse a capitulo ecclesiae Wissegradensis praedictae taliter, quod idem Stephanus, heredes et successores ipsius — singulis annis, in omnem eventum III sex. gros. den. prag., medietatem in festo b. Georgii et aliam medietatem in festo b. Galli solvere debeant de eadem ei, qui clericos boni. fantes, qui in dicta ecclesia Wissegradensi habentur, auctoritate dicti capituli et nomine nunc tenet vel tenebit in futurum, ad quam exsolutionem, ut praedicitur, faciendam se dictus Stephanus obligavit et obligat omnes personas superius nominatas in festo beati Galli pro- xime venturo inchoandam. Et si ipsum Stephanum, heredes seu successores ipsius, nec non cui ipsi praedictam curiam donaverint, locaverint, obligaverint seu vendiderint, a dicta solu- tione cessare contigerit in terminis praetactis vel altero eorundem, nisi mora infra XV dies statim sequentes dictum censum solvendo purgaverint, extunc ad duplum censum exsolvendum, ut praemittitur, tenebuntur, quem nisi infra alios XV dies immediate sequentes persolverint, omni jure eis in dicta curia competente cum aedificiis omnibus per eos in ipsa inpensis volunt et debent esse privati ipso facto, ad dictumque capitulum et possessorem dictorum bonifantum dicta curia cum aedificiis omnibus, quovis impedimento praedictorum remoto, libere revertatur.“ — Dat. Pragae idus Mart. a. d. MCCCXXII. Ex orig. arch. capit. Wyssegrad. 766) 1322, 27 Mart. In Luca. Johannes abbas, Johannes prior, Johannes subprior totusque conventus monasterii Lucensis testantur, Nicolaum confratrem eorum, plebanum in Lodenicz, obtenta licentia ordinis unum laneum cum dimidio in villa Odrowicz a monasterio jure pheodali locatum exsolvisse, insuper reditus duarum marcarum in molendino apud Znoymam sub lapide sito et vineam in monte Comitis usualiter Rex nominatam comparavisse, et praedicta bona pro pitantia con- ventus monasterii Luc. designasse. — Dat. in mon. Lucensi a. d. M'CCC°XXII°, VI kel. Apr. Sigilla Gerhardi, abbatis in Monte Syon, Hermanni, abbatis in Zabrdowicz, et Jacobi, prae- positi in Cunycz. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 815. 767) 1322, 1 Apr. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen etc., beurkundet den von ihm zwischen Gerhart von Grant- preit herrn von Hufalize einerseits und Arnolt und Gernot von Blankenheim andererseits vermittelten Frieden, wonach der erstere den letzteren 2000 pfund kleiner turnosen in zwei terminen zu Lützelburg zahlen soll. Böhmer, Reg. Imp. p. 295, n. 380.

Strana 313
et Moraviae. Annus 1322. 313 768) 1322, 1 Apr. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen etc., schliesst von wegen der grafschaft Lützelburg einen vertrag mit dem domcapitel zu Verdun über gegenseitige verhältnisse. Böhmer, Reg. Imp. p. 187, n. 51. — Bertholet, Hist. de Luxembourg VI, 9. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 86. 769) 1322, 7 Apr. (S. 1.). Waleranus de Schleiden profitetur, se recepisse a Johanne, rege Boh. CC [lib.] par- vorum den. tur., quibus ei erat obligatus. — Fer. IV ante festum Pasche. Publ. de la soc pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 87. 770) 1322, 13 Apr. (S. 1.). Petrus filius Gotzkonis de Brana bona sua in Bresschan monasterio de Ossek vendit. — Not. oc, „quod bona mea in Bresschan, que me solum ex successione et hereditate pa- terna contingebant, ita quod nullus quatuor fratrum meorum ac duarum sororum mearum, uidelicet Mathias, Johannes, Nycolaus, Jacobus, Margareta, Elyzabeth, nec aliquis amicorum meorum in ipsis bonis qualitercumque uidebatur habere porcionem, cum omnibus specialiter et generaliter ad ea pertinentibus, cultis uel incultis, quesitis uel inquirendis, aquis, pratis, pascuis, piscacionibus, limitibus nouis uel antiquis, molendino, iudiciis, iuribus, dominiis, seruiciis, censibus, uidelicet V sexagenarum ac XV gross. prag. cum dimidio certos reddi- tus in festo s. Michaelis annis singulis et XL paruulorum den., VII aucarum, XIV pullorum et trium sex. cum dimidia ouorum, trium araturarum, certis et statutis terminis, sicut fuit consuetum actenus, persoluendos de —— assensu eorumdem fratrum, sororum et aliorum amicorum meorum d. Johanni, ven. abbati suoque conuentui in Ozzek, pro LVIII sex. gros. den. prag. pecunie persolute rite et racionabiliter iusto ac vero empcionis tytulo vendidi omne ius ac vsufructum, quibus ea possedi, in ipsos transferens, perpetuo possidenda, — — promittens, quod predictis dominis de Ozzek, in bonis memoratis de euiccione cauebo, ipsa- que ab omni inpeticione amicorum uel extraneorum humilium sublimiumve personarum, quociens necesse fuerit, secundum ius et consuetudinem regni Boemie disbrigabo.“ — Testes: Petrus Brem, aduocatus Belinensis, Martinus de Selnitz, Nycolaus Dobrus, gener Martini de Selnitz, Nycolaus et Heinricus fratres de Nespitchow, Nycolaus Stupitz, Jacobus et filius eius Heinricus de Elkersdorf, Goblinus, iudex Belinensis, Mathias, Petrus de Gorlitz, Ny- colaus, Jan, ciues Belinenses, et alii. — Sigilla: Ottonis de Bergow, Borsonis de Rysen- burch, Conradi de Selnitz ac ciuitatis Belinensis. — Dat. et act. a. d. M.CCC.XXII°, ydus Apr. E cod. memb. dipl. mon. Osec. saec. XIV. f. 34. cop. Mus. Boh. 771) 1322, 18 Apr. In Lutzelnburg. Johannes, B. rex oc, Friderico de Blankenheim litteras die XVIII m. Jan. a. d. MCCCXXI° datas (v. Reg. p. 272, n. 645) confirmat. — Dat. in Lucelnburg dominica, qua cantatur Quasimodo, regn. n. a. XII°. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XVIII, p. 87. — Böhmer, Reg. Imp. p. 295, n. 381. 40

Strana 314
314 Emler, Regesta Bohemiae 772) 1322, 21 Apr. In Milewsk. Hoy[co], abbas monasterii de Milewsk, mag. Thomae, archidiacono Prag., mandat, „quatenus parrochianos ecclesiae s. Mariae in Thin Pragae sitae peremptorie citetis, ut se- quenti die non feriata post Nativitatem s. Mariae virg. glor. proxime venturae per se vel sindicum coram nobis in Aula Regia sive in Sbraslauia monasterio hora tertia compareant, d. decano ecclesiae Wissegradensis ad objecta responsuri, nobisque de executione vestra in praefato termino fidem faciatis, literamque nobis in eodem termino praesentem reddatis.“ — Dat. in Milewsk a. d. M.CCC.XXII°, XI kal. Maii. Ex orig. arch. capit. Wyssegrad. cop. Mus. Boh. 773) 1322, 23 Apr. In Olomucz. Sobihrdus de Holeschow, Andreas, Stephanus, Swatuschius et Stanco cives, nec non Swetizlaw et Wanco clientes ibidem, recognoscunt, Fridlinum, plebanum in Holeschow, ecclesiam suam in Holeschow, ecclesia filiali in Ziranowicz ac censu dumtaxat exceptis, do- mino Mathie presbytero per unum annum tenendam pro XII marcis locavisse. — Act. in Olomucz a. d. MCCCXXII°, in die b. Georgii mart. Ex orig. arch. capit. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 153. Extr. 774) 1322, 24 Apr. Wyssegrad. Nos Johannes, Wissegradensis ecclesiae praepositus, regni Boemiae cancellarius, not. oc, "quod per locationem emphiteoticam, quam de oppido Sarathka ac de agris ad ipsum oppidum spectantibus fecimus, nichil novi iuris nobis aut nostris successoribus in ipsis bonis acquirere aut vendicare intendimus, neque per consensum dicti capituli in ipsam loca- tionem iuri capituli Wyssegradensis ecclesiae, quod sibi in predictis bonis conpetere credit, aliquatinus derogare.“ — Dat. Wyssegrad a. d. M.CCC.XXII°, VIII kal. Maii. Ex orig. arch. capit. Wissegrad. cop. Mus. Boh. 775) 1322, 28 Apr. In Przibenitz. Benesius de Chussnyk medietatem castri Chusnik Petro de Rosenberch resignat. Nos Benesius de Chusnyk recognoscimus oc, „quod prehabita bona deliberacione et maturo consilio amicorum nostrorum castri nostri iam dicti Chusnik medietatem cum bonis omnibus spectantibus ad id castrum, que nobis in diuisione, quam cum germano nostro Johanne fe- cimus, cesserunt, in manus ingenui viri domini Petri de Rosenberch resignauimus hereditarie possidendam, tali tamen condicione adiecta, quod ipse d. Petrus nobis commutacionem bo- norum aliam, secundum quod dictauerit d. Arnestus, patruus noster de Robny, assignabit; eciam ipse d. Arnestus infra hinc et festum sancti Johannis Bapt. nunc proxime affuturi dictam commutacionem debet ordinando publicare, cuius ordinacioni et dictis nos parebimus et tenebimur contentari. Si vero aliquomodo ipsius Arnesti dictis contrairemus refutantes, ex tunc nos dictam nostram partem castri Chusnik cum omnibus bonis amisimus et amittemus et nostros fideiussores, dominos videlicet Wilczonem de Sedlicz, Jenikonem de Mesimost,

Strana 315
et Moraviae. Annus 1322. 315 Bohuszlaum de Malowicz et Dywissium de Dobronicz, Czenkonem de Strane et Przyedywoium de Elhota, Nicolaum de Podnawecz et Wernherum de Poressin, qui nobis pro dicto d. Petro promiserunt in quatuor milibus marcharum, ex tunc absoluemus liberaliter ab ipsa fideius- soria caucione. Ad hec publice profitemur, quod si viam vniuerse carnis permissione diuina antequam presens terminaretur commutacio, ingrederemur, extunc illa bona, que nobis pro commutacione dicta cedent, sororio nostro Jenczoni de Czuscrayow regenda comittimus et assignamus. Si uero interea eciam jamdictus Arnestus de hoc seculo emigraret, tunc ipsa negocia nostra noster patruus Zewissius assumet finitanda et nos ipsi sicut Arnesto de- bemus per omnia obedire.“ — Dat. in Przibenitz a. d. MCCCXXII°, IV fer. in vigilia s. Petri martiris. Ex orig. arch. Trebon. cop. Mus. Boh. 776) 1322, 28 Apr. In Przibenitz. Johannes de Chusnyk medietatem castri Chusnik Petro de Rosenberch iisdem verbis resignat faciens fideiussores suos Zewissium de Robne, Pzribiszlaum de Kossohora et Zeze- mam de Vsk. — Si vero aliquando ipsius Arnesti dictis contrairemus refutantes, ex tunc nos dictam nostram partem castri Chusnyk cum omnibus bonis amisimus et nostros fideiussores, dominos videlicet Zewissium de Robne, Przybizslaum de Kossowa Huora et Zezemam de Vsk, qui nobis pro dicto d. Petro (cetera ut supra), que nobis pro commutacione dicta cedent dictis patruis nostris Arnesto et Zewissio regenda comittimus et assignamus. (Cetera ut supra). Dat. in Przibenitz a. d. MCCCXXII, IVa fer. in vigilia s. Petri martiris. Ex orig. arch. Trebon. cop. Mus. Boh. 777) 1322, 30 Apr. Znoymae. C. dictus de Tyrnstayn, Styzlaus de Vrbau, Otto de Nasmaricz, Leutoldus de Jasla- bicz, Alphardus de Deyax decidunt litem inter monasterium in Osla et Benessium de Rauszen- bruk de damnis aquae Teya, infra villam Rauszenbruk alveum suum egredientis et agros pauperum in Mueczmans graviter molestantis. — Dat. Znoyme a. d. MCCCXXII°, pridie kal. Maii, videlicet in vigilia ss. Philippi et Jacobi. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 154. 778) 1322, 7 Maii. (S. 1.). Gebhardus dictus Kuchaner, presbyter Ratisponensis dioecesis, decimam villae Hartes- senrevte fratribus domus ordinis Theotonici resignat. — Recognosco oc, "quod — — vsum- fructum decime ville Hartessenrevte site in terminis Egrensibus, ad me tempore vite mee pertinentem, omni iure mihi debitum, cuius decime infrascripti fratres Theotonici ius, domi- nium vel quasi hactenus possiderunt et possident, resigno, do atque trado fratribus domus in Egra ordinis s. Marie Theotunicorum dicte Ratisponensis dyocesis tenendum, recipiendum et possidendum, locandum per se vel per alium colligendum, ita tamen, quod singulis annis ad tempora vite mee michi aut honorabili viro d. Heinrico, plebano in Wildenstein dicte 40*

Strana 316
316 Emler, Regesta Bohemiae dyocesis, nomine meo recipienti in festo s. Michahelis archangeli ipsi fratres de grangia siue granario ipsorum in Egra assignent, tradant et presentent, quidquid ipsis fratribus in quolibet anno locacionis vel colleccionis de ipsa decima deriuatur, traditur vel assignatur. Et si dictas assignacionem, tradicionem et presentacionem in quolibet festo s. Michahelis, ut premittitur, neglexerint adimplere, quod ipsi fratres ad satisfaccionem dampnorum michi ex huiusmodi negleccione prouenturorum teneantur. Sane eciam me de hac vita obcumbente prefate decime vsufructus cedet et debebit libere fratribus predictis eorum ius, dominium insequendo.“ — Testes: fr. Heinricus, prior fratrum Predicatorum in Egra, Heinricus, plebanus predictus, Nycolaus, plebanus in Prantpuch, Cunradus, plebanus in Vrowenrevt, Bertoldus, plebanus in Mulbach, presbyteri dicte dyocesis, Waltherus de curia, Nicolaus Hekel, Syfridus Zegellin, Heinricus, frater suus, et Gotfridus Nagengast, ciues Egrenses. — Sigillum apposuit: Johannes, abbas in Waltsassen. — Dat. et act. a. d. MCCCXXII°, fer. VIa proxima post Philippi et Jacobi apostolorum. Ex orig. arch. reg. Dresd. 779) 1322, 13 Maii. Pragae. Chonradus dictus Gynochsel judex, et Pillungus, Jacobus Frenklini, Martinus de Egra, Johannes Wolflini, Albertus Stukonis, Menhardus de Dockczan, Henricus Theodrici, Pesoldus de Egra, Hermannus Glas, Albertus de Gurim, Otho de Anazo, Bohuslaus Wolf- rami, Bartholomeus de Gallis, Nicolaus Rotinne, Frenclinus Mathei, Nicolaus frater Bohuslai et Johlinus Jacobi, jurati civitatis Prag. recognoscunt Henricum dictum Glas a monasterio Brewnouiensi quatuor areas in Porsyecz conduxisse. — Recognoscimus oc, "quod Henricus dictus Glas, conciuis noster, suscepit — — a d. Bauaro abbate et conuentu fratrum monasterii Brewnouiensis areas quatuor in Porsyecz domui Wanconis piscatoris ex opposito adiacentes jure conduccionis possidendas, ita videlicet, quod ipse Henricus, heredes et successores sui tam anno presenti quam in futurum singulis annis perpetuo XXXIII grossos denar. prag. de ipsis areis in omnem euentum domino abbati et conuentui predictis simul et semel in festo s. Galli aut mediam marcam argenti puri cum valore vnius grossi, si moneta dictorum gros- sorum deperierit, dare debeant et soluere teneantur, ad hec omnia juuamina, exacciones et singula subsidia, quocumque nomine censeantur, et omnia iura, que vicini eorum ibidem residentes soluunt nunc uel soluent in posterum equa lance cum dictis vicinis, eiusdem mona- sterii hominibus, explere et integraliter persoluere debent et tenebuntur. Judicio eciam do- mini abbatis aut prepositi sui cum aliis vicinis astabunt et in deposicione culparum ipsi do- mino abbati subiecti esse tenebuntur et astricti. Si autem ipse Henricus, heredes uel successores sui domos in areis abbacie locatas aut ortos vendere vllo vnquam tempore volu- erint, debent ipsas domos domino abbati et conuentui predictis ad redimendum pre aliis exhibere et dare, et si emere voluerint, non carius quam alteri persone seculari sed remissius vendere tenebuntur et debebunt easdem, quia sic promiserunt. Quas si dominus abbas et conuentus predicti redimere noluerint, ex tunc alteri vendere et dare poterunt sub census onere et iuribus memoratis“. — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXII°, III id. Maii. Ex orig. arch. mon. Břevnov. — Dobner, Mon. Boh. hist. VI, p. 53.

Strana 317
et Moraviae. Annus 1322. 317 780) 1322, 19 Maii. Lucemburch. Conradus de Sleyden miles cautionem praebet Johanni de Besanch militi pro Johanne, Boh. rege, qui ei in CC lib. nigr. den. turon. erat obligatus. — Dat. in Lucemburch feria ante Ascensionem domini. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XVIII, p. 87. 781) 1322, 22 Maii. In Chymmotaw. Bolezlaus, dux Silesiae et dom. Lignicensis, regni Bohemiae capitaneus, cum plu- ribus nobilibus Bohemiae fideiussorie se obligant Friderico, lantchrauio Thuringiae etc., quod rex Bohemiae infra hinc et festum paschae proximum de possessionibus regalibus tantum oppido Cadano adiunget, quod pro X milibus marc. gr. den. prag. sufficiens pignus esse possit. — Nos Bolezlaus, d. g. dux. Silesie oc, „Henricus de Lipa, summus regni euisdem marschalcus, Johannes de Vseldingen, Hinco dictus Berca de Duba, purchrauius Pragensis, Otto de Bergow, Thymo de Coldicz, Vlricus dictus Pfluk, purchrauius in Burglino, et Jo- hannes dictus Czambor scire volumus vniuersos, quod cum ser. principe domino nostro, d. Johanne, Boh. et. Pol. rege, et pro ipso nos fideiussorie obligamus illustri principi, d. Fri- derico, lantchrauio Thuringie, Misnensi et Orientali marchioni, terreque Plisnensis domino, quod idem dominus noster rex infra hinc et festum Pasche proxime venturum tantum de possessionibus regalibus oppido Cadano adiunget et applicabit, quod judicio fidedignorum hinc inde eligendorum pro decem milibus marcarum grossorum denar. prag. pagamenti regii sufficiens pignus esse possit ipsumque oppidum Cadanum cum sic adiunctis ei possessionibus, vt predicitur, nobis Henrico de Lipa et Vlrico dicto Pfluk predictis et nobili viro dicto Friderico de Schonnburg, domino in Cremeczaw, nomine lantchrauii et marchionis predicti te- nendum sub modis et condicionibus, que in ipsius domini nostri regis litteris eidem d. lant- chrauio et marchioni super contractu sponsaliorum inter preclaram domicellam nostram Gutam, filiam eiusdem domini nostri regis, et inter juuenem lantchrauium et marchionem predictum contractorum plenius continentur, alioquin nos septem predicti ciuitatem Maiorem Pragensem nosque Johannes de Vseldingen predictus ciuitatem Treuerensem obstagium intra- bimus, inde non exituri, quoadusque per ipsum dominum nostrum regem aut per nos ea, que premissa sunt, fuerint adimpleta. Ceterum si ipsum oppidum Cadanum aut aliqua possessi- onum adiungendarum, vt predicitur, infra tempus, quo matrimonium inter sponsam et sponsum predictos fuerit consumatum, per violenciam de manibus predictorum, qui ipsum oppidum Cadanum nomine predicti lantchrauii et marchionis tenebunt, ruptum fuerit, idem dominus noster rex statim ad domini lantchrauii et marchionis predicti requisicionem ipsum oppidum Cadanum recuperare predictisque tribus denuo reddere aut equiualens pignus eisdem tribus tenebitur assignare, alioquin nos septem predicti ciuitatem Maiorem Pragensem et nos Jo- hannes de Vseldingen ciuitatem Treuerensem intrabimus obstagium, simili modo inde non exituri, quousque hoc, quod vltimo dictum est, fuerit adimpletum.“ — Dat. et act. in oppido Chvmmotaw a. d. MCCCXXII°, XI kal. Junii. Ex orig. arch. reg. Dresd.

Strana 318
318 Emler, Regesta Bohemiae 782) 1322, 27 Maii. In Welegrad. Sdezlaus senior de Sternberch, Sdezlaus junior, summus Olomuc. czudae camerarius, Stephanus comes de Holicz, praedicti Sdezlai filii, concordant cum monasterio Welegradensi de piscationibus et silvis ad Costolan et de silvis ad Nakanicz et Polswicz. — Sigilla: Alberti de Sdenicz, Benessii de Bohuzlawicz, Wokonis fratris ipsius de Budisswicz, Pardussii de Scherdicz et Nicolai de Blissicz, czudarii Braczauiensis. — Dat. in mon. Welegrad a. d. M°CCCXXII°, VI kal. Jun. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 155. 783) 1322, 28 Maii. In Beneschaw super Oppauiam. Nicolaus, dux Oppauiae, confirmat Friderico, abbati monasterii Welegradensis, IV laneos in villa Doloplas inter civitates Olomuncz et Prerouiam sitos. — Dat. in Beneschaw super Oppauiam a. d. MCCCXXII°, V° kal. Jun. per manus Hermanni, nostre curie subnotarii. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 154. 784) 1322, 9 Jun. Avinione. Johannes papa XXII sacristae ecclesiae Olomuc. committit, ut controversiam inter monasterium de (deraz et Johannem, filium Witkonis de Swabenicz sive Hermanicz, militem et Berchtam, quondam Witkonis de Swabenicz laici relictam viduam, super quibusdam decimis exortam decidat. — Dat. Avinione V idus Junii pontif. a. VI°. Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 291. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 156. 785) 1322, 28 Jun. Brunae. Sezema de Jewyssowicz fratri Jacobo, praeposito Chunicensi, ac eidem suo mo- nasterio quatuor laneos hereditarios in villa Derscowicz siue Stetendorf wlgariter nuncupata pro centum et septem marcis gr. prag. mor., LXIV grossos pro marca qualibet computando, vendit. — Testes : Johannes de Mesiricz, frater eius Thobias de Tassow, Stephanus de Pern- steyn, Herardus de Chunstat, Vitko de Luczka, Waltherus de Mikulowicz et Otto de Nasmeritz. — Act. et dat. Brunne a. d. MCCCXXII°, IV kal. Jul. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 156. 786) 1322, 28 Jun. Brunae. Sezema de Jewyssowicz fr. Jacobo, praeposito Chunicensi, ac eius monasterio VIII laneos cum dimidio simul cum XI curticulis in villa Dyrskowicz siue Stetendorf nuncupata pro CCLXXXII° marcis gr. prag. et campum, quem ad pascenda pecora hominibus eiusdem villae pro I marca locare consuevit, pro marcis XIV morauicalibus eidem monasterio vendit. — — Sigilla: Johannis de Mesiricz, Smylonis de Prsibislaws siue de Letowicz, Thobye de Tassaw, Herardi de Chunstat, Waltheri de Mikulowicz, Jaroslai de Knehnicz, Ottonis de Nassymiricz. — Dat. Brunne a. d. MCCCXXII°, IV kal. Jul. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 157.

Strana 319
et Moraviae. Annus 1322. 319 787) 1322, 4 Jul. Brunae. Johannes de Swabnicz filiam suam in monasterium in Osla tradens monasterio eidem redditus duarum marcarum in Vrbau donat. — Sigillum Johannis de Mesericz, soceri eius, protunc camerarii zude generalis. — Dat. in Bruna a. d. M'CCC°XXII°, IV non. Jul. in die s. episcopi Vdalrici. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 157. 788) 1322, 6 Jul. Brunae. Conradus, episcopus Olomuc. decidens litem inter Sboronem, praepositum eccl. Olomuc. et Sebestianum praepositum, Stephanum canonicum et collegium s. Petri in Bruna, ecclesiam s. Petri in Bruna tam in capite quam in membris et aliis personis quibuslibet ab omni iurisdic- tione et iure archidiaconali exemptam perpetuo nuntiat; sed Sboroni, Olomuc. praeposito eiusque successoribus plebem et populum ad ipsam ecclesiam s. Petri pertinentem semel in anno visitare permittit et eorum excessus corrigere. — A. d. MCCCXXII°, in octava ss. Petri et Pauli ap. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 157. 789) 1322, 7 Jul. Avinione. Johannes papa XXII magistro Hermanno de Praga de canonicatu ecclesiae Pragensis et praebenda vacante providet. — Dat. Avinione non. Jul. pontif. a. VI°. In eodem modo . . abbati Aulae Regiae. Idem eidem magistro providet de canonicatu et custodia ecclesiae Pragensis. Dudík, Iter Rom. II, 87. Extr. 790) 1322, 29 Jul. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, cives de Lubouia, qui pro meliora- tione civitatis „ad illos X mansos, qui iam ad ciuitatem ipsam pertinent, alios X mansos ad predictam ciuitatem nostram pro sua comparare pecunia promiserunt“ — — postquam pro sua pecunia X mansos comparaverint — — „apud ciuitatem perpetuo permansuros, ab omnium steuarum, collectarum et recontribucionum dacione“ eximit. — Dat. Prage IV kal. Aug. a. d. MCCCXXII", regn. a. XII°. Ex orig. arch. civ. Lubov. — Köhler, Urkb. des Markgraf. Oberlausitz I, 251. — Böhmer, Reg. Imp. p. 189, n. 52. 791) 1322, 9 Aug. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Conrado, episcopo Olomuc. et ecclesiae eius concedit, "ut in quatuor suis oppidis, uidelicet Swittauia, Mogelicz, Cremsir et Wischow, in eorum quolibet unum iudeum, et a iudeorum et aliorum impetitionibus ac ex- actionibus et iudiciis quibuscumque liberum et solutum, ad eundem episcopum et etiam eccle- siam suam Olomucensem solummodo habentem respectum“, habere et tenere valeat. — Dat. Prage a. d. M°CCC°XXII, V id. Aug., regnorum anno XII°. Ex orig. arch. archiepisc. Crems. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 159. — Böhmer, Reg. Imp. p. 393, n. 606.

Strana 320
320 Emler, Regesta Bohemiae 792) 1322, 16 Aug. In Hostradicz. Sezema de Jewisowicz fratri Jacobo, praeposito Chunicensi, ac eius monasterio in villa Derskowicz siue Stetendorf II laneos pro LXX marcis gr. prag. mor. vendit sub testimonio Johannis de Mesiricz, fratris sui Thobie de Tassow, Stephani de Pernstein, Herardi de Chun- stat, Jaroslai de Knehnycz, Waltheri de Mikulowicz et Ottonis de Nasmericz. — Act. et dat. in Hostradicz a. d. MCCCXXII°, XVII° kal. Septembris. Ex orig. apud c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 159. 793) 1322, 22 Aug. Pragae. Leo, commendator provincialis per Boemiam et Moraviam fratrum Cruciferorum domus Theotonice, et Otto dictus de Nymans miles protestantur, Johannem, Wissegradensis eccle- siae praepositum, rectorem capellae S. Procopii in Antiqua Brunna, dominae Elizabet, Wenceslai senioris, Boemiae et Pol. quondam regis, relictae, quae in eadem capella plenum ius obtinet patronatus, non vi aut metu coactum nec fraude ac dolo seductum ipsam capellam sancti Procopii libere ac spontanea voluntate resignavisse. — Act. et dat. Prage in domo Cruciferorum predictorum aput S. Benedictum a. d. MCCCXXII°, XI kal. Sept. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae, Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 159. 794) 1322, 24 Aug. In Chremsir. Conradus, episc. Olomuc., ad praesentationem Agnetis abbatissae et conventus sancti- monialium monasterii in Osla Prsibconem Pesconis de Orzessow rectorem ecclesiae in Wracz- labs instituit. — Dat. in Chremsir a. d. MCCCXXII°, IX° kal. Sept. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae, Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 160. 795) 1322, 26 Aug. Reuingersburg. Mechtilde, herzogin von Baiern, ihr sohn Adolph, die grafen Johann von Nassau und Johann von Sponheim (Kreuznach) zugleich für den grafen Walraw von Nassau und für Johann wildgrafen zu Daun, sammt allen ihren helfern erklären, den erzbischof (Baldewin) und den könig von Böhmen geruhlich in ihren von könig Ludwig erhaltenen pfandschaften sitzen zu lassen, bis der erzbischof zu 30.000 pfund heller und der könig von Böhmen 20.000 pfund auf dem zolle zu Bacharach bezogen haben würden; sie verheissen, sich gegenseitig nicht von den pfandschaften und von Fürstenberg, Diebach und Strouerbuch (Stromberg) aus zu be- fehden; die herzogin und die ihren sollten den zoll zu Fürstenberg nicht über 18 pfennige erhöhen, und solange sie Fürstenberg nicht inne hätten, sollte der erzbischof vertragen, dass sie den zoll zu Bacharach ein jahr lang erhöhen; sie verzichten auf alle gelöbnisse, die Johann von Böhmen und erzbischof Baldewin weiland dem herzog Rudolph gethan, und ver- sprachen die betreffenden briefe auszuliefern. — Des nesten dunrerstais nach st. Barthil- meus dage. Zu Reuingersburg. Dominicus, Baldewin von Lützelburg p. 189. Extr.

Strana 321
et Moraviae. Annus 1322. 321 796) 1322, 28 Aug. In Chremsir. Conradus, episc. Olomuc. reginae Elizabeth, relictae Wencezlai, Boemiae et Pol. quondam regis, jus patronatus ecclesiae S. Procopii in Antiqua Brunna situatae, reginae prae- dictae a Johanne rege donatum, confirmat. — Dat. in Chremsir a. d. M°CCC°XXII°, v° kal. Sept. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 160. 797) 1322, 28 Aug. Pragae. Hynko praepositus, Woyslaus decanus totumque capitulum Prag. ecclesiae, Johanne, Prag. episcopo, per sedem apostolicam a spiritualium et temporalium administratione sus- penso, donationem juris patronatus ecclesiae in Policzka a Johanne rege Elizabeth reginae, relictae quondam Wenceslai senioris, Boemiae et Pol. regis, factam confirmat. — Dat. Pragae a. d. MCCCXXII°, V kal. Sept. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 161. 798) 1322, 30 Aug. Avinione. Johannes papa XXII Carolo, regi Franciae et Navarrae, et Mariae, sorori Johannis, regis Boemiae; dispensatur cum eis super matrimonio. — Dat. Avinione III kal. Sept. pontif. a. V1°. Dudík, Iter Rom. II, 87. Extr. — Cfr. Preger, Uber die Anfänge des kirchenpolitischen Kampfes unter Ludwig dem Baier, Abhandlungen der hist. Classe der k. bayer. Akad. der Wissensch. XVI, 246. 799) 1322, 14 Sept. Nydeghen. Rabodo de Rode profitetur, se CC lib. tur. nigr. a Johanne, rege Boh. oc, ratione homagii accepisse. — Dat. Nydeghen in die Exaltationis S. Crucis. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 89. 800) 1322, 1 Oct. (S. 1.). Sifridus comes de Wydgenstein profitetur, Johannem, Boh. regem, D lib. nigrorum denariorum tur. ipsi litteris suis patentibus promissas solvisse. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 94. 801) 1322, 4 Oct. Ratisbonae. Der röm. könig Ludwig verleiht dem könige Johann von Böhmen acht grosse tur- nosen an dem zoll zu Bacherach. — Veriehen oc, "daz wir unserm lieben swager bescheiden haben und bescheiden ze nemen acht grozze turnoys an unserm zolle zu Bacherach, der er viere sol nemen und aufheien an der schult, der wir im schuldich sein, der do ist hundert tusent phunt und zweintzich tusent phunt haller, do für er ze phande hat Bacherach den tal mit den vesten Stalberg, Stalekk, Brunshorn und Rynbul, alles halbes, und an den er uns sechs tusent phunt haller, von dem daz er aufgehaben hat, an disen heutigen tach ab geshagen hat. Die 41

Strana 322
322 Emler, Regesta Bohemiae selben viere turnoys sol er und sein erben als lang ein nemen und aufheben, uncz daz si hun- dert tusent phunt und vierczehn tusent phunt haller, die noch do beliben, gar und gaentzlich do von auf geheben. So sullen si di anderen viere turnoys ein naemen lediclich umb den dienst, den er uns an dem strite getan hat etc., und die vorgenanten burge zu berichten do mit der burchhute. Vnd swenn die obgenanten hundert tusent und viertzehen tusent phunt haller von den vier turnoys genomen werden, so sullen die anderen vier turnoys auch ledich sein.“ — Dat. Rat. a. d. MCCCXXII, feria II post Michahelis, regni nostri anno octavo. Böhmer, Acta Imp. p. 490, n. 709. — Böhmer, Reg. Imp. p. 28, n. 473. 802) 1322, 4 Oct. Ratisbonae. Der röm. könig Ludwig gelobt dem könige Johann von Böhmen, dessen eidam Friedrich von Meissen Thüringen, Meissen und Osterland zu verleihen. — Veriehen etc., „daz wir durch liebe und dienst, den uns unser lieber fürst und swager etc. an dem strite bei Muldorf mit unsern und des riches veinden Frider. und Heinr. brüderen, hertzogen von Osterreich, do si und ir helfer gefangen wurden, an sande Michels abend getan hat, geloben, seinem aydem Frider. dem iungen, marchgrafen von Missen, ze leihen die lant Düringen, Missen und das Osterlant, die von uns und dem riche ze lehen geen, mit der hant, swenn er zu uns nehest chümt und si von uns empfahen wil nach gewonheit der fürsten.“ Böhmer, Acta Imp. p. 490, n. 710. — Böhmer, Reg. Imp. p. 28, n. 474. 803) 1322, 4 Oct. Ratisbonae. Der röm. König Ludwig überlässt dem könige Johann von Böhmen alle von demselben im streite bei Mühldorf gefangenen. — Veriehen etc., "daz wir für chost und schaden, den unser etc. an dem strite etc. getan und genommen hat, gegeben haben und geben alle die gevangen, die er gevangen hat an dem selben strite, ze schaffen mit in seinen frum und nutz in alle weis, als er beste chan und mach, und swaz er von in gehaben und gewinnen mach, ez sei an erbe, burgen oder an gute. Das ist unser guter wille, und swas des, daz er von in also gewinnet, von uns und dem riche ze lehen rüret, daz geloben wir im ze leihen und in dar inne ze behalten und ze beschirmen." Böhmer, Acta Imp. p. 491, n. 711. — Böhmer, Reg. Imp. p. 28, n. 475. 804) 1322, 4 Oct. Ratisbonae. Der röm. könig Ludwig verpfändet dem könig Johann von Böhmen stadt und land Eger um 20000 mark. — Tun chunt etc., „daz wir umb den nützen und erbern dienst, den uns und dem riche unser lieber fürste und swager Johans, chunig von Beheim und von Polen, getan hat an dem strite bei Muldorf mit unsern und des riches veinden, Frieder. und Heinr. brudern, hertzogen von Osterreich, do si und ir helfer gevangen wurden, an sand Michels abend, versetze. im Eger die stat und das lant mit den vesten Hohemberg, Seberg, Kyns- perg, mit herscheft, rechten, vogtayen, clostern, burchlehen, iuden, manschaft, nützen und mit allem dem, das daczo gehört, für zehen tusent march silbers, drei phunt haller für ie,

Strana 323
et Moraviae. Annus 1322. 323 die march zu reiten, und auch für zehen tusent march, die wir im vor dar auf geben haben, als er des unser briefe gehabt hat, dieselbn stat, lant und vesten ze haben und ze niezzen von im und seiner erben an allen abslach, swas si sein geniezzen als lang, unz daz wir es oder unser nachchumen an dem riche von im oder seinen erben umb die vorgenanten zweint- zich tusent march silbers wider losen.“ — Dat. Rat. a. d. MCCCXXII, feria II post Micha- helis, regni nostri anno VIII. Böhmer, Acta Imp. p. 491, n. 712. — Böhmer, Reg. Imp. p. 28, n. 476. 805) 1322, 4 Oct. Ratisbonae. Der röm. könig Ludwig verpfändet dem könige Johann von Böhmen die reichsstädte Altenburg, Chemnitz und Zwickau. — Tun chunt etc., "daz wir umb den nutzen und erbern dienst etc., versetzen unser und des riches stete Altemburch, burch und stat, Zwichowe und Chemnitz mit dem lande, herscheft, rechten, clostern, kirchlehen, vogtayen und mit allem dem, das daczo gehört, für zehen tusent march silbers, drei pfunt heller für ie die march ze reiten, die selben stette, burch und lant von im, von seinen erben oder swem er es antwurtet ze haben und ze niezzen an allen abslach, swas si sein geniezzen, als lang“ etc. Böhmer, Acta Imp. p. 491, n. 713. — Böhmer, Reg. Imp. p. 28, n. 477. 806) 1322, 4 Oct. Ratisbonae. Der röm. könig Ludwig gelobt das dem könige Johann von Böhmen versetzte haus Hohenberg zu ledigen. — Tun chunt etc., "daz wir gelobt haben und geloben daz haus zu Hohemberg, daz wir unserm lieben fürsten und swager etc. mit andern unsern briefn ver- setzet haben, ze ledigen und ze entweren und in seine oder seiner erben gewalt lediclich ze antwurten zwischen hie und ostern, die nehest chumt.“ — Dat. Rat. a. d. MCCCXXII, feria II post Michahelis, regni nostri a. VIII°. Böhmer, Acta Imp. p. 491, n. 714. — Böhmer, Reg. Imp. p. 28, n. 478. 807) 1322, 11 Oct. Ratisbonae. Der röm. könig Ludwig schreibt der stadt Zwickau, dass er sie dem könige Johann von Böhmen verpfändet habe, und fordert sie auf, demselben gehorsam zu leisten. Böhmer, Reg. Imp. p. 354, n. 3198. — Arch. der Gesell. XI, 467. Extr. 808) 1322, 11 Oct. Ratisbonae. Johannes, Boh. rex, vallem Bacheracensem et castra Stalberch, Staleke, Brunshorn ac Rinbul pro media parte sibi obligata Ludovico, Romanorum regi, resignare promittit, quando parata pecunia redimere ipsa voluerit. — Dat. Ratisponae. Freyberg, Reg. Boica VI, p. 73. 809) 1322, 11 Oct. Ratisbonae. Der röm. könig Ludwig beurkundet, dass er, um den nützlichen und ehrbaren dienst, den ihm Johann, könig von Böhmen, in dem streite bei Mühldorf gegen seine und des rei- 41*

Strana 324
324 Emler, Regesta Bohemiae ches feinde Friedrich und Heinrich, herzoge von Österreich, da sie und ihre helfer gefangen wurden, an St. Michaelsabend gethan hat, demselben Kaiserslautern stadt und burg und das haus zu Wolfstein mit allem zugehör für 10000 pfund heller versetzt habe. — Dat. Ratis- bonne fer. II post fest. s. Dionysii. Böhmer, Reg. Imp. p. 273. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XVIII, p. 94. 810) 1322, 11 Oct. Ratisbonae. Heinrich, Otto und Heinrich, herzoge in Bayern, verbinden sich mit chunig Ludwigen von Rom, Johansen, chunig ze Behaim, und mit Baldewin, erzbischof ze Trier, wechselseitig, dieweil sie leben, einander ze helfen und ze raten gen aller mäniglichen, mit namen gen herzogen Friderichen von Oesterich und dessen bruder und auch alle ihre freunt und diener, gegenwärtige und künftige, in den bund ze ziehen, endlich dass kainer ohne den andern mit herzoch Friederich und seinem bruder und den ihrigen eine süne oder richtung nemme noch mache. — Geben ze Regensburg. Freyberg, Reg. Boica VI, 73. 811) 1322, 22 Oct. Pragae. Johannes, B. rex, monasterium Waltsassense una cum personis et bonis in protec- tionem suam suscipit eidemque privilegia praesertim per patrem suum Henricum concessa confirmat. — Dat. Pragae. Freyberg, Reg. Boica VI, 74. — Böhmer, Reg. Imp. p. 187, n. 54 et 56. 812) 1322, 23 Oct. Pragae. Johannes, rex Boh. Hermanno de Miliczin confert villas Krsepenicz et Swireticz. — Not. oc, "quod fideli nostro dilecto Hermanno de Miliczin, qui in expeditione, quam proximo habuimus in subsidium ser. d. Ludwici, Romanorum regis, nobis fideliter servivit, volentes servitia hujusmodi et omnia dampna, que in conflictu exinde subsecuto pertulit, gratiosis premiis conpensare, sibi proinde et ut in antea servire nobis etiam eo promptius teneatur, villas nostras Krsepenicz et Swireticz cum agris cultis et incultis, pratis, pascuis, montibus, planis, aquis aquarumve decursibus, piscationibus, molendinis, silvis et aliis omnibus ju- ribus, utilitatibus et pertinentiis suis, presentibus fidelibus nostris dilectis Henrico de Lypa, summo marschalco regni nostri, Petro de Rosenberch, Alberto de Fridlant, summo camerario dicti regni, Vlrico de Ryczano judice, Hynkone dicto Berka de Duba, burgravio Prag., Wilhelmo de Lantstein et Vlrico dicto Phlug, subcamerario dicti regni, contulimus et conferimus per ipsum Hermannum et heredes suos hereditario jure inperpetuum possidendas, faventes eis, quod bona predicta possint vendere, donare, obligare, commutare et legare. cuicunque voluerint." — Dat. Prage X kal. Nov. a. d. M.CCC.XXII°, regnorum vero nostr. a. XII°. Ex orig. arch. Trebon. cop. Mus. Boh.

Strana 325
et Moraviae. Annus 1322. 325 813) 1322, 23 Oct. Pragae. Beneficiarii terrae testantur, Johannem, Boh. et Pol. regem, Hermanno de Mi- lyczin villas Krzepenicz et Zwieroticz iure hereditario contulisse. — Henricus de Lypa, summus marschalus regni Boemiae, Petrus de Rosenberch, Albertus de Fridlant, summus ca- merarius eiusdem regni, Vlricus de Rzyczano iudex, Hyncho dictus Berka de Duba, pur- grawius Pragensis, Wilhelmus de Lantstein, Vlricus dictus Pflug, subcamerarius dicti regni, testantur, regem Boh. et Pol. coram eis Hermanno de Milyczin propter servitia in expeditione proxima Ludowici, Rom. regis, exhibita villas Krzepenicz et Zwieroticz cum agris cultis etc. ut supra donasse. — Dat. et act. Prage a. d. MCCCXXII°, X kal. Nov. E cop. Mus. Boh. 814) 1322, 23 Oct. Pragae. Wir Johans —— chunig ze Behem vnd ze Polen vnd graffe ze Luczemburch veriehen vnd tuen kunt, "daz wir den bescheiden luten den burgern von Eger darumbe, das sie sich guetlich nach dem gebot vnd geheizze vnsers durchluechtiges herrn, herren Ludwiges, chunig von Rome, ze alle ziten merer dez richs, zu vns gekart haben mit der stat zu Eger vnd vns gehuldet haben vnd gelobent holt vnd trewe zu wesen als irem rechten herren, gelobe wir in stete zu behalden alle die rechte, die si von romischen keysern vnd romischen chunigen bizher bracht haben vnd in redlichen von in virlihen sint. Ez ist auch vnser wille, daz allez daz, daz ieczund bei dem gerichte ist, dabei belibe, nicht von vns dar abe ze nemen. Wir gelobn auch, daz wir cheinen bern noch landstiwr von dem lande nemen wellen. Wir wellen auch, daz die vorgenanten burger von Eger mit cheynem chamerer von Behem nicht schullen ze schaffen haben, sunder mit vns vnd mit vnserm houptmann oder richter, den wir in geben. Wir tuon in auch die genade, daz die Juden ze Eger mit der stat vns dienen sullen. Dar nach gelobe wir, daz wir sie nieman furbaz verseczen wellen vnd verlihen in auch von sundern ge- naden, daz sie czolles vnd vngeldes ledig vnd vrei sullen varn in allen vnsern gebieten vnd des selbes czolles vnd vngeldes sullen alle vnser burger vnd alle vnser leute von allen vnsern landen da czu Eger auch vrey vnd ledig sein." — Geben ze Prag des sunnabendes vor sand Symon Judastak, do man czalt von Christes geburt dreuczehenhundert jar darnach in dem zweivndzweinczigsten jare, vnser riche in dem czwelften jare." Kürschner, Eger und Böhmen, Beilage II; Pelzel, K. Karl IV t. I, Urkb. p. 57. — Drivok, Altere Gesch. von Eger 320. — Böhmer, Reg. Imp. p. 187, n. 55. 815) 1322, 25 Oct. Pragae. Wir Johanes, kunig von Behem vnd zu Polan vnd graue zu Luczemburg, „embieten allen edelen lewten, amptleuten, czolneren, burgern vnd gemeinlich allen vnsern getrewen, den dise briffe geweiset werden, vnser gnade vnd alles gut. Wan wir den burgern zu Eger durch des willen, das sie vns desterpas gedinen mugen, sulche genade tun vnd getan haben, das sie in allen vnsern gebieten vnd landen czolles vnd vngeldes frey faren, also das sie nichtesnicht von czolles vnd vngeldes wegen geben schullen, so gebiete wir euch, —— daz

Strana 326
326 Emler, Regesta Bohemiae ir von den vorgenanten burgern von Eger keinen czol noch vngelt nemet, als lib euch vnser hulde sey, wan do wider faren auch alle unser burger vnd lewte,von allen vnsern landen doselbist zu Eger czolles vnd vngeldes frey, als sie vns gelobet haben." —— Gegebin zu Prag des nesten montags vor Sant Simon Judastage, do man czalt von Cristes geburt dreyczehen- hundert jare darnach in dem cweyvndezweinczigsten jare, vnser reiche in dem zwelften jare. E cop. Mus. reg. Boh. — Drivok, Altere Gesch. von Eger p. 321. — Böhmer, Reg. Imp. p. 335, n. 491. 816) 1322, 31 Oct. Pragae. Johannes, Boh. rex oc, monasterio Teplensi emtionem villarum Janow et Branissow confirmat. — Not. oc, "quod honor. et rel. viri .. abbas et conventus monasterii Teplensis villas dictas Janow et Branissow emerunt ab Habraham de Sychlicz et filio suo Harande pro CC et X marcis gravibus gross. den. prag., LXIV gros. pro marca qualibet computando, de quibus eidem Abrahe et filio ejus certam partem solverunt, reliqua parte apud eos ad solvendum remanente. Sic autem pendente solucione hujusmodi residue partis pecunie pre- notate predictus Harandus propter manifestos excessus, quos commiserat, fuit vita privatus, ex quo omnia bona sua, mobilia et immobilia, juxta regni nostri consuetudinem ad nos esse dinoscuntur racionabiliter devoluta. Percipientes enim mortem predicti Harandi, eandem partem pecunie nondum solutam tamquam nobis de jure et consuetudine debitam nobis per dictum . . abbatem mandavimus assignari, qui quidem .. abbas nostris in hac parte parens mandatis totam eandem partem pecunie nobis solvit. Ideoque attendentes, empcionem premissam rite et racionabiliter esse factam, nos ipsam ratificamus, approbamus et ex certa nostra sciencia confirmamus fidejussores, videlicet Peregrinum judicem et Pesoldum dictum Spetel, cives Mysenses, a caucione fidejussoria et obligacione, quibus se apud prefatos Abraham et filium suum Harandum et ipsorum heredes pro prefatis ..abbate et conventu ra- cione villarum et bonorum predictorum obligarunt, ac eciam abbatem et conventum monasterii antedicti ab inpeticione predictorum et aliorum quorumcumque pro predictis bonis ipsos inpe- tere volencium totaliter absolventes et nichilominus omne jus, si quod nobis in supranominatis bonis sic emptis competit ad presens vel posset quomodolibet competere in futurum, in dictos abbatem et conventum ac monasterium prefatum transfundimus, illudque eis donamus de gracia speciali, volentes, quod dicti .. abbas et conventus ac monasterium ipsorum eadem bona cum omnibus juribus et pertinenciis suis jure proprietario habeant in perpetuum.“ — Dat. Prage II kal. Nov. a. d. M.CCC.XXII°, regnorum vero nostr. a. XII°. Ex orig. mon. Tepl. cop. Mus. Boh. 817) 1322, 2 Nov. Pragae. Johannes, rex Boh. oc, decano Wissegradensi curiam suam in monte Wissegradensi sitam donat. — Not. oc, "quod nos exemplis predecessorum nostrorum, regum Boemie, in- ducti, qui ecclesiam Wissegradensem specialis prerogatiue honorificencia et munificencia pro- sequentes et habunde dotauerunt et ornauerunt condecenter, curiam nostram in monte Wissegradensi sitam et muro circumdatam atque cinctam, cum muris domorum, que super

Strana 327
et Moraviae. Annus 1322. 327 ipsos quondam fuerunt, deuoto nostro capellano Dyrsizlao, decano iam dicte Wissegradensis ecclesie, donauimus et presentibus condonamus in persona sua omne ius et libertatem, que nobis competunt in iam dicta curia, in eum et in suos successores, decanos videlicet Wisse- gradensis ecclesie, in perpetuum transferentes.“ — Dat. Prage a. d. M.CCC.XXII°, IV non. Nouemb., regnorum vero nostr. a. XII°. Ex orig. arch. capit. Wyssegrad. cop. Mus. Boh. 818) 1322, 3 Nov. Pragae. Johannes, rex Boh. instituit, quod „villa nostra Vreting oppidum forense sev locus fo- rensis esse debeat, quodque ibidem inantea in perpetuum feria quarta cuiuslibet septimane forum cum iuribus, vtilitatibus, que in locis forensibus in terra nostra Morauie haberi consueuerunt, obseruetur, et pro vendendis sev emendis mercibus ac aliis rebus quibuscumque, quibus ho- mines pro suis necessitatibus vti solent, ab omnibus et singulis possit et debeat frequen- tari." — Dat. Prage III non. Nouemb. a. d. M.CCC.XXII, regnorum vero nostr. a. XII°. Ex orig. arch. c. r. aulici Vindob. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 816. 819) 1322, 3 Nov. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Elizabeth reginae, quondam Wenceslai, regis Boemiae, relictae, domum suam prope capellam regiam in civitate Brunensi sitam donat. — Dat. Prage III° non. Nov. a. d. M'CCC°XXII°, regnorum nostr. anno XII°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 161. — Böhmer, Reg. Imp. p. 393, n. 608. 820) 1322, 8 Nov. (S. 1.). Mechtildis dicta de Slewen, relicta quondam d. Heinmanni de Slewen, recognoscit, „quod carissimus filius noster felicis memorie Schenicho incertitudinem huius vite animi moderamine liberans curam et omnem sollicitudinem transtulit ad remedium animarum, qui vocatus in Austriam ad expedicionem, ignarus dubiorum belli euentuum, coram multis nobi- libus, quorum nomina sunt subscripta, et nobis et fratribus suis vniuersis matura deliberacione preuia, rerum suarum ordinacionem faciens, inter cetera villam, que dicitur Seybotendorf sitam prope Belam, legauit ac nomine testamenti ordinauit cum omnibus pertinenciis eius mo- nasterio dicto Vrowental, — — ubi eciam frater eius bone memorie Wenceslaus filiam habet deo deuote seruientem. Qui Schenico adhuc viuens, sicut prefatum est, coram Wencezlao fratre suo et nobilibus subscriptis et nobis et eciam de consilio et consensu patrui sui d. Henrici de Lipa omni juri, quod ei competebat in villa predicta, abrenunciauit totum jus et dominium prefate ville cum vniuersis prouentibus ad ipsam pertinentibus, videlicet pratis, pascuis, piscacionibus, ceterisque vtilitatibus, ad eam ex debito juris spectantibus, tam sub terra quam supra terram, eo jure, quo ipse possedit, pro remedio anime sue, si eum decedere contin- geret, sicut proch dolor contigit, et in remedium animarum, scilicet patris sui ac fratrum suorum, monasterio supradicto contulit perpetuo possidendum, hoc adiiciens, quod ab omni inpeticione seu qualicunque occupacione vel infestacione tam ex parte sui, quam ex parte fratrum seu heredum vel successorum suorum debeant esse perhenniter libere et solute. Quam

Strana 328
328 Emler, Regesta Bohemiae donacionem siue ordinacionem coram nobis factam nos prefata Mechthildis tenore presen- cium protestamur, volentes cum omnibus heredibus nostris utriusque sexus inuiolabiliter permanere." — Sigilla: Wenceslai suprascripti ac d. Henrici de Lipa. — Testes: Bulo de Schemeschitz, Habel de Lupolticz, Wesczel de Woymans, Pesco de Suchodol, Wessel de Tirnawa, Nasczthibow de Tupadel, Scenko de Wiczmericz, Michael de Vrevdenawe, Chunradus Chuthner. — Dat. a. d. M.CCC.XXII°, in die IV cornatorum. Ex orig. bibl. Prag. 821) 1322, 11 Nov. (S. 1.). Henricus dictus de Chamnic villam Mirzeyowitz in defensionem recipit ab abbate Milewcensi. — Not. oc, quod a ven. d. Hoycone, abbate monasterii Milewcensis, eiusque con- uentu, „suscepimus et recepimus in nostram protectionem et tuicionem ac defensionem vil- lam dictam Mirzeyowitz cum hereditate et vinea ipsi ville adiacentibus sub hac suscepcionis forma, quod de iam dictis villa, hereditate et vinea protegendis nos et nostri fratres nichil plus vtilitatis aut questus debeamus exigere, nisi quantum ipse d. abbas conuentusque pre- dicti monasterii aut eorum successores nobis largiri voluerint sua libera et spontanea volun- tate. Ipsisque d. abbati et conuentui aut eorum successoribus in predictis villa, hereditate et vinea obedire promittimus bona fide ad omnia eorum beneplacita, eciam si nos discedere preceperint quandocunque, culpa nostra exigente aut non exigente, extunc sine mora dictam villam cum sua hereditate tota et cum vinea predicta eorum dominio et voluntati tenebimur resignare et omnimode disbrigare. Si vero predicta, quod absit, aut aliquid predictorum non facremus aut facere renueremus, et prefati d. abbas et conuentus aut eorum successores nos super eos habuerint conmonitos, extunc promisimus et promittimus pro nobis ipsis et pro fra- tribus nostris — — et conpromittunt nobiscum et pro nobis congregata manu et in vera fide sua nobiles viri, d. Prothywecz et d. Chotiworius frater eius dicti de Chwinitz (sic) et de Med- weditzye, quod immediate secunda die post monicionem illam omnes tres in Maiori ciuitate Pragensi obstagium intrare debemus, in domum nobis per prefatos d. abbatem et conuentum aut eorum successores assignatam sub debito C marcarum gros. den. prag. grauis ponderis, non exituri obstagio de eodem, nisi eisdem religiosis viris reordinemus et disbrigemus omnino dictam villam cum hereditate et vinea predictis.“ — Testes: d. Hermannus de Mylitzin, d. Nicolaus dictus Podnawetz de Chamenitz, d. Bovzlaus de Otrib, d. Hoyco de Mutitz, d. Czenko de Trziebiblitz, et d. Stephanus de Dyeditz. — Act. et dat. a. d. M.CCC.XXII, in festo b. Martini pontif. et conf. Ex orig. arch. Worlicens. cop. Mus. Boh. 822) 1322, 14 Nov. Aldenburch. Johannes, Boh. et Pol. rex, comes Lucemburg. Arnoldo de Blankenheim, consanguineo suo, bona in Chell pro CCCC libris turn. obligat. — Dat. Aldenburch XVIII kal. Dec. a. d. MCCCXXII°, regnorum vero nostrorum duodecimo. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XVIII, p. 95. — Böhmer, Reg. Imp. 393, n. 609.

Strana 329
et Moraviae. Annus 1322. 329 823) 1322, 15 Nov. Egrae. Der rath zu Eger bezeugt die überlassung eines hofes zu Fodencenreut durch den obersten meister des Spitals zu Prag an Marquart den Naydaiber. — Thun kunt oc, daz wir — — sin gepeten zvege sin, daz bruder Vlrich der oberstmaister von spital zv Prag lazzen vnd empfohlen hat dem Marquart dem Naydaiber zu drien liben, zu sin selbs leib, zv siner havsvrowen leib Margreten vnd zu sins svns leib Heinriches, den mayrhof Fodencen- reut, der des hospitals zv Eger ze pawen vmb halb vnd halben ment ze haben vnd halben samen vnd halbn nucz auf ze hebenn vnd swaz da nuczes von gewellet an zins, an zehenten, an gericht oder wi der nucz genant ist, derselb nucz soll daz driteil sin vnd di zwai teil des vorgenanten spitals sein. Vnd vber daz dorf zv Welltawe soll er di vogtei haben vnd swaz nuczes von derselben vogtei gevellet, vil oder wench, derselb nucz soll ihm gehören und wenn der vorgenanten libe aller drier nimer an ist, so solz dann allez gemeinlich vnd sunderlich mit allem nucz vnd mit allen rechten an das spital wider gehoeren an alle hindernuese. — — Der brif ist geben zv Eger des nehsten montags nach send Martinustag nach gotes gepurd ueber drevcehenhvndert iar vnd darnach in dem zwaivndzwaincigsten iar.“ E cop. arch. regni Boh. 824) 1322, 28 Nov. Avinione. Johannes papa XXII providet Johanni Tronche, canonico Olomucensi, de canonicatu ec- clesiae Olomuc. et de praebenda proxime vacante. — Dat. Avinione IV kal. Dec. pontif. a. VII°. Idem in eodem modo abbati Gradicensi et decano Cremsiriensi. Dudík, Iter Rom. II, 88. Extr. 825) 1322, 28 Nov. Avinione. Johannes papa XXII Henrico de Trono providet de canonicatu ecclesiae Prag. et praebenda in ipsa ecclesia vacatura. — Dat. Avinione IV kal. Decemb. pontif. a. VII°. Idem in eodem modo abbatibus Strahoviensi et Aulae Regiae. Dudík, Iter. Rom. II, 88. Extr. 826) 1322, 11 Dec. Avinione. Johannes papa XXII abbati monasterii Aulae Regiae et scolastico Prag. ac mag. Jacobo de Mutina, capellano pontificio et canonico Cameracensi, quod conferant canonicatum et praebendam ecclesiae Wyssegradensis morte Bartholomaei de Wolframicz, qui apud s. Sedem mortuus est, vacantem Ulrico nato Crnatae de Cubito. — Dat. Avinione III id. Dec. pontif.a. VII°. Dudík, Iter Rom. II, 88. Extr. 827) 1322, 11 Dec. Avinione. Johannes papa XXII abbatibus de Waltsassen et Aulae Regiae executoribus commit- tit, ut conferant Waltero de Fuegen canonicatum et praebendam ecclesiae Pragensis vacan- tem. — Dat. Avinione III id. Dec. pontif. a. VII°. 42

Strana 330
330 Emler, Regesta Bohemiae Idem eisdem executoribus, ut conferant Geliberto de Prosmeriz canonicatum et prae- bendam ecclesiae Olomucensis per mortem Conradi de Schlackenvald vacantem. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 88. Extr. 828) 1322, 11 Dec. Avinione. Johannes papa XXII Henrico Gerardi, clerico Prag. dioceseos, filio praepositi mona- sterii in Sapimshart (sic) ex soluta; dispensatur de eo super defectu natalium. — Dat. Avi- none III idus Decemb. pontif. a. VII°. Dudík, Iter Rom. II, 88. Extr. 829) 1322, 12 Dec. In Brunna. Wilhelmus de Egerberk testatur, se vendidisse Elizabeth, Boh. et Pol. quondam re- ginae, omnia bona sua in Huztopecz, Styrzowicz, Nestarouicz, Quassow, Scoronicz, Araschicz et in Slyn pro mille sexag. gr. prag. — Testes: Henricus senior de Lyppa, summus regni Bohemie marschalcus, d. Johannes de Mezerecz, d. Heinricus junior de Lyppa, capitaneus regni Boh., d. Diwissius de Sternberg, d. Wocko de Crawar, d. Bzneta de Lompnicz, d. Potha in Wildenberk. — Act. et dat. a. d. MCCCXXII°, in Brunna pridie id. Decembris. Ex orig. apud c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 162. 830) 1322, 15 Dec. Aldenburch. Jean, roi de B. oc reconnaît devoir à noble homme Arnold, seigneur de Blankenheim, son parent, la somme de quarante livres petites tournois, il lui engage en assurance tous ses biens et revenus in villa nostra Chul avec dépendances. — 1322. XVIII kal. Dec. Dat. Aldenburch. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XXII, p. 19. 831) 1322, 20 Dec. In Wissegrado. Capitulum Wissegradense assentit locationi agrorum in Nostel et Wyrschowycz ad decanatum spectantium. — Not. oc, „quod nobis Nicolao custode, Walthero scolastico cete- risque canonicis Wissegradensis ecclesiae — — in nostro generali capitulo congregatis apud dictam ecclesiam, quod habere consuevimus in vigilia s. Thomae apostoli, — — d. Dyrslaus, noster et nostrae ecclesiae decanus, nobis exposuit, quod aliquos agros cum pomoeriis per plura loca sparsos in Nostel et in Wyrschowycz nomine sui decanatus teneret, de quibus modicam utilitatem haberet, sed si ipsos in jus emphyoteticum locaret, tunc utilitatem fru- ctuosam posset ex hiis consequi et habere, petivitque a nobis, ut assensum dictorum agrorum et pomoeriorum locationi emphyotheticae per eum faciendae praeberemus. Nosque super hoc diligenter pensantes —— eidem nostrum assensum praesentibus concedimus.“ — — Act. et dat. in Wissegrado a. d. M.CCC.XXII, XIII kal. Januar. Ex orig. arch. capit. Wyssegrad.

Strana 331
et Moraviae. Annus 1322. 331 832) 1322, 23 Dec. Avinione. Johannes papa XXII committit episcopo Olomucensi perquisitionem querelarum, motarum contra Andream, episcopum Albensem, et Johannem archidiaconum circa aggrava- tionem ecclesiasticarum personarum. — Dat. Avinione X kal. Jan. pontif. anno VII°. Ex autogr. reg. arch. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 162. — Dudík, Iter Rom. II, 88. 833) 1322, 26 Dec. (S. 1.). Robert, comte de Vernembourch, fait connaître, qui'il donnera endéans la pâque prochaine au roi de Bohême oc, deux cents livrées de terre petits tournois de ses alleux le plus près possible du comté de Luxembourg. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XVIII, p. 96. 834) 1322 et 1323. Locatio ungelti vini in civitate Pragensi et ratio de pecunia percepta de ungelto praedicto. „Item a. d. MCCCXXII locatum est vngeltum vini Johanni Wolflini et Meinhardo Rockzaner pro CCC et XC sexag. gr., de qua pecunia soluerunt pro clenodiis datis regine, duci, Heinrico de Lypa et aliis dominis ad Natiuitatem Christi CXXV sexag. gr. Elblino de Czaslauia pro quatuor naccis XXXII sexag. gr.; Nicolao Bohuzlai pro panno sericeo V sexag. gr.; Meinhardo Rockzaneri pro pannis sericeis et pro cypho argenteo 221/2 sexag. gr. Item eidem pro cypho argenteo XX sexag. Item eidem pro cypho argenteo V sexag. Item Polkoni institori pro canula argentea XIIII sexag. Item Mathie Mathei pro duobus cyphis argenteis XIIII sexag. Item Frenczlino Mathie pro cypho argenteo 21/2 sexag. Item Johanni Wolflini pro duobus cyphis arg. III sexag. gr. Preterea Johanni Wolflini pro dampnis suis XX sexag. Item eidem Johanni pro labore, quem habuit in collecta III sexag. gr. Item pro expensa in Podyebrad panni de Dorn pro VII sexag. Item a. d. MCCCXXIII expediuerunt iidem Johannes et Meinhardus pro clenodiis ad Natiuitatem Christi XLI sexag. de vngelto vini predicto ipsi Meinhardo pro canula et cypho arg. XVII sexag. gr. Item Johanni Wolflini pro cypho arg. VIII sexag. Item Nicolaus Harrer pro panno sericeo VII sexag. Item Vlrico Swap pro cingulo argenteo 41/2 sexag. Item Rudlino auri- fabro pro II cingulis arg. V sexag. A.1) d. MCCCXXII° infra octauam s. Jacobi ap. date sunt d. regi per ciues Pragenses DCCCC marce breues. Item Henrico de Lypa L marce breues. Summa tocius pecunie M marce breues minus L. Hanc summam ciues sic soluerunt: Meinhardus de Rokzan dedit CC et XX sexag. gr. Bohuzlaus Wolframi dedit C et X sexag. gr. Budco pannicida dedit LV sexag. Nicolaus Rotinne et Nicolaus fr. Bohuzlai dederunt C et X sexag. gr. Frenclinus Nicolai de Friberk C et X sexag. gr. Elblinus Waczinger ded. X sexag. gr. Heinricus Melniker 42*

Strana 332
332 Emler, Regesta Bohemiae LV sexag. gr. Frenczl Mathei dedit XX et 71/2 sexag. gr. Heinricus Znoymer 51/2 s. gr. Frencz- linus Rollinne XI sexag. Nicolaus Kotkonis VI sexag. Rudlinus sartor VI sexag." E lib. vetust. civ. Prag. n. 986, f. 52 v. — 1) Quae sequuntur cancellata sunt in cod. 835) Cc. 1323. (S. 1.). Wir pruder Bartholome, apte ze dem Hohenfuert, vnd di gemaine des selben gotes —— tuen chunt, — — das wier mit vnsers hern Peters von Rosenberch guetlichen hauses willen dem Buzken von Harach, der zden selben zeiten lantrichter was in der Ryedmarche, vnd seiner hovsvrowen vrou katreyn vnd allen seinen erben versetzzt haben vnser guet die Stifftunge vnd Eybnstaine vnd Vrowdental vnd Swartzenpach vnd datz den hoven mit allenn dem, das darzve gehoret ... Urkundenbuch des Landes ob der Enns V, 369. Frgm. 836) 1323. In Olomucz. Conradus, episc. Olomuc. petente Elizabeth, quondam Boemiae et Pol. regina, trans- lationem jurium parrochialium ab ecclesia B. Mariae in Antiqua Bruna, quam regina praedicta in monasterium sanctimonialium ordinis Cysterciensis ordinare decrevit, ad ecclesiam S. Wen- ceslai in Antiqua Bruna et ad ecclesiam in Gvmein confirmat. — Dat. in Olomucz a. d. MCCCXXIII°. Ex orig. arch. c. r. Brunnae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 164. 837) 1323. Jean, roi de Bohême etc. déclare que pour avoir fait avec son cousin Louis comte de Chiny, aucunes prises sur Madame Alis, veuve Jean Belpetit d' Yvoix, et en désirant faire restitution, il assigne à ses héritiers LXX livrées de terre dans le comté Luxembourg. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XIX, p. 3. 838) 1323. (S. d. et 1.). Herman de Dille, chevalier, déclare avoir assigné à Weizbudensheim sur son bois, à Jean, roi de Bohême oc, pour 100 livres qu'il reprend en fief. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemburg XIX, p. 3. 839) 1323, 10 Jan. In Ozzek. Ditricus dictus de Almsdorf profitetur, dissensionem causa interfectionis Jenthini quondam dicti de Almsdorf, patruelis sui, inter se, filios suos et liberos interfecti praedicti parte ex una et Johannem, abbatem de Cella ejusque monasterium ex parte altera exortam compositam esse. — Testes : Conradus, abbas in Grwenhein, Lud. abbas in Ozzek et d. Con- radus dictus de Zelnicz. — Act. in Ozzek a. d. M'CCC°XXIII°, IV yd. Jan. Ex orig. arch. reg. Dresd.

Strana 333
et Moraviae. Annus 1323. 333 840) 1323, 22 Jan. In Wissegrado. Nicolaus custos, Waltherus scolasticus ceterique canonici eccl. Wissegr. assentiunt locationi emphiteuticae bonorum in Bast et Czakowicz. — Not. oc, quod nobis in capitulo congregatis circa ecclesiam nostram predictam „dominus Dyrsizslaus, noster ac nostrae eccle- siae praedictae decanus, nobis exposuit, quomodo ipse magnas inpensas fecerit de suo in bonis bonifantum, aedificando curiam ipsorum, quae totaliter collapsa fuerat, in monte Wisse- gradensi sita, et munitionem in allodio ipsorum Czakowicz construendo pro conservatione bonorum ipsorum, quae inpensae ad octuaginta sexagenas gross. prag. justa aestimatione se extendunt, alias etiam expensas pro victualibus ipsorum bonifantum non modicas fecerit de suo, quia redditus ipsorum bonifantum non sufficiebant pro numero duodenario ipsorum servando, petebatque a nobis, quia utile et expediens sibi videbatur et ecclesiae nostrae profuturum, ut bona dictorum bonifantum in Czakowicz et in Bast in jus emphitheoticum sive in perpetuam locationem pro censu annuo locarentur majori, quam hucusque haberi potuit, et certiori, quam fuerit; nam per hoc numerus ille duodenarius bonifantum ab an- tiquo institutus in nostra ecclesia haberi posset commode et servari, per hocque cultus di- vinus et honor nostrae ecclesiae augeretur; dicebatque, quod Nicolaus dictus Piczko de Bast praedicta bona in jus emphioteticum a nobis pro se et suis heredibus emere affectabat ta- liter, quod triginta duas sexagenas gr. denariorum Pragensis monetae singulis annis de dictis bonis persolveret, et sexaginta sexagenas daret pro jure praedicto, quas idem dominus decanus in satisfactionem qualemcunque, licet non plenam, pro se inpensorum petebat sibi dari. Nos super hiis tam propositis quam petitis per eum diligenter tractavimus, et saepius et mature deliberantes, quia invenimus utile et expediens existere nobis et nostrae ecclesiae, cujus cultum augere et non minuere nostris temporibus exoptamus, locationem praedictam emphioteticam facimus de bonis praedictis in Czakowicz et in Bast cum omnibus ad ipsa pertinentibus agris, silvis, pratis, pascuis et omni libertate ipsorum dicto Piczkoni et suis heredibus taliter, quod sexaginta sexagenae dicto domino decano pro suis expensis et inpensis, quas fecit, de quibus nobis bene constat, dare debeant, et ei, qui dictos bonifantes ex com- missione nostra nunc tenet vel in futurum tenuerit, triginta duas sexagenas, sedecim in festo s. Georgii et sedecim in festo s. Galli singulis annis nomine census exsolvant, promit- timusque dictum Nicolaum Piczkonem de bonis praedictis et suos heredes non inpetere nec in aliquo gravare seu inpedire, sed nostro posse ipsos juvare et promovere ac defendere. Si autem dictus Nicolaus Piczko vel heredes sui in solutione census cessaverint in terminis praedictis, vel saltim infra quindecim dies statim sequentes, pro qualibet cessatione in poenam triginta sexagenarum gross. praedictorum cadant, et nisi poenam infra quatuor septimanas statim sequentes solverint eis, de quibus praedictum est, omne jus eis in bonis praedictis ex locatione ista quaesitum amittant cum omnibus aedificiis ac inpensis et rebus mobilibus et inmobilibus et ad nos ac ad nostram ecclesiam libere revertantur, nisi gwerra dicta bona generali devastarentur vel sterilitate ex siccitate seu grandine provenientibus seu crematione absque culpa ipsorum, tunc gratia ipsos in solutione census sequatur, secundum quod quatuor

Strana 334
Emler, Regesta Bohemie 334 viri idonei, duo per eos et duo per illum, qui dicta bona ex commissione nostra tenuerit, electi, fuerint arbitrati. Admittimus etiam, quod dictus Nicolaus et sui heredes possint jus in dictis bonis competens, jure nostro salvo, in quibus, ut praemittitur, obligare, vendere et dare, cui voluerint, dum tamen personis sibi aequalibus et non majoribus, cum quibus non liceat absque nostro expresso consensu forum eis inire aliqua ratione.“ — Act. et dat. in Wissegrado a. d. MCCCXXIII°, XI kal. Febr. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. 841) 1323, 24 Jan. Regenspurch. Wir Elsebeth, von gots genaden lantgrefin zv Duringen, marchgrefin zv Meysen vnd in dem Osterlande vnd Frowe in dem lande zv Plysen, veriehen oc, „ob daz geschieht, daz die gelubde vnd die teidinch, die geschehen seint zwischen herren Johans, chuniges von Be- heim, tochter vnd vnserm sune Friderichen, mit dem rechten ab geen vnd nicht furganch ge- winnen vnd wir vns bedenthalben an ein ander ledich sagen vnd alle gelubde ab lazzen vnd briefe, die dar uber geschriben, bedenthalben widergeben, vnd daz geschieht zwischen hie vnd sand Walpurg tag, der schirest chumt, daz wir danne mit vnsers herren chunich Ludowiges von Rome tochter Mechthilden vnd mit vnserm sun Friderichen ein eheliche hierat machen vnd vollbringen wellen." — Der geben ist zv Regenspurch, do man zalt von Cristes geburt dreu- tzehenhundert jar darnach in dem drei vnd zweinzigisten jare, an sande Pauli als er be- cheret wart abende. Weech, Kaiser Ludwig der Bayer und Johann, König von Böhmen p. 114. 842) 1323 [?], 10 Febr. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes praeposito Nicolao et conventui mo- nasterii in Zderas bona a Johanne et Wssebor, filiis Witkonis de Swabenicz, donata con- firmat. — Pro parte vestra et domus vestrae exstitit — — supplicatum, "quatenus, cum viri nobiles Joannes et Wssebor fratres et filii Witkonis de Swabenicz certa bona et posses- siones, videlicet villam Potworow cum curia et iure patronatus, et alias villas, videlicet Sedlecz, Bukowiny, Krzemessin cum omnibus et singulis praedictarum villarum limitibus et pertinentiis — — ob salutem animarum suarum, quia eorum piae memoriae progenitores ipsum fundaverunt monasterium et ibi corporaliter requiescunt, et pro illa, quam ibi ele- gerunt, sepultura, et pro ipsis progenitoribus et pro eis iidem fratres die noctuque deo servientes vobis et domui vestrae, prout in eorum litteris super eo confectis et in tabulis terrae plenius continetur, pie donaverunt, tituloque donationis libere tradiderunt, per vos et domum vestram tenenda, possidenda perpetuo et habenda, dignaremur eidem donationi nostrum benevolum praebere assensum, eamque de regali munificentia confirmare. Nos itaque votis vestris libenter annuentes praedictam donationem —— confirmamus — — ipsa etiam bona et homines in nostram specialem assumimus protectionem, eximentes eos et ea ac li- bera esse decernentes ab omnibus et singulis iurisdictionibus, iudiciis, causis et quaestio- nibus beneficiariorum Pragensium et quorumlibet aliorum iure, tam provinciali, civitatum,

Strana 335
et Moraviae. Annus 1323. 335 villarum et iudiciorum quarum[cun]que potestatum, burggraviorum Pragensium et burggravi- quorumlibet aliorum, absolventes ipsa ab omnibus et singulis servitiis, vecturis, expensis, procurationibus turrium, pontium et aliorum quorumcumque omnibus, nec non teloniis, pe- dagiis et aliis vexationibus quibuscunque, decernentes, ut dicta bona et homines eorum nobis dumtaxat et praeposito seu monasterio praedicto in omnibus praemissis sint omnino sub- — — Dat. Pragae die X mensis Feb. MCCCXXIII. iecta et non alii hominum vel personae.“ Schaller, Beschreibung von Prag IV, 244. 843) 1323, 18 Febr. In Chunicz. Jacobus, praepositus, Sophia priorissa, Jutta subpriorissa totusque conventus mona- sterii Chuniczensis bona sua et jus patronatus ecclesiae S. Mariae Virg. cum villa Hayan Johanni, regi Boh. et Pol., et Elysabeth, olim reginae ibidem tradunt pro foro Brewlow cum attinentiis, Theodrico, abbate Syloensis ecclesiae, assentiente. — Act. et dat. in Chunicz a. d. MCCCXXIII°, XII° kal. Martii. Ex orig. arch. c. r. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 165. 844) 1323, 20 Febr. In Waradino Petri. Karolus, Hungariae rex, attendens amicitiam et dilectionem, quibus Friderico, Rom. regi, et fratribus eius astringitur, nec non amicitiam ipsi in resignacione castri et civitatis Posoniensis factam, promittit eis contra quemlibet et nominatim contra Johannem, Boh. regem, Ludwycum, ducem Bawariae, et alios duces Bawariae consiliis et auxiliis suis ad- haerere, sicut et iidem ipsum contra eosdem principes ac alios hostes eius adiuvare se astrinxerunt. — Dat. in Waradino Petri in dominica Reminiscere a. d. MCCCXXIII°. Böhmer, Reg. Imp. p. 255, n. 204. — Kurz, Österreich unter Friedrich dem Schönen 472. 845) 1323, 24 Febr. Pragae. Franciscus, judex civitatis Prag. filius quondam Jacobi Wolflini compromittit super lite, quae inter ipsum et Dyrsizlaum, decanum Wissegradensem, vertebatur de jure patronatus ecclesiae s. Mariae ante Laetam curiam in civitate Pragensi in Thomam, archidiaconum Prag. ecclesiae, mag. Nicolaum, custodem Wissegr. ecclesiae, mag. Gregorium, decanum S. Egidii in Praga, fratrem Andream, priorem S. Thomae in Praga ord. s. Augustini, Petrum, cano- nicum eccl. Wissegrad. ac plebanum S. Michaelis ecclesiae in Praga, promittens se gratum habiturum, quicquid per eos vel quatuor eorum abhinc usque ad conductum paschae fuerit arbitratum. — Dat. Pragae a. d. MCCCXXIII°, VI kal. Martii. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. 846) 1323, 28 Febr. Avinione. Johannes papa XXII episcopo Nitriensi et archidiaconis Nitriensi ac Trinchiniensi mandat, ut episcopum Olomucensem et fratres ordinis Minorum conventus Brunensis ad restitutionem bonorum mobilium, relictorum a bonae memoriae Martino ordinis fratrum

Strana 336
336 Emler, Regesta Bohemiae Minorum, episcopo Albensi, qui in regno Boemiae originem traxit et ibi in Olomucensi dio- cesi decessit, et quae ecclesiae Albensi pertinent, compellant. — Dat. Avinione II kal. Martii, pontif. anno VII°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 166. — Dudík, Iter Rom. II, 89. Extr. 847) 1323, 28 Febr. Avinione. Johannes papa XXII abbati Brewnowiensi et decano Wissegradensi tanquam execu- toribus committit, ut perquirant, quae facta sint contra Zavissium, abbatem monasterii de Porta apostolorum, et ipsum restituant et citent malefactores. — „Veniens ad apostolicam sedem —— Zavissius, abbas monasterii de Porta apostolorum ordinis s. Benedicti Pragensis diocesis, lacrimabili nobis petitione monstravit, quod licet ipse ad regimen monasterii cano- nice fuisset assumptus et administrationem spiritualem et temporalem eiusdem gessisset fideliter et solerter, tamen cum fere triginta essent eiusdem monasterii monachi, septem tamen (sic) ex eis, videlicet Johannes, Spina, Detricus, Ahua, Lutoldus Crux, Gregorius et Buzco, qui nunc se gerit pro abbate dicti monasterii, maligno spiritu concitati, eundem Zavissium abbatem ex eo, quod ipsos de eorum excessibus increpabat, ut regularem effugerent disci- plinam, procurarunt capi et carcerari et multa pecunia et bonis aliis spoliari per curiam secularem, ac deinde eo liberato et in dicto monasterio existente dicti septem monachi assumptis sibi pluribus filiis Belial, eis sanguine et cere amore coniunctis, eum ausu sacri- lego captivarunt et ad loca diversa traduci fecerunt una cum preposito et quodam capellano monasterii memorati et diutius squalore carceris macerari, donec disponente Domino de ipsorum erepti manibus aufugerunt. Nec tamen propter hec eorum malicia conquievit, set per laycalem potentiam iterato captivari procurarunt eundem, quorum nequitie non valens ultra resistere, set per vim et metum, qui cadere poterat in constantem, et maxime propter mortis terrorem sibi quotidie, ut asseritur, imminentem, in manibus administratoris episco- patus Pragensis de facto, ut asseritur, per Pragense capitulum deputati cessit regimini mo- nasterii supradicti, certa sibi per administratorem predictum provisione in certis bonis ipsius monasterii percipienda ab eo, quamdiu viveret, constituta. Postquam conventus ipsius mona- sterii ad instigationem dictorum septem monachorum dictum Buzconem in abbatem huius- modi dicti monasterii de facto eligere, dictusque administrator electionem huiusmodi con- firmare temere presumpserunt, dictusque Buzco post confirmationem huiusmodi administrationi dicti monasterii se ingessit et ingerit, bona illius dilapidans enormiter et consumens; quare prefatus Zavissius abbas ad nos et sedem predictam recurrens, provideri sibi et dicto mona- sterio super premissis de opportuno remedio humiliter supplicavit. Quia igitur excessus huiusmodi, si veritate nitantur, non debent sub dissimulatione transiri, quinymo limam cor- rectionis debite exposcere dinoscuntur, discretioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus ad dictum monasterium, si poteritis commode, vos personaliter conferentes, alioquin in alio loco tuto, de quo vobis videbitur, de premissis omnibus et singulis et eorum circum- stantiis universis diligentius inquiratis, quecumque super hiis inveneritis, fideliter in scriptis redigi facientes, et si per inquisitionem huiusmodi de incarceratione et metu predictis dicto

Strana 337
et Moraviae. Annus 1323. 337 Zavissio illatis vobis constiterit, prefatum Zavissium non obstante cessione predicta in pos- sessionem vel quasi regiminis et administrationis dicti monasterii reducatis auctoritate nostra et reductum etiam defendatis, amoto a dicto regimine prefato Buzcone et quolibet alio ad- ministratore per dictum capitulum seu conventum dicti monasterii deputato, processum in- quisitionis et restitutionis huiusmodi fideliter in scriptis redactum, nobis sub sigillis vestris quantocius destinantes, contradictores per censuram ecclesiasticam appellatione postposita compescendo, prefixo nichilominus prefato Busconi, qui se, ut predicitur, gerit pro abbate, et aliis sex monachis prenominatis, precipuis patratoribus excessuum predictorum, perhemptorio termino competenti, quo dictus Buzco personaliter, prenominati vero monachi per se vel pro- curatorem seu procuratores legitimos et sufficienter instructos apostolico se conspectui re- presentent, iustam dante domino super hiis sententiam recepturi et alias facturi, quod ordo dictaverit rationis nostrisque mandatis et beneplacitis parituri.“ — Dat. Avinione II kal. Martii pontif. a. VII°. Dudík, Iter Rom. II, 142. 848) 1323, 1 Mart. Pragae. Mag. Ulricus, Prag. scolasticus, administrator Prag. episcopatus in spiritualibus, te- statur, Arnoldum, canonicum Prag. ecclesiae, sponte ecclesiam parochialem in Kunigsberg, in qua religiosi viri mag. et conventus domus hospitalis s. Francisci in pede pontis Prag. ordinis Cruciferorum cum stella ius obtinent patronatus, in manus ipsius resignasse. — Act. et dat. Pragae a. d. MCCCXXIII, kal. Martii. E cod. aur. ord. Crucifer. cum stella Prag. 154. 849) 1323, 12 Mart. In Wissegradensi ecclesia. Jaroslaus Roberti de Kemnitz Prag. diocesis, publicus auctoritate imperiali notarius, petente Theodrico, magistro curiae monasterii Aulae Regiae, in praesentia Dyrslai, decani ecclesiae Wissegradensis, bullam Johannis papae XXII in formam publicam redigit. — A. d. MCCCXXIII°, in festo b. Gregorii papae, in quo capitulum generale in ecclesia Wissegra- densi consuetum est habere. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. 850) 1323, 15 Mart. Avinione. Johannes papa XXII providet Tobiae nato Janconis de Ostupic de canonicatu et praebenda ecclesiae Prag. — Dat. Avinione id. Martii pontif. a. VII°. In eodem modo abbatibus Brevnoviensi et Milevicensi nec non decano Wissegradensi. Dudík, Iter Rom. II, 89. Extr. 851) 1323, 15 Mart. Avinione. Johannes papa XXII providet Dyrislao, nato Cenconis de Bechin, de canonicatu ecclesiae Olomuc. — Dat. Avinione id. Martii pontif. a. VII. 43

Strana 338
338 Emler, Regesta Bohemiae Idem in eodem modo abbatibus Brevnoviensi et Milevicensi et archidiacono Pra- gensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 89. Extr. 852) 1323, 15 Mart. In Wissegrado. Dyrsislaus decanus, Nicolaus custos ceterique canonici Wissegradensis ecclesiae elec- tionem Thobiae scolastici per compromissionem factam confirmant. — "Considerantes, quod ex diutina vacatione beneficiorum et maxime dignitatum ecclesiarum plurima dampna eccle- siis eveniunt, tam in distractionibus bonorum ipsorum beneficiorum vacantium quam in in- pressionibus et in inportunis precibus, quae hodie, quod dolenter dicimus, fieri consweverunt, eapropter bonae memoriae domino Walthero, scolastico nostrae ecclesiae, defuncto tertio ka- lendas Martii et exequiis ipsius in nostra ecclesia peractis, quia alibi erat sepeliendus, omnes, qui tunc affuimus, nos in capitulum nostrae eccclesiae traximus pro electione futuri scolastici facienda tractaturi, diem s. Gregorii papae, in quo generale capitulum habere con- suevimus, et ad quod omnes canonici, qui in regno Boemiae sunt, venire consueverunt, ad eligendum scolasticum statuentes. Citatis igitur omnibus interim praesentibus, qui electioni celebrandae debuerunt, voluerunt et potuerunt interesse, in capitulo nostro et in ecclesia nostra, ut est moris ipsius nostrae ecclesiae, mandavimus, ut dominis suis diem praedictam insinuarent, ut ad ipsam venirent nobiscum pro futuro scolastico eligendo. Dieque prae- dicta veniente placuit omnibus, qui aderant, propter alia negotia, quae tunc erant expedienda necessario, ut tertia feria, quae illum diem sequebatur, omnes, qui tunc aderant, pro elec- tione scolastici facienda ad ecclesiam nostram convenirent. Dieque illa veniente campana magna pulsata fuit pro signo ad capitulum congregandi, omnibusque dominis praelatis canonicisque insimul congregatis in stuba domini decani nostri praedicti propter asperi- tatem frigoris, placuit omnibus, qui tunc aderant, ut per viam compromissi providerent de scolastico dignitati vacanti, dederuntque septem ex se potestatem, videlicet domino decano, custodi, Johanni dicto Polono, Mladotae, Minardo, Petro, Hroznatae, canonicis dictae ecclesiae, ut de utiliori persona, quam scirent et crederent secundum deum, eccle- siae Wissegradensi ac scolastriae vacanti, de collegio tamen, providerent, in quam omnes compromissarii vel major pars ipsorum convenirent, et quod unus ipsorum, postquam con- venirent de persona eligenda, secundum formam praedictam eis datam vice sua ac suorum sociorum ac totius capituli solempniter in praesentia omnium eam eligeret et ipsam electionem in communi publicaret. Compromissarii autem ipsi potestatem sibi per nos traditam acceptantes, in eo loco remanentes, post tractatus diversos inter se habitos plurium personarum, prout nobis postea retulerunt, unanimiter in dominum Thobiam, presbiterum ac canonicum — nostrae ec- clesiae, concordarunt, virum utique providum et discretum, ac dicti compromissarii nos cano- nicos ad se advocantes, unus eorum, videlicet dominus decanus vice sua ac sociorum suorum nec non totius capituli dictum dominum Thobiam, qui ibidem aderat, elegit in scolasticum dictae nostrae ecclesiae, et electionem de ipso factam coram nobis publicavit ad honorem dei et matris suae ac patronorum nostrae ecclesiae ; quam electionem gratam habuimus, dominusque

Strana 339
et Moraviae. Annus 1323. 339 decanus praedictus ex officio suo ipsum dominum Thobiam in stallum scolastici induxit, pos- sessionem corporalem scolastriae tam in spiritualibus quam in temporalibus eidem assignando. — Act. et dat. in Wissegrado a. d. MCCCXXXIII°, idibus Mart. Ex orig. arch. capit. Wyssegrad. 853) 1323, 22 Mart. (S. I.) Theodericus iudex et jurati Montis in Kuthna, videlicet Wylmannus et Chunradus de Morspach ceterique jurati recognoscunt, quod Nicolaus dictus Pusch, eorum concivis, IV marcas gross. prag. regii pagamenti nomine census sibi et suis heredibus perpetuo deser- siendas erga Frenczlinum Ruthardi super balneo in arena sito empcionis titulo comparavit. Quem quidem censum dictus Frenczlinus omni jure, quo ipsum pater eius ab antea tenuit, memorato Nicolao suisque heredibus tenendum et utifruendum perpetuo in presencia dictorum judicis et juratorum resignavit. Nichilominus in balneo iam dicto viginti quatuor pauperes debent septimanis singulis balneari. — — Act. et dat. a. d. M.CCC.XXIII°, XI° kal. April. Ex orig. arch. Worlic. n. 19. — Riegger, Arch. III, p. 397. 854) 1323, 27 Mart. Olomucz. Wocko de Cravar et Jesco, filius eius, domum in Olomucz prope domum Alberti et Nicolai fratrum de Brodlins sitam a Johanne, scholastico Olomucensi, de consensu Jenczonis decani, Sboronis praepositi, Johannis archidiaconi ac dictae Olomuc. ecclesiae capituli pro- XII marcis gr. den. prag. pagamenti moravici ad vitae tempora emunt. — Sigilla: Diwissii de Sternberk, Olomucensis zudarii, Ade de Chunicz, Kadoldi de Nameschz, Sbinconis de Stralek, Ade de Schonewalde, Bohuschii de Drahotusch et Alberti de Brodlins. — Dat. Olomucz a. d. MCCCXXIII°, VI kal. Aprilis. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI. 855) 1323, 29 Mart. (S. 1.). Lettres de Jean, roi de Bohême et de Pologne, comte de Luxembourg, par lesquelles il déclare que noble homme, Simon de Marchieville, sire de Perroie, chevalier, a repris de lui, en hommage lige les maison, fort, ville et seigneurie de Marchieville, sauf l’hommage que le dit Simon doit au duc de Lorraine. — Le mardi après Pâques au mois de mars. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 4. — Böhmer, Reg. Imp. 393, n. 610. 856) 1323, 30 Mart. (S. 1.). Walramus de Sleyda armiger profitetur, se recepisse a Bartholomaeo, praeposito de Theonisvilla, et a Colino cellario Lucemburgensi, nomine Johannis, regis Boh. oc, CC libras turon. quibus ipsi obligatus erat pro damnis perceptis. — Feria IV post Pasche. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 4. 43*

Strana 340
et Moraviae. Annus 1323. 341 monetae in omnem eventum, in festo s. Georgii sex et alias sex in festo s. Galli, solvere teneatur vel valorem ipsorum ipsis grossis deficientibus, quamdiu dictam ecclesiam possi- debit seque repraesentari faciat per dictum d. decanum ad dictam ecclesiam s. Mariae de novo, et eum et suos successores pro suis patronis recognoscat, super hiis omnibus literas autenticas super se concedendo et se ad expletionem eorum asstringendo, quae si facere noluerit, monitus per Franciscum judicem seu suos heredes sive successores post nostram pronuntiationem infra mensem, vel per d. decanum praedictum seu suos successores, extunc volumus statim, quod ad requisitionem d. decani ipse Franciscus judex et heredes sui sive successores alium dicto d. decano et suis successoribus praesentare debeant, repraesentandum per eum tamquam per patronum ad praefatam ecclesiam s. Mariae pro vicario perpetuo loci diocesano confirmandum, omnique auxilio fideliter et sincere sine fraude asstare debent eidem contra Franciscum, filium Eberlini, nominatum. Et ad hoc eos asstringimus sub poena proxime nominata. Insuper pronuntiamus et arbitramur, quod d. decanus praedictus et sui successores universi praedicta nostra ordinatione contententur, et ad praedicta omnia et eorum quodlibet, quantum eos tangit, explenda et servanda teneantur, et nil amplius nec a dicto Francisco, judice et suis heredibus nec a praesentandis per eos et per ipsos decanos repraesentandos loci episcopo pro vicariis confirmandis ad ecclesiam praenotatam, nec etiam a Francisco, filio Eberlini, si praedictae ordinationi stare voluerit, possint, ut praedicitur, requirere, quod sub poenis praenotatis, quibus eos subjicimus, per praesentes ordinamus." Act. et dat. Pragae a. d. M.CCC.XXIII°, IV nonas April. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. 858) 1323, 5 Apr. Avinione. Johannes papa XXII Wenceslao, filio Johannis, regis Boh. et Blancae, natae Caroli, regis Franciae filii, comitis Valesii, concedit, ut benedictio nuptiarum inter eos celebrandarum fieri possit. — Johannes episcopus oc, „nobili viro Omtele, nato carissimi in Christo filii nostri Johannis, regis Boemie, ac nobili mulieri Blance, nate dilecti filii nobilis viri Caroli, regis Francie filii, comitis Valesii. — Cum „sicut dilectus filius, nobilis vir Carolus, regis Francie filius, comes Valesii, nobis significare curavit, inter eum et — — Johannem, re- gem Boemie illustrem, habitus sit tractatus, quod inter te, fili Omtela, primogenite dicti regis, et te filia Blanca, nata prefati comitis, matrimonium contrahatur, nos eiusdem comitis supplicationibus inclinati, quod die dominica festum proxime Ascensionis dominice subse- quente, qua carissime in Christo filie nostre Marie, regine Francie illustris, debent, sicut asseritur, auctore domino coronationis sollempnia celebrari, possint sollempniter vestre nuptie benedici, impedimento dicti temporis vel constitutione qualibet super hoc in contrarium edita non obstante.“ — Dat. Avinione non. Aprilis pontif. a. VII°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 169. — Dudík, Iter Rom. II, 89. Extr.

Strana 341
et Moraviae. Annus 1323. 343 eius Stephanus, filii domini Welyne") de Jertschan, s) Lutossius de Tuchoraz, Philippus de Lazecz et alii. — Act. et dat. in Pothensteyn 9) a. d. MCCCXXIII, VII kal. Maii. Ex orig. bibl. Prag. et arch. c. r. aul. Vindob. — 1) Schurow Vindob. — 2) Milotha de Pnethluk idem. — 3) Brandeiz idem. — 4) Borsuth idem. — 5) Prsibuzlaus idem. — 6) Kluk idem. — 7) Weline idem. — 8) Pertchan ibidem. — 3) Pothenstein ibidem. 864) 1323, 26 Apr. Avinione. Johannes papa XXII executoribus episcopis Ratisbonensi et Misnensi et decano Wissegradensi; eos magistro et fratribus hospitalis pauperum s. Francisci in pede pontis Pragensis conservatores facit. — Dat. Avinione VI kal. Maii, pontif. a. VII°. Dudík, Iter Rom. II, 90. Extr. 865) 1323, 7 Maii. In Wissegrado. Dyrsizlaus, decanus Wissegr. locat areas, pomoeria et agros in Wyrshowicz et Nossel jure emphiotetico. — Not. oc, quod areas cum pomoeriis et ortis et agris et pratis in Wyr- showicz et in Nossel, pertinentes ad nos et nostrum decanatum de consensu dominorum ca- pitoli dictae nostrae ecclesiae, prout litera ipsorum cum pendenti ipsorum sigillo demonstrat, jure emphteotico locavimus hominibus in dictis villis residentibus ac ipsas possidentibus et ipsorum heredibus ac successoribus universis ea de causa, ut de censu magis certi esse possimus, qui nobis et antecessoribus nostris hucusque fuit incertus, quindecim sexagenas grossorum denariorum pragensis monetae pro dicto jure ab ipsis recipientes, ita quod de Wyrshowicz homines duo, scilicet Marsiko et Quasson et eorum heredes sive successores, duas areas tenentes cum pertinentiis suis, triginta duos grossos, praedictae monetae solvere teneantur, similiter et de villa Nossel Mathias sedecim grossos, Haintel sedecim grossos, Witko cum Clemente de tribus areis unam sexagenam, Salman sedecim grossos, Welko se- decim grossos, Petrus unam sexagenam, Wanko decem et octo grossos, Vitalis sedecim grossos, Wytko cum fratre viginti quatuor grossos, Gallus decem et octo grossos, Jacobus sedecim grossos, Clemens octo grossos in duobus terminis, videlicet in festo s. Galli medie- tatem, et aliam medietatem in festo s. Georgii quolibet anno in omnem eventum de areis suis et pomoeriis ac ortis sive agris cum suis attinenciis nobis et nostris successoribus in decanatu solvere teneantur ; riwi tamen Bothicz dicti piscatio ipsis et cuilibet ipsorum a mo- lendino Nicolai Heroldi super eodem riwo posito infra et deinceps sit interdicta, sed ad nos et nostros successores tantum pertineat. Item quilibet nominatorum supra duos grossos de qualibet area pro messe tempore messis solvere teneatur et tres pullos, unum in festo s. Wen- ceslai, secundum in Nativitate Christi et tertium in carnisprivio, exceptis Witkone et Cle- mente, qui tres areas tenent, qui quoad solutionem pullorum in totum liberi debent esse. Et quicunque praedictorum onus sibi inpositum, ut praèdicitur, non solverit, in altero ter- mino praenotato, nisi moram infra quindecim dies statim sequentes solvendo purgaverit, duplum solvere extunc teneatur; et nisi illud duplum infra alios quindecim dies statim se- quentes exsolverit, omne jus sibi competens in area sua cum suis pertinentiis ipso facto

Strana 342
et Moraviae. Annus 1323. 343 eius Stephanus, filii domini Welyne ") de Jertschan, s) Lutossius de Tuchoraz, Philippus de Lazecz et alii. — Act. et dat. in Pothensteyn9) a. d. MCCCXXIII, VII kal. Maii. Ex orig. bibl. Prag. et arch. c. r. aul. Vindob. — 1) Schurow Vindob. — 2) Milotha de Pnethluk idem. — 3) Brandeiz idem. — 4) Borsuth idem. — 5) Prsibuzlaus idem. — 6) Kluk idem. — 7) Weline idem. — 8) Pertchan ibidem. — 3) Pothenstein ibidem. 864) 1323, 26 Apr. Avinione. Johannes papa XXII executoribus episcopis Ratisbonensi et Misnensi et decano Wissegradensi; eos magistro et fratribus hospitalis pauperum s. Francisci in pede pontis Pragensis conservatores facit. — Dat. Avinione VI kal. Maii, pontif. a. VII°. Dudík, Iter Rom. II, 90. Extr. 865) 1323, 7 Maii. In Wissegrado. Dyrsizlaus, decanus Wissegr. locat areas, pomoeria et agros in Wyrshowicz et Nossel jure emphiotetico. — Not. oc, quod areas cum pomoeriis et ortis et agris et pratis in Wyr- showicz et in Nossel, pertinentes ad nos et nostrum decanatum de consensu dominorum ca- pitoli dictae nostrae ecclesiae, prout litera ipsorum cum pendenti ipsorum sigillo demonstrat, jure emphteotico locavimus hominibus in dictis villis residentibus ac ipsas possidentibus et ipsorum heredibus ac successoribus universis ea de causa, ut de censu magis certi esse possimus, qui nobis et antecessoribus nostris hucusque fuit incertus, quindecim sexagenas grossorum denariorum pragensis monetae pro dicto jure ab ipsis recipientes, ita quod de Wyrshowicz homines duo, scilicet Marsiko et Quasson et eorum heredes sive successores, duas areas tenentes cum pertinentiis suis, triginta duos grossos, praedictae monetae solvere teneantur, similiter et de villa Nossel Mathias sedecim grossos, Haintel sedecim grossos, Witko cum Clemente de tribus areis unam sexagenam, Salman sedecim grossos, Welko se- decim grossos, Petrus unam sexagenam, Wanko decem et octo grossos, Vitalis sedecim grossos, Wytko cum fratre viginti quatuor grossos, Gallus decem et octo grossos, Jacobus sedecim grossos, Clemens octo grossos in duobus terminis, videlicet in festo s. Galli medie- tatem, et aliam medietatem in festo s. Georgii quolibet anno in omnem eventum de areis suis et pomoeriis ac ortis sive agris cum suis attinenciis nobis et nostris successoribus in decanatu solvere teneantur ; riwi tamen Bothicz dicti piscatio ipsis et cuilibet ipsorum a mo- lendino Nicolai Heroldi super eodem riwo posito infra et deinceps sit interdicta, sed ad nos et nostros successores tantum pertineat. Item quilibet nominatorum supra duos grossos de qualibet area pro messe tempore messis solvere teneatur et tres pullos, unum in festo s. Wen- ceslai, secundum in Nativitate Christi et tertium in carnisprivio, exceptis Witkone et Cle- mente, qui tres areas tenent, qui quoad solutionem pullorum in totum liberi debent esse. Et quicunque praedictorum onus sibi inpositum, ut praedicitur, non solverit, in altero ter- mino praenotato, nisi moram infra quindecim dies statim sequentes solvendo purgaverit, duplum solvere extunc teneatur; et nisi illud duplum infra alios quindecim dies statim se- quentes exsolverit, omne jus sibi competens in area sua cum suis pertinentiis ipso facto

Strana 343
342 Emler, Regesta Bohemiae 859) 1323, 5 Apr. Avinione. Johannes papa XXII iisdem concedit, quod possint solemnizare matrimonium in die Pentecosten seu die qualibet septimanae sequentis. — Dat. Avinione nonis Apr. pontif. a. VII°. Dudík Iter Rom. II, 89. Extr. 860) 1323, 5 Apr. In Olomucz. Conradus, episc. Olomuc., pro bonis in Budissow, Lubouia, Bielkouicz et Thomasstat decimales denarios episcopatus sui capitulo Olomucensi cedit. — Dat. in Olomucz a. d. MCCCXXIII°, nonis Aprilis. Collectorem denariorum praedictorum constituit capitulum Sboronem, praepositum Olomucensem, II id. Oct. anno eodem. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 167. 861) 1323, 22 Apr. In Zacz. Nos Nycolaus Werchimayster judex ac universitas juratorum civitatis Zacz prote- stamur, totam causam controversiae, quae inter nos et cives Pontenses pro arastatione et occupatione inter nos mutuo facta esse penitus compositam et complanatam sub compositione amicabili, pacifica et quieta, ita quod universi ac singuli de ipsa civitate Pontensi nostra fora et nostram civitatem, quotienscumque eis placuerit, libere et absque omni timore possunt visitare, non obstante aliqua arastatione seu occupatione pro causis praeteritis inter nos ter- minatis. — Dat. in Zacz a. d. MCCCXXIII, VI fer. in vigilia b. Georgii mart. Ex orig. arch. civ. Pontensis cop. Mus. Boh. 862) 1323, 23 Apr. Jean, roi de Bohême oc, et Edouard, comte de Bar, accordent des libertés et fran- chises aux habitants de Rouvroy, semblables à celles de franches villes de la prévôté de Marville, qui sont à loi de Beaumont. — Le samedi jour de la fête de St. George au mois d'avril. Publ. de la soc. oc de Luxembourg XIX, p. 5 et XXXII, p. 164. — Böhmer, Reg. Imp. p. 393, n. 611. 863) 1323, 25 Apr. In Pothensteyn. Nicolaus de Pothensteyn monasterio Zderaziensi ecclesiam in Costelecz confert. — Nos Nycolaus dictus de Pothensteyn not. oc, "quod nos specialem affectum — — ad ordi- nem s. Augustini sacrosancti sepulchri dominici Jerosolymitani gerentes — — ecclesiam nostri patronatus sitam in Costolecz prope Pothensteyn cum omnibus suis pertinenciis et ju- ribus vniuersis — — Sobconi preposito totique conuentui fratrum et eorum successoribus mo- nasterii Zderasiensis donauimus.“ — Testes: dominus Tasso de Schuhrow, 1) dominus Milota dictus de Pnetluk, 2) dominus Vlricus de Brandyz,3) dominus Petrus et frater ipsius Luczco dicti de Luthohrad, dom. Borsutha, 4) et frater eius Prsibizlaus 5) de Kluczk, 5) Jesco et frater

Strana 344
344 amittat, et ad nos ac nostros successores libere cum omni informatione sua revertatur ; quam poenam etiam quoad heredes ipsorum ac successores extendimus. Nulli etiam praedictorum liceat alium in area sua loco sui et nomine suo ponere absque scitu nostro et consensu ac nostrorum successorum, nec etiam liceat alicui jus suum in alium transferre, quod ei in area sua competit et ipsius attinentiis ex hac locatione emphiotetica, absque nostra et no- strorum successorum licentia speciali titulo venditionis, donationis, permutationis et obliga- tionis, ad quod ipsos et quemlibet ipsorum stringimus poena praelibata. Volumusque, quod praedicti sint liberi ab omni nostra et nostrorum successorum exactione et subsidii datione, sed tantum praedictis debemus contentari, ipsosque promittimus posse nostro tueri et defen- dere.“ — Act. et dat. in Wissegrado a. d. MCCCXXIII°, nonis Maii. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. Emler, Regesta Bohemiae 866) 1323, 15 Maii. Pragae. Judex et jurati civitatis Pragensis testantur Jarozlaum, abbatem in Wilemow, vineam sui monasterii in Wirssowicz Alberto Stuckoni, civi Prag. vendidisse. — Nos Franciscus Jacobi Wolflini judex, Pillungus, Jacobus Frenklini, Johannes Wolflini, Martinus de Egra, Meinhardus de Rockzan, Heinricus Theodrici, Pesoldus de Egra, Hermannus Glas, Albertus de Churym, Otto de Anazo, Bohuzlaus Wolframi, Bartolomeus de Gallis, Nicolaus Rotinne, Frenczlinus Mathei, Nicolaus frater Bohuzlai et Johlinus Jacobi, jurati ciuitatis Pragensis, recognoscimus protestantes, "quod honor. vir d. Jarozlaus, abbas monasterii in Wilemow, ad nostram veniens presenciam fassus est, quod ipse et conuentus fratrum suorum vendiderunt et dederunt discreto viro Alberto Stuckoni, conciui nostro, vineam in Wirssowicz cum omnibus pertinenciis suis, que fuit eorum, pro octoginta sexagenis gr. prag. per eum jure proprie- tario et hereditario possidendam, quam summam pecunie idem d. Jarozlaus abbas recognouit se ab ipso Alberto recepisse pro se et conuentu fratrum suorum integraliter et ex toto. Et quia ipse Albertus Stucko persoluit summam pecunie predictam, prout in littera sub sigillo ciuitatis Pragensis promiserat, litteram ipsam a d. Jaroslao abbate prefato rehabere voluit, qui siquidem abbas dixit, quod eam perdidisset, adiciens, quod nullius vigoris esse deberet de cetero siue inuenta fuerit siue non. Quam litteram nos eciam penitus anullamus.“ — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXIII°, id. Maii. Ex orig. arch. reg. Dresd. 867) 1323, 21 Maii. In Luchtenburch. Henricus de Luchtenburch, baro regis Boemiae, monasterio in Saar jus patronatus ecclesiae in Kotyburs confirmat. — Praesentibus Jeskone et Hamynano fratribus dictis Crimssin et Persybkone et Budyslao militibus. — Dat. in Luchtenburch a. d. MCCCOXXIII°, XII° kal. Jun. Steinbach, Dipl. Sammlung hist. Merkwürd. II, 55. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 170.

Strana 345
et Moraviae. Annus 1323. 345 868) 1323, 28 Maii. Mante. Charles, roi de France et Navarre, fait connaître que Jean, roi de Bohême et comte de Luxembourg, son très-cher et aimé frère, et Edouard, comte de Bar, lui on baillè un écrit contenant le traité d'accord et de paix entre eux, relatif au mariage projeté entre la fille aînée du roi de Bohême avec le fils aînée du comte de Bar. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 6. 869) 1323, 28 Maii. Mante. Johann, könig von Böhmen oc, beurkundet mit verschiedenen herrn den vor dem könig Karl von Frankreich verhandelten Frieden zwischen ihm und dem grafen Eduard von Bar. Böhmer, Reg. Imp. p. 187, n. 57. — Duchesne, Histoir de la maison de Bar p. 48. — Bertholet VI, 10 870) 1323, 1 Jun. Brunae. Elisabeth, quondam Boemiae et Pol. regina, Wenceslai, Boemiae et Pol. quondam regis, relicta, monasterio Aulae S. Mariae in Antiqua Bruna ab ipsa fundato dat. villas fo- renses Meneys et Hustopecz cum villis Stirzowicz et Nostarowicz, quas a rege Boh. et Wil- helmo ac Friczone fratribus de Egerberch emit. — Act. et dat. in Bruna kal. Junii a. d. M°CCC°XXIII°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 171. 871) 1323, 4 Jun. Brunae. Sezema de Jewyssowicz Jacobo praeposito ac monasterio Chunicensi curiam in villa Dyrscowicz sive Stetendorf cum agricultura atque purcrecht pro CXC marcis gr. prag. vendit sub testimonio Johannis de Mesiricz, camerarii Brunensis et Znoymensis, Waltheri de Niculwicz, Sdenconis de Plawschz, zudarij Znoymensis, Ottonis de Nassymiricz, Jaroslai de Gnehnycz, Ditrici de Styhnicz, Smylonis de Slatina. — Dat. Brunne a. d. MCCCXXIII, pridie nonas Junii. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 172. 872) 1323, 5 Jun. (S. 1.). Nos frater Bartholomeus dictus abbas de Altouado protestamur, "quod cum conuentui nostro in centum decem talentis wiennensium denariorum et in sexaginta denariis reddituum, ipsi a quodam ciue Libere Ciuitatis a nobis comparatorum, obligati essemus, dictamque pe- cuniam pro aliquibus redditibus comparandis insimul non possemus exsoluere, de consilio d. Friderici de Ebera et d. Hainrici de Wilhering abbatum congruum censebatur, vt eidem conuentui nostro in aliquibus bonis abbacie nostre decem talentorum et sexaginta denari- orum redditus assignando ipsi satisfacere deberemus. Quorum honorabilium patrum con- siliis et beneplacito acquiescentes tradidimus iam dicto conuentui nostro super duabus villis nostris, videlicet Oppach et Zedlitz, circa grangyam nostram Hodanitz sitis, sextum medium 44

Strana 346
346 Emler, Regesta Bohemiae talentum denariorum wiennensium et triginta sex denarios, et super duabus villis nostris dictis Plagys Gerberti non longe a nostro monasterio positis quintum medium talentum de- nariorum wiennensium, ac super molendino locato sub nostro monasterio sexaginta denarios eiusdem monete, qui redditus omnes et singuli super prefatis possessionibus nostris nomine census integraliter continentur. De „curia“ etiam „apum“, que plena iurisdiccione ad ipsum conuentum pertinet, integram decimam et censum duodecim solidorum wiennensium denariorum dinoscitur possidere. Potestemur nichilominus remedia conuentui nostro data in Austria, videlicet a vinitore Wilhelmo pie memorie vineam paruam circa Nuzdorf, a domina Hedwige ciuissa in Wienna inscitam in Altoforo. Que omnia sibi auctoritate nostra concessimus et paterno affectu confirmantes volumus, ut cuicumque conuentus in hac parte vices suas com- miserit, prescriptos redditus ac prouentus diligenter colligat et de hiis ipsi conuentui de solaciis prouideat, prout eidem viderit gratum et acceptum.“ — Dat. et act. a. d. MCCCXXIII, non. Junii. Pangerl, Urkb. v. Hohenfurt, Font. rer. Austr. XXIII, 69. 873) 1323, 5 Jun. In Rupe. Sifridus dominus de Wythenstein profitetur, se factum esse vasallum Johannis, regis Boh. oc, pro D libris parv. turon. — Dat. in Rupe non. Junii. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XIX, p. 6. 874) 1323, 7 Jun. In Modericz. Conradus, episc. Olomuc. Nicolaum clericum a Cristina abbatissa et conventu sancti- monialium monasterii Aulae s. Mariae in Antiqua Brunna praesentatum instituit rectorem in capella S. Wenceslai in Brunna. — Dat. in Modericz a. d. MCCCXXIII°, VII id. Junii. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 172. 875) 1323, 8 Jun. Brunae. Conradus, episc. Olomuc., Fridericus, abbas in Zedlicz, Hermannus, abbas in Zaber- dowicz, Heinricus de Lypa, summus regni Boemiae marschalkus et marchionatus Mor. capi- taneus, Johannes de Mesihriecz, eiusdem marchionatus camerarius, Hartlebus de Boskowicz, Potho de Wildenberch dicti marchionatus barones, Johannes judex et universitas juratorum civitatis Brunnensis transcribi faciunt litteras Johannis, Boemiae et Pol. regis, dat. Brunae id. Oct. a. d. MCCCXXI, (v. Reg. Boh, III, p. 297, n. 727), Jacobi praepositi, Sophiae prio- rissae monast. Chunicensis, dat. in Chunicz a. d. MCCCXXIII°, XII kal. Mart. (v. Reg. Boh. III, p. 335, n. 843), Wilhelmi de Egerberch dat. in Brunna pridie idus Dec. a. d. MCCCXXII (v. Reg. Boh. III, p. 330, n. 829) et Friczonis de Egerberch dat. a. d. MCCCXXII°, pridie kal. Martii (v. Reg. Boh. III, p. 310, n. 761). — Act. et dat Brunne a. d. MCCCXXIII°, VI° id. Jun. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 173.

Strana 347
348 Emler, Regesta Bohemiae Le même donne à l'abbaye de Munster la charge de desservir la chapelle castrale à Luxembourg et les rentes y attachées. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 7. — Böhmer, Reg. Imp. 296, n. 382. 881) 1323, 1 Jul. Egrae. Heinrich der ältere vogt von Wida, landvogt und pfleger zu Eger, legt den streit bei, der zwischen den brüdern des Deutschen ordens in Eger und den bewohnern der Schef- gasse daselbst über die wasserzuführung entstanden ist. — Tun chvnt, "daz wir mit der purger willen vnde wort von dem rat verrichtet haben den krich, der was zwischen den brudern von dem devtschen haus zv Eger vnde zwischen den levten, die in der Schefgazze sint gesezzen, vmb daz wazzer zu fueren in derselbn gazze, alzo, daz baide, die bruder vnde di selbn levt, daz selb wazzer gemein svln fuehren ewichlichen also : swaz ez kostet ze fueren. daz sveln die bruder gelich halp geben vnde di selbn levt halp; vnd di ayzoch, in der daz wazzer gen sol, die sol ligen sehs schuehe von der bruder mawer. Vnde sveln ez also gemein fueren piz in di ayzoch, di durch des Gebharts havs get von Richerstorf; vnd welcher teil daz saumet vnde hindert, swenn sin not wirt ze fueren oder ze fuerben, di schol der rihter, der zv der zit rihter ist, dar zv dwingen, daz sie ez helfen fueren vnde fuerben mit sol- hem reht, als vor vnterscheiden ist.“ — — Des sint auch gezevgen Herman der Heckel Nyclas der Delnicer, Heinrich der Knod, Bertholt der Franch, Vlrich der Chalteisen. — Gegeben zv Eger nach Gots geburt veber drewcehenhvndert iar in dem drie vnd zwaincig- sten iar an dem ahten tag nach send Johans tag zv svnwenten. Ex orig. arch. reg. Dresd. 882) 1323, 9 Jul. In monasterio Vallis s. Mariae. Johannes, rex Boh. oc, monasterio Vallis s. Mariae ius patronatus ecclesiae S. Mi- chaelis in Lucemburg, ecclesiarum in Rure et in Danvillers donat. — Dat. in monasterio Vallis s. Mariae septimo idus Julii. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 7. — Böhmer, Reg. Imp. p. 296, n. 383. 883) 1323, 12 Jul. (S. 1.). Jean, roi de Bohême etc. acquiert Hans et dépendances de Colars de Hans sour leche, écuyer, et de Agnes, sa femme. — Mardi devant la division des apôtres. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 7. — Böhmer, Reg. Imp. 394 n. 613. 884) 1323, 14 Jul. Trieves. Jean, roi de Bohême etc. mande à tous ses féaux sujets et officiers dudit comté d'aider et assister Baudouin, archevêque de Trèves, contre toutes personnes lui contrahans ou faisant injure ou qui de lui ne vorroient prendre droit ou raison. — Donneit à Trieves. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 7. — Böhmer, Reg. Imp. 394, n. 614.

Strana 348
et Moraviae. Annus 1323. 347 876) 1323, 12 Jun. (S. 1.). Jehan, roi de Bohême etc., comte de Luxembourg, agrée l'acte par lequel Philippe de Florange, fils de feu Robert, a reçu l'hommage de Thiébaut de Heu citain de Metz pour les biens que ledit Thiébaut avait acquis de Jehan et de Robert, fils de feu Nicolle d' Ennery. — MCCCXXIII. Le landemain de feste s. Barnabé ap. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XXXVI, n. 121. 877) 1323, 17 Jun. (S. 1.). Jean, roi de Bohême etc. reconnaît avoir reçu 400 livres de petits tournois, d'Arnoul, prévôt d'Arlon, auquel il donne en gage toutes les dîmes et revenus et sa partie des moulins en la ville, au village et au ban de Massenay, ainsi que les yssus de cette ville. — Ce fut faict et escript l’an mil trois cent vingt et trois, dix-sept jours du mois de junet. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 6. — Böhmer, Reg. Imp. p. 393, n. 612. 878) 1323, 18 Jun. In Nova Pilzna. Beneda de Sveyssing villam Sychelicz monasterio in Plaz resignat. — Not. oc, quod nos Beneda dictus de Sveyssing — — villam honor. virorum dominorum de Plaz dictam Sychelicz, quam ad tempora vite nostre pro annuo censu tenuimus, ipsis dominis tamquam veris et legitimis possessoribus resignavimus simpliciter et absolute, omni dolo et fraude exclusis, pro L sexag. gr. prag., abrenunciantes omni juri proprietatis ac dominii, quod in ipsa nobis villa competebat seu competere videbatur de jure aliquo vel de facto, transferentes illud simpliciter eo modo et jure, quo ad nos pertinebat, in dominum abbatem, cellerarium, ad quem specialiter ipsa bona spectant, et conventum monasterii supradicti, promittentes bona fide, quod nunquam per nos vel per interpositam personam contra dictam ordinacionem seu resignacionem tam rite et racionabiliter factam et contractam quicquid attemptare de- bemus, sed ipsam ratam et firmam habere et contra eam nullo tempore venire de jure aliquo vel de facto.“ — Act. et dat. in Noua Pilzna coram testibus: Bertoldo judice, Fri- derico dicto Schraf, magistro civium, Conrado de Dobrsano, Hermanno de Glattouia et aliis civibus quam pluribus fide dignis a. d. MCCCXXIII°, in die b. Marici (sic) et Marcelliani mart. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. 879) 1323, 18 Jun. Brunae. Mauritius, civis Brunnensis, Friderico abbati et conventui mon. Welegradensis cedit quosdam census in Brunna. — Dat. Brunne a. d. M°CCC°XXIII°, XIIII° kal. Jul. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 173. 880) 1323, 1 Jul. (S. 1.). Jean, roi de Boh. oc, incorpore la chapellenie fondée par lui en la chapelle castrale à Luxembourg, au convent de Munster dans la mème ville. 44*

Strana 349
et Moraviae. Annus 1323. 349 885) 1323, 14 Jul. (S. 1.). Conradus dominus de Sleyden profitetur, se recepisse ab Arnoldo, praeposito Arlu- nensi, CC libras parv. tur. den., quas ipsi Johannes, B. rex oc, debebat. — In vigilia Di- visionis apostolorum. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XIX, p. 7. 886) 1323, 22 Jul. Lucemburg. Theodoricus de Sleyda profitetur, se rationem fecisse cum Johanne, Boh. rege, qui ipsi obligatus manet 180 flor. aur., quibus se contentum esse daclarat. — Dat. in Lucem- burg fer. VI post divisionem apostolorum. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XIX, p. 7 et 8. 887) 1323, 24 Jul. Egrae. Johannes, rex Boemiae etc. monasterium de Ossek in singularem protectionem et de- fensionem suam suscipit. — „Devotos nostros dilectos . . abbatem et conuentum ac singu- lares personas monasterii in Ossek — et ipsum monasterium cum grangiis, villis, possessio- nibus, redditibus et obuencionibus ac juribus suis omnibus et singulis — — in nostram et successorum nostrorum, regum Boemie predictorum, proteccionem et defensionem recipimus specialem omnes nichilominus et singulas gracias, libertates, immunitates ac privilegia sub quocumque tenore verborum, necnon jurisdicciones et queuis alia jura, a quibuscumque pre- decessoribus nostris concessa, pro nostre salutis augmento et diuine remuneracinis intuitu approbantes, ratificantes ac presentibus nostre maiestatis apicibus innouantes sub incrimina- cione regia districcius inhibendo, ut nullus judicum prouincialium seu beneficiariorum uel aliorum officiatorum nostrorum, seu quicumque alius ipsi monasterio uel hominibus seu per- sonis eiusdem tallias quascumque uel steuras et cuiusuis exaccionis genus inponat, inpone- reue presumat; sed precipimus et hiis scriptis committimus fideli nostro dilecto Borsoni de Rysenburc et suis succesoribus, prefati castri in Rysenburc burcgrauiis, ut a predictis penitus abstinendo nulla dampna seu grauamina ipsi monasterio et personis suis inferant seu ab aliis inferri quoquo modo permittant, immo contemplacione nostre regie maiestatis ipsum monasterium et bona ac personas pro suo posse defendere non obmittant.“ — Act. et dat. in Egra a. d. M°CCC°XXIII, IX° kalendas Aug. E cod. dipl. mon. Osec. s. XIV. fol. 8. 888) 1323, 17 Aug. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Luc. comes, donationem cuiusdam areae monasterio s. Thomae in Minori civitate Pragensi ab Elizabeth regina, conuige sua, factam confirmat. — Not. oc, „quod, cum illustris domina Elizabeth, Boh. et Pol. regina et comitissa Lucem- burgensis, coniunx nostra karissima, aream suam sitam apud claustrum s. Thome in Minori civitate nostra Pragensi contulerit dicto claustro, — vt eandem aream in perpetuum habeant

Strana 350
350 Emler, Regesta Bohemiae et possideant pacifice et quiete, ac petitum sit a nobis, ut collacionem ipsam ratificare et confirmare — dignaremur, nos attendentes peticionem huiusmodi exaudicione fauorabili esse dignam, collacionem predictam — confirmamus.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXIII, XVI° kal. Sept. E cod. Thomaeo fol. 2. 889) 1323, 17 Aug. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex et Lucemburg. comes, petente Henrico de Lippa seniore, summo regni Bohemiae marschallo, qui „filiam suam ad claustrum in Syfridesdorff tradidit, ut ibidem sub regularis habitus observancia domino famuletur, et propter hoc contulit eidem claustro X mar. redditus in Albertsdorff atque regem petivit, ut collationem hanc confir- mare dignaretur, eandem confirmat. — Dat. Prage a. d. MCCCXXIII°, XVI° kal. Sept. Köhler, Urk. des Markgraf. Oberlausitz I, 253. — Böhmer, Reg. Imp. p. 187, n. 58. 890) 1323, 17 Aug. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, locationem villarum Czakowics et Batsch capituli Wissegradensis confirmat. — Not. oc, „quod cum honor. viri . . praepo- situs et .. decanus totumque capitulum ecclesiae Wissegradensis — — fideli nostro Nicolao dicto Piczek et heredibus suis jure theutunico sive emphyteotico villas ipsius Wissegradensis ecclesiae, videlicet Czakowicz et Batsch locaverint, datis sibi super hoc litteris sigillo ipsius capituli sigillatis, quas de verbo ad verbum coram nobis legi fecimus, et petiverint a nobis cum instantia, ut locationem ipsam nostris literis ratificare — dignaremur, nos dictorum praepositi, decani et capituli in hac parte petitionibus benignius annuentes, locationem vil- larum praefatarum, prout per praefatos praepositum, decanum et capitulum facta est, — ratam habemus.“ — Dat. Pragae a. d. MCCCXXIII°, XVI kal. Sept. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. 891) 1323, 18 Aug. (S. 1.). Godeffroit de Randecken, chevalier, déclare que Jean, roi de Boh. oc, lui a donné 150 livres de Halle pour être son vassal pour le comté de Luxembourg, et qu' Arnoul, prévôt d' Arlon, lui a payé les 150 livres. — Deixouth jours au moi de awoust. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 9. 892) 1323, 19 Aug. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Petro de Rosemberch dat castrum Clingenberch ad vitae tempora possidendum. — Not. oc, "quod volentes dilecto fideli nostro Petro de Rosenberch pro suis gratis serviciis nostre celsitudini hactenus exhibitis et in po- sterum exhibendis copiose satisfieri et ipsum ad nostra seruicia reddere prompciorem, de voluntate et consensu nostrorum fidelium, baronum regni nostri Boemie, castrum nostrum dictum Clingenberch, quod sibi obligatur, cum omnibus bonis, pertinentibus, videlicet oppidis

Strana 351
et Moraviae. Annus 1323. 351 ac villis, scilicet Oslow, Vgezdecz, Volascze, Caschinahora, Jamny, Vtrzieznye, Tucleky, Nas- poli, Luca, Kluky, Bicziczie, Swatonyze, Ostrowcze, Czirhonycze, Nyercze, Wrazu, Dyedowicze, Croschowicze, Swesedlowicze, Bosschowicze, Bestriczice, Pamyeticze, Druhowli et iterum Dru- howli, Prsiedotice, Sobyeschicze, Mirowicze, Mischowicze, Swnyczicze, Drahinycze, Zahorzany, Myleschow et vniuersis eorum pertinenciis, iuribus, honoribus, iure patronatus ecclesiarum, dominio ac singulis possessionibus, scilicet agris cultis et incultis, hominibus, siluis oc — — que ad ipsum castrum Clingenberch et bona castri ipsius pertinent, de nostra liberalitate regia damus et conferimus gratuite ad vite sua tempora possidendum, sic quod ipse predictus fidelis noster Petrus de Rosemberch dictum castrum Clingenberch cum omnibus suis pertinen- ciis temporibus vite sue tenendo et possidendo de ipsis tamquam de bonis propriis facere et disponere possit et valeat, ipsa tamen non alienando nec obligando sine consensu et volun- tate nostra. Post mortem vero ipsius fidelis nostri Petri de Rosemberch heredes sui, si masculi fuerint, debent dictum castrum Clingenberch cum suis pertinenciis a nobis uel successoribus nostris, regibus Boemie, tenere et habere nomine pignoris in pecunia, in qua ipsum castrum cum suis pertinenciis ipsi fideli nostro Petro de Rosemberch obligatum per nos fuerat, sub omnibus modis et condicionibus, vt in nostris literis, quas ipsi dilecto Petro nostro dedimus, plenius continentur. Si vero ipse fidelis noster Petrus de Rosemberch post mortem suam heredes masculos non reliquerit, extunc cuicumque vel quibuscunque ipse Petrus predictus duo milia sexagenarum gross. den. prag. deputauerit, is vel hii ipsum castrum Clingenberch cum suis pertinenciis de hiis duobus milibus sexagenarum gross. predictorum tenebit vel tenebunt nomine pignoris tam diu, quoad eidem vel eisdem ipsa duo milia sexag. gross. per nos aut successores nostros reges Boemie soluta ex integro fuerint et completa.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXIII°, XIIII kal. Sept. Ex orig. arch. Worlicens. 893) 1323, 20 Aug. Pragae. Johannis, Boh. et Pol. regis, litterae de berna regali ab incolis regni Bohemiae amplius non persolvenda. — Nos Johannes, Bohemie et Polonie rex ac Lucemb. comes, recognoscimus, "nos de regno nostro Boemiae et ab incolis ipsius regni recepisse omnes bernas, quas nobis juxta consuetudinem hactenus observatam pro coronatione nostra et ma- ritagio seu copula maritali nostrarum filiarum, quae natae sunt usque modo, debebant et tenebantur vel deberent aut tenerentur dare, profitentes etiam, nos jus ad aliquam bernam recipiendam propterea ulterius non habere, ac promittentes, quod a dictis incolis et regno praedicto occasione huius vel alia quacunque causa nunquam inantea aliquam recipiemus bernam nec petemus, nisi tantum, si nobis aliquae filiae post datam praesentium disponente divina gratia nascerentur, et tunc pro illis, videlicet pro qualibet earum, dum ad annos nubiles pervenerit et tradita fuerit copulae maritali, post hoc inmediate elapso uno anno incolae praedicti universi et singuli praedictam bernam per unum fertonem, videlicet sedecim grossos denarios dare de laneo quolibet tenebuntur. Promittimus praeterea nulli alienigenae aliquam munitionem regalem vel castrum aliquod suppe nomine vel alio quocunque modo com-

Strana 352
352 Emler, Regesta Bohemiae mittere uel locare aut eum burgravium facere in eodem nisi tantum Boemis. Ceterum quia bene decet, ut unusquisque in suo jure servetur, promittimus, praefatos in omnibus ipsorum ju- ribus tenere et etiam conservare nec eos contra jus aliqualiter perturbare.“ — Dat. Pragae a. d. M°CCC°XXIII°, XIII kal. Sept. E cop. Mus. Boh. 894) 1323, 22 Aug. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex et Lucemburg. comes, cives de Camentz ab omni solutione thelonei per omnes districtus terrae Budissin perpetuo eximit. — Dat. Prage XI kal. Sept. a. d. MCCCXXIII°. Köhler, Urk. des Markgraf. Oberlausitz I, 254. — Böhmer, Reg. Imp. p. 187, n. 59. 895) 1323, 25 Aug. Bryzawiae. Conradus, episc. Olomuc. Branischio cuidam judicium in villa Chrastawa apud op- pidum Brzyzawia cum attinentiis vendit. — Dat. Brzyzawiae a. d. MCCCXXIII°, VIII° kal. Septembris. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 817. 896) 1323, 28 Aug. Brunae. Johannes rex promittit, se de marchionatu Moraviae nullam bernam pro coronatione sua et maritagio filiarum suarum amplius recepturum, nec alienigenis castra aliqua commis- surum esse. — Recognoscimus, "nos de marchionatu nostro Moraviae et ab ejus incolis recepisse omnes bernas, quas nobis juxta consuetudinem actenus conservatam pro coronatione nostra et maritagio seu copula maritali nostrarum filiarum (etc. ut supra Reg. Boh. III, n. 893, p. 351) — Dat. Brunne a. d. M.CCC.XXIII, V kal. Sept. E cod. arch. cap. Prag. f. 33b sq. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 175. — Böhmer, Reg. Imp. 394, n. 615. 897) 1323, 31 Aug. (S. 1.). Henricus de Luchtenburch monasterio in Sar donationem quintae partis telonei in Kottibors et bernae in Henrichdorf a patre et fratre suo factam confirmat. — Not. oc, „quod pias donaciones quinte partis thelonei in Kottibors, exaccionem regalem, que dicitur berna, in villa Henrichdorf cum eiusdem ville proprietate sub jure, quo — — pater noster Vlricus nec non frater noster dictus Smilo de Luchtenburch in remedium anime sue ecclesie in Sar — — liberaliter elargiti sunt, — — nos infringere seu violare nullatenus cupientes, sed multo forcius eandem donacionem, in quantum nostra interest, ratificare et confirmare, precipientes in hiis scriptis nostris officiatis, — — ne predictam ecclesiam Sar in libertate predictarum donacionum inquietare aliqualiter audeant vel presumant.“ — Dat. a. d. MCCCXXIII°, pridie kal. Sept. Ex orig. apud c. r. gubern. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 175.

Strana 353
et Moraviae. Annus 1323. 353 898) 1323, 1 Sept. In Granuis. Johann, könig von Böhmen etc., gibt dem venetianischen dogen Johann Superantio von seinen nachdrücklichen massregeln gegen Dittmar von Greisenvels nachricht, welcher einen Venetianer und den gesandten von Justinopolis gefangen hatte. Böhmer, Reg. Imp. p. 296, n. 384. 899) 1323, 4 Sept. Brunae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, episcopatui et capitulo Olomuc. omnes libertates, immunitates, gratias ac jura per reges Boh. concessas confirmat. — Dat. Brunne a. d. M°CCC XXIII°, II non. Sept. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 176. — Böhmer, Reg. Imp. p. 394, n. 616. 900) 1323, 5 Sept. Brunae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, civibus Iglaviensibus facit gra- tiam, quod ipsi „ciues de omnibus bonis suis extra muros ipsius ciuitatis sitis et iacentibus, que tamen in omni necessitatis articulo iuxta modum imposicionis predictorum ciuium ipsi ciuitati dumtaxat exceptis deseruiunt, nullam in antea generalem bernam dent uel persol- uant, specialiter quoque de solutione duarum marcarum cum dimidia, quas de bonis ipsius ciuitatis ultra aquam versus Boemiam sitis dictos ciues tempore berne generalis soluere consueuerunt, similiter absoluimus, volentes, quod easdem duas cum dimidia marcas non soluant in antea, sed illas in usus et utilitates ipsius ciuitatis conuertant.“ — Dat. Brunne a. d. MCCCXXIII°, nonis Sept. Ex orig. arch. civ. Iglav. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 176. — Böhmer, Reg. Imp. p. 394, n. 617. 901) 1323, 6 Sept. Brunae. Johannes, Boemiae et Pol. rex oc, Sidelmanno, civi Chutnensi, villas Welin et Kel exponit jure teutonico possidendas. — Not. oc, "quod nos fidem puram et devocionem sin- ceram, quibus dilecti nobis Sidelmannus, civis noster Chutnensis, ac ceteri villas nostras Welin et Kel excolentes et inhabitantes seu hereditarie possidentes nostro prompte et bene- vole complacuerunt culmini, attenta mentis consideracione pensantes, ipsis prefatas villas cum omnibus suis laneis et singulis pertinenciis, prout eciam in aliis nostris patentibus lit- teris maiestatis nostre sigillis sigillatis olim nos exposuisse et locavisse meminimus, conti- netur, presentibus exponimus jure theutonico et locamus, sane quod Sydelmannus predictus, heredes et successores sui judicium villarum predictarum cum quinque laneis et una pu- blica taberna liberos absque omni census onere perpetuo possidebunt, de ipso tamen judicio siue de culpis judicii villarum predictarum duos nobis dantes et solventes denarios, tercio vero denario pro se retinente iusticialiter et servante. De aliis vero laneis, quotquot fuerint, prefatis quinque laneis dumtaxat exceptis, de unoquoque predictorum laneorum laneo duas marcas regii pagamenti, videlicet quinquaginta sex grossos pro marca qua- libet computando, census nomine duobus anni temporibus, scilicet in dominica post festum 45

Strana 354
354 Emler, Regesta Bohemiae b. Georgii subsequente proxima medietatem, et aliam medietatem census in dominica post festum b. Galli immediate secutura in ipsa villa Welin et non in alio loco dando deservire et solvere camere nostre annis singulis tenebuntur. Volentes eciam ut dicti Sydelmannus, heredes et successores sui ac omnes dictarum villarum cultores et inhabitatores datis duabus marcis veri census predictis ab omni inquietacionis, angarie et servicii ac contribucionis onere a nobis seu officiatis nostris quibuscumque liberi esse debeant omnimode et exempti. — Dat. Brunne a. d. MCCCXXIII°, VIII id. Sept. Ex crig. arch. c. r. aulici Vienn. cop. Mus. Boh. 902) 1323, 6 Sept. Brunae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, civibus Olomuc. facit gratiam, ut steuras et alias exactiones de areis tantum solvant, praecipitque, ut panni de Ipra, de Gent et de Bruzle solum in civitatibus regiis vendantur. — Not. oc, "quod civibus Olomucensibus universis hanc gratiam facimus, ut de cetero non de hospiciis ipsorum, sed de areis tantum iuxta earum valorem steuras et alias exactiones quascunque vel quecunque subsidia nobis soluant. — — Volumus propterea, ut de his omnibus, que legata seu data sunt aut dabun- tur siue legabuntur in posterum pro remediis animarum, dari debeat in exactionibus quibus- cunque, videlicet de qualibet marca tantum, quantum ciues predicti de unaquaque marca sua dare debent et soliti sunt dare. Ceterum pro communi bono predictorum civium Olomu- censium et omnium aliorum ciuium ciuitatum nostrarum Morauie expressius precipimus, — — ut nullus mercator uel alter quicunque existens de dictis ciuibus Morauie extra ipsas ciuitates pannos de Ipra, de Gent, de Bruzle, vel alterius cuiuscunque speciei aut coloris, preterquam griseos et polonicales vendere vel ad vendendum inducere presumat.“ — Dat. Brune a. d. MCCCXXIII°, VIII id. Septembris. Ex orig. arch. civ. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 177. — Böhmer, Reg. Imp. p. 394, n. 618. 903) 1323, 7 Sept. Brunae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, commutationem villae Hayn et ecclesiae b. Mariae in Antiqua Brunna pro villa Brebleins a se cum monasterio Chunicensi prius factam renovans assignat ecclesiam praedictam pro fundando ab Elizabeth, quondam Wencezlai, regis Boh. et Pol. relicta, monasterio sanctimonialium ordinis Cysterciensis. — Dat. Brunne a. d. M°CCC°XXIII°, VII id. Sept. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 177. — Böhmer, Reg. Imp. p. 187, n. 60. Dlabač, Abhandl. d. k. böhm. Gesellsch. der Wissensch. 1814, p. 33. 904) 1323, 8 Sept. Brunae. Johannes, rex Boh. dat civibus Brunensibus eandem gratiam de solvendis steuris, quam civibus Olomuc. VII id. Sept. anno eodem concessit (v. supra n. 902) praecipitque, ut nullus mercator vel alter quicumque existens extra civitates regales pannos de Ypra, de Gent,

Strana 355
et Moraviae. Annus 1323. 355 de Bruzle vel alterius cuiuscunque speciei aut coloris praeterquam griseos et polonicales ven- dere vel ad vendendum incidere (sic) presumat. — Dat. Brune a. d. MCCCXXIII, VI id. Sept. Ex orig. arch. civ. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 179. — Böhmer, Reg. Imp. p. 188, n. 61. 905) 1323, 13 Sept. Brunae. Johannes. Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, ducatui Oppauiensi ac incolis eius facit graciam, ut barones et nobiles ac incolae ipsius Nycolao, duci Oppauiensi, ad nullam bernam in antea teneantur, praecipiens, "ut prefatus dux ius ad aliquam bernam recipiendam habere non debeat nec eciam petere uel recipere, nisi dumtaxat a nostris Boemie et Morauie incolis reciperemus, tunc incole prefati ducatus bernam per vnum fer- tonem, uidelicet sedecim grossos denarios, vt premittitur, dare de laneo quolibet tenebuntur." — — Dat. Brunne a. d. MCCCXXIII°, id. Sept. Ex orig. arch. convent. publ. duc. Silesiae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 180. — Böhmer, Reg. Imp. p. 394, n. 619. 906) 1323, 15 Sept. Pragae. Ulricus, Prag. eccl. scolasticus, administrator episcopatus Prag. in spiritualibus, donationem ecclesiae parochialis in Costelecz domui Sderasiensi prope Pragam per nobilem virum dominum Nicolaum de Potenstein factam confirmat. — Dat. Prage a. d. MCCCXXIII°, XVII kal. Oct. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. 907) 1323, 18 Sept. Göding. K. Johann von Böhmen schliesst mit den herzogen von Österreich frieden. — Tun chunt, — "daz vnser lieber bruder, der hohgeborn furste, chunig Karel von Vngern, vns, vnd die hohgeborn fursten und hern, hern Fridrichen, Leupolden, Albrechten, Heinrichen vnd Otten gebrudern, herczogen ze Osterich vnd ze Styr, vnsern lieben swägern, versunet vnd verrichtet hat lieplich vnd gutlich, mit vnserm willen baidenthalben vmb alle die chrieg vnd missehelung, die zwischen vns vnd vnsern landen baidenthalben gewesen sint, vncz vf disen heutigen tage, also, daz wir furbaz, dieweil wir lebn, gancze fruntschaft vnd sune mit ein ander haben sullen an allez geuerde. Wir sullen ouch vf die vorgenanten herren vnd fursten, vnser liebe swäger, noch vf ireu lant Osterrich vnd Styr vnd daz dar zu ge- horet nicht zogen ze schaden, noch durch vnser lande Behem vnd Merhern vnd daz dar zu gehoret lazzen ziehen, noch yman gestaten ze ziehen, der in vnsern landen gesezzen ist; es were denne, daz ein Romischer chunige vf sie ziehen vnd schädign wolt, dem mugn wir beholfen sein mit andern leuten vnd dienern, die wir haben und gewinnen, an alein mit den leuten, die in vnsern landen ze Behem vnd ze Mehern vnd waz darzu gehoret, mit den sullen wir vf sie nicht ziehen. Wir nemen ouch ouz vnsern lieben bruder, den vorgenanten chunig von Vngern, daz wir dem helfen mugen vnd dienen, als vnser gelubde gen im stent, vnd daz die sune, fruntschaft vnd gelubde, als vorgeschriben ist, von vns vnzebrochen vnd stete beliben, des haben wir zu den heiligen gesworn, stete ze haben an allez geverde, vnd geben 45*

Strana 356
356 Emler, Regesta Bohemiae darüber den vorgenanten herren vnd fursten, vnsern lieben swägern, herezogn ze Osterrich vnd ze Styr, disen brif mit vnsers lieben bruder des chunigs von Vngern, vnd vnserm, darnach vnser fursten Conrates, bischofs ze Olomuncz, vnd Nyclass, herczogen ze Troppow, vnd vnser lieben getrewen, graf Heinrichs von Wilnow, Heinrichs von der Lypen des alden, Heinrich von der Lypen, sines sunes, Peters von Rosemberch, Wilhelms von Landstein, Vlrichs von dem Niwen House, Wockens von Crawarn, vnd Thymens von Colticz insigel, die sie ze einer zeuchnuzze der vorgenanten sune vnd sache durch vnser bete willen geben habent, versigelten. Wir Karel, von gotes genaden chunig ze Vngern, Cunrat, bischof ze Olomuncz, Nyclas, herczog ze Troppow, Heinrich graf ze Wilnow, der alt vnd der jung Heinrich von der Lypen, Peter von Rosemberch, Wilhelm von Landstein, Vlrich von dem Niwen House, Wocke von Crawarn, vnd Thyme von Colticz, veriehen offenlich, mit disem brife, das wir der sune, der fruntschaft vnd der richtigunge, als vorgeschriben ist, gezeug sin vnd haben durch bete des vorgenanten chunigs von Behem vnd von Polan, vnd grafen ze Luczemburch zu einem vrchunde mit samt dem sinen gegeben vnser insigel an disen brif. Der brif ist gegeben ze Göding an der Marich des suntags vor sand Matheus tag, do man czalt von Christes geburt dreuzehenhundert jar, vnd darnach in dem dreu vnd zwainzigisten jare." Kurz, Österreich unter K. Friedrich dem Schönen. Beil. No. XXIII, pag. 479 sq. — Boczek, Cod. dipl. Mor. VI, 180; VII, 817. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p 188, n. 62. 908) 1323, 18 Sept. In Goding. Johannes, B. et Pol. rex ac Luc. comes, Ludovicum, Rom. regem, pendente discordia nter ipsum et Austriae duces cum ducentis galeatis hominibus tantummodo adiuvare pro- mittit. — Not. oc, „quod inter nos et illustres principes Albertum, Henricum et Ottonem fratres, duces Austriae, talis ordinatio et compositio intervenit, quod pendente et durante discordia inter serenissimum Ludovicum, regem Romanorum, et ipsos duces Austriae, ipsum dom. regem Rom. de singulis alienis terris cum ducentis galeatis hominibus adiuvare tantum- modo possumus et debemus, de regno vero nostro Bohemiae et terra Moraviae nullum eidem penitus auxilium faciemus.“ — Dat. in Goding a. d. MCCCXXIII°, XIV kal. Oct. Pusch et Froelich, Dipl. sacra duc. Styriae I, p. 270. — Böhmer, Reg. Imp. p. 188, n. 63. 909) 1323, 18 Sept. Göding. König Johann von Böhmen kommt mit den herzogen von Österreich darin überein, wie die Schäden, welche ihnen aus seinen ländern zugefügt worden, vergütet werden sollen. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. Lichnowski, Gesch. des Hauses Habsburg III, CCCLXXXVI. — Böhmer, Reg. Imp. p. 188, n. 64. 910) 1323, 19 Sept. In Goztel. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, civitatem Redisch, „quae est in suo circuitu seu ambitu blancis munita, ubi in huiusmodi munimine blancarum emenda- tio e indiget“, ob emendationem munimentorum huiusmodi a solutione bernae, collectarum,

Strana 357
et Moraviae. Annus 1323. 357 steurarum et aliarum quarumlibet exactionum per duos annos liberat. — Dat. in Goztel a. d. MCCCXXIII°, XIII kal. Oct. Ex orig. arch. eiusdem civ. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 181. — Böhmer, Reg. Imp. p. 394, n. 620. 911) 1323, 25 Sept. (S. 1.). Wolframus de Bomerzheim profitetur, se factum esse vasallum Johannis, regis Boh. oc, pro CCC lib. hal. sibi ab eo promissis. — Dat. VII kal. Oct. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemburg XIX, p. 11. 912) 1323, 25 Sept. Brunae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, assignat in urbura Chutnensi DCXXX marcas et unum fertonem gr. prag. Conrado Pohorliczeri, Nicolao de domo Theu- tunica et aliis civibus Brunensibus pro pannis, clenodiis et aliis rebus ab ipsis in honora- tionem regis Ungariae et eius consiliariorum emtis. — Recognoscimus oc, „dilectos nobis Conradum Pohorliczeri, Nicolaum de domo Theutunica et alijs (sic) ad hoc pertinentes ciues nostros Brunnenses nuper ad magnam precum nostrarum instanciam, nostramque necessi- tatem apportasse nobis et duxisse in Goding equos, pannos, tam laneos quam sericeos, et alias res et clenodia, cum quibus ibidem illustrem principem dominum Karolum, Vngarie regem, fratrem nostrum karissimum, et consiliarios ac familiares suos honorauimus, donando eis liberaliter eadem, que omnia iuxta debitam taxacionem et extimacionem ascendunt ad summam sexcentarum et triginta marcarum et vnius fertonis gross. denar. prag. morauici pagamenti, LXIV gr. conputando pro marca, in quibus dicimus et fatemur nos dictis Con- rado et Nicolao ac aliis ciuibus de Brunna, quibus vna cum ipsis Conrado et Nicolao dicta pecunia debetur, debitorie obligari, propter quod eis ipsam summam pecunie uolentes sol- uere, ipsis solucionem pecunie prenotate in prouentibus vrbore et monete in Chutna depu- tamus, ita quod dicti Conradus et Nicolaus pro se et aliis ciuibus Brunnensibus, quos con- tingit dictum debitum, ipsam summam pecunie de prouentibus dictarum vrbore et monete, qui deriuabuntur in septimana proxima ante festum Pasche proxime nunc venturum, hoc est in septimana dominice Palmarum, sine aliquo impedimento percipiant atque tollant, et quidquid eis deficeret de ipsa summa in percepcione dictorum prouentuum eiusdem septimane, hoc ipsis integre suppleri et solui volumus de prouentibus septimane immediate secuture.“ — Dat. Brunne VII kal. Octobris a. d. MCCCXXIII°. Ex orig. arch. c. r. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 181. — Böhmer, Reg. Imp. p. 394, n. 621. 913) 1323, 25 Sept. Brunae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, concessionem civibus Znoymensis civitatis per priores reges Bohemiae de teloneo salis, de officio sive poventu de extractione vasorum, de mensuratione frumenti factam innovat. — Dat. Brunae a. d. M°CCC°XXIII, VII kal. Oct. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 182. — Böhmer, Reg. Imp. p. 394, n. 622.

Strana 358
358 Emler, Regesta Bohemiae 914) 1323, 26 Sept. (S. 1.). Rudolf, chevalier de Sassenhusen, déclare qu'il est devenu homme lige de Jean, roi de Boh. oc, pour 150 livres de Halle, pour lesquelles il lui assigne sur ses propres biens deux huben de terre et une cour, hoff, à Rosdorf, qu'il relève de lui en fief. — Lundi avant St. Michel. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XIX, p. 11. 915) 1323, 28 Sept. Pragae. Johannes, Boem. et Pol. rex ac Lucemb. comes, Henrico de Lipa dat bona in Mo- ravia pro bonis in Tachow. — Not. oc, "quod nos cum fidelibus et consiliariis regni nostri, habentes de ipsius regni nostri vtilitatibus cum matura deliberacione tractatum, vtile nimis et fructuosum nobis et ipsi regno nostro cognouimus, vt bona in Tachow fidelis nostri di- lecti Henrici de Lipa, summi marschalli regni nostri Boemie, cum juribus et pertinenciis suis nobis et regni nostri proprietati et dominio iungeremus. Habitis ergo inter nos et ipsum Henricum de Lipa diuersis super eorundem bonorum cessione nobis facienda tracta- tibus, ad hoc cum ipso Heinrico deuenimus, quod ex vero et voluntario tam ex nostra quam ex ipsius Heinrici parte permutacionis contractu nos ipsi Heinrico et heredibus suis pro bonis suis predictis in Tachow castrum nostrum Vren in Morauia situm, cum oppido Vren et villis Schephow, Petryn et iterum Petryn, Jeswicz, Lenczow, Pomocz, Vreschow, Cy- sow, Breczowicz, Czehen, Otozlawicz, Vneschow et Crymow ac allodio appholdern, cum agris, pratis, siluis, nemoribus, venacionibus, aquis et aquarum decursibus, piscacionibus, molen- dinis, allodiis, dominio, vasallis et specialiter jure patronatus ecclesiarum ibidem intercluso, ac generaliter cum omnibus juribus, et suis pertinenciis vniuersis, necnon oppidum nostrum Jewizkam, cum villis Chornicz, Vrolichs, Alberndorf, Arnoltsdorf, Ernstendorf et Hartungs- dorf, cum dominio, jure, jurisdicione, hominibus, vasallis oc, et specialiter jure patronatus ecclesiarum ibidem intercluso, et generaliter cum omnibus illis, cum quibus diue memorie predecessores nostri, quondam reges Boemie, predictum castrum Vren atque ipsum oppidum Jewiczkam cum vniuersis eorum pertinenciis predictis tenuerunt et nos tenuimus vsque modo, jure hereditario et imperpetuum contulimus, sibique liberaliter cessimus de eisdem renun- ciantes pro nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, omni iuri, accioni, dominio et proprietati, quibus premissa per nos, heredes et successores nostros predictos impugnari vel reuocari possent imposterum quoquomodo.“ — Testes: vener. Conradus, Olo- mucensis episcopus, illustris Nycolaus, dux Oppauie, principes nostri dilecti, necnon fideles nostri Albertus de Fridlant, summus regni nostri Boemie camerarius, Vlricus de Rziczano, judex terre, Heymannus dictus Berca de Duba, purchrauius Pragensis, Petrus de Rosenberch, Wilhelmus de Landstein, Wocko de Crawar, Thymo de Coldicz, Bernhardus de Cynnenburch, Johannes de Mezirschicz, camerarius Brunnensis et Znoymensis, Dywischius de Sternberch, Wzneta de Lomnicz, Potho de Wildenberch, et Vlricus dictus Pfluk, magister curie nostre. — Dat. Prage IV kal. Oct. a. d. M.CCC.XXIII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 818.

Strana 359
et Moraviae. Annus 1323. 359 916) 1323, 30 Sept. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex et Lucemburg. comes, litteras suas Heinrico de Lipa, marschalco, 3 Sept. a. d. 1319 super oppido Hostradicz et villa Mispicz datas, denuo con- firmat (Vide Reg. Boh. III, p. 215, n. 521). — Dat. Pragae II° kal. Oct. a. d. MCCCXXIII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 819. 917) 1323, 30 Sept. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex et Luc. comes, Henrico de Lipa, summo marschalco, regni Boemiae, litteras suas 31 Aug. 1319 super villis Chunicz, Longa villa et duabus Men- ckowitz datas confirmat (Vide Reg. Boh. III, p. 212, n. 518). Prage II° kal. Oct. a. d. MCCCXXIII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 820. 918) 1323, 30 Sept. Pragae. Johannes, B. rex, pronuntiat, se incorporationem juris patronatus ecclesiarum paro- chialium in Perngaw et in Horburc ad imperium pertinentium a Ludowico, Romanorum rege, monasterio Waldsassensi factam, quantum sua interest tamquam principem imperii in electionem regum Romanorum jus habentem, confirmasse. — Dat. Prage. Mon. Boica VI, 111. — Böhmer, Reg. Imp. p. 188, n. 65. 919) 1323, 1 Oct. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex et Lucemburg. comes, litteras suas, Heinrico de Lipa, summo marschalco regni Boemiae, 19 Dec. a. d. 1319 super commutatione castri Lipnicz pro civitate et districtu Sytauiensi, castris Ronnow, Oywins ei Schonbuch datas confirmat. (Vide Reg. Boh. III, p. 227, n. 546). — Dat. Prage kal. Oct. a. d. MCCCXXIII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 821. 920) 1323, 1 Oct. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Elizabeth, relictae Wencezlai senioris, quondam Boemiae et Pol. regis, litteras suas IIII non. Aug. a. d. MCCCXIX° super — villa Lauchans et teloneo in Yglauia (V. Reg. Boh. III, p. 210, n. 513) datas confirmat. — Dat. Prage kal. Oct. a. d. MCCCXXIII°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae, Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 183. — Böhmer, Reg. Imp. 394, n. 623. 921) 1323, 1 Oct. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg, comes, Henrico de Lipa, summo mar- schalco regni Boemiae, litteras suas super venditione villae Jarozlawicz in Moravia 14 Aug. 1316 (v. Reg. III, p. 135, n. 334) datas confirmat. — Dat. Prage kal. Octobris a. d. M°CCC°XXIII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. in Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 822.

Strana 360
360 Emler, Regesta Bohemiae 922) 1323, 1 Oct. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, litteras suas Heinrico de Lipa 18 Jun. a. 1321 super proventibus montanorum in Mittelberch et monetae in Broda Teutonicali datas confirmat. (Cfr. Reg. Boh. III, p. 288, n. 692). — Dat. Prage kal. Oct. a. d. MCCCXXIII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. 923) 1323, 1 Oct. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes litteras suas Elizabeth reginae id. Oct. a. d. MCCCXXI° (v. Reg. III, p. 297, n. 727) super bonis in Meneys et Hustopecz datas innovat. — Dat. Prage kal. Oct. a. d. M°CCC XXIII°, regnorum vero XIII°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 183. — Böhmer, Reg. Imp. 394, n. 624. 924) 1323, 1 Oct. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex, Lucemburg. comes, jus collationis capellae S. Pro- copii in Antiqua Bruna in monasterium Aulae S. Mariae in suburbio civitatis Brunensis ab Elizabeth, quondam Boh. et Pol. regina, translatum confirmat. — Dat. Prage kal. Oct. a. d. MCCCXXIII. Ez orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 184. — Böhmer, Reg. Imp. 394, n. 625 925) 1323, 2 Oct. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, collationem bonorum in Me- neys, Hustopecz, in Stirzowicz et in Nastarowicz monasterio Aulae S. Mariae de novo fun- dato ab Elizabeth, quondam Boh et Poloniae regina, factam confirmans, monialibus conce- dit, ut in silvis regiis vicinioribus ligna pro igne ac domibus aedificandis necessaria libere succidant; porro eximit omnes homines in bonis ipsius monasterii residentes ab omni offi- cialium et beneficiariorum totius terrae Moraviae judicio et jurisdictione et a solutione te- lonei per totum suum dominium, liberat bona monasterii ab omni onere tributorum, vecti- galium, collectarum praeterquam a berna generali, prohibetque, ne abbatissa dicti monasterii pro bonis collatis vel conferendis ipsi monasterio alibi quam coram rege et in eius absentia coram capitaneo vel summo camerario terrae Moraviae impeti debeat, adjiciens, quod nullus successorum eius vel baronum seu nobilium pro castrorum aedificatione vel vallorum effossione vel pro aliqua ingruenti expeditione ipsum monasterium vel ipsius homines in- quietare et in ipso monasterio vel bonis eius pernoctare praesumat. — Dat. Prage VI non. Oct. a. d. MCCCXXIII°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 185. — Böhmer, Reg. Imp. 394, n. 626. 926) 1323, 6 Oct. Pragae. Gotdefrois, sire de Eppelstainne, fait connaître, que Jean, roi de Bohême oc, lui devait pour cause de hommage en sa contei de Luccemb. dou nous sommes ses hons, la

Strana 361
et Moraviae. Annus 1323. 361 somme de 760 livres et celle de 350 livres de Hall. Il déclare en sus tenir en fief et en hommage du même 76 livrées de terre de son franc alleu et être homme de ladite comté. — Fait et donné à Pragh. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 12. 927) 1323, 7 Oct. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Elizabeth, Wenceslai, Boh. et Pol. quondam regis, relictae, X marcas gr. den. prag. regii pagamenti in urbura et moneta in Chutna septimanis singulis ad vitae eius tempora percipiendas assignat. — Dat. Prage a. d. MCCCXXIII°, non. Oct. Ex orig. arch. c. r. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 188, — Böhmer, Reg. Imp. 394, n. 627. 928) 1323 8 Oct. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, attendens devocionem, quam cives civitatis Grecensis ad ipsum gesserunt, eis omnes litteras omniaque privilegia super bonis et possessionibus, libertatibus et aliis gratiis quibuscunque ab Elizabet, quondam Wencezlai senioris, Boemiae et Pol. regis, soceri sui, relicta, dum eandem tenuit civitatem, et a se concessas confirmat. — Dat. Prage a. d. MCCCXXIII°, VIII° idus Oct. Ex orig. arch. civ. Grec. — Bienenberg Geschichte de St. Koeniggrätz p. 106. — Böhmer, Reg. Imp. p. 188, n. 66. 929) 1323, 9 Oct. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex, com. Luc. confirmat ordinationem inter praepositum ec- clesiae Prag. et Hinconem dictum Berca de theloneo pontis in Costelecz factam. — Not. oc, „quod constituti in praesentia nostra dilecti fideles nostri Hinko, Pragensis ecclesiae prae- positus, et Hinko dictus Berca, purgravius Pragensis, ad nostrum detulerunt concordi rela- tione auditum, quod existente navigio super flumen Albeae juxta oppidum Costelecz ille, qui oppidum ipsum tenebat, habebat suam navim, quae vulgariter pram dicitur, et praepositus Prag., ratione bonorum praepositurae in Rudecz, habuit aliam navim, et quidquid ex eodem proveniebat navigio, de hoc praepositus medietatem et praedicti oppidi dominus aliam me- dietatem percepit; hoc servatum fuit usque ad tempus, quo oppidum ipsum ad praedicti Hinconis Bercae possessionem devenit. Tenente autem Berca oppidum antedictum praepositus et Berca praedicti commoditati omnium praedictum flumen transeuntium et tam ipsi oppido quam praedictis bonis praepositurae censuerunt esse utilius, ut super flumen ipsum pons fieret, quem matura deliberatione praehabita et ex speciali nostro mandato ipse praepositus et Hinco dictus Berca communibus construxerunt expensis, ita quod praepositus medietatem et ipse Berca medietatem expensarum pontis ipsius persolvit, tali inter se conventione sive ordinatione condicta, quod ipse praepositus et omnes sui in ipsa praepositura successores totius utilitatis, quae de teloneo pontis ipsius proveniet, unam et integram medietatem, et Berca et alius quilibet, qui post eum praedictum oppidum Costelecz tenuerit, aliam medie- 46

Strana 362
Emler, Regesta Bohemiae 362 tatem percipere debeat et habere, et quod theloneum pontis ipsius per ipsum Bercam et per quemlibet alium ipsius Hinkonis dicti Bercae in eodem oppido successorem sine consensu et voluntate praepositi praedicti nulli collocari valeat vel committi, et quod homines dictae praepositurae a solutione praedicti thelonei sint perpetuo liberi et exempti. Nos igitur prae- dictam ordinationem et dispositionem praedictorum praepositi et Hinconis dicti Bercae ratam et gratam habentes, utpote de speciali nostro mandato factam, volumus et mandamus ab omnibus nostrae ditioni subjectis inviolabiliter observari." — Dat. Pragae a. d. M.CCC.XXIII°, VII idus Oct. Ex act. cons. Prag. MS. II, lit. A, 7. — In cod. Lobkow. bibl. Prag. versio bohemica data est 7 Sept. a. d. MCCCXXIIII. 930) 1323, 9 Oct. Avinione. Johannes papa XXII Ludovicum, ducem Bavariae, sub poena excommunicationis mo- nens, ut ab administratione jurium imperii abstineat, mandat Olomuc episcopo, ut has lit- teras monitorias in sua dioecesi publicari faciat. — Dat. Avinione VII id. Oct. MCCCXXIII. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 190. — Dudík, Iter Rom. II, 90. Extr. 931) 1323, 10 Oct. In Ketschir. Conradus, episc. Olomuc. Conrado de Bourowicz, molendinatori in Ketschir privile- gium Brunonis, episc. Olomuc., dat a. d. MCCLXXV° super molendino in Ketschir (v. Reg. Boh. et Mor. par. II nrm. 993 pag. 417) confirmat. — Dat. in Ketschir a. d. MCCCXXIII°, VI id. Oct. Ex orig. arch. archiepisc. Cremsir. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 190. 932) 1323, 10 Oct. Pragae. Johannns, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Petro de Rosemberch pro villis Rad- zieticz, Chwosdzieticz et Crzida dat oppidum Bukowsko et villas Neplachovicz et Drahocze- sicz. — Not. oc, "quod postquam Bechin ad nostrum dominium nostramque potestatem de- uenit, condicionem et circumstancias eius matura consideracione pensantes invenimus bona dilecti fidelis nostri Petri de Rosemberch, videlicet Radzieticz, item villam Chwosdzieticz, item villam Crzida sic bonis nostris ad predictum castrum Bechin pertinentibus esse contigua, quod sine ipsius castri et bonorum ad ipsum pertinencium commodo carere non possemus aliqualiter villis ipsis, propter quod Petro ipsi fauorabili et amica requisicione institimus, ut villas ipsas nobiscum pro bonis aliis commutaret. Qui sicut in aliis sic et in hiis nostre nolens voluntati esse contrarius ad recipiendam pro bonis suis predictis commutacionem a nobis spontanea et libera voluntate consensit. Quo facto iuxta dilectorum fidelium nos- trorum Vlrici de Riczano et Vlrici dicti Pflug, quibus tam ex predicti Petri parte hoc co- missum fuit, arbitrium ipsi Petro et heredibus suis iure et nomine hereditarie commuta- cionis, hoc est eo jure, quo vna hereditas commutatur pro alia, damus et tradimus opidum

Strana 363
et Moraviae. Annus 1323. 363 nostrum siue forum dictum Bukowsko, item villam Neplachowicz, item villam Drahoczesicz, et hec omnia cum agris cultis et incultis, pascuis, pratis, rubetis, siluis, venacionibus oc. Petrus et heredes sui eodem iure proprietatis et dominii predictum oppidum siue forum Bu- kowsko et villas predictas cum omnibus iuribus et pertinenciis supradictis habeant et te- neant, quo ipse Petrus predictas villas suas, quas ab eo nomine predicte computacionis recepimus, possidebat.“ — Dat. Prage VI id. Octobris a. d. MCCCXXIII°. E cop. Mus. Boh. 933) 1323, 15 Oct. In Wissegradu. Dirslaus decanus, Nicolaus custos, Thobias scolasticus ceterique canonici ecclesiae Wissegradensis obedientiam in Bascz, Johanni, mag. Nicolai vicario, conferunt. — Not. oc, "quod mag. Nicolaus praedictus nobis exposuit, quod quandam obedientiam in Bascz dictam, de qua missae dici et lucernae debent procurari in nostra ecclesia, jam pluribus annis ex commissione dominorum de capitulo tenuerat et tenebat, quam obedientiam dicebat, secundum quod didicerat, ita ab antiquo fuisse servatum, non ad canonicos sed ad vicarios et ministros ecclesiae per- tinere, et quia nolebat praedictis et eorum posteris in posterum per retentionem ipsius obedientiae praejudicare, dimisit eandem; quam nos ex matura deliberatione et unanimi con- sensu, dicta ratione inducti, domino Johanni, magistri Nicolai vicario, propter servitia, quae facit, et in futurum speramus, quod faciat nostrae ecclesiae, contulimus sub onere eidem obedientiae annexo." — Actum et datum in Wissegradu a. d. MCCCXXIII°, idibus Oct. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. 934) 1323, 17 Oct. Ratisponae. Henricus de Erlnbach 1) profitetur, se factum esse vasallum Johannis, regis Boh. oc pro CL lib. hal. a rege Boh. receptis. — Dat. Ratispone in crastino b. Galli. Fridericus de Hepenhefe idem testatur. — Dat. ut supra. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 13. — Jacobi, Cod. epist. Johannis reg. Boh. p. 93. — 1) Ernberch hab. Publ. de la soc. oc. 935) 1323, 23 Oct. Swebiswerd. Der röm. könig Ludwig verspricht seinem schwager Johann, könig von Böhmen etc. binnen vier wochen nach weinachten die ihm verpfändeten güter von Wolfstein zurückzukaufen. — An dem sondag vor sante Symon vnd Juda zweilfpoten dag. Geben zu Schwebiswerd. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XIX, p. 13. 936) 1323, 23 Oct. Swebischwerde. Wir Johans, chunig ze Behem oc, geloben, "daz wir di burch vnd stat ze Aldenburch vnd di stet Czwichow vnd Chemnitz mit allem dem vnd si vns versetzet sind von vnserm herren Ludowigen, dem Romischen chunige, vmb zehen tousent mark lotiges silbers fur den dinst, den wir im vnd dem Reich habn getan, ledig lazzen, vnd sagen vnd in sein gewalt 46*

Strana 364
364 Emler, Regesta Bohemiae wider antwurten schullen, swenn vns oder vnsern erben von im oder von seinem nachkomen an dem Reich di vorgenanten czehen tousent mark werden vergolten vnd geantwurt ze Regens- purch in der stat. Wer aber, des got nicht engebe, wir abegiengen, so schullen vnser erben oder die dy burch vnd di vorgenanten stet von vnsern erben inne hetten, vnserm herren dem vorgenanten chunig von Rom oder seinen nachkomen an dem Riche, di burch vnd di stet vm tzehen tousent mark silbers ze losen geben vnd antwurten." — Der ist gegeben ze Swe- bischwerde an dem suntag vor sand Symon vnd Judas zwelfpotentag, do man tzalte von Christes gepurt dreutzehenhundert jar vnd darnach in dem drev vnd zweinzigisten jare. Ex orig. arch. stat. Monac. — Freyberg, Reg. Boica VI, 113. — Öfele Rer. B. ss. II, p. 143. — Böhmer, Reg. Imp. p. 188, n. 67. 937) 1323, 23 Oct. Swebischwerde. Johann, König von Böhmen etc, verspricht die ihm vom könig Ludwig für einen dienst um 10000 pfund heller versetzte stadt Kaiserslautern gegen zahlung dieser summe dem Reich wieder ledig zu lassen. — Dat. apud Werdeam dominica proxima ante diem apo- stolorum Symonis et Jude a. d. MCCCXXIII°. Böhmer, Reg. Imp. p. 188, n. 68. — Oefele Ss. II, 143. 938) 1323, 24 Oct. In Sderaz. Sdislaus de Poczirnicz sive Prohonicz monasterio Sderaziensi domum Majoris civi- tatis Pragensis sitam in parochia s. Johannis baptiste donat. — Noverint oc, "quod ego Sdisslaus de Poczirnicz siue Prohonicz dictus Coblih domum meam, quam habui et habeo in Maiori ciuitate Pragensi sitam in parochia s. Johannis baptiste in platea, que Borszow vul- gariter nuncupatur, ad me jure proprietatis et dominii pertinentem liberam et exemptam, nulli hominum alii obligatam seu aliquatenus inbrigatam plenis cum amicis meis delibera- cione pluries prehabitis et tractatu, sanus mente adhuc et corpore, mihi in hoc nullo contra- dicente, religiosis viris fratribus Sobconi preposito, conuentui et successoribus eorum mo- nasterii Sderaziensis, sepulcri dominici Jerosolymitani, in quo sepulturam ex nunc eligo, ut prius elegi, volens et intendens, ut ipsa eleccio omni jure, modo, via et forma, quibus melius sortiri poterit, firmitatem habeat, effectum inconcusse ex nunc aliam eleccionem, si quam fecero, decernens esse irritam et inanem, dono, trado et in eosdem ex mea certa sciencia transfero per hec scripta ac corporalem possesionem, eiusdem domus cum omnibus suis appendiciis assignaui liberaliter et assigno hanc meam donacionem, volens et intendens esse semper ratam, firmam et irrevocabilem per me et alium quemcumque ex eo, quod eorum devocio apud me et meos semper apparuit pro meo placito seu affectu, filium meum dilectum in suum receperunt collegam et fratrem in spiritualibus et temporalibus, tamquam fratri pro- videndo eidem, et magnorum recompensam dampnorum, que idem meus filius dedit eis, ac ob reverenciam predicti sepulcri et principaliter propter deum, renuncio insuper pro me, meis haeredibus et successoribus quibuscumque ipsi domui, eius pertinenciis et iuribus vniuersis ac omni iuris canonici, ciuilis, statuti, consuetudinis, priuilegii, municipii, juris

Strana 365
et Moraviae. Annus 1323. 365 terre et cuiuslibet juris auxilio, quod mihi, meis heredibus et successoribus quibuslibet in ipsa domo et suis pertinenciis competit uel competere posset, et contra omnia et singula supradicta volens ea semper firma esse modis predictis. Insuper renuncio beneficio juris, legis et statuti ac excepcioni juris et facti, quod me vel predictos heredes uel successores contra eleccionem, donacionem, tradicionem, corporalis possessionis assignacionem et renun- ciacionem possent modo quolibet adiuvare. Predicti etiam .. prepositus et . . conuentus me in vita et in morte, olym dominum Chonradum, patrem meum, et Zophiam, matrem meam, in suam confraternitatem receperunt, me in suo monasterio sepulturi ac de lapide sepulcrum meum tecturi, clipeum in ecclesia suspensuri, condignas exsequias modo funeri impensuri, tercium septimum ac singulos per annum trecessimos peracturi.“ — Testes: Vlricus Puzlicz juratus, Hymbertus frater suus, ciues Pragenses. Item fratres Bohusslaus prior, Johannes de Numburga, Arnoldus presbiteri, Mathias Consel comendator, Petrus, Ratmirus layci predicti monasterii et plures alii. — Act. et dat. in Sderaz a. d. MCCCXXIII°, IX kal. Nouembris. Ex orig. bibl. Prag. 939) 1323, 29 Oct. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, petente Johanne, Wissegradensi praeposito, locationem oppidi Prachaticz iure emphiteotico ratam habens confirmat. — Not. oc, quod quia d. „Johannes, Wyssegradensis ecclesie prepositus, regni Boh. cancellarius, princeps noster dilectus, oppidum dictum Prachaticz eidem prepositure et ecclesie Wisse- gradensi pertinens, oppidanis et inhabitatoribus eiusdem oppidi presentibus et futuris, iure emphiteotico exposuit et locauit, dans eis et semitam mercium de Patauia, ut ab antiquo fuit, cupiens in hoc condicionem ipsius prepositure et ecclesie prelibate bonorum facere meliorem, et petiuit a nobis, — ut locacionem eandem, nostris literis ratificare et approbare ac eciam confirmare — — dignaremur. Nos, qui ex locacione eiusmodi prefate Wyssegra- densi ecclesie et prepositis ipsius — — per condicionis melioracionem, ut premittitur, — vtilitates et commoda credimus non modica prouenire, peticionibus iam dicti prepositi — tamquam racionabilibus applausu benigno annuentes, locacionem predictam, prout per eum facta est et in ipsius literis desuper confectis continetur, ratam habentes et gratam, ei velut patronus, ut firma semper et illibata permaneat, nostrum inhibemus consensum voluntarium." — Dat. Prage a. d. MCCCXXIII°, in crastino apostolorum Simonis et Jude beatorum. E lib. memorab. civ. Prachaticz. f. 75. 940) 1323, 30 Oct. Avinione. Johannes papa XXII executoribus, praeposito ecclesiae Tinensis Prag. diocesis et aliis, ut Johanem Boemum, monachum monasterii Saxardiensis Strigoniensis diocesis, faciant recipi in monachum monasterii Sanguinis Christi in Vingart in Altdorf Constantinensis dio- cesis. — Dat. Avinione III kal. Nov. pontif. a. VII°. Dudík, Iter Rom. II, 90. Extr.

Strana 366
366 Emler, Regesta Bohemiae 941) 1323, 6 Nov. Brunae. Conradus, episc. Olomuc, litteras a Johanne, Boh. et Pol. rege, kal. Oct. a. d. MCCCXXIII° monasterio Aulae S. Mariae in Antiqua Bruna super jure patronatus capellae s. Procopii ibidem datas confirmat. — Dat. Brunne a. d. MCCCXXIII°, VIII id. Nov. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 190. 942) 1323, 6 Nov. Prage. Heinmannus de Duba, capitaneus regni Boemiae, purchraviusque Pragensis, reco- gnoscit, quod septuaginta sexag. gross. pragensium, quas sibi . . praepositus in Chotiessow totusque conventus eiusdem monasterii super proximo festo s. Georgii promiserant solvendas, ex nunc discreto viro Meynhardo Roczaneri, civi Pragensi, super eodem termino easdem deputavit in solucionem suorum debitorum, prout super eo patentes habet literas, finaliter percipiendas, reddens ipsum dominum praepositum ac conventum liberum et solutum de prae- dictis LXX sexag. — — Dat. Prage VIII non. (sic) Novemb. a. d. MCCCXXIII°. Ex orig. bibl. Prag. 943) 1323, 9 Nov. Avinione. Andreas, Antibarensis archiepiscopus, Silbertus Nachdinensis, Franciscus Tractensis, Gregorius Feltrensis et Belunensis, Franciscus Rauellensis, Dominicus Meteliensis, Robertus Connerensis, Guillelmus Saguonensis, Stephanus Lubucensis, Nicholaus Diriuastensis, Vemi- tus Catacensis episcopi, quilibet eorum indulgentias XL dierum largiuntur omnibus eccle- siam S. Jacobi et B. Mariae in Naussedlicz in certis festis visitantibus vel ad fabricam, lu- minaria, ornamenta sive alia praedictae ecclesiae necessaria manus adjutrices porigentibus, quas Conradus, episc. Olomuc. XVIII kal. Jan. anno eodem confirmat. — Dat. Auinione IX die mensis Nov. a. d. MCCCXXIII°, pontif. Johannis papae XXII anno VIII°. Ex orig. in arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 191. 944) 1323, 9 Nov. Avinione. Johannes papa XXII providet Gisberto Hermanni de Colonia de canonicatu et prae- benda ecclesiae Pragensis mox vacatura. — Dat. Avinione V id. Nov. pontif. a. VIII°. Dudík, Iter Rom. II, 90. Extr. 945) 1323, 9 Nov. Avinione. Johannes papa XXII Carolo, filio regis Franciae, comiti Valesii, rescribit, quod pe- titioni Johannis, regis Boemiae, per eum prolatae, ut praepositum Pragensem in locum epis- copi Pragensis suspensi eligat, satisfacere nequeat, "quia licet idem episcopus Pragensis dicti prepositi et quorundam aliorum instantiis, sicut accepimus, super certis excessibus sit de- latus, causa tamen apud sedem apostolicam pendens 1) super hoc sit, et adhuc pendere nos-

Strana 367
et Moraviae. Annus 1323. 367 citur, eiusdem sedis decentia non patitur, aliquid innovare, nec est etiam moris nostri de- latorem in locum surrogare delati.“ — Dat. Avinione V id. Novemb. pontif. a. VIII°. Dudík, Iter Rom. II, 90. Extr. — 1) pendente in cod. 946) 1323, 13 Nov. Avinione. Johannes papa XXII excusat se apud Johannem, regem Boemiae, super promotione Henrici, praepositi Prag. ad eandem ecclesiam Prag., cum non vacet ad praesens. — Dat. Avinione idibus Nov. pontif. a. VIII°. Dudík, Iter Rom. II, 90. Extr. 947) 1323, 24 Nov. In Meien. Syfridus de Hademar profitetur, se factum esse vasallum Johannis, regis Boh. oc, pro 30 marcis arg. — Dat. in Meien in vig. s. Katharine. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XXII, p. 13. 948) 1323, 29 Nov. Albrecht der Nothafte von Valkenowe und dessen bruder Engelhart verkaufen den brüdern des Deutschen ordens in Eger ihren zehent zu Hartessenrevte in Egerlande. — Tun kunt oc, "daz wir von vnsern wegen vnd aller vnser erben verkouft han erbern vnd geistlichen leuten dem commentevr vnd den brudern zv Eger des heiligen deutschen ordens den zehenden zv Hartessenrevte in dem Egerlante vm zwelf geshok grozzer beheimissher phenninge, den wir kouften vm hern Gelharten Knebaren den prister, vnd allez daz recht, daz wir daran hatten oder vnser erben gehaben mochten, beide von lehenshaft vnd von kovffe. Des verzeihe wir vns vnd eigen in eweklichen lehenshaf vnd kovf vnd allez daz recht, daz wir daran hatten, vnd globen in daz wir sies wern suln nach lantrechte. Vnd des vorbe- nanten geltes haben sie vns gewert vnd hat ouch Johans Nim Albrechts svn den vorbenanten kouf gewillekvert.“ — Zeugen: Heinrich, der elter vogt von Weida, her Gotze von der Heide der bitber, bruder Heinrich von Kurbicz des ebenanten ordens, Cunrad der Huler, Taute der Zolner, Cristan der Hekel vnd Gotzel Nagengast, pvrger ze Eger, vnd ander piderbe leute. — Gegeben, do man zalde von gots geburte tausent jar drevhundert jar vnd drev vnd zwenzik jar an dem nesten Ergetage vor sente Andres tage. Ex orig. arch. reg. Dresd. 949) 1323, 2 Dec. In Valle s. Mariae. Fr. Theodricus, Dyonisiensis episcopus, monasterium Vallis s. Mariae visitantibus indul- gentias concedit. — Fr. Theodricus, Dyonisiensis episcopus, omnibus vere poenitentibus et confessis, qui in festivitatibus domini nostri Jesu Christi, videlicet Nativitatis, Resurrectionis, Ascensionis et Penthecostes nec non in festivitatibus b. Mariae virginis et beatorum aposto- lorum ac in festis dedicationis et patronorum ipsius monasterii et in festis sanctorum, quorum diem sancta ecclesia celebrare consuevit, causa devotionis ipsum monasterium accesserint

Strana 368
368 vel elemosinas suas ibidem erogaverint seu quidquam bonorum suorum eidem monasterio in testamento legaverint, quadraginta dies de injuncta ipsis poenitentia relaxat. — Dat. in Valle s. Marie a. d. MCCCXXIII, IV non. Decembris. Ex orig. bibl. Prag. Emler, Regesta Bohemiae 950) 1323, 9 Dec. Pragae. Mag. Ulricus, Prag. ecclesiae scolasticus, administrator episcopatus Prag. in spiri- tualibus decanis, plebanis, viceplebanis et aliis ecclesiarum rectoribus per archidiaconatum Horssowiensem constitutis scribit de audiendis confessionibus per fratres ordinis Heremita- rum ordinis s. Augustini. — „Fratrum Heremitarum ordinis s. Augustini conquaestione re- cepimus, quod nonnulli archidiaconatus eiusdem presbyteri in apostolicae sedis privilegia, quae fratribus sunt concessa, auso temerario impingentes non erubescunt asserere, fratres eosdem nec confessionem audiendi, nec confitentibus sibi poenitentias iniungendi habere ali- quam potestatem, illud in sui erroris patrocinium assumentes, quod in decretali generalis concilii sic est scriptum: "omnis utriusque sexus fidelis, postquam ad annos discretionis prervenerit, omnia sua peccata saltem semel in anno fideliter confiteatur proprio sacerdoti“, solos parochialium ecclesiarum plebanos et non alios intelligentes esse proprios sacerdotes; quod quidem hii faciunt, qui neque scripturas nec scripturarum noverunt virtutem. Sciant autem, si nesciverunt hucusque, quod in audiendis confessionibus et poenitentiis iniungendis tres sunt in ecclesia dei sacerdotes, quorum primus et praecipuus est dominus papa, secundus diocesanus episcopus, tertius sacerdos, cui plebis alicuius cura per episcopum est commissa. Et hii tres in uno eodemque homine quoad sacramentum poenitentiae obtinent potestatem, ita tamen, quod cum ab uno eorum absolutionis beneficium fuerit consecutus, ab alio reci- pere minime teneatur, quia quod ex una causa quis habet, illud idem habere non potest ex alia, nisi desierit esse suum. Istorum quoque trium sacerdotum divinae dispositionis cle- mentia sic liberam esse voluit potestatem, ut eorum quilibet pro salute fidelium personis idoneis possit committere vices suas, juxta doctrinam apostoli dicentis ad Galathas: "Alter alterius portetis onera et sic adimplebitis legem Christi.“ Cum ergo ob magnam, imo maxi- mam universalis ecclesiae utilitatem et salutem populi christiani praedictorum ordinum fra- tribus confessiones audiendi et confitentibus sibi salutares poenitentias iniungendi a summis pontificibus sit attributa facultas, nescimus, quae mentis dementia illos fantasticos ad hoc movet, qui eisdem fratribus praedictam conantur subripere potestatem. Item sunt quidam, ut dicitur, qui licet confiteantur, fratres ipsos habere in audiendis confessionibus et iniun- gendis poenitentiis potestatem, dicunt, cum illos communicare volunt sacramentis eeclesiae peccata praedictis confessa fratribus debere confiteri iterum proprio sacerdoti, hoc praeten- dentes in animo, quod eis, quorum ipsis non est nota conscientia, sacramenta non debeant ecclesiastica ministrare. Mirabilis et satis ridiculosa conceptio, mentes hominum fantasiis talibus agitari, cum ad sacramentorum perceptionem nil conferat, plebano plebizani sui con- scientiam notam esse, quia quantuscumque peccator sit aliquis, et plebanus suus eum cogno- verit esse talem, dummodo hoc apud alios sit occultum, si monitus, ut non accedat, non

Strana 369
Emler, Regesta Bohemiae 370 Albus, heredes sui et succedentes possessores in duobus terminis, videlicet in festo s. Georgii proxime nunc venturo XXXII et in festo s Galli XXXII gr. den. prag. et in festo Natiuitatis Christi vnum bonum leporem seu tres gr. denarios prag. de ipsis domo et area et ad domum pertinentibus, et si structura domus destrueretur, nichilomus de ipsa area ipsi Vlrico pelli- fici et heredibus suis annis singulis perpetuo nomine census dare et soluere tenebuntur, et si monetam deperire contingeret, tunc vnam marcam censualem puri argenti in eisdem terminis ipsi Johannes Albus, heredes sui et succedentes possessores ipsis Vlrico et here- dibus suis dare et soluere tenebuntur. — — Adjectum est eciam, cuicunque sepe dicti Vlricus pellifex et heredes sui adhibito testimonio sufficienti de bona voluntate presentes litteras dederint, idem omne jus, quod ipsis Vlrico pellifici et heredibus suis in ipsis domo et area et ad domum pertinentibus conpetit, habebit plenarie, sicut superius continetur expressum.“ — Dat. a. d. MCCCXXIII°, XVIII° kal. Jan. Ex orig. arch. Melit. Pragae. 952) 1323, 19 Dec. Avinione. Johannes papa XXII Nicolao de Bruna de canonicatu ecclesiae Olomucensis providet. — Dat. Avinione XIV kal. Jan. pontif. a. VIII°. In eundem modum abbati Sedlecensi et praeposito Cunicensi de eodem. Idem Carolo rege et Maria regina Franciae intercedentibus Henrico de Gars de canonicatu ecclesiae Pragensis providet. — Dat. ut supra. Dudík Iter Rom. II, 90 et 91. Extr. 953) 1323. Ratio de theloneo vini civitatis Prag. annis MCCCXXII et MCCCXXIII. — „A. d. MCCCXXII locatum est vngeltum vini Johanni Wolflini et Meinhardo Rockzaneri pro CCC et XC sex. gros, de qua pecunia soluerunt pro clenodiis datis regine, duci, Henrico de Lypa et aliis dominis ad Nativitatem Christi CXXV sex. gr., Elblino de Czaslauia pro IV naccis XXXII sex. gr., Nicolao Bohuzlai pro panno sericeo V sex. gr., Meinhardo Rockzaneri pro pannis sericeis et pro cypho argenteo 221/2 sex. gr. Item eidem pro cypho argenteo XX sex. Item eidem pro cypho argenteo V sex. Item Polkoni institori pro canula argentea XIV sex. Item Mathie Mathei pro duobus cyphis arg. XIV sex. Item Frenczlino Mathie pro cypho argenteo 21/2 sex. Item Johanni Wolflini pro duobus cyphis argenteis III sex. Preterea Johanni Wolflini pro dampnis suis XX sex. It. eidem Johanni pro labore, quem habuit in collecta, III sex. It. pro expensa in Podyebrad panni de Dorn pro VII sex. — Item a. d. M.CCC.XXIII° expediuerunt iidem Johannes et Meinhardus pro clenodiis ad Nativitatem Christi XLI sex. de vngelto vini predicto ipsi Meinhardo pro canula et cypho argenteo XVII sex. It. Johanni Wolflini pro cypho argenteo VIII sex. It. Nicolao Harrer pro panno sericeo VII sex. It. Vlrico Swap pro cingulo argenteo 41/2 sex. Item Rudlino aurifabro pro duobus cingulis argenteis V sex. Lib. civ. Prag. ab a. 1310 f. 52.

Strana 370
et Moraviae. Annus 1324. 371 954) 1324, 14 Jan. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boemiae, respondet, quod non intendit in pro- cessibus habitis contra ducem Bavariae, in quantum tangunt ducem Brabantiae, ad praesens aliquid mutare. — Dat. Avinione XIX kal. Febr. pontif. a. VIII°. Dudik, Iter Rom. II, 91. Extr. 955) 1324, 17 Jan. Avinione. Johannes papa XXII Apollonio cuidam providet de canonicatu ecclesiae Wissegra- densis. — Dat. Avinione XVI kal. Febr. pontif. a. VIII°. Dudík, Iter Rom. II, 91. Extr. 956) 1324, 19 Jan. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boemiae; commendatur cum devotione cum exhor- tacione perseverandi in parte sedis apostolicae contra Bavarum. — Dat. Avinione XIV kal. Febr. pontif. a. VIII°. Dudik, Iter Rom. II, 91. Extr. 957) 1324, 2 Febr. Znoymae. Judex, magister civium et consules jurati civitatis Znoemensis testantur, fratrem Siffridum, praepositum domus S. Hypoliti ordinis Stelliferorum, volentem bona domus prae- dictae per gwerram desolata reformari, Friderico, judici de Schatowe, octo laneos in villa Mespicz locandos tradidisse. — Dat. Znoeme a. d. MCCCXXIV, in die purificacionis b. Marie. Ex orig. arch. civ. Znoim. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 192. 958) 1324, 14 Febr. (S. 1.). Pernoldus, praepositus monasterii Chotissowicensis, sororibus ecclesiae Chotissowicensis octo marcas annuae pensionis confert. — Noveritis, "quod nos — — moti circa sorores nostre ecclesie — — visceribus karitatis — — libera voluntate, requisita et habita super hoc eciam licencia nunc nostri domini Petri patris abbatis ac consensu speciali, damus — — per presentes annis singulis, quamdiu vitam duxerimus, in humanis et post mortem nostram in perpetuum possidendas nostro conuentui nomine annue pensionis octo marcas censuales, LXIV grossis pro qualibet marca computatis, duobus temporibus, videlicet in festo s. Martini hyemalis et in festo s. Gorgii (sic) subsequenti eisdem pro pitancia speciali assi- gnandas, festorum praedictorum quolibet quatuor marcas pro eo, quod nostrum ac nostrorum successorum anniuersarium annis singulis bis in conuentu per ipsas sollempni more cele- bretur.“ — Et nos Fridericus Steinueldensis, Gerhardus Montis Sion — — ecclesiarum ab- bates et annui visitatores — — prefatam collacionem — — ratificamus — — ad instantes preces d. Pernoldi prepositi nostra sigilla apponentes in testimonium omnium premissorum. Dat. a. d. MCCCXXIV, in die beati Valentini mart. glor. Ex orig. bibl. Prag. 47*)

Strana 371
et Moraviae. Annus 1323. 369 desierit, plebanus suus prohibere sibi non poterit eucharistiae sacramentum; quod si fa- ceret contra divinae et canonicae legis judicium, proderet peccatorem. Quoad hoc ergo notitia conscientiae plebizani plebano necessaria non existit. Verum est, quod quoad iniunctionem poenitentiae notitia conscientiae poenitentis omnino requiritur, nec sine ea iniungi possit poenitentia salutaris. Quis enim illi poenitentiam congruentem possit in- iungere, cuius sibi conscientia non pateret? Plebano ergo, quoad illum necessaria est con- scientiae notitia, qui sua sibi peccata eligit confiteri, ut sibi iuxta ipsius conscientiae notitiam poenitentiam possit iniungere congruentem: sed si peccator illi, qui papae vices obtinet, sua vult confiteri peccata, quid habet plebanus de suae conscientiae conditione requirere, cui ipse omnia illi patefecerit, a quo poenitentiae remedium et absolutionis gratiam expetivit? Nullus ergo de cetero hoc reducat in dubium, nec in aliqua quaes- tione, quin fratres praedicti volentium sibi confiteri audire confessiones et confessis poe- nitentias iniungere valeant salutares; nec opus esse super hoc licentiam plebani requi- rere, cum a domino papa ipsis fratribus plenarie sit collata. Satis enim esset absurdum et fatuum, licentiam a minore requirere, qui eam obtinet a maiore et de rivo aquam quaerere, qui a fontis plenitudine hausit eam; vel quod plebani non teneantur illis, qui praedictis fuerunt confessi fratribus, nisi eis repetatur confessio, sacramenta ecclesiastica ministrare. Si vero aliquis in tantam proruperit temeritatis audaciam, quod eorumdem fratrum derogare praesumeret potestati, transire nequaquam poterimus, quin fratrum ipsorum, imo privile- giorum apostolicae sedis iniuriam, dignis poenarum animadversionibus ulciscamur.“ — Dat. Pragae a. d. MCCCXXIII°, V° idus Decembris. E cod. cap. Prag. I. XL, fol. 130—133 cop. Mus. Boh. 951) 1323, 15 Dec. Pragae. Judex et jurati Novae civitatis sub castro Pragensi attestantur Johannem Album, concivem eorum, unam marcam census super domo sua et area eius, Ulrico pellifici, civi Maioris civ. Prag. vendidisse. — Nos Conradus judex et Heinricus Planer, Nycolaus Radost. Johannes Niger, Ditlinus Forter, Nycolaus Fryczonis, Elyas, Hermannus, Conradus Clugel, Tylo, Heinricus Citewer, ceterique jurati Noue ciuitatis sub castro Pragensi profitemur, — „quod discretus vir Johannes Albus, juratus conciuis noster, de bona voluntate vxoris sue Katherine et suorum heredum nomine super domo sua et area domus eiusdem et ad ipsam domum pertinentibus in ciuitate nostra sita iuxta domum Ceteweri vnam marcam censualem, videlicet sexaginta quatuor grossos prag. denarios pro ipsa marca conputando, pro decem sexagenis gross. prag. coram nobis inter quatuor scampna judiciaria, dum judicio presideremus, rite et racionabiliter vendidit discreto viro Vlrico pellifici, ciui Maioris ciuitatis Pragensis, et suis heredibus tenendam, habendam et jure hereditario perpetuo possidendam, liberam et exemptam a collectis, contribucionibus, vigiliis et ab aliis quibuslibet iuribus nostre ciuitatis, pro quibus quidem iuribus ipsi Johannes, heredes sui et succedentes possessores nostre ciui- tati respondere et satisfacere tenebuntur. Quam quidem marcam censualem ipsi Johannes 47

Strana 372
372 Emler, Regesta Bohemiae 959) 1324, 17 Febr. Bastoigne. Jordans dit Moule de Becevelt, chevalier, déclare avoir reçu de Bearewart, sénéchal de la comté de Lussembourch, et de Arnolt, prévôt d' Arlon, receveur de ladite comté 200 marcs de paiement de Cologne, que lui devait Jean, roi de Bohême oc, par la raison qu'il était devenu son homme lige. — 1323. — Vendredi devant la feste st. Pierre cathedra au mois de feuriel. — Bastoigne. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XIX, p. 15. 960) 1324, 26 Febr. Brugg. Leopold herzog von Österreich verpfändet Johann, könig von Böhmen, die städte Laa und Weitra. — Wir Liupolt, hertzog ze Osterreich vnd ze Steyr, veriehen oc, "daz wir von vnsers lieben bruder hertzog Heinrich vnd der geuangen, die gen Behem mit im geuangen wurden, ledi- gunge wegen dem mechtigen herren chunig Johansen von Behem vnd von Polan gelobt haben ze geben vnd suldig sein mit sampt vnsern brudern Albrecht, Heinrich vnd Otten, den hertzogen ze Osterreich vnd ze Steyr, als auch ir brief dar vber sagent, neun tausent march silbers. ie für ein march vier vnd sechtzich grozzer behemischer pfenninge. Vnd wan wir ietzu dez silbers nicht haben, so setzen wir im für daz selben gut mit disem brief, als auch vnser bruder gesetzet habent, vnser stad ze La vnd Weitra, purg vnd stat, daz er die pfant als lang ine haben sol mit allen rechten vnd nutzen, als wir sev vntz her inne haben gehabt, vntz daz wir vnd vnser brüder die selben pfant von im vmb daz vorgenant silber geledigen, swenn wir auch daz silber halbes gehaben mugen, so sol er vns der vesten eine, weliche wir wellen, ze lösen geben, vnd sol die andern vesten haben, für daz ander gut, vntzen daz wir in des auch verrichten, so sol die auch von im dann ledig sein. Wir sullen auch den chunig des gutes weren ze Retz, vnd dann hin im daz belaitten an allez geuerde fuer die vnsern vntzen gen Znoym.“ — Der ist geben ze Brugg, do man zalt von Christes geburde dreutzehenhundert jar vier vnd zwaintzich jar, vnd dar nach dez nochsten sunnentags vor dem vaschangtag. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 193. — Sommersberg, Ss. rer. Sil. III, 62. — Böhmer, Reg. Imp. p. 251, n. 168. 961) 1324, 26 Febr. In Bruka. Leopoldus, dux Austriae et Stiriae, renuntiat omnibus juribus, quae vel in regno Boh. vel marchionatu seu terra Moraviae habere posset. — Not. oc, "quod quia mediante illustri principe d. Carolo, Hungariae rege, fratre nostro charissimo, inter magnificum principem d. Johannem, Bohemiae et Poloniae regem ac comitem Lucemburgensem, et nos ac illustres principes, duces Austriae et Stiriae, fratres nostros charissimos, super omnibus discordiis, litibus et controversiis, quae hinc inde vertebantur, compositio amicabilis et firma concordia intervenit, sponte et libere et ex maturo et deliberato consilio, nostro et haeredum nostrorum nomine, renunciamus omni juri, omnique actioni et quaestioni, quod vel quae in regno Bo- hemiae vel marchionatu seu terra Moraviae in toto vel in parte, ex quacunque causa, quo-

Strana 373
et Moraviae. Annus 1324. 373 cunque jure vel titulo aut modo nobis et haeredibus nostris competebant hactenus, compe- tunt in praesenti vel possent quomodolibet competere in futurum, et nihil juris vel actionis fatemur in eisdem, dicimus et recognoscimus nos habere; et si quid juris vel actionis habuis- semus vel habere potuissemus in ipsis, de hoc spontanea et libera voluntate nostra et etiam maturo et deliberato consilio praehabito super hoc saepius cum baronibns et nobilibus nostris totaliter concessimus et concedimus d. regi Bohemiae antedicto, ita quod nunquam sibi vel haeredibus aut successoribus suis, de hoc aliquam brigam movebimus nec aliquam quaestionem, imo potius ipsum d. regem Bohemiae et haeredes et successores suos de eo semper quietos stare et pacificos promittemus, promittentes sub corporali praestito juramento et omni fraude ac dolo exclusis ipsi d. regi Bohemiae omnes literas omniaque privilegia et instrumenta, quae habemus seu habere dignoscimur sub quibuscumque formis seu tenoribus verborum super qui- buscunque concessionibus et donationibus, obligationibus vel aliis quibuscunque modis ac con- tractibus, nobis et haeredibus nostris per quascunque personas, cuiuscunque status, conditionis vel praeeminentiae exstiterint, etiam si imperiali vel regali praefulserint dignitate, et per d. regem Bohemiae de regno ipso Bohemiae vel marchionatu Moraviae, vel aliqua parte ipsorum factis, statim sibi resignare, et in suam tradere potestatem, sic quod nullam de ipsis literis seu privilegiis nobis unquam reservabimus vel retinebimus quoquo modo, et nihilominus cas- santes, annullantes et irritantes ac cassas, nullas et irritas decernentes et esse volentes hujusmodi literas et privilegia et instrumenta, ita quod nunquam nobis vel haeredibus nostris aliquid juris, utilitatis, commodi vel honoris in judicio vel extra judicium, alicujus roboris obtineant firmitatem, nec etiam nobis afferant vel conferant aut afferre vel conferre possint aliqualiter ullo tempore suffragari, nec non a nobis et haeredibus nostris astrinxerunt, et pro quibus nos vel ipsorum aliquos vel aliquem nos vel haeredes nostri possemus quocumque modo impetere vel movere, etiam per quae possemus quomodolibet nobis vel haeredibus nostris sibi vel nobis in regno Bohemiae et terra Moraviae vel aliqua parte ipsorum jus aliquod ven- dicare. Ceterum promittimus sub debito praestiti juramenti, et sine omnis doli et fraudis ad- mixtione procurare fideliter et efficere cum affectu, quod frater noster d. Fridericus, dux Austriae, postquam a captivitate dimissus fuerit, intra duos menses immediate sequentes rata et firma habebit omnia et singula supradicta et nichilominus super his omnibus per eum inviolabiliter observandis et plenarie adimplendis suas speciales consimiles et patentes literas suo sigillatas sigillo dabit d. regi Bohemiae antedicto et nihilominus jurabit tactis sacrosanctis evange- liis corporaliter omnia et singula supradicta, omni fraude et dolo semotis, perpetuis tempo- ribus tenere firmiter et servare. Praemissa autem omnia et singula, prout superius exprimuntur, promittimus sub virtute praestiti juramenti et etiam omni fraude et dolo exclusis semper tenere ac habere ac inviolabiliter observare et contra ea vel eorum aliquod ullo unquam tempore de jure aut facto non facere nec venire, renunciantes sponte et expresse in his omnibus et singulis nostro et haeredum nostrorum nomine exceptioni doli mali et in factum actioni, beneficio restitutionis in integrum, constitutioni et consuetudini cuilibet in omnibus literis apostolicis et aliis ab imperatoribus seu regibus Romanorum, vel ab aliis quibuscunque nobis concessis vel concedendis, omnique juris tam canonici quam civilis auxilio, quod

Strana 374
374 Emler, Regesta Bohemiae contra praemissa vel eorum aliquod possent nobis aut nostris haeredibus quocunque modo vel tempore in aliquo suffragari.“ —— Dat. in Bruka die dominica, qua cantatur Esto mihi, a. d. MCCCXXIV°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 823. — Goldast, Appendix doc. 47. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 292. — Balbin, Misc. dec. I lib. VIII, p. 20. — Böhmer, Reg. Imp. 251, n. 169. 962) 1324, 3 Mart. (S. 1.). Nos Vha, Sdenek, Beneda de Bliznia — fieri volumus manifestum, „quod pro dote sororis nostre Daruse, si quam habuit vel habere tribuit in hereditate, quam eius contoralis d. Busco et Vlricus et Slabco germani fratres honorabili ac religioso viro d. Pernoldo pre- posito et conventui ecclesie Chotissoviensi in villa Lessina vendiderunt, de predicte nostre sororis voluntate libera et assensu unanimiter sine fraude promittimus bona fide, quod nostra predicta soror Darusa omne jus dotalitatis, si quod sibi competebat in hereditate ville Lessina prius dicta, sine motu inpedimenti et dampno antedicti prepositi et conventus in Chotissow debet et tenebitur ulterius pertransire, nec sibi ex eo quidquam ammodo vendi- care, alioquin omne dampnum, quod ex eius mocione quacumque nomine sue dotis sepe positi prepositus et conventus Chotissoviensis receperit, in nos ex integro redundabit, et ad ipsorum monicionem reddere ipsis integraliter omni occasione penitus proculmota.“ — Dat. a. d. MCCCXXIV°, V° non. Mar. Ex orig. mon. Tepl. cop. Mus. Boh. 963) 1324, 17 Mart. Avinione. Johannes papa XXII supplicante Johanne, rege Boh. Meinardo Nicolay, canonico Prag. praebendam ecclesiae Prag., si qua in praedicta ecclesia vacat ad praesens vel quam- primum vacaverit, conferendam reservat, mandatque abbatibus monasteriorum Aulae Regiae et Strahowiensis, ut eum in possessionem praebendae huiusmodi inducant. — Dat. Avinione XVI kal. Apr. pontif. a. VIII°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 194. — Dudik, Iter Rom. II, 91. Extr. 964) 1324, 20 Mart. Bacheraci. Jean, roi de Bohême etc., fait connaître que noble homme George, son fidèle, pour le château et la ville de Symeren avec homme et jurisdiction et dépendances, sises entre Rimbulle et Kyrperch, lui inféodés à raison du comté de Luxembourg, pourra les relever de l'archevêque de Trèves, puisqu'il a démontré à lui, Jean de Bohème, d'autres biens suf- fisants. — Dat. Bacheraci. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 15. — Böhmer, Reg. Imp. 188, n. 69.

Strana 375
et Moraviae. Annus 1324. 375 965) 1324, 22 Mart. Pragae. Verzeichniss der den Regensburgern wegen übertretung des stadtrechtes in Prag ge- nommenen güter. — „Nach Cristes geburt vber tausent jar drew hvndert iar in dem vier vnd zweinzigestem jare vor mittvasten haben di purger von Prag den Regenspurgeren genumen da zv Prage das gut, daz hernach geschriben steet, dar vmb daz si irr stat recht vnd ire gesecze vberfaren hetten. Man hat zv dem Friczhen vor dem fronhofe in des Fridels Messers zvnes von Regenspurch camer in seinem verslozzen casten fvnden zuen sneller vnd acht secke vnd eine mulder vol saffrans; den saffran behelt der Fricze vor dem fronhofe, sin wirt. Vnd da selbest zvm Friczhen in des Nevmburgers camer in seinem verslozzen casten hat man fonden ein halb schock pfenninge, ein heftel vnd ein prief mit der Regenspurger ingesigel; das behelt ouch der Friczher. So hat man in dem fronhofe in des Fridel Prunhofers camer in seinem verslozzen casten fvnden ein glote vnd ein sack mit saffran vnd ein tafel; das glote nam der richter, den saffran trug man zv dem Friczhen, vnd di tafel bleip in der camer. So hat man zvm Kurzen in dem fronhofe in des alden mannes camer in seinem verslozzen casten fvnden zwen seiger, ein elle, ein silberin gurtel vnd ein messer, vierzehen sloger, acht reisen vnd zwei pvndelin reisen; di seiger nam der richter, di sloger sant man zv dem Friczhen, das ander bleip dem Kurzen. So hat man da selbest in des Conrates Spiczers camer fvnden zwu wagen, fynf glote, zwen sloger, fynf rote czeter vnd drei weizze colter; das bleip zv dem Kurczen. So hat man da selbest in des Berchtoldes von Ingelstat camer vnd in seinem casten fvnden ein sneller, ein glote vnd ein wage vnd ein prief vm acht vnd sweinczik schok, fymf schock pfenninge vnd ainlef grozz; di pfenninge hat der Pillung, den prief hat der Wolfel. Man fant ouch in des Dyetlines des Swarzen casten ein wage vnd ein glote ; di wage vnd das glote vnd ein ellen trug man zv dem Friczhen, das ander beib zv dem Kvrzen. Man fant ouch zy dem Rotleben in des Otten Gemblingers casten zwu wagen, vnd in des Gotzels Grashoweres casten siben czeter weizzer, sechs grocz vnd zwen pallen parchan, vnd in des Siczmannes casten ein ellen vnd ein wage; das trug man alles zv dem Friczhen vor fronhofe. So hat der Heimburger zwei vas welisches weines. Der Fridel des Messers syn von Regenspurch hat echt seck mit saffran. Der erste sac mit saffran wiget 231/2 pfvnt, der ander sac wiget XXXV pfunt, der dritte sac wiget LXX pfunt, der vierde sac wiget XXVI pfunt, der fvmfte sac wiget 341/2 pfunt, der sechste sac wiget XXXIX pfunt, der sibende sac wiget 341/2 pfunt, der achte sac wiget XXIX pfunt. Summa tota lib. CCC et 1 1/2 libr. — Des Fridels Prunhofers sac mit saffran wiget XIV pfunt minus 1/2 firdung. — Der Ludwig von Nidertheim hat geborget Perchtolden dem Weningen XX tuch von Yper. So hat er dem Frenczel Nevmburger geborget XX tuch von Yper. Ouch ist im der Seidel von Piesk schuldik vmb gewant CLXX vnd VI schok. So hat ein anderr Regenspurger geborget Bertolden dem Weningen auf send Jurgentag XL schok. — Das sint di Regenspurger, di da choufen vnd verkoufen silber: Heinrich der Sterner vnd Vlrich der Piel. Pepteter der verkoufet swere pfenninge. Conrat der Spiczer hat ver- koufet swere pfeninge. Henczel der Sterner hat gekoufet zwu marcs goldes vnd hat di ver- koufet ein comtewer einem cruciger. — Darnach haben fier scheppfn verleist da zv dem Pillung den Regenspurgern vor ir gelt XXV schok vnd XXVI grozz des gutes, da man-

Strana 376
376 Emler, Regesta Bohemiae saffran vmb verkaufte. — Darnach hat man gegeben Niclasen von Posenbach dem richter VI schock grozzer pfenninge. — Darnach hat man gegeben den Regenspurgern C schok vnd ein schok. — Darnach den purgern, da si riten gegen Pylzen, XI schok vnd vmb wein II schok vnd XXII grozz. — Darnach den purgern vmb fuerlon gegen Pylzen I schock und XX grozz. vnd vmb ein pfert gegen Pylzen des Friczhen knecht XL grozz. — Darnach den Bûteln vmb roecke I schok vnd XXVII grozz. vnd dem zuechtiger I firdung vnd vmb des richters tauel 1/2 schok vnd dem Frenczel Tausentmarc XL grozz. vnd dem boten zu dem romisschen kvnige XX grozz. vnd einem boten gen Monchen XX grozz. vnd einem poten gen Frankenfurt XX grozz. vnd einem poten gen Regensburch XX grozz. vnd einem poten gen Pylzen V grozz. vnd einem trager des saffrans I grozz. vnd fertrunken vnd hin gegeben VII grozz. — Des saffrans ist gewesen an di seck CC vnd LXXXIX pfvnt, des hat man verkouft XL pfunt ze XXVI grozzen vnd fymfzig pfunt ze 251/2 grozz vnd das vberige ze XXV grozz. — Di summa des geldes ist C schok und XXI schok vnd III gr. — Der parchan ist gewesen C vnd II parchan ; di hat man verkouft ze XIX grozzen. — Di summa di ist XXXII schok vnd XVII grozz. — Das gelt von dem saffran vnd von dem parchant hat der Wolfel von Posenbach ingenoemen, vnd hat das hin gegeben nach der purger geheise, als vor geschriben steet. Vlrich der Heymburger hat di zwei vas Pozeners, di des Cellers von Regenspurch waren, verkouft vmb XXXII schok an XVI gr. Desselben geldes hat er gegeben dem Allexio Wollrames XIV schok vmb ein silberin han, da mite di purger geeret haben hern Berken den heuptman, vnd dem Jan Kolmir III schok an der stat gelt nach der purger geheizze. Das vberige gelt hat derselbe Heimburger gegeben Niclassen dem Wiessen dem purgermeister, vnd der selb purgermeister hat fuerbas gegeben ouch nach der purger geheizze dem probest von Arl fuer dem Bartha Kokot VI schok an XX grozz, di er verceret hatt an der stat botschaft, vnd ze vier toern der stat vf di brucken IV schok, ye auf di bruck I schok, vnd dem zuchtiger 2 fierdung, vnd dem statschriber IV schok vnd XLIX grozz.“ Lib. civ. Prag. ab a. 1311, f. 54. 966) 1324, 23 Mart. In Bacheraco. Johannnes, Boh. oc rex ac Luc. comes, Henrico de Mutenicz quaedam bona libertat. — Not. oc, "quod fideli nostro Henrico de Mutenicz, famulo nobilium et fidelium nostrorum Henrici et Henrici senioris et junioris de Lipa, bona, quae fideles nostri Przisnoborius 1) cum fratre de Zlowecz in villis videlicet Lobecz, Dubrawicz et Dubrawicz, Nosalew, Hersepeynicz et Zewicz contulerunt, et ratione amicitiae, qua eidem Henrico astringuntur, resignantes voluntarie donaverunt, de quibus etiam bonis praedicti fideles nostri Prisnoborius cum fratre nobis nostrisque praedecessoribus nec non heredibus et successoribus nostris, regibus Bo- hemiae, quaedam servitia exhibere et facere tenebantur, ipsi Henrico praedicto de nostra majestate regia libertamus, ipsum Henricum ab hujusmodi servitiis et ipsos similiter, si quibus vendiderit aut donavertt seu commutaverit, de nostra munificentia regia perpetim ab hujusmodi servitiis — — absolventes." — Dat. in Bacheraco X kal. April a. d. MCCCXXIV°. Tab. cur. reg. XXII, 190. — 1) Cod. habet: Przisnyabonis.

Strana 377
et Moraviae. Annus 1324. 377 967) 1324, 23 Mart. In Bacharaco. Henricus juvenis de Lipa profitetur, se a Johanne, rege Bohemiae etc. in recom- pensam servitiorum suorum ipsi praestitorum titulo feudi accepisse castrum Sampach cum attinentiis, "quod propriis expensis expugnavimus.“ — Dat. in Bacharaco X kal. Apr. a. d. MCCCXXIV°. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XIX, p. 16. — Jacobi p. 93, n. 71. 968) 1324, 24 Mart. Pragae. Mag. Ulricus, Prag. ecclesiae scholasticus, plebanus in Malyn, concordat cum Stephano Pyrkneri, civi in Kuthna, ratione hospitalis in Kuthna. — Not. oc, "quod cum discretus vir d. Stephanus Pyrkneri, ciuis in Kuthna, hospitale pro infirmorum sustentacione et cura ibidem in Chutna infra parrochie mee limites construxisset, voluissetque hospitale ipsum ad se et successores suos pertinere taliter, quod ad me nullo modo deberet habere respectum, ortaque propter hoc inter me et Stephanum ipsum materia questionis diuersisque super hoc habitis tractatibus hinc et inde, in hoc tandem presente et consenciente honorabili viro d. Friderico, Scedliczensis monasterii abbate, predicte ecclesie in Malyn patrono, nec non — dominis Hyncone preposito, Woyslao decano nomine Pragensis capituli, in quo tunc vener. in Christo patre et domino, d. Johanne, Pragensi episcopo, per sedem apostolicam a spiritualium et temporalium administracione suspenso episcopalis jurisdictio residebat, aucto- ritatem prebentibus et consensum, ad hanc cum ipso d. Stephano deuenimus concordie vni- onem, quod ipse d. Stephanus et heredes siue successores sui ponere debent in hospitali ipso vnum presbyterum bone fidei et conversacionis honeste et ego secundum, qui non tamquam rectores vel aliquam animarum curam vel aliquod in ipso hospitali ius habentes sed ad voluntatem predicti d. Stephani, quoad suum, et ad meam voluntatem, quoad meum debent in hospitali ipso infirmis in diuinis seruire officiis et ecclesiasticis sacramentis, offertorii quoque, quod ibidem proveniet et testamentorum vel quarumcumque oblacionum, que hospitali ipsi pia fidelium deuocione obuenerint, curam habentes sollicitam, offertorium et oblaciones siue testamenta predicta in duas partes diuident omnino similes et equales, ille quoque, qui predicti d. Stephani vel heredum suorum nomine positus est nunc vel fuerit in futurum, medietatem recipiet eamque ipsi d. Stephano vel eo non existente, quod absit, heredibus vel successoribus suis integraliter presentabit. Ille autem, qui per me positus fuerit, cum reliqua medietate oblacionum, testamentorum et offertorii pre- dictorum ad me vel ad eum, cui assignari mandauero, debet habere respectum. Et ne ipsi d. Stephano de meo vel michi de ipsius domini Stephani in eodem hospitali posito sacerdote aliqua infidelitatis vel fraudis suspicio oriatur, priusquam in ipso hospitali ponantur, iurare debent ad sancta dei ewangelia, quod in exhortacione pro conferendis ipsi hospitali elemosinis et in collatis conseruandis se habebunt fideliter, et quicquid isti vel illi datum vel promissum fuerit, vnus ab altero non celabit et habita diuident et parcientur fideliter, prout superius est expressum. Quod si aliquis ex sacerdotibus in eodem hospitali positis, 48

Strana 378
Emler, Regesta Bohemiae 378 prout superius est premissum, vel eorum vterque aliquid fraudis commiserit vel vitam non duxerit congruentem, statim, postquam hoc innotuerit, ille, per quem ex nobis duobus, vt premittitur, est locatus, eum remouere tenebitur et alium honestum fidelem et bonum ponere loco sui. Ceterum pro predicte ordinacionis firmitate predictis dominis preposito et decano nomine Pragensis capituli consensum et auctoritatem prestantibus hoc mea et ipsius domini Stephani est communi voluntate decretum, quod si ego ordinacionem ipsam infringerem in aliquo, volendo videlicet ipsum hospitale michi totaliter vendicare, vel ipse d. Stephanus vel successores sui perpetuum hospitalis ipsius rectorem pro se ponere conarentur, vel ego vel ipse d. Stephanus vel successores sui non teneremus premissa omnia vel aliquod eorundem, extunc statim ipsum hospitale et omnis cura eius in vtilitatibus et pertinenciis suis, quoad non seruantis partem ad Scedliczense monasterium irreuocabiliter deuoluatur. Sacerdotum autem siue presbyterorum illorum, qui in ipso hospitali per d. Stephanum et successores suos et per me, ut premittitur, sunt ponendi, ille, qui per dominum Stephanum positus fuerit, per eum, qui autem per me fuerit constitutus, per me procurabitur in expensis. Hoc quoque mea et predicti domini Stephani libera et spontanea voluntate predictis dominis preposito et decano nomine Pragensis capitali consensum eciam et auctoritatem prestantibus est ad- missum, quod seruatis eciam et adimpletis per me et d. Stephanum omnibus supradictis post me, hoc est, cum plebanus in Malyn esse desinam, jus, quod me in ipso, prout pre- mittitur, hospitali contingit, predicto monasterio in Scedlicz cedet et debet cedere aput eum (sic) perpetuo permansurum.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXIIII, in vigilia Annunctiacionis b. virginis Marie. Ex orig. arch. Mus. Boh. — Riegger, Arch. III, p. 366. 969) 1324, 25 Mart. Pragae. Hynco praepositus, Woyslaus decanus, Thomas archidiaconus, totumque capitulum Prag. ecclesiae Johanne, Prag. episcopo, per apostolicam sedem a spiritualium et tempora- lium administratione suspenso iurisdiccionis episcopalis ministerium in Prag. civitate et diocesi obtinentes fructus et obventus capellarum quarundam ad ecclesiam in Malyn perti- nentium hospitali infirmorum in monasterio Cedlicensi applicant. — Sane, quia mag. „Vi- ricus, predicte Pragensis ecclesie scolasticus, ex dispensatione sedis apostolice rector parro- chialis ecclesie in Malyn Pragensis diocesis, ex magne sinceritatis affectu proposuit coram nobis, quod, cum iam dudum uiuente adhuc Johanne, quondam predecessore suo, plebano ibi- dem in Malyn, in loco, qui nunc Chutna vocatur uulgariter, infra parrochie ipsius limites argentifodine fuissent exorte, propter hominum de diuersis partibus ad locum ipsum con- fluencium innumerositatem oportuit aliquas ibidem pro ministrandis hominibus ipsis sa- cramentis ecclesiasticis et diuinis peragendis officiis ligneas edificari capellas, ex quarum prouentibus nec non ipso argentifodinarum loco, ubi propter argentifodinarum ipsarum du- racionis incertitudinem hominum habitacio est incerta, nouus et certus institui nec in loco parrochie propter uicinitatem monasterii Cedlicensis, quod iuxta est, statim sine ipsius

Strana 379
et Moraviae. Annus 1324. 379 monasterii preiudicio diuinus cultus potuit augeri antiquus, ex quo fit et factum est proch dolor, quod proueniens de capellis ipsis utilitas non in necessarios et deo gratos sed in contrarios sibi forsitan usus expenditur et hactenus est expensa. Id ipsumque idem magister Vlricus in sua consciencia quoad preterita grave ferens sueque et successorum suorum con- scienciis prouidere cupiens in futurum, supplicavit nobis humiliter et deuote, quatinus de suo, quem ad hoc statim promptum et paratum exhibuit, beneplacito et consensu capella- rum ipsarum fructus et obuenciones quelibet provenientes ex eis nunc et eciam in futurum applicarentur perpetuo hospitali infirmorum et pauperum infra septa predicti Cedlicensis monasterii constituto taliter, quod per abbatem ipsius Cedlicensis monasterii, qui eciam pre- dicte parrochialis ecclesie in Malyn patronus existit, uel per eum, quem ipse ad hoc depu- tauerit, capellarum ipsarum obuenciones et fructus in pauperum et infirmorum seu alios pios usus salubriter convertantur, ipsi parrochiali ecclesie in Malyn et rectori eiusdem antiquis et aliunde quam ex capellis predictis prouenientibus fructibus et redditibus in omnibus semper saluis, hoc nichilominus moderamine necessarie prouisionis adhibito, quod, quia, ut premissum est, in predictis capellis argentifodinarum predictarum habitatoribus diuina necesse est cele- brari officia et ministrari ecclesiastica sacramenta, ipse magister Vlricus, nunc plebanus, et qui post eum fuerit, hec per se uel vicarios, qui de uoluntate et consensu domini abbatis poni et remoueri debent, in capellis ipsis exerceat, ne fraudis uel dolositatis aliquid in obuenti- onibus predicto hospitali iam debitis commitatur (sic). Verum quia os bouis triturantis alligari non debet et qui altario seruiunt, debent uiuere de altari, teneatur dominus abbas ipsi plebano et aliis, qui exercebunt predicta, de capellarum ipsarum prouentibus in expen- sarum necessariis et aliis, que ad earundem capellarum ministerium pertinent, prouidere. Cumque predicta predicti magistri Vlrici tam racionabilis et salutis productiua peticio ne- cessitatem quandam et debitum exaudicionis includat et contraire in dei iniuriam et nostre lesionem consciencie non audentes, ipsam consenciente et annuente honorabili viro domino fratre Frederico, abbate predicti Cedlicensis monasterii, patroni, ut dictum est, ecclesie in Malyn, fauorabiliter et graciose admittimus fructusque et obuenciones capellarum predicta- rum iuxta predictam predicti magistri Vlrici peticionis et prouisionis formam hospitali pre- dicto nostre auctoritatis iuribus applicamus taliter, quod ex nunc et statim ipsarum capel- larum obuenciones et fructus ad hospitale predictum et domini abbatis disposicionem pertineant pleno iure, quod fieri potuisse et posse sine redargucionis nota confidimus, cum ipsius ma- gistri Vlrici, nunc plebani ibidem, non solum consensus immo affectuosa accedat peticio et Pragensi ecclesie, quoad subieccionem in capellis ipsis sibi debitam et monasterio Cedlicensi quoad ius patronatus ecclesie in Malyn, quod habet, ecclesiae quoque ipsius in Malyn quoad antiquos fructus nullum penitus preiudicium generetur.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXIIII, VIII kal. Aprilis. Ex orig. arch. Worlicens. 48*

Strana 380
380 Emler, Regesta Bohemiae 970) 1324, 29 Mart. Avinione. Johannes papa XXII abbates de Radis, in Wilemow et Scotorum in Vienna instituit conservatores et defensores monasterii Trebecensis, cuius bona personae tam religiosae quam seculares occupaverant. — Dat. Avinnione IIII kal. Apr. pontif. anno VIII°. Ex autogr. reg. Joh. papae in arch. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 197. — Dudík, Iter. Rom. II, 91. 971) 1324, 6 Apr. V Sedlci. Fridrich, opat v Sedlci stvrzuje usazení vsi Bílan, tak jak r. 1276, v neděli Laetare opatem Waltelmem bylo učiněno. — V Sedlci 1. b. MCCC dvadcátého čtvrtého, VIII° id. Apr E lib. tab. civ. Montis Kuthnae communicavit mecum vir doct-, d. Aug. Sedláček. 972) 1324, 9 Apr. In Litomyssl. My Kundrath vopat, Mikuláš rychtář, Rudolf, Waltherus, Herbord Kontenis, Jindřich Binth, Kodislaus i jiní muži víry hodní z Litomyšle slyšeli jsme o privilegium rychtáře Jursahy dobré paměti z Hoffndorfu při soudu obecným i porozuměli jsme, že Jindřich někdy starý rychtář z Hoffndorffu toho rychtáře rychtu kupcům za mzdu pěněžitou sobě i svým dědicům budoucím během kupeckým jest koupil, v kterémžto však privilegium tři prutové pole, kteréžto od nás i od našeho konventu týž Jursaha že jest koupil se přiznává — a sebe týž Jindřich z Hoffndorffu i synové jeho že žádného práva nemají zjevně se přede všemi vyhlásili k týmž prutům rolí ty rychty na soudu obecním, naprosto i všeho se odříkajíce. A protož že naše panování otcovskou láskou své chudé opatrovati — povinno jest, protož Blahotu i jeho potomky, jakéhožkoli by pohlaví byli, na ty tři pruty pole skrze Jursahu k němu přislušejících tímto listem mocně ustanovujem, kteréžto však tři prutové polí nad Zmolemi leží a že tu jsou v pravdě se nalezají.“ — Dán v Litomyšli 1. p. MCCCXXIIII°, devátého dne měsíce dubna. Ex urbario Litomysslensi cop. Mus. Boh. a d. MDre Ed. Čermák facta. — Cfr. lit. dat. 17 Mart. a. d. MCCCXIV, Reg. Boh. III, p. 80. 973) 1324, 17 Apr. In Olomuncz. Conradus, episc. Olomuc., petentibus Cristina abbatissa et conventu monasterii Aulae S. Mariae in suburbio Brunnensi certos proventus parrochialis ecclesiae in Hustopecz dicto monasterio applicat. — Dat. in Olomuncz a. d. MCCCXXIV°, XV kal. Maii. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 195. 974) 1324, 17 Apr. Conradus de Richenbach profitetur, se factum esse vasallum Johannis, Regis Boh. oc. Dat. fer. III infra octavam Pasche. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 17.

Strana 381
et Moraviae. Annus 1324. 381 975) 1324, 22 Apr. Brunae. Elizabeth, Wenceslai et Rudolphi, Boemiae et Pol. quondam regum, relicta, fundat ecclesiam parrochialem in villa Cumein. — Dat. Brune a. d. MCCCXXIV° dominica, qua canitur: Quasi modo geniti. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 825. 976) 1324, 23 Apr. In Luten. Hermannus dictus de Drahlin nec non de Luten villam dictam Mlunin Dyscraio, judici ibidem, iure teutonicali exponit. — Not. oc, "quod nos de consilio amicorum nostrorum — — villam nostram, que dicitur Mlunin, cum hereditate et omnibus, que ex antiquo ad dictam villam pertinebant, — — Discraio ibidem iudici exposuimus et contulimus ac vicinis suis, quos predictus judex secum in antedicta villa locauerit, sub censu annuali ac jure deutunicali, quod wlgariter dicitur herbreht, ipsis et heredibus ipsorum necnon successoribus eorum hereditarie perpetueque tenendam, colendam et possidendam, semota omni contra- diccione nostra successorumque nostrorum, ipsis exposuimus et contulimus sub tali forma, quod prefatus iudex debet et tenebitur habere liberum ac hereditarium judicium et vnum laneum liberum cum heredibus, successoribusque suis hereditarie perpetueque possidendum. Insuper omnium culparum, vendicionum, emendarum, que in dicto iudicio euenerint, terciam partem habere tenebitur. Tribus tantum de causis iudicio interesse tenebimur, hoc est propter violacionem dominarum ac virginum et homicidium et incendium; sed si quis ipsorum ad iudicium propter causam suam nos rogaret et vocaret, idem de expensis nobis prouidere tenebitur. Alia omnia iura, que insuper sunt, quemadmodum in Lochowitz et in Shebrak habentur et tenentur, ipsis contulimus et concessimus perpetue tenenda. Lanei vero, qui in antedicta villa mensurati fuerint, debent et tenentur habere et continere sexaginta stri- chones in mensura. Census vero, quem nobis annualem prenominati viri soluere tenebuntur, talis est et esse debet, quod vnusquisque eorum, qui sepedictam hereditatem sub censu annuali et iure deutunicali receperunt, vnam marcam graui ponderis, hoc est LXIIIIer grossos, in festo b. Georgii XXXII gr. pragenses et in festo b. Galli XXXII gr., soluere nobis sin- gulis annis de quolibet laneo tenebuntur. Item sex mensuras de annona, duas siliginis, duas ordei et duas auene et octo pullos, et hoc in festo b. Galli. Item angnum vel tres grossos, pro angno et octuaginta oua, et hoc in festo Pasce singulis annis de quolibet laneo soluere tenebuntur. Item quando expedicio communis et wlgaris proclamabitur et mandabitur, tunc per octo grossos de quolibet laneo nobis soluere tenebuntur; si autem dicta expedicio reuo- cata sine processu permaneret, extunc receptos denarios pro expedicione ipsis in censu an- nuali defalcare tenemur. Item quando filium aut filiam matrimonio legali copulabimus, tunc similiter per octo grossos pragen. nobis soluere de quolibet laneo tenebuntur. Item semel in anno, si ipsos in dicta villa visitabimus, tunc uno tantum prandio aut cena nos procurare tenentur, alia vero nulla iura vel exacciones vel steuras ab ipsis requirere possumus vel tenemur, nisi vt prenotatum est in littera presenti.“ — Testes: Hoygerus de Pusnic, Mar-

Strana 382
382 Emler, Regesta Bohemiae tinus de Wessez, Nicolaus de Lutohlab, Marquardus et Michahel de Witob. — Act. et dat. in Luten a. d. MCCCXXIIII°, in die b. Georii XI (sic) kal. Maii. Ex orig. arch. cap. Prag. 977) 1324, 25 Apr. Lucemburgii. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Luc. comes, Arnoldo de Pittingen et Bernhardo de Chinburk dat potestatem contrahendi sponsalia inter Henricum, ducem Carinthiae, et Beatri- cem, cognatam suam. — Not. oc, "quod cum magnifici principis d. Henrici, ducis Charinthie, comitis Tyrolis et Goricie, nec non Aquilegiensis, Tridentinensis et Brixinensis ecclesiarum advocati, amicitiam et indissolubilem pure fidei concordiam multipliciter affectemus, prout desiderii nostri conatus huiusmodi sibi per nostros honorabiles nuntios Henricum juniorem de Lypa et Tymonem de Colditz fideles nostros dilectos fecimus explicari, nos itaque ad dictas amicitiam et concordiam exequendas plenissimam gerentes fiduciam de sinceritate et fidei constantia nobilium virorum Arnoldi de Pittingen et Bernardi de Chinburk, militum et fidelium nostrorum, presentium exhibitorum, eos auctoritate presentium nostros veros, legitimos et speciales procuratores et nuncios constituimus, facimus et ordinamus, dantes eis plenam et liberam potestatem contrahendi sponsalia inter prefatum magnificum principem d. — Henricum, ducem Karinthie, ex una, et inclytam virginem — — Beatricem, cognatam nostram karissimam, filiam sororis d. nostri d. — — Henrici, dive memorie quondam Ro- manorum imperatoris, genitoris nostri karissimi, ex parte altera, et inter unum ex filiis nostris karissimis, qui non sit desponsatus, ex una, et unam ex filiabus dicti d. ducis Karinthie, quam eligendam duximus, ex parte altera, dotem et donationem propter nuptias paciscendi, constituendi et legitime promittendi, juramentum in animam nostram super hoc prestandi, et alias obligationes et cautiones legitimas faciendi et recipiendi, que ad firmi- tatem horum contractuum fuerint oportune, omnia et singula alia faciendi, que ad consu- mationem et robur horum contractuum et negociorum necessaria videbuntur, et que veri et legitimi procuratores facere possunt et debent, etiamsi mandatum quantumcunque exigat speciale, ratum, gratum et firmum habituri, quidquid per eos ordinatum et factum fuerit in premissis seu quolibet premissorum. Si vero, quod absit, unus eorum morte preventus aut infirmitate vel quavis alia causa legitima impeditus interesse non posset, alius nihilominus exequatur omnia et singula supradicta.“ — Dat. in Lucilburk VII kal. Maii a. d. MCCCXXIV°. Steyerer Comment. pro hist. Alb. II. pag. 595 ex tab. Oenipont. — Beiträge zur Gesch. von Tirol VII, p. 204. — Böhmer, Reg. Imp. p. 188, n. 70. 978) 1324, 3 Maii. In Wyssegrad. Dyrzlaus, decanus ecclesiae Wyssegradensis, Ekrico, procuratori Henrici de Trono canonici, censum eidem de praebenda ipsius minori in Wyssegradensi ecclesia debitum assignat. — „A. MCCCXXIIII°, V° non. Maii, indictione septima, in praesentia mei, notarii infrascripti et testium subscriptorum — dominus Dyrzlaus, decanus ecclesiae Wyssegradensis, quandam

Strana 383
384 Emler, Regesta Bohemiae oc, "quod licet ab antiquo mercatores sal in ciuitatem nostram Iglauiensem ad vendendum deducentes, fuerint liberi, sal huiusmodi tam hospitibus quam ciuibus et personis quibus- cumque [vendere], tamen quia comodo et vtilitati ciuitatis nostre predicte intendere et inuigilare tenemur, mandamus, ut dicti mercatores salis in prefata ciuitate Iglauiensi non aliis quam ciuibus dicte ciuitatis nostre sal uendere nullatenus audeant vel presumant, ita ut deinceps hospes ab hospite, forensis a forense sal emere uel mercari non ualeat, sed a dictis ciuibus nostris sepedictum sal emendi tam hospites quam alij liberam habeant potestatem.“ — Dat. Treueris VII id. Maij a. d. MCCCXXIV°. Ex orig. arch. civ. Iglav. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 196. — Böhmer, Reg. Imp. p. 394, n. 628. 982) 1324, 10 Maii. Trèves. Jean, roi de Bohême oc, déclare que pour services rendus et dépenses faites pour lui et pour son père Henri, empereur de Romains, par Symon Ph. de Pistoir, il lui a con- cédé en fief et pour raison de fief son château de Longpreit etc. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, 17 — Böhmer, Reg. Imp. p. 296, n. 385. 983) 1324, 12 Maii. Trèves. Jean, roi de Bohême etc., fait donation à Arnouls, son prévôt d'Arlon, de sa part de la dîme de Selingen. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 18. — Böhmer, Reg. Imp. 394 n. 630. 984) 1324, 13 Maii. (S. 1.). Jean, roi de Bohême etc., fait savoir que Arnolt, son prévôt d'Arlon, ayant racheté sa part de la dîme de Selenges, engagée pour 20 livres tournois petits, il lui en fait do- nation, il déclare le mettre en possession de cette dîme. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 18. — Böhmer, Reg. Imp. p. 394, n. 631. 985) 1324, 14 Maii. (S. 1.). Johannes, rex Boh. etc. profitetur, conventum de Mettbach ipsi omnia bona sua in Damvillers et Estrey vendidisse iure patronatus ecclesiarum excepto. — Crastino dominice Cantate. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 18. — Böhmer, Reg. Imp. p. 396, n. 386. 986) 1324, 14 Maii. Treviris. Johannes, rex Bohemiae etc. profitetur, se Baldewino, archiepiscopo Trevirensi, praeter duodecim milia marcarum argenti insuper decem milia librarum Treverensium teneri. — Act. Treviris die XIIII mensis May. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb XIX, p. 19. — Böhmer, Reg. Imp. 394, n. 632.

Strana 384
et Moraviae. Annus 1324. 383 literam sibi missam ex parte domini Henrici de Trono, canonici Pragensis et Wyssegradensis ecclesiarum, — — legit et publicavit, in qua idem Henricus petebat ipsum dominum de- canum, ut censum praebendae minoris, quam in Wyssegradensi ecclesia de gratia sua et dominorum est adeptus, domino Ekrico, quem hucusque recepit, restitueret, quem ad hoc suum procuratorem constituebat, ut de ipsa, prout sibi commisit, faceret, et ut eidem vide- retur expedire; ibidemque dictus dominus decanus censum dictae praebendae decem gros- sorum pragensis monetae, quem de praebenda ipsius praedicta domini Henrici pro termino sancti Georii proxime praeteriti receperat, dicto domino Ekrico conplete numerando nomine ipsius domini Henrici assignavit, dicens, se pro terminis praeteritis eidem domino Ekrico censum ipsius nomine domini Henrici, uno vel duobus exceptis censibus, assignasse; dictusque dominus Ekricus haec vera esse asseruit, et se censum praedictum procuratorio nomine ipsius domini Henrici de praebenda praedicta Wyssegradensi recepisse est confessus.“ — Acta sunt haec in Wyssegrad in loco, ubi domini capitulum habere consueverunt, praesentibus — mag. Nycolao, custode Wyssegradensis ecclesiae, officiali curiae Pragensis, Tobia scolastico, Johanne Paduano canonico, Johanne, vicario praedicti custodis, Woyslao, vicario scolastici, aliisque pluribus ministris ecclesiae praedictae. — Et ego Mirozlaus quondam Wytkonis de Pyeczka Pragensis diocesis, auctoritate imperiali et curiae Pragensis episcopalis iuratus notarius ac publicus praedictis omnibus — interfui, et ea in hanc redegi formam publicam signoque meo solito rogatus consignavi. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. 979) 1324, 9 Maii. (S. 1.). Jean, roi de Bohême etc., fait connaître qu'il doit à Baudouin, archevêque de Trèves, la somme de dix mille et cinq cents livres de petits tournois noirs dont cinq mille cent livres de Metz lui payées et qu'il a converties in usus nostros et comitatus Lucelliburgensis. Il remboursera le dit archevêque à Treves à la St. Martin prochaine. — Die nona mensis Maii. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 17. — Böhmer, Reg. Imp. 394, n. 629. 980) 1324, 9 Maii. In Bizencz. Protiba de Buchlauicz profitetur, se a Friderico abbate et conuentu monasterii Wele- gradensis in villa Luschicz octo laneos pro servitiis ad vitae tempora sub certis conditionibus recepisse. — Testes: Ygramus de Vngersperch, Nicolaus de Blissicz, Jessco de Muta, Ste- phanus de Morawan nec non fratres Protibae Jeronimus et Slabiborius. — Dat. in Bizencz a. d. MCCCXXIIII°, VII id. Maii. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 197. 981) 1324, 9 Maii. Treueris. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, mandat ut mercatores salis in civitate Iglaviensi non aliis quam civibus dictae civitatis sal vendere praesumant. — Not.

Strana 385
386 Emler, Regesta Bohemiae 991) 1324, 2 Jun. (S. 1.). Wilhelm Heiden, ritter und vogt von Waszelhusen bekennt fur 150 pfund heller vasall des königes Johann geworden zu sein. — In vigilia Pentecostes. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XIX, n. 19. 992) 1324, 4 Jun. Prage. Nos Frenczlinus dictus Hopphmer et Dytlinus dictus Rechzeri, cives Maioris civitatis Pragensis, profitemur, quod nos de consensu „dd. Hinconis, prepositi, Woyzlai decani, Thome archidiaconi, magistri Vlrici tociusque capituli ecclesie Pragensis, ereximus quandam stru- cturam seu edificium in muro ipsorum, qui Letam curiam dinoscitur circumdare, aream et domum nostram tangentem ac ei assitam, tali condicione per nos adhibita et expressa, vt ipsum capitulum predicte ecclesie plenam, liberam et omnimodam habeat potestatem et ha- bere poterit loco et tempore affluente trabes eidem muro inserendi seu inponendi et fenestras in ipso muro fractas et per nos extensas, que ita alte a pauimento ex permissione predicti capituli facte sunt vel in posterum fieri debent, vt nullus hominum commode ad Letam curiam respicere valeat, obstruendi eas, quando et quociens predicto capitulo aut dominis a ca- pitulo specialiter destinatis videbitur expedire, nostra et heredum seu successorum nostrorum contradiccione qualibet non obstante.“ — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXIV, pridie non. Junii. Ex orig. arch. cap. Prag. cop. Mus. Boh. 993) 1324, 16 Jun. (S. 1.). Gerardus de Stromburch miles protestatur, se Johanni, regi Boh. oc, C libras hal. in bonis suis hereditariis apud Dyepach assignavisse, quas ab eo accepit, ut sit eius va- sallus. — Sabbato post festum s. Trinitatis. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XIX, p. 20. 994) 1324, 16 Jun. In Lucensi monasterio. Chunradus de Moschwicz assentiente conjuge sua Gerdrude, quondam filia Ottonis de Oblakwicz, ac sorore eiusdem Agnete omne jus in curiam in Oblakwicz monasterio Lucensi resignat. — Testes: Stizlaus de Vrbau miles, Polcho dictus de Chinring, Stenko de Platsch, Vurchozlaus de Peterwicz, Zcuscragius de Schiroticz, Beneschus de Raussenbruk, Alphardus de Dyax inferiori et Pilgrimus de Hednicz. — Dat. et act. in Lucensi monasterio a. d. MCCCXXIV, XVI kal. Jul. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 199. 995) 1324, 28 Jun. Wasserpurch. Nos Elizabeth, B. et Pol. regina ac Lucemburg. comitissa, not. oc, "quod cognito, quod fidelis noster Henricus dictus Hebriner, civis nostre civitatis Melnik, ac eius progeni- tores ortum quendam, situm immedietate apud ortum puerorum Nicolai sartoris, civis quondam

Strana 386
et Moraviae. Annus 1324. 387 civitatis Melnik, a multis annis emerint et possederint sub eo dumtaxat onere, quod duos pontes, si necesse foret, reficere fuerint asstricti, volentesque ipsi Henrico dicto Hebriner propter fidelia servitia devoti nostri Johannis, filii sui, nobis exhibita, gratiam facere spe- cialem, dictum ortum ipsi Henrico dicto Hebriner suisque heredibus jure hereditario per- — dantes ipsi — — ac successoribus suis dictum ortum petuo possidendum conferimus, — cum suis oneribus praedictis vendendi, obligandi etc. omnimodam potestatem.“ — Dat. Wasserpurch a. d. MCCCXXIIII°, IV° kal. Jul. E cop. Mus. Boh. 996) 1324, 29 Jun. Montcilis. K. Johanns von Böhmen anwälte versprechen dem herzog Heinrich von Kärnthen dass demselben ihr herr die täding, die sie mit dem herzoge gemacht, zu halten schwören soll., Huber, Gesch. der Vereinigung Tirols mit Österreich p. 131, n. 3. 997) 1324, (30 Jun.?) Wissegrad. Dyrsizlaus decanus et capitulum ecclesiae Wyssegradensis tollunt sententiam excom- municationis latam in Thobiam scolasticum. — Nos Dyrsizlaus decanus, Nycolaus custos, venerabili viro domino Johanne, nostrae ecclesiae praeposito, tunc in Bawaria existente, totumque capitulum sacrosanctae Wissegradensis ecclesiae not. oc, "quod ad petitionem honor. viri, d. Thobiae, nostrae ecclesiae scolastici, consensimus, ut sententiae excommunicationis sive per statuta nostrae ecclesiae sive per ordinarium latae in ipsum tollerentur, si ipsum onus suae praebendae in aliquo termino solutioni deputato, quod in nostra habet ecclesia, solvere non contingeret, rogavimusque honorabiles viros dominos Hynkonem praepositum et magistrum Ulricum, scolasticum Pragensis ecclesiae, administratores in spiritualibus et tem- poralibus episcopatus Pragensis, ut ex parte sua sententiam excommunicationis latam pro non solutione dicti oneris in dictum dominum Thobiam tollerent, dominum etiam Dyrsizlaum, decanum nostrum praedictum, ut similiter sententiam excommunicationis, si qua per sta- tutum nostrae ecclesiae lata est in eundem, si non solveret, tollere deberet, ea maxime ratione, quia vicarius dicti domini Thobiae perpetuus in ecclesia in Hermans, quae suae praebendae est incorporata, ad solutionem dicti oneris sex sexagenarum sub poena excom- municationis, si nobis non solveret in deputatis terminis, videlicet sanctorum Georgii et Galli. se obligare intendit; nosque Dyrsizlaus decanus praedictus ad dictorum dominorum preces tollimus sententiam excommunicationis, si qua ex statuto nostrae ecclesiae lata est in dictum dominum Thobiam, scolasticum nostrae ecclesiae, si ipsum onus suae praebendae in aliquo termino solutioni deputato solvere non contingeret.“ — Act. et dat. in Wissegrado in capi- tulo generali a. d. MCCCXXIV, sequenti die post dedicationem ecclesiae nostrae. Ex orig. arch. cap. Wissegr. cop. Mus. Boh. 49*)

Strana 387
et Moraviae. Annus 1324. 385 987) 1324, 15 Maii. Pragae. Mag. Vlricus, Prag. ecclesiae scolasticus et administrator episcopatus Prag. in spiri- tualibus, donationem lanei in Odrowicz per Guntherum militem de Redir ecclesiae in Ruperti villa factam ratam et gratam habet. — Prage a. d. MCCCXXIIII°, id. Maii. Ex orig. arch. Melit. Prag. 988) 1324, 24 Maii. (S. 1.). Fréderic, seigneur de Sleyden, déclare que du consentement de sa femme, Jeanne de Sleyden, de Conrad, chevalier, et de Thierry, ses fils, il transmet à Jean, roi de Bohême oc, et à ses héritiers, la maison de Juncrat, son bien propre et alleu, de sorte que le roi pourra s'en servir comme un seigneur suzerain se sert des biens lui inféodés. — Jour de l'ascension de N. S. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemburg XIX, p. 19. 989) 1324, 26 Maii. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boh. scribit, suae intentionis non esse juribus elec- torum imperii in aliquo derogare. — „Tibi fili charissime ac quibusdam aliis regis Roma- norum promovendi in imperatorem coelectoribus tuis falso et mendaciter suggesserunt, quod circa processus, quos contra magnificum virum Ludovicum, ducem Bavariae, dudum in dis- cordia in regem Romanorum electum propter varios excessus execrabiles contra deum, nos et Romanam ecclesiam, reique publicae utilitatem per eum perpetratos nuper habuimus, ad hoc nostra ferebatur intentio et dirigebantur studia mentis nostrae, ut tandem te et coelectores alios eligendi jure huiusmodi privaremus; et licet credamus te tuosque coelectores huiusmodi falsis suggestionibus aures non accommodasse faciliter ad credendum, tamen ad confundendum omnino nequitiam huiusmodi detractorum, satagentium inter matrem et filios scandala suscitare, praemissa tuae celsitudini providimus describenda, quam tenere volumus indubie, quod nostrae intentionis nequaquam extitit, nec existit per processus praedictos tuis et aliorum coelectorum juribus in aliquo derogare; indecens enim esset, quod inde seque- rentur injuriae, unde jura nascuntur, et illi de paterna manu nocumenta sentirent, qui per eam ad gratiam meruerunt attolli. Quocirca serenitatem regiam attentius deprecamur, qua- tenus tuum animum ad cuiuscumque sinistrae suggestionis instantiam super his non inclines, sed potius suggestores eosdem fabricatores mendaciorum reputes et mendaces.“ — Dat. Avinione VII kal. Junii, pontif. a VIII°. Balbin, Misc. dec. I lib. VIII, 29. — Dudík, Iter Rom. II, 91. Extr. — Goldast, Supplem. act. publ. p. 269. — Olenschager, Erläuterte Staats-Gesch. Urk. p. 104. — Raynaldus, Annales eccl. XV, p. 281. 990) 1324, 28 Maii. Avinione. Johannes papa XXII providet Onsoni Sdislai de Theora, clerico Prag. dioc. de bene- ficio ad collationem episcopi Pragensis vacaturo. — Dat. Avinione V kal. Junii pontif. a. VIII°. In eundem modum abbati Aulae Regiae. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, p. 92. 49

Strana 388
388 Emler, Regesta Bohemiae 998) 1324, 2 Jul. Munzilles. König Johann v. Böhmen schliesst mit dem herzoge Heinrich von Kärnthen freund- schaft, und gibt ihm seine muhme Beatrix von Brabant zur gemahlin. — Thun kunt allen, —— „daz wir vns veraint haben vnd ze rath worden sein mit vnsern friunden vnd dienern, daz wir ein ewigew friuntschafft haben wellen mit dem hohgeborn fürsten, vnserm lieben swager herzog Hainrichen von Chernden, grafen ze Tyrol vnd ze Görz, vogt der gotes- hauser ze Aglay, ze Triende vnd ze Brixen, vnd sunderlich geben wir im ehleichen vnser lieb mumen junchfrawe Beatrisen, die geborn ist von Prabant und von Luzelburch, und zu der selben vnserr mumen geben wir im zehen tausent march silber prager münzz, als daz Pehaim sitleich und gewohnleich ist. Dar nah wellen wir im geben zwainzich tausent mark silber dez selben gewigdez für die haimstewer, die vnserr saeligen swester frawn Annen, seiner wirttinne, di im von dem lande ze Pehaim geuallen solten sein, als er giht, und sullen im auch geben der ersten werung von den zehen tausent marchen, die wir im geben zu unser mumen, funff tausent march an sand Michels tag, der shierst kumt, dar nah vber ein jahr, vnd dar nah alle jahr funff tausent mark ie ze sand Michels tag, vnd das sullen wir tun alz lang, vnz daz wir in geweren gar und ganzleichen die vorbenant summe, der dreizich tausent marke. Sahe er aber daz, daz wir si vor der frist gehaben mohten an grossen schaden, so suln wir aber damit tun, swaz in lieb ist, an gewärde. Dar nah wellen wir seiner tohter, die vnser sun da nemen sol, geben vnd beweisen zehen tausent mark silbers dez selben gewigdez in dem lande ze Marrhern vf vesten, vf vrbor und vi gewisser gült, damit sie wohl (bericht) wirt, vnd dar zu verrihten wir sei, ir widerle- gunge zwainzich tausent mark, vnd auch ir morgengab in dem selben lande, auch mit gewisser gült, damit si wol bericht wirt, nach des landes gewonhait, und vorgenanten gut geben wir im für all die ausprach vnd reht die er giht vf daz chunichreich ze Pehaim. und für allen den schaden, den er von dem selben chunchreich giht haben genomen, und wer daz in dez Lützel daeuht, daz wir im getan vnd geben haben, vmb die vorgenanten verzeichnuzze, so sein wir dez vberain chomen, daz wir des vbrigen gegangen sein, vnd uns verpunden haben hinder dez hochwirdigen fürsten herrn Paldeweinen, ertzbischof von Trier, vnd hinder vnsern herren bischof Hainreichen ze Trient, vnd swaz die zwen ervindent, daz wir hin zu tun sullen, ez sei an der sume oder an der frist, oder an der gwishait, dez sein wir gepunden ze volfürn vnd stat ze haben an alle verziechnusse. Dar nah wellen wir vnserm sun, der sein tohter nimpt elichen, ob ez gots wille ist, vor auz geben daz lant ze Maerhern mit leuten vnd mit gut vnd mit allen den rehten, die darzu ge- horent, vnd besunderlich aller die perchwerch halbiv, die in Pehaim vnd in Maerhern sint, ez sei an golde oder an silber oder an swelherlay aertzt si sein, vnd dar zu daz land ze Tropaw mit allen den rehten, alz wir ez inne haben, vnd daz land ze Glatz mit allen den rehten vnd was darzu gehort ganz vnd gar, vnd daz lande ze Budischin mit allen den rehten vnd was darzu gehoret gar ganzleichen, lewt und gut. Wir wellen auch im vnser mumen, die vor- genant ist, antwurten gen Inspruk vf sand Gallen tach, der schierst chumpt, vnd wellen

Strana 389
et Moraviae. Annus 1324. 389 auch selber dar chomen, vnd vnsern sun mit vns da hin pringen, und darzu alle die, der wir zu vnsern taydingen vnd gwishait bedurffen, alz vor vnd her nach geschrieben stet, da mit disiv sache geuestent vnd bestaetigt werden, und da mit wir auch vergewissen das vor genant gut. Wir suln auch zu pringen, daz vnsrew lant vnd laeut, die wir vnserm sun vor auz geben, vnserm swager von Chernden swern vnd hulden ze der chinde hant, ob wir niht enwern, dez got niht geb, das er ir phleger vnd fürmunt sei, biz daz si zu iren tagen choment. Waer auch, dez got niht geb, daz vnser mume sturbe an erben, so sulnt die zehen tausent mark, die wir in haben geben, vnd vnser erben wider an geuallen, aber mit irr morgengab mag si tun vnd schaffen, swaz si wil, vnd ir leipgedinge, vnd ir wider- legung die zwainzich tausent mark sulnt vnser swager von Chernden vnd sein erben wider angeuallen. Wir veriehen auch dez, ob vnsers swagers tohter von Chernden, di vnser sun nimpt, an erben verfür, so sulnt die zehen tausent mark, die wir ir geben haben, vnsern swager von Chernden vnd sein erben wider an geuallen, aber di zwainzich tausent mark, ihr leipgedinge, vnd ir widerlegunge, di sulnt vns vnd vnser erben wider an ge- uallen, aber mit irr morgengab mag si tun vnd schaffen, swaz si wil. Wir suln auch dez gepunden sein, swenn di chinde zu iren tagen choment, daz si dann zueinander gelegt werden oder vormaln, ob wir sein ze rat vnd vberain werden, vnd ob wir in der frist niht enwern, dez got niht geb, su suln wir e ze erchennen geben, welh vnser friunde vnd diener di sache an vnserr stat volfüren vnd volenden, als vor geschriben stet, und suln daz tun, so wir naehst zu ein ander chomen, vnd ob wir niht enwern, so suln vnser friunde vnd diener, den ez empholhen ist, von vnsern wegen, gwalt haben ze vordern an vnsern swager von Chernden, vnd an die, den ez auch von seinen wegen empholhen ist, ze vol- füren vnd ze enden. Wir suln auch gen Inspruk pringen, vf denn tach, da die hochzeit sein sol, alle die, der vnser swager von Chernden bedarf zu der gwishait vnd zu der bestaetigunge, vnd daz sol er auch her wider tun an alles gewarde, den wir baident- halben bedurffen, vnd swen wir vf den tach niht gehaben möchten an all arglist, so suln wir bi vnseren trewn aneinander verhaizzen, daz wir si zu einander pringen vf einen andern tach, dez wir danne baidenthalben ze rat werden, damit die vor genanten sache alle volfürt und bestätiget werden. Er sol auch seinen rat senden in vnsrev land, als vor geschriben stet, vmb die hulde ein ze nemen, vnd daz suln wir auch hin wider tun. Wir gehaizzen auch bi vnserm aide vnd bi vnsern trewen allez, daz die vor geschriben hanvest sagt vnd sprichet, ze volfürn vnd stat ze haben, vnd auch daz unser getrewe Arnolt von Pittingen vnd Pernhart von Zinnburch geschworen habet vf vnser sel vnd vf vnser er. Vnd daz daz allez stat vnd vnzerbrochen beleibe, geben wir in diesen brief versigelten mit vnsern hangenden insigel ze ainem vrkunde der warhait. Daz ist geschehen vnd der brieff ist geben an Munzilles, do man zalt von Christes gepurt dreizehen hundert jahr, vnd dar nah in dem vier vnd zwainzigisten jahr, des montages nach sand Peters vnd sand Pauls tach. Steyerer Comt. pro hist. Alb. II. pag. 599. E tab. Oenipont. — Beiträge zur Gesch. Stat. oc von Tirol und Vorarlberg VII. p. 204. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 200. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 469. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 188, n. 71.

Strana 390
390 Emler, Regesta Bohemiae 999) 1324, 2 Jul. Ante montem Silicem. Heinrich von Kärnthen schliesst einen freundschaftsbund mit könig Johann von Böhmen und verspricht eine seiner töchter einem der söhne des böhm. königs zur frau zu geben und bestimmt das heiratsgut für dieselbe. — Veriehen oc, "daz wir ze rat worden sein mit vnsern friunden vnd dienern, einer ewigen friuntschaft mit vnserm swager, dem edeln graf Joh. von Lutzelburch, vnd besunderlich nemen wellen ze einer elichen hausfrawn frawn Beatrix, die geborn ist von Prabant vnd von Luzelburch, vf sand Gallen tak, der naehst chumpt, ob man vns si geit vnd antwrt gen Inspruk, als sein hantfest sait, di wir dar vber haben, vnd suln auch vnserr töhter einiv, di er genimpt, elichen geben einem seinem sun, den er hat, an hausvrawen, vnd geben vnserr tohter, die vnsers swagers sun da nimpt, daz nider lant ze Chernden vnd Chrayn vnd di Marche gar vnd gaenzlich in dem reht, als wir si inne haben. Wir suln auch daz zu pringen, daz di lantherren in Chernden, vnd die stet vnserm swager huldigen zu der chind hant. Wer aber, daz wir suene gwinnen, so soll daz gemaeht ab sein, vnd soll vnser tohter erben als ein ander vnser tohter, ez sei an herzemtum oder an grafschaft, oder ob si von töden iht an geuiel, daz sol si auch erben, nach landez reht als sitlich vnd gwonlich dann in dem lande ist. Vnd wer aber, daz wir niht enwern vnd nicht sün liezzen, dez got niht enwelle, so sol si di vorgenanten lant erben, vnd swaz si durch reht mer erben soll an der grafschaft ze Tirol, als ein ander vnser tohter durch reht erbt, vnd wer daz wir niht enwern vnd abgiengen, vnd auch vnser chinde ze iren tagen niht chomen wern, so sol vnser swager vnserr chinde gerhab vnd fürmunt sein als lang, vntz daz si ze iren tagen chomen, daz selb suln wir hin wider seiner chinde sein in dem selben reht. Di weil aber wir paide leben, so suln wir vnserr lande vnd laeut selber herr vnd gwaltich sein. Wir veriehen auch mer, daz wir vnser hausfrawn frawn Beatrix weisen vnd berihten suln in der grafschaft ze Tirol mit vesten vnd mit vrbor vnd mit gewisser gült X tausent mark Meraner münzze vnd der selben münzz XX tausent mark ze wider- legunge, vnd auch ir morgengab in demselben reht. Wir veriehen auch, ob vnser vorg. haus- frawe sturb an erben, dez got niht geb, so suln die zehen tausent mark vnserm vorg. swager vnd sein erben wider angeuallen, aber die XX tausent mark, ir widerlegung vnd ir leip- gedinge, di suln vns vnd vnser erben wider angeuallen; mit irr morgengab mag si tun vnd shaffen swaz si wil. Wir sueln auch dez gepunden sein, swenn die chinde ze iren tagen cho- ment, daz si dann zueinander gelegt werden oder vormaln, ob wir sein vberain vnd ze rat werden, vnd ob wir in der frist nicht wern, dez got niht geb, su suln wir e ze erchenen geben, welh vnser friunde vnd diener di sache an vnserr stat volführen vnd volenden, als vor geschriben stet, vnd suln daz tun, so wir naehst zu einander chomen. Vnd ob wir niht enwern, so suln vnser friunde und diener, den ez enpolhen ist, von vnsern wegen gwalt haben ze vordern an vnsern swager von Böhmen, vnd an die, den ez auch von seinen wegen en- polhen ist, ze volführn vnd ze enden. Wir suln auch gen Inspruk pringen vf den tach, da di hohzeit sein sol, alle die, der vnser swager von Böhmen bedarf zu der gwishait vnd zu der bestaetigunge, vnd daz sol auch er her wider tun, vnd swen wir vf den tach nicht ge-

Strana 391
et Moraviae. Annus 1324. 391 haben möchten an all arglist, so suln wir bi vnsern trewn an einander verhaizzen, daz wir si zueinander pringen vf einen andern tach. Er sol auch seinen rath senden in aller vnsrew lande vmb die huld in ze nemen .. Wir veriehen auch dez vber daz vorgenante gut, daz vnser swager verschriben hat mit seinen hantfesten, swaz dez nimmer ist, dann vnser poten ge- uordert habent, vnd vmb den grozzen schaden, den wir von im vnd von den land zu Pehaim genomen haben, swaz dar vmb gesprichet der hochwirdig fürst her Paldwin, erzbischof ze Trier, vnser swager, vnd vnser herr bishof H. von Trient, dez verpinden wir vns gar vnd gaenzlich hinder si. Wir veriehen auch, swenn daz ist, daz vns allez daz wideruert vnd vergwisset wirt, als di hantfest sprechent, di wir dar vber haben von vnserm swager, vnd ze einem ende praht wirt gar vnd gaenzlich, so suln wir vns verzeihen aller der reht vnd ansprach, die wir heten vnd gehaben mohten von vnserr saeligen wirtinn frauwn Annen, den wir von vnserm swager vnd von dem land ze Pehaim genommen haben, dez verzeihen wir vns auch, vnd ob wir iht brief hieten vmb die vorg, reht vnd ansprach, di suln wir im widergeben, vnd sulet auch fürbaz chain chraft haben.“ — Dat. ante Montem Silicem a. d. MCCCXXIIII, die lune post Petri et Pauli. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 825. — Beiträge zur Gesch., Stat. oc von Tirol und Vorarlberg VII, p. 206. — Zeitschrift fur Tirol und Voralberg III, p. 127. 1000) 1324, 3 Jul. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boemiae; commendatur super responsione facta quibusdam inimicis ecclesiae, qui ipsum ab ea abstrahere voluerunt. — Dat. Avinione V non. Jul. pontif. a. VIII°. Dudík, Iter Rom. II, 92. 1001) 1324, 12 Aug. Pragae. Hynco praepositus, Woyslaus decanus, Thomas archidiaconus totumque capitulum Pragensis ecclesiae nec non mag. Ulricus, eiusdem ecclesiae scolasticus, Johanne, Pragensi episcopo, per sedem apostolicam a spiritualium et temporalium administratione suspenso episcopatus ipsius administratores in spiritualibus, testantur, se vidisse et auscultasse a. d. MCCCXXIV, pridie id. Aug. ad instantiam Fridrici, abbatis monasterii in Sedlicz, literas Innocentii papae IV datas a. d. MCCL, XXV die Sept. et Alexandri papae IV dat. a. d. MCCLX, X die mensis Jan., quarum tenorem litteris suis inserunt. Cod. dipl. Sil. X, p. 95. 1002) 1324, 24 Aug. In Milawecz. Chotiebor de Herstein una cum uxore sua domina Offka Henrico Schicklino, iudici de Thust, in hereditate sua Milawecz locat XXII laneos jure theutunico. — Not. oc, „quod honesto viro Henrico dicto Schiklino, judici de Thust, presentium exhibitori in hereditate nostra Milawecz dicta locavimus cum omni libertate et utilitate XX et II laneos in omni jure theutonico cum agris, pratis et duabus silvis, quarum una vocatur Wlczibrod, et secunda, que est contigua ville Radonicze et uni flumini, quod fluit a lapide usque in Nahossicz. Ex

Strana 392
392 Emler, Regesta Bohemiae predictis autem XXII laneis jam dicto Henrico judici et suis heredibus nec non succes- soribus presentes literas habentibus donamus unum laneum exemptum a censu et ab omnibus exactionibus libere et hereditarie possidendum, de reliquis vero videlicet XX et I laneis dictus Henricus nobis dare debet et tenetur pro arra de quolibet laneo III sex. gros. prag., quarum in festo b. Martini proxime nunc venturo alteram mediam sexagenam, et a nativitate b. Mariae virginis ventura post anni circulum alteram mediam sexagenam; pro omnibus juribus et subsidiis, nec non exactionibus singulis annis et perpetuis temporibus tantummodo LXXV grossos tenebitur expedire, quorum XXXVII a festo b. Galli proxime nunc venturo post anni circulum, et in festo b. Georgii ex tunc proxime subsequenti XXXVIII grossos nobis, uxori nostre prefate et heredibus nostris debet solvere et tenetur, hec facturus quousque locaverit homines in dictis XXI laneis predictum censum nobis plene solventes. Cum autem locaverit, ex tunc ipsum a promisso supradicto esse dicimus absolutum, adjun- gentes nichilominus has penas sibi et eis, qui censum non dederint in terminis preostensis, in quibus dictum censum solvere tenentur, quod idem proxima die subsequenti unum fer- tonem grossorum nomine pene sine obtentu omnis gratie una cum censu nobis solvere tene- buntur. Si vero non advertentes parvitatem pene minus curaverint seriem hujus scripti, ex tunc post quindenam eorundem hereditas ad nos ut in antea libera revertatur. Inter cetera collectam regis, que berna dicitur, excipimus, que si per dimidiam marcam indicta fuerit, extunc quilibet colens duos laneos cum uno aratro solvere tenebitur mediam marcam, et similiter qui unum laneum coluerit cum uno aratro, mediam marcam solvet, aut de medio laneo fertonem. Si vero indicta fuerit berna de aratro per fertonem, extunc omnis colens cum aratro solvere tenebitur fertonem, et de medio laneo medium fertonem. Preterea pre- dicto Henrico judici super predictos laneos judicium donamus sub omni forma et jure civi- tatis Tustensis usque ad finem vite sue, taliter, quod nos, uxor nostra et heredes nostri nullam habere debemus in ipso judicio potestatem, preter duas partes accipiendi de culpis, qualescunque fuerint. Concedimus etiam de speciali gracia prefato judici Henrico et suis assessoribus in supradicta villa Milawecz silvam nostram, que jacet versus Crastawitz, ut eam primo anno pro suis usibus succidant, quam cum succiderint, per biennium in ipsa pascua non querant; et similiter eciam in aliis silvis, que ad nostram curiam spectare vi- dentur: sed gramina metere non negamus. Recognoscimus eciam, quod si, quod absit, gwerra generalis in terra orta fuerit, quod dicta villa igne aut spolio adeo vastata fuerit, quod in ipsa homines locati permanere non possent nec ullum habere questum, extunc sunt et esse debent a censu absoluti, quousque terra perveniat ad statum pacis. Et quicunque tunc redi- erint et questum perceperint in hereditate eadem, iidem prenotatum censum solvere tene- buntur; qui vero non redierint et forte mortui fuerint, extunc uxores et pueri eorum seu affines ad loca suorum predecessorum redeant infra spacium anni, quo pax fuerit in terra generaliter proclamata, sub omni jure suorum antecessorum aut resideant aut vendant. Quod si non fecerint infra spacium eiusdem anni, extunc illa hereditas, que per hunc modum vacabit, ad nos libere revertetur. Promittimus eciam, quod si nos aut uxorem nostram seu heredes aut successores nostros sepedictam villam alteri cuicunque vendere contingeret, quod

Strana 393
et Moraviae. Annus 1324. 393 eam non possumus nec debemus alio modo vendere, quam sub juribus et condicionibus suprascriptis. Includimus eciam, quod si auri vel argenti fodina in dicta hereditate orta fuerit, ut in eisdem partem nostram hereditariam habeamus.“ — Testes: Sezema et Protiwa — dicti de Hersstein, Dipoldus de Rismberg et Hindrich filius Vitkonis dicti de Hirsstein. Dat. in Milawecz a. d. MCCCXXIV°, in die b. Bartholomei ap. E cop. Mus. Boh. 1003) 1324, 25 Aug. Ramur. Baudouin, archevêque de Trèves, Jean, roi de Bohême oc, Ferri, duc de Lorraine, et Edouard, comte de Bar, se réunissent contre la ville de Metz. — Samedi après la fête st. Barthelemy au mois d'aoust. A Ramur sur Moselle. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 22. — Böhmer, Reg. Imp. 718, n. 72. 1004) 1324, 1 Sept. Avinione. Johannes papa XXII Johanni de Sternberg providet de canonicatu ecclesiae Prag. et praebenda ac dignitate ipsius ecclesiae vacaturis. — Dat. Avinione kal. Sept. pontif. a. VIII°. In eodem modo abbati in Waldsassen et episcopo Misnensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 92. Extr. 1005) 1324, 2 Sept. Olomucz. Siffridus de Vgezd testatur, Petrum de Schasslawicz judicium villae suae Dytreichsdorf a Conrado dicto Cyger pro XII marcis gr. prag. moravici pagamenti emisse, consentitque locationi aliae villae etiam Dytreichsdorf nominatae inter aquas Oderam et Pleysnam sub conditionibus in litteris contentis. — Act. et dat. Olomucz a. d. MCCCXXIV°, IIII non. Sept. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 202. 1006) 1324, 13 Sept. Avinione. Johannes papa XXII providet Petro Herbordi de canonicatu ecclesiae Olomucensis et praebenda ac dignitate ipsius ecclesiae vacaturis. — Dat. Avinione idibus Septembris pontif. a. IX°. In eodem modo abbati Sedlecensi et praeposito Chunicensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 92. Extr. 1007) 1324, 13 Sept. Avinione. Johannes papa XXII Petro Herbordi, capellano Elizabeth, relictae Venceslai, Boe- morum regis, et simul [plebano] in Politz et in Olomuc. canonico, providet ad intercessionem eiusdem Elisabeth de canonicatu ecclesiae Wissegradensis et praebenda vacatura. In eodem modo abbati Sedlecensi et praeposito Chunicensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 92. Extr. 50

Strana 394
394 Emler, Regesta Bohemiae 1008) 1324, 13 Sept. Avinione. Johannes papa XXII concedit Elizabethae reginae, relictae Venceslai, regis Boemiae, quod eius confessor in articulo mortis possit ei dare plenam absolutionem. — Dat. Avinione id. Sept. pontif. a. IX°. Dudík Iter Rom. II, 92. Extr. 1009) 1324, 17 Sept. Avinione. Johannes papa XXII capitulo Olomucensis ecclesiae, quod si ecclesia sua vacet, ad electionem novi episcopi non procedant. — Dat. Avinione XV kal. Oct. pontificatus a. IX°. Dudík, Iter Rom. II, 93. Extr. 1010) 1324, 20 Sept. (S. 1.). Hermann, Brüner canonicus und nutzniesser der Mönitzer praebende, vermacht dem Mönitzer curaten Niklas und dem vikar bei St. Peter sein in Brünn erkauftes und neuher- gestelltes haus. — Dat. in vigilia b. Matthaei ap. a. d. MCCCXXIV°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 827. 1011) 1324, 22 Sept. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boemiae, super reservacione ecclesiae Olomucensis — Dat. Avinione X kal. Sept. pontif. a. IX°. Dudík, Iter Rom. II, 93. Extr. 1012) 1324, 27 Sept. Vor Metzen. Johann, könig von Böhmen etc. genehmigt, dass ritter Wilhelm von Akers seiner ehelichen frau Agnes ein wittum auf gefällen zu Lautern, zu Luch und zu Reichenbach ver- sichert hat, welche derselbe als Wolfsteiner burglehen von ihm trägt. Böhmer Reg. Imp. p. 297, n. 387. 1013) 1324, 27 Sept. Avinione. Johannes papa XXII regi Franciae, ut Johanni, Boh. regi, suadeat, ut ad ecclesiam Olomucensem vacantem personam idoneam nominare procuret. — „Consueta benignitate recepimus regalis excellentie litteras, per quas tua sublimitas nos rogavit, ut ecclesie Olo- mucensi vacanti personam, quam —— Johannes, rex Boemie illustris, nobis nominandam duceret, preficere dignaremur. Verum quia rex prefatus quamdam personam ad ipsius ecclesie regimen, que magis ad actus bellicos quam pontificale officium exercendum apta et parata fore dicitur, nominarit, serenitatem tuam attentius exhortamur, quatinus prefato regi suadeas, ut per- sonam sibi gratam et ydoneam, que ad honorem dei et eiusdem utilitatem ecclesie absque nostre lesione conscientie prefici valeat in eadem, nominare procuret, nam de tali, tibi et

Strana 395
et Moraviae. Annus 1324. 395 sibi proponimus in hac parte, quantum cum deo poterimus, complacere.“ — Dat. Avinione V kal. Oct. pontif. a. IX°. Ex autogr. reg. in Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 203. — Dudík, Iter. Rom. II, 93. Extr. 1014) 1324, 27 Sept. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boemiae, quod si nominet personam idoneam, papa de ecclesia Olomucensi sibi providebit. — Dat. Avinione V kal. Octob. pontif. a. IX°. Dudík, Iter. Rom. II, 93. Extr. 1015) 1324, 15 Oct. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen etc., verpflichtet sich dem erzbischofe Baldewin über die bedingungen des früheren bündnisses hinaus auf seine kosten zu Thionville oder noch näher bei Metz 150 gewaffnete und berittene guten geschlechts zu halten, wogegen der erzbischof dort 50 halten und die beute nach diesem verhältnisse getheilt werden soll. Böhmer, Reg. Imp. p. 395, n. 633. — Goerz, Reg. 71. Extr. 1016) 1324, 21 Oct. (S 1.). Jean, roi de Bohême etc. fait donation au chevalier Jehan Doixem, sire de Gemeppe, de la terre de Humin, en accroissance du fief de Gemeppe, et ce en reconnaissance des bons et loyaux services qu'il lui a rendus. — Le dimanche après la feste S. Luch evan- geliste au mois doctembre. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 25. — Böhmer, Reg. Imp. 189, n. 73 1017) 1324, 15 Nov. (S. 1.). Baudouin, archevêque de Trèves, Jean de Bohême, comte de Luxembourg, Ferri, duc de Lorraine, Edouard, comte de Bar, ayant fait en 1324, le samedi après st. Bertrand, une alliance offensive contre Metz, qu'il promettent d'attaquer de tout leur pouvoir, l'arche- vêque s'engage à fournir 300 hommes, Jean de Bohéme 700, Ferri de Lorraine 500, ainsi que le comte de Bar 500 hommes à cheval, et chacun autant de fantassins qu'il pourra L'archevêque seul ne sera par tenu d'amener de la pietaille; chacun s'armera et vivra à ses frais. Les profits seront moitié pour l'archevêque et le roi, et moitié pour le duc et le comte. Ils s'engagent de plus à ne faire d'alliance partielle ni de trève avec les bourgeois de Metz que dans les cas prévus et aux conditions énoncées. A la demande de Henri Dalphin, élu et confirmé évêque de Metz, ils l'admettent dans leur alliance ainsi qu'elle est stipulée, et à la vie à la mort, à condition que l'évêque amènera devant Metz le plus de monde qu'il pourra; qu'il y aura un lieutenant et viendra assister chaque année en personne au siége de la ville au moins une fois; en retour les 4 alliés promettent de ne faire aucune trève avec le bourgeois qu'ils ne s'engagent préalablement à faire droit aux griefs que l'évêque 50.*

Strana 396
396 Emler, Regesta Bohemiae a contre eux et qui sont fort longuement énumérés. — L'an de grâce notre Seigneur, mille trois cent et vint quatre, le jeudi après feste St. Martin d'yver. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 26. — Bohmer Reg. Imp. 189, n. 74. 1018) 1324, 16 Nov. Brunae. Heinricus de Lipa, capitaneus Moraviae, regni Boemiae summus marschalcus, con- sentientibus filiis suis Heinrico, capitaneo regni Boh. et Johanne duas silvas adjacentes bonis in Obersez et Jehnicz monasterio Aulae S. Mariae in Antiqua Brunna donat. — „Ut autem hec donacio firma — — permaneret, ipsis — — de eisdem siluis in Zuda et colloquio ge- nerali Brunne coram nobili viro domino Johanne de Mezirschicz, camerario Brvnnensi et Znoymensi, et Prsybislao de Bircowi, zudario Brunnensi, presentibus nobilibus viris, dominis — — Act. Wznata de Lomnicz, Ingramo de Vngersberch et Potha de Wildenberch, cessi.“ et dat. Brunne a. d. MCCCXXIV, XVI kal. Decembris. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 204. 1019) 1324, 17 Nov. Avinione. Johannes papa XXII fundationem monasterii Aulae S. Mariae in Antiqua Brunna confirmat. — Dat. Auinione XV kal. Dec. pontif. anno IX°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 204. — Dudik, Iter Rom. II, 93. Extr. 1020) 1324, 17 Nov. Avinione. Johannes papa XXII monasterium Aulae S. Mariae in Antiqua Brunna ordini Cister- ciensi ascribit. — Dat. Auinione XV kal. Dec., pontif. anno IX°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 208. — Dudík, Iter Rom. II, 93. Extr. 1021) 1324, 23 Nov. Trèves. Jean, roi de Bohême etc. reprend en fief de Henri, évêque de Metz, toutes les choses qu'il tient de l' église de Metz. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XIX, p. 27. — Böhmer, Reg. Imp. p. 189. n. 72. — 1) Böhmer: 24 Nov. 1022) 1324, 25 Nov. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen etc. bekennt dass erzbischof Balduin von Trier alle ver- sprechungen erfüllt habe, die dieser ihm wegen zustandebringung eines vertrags zwischen ihm und dem kloster Metlach wegen dem erkauf der güter zu Dannivillers gemacht hatte. — Die XXV mensis Nov. Böhmer, Reg. Imp. p. 297, n. 388.

Strana 397
et Moraviae. Annus 1324. 397 1023) 1324, 26 Nov. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boemiae, ut perseveret in devotione ecclesiae sicut coepit, simul ei concessionem suarum supplicationum insinuans. — Dat. Avinione VI kal. Decemb. pontif. a. IX°. Dudík, Iter Rom. II, 93. Extr. 1024) 1324, 6 Dec. Pragae. Nicolaus filius quondam Wolflini de Egra judex et Fritzho de Gallis, Billungus, Con- radus de Luthomericz, Nicolaus Hiltprandi, Meinhardus Wolframi, Henricus Theodrici, Pe- soldus de Egra, Vlricus Pusel, Friczho ante Letam curiam, Simon Stucko, Bartho de Gallis, Henricus de Thust, Wolflinus de Posenbach, Vlmannus, Nicolaus Albus, Nicolaus frater Bohuzlai, Nicolaus in Turri, Franciscus Tausentmarc, jurati cives civitatis Pragensis reco- gnoscunt, Johannem dictum de Lubers vendidisse balneum Merklino de Sacz balneatori. — Not. oc "quod Johannes dictus de Lubers conciuis noster, vendidit suo et conjugis sue no- mine balneum suum cum pertinenciis suis, situm ante muros ciuitatis predicte, circa for- nacem cementariam versus monasterium Sderaz in littore fluminis Merklino de Sacz balne- atori ementi pro quadam certa quantitate pecunie per eum jure hereditario sub census onere habendum et possidendum, videlicet quod ipse Merklinus et heredes sui sex marcas, sexa- ginta grossos denarios pragenses pro qualibet marca Johanni prefato et successoribus suis ex nunc singulis annis dare debeant in omnem euentum et soluere teneantur, medietatem ipsius census in festo s. Georgii et aliam medietatem in festo s. Galli. Item leporem bonum in festo Nativitatis Christi et duos agnellos integros excoriatos in festo Pasche. Preterea ipse Johannes cum familia sua debet in dicto balneo absque precio balneari. Item pauperes quatuor feria IIda qualibet septimana debent balneari etiam propter deum. Quandocumque autem in aliquo terminorum ipse Merklinus vel heredes sui debitum censum et infra octo dies post terminum non reddiderint, tunc inmediate in penam dimidie marce vel sexag. gros- sorum predictorum cadent, ita quod tres marcas vel sexagenas grossorum cum dimidia Jo- hanni prefato vel successoribus suis, adiuvantibus eis judice et juratis ciuitatis Pragensis, reddere tenebuntur. Insuper est expressum, quod ipse Merklinus vel heredes sui possunt idem balneum suum vendere et alienare, quandocumque voluerint, sub census onere preno- tato.“ — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXIV°, VIII idus Dec. Ex orig. bibl. Prag. 1025) 1324, 9 Dec. (S. 1.). Simons de Marcheville, sires de proies, chevalier, fait connaître qu'il tient et a repris en fief et en hommage de Jean, roi de Bohême et de Pologne et comte de Luxembourg, pour le comté de ce nom, sa maison forte de Marcheville devant Nancey, la ville de Marcheville et le ban. — Dimanche après la st. Nycolas d'yver. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XIX, p. 27.

Strana 398
398 Emler, Regesta Bohemiae 1026) 1324, 13 Dec. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boemiae, quod possit sibi eligere confessarium. — Dat. Avinione idibus Dec. pontif. a. IX°. Idem eidem, quod confessor suus possit ipsi dare plenam absolutionem in articulo mortis. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 94. Extr. 1027) 1324, 30 Dec. Avinione. Johannes papa XXII providet Hermanno Heinrici de Kerpin, clerico Wratislaviensis dioc. de beneficio ad collationem abbatissae et conventus monasterii in Tissnovic Olomucensis dioc. vacaturo. — Dat. Avinione III° kal. Januar. pontif. a. IX. Dudík, Iter Rom. II, 94. Extr. 1028) 1324, 30 Dec. Avinione. Johannes papa XXII providet Venceslao nato quondam Nicolai, ducis Oppaviensis, de canonicatu ecclesiae Pragensis. — Dat. Avinione III kal. Jan. pontif. a. IX°. In eodem modo abbatibus Welegradensi et Gradicensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 94. Extr. 1029) 1324, 30 Dec. Avinione. Johannes papa XXII Ypolito Friderici de Horawitz providet de canonicatu ecclesiae Wissegradensis. — Dat. Avinione III kal. Januar. pontificatus a. IX°. In eodem modo abbati de Sedlec. — Dat. ut supra. Dudík Iter Rom. II, 94. Extr. 1030) 1324, 30 Dec. Avinione. Johannes papa XXII providet Wenceslao nato quondam Nicolai Tucentinast 1) de canonicatu ecclesiae Olomucensis. — Dat. Avinione III kal. Dec. pontif. a. Ix°. Dudík, Iter Rom. II, 94. Extr. — 7) Fortasse legendum est: Tusentmarc. 1031) Cc. 1325. (S. 1.). Král Jan hrad Plumlov, kterýž u Mikoláše, vévody Opavského, za 1800 hřiven gr. pr. čísla moravského byl koupil, Vokovi z Kravař, nejvyššímu komorníku cúdy Olomucké, se vsemi Plumlov, Smržice, Krasice, Čechvice, též hrad Drahuš s městem . . . a s příslu- šenstvím prodal za 2200 hř. ku právu dědičnému. Arch. č. VI, 45. Extr. 1032) 1325. (S. 1.). Král Jan Vokovi z Kravař, nejvyššímu komorníku Olomuckému, zapisuje k hradu Plumlovu za služby vsi Žákovice, Mostkovice, Selutice, Luchčín, Drozdovice, a Čechovice

Strana 399
et Moraviae. Annus 1325. 399 s příslušenstvím, v nichž mu napotom vladař olomucký nikterak překážeti nemá. — Dat. v Praze r. 1325. Palacký, Arch. č. VI, 496. Extr. 1033) 1325. In Cystercio. Fr. Gwillelmus, abbas Cysterciensis, totumque capitulum generale Heinrico dicto de Lypa, summo regni Boh. marscalco, super quibusdam spiritualibus anniversariis in mona- sterio Aulae S. Mariae prope Brunam scribit, se petitiones abbati de Scedlicz commisisse et omnia, quae inter ipsum et conventum praedictum abbate Scedlicensi assentiente ordi- natin fuerat, rata habituros esse. — „Ceterum de translacione ac loci mutacione domus ordinis nostri, videlicet Wisawicz, quam domum destructam per frequentes incursus et offensas Vngarorum deuastatamque vltimo per incendium transferre ob maioris salutis anime vestre augmentum intenditis, taliter duximus venerabili coabbati nostro de Ebra committendum, vt per se aut alium vel alios ad dictum locum, quantocius poterit vel poterint, accedant, ibidem ordinantes, quod vestre saluti ac ordinis commodo, cui vos precipue intenditis, vi- derint expedire. Nos vero ac dictum capitulum nostrum generale, que vobis ibidem in reme- dium anime vestre salubriter promissa fuerint, volumus in isto, sicut in priori positum est, facto, sub condicionibus, que ibidem consenciente vtraque parte ordinate fuerint, inuiolabiliter obseruari, illustris eciam domina, domina Elizabeth, quondam regina, quam huius transla- cionis et promocionis potissimam cognouimus adiutricem, si quid in eadem domo gracie et remedii salutaris a conuentu optinere potuerit, similiter confirmamus deuocione humili pre- sencium testimonio approbantes.“ — Dat in Cystercio a. d. MCCCXXV°, tempore capituli generalis. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 209. 1034) 1325. Diplôme de Jean, roi de Bohême etc., conferant en pur don à Arnoult de Blanken- heim, tous ses droits au fief seigneurial de Selensfeld. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XIX, p. 27. 1035) 1325. (S. d. et 1.). P(rsibizlaus), Saturonensis episcopus, per Pragensem diocesim plenas gerens vices, petentibus Martino commendatore et fr. Sidlino ac toto conventu in Dorobowicz omnibus, qui ad crucem adorandam, quae per eum consecrata est, accesserint et ibi devotionem suam in quinque „pater noster“ et genuflectionem ante praedictam crucem fecerint, XL dies de iniunctis ipsis poenitentiis relaxat. — Dat. a. d. MCCCXXV°. Ex orig. arch. reg. Dresd.

Strana 400
400 Emler, Regesta Bohemiae 1036) 1325, 7 Jan. Brunae. Monasterium Lucense ad sedem apostolicam appellat propter gravationes, quas ab episcopo Olomucensi ratione denariorum decimalium olim a capitulo Bolezlauiensi emtorum pertulit. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 210. 1037) 1325, 7 Jan. Coloniae. Nos Henricus, Col. ecclesie archiepiscopus etc., necnon Henricus, praepositus Bun- nensis et archidiaconus Coloniensis, ac Rupertus comes de Virneburg notum facimus, quod de discordiis seu guerris et dissentionibus quibuscunque, inter nos et nostros adiutores ex una parte, et — — d. Johannem, Bohemie et Polonie regem, et nobiles viros Wilhelmum Hollandie, Gerhardum Juliacensem, Adolphum de Monte, et Engelbertum de Marka comites eorumque adiutores ex altera motis, sperantes ex hoc debere pacis commodum prouenire, treugas firmas et sub antique fidei obseruantia obseruandas, pro nobis et nostris adiutoribus ipsis regi et comitibus eorumque adiutoribus damus tenore presentium ab hac die, que est a. d. MCCCXXV, crastino Epiphanie, easdem firmiter et inuiolabiliter duraturas ad annum — — Act. et dat. Colonie ut supra. unum continuum in eandem diem reuolutum.“ Lacomblet, Urkb. für die Gesch. des Niederrheins III p. 173, n. 205. 1038) 1325, 15 Jan. Brunae. Geruscha filia Ingrami de Auerspersch, consors domini de Wolffgersdorf, villam Viechnov ad ipsam a fratribus patruelibus ab Ingramo et a Philippo dictis de Medlov devo- lutam monasterio S. Crucis in Dubranik donat. — Testes: Johannes de Meziriecz, came- rarius Brunnensis et Znoymensis, Ingramus et Philippus de Medlow, Adam de Pernstein, Gerhardus de Chuenstat, Poto sororius domicellarum de Pernstein et Prsiwisslaus, czudarius Brunnensis, et alii. — Dat. Brunne a. d. MCCCXXV°, fer. III post octavam Epiphanie. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 211. 1039) 1325, 18 Jan. In Wissegrado. Johannes praepositus ac cancellarius regni Boem., Drslaus decanus, Nicolaus custos, Thobias scolasticus totumque capitulum Wissegradensis ecclesiae bona praebendae Henrici de Richmbach, canonici Wissegr., in Sessowicz situata jure emphiteotico locant. — Not. oc, "quod constitutis nobis in vigilia b. Thomae apostoli proxime praeterita in capitulo nostro gene- rali, quod tunc habuimus in Wissegrado, proposuit honorabilis vir d. Henricus de Richmbach canonicus et confrater noster, d. nostri regis notarius, quod volens conditionem praebendae suae facere meliorem, et censum annuum, qui tantum hucusque ad VII sexag. gros. prag. den. minus duobus grossis se extendebat et solutus est sibi de V mansis sitis apud villam Sessowicz, ad ipsam suam praebendam pertinentibus, de nostro favore et conniventia ma- jorem, et quod invenerit duos cives Prag., Conradum dictum Hiltchmpek et Goczlinum dictum

Strana 401
et Moraviae. Annus 1325. 401 Schotner vectorem et V alios, Markonem, Marsikonem dictum Hudera, Wankonem, Nyetkam viduam et Wlassconem, rusticos de praedicta villa Sessowicz super bonis suae praebendae in eadem villa residentes et censum praedictum solventes, qui XII marchas gros. prag. den. bonorum et legalium, LXIV gros. pro marca qualibet computando, census nomine in antea annis singulis sibi solvere promiserunt, et supplicavit nobis, ut eisdem bona dictae prae- bendae suae in praedicta villa Sessowicz et juxta villam situata cum quodam prato ipsi villae assito, quod eis superaddit, jure emphiteotico, quod vulgariter purkrecht dicitur, locare vellemus. Nos super hiis diligenti tractatu habito, quia invenimus dictam locationem utilem et profuturam ecclesiae nostrae existere, de unanimi consensu omnium nostrum, qui tunc capitulum faciebamus, dicta bona cum universis suis utilitatibus et pertinentiis pro nunc existentibus et in futurum provenientibus ibidem, praedictis Conrado, Goczlino, Markoni, Marssiconi, Wankoni, Nyetczae et Wlassconi et suis heredibus ac successoribus omnibus in solidum locamus in hunc modum, videlicet quod Conradus ipse, Goczlinus, Marko, Marsiko, Wanko, Nyetka, Wlassco et heredes ac successores sui in omnem eventum XII marcas gros. den. argenteorum prag., LXIV grossos pro marca qualibet computando, census nomine anno quolibet solvere teneantur praedicto d. Henrico et universis suis successoribus in praebenda, medietatem videlicet in festo s. Georgii martyris, et aliam medietatem in festo s. Galli con- fessoris deinde proxime secuturo. Quod si non facerent et moniti per d. Henricum et suc- cessores suos vel ex parte eorum infra quindenam quodlibet praedictorum festorum imme- diate sequentem censum non soluerint, ut tenentur, in poenam tantumdem soluere tenebuntur; et nisi infra XIV dies alios proxime subsequentes poenam cum principali debito persolvant, licitum sit praedictis d. Henrico et suis successoribus in praebenda praedictos Conradum, Goczlinum, Markonem, Marsikonem, Wankonem, Nyetkam et Wlasskonem, heredes et suc- cessores suos aut eum seu eos, qui hujusmodi bona tenuerint, in praedictis bonis inpigno- rare et sufficiens pignus pro neglectis hujusmodi recipere ex omnibus hiis, quae ibidem potuerint inveniri. Et si pingnus sufficiens non posset inveniri, tunc de bonis omnibus, mo- bilibus et immobilibus ibidem in Sessowic praedictus d. Henricus et singuli sui successores in praebenda se libere intromittant, et tam diu illa teneant et fruantur sine spe restitutionis eorum, quibus sic usi fuerint, donec plene tam de censu quam de poena inde commissa fuerint expediti. Si autem pingnus in bonis praedictis pro praemissis per praedictos Conradum vel socios suos aut aliquem seu aliquos ex ipsis sive per heredes aut suc- cessores eorum vel eum seu eos, cui vel quibus bona ipsa commiterentur vel venderentur, prohiberetur, ita quod prohibitio ipsa per praedictum d. Henricum vel successores ejus in praebenda duorum proborum virorum testimonio probaretur coram d. decano, qui pro tem- pore fuerit in Wissegrad, extunc Conradus ipse, Goczlinus, Marko, Marsiko, Wanek, Nyetka et Wlassko et heredes ac successores eorum in bonis praedictis in poenam X sexag. gros. den. prag. statim cadant, quas si infra quindenam prohibitionem huiusmodi sequentum non sol- verint, praedictus d. Henricus et successores sui in praebenda poterint se licite intromittere de bonis omnibus praedictis, omni judicio postposito, et tam diu illa tenere et fructus per- cipere, quousque per Conradum, Goczlinum, Markonem, Marssikonem, Wankonem, Nyetkam 51

Strana 402
402 Emler, Regesta Bohemiae et Wlassconem, heredes et successores eorum, ut praemittitur, X sexag. gros. prag. den. argenteorum praedictorum sibi integraliter fuerint persolutae. Omnis etiam culpa, quae in dictis bonis commissa fuerit, judicari debet per d. Henricum et singulos suos successores praedictos, et emendae, quaecumque fuerint, similiter perpetuo pertinebunt ad ipsos. Volumus praeterea, quod si propter ingressus hostiles extranei principis agri praedicti praebendales per praedictos Conradum, Goczlinum, Marconem, Marssiconem, Wankonem, Nyetkam et Wlasskonem, heredes et successores eorum excoli non possent, gratia eos, heredes et suc- cessores suos aut eum vel eos, cui vel quibus bona et agri commissi seu venditi fuerint, vel praesentem literam demonstraverint, sequatur et fiat in toto vel in parte secundum taxa- tionem duorum proborum virorum de partibus communiter electorum. Promittimus denique praedictos Conradum, Goczlinum, Marconem, Marssiconem, Wanconem, Nyetkam et Wlass- conem, heredes et successores suos in omnibus et singulis praemissis fideliter defendere et tueri. Favemus insuper eisdem heredibus et successoribus suis, ut praemittitur, quod prae- dicta bona in Sessowicz cum suis pertinentiis universis possint vendere, donare, obligare, in alia bona commutare et de ipsis facere libere, de scitu tamen d. Henrici et successorum suorum in praebenda, quod magis utilitati ipsorum videbitur expedire, salvis tamen super omnia omnibus et singulis supradictis, d. Henrico nunc et omnibus suis successoribus in praebenda.“ — Dat. in Wissegrado a. d. MCCCXXV, XV kal. Feb., hoc est die dominico in festo ss. Fabiani et Sebestiani martyrum. Insert. orig. arch. cap. Wissegr. dd. 1382, 21 Jul. 1040) 1325, 1 Febr. Avinione. Johannes papa XXII Henrico, episcopo Tridentino, concedit, ut usque ad duos annos possit assistere Johanni, regi Boh. in consiliis et regni negotiis. — "Ob devotionem sincerem, quam — — Johannes, rex Boemie, — — ad nos et apostolicam sedem gerit, in- ducimur, ut votis suis, quantum cum deo possumus, favorabiliter annuamus. Cum itaque idem rex, sicut nuper oblata nobis sue peticionis series continebat, personam tuam regno suo et toti patrie propter laudabilem experientiam tuorum precedentium actuum multipliciter reputet fructuosam, nos eiusdem regis supplicationibus inclinati, fraternitati tue assistendi eidem regi in consiliis et aliis, que sibi incumbent, licitis et honestis et que ad laudem Dei et honorem sedis eiusdem ac salutem et prosperitatem regni et patrie prefatorum redundare noscantur, usque ad biennium auctoritate presentium de speciali gratia indulgemus, proviso, quod interim curam et administrationem ecclesie tue in spiritualibus et temporalibus sic lau- dabiliter per alium seu alios studeas exercere, quod defectum in illis predicta ecclesia et grex dominicus inibi tibi commissus nullatenus patiantur.“ — — Dat. Avinione kalend. Febr. pontif. a. IX°. Dudík, Iter Rom. II, 144. Extr. 1041) 1325, 2 Febr. In Olomucz. Conradus, episc. Olomuc., capitulo eccl. Olomucensis consentiente definit, schola- striam et custodiam in ecclesia Olomucensi esse tantum officia simplicia et custodem atque

Strana 403
et Moraviae. Annus 1325. 403 scholasticum, si non essent canonici, carere vocibus in capitulo et stallis in choro. — Act. et dat. in Olomucz a. d. MCCCXXV°, IIII non. Febr. Ex orig. in arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 212. 1042) 1325, 7 Febr. Avinione. Johannes papa XXII providet Nicolao Waltheri de Gora de canonicatu ecclesiae Boleslaviensis Pragensis diocesis. — Dat. Avinione VII id. Februar. pontif. a. IX°. In eodem modo abbati Brevnoviensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 94. Extr. 1043) 1325, 1 Mart. Avinione. Johannes papa XXII confirmat praeposito et capitulo ecclesiae Pragensis admini- strationem eiusdem ecclesiae in temporalibus et spiritualibus per episcopum suspensum va- cantis. — Dat. Avinione kal. Martii pontificatus a. IX°. Dudík, Iter Rom. II, 94. Extr. 1044) 1325, 8 Mart. Pragae. Heinricus de Lipa, capitaneus Mor., regni Boh. summus marschalcus, monasterio Aulae S. Mariae in suburbio Brvnensi sito, ubi locum suae elegit sepulturae, villas Hluboczan et Malmaricz cum allodiis nec non omnia, quae in villa Huswicz habet, pro mille marcis gr. prag. pagamenti moravici legat. — Dat. Prage VIII ydus Marcii a. d. MCCCXXV°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 213. 1045) 1325, 9 Mart. Romae. Jacobus Mothonensis, Stephanus Vemensis (?) episc. ecclesiae S. Mariae Virg. in Antiqua Brunna indulgentias XL dierum largiuntur, quas Conradus, episc. Olomuc. confirmat. — Dat. Rome a. d. MCCCXXV°, Johannis papae XXII pontif. anno IX, mensis Marcii die [IX]. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 214. 1046) 1325, 15 Mart. Pragae. Johannis, r. Boh. literae reversivae de perceptis jam bernis omnibus sibi in regno Bohemie debitis, neque amplius praevie exigendis. — Not. oc, „nos de regno nostro Boemie et ab incolis ipsius regni recepisse omnes bernas, quas nobis iuxta consuetudinem hactenus obseruatam pro coronacione nostra et maritagio sev copula maritali nostrarum filiarum, que nate sunt usque modo, debebant et tenebantur vel deberent aut tenerentur dare; profitentes eciam, nos ius ad aliquam bernam recipiendam propterea vlterius non habere, ac promit- tentes, quod a dictis incolis et de regno predicto occasione huius vel alia quacunque causa numquam in antea aliquam recipiemus bernam, nec petemus, nisi tantum si nobis alique filie post datam presencium disponente diuina gracia nascerentur, et tunc pro illis, videlicet pro qualibet earum, dum ad annos nubiles peruenerit et tradita fuerit copule maritali, post 51*

Strana 404
404 Emler, Regesta Bohemiae hoc immediate elapso vno anno incole predicti vniuersi et singuli predictam bernam per vnum fertonem, videlicet XVI grossos den. dare de laneo quolibet tenebuntur. Promittimus preterea nulli alienigene aliquam municionem regalem vel castrum aliquod suppe nomine vel alio quocunque modo committere vel locare aut eum burgrauium facere in eisdem, nisi tantum Boemis. Ceterum quia bene decet, vt unus quisque in suo iure seruetur, promittimus prefatos incolas nostros in omnibus ipsorum juribus permittere, tenere et eciam conseruare, nec eos contra ius aliqualiter perturbare. Hec autem omnia et singula nos promittimus serua- turos.“ — Dat. in generali colloquio Prage a. d. MCCCXXV°, idus Marc. Ex orig. membran. in arch. Trebon. cop. Mus. Boh. — Böhmer, Reg. Imp. 335, n. 492. 1047) 1325, 15 Mart. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Hermanno de Myliczin villas Krse- penicz et Swireticz confert. — Not. oc, "quod Hermanno de Myliczin, —— qui in expeditione, quam proximo habuimus in subsidium — — d. Ludwici, Romanorum regis, nobis fideliter seruiuit, volentes seruicia huiusmodi et omnia dampna, que in conflictu exinde subsecuto pertulit, graciosis premiis compensare sibi proinde et vt in antea servire nobis eo prompcius eciam teneatur, villas nostras Krsepenicz et Swireticz cum agris cultis et incultis, pratis, pascuis, montibus — — praesentibus fidelibus nostris dilectis Henrico de Lypa, summo marschalco regni nostri, Petro de Rosenberch, summo camerario dicti regni nostri, Alberto de Fridlant, Vlrico de Ryczano judice, Hincone dicto Berka de Duba, burchrawio Pragensi. Wilhelmo de Landstein et Vlrico dicto Pflug contulimus et conferimus per ipsum Hermannum et heredes suos hereditario iure in perpetuum possidendas.“ — Dat. Prage id. Marcii a. d. MCCCXXV°. E cop. Mus. reg. Boh. 1048) 1325, 15 Mart. In Porta Apostolorum. Nos Buzko abbas, Neemyas prior, Lutholdus praepositus totusque conventus mona- sterii in Porta apostolorum — villas nostras Wssestud, Stebocza et Czirnczin — — commen- datori et fratribus domus de Chomutow, ordinis cruciferorum de domo Teutonica, pro XCV sexag. gross. prag. vendidimus. — Dat. et act. in Porta apostolorum a. d. MCCCXXV°, id. Mart. Testes nobiles viri: Nicolaus dictus Winkler, Borzuta de Morawiwes et Petrus de Korozluk. Millauer, Der deut. Ritterorden in Böhmen p. 141. 1049) 1325, 16 Mart. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, dat Chodonibus prope civitatem Tust habitantibus idem jus, quo gaudet Tust civitas. — Not. oc, „quod cum homines nostri Chodones in villis videlicet Postrzekow, Clenitsch, Drazenaw, Vgezd, Dlumaczowo, Mrdakow, Kytschow, Podsinowicz et Lhotha ac alibi prope civitatem nostram Tust et nemus residentes transactis temporibus cuidam juri quodammodo gravi atque illicito sint subiecti, ad cuius releuamen, ut ipsi Chodones continuis incrementis proficere valeant, graciosius intendamus, statuimus, — — quod Chodenes ipsi ex nunc et semper in antea omni eo iure, quo gaudet

Strana 405
et Moraviae. Annus 1325. 405 Tust ciuitas nostra in judiciis, quociens vel quando ibidem coram judicio vel ad judicium vocati fuerint, frui debeant et gaudere, hoc tamen specialiter expresso, quod prefati Chodones, qui racione elongationis ab ipsa ciuitate et laborum suorum pretermissione frequenter ibidem in Tust coram iudicio et iudicium habere non poterint, infra quatuor septimanas tantum in predicta ciuitate nostra Tust judicium de cetero habere debeant et ibidem de se con- querentibus respondere. Mandamus itaque — — vniuersis burgrauiis et judicibus in Tust ceterisque fidelibus nostris, quatinus prefatos Chodones contra huismodi nostra statuta non debeant inantea aggravare.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXV°, XVII kal. Apr. E cop. Mus. Boh. a. d. 1475 facta. 1050) 1325, 19 Mart. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Paulo, civi Znoymensi, curiam suam in villa Schattow sitam donat. — Dat. Prage a. d. MCCCXXV°, XIIII° kal. Apr. Ex orig. arch. civ. Znoim. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 215. — Böhmer, Reg. Imp. p. 395, n. 634. 1051) 1325, 19 Mart. Avinione. Johannes papa XXII Chorado de Neuenbach, diacono Pragensis diocesis ; dispensatur cum eo super ordinibus susceptis et suscipiendis, quia thoro illegitimo natus subdiaconatum et diaconatum accepit a quodam falsatore Johanne Damasceni, qui in Italia combustus fuit. — Dat. Avinione XIV kal. April. pontif. a. IX. Dudík Iter Rom. II, 95 Extr. 1052) 1325, 19 Mart. Pragae. Johannes, Boh. rex oc, confirmat venditionem oppidi Gumpalds a fratre Ulrico, magistro ord. Cruciferorum in pede pontis Prag. Henrico de Lypa factam. — Not. oc, "quod quia deuotus noster dilectus fr. Vlricus, magister ord. Cruciferorum, hospitalis in pede pontis Pragensis, et conventus ibidem bona et opidum ipsorum Gumpalds cum omnibus suis iuribus, proventibus et pertinenciis, in quibuscunque rebus consistant, cogente inevitabilis ordinis et domus ipsorum, quam nullo alio modo intervenire poterant, necessitate fideli nostro dilecto Henrico de Lypa, capitaneo Moravie, et suis heredibus pro certa quantitate pecunie, pro qua bona alia ordini et domui ipsorum magis utiliora de nostro consensu et ex certa nostra sciencia compararunt rite et rationabiliter cum omni iure, sicut ad ordinem et domum ipsorum spectabant, iusto venditionis tytulo tradiderunt, sicut in ipsorum litteris ipsi Henrico et suis heredibus super eo datis plenius continetur expressum, nos huiusmodi vendicionem de certa nostra sciencia, vt premittitur, factam — approbamus.“ — — Dat. Prage XIV kal. Apr. a. d. M.CCC.XXV°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 827. 1053) 1325, 21 Mart. Pragae. Fr. Michael, prior domus hospitalis S. Johannis Jerosolimitani per Boemiam, Po- loniam, Austriam, Morauiam, Stiriam et Carintiam, disponit de villa Vgezd a Theodrico de

Strana 406
Emler, Regesta Bohemiae 406 Berd emta. — Not. oc, „quod considerantes, villam Vgezd, bonis nostris in Meneting con- tiguam, propter impios inhabitatores ipsius fuisse ab antiquis temporibus onerosam, volentesque, vt tenemur, tam fratrum quam eciam pauperum ordinis nostri quieti et comodis providere, ipsam villam cum omnibus juribus et adpendenciis suis erga nobilem virum Theodricum de Berd emimuns ordini nostro jure proprietatis et dominii perpetuo possidendam. Quam quidem villam distinximus et diuisimus sub hoc modo, quod grandiam siue curiam cum duabus ibidem araturis ac suis pertinenciis fratribus ac domui nostre in Meneting appli- cauimus atque dedimus tenendam, vtifruendam atque pro suis vsibus excolendam; residuam vero partem ville, que XV terras siue laneos boemicos continet censuales, fratri Wernhero conmendatori totique conuentui domus nostre Pragensis pro pecunia, quam in vendicione ville in Tyssem de nostra licencia vendite receperunt, vendidimus, dedimus atque resignauimus ipsis, successoribus ac eidem domui nostre Pragensi eciam jure proprietatis et dominii hereditarie possidendam. Sed quia propter locorum distanciam iam dictis — — conmendatori. fratribus ac domui nostre Pragensi prefatam partem ville in Vgezd et incolas eius per se tenere, regere ac bene posse defendere non videmus, de bona et fauorabili voluntate eorum- dem — — conmendatoris et conuentus prius dictas XV terras siue laneos eciam memoratis conmendatori — — fratribus et domui nostre in Meneting, quia ipsis adjacet, iunximus, conmisimus et sub annuo censu ad X annorum curriculum locauimus sub pactis et con- dicionibus infrascriptis, sane videlicet, quod iidem conmendator — — et fratres memorate domus nostre in Meneting ac eorum successores, qui pro tempore fuerint, XII sexagenas grossorum denariorum pragensis monete moderne in die Purificacionis gloriose virginis Marie annis singulis sepefatis conmendatori — — et conuentui ac eorum successoribus in ipsa domo nostra Pragensi census nomine persoluere debeant integre et complete ac nichilominus pena inflicta, quod quocunque anno dicto durante decennio sepedicti — — conmendator et fratres domus in Meneting supra nominatis conmendatori — — et conuentui Pragensi eundem censum non soluerent in loco et termino prenotato et ipsum censum ad quindenam contumaciter detinerent, extunc prenominati conmendator — — et conuentus de bonis suis eisdem in Vgezd se libere intromittant et per se possideant, sicut vellent, illi autem con- mendator —— et fratres in Meneting censum sic detentum ipsis adhunc ex integro reddere tenebuntur. Expleto quoque prescripto decennio omnes ille XV terre siue lanei cum vniuersis iuribus et pertinenciis suis ad iam dictos cnomendatorem — — et conuentum Pragensem libere reuertentur, et extunc, si partibus vtrisque, scilicet Pragensibus et de Meneting fratribus, — — placebit, poterunt de nouo contractum facere sicut prius; sin autem, extunc fratres sepefati conmendator — — et fratres eiusdem domus nostre Pragensis prehabitos XV laneos cum omnibus suis pertinenciis vendendi, locandi et quolibet modo alienandi tamquam rem propriam habebunt liberam facultatem.“ — — Act. et dat. in domo nostra Pragensi a. d. MCCCXXV°, in die s. Benedicti confessoris. Ex orig. arch. Melit. Pragae.

Strana 407
et Moraviae. Annus 1325. 407 1054) 1325, 21 Mart. Brunae. Johannes, Boh. et Pol. rex, Stiborio, Olomucensi canonico, fratri fidelis regii Zezemae de Hirstein concedit, ut in meliorationem praebendae suae dictae Powel molendinum in fluvio Moraua situm possit iure teutonicali exponere ac locare. — Dat. Brunne XII kal. Apr. a. d. M°CCCOXXV°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 215. — Böhmer, Reg. Imp. p. 395, n. 635. 1055) 1325, 22 Mart. Brunae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, fratribus Wernhardo et Mathiae, civibus Brunensibus indulget, „quod curiam in villa Schirnawicz sitam, quam quondam Wernhardus institor, socer ipsius Mathie, iure hereditario tenuit et ad ipsam agros ibidem a quibusdam sagittariis, qui villicos Brunenses ipsorum agrorum occasione nonnullis seruiciis consueuerunt respicere“, iusto comparauit tytulo emptionis, liberam — — tenere perpetuo debeant et habere. — Dat. Brunne XI kal. Apr. a. d. MCCCXXV°. Ex orig. arch. mon. Raigrad. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 828. — Böhmer, Reg. Imp. p. 395, n. 637. 1056) 1325, 23 Mart. Brunae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, civibus Znoymensibus concedit quasdam libertates praescribitque modum de recipiendo jure civili in dicta civitate. — Not. oc, "quod nos cupientes condicionem ciuitatis nostre Znoymensis facere meliorem, —— ciues Znoymenses ac eorundem — — successores hac prerogatiua gracie singularis frui deinceps volumus perpetuo et gaudere, quod omnes et singuli redditus testamentales, qui in ipsa ciuitate nostra Znoymensi legati sunt hactenus quibuscumque ecclesiis vel personis, siue parrochiales siue claustrales, siue religiose siue seculares fuerint, [possint] exfs]olui, ita quod pro huiusmodi marca reddituum quatuor marce, et pro lottone eorundem ferto dari et redimi debeat ab eisdem nullisque in ipsa ciuitate nostra secuturis temporibus huiusmodi testamenta redditualia fieri in preiudicium ipsorum nostrorum ciuium, heredum ac successorum suorum sustineri debeant vel admitti. Sique ecclesiis talibus, ut predicitur, vel personis alique pos- sessiones in agris, vineis, domibus vel bonis aliis inmobilibus ad ipsam ciuitatem nostram spectantibus quitquid legatum deinceps fuerit nomine testamenti, extunc volumus, vt infra vnius anni spatium a tempore legacionis facte continue conputandum, talis possessio in qua- cumque re constiterit, nulli extraneorum, sed ipsius ciuitatis cuicumque tantummodo vendi debeat incolarum. Indulgentes ipsis predictis nostris ciuibus, — — quod molendinum in Schalichdorf et molendinum in Neztachleb cum dimidio molendino sub castro nostro Znoy- mensi sita, que hactenus nostras generales collectas siue bernas consueuerunt soluere et con- tribuciones facere ad easdem, ab ipsis ex nunc in antea perpetuo sint exempta, et ad ciui- tatem nostram Znoymensem ad ferendum ciuilium exaccionum, taxacionum vel contribucionum consueta et necessaria onera cum eadem ad quemcumque imposterum extraneum vel incolam ciuitatis ipsius per quemcumque deuolucionis modum deuoluta fuerint, pertinere debeant et spectare. Nolentes quoque, quod alterius oneribus alter quispiam debeat onerari, volumus,

Strana 408
408 Emler, Regesta Bohemiae quicumque in ipsa ciuitate nostra Znoymensi alicuius domus vel hospicii seu curie inhabitator, inhabitatrix fuerit uel possessor, siue nobilis siue ignobilis, religiosus siue secularis vel clericus uel laicus extiterit, nullam pretendens sibi conpetere libertatem cum ipsis nostris ciuibus Znoymensibus et eorum successoribus exnunc inantea consuetis et necessariis oneribus ciuilibus debeat subiacere. Et ut ipsa nostra Znoymensis ciuitas libertate gaudeat ampliori, volumus et fauemus, vt quicumque ciuitatensium, opidanorum aut villanorum regni nostri Bohemie uel marchionatus Morauie, sub quocumque nostrorum regnicolarum fidelium resi- denciam prius fecerit personalem, in ipsa ius ciuile obtinere desiderauerit et in ciuem receptus fuerit in eadem, postquam sibi per iudicis et juratorum Znoymensium, qui nunc sunt uel qui pro tempore fuerint, nuncium ad hec missum, apud suum dominum recepta fuerit con- sueta licencia uel nomine et vice sui apud judicem et juratos vel eorundem aliquos, cum quibus licenciandus taliter residenciam habuit personalem, aput quos huiusmodi recepcionem licencie eandem vim (sic), et si tum de ipso super continencia status sui inputatum fuerit ab eisdem, extunc ab inpeticione et impedimento eius quolibet, sub quo talis residenciam habuit corporalem, persona et rebus suis omnibus quietus et illesus tamquam ceteri nostri ciues Znoymenses debeat remanere; et ad hec efficiendum capitaneus Morauie, burgrauius et villicus Znoymensis, qui nunc sunt uel qui pro tempore fuerint, ipsis ciuibus nostris Znoy- mensibus, dum super eo requisiti fuerint, teneantur opem et operam efficaciter adhibere. — — Dat. Brunne X° kal. Aprilis a. d. MCCCXXV°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 216. — Böhmer, Reg. Imp. 395, n. 636. 1057) 1325, 24 Mart. Brunae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Benessio et Bohussio fratribus de Rauzenbruk et eorum heredibus masculini sexus confert villam Rauzenbruk iure feodali possi- dendam, ita tamen, "quod nobis, heredibus vel successoribus nostris, regibus Boemie vel mar- chionibus Morauie teneantur in expedicionibus et raysis regiis vel marchionum sub expensis regalibus vel marchionalibus cum vno dextrario deseruire, et iure, quo feodarii et vasalli nostri Glacenses fruuntur et gaudent, vti similiter debeant et gaudere. Sique in expedicio- nibus et raysis contra aduersarios regni Boemie vel marchionatus Morauie ipsi vel heredes ac successores eorundem masculini sexus, vt predicitur, dampna perciperent, quamdiu ab eisdem per nos, heredes vel successores nostros non fuerint releuati, tamdiu nobis, here- dibus vel successoribos nostris nulla de cetero in expedicionibus vel raisis ampliora tenentur seruicia exhibere. Volumus eciam, vt predicti fratres coram nobis vel capitaneis Morauie ac camerariis in Morauia, fidelibus nostris, tantummodo debeant de iusticia respondere.“ — Dat. Brunne IX° kal. Aprilis a. d. MCCCXXV°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae, Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 217. — Böhmer, Reg. Imp. 395 n. 638. 1058) 1325, 24 Mart. Romae. Fr. Jacobus Mothonensis et fr. Stephanus Vernensis [?] episcopi ecclesiae s. Bartho- lomaei in Pilzna indulgentias concedunt. — "Cum ex parte dilecti filii Vlrici de Pilzna diocesis

Strana 409
410 Emler, Regesta Bohemiae a peccatis, quotiens fuerit opportunum, et in articulo mortis possit sibi dare plenam abso- lutionem. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 95. Extr. 1062) 1325, 29 Mart. Avinione. Johannes papa XXII mandat executoribus, ut ad nominationem Johannis, regis Boemiae, faciant recipi in quibusdam ecclesiis cathedralibus et collegiatis Pragensis, Leo- diensis etc., ast non Olomucensis dioceseum singulas personas in canonicos et fratres. — Dat. Avinione IV kal. April. pontif. a. IX°. Dudík, Iter Rom. II, 95. Extr. 1063) 1325, 30 Mart. In Broda Ungaricali. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, civibus in Hradisst possessionem villarum Chunicz, Langzeil et Mingowicz confirmat civesque et incolas per totum regnum Bohemiae et marchionatum Moraviae a teloneorum datione liberat. — Dat. in Broda Vnga- ricali III° kal. Apr. a. d. MCCCXXV°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 218. — Böhmer, Reg. Imp. 395, n. 640. 1064) 1325, 31 Mart. In Broda Ungaricali. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Mathiae, Mauritio et Wern- hardo fratribus, civibus Brunensibus, curiam in Schirnawicz emtam liberam confert tenendam. Dat. in Broda Vngaricali II kal. Apr. a. d. MCCCXXV°. Ex orig. arch. mon. Raigrad. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 828. — Böhmer, Reg. Imp. p. 395, n. 641. 1065) 1325, 1 Apr. Avinione. Johannes papa XXII Johannis, regis Boh. propositum in subsidium terrae sanctae transfretandi laudat. — „Cum nuncii te, fili clarissime, ad transfretandum zelo fidei catho- licae in subsidium terrae sanctae, et ad certos honores nostros et eiusdem ecclesiae toto cordis affectu sub eadem credentia coram nobis asseruerint aspirare, personam et bona tua propterea te paratum exponere, nihilominus asserentes, nos oblationem huiusmodi, quam deo gratam tibique honorabilem et nobis placitam admodum et acceptam indubitanter supponimus, tuumque in hac parte laudandum propositum gratiarum actionibus uberibus prosequimur et digna laude in domino commendamus. Et licet supplicatis pro parte tua per ipsos nuncios, qualitate supplicatorum ipsorum et aliis pluribus obsistentibus per nos praefatis nuntiis ex- positis et tibi referendis per eos, non annuerimus usque quaque, eadem de illis, quae secundum deum et honeste potuimus, ad exauditionis gratiam admittenda favorabiliter duximus, sicut in literis confectis super hoc regiae patebit magnitudini, et ipsi nuncii referre peterunt viva voce. Rogamus igitur excellentiam regiam et obsecramus in domino Jesu Christo, quatenus in eodem proposito exhibitione fructuosi operis, cum opportunum fuerit, prosequendo constanter et indefesse perseverare studeat regia celsitudo: tenemus enim in-

Strana 410
et Moraviae. Annus 1325. 409 Pragensis, nobis fuerit humiliter supplicatum, ut omnibus uenientibus ad ecclesiam sancti Bartholomei de Pylzna diocesis Pragensis uelimus indulgenciam exhibere, nos uero de omni- potentis dei misericordia et beatorum Petri et Pauli, apostolorum eius, auctoritate confisi omnibus uere penitentibus et confessis, qui uel que predictam uisitauerint ecclesiam in ipsius festiuitatibus seu eciam sollempnitatibus, Natiuitatis domini, Circumcisionis, Epiphanie, Resu- rectionis, Ascensionis, Pentecostes, Trinitatis, dedicationis ecclesie nec non sollempnitatibus virginis Marie, sancti Johannis baptiste ac beatorum Petri et Pauli apostolorum et in festo omnium sanctorum, sancte Caterine, sancti Nicolay, sancte Lucie ac per eorum octauas manusque porrexerint adiutrices, et qui in serotina pulsatione flexis genibus ter Aue Maria deuote dixerint et ad sepultura (sic) mortuorum interierint, quilibet nostrum quadraginta dies de iniunctis sibi penitentiis misericorditer in domino relaxamus. Ceterum cum maxima deuotio a populo habeatur, cum corpus Christi ad infirmos a sacerdote defertur, auctoritate nostra quilibet nostrum concedimus predicte ecclesie sacerdoti, ut cum eum contigat corpus Christi infirmis deferre, indulgentiam possit dare quadraginta dierum, dummodo ad ea dyo- cesanus eius concedat assensum." — Datum Rome in palatiis nostris mensis Martii die XXVI, pontificatus domini Johannis pape XXII anno nono. Nos vero magister Vlricus, Pragensis ecclesie scolasticus et administrator episcopatus eiusdem, predictas indulgencias ratas et gratas habentes ipsas auctoritate, qua fungimur, confirmamus. — Dat. Prage a. d. MCCCXXV°, II idus Octobris. Ex orig. Mus. civ. Pilsnensis. 1059) 1325, 28 Mart. (S. 1.). Jean, roi de Bohême etc., fait savoir qu'il a donné pour lui et pour ses hoirs à noble homme son cher et féal Jehan, seigneur de Mirabel et de Marax, chevalier, et à ses hoirs, en fief et en hommage, les hautes justices et jurisdiction es villes de Maresch, Buesbach etc. — Le jeudi après l'an reneuf. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, 30. — Böhmer, Reg. Imp. p. 395, n. 639. 1060) 1325, 29 Maii. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boh., quod in locis interdictis possit facere cele- brari. — Dat. Avinione IV kal. Apr. pontif. a. IX°. Dudík, Iter Rom. II, 95. Extr. 1061) 1325, 29 Mart. (S. 1.). Johannes papa Johanni, regi Bohemiae, quod possit habere altare portatile. — Dat. IV kal. Apr. pontif. a. IX°. Idem eidem, quod confessarius suus possit eum absoluere a sententiis, quibus est — Dat. ut supra. ligatus. Idem eidem, quod possit eligere confessarium, qui habeat potestatem eum absolvendi 52

Strana 411
et Moraviae. Annus 1325. 411 dubie, quod perseverantia ipsa grata divinae maiestatis accidet oculis et honoribus, pro- fectibus regiis existere poterit multipliciter opportuna. — Dat. Avin. kal. Apr. pontif. a. IX°. Balbin, Misc. dec. I lib. VIII p. 31. — Dudík, Iter Rom. II, 95. Extr. 1066) 1325, 5 Apr. Znoymae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, ciuitati Brunnensi omnia jura et privilegia a praedecessoribus suis concessa confirmans nova quaedam statuta civitati prae- dictae confert. — „Superaddentes de nostre gracie plenitudine statuta quedam, que ipsi ciuitati nostre Brunnensi et eius incolis — — credimus prouenire. Et primo statuimus, quod nulla vina Australica, postquam nova vina terre habita et ad bibendum habilia fuerint, in eadem usque ad succedens deinde proxime festum Pasce anno secuturis temporibus quo- libet propinari per quempiam debeant, districcius inhibentes, nulli ipsorum ciuium omnino licere volumus, quod huiusmodi inhibicionis nostre statuto contraire audeat occasione aliqua vel ad contraeundum aliquod ingenium invenire. Si quis vero vinum in ipsa ciuitate infra tempus expressum propinando Australicum presenti nostre inhibicioni, quacumque ductus temeritate, presumpserit obuiare, pene perdicionis vini eiusdem et quinque marcarum vsualium, quod et quas in ipsius ciuitatis usus conuerti —— volumus, proinde debeat sine spe gracie subiacere, nisi fortassis hoc ipsum statutum nostrum nos, heredes aut successores nostri ex causis racionabilibus reuocandum aut in melius viderimus immutandum, eo non obstante alia omnia in hiis contenta in suo permanere volumus robore firmitatis. Preterea vt fraudu- lencia, que circa annonas in metretis cumulatis hucusque mensuratas consueuit fieri, ammodo sopiatur, volumus, vt judex et jurati, qui nunc sunt uel qui pro tempore fuerint, ad hoc, quod per ipsarum metretarum planacionem debitam et alias solitam fieri communis et con- ueniens pluribus obseruetur justicia, curam iuxta fidei sue debitum sacramentum, prout ne- cesse fuerit, adhibeant diligentem. Illud eciam difficultatis obstaculum et ambiguitatis dubium, quod nostri Brunnenses ciues de Olomucensis episcopatus hominibus super optinenda et ex- hibenda in ipsa ciuitate Brunnensi inconuenienti iusticia de eisdem hactenus est perpessa, decernentes penitus aboleri, volumus et pro statuto tenendum perpetuo promulgamus, quod dilecti nostri ciues Brunnenses —— eandem iusticiam, quam de ceteris nostris regnicolis, tam religiosis quam secularibus, in ipsa ciuitate Brunnensi et per se consequi et aliis exhibere super quibuscumque accionibus et inpeticionibus siue causis sibi conpetentibus per eorum personalem occupationem vel rerum suarum arrestacionem hactenus consueuerunt, eandem eciam de prenotatis eiusdem Olomucensis episcopatus hominibus vniuersis et per se con- sequi et aliis exhibere, eosdem in ipsa ciuitate occupando uel eorum bona arrestando, super quibuscumque causis vel accionibus sibi conpetentibus in eosdem deinceps valeant et de- beant pleno iure. Ceterum cum expediat et velimus, vt omnes et singuli, qui de predicti Olomucensis episcopatus ciuitatibus, opidis siue villis nec non aliorum fidelium nostrorum baronum, militum et wladiconum quorumcumque, nec non claustralium regni nostri Boemie uel marchionatus Morauie, in quibus habuerunt vel habuerint residenciam corporalem, ad ipsam ciuitatem nostram quocumque tempore voluerint se transferre, non debeant per ipsos 52*

Strana 412
412 Emler, Regesta Bohemiae vel ipsorum alterum per vllam violenciam impediri, decernimus, vt quicumque talium per ciues nostros Brunnenses, presentes aut futuros, in ciuem eorum receptus bonum et laudabile testimonium judicis et juratorum, cum quibus corporalem habuit residenciam, et si non eorum omnium, saltem sanioris eorum partis, et si fortassis propter metum dominij non in publico, saltem in priuato, uel eo ipso forsitan per quemcumque modum ex parte dominij intercepto, saltem huiusmodi testimonium super continencia status sui per iudicem et iuratos loci vicinioris, qui tamen alieno subiectus fuerit dominio, meruerit modo prehabito optinere, non obstante eo, quod ad recepcionem licencie per ipsos ciues nostros Brunnenses vel alterum eorum, aut nuncium pro ipso tali factum uel per litteras super eo directas eundem fortassis ex malicia dominij in recendendo illese, cum omnibus bonis suis contingeret impediri, extunc nostra, heredum et successorum nostrorum, regum Boemie uel marchionum Morauie, qui pro tempore fuerint, nomine et vice dominii prenotati data et recepta sibi consueta et sufficienti licencia ipsum talem et taliter licenciatum ad predictam ciuitatem nostram cum omnibus bonis suis in quieto transitu nequaquam volumus impediri, si vero per quempiam fuerit secus factum, extunc volumus et mandamus, vt capitaneus Morauie et villicus Brun- nensis — — predictis nostris ciuibus Brunnensibus iuxta eorum requisicionem ad hoc, quod talis predictus et taliter licenciatus ad eos quietus cum omnibus bonis suis, vt predicitur, transeat et illesus opem et operam adhibere debeant penitus efficaces“. — Dat. Znoyme nonis Aprilis a. d. MCCCXXV°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 219. — Abhandl. der k. böhm. Gesellsch. der Wissensch. 1787 p. 114. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 180, n. 77. 1067) 1325, 7 Apr. Avinione. Johannes papa XXII, regi Bohemiae, super receptione nuntiorum suorum et missione signi, quo uti intendit rex in literis domino papae designandis. — Dat. Avinione VII id. April. pontif. a. IX°. Dudík, Iter Rom. II, 95. Extr. 1068) 1325, 12 Apr. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, civibus civitatis in Sicca omnes donationes et privilegia confirmat. — Oznamujeme oc, „že my věrných našich měšťan Suši- znamenavše a dobrotivě rozváživše, že tíž měšťané mnohými ckých víru a víry ustavičnost — a velikými náklady město naše Sušice zdí znamenitú obehnali a zavřeli, i k jich rozmnožení užitku a pokudž možné odpomožení nedostatku — — jim milostivě dopouštíme, půjčujeme a přejeme, aby oni měšťané, dědicové a budoucí jich v témž městě našem Sušici všechněm a zvláštním právům, 1) obyčejům, milostem a svobodám schváleným, jimiž sú obdařeni do- saváde a před tím jich užívali, bez proměny, umenšení a obtížení po věčné časy se radovali, chtíce, aby při zlatých dolech, vodách i lesích, polích, vladařstvích — — a vesnicích k tomu našemu městu od starodávna příslušejících u pokoji zuostaveni byli a pokojně zachováni, [a] v předložených jich právech, obyčejích, milostech a svobodách [v] budoucím času jim aby

Strana 413
et Moraviae. Annus 1325. 413 se neujímalo.“ — Dán v Praze dvanáctého dne měsíce dubna léta božího tisícího třístého dvacátýho pátýho. E versione simplici in arch. civitatis Siccensis saec. XVI exeuntis vel XVII ineuntis. — 1) In cop. Sicc. „a zvláštním právem, obyčejem, milostem a svobodami schválenými.“ 1069) 1325, 12 Apr. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex, ac Lucemburg. comes, Nicolao de Chemniz, Budissinensi canonico, concedit pro dotandis in ecclesia Budissinensi aliquot vicariis XVIII sexag. vel marcarum redditus in provincia Budissinensi comparare. — Dat. Prage II id. Aprilis a. d. MCCCXXV°. Ex orig. capit. Budiss. Köhler, Urk. des Markgraf. Oberlausitz II, 258. — Böhmer, Reg. Imp. 394, n. 642. 1070) 1325, 13 Apr. Pragae. Johannes, B. et. rex ac Lucemburg. comes, venditionem bonorum in Hostowicz a Ban- dino de Arecio, olim apotekario, Nicolao Hildebrandi, civi Pragensi, factam confirmat. — Not. oc, „nos olim dilecto apothekario, magistro Bandino de Arecio, propter — — seruicia nobis ab ipso prestita — — contulisse hereditatem et bona in Hostowicz nouem marcarum et dimidie redditus annuos habencia cum censu eiusdem hereditatis per eum et heredes suos ab eo descendentes iure hereditario habenda, tenenda et in perpetuum possidenda, per nos super collacione ipsa nostro regali priuilegio sigillis maiestatis nostre munito, liberaliter sibi dato. Verum quia ipse magister Bandinus ex causa utique necessaria predictam hereditatem cum redditu seu censu prefato dilecto nobis Nicolao Hildebrandi, ciui nostro Pragensi, eodem iure hereditario, quo hereditatem ipsam cum censu siue redditu annuo supranominato tenebat, vendidit pro certa pecunie quantitate, supplicans nobis, ——ut ad maiorem cautelam prefati Nicolai et heredum suorum ac ampliorem roboracionem vendicionis huiusmodi digna- remur vendicionem ipsam —— confirmare ac ei nostrum assensum beniuolum impertiri. Nos ipsius magistri Bandini supplicacionem — — iustam —— reputantes, vendicionem predictam — confirmantes, ei nostrum prestamus assensum, — et ex ampliori beniuolencia, quitquid iuris in hereditate et censu predictis nos competit vel posset quomodolibet competere, in dictum Nicolaum et eius heredes transfundimus graciose volentes et consencientes omnino, vt ipse Nico- laus et heredes sui hereditatem prefatam cum redditu annuo siue censu predicto et cum omnibus aliis et singulis suis utilitatibus et pertinenciis ac cum omni pleno iure et proprietatis dominio in perpetuum iure hereditario habeant. — — Fauemus quoque — — et indulgemus predicto Nicolao et heredibus suis, quod hereditatem predictam cum censu seu redditu annuo prenotato ac aliis suis vtilitatibus in toto vel in parte, prout eis placuerit, possint vendere, obligare, per- mutare etc. —— Mandamus igitur firmiter et precise tenore presencium Ermigardi, relicte Vlrici Bauari, ac heredibus suis et Andree Pragensi nunc hereditatem ipsam sub prenotato censu tenen- tibus ac heredlbus ipsorum ac aliis quibuscumque, qui eandem hereditatem tenuerint in futurum, quatenus ad sepedictum Nicoloum Hildebrandi et ad suos heredes ab eo descendentes de

Strana 414
414 Emler, Regesta Bohemiae cetero in perpetuum respectum habeant et eisdem predictum censum soluant tempore debito et consueto integre atque plene.“ — — Dat. Prage id. Apr. a. d. MCCCXXV°. Ex orig. arch. cap. Prag. 1071) 1325, 15 Apr. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, petente Bernoldo, praeposito Choty- souicensi, privilegia ab Ottacaro rege VI kal. Jul. a. d. MCCLXVI° (v. Reg. Boh. II, p. 201, n. 520) et Wenceslao rege XII kal. Apr. a. d. MCCLXXXVIII° (v. Reg. Boh. II. p. 619, n. 1439) monasterio Chotessouicense data confirmat. — Dat. Prage a. d. MCCCXXV°, XVII kalend. Maii. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. — Böhmer, Reg. Imp. p. 395, n. 643. — Hugo, Annal. Praemon. I, 460. 1072) 1325, 14 Apr. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemb. comes, petente Friderico, abbate monasterii Cedlicensis, privilegium a Wencezlao, B. et Pol. quondam rege, monasterio VIII idus Apr. a. d. MCCXCIX° (v. II, p. 786, p. 1833) datum confirmat. — Dat. Prage XVIII kal. Maii a. d. MCCCXXV°. Ex orig. arch. Worlic. cop. Mus. Boh. 1073) 1325, 16 Apr. Pragae. Johannes, Boh. ac Pol. rex ac Luc. comes, Henrico de Lypa partem hereditatis, Dokwan vendit. — Not. oc, "quod in Dokwan partem hereditatis, seu hereditatem quondam Henrici, fratris Alschiconis de Dokwan, que per mortem ipsius Henrici, qui sine heredibus et intestatus decessit, ad nos iure deuoluta, sicut ipsa nobis per barones et kmetones siue seniores terre Morauie pridem in generali iudicio terre siue czuda est adiudicata, peruenit, fideli nostro dilecto Henrico de Lypa, ipsius terre nostre Morauie capitaneo, pro C et L marcis gros. den. prag. pagamenti morauici, LXIV gros. pro marca qualibet computando, quas complete nunc percepimus, rite et racionabiliter vendidimus, iure hereditario per ipsum Henricum et heredes seu successores suos libere tenendam et possidendam, vtifruendam aut vendendam, ac omnino faciendum de ea, in toto vel in parte, tamquam de re eorum propria, quitquid eorum fuerit voluntatis, promittentes sincere ipsam hereditatem quolibet impetente secundum ius et consuetudinem terre Morauie in toto vel in parte sine expensis aut dampnis eorum quibuslibet disbrigare.“ — Dat. Prage XVI kal. Maii a. d. MCCCXXV°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 829. 1074) 1325, 16 Apr. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, magistro Sdenconi militi et phisico suo in bonis ab ipso emtis quasdam libertates concedit. — Fatemur oc, olim de nostro —

Strana 415
et Moraviae. Annus 1325. 415 — consensu militem et phisicum nostrum, magistrum Sdenconem, emisse a cocis nostris, Benessio et Borssone nec non ab heredibus eorum in nostra villa Wysoczan residentibus bona in eadem villa sita dato per nos ipsi magistro Sdenconi priuilegio super ea; post- modum eciam dictus magister Sdenco domum quandam in ciuitate nostra Praga iusto emp- cionis titulo comparauit, preterea agros cum areis quibusdam in villa nostra dicta Dehnicz aput Gothardum gnauum nobis dilectum comparauit; nos igitur consideratis dicti magistri fide et gratuitorum seruiciorum meritis, quibus ipse — — nobis studuit et studet multi- pliciter complacere, sibi propterea et heredibus suis in omnibus et singulis bonis predictis et eorum pertinenciis vniuersis plenam et perpetuam concedimus libertatem eaque bona ab omnibus exaccionibus, videlicet steuris, bernis, contribucionibus et seruiciis quibuscunque — in perpetuum eximimus et esse volumus libera et exempta. Damus eciam plenam et perpe- tuam potestatem eidem magistro Sdenconi et heredibus suis omnia bona supradicta locandi, vendendi, obligandi et omnimode alienandi — cum libertatibus preconcessis a nobis. — — Inhibemus [etiam], ut nullus de cetero predictum mag. Sdenconem vel heredes suos pro bonis sepenominatis vel accionibus et causis quibuscunque ad aliquod judicium trahere pre- sumat, sed si alicui in eisdem bonis quidpiam iuris vel accionis competat, super eo non — alibi quam coram nobis vel nostris beneficiariis Pragensibus suam iusticiam prosequatur.“ Dat. Prage XVI kal. Maii a. d. MCCCXXV°. E lib. civ. Prag. in arch. civ. eiusdem sig. n. 992 fol. CXXXVI. 1075) 1325, 19 Apr. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, venditioni sex laneorum in villa Ho- stabicz sitorum per Johannem de Kemnytz, curiae suae notarium, factae Gotfrido, coquinae suae magistro, et Hoyeri fratri ipsius assentit. — „Et ut Gotfridus et Hogerius predicti nostre liberalitatis munificenciam in se senserint copiosius redundare, ipsis, heredibus eorum ab eis descendentibus ac eorum successoribus trium marcarum grossorum denariorum grauium, sexa- ginta quatuor pro marca computando, de sepedictis sex laneis censum sive redditum annuum nobis pertinentem, similiter censum consimilium trium marcarum ad nos de sex laneis in noua plantatione ad predictam villam Hostabicz spectante sitis pertinentem et per Nicolaum Rado- hostonis, ciuem nostrum Pragensem, nobis debitum, nec non vnius marce grauis cum dimidia predictorum grossorum censum annuum de tribus laneis in sepedicta villa Hostabicz sitis ad nos spectantem et per Nicolaum Bauari, ciuem nostrum Pragensem, uel dictorum heredes siue successores nobis debitum cum suis vtilitatibus et pertinenciis vniuersis iure feodali damus, conferimus et donamus tenendum — — iure feodi ac imperpetuum possidendum, ita tamen, quod Gotfridus et Hogerius, heredes ac successores eorum memorati de predictis sex laneis per eos emptis et septem marcarum cum dimidia redditibus per nos, ut premittitur, eis datis nobis, heredibus ac successoribus nostris, regibus Boemie, tamquam feodarii et vasalli terre nostre Glacensis deseruire perpetuo teneantur, concedentes eis et eorum cuilibet de speciali gracia et fauentes, ut predictos sex laneos cum octaua dimidia marcis predictis donare, vendere, locare, permutare, alienare seu legare aut in quamcumque personam voluerint

Strana 416
416 Emler, Regesta Bohemiae transferre, in toto vel in parte vel si quid eis melius expedire videbitur, iure antedicto valeant.“ — — Datum Prage XIII kal. Maii a. d. MCCCXXV°. E confirm. Karoli regis de d. 1350 d. 8 Jan. in arch. cap. Prag. — Tab. cur. reg. XXV, f. 13. 1076) 1325, 19 Apr. Pragae. Johannes, rex Boh., ad petitionem Elisabeth reginae, relictae regis Wenceslai, et Henrici de Lipa, capitanei Mor. et marschalci Boh., Nicolaum filium Henrici Planeri, civis Prag., a solutione trium marcarum et bernae generalis de tribus laneis ad curiam in Jencz pertinentibus liberat. — Pragae XIII kal. Maii a. d. MCCCXXV°. Glafey, Anecdot. p. 182. — Tab. cur. reg. XVIII, 141. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 221. — Böhmer, Reg. Imp. 189, n. 76 et p. 395, n. 644. 1077) 1325, 20 Apr. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, privilegia civitati Pirnensi per Hen- ricum, marchionem Misnensem, data et concessa sed igne consumta renovat. — "Volentes itaque ipsos cives nostros — — iuribus libertatibus ac consuetudinibus, quibus hucusque freti sunt, in antea perfrui — — ipsis infra scripta omnia —— concedenda duximus. — — Videlicet quod de ipsa civitate nostra nobis, heredibus ac successoribus nostris regibus Bohemiae annis singulis deinde sibi succedentibus titulo census perpetui seu exactionis viginti quinque marcae argenti friebergensis ponderis in festo beatae Walpurgis et totidem marcae prae- dicti ponderis in festo beati Michahelis tunc subsequente proxime debeantur, ipsa civitate a quibuslibet aliis nostris regiis vexationibus perpetuo absoluta, quodque mercium ex- oneratio ac earum oneratio, quae vulgariter niderlag et ladung dicuntur, in ipsa civitate nostra Pirna iuxta consuetudinem hucusque servatam remanere debeant [et] perpetuo haberi. Quarum quidem exonerationis ac onerationis praedictarum fructus in maiori theloneo Meidburgensi de navibus sursum navigantibus oneratis et Pirnensi portui applicatis con- sistit hoc modo, quod de sale sursum ducto in navibus dentur pro theloneo semper de centum mensuris salis, quae soch dicuntur vulgariter, triginta sex denarii, qui pfundische pheninge dicuntur, qnorum relinquantur in theloneo in Misna duo denarii, triginta quatuor denariis remanentibus theloneo praenotato. Item de magno nave ad plenum onerata ascendente dentur ad cambium tres marcae argenti usualis, si autem talis non est ad plenum onerata eidem fiat gratia conveniens in cambio praenotato. Evacuatis autem huiusmodi navibus si nauta vel nauclerus earum pro illis bonis conparaverit lapides ligna vel quaecunque merci- monia ad inferiores partes duxerit, nihil dabit, si autem alter inpositis huiusmodi navibus mercimoniis quibuscunque praeter lapides et ligna duxerit eas infra, theloneum suum dabit. Item navis ex novo in litore constructa si ducit lapides vel ligna inferius, nihil dabit cautionem fideiussoriam faciens, quod ascendat ante glaciem onerata; si autem non ascen- derit ante glaciem, pro theloneo quartum dimidium fertonem dabit. Item navis, quae archa vel prom dicitur, in litore ex novo constructa si descenderit cum lapidibus vel lignis, nihil dabit praedicto modo, quod ante glaciem onerata redeat, fideiussoriam faciens

Strana 417
et Moraviae. Annus 1325. 417 cautionem, quae si non ascenderit, pro theloneo septem lotos dabit. Item navis, quae vloze dicitur, constructa et composita de novo in litore si deducit lapides vel ligna, dabit unum fertonem. Item de lignis, quae versus Maidburg ducentur sive desursum veniant sive ibidem in litore colligata fuerint, de sexagena eorundem, quae limina et vulgariter swellen dicuntur detur dimidius lotus, de sexagena lignorum, quae trabes dicuntur, sex denarii, de sexagena lignorum vulgariter balken dictorum quatuor denarii, de sexagena lignorum, quae in vulgo nuncipantur sparrin, duo denarii, de sexagena parvarum trabium denarius unus detur, de sexaginta sexagenis cilindrii quatuor denarii, de sexaginta sexagenis stucschindils octo denarii, de sexaginta sexagenis becherholcz octo denarii. Lapis, qui in vloz ducitur infra, det duos donarios, lapis dictus schale unum solvet denarium, item si lapis ducitur in curru vel aliter quam in curru, dabit idem, quod daret ductus super aquam; de lapide slifstein unum denarium. Item de carrata mellis detur unus ferto. Mensura sturnicz dicta mellis in Boemiam ducenda tres solvet denarios; currus mellis veniens de Budissin vel de Drezden seu de quocunque alio loco quatuordecim denarios solvere teneatur. De massa stagni, plumbi vel cupri, quae in vulgo dicitur last, medius ferto detur, centenarius praedictorum duos det denarios, lapis eorundem medium denarium. Item patella ad braxandum facta de qualibet acie quatuor denarios. Item centum quinquaginta cutes bovini vel equini corii ductae de Bohemia vel trans Albeam vel de quacunque aliena terra pro conductu dabunt mediam marcam, si autem incola civitatis tale corium adduxerit, nihil dabit. Centum cutes hircini vel bovini corii decem denarios, centum cuticulae agnellinae dimidium lotum, centum vero hircinae pelliculae quatuor denarios dare debent; cutis recens seu cruda dimidium dabit denarium. Item sagina nobilium pannorum, quae in vulgo soim dicitur, alterum dimidium fertonem; unus pannus nobilis in Bohemiam ducendus quatuor denarios dabit, unus pannus brevis Renensis vel Poprensis tres denarios, pannus in provincia factus duos denarios, et si incola civitatis dictos pannos in Bohemiam duxerit, dabit medium theloneum ; pannus in Drezden factus et venditus unum denarium, pannus in civitate incisus, si deportatur, nihil det et omnis pannus praecisus nihil dabit. Item carrata vini Gallici, Vngarici, Australici vel Alsatici unum fertonem et duos grossos, carrata vini adducta duos grossos solvet ; si advena adducit propinans in civitate, nihil dabit pro theloneo, sed civibus dabit fertonem pro censu celarii. Item Boemicale theloneum de sale : Sal, quod mensuratur in Pirn ex nave et ducitur in Bohemiam, de centum mensuris, quae in vulgo soch dicitur, II gr. dabit ; item si sal de curribus ad navem portatur et sursum ducitur, de C mensuris IV gr. solvet; item currus salis adductus cum IV equis vel tribus dabit XI denarios et ad cambium IV gros. solvet, currus salis adductus cum II equis, dabit XI den. et ad cambium tres grossos, currus cum uno equo XI denarios et ad cambium II gr., item biga salis 51/2 denarium pro theloneo et ad cambium II grossos. Item currus allecium adducens magis quam mediam massam pro theloneo dabit XIV denarios et ad cambium IV gr. currus allecium ducens minus quam mediam massam de qualibet maisa dabit duos denarios, sed ducens massam mediam vel minus allecis, quod losherinc dicitur, quatuordecim denarios tantum dabit, ducens autem eiusdem allecis massam integram vel plus quam dimidiam quatuordecim denarios theloneo et cambio quatuor grossos solvet, sique advena huius modi 53

Strana 418
418 Emler, Regesta Bohemiae allecia adduxerit, ea sigillatim non vendat, sed simul vel iuxta numerum in maisa contentum. Item tyna piscium eidem, quod maisa vel tunna allecis solvet, theloneo subiacebit, currus vero piscium theloneo quatuordecim denarios et cambio quatuor grossos solvet. Massa allecium de Maidburg adducta in navi pro theloneo 1/2 fertonem dabit; navis adducens de Maidburg sal vel allecia aut utrumque cambiet tres marcas; navis ducens allecia in Tetschin vel in Bohemiam de massa qualibet dimidium fertonem solvet. Pisces vel allecia in cimba forensi adducta dabunt aequale theloneum, maisa allecis dabit tres denarios, tunna tres, tina piscium tres similiter dabit denarios. Centenarius critae adductae alterum medium denarium- Currus adducens saccum humuli quatuordecim, si autem saccus ulterius in navi vel in curru ducitur, fertonem dabit, biga humuli septem denarios, si autem ulterius ducitur, medium fertonem dabit gratia nihilominus subsecuta; instrumentum, quod reff dicitur, cum humulo denarium unum dabit, si autem ulterius deportabitur, duos solvet. Currus carnes adducens dabit quatuordecim denarios, nihil penitus cambiendo, perna tres denarios, latus carnium alterum medium denarium, sexagena scapulorum octo denarios, sexagena costorum hammen vulgariter dictorum quatuor denarios. Pannus parchanus non latus unum denarium, latus vero parchanus duos dabit denarios, pannus Jerischensis duos denarios. Centenarius piperis et quaelibet mercimonia sacco contenta lotum unum dabunt; lapis saponis tres denarios, lapis lini vlasch dicti vulgariter de Calbn tres denarios. Institor vel eius servus portans merci- monia sua proprio corpore solvet theloneum iuxta libras singulas et numerum earundem ; currus institoris adducens institoralia dabit per se quatuordecim denarios, mercimoniis in ipso adductis solventibus specialiter thelonei ius consuetum. Lapis lanae infra ducendus unum denarium dabit, si autem ultra Albeam vel in Bohemiam ducetur, duos solvet denarios : lapis arvinae, lapis sepi ad inferiores partes ducendus unum tantum, si autem ducetur trans Albeam vel in Boemiam denarios duos dabit. Maldrata siliginis, tritici, ordei, brasii, annonae, pisorum, vitiarum quaelibet duos denarios; modius papaveris duos denarios, modius milii similiter duos dabit. Currus apportans vel deportans annonam quamcunque, sive modicum portet sive multum, quatuor denarios dabit. Centum ulnae linei panni similiter quatuor dabunt denarios; lapis filamenti garen vulgariter dicti si ducitur vel portatur in Boemiam duos denarios dabit, si autem nusquam portatur, unum denarium tantum dabit. Lapis cerae tres denarios. Deportans cultra sive schar dicta de sex cultris unum denarium solvere teneatur ; sex vomeres unum denarium, sexagena cultrorum pavorum de Boemia allatorum quinque denarios dabunt. Vendens equum unum denarium, emens eundem similiter unum denarium dabit. De bove unus detur denarius, de porco, sive pellatur sursum sive infra, unus denarius, de capra dimidius, de hirco etiam dimidius denarius est solvendus. De tribus ovibus unus denarius, de asino vendito triginta denarii persolvantur. Cimba, quae vulgariter einbömek dicitur, ascendens vacua non habens a latere asseria munimenta, quae vulgariter bort dicuntur, duos dabit denarios, cimba habens huiusmodi munimenta quatuor solvet denarios. Cimba de duobus facta asseribus quatuor denarios, de uno facta assere duos denarios dabit tantum, navicula ascendens dimidium fertonem. Centum pelliculae leporinae quatuor denarios, centum vulpinae medium lotum, centum asperiolinae tertium medium solvere tenebuntur. Currus

Strana 419
et Moraviae. Annus 1325. 419 adducens falces vel gladios quatuordecim denarios dabit; centum falces ductae in Albea quatuor grossos solvent, centum gladii quatuor denarios. Boemicale vinum adductum et pro sale datum est a theloneo absolutum, si vero pro denariis venditur, tunc dabit pro theloneo duos grossos, et si emens praedictum vinum in Drezden duxerit, dabit duos grossos. Currus adducens calibem quatuor dabit denarios, currus ceparum duas ristas; similiter currus allei duas ristas dabit. Centenarius seminis porri duos grossos, sed seminis rapularum unum grossum tantum dabit. De esoce adducto unus denarius, de rumbo unus lotus dari debet. Item naulum de vectura ultra Albeam sic solvatur: Quotquot equi in curru fuerint, tot denarii persolvantur, et si transiens in eadem septimana reversus fuerit, nihil dabit. Quilibet homo transiens medium dabit denarium et eadem septimana rediens similiter nihil dabit. — Praeterea dicta nostra civitas Pirnensis et cives in ea commorantes iuribus et liber- tatibus infrascriptis de nostris beneplacito et certa sciencia gaudeant perpetuo et fruantur, videlicet quod quilibet civitatis ipsius civis propriam habens in ea domum decem marcas argenti valentem, de qua et de quibus cum civibus nostris praedictis contribuat et con- tributiones faciat, ut est moris, de mercimoniis quibuscunque, quae in curru vel curribas propriis adduxerit, nec theloneo nec cambio praenotatis ad aliquod exinde persolvendum debitum sit astrictus, nisi ea deduxerit iterato, tunc ius consuetum de ipsis solvere teneatur. Item civis civitatis praedictae propria carens domo et contributiones de quinque marcis faciens et persolvens ius thelonei et cambii solvet in media parte tantum. Praeterea incola civitatis habens societatem in mercimoniis cum extraneo vel etiam cum incola domum pro- priam non habente ius theloneo et cambio praenotatis debitum sicut extraneus solvere teneatur, et incola civitatis mercimonia sua permittens ducere extraneum civitatis eundem de thelonei et cambii iuribus liberum faciat et solutum. Item incola civitatis adducens pro pretio cuicunque extraneo merces suas loco eiusdem extranei pro iuribus theloneo et cambio debitis, donec extraneus satisfaciat, tenebitur nomine fideiussorio respondere. — Praeterea iudex noster Pirnensis, qui nunc est vel qui pro tempore fuerit, habet et habebit perpetuo super res et personas obnoxiorum modo observato hucusque exercere iudiciariam potestatem. Item si iudex alicui petenti sibi de altero iustitiam fieri de- negaret, habito super eo duorum vel trium testimonio iuratorum, extunc ipse iudex prae- dictae civitatis nostrae in quatuor marcis argenti usualis in eius usus de certa scientia con- vertendis respondere infra mensem et satisfacere teneatur. Item iurati civitatis nostrae praedictae nullam in civitate Drezden vel alia quacunque ad evitandum dubium ferant iuris sententiam, nisi primum super eo in maniloquiis et colloquiis mature deliberaverint per quindenam. Item si aliquis praedictorum civium aut eorundem filius vel consanguineus quo- cunque casu et quocunque tempore vulneratus fuerit vel occisus, amicis eius corruptis odio vel malitia quempiam innocentem proinde volentibus in iudicio indebite convenire, extunc in- nocens assumptis sibi duobus vel tribus vicinis suis idoneis secum innocentiam suam iura- mentîs corporalibus comprobantibus se melius excusare valeat quam ad duellandum aliqua- tenus coartari. Si autem hanc sententiam aliquis retractare praesumpserit, extunc hic una cum praedictis nostris civibus cives Lipzkensis adeat civitatis, sique per eosdem sententia 53*

Strana 420
420 Emler, Regesta Bohemiae prius lata rite fuerit approbata, extunc retractator praedictus pro eo satisfaciat iuxta de cretum et beneplacitum iuratorum; si vero reprobata fuerit per eosdem, extunc proinde poenam debitam patiantur. Item nullus ex praedictis civibus Pirnensibus quaerimonias ullas super quacunque causarum coram nobis vel capitaneo nostro ibidem in Pirnis moveat, nisi primum ea coram iudice et iuratis nostris Pirnensibus proposita et super eo per eosdem sibi iustitia denegata; si quis vero contrarium fecerit, praedictae nostrae civitati in duarum marcarum argenti poena obnoxius habeatur. Item nullus extraneus sive advena in secunda feria ducat currus suos cum sale super forum citra viam lapideam; si quis autem contrarium fecerit, id, quod super eo statutum fuerit, solvere teneatur. Item advena adducens pisces ad vendendum stabit per totam diem primam in foro et secunda die usque ad nonam, antequam pisces suos vendat singulariter et divisim. Item advena adducens annonam quamcunque statim debet vendere secundum statuta civitatis et in nullam domum eandem aliquatenus reponendo; si autem in domum aliquam reposuerit statuta civitatis violando, dabit civitati quinque solidos et hospes, in cuius domum reponitur, dabit similiter quinque solidos pro- emenda. Indulgemus praeterea nostris civibus et eorum successoribus saepedictis, quod quandocunque eorum aliquis per nobiles viros de Donyn de ipsorum hominibus quibuscunque iustitiam pro causis suis non fuerit debitam consecutus, extunc in restaurum huiusmodi iustitiae consequendae eorundem nobilium homines, cuiuscunque status et conditionis ex- titerint, ac eorum res in ipsa civitate nostra Pirnensi detinere proinde et occupare valeant ac etiam arrestare.“ — — Datum Pragae XII° kalendas Maii anno domini millesimo tre- centissimo vicesimo quinto. Cod. dipl. Saxoniae regiae II, 5 pag. 337. — Böhmer, Reg. Imp. p. 335, n. 493. 1078) 1325, 21 Apr. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, venditioni villae Cluppicz per Hrutonem de Hrutenstein Henrico de Schenkenberg, genero suo, factae consentit. Dat. Prage XI kal. Maii a. d. MCCCXXV°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 221. — Böhmer, Reg. Imp. 395, n. 645. 1079) 1325, 21 Apr. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, petente Elizabeth, uxore sua, consentit, ut ecclesiam in Ruchwan cum iure patronatus alicui ecclesiae seculari vel mona- sterio dare possit. — Dat. Prage XI kal. Maii a. d. MCCCXXV°. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 222. — Böhmer, Reg. Imp. p. 395, n. 646. 1080) 1325, 21 Apr. Pragae. Heinrich, pfalzgraf und herzog von Baiern, gibt Peter von Rosenberg dieselben lehen die der vater desselben von ihm gehabt hat. — Wyer Heynraych, phalleincz graf ze Rayn vnd herczog in Bayrn, veriehen oc, "daz der edl man Petr von Rosmbrg dev lehen, der

Strana 421
et Moraviae. Annus 1325. 421 sain water won vnsrm water vnd wetrn gehabt hat, won vnz enphangen hat vnd auch wyer im dev — — ze rechter manschaft wrlyehen haben, dye alzo stent, das wyer oder vnser erbn ym odr seyne erben alle yar awf dy weynachten geben vnd anttworten sullen gen Passaw in dyev stat hyncz ainen erwergen wyert zway was welychs wayns, ayn ganczez sarlach vnd alz phyl wehes vnd dar zu gehort; vnd stet er, seyn erben vnd sayn nach- komme vnsr man wordem yn allen dem rechten als sayn vater vnsrs watrs vnd wetrn man was. Dar zu gehayzzen wyer massev der recht ze laysten, dye eyn herre seynem mann ge- punten yst. Her engegen synt auch sy vns gepunden aller der treven, rechten dyenstes vnd eren, dy eyn man zeynem rechten herren suldych vnd gepunden ist." — Der ist gegeben ze Prag da man zalt won Cristes geburt dreuzehen hundrt iar darnach in dem fumf vnd zwaynczygisten iar des sunntags vor sand Georientag. E cop. Mus. Boh. 1081) 1325, [22] Apr. (Pragae). Johannes, rex Boh. donat et confert monasterio Sedlecensi ius patronatus ecclesiarum parochialium in Curim, in Czaslavia, in Colonia et in Gretz in Pragensi item in Jemnitz et Germeritz in Olomucensi diocesibus, quod ipsi competebat, et quidem ad instanciam Friderici abbatis cum potestate applicandi fructus earum ecclesiarum in usus proprii monasterii. Riegger, Archiv III, 379. 1082) 1325, 22 Apr. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, civibus de Vsk super Albea privilegia renovat. — Not. oc, "quod, cum ad regie celsitudinis apicem — — euocati vni- uersos nostre dicioni subditos ab indempnitatibus et periculis preseruare et eorum dispendiis ex suscepti culminis officio pie succurrere teneamur, nos ad ea, ex quibus — — ciuium nostrorum Vscensium super Albea commoditates et profectus surgere credimus opportunos, sollicite mentis nostre aciem dirigentes, ipsis super euentu infortuito, quo eorum priuilegia ciuitati nostre Vsk super Albea in eius fundacionis primordiis per —— quondam Otakarum, Boemie regem, indulta et concessa ac per — quondam Wencesslaum, eciam Boemie regem, — — confirmata, iura eorum expresse cum nonnullis libertatibus ac graciis continencia ignis uora- ginem absorbuisse didicimus, —— duximus succurrendum. Volentes itaque ipsos nostros ciues Vscenses ac eorum successores iuribus, libertatibus nec non consuetudinibus, quibus hucusque freti sunt, utantea perfrui et gaudere, ipsis — — concedimus et fauemus, vt in causis suis iudiciariis iuribus dumtaxat Maydburgensibus, sicut a retroactis temporibus factum esse intel- leximus, nec non omnibus et singulis, quibus nostra Luthomericensis circa quascunque pos- sessiones suas et expresse circa predicte Albee ac eciam Wultaue in ascendendo et descendendo per eas cum rebus suis transitus liberos ad presens gaudet ciuitas uel eciam secuturis tem- poribus gauisura fuerit libertatibus, inmunitatibus ac graciis quibuscunque, similiter vti debeant perpetuo et gaudere, ita quod ad —— ciuium nostrorum Luthomericensium instar — nostri Vscenses ciues ac eorum successores in predictarum Albee et Wultaue aquarum

Strana 422
422 Emler, Regesta Bohemiae ascendendo et descendendo per eas liberis transitibus, consueto per eos dumtaxat dato theloneo in locis, in quibus de iure dari consueuit, quocunque voluerint nauigare et vbicunque eis nauigia sua expediuerint, onerare ac annonam et res suas quascunque ad ipsa adducere valeant et eciam sine inpedimento quolibet adaptare. Indulgemus eis preterea, — — quod quicunque regnicolarum nostrorum, —— cuiuscunque status aut condicionis fuerit, ad ciui- tatem nostram Vsk venerit, ipsis nostris ciuibus et eorum vnicuique de se conquerentibus uel conquerenti super summa quinque marcarum minus lotone grossorum denar. prag. tene- atur coram ipsius ciuitatis iudice et iuris in ea vsitati forma sine difficultate et contra- diccione qualibet respondere ac satisfacere de obtentis; sique debitam prescriptam summam videatur excedere, ex tunc coram czudariis nostris fidelibus, vbicunque locorum requirendum per ipsos ciues nostros fuerit, requiratur. Volentes, vt ipsi ciues nostri ad Pragense uel alterius cuiuscunque czude nostre iudicium super vllis causis non debeant de cetero euocari vel eciam iudicari aut per aliam quam iuris Maydburgensis formam de obiectis quibuslibet cuipiam responderi, inhibentesque ipsis nostris ciuibus expresse, quod in nostre villicacionis Vscensis oppidis aut villis nulli eos vel eorum quemlibet pro debitis impetenti respondeant ad obiecta. Mandamus firmiter, quatenus in ipsa ciuitate nostra Vscensi judex et iurati — — vnicuique de altero conquerenti, sub quocunque nobilium nostrorum residenciam reus habuerit, faciant super suis accionibus iusticiam expeditam. Volentes preterea, vt opifices et artifices predicte ciuitatis nostre vberioribus proficiant incrementis, inhibemus districte, vt intra vnius miliaris sepedicte ciuitatis nostre confinium in circumferencia circulari et extra ipsum eo modo, sicut est antiquitus obseruatum, nec braseatores nec braxatores nec taber- narii uel pistores, carnifices, sartores aut fabri uel alterius cuiuscunque artificii artifices vllas artes mechanicas alibi quam in ipsa ciuitate nostra Vsk audeant de cetero exercere; damus prefatis nostris Vscensibus ciuibus et eorum successoribus eosdem artifices omnes et singulos de predicti confinii sui terminis expellendi et remouendi penitus plenariam pote- statem, promittentes sincere premissa omnia et singula ipsis dum ipsa, Vscensis nostra ciuitas sic in regni nostri Boemie extremis finibus tamquam crebris et assiduis exposita periculis [est] constituta, tenere firmiter et inuiolabiliter obseruare et quantum nostra interest, nolentes, quod eis per heredes uel successores nostros, Boemie reges, aut subditos quoscumque pre- missa predicta uel eorum aliquod vllo futuro tempore violetur.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXV, X kal. Maii. Ex orig. confirm. privil. regis Caroli IV d. 24 Oktobr 1349. Arch. civit. Uscensis n. 6. — Feistner, Gesch. der k. Stadt Aussig p. 234. 1083) 1325, 22 Apr. Pragae. Johannes, rex Boh. oc, privilegia civitatis Lunensis renovat. — „Sic etenim fideles nostros dilectos ciues et incolas ciuitatis nostre Lunensis subnotatis iuribus, quibus ab antiquo potiti sunt, prout ex literarum tenore nostrorum predecessorum didicimus, quas ipsa ciuitas pridem habuit, sed nunc ciues eiusdem perdiderunt improuide, potiri volumus, ipsisque in auxiliaris releuacionis subsidium, ut eo melius nobis seruire valeant, has speciales gracias

Strana 423
et Moraviae. Annus 1325. 423 duximus graciosius faciendum. Primum, quod quilibet laneus ipsi ciuitati commensuratus octuaginta quatuor strichones seminis capiat, et de quolibet laneo nomine census annui dumtaxat media marca leuis ponderis, videlicet XXVIII grossi prag. semel in anno, puta in festo s Martini, nostre camere debeat assignari. Prata vero singula ipsi ciuitati adiacencia sine censu libera permaneant, ipsorumque possessoribus plena auctoritas competat eisdem pratis vti et ea in ipsorum vsus et vtilitatem conuertere pro eorum beneplacito voluntatis. Damus etiam vniuersitati dicte ciuitatis pro communi vtilitate omnium incolarum eiusdem duo pascua, videlicet pascuam magnam (sic), quam flumen Egra ambit, inter ipsam ciuitatem et villam Dobromierzicz iacenten et aliam pascuam minorem eidem pascue contiguam, ac mediam partem pascuorum contra villam Lenessicz1) et agros Kugem sitorum, que equidem singula ad ipsam ciuitatem perpetuo pertinebunt. Ipsi eciam ciues macella carnium, scampna panum et stubas bal- neales absque regalis census solucione in hereditatem quilibet, quantum in eisdem habere dinos- citur, libere possidebunt, et molendina similiter; de quibus tamen nobis de rota qualibet XIV grossos annis singulis soluere tenebuntur. Licet et licebit eciam ipsis ciuibus in regno nostro a religiosis et secularibus quibuslibet bona comparare et emere de nostra licencia speciali; que dum empta fuerint et secundum consuetudinem terre disbrigata, ipsi ciues nostri de dictis bonis his, quorum bona fuerunt huiusmodi, siue spirituales siue seculares exstiterint, nil aliud soluere debebunt quam censum annuum, ita quod cum omnibus exaccionibus, imposi- cionibus et oneribus aliis ea tantum cum ipsa ciuitate Lunensi debeant deseruire. Absol- uimus eciam et libertamus ipsos ciues, ut racione bonorum huiusmodi ad zudam Pragensem vel aliam euocari non debeant, sed super quibuslibet causis coram nobis, subcamerario nostro aut judice dicte ciuitatis eorum teneantur jure ipsius ciuitatis cuilibet respondere. Ut autem predicti ciues nostri debita sua commodosius repetere possint et valeant, ipsis indul- gemus et concedimus, ut homines episcopi, abbatum, canonicorum et quorumlibet religiosorum, baronum, wladikonum et quorumlibet nobilium, personales debitores existentes, pro eisdem debitis, quanta fuerint, et wladicones in personis propriis pro V marcis minus lotone de nostra licencia licite arrestabunt. Insuper ob maiorem disciplinam et promocionem judicii dicte ciuitatis nostre volumus et statuimus, quod si quis in ipsa ciuitate vel intra metas judicii eiusdem insolentiam vel indisciplinam commiserit, ut is per judicem et juratos ibidem puniri debeat in ipsius judicio ciuitatis; si vero talis ipsi judicio temere vellet insurgere et rebellare forsitan, ex tunc quidquid eidem et suis consortibus causa rebellionis huiusmodi illatum fuerit lesionis, incommodi et molestie, id dictis ciuibus nostris per nos, nostros offi- ciales et quoslibet nostros fideles non debuerit aliqualiter imputari. Volumus itaque et san- ctione perpetua sancimus, quod omnes et singuli ciues et incole sepedicte ciuitatis nostre Lunensis his prenotatis graciis et donacionibus principaliter et omnibus juribus ac liberta- tibus, quibus ciues nostri Lutomericenses ex jure vel de gracia in presenti pociuntur et po- — — Dat. Prage X kal. Maii a. d. cientur in futuro, frui debeant perpetue et gaudere.“ MCCCXXVO. E tab. cur. reg. XXIII, 511 et XV, 288 cop. in Mus. Boh. — Lib. civ. Lunensis fol. 1. — 1) Lenczicz et agros Knym in libro civ. Lun.

Strana 424
424 Emler, Regesta Bohemiae 1084) 1325, 22 Apr. Pragae. Nos Johannes, Bohemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, "promittimus villam nostram in Cethleub 1) non alienare nec cuipiam vendere nec donare, sed eam tamquam alia bona nostra regalia pro nobis et nostris heredibus conseruare. Si autem ciues nobis dilecti Lunenses ipsam villam ad ciuitatem ipsam vel forsitan de hereditate ipsius ville emere voluerint vel quidquid jam emerint, hoc eis graciosius concedimus et fauemus tali forma, quod iidem ciues nostri, quodsi cuipiam dominorum ipsam villam obligare nos contingeret aut dare ve- limus, eidem domino in solo censu et non alio penitus munere astringentur.“ — Dat. Prage X kal. Maii a. d. MCCCXXV°. Ex orig. arch. civ. Lun. — Lib. civ. Lun. fol. 1. v. — Tab. cur. reg. XXIII, 512. — 4) Czetolib h. tab. cur. reg., Czietolib lib. civ. Lunensis. 1085) 1325, 24 Apr. Pragae. † Johannes, rex Boh. oc, Petro de Rosenberg quasdam singulares libertates concedit. — Not. oc, „quod propter fidei devotionem et grata servitia, que nobis exhibuerit fidelis noster dilectus Petrus de Rosenberg, summus regni Boemie camerarius, hanc sibi specialem gratiam duximus faciendam et successoribus suis legitimis, ut extra quatuor tempora anni, quibus coram summo nostro camerario et zudariis seu beneficiariis nostris in Praga, vel etiam extra predicta IV tempora coram nobis bona hereditaria seu quecunque inmobilia resignari hactenus consueuerunt, dictus Petrus et successores eius huiusmodi bona sua hereditaria seu immobilia quecumque, quandocumque et quotiescumque voluerint, possent pro sue voluntatis arbitrio etiam extra eadem IV tempora et absque presentia beneficiariorum huiusmodi siue nostra, personis quibuslibet resignare, dare, donare, vendere vel alienare seu relinquere in vita vel in morte, constitutione, statuto vel approbata consuetudine regni nostri Boemie in contrarium editis quibuslibet vel servatis non abstantibus in hac parte. Etiam supradictus Petrus et successores eius, si essent citati secundum consuetudinem regni Boemie et non possent perso- naliter stare coram nobis et baronibns, qui sedent in judicio secundum consuetudinem regni, propter infirmitatem vel alias notabiles causas, que eis imminerent quocumque modo, possent loco sui fratrem mittere vel filium vel patruum vel aliquem ex amicis, vel de consiliariis suis bonum hominem fide dignum cum plena potestate eorum, dando sibi litteram sub sigillo suo, quod ille amicus vel servus fide dignus, quem nominabit nomine suo in litera, qua dabitur sibi, ut posset respondere loco eorum coram nobis et baronibus sedentibus in judicio, sicut ipse vel ipsi personaliter starent, tandem ille supradictus debet habere plenam potestatem lucrari, perdere causam secundum [inventionem] baronum, qui in judicio sedebunt pro hoc tempore. Etiam si necessarium eis esset, unum ex officialibus, qui sedent apud tabulas regni, debent eis mittere ad domum eorum, tamen super expensas etim pensas eorum, et ipsi debent sibi satisfacere secundum consuetudinem regni.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXV, VIII kal. Maii. Per d. regem W. Ex orig. arch. Trebon. cop. Mus. Boh.

Strana 425
et Moraviae. Annus 1325. 425 1086) 1325, 26 Apr. Pragae. Johannes, B. et P. rex ac Lucemburg. comes, monasterio Cedlicensi privilegium a Wenceslao II, rege B. et Pol., VIII id. Apr. a. d. MCCXCIX° datum iterum confirmat (v. Reg. Boh. II, p. 786 n. 1833). — Dat. Prage a. d. MCCCXXV°. Ex orig. arch. Vorlic. cop. Mus. Boh. 1087) 1325, 26 Apr. Pragae. Mag. Ulricus, Prag. ecclesiae scolasticus et administrator episcopatus Prag. in spiritu- alibus, not. facit, "quod constitutus in praesentia nostra Franciscus, filius Ebrlini civis Pra- gensis clericus, recognoscendo — — dominum Dirslaum, decanum Wissegradensis ecclesiae, ibidem praesentem et successores suos, eiusdem ecclesiae decanos, ecclesiae sanctae Mariae circa Laetam curiam Majoris civitatis Pragensis veros et legitimos esse patronos, ad prae- sentationem ipsius domini Dirslai se petivit a nobis ad perpetuam ipsius ecclesiae vicariam confirmari. Ad cuius domini Dirslai decani praesentationem nos ipsum ad perpetuam ipsius ecclesiae vicariam confirmavimus, curam ei animarum ibidem, quantum ad nostrum spectat officium, committentes“. — Dat. Pragae a. d. MCCCXXV°, VI kal. Maii. Insert. orig. lit. cap. Wyssegr. d. a. d. MCCCLXIV, XXVI Jan. cop. Mus. Boh. 1088) 1325, 29 Apr. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, monasterio Aulae S. Mariae in Antiqua Bruna omnia privilegia sub antiquis sigillis data propter maiorum sigillorum variationem innovat. — Not. oc, "quod cum domina Elizabeth, Wencezlai quondam Boemie et Pol. regis vidua, se nostre gracie suis quibuslibet negociis totaliter et fideliter recom- miserit, vt ex eo nostre liberalitatis munificenciam in se senciat ampliorem, nos vero plura negocia nostra cum ea expedientes nostris ea litteris et priuilegiis roborauimus nostrorum fidelium consilio habito super eo. Verum ne aliqua sinistra opinio ex preteritis posset elici in futuris, propter nostrorum maiorum sigillorum variacionem, dicte d. regine vtilitatem et promocionem ex animo cupientes, omnes litteras concessionis, donacionis, confirmacionis, ratihabicionis et libertatis — — tam ipsi domine regine quam monasterio Aule S. Marie in Antiqua Brunna, Olomucensis dyocesis, per nos prius sub nostris sigillis datas appro- bamus, innouamus, ratificamus et confirmamus, supplentes omnem defectum, si quis forsitan intervenerit, de nostre regie plenitudine potestatis, promittentes nostro, heredum, succes- sorumque nostrorum nomine omnes nostras litteras nostris prioribus sigillis munitas ratas et gratas habere et eas inuiolabiliter observare." — Dat. Prage III° kal. Maii a. d. MCCCXXV° Ex orig. arch. c. r. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 222. — Böhmer, Reg. Imp. p. 395, n. 647. 1089) 1325, 29 Apr. Pragae. Nos Johannes, B. et Pol. rex oc, not. oc, quod nos monasterio in Chotissaw favemus, „ut villam Serowicz, quam illustris dominus Wencezlaus, quondam Boemie et Polonie rex, socer et predecessor noster karissimus, ei et eis pro Wschalas et Zedlicze villis ipsi mona- 54

Strana 426
426 Emler, Recesta Bohemiae sterio quondam pertinentibus et ciuitati nostre Noue Pilsne in sue fundacionis primordio incorporatis necessario et adiectis permutauit et donauit, quamque predictum monasterium a retroactis temporibus in pacifica possessione tenuit et possedit, teneant iure proprietario cum vtilitatibus suis et pertinenciis ac possideant in perpetuum pacifice et quiete.“ — Dat. Prage III° kal. Maii a. d. MCCCXXV°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. Mus. Boh. 1090) 1325, 29 Apr. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex oc, praeposito et conventui monasterii Chotisowensi facit gratiam, "quod ipsi et eorum homines in quibuscunque possessionibus eorum residentes ad Pragensem vel aliam quamcumque regni nostri Boemie czudam pro debitis aut culpis vllis ammodo numquam debeant euocari vel eciam iudicari seu ad czudariorum nostrorum requi- sicionem in ciuitatibus vel opidis predicti regni nostri Boemie arrestari, occupari seu quomodo- libet impediri. Si vero super hereditatibus suis cuipiam debuerint respondere, hec in nostri aut dilectorum fidelium nostrorum Henrici de Lipa, predicti regni nostri Boemie capitanei, et Vlrici Pflugonis, Pragensis czude nostre judicis, qui nunc sunt, vel qui pro tempore fuerint, presencia, tamen ad simplicem competentis prefixionem termini nostri vel predictorum nostrorum fidelium ex parte dumtaxat factam, omni alia czudariorum nostrorum citacione exclusa et prorsus irrita, facere teneantur.“ — — Dat. Prage III° kal. Maii a. d. MCCCXXV°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. Mus. Boh. 1091) 1325, 29 Apr. Pragae. Nos Johannes, B. et Pol. rex oc, not. oc, "quod nos deuocionem et sollicitudinem deuoti nobis Bernoldi, prepositi monasterii Chotissouensis, in eiusdem commodis procurandis, cui quidem monasterio profectibus et incrementis speciali quadam fauoris prerogatiua inni- timur, attendentes, empciones villarum Lhote et Comotow a Jarozlao de Schotecz, Vgezd a Her- manno de Schedrr (sic) et Leschine a Buskone dicto Bono nec non aliis pluribus nostris fidelibus — — per ipsum factas — — confirmamus.“ — Dat. Prage III kal. Maii a. d. MCCCXXV°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. Mus. Boh. 1092) 1325, 29 Apr. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex oc, hospitalitatem in monasterio Chotieschowiensi quaerere prohibet. — Not. oc, „quia aduertentes monasterium in Cotieschow, ad quod noster affectus regius speciali quadam benevolentia inclinatur, ex frequentatione hospitum propter recreationes impudicas et illicitas, sub cuiusdam hospitalitatis specie, quam propter corruptelam talium spolium censemus domesticum, extorquendas inibi confluentium multis opprimi defectibus et intolerabilibus debitis onerari, ipsum quoque ab huiusmodi oppressionibus, vt prepositus et conuentus ibidem diuinis obsequiis quietius vacare valeant, volentes pro nostre et progeni- torum nostrorum animarum remedio in antea respirare, vniuersis et singulis regnicolis nostris

Strana 427
et Moraviae. Annus 1325. 427 fidelibus per Pilsnensem prouinciam constitutis districte precipiendo mandamus, quatenus a frequentatione dicti monasterii hospitalitatis gratia sibi ibidem more solito, licet minus lau- dabili, exhibende, se debeant secuturis perpetuis temporibus cohibere, judicantes eos predonum consocios, qui contra huiusmodi mandati nostri inhibitionem a predicto monasterio deinceps sub hospitalitatis specie quicquam vllo vnquam tempore presumpserint extorquere, eosque per regni nostri Boemie natu maiores barones nostros Pilsnenses et alios auctoritate nostra fruentes regia, et ad reprimendum malitias plus adstrictos, quorum auxilium a preposito et conuentu dicti monasterii super eo quocunque tempore fuerit inuocatum, volumus ad conti- nendum se ab huiusmodi sepedicti monasterii dispendiosis frequentationibus penitus coerceri, inhibentes preposito et conuentui antedictis gratie nostre sub obtentu, quatenus hospitalitatem predictam euitantes, penitus nulli de cetero nisi suis familiaribus audeant ullo tempore ex- — — Dat. Prage pensarum ac pabuli, vel sub earum colore quicquam aliud ministrare.“ III kal. Maii a. d. MCCCXXV. Pelzel, K. Karl IV t. I. Urkb. p. 221. — Böhmer, Reg. Imp. p. 189, n. 79. 1093) 1325, 30 Apr. Pragae. Johannes, Boem. rex oc, confirmat omnia privilegia ab antecessoribus suis vel aliis principibus ac baronibus monasterio in Ossek concessa, "adicientes nichilominus in cumulum amplioris gracie et fauoris, vt nec abbas, monachus et conuersus dicti monasterii cuiusquam officii uel administracionis pretextu, postremo nec homo siue mulier vel eciam quilibet cen- sualis monasterii memorati racione contractus siue rei uel delicti, aut ex quacumque alia causa trahi possit per quoscumque officiales vel nostros fideles, cuiuscumque status aut con- dicionis exstant, ad prouinciale uel ad quodcumque aliud iudicium; sed si cuiquam contra monachum, conuersum seu memoratos dicti monasterii homines competat aliquid querimonie uel eciam accionis, damus dicto abbati uel ei, quem ad hoc deputauerit, in huiusmodi questionibus decidendis plenam auctoritate nostra presentibus potestatem. Si uero contra abbatem ipsum quisquam sibi competere crederet aliquit accionis, hoc dumtaxat coram nobis ordine iudiciario prosequatur.“ — — Dat. Prage II kal. Maii a. d. MCCCXXV°. E cod. dipl. Ossec. memb. saec. XIV fol. 9 cop. Mus. Boh. 1094) 1325, 1 Maii. Pragae. Johannes, Boh. rex oc, permutationem bonorum inter Henricum de Lypa et Peregrinum Pranker factam confirmat. — Not. oc, "quod nos permutacionibus bonorum in Mertnitz, que dilectus fidelis noster Heinricus de Lypa, capitaneus Morauie, iure proprietario tenuit, et bonorum in Patluna, que fidelis noster Peregrinus Pranker a nobis tytuto feodali possedit, hoc modo factis, quod ipse Heinricus bona ipsa in Patluna iure proprietario, Peregrinus vero predictus bona ipsa in Mertnitz iure feodali a nobis tenere debeant, consencientes, eas ratas habentes et gratas, approbamus, ratificamus et ex certa nostra sciencia confirmamus, eisque nostrum prebemus assensum beneuolum et expressum, volentes, vt Heinricus de Lypa pre- dictus, heredes et successores sui bona predicta in Patluna cum omnibus suis iuribus, vtili- 54*

Strana 428
428 Emler, Regesta Bohemiae tatibus et pertinenciis, iure patronatus ecclesie incluso, quibus ea predictus Peregrinus a nobis iure feodali tenuit, habuit et possedit, de certa nostra sciencia et gracia speciali iure proprietario tenere, habere ac possidere inpertuum pacifice et quiete, ac de ipsis tamquam de re eorum propria facere et disponere in toto vel in parte valeant, quitquid eorum fuerit voluntatis.“ — Dat. Prage kal. Maii a. d. MCCCXXV°. Ex orig. arch. c. r. aul. cop. Mus. Boh. 1095) 1325, 1 Maii. Pragae. Jan, král český a polský, lucemb. hrabě, daruje Kundratovi z Šanova vrch, jenž sluje Příská Hora. — Známo oc, „že věrnému našemu Kundratovi z Šanova za jeho povolnou slu- žebnost, kterouž k nám až posavad prokazoval i potomně prokazovati chce, touto milostivou láskou obdařiti jsme ráčili, a z milosti naší sobě učiněné, aby volnější a hotovější se na- cházel, jemu náš jeden vrch porostlý dřívím, jenž sluje Příská Hora, kterýž až posavad k našemu hrádku Křivoklátu přináležel, se vším jeho příslušenstvím dle naší královské dobro- činnosti k užívání a k jmění jemu i dědicům jeho i potomkům darujeme, dáváme i odevzdá- váme, tak aby ním právem dědičným a věčným vládl, a to tak jmenovaný vrch i se vším příslušenstvím jeho již jmenovaným dáváme, aby jej sobě vypleniti, na dědiny rozvorati a dělati, svobodně užívati, zastaviti, prodati, freymarčiti, směniti, dáti, zapsati, a komužkolivěk by se jim líbilo, pořádně odevzdati, s těmi a k tomu přináležejícími věcmi, tak jako s vlastním svým říditi, buď zouplna ovšem anebo na díle, cokoliv se jim na to místo lepšího bude viděti, plnou a svobodnou moc a vůli měli.“ — Dán v Praze léta Páně tisícího dvacátého pátého, prvního dne měsíce máje. E cop. Mus. Boh. 1096) 1325, 2 Maii. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex oc, civibus civitatis Veronensis quedam pascua reddit. Not. oc, „quod nos deffectus et penurias ciuitatis nostre Veronensis cognoscentes ipsis pascua communia et communes meatus seu pecorum transitus tam in silua nostra Gdyczina quam alias circum ciuitatem nostram ibidem, que ab antiquo habuerunt et quos se a retroactis temporibus habuisse probare potuerunt, reddimus et restituimus cum suis iuribus, utilitatibus et pertinenciis vniuersis —. Mandamus —— Zbynkoni de Mendiko et procuratoribus nostris, qui nunc sunt in castro nostro Misenburg, — vel qui pro tempore fuerint, burggrauiis seu aliis quibuscunque regni nostri Bohemie officialibus, quatenus predictos ciues nostros in — prefatis meatibus seu pecorum transitibus ac eorum iuribus — — nullatenus impediant.“ Dat. Prage a. d. MCCCXXV°, VI° non. Maii. E cop. saec. XVI arch. civ. Prag. 1097) 1325, 4 Maii. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex oc, civitati Luthomericensi, omnia et singula Wen- ceslai, Ottakari et Wenceslai, soceri sui, regum Boemiae, privilegia confirmans adjicit,

Strana 429
et Moraviae. Annus 1325. 429 quae sequuntur: „Volentes, ut ipsi ciues iuribus, libertatibus et consuetudinibus Magdebur- gensibus, quibus ab antiquo freti sunt, frui in antea perpetuo debeant et gaudere, et ad eos per omnes et singulas ciuitates regni nostri Boemie, que eisdem utuntur iuribus, super dubiis sentenciis deffiniendis debeat haberi recursus, sicut hactenus fieri est consuetum. Quodque oneraciones et exoneraciones nauium, rerum quarumlibet in aqua ductibilium, eo iure, quod ad eos antiquis temporibus pertinuit et adhuc de iure pertinet, debeant inuiola- biles permanere. Sique ciues nostri Vstenses, quorum iura et gracias iuxta nostrarum paten- cium desuper eis datarum litterarum continenciam in sue volumus firmitatis robore permanere, condicione tali, quod si naues suas in Lauschicz seu aliis locis quibuscunque preterquam in littore ante ciuitatem nostram Luthomericensem onerauerint seu exonerauerint, vel res alienas quascunque sub eo colore, tanquam eis pertineant, ducentes forsitan inuenti fuerint et via iuris conuicti, iura predictorum ciuium nostrorum Luthomericensium in hac parte aliqualiter violare, ex tunc ipsis ciuibus nostris Luthomericensibus —— indulgemus, quod de huismodi rebus omnibus se intromittant, eas in vsus suos, quoscunque voluerint, conuertendo. Volumus preterea, quod predictis ciuibus nostris Vscensibus in foro ciuitatis nostre Luthomericensis annonas et res alias quascunque emere et sal in aqua Albea ascendendo uel descendendo per eam ducere non liceat, nisi primum eo predictis nostris Luthomericensibus ciuibus ex- posito et exhibito ad uendendum, indulgentes eis, quod in — — ciuitatis nostre Luthome- ricensis confinio, intra unius miliaris spacium circumquaque nec taberne nec brassiatores, carnifices, pistores, pannicide, sutores, sartores nec fabri, nec cuiuscunque alterius artis mechanice artifices aut opifices resideant uel ad exercendum officia sua consueta audeant in antea aliqualiter residere. Sique aliquis talium contra presentis mandati nostri prohibicionem in predicto confinio residens aliquod prefatorum officiorum ausus fuerit exercere, ex tunc ipsis ciuibus liceat omnes tales et singulos de predicto confinio, prout eis expedire videbitur, re- mouere et ad predicti mandati nostri obseruacionem plenariam pro suo placito coartare, litteras, si quas presentibus contrarias nos dare contingeret, nullius firmitatis existere decer- nentes.“ — Dat. Prage IV° nonas Maii a. d. MCCCXXIV°. Ex arch. civ. Litomericensis orig. confirm. Caroli IV, Rom. et Boh. reg. d. 25 Aug. a. d. MCCCXLVIII. — Pelzel, Karl der IV t. I, Urkb. p. 64, n. LIV. — Böhmer, Reg. Imp. p. 189, n. 80. 1098) 1325, 5 Maii. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boh., super expeditione causae Pragensis episcopi, quam habet in curia Rom. — „Missas nobis regalis excellentie litteras, per quas de expedi- tione ven. fratris nostri, . . episcopi Pragensis, tua sublimitas nos rogabat, benignitate recepimus consueta. Super quo circumspectionem regiam volumus non latere, quod in quadra- gesima proximo preterita receptis aliis super hoc litteris regiis pluribus diebus circa expe- ditionem huiusmodi duximus intendendum. Sed emergentibus in causa ipsius episcopi nonnullis dubiis, que non expediebat conniventibus oculis pertransire, tunc ultra, ut opta- bamus, nequaquam procedi potuit, immo diversis impedimentis supervenientibus sic hucusque causa dormivit predicta. Verumptamen utilitatis ecclesie Pragensis obtentu, tueque interven-

Strana 430
430 Emler, Regesta Bohemiae tionis intuitu fiet dante domino circa expeditionem dicti episcopi, quidquid equitatis ratio patietur. De hiis autem, que referuntur in hiis partibus, venerabilis frater noster Petrus. Vivariensis episcopus, tuorum negociorum in curia promotor sedulus, poterit magnitudinem regiam reddere certiorem, quem benivolentie regie propensius commendamus.“ — Dat. Avi- nione III non. Maii, pontif. a. IX°. Dudík, Iter Rom. II, 144. 1099) 1325, 5 Maii. Pragae. Elizabeth, Boemiae et Pol. regina ac Lucemburgensis comitissa, monasterio B. Mariae in Aula Regia a patre suo fundato ius patronatus ecclesiae in Ruchwan Olomuc. dioecesis donat. — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXV°, III non. Maii. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 224. 1100) 1325, 6 Maii. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, not. oc, quod, licet „ciuibus Vscen- sibus causa necessaria exigente pridie quasdam nostris patentibus litteris et sigillis maioribus concesserimus libertates, —— quarum quedam in ciuium nostrorum Luthomericensium consue- tudinum a retroactis temporibus obseruatarum preiudicium vergere videbantur, deinde ipsis nostris ciuibus Luthomericensibus iura, libertates — — et consuetudines, quibus freti sunt hactenus, per alias nostras patentes litteras — — innouandas duxerimus et eciam confir- mandas, propter quod libertates — — nostris Vscensibus facte et concesse ciuibus vide- bantur notabiliter infirmari, ipsique Luthomericzenses ac Vscenses ciues nostri vtrimque habuissent perpetuo sicut habere super huiusmodi contrarietate litterarum ceperant occasi- onem et materiam contendendi, nos volentes eorum vtrorumque in hac parte dispendiis pre- cauere et eos in statu pacifico ac amicabili conseruare, tale medium inter eos duximus sub ob- seruacione perpetua sine predictarum, quas —— nostris tam Luthomericensibus quam Vscensi- bus ciuibus dedimus, litterarum preiudicio statuendum, videlicet quod nostri ciues Vscenses solum in Lauschicz naues suas onerare ad nauigandum nunquam debeant alias vbique supra ciuitatem nostram Luthomericz predictas naves suas dato consueto theloneo onerantes et exonerantes licite in aliis suis libertatibus, que in eorum sepedictis sibi per nos datis plenius continentur litteris, tam in ascendendo quam in descendendo per aquam Albeam et Wultawam cum annona vel aliis rebus ductibilibus quibuscunque nullum pati debeant perpetuis temporibus detri- mentum." — Dat. Prage a. d. MCCCXXV, II non. Maii. Ex orig. arch. civ. Usc. — Feistner, Gesch. der Stadt Aussig p. 236. 1101) 1325, 6 Maii. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Luc. comes, promittit quasdam villas ecclesiae Wisse- gradensis venditas disbrigare. — Promitimus oc, "quod villas Lechow, Czirsim, Zabiechlew, Lube- schowicz cum suis pertinentiis, quas justo emptionis titulo vener. Johannes, Wyssegradensis

Strana 431
et Moraviae. Annus 1325. 431 ecclesiae praepositus, regni Boemiae cancellarius, princeps noster dilectus, totumque capi- tulum dictae Wyssegradensis ecclesiae a nobis compararunt, per praepositum Wyssegradensem, qui pro tempore fuerit, perpetuo possidendas, a quolibet ipsam ecclesiam, praeposituram, qui nunc est et qui pro tempore fuerit, impetente volumus et quibuslibet locis et temporibus tenebimur disbrigare, et per nos seu per alium vel per alios nullo umquam tempore in eisdem villis aut earum possessionibus aliquatenus perturbare; ad quae etiam facienda heredes et successores nostros, divos reges Boemiae, volumus obligari.“ — Dat. Pragae a. d. MCCCXXV°, II non. Maii. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. 1102) 1325, 6 Maii. (S. l.). Prsibizlaus, episcopus Sathoronensis, per Prag. dyocesim plenas vices gerens, omnibus vere poenitentibus et confessis, qui ad monasterium in Valle b. Virginis in die dedicationis ipsius et in die patroni et in diebus s. Mariae quater in anno et in diebus apostolorum Petri et Pauli et aliorum apostolorum et sanctorum martyrum Viti, Wenzeslai atque Adal- berti et ss. confessorum Martini, Nicolai, Benedicti et Bernhardi et sanctarum virginum Mar- garethe, Katherine, Agnetis, Undecim milium virginum et in die Omnium sanctorum atque animarum nec non in Nativitate domini, Circumcisionis, Epiphaniae, Resurrectionis, Ascen- sionis atque in diebus Rogationum atque Penthecosten, Johannis Baptiste, Laurentii et eorum octavas et omnibus corpus Christi ad infirmum sacerdotem causa devotionis sequentibus XL dies de iniuncta poenitentia relaxat. — Dat. in die s. Johannis ante portam Latinam a. d. MCCCXXV, pontif. nostri a. XVI°. Ex orig. bibl. Prag. 1103) 1325, 7 Maii. Pragae. Johannes, Boem. et Pol. rex oc, Perchtae, relictae Heinmanni de Duba, emtionem domus in Maiori civitate Pragensi confirmat. — Not. oc, "quod veniens ad nostram presenciam dilecta nobis Perchta, bone memorie Heinmanni de Duba relicta, nobis humiliter supplicauit, vt empcionem factam per eam de domo deuoti nostri Henrici, canonici Prag., sitam prope s. Laurencium in Maiori ciuitate Pragensi de nostra clemencia dignaremur confirmare. Nos itaque ipsius deuotis precibus inclinati empcionem predictam confirmamus, volentes, vt dicta Perchta et eius heredes ac successores dictam domum liberam sine omni exaccione, dacione seu quolibet onere seruitutis, [a] quibus, ipsam speciali eximimus gracia, iure proprietatis seu hereditario tenere, possidere debeant in perpetuum pacifice et quiete, concedentes eis tenore presencium dictam domum ad eandem libertatem vendendi, donandi, legandi liberam et ple- nariam potestatem.“ — Dat. Prage non. Maii a. d. MCCCXXV. Ex orig. arch. c. r. aul. Viendob. cop. Mus. Boh. 1104) 1325, 7 Maii. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, civibus Iglaviensibus concedit, ut nundinas rerum venalium statuto tempore singulis annis celebrandas valeant inter Nativitatis

Strana 432
432 B. Virginis et B. Michaelis festa singulis annis celebrare. — Dat. Prage non. Maii a. d. MCCCXXV°. Emler, Regesta Bohemiae Ex orig. arch. eiusdem civ. Chytil, Cod dipl. Mor. VI, 225. — Böhmer, Reg. Imp. p. 395, n. 648. 1105) 1325, 8 Maii. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, civibus in Bruna mandat, ne contra gratias et libertates monasterium Aulae S. Mariae in Antiqua Bruna, cui omnia privilegia et praesertim litteras super vinorum propinatione in loco solito in curia claustri sito confir- maverat, aggravent. — Prage a. d. MCCCXXV°, VIII id. Maii. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 226. — Böhmer, Reg. Imp. p. 396, n. 649. 1106) 1325, 8 Maii. Pragae. Nos Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, not. oc, "quod nos illustrem principem Hinconem, ducem Slesie et dominum in Jawer, sororium nostrum karissimum, de omnibus et singulis tractatibus et contractibus nobiscum super Gorlitz, Luban, Soraw et Senfftenberg tam civitatum quam castrorum et terre Lusacie resignacione, commissione et iurium sibi in eisdem competencium ad nos deuolucione, coram serenissimo domino nostro, d. Ludovico, Romanorum rege, et aliis nobis factis nec non suos vasallos, barones et ciues municionum predictarum de omnibus fidelitatis homagiis per eos nobis prestitis, concordia super eo inter nos et ipsum amicabili et plenaria celebrata, fatemur et dicimus absolutum per- — — Prage VIII id. Maii a. d. MCCCXXV°. petuo et eternum absolutos.“ Köhler, Cod. dipl. Lusatiae Sup. I, 259. — Böhmer Reg. Imp. p. 189, n. 81. 1107) 1325, 8 Maii. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, profitetur, se Elizabeth, relictae quondam Wencezlai, Boemiae et Pol. regis, in mille sexag. den. prag., quas ab ipsa in parata accepit pecunia, esse obligatum, promittitque se a festo Pentecostes proxime affuturo tempore unius anni hoc debitum reginae praedictae vel ea non exstante Henrico et Henrico de Lypa, Boemiae et Mor. capitaneis, daturum. — Dat. Prage a. d. MCCCXXV, VIII id Maii. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 226. — Böhmer, Reg. Imp. 395, n. 650. 1108) 1325, 9 Maii. Pragae. My Jan, český a polský král a lucemburský hrabě, známo oc, „že poněvadž milých opata a konventu kláštera v Ostrově — — zvláštní naboženstvie nás zuove, abychom je a jich klášter zvláštními povýšeními hodně nashledovali, zvláště týchž nedostatky úmyslem naším znamenajíce jim horu Ovny česky jmenovanú s křovinami a lesy vsi Svinařóm příležící na- vracujeme a lidi naše, kteřížto tu horu z našeho nájmu a rozkázání drželi jsú, týmž přika- zujeme a oddáváme s jejím příslušenstvím věčně k vládení.“ — Dán v Praze 1. b. MCCCXXVO VII id. Maii, král. našich 1. XV°. E cod. Mus. Boh.

Strana 433
et Moraviae. Annus 1325. 433 1109) 1325, 15 Maii. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, Boh. regi, quod non credat aliqua sinistra de nuntio Andrea fr. ord. s. Augusti Eremitarum, qui in curia Romana super reformatione status Pra- gensis ecclesiae quidem retulit, ast de altercatione episcopi Pragensis vel aliorum quorum- cunque, nisi quatenus iuxta negotii qualitatem interrogatus extitit, se nullatenus intromisit. — Dat. Avinione id. Maii pontif. a. IX°. Dudík, Iter Rom. II, 96. Extr. 1110) 1325, 17 Maii. Avinione. Johannes papa XXII praeposito et capitulo Pragensi, quod assignant Johanni, episcopo suspenso ecclesiae Pragensis, dictas mille libras turon. in festo s. Michaelis solvendas. — Dat. Avinione XVI kal. Junii pontif. a. IX°. Idem archiepiscopo Ebredunensi et Gradicensi archidiacono, quod compellant capitulum et praepositum ecclesiae Pragensis ad solvendas mille libras turon. Johanni, episcopo Pragensi suspenso, concessas. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 96. Extr. 1111) 1325, 17 Maii. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, episcopo Pragensi, concedit, ut de bonis sui episcopatus, a cuius administratione est suspensus, recipiat quolibet anno mille libras turon. parvorum. — „Cum te dudum ab administratione spiritualium et temporalium ecclesie Pragensis ex certis causis suspendendum duxerimus, et ad sedem apostolicam personaliter evocandum, ne ob expensarum defectum, quod absit, indigentiam patiaris, tuis supplicationibus inclinati, de fructibus, redditibus et proventibus ad mensam Pragensem episcopalem spectantibus, mille libras turonensium parvorum simul et semel anno quolibet in festo dedicationis b. Michaelis Archangeli huiusmodi suspensione durante, vel donec super hoc per sedem eandem aliud fuerit ordinatum, tibi vel procuratori seu procuratoribus tuis ad hoc a te legitime constitutis vel constituendis auctoritate apostolica de fratrum nostrorum consilio decernimus exhibendas. — Dat. Avinione XVI kal. Junii pontif. a. IX°. Dudík, Iter Rom. II, 145. 1112) 1325, 19 Maii. Inspruka. Johannes, rex Boh. oc, Hermanno de Miliczin obligat forestariam suam Kamy- censem. — Not. oc, "quod cum alias fideli nostro Hermanno de Miliczin forestariam nostram Kamycensem siue silvam dictam Lowczie cum villis nostris, videlicet Hiermeszicz, Maliszene, Welilza, Tybiti, Sduchowicz, Druhlicze, Vbunicz, Wescze, Bitszicz nec non molendinis super aqua dicta Lesnicz sitis in CCC et LXXIV sexag. gross. den. prag. sub certis causis obliga- verimus, datis sibi nostris litteris, quas nobis et ad nostram potestatem tradidit, super eo nos ipsius Hermanni dampna, que pridem circa partes Reni in nostris pertulit serviciis, ad- vertentes benignius, sibi in refusionem dampnorum huiusmodi C et XXVI sexag. gros. de 55

Strana 434
434 Emler, Regesta Bohemiae liberalitate nostra regia duximus largiendas; volentes, quod Hermannus ipse, heredes et suc- cessores sui forestariam prefatam Kamycensem siue silvam Lowczie cum villis antedictis et earum pertinentiis, videlicet agris cultis et incultis, montibus, planis, pratis, pascuis, rubetis, nemoribus, venationibus, aucupationibus, molendinis, aquis aquarumve decursibus, ceterisque earumdem juribus et utilitatibus universis in prefatis CCC et LXXIV sexag. et deinde in C et XXVI sexag. gros., quas modo premisso sibi dedimus, queque insimul D sexagenarum gros. prag. numerum compleunt (sic), tamdiu teneant titulo pignoris, quousque per nos, heredes et successores nostros vel ex parte nostri in eisdem D sex. gros. fuerint exsoluta; perceptis interim de justis et consuetis dictarum silve et villarum usibus, utilita- tibus et juribus in sortem capitalis pecunie minime conputandis nec etiam defalcandis.“ Dat. Isprucka XIV kal. Jun. a. d. MCCCXXV. Ex orig. arch. Trebon. — 1113) 1325, 21 Maii. In Inspruka. Johann, könig von Böhmen oc, verspricht dem herzoge Heinrich von Kärnthen seine muhme Beatrix von Brabant und seinen sohn Johann auf St.. Bartholomaeustag zu senden. — Veriehen oc, daz ez zwischen dem hochgeborn fürsten, hern H. herzogen ze Chernden etc. vnd vns getaidingt vnd beriht ist, daz wir im gelobt haben vnd geloben mit disem brif mit guten trewn, daz wir im an allen aufzuch die hochgeborn junchfrawn, frawn Beatrisen, vnser lieben mümen, die geborn ist von Brabant und von Luzelburch, vnd vnsern lieben sun Hansen vf sand Bartholomes tak, der shierst chumpt, berihten, senden vnd antwrten suln in di stat ze Inspruk, vnd mugen wir mit vnsers selbs leib da gesein, daz gelobe wir gern ze tun, — — moeht wir aber da bei niht gesein, so soll der hochgeborn fürst, her H., phaltzgraf bi Reyn, herzog in Bayrn, vnser lieber sun vnd vnser rat, dabei sein von vnsern wegen, dem sol man allez daz enden vnd verihten an vnser stat. — — Wer aber daz getan, daz der vorgenante hertzog von Bayrn von ehaften sachen gehindert dar zu niht chomen moeht, so soll man vnsern erbern poten, die wir dar zu mit vnsern offen brifen senden, allez daz volenden —. Auch hab wir gelobt vnd geloben dem vorgenanten herrn von Chernden XXX tausend mrk. grozzer phenninge Prager gewiht — — vnd derselben — suln wir im nu uf sand Mich. tak, der shierst chumpt, geben vnd bezalen fumf tausent mrk. etc., vnd die selben XXX tausent mark sol er an legen an nutz dez herzentums ze Chernden, vnd der grafschaft ze Tirol ze lösen seiniv phant, die er versatzt hat in den selben landen." — Dat. in Inspruka MCCCXXV, die Martis ante Pentecosten. Beiträge zur Gesch., Stat. oc von Tirol und Vorarlberg VII, p. 208. — Böhmer, Reg. Imp. 190, n. 82. 1114) 1325, 21 Maii. In Inspruka. Wir Johann, chunich ze Pehaim oc, veriehen oc, daz wir — — h. herzogen von Chernden oc X tausent mrk. grosser phenninge Prager gewiht schuldik beleiben, di vns der hochgeborn fürst her H., phaltzgraf bi Rein vnd herzog in Bayrn —— vnd — — h. bischof von Trient vmb den spruch, den der vorgenante herzog von Chernden vnd wir zu in gelazzen

Strana 435
et Moraviae. Annus 1325. 435 haten, im haben gelazzen geben vnd bezaln oc vnd di X tausent mrk. sol er legen an den nutz des herzentums ze Chernden vnd der grafschaft ze Tirol“ oc. — Dat. in Inspruka MCCCXXV, die Martis ante Pentecosten. Beiträge zur Gesch., Stat. oc von Tirol und Vorarlberg VII, p. 209. — Böhmer, Reg. Imp. 190, n. 83 1115) 1325, 30 Maii. In Modricz. Conradus, episc. Olomuc., ecclesiae B. Mariae Virg. ante Brunam indulgentias XL dierum concedit. — Dat. in Modricz III kal. Junii a. d. MCCCXXV°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 227. 1116) 1325, 1 Jun. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boh. concedit decimam omnium ecclesiasticorum proventuum triennio percipiendam. — „Tu nuper per speciales nuncios tuos ad nostram presentiam destinatos in nostra et fratrum nostrorum presentia exponi fecisti, quod tu zelo fidei christiane succensus ad impendendum opportuna presidia sancte matri ecclesie, quam dominus noster Ihesus Christus proprio sanguine consecravit, teque exponendum obsequiis eiusdem ecclesie et apostolice sedis toto aspiras affectu, per predictos nuncios humili sup- plicatione deposcens, ut te in tam pio et laudabili proposito confoventes in subsidium nego- tiorum huiusmodi, propter que personam et bona tua quelibet es paratus exponere, decimam ecclesiasticorum proventuum et reddituum regni Boemie et comitatus tui Lucemburgensis tibi ad certum tempus pro premissorum supportandis oneribus concedere dignaremur. Nos igitur attendentes eximie devotionis affectum, quem tu ad eiusdem redemptoris nostri et dicte sedis obsequia ardenti promptitudine devotionis ostendis, desideriis gratis inducimur, ut te tamquam inclitum eiusdem sedis filium caritatis interne brachiis amplexantes, tuis in hac parte votis, quantum cum deo possumus, annuamus. Volentes itaque celsitudini tue super huiusmodi tuo pio laudabilique proposito favoribus assistere opportunis, de dictorum fratrum consilio decimam omnium ecclesiasticorum proventuum et reddituum locorum quorumlibet ecclesiasticorum, exemptorum et non exemptorum, regni et comitatus predictorum ab omnibus archiepiscopis, episcopis, ceterisque personis ecclesiasticis, quibuscumque quantacumque prefulgeant dignitate, seu cuiuscunque sint preeminentie, conditionis seu status, religionis vel ordinis, quibus et eorum alicui nulla privilegia vel indulgentias sub quacumque verborum forma vel expressione concessa volumus suffragari, preterquam a dilectis filiis .. magistro et fratribus hospitalis s. Johannis Jerosolimitani, qui contra hostes fidei christiane exponunt iugiter se et sua, quos propter hoc ab eiusdem prestatione decime exemptos et liberos fore decernimus et immunes, tibi concedimus in tuum subsidium usque ad triennium exi- gendam et etiam colligendam et tibi integraliter assignandam, ad ipsius exactionem decime venerabilem fratrem nostrum .. episcopum Olomucensem et dilectos filios .. Brevenowensem ac . . sancte Marie Lucemburgensis, Pragensis et Treverensis diocesium monasteriorum ab- bates, per alias nostras litteras deputantes, ut ipsi vel duo aut unus eorum per se vel alium 55*

Strana 436
Emler, Regesta Bohemiae 436 seu alios, quos ad hoc duxerint deputandos, de omnibus fructibus, redditibus et proventibus ecclesiasticis dictarum personarum ecclesiasticarum, secularium et regularium, exemptarum et non exemptarum, in dictis regno et comitatu consistentium, videlicet ecclesiarum monasteriorum et beneficiorum, que habent et obtinent in regno et comitatu predictis, secundum modum et morem ac consuetudinem in exactione et collectione hujusmodi hactenus observatos quolibet anno dicti triennii in subscriptis terminis levent et exigant decimam supradictam. Siquidem solutionis medietatis decime huius primi anni terminum primum fore statuimus festum Nativitatis dominice primo venturum, secundum vero terminum festum Pantecosten dictum festum Nati- vitatis domini proximo secuturum, in aliis duobus annis sequentibus circa solutionem huius decime predictis terminis observandis. Ad solutionem vero eiusdem decime quoscumque exemptos et non exemptos eiusdem decime debitores in dictis regno et comitatu consistentes per censuram ecclesiasticam ac per sequestracionem fructuum, reddituum et proventuum eccle- siasticorum suorum consistentium in eisdem regno et comitatu, ut premittitur, si expedire viderint, appellatione postposita compellendo, ita quod [ad] fructus, redditus et proventus eccle- siasticos alios eorundem extra regnum et comitatum predictum consistentes huiusmodi com- pulsionis officium aliquatenus non extendant nec ad exactionem huiusmodi faciendam in aliquo casu per se vel alium seu alios invocent auxilium brachii secularis, nisi predictorum non solventium contumatia exigente aliud circa hoc per sedem eandem existeret ordinatum. Et ne de moneta, in qua predicte decime solutio fiet et fieri debebit, valeat hesitari, et ut vitentur gravamina, que propter hoc viris ecclesiasticis interdum consueverunt inferri, volumus, quod per episcopum et abbates, prelatos et eorum singulos et alios subcollectores ipsorum, ipsa decima ad monetam currentem communiter levetur et etiam exigatur iuxta constituti- onem super hoc editam in consilio Viennensi, ita quod pretextu alicuius cambii debitores et solutores dicte decime non graventur, illam tamen eandemque monetam, quam recipient vel recipi facient, tenebuntur tibi seu tuo certo nuncio assignare. Huiusmodi vero decimam exigent et exigi facient secundum taxationem hactenus factam in civitatibus, diocesibus atque locis regni et comitatus predictorum, vel, ubi nulla huiusmodi certa taxacio fuerit, secundum con- suetudinem in exactione et solutione huiusmodi hactenus observatam, attentius provisuri, ut ipsi et eorum singuli per se et alios exactionem et collectionem dicte decime faciant absque aliquo onere expensarum eorum, a quibus huiusmodi decimas exigent, nisi forte eis deficientibus in solu- tione dicte decime in terminis supradictis ob huiusmodi eorum defectum expensas fieri opor- teret, ad quorum restitutionem eos teneri volumus et astringi, quodque circa hec, constitutionem eiusdem Viennensis consilii observantes, calices, libros et alia ornamenta ecclesiarum divinis officiis deputata ex causa pignoris vel distractionis capere, recipere, distrahere seu quo- modolibet occupare per se vel alios non presumant, prout in litteris nostris dictis episcopo et abbatibus directis plenius continetur. Volumus insuper, quod prefati episcopus et abbates et quilibet eorum omnium reddituum et proventuum ecclesiasticorum eorum decimam ab ipsismet fideliter et integre exigant, ita quod nullus eorum circa hoc sibi indulgeat, sed secum in hac parte procedat, acsi tali officio in extraneo fungeretur, sic quod unusquisque ipsorum in scriptis redigi faciat, quicquid pro dicta decima de proventibus suis ecclesiasticis exiget

Strana 437
et Moraviae. Annus 1325. 437 a se ipso, exactionem vero huismodi iuxta taxationem decime, si secundum eam consueverunt hactenus solvere, de dictis ipsorum proventibus facient, alioquin in exactione huiusmodi servabunt consuetudinem hactenus in similibus solitam observari, ac nichilominus in per- sonas illorum ex ipsis episcopo et abbatibus vel vicariorum ipsorum et aliorum quorum- cumque, qui de mandato eorum ad collectionem et exactionem huiusmodi fuerint deputati, quique deficerent in solutione dicte decime in terminis supradictis vel in collectione et exac- tione huiusmodi fraudem forsitan vel malitiam adhiberent, excommunicationis sententiam non ligatum, gratiam et communionem apostolice sedis habentem, facta sibi fide de satisfactione huiusmodi possint absolutionis beneficium obtinere (sic). Tu vero fili huius laudabilis voluntatis propositum sic evidentiis operis executione demonstres divina in hac parte fideique negocia po- tenter et viriliter assumendo, quod deum propterea tibi retributorem constituas, apud nos et dictos fratres nostros commendabilis habearis et in cunctorum conspectu fidelium reddaris pro- pterea gratiosus.“ — Dat. Avinione kal. Junii pontif. a. IX. In eundem modum vener. fratri . . episcopo Olomucensi et dilectis filiis . . breve- nowensis et .. Sancte Marie Lucemburgensis, Pragensis et Treverensis dioc. monasteriorum ab- batibus, salutem etc. Nuper carissimus in Christo filius noster Johannes, rex Boemie illustris, per speciales nuncios suos ad nostram presentiam destinatos etc. ut supra verbis conpetenter mutatis usque: et etiam colligenda et eidem regi assignanda. Cum itaque vos, de quorum maturitate, fidelitate et circumspectionis industria fiduciam gerimus in domino specialem, ad exactionem huiusmodi decime pro dicto triennio faciendam iuxta infrascriptum modum per ipsius sedis providentiam ordinatum duxerimus eligendos, discretioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatenus onus huiusmodi vobis impositum suscipientes et exequentes humiliter ac devote vos vel duo aut unus vestrum per vos vel alium seu alios, quos ad hec duxeritis deputandos, de omnibus fructibus etc. usque: seu quomodolibet occupare per vos vel alios minime presumatis, non obstantibus quibuscumque privilegiis, indulgentiis vel gratiis eisdem personis ecclesiasticis vel earum alicui aut dignitatibus seu ordinibus earundem et specia- liter Cisterciensi, Premonstratensi, Cluniacensi, Cartusiensi, Grandimontensi vel eorum uni- versitatibus aut personis singularibus, sub quacumque verborum forma vel expressione ab eadem sede concessis, etiamsi contineantur in eis, quod de ipsorum totis tenoribus seriatim ac de verbo ad verbum plenam et expressam seu explicatam, quantumcumque in nostris lit- teris fieri oporteat, mentionem, et qualibet alia ipsius sedis indulgentia generali vel speciali cuiuscumque tenoris, forme vel expressionis existat, per quam de verbo ad verbum presen- tibus non insertam aut nominatam et singulariter non expressam effectus eorum impediri valeat quomodolibet vel differi. Volumus insuper, quod vos et quilibet vestrum omnium reddituum et proventuum ecclesiasticorum vestrorum decimam a vobismetipsis fideliter et integre exigatis, ita quod nullus vestrum circa hoc sibi indulgeat etc. usque absolutionis beneficium obtinere.“ — Dat. ut supra. Ex autogr. reg. in Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 227. — Dudík, Iter Rom. II, 96. Extr.

Strana 438
438 Emler, Regesta Bohemiae 1117) 1325, 9 Jun. (S. 1.). Constitution d'une rente perpétuelle de 25 sols à prendre sur l'ungelt, pour l'alimen- tation de la lampe dans la crypte du couvent de Munster par Jean, roi de Bohême etc., en mémoire de sa mère Béatrix, qui s'était proposé de faire cette rente. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 32. — Böhmer, Reg. Imp. 395, n. 651 1118) 1325, 9 Jun. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen etc., versetzt dem grafen Georg von Veldenz die burg Wolfstein, des reiches land, und was dazu gehört, als es Heinrich von Spanheim, probst zu Achen, inne hatte, um 1200 mark silber minder 500 pfund heller, und macht ihn zugleich zu pfleger über Lautern, burg und stadt. Böhmer, Reg. Imp. p. 335, n. 494. 1119) 1325, 16 Jun. Zu Troppau. Nicolaus, herzog zu Troppau, gibt den bürgern von Troppau, Liebschitz, Jägerndorf und Freudenthal eine besondere willekur. — Zcu Troppau 1325 an dem nesten suntage nach send Vytis tage. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 830. 1120) 1325, 21 Jun. (S. 1.). Johannes papa XXII Johanni de Tepla, clerico Pragensi; providetur sibi de beneficio ad collationem episcopi Pragensis vacaturo. — Dat. Avinione XI kal. Julii, pontif. a. IX°. Dudík, Iter Rom. II, 96. Extr. 1121) 1325, 12 Jul. (S. 1.). Markelinus de Kropsberg profitetur, se factum esse in comitatu Lucemburgensi va- sallum Johannis, reg. Boh. oc, cum bonis suis in villa Tudeville et terminis eiusdem villae juxta castrum eius Kropsberg sitis. — In vigilia b. Margarete virg. et mart. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XIX, p. 33. 1122) 1325, 20 Jul. Avinione. Johannes papa XXII praeposito et capitulo ecclesiae Pragensis tamquam huius ecclesiae administratoribus ; mandatur eis, quod parochialem ecclesiam terrae in Cubito Pragensis dio- cesis, quae est iuxta fortalicium huius loci, transferant ad alium locum magis decentem, quam rex Johannes promiserat aedificare. — Dat. Avinione XIII kal. Aug. pontif. a. IX°. Dudík, Iter Rom. II, 96. Extr. 1123) 1325, 21 Jul. Avinione. Johannes papa XXII regi Boemiae grates, quod fortiter resistat hostibus ecclesiae Romanae. — Dat. Avinione XII kal. Aug. pontif. a. IX°. Dudík Iter Rom. II, 97. Extr.

Strana 439
et Moraviae. Annus 1325. 439 1124) 1325, 25 Jul. Avinione. Johannes papa XXII Henrico de Svanegob; providetur sibi de canonicatu ecclesiae Pragensis et praebenda vacatura. — Dat. Avinione VIII kal. Aug. pontif. a. IX°. In eodem modo abbati Scotorum Viennensium. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 97. Extr. 1125) 1325, 11 Aug. Pragae. Hinco praepositus et mag. Vlricus scolasticus Prag. ecclesiae, administratores episco- patus Prag. auctoritate sedis apostolicae constituti, protestantur Petrum, plebanum ecclesiae de Vsk, renuntiasse juri suo in dicta ecclesia. — Not. oc, „quod cum inter discretum et religiosum virum fratrem Leonem de Tysia, ordinis domus Theutonice commendatorem pro- vincialem per Bohemiam et Moraviam, suo et sui ordinis nomine ex parte una, et Petrum clericum, filium quondam Hermanni de Vsk, ex parte altera super ecclesia parochiali ibidem in Vsk coram diversis iudicibus, tam ordinariis videlicet quam etiam delegatis, fuisset questio agitata, dicente Petro predicto, se ex presentatione serenissimi domini nostri domini Johannis, Boemie et Polonie regis, quem ipse Petrus eiusdem ecclesie esse dicebat patronum, et ex confirmatione venerabilis in Christo patris et domini, d. Johannis, Pragensis episcopi, dum adhuc ab administratione episcopatus ipsius ab apostolica non fuisset sede suspensus, esse et esse debere ipsius ecclesie plebanum, predicto fratre Leone asserente contrarium, videlicet Petrum ipsum ex presentatione et confirmatione predictis, in ipsa ecclesia plebanum non esse nec esse etiam potuisse, ex eo, quod predictus d. rex eo tempore, quo ipsum Petrum ad eandem ecclesiam presentavit, in ipsa ecclesia ius presentandi non habuit, quia ordo pre- dictus, fratrum videlicet domus Theutonice, ex collatione regum Bohemie, predecessorum suorum, ecclesiam ipsam habet et iam dudum habuit pleno iure, offerente se ipso fratre Leone, quod dicebat, legittime probaturum, cumque diverse disceptationes et possessionis ipsius ecclesie mutationes fuissent diversis temporibus hinc et inde, tandem anno d. MCCCXXV, tertio idus Augusti, nobis in ecclesia Pragensi iuxta sepulcrum beati Adalberti in bancis ibidem positis residentibus, ipse Petrus cum Heinrico Creczmero, patruo suo, et fratre Hertlino, predicti ordinis domus Theutonice plebano s. Benedicti Pragensis, presentibus honorabili viro Johanne Paduano, canonico Wyssegradensi, et Lupo sacrista, Symone, vicario domini Hinconis prepositi predicti, Paulo, ministro predicte Pragensis ecclesie, et aliis plu- ribus tam clericis quam laicis fidedignis ad nostram accedens presentiam sponte et libere nulloque metu vel coactione adhibitis, ut dicebat, renuntiavit omni iuri, si quod sibi in ipsa conpetebat ecclesia vel aliqualiter competere potuisset, petens per nos renuntiationem ipsam recipi nostrasque sibi dari literas super eo. Nos autem, ne forte Petrus ipse errore ductus aliquo hoc fecisset, ab eo requisivimus, si discreta, libera et deliberata mente hoc faceret, qui respondit, quod omnino libera ac deliberata mente hoc faceret et discreta. Quod videntes renuntiationem eius predictam recepimus nostrasque presentes sub sigillo administrationis episcopatus Pragensis literas dedimus super eo.“ — Dat. Prage anno, loco et die predictis. Feister, Gesch. der Stadt Aussig p. 237.

Strana 440
440 Emler, Regesta Bohemiae 1126) 1325, 14 Aug. Avinione. Johannes papa XXII Petro, nato quondam Conradi de Nova Plzna; providetur sibi de canonicatu ecclesiae Boleslaviensis Pragensis diocesis et praebenda vacatura. — Dat. Avinione XIX kal. Septemb. pontif. a°. IX°. In eodem modo abbatibus monast. Aulae regiae et Brevnoviensis. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 97. Extr. 1127) 1325, 16 Aug. Pragae. Raczco, prior fratrum Praedicatorum domus S. Clementis in Praga, judex a sede apo- stolica delegatus, et Thomas, archidiaconus eccl. Prag. a Hincone, praeposito Prag. et L[udovico abbate de Ossyek, judicibus delegatis, judex subdelegatus, profitentur, clericum Petrum omni iuri suo super ecclesia in Vsk renuntiavisse. — "In causa, que inter discretum et religiosum virum fratrem Leonem de Tysia, ordinis domus Theutonicorum provincialem commendatorem per Boemiam et Moraviam, suo et sui ordinis nomine ex parte una, et Petrum clericum, filium quondam Hermani de Vsk, ex parte altera super ecclesia parrochiali ibidem in Vsk coram diversis iudicibus questio fuisset agitata et tandem coram nobis dicente Petro pre- dicto, se ex presentatione illustris domini nostri, d. Johannis, Boemie et Polonie regis, quem ipse d. Petrus eiusdem ecclesie esse dicebat patronum, et ex confirmatione venerabilis in Christo patris et domini nostri, d. Johannis, Pragensis episcopi, esse et esse debere ipsius ecclesie plebanum, predicto fratre Leone asserente contrarium, videlicet Petrum ipsum ex presentatione et confirmatione predictis in ipsa ecclesia plebanum non esse nec etiam esse potuisse ex eo, quia predictus dominus rex eo tempore, quo ipsum Petrum ad eandem ecclesiam presentavit, in ipsa ecclesia ius presentandi non habuit, quia ordo predictus, fratrum videlicet domus theutonice, ex collatione regum Boemie, predecessorum suorum, ecclesiam ipsam habet et iam dudum habuit pleno iure, offerente se ipso fratre Leone, quod dicebat, legittime probaturum, cumque super his et aliis coram nobis ventum fuisset et aliquamdiu disputatum, tandem Petrus antedictus in nostra et testium subscriptorum consti- tutus presentia in domo sancti Clementis in Praga sponte ac libere nec vi nec dolo coactus, ut dicebat, illam renuntiationem, quam fecerat coram honorabilibus viris dominis Hincone preposito et magistro Vlrico scolastisco, administratoribus episcopatus Pragensis, renovavit sollempniter coram nobis, renuntians omni iuri, si quod sibi competeret vel com- petere posset aut etiam competebat quoquomodo in ipsa ecclesia, iurans et promittens, quod nunquam vellet amplius predicto fratri Leoni aut ordini suo super ecclesia supradicta movere questionem. Renuntiavit etiam literis ad nos inpetratis a sede apostolica antedicta et in posterum super causa ipsa inpetrandis, sponte et voluntarie liti cedens. Nos itaque ipsius renuntiationem et cessionem sponte factas ratas et gratas habentes auctoritate nobis commissa approbamus et ratificamus perpetuum quoque silentium inponimus in causa supradicta in his scriptis Petro clerico supradicto. Testes autem, qui predictis renuntiationi et cessioni interfuerunt, hi sunt: Johannes Paduanus, canonicus Wissegrad. et Lupus sacrista, Symon

Strana 441
et Moraviae. Annus 1325. 441 vicarius domini Hynconis prepositi predicti, Paulus, minister predicte Pragensis ecclesie, et alii plures tam clerici quam laici fide digni.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXV, XVII kalendas Septembris. Feister, Gesch. der Stadt Aussig p. 239. 1128) 1325, 18 Aug. (S. 1.). Conradus de Rudensheim miles profitetur se factum esse vasallum Johannis, regis Boh. oc, pro 130 lib. hal., pro quibus in bonis suis in Moschebach regi Boh. 13 lib. hal. proventus annui assignat. — Dat. XV kal. Sept. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XIX, p. 34. 1129) 1325, 31 Aug. Brunae. Johannes, praepositus Wissegrad. omnes fructus, obventiones et proventus capellae suae s. Procopii in Antiqua Bruna Christinae abbatissae, Katherinae priorissae et conventui sanctimonalium monasterii Aulae S. Mariae in Antiqua Bruna cedit. — Dat. et act. in Brunna presentibus — — d. magistro Wolquino, Pragensis et Wissegradensis, mag. Henrico ac Ni- colao Olomuc. ecclesiarum canonicis nec non Stephano, plebano in Vrbav, et — — Mauricio et Nicolao, civibus in Brunna, — — a. d. MCCCXXV°, II kal. Sept. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 230. 1130) 1325, 6 Sept. Avinione. Johannes papa XXII Nicolao Johannis de Praga providet de ecclesiae Pragensis canonicatu et praebenda vacatura. — Dat. Avinione VIII id. Septemb. pontif. a. IX°. In eodem modo abbati Brevnoviensi et praeposito Chunicensis monasterii Olomucensis diocesis. — Dat. ut supra. Dudík, Iter. Rom. II, 97. Extr. 1131) 1325, 7 Sept. Pragae. Johannes, Wisschegradensis ecclesiae praepositus, regni Boemiae cancellarius, Dyrzlaus decanus, Nicolaus custos, Thobyas scolasticus, totumque capitulum ecclesiae Wisschegradensis Henrico de Lypa vendunt bona praepositurae in Wolframicz. — Not. oc, "quod volentes con- dicionem ipsius ecclesie nostre facere meliorem, bona prepositure eiusdem in Wolframicz in Morauia sita, cum villis videlicet Lissnicz, Selchwicz et Pochticz ac vniuersis eorum pertinenciis, que tantum a nostra distabant ecclesia, quod eorum vtilitatem non totam percipere poteramus, matura et diligenti deliberacione prehabita, de serenissimi d. nostri, d. Johannis, Boemie et Polonie regis, comitis Lucemburgensis, qui eiusdem ecclesie nostre patronus exstitit, consilio, connivencia et consensu, expedire et ipsi ecclesie nostre proficere minime dubitantes, nobili viro d. Henrico de Lypa, summo regni Boemie marschalco, rite et racionabiliter vendidimus pro duobus M marcarum gros. prag. LXIV grossos pro marca qualibet computando, taliter, quod omne jus, quod nobis, prepositure et ecclesie nostre predictis in ipsis bonis Wolframicz 56

Strana 442
442 Emler, Regesta Bohemiae competit aut competere poterat, ecclesiam et jus patronatus ibidem specialiter, loco cuius ipse d. noster rex nobis preposito predicto et succesoribus nostris, prepositis ecclesie Wis- schegradensis predicte, ad instanciam ipsius d. Henrici, eciam vt ex ipsa vendicione nos et ecclesia nostra in nullo defraudari videremur, collacionem prepositure Bolezlaviensis dedit et donavit inperpetuum, omni jure, sicut ipsam ecclesiam in Wolframicz habuimus conferre, transtulimus in eundem, quod ipse d. Henricus et sui heredes bona ipsa et villas predictas cum omnibus juribus, vtilitatibus et pertinenciis suis vniuersis, in quibuscunque rebus con- sistant, cum omni dominio jure et jurisdicione, sicut ad ipsam preposituram et ecclesiam nostram pertinebant, jure hereditario et impertuum habeant et possideant, eisque vtantur et de eis tamquam de re propria disponant et faciant hoc, quod eorum placuerit voluntati, re- cognoscentes predictam pecuniam per ipsum d. Henricum nobis et ecclesie nostre plene et integraliter solutam et in prepositure et ecclesie nostre predictarum vtilitatem, quia vero ipsa bona et villas in Syrin, Lechow, Sobiechleb, et Luboschowitz loco predictorum bonorum in Wolframicz emimus et comparavimus, esse conversam, sic quod de ipsa pecunia duorum M marcarum eundem d. Henricum, heredes et successores suos presentibus quittavimus et liberos esse dicimus et solutos, renuncciantes eciam sponte et expresse in integrum beneficio restitucionis, excepcioni non numerate pecunie vel non solute nobis vel in vtilitatem prepo- siture et ecclesie nostre non converse supradicte pecunie, et omni alii juris auxilio, tam canonici quam civilis, consuetudinis vel statuti, seu alterius cuiuslibet, quo juuari possemus ad requirendum nostro vel prepositure sive ecclesie nostre predictarum nomine ab ipso d. Henrico, heredibus aut successoribus suis eandem pecuniam aut ipsa bona in Wolframicz in parte aliqua vel in toto, sed eam vendicionem per nos, vt premissum est, communiter et de omnium nostrorum consilio et voluntate prefato d. Henrico et suis heredibus factam ratam habere promittimus atque firmam, eciam promittentes contra ipsam de jure vel de facto vel alio quovismodo non venire.“ — Act. et dat. Prage VII ydus Sept. a. d. MCCCXXV°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. Chytil, Cod dipl. Mor. VII, 833. 1132) 1325, 16 Sept. Avinione. Johannes papa XXII priori ordinis fr. Heremitarum Pragensium gratias agit de insi- nuatione rumorum, qui nuper in partibus illis advenerant. — Dat. Avinione 16 Sept. (sic) pontif. a. X. Dudík, Iter Rom. II, 97. Extr. 1133) 1325, 17 Sept. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boh. et duci Austriae, quod antequam eorum venissent literae, erat Pragensi et Metensi ecclesiis provisum de personis sibi gratis. — Dat. Avinione XV kal. Octobr. pontificatus a° X°. Dudík, Iter Rom. II, 98.

Strana 443
et Moraviae. Annus 1325. 443 1134) 1325, 24 Sept. Lucemburg. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, privilegia ecclesiae Pragensis confirmat. — Cum „ad nostre maiestatis aures dilecto nobis Hincone, predicte Pragensis ecclesie pre- posito, referente peruenerit, per barones et nobiles regni nostri, ciuitatum ciues, iusticiarios, beneficiarios, aliosque officiorum nostrorum rectores Pragensis ecclesie iura et libertates infringi, grauesque sibi in eis iniurias et violencias irrogari, de hoc doluimus et dolemus maxime, quia sunt credentes aliqui et quod est grauius asserentes, hoc de nostro prodire beneplacito de nostroque venire consensu. Vnde vt et predictorum confutetur assercio et os loquencium talia obstruatur, profitemur et dicimus, predicta omnino esse et fuisse nostre voluntati contraria, nunquamque ad hoc nostrum accessisse vel affuisse consensum, et vt, que loquimur, rei confirmet effectus, ratificamus — — omnia iura, priuilegia, libertates, inmuni- tates et consuetudines ipsius Pragensis ecclesie, cuiuscunque tenoris vel quorumcunque tenorum existant, que habuit vel habet a quibuscunque predecessoribus nostris, principibus vel regibus regni Boemie, vel a sede apostolica in speciali et eciam in communi; eaque per nos ipsos firmiter tenere ac illibata seruare promittimus et contra ea aut eorum aliquid vllo vmquam tempore non venire, capitaneo quoque, qui nunc est et qui fuerit in futurum, baronibus eciam et nobilibus vniuersis, justiciariis, judicibus et consulibus ciuitatum, villicis omnibusque in communi, quamcunque ex nobis vel ex successoribus nostris in regno Boemie nunc pote- statem habentibus vel in posterum habituris sub fidelitatis debito iniungimus per pre- sentes, quatenus omnia predicta Pragensi ecclesie et personis eius sine aliqua diminucione teneant, eamque in hiis foueant, protegant et conseruent, hicque in hec prompta execucione se gerant, vt per prelatos et canonicos predicte Pragensis ecclesie super hiis non oporteat nos moneri, sciantque omnes, cuiuscunque condicionis siue preeminencie fuerint siue status, qui ipsi Pragensi ecclesie predicta vel aliquid predictorum infregerint, teneri se ad resarcionem siue solucionem omnium expensarum, dampnorum et interesse, que propter predictorum violacionem ipsam Pragensem ecclesiam vel aliquem de ecclesia ipsa contigerit, sustinere, ad quorum repeticionem ipsi Pragensi ecclesie et cuilibet de ecclesia tamquam de re rapta vel violenter ablata competere volumus accionem et mandamus sub obtentu gracie nostre vniuersis judi- cibus, beneficiariis ceterisque justiciariis regni nostri, vt de predictis priuilegiorum et liber- tatum violatoribus ecclesie Pragensis et omnibus de ecclesia talem exhibeant sine aliqua contradiccione iusticiam, qualem de raptoribus et violentis rerum ablatoribus exhiberent." — Dat. Lucemburg a. d. MCCCXXV°, VIII° kal. Oct. Ex orig. arch. cap. Prag. — Balbin, Misc. dec. I lib. VI p. 26. — Böhmer, Reg. Imp. 190, n. 84. 1135) 1325, 24 Sept. Avinione. Johannes papa XXII universis Christi fidelibus dat indulgentiam visitantibus eccle- siam b. Virginis Mariae Aulae Regiae in Antiqua Brunna in quatuor festivitatibus b. Virginis Mariae. — Dat. Avinione VIII kal. Oct. pontif. a. X°. Dudík, Iter Rom. II, 98. Extr. 56*

Strana 444
444 Emler, Regesta Bohemiae 1136) 1325, 24 Sept. Avinione. Johannes papa XXII concedit Elizabeth, relictae Venceslai, quondam regis Boemiae, et familiae ejus, quod possint facere celebrari in locis interdictis. — Dat. Avinione VIII kal. Octob. pontif. a. X°. Dudík, Iter Rom. II, 98. Extr. 1137) 1325, 24 Sept. Avinione. Johannes papa XXII Heinrico, duci Silesiae, domino in Jauer et Fürstenberg, et Agnetae natae, Venceslai quondam regis Boemiae; dispensatur cum eis super matrimonio, in quo iam plures vivebant annos, etsi tertio et quarto gradu consanguinei essent. — Dat. Avinione VIII kal. Octob. pontif. a. X°. Dudík, Iter Rom. II, 98. Extr. 1138) 1325, 24 Sept. Avinione. Johannes papa XXII Ottoni de Bergow seniori et Agnetae, natae quondam Joannis de Warthemberg, Pragensis diocesis, qui iam per plures annos in discordia vivebant; dis- pensatur cum eis super matrimonio contrahendo. — Dat. Avinione VIII kal. Octobris, pontif. a. X°. Dudík, Iter Rom. II, 98. Extr. 1139) 1325, 24 Sept. Avinione. Johannes papa XXII Petro Johannis de Chrudim, perpetuo capellano s. Jacobi siti in ecclesia Pragensi; providetur sibi de dignitate vel beneficio ad collationem episcopi Pra- gensis vacaturo. — Dat. Avinione VIII kal. Octob. pontif. a. V°. In eodem modo abbati Sedlecensi et praeposito Cunicensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 98. Extr. 1140) 1325, 24 Sept. Avinione. Johannes papa XXII Witigoni de Pazov; providetur sibi de canonicatu ecclesiae Olomucensis et praebenda vacatura, ea conditione, ut, si in ecclesia Olomucensi nihil pro eo esset, habeat canonicatum ecclesiae collegiatae Brunnensis sancti Petri. — Dat. Avinione VIII kal. Octobris, pontif. a. X." In eodem modo Gradicensi et Sedlecensi abbatibus. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 93. Extr. 1141) 1325, 1 Oct. In Olomucz. Jenczo decanus, Sboro praepositus et capitulum Olomucensis ecclesiae concordant cum monasterio Lucensi de denariis decimalibas ecclesiarum s. Nicolai in Znoima, in Schatow cum filiali in Dyax Superiori, Tassowicz, Prosmiricz, Olokwicz, Lodnicz, Grilwicz, Prowicz,

Strana 445
et Moraviae. Annus 1325. 445 Premticz, Hart, Lukow, Rotikel, Mulwren et Domamul. — Dat. in Olomucz a. d. MCCCXXV, kal. Octobris. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 231. 1142) 1325, 6 Oct. Avinione. Johannes papa XXII providet Herberto de Rulland de canonicatu ecclesiae Wisse- gradensis prope Pragam. — Dat. Avinione II non. Oct. pontif. a. X°. In eodem modo abbatibus Sedlecensi et Strahoviensi. Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 99. Extr. 1143) 1325, 6 Oct. Avinione. Johannes papa XXII regi Boemiae, quod sicut incepit, persistat in devotione eccle- siae et nonnulla super expeditione episcopi Pragensis suspensi. — Dat. Avinione II non. Oct. pontif. a. X°. Dudík, Iter Rom. II, 99. Extr. 1144) 1325, 8 Oct. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boemiae, quod mittat nuntios ad curiam cum pleno mandatu et plena informatione. — Dat. Avinione VIII id. Oct. pontif. a. X°. Dudík, Iter Rom. II, 99. Extr. 1145) 1325, 14 Oct. Avinione. Johannes papa XXII Salomoni de Walistor, rectori parochialis ecclesie in Pilgrimis Pragensis diocesis; providetur sibi de dignitate ad collationem episcopi et capituli Wrati- slaviensis vacatura. — Dat. Avinione II id. Oct. pontif. a. X°. Dudík, Iter Rom. II, 99. Extr. 1146) 1325, 24 Oct. In Wissegrado. Johannes praepositus oc, Dyrsizlaus decanus, Nycolaus custos, Thobias scolasticus totumque capitulum Wissegradensis ecclesiae bona in Dolin iure emphiteutico locant. — Not. oc, „quod cupientes conditionem ecclesiae nostrae Wissegradensis et bonorum ad ipsam pertinentium — — facere meliorem, discreto viro Johlino Ruperti, civi Pragensi, bona in Dolin cum ipsorum pertinentiis, ad d. Albertum, altaristam b. Johannis ewangelistae, et ad ipsum altare b. Johannis pertinentia, de maturo et deliberato consilio ac etiam ipsius d. Alberti altaristae bona voluntate et consensu jure emphiteotico, quod purchrecht vulgariter dicitur, exponimus et locamus, ita sane, quod praedictus Johlinus Ruperti et heredes here- dumque suorum successores IV sexag. in duobus anni temporibus, videlicet in festo b. Georgii venturo proxime duas sexag. gros. den. argenteorum prag., in festo b. Galli immediate secuturo [totidem] debeant d. Alberto, praedicti b. Johannis ewangelistae altaristae, et suis successoribus census nomine annis singulis assignare, hac conditione posita et adjecta, quod, si in aliquo

Strana 446
446 Emler, Regesta Bohemiae praedictorum terminorum termino ipse Johlinus et heredes sui praedicti praefatas duas sex. gross. praedictorum non ita, ut praemittitur, praefato d. Alberto altaristae et suis succes- soribus persolverent vel saltem infra XV dies statim sequentes in terminis praenotatis, extunc bona praedicta in Dolin cum universis et singulis suis pertinentiis ad praefatam nostram ecclesiam Wissegradensem et ad illum, qui praedicti b. Johannis ewangelistae altaris alta- rista pro tempore fuerit, libere revertentur, exceptione et contradictione quibuslibet penitus procul motis, promittentes etiam praedictos Johlinum, heredes et successores suos in prae- dicta locatione juvare et pro posse ubilibet promovere.“ — Act. et dat. in Wissegrado a. d. M.CCCXXV°, IX kal. Nov. Ex orig. arch. cap. Wissegr. cop. Mus. Boh. 1147) 1325, 25 Oct. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Bohemiae, super expeditione causae episcopi Pra- gensis suspensi. — Dat. Avinione VIII kal. Nov. pontif. a. X°. Dudík, Iter Rom. II, 99. Extr. 1148) 1325, 4 Nov. Munerstadt. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemb. comes, conductum mercatorum de Nova Pilzna usque in Zebrak Petro de Rosenberch in CCCC sexag. gr. obligat. — Recognoscimus oc, "quod nos dampna fideli nostro dilecto Petro de Rosenberch, summo regni nostri eiusdem Boemiae cancellario, refundere et resarcire cupientes, quae idem in servitio et ad mandatum nostrum contra civitatem Metensem in fasciulis, equis, clenodiis, armis et expensis pertulit, quae taxata sunt ad quadringentas sex. grossorum denar. prag., sibi et heredibus suis in praedictis quadringentis sexagenis conductum sive ducatum aut alio quocunque censeatur nomine omnem et singulum de Noua civitate nostra Pilzna usque in Mendicum seu Zebrak oppidum nuncupatum vulgariter titulo pignoris obligamus tenendum, utifruendum et possi- dendum per eum et heredes suos tam diu, donec per nos aut nostra ex parte, heredes aut successores nostros praedictus conductus seu ducatus, aut alio quocunque censeatur nomine, ut praedictum est, in praedictis quadringentis sexagenis grossorum praedictorum cum parata pecunia sine captione doli mali exsolvatur, fructibus, quos ante exsolutionem praedicti ducatus seu conductus idem Petrus aut sui heredes percipient, in sortem capitalis pecuniae minime computando, quos sibi et propter ipsum heredibus et successoribus suis pro speciali dono de liberalitate regia damus, conferimus et donamus.“ —— Dat. Munerstadt a. d. MCCCXXV°, II non. Nov. Ex orig. arch. Trebon. cop. Mus. Boh. 1149) 1325, 4 Nov. Munerstat. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, sacristae ecclesiae Pragensis, qui ex sacristiae officio sepulchri s. Wencezlai est custos, omnia privilegia a praedecessoribus suis concessa confirmat. — Dat. Munerstat a. d. MCCCXXV°, II non. Nov. Ex orig. arch. cap. Prag. — Pelzel, K. Karl IV, t. I, Urkb. p. 54. — Böhmer, Reg. Imp. 190, n. 85.

Strana 447
et Moraviae. Annus 1325. 447 1150) 1325, 4 Nov. Münerstadt. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, villam Domaschicz fidelibus suis Chwaloni et Ditrico iure teutonico exponit. — Not. oc, „quod cupientes condicionem regni nostri Boemie facere meliorem, villam nostram Domaschicz dilectis nobis Chwalicz et Ditrico, suo filio, ac hominibus suis in ipsa villa — — iure theutunico exponimus et locamus, sane quod villa ipsa tam de planis quam montibus, agris, pratis, pascuis et rubetis viginti quin- que laneos continebit, de quibus duo Chwalicz et Ditrico, filio ipsius, cum montibus, qui aratro arari non possunt, vnus laneus plebano ipsius ville, qui pro tempore fuerit, et vnus laneus communitati ville prefate pro pascuis libere pertinebunt. Vtque villa ipsa Domaschicz et ho- mines in ea residentes ac residere volentes continuis valeant proficere incrementis, hominibus ipsius ville a festo b. Wencezlai venturo proxime ad duodecim annos continue numerandos ab omni dacionis et solucionis onere et alio quouis grauamine plenam damus — — libertatem. Quibus elapsis villani ipsius ville de remanentibus siue residuis viginti vno laneis censua- libus, quorum quilibet nonaginta strichones utriusque grani ex parte seminis tam hiemalis quam estiualis in se includere debet et capere; de vno quoque predictorum laneorum laneo vnam marcam regalis pagamenti, videlicet quinquaginta sex grossis pragensibus pro marca qualibet computatis, mediam scilicet marcam in festo b. Georgii et aliam mediam marcam in festo b. Galli deinde proxime secuturo cum sex strichonibus siliginis, octo strichonibus auene et octo pullis annis singulis census nomine ad cameram nostram nobis soluere tene- buntur; plebano vero ipsorum de Lhota, quem in ipsa villa Domaschicz et non in predicta villa Lhota ex nunc inantea residere volumus, duas mensuras, vnam videlicet siliginis et aliam auene racione decime dare tenebuntur. Preterea Chwalicz et filius suus Ditricus judex, heredes et successores ipsorum judicium ibidem cum vna publica taberna, vno pistore, vno carnifice, vno sutore, vno fabro, vno molendino, vnacum vno orto quatuor strichones et vno prato totidem strichones capientibus, simul cum montibus, qui aratro excoli non possunt, quosque extirpauerint et instaurauerint ac in agros aratiles redegerint, nec non cum predictis duobus laneis superius expressis libere et sine omni solucione angarie hereditarie perpetuo possi- debunt. De causis autem siue de culpis judicii nobis duo denarii et tercius judici pertinebunt. Ceterum ad vberioris gracie nostre cumulum fauemus ipsis Chwalicz et Ditrico, filio suo, ac heredibus suis predictis, vt prenotatos duos laneos vna cum judicio ipsius ville ac aliis omnibus ipsi iudicio superius annotatis licite et quandocumque voluerint, possint vendere, obligare, alienare vel permutare, ac de ipsis sicut de re sua propria facere et disponere libere velle suum: volumus igitur, vt predicta villa Domaschicz et inhabitatores ipsius eisdem iuribus, quibus villa nostra Nezzeting et inhabitantes ipsam vsi sunt et vtuntur, frui deinceps debeant perpetuis temporibus et gaudere." — Dat. Munerstat a. d. MCCCXXV°, II non. Nov. Ex orig. arch. cap. Prag. 1151) 1325, 4 Nov. Munerstat. Johannes, Boh. rex oc, civitati Prag. renovat privilegium respectu venditionis lignorum in Poczkalo, eiusdemque cives liberos vult esse a judiciis spiritualibus extra diocesim. —

Strana 448
448 Emler, Regesta Bohemiae Not. oc, "quod nos illum, quem ad dilectos nobis ciues Maioris ciuitatis nostre Pragensis, precipue in ipsorum iustis et racionabilibus desideriis annuendis gerimus sinceritatis affectum effectus volentes plenitudine demonstrare, statuimus et volumus ac stabilitate firmamus, vt omnes et singuli ducentes strues lignorum per alueum fluminis Wltaue uersus Pragam pro- usibus ignis aut edificiis cum ad litus Poczkali applicuerint, ibidem deponi et de aquis extrahi seu vendi debeant, prout hoc in aliis nostris patentibus litteris maioribus sigillis sigillatis ipsis ciuibus Pragensibus per nos olim datis plenius est expressum. Preterea volumus et hoc similiter districte ab omnibus obseruari, quod nullus clericorum, secularium aut reli- giosorum, cuiuscunque dignitatis, preeminencie fuerit siue status, in regno nostro Boemie manencium ciues nostros Pragenses vel aliquem ex eis extra dyocesim Pragensem citare presumat, verum quilibet clericus, vt prediximus, secularis aut religiosus, ciues ipsos et quemlibet eorum in foro suo coram suo judice ad objecta conveniat responsurum, nisi fuerit causa spiritualis, pro qua nemo clericorum, secularis uel religiosus, ciues ipsos uel aliquem ex ipsis debet extra suam citare dyocesim, sed causam ipsam prosequatur coram suo judice ordinario aut officiali suo ibidem in regno nostro et non alias judicandam.“ — Dat. Munerstat a. d. MCCCXXV°, II. non. Nov. Ex orig. arch. civ. Prag. — Lib. vetust. stat. et privil. civ. Prag. 8. 1152) 1325, 4 Nov. Munerstat. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemb. comes, Petro de Rosenberch villas Dobrziew, Hradek et Tuskow obligat. — Not. oc, „quod nos pensantes fidelitatis industriam dilecti fidelis nostri Petri de Rosenberch, summi eiusdem regni nostri Boemie camerarii, qua per- amplius et perfeccius clarescentibus indiciis maiestati nostre complacuit, — — de maturo et deliberato baronum, procerum et consiliariorum nostrorum dilectorum consilio et con- sensu sibi et heredibus suis villas nostras sitas in Pilsnensi provincia nunc desertas, videlicet Dobrziew, Hradek et Tuscow nuncupatas wulgariter, cum agris cultis et incultis, montibus, planiciebus, rubetis oc, — — que ad predicta bona et villas et quodlibet eorum pertinent et pertinuerunt ab antiquo, quas fideli nostro Nachwaloni de Wsuraczin in centum quinqua- ginta sexagenis grossorum denar. pragen. vrgente nos et regnum nostrum necessitate non modica obligaueramus, vt ab ipso Nachwalone predictas villas in prescripta pecunia redimat, omne ius hereditarium ac proprietarium nobis et regno nostro debitum, quod se in ipsis villis extendit in plus quam predicte centum sexagene et quinquaginta grossorum predictorum, damus, cedimus, tradimus iure hereditario et in perpetuum condonamus, transferentes in ipsum Petrum et heredes suos predictos omne ius, quoad proprietatem et dominium ad habendum, tenendum, possidendum et vtifruendum per eum aut heredes suos predictos bona predicta." — Dat. Munerstat a. d. MCCCXXV°, II non. Novembris. E cop. Mus. reg. Boh.

Strana 449
et Moraviae. Annus 1325. 449 1153) 1325, 41) Nov. Munerstadt. Johann, könig von Böhmen etc., bestätigt die privilegien der lehensträger des Glatzer landes und ermässigt ihnen die lehenspflicht von vierzig auf 30 pferde. Böhmer, Reg. Imp. p. 396, n. 654. — Böhmer: 4 Dec. 1154) 1325, 7 Nov. Pragae. Judex et jurati Novae civitatis sub castro Pragensi decisionem litis inter Cuncz- mannum ac fratres eius et domum fr. Cruciferorum ad S. Mariam in pede pontis super quadam area exortae testantur. — Nos Conradus judex, Henricus Planer, Nicolaus Radosta, Johannes Niger, Johannes Albus, Nicolaus Frixonis, Tilo, Helias, Hermannus, Conradus Kluger, ceterique jurati Noue ciuitatis sub castro Pragensi profitemur, "quod causa, que inter vene- rabilem virum, d. Wernherum, domus fratrum Cruciferorum ad sanctam Mariam in pede pontis commendatorem, super negleccione et onere census aree claustri b. Virginis in pede pontis site inter domum Johannis, quondam notarii domine regine Boemie, et muros nostre ciuitatis ex vna parte et Cunczmanum ac fratres eius, filios quondam Henrici de Luth- mericz, conciuis nostri, ex parte altera movebatur, coram nobis ante quatuor scampna judi- ciaria judicio contestato domino Wolflino, subcamerario regni Boemie, presidente integraliter est decisa in hunc finem, quod ipsi Cunczmanus, fratres sui et heredes ipsorum vel succe- dentes possessores ipsis commendatori et fratribus domus predicte quatuor libras cere de ipsa area in die Purificacionis virginis gloriose annis singulis nomine census perpetuo soluere tenebuntur, quem censum si ipsi Cunczmannus, fratres sui vel heredes ipsorum vel succe- dentes possessores in ipso termino non soluerent seu continuaciter per octo dies ab ipso termino elapsos continue detinerent, extunc in duplo obligabuntur; duplum vero si in septem ebdomadis ab ipso dicto termino numerandis non soluerent seu soluere negligerent, in omni iure, quod in predicta area eis competit, cadent et cadere debent. Et ipsi dominus com- mendator et fratres predicti de ipsa area se intromittere poterunt et debebunt. Quam aream ipso tempore, videlicet tempore renouacionis littere presentis tenuit et possedit Martinus notarius, conciuis noster et ciuitatis supradicte.“ — A. d. MCCCXXV°, VII° idus Nouembris. Ex orig. arch. Melit. Pragae. 1155) 1325, 9 Nov. Limpurch. Johannes, rex Boh. etc. consanguineo et fideli suo Arnoldo de Blankenheim donat villas Synzfelt, Lyestein, Mettrich et Stymhun, quas a comitatu Lucemburgensi in feudum tenuit. — Dat. Limpurch V non.1) Novembris. Publ. de la soc. pour la recherche des mon. hist. de Luxembourg XIX, p. 35. — Böhmer, Reg. Imp. p. 297, n. 389. — 1) Fortasse legendum est idus. 57

Strana 450
450 Emler, Regesta Bohemiae 1156) 1325, 10 Nov. Roneis. Jean, roi de Bohême etc. abandonne aux Massewiers d'Ay, les bois d'aisance situés sur le ban de ce village, moyennant un cens héréditaire. — Vigile de St. Martin en yver. Faites à Roneis (prés de Marche). Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 36; XXII, p. 22. — Böhmer, Reg. Imp. p. 395, n. 652. 1157) 1325, 11 Nov. In Milawetz. Chotiborius, filius quondam Pirchesii dicti de Herstayn, unacum uxore sua domina Ofka Henrico Schikil, judici in Tust, duas araturas in villa Milawecz jure emphiteutico locant. — Not. oc, "quod nos duas araturas nostras in villa Milabecz mensurantes in VIII laneos, cum agris, pratis, fluminibus et omnibus silvis, excepta sola silva, que Tomin dicitur, tradidimus et locavimus honestis viris Henrico dicto Schikil, iudici in Tust, et eis, qui secum tenent, collunt et possident, heredibus et successoribus eorum sub contractu juris emphiotetici, acci- pientes ab eis pro arra XX et IV sexag. gros. prag., cum condicionibus infrascriptis: quod a data presencium in perpetuum ab omnibus serviciis, laboribus, subsidiis et dacionibus universis debent esse liberi et soluti, preter LXX et V gros. den. censuales, quorum XXX et VII in festo b. Galli proxime nunc venturo, et XXX cum VIII in festo b. Georii proxime subsequenti nobis et heredibus nostris singulis annis solvere tenebuntur, tali tamen pena superaddita, quod omnis, quicunque dictum censum in predictis terminis non dederit, idem die proxima sequente fertonem aut XV gros. den. nomine pene una cum censu nobis tene- buntur emendare. Si quis vero non advertens pene parvitatem minus curaverit seriem hujus scripti, ita quod predictum censum una cum pena jam dicta infra quindenam nobis non dederit, idem suis juribus est privatus et hereditas ipsius die XV ad dominium nostrum ut pridem libere revertetur. Recognoscimus eciam, quod si collecta regia, que berna dicitur, ante festum b. Georgii proxime nunc instans indicta fuerit, eandem supradictus Henricus judex et sui vicini solvere non debebunt; si vero post festum b. Georgii indicta fuerit, tantum mediam partem solvent indicte berne. Et deinceps omnis, quicumque coluerit cum suo aratro duos laneos aut unum, idem integram bernam secundum indicionem solvere tenebitur; qui autem medium laneum coluerit, idem mediam partem solvet in dicta berna. Adicimus eciam, quod absit, si generalis gwerra in terra orta fuerit, propter quam homines et colonos discedere con- tingeret, quod nec colere possent nec ullum questum habere, durante tali tempore a solu- cione supradicti census debent esse liberi tamdiu, quousque pax in terra fuerit proclamata. Et extunc quicunque reversi fuerint et coluerint aut aliquem questum in hereditate supra- dicta perceperint, idem censum prenotatum suis temporibus solvere tenebuntur; sed qui non redierint, nec forte redire poterunt, idem debent infra spacium illius anni, quo pax procla- mata fuerit, suas curias vendere aut amicis suis resignare, qui nobis censum solvere possent. Quicumque vero ita non fecerint, ut jam dictum est, eorundem hereditas post elapsum ejusdem anni et diei ad dominium nostrum ut pridem libere revertetur. Profitemur eciam, quod si nos, heredes aut successores nostros supradictam hereditatem vendere contingeret

Strana 451
et Moraviae. Annus 1325. 451 alteri cuicunque, quod eam alio modo vendere non poterimus nisi cum condicionibus supra- dictis ; nichilominus Henrico judice usque ad finem vite sue in judicio permanente, cui eciam curiam Chunradi subdidimus, que quondam exstitit feodalis. Inter cetera excipimus, quod si auri vel argenti opus inventum fuerit ibidem, ut in eisdem jure nostri patronatus gaudere debeamus. — Testes : Sezema et Protivetz dicti de Hersensteyn, Dipoldus de Canitz, et Indrzich de Schutbor. — Dat. in Milawetz a. d. MCCCXXV, in die b. Martini pontificis. Ex orig. civ. Tust. valde laeso cop. Mus. Boh. 1158) 1325, 11 Nov. 1) (S. 1.). Ego Wezzel dictus de Kracowan not. oc, „quod de fideli ac vnamini amicorum meorum consilio hereditatem meam dictam Kracowan cum omnibus iuribus, vtilitatibus et prouentibus singulis ac vniuersis vendidi honor. viris d. Fryderico, abbati Scedlicensi, et con- uentui eius, ab ipsis rite et racionabiliter perpetuo possidendam. Cuius vendicionis pecuniam a dictis dominis totaliter et integraliter me recepisse fateor in hiis scriptis, excepto, quod post mortem meam vxori mee XV sex. gros. prag., et fratribus ordinis Predicatorum sitis in Colonia in testamentum et salubre remedium anime mee ac progenitorum meorum XVI sex. dictorum gros. prag. prefatus conuentus Scedlicensis tenebitur assignare. Insuper et hanc graciam predicti domini michi fauorabiliter inpenderunt, videlicet quod prouentibus ac vti- litatibus iam dicte hereditatis ipsis vendite vti honeste et congrue debeam usque ad tempora vite mee, ita tamen, quod nichil in ipsa hereditate vendere, mutare vel quocunque modo alienare debeam neque possim.“ — Testes: Petrus de Schuchdol, Pabel de Nebawit, Heyn- ricus de Hredenyn, Michahel frater eius, Marquardus de Rateys, Chothibor de Mirsethicz, Waczlab de Bonawicz, Zlaywor de Lusicz, Jurath de Semnicz, et alii. — Dat. a. d. M.CCC.XXV, in Translacione b. Martini episcopi. Ex orig. procur. fisci Prag. cop. Mus. Boh. — 1) Fortasse 4. Jul. 1159) 1325, 14 Nov. In monasterio Aula S. Mariae Brunae. Elizabeth, Rudolfi regis relicta, pro anniversario eiusdem celebrando villam Krziecz- hor donat altari ss. Simonis et Judae in ecclesia Pragensi. — Not. oc, "quod divinis man- datis sedule et attente inhaerentes et celsitudini creatoris nostri ubique complacere ardenti animo cupientes de bonis ab ipso nobis misericorditer elargitis villam Krzieczhor sitam in provincia Curimensi cum universis pertinentiis suis et iuribus a nobili viro d. Heinrico de Lippa rite et rationabiliter emptam pro animae d. Rudolffi, Boemiae et Poloniae quondam regis, nostri contoralis feliciter recolendi, remedio conferimus et donamus altari in honore ss. apo- stolorum Simonis et Judae, qui nostri et ipsius speciales sunt apostoli, per nos in ecclesia Pra- gensi constructo tenendam et possidendam per ministrum eiusdem altaris, qui pro tempore fuerit, sub modis et oneribus infrascriptis. Primo et principaliter iure praesentandi ministrum ad praedictum altare nobis pro vitae nostrae tempore reservato. Item quod minister altaris iam dicti anniversarium praefati d. Rudolffi regis singulis annis hoc modo peragere teneatur, videlicet ut in ipso die anniversarii cuiuslibet in perpetuum anni de redditibus et fructibus 57*

Strana 452
452 Emler, Regesta Bohemiae villae iam dictae VII sex. gros. den. prag. impendere debeat, de quibus IV sex. d. canonicis dabit inter praesentes dividendas, duas vero sex. dabit vicariis eorundem dominorum cum ceteris ad hoc pertinentibus inter se dividendas ; de septima sexag. sic disponet: XII libras cerae comparabit, de quibus fiant IV cerei locandi ardentes in vigiliis et infra missam in circuitu sepulcri d. Rudolffi, regis memorati. Praeterea tres libras cerae idem minister pro- parvis luminaribus et X gr. prag. ad offertorium procurabit. Insuper dictus minister de residua summa pecuniae sexagenae septimae apud omnes illo die anniversarii in Pragensi ecclesia officiare volenties1) missas defunctorum pro saepe memorati d. regis Ru- dolffi animae remedio comparabit. Si quid autem residui fuerit de eadem sexagena per ipsum pauperibus erogetur. Reliquum vero quoque censum, fructus et utilitates villae supra- dictae minister altaris iam dicti in suos usus convertet, disponens de ipsis ad suae libitum voluntatis. Hoc etiam adiecto, quod praeter alias missas, quae in ipso altari quotidianis vicibus dicuntur, omni septimana tres missae defunctorum pro ipsius d. Rudolffi remedio dici nullatenus obmittantur. Hanc itaque donationem et ordinationem promittimus invio- labiliter observare et manutenere nec ullo umquam tempore venire contra ipsam nec ipsam aliquatenus revocare.“ — Dat. et act. in monasterio Aula s. Mariae a. d. M.CCC.XXV, XVIII kal. Dec. Ex actis Wenceslai de Krumlow arch. cap. Prag. W. XIV cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 834. Extr.— 1) In cod. volentibus. 1160) 1325, 16 Nov. Romae. Jacobus, Motonensis et Stephanus Vemensis (?) episcopi ad petitionem Henrici dicti Bercmann ecclesiae b. Nicolai in Naymen Olomuc. dioec. indulgentias XL dierum concedunt. Dat. Romae XVI Nov. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 231. 1161) (1325?), 25 Nov. Herbipoli. Johann, könig von Böhmen etc., nimmt den edeln mann Philipp von Falkenstein herrn von Münzenberg und dessen erben um 500 mark zu seinem und der grafschaft Lützel- burg mannen und vasallen an, bekennt ihm ausserdem für den schaden, den derselbe mit den ihn begleitenden bewaffneten in seinem dienste bei der belagerung von Metz erlitt, 300 pfund heller schuldig zu sein und verspricht ihm die zahlung dieser summe, für welche ihm dann Philipp entsprechende güter aufzutragen hat. Böhmer, Reg. Imp. 395, n. 653. 1162) 1325, 7 Dec. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen etc., verleiht dem Nicolaus von Thionville hafereinkünfte zu Buevanges für die demselben schuldigen vierzig pfund. Böhmer, Reg. Imp. 297, n. 390.

Strana 453
et Moraviae. Annus 1325. 453 1163) 1325, 8 Dec. Brunae. Conradus, episc. Olomuc. monasterio Aulae S. Mariae in Antiqua Bruna indul- gentias a XVI extraneis episcopis concessas confirmat. — Dat. Brunae VI id. Dec. a. d. MCCCXXV°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 232. 1164) 1325, 18 Dec. In Aula S. Mariae Brunae. Katherina abbatissa totusque conventus mon. Aulae S. Mariae in suburbio civitatis Brunensis Heinrico de Lipa, capitaneo Moraviae, summo regni Boh. marschalco, suo quasi fundatori, de consensu Friderici, abbatis Zedlicensis, visitatoris monasterii praedicti, fraterni- tatem omnium bonorum spiritualium tribuunt. — „Insuper ad quedam alia specialia beneficia, prout infra tangentur, nos, successores nostras perpetuis temporibus obligamus, primo vide- licet, quod dies anniversarius sui obitus singulis annis cum vigiliis nouem leccionum, missa defunctorum sub nota, et pitancia conventui cum vino, piscibus et simulis et fertone dena- riorum aut pane pro fertone estimato, dato pauperibus, dies quoque tricesimus singulis men- sibus in ebdomada, quam ordo ex euentu mortis sue dederit, non anticipando nec poste- rando, sed in ipsa ebdomada aliquo die magis ad hoc vacante cum vigiliis trium leccionum, missa defunctorum et pitancia conuentui data et aliqua distributa pauperibus elemosina peragantur. Addimus eciam et in augmentum salutis anime sue nos et posteras nostras karitatiue in deo obligamur, quod perpetuis temporibus proxima die post Marci vel alia sequente, que ad hoc vacare poterit pro sua, suorumque karorum ac omnium generaliter, quorum bonis et rebus vsus est, siue bene siue male, quosve lesit debite vel indigne et gene- raliter omnium, quibus debitor est, animarum remedio et salute exequie cum vigiliis trium lecci- onum, missa defunctorum et pitancia conuentui et fertone siue pane pro fertone estimato distri- buto pauperibus peragantur. Et quia dictus d. Heinricus pro supplendo onere exequiarum, pitanciarum et elemosinarum predictarum quedam bona, que in suis super hec confectis exprimuntur literis, nostro conuentui tribuit et legauit, volens et humiliter rogans, quod dicta bona a claustro alienari non debeant vllomodo, si autem ex ineuitabili causa secus fieri necessitas cogeret, quod extunc alia bona claustro equiualencia subrogentur, que dictorum onerum valeant sarcinam supportare, ad que omnia fideliter seruanda et facienda nos et nostras posteras presentibus obligamus. Preterea dictus d. Heinricus jus patronatus ecclesie in Wolframicz ob diuini amoris et sue, suorumque predecessorum ac posterorum salutis respectum animarum in nos et conuentum nostrum pleno iure transfudit, rogans humiliter et sincere, vt de promouentibus (sic), qui ex eadem nobis et nostris posteris prouenire possint ecclesia, dominabus, que indigent, pellicia comparentur et botti. Nos salutem anime ipsius tamquam nostri benefactoris precipui sicientes statuimus auctoritate visitatoris nostri pre- dicti et consensu nostri capituli, quod perpetuis temporibus in anniversario ipsius, postquam ab hac luce vocatus fuerit, quelibet domicella psaltherium et quelibet nouicia septem psalmos

Strana 454
454 cum letania deuote debeat decantare.“ — Act. et dat. ibidem in Aula s. Marie a. d. MCCCXXVI, XV kal. Januarii. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 232. Emler, Regesta Bohemiae 1165) 1325, 21 Dec. (S. 1.). Peter von Rosenberch, obrister chamrer des chunigreichs in Pehemlant, verpfaendet dem Bohunek von Harach für 77 mark silber die dörfer Zetbunne und Nicolts. — Thuen chunt oc, "daz ich gesatzt han tzwai doerfer, datz Zetbunne vnd ze dem Nicolts, mit allem dem vnd dar zve gehoert, ze holtz vnd ze veld, versuecht vnd vnversucht, redelein vnd recht, als ichs gehabt han, dem ritter hern Bohunken von Harach fuer an drei achtzk mark letigs silbers, immer vier vnd sechtzk grozzer prager phenning fuer ein march. Auf den vaschanch, der schirist chumt, so schol ich mein guet loesen; tet ich des nicht, so schol iz iem auer sten ein iar vnd schol alle ierlich losung sein ze vaschang, vnd mer: ich schol auch des guets vnd des satzs sein herre vnd sein gewer, sein voyt vnd sein schermer sein, also lants recht ist. Geschech auer daz, — — daz wir baid sturben, ich vnd her Bohunk, e daz vorgenant guet gelöst wuerd, so schulen meinev chint seiner chinde voyt vnd schermer sein als lang vntz diz geloest wiert.“ — Zeugen: her Bonizlab von Malabitz, her Michs von Bued- nabitz, her Puerchart, her Alber von Harach, her Witzk von Lenkaev, Dietrich vnd sein bruder Witzk von Harach, Jacob von Harach, Vlreich von Rumen vnd ander erber leut gnuech. — Der brief ist geben nach Christes gebuert tausent jar drev hundert jar darnach in dem fumph vnd tzwaintzkisten jar an sant Thomas tag. Pangerl, Urkb. von Hohenfurt, Font. rer. Austr. XXIII, 71. 1166) 1325, 26 Dec. In Ponte. Nos Johannes judex, Waltherus Largus, magister civium, Theodericus Mathie, Hein- ricus Springinsgut, Jan Zcheffil, Woytech, Henricus Lachman, Thiczquo Lichtenberg, Adolphus Paternoster, Pezcholdus Piscator, Nicolaus Polke, Petrus de Luna et Nicolaus Paridil (Paudil?). scabini ciuitatis Pontensis recognoscunt, "quod tote hereditates castri feodales Pontensis claustro in Zaras et sororibus in eodem plenas ab antiquo decimas tribuerunt, sed desertos quosdam agros steriles et incultos, qui actenus propter sui sterilitatem numquam fuerunt decimales, non in preiudicium aliarum suarum et periculum decimarum ex suorum auctoritate supe- riorum ipse sorores in claustro Zaras culture pro XVI grossorum prag. denar. pecunia- libus decimis singulis annis beneuole admiserunt.“ — — Dat. in Ponte a. d. incarnacionis MCCCXXVI° (sic), septimo kal. Jan. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. — Schlesinger, Stadtb. v. Brüx 24. 1167) Cc. 1326. Der abt und der convent des Klosters zu Hohenfurt versetzen Buzken von Harach einige ihrer güter. — Wier pruder Bartholome, apte ze dem Hohenfuert, vnd di gemaine des

Strana 455
et Moraviae. Annus 1326. 455 —— mit vnsers herren, hern Peters von Rosen- „das wier, selben gotes hauses tuen chunt —— berch guetlichem willen dem Buzken von Harach, der zden selben zeiten lantrichter was in der Ryedmarche, vnd seiner hovsvrowen, vrou Katreyn vnd allen seinen erben versetzzet haben vnser guet die Stifftunge vnd Eybenstaine vnd Vrowedental, vnd Swartzzenpach, vnd „datz den hoeven" mit allem dem, das dar zve gehoret, ze holtz vnd ze velde, versuechte vnd vn- versuechte, fuer zway hundert pfvnt pfennige alter wyenner munzze also beschaidenlich, daz man iem .. .. . E fragm. orig. arch. Altovado. cop. Mus. Boh. — Pangerl, Urkb. von Hohenfurt, Font. rer. Austr. II, XXIII. 1168) 1326. Marienburg. Wernher von Orsele, hochmeister des Deutschen ordens, gibt gewisse versicherungen bezüglich der von Wikart von Pollen (Polná) gemachten stiftung für das spital in Droba- witz. — Tun kunt oc, "daz wir haben angesen die innige andacht vnd die hiczige bege- rvnge ganczer libe vnd ouch den geneigten willen, den der erber edel hochgeborn herre, her Wikart von den Pollen vnd die seine andechtige hochgeborne, tvgentriche vrouwe, sin hvsvrouwe, vrou Gisel genant, mit guter wol bedachter vorbesichtigkeit bezeiget haben vnsern brudern vnd vzgenomelich vnserme orden, ouch svnderlich habe wir angesen, daz erber vnd daz riche sel gerete dez gutes zu den Pollen, daz sie mit alle den dingen, die darzu stetec- lichen haben gehort, beide, stat vnd hues, dorfere, wisen, weide, welde, layt, zelle, wischerie, ackere, gearn vnd vngearn, mit volleme rechte vnd mit alle den sachen, als sie das guet gehaben haben, durch got, iren selen zu heile vnd zu einem ewigen gedechtnizze ir vnd ire vordern sele willeclich bie irme lebenden libe vnvorsprochentlich an alle argelist deme spital zu Drobawitz in Bohemen gelegen, daz vormal gestiftet ist, zu haben driezehen sichen ewec- lichen, von dem achbern, edelen herrn, hern Jane von Brazcitz, des herren, hern Wikardes vorgenanten eidem, haben gegeben zu einer bezzervnge vnd merunge des selben spi- tales ledeclich daz selbe vorgenante gut zu Pollen der vorgesprochen spital zu dienne eweclichen. Vnd wen man keiner guet tete vnd gerlich, die gote lobelich wesen, mac mit nichte vergezzen sol, so wolle wir bruder Wernher der vorgenante hoemeister, daz daz selbe vorbenante gut zvn Pollen zv eime selegerete dem edelen vorgenanten heren, hern Wikarten, siner edelen seligen vrowen, vrou Giselen vnd alle den irn deme spital zv Drobawitz mit allen dingen, als ez vorbenomet ist, warten vnd zvgehoren sol ane alle wider rede vnd dinen eweclichen. Ouch wolle wir, ob daz oft genante gut zu den Pollen wurde verkouft oder vorwechselt, daz der selbe wechsel oder daz gut darvmme der Pollen verkouft wurde, nindert wen an den nvtz dez vorbenanten spitalis gewendet werde noch gekeret." — Zeugen: die erbern geistlichen brudere zu Behemen, zu Mereren, bruder Leo, lantkomentor zu Behemen vnd zum Mereren, bruder Jeschke, kometor zu Rippin, bruder Johannes von Schowenforst, kometor zu Kometowe, bruder Habel, kometor zu Bischowitz, bruder Nyclaus, Ratmir, kometor zu Drobawitz, vnd ander erber bruder vil

Strana 456
456 Emler, Regesta Bohemias zu Behemen vnd zu Mereren, den ouch wol zugeloubene vnd zv getruwene ist." — Gegeben zu Prusen in deme houbt huse zu Marienburch in deme grosen capitel. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1169) 1326, 5 Jan. Brunae. Heinricus de Lipa, capitaneus Mor., summus regni Boh. marschalcus, filiis suis Heinrico et Johanne consentientibus donat monasterio Aulae S. Mariae in Antiqua Bruna juspatronatus ecclesiae parochialis in Wolframicz. — Dat. a. d. MCCCXXVI°, non. Jan. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 234. 1170) 1326, 6 Jan. In monasterio Gradicensi. Adam de Chonicz cum uxore sua Eua jus patronatus ecclesiae in Cholina monasterio S. Stephani Gradicensis donant. Sigilla sua apposuerunt: mag. Stephanus, archidiac. Prero- uiensis, Olomuc. ecclesiae canonicus, Adam de Pulcra silua, Katholdus de Werbeczicz, Victor et Onso de Sucolom. — Dat. a. d. MCCCXXVI°, VIII id. Jan. in prefato monasterio Gradicensi. Ex orig. arch. c. r. gub. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 235. 1171) 1326, 8 Jan. (S. 1.). Ego Jacobus dictus Horucher patefacio, „quod hereditatem sive curiam quondam fratris mei Vnsconis in Ahorn villa Sanctae Coronae, quae videlicet curia ex parte quondam Vrbani ad eum devenerat et nunc iure emptitio ad me fuerat devoluta, quam possedi sicut emptor rite, rationabiliter et quiete, hanc viris religiosis venerabili domino Theoderico, abbati Sanctae Coronae, ac ipsius monasterio, in cuius sita est possessione, pro viginti et novem sexagenis vendidi eodem iure per omnia, quo prius habui vel possedi.“ — — Dat. a. d. MCCC°XXVI°, VI° idus Jan. Pangerl, Urkb. von Goldenkron. Fon. r. Austr. II, 37, 74. 1172) 1326, 19 Jan. In Olomucz. Conradus, episc. Olomuc., Cristinae abbatissae et conventui Aulae s. Mariae in sub- urbio oppidi Brunnensis certos redditus et proventus parrochialis ecclesiae in Wolframicz in usus monasterii convertendos concedit. — Dat. in Olomucz a. d. M°CCC°XXVI°, XIV kalend. Febr. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 235. 1173) 1326, 20 Jan. (S. 1.). Fr. Rudolfus, Syriquensis episcopus, ad monasterium in Altovado „in dominica ad- ventus domini, in natiuitate domini, in circumcisione, in epyphania domini, in cena domini, parasceve, pasche et pentecosten, in ascensione domini et in omnibus festiuitatibus beate Marie virginis, insuper in die b. Marie Magdalene et b. Marci evangeliste et in die b. Jo-

Strana 457
et Moraviae. Annus 1326. 457 hannis babtiste, nec non in festiuitatibus omnium apostolorum et in anniuersario dedicacionis causa deuocionis confluxerint oraturi, vel ad ipsum de bonis suis aliquid dederint vel in morte legauerint, de duobus altaribus, que in abside dicti monasterii domino adiuuante de- dicauimus, videlicet in honore b. Johannis babtiste et in honore b. apostolorum Petri et Pauli, de vno quoque altari singulariter, de iniuncta eis penitencia quadraginta dies crimi- nalium et centum venialium“ relaxat. — Dat. a. d. MCCCXXVI°, in die b. martyrum Fa- biani et Sebastiani. Pangerl, Urkb. v. Hohenf. Font. rer. Austr. XXIII, 72. 1174) 1326, 21 Jan. (S. 1.). Wilhelmus de Bor et Ulricus de Potenstein silvam et curiam Stassow praeposito et conventui monasterii in Chotissow vendunt. — Not. oc, quod „d. Pernoldo, preposito in Chotissow et conuentui ibidem et omnibus eorum successoribus siluam nostram et curiam Stassow in omni parte ab omnibus liberam cum agris cultis et incultis, pratis, fontibus et arbustis, apibus et truncis in jam dicta curia et extra in silua Stassow et cum omnibus pertinenciis et vtilitatibus et prouentibus et omni iure, quo ad nos pertinere dignoscebatur, vendidimus sine duabus pro octuaginta marchis grauibus pragensium grossorum hereditarie pro perpetuo possidere libere et quiete. Nos itaque Zdeslaus et Wilhelmus de Zcar vna cum nostris supradictis auunculis Wilhelmo et Vlrico prehabito domino Pernoldo et conuentui in Chotissow et hiis, qui ipsis successerint inmediate, aut d. Slabconi, purchrauio in Tust, in manus d. Petri de Rosenberch emendacionem juxta pertinencias hereditatum et jura terre Bohemie promittimus, ablato omni malicie scrupulo, pura fide, manu omnimode compromissa taliter, si in toto aut parte dictam siluam et curiam Stassow emendare essemus negligentes, ad dicta discretorum virorum et taxacionem sepeposito d. preposito et conuentui in Chotissow, quicumque tunc fuerint, dumplum nos reddere opportebit, quod si non fecerimus, ex tunc Zlabco aut ipse d. Petrus de Roseberch aut cuicumque per eum commissum fuerit, multociens posito d. preposito et conuentui in Chotissow in bonis nostris vbicumque et quoquomodo de nostra bona voluntate prouidebit de vadio competenti et nos fidefragi deo et hominibus facti sumus. Omne sic promissum, quod d. Slabconi in manus Petri de Rosenwerch fecimus, ipsis, quod absit, non essentibus dominis de Meirsan et Jaroslao de Stozez fecimus pari modo." — Dat. a. d. MCCCXXVI°, XII kal. Februar., indicione II (sic), epacta XV, concurrente II. Ex orig. arch. bibl. Prag. 1175) 1326, 21 Jan. Brunae. Fr. Fridericus, abbas Scedlicensis, omnes gratias et donationes per Elizabeth, quondam Boemiae et Pol. reginam, monasterio Aulae S. Mariae in Antiqua Brunna pro remedio animae ipsius et praedecessorum eius factas, nec non omnes orationes, vigilias, elemosinarum dationes, anniversaria et singula alia pietatis opera, ad quae abbatissa et conventus monasterii prae- dicti in recompensam praedictis gratiis et donationibus ipsis factis se obligaverunt, auctoritate 58

Strana 458
458 Emler, Regesta Bohemiae paterna immo verius capituli generalis a. d. MCCCXXV° celebrati in hac parte sibi tradita confirmat. — Dat. Brune XII kal. Febr. a. d. MCCCXXVI°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 236. 1176) 1326, 21 Jan. Brunae. Idem confirmat omnes gratias et donationes a Henrico de Lipa, capitaneo Moraviae et summo marschalco regni Bohemiae, monasterio Aulae S. Mariae factas nec non orationes, vigilias etc., ad quas abbatissa et conventus monasterii praedicti in recompensam praedictis gratiis et donationibus ipsis factis se obligaverunt. — Dat. Brune XII kal. Febr. a. d. MCCCXXVI°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 237. 1177) 1326, 31 Jan. In Bacharaco. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, civitati Znoymensi, quae quasi in metis et finibus regni sita est et specialibus subsidiis et remediis indigere videtur, facit gratiam, "quod ex nunc in antea ipsa ciuitas nostra specialiter in vino et sale illis fruatur juribus, quibus ciuitates nostre Brunna et Iglauia hactenus sunt gauise, ita videlicet, quod in ipsa ciuitate nostra Znoymensi non aliquis hospitum ab alio hospite sed potius hospes a ciue et ciuis ibidem ab hospite predicta vinum et sal perpetuis temporibus emere debeat atque possit.“ — Dat. in Bacharaco a. d. MCCCXXVI, proxima VI fer. ante dominicam, qua cantatur: Esto mihi in deum. Ex orig. civ. Znoymensis Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 237. — Böhmer, Reg. Imp. p. 396, n. 655. 1178) 1326, 31 Jan. Bacheraco. Johannes. Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, iisdem verbis ut in litteris praecedentibus civitati Znoymensi in vino et sale ea jura concedit, quibus civitas Brunensis gaudet, eique alias gratias addit. — Preterea volumus, "vt nullus extra ciuitatem Znoymensem residens habeat licenciam introducere vina ad ipsam ciuitatem Znoymensem, nec ibidem propinare tamdiu, donec fiat de licencia ciuium et videatur ipsis, quod per vina, que ipsis ciuibus creuerunt, ciuitas subsistere tunc non possit. Ceterum adiicimus et hoc ipsum statuimus ab omnibus firmiter obseruari, quod si aliquis residens in dicta ciuitate nostra Znoymensi extra muros et limites predicte terre nostre Morauie vineas aliquas possideat aut alibi habens vineas, quas propriis sumptibus non excolit nec laborat, vt idem in dicta ciuitate in vinis eisdem adducendis et propinandis nullatenus admittatur." — Dat. in Bacherako a. d. MCCCXXVI°, fer. VI ante dominicam, qua cantatur: Esto mihi. Ex orig. arch. civ. Znoym. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 238. — Böhmer, Reg. Imp. p. 396, n. 656. 1179) 1326, 1 Febr. (S. 1.). Perchtolt von Hennberch, maister zu Mawerperg, und der convent daselbst bezeugen, dass Nyclas der pfarrer von Prezzir den vierten theil eines weingartens den brüdern der kom- mende zu Chvonitz „ze einer pytancien — — vnd besonder vnd ausgenommen pezzerung irr

Strana 459
et Moraviae. Annus 1326. 459 phruent“ gegeben hat mit der bestimmung, „ob daz waer, daz ein maister oder ein condewer den pruedern daz selb selgeraet entziehen oder enphremden wolt, so sol daz selb virtail gehoeren vnd gevallen zu dem chloster pein Thelatschitz.“ — — Gegeben 1326 an sand Brigiden tag. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 238. 1180) 1326, 3 Febr. (S. 1.). Johannes, B. et Pol. rex et Lucemburg. comes, monasterio in Mariendal remittit decimam, sibi a sede apostolica de bonis ecclesiasticis ad tres annos in regno Bohemiae et comitatu Lucemburgensi concessam. — Dat. a. D. MCCCXXV°, in crastino Purificationis b. Virginis. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XXI, p. 23. 1181) 1326, 8 Febr. Pragae. Conradus, episc. Olomuc. et Fridericus de Schrocsperch, canonicus et archidiaconus Herbipolensis, visitatores a Mathia, Moguntinensis sedis archiepiscopo, per Pragensem civi- tatem et diocesim deputati, Gallo, archidiacono Grecensi, mandant, ut parochiales ecclesias Prag. limitatione distinguat. — „Nuper nobis dicti domini archiepiscopi auctoritate in ciui- tate Pragensi predicta s. visitacionis officium peragentibus notorium fore comperimus, quod felicis memorie quondam d. Petrus, archiepiscopus Moguntinus, postquam sibi tunc ciuitatem et dyocesim predictas auctoritate metropolitica visitanti notorie constitit, nonnullas parro- chiales ecclesias dicte ciuitatis et suburbiorum eiusdem vsque ad eadem tempora per certos limites non fuisse distinctas, ipse venerabili in Christo patri d. Johanni, episcopo Pragensi, limites huiusmodi distinguere recommisit, idemque episcopus pro eadem distinccione facienda quosdam alios deputavit, qui tandem per errorem cum plurium ecclesiarum dicte ciuitatis et suburbiorum ipsius dispendio et iactura distinxerunt limites minus iuste. Nos errorem eundem emendari et reformari volentes auctoritate dicti domini archiepiscopi in virtute sancte obediencie et sub pena suspensionis ab ingressu ecclesie discrecioni vestre districte iniungimus et mandamus, vestram in hoc conscienciam specialiter onerando, quatenus parrochiales ecclesias s. Leonardi, s. Andree, s. Crucis, s. Jacobi, s. Martini prope murum dicte ciuitatis, s. Jo- hannis, s. Martini in vico calcariatorum, s. Benedicti in eadem ciuitate Pragensi, s. Michaelis sub castro Pragensi, s. Laurencii sub monte Petrino, s. Johannis in Vgezd, s. Clementis, s. Petri et s. Adalberti in suburbiis ciuitatis predicte personaliter accedentes, limitacione et distinccione perperam olim facta et processibus obinde forsitan subsecutis non obstantibus, dictas ecclesias auctoritate prefati d. archiepiscopi, prout secundum deum et iusticiam expedire inveneritis, distinguatis et debite limitetis contradictores vobis in hac parte quoslibet et re- belles per censuram ecclesiasticam compescendo.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXVI°, VI id. Februarii. Ex orig. arch. reg. Dresd. 58*

Strana 460
460 Emler, Regesta Bohemiae 1182) 1326, 12 Febr. Brunae. Berchta, quondam Witkonis de Swabnicz relicta, de quingentis marcis grossorum prag., quos in Marweins ratione dotalitii habuit, post suum decessum Johanni, filio quondam Johannis de Swabnicz, CL marcas et residuas CCCL marcas monasterio Aulae S. Mariae in praeurbio Brunnensi, ubi sibi locum sepulturae elegit, donat et pro dictis CCCL marcis dicto monasterio villam Marweins obligat tamdiu tenendam, quoad per praefatum Johannem ipsa villa integraliter fuerit exsoluta. — Testes: Heinricus de Lypa, capitaneus Morauie, regni Boemie summus marschalcus, Gerhardus de Chunstat, camerarius, Przibislaus, zudarius Brunnensis, Johannes de Mesihrzicz, Wznata de Lomnicz, Poto de Wildenberch, et Hart- lebus de Boscowicz. — Dat. Brunne pridie id. Februarii a. d. MCCCXXVI. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 239. 1183) 1326, 12 Febr. Brunae. Johannes, filius quondam Johannis de Swabnicz, oppignorat monasterio Aulae S. Mariae in Antiqua Bruna villam Marweins in CCCL marcis, quas monasterio praedicto Berchta, Witkonis de Swabnicz relicta, donavit. — Testes ut supra. Dat. Brunne II id. Febr. a. d. MCCCXXVI°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 240. 1184) 1326, 26 Febr. Avinione. Johannes papa XXII archiepiscopo Treverensi; commendatur sibi, quod ad nomina- tionem regis Boemiae Johannis provideat duabus personis idoneis de canonicatibus ecclesiae s. Mariae Magdalenae Virdunensis et s. Petri Leodiensis et praebendis vacaturis. — Dat. Avinione IV kal. Martii, pontif. a X°. Dudík, Iter Rom. II, 99. Extr. 1185) 1326, 27 Febr. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boh. super receptione literarum suarum et con- cessione suarum supplicationum. — Dat. Avinione III kal. Mart. pontif. a. X°. Dudík, Iter Rom. II, 99. Extr. 1186) 1326, 27 Febr. Lucemburch. Johannes, rex Bohemiae oc, ratam habet redemtionem forestariae Kamycensis sive silvae Lowczie cum villis Hirmiezdicz, Maluczyene, Welika, Tybyty, Sduchowicz, Drahlicz, Wbynicz, Wesczis, Bitczicz oc, factam pro D sexag. gr. pr. per Petrum de Rosenberg, su- premum camerarium regni Bohemiae, a heredibus Hermanni quondam de Miliczin, eique hanc forestariam in eadem summa oppignorat. — Dat. Lucemburch a. d. MCCCXXVI°; fer. V, qua cantatur: Salus populi. E cop. Mus. Boh.

Strana 461
et Moraviae. Annus 1326. 461 1187) 1326, 3 Mart. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen etc. beurkundet gemeinschaftlich mit Balduin, erzbischof von Trier, Feris, herzog von Lothringen, und Eduard, graf von Bar, auf der einen, und der stadt Metz auf der andern seite, den zwischem ihnen abgeschlossenen frieden. Böhmer, Reg. Imp. p. 190, n. 86. 1188) 1326, 5 Mart. In Olomucz. Conradus, episcopus Olomucensis, abbati et conuentui monasterii Sedlicensis certos red- ditus ecclesiarum in Jemenicz et Jarmericz confert. — „Sane ex parte serenissimi domini nostri, d. Johannis, Boh. et Pol. regis, atque uestra nobis fuit humiliter supplicatum, quatinus certos redditus et prouentus parochialium ecclesiarum in Jemenicz et in Jarmericz nostre diocesis, in quibus ex donatione eiusdem domini regis plenum ius presentandi rectores obtinetis, uobis et dicto monasterio in perpetuos usus dare et concedere dignaremur. Nos attendentes easdem ecclesias in suis redditibus et prouentibus adeo habundare, quod earum portione congrua dicto uestro monasterio in perpetuum data et vnita de parte reliqua prouentuum earundem ecclesiarum rectores, qui pro tempore fuerint, hospitalitatem et eis incumbentia onera suffere poterunt condecenter, nostramque concessionem subscriptam utilitatem euidentem uobis et uestro monasterio futuris quibusuis temporibus allaturam, de nostri Olomucensis ecclesie capituli, habito super eo tractatu primitus diligenter solenni, conniuentia pariter et assensu predictarum parrochialium ecclesiarum medietatem decimarum, reddituum, oblationum et prouentuum omnium, quocumque nomine censeantur, uobis et uestro monasterio in perpe- tuos usus tenore presentium elargimur, concedimus et donamus, sic quod dilectis nobis in Christo Henrico in Jemenicz et Czencone in Jarmericz dictarum ecclesiarum rectoribus uolentibus uel eis imposterum cedentibus aut eciam decedentibus huiusmodi reddituum, decimarum, oblationum et prouentuum omnium medietatem per uos, alium uel alios libere percipere et in uestros usus conuertere ualeatis, rectores quoque, qui postmodum eisdem ecclesiis preerunt, reliquam medietatem decimarum, oblacionum, reddituum et pro- uentuum omnium percipient libere, integraliter et complete ac de eis loci archidiaconi iura persoluere et hospitalitatem seruare tenebuntur ac honorifice poterunt sustentari. Ne autem in exactione uel solutione iurium nuncios seu legatos sedis apostolice, metro- politanos, nos et nostros successores contingentium ab ecclesiis memoratis earundem re- ctores, qui pro tempore fuerint, contingat nimium aggrauari, uolumus, — — ut, cum aliqua pro eisdem legatis, metropolitanis, nobis aut nostris successoribus a predictis ecclesiis fuerint exsoluenda, ad solutionem eorundem onerum una cum predictarum ecclesiarum rectoribus per medium contribuere debeatis. Nos quoque Jenczo decanus et Sboro pre- positus ac capitulum dicte Olomucensis ecclesie super premissis omnibus habito tractatu. ut premittitur, solemniter diligenti dicte donationi et successioni assensum nostrum pre- buimus beniuolum et presentibus assentimus.“ — Dat. in Olomucz a. d. MCCCXXVI°, III" non. Marcii. Ex orig. conf. Clementis papae VI in arch. Vorlic. cop. Mus. Boh.

Strana 462
462 Emler, Regesta Bohemiae 1189) 1326, 7 Mart. (S. 1.). Le roi de Bohême en qualité de comte de Luxembourg reprend en fief de Louis de Poitiers, évêque de Metz, les domaines de Confluans et de Lutanges. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 39. — Böhmer, Reg. Imp. 396, n. 657. 1190) 1326, 9 Mart. Pragae. Henricus de Leuchtenburch testatur, se vendidisse alterum dimidium laneum in Hainrichsdorff Johanni, Robyssio et Philippo fratribus de Pernsteyn, qui eos in subsidium custodiae monasterii in Zar emerunt, et profitetur, se contulisse custodiae praedictae omne ius, quod in dictis laneis habuerit. — Testes: Nicolaus, abbas in Saar, dom. Robyssius et dom. Philippus de Pernsteyn. — Dat. in Saar a. d. MCCCXXVI°, VII id. Martii. Steinbach, Dipl. Sammlung II, p. 57. — Chytil, Cod dipl. Mor. VI, 240. 1191) 1326, 9 Mart. Romae. Fr. Jacobus Mothonensis, fr. Angelus Sulcitanensis et fr. Stephanus Veriensis (?) epi- scopus ecclesiae in Peruz indulgentias concedunt. — Cum ex parte „Galli cellerarii nobis humiliter fuerit supplicatum, ut omnibus uenientibus ad ecclesiam beati Petri in villa Peruz Pragensis dyocesis uelimus indulgentias exhibere: nos uero de omnipotentis dei miseri- cordia et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate confisi omnibus uere peni- tentibus et confessis, qui uel que predictam visitauerint ecclesiam, in ipsius festiuita- tibus, scilicet Natiuitatis domini, Circumcisionis, Epiphanie, Resurrectionis, Ascensionis, Pen- tecostes, Trinitatis, necnon in sollempnitatibus b. Marie virginis, s. Petri et Pauli aposto- lorum aliorumque apostolorum et ewangelistarum, s. Johannis Baptiste, s. Stephani, s. Ni- colai, s. Laurencii, s. Martini, s. Vdalrici, s. Marie Magdalene, s. Katerine, s. Margarete, s. Elysabet, in festo corporis Christi, in dedicatione ecclesie, in festo Omnium Sanctorum et in die Animarum ac per eorum octauas, manusque porrexerint adiutrices ad fabricam, luminaria seu ornamenta ecclesie supradicte, vel qui corpus Christi secuti fuerint, cum por- tatur infirmis, vel qui in serotina pulsatione flexis genibus ter "Aue Maria“ dixerint, quilibet nostrum XL dies de iniunctis eis penitentiis misericorditer in domino relaxamus, dummodo dyocesanus eius prestet assensum.“ — Dat. Rome a. d. M'CCC XXVI°, mensis Marcii die IX, pontif. d. Johannis pape XXII anno eius decimo. Nos fr. Pribislaus, Sadoronensis episc., per Pragensem diocesim plenas gerens vices, predictas indulgentias ratas et gratas habentes confirmamus. Ex orig. arch. Melit Prag. 1192) 1326, 12 Mart. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boh., super expeditione celeri negotii Pragensis episcopi suspensi. — Dat. Avinione IV id. Mart. pontif. a. X°. Dudík, Iter Rom. II, 99. Extr.

Strana 463
et Moraviae. Annus 1326. 463 1193) 1326, 12 Mart. In Wyssegrado. Johannes praepositus, Dirslaus decanus, Mynardus custos, Thobias scolasticus totumque capitulum canonicorum eccl. Wyssegradensis instituunt presbyteros chorales in ecclesia Wysse- gradensi loco boninfantum. — "Ut ad divini nominis laudem divinique cultus augmentum, quem nostris temporibus adaugeri summo desiderio affectamus, provideatur sic de ecclesia- sticis personis, per quorum gratum obsequium domino deo placeamus, et nostrum in con- spectu ipsius acceptabile sit libamen; et quia inter ceteras personas ecclesiasticas magis credimus deo acceptabile esse sacerdotale officium, de unanimi omnium nostrum voluntate super hoc saepissime pertractantes, tandem in unum convenientes, volumus et ordinamus ac instituimus, ut loco duodecim clericorum bonifantum, qui actenus in ecclesia nostra fuerunt instituti pro deserviendo divino officio, diurno pariter et nocturno, decem sacerdotes sint et esse debeant in ecclesia nostra perpetuo diurno et nocturno officio sine intermissione servi- entes, qui chorales presbiteri debent nuncupari, quia eorum habitatio quam plurimum erit in choro, et ideo nomina eorum rebus consona esse debent. Igitur praedicti chorales pres- biteri alios praecellere in habitu et tonsura clericali debent, et omnibus horis, missis, vigiliis et officiis, quae in ecclesia in nota peragentur, a principio usque ad finem inter- esse, et hoc cum moderatione infrascripta, missae autem sanctae Mariae, quae diescente cantatur, quinque ipsorum una septimana et quinque alii altera septimana debent inter- esse, et similiter missae defunctorum, ad quam campanae magnae non pulsantur, alias omnes intererunt. Dicent et praedicti sacerdotes quolibet die dominico sex missas et quolibet die alio quatuor missas extra diei horas atque missas, quae cantabuntur, secundum ordinem inter se constitutum, in quem si concordare non possent, dispositioni dominorum residentium relinquatur, ita tamen, quod una missa de illis semper dicatur post matu- tinas aurora inchoante ad majus altare, quod occupatum illa vice non fuerit per alium sacerdotem, alias circa aliud altare dicetur sine intermissione. Una etiam missa illarum dicetur post offertorium missae majoris vel in fine ipsius; aliae missae dicantur infra missam s. Mariae vel defunctorum per eos, qui eisdem missis non habent interesse. Po- terit et unus pro alio praedictorum, cum vacat, et eum ordo non tangit, missam dicere, et etiam missae s. Mariae et defunctorum interesse, prout praedictum est supra, absque poena infra posita. Debebunt etiam dicti sacerdotes cum clericis decem panum die domi- nico, nisi festum domini vel matris suae seu patroni alicuius in die illa cadet, tunc sequenti omni mense ad maius altare post primam solempniter cum ministris missam cantare de sancto Spiritu uno ipsorum ipsam officiante, adjungenteque duas collectas, unam pro vivis, qui eos instituerunt et manu tenent, et aliam pro mortuis benefactoribus suis, et propter hoc dominica die dicatur, quia illo die duae missae communiter esse consueverunt in nota, in alio autem tres, interdum quatuor. Debent etiam praedicti residentiam facere in monte Wi- ssegradensi in domo quondam decanatus vel alibi, ubi eis placuerit, in domibus dominorum canonicorum, vicariorum ac altaristarum, non in tabernis vel locis suspectis, et quilibet dictorum sacerdotum unum grossum pragensis monetae omni die habebit per distributionem

Strana 464
Emler, Regesta Bohemiae 464 dominorum residentium et ordinationem eorundem, ut infra exprimetur, et pro neglectu cuiuslibet horae debet puniri, videlicet primae, tertiae, sextae, nonae, vigiliis, vesperis, com- pletorio, missae sanctae Mariae et defunctorum in uno parvo denario, pro matutinis autem in duobus parvis denariis puniatur. Debent et praedicti sacerdotes antiphonam de beata Virgine post completorium per circulum anni cum clericis decem panum cantare tempore congruente; et si aliquis eorum frequenter horas praedictas neglexerit, ponatur per dominum decanum de consensu dominorum residentium ad capitulum, ut legat psalterium complete, quod eorum arbitrio relinquitur; et si ista correctio non profuerit, acrius puniatur, ut ad psalterium septem psalmos cum letania dicat, et si hoc non profuerit, removeatur a suo officio. Si quis autem eorum missam, quam dicere habet, non dixerit per se vel alium, tres parvos amittat, pro quibus altera die missa dicenda per alium comparetur, nisi ex causa legitima, quod ipsam dicere non posset, se apud dominos prius excusaverit residentes. Debent et praedicti officia facere, secundum quod inter eos ordinatum fuerit, ita quod nulla negligentia circa hoc fiat per eosdem, alias negligens suum officium in uno parvo denario puniatur, nec praedicti officia puerilia facient nisi in defectum aliorum. Praedicti etiam non debent pro vicariis vel altaristis quaequae officia facere, nisi vacent, nec aliqua officia alia intra vel extra ecclesiam seu beneficia habere praeter sua. In solempnitatibus autem omnibus domini nostri et s. Mariae et patronorum, videlicet beatorum Petri et Pauli, Clementis, Adalberti, Gereonis, Vitalis, Odalrici, et in anniversario dedicationis missam festi, in anniver- sariis autem fundatorum nostrae ecclesiae, videlicet Wratizlay et filiorum suorum ac con- jugum eorundem, qui in ecclesia nostra requiescunt, et in exequiis praelatorum et canonicorum, qui in nostra ecclesia sepeliendi fuerint vel etiam alibi, dummodo consolatio fiat servito- ribus ecclesiae et eisdem per eosdem, quilibet praedictorum sacerdotum missam defunctorum dicet pro animabus praedictis sub poena praemissa trium denariorum parvorum distribuen- dorum, ut superius est praetactum. Nullusque praedictorum abesse debet ab ecclesia sine licentia dominorum residentium, sed si contingat abire aliquem de licentia dominorum, loco sui substituat alium, qui officium suum expleat in totum; et nisi infra mensem redierit, locum suum amittat, nisi infirmitate vel captivitate occupetur, quod loco suo docebit. Si quem autem praedictorum longa infirmitas occupaverit, portiones suas integraliter percipiet, negligentiasque praedictorum decem panes percipient, praeter negligentias missarum, quae per eos dici debent, qui clerici decem panum pro eo magis frequenter divinis officiis et horis omnibus debent interesse. Dictorum etiam institutio sacerdotum per praelatos et cano- nicos majoribus praebendis praebendatos et residentes fieri debebit, et ante omnia de ser- vitoribus ipsius ecclesiae, qui sint actu servientes et idonei; alias aliunde recipiantur me- liores, qui poterunt inveniri. Destitutio etiam eorundem ex culpis notabilibus per praedictos dominos fieri debebit, quod conscientiis eorum relinquimus vel eorum parti majori. Praedicti etiam sacerdotes cautionem sufficientem praestabunt, quod pro tempore, quo stabunt circa eccle- siam nostram in suo officio, quod de omni dampno per eos facto, si convicti fuerint vel se legitime expurgare non poterint, respondebunt satisfaciendo congruenter. Si quis autem praedictorum offi- cium suum relinquere voluerit, uno mense ante suum recessum nos scire faciat, ut de alio provi-

Strana 465
et Moraviae. Annus 1326. 465 dere possimus. Quando autem concursus fit vel fiet ad ecclesiam nostram populi, ne discordia inter altaristas et dictos sacerdotes suscitetur pro offertorio, quod in missis dictorum sacer- dotum oblatum fuerit in altaribus, in quibus missas dicent, volumus, quod praedicti cum alta- ristis quidquid ultra grossum oblatum fuerit, dividant per medium, et in missis dicendis omnibus supervenientibus ab altaristis praeferantur. Volumus etiam, quod ebdomadarius sacerdos vel alter, quem domini residentes deputaverint, omni die cuilibet presbytero de praedictis chora- libus unum grossum det sequenti die, non ipso, quo deservivit, propter difficultatem requi- rendi poenam ab ipsis, et quod pro labore suo unum parvum denarium habeat omni die, qui ex negligentiis cadet praedictorum; et si una die vel secunda nil caderet, reservet se ad futuras negligentias praedictorum; et quidquid excreverit, decem panum clericis derivetur, ut supra est praefatum, quibus decem panum clericis in negligentiis istorum denariorum propter eorum absentiam, sicut in aliis negligentiis alii pauperes clerici, qui chorum intrant, subrogentur. Interpretationem etiam dubiorum, quae ex praedictis vel circa ea sive occasione ipsorum insurgent, et suppletionem obmissorum residentibus dominis duximus relinquendas. Residentes igitur domini, qui honus quam plurimum ecclesiae nostrae supportant et propter hoc omnes proventus ultra panes eis dirivantur, curam diligentem habeant, ut de bonis quondam bonifantum et de bonis ecclesiae in Budecz juxta incorporationem eis factam per administratores episcopatus Pragensis et aliunde procurent, quod dicti sacerdotes diurno et nocturno denario, quem ex labore sui officii debent consequi, non priventur, quibus hanc elemosinam et ipsorum successoribus in rem issionem omniumpeccatorum et in augmentum meriti et gratiae accumula- tionem relinquimus absque obmissione facienda.“ — Act. et dat. in Wissegrado in generali nostro capitulo a. d. MCCCXXVI°, IV idus Martii. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. 1194) 1326, 12 Mart. In Wissegrad. Johannes, praepositus Wissegr. et cancellarius regni Boh., Meynhardus custos, Tho- bias scolasticus totumque capitulum Wissegradensis ecclesiae curiam quondam bonifantum decano inhabitandam conferunt. — Not. oc, "quod considerantes et prout tenemur com- patientes karitativo oculo honorabili viro domino Dirslao, decano nostrae ecclesiae, et suis successoribus omnibus propter incertam habitationem, quam idem et omnes sui antecessores decani in monte Wissegradensi habuerunt, volumus, quod perpetuo curia, in qua bonifantes habitare consueverunt, in monte Wissegradensi situata, ad ipsum d. decanum et suos succes- sores decanos debeat pertinere, ea etiam ratione, quod dictus d. decanus sumptibus suis non modicis dictam curiam construxit et refecit, unde dignum est, ut laborem suum digna merces sequatur eundem et etiam suos successores. Curiam autem quondam decanatus disponimus pro inhabitatione illorum decem sacerdotum, quos loco bonifantum instituimus in nostra ecclesia, in qua praedictorum quilibet, si voluerit, poterit habitare.“ — Act. et dat. in gene- rali capitulo a. d. MCCCXXVI°, IV idus Martii. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. 59

Strana 466
466 Emler, Regesta Bohemiae 1195) 1326, 16 Mart. In Wyssegrad. Arbitraria ordinatio inter praepositum et capitulum Wyssegradense de obedientiis in Cholcz, in Cutnis et in Medwiez. — „A. MCCCXXVI, XVII kal. Aprilis, indictione IX nos Dyrslaus, Wyssegradensis ecclesiae decanus, Ekricus et magister Wolquinus, canonici prae- fatae ecclesiae, super ordinatione obedientiarum tam in Cholcz quam institarum in Cutnis et in Medwiez et aliis circa ea emergentibus electi facienda a parte tam vener. viri d. Jo- hannis, praepositi dictae Wyssegradensis ecclesiae et cancellarii regni Boemiae, quam a collegio praelatorum et canonicorum eiusdem ecclesiae amicabiles compositores et ordinatores absque forma aliqua juris servanda arbitraria potestate a partibus praedictis in nos translata, pro- nuntiamus super praemissis et sic ordinamus, quod praedictus d. Johannes praepositus ante omnia institas in Cutnis et censum earum debet statim cum censu s. Georgii instanti di- mittere dominis residentibus praelatis et canonicis in monte Wyssegradensi, qui loco bono- rum in Howorsowicz redditus praedictos pro pane habendo debent convertere. Debet etiam dictus dominus praepositus obedientiam in Medwiez statim eisdem dimittere cum censu s. Georgii instanti vel loco ipsius valorem ipsius, qui etiam pro pane debet converti. Vo- lumus etiam, quod dictus dominus praepositus obedientiam in Cholcz habeat cum suis per- tinentiis omnibus, et quod dominus decanus ipsum de eadem nomine capituli investiat et statim, dictusque dominus praepositus ipsam obedientiam ad vitam suam tenebit vel quamdiu in officio praepositurae fuerit per se et per alium, si contingat ipsum extra regnum profi- cisci et longam moram ibi facere; de dictaque obedientia praedictus dominus praepositus solvet per se vel per procuratores suos dominis residentibus triginta sexagenas in omnem eventum, medietatem nunc in festo s. Georgii incipiendo, et aliam in festo s. Galli venturo, et sic semper continuando, quamdiu ipsam obedientiam tenebit, nisi gwerra generali vel grandine sive sterilitate dicta bona in toto vel in maiori parte sua vastarentur, et tunc gratia ipsum sequetur, secundum quod personae a partibus praedictis electae fuerint arbi- tratae. Si autem dictum dominum praepositum vel procuratores ipsius nullo casu praedicto interveniente contingeret non solvere dictam pecuniam in terminis praedictis vel altero ipso- rum, si idem monitus vel moniti sui procuratores per dominos praedictos non solvant infra- quindecim dies sequentes eundem, extunc secunda monitione praemissa quindecim diebus aliis elapsis de dictis bonis et de omni informatione ipsorum libere debent se intromittere domini praenotati. Debet etiam dictus dominus praepositus praesentem informationem pro se habere mobilium et immobilium et etiam illam, quam in morte sua dimittet, vel cum cedere debebit de bonis praedictis, ut praedictum est, et de eis disponere juxta suum velle, dumtaxat aedificiis exceptis curiae in Cholcz, quae libera debent esse do- minis ; et si contingat dictum dominum praepositum redimere Howorsowycz, volumus quod institae in Cutnis ad ipsum libere revertantur, de quibus disponere poterit ad suum velle, et quod Howorsowycz alicui canonico ecclesiae committatur de scitu dominorum, qui dicta bona teneat et quindecim sexagenas ad vitam domini praepositi, vel quamdiu praepositus fuerit, in terminis praedictis persolvat dominis praedictis sub poenis praedictis ; reliquum,

Strana 467
et Moraviae. Annus 1326. 467 quod excreverit, dominus praepositus pro se habebit. Absolvimus etiam dominum praepo- situm ab omni eo, quod dominis et ecclesiae usque ad praesentem nostram pronunciationem tenebatur. Debet et dominus praepositus praedictus literas patentes dare cum suo pendenti sigillo dominis, quod dicta bona in Cholcz nomine obedientiae recepit ab ipsis, et quod ipso- rum ea esse recognoscat, et quod quadraginta sexagenas de ipsis solvere teneatur, manda- musque utrique partium praedictarum, ut super omnibus praedictis literas patentes sibi dent mutuo cum pendentibus sigillis ipsorum, in quibus promittant, se omnia praedicta serva- turos, hoc addito, quod in literis capituli inseratur, quod tantum de Cholcz triginta sexa- genae solvi per dominum praepositum debeantur, quia loco decem sexagenis, quas dictus dominus praepositus de dictis bonis in Cholcz solvere deberet, obedientiam in Medwyez di- mittit. Et quaecunque partium praedictarum istam nostram ordinationem in toto vel in parte aliqua non servaverit, quam pro honore ecclesiae et commodo et concordia ipsorum fecimus, volumus, quod poenam centum marcarum parti servanti de vero debito nomine poenae teneatur, et nihilominus quod jus sibi competens ex hac nostra ordinatione amittat, ita quod ad servantem partem nostram ordinationem jus non servantis partis devolvatur.“ Act. et dat. in Wyssegrad anno et die praedictis. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. — 1196) 1326, 16 Mart. In Wyssegrad. Johannes, praepositus eccl. Wyssegradensis ac cancellarius regni Boh., Dyrslaus de- canus, Minhardus custos, Thobias scholasticus totumque capitulum Wyssegr. ecclesiae incor- porant duas obedientias dominis residentibus apud eccl. Wyssegradensem ad supplementum salarii presbyterorum choralium. — Not. oc, "quod nobis in generali capitulo convenientibus apud nostram ecclesiam, quod habere consuevimus proximo die post festum s. Gregorii, quod illa vice ex causis rationabilibus continuatum fuit de omnium nostrum expresso assensu ad aliud tempus sive diem, et cum inter alia tractassemus de augendo cultum divinum, sicut tenemur, ecclesiae nostrae, tandem in hoc unanimiter convenimus, ut bonifantes, qui fuerunt ab antiquo in ecclesia nostra, in presbiteros chorales permutarentur; qui presbyteri loco eorum omnibus horis et officiis divinis deberent interesse, et ad haec missas legere diebus singulis, prout in literis super hoc nostris confectis plenius continetur. Et quia redditus dictorum bonifantum non sufficiebant dictis sacerdotibus choralibus pro ipsorum stipendiis et laboribus, visum est nobis utile et expediens, ut aliquae obedientiae incorporarentur per- petuo dominis praelatis et canonicis residentibus circa nostram ecclesiam, de quarum pro- ventibus salaria dictorum sacerdotum choralium solventur per dictos dominos residentes. Et quia illa vice honorabilis vir dominus Johannes, praepositus nostrae ecclesiae, duas suas obedientias, institas videlicet in Montibus, quas pro Howorsowycz nobis dedit, et obedientiam in Medwes, cum suis pertinentiis nobis dimiserat pro obedientia in Cholcz, quam eidem tunc dedimus, praedictas igitur obedientias de expresso assensu dicti domini Johannis, nostri praepositi, et omnium nostrum residentibus dominis apud ecclesiam nostram praedictam in- corporavimus perpetuo et incorporamus, ut ex earum proventibus salaria dictorum sacer- 59*

Strana 468
468 Emler, Regesta Bohemiae dotum choralium suppleantur, et quidquid residuum fuerit, hoc pro pane habendo conver- tatur.“ — Act. et dat. in Wyssegrado a. d. MCCCXXVI°, XVII kal. Apr. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. 1197) 1326, 25 Mart. V Praze. † † Král Jan bratry Vilíma, Baltazara a Jana Tettaura i veškeren rod jich z Tettova za pravé pány stavu panského povyšuje a vyhlašuje, aby za pravé pány a vyššího stavu pan- ského jmíni a držáni byli a všech práv a svobod, jimiž se honosí páni urození, užívali i s svými potomky. — Dat. v Praze v outerý po slavnosti vzkříšení Krista pána léta jak nahoře (1326) království našeho šestého (sic). Paprocký, o stavu panském p. 376. — Literae spuriae. — Böhmer, Reg. Imp. 190, n. 87. 1198) 1326, 18 Apr. Avinione. Johannes papa XXII Bohussio de Cladna; providetur sibi de canonicatu ecclesiae Wyssegradensis et praebenda vacatura. — Dat. Avinione XIV kal. Maii, pontif. a. X°. In eundem modum archidiacono Gradicensi. Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 99. Extr. 1199) 1326, 18 Apr. Avinione. Johannes papa XXII Habarthoni de Duba; providetur sibi de canonicatu ecclesiae Pragensis et praebenda vacatura. — Dat. Avinione XIV kal. Maii, pontif. a. X°. In e. m. decano Wyssegradensi et archidiacono Bechinensi. Dudík, Iter Rom. II, 100. 1200) 1326, 19 Apr. Avinione. Johannes papa XXII Henrico, episcopo Tridentino; datur sibi licentia, quod ad novos duos annos possit esse in servitio Johannis, regis Boemiae. — Dat. Avinione XIII kal. Maii, pontif. a. X°. Dudík, Iter Rom. II, 100. Extr. 1201) 1326, 19 Maii. Avinione. Johannes papa XXII providet Nicolao dicto Efficax, canonico Pragensi, de beneficio ad collationem abbatis et conventus s. Laurentii prope Leodium vacaturo. — Dat. Avinione XIV kal. Junii, pontif. a. X°. Dudík, Iter Rom. II, 100. Extr. 1202) 1326, 25 Maii. Pragae. Nicolaus, filius quondam Wolflini de Egra judex, et Pillungus, Friczco Kokot, Con- radus de Luthomericz, Nicolaus Hiltprandi, Meinhardus Wolfframi, Henricus Theodrici, Pe- zoldus de Egra, Vlricus Puzel, Friczho de Kutna, Henricus de Thust, Vlmannus, Nicolaus

Strana 469
et Moraviae. Annus 1326. 469 Albus, Bartho Kokot, Wolfflinus de Pozenpach, Nicolaus frater Bohuslai, Nicolaus de Turri et Frenczlinus Tausendmarck, jurati cives civitatis Prag. recognoscunt, quod habitatores et possessores domus quondam Merklini site in Wessel in foro carbonum in ipsa civ. Pragensi, debent de ipsa domo 32 den. gross. census annui pro eccl. s. Galli in Novo foro ad opus eccl. provisori, scilicet magistro operis ecclesiae solvere, ita quod 16 grossos in festo s. Galli et — — 16 gr. — — in festo s. Georgii — — dare debent. Praeterea transitus sive vicus, qui a porta posteriori domus usque ad plateam civitatis protenditur, communis et a longo tem- pore, non debet obstari aut occupari, ut de ipsa domo exitus et introitus ad eam habeatur. — Dat. et act. Pragae per manus mag. Johannis, publici notarii civit. eiusdem, a. d. MCCCXXVI, VIII kal. Jun. Borový, Lib. erect. I, p. 114. 1203) 1326, 31 Maii. In Ostros. Henricus et Johannes dicti de Donyn, burchravii de Grabinstein, assentientibus fratre Ottone sacerdote et plebano in Friderisdorff et iunioribus fratribus Wenceslao et Ottone XI marcas et XI gr. redditus in antiqua civitate Ostros et in Novo Ostros monasterio Vallis S. Mariae vendunt. — Dat. et act. in Ostros a. d. MCCCXXVI, pridie kal. Jun. Ex orig. arch. Vallis S. Mariae Köhler, Urkb. des markgraf. Oberlausitz I, 262. 1204) 1326, 2 Jun. Pragae. Gallus, archidiaconus Gradicensis, testimonium perhibet de limitatione parochiae s. Benedicti Pragensis. — Ego igitur Gallus, archidiaconus antedictus, ecclesiarum in ciui- tate Pragensi et suburbiorum eius limitator a prenotatis dominis Conrado, episcopo Olomuc. atque Friderico de Schrocsperch, canonico Herbipolensi deputatus, significo vniuersis presen- tem paginam inspecturis, „quod ad ecclesiam s. Benedicti fratrum domus Theutunice hospi- talis s. Marie Jerosolimitani in ipsa ciuitate Pragensi premissa diligenti deliberacione et tractatu communicatoque consilio sapientum ex mandato michi iniuncto limitaui domum Kastlonis cum toto circuitu vsque ad s. Benedictum ante et retro et vsque ad murum ciui- tatis; item domum Geczmichonis et domum Alberti contiguam eidem, item sequentem domum in acie et alias tres domos superiores ad beatam virginem in Tyn, limitacione eidem ecclesie prius facta auctoritate quondam d. Petri, archiepiscopi Moguntini, nichilominus reseruata." Hec autem limitacio facta est a. d. MCCCXXVI°, IV° non. Junii. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1205) 1326, 2 Jun. In Modricz. Conradus, episc. Olom., ecclesiam in Tumbaricz facit parrochialem. — Dat. in Mo- dricz a. d. MCCCXXVI°, IV° non. Jun. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod dipl. Mor. VI, 241.

Strana 470
470 Emler, Regesta Bohemiae 1206) 1326, 4 Jun. Wechel. König Johann von Böhmen etc. compromittirt mit dem röm. könig Ludwig in einer gemeinschaftlichen urkunde wegen dem haus zu Waidzperch auf graf Berthold von Henne- berg und den burggrafen Friedrich von Nürnberg. Böhmer, Reg. Imp. 190, n. 88. — Buchner, Gesch. von Baiern V, p. 387. 1207) 1326, 22 Jun. In Modricz. Conradus, episc. Olomuc., de bonis suis disponit. — Dat. in Modricz a. d. MCCCXXVI°, X kal. Jul. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 242. 1208) 1326, 18 Jun. Avinione. Johannes papa XXII providet Borzitae de Drzevohosticz de canonicatu ecclesiae Olomucensis et praebenda vacatura. — Dat. Avinione XIV kal. Julii, pontif. a. X°. In eodem modo abbati Brevnoviensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 100. Extr. 1209) 1326, 27 Jun. Avinione. Johannes papa XXII executoribus, quod compellant praepositum et capitulum eccle- siae Pragensis ad satisfaciendum Johanni, episcopo Pragensi suspenso, de mille libris tur. sibi debitis. — Dat. Avinione V kal. Julii, pontif. a X°. Dudík, Iter Rom. II, 100. 1210) 1326, 27 Jun. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, episcopo Pragensi; assignantur sibi mille librae tur. de redditibus mensae episcopalis Prag. ultra alias mille libras turon. iam antea assignatas. — „Cura nostri officii persuadet, ut te in tuis necessitatibus, quantum cum deo possumus, relevemus. Dudum siquidem te ab administratione spiritualium et temporalium ecclesie Pragensis certis ex causis duximus suspendendum et ad sedem apostolicam personaliter evo- candum. Nosque benigne tibi providere volentes, ne ob expensarum defectum, quod absit, indigentiam patereris, de fructibus, redditibus et proventibus ad mensam episcopalem Pra- gensem spectantibus mille libras turonen. parvorum simul et semel anno quolibet in festo dedicationis b. Michaelis Archangelis huiusmodi suspensione durante, vel donec super hoc per sedem eandem aliud existeret ordinatum, tibi seu procuratori vel procuratoribus tuis ad hoc a te tunc legitime constitutis vel extunc constituendis, auctoritate apostolica de fratrum nostrorum consilio decrevimus exhibendas, prout in nostris litteris inde confectis plenius continetur. Ceterum quia, sicut ex parte tua nobis extitit intimatum, tu de prefatis mille libris nequis iuxta episcopalis status decentiam commode sustentari, nos tibi volentes in hac parte am- plius et commodius providere, tuis iteratis supplicationibus annuentes de fructibus, reddi- ibus et proventibus supradictis (preter) dictas mille libras alias mille libras turonen

Strana 471
et Moraviae. Annus 1326. 471 eorundem simul et semel anno quolibet in festo Natalis Domini durante suspensione pre- dicta vel donec super hoc per sedem predictam aliud extiterit ordinatum, tibi vel procura- tori seu procuratoribus tuis ad hoc a te legitime constitutis vel constituendis auctoritate predicta de fratrum predictorum consilio denuo decernimus exhibendas.“ — Dat. Avinione V kal. Julii, pontif. a. X°. In eundem modum dilectis filiis .. preposito et capitulo Pragensi, administratoribus — in spiritualibus et temporalibus eiusdem ecclesie per sedem apostolicam deputatis. — „Quocirca discretioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus preter supradictas mille libras alias mille libras dictorum turonen. pro anno presenti a dato presentium com- putando in festo predicto proxime secuturo, et deinde anno quolibet in eodem festo, preli- bata suspensione durante, vel donec super hoc per sedem ipsam aliud ordinatum fuerit, ut prefertur, eidem episcopo vel procuratori seu procuratoribus suis ad hoc ab eo legittime constitutis vel constituendis, iuxta huiusmodi secundi decreti nostri tenorem integraliter assignare curetis, facientes de assignationibus huiusmodi ad cautelam vestram et eiusdem ecclesie confici publicum instrumentum.“ — Dat. Avinione ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 146. 1211) 1326, 2 Jul. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, Boh. regi, super recommendatione negotiorum episcopi Pragensis et Wratislaviensis et super pluribus aliis negotiis diversas ecclesias concernentibus. — Dat. Avinione VI non. Julii, pontif. a. X°. Dudík, Iter Rom. II, 100. 1212) 1326, 4 Jul. Brunae. Gerhardus de Maschwicz Ysaldi abbatissae et conventui monasterii in Ossla V laneos, IV agros cum duabus curticulis maioribus in villa Droskowicz vendit. — Testes: Henricus de Lipa, summus capitaneus Morauie, Gerhardus de Chunstat, Brunnensis et Znoymensis camerarius, Cesama de Jewissowicz, Hartlebus de Misliboricz, Otto de Nasmaricz, Sdenko de Plabcz, Znoymensis zudarius, et Berchtholdus Pircherius. — Dat. et act. Brunne a. d. MCCCXXVI°, in die b. Vdalrici episcopi. Ex orig. arch. civ. Brun. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 244. 1213) 1326, 8 Jul. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, Boh. regi, quod, si veniunt nuntii, de quibus ipse scribit, nihil in sui praejudicium attemptetur. — Dat. Avinione VIII id. Julii, pontif. a. X°. Dudík, Iter Rom. II, 100. 1214) 1326, 8 Jul. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boh., super reconciliatione quorumdam facta in oculto. — Dat. Avinione VIII id. Jul. pontif. a. X°. Dudík, Iter Rom. II, 100. Extr.

Strana 472
472 Emler, Regesta Bohemiae 1215) 1326, 13 Jul. (S. 1.). Jean, roi de Bohême etc. accorde aux habitants de Peuvillers près Danvillers qua- rante arpens de son bois de Weivre. Le tresime jour du mois de juillet. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 40. — Böhmer, Reg. Imp. 396, n. 658. 1216) 1326, 22 Jul. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boemiae, ut ad pacem inter Dalfinum (sic) Vien- nensem et comitem E. Sabaudiae et Henricum dominum Montis Albani reformandam aucto- ritate sua interveniat. — Dat. Avinione XI kal. Aug. pontif. a. X°. Dudík, Iter Rom. II, 100, 101. 1217) 1326, 31 Jul. Ozzek. Ludowicus, abbas et conventus mon. in Ozzek, silvam in Schemnicz exponunt Wolflino Hartmansgrüne in villam dictam Schonow convertendam. — Not oc, "quod silvam nostram in Schemnicz radicitus extirpandam in villamque dictam Schonow convertendam quindecim mansos plene mensuratos censuales et unum mansum liberum, quem Wolflino dicto Hartmansgrüne, judici dictae villae, suisque filiis praesentibus et futuris legitimis depu- tamus, continentem, cum pratis, pascuis ad eandem pertinentibus eidem Wolflino locavimus locandamque exposuimus; dantes eidem ab anno incarnationis d. M°CCC XXVI° annos septem computando continuos fructus percipiendi quoslibet (sic). Libertatis ipsam locationem ad conditiones astringimus inferius exaratas: inprimis de quolibet laneo annis libertatis ex- spiratis in festis videlicet Walpurgis duos grossos monetae pragensis, et b. Michaelis simi- liter duos grossos ejusdem monetae, in ipso festo Michaelis unum pullum, mensuram, quae vulgariter nuncupatur hirtnaph, papaveris, superaddita hactenus consueta annonae decima Schemnicensis annis singulis solvet monasterio in Ozzek censualiter antedicto. Volentes nihilominus, ut incolae dictae villae in servitiis et laboribus, quocunque vocentur nomine, curiae in Schemnitz non pareant quoquomodo, nisi magister dictae curiae aliqua ab eisdem poterit obtinere petitione. Hoc tamen fieri decrevimus, ipsorum sine praejudicio libertatis. Adjungimus etiam praenotatis, filios et filias post discessum parentum aequalem debere sor- tiri in perceptione successionis hereditariae portionem, strictius nepotibus, neptibus, amicis propinquis seu remotis, incolis vel advenis quibuslibetve personis praeter expressas per- ceptionem hereditariam quomodolibet inhibentes. His itaque completis de judicio dicturi taliter duximus distinguendum, quod Wolflinus antedictus suique filii praesentes et futuri legitimi in villa Schonow praefata judicium cum tertio denario emendarum judiciariarum pro- prietatis titulo possidebunt libere, uno judicium tenente tantummodo praedictorum, a patre inchoando, cui senior filiorum succedat in iudicii perceptione, quem ceteri sequentur secundum aetatis ordinem descendendo. Universis igitur patre cum filiis cedentibus aut decedentibus, judicium ipsum ad monasterium devolvere pleno jure, nec in nepotes, neptes aut amicos quoscunque judicis vel filiorum suorum judicii perceptio quomodolibet transire debebit. Cum

Strana 473
et Moraviae. Annus 1326. 473 autem varii sint rerum eventus, litium materiis obviare curantes statuimus, ut si ipse judex in causis, quae corporis, rerum aut honorls privationem exigunt, culpabiliter deliquerit, vel ab hereditate decedens temere alteri domino se submiserit, litem monasterio excitando, de hoc aut de his publice, judiciarie aut rationabiliter convictus fuerit, judicio privatum exi- stere ipso facto, altero eidem secundum ordinis exigentiam succedente. Amplius decrevimus, ut incolae villae saepedictae sua in villa judicio assistentes in querimoniis proponendis, eisdem respondendis, sententiis ferendis, emendis dandis, ceterisque judicialem indaginem exigentibus faciendis eodem jure utantur, quo uti consuevit hactenus hereditas Schemnicensis, praedictae nihilominus hereditatis praecone contenti.“ — Testes : Ludwicus abbas, fratres Jo- hannes prior, Johannes cellerarius, Heinricus portarius, Johannes cantor, Beringerus, magister curiae in Schemnitz, nec non discreti viri Gozwinus Vngarus, Pesoldus judex in Hartmansgrüne, Wolflinus, filius eiusdem, et alii. — Act. et dat. in Ozzek a. d. MCCCXXVI°, pridie kal. Aug. E cod. dipl. Osec. f. 41. cop. Mus. Boh. 1218) 1326, (men. Jul.?) (Avinione). Johannes papa XXII Johanni, regi Bohemiae, et Balduino, Treverenensi archiepiscopo, litteras dirigit, quibus Austriae ducis oratori responsum significat, nullum foedus cum Ludo- vico aut Friderico eo inconsulto a sede apostolica firmatum iri. Raynaldus, Annales eccl. XV, p. 310, (annus 1326, n. 7). 1219) 1326, 5 Aug. Pragae. Paulus de Poduin et Frenczlinus de Neumburga, cives Prag. servitium pro anima Margaretae, olim coniugis Frenczlini praedicti, per ministrum altaris s. Adalberti peragendum instituunt. — Not. oc, "quod cum dispositores seruicii seu honeris inpendendi anime felicis memorie Margarete, olim coniugis Frenczlini predicti, per ministrum altaris s. Adalberti in ecclesia Pragensi pro censu eidem legato per Margaretam supradictam simus per litteras, quas sibi super eo procurauimus, constituti, volumus et mandamus, quod Nicolaus, minister altaris predicti, et suus quilibet successor in perpetuum animam Margarete predicte habeat in suis oracionibus et specialiter in canone; secundo quod missam defunctorum et vigilias in qualibet septimana dicat; tercio, quod in anniuersario eius det mediam marcam grauem grossorum denariorum prag. per hunc modum seruitoribus predicte ecclesie diuidendam: primo ad offertorium dabit sexaginta paruos denarios cum sexaginta candelis pro quinque grossis conparatis, quatuor ebdomadariis octo grossos inter eos equaliter diuidendos; ca- pellariis tres grossos, pro missis comparandis quatuor grossos, ita quod quelibet missa qua- tuor paruis denariis conparetur, pauperibus scolaribus sexaginta parui denarii diuidentur et campanariis duos grossos dare debet et tenetur et sui in perpetuum successores, que omnia Nicolaus predictus et sui successores debent adinplere. Quodsi Nicolaus prenotatus aut aliquis de suis successoribus non fecerint, extunc d. Johannes, Olomucensis scolasticus et Pragensis, Wissegradensis ac Boleslauiensis ecclesiarum canonicus, et octo mei filii, videlicet Pauli prenotati, fratres Margarete supradicte et Frenczlinus de Neumburga prenotatus, quos 60

Strana 474
Emler, Regesta Bohemiae 474 executores istorum constituimus, habebunt auctoritatem plenam auferendi ab altari predicto census antedictos et conferendi alii altari in eadem ecclesia, vbi omnia predicta melius ex- pleantur; ipsis vero decedentibus, honorabili viro dno. decano, qui in ipsa ecclesia pro tem- pore fuerit, ista omnia committimus, dantes sibi plenam et omnimodam potestatem, vt premissum est, prescripta omnia disponendi.“ — Dat. et act. Prage a. d. MCCCXXVI, in die b. Domi- nici confessoris. Ex orig. arch. cap. Prag. 1220) 1326, 23 Aug. Avinione. Plures archiepiscopi et episcopi ecclesiam S. Ludemillae in Thetin visitantibus indul- gentias concedunt. — Nos fratres — — Isuardus, archiepiscopus Thebanensis, Ronstagnus, archiepiscopus Neopotery, Hendricus, Lubicensis ecclesiae episcopus, Thadeus, Casphensis episcopus, Geraldus, Cerincensis episcopus, Bartholomeus, episcopus Signinus, Guilhelmus, episcopus Sagonensis, Stephanus, Lubucensis episcopus, Gregorius, Feltrensis episcopus, Andreas, episcopus Scardensis, Donatus Alscolanensis, Franciscus Perusinus, Bonifacius Fulci- tanensis episcopi — cupientes, ut ecclesia sanctae Ludemillae in Thetin — — congruis honoribus frequentetur et a Christi fidelibus iugiter ueneretur, "omnibus vere poenitentibus et confessis, qui ad dictam ecclesiam in festiuitate ipsius nec non in festiuitatibus infra- scriptis, uidelicet Natiuitatis domini nostri Jesu Christi, Circumcisionis, Epiphaniae, Parasce- ues, Resurrectionis, Ascensionis et Pentecostes ac etiam in omnibus et singulis festiuitatibus gloriosae virginis Mariae et in festiuitatibus bb. Petri et Pauli apostolorum ac omnium et sin- gulorum apostolorum et euangelistarum, s. Johannis Baptistae, Sanctae crucis, sancti Mar- tini, s. Nicolai, s. Clementis, s. Stephani, s. Georgii, s. Viti, s. Venceslai ac s. Procopii et Quinque fratrum, s. Katherinae, s. Margarethae, s. Barbarae, s. Dorotheae, ac Vndecim mi- lium virginum, ac etiam Omnium sanctorum ac per omnes octauas praedictarum festiuitatum octauas habentium et in dedicatione dictae ecclesiae ac per omnes dies dominicos et in ad- uentu domini ac etiam quadragesimae causa deuotionis, peregrinationis uel orationis deuote accesserint, aut qui corpus Christi uel oleum sanctum secuti fuerint, cum portantur infirmis, uel qui cymiterium dictae ecclesiae circuierint, orationem dominicam pro omnibus fidelibus de- uote orantes dixerint, seu qui in extremis laborantes praefatae ecclesiae quidquam suorum lega- uerint facultatum, nec non quid ad fabricam, ornamenta, luminaria seu quaevis alia dictae ec- clesiae necessaria manus porrexerint adiutrices, uel qui in eorum testamentis uel extra aurum, argentum, vestimenta, librum, calicem seu quaeuis alia caritatiua subsidia dictae ecclesiae do- nauerint, legauerint seu donari procurauerint, uel qui missis, praedicationibus ibidem dominicis diebus et festiuis deuote interfuerint, seu qui in serotina pulsatione campanae flexis genibus ter Aue Maria deuote dixerint, et specialiter in omnibus diebus sabbatis, quando missa de ipsa beata virgine canitur, seu qui pro salubri statu terrae, ac pro patrono et rectore ecclesiae, uel qui has indulgentias dederint seu ab eis obtinuerint, seu animabus parentum ac bene- factorum suorum ac omnium defunctorum orationem dominicam cum salutatione angelica pia mente dixerint, quocienscumque et ubicunque praemissa uel aliquod praemissorum de-

Strana 475
et Moraviae. Annus 1326. 475 uote fecerint, — — singuli nostrum quadraginta dies indulgentiarum de iniunctis eis poeni- tentiis misericorditer in domino relaxamus, dummodo diocesani voluntas ad id accesserit et consensus.“ — Dat. Avinione a. d. 1326, pontificatus — — Johannis papae XXII a. X, die XXIII mensis Augusti. Nos Hinco, diuina miseratione praepositus, Henricus decanus et Tomas, archidiaconus ecclesiae Pragensis, administratores episcopatus eiusdem, praesen- tibus nostrum consensum et assensum auctoritate nobis commissa adhibemus. E cop. arch cap. Prag. 1221) 1326, 28 Aug. Theonisville. Johann, könig von Böhmen etc. eignet dem abt und convent von Walkenried wegen deren anhänglichkeit an weiland seinen vater kaiser Heinrich und an ihn selbst all sein recht an dem Südberg zu Goslar und das dorf Südburg. Böhmer, Reg. Imp. 396, n. 659. — Urkb. des Vereins für Niedersachsen III, 149. 1222) 1326, 29 Aug. Avinione. Johannes papa XXII, Johanni, regi Bohemiae, quod petitiones suas, prout potuit, favorabiliter exaudivit. — Dat. Avinione IV kal. Sept. pontif. a. X°. Dudík, Iter Rom. II, 101. Extr. 1223) 1326, 8 Sept. Avinione. Johannes papa XXII Ladislao, filio Caroli, regis Hungariae, et Annae filiae Johannis regis Boh. dat dispensationem ad contrahendum matrimonium. — Dat. Avinione VI idus Sept. 1326. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 245. Extr. 1224) 1326, 19 Sept. Lucemburgi. König Johann von Böhmen erlässt dem Cistercienserkloster zu Diefdingen die zahlung des ihm vom papste bewilligten zehntens aller geistlichen güter. Fer. VI post Lamberti epi- scopi et mart. Böhmer, Reg. Imp. 297, n. 391. 1225) 1326, 26 Sept. Pragae. Thomas, archidiaconus ecclesiae maioris, administrator in spiritualibus, et mag. Nico- laus, officialis curiae Prag. canonicus Wissegradensis, litteras Witkonis et Johannis de Swa- benicz de venditione unius lanei terrae aratoriae in Morawan pridie nonas Jun. a. d. MCCCXI" (v. Reg. Boh. p. III, n. 22) facta rescribi faciunt. — Dat. Prage a. d. MCCCXXVI°, sexto kal. Oct. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 1226) 1326, 26 Sept. Avinione. Johannes papa XXII [Hinconem], praepositum Pragensem, constituit episcopum Olomuc. „Dudum siquidem bone memorie Conrado, episcopo Olomucensi, regimini Olomucensis ec- 60*

Strana 476
476 Emler, Regesta Bohemiae clesie presidente nos intendentes eidem ecclesie, cum eam per ipsius Conradi obitum vel alio quovis modo vacare contingeret, secundum cor vestrum ydoneam et utilem preesse per- sonam, provisionem ipsius ecclesie, cum, ut prefertur, vacaret, ordinationi et dispositioni nostre duximus specialiter reservandam, decernendo extunc irritum et inane, si secus super hiis per quoscumque quavis auctoritate scienter vel ignoranter contingeret attemptari. Post- modum vero prefata ecclesia per obitum eiusdem Conradi episcopi, qui nuper in partibus illis diem clausit extremum, pastoris solatio destituta, nos ad provisionem ipsius ecclesie celerem et felicem, de qua nullus preter nos se hac vice intromittere potest, reservatione et decreto predictis obstantibus, ne ipsa ecclesia longe vacationis subiaceret incommodis, sollicitis studiis intendentes et cupientes talem eidem ecclesie preficere in pastorem, qui sciat et possit dictam ecclesiam ipsius manutenere iuribus et etiam adaugere, post delibe- rationem, quam super hiis cum fratribus nostris habuimus vigilanter, demum ad te pre- positum ecclesie Pragensis in subdiaconatus ordine constitutum, literarum scientia pre- ditum, vite munditia nitidum, morum honestate decorum, in spiritualibus providum, et in temporalibus circumspectum, ac, prout etiam habent fidedigna testimonia, multiplicibus aliis virtutum meritis redimitum, direximus oculos nostre mentis, propter que de persona tua nobis et eisdem fratribus nostris consideratione premissorum accepta eidem Olomucensi ecclesie de ipsorum fratrum consilio auctoritate apostolica prouidemus, teque illi prefecimus in epi- scopum et pastorem, curam et administrationem ipsius ecclesie Olomucensis tibi tam in spiri- tualibus quam in temporalibus plenarie commitendo.“ — Dat. Avinione VI kal. Octobris pontif. a. XI°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 245. — Dudík, Iter Rom. II, 101. Extr. 1227) 1326, 28 Sept. (S. 1.). Johannes, B. et Pol. rex comesque Lucemburg., Hermannum de Bassenheem militem pro centum libris hall. ipsi infra annum persolvendis in suum et heredum suorum, receptis primitus ab eodem fide et homagio, hominem acquirit et vasallum. — Dat. die dominica in vigilia s. Michaelis a. d. MCCCXXVI°. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XXXVI, p. 32. 1228) 1326, 6 Oct. Avinione. Johannes papa XXII electo Olomucensi. Datur ei licentia a curia Romana rece- dendi. (Dat. Avinione II non. Oct. pontif. a. XI°). Löher, Arch. Zeitschr. V. p. 271. 1229) 1326, 8 Oct. In mon. Sderaziensi. Andreas praepositus, Henricus prior, Johannes de Neumburga, Othmarus, Georgius, Rudgerus, Herrmannus Arnoldus presbyteri, Mathias commendator, Petrus de Bithzow, item alius Petrus de Dobrowicz, Andreas de Luthocheleb, Vrbanus, Zisnatha de Swabenicz totusque

Strana 477
et Moraviae. Annus 1326. 477 conventus monasterii Sderasiensis consentiunt resignationi Sobkonis, praepositi monasterii Sde- rasiensis. — Notum, „quod nos literis secuturis nostrum plenum consensum in omnibus suis clausulis adhibemus, promittentes pro nobis et nostris successoribus semper habere easdem ratas et gratas nec contra eas de jure vel de facto ullis umquam temporibus ex aliqua causa venire, quas nichilominus fatemur esse salvas qualibet parte sui. Quarum tenor talis est: Universis tenorem praesentium inspecturis, nos frater Nicolaus, canonicus Jerosolymitanae ecclesiae, visitator personarum et domorum in Alamania, Polonia, Boemia et alibi ad eandem ecclesiam spectantium in spiritualibus et temporalibus, tam in capitibus quam in membris ad corrigendum, evellendum, plantandum et per modos alios reformandum, quibus nobis expedire videbitur, deputatus, cupimus esse notum, quod cum honorabilis vir frater Sobko, praepositus monasterii Sderasiensis, nobis pluries supplicasset, ut resignationem suam, quam propter defectum corporis ex causis senii, laborum et pressurarum de praepositura Sderasiensi fecerat, acceptam haberemus et gratam, nos suae petitioni ex causis annuentes praedictis ipsam resignationem praepositurae, membrorum, bonorum, jurium et administra- tionis eorundem acceptamus et eum ab his absolvimus in hiis scriptis, cupientes, ut resi- duum temporis sui exigeret cum quiete, nunc ad commoda vitae suae ipsi in hiis scriptis pro vita sua de ecclesia in Mezir cum omnibus suis bonis et juribus providemus, ab eadem quemlibet alium detentorem removentes et nihilominus fructus ecclesiae de Ruda pro rele- vatione domus ibidem in Mezir per grandinem et alias causas collapsae pro triennio appli- camus, mandantes et praecipientes omnibus et singulis eidem Jerosolymitanae ecclesiae et nobis subjectis in virtute obedientiae et poena excommunicationis, quam canonica monitione praemissa in hiis scriptis in contradictores ferimus et rebelles, quatenus ipsum dominum Sob- konem in praedicta provisione molestare nullatenus audeant aut turbare. Insuper nos promittimus per haec scripta ipsum in eadem provisione, quantum possumus, defensare. Acta sunt haec, in stuba praepositi in monasterio praedicto in praesentia horum testium: Ottonis de Kares tunc prioris, Johannis de Neunburga, Georgii quondam prioris de Swetecz sacerdotum et Petri de Bithsow laici, fratrum monasterii praedicti, a. d. MCCCXXVI°, nono kal. Octobris et publi- cata coram honor. viro magistro Thoma, archidiacono maioris ecclesiae, administratore in spi- ritualibus episcopatus Pragensis et conservatore pro praedicta Jorosolymitana ecclesia et membris ejus a sede apostolica deputato. In quorum robur et testimonium praesentes fieri et ipsius mag. Thomae procuravimus et nostro sigillis iussimus roborari. — Dat. in sala domus eiusdem magistri Thomae, a. d. praedicto VI nonas Octobris. In quorum testi- monium praesentes fieri et sigillis nostris jussimus roborari. — Dat. in monasterio nostro prae- dicto a. d. MCCCXXVI°, VIII idus Oct.“ Ex orig. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 1230) 1326, 8 Oct. Avinione. Papst Johann XXII fordert den könig von Böhmen auf, für die bevorstehende ver- handlung in der sache Friedrichs von Oesterreich boten in gemeinschaft mit dem erzbischof von Trier zur kurie zu senden.

Strana 478
478 Emler, Regesta Bohemiae Johann an den könig von Böhmen. Der papst sagt, er wünsche, dass die angele- genheit des reiches (negotium imperii) ihren fortgang nehme ohne gefahr für ihn, den könig von Böhmen, und seinen oheim Balduin, erzbischof von Trier; deshalb melde er dem könig, dass Friedrich, herzog von Oesterreich, dudum in regem Rom. electus, zum feste der reinigung unserer herrin (2. Febr.), wie er wisse, seine nuntien zum apostol. stuhl senden solle. Es scheine nun förderlich, wenn seine (des königs von Böhmen) und des erzbischofs nuntien mit jenen Friedrichs zusammen träfen. Daher fordere er ihn auf dafür zu sorgen, dass er und erzbischof von Trier durchaus zuverlässige gesandte, vollkommen über ihre in- tensionen unterrichtet und mit unbedingter vollmacht, sie plenarie zu vertreten, zu jener zeit schicken, ut sic securius et promptius procedi possit ad illa, que dominus circa dictum negocium ministrabit. Preger, Verträge Ludwigs des Baiern mit Friedrich dem Schönen in den J. 1325 und 1326, Abhandl. der hist. Cl. der k. bayer. Akad. der Wissensch. XVI, p. 202, n. 295. 1231) 1326, 9 Oct. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boemiae. — "Regiam excellentiam volumus non latere, quod nos pridem de persona dilecti filii Hinchonis, electi Olomusensis, tunc prepositi ecclesie Pragensis, nobis a serenitate regia de probitatis et aliarum virtutum meritis commen- dati, Olomucensi ecclesie tunc vacanti duximus providendum.“ — Dat. Avinione VII id. Octobris, pontif. a. XI. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 247. — Dudík, Iter. Rom. II, 101. Extr. 1232) 1326, 13 Oct. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen, bekennt den herrn Simon und Eberhard gebrüdern grafen von Zweibrücken und herrn von Bitsch 2200 pfund schuldig geworden zu sein, weil sie seine mannen geworden, und die hälfte der stadt Hornbach von ihm genommen haben, und verspricht diese summe innerhalb iahresfrist zu zahlen. Böhmer, Reg. Imp. 396, n. 660. 1233) 1326, 16 Oct. Pilsnae. „Ego Lupoldus dictus de Craist recognosco, quod villam meam dictam Chrisznam d. Johanni abbati ac conuentui monasterii Placensis . . vere empcionis titulo vendidi hereditarie tenendam et possidendam pro L sexag. gr. prag. omni dolo penitus postergato, quas sexagenas per manus fratris Sybotonis, tunc prioris predicti monasterii, profiteor me ex toto et plenarie recepisse.“ — Dat. et act. a. d. M°CCCOXXVI°, in b. Galli festivitate in presentia testium: Jacobi judicis, Ulrici de Budewoist, Conradi de Dobersano, Friderici dicti Scarf, Conradi dicti Hacker, Nycolai dicti Cuttener, W. Nycolai Hacker et Henrici thelonearii, civium et juratorum civitatis Pilzniensis. — Sigilla Lupoldi praedicti, fratris eius Conradi dicti de Crayst et maius sigillum civitatis Pilzniensis. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. Mus. Boh.

Strana 479
et Moraviae. Annus 1326. 479 1234) 1326, 27 Oct. (S. 1.). Traité d'alliance entre Jean, roi de Bohême etc., et Edouard, comte de Bar, contre la cité de Metz. Lundi vigile de la fête de St. Simon et de St. Jude ap. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemh. XIX, p. 42. 1235) 1326, 5 Nov. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boh., rescribit, ut habeat excusatum Henricum, praepositum ecclesiae Luthmaricensis Pragensis diocesis, de quibusdam verbis, quae credit ipsum praepositum dixisse in consistorio contra eum, acsi regem vocaverit haereticorum fautorem. — Dat. Avinione non. Novemb. pontif. a. XI. Dudík, Iter Rom. II, 101. Extr. 1236) 1326, 5 Nov. Avinione. Johannes papa XXII decano et archidiacono ecclesiae Pragensis, se suspendere usque ad festum b. Michaelis Archangeli proxime venturum processus et sententias latas contra praepositum et capitulum Prag. occasione mille librarum turon. Pragensi episcopo non so- lutarum. — „Dudum venerabilem fratrem nostrum Johannem, episcopum Pragensem, ab ad- ministratione spiritualium et temporalium ecclesie Pragensis certis ex causis duximus suspen- dendum, et ad sedem apostolicam personaliter evocandum. Nosque benigne sibi providere volentes, ne ob expensarum defectum indigentiam pateretur, de fructibus, redditibus et proven- tibus ad mensam episcopalem Pragensem spectatibus mille libras primo, ac postmodum ex certis causis alias mille libras turonen. parvorum anno quolibet certis terminis durante suspensione predicta, vel donec super hoc per sedem predictam aliud foret ordinatum, eidem episcopo vel procuratori seu procuratoribus suis ad hoc ipso legitime constitutis vel constituendis de fratrum nostrorum consilio decrevimus exhibendas, prout in nostris litteris inde confectis plenius con- tinetur, ac dilectis filiis . . preposito et capitulo dicte ecclesie Pragensis, administratoribus eiusdem ecclesie per nos in spiritualibus et temporalibus deputatis, per alias nostras certi te- noris litteras dedimus in mendatis, ut predictas summas episcopo vel procuratoribus predictis iuxta decretum huiusmodi assignarent certis eidem episcopo executoribus super hoc per alias nostras litteras deputatis. Postmodum vero carissimus in Christo filius noster Johannes, rex Boemie illustris, ac prepositus et capitulum predicti nobis significare curarunt, quod facultates et bona predicte mense, que erant propter eiusdem episcopi diuturnam absen- tiam multipliciter distracta, occupata et etiam diminuta et quasi fere collapsa, vix ad solutionem solum mille librarum dicte monete sufficere poterant et ad eas solvendas pre- fati prepositus et capitulum erant et sunt multipliciter fatigati, et quod predicti execu- tores seu aliquis eorum contra prepositum et capitulum supradictos, ad excommunicationis videlicet in singulares personas ipsorum et in capitulum suspensionis, et in ecclesiam pre- fatos interdicti sententias occasione huiusmodi mille librarum decretarum ultimo processerunt, quodque redditus et proventus eiusdem mense occasione diminutionis, distractionis et occu-

Strana 480
480 Emler, Regesta Bohemiae pationis huiusmodi, nedum ad dictorum duorum milium, sed vix, ut predicitur, ad mille librarum solutionem sufficiunt annuatim. Quare nobis humiliter supplicarunt, ut eis et dicte Pragensi ecclesie super hoc de opportuno providere remedio dignaremur. Nos igitur capi- tulo et ecclesie memoratis pio compatientes affectu, omnes et singulas sententias et pro- cessus occasione dictarum mille librarum prefato episcopo, ut premittitur, ultimo decreta- rum latas et factos contra capitulum et ecclesiam memoratos usque ad festum b. Michaelis archangeli mensis Septembris proxime venturum de dictorum fratrum consilio suspendentes, volumus et ordinamus, ut dilecti filii Dirlaus (sic), decanus Wissegradensis Pragensis diocesis, et Thomas, archidiaconus predicte Pragensis ecclesiarum, rationem et computum presente ipso episcopo audiant ab hiis, qui bona predicte mense medio tempore tenuerunt et etiam mini- strarunt, quodque si per eosdem decanum et archidiaconum ratione et computo auditis huius- modi repertum fuerit, quod tantum de bonis predictis, aliis ipsius ecclesie honeribus suppor- tatis, supersit seu si contigerit, quod dicti capitulum de predictis bonis occupatis tantum recuperaverint, quod dicte summe duorum milium librarum possint eidem episcopo exolvi, summe ipse pro preterito statim, pro futuro vero tempore terminis predictis inte- graliter, alioquin illa pars, que ultra dictas mille libras primo, ut predicitur, dicto epis- copo decretas eisdem supportatis oneribus supererit, aut id quod iidem capitulum de pre- fatis bonis recuperaverint, ut predicitur, prefato episcopo persolvantur.“ — Dat. Avinione non. Novembris pontif. a. XI°. In eundem modum dilectis filiis Dirlao, decano Wissegradensis Pragensis diocesis, et Thome, archidiacono Pragensis ecclesiarum. Dudík, Iter Rom. II, 147. 1237) 1326, 7 Nov. Pragae. Johannes, praepositus Wyssegr. eccl. ac cancellarius regni Boh., recipit a capitulo pro annuo censu bona in Cholcz. — Notum oc, "quod nos bona in Cholcz cum villis ad ipsa spectantibus et cum eorum omnibus pertinentiis nomine obedientiae recepimus ab honorabilibus viris dominis Dyrslao decano, Meinhardo custode totoque capitulo dictae nostrae Wyssegradensis ecclesiae, quae bona ad ipsos dominos spectare et pertinere recognoscimus per praesentes, jure domini regis, patroni dictae nostrae ecclesiae, semper salvo, et ita no- mine obedientiae recepimus eadem ab ipsis, quod viginti sexagenas grossorum denariorum argenteorum prag. monetae in omnem eventum eis solvere promittimus secundum mode- rationem infrascriptam, medietatem in festo s. Georgii nunc instanti, et aliam medietatem in festo s. Galli subsequenti et sic semper continuando, quamdiu vixerimus vel dicta bona tenebimus praepositus existendo, eo salvo, quod si dicta bona per gwerram generalem vel grandinem seu siccitatem vastarentur in toto vel majori parte sua, quod tunc gratia nobis fiet ad taxationem communem virorum ad hoc tam per nos quam per praedictos dominos electorum. Et si nos contingeret dictam pecuniam non solvere in terminis praelibatis vel altero eorum vel saltem infra quindecim dies statim sequentes, extunc nisi moram solvendo infra quindecim dies alios inmediate sequentes nos et procuratores nostri purgaverimus

Strana 481
et Moraviae. Annus 1326. 481 volumus, quod statim absque aliqua contradictione nostra vel nostrorum dicta bona cum omni informatione sua ad dictos dominos libere revertantur; quae eis servare et tenere pro- mittimus ac explere; nobis autem, cum in mora praedicta non fuerimus, decedentibus seu dicta bona tenere nolentibus vel praeposituram dimittentibus, volumus, quod et tunc ad dictos dominos praedicta bona libere revertantur, duntaxat inpensis in informatione curiae circa seminatos agros et pecora et alia mobilia praeter aedificia nobis salvis, quae nostrae dispositioni reservamus; fatemurque quod honus dictae obedientiae in Cholcz quadraginta sexagenarum fuit et esse debet, sed nobis gratia in viginti sexagenis facta est per praedictos dominos ea de causa, quia obedientiam in Medwyes eis dimisimus et obedientiam in Monte institarum. Recognoscimus etiam praesentibus, quod obedientias, quas tenuimus a praedictis dominis, institas videlicet in Cutnis et in Medwyes, cum eorum pertinentiis dictis dominis spontanee dimisimus cum censibus instantibus in futuro, et etiam s. Galli proxime praeteriti, in quibus eos non impedire per nos nec per quemquam occasione nostri promittimus nunc et semper. Et si continget nos bona in Howorsowycz pecunia nostra redimere, promittimus eadem com- mittere de scitu dictorum dominorum uni de canonicis nostrae ecclesiae, qui dictis dominis quindecim sexagenas praedictae monetae de eisdem bonis solvere debebit juxta continentiam statutorum nostrae ecclesiae antefatae, nosque extunc poterimus nos de institis in Cutnis intromittere loco bonorum praedictorum, de ipsis facturi et disposituri tamquam de nostris propriis bonis ad libitum nostrae voluntatis. Quicquid etiam ultra quindecim sexagenas se extenderit bonorum in Howorsowycz, in potestate nostra erit de hoc ad placitum nostrum faciendi, ita tamen, quod postquam desierimus esse praepositus, dicta bona ad dominos prae- dictos revertantur. — Nosque Henricus, praepositus Melnicensis, et Stephanus, notarius terrae Bohemiae, promittimus nos facturos et curaturos, quod omnia praedicta et quodlibet eorum, duntaxat excepto articulo Howorsowycz, per dictum dominum Johannem praepositum vel per suos procuratores servari et expleri debeant.“ — Act. et dat. Pragae in domo fratrum Praedicatorum in praesentia honor. virorum magistri Nicolai, officialis curiae Pragensis, do- minorum Simonis de Herbipoli et Petri, canonicorum Wyssegradensis ecclesiae. — A. d. MCCCXXVI°, VII° idus Novembris. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. 1238) 1326, 7 Nov. Pragae. Henricus, praepositus Melnicensis ecclesiae, et Stephanus, notarius terrae Boh. ca- pitulo Wyssegrad. censum annuum de bonis in Zahradka promittunt. — Recognoscimus oc, „nos promisisse honorab. viris dominis decano et canonicis Wyssegradensis ecclesiae, quod singulis annis septem sexagenas gr. pragensium denariorum pro bonis ecclesiae Wyssegra- densis in Zahradka, medietatem in festo s. Georgii et aliam in festo s. Galli vel saltem infra unum mensem immediate sequentem festa praedicta eisdem persolvemus, si contingat ipsas non solvere honorabilem virum d. Johannem, praepositum dictae Wyssegradensis ecclesiae, de bonis praedictis in terminis praelibatis dominis supradictis; et si haec non fecerimus, debemus et ad hoc nos promisso nostro asstringimus obstagium intrare civitatis Pragensis 61

Strana 482
482 Emler, Regesta Bohemiae ad hospitem nobis per eos judicatum ad jacendum, inde non exituri, donec de dicta pecunia dicti domini fuerint per nos persoluti.“ — Act. et dat. Pragae a. d. MCCCXXVI°, VII° idus Novembris. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. 1239) 1326, 10 Nov. In Wyssegrad. Johannes, praepositus ecclesiae Wyssegradensis, Stephano, nepoti suo, bona in Tatecz ad decem annos locat. — Not. oc, "quod cum — d. Johannes, rex Bohemie oc, — carere nollet, quin sibi bona nostre prepositure, scilicet in Wolframicz et Lisnicz cum eorum perti- nenciis venderemus, cui resistere non valentes, quia patronus nostre prepositure erat et quia ab ipso dictam preposituram habebamus, dicta bona eidem vendidimus pro duobos milibus marcarum. Et cum solucionem dicte pecunie pluribus annis ab ipso habere non possemus, nec bona predicta in Wolframicz ab ipso recuperare possemus, frequenter ipsum sollicitaui- mus, vt saltem loco bonorum predictorum alia bona nobis dare dignaretur, ad quod finaliter ipsum d. nostrum regem induximus, quia bona sua in Syrsin, Lechow, Sobyechlew et Lube- schowycz cum suis pertinenciis omnibus nobis et nostre prepositure pro dictis bonis in Wolf- ramicz assignauit taliter, quod CCCC sexagenas eidem adderemus. Et quoniam dictam peccuniam pro eo tempore habere non poteramus, diligenter quesiuimus viam, per quam absque lesione nostra et nostre prepositure predicte veniremus. Sed quia bona nostre prepositure in Tatecz ex iustis causis necessario tytulo pignoris iam dudum pro CCC sex. oportuit nos pro melioracione nostre prepositure exponere, fructibus non computatis in sortem, super quo litteras tam d. nostri regis predicti quam nostras vna cum litteris dd. capituli nostre ecclesie dedimus patentes, rogauimus Stephanum, nepotem nostrum, notarium terre Bohemie, cui bona predicta in Tatecz per nos sunt obligata, vt dicta bona in Tatecz ad certos annos teneret, quibus elapsis, absque alia redempcione peccunie siue dacione ad nos et successores nostros reuerterentur, et quod ad hoc C sex. nobis pro bonis in Syrsen d. regi dandas ista vice dare deberet. Qui peticioni nostre in hac parte annuens, se voluntarium obtulit ad predicta faciendum. Cum igitur duplex vtilitas nostre prepositure ex tali facto dicti Stephani eueniat, una, quod ab obligacione pignoris dictorum bonorum sibi facte recedit, vt annos sibi demus aliquos, quibus dictis bonis frui possit, et quibus elapsis dicta bona ad nos et successores nostros libere absque aliqua dacione peccunie revertantur, que alias re- dire non possent, nisi eidem CCC sex. per nos seu successores nostros soluerentur; alia vtilitas, quod propter dacionem C sex. dicti Stephani, quas nobis dat et quas d. regi pro bonis predictis in Syrsen dare debemus, non oportet nos aliquam obligacionem dampnosam bonorum nostre prepositure facere, quam alias nos necessario facere oporteret, que in dam- pnum nostrum et successorum nostrorum non modicum redundaret: pro tantis igitur servi- ciis immo beneficiis, nobis et nostris successoribus per dictum Stephanum exhibitis, sibi et suis successoribus siue heredibus dicta bona in Tatecz cum municione et villis Werbczan, Bresen et Milsicz ac vniuersis bonis ad ipsa pertinentibus, nec non agris cultis et incultis, pratis, pascuis, siluis, rubetis, venacionibus oc, et aliis vtilitatibus, prouentibus et redditibus

Strana 483
et Moraviae. Annus 1326. 483 omnibus ad dictas villas et municionem pertinentibus ad X annos a festo s. Georgii venturo proxime numerandos in omnem euentum locamus et locauimus, volentes, vt infra ipsos annos dictis bonis in Tatecz et eorum pertinenciis supradictis fruatur et vtatur libere absque nostro et nostrum successorum impedimento aliquali, quemadmodum vti possemus. Volumus eciam, quod dictus Stephanus, heredes sui ac successores, cui voluerint, ius sibi ex hoc contractu sive concessione seu dacione dictorum bonorum in Tatecz competens possint in vita et in morte ipsorum vendere, donare et in alium seu alios libere transferre omni impedimento nostro ac successorum nostrorum procul moto. Recognoscimusque, nos de C sex. gros. den. prag. plene per dictum Stephanum esse persolutos; fatemur eciam, quod nullam informaci- onem eidem ibidem dimisimus, quare volumus, vt idem Stephanus, heredes et successores sui, dictis annis elapsis possint omnem informacionem, que ibi erit, siue in satis agrorum siue in equis seu pecoribus, siue pecudibus quibuscunque, siue in aliis rebus quantumcunque paruis existat, abducere libere siue vendere cuicumque, omni impedimento nostro et no- strorum successorum remoto. Quia eciam municio in Tatecz reparacione indiget cum piscinis omnibus, et alia omnia edificia, tam in municione quam extra, curie totaliter sunt ruinosa et corrupta, que necessario sunt propter conservacionem bonorum predictorum reparanda, petiuimus dictum Stephanum, vt sumptibus suis repararet eadem et alia de nouo faceret pro vtilitate nostra et successorum nostrorum, et maxime pro bonorum predictorum et curie in Tatecz et pauperum conseruacione, qui precibus nostris annuit, taliter quod aliquos de dd. nostre ecclesie super bona predicta mitteremus, vt ipsi conspicerent et taxarent de consilio magistrorum, qui ad edificia intelligunt, quantum deberet ibidem impendere. Ad que con- spicienda et taxanda de consensu dd. capituli nostre ecclesie, misimus honorabiles viros dd. Dyrslaum decanum, Ehricum et Johannem Padwanum, canonicos dicte nostre ecclesie, qui postquam ibi fuerant, retulerunt nobis, quod cum C sex. necessaria curie et municionis vix possent fieri, et cum XXX sex. piscine vix repararentur. Eidem igitur Stephano admittimus, vt vsque ad C sex. edificet in bonis predictis, et XXX sex. super piscinas reparandas impen- dat; quas tamen impensas taxacioni IV virorum, duorum per nos et successores nostros et duorum per dictum Stephanum et heredes suos siue successores eligendos committimus, ita quod vltra summam C sex. pro edificiis et XXX pro piscinis taxare non possint; ad illam autem summam et minorem taxacio fieri poterit, si hoc videbitur illis, qui ad hoc sunt electi. Qui si concordare non poterint, superarbitrum eligendi habeant potestatem, cuius dicto in premissis tam nos et successores nostri quam predictus Stephanus, heredes et successores sui stare debemus. Et dicto Stephano, heredibus seu suis successoribus dictam peccuniam, que taxata fuerit per predictos, nos et successores nostri infra annos predictos, bona quibus dicta tenere debent, soluere promittimus. Et nisi de ipsa soluti fuerint predicti, volumus, quod nomine pene tam diu dictorum bonorum omnium fructus teneant ipsis fruendo et vtendo, donec de predicta peccunia in totum per nos seu successores nostros fuerint persoluti. Et vt predicta omnia et quodlibet eorum effectum suum consequantur, renunciamus pro nobis et nostris successoribus sponte et expresse in omnibus premissis et quolibet eorum excepcioni doli mali et infacti accioni, condiccioni indebiti, omni priuilegio exemp- 61*

Strana 484
484 Emler, Regesta Bohemiae cionis, dignitatis clericatus, omnique auxilio alio iuris canonici seu ciuilis, et beneficio resti- tucionis in integrum, et specialiter iuri dicenti generalem renuncciacionem non valere, que nobis vel successoribus nostris contra predicta vel aliquod eorum de iure seu de facto possent competere seu quomodolibet suffragari. Petimusque dd. nostre ecclesie capituli, vt ad maioris roboris firmitatem predictorum assensum suum expressum darent ad predicta. Nosque Dyrslaus decanus, Minhardus custos omnesque canonici capituli dicte nostre Wyssegradensis ecclesie aduertentes, quod omne id, quod racione subsistit, sancta deffendit ecclesia, et quia predictus contractus inter honor. virum d. Johannem, prepositum nostre Wyssegradensis ecclesie, et dictum Stephanum celebratus racionabilis est et vtilis esse dignoscitur, eidem diligenti super hoc consilio et tractatu inter nos et sepius prehabito expressum nostrum prebemus assensum ac eciam voluntatem.“ — Act. et dat. in Wyssegrad a. d. MCCCXXVI°, IV idus Novemb. Ex orig. arch. c. r. Viennae cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 834. 1240) 1326, 13 Nov. (In Nova civitate Pragensi). Conradus judex, Henricus Planer, Conradus Faber, Johannes Albus, Johannes Niger Nycolaus Friczonis, Elyas, Wanco, Conradus Clugel, Tylo ceterique iurati Novae civitatis sub castro Pragensi protestantur, Johannem Nigrum, concivem eorum, de consensu uxoris suae et suorum heredum nomine super area et domo sua sita in acie ex opposito S. Thomae unam marcam censualem nomine census coram eis inter quatuor scampna iudiciaria in iu- dicio contestato constitutum vendidisse pro X sexag. gr. prag. Jordano et suis heredibus iure hereditario possidendam. — Dat. et act. a. d. MCCCXXVI°, ipso idus Nouembris. Ex orig. arch. ord. Crucifer. cum stella Pragae. 1241) 1326, 22 Nov. Avinione. Johannes papa XII archidiacono Pragensi mandat, ut audiat causam super quibusdam pecuniarum summis, terris et possessionibus inter monasterium S. Clarae de Znoyma et Fre- dericum Feik et Hermannum filios quondam Friderici de Somburk Prag. dioecesis exortam. — Dat. Auinione X kal. Dec. pontif. anno X°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod dipl. Mor. VI, 248. 1242) 1326, 25 Nov. (S. 1.). Abt Ludwig und der convent von Ossek bekennen, dass für die matrone Kunna, eine wohlthäterin des klosters, weil dieselbe dem kloster 10 schock groschen, wofür 1 schock gr. als jahreszins auf dem allode zu Czus erworben wurde, geschenkt hatte, im kloster ein immerwährendes licht brennen soll. — A. d. MCCCXXVI", in die b. Katherine. Schlesinger, Stadtbuch von Brüx p. 24 ex analectis mon. Ossec. Christ. Schöttgenii. 1243) 1326, 28 Nov. Avinione. Johannes papa XXII abbatibus Gradicensi, Zaberdowicensi et Milocensi mandat, ut electionem Johannis dicti Lupi, canonici monasterii Syloensis, in abbatem monasterii Lucensis

Strana 485
et Moraviae. Annus 1326. 485 inquirant et, si dicta electio esset concorditer peracta, eam confirment. — Dat. Avinione IIII kal. Dec. pontif. a. XI°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 248. — Dudík, Iter Rom. II, 102. Extr. 1244) 1326, 15 Dec. (S. 1.). Johannes, Bohemiae rex, mercatoribus [de Nuremberch] cum rebus, mercimoniis et bonis per terram suam universam transeuntibus, sive per aquam sive per terram tutum et securum iter, transitum mercium liberum et conductum promittit, mediantibus solum theloneis ab antiquo et conductibus a tempore regum antiquorum institutis, ab eisdem, prout consue- tudo est, solvendis, cum vero regi libuerit praesentium literarum revocationem facere, merca- toribus de Nurenberch promittit per terminum unius mensis, antequam ipsis tutus transitus negetur, intimare. — Dat. feria II post festum Lucie. Reg. Boica VI, p. 210. — Böhmer, Reg. Imp. p. 190, n. 90. 1245) 1326, (Sept. — Dec.) Avinione. Dominicus, patriarcha Gradinensis ecclesiae, Johannes Scopiensis, Berengarius Christo- polini, Lucas Forensis, Iheronimus de Craffa, Reynard Thomeriensis episcopi — „omnibus vere penitentibus et confessis, — qui ecclesiam s. Ludmille in Thetin in festivitate s. Lud- mille, nec non in festivitatibus infra scriptis, scilicet nativitatis d. nostri Jesu Christi, cir- cumcisionis, epiphanie, p... tionis, ascensionis et pentecostes, ac eciam in singulis festivi- tatibus gloriose virginis Marie, s. Johannis baptiste, s. crucis, a[tque festilvitatibus beatorum Petri et Pauli apostolorum, ac aliorum omnium et singulorum apostolorum et ewangelistarum et ss. Stephani, Laurencii, Wenceslai, Viti, Georgii, Christofori, Adalberti, Martini, Erasmi, Nicasii, Pancracii, Blasii, Juliani, X milium martyrum militum, Martini, Nicolai, Procopii Gregorii, Anthonii, A....., Jeronymi, Gothardi (?), Silvestri, Augustini, Marie Magdalene, Katherine, Margarete, Agnetis, Hedvigis, Dorothee, Barbare, Anne matris d. nostre, Elizabet, omnium ss., XI milium virginum, et in dedicatione ipsius ecclesie, ac per omnes octavas predictarum festivitatum octavas habencium, ac per omnes dies dominicos et in adventu d. ac quadragesime causa devotionis, peregrinationis vel orationis devote accesserint, aut qui corpus Christi vel oleum s. secuti fuerint, cum portatur infirmis, vel qui cymiterium dicte ecclesie circuierint orationem dominicam pro omnibus fidelibus vivis et defunctis de- vote orantes dixerint, seu qui in extremis laborantes prefate ecclesie quidquam suarum le- gaverint facultatum, nec non qui ad fabricam, ornamenta, luminaria, seu quevis alia dicte ecclesie necessaria manus porrexerint adjutrices, vel qui in eorum testamentis vel extra aurum, argentum, vestimenta, librum, calicem, seu quevis caritativa subsidia dicte ecclesie donaverint, legaverint seu donari procuraverint, vel qui missis, predicationibus ibidem do- minicis diebus et festivis devote interfuerint, et specialiter sabbatis diebus, quando missa de ipsa gloriosa virgine canitur, vel qui in serotina pulsatione campane flexis genibus ter Ave Maria devote orantes dixerint, quociescunque et ubicunque premissa vel aliquod pre- missorum devote fecerint,“ — — singuli — — singulos XL dies indulgentiarum de injunctis

Strana 486
486 Emler, Regesta Bohemiae eis poenitentiis misericorditer in d. relaxant. — Dat. Auinione a. d. M.CCC.XXVI, pontif. sanctissimi patris et d. nostri, d. Johannis pape XXII a. XI°. Ex orig. in arch. Praskolesensi valde laeso. 1246) 1326. In Luthomisl. Chonradus divina miseratione abbas, Johannes prior, Johannes supprior totusque conventus ecclesiae sancte Mariae in Luthomysl „pro causa, que vertebatur inter nos ex vna parte et pueros Mychaelis quondam fratris Domoslai, notarii nostri, et Bohuslaum, procura- torem eorundem, ex parte altera — — cum ipsis concordavimus in hunc modum, quod de nostro et fratrum nostrorum consensu plena libertate vnius macelli carnium et duorum scampnorum panum in civitate nostra, berna regia dumtaxat excepta, perpetue frui debeant et gaudere, hoc adjecto, si predictos pueros macellum et scampna prenominata vendere con- tingeret, nobis venalia primitus exhibeant, que si forsitan emere noluerimus, extunc cuicunque vel quibuscunque voluerint, vendere poterint, nostro tamen consilio mediante.“ — D. in mo- sterio nostro Luthom. predicto a. d. MCCCXXVI (sic.). Ex orig. civ. Luthom. 1247) 1327. Tropрau. Nicolaus, herzog von Troppau, gibt den dortigen kaufleuten besondere satzungen. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 850. 1248) 1327. (S. d. et 1.). Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, ratam habet donationem castri Ko- nopiscz, oppidi Benessow et villarum Jarkouic, Ondrzeiovicz, Lhota, Podhaine Maioris, Pod- haine Minoris, Radikouice, Konarzovic et Semovic factam per Thobiam dictum de Benessow, canonicum Pragensem, Zidslao de Sternberk. Paprocký, O stavu panském p. 179. 1249) 1327. (S. 1.). Petrus, vicarius eccl. Olomuc., unam marcam census pro anniversario suo in ecclesia Olomuc. legat datque duos laneos, quos ad curiam praebendae suae comparavit, suis suc- cessoribus taliter, ut in anniversariis pro eo in ecclesia Olomuc. celebrandis unum lothonem tribuant. — Sigilla: Jenczonis, Olomuc decani, et mag. Stephani, archidiaconi Znoymensis et canonici Olomuc. A. d. MCCCXXVII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 249. 1250) 1327, 9 Jan. Avinione. Johannes papa XXII providet Simoni, nato quondam Heberhardi dicti Cirkeler, civis Herbipoliensis, de canonicatu ecclesiae Pragensis et praebenda vacatura. — Dat. Avinione V id. Jan. pontif. a. XI°. In eodem modo abbati Aulae Regiae. Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 102. Extr.

Strana 487
et Moraviae. Annus 1327. 487 1251) 1327, 11 Jan. (S. 1.). Johannes, rex Boh. oc, Hinconi Bercae de Duba, burggravio Prag. nec non capitaneo regni Boh., civitatem Kostelec super Albea obpignorat. Bienenberg, Versuch über einige merkwürdige Alterthümer im Königreich Böhmen III, 87. — Schaller Topogr. X, p. 304. 1252) 1327, 13 Jan. In Straconicz. Wilhelmus de Straconicz villam Curzimani fratribus Cruciferorum ordinis hospitalis S. Johannis Jerosolimitani in Straconicz vendit. — — Not. oc, „quod licet bona nostra omnia per antecessores nostros ad nos deuoluta — — d. Johanni, inclito Boemie et Polonie regi, resignare eo tamen pacto, si nos deo sic permittente absque heredibus decedere contin- geret, promisissemus de nostra libera voluntate, nichilominus tamen ante resignacionem et in ipsa resignacione de consensu et beneplacito ipsius domini nostri regis ex predictis bonis nostris decem villas centum laneos hereditatis continentes cum omnibus juribus et perti- nenciis, — — sicut in litteris prenominati domini nostri regis super hiis nobis datis expres- sius continetur, pro nostris ac nostrorum vsibus excepimus et retinuimus tali modo, quod easdem decem villas omnes vel quasdam ex eis, quandocunque et cuicunque voluerimus, possumus libere dare, vendere, legare vel quomodolibet aliter commutare. Cum ergo plenum jus haberemus vendendi vel quidquid nobis placeret faciendi de villis et bonis supradictis, extunc ingruente nobis necessitate satis oportuna — — villam vnam ex predictis Curzimani dictam cum omnibus agris cultis et incultis, ortis, pratis, pascuis, siluis, rubetis, aquis aqua- rumque decursibus, piscacionibus, aurifodinis et aliis quibuslibet pertinenciis et libertatibus ad eandem villam spectantibus vendidimus, quinimo et libere resignauimus — — priori totique conuentui fratrum Cruciferorum ordinis hospitalis s. Johannis Jerosolimitani ibidem in Straconicz residentibus et eorum successoribus, eiusdem ordinis professoribus, — — possi- dendam pro centum et quinquaginta sexagenis gr. denariorum prag.“ — Act. et dat. in Straconicz a. ab incarnatione d. MCCCXXVII°, in octaua Epyphanie, presentibus — — do- mino Bascone de Tschken, Bladizlao de Nebrziehowicz et Habrcone de Dubrawicze militibus nec non et Boyza de Hodyeiow, Bunone, purchrauio nostro, Hroznata de Domanicz, Men- schikone, pedagogo nostro, et aliis. Ex orig. arch. Melit. Prag. 1253) 1327, 14 Jan. Pragae. Thomas, archidiaconus ecclesiae Maioris, administrator in spiritualibus episcopatus Prag., conservator libertatum et jurium ac judex ad universitatem causarum pro ecclesia Jerosolimitana et membris eius a sede apostolica deputatus notum facit, „quod a. d. MCCCXXVII°, proximo die post octavas Epiphanie inter prepositum et conventum monasterii Sderasiensis ex una et Sbraslaum de Albyenicz ex parte altera super questione, que hinc inde coram nobis vertebatur occasione pensionis per eundem Sbraslaum retente, quam sibi locato de predio per .. olim matrem ipsius Sbrasslay causa mortis eisdem ..preposito et fratribus

Strana 488
488 Emler, Regesta Bohemiae donato soluere tenebantur, de libera ipsorum voluntate talis concordia intervenit, videlicet quod idem Sbrasslaus duas marcas graves gr. prag. eisdem censibus pro subtractis, cum predictum predium emerit per se aut de eorum consensu alii vendiderit cum aliis pecuniis, quas tenetur ipsis, plene persolvet, nec eos per se, alium vel alios in predicto predio impediet, quin possint ipsum sibi, alii aut aliis locare seu eciam obligare jure suo quoad alia sibi salvo.“ — Dat. Prage in domo nostra a. d. et die predictis. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. 1254) 1327, 17 Jan. Avinione. Johannes papa XXII Balduino, archiepiscopo Treverensi, rescribit, quod eius acce- perit literas, multa valde laudabilia de Johanne, Boemiae rege, commemorans. — Dat. Avi- nione XVI kal. Febr. pontif. a. XI°. Dudík, Iter Rom. II, 102. Extr. 1255) 1327, 18 Jan. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, cui auctoritate apostolica decima omnium ecclesiasticorum beneficiorum in regno Boemiae fuit collata, qui etiam per abbatem Brunouiensem et decanum Wyssegradensem, eiusdem decimae collectores, et alios iurispe- ritos informatus fuit, quod Cruciferi cum stella domus hospitalis in pede pontis Pragensis ad solutionem huiusmodi decimarum de iure vel de consuetudine minime teneantur, prae- dictos religiosos ab huiusmodi decimarum solutione liberat et eximit. — Dat. Prage a. d. MCCCXXVII°, XV kal. Febr. E tab. Crucifer cum stella Prag. 1256) 1327, 18 Jan. Avinione. Johannes papa XX providet Hermanno de Scherfenberg de canonicatu ecclesie Olo- mucensis et praebenda vacatura. — Dat. Avinione XV kal. Februarii, pontif. a. XI°. Dudík, Iter Rom. II, 102. Extr. 1257) 1327, 20 Jan. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburgensis comes, civibus Uscensibus quasdam libertates confert. — Not. oc, quod „ciuium nostrorum Vscensium super Albea commodis et quieti consulte prospicere ac eorum indempnitatibus iuxta celsitudinis nostre regie soller- ciam fructuose consulere disponentes, ipsis pro sui et ciuitatis nostre Vzk melioracione status concedimus et fauemus, vt dies eorum forenses, scilicet dies Veneris, sub consuetu- dinibus et iuribus in eadem semper hactenus obseruatis in diem Martis cuiuslibet septi- mane perpetuo transferant et transponant ac presenti serie sic transposita et translata ab vniuersis, qui voluerint, de cetero libere frequentanda. Ad insistendum quoque malignorum insultibus, qui plerumque ex dilectorum nobis ciuium capcionibus simul et exaccionibus eorundem ad persistendum diucius in suis maleficiis forcius animantur, ipsis ciuibus sub

Strana 489
et Moraviae. Annus 1327. 489 obseruacione perpetua districte precipimus et mandamus, vt, si quis eorum per regni nostri profugos uel quoscumque maleficos et predones deinceps captiuatus fuerit, vt sua extorqueatur pecunia ab eodem, iudex statim et iurati, qui in predicta ciuitate nostra pro tempore fuerint constituti, percepta huismodi ueritate sic recludant sub firma custodia vxori quidem taliter captiuati et liberis omnia bona sua, quod de ipsis vltra victus necessaria nullum posse ma- ritum aut patrem habeant cum vlla pecunia redimendi. Et si quis propinquorum premisso modo detenti pro ipsius liberacione votiua ullam contra premissum mandatum nostrum presum- pserit exhibere pecuniam, postquam de huiusmodi reatu conuictus fuerit vel confessus, nostre adjudicatus habeatur gracie rebus omnibus et persona. Detentus tamen quilibet postquam sine commutacione precii libertati fuerit pristine restitutus, bonis suis vtatur libere velut ante. Aduertentes eciam, quod hominum quorundam temeritas prodiga vite sue reperitur in effusione humani sanguinis nimis prona, districte in perpetuum precipimus obseruari, ne quis in prefata ciuitate nostra pro homicidio aut quibuscumque vulneracionibus perpetratis duellum deinceps indicere audeat vel eciam duellare, causam suam prosecuturus iuxta formam Maydburgensium iurium hactenus vsitatam. Nullus eciam iam dicte ciuitatis nostre ciuium proprium genitorem uel eciam genitricem in vendendis, obligandis, permutandis uel quo- cumque modo voluerint alienandis hereditatibus, que ad eum vel eam successione legittima sunt a quibuscumque suis deuolute progenitoribus, aliquatenus de cetero valeat uel debeat impedire, quin de eis in toto uel in parte semper et licite faciant et facere valeant, quic- quid eorum voluntati placuerit et eis melius videbitur expedire. Volumus preterea, quod si quis predictorum nostrorum ciuium alium super vllis reconciliacionibus extra iudiciaria scampna factis uel eciam super quibuscunque mercibus duxerit impetendum, hunc simplici et plana querela impetat vel mediante testimonio scabinorum protestancium talia, que aguntur seu de quibus mouetur accio, coram ipsis in scampnis iudiciariis esse facta, concedentes eis in perpetuum de beniuolencia gracie singularis, vt — — iudex et — — iurati, quicumque pro tempore fuerint, pro homicidiis et vulneracionibus ac casibus aliis quibus- cunque ad eos iuxta iura Maydburgensia ex debito pertinentibus iudicare et iustum iudicium habeant cuilibet exhibere, nisi in casibus huiusmodi ab eis ad superius iudicium fuerit ap- pellatum, nulli persone ecclesiastice, que ipsos uel ipsorum quempiam extra Pragensem cita- uerit diocesim, super motis uel mouendis sibi questionibus de fauoris regii beneplacito responsuri.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXVII, XIII kal. Februarii. Ex orig. confirm. privil. regis Caroli IV d. Pragae 24 Octobr. 1349. arch. civ. Uscensis. — Feistner Gesch. der k. Stadt Aussig p. 240. 1258) 1327, 20 Jan. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex oc, privilegium ab Ottackaro, reg. Boh. civibus Ponten- sibus VII kal. Apr. a. d. MCCLXXIII° datum confirmat (v. Reg. Boh. II, p. 472, n. 1115). — Dat. Prage a. d. MCCCXXVII°, XIII kal. Febr. Ex orig. arch. civ. Pont. Schlesinger, Stadtb. v. Brüx 24. — Böhmer, Reg. Imp. 190, n. 91. 62

Strana 490
490 Emler, Regesta Bohemiae 1259) 1327, 20 Jan. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, donationem juris patronatus capellae S. Mariae in castro Budissin ecclesiae Budissinensi per Albertum de Nostitz hereditario jure factam ac nomine praebendae quondam Bernhardi de Lipa, praedictae ecclesiae praepositi, comparatam confirmat. — Dat. Prage a. d. MCCCXXVII°, XIII kal. Febr. Ex orig. arch. cap. Budissin. Köhler, Urkundenbuch der markgraf. Oberlausitz I, 265. — Böhmer, Reg. Imp. p. 396, n. 661. 1260) 1327, 20 Jan. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, monasterio Milocensi donat jus patro- natus ecclesiae in Bechin. — Deuotis nobis „Mrakote abbati et conuentui monasterii Milo- censis ac eorum successoribus imperpetuum ius patronatus ecclesie parochialis in ciuitate nostra Bechinensi, quod nobis competit in eadem, vt oracionum, elemosinarum [?], abstinen- ciarum, vigiliarum et piarum quarumlibet accionum, quas per ipsos misericorditer operari dignata fuerit clemencia saluatoris, nos, conthoralis, liberi ac progenitores nostri diuine memorie plene tam in vita quam in morte participes existamus, cum omni eo iure, quo ad nos spectabat vel spectare poterat, damus de benignitate regia liberaliter, confirmamus et donamus ac in ipsos harum serie transfundimus et transferimus graciose, volentes, quod ipsi abbas et conuentus monasterii prelibati ac eorum successores imperpetuum ipsum ius patro- natus prefate parrochialis ecclesie pleno iure semper teneant ac possideant.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXVII, XIII kal. Feb. Ex orig. arch. Vorlic. 1261) 1327, 21 Jan. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex oc, civibus Gurimensibus concedit, „ut Wilmannum Chutensem, Pesskonem et Nicolaum, fratres ipsius, Gurimenses ciues, — — de bonis suis, que civitati nostre Gurym adiacent eique debent in ciuilibus omnibus merito subiacere, ac eorum successores titulo fruentes ciuili, ad quos bona huiusmodi peruenerint, cuiuslibet exemptionis nostre gratia iam cassata ad soluendas cum eis exactiones quascumque ipsis incumbentes ac impositas modis teneant competentibus et compellant. Ad habundationem quoque libertatis nostre euidentiam, eisdem nostris ciuibus, ipsorum in hac parte obnixis supplicationibus inclinati, sex mansos seu laneos rubetorum nostrorum, que Libczk dicuntur, a via, que ducit Dobrpoli, pro communibus habendos pascuis ipsis —— donamus, ita tamen, quod preterquam predicti mansi per eos in agros redacti fuerint, extunc de ipsis sicut de agris predicte ciuitati nostre admensuratis censum nobis et camere nostre debitum semper dare, soluere teneantur.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXVII°, XII° kal. Febr. E lib. civ. Gurim.

Strana 491
et Moraviae. Annus 1327. 491 1262) 1327, 22 Jan. Avinione. Johannes papa XXII Henrico nato Bertholdi comitis in Retz; providetur sibi de canonicatu ecclesiae Olomucensis et praebenda vacatura. — Dat. Avinione XI kal. Februar. pontif. a. XI°. Dudík, Iter Rom. II, 102. Extr. 1263) 1327, 27 Jan. Brunae. Johannes, rex Boh. oc, bona per mortem Johannis de Grecia sine heredibus decessi et ad ipsum devoluta, „videlicet Beranow, Bradels, Prsiznik, Pucklowicz, Petrowicz villas, sitas in Morauia circa ciuitatem Iglauiam cum omnibus aliis bonis, curiis, molendinis, aquis, piscacionibus, siluis, rubetis, iuribus et vtilitatibus quibuslibet, in quibuscumque rebus con- sistant, ad hec spectantibus, sicut ea ipse Johannes tenuit et possedit,“ Henrico de Lipa, regni Boemiae summo marschalco, propter eius grata et fidelia servicia confert. — Dat. Brunne a. d. MCCCXXVII°, III fer. post Conuersionem s. Pauli. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 845. 1264) 1327, 28 Jan. Brunae. Johann, könig von Böhmen oc, schreibt an Heinrich von Kärnthen bezüglich dessen heirat mit seiner muhme von Savoyen. — Dem hochgeborn fürsten, hern, h. herzogen ze Chernden oc entbieten wir Joh. oc gantziv friuntschaft vnd sunlicher lieb in vndertaeni- chait, dieweil wir leben. Lieber herr vnd vater, wir ziehen, daz an gott ze vördrist vnd an die warhait, wan im gantzlich also ist, daz wir ev vnser liebiv mumen von Geizbach zu einer elichen frawn gern gesendet vnd gegeben hieten, alz ez zwishen vns getaydingt was, vnd daz versuhten vnd dichk vnd oft arbeitteten, als wir mohten. Nu gab si ze allen zei- ten für, waz wir ie getaidingen dar vf vnd gereden moehten, daz si chainen man vf aller der werlde niht nemen wolde, wie si ez vns doch vor gelobt hiet. Seit ez aber nu als verre chomen ist, als wir vernommen haben, daz ir vnser mumen von Sauoy gern nemen welt von vnsern wegen ze einer elichen frawn, sol eur vaeterlich lieb wizzen, daz wir dez fro sein von hertzen durch dez willen, daz wir, ob gott wil, mit aller friuntschaft beieinander be- leiben, vnd wizzt daz wir vf der stat nu von Peh. vnser erber gewizz poten gen Sauoy ge- sent haben, vnd wellen es gaentzlich da zu pringen, ob gott wil, daz wir euchs zwishen hinnen vnd nah ostern, die shierst choment, XIIII tag gaentzlich enden vnd ze einer elichen frawn geben wellen, dar nah vnserm sun eur tochter, vnd wellen bei allen andern den gelübden vnd artikeln gern beleiben, alz ez vor getaidingt vnd zwishen vns her chomen ist. Nu sol auch dar nah eur vaeterlich lieb wizzen, daz wir mit dem chung von Rom einen gesprochen tak haben ze Nirnberch an dem andern suntag in der vasten Reminiscere, zu dem wir gaenzlich chomen, vnd etslich vnser friunde vnd fürsten vf den selben tach, vnd ze vns sendet ewern rat vnd ewer endhaft poten mit vollem gwalt, mit den wir vns vmb di vorgenante sache gaenzlich verainen wollen, sundern neur vmb daz gelt, daz wir euch gebende werden oc. — Dat. Brunne feria IIII ante Purificationem b. Virginis. Beiträge zur Gesch., Stat. oc von Tirol und Vorarlberg VII, p. 211. — Böhmer, Reg. Imp. 190, n. 92. 62*

Strana 492
492 Emler, Regesta Bohemiae 1265) 1327, 28 Jan. Avinione. Johannes papa XXII mandat executoribus, abbatibus Brevnoviensi et Porte aposto- lorum Pragensis diocesis, ut absolvant Nicolaum Otacharii (sic) ordinis fratrum Praedicato- rum ab excommunicatione, quam incurrebat eo, quod dimisit habitum, et faciant eum recipi in monachum monasterii s. Procopii Pragensis diocesis. — Dat. Avinione V kal. Februar. pontif. a. XI°. Dudík, Iter Rom. II, 102. Extr. 1266) 1327, 29 Jan. Avinione. Johannes papa XXII mandat executoribus abbati Brevnoviensi et decano Vyssegra- densi Pragensis diocesis, ut Jaroslao de Sliw conferant decanatum ecclesiae Boleslaviensis Pragensis diocesis vacantem. — Dat. Avinione IV kal. Febr. pontif. a. XI°. Dudík, Iter Rom. II, 102. Extr. 1267) 1327, 30 Jan. Brunae. Johannes, Boh. et Pol. rex, civibus et hominibus de Noua Ciuitate circa Olomucz dat eadem jura, quibus cives Olomucenses et Brunenses utuntur, liberatque eos a collectis seu bernis, sicut cives de Olomucensi et Brunensi civitatibus sunt exemti. — Dat. Brune a. d. MCCCXXVII°, III kal. Febr. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 250. — Böhmer, Reg. Imp. p. 396, n. 662. 1268) 1327, 31 Jan. Brunae. Johannis, regis Boh., literae reversales datae incolis Moraviae de bernis amplius non recipiendis. — Not. oc, "quod quia prius aliquotiens dilecti fideles nostri barones, no- biles, wladykones terrae nostrae Moraviae, sic et nunc ad nostram instantiam pro multipli- cibus debitis nostris, quibus in instanti opprimimur, quae sine ipsorum adiutorio nullo modo evadere poteramus, bernam sive collectam regiam generalem nobis dederunt ac indulserunt grata promtitudine de sola benivolentia non de jure, nos proinde eis grata vicissitudine occurere cupientes sincere promisimus et promittimus, quod nullam de cetero nobis dari in ipsa terra nostra bernam sive collectam regiam aut per nullum modum recipi faciemus no- stris temporibus, nisi pro maritagio alicujus filiae nostrae seu copula maritali, si qua nobis ultra eas, quae jam natae sunt, dante domino legitima nascerentur seu nasceretur, tunc denique ea ad nubendum adulta et tradita per fertonem, videlicet XVI grossos pragenses, per ipsam terram nostram Moraviam de laneo quolibet bernam sive collectam regiam recipere nobis ideo licebit, quod ratione maritagii huiusmodi nullas nostras munitiones aut bona regalia obli- gare aut alienare aliqualiter debeamus. Similiter pro alicuius filiorum nostrorum coro- natione etiam eandem bernam aut collectam regiam recipere possumus, si aliquando ipsum in regem Boemiae et in ipso regno volumus aut debeat coronari. Specialiter etiam promittentes, quod nullas munitiones ipsius terrae Moraviae extraneis vel advenis qui-

Strana 493
et Moraviae. Annus 1327. 493 buscumque donare, obligare vel commitere debeamus.“ — Dat. Brunnae II kalend. Febr. a. d. MCCCXXVII°. E cod. mspto cap. Prag. fol. 34a. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 251. — Vogt, Acta lit. Boh. I, 311. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. 335, n. 495 et pag. 396, n. 663. 1269) 1327, 3 Febr. Brunae. Johannes, Boemiae et Pol. rex, Lucemburg. comes, civibus oppidi Luthow concedit, ut iisdem iuribus, exemtionibus de collecta regia sive berna gaudeant, quibus cives Olomu- censes ac Nouae civitatis prope Olomucz fruuntur, liberatque eos ob construendum murum civitatis ad XII annos ab universis exactionibus. — Dat. Brune a. d. MCCCXXVII, III non. Febr. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 251. — Böhmer, Reg. Imp. 396, n. 664. 1270) 1327, 4 Febr. Brunae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, civibus in Gemnycz libertates adauget. — Not. oc, "quod nos dilectorum nobis ciuium nostrorum Jempnicensium commoditatibus graciose intendere, et eorum indempnitatibus fructuose consulere cupientes, aduertentes quoque grauamina multiplicia, de quibus nobis constat, que ipsi sub dominio alieno sunt perpessi, considerantes eciam, quod ciuitas nostra Gemnycz vna ex finitimis regni nostri Boemie ciuitatibus tamquam eius finium pacis clausura preardua nunc hostibus turbandi nostrates illicitos prohibet additus et precludit nunc nostratibus facta porta peruia insultus hostium reprimendi introitus et exitus liberos amministrat, ipsis de benignitate solita, ut incumbencia sibi onera valeant facilius supportare, predecessorum nostrorum, illustrium quondam regum Boemie, quos ciuitatem ipsam in sue fundacionis primordia (sic) constat probabiliter nonnullis esse persecutos gracia et fauore, vestigiis inherentes concedimus et fauemus, ut eisdem iuribus in causis suis iudiciariis, quibus dilecti nobis ciues nostri Znoy- menses hucusque racionabiliter freti sunt et fruentur in antea, ipsi ciues nostri Jempnicenses semper decetero, sicut per eos factum est hactenus, perfruantur, volentes, vt ipsa ciuitas nostra Jempnicz cum septuaginta marcarum grauium minus vna, videlicet sexaginta quatuor grossos denarios pro marca qualibet computando, censu annuo, quarum cedent annuatim decem marce de iudicio ciuitatis predicte, cum eciam duabus villis, Wanowycz et Ostoy- kowycz, nec non cum quadam curia in Radoticz sita, ad ipsam ciuitatem nostram Jempnicz pleno iure spectantibus ex antiquo, ad mensam nostram regiam et successorum nostrorum regum Boemie sine medio spectare semper debent et seruire, ita quod idem census annis singulis in festo b. Martini nobis et nostre camere presentetur, promittentes pro nobis, heredibus et succes- soribus nostris regibus Boemie antedictis huiusmodi census occasione, qui ipsis ciuibus num- quam relaxari consuevit, eis, quantum possumus, ab exaccionibus et contribucionibus quibus- libet parcere, nobis et nostre camere vel quibuscunque nostris subditis nostro nomine exhibendis, ac de nemoribus nostris regiis ipsis lignorum copiam pro reedificandis suis hospiciis ignis con- sumptis voragine ministrare ac deputantes ipsis ad sue ciuitatis iudicium prenotatum tercium

Strana 494
494 Emler, Regesta Bohemiae denarium emendarum de causis criminalibus, videlicet furto, stupro, incendio et homicidio prouenientem, reliquis duobus denariis earumdem ad nostram semper spectantibus cameram pleno iure. Et si quis subsidum seu colonorum cuiuscumque nostrorum fidelium regni nostri Boemie et terre nostre Morauie procerum, vel eciam claustralium ad predictam ciuitatem nostram mansionaliter se transferre voluerit, per dominum suum, cui subsedit, cuiuscumque condicionis aut status existat, non debeat in eo nec valeat impediri, quin ab ipsis no- stris ciuibus licite valeat recipi pro conciue, et in iuribus ciuilibus manuteneri per eos nostro nomine ac defendi. Concedimus preterea ipsis ciuibus, quod quemlibet credi- torem suum, siue nobilis siue ignobilis fuerit, pro debitis in ciuitate Jempnicensi per eum contractis arrestare et occupare valeant licite atque ad satisfaciendum sibi mediante ciui- tatis ipsius iusticia coarctare, et similiter omnes currus intra unius milliaris a predicta ciuitate spacium in ascensu vel descensu transitum facientes ad prestandum in ea con- suetum hucusque thelonium compellere more solito ac tenere, et eciam nostro inhibere nomine, ne intra vnius milliaris spacium circumquaque braxetur cereuisia vel braseum preparetur. In hoc quoque specialiter ipsis nostris conciuibus nostri fauoris gratitudinem duximus exhibendam, quod eos de omnibus bonis suis et hereditatibus, que et quas nunc habent, tantum de quibus supradictus census annuatim solui consueuit, ad sol- uendam collectam nostram regiam siue bernam, quociens eciam imponi et dari contigerit, volumus non teneri, ac de bonis, si que apud nobiles aut ignobiles extra ciuitatem predictam residentes comparauerint titulo empcionis, ad nullius czude iudicium euocari vel trahi debeant vel in eo ad obiecta cuipiam respondere. Vt eciam predicti ciues nostri nostra benignitate amplius consolentur, eos, quos iam de alienis manibus ad nostri suauitatem dominii resump- simus graciose, sub nostro tantum regimine volumus de cetero ab alienis oppressionibus respirare, si tamen ex ineuitabilis necessitatis articulo eos deinceps ad manus peregrinas contingeret pignoris, prout factum est antea, titulo deuenire, extunc volumus, vt ei, cui fuerint pro pignore assignati, in sola census predicti solucione in expresso superius termino tantummodo facienda et in nullo amplius aliqualiter obligentur, nec in castellacionem alicuius turrium ciuitatis ipsius vllomodo fieri volumus per eundem dictos cives, nollentes alibi quam coram sue ciuitatis iudice, quicumque pro tempore fuerit, ad obiecta cuipiam respondere. nisi ab eo fuerit ad superius iudicium appellatum, eos a quibuslibet nouis et inconsuetis antiquitus theloneorum solucionibus per vniuersa predicti regni nostri Boemie et terre nostre Morauie loca perpetuo eximentes, ac concedentes eis quoddam rubetum nostrum, quod Jabur dicitur, prope ciuitatem predictam situm, cum omnibus suis pertinenciis et vtilitatibus eo iure, quo ad ciuitatem nostram predictam quondam pertinuit et pertinere poterat, eo non obstante, quod fidelis noster Reymundus de Leuhtemburg se de ipso dudum in eorum intro- misit dispendium et grauamen, debeant et valeant pro communibus pascuis in antea possi- dere pacifice ac quiete. Promittimus eciam pro nobis, heredibus et successoribus nostris, sepedictis regibus Boemie, predicta omnia et vnum quodque premissorum semper inuiolabi- liter obseruare, inhibentes firmiter et expresse, ne capitaneus sepedicte terre nostre Morauie aut alter officiatus quilibet, cuiuscumque condicionis aut status existat, ea presumat in aliquo

Strana 495
et Moraviae. Annus 1327. 495 violare, quinpocius ipsos ciues nostros conseruare et manutenere nostro nomine debeat in eisdem, quociens et quando per ipsos super eo fuerit requisitus.“ — Act. Brune a. MCCCXXVII, II non. Febr. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 252. — Böhmer Reg. Imp. p. 396, 665. 1271) 1327, 6 Febr. Brunae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, bona ab Elizabeth regina in Hustopecz, Nostarowicz, Scoronicz et villam forensem in Meneiz comparata et monasterio Aulae S. Mariae Brunae collata monasterio praedicto confirmat. — Act. et dat. Brunne VIII id. Febr. a. d. MCCCXXVII°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 254. — Böhmer, Reg. Imp. 396, n. 666. 1272) 1327, 6 Febr. Brunae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, admittit, ut conventus mona- sterii Aulae S. Mariae in Antiqua Bruna, quod habet pro officinis et aliis structuris aream nimis artam, vias et semitas, aream ipsius monasterii ambientes et artantes, ad ulteriora loca transferre valeat. — Act. et dat. in Brunna VIII id. Febr. a. d. MCCCXXVII. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 256. — Böhmer, Reg. Imp. 396, n. 667. 1273) 1327, 6 Febr. Brunae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Johanni dicto de Tempe, quod volgariter dicitur Aw, civi Znoymensi, concedit, ut curiam in villa Dejax sitam et laneum ibidem ipsi curiae pertinentem cum omnibus suis juribus ac dimidium molendinum dictum molendinum Richkardis, situm in Tempe in litore fluvii Thye, iure civili civitatis Znoymae possideat, sic, quod de his bonis ad nulla alia iura vel onera perferenda teneatur, praeterquam ea, quae eum et heredes eius ex parte civitatis Znoymae civiliter tantum contingunt. — Dat. Brune a. d. MCCCXXVII, VIII id. Februarii. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 255. — Böhmer, Reg. Imp. 396, n. 668 1274) 1327, 13 Febr. Tirnaviae. Carolus, rex Hungariae, unionem cum Johanne, Boh. et Pol. rege, init. — Not. oc, „quod nos cum d. Joanne, B. et Pol. rege illustri, ac Lucemburgensi comite, fratre nostro charissimo, indissolubilis ac indiuidue amicitie vnionem permanere cupientes, ad ipsius vni- onis robur et perpetuam firmitatem sincera fide promittimus, ipsum d. regem Boemie con tra omnem hominem, omni tempore, in quouis necessitatis articulo et in locis quibuslibet toto posse nostro, quandocumque per eum requisiti fuerimus, adiuuare, illustribus ducibus Austrie, qui nunc sunt, fratribus nostris, dumtaxat exceptis, contra quos, si predictus rex Bohemie hostiliter cum exercitu processerit, sedem tenebimus in quiete, neque eis hac in parte aliquod ferre volumus subsidium vel iuvamen, nec admittere, quod de regno nostro Hungarie ipsis aliqua subsidia per quoscunque nostros regnicolas afferantur. Si autem ipsi

Strana 496
496 duces terras predicti d. regis Boemie inuaderent, tunc nos sibi tenemur toto succurrere posse nostro, prout super eo per ipsum dominum regem Boemie fuerimus requisiti. Ipse quoque similiter vice versa, si eidem duces Austrie terras nostras vllo vnquam tempore inua- derent, teneatur nobis ad requisitionem nostram totius sue potentie subsidio succurrere oportune ; et quandocunque ipse d. rex Boemie suos homines nobis in auxilium transmiserit, illis in pabulo equorum tantummodo intra metas regni nostri tenebimur prouidere; et ipse similiter nostris, quos sibi quandocunque miserimus homines, intra metas regni sui in solo equorum pabulo prouidebit. Ad maioris autem mutue dilectionis nostre euidens ligamentum illustrem Ladislaum, primogenitum nostrum, inclite Anne, nate dicti d. regis Boemie, post- quam a sede apostolica super consanguinitate dispensatio, pro qua obtinenda tam dictus d. rex quam nos tenebimur in proximo ad ipsam sedem apostolicam nostros nuncios destinare, fuerit obtenta, infra sex menses inmediate sequentes tradimus et matrimoniali federe in loco. quem idem dominus rex et nos duxerimus mutuo deputandum, promittimus copulare, qui, si dispensatio huius a predicta sede apostolica ista vice nequierit obtineri, contractus ipsius matrimonii teneri debebit vsque ad triennium in suspenso, et interim vterque nostrum, vi- delicet tam d. rex Boemie antedictus, quam nos bona fîde ex toto posse pro dispensatione huius tenebimur laborare. Postquam vero ipsa dispensatio obtenta fuerit et predicta filia ipsius regis Boemie duodecimum etatis sue annum compleuerit, ex tunc ipse d. rex Boemie statim eam marito suo Ladislao predicto tenetur vsque ad metas sepedicti regni nostri Hun- garie transmittere et intra annum abinde computandum ipsi nate sue decem milia mar- carum grossorum prag., LVI grossos pro marca qualibet computando, in Broda Hungaricali nomine datalitii tenebitur assignare, que decem milia marcarum nos ibidem tenebimur reci- pere, in regnum nostrum, quocunque tempore nobis placuerit, deducturi, sepe dicto d. rege Boemie pro vniuersis suis regnicolis promittente, quod vsque ad castrum nostrum Trenchi- niense secure predicta pecunia deducetur. Nos vero vice versa pro dotalitio sepedicti filii nostri XV milia marcarum argenti, ita quod quelibet ad valorem LVI grossorum pragen. se extendat, tenebimur assignare. Dotalitium vero supradictum, quod ab vtroque latere to- tum se extendit ad XXV milia, in infrascriptis bonis diuisum ita: X milia, que pro do- talitio filie predicte d. regis Boemie, et XV milia, que pro dotalitio prefati filii nostri desi- gnantur, ex nostris videlicet ciuitatibus reginalibus Vereuche, Segusd, Labad, Chehy, Arangas cum suis comitibus, officialibus, villis et pertinentiis vniuersis; item ville Steritorn, Burg, Sleabas, due ville Achat, Balchas, Wihus, Darary, Chehine, Wiloch cum omnibus suis vtili- tatibus predicta X milia marcarum; item Posaga cum toto suo districtu, castris, ciuitatibus, villis, oppidis et aliis suis pertinentiis vniuersis prefata XV milia marcarum sunt per nos certitudinaliter denominata ; hoc expresso, quod si predictum Ladislaum, filium nostrum, ante vel post obitum nostrum habendo liberum vel liberos masculos, decedere forte contingeret, idem filius siue filii in regno Hungarie supradicto succedere debeant, et ipsum regnum ad eos et non ad alios iure hereditario pertinebit. Si vero sepedictum filium nostrum habendo filiam vel filias mori contingeret, ex tunc ipsa vel ipse iuxta consuetudinem ipsius Hungarie observatam succedere et hereditare debent. Si vero predictum filium nostrum sine filiis vel Emler, Regesta Bohemiae

Strana 497
et Moraviae. Annus 1327. 497 filiabus de hac luce migrare contingeret, tunc supradicta Anna, nurus nostra, vtrumque do- talicium prefatum vsque ad mortem suam pacifice possidebit; ea vero defuncta predicta X milia marcarum per predictum d. regem Boemie eidem Anne, filie sue, nomine dotalicii assignata ad eundem et heredes suos libere reuertantur; ipseque d. Boemie rex ac heredes sui predicta bona prescripta, que pro dictis X milibus marcarum — fuerit ex integro satis- factum [sic]. Quumque per nos, heredes ac successores nostros, reges Hungarie, d. regi Boemie uel heredibus suis memoratis sepedicta X milia marcarum in predicta ciuitate nostra Trinchi- niensi numerata fuerint et soluta, et abinde vsque ad metas Morauie ex parte nostra vel successorum nostrorum predictorum secure conducta, tunc predicta bona debent esse libera et soluta. Nosque pro nostris terrigenis promittimus, quod nullum in ipsius pecunie de- ductione impedimentum prestabunt. Hoc etiam specialiter est adiunctum, quod si per mor- tem alterutrius, videlicet Ladislai et Anne predictorum, vel propter difficultatem prefate dis- pensationis prefatum matrimonium non posset legitime consumari, tunc nec nos, nec supradictus rex Boemie ad soluendum dotalicium erimus obligati, nihilominus tamen vnio dilectionis et amicitie et omnia alia, que predicta sunt, debent per nos et sepe dictum regem Boemie inuiola- biliter obseruari. Insuper si regem Boemie supradictum claudere contingeret diem extremum, tunc nos regnum Boemie nec non ipsius regni heredes supradictos cum omnibus terris et iuribus suis in nostram protectionem recipiemus et ipsum ac omnes defendere tenebimur et promittimus tanquam bona propria nostra. Idem quoque dominus rex Boemie antedictus liberis nostris in regno nostro Hungarie facere et eos defendere tenebitur vice versa, si nos, quod absit, mi- grare contingeret ab hac luce. Vt autem hec omnia et singula premissa ac etiam ea, que in vnione prius inter nos et sepedictum regem Boemie habita et ordinata sunt, in omnibus et per onuia permaneant semper salva, in ecclesia S. Jacobi apud fratres Minores in ciui- tate nostra Tyrnauia super magnum altare, presentibus ven. in Christo patribus Ladislao, episcopo Coloc (?) And ea preposito Albensis ecclesiarum, vicecancellario nostro, nec non spectabilibus et nobilibus viris, Vilhelmo, comite Viliacensi primogenito, Demetrio magistro tauernicorum, consiliariis nostris, Loffrido comite de Bynning, Mikch bano totius Sclauonie Henrico comite de Withon, testibus ad hoc specialiter conuocatis, iurauimus, testimonio sacrosanctorum euangeliorum, omni fraude et dolo omnino cessantibus, irreuocabiliter et in- uiolabiliter adimplere, rata et firma semper tenere et habere ac perpetuo obseruare, nec contra ea vel eorum aliquod vllo vnquam tempore de iure vel de facto facere vel venire. Est autem inter cetera constitutum, quod tam sepedicta nata prefati d. regis Boemie, quam etiam memoratus filius noster, dum sibi fuerint, vt premittitur, transmittendi, sani et im- munes ab omnibus defectibus mentis et corporis, sicut condecet, habeantur. — Dat. Tirnauie id. Februarii a. d. MCCCXXVII°. Fejér VII, pars III, p. 192. — Ludewig, Reliquiae manuscr. V, p. 478. — Böhmer, Reg. Imp. 256, n. 208. 63

Strana 498
498 Emler, Regesta Bohemrae 1275) 1327, 18 Febr. In Opavia. Kazimirus, dux Thesschinensis, recognoscit, se terram suam a Johanne, Boh. rege, in feudum recepisse. — Recognoscimus oc, "nos esse principem et vasallum — domini Johannis, Boh. et Pol. reg. oc, et ab eo terram nostram Thesschynensem cum suis ciuitatibus et castris, videlicet Thesschyn ciuitate cum castro, Freyenstat et Belitz ciuitatibus, Zchotschow et Jemnicz opidis cum municionibus et Ostrauia castro cum eciam villis et hominibus, vasallis et militibus ad ipsas et ad ipsa spectantibus, et aliis pertinenciis suis vniuersis, in quibus- cumque consistant, quas nunc habemus et inposterum sumus quocumque tytulo habituri, nostro, heredum et successorum nostrorum nomine, ducum Thesschynensium, recepisse in feodum et ab ipso tenere et possidere iure et titulo feodali, volentes, quod heredes et suc- cessores nostri, duces Teschynenses predicti, iuxta litterarum continenciam, quas a predicto domino rege Bohemie super eo habemus, quandocumque predictam terram nostram vacare contigerit, eam ab ipso domino nostro rege aut a suis heredibus seu successoribus, regibus Bohemie, in feodo deinceps semper recipere debeant et tenere, et facto sibi seruande per- petuo fidelitatis homagio, sicut et nos nunc spontanea et libera voluntate fecimus, ei vel eis tamquam eius vel eorum princeps et vasallus sincera fide intendere debeant et parere.“ — Dat. et act. in Opauia a. d. M'CCC°XXVII°, kalendas Marcij duodecimo. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 559. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 845. — Balbin, Misc. dec. I lib. VIII p. 246. — Sommersberg, Ss. rer. Sil. III, 804. 1276) 1327, 18 Febr. Opaviae. Polko, dux Opuliae et dominus in Valchenberg, recipit a Johanne, Boh. rege, ter- ram Valchenberg in feudum. — Not. oc, "nos esse principem et vasallum, magnifici domini nostri, domini Johannis, Boemie et Polonie regis illustris ac comitis Lucemburgensis, et ab eo terram nostram Valchenberg cum suis ciuitatibus, videlicet Valchenberch, Glogouia minore et Czulcz, necnon Strelicz opido cum municione ibidem. et Pramsyn municione cum eciam villis, hominibus, vasallis et militibus ad ipsas spectantibus, ac aliis suis pertinenciis vni- uersis, in quibuscumque consistant, quas nunc habemus et imposterum sumus quocumque titulo habituri, nostro, heredum ac successorum nostrorum nomine, ducum Opulie et domi- norum ibidem in Valchenberch, recepisse in feudum et ab ipso tenere ac possidere iure et titulo feudali, volentes, quod heredes ac successores nostri, duces Opulie et domini in Val- chenberch prelibati iuxta litterarum continenciam, quas a prefato domino nostro rege Boemie super eo recepimus et habemus, quandocumque etc. ut in litteris praeced.“ — Dat. Opauie a. d. MCCCXXVII°, XII° kalendas Marcii. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennae. — Chytil. Cod. dipl. Mor. VII, 846. Extr. — Grünhagen, Lehens- und Besitzurk. Schlesiens II, 303. — Balbin, Misc. lib. VIII, p. 217. — Sommersberg, Ss. rer. Sil. I, 883.

Strana 499
et Moraviae. Annus 1327. 499 1277) 1327, 18 Febr. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucelburg. comes, capitulo Wyssegradensi concedit, ut praebendarum, quae eius collationis sunt, medii fructus secundi anni, quando vacaverint, ad suppletionem defectuum ecclesiae Wyssegradensis convertantur. — Nosse cupimus oc, "quod devotus noster capellanus Dyrslaus, decanus Wyssegradensis ecclesiae, nobis — — exposuit, quomodo ecclesia praedicta reformatione multorum indigeret, et quia redditus ipsorum ad sup- pletionem dictorum defectuum non sufficiebant, quaesiverunt viam ad removendum defectus prae- dicti salutarem, et tandem in hoc omnes convenerunt, ut praebendarum suarum fructus secundi anni vacantium medii deservirent in suppletione defectuum et pro fabrica ecclesiae praelibatae. Sed quoniam dicta ordinatio ipsorum, quantumcunque justa existeret, tamen eam quoad prae- bendas nostrae collationi debitas, quas in dicta ecclesia conferre debemus, extendere non valebant, supplicarunt nobis, ut ecclesiam ipsorum oculo pietatis et compassivo in hac parte respicientes votis ipsorum annuere dignaremur. Nosque considerantes, quod omnes nostri praecessores, reges et principes, dictam ecclesiam tamquam capellam suam specialem omni favore et promotione fuerunt prosecuti et largas gratias eidem contulerunt, ipsorum igitur vestigiis inhaerentes, admittimus et volumus, ut redditus medii praebendarum ad nos spectan- tium in dicta ecclesia anni secundi, quotiens aliquam ipsarum vacare contigerit, fabricae debeant deservire, non obstante provisione quacunque cuiuscunque personae, quam nos seu heredes sive successores nostri in posterum duxerimus faciendam.“ — Act. et dat. Pragae a. d. MCCCXXVII°, XII° kal. Mart. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. 1278) 1327, 18 Febr. Pragae. Johannes, rex Boh. oc, admittit optionem praebendarum in ecclesia Wyssegradensi, quae ad ipsius collationem pertinent. — „Ad instantias devoti nostri capellani Dyrslay, de- cani Wyssegradensis ecclesiae, admittimus ac volumus, ut canonici, qui praebendas obtinent a nobis ac ad nostram collationem pertinentes in dicta ecclesia, quotiens aliquam earum vacare contigerit, possint juxta prioritatem promotionis suae inter se a primo usque ad ulti- mum optare, non obstante provisione aliqua, quam nos seu heredes nostri sive successores personae cuicunque de aliqua praedictarum praebendarum in posterum duxerimus faciendam. Nam de vero didicimus, quod in multis ecclesiis hoc servatur ac jure etiam comprobatur justum etenim et aequum est, ut magis meritus minus merito, et senior juveni praeferatur; in ipsa etiam Wyssegradensi ecclesia de aliis praebendis optandis inter se per dominos ipsius capituli secundum modum praedictum extitit de novo ordinatum, indecensque esset, si in eadem ecclesia inaequalitas inter ipsos canonicos fieret, ex quo scrupuloso corde canonici a nobis praebendas obtinentes moverentur.“ — Act. et dat. Pragae a. d. MCCCXXVII°, XII kal. Martii. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. 63*

Strana 500
500 Emler, Regesta Bohemiae 1279) 1327, 19 Febr. In Opavia. Bladislaus, dux Coslensis, recipit a Johanne, rege Bohemiae oc, in feudum terram Coslensem. — Not. oc, "quod nos esse principem et vasallum magnifici domini nostri, d. Jo- hannis, Boemie et Polonie regis illustris ac Lucemburgensis comitis, et ab eo terram no- stram Coslensem cum suis ciuitatibus, videlicet Cosla, Peutum, Peyzenchreschin ac castris, videlicet Tost et Slabatyn cum eciam villis, hominibus, vasallis et militibus ad ipsas et ipsa spectantibus ac aliis suis pertinenciis, in quibuscunque consistant, quas et que nunc habemus et in posterum sumus quocumque tytulo habituri, nostro, heredum et succes- sorum nostrorum ducum Coslensium nomine recepisse in feudum et ab ipso tenere ac pos- sidere iure ac tytulo feodali, volentes, quod heredes et successores nostri, duces Coslen- ses prelibati, iuxta litterarum continenciam, quas a prefato domino nostro rege Boemie super eo recepimus et habemus, quandocumque predictam terram nostram Coslensem vacare con- tigerit, eam ab ipso domino rege aut a suis heredibus vel successoribus, regibus Boemie, in feudo recipere semper deinceps debeant et tenere et facto sibi per eos seruande perpetuo fidelitatis homagio, sicut et nos nunc spontanea et libera voluntate fecimus, ei vel eis tan- quam eius vel eorum princeps et vasallus sincera fide intendere semper debeant et parere." — Dat. in Opauia a. d. MCCCXXVII°, XI° kalend. Marc. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennae. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 417. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 846. Extr. — Balbin, Misc. dec. I lib. VIII p. 244. — Sommers- berg, Script. rer. Sil. I, p. 883. 1280) 1327, 19 Febr. Opaviae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Luc. comes, Wladizlaum, ducem Koslensem, in pro- tectionem suam recipit. — Not. oc, "quod quia illustris, Vladizlaus, dux Koslensis, ob spe- cialis amoris affectum, quem ad nostram gerit celsitudinem, princeps et vasallus noster esse decrevit, terram suam Kozlensem cum suis civitatibus, videlicet Kozla, Peuthum, Peyzen- kreschin, et castris, videlicet Tost et Slabatyn, cum eciam villis, hominibus, vasallis ac militibus ad ipsas et ipsa spectantibus et aliis suis pertinenciis universis, in quibuscunque consistant, quas et que nunc possidet et imposterum quocunque titulo possidebit, suo, he- redum et successorum suorum ducum Kozlensium nomine in nostris spontanea et libera vo- luntate resignans manibus a nobis recepit in feodum et facto nobis per eum debite fideli- tatis homagio nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, tanquam princeps et vasallus noster ac regni nostri Boemie promisit fideliter intendere et parere: nos ipsius subiectioni benevole in hac parte grata vicissitudine occurrere disponentes, ipsum in nostram, heredum et successorum nostrorum, regum Boemie, predictorum protectionem tanquam prin- cipem et vasallum nostrum recipimus et tutelam, promittentes eum, heredes et successores suos predictos in omnibus suis polonicalibus juribus disponente domino magnifice conseruare et tanquam quemlibet principem et vasallum nostrum ubilibet defendere ac tueri: fauentes etiam et concedentes sibi in perpetuum, ut filii sui legitimi, quos nunc habet, et dominus sibi superaddiderit, in predicta terra sua Kozlensi sibi invicem semper succedere debeant

Strana 501
et Moraviae. Annus 1327. 501 jure et titulo feodali, aut eis non extantibus filias suas legitimas vel etiam eisdem non super- stitibus illustres Semovith et Georgium fratres suos in ipsa terra de regii favoris plenitudine succedere jure volumus feodali ita tamen quod iidem prefatam terram Cozlensem cum suis pertinentiis prenotatis, quandocunque eam vacare contingit, a nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, sepedictis semper teneantur in feodum recipere ac eam possidere." — Dat. Opavie a. d. M.CCC.XXVII°, XI° kal. Martii. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennae. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 417. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 846. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 190, n. 93. — Sommersberg Scr. rer. Sil. III, 115. 1281) 1327, 19 Febr. Opaviae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Leskonem, ducem Ratiboriae, qui va- sallus eius esse decrevit et ei terram Ratibor cum civitatibus et castris, videlicet Ratbor civitatem cum castro, Cosla, Sor et Plesna civitatibus et Klewicz civitatem ei obligatam, Ribinek castrum cum oppido resignavit, in suam protectionem et tutelam tamquam princi- pem et vasallum suum recipit, favens ei, ut filii eius legetimi ac filiae, si quos aut si quas habet vel habuerit, in praedicta terra Ratibor ipsi invicem semper succedere debeant iure et titulo feodali, quibus si caruerit, ex tunc ipsam terram suam post ipsius Lesconis decessum iure congruo possidendam possit in vita sua alicui principum habentem ad reges Bohemiae respectum resignare ; quo si forte non facto morte praeocupatus fuerit, ut terra Ratibor ad propinquiorem consanguineorum tamquam feudum regni Bohemiae devolvatur. — Dat. Oppavie a. d. MCCCXXVII°, XI° kal. Marcii. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 379. — Cod. dipl. Sil. VI, 179. — Böhmer, Reg. Imp. 396, n. 670. 1282) 1327, 24 Febr. Boutung. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Wolframo, Mathaeo et Tetzkoni fratribus de Panevicz ius patronatus ecclesiae parochialis in Rengersdorf Glacensis provinciae ad reges Boh. spectans confert. — Dat. in Boutung a. d. MCCCXXVII°, VI° kal. Mart. Böhmer, Acta Imp. p. 721, n. 1029. — Böhmer, Reg. Imp. p. 297, n. 392. 1283) 1327, 24 Febr. Böutung. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Kazimirum, ducem Theschinensem, tamquam vasallum suum defendere promittit. — Not. oc, "quod quia illustris Kazimirus, dux Theschinensis, ob specialis amoris affectum, quem ad nostram gerit celsitudinem, prin- ceps et curialis noster esse decrevit, terram suam Teschinensem cum suis civitatibus et castris, videlicet Teschen civitate cum castro, Freistat et Belicz civitatibus, Scorschow et Jemnicz oppidis cum munitionibus et Ostravia castro, cum etiam villis, hominibus, va- sallis ac militibus ad ipsas et ipsa spectantibus et aliis suis pertinentiis universis, in quibus consistant, quas et que nunc possidet et imposterum quocunque titulo possidebit, suo, here- dum et successorum suorum, ducum Teschinensium, nomine in nostris spontanea et libera

Strana 502
502 Emler, Regesta Bohemiae voluntate resignans manibus, a nobis recepit in hereditatem [suam], heredum ac successorum suorum, ducum Teschinensium, in perpetuum et facto nobis per eum debite fidelitatis homagio nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, tanquam princeps noster ac regni nostri Boemie promisit fideliter intendere et parere, nos ipsius subiectioni benevole ac in hac parte grata vicissitudine occurrere disponentes, ipsum in nostram, heredum et successorum nostrorum, regum Boemie predictorum, protectionem tanquam principem et subditum nostrum recipimus et tutelam, promittentes eum, heredes ac successores suos in omnibus sibi compe- tentibus iuribus disponente domino magnifice conservare et tanquam quemlibet principem et subditum nostrum ubilibet defendere et tueri, faventes etiam et concedentes sibi in perpetuum, ut filii sui legitimi cum eorum successoribus legitimis in predicta terra sua Teschinensi sibi in- vicem semper succedere debeant iure et titulo hereditario ad faciendum et dimittendum eorum iuxta voluntatem. Ad maioris quoque expressionem gracie nostre prefato Kazimiro concedi- mus et favemus, ut si illustrem Johannem, ducem Osswienczimensem, fratruelem suum, prin- cipem nostrum dilectum, sive in futurum quoscunque principes et dominos Osswieczimenses absque liberis legitimis ex se genitis decedere contigerit, quod ex tunc ipsius vel ipsorum terra et ducatus Osswieczimensis ad eundem Kazimirum ac heredes ipsius in perpetuum plene devolvatur et habeatur." — Dat. in Böutung a. d. MCCCXXVII, VI kal. Martii. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 560. — Sommersberg, Ss. rer. Sil. I, 804. 1284) 1327, 24 Febr. In Boutung. Johannes, dux Osswicensis et scolasticus Cracouiensis, recipit a Johanne, rege Boh. terram Osswicensem in feudum. — Not. oc, "nos esse principem et vasallum magnifici prin- cipis domini nostri, domini Johannis., Boem. et Pol. regis illustris ac comitis Lucemburg. et ab eo terram nostram Osswicensem cum suis ciuitatibus et castris, videlicet Osswicensi ciui- tate cum castro, Zathor ciuitate, Kant, Zipscha, Wadowicz et Spikowicz opidis, cum eciam villis, hominibus, vasallis ac militibus ad ipsas et ipsa spectantibus et aliis suis pertinenciis vniuersis, in quibuscunque consistant, quas nunc habemus et imposterum sumus quocunque titulo habituri, nostro, heredum et successorum nostrorum, ducum Osswicensium, nomine re- cepisse in feodum et ab ipso tenere ac possidere jure et titulo feodali, volentes, quod he- redes et successores nostri, duces Osswicenses predicti, iuxta litterarum continenciam, quas a predicto domino rege Boemie super eo habemus, quandocunque predictam terram nostram vacare contigerit, eam ab ipso domino nostro rege et a suis heredibus seu successoribus, re- gibus Boemie, in feodo deinceps semper recipere debeant et tenere, et facto sibi per eos seruande perpetuo fidelitatis homagio, sicut et nos nunc spontanea et libera voluntate feci- mus, ei vel eis tamquam eius vel eorum princeps et vasallus sincera fide intendere et pa- rere.“ — Dat. in Boutung a. d. MCCCXXVII°, VI kalend. Marcii. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennae. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Resitzurkunden Schlesiens II, 577. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 846. Extr. — Balbin, Misc. Dec. I. lib. VIII p. 246. — Sommers- berg, Scr. rer. Sil. 807.

Strana 503
et Moraviae. Annus 1327. 503 1285) 1327, 4 Mart. Brunae. Bussko dictus Tluxa recipit a rege Johanne castrum Egram in feudum. — Not. oc „quod ego meo ac successorum et heredum meorum nomine castrum meum Egram cum triginta marcarum redditibus et tribus araturis ad ipsum spectantibus in manibus magnifici et excellentis domini mei, d. Johannis, Boem. et Pol. regis ac Lucemb. comitis resignans spontanea et libera voluntate, ab ipso recepi in feodum, recognoscens me ipsius feodatarium et vasallum facto sibi per me debite fidelitatis homagio ac etiam de hoc corporali sibi prae- stito iuramento, volensque, ut heredes et successores mei praedicti praefatum castrum meum cum omnibus suis pertinentiis, in quibuscunque consistant, a praelibato domino meo rege, heredibus et successoribus suis, Romanorum regibus, in feodum semper recipere debeant et habere.“ — Dat. Brunae a. d. MCCCXXVII°, IVto nonas Mart. E cod. Raudnic. p. 431 cop. Mus. Boh. 1286) 1327, 6 Mart. (S. 1.). Johannes, B. et Pol. rex etc. iura iudicis in civitate Coloniensi super Albea renovat. — Not. oc, quod fidem ac deuotionem, quibus „Goczlinus, judex ciuitatis nostre Colonie super Albea, nostro prompte — — complacuit culmini, gratiosius perpendentes, sibi et suis heredibus ac vniuersis eorum successoribus ipsum iudicium cum omnibus suis prouentibus abinde more solito de vniuersis causis deriuantibus, exceptis tribus culpis criminalibus, sci- licet homicidiis ac secretis siue mortiferis, incendiis atque stupris, de quibus nobis aut no- stre camere debet duos denarios presentare, et tertium denarium pro suis vsibus reseruare; item hospitium suum, quod inhabitat, et deposituram allecum ac piscium et in foro custo- diam nocturnalem, nec non proventum statere plumbi, si qua ibi erit, simulque decem scampna panum et duo macella carnium in ciuitate, pariter et unum sartorium ac unum brasiatorium in suburbio ciuitatis; item foras ciuitatem quatuor laneos ab omni census sive collecte sive generalis steure seu berne angaria liberos omnimode et exemptos una cum duabus piscinis ac duobos molendinis in villa Tschitern situatis et piscatura in Albea ab obstaculo curie Quen- tini sive molendini, quod Chrewern dicitur, usque in Antiquam Coloniam, ubi gades eiusdem hereditatis suis limitibus distinquuntur; et judicium ibidem in Antiqua Colonia cum thaberna, item duo rubeta, vnum ex alia parte Albie Haymk dictum et vnum ex ista parte Radlant nomi- natum cum vna insula circa molendinum, quod Grob dicitur, existente, omni iure ac libertate, quo ad ipsum a socero suo Haynmanno dicto de Paychowe, quondam ibidem iudice, et ab aliis suis predecessoribus successione hereditaria sunt hec omnia devoluta, — cum littere a nostris predecessoribus desuper confecte ex incauta custodia, vt edocti sumus verifice, ignis per vora- ginem sunt consumpte, suis — — precibus — inclinati vniuersa et singula prenotata — — sibi ex nouo —— donamus et — confirmamus, volentes suis et successorum suorum indempnitatibus benignius precavere, presens privilegium sibi super eo conscribi et dari iussimus, quod tantam efficaciam et robur per nos et omnes successores nostros habere volumus, quantum

Strana 504
504 Emler, Regesta Bohemiae habuerunt littere a nostris predecessoribus desuper prius date.“ — Act. a. d. MCCCXXVII°, II non. Mart. E lib. memor. civ. Coloniensis fol. 32. 1287) 1327, 12 Mart. Prage. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes Henrico advocato seniori de Plawe castrum Woytspergiam interim tenendum confert. — Not. oc, quod „Henrico aduocato se- niori de Plawe propterea, quod dominium suum Plawe cum uniuersis pertinentiis suo et heredum suorum nomine a nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, in feudo recipiat et teneat temporibus secuturis, gratiose concedimus et fauemus, vt castrum nostrum Woytspergiam, quod pridem comparauimus titulo emptionis, ipse in eadem summa pecunie, pro qua nobis illud castrum venditum exstitit, de qua etiam iam dilecto fideli nostro Ottoni de Pergauw de nostra scientia satisfecit, redimat et exsoluat, et eo pleno iure, quo ad nos pertinebat et pertinere ex venditione predicta poterat, ipse Henricus predictus cum suis heredibus possidere debeat et habere, ipsum castrum strenuo militi Cunrado de Milein nomine nostro commissurus toto eo tempore, quo inter nos et marchionem Misnensem dis- cussum non fuerit iustitia vel amore, vtrum ipsius castri ius feudale ad nos debeat perti- nere, et tunc Henricus et heredes sui predicti castrum sepedictum a nobis et nostris here- dibus in feudo recipient et tenebunt. Si vero predicti castri ius ad prelibatum marchionem inuentum fuerit pertinere, extunc ipsum Heinricum et heredes suos ad recipiendum sepe- factum castrum a nobis in feudo nolumus obligari. Medio autem tempore, quo huiusmodi discussio facta non fuerit, ipsum castrum nobis per prefatum Conradum de Milein vel alium, quem Heinricus vel heredes sui sepedicti in eodem castro burggrauium vel rectorem, preli- bato forsitan Conrado non extante, nostro nomine instituerint, parere debebit ad faciendum de ipso, contra quoscunque nostros emulos, quidquid nostris vsibus videbitur expedire. Pro- mittentibus nobis sincere Henricum et Heinrici heredes ac suos in prelibato dominio Plawe successores, tanquam nostros feudatarios et vasallos nostro, heredum ac successorum nostro- rum, regum Boemie, nomine in omnibus sibi competentibus iuribus magnifice disponente do- mino conseruare et ab iniuriis quorumlibet defendere ac tueri.“ — Dat. a. d. MCCCXXVII°, IV id. Mart. Pelzel, K. Karl IV, t. I. Urkb. p. 109. — Böhmer, Reg. Imp. p. 191, n. 93. 1288) 1327, 13 Mart. Pragae. Heinricus senior de Plawen et ipsius filius Heinricus senior recipiunt a Johanne, rege Boh. dominium Plawen in feudum. — Not. oc, "nos esse vassallos — domini Johannis, B. et Pol. regis illustris ac comitis Lucemb. et ab eo principale dominium nostrum Plawen cum suis municionibus et bonis, videlicet castro Lubawe, municionem Johansgrune, castrum Schoeneneck, municionem Plonswicz, municionem Lapidem, municionem dictam Tirbil et Ga- tendorf, cum eciam villis, hominibus et vassallis, militibus ad ipsas et ipsa spectantibus, ac aliis suis pertinenciis vniuersis, in quibuscumque consistant, quas et que nunc habemus

Strana 505
et Moraviae. Annus 1327. 505 et in posterum sumus ad idem nostrum dominium quocumque tytulo habituri, nostro, here- dum ac soccessorum nostrorum nomine recepisse in feudum et ab ipso tenere ac possidere iure et tytulo feudali, volentes, quod heredes ac successores nostri, domini in Plawe preli- bati, quandocumque sepedictum dominium vacare contigerit, ipsum ab eodem domino nostro rege aut a suis heredibus vel successoribus, regibus Boemie, in feodo recipere semper de- inceps debeant et tenere, et facto sibi per eos seruande perpetue fidelitatis homagio, sicut et nos nunc spontanea et libera voluntate fecimus, ei vel eis tanquam eius vel eorum va- sallus vel vasalli sincera fide cum predictis bonis omnibus intendere debeant et parere.“ — Testes: nostri vasalli infrascripti pertinentes ad nostrum dominium prelibatum, videlicet strenui milites Tosso de Schoneneck, suus filius Cunradus, Ditricus de Tossenueld, Cunradus dictus Sak et Nycolaus, frater suus militaris, Heinricus de Machwicz, Eberhardus de Widers- perch, Cunradus de Milin et Heinczlinus dictus Roeder, militaris. — Dat. Prage MCCCXXVII°, III° idus Mart. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. — Balbin, Misc. dec. I lib. VIII p. 284. 1289) 1327, 13 Mart. Avinione. Johannes papa XXII providet Jacobo dicto Jacobista, clerico Pragensis diocesis, de beneficio ad collationem abbatis et conventus monasterii Sedlecensis eiusdem diocesis vaca- turo. — Dat. Avinione III id. Martii, pontif. a. XI°. In eodem modo archidiacono Gradicensi et scholastico Boleslaviensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 103. Extr. 1290) 1327, 13 Mart. Avinione. Johannes papa XXII concedit Simoni, nato quondam Eberhardi (sic) dicti Cirkeler de Herbipoli, canonico ecclesiae Pragensis, quod usque ad triennium possit percipere fructus beneficiorum suorum. — Dat. Avinione III id. Mart. pontif. a. XI°. Dudík, Iter Rom. II, 103. Extr. 1291) 1327, 14 Mart. Avinione. Johannes papa XXII providet Sdislao de Praga de canonicatu ecclesiae Boleslaviensis Pragensis diocesis et praebenda vacatura. — Dat. Avinione II id. Martii, pontif. a. XI. Dudík, Iter Rom. II, 103. Extr. 1292) 1327, 15 Mart. Pragae. Heinricus, advocatus de Plawe senior, et Heinricus, ipsius filius senior, recognoscunt, se dominium suum a Johanne, rege Boh., in feudum recepturos. — Not. oc, „quod licet olim progenitores nostri bone memorie a quondam viris spectabilibus comitibus de Eberstein, terre Saxonie, retroactis temporibus dominium eorum in Plawe, quod nunc tenemus, et ad nos est successione legitima deuolutum, in feodo recepisse, ac eciam possedisse noscantur, tamen quia dudum eorundem comitum generacio, ita quod superstes nullus remansit, penitus 64

Strana 506
506 est extincta, multorum sapientum, quos super eo requisiuimus, sumus certa et sana informa- cione edocti, quod ipsum nostrum dominium cum omnibus suis juribus et pertinenciis in feodo a quocunque dominorum nobis placuerit, nunc recipere ac tenere licite valeamus, nos ob specialis amoris affectum, quem ad magnifici principis domini nostri, domini Johannis, Boemie et Polonie regis illustris ac comitis Lucemburgensis, celsitudinem gerimus, ipsius nos recognoscentes esse feodatarios et vasallos, prelibatum nostrum dominium in Plawe cum snis municionibus et bonis, videlicet castro Lubow, municione Johansgruen, castro Scho- nek, municione Plonswicz, municione Lapide dicta, municione dicta Tirbil et Gatndorf, cum eciam villis, hominibus, vasallis et militibus ad ipsas et ipsa spectantibus ac aliis suis per- tinenciis vniuersis, in quibuscumque consistant, quas et que nunc habemus et imposterum sumus ad idem nostrum dominium quocumque titulo habituri, nostro, heredum ac successo- rum nostrorum dominorum in Plawe nomine recepisse in feodo et ab ipso tenere ac possi- dere iure et tytulo feodali, volentes, quod ipsi, heredes ac successores nostri, quandocumque sepedictum dominium per mortem alicuius eorum vacare contigerit, ipsum ab eodem domino nostro rege aut a suis heredibus vel successoribus, regibus Boemie, in feodo recipere sem- per deinceps debeant et tenere et prestito sibi per eos debito seruande fidelitatis et homagii sacramento, sicut et nos ipsum sibi nunc spontanea et libera voluntate prestitimus, ei vel eis tamquam eorum vasalli cum predictis bonis omnibus sincera fide semper intendere de- beant et parere. Et nos Tosso de Schoenek, Arnoldus de Valchenstein, Goczo de Menka, Heinricus de Machwicz, Conradus de Sak, Eberhardus de Tirbl et Conradus de Milin milites, necnon Nicolaus dictus Sak, Nicolaus de Dobenek et Heinricus dictus Roeder, militares seu armigeri predictorum dominorum nostrorum de Plawe, quorum sumus homines et vasalli, precibus inclinati, protestamur premissa omnia, prout superius continentur, per eosdem dominos nostros nobis presentibus et consentientibus, de certa nostra sciencia esse facta. — Dat. Prage MCCCXXVII°, XVIII° kalend. Apr. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Balbin, Misc. dec. I lib. VIII p. 285. Ember, Regesta Bohemiae 1293) 1327, 16 Mart. Avinione. Johannes papa XXII providet Thomae Johannis de Leczik de canonicatu ecclesiae Olomucensis et Breslaviensis et praebenda vacatura. — Dat. Avinione XVII kal. April. pon- tific. a. XI°. In eodem modo archiepiscopo Gnezdensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 103. Extr. 1294) 1327, 17 Mart. Avinione. Johannes papa XXII providet Drslao, nato Czenkonis de Bechin, canonico Pragensi, de praepositura ipsius ecclesiae vacante, quam tenuit Hinco, nunc electus Olomucensis. — Dat. Avinione XVI kal. April. pontif. a. XI°. In eodem modo abbati Brevnoviensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 103. Extr.

Strana 507
et Moraviae. Annus 1327. 507 1295) 1327, 17 Mart. Avinione. Johannes papa XXII Ludovico de Lucemburg; providet sibi de canonicatu et prae- benda ecclesiae Wysegradensis, quae erant Hinconis, nunc electi Olomucensis ecclesiae. — Dat. Avinione XVI kal. April. pontif. a. XI°. In eodem modo abbati Brevnoviensi et scholastico Pragensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 103. Extr. 1296) 1327, 17 Mart. Avinione. Johannes papa XXII reservat Tammoni, nato Ulrici Plugonis, canonicatum in ecclesia Pragensi, quem per electionem Hinconis, Prag. canonici, in episcopum ecclesiae Olomuc. pro- xime vacaturum credit. — Dat. Avinione XVI kal. Apr. pontif. a. XI°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 260. — Dudík, Iter Rom. II, 103. Extr. 1297) 1327, 17 Mart. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Luc. comes, civibus Pyescensibus concedit, ut iuribus Maioris civitatis Prag. in causis judiciariis gaudeant. — Not. oc, quod ciuium nostrorum Pyes- censium profectibus inclinati ipsis concedimus, "vt iuribus Maioris nostre Pragensis ciuitatis in causis judiciariis gaudeant semper de cetero et fruantur; ac judicium ipsius ciuitatis Pyescensis cum annexo sibi theloneo ipsi ciues Pyescenses alicui suorum ciuium ydoneo sub consueto censu secuturis temporibus pro ipsorum comodo speciali exponere habeant ac debeant tantummodo et locare censum de eisdem judicio et theloneo daturi cuicunque per nos uel nostros — — successores, reges Boemie, fuerit deputatus; concedentes eis, ut a ci- uitate sua — inter vnius milliaris spacium circumquaque brasea nulla fiant nec braxetur, sed nec carnifices, fabri, pistores uel cuiuscunque alterius artis mechanice operarii per ipsos ciues debeant sustineri, quos omnes et singulos pro suo beneplacito remouendi cum cuius- cunque nostrorum fidelium eis ad hoc adhibito auxilio ipsis damus plenam et liberam pote- statem, inhibentes firmiter, — — ne omnes et singuli de Austria per Budweys et eciam ciues ibidem versus Pylsnensem districtum transitum facientes alias quam per predictam ciuitatem Pyescensem transire audeant vel presumant, sicut inpigneraciones sub penis consuetis pati noluerint. Super eo, quod eciam sub huiusmodi rigore pene vniuersis et singulis per oppidum Prachaticz versus ciuitatem nostram Pragensem aut Montes Kutnos transire volentes, vide- licet ne alias quam per predictam ciuitatem Piescensem transeant, firmiter duximus inhi- bendum, volentes, vt vniuersi — — ciuitatis nostre Pyescensis ciues et incole in Bolyna, Rakonicz, Netholicz, Budnana, Tyn, Mylebsk, Brzyesnycz et in Myroticz oppidis de rebus suis vel mercimoniis quibuscumque futuris temporibus thelonea nulla soluant nec ad soluendum ea aliquatenus per quempiam conpellantur.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXVII, XVI kal. Apr. Cop. seculi XIV in arch. Mus. Bohem. 64*

Strana 508
508 Emler, Regesta Bohemiae 1298) 1327, 20 Mart. Avinione. Rostanus, archiepiscopus Neopicensis, Franciscus, episcopus Perusinus, Geraldus episc. Cerincensis, Bonifacius Solcitanus, Guilielmus Mildensis, Guilhelmus Sagonensis, Do- natus Alscolanensis, Thadaeus Chacensis, Stephanus Labucensis et Henricus Lubicensis eccle- siae s. Michaelis et capellae s. Ludmillae et Catharinae ac undecim milium virginum in Thetin indulgentias concedunt, quas Dyrsczlaus praepositus, Predborius scholasticus Prag. et Henricus, praepositus Melnicensis, ratas habent. — Dat. Auinione a. d. MCCCXXVII, vicesima die mensis Martii, indict. XI (sic), pontif. Johannis papae XXII a. XI°. E cop. arch. cap. Prag. 1299) 1327, 24 Mart. Pragae Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Hermannum Wilcozonem, judicem Chutnensem, liberat a censu solvendo de tribus mansis cum dimidio in villa Belina. — Not. oc, „quod dilectum fidelem nostrum Hermannum Wilcozonem, iudicem Chutnensem, vo- lentes pro suis, que nobis hucusque exhibuit et vlterius exhibere poterit, seruiciis condigna commoda reportare, sibi tres mansos cum dimidio, que in villa Belina prope ciuitatem nos- tram Coloniam super Albea, censum septem marcarum regii pagamenti annuatim soluentes et ad curiam quondam Sydelinansem spectantes obtinet, ab eodem censu duximus perpetuo de liberalitate regia libertandos, ita tamen, quod si quando ipsum Hermanum vel heredes ipsius laneos huiusmodi cuiquam vendere contigerit, super huiusmodi libertatis nostre gracia, vendicionis eorundem temptate ipse, heredes vel successores suis predicti nos, heredes ac successores nostros, reges Boemie, habere debeant requisitos.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXVII°, VIIII° kalend. April. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. 1300) 1327, 25 Mart. Avinione. Johannes papa XXII Hynconi, electo Olomucensi, concedit, ut munus consecrationis a quocunque antistite catholico gratiam et communionem apostolicae sedis habente sibi assi- stentibus duobus vel tribus episcopis similem gratiam et communionem habentibus recipere valeat — „Volumus autem quod idem antistes, qui tibi prefatum munus impendet, postquam tibi illud impenderit, a te nostro et ecclesie Romane nomine fidelitatis solite debitum reci- piat iuramentum iuxta formam, quam tibi sub bulla nostra mittimus interclusam, ac formam iuramenti, quod te prestare contingeret, nobis de verbo ad verbum per suas patentes litteras tuo sigillo signatas, per proprium nuncium quantocius destinare procuret, quodque per hoc venerabili fratri nostro .. archiepiscopo Maguntino, cui prefata Olomucensis ecclesia metro- politico iuro subesse dinoscitur, nullum imposterum preiudicium generetur.“ — Dat. Avinione VIII kal. Aprilis, pontif. a. XII. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 260. — Dudík, Iter Rom. II, 103. Extr.

Strana 509
et Moraviae. Annus 1327. 509 1301) 1327, 30 Mart. Glacz. Johannes, Boemiae rex oc, — Henrico decano et Thomae archidiacono, episcopatus Prag. administratoribus in spiritualibus, praecipit, ut clericum ab abbate Waltsassensi praesen- tatum ad ecclesiam in Radansfurd confirment. — „Informati sufficienter, quod in ecclesia paro- chiali in Radansfurd non nobis, sed monasterio in Waldsassen jus competit patronatus, quodque Pragense capitulum idem jus patronatus monasterio incorporaverit antedicto, vobis comit- timus et mandamus, quatenus praesentatum vobis nuper ad praedictam in Radansfurd eccle- siam ex parte devoti nobis abbatis Waltsassensis clericum confirmetis ex officii vestri debito ad eandem, non obstante, quod quendam alium ignoranter vobis ad saepedictam in Radans- furd ecclesiam duximus etiam praesentandum.“ — Dat. in Glacz III kal. Apr. sub sigillo fidelis nostri Bercae de Duba, nostro jam absente. Ex orig. arch. reg. Monac. 1302) 1327, 5 Apr. Wratislaviae. Boleslaus, dux Opoliensis, recipit a Johanne, rege Boh. oc, terram Opoliensem in feudum. — Not. oc, „nos esse principem et vasallum d. Johannis, Boh. et Pol. regis ac Lu- cemburg. comitis, et ab eo terram nostram Opoliensem cum ciuitate Opol et castro ibidem cum civitate Rosenberch et castro Crasscow cum opidis, villis, hominibus, vasallis, homagiis ad ipsas et ad ipsa spectantibus cum aliis suis pertinenciis vniuersis, in quibuscumque consistant, quas et que nunc habemus et inposterum quibuscumque sumus habituri, que ad regnum Bohemie dinoscuntur pertinere, heredum et successorum nostrorum, ducum Opoliensium, nomine recepisse in feodo et ab ipso ac possidere iure et titulo feodali, volentes et decernentes, quod heredes et successores nostri, duces Opolienses memorati, a domino nostro rege, heredibus et successoribus suis, regibus Bohemie prelibatis, prefatam terram nostram, quandocumque eam per mortem ali- cuius ducis ibidem vacare contigerit, in feodo recipere semper deinceps debeant et habere et facto sibi per eos seruande debite fidelitatis homagio, sicut et nos nunc spontanea et libera voluntate fecimus, ei vel eis tamquam eius vel eorum principes et vasalli sincera fide semper intendere debeant et parere.“ — Dat. Vratislauie a. d. MCCCXXVII°, in die palmarum. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. — Balbin, Misc. dec. I, lib. VIII, p. 218. — Grün- hagen, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 304. — Sommersberg, Scr. rer. Sil. I, p. 883. 1303) 1327, 6 Apr. Wratislaviae. Johannes, B. et Pol. rex comesque Lucemburgensis, Henrico duci, Slesiae et domino Wratizlaviensi, ducatum Wratizlauiensem in feudum confert. — Nos Johannes, B. et Pol. rex oc, "ad memoriam sincera fidei puritate revocata, quam nobis — — Henricus, dux Slesie et do- minus Wratizlaviensis, pre ceteris amicis suis exhibuit, propter favorem et fiduciam, quam ad nos toto corde suo gessit et adhuc gerit, adeo quod totam terram suam Wratizlawiensem eo iure, sicut ipse eam habuit et possedit, ad manus nostras virium compos suarum volun- tarie resignavit ob commune terre sue commodum et honorem, discretis et constantis fidei viris nobis quam plurimum dilectis feodalibus, consulibus, iuratis, scabinis Wratizlaviensibus

Strana 510
510 Emler, Regesta Bohemiae atque aliarum civitatum eiusdemque terre tocius incolis uniuersis bona fide omnique sine dolo per presentes damus, promittimus publice et spondemus, quod idem ingenuus prin- ceps, amicus noster dilectus, dominus Henricus, dux Slesie et dominus Wratislavie, cui ex debito eandem tenemus fidem quam nobis, debet esse tocius vite sue temporibus et per- manere civitatis Wratizlavie, aliarum civitatum, castrorum, opidorum, villarum, vasallorum atque tocius terre Wratizlaviensis verus cum plena possessione dominus et non alter, videlicet cum tytulo, auctoritate, dingnitate, utilitatibus, proventibus, percepcionibus, exaccionibus, pertinenciis, feodo, iudiciis, iure patronatus suorum omnium beneficiorum ecclesiasticorum et generaliter cum omni dominio et iure, nullo penitus excluso, quibus hucusque usus est, veluti ex paterna successione predictam suam terram post divisionem cum fratribus suis ducibus Slesie, Bolezslao Bregensi et Wlades lao Legniczensi dominis. habitam tenuit annis pluribus et possedit, solo homagio per predictos cives ac fideles seu feodales Wratizlavienses nobis, heredibus ac successoribus nostris, Boemie regibus, semper reservato, ita quod nullum debeant habere dominum verum, quamdiu vixerit, quam eundem fide firma addicientes certo et voluntario ex promisso, quod si dominus dux Henricus pre- dictus tempore succedente per nos et heredes nostros vel per quoscunque legittimos succes- sores nostros, Boemie reges, quod absit, ex quocunque proposito et occasione a terra Wrati- zlaviensi, eius iuribus et dominio predictis, quibuscunque censeantur nominibus, attemptatus fuerit alienari, transponi aut quocunque modo ab ea transmutari, eciam si de hoc nostras. heredum nostrorum et successorum nostrorum, regum Boemie, receperint litteras speciales exnunc prout extunc libera ex eleccione sepedictis feodalibus, civibus ac aliis predicte terre Wratizlaviensis incolis precipimus firmiter et mandamus, quod huiusmodi mandatum, quemad- modum eorum fidei bene convenit et honori, reputare debeant irritum et inane. Eciam si quod- cunque feodum suo tempore vacare contigerit, illud a nobis debet suscipi, sed idem dominus dux Henricus prefatus debet habere conferendi ipsum plenariam potestatem. Insuper si aliquas nostris cum inimicis gwerras inierimus, tunc omnes municiones predicte nobis debent tunc et omni tempore apperiri, sic tamen, quod dictarum d. Henricus dux predictus quietus maneat pos- sessor vite sue temporibus sicut prius." — Act. Wratizlavie presentibus — — fidelibus nostris dilectis Joffrido de Liningin et Georio Irsuto comitibus, Hincone Birka de Duba, burkgrauio Pragensi, Henrico de Lypa iuveni, Ottone de Bergow, Benessio de Warthinberk, Heynmanno de Duba dicto de Nachod, Henrico de Luchtinburk, Arnoldo de Bittingin et Henrico Bavaro de Boppardia — — a. d. MCCCXXVII°, proxima fer. II post diem palmarum. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 66. — Sommersberg, Ss. rer. Sil. I, 893. — Lünig, Cod. Germ. II, 111. — Lünig, Corp. jur. feud. II, 63. — Böhmer, Reg. Imp. 191, n. 96. 1304) 1327, 6 Apr. Wratislaviae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Luczemburgensis comes, cives Wratislavienses ac uni- versos terrae Wratislaviensis incolas et feodales in omnibus iuribus et libertatibus conservare promittens, eosque perpetuis temporibus a solutione generalis collectae regiae, quae vulgo berna dicitur, absolvens civitati et terrae Wratislaviensi has libertates concedit. „Predictam

Strana 511
et Moraviae. Annus 1327. 511 quoque terram Wratislaviensem et universos eius incolas in quibuslibet iustis causis contra quascunque personas seculares et ecclesiasticas, principes ac principum subditos super here- ditatibus, debitis vel culpis aliis confovere ubilibet potencie nostre dextera disponentes pre- fatos cives Wratislavienses ac eciam Noviforenses nec non tocius terre Wratislaviensis incolas universos, quandocunque et ubicunque per regni nostri Boemici et aliarum terrarum nostrarum loca, in quibus thelonea de mercibus requiruntur, transitum cum quibuscunque suis merci- moniis fecerint, de solucionibus theloneorum huiusmodi liberos perpetuo esse volumus et exemptos. Ad maioris eciam expressionem nostre gracie sepedictis Wratislaviensibus civibus ac terre Wratislaviensis inhabitatoribus universis duximus nostro, heredum et successorum nostrorum, Boemicorum regum, nomine firmiter promittendum, quod ipsam terram a predicti regni nostri Boemici unione nullis unquam temporibus vendicionis, permutacionis, obligacionis, infeodacionis vel cuiuscunque alienacionis titulo disiungemus nec ipsam alicui capitaneorum locabimus sub determinata annua pensione, que utique sepedicte terre Wratislaviensi et eius incolis vergeret in notabile detrimentum. Nullum eciam alium preterquam aliquem terrigenam ydoneum ipsi terre capitaneum preficiemus aut prefici paciemur. Et quascunque terras Polo- nicales aut earum partes vel loca a nostris rebellibus deo nobis cooperante quomodocunque obtinuerimus, illas et illa prefate terre, ut ex eo status eius in melius proficiat, coadiuncturos inseparabiliter nos spondemus, nolentes, quod aliquis civium Wratislaviensium extra civitatis Wratislavie iudicium pro ullis debitis, hereditatibus aut causis aliis quibuscunque alibi re- sponsurus trahatur, vel eciam ullus feodalium et incolarum terre Wratislaviensis sepedictorum extra ipsius terre iudicium pro debitis, hereditatibus aut causis huiusmodi ad iudicium longinquius vel eidem intolerabilius aliquatenus evocetur. Promittimus preterea nullum terre ac civitatis Wratislaviensis proscriptorum irreconciliatum leso vel propinquis, si idem lesus non extiterit, nostre gracie reformare vel ei treugas pacis aut quascunque inducias in terra vel civitate Wratislavia sepedicta manendi vel standi aliquatenus indulgere, volentes firmiter, ut universus dyocesis Wratislaviensis clerus divina in civitate Wratislavia sine racionabili et legitima causa ammodo suspendere non presumat, et super quibuslibet causis suis dilectos fideles nostros cives ac feodales Wratislavienses ad forum ecclesiasticum, antequam cives ipsos in iudicio civili et feodales predictos in iudicio provinciali conveniat, idem clerus trahere similiter non presumat; in quibus siquidem iudiciis, si ipsi clero iusticia conveniens fuerit denegata, extunc prosequendi iura sua coram spirituali iudice plenam habeat pote- statem.“ — — Act. Wratislavie presentibus —— Joffrido de Liningen et Georio Irsuto comitibus, Hincone Berka de Duba, burgravio Pragensi, Henrico de Lypa iuveni, Ottone de Bergov, Benessio de Warthinberg, Heynmanno de Duba dicto de Nachod, Henrico de Luchtinburch, Conrado de Sleyda, Arnoldo de Bittingin et Henrico Bavaro de Bopardia et aliis — — a. d. MCCCXXVII°, proxima ferra II post diem palmarum. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 67. — Böhmer, Reg. Imp. 191, n. 99.

Strana 512
512 Emler, Regesta Bohemiae 1305) 1327, 7 Apr. In civitate Wratislaviensi. Instrumentum publicum protestationis, videlicet ne per acquisitionem terrae Wrati- slaviensis per Johannem, regem Bohemiae, factam, praeiudicium ecclesiae Romanae causaretur, factae per Petrum de Alvernia, nuntium apostolicum in partibus Poloniae, in praesentia dicti regis, quam protestationem idem rex gratam habuit et obtulit se paratum obedire sedi apostolicae. — Dat. in civitate Wratislaviensi a. d. MCCCXXVII°, die VII mensis Apr. Muratori, Antiquitates Italiae VI, p. 147. — Böhmer, Reg. Imp. p. 191, n. 98. 1306) 1327, 7 Apr. (S. 1.). Thieris, sires de Huifalize, écuyer, approuve un échange qui a été fait par Jean, roi de Bohême oc, d'une part, et Huyet de Haneffe, son féal, d'autre part, pour le fief que celui-ci avait à Atilhache, renonçant à tous hommages et droitures qu'il y avait. — Le mardi prochain devant le jour de Paskes au mois d'avril. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 45. 1307) 1327, 8 Apr. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen oc, schafft zu seinem und seiner eltern seelenheil und zum nutzen der stadt Breslau den zoll an der Weida ab. Böhmer, Reg. Imp. 191, n. 100. 1308) 1327, 10 Apr. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen oc, gibt den bürgern von Breslau die freiheit, dass sie alle ihre güter und besitzungen, die nicht lehen sind, vor den burggrafen daselbst und den rathmannen veräussern können, ohne dass von ihnen für den kaufcontract etwas abgefordert werden dürfe. Böhmer, Reg. Imp. 396, n. 668. 1309) 1327, 11 Apr. Wratislaviae. König Johann von Böhmen bestätigt auf bitten herzog Heinrichs von Breslau eine urkunde vom 28. März 1327 für das Klarenstift zu Breslau. Böhmer, Reg. Imp. 396, n. 666. 1310) 1327 (?), (m. Apr.). Wratislaviae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, civitati Olomucensi et aliis, qui jure Magdeburgensi utuntur, dat statutum de arrestatione equorum furtive ablatorum. — Not. oc, "quod cives civitatis Olomuc. nec non aliarum ciuitatum nostri marchionatus nostram accedentes presentiam nobis humiliter supplicarunt, ut super quodam articulo iuris Magde- burgensis, videlicet pro arrestatione equorum, de quo multa incommoda et rerum dispendia hactenus ipsis ciuibus multipliter euenerunt, vellemus dispensare. Nos —— statuimus itaque, ut predicti ciues nostri Olomucenses et singuli alii ciues ciuitatum, oppidorum et villarum

Strana 513
et Moraviae. Annus 1327. 513 in marchionatu nostro predicto existentium, eo iure Magdeburgensi ut predicti ciues Olomu- censes fruentes, cum quis equum in dicta ciuitate Olomucensi aut in aliis ciuitatibus nostris, ut prefertur, circa quencunque hominem secularem vel spiritualem sibi spoliatorie seu furtiue ablatum arrestauerit, ex tunc idem, circa quem arrestatus fuerit, suum emptitium, quod vulgariter sein gestolen dicitur, ad prefatam ciuitatem, qui per eum nominatus fuerit, sta- tuere et adducere debet, et ibidem placiter coram aduocato et iuratis predicte ciuitatis pro tunc constitutis dictam causam iurisdictionaliter debet terminare et nunquam de cetero aliquis, qui equos suos sibi, ut predicitur, ablatos arrestauerit, eundem de eadem ciuitate seu oppido, circa quem arrestatus fuerit, ad alias ciuitates seu terras sequi debeat et te- netur“. — Dat. in Wratislauia a. d. MCCCXXVI, regnarum vero nostrorum a XV. Ex orig. arch. civ. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 233. — Böhmer, Reg. Imp. p. 396, n. 671. 1311) 1327, 16 Apr. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, carbonistis in Kuthna dat privilegium ratione emtionis lignorum et venditionis carbonum. — Známo oc, že milým našim všem uhléřóm k Hoře Kuthně příslušejícím umienili jsme učiniti svobodně tuto milost, že je ve všech věcech jim z obdaření a pójčení někdy — — pana Václava, krále Českého, rozumně příslušejících milostivě mieníme zachovati, totiž že kdežbykoli les kúpili, jakžkoli některému městu neb městečku království našeho Českého blíž příležící, jim z takového města neb mě- tsečka i odjinud odkudkoli potřeby potravní bez všelikaké zápovědi mají za jich peníze vy- dávány býti, chtějíce, aby ižádný z obyvatelův královstvie našeho, kdož by měl těm uhléřuom les prodávati, aby jim pod jinými vymienkami a roky neprodával, než aby z uhlé prodaného jemu peníze, za něž se ten les prodává, byl zaplacen, a placen měl býti pod časem; takový také lesu prodavač uhléře, kterýž by ten les kúpil, ačby vozu jeho s uhlím přes zbožie jeho událo by sě jíti, pro svój dluh staviti neměj moci u větší ceně nežli uhlé na voze ležící zdáloby se za to státi, a nad to všeliký uhléř kupce uhlé svého pro dluh, kterýž mu dlužen za takovéto uhlé, slušně bez rychtáře i bez posla jeho v každém městě moci bude fentovati, súseda k sobě svého každý čas fentování přijma a přivina. Také nižádný předřečeným uhlé- řóm ani komu koli z nich dluhu jeho, jejž jemu kdo za uhlé kúpené dlužen, svú přísahú neměj moci obdržeti, skrze kteréhožto dluhu vydánie ti uhléři i každý z nich chcme, aby takový dluh radše obdrželi. A jestli že by kto koli v takových ovšem uhléřuov tovařistvo chtěl vjíti, slibiž s nimi jich práva zachovati. Žádný také nižádného z častořečených uhlé- řuov pro živnosti neb potravy a nápoje v městě neb městečku předřečeného královstvie našeho nenařiekaj ani obstavuj aniž sě domnívaj, by mu to příslušalo, dokudž o tom dluhu práva, kteréž jemu o tom příleží v lese, v němžby takovým uhléřóm dělali, mzdy nebylo dopomo- ženo a dokudžby o tom slušné spravedlnosti neuložil, kterúžto však přikazujem jemu do plna skrze rychtáře místa tohoto býti učiněnu. Často jmenované také uhléře od obecních zbierek nebo berní královských a všelijakých šosóv, a obtěžování, nebo kterýchkoli daní placeníe umie- nili sme věčně obsvoboditi, pójčujíce jim neb dávajíce, aby do kteréhož by koli z měst často jmenovaného království našeho událo by sě jim vjíti, aby braň mečóv neb kordóv jich slu- 65

Strana 514
514 Emler, Regesta Bohemiae šalo jim první den v tomto městě nositi. A uhlé svá k dřéveřečeným horám našim Kutnám a do hutí tudíž postavených vezúce cesty své tudy zpravovati a krátiti aby mohli, kudyž sě bude jim slušné viděti, to vymienujíce, aby sě varovali od všelikakého úrazu neb pokaženie osenie a obilé se vší pilností.“ — Dán v Praze 1. p. MCCCXXVII, XVI1) měsíce dubna (sic). Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 848. — 1) In lat. litt. erat verisim. XVI kal. Apr. 1312) 1327, 17 Apr. In Osla. Ysaldis abbatissa totusque conventus de Osla Vallis S. Mariae Perlino nec non Thyr- manno, civibus in Monte, vendunt de bonis monasterii duas marcas redditus sub hac con- ditione, ut eas „filiae suae“ Katherinae in monasterio sub vita regulari degenti usque ad obitum eius assignent et ut post obitum dictae Katherinae in monasterio remaneant. — Dat. in Osla a. d. M°CCC XXVII°, XV° kal. Maii. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 261. 1313) 1327, 18 Apr. Brunae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, civibus de Redisch IV marcas gr. den. prag. sibi de iudicio civitatis debitas in subsidium confirmationis muri sui per eos pri- dem incepti confert. — Dat. Brunne a. d. MCCCXXVII°, XIIII kal. Maii. Ex orig. in arch. einsdem civit. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 261. — Böhmer, Reg. Imp. p. 397, n. 672 1314) 1327, 21 Apr. Avinione. Johannes papa XXII Petro Joannis, clerico Pragensi; providetur sibi de beneficio ad collationem episcopi Pragensis vacaturo. — Dat. Avinione XI kal. Maii, pontif. a. XI°. — In eodem modo abbati Brevnoviensi et Henrico de Bruna, canonico Olomucensi. Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 104. Extr. 1315) 1327, 21 Apr. Avinione. Johannes papa XXII Johanni Visitonis (sic); providetur sibi de Zatecensi canoni- catu et praebenda. — Dat. Avinione XI kal. Maii, pontif. a. XI. Dudík, Iter Rom. II, 104. Extr. 1316) 1327, 21 Apr. Avinione. Johannes papa XXII Nicolao Johannis de Praga, canonico Pragensi; providetur sibi de dignitate ipsius ecclesiae vacatura. — Dat. Avinione XI kal. Maii, pontif. a. XI. In eodem modo episcopo Olomucensi et abbati Brevnoviensi. — Dat ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 104. Extr. 1317) 1327, 22 Apr. Znoymae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, monasterium S. Clarae Znoymae liberat ab omnibus subsidiis, collectis, contributionibus et quarumcunque dationum solutio-

Strana 515
et Moraviae. Annus 1327. 515 nibus, generali collecta regia vel steura, quae berna dicitur, excepta. — Dat. Znoyme a. d. MCCCXXVII°, X kal. Maii. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 262. — Böhmer, Reg. Imp. 397, n. 673. 1318) 1327, 24 Apr. In Ponte. Nos Johannes judex, Waltherus Largus, magister civium, Theodericus Mathie, Adol- phus Paternoster, Nicolaus Parydil, Heinricus Springinschut, Petrus de Luna, Jan Zchepphil, Pezcoldus piscator, Piczquo Lichtenberg, Woitech, Nicolaus Polko et Heinricus Lachman, scabini et jurati civitatis Pontensis inhibemus, "ne aliquis vendere seu aliquo modo a civitate nostra alienare presumat ad ipsam civitatem nostram pertinentes prati funiculos in palude. Inhibemus eciam, ne gramen eiusdem prati ad nostram spectantis civitatem quispiam vendat alicui homini extraneo, nisi si idem gramen sive fenum vendiderit cuipiam nostre incole civi- tatis.“ — Act. et dat. in Ponte a. d. incarn. MCCCXXVII, VIII kal. Maii. Ex orig. arch. civ. Pontensis Schlesinger, Stadtbuch von Brüx p. 25. 1319) 1327, 29 Apr. Brunae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, donat monasterio Aulae S. Mariae in Antiqua Bruna munitionem et villam Omicz et villam Bockwan in CC marcis mor. pond Vlrico de Khessing, pincernae curiae regalis, obligatam et ab Elizabeth, quondam Boh. et Pol. regina, nomine abbatissae et conventus dicti monasterii exsolutam. — Act. et dat. in Brunna III kal. Maii a. d. MCCCXXVII°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 262. — Böhmer, Reg. Imp. 398, n. 674. 1320) 1327, 29 Apr. Brunae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, monasterio Aulae S. Mariae in Antiqua Brunna libertates ob donatam ipsi capellam S. Procopii ampliat. — „Sane quod cum prius monasterio Aule S. Marie abbatisse et conuentui capellam s. Procopii — — donaue- rimus omni jure, vtilitatibus et jure patronatus, quibus ad nos et predecessores nostros spectabat, de gracia speciali, huiusmodi vero capelle s. Procopii gracias, jura et libertates de munificencia regalis clemencie ampliare volentes, damus et concedimus abbatisse et conuentui monasterii predicti has gracias perpetuo duraturas, quod quandocumque nos, heredes siue successores nostros, reges Boemie et marchiones Morauiae, bernam siue steuram in terra Morauie recipere continget, ex tunc abbatissa et conuentus predicti monasterii stilum berne siue notariam supreme berne Brunnensis prouincie dare et conferre habeant, cui velint, tali tamen persone, que ad reddendam racionem sufficiat dicte berne, et quod abbatissa et conuentus monasterii prelibati eciam habeant dare et conferre notariam zude Brunnensis, qui notarius tabulas terre habeat omni jure et utilitate, quo ab antiquo terre siue zude notarii consueuerunt habere, personis tamen ydoneis, quibus velint. Et vbicunque moneta siue vrbora in toto marchionatu Morauie nunc est siue in posterum statuetur, volumus 65*

Strana 516
516 Emler, Regesta Bohemiae et concedimus, vt abbatissa et conuentus monasterii sepedicti dare et conferre habeant offi- cium examinacionis siue examinatoris officium pertractare. Insuper omnia jura, gracias, libertates, immunitates et exempciones racionabiles, quas dicta capella s. Procopii ab antiquo habuit, et ea, que racionabiliter demonstrare poterint, approbamus, innouamus et confirmamus." — Act. et dat. Brunne III° kal. Maii a. d. MCCCXXVII°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 263. — Böhmer, Reg. Imp. 397, n. 675. 1321) 1327. 1 Maii. (S. I.) Elisabeth, königin von Polen und Böhmen, stellt dem bürger von Regensburg Gott- fried dem Reichen einen revers über die zurückgabe einiger bei ihm deponirten kleinodien aus. — Geb. an der hl. zwölf poten tag Philippi und Jacobi. Freyberg, Reg. Boica VI, 227. 1322) 1327, 7 Maii. Brunae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, petente Elizabeth, relicta Wence- zlai, Boh. et Pol. quondam regis, monasterio Aulae s. Mariae in Antiqua Brunna jus patro- natus ecclesiae in Cralicz donat. — Act. et dat. in Bruna non. Maii a. d. MCCCXXVII°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 264. — Böhmer, Reg. Imp. 397, n. 676. 1323) 1327, 7 Maii. In Noua Pilzna. Jarozlaus de Czenowicz locat hereditatem suam in Lossina villanis ibidem residen- tibus iure emphiteotico sub his conditionibus, "ut quilibet laneus ibidem commensurandus pro iusta et racionabili commensuracione triginta tria iugera commensurationis theotunicalis finaliter debet optinere et exitus pecorum de villa eadem in suo transitu communi a villa prenotata vsque ad fines eiusdem ville debeat omni impedimento proculmoto alterum dimi- dium funem a principio exitus ville vsque ad finem metarum camporum ville eiusdem obti- nere. Insuper vniuersis possessoribus prenotate nostre ville quendam communitatem in communem vsum habentem secundum suam voluntatem, videlicet pro pascuis pecorum maiorum et minorum, vnum quartale lanei duximus bona voluntate finaliter conferendum. Item volumus, vt quelibet area, vbi curia debeat collocari, ad quemlibet laneum pertinens debet et tenetur secundum formam latitudinis alterum dimidium funem et in ipsius longitudine duos funes veram theotunicalem mensuram continentes obtinere. Item volumus, ut nobis in festo s. Georgii dimidia marca, scilicet XXXII prag. grossi, et in festo scti Galli totidem persoluatur de quolibet laneo censuali. Et quandocunque puerum masculini siue feminini sexus in legi- timo thoro natum desponsauerimus, de quolibet laneo censuali nobis et nostris successoribus VIII grossi pragenses presententur. Insuper volumus, vt ad quamlibet expedicionem ex parte regni Boemie per vniuersam huius partem terre siue extra terminos huius terre fina- liter proclamatam nobis et nostris successoribus de quolibet laneo censuali VIII grossi pra- genses persoluantur, quod si vero expedicio eadem tunc proclamata processum non habuerit et de domo parati non exiuerimus, prout requirit ius expedicionis, extunc denarii ad expe-

Strana 517
et Moraviae. Annus 1327. 517 dicionem nobis dati ipsis restituentur siue in censu nostro defalcentur. Item volumus, ut ordinacionem steure regie, quandocunque imposita fuerit, per possessores ville eiusdem cum collectoribus steure regie, ut poterint, lenius per se vel nobiscum debeant ordinare.“ — Dat. in Noua Pylzna a. d. MCCCXXVII, nonis Maii. Ex orig. arch. civ. Pilsn. 1324) 1327, 14 Maii. Pragae. Nycolaus filius Wolflini quondam de Egra judex et Pillungus, Chunradus de Luth- mericz, Martinus de Egra, Cunradus Junossii, Meynhardus Wolframi, Heynricus Theodrici, Friczko de Chutna, Hermannus Glas, Nicolaus Albus, Heynricus de Thust, Seydlinus de Pieska, Wolflinus de Poesenpach, Nicolaus Rotinne, Wenczeslaus Alberti, Johlinus Jacobi, Nicolaus frater Bohuslai et Frenczlinus Tausentmarch jurati, nec non Johannes Wolflini, Chunradus Pleyer, Friczko dictus Kokot, Welflinus Alberti, Eberlinus de Lapide, Ni- colaus dictus Rokczaner, Albertus Stucho, Pezoldus de Egra, Budko, Johannes pannicida, Dietlinus pistor, Vlricus Pusel, Bartho Kokot, Fridericus Rost, Vlricus Clementer, Chun- radus Kokot, Otto Alberti, Heynricus Cznaimer, Pezsoldus carnifex, Heinricus Megel, Petrus et Hinricus dicti Glas, Wigandus Glaser, Johannes frater Dithmari, Heroldus et Paulus Rokczeri, Frenczlinus dictus Kornpoehil, Henslinus Mathei, Hermannus et Symon institores ac universitas ciuium ciuitatis Pragensis constituunt, ut nemo, qui est suorum bonorum im- potens, eadem possit obligare. — „Recognoscimus, quod quia filii et cognati et consanguinei nostri viuebant improuide, bona sua et pecuniam suam stultissime dissipantes, volumus et statuimus de consilio vnanimi et voluntate, vt nemo filiorum, cognatorum et consaguineorum nostrorum, quicumque sub tutoribus est, sub cura et regimine parentum aut amicorum suorum, qui est impotens bonorum suorum et pecunie sue, non possit nec debeat bona patri- monii seu hereditaria eum pro porcione sua contingencia obligare seu alio quocumque modo inbrigare aut aligenare uel pecuniam super se excredere aut commodare ad vestiendum se vel expendendum absque scitu et voluntate tutoris sui vel illius, cuius cure et regimini est subiectus. Volumus eciam et statuimus, vt quicumque tali seu talibus quidquam de parata pecunia seu de aliis rebus quibuscumque concesserit aut commodauerit vel alio quocumque modo forte fideiussorie pro eo siue pro eis promiserit, quod illi seu illis nulla persolucio nec aliqua justicia de hoc fiat. — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXVII°, pridie idus Maii. Lib. vetust. priv. et stat. arch. civ. Prag. pag. 20. 1325) 1327, 15 Maii. In Znoyma. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, interdicit, ne quis a monasterio Aulae S. Mariae nec ab hominibus eius in posterum aliquid servitii, donorum, munerum, vectigalium vel iuvaminis alicuius in expeditionibus, vel in vallorum effossione, castrorum vel munitionum aedificatione, vel servitii, vel laboris, quod robotten vulgariter dicitur, petat, extorqueat vel requirat, neqe aliquas pernoctationes faciat publice vel oculte. Praeterea

Strana 518
518 Emler, Regesta Bohemiae mandat, ut dictum monasterium, homines et bona ipsius sint exemta a quocunque genere tributorum. — Act. et dat. in Znoyma yd. Maii a. d. MCCCXXVII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 265. — Böhmer, Reg. Imp. 397, n. 677. 1326) 1327, 15 Maii. Avinione. Johannes papa XXII, Johanni, regi Boemiae; mittitur ei copia cuiusdam processus. — Dat. Avinione id. Maii, pontif. a. XI°. Dudík, Iter Rom. II, 104. Extr. 1327) 1327, 22 Maii. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex oc., hospitale ante civitatem Budywoys situm a solutione dimidiae sex. gros. den. prag. liberat et eximit. — Not. oc, Affectantes hospitali ante civi- tatem nostram Budywoys sito, "quod dilectus nobis Zacharias, civis noster de Budywoys, fundavit et construxit de novo, facere graciam specialem; ipsi hospitali, ut pauperes in eodem hospitali degentes pro nobis et nostris successoribus iugiter deum orent, alteram dimidiam sex. gros. prag. den., quas ipsum hospitale de molendino super brachio Multawe sito et agris civitati Budywoys admensuratis, quod et quos predictus Zacharias ob salutem anime sue eidem donavit hospitali, cum civitate nostra Budywoys annis singulis nobis et ca- mere nostre nomine census solvere et dare contingit de libertate nostra regia principaliter propter deum conferimus et donamus, sic quod de cetero ipsum hospitale a solucione ipsius census, quem cum civitate ipsa Budywoys hucusque solvere consuevit, et a collecta generali, que volgariter berna nuncupatur, perpetuis temporibus sit liberum et exemptum, quodque idem census inantea civibus nostris predictis in censu dicte civitatis nostre, quem nobis et camere nostre annis tenentur solvere singulis, defalcetur, mandantes universis presentibus et futuris, cuiuscumque condicionis, preeminencie vel status existant, ut predictum hospitale in donacione nostra et libertate census huiusmodi perpetuo impedire non debeant nec eciam ab eo exigere quoquomodo.“ — Dat. Prage a. d. M.CCC.XXVII, XI kal. Jun. Ex orig. arch. Budiwoic. 1328) 1327, 24 Maii. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boemiae, rescribit, se eius nuntios benigne audivisse, simulque ei mittit transcriptum processuum factorum contra Ludovicum de Bavaria in illis regionibus publicandorum. — Dat. Avinione IX kal. Junii, pontificatus a. XI°. Dudík, Iter Rom. II, 104. — Löher, Arch. Zeitschrift VI, 216. — Preger, Die Verträge Ludwigs des Baiern mit Friedrich dem Schönen in den J. 1325 und 1326. Abhandl. der hist. Cl. der k. baier. Akademie der Wissenschaften XV, 224. 1329) 1327, 26 Maii. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, civitati Znoymensi concedit nundinas sub juribus nundinarum civitatis Prag. — „Licet dilectos nobis ciues ciuitatis nostre Znoyme exigentibus eorum nobis gratis et acceptis meritis alias fauorabiliter in omnibus prosequamur, tamen quia pridie occasione nostre presencie nobis cum illustribus ducibus Austrie neccesa-

Strana 519
et Moraviae. Annus 1327. 519 rium colloquium obseruantibus in eadem diro ignis incendio pregrauiter sunt affecti, ipsis super eo oportune consolationis remedia adhibere volentes, eis graciose concedimus, vt annis singulis sibi deinceps succedentibus nundinas seu forum annuale quarumlibet rerum venalium in quolibet festo Inuentionis S. Crucis sub juribus, consuetudinibus et libertatibus, quibus nostra Pragensis et nonnulle alie regni nostri Bohemie uel marchionatus Morauie ciuitates frui — — noscuntur, in prefata ciuitate Znoyma habeant.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXVII, VII° kal. Junii. Ex orig. arch. civ. Znoym. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 266. — Böhmer, Reg. Imp. p. 397, n. 678. 1330) 1327, 30 Maii. Sicca. Johann, könig von Böhmen oc, belehnt die brüder von Lodenburg und Bergow ma den gütern Alt- und Neu-Seeberg und mit der stadt Belyn samt schloss. — De dato Sickt III kal. Jun. 1327. Riegger, Arch. II, 593. — Fortasse idem ut lit. sig. n. 1332. 1331) 1327, 30 Maii. Pragae. Ulrich landgraf von Leuchtenberg bekennt, dass er vom Johann, könige von Böhmen oc, die hälfte der burg Petzenstein und 200 pfund geldes zu lehen empfangen. — Geben zu Prage a. dom. 1327 am pfingstabend. Sommersberg, Ss. rer. Siles. III, 73. 1332) 1327, 31 Maii. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, fratribus de Bergow villam suam Peczschow jure feodali confert. — Not. oc, „quod cum dilecti fideles nostri Otto et Otto fratres de Lodburch dicti de Bergow de propriis bonis suis, videlicet Antiquo et Nouo Seberch dictis necnon Belina ciuitate cum castro ibidem cum omnibus bonis et hominibus ad ipsa et ipsum spectantibus nostri sint feudales effecti nosque proinde et pro multis seruiciis nobis per eos exhibitis eis et eorum heredibus vtriusque sexus villam nostram Peczschow conferendam duxerimus, tenendam et habendam per eos in perpetuum jure et tytulo feudali pacifice et quiete, promittimus, quod infra trium mensium spacium a primario reditu sev aduentu nostro ad regnum nostrum Boemie continue computandum, postquam in proximo exierimus de eodem, ipsos Ottonem et Ottonem seu eorum heredes in plenam et pacificam possessionem ipsius tocius ville mittemus corporaliter et eam in ea parte, quam quidam nostrorum fideles hereditario jure tenent, exoluemus et faciemus prorsus liberam ab eisdem, ac ab omni homine ipsam in toto vel in parte impetente disbrigabimus infra spacium temporis antedictum. Quod si non fecerimus, extunc ipsi et eorum alter vel quilibet cum supradictis bonis suis respectum vasallorum et feudalium, quem nostris continue temporibus ad nos gerent, ad heredes aut successores nostros, Boemie reges, in nullo tenentur gerere vel habere, donec id, quod de premissis missione in plenam et pacificam possessionem prefate tocius ville ac disbrigacione eiusdem premittitur, fuerit subsecutum." — Dat. in Sycka a. d. MCCCXXVII°, II° kal. Jun. Ex orig. arch. c. r. aul. Vien. cop. Mus. Boh.

Strana 520
520 Emler, Regesta Bohemiae 1333) 1327, 31 Maii. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Hinconi, electo Olomucensi, et Hin- coni Berce de Duba domino in Lypa, purchravio Pragensi, regni Boemiae capitaneo, villas Crenouicz et Cessan ac medietatem villae Ciesczyn in Moravia sitas, quae ad reges Bohemiae per mortem Conradi, episc. Olomuc. sunt devolutae, donat. — Dat. Prage a. d. MCCCXXVII°, II kal. Jun. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil. Cöd. dipl. Mor. VI, 266. — Böhmer, Reg. Imp. 397. n. 649. 1334) 1327, 1 Jun. Avinione. Johannes papa XXII Nicolao Otachari ordinis fratrum Praedicatorum concedit, ut in monasterio s. Procopii, in quo fuit receptus in monachum, habeat locum in choro et vocem in capitulo. — „Dudum siquidem per te nobis exposito, quod olim tu fueras ordinem fratrum Predicatorum expresse professus ac in eo viginti annis vel circiter laudabiliter conversatus, et quod dum adhuc fores in eodem ordine, per quondam Coldam, fratrem dicti ordinis, in- quisitorem heretice pravitatis in regno Boemie per sedem apostolicam deputatum, subdele- gatus extiteras, quod competebat Colde prefato ex potestate sibi super hoc a dicta sede concessa, ad huiusmodi inquisitionis in certis dicti regni partibus officium exercendum, quodque dictum officium im illis partibus exercueras fideliter et solerter, et quod ob hoc, quia nonnulli tui emuli hereticis occulte faventes tibi apud superiores tuos dicti ordinis, quamvis falso, detraxerant et de te sinistra in eorundem superiorum auribus nequiter instillarant, dicti superiores exinde contra te iracundie calore succensi, propterea nonnullas penas exces- sivas et insolitas inflixerant contra ipsius ordinis instituta, et nichilominus tibi, quod ad ulti- mum locum predicti ordinis dicti regni personaliter accedere debeas, iniunxerant, ut amplius te gravarent, propter que tu conspiciens tibi periculum inminere ad audientiam nostram appel- lans ad sedem ipsam accesseras, et deinde a superiore tuo licenciam obtinueras ad Cister- cienses vel Premonstratenses ordines transeundi, et quod ex eo, quia in aliquo Cisterciensium — vel Premonstratensium ordinum predictorum locum invenire nequiveras, dilecti filii — abbas et conventus monasterii sancti Procopii ordinis s. Benedicti Pragensis diocesis, pietate ducti, te in eodem monasterio receperant in monachum et in gratiam, donec tu obtineres tibi a nobis provideri super hiis de remedio salutari, et quod tu dimisso habitu eiusdem ordinis Predicatorum in dicto monasterio receperas habitum monachalem et de receptione huiusmodi testimoniales litteras ab abbate et conventu obtinueras prelibatis, et veniendo ad sedem prefatam denuo laborans nobisque pro te humiliter supplicato, ut senectuti et de- bilitati tui corporis pio et paterno compatientes affectu tui statui et saluti dignaremur super premissis misericorditer providere: nos, qui more pii patris salutem cupimus et querimus singulorum, attendentes fore meritorium et salubre, ut lacessitis et afflictis de oportuue con- solationis remedio consulatur, venerabili fratri nostro... archiepiscopo Ebredunensi et di- lectis filiis Brevnoviensibus ac . . de Porta apostolorum Pragensis diocesis monasteriorum abbatibus per nostras certi tenoris litteras dedimus in mandatis, ut ipsi vel duo aut unus

Strana 521
et Moraviae. Annus 1327. 521 eorum, si premissa vera existerent, te ab ex communicationis sententia, quam propter dimis- sionem dicti habitus ordinis Predicatorum incurreras, auctoritate nostra iuxta formam ecclesie absolverent, et super irregularitatem, quam contraxeras sic ligatus divina officia celebrando et alias te, ut asseruisti, immiscendo eisdem, tecum misericorditer dispensarent, iniuncta tibi, prout expedire viderent, penitentia salutari, teque, si aliud tibi canonicum non obstaret, per se vel alium seu alios in eodem monasterio sancti Procopii auctoritate predicta recipi face- rent in monachum et in fratrem, tibique regularem habitum iuxta consuetudinem ipsius monasterii denuo exhiberi et sincera in domino caritate tractari, tibique de communibus ipsius monasterii proventibus sicut uni ex aliis monasterii eiusdem monachis integre provi- deri. Postque venerabilis frater noster Bertrandus, archiepiscopus Ebredunensis, unus de executoribus memoratis, inquisita per eum de premissis iuxta formam litterarum ipsarum diligentius veritate, ac reperta ita esse, sicut per te, ut premittitur, expositum fuerat coram nobis, te a predicta excommunicationis sententia auctoritate prefata iuxta ecclesie formam absolvit, ac super irregularitate predicta tecum misericorditer dispensavit, iniuncta tibi per eum, prout sibi visum fuerit, penitencia salutari, ac nichilominus abbati et conventui supra- dictis auctoritate prefata mandavit, ut te in eorum monasterio reciperent in monachum et in fratrem tibique regularem habitum iuxta consuetudinem ipsius monasterii denuo exhiberent et te sincera in domino caritate tractarent, tibique de communibus ipsius monasterii proven- tibus sicut uni ex aliis eiusdem monasterii monachis integre providerent, prout in ipsius archiepiscopi litteris suo sigillo sigillatis plenius continetur. Nos igitur volentes meritorum tuorum intuitu, super quibus apud nos fide digno testimonio commendaris, tibi facere graciam ampliorem, tuis supplicationibus inclinati, tecum ut in eodem monasterio locum in choro et vocem in capitulo habeas, premissis ac felicis recordationis Clementis pape V, predecessoris nostri, et quibuscumque aliis constitutionibus contrariis nequaquam obstantibus, auctoritate apostolica ex uberioris dono gratie dispensamus.“ — Dat. Avinione kal. Jun. pontif. a. XI" Dudík, Iter Rom. II, 194. 1335) 1327, 6 Jun. (S. 1.). Petrus abbas, Slauata prior, Borzyslaus celerarius totusque conventus monasterii Willemowiensis villam Zehub vendunt Hinconi et Mechildae de Zlebyn. — Not. oc, "quod cum nostrum monasterium plurimorum debitorum sarcina per fratrem Jarozlaum, quondam eiusdem nostri monasterii abbatem, inter christianos et judaeos diversimode contractorum acriter gravaretur, praecipue tamen causa exactionis gravissimae, videlicet CXX sexag., quas tunc magnificus d. Johannes, Boemiae et Poloniae rex, praedicta nostra gravissima debita parvipendens, a nostro sibi dari monasterio postulavit, habita ergo totius nostri capituli bona deliberatione salubrique consilio, quomodo essent haec debita persoluenda, ne nostrum tota- liter periret monasterium propter damna cottidiana, quae accrescunt ex usuris, totius ergo nostri capituli congregationi utile visum est, ut bona nostra, Zehub villa in Czaslauiensi prouincia sita, pro praedictis debitis venderetur persoluendis. Quapropter memoratam Zehub villam nobili viro d. Hynconi et matertere ipsius d. Mechilde dictis de Zlebyn et eorum 66

Strana 522
Emler, Regesta Bohemiae 522 successoribus pro CC et X marcis, pro qualibet marca LXIV gros. computando den. prag. iure hereditario vendidimus, cum hereditatibus super terram et in terra, pratis, pascuis, ru- betis, rivulis et aliis proventibus seu utilitatibus universis, quae ad praefatam villam Zehub pertinere dinoscuntur.“ — Testes: Michahel de Freudnow, Sdenco de Wyecemilicz, Thomas ibidem, Sdenco de Wchynicz, Chotiebor de Medwedycze Cunradus dictus Chutner de Trze- biczicz, Przedbor de Przedborzicz, Sdenco de Lesczyna, Sokol de Bykanye, Slauibor de Ra- donow, Radzlaus de Lipka. — Dat. et act. a. d. MCCCXXVII, sabbato in IV temporibus post Pentecostes. Ex orig. arch. duc. Olesnic. cop. Mus. Boh. 1336) 1327, 7 Jun. Pragae. Otto senior et Otto junior fratres de Lodburch dicti de Bergow Johanni, regi Boh. oc, fidelitatem promittunt. — Recognoscimus, nos — „d. Johannis, regis Boh. oc, de bonis nostris infrascriptis, videlicet Antiquo et Nouo Seberch, et ciuitate nostra Belyna, cum castro ibidem et omnibus bonis et hominibus ad ipsa et ipsam spectantibus, videlicet municionibus, homa- giis, villis, allodiis, agris cultis et incultis, siluis, rubetis, pratis, pascuis, piscinis, piscacio- nibus, venacionibus, aquis, molendinis, censibus, redditibus, fructibus, honore et dominio, jure patronatus ecclesiarum et omnibus aliis iuribus et pertinenciis suis, in quibuscumque nunc vel in futurum consistant, factos esse feodales et vasallos, et eorum resignacionem in suis sponte et libere facta manibus ea ab ipso pro nobis, heredibus et successoribus nostris, huiusmodi bonorum nostrorum dominis seu possessoribus, in feodum recepisse, sibique fideli- tatis ac homagii seruandi perpetuo iuramentum corporaliter prestitisse, promittentes sub eodem prestito iuramento, quod ipsi domino nostro regi suisque heredibus et successoribus, Boemie regibus, tamquam vero domino seu veris dominis nostris nos, heredes et successores nostri, quicumque predictorum bonorum domini seu possessores fuerint, velut eorum vasalli et feodales cum omni fidei constancia et debita promtitudine semper inantea intendemus, eo saluo, quod vxoribus nostris legitimis duo milia marcarum grossorum denariorum pragen- sium, et nil amplius, sexaginta quatuor grossos pro qualibet marca computando, in supradictis seu omnibus aliis bonis nostris, castris et ciuitatibus dumtaxat exceptis, possimus nomine dota- licii vel donacionis propter nupcias assingnare. Quequidem bona per heredem vel heredes nostros vtriusque sexus, ita quod si filium vel filios non habuerimus, extunc filia vel filie nostre legitime in huiuscemodi bonis nostris succedere valeant pleno iure, in prefata summa pecunie exoluta ad eum vel eos, seu eam vel eas denuo reuertentur, possidenda semper per ipsum vel ipsos, ipsam vel ipsas a domino nostro rege, heredibus et successoribus suis me- moratis tytulo feodali.“ — Dat. in Praga a. d. millesimo CCCXXVII°, VII° idus Jun. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennae. cop. Mus. Boh. 1337) 1327, 7 Jan. Pragae. Johannes, rex Boh. oc, decano et canonicis ecclesiae Wyssegradensis concedit, ut possint curias suas in monte Wyssegradensi dilatare. — Not. oc, "quod precibus nostri de-

Strana 523
et Moraviae. Annus 1327. 523 voti capellani Dyrzyslay, decani Wyssegradensis ecclesiae, inclinati et ob favorem residentium praelatorum et canonicorum Wissegradensis ecclesiae, nostrae capellae specialis, gratiose admittimus et concedimus, ut in monte praedicto Wissegradensi commorantes, qui noster est et nullius alterius, possint praedicti decanus et sui successores nec non alii praelati et ca- nonici residentes curias suas, in quibus morantur, dilatare et majores facere, liceatque eis pro familia sua et aliis artificibus ac sibi necessariis habitacula facere ibidem, ita quod nullus alius quam ipsi cum eis habeant quidquam disponere, nisi justitiam de ipsis nollent iidem facere, tunc volumus, quod ad nos vel ad capitaneum nostrum seu beneficiarios Pra- genses pro justitia recursus habeatur, secundum quod de aliis hominibus eorum et aliorum clericorum regni nostri in villis morantibus observatur.“ — Act. et dat. Pragae a. d. millesimo trecentesimo vicesimo septimo, septimo idus Junii. Ex orig. duplici archivi cap. Wyssegrad. — Hammerschmidt, Glor. eccl. Wissegrad. 251. — Böhmer, Reg. Imp. 397, n. 680. 1338) 1327, 7 Jun. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, petente Bavaro, abbate monasterii in Brewnow, dat fratribus ac monasterio in Reigrad jura judicii proviucialis. — Preposito, fratribus ac monasterio ia Reigrad, quod tamquam membrum monasterii „Brewnoviensis ad ipsum in spiritualibus et temporalibus spectare dinoscitur, pleno iure provinciale iudicium per omnes districtus ad dictum monasterium Reigrad spectantes tam in causis pecuniariis quam capitalibus seu criminalibus sive mutilationis, sive mortis cuiuslibet, divine remunera- tionis intuitu plenissimo iure contulimus et conferimus tenore presencium litterarum, inhi- bentes districte dilectis nostris fidelibus, capitaneo per Morauiam, seu beneficiariis per di- strictum Brunensem, seu iudicibus et iuratis quibuslibet, ne de malefactoribus, qui in dicti monasterii districtibus Reigradensis captivati fuerint, seu in ipsis moram traxerint vel habi- taverint, seu alias dicti monasterii homines fuerint captivati aliquando, —— iusticiam seu iudi- cium faciant in personis ipsorum seu rebus, sed ante omnia illi vel illis personis religiosis vel secularibus, quibus dicti prepositus et conventus Reigredensis dictum iudicium commi- serint, dicti malefactores presententur et ab hiis iusticia fieri postuletur, et quod in personis et rebus statutum fuerit per eosdem, inviolabiliter auctoritate regia observetur.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXVII°, VII° id. Jun. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 267. — Böhmer, Reg. Imp. p. 397, n. 681. 1339) 1327, 8 Jun. Pragae. Johannes, rex Boh. et Pol. ac Lucemb. comes, Petro de Bosenberch castrum Janowicz cum pertinentiis vendit eique simul teloneum in oppido Nyrsko annectit. — Not. oc, "quod fideli nostro dilecto Petro de Rosenberch castrum nostrum Janowicz cum omnibus bonis et homi- nibus ad ipsum spectantibus, videlicet villis, allodiis, fortalitiis, homagiis, silvis, rubetis, pratis, pascuis, piscinis, piscationibus, aquis, aquarumve decursibus, molendinis, venationibus, aucupationibus, fructibus, censibus, redditibus, honore, dominio, iure patronatus ecclesiarum 66*

Strana 524
524 Emler, Regesta Bohemiae et omnibus aliis iuribus et pertinentiis suis, in quibuscunque consistant, [cum] quibus ad quondam Johannem de Janowicz et heredes suos et consequenter ad nos et regnum nostrum Boemiae spectabat et spectare poterat, vendidimus et vendimus de procerum, fidelium no- strorum consiliariorum consilio pro duobus milibus ducentis quadraginta sexagenis gr. den. pragensium, de quibus nos recognoscimus esse pagatos, et in predicti Petri ac heredum suorum tradidimus et tradimus nostro, heredum ac successorum nostrorum, Boemiae regum nomine potestatem ac cedimus libere de eodem, nil nobis et ipsis heredibus ac successoribus nostris iuris, iurisdictionis vel honoris in praedictis castro Janowicz et eius pertinentiis in toto vel in parte aliquatenus reservantes, superaddentes eis insuper de speciali gratia the- lonium, quod nobis in oppido dicto Nyrzko et ad ipsum regnum Boemiae pertinebat seu pertinere poterat modo qualicunque, Petro, heredibus ac successoribus suis saepefatis ex no- strae concessionis gratia iure hereditario, ut 1) praedicto castro Janowicz et suis pertinentiis omnibus perpetuo sit annexum, et idem Petrus, heredes ac successores sui omnia et singula pacifice possideant tenore praesentium praenotata“. — Dat. et act. Pragae VI idus Jun. a. d MCCCXXVII. Pangerl, Urkb. v. Goldenkron, Font. r. Austr. XXXVII, p. 85. — 1) In cod. „cum“. 1340) 1327, 8 Jun. Pragae. Nos Johannes dei gratia Boemiae et Poloniae rex ac Lucemburgensis comes, recogno- scimus, — "quod quia fidelis noster dilectus Petrus de Rosenberch castrum nostrum Janowic cum omnibus bonis et honoribus ad ipsum tempore quondam Johannis de Janowicz et nostraz exemptione spectantibus pro se et suis heredibus comparavit pro certa summa pecuniae titulo emptionis, nos ipsum castrum cum praedictis suis pertinentiis et villis hincinde obligatis per quemcunque obligationis modum a carnisprivio proximo ad anni spatium revolutum continue ab omni homine et praecipue ab heredibus quondam praedicti Johannis de Janowicz, ipsum vel ipsos in toto vel in parte impetente vel impetentibus, promittimus totaliter disbrigare et redimendo annectere obligatas villas castro et Petro vel suis heredibus aut successoribus, ut praemissum est, memoratis. Quod si non faceremus, extunc ipsum Petrum vel eius heredes ac successores de castro Weytra removere non debemus ullatenus, donec praemissa omnia per nos vel heredes nostros ac successores, reges Boemiae, fuerint adimpleta.“ — Dat. et act. Pragae VI idus Jun. a. d. MCCCXXVII. Pangerl, Urkb. v. Goldenkron Font. r. Austr. XXXVII, 86. 1341) 1327, 9 Jun. Pragae. Johannes, Boh. rex oc, per litteras Henrico de Lippa, capitaneo Mor., Brunnensi ca- merario, ceterisque beneficiariis datas, homines monasterii Raygradensis ab omnibus culpis eximit, ut a multis pressuris, quibus variis modis affecti sunt, respirare valeant. — Dat. Pragae V id. Jun. a. d. MCCCXXVII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 268; VII, 848. — Böhmer, Reg. Imp. p. 397, n. 682.

Strana 525
et Moraviae. Annus 1327. 525 1342) 1327, 13 Jun. Egrae. Johannes, Boemiae rex oc, monasterio in Tepla jus patronatus ecclesiarum in Semomat et Herndorf confert. — „Disponentes nostre saluti predecessorum nostrorum, regum Boemie, animarum remedio salubriter providere, devotis nostris dilectis .. abbati et conventui mo- nasterii in Tepla, ut ipsi pro nobis et nostra salute libencius et sedulius deum orent, jura patronatus ecclesiarum in Semomat et in Herndorf conferimus perpetue et donamus, ipsa jura patronatus in abbatem et conventum monasterii predicti cum omnibus eis pleno iure, quibus ad nos spectabant hactenus seu spectare poterant in futurum, jugiter transferentes, sic quod abbas, qui nunc est vel pro tempore fuerit, et conventus ibidem in Tepla ad easdem eccle- sias parrochiales fratres sue ecclesie aut quemcumque alium habeant presentare potestatem; volentes et statuentes, quod episcopi Pragenses vel eorum vices gerentes in spiritualibus presentatos per dictos abbatem et conventum ad prefatas ecclesias parrochiales instituere debeant et eciam confirmare.“ — Dat. in Egra a. d. MCCCXXVII°, idus Jun. Ex orig. mon. Teplensis cop. Mus. Boh. 1343) 1327, 13 Jun. Iglaviae. Nicolaus Gundoldi judex ac jurati Iglauienses recognoscunt, jus patronatus ecclesiae in Byelandes ad progenitores dominae Gedrudis, relictae Conradi Schobronis, civis Iglaviensis, a multis annis hereditarie pertinuisse. — Dat. Iglauie a. d. MCCCXXVII°, id. Jun. Ex orig. arch. civ. Iglav. Chytil, Cod dipl. Mor. VI, 268. 1344) 1327, 15 Jun. (S. 1.). Wusk von Harach erklaert einen verlorenen ihm vom abte Bartholomaeus und dem convente von Hohenfurt ausgestellten schuldbrief im Falle der wiederauffindung für ungiltig. — Thue chund oc, "daz mier der erwer herr abt Bartolome, dem got genad, vnd di sam- mung gemain ze Hohenfuert in dem chloster gelten scholden tzwai hundert phunt alter wienner phenning; vm daz selbe gelt satzten si mier ze phant iern weingarten, der do leit an dem Sauperg vnd genant ist „in dem gereud,“ vnd gaben mier dar vber einen prief ver- sigelten mit dez vor genantes hern dez abtes insigl von Hohenfuert vnd mit hern Duerings insigl, der ze den selbe zeeiten pergmaister waz vber den selben weingarten. Den selben prief den hab ich verlarn; wer daz, daz den selben prief iemant meiner gerben oder ander iemant funden hiet oder noch fund, vnd den chumftichleichen her fuer zaigen wold den vor- genanten hern ze Hohenfuert ze schaden vm daz vor geschriben gelt, so mag den selben hern von Hohenfuert der selbe prief nichtiz nicht geschaden, noch chain ansprach hintz in geprueven vm daz vor genant gelt, wan si mich dez selbe geltez schan vnd erleich habent verricht an allen chrieg.“ — — Dieser prief ist gegeben do von Christes gepuerd ergangen warn dreuczehen hundert jar dar nach in dem suben vnd tzwancgistem jar an dez heiligen hern sand Veites tag. Pangerl, Urkb. v. Hohenfurt, Font. rer. Austr. XXIII, 73.

Strana 526
526 Emler, Regesta Bohemiae 1345) 1327, 25 Jun. Avinione. Johannes papa XXII magistro Hermanno de Boemia, custodi ecclesiae Pragensis, audi- tori palatii apostolici; indulgetur sibi, quod possit, stans in curia Romana, percipere fructus beneficiorum suorum. — Dat. Avinione VII kal. Jul. pontif. a. XI°. In eodem modo abbati Aulae Regiae et archiepiscopo Salisburgensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 104. Extr. 1346) 1327, 27 Jun. (S. 1.). Publication de la pais fait entre les citains de Metz et ordonnances tendentes à re- tablir le bon ordre dans la ville. — Ratification du traité de paix précédent par Jean, roi de Bohême, par Edouard, comte de Bar, et par les paraiges de Metz. — Le samedy après la feste de la nativité st. Jean-Baptiste. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 48. — Böhmer, Reg. Imp. 191, n. 103. 1347) 1327, 1 Jul. Treviris. Jean, roi de Bohême etc., fait savoir qu'il a assigné précédemment à Baudouin, archevêque de Trèves, trois gros de Tours, plus un quatrième, à percevoir sur la part du thonlieu à Bacharac. — Dat. Treveris prima die mensis Julii. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 48. — Böhmer, Reg. Imp. 397, n. 638. 1348) 1327, 14 Jul. In Olomucz. Hinco, electus Olomuc. testatur, nobilem virum Milischium de Namescz de licentia Conradi, episcopi Olomuc., altare s. Mathei in ecclesia Olomuc. construxisse illudque de sex marcis annui redditus in villa Vhercz prope Milonicz dotasse. — Dat. et act. in Olomucz a. d. MCCCXXVII°, pridie id. Jul. Ex orig. arch. capit. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 268. 1349) 1327, 20 Jul. In Epternaco. Johannes, Boh. rex oc, uxori Heinrici de Lypa junioris dotem 3000 marc. super civi- tate Tribowia Moravicali assignat. — Not. oc, „quod bona nostra infrascripta, videlicet, opidum et municionem Towaczaw cum villis Myrwans, Oplaczan, Wytlich, Herboricz, Grelicz villa forensi, et Pywn, cum vniuersis suis pertinenciis, que fideli nostro dilecto Heinrico de Lypa juniori in tribus milibus marc. gross. denariorum pragensium morauici pagamenti et numeri nomine dotis seu dotalicii nobilis domine Agnetis de Blanchenheim, consanguinee nostre, sibi in vxorem legittimam copulate et tradite, assignauimus tytulo pignoris possidenda et habenda, prout in aliis litteris nostris inde confectis plenius continetur, ab eodem Hein- rico de Lypa libere exsoluimus et redemimus integraliter et in totum. Cupientes igitur pre- fatam dominam Agnetem, consortem dicti de Lypa, consanguineam nostram, de predicta sua dote, videlicet trium milium marcarum reddere certam penitus et securam, eadem tria milia

Strana 527
et Moraviae. Annus 1327. 527 marcarum super ciuitatem Tribowiam Moravicalem cum omnibus et singulis suis juribus et pertinenciis predicte domine Agneti pro dote sua impendimus, dedimus et assignauimus, et de nostra certa sciencia et consilio prelibato duximus deputandam, per ipsam dominam habendam, tenendam, vtifruendam et possidendam pacifice et quiete, libere, omni eo modo, jure et forma, sicut predicta bona Tobaczaw eidem obligata fuerunt, tamdiu, quousque in prefata summa trium milium marcarum ab ipsa fuerint exsoluta et redempta, ordinantes et omnino volentes, vt dicta domina nostra consanguinea de prefata summa trium milium mar- carum assignatarum sibi per nos super predictis ciuitate Tribouie et pertinenciis suis et de ipsis bonis, quamdiu ab ea exsoluta non fuerint, siue cum antedicto marito suo pueros et heredes habuerit vel non habuerit, ordinare, facere et disponere in vita vel in morte, eadem legandi, donandi, obligandi, permutandi cuicumque vel quibuscumque voluerit, libere et absque omni impedimento valeat atque possit tamquam de re sua propria pro sue libito voluntatis, ratum, firmum et gratum habentes exnunc prout extunc, extunc prout exnunc, quidquid per eandem consangwineam nostram de dicta dote sua trium milium marcarum in vita vel in morte actum, factum fuerit seu ordinatum, promittentes pro nobis et heredibus nostris bona fide prefatam nostram consanguineam in predictis bonis seu dote sua ab iniuriis, violenciis, grauaminibus seu molestiis quibuscumque seu quorumcunque manutenere, protegere et fauorabiliter conseruare." — Dat. in Epternaco a. d. MCCCXXVII°, XIII kalendas Aug. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 849. 1350) 1327, 26 Jul. In Pilzenensi civitate. Wratislaua, Eponis relicta, legat claustro Praedicatorum Pilzenensis civitatis nemus Sokorzin. — Profiteor, "quod ego in puncto mortis mee constituta — — legaui pro remedio mee anime claustro Predicatorum Pilzenensis ciuitatis — — nemus meum hoc appellatum Sokorzin — — hereditarie possidendum. — Testes : Raczko de Nebielaw et Raczko de Bucschicz wladicones Pilzenensis districtus et Vlricus de Budwoys ac Fridericus Scharfo, ciues Pilzenensis ciuitatis. — Dat. in Pilzenensi ciuitate a. d. MCCCXXVII°, proxima die dominica post festum s. Jacobi. E cop. Mus. Boh. 1351) 1327, 30 Jul. In monasterio Lucensi. Hartlebus et Gerhardus fratres de Herolticz cum Johanne abbate et conventu mona- sterii Lucensis villam Naschraticz pro villis monasterii Rotikel et Pokoyowicz commutant tali adiecta conditione, "quod dictam villam nostram cum suis appendiciis — — contra omnes inpetitores —— eisdem dominis ac eorum monasterio prelibato sub rerum nostrarum ypoteca disbrigare tenemur omnino circa proximum colloquium nobilium dominorum Brunne uel Znoyme habiturum, et in antea coram nobilibus terre et zcudariis secundum ius commune terre pre- tactam villam Naschraticz omni fraude et dolo semotis liberaliter resignare promittimus et spondemus. Si autem, quod absit, hoc facere negligeremus, vnus e duobus infrascriptorum

Strana 528
528 Emler, Regesta Bohemiae dominorum, videlicet Stizlaus miles de Vrbav, et Benescus de Raussenpruch, qui ambo me- moratis dominis et eorum monasterio caucione fideiussoria promiserunt, in dictam Znoymensem ciuitatem alternatim per quatuordecem dierum curriculum singuli eorum continue obstagium subintrare." — Dat. in antedicto Lucensi mon. a. d. MCCCXXVII°, III° kal. Aug. Ex orig. arch. apud c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 269. 1252) 1327, 31 Jul. Pragae. Nicolaus, filius quondam Wolflini de Egra judex, et Pillungus, Conradus de Lutho- mericz, Martinus de Egra, Meinhardus Wolframi, Heinricus Theodrici, Friczko de Chutna, Hermannus Glas, Nicolaus Albus, Heynricus de Tust, Seydlinus de Pieska, Nicolaus Rotinne, Nicolaus frater Bohuslai, Frenczlinus Tausentmarch, Johlinus Jacobi et Wolflinus de Posenpach jurati cives civitatis Pragensis venditionem unius et viginti huttarum pannorum Wolflini de Lapide, civis Pragensis, quibusdam pannicidis sub censu solvendo attestantur. — Not. oc, „quod discretus vir Wolflinus dictus de Lapide, conciuis noster, vendidit et dedit suo et he- redum suorum nomine de consilio et voluntate amicorum suorum viginti vnam huttam pan- norum siue viginti unam stacionem, in quibus huttis siue stacionibus panni venduntur, tes- tudinatas et lapideas, limitatas et distinctas, sub domo sua lapidea, quam inhabitat, sita in ipsa ciuitate Pragensi a latere domus eiusdem penes huttas sive stationes pannorum ligneas, discretis viris pannicidis, conciuibus nostris, infrascriptis ementibus et recipientibns pro se ad habendum, tenendum et possidendum iure hereditario in perpetuum sub census onere infrascripto. De quibus quidem huttis siue stacionibus in introitu earum de foro dicto vul- gariter Tentelmarcht a sinistris primam Petrus Friczkonis Kokot habet pro triginta sex dena- riis grossis pragensibus census annui, secundam Pilungus eciam pro triginta sex grossis terciam idem Pilungus pro triginta sex grossis, quartam Conradus de Luthomericz pro viginti sex grossis, quintam Frenczelinus dictus Neys eciam pro viginti sex grossis predictis. Tunc itur directe de hostio testudinis harum huttarum trans viam sub aliam testudinem versus domos Seydlini et Conradi dicti Ruerenpheffer institorum, ubi a sinistris sextam Nicolaus dictus Huler habet pro XXXVI grossis, septimam Conradus de Luthomericz prefatus habet pro XXXVI grossis, octavam Petrus de Luthomericz pro XXXII grossis predictis. Vlterius est hostium ducens de his huttis lapideis ad huttas ligneas, post quod hostium nonam Jo- hannes dictus Pfuntel pro triginta sex grossis, decimam Conradus dictus Huler habet pro XXXVI grossis, vndecimam Nicolaus dictus Neys pro triginta sex grossis, duodecimam idem Nicolaus Neys habet pro viginti sex grossis predictis, vbi est finale hostium huius testudinis harum huttarum, per quod eciam est introitus de institis ad has huttas, a quo hostio a si- nistris tredecimam Johannes Figuleys habet pro viginti sex grossis, quartam decimam Jo- hlinus Ditlini Leinwateri pro triginta sex grossis, quintam decimam Johannes residens ad sanctum Leonhardum pro triginta sex grossis, decimam sextam Nicolaus dictus Roll habet pro viginti sex grossis predictis, decimam septimam Petrus, filius Leonhardi, pro XXXVI grossis, decimam octauam Petrus Glas habet pro triginta sex grossis predictis. Hic exitur et transitur directe trans viam ad testudinem primarum huttarum, vbi a sinistris decimam

Strana 529
et Moraviae. Annus 1327. 529 nonam Johannes Pfuntel prefatus habet pro viginti sex grossis, vigesimam Johannes Figuleys prefatus habet pro viginti sex grossis, et vigesimam primam Thomas, gener Mathie balne- atoris, habet pro viginti sex grossis predictis census annui supradicti. Pro hiis huttis sic emptis ipsi pannicide jam dederunt ipsi Welflino de qualibet hutta duas marcas, sexaginta quatuor denarios grossos predictos pro qualibet marca numerando, in parata pecunia, quam pecuniam idem Welflinus fassus est coram nobis se a prenominatis viris pannicidis recepisse et habere, hec promittens, quod ipsi pannicide pro hac data ipsi Welflino futurorum quatuor annorum simul et semel pecunia census debeant a festo s. Galli primum venturo quatuor annis continuis liberi a solutione et dacione cuiuslibet census esse, finitis autem quatuor annis iam dictis ipsi pannicide quilibet eorum de hutta sua censum preexpressum singulis annis in grossis denariis predictis, vel si predicti grossi deperierint, in argento datiuo vsuali in festis beatorum Georgii et Galli soluere et dare in omnem euentum Welflino prefato et successo- ribus suis tenebuntur et debebunt, et hoc idem successores ipsorum pannicidarum facere de cetero sunt asstricti. Quodsi aliquis uel aliqui eorum in aliquo terminorum predictorum debitum censum vllo vmquam tempore non reddiderit uel non reddiderint, extunc cum uel eos in hutta uel huttis suis aut alias in bonis suis quibuscunque, si pignus ibi inueniri et haberi non poterit, ipse Wolflinus et successores sui impignorandi pro censu non persoluto plenam habent licenciam et liberam potestatem. Si autem nec in hutta seu huttis nec alias pignus pro censu non persoluto infra vnius anni spacium continuum inveniri et haberi non posset, extunc illa hutta seu hutte ad Wolflinum prefatum et successores suos libera seu libere pro ipso censu et insuper pro sexagena media grossorum predictorum vel media marca argenti predicti racione pene deuoluetur vel eciam devoluentur. Pacta vero et condiciones circa tractatum vendicionis et empcionis huiusmodi sunt expressa, videlicet quod ipse Wolf- linus et successores sui tenentur et debent semper tecta harum testudinum, sub quibus sunt hutte siue staciones predicte, cooperire sua pecunia, si per ignis incendium fuerint vnquam concremata, et hoc infra sex septimanarum spacium continuum, aut si putredine uel alio modo quocunque fuerint destructa, debent ea reficere et reparare, ne ipsis pannicidis vel alicui eorum per pluuias seu niues dampnum vel incommodum in huttis ipsius contingat. Debent eciam ipse Wolflinus et successores sui, ne ligna super testudines ipsas per inhabitantes super eas seccentur uel alia fiant, ex quibus testudines ipse diruantur uel dampnum aut incom- modum ipsis pannicidis uel alicui eorum inde contingat. Si autem testudines ipse in su- periori aut inferiori parte, sub quibus et super quibus stant ipsi pannicide, vnquam dirue- rentur et caderent forsitan in parte uel in toto, ipse Wolflinus et successores sui eas reficere et reedificare sua pecunia tenebuntur et debebunt infra medii anni spacium continuum, ut ipsi pannicide ibidem stare valeant, sed prius preterea ipsi pannicide possunt fenestras pro luce sibi in testudinibus ipsis facere, vbicunque fuerit oportunum. Preterea ipsi pannicide debent hostium habere sibi patens, quod est inter institas inter domos Conradi Rurenpheffer et Sey- dlini institoris, vt ad huttas ipsorum predictas liber introitus et exitus habeatur. Debent eciam ipsi pannicide ibidem ante introitum huttarum suarum fenestram et lucem habere IIII vlnarum pragensium in latitudine, et in altitudine vsque ad tectum super murum Seydlini 67

Strana 530
530 Emler, Regesta Bohemiae prefati, stantem inter domum suam et huttas ipsas. Item hostium, quod nunc est et ducit de medio huttarum harum ad huttas ligneas, habere debent, ut pannos efferant et inferant. De hiis huttis preterea ipse Wolflinus promisit pro se et pro successoribus suis, quod ante duo hostia harum huttarum, que sunt in medio earum, vbi est communis transitus, non debeat vendentes oleum, picem et alias res vnctuosas, et vnam vlnam Pragensem hinc et hinc admittere, ne ipsi pannicide inferendo et efferendo maculent pannos suos. Item ante hostium harum huttarum, quod est in foro Tendelmarch, sicut prediximus, debet esse spa- cium diebus forensibus absque hominibus, ipso Wolflino et successoribus suis procurantibus, ut ibidem liber introitus et exitus habeatur.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXVII°, pridie kal. Augusti. Lib. vetust. arch. civ. Prag. p. 71—72. 1353) 1327, 4 Aug. (S. 1.). Jean, roi de Bohême etc. et Edouard, comte de Bar, font savoir qu'ils ont consenti à ce que la ville de Marville ait un sceau pour sceller les actes de mutation des immeubles passés devant la justice. — Le mardi après la fête St. Pierre fenoul entrant. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 48. — Böhmer, Reg. Imp. 397, n. 684. 1354) 1327, 8 Aug. Pragae. Elizabeth, B. et Pol. regina ac Lucemburgensis comitissa, Gyzle, relicte Wychardi de Polna, et ecclesiae s. Benedicti in Praga rubeta quaedam inter Wranik et Kyrcz villas sita cum monte cum fractura lapidum et censu in CLXX sexag. gr. obligat. — Not. oc, „quod nos dilecte nobis Gyzle, relicte Wychardi de Polna, et ecclesie s. Benedicti in Praga seu hospitali, quod ibidem edificare disposuit, rubeta nostra iuxta Wyssegradum inter Wranik et Kyrcz villas sita cum monte, in quo est fractura lapidum, et duarum sexagenarum gros- sorum denariorum pragensium argenteorum censu in septuaginta et centum sexagenis gros- sorum denariorum eiusdem monete prompte numerate ac tradite nobis pecunie obli- gauimus et obligamus per predictos tamdiu libere possidenda, donec in solucione per nos, successores nostros uel alios, quibus ad hoc ius competierit, ipsis uel alteri ipsorum satisfactum fuerit de pecunia memorata. Volumus enim ex tali obligacione nobis seu succes- soribus nostris quoad redempcionem nullum preiudicium generari, quin ad nos seu succes- sores nostros predicta soluta pecunia ipsa bona, videlicet rubeta cum monte et censu, quem- admodum obligata fuerunt, libere reuertantur. Vsumfructum nichilominus, vtilitates ac obuen- ciones omnes et singulas, quas medio tempore inde prouenire contigerit, ipsi Gyzle et ecclesie seu hospitali prefatis pro nostre ac predecessorum nostrorum animarum remedio liberaliter condonantes.“ — Dat. Prage VI° id. Augusti a. natiuitatis d. MCCCXXVII°. Ex orig. arch. reg. Dresd.

Strana 531
et Moraviae. Annus 1327. 531 1355) 1327, 9 Aug. Avinione. Johannes papa XXII constituit archiepiscopum Rigensem et episcopum Paduanum etc. executores episcopo Pragensi suspenso contra capitulum Pragense, quod certam pecuniae summam episcopo soluere nolebat. — Dat. Avinione V id. Augusti, pontif. a. XI°. Dudík, Iter Rom. II, 105. Extr. 1356) 1327, 9 Aug. Avinione. Johannes papa XXII praeposito et capitulo ecclesiae Pragensis, administratoribus in temporalibus et spiritualibus a sede apostolica deputatis, ut assignent episcopo Johanni suspenso annuatim 2000 turonenses per mercatores vel personas idoneas Parisiis vel in Romana curia de mensa episcopatus Pragensis et non tardent cum pecunia. — Dat. Avinione V id. Augusti, pontif. a. XI°. Dudík, Iter Rom. II, 105. Extr. 1357) 1327, 13 Aug. Brunae. Chirminus de Popicz villam Stanowisch cum Katherina abbatissa, Elisabeth priorissa totoque conventu sanctimonialium monasterii Aulae s. Mariae in Antiqua Brunna pro villa earum Nassedlowicz commutat. — Sigilla: Henrici de Lypa, summi marschalci regni Boemie et capitanei terre Morauie, Gerhardi de Chunstat camerarii et Przibizlai, zudarii Brunnensis, Johannis de Mesihrziecz, Wznate de Lompnicz, Potonis de Wildenberch, Hartlebi de Bosco- wicz. — Act. et dat. in monasterio Aule s. Marie id. Augusti a. d. MCCCXXVII°. Ex orig. apud c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 270. 1358) 1327, 15 Aug. (S. 1.). Eberhard graf von Kazzenellenbogen erklärt gegen 700 pfund heller vasall des königes von Böhmen Johann geworden zu sein und lies sich mit dem viertel seiner burg Stadeche sammt zugehör vom genannten könige belehnen. — Uf unser vrowentag, als man die worze wiuhit. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XIX, p. 49. 1359) 1327, 25 Aug. (S. 1.). Nos Ekricus vicedeçanus, Meinhardus custos, Petrus, canonicus ac procurator Johannis praepositi, totumque capitulum Wissegradensis ecclesiae — protestamur, „nos vendidisse aream cum muris suis curiae quondam honor. viri d. Welislai, decani Prag. ac nostri con- fratris et concanonici, sitam in muro civitatis Prag. Majoris penes ecclesiam s. Stephani in muro pro XXV sex. gros. den. prag. monetae honorabili viro d. Henrico, archidiacono Curi- mensi et concanonico nostro, de quibus X sex. fatemur nos esse solutos de pecunia, quam idem pro bonis praebendae suae in Bascz pro jure emphiteotico recepit, et in residuis XV sex. bona talia debemus tenere usque ad perceptionem XV sex. praedictarum. Et quam- diu eas non perceperimus, dictus d. Henricus singulis annis debet sexagenam cum di- 67*

Strana 532
532 Emler, Regesta Bohemiae midia in anniversario serenissimi d. nostri d. Ottakari, regis Boemiae, dare faciendo. Postquam autem de dictis XV sex. persoluti fuerimus pro illis XXV sexag. debemus red- ditus emere duarum sex. cum dimidia sexagena, ita quod duas sex. in anniversario dicti d. Ottakari, Boemiae regis, et mediam sex. in anniversario dicti d. Welizlai decani expen- datur. Dicta autem area cum suis aedificiis omnibus debet perpetuo remanere apud dictum d. Henricum et suos successores in praebenda ipsius, quam a nobis tenet, taliter quod quivis successor debet unam sex. in anniversario dicti d. Henrici archidiaconi et aliam in anni- versario patris sui in omnem eventum assignare d. decano, qui pro tempore fuerit, vel d. custodi expendendas pro animabus ipsorum juxta honestiorem modum, qui in nostra ec- clesia solitus est servari. Si autem nollet aliquis successorum suorum dicta honera explere, tunc pro X sex. redditus debent eximi per eum de scitu nostro et consensu ad praebendam suam, (liberumque erit no)bis de dicta domo nos intromittendi libere, ipsius contradictione non obstante, ad onus . . de . . praedictarum sexagenarum, ut praemissum est, tenebitur sine intermissione explendum pro animabus — d. (Henrici?) et patris sui, ad quarum exso- lutionem propter evidentem utilitatem ecclesiae (nostrae nos) et successores nostros perpe- tuo obligamus.“ — Act. et dat. a. d. MCCCXXVII°, VIII kal. Sept. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. 1360) 1327, 31 Aug. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boemiae, quod recepit nuntios suos; ast super negotiis, pro quibus scripsit rex, non respondet, sed certas personas ad partes illas, ut per- solvantur, mittit. — Dat. Avinione II kal. Septemb. pontificatus a. XI°. Dudík, Iter Rom. II, 105. Extr. 1361) 1327, 8 Sept. Pragae. Richter, schöffen und bürger der stadt Prag erlassen ein gesetz über das tragen von schwertern und stechmessern. — „Wir richter vnd schepfen vnd purger gemainchlich der stat zv Prage bechennen, daz wir mit gemeinem rat geboten haben von vnsers herren des kuniges Johans vnd des hauptmannes hern Berken wegen von iren geheizze vnd ouch von vnsern wegen durch dez gemachs willen, daz der mort vnd ander vntat in der stat abge, daz nieman, der in der stat zv Prage gesezzen oder wonhaft ist, sol swert noch stehmesser tragen in der stat zv Prage, er habe denne zehen march wert erbes, vnd daz er die zehen march verlosunge, wenne der stat losunge ist. Treit ieman dar vber swert oder stehmesser, der richter oder sein gesinde sol im ez nemen vnde funf schilling haller dar zve zv pvezze. Wirt aber ieman swert oder stechmesser tragen, der also zu zehen marchen nicht gesezzen ist, der schol daz verpurgen, vnd trage er swert oder stechmesser, vnd losunge von zehen marchen, darnach vnd losunge wirt gesaczt, hoch oder nider. Geschech aber daz, daz der selbe ein vntat tut, daz er einen czv tot slecht oder verwunt, oder leint vnd vorfluchtich wirt, so schol der purgel zehen march den schepfen ouf die stat geben, vnd die vntat oder die geschicht schol gevordert werden zv demselben nach der stat recht. Aber wer ovz-

Strana 533
et Moraviae. Annus 1327. 533 zerhalb der stat gesessen oder wonhaft ist, er sei gesessen oder vngesessen, der schol noch swert noch messer in der stat tragen, er sei dann ein lantherre oder ein purger, der mak wol mit seinen khnehten swert vnd messer fueren vnd tragen. Ez sullen ouch pfaffen khneht, wi gros ir herren sein, noch swert noch messer in der stat tragen. Vnd wer in die stat reiten, varen oder chomen wil vnd nicht herberig hat, der schol swert und messer vor der stat lazzen, oder man nimt ez im als den andern, ob er in die stat damit chomet. Ist aber daz, daz er in ein herberig chomt, der wirt schol im sagen, daz er swert vnd messer in der her- berig lazze vnd nicht da mit auz gee. Vnd get er dar vber da mit auz, man schol im ez nemen. Sagt ez im awer der wirt nicht, so schol der wirt daz verpuezzen mit funf schil- ling haller gegen dem richter und den schepfen. Dar vber swer ein messer treit verporgen in schuhen oder vnder den chleidern; zu wem man daz vindet, dem sol man ez nemen vnd czwainczich grosse pfenning zu puezze. Vindet man ez zu dem selben zu dem andern male, er schol ez also selbst verpuezzen; vindet man ez zv dem selben czu dem dritten mal, man schol im daz messer durch die hant stechen vnd die stat verpieten. Hat aber der selbe nicht pfenning zu geben zu puezze, zu dem erstem mal oder zv dem andernmal, er schol ie fuer die zwainczich grozze acht tage zve dem richter in einem stoch siczen und den vreuel da mit puezzen. Daz gesecze ist gemachet, do man zalt nach Cristes geburde dreuzehen hundert iar in dem siben vnd zwainczigistem iar vmbe vnsern vrowen tage der leczteren. Lib. civ. Prag. ab an. 1310 f. 57. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 12. 1362) 1327, 8 Sept. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boemiae; dispensatur cum eo super matrimonio in tertio gradu contracto, eum simul adhortans, ut impendat regium favorem personis eccle- siasticis. — Dat. Avinione VI° id. Sept. pontif. a. XII°. Dudík, Iter Rom. II, 105. Extr. 1363) 1327, 8 Sept. Avinione. Johannes papa XXII Ladislao, primogenito Caroli Ungariae, et Annae, filiae Jo- hannis Boemiae regum. — Petitis filiorum nostrorum Caroli Ungarie tui, fili Ladislae, et Johannis, Boemie regum illustrium, tui, filia Anna, parentum nobis exhibita continebat, quod ad bonum pacis inter eos et regna ipsorum stabiliter nutriendum et periculosam sedandam discordiam, quam inter prefatum Boemie regem et carissimum in Christo filium nostrum Wladislaum, regem Polonie illustrem, hactenus suscitare studuit hostis pacis, inter ipsos reges et utriusque ipsorum communes amicos tractatum extitit, quod inter te prefate Ladislae, Polonie nepotem, ac te, filia Anna Boemie regum predictorum natam, matrimonium de nostro et apostolice sedis beneplacito contrahatur, set ex eo quod tertio consanguinitatis gradu invicem vos contingitis, predictum matrimonium nequitis licite con- trahere, dispensatione super hoc sedis apostolice non obtenta. Quare dicti Ungarie et Boemie reges pro parte vestra nobis humiliter supplicarunt, ut providere super hoc vobis de opor- tune dispensationis beneficio dignaremur. Nos autem, qui salutem querimus singulorum et libenter Christi fidelibus quietis et pacis commoda procuramus, ob bonum pacis huiusmodi

Strana 534
534 Emler, Regesta Bohemiae sedandam discordiam supradictam dictorum regum, vestrisque in hac parte supplicationibus inclinati, vobiscum, quod impedimento, quod ex dicta consanguinitate provenit, aliquatenus non obstante huiusmodi matrimonium invicem libere contrahere et in sic contracto remanere licite valeatis, auctoritate apostolica de speciali gratia dispensamus, prolem suscipiendam ex huiusmodi matrimonio legitimam nuntiantes.“ — Dat. Avinione VI id. Septembris, pontif. a. XII°. Dudík, Iter Rom. II, 196. Extr. 1364) 1327, 13 Sept. (S. 1.). Pierrre dou Pont, chevalier, bailli de S. Mihier, déclare avoir reçu au nom du roi de Bohême 200 livres de bon petits tournois, pour lesquelles il achètera 20 livres de terre à petits turnois entre Lutzenbourg, Airency et Arlon et à plus près de la comté de Lutzenbourg. Il reprendra ces terres en fief dudit roi. — Dimanche après la nativité Notre-Dame en septembre. Publ. de soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 50. 1365) 1327, 25 Sept. Avinione. Johannes papa XXII praeposito et decano capituli Pragensis; suspenduntur sententiae in eos latae usque ad pascha ad instantiam Johannis, episcopi Pragensis, cui certam pecuniae summam solvere recusabant. — Dat. Avinione VII kal. Octob. pontif. a. XII°. Dudík, Iter Rom. II, 105. Extr. 1366) 1327, 1 Oct. Pragae. Ordinatio capituli ecclesiae Pragensis de sepultura praelatorum et canonicorum dictae ecclesiae. — Nos Dyrsizlaus prepositus, Henricus decanus, Thomas archidiaconus, Przed- borius scolasticus totumque capitulum Pragensis ecclesie not. oc, quia —— "vsque ad hoc tempus exequie canonicorum decedencium non eo modo, quo decuit, peracte fuerunt, in karitate fra- terna viuere per effectum, prout tenemur, affectantes exemplo nostri conditoris, qui suos vsque ad mortem dilexit, ceterisque exemplum bonum de nobis prebere cupientes, de vna- nimi omnium nostrum consensu — — constituimus, quod quandocunque aliquem prelatum seu canonicum prebendatum nostre ecclesie de hac vita migrare contigerit, quam primum veritas huiusmodi habebitur, tenetur dominus decanus, qui pro tempore fuerit, vel ipsius locum tenens significare omnibus prelatis et canonicis, qui aput nostram ecclesiam seu in ciuitate siue suburbiis Pragensibus commorantur, vt ad faciendum eidem exequias certa hora et loco deputatis et prefixis venire debeant, ita quod si aput ecclesiam moritur vel in ciuitate vel suburbiis ipsius continuis ad domum ipsius, vbi corpus est defuncti, omnes prelati et canonici, qui presentes fuerint in locis predictis, ire, non tamen processionaliter, teneantur ad cantandum vigilias eidem ibidem in superpelliciis et cum cereis fraternitatis, et corpus suum associandum processionaliter et cum cereis fraternitatis vsque ad locum sepulture, si aput ecclesiam nostram elegerit sepulturam seu fuerit tumulandus, et misse exequiarum vsque ad finem sepulture omnes interesse tenebuntur. Si autem alias sepeliendus fuerit, vt quia alibi elegerit sepeliri, licet in aliquo predictorum locorum mortuus sit, tunc tantum ad hospicium, vbi corpus est, vadant omnes domini et vigilias ei ibidem decantent, vt predictum est, et in

Strana 535
et Moraviae. Annus 1327. 535 crastino eum processionaliter cum cereis deportent ad ecclesiam parochialem, in cuius limi- tibus mortuus est, et misse defunctorum, que cantabitur, vsque ad finem intersint offerendo in eadem, quod in ecclesia nostra fuerant oblaturi. Quando autem alibi, quam in locis pre- dictis mortuus est et sepultus vel sepeliendus, tunc in ecclesia nostra eidem vigilie et missa defunctorum sollempniter, secundum quod predictum est, decantentur, quam primum noticia ipsius mortis verificabitur, quibus omnes prelati et canonici presentes, vt predicitur, ad voca- cionem d. decani vel vices eius gerentis vsque ad finem teneantur interesse. Vt autem magis exequie sollempnizentur et ex hoc honor dei et nostre ecclesie status, karitas inter nos ac deuocio in populo proueniant et excrescant, ordinamus, vt viginti sex cerei iuxta nostrorum numerum canonicorum prebendatorum semper habeantur, ita quod quilibet cereus decem libras cere ad minus in se contineat et in loco ad hoc apto in ecclesia nostra pro vsu tantum exequiarum nostrarum reseruentur; pro ipsis autem cereis habendis quilibet predictorum canonicorum in presenti mediam sexagenam de bursa sua largiatur. Et vt idem cerei perpetuo habeantur, quicunque prelatorum siue canonicorum prebendatorum morietur, ante omnia de bursa sua due sexagene de prima pecunia, que cadet, in ipsa recipiantur et nichilominus singulis mensibus de communi offertorio de bursa cuiuslibet canonici vnus grossus recipiatur et pro reparacione ipsorum cereorum reseruentur. Due eciam sexagene recipiantur de bursa cuiuslibet predictorum moriencium, de quibus viginti grossi pro paruis candelis, luminibus et factura ipsorum faciendis ac in missa defunctorum distribuendis inter prelatos et canonicos, vicarios et clericos, qui ipsi intererunt, siue in ecclesia nostra siue alia cantabitur; alii eciam viginti grossi pro missis eodem die in nostra ecclesia tantum legendis per vicarios et altaristas eodem die expendantur. Item viginti grossi de eisdem expendantur pro offertorio in ipsa missa, que cantabitur vbicunque in nostra vel alia ecclesia defunctorum, inter pre- dictos prelatos et canonicos ac vicarios et altaristas, nec non clericos et laycos, qui exequiis intererunt, diuidendi. Quidquid autem de dictis viginti grossis remanserit, quod non oblatum fuerit ad offertorium ipsius misse, hoc pro campanatoribus et clericis et aliis pauperibus cereos portantibus pro ipsius anima defuncti erogetur. Pro alia eciam sexagena emi debent redditus perpetui in ipsius anniuersario, qui dedit, secundum morem et consuetudinem ecclesie expendendi. Volumus eciam, quod duo nachones meliores, qui haberi poterint, pro vsu exe- quiarum semper habeantur, quos et exnunc ad vsum predictum deputamus, et illis deficien- tibus alii duo subrogentur, qui in ecclesia nostra habebuntur. Et quia per quemlibet nostrum media sexagena in cereis instaurandis est inpensa, equum et iustum arbitramur, vt quilibet nostrum, quando morietur, predictam mediam sexagenam recuperet in illis quatuor sexagenis, que de bursa cuiuslibet nostrum erunt recipiende, quod in successoribus nostris locum vo- lumus non habere, quia ipsi a principio nil de suo posuerunt. Volumus eciam, si aliquis prelatorum seu canonicorum non habens prebendam nostre ecclesie in vita sua vel in morte quatuor sexagenas dederit, vt particeps fiat in omnibus exequiarum premissarum per nos institutarum et quod ad hec admitti debeat; nam pium et iustum est, vt ex quo onus exe- quiarum in se recipit, quod et honore ipsarum non priuetur; quod et in regibus et princi- pibus, ducibus et marchionibus, ecclesiasticis et secularibus, vtriusque sexus locum volumus

Strana 536
536 Emler, Regesta Bohemiae obtinere, si quos ad fraternitatem nostram per tempora recipi continget. Nullum autem extra collegium nostrum, quam de quibus premissum est, volumus hac prerogatiua exequiarum gaudere; sed alie sollempnitates, que excogitari poterunt extra istas, fiant decentes pro exequiis aliorum, qui in ecclesia nostra fuerint tumulandi. Quia vero secundum leges sacratissimas pena est transgressoribus inponenda, statuimus et ordinamus, vt quicumque prelatorum seu canonicorum presens existens in locis supradictis se absentauerit ab exequiis predictis, puta vigiliis, associacione funeris in processione, misse siue tumulacioni, secundum quod predictum est, nisi legittime se impeditum ostenderit, quod discussioni capituli vel maioris partis com- mittimus, non prius ad tractatus aliquos ecclesie et capituli admittatur, quam pro ne glecta singulorum premissorum duas libras cere persoluat pro vsu cereorum expendendas predictorum. Qui autem ad missam post eleuacionem corporis Christi venerit vel ad vigilias laudibus ipsarum inceptis, pro neglectu cuiuslibet predictorum duas libras similiter persoluat. Volumus eciam, quod duo vel tres de collegio eligantur, qui curam habeant de reparacione cereorum et conseruacione ipsorum ac nachonum nec non pecunie, quam ad fraternitatem venire con- tinget, et quod fiat specialis liber, vbi mortilegium conscribatur, in quo nomina omnium de fraternitate moriencium conscribantur et quo die quis mortuus est, vt sciatur dies, in qua anniuersarius sibi est faciendus, ad quorum officium pertineat, vt seruicium de prouentibus sexagene eidem fiat et non negligatur. Et ut hec salubris nostra ordinacio perpetua stabilitate subnixa permaneat, eam in hanc scripturam redigi et sigillorum munimine administracionis nobis episcopatus auctoritate sedis apostolice concesse Pragensis ecclesie et capituli ipsius ac vniuscuiusque nostrum, qui presentes fuimus, fecimus consignari, ne in posterum quisquam dicat ex nobis, sine suo scitu et consensu presentem ordinacionem fore factam, ac ad eam seruandam juramento nos astrinximus, statuentes, vt nullus deinceps recipiatur in canonicum, nisi prius iuret hanc salutiferam ordinacionem seruare nec in recepcionem alicuius canonici recipiendi inposterum quisquam canonicorum consenciat, nisi idem prius iuret, qui recipiendus est, in omnibus, vt predicitur, presentem ordinacionem obseruare." — Act. et dat. aput ecclesiam nostram Pragensem in loco refectorii, die sequenti post dedicacionem nostre ecclesie, in nostro capitulo, quod tunc habere consueuimus, generali a. d. MCCCXXVII, kal. Octob. Ex orig. arch. cap. Prag. 1367) 1327, 11 Oct. Avinione. Johannes papa XXII Elisabeth, reginae Boemiae, concedit, quod cum modica et matura societate matronarum et paucorum virorum possit monasteria monialium ordinis Cisterciensis intrare. — Dat. Avinione V id. Octob. pontif. a. XII°. Dudík, Iter Rom. II, 107. Extr. 1368) 1327, 11 Oct. Avinione. Johannes papa XXII Elizabeth, reginae Boh., quod confessarius possit eam absol- vere a praeterita transgressione votorum, nempe quotidie recitare viginti pater, certis diebus ieiunare et diversas obire vigilias. — Dat. Avinione V id. Octob. pontif. a. XII. Dudík, Iter Rom. II, 107. Extr.

Strana 537
et Moraviae. Annus 1327. 537 1369) 1327, 11 Oct. Avinione. Johannes papa XXII episcopo Olomucensi mandat, ut jus patronatus ecclesiae in Ruchwan mensae monasterii Aulae Regiae uniat. — Sane petitio Elizabeth, regine Boemie, „nobis nuper exhibita continebat, quod ipsa dudum quadam infirmitate gravata votum emi- sit, quod centum marchas argenti in pios usus aut pro subsidio monasterii Aule Regie — — annis singulis erogaret, ob cuius voti redemtionem ius patronatus, quod ipsa habebat in parochiali ecclesia in Ruchwan Olomucensis diocesis, dicto monasterio pia liberalitate dona- vit, quodque eadem regina ad dictum monasterium pium gerens devotionis affectum desiderat in predicta ecclesia dilectis filiis .. abbati et conventui eiusdem monasterii, in quo laudibus divinis intenditur et elemosinarum largitiones ac alia multa pietatis opera exercentur, in proprios usus eorum in perpetuum auctoritate apostolica concedatur (sic), ipsa propter hoc ab eiusdem voti observantia misericorditer absoluta. Quare dicta regina nobis humiliter sup- plicavit, ut eius super premissis piis desideriis annuere dignaremur. Nos igitur volentes quantum cum deo possumus, ipsius regine devotis supplicationibus ac desideriis annuere in hac parte, fraternitati tue —— mandamus, quatinus, si ita est, prefatam parochialem eccle- siam mense dictorum abbatis et conventus prefati monasterii auctoritate nostra in perpetuum unias et annectas, ita quod post annexionem et unionem huiusmodi, cedente vel decedente eiusdem ecclesie rectore, liceat dictis abbati et conventui auctoritate propria ordinarii loci vel cuiusquam alterius licentia et assensu minime requisitis prefate parochialis ecclesie possessionem apprehendere et illam propter hoc in usus proprios perpetuo retinere, reser- vatis de ipsius ecclesie proventibus pro vicario in ea perpetuo virtutum domino servituro loci ordinario presentando portione congrua, ex qua commode sustentari valeat ac episco- palia iura solvere aliaque incumbentia sibi onera supportare.“ — Dat. Avinione V id. Oc- tobris, pontif. a. XII. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 271. — Dudík, Iter Rom. II, 107. Extr. 1370) 1327, 11 Oct. Avinione. Johannes papa XXII Trebecensi et Lucensi abbatibus ac praeposito Chunicensi mandat, ut capitulum Olomuc. ad restitutionem reliquiarum sanctorum olim penes reges Wenceslaum II et Wenceslaum III custoditarum compellant. — Petitio Elizabeth, regine Boemie, "nobis nuper exhibita continebat, quod tam brachium sancte Anne quam nonnulle alie sanctorum reliquie penes clare memorie Wenczeslaum patrem et post eius obitum penes Wenczeslaum fratrem suos, reges Boh., que ad eos iuste pervenerant, fuerunt cum devotione maxima custodita, quodque dilecti filii capitulum ecclesie Olomucensis post obitum eiusdem Wenczeslai regis, fratris sui, qui in civitate Olomucensi extitit interemptus, brachium et alias sanctorum reliquias supradicta penes ipsum reperta tempore mortis sue ad ipsam reginam rationabiliter pertinentia auctoritate propria asportarunt et occuparunt et adhuc detinent occupata in ipsius regine preiudicium non modicum et gravamen. Quare prefata regina nobis humiliter supplicavit, ut capitulum supradictum ac singulares personas de ipso 68

Strana 538
538 Emler, Regesta Bohemiae capitulo ad restitutionem brachii et reliquiarum predictarum compellere de benignitate apo- stolica dignaremur. Quia vero de premissis et eorum circumstantiis notitiam non habemus, gerentes quoque de vestre circumspectionis industria fiduciam in domino specialem, discre- tioni vestre per apostolica scripta committimus, —— quatinus vocatis, qui fuerint evocandi, simpliciter et de plano sine strepitu et figura iudicii, utrum ad dictam reginam vel ad eandem Olomucensem ecclesiam brachium et reliquie supradicta debeant pertinere, vos ple- narie informetis et illorum alterum, ad quem per informationem huiusmodi vobis constiterit brachium et reliquias pertinere predicta, eo primitus per vos in possessione, prout iustum fuerit, posito eorundem faciatis brachii et reliquiarum predictorum pacifica possessione gau- dere.“ — Dat. Avinione V id. Octobris, pontif. a. XII°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 274. — Dudík, Iter Rom. II, 106. Extr. 1371) 1327, 11 Oct. Avinione. Johannes papa XXII mandat archiepiscopo Treverensi aliisque duabus personis, ut archiepiscopum Maguntinum eiusque capitulum ad restitutionem reliquiarum sanctorum, olim a regibus Wenceslao II et Wenceslao III custoditarum, reginae Elisabeth compellant. — Petitio Elizabeth, regine Boemie, "nobis nuper exhibita continebat, quod tam caput s. Mar- garite quam nonnulle alie sanctorum reliquie penes clare memorie Wenczeslaum patrem et post eius obitum penes Wenczeslaum fratrem suos, reges Boemie, que ad eos iuste perve- nerant, fuerant cum devotione maxima custodita, quodque bone memorie Petrus, archiepis- copus Maguntinus, caput et alias sanctorum reliquias supradicta ad ipsam reginam rationa- biliter pertinentia pro quadam summa pecunie non sine scitu et voluntate ipsius regine aucto- ritate propria asportari seu deduci fecit in ipsius regine non modicum preiudicium et gravamen. Quare prefata regina nobis humiliter supplicavit, ut venerabilem fratrem .. nostrum archiepis- copum et dilectos filios capitulum Maguntinum ac singulares personas de ipso capitulo, ad quos caput et reliquie supradicta pervenisse dicuntur, cum sit, ut asseritur, parata solvere pecuniam supradictam, ad restitutionem capitis et reliquiarum predictorum compellere de benignitate apostolica dignaremur. Quia vero de premissis notitiam non habemus, gerentes quoque de vestre circumspectionis industria fiduciam in domino specialem, discretioni vestre etc. ut in lit. praec. competenter mutatis mutandis. — Dat. Avinione V id. Oct. pontif. a. XII°. Dudík, Iter Rom. II, 152. Extr. 1372) 1327, 11 Oct. Avinione. Johannes papa XXII dispensat Johannem, natum regis Wenceslai, ut residens in altero beneficiorum proventus omnium beneficiorum ipsi commissorum ad triennium percipere valeat. — Hinc est, quod "nos premissorum intuitu et consideratione carissime in Christo filie nostre Elizabeth, regine Boemie illustris, pro te, fratre suo, nobis super hoc humiliter supplicantis volentes personam tuam prosequi prerogativa favoris et gratie specialis, tuis et eiusdem regine suplicationibus inclinati, auctoritate tibi presentium indulgenus, ut residendo in altero beneficiorum tuorum fructus, redditus et proventus omnium beneficiorum tuorum

Strana 539
et Moraviae. Annus 1327. 539 ecclesiasticorum cum cura vel sine cura, que nunc obtines et tibi obtinere contigerit in fu- turum, etiamsi dignitates vel personatus existant, usque ad triennium cum ea integritate libere percipere valeas, cotidianis distributionibus dumtaxat exceptis, cum qua illos perciperes, si in ecclesiis, in quibus huiusmodi beneficia obtines vel interim te obtinere contigerit, personaliter resideres, et ad residendum interim in eisdem ecclesiis vel earum aliqua minime tenearis neque ad id a quoquam invitus valeas coarctari, non obstantibus, si in eisdem ecclesiis vel earum aliqua primam non feceris personalem residentiam consuetam, aut quibuscumque statutis et consuetudinibus earundem ecclesiarum contrariis, iuramento, confirmatione apostolica vel alia quavis firmitate vallatis, etiamsi de illis servandis et non impetrandis litteris apostolicis contra ea et ipsis litteris non utendo per te vel procuratorem tuum prestiteris vel imposterum te prestare contigerit iuramentum, seu si locorum ordinariis a sede apostolica sit concessum vel imposterum concedi contingat, quod canonicos et personas ecclesiarum suarum, civitatum et diocesium etiam in dignitatibus seu personatibus constitutas per subtractionem proven- tuum, beneficiorum suorum ecclesiasticorum aut alias compellere valeant ad residendum per- sonaliter in eisdem, aut si in eisdem ordinariis et dilectis filiis capitulis dictarum ecclesiarum vel quibusvis aliis communiter vel divisim a predicta sit sede indultum vel contingat im- posterum indulgeri, quod canonicis et personis dictarum ecclesiarum etiam in dignitatibus seu personatibus constitutis fructus, redditus et proventus prebendarum et dignitatum seu personatuum vel beneficiorum suorum, que in illis obtinent, ministrare in absentia minime tene- antur et ad id compelli non possint per litteras apostolicas non facientes plenam et ex- pressam ac de verbo ad verbum de indulto huiusmodi mentionem, et quibuslibet privilegiis, indulgentiis et litteris apostolicis, generalibus vel specialibus, quorumcumque tenorum exi- stant, per que presentibus non expressa vel totaliter non inserta effectus huiusmodi nostre gratie impediri valeat quomodolibet vel differri, et de quibus quorumque totis tenoribus debeat in nostris litteris fieri mentio specialis, proviso, quod beneficia huiusmodi debitis interim ob- sequiis non fraudentur et animarum cura in eis, quibus illa imminent, nullatenus negligatur." — Dat. Avinione V id. Octobris. pontif. a. XII°. In eundem modum dilectis filiis .. sancti Emmerami Ratisponensis et . . de Aula Regia Pragensis diocesis monasteriorum abbatibus ac magistro Nicolao de Fractis, litterarum nostrarum correctori, canonico Patracensi. — — „Quocirca discretioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatenus vos vel duo aut unus vestrum per vos vel alium seu alios eidem Johanni vel procuratori seu procuratoribus suis eius nomine faciatis predictos fructus, red- ditus et proventus per dictum triennium iuxta huiusmodi concessionis nostre tenorem integre ministrari, non obstantibus omnibus supradictis, seu si eisdem ordinariis et capitulis vel quibuscumque aliis communiter vel divisim a prefata sit sede indultum, quod interdici, sus- pendi vel excommunicari non possint per literas apostolicas, non facientes plenam et ex- pressam ac de verbo ad verbum de indulto huiusmodi mentionem.“ — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 197. 68*

Strana 540
540 Emler, Regesta Bohemiae 1373) 1327, 11 Oct. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, nato clarae memoriae Wenczeslai, regis Boemiae, prae- posito eccl. Wissegrad. concedit, ut non obstante defectu natalium etiam dignitatem episco- palem assumere possit. — „Ex tenore siquidem petitionis — — Elizabeth, regine Boemie illustris, pro parte tua nobis oblate percepimus, quod olim tecum super defectum natalium, quem pateris, de coniugato genitus et coniugata, quod eo non obstante posses ad omnes ordines promoveri et ecclesiasticum beneficium obtinere, per sedem apostolicam extitit dis- pensatum, cumque postmodum in Pragensi, Olomucensi et Wissegradensi Pragensis diocesis ecclesiis canonicatus et prebendas ac capellam s. Procopii in Antiqua Brunna, cui animarum cura non imminet, Olomucensis diocesis successive fuisses, alias tamen canonice, assecutus illosque aliquandiu retinuisses fructus, redditus et proventus percipiens ex eisdem, ac ex eo, quod preter formam dispensationis eiusdem canonicatus et prebendas ac capellam prefatos extiteris assecutus et fructus, redditus et proventus perceperas supradictos, te conscientie scrupulus remorderet, teque super hoc ad gratiam sedis apostolice recurrente tecum, quod dictos canonicatus et prebendas nulla tamen de dicta capella ob petitionis super hoc pro- parte tua oblate defectum habita mentione posses licite retinere, nec non quod preter eosdem canonicatus et prebendas dignitatem uel personatum seu officium cum cura vel sine cura, si tibi alias canonice conferri vel offeri contingeret, una cum canonicatibus et prebendis eisdem libere recipere, predicto defectu ac generalis concilii et qualibet alia constitutione contraria nequaquam obstantibus, per nostras certi tenoris literas duximus dispensandum, omnem infamie et inhabilitatis maculam sive notam in te ex predictorum canonicatuum et preben- darum ac capelle etiam retentione et fructuum, redituum et proventunm predictorum per- ceptione, quos tibi de gracia speciali remisimus et donavimus, adversus te quoquomodo obortas de apostolice potestatis plenitudine abolendo ac nichilominus carissimi in Christo filii nostri Johannis, regis Boemie illustris, pro te tunc nobis super hiis humiliter supplicantis tuisque supplicationibus inclinati tecum, quod eandem capellam una cum dictis canonica- tibus et prebendis ac dignitate, personatu vel officio huiusmodi licite retinere valeres, sepefato defectu et eisdem ac quibuscumque aliis constitutionibus contrariis nequaquam obstantibus, de speciali dono gratie per alias nostras litteras duximus dispensandum. Nos igitur sperantes, quod crescentibus in te nostris et eiusdem sedis gratiis crescent in te merita et virtutes, ac volentes personam tuam tum propter grandium virtutum tuarum merita et dona multipli- cium gratiarum, quibus, sicut testimonio fidedignorum accepimus, te dominus insignivit, tum etiam ob considerationem eiusdem regine pro te nobis super hoc humiliter supplicantis dono prosequi gratie amplioris, tecum, quod defectu predicto aliquatenus non obstante ad episco- palem dignitatem, si ad eam alias canonice te contigerit evocari, licite possis assumi, dum- modo tunc in subdiaconatus ordine constitutus existas, auctoritate apostolica de speciali gratia dispensamus.“ — Dat. Avinione V id. Octobris, pontif. a. XII°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 272. — Dudík, Iter Rom. II, 106. Extr.

Strana 541
et Moraviae. Annus 1327. 541 1374) 1327, 11 Oct. Avinione. Johannes papa XXII dispensat Johannem, praepositum Wyssegr., ut unam cum cura et aliam sine cura dignitates ecclesiasticas, defectu natalium non obstante, licite obtinere va- leat. — Dat. Avinione V id. Oct. pontif. a. XII°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 271. — Dudík, Iter Rom. II, 106, 199. 1375) 1327, 11 Oct. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, nato Wenceslai, regis Boh., canonicatum in ecclesia Bambergensi confert, reservans ipsi praebendam, dignitatem et personatum in eadem ecclesia vacaturos. — Dat. Avinione V id. Oct. pontif. a. XII°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 273. — Dudík, Iter Rom. II, 106. 1376) 1327, 11 Oct. Avinione. Johannes papa XXII Alberto, nato quondam Wolflini subcamerarii regni Boemiae, canonico ecclesiae s. Aegidii Pragae; providetur sibi de dignitate dictae ecclesiae vacatura. Dat. Avinione V id. Octob. pontif. a°. XII°. Dudík, Iter Rom. II, 107. Extr. 1377) 1327, 13 Oct. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boemiae, quod instet apud comitem Barensem super liberatione nuntiorum apostolicae sedis captivorum per quendam subditum dicti comitis. — Dat. Avinione III id. Octob. pontif. a. XII°. Dudík, Iter Rom. II, 107. Extr. 1378) 1327, 13 Oct. In Huckenwald. Heinricus de Kitelicz fideli suo Pesconi de Scacich judicium hereditarium seu advo- catiam suae civitatis Freiburg cum IV laneis et aliis proventibus confert. — Dat. in Hucken- wald a. d. MCCCXXVII°, tertia feria ante Galli. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 275. 1379) 1327, 15 Oct. Avinione. Johannes papa XXII Elisabeth, reginae Boemiae, grates refert de missis tabulis aureis diversas sanctorum reliquias continentibus. — Dat. Avinione id. Octobr. pontif. a. XII°. Dudík, Iter Rom. II, 107. Extr. 1380) 1327, 17 Oct. Melnik. Elisabeth, regina Boh. et. Pol. ac. Lucemburg. comitissa, Conrado Goczalci, camerae suae servitori, tres laneos in Brozan donat. — Not. 90, „quod divae recordationis mater nostra d. Guta, praeclara olim Bohemiae regina, suo ac nostro tandem camerae servitori Goczalco ac eius heredibus tres laneos agrorum sub civitate Melnicensi ab alia parte Albiae

Strana 542
542 Emler, Regesta Bohemiae fluminis in Brozan sitos donaverat gratiose, et nos, quae postea dictae genitrici nostrae in regno memorato successimus, praefato Goczalco indulsimus, quod pro commodo et utilitate sua in emphyteosin locavit laneos supradictos. Verum quia idem Goczalcus demum decessit, ex se masculini sexus heredibus non relictis, nos considerantes fidelia, quae consaguineus eius Conradus in officio suo, videlicet candelarum factione, nobis a juventute sua fecit servitia, sub eodem jure, quo memoratus Goczalcus eosdem tenuit, aliique servitores residentes in bonis regalibus fruuntur et gaudent, jam dicto Conrado praedictos tres laneos cum cen- sibus et utilitatibus suis de liberalitate regia damus, conferimus et donamus.“ — Dat. Melnik XVI kal. Nov. anno a nativitate Christi MCCCXXVII°. Tab. cur. reg. XV, 86 cop. Mus. Boh. 1381) 1327, 27 Oct. Avinione. Johannes papa XXII Thomae, nato quondam Blasii de Praga, providet de canonicatu et praebenda ecclesiae Pragensis vacaturis. — Dat. Avinione VI kal. Novemb. pontificatus a. XII°. In eodem modo archiepiscopo Rigensi, abbati Aulae Regiae et Jacobo de Mutina, capellano pontificio et canonico Cameracensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 108. Extr. 1382) 1327, 27 Oct. Avinione. Johannes papa XXII mandat executoribus archiepiscopo Rigensi, abbati Brevno- viensi et archidiacono Pragensi, ut Dypoldo Henrici plebano conferant parochialem ecclesiam s. Petri in insula sub ponte ſPragensi] ac capellam s. Antonii in curia episcopali vacantes. — Dat. Avinione VI kal. Novemb. pontif. a. XII. Dudík, Iter Rom. II, 107. Extr. 1383) 1327, 1 Nov. (In Olomucz). Luczko, canonicus eccl. Olomuc., faciens testamentum ecclesiae Olomuc. 321/2 marcas ad censum comparandum pro summa missa dicenda et aliis ecclesiis atque monasteriis alios proventus legat. — A. d. MCCCXXVII, kal. Nov. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 276. Extr. 1384) 1327, 3 Nov. Avinione. Johannes papa XXII providet Petro Lask, canonico ecclesiae Wyssegradensis, de una praebenda de maioribus ipsius ecclesiae vacatura. — Dat. Avinione III non. Nov. pontif. a. XII°. Idem mandat executoribus episcopo Bambergensi et abbati in Waldsassen, ut Petro de Lask, canonico Wyssegradensi, conferant decanatum eiusdem ecclesiae. — Dat. ut supra. Idem providet Johanni de Sternberg, canonico ecclesiae Pragensis, de dignitate ipsius ecclesiae vacatura. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 108. Extr.

Strana 543
et Moraviae. Annus 1327. 543 1385) 1327, 3 Nov. Avinione. Johannes papa XXII mandat executoribus, inter alios abbati B. M. V. Lucembur- gensi, ut Nicolao de Lucemburgo, canonico ecclesiae Pragensis, clerico et notario Johannis, regis Boemiae, provideant de canonicatu et praebenda ecclesiae s. Pauli extra muros Treve- renses vancantibus. — Dat. Avinione III non. Novemb. pontif. a. XII°. Dudík, Iter Rom. II, 108. Extr. 1386) 1327, 3 Nov. (S. 1.). Fridericus dominus de Haym, miles, profitetur, se a Johanne, Boh. rege, in feudum recepisse XV maldradas frumenti, quas de molendino suo proprio de Stayle apud Bydeburgh habebat. — In crastino animarum. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 54. 1387) 1327, 4 Nov. (S. 1.). Johannes dominus de Lapidea domo, miles, profitetur, se septem jugera pratorum nec non XXI jugera terrae aratilis in Heystat, quae prius erant allodia ipsius, in feudum a Johanne, rege Boh. oc, accepisse. — Feria IV post animarum. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 54. 1388) 1327, 4 Nov. Avinione. Johannes papa XXII Alberto, nato quondam Ekhardi dicti Nothaft militis, rectori paro- chialis ecclesiae in Valchenau Pragensis diocesis, providet de beneficio ecclesiae Pragensis vacaturo. — Dat. Avinione II non. Novemb. pontificatus a. XII. Dudík, Iter Rom. II, 108. Extr. 1389) 1327, 11 Nov. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boemiae, quod eius recepit nuntios, et respondet super diversis. — Dat. Avinione III id. Novemb. pontif. a. XII. Dudík, Iter Rom. II, 108. Extr. 1390) 1327, 11 Nov. (S. 1.). Konrad von Sleyden trägt dem könige Johann von Böhmen oc, seine allodien auf, nämlich den hof von Bure, das patronatsrecht der kirche daselbst, den zehenten von Alden- bruche, die herrschaft Bure, den hof Begpure, all dies von einem jährlichen ertrag von 90 mark silber. — Up sente Martensdage. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 54. — Schötter, Johann, Graf von Luxemburg etc. I, p. 391.

Strana 544
544 Emler, Regesta Bohemiae 1391) 1327, 14 Nov. (S. 1.). Nicolaus, filius Garsilii de Novo castro, profitetur, se factum esse vasallum Johannis, regis Boh. oc, pro XXX libris denariorum treverensium. — In crastino b. Briccii episc. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 54. 1392) 1327, 20 Nov. In Merano. Herzog Heinrich von Kärnthen ernennt Johann, könig von Böhmen oc, zum vormund seiner kinder, falls er sterben sollte. — Veriehen oc, wan wir nah vnserr friund vnd diener rat vns des veraint haben, daz wir vnserr töhter einiv ze einer echonen geben Hansen, vnsers swagers, dez edlen grafen Joh. von Luzelburch sun, — — so haben wir — — den selben vnsern swager von Luzelburch vnsern chindern ze einem fürmunt vnd gerhaben genomen nah vnserm tode, vntz daz si ze iren jarn choment, vnd haben mit vnsern getrewen, di her nah geshriben stent, naemlich mit h. von Rotenburch dem hofm. Seifr. von Rotenburch, h. von Quenstain, H. von Starchenberch, Alb. von Vellenberch, Ch. von Arberch, Volchm. von Purchstal, Geor. von Vilanders, Ch. dem Helblinge, G. rihter ze Enne, Ch. von Schennan, Alb. von Forst, H. von Annenberch oc, Hansen dem Rubeiner, vnd mit F. von Cord. den rittern, vnd mit H. von Eshenloch, H. von Schennan, H. dem Velser, Ja. dem Greiffen vnd mit G. von Angerhaim, geshaffen, daz si dem vorgenanten fürmunt vnd gerhaben ze der chinde hant gehuldet vnd gesworn habent, als einem gerhaben, vnd sol di selb vnser tohter allez dez erben, daz ein andrer vnser tohter durch reht erben soll. Vnd disev sache haben wir getan vnsers pruders, weilnt herzog O. chindern an shaden, — — vnd auch also, ob der vorgenant vnser swager von Luzelburch zwischen hinne vnd sand Jacobs tak — — vns volfürt allez dez, daz er vns — — verschriben hat, — — geshaeh dez niht, so hat disev hantfest — — niht chraft, vnd stet ez zwishen vnser vnd vnserm vorgenanten swager, als ez vor diser hantf. stund oc. — Act. et dat. in Merano MCCCXXVII, die Veneris ante Katharine. Beiträge zur Gesch. Stat. oc von Tirol und Vorarlberg VII, p. 215. 1393) 1327, 20 Nov. In Merano. Heinrich, bischof von Olmütz und mehrere böhm. herren leisten bürgschaft bezüglich der vom könige Johann seiner schwiegertochter versprochenen heimsteuer. — Wir Hayman, bischof ze Olmuntz, Hayman Berk von der Duben, purchgraf ze Prag vnd hauptmann ze Pehaim, Peter von Rosenberch, Wilhelm von Lantstain, Thyem von Golditz, H. von Laeuhten- berch, Hayman von der Duben gehaizzen von Nachod, Vlrich Phluch, Vlrich der Has von Sbyrow, Wilhelm von Egerberch, Sdenk von Waldenstain, Styenk der Has von den Petlern, und Hayman Hlawacz von der Duben veriehen etc., daz wir gelobt vnd gehaizzen haben vnd recht pürgen sein worden, dez — — herzog H. von Chernden —— XL tausent mrk. silbers prager gewichtez für — — chunch Joh. von Behaim etc. Derselben phenninge geuallent im X tausent mrk. zu vnsers herrn mumen, darnah — — XX tausent mrk. — — für di

Strana 545
et Moraviae. Annus 1327. 545 haimstiwr chunginn frawn Annen, seiner wirtinne, der got gnad. Darnah — — X tausent mark — — für den spruch, den im — — bishof H. von Trient vnd — — herzog H. von Bayrn — — zu gesprochen habent, — — der vorgennanten phenninge verhaizzen wir im ze geben vf sand Mich. tag, der shierst chumpt, fumf tausent mark, (das übrige in fristen), mit sogtanem gedinge, zu swelcher frist man im — — die vorgennanten phenninge niht gaeb, so hat er — — gwalt vns all ze manen nah der frist, vnd suln dann nah der manunge alle mit vnser selbers leib in den nahsten XIIII tagen nah der manunge varn gen Regens- purch in die stat, vnd suln da laisten in geiselsweis vnd nimmer auz chomen als lang, vntz daz im widerchert wirt der pruch, der im an der gült der phenninge wideruarn ist. — Welcher auch vnder vns niht selber maeht oder wolde laisten, der sol zwen ritter oder zwen erber rittermaezzich cherht, ob er niht ritter hat, mit sechs phaerden in di laistung legen etc- — Dat. in Merano MCCCXXVII, die Veneris ante Katherine. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 393. — Beiträge zur Gesch. und Statistik von Tirol und Vorarlberg VII, 214. 1394) 1327, 20 Nov. In Merano. Dyem von Golditz und Wilhelm von Lantstain verbürgen sich für mehrere böhm. und mähr. herren bezüglich der zahlung der heimsteuer für Margaretha, tochter des herzogs Heinrich von Kaernthen. — Veriehen oc, daz wir daz dem edlen fürsten herzog H. von Chernden etc. gelobt haben, daz di VII herren, di her nah geshriben stent, naemlich herzog Nykl. von Tropaw, vnd her H. und her Hanse von der Lippe die iungen, Jaesk hern Wochken sun von Crowar, her Zoewisch, oberister chamrer zu Pehaim, her Baertsch von Wartenberch, vnd auch Joesk von Michelsperch sich verpindet, — — vmb die werung der XL tausent mark, —— als die XIII herren von Behaim, — — geshaech dez niht zwishen hinnen vnd sand Jacobs tak der naehst chumpt, so suln wir paid mit vnser selbers leib in die stat ze Trient warn, vnd nimmer dannen chomen in geiselsreht, vntz ez volfürt werd. Wer aber, ob man ir einen oder mer von gots gwalt oder von ehaft not an geuerde nicht gehaben moeht, so suln wir shaffen, daz im an der selben stat gesatzt werden, die als gut sein, als si, die er oder sein poten nennen etc. — Dat. in Merano MCCCXXVII°, die Veneris ante Katherine. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 393. — Beiträge zur Gesch. und Statistik von Tirol und Vorarlberg VII, 215. 1395) 1327, 22 Nov. Tridenti. Heinricus, episcopus Tridentinensis, incolis Boemiae, Poloniae et Moraviae libertatem facit per loca sibi subdita secure transeundi. — Not. oc, "quod nos omnibus et singulis homi- nibus, cuiuscumque condicionis, status aut preeminencie existant, regnorum Boemie, Polonie ac Morauie per nostros districtum et dominium in locis vobis subditis et subiectis securi- tatem prestamus eosque cum suis mercimoniis atque rebus veniendi, standi et redeundi re- cepimus in nostram proteccionem et conductum. Quare vniuersitatem et singularitatem vestram affectuose requirimus et rogamus, nihilominus districte vobis precipiendo mandantes, quatenus homines de regnis Boemie et Polonie ac Morauie predictos, cum vos requisierint, promoueatis, et eis secundum ipsorum requisicionem de securo conductu prouidere dignemini 69

Strana 546
546 Emler, Regesta Bohemiae et velitis.“ — Dat. Tridenti in Boni consilio castro nostro XXII die mensis Nouembris a. d. MCCCXXVII°, X indiccione. Lib. vetust. priv. et stat. arch. civ. Prag. pag. 40. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 850. 1396) 1327, 25 Nov. In Zmilenheym. Enoch, Peteuensis episc., Hinkonis, Olomuc. eccl. electi, in pontificalibus vicarius generalis, altari S. Trinitatis, Michaelis et Omnium angelorum in ecclesia monasterii de Zmilenheym indulgentias XL dierum concedit. — Dat. in Zmilenheym VII kal. Dec. a. d. MCCCXXVII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 276. 1397) 1327, 28 Nov. Avinione. Johannes papa XXII rescribit Johanni, regi Boemiae, super facto ecclesiae Pragensis et episcopi suspensi, quod non potest rem citius expedire. — Dat. Avinione IV kal. Decemb. pontif. a. XII°. Dudík, Iter Rom. II, 108. Extr. 1398) 1327, 4 Dec. Tyrol. Henricus, dux Carinthiae, constituit procuratores ad recipiendam a Johanne, comite Lutzelburgensi, sufficientem cautionem fideiussoriam pro pecunia sibi promissa et ad reci- piendum iuramenta super designatione dotalitii filiae suae, sponsae Johannis, filii Johannis, comitis Luczelburgensis. — Recognoscimus oc, "quod honor. virum mag. Henricum, prepositum de Volchenmarch, prothonotarium nostrum, et fidelem nostrum Volchmarum de Purchstal, presencium exhibitores, fecimus et ordinavimus et constituimus nostros procuratores et nuncios speciales ad petendam et recipiendam ab illustri d. Johanne, comite Lutzelburgensi, sufficientem fideiussoriam caucionem pro pecunia per eum nobis debita et promissa, sicut constat suis instrumentis et litteris desuper nobis datis et ad recipiendum vice nostra jura- menta et obligaciones alias in regno Bohemie et marchionatu Morauie super designacione dotis seu dotalicii filie nostre, sponse spectabilis Johannis, filii prefati Johannis, comitis Lutzel- burgensis. Insuper eciam ad recipiendum ibidem homagium nomine tutele, quam gerere et administrare debebimus, prout hec et alia mutuo inter nos et predictum comitem Lutzel- burgensem tractata sunt plenius et litteris conprehensa, dantes eisdem nostris procuratoribus super omnibus et singulis premissis et ex eis dependentibus et contingentibus, etsi man- datum exigant speciale, plenariam potestatem, ratum et gratum habituri, quidquid per eos in premissis et quolibet premissorum actum fuerit sive gestum.“ — Dat. Tyrol a. d. MCCCXXVII°, die IV Decembris. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 392. — Beiträge zur Gesch. und Stat. von Tirol und Vorarlberg VII, 212.

Strana 547
et Moraviae. Annus 1327. 547 1399) 1327, 7 Dec. In Sleb. Hynko de Sleb diffinit materiam quaestionis super ecclesia s. Catharinae in Mermln- perk. — Not. oc, „quod orta inter felicis memorie dominam Methildyn, auiam nostram, suo et nostro nomine ex parte vna et inter discretum et religiosum virum fratrem Heynricum, prepositum sororum monasterii in Pohled, suo et abbatisse et tocius conuentus monasterii ipsius nomine ex parte altera super ecclesia s. Catharine in Mermlnperk materia questionis asserente ipsa auia nostra, ius patronatus eiusdem ecclesie ad suum et nostrum pertinere dominium, predicto preposito asserente contrarium, ecclesiam videlicet ipsam ad predictum pertinere monasterium pleno jure, diuersisque super hoc altercacionibus habitis hinc et inde tandem ipse prepositus noster de predicte auie nostre honestate confidens questionem ipsam totam ad manus suas dedit, ut ipsa eam pro sue voluntatis beneplacito terminaret. Quod, quia morte preuenta questionem ipsam terminare non potuit, ipse dominus prepositus non minus quam de auia nostra confidens de nobis, questionem ipsam eodem modo in nostras, quo in auie nostre dederat, suo et conventus monasterii in Pohled nomine manus dedit. Verum quia dum hec per ipsum prepositum acta essent, dominus Fridericus, Sedlicensis mo- nasterii abbas, cui monasterium in Pohled visitacionis est jure subiectum, absens erat, pro requirendo ad hoc eius consensu vsque ad ipsius presenciam negocium tenuimus in sus- penso; qui quia veniens hiis, que per predictum prepositum quoad potestatem nobis traditam acta erant, connivenciam adhibuit et consensum. Nos assistentibus nobis domino Hartlebo de Mysliboricz, sororio nostro, nec non Conrado dicto Kutnero de Trebithiz, Michaele de Freudnaw, Predborio de Predboricz et Sdenkone de Wiecemilicz, fidelibus nostris, questionem ipsam terminauimus et finiuimus et terminatam ac finitam pro perspejtuis esse volumus temporibus in hunc modum: quod ante omnia cesset et mortua sit omnis questio, que inter nos et ipsum monasterium in Pohled orta est vel vsque ad hodiernum diem oriri potuisset vel posset aliqualiter ex quacumque condicione vel causa. Quodque predicti domini abbas et prepositus sua non sint, quam de nobis in commissione questionis predicte habuerunt, confi- dencia et presumpcione fraudati nosque beneficia per progenitores nostros ipsi monasterio in Pohled exhibita augere pocius quam minuere cognoscamur, omne jus, quod nobis in pe- ticione predicte ecclesie competiit vel competere potuit quoquomodo, ipsi monasterio in Pohled damus et conferimus sibique liberaliter cedimus de eodem pro felicis memorie domini Wenzeslai, patris nostri, et predicte auie nostre, qui in eodem monasterio requiescunt, alio- rumque progenitorum nostrorum animarum remedio nostreque felicitatis augmento, hoc solo dumtaxat adiecto, quod ille, qui ad regendam ipsam ecclesiam per predictum dominum Sedlicensem abbatem, ad quem hoc pertinet, ponendus fuerit siue dandus, non ponatur nec detur, nisi nostro et successorum nostrorum consilio requisito, positus quoque, si se forte non gesserit, sicut debet, et correptus per dominum abbatem se noluerit emendare, per ipsum dominum abbatem removeatur abinde et alter per ipsum dominum abbatem nostro et successorum nostrorum requisito consilio subrogetur. Quod non pro artanda ipsius domini abbatis circa commissionem ipsius ecclesie potestate adiecimus, sed ob hoc tantum, ut ho- 69*

Strana 548
548 Emler, Regesta Bohemiae minum nostrorum in monte Puchberk, qui ad ipsam spectant ecclesiam, quies et commodum procureter." — Dat. in castro nostro Sleb a. d. MCCCXXVII°, in octava s. Andree apostoli. Ex orig. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 1400) 1327, 13 Dec. In Kutna. Hermannus judex nec non Pertinus Ekhardi et Hermannus de Cornu magistri iura- torum, simulque Wilmannus, Engelbertus, Reinmannus, Chuntzmannus de Morspach, Martinus Nesel, Andreas Claricii, Syfridus de Hachenberch et Guntherus Grosman nominatus, ceterique iurati Montis Kutne recognoscunt, „quod domini Jesco et Heymannus fratres dicti Kruschin de Leuchtenburch, qui vnam quartam partem vnius schichte, que sedecima pars dicitur in communi, quam in nona parte fabrili in Orto humili 1) nobiscum in kuccis habere dinoscuntur, discreto viro ac provido Reimbotoni notario, conciui nostro, pro quinquaginta duobus sexa- genis gr. prag. denariorum coram nobis — — vendiderunt — — exemptam et omnino li- beram a decima parte, quam de ipsa integra schichta hucusque dare et persoluere vltra expensas ibidem faciendas religiosis viris abbati et conuentui monasterii Fontis S. Marie virginis in Sar ord. Cisterc. ex vero patrimonio consueuerunt et tribuere jure hereditario sunt astricti, ipsi abbati et conuentui predicti monasterii de predictis aliis suis tribus sede- cimis partibus eiusdem schichte none partis prelibate, quas adhuc ibidem retinent, plenam ac perfectam decimam, que de vna integra schichta vltra expensas, vt premissum est, poterit derivari, ipsi domini et vniuersi eorum successores singulis septimanis sine contradiccione seu occupacione aliqua debeant persoluere pleno jure, promittentes et spondentes coram nobis publice sine doli capcione cuiuslibet fide data, quod ipsi et vniuersi eorum successores nun- quam aliquo temporis interuallo, prefatam decimam abbati et conuentui predicti monasterii debeant diminuere nec auferre occasione sibi aliqua suffragante.“ — Act. et dat. in Kutna a. d. MCCCXXVII°, in festo S. Lucie virg. Ex orig. arch. apud c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 277. — 1) Fortasse: humuli. 1401) 1327, 23 Dec. In Prilep. Wlastiborius de Prilep vendit bona sua ibidem monasterio Ossecensi. — Not. oc, „quod bona mea in Prilep per me sumptibus propriis conquisita, verum eciam que me ex successione dotis Saphinte, conthoralis mee, iuridice contingunt, ita quod nullus duorum fratrum meorum, videlicet Jarohneb et Nycolaus, nec aliquis amicorum meorum in bonis ipsis qualemcumque uidebatur habere porcionem, cum omnibus specialiter et generaliter ad ea pertinentibus, cultis et incultis, quesitis uel inquirendis, aquis, pratis, pascuis, piscacionibus limitibus nouis uel antiquis, iudiciis, iuribus, dominiis, seruiciis, censibus de assensu predicte conthoralis mee Saphinte et Stymir filii mei nec non predictorum fratrum ac aliorum ami- corum meorum — domino Ludwico, vener. abbati, suoque conuentui in Ozzek pro quadra- ginta quatuor marcis et vno fertone grauis ponderis grossorum denar. pragensis monete pecunie persolute — vendidi, omne ius ac vsufructum, quibus ea possedi, in ipsos trans- ferens.“ — Testes: Stephanus, Franciscus, Bech dicti de Horsenitz, Petrus, Nycolaus fratres

Strana 549
et Moraviae. Annus 1327. 549 et Stephanus de Minicz, Guntherus de Brand et Andreas de Welemissel, Petrus et Wlad de Horutitz et alii. — Sigilla Alberti de Krir, Buhuzlai de Czachwitz, necnon ciuium Zacensis ciuitatis. — Act. et dat. in Prilep a. d. MCCCXXVII°, X kalendas Jan. E cod. dipl. mon. Ossec. membranaceo saec. XIV. fol. 35. p. v. 1402) 1327, 26 Dec. Lucemburch. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburgensis comes, Tyrmanno, civi Chutnensi, possessionem judicii in Nova Pilzna confirmat. — Not. oc, „quod licet dilecti nobis Chunradus Junossii et quondam Fridericus inter Gallicos [sic], ciues Pragenses, judicium ciuitatis nostre Noue Pilzne cum suis iuribus, vsufructibus et pertinenciis omnibus — jure proprietatis et dominii olim pro certa quantitate pecunie — pro se et suis heredibus comparatum, prout sufficienter in nostra fuit demonstratum presencia, obtento nostro consensu plenario per nostras patentes literas — pacifice tenuerint annis pluribus, — deinde judicium ipsum, eo jure predicto, quo ad ipsos et eorum heredes spectabat, — dilecto nobis Tyrmanno Leyn- water, ciui nostro Chutnensi, per dilectum nobis Wernherum Nigrum, eciam ciuem nostram Chutnensem, qui iustam ipsius iudicii et pacificam possessionem corporaliter acceperat, pro certa similiter sit venditum pecunie quantitate, ipsum pro se et suis heredibus acceptanti, nostris non impetratis literis super eo, quia tamen idem Tyrmannus, quem nostre celsitudini commendant multipliciter sue merita probitatis, nunc per dilectum nobis Frenczlinum, regni nostri Boemie subcamerarium, nobis humiliter supplicauit, vt vendicioni huiusmodi sibi facte consensum regium — nobis placeat adhibere, nos — prefato Tyrmanno et suis heredibus ac successoribus — concedimus, — vt ciuitatis Noue Pylzne judicium cum theloneo ibidem, ipsi judicio antiquitus pertinente, cum eciam allodiis, agris cultis et incultis, siluis, rubetis, pratis, pascuis, piscinis, piscacionibus, venacionibus, aucupacionibus, molendinis, aquis, aqua- rumue decursibus, censibus, redditibus, vsufructibus, obuencionibus, honore, dominio et aliis omnibus suis juribus et pertinenciis —— liberum in perpetuum teneant, — — transferentes in eos — — ius, si quod nobis in huiusmodi iudicio et suis iuribus et pertinenciis preno- tatis competebat hactenus, competit in presenti vel posset quomodolibet competere in futurum, nostre tamen camere juribus, quibus derogari nolumus, si que ei in causis criminalibus in prefata ciuitate occurentibus de jure vel laudabili consuetudine videntur competere, semper saluis.“ — Dat. Lucemburch a. d. MCCCXXVIII (sic), in crastino natiuitatis eiusdem. Ex orig. arch. civ. Pilznensis. — Glafey, Anecdot. p. 114. — Palacký, Arch. č. II, 458. — Böhmer, Reg. Imp. p. 397, n. 685. 1403) 1327, 26 Dec. Lucemburg. Johannes, Boemiae rex oc, civitati Nymburgensi diversa jura concedit. Nos — „ciuium nostrorum Nymburgensium super Albea iustis querelis, quibus eos in captione ciui- tatis sue Nymburg per quendam Johannem de Byberstein olim facta hostiliter tam priuilegiis suis sibi in primordiis fundationis ciuitatis ipsius et consequenter per — — Boemie reges quoscunque super diuersis iuribus, libertatibus et graciis factis perinde et concessis quam

Strana 550
550 Emler, Regesta Bohemiae aliis omnibus mobilibus bonis suis ex abrupto priuatos et depaupertatos didicmus, prouocati, super quibus eos sub nostro felici regimine consolatorie volumus respicere, ipsis ad supplices eorum instancias nobis factas — — concedimus, —— ut iuribus, quibus nostra Lithomericen- sium ciuitas fruitur, quibus etiam dicti Nymburgenses ciues freti sunt, in perpetuo refruantur et eisdem gratiis et immunitatibus, quibus ciuitas Lithomericensium super quibuscunque suis commoditatibus et quorumcumque —— Bohemie regum —— vel nostra concessione seu confir- matione — — potitur, similiter Neunburgensium potiatur ciuitas. — — Indulgentes ipsius Neunburgensium ciuitatis ciuibus, ut pro quinque marcis argenti minus lotone unum quemque debitorem suum siue nobilem siue ignobilem in prouincia residentem vel ipsius homines loco sui, si ipse principalis debitor iuri forte presumpserit non parere, occupent et arrestent coram ciuitatis iudice, qui pro tempore fuerit, de iustitia responsurum vel eciam responsuros. Ipsi vero ciues vel eorum quilibet seu bona eorum nec in oppido, nec in villa, nec in quocunque lo- corum, cuiuscunque regnicolarum nostrorum fuerit, pro ullis debitis, super quibus coram iudice pretacto non est iustitia requisita vel ab eo denegata, non debent aliquomodo arrestari. Conce- dimus preterea —— dictis ciuibus, ut in dispendium sue ciuitatis iurium intra vnius miliaris spacium circumquaque nullius artis mechanice artifices, videlicet fabros, carnifices, pistores, sutores, sartores, pellifices seu quoscunque alios residere vel suum exercere officium, si volue- rint, patiantur, sed abinde remoueant, prout viderint oportunum, prohibendo, ne quisquam inibi ceruisiam braxet seu brasium in dicte ciuitatis dispendium facere audeat vel presumat, nullius proinde pene grauamina vel prohibitionis repulsam tam ex parte nostri quam officiariorum nostrorum per Bohemiam, quicunque pro tempore fuerint, ullatenus incursuri. Promittimus pre- terea pro nobis —— et Bohemie regibus czudana et colloquia nobilium prouincie seu conuo- cationem eorum ad sepedictam ciuitatem consulte olim translata, abinde nunquam transponere vel transferre sed in ea pocius facere perenniter permanere. Insuper rubetum quoddam dictum Nemeczko prope castrum Kostomlat versus ciuitatem Nymburg situm et ipsi ciuitati de iure pertinens, licet de facto alienatum aliquando cum nonnullis pratis, et quandam etiam insulam subter molendinum hospitalis Nymburgensis sitam ad ipsam ciuitatem quantum iuris fuerit reuo- care curabimus oportuno. Donationem qnoque duorum denariorum de promptis Neumburgensis ciuitatis iudiciis, exclusis causis criminalibus, quas noster habet subcamerarius —— iudicare, proueniencium et olim camere regie debitorum per —— Wencesslaum, regem Bohemie, pre- decessorem et socerum nostrum, pro emendatione viarum tam in dicta ciuitate quam extra, quod euidens necessitas fieri requirebat, pro remedio anime sue factam ratam semper ha- bentes et gratam in suo robore volumus perpetuo permanere. Volentes de centum sedecim laneis agrorum, quorum quidem laneorum quilibet laneus septuaginta duas pragenses mensuras seminis capiet, dicte ciuitati admensuratis legitime cum omnibus pratis, censu quinquaginta octo marcarum pagamenti regii, quinquaginta sex grossos pro marca computando qualibet, in perpetuum contentari, id quod ultra numerum dictorum laneorum inuentum fuerit, quod non complete ad spacium quatuor mansorum se extendere dicitur, in usus sepe dicte ciuitatis pro communibus pascuis liberaliter condonando. De quorum tamen quatuor laneorum numero alia quedam pascua ipsi ciuitati pertincenia non existunt, de quibus predicti ciues in signum

Strana 551
et Moraviae. Annus 1328. 551 emptionis per eos facte nostre villicationi Podebradensi, a qua huiusmodi pascua accedente ad hoc prefati — — Wenceslai, Bohemie regis, consensu expresso, ciuibus ipsis asserentibus, quod et ratum habemus et gratum, predicte ciuitatis Neumburgensis usibus et commodo speciali referuntur per viam emptionis legitime demembrata, alterum medium fertonem ar- genti, videlicet viginti unum grossos denarios nomine census soluunt annuatim. Adiicimus nihilominus his premissis, quod sicut sepedicti ciues de thelonio pontis ibidem in Neumburg et etiam de thelonio . . . inibi consueto recipi et similiter in ciuitate nostra Colonia super Albea de thelonio, quod ibidem de singulis curribus a transeuntibus dari et recipi hactenus est consuetum, liberi [erant] et exempti, ita libertate et exemptione huiusmodi frui debeant per petuo et gaudere." — Dat. Lucemburg a. d. MCCCXXVIII (sic), in crastino natiuitatis eiusdem. E cop. fel. record. d. J. Dlabač, Mdris. 1404) 1328. Wyssegrad. Johannes, praepositus Wissegradensis, regni Boh. cancellarius, Ottoni de Wurbezan quaedam bona ibidem cum judicio, taberna et pistore confert. — Not. oc, "quod fideli nostro Ottoni de Wurbczan et heredibus suis, filiis et filiabus ab ipso legitime procedentibus, et successoribus suis unum laneum in ipsa villa nostra Wurbczan cum judicio nostro, taberna et pistore uno ibidem liberaliter conferimus et donamus jure perpetuo possidenda, hoc addito, quod omnes casus judiciales jure theutonico judicari debeant, secundum tamen quod jus civi- tatis Chorimensis exigit et requirit, quatuor casibus exceptis, videlicet stupro, igne, homicidio et furto, in quibus sibi tertium denarium percipiendum concedimus, nobis quoque et nostris successoribus, ecclesiae Wissegradensis praepositis, alios duos denarios de praedictis casibus specialiter reservamus, volentes praedictum Ottonem, heredes et successores suos dictos laneum, judicium, tabernam et pistorem libere jure hereditario tenere et habere ac in per- petuum possidere, omnibus insuper juribus et servitiis, ad quae dictus Otto, heredes et successores sui ratione dictorum bonorum secundum consuetudinem terrae Boemiae tenentur, nobis et successoribus nostris, ecclesiae Wissegradensis praepositis, semper salvis. — Nos quoque Petrus decanus, Minhardus custos, Thobias scolasticus totumque capitulum ipsius Wissegradensis ecclesiae fatemur — praedictis nostrum adhibuisse et adhibere consensum.“ Dat. Wisserad a. d. MCCCXXVIII°. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. 1405) 1328. Gesetze der Prager schöffen über fremde kaufleute. — Der richter vnd die schepfen vnd der rat von Prage die wellen vnd gebieten daz, daz ein itslich gast wider einen andern gast nicht koufen sulle, der da ist vzerhalp der stat gesezzen, vnd ouch nicht verchoufen. Iz mag ouch wol ein itslich gast hie ligen fvnv tage vnd sich berahten, ob er oufgepinden mvge oder nicht; an dem sechsten tage sol er vf binden, oder er mag ez enwek fvren, ob ez im fuget. Ist aber, daz er vf gebindet, so sol erz ouch hie verkoufen. Iz sol chain gastgebe seinem gaste kovfen wider einen andern gast. Iz sol ovch kein gastgebe seinem

Strana 552
Emler, Regesta Bohemiae 552 gaste kovfen wider einen andern gast. Iz sol ovch kein gastgebe sines gastes gut nicht verkovfen einem andern gaste; noch kein gast sol ouch sines wirtes gut nicht verkoufen einem andern gaste. Iz schol ouch kein gastgebe nicht geselleschaft haben mit sinem gaste. Iz sol ouch itslich gastgebe sinen gast warnen der bvze; vnd mag aber der gast sinen wirt vber winden, daz er in nicht gewarent hat, so sol der gastgebe selbe die byze geben. Vber daz sint geseczet czwene man, die darvmb gesworen haben der stat, daz si des warten schullen; vnd wen si dar vmbe besagen vf iren eit, daz hat kraft, vnd die bvze dar vber daz sint drew schoch grosser pfenninge; vnd wo sie die buzze besagen, da sol man nver pfant nemen an burgen, vnd das phant das behelt man vierzehen tage, vnd loest man iz nicht in den vierzehen tagen, so gibt man im darnach nicht recht antwort ; vnd ouch, welche fur koveflein neuwes kramgewant, welcherleye iz si, veil treit, daz sol man ir nemen." Lib. civ. Prag. ab an. 1310 f. 55. 1406) 1328. Gesetze der Prager bürger über den verkauf von allerlei waaren an gäste, über borg- geschäfte, schaden aufnehmen, spielen um geld. — A. d. MCCCXXVIII facte sunt constituciones infrascripte. Dise gesecz haben di purger gemeinlich gemachet durch der stat eren willen. Daz erste gesecz ist das, daz ein gast einem andern gaste weder cyn noch pley noch kuppfer noch deheinerlei koufmanschaft, di zv der wage gehorent, verkoufen sol bi der buze, daz sint drew schok grozzer Prager pfenninge, di er geben sol. Daz ander gesecz ist, daz dehein wirt seinem gaste deheinerlei koufmanschaft koufen noch verkoufen sol, bi der selben buze. Ez schol ouch dehein purger schenken eines gastes wein. Tete er aber das, so sol er ye von dem vasse, als manich vas er ausschenket, drew schok geben zv buze der vorge- nanten pfenninge. Ez mag ouch ein yetslich gast seine koufmanschaft von essenden dingen drei tage hie selb verkoufen, vnd nach den drein tagen sol er si hin geben oder verfuren bi der genanten buze. Ez sol ouch dehein purger noch dehein gast weder golt noch silber verkoufen noch hinborgen ouf ein tag; er sol ez hingeben nver vmb bereite pfenninge, daz man ez wege vnd ouch im hintrage, bi der buze, di her nach gesaczt ist. Ez sol ouch nimand weder gewant noch pfeffer noch deheinerlei koufmanschaft ver- koufen noch hin borgen, er enhabe ez den bereit in seiner gewalt; vnd wenn er ez ver- koufet, so sol er ez lasen tragen aus seiner gewalt; vnd wen ez aus getragen ist, so en sol er noch sein brot esse ez nicht losen noch widerkoufen. Ez sol ouch nimant bereite pfenninge hinleihem auf ein tag vm gewin ; vnd nimand sol den tag seiner gulde verlengen vmb gewin. Ez sol ouch dehein cristen man deheinem juden leihen pfenninge vm gewin. Ge- schehe aber daz, daz ymant beschuldiget wurde an den dingen oder an deheinen der dinge

Strana 553
et Moraviae. Annus 1328. 553 der mag sich entschuldigen selb drit mit seinem eide mit zwen biderben mannen, der ieczslicher gesezzen sei ze hvndert schoken; vnd ist daz, daz er sich also nicht entschul- digen mag, so sol er geben zehen shok der vorgenanten pfenninge ze buze. Wirt aber einer beschuldiget sulcher dinge zv dem andern mal vnd mag er sich nicht entschuldigen selb dritte, als vor geschriben ist, so sol er zweinczik schok pfenninge geben ze buze. Were aber das, daz er zv dem dritten mal an deheinen der dinge von den scheppfen oder von der grozzern menige der scheppfen becigen wuerden, so sol sich alles sin gut vervallen zv buze also, dem kunige dez gutes ein dritte teil, der stat das ander dritte teil, seiner hausvrowen vnd seinen kinden daz dritte teil; dar zv schol er di stat ravmen ewiclichen. Ez ist ouch der gesecz eines, wen ein man einen globten schaden auf eines an- dern mannes schaden nemen sol oder wil, daz mag er wol tuen in sulcher weise, daz er mit dem manne, zv dem er den schaden genvmen hat, vor daz gerichte in di vier benke treten sol, vnd sol das belutmern, auf wen er den schaden genvmen habe, vnd waz das sei, daz er gekoufet habe vnd wem er das gekoufet habe, so hat ez kraft; tete er des nicht, so hat ez nicht kraft. Ouch ist daz der gesecz eines, daz nyemant vmb deheine bereitschaft noch vmb de- hein gelt spilen sol; geschehe aber daz, daz einer einen andern icht an gewunne mit spil iener, der da verspilet, mag nymer verlisen nvr das, daz er vber seiner gurtel hat, vnd daz sullen si beide verbuzen, y der man mit fumf schillingen haller. Gewinnet aber einer einem andern ein schok an oder mer mit spil, daz sullen si ouch beide verbuzen, y der man mit einem schok grozzer phenninge pregischer gegen den scheppfen der stat.“ Lib. civ. Prag. ab an. 1310 f. 56. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 9. 1407) 1328. Heinrico, duci Karinthiae oc, quidam Bohemiae optimates iussu Johannis regis datis litteris promittunt, se collaboraturos, ut foedus et contractus, facta inter regem et ducem predictos, effectui dentur, nempe ut post mortem regis Johannis omnium filiorum tutor sit et omnium bonorum administrator dux Heinricus. Huber, Gesch. der Vereinigung Tirols mit Oesterreich p. 135, n. 24. 1408) 1328, 4 Jan. Bruxelles. Johann, könig von Böhmen etc. quittirt (dem herzog Johann III von Brabant) über gelder, die bezug haben auf die vermählung zwischen der tochter des herzogs Johann I von Brabant und seinem vater kaiser Heinrich VII un die daraus erwachsenen ansprüche. Böhmer, Reg. Imp. 297, n. 393. 1409) 1328, 5 Jan. Aussig. Wir Hermann geheissen von Drezden erbrichter zue Dusk auf de Elbe, Niclass Petrman burgermeister, Herman Kunschil, Haynell Trübel, Hannus Modler, Thomas Kandler, Vlrich Krübell, Niclass von Prissen, Heinrich Reüffel, Herman Gevower, Niclass Slicheint, 70

Strana 554
Emler, Regesta Bohemiae 554 Hannus Liebstein, Hannus herrn Otten sohn von Schachow, schepfen der genandten stadt zue Dusk, bekennen, — — „dass vnser burger herr Hannus von Kleisch mit willen seiner erben — datz dem obristen meister des spitals S. Francisci auf der brucke zue Prag des ordens der Creutzer mit dem stern vndt datz den brudern desselben spitales den weingarten bey Dusk, der zue dem genanten spitale gehoret, der zuenechst bey des Modlers weingarten ge- legen ist, vnd den acker, der bey demselben weingarten der genandten brüder gelegen ist, zue sechs strichen zue sehen, bestanden hat zu erbrecht — — vmb einen so gethanen zins, dass derselb herr Hannus vndt sein erben alle jhar ewiglich je auf Sanct Michaelis tag den genandten ordensbrüdern in das genannte spital zue Dusk antworten sollenn viertzig scheffell gueter gerste ohn alle widerred, vndt ohn alle kost vndt ohn alle arbeit der genanndten brüder vndt des genanndten spitales zue Dusk." — Gegeben nach Christi geburt 1328 an den heil. Christen obendt vnsers herren Jesu Christi. E cod. aur. ord. Crucif. cum stella p. 155. 1410) 1328, 7 Jan. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, déclare donner en accroissement de fief à son amé et féal Jean, seigneur de Mirabel et de Maroy, chevalier, et à ses hoirs, pour bons services rendus à lui et à ses devanciers, comtes de Luxembourg, toutes les hautes justices et jurisdictions ès villes de Mersch, Bersbach, Roldingen oc et généralement tout ce que tenait en héritages Jehans, sire de Maroy, qui fut, seur à devant dit Jehan. Le jeudi après Lanregneuf. Chartes de la famille de Reinach I, p. 31. 1411) 1328, 9 Jan. Bruxelles. König Johann von Böhmen transsumirt eine urkunde des herzogs Johann von Brabant vom gestrigen tage, worin dieser ihm und seinen erben in der grafschaft Lützelburg, so lange sie könige sind, die huldigung von den von ihm zu lehen tragenden gütern erlässt und ver- spricht in folge dieses eingerückten briefes für sich und seine erben darum nicht minder dieselben güter von dem herzog zu lehen tragen und besitzen zu wollen, welche er und seine vorfahren von dem herzog und dessen vorfahren bisher trugen. Böhmer, Reg. Imp. 297, n. 394. — Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 55 1412) 1328, 12 Jan. Bruxelles. König Johann von Böhmen stellt dem herzog Johann von Brabant eine quittung über empfangenes geld aus. Böhmer, Reg. Imp. 297. n. 395. 1413) 1328, 13 Jan. Pragae. Statutum judicis, juratorum et communitatis Pragensis de debitoribus aufugientibus. Nos Nicolaus judex ceterique jurati et tota communitas ciuium ciuitatis Pragensis recognoscimus, — „quod quia quidam nobiscum manentes apud plures ex nobis pannos et

Strana 555
et Moraviae. Annus 1328. 555 alias merces excrediderunt sive in credencia receperunt, promittentes bona fide creditoribus suis persoluere debita honorifice in prefixis terminis, que tenentur, accidit tamen jam pluries, quod tales sui promissi, fidei et honoris inmemores se mendaces et fidefragos publice osten- derunt; nam die et termino veniente, in quo soluere debent debita suis creditoribus, collectis et receptis bonis et rebus suis aufugiunt et reddunt se profugos, ut debita non persoluant; nos igitur volentes huic fraudi et malicie occurrere, ne talia nobis vel alicui nostrum dampna contingant de cetero, decreuimus vnanimiter et pro jure siue juris sentencia promulgamus, quod quicunque ciuium vel hospitum pannos vel merces alias apud nos vel aliquem ex nobis excrediderit et debitis ipsis non persolutis aufugerit, hic vel talis proscriptus et bannitus apud nos Prage et alias vbique in regno Boemie debet esse, ita quod, vbicunque talis medio tempore fuerit detentus, debet in persona sicut fur et falsidicus condempnari.“ — Act. Prage a. d. MCCCXXVIII°, idus Jan. Lib. civ. Prag. ab an. 1310. f. 10 v. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 17. 1414) 1328, 16 Jan. (S. 1.). Elisabeth, dame de Blankenheim et de Landestein, fait connaître qu'elle a vendu pour elle et pour Yrmesint, sa fille, à Jean, roi de Bohême oc, sa part de la terre de Rulant. — 1327. Le samedi après les octaves de l' apparition de Notre Seigneur. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 56. 1415) 1328, 27 Jan. Pragae. Dyrsizlaus, Predborius et Henricus, administratores episcopatus Pragensis, Adolphum presbiterum perpetuum vicarium ecclesiae in Zytomirz confirmant. — Not. oc, "quod nos ad praesentationem et petitionem honorabilis viri domini Petri, canonici Wyssegradensis ecclesiae, discretum virum Adolphum presbyterum, exhibitorem praesentium, in ecclesiam in Zytomirz, unitam praebendae Wyssegradensis ecclesiae, in qua dictus d. Petrus ratione unionis suae praebendae jus obtinet patronatus, perpetuum vicarium instituimus, ipsamque sibi cum suis pertinentiis, videlicet agris, decimis praedialibus et personalibus ac aliis obventionibus, sub onere tamen duodecim sexagenarum grossorum pragensium, de ipsis obventionibus dicto domino Petro canonico et suis successoribus solvendarum in duobus anni terminis, videlicet medietatem harum in festo b. Georgii et reliquam medietatem in festo b. Galli, et usque ad octavas eorundem, idem Adolphus praedicto domino Petro et suis successoribus in omnem eventum solvere pro- misit sub poena privationis ipsius beneficii et sententia excommunicationis, quas in eum, si in praedictis terminis praefata onera non expleret, de sua voluntate proferimus in hiis scriptis, monitione tamen octo dierum praemissa; quas sententias et poenas privationis beneficii et excommunicationis per nos in eum non solventem in jam dictis terminis latas idem Adolphus in se sponte suscepit, exceptis censibus seu redditibus ad ipsam ecclesiam in Zytomirz spec- tantibus, cum quibus praedictus Adolphus, perpetuus vicarius, nihil habet disponere, sed eos dominus Petrus canonicus supradictus et alii successores sui nomine praebendae Wissegra- densis, cui ipsa ecclesia in Zytomirz est incorporata, percipient et tenebunt, auctoritate nobis 70*

Strana 556
556 Emler, Regesta Bohemiae commisssa confirmamus, curam sibi animarum ibidem, quantum ad nostrum spectat officium, committentes." — Dat. Prage in curia episcopali a. d. MCCCXXVIII, VI kal. Febr. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. 1416) 1328, m. Febr. Au Louvre. Philipp, könig von Frankreich, schenkt dem könig Johann von Böhmen das haus Neelle zu Paris zwischen dem thor S. Honorée und Montmartre. J. 1327. Böhmer, Reg. Imp. 315, n. 402. 1417) 1328, 4 Febr. In Olomuncz. Hinco, episc. Olomuc., ecclesiam parrochialem in oppido Wyssaw decanatui ecclesiae Olomuc. incorporat, mandans, ut dicta ecclesia per vicarium regatur, qui proventus eius per- cipiat, omnia onera supportet et decano Olomucensi XVI marcas gr. annis singulis et IV lapides sepi persolvat. — Dat. in Olomucz a. d. MCCCXXVIII°, pridie non. Febr. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 278. 1418) 1328, 5 Febr. Avinione. Johannes papa XXII monasterium S. Coronae eiusque bona sub b. Petri et sua pro- tectione suscipiens ea abbati et conventui dicti monasterii confirmat. — Dat. non. Februarii pontif. a. XII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. — Pangerl, Urkb. von Goldenkron p. 75. 1419) 1328, 14 Febr. Kunstadt. Ulrich von Hanau verbürgt sich gegen herzog Heinrich von Kärnthen für Johann, könig von Böhmen, wegen 40000 mark silber prager gewichts. — Zu Kunstadt am sonntag vor der fassnacht 1328. Riegger, Archiv II p. 595. 1420) 1328, 18 Febr. Kreutzenach. Johann graf von Spanhaim leistet dem herzoge Heinrich von Kärnthen für k. Johann von Böhmen für 40.000 mark silber bürgschaft. —— „Wir Johans graf von Spanhaim ver- iehen hie an disem brief allen den, die in ansehent oder horent lesen, daz wir gelobt vnd gehaizzen haben vnd rechte purge sein worden des hochgeporn fürsten, hertzog Heinrichen von Chernden vnd graven ze Tyřol vnd ze Gorcz, gen im vnd gen allen sinen erben, ez sein sven oder tohter, vmb vierczig tausent mark silbers Prager gewigdes fuer vnsern lieben herren, hern Johanhen, chvnig von Beheim vud von Polan vnd graven ze Lucemburch; der selben pfenning geuallent im zehen tausent mark zv des selben vnsers herren mumen, dar nach gevallent im zwainzig tausent mark silbers des selben gewigdes fuer die haimstivr chvniginne frawe Annen, seiner wirtinne, der got genad, dor nach gevallent im zehen tausent mark silbers Prager muenzze fuer den spruch, den im der wirdig herre pyschof Heinrich von

Strana 557
et Moraviae. Annus 1328. 557 Tryend vnd der hochgeporn fuerste hertzog Heinrich von Bayeren vnd pfallentz graf ze Rein hin zv gesprochen habent, als die hantfeste sprechent, die der egenant vnser herre von Be- heim vnd der hertzog von Chernden geneinander dar vmb geben habent, der svmme pringet also viertzig tausent mark Prager munzze. Der vorgenanten pfenning verhaizzen wir im ze geben vf sand Michels tag, der schirst chvmpt, fünf tausent mark, dar nach von dem selben sand Michels tag vber ein jar zehen tausent mark, dar nach aber von dem selben sant Mychels tag vber ein jahr zehen tausent mark, dar nach aber von dem selben sand Michels tag vber ein jahr zehen tausent mark, dar nach aber von dem selben sand Michelstag vber ein jar fuenf tausent mark, daz werdent also viertzig tausent mark, mit sogetanem geding, zv swelcher vrist man im oder seinen erben die vorgenanten pfenning nicht gebe, so hat er oder sein erben gewalt vns ze manen nach der vrist, vud sullen danne nach der manung mit vnser selbes leibe in den nahsten viertzehen tagen einvaren oder zwen ritter an vnserr stat einsenden zv Frankenfurt in der stat ze leisten, als gewoenlich vnd recht ist, vnd da nimmer aus ze chomen als lang, vntz daz im widerchert wirt der pruch, der in an der guelt der pfenning wideruaren ist, vnd sullen auch als lang leisten, vntz daz er oder sein erben der pfenning gar vnd gentzlichen gewert werdent, dar an in prueche geschehen sint. Wir sullen auch oder die vorgenanten vnser ritter aus der leistung nimmer chomen, ez geualle, e daz guet allez, da pruche an geschehen wern, gen Regenspurch in der stat, wo er oder sein erben oder ir gewizze poten sie hin schaffen ze geben vnd ze antwurten." — Der ist gegeben zv Krevtzenach, do man zalt von Cristes gepurd 1328 jahr, an dem naehsten don- nerstag vor vachsenacht. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennae cop. Mus. Boh. 1421) 1328, 27 Febr. Schärding. Heinrich, herzog in Bayern, kauft die veste Hirstein vom landgrafen Ulrich von Leu- chtenberg um 1000 schok gross. Prager pfg. und überweist zugleich die hälfte des kaufschil- lings zu den 800 sch. wofür der landgraf die pfleg Thust von Peter von Rosenberg zu lösen ge- haissen, welche ihm sohin einigeantwortet wird, uod wovon er jährlich 200 sch. pfg. ze burghut nehmen und 200 sch. an obigem geld abschlagen darf. Hirstein soll mit den urkunden von Brukkns kinden an Hartwig von Degenberg ausgeantwortet werden, dieser aber damit dem land- grafen bis zur völligen ablösung der pfleg Thust gewärtig sein. — Geb. ze Schärding an dem samstag vor Reminiscere. Freiberg, Reg. Boica VI, p. 249. 1422) 1328, 27 Febr. Schärding. Heinrich, herzog in Baiern, verspricht dem landgrafen Ulrich von Leuchtenberg, ob er an der lösung der pflege Thust von Peter von Rosenberg gesäumt oder geirret würde, die kost hinz dem Hirstein so lange zu geben, untz ihm die 1000 schock, darum er diese veste gekauft, gänzlich gevallent. — Geben ze Schärding an dem samstag vor dem sontag Re- miniscere. Freiberg, Reg. Boica VI, p. 249.

Strana 558
558 Emler, Regesta Bohemiae 1423) 1328, 5 Mart. Pragae. Hynco, episcopus Olomucensis ecclesiae, monasterio s. Thomae Pragae et fratribus heremitis s. Augustini sub Melnico quosdam proventus in villa sua Strzem donat. — Not. oc, quod „pro remedio anime nostre et progenitorum nostrorum de bonis nostris patrimonialibus in Strzem, habito ad hoc speciali et expresso consensu fratris nostri d. Hinconis dicti Berce, purcravii Pragensis regnique Boemie capitanei, ad honorem dei et sanctissime Marie virginis matris eius et sanctorum omnium, religiosis viris fratribus de sancto Thoma Prage et eciam sub Melnico fratrum heremitarum ordinis s. Augustini duas marcas in censu denariorum gros- sorum et XXVIII strichones annuatim de annona, quam nobis incole eiusdem ville soluere te- nentur, racione elemosinarum concedimus et donamus libere inter viuos, ita videlicet, quod fra- tres de s. Thoma quatuordecim strichones et fratres sub Melnico degentes eiusdem ordinis alios quatuordecim strichones annis singulis et in perpetuum de bonis ipsis a nobis et succesoribus nostris habere et percipere debeant, tamquam de bonis propriis contradiccione et inpedimento quolibet non obstante, predictique incole predicte ville eosdem viginti octo strichones fratribus supradictis, sicut et nobis tenebantur, sic et eisdem fratribus in Pragam et in Melnik ad eorum loca deducere teneantur integraliter ipsorum incolarum propriis laboribus et expensis. Predictam quidem solucionem eisdem fratribus donamus et concedimus libere et volumus, quod eadem bona in Strem ipsis in censu predictarum duarum marcarum denariorum gros- sorum, uel si monetam existere non contigerit, in valore ipsarum duarum marcarum, et in predicta annona sint perpetuo obligata, ad quarum solucionem nos et successores nostros, ad quoscunque eadem bona siue per vendicionem, locacionem uel donacionem seu per quemcunque alium alienacionis titulum pervenerint, presentibus obligamus et esse volumus perpetuo obli- gatos.“ — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXVIII°, III nonas Mar. E cod. Thomaeo f. 94. 1424) 1328, 5 Mart. Avinione. Johannes papa XXII providet Henrico, nato Bertholdi comitis de Ardek (sic), de canonicatu ecclesiae Pragensis et praebenda vacatura. — Dat. Avinione III non. Mart. pontif. a. XII°. Dudík, Iter Rom. II, 108. Extr. 1425) 1328, 7 Mart. Pragae. Dyrsizlaus praepositus, Predborius, scolasticus Prag. et Henricus, praepositus Melni- censis ecclesiarum Theodricum presbyterum rectorem ecclesiae in Tuskow instituunt. — Not. — domini Bohuslai abbatis tociusque conuentus mo- oc, "quod nos ad presentacionem — nasterii in Cladrub — — in ecclesia in Tuskow de jure vacante, in qua idem abbas et con- ventus jus obtinent patronatus, — — Theodricum presbiterum, fratrem religiosum eiusdem ordinis, — — rectorem legitimum instituimus et plebanum, ipsam sibi cum omnibus juribus et pertinenciis suis auctoritate nobis commissa confirmantes et curam ei animarum ibidem,

Strana 559
et Moraviae. Annus 1328. 559 prout ad nostrum spectat officium, committentes.“ — Dat. Prage in curia episcopali a. d. MCCCXXVIII°, nonis Mar. Ex orig. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 1426) 1328, 10 Mart. Pragae. Johannes, praebendarius s. Georgii in castro Pragensi, praedium suum in villa Otwogecz ecclesiae s. Georgii donat. — „Predium meum in villa Otwogecz situm, quod emi a discretis viris Theoderico et Luderio fratribus pro septuaginta septem sexagenis gr. pragensis monete, que pecunia michi de bonis paternis et maternis prouenit, de quo quidem predio soluuntur annis singulis sexagene sex grossorum eorundem, cum omnibus suis pertinenciis pro remedio anime mee et parentum meorum predicte ecclesie s. Georgii dedi, tradidi et donaui ac pre- sentibus do, trado et dono pure, libere, simpliciter inter viuos ac irreuocabiliter iure pro- prietatis perpetue possidendum, sic quod ego dum vixero, et hii, qui in prebenda sev capel- lania, quas nunc habeo, successerint, percipiant predictum censum et ipsum in parentum meorum anniuersariis atque meo, postquam me mori contigerit, sic expendant, inprimis in anniuersario patris mei Dobrziemili bone memorie dabo, quamdiu vixero, et mei successores dabunt, qui pro tempore fuerint, dominabus in conuentu triginta grossos predictos, petens easdem, vt legant vigilias, et missam, quod in conuentu legatur, procurabit, offerens presbi- tero vnum grossum, quatuor aliis presbiteris pro quatuor missis legendis duos grossos, matronis vnum grossum, campanatoribus vnum grossum, pauperibus pro pane in foribus ecclesie vnum grossum ; in anniuersario autem matris mee Vawrzene feliciis recordacionis triginta sex grosos, vt in anniuersario predicto est expressum, similiter dispensabunt, in anniuersario vero meo domine abbatisse quatuor grossos, ceteris vero dominabus in conuentu per duos grossos, dominis presentibus vigiliis, misse et commendacionibus per duos grossos et eorum vicariis presentibus in eisdem per vnum grossum, presbitero ebdomadario duos grossos, vt procuret missam cantandam, sex presbiteris pro sex missis legendis tres grossos, matronis duos grossos, campanatoribus vnum grossum, pauperibus in foribus ecclesie pro pane vnum grossum; item in anniuersario dedicacionis capelle sancte Marie dominis et eorum vicariis presentibus per vnum grossum, reliquos vero denarios et fructus, qui de ipso predio vltra predictam expensam prouenient, michi in huiusmodi prebenda sev capellania succedentes pro se suisque vsibus reseruabunt. Si autem in execucione et explecione predictorum negligens fuerit, rogo pro dei nomine dominam .. abbatissam, que pro tempore fuerit, quod ipsos ad explendum conpellat vel de consilio dominorum committat alteri, qui sibi comissa expleat diligenter.“ — Sigilla Sophiae abbatissae et ipsius ecclesiae sancti Georgii atque Johannis, praebendarii supradicti. — "Nos quoque Sophia, diuina miseracione abbatissa, Catherina prio- rissa, Ludca custrix totusque conuentus monasterii predicti vice et nomine nostro et preben- dariorum sev capellanorum nostrorum ac ecclesie nostre predicte recipimus prefatum predium eo iure et modo, vt dictum est.“ — Act. et dat. in castro Pragensi a. d. MCCCXXVIII°, feria V in media quadragesima. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. — Hammerschmidt, Hist. mon. S. Georgii in castro Prag. p. 93. Extr.

Strana 560
560 Emler, Regesta Bohemiae 1427) 1328, 13 Mart. (S. 1.) Jean, roi de Bohême etc. reconnaît que le comte Georges de Veldens lui a payé mille livres sur l'engagère de Wolfsteyn et le bien qui en dépend. Letare. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 56. — Böhmer, Reg. Imp. 397, n. 686. 1428) 1328, 14 Mart. (S. l.). Basso de Sconowen dictus Maissereil profitetur, se pro CC libris den. hal. a Johanne, Boh. rege, receptis factum esse eius vasallum. — Crastino dominice, qua cantatur Letare. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 57. 1429) 1328, 19 Mart. Marche. Jean, roi de Bohême etc. accorde des lettres d'affranchis sement à la ville de Marche. Le samedi 19 jour de mars. 1327. Donné à Marche. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 57. 1430) 1328, 20 Mart. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regni B. mittit copiam processus habiti contra Ludo- vicum Bavarum, qui se pro rege gerit. — Dat. Avinione XIII kal. April. pontif. a. XII°. Dudík, Iter Rom. II, 109. Extr. 1431) 1328, 20 Mart. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boemiae, quod interponat partes suas pro resti- tutione villae cuiusdam ecclesiae Cracoviensi ablatae. — Dat. Avinione XIII kal. April. pontif. a. XII. Dudík, Iter Rom. II, 109. Extr. 1432) 1328, 27 Mart. (S. 1.). Ich Pylgreim der Walich vergich oc, "daz ich mit willen meiner lieben hausvrowen, vron Sopheyn gegeben han mein weingarten ze Goboltzpurch in dem Geren, des ein halber jevch ist, vnser vrowen vnd der ersamen sampnunge ze Hohenfuert noch meinem tod vnd noch meiner vorgenanten hausvrowen tod mit allem dem recht vnd ich in ze meines leibes vrist inne han. — — Ich han auch mir erwelt mein begrabnusse mit sampt meiner haus- vrowen, div des selben auch gert von herczen, datz dem oft genanten gotes haus ze Hohen- fuert.“ —— Siegel : hern Tietreychs von Harach vnd hern Seybotes des Schweinpekchen, der ze den selben zeyten in der Riedmarch lantrichter was. Der prief ist gegeben da von Christes geburde waren ergangen MCCCXXVIII jar, ze bluem osteren. Pangerl, Urkb. v. Hohenfurt, Font. rer. Austr. XXIII, 74.

Strana 561
et Moraviae. Annus 1328. 561 1433) 1328, 29 Mart. (S. 1.). Johannes, Sambiensis ecclesiae episcopus, XL dies indulgentiarum concedit omnibus, qui ad ecclesiam sitam in castro Rippin fratrum ordinis b. Mariae Theutunicorum Jerosoli- mitani Pragensis diocesis causa devotionis et orationis accesserint aut verbum praedicationis ibidem devote audierint aut sanctorum reliquias ibidem conditas, videlicet s. Crucis, s. Pauli apostoli, ss. Johannis et Pauli martirum, s. Elizabeth, s. Barbarae et s. Agathae cum devotis orationibus visitaverint. — Act. et dat. IIII° kal. Aprilis a nativitate domini MCCCXXVIII°. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1434) 1328, 1 Apr. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boh. mittit denuo copiam processus habiti contra Ludovicum Bavarum. — Dat. Avinione kal. Apr. pontif. a. XII. Dudík, Iter Rom. II, 109. Extr. 1435) 1328, 2 Apr. In Olomucz. Jenczo decanus, Sboro praepositus, Johannes archidiaconus et capitulum Olomucense ratam habent concordiam ratione solutionis census factam inter homines villae Neredin et quosdam canonicos Olomuc., qui eandem villam a capitulo tenent. — Act. et dat. in Olomucz a. d. MCCCXXVIII°, IV non. Apr. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 279. 1436) 1328, 8 Apr. A Mes. Jean, roi de Bohême oc, décide que l'abbaye de Clairefontaine, près Arlon, demeurera en la paisible possession et saisine de prendre et de lever paissiblement dans les forêts dyx (Eischen) les bois l'usage pour l'abbaye et ses granges, de la même manière qu' elle l'a fait jusqu'ici en suite des lettres lui concédée par ses prédécesseurs et confirmées par lui. 1328. Luictiem dou mois dauril. Donnees a Mes. Publ. de la soc. pour la rech des mon. hist. de Luxemb. XXII, p. 26. — Böhmer, Reg. Imp. 396, n. 687. 1437) 1328, 13 Apr. Avinione. Johannes papa XXII Woyslao, nato quon dam Henrici de Mellito, clerico Prag. dioe- cesis, reservat aliquod beneficium ad conventum monasterii Lucensis pertinens mandatque praepositis de Reygra et Wissegradensi, ut huiusmodi beneficium, quam primum illud vacare contigerit, dicto Woyslao vel eius procuratori assignare curent. — Dat. Avinione idibus Apr. pontif. a. XII°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 280. — Dudík, Iter Rom. II, 109. Extr. 1438) 1328, 13 Apr. Avinione. Johannes papa XXII providet Johanni, nato quondam Henrici de Mellito, canonico ecclesiae Wyssegradensis, de beneficio abbatisae et conventus monasterii in Tissnovitz Olo- mucensis diocesis vacaturo. — Dat. Avinione id. Aprilis pontif. a. XII°. Dudík, Iter Rom. II, 109. Extr. 71

Strana 562
562 Emler, Regesta Bohemiae 1439) 1328, 16 Apr. Avinione. Johannes papa XXII Sezemae, nato Martini de Sedlez, providet de canonicatu ecclesiae Olomucensis et praebenda vacatura. — Dat. Avinione XVI kal. Maii pontif. a. XII. Dudík Iter Rom. II, 109. Extr. 1440) 1328, 21 Apr. Pragae. Henricus decanus, Thomas archidiaconus, Predborius scolasticus totumque capitulum Pragensis ecclesiae testantur, Dyrsizlaum praepositum de bonis praepositurae centum sexag. gr. prag. capitulo solvere debere. — Not. oc, "quod nobis ad hoc specialiter vocatis et conue- nientibus in loco, vbi capitulum consueuimus habere, ibidemque mature inter nos sepe et sepius deliberauimus et in hoc concordauimus vnanimiter ac vno voto in hoc resedimus, quod — — d. Dyrsizlao, preposito nostre ecclesie predicte Pragensis, pro vtilitate nostra communi et omnium ministrorum et seruitorum ecclesie nostre ac comodo graciam fecimus ex causis necessariis, quod quamdiu idem prepositus nostre ecclesie fuerit non promotus ad alciorem gradum, pro omnibus oneribus prepositure sue, quocumque nomine nominentur, que nobis de iure explere tenetur, secundum quod antiquitus consuetum est et prout in libro breuiario ecclesie nostre continetur, in omnem euentum nullam graciam petendo ampliorem, nobis et successoribus nostris centum marcas tantum, sexaginta quatuor grossos pragensis monete pro marca qualibet conputando, de bonis prepositure sue dare debet, quinquaginta marcas grossorum predictorum in festo s. Georgii anno reuoluto incipiendo et quinquaginta marcas in festo s. Galli secuturo, et sic semper continuando, donec prepositus nostre ecclesie fuerit, vt est predictum, ad gradum alciorem non ascendens nec promotus, nisi gwerra ge- nerali bona prepositure vastarentur, et tunc gracia ipsum per nos sequi debet secundum illa- cionem dampni, quod factum fuerit in eadem, quod nostre discussioni et nostrorum successorum duximus relinquendum. Pro isto autem anno volumus contentari, quod nobis quatuor prandia sollempnia, vuum in die s. Adalberti, secundum in die s. Viti, tercium in die s. Wencezlai, quartum in die dedicacionis nostre ecclesie, vel loco cuiuslibet prandii septem sexagenas ad nostram voluntatem et pro superpeliciis cuilibet mediam sexagenam ac pro cappa tres fer- tones grossorum predicte monete et seruicium de Trisskouicz faciat more consueto, ab aliis autem omnibus oneribus ipsum volumus amodo habere supportatum, que nobis de iure ex- soluere de sua prepositura tenetur, et hoc de gracia speciali, promittimusque, quod dictum d. Dyrsizlaum, prepositum nostrum, inquietare et turbare in aliquo nolumus, nec debemus, sed predictis superius enarratis volumus contentari pro nobis et successoribus nostris in quo- libet casuum predictorum." — — Act. et dat. aput Pragensem ecclesiam in stuba sacriste a. d. MCCCXXVIII°, XI kal. Maii. Ex orig. arch. cap. Prag.

Strana 563
et Moraviae. Annus 1328. 563 1441) 1328, 2 Maii. Avinione. Johannes papa XXII providet Vlrico de Jennick, clerico Olomucensis diocesis, de beneficio abbatis et monasterii Melicensis Pataviensis diocesis et praebenda vacatura. — Dat. Avinione VI non. Maii, pontif. a. XII. Dudík, Iter Rom. II, 109. Extr. 1442) 1328, 9 Maii. In Ozzec. Ego Kristanus miles dictus de Ozza cum consilio et assensu uxoris mee Elyzabeth et filii mei Petri militis et aliorum heredum ac amicorum meorum omnium unanimi voluntate — — „d. Ludwico abbati et suo conventui in monasterio Ozzec famulantibus V sexag. gr. annui census percipiendas contuli jure perpetuo et habendas, quas duas sexag. cum dimidia in villa mea Zusch jure hereditario multis annis tenui libere et possedi; alias vero duas sexagenas cum dimidia gener meus Chunradus miles de Selnicz in villa sua Brana, quas hereditarie possidet, eisdem annis singulis derivandas mei nomine voluntarie assignavit pro viginti et quinque sexagenis gr., in quibus idem Chunradus michi debitorie fuerat obligatus subnotatis condicionibus interiectis, quod liberum sit filio meo Petro et genero meo Chunrado militibus antedictis quinque pretaxatas sexag. gr. census ad se denuo revocare, dummodo prius memoratis Dei famulis L sexag. gr. monete prag. plene persolvant pro aliis redditibus equevalentibus comparandis ad emendacionem victus eorum, ad quam predictum censum spe- cialiter deputavi, quem sepe cognovi nimis esse tenuem et exilem." — Testes: d. Bohuzlaus de Ryzmburg, Theodericus et Heinricus, Hermannus et Ericus confratres dicti de Gablenz. Act. et dat. in Ozzec a. d. MCCCXXVIII°, VII id. Maii. Ex orig. arch. mon. Ossec. Schlesinger, Stadtbuch von Brüx p. 25. — 1443) 1328, 10 Maii. Avinione. Johannes papa XXII providet Pertholdo Stuchse de canonicatu ecclesiae Pragensis et praebenda vacatura. — Dat. Avinione VI id. Maii, pontificatus a. XII." In eodem modo abbati Scotor. Viennen. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 109. Extr. 1444) 1328, 14 Maii. (S. 1.). Conradus nobilis de Marca profitetur, se pro M marc. arg. pagamenti coloniensis a Johanne, Boh. rege oc, receptis factum esse vasallum eius. — Sabbato post Ascensionem domini nostri. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 57. 1445) 1328, 16 Maii. Arlon. Jean, roi de Bohême oc, règle l' exercice du droit de bourgeoisie de la ville d' Esch-sur-l' Alzette. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 57. — Böhmer, Reg. Imp. 397, n. 688. 71*

Strana 564
564 Emler, Regesta Bohemiae 1446) 1328, 17 Maii. Pragae. Nos Nycolaus Wolflini de Egra judex et Pyllungus, Conradus de Luthomericz, Mar- tinus de Egra, Meinhardus Wolframi, Conradus Junosii, Heinricus Theodrici, Nycolaus Albus, Heinricus de Thust, Seidlinus de Pyeska, Nycolaus Rotinne, Johlinus Jacobi, Nycolaus frater Bohuzlay, Wolflinus de Posempach et Wenczeslaus Alberti, jurati cives civitatis Pragensis recognoscimus, quod „fratres Petrus abbas et conventus monasterii Aule Regie, que Sprazlavia vulgariter nominatur, vendiderunt — — ac resignaverunt in publico iudicio coram nobis domum suam cum area et aliis pertinenciis ad ipsam domum et aream spectantibus, sitam inter domos orphanorum Peregrini quondam pannicide et Ludowici cultellatoris in ipsa civitate Pragensi, Nycolao pistori ementi et recipienti pro quadam summa pecunie, ipsis abbati et conventui iam pro arra data per eundem Nycolaum iure hereditario in perpetuum sub census onere possidendam, ita videlicet, quod idem Nycolaus —— et successores sui marcam cum dimidia, LXIV denarios gr. prag. pro ipsa marca de ipsa domo et area ex nunc singulis annis perpetuo ipsis . . abbati et conventui et successoribus eorum solvere — — debeant in omnem eventum, medietatem ipsius census in festo s. Galli et aliam medietatem in festo s. Georgii. — — Insuper ipse Nycolaus, heredes et successores sui collectas et alia jura civitatatis Pragensis de ipsa domo et area et censu annuo predicto solvere et facere promi- serunt. Provisum est eciam, quod si domus ipsa concremabitur, ipse Nycolaus vel heredes aut successores sui aliam domum infra unius anni spacium continuum post concremacionem reedificare tenebuntur.“ — — Dat. Prage XVI kal. Junii a. d. MCCCXXVIII°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. Mus. Boh. 1447) 1328, 18 Maii. Arlon. Jean, roi de Bohême oc, fait connaître à son forestier souverain de la forêt d'Andevan, qu'il a octroyé au couvent de St. Esprit à Luxembourg, la permission de laisser paître vingt grosses bêtes, chevaux etc. de leur grange dite Weymerspurch, dans ladit forêt. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. de Luxemb. XIX, p. 58. — Böhmer, Reg. Imp. p. 397, n. 689. 1448) 1328, 18 Maii. (S. 1.). Johannes, rex Boh., cosentit resignationi, quam facit Johannes Cleffer de Anffen de bonis suis, quae tenuerat et possederat a dicto rege et suis praedecessoribus, monasterio Munsteriensi in Lucemburg. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 58. — Böhmer, Reg. Imp. 397, n. 690. 1449) 1328, 24 Maii. In Insula. Jan Podnavec, opat kláštera Ostrovského, a kněz Zdeněk probošt i všecken konvent kláštera dávají Václavovi Púzdrovi dva lány za služby. — Vyznáváme, že „pro obranu a ostří- hání kláštera našeho zjednali sme a mocně zpuosobili i věčně dali dva lány ctnému muži Václavovi Púzdrovi v službu klášterní i jeho všem budúcím, ktož to u něho kaupí nebo u jiného v též právo a věčně. A k tomu na pomoc a pro větší práci dáváme jemu 4 člověky

Strana 565
et Moraviae. Annus 1328. 565 se všemi poplatky, jednoho Maněta, ten dávaj jemu 2 kopy 20 gr. úroka a berně, druhého Beneš, ten daj 20 gr. úroka a 10 gr. berně, třetího Synka, ten daj tolikéž — ti jsú na Březovém — a čtvrtého Wanka z Woleška, ten také daj 20 gr. úroka a 10 gr. berně. A to jemu dáváme a postupujem i jeho všem budúcím v týž zápis pro opatření klášterské takovýmto během, aby on Waněk i jeho budúcí, ktožby u něho koupil anebo u jiných kupovali s naší vuolí, najprvé aby měl kuoň svuoj za své kúpený a k tomu samostříl a k tomu jiné odění, což na panoši sluší, a tuto práci aby nesl z úřadu on i jeho budúcí, ktož toho v držení budú. Nejprvé, když by která potřeba byla k klášteru, aby byl hotov, a více kdyby kolivěk kterého zloděje anebo lúpežníka přezvěděl, aby jej jal a u vězení vsadil a potom po konšely poslal a s nimi se tázal a radil, čeho by ten člověk hoden byl. A více úroky klášterské, což jich jest, aby vybíral a ktož by nedal, aby jej k tomu přinutil, aby úrok dal. A více, kdežby se kolivěk na tom zboží zbili nebo svadili, aby tam jel a je zjímal a braň pobral a podle viny soudil. A také aby lesuov klášterských, což jest jich, aby mocen byl a ostříhal a cožby- kolivěk uprodal, aby to psáno do kláštera dal. A tak v té práci klášterské kdyby ten kuoň svuoj zpracoval kúpený, tehdy on i jeho budúcí má ten kuoň k klášteru postaviti a opat i konvent má jemu jiný dáti. Než samostříl když zlámá anebo ztratí, má sobě sám jiného dobýti. A k tomu a na to dali sme jemu i jeho budúcím, ktož toho v držení bude, klín lesu, ježto slove „v kose“, po tu cestu, kterúž do Wraného k mlýnu jezdí; a ta cesta dělí klá- šterský les od toho, aby nás nestaral, než aby sobě za to dobýval a tím jiného samostříle, nohavic a botek i jiných potřeb.“ — Dat. in monasterio in Insula a. d. MCCCXXVIII°, fer. III post festum s. Spiritus. E reg. bon. mon. Insulae in bibl. Mus. Boh. asservato. 1450) 1328, 24 Maii. (S. 1.). Isirbart van Honzinberg profitetur, se assignasse Johanni, regi Boh. oc, XX libras den. hal. in bonis suis Mongerfroch, Gemunde et Welbach. — Fer. III in septimana Pentecostes. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XIX, p. 58. 1451) 1328, 29 Maii. Wissegrad. Johannes, Wissegradensis praepositus, regni Boemiae cancellarius, Petrus, vicedecanus auctoritate capituli Wissegradensis ea ratione, quia decanatus hac vice vacat in Romana curia, Minhardns custos, Thobias scolasticus, totumque capitulum ecclesiae Wissegradensis recipiunt a Tassone de Richmburg bona in Hermanstat vendenda. — „Promittimus, quod bona in Hermanstat, quae nobis dominus Tasso de Richmburch dedit vendere de consensu expresso suo et suae conjugis dominae Ludmillae infra hinc et festum b. Galli proxime venturi, praeter eorum voluntatem nichil aliud debemus facere de eisdem. Promittimus etiam, quod omnes utilitates dictorum bonorum medio tempore dictus dominus Tasso et sua conjunx debeant percipere, nec per nos in ipsis impediri debent seu etiam molestari; venditis vero bonis ipsis totum, quod ultra quadringentas marcas grossorum pragensium, LXIV grossis

Strana 566
566 Emler, Regesta Bohemiae pro marca computandis, resultabit, ipse dominus Tasso et uxor sua pro usibus propriis reservabunt. Item promittimus, quod quandocunque ipse dominus Tasso vel uxor sua ante terminum s. Galli praedictum nobis quadringentas marcas praefati ponderis assignaverint, quod de eisdem bonis in Cholcz eis condescendere debemus tenendis per eos et quemlibet eorum ad tempora vitae suae, cum tribus araturis et triginta marcis reddituum; etiam domum domini Wilhelmi in monte Wissegradensi statim, cum nos requisierint, pro habitatione ipsorum eis assignare debemus, possidendam per eos usque ad terminum b. Galli praedictum. sic quod si praefatas quadringentas marcas nobis ante ipsum terminum non dederint, quod tunc de eadem continuo nobis cedant; si vero eandem pecuniam expediverint, ut est dictum ipsam domum de pecuniis ipsius domini Johannis, praepositi nostri, conparatam eis appro- babimus cum bonis in Cholcz praedictis, prout in literis nostris super hoc datis expressius continetur; et super hoc literas nostras sigillis nostris consignatas eis dare promittimus quas in sacristia Pragensi conscriptas reposuimus, taliter quod si dicti dominus Tasso et conjunx sua quadringentas marcas nobis ante festum S. Galli proximum dederint, quod eisdem omnium nostrum contradictione remota per dominum decanum et sacristam Pragensis ecclesiae, qui pro tempore fuerint, literae ipsorum ibidem in sacristia repositae debeant assignari. Item promittimus domino Tassoni et uxori suae consensum et literas domini nostri regis, dominae reginae et administratorum super isto tractatu finaliter.... — Dat. et act. Wissegrad a. d. MCCC..... in die s. et individuae trinitatis. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. 1452) 1328, 29 Maii. Pragae. Nyclaus Wolflini de Egra judex et Pillungus, Cunradus de Luthomericz, Martinus de Egra, Meinhardus Wolframi, Conradus Junossii, Heynricus Theodrici, Nicolaus Albus, Heyn- ricus de Thust, Seidlinus de Pieska, Niclaus Rotinne, Johlinus Jacobi, Nyclaus frater Bo- huslai, Wolflinus de Posenpach et Wenczeslaus Alberti, jurati cives, totaque communitas civium civitatis Pragensis addunt officio notariae redditus de stannifusorio. — Not. oc, „quod cum Johannes, noster et ciuitatis publicus notarius, defectus suos nobis exponeret plures, dicens, se de redditibus seu prouentibus notarie ciuitatis eiusdem in victus necessariis sustentari non posse, nos videntes, quod redditus huiusmodi pauci essent et modici, ex deliberato consilio stannifusorium dictum vulgariter smelczgadem, quod habetur pro nostra et communi necessitate in ipsa ciuitate Pragensi, et prouentus annuos, qui de ipso stannifusorio deriuari poterunt in futurum, notarie officio ciuitatis Pragensis predicte adiunximus et addidimus, quod apud idem officium notarie debeant perpetuo permanere, vt notario ciuitatis eiusdem, qui est et qui fuerit pro tempore electus et datus per ciues Pragenses, communiter possit melius sustentari.“ — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXVIII°, IIII° kal. Junii. Lib. vetust. stat. et priv. arch. civ. Prag. p. 16.

Strana 567
et Moraviae. Annus 1328. 567 1453) 1328, 1 Jun. Reims. Promesse, donnée par Jean, roi de Bohême oc, de la somme de 195 livres 15 sols, qu'il devait à son cousin Jean d' Hainaut, pour frais qu'il avait faits, lui et ses gens, au sacre du roi de France. — Mercredi après la Trinité. Reims. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 61. 1454) 1328, 10 Jun. Pragae. Dyrsizlaus, praepositus ecclesiae Prag., et Rudlinus, altarista altaris s. Elyzabeth in ecclesia Pragensi, bona in villa Kyrcz inter se dividunt. — Nos Henricus decanus, Thomas archidiaconus, Predborius scolasticus totumque capitulum Pragensis ecclesie nosse cupimus vniuersos presencium inspectores, quod de consensu nostro et auctoritate administracionis episcopatus predicte ecclesie nobis hac vice per sedem apostolicam recommisse, „diuisio facta est ville Kyrcz inter — — d. Dyrsizlaum, prepositum nostrum et ecclesie nostre, ac d. Rudlinum, altaristam nostre ecclesie, que villa ad predictos d. prepositum videlicet et suam preposituram et d. Rudlinum, altaristam et suum altare s. Elyzabeth dignoscitur pertinere ta- liter, quod locus, vbi municio siue propugnaculum nunc stat in villa predicta, cum piscina, que dictum locum circumdedit, et due curie ponti ipsius propugnaculi magis iuncte et vicine cum suis hereditatibus; item quinta media area site in villa predicta cum quinta media hereditate ad ipsas spectantes in superiori parte ville posite et medietas ville versus viam, que vadit in Cholpicz, et medietas ryui ibidem decurrentis ad dictum dominum prepositum et successores suos et suam preposituram debent perpetuo pertinere. Tres autem aree contra dictum propu- gnaculum posite et in superiori parte ville et quarta media area in inferiori parte ville posite cum suis hereditatibus et piscina supra villam posita sub monte cum medietate ryui ibidem decurrentis et medietate silue, que versus Conraticz vadit ad dictum d. Rudlinum et suos suc- cessores altaristas et ad suum altare sancte Elyzabeth debet similiter perpetuo pertinere, hoc tamen adiecto, quod dictus d. prepositus et sui successores prepositi in melioracione partis dicti altariste et suorum successorum vnum fertonem, sedecim grossos Pragensis monete computando pro ipso, vel valorem ipsius deficientibus grossis singulis annis, medietatem in festo s. Galli et aliam in festo s. Georgii debent de redditibus partis sue, quos in villa predicta habent, singulis annis assignare. Item salices et pyri sub propugnaculo positi ad preposituram debent pertinere. Item pratellum supra propugnaculum cum arboribus cerasorum ad altaristam pre- dictum debent pertinere. Et hec diuisio perseueret.“ — Act. et dat. aput ecclesiam Pragensem a. d. MCCCXXVIII, IV id. Jun. Ex orig. arch. cap. Prag. 1455) 1328, 12 Jun. Avinione. Johannes papa XXII providet Petro Witkonis de canonicatu ecclesiae Pragensis et praebenda vacatura. — Dat. Avinione II id. Junii, pontif. a. XII°. In eodem modo episcopo Olomucensi, abbati Brevnoviensi et Jacobo de Mutina. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 109. Extr.

Strana 568
568 Emler, Regesta Bohemiae 1456) 1328, 16 Jun. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boemiae, concedit, quod decem clerici sui possint percipere fructus beneficiorum suorum. — Dat. Avinione XVI kal. Julii pontificatus a. XII In eodem modo episcopo Pragensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 110. Extr. 1457) 1328, 19 Jun. Avinione. Johannes papa XXII Hinconi, episcopo Olomucensi quem absolvit a iuramento praestito visitandi limina apostolorum, quae bienniis visitaret. — Dat. Avinione XIII kal. Jul. pontif. a. XII°. Dudík, Iter Rom. II, 110. Extr. 1458) 1328, 19 Jun. Avinione. Johannes papa XXII providet Ortwino Morauo de canonicatu ecclesiae Olomucensis et praebenda vacatura. — Dat. Avinione XIII kal. Jul. pontif. a. XII°. Dudík, Iter Rom. II, 110. Extr. 1459) 1328, 19 Jun. Avinione. Johannes, papa XXII Hinconi, episcopo Olomuc., concedit, ut possessiones ecclesiae suae inconsulto pontifice Romano de consilio et consensu capituli Olomuc. de novo infeudare, alienare seu commutare possit, praesertim cum hoc modo conditio mensae et ecclesiae melior reddi possit. — Dat. Avinione XIII kal. Jul. pontif. anno XII°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 281. — Dudík, Iter Rom. II, 110. Extr. 1460) 1328, 24 Jun. In Aula Regia. Petrus, abbas Aulae Regiae, recognoscit Nicolaum dictum Ditrichspach[er] judicium villae Ditrichspach sibi et heredibus suis hereditarie comparasse. — "Habebit cufriam] ac duos laneos liberos, tabernam cum molendino, fabrum, sutorem, carnificem, pistorem et [duos denarios omnium [culparum judicialium]. — Dat. a. d. MCCCXXVIII, in die b. Johannis Bapt. in monasterio praedicto. E litera Alberti, episc. Luthomysl. ab anno MCCCLXVI° communicavit mecum vir doctissimus, dominus Aug. Sedláček. 1461) 1328, 25 Jun. Pragae. Judex et jurati civitatis Pragensis attestantur venditionem curiae in villa Wrischowicz ab Alberto Stuk fratribus de domo Theutunica apud s. Benedictum factam. — Nos Nycolaus dictus Wolflini quondam de Egra judex et Pillungus, Conradus de Luthmericz, Martinus de Egra, Conradus Junossii, Meinhardus Wolframi, Heynricus Theodrici, Nycolaus Albus, Nycolaus Rotinne, Heynricus de Thaust, Seylinus de Pieska, Johlinus Jacobi, Nicolaus frater Bohuzlai, Wolflinus de Posempach et Wenczeslaus Alberti, jurati cives civitatis Pragensis, recogno-

Strana 569
et Moraviae. Annus 1328. 569 scimus, "quod discretus vir Albertus dictus Stuk, conciuis noster, vendidit sponte curiam et hereditatem in villa Wrischowicz dicta vulgariter cum areis, ortis, vineis, piscaturis et jure patronatus ecclesie ibidem ac aliis juribus et pertinenciis vniuersis ad ipsam curiam et he- reditatem spectantibus, honorabilibus et religiosis viris domino Jeskoni, commendatori pro- uinciali et fratribus cruciferis de domo Theutunica habitantibus in domo et curia apud nos ad s. Benedictum Prage pro quadam pecunie quantitate et resignauit in publico judicio coram nobis per ipsos commendatorem et fratres jure proprietario et hereditario libere possidendam, promisitque idem Albertus ipsam curiam et hereditatem cum suis juribus et pertinenciis pre- dictis eidem commendatori et fratribus, prout juris et moris est ciuitatis Pragensis et etiam terre Boemie, a data presencium libertare et [ab] impeticione cuiuslibet hominis disbrigare sub pena centum sexagenarum denariorum gr. pragensium, quas soluere et dare tenebitur ipsi commendatori et fratribus, si curiam et hereditatem ipsam cum suis juribus et pertinenciis predictis non libertaret, prout prediximus, aut negligeret libertare.“ — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXVIII°, in crastino natiuitatis b. Johannis bapt. Lib. vetust. privil. et stat. arch. civ. Prag. p. 39. 1462) 1328, 30 Jun. In Wissegrado. Johannes, praepositus Wissegradensis ecclesiae ac cancellarius regni Boemiae, Petrus decanus, Meinhardus custos, Thobias scolasticus totumque capitulum dictae ecclesiae, faciunt statuta de convertendis fructibus mediis secundi anni praebendarum et primi anni obedien- tiarum vacantium. — Not. oc, "quod quia ad consulendum fabricae ecclesiae nostrae et juris mandato et aequitate rationis astringimur, qualiter eidem subvenire possimus, hoc inter nos saepe et saepius pertractamus, et licet redditus nostri ad hoc non sufficiant, quos ab ecclesia obtinemus, ne tamen sic dicta ecclesia maneat desolata, statuimus, quod fructus secundi anni cuiuslibet praebendae, quam in posterum quocunque modo vacare contingat in nostra ecclesia, medii ad fabricam deputentur, etiamsi sint praebendae ad collationem domini regis perti- nentes, quia dominus noster inclitus, dominus Johannes, rex Bohemiae, favore ecclesiae nostrae hoc idem admisit de ipsis praebendis regalibus gratiose. Item statuimus, quod fructus medii anni primi cuiuslibet obedientiae, quam continget vacare inantea, honere duntaxat ipsius excepto, quae conferenda fuerit, ipsi etiam fabricae deputentur expendendi pro utilitate tantum ipsius ecclesiae secundum ordinationem nostram vel personarum, quas ad hoc duxerimus depu- tandas. Item quia status quarundam personarum in ecclesia dei militantium ob merita magis digna ceteris praeferri debeat, ut jura canonica statuunt et ratio suggerit aequitatis, et quia ex residentia personali deo famulantium in nostra ecclesia praelatorum et canonicorum di- vinum cultum et honorem ipsius ecclesiae non est dubium provenire, quem augere nostris temporibus totis visceribus peroptamus, statuimus igitur, ut praelati residentes circa dictam ecclesiam praebendas nostrae collationi debitas, cum aliquam carum vacare continget, una vice tantum possint optare secundum prioritatem suae residentiae, quae eis necessario con- ferri debebuntur (sic), prioribus tamen praebendis prius ab eis dimissis, deinde canonici resi- dentes, praebendis majoribus praebendati, juxta suae residentiae prioritatem optabunt easdem. 72

Strana 570
570 Emler, Regesta Bohemiae Illos autem reputamus esse residentes, ut possint optare praebendas, qui uno anno continua- verunt suam residentiam apud nostram ecclesiam et alio sequenti continuabunt eandem, demum alii canonici absentes secundum prioritatem suae receptionis, ultimo canonici mino- ribus praebendis praebendati juxta prioritatem residentiae et post secundum prioritatem suae receptionis optabunt easdem, et extunc illa praebenda, quae optata non fuerit, ad voluntatem capituli, seu cui debita fuerit, conferatur. Praedictum etiam ordinem per omnia optationis in praebendis ad dominum regem spectantibus volumus observari, inter illos tamen canonicos, qui ad eas sunt vel fuerint ex praesentatione domini regis instituti. Et quia minoribus prae- bendis canonicos praebendatos in optatione praebendarum, ut supra est expressum, nobis aequavimus, in hoc gratiam eis, quam non habuerunt actenus, facientes, ut fructus ex hoc ecclesiae nostrae accrescat et honor, volumus et statuimus, quod nulli ammodo minor prae- benda conferatur, nisi prius residentiam circa ecclesiam juret et promittat facere personalem, quam nisi fecerit infra mensem et eam continuaverit, extunc alteri residere volenti con- feratur ; nam ad hoc dictae minores praebendae institutae fuerunt antiquitus, ut ecclesiae nostrae per praesentiam ipsorum deserviretur, et quod propter hoc idem adipiscerentur ma- iores praebendas suo loco. Item volumus etiam et statuimus, ut canonici, qui ex minoribus praebendis maiores praebendas optaverint, si non residerint eo tempore, quo optant, apud ecclesiam nostram, quod infra mensem ad residentiam se ponant, quam continuare debebunt; quod nisi fecerint, aliis residere volentibus praebendae eorum conferantur, quam poenam ad illos canonicos extendimus, qui virtute residentiae a minoribus majores optaverint prae- bendas, et eis adeptis a residentia se retrahunt. Minoribus etiam canonicis praebendis prae- bendatis gratiam gratiae accumulamus; ut eo melius apud ecclesiam possint nostram resi- dere, statuimus, quod, postquam canonici majoribus praebendis praebendati obedientias fuerint assecuti, vel per eos steterit, quo minus easdem assequantur, quod praedicti secundum prioritatem suae residentiae obedientias assequantur, secundum quod de canonicis majoribus praebendatis praebendis et residentibus superius est expressum. Item quoniam uniformitas in ecclesia dei esse debet, nec licere debet uni, quod alteri non liceat, nam qui similem vitam cum aliis suscipiunt, simili legi subponantur, ut ex hoc caritas inter simul habitantes augeatur et scrupulositas suffocetur, statuimus, quod si aliqui in canonicos sunt recepti, qui non juraverunt statuta et consuetudines ecclesiae observare, ut ad requisitonem domini dictam jurare debeant secundum formam consuetam; quod nisi fecerint, a consortio fratrum et tractatibus ecclesiae tamdiu removeantur, donec jurent. Item quoniam de virtute in vir- tutem expedit ambulare et bona in melius commutare, licet antiqua consuetudo fuerit eccle- siae, quod hii, qui recipiebantur in canonicos, prandium sive refectionem fratribus et mini- stris ecclesiae dare consueverant, nos hanc consuetudinem propter necessitatem ecclesiae, ob defectum capparum in melius convertere cupientes, statuimus, ut quilibet, qui in canonicum recipitur, promittat loco prandii illius cappam sibi facere infra mensem, quam nisi fecerit, a consortio fratrum et tractatibus omnibus capituli sit exclusus, donec cappam valoris duarum sexagenarum sericeam vel aurifisiatam sibi faciat et acquirat. Item quia etiam decet memo- riam benefactorum ecclesiae et maxime fundatorum non extingui, et licet ecclesiam in Budecz

Strana 571
et Moraviae. Annus 1328. 571 residentiae canonicorum propter hospitalitatem et alia multa honera, quae ipsos habere et ferre oportet, incorporari procuravimus, ex cuius bonis tria prandia pro fundatoribus ecclesiae solvebantur, ne autem illa depereant, statuimus, ut in die anniversarii cuiuslibet ipsorum, videlicet illustrium principum, domini Wratislai regis et suae consortis reginae Swatauae, ac domini Sobeslay senioris, filii eorum, duae sexagenae inter illos, qui missae interfuerint, more solito expendantur, et ad haec dominus decanus illo die sex clericos chorales pas- cere teneatur. Item quoniam decet domum dei sanctitudo, et maxime ab illis, qui ad hoc sunt ordi- nati et ad ministerium ecclesiae deputati, statuimus, quod in facto, quod divina in ecclesia nostra peraguntur sive pulsantur ad ipsa, ut nullus praelatus vel canonicus ipsius absque superpelitio praesumat ingredi; quodsi quisquam contrarium facere praesumpserit, poenam duarum librarum cerae incurrat expendendam pro utilitate ipsius ecclesiae et honore ad arbitrium dominorum residentium, et quamdiu ipsam non solverit, ipsam ecclesiam ingredi non praesumat, nec ad tractatus capituli admittatur. Item quia per facta alterius alterum non expedit aggravari et locupletari quempiam cum alterius injuria vel jactura, cum igitur ex institutione decem choralium sacerdotum dampna dominis decano et custodi nostrae ecclesiae irrogantur in eo, quod dominus decanus, qui cereum de balneo pro elevatione cor- poris Christi missarum, quae in ecclesia nostra leguntur, debet tenere, et propter institu- tionem dictorum decem choralium duplum eius, quod prius expendit, eum expendere oportet, pro eodem dominus etiam custos similiter in ministratione candelarum eisdem aggravatur, nos eorum dampnum removere volentes et nichilominus ecclesiae nostrae decus augmentari, statuimus et in auxilium cerei, quem debet tenere dominus decanus, deputamus fructus omnes obedientiae in Wessel, honeribus tamen ipsius antiquis duntaxat exceptis et offertorio in festis majoribus ecclesiae memoratae, ita quod, quicunque dicta bona ex commissione nostra te- nuerit, secundum cereum pro elevatione corporis Christi similem in omnibus cereo domini decani procuret, ita quod aequaliter in procuratione dictorum cereorum se sibi conforment, et eos simul faciant, cum opus fuerit; in auxilium autem domino custodi deputamus fructus omnes bonorum Bestiarii (sic) pro ministratione candelarum ad missas choralium sacerdotum de novo institutas, demptis ante omnia sexaginta quatuor grossis in anniversariis benefa- ctorum ecclesiae, qui sparsim et divisim de iis sunt expendendi pro offertorio, secundum quod in regula nostrae ecclesiae est annotatum, ita quod, cuicunque dicta bona commiserimus, dicta honera de ipsis habeat supportare. Item quoniam zelus domus dei ecclesiae in Wisse- grad nos comedit, cuius honorem totis visceribus adaugere cupientes, statuimus, ut lumina nocturnalia et pecunia, quae pro eis dari debet, in opus lampadis ardentis in choro ante majus altare die noctuque convertantur, quam dominus custos, qui pro tempore fuerit, ex sui officii debito, procurare teneatur, ad id per decanum, si negligens fuerit, compellendus." — Dat. in Wissegrado a. d. MCCCXXVIII°, pridie kalendas Jul. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. 72*

Strana 572
572 Emler, Regesta Bohemiae 1463) 1328, 1 Jul. Pragae. Sophia abbatissa, Katherina priorissa, Ludca custrix, totusque conventus monasterii s. Georgii in castro Pragensi Hostyslaum, praepositum ejusdem monasterii, a solutione census quatuor marcarum de hereditate sua in Mothol faciunt liberum. — Not. oc, "quod cum nobilis vir dominus Boleslaus de Budynicz bona sua propria, videlicet villam in Mradicz cum omnibus juribus et pertinenciis suis ob suorum et progenitorum eius remedium peccatorum nostro monasterio conferre disponeret, et a nobis loco eorundem bonorum alia nostri mo- nasterii equivalentia bona ad vite sue tempora tenenda plurimum annuente sibi diuina cle- mencia affectaret, aliter tamen nullatenus eandem donacionem dicto nostro monasterio facere voluit, nisi domum domini Hostyslai, nostri monasterii praepositi, quam habet in Majori Pragensi civitate sibi dari ad vite sue tempora procuraremus, qui quidem Hostyslaus, pre- positus predictus, cupiens de nostri monasterii intendere vtilitate et profectu et ne idem nobilis per hoc suam voluntatem et tam pium affectum forsitan inmutaret, cessit nobis de sua domo memorata, donando nobis eandem per nos et nostrum monasterium cum juribus et pertinenciis suis pro perpetuo et hereditarie possidendam, et pro eo, quemadmodum a nobis petiuit, ipsum dominum Hostyslaum prepositum a solucione census quatuor marcarum, quas nobis singulis annis de hereditate nostra in Mothol solvere tenetur, liberum facimus ad tempora vite sue. Insuper promittimus et nos obligamus, prout postulauit a nobis, in passione s. Ludmile prandium siue refectorium canonicis nostris sicut in festo b. Georgii consuetum est, annis singulis tempore vite ipsius Hostyslai et in perpetuum ministrare. In anniver- sario quoque ipsius domini Hostyslai canonicis et vicariis canonicorum nostrorum predictorum pro vigiliis cantandis et missa defunctorum nouem grossos, quos presentes inter se diuident, ut in aliis distribucionibus fieri consueuit, et vnum grossum ad offertorium, campanatoribus unum grossum et pro pane pauperibus dabimus unum grossum ac conuentui mediam sexa- genam grossorum, ita quod in sero ipsi vicarii vigilias cantabunt et conuentus noster leget et in crastino conuentus missam cantabit cum canonicis vel vicariis et presbytero, qui vo- catur propitialis. Preterea promisit predictus dominus Hostyslaus, ut predictum prandium in festo predicto dandum melius ministretur, mediam sexagenam in subsidium tribuere, quoad vixerit, annis singulis, non quod pro eadem media sexagena grossorum tantum fiat, sed alia ad hoc necessaria de nostris sumptibus apponantur, et post vitam suam omnia de nostris sumptibus ministrentur.“ — Dat. et act. in predicto nostro monasterio a. d. MCCCXXVIII, ka- lendas Julii. — "Nos quoque Dyrsizlaus — — prepositus, Predborius, scolasticus Pragensis, et Henricus, prepositus Melnicensis ecclesiarum, administratores episcopatus Pragensis aucto- ritate sedis apostolice ac capituli dicte Pragensis ecclesie ad preces et instanciam domine Sophie abbatisse totiusque conuentus sororum monasterii s. Georgii predicti supradicta omnia et singula videntes de racionabili prodire proposito rata habentes et grata presentis scripti patrocinio confirmamus et in signum consensus nostri sigillum administracionis episcopatus Pragensis presentibus appendentes.“ Ex orig. bibl. Prag. cop. Mus. Boh.

Strana 573
et Moraviae. Annus 1328. 573 1464) 1328, 7 Jul. Le roi Jean de Bohême confirme et scelle l'accommodement intervenu entre Bau- douin, archevêque de Trèves, et Lorette, comtesse de Spanheim. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXII, p. 27. — Böhmer, Reg. Imp. 398, n. 691. 1465) 1328. (S. 1.). Lorette, comtesse de Spanheim dame de Starckenberg (soeur de Nicolas de Salm), promet à l'archevêque Baudouin de Trèves et au roi Jean de Bohême, comte de Luxembourg, de leur rendre les châteaux de Stalbourg, Staleck et Braunshorn, lorsqu'ils lui rembourseront 11000 livres de deniers pour lesquelles on le lui a donnés en gage. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, 61. 1466) 1328, 8 Jul. (S. 1.). Hartlebus de Myselworzicz profitetur, se Mechthildi abbatissae et conventui mona- sterii in Osla solvere teneri novem modios tritici, novem mod. siliginis et X mod. avenae pro decimis praesentis anni, quas in villis Myrislas Bohemicali et Media ab eis emit. — Dat. a. d. MCCCXXVIII°, VIII id. Jul. Ex orig. apud c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 282. 1467) 1328. 10 Jul. Avinione. Johannes papa XXII providet Sebestiano Witkonis de canonicatu ecclesiae Wissegra- densis et praebenda vacatura. — Dat. Avinione VI id. Jul. pontif. a. XII. Dudík, Iter Rom. II, 110. Extr. 1468) 1328, 20 Jul. Prage. Boleslaus de Budinicz monasterio s. Georgii in castro Pragensi villam Mradicz confert. — Ego Boleslaus de Budinicz not. facio, "quod ego pro remedio anime mee et ante- cessorum meorum de consensu vxoris mee Sdence villam meam Mradicz cum agris, pratis, siluis, aquis, molendinis et qualibet libertate ad ipsa pertinente ecclesie s. Georgii in castro Pragensi et religiosis dominabus ipsius ecclesie do, confero atque dono iure proprietatis et hereditario perpetue possidendam et pro ipsa villa Mradicz ab eisdem dominabus domum earum Prage iuxta ecclesiam s. Valentini sitam, que fuit domini Hostislay, ipsarum prepositi, et villas Borzianouicz, Ownecz cum agris, pratis, siluis, vineis, pomeriis et tres hereditates censuales in Postrzisin cum omnibus suis pertinenciis, exceptis duabus hereditatibus, quas nunc tenent Wanek dictus Sedlak et Letoncius cocus, et omnibus redditibus, maiori vna insula, flumine, molendino et media parte silue in Ownecz et saluis decimis vbique consuetis ad tempora vite mee et vxoris mee predicte Sdence suscepi libere possidendum, ita quod me et vxore mea Sdenca sublatis de medio predicta domus, si non in meliori tamen in simili vt nunc est, valore et predicte ville Borzianouicz, Ownecz cum predictis hereditatibus in Postrzisin et omnibus melioracionibus, edificiis ac allodio informato in Borzianouicz, exceptis

Strana 574
574 Emler, Regesta Bohemiae ibidem equis, peccoribus et pecudibus, ad predictum monasterium redibunt libere. Si autem me prius mortuo vxor mea predicta Sdenca alium maritum superduxerit, tunc inmediate ipsa maritum ducente predicta omnia bona, sicut post vitam meam et ipsius Sdence fieret, ad sepedictum monasterium libere reuertentur. Insuper promitto tenore presencium predictam villam Mradicz cum suis pertinenciis omnibus disbrigare a quolibet homine iure terre, quod si non disbrigauero, tunc statim ipsum monasterium de bonis omnibus predictis michi et vxori mee concessis libere et absque omni contradictione debet se intromittere et ego de villa predicta Mradicz, et quidquid medio tempore in predictis bonis plus vtilitatis percepero quam predictum monasterium in villa iam dicta Mradicz, ad hoc reddendum ac pro omni dampno, quod propter hoc ipsum monasterium pati contingeret, ad satisfaciendum ipsi mo- nasterio me presentibus obligo, et quantum de hoc, quod vltra perceptum vel de dampno sit, hoc ego propria confessione ostendam aut post me vxor mea predicta Sdenca ostendet. Si autem simplici recognicioni domina .. abbatissa vel conuentus ipsius monasterii credere nollent, tunc iuramento confirmabo aut vxor mea sepedicta confirmabit iuramento, et si noluero vel mea uxor Sdenca me non extante iurare noluerit, tunc quantum domina . . abbatissa vel . . prepositus dicti monasterii, qui pro tempore fuerint, per consciensie sue confessionem dixerint, huic verbo est credendum, si uero vltra hoc noluero aut mea vxor predicta Sdenca satisfacere noluerit, tunc domina . . abbatissa vel procuratores sui cum beneficiariis Pragensibus sine omni iudicio possint et debent pignora recipere in bonis meis vel in bonis dotis vxoris mee sepedicte Sdence in predicta villa Budinicz, vel vbicumque inuenire poterunt, ad quod vxor mea sepedicta Sdenca suum liberum consensum prebuit, sicut in tabulis terre plenius continetur. Promiserunt eciam michi et vxori mee iam dicte Sdence predicta omnia bona modo simili a quolibet homine disbrigare; ceterum adjunctum est, quod in anniuersario meo cuilibet sorori conuentuali dabuntur de camera monasterii duo grossi et conuerse vnus grossus, similiter in anniuersario vxoris mee Sdence sepius nominate." — Dat. Prage a. d. MCCCXXVIII°, in octaua s. Margarete virginis. Ex orig. arch. c. r. aul. Vien. cop. Mus. Boh. 1469) 1328, 22 Jul. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex oc, quasdam villas mon. Brevnoviensis a jurisdictione villici Podiebradensis et in Saczka eximit. — Not. oc, "quod ob fauorem, quem ad deuotos nostros — — abbatem specialiter et conuentum monasterii Brevnouiensis semper habuimus et habemus, volentes eorum pure propter deum commodis intendere et indempnitatibus in- antea prouidere, villas dicti monasterii Bycan scilicet, Gresey, Mracenicz, Besczie et Przerow a castri nostri Podiebrad sev villicacionis ibidem jurisdicione quacumqua ac eciam curie nostre Saczka exemimus perpetuo et eximimus, — — inhibentes, — — ne quis ipsum castrum nostrum Podiebrad vel dictam curiam Saczka tenens seu villicacionis exercens officium in eisdem abbatem et conuentum predictos in villis ipsis et earundem villanis in vecturis, mes- soribus, exaccionibus aut aliis quibusuis seruiciis, angariis ac perangariis de cetero molestare audeat vel grauare. Mandantes in hiis scriptis sepefatos abbatem et conuentum ac eorum

Strana 575
et Moraviae. Annus 1328. 575 subsides in prefatis villis residentes in huiusmodi libertatibus sev graciis per capitaneum, sub- camerarium Boemie et burgrauium castri nostri Pragensis, qui pro tempore fuerint, manuteneri et nostro nomine defensari.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXVIII, in die b. Marie Magdalene. Ex orig. arch. Brevnov. Confirmatio Karoli regis de dato Prage 14 Jan. 1351. — Ziegelbauer, Hist. mon. Brewnov. p. 274. — Dobner, Mon. hist. VI, 54. 1470) 1328, 30 Jul. (S. 1.). Nyclas, herzog zu Troppau, leistet dem herzoge Heinrich von Kärnthen für k. Johann von Böhmen für 40.000 mark silber bürgschaft. — Wir Nyclas von gotes genaden, herczog ze Troppaw, veriehen oc, "daz wir gelobt vnd gehaizzen haben vnd recht puerge sein worden des hochgeporn fursten, hertzog Heinrichen von Chernden vnd grauen ze Tyrol, gen im vnd gen allen sinen erben, ez sein sven oder toechter, vmb viertzig tausent mark silbers prager gewigdez fuer vnsern lieben herren vnd hochgeporn fursten, chvnig Johansen von Beheim oc. Der selben pfenning geuallent im zehen tausent mark zv vnsers herren mumen, dar nach geuallent im zwainzig tausent mark silbers des selben gewigdez fuer die haimstewr chvniginne vrow Annen, seiner wirtinne, der got genade. Dar nach geuallent im zehen tausent mark silbers Prager münzze für den spruch, den im der wirdig herre pyschof Heinrich von Tryend vnd der hochge- porn fürste hertzog Heinrich von Bayern vnd pfallentz graf ze Rein hin zv gesprochen habent, als die hantfest sprechent, die vnser payde herren gen einander dar vmb geben habent. Der summe pringet also viertzig tausent mark prager münzze. Der vorgenanten pfenning ver- haizzen wir im ze geben vf sand Mychels tag, der schirst chvmpt, fünf tausent mark, dar nach aber von dem selben sand Michels tag vber ein jar zehen tausent mark, dar nach aber von dem selben sand Michels tag vber ein jar zehen tausent mark, dar nach aber von dem selben sand Michels tag vber ein jar zehen tausent mark, dar nach aber von dem selben sand Michels tag vber ein jar funf tausent mark; daz werdent also viertzig tausent mark; — mit sogetanem geding, zv swelcher vrist man im oder sein erben die vorgenanten pfenning nicht gebe, so hat er oder sein erben gewalt vns ze manen nach der vrist, vnd sullen danne nach der manung in den nehsten viertzehen tagen mit vnser selbes leibe einvaren oder zwen ritter an vnserer stat einsenden gen Regenspurch in der stat, vnd sullen da leisten in geyselsweis, vnd nimmer aus chomen als lang, vntz daz im widerchert wirt der pruch, der im an der gült der pfenning, wideruaren ist. Wir sullen auch, als lang leysten, vntz, daz er oder sein erben der pfenning gar vnd gentzlichen gewert werdent, dar an in prueche geschehen sint. Wir sulen auch auz der leystung oder die vorgenannten vnser ritter nimmer chomen, ez geualle e daz gut allez, da prüche an geschehen wern, gen Regenspurch in der stat, wa er oder sein erben oder ir gewizze poten sie hin schaffen, ze geben vnd ze antwurten. Dise vorgeschriben sache lob wir stat ze haben bei vnserm trewen an aides stat vnd als wir zv den heyligen sweren sullen. — Der brief ist gegeben ze Brvnne, da man zalt von Cristes gepuert 1328 jar, des sunneabents nach sand Jacobs tag. Ex orig. arch. c. r. Viennae. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 852.

Strana 576
576 Emler, Regesta Bohemiae 1471) 1328, 3 Aug. In Wissegrad. Johannes, praepositus ac cancellarius regni Boemiae, Petrus decanus, Meynhardus custos, Thomas scolasticus totumque capitulum Wyssegradensis ecclesiae fratri Vlrico, summo magistro ordinis Cruciferorum cum stella hospitalis s. Francisci in pede pontis Pragae, et conventui eius, per quos saepius erant sollicitati, ut a receptione telonei de struibus lignorum, quae ipsis pro ipsorum commodo deducuntur super Multawiam, in Podol sub Wyssegrado cessarent et ab exactione ipsius suos telonearios facerent cessare, concedunt, ut teloneum de lignis, quae pro usu et commodo ipsorum non pro venditione deducuntur, amodo non recipi debeat, dummodo de hoc informatio eis vel his, qui teloneum eorum nomine recipiunt, fiat plena; si autem per viam aliam quam consuetam, vbi telonium solvitur, transierint cum lignis ho- mines eorum vel ad alium usum quam suae domus ligna duxerint, quolibet casu praedictorum interveniente, nisi solvatur teloneum, prout moris est, omnia ligna ipsorum hominum, non supradictorum dominorum deperdantur, ad quod dicti summus magister et conventus se spontanee obligarunt. — Dat. in Wissegrad a. d. MCCCXXVIII°, III° non. Aug. E tab. Crucif. cum stella Prag. 1472) 1328, 3 Aug. (In Znaym.) Wir Nichlas der richter, Ditrich der burgermaister und die gesworn alle der stat ze Znoym veriehen oc, "daz wir von dem geschefte vnd gebote vnsers liben herren des hoch- geborn chvnik Johansen von Behem und Polan oc verhaizzen vnd gelobt haben mit trewen an aydes stat dem edelen hohen fuersten, herzogen Heinrichen von Chernden oc, stete helfen ze haben alle dev taiding vnd gelubde, di czwischen vnserm vorgenanten herren vnd im geschehen sint, als diselben vnsers liben herren hantfeste sagent, di er im dar vber geben hat, vnd nemlich, daz derselbe hercoge fuermunt vnd gerhabe sein sol, ob ez ze schulden chumt, vnsers egennanten herren chunik Johansen chinde, die er iezunt hat oder nach gewinnet. Der verpintnusse vnd das gelubde haben von vns ingenommen an dez vorgennanten herzogen stat die ersammen herren, maister Heinrich, der probst von Voelchenmarcht, vnd her Volchmar von Purchstal. Geben nach Christi geburd MCCCXXVIII, an sand Stephans tag des marterer, als sein lichnam funden ward. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennae Chytil, Cod dipl. Mor. VI, 285. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 292. 1473) 1328, 3 Aug. In Olomucz. Milyschius senior de Namescz, qui de licentia Hynconis opiscopi in ecclesia Olomuc. altare S. Mathei fundavit, ordinat, ut collatio ipsius altaris ad filium suum Milissium et fratrem suum Kadoldum et post mortem eorum ad capitulum Olomucense pertineat. — Dat. in Olomucz a. d. MCCCXXVIII°, III non. Aug., videlicet in die Invencionis s. Stephani. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 282. 1474) 1328, 4 Aug. Brunae. Johann, könig von Böhmen, bestätigt den bürgern von Glatz ihre freiheiten. Böhmer, Reg. Imp. 397, n. 692. — Kögler, Chroniken I, 1.

Strana 577
et Moraviae. Annus 1328. 577 1475) 1328, 8 Aug. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi B., ut abstineat ab exactione reddituum, quos ca- pitulum Pragense episcopo suspenso deputare debet. — „De remotis sua dilecti filii capitulum Pragensis ecclesie insinuatione commurmurant, quod, ut ipsius ecclesie redditus pro expensis venerabilis fratris nostri Pragensis episcopi residentis in Romana curia deputatos, et armige- rorum consueta servitia pro defensione regni tui, ad quorum prestationem dictum capitulum circumventi nunc multis incommodis se asserunt impotentes, tibi exhibeant, fili carissime, et litteris precipis, et nisi solvant timendis valde impressionibus comminaris. Hec sane suis effectibus attendentes et admirati de altero ac in reliquo compacientes capitulo memorato, rogamus excellenciam regiam et instancius exhortamur, quatinus ecclesiis et personis eccle- siasticis divino intuitu favorem pariter et honorem impendens regium, ut teneris, sicque re- verentia dei et apostolice sedis ac nostra ab exactione reddituum premissorum abstineas dictumque capitulum in presenti armigerorum ipsorum prestatione supportes, quod apud divinam gratiam utrumque tibi cedat ad meritum.“ — Dat. Avinione VI id. Aug. pontif. a. XII°. Dudík, Iter Rom. II, 110 et 153. 1476) 1328, 9 Aug. (S. 1.). Nicholaus dictus Voyt de Bydburch et Heybita, uxor eius, profitentur, se Johanni, regi Boh. oc, XL libras parvorum nigr. den. turon. in bonis suis in villa Mowyle assigna- visse et factos esse vasallos ipsius. — In vigilia s. Laurentii martyris. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 63. 1477) 1328, 10 Aug. Pragae. Nos Johannes, Wissegradensis praepositus, regni Boemiae cancellarius, not. oc, quod „Johanni de Melnik, canonico Wissegradensis ecclesiae, capellarum sanctorum Laurentii et Clementis in monte Wissegradensi sitarum capellano, ut (praed)ia siue agros in villa Ho- stiwars, ad dictam capellam s. Laurentii pertinentes jure emphiteotico sive theutonico locare possit et debeat licite, cui aut quibus voluerit, — — indulgemus.“ — Dat. Pragae in die b. Laurentii a. d. MCCCXXVIII°. Ex orig. arch. cap. Wyssegrad. cop. Mus. Boh. 1478) 1328, 11 Ang. Jean, roi de Bohême oc, déclare donner en fief à Jean, seigneur de Mirabel et de Maray (Mersch) à raison des services rendus à lui et à ses devanciers, les biens qu'il pos- sède au pays de Luxembourg, savoir: Mersch, Bersbach oc. Le jour après st. Laurent. Chartres de la famille Reinach I. p. 32. 1479) 1328, 18 Aug. Brünn. Ulrich landgraf von Leukkenberch leistet dem herzoge Heinrich von Kärnthen für k. Johann von Böhmen für 40.000 mark silbers bürgschaft. — Wir lantgraf Vlreich von Leuk- 73

Strana 578
578 Emler, Regesta Bohemiae kenberch — tun chunt, „daz wir gelobt, gehaizzen haben vnd rechte puerge sein worden des edeln fursten, hertzogen Hainreichs von Chernden oc, gen im vnd gen allen seinen erben, es sein sven oder töchter, vmb viertzick tausent march silbers prager gewigdes für vnsern lieben herren vnd hochgeborn fürsten, chunich Johan von Behem vnd von Polan oc. Derselben pfenning geuallent im zehen tausent march zv vnsers herren muemen, darnach geuallent im zweintzick tausent march silbers des selben gewigdes fur die haimstiur chunigine frowen Annen, seiner wirtine, der got genad. Dar nach geuallent im zehen tausent march silbers prager münzze für den spruch, den im der wirdige herre pischof Hainreich von Triend vnd der hochgeborn fuerst hertzog Hainreich von Bayern vnd pfallentz graf zv Reyn hin zu ge- sprochen habent, als di hantuest sprechent, di vnser paide herren gen ein ander dar vmbe geben habent. Der summe bringet also viertzick tausent march prager münzze. Der vor- genanten pfenning suelnt im geuallen vf sand Mychels tag, der schierst chumt, fumf tausent march, dar nach aber von dem selben sand Mychhels tag vber ein jar zehen tausent march, dar nach aber von dem selben sand Mychhels tag vber jar zehen tausent march, dar nach aber von dem selben sand Mychhels tag vber ein jar zehen tausent march, dar nach aber von dem selben sand Mychels tag vber ein jar fumf tausent march ; daz werden also viertzick tausent march; — mit so getanem gedinge: zv swelcher frist man im oder seinen erben der vorgenanten pfenning nicht gaebe, so hat er oder sein erben gewalt vns ze manen nach der frist, vnd sullen danne nach der manung mit vnser selbes leibe in den nachsten viertzehen tagen nach der manung varen gen Regenspurch in die stat vnd sullen da laisten in geisels weise vnd nimmer auz chomen als lange, vncz daz im widerchert wirt der pruch, der im an der gulde der pfenning wider varen ist, vnd sullen auch als lang laisten, vncz daz er oder sein erben der pfenning gar vnd gantzleich gewert werdent, dar an in prueche geschehen sint. Waer auch, daz wir selber nicht mochten oder wolten laisten, so sullen wir zwen erber ritter an vnser stat in di laistung legen, vnd sullen di laisten in allem dem rechten als wir selber. Wir sullen auch auz der laistung oder die vorgenanten vnser ritter nimmer chomen, ez geualle e daz guet allez, da prueche an geschehen waren, gen Regenspurch in di stat, wa er oder sein erben oder ir gewisse poten si hin schaffen, ze geben vnd ze antwurten. Di vor geschriben sache loben wir staete ze haben bi vnsern trewen an aydes stat, vnd als wir zv den hayligen sweren sullen.“ — Der ist geben ze Brunne nach Christes gepurt dreutzehen hundert jar darnach in dem acht vnd zwantzigistem jare des pfintztages nach vnser frowen tag, als si zv hymel fuer. Ex orig. arch. c. r. aul. Viennae. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 853. 1480) 1328, 19 Aug. (S. 1.). Bohuslaus abbas totusque conventus fratrum in Cladruna hereditatem suam Elhottam monasterio in Chotissow vendunt. — Not. oc, quod „hereditatem nostram Elhottam nuncu- patam cum omnibus suis juribus et vtilitatibus, agris cultis et incultis, pratis, siluis et arbustis, secundum quod in presencia vener. viri d. Pernoldi, prepositi Chotissovensis, et

Strana 579
et Moraviae. Annus 1328. 579 confratris nostri Heinrici, prepositi tunc in Psriessiz, et nobilium virorum Jaroslai de Ztozez, Dlohomili de Psrichowiz, Ottonis de Otcheziz circuicio facta est, et mete ibidem convallibus signate, jam dicto d. Pernoldo preposito suisque successoribus et conuentui in Chotissow pro triginta et sex vendidimus sexag. gros. prag., que quidem pecunia nobis est per prius dictum d. Pernoldum continuo persoluta, jure hereditario perpetuo possidendam, emendacionem tam metarum quam aliorum, que ipsos in supraposita hereditate inpedire possent Elhotta, integraliter secundum commune jus terre et fideliter promittentes.“ — Act. et dat. a. d MCCCXXVIII°, XIV kal. Sept. indicc. XI, epacta VII, concurrente quinta. Ex orig. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 1481) 1328, 22 Aug. Pragae. Michael de Sbyroh, clericus Prag. diocesis, publicus auctoritate imperiali notarius, testatur, a. d. MCCCXXVIII°, XI° kal. Sept. in curia episcopali Pragae coram Dyrsizlao praeposito, Predborio scolastico Pragensis et Henrico praeposito Melnicensis ecclesiarum, administratoribus episcop. Prag. Purkardum, praepositum monasterii de Mylewsk, exhibuisse litteram Johannis, B. et Pol. regis, datam Pragae a. d. MCCCXXVII, XIII kal. Febr. et nomine abbatis et totius conventus monasterii in Mylewsk ad ecclesiam vacantem in Bechina quendam clericum nomine Henricum, presbiterum saecularem, praesentavisse, sed dominos administratores eum propter quaedam impedimenta tunc temporis obstantia non confirmavisse. Praesentibus: Thobia, scolastico Wyssegrad., Onssone, archidiacono Belynensi, Woycone, plebano de Modrzan, Henrico, Woyslao, familiaribus praepositi. Ex orig. arch. Vorlic. cop. Mus. Boh. 1482) 1328, 22 Aug. Avinione. Johannes papa XXII providet Meinhardo, nato Conradi medici de Cadano, canonico ecclesiae Wyssegrad. de una praebenda e maioribus dictae ecclesiae. — Dat. Avinione XI kal. Septemb. pontif. a. XII°. In eodem modo abbati Brevnoviensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 110. Extr. 1483) 1328, 24 Aug. Vreienstadt. Dietrich von Harach schenkt dem kloster zu Hohenfurt zum seelenheile seiner hausfrau Kunigunde zwei pfund alter pfennige wiener münze. — Ich Dietrich von Harach vergich oc — — „daz ich nach meines pharrer rhat herren Vlreichs vnd gentzlichen durch gott han gegeben der samnung zu vnser frawen gen Hohenfuert alle jhar zway phuent gelts alter phenning wienner münzze ab meiner lieben hausfrawen ver Chunegunten seel, die da bestatt ist, wan ich mir auch da erwelt han ein statt vnd ein begrebnusse nach mein todt, ob mir sein gott gan, daz ich des jüngsten tags da erbeitten will. Vnd den geldt der vor- genanter zweier phuent hab ich gegeben der vorgenanter samnung zdem Hohenfuertt auff meiner babstueben (sic) in der Vreienstat so beschaidenleich, daz die herren gemeinichlich, 73*)

Strana 580
580 Emler, Regesta Bohemiae die prister sint in der selben samnung, alle jhar, die weill vnd daz closter stett, sollen legen meiner vorgenanten hausfrawen jhartag ahn dem nechsten montag nach vnser frawen tage zu der liechmes, ieder herre mit einer messe. Darumb soll des closters obrister chelner oder wer in darzu fügt, oder wer des guettes ihnnehmmer ist, geben ahn dem selben jhartage ein dienst der samnung in dem reuent, als man allerbest magk, sam in anderen clösteren gewonleich ist, von einem phuent phenning der vorgenanten gult. Darnach soll man von dem anderen phuent aber geben einem dienst der selbigen samnung in dem refent ahn sanct Margarethen tage, als man böst magk, als forgeschriben ist, vnd sollen sie nach meinen tode auch meinen jhartag davon begehen. Vnd mer: man scholl in daz selb seelgerett alle jhar geben in den weihenachten ein phuent, vnd zu den sunebenten daz ander, ohne allen krieg, die weill ich lebe, nach mein tod meiner khientt, mit der willen es geschehen ist. Geschehe aber daz, daz gott nit gebe, daz sich meine khindt dem wieder setzten vnd des gelts nitt geben, so soll der apt vnd die samnung des offt genanten closters mit des herren hilffen, der dann vber die statt gewaltich ist, meiner badstueben, die mein rechts purchrecht ist, vnter- wünden und sollen sie dan das ibrig meinen khinden geben als lang, vntz sie daz wieder thuen. Ich wiell auch, daz der selben samnung ahn dem offt genanten guett khein leid oder kein irrung nicht geschehe. Wer aber daz gethan, daz in der abt, gwer der wer, die selben gullt verchumberen wolt, so soll after des (2) die gult dienen hintz Wilhering in daz kloster vnd sollen die herren meiner sell vnd meiner hausfrawen seell vnd aller meiner vodern seel davon gedencken, als vorgeschriben ist.“ — Der brieff ist geben nach Christes gebuerdt tausent jhar dreihundert ihar darnach in dem acht vndt zwainzigsten jar ahn sanct Bartolomaeus tage in der Vreienstatt. Pangerl, Urkb. v. Hohenfurt, Font. r. Austr. XXIII, 75. 1484) 1328, 30 Aug. In Olomuncz. Mag. Johannnes, archidiaconus Olomuc. a Hynkone, episc. Olomuc., judex delegatus in causa inter Henricum plebanum de Jegerdorf ex una et Nicolaum, capellanum ducissae Oppauiensis, parte ex altera, super ecclesia in Jegerdorf, protestatur, Henricum praefatum per Caeciliam, abbatissam s. Clarae in Oppauia, praesentatum esse verum plebanum in dicta ecclesia in Jegerdorf. — Dat. in Olomuncz a. d. MCCCXXVIII°, III kal. Sept. praesentibus d. Jenczone decano, Miculone et Rathiborio, canonicis Olomucensibus, nec non Stiborio lectore fr. Praedicatorum in Olomuncz et antiquo Symoncio et Dyetlino et Martino, vicariis Olomu- censis ecclesiae. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1485) 1328, 7 Sept. In Dogzano. Theodricus praepositus, Anna priorissa, Mechthildis subpriorissa, Ofca celeraria, Ely- zabeth cantrix totusque conventus ecclesiae Dogsanensis villam Lethscicz Predborio, scolastico Prag. ecclesiae, locant. — Not. oc, "quod villam nostram Lethscicz cum universis pertinentiis suis, quam dominus Vincentius de Ratczinawes tenet et tempore tenuit aliquanto, post

Strana 581
et Moraviae. Annus 1328. 581 mortem ejusdem Vincentii salvo semper et integro nobis prius oblato testamento, quod in privilegio suo desuper habito continetur, — — consensu reverendi patris abbatis domini Gerhardi Montis Syon — — propter nostrae ecclesiae majorem utilitatem, quae propter exactiones regias frequentes et magnas nec non aliorum nobilium, quorum potentiae resistere non valemus, magno debitorum honere exstitit praegravata, cui aggravationi nisi cele- riter succuramus, ecclesia nostra praefata dampnum irrecuperabile recipiet et habebit, hono- rabili viro et discreto domino Predborio, scolastico Pragensi, eiusdem Vincentii filio, nobis prius mutuatis et assignatis in prompto septuaginta sexagenis gr. denariorum pragensium concedimus, locamus et conferimus ad vitae suae tempora possidendam sub conditionibus infrascriptis, collationem seu jus patronatus ecclesiae ibidem nobis specialiter reservantes, videlicet, quod post mortem patris sui praedicti nobis et nostrae ecclesiae de testamento u pradicto satisfaciat, ut promisit, omni contradictione semota, et dare debet et tenetur vi- ginti marcas gr. denariorum pragensium, sexaginta quatuor grossos pro marca qualibet com- putando, singulis annis terminis subnotatis, videlicet in festo b. Georgii decem marcas et in festo b. Galli decem marcas, de quo censu in quolibet praedictorum terminorum defalcabuntur sibi quinque sexagenae gr. denariorum pragensium, donec illae septuaginta sexagenae prius nobis datae penitus persolvantur, et deinceps, ut praemissum est, nobis assignabit viginti marcas singulis annis terminis supradictis. Praeterea singulis annis im festo b. Martini nobis dabit et assignabit in nostrum claustrum ducentos strichones Luthomericensis mensurae, XXV mens. tri- tici, XXV siliginis, XXV ordei et XXV avenae, dicto censu hoc statuto vallato. —— Item praesen- tibus est provisum, quod si per principem extraneum, hostem terrae vel per generalem regni Bohemiae guerram praedicta bona destructa fuerint cum bonis provinciae adjacentis, illo anno a solutione census liber erit; si autem pars dictorum bonorum destructa fuerit, aliqua parte illaesa manente, de parte non laesa censum dabit, juxta quod a viris fide dignis utrobique ad hoc vocatis fuerit aestimatum. Insuper si dictus dominus Predborius praedictum dominum Vincentium, patrem suum, praecesserit moriendo, tunc nos Theodricus, praepositus supradictus, pro nobis et successoribus nostris promittimus, quod illas septuaginta sexagenas, quas in- antea nobis dedit, dabimus et assignabimus, cuicumque testamentum suum disponens jusserit assignari, infra spatium dimidii anni a tempore obitus sui computando. Si autem, quod absit, intestatus decedet infra praedictum terminum, soluemus illi, qui sibi proximus in linea consanguinitatis aut cognationis exstiterit, sub poenis infrascriptis, scilicet quod, si dicta pecunia per nos aut successores nostros ad dictum terminum non fuerit persoluta, extunc super dampnum nostrum et monasterii nostri recipiant apud Judaeos aut Christianos, et in- super, si adhuc nos vel successores nostri essemus remissi in solvendo, pecuniam praefatam cum dampnis seu usuris potestatem habeant nos conveniendi sub ordinario loci, non obstante privilegio exemptionis quocumque nobis in hac causa suffragante, cui ex nunc quoad hoc re- nuntiamus, et omni juris auxilio canonici vel civilis. Ceterum si monetam processu temporis in terra Bohemiae contigerit inmutari, tunc desuper veniente moneta vel argento nobis et ecclesiae nostrae praedictae ad extensionem et valorem census superius expressi annis sin- gulis terminis supradictis tenebitur assignare et annonam totam in diverso grano, termino et

Strana 582
582 Emler, Regesta Bohemiae distinctione praemissis. Item ne praedicta bona periculis et erroribus procedente tempore aliquatenus inbrigentur, praesentibus est assumptum, quod dictus dominus Predborius bona praedicta quacumque etiam superveniente necessitate in nullum eventum debet alienare, ven- dere aut alicui exponere vel submittere sine nostra vel successorum nostrorum licentia spe- ciali, sed sibi soli dictorum bonorum dominium obtinere, quam diu sibi fuerit vita comes. Si autem secus fecerit, tunc dicta bona cum omnibus infrascriptis libere redibunt ad gremium nostrae ecclesiae supradictae. Postquam autem saepedictus dominus Predborius ad vitae vesperam pertingens diem clauserit extremum, domino sic volente, tunc dicta villa cum om- nibus suis pertinentiis et omnibus aedificiis curiae, quanticumque sint valoris, parvi sive magni, cedent ecclesiae Dogzanensi. Item praefatus dictus scolasticus legat et disponit, quae sequuntur pro remedio animae suae ac suorum progenitorum, scilicet sex equos, item sex vaccas, item XVI oves, item decem porcos, quae omnia valore sui ad decem marcas pote- runt computari. Item semina in omnibus granis hyemalibus et aestivalibus legat pro remedio animae suae ac suorum progenitorum, videlicet tritici, siliginis pisae, avenae, milei et sic de singulis seminibus ejusdem anni seminatis vel seminandis, ita videlicet intelligendo, quod omnibus seminibus, quae seminata sunt vel seminari debent illo anno, quo diem clauserit extremum, annona vero quaecumque cuiuscumque grani supererit, deductis illis seminibus cedet illi, cui ipse scolasticus legabit, vel ei, qui sibi proximior est in consanguinitate seu cognatione. Insuper adjicimus, quod si dominum Vincentium praedictum mori continget prope terminum solutionis ipsius census, et ipse census per ipsum Vincentium jam ante mortem ipsius Vincentii sit collectus, quod ipse dominus scolasticus a solutione talis census per patrem suum jam collecti absolutus sit atque liber. Si autem in parte pater domini sco- lastici censum recipiet et in parte non, ex tunc dominus scolasticus, soluet partem census, quam ipse collegit, et ad amplius non debet esse obligatus, sed si dictus Vincentius mo- rietur, censu nondum recepto, ipse dominus scolasticus in proximo termino solutionis census post obitum patris non erit ad dandum majorem censum obnoxius, quam patri fuerat obli- gatus.“ — Act. et dat. in Dogzano a. d. MCCCXXVIII°, in vigilia nativitatis b. Mariae vir- ginis gloriosae. E confirm. in bibl. univ. Prag. cop. Mus. Boh. 1486) 1328, 8 Sept. In Tuschnowicz. Agnes, abbatissa Portae Coeli in Tuschnowicz, quasdam areas sive curticulas foro civitatis in Tuschnowicz adjacentes redimens eas monasterio incorporat. — Dat. in mon. B. Virginis Porte Celi in Tuschnowicz a. d. MCCCXXVIII°, in die Nativitatis s. Marie Virg. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 282. 1487) 1328, 9 Sept. A l'ost devant Ipre. Promesse toute rompue (déchirée, hors d'usage) donnée par Jean, roi de Bohême oc, à Jean de Hainaut pour frais faits en l'ost de Flandre. — Le lendemain de N. Dame de Septembre. A l'ost devant Ipre. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 66. — Böhmer, Reg. Imp. 397, n. 693.

Strana 583
et Moraviae. Annus 1328. 583 1488) 1328, 9 Sept. Pragae. Dyrsizlaus praepositus et Henricus decanus Pragensis ecclesiae se litteras sub sigillis Gerhardi, abbatis montis Syon, et Theodrici atque conventus monasterii Dogzanensis super locatione villae Lethscicz a monasterio praedicto Predborio, scolastico Pragensi, facta vidisse attestantur. — Act. et dat. Pragae in curia episcopali a. d. supradicto [1328], in crastino b. Mariae Virg. Ex orig, bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 1489) 1328, 11 Sept. Ze velde vor Drosendorf. König Johann verwahrt den herzog Otto von Baiern gegen jeden schaden, der ihm aus der für ihn geleisteten bürgschaft von 40.000 mark gegen Heinrich von Kärnten entstehen könnte. — Wir Johans chunik ze Beheim oc, verhaizzen oc, "daz wir den edelen herzogen Otten von Bayrn, vnsern lieben fruind, an allen schaden nemen wellen von der purgschaft, darumbe wir in versaztzt haben gen dem edelen herzogen Heinrich von Chernden vnd gen seinen erben, sünen vnd töchtern, vmb vierzich tausent march silbers prager gewigdes, vnd nem er der purgschaft chainen schaden, den wellen wir im vnd seinen erben gantzlich wider- cheren.“ — Geben ze velde vor Drosendorf nach Christes geburt dreitzehen hundert jar, darnach in dem acht vnd zwainzigisten jar, des suntages nach vnserr frawen tag, als si geboren wart. Ex orig. arch. stat. Monac. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 854. — Böhmer, Reg. Imp. p. 398, n. 694. 1490) 1328, 14 Sept. Avinione. Johannes papa XXII Karolo [filio Johannis, Boh. regis] concedit facultatem habendi secum altare portatile. — „Quanto majoris devotionis affectum apud deum et apostolicam sedem geris, tanto favorabilius super his, quae pie postulas, tibi apostolicae benignitatis affluentia explicamus. Tuis itaque petitionibus inclinati, habendi tecum altare portatile cum debita reverentia et honore, super quo in locis congruis et honestis possis tibi et uxori et familiae tuis per capellanum proprium vel alium idoneum divina facere celebrari sine juris praejudicio alieni, liberam tibi concedimus auctoritate praesentium facultatem.“ — Dat. Avi- nione XVIII kal. Octobris, pontif. nostri a. XIII°. E cod. Raygrad. fol. 75. — Dudík, Iter Rom. II, 110. Extr. 1491) 1328, 14 Sept. Avinione. Johannes papa XXII Karolo [filio regis Johannis] concedit, ut possit sibi missam, antequam illucescat dies, facere celebrari. — "Devotioni tuae precibus benignum impertientes assensum, ut possis tibi, uxori et familiae tuae missam, antequam illucescat dies, circa tamen diurnam lucem, cum qualitas negotiorum pro tempore ingruentium id exigerit, sine juris alieni praejudicio facere celebrari, ita quod hoc tibi nec presbytero missam taliter celebranti imputari possit ad culpam, devotioni tuae auctoritate praesentium de speciali gratia indul-

Strana 584
584 Emler, Regesta Bohemiae gemus, proviso, quod parce hujusmodi provisione utaris ; quia cum in altari officio immolatur dei filius Jesus Christus, qui candor est lucis aeternae, congruit istud non in noctis tenebris fieri, sed in luce.“ — Dat. Avinione XVIII kal. Octobris, pontif. nostri a. XIII°. E cod. Raygrad. fol. 75. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 854. — Dudík, Iter Rom. II, 110. 1492) 1328, 14 Sept. Avinione. Idem eidem, quod in locis interdictis possit facere celebrari. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 111. Extr. 1493) 1328, 18 Sept. In castris ante Drosendorf. Johannes, Boemiae ac Pol. rex et Lucemburg. comes, Eklino, civi Znoymensi, curiam dictam Edelspicz confirmat. — Dat. in castris ante Drosendorf XIIII kal. Oct. a. d. MCCCXXVIII°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 283. — Böhmer, Reg. Imp. 398, n. 695. 1494) 1328, 21 Sept. Purghausen. Otto, phalzgraf zu Rhein und herzog von Baiern, verbürgt sich für den könig Johann um 40000 mark silber prager gewichtes zu handen des herzogs Heinrich von Chärnthen. — Dat. Purghausen am S. Mathäus des zwölfbothen und ewangelisten tag 1328. . Riegger, Arch. II, 589. — Jacobi p. 94, n. 95. 1495) 1328, 23 Sept. Avinione. Johannes papa XXII providet Johanni, nato Giskonis de Reste, civis Vratislaviensis, de canonicatu ecclesiae Wyssegradensis. — Dat. Avinione IX kal. Octob. pontif. a. XIII. Dudík, Iter Rom. II, 111. Extr. 1496) 1328, 23 Sept. Hinko, episc. Olomuc. Wlczkoni de Domka, vasallo suo, quosdam laneos in villis Rykonicz, Nemytecz, Samyrsk et in Scalicz jure feodi confert. — Act. et dat. in Olomuntz a. MCCCXXVIII°, IX° kal. Oct. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 284. 1497) 1328, 28 Sept. Avinione. Johannes papa XXII praeposito, decano et capitulo ecclesiae Pragensis; prolongatur eis usque ad festum resurrectionis Domini terminus s. Michaelis, in quo debeant Johanni, episcopo suspenso Pragensi, solvere mille libras. — Dat. Avinione IV kal. Octob. pontif. a. XIII°. Dudík, Iter Rom. II, 111. Extr. 1498) 1328, 1 Oct. Pragae. Dyrslaus, praepositus Prag., Henricus decanus, Thomas archidiaconus, Predborius scolasticus totumque capitulum ecclesiae Prag. testantur, Lupum sacristam ecclesiae Prag.

Strana 585
et Moraviae. Annus 1328. 585 capellae b. Wenceslai possessiones in villa Przyeboy comparasse. — Not. oc, "quod constitutus in presencia nostra discretus vir Lupus, nostre ecclesie sacrista, ardore s. Spiritus inflam- matus, exposuit et notificauit nobis ac perpetue recordacionis fulcimine atque nostrarum litterarum munimine petiuit roborari, quod ipse ad honorem dei et sanctorum martirum Viti, Wenczezlay, Adalberti hereditatem et possessionem in villa dicta Przyeboy, quinque marcas graues, duodecim pullos, oua octuaginta, quadraginta capecia de messe et alia minuta, que suis pecuniis a deo sibi collatis comparauit, donauit et donat et annectit capelle beati Wenczezlay et sepulcro eius in ecclesia nostra Pragensi cum omnibus iuribus et pertinenciis ad bona et possessiones ipsas spectantibus, prout ipse dignoscitur comparasse, per eundem Lupum sacristam vsque ad tempora vite suimet ipsius ac deinde per succes- sores suos, sacristas Pragenses, inperpetuum tenenda et possidenda atque vtifruenda sub oneribus infrascriptis, videlicet taliter, vt tam ipse Lupus sacrista quam eciam successores sui, omnes sacriste Pragenses, teneantur et sint obligati de iure in perpetuum dare vnum grossum prag. argenteum duobus campanatoribus in ecclesia Pragensi omnibus diebus domi- nicis per circulum anni in perpetuum, quorum septimana erit, pro laboribus eorum, quia debent et tenentur pulsare omni die mane in aurora diei ad missam beate virginis Marie, que cantatur omni die mane circa altare beate Virginis in ecclesia Pragensi sub nota per circulum anni, vnam campanam, que consueuit pulsari per circulum anni signum dando missam can- tandi. Ceterum idem Lupus sacrista disposuit atque ordinauit per suos sucessores, sacristas Pragenses, de bonis antedictis debere et teneri de iure procurare tres anniuerserios, videlicet suum proprium, patris ac matris eiusdem forma et modo tali, ut in die cuiuslibet anniuer- sarii eorumdem sacrista Pragensis — — det et dare sit obligatus de iure viginti quatuor denarios paruos et totidem candelas de cera ad missam defunctorum et pascere ebdoma- darios quatuor, capellanos tres, pauperes clericos quatuor, qui iuuant cantare missam de beata Virgine, et custodes duos chori et scole et campanatores duos et vnum grossum pau- peribus ante fores ecclesie et vnum grossum pro duabus missis defunctorum, adiecto eciam hoc, quod si contingeret predictum Lupum sacristam statum suum inmutare, ita quod sacrista non esset, tamen bona predicta debet tenere ad tempora vite sue, in quocunque statu erit, et predicta onera explere. Post mortem vero predicti Lupi successores sui, sacriste Pragenses, debent predicta bona tenere nullo inpediente secundum ordinacionem supra- dictam.“ — Act. et dat. in capitulo nostro generali, quod habere consueuimus, post dedica- cionem nostre ecclesie in loco refectorii a. d. MCCCXXVIII, kal. Octob. Ex orig. arch. cap. Prag. 1499) 1328, 1 Oct. Gries. König Heinrich von Böhmen oc bekennt dem Volkmar von Burgstall 100 mark berner schuldig zu sein für seine zehrung und für seinen schaden in des königs dienst und botschaft mit meister Heinrich, probst von Volkenmarkt, gen Lucemburg, Prag und Brünn 74

Strana 586
586 Emler, Regesta Bohemiae um die taydung der heirath zwischen des königs tochter und des von Luxemburg sohn, und schlägt ihm dieses geld auf die ihm schon verpfändeten güter. Huber, Gesch. der Vereinigung Tirols mit Oesterreich p. 135, n. 23. 1500) 1328, 1 Oct. Pragae. Lupus, sacrista ecclesiae Prag. XX curias rusticorum in villa Ptycz donat duobus presbiteris ecclesiae Prag. pro missa de b. Maria in choro ecclesiae Prag. decantanda. — Nos Dirslaus prepositus, Heinricus decanus, Thomas archidiaconus, Predborius scolasticus, totumque capitulum ecclesie Pragensis not. oc, "quod constitutus in presencia nostra discretus vir Lupus, nostre ecclesie sacrista, ductus gracia Spiritus sancti bona in villa Ptycz dicta viginti curias rusticorum cum agris, censibus, siluis, rubetis, pratis, pomeriis, riuis et suis pertinenciis omnibus, que pecuniis suis patrimonialibus a deo sibi collatis et ex laboribus suis conquisitis comparauit, ad honorem dei omnipotentis et b. Marie virg. glor. ac beatorum martirum Viti, Wenczeslay atque Adalberti, sed specialissime genitrisis dei Marie intuitu nostre ecclesie contulit et donauit, taliter, quod duo sacerdotes et non inferioris ordinis, nec aliquam curam animarum habentibus [sic]. Si autem aliquis ex eis curam animarum adipis- cetur, in continenti alter loco sui ponatur. Quos ipse in vita sua habet instituere, quociens opus erit. Post obitum vero ipsius nos et successores nostri dicti capituli ecclesie Pragensis domini et de nostra ecclesia seruitores non de aliis ecclesiis, non subdiacones nec dyacones, nec accolitos, sed tantum presbiteros debent ponere, qui dicta bona habent tenere, ita quod quilibet eorum medietatem ville predicte cum censu, cum siluis et pratis et cum omni fructu et iuribus ad eandem pertinentem habebit, qui sacerdotes et successores eorum erunt virtute institucionis eiusdem per suas vices et ordinem debiti de iure et astricti per se vel per alium, quod quilibet eorum suam septimanam tenebit et missam de beata Maria ad altare ipsius in choro eius in nostra ecclesia Pragensi in nota ad horam aurore diei sollempniter singulis annis in perpetuum decantabunt. Dicti etiam presbiteri quatuor clericos ydoneos habebunt et tenentur ordinare, qui ad cantandam missam predictam eos iuuabunt cantare pro laboribusque ipsorum cuilibet eorum de bonis ville predicte quinquaginta grossos pre- dictorum pro rata temporis dare debebunt, scilicet tribus clericis per quinquaginta grossos et quarto clerico vnam sexagenam dabitur, qui debebit et tenebitur altare beate virginis Marie ornare et presbiterum, qui missam cantabit, induere et alia preparare misse oportuna, et hoc omni die mane in aurora per circulum anni in perpetuum; quos et quemlibet predictorum clericorum propter trinam negligenciam, si predicte misse defuerint, debebunt remoueri et alium uel alios loco ipsorum, qui non sint negligentes, subrogare, qui presbiteri, si negligentes essent in predictis clericis ordinandis vel remouendis et alios subrogandis, tunc d. decanus de sui officii debito habebit supplere negligenciam predictorum presbiterorum et alios clericos ponere, quod consciencie ipsius relinquitur et sit commissum. Si autem aliquem presbiterorum predictorum missam predictam obmittere per se vel per alium contingeret per tres vices coniunctim vel diuisim ad horam predictam, tunc remoueatur et alius in locum ipsius, qui non sit negligens, ponatur per dominos capituli ecclesie Pragensis. Non licebit eciam predictam missam decantandam

Strana 587
et Moraviae. Annus 1328. 587 altariste dicti altaris sancte Marie committere pro eo, quod ad ipsam dicendam est alias obligatus, et si committeretur, diuinus cultus, qui augeri, non minui debet, minueretur. Erit autem hec missa: „Salue facta patrona“ et non alia, in qua tres tantum collecte debent dici, prima de domina "Concede nos famulos,“ secunda de patronis "Propiciare nobis“, tercia pro viuis et defunctis, „Omnipotens sempiterne deus, qui vivis,“ et non plures collecte debent adiungi, nec minui, adiecto tamen hoc, quod infra aduentum domini vsque ad natiuitatem Christi missa „Rorate celi“ cum collecta, "Deus qui de beate,“ cum duabus collectis sequentibus, scilicet de patronis et viuis et defunctis non aliis additis, nec istis minutis, vt supradictum est, debet decantari. Item ordinauit predictus Lupus, sacrista Pragensis, vt predicti presbiteri et successores eorum de bonis antedictis dent et obligati sint de iure dare et distribuere pauperibus ante fores ecclesie pro sex paruis denariis de pane omni die per circulum anni in perpetuum, et hoc quilibet presbiter predictus et successor suus faciet in sua septimana. Si autem predicti presbiteri vel successores eorum antedicta onera non expleuerint, quod absit, eo facto cadant a iure eorum, ita quod domini canonici Pragensis ecclesie habeant auctoritatem eos remouendi et alios sacerdotes in locum eorum substituendi et predicta bona eis conferendi. Ceterum idem Lupus sacrista disposuit atque ordinauit per successores suos, sacristas Pragenses, qui pro tempore fuerint, in perpetuum debere et teneri de iure dare unum pragensem grossum duobus campanatoribus in ecclesia Pragensi, omnibus diebus dominicis per circulum anni in perpetuum, quorum septimana erit, pro laboribus eorum, quia tenentur pulsare omni di mane in aurora diei ad predictam missam beate virginis vnam campanam, que consuevit pulsari per circulum anni signum dando missam cantandi. et hoc faciet sacrista Pragensis et successores sui de bonis in Przieboy, que bona Lupus sacrista predictus legauit et donauit specialiter sepulchro sancti Wenczeslay, ita vt sacrista et successores sui teneant et predictum grossum dent et alia onera expleant, sicut in alio pri- uilegio continetur. Ad solucionem autem pecunie predicte, que est quatuor clericis deputata et campanatoribus pro rata temporis soluenda, capitulum dictos presbiteros et sacristam ha- bebit choercere, et quia predicte misse institucio facta existit et nostre ecclesie honesta ac salutifera uiuis et defunctis, eam presentibus de vnanimi nostro omnium consensu tociusque capituli ecclesie Pragensis approbamus et confirmamus, — — volentes nichilominus, quod altarista vna cum clerico suo predicte beate Virginis, qui nunc est et qui tunc fuerit, in fu- turum nullum impedimentum prestet misse predicte per se vel per alium, quominus ad horam predictam et in altari predicto per personas predictas decantetur. Et quid in ipsa oblatum fuerit, huius medietas presbitero eam cantanti et alia medietas predictis quatuor clericis non aliis coadiuuantibus eam cantari diriuetur omni impedimento predicti altariste vna cum clerico suo, qui predicto altari deseruit, remoto. Addentes eciam hoc et volentes, quod predicti duo presbiteri moderni et futuri, qui tenentur missam predictam cantare, nullam commutacionem possunt nec debent facere in ecclesia vel extra ecclesiam cum aliquo beneficio curato vel non curato. Quod si aliquam commutacionem facerent vel facere vellent, eo facto cadant a iure eorum, auctoritatem nichilominus et approbacionem misse predicte et omnium sibi vel ob ipsam, ut premissum est, ordinatorum, quam habemus virtute administracionis 74*

Strana 588
588 Emler, Regesta Bohemiae nobis per sedem apostolicam episcopatus Pragensis commisse, per presentes dantes et pre- bentes ac eciam facientes.“ — Act. et dat. in capitulo nostro generali, quod habere consue- uimus post dedicacionem nostre ecclesie in loco refectorii a. d. MCCCXXVIII, kal. Octob. Ex orig. arch. cap. Prag. 1501) 1328, 6 Oct. (Avinione). Johannes papa XXII regi Franciae scribit, ut electo Maguntino favere velit neque aegre ferrat, quod ad hanc sedem personam a rege Bohemiae designatam non promoverit. E reg. Vat. Löher, archiv. Zeitschrift VI, 227. 1502) 1328, 17 Oct. Brunae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, assentit incorporationi duorum laneorum in villa Kurim ecclesiae S. Petri Brunae per Stephanum dictum Carpentarium et Lyebscam, conthoralem eius, factae. — Dat. Brune a. d. MCCCXXVIII, XVI° kal. Nov. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 285. — Böhmer, Reg. Imp. 398, n. 696. 1503) 1328, 1 Nov. Brunae. Elizabeth regina, Wencezlai, Boemiae et Pol. olim regis vidua, concedit, ut abbas in Monte Syon sive Strahow monasterio Brunouiensi vineam quandam in Hustopecz sitam in anti- quo monte vendere possit. — Act. et dat. in mon. Aulae s. Mariae kal. Nov. a. d. MCCCXXVIII°. Ex orig. arch. Rayhr. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 286. — Dobner, Mon. hist. Boh. VI, 54. 1504) 1328, 7 Nov. Brunae. Johannes, praepositus monasterii in Reygrad, Henricus, custos Olomuc. et Stephanus plebanus de Vrbow decidunt litem inter monasterium Zderaziense et Berchtam, relictam quondam Vitkonis de Swabenicz, super quodam rubeto et laneis in villa Marbeins exortam. A. d. MCCCXXVIII°, fer. II proxima ante diem s. Martini episc. et conf. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 287. 1505) 1328, 11 Nov. Brunae. Der richter und die geschwornen der stadt Brünn erlassen mehrere satzungen be- züglich des handels mit tuch und den daraus verfertigten artikeln. — Gegeben nach Christes gepurt 1328 jare an senthe Martinstage des pyschofs. Ex orig. arch. civ. Brun. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 288. 1506) 1328, 12 Nov. Pragae. Theodricus de Stochow et Remundus [de Kostomlath] Dyrsizlao praeposito ac toti capi- tulo Pragensi bona in Tuchowlicz et in Maczow vendunt. — Not. oc, "me Theodricum de Stochow vendidisse in villa Tuchowlicz dicta viginti septem laneos hereditatis ibidem cum orto humuli et duobus ortis ollerum et cum culpis duorum denariorum de judicio in illis

Strana 589
et Moraviae. Annus 1328. 589 viginti septem laneis et cum omni jure in judice ibidem michi competente, ac cum media curia libera, in qua mater mea resedit ibidem. Item cum tribus liberis quartalibus lanei in Maczow cum vna sexagena in subsidibus et molendino ibidem, et me Remundum similiter vendidisse in dicta villa sextum dimidium laneum cum duobus denariis de iudicio culparum in ipsis laneis et cum omni jure in judice ibidem michi competente ac vna sexagena gros- sorum in subsidibus et molendino ibidem, et cum media curia libera, in qua sedit mater mea, et cum omnibus pertinenciis ad predicta pertinentibus, d. Dyrsizlao preposito ac toti capitulo Pragensis ecclesie pro quingentis et sexaginta marcis argenti, sexaginta grossos prag. pro marca computando. De predictaque pecunia fatemur nos plenarie esse persolutos per predictos. De predictisque omnibus condescendimus predicto domino preposito et capi- tulo Pragensi et in possessionem eorum ipsos promisimus inducere, disbrigareque et emendare predicta omnia et eorum quodlibet promittimus contra omnem hominem predictis jure terre sub amissione bonorum omnium nostrorum." — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXVIII, se- quenti die post Martini. Ex orig. arch. cap. Prag. 1507) 1328, 15 Nov. (S. 1.) Accord conclu entre Jean, roi de Bohême oc, d'une part et les doyens et chapitre de l'église de St. Jean à Liège à l'occasion des bois de Samerees et de Amigron. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 67. — Böhmer, Reg. Imp. 398, n. 697. 1508) 1328, 19 Nov. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, mandat purcgraviis in Cubito et in Tachow, quod malefactores et inimicos monasterii Waldsassensis in tutelam regiam suscepti ad emendacionem coerceant, et si quid damni ipsis hac occasione emerserit, non monaste- rium sed ipse rex illud compensaturus sit. — Dat. Prage XIII kalend. Decemb. Freiberg, Reg. Boica VI, p. 274. — Böhmer, Reg. Imp. 192, n. 107. 1509) 1328, 19 Nov. Pragae. Richter und scheffen der stadt Prag ertheilen den platnern, puchlern und helmern das privilegium, dass niemand ihr handwerk treiben soll, der nicht das bürgerrecht hat. — „Wir Nyclas richter vnd .. schepfen, purger der stat ze Prag, bechennen an disen gegenwortigen brif, daz wir durch der stat frum willen ze Prag vnd ouch durch der meister der platner, puchler vnd helmer willen, vnser purger, di mit vns vnd mit der stat vbel vnd gut leident, dez ze rat worden sein vnd wellen, daz dhein wremder man, er sei meister oder chnecht, sich ze Prag seczen schol, der platner, puchler oder der helmer hantwerk ze wurchen, er hab denn der stat recht enpfangen vnd wird purger, als recht ist, daz er mit der stat vnd mit sinen verichgenozzen leid vbel vnd gut.“ — Gegeben nach Christes geburd vber dreuczehen hundert jar in dem acht vnd ezweinczigistem iar an sand Elysbeten tag. Lib. civ. Prag. ab an. 1310 f. 16. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 19.

Strana 590
590 Emler, Regesta Bohemiae 1510) 1328, 28 Nov. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex oc, incorporationem villae Czwinar capellae Corporis Christi in Wissegrad confirmat. — Not. oc, quod constitutus in nostri praesentia „Ekricus, ecclesiae Wyssegradensis canonicus, villam Czwinar ante Slanam, quam propria et patrimoniali, ut as- seruit, pecunia compararat, capellae Corporis Christi juxta ecclesiam sancti Petri in Wisse- grado per eum de novo constructae sub certis oneribus in testamento suo, quod in bona mentis et corporis valetitudine constitutus condiderat, expressis incorporavit perpetue et univit, petens, — quatenus incorporationi — — huiusmodi assentire gratiosius dignaremur. Nos itaque ipsius petitionibus favorabiliter annuentes, incorporationem seu unionem antedictas — appro- bamus.“ — Dat. Pragae a. d. MCCCXXVIII°, IIII kal. Dec. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. 1511) 1328, 1 Dec. Pragae. Johannes, rex Bohemiae oc, Maiori civitati Pragensi confert rupturas calcis et la- pidum oc infra distantiam unius milliaris a civitate. — Ad noticiam oc, „quod nos Maioris ciuitatis nostre Pragensis et incolarum ipsius condicionem cupientes facere et fieri meliorem, fidem et deuocionis constanciam ciuium ipsorum, quam semper gesserunt hactenus et adhuc erga nostram gerunt celsitudinem, attenta mentis consideracione pensantes, vt ciuitas ipsa in edificiis emendari valeat eo melius et amplius decorari, omnes et singulas calcis et aliorum muralium lapidum quorumcumque rupturas, foueas quoque argillarum et harenarum pro stru- cturis faciendis necessariarum, ubicunque infra distanciam ad vnum milliare ab ipsa ciuitate inueniantur aut inuente fuerint in bonis nostris, baronum, nobilium, wladiconum, abbatum, prepositorum, canonicorum, clericorum, religiosorum quorumcunque aut eciam ciuium, ipsis ciuibus Pragensibus, qui nunc sunt, aut eorum successoribus in perpetuum de munificencia et liberalitate regia libere damus, — — inhibentes — — omnibus, — — ne a supradictis ciuibus pro lapidibus muralibus aut calcis, argilla seu arena fodiendis aut recipiendis precium aliquod presumant perpetuis inantea temporibus exigere uel aliquomodo extorquere.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXVIII°, kalend. Decemb. Ex orig. arch. civ. Prag. 1512) 1328, 2 Dec. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, monasterio Ossecensi censum et judicium villae Koblitz confirmat. — „Licet igitur quorumdam instigante inuidia — — dilectis abbati scilicet et conuentui monasterii Ossecensis — — de censu uille dicte Koblitz, in districtu Luthomericensi situate, ceterisque possessionibus, donacionibus, censibus a regibus principibus, comitibus, baronibus, nobilibus, ciuibus vel a nostris fidelibus uniuersis mona- sterio predicto concessis vel concedendis ad ipsum monasterium pertinentibus suboriri valeat materia questionis, quia tamen econtra de predictorum abbatis et conuentus justicia plenius et cercius informati eorundem dispendiis cauere, commodis et profectibus ex benignitate re- gali uolentes intendere, possessionem ville Koblicz predicte decem et octo sexagenas gr. de-

Strana 591
et Moraviae. Annus 1328. 591 nariorum prag. monete adjuncta hereditate dicta Dryn minus undecim grossis plene censu- aliter continente, cum iuribus, jurisdictionibus ceterisque iudicialem indaginem exigentibus ad ipsa bona pertinentibus per abbatem et conuentum predictos habitis uel habendis legit- timam fore et juridicam approbamus —— confirmamus, verum eciam auctoritate regia sua- dente justicia decernimus et diffinimus abbatem et conuentum predictos censum jam dicte ville modo et numero sexagenarum a monasterio hactenus consuetis licite recepisse ac per- petuis inantea temporibus recipere debere, contradiccione et impedimento quibuslibet non obstante, inhibentes capitaneis, camerariis, czudariis, beneficiariis, ciuibus, ceterisque nostris fidelibus ac personis singularibus per Boemiam, qui nunc sunt aut erunt pro tempore, — — ne in uilla supradicta ius, iurisdiccionem, potestatem judiciariam monasterio competencia seu libertatem allodii, vinee, agri vel cuiuslibet rei alterius in abbatis et conuentus predictorum preiudicium sibi presumant assumere uel assumpta tueri, auctoritate quorumcumque priuile- giorum a predecessoribus nostris, Boemie regibus, Wencezlao uidelicet et Otakaro, uel ab aliis aut a nobis obtentorum uel in posterum obtinendorum, necnon cuiuscumque consuetu- dinis pretextu, que omnia et singula sub quocumque tenore et uerborum forma sint obtenta, malicie iusticiam preferentes, de certa nostra sciencia ex nunc et extunc cassamus, —— ad- icientes nihilominus in cumulum amplioris gracie et fauoris, abbatem et conuentum supra- dictos possessione et censibus uille prefate Koblitz pacifica et eisdem in ipsa libertatibus et juribus gaudere ac graciis uti inantea, quibus vtuntur uel gauisi sunt hactenus in aliis suis possessionibus siue uillis, ita quod omnes et singulos censuales dicte ville nec non quoslibet alios circa uel intra ciuitates regni nostri censuales monasterii antedicti positos et manentes tempore debito et statuto censum non soluentes, cuiuscumque status aut condicionis existant, inrequisitis ciuibus et iudicio ciuitatis Luthomericensis nec non aliarum regni nostri ciuitatum judiciis in villa et villis aut in bonis per se ipsos aut officiales suos possint et debeant licite pignorare, non obstantibus quibuslibet impetratis in contrarium uel decetero impetrandis.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXVIII°, IIII° non. Decembris. E cod. dipl. mon. Osec. cop. Mus. Boh. 1513) 1328, 2 Dec. Pragae. Johannes rex monasterio Ossecensi confirmat censum judicii villae Rudolfsdorf. — „Licet quorumdam instigante inuidia — — abbati — — et conuentui monasterii Ossecensis — — de censu ac iudicio ville dicte Rudolfsdorf circa Pontem situate ceterisque possessio- nibus, donacionibus, censibus a regibus, principibus, comitibus, baronibus, ciuibus uel a nostris fidelibus vniuersis monasterio predicto concessis uel concedendis ad ipsum monasterium per- tinenti uel pertinentibus suboriri ualeat materia questionis, quia tamen econtra de pre- dictorum abbatis et conuentus iusticia plenius et cercius informati eorumdem dispendiis cauere, commodis et profectibus ex benignitate regali uolentes intendere, possessionem uille Rudolfs- dorf predicte cum iuribus, iurisdiccionibus, ceterisque iudicialem indaginem exigentibus ad ipsa bona pertinentibus — — approbamus — et — confirmamus, verum eciam auctoritate abbatem et conuentum predictos possessionem, iudi- regia suadente iusticia decernimus, ——

Strana 592
592 Emler, Regesta Bohemiae cium, censum ac omnem iurisdiccionem iam dicte ville a monasterio hactenus consuetis [sic] licite vsum fuisse ac perpetuis inantea temporibus omni utilitate ac specialiter iudicio uti et frui debere, contradiccione et impedimento quibuslibet non obstante. Inhibentes capitaneis, camerariis, czudariis, beneficiariis, ciuibus specialiter Pontensibus et ceteris nostris fidelibus ac personis singularibus per Boemiam“ — etc. ut in lit. praeced. competenter mutatis. — Dat. Prage a. d. MCCCXXVIII°, IIII° nonas Decembris. E cod. dipl. mon. Osec. fol. 21. — Schlesinger, Das Stadtbuch von Brüx p. 16. 1514) 1328, 5 Dec. Pragae. Johannes rex reginae Elizabeth indulget, ut possit locare vineas suas in Kosschur. — Not. oc, "quod nos peticioni racionabili conthoralis nostre karissime domine Elizabet, Boemie et Polonie regine, satisfacere cupientes, ei fauemus et indulgemus, vt vineas suas in Kosschur sub annui census onere iure emphiteotico religiosis vel secularibus personis locare possit, quomodocunque sibi uidebitur expedire. Quam quidem locacionem cum omnibus condicionibus et clausulis, que in litteris prefate domine regine super ipsa locacione conficiendis expresse fuerint, ratam et gratam habentes, robur ei adicimus perpetue firmitatis.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXVIII°, nonis Decembris. Ex orig. arch. cap. Wissegr. 1515) (1329. S. 1.) Johann, könig von B. und Pol. oc, ertheilt den bürgern von Kuttenberg verschiedene freiheiten, namentlich eximirt er dieselben von der gerichtsbarkeit der landesbeamten und ertheilt ihnen die freie rathswahl. — Thun kunth oc, "das wir mit vernunftiger betrachtunge haben begert dar zu vleissigklichen zu gedencken, wie vnser bergwerck zu den Kutten stetigklichen an gute zuneme vnd vffwachse, das grosserss gewinnes merunge da von erkeme vnd das di berglewte da selbst irer arbeyt vnd vnserss gemeynen nutzens sich dester bass gevleysen mugen das selbe bergwerck dester freylicher vnd dester stetigklicher zu pawen, vnd das ein itlicher dester freylicher besitze, das ime gebet gotlich, den selben vnsen berg- lewten geben wir vnd verleyhen ine gnedigklichen mit verdachtem rate vnser ratgeben, das ir keyner wider des rechtes ordnunge sol van vns vnd van vnsern amptlewten an keynen dingen bswert werden; aber die form richten wir also auss sunderlichen vnd wollen ine das behalten vnzu brochenlichene: ob ir etzlicher der bergleute an keiner missethat oder vbeltat wirt begriffen, vmb di selben missetat soll er nicht van dannen gefurt, noch gezogen, noch geeyschet, noch geladen werden in keine stat, noch andern enden, sunder da zu den Kutten vor die scheppfen, vnd alss die scheppfen ine vrteylen, so soll er gerichtet werden, es sey zu gulde des guttes oder stummelunge der glide oder des lebenss benemunge, darnach als sie sein missetat sich gezeichet; ist aber, das er verfluchtigt wirt vnd seinem rechten nit dar getrawen, so soll man ine verzelen vnd thun in di echte; aber sein teyll mit allen andern sein gute, das er hat da selbss zu dem Kutten, das sol erblichen gevallen an sein erben an alle bekummernisse. Vnd da selbe recht wollen wir auch an vnsern lantherrn vnd

Strana 593
et Moraviae. Annus 1329. 593 des landes edelingen vnd di da zu den Kutten teyl bawen gleych weyss gehalten werden. Dar vber das vnser vorgenanntenn bergleute ires bawes sich dester stetiglichen vleyssen vnd zu irme gebaude dester bass ir koste geringen mogen, so verleyhen wir ine auch vnd gunnen ine des genedigklichen, [dass] si vber alle ir gruben amptleute: beyde bergmeyster, steyger, schreyber, zimmerleute vnd hutleute setzen sullen, vnd ob sie trege werden vnd vnutz, so sullen si sie abe setzenn vnd verkeren nach iren eigen willen; aber di selben bergmeyster getrewlich zu pflegen ires amptes, sullen si des pflichtig sein, das si den eidt thun vnd ent- pfahen von vnsern vrboren. Dabey haben wir di vorgenanten vnser burger vnd bergleute mit merer vnser kunigklicher günst zu furderunge genedigklich begabet, nemlich durch vnser konigklichen nützes willen, der van der selben vnser purger rechtes behaldunge wirt ge- meret, vnd wollen vnd setzen das vestiglichen von ine zu behalden, da di itzund wesen scheppfen an dem jares tage, der nu nehest kunfftig wirdet, eintrachtiglich sich selben sullen ab setzen vnd nach ire gewissen vnd irem eide, adder di da gefuglich vnd tugende sein, zu raten gemeynen gutte vndt gemeyne nutze nenwater einss jarss frist zu wurden, sullen kysen vnd setzen an das scheppfen ampt ; dy ordnunge oder vernewunge vud verkerunge der scheppfen alliriar an dem selben vorgenanten tage vnd der zeyt vnd den sitten derselben kure ewiglich zu behalten sol kein vnser amptman noch vnser verweser oder pfleger, wie er sei genent, in den vorgeschrieben dinge keinen gewalt noch keiner hande recht fur bass anzihen, weder von vnss, weder von keinen anderen noch van vnserss namen wegen, mit worten noch mit brifen vnserss gesatzten rechtes der vor genanten burger vnd bergleute wider das zu thun, wir sein so gewerte oder auswesende, so wol wir es mit nichte zu brochen werden. Aber sie das yedoch, do di scheppfen des tages vnd der zeyt zu hawse sitzen, do keiner wiez ver- schiben noch vertragen sollen, sunder sie sollen ander leut kyssen vnd erweln also vil, alss sie bescheiden duncket vnd alss vor ist beschriben, vnd keiner, der van den selben jungen scheppfen wirt gekorn zu dem scheppf ampt, sol so ubermutig noch so achber sein, das er sich irer kure icht geturre wider setzen, alss er vnser vngenade vnd di pues, di diselben vnser scheppfen dar vff setzen, begere zummeyden. Vber das alles thun wir kunth, das wir vnser getrewen vnd lieben purger vnd pergleute zu den Kutten willig vnd anneme dinst, di sie vnser achperkeyt biss her beweyset haben vnd auch furbass gethun mugen, haben bedacht genediglichen vnd haben ine von vnser koniglichen mildigkeyt verlihen vnd geben di frey- hunge, das alless ir erbe, das si von vnsern lanten oder von andern lantsessen, wie sie sein genennet, biss her an dise zeyt gekauffet haben vnd hin fur kunfftiglichen gekaufen mugen vnd gewunnen, wi vil vnd wass sie des mit in selbes pfluge pawen, das si vnd ir erben vnd alle ir nachkummen vrey vnd ledig vor allem berenn vnd aller koniglicher lossunge vnd stewr sullen besitzen ewigklichen, vnd wollen das vnd gebiten an diesem briefe vestenliche vnd offenbare gemeiniglichen vnd sunderlichen allenn vnserss kenigreych, es sei ampleuten den anwesenden vnd den zuckunftigenn, das si dy vorgenannten vnser purger vnd bergleute wider dyse frey- hunge, di wir ine von vnsern gnaden vnd mit vnsern rechten gewissen haben gethann vnd gegeben, zu keynen zeyten hernach geturre beswern oder am rechte betrubenn vnd das si 75

Strana 594
594 Emler, Regesta Bohemiae auch kein gut von iren pflugen durch vrsach des vorgenanten berns vnd losunge in keine weiss sullen abe er zwingen." Schmidt, Chron. syst. Sammlung der Berggesetze Böh., Mähr. und Schles. I, p. 119. 1516) 1329. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, permet à Jean de Montplainchamp, chevalier, de donner à son cousin Jean de Belva deux muids de rente de la dîme de Rulle, qui etait fief de la garde du château de Boulogne. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 68. 1517) 1329. (S. 1.). Mag. Voelchlinus, Wissegrad., S. Egidii in Praga ac Luthomericensis canonicus, ar- biter a Gerhardo, abbate monasterii Montis Sion, ex parte una, ac a nobilibus viris Wilhelmo, Slawata et Snata fratribus de Zap parte ex altera super lite inter eos exorta occasione juris patronatus ecclesiae in Zap electus, decidit hanc litem. — „Diffinio atque precipio, quod pre- sentacio persone ydonee ad ecclesiam memoratam hac vice et non vlterius ad me arbitrum predictum modis omnibus deuoluatur . . . ecclesiam et presentacionem hac vice factam vacare contigerit aut qualitercunque, tunc si dicti abbatis et conuentus vel eorum succes- sorum . . . ilibus men .. . aut eorum heredes in vnam personam concordare potuerint, illa ab ipsis partibus ambabus concorditer presentetur, si . ... non pos .... extunc dicti ab- batis et conuentus aut eorum successores propter dignitatem et prerogatiuam religionis prima vice . . . vacacione presentent et in secunda seu sequenti vacacione ipsi nobiles aut eorum heredes presentent clericum ad ipsam ecclesiam antedictam, et sic deinceps aut concorditer abbas et conuentus vel eorum successores cum ipsis nobilibus aut eorum heredibus presentent, aut si concordare nequiuerint, alternis vicibus presentent, vti est premissum. Insuper laudo, arbitror, ordino, diffinio atque precipio, vt expense facte hinc inde in lite tam per dominum abbatem et eius conuentum, quam per nobiles memoratos recompensentur et neutra parcium alteri ad refusionem expensarum in lite factam teneatur.“ — Latum est predictum laudum arbitratorium a. d. MCCCXXIX presentibus partibus et laudum seu arbitrium statim expresse emologantibus et approbantibus. — Sigilla: d. abbatis Montis Syon predicti et Wilhelmi Slawate et Snate nobilium predictorum, et dd. Nicolai et Johannis, filii Pauli, scolasticorum Olomucensis et Bolezlauiensis, canonicorum Pragensis ecclesiarum, et Onschonis, archidiaconi Belinensis. Ex orig. arch. cap. Prag. valde laeso. 1518) 1329. Pragae. Henricus de Luchtenburg districtum Boyanowiensem ab abbate et conuentu monasterii in Wylemow suscipit ad locandum et ad fructus uberiores reformandum. — Not. oc, quod a „d. Jaroslao abbate, Wsezlao priore, Wenczeslao preposito, Andrea cellerario totoque conuentu fratrum monasterii in Wylemow — — districtum Boyanouyensem ex toto de-

Strana 595
et Moraviae. Annus 1329. 595 sertum, a multis retroactis temporibus penitus incultum, suscepimus ad locandum et ad fructus vberiores reformandum, et hoc voluntate regia mediante nec non honorabilis viri ma- gistri Vlrici, Pragensis ecclesie scolastici, episcopatus Pragensis administratoris in spiritualibus, prona voluntate, d. Johanne, Pragensi episcopo, per sedem apostolicam a temporalium et spiritualium administracione suspenso, pactis et condicionibus subnotatis, videlicet quod di- strictus memoratus cum omnibus villulis subscriptis videlicet Boyanow, Polanka, Prossyecz, Mazanczie, Crasny, Bradlo, Trauny, Trawonecz, Hodonyn, Mladonow, Hradysczye, Lhotyczie, Lubkow, Lazy, Wyrczyegow, Chlum, Kowarzow, Petyrcow, Slanyn, Wyscow, Systowyczye, Luto- borzyczye, Holyn, Horzowczye cum agris cultis et incultis, rubetis, pratis, pascuis et aquis aqua- rumue decursibus, venacionibus, piscacionibus, quantum mete predictarum villarum ambiunt et terminantur, dimissis siluis, que wlgariter Jaworny, Masanecz et Trawny nuncupantur, cum vniuersis nemoribus, in quibus nichil juris nec communitatis habere volumus nec de- bemus, nobis in antea deseruiet et subiacebit et nulli alteri ad tempora vite nostre et nullius alterius omni detraccione detruncata et abiecta. Habebunt igitur predicti domini in ipso districtu vnam villam Crzissanowycz nuncupatam, in qua serui eorum residebunt custodiende siluas et uniuersa nemora memorata atque suos piscatores artem piscatoriam exercentes in flumine Camennyczye, in eo libere et secure eisdem dominis deseruiendo. Item quod si me- tallum cuiuscunque generis in ipso districtu inventum fuerit, ad ipsos tamquam ad patronos, veros dominos et heredes debito ordine pertinebit. Si vero, quod absit, predicta omnia, que statuta sunt et ordinata, in vno vel in pluribus nos violaremus, ex tunc ipso facto jure nostro priuilegio nobis concesso deinceps minime ualituro, [privabimur] predictaque bona cum omnibus suis iuribus et villis ad ipsos dominos libere reuertentur, nullo nobis iure canonico vel ciuili siue alio quouis jure in contrarium valituro. Curia eciam, si informata fuerit per nos in hiis bonis, post finem vite nostre cum omnibus animalibus cui(u)scunque generis et seminibus estiualibus et yemalibus ad monasterium libere reuertetur.“ — Sigilla nobilium virorum et dominorum Jesconis de Chlum dicti de Sternberch, Hynkonis dicti Krussina, Remundi de Kostomlat, Johannis dicti Kokot et Mstislai dicti Rakussicz. — Dat. Prage a. d. MCCCXXIX. Ex orig. arch. mon. Břevnov. — Paprocký, O stavu panském p. 168. — Dobner, Mon. hist. VI, 400. 1519) 1329. (In Olomucz.) Johannes advocatus et scabini civitatis Olomucensis testantur, Tirlinum, Jacobum et Wencezlaum fratres, Annam, Claram, Margaretam, Chwalicem sorores, pueros quondam Hanconis dicti Tyrwardi, civis Olomucensis, molendinum, aream et pratum in flumine Moraua sita mona- sterio s. Jacobi in Olmuncz vendidisse. — Act. et dat. a. d. MCCCXXIX°. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 290. 1520) 1329, 5 Jan. (Pragae). Martinus de Egra, Henricus Theodrici et Meynhardus, filius Wolurami, cives jurati civitatis Pragensis, recognoscunt, Albertum Stukonem curiam suam in Wrsawicz ordini fratrum Teutonicorum vendidisse. — Recognoscimus, "quod Albertus Stuko fassus est coram 75*

Strana 596
596 Emler, Regesta Bohemiae nobis et ex uoluntate vxoris sue Margarete et heredum suorum recognouit, se vendidisse curiam suam in Wrsawicz cum agris, vineis, ortis, piscacionibus et collacionem ecclesie ibidem cum omnibus ad eandem curiam pertinentibus d. Jesconi, conmendatori terre Bohemie et Morauie, et toti ordini fratrum de domo Deutonicali. Promisit eciam Albertus et heredes sui predictam curiam cum omnibus attinenciis disbrigare contra quemlibet hominem a festo natiuitatis, sicut jus et mos est ciuitatis et terre. Promisit eciam predictus Albertus litteram ciuitatis cum maiore sigillo dare predicto d. Jesconi et toti ordini cum hiis scriptis. — Si uero predictus Albertus uel heredes sui prefatam curiam vna cum omnibus attinenciis suis non disbrigaret, uel si non daret uel acquireret litteram ciuitatis, sicut dictum est, infra hinc et carnisbreuium, ex tunc predictus Albertus uel heredes sui promiserunt prefato domino Jesconi et toti ordini dare centum marcas gross. denar. prag. Quam uero pecuniam si non persoluerit, ex tunc promisit obstagium intrare domum sibi per dominos ostensam et inde non exiturus, donec predictam pecuniam persoluat integraliter et ex toto.“ — Dat. a. d. MCCCXXIX°, in vigilia Epyphanie. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1521) 1329, 8 Jan. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boemiae; excusat se, quod non exaudire potuit preces eius super translatione arcbiepiscopi Treverensis, patrui sui, ad ecclesiam Maguntinam. — Dat. Avinione VI id.1) Jan. pontif. a. XIII. Dudík, Iter Rom. II, 111. Extr. — Löher, Archiv. Zeitschrift VI p. 228. — 1) Dudík h. VI die Januarii — Preger, Verträge Friedrichs des Bayern mit Friedrich dem Schönen in den J. 1325 und 1326, Abhandl. der hist. Classe der k. bayerischen Akademie der Wissensch. XVI, 267, n. 458. 1522) 1329, 10 Jan. Avinione. Johannes papa XXII mandat executoribus, archiepiscopo Rigensi, episcopo Civitatensi et decano Wissegradensi, ut Nicolao de Ptycz, rectori parochialis ecclesiae in Zwiechenz Pra- gensis diocesis, provideant de archidiaconatu Horsovicensi in ecclesia Pragensi per mortem Giselberti de Colonia, capellani apostolici et archidiaconi Horsovicensis, vacante. — Dat. Avi- nione IV id. Januarii, pontif. a. XIII. Dudík, Iter Rom. II, 111. Extr. 1523) 1329, 10 Jan. Avinione. Johannes papa XXII providet Bohussio de Kladna de canonicatu ecclesiae Pragensis et praebenda vacatura. — Dat. Avinione IV id. Jan. pontif. a. XIII°. Dudík, Iter Rom. II, 111. Extr. 1524) 1329, 18 Jan. Avinione. Johannes papa XXII Elisabeth, reginae Boemiae, quod votis eius de persona fratris sui Johannis, ut fiat episcopus Bambergensis vel Wratislaviensis, satisfacere non possit ; nam

Strana 597
et Moraviae. Annus 1329. 597 Wratislaviensis non vacat et de Bambergensi iam provisum est. — Dat. Avinione XV kal. Febr. pontif. a. XIII°. Dudík, Iter Rom. II, 111. Extr. 1525) 1329, 24 Jan. Avinione. Johannes papa XXII providet Ortwino Domaslay dicto Moravo de canonicatu ecclesiae Pragensis et praebenda vacatura. — Dat. Avinione IX kal. Febr. pontif. a. XIII°. In eodem modo abbatibus Brevnoviensi et Aulae Regiae. — Dat. ut supra. Idem eidem Ortwino providet de canonicatu ecclesiae Zacensis Pragensis diocesis et praebenda vacatura. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 112. Extr. 1526) 1329, 5 Febr. Avinione. Johannes papa XXII ratione consulti generalis capituli ordinis Cisterciensis noviter Cistercii congregati, ut ecclesiae Romanae ob crudelem persecutionem ex parte rebellium et schismaticorum fidem catholicam in partibus Italiae dilacerantium a monasteriis extra regnum Franciae sitis dimidia proventuum decima porrigatur, — abbatem Walsassensem procuratorem suum per regnum Bohemiae constituit, ipsi iniungens, ut per censuram ecclesiasticam re- pugnantes compescat. — Dat. Avinione non. Febr. Freiberg, Reg. Boica VI, 280. 1527) 1329, 9 Febr. Pragae. Nicolaus Wolflini quondam de Egra judex et Pillungus, Conradus de Leutmericz, Martinus de Egra, Conradus Junossii, Meinhardus Wolframi, Heinricus Theodrici, Nicolaus Albus, Heinricus de Thust, Seidlinus de Pieska, Nicolaus Rotinne, Johlinus Jacobi, Nicolaus fr. Bohuslai, Wolflinus de Posenpach et Wenceslaus Alberti, iurati cives civitatis Pragensis, recognoscunt, Paulum Rechczeri et Johlinum dictum Stukh pro monasterio s. Annae II sexag. gr. census annui in curia quondam Jaroschii emisse. — Recognoscimus oc, „quod discreti viri Paulus Rechczeri et Johlinus dictus Stukh, conciues nostri, emerunt et exsoluerunt pro- sororibus sanctimonialibus ad s. Annam Prage rite et racionabiliter pro quadam certa pecunie quantitate apud Johlinum de Lapide, eciam conciuem nostrum, censum annuum duarum sexa- genarum cum viginti grossis denariorum pragensium, saluis tamen juribus ciuitatis predicte super duas areas in curia quondam Jarosschii, quarum arearum vnam Leupoldus Sleycher, soluendo septuaginta grossos, alteram Nicolaus sutor, soluendo septuaginta grossos census annui possidet jure hereditario, sub hiis pactis et condicionibus, videlicet quod viri prenominati, heredes et successores eorum censum predictum ex nunc singulis annis perpetuo in duobus terminis dare debeant in omnem euentum Johlino Stukoni prefato pro ipsis sanctimonialibus et soluere teneantur quilibet eorum medietatem census debiti in festo beati Georii et aliam medietatem in festo beati Galli contradiccione qualibet proculmota. Quandocunque autem aliquis aut aliqui eorum in aliquo terminorum debitum censum non reddiderit aut non reddi-

Strana 598
598 Emler, Regesta Bohemiae derint, tunc inmediate hic vel hii in subsequenti termino debitum censum simul et semel reddere tenebuntur. Quod si non fieret, ex tunc aree predicte cum domo predicta debent ad Jochlinum prefatum pro ipsis sanctimonialibus hereditario jure deuolui, ita quod ipse Johlinus se de ipsis areis et domo tamquam de rebus suis et hereditate propria, quidquid sibi pro sanctimonialibus prefatis expediens videbitur, libere intromittens, facere poterit cum ipsis areis sue libitum voluntatis, contradiccione et impedimento quolibet non abstante. Pre- terea Johlinus prefatus potest quamlibet marcam census annui predicti, sexaginta quatuor grossos pro ipsa marca computando, cum decem sexagenis denariorum grossorum predictorum in parte vel in toto, quando poterit, redimere, pro se et suis heredibus perpetuo obtinendam. Item quandocumque idem Johlinus alium censum annuum pro censu annuo predicto equiua- lente pro sanctimonialibus predictis in parte vel in toto operauerit et emerit Prage, tunc sanctimoniales predicte debent censu hujusmodi contentari, ita quod predictus census in areis et domo predictis in parte vel in toto liber sibi et suis heredibus remanere debebit. Insuper eodem Johlino non presente vel forsitan non exstante, quicumque presentes literas pro ipsis et ab ipsis sanctimonialibus habuerit, idem debet censum predictum annuatim recipere et ipsis sanctimonialibus presentare.“ — Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo vi- gesimo nono, quinto idus Februarii. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 1528) 1329, 19 Febr. In monasterio Chunicensi. Rulandus praepositus, Jutta priorissa, Hedwigis suppriorissa totusque conventus so- sorum in Chunicz Elizabeth reginae, Wencezlai, quondam Boemiae et Pol. regis relictae, et monasterio Aulae s. Mariae in Antiqua Bruna pro D marcis arg. villam Vrenspicz vendunt. — Act. et dat. in monasterio Chunicensi a. d. MCCCXXIX°, ipsa dominica, qua cantatur Circumdederunt. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 291. 1529) 1329, 1 Mart. Pragae. Nycolaus Wolflini quondam de Egra judex et Pyllungus, Conradus de Luthomericz, Martinus de Egra, Conradus Jvnossii, Menhardus Wolframi, Henricus Theodrici, Nycolaus Albus, Henricus de Thust, Seidlinus de Pyeska, Nycolaus Rotinne, Jehlinus Jacobi, Nicolaus fr. Bohuzlay, Wolflinus de Posenpach et Wencezlaus Alberti, jurati cives civitatis Pragensis, recognoscunt Sypotonem de Beneschow, concivem eorum, marcam census annui Margaretae, moniali ad s. Magdalenam et post eius mortem dicto monasterio donasse, et Frenczlinum atque Henslinum, filios Sypotonis, alteram marcam census annui praedicto monasterio deputavisse. — Not. oc, "quod quia prouidus vir Sypoto de Beneschow, olim conciuis noster, dum adhuc viueret, marcam census annui Prage Margarete, filie quondam Henrici Tylmanni nepti sue, ad s. Mariam Magdalenam ante muros Noue ciuitatis sub castro Pragensi degenti donauerat, vt ipsa marcam census huiusmodi pro tempore vite eius pro necessariis victus eius obtineret et post mortem eius domui s. Marie Magdalene predicte pro remedio anime Sypotonis prefati

Strana 599
et Moraviae. Annus 1329. 599 perpetuo remaneret, Frenczlinus et Henslinus filii, heredes Sypotonis prefati, ob remedium anime Sypotonis, patris sui predicti, marcam aliam census annui, sexaginta denarios grossos pragenses pro ipsa marca numerando, in villa sua Podczirnicz dicta wlgariter deputauerunt domui et sanctimonialibus antedictis, ita videlicet, quod ex nunc census vnius marce predictus de villa et bonis predictis in festis s. Georgii et Galli dimidiatus pro remedio anime Sypotonis predicti in omnem eventum solui debeat atque dari. Quandocumque autem Frenczlinus et Henslinus prefati aliam marcam census annui alias comparauerint et emerint, quem discreti viri Nycolaus Rokczaner et Martinus de Egra, Menhardus Wolframi et Nycolaus Albus, amici eorum, conciues nostri, viderint et dixerint eque certam, tunc sanctimoniales predicte debent eadem marca census contentari eam pro predicta marca census, que eis de villa et bonis predictis debebatur, annis singulis perpetuo recepture, saluis tamen censibus annuis Frenczlini dicti Kornpuhel, conciuis nostri, et sanctimonialium ad s. Annam Prage, qui de villa et bonis predictis prius censu huiusmodi reddi debent.“ — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXIX°, kal. Marcii. Ex orig. arch. Mus. Boh. 1530) 1329, 3 Mart. Brunae. Johannes et Dirzlaus fratres de Crawar ob divinae remunerationis intuitum suique genitoris Wockonis de Crawar animae salutem unum laneum censualem situm in villa Gerlachsdorf et plenas decimas de curia sua sita prope civitatem eorum Fulnek ecclesiae parro- chiali in Fulnek assignant. — Dat. in Bruna a. d. MCCCXXIX°, tercia Marcii. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 292. — Meinert, Urkundenblatt zum Archive für Gesch. 1833 N. 1. 1531) 1329, 8 Mart. In Alto Lapide. D. Elizabeth, reginae Boemiae illustri, sorori suae carissimae, Carolus, rex Vngariae. — „Si dei misericordia per votiuos successus de sua ineffabili prouidentia nos laetificasset, sicut hac — —— ita et casum miserabilem et decessum lugubrem praeclarissimi filii nostri, ducis Ladislai, vobis proh dolor! cogimur nunciare. Et licet proximitatis idemtitas et con- sanguinitatis indissolubilis vnio dudum inter nos diuinitus ordinata, quam ab vno stipite tanquam germani gradu proximo deriuamus, fuisset sufficiens, tamen propter deprimendam elationem superbam regum et principum circum adiacentium regnorum vobis et magnifico principi d. Joanni, regi Boemiae et comiti Lucelburgensi, carissimo contorali vestro nostroque fratri et amico praedilecto, mala machinantium mediante dispensatione supremae sedis, sine qua esse non poterat, inter praedictum filium nostrum vestramque filiam foedus matrimonii non absque prouida deliberatione duxeramus ordinandum; verum quum praedicto d. regi, praecordiali nostro, quamdiu praesentis vitae possibilitas in nobis subsistere poterit in hoc mundo, in prosperis et aduersis diligenti fauore adesse volumus, nos semper ad sua bene- placita offerendo, quod et per ipsum nobis fieri praesumimus firma fide loco et tempore oportunis, excellentiam vestram, regalem affectum fraternali sub certa confidentia requirimus per praesentes, quatenus taliter et tam diligenti sollicitudine dicto d. Joanni regi suadere

Strana 600
600 Emler, Regesta Bohemiae velitis, quod singularis amicitiae fauor, quae inter nos hactenus viguit, in futuro vigeat, si- nistra loquentium suggestione friuola non obstante, vt in incepto amicabilis vnionis propo- sito seu perseuerantia, deo volente votiua dierum longitudine mutuo inuicem nos et ipsi valeamus gratulari, et in virtute valida et brachio extento nobis rebellantium colla conterere superborum. Ceterum petimus vos, quod noua praesertim ex parte dicti d. regis Boemie, si quae vobis constant, et etiam alia, quae scitis de vniuersis mundi partibus nobis per la- torem preasentium mediantibus vestris litteris velitis intimare.“ — Dat. in Alto Lapide die Cinerum a. d. MCCCXXIX°. Fejér VIII, pars III, p. 366. 1532) 1329, 12 Mart. In Thorun. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, ac Elisabeth regina, uxor eius, pe- tente Vernhero de Orszela, fr. ordinis hospitalis s. Mariae domus Teutonicorum Hierosolimi- tanae magistro generali, dant ei ac toti ordini praedicto nomine simplicis eleemosinae terram Pomeraniae cum pertinentiis perpetuo possidendam. — Act. et dat. in Thorun dominica Invo- cavit a. d. MCCCXXIX, presentibus Jofrido comite de Liningen, Henrico comite de Wilnow, Ulrico domino de Lippa juveni, Wilhelmo de Landensteyn, Thimone de Coldicz, Othone de Bergaw, Bernardo de Sumeburg et aliis. Dogiel, Cod. dipl. Pol. IV, 47. — Böhmer, Reg. Imp. 192, n. 109. 1533) 1329, 12 Mart. Thorun. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, cum ordine domus Teutonicae contra Wladizlaum, regem Cracoviae, foedus init. — Not. oc, "quod nos nostro, heredum et succes- sorum nostrorum, Boemie regum, nomine, communicato spectabilis Joffridi de Lyning comitis, Ulrici de Hanow, Petri de Rosemberch, Heinrici de Lypa iuvenis, Wilhelmi de Landstein, Tymonis de Colticz et Ottonis de Pergow, fidelium nostrorum consilio, attendentes gravem et intolerabilem laboriosi certaminis cursum, quem ob dilatacionem fidei katholice et gremium sancte matris ecclesie ampliandum viri conspicui frater Werenherus de Orzela, videlicet gene- ralis fratrum domus Theutunice magister, ipsique fratres ordinis eiusdem, terre Pruzzye do- mini, ac ipsorum subditi, terre predicte incole, indesinenter sustinent et expectant, pericula quoque letalia ac incommoda gravia, quibus a Lythowanis, dei et religionis christiane hos- tibus pestiferis, a domino Wladizlao, Cracovie rege, et aliis quam pluribus fidei katholice professoribus, ipsorum Lythowanorum fautoribus manifestis, cottidie, prout certa et personali didicimus experiencia, quaciuntur et sedulo perturbantur, ipsorum magistri et fratrum sincere compacientes angustiis, applicacionibus et dolori, ut de cetero labores eosdem ferre, ipsis eorum hostibus et specialiter regi Cracovie, heredibus et successoribus suis aliisque dictorum Lythowanorum fautoribus et ductoribus facilius tantoque melius resistere, insultus eorum hostiles et impugnaciones valeant evadere, fidem ortodoxam defendere et quiecius omnipotenti domino militare, cum alias contra ipsum Cracovie regem ex eo, quod regnum ac terras alias Po- lonie, ad nos et heredes nostros ac successores predictos iure hereditario pertinentes, vi occupat

Strana 601
et Moraviae. Annus 1329. 601 et detentat, gwerrandi causam racionabilem habeamus, amicicie et unionis indissolubilis fedus cum ipsis, fr. Wernhero, magistro generali, fratribus, commendatoribus et preceptoribus suo, successorum suorum ac tocius ordinis predicti fratrum nomine inivimus in hunc modum: quod scilicet nos, heredes et successores nostri, reges Boemie antedicti, ipsis magistro et fratribus ad eorum requisicionem contra regem Cracovie, heredes, successores, terras, ho- mines et adiutores suos quoslibet, quamdiu inter nos, heredes aut successores nostros et ipsos regem Cracovie, heredes vel successores suos, discordia duraverit, debeamus toto posse nostro, omni dolo malo, fraude, dilacione vel malicia postpositis, sub expensis et dampnis propriis assistere consiliis et auxiliis oportunis. Si autem nobis extra regni nostri terminos constitutis magistrum vel fratres ipsos auxilium nostrum invocare contigerit, capitaneus noster Boemie, qui pro tempore fuerit, requisitus per eosdem, sub expensis et dampnis nostris similiter, ut predicitur, eos nostro nomine debet et tenebitur adiuvare. Volumus nichilo- minus omnes et singulas ipsorum magistri et fratrum causas, apud sedem apostolicam, impe- rium et alias ubicumque pro viribus tamquam proprias efficaciter promovere, nec volumus sepedictis regi, heredibus vel successoribus suis reconciliari aliquo modo aut uniri, pacem seu treugas pacis, placita seu concordiam cum eis inire aliquam absque magistro et fratribus suprascriptis eorumque consilio et auxilio in premissis specialiter requirendo.“ — Dat. et act. Thorun a. d. MCCCXXIX, dominica Invocavit. Et nos Joffrid comes de Lyning, Ulricus do- minus in Hanow, Petrus de Rosemberch, cum pluribus aliis suprascriptis confederacioni eidem interfuimus, ipsam sigillorum nostrorum appensionibus consignantes. — Dat. loco et die predictis. Kodeks dypl. Wielkopolski II, 430. 1534) 1329, 15 Mart. (S. 1.). Johannes papa XXII episcopo Pragensi notificat, se mortuo Mathia, archiepiscopo Maguntino, ecclesiae Maguntinae Henricum prefecisse. — Dat. idibus Martii, pontif. a. XIII°. In eundem modum scribit episcopis Olomucensi, Eystetensi, Herbipolensi, Constan- ciensi, Curiensi, Argentinensi, Wormaciensi, Verdensi, Hildesoniensi, Helbersterdensi, Parde- burnensi et Augustensi. Idem eisdem episcopis, ut recipiant Henricum praedictum electum archiepiscopum Maguntinum tamquam verum metropolitam et ut ei pareant. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 294. — Dudík, Iter Rom. II, 112. 1535) 1329, 28 Mart. Avinione. Johannes papa XXII regi Boemiae Johanni, ut restituat episcopo Cracoviensi oppidum Staucome, occupatum per eum. — Dat. Avinione V kal. Aprilis, pontif. a. XIII°. In eodem modo regi Hungariae. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 112. Extr. 76

Strana 602
602 Emler, Regesta Bohemiae 1536) 1329, 29 Mart. In castris ante Plozk. Wenceslaus, dux Mazoviensis et dominus Plocensis, profitetur, se super omnibus causis, quas habet cum fratre Wernhero, mag. generali, ac fratribus domus Teutonicae Johannem, Boh. et Pol. regem et comitem Lucenburg. arbitrum elegisse. — Dat. in castris ante Plozk a. d. MCCCXXIX°, fer. IV post Oculi mei semper. Ludewig, Rel. manuscr. V, 606. 1537) 1329, 29 Mart. In Plozk. Nos Wenceslaus, dux Mazoviae et dominus Plocensis, not. oc, "quod licet nos d. Johanni, regi B. et Pol. ac comiti Lucemburg., domino et affini nostro carissimo, debitum fidelitatis obsequium et adiutorium contra quemlibet de mundo hominem teneamur praestare, specialiter tamen et nominatim regi eidem, heredibus et successoribus suis bona fide absque refragatione qualibet totis nostris uiribus praesentialiter assistere contra dominum Wlatislaum, regem Cracoviae, terras, homines et adiutores suos quoslibet, omni loco et tempore, uita nobis comite fideliter et efficaciter uolumus et tenemur consiliis et auxiliis opportunis.“ — Dat. in Plozk a. d. MCCCXXIX, feria IV post Oculi mei semper. Ludewig, Rel. manuscr. V, 607. — Balbin, Misc. dec. I lib. VIII p. 239. 1538) 1329, 1 Apr. Pragae. Nos Nicolaus Wolflini de Egra judex, et Pilungus, Conradus de Luthomierzicz, Martinus de Egra, Conradus Junossii, Menhardus Wolframi, Henricus Theodrici, Nicolaus Albus, Henricus de Thust, Seidlinus de Pieska, Nicolaus Rotinne, Nicolaus frater Bohuslai, Wolflinus de Posenpach et Wenceslaus Alberti, jurati cives civitatis Pragensis, recognoscimus, "quod discretus juvenis Nicolaus, filius quondam Guntheri, concivis nostri, vendidit et dedit sponte suo et fratrum suorum nomine ac resignavit in publico judicio coram nobis curiam et here- ditatem suam in villa dicta Howorcowic vulgariter cum segetibus, peccoribus et pecudibus et aliis juribus et pertinenciis ad ipsam curiam et hereditatem spectantibus universis discreto viro Nicolao dicto Rokczaner, concivi nostro, ementi et recipienti rite et racionabiliter pro- quadringentis et quadraginta sexagenis denariorum gross. prag., ipsi Nicolao Guntheri jam datis et persolutis.“ — Act. et dat. Prage kalendis Aprilis. E tab. terrae III A, 25 cop. Mus. Boh. 1539) 1329, 3 Apr. Thorun. Johannes, B. et Pol. rex ac Luc. comes, fratribus ordinis domus Theutonicorum mediam terram Dobrynensem et Mazoviensem donat. — Not. oc, "quod nos attendentes grata, que celsitudini nostre conspicui viri frater, videlicet Wernherus de Orsela, magister generalis, ac fratres ceteri terre Pruzzye domini ordinis fratrum hospitalis sancte Marie domus Theutonicorum Ierosolimitane exhibuerunt hactenus et in antea exhibere poterunt, servicia, dampna quoque, que nobis et ipsis nobiscum in Lythovia constitutis in terris et hominibus suis a rege Cracovie

Strana 603
et Moraviae. Annus 1329. 603 ac Polonis aliis pertulerunt, benigno pensantes affectu et volentes ipsos ac huiusmodi iuxta condecenciam regiam relevare, de consilio, favore et consensu fidelium et consiliariorum no- strorum expressis terras Dobrynensem, scilicet quam dicioni seu potestati nostre ipsorum adiutorio iam subegimus, et Mazoviensem, quam adhuc fortassis subigere nos continget, equa lance per medium dividentes, medietatem earumdem utrique ripe sive littori fluvii Wizle contiguam, cum omnibus ipsarum terrarum castris, municionibus, fortaliciis, civitatibus, villis, iuribus, iurisdiccione etc. — — ac ceteris utilitatibus, omnibus et singulis obvencionibus, in quocunque consistant vel quocunque vocentur nomine, de liberalitate et munificencia regia ac certa nostra sciencia ipsis magistro generali, fratribus et ordini supradictis damus, conferimus et donamus.“ — Dat. Thorun a. d. MCCCXXIX, secunda feria post dominicam Letare Ierusalem Voigt, Cod. dipl. Pruss. II, p. 166. — Böhmer, Reg. Imp. 192, n. 111. 1540) 1329, 3 Apr. Thoruni. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, fr. Wernhero de Orszela, fratrum domus Teutonicae magistro generali, per terram Dobrinensem villas novas plantandi, deserta extirpandi et in eisdem homines libertandi dat plenam facultatem, exceptis his, quae ad castrum Dobrin pertinent. — Dat. Thoruni a. d. MCCCXXIX°, II fer. post dominicam Laetare. Dogiel, Cod. dipl. Pol. IV, 48. — Böhmer, Reg. Imp. p. 192, n. 110. 1541) 1329, 3 Apr. Thorun. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, profitetur, se fr. Wernhero de Orsela, mag. generali fr. ordinis hospitalis s. Mariae domus Theutunicorum, et Hermanno de Essen, civi Thorunensi, in MCCC sexag. gr. den. prag. esse obligatum, promittitque dictam summam pecuniae in festo b. Johannis Bapt. in Confluentia solvere. — Dat. Thorun a. d. MCCCXXIX°, II fer. post dominicam Laetare. Voigt, Cod. dipl. Prussicus II, p. 167. — Böhmer, Reg. Imp. p. 193, n. 112. 1542) 1329, 9 Apr. Eger. Ich Chvnrat der alte Nothaft von Berdenberch vnd ich Chvnrat der Jvenger Nothaft von Berdenberch, vnd ich Hainreich der Jvenge Nothaft von Berdenberch, wir vergehen oc, „daz wir der erbern frowen der aptossinne (sic) von Eger vnd dem couent dez selben chlosters ze Eger aygen vnseren lehen, dacz Voydansrevt die hern Bvschen tochter von der Hayde gechauft hat, sehs char gult habrn und chornes und ein zehenden, der auch da gelegen ist, vnd hawen daz getan durch vnser sel willen vnd durch vnser vodrern sel willen, daz sie der ebichlichen gedenchen sullen vnd vns auch bruderschaft geben hawent; wir vergehen auch, daz wir noch vnser erben nimermer nach den lehen niht gesprechen sullen." — Daz ist geschehen dacz Eger, do man zalt von Christes geburt drevzehen hvndert jar in dem nevn vnd zwainczigestem jar, des svntages vor dem Palemtag. Ex orig. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 76*

Strana 604
604 Emler, Regesta Bohemiae 1543) 1329, 14 Apr. Wien. Wuer Friderich, Roem. könig oc, thun kundt, „dass wuer vnserm lieben oheim, grafen Albrecht zu Orttenberg, gelobt —— haben, da er vnss gelobt zudienen wider den könig von Ungern vnd den von Böhaimb, wass er schaden naemb in vnsern dienst, darnach so er veber das jn khaem, den sollen wuer ihn ablegen alss gewoenlich vnd zeitlich wer.“ — Zu Wien am freytag vor dem Palmtag, da man zelt von gottes geburt dreyzehen hundert jahr darnach in dem neun vnd zwainzigsten jahr, vnser koenig Friderichs reich in dem fünff- zehenden jahr. Urkundenb. des Landes ob der Enns V, 533. — Lichnowski, Gesch. des Hauses Habsburg III, n. CCCCI. 1544) 1329, 16 Apr. (S. 1.). Johannes de Chrawar, summus Olomunczensis camerarius, unacum Dirzlao, fratre suo, Borsuzlawae, relictae Rudlini, quondam provincialis eorum, judicium liberum cum atti- nentiis in villa Below pro duobus laneis, quos Rudlinus praedictus in eorum villa Scirbine libere possidebat, jure hereditario conferunt. — A. d. MCCCXXIX°, dominica, qua cantatur Osana. — Testes: Dominus .. , dom. Thobias fratres dicti de Stralec, d. Wocko et Benessius fratres de Schitin. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 294. 1545) 1329, 17 Apr. Avinione. Johannes papa XXII episcopo Olomucensi et Petro de Alvernia, canonico Noviovi- ensi, apostolicae sedis nuntio, mandat, ut consules oppidi Usce ad restituendas XX marcas auri a familiari Krakowiensis episcopi receptas compellant. — Oblata nobis Johannis, episcopi Cracoviensis, querulosa petitione percepimus, "quod licet iudex et consules seu iurati opidi Usce Pragensis diocesis dudum quemdam familiarem suum, qui viginti marchas auri ad pondus Polonie vel circa, quas idem episcopus per eum et ecclesiam suam Cracoviensem pro parte communis servicii debitas nobis et fratribus nostris, sancte Romane ecclesie cardinalibus, per eundem familiarem mittebat, secum nocturno tempore asportarat furtive, pro parte ipsius episcopi requisiti carceri mancipassent dictasque marchas ab eodem familiari integraliter, ut dicitur, recepissent, tamen idem iudex, consules seu iurati cum instancia pluries requisiti pre- fatas marchas auri recusarunt et adhuc recusant indebite restituere episcopo memorato, in animarum suarum periculum nostrumque et dictorum fratrum ac episcopi non modicum de- trimentum. Quocirca mandamus, quatinus vos vel alter vestrum per vos vel alium seu alios, si simpliciter et de plano sine strepitu et figura iudicii constiterit, ita esse, iudices et consules seu iuratos eosdem et quosvis alios, ad quos dicte marche auri in toto vel in parte quomodolibet pervenissent, ad restituendum prefato episcopo marchas easdem vel illud, quod ad eos ex eisdem marchis pervenit, per censuram ecclesiasticam appellatione postposita com- pellatis.“ — Dat. Avinione XV° kal. Maii, pontif. a. XIII°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 295. — Dudík, Iter Rom. II, 112.

Strana 605
et Moraviae. Annus 1329. 605 1546) 1329, 27 Apr. Wratislaviae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg, comes, civibus Lobauiensibus facit gratiam, „quod omnes et singulos nobiles aut alios in Bwdissinensi et Lobauiensi districtibus resi- dentes pro ipsorum debitis in ciuitate nostra Lobauia predicta occupare, arrestare sev impi- gnorare vsque ad plenam debitorum suorum solucionem valeant.“ — Dat. Wratislauie a. d. MCCCXXIX°, V kal. Maii. Köhler, Samml. der Urkb. des Markgraft. Oberlausitz I, 274. — Tchoppe und Stenzel, Urkdsaml. zu Gesch. des Ursprungs der Städte in Schlesien und der Oberlausitz p. 528. — Böhmer, Reg. Imp. p. 393, n. 113. 1547) 1329, 29 Apr. Wratislauiae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, villam Bork Hermanni de Seyfricz- dorf, civis Budissinensis, et octo laneos in eadem sitos, de quibus hactenus, quandocunque in territorio Budissinensi petitio generalis fuit imposita, contribuit, a contributione huiusmodi libertat, ita tamen, quod de dicta villa Bork et octo laneis in eadem sitis cum civitate Bu- dissinensi iuxta convenientiam debitam contribuat. — Dat. Wratislauie sabbato infra con- ductum pasche a. d. MCCCXXIX°. Ex orig. arch. civ. Budissin. Köhler, Urkundenb. des Markgraf. Oberlausitz I, 273. — Böhmer, Reg. Imp. p. 193, n. 114 et 398, n. 699. 1548) 1329, 29 Apr. Wratislaviae. Johannes, dux Slesiae et dominus Stinaviae terram suam Johanni, B. et Pol. regi, resignans eam in feudum ab eodem recipit. — „Nostrum principaliter, hominum, civitatum ac terrarum nostrarum subscriptarum attendentes profectum inantea et commodum, ipsas terras, civitates nostras et castra, Stynaviam videlicet, Luebin, Goram civitates cum castris eis adiacentibus et bona nostra alia, quecunque possidemus in presenti vel possessuri seu habi- turi sumus disponente domino in futuro, cum omnibus suis iuribus, libertatibus et dominio, quibus a nostris ad nos pervenerunt predecessoribus, ex eo, quod — — dominum Johannem, Boemie et Polonie regem ac comitem Lucemburgensem, post assumptum sibi ducatus et terre Wratislaviensis dominium, inferendo damna ipsius ducatui et territorio, districtui ac hominibus, dignoscimur perturbasse, in manus regis ipsius sponte et libere nostro et nostrorum heredum et successorum nostrorum nomine resignantes, ut nullum contra nos inantea de excessibus retroactis per regem ipsum aut alium suo nomine instauretur iudicium vel ut proferatur sentencia, a rege predicto suo, heredum ac successorum suorum nomine in feudum perpetuum recepimus, promittentes nostro, heredum et successorum nostrorum prefatorum nomine sibi, heredibus et successoribus suis, Bohemie regibus antea dictis, de cetero de terris, civitatibus, castris et bonis nostris sepedictis tanquam veris nostris dominis intendere fideliter et pa- rere, obedienciam et fidem ipsis debitas exhibendo.“ — Dat. Wratislavie a. d. MCCCXXIX, III° kal. Maii. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 129. — Pulkavae chronicon, Dobner, Mon. hist. Boh. III, p. 286.

Strana 606
606 Emler, Regesta Bohemiae 1549) 1329, 1 Maii. Wratislaviae. König Johann von Böhmen bestätigt dem Clarenstift zu Breslau den besitz seiner mühlen an der Oder. Böhmer, Reg. Imp. p. 398, n. 691. — Jacobi p. 94. 1550) 1329, 3 Maii. Vratislaviae. Henricus, dux Slesiae, dominus de Furstenberg et in Jauer, Romanorum imperatori indicat, se Johanni, Boh. regi, civitatem Gorliz vendidisse. — „Serenitatis vestre celsitudini presentibus indicamus expresse confitentes, quod nos incitati quadam ex causa racionabili ciuitatem nostram Gorliz, quam cum aliis bonis nostris a vobis in feodum recipere consue- uimus, cum toto suo territorio ac appendiciis magnifico principi, domino Joanni, B. et Pol. regi ac Lucemburg. comiti, sororio nostro carissimo, pro certis bonis aliis per ipsum nobis in regno Boemie coram multis assignatis principibus vendidimus, ipsam sibi, heredibus et successoribos suis iure hereditario sponte et libere resignantes ac renunciantes nostro, heredum ac successorum nostrorum nomine omni dominio, actioni, impeticioni, liti, iuri, literis et adminiculis, que nobis aut heredibus seu successoribus nostris modo quovis vel ex causis quibuscunque competunt vel competere possent in eisdem. Quapropter celsitudinis vestre apicem exoramus, quatenus dictam vendicionem nostram dignemini approbare, ciuitatem ipsam cum bonis suis et appendiciis, ut predicitur, omnibus ipsi regi, heredibus et successo- ribus suis ac regno Boemie perpetuo de certa nostra sciencia confirmantes.“ — Dat. Vrati- slavie a. d. MCCCXXIX, in die Inuencionis sancte Crucis. Köhler, Sammlung des Urkd. des Markgraf. Oberlausitz I, 275. 1551) 1329, 3 Maii. Wratislaviae. Henricus, dux Silesiae, dominus de Furstinberge et in Jawer, profitetur, se terram Gorliczensem Johanni, B. et Pol. regi, vendidisse. — Not. oc, "quod civitatem nostram et terram Gorlicz, quam ab imperatoribus aut Romanorum regibus nos et praedecessores nostri recipere consuevimus, cum omnibus suis juribus et pertinentiis, quocunque nomine vocentur aut in quibuscunque consistant, exceptis Lubano civitate et territorio ejusdem civitatis, Lesna oppido forensi, Czaychow et Sweta castris cum suis appendiis (sic), nominatim exceptis etiam Sarowe civitate, Tribul et Prybus castris et oppidis cum omnibus suis juribus, dominiis et pertinentiis, omnibus quoque feudis et feodalibus, quae in terra Lasatiae habere dinoscimur, expressis et non expressis, principi magnifico domino Johanni, Boh. et Pol. regi ac Lucem- burg. comiti, sororio nostro carissimo, vendidimus et in alia bona vitae nostrae duntaxat possi- denda temporibus mutavimus, nobisque de medio sublatis, relictis per nos heredibus, expressis vel non expensis, et actione quibuslibet remotis ad regnum Boemiae libere reversura, etiamsi castrum aliquod in bonis eisdem nostris instauraverimus laboribus et expensis, Trautenow videlicet et Curiam cum suis appendiis, bonis feudalibus salvis hominibus et omnibus eorum, quibus ad nos pervenerunt, juribus, in tantum etiam, quod nec collectam nec stewram gene- ralem, quae berna vulgariter dicitur, de eisdem, nisi per regem ipsum aut suos officiales

Strana 607
et Moraviae. Annus 1329. 607 inposita fuerit regno Boemiae, et tunc taxatione illa, que colligitur in Boemia, recipere debeamus, secum commutavimus, ipsas sibi, heredibus ac successoribus suis, Boemiae regibus, jure hereditario praesentibus testibus subnotatis nostro, heredum ac successorum nostrorum nomine sponte et libere resignavimus habendas, regendas utifruendas per ipsum, heredes et successores suos praefatos ac etiam possidendas, renuntiantes in hiis perpetuo nostro, heredum ac successorum nostrorum nomine praedictorum exceptioni doli mali, in factum actioni, beneficio restitutionis in integrum, omni juris auxilio tam canonici quam civilis, literis quoque a papa, imperatoribus aut Romanorum regibus vel impetratis vel etiam impe- trandis ac aliter quovis aminiculo, quod vel per successionem hereditariam aut infeudationem imperialem vel alium quemcunque modum nobis, heredibus vel successoribus nostris ante- dictis competeret vel competere fortasse posset, per quod nobis suffragium ferri, regi vero, heredibus aut successoribus suis dispendium vel impedimentum aliquod posset generari. Testes : d. Witko, episcopus Misnensis, illust. principes et domini, Rudolfus scilicet Saxoniae, Henricus Wratislawiensis, Boleslaus Legnicensis, Bolko Falkenbergensis, Bolko Oppoliensis, Henricus et Conradus fratres, Glogouienses duces, per nos rogati sigilla sua apposuerunt. Dat. et actum Wratislawie in die Inventionis s. Crucis a. d. MCCCXXVIIII°. Cop. arch. reg. Boh. ex arch. Trebon. — Köhler, Urk. des Markgraf. Oberlausitz I, 285. — Balbin, Misc. dec. I lib. VIII p. 270. 1552) 1329, 4 Maii. In Swittawia. Hinco, episc. Olomuc. petente Conrado, judice in Ločnow, confirmat litteras judicio huic ab episcopo Brunone concessas et ignis voragine deperditas. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 296. Extr. 1553) 1329, 6 Maii. Wratislaviae. Johannes, B. rex ac Lucemburg. comes (sic), civibus civitatis Gorlicensis facit gratiam, „quod nulla bona feudalia civium nostrorum predictorum Gorlicensium, — — que bona vul- gariter lehengut nuncupantur, per mortem seu aliam causam quamcunque in districtu Gorli- censi ad nos deuoluenda in personam — — aliam — — illo adhuc vivente, cuius bona talia esse noscuntur, transferre — — volumus — — absque expressa licencia et voluntate bona talia feudalia possidentis.“ — Dat. Wratislauie sabbato proximo post diem b. [Philippi et] Jacobi a. d. MCCCXXIX°. Köhler, Urk. des markgraf. Oberlausitz I, 284. 1554) 1329, 7 Maii. Wratislaviae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, super omnibus, quae ipsum pro Conrado, duce Zleciae et domino in Olsna, terras suas in pheudum recipiente facere continget, in Henricum Saganensem et Bolkonem Walkenbergensem duces compromittit. — Not. oc, „quod nos super hiis omnibus et singulis, que pro —— d. Conrado, duce Zlecie et domino in Olsna, facere nos continget, pro eo videlicet, quod terras suas, quas habet in presenti,

Strana 608
608 Emler, Regesta Bohemiae a nobis suo, heredum et successorum suorum nomine in pfeudum recipiet, princeps et va- sallus noster, heredum et successorum nostrorum ac regni nostri Boemie perpetuus fiat utque fervencius erga celsitudinem nostram sua incitetur devocio, in — — Henricum, scilicet Slezie ducem et dominum Saganensem, fratrem ipsius ducis Conradi, necnon Bolkonem, ducem Valkenbergensem, tamquam legitimos et amicabiles compositores concordavimus, dantes eis plenariam presentibus facultatem inter nos ex una et ipsum ducem parte ex altera ordinandi, pronunciandi et mandandi in predictis, ita tamen, quod infra quatuordecim dies, a dominica Misericordia domini nunc instante computando pronunciare, ordinare debeant et mandare, quicquid eorum industrie videbitur oportunum; et ad arbitrium huiusmodi fina- liter proferendum ipsos artare debemus et promittimus tenere et inducere tamquam nostros, ratum habituri et gratum, quicquid per duces eosdem, amicos nostros, pronunciatum, iniunctum nobis fuerit vel mandatum in premissis.“ — Dat. Wratizlavie nonis Maii a. d. MCCCXXIX. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, p. 16. — Sommersberg, Ss. rer. Sil. III, 103. — Böhmer, Reg. Imp. p. 193, n. 115. 1555) 1329, 9 Maii. Brezlaw. Johann, könig von Böh. und Pol. und graf zu Luxemb. stellt für Konrad, herzog von Schlesien und Glogau und herrn zu Öls den Lehenbrief aus. — Gegeben in der stadt zu Brezlaw 1329, an dem nehesten dinsttag nach dem sunnetag Misericordia domini. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens II, 17. — Sommersberg, Script. rer. Sil. III, 103. 1556) 1329, 9 Maii. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen und Polen und graf zu Lucemburch, belehnt den herzog Bolezlaw von Liegnitz mit seinen ererbten und dem böhmischen könige aufgetragenen be- sitzungen. — Tun ze wizzen oc, daz wir mit "hern Bolezlawen, herzogen von Slezien und herren ze Lygnitz, umb alle brache und krig, die zwischen uns und im von siner brüder wegen hern Heinrichs und hern Vlotken, hertzogen von Slezien und herren von Brezlab bisher gewert haben umb daz laut ze Lygnitz, burk und stat, Haynow, burk und stat, Golt- perch die stadt, Chotzenow, die burk und swas darczu gehört, gesünet und geeynet und ewiclichen berichtent sin, also daz wir im, sinen erben und nachkomelingen dieselben und alle andere ihre eygen lant, die er von sinem, siner erben und nachkomeling namen uns mit willen und unbetwungen oufgeben hat, und unser, unserer erben und nachkomelingen, chu- nigen von Beheim, und ouch unsers riches ze Beheim man davon worden ist, sie sein ver- satzt oder unversatzt, wo sie die haben ietzunt bede, hi diseit der Oder und dort genseit, und die hernach gewinnen, swo sie die gewinnen, verligen haben ze einem rechten erblehen; dieselben lant sint benant : Lygnitz, burk und stat, Haynow, burg und stat, Goltperch die stat, Kotzenow die burk, Bryg, burk und stat, Nemptsch, burk und stat, Olow die stat, Grotkow die stat, Namzlow, burk und stat, Berolstat, burk und stat, Crutzeburch, burk und stat, Lantsperch, Tyefense und Bizin mit wichpilden, derselben burge und stete und swaz

Strana 609
et Moraviae. Annus 1329. 609 darzu gehört, lant, guot und leut, ez sei verlehent oder unverlehent, mit allen rechten, vri- heit und nuetzen, als sie von alder und irn eldern an sie komen und pracht sint, und gelob wir mit unsern trewen an alle argelist von unsern, unserer erben und nachkomeling wegen und mainen die egenanten unsern swager, sin erben und nachkomeling ze lazzen und be- halden gegen allermaniclich bei allen irn rechten und bie aller vreiheit, in welcher weys daz an sie komen und pracht ist von iren vorfaren, und nicht hindern, ez sie an manschaft, gulde, zinsen, zollen, gerichten, dem obersten und dem nidersten, in burgen, steten, dörfern und uf den landen, allerhande berkwerch an golde, silber, plie, tzin oder swie daz ertzt ge- nant sei, müntzen, phaffen, clostern munchhoven, kyrchlehen, juden oder wiltbar, swaran daz leit, also daz die egenanten unser swager, sein erben und nachkomeling muegen vrielich an alle vrag und urloup brechen und bowen newe oder alde veste, swa sie des gelust, iren landen ze frome und ze guot. Gescheh ouch, daz ire man, rittermessig leut, mit den vor- gennanten unserm swager, sinen erben oder nachkomelingen oder sie selbe mit irn egnanten mannen hernach oder ietz und icht haben ze richten oder ze sachen, darumb sulle wir uns nicht annemen, sonder ob denselben irn mannen von in wurde recht versait oder nicht recht geschehen muocht vor irn mannen, so sullen der oftgenant unser swager, sein erben und nachkomeling vor uns, unsern erben und nachkomelingen ader swem wir daze sezzin irn genozzen recht gebin und nemen. Hat ouch er manne einer oder mer guot von uns und auch von in, der sol unser guot vor uns vorantwurten, und daz er, waz en oder sie darumb anget, vor in und iren mannen und nindert anderswo. Wer aber, daz ander leut, di ir genozze nicht enweren noch ir man, mit im, unserm swager, sinen erben oder nachkomelingen icht hetten ze sachen umb schult, guot oder von andern sachen, swie daz sei, darumb sulle wir uns nicht annemen, dieweil sie recht bieten ze tun vor iren mannen. Moecht aber denselben davon im nicht recht geschehen, so muegen sie sich vor uns beruffen und ir recht ervolgen, und umb alle sache, dadurch sie vor uns werden geladen oder beruffen, sulle wir in setzen ze richter irn genozzen, ob wir sie selber nicht ledik wern ze hoern, und des sullen sie nicht vorder warten wanne in dem lande ze Brezlab. Geschiht aber, daz ir genozze einer oder mer sie, unsern swager, sein erben oder nachkomeling haben ze beclagen, die mugen sie wol vor uns beclagen, und den sullen sie volgen vor uns, wo wir sein in Behem oder in Polan. Auch sol man ire leute, ritter, rittermezig oder choufleut und swie sie genant sein, umb derselben unsers swagers oder siner erben und nachkomeling schult oder gelt nicht bekuemmern noch oufhalden in unsern landen, stete, dörfer oder vesten, aber irn purgen mag man wol zusprechen mit einem recht, swa man die vindet in den egeschribene unsern landen. Auch sullen unser swager, sein erben und nachkomeling nach iren lehenn ze enpfahen uns, unser erben oder nachkomeling nicht furbas suchen, wenne in dem chunichrich ze Beheim. Ez ist auch gemachet, ob der oftgenant unser swager, sin erben oder nachkomelinge etzliche irer stet oder gewichpildet vesten von noeten oder ander sachen verkouffen oder versetzen muezzen, daz sie diselbe stat oder veste uns, unser erben und nachkomeling des ersten an- bieten; und ob wir sie denne nicht kouften noch enloesten umb daz guet, da sie ein ander man umb kouffen oder loesen wolde, so mugen sie einem andern irem genozzen oder einem 77

Strana 610
610 Emler, Regesta Bohemiae fugelichen manne die stat oder vesten verkouffen oder versetzen, und swer sie kouffet oder ze pfande innimt, der sal sie von uns, unsern erben und nachkomeling ze lehen enphahen und nemen gelicher wys, als unser swager, sein erben oder nachkomeling sie haben gehabt; doch sulle wir und unser erben oder nachkomeling allewege macht haben dieselbe stat oder vesten zu loesen vmb daz guot, darumb sie varsatzt ist, ob sie derselben stat oder vesten selber nicht enloesen, mit sulcher bescheidenheit, daz wir und unser erben oder nachkomelingin unserm swager und sinen erben die oftgenante stat oder vesten sullen widergeben zu loesen, wenne sie die geloesen muegen mit allem rechten, als sie von in versatzet ist; swaz aber sie gutes an stete und an gewichpildet vesten irn mannen verkouffen oder versetzen, des en- duerfen sie uns nicht anbieten, die ez von dem oftgenanten unserm swager und seinen erben oder nachkomelingen ze lehen enpfahen und nemen." — Gegeben ze Brezlab, da man zalt von Cristes gepurd dreutzehenhundert jar darnach in dem neun und zweinzigistem iar an dem nehsten dynstag nach des heyligen crutz tag, als ez funden wart. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurk. Schlesiens I, 302. — Sommersberg, Ss. r. Sil. I, 899. — Böhmer, Reg. Imp. p. 193, n. 116. — Goldast, Beilagen p. 199. Cod. dipl. Sil. IX, 11. — 1557) 1329. 9 Maii. Wratislaviae. Henricus, dux Slesiae et Glogoviae ac dominus Saganensis, possessiones suas Johanni, B. et Pol. regi oc, resignans easdem ab eo in feudum recipit. — Not. oc, "quod quia nos Hen- ricus, dux Slesie et Glogovie ac dominus Saganensis, ob specialis amoris affectum, quem erga magnifici principis d. Johannis, B. et Pol. regis ac Lucemburg. comitis, domini nostri charis- simi, gerimus celsitudinem, habito nobis cum amicis quoque ac fidelibus nostris consilio di- ligenti ac deliberacione matura, accedentibus eciam favore et consensu eorundem expressis ad subscripta, bonum in hoc nostrum principaliter, consequenter autem fidelium, terrarum, civitatum, hominum et bonorum omnium nostrorum infrascriptorum commodum statumque inantea pacificum perpedentes, princeps et vasallus suus, heredum, successorum suorum, Boemie regum, ac ipsius regni Boemie in perpetuum fieri et fore decrevimus, omnia et sin- gula bona nostra sub eisdem libertatibus ac iuribus, quibus a predecessoribus nostris ad nos pervenisse noscuntur, omnesque terras nostras, quas ad presens possidemus vel possidebimus, quocunque tytulo in futuro tam citra quam ultra fluvium, qui Odera dicitur, cum civitatibus ac castris eis adiacentibus ac aliis, Sagano videlicet, Vreinstat, Sprotaw, Grunemberch, Krozzen, Nuenburch, Wartenberch, Malnitz, Pusa, Pobersberch, Czulchow, Swibosin, Lubnaw, Butnicz, Bentschicz, Kopaniz, Brandatendorf, Netka, Babinmost, Premund, Prsibow, Tre- bechow cum ceteris fortaliciis et municionibus nostris omnibus appendiis, dominiis etc. nostro, heredum et successorum nostrorum, Slesie et Glogovie ducum ac dominorum Saganensium, nomine in regis ipsius manibus sponte et libere resignantes ab eo in feudum recepimus per- petuum factoque sibi per nos fidelitatis debite homagio, prestito corporali nihilominus iura- mento, ipsi regi, heredibus et successoribus suis predictis tanquam veris dominis nostris velut princeps et vasallus eorum regnique Boemie antedicti parere deinceps promisimus et

Strana 611
et Moraviae. Annus 1329. 611 intendere in eosdem et contra quemlibet principem et hominem ipsos pro viribus fideliter adiuvare, reservata nobis edificandi ac restaurandi municiones novas in terris nostris et bonis premissis et destruendi veteres, ubicunque et quandocunque nobis videbitur pro nostro, ter- rarum predictarum et hominum nostrorum commodo expedire libera facultate, volentes et firmiter statuentes, ut, si forte nos, heredes aut successores nostri sublati de medio fuerimus heredibus legitimis et presertim masculinis non relictis, extunc iam dicta bona nostra, terre civitates et opida cum omnibus pertinenciis suis, ut predicitur, ad fratres nostros, principes illustres, d. Conradum videlicet, ducem Slesie et Glogovie, dominum Olsnensem, ac d. Joannem, ducem Slesie et Glogovie ac dominum Stynavie, heredesque masculos duntaxat, si quos reli- querint, si autem nullos post se masculos reliquerint, ad regnum Boemie predictum libere et hereditarie debebunt pertinere. Hoc tamen adiciendum duximus nominatim, quod si nos ipsi, heredes vel successores nostri prefati cum clericis, ciuibus, rusticis et Judeis nostris aliquid cause, questionis vel iudicii instauraverimus, de his et huiusmodi rex, heredes et successores sui predicti nobis, heredibus vel successoribus nostris superstitibus intromittere se non debeant quovis modo; si vero nobiles vel fideles terrarum nostrarum suprascriptarum debitam per nos, heredes vel successores nostros de suis questionibus aut causis nobis motis, de quibus iuxta literarum regalium datarum nobis continenciam secundum fidelium nostrorum sentenciam et dictamen subire tenemur et facere iudicium, assequi non possint iusticiam, regem, heredes et successores suos prenotatos adire poterunt libere querelas ipsorum propo- nere et defectus, nosque heredes et successores nostri predicti citati ibidem coram rege vi- delicet, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, ubicunque fuerit Boemie aut Polonie, coram altero vero principe per eos ad hoc iudice deputato sisti tenebimur in terra Wratisla- viensi duntaxat iudicio, facere et subire de nobis, heredibus vel successoribus nostris con- querentibus quibuslibet iusticie complementum. Illud insuper specifice decrevimus expri- mendum, quod si fortasse nos, heredes vel successores nostros gravatos inopia, debitis aut alia causa racionabili aliqua territorii et dominii aliquanti de nostris vendere aut obligare continget municionem principi nobis equali aut eciam territorium non habentem seu domi- nium alteri ipsi regno Boemie competenti, municionem eandem, sive dominium habeat et territorium sive non, vendendam vel obligandam ipsis regi, heredibus et successoribus suis exhibere pre ceteris debeamus, qui si ipsam emere vel in pignore recipere noluerint, princeps ipse municionem predictam, territorium videlicet habentem, emens aut pignore tenens in feudum ipsam recipere tenebitur ab eisdem ipsisque tanquam suis veris dominis parere, servire, intendere de eadem: alter vero non princeps emens vel pignore tenens municionem nostram, ut predicitur, territorium aut dominium non habentem a nobis, heredibus et succes- soribus nostris eam in feudum recipere tenebitur, hoc adiecto, quod rex, heredes aut succes- sores sui antedicti municiones supradictas pro summa eadem, in qua obligate fuerint vel vendite, redimere valeant, quando velint. Illud etiam nolumus preterire, quod si rex, heredes vel successores sui sepedicti nos, heredes aut successores nostros pro prestando ipsis per nos adiutorio ad partes extra Bohemiam et Poloniam evocaverint alienas, convenienciam nobis 77*

Strana 612
612 Emler, Regesta Bohemiae debitam, ne serviciis nimiis et importabilibus pregravemur, facere teneantur.“ — Dat. et act. Wratislavie fer. III post dominicam Misericordia domini a. d. MCCCXXIX. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 129. — Balbin, Misc. dec. I lib. VIII, p. 233. — Sommersberg, Script. r. Sil. I, 845. — Ludewig, Reliq. manuscr. V, 638. 1558) 1329, 10 Maii. Wratislaviae. Conradus, dux Sleziae et Glogoviae et dominus in Olssna, omnes terras suas tam citra quam ultra fluvium Oderam cum civitatibus Wartenberg, Olssna, Milisch, Trebnicz, Trachemberg, Wolaw, Lubesi, Wynczk, Herenstadt et castris eis adiacentibus Plozk videlicet, Prusnicz et Sandewel Johanni, Boh. et Pol. regi, resignans easdem ab eo in feudum recipit. — Dat. et act. Wratislavie a. d. MCCCXXIX°, VI id. Maii. Pulkavae Chron., Dobner, Mon. hist. Boh. III, p. 287. — Ludewig, Rel. manusc. V, p. 630. — Balbin, Misc. lib. VIII, p. 225. — Sommersberg, Script. I, 832. 1559) 1329, 18 Maii. Gorlitz. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Gerhardo, Stezlao et Conrado fra- tribus de Penczk ligna arida, stantia uel iacentia, ramos arborum sectarum, impinguationem que vulgariter mastunge dicitur, cum pratis, aquis, lacu dicto Wolin et tertia parte proven- tuum de plantationibus novis in merica terrae Gorlitzensis jure feudi hereditarii confert, ita tamen, quod ipsi et successores eorum regibus Bohemiae servitia fidelia praestare teneantur. — Dat. Gorlitz XV kal. Jun. a. d. MCCCXXIX°. Köhler, Urk. des Markgraf. Oberlausitz I, 277. — Böhmer, Reg. Imp. p. 193, n. 117. 1560) 1329, 18 Maii. Gorlicz. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, cives Gorlicenses a solutione teloneorum et pedagiorum in terris suis liberat. — Dat. Gorlicz a. d. MCCCXXIX°, XV kalend. Jun. Köhler, Urk. des Markgraf. Oberlausitz I, 276. — Böhmer, Reg. Imp. p. 193, n. 118. 1561) 1329, 19 Maii. Gorlitz. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, civitatem Gorliczensem coronae regni Bohemiae incorporans privilegia eius confirmat. — Sane quia „ciues Gorliczenses corone et mense regni nostri Bohemie stabiliter affigi ac inseparabiliter vniri, ut eo placibilius tantoque vehemencius per nos, heredes et successores nostros, Bohemie reges, in sua causa foueantur et vbilibet insocia continuisque proficiant sub nostri regiminis vmbraculo incrementis desiderant, nos ipsorum grato in hac parte benignitatis occurrere volentes desiderio, ciues eosdem ac ciuitatem Gorlicz cum omnibus suis pertinenciis, dominio, prouentibus, redditibus, censibus, vtilitatibus et questu aduocacie ibidem nobis, heredibus et successoribus nostris regibus ac ipsi regno nostro Bohemie perpetuis in antea temporibus incorporandos duximus et indissolubiliter vniendos, prommittentes — — ciues ipsos, ciuitatem et proventus aduocacie ibidem a corona regni nostri antedicti nullo vnquam tempore alienare, vendicione videlicet,

Strana 613
et Moraviae. Annus 1329. 613 obligacione, permutacione, infeudacione, donacione uel alio quouis modo, sed ipsos et eam nobis, heredibus et successoribus nostris omnimode reseruare, volentes ac firmiter statuentes, ut ciues ciuitatis eiusdem eis iuribus, quibus freti sunt hactenus, Magdeburgensibus videlicet, prout ipsis a marchionibus Brandenburgensibus est concessum, in suis vtantur de cetero judicii questionibus, contractibus atque causis. Concedimus eciam ciuibus predictis graciose vsum lignorum de merica nostra prouinciali pro edificiorum necessariis succidere, si forte, quod absit, ciuitatem dictam in parte uel in toto sibi contigerit incendio desolari. Et quod de bonis suis, que propriis ad ciuitatem excolunt araturis, taxaciones soluant in ciuitate solitas et collectas, nec de ipsis ad solucionem collecte qualis, que volgariter berna dicitur, nobis aut alteri nostro nomine de cetero teneantur, admittentes, quod, si ciues ipsi bona aliqua a nobis, heredibus uel successoribus nostris supradictis in feudum recipienda et a pre- decessoribus nostris recipi consueta empcionis tytulo comparauerint citra marcas decem, aduocatus ibidem, qui pro tempore fuerit, nobis absentibus infeudare possit eos usque ad nostram presenciam de eisdem. Recognoscimus nichilominus, quod, si ciues iam dicti procurante seu mandante aduocato ipso hostes ciuitatis aut nostros insequendo aut eciam invadendo dampnificati racionabiliter fuerint, ipsa sua dampna eis tenebimur resarcire. Si quis uero feudalium districtus Gorlitzensis bona sua, que possidet quocunque tytulo, ven- dere seu alienare decreuerit, per aduocatum prefatum licenciam recedendi de eisdem sibi dari simpliciter inhibemus, quousque per viam amoris, equitatis uel iusticie cum suis omnibus componat creditoribus, quibus scienter presens debitorie fuerat obligatus. Et ne quis, cuiuscunque condicionis, status uel preeminencie fuerit, tabernas vnam uel plures infra distanciam miliaris vnius a ciuitate ipsa de nouo presumat omnimodo instaurare, uel tutele Judeorum Gorlitzensium, quos ciuibus sepedictis gubernandos, regendos et ab injuriis quibuslibet perpetuo defensandos nostro, heredum et successorum nostrorum predictorum nomine et vice committimus curam, sibi ausu temerario vendicare." — Dat. et act. Gorlitz a. d. MCCCXXIX, XIV kal. Junii. Köhler, Samml. der Urkd. des Markgrafth. Oberlausitz I, 279. — Tschoppe u. Stenzel, Urkb. z. Gesch des Urspr. der Städte in Schlesien und der Oberlausitz p. 529. — Böhmer, Reg. Imp. p. 193, n. 119 1562) 1329, 19 Maii. Gorlicz. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, promittit, se velle Conrado, duci Sleziae et Glogoviae dominoque Olsnizenci, pro eo, quia vasallus eius factus est, oppidum Prusnicz cum villis et pertinentiis, Henrico, duci Sleziae et domino Wratislaviensi, datum ab eodem, infra festum b. Johannis baptistae disbrigare, vel si hoc fortasse inpossibile fuerit, Conrado, duci praedicto, secundum diffinitionem Henrici Sleziae et Glogoviae dominique Saganensis et Polkonis de Valkenberk ducum alio modo ab eis ordinato satisfacere. — Dat. Gorlicz a. d. MCCCXXIX°, XIV° kal. Jun. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurk. Schlesiens II, p. 21. — Sommersberg, Ss. rer. Sil. I, 834. — Böhmer, Reg. Imp. p, 193, n. 120.

Strana 614
614 Emler, Regesta Bohemiae 1563) 1329, 19 Maii. Gorlicz. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Boleslao, duci Zlesiae et domino Lignicensi, sororio et principi suo, hanc praerogativam facit, quod si dux, heredes aut successores sui „cum rusticis, colonis, scultetis, civibus aut aliis quibuscunque subditis eorum, cuiuscunque conditionis exstiterint, feudalibus et nobilibus tantum exceptis, questionis, querele, placitorum vel tractatuum aliquid inire contigerit, nec nos nec heredes seu successores nostri supradicti de questionibus, querelis, placitis ac tractatibus huiusmodi per nos ipsos, alium seu alios nostro nomine modo aliquo intromittere sed ipsos sue conscientie relinquere debeamus.“ — Dat. Gorlicz XIV kal. Junii a. d. MCCCXXIX°. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurk. Schlesiens I, 305. — Böhmer, Reg. Imp. 193, n. 121, 1564) 1329, 21 Maii. Budissin. Joannes, Boemiae et Pol. rex, Lucemburg. comes, praepositum, decanum et capitulum ecclesiae Budissinensis cum eorum bonis et possessionibus advocatis suis per marchiam Budissinensem et territorium Gorlicense constitutis commendat. — Dat. Budissin dominica Cantate a. d. MCCCXXIX°. Ex orig. arch. cap. Budissin. Köhler, Urkunden des Markgrafthums Oberlausitz I, 28 . — Böhmer, Reg. Imp. p. 193, n. 122. 1565) 1329, 22 Maii. Ze Budyssin. Johann, könig von Böhmen und zu Polen und graf zu Lucemburch, setzt die normen über die gerichtszuständigkeit des adels, der bürger und der bauer des landes und der stadt Görlitz fest und verleiht der stadt das recht der bannmeile. — Tun chunt, "daz iz als verre quam, daz vnser lieben getruwen die burger der stat ze Gorlicz vnd die man, die wir daselbest vf dem lande haben, vor vns sich vmb ein recht zweyten, also daz die burger an einem teil, die lantlevt an dem andern eins kriges warn. Daz aber desselben kriges oder irrsal vnder in beider seit vor baz icht not geschech, des gab wir in mit woluerdahtem guten rat ein sulch recht, als hi verschriben ist, daz sie furbaz ewiclichen halden sullen. Ez be- hilten ouch die vorgenanten vnser man vor vns mit jrem eyd, daz sie mit demselben recht von alder bis an vns kommen weren: Von erst, wer daz ein burger schult gebe einem ritter oder einem ritter mezzigen manne, welcherley oder vmb welch sache daz were, der schuldig sol antwurten vor vnserm vogt in vnserm hof ze Gorlicz oder wo der vogt in der stat daz gericht seczet. Darnach, ob ein burger beclagen wolt eines ritter oder ritter mezzigs lehman oder seinen brot ezzen, daz sol er tun vor dem vogt als vorgeschriben stet. Darnach, ob ein burger beclagen wolde derselben vnserer man gepowrn, ist daz derselbe gepowr chumpt in die stat oder in der stat gericht, der sol antwurten in der stat vor dem erbe richter vnd vor den vier benken, da der stat schepfen siczen, vnd sol ir vrteyl leiden. Wer awer, daz er in die stadt nicht quem oder darinne nicht begriffen wurde, so sol man ez vnserm voyt clagen, der sol im lazsen gepieten, daz er fur daz gericht kom in die stat, da der erbe richter vnd die geschworn siczen, vnd da sol man von im rechtes helfen. Darnach ob daz

Strana 615
et Moraviae. Annus 1329. 615 were, daz in der stat oder als verre der stat gerichte get einen ritter oder ein ritter mezzig man oder eyner irer lehenmanne oder irer brot ezze ein unfug oder ein vngericht tet, ez wer groz oder clein, wurd er begriffen mit hantheftiger tot, so sol er antwurten in der stat vor vnserm vogt und vor vnserm erbe richter, vnd sol der gesworn vrteyl leiden. Wer aber, daz derselbe enwek quem, der da beschuldigt wurde, so sol man ez clagen vnserm voyt, der sol zu jm rechtes helfen in der stat ze Gorlicz, wo er daz gerichte sitzet. Darnach sol niemand keynen kretzem haben in eyner meyl der stat, noch keynerlei hantwerkman sol da siczen, sunder ein altpuzzer alder scuche vnd ein smyt, der pflugeysen scherphet. Vnder den vor- genanten sachen behalt wir vnser recht vnde buez, die wir haben an vnsern gerichten, als ez von alder an vns komen ist.“ — Daz ist geschehen ze Budyssin, da man zalt von Christes gepurd MCCC iar, darnach in dem XXIX iar, an dem montage nach dem sunetag Cantate domino. Köhler, Sammlung der Urkd. des Markgraf. Oberlausitz I, 282. — Tschoppe und Stenzel, Urkb. zur Gesch. des Ursprungs der Städte in Schlesien und der Ober-Lausitz p. 528. — Böhmer, Reg. Imp. p. 193, n. 123. 1566) 1329, 28 Maii. Misae. Marquardus de Vlicz recognoscit, se villam in Bedula ad dies suas apud monasterium Teplense pro quintadimidia sex. singulis annis solvenda convenisse. — „Ego Marquardus de Vlicz oc recognosco, „villam in Bedula cum allodio ibidem, cum omnibus spectantibus ad dictam villam et allodium, silvis, agris, pratis me ad dies meos aput vener. virum d. abbatem Teplensem et suum conventum singulis annis pro quintadimidia sexagena gross. den. pragen- sium convenisse, quam pecuniam ipsis presentare teneor bis in anno, videlicet in festo Wal- purgis duas sexagenas cum fertone, et in festo s. Martini subsequenti similiter duas sexagenas cum fertone. Pro hac vero pecunia singulis annis super terminos prescriptos per me d. abbati et suo conventui danda et persolvenda promiserunt et fidejusserunt nobiles viri Henricus de Swaysing, Sulco de Erposicz juvenis, Leo de Slaunicz et Vlricus de Chotyssouua in solidum sive una manu, ita quod si quolibet anno quocumque terminorum essem negligens in solvendo, extunc ipse abbas Teplensis, qui pro tempore fuerit, unum ex fidejussoribus debet ammonere, qui ammonitus statim civitatem Misensem intrare debet more obstagii, quodcumque hospicium sibi per dominum abbatem fuerit deputatum, et stare debet diebus quatuordecim. Quod si ego Marquardus infra illos dies quatuordecim non satisfecero, tunc omnes quatuor fidejussores prenominati ducere debent d. abbatem Teplensem in villam Be- dulam et in allodium ibidem totumque, quod ibi fuerit in terra vel supra terram, sive sint ygemalia vel estivalia, mobilia vel immobilia, debent d. abbati pertinere. Si vero ego Mar- quardus aut aliquis ex amicis meis ipsum dominum abbatem aut aliquem ex suis inpeterem sive infestarem rebus pro eisdem, statim isti quatuor fidejussores per dominum abbatem moniti tenentur et debent disbrigare, quod si non fecerint, intrare debent civitatem Misensem more obstagii et non exire, nisi omnino disbrigent et precidant. Preterea cause omnes judicii ad me spectare debent, preter quam tres cause majores, videlicet omicidium, stuprum et furtum, has debet dominus abbas aut suus officialis, cui commiserit, judicare. Nichilominus

Strana 616
616 Emler, Regesta Bohemiae tamen tercius denarius ab eisdem causis mihi debet derivari. Item fumales domini episcopi debet recipere dominus abbas ab eisdem pauperibus, tamquam ab aliis in abbacia residentibus. Ceterum si collecta regalis per dimidiam marcam proclamata et data fuerit, et ipsam dominus abbas apud collectores convenerit, tunc dicti pauperes domino abbati per fertonem dare debent; si vero communiter omnes in terra per fertonem dederint, dominus abbas ab eisdem pauperibus per dimidium fertonem recipere debebit et non magis. Item volo, ut post obitum meum omnia sata, que in campis predicti allodii fuerint, sive fuerint ygemalia sive estivalia, fenum ex toto, sive fuerit in pratis aut in orreo, duo boves et duo equi, omnia hec debent monasterio et domino abbati presentari.“ — Testes: Peregrinus, tunc pro tempore judex in Misa, Eyringus civis ibidem, Nicolaus dictus Rubobicunst (?) et Pirniklinus, cives predicte civitatis. — Dat. et act. in Misa a. incarn. domini MCCCXXIX°, ultima die dominica ante diem Rogacionum. Ex orig. mon. Tepl. cop. Mus. Boh. 1567) 1329, 31 Maii. Pragae. Johannes, Boemiae et Poloniae rex, civitati Luthomericensi quasdam libertates et consuetudines confirmat. — Not. oc, quod, quia „ciues Luthomericenses a camerariis, sub- camerariis ac ceteris officiatis nostris per Boemiam propter priuilegiorum suorum adustorum carenciam, prout coram nobis viue vocis proposuerunt oraculo, graues et dampnosas hactenus passi sunt insidias et offensas, nos vt ab huiusmodi molestiis et grauaminibus nostris releuari ac respirare possint temporibus et in antea perpetuo supportari, omnes et singulos in prioribus eorum priuilegiis expressos, prout iurati coram nobis deposuerunt articulos, ciuibus ciuitatis eiusdem — in statum pristinum reuocamus, firmiter statuentes, vt ciues predicti omnes et singuli comuniter de vineis et agris suis omnibus ad ciuitatem eandem ab antiquo mensuratis et pertinentibus nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, census nomine XXIX marcas, LVI gr. prag. denarios pro marca computando, annis singulis in festo b. Martini episcopi et nichil amplius soluere teneantur. Volumus eciam et mandamus edicto inuiola- biliter obseruando, quod homines omnes et singuli cuiuscunque status aut condicionis fuerint, soluentes censum ecclesie Sanctorum omnium ante dictam ciuitatem Luthomericz aut eciam nobilibus seu viris aliis propter donacionem, concessionem vel infeudacionem aut alium quemvis modum a — Boemie regibus aut a nobis factam, cum census ille ad ciuitatem pre- dictam prius pertinuerit, ex eo, quod, ut ipsi asserunt ciues, hereditates et bona, de quibus census huiusmodi soluitur, commensurate sunt et contigue bonis ac hereditatibus ciuitatis, cum ciuibus antedictis bonum et malum pati debeant, collectas quoque, taxaciones, tallias steuras, daciones et contribuciones nobis, heredibus et successoribus nostris predictis soluere de eisdem et omnia et singula cum ciuibus antedictis onera incumbencia iugiter supportare. De maccellis autem carnium quadraginta constructis nunc ibidem et habitis hactenus, mensis seu scampnis aut bancis panum et calceorum, quotquot fuerint, ius antiquum, in quo radi- caliter sunt fundate et ad nos peruenisse noscuntur, volumus et precipimus — irrefraga- biliter obseruari, vt scilicet habentes et possidentes eas aut ea per se ipsos vel alios steuras,

Strana 617
et Moraviae. Annus 1329. 617 peticiones et collectas de ipsis cum ciuibus sepedictis iuxta estimacionem precii et valoris earum aut eorum, quibus ab aliis emuntur, comparantur aut alias conquiruntur, nobis here- dibus et successoribus nostris —— dare et soluere perpetuis in antea temporibus teneantur. Quod si rennuerint, ad hoc per iudicem ciuitatis —— ac ciues arcius et districcius compel- lantur.“ — Dat. Prage a. d. MCCCXXIX°, II kalendas Jun. Ex orig. arch. civ. Litomericensis. 1568) 1329, 1 Jun. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex oc, Remundo de Luhtemburch promittit, si vellet jus patro- natus in Jarmiricz monasterio in Czedlicz cedere, id juri ipsius in aliis ecclesiis in bonis a rege ei obligatis in praejudicium non fore. — "Cum inter ecclesias, quas dilectis nobis . . abbati et conuentui monasterii in Czedlicz pia deuocione contulimus, vna sit in Jermiricz, cuius et aliarum in bonis per nos tibi obligatis consistencium tu durante obligacionis termino ex concessione nostra jus obtines patronatus, prout hoc in literis nostris datis tibi super hoc plenius continetur, predicto abbate referente didicimus, quod tu eciam diuine remune- racionis intuitu juri tibi in eadem ecclesia competenti velles cedere ad hoc, ut abbas et conuentus predicti idem in ipsa ecclesia jus habeant, quod habent in aliis a nostra sibi maiestate collatis, dummodo per hoc nullum tibi et heredibus tuis in jure patronatus aliarum ecclesiarum in bonis predictis per nos tibi obligatis consistencium et aliis omnibus, que jus tuum in bonis ipsis ex predicte obligacionis vigore respiciunt, nostre interpretationis iudicio preiudicium oriretur, quapropter ne gratum tue nobis deuocionis propositum vanus huiusmodi suspicacionis timor absorbeat, promittimus bona fide, quod si hoc feceris, non tantum jus patronatus in aliis ecclesiis et omnia alia et singula in predictis literis nostris contenta tibi et heredibus tuis illibata seruabimus, verum eciam in te pariter et in tuis fauoris regii conse- queris augmentum.“ — Dat. Prage kalendis Junii a. d. MCCCXXIX°. Ex orlg. arch. Sedlic. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 857. 1569) 1329, 1 Jun. Avinione. Johannes papa XXII hortatur Johannem, regem Boh., et inter alios principes etiam episc. Olomuc., ut Bolkonem, ducem Silesiae, illiusque partem ad restitutionem bonorum epi- scopo et ecclesiae Wratislawiensi ablatorum compellant. — Dat. Avinione kal. Junii ponti- ficatus a. XIII. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 296. — Dudík, Iter Rom. II, 112. Extr. 1570) 1329, 9 Jun. In Pischolfsheim. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, dat monasterio Chuniczensi facultatem vendendi villam Frenspicz Elizabeth, Boemiae et Pol. quondam reginae. — Dat. in Pischolfshaim a. d. MCCCXXIX°, VI fer. proxima ante festum Penthecostes. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 296. — Dlabacz, Kloster Kaunitz, Abhandl. der k. böhm. Gesellsch. der Wissensch. f. die Jahre 1814—1817 p. 36. — Böhmer, Reg. Imp. 193, n. 124. 78

Strana 618
618 Emler, Regesta Bohemiae 1571) 1329, 18 Jun. Bischofsheim. König Johann von Böhmen bestätigt den grafen Ludwig und Friedrich von Oettingen die Stadt Monheim als lehen. Böhmer, Reg. Imp. p. 191, n. 102 et p. 298. 1572) 1329, 20 Jun. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen, verspricht als gekorner obmann die streitigkeiten zwischen landgraf Heinrich von Hessen einer und erzbischof Balduin von Trier andrerseits noch vor Walpurgis entweder durch sühne beizulegen oder durch rechtsspruch zu entscheiden. Böhmer, Reg. Imp. p. 297, n. 396. 1573) 1329, 20 Jun. Franckenfurd. Johann, könig von Böhmen, bekennt dem grafen Rudolf von Wertheim darum, dass dieser als sein und des reichs Böhmen vasall seine burg Königheim von ihm zu lehen ge- nommen, 400 mark brabänter gewichts, videlicet triginta sex solidos breves hallenses pro marca computando, schuldig zu sein, und verspricht solche binnen jahresfrist zu zahlen. Böhmer, Reg. Imp. 298, n. 397. 1574) 1329, 29 Jun. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, civitati Pragensi dat potestatem un- geltum de vino instituendi. — Not. oc, „quod volentes dilectos nobis ciues nostros Pragenses et ciuitatem nostram Pragensem, que capud est ciuitatum nostrarum in regno nostro Boemie, prerogatiua respicere singulari et eis ac ei de indigenti necessitate pre aliis ciuibus et ciui- tatibus nostris vberius providere, concedimus et damus ciuibus ipsis plenam licenciam et liberam potestatem ungeltum de vino tantum instituendi et recipiendi in ipsa ciuitate ex- nunc in antea, prout decreuerint et sicut eis expediens videbitur, proinde quod per prouentus dicti vngelti ciuitati nostre Pragensi predicte de indigencia et de melioracione prouideant annuatim, nec aliter aut alias proventus ipsius vngelti expendere aut conuertere debeant, nisi pro ipsius, sicut prediximus, indigencia ciuitatis. Volumus eciam, vt ipsi ciues nostri Pragenses hos prouentus vngelti semper aut pro tempore, sicut voluerint, colligere et reci- pere debeant, contradiccione et impedimento quolibet de cetero non obstante. Quibus si quidem ciuibus promittimus pro nobis, pro heredibus et successoribus nostris bona fide vn- geltum ipsum siue prouentus ipsius vngelti nec per nos, nec per alium aut alios auferre aut mandare auferri, sed institucionem dicti vngelti, quam fecerint, et recepcionem prouentuum pro ciuitate ipsa ratam habentes et gratam eam presentibus confirmamus. Insuper promit- timus pro nobis, pro heredibus et successoribus bona fide nullum aliud vngeltum excepto vngelto vini, prout prediximus, in ipsa ciuitate nostra Pragensi per nos vel alium aut alios instituere vel recipere aut mandare vel admittere institui aut recipi ullo vnquam tempore, quia omne vngeltum, quod fuerat in eadem ciuitate nostra, de voluntate et licencia nostra est depositum et cassatum." — Dat. Prage III kal. Jul. a. d. MCCCXXIX°. Lib. civ. Prag. ab an. 1310. f. 7.

Strana 619
et Moraviae. Annus 1329. 619 1575) 1329, 29 Jun. In Sternberch. Diuissius dictus de Sternberch bona sua in villa Crenow coadjacentia civitati Olomu- censi sororibus s. Clarae Olomucii legat. — Sigilla: Kadoldy de Polom, Ade de Pulchrasilua, Victoris et Onshonis fratrum de Syrothin, Mikolonis de Pablowicz et Bohunconis de Olschan. Dat. et act. in Sternberch a. d. MCCCXXIX°, in die s. apost. Petri et Pauli. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 296. 1576) 1329, 2 Jul. Avinione. Johannes papa XXII providet Herdeino de Ternitz, clerico Olomucensis diocesis, de benefico episcopi, praepositi et capituli ecclesiae Pragensis vacaturo. — Dat. Avinione VI non. Julii, pontif. a. XIII°. In eodem modo abbati Aulae Regiae et decano Wissegradensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 112. Extr. 1577) 1329, 8 Jul. Prage. Johannes, Prag. episcopus, ordinationem inter Dyrsizlaum praepositum et capitulum ecclesiae Pragensis XI kal. Mai a. d. MCCCXXVIII° factam (v. III, n. 1440) confirmat. — Act. et dat. Prage in curia episcopali a. d. MCCCXXIX°, VIII id. Jul. Ex orig. arch. cap. Prag. 1578) 1329, 15 Jul. Pragae. Richter, scheffen und bürger der Stadt Prag verbiethen nach dreimaligem läuten mit des richters glocke ohne licht herum zu gehen. — „Wir richter vnd schepfen vnd purger gemain in der stat ze Prage bechennen, das wier durch des vrides vnd des gemaches willen sulche gesetze gesaczet haben vnd gelubt haben pey vnserm eid ze halten als lank, als vns gut dunket, das nyman nach des richters glocken, als man ze dem dritte mal gelautet hat, in der stat an licht gen sal. Dar vber wirt yman begriffen vnd auf gehalten vom dem richter ader von sinem gesinde, der sol ze buzze geben ein schok grozzer pfenninge vnd sol verlorn haben verpoten wier, ob man di bey im vindet. Vnd ab er der pfenninge nicht gibt oder nicht ze geben hat, so sol her acht tag in dem turn auf der brucke vor dem spital da ze Prag puzzen di selbe vntat. Wer aber das, das man den selben ze dem ander mal also selbest begriffe vnd auf hilte, so sol her czwai schok gebn ze puzze, oder her sol czwo wochen puzzen in dem vorgenanten turn. Wird aber derselbe ze dem dritte mal also selbest begriffen vnd auf gehalten, so sol er drev schok ze buzze geben. Hat er der nicht ze gebn, so sol er drei wochen in dem genant turm ligen vnd puzzen, vnd sol stat raumen vnd aus der stat sein ein iar an aller slachte widerrede. Der selbe puzze an den pfenningen vnd an dem harnasch gehort dem richter das dritte teil vnd den schepfn di czwei tail.“ — Das ist geschehn nach Cristes geburt vber drevzehn hundert iar in dem nevn vnd zweinczigistem iar an dem heiligen zwelfboten tak, als si versant wuerden. Lib. civ. Prag. ab an. 1310. f. 58. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 13. 78*)

Strana 620
620 Emler, Regesta Bohemiae 1579) 1329, 20 Jul. In Chunicz. Rulandus praepositus, Jutca priorissa, Hedvigis suppriorissa totusque conventus mo- nasterii Chunicensis Salomoni, vicario in Iwanschicz, et fratri eius germano Vlrico de Shey- kowicz duos laneos villae Stetyndorf vendunt. — Act. et dat. in Chunicz a. d. MCCCXXIX°, in octava b. Margarete virg. Ex orig. apud c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 297. 1580) 1329, 25 Jul. In Straconicz. Haberco miles dictus de Dubrawicz vendit fratribus hospitalis S. Johannis in Stra- conicz pratum ultra villam Lhotka. — Not. oc, "quod meum proprium ac liberum pratum in loco dicto et nominato „na Borcu" vltra villam dictam Lhotka, que est dominorum cruci- ferorum Straconiczensium, quod pratum est coniunctum et adiacet pratis dictorum cruci- ferorum in loco prelibato, vendidi fratri Conrado priori et toti conuentui et domui Straconi- czensibus pro duabus sexagenis et fertone gr. denar. prag. argenteorum, quos denarios in hiis scriptus me fateor totaliter et ex toto percepisse. Et ipsis cruciferis prenarratum pratum ex toto resignaui libere et hereditarie — — possidendum absque omni impeticione mee vxoris meorumque omnium heredum tam masculini sexus quam feminini ac omnium amicorum me- orum atque creditorum." — Testes: d. Wilhelmus de Straconicz, d. Bassco miles de Sczekna, d. Bohuslaus miles de Zeliboricz, d. Woyssa de Hodyeyow, d. Janczo miles de Sudomyrz, Ha- berco de Semyradicz, Swatoborius de Nyemczicz et alii. — Sed quia proprio sigillo carui ad magnam et instantem peticionem meam presens scriptum sigillo d. Wilhelmi de Straconicz est roboratum. — Dat. in Straconicz a. d. MCCCXXIX°, fer. III in die sancti Jacobi apostoli. Ex orig. arch. Melit. Prag. 1581) 1329, 10 Aug. Brunae. Heinricus de Lipa, capitaneus Mor., regni Boemiae summus marschalcus, profitetur, se obligari et teneri Elizabeth, Boemiae et Pol. quondam reginae, in D sexag. gr. prag., seque ipsi pro dicta summa villam Rostanicz jure hereditario vendidisse et tradidisse. — Dat. Brune IIII id. Ang. a. d. MCCCXXIX°, sub testimonio Johannis de Mezirschicz, Pothonis de Wilden- berch, Hartlebi de Boskowicz camerarii, Dytrici de Spran, zudarii Brvnnensis, Gerhardi de Chunstat, Hartlebi de Misselworicz, Hechtonis de Rossicz, Wockonis de Husauia, Czirnini de Popicz. Ex orig. apud c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 298. 1582) 1329, 10 Aug. Primislaviae. Zmylo de Ronaw et fratres sui Heinmanus de Primislauia, Heinricus de Ossaw reco- gnoscunt, ipsis nihil juris in villa Maceraw competere. — Not., "quod dilecta genitrix nostra Elysabet, relicta bone memorie Heinmani, patris nostri dicti de Primislauia, apud vener. religiosam dominam, dominam abbatissam in Valle beate Virginis nomine Sophyam totumque conuentum sanctimonialium eiusdem monasterii villam, que Maceraw vulgariter nuncupatur,

Strana 621
et Moraviae. Annus 1329. 621 pro sua sola persona tantum temporibus vite sue habendam sev possidendam emit pro XX sexag. gr. denariorum monete pragensis, cum omnibus attinenciis, judicio, pratis, pascuis, piscacionibus nec non aliis, quocumque nomine censeantur, nichilominus tali interiecta ordina- cione sev promissione certa, quando mater nostra prenotata deo volente, cuius nutu cuncta transeunt et subsistunt, debitum vniuerse carnis persoluerit moriendo, predicta villa, eciamsi per eam foret meliorata vel instaurata, cum omnibus juribus, prouentibus, bonis vtcumque exortis in terra et super terram lucris quibuslibet ad sepedictum monasterium, videlicet Vallem beate Virginis nominatam, libere et pacifice ex integro qualibet contradictione et ad- invencione nostra postposita reuertatur, promittendo adicimus et spondemus presencium in tenore, quod neque nos neque nostri heredes, amici linea consanguinitatis vel affinitatis nobis coniuncti, eciam successores nostri nichil juris, dominii, potestatis, inpeticionis racione pretacte huius empcionis nostre matris in antedicta villa nobis possimus nec debeamus re- seruare.“ — Dat. et act. in Primislauia a. d. MCCCXXIX°, quarto idus Augusti in die Lau- rencii mart. gl. Ex orig. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 858. 1583) 1329, 13 Aug. Marville. Accord fait entre le roi de Bohême d'une part et le comte de Bar d'autre part, pardevant le comte de Hainaut et messire Jehan de Chastellain de par le roi de France. Toutes les difficultés entre parties seront terminées par quatre chevaliers ou par deux che- valiers souverains surarbitres. Dans le cas où les deux souverains ne s'accorderaient pas au sujet de la nomination des arbitres, le comte de Hainaut fera droit. Dès maintenant le roi de Bohême et le comte de Bar seront entre eux et leurs gens en bon amour et en bonne paix; pour plus grande confirmation de cette paix, il est accordé que le mariage du fils du comte de Bar et de la fille du roi de Bohême se parfera en la manière que feu le roi Charles de France l'a ordonné par lettres scellées de son scel, et seront faites les espousailles et les noces à Lucembourch ou ailleurs en la comté de Lucembourg, là où il plaira au roi de Bohême, le mardi après la fête de st. Martin d'hyver, prochainement venant (mardi, 14 novembre 1329). Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 73. — Böhmer, Reg. Imp. 398, n. 700. 1584) 1329, 19 Aug. (S. I.) Jean, roi de Bohême oc accorde exemption de taille aux habitants de Thionville et de Khettenhoven, créanciers du comte de Luxembourg de six cents florins d'or, jusqu' à ce qu'il ait acquitté sa dette. — Le samedi après la fête Notre Dame à mey owst. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXII, p. 73. — Böhmer, Reg. Imp. 398, n. 701. 1585) 1329, 28 Aug. Cubitu. ††† Johannes rex gratiam facit domino Petro de Rosenberch, ut non plus unquam bernae solvant nisi 300 sexag. gr. Prag. — Nos Johannes, dei gracia Boemie et Polonie rex ac

Strana 622
622 Emler, Regesta Bohemiae Lucemburgensis comes etc. not. oc, "quod considerantes fidelia et utilia nobis grata servitia per nobilem Petrum de Rosenberch, summum camerarium regni Boemie, fidelem nostrum dilectum, et pro suis servitiis et dampnis, que percepit in servitiis nostris, cum eramus in Francia in adjutorium fratri nostro regi Francie contra Anglicos, inimicos eius et nostros, et videntes eum se intrepide expositurum in bello, in quo nobiscum erat, et banderium majus, quod vocatur sturmfan, fregit, quod per hoc fratri nostro regi Francie et nobis magnus honor et magna utilitas facta est; et nos non immemores strenuitatem et puritiam fidelitatis ejus, quam ostendit erga majestatem nostram, et volentes eum non inmuneritum (sic) dimit- tere, et ad ejus instantem petitionem et de consensu fidelium nostrorum accedente consilio et ex certa nostra scientia fecimus sibi hanc gratiam et successoribus suis ex nostra regia innata clementia, ut cum contingeret datio vel berna regalis in regno nostro Boemie, et de consensu eorum et aliorum baronum regni nostri Boemie imposita esset propter quascunque necessitates vel qualicunque modo, quod ipse supradictus Petrus et successores ejus non essent alligati nec obligati plus dare, nisi trecentas sexagenas gr. pragensium nobis vel succes- soribus nostris, regibus Boemie, de omnibus bonis et patrimoniis eorum, que habent et habebunt in futurum, hoc adjecto, si tenerent aliquos orphanos vel aliorum bona, qui essent tunc temporis extra terram Boemie, in commissis suis, de illo debent dare juxta communem consuetudinem regni. Et hoc fecimus in memoriam rei huius sibi et totius generationis ejus ad honorem et utilitatem domui de Rosenberch, ut videntes et alii exemplo illo per bona opera et honore in bona fama se ampliare." — Dat. Cubitu feria secunda post Bartho- lomei a. d. MCCCXXIX°. Per d. regem W. Ex orig. arch. Trebon. cop. Mus. Boh. 1586) 1329, 3 Sept. Brunae. Hynko, Olomuc. episc., Hartlebus de Boscowicz, camerarius Mor., Johannes de Clin- genberg, Johannes de Mesihrziecz, Wznata de Lompnicz, Gerhardus de Chunstat, Thobias de Mesihrziecz et Chirninus de Popicz recognoscunt, Heinricum, Johannem, Perchtoldum, Czenkonem filios quondam Heinrici de Lypa professos esse, se omnes donationes per patrem suum de villis Hlubotzan, Malmaritz et Husowicz monasterio Aulae S. Mariae in Antiqua Brunna factas ratas et firmas velle habere. — Act. et dat. in predicto monasterio Aula s. Marie III° non. Sept. a. d. MCCCXXIX°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 299. 1587) 1329, 24 Sept. (S, 1.). Jean, roi de Bohême oc, déclare qu'il s'est entendu avec Gersilius, chevalier de Fensche, seigneur de Freistorph au sujet de la justice haute de Winchern, Lyetorph, Visch, Redelingen, Kerich, Roilvingen, Were et leurs appartenances. Uff den achten kalendas Octobris. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Lux. XIX, p. 73. — Böhmer, Reg. Imp. p. 398, n. 702.

Strana 623
et Moraviae. Annus 1329. 623 1588) 1329, 29 Sept. In Vsk. Nos Hermannus de Drezden, judex Vscensis, Nicolaus Paterman, quondam civium scabinus, Hermannus Kuntzkini, Joannes Modlan, Heyno Trucklo, Teodoricus Candler, Johann, Vlrich Cribil, Heinricus Semphal, Nicolaus Prisin, Hermannus Rusticus, Joannes Liebestein, Matthaeus Trochau, Nicolaus Slichtingi testantur, se de voluntate Johannis, regis Boh., exemisse commendatorem hospitalis in Vsk ordinis Cruciferorum cum stella praesentem et futuros de collecta seu exactione, quam civitati Vsk de agris et aliis haereditatibus hospitalis ad civitatem Vsk mensuratis et pertinentibus annis singulis dare debebant. — Dat. in Vsk a. d. MCCCXXIX, in die S. Michaelis martyris. E cod. aur. ord. Crucifer. cum stella Prag. Bienenberg, Analekten p. 42. 1589) 1329, 7 Oct. Pragae. Nos Frenczlinus filius Nicolay de Posenpach iudex et Pillungus, Conradus de Lutho- mericz, Martinus de Egra, Conradus Junossii, Meinhardus Wolframi, Henricus Theodrici, Nicolaus Albus, Henricus de Thust, Seydlinus de Pyeska, Nicolaus Rotinne, Johlinus Jacobi, Nicolaus frater Bohuslai, Wolflinus de Posenpach, Wenczeslaus Alberti et Frenczlinus Tu- sentmark, iurati ciues ciuitatis Pragensis, recognoscimus, — quod Ditlinus dictus Puschwiczer, conciuis noster, et Clara vxor sua habent et habere debent de maccello, quod Henricus dictus Schedengelt carnifex possidet in ipsa ciuitate Pragensi marcam census annui, sexaginta denarios grossos prag. pro ipsa marca computando, ita videlicet quod idem Heinricus et successores sui, maccelli predicti possessores, hanc marcam singulis annis soluere et dare debent in omnem euentum Ditlino et Clare prefatis in terminis inmediate subscriptis, scilicet mediam marcam in festo b. Galli et fertonem in festo Natiuitatis Christi et alium fertonem in festo b. Jacobi apostoli. — — Insuper quicunque litteras presentes vice et nomine Ditlini et Clare predictorum habuerit, eidem solui et dari debet predicta marca census singulis annis perpetuo in terminis prenotatis. — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXIX°, non. Oct. E cod. Thomaeo fol. 75. 1590) 1329, 9 Oct. Avinione. Johannes papa XXII providet Gallo de Ugest, canonico Pragensi, et nepoti episcopi Pragensis Johannis de dignitate ecclesiae Pragensis. — Dat. Avinione VII id. Octobr. pontif. a. XIV°. In eodem modo abbati Brevnoviensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 113. Extr. 1591) 1329, 12 Oct. Avinione. Johannes papa XXII providet Henrico, nato Henrici dicti de Lapide, de canonicatu ecclesiae Wissegradensis et praebenda vacatura. — Dat. Avinione IV id. Octob. pontif. a. XIV°. In eodem modo abbati Gradicensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 113. Extr.

Strana 624
624 Emler, Regesta Bohemiae 1592) 1329, 12 Oct. Avinione. Johannes papa XXII providet Paulo de Kladna de canonicatu ecclesiae Olomucensis et praebenda vacatura. — Dat. Avinione IV id. Octob. pontif. a. XIV°. Dudík, Iter Rom. II, 113. Extr. 1593) 1329, 13 Oct. Avinione. Johannes papa XXII mandat episcopo Pragensi, ut cum Nicolao Horovitz, clerico suae diocesis, qui rector ecclesiae parochialis in Przibislavitz Olomucensis diocesis in patro- natu reginae Boemiae erat, super certis dispenset et eum habilitet et quaedam beneficia, quae tenet, ut praebendas in Bunzlau et Stbetzen sibi de novo conferat. — Dat. Avinione III id. Octob. pontif. a. XIV°. Dudík, Iter Rom. II, 113. Extr. 1594) 1329, 19 Oct. Lucemburch. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, considerans expensarum et aliorum necessitatum multitudinem, quibus hospitale Pragense fratribus ordinis Cruciferorum subiectum plurimum aggravatur, ita quod ad hospitalitates et procurationes tam peregrinantium viatorum quam etiam aegrotorum et infirmorum ac fratrum et ministrorum non habet sufficientes red- ditus et proventus, fratribus dicti hospitalis ecclesiam parochialem cum filia seu capella eidem annexa in civitate Tachau et ecclesiam parochialem in Vnhoscht oppido cum decimis et aliis iuribus ad eos spectantibus seu iura patronatus ipsarum, quarum est patronus, pro aliquali relevatione hospitalis donat. — Dat. Lucemburch a. d. MCCCXXVIIII°, XIV kal. Nov. E tab. Crucifer. cum stella Pragae. — Bienenberg, Anal. zur Gesch. des ritterl. Kreuzherrenordens p. 42. — Stocklöw, Gesch. der Stadt Tachau. 1595) 1329, 19 Oct. Avinione. Johannes papa XXII regi Boemiae Johanni se excusat, quod preces suas admittere non potuit. — Dat. Avinione XIV kal. Novemb. pontif. a. XIV°. Dudík, Iter Rom. II, 113. Extr. 1596) 1329, 26 Oct. Pragae. Bohuta, praepositus Tynensis ac officialis curiae Prag. perhibet testimonium de com- positione causae inter fr. Nicolaum de domo Teutonica et Voyslaum, cantorem ecclesiae Wyssegradensis, super decimis cuiusdam curiae in Nosel exortae. — Not. oc, "quod cum super causa et questione decimarum curie in Nosel inter fratrem Nicolaum Cruciferum de domo Theu[to]nica, procuratorem ipsius curie, ex vna et discretum virum Voyslaum, cantorem ecclesie Wyssegradensis, plebani s. Marie ecclesie sub Wyssegrado, parte ex altera coram nobis vertente inter ipsas partes fuisset aliquantulum disceptatum, nos iuris consilium atten- dentes dicentis, boni iudicis esse, in qualibet litis parte ad concordiam partes hortari, que, ut plurimum nutrit amorem ad concordiam, hortando induximus ipsas partes, que sano ducte

Strana 625
et Moraviae. Annus 1329. 625 consilio pro discordia sopienda et laboribus et expensis parcendis sub a. d. MCCCXXIX°, in die s. Seuerini in domo Cruciferorum domus s. Marie in pede pontis presentibus honora- bilibus viris et dominis d. Meynhardo custode et d. Thobia scolastico ecclesie Wyssegradensis frater Nycolaus, procurator predictus, nomine suo et nomine fratris Johannis, prouincialis antiqui, et aliorum fratrum seniorum Cruciferorum de domo Theutunica et cantor predictus pro se ecclesiaque sua compromiserunt super questione decimarum predicta de alto et basso voluntate vnanimi et consensu in religiosum virum fratrem Nycolaum Heroldy, cruciferum domus s. Marie predicte, et in discretum virum magistrum Andream iuris peritum de Praga tamquam in arbitros — — dantes potestatem eisdem, si concordare non possent, superarbitrum eligendi ac ipsum arbitrium pronunciandi sedendo uel stando, die feriato vel non feriato, in scriptis vel sine scriptis. Promiserunt se eciam ratum et gratum habituros, quidquid per ipsos factum fuerit, laudando super questione predicta sub penis promulgandis per ipsos. Qui suum promulgarunt arbitrium in hec verba: In nomine domini amen. Nos frater Nycolaus et Andreas arbitri electi, vt supra, pro bono pacis et concordie auditis parcium racionibus ac ipsarum motiuis in nostris animis diligencius reuolutis, communicato eciam super hoc facto consilio sapientum, laudando seu arbitrando pronunciamus in hiis scriptis venerabilis in Christo patris et domini Johannis, Pragensis episcopi, ad hoc accedente consensu fratrem Nycolaum, procuratorem curie in Nosel, vel alium, qui pro tempore ipsius curie fuerit procurator aut dominus, debere dare in perpetuum annis singulis nomine decimarum ecclesie parrochiali predicte et rectori ipsius in noualibus quatuor strychones siliginis, vnum tritici, I de pisis I ordei, I avene, I de rapis et I agnellum circa tempus pascale, hoc laudando a partibus seruari mandamus nobis ab ipsis tradita potestate sub pena XX sexagenarum grossorum prag., quarum X parti nostrum arbitrium obseruanti ab infringente ipsum soluantur, alie vero X camere Pragensis episcopi applicentur.“ — Act. in episcopali curia a. predicto VII kal. No- vembris presentibus testibus: mag. Wolquino, decretorum doctore, et magistris Henrico, Gunhero, Pertoldo, iuris peritis de Praga. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1597) 1329, 5 Nov. Avinione. Johannes papa XXII Gerardo, nato quondam Theodorici de Dreswitz; fit ei gratia in ecclesia Olomucensi vel in patronatu abbatissae et monasterii in Ozsia (sic Osla) Olomu- censis dioceseos. — Dat. Avinione non. Novemb. pontif. a. XIV°. Dudík, Iter Rom. II, 112. Extr. 1598) 1329, 14 Nov. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boh. se excusat super precibus suis non admissis, (quae collationem diversorum beneficiorum attingere videntur). — Dat. Avinione XVIII kal. Decemb. pontif. a. XIV°. Dudík, Iter Rom. II, 113. Extr. 79

Strana 626
626 Emler, Regesta Bohemiae 1599) 1329, 15 Nov. [Pragae]. Perchta relicta nobilis viri d. Hynaczkonis quondam de Husscha domum suam in Maiori civitate Pragensi sitam monasterio S. Annae legat. — Noverit oc, „domum habitacionis mee, sitam in Maiori ciuitate Pragensi penes ecclesiam s. Laurencii ad meridionalem plagam, conuentui religiosarum personarum, sororum videlicet s. Anne, eidem ecclesie ex parte septemtrionali adiunctarum, de cura et regimine fratrum ordinis Predicatorum donaui et legaui — — jure perpetuo possidendam, saluis tamen condicionibus infrascriptis, videlicet quod sorores conuentus predicti predictam domum inhabitare perpetuo tenebuntur, statim ab eo tempore, quo sufficienter fuerit munita, ita quod secure et cum honore sui ordinis in eadem valeant commorari. Prefate insuper sorores tenebuntur soluere et persoluent cum effectu fidelibus meis Gerdrud et Agneti quadraginta sexagenas gr. denariorum pragensium pro fidelitate ipsarum, qua mihi indefesse et sincere multo tempore seruierunt, que eciam in curia domus predicte morabuntur tamdiu, donec ipsis predicta pecunia ex toto et integre fuerit persoluta.“ — Act. et dat. a. d. MCCCXXIX°, XVII kal. Decembris in presencia testium subscriptorum, videlicet Mertlini de Egra, Conradi de Luthomericz, Wolflini, fratris judicis quondam dicti de Pwsenbach, civium juratorum predicte ciuitatis Pragensis, qui eciam sua sigilla de certa ipsorum sciencia presentibus appenderunt. Ex orig. c. r. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 1600) 1329, 19 Nov. In Nouadomo. Stiborius Pflugo, purcrauius de Nouadomo, Sudko de Elhota, Qualo de Lescaw testantur, Martinum de Elhota promisisse avunculum suum Benessium de Schieme ad tempora vita honeste tenere. — Not. oc, "quod Martinus de Elhota, noster amicus sincerus, tenetur et debet auunculum suum Benessium de Schieme ad tempora vite ipsius honeste tenere et laudabiliter pertractare et in nullo ipsum Benessium perturbare, sicuti amici ipsorum et alii viri ydonei ipsis presentibus condixerunt. Nos prenotati Stiborius Pflugo, Sudko de Elhota, Qualo de Lescaw promittimus prescripto Benessio vera fide, quod Martinus pretactus omnia prescripta ipsi Benessio laudabiliter adimplebit domino concedente. Si vero prenotatus Martinus prescripta erga auunculum Benessium violaret, quod absit, tunc nos predicti promittimus dicto Benessio bona fide, quod sibi hereditatem suam et eciam bona alia ipsius plenarie (resignare) volumus, vt ipsa possideat, quemadmodum antea possedit, et quod de ipsis bonis secundum suam faciat voluntatem.“ — Dat. in Nouadomo a. d. MCCCXXIX, in die s. Elizabeth gloriose. Ex orig. arch. cap. Prag. 1601) 1329, 25 Nov. (In Olomucz). Cunka abbatissa totusque conventus monasterii S. Clarae in Olomuc promittunt de bonis in Crenow, quae ex donatione Dywischii de Sternberch tenent, ecclesiae Olomucensi in anniversario quolibet anno IX kal. Dec. pro praefato Dywischio peragendo unam marcam grossorum prag. solvere. — Dat. a. d. MCCCXXIX°, in die s. Katherine. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 300.

Strana 627
et Moraviae. Annus 1329. 627 1602) 1329, 25 Nov. In Czedlicz. Sophia abbatissa et conventus monasterii in Vrowental recognoscunt, se receptas a mag. Meinhardo, custode Wissegradensi, 20 sexag. gr. infra triennium in certos redditus equivalentes immutaturas. — Not. oc, "quod attendentes donacionem fidei honorabilis viri magistri Meinhardi, custodis et canonici Wyssegradensis ecclesie prope Pragam, quam erga nos et monasterium nostrum exhibuit et dante domino exhibebit, — — auctoritate vener. virorum patrum et dominorum abbatum subscriptorum pro eo, quod edificiis dicti nostri monasterii, per ignis incendium deuastatis, non poteramus absque dampnis grauibus aliter eidem monasterio nostro reedificando succurrere pro hac vice, receptis ab eodem custode vi- ginti sexagenis gr. prag. in pecunia numerata, nomine pretii vendidit, quod duarum sexa- genarum eiusdem monete seu ualoris redditus perpetuos de camera seu bursa nostra annis singulis in terminis beatorum Georgii et Galli secundum consuetudinem terre Bohemie equa- liter pro parte media persolvendos, promittentes bona fide, quod infra trien(nium) a data presencium computando dictas viginti sexagenas in alios redditus certas equivalentes pro augmento reddituum dicti nostri monasterii committere, ita videlicet, quod juxta voluntatem dicti custodis pro media sexagena lampas perpetuus seu ardens per diem et noctem ante corpus domini circa festum b. Geergii proximo comparetur pro salute ipsius custodis et ani- marum quondam magistri Conradi, physici de Cadano, et domine Elizabeth, parentum suorum, et omnium fidelium defunctorum. Quam quidem lampadem procurabit soror Clara de Cadano, germana ipsius custodis, cui eciam dictus custos, Clare videlicet supradicte, humanitatis et miseracionis intuitu tamquam dilecte sue sorori residuas sexagenam cum dimidia dicte monete pro consolacione ipsius et vestibus ac necessariis huiusmodi deputauit ad tempora vite ipsius Clare, sed mox ea de hac vita migrante dicti redditus in perpetuum dicto nostro monasterio deseruient tamquam alia bona monasterii memorati pro remedio peccatorum et salute perpetua tam dicti custodis, quam suorum, ut predicitur, propinquorum, quorum no- mina in kalendario nostro annotabimus et in crastino b. Michaelis archangeli commemo- racionem eorum annis singulis juxta consuetudinem faciemus. Ne autem contra contractum presentem quicquam possit opponi, voluimus et petiuimus hanc ordinacionem per subscriptos patres nostros canonice confirmari. Nos quoque frater Johannes in Waltsachsen et frater Fridericus in Czedlicz monasteriorum abbates Cisterciensis ordinis Ratisponensis et Pragensis diocesis premissa diligenti consideracione repensantes in eiusdem monasterii vtilitatem non modicam redundare, concedimus dicte sorori Clare misericorditer in domino, ut de (nostra) licencia et consensu ac dicte domine abbatisse sue non tamquam proprium sed tamquam elemosinam fratris sui ac dicti monasterii (sui) possit dictum subsidium recipere ad tempora vite sue humiliter et devote.“ — Dat. in Czedlicz a. d. MCCCXXIX°, in die b. Kathe- rine virg. Ex orig. c. r. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 79*

Strana 628
628 Emler, Regesta Bohemiae 1603) 1329, 17 Dec. Avinione. Johannes papa XXII mandat iudicibus, archiepiscopo Rigensi, episcopo Olomucensi et decano ecclesiae Boleslaviensis, Pragensis diocesis, ut Petro Vitkonis, canonico ecclesiae Pragensis, conferant canonicatum et praebendam ecclesiae s. Georgii in castro Pragensi va- cantem. — Dat. Avinione XVI kal. Januar. pontif. a. XIV. Dudík, Iter Rom. II, 113. Extr. 1604) 1329, 23 Dec. Avinione. Johannes papa XXII Alberto, nato Welflini, canonico Pragensi; fit ei gratia de ca- nonicatu sub expectatione praebendae in ecclesia Pragensi. — Dat. Avinione X kal. Januar. pontif. a. XIV. In eodem modo abbatibus Aulae Regiae et Sedlecensi. Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 114. Extr. 1605) Cc. 1330. Johannes, B. et Poloniae rex ac Lucemburg. comes, magistro civium, consulibus et juratis civitatis Wratislawiensis indulget, ut spoliatores, praedones ac invasores personarum aut rerum eorum violentos, infames etiam aut proscriptos tabulis ipsorum annotatos capti- vare, occupare seu arrestare aut judicare in vita vel in morte secundum ... (valeant). Cod. dipl. Sil. III, 97. 1606) Cc. 1330. Fr. Petrus dictus abbas, Theodericus prior, Johannes subprior, Ditmarus camerarius, Albertus custos, Cristanus celerarius totusque conventus monasterii in Aula Regia not. fa- ciunt, quod "d. Vlricus dictus Clementer, civis Prag., — — donavit nomine testamenti sui perpetui liberaliter et uoluntarie nobis ac nostro conuentui in Aula Regia LII marcaſs grauis ponderis, LXIV grossos den. prag. pro marca qualibet computando, quem censum pre- dictarum LII marcarum nobis in locis certis et bonis redditibus (perpe)tuo assignauit, prout in priuilegiis et litteris diuersis super eodem cen(su) confectis plenius continetur; predictus uero d. Vlricus de dispen(sa)cione pecunie testamenti ipsius, ut deo sit acceptabile, sibi suisque (futu)ris plus salubre, taliter nobis disposuit et eciam prouide ordi(nauit), quod cum predicta pecunia singulis septimanis per circulum an(ni) cum una sexagena grossorum dictorum debemus, uolumus et promittim(us) facere nostro conuentui pitanciam specialem. Cum super- crescentibus uero denariis, scilicet tribus sexagenis et XXVIII grossis d(uo) luminaria, lam- padem et ornatum circa altare, ubi sepultur(am) suam elegit, comparare et vnum de nostris fratribus ad hoc exequen(dum) deputabimus ydoneum, ne aliqua in hac negligencia commit- (teretur); verumtamen ordinacionem dicti domini omnino implere volentes, pr(omit)timus, quod post mortem ipsius de illis jam dictis tribus sexag(enis) et XXVIII grossis debemus in suo anniuersario cum vn(a) sexagena conuentui nostro facere seruicium speciale et pro ipso defunctorum officium, prout consuetum est in ordine, fideli(ter) perpetuo (fa)ciemus,

Strana 629
et Moraviae. Annus 1330. 629 promittentes eidem ob magne deuocionis sue a(ffec)tum et nostre consolacionis effectum et ut deus laudetur in omnib(us) ... E fragm. dipl. mon. Aulae Regiae nunc in arch. cap. Prag. asservato. 1607) Cc. 1330. Heinricus, praepositus Melnicensis, et Bohuta, archidiaconus Curimensis, decidunt litem inter Johannem, episcopum Prag. et abbates Plassensem et Nepomucensem super fuma- libus. — Nos Heinricus, prep. Melnicensis Pragensis diocesis, et Bohuta, archidiaconus Curi- mensis in ecclesia Pragensi, arbitri, arbitratores seu amicabiles compositores — — electi a — — d. Johanne, Pragensi episcopo, ex vna et a — — d. Meynhardo, plebano in Verona, canonico Wissegradensis ecclesie —— procuratore legittimo — — abbatum Plassensis vide- licet et Pomucensis ac conuentuum eorundem — — nomine procuratorio parte ex altera super lite et controuersia, que inter eundem d. episcopum et predictos abbates et conuentus ipsorum occasione fumalium denariorum, racione quorum idem d. episcopus per vnam marcam auri a quolibet abbatum predictorum nomine sue ecclesie sibi dari et solui petebat, eisdem abbatibus seu procuratore ipsorum contrarium asserentibus, scilicet quod non per marcam auri, sed longe minorem summam eidem d. episcopo nomine suorum monasteriorum occa- sione, vt predicitur, predictorum fumalium dare et soluere tenebantur: nos igitur visis, auditis ac intellectis et examinatis parcium iuribus — — diffinimus atque precipimus, quod quilibet abbatum et conuentus eorum racione fumalium predictorum per decem marcas graues denar. gros. prag. in festo b. Galli annis singulis memorato d. episcopo vel eius thesaurario, qui nunc est vel qui pro tempore fuerit, dent integraliter et persoluant. Item precipimus virtute eiusdem compromissi, vt prefatus d. episcopus clericos seu capellanos eorumdem abbatum, qui appellacioni dictorum abbatum ab eodem d. episcopo per eos interposite ad- hesisse dicuntur, occasione processuum contra eosdem clericos per eundem d. episcopum factorum non inpetat nec perturbet, sed ipsas conscienciis eorumdem relinquat, quos et nos eciam duximus relinquendos. Et hec omnia — — fieri precipimus et seruari sub pena ducentarum marcarum argenti parti seruanti per partem non seruantem arbitrium soluendarum, saluo et reseruato nobis arbitrio et potestate declarandi, interpretandi, corrigendi super predictis, vbicunque et quandocunque visum fuerit expedire.“ — Nos quoque Johannes, — — Pragensis episcopus, presens arbitrium atque laudum et omnia capitula contenta in eo per predictos dominos, vtpote Heinricum, prepositum Melnicensem, et Bohutam, archidiaconum Curimensem, inter nos, vt predicitur, ex vna et memoratos do- minos .. abbates et conuentus eorumdem parte ex altera lata et facta, rata et grata ha- bentes promittimus sub pena predicta ipsum et ea — — obseruare. — Act. et dat. Prage anno, die vt supra. Ex orig. arch. cap. Prag. 1608) 1330. (V Horaždějovicích). Jan převor i všecken konvent kláštera Strakonického, Kundrat pleban a jiní bratří domu aneb fary Horaždějovické vysvědčují, že Thedorykus řečený Mečíř, měšťan Horaždějo-

Strana 630
630 Emler, Regesta Bohemiae vický, vystavěl kapli sv. Michala před samým městem, která má býti poddána ke kostelu sv. Petra a Pavla v Horaždějovicích, a téže kapli sv. Michala že dal řečený Thedorykus mečíř šest jiter polí, jichž farář Horaždějovický s bratřími svými užívati mají s tou výminkou, aby se každého téhodne v tomto kostele (sv. Michala) dvakrát mše sloužila. — Stalo se 1. páně 1330. E cop. arch. cap. Prag. 1609) 1330, 4 Jan. (Pragae). Dyrsizlaus praepositus, Henricus decanus, Thomas archidiaconus, Przedborius scola- sticus totumque capitulum Pragense curiam in Branik praepositurae Prag. ad tempora vitae permittunt possidendam Domozlao dicto Morawo, cui ab Ulrico, quondam praeposito, fuit con- cessum, ut aedificia in curia praedicta meliora faceret, quod ipse magnis sumptibus peregit. — „Nos versa vice recompensam ex condigno facere volentes, volumus, quod dictam curiam in Branik cum suis pertinenciis omnibus et cum hominibus prepositure, quos idem in Mo- drzano nomine prouisionis tenuit et tenet a pluribus prepositis nostre ecclesie, pro seruicio suo libere teneat, quamdiu vixerit, consweta seruicia preposito nostro et suis successoribus exhibendo. Omnem autem informacionem aliam in seminibus, equis, vaccis, scrophis, aucis, pullis et suppellectilibus domus et curie donare et vendere poterit post suum obitum, cum sibi placuerit, ad suam voluntatem omni impedimento nostro et successorum nostrorum procul moto. — — Quia eciam idem Domozlaus dictus Morawus molendina in obstaculo prepositure super Multauiam ante muros ciuitatis propriis sumptibus construxit et in jus emphioteticum habuit eadem et habet ex concessione dicti d. Vlrici prepositi et nostri capituli sub solucione census consweti, volumus, vt eadem molendina titulo vendicionis, donacionis et ... possit in alium transferre sub exsolucione census consueti de eisdem prepositis nostris faciendi.“ — Act. et dat.... a. d. MCCCXXX, pridie non. Januar. Ex orig. arch. cap. Prag. 1610) 1330, 21 Jan. In Swittavia. Hinco, episc. Olomuc. confirmat Gerlaco, advocato Swittawiensi, jura olim ab episcopo Brunone advocatiae Switawiensi concessa, scilicet judicium „cum tertio denario culparum omnium causarum in ipso judicio tractabilium, stuba balneali, tribus domibus censualibus, altero dimidio macello, IV panum et XVI calceorum scampnis in ipsa ciuitate sitis, nec non quatuor laneis cum tribus virgis, in XL laneis ad ipsam ciuitatem pertinentibus et tribus marcis census in tribus molendinis ante predictam ciuitatem situatis ac molendino in Bresouia cum tribus rotis.“ — Act. in Swittavia civitate nostra predicta et dat. ibidem per manus honor. viri Joannis Paduani, nostre Olomuc. nec non et Wissegrad., Boleslaviensis et Zadcensis ecclesiarum canonici, prothonotarii nostri dilecti a. d. MCCCXXX, XII kal. Febr. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 301.

Strana 631
et Moraviae. Annus 1330. 631 1611) 1330, 21 Jan. Scabini Olomuc. recognoscunt, Gotfridum pistorem cognatae suae Elizabeth curiam suam in Zelchwicz ad vitae tempora et post mortem eius ecclesiae B. Wenceslai legasse. — A. d. MCCCXXX°, die b. Agnetis. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 301. 1612) 1330, 26 Jan. Pragae. Judex et jurati civitatis Pragensis faciunt ordinationem inter pannifices et pannicidas civitatis. — „Nos Frenczlinus de Posenpach judex et Pillunger, Conradus de Luthomericz, Martinus de Egra, Conradus Junossii, Meinhardus Wolframi, Heinricus Theodrici, Nicolaus Albus, Heinricus de Thust, Seidlinus de Pyeska, Nicolaus Rotinne, Johlinus Jacobi, Nicolaus frater Bohuzlai, Wolflinus de Posenbach, Wenceslaus Alberti et Frenczlinus Thusenthmarch, jurati cives civitatis Pragensis, recognoscimus oc, "quod quia pannicide et pannifices, conciues nostri, litigabant ad inuicem pro incisura et vendicione pannorum, qui fiunt Prage, statuimus et ordinamus, quod ipsi pannifices, magistri et famuli, debent omnes pannos suos, qui non raduntur, integros vendere ipsis pannicidis vel alteri cuicunque; sed alios pannos suos, qui raduntur, possunt ipsi pannifices, magistri tantum non famuli, incidere et vendere ad vlnam vel per vlnam pragensem. Quodsi aliquis dictorum pannificum aliter vel alio modo pannos suos predictos vendiderit aut inciderit, hic mediam sexagenam gross. pragensium pene nomine dare tenebitur, videlicet judici et juratis Pragensibus XV gross. et pannicidis predictis alios XV gross. contradiccione qualibet procul mota. Item ipsi pannicide non debent se unire nec conspirare insimul, ex qua vnione seu conspiracione dampnum uel nocumentum pannificibus predictis proueniat in vendicione vel in cisura ipsorum pannorum suorum; sed tam ipsi pan- nicide quam pannifices debent sincere et absque dolo et malo ingenio se inuicem in foro pannorum predictorum fideliter promouere. Quod si aliquis pannicidarum per dictos pannifices vel aliquem ex ipsis de dampno et nocumento huiusmodi fuerit inculpatus, hic dabit mediam sexagenam grossorum pene nomine judici Pragensi, et vel jurabit coram eo in cruce, quod sit innocens huius rei; cuius pene tercia pars ipsi judici et due partes juratis, qui fuerint pro tempore, dari debent.“ — Act. et dat. Prage a. d. MCCC tricesimo, VII kalendas Februarii. Lib. civ. Prag. ab an. 1310 f. 15. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 18. 1613) 1330, 27 Jan. In Aula s. Mariae Brunae. Margareta, relicta quondam Yngrami de Vngersperch, patre suo Ada de Chonicz et matre et fratribus suis consentientibus filiam suam unicam Sdyncam mancipans divino famu- latui in monasterio Aulae s. Mariae in Antiqua Brunna deputat nomine filiae suae praedicto monasterio L marcas prag. grossorum moravici ponderis in villa dotalitii sui Ywanowicz et alias L marc. de dotalitio suo, quod habet in praedicta villa Ywanowicz, cuius possessionem sibi ad tempore vitae reservat. — Sigilla: Ade de Chonicz, Henrici, capitanei Boem., Jo- hannis, capitanei Mor. fratrum de Lypa, Jesconis de Crawar, camerarii zude Olomuc. Hart-

Strana 632
632 Emler, Regesta Bohemiae lybi de Boscowicz, camerarii zude Brunnensis et Znoymensis, Pothe de Wyldenberch et Czir- nonis de Poppicz. — Act. et dat. in Aula s. Marie supradicta a. d. MCCCXXX°, VI kal. Febr. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 302. 1614) 1330, 27 Jan. Brunae. Johannes de Meserize XX laneos et curiam cum quatuor laneis, judicium, prata etc. et jus patronatus ecclesiae in villa Trautmannsdorf juxta Paulwizc donat Conrado abbati et monasterio in Sar. — Testes: Heinricus de Lypa, capitaneus seren. regis Boh. summusque marchalcus, Johannes de Lypa, cap. Mor., Hartlibus camerarius, Johannes de Crabarn, Ger- hardus de Kvnstat, Poto de Wildenberch, Zmilo de Primyslavia. — Dat. et act. Brunne tempore placiti generalis a. d, MCCCXXX°, VI kal. Febr. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 303. 1615) 1330. 1 Febr. (S. 1.). Eberhart von Walse landrichter ob der Ens mit seiner hausfrau Anna verkaufen den rittern Dietreich von Harach und dessen bruder Wohuncken von Harach und ihren erben „daz dorf in der Stiftung, daz dorf ze Eibenstain vnd die hoff daz Kreydental vnd daz dorf ze Schwarzzenbach vnd die zwo hub daz Eibenstain vnder dem holtz. — Nach Christes geburd 1300 jar darnach in dem dreiszigisten jar, an vnser Vrawe abent zder liechtmesse. Urkb. des Landes ob der Enns V, 565. 1616) 1330, 4 Febr. Emmeries. Promesse de Jean, roi de Bohême etc. de la somme de 219 petits florins qu'il devait à Jean de Hainant, sire de Beaumont. 1329. Le dimanche après la Chandeleur. Emmeries. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 75. — Böhmer, Reg. Imp. 398, n. 703 1617) 1330, 6 Febr. Meran. Kaiser Ludwig verleihet alle die lehen, welche herzog Heinrich von Kärnten von dem Reiche inne hat, im abgang männlicher nachkommen seinen töchtern und seines bruders tochter erblich. — Tun kunt oc, "das wir durch besonder lieb und freundschafft und durch angebohrne sippe willen und durch trewe vnd dienst, die uns unser lieber oheimb und fürst der edel herzog Heinrich von Kerndten und grafe ze Tyrol oc, getan hat und dem Reich, und auch noch tun soll, "das wir dis alles angesehen haben, das wir im die besonder gnad, trew und freundschafft getan haben, das wir seinen töchtern, die er iezt hat oder die im gott noch geit, und seines bruedern tochter alle die lehen verlichen haben und verleichen, die unser vorgenanter oheim inne hat von dem Reich, es seie zu Kerndten oder in der graffschaft ze Tyrol, oder wie si genant, als es sein vatter herzog Meinhard an ihn bracht hat, und auch das er seitmal gewunnen hat, mit so getaner beschaidenhait, ob das gott geit, das unser vorgenanter oheim suene gewuennet, die sollen die vorgenante lehen erben und die töchter nicht, wer aber, das die suene abgiengen ohne erben und das die suene

Strana 633
et Moraviae. Annus 1330. 633 töchter liessen, die sollen es auch erben, als vorgeschriben steht; und wofer auch wer, das unser vorgenanter oheim die vorgenante lehen dheinen seinen aiden oder seines brudern aiden, den er iezt hat oder noch gewuennet, vermachen oder verschreiben wolte, das soll uns gunst, will und worth sein, und sollen auch wir im die hand darumb raichen, und doch also, das dis unser getreuer oheim tun soll mit unserm rat und wissen; und welcher aiden das wär oder die vorgenanten lehen erben wolte, es wär einer oder mehr, der soll die andern töchter hindan richten nach unsers vorgenanten oheims rat. Wir verhaissen im auch mit unserm kaiserlichen gnaden und trewen dise vorgeschriebene sach nicht zu verkehren, noch ze endern mit kainerlei sach ohn unsers vorgenanten oheims willen und wort.“ — Der geben ist ze Meran des erichtags nach unser Frawen tag ze Lichtmess, da man zalte von Christi geburt dreizehen hundert jar, darnach in dem dreissigisten jar, in dem sechszehenten jar unsers reich, und in dem dritten jar unsers kayserthumbs. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti II. 78. 1618) 1330, 9 Febr. Tachau. Ulrich landgraf von Leuchtenberg bekennt, dass er vasall des königes Johann ge- worden ist, und dass er von ihm die hälfte der burg Petzenstein zu rechtem lehen genommen hat. — Zu Tachau nach Christi geburt MCCCXXX, an dem achten tag nach Lichtmess. Sommersberg, Ss. rer. Sil. III, 73. 1619) 1330, 16 Mart. Metis. Johannes, B. et Pol: rex ac Lucemburg. comes, vendit Wernhero de Orzela, mag. generali hospitalis s. Mariae domus Teutonicorum Jerosol. nec non fratribus domus eiusdem terram dictam Dobrim pro quatuor millibus et octingentis sexag. den. prag. promittitque se curaturum, ut ordo praedictus a praestatione decimarum ex praefata terra sit immunis, seque cum Wladislao, qui se asserit regem Cracoviae, non prius pacem facturum, nisi ipse et filius Semovitae, fratris sui, juri suo ad terram Dobrinensem renuntiaverit. — Dat. et act. Metis a. d. MCCCXXX°, XVI die mensis Martii, indict. XIII praesentibus: Witigone, episcopo Misnensi, Goffredo comite de Liningen, Arnoldo domino de Blanquenaw, Conrado domino de Seleyda, Ulrico domino de Hanowe, Hermanno de Columba dicto Birbe, Wilhelmo Landensten, Thimone de Coldicz, Ottone de Bergowe, Bernhardo de Sunneburg. Dogiel, Cod. dipl. Pol. IV, 49. — Böhmer, Reg. Imp. 194, n. 126. 1620) 1330, 17 Mart. Metis. Johannes, B. et. Pol. rex ac Lucemburg. comes, militibus, vasallis, burggraviis, clien- tibus ceterisque incolis in terra Dobrinensi constitutis notum facit, se dictam terram ordini fratrum b. Mariae domus Theutonicorum Iherusalem vendidisse, mandatque eis, ut magistro et fratribus dicti ordinis tamquam veris dominis obediant et pareant. — Dat. Metis sub sigillo nostro minori a. d. MCCCXXX, XVII die mensis Martii. Voigt, Cod. dipl. Prus. II, p. 179. — Böhmer, Reg. Imp p. 335, n. 496. 80

Strana 634
634 Emler, Regesta Bohemiae 1621) 1330, 20 Mart. Augsburg. Heinrich, herzog von Baiern bekennt, dass er kaiser Ludwig eidlich versprochen habe ihm und seinen erben mit land und leuten und aller macht beholfen zu sein, und soll der kaiser es auch hinwieder ihm sein. Ausgenommen sind der papst, könig von Böhmen und erzbischof Balduin von Trier. Böhmer, Wittelsbachische Reg. p. 117. 1622) 1330 (?), 10 Apr. In Lucemburch. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes Johanni praeposito, Petro decano totique capitulo Wissegradensi mandat, ut Fridlino canonico de redditibus praebendae ei a rege collatae provideant. — „Cum nos, prout recolimus, pridem dilectum nobis Fridlinum, clericum et notarium nostrum domesticum ac familiarem, virtute quarundam literarum a nobis super primo vacaturo praesentationi nostrae beneficio ante annos aliquot habitarum, ac ipsius probitatis et fidelitatis merita, quibus nobis placuit et placet pre ceteris, ad praebandam in ecclesia vestra, nuper per mortem Heinrici de Mulhusen nobis vacantem, legitime ac ratio- nabiliter vobis duxerimus praesentandum, vosque ipsum Fridlinum ratione praesentationis eiusdem in vestrum canonicum et confratrem recipientes in huiusmodi canonicatus et prae- bendae cum iuribus et solempnitatibus in talibus fieri consuetis, sibi rite et canonice assignatis, possessionem duxeritis corporalem; quam quidem inductionem provide factam ratificamus, approbamus et — — confirmamus : devotioni vestrae seriose praecipimus et mandamus, vo- lentes praecise, quatenus eundem Fridlinum uel procuratorem suum juxta gratiam sibi libe- raliter per nos factam in dicta praebenda manere facientes sibi de fructibus, redditibus et utilitatibus ipsius praebendae et nulli alteri responderi integre procuretis, non obstantibus literis, gratiis uel concessionibus aliis quibuscunque personis et specialiter magistro Nicolao phisico datis vel factis seu etiam dandis vel faciendis in posterum ex oblivione vel alia causa quacunque, quas quoad impedimentum dicti Fridlini ac nostrae gratiae et praesentationis praejudicium cassamus.“ — Dat. Lucemburch fer. III post diem Paschae. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. 1623) 1330, 13 Apr. Lucemburch. Johannes, Boh. et Pol., rex ac Lucemburg. comes, civibus in Gorlitz jura, quae in moneta et cambio ibidem in Gorlitz ad reges Boh. pertinent, donat. — Dat. Lucemburch a. d. MCCCXXX°, fer. VI infra octavam Pasche. Köhler, Samml. der Urk. des Markgraft. Oberlausitz I, 289. — Tschoppe und Stenzel, Urkdsamml. zur Gesch. des Ursprungs der Städte in Schlesien und der Oberlausitz p. 532. — Böhmer, Reg. Imp. p. 194, n. 128. 1624) 1330, 14 Apr. Apud Znoymam. Margareta abbatissa totusque conventus sororum ordinis s. Clarae in Znoyma ab Agnete de Meidenburk, relicta quondam Hinconis de Duba, tunc sorore dicti monasterii,

Strana 635
et Moraviae. Annus 1330. 635 villam forensem Wirbicz pro CCCXL marcis mor. ponderis emunt. — Dat. apud Znoymam a. d. MCCCXXX°, XVIII kal. Maii. Ex orig. arch. civ. Brun. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 304. 1625) 1330, 15 Apr. Lucemburch. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes civibus Cziaslauiensibus iura, consue- tudines et statuta confirmat. — Not. oc, quod nos erga „ciues Cziaslauienses et civitatem ipsam, celsitudinis nostre dexteram extendere cupientes liberalem, volentesque, vt ipsi ciues ac ciuitas continuis proficere valeant incrementis, ipsis omnia iura, consuetudines et statuta eorum et specialiter iura, que a ciuitate nostra Iglauiensi habere dignoscuntur, quibus ab antiquis gauisi et freti sunt temporibus, — — innouamus — — et —— confirmamus. Que quidem iura, consuetudines seu statuta ipsis ciuibus promittimus inuiolabiliter et inconuulse perpetuis temporibus obseruare. Ad maiorem quoque gratie nostre cumulum —— ordinamus, vt de cetero nullus hominum, cuiuscunque status existat, infra spacium vnius miliaris a dicta ciuitate Cziaslauiensi, preterquam in Cuthna duntaxat, cum hoc in ipsius ciuitatis Cziaslaw vergat — iacturam et preiudicium, facere brasia vel ceruisiam braxare aut tabernas habere audeat. — Ad remouenda etiam dubia, quo de numero agrorum siue mansorum dicte ciuitati admensura- torum oriri possent, eidem ciuitati octoginta sex mansos censuales per mediam marcam et vndecim mansos censuales per vnam marcam regales vna cum molendinis ibidem super aqua sitis, similiter duas marcas nobis et camere nostre soluentibus nomine census confirmamus et volumus perpetuo admensuratos et confirmatos pertinere. Preterea ordinamus et statuimus hoc ipsum firmiter ab omnibus obseruari, precipientes, vt nullus antedictos ciues prefatos ad iura seu iudicia prouincialia aut alia loca seu iudicia extra ciuitatem ipsorum super quibuscunque causis vel actionibus non debeat euocare seu etiam iudicare in eosdem, sed super suis causis vel actionibus erga ciues ipsos eis competentibus coram iudice nostro vel civitatis et non alibi reperiant sua iura, nisi tales essent cause, propter quas ciues ipsi ex antiqua et rationa- bili consuetudine ad iura prouincialia seu alia loca et iudicia citari consueuerunt, volentes etiam, quod nullus baronum, nobilium siue wladiconum nostrorum dictos ciues ex quacunque causa ad aliquas iniurias, violentias et angarias compellere debeat vel arctari. Ceterum cum sepedicti ciues nostri in bonis monasterii Sedliczensis ac aliorum monasteriorum census, redditus et prouentus aliquos habeant et habere consueuerunt, volumus firmiter et precise, vt iidem ciues occasione eorundem reddituum vel censuum ad aliquas exactiones, angarias oneraque inconsueta per abbates seu conuuentus dictorum monasteriorum non debeant aliqua- liter compelli — — extra ius, prout in eorundem abbatum et conuentuum priuilegiis ac li- teris est expressum. Mandamus igitur — — capitaneis, camerario ceterisque officiatis nostris per Boemiam, — — vt prefatos ciues nostros in gratiis eis factis et concessis non pertur- bent.“ — Dat. Lucemburch a. d. MCCCXXX, dominica Quasimodo geniti. E cop. arch. civ. Czaslaviensis. Liber privil. f. 5. Versis boh. ibidem f. 7. 80*

Strana 636
636 Emler, Regesta Bohemiae 1626) 1330, 16 Apr. Bonauiae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, abbati et conventui monasterii in Ossek indulget, ut in civitatibus regni nostri, puta Praga, Ponte ac in quibusvis aliis domos sive areas, que ipsis per quemcunque hominem propter deum in vita vel in morte donata aut legata fuerint, seu quas pro sua propria comparaverint pecunia, instaurare, edificare, in- habitare et possidere coniunctim vel divisim libere et absque omni dacionis solucionis, contribucionis onere valeant. — Dat. Bononie 1) a. d. MCCCXXX°, proxima fer. II post do- minicam, qua cantatur: Quasimodo geniti. Schlesinger, Stadtbuch von Brüx p. 27. — 1) Recte: Bonauie. 1627) 1330, 16 Apr. In Olomucz. Richardus, Olomuc. ecclesiae vicarius, disponit, ut in anniversario suo in monasterio in Osslawia agendo custos Olomucensis abbatissae et conventui dicti monasterii de 21/2 marca in villa Paruo Senicz empta LXIV gr. det, reliquas vero alteram mediam marcas pro anni- versario in ecclesia Olomuc, distribuat. — Act. in Olomucz a. d. MCCCXXX°, fer. II ante octauas Pasce. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 304. 1628) 1330, 19 Apr. In castro dicto zu der Welschen Fels. Arnoldus dominus de Rupe, Arnoldus dominus de Pyttingen, Bertholdus dominus de Zynnenburg et Johannes de Oschens dominus de Gyneppe profitentur, Karolum, primogenitum regis Boh., promisisse, se donationem terrae Pomeraniae per parentes suos fratribus ordinis Teutonicorum factam firmam perpetuo habiturum. — Recognoscimus oc, "quod in nostra constitutus presencia illustris Karolus, primogenitus — — d. Johannis, Boemie et Pol. regis ac Lucenburg. comitis, nullo metu compulsus nec fraude aut dolo inductus sed liberaliter et sponte ac pure pro se suisque heredibus et successoribus universis promisit donationem terre Pomeranie cum suis pertinenciis — — fratri Wernhero de Orzele, fratrum ordinis hospi- talis b. Marie domus Theuthonice Iherosolimitane ipsisque fratribus et ordini predicto per — — d. Johannem dominum nostrum predictum nec non dominam Elyzabet, reginam Boh. et Pol. ac comitissam Lucemburgensem, conthoralem eius legittimam, parentes dicti primogeniti, inter vivos, nec non vendicionem et tradicionem terre Doberinensis per prelibatum dominum nostrum dominum regem dictis magistro et fratribus rite et legittime factas, perfectas et celebratas, prout in instrumentis super hoc confectis plenius continetur, secundum omnem tenorem et formam dictorum instrumentorum ratas, gratas et firmas perpetuo se habiturum et inviolabiter serva- turum, nec contra eas ullo umquam tempore facto aut iure facere vel venire per se vel alium, publice vel occulte, in toto aliqualiter vel in parte, et super hiis omnibus et singulis supra et infra scriptis inviolabiliter in perpetuum observandis et adinplendis loco iuramenti fidem prestitit corporalem.“ — Act. in castro dicto zu der Velschen vels a. d. MCCCXXX°, fer. V post dominicam: Quasimodogeniti, indiccione XIII. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 860. — Voigt, Cod. dipl. Prus. I, 180.

Strana 637
et Moraviae. Annus 1330. 637 1629) 1330, 23 Apr. Avinione. Johannes papa XXII, Johanni, episcopo Pragensi, mandat, ut incorporationem ecclesiae in Sthomyrs ecclesiae Wissegradensi confirmet. — Significavit nobis Johannes, rex Boemiae, „quod dudum, te ab administratione spiritualium et temporalium ecclesiae Pragensis per nos ex certis causis suspenso, certisque personis idoneis, quae dictam administrationem tempore suspensionis hujusmodi gererent, deputatis, quaedam praebenda in ecclesia Wissegradensi ecclesiae Romanae inmediate subjecta Pragensis diocesis, de fructibus ecclesiae in Sthomyrz dictae diocesis, quae ad praesentationem dicti regis, ut asseritur, pertinet, auctoritate dictorum administratorum ad hoc dilectorum filiorum capituli ecclesiae Wyssegradensis accedente consensu de novo creata dictaque ecclesia in Sthomyrs praefatae ecclesiae Wyssegradensi incorporata fuerunt, reservata tamen de ipsius ecclesiae in Sthomyrs fructibus perpetuo vicario inibi constituto congrua portione, ex qua potest commode sustentari, et alia incum- bentia sibi onera supportare. Quare praefatus rex nobis humiliter supplicavit, ut hujusmodi incorporationem et praebendae creationem confirmare auctoritate apostolica dignaremur. Nos itaque ipsius regis supplicationibus inclinati fraternitati tuae — — mandamus, quatenus in- corporationem et creationem hujusmodi, si aliquod canonicum non obsistat, auctoritate prae- dicta confirmare procures." — Dat. Avinione IX° kal. Maii, pontif. nostri a. XIV. Inserta in orig. arch. cap. Wissegrad. d. XXI Aug. a. d. MCCCXXX°. 1630) 1330, 23 Apr. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, episcopo Pragensi, mandat, ut incorporationem ecclesiae in Hermans ecclesiae Wissegradensi confirmet. — Significavit nobis Johannes, rex Boemiae, quod dudum te ab administratione (etc. ut in lit. praecedentibus usque deputatis) quaedam praebenda in ecclesia Wissegradensi —— de fructibus ecclesiae in Hermans dictae dyocesis, quae ad praesentationem dicti regis, ut asseritur, pertinet, auctoritate dictorum administra- torum ad hoc dilectorum filiorum capituli eeclesiae Wissegradensis accedente consensu de nowo creata dictaque ecclesia in Hermans praefatae ecclesiae Wissegradensi incorporata fuerunt, reservata etc. ut in lit. praecedentibus. — Dat. Avinione IX° kal. Maii, pontif. a. XIV. Inserta in orig. arch. cap. Wissegrad. d. a. d. MCCCXXX°, XXI Aug. — Dudík, Iter Rom. II, 114. Extr. 1631) 1330, 23 Apr. Avinione. Johannes papa XXII providet Thobiae de Wstepenic, canonico Pragensi, de dignitate ecclesiae Pragensis vacatura, vel de obedientiis in Wrubic et Wralovitz (sic). — Dat. Avinione IX kal. Maii, pontif. a. XIV°. Dudík, Iter Rom. II, 114. Extr. 1632) 1330, 23 Apr. Monaci. Der röm. kaiser Ludwig schreibt dem Alois Gonzaga reichsvicar in Mantua, dass er wegen hinderniss und krankheit des königs von Böhmen auf den gesetzten Georgstag nach Italien nicht zurück kehren könne, wie er verheissen habe; nun aber habe er sich mit allen

Strana 638
638 fürsten und herrn in Deutschland, besonders mit den herzogen von Osterreich dergestalt ge- einigt, dass er sicherlich bis Johann Bapt. mit einem zahlreichen heere nach der Lombardei kommen werde. Böhmer, Reg. Imp. p. 277, n. 2722. Emler, Regesta Bohemiae 1633) 1330, 30 Apr. Avinione. Johannes papa XXII Gerardo, nato Theodorici de Dreswitz, canonico Olomucensi; fit ei gratia de dignitate sub expectatione praebendae in ecclesia Olomucensi. — Dat. Avinione II kal. Maii, pontif. a. XIV°. In eodem modo Wyssegradensi et s. Crucis Wratislaviensis decanis ac Gotio de Are- minio, canonico Ravenatensi, capellano pontificatus. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 114. Extr. 1634) 1330, 30 Apr. (In Montibus Chutnis). Nycolaus dictus de Neueshouen miles, civis Chutnensis, Petro abbati totique conventui Aulae Regiae decimam partem proventuum de montanis in Pybrano et universis montibus ibidem adiacentibus confert. — „Notum oc, quod — "nos adhuc corpore valido nec non mente et racione perfecta vigentes, non coacti sed pura et interna deuocione tacti preuio bono consilio et maturo, ad laudem et gloriam omnipotentis dei domini nostri Jesu Christi et sue sacratissime ac gloriosissime genitricis semper virginis Marie et in remedium anime nostre nec noc Friderici et Sophie, dilectorum parentum nostrorum, ac omnium progenitorum siue predecessorum nostrorum salute et specialiter pro Treutle, Katherine et Agnetis, vxorum nostrarum, pariter et filiorum ac filiarum nostrarum omniumque consanguineorum seu affinium nostrorum tam nunc vivencium quam mortuorum felicitate perpetua et eterna religiosis viris domino Petro abbati totique conuentui monasterii Aule Regie — — damus et conferimus ac percipiendum jure perpetuo assignamus ex parte nostri et omnium heredum nostrorum sexus vtriusque perfectam ac plenam decimam partem omnium prouentuum nostrorum et lucrorum, que nobis et nostris successoribus legittimis in Pybrano et vniuersis montibus ibidem adiacentibus de nostris partibus, quas ex nunc ibi habemus ac in posterum acqui- remus, tam in proprietatibus quam in concessionibus ultra expensas conswetas et debitas montanorum in metallo plano nec non monte et irsuto ac omnibus aliis eorum utilitatibus cunctis temporibus, quibus ipsa montana coluerimus, derivantur, ita sane, quod pro expensis ibidem impendendis de sua predicta decima parte nullam curam gerere debeant nec habere, nec eciam a nobis ac nostris successoribus plus exigere quam de eo, quod deriuari poterit vltra expensas solitas et conswetas. Preterea eciam ordinamus, legamus et disponimus perpetuo duraturum, quod neque nos in vita nostra nec vniuersi successores nostri legittimi predictas partes nostras, quas ex nunc habemus aut in posterum habebimus in prefato monte Pybrano et omnibus ibidem adiacentibus, nulli de cetero vendere vel obligare aut aliquo conuencionis siue locacionis tytulo exponere debeamus nec possimus ullo modo, nisi salua et exclusa ipsa decima, quod semper illa integra sine diminucione aliqua predicto monasterio eius et conuentui

Strana 639
et Moraviae. Annus 1330. 639 perpetue deriuetur, abrenunciantes et contradicentes ex nunc et in perpetuum omni iuri siue accioni, que nobis et vniuersis nostris successoribus quocumque modo prelibatas partes nostras possidentibus contra huiusmodi donacionem nostram de iure posset competere aut de facto, hoc tamen articulo dumtaxat excepto penitus et excluso, quod si ex defectu minere sepedicta montana in malo statu persisterent aut in posterum habito lucro in tantum deficerent, ita quod nos aut nostros successores partes nostras siue in toto siue in parte contingeret post- ponere et aliis cultoribus resignare, quod illis nobis tali condicione succedentibus sepefata decima nullum debeat preiudicium generare, sed per se de ipsa decima et partibus facere et disponere libere valeant, prout divina ipsis inspirauerit gracia faciendum.“ — Testes: Nycolaus Ruth, Perlinus Ekhardi, Heynlo Albus, Petrus Wilmanni, Hyrslo Beneschower et Johannes Noyel, jurati Chutnenses. — Act. et dat. a. d. MCCCXXX°, II kal. Maii. Ex orig. bibl. Prag. 1635) 1330, 8 Maii. In Tycyn. Johannes et [Dir]slaus fratres de Crawar ac Henricus ipsiusque fratres villam Cze- pankowicz monasterio ordinis s. Clarae in Oppauia, ubi eorum sorores Jutka et Katherina vivunt, donant. — Dat. in Tycyn castro in die s. Stanislay episcopi VIII id. Maii a. d. MCCCXXX°. — Testes: Fridericus de Ra[dkow], Thobias de Stralhen, Wokko de Czytyn, Bo- rzuta de Heroltouicz, Swoysso de Sudicz, Benessius de Czytyn .... sius de Pulcro prato. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 305. 1636) 1330, 9 Maii. Landow. Johann von Böhmen und die herzoge von Österreich schliessen einen freundschafts- und schutzbund gegen jedermann mit ausnahme der kirche, des Reichs und des königs von Ungarn oc. — Wir Johans, chunig ze Beheim oc, veriehen oc, "daz wir durch liebe und freundschaft und durch vrid und genade aller unser lande und leut uns mit einer lautern fruuntschafft gemachet und verbunden haben ze den hochgeborn fürsten Albrechten und Otten herzogen ze Osterrich und ze Steyer und Kernten, ze Chrayen auff der March und ze Port- naio, und si sich herwider ze uns, di weil wir leben, ze baiden seiten, und auch unser jet- weder chinde, daz die in derselben puntnusse sullen sein, alle die weil wir, ir vater, leben, zu einer ganzen freuntschaft und einer freuntlichen helffnusse wider aller menilich, an die hei- ligen kirchen und daz Riche und chunig Karel von Ungern, den wir also beschaidenlich ausgenommen haben nach unsern briefen, als di sagen, die er von uns hat; wir nemen auch aus herzog Hainrich von Bayren den eltern, vnsern ayden, mit solcher bescheidenhait, ob er mit den hertzogen von Osterich krigen wurde oder si mit im, möcht wir si denne mit einander nicht berichten, so sullen wir stille sitzen in dem krieg und einem auff den andern nicht beholffen sein; wir nemen auch aus den edelen man graf Ulrich von Wirtenberch, also, ob er mit den vorgenannten herzogen von Osterrich oder si mit im wurden krigen, so sullen wir macht haben uns anzenemen, daz freuntlich ze verrichten um alle sache, die ietzund oder hernach zwischen im sind, und wie wir dieselben sache verrichten, des sullend

Strana 640
640 Emler, Regesta Bohemiae si uns baidenthalben gevolgig sein; und ze gelicher weiss habent sie ausgenomen den er- wirdigen fürsten den bischof von Strazburch also beschaidenlich, ob wir mit im oder er mit uns kriegen wurden, daz deme diselben hertzogen auch macht sullen haben dieselben sache ze verrichten frevndtlich, und wie sie die sache verrichtent, des sollen wir beidenthalben ge- volgig sein. Wir sullen auch wider die egenannten hertzogen von Osterrich, chaiser Lud- wigen von Rom, oder, ob ein ander chunig oder chaiser ufgestunde, er wer einwelich oder nicht, deheins krieges zu legen. Es ist auch getaidingt, daz unser kainer sich verbinden fürbaz gen nimand sol, ez nem ainer den andern aus mit namen, und auch also, daz ez dieser puntnusse an disen briefen nicht schade, wenne auch dez Riche fürbaz ledig wirt wollen wir uns denne um das Riche annemen und darnach stellen, so sullen uns diselber hertzogen von Osterich darzu beholffen sein, freuntlich, teewlich, und sullen si da inne be- sorgen, mit allen sachen, als wir des notdürftig sein, und daz wir ez dester baz erzugen mügen. Wer aber, daz wir uns um daz Riche nicht annemen wolten und si darnach stellen wolten, so sullen wir in darzu beholffen sein freuntlich, trewlich vnd sullen wir si da inne besorgen auch mit allen sachen als sie des notdurftig sein vnd daz si es dester baz er- zugen mügen. Wer aber, daz der vorgenant herzog Albrecht oder hertzog Otte sein bruder, des gott nich engebe, abgienge und stürbe, so sol doch dieselbe püntnusse stet beleiben zwischen unser und ir einen, der denne lebet, und unsern beiden chinden in aller der mazze, als vorgeschriben stet. Wer auch, daz si beide abgiengen und nicht enwern, des gott nicht wolle, so sullen wir irre chinde, lant und leut pfleger sein mit gantzen tuen, als unser selbers kinde als lange, untz dieselben ire chinde zu iren tagen komen, also sullen sie auch her- wider, ob wir abgiengen, unser kinde, land und leut pfleger sein mit denselben trewen als ir selbes chinde auch als lang, uns unser chinde zu ihren jaren komen, an geuerde. Und darumb loben wir dise püntnusse, als vorgeschriben stet, gantz und stete ze haben bei dem aide, den wir darumb gesworn haben ze den heiligen ewangelien, und geben darüber disen brief versigelt mit unserm, grozzen insigel, daz daran hanget, zu einer gezugnuzze der war- heit. Der ist geben ze Landow, do man zalt von Christes gepurde drewzehen hundert jar darnach in dem dreizzigsten jar der nechsten mitwochen nach dem suntag, wenne man singet: Cantate domino. Und aller dieser vorgeschriben püntnusse und sachen sint gezeug: die er- wirdigen fürsten der bischoff von Strazzburch, der bischoff von Costenz, der bischoff von Spire, und die edelen leut und manne margraf Rudolf von Phorzheim, graf Ulrich von Wirten- berch, graf Ebhart von Nellenburg, graf Goffrid von Lining, graf Georg von Veldenz, ruh- graf Georg, Arnold von Blanckenheim, Conrad von der Bleiden, Arnold von der Vels, Tym von Coltiz, Arnold von Pintting, Radolf von Ochsenstain, Hainrich von Rapoltstein, Rudolf von Arbuch, Johans von Halwilr und ander erberger leut genug, die daz getedingt haben und dabey sint gewesen." Steyerer, Comment. pro hist. Alberti II. p. 26. Ex tab. caes. Vindob. — Böhmer, Reg. Imp. 194, n. 128.

Strana 641
et Moraviae. Annus 1330. 641 1637) 1330, 11 Maii. Avinione. Johannes papa XXII Paulo de Kladna, canonico Pragensi et filio sororis episcopi Johannis Pragensis; fit ei gratia in ecclesia Pragensi. — Dat. Avinione V idus Maii ponti- ficatus a. XIV°. In eodem modo decano Wissegradensi et abbati Brevnoviensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 114. Extr 1638) 1330, 12 Maii. Olomuncz. Spitata, filius Busonis de Busow, vendit curiam suam in Snichoticz cum attinentiis Jenczoni decano, Zboroni praeposito, Andreae archidiacono, totique capitulo et ecclesiae Olo- mucensi nec non Johanni, plebano ecclesiae in Cralicz, pro XL marcis et VII fertonibus gr. Fideiussores: Buso de Busow pater, Albertus frater et Hinco sororius Spitatae; testes: Ka- doldus de Namiescz, Nicolaus de Othaslawicz et Andreas de Czethocowicz. — Dat. et act. Olomuncz a. d. MCCCXXX, IV° id Maii. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 306. 1639) 1330, 18 Maii. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, fait savoir qu'il a donné à son cousin Engelbrecht de la Marck 500 livres de petits tournois ou 50 livrées de terre sur les revenus de sa terre de Myruaul. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 75.—Böhmer, Reg. Imp. 398, n. 704 1640) 1330, 24 Maii. In Wormatia. Lodowicus, Rom. imperator, dat Johanni, regi Bohemiae, et Baldewino, archiepiscopo Treverensi, plenam potestatem componendi controversias inter ipsum et sanctam Romanam ecclesiam exortas. — Dat. in Wormatia proxima feria V ante festum Penthecostes. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XIX, p. 75. 1641) 1330, 25 Maii. Wormatia. Johann, könig von Böhmen, gibt seinen willebrief zu der verschreibung von 3000 mark silber seitens des kaisers an den grafen Bertold von Henneberg. Böhmer, Reg. Imp. p. 298, n. 398. 1642) 1330, 26 Maii. Landow. König Johann von Böhmen bekennt, dass kaiser Ludwig für ihn 7200 pfund heller an Ulrich grafen von Wirtenberg, Conrad Ruffo, Albert genannt Hofwart und Burchard Sturm- weder ausgezahlt habe. Böhmer, Reg. Imp. p. 194, n. 129. 81

Strana 642
642 Emler, Regesta Bohemiae 1643) 1330, 26 Maii. Landow. Johann, könig von Böhmen, gibt seinen willebrief zur verpfändung des schlosses Achalm und der stadt Reutlingen durch könig Ludwig an den grafen Ulrich von Wirtenberg. Böhmer, Reg. Imp. p. 194, n. 130. 1644) 1330, 27 Maii. Landow. Johann, könig von Böhmen, verspricht dem edeln mann Otto von Ochsenstein dafür, dass er ihm lebenslänglich mit aller seiner macht zu dienen versprochen hat, 600 pfund heller zu zahlen. Böhmer, Reg. Imp. p. 335, n. 497. 1645) 1330, 27 Maii. Landow. Nos Johannes, Boh. et Pol. rex oc, not. oc, "quod affectantes dilectorum nobis ciuium Minoris ciuitatis nostre Pragensis, vberioribus augmentis intendere graciose, uolumus et statuendo ordinamus, quod de ciuitate ipsa ad unius miliaris spatium nulla taberna in aliqua villa haberi debeat uel seruari, quodque omnes opifices siue mechanici fores ciuitatem habi- tantes, quorumcumque sint subditi, onera siue contribuciones seu collectas quascunque cum ipsis ciuibus perferre et contribuere debeant et eciam teneantur, et si in hoc ipsi opifices uel mechanici renitentes forent aut rebelles ciuibus ipsis, vt eos ad hoc arceant et tabernas, que contra nostram presentem inhibicionem haberentur forsitan, destruant et remoueant, damus presentibus potestatem.“ — Dat. in Landow a. d. MCCCXXX°, in die Penthecostes. Ex orig. arch. civ. Prag. — Pelzel, K. Karl IV tom. I, Urkb. p. 9. — Böhmer, Reg. Imp. 194, n. 123. 1646) 1330, 27 Maii. In Landaw. Johannes, rex Boh. civibus Pragensibus quasdam libertates concedit. — Not. oc, „quod affectantes indempnitatibus et grauaminibus dilectorum nobis ciuium Pragensium, quibus hactenus sunt affecti, nec non et aliarum regni Boemie ciuitatum ciuium, — effectu- aliter prouidere, ipsis concedimus et fauemus, vt iuuenes tam in ipsa Pragensi quam in aliis ciuitatibus Boemie quibuscumque per ipsorum inordinatam et distortam vitam parentes et amicos turbare molientes proprios pro suis excessibus et insolenciis iuxta delicti exigenciam valeant et possint pena debita castigare, excessus enormes et notorios nostro iudicio reser- uantes; et cum nonnumquam iuuenes inuitis parentibus et amicis ipsorum apud diuersos debitorum onera, ad quorum solucionem per se non sufficiunt, contrahere consueuerunt, volumus vt hii, qui talibus iuuenibus et eorum fideiussoribus sine parentum et amicorum ipsorum maturorum requisicione et voluntate aliqua mutuant siue excredunt, per ipsos ciues ciuita- tatis pena, prout expedit et eis consultum videbitur, puniantur. Ceterum quia dicti ciues nostri per citaciones clericorum et laicorum ad alias prouincias super variis causis hucusque factas, prout sepius ex querelis ipsorum didicimus, quam plurimum sunt grauati, statuimus, volentes hoc ipsum de cetero in perpetuum obseruari, ut nullus deinceps, cuiuscumque con- dicionis, preeminencie siue status fuerit, clericus vel laicus, debeat ciuem quemcumque super

Strana 643
et Moraviae. Annus 1330. 643 causis secularibus vel spiritualibus extra vel intra regnum Boemie ad judicium spirituale aliquod euocare seu trahere, nisi eis fuerit publice iusticia denegata. Et si clerico cuicumque aduersus ciues ipsos vel eorum alterum 1) aliqua spiritualis competit accio, hanc coram episcopo Pragensi aut eius officiali et non alibi prosequatur justicia mediante. Si autem alicui laico extra regnum constituto contra aliquem ciuium similiter aliqua videretur competere accio, hanc coram judice et judicio ciuitatis, in quo idem habet domicilium, juris ordine prosequatur; indulgentes et fauentes ipsis ciuibus nostris, ut bona et possessiones eorum, qui citaciones et denunciaciones excommunicacionis contra ciues nostros vel clericos faciunt aut fieri procurant, per judicem ciuitatis ipsius occupent et arrestent, et de bonis taliter occupatis ipse judex de certa sciencia juratorum ciuitatis eiusdem tantum recipiat, quod possit pro defensione eorum, qui grauantur, contra tales in Romana curia vel alibi sufficere in expensis. Verum quia prefati ciues nostri Pragenses ad soluendum queque subsidia eis per nos necessario imposita hucusque omnem, quam potuerunt2) exhibicionis promptitudinem demonstrarunt, exclusis nonnullis curiis et domibus in ipsa ciuitate sitis, de quibus rectores et inhabitatores earum, asserentes se quadam prerogatiua exempcionis gaudere, nil soluerunt, per quod iidem ciues in contribuci- onibus seu subsidiis subportandis et nobis faciendis tedio ut plurimum sunt affecti: nos, ut ipsi ciues onera deinceps in hac parte eis incumbencia eo facilius perferre valeant, volumus et statuendo ordinamus, quod in collecta qualibet de huiusmodi domibus siue curiis, bonis et redditibus inter muros ciuitatis sitis, siue spiritualibus siue secularibus personis perti- neant, preterquam de curiis ab antiquo libertate gaudentibus, prout consilio et juratis ciuitatis constat, juxta contribucionis exigenciam debitam recipiant porcionem, nulli relaxando penitus vel parcendo. Preterea ordinando statuimus et id ipsum sub obtentu gracie nostre precipimus ab omnibus in perpetuum firmiter obseruari, vt nulli de cetero ciues nostros quoscunque, qui bona absque inpeticione qualibet juxta terre consuetudinem per spacium trium annorum et sex mensium tenuerunt, ad jura siue judicia prouincialia super causis et accionibus quibus- cunque euocare seu judicare aliquatenus in eisdem [audeant], sed super causis et accionibus quibusuis erga ciues ciuitatum nostrarum eis competentibus coram judice ciuitatis, in qua iidem fecerint residenciam, et non alibi repetant in antea jura sua; mandantes et precipientes . . capitaneis . . camerariis . . zudariis et beneficiariis ceterisque officiatis nostris per Boe- miam, qui pro tempore fuerint, firmiter et expresse, ne contra exempcionis nostre huiusmodi graciam de certa nostra sciencia ipsis factam ciuitatum predictarum ciues presumant de cetero turbare in aliquo seu grauare.“ — Dat. in Landaw a. d. MCCCXXX, in die Penthecostes. Lib. civ. Prag. ab a. 1310 f. 65. pv. — Lib. vetust. priv. et stat. Veteris urbis Prag. p. 57. — Schaller, Besch. Prags III, 232. Extr. — Böhmer, Reg. Imp. p. 398, n. 705. — 1) In cod.: altero. — 2) ibidem: poterunt. 1647) 1330, 31 Maii. In Noua ciuitate. Johannes, Boemiae et Poloniae rex, ad requisitionem imperatoris Ludowici consentit, ut advocatia monasteri Steingadem et districtus seu vallis Ambergau, quorum proprietas ad imperium pertinebat, titulo veri dominii monasterio Etal conferatur. — Dat. in Nova Civitate fer. V post diem Pentecostes. Freyberg, Reg. Boica VI, 333. 81*)

Strana 644
644 Emler, Regesta Bohemiae 1648) (1330, c. 1 Jun.) Heinrich, herzog von Kärnthen oc, trifft testamentarische Verfügungen namentlich bezüglich seiner nachfolge. — Veriehen oc, wann uns unser herregot ermant hat mit einer grozzen chranchait und siechtum und haben auch seinen fronen leichnamen emphangen, haben wir allez unser dinch geschaffen und unser testament gemacht mit guten sinnen und mit andechtiger fürbeda(ch)tichait und mit getrewen unsers rats und wellen auch, daz daz selb gescheft furganch hab, ob uns got von disem leben nemen wil. Des ersten schaffen wir und wellen auch, daz unser lieber gemahel der edel Beatrix von Savoy, chueniginn ze Pehem, herzogin ze Chernden und grafinn von Tyrol, pei unsern lieben tochtern und chinden bleiben soll in einer chost und ob si pei uns einen sun oder mer süne gewunne, die sullent erbe sein des landes ze Chernden und der grafeschaft ze Tyrol und suellent unser tochter auz beraten mit guten trewen an gewerd. Wer aber, daz si toechter pei uns gewunne, die sullent gleichen erbetail haben mit unsern tochtern. Wir schaffen auch, ob unser bruder chint weilent herzog Albrechten und herzog Otten chainev recht haben, der wellen wir in wol guennen, daz man si auz rihte, doch also, daz unserev chint recht erben paider lant sein und daz dev lant ungetailt bleiben etc. Huber, Gesch. der Vereinigung Tirols mit Oesterreich p. 135, n. 26. 1649) 1330, 1 Jun. Avinione. Johannes papa XXII petentibus magistra et sororibus monasterii in Swethetz .. archi- diacono Pragensi mandat, ut ea, quae de bonis dicti monasterii illicite alienata invenerit vel distracta, ad ius et proprietatem eiusdem monasterii legitime revocare procuret. — Dat. Avi- nione kal. Junii, pontif. a. XIV°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. 1650) 1330, 7 Jun. In ecclesia Teplensi. — Wysemirus de Bezdruzicz monasterio Teplensi duas terras in Nova villa vendit. Not. oc, „quia nos Wysemirus de Bezdruzicz una cum nostris liberis — vendidimus rite et racionabiliter in villa nostra, que Nova villa nuncupatur, jure hereditario duas terras cum media, que quidem terre singulis annis in vero censu solvunt tres sex. gros. den. prag. et tercium dimidium grossum, venerabili viro d. .. Petro, tunc pro tempore abbati, et suo con- ventui ecclesie Teplensis pro XX sex. gros. den. prag., ita quidem, quod omni jure hereditario omnique libertate, sive sit judicii sive alterius cujuscumque, [quibus] nos easdem terras te- nuimus, sub eodem jure libertatis predicti domini debent hereditarie possidere; omnem eciam libertatem, quam nostri pauperes in eadem villa predicta habuerint in pratis, pascuis, agris cultis vel incultis, in nostris silvis pro foco aut pro reparacione suorum edificiorum et curiarum, omni libertate eadem pauperes predictorum dominorum in prefatis terris residencium frui de- bent. Si vero quis amicorum nostrorum aut quicumque alter sepedictos dominos infra triennium inpeteret, asserens, sibi competere dictas terras, promittimus sub juramento cristiane fidei una cum filiis nostris absque omni contradiccione jure terre disbrigare.“ — Sigilla: Busconis

Strana 645
et Moraviae. Annus 1330. 645 de Swamberk, d. Seytzonis, tunc pro tempore burcgravii Cubitensis, discretorum eciam virorum Peregrini judicis, juratorum civitatis Misensis. — Dat. et act. in ecclesia Teplensi a. incarn. d. MCCCXXX°, in die Corporis Cristi. Ex orig. mon. Tepl. cop. Mus. Boh. 1651) 1330, 10 Jun. Spirae. Lvdwicus, imperator Romanorum, cives Pragenses liberat ab omnibus theloneis et pedagiis in Romano imperio. — „Prudentibus viris consulibus ceterisque ciuibus vniuersis ciuitatis Pragensis, suis et imperii fidelibus dilectis. — Vobis vniuersis et singulis vestrisque successoribus in ciuitate predicta de solita clemencia largitatis nostre hanc graciam specialem facimus, concedimus et harum litterarum serie liberaliter indulgemus, vt in singulis ciuitatibus et per singulas et vniuersas ciuitates, opida, loca, villas et castra vniuersa Romano imperio seu regno subiecta seu subiectas, vbicumque constituta seu constitutas, cunctas res seu marcancias vestras, bona ac mercimonia vestra quecumque, cuiuscunque nominis, nature, speciei, generis seu condicionis existant, sine solucione seu prestacione cuiusquam thelonei ac pedagii ducere, educere et reducere, emere, vendere et permutare et distrahere seu alienare, ac eciam de eisdem alias disponere ac tractare tamquam veri exempti ab onere solucionis theloniorum predictorum queatis et ualeatis liberaliter inantea pro vestre libito voluntatis. Nullus ergo princeps, eciamsi regali uel pontificali prefulgeat dignitate, nullusque dux, marchio, comes, baro, aduocatus, prouincialis rector, officiatus, civitas, vniuersitas seu com- munitas, collegium ac alia persona singularis quecunque, cuiuscunque status, preeminencie vel dignitatis existat, amodo audeat uel presumat contra presentis exempcionis siue con- cessionis nostre graciam, a vobis vniuersis aut a quolibet singulari ciuitatis predicte vestrisque successoribus, ut premissum est, directe uel indirecte, publice uel occulte, per se, alium vel alios thelonea, exacciones vel pedagia exigere, petere, recipere, tollere aut aliqua- liter extorquere.“ — Dat. Spire dominica proxima ante festum beati Viti a. d. MCCCXXX°, regni nostri anno XVI°, imperii vero III°. Ad mandatum d. imperatoris Eberhardus, episcopus Bambergensis. Ex orig. arch. civ. Prag. — Lib. vetust. stat. et priv. civ. Prag. — Pelzel, K. Karl IV tom. I. Urkb. p. 4. 1652) 1330, 10 Jun. Spire. Ludwicus, Rom. imperator, iisdem verbis ut in diplomate praecedenti cives Egrenses a theloneis et pedagiis in Romano imperio liberat. — Dat. Spire dominica proxima ante festum b. Viti a. d. MCCCXXX°, regni nostri a. XVI°, imperii vero III°. Ex orig. cum bulla aurea in arch. civ. Egrensis. — Drivok, Altere Gesch. von Eger etc. p. 322. 1653) 1330, 12 Jun. Poissy. Johann, könig von Böhmen ernennt zugleich mit dem grafen Eduard von Bar den könig von Frankreich zum schiedsrichter ihrer streitigkeiten. Böhmer, Reg. Imp. 298, n. 399.

Strana 646
646 Emler, Regesta Bohemiae 1654) 1330, 12 Jun. Poissy. Philippe, roi de France, déclare que, comme plusieurs discors ont été mus entre Jean, roi de Bohême, d'une part, et Edouard, comte de Bar, d'autre part, ils se sont soumis à sa décision. En conséquence il ordonne que les parties mettent de côté toute haine et rancune ; qu'elles rappellent les mandements faits à leurs amis pour aller l'un contre l'autre ; que les prisonniers faits seront mis en liberté; que des commissaires, à nommer par lui, s'informeront des excès, lui feront rapport sur lequel il statuera. Le roi de Bohême ayant commencé à édifier en la ville de Danviller, ce que le comte de Bar ne voulait pas per- mettre, le roi de France décide que le roi de Bohême pourra élever tel édifice ou forteresses en ses domaines qu'il trouvera convenables; que la même décision s'applique au comte de Bar. Le roi Philippe déclare enfin qu'aucun de ses sujets ne pourra porter secours ou aide à celle des parties qui enfreindra cette décision. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 76. 1655) 1330, 12 Jun. Pragae. Frenczlinus de Posenpach judex et Pillungus, Conradus de Luthomiricz, Martinus de Egra, Conradus Junossii, Meynhardus Wolframi, Heynricus Theodrici, Nycolaus Albus, Heyn- ricus de Tust, Seydlinus de Pieska, Nicolaus Rotinne, Johlinus Jacobi, Nicolaus frater Bo- huslai, Wolflinus de Posenpach, Wenczeslaus Alberti et Frenczlinus Tausentmarch, jurati cives civitatis Pragensis attestantur promissionem factam a Paulo balneatore de reparatione aquae meatus ab acie domus Rudlini sartoris usque ad Laetam curiam. — Not. oc, "quod Paulus balneator possidens balneum suum, situm retro domum quondam Hildprandi dicti Cweiflinger, jure hereditario in ipsa ciuitate Pragensi promisit pro se, pro suis heredibus et successoribus de voluntate et assensu Francisci dicti Kornpuhel, domini sui, conciuis nostri, meatum aque, qui vulgariter eituch dicitur ab acie domus quondam Rudlini sartoris in Nouo foro site vsque in curiam Letam, que vulgariter Thin dicitur, dirigere, rectificare, mundare, emendare, reficere, reparare et tegere perpetuo proinde, quod aqua de balneo suo predicto in ipsum meatum defluat et decurrat. Item possessores domorum, sub quibus est meatus, conciues nostri, promiserunt pro se, pro suis heredibus et successoribus ipsum Paulum, he- redes et successores suos in reparacione et mundacione dicti meatus vllo vmquam tempore impedire.“ — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXX, pridie idus Junii. Lib. vetust. stat. et priv. Veteris urbis Prag. p. 20. 1656) 1330, 16 Jun. (Pragae). Gesetz des richters, der schöffen vnd bürger der stadt Prag über bestrafung der un- gerathenen jungen bürger. — „Wir..richter vnd.. scepfen vnd purger gemeinclich, arm vnd reich, ze Prag sein des ze rat worden vnd mit vordachtem mvt vber ein chomen mit vnsers hern des chvniges willen vm jungen vngeraten purgere da ze Prag, si sein reich oder arm, durch ir gedeinusse willen: Welcher derselben jungen purger, er sei ledik oder elich, der sines gvtes vngweltik ist, sein gut furbas vercziret vnd vertut vnnuczlich, es sei mit ezzen

Strana 647
et Moraviae. Annus 1330. 647 oder mit trinken oder wi er das anders vertut, den sol der stat richter vahen, vnd sul in di venknusse bringen in den turm vf di brucke vor das spital, vnd sal in da lan siczen vir- czehen tag. Vnd swenn der selbe vs der venknusse chomet, wirt der aber vngeraten als vor, in sol aber der stat richter vahen, vnd sal in an di selbe stat bringen in di venknusse, das er da selbest sicze vier wochen; vnd tyt es aber me, als er aus chomet, so sol er das verbuzzen in der selbe venknusse virteil eines iares. Ze dem vierd mal sol er siczen in der selbe venknusse ein halp iar, ob er des selben pflege; vnd ist denn vngeraten ze dem fymtmal als vor, so sol man in in den sak stozzen vnd dertrinken. Item. Wil aber den selben vngeraten jungen einer frewent dheiner selbe czichtigen, er mag es wol getvn in der weise, als vor geschriben stet. Item. Dar vber, wer der were, der demselben vngeraten jungen, er sei cristen ader jude, ichte sicht borget, der sal das durch slechtes verlorn haben, vnd sal darvm nimmer me monen; im sol ouch dhein recht dar vm geschechen. Dar vber sol der selbe das ver- buzzen, er sol drew schok grozzer pfenninge pragischer geben; vnd ob der selbe furbas dar vm monet, als oft als er das tyt, so sol er ye das verbuzzen mit drin schocken grozzer pfen- nigen, oder er muge dar vmn ein recht tvn, das er ien nicht gemonet hab; vnd sol allewek das verlorn haben, das er jenem porget hat. Item. Vber das alles, wer des selben vngeraten jungen purgel wirt, den sol man vahen vnd seczen ze dem selb in di venknusse in den turm, das er dar inne als lank sicze als der selb schol siczen schol. Item. Der buzze aller an den pfenningen sal das dritte teil sein des richters vnd di czwei teil der stat. Item. Dise dink sein beschriben vnd gelautmert an dem nehsten tag nach sand Veytes tag, an einem sunnabent. Lib. civ. Prag. ab an. 1310 f. 58. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 14. 1657) 1330, 16 Jun. (Pragae). Gesetz des richters, der schöffen vnd der bürger der stadt Prag über bestrafung der vngerathenen jungen bürger. — „Wir Frenczel von Posenpach richter vnd Pillunch, Chuenrat von Leutmericz, Mertyn von Eger, Chunrat Ginochsel, Meinhart hern Wolframs svn, Heyrich hern Dithrichs, Niclaus Wiss, Heynrich von Thaust, Seidl von Peisken, Niclas Rotel, Johel hern Jacobs svn, Niclas Bohuslabs bruder, Welfel von Posenpach, Wenczlab hern Albrechts svn vnd Frenczel Tausentmark, schepfen vnd buerger gemeynlich der stad ze Prag, tuen kunt allen den, di disen brief lesen odir horent lesen, daz wir des zu rate wurden sein, vnd mit vordachten muet vbir ain komen myt vnsers herren des kuniges willen vm die jungen vnge- raten buerger ze Prag etc. ut in statuto praecedenti usque: vnd die czwai tail der stad. Czu vrkunde vnd czu ainer stetikeit aller dieser dinge hab wir diesen brief lazsen scrieben vnd vorinsigeln mit der stad ingesigel. Der gegeben ist noch Cristes gepuerd tausend jar vnd dreuhundirt jar, darnach in dem driessigistem jare, des nechsten sunabencz nach sent, Vites tage. Lib. vetust. arch. civ. Prag. p. 56, 57.

Strana 648
648 Emler, Regesta Bohemiae 1658) 1330, 24 Jun. In Chuttis. Syboto dictus Kelberch, judex Montis Chutne, nec non Perlinus Ekhardi et Hirslinus dictus Beneschower, magistri juratorum, ceterique jurati ibidem profitentur Elizabeth, relictam Nicolai Puschonis tres marcas annui census a marito suo hospitali infirmorum legatas resi- gnavisse. — Not. oc, "quod honesta matrona domina Elizabeth relicta Nicolai Puschonis, —— quondam conciuis nostri, de consensu Nicolai Ruthardi et Johlini Puschonis, tutorum suorum, III marcas pagamenti regii annui census, quas habuit super balneo Chunradi Stevnlini, retro curiam Puschonis situato, Henslino, magistro hospitalis nostri, nomine et racione XX sexag. gr. prag. den., quas ipse Nicolaus, dominus et maritus eius, ad ipsum hospitale nostrum pro- refrigerio infirmorum in remedium sue anime delegauit, coram nobis resignauit, tali tamen condicione racionabili annotata, quod ipsa domina Elyzabeth et heredes eius ammodo de prefatis XX sexagenis — — erga predictum Henslinum ac vniuersos suos successores siue predicti hospitalis magistros et rectores nomine predicti census perpetue debent esse liberi — nec ipsis ad aliquid sint astricti, nisi quod de proprio arbitrio facere voluerint et prout conceperint diuina gracia inspirante.“ — Act. in Chuttis a. d. MCCCXXX, VIII kal. Jul. Ex orig. arch. Mus. Boh. 1659) 1330, 25 Jun. Avinione. Johannes papa XXII Sebastiano Vitkonis, canonico Pragensi; fit ei gratia in ecclesia Pragensi. — Dat. Avinione VII kal. Julii pontif. a. XIV°. In eodem modo episcopo Olomucensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 114. Extr. 1660) 1330, 25 Jun. Avinione. Johannes papa XXII Petro Vitkonis de Liběchov, canonico ecclesiae Boleslaviensis; fit ei gratia in ecclesia Boleslaviensi Pragensis diocesis. — Dat. Avinione VII kal. Julii, ponti- ficatus a. XIV. Dudík, Iter Rom. II, 114. Extr. 1661) 1330, 25 Jun. Avinione. Johannes papa XXII praepositis Pragensis et Tullensis ecclesiarum mandat, ut ecclesiam in Nova Plzna iam dudum vacantem — Zachariae Ulrici, rectori parochialis ecclesiae in Rzizut, conferant. — „Probitatis merita, quibus personam dilecti filii Zacharie Ulrici, rectoris parochialis ecclesie in Rzizut Pragensis diocesis, fidedignorum testimonio iuvari percepimus, nos inducunt, ut sibi reddamur ad gratiam liberales. Cum itaque sicut accepimus parochialis ecclesia in Novapilzna dicte diocesis consueta ab olim clericis secularibus assignari, que ad presentationem dilectorum filiorum .. commendatoris provincialis et fratrum ordinis militie b. Marie Theotonicorum in partibus Boemie et Moravie communiter vel divisim, sicut asseritur, pertinet, per liberam resignationem dilecti filii Nicolai Firmani, olim eiusdem ecclesie in Novapilzna rectoris, in manibus dilecti filii magistri Ulrici, tunc scolastici Pragensis ecclesie

Strana 649
et Moraviae. Annus 1330. 619 et administratoris dicte Pragensis ecclesie, ut dicitur, in spiritualibus deputati, venerabili fratre nostro Johanne, Pragensi episcopo, certis ex causis tunc per nos ab ipsius ecclesie Pra- gensis administratione suspenso factam et ab administratore ipso admissam iam dudum va- cavisse et adhuc vacare noscatur, ac ipsi commendator et fratres dictam ecclesiam in Nova- pilzna post vacationem huiusmodi nulla ipsis unione facta de illa auctoritate propria rexerint, regant et gubernent, immo potius detineant occupatam, fructus, redditus et proventus per- cipiendo ex illa, quamquam ipsi nullum aliud ius quam patronatus seu presentationis rectoris ad illam obtineant in eadem, nos volentes prefato Zacharie premissorum meritorum suorum intuitu gratiam facere specialem, discretioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus vos vel duo aut unus vestrum per vos vel alium seu alios vocatis dictis commendatore et fra- tribus ac aliis, qui fuerint evocandi, si est ita, et tempore date presentium non sit in dicta ecclesia in Novapilzna alicui alteri speciale ius quesitum, predictam ecclesiam in Novapilzna eidem Zacharie vel procuratori suo eius nomine cum omnibus iuribus et pertinentiis suis auctoritate nostra conferri et assignari curetis, inducentes eum vel dictum procuratorem pro eo in corporalem possessionem ecclesie in Novapilzna, iurium et pertinentiorum predictorum et defendentes inductum amotis ab ea dictis commendatore et fratribus et quolibet alio illi- cito detentore, facientes sibi de ipsius ecclesie in Novapilzna fructibus, redditibus et proven- tibus, iuribus et obventionibus universis integre responderi, contradictores auctoritate nostra ap- pellatione postposita compescendo, non obstantibus si aliqui super provisionibus sibi faciendis de huiusmodi ecclesiis vel aliis beneficiis ecclesiasticis in illis partibus speciatim vel generatim nostras vel predecessorum nostrorum, Romanorum pontificum, aut legatorum sedis apostolice litteras impetrarint, et si per eas ad inhibitionem, reservationem et decretum vel alias quo- modolibet sit processum, quibus omnibus, si ita est, et tempore dicte date non sit in eadem ecclesia in Novapilzna speciatim alteri, ut premittitur, ius quesitum, dictum Zachariam in assecutione ipsius ecclesie in Novapilzna volumus anteferri. Set nullum per hoc eis quoad assecutionem ecclesiarum et beneficiorum aliorum preiudicium generari aut si venerabili fratri nostro episcopo Pragensi vel quibusvis aliis communiter vel divisim ab eadem sit sede in- dultum, quod ad receptionem vel provisionem alicuius minime teneamini, et ad id compelli aut quod interdici, suspendi vel excommunicari non possint, quodque de huiusmodi ecclesiis vel aliis beneficiis ecclesiasticis ad eorum collationem, presentationem vel quamcumque aliam dispositionem coniunctim vel separatim spectantibus nulli valeat provideri per litteras aposto- licas non facientes plenam et expressam ac de verbo ad verbum de indulto huiusmodi mentionem, et qualibet alia dicte sedis indulgentia generali vel speciali, cuiuscumque tenoris existat, per quam presentibus non expressam vel totaliter non insertam effectus huiusmodi nostre gratie impedire valeat quomodolibet vel differe, et de qua cuiusque toto tenore habita sit in nostris litteris mentio specialis, seu quod idem Zacharias prefatam parochialem ecclesiam in Rzizut noscitur obtinere. Volumus autem, quod priusquam dictus Zacharias vigore presentis gratie eiusdem ecclesie in Navapilzna, si de illa sibi per vos provideri contigerit, pacificam possessionem fuerit assecutus, prefatam parochialem ecclesiam in Rzizut, quam ex tunc va- cantem decernimus, omnino dimittere teneatur, nostre tamen intentionis existit, quod in dicta 82

Strana 650
650 Emler, Regesta Bohemiae parochiali ecclesia in Novapilzna per collationem eidem Zacharie per nos, ut premittitur, faciendam nullum ius dicto Zacharie quomodolibet acquiratur, nisi prefatus Nicolaus tempore resignationis huiusmodi ius habuit in eadem, nos insuper si est ita et tempore dicte date non sit in dicta ecclesia in Novapilzna, ut premittitur, alicui alteri specialiter ius quesitum, irritum decernimus et inane, si secus super hiis a quoquam quavis auctoritate scienter vel ignoranter contigerit attemptari.“ — Dat. Avinione VII kal. Julii, pontif. a. XIV°. Dudík, Iter Rom. II, 114 et 204. 1662) 1330, 30 Jun. Avinione. Johannes papa XXII Paulo de Kladna; fit ei nova gratia in ecclesia Pragensi. — Dat. Avinione II kal. Julii, pontif. a. XIV. Dudík, Iter Rom. II, 115. Extr. 1663) 1330, 3 Jul. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, donne décharge à Wautier de Stockem, prévôt de Luxem- bourg, des ouvrages faits pour la fortification de Dampvillers. — Le mardi après la feste S. Pierre et S. Paul. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 77. — Böhmer, Reg. Imp. 398, n. 706. 1664) 1330, 9 Jul. In mon. Aulae s. Mariae. Elizabeth regina, Wenczeslai et Rudolphi, Boemiae et Pol. regum, relicta, testamen- tum facit. — „Hac itque spe credulitatis inducte predicto monasterio sanctimonialium ad laudem omnipotentis dei sueque genitricis virginis Marie, cuius nomine ipsum monasterium in- signiri volumus et vocari Aula s. Marie, ob reuerenciam et honorem, cui eciam monasterio, abba- tisse et conuentui et omnibus in eo degentibus tam presentibus quam futuris damus et dedimus, contulimus et donamus omnia nostra propria bona, videlicet Hustopecz, Starowicz, Styrowicz, Zaruchicz, Meneiz, Leskow, Wrawicz, Weleticz, Ruden, Thanowicz, Ohrzechin, Cladrun, Hayans Frenspicz, molendinum prope s. Benedictum, quod censuat monasterio Welegradensi, curiam lapideam in Antiqua Bruna cum omnibus eorum pertinenciis, quocumque censeantur nomine vel melius dici poterunt, omni jure et dominio directo vel vtili, quibus nos ea tenuimus et possedimus, habenda, tenenda et vtifruenda, perpetuo proprietarie possidenda. Hiis itaque libere et voluntarie datis et resignatis procurauimus hec omnia per — — d. Johannem, Boemie et Pol. regem ac Lucemburgensem comitem, filium nostrum karissimum, solempniter confirmari, et per — — d. Johannem XXII, sacrosancte Romane ac vniuersalis ecclesie summum pontificem, approbari. — — Et quia non sufficit ad salutem presentibus solum intendere, nisi eciam restet et conueniat de futuris aliqualiter cogitare secundum illud: in die bonorum non immemor sis malorum, nos quidem inter omnia negociorum genera, quibus continue pectori nostro materia cogitacionis infunditur, sedula meditacione reuoluimus et pensamus, quomodo vel qualiter hic sic transeamus per bona temporalia, vt eterna nulla- — tenus amittamus. Nouerint ergo vniuersi, — — quod nos Elizabeth, regina predicta,

Strana 651
et Moraviae. Annus 1330. 651 ordinamus, quatenus in Christo karissima domina Katherina abbatissa, Elizabeth priorissa totusque conuentus — — in predicta nostra fundacione Aula s. Marie in Antiqua Brunna de omnibus nostris bonis predictis, que ipsis relinquimus, — — nobis tale faciant memo- riale perpetuum et disponant testamentum, quod peractis nostris solempniter exequiis tri- cesimum diem nostri exitus rite et racionabiliter in sero cum vigiliis trium leccionum et in mane cum missa defunctorum per conuentum, et dominabus vna specialis pitancia cum re- feccione aliquot pauperum perpetuis futuris temporibus peragent inviolabiliter obseruando. Etsi propter occurentem festiuitatem aliquam officium nostri tricesimi peragi non posset forsitan ipso die, extunc in eadem ebdomada die proximo ad hoc uacante ipsum tricesimum peragent dilacione qualibet pretermissa. In anniuersario quoque nostro tota simultas con- uentus una cum omnibus clericis, tam religiosis quam secularibus, nostre fundacioni deser- uientibus vel a monasterio quidquam habentibus, vigiliis nouem leccionum et missa defunc- torum studiosius intererunt, et quilibet sacerdotum predictorum vnam missam defunctorum pro anima nostra leget, et domina abbatissa, que pro tempore fuerit, toto conuentui ple- num prandium ac solempne cum vino, simulis et piscibus solempniter ministrabit, insuper ipsa abbatissa vnicuique dominarum et dominis sacerdotibus eiusdem ordinis per vnum lottum siue quatuor grossos, scolarum vero pueris, sororibus conuersis et fratribus con- uersis per duos grossos, ecclesiis eciam s. Petri, s. Jacobi, s. Michaelis Predicatorum, s. Jo- hannis Minorum in ciuitate Brunnensi vnum fertonem cuilibet assignabit, vt quelibet eccle- siarum in ipso nostro anniuersario cum debita memoria vigilias nouem leccionum cum missa defunctorum decantet solempniter ac deuote in nostre anime remedium salutare, eodemque die triginta pauperes persone ad plenam refeccionem locabuntur, et panis pro vno fertone inter comunes pauperes diuidetur. Et quia largitor omnium bonorum deus cum domino Wenczeslao, Boemie et Pol. rege, filio quondam domini Othakari, qui et Przemissel, dictorum regnorum regis felicis memorie, vno nos tantum beauit prole, scilicet filia, domina inquam Agnete, quam illustri principi, domino Hynkoni, duci Slezie, domino in Frustenberch (sic) et Yawor, matrimonialiter copulauimus, quam et vnicam sobolem humano ac materno com- plectentes amore a nostre fundacionis participacione nolumus segregare, disponimus, sta- tuimus et ordinamus, quod cum ipsam nostram filiam ab hac luce deo volente migrare con- tigerit, ipsius anniuersarius modo quolibet, vt predicitur, deuocius perornetur. Insuper se- renissimos principes bone memorie dominos Boemie et Polonie reges, nostros conthorales siue maritos, quorum quilibet hec regna et terras, dum nobis sub corona conuiueret, posside- bat, dominus inquam Wencezlaus predictus, filius domini Othakari prefati, Boemie et Polonie et Vngarie regna, marchionatum Morauie, regnum Kalizie, Cracouie, Pomeranie et Sandomirie, eoque defuncto de consensu omnium tam baronum quam nobilium et assensu omnium po- pulorum tocius regni, domino Rudolfo, Boemie regi, duci Austrie et Styrie, filio domini Alberti diue memorie, inuictissimi Romanorum regis, nupsimus, quorum aminiculo dotis et dotalicio predictam nostram fundacionem fundauimus et dotauimus, prout superius est expressum, non ab re comparticipes nobis in dicta nostra fundacione recensentes, ipsorum diem anniuersarium vna die in vigilia decem milium militum cum vigiliis nouem leccionum, 82*

Strana 652
652 Emler, Regesta Bohemiae missa defunctorum, dominabus plenum prandium cum refeccione triginta pauperum, prout supra scriptum est, disponimus, statuimus et ordinamus obseruari perpetuis temporibus in eorum animarum remedium sempiternum. Item diem anniuersarium parentum nostrorum, a quibus natiuam traximus originem, quos naturali amplecti tenemur affectu, patre nostro vide- licet domino Othakaro, qui et Przemissel dicebatur, rege Kalisie, Cracouie, Pomeranie et Sandomirie, matre uero nostra domina Richcza, sua consorte, filia quondam domini Magni, regis Swecie, disponimus, statuimus et ordinamus in vigilia apostolorum Symonis et Jude, cum vigiliis nouem leccionum, missa defunctorum et solempni ac pleno prandio dominarum, vt predicitur, et refeccione triginta pauperum plena perpetuis futuris temporibus inuiolabi- liter obseruetur. Preterea cum nemo mortalium mundus sit a crimine nec infans, cuius — quatenus dies anniversarius in feria vita vnius diei super terram est, disponimus, — secunda proxima post dominicam: Circumdederunt in septuagesima, omnium nostrorum pro- genitorum, propinquorum, notorum, benefactorum, fidelium nostrorum, et omnium illorum, quorum vel quarum res vel pecunias violenter uel voluntarie, iuste uel iniuste perceperimus, cum vigiliis nouem leccionum, missa defunctorum, pleno ac solempni prandio dominorum, vt predicitur, et refeccione triginta pauperum habunda perpetuis futuris temporibus peragatur solempniter annuatim. Quamuis ergo vniuersis presencium inspectoribus presripta publice profiteamur, ad vos tamen specialiter in Christo filias nostras karissimas, filias inquam vteris mentis nostre, ad vos domina Katherina abbatissa, Elizabeth priorissa et ad totum conuentum siue collegium nostre fundacionis Aule s. Marie, tam que nunc estis et eritis dante domino in futurum vsque ad extremum judicium, est nobis sermo, quem intenta mentis aure audite et cordis intelligencia percipere procurate, ecce omnia, que in hoc seculo accepimus a domino, in ipsius nomine vobis ea tradidimus, eum ac vos heredes omnium nostrorum laborum mera constituimus voluntate, vos omnibus mundi habitatoribus preferentes, miserimini nostri saltim vos amice nostre et deum pro nobis iugiter exorate; memores estote, quomodo pro tempo- ralibus spiritualia compensetis, et ne dimittatis legem matris vestre, custodite ea, que a nobis verbis et operibus recepistis testificamur enim coram altissimo et sua gloriosa genitrice virgine Maria et omnibus sanctis dei, quod si remisse uel desides in hoc nostro testamento siue vltima voluntate fueritis, ipse in vos requirat, qui reddit vnicuique secundum opera sua, et qui est benedictus in secula seculorum. Amen.“ — Dat. et act. Brunne in monasterio Aule s. Marie predicto a. d. MCCCXXX°, VII° id. Julii. Ex orig. apud c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 307. 1665) 1330, 11 Jul. (In Vsk.) Hermannus dictus a Drezdin (judex) civitatis Vscensis super Albea, Otto de Schahow, magister civium, Conradus Kuntzkini, Tytzco Weinneri, Peslinus, Mathaeus dictus Klisch, sca- bini iurati, vero Conradus de Benesow, Otto Schichingi, Henricus Rozener, Tyczko Meygandi, Ysenricus, Frantzco Bryzin, Petrus pictor cives civitatis eiusdem, recognoscunt, quod consti- tutus coram eis Henricus dictus Smoller, concivis eorum, publice fassus est, "quod ab — Vlrico, summo magistro fratrum Cruciferorum cum stella hospitalis s. Francisci in pede

Strana 653
et Moraviae. Annus 1330. 653 — — civitatem pontis Pragensis, et a conventu fratrum hospitalis eiusdem molendinum circa Vscensem situm, quod vulgariter Vladirmül dicitur, cum quodam agro, ipsi molendino an- nexo, — — quae haereditas — — ad hospitale Vscense dictorum Cruciferorum pertinere dinoscitur, pro censu annuo XL modiorum siliginis pro se et suis haeredibus iure haeredi- tario tenendum —— convenerit et ab eis titulo perpetuae et haereditariae locationis susce- perit, in hunc modum, quod idem Henczlinus Smoller et sui haeredes proximis quatuor tem- poribus incipiendo singulis annis perpetuis in omnibus quatuor temporibus X modios, qui vulgariter scheffel dicuntur, boni et electi frumenti — — in dictum hospitale Vscense sua vectura et sumptibus dare — — et praesentare debeant —— et insuper teneantur perpetuo omni anno dicto hospitali vehere in dicto molendino omnem annonam ipsi hospitali Vscensi necessariam. Promisit etiam praefatus Hentzlinus Smoller coram nobis pro se et pro haere- dibus suis, — — quod si aliquibus quatuor temporibus censum debitum, videlicet decem modios electi frumenti, in dictum hospitale Vscense, ut praedicitur, non darent et ipsi decem modii frumenti protraherentur usque in quatuor tempora deinde proxime secutura et quod nunc ipse Hentzlinus et sui haeredes viginti modios siliginis grani boni et electi simul dare tenebuntur in dictum hospitale Vscense, quos si non darent, ex tunc idem Hentzlinus et sui haeredes perdiderunt jus suum, quod habuerunt ad dictum molendinum et ad agrum prae- dictum ipsi molendino annexum, et debebunt statim ipso facto descendere, quia ex tunc ipsum molendinum cum agro eodem ad praefatos Cruciferos ad dictum hospitale Vscense per omnia revolutum est a praefato Hentzlino vel suis haeredibus de caetero nullatenus repeten- dum. Nihilominus quoque praedicti judex, magister civium, scabini et iurati dictae civitatis Vscensis, qui pro tempore exstiterint, debent de omnibus, quae idem Hentzlinus Smoller et sui haeredes in rebus mobilibus aut immobilibus ubicunque habuerint, dicto hospitali pro iam dictis viginti modiis siliginis persessis et neglectis pignus sufficiens obtinere. Insuper promisit saepe- fatus Hentzlinus Smoller pro se et pro suis haeredibus, si ullo unquam tempore convicti fuerint per quatuor viros maturos et fide dignos, cives civitatis Vscensis, quod peioraverint molen- dinum saepedictum et quod tunc statim, postquam de hoc convicti fuerint, pignus sufficiens pro ipsa peioratione dicto hospitali Vscensi non dederint, quod ideo perdiderint ius suum et quod statim cedere debeant de praedictis molendino et agro, quemadmodum prius de persessis modis est praedictum. Etiam promissum est, si praefatus Hentzlinus aut sui hae- redes dictum molendinum cum agro annexo quacunque necessitate urgente vendere vellent, hoc non possunt nec debent facere, si non prius magistro praedicti hospitalis Pragensis et fratribus suis hoc notificent, si enim illi pro ipso molendino et agro hoc, quod alii dare voluerint, tunc propinquiores esse debent ad redimendum eadem, videlicet molendinum et agrum, si vero consenserint ipsi Hentzlino et suis haeredibus eadem vendere, extunc vendere possunt eadem taliter, quod census praedictus et promissa praedicta praedicto hospitali Vscensi in nullo penitus negligantur.“ — Dat. a. d. MCCCXXX°, III die ante festum beatae Margaritae virg. et mart. E cod. aur. in tab. ord. Crucifer. cum rubea stella Pragae.

Strana 654
et Moraviae. Annus 1330. 655 1672) 1330, 4 Aug. In Hagenow. Egon de Gerolseck profitetur, se factum esse vasallum Johannis, regis Boh. oc, pro 80 libris hal. promittitque quaedam bona sua ab eo in feudum recipere, si pecunia prae- dicta ipsi soluta fuerit. — Sabbato post festum ad vincula b. Petri ap. Dat. in Hagenow. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 78. 1673) 1330, 5 Aug. Hagenowe. Johann, könig von Böhmen, gewinnt den Walter grafen von Zweibrücken zu seinem und der grafschaft Lützelburg vasallen gegen tausend pfund heller, für deren werth der graf lehengüter möglichst nahe bei Lützelburg anweisen soll. Böhmer, Reg. Imp. p. 398, n. 707. 1674) 1330, 6 Aug. Hagenaw. Albrecht und Otto, herzöge von Österreich bekennen, dass sie ihr lieber schwager, könig Johann von Böhmen, mit ihrem herrn und oheim, kaiser Ludwig von Rom, nach ihrer freunde rat gänzlich „bericht und vertaedingt“ hat. — Ze Hagenaw 1330, an dem montag vor S. Laurencentag. Olenschlager, Erläuterte Staatsgesch. Urk. p. 178. — Böhmer, Reg. Imp p. 253, n. 181. — Gewold Lud. def. 207. 1675) 1330, 6 Aug. In Znoyma. Martinus, fratrum Minorum per Bohemiam et Poloniam minister, petente Margareta, abbatissa monasterii sororum ordinis s. Clarae in civitate Znoymensi, dat monasterio prae- dicto partem horti fratrum Minorum ibidem, assentientibus ad hoc fratribus Nicolao, custode Pragensi, Petro de Naczerad, custode Moraviae, Czaslao, custode Grecensi, Alberto, guardiano s. Jacobi in Praga, Francisco, lectore eiusdem loci, et guardiano Znoymensi Nicolao cum fratribus eiusdem conventus. — Act. et dat. in Znoyma a. d. MCCCXXX°, VIII° ydus Aug. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 310. 1676) 1330, 7 Aug. Hagenowe. Der röm. kaiser Ludwig beurkundet, dass der könig Johann von Böhmen als schieds- richter zwischen ihm und dem bischof Bertold von Strassburg erkannt habe, dass er dem bischof für den in der stadt Pennvelt und der umgegend verursachten schaden 4000 pfund strassburger pf. zu vergüten habe. Böhmer, Reg. Imp. 73, n. 1182. — Oefele, Rer. Boic. script. I, 772. 1677) 1330, 8 Aug. Hagenowe. Kaiser Ludwig IV bekennt dem könig Johann von Böhmen 7200 mark silber, zu viertehalb pfund heller jede, für den dienst schuldig zu sein, den er ihm und dem reich gen Mühldorf gethan, da er mit herzog Friedrich stritt, vofür er ihm die stadte Altenburg,

Strana 655
654 Emler, Regesta Bohemiae 1666) 1330, 24 Jul. Avinione. Johannes papa XXII providet Hermanno de Praga de canonicatu ecclesiae Wysse- gradensis et praebenda vacatura vel de parochiali ecclesia in Cukevitz (sic) Pragensis dio- cesis. — Dat. Avinione IX kal. Aug. pontif. a. XIV. Dudík, Iter Rom. II, 115. Extr. 1667) 1330, 24 Jul. Avinione. Johannes papa XXII providet Nicolao dicto Efficax de Lucemburch, canonico ecclesiae Pragensis, de dignitate ipsius ecclesiae vacatura. — Dat. Avinione IX kal. Aug. pontif. a. XIV. Dudík, Iter Rom. II, 115. Extr. 1668) 1330, 26 Jul. Pragae. Hinco, Olomuc. episc., necnon Hinco dictus Berca de Duba, dominus in Lipa et Pragensis purgravius, villam Chrenowicz in Moravia donant capitulo Olomucensi, omne ius suum in personam Ortwini, ecclesiae Cremsiriensis decani, necnon Olomuc. ac Pragensis et Zaczensis ecclesiarum canonici, transferentes. — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXX°, VII° kalend. Augusti. Iidem Jessconi de Crawar camerario, Luczkoni zudario ceterisque beneficiariis zudae Olomuc. intimant, se villam Chrenowicz ecclesiae Olomuc. contulisse ac ipsam per Wulcz- konem de Donka et Henricum de Fridlant, patruum suum, feudales eccl. Olomucensis, eidem ecclesiae resignasse, quam resignationem, ut confirment et Ortwinum nomine ecclesiae Olomuc. ia possessionem villae inducant, petunt. — Dat. ut supra. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 310. 1669) 1330, 28 Jul. Avinione. Johannes papa XXII regi Boemiae Johanni transcribit per suos nuntios responsum, et quod petitiones suas exaudire non potuit. — Dat. Avinione V kal. Aug. pontif. a. XIV. Dudík, Iter Rom. II, 115. Extr. 1670) 1330, 31 Jul. Pragae. Czyenko de Slup fratribus ordinis Praedicatorum in Lithomericz VI mensuras avenae de sua curia in Vyesseczna annis singulis perpetuo dandas confert. — Dat. Prage a. d. MCCCXXX°, II kal. Aug. Lib. erect. XIII, 53. 1671) 1330, 31 Jul. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Bohemiae, rescribit super petitis et oblatis pro parte Bawari ad reconciliationem ipsius non faciendam. — Dat. Avinione II kal. Aug. ponti- ficatus a. XIVO Dudík, Iter Rom. II, 115. Extr. — Raynaldus, Annales eccl. XV, 405. Extr. — Martene, Thes. II, 800.

Strana 656
656 Emler, Regesta Bohemiae Zwickau und Chemnitz versetzt hat, nach deren lediglassung er ihm nun für dieselbe summe die burg und stadt Kaiserberg, Bliksperch, die burg und stadt Türkheim und die stadt Münster mit dem thal versetzt hat, zugleich für weitere 500 mark darum er Münster von Johann von Rapoltstein, und 200 mark darum er Türkheim von Johann von Eckerich gelöset hat. Böhmer, Reg. Imp p. 278, n. 2731. 1678) 1330, 8 Aug. (Pragae). Statut des richters, der schöffen und der bürger von Prag bezüglich des bieraus- schankes und zuführung desselben in ihre stadt. — „Wir .. richter vnd .. schepfen vnd purger gemeinclich der Grozzeren stat ze Prag bechennenn an disen gegenwortigen prief, das wir wellen, das das vorboten sei, das niman furbas schenken schol in der herren, hoflevten hofen vnd in der pfaffen vnd in der munchen vnd in der nunnen vnd in der Juden hofen vnd hevsern, di in vnser stat ligent, weder pyr noch mede noch wein, ez wer denn, daz di hofe vnd di heuser mit vns vnd mit vnser stat trugen vnd liden, als wir tun. So welle wir ouch, das niman aus einer andern stat furen sol furbas ze vns ze Prag in vnser stat weder merczischpir noch anderlei pier ze schenkenn; vnd wer das vorbas bringet, der schol ez vor- lorn haben ; dez schol sich der stat richter vnderwinden; des selben pires schol dritte teil dem richter vnd czwei teil sullen der stat [zufallen]. Ouch welle wir, das das verboten sei, das dhein vremder man sich seczen sol in vnser stat ze Prag, das er mulcze oder schenke, er hab denn der burger recht gewunnen vnd verburget, als gewonlich ist. Ez schullen ouch di mulczer, di mit vns ze Prag siczent, gute malze machen. Vnd das daz als stete bleibe, so habe wir disen prief lazsen schriben vnd voringesigeln mit vnser stat ingesigle, do man czalt nach Cristes geburt dreiczehen hundert iar in dem dreisigesten iar an der nechsten mit- wochen vor sand Lourenczen tag. Lib. civ. Prag. ab an. 1310. f. 16. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 20. 1679) 1330, 8 Aug. Avinione. Johannes papa XXII magistro Ulrico, nato Ulrici de Praga, medico, canonico ecclesiae Wyssegradensis ; fit ei gratia de canonicatu sub expectatione praebendae et dignitatis ecclesiae Wyssegradensis extra muros civitatis Pragensis. — Dat. Avinione VI id. Aug. pontif. a. XIV. In eodem modo episcopo Olomucensi et abbati Strahoviensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 115. Extr. 1680) 1330, 8 Aug. Avinione. Johannes papa XXII Hodislao Rzimonis de Petrovitz; fit ei gratia in ecclesia Pra- gensi. — Dat. Avinione VI idus Aug. pontif. a. XIV. In eodem modo decano Wyssegradensi et abbati Sedlecensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter, Rom. II, 115. Extr.

Strana 657
et Moraviae. Annus 1330. 657 1681) 1330, 8 Aug. Avinione. Johannes papa XXII Petro Persiconis, canonico ecclesiae Boleslaviensis; fit ei gratia de canonicatu super expectatione praebendae ecclesiae Boleslaviensis Pragensis diocesis. — Dat. Avinione VI id. Augusti, pontif. a. XIV°. In eodem modo praeposito Pragensi et decano Wyssegradensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 115. Extr. 1682) 1330, 8 Aug. Avinione. Johannes papa XXII Conrado Hrdony, rectori parochialis ecclesiae in Chomotov Pragensis diocesis ; fit ei gratia ad collationem abbatissae et conventus monasterii s. Georgii in castro Pragensi. — Dat. Avinione VI id. Aug. pontif. a. XIV°. Dudík, Iter Rom. II, 115. Extr. 1683) 1330, 9 Aug. Regensburg. König Johann von Böhmen nimmt leib und gut der handelnden Regensburger in seinen schirm und setzt todesstrafe auf die verletzung ihrer personen. Böhmer, Reg. Imp. 194, n. 135. 1684) 1330, 15 Aug. Eynsesheim. Johann, könig von Böhmen, beurkundet, dass er den Johann von Rapolstein von Niederstat zu seinem und der grafschaft Lützelburg vasallen angenommen, vnd verspricht ihm dafür innerhalb iahresfrist 600 pfund zu geben, für welche der gedachte Johann güter kaufen und solche nebst seinen erben von ihm und seinen erben zu lehen tragen soll. Böhmer, Reg. Imp. 335, n. 498. 1685) 1330, 21 Aug. Pragae. Johannes, episc. Prag., incorporationem ecclesiae in Sthomyrs per Johannem papam XXII impositam confirmat. (Vide Reg. Boh. III, n. 1629, p. 637.) Act. et dat. Pragae in nostra curia episcopali a. d. M'CCC°XXX°, XII kal. Sept. Ex orig. arch. cap. Wyssegrad. cop. Mus. Boh. 1686) 1330, 21 Aug. Pragae. Johannes, episcopus Prag. incorporationem ecclesiae in Hermans ecclesiae Wisse- gradensi per Johannem papam XXII iussam confirmat. (Vide Reg. Boh. III, n. 1630, p. 637.) Act. et dat. Pragae in nostra curia episcopali a. d. M°CCC°, XII kal. Sept. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. — 1687) 1330, (post 30 Aug.). Gwilhermus, abbas Praemonstratensis, et abbatum eiusdem ordinis capitulum generale confirmant donationem villae Oblusk per Theodoricum, abbatem Lucensem, fratribus mona- 83

Strana 658
658 Emler, Regesta Bohemiae sterii sui in pitanciam factam a. d. MCCCXXX, III° kal. Sept. — Dat. anno praemisso se- dente nostro capitulo generali. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 311. 1688) 1330, 11 Sept. In Wissegrado. Elyzabeth, B. et Pol: regina ac Lucemburg. comitissa, immutans propositum suum fundare in domo sua foris civitatem Minorem Pragensem monasterium sororum ordinis fra- trum Praedicatorum dictam domum sanctimonialibus ordinis Cisterciensis confert. — Not. oc, „quod nos non confidentes in virtute propria, sed personarum deo placencium querenda existimantes pia intercessionum suffragia, mentis nostre ad hoc intente convertimus studium, qualiter alicuius approbati ordinis fundare possemus cenobium sanctimonialium feminarum, cum quibus aliquando, si fortasse sic deus disponeret, secure valeremus et comode habitare et cum eis residenciam facere corporalem. Et primo quidem nobis de fundacione huiusce- modi cogitantibus absque plena discussione futurorum eventuum talis intencio nostro insedit animo, quod in domo nostra foris ciuitatem Minorem Pragensem sita, in qua et prius sorores ordinis fratrum Predicatorum habitaverant, denuo fundare monasterium eiusdem ordinis soro- ribus deberemus. Quod ad instanciam importunam quorumdam fratrum Predicatorum facere attemptavimus satis improvide, minus caute, nobis tamen reservata omnium possessione bonorum temporalium, que proposuimus eisdem sororibus postea nos daturas. Speravimus autem, quod ex illa locacione sororum in eadem fundacione per dictas sorores ordinis fratrum Predicatorum preconcepte nostre devocioni et pie intencioni deberet satisfieri, et quod locus ille deberet proficere sic plantatus. Sed hoc minime factum est, nam in contrarium nostri desiderii res evenit. Cepit namque in primordiali eiusdem nostre fundacionis exordio domus novella plus ad defectum tendere quam profectum. Quoniam ex personarum ibi locatarum negligencia et incuria tales ibidem conversacionem non comperimus et fervorem, quales necessarii forent in fundacione omnium novitate. Ideo circa eas non immerito tepuit fervor noster, modicum errorem in principio debere in fine maximum fieri arbitrantes. Quam ob rem maiori exinde deliberacionis perpendiculo incepimus metiri talis divini negocii propo- situm penitencia ducte, infirme quidem corpore, sane mente, igitur maturiori consilio super hiis habito sapientum locum prefatum deo dicatum volentes proficere et stabilem pro divinis cultibus remanere, ipsum ab occupacione et inhabitacione sororum predicti ordinis Predica- torum, quas sine stabilimento nostrorum privilegiorum et dyocesano irrequisito ibidem pro- tempore examinacionis causa locauimus et a toto ordine eodem auctoritate regia ex nunc auferimus et ex causis legittimis reuocamus, pronunciantes ipsas sorores et totum ordinem fratrum Predicatorum nullum ius debere habere loco ulterius in eodem. Irritas quoque decernimus et dicimus esse nullas de certa sciencia omnes gracias, quas cogitaveramus facere quocumque modo sororibus sepedictis. Ut autem in loco prius attemptate fundacionis nostre laus dei nunc proficiat plus quam prius, et ut nostrum prime intencionis desiderium auctore domino impleatur, locum prenominatum cum ecclesia s. Michahelis sub Wissegrado sita, in qua ius patronatus habemus, et cum vinea nostra sita in monte Petrino cum omnibus

Strana 659
et Moraviae. Annus 1330. 659 iuribus, utilitatibus et proventibus ac eorum pertinenciis universis, quam quidem ecclesiam et vineam cum iuribus earum nunquam eisdem sororibus predictis tradidimus aut dona- vimus, sed adhuc apud nos permanet possessio temporalium et regimen eorumdem, preclaro Cysterciensi ordini et specialiter monasterio Aule Regie hec liberaliter et libere conferimus, tradimus et donamus, taliter disponentes, quod religiosus ac devotus nobis frater Petrus abbas aut qui pro tempore fuerit in fundacione nostra in Aula Regia sepedictum locum cum ecclesia et jure patronatus nec non cum omnibus ac singulis iam pretactis, sororibus tamen ordinis fratrum Predicatorum exclusis, possidere debeat et regere; veluti pater abbas tene- bitur quoque ad hoc efficaciter laborare, quod in loco eodem monasterium sanctimonialium predicti Cysterciensis ordinis cum nostro et successorum ac heredum nostrorum auxilio construatur, cuius filiacio ad ipsum monasterium Aule Regie pertinebit, sic quod abbas Aule Regie, qui pro tempore fuerit, habere debet tam spiritualium quam temporalium ibi curam secundum Cysterciensis ordinis instituta, non obstantibus quibuscumque sollempnita- tibus circa dictas sorores ordinis fratrum Predicatorum, per nos de facto factis aut privi- legiis a quocumque a sede apostolica impetratis, contradicentibus huic nostre ultime voluntati." — Dat. in Wissegrado in domo prepositi a. d. MCCCXXX, III id. Sept. Ex orig. arch. c. r. aul. Vien. cop. Mus. Boh. 1689) 1330, 13 Sept. In Wissegrado. Elizabeth, B. et Pol. reg. ac Lucemburgenssis comitissa, bona quaedam in Pohdol et ornamenta quaedam donat pro anniversario suo faciendo. — "Cupimus fore notum, quod de bonis quibusdam nostris in Pohdol sitis, de quibus una sexagena cum media grossorum denar. prag. monetae singulis annis possunt haberi, venerabili Wyssegradensi ecclesiae, spe- ciali nostrae capellae, sub infrascripta conditione et modo donamus, quod de sexagena una grossorum dictae monetae cum aliis duabus sexagenis annuis, quas de bonis nostris per nostros testamentarios executores volumus comparari, solempne nobis fiat anniversarium in eadem ecclesia post tempora vitae nostrae, totum vero residuum dictae sexagenae et mediae in candelas pro „Salve regina“, prout alias fieri mandavimus convertatur. Pro remedio etiam nostrorum peccaminum, ad honorem dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius, patro- norum eiusdem ecclesiae, bonum nostrum breviarum pretii XVI sexagenarum, integrum ornatum et pallium altaris sericeum, cui intextum est aurum, sexagenas viginti quatuor valens, donamus eidem, ut pro salute animae nostrae jugiter exoranda dicta nobis ecclesia fortius obligetur. — Dat. in Wissegrado a. d. MCCCXXX°, idibus Septembris. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. 1690) 1330, 15 Sept. Statut der Prager bürger über die erwerbung des bürgerrechtes, über inlegung, über die kraft der aussagen des richters und der schöffen, über geldaufnahme auf den schaden des schuldners. 83*

Strana 660
660 Emler, Regesta Bohemiae De jure civili, qualiter debeat conquiri. — Daz ist der purger gesecze und ir recht ze Prage: Wer sich her ein ze Prage mit wesen halten wil, der schol byn vier wochen purger recht gewinnen; do mit ist er der losunge ledich von der selben zeit iar und tak. Tut er aber dez nicht, so sol er losungen, als ein purger ze hant, ob in der stat losunge begreift. De obstagiis. — Wer laisten wil oder inleger gelobt nach der stat recht zv Prag, der schol in eines piderben mannes hovs oder in sein herberig ein varn vnd ein chomen, wo man im daz bescheit, vnd schol dar inne czwai mal ezzen an einem tage, als man nicht vastet, vnd schol dar inne sein bi nacht vnd bi tage, vnd schol dar ovs nicht enchomen, daz ez im ze schaden moecht chomen an dem leib oder an dem gut an yens vrloube, dem er do leist. De tabulis judicii. — Das ist ein recht von des gerichtes tavel: Wem der richter vnd ein schepfe yder man vf sin eid gesteet, vm was sach das sey, das hat kraft; vnd ein schepfe mac dri stunt gesteen vm ein sach, das ez kraft hat. Ist aber der schepfen mer wen ein, di ez gesteen, mit samt dem richter vf ire eide, daz hat so vil mer kraft. De receptione super dampna debitoris. —Wer vf eines schaden sines schuldigers sein gelt nemen sol oder wil, er hab des priefe oder nicht, der sol daz nach der stat recht tvn. Er sol es lutmeren in den vir benken in dem gericht, daz er daz gelt genumen hab vf dez mannes schaden, da ze dem, vnd denselben, ze dem er daz gelt vf schaden genumen hat, sol er bi im lan steen in dem gericht vnd der selbe sol dez bekennen; vnd als er ez bechant hat, gelavbt man im ez wol vnd gut ; wol man ez nicht tun, so sol der selbe daz bechaben mit sei- nem ayd ; er sol sweren vf dem crucze, so hat ez crafft; anders hat ez nicht crafft, vnd man gilt dem schaden anders nicht. Quantum prestanti obstagium debeat de mensa computari. — Wer inleger leisten sol nach der stat recht, der sol nacht vnd tag innelegen, und dem selben sol der wirt nur drei gros vor ein mal rechen, vnd der selbe mak ein virteil eines iares inligen, das er die kost nicht beczalt, nach dem virteil so sol er den wirt beczalen mit bereiten pfennigen.“ Do man czalt nach Cristes gepurt dreuczehenhundert iar, dar nach in dem drey- sigysten iar, wierzehen tag vor sand Michels tag ist das gemerket vnd geschriben. Lib. civ. Prag. ab an. 1310 f. 10. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 16. 1691) 1330, 16 Sept. Innspruck. Johann, könig von Böhmen und Polen etc. verspricht, dass er, im falle des abster- bens Heinrichs von Kärnthen ihm die vormundschaft übertragen werden sollte, alle klassen des volkes bei ihren rechten bewahren wolle. — Veriehen oc, wenne daz ist, daz vnser lieber herre vnd vater, der edel hertzog Heinrich von Chernden oc, "nimmer ist, das got lange nicht geb noch welle, vnd ob diu fvrmvntschaft vnd gerschaft in vnser gewalt vnd hant gevellet, daz wir danne edeln vnd vnedeln, purger, arme vnd riche, vnd wie si genannt sint, vnd ir erben bei allen den rechten vnd handvesten svllen und wöllen gaentzichleich lazzen beleiben, di si gehabt vnd her pracht habent bei vnserm vorgenanten herren und vater, vnd daz wir in dar in chainen gewalt tün svlln noch wellen, vnd daran nicht hindern noch

Strana 661
et Moraviae. Annus 1330. 661 chrenken sullen wider daz recht, vnd sullen vnd wellen si auch daran fristen vnd schermen, daz in anders niemant chainen gewalt tue, wanne mit dem rechten alein. Wir (verha)izzen vnd geloben in auch mit vnsern genaden vnd trewen, daz wir si mit chainem gast vbersetzen sullen. Dise vorgeschriben sache verhaizzen vnd geloben wir für vns vnd für vnsern son staet ze halden vnd dawider nicht ze tuen mit guten trewen an geuerde vnd alle arge liste." — Da man zelt von Cristes gepurde drevtzehenthundert iar, darnach in drizzigistem jar, des nehsten sontages nach des heiligen Crevtz tags, als ez erhöhet wart. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 861. — Beiträge zur Gesch., Stat. oc von Tirol und Vorarlberg VII, p. 218, 219. — Böhmer, Reg. Imp. p. 194, n. 136. — Freiberg, Reg. Boica VI, 343. — Zeitschrift für Tirol und Vorarlberg III, 145. 1692) 1330, 16 Sept. Innspruck. Johann, könig von Böhmen, verspricht 40000 mark silber als die für Margaretha von Kärnthen festgesetzte heimsteuer in nachfolgenden terminen: vor weinachten 1330 fünf tausend, auf St. Michaelstag 1331, 1332 und 1333 je 10000 und im jahre 1334 die übrigen 5000 mark silber zu bezahlen und falls die bezahlung der ersten 5000 mark nicht erfolgen sollte, die gerichte Chvfstain und Chitzpuhl mit seines eidams, des herzogs Heinrich von Baiern, dem herzoge von Kärnthen einzuantworten, oder wenn dies nicht statt fände, so soll der könig vom Böhmen oder dessen sohn Karl mit zwölf böhm. oder mährischen herrn zum einlager in Prag verpflichtet sein. — Act. et dat. Insprukka a. d. MCCCXXX, proxima Dominica post Exaltacionem s. Crucis. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 394. — Beiträge zur Gesch. von Tirol und Vorarlberg VII, 216. — Böhmer Reg. Imp. p. 194, n. 137. 1693) 1330, 16 Sept. Innspruck. Johann, könig von Böhmen oc gibt eine erklärung ab bezüglich der beerbung Hein- richs von Kärnthen, wenn er noch söhne bekommen sollte. — Wir Johannes oc veriehen oc, „vmb die ainvnge vnd frwntshaft, die wir vnd vnser lieber herre vnd vater, der edel hertzog H[einrich] ze Chernden etc. mit einander gemachet haben, mit vnser paider chinden, — — ob daz got geit, daz er noch eleich erben gewinnet, sune, ainen oder mere, die svlnt erben vnd herren sein aller der land vnd levte vnd hershaft, die der vorgnante vnser herre vnd vater hinder sein lat, vnd sol vnser snvr, sein tohter, erben allez daz, daz ander sein töhter erben; ist aber, daz er tohter gewinnet und nicht svne, so sol vnser snvr — — aber erben allez daz, daz ander sein töhter erbent; ist aber, daz er weder svne noch töhter gewinnet, svllen wir — — beleiben pei den taidingen — — als — — vormaln etc.“ Gegeben ze Ins- prukke 1330 des naehsten svntags nach des h. Chreutzestak, als ez erhöhet wart, ind. XIII. Beiträge zur Gesch., Stat. oc von Tirol und Vorarlberg VII, p. 217. — Böhmer, Reg. Imp. 194, n. 138. 1694) 1330, 16 Sept. Innspruck. Johann, könig von Böhmen oc, vespricht dahin zu wirken, dass sich sein eidam, herzog von Österreich, wegen der 40000 mark ebenso verschreibe, wie das die herzoge Hein�

Strana 662
662 Emler, Regesta Bohemiae rich und Otto von Baiern gethan. — Gegeben ze Insprukke des naehsten svntags nach des h. Chrevtzes tak, als es erhöhet wart, ind. XIII. Beiträge zur Gesch., Stat. oc von Tirol und Vorarlberg VII, p. 218. — Böhmer, Reg. Imp. 195, n. 139. 1695) 1330, 17 Sept. Avinione. Johannes papa XXII regi Boemiae Johanni, quod per errorem in litteris ei missis scriptum fuit, quod Bavarus fuisset per antipapam Petrum de Cornaria corronatus, qui potius fuit excommunicatus per Jacobum, episcopum Castellanum. — Dat. Avinione XV kal. Octob. pontif. a. XV. Dudík, Iter Rom. II, 116. Extr. — Cfr. Reg. III, p. 666, n. 1702. 1696) 1330, 18 Sept. In Insprukka. Johann, könig von Böhmen, weiset anstatt seines sohnes Johann dessen gemahlin Margaretha von Kaernthen 5000 schock prager pfennige auf die stadt Bisentz an. — Wir Johannes etc. „daz wir an vnsers svnes Johansen stat vnsrev liebe tohter Margreten, vnsers vorgenannten svnes hausfrawen, bebeiset haben irer morgengabe, di ir der selbe vnser svn, ir wirt geben hat, fvnf tausend schoch prager phenninge gvter mvnze auf die vest vnd auf die stat ze Bisentz — — vnd auz dem selben gelte sol vnser vorgenantev tohter haben fvnf hundert schoch prager pfenninge gelts jaerichleichen, vnd mit dem vorgenant fvnf tau- sent schochen mag si tvn vnd schafen vmbe leib vnd vmbe sel, waz si wil vnd wem si wil etc. Dat. in Insprukka a. d. 1339, fer. III post Exaltationem s. Crucis. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 395. — Beiträge zur Gesch. und Stat. von Tirol und Vorarlberg VII, 217. — Böhmer, Reg. Imp. 195, n. 140. 1697) 1330, 19 Sept. In Insprukka. — zwishen vnsern Heinrich, herzog von Kärnthen, erklärt, dass "die taidinge — lieben swager, dem edeln graf Johans von Lützelburch vnd vnser, darumb wir zv im sanden hin auz gen Lützelburch vnd gen Beheim vnser getrewe maister H. den probst, dem got gnad, vnd Volchmar von Purchstal, vnd die vns von im volfvrt solten sein, vor sand Jacobes tag, in dem siben vnd XX jare, des vns niht wideruaren ist, —— verriehen, daz im vnd seinen erben, daz selbe verziehen, vnschedleich sol sein an seinen rehten vnd gen den, die im ge- lobt habent vnd noch lobent, — — wand er vns disiu sache verzogen hat mit vnser selbs willen vnd wort.“ — Dat. in Insprukka MCCCXXX, die Mercurii post Exalt. s. Crucis. Beiträge zur Gesch., Stat. oc von Tirol und Vorarlberg VII, p. 219. 1698) 1330, 19 Sept. In Insprukka. Johann, könig von Böhmen verspricht die XL tausend march dem herzoge Heinrich in jedem termine in die stadt Regenspurch zu senden. — Dat. ut supra [in Insprukka] die Mercurii post Exaliationem s. Crucis. Beiträge zur Gesch., Stat. oc von Tirol und Vorarlberg VII, p. 219. — Böhmer, Reg. Imp. 195, n. 141.

Strana 663
et Moraviae. Annus 1330. 663 1699) 1330, 19 Sept. Ynsprugg. König Johann von Böhmen bestätigt den bürgern von Innsbruck ihre rechte und privilegien. Böhmer, Reg. Imp. p. 298, n. 400. 1700) 1330, 21 Sept. Johannes papa XXII Johanni, regi Boh., respondet tractatum pacis per eum con- ceptum non esse decentem. — „De regia, fili charissime, non credimus memoria excidisse, suas nobis sub data vigilia pentecostes direxisse literas, continentes, quomodo tu et venera- bilis frater noster Trevirensis archiepiscopus cum Bavaro super quibusdam tractatibus per- sonaliter convenistis: quos quidem tractatus secundum tuum iudicium et dicti archiepiscopi, nec non et inclyti principis Othonis, ducis Austriae, super hoc plenius informati, utilitatem in omnibus et honorem s. Rom. ecclesiae atque nostrum respicere in eisdem asserebat literis, prout tu et ipsi nos intendebatis per solemnes nuntios plenius informare. Huiusmodi autem tractatus forma, prout missi per te et archiepiscopum et ducem praedictos verbo et scripto nobis exposuerant nuntii, noscitur esse talis: — Ista est intentio dominorum, scilicet regis Boemiae, archiepiscopi Trevirensis, et ducis Austriae, quod per eos tractetur et ordinetur concordia et compositio inter dominum nostrum papam sanctamque Rom. ecclesiam ex una parte et Bavarum ex altera: et si huiusmodi tractatus et ordinatio concordiae sint accepti d. nostro papae, ipsique Rom. ecclesiae, virtute potestatis eis a dicto Bavaro concessae inter alia facient ista fieri per Bavarum: Primo, quod cum effectu deponet suum haereticum anti- papam. Secundo, quod penitus recedet ab appellatione. Tertio, quod omnia, quae fecit seu attentavit contra sanctam personam d. nostri papae ecclesiamque Romanam, revocabit cum effectu. Quarto, quod recognoscet, se excessisse et sententias excommunicationis ipsum ligasse. Quinto, quod gratiae domini nostri papae se offeret ad misericordiam. Et si Bavarus dicta, facta, tractata et ordinata facere non vellet, sciat sedes apostolica, quod dictus Bavarus ante- dictos dominos non modicum commovebit et consiliis eorum recedet, et potestatem eis concessam infringet in tantum, quod huiusmodi factum praeordinatum per Bavarum tamen non adimpletum possit resultare in magnum honorem et utilitatem ecclesiae Rom. Haec omnia sic intelligantur, quod Bavarus in honore et suo statu remaneat, scilicet in regno et imperio. Profecto, fili, quod dictus tractatus utilitatem ac honorem ecclesiae non respiciat neque nostrum, immo si fieret, quod praefatus concludebat tractatus, scilicet quod Bavarus in regio et imperiali remaneret honore, in dei offensam, ecclesiae catholicae et fidei cederet, ex nostra responsione missa tibi praefatisque principibus satis, ut credimus, potuit regiae prudentiae dictisque principibus apparere. De aliis autem, quae acta tractataque ac ordinata in parlamento fuere praedicto, scimus multa ex eis nec ad dei nec ecclesiae nec reipublicae utilitatem cedere, sed in magnum eorum contemptum depressionemque ipsius ecclesiae et praeiudicium ac haereticorum favorem. [Interiectis nonnullis, quibus queritur a Boemo soli-

Strana 664
664 Emler, Regesta Bohemiae citatum Azonem, Mediolani regulum, ut una cum Gibellinis sociis in Ludovici Bavari obse- quium traheret imperialis nominis tuendi specie, productis etiam eiusdem ad Azonem literis datis Lucemburgi IV. Julii addit]: Ac insuper praefatum ducem Austriae, qui obedientes praefato Bavaro ut vir catho- licus impugnabat, revocasti ab ipso proposito, eiusque Bavari privati iure, si quod sibi ex dicta electione quaesitum fuerat, ac de diversis haeresibus condemnati stipendiarium et subditum effecisti. Nec his contentus quasi cursorem seu praecursorem et mediatorem inter dictum Ba- varum et civitates obedientes ecclesiae ac alios devotos ecclesiae te constituens devotos ipsos ecclesiae a devotione retrahere ac ut ipsum haereticum in suum regem et imperatorem reci- perent, non absque gravi dei offensa contemptuque s. ecclesiae ac tuo et ipsorum grandi peri- culo, procurare nimium temere praesumpsisti. Et non solum haec in Theutonia attentasti, sed etiam tuos nuncios, videlicet Thomam de Septemfontibus et Simonem Philippi et magistrum G. Pichon., ad partes Italiae transmisisti, qui pervenientes Mediolanum Azoni expo- suere praedicto, quod tu potestatem habebas ipsum Azonem et suos concordandi cum Bavaro, quod libenter super hoc esses in colloquio cum eodem, quodque ipsos nuncios miseras de ipsa concordia tractaturos, quibus fuit pro parte dicti Azonis responsum, quod ipse Azo te non rogaverat de concordia praedicta tractanda, quia cum Bavaro ipse et sui nullam volebat concordiam, cum de ipso confidere in perpetuum non intendant. Cumque praefati nuncii ulterius procedentes dicerent, quod concordia taliter fieret, quod Bavarus nec terram intraret nec ad eam aliquem mitteret, sed quod sibi daretur aliquid annuatim, fuit pro parte Azonis responsum, quod nec in hoc modo aliquo consentiret. Cumque subiungerent nuncii antedicti, quod ipsi bene sciebant, quod hoc facere recusabat, quia tractatum pacis nobiscum habebat ; fuit pro parte Azonis responsum, quod nobiscum super pace non habebat tractatum sed pacem, quia tractatus pacis inter nos et ipsum iam fuerat consummatus. [Confirmantur Azonis dicta de sua cum ecclesia coniunctione pontificiis literis, quibus Bertrandus cardinalis, apostolicae sedis legatus, VII. kal. Dec. certior factus est, Azonem ad ecclesiae obsequium revocatum auctoritate sedis apostolicae, Romano imperio principe suo viduato, Mediolani ac provinciae creatum vicarium sacramento se oratorum opera ecclesiae devinxisse illius partes adversus Ludovicum tutaturum: poscere auxiliares copias vicissimque auxilio non defuturum polliceri: denique iussus cardinalis, ut cum Azone firmissimum armorum foedus coiret. Exeunte porro anno Azo, Joannes et Luchinus fratres omnibus poenis ac sen- tentiis solvi iussi sunt, missique ab iis oratores publice professi sunt, ipsos semper fidei catholicae addictos fuisse omniaque divinitatis et humanitatis Christi mysteria coluisse, atque excitandos in corporibus suis ad vitam mortuos, contrariae enim haeresis infamia Mathaeus vicecomes laborarat, credidisse. Revocatos itaque ad obsequium ecclesiae Azonem ac Medio- lanenses, cum Joannes, rex Boemiae, ad Ludovici hostis ecclesiae partes traducere niteretur pontifex illi ob collata a sede apostolica in Lucemburgensem familiam beneficiae ingrati animi labem obiecit. Pergit enim :] Profecto, fili charissime, non sufficimus admirari, quis te adeo fascinaverit, quis te moverit, quod sic matrem tuam s. dei ecclesiam undique persequaris, sic intendas sedule

Strana 665
et Moraviae. Annus 1330. 665 devotos suos a devotione retrahere, et ditioni istius haeretici subiugare. Si enim conside- ranter attenderes, quam pie erga genitorem tuum praedecessor noster se gesserit, reperies utique, quod eius favore et suffragio ad fastigium imperialis conscenderit dignitatis. Ipse quidem fratrem suum tuumque patruum, cui aetas et defectus scientiae repugnabant, in Tre- virensem promovit archiepiscopum, qui unus est de his, ad quos regis Romanorum electio assumendi in imperatorem noscitur pertinere, qui quidem electioni suae favorem non modicum et suffragium praestitit. Quam prompte autem eius electionem admiserit et approbaverit prae- decessor noster praedictus, te non credimus ignorare; si enim electionem unius episcopi sic prompte, sic faciliter expedisset, utique satis esset, et sicut a magnis viris audivimus, qui hoc scire poterant, si per paucos dies admissionem et approbationem electionis huiusmodi distu- lerant parati, qui se volebant opponere, qui forsan electionem ipsam annis pluribus impe- dissent. Quinque quoque in suum favorem cardinales ad eum usque Romam associandum eiusque vice inungendum et coronandum transmittere non ommisit, civitatibus quoque Lom- bardiae ac Tusciae pro eo sua efficacia scripta transmisit, ex quibus quanta tibi domuique tuae nedum quoad regnum Boemiae, sed quoad alia non facile numeranda provenerint honores et commoda, si diligenter attenderes, profecto tu et praefatus archiepiscopus eam non per sequi sed prosequi sibique assistere vigilanti studio curaretis. De nobis autem, quam benigne quamque favorabiliter erga tuam magnificentiam nos habuerimus, oblivionem ingratitudinis matrem non credimus de memoria regia delevisse. Scimus autem, quod inter alios mundi principes precibus tuis benigne consuevimus exauditionis ianuam aperire. Adhuc non sufficimus admirari, quomodo, fili charissime, sic famae tuae effectus sis prodigus, ut homini de diversis haeresibus notoriis publice condemnato sic te possis fautorem ostendere, statusque sui reprobi et damnati spretis periculis et poenis variis, quibus peri- culose nimium te involvis, publice te exhibes promotorem. Haec, fili charissime, pro tanto ante tuae providentiae oculos curavimus ponere, ne nobis, qui tuae curam habemus animae, silentium ad culpam in districto examine valeat imputari; nec non et quia intensis desideriis affectamus, ut vias tuas periculosas considerans, ad instar prophetae dicere debeas: Cogitavi vias meas et converti pedes meos in testimonia tua. Procul dubio periculosum intrasti de- vium, a quo nisi resipiens ad viam te reduxeris veritatis, ad mortem et poenas aeternas inferi te deducet. Attende, fili charissime, quod licet humanum sit peccare, perseverare tamen in malitia debet diabolicum reputari. Noli ergo, quaesumus, hominis conditionem exuere diabolicamque vestire ; quod procul dubio facies, si in coeptis improvide, quod absit, te con- tigerit perdurare. Etsi te, fili charissime, in tali devio perdurante sancta mater ecclesia supersedeat quoad dispensationes et alia in te suas effluere gratias, non mireris, quia non decet eam in tali statu perseverantibus gratias, per quas in eo firmari pertinatius valeat, elargiri; sed cura, fili charissime, quaesumus, exhibere te sibi devotum filium, et procul dubio ipsa se tibi piam matrem et benevolam cum omni promptitudine non differet exhibere. — Dat. XI kal. Octob. pontif. a. XV. Raynaldus, Ann. eccl. XV, p. 407. — Dudík, Iter Rom. II, 116. Extr. 84

Strana 666
666 Emler, Regesta Bohemiae 1701) 1330, 21 Sept. Ze Halle. Johann, könig von Böhmen, vespricht den bürgern von Hall für sich selbst und seinen sohn Johann für den fall, dass er gerhab und vormund der lande und herrschaften Heinrichs von Kärnthen und grafen von Tirol werde, sie bei allen ihnen von den alten für- sten verliehenen freiheiten zu belassen, dieselben nicht zu kränken und zu überfahren, sondern zu bessern und einzuhalten. Böhmer, Reg. Imp. p. 398, n. 708. 1702) 1330, 26 Sept. (Avinione.) Johannes papa XXII Johanni, regi Boh. — „In responsione, quam tibi, fili charis- sime et venerabili fratri nostro Balduino, archiepiscopo Trevirensi, super facto Bavari misi- mus, fuit per errorem insertum, quod idem Bavarus per Petrum de Corvaria, dudum anti- papam, coronatus in imperatorem fuerat et inunctus, cum secundum veritatem ab eo nec inunctus fuerit nec etiam coronatus; sed inunctus fuit seu verius execratus a Jacobo, dudum episcopo Castellano, tunc suis demeritis exigentibus deposito, excommunicato et ut haereti- corum fautore condemnato. Coronatus autem de facto exstitit, cum de iure posset a nemine coronari — (cum privatus fuisset omni iure, si quod sibi competierat ex electione in dis- cordia celebrata de ipso) — a quibusdam Romanis, ad quos non pertinebat imperatoris coro- natio, etiam si esset coronandus de iure: quod utique ipsi Romani post discessum Bavari de urbe publice in urbe et coram nobis per literas et nuncios sunt confessi. Ex quibus unctione et coronatione omnino nihil iuris sibi quaeri potuit, quam si a Petro tunc antipapa attentata fuissent.“ — Dat. VI kal. Octob. pontif. a. XV. Raynaldus, Annales eccl. XV, 405 (an. 1330, n. 27). — Böhmer, Reg. Imp. p. 223, n. 108. 1703) 1330, 26 Sept. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boh. ut eum super dispensatione non facta cum filia et Ottone, duce Austriae, habeat excusatum, quod dictus Otto cum Ludovico Bawaro se coniunxerit. — „In litteris regiis nobis per magistrum G. Pichon, nuncium regium, no- vissime presentatis, non absque admiratione contineri vidimus, nos super matrimonio tractato licet inter tuam filiam et inclitum principem Ottonem, ducem Austriae, dispensasse. Hoc enim fili secundum veritatem non fecimus, sed verum est, quod supponentes te ducemque pre- dictum devotos existere filios sponse Christi ordinaveramus committere certis episcopis, ut causis insertis in supplicatione nobis oblata super hoc contentis se debeant plenius infor- mare, et si eas reperirent consonas veritati et eam alias expedire, possent procedere ad dispensationem huiusmodi faciendam, illamque per dilectum filium . . priorem Tholosanum, quem proposueramus mittere, et eum ad tuam et dicti ducis presentiam pro certis aliis negociis nos et vos tangentibus destinare (sic). Sane quia antequam dictus prior iter suum arriperet, supervenerunt littere varie, quod te procurante, fili carissime, rex predicte, dictus dux cum Bavaro armis proiectis pacem fecerat, seque pro certa summa pecunie, pro qua sibi certa imperialia castra de facto, cum de iure non posset, obligaverat, eiusque stipen-

Strana 667
et Moraviae. Annus 1330. 667 diarium constituerat suumque cum toto posse suo in Alamania auxilium eidem promiserat impertiri, in instanti festo purificationis Domine nostre homagium ut regi et imperatori so- lemniter exhibere, visum est nobis et nostro consilio, quod nec commissio super dispensatione predicta ad presens fieret, nec ad vos prior predictus destinari deberet, cum illa, propter que ipsum intendebamus mittere, assequi speratum effectum non possent; ideoque habeat nos super utroque, scilicet comissione dispensationis et non misso predicto priore regia circumspectio excusatos. Miramur insuper, quod super responsione nostra super facto Bauari nil celsitudo regia nobis duxerit rescribendum. Premissa autem in nostris litteris aliis, quas una cum istis excellentie regie mittimus, plenius poterit intueri. Pro tuo autem, fili carissime, et ecclesie obtamus (sic) commodo et honore, ut quam pie sponsa Christi cum genitore tuo ac tecum se gesserit qualemque sibi rependas vicissitudinem deducas in consistorio rationis, et ut tue saluti provideas tueque fame consulas consultusque periculis, que tibi posterisque tuis propter illa, que in favorem Bavari de diversis heresibus condempnati hiis diebus extitisse nosceris, possent sequi, non omittas occurrere, et que improvide gesta sunt reformare in melius, paterno rogamus affectu et omni, quo possumus, studio invitamus, sciturus, quod Christi et ecclesie status et fidei eorumque negocia ea sunt indivisibili unione coniuncta, ut alter honorari nequeat reliquis seu reliquo non habitis seu non habito in honore.“ — Dat. VI kal. Octob. pontif. a. XV°. Dudík, Iter Rom. II, 116 et 154. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 313. 1704) 1330, 26 Sept. Avinione. Johannes papa XXII Ottoni, duci Austriae, ut reformet in melius, quod Bavaro ad- haesit et quod non est super matrimonio inter ipsum et filiam regis Boh. contracto dispen- satus. — „In litteris tue nobilitatis nobis per dilectum filium magistrum Nicolaum, tuum notarium, novissime presentatis, non absque admiratione contineri vidimus, nos super matri- monio tractato inter te et .. filiam —— Johannis, regis Boemie illustris, dispensasse. Hoc enim fili etc. mutatis mutandis usque: quam pie sponsa Christi ut in lit. praecedentibus usque: cum inclite recordationis germanis tuis, presertim cum Frederico se gesserit, contra quem, licet nos et ecclesiam ipsam offendisset, procedere, quamquam potuissemus, distulimus ac sibi compatientes, dum detineretur a Bavaro, indulsimus, que a nobis pro salute sue anime postulavit, qualemque rependat vicissitudinem etc. ut in lit. praecedentibus. — Dat. VI kal. Octob. pontif. a. XV°. Dudík, Iter Rom. II, 206. Extr. 1705) 1330, 30 Sept. Pragae. Hinco, episc. Olomuc., volens suam et mensae suae conditionem facere meliorem XXIII mansos in villa Chotun locat et exponit sub censu annuo unius marcae gravis gros- sorum prag. denar. et decem bonorum pullorum de quolibet manso solvendorum, relinquens superea unum mansum liberum Rzehaconi iudici iure provisionis, que wlgariter naprawa dicitur. — Act. et dat. in curia habitacionis nostre in Praga sub a. d. MCCCXXX, II kal. Oct. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 313. 84*

Strana 668
668 Emler, Regesta Bohemiae 1706) 1330, 1 Oct. Pragae. Elizabeth, regina B. et Pol. ac Lucemburgensis comitissa, confirmat venditionem terrae Pomeraniae a rege Johanne factam ordini Teutonicorum. — Ad universorum notitiam oc, „quod cum serenissimus dominus et conthoralis noster legitimus d. Johannes, dei gratia B. et Pol. rex ac Lucemburgensis comes, religiosis in Christo summo magistro et fratribus ac toti ordini hospitalis s. Mariae domus Teutonicorum Jerusalem ob remedium animarum prae- decessorum nostrorum, heredum ac successorum, terram Pomeraniae cum omnibus suis juribus, consuetudinibus et pertinentiis pie ac provide ac rite donaverit propter deum et vendiderit justo venditionis titulo pro certa summa pecuniae, quam ex certa scientia reco- gnoscimus in nostram communem utilitatem esse conversam, et desuper autenticas literas sigillo suo firmiter communitas tradiderit, in quibus nos una cum ipso exprimimur, nosterque primogenitus filius Karolus cum omnibus suis couterinis heredibus et successoribus fide data loco juramenti ratas, gratas et firmas habere promisit: et quia sigillum nostrum ipsis literis ex impossibilitate non fuit appensum, praesentis scripti patrocinio in repraesentationem appen- sionis praedicti sigilli religiosis in Christo magistro et fratribus et ordini supradictis matura deliberatione praehabita has damus literas, praenominatasque et omnia in eis contenta rati- ficamus, approbamus, nostrumque consensum ad hoc praesentibus concedimus pro nobis ac successoribus nostris universis, promittentes bona fide praedictas literas cum omnibus suis articulis ratificatas, approbatas, firmas et inconvulsas inviolabiliter perpetuo observare, dolum malum abesse abfuturumque esse.“ — Act. et dat. Pragae a. d. millesimo trecentesimo trice- simo (sic), prima die mensis Octobris.1) Ex orig. arch. reg. secret. Berolin. — 1) Elizabeth regina mortua est 28 Sept. a. d. 1330. 1707) 1330, 2 Oct. Meran. König Johann von Böhmen verspricht für sich und seinen sohn Johann den bürgern von Meran, wenn er gerhab und vormund seines vetters Heinrichs, herzogs von Kärnthen, wird, sie bei allen ihren rechten und gewohnheiten zu lassen. Böhmer, Reg. Imp. p. 398, n. 709. 1708) 1330, 3 Oct. In Olomucz. Hinco, episcopus Olomucensis, Ortwino, decano Cremserensis nec non Olomucensis ac Pragensis et Zacensis ecclesiarum canonico, villam Chrenowicz utifruendam ad tempora vitae eius confert. — Act. et dat. in Olomucz a. d. MCCCXXX, proxima fer. IV post festum b. Jeronimi. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 313. 1709) 1330, 4 Oct. In Olomucz. Jenczo decanus, Sboro praepositus, mag. Johannes archidiaconus et capitulum Olo- mucense vicariis ecclesiae Olomuc. concedunt, ut „ipsi de medietate frugum in suis curiis

Strana 669
et Moraviae. Annus 1330. 669 seu allodiis ipsorum impensis et sollicitudine laboratarum, cuiuscunque seminis fuerint, pro animarum suarum remediis et eciam in solucionem suorum debitorum conuertere valeant." Dat. in Olomucz a. d. MCCCXXX, IV° non. Oct. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 314. 1710) 1330, 28 Oct. (S. 1.). Johannes rex, ecclesiae in Hermans ad unam praebendam ecclesiae Wissegradensis pertinenti stilos regalis bernae provinciarum Cheynoviensis, Bechinensis et Wltaviensis confert. — Cum — — „praedecessores nostri quam plurimi, principes ac reges Bohemiae, ecclesiam Wissehradensem specialis praerogativae honorificentia et munificentia prosequentes et abunde dotaverint et adornaverint condecenter ; nosque deo favente diversarum terrarum gubernacula obtinemus, tanto ad promovenda praedicti Petri principis apostolorum patrocinia sedulos et devotos exhibere nos debemus, quanto ex praedecessorum nostrorum principum provocamur exemplis, ex quo amplius eandem ecclesiam sacrosanctam nostram capellam recognoscimus specialem. Hinc est, quod nos advertentes, quod praebenda dictae Wissehradensis ecclesiae per nos creata ab ecclesia de Hermans, in qua ius patronatus dignoscimur habere, pro persona devoti nostri capellani Tobiae et ad preces nostras per sedem apostolicam confirmata, adeo in suis proventibus est exilis, ut canonicus ipsius neque honorifice, ut dictam ecclesiam Wissehradensem condecet, de ipsius redditibus sustentetur ; feruore ergo ipsius accensi, stylos regalis bernae nostrarum provinciarum, videlicet Cheynoviensis, Bechinensis et Wltaviensis cum suis omnibus attinentiis dictae praebendae liberaliter condonamus.“ — Dat. a. 1330, 28 die mensis Octobris. Hammerschmidt, Glor. eccl. Wissegrad. 254. 1711) 1330, 11 Nov. Pragae. Hinco, episc. Olomuc. significante ipsi Bauaro, abbate monasterii Brewnouiensis, „quod homines ville sue forensis dicte Rayhrad sepius propter crebras aquarum inundaciones aliaque varia impedimenta monasterium dictum Rayhrad, — — quod pro diuinis audiendis officiis visitare tenentur, — — visitare, vt vellent, ex causa predicta non possent“, concedit, ut in villa praedicta construatur oratorium. — Dat. Prage a. d. MCCCXXX°, III id. Nov. Ex orig. arch. eiusdem mon. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 315. 1712) 1330, 20 Nov. Trient. Johann, könig von Böhmen etc. gibt seinem eidam dem herzog Heinrich von Bayern die gewalt zur taidung zwischen dem erzbischof Friedrich zu Salzburg, Heinrich herzog zu Kärnthen und den herzogen Albrecht und Otto von Österreich. Reg. Boica VI, 348. — Böhmer, Reg. Imp. p. 195, n. 142.

Strana 670
670 Emler, Regesta Bohemiae 1713) 1330, 23 Nov. Trient. Johann, könig von Böhmen, bekennt dem Conrad von Schenna 440 schock prager groschen für dienste, darlehen und auslagen schuldig zu sein, und verspricht ihm dieselben auf nächsten St. Georg in Innsbruck zu zahlen. Böhmer, Reg. Imp. p. 399, n. 710. 1714) 1330, 24 Nov. Pragae. Franciscus de Posenpach iudex et Martinus de Egra, Conradus Junossii, Meinhardus Wolframi, Henricus Theodrici, Nicolaus Albus, Conradus de Luthomericz, Henricus de Tusth, Seidlinus de Pyeska, Nicolaus Rotinne, Johlinus Jacobi, Nicolaus frater Bohuslai, Wenceslaus Alberti et Frenczlinus Tussenthmarck, iurati cives civit. Prag. recognoscunt, — — quod Demudis, uxor Gopoldi, et heredes eius vendiderunt 6 marcas census annui, 60 den. gross. prag. pro qualibet marka computando, quem diu possederunt super domum et aream Gerungi de Pieska sitam in platea, quae dicitur vulgariter Houfflergasse, inter domos Stephani insti- toris et Salczerii in civitate Prag., coram nobis Nicolao dicto Rokiczaner, concivi nostro, ementi pro se et pro heredibus Meinlini, quondam fratris sui, pro certa pecuniae quantitate sub his conditionibus, videlicet quod Gerungus et successores hunc censum 6 marcarum simul et semel de domo et area praedicta in grossis vel in argento aequivalente ipsis grossis, si moneta grossorum deperiret, Nicolao Rokiczaner et heredibus in festo s. Galli dare debeant singulis annis. Insuper quicunque litteras praesentes nomine Nicolai et heredum habuerit, eidem solvi debet census. — Act. a. d. MCCCXXX, VIII kal. Decemb. Borový, Lib. erect. p. 143. 1715) 1330, 26 Nov. Auspurch. Graf Rudolf von Hohemberch, graf Berchtold von Graispach oc, graf Vlrich von Pfannenberch, Johans druchsetze von Dyezzenhouen, Heinrich von Gumpenberg, Johans druchsetze von Waltpurg und Heinrich der Preisinger von Wollentzsach fällen den schieds- spruch über die beilegung gewisser differenzen zwischen kaiser Ludwig und den öster- reichischen herzogen. — Veriehen oc, „daz wir ausgesprochen haben, daz vnser liber vorgenant herre cheiser Ludowig von Rom, un angans (sic), dem obgenanten hertzog Otten von Osterrich vnd von Styr, und sinem bruder hertzog Albrechten, und iren chinden, daz hert- zentum (sic) vnd daz land Chernden verschriben sol ze lihen, an allen furzuch, wenne der hochgeborn furste, hertzog Heinrich von Kernden abget vnd stirbet, also, daz auch er dem cheiser beholfen si, vnd dez erben von Kernden, vmb daz oberland vmb die Etsche vnd in dem Yntal, vnd vmb allez, daz der vorgenant von Kernden lazzen hat in den oberen landen. Wolt aber der chunig von Peheim oder anders ieman aintwedern daran irren oder darvmb gen in aufstozzen, so sol einer dem andern wider die oder den, der ez tun wolt, beholfen sin mit allem ernst an geuerde. Wie auch Kernden dem vorgenanten hertzog Otten inwirt, mit chrieg oder an chrieg, daz sol der cheiser erchennen, vnd waz er nach der erchantnuzze sprichet, daz der vorgenant hertzog Otte oder sin erben denne gen dez erben von Kernden

Strana 671
et Moraviae. Annus 1330. 671 thun sulle, daz im zeitlich vnd gelimpflich sei zetun, dez sol er gehorsam sin ; wolt aber der vorgenant keyser Ludowig dem egenanten hertzog Otten daran ze swer sein, so sullen wir siben di vorgenanten vollen gewalt haben darvmb ze sprechen, vnd wez wir vns darvmb erchennen nach vnserm ayde, daz sol der obgenant hertzog Otte gen denselben erben tun vnd volfüren.“ — Der ist geben zu Auspurch an dem Montag nach sand Katerinen tag, do man zalt von Christes geburde dreuzenhundert iar in dem dreizzigstem jar. Kurz, Albrecht der Lahme 340. 1716) 1330, 30 Nov. Pragae. Franciscus de Posenpach judex, Pillungus, Conradus de Luthomericz, Martinus de Egra, Conradus Junossii, Mainhardus Wolframi, Heinricus Theodrici, Nicolaus Albus, Hein- ricus de Thust, Seydlinus de Pyeska, Nycolaus Rotinne, Johlinus Jacobi, Nicolaus frater Bohuzlai, Wolflinus de Posenpach, Wencezlaus Alberti et Frenczlinus Thusenthmark, jurati cives civitatis Pragensis testantur, heredes olim Nicolai Puschonis ad solutionem annuam VIII sexagenarum gr. prag. de hereditate in villa Pocirnycz et heredes Zypotonis de Beneschaw ad solutionem annuam III sexag. et fertonem de hereditate ibidem sita monialibus ad s. Laurentium Pragae teneri. — Not. oc, "quod heredes olim Nicolai Puschonis tenentur et debent de curia et hereditate sua in villa Pocirnycz et de pertinenciis ad ipsam curiam et hereditatem spectantibus, quam possident, soluere et dare singulis annis in omnem eventum virginibus monialibus et conuentui earum ad s. Laurencium Prage —— octo sexagenas cum tribus fertonibus denariorum grossorum pragensium nomine veri census; preterea heredes olim Zypotonis de Beneschaw, conciuis nostri bone memorie, tenentur et debent de curia et hereditate sua ibidem in Pocirnycz, quam possident, tres sexagenas et fertonem dictorum denariorum grossorum monialibus et conuentui earum predictis singulis annis solvere et dare in omnem euentum nomine veri census, videlicet medietatem ipsius census in festo s. Georgii primum venturo, et aliam medietatem in festo s. Galli tunc proxime sequuturo, — — eo tamen patenter expresso, quod Franciscus dictus Kornpuhel, eciam conciuis noster, habet et habere debet super curiam et hereditatem heredum Zypotonis in Pocirnycz predictam decem marcas census annui, sexaginta quatuor grossos predictos pro qualibet marca, sibi et heredibus suis heredumque suorum successoribus annis singulis solvendas et dandas, cuius si quidemcensus solucio et eciam pro ipso censu, si non solueretur suo tempore, impigneracio debet anteferri censui monialium supradicto.“ — Act. Prage a. d. MCCCXXX°, pridie kal. Decembris. Ex orig. c. r. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 1717) 1330, 1 Dec. Avinione. Johannes papa XXII Herbordo de Füllenstein, canonico ecclesiae Olomucensis, pro- videt ad instantiam Wladislai, Poloniae regis, de canonicatu ecclesiae Olomucensis et prae- benda vacatura. — Dat. Avinione kal. Decemb. pontif. a. XV. In eodem modo Welegradensi et Gradicensi abbatibus. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 116. Extr.

Strana 672
672 Emler, Regesta Bohemiae 1718) 1330, 7 Dec. Pragae. Hinco, Olomuc. episc., Bawaro, abbati monasterii Brewnouiensis dat plenam facultatem in ecclesia parrochiali in Raygrad rectores instituendi ac ipsis administrationem spiritu- alium et temporalium ibidem committendi, quando ipsi et quotiens oportunum esse videbitur. — Dat. Prage in curia habitacionis nostre a. d. MCCCXXX°, VII id. Dec. Ex orig. arch. eiusdem mon. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 315. 1719) 1330, 11 Dec. Insprukka. Johann, könig von Böhmen, und graf Heinrich von Vianden schliessen einen vertrag mit Friedrich von Kronberg wegen aufhebung des kaufkontrakts über Neuerburg und Esch und wegen sicherung des von letzterem an dem probst von Lützelburg verübten mordes. Böhmer, Reg. Imp. p. 399, n. 711. 1720) 1330, 20 Dec. (S. 1.). Johannes, archidiaconus Olomuc. disponit testamentarie de rebus suis. — Acta in stuba domus mee MCCCXXX°, in vigilia s. Thome apost. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 316. 1721) 1330, 28 Dec, In Modricz. Hynco, episc. Olomuc. petente Margaretha abbatissa totoque conventu monialium ordinis S. Clarae in Znoyma Liphardum clericum in ecclesia parrochiali s. Michaelis in Znoyma rectorem instituit et plebanum, ipsam ecclesiam sibi cum capella s. Katherinae in castro Znoymensi committens. — Dat. et act. in Modricz a. d. MCCCXXX, V° kal. Jan. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 317. 1722) 1330. Testimonium de reliquiis sanctorum ab Andrea jurisperito de Praga collectis. Nouerint vniuersi presentes litteras inspecturi, quod sub anno d. MCCCXXVI., VII. et VIII. hee reliquie dno. Andree, jurisperito de Praga, sunt per dominos nominatos inferius assignate pro certis sub fide ipsorum ob dei et sanctorum honorem. Primo habuit a domina Sophia abba- tissa ad sanctum Georgium in castro Pragensi, presente d. Hostislao, preposito ipsius mona- sterii, reliquias infra scriptas, scilicet de ligno sancte crucis, Jacobi minoris, Thome apostoli, Oliue virginis, Beatricis virginis, Juliane, Clare, Innocencii, Egidii, Colmanni, Marine, Gothardi. Gedrudis, Erhardi, Sixti, Allexii, Anthonie, Magni martiris, Fabiani, Innocentum, Walpurgis, Cristine, Cecilie, Joseph et Ipoliti, multa alia paria sub suis certis titulis consignata. Item a domino Lupo, ecclesie Pragensis sacristano, de licencia et fauore honorabilis viri domini Henrici, ecclesie Pragensis decani, habuit reliquias sancti Wenczeslai, de scapulis sancte Ludmille et de reliquiis quinque fratrum presentibus testibus infrascriptis Domislao et Allexio presbiteris et custodibus sepulcri scti Wenczeslai et d. Symone, vicario Pragensis prepositi. Item a fratre Johanne, priore fratrum heremitanorum ad sctum Thomam in ciuitate Minori

Strana 673
et Moraviae. Annus 1330. 673 Pragensi, habuit presentibus fratribus Johlino, sacristano ibidem, fratre Symone et multis aliis fratribus reliquias infrascriptas: de ligno sancte crucis argentee cruci inserto parue, coram quo, prout ipse prior in consciencia retulit, prodigia emanarunt, et reliquias scti Georgii, Se- uerine, Cunigundis, Siluestri, Materni, Prisce, Galli et plura paria sub suis certis tytulis locata. Item a fratre Adam, priore Sancte Crucis in Praga, habuit de veste sancte Marie virginis et de reliquiis sancte Hedwigis. Item a fratre Henrico, custode in Strahouia, habuit reliquias: magnam partem de brachio scti Potentini martiris, curialem partem de brachio s. Andree apostoli, dentem scti Wenczeslai et de ipsius sanguine, curialem partem scti Eustachii mar- tiris, curialem partem de brachio scte Kunigundis virginis et regine et Elizabeth virginis et electe, ac vnum paruum brachium et costam pectoris scte Bargarie virginis et martiris, et est vna de numero XI milium virginum, et plura paria nominatis tytulis consignata. Item a preposito in Sderas habuit presentibus priore domus ipsius et fratre Arnoldo crucifero ibidem reliquias sanctorum Philippi et Jacobi et Blasii. Item a d. Hertlino, ecclesie scti Benedicti in Praga plebano, habuit presentibus Hurczkutone sellatore et Johanne quondam Reynhardi, notarii dni Borsonis de Rysenburch, vnam magnam partem de brachio s. Marga- rethe virginis et martiris, que ipsis presentibus de brachio ipsius virginis fuit excissa. Item a domino Gregorio, plebano ecclesie scti Egidii in Praga, habuit presentibus domino Wencze- slao, vicario ibidem, Andrea, dyacono ipsius ecclesie et clerico, Johanne, clerico de Cubito, reli- quias : integrum articulum digiti scti Martini, archiepiscopi Thuronensis et confessoris, magnam costam pectoris scti Wenczeslai martiris, que duo paria fuerunt sub sigillo dni episcopi Pragensis inclusa, vnam magnam costam scti Adalberti, magnam costam de brachio scte Ludmile et de lapide, cum quo fuit sctus Stephanus lapidatus; dentem molarem scte Sco- lastice, vnam costam cum duobus dentibus V fratrum et beati Procopii. Item a fratre Johlino de scto Jacobo ordinis fratrum Minorum in Praga habuit de mann sancti Johannis ewan- geliste et a fratre Jacobo, fratre ipsius in ipso monasterio, habuit de reliquiis scti Christo- phori. Item a dno Nicolao, regine cancellario, plebano in Sbeczna, habuit reliquias scti Emmerammi et Wolfgangi et plura alia paria sub suis tytulis nominata. Item a d. Vlrico, viceplebano ecclesie scti Galli in Praga, quondam plebano in Hossing, habuit reliquias scti Wenczeslai, scte Ludmile et magnam partem de brachio scti Adalberti, quas sub sua con- sciencia et sacerdocio veras esse reliquias asserebat, datas per sacristanum Pragensem domino suo Wernhero, ecclesie Pragensis canonico. Item a dno Michaele, plebano scti Johannis baptiste in Vgesd, habuit partem crinis beate virginis Marie, quam habuit a d. Rygensi archiepiscopo, cui Auinione seruiuit. Item a d. Wenczeslao, plebano ecclesie scti Johannis baptiste in Praga, habuit particulam de ligno scte crucis et aliqua reliquiarum paria sub certis tytulis consignata. Item a d. Conrado, vicario ecclesie scte Marie in Lacu, habuit particulam dentis scti Johannis baptiste, Elizabeth, Martini, Benedicti, et multa alia paria sub suis certis tytulis collocata. Item a dno Wenceslao quondam Rudolphi dicti Cosar, pan- nicide Pragensis, habuit reliquias: magnam partem de brachio scti. Andree et magnam de brachio scti Jacobi maioris et curialem partem de brachio scti Mathei et curialem costam de brachio scti Bartholomei, integrum dentem scti Johannis baptiste, de ligno scte crucis 85

Strana 674
674 Emler, Regesta Bohemiae et de lintheamine domini, Dorothee, Blasii et de pectore scti Nicolai, quas coram dno et fratre Cruce, seniore ad Sanctam Crucem, veras esse reliquias sub sua fide et consciencia asserebat, que admodum ad ipsum a fratre suo Bartholomeo, quondam vicario ecclesie sancte Marie in Tyna et postmodum capellano regis Vencezlai bone memorie, peruenerunt, qui in Vngariam recedens, sibi ipsas reliquit, et dicebat ipsum in Romana curia plus quam per vnum annum stetisse. In cuius rei testimonium ipsius senioris sigillum presentibus est appensum. Item a dno. Wolfgero, Patauiensi decano, habuit reliquias scti Valentini et Max- miliani, qui iacent in Patauia. Item a fratre Johanne crucifero in Horawicz, habuit de cin- gulo beate Virginis et magnam costam de brachio scti Bartholomei, de pectore scte Dorothee et magnam partem de brachio scti Mauricii et sanctorum eius, Anne, matris Marie, et Silvestri. Item ab honorabili viro, fratre Johanne, abbate in Porta apostolorum, habuit de reliquiis sancti Wenczeslai, vnum dentem scte Candide et de reliquiis scte Benigne.“ — Sub anno d. MCCCXXX. Ex orig. arch. cap. Prag. 1723) 1331, 17 Jan. In Ostrow. Sdyslaus abbas, Felix prior totusque conventus monasterii s. Johannis Bapt. in Ostrow quaedam bona sua in provincia Boznensi jure emphiteotico locant. — Not. oc, "quod mo- nasterii nostri condicionem meliorare cupientes bona nostra siue villas nostras sitas in prouincia Boznensi, videlicet Tochowicie opidum, in quo sunt sedecim lanei, in Horzieczansko septem, in Starawoda septem, in Horzieian quinque, in Cleticz quatuor, in Lyssowicz duo, quorum quilibet laneus septuaginta duo iugera strichonum melnicensis mensure continetur, cum omnibus pertinenciis, vtilitatibus et libertatibus, pratis, rubetis, pascuis, rywlis, cultis et incultis, vbi ab antiquo tempore consweuerunt esse taberne, carnifices et pistores, et omnia iura ciuilia, que per d. Wenceslaum, —— regem Bohemie, pro bonis nostris liberalibus circa Slam ciuitatem adiacentibus Tyrpimiechi, vbi sunt octo lanei, duodecim marce censuales annuatim in censu, cum iuribus et minutis, que se extendunt ad quatuor sexagenas annuatim, in Owczar operarios vinee octo cum vinea, quod monasterium et ecclesia Slamensis vtebatur ad duodecim sexagenas infra annum, silua Dolime quinque lanei, quid (sic) solueret sex sexagenas, septuaginta duobus subsidibus in suburbio ante Slam, qui soluerunt octo sexagenas, tribus molendinis per tres sexagenas infra annum soluendis, duo ortus, quilibet soluebat per marcam, arature due in bona hereditate sex lanei, quatuor laneos ciuitati Slamensi adiunxit, qui soluerunt octo sexagenas et duo lanei tantum ecclesie Slamensi remanserunt; molendinum sub monte Petrino, quod soluebat septem sexagenas, que taxata et estimata fuerunt per barones terre ad sexaginta sexagenas minus duabus sexagenis, nobis et monasterio nostro sunt in permutacionem data, collata et assignata ac suo regali priuilegio confirmata et firmiter roborata, prehabito super eo maturo consilio et habita plena licencia — — domini nostri Johannis, regis Boemie, — — locauimus jure emphiteotico Buzkoni judici et pueris suis legittimis ac pauperibus nostris communiter omnibus et eorum heredibus et generacioni ipsorum, nullum penitus ab ipsis de solucione excipiendo, in eadem hereditate manere vo-

Strana 675
et Moraviae. Annus 1331. 675 lentibus bona predicta perpetuo possidenda, — — recepta ab eis pecunia de quolibet laneo de Tochowicz et duabus villis Horziczansko et Starawoda per quatuor sexagenas et de duabus villis Horzieian et Cletitz per tres sexagenas, de Lyssowicz vero nichil. De qua pecunia ad mandatum domini regis Johannis d. Stephano, terre notario, quinquaginta sexagene, d. Petro decem, Maczkoni monacho viginti due, Kowanoni triginta sunt assignate sub condicionibus et ordinacionibus infrascriptis per nos inviolabiliter obseruandis; imprimis siquidem pro- mittimus ipsis et eorum heredibus bona nostra predicta numquam a monasterio alienare neque vendere neque permutare, nisi sit de voluntate domini regis et assensu. Volomus (sic) eciam, vt sicut nos ipsis promisimus, ita nobis promiserunt viceuersa eisdem litteris, sic quod nullas vias querere debeant, nec attemptare a nobis et a monasterio nostro recedendi neque per exsolucionem propriam neque per amicos, sicut olim facere et attemptare consweuerunt, quod si aliquis ipsorum attemptare presumpserit contra hanc ordinacionem nostram, ab omni iure suo sit absolutus et in perpetuum cadat a sua iurisdiccione, infidelis et perfidus ubique locorum habeatur; censum vero de quolibet laneo, quando tuicio d. Petri preteribit, in festo s. Georgii XXXII gr. et in festo s. Galli XXXII gr. soluere tenentur aliis iuribus omnibus pretermissis, excepta steura domini regis generali. Et si dominus rex aliquod subsidium a monasterio paruum vel magnum exposcet, sicut in aliis pauperibus nostris, prout leuius et graciosius poterimus, requiremus, ad- dito hoc, quod si nos vel successorem nostrum pro aliqua necessitate in Tochowicz venire con- tinget, ipsi prouidere in expensis tenentur, et cum berna generalis occurreret, si nos summam fecerimus, pro ipsa nobis cum aliis hominibus nostris persoluant, si vero non, sicut sciunt et possunt, de voluntate nostra personaliter euadant, et si aliquam hereditatem suam vendere continget, nulli de clientibus vendere liceat nisi suo simili eodem iure de consensu nostro et nostra voluntate. Quod si dominus rex veniens in propria persona ad monasterium fecerit expensas, sicut alii homines nostri subsidium dare tenentur; nullum itaque pro seruo exci- pimus de solucione, sed quemcunque voluerimus, pro seruo constituemus, quam diu nobis placebit, preter duos homines cum quadraginta quinque strichonibus, quos d. Albertus pro peccatis suis deo et s. Martino et sanctis eiusdem ecclesie perpetuo contulit, nullus habeat aliquid cum ipsis, tantum plebanus, et in perpetuum sint plebano subiecti.“ — — Act. et dat. in Ostrow a. d. MCCCXXXI°, XVI° kal. Februarias. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. Mus. Boh. 1724) 1331, 22 Jan. Avinione. Johannes papa XXII regem Bohemiae non de suo beneplacito Florentinis scribit ad partes Italiae secontulis se. — Johannes etc. "dilectis filiis prioribus artium, vexillifero iustitie, populo et communi Florentinorum salutem et apostolicam benedictionem. Litteras vestras, per quasnobis nunciare certos rumores earum partium curavistis, benigne recepimus et earum intel- leximus seriem diligenter. Sane quia inter cetera littere huiusmodi continebant, quod magni- ficus princeps Joannes, rex Boemie illustris, nuper ad civitatem veniens Tridentinam asseruit, quod ad partes Italie se de nostro beneplacito conferebat, scire vos et quosvis alios fideles volumus, quod nec de beneplacito nec de conscientia vel licentia nostra ad partes supradictas 85*

Strana 676
676 accedit. Ceterum hoc, quod de subsidio gentis armigere per venerabilem fratrem nostrum Bertrandum, episcopum Ostiensem, apostolice sedis legatum, vobis exhibendo in eisdem adiecistis litteris, vestre prudentie respondemus, quod si presentis conditionem temporis ac negotiorum et necessitatum onus, quibus nos et ipsa ecclesia dictusque legatus grauantur presentialiter, in examine rationis revolveritis diligenter, nobis et ipsi ecclesie dictoque legato potius compatiendo super hiis offeretis et exhibebitis oportunum, sicut credimus, subsidium, quam a nobis et ecclesia prelibata dictoque legato illud duxeritis postulandum. Quare nos et prefatum legatum habeatis quantum ad presens rationabiliter, quesumus, excusatos, cum intendamus vobis loco et tempore oportunis, quantum commode poterimus, subvenire.“ — Dat. Avinione XI kal. Febr., pontif. a. XV°. Ficker, Urk. zur Gesch. des Römerzuges K. Ludwig des Baiern p. 150, n. 307. — Böhmer, Reg. Imp. p. 224, n. 215. Emler, Regesta Bohemiae 1725) 1331, 31 Jan. Avinione. Johannes papa XXII Florentinis quendam processum, quem contra Gerardum de Spi- nulis fecit, ab archiepiscopo Pisano ac Florentino et Lucano episcopis publicandum destinans eos hortatur, ut tanquam viri fideles et strenui in devotione ecclesiae persistant, scituri pro- certo, „sicut alias vobis intimasse meminimus, quod rex Boemie ad partes Italie de bene- placito, conscientia et voluntate nostra non venit.“ — Data Avinione II kal. Febr., pontif. nostri a. XV°. Ficker, Urk. zur Gesch. des Römerzuges K. Ludwig des Baiern p. 150. 1726) 1331, 1 Febr. Brixiae. Johann, könig von Böhmen, ernennt den ritter Franchino Rusche zu seinem vicar in stadt und bisthum Como. Böhmer, Reg. Imp. p. 335, n. 499. 1727) 1331, 9 Febr. Bergamo. Johann, könig von Böhmen, investirt den Manfred Lando aus Piacenza, sohn des Galvano, mit land und castell Zavarello. Böhmer, Reg. Imp. p. 399, n. 712. 1728) 1331, 10 Febr. Luthmericz. Mathias dictus de Conyeth judex, Petrus de Gabylona, Pezholdus filius Vthae, Henricus Tzinner, Hildebrandus, Thetico Ysenrich et Jacolinus de Sandow, jurati civitatis Luthomericensis, resignationem curiae in Buschewicz ecclesiae Dogzanensi factam a Gotcelino attestantur. — Not. oc, "quod IV scampnis secundum consuetudinem terrae in judicium ordi- natis nobis examini pleno et contestato insedentibus, discretus vir et honestus Gotcelinus dictus de Buschowicz, concivis noster, coram nobis inter ipsa IV scampna judiciaria consti- tutus curiam suam haereditariam censualem ecclesiae Dogzanensis, sitam in Buschewicz, cum agris, pratis, hominibus et judicio ac cum omnibus, quae ad dictam curiam de jure perti-

Strana 677
et Moraviae. Annus 1331. 677 nere videntur, matura praehabita deliberatione de consensu uxoris suae Katherinae ac ami- corum suorum omnium venerabili viro d. Theoderico praeposito et suae dictae ecclesiae Dogzanensi coram nobis inter dicta IV scampna judiciaria haereditarie et libere resignavit perpetuis temporibus possidendam. Dictus etiam Gotcelinus omni juri, quod sibi aut suis amicis competit aut competere videretur, ibidem coram nobis voluntarie renuntiavit, quibus- libet instantiis et inpetitionibus in futurum penitus procul motis, tali interveniente contractu, videlicet ut dictus d. praepositus istam eandem curiam cum curia illa, quam ibidem d. Symon, quondam praepositus supradictae ecclesiae Dogzanensis, a Petro fratre dicti Gotcelini haere- ditarie redemit, ipsi jam dicto Gotcelino dimitteret et conferret ad vitae suae tempora sub censu annuo possidendas. Venerabilis itaque d. Theodericus, praepositus supradictus, maturo habito consilio, consensu et bona voluntate totius conventus ecclesiae supradictae plenius annuente, praedictas duas curias sic unitas cum agris, pratis, hominibus, judicio et omnibus, quae ad dictas duas curias sive bona de jure pertinere noscuntur, praeter silvam, pomerium et insulam majorem et praeter parochiam cum omnibus appenditiis suis et juribus et praeter unam aream cum suis agris, quam dictus d. praepositus pro silvae suae custode reservavit, ibidem dicto Gotcelino, concivi nostro, dimisit et contulit ad vitae suae tempora possidendum adhibitis conditionibus subnotatis, scilicet quod ipse Gotcelinus singulis annis a data prae- sentium dicto d. praeposito et suae ecclesiae supradictae dare debet et tenetur in censu VII sex. gros. den. prag. terminis infrascriptis, videlicet in festo b. Georgii quartam dimi- diam sexagenam et in festo b. Martini quartam dimidiam sexagenam. Quem censum si in terminis praemissis integraliter non persolverit, statim sequenti die in XXX grossis monetae praedictae, poenae nomine, punietur; et si infra XIV dies inmediate sequentes poenam cum censu non persolverit, XXX gros. poenae iterum subjacebit, et sic de tertia poena fiet, si negligens fuerit inventus, et ex tunc praepositus supradictus vel sui successores, qui pro tempore fuerint, tam pro poenis, quam pro censu in dictis bonis impignorandi liberam pote- statem habebunt, omni rebellione seu contradictione cessante. Praeterea compromissum est in contractu conventionis praedictae, quod dictus Gotcelinus censum praedictum dicto d. prae- posito et suis successoribus singulis annis sine diminutione solvere debet et tenetur terminis supradictis, omnibus eventibus et casibus adversis omnino exclusis, excepto, quod absit, si princeps extraneus terram seditiose intraret et dicta bona cum bonis provinciaé adjacentis omnino destrueret, tunc illo anno dictus Gotcelinus a censu liber erit. Si vero pars dictorum bonorum destructa fuerit, aliqua parte illaesa manente, de parte non laesa censum dabit, juxta quod dampni quantitatem aestimaverint homines fide digni. Praesentibus inseri est provisum, quod dictus Gotcelinus cum pomerulo serusorum, quod prius habuit, partem silvae adjacentis sibi distinctam, insulam etiam ultra Egram ibidem et insulam parvam jacentem in Egrae fluvio suis usibus vendicabit. Ceterum piscari et piscium clausuras, quae vach vulgariter vocantur, facere potest in fluvio Egrae in latum et in longum, sicut ad supradicta bona de jure pertinere videtur, sed in lacubus ibidem sine praesentia praepositi vel sui nuntii piscari non debet, et quidquid deus ibi administraverit, medium per nuntium praepositi in claustrum mittet et sibi medium reservabit. Item d. Theodericus praepositus supradictus

Strana 678
Emler, Regesta Bohemiae 678 vel sui successores dicto Gotcelino aut suis pauperibus hominibus in nullum eventum debent collectam imponere sive sturam. Insuper praesentibus est assumptum, quod ipse Gotcelinus supervenientibus casibus quibuscumque non potest nec debet dicta bona vendere, alienare aut exponere sine supradictae ecclesiae praepositi prius habita licentia speciali. Praeterea dictus Gotcelinus ad illos agros, quos aratro suo coluit ante praesentem contractum, de bonis illis, quae cum bonis prius habitis ex novo a praeposito supradicto suscepit, medium etiam laneum colere debet ad usus suos, quamdiu vixerit, ut aratri sui valentior sit cultura. Reliquos vero dictorum bonorum agros potest rusticis locare sub censu ad suae libitum voluntatis. Item assumptum est, quod si dictus Gotcelinus censum dictorum bonorum rece- perit ante debitos terminos superius expressos, et contingeret ipsum d. disponente ante eundem terminum census collecti diem claudere extremum, tunc praepositus supradictus vel suus successor in bonis mobilibus ibidem inventis censum eundem recuperare debet et potest. Et si dicta bona mobilia ad amicos dicti Gotcelini prius pervenerint, quam supra- dictae ecclesiae praepositus de tali censu fuerit securatus, tunc illi, ad quos ipsa bona mo- bilia pervenerint, eundem censum ipsi praeposito solvere tenebuntur. Sed si dictus Gotce- linus debitum terminum census ejusdem vivus apprehenderit, tunc quod hic motum est, de praeventione termini sit quietum. Insuper praesentibus est annexum, quod si quemquam dicta bona impetere contingeret, tunc supradictorum bonorum mediam partem, illam vide- licet partem, quam cum bonis prius habitis a supradicto praeposito ex novo suscepit, tenetur et debet dicto Gotcelino ipse praepositus disbrigare, hoc excepto, si ipsius Gotcelini propria causa sive culpa eadem bona fuerint inbrigata. Postquam vero dictus Gotcelinus ad vitae vesperam pertingens migraverit ab hac vita, domino sic volente, tunc omnia bona supradicta, tam prius haereditarie habita quam etiam a d. Theoderico praeposito supradicto ex novo sus- cepta cum omnibus aedificiis ibidem inventis et cum seminibus seminatis et non seminatis in terra et supra terram, tam in orreo quam in agro, et cum universis insuper ibidem re- pertis, exceptis equis, pecoribus, aucis, pullis et quidquid vivit, ad supradictae ecclesiae Dog- zanensis gremium sine omni refusione pecuniae libere revertentur in animarum Pezholdi et Irmetrudis, dicti Gotcelini parentum, ipsius etiam Gotcelini et conjugis suae Katherinae testamentum et remedium sempiternum, omni inpetitione seu contradictione puerorum suorum, si quos habuerit, aut amicorum seu propinquorum suorum omnium, quos reliquerit super- stites, minime valitura.“ — Dat. in Luthmericz a. d. MCCCXXXI, IV idus Febr. Ex orig. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 1729) 1331, 12 Febr. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, nato quondam Reynardi; fit ei gratia de praebenda ad collationem episcopi et capituli Pragensis pertinente. — Dat. Avinione II id. Febr.; pontif. a. XV°. Dudík, Iter Rom. II, 116. Extr.

Strana 679
et Moraviae. Annus 1331. 679 1730) 1331, 17 Febr. Cremonae in palatio mercadanthie. Johann, könig von Böhmen, ernennt Johann, den sohn des Peter de Landulphis von Pavia, zu seinem rath und hofgesinde. Böhmer, Reg. Imp. p. 195, n. 144. 1731) 1331, 17 Febr. Cremonae. Johann, könig von Böhmen, ernennt den Johann, sohn des Peter de Landulphis von Pavia, utriusque iuris peritum, consiliarium, iudicem ac familiarem suum, zum syndicus und moderator seiner beamten in Brescia, Cremona und Bergamo bis auf seinen widerruf und gibt demselben umfassende instruction. Böhmer, Reg. Imp. p. 195, n. 143. 1732) 1331, 18 Febr. (S. 1.). Zmiel und Schenke von Leuchtenburch bekennen, dass ihr burggraf von Vetaw namens Bounken drei lehen zu Hafnerluwen, die er von ihnen bekommen hatte, verkauft habe an Konrad von Wettaw, burggrafen zu Vreinstain, um 141/2 mark grosser phenninge. — Gegeben 1331, an dem montag in der ersten vast wochen. Ex orig. arch. march. Mor. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 318. 1733) 1331, 21 Febr. Avinione. Johannes papa XXII episcopo Olomucensi et abbati Brevnoviensi, ut conferant Seba- stiano Witkonis praebendam ecclesiae Pragensis, si vacat. — Dat. Avinione IX kal. Martii, pontif. a. XV°. Dudík, Iter Rom. II, 116. Extr. 1734) 1331, 21 Febr. Avinione. Johannes papa XXII Onsoni de Tachow, canonico ecclesiae Wyssegradensis; corri- gitur quidam error in literis gratiae sibi factae de dicto canonicatu et praebenda vacatura. Usa est nempe curia Romana in dictis literis gratiae terminis: ruralis archidiaconatus Beli- nensis ecclesiae Pragensis, pro: ruralis archidiaconatus Belinensis, Pragensis dioceseos. Ex errore hoc impugnabatur Onsoni canonicatus, et propterea papa, ut error corrigatur, novas emittit literas. — Dat. Avinione IX kal. Martii, pontif. a. XV°. Dudík, Iter Rom. II, 117. Extr. 1735) 1331, 21 Febr. Avinione. Johannes papa XXII episcopo Pragensi committit, ut Protivae Ulrici de Neumyetel militis, et nobili Scholasticae, filiae Sbislai de Mendico, dispensat super matrimonio de novo contrahendo. — Dat. Avinione IX kal. Martii, pontif. a. XV°. Dudík, Iter Rom. II, 117. Extr.

Strana 680
680 Emler, Regesta Bohemiae 1736) 1331, 26 Febr. Cremonae. Johannes, B. et Pol. rex, Lucemburg. comes, civitatum Brixie, Cremone oc dominus, vicariis, judicibus, rectoribus aliisque officialibus suis nec non consiliis, communibus et homi- nibus civitatis Cremone mandat, ut bona ecclesiae Cremonensis ab ipsis occupata dictae ecclesiae restituant. — "Volumus etiam et mandamus, quod castra et terre Iovisalte et Pla- tine cum iuribus et pertinentiis ad dictum episcopatum spectantibus in eisdem castris et terris pro nunc eidem episcopo libere dimittantur. Custodiam tamen turris et roche de Pla- tina pro conservatione status pacifici dicte terre nobis et nostre ordinationis beneplacito reseruamus." —— Datum Cremone anno a nativitate domini MCCCXXXI, die XXVI Februarii. Böhmer, Acta Imp. p. 722, n. 1030. 1737) 1331, 26 Febr. In Olomuc. Jenczo decanus, Sboro praepositus, mag. Johannes archidiaconus totumque capitulum Olomucense testantur, Ortwinum, decanum Cremsiriensem et canonicum Olomucensem, Hyn- lino dicto Swebel de Coyetyn et eius heredibus vendidisse judicium in villa Chrenowicz, quod quondam Rudlinus judex cum omnibus minoribus culpis se ad LX parvos denarios extenden- tibus et tertio denario maiorum culparum nec non laneo et taberna ibidem liberis cum piscariis ex donatione Conradi, quondam episcopi Olomuc. possedit. — Dat. in Olomuc in cap. generali MCCCXXXI°, fer. III post Cathedram s. Petri. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 319. 1738) 1331, 26 Febr. Avinione. Johannes papa XXII Petro Peregrini, canonico monasterii Luthomislensis, Premonstra- tensis ordinis; fit ei gratia ad collationem abbatis monasterii Luthomislensis Pragensis dioceseos. — Dat. Avinione IV kal. Martii, pontif. anno XV°. In eodem modo decano Olomucensi. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 117. Extr. 1739) 1331, 4 Mart. Avinione. Johannes papa XXII Sebastiano de Tassanio (sic); fit ei gratia in ecclesia Olomu- censi. — Dat. Avinione IV non. Martii, pontif. a. XV°. Dudík, Iter Rom. II, 117. Extr. 1740) 1331, 5 Mart. Parme in episcopali palatio. Johann, könig von Böhmen, belehnt die gebrüder Roland, Marsilius und Peter de Rubeis mit ihren besitzungen. Böhmer, Reg. Imp. p. 195, n. 145. 1741) 1331, 18 Mart. Brunae. Johannes de Ror judex et jurati cives in Brvna, arbitri electi, componunt litem inter Fridericum abbatem et conventum monasterii Welereddensis ex una et cives Redizchenses

Strana 681
et Moraviae. Annus 1331. 681 parte ex altera ortam super quodam molendino per ipsos cives constructo. — Dat. et act. Brvne a. incarn. d. MCCCXXXI°, proxima feria secunda post dominicam quadragesimalem, videlicet Iudica me Deus. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 319. 1742) 1331, 21 Mart. Avinione. Johannes papa XXII decano et capitulo ecclesiae Wyzegradensi extra muros Pra- genses. "Cum vos in solutione certe pensionis annue, in qua nostre camere teneri noscimini, per aliqua tempora cessaveritis, sicut accepimus, prelibate camere facienda, discretionem vestram attente requirimus, vobisque nichilominus per apostolica scripta mandamus, quatinus pensionem eandem pro toto tempore, quo ab eius solutione cessastis, . . episcopo Olomucensi pre- dicte camere recipienti nomine integraliter persolvatis. Nos enim prefato episcopo petendi, exigendi et recipiendi a vobis pensionem predictam, vosque quitandi plenius et etiam ab- solvendi de hiis, que inde sibi duxeritis assignanda, plenam per alias litteras concedimus facultatem. — Dat. Avinione XII kal. Aprilis, pontif. a. XV°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 320. — Dudík, Iter Rom. II, 117. Extr. 1743) 1331, 21 Mart. Avinione. Johannes papa XXII episcopo Olomucensi mandat, ut a decano et capitulo ecclesiae Wyzgradensis quandam summam annuae pensionis, in qua teneri noscuntur camerae papali, exigat. — Dat. XII kal. Apr. pontif. anno XV°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 321. — Dudík, Iter Rom. II, 117. Extr. 1744) 1331, 23 Mart. Pragae. Hynco, episc. Olomuc., fr. Nicolaum a Jutta, priorissa sanctimonialium monasterii b. Mariae Magdalenae in Dalecicz, praesentatum constituit plebanum in ecclesia parrochiali ibidem in Dalecicz. — Dat. Prage a. d. MCCCXXXI°, X kal. Apr. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 321. 1745) 1331, 3 Apr. Bastogne. Jean, roi de Bohême et de Pologne, comte de Luxembourg, accorde des lettres de franchisse à la ville de Bastogne. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XXII, p. 34. 1746) 1331, 10 Apr. Parmae. Johannes, rex B. et Pol. Lucemburg. comes, Brixie etc. dominus, Francisco Dandulo, Venetiarum, Dalmatie atque Chroatie duci et quarte partis et dimidie totius imperii Ro- manie domino. "Licet alias illustri amicitie vestre notum facimus ordinem per nos scriptum super securitate itineris aque Paudi, ut eadem securitas vestre magnificentie et mercatoribus Venetiis commorantibus clarius innotescat, vobis tenore presentium duximus nuntiandum, 86

Strana 682
682 Emler, Regesta Bohemiae quod castrum Guastalle positum super Paudum, ex quo forsan mercatoribus aliqua dubietas imminebat, nuper habuimus ipsumque ob securitatem predictam a gentibus nostris equestribus et aliis facimus cum diligentia custodiri. Propter quod et alia, que pro dicta securitate sol- licitudo regia procuravit, per aquam Paudi predictam mercatoribus quibuscunque et mer- cantiis et mercibus liber et tutus undique patet transitus et conductus. Super quibus et aliis potentie nostre verbali relatione difusius explicandis providum virum Guidonem de Sala, familiarem nostrum dilectum, ad vos censuimus destinandum, cuius relatibus fidem velitis indubiam adhibere." — Data Parme die X mensis Apr. XIV indictionis. Böhmer, Acta Imperii 723. — Idem Reg. Imp. p. 298, n. 401. 1747) 1331, 10 Apr. Parmae. König Johann von Böhmen, graf von Luxemburg und herr der Stadt Brescia, ver- pfändet dem Friedrich von Castelbarco, provicär in Brescia, und seinen brüdern Azzo, Wil- helm und Markobrun für die ihm am 14. Jänner nähml. jahres von diesen brüdern geliehenen 12.000 fl. das schloss und güter in Govardo, schloss und güter in Bovarno in der Valsabtia, schloss und güter zu Manerva bei Salò auf dem Gardasee, schloss und güter in Scovolo, die güter und dörfer Portesio und Salò, die schlösser und güter in Gardone und Maderno, die güter und dörfer Toscolano, Gargnano, Tremosine, alle bei Salò, dann Limone mit allem zugehör, herrschaft und gerichtsbarkeit mit der bedingung, dass, wenn der könig im laufe der nächsten drei Jahre die genannte summe von 12000 fl. den genanten brüdern nicht zurückstellt, sie, ihre söhne und erben, mannes- und weibesgeschlechtes, als mit den genannten gütern, dörfern und schlössern belehnt zu betrachten seien. — Dat. Parma am 10 April 1331. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 861. Extr. 1748) 1331, 10 Apr. Teschen. Kazimir, herzog von Teschen, bestätigt den verkauf der schölzerei zu Karwin oder Arnolssdorff durch den scholtiss Johann an Heinrich von Stubnize. — Dat. zu Teschen den 10 Aprilis im J. 1331. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 862. 1749) 1331, 11 Apr. Avinione. Johannes papa XXII Laurentio Jacobi de Bruna; fit ei gratia in ecclesia Pragensi. — Dat. Avinione III id. Aprilis, pontif. a. XV. Dudík, Iter Rom. II, 117. Extr. 1750) 1331, 17 Apr. Vertrag zwischen dem papste Johann XXII und könig Johann von Böhmen. König Johann ist in die Lombardei gekommen und hat drei städte eingenommen und im besitz: Parma, Regium, Mutina, zum präjudiz der römischen kirche, der jene städte gehörten. Die information über das bestehende rechsverhältniss nahm der könig aber an, übertrug die städte

Strana 683
et Moraviae. Annus 1331. 683 und wünschte sie im namen der kirche fortan zu besitzen. Der papst neigte sich diesem wunsche zu in der annahme, wenn er hochherzig handle, werde die treue und ergebenheit des königs gegen die kirche noch gestärkt werden und weder für die kirche nocb für Italien würden daraus nachteile entstehen, vielmehr vorteile für beide. Er belehnte also könig und seine nachfolger mit den drei städten und ihren gebieten und gerechtsamen unter der bedin- gung, dass der könig ihm das homagium, die fidelitas und alle kapitel, welche der lehenseid einschliesst, leiste und dass seine nachfolger in dem lehnsbesitze dasselbe thun. Ferner soll der könig die kapitel garantieren, die er vor der ankunft in der Lombardei durch seine nuntien der römischen kurie selbst angetragen hat, nämlich dass er, wenn er die Lombardei besitze oder nach verlust wieder erobere, und rebellen gegen die kirche dort finde, diese mit all seiner Macht zum gehorsam gegen den papst und die hl. kirche zwingen und sie verfolgen werde, wenn sie fliehen wollten. Ferner dass er der kirche die ihr durch die tyrannen in der Lombardei entzogenen rechte auf dem kürzesten wege restituieren helfen, und namentlich auch den klerus gegen unrecht schützen und das an demselben verübte unrecht rächen wolle. Ferner, dass er alle güter, rechte und freiheiten des klerus jeden ranges, und zwar des ordens- und des weltklerus, schützen und allen kirchen, kathedralen und andern kirchen in den wahlen, postulationen, nominationen und provisionen die volle freiheit wahren wolle. Ebenso will er die kirche ihre gerichtsbarkeit üben und alle vor ihr forum gehörigen pro- cesse frei verhandeln und führen und bei appellationen an den römischen stuhl sowohl die appellanten als die appelati frei zur kurie ziehen lassen. Die zwei söhne des königs sollen sich für diese leistungen mitverbürgen und einen eid darauf leisten. Ferner verspricht der könig, dass er und sein nachfolger im lehen die gebiete der kirche in der Lombardei schützen und dass sie nirgends ein kapitaneat oder dominium oder anderes amt auf diesem gebiete annehmen ausser mit lizenz und zustimmung des papstes und ebenso auch nicht in Tuscien. Diejenigen, welche im namen der kirche sub obedientia temporali gebiete inne haben, ver- sprechen auch ihrerseits, das gebiet des königs zu achten und nicht zu besetzen. Der könig verpflichtet sich ferner, nie das königreich Sizilien oder andere länder, welche der könig von Sizilien besitzt und namentlich in Piemont und der Lombardei besitzt, zu besetzen oder zu verletzen. König Johann hat sich aber das recht gewahrt, wenn der könig von Sizilien ihn bekriege und sein gebiet angreife, sich zu wehren und vergeltung zu üben. Der papst hat seinerseits erklärt, dass er nie einen krieg zwischen beiden königen gestatten werde. Auch verspricht der könig speciell die Mailänder nicht anzugreifen, wenn sie selbst keinen krieg erregen und ilim restitution und satisfaction für geschehene beraubung und verletzung geben. Der papst will unter allen umständen keinen krieg zwischen beiden parteien zugeben und verspricht, wenn keine ausgleichung sonst erfolgt, das justitiae complementum. Den besitz des lehens hat der könig selbst zu verteidigen und der papst ist zur stellung von hilfstruppen oder zur wiedereroberung nicht verpflichtet. Ferner verspricht könig Johann, Ludwig dem Baier nie anzuhangen und ihm nie hilfe zu leisten, ihn nie als könig oder kaiser extra gratiam ecclesiae anzuerkennen, vielmehr 86*

Strana 684
684 Emler, Regesta Bohemiae wenn es nötig wäre, dem papste und der kirche gegen ihn zu helfen. Der könig behauptet, dem Ludwig nie die fidelitas und das homagium geleistet zu haben und will es ihm auch in zukunft nicht leisten. Erfüllt der könig diese versprechungen nicht, so verliert er jedes recht auf das lehen. Der sohn des königs, Karl, übergibt dem papst oder dessen bevoll- mächtigten die stadt Lucca und was er sonst von dem territorium und distrikte der stadt besitzt zur ganz freien disposition. Das alles soll geschehen bis zu dem feste des erzengels Michael im September. Der papst wird unterdes auch den frieden zwischen dem könig Johann und dem könig von Sizilien, sowie zwischen Johann und Florenz, und mit anderen, mit welchen der könig von Böhmen im zwiespalt ist, kräftig zu vermitteln bemüht sein. Der papst und der könig von Böhmen geben einander das versprechen der gegenseitigen leistungen schriftlich. Die eidesleistung der söhne des königs erfolgt, sobald es füglich ge- schehen kann, nach der belehnung (facta investitura). Nach der investitur und eidesleistung werden noch literae in meliore forma ausgestellt. Der könig wird von nun an in allen zwistigkeiten mit dem könige von Sizilien dem urteilsspruche des papstes sich fügen, unter der bedingung jedoch, dass der könig von Sizilien dem spruche sich gleichfalls unterwirft. Diesen letzten punkt beschwor der könig von Böhmen die hand aufs evangelium gelegt und versprach ferner, dass er alles, was in den vorhergehenden kapiteln ihn verpflichte, treu in der art und form, wie man übereingekommen, halten und erfüllen wolle. Und auch der papst ver- sprach alles und jedes, was ihn darin verpflichte, in derselben weise zu halten; auch befahl er über alles dies unum vel plura publica instrumenta zu machen. Endlich kamen sie überein, dass der könig von Frankreich von diesen conventiones zwischen ihnen in kenntnis gesetzt werden solle, — ut sciatur, an vellet intendere ad quendam tractatum alias secum habitum super statu patrie Lombardie, quod, si voluerit, in casu, in quo tractatus compleretur, pre- dictus Johannes, d. rex Bohemie, sibi dictas tres civitates dimittere teneatur. Preger, Beiträge und Erörter. zur Gesch. des deutschen Reiches in den J. 1330—1334, p. 63. 1751) 1331, 30 Apr. Parmae. Johann, könig von Böhmen, nimmt den Nicolaus Toscarus wegen dessen ausge- zeichneter verdienste um ihn zu seinem ritter, rath, vertrauten und hausgenossen an. Böhmer, Reg. Imp. p. 399, n. 713. 1752) 1331, 1 Maii. (In Melnico.) Wencezlaus judex, Jan Kosler, magister civium, Jenczo de Pyrnis, Nicolaus Cvnadi, Danyel, Vlricus sartor, Petrus Mettelicz, Cvnczlinus carnifex, Hermannus Pabenberger, Johannes Springinsgut, Paulus sutor, Hermannus Leysintryt, Cvnczet Crabern jurati Melniczensis civi- tatis attestantur donationem census molendini sororibus sanctimonialibus s. Laurentii Pragae factam a regina Elyzabeth. — Not. oc, "quod inclita domina nostra, d. Elyzabeth, Bohemie et Polonie regina, in remedium anime sue suorumque successorum, praeteritorum ac futu- rorum, censum molendini siti in paruo flumine cum IV rotis, videlicet septem fertones, sana mente et corpore existens, sororibus et sanctimonialibus monasterii s. Laurentii ordinis

Strana 685
et Moraviae. Annus 1331. 685 fratrum Predicatorum in Praga, singulis annis recipiendum donauit perpetuo et legauit occa- sione seu impedimento quorumlibet suorum successorum non obstante, exceptis exaccionibus et steuris, ciuitatem nostram prius dictam racione dominii vel necessitatis cuiuslibet ipsam tangentibus, de quibus ipsum molendinum non exemit, sed precepit, ut sicut alia bona ipsius ibidem iacencia soluunt, sic et istud perpetuo soluat integraliter et complete.“ — Acta sunt hec a. d. MCCCXXXI°, in die ss. Philippi et Jacobi. Ex orig. bibl. Prag. 1753) 1331, 3 Maii. Pragae. Bernardus, praepositus ecclesiae Boleslauiensis, consentientibus capitulo Boleslauiensi et Johanne, episc. Pragensi, tres laneos agrorum, quos in villa fratrum Cruciferorum cum stella hospitalis s. Francisci in pede pontis Pragae nomine Masowitz prope Znoymam habuit, summo magistro fratri Ulrico totique conventui fratrum Cruciferorum cum stella ordinis s. Augustini in pede pontis Pragensis vendit pro X sexag. den. gr. prag., pro qua pecunia adjunctis aliis pecuniis, quas pro aliis venditis possessionibus recepit, in usus praepositurae suae contulit in locum illarum possessionum multo utiliores possessiones, scilicet Ottwowitz, Vgezdecz et Sasam. — Acta in domo Pragensi praedictorum Crucigerorum cum stella a. MCCCXXXI°, V non. Maii in praesentia — — d. mag. Thomae, archidiaconi Prag. d. papae capellani, Mathaei, praepositi Pontensis, mag. Wolkini, decretorum doctoris, Nicolai, schola- stici Boleslaviensis. Consensum praebuerunt Jaroslaus decanus, Nicolaus scholasticus, Joannes custos totumque capitulum Boleslauiensis ecclesiae. Ex orig. arch. praepos. S. Hippolyti Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 322. 1754) 1331, 12 Maii. Avinione. Johannes papa XXII regi Boemiae Johanni, quod nuntii sui, quos misit, respondebunt de rebus diversis praesertim de Bavaro oretenus. — Dat. Avinione IV id. Maii, pontif. a. XV°. Dudík, Iter Rom. II, 118. Extr. 1755) 1331, 13 Maii. In Ywanschicz. Mechtildis abbatissa, Agnes priorissa, Hedwigis subpriorissa totusque conventus Vallis s. Mariae in Ozlauia et mag. Sdizlaus, rector ecclesiae in Droscowicz, mag. Petrum de Wockinstad, plebanum de Prerouia, eligunt arbitrum pro dirimenda lite super decimis villae Droscowicz. — Act. in Ywanschicz a. d. MCCCXXXI°, proxima feria II post Ascensionem domini praesentibus Fridrico, abbate Welegradensi, Walthero de Wolframskirk praeposito, Heinrico de Wolframicz rectore nec non Salomone, vicario perpetuo in Ywanschicz. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 323. 1756) 1331, 14 Maii. Parmae. Johannes, Boh. rex declarat, quod cives Ratisponenses a festo Pentecostes intra biennium per regnum Bohemie comitatumque Lucemburgensem tute et secure cum omnibus

Strana 686
686 Emler, Regesta Bohemiae mercacionibus et mercimoniis ire, redire et morari possint. — Dat. Parme feria tertia ante festum Penthecostes proxima. Reg. Boica VI, p. 371. — Böhmer, Reg. Imp. p. 195, n. 146. 1757) 1331, 15 Maii. (Pragae). Decretum judicis, juratorum et communitatis Pragensis de pavimentatione civitatis. — „Nos Franciscus de Posenpach judex et Conradus dictus Gynochsel, Martinus de Egra, Conradus de Luthomericz, Meinhardus Wolframi, Henricus Theodrici, Nicolaus Albus, Hen- ricus de Thust, Seydlinus de Pyezka, Johlinus Jacobi, Nicolaus frater Buzlai, Wencezlaus Alberti, Frenczlinus Tusenthmark et Nicolaus Rotinne iurati et tota communitas ciuium civi- tatis Pragensis recognoscimus tenore presencium et ad publicam deferimus nocionem, quod diligenti deliberacione et tractatu inter nos prehabitis in hoc concordauimus et in vnum con- venimus et in hoc resedimus omnino volentes, quod pauimentacio, que nunc fit, ciuitatis predicte procedat. Debent quoque ciues jurati ciuitatis predicte, qui fuerint pro tempore, pauimenta- torem siue magistrum huius pauimentacionis semper ad vnum quartale siue ad vnam quartam partem anni tantum eligere, qui pauimentare debeat, ubicunque plus expedit et necessarium est ciuitati, ad ipsorum juratorum consilium et mandatum. Et volumus, quod omnia colla cela- riorum, sub tectis et extra tecta, sub testudinibus et extra testudines, que sunt extra muros et parietes domorum in ipsa ciuitate sitarum inmediate, cum magistri operis siue pauimentacionis huiusmodi ad ea pauimentando peruenerint, obstruantur et muro claudantur, sicut iam factum est pluribus ex nobis sub domibus nostris in pauimentatis plateis. Quodsi aliquis ex nobis vult habere collum celarii ab intrinsecus domus sue, potest hoc facere sub muro et pariete domus sue directe in bassum, ita quod nichil de spacio vel de loco communitatis extrin- secus proinde usurpet. Volumus eciam, quod omnia tecta siue tecture, que sunt ante domos, super que vel quas non est habitacio, deponantur et remoueantur ex toto, exceptis edificiis testudinatis et ligneis, que vulgariter swibogen et vberschus dicuntur, super que sunt habi- taciones et commoda, quibus subsunt columpne lapidee et lignee, que deponi et removeri non debent; sed ubi sunt lignee columpne, he possunt per inhabitatores domorum mutari et meliorari ibidem columpnis lapideis pro columpnis ligneis constitutis. Sub hiis columpnis. et ligneis et lapideis, colla celariorum muro claudi debent, nec fiat aliter nisi eo modo, sicut prediximus, sub pariete domus lignee et murate. Item volumus, quod ibidem sub co- lumpnis lapideis et ligneis domorum et inter ipsas columpnas colles, altitudines, eleuaciones et edificia quecunque deponi, conplanari et adequari aree communi ciuitatis predicte debeant, et quod clausure vel obstacula quecunque ante domum quamlibet, lignea et lapidea, depo- nantur et remoueantur, ita quod fiat undique in plateis ciuitatis predicte patens, communis et directus transitus sub domibus et eciam ante domos. Item volumus, quod artifices mecha- nici siue operarii et mercatores quicunque, incole civitatis et aduene, qui stant et stare solent sub domibus et ante domos in foro et platea predicte civitatis cum suo artificio vel opere aut mercaturis vel rebus vendibilibus quibuscunque, nullum censum reddant vel soluant alicui, sed undique ante domos, ante januas domorum, siue ille domus habeant ante se testu-

Strana 687
et Moraviae. Annus 1331. 687 dines vel alias supereminencias, stare posunt libere, ita tamen, quod de domibus ipsis et ad domos ipsas liber exitus et introitus habeatur. Item volumus, quod in foro siue in placza ciuitatis predicte nemo forensium siue illorum, qui vendunt sal, pisces, fructus et alias res quascunque, aliquam proprietatem habeat, quod currus, mensas, bancos vel casas aut huttas per noctem stare dimittat; sed quilibet horum forensium die et tempore fori ea, que habet, vendat, et hiis venditis currus, mensas, bancos vel casas aut huttas deducat, quod cuilibet forum siue placza ad standum et vendendum utensilia sit communis. Preterea volumus, quod quilibet ex nobis, habens apotecam vel institam extra testudinem, clausuram instite sue, siue fuerit ferrea vel lignea, que lyd vulgariter dicitur, exponat de instita sua versus viam ad vnam vlnam Pragensem tantum, ita quod illa clausura habeat sustentamentum appendens et eciam quod tectum siue tectura ipsius instite habeat in latitudine tres vlnas pragenses, et in altitudine ad vnum equitem, quod possit subtus quilibet equitare. Quodsi est instita sub testudine, nullum habere debet tectum. Preterea volumus, quod nemo ex nobis emittat aquam de brasiatorio et de balneo suo ad viam vel ad vicum, sed quod aquam ipsam teneat in area domus sue. Item volumus, quod nemo habeat kanale et dolium ad suum braxatorium ad extra vel de foris domus sue. Preterea volumus, quod nemo fabrorum habeat angarium, quod vulgariter dicitur notstal, ante domum suam, sed in area vel in curia domus sue; si habet tantum de spacio, debet hoc facere et habere, si autem non habet spacium pro locando et habendo angario in area vel in curia domus sue, tunc habere debet hoc ante domum suam ad quinque vlnas pragenses a domo sua remotum, si ibi est ad hoc spacium sufficiens; si autem ibi non est tantum de spacio, tunc nullum habere debet angarium faber ille. Pre- terea de meatibus aque, qui vulgariter dicuntur eyczuch, qui habentur intra muros ciuitatis predicte, volumus, quod hii meatus fiant absque dampno muri et fossati ciuitatis predicte; quodsi in muro vel in fossato ciuitatis predicte aliquod dampnum propterea acciderit, ille, qui fuerit culpabilis, meliorabit hoc sua pecunia, et dabit nomine pene decem talenta paruorum denariorum pragensium. Item volumus, quod nullus fenestram aliquam vel foramen in muro vel in turri ciuitatis predicte sub meniis facere debeat vel habere. Insuper volumus, quod nemo habeat priuatam super murum et inter muros ciuitatis predicte, nisi de muro vel lateribus factam a fundo usque sursum, et hoc circa, si ciues jurati facere hanc permittent, nec debet aliquis inter ipsos muros ciuitatis similiter terram, lapides, ligna vel aliud deicere sub pena decem talentorum predicta, nisi tunc construere vel edificare voluerit aliquid pro commodo domus sue. Quod si aliquis nostrum alio modo, quam prediximus, facere presum- pserit, hic dabit decem talenta paruorum denariorum pragensium pene nomine; insuper quicquid fuerit edificatum vel factum, debet frangi, destrui et deponi; de qua pena dabitur tercia pars judici et due partes ciuitati debentur. Et ut hec omnia et singula processum habeant, et a nemine possint aut debeant impediri, promittimus bona fide vice et nomine juramenti, quod quicunque ex nobis hanc nostram voluntatem et communem ordinacionem impedire aut contra eam facere vel venire presumpserit, aut forte per dominum nostrum regem vel reginam aut aliam quamcunque personam cuiuscunque dignitatis vel excellencie

Strana 688
688 Emler, Regesta Bohemiae reuocare vel immutare aut prohibere attemptauerit, hic fidefragus et periurus ipso facto existat.“ — Act. et dat. a. d. MCCCXXXI°, idus Maii. Lib. civ. Prag. ab an. 1311 f. 18. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 20. 1758) 1331, 15 Maii. (Pragae). Franciscus de Posenpach, judex et Conradus dictus Gynochsel, Martinus de Egra, Meinhardus Wolframi, Henricus Theodrici, Nicolaus Albus, Hericus de Thust, Seydlinus de Pyeska, Johlinus Jacobi, Nicolaus frater Buzlai, Wencezlaus Alberti, Frenclinus Thusentmark et Nicolaus Rotinne, jurati cives civitatis Pragensis, attestantur venditionem census super domo Domazlai Morauecz ab eodem factam Conrado de Luthomericz. — Not. oc, "quod discretus vir Domazlaus dictus Moravecz, conciuis noster, vendidit sponte suo et heredum suorum nomine de voluntate et assensu d. Clare, vxoris sue, super domum suam, quam inhabitat, et super aream domus eiusdem sitam in parochia s. Valentini, prope ipsam ecclesiam in ipsa ciuitate Prag., marcam census, LXIV den. gros. prag. pro ipsa marca numerandos et dandos, re- signavit in publico judicio coram nobis discreto viro Conrado de Luthomericz, eciam conciui nostro, ementi et recipienti pro quadam certa pecunie quantitate, ita videlicet, quod idem Domazlaus et heredes sui, heredumque suorum successores, mediam marcam grossorum in festo s. Galli et aliam mediam marcum gr. predictorum in festo s. Georgii et leporem ad festum nativitatis Christi dare debeant, ex nunc singulis annis Conrado prefato, heredibus et successoribus suis in omnem eventum et soluere teneantur. Quandocumque autem in aliquo terminorum ipsorum debitum censum non reddiderint, tunc debent fertonem gros., scilicet XVI gros. predictos nomine pene vna cum censu non persoluto ipsi Conrado vel heredibus aut successoribus suis persoluere atque dare.“ — Act. et dat. a. d. MCCCXXXI, idibus Maii. Ex orig. bibl. Prag. 1759) 1331, 16 Maii. Parmae. Nos Johannes, Bohemiae ac Poloniae rex ac Lucemburgensis comes, not. oc, "quod considerantes fidem et sinceritatis affectum, quem fidelis noster Albertus de Neidbergk ad nostram gerit celsitudinem ex eo, quod castrum suum proprium, domum Neidberck, cum bonis ac pertinentiis ac juribus suis omnibus in nostris sponte et libere resignans manibus illud a nobis recepit in feudum, dignum decernimus, ut ipsum perinde tamquam alium nostrum fidelem et vasallum prosequamur gratia et favoribus oportunis, volentes, quod dictus Albertus, haeredes et successores sui castrum Neidberck praedictum cum universis et singulis bonis ad illum spectantibus sub eisdem omnino iuribus et libertatibus, quibus progenitores ipsius Alberti a Romanorum imperatoribus aut regibus seu principibus illustrissimis tenuerunt et ipse Albertus nunc possidet, a nobis haeredibus et successoribus nostris, Bohemiae regibus, teneant iure et titulo feudali sub hac favoris praerogativa, quod de collectis generalibus, quae bernae vulgariter nuncupantur, nec non et a contributionibus, taxationibus et exactionibus, si quando illas terrae Egranae imponere et recipere nos contigerit, sint perenniter et esse debeant

Strana 689
et Moraviae. Annus 1331. 689 cum bonis antedicti castri omnibus liberi penitus et exempti.“ — Dat. Parmae a. a nativitate domini MCCCXXXI°, feria quinta ante festum pentecostes proxima. E cop. arch. reg. Boh. ex arch. gubern. reg. Boh. — Haimerl, Beiträge zur Kenntniss des Lehen- wesens in Böhmen, Wagner, Öster. Zeitschrift für Rechts- und Staatswissenschaft, Jahrg. 1846, p. 113. 1760) 1331, 24 Maii. Pragae. Hinco, episc. Olomuc. ad praesentationem Jacobi, filii quondam Bernhardi, et fratrum eius, civium Olomuc., Bernhardum clericum instituit rectorem in capella s. Nicolai sita in cimiterio s. Mauritii in Olomucz. — Dat. Prage IX kal. Jun. a. d. MCCCXXXI°. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 324. 1761) 1331, 24 Maii. Parmae. Johannes, Boh. et Pol. rex oc, dat civibus Chadanensibus quaedam iura super bonis ad civitatem non admensuratis. — „Sane quia —— ciues ciuitatis nostre Chadanensis propter bona quedam, vt asserunt, ciuitati ipsi a sui fundacione non commensurata nec ad ipsam pertinencia ab antiquo, sed per ciues ipsos libere comparata, maiores et grauiores solito taxaciones, contribuciones, steuras, imposiciones et tallias nobis et nostre camere hactenus persoluerunt, nos ipsorum indempnitatibus et commodis deinceps prouidere —— disponentes, — ciuibus eisdem, — et eorum cuilibet, — — concedimus, — — videlicet quod ciues nostri ciuitatis Chadanensis — vniuersi et singuli aut eorum quilibet, secundum quod de- creuerint, communiter vel diuisim, res, hereditates ac bona quecumque libera aut non libera dicte ciuitati nostre, vt premittitur, non commensurata nec ad ipsam spectancia ab antiquo, ubicunque circa ciuitatem ipsam situata fuerint, comparare valeant et emere, ipsaque pro parte media, que libere compararunt, a nobis — et Boemie regibus libera tenere perpetuo et habere, de parte uero altera cum ciuibus aliis ac bonis ipsorum contribuciones, soluciones, taxaciones, stewras et tallias remota contradiccione qualibet facere et soluere ipsorum qui- libet teneatur, vt sic per hanc nostram prouisionem munificam communes ciues ciuitatis supradicte per diuites ac e contra diuites per communes mutuo valeant et melius se iuvare, firmiter statuentes, quod bona huiusmodi libera per ciues ibidem nunc comparata aut que in futurum duxerint comparanda vel emenda debeant cum ciuitate ipsa perhenniter remanere." Dat. Parme a. d. MCCCXXXI°, sabbatho ante dominicam Trinitatis. E cop. arch. civ. Cadanensis communicavit mecum dom. JUDr. Jar. Čelakovský. — 1762) 1331, 1 Jun. Parmae. Johann, könig von Böhmen oc, Brixie dominus, erlaubt auf bitte des Ludwig von Savoi und des Wilhelm von Castrobarco der gemeinde von Trivillio aus dem fluss Brembius im territorium von Bergamo bis zu sich einen kanal anzulegen. Böhmer, Reg. Imp. 195, n. 147. 87

Strana 690
690 Emler, Regesta Bohemiae 1763) 1331, 10 Jun. Papiae. Johannus, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, decernit, ut civitas Brunouiensis cum territorio fratribus de Panowicz obligata post mortem eorum denuo devolvantur. — „Cum igitur ex parte — — Bawari abbatis et conuentus monasterii Brewnouiensis — — nostre fuerit celsitudini supplicatum, quatinus articulum quendam subnotatum in litteris — — loca- cionis super bonis ipsorum abbatis et conuentus monasterii antedicti in Brunow ciuitate, scilicet et territorio eiusdem, fidelibus nostris Wolframo et Mathie fratribus dictis de Pano- wicz ad eorum vite tempora sub certis condicionibus et pactis per eosdem abbatem et con- ventum pridem de consensu et voluntate nostris expressis expositis in ipsorum abbatis, con- uentus et monasterii predictorum preiudicium immo dispendium grave nimis et irrecuperabile interpositum est et inclusum, quod videlicet de bonis suprascriptis, ciuitate Brunow ac ipsius territorio cum suis iuribus et pertinenciis omnibus post dictorum fratrum Wolframi et Mathie decessum absque mandato nostro, heredum aut successorum nostrorum speciali nichil facere aut disponere habeant neque possint retractare, cassare — — dignaremur, nos ipsorum abbatis et conventus precibus — — inclinati articulum supradictum, in quantum per eum Wolframo et Mathia fratribus de Panowicz prefatis non extantibus nos, heredes aut suc- cessores nostri —— bona sepedicta possemus, possent aut posset impetere aut aliquo modo vendicare, — — volentes, quod bona supradicta, ciuitas scilicet Brunow cum suo territorio ad ipsorum abbatis et conuentus monasterii Brunowiensis predictorum decedentibus aut non extantibus fratribus Wolframo et Mathia de Panowicz sepedictis absque nostro, heredum aut successorum nostrorum vel aliorum quorumcunque officiatorum nostrorum — — contradic- cione ad ipsorum abbatis et conuentus monasterii Brunouiensis sepedictorum disposicionem et ordinacionem plenariam libere deuoluantur.“ — Dat. Papie a. d. MCCCXXXI°, IV id. Junii. Ex orig. dupl. arch. mon. Brewnov. — In altero orig. additum est : Nos vero Wolframus et Matheus fratres de Panewicz et nos scabini et vniuersitas ciuium in Brunow presentis regii mandati fideles et gratuiti receptores ipsum mandatum benignum et iustum exequi et adinplere prompte ac fideliter promittimus. — Dobner, Mon. Boh. hist. VI, 56. — Böhmer, Reg. Imp. p. 196, n. 148. 1764) 1331, 11 Jun. Avinione. Johannes papa XXII Henrico Thesauri ; fit ei ad instantiam Johannis, regis Boemiae, gratia de canonicatu, praebenda ac dignitate in ecclesia Pragensi. — Dat. Avinione III id. Junii, pontif. a. XV°. Dudík, Iter Rom. II, 118. Extr. 1765) 1331, 15 Jun. In Grecz. Nicolaus, dux Oppauiensis, venditionem bonorum in villa Besdcaw per Ottonem, Fridericum, Thure et Jeschonem fratres de Linauia monasterio Rathiburgensi ordinis s. Do- minici factam confirmat. — Dat. in Grecz a. d. MCCCXXXI°, XVII kal. Julii per manus Petri de Mertindorff, curie nostre notarii. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 863.

Strana 691
et Moraviae. Annus 1331. 691 1766) 1331, 21 Jun. Brixiae. Johann, könig von Böhmen, ertheilt dem Nicolaus Toscarus für sich und dessen erben beiderlei geschlechts die Belehnung mit Noemia im bisthume Padua, mit zwei hufen zu Sambrusonio in demselben bisthume, und mit Zellarinum im bisthume Treviso. Böhmer, Reg. Imp. 399, n. 714. 1767) 1331, 28 Jun. Pragae. Johannes, episcopus Prag. prohibet Bawaro abbati et monasterio Brewnowiensi loca- tionem bonorum aliis praeterquam rusticis sine ipsius licentia speciali. — „Sane nuper nobis in monasterio vestro et in personis s. visitacionis officium exercentibus, licet per graciam Saluatoris in religione, in deuocione, obediencia, castimonia et in aliis, que respiciunt disciplinam re- gularem, vos inuenerimus habundare, tamen in regimine temporalium inuenimus vos corpore negligencie aspersos et fama prodigalitatis annotatos, quia bona, possessiones monasterii vestri absque requisicione et scitu nostro, dyocesani vestri, quam plurima laycis et potentibus obli- gastis, locauistis, assignastis et distribuistis, minus caute in monasterii vestri dispendium valde graue, non attendentes constitucionem editam per predecessorem nostrum olim bonae memoriae d. Thobiam, episcopum Prag., qua cauetur, ut nullus preter licenciam episcopi sub pena excommunicacionis late sentencie presumat concedere laycis potentibus possessiones ecclesias- ticas, locare aut eciam obligare. Vnde volentes huic morbo occurrere celeri medicina sta- tuimus et mandamus, ne de cetero possessiones monasterii vestri quascumque, nedum paruas, cuiquam layco preter rusticos obligare aut locare vel quovis tytulo alienacionis concedere absque nostra licencia speciali presumatis, prout jacturam vestri status cupitis euitare, quia per experienciam didicimus, ex talibus locacionibus monasteriis dampna irrecuperabilia euenire. Illas vero obligaciones et locaciones, quas fecistis, caute reuocare studeatis, ut ex hiis a nobis possitis collaudari." — Dat. Prage a. d. MCCCXXXI°, IV kal. Jul., pontif. vero nostri a. XXX°. Ex orig. arch. Mus. Boh. 1768) 1331, 29 Jun. (S. 1.). König Johann von Böhmen urkundet für Rainer von Montepulciano wegen einer schuld. Ficker, Urk. zur Gesch. des Römerzuges K. Ludwig des Baiern p. 151. Extr. 1769) 1331, 13 Jul. Chufstein. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, civibus Gorlicensibus mandat, "quod a data presencium inantea perpetuis temporibus nullus unquam textor aut pannifex civitatis nostre Gorlicensis pannum aliquem venditurus incidere per vlnas aut pecias debeat aliquas, nisi in domo ciuitatis ipsius mercatoria eciam suam, et in qua iuxta ciuium predictorum statutum municipale hoc sibi facere liceat, habeat stacionem.“ — Dat. in Chufstein a. a na- tivitate d. MCCCXXXI°, in die b. Margarethe virginis gloriose. Köhler, Sammlung der Urkd. des Markgrafth. Oberlausitz I, 291. — Böhmer Reg. Imp. p. 196, n. 149. 87*

Strana 692
692 Emler, Regesta Bohemiae 1770) 1331, 16 Jul. Pragae. Nos Sebastianas, archidiaconus Bolezlauiensis, Petrus frater ipsius, Hostislaus, cano- nici Pragensis ecclesiae, recognoscimus, "nos a vener. patre d. Hyncone, Olomuc. episcopo, CXV grossos prag. monetae recepisse in numerata pecunia, quae pecunia fuit per dominos capituli Wissegradensis ecclesiae eidem domino episcopo assignata juxta mandatum d. Johannis papae XXII ratione census, qui ecclesiae Romanae debetur ab ecclesia praedicta Wissegradensi, fatemurque, nos promisisse — — praedicto domino Hynconi episcopo ac dominis Dirslao, praeposito Pragensis ecclesiae, et Johanni Paduano, canonicis dictae Olomucensis ecclesiae, quod de omni damno et periculo dictum d. Hynconem episcopum et successorem suum nec non ecclesiam Olomucensem eripiemus, si quid, quod absit, casu quocunque fortuito acciderit nobis uel nunciis nostris in deportatione praedictae pecuniae, donec integraliter domino papae praedicto vel suo successori, si ipsum mori medio tempore contigerit, per nos vel alterum nostrum praedicta pecunia vel alia loco ipsius aequivalens fuerit assignata, si praedictum dominum Hynconem vel successorem suum seu suam ecclesiam ex assignatione et perditione praedictae pecuniae nobis factae inquietari seu moneri per quempiam papam contingat.“ — Act. et dat. Pragae in domo habitationis praefati domini Hynconis, episcopi Olomucensis, a. d. MCCCXXXI, XVII kal. Aug. Ex orig. arch. cap. Wyssegrad. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 864. 1771) 1331, 21 Jul. Landshut. Johannes, Boh. rex oc, civibus Tustensibus varias concedit libertates. — Známo oc, že ačkoliv z jistých příčin město naše Domažlice spolu s jistým platem a s rychtou naší v témž městě osvícenému knížeti pánu Jindřichovi, vévodovi bavorskému, zeti našemu, — — nedávno umínili jsme k držení zavázati, však tejchž měšťanův našich obmejšlejíce užitek a uvarování škod, — — ustanovujem, — — pevně ukládajíce totiž to, aby žádný budoucně města Domažlic — — vladař pod spůsobem kderéhokoli jména neb tytule z více platu, než kderýž nám neb do komory naší z téhož města a z rychty obyčejně dáván byl, tejchž měšťanů k dávání nenapomínal, ani jim jakou obtížnosť neb soužení činil obyčejem jakýmkoliv. Jestližeby pak jináče učiněno bylo, nechceme předepsaných měšťanův k dávání takového platu přidržeti. Dále — — ustanovujeme — — to v městě předepsaném, aby ne- přerušeně držáno bylo, totižto aby měšťané sami mezi sebou neb sami z sebe volívati měli a mohli některého muže hodného, kterémužby města téhož rychtářství poručili, kterýž toliko vladaři města téhož, kterýž by na ten čas byl, plat dával, neb jeho ouředníku, kterýž ke dvoru našemu v témž městě obyčejně placen byl. Item toho též k uvarování těch nebezpečenství, kderéž se vpředepsaném městě přiházely časův starobylých, pod přísným přikazujíce zbráněním umínili jsme spatřiti ustanovujíce, aby žádný více měštění města našeho nahoře psaného k záhubě chudých a ke škodě zvláště se v ten ouřad vzkládaje ven nevystupoval, chce-li se uvarovati hněvu našeho. — Dán v Lanczhutě 1. p. MCCCXXXI, in vigilia Marie Magdalene. E libro privilegiorum decan. Tustensis.

Strana 693
et Moraviae. Annus 1331. 693 1772) 1331, 25 Jul. (S. 1.). Ulrich von Bor verkauft frau Verwendeln, weiland Heinrichs zu Sutaw hausfran, seinen halben hof zu Sutaw. — Ich her Vlreich vergich oc, „dass ich der erbern vrowen Ver- wendeln, etswen dez Hainreichs havsvrowen zu Svtaw, vnd iren erben han gelazzen vnd verchaufft fur ein vreiez aygen nach der stat recht vnd als chauffrecht ist, in sulcher be- schaiden alle jar, als dez czins recht ist, meinen halben hof zu Sutaw alle zeit vf sand Georii tag XV grozz vnd 21/2 grossen prager pfenning vnd vf sand Gallen tag als vil, vnd fur roboten vnd ander chlainen dinst vierdhalben grossen vnd III haller schol si mir geben, vnd auch ob chain losung oder vngelt vf der vrowen Verwendeln halben hof geleit wurd, was dez Walters halbe hof zunehst ir trag vnd geb, als vil schol si vnd ir erben von irem halbem hof tragen, geben vnd gelten mir vnd meiner afterchumft. Vnd ob di oft genant vrow Verwendel ab gie, dez got nicht engeb, so schol ir halber hof mit allem, daz derzu gehort, erben auf irev chint vnd vf nachchumling vnd si mag vnd ir erben iren frume ge- schaffen mit dem selben halfften tail dez hofz ze halten, ze verseczen, ze verchaufen in dem rechten, als hie vorgeschriben stet. Ich wil auch, wer disen prief innen hat in seiner gewalt oder zaigt, der schol haben alle di recht vf dem halben hof cze gleicher weiz als di vrowe Verwendel." — Zeugen: Bernhard der Haselpech, purger zu Schuttenhofen, vnd Gotfrid der Renner. — Daz ist geschehen, do man zalt von Christez gepurt dreuzehen hundert jar, dar nach in dem ain vnd dreizzigisten jar an sande Jacobstag. Ex orig. bibl. Prag. 1773) 1331, 25 Jul. (S. 1.). Ulrich von Bor verkauft an Johann und Heinrich, nachgelassene kinder weiland Heinrichs, den andern halben theil seines hofes zu Sutaw. — Ich Ulreich vergich oc, "daz ich Johan vnd Hainreich eczwen dez Hainreichs erben vnd chinden gelazzen han vnd verchaufft meinen halben hof zu Sutaw mit allem, daz dar zu gehort daz ist das ander halften tail dez hofes den vrow Werwendel auch von mir gechauft hat vnd innen hat, in sulcher beschaiden alle jar, als dez cins recht ist, an sand Georii tag oc wie in der vorgehenden urkunde bis mutatis mutandis vnd meiner afterchumft. Vnd ob di egenanten Johan vnd Hainreich abgiengen, so schol ir halber hof mit allem, daz dar zu gehort, erben vf irev chint, vnd ir afterchumft haben di selben recht, vnd di weil si leben, mugen si schaffen iren frum vnd iren nucz ze halten, ze besizen, ze verseczen, ze verchauffen daz selb halften tail dez hofs in dem rechten, als si iz gehabt haben, daz ist mit chaufrecht vnd nach dem recht der stat. Ich wil auch, wer disen prief“ oc wie in der vorhergehenden urkunde. — Zeugen: Bernhart der Haselpech vnd Gotfrid der Renner, purger ze Schutenhofen. — Dat. ut supra. Ex orig. bibl. Prag. 1774) 1331, 25 Jul. (S. 1.). Ulrich von Bor verkauft frau Werwendeln, witwe des Heinrich von Sutaw, und ihren kindern seinen hof zu Sutaw mit vorbehalt des heimfallsrechtes. — Ich Ullreich vergich oc,

Strana 694
694 Emler, Regesta Bohemiae „daz ich der erberigen beschaiden vrowen Werwendeln, eczwen dez Hainreychs hawsfrawe zu Svtaw, vnd iren erben han gelasen vnd werchaufft meinen hoef zu Sutaw fuer ein freyez aigen nach der stat recht, alz purk recht ist, vnd mit suelcher beschaidenchait, alle jar, alz dez cyns recht ist, auf sand Georgii tag XXXV gros vnd auf sand Gallen tag XXXV gros prager pffening vnd fuer roboten vnd andern clainen dinst 71/2 grossen Wissen ouch beschaiden- leichen, ob chain lozung oder vngelt auf der vrowen Werwendeln vnd ir erben hof geleit werd, waz dez Waltherz hof zu nechst ir trag vnd geb, daz scholl der offt genanten vrowen hof vnd ir erben alz vil tragen, geben vnd gelten. Wir wellen ouch, daz der selb hof zu recht gehöret in fuemff tayl zu taylen, der vrowen ein fuemff tayl vnd den vier chindern igleichen chint ein fuemff tayl, und ob die selb vrowe in der selben weil abgieng, dez got nicht engeb, zo schol ir tayl erben auf die chinder, und ob der chinder in derselben wrist ouch chaines ab- gieng, so schol dez selben tayl auf die andern chinder vnd auf die vrowen erben. Wissen ouch, ob die vorgenant vrowe Werwendel vnd ir erben an chinder stürben oder abgiengen, dez got nicht engeb, so ist der offt genanter hof mit rechten vrtayl vnd zu rechten aygen in dez herren gnad vnd gwalt genczleichen verwallen, vnd swer den prif in hat oder beweisen mag von der vrowen Werwendeln vnd ir erben wegen, den gelueb ich befriden.“ — Daz ist geschehen, do man zahlt von Christez gepurt dreyczehen hundert jar dar nach in dem ein vnd dreyszigsten iar an sand Jacobztag. Ex orig. bibl. Prag. 1775) 1331, m. Jul. Merany. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, statuit, cives Olomucenses posse debitores suos arrestare atque incendiarios et occisores in stratis publicis capere et judi- care absque praesentia judicis provincialis. — Considerantes igitur et experientia certa scientes, quod „cives Olomucenses in se ipsis ac bonis eorum per uarios debitores, hominum uiolentos ac temerarios occisores et alios maleficos multipliciter opprimuntur et in dampna grauia deducuntur, ipsorum commodis et profectibus“ intendentes hac „in perpetuum uali- tura constitutione mandamus, — — quod ipsi ciues nostri Olomucenses et eorum quilibet per judicem ciuitatis ipsius aut nuncium eiusdem quemcunque suum debitorem in ipsa ciuitate Olomucensi arrestare pro suo ualeat debito, dummodo illud non plene perueniat ad decem marcas morauici pagamenti, sexaginta quatuor gross. pro marca qualibet com- putando, sed sit saltem minus vno fertone. Illud quoque duximus statuendum, videlicet quod ciues predicti possint et debeant capere, iudicare incendiarios uiolentos et teme- rarios hominum in stratis publicis et alios occisores et alios maleficos quoscunque, nec teneantur amodo auctoritatem nostri prouincialis iudicis aut eciam ipsius presenciam expectare. Uolumus preterea et mandamus, quatenus nulli deinceps hominum et presertim regnicolarum nostrorum liceat castrum aliquod de nouo edificare uel eciam fortiliciam preter specialem nostram licenciam infra miliaris unius circumcirca ciuitatem predictam distanciam instaurare, de quo uel qua ciuitati nostre sepe dicte seu ipsius incolis possit aliquomodo preiudicium generari.“ — Dat. Merany a. d. MCCCXXXI°. Ex orig. arch. civ. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 317. — Böhmer, Reg. Imp. 399, n. 715.

Strana 695
et Moraviae. Annus 1331. 695 1776) 1331, 1 Aug. Nicolaus, dux Opauiensis, confirmat venditionem villae Rusin per Henselinum et Gyschconem fratres, filios Gisconis de Rusin, Heynikoni de Lubschicz factam. — Dat. a. d. MCCCXXXI°, proxima feria V post festum s. Jacobi apostoli. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 324. 1777) 1331, 2 Aug. Regenspurg. Johann, könig von Böhmen oc, gibt als churfürst seine einwilligung zu der von kaiser Ludwig an Conrad von Schlusselburg mit burg und stadt Groningen gemachten be- lehnung. — Dat. Regenspurg den nechsten tag nach vincula s. Petri. Georgisch Reg. — Lunig Spec. Sec. t. II, p. 1763. — Böhmer, Reg. Imp. 196, n. 150. 1778) 1331, 4 Aug. Regensburg. Johann, könig von Böhmen oc — ertheilt dem marktflecken Chotieborz gleiche vor- rechte und freiheiten mit der stadt Iglau. Schaller, Topogr. VI, 121. 1779) 1331, 5 Aug. Ratisponae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, confirmat capitulo Olomucensi dona- tionem villae Chrenowicz per Hinconem, episc. Olomuc., et Hinconem dictum Berca de Duba, Prag. purgrauium et dominum in Lipa, fratrem eiusdem, factam. — Act. et dat. Ratispone a. d. MCCCXXXI°, nonis Aug. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 325. — Böhmer, Reg. Imp. 298, n. 402. 1780) 1331, 5 Aug. Ze Regensburg. Herzog Heinrich der ältere von Baiern bevollmächtigt den kaiser Ludwig von Rom und könig Johannsen von Böhmen zwischen ihm, seinem bruder Otto und seinem vetter Heinrich dem jüngeren eine ganze richtung und eine theilung ihrer lande und leute zu machen. — Geb. ze Regensburg an st. Oswaldstag. Reg. Boica VI, 380. 1781) 1331, 6 Aug. Ratisbonae. König Johann von Böhmen macht gemeinschaftlich mit kaiser Ludwig in bezug auf die unter den herzogen von Baiern Heinrich dem alten und Otto gebrüdern und Heinirch dem jüngern in deren vollmacht vorgenommene landestheilung eine richtung über deren gemeinschaftliche verhältnisse; namentlich über gegenseitige erbrechte, über veräusserungen, bisherige ansprüche unter einander, huldigung der dienstleute u. s. w. Böhmer, Reg. Imp p. 83, n. 1343 et p. 196, n. 151.

Strana 696
696 Emler, Regesta Bohemiae 1782) 1331, 7 Aug. Ratisbonae. Johann, könig von Böhmen macht gemeinschaftlich mit kaiser Ludwig dem Baier in vollmacht der gebrüder Heinrich und Otto sowie Heinrich des jüngeren, dreier herzoge von Nieder Baiern, unter diesen eine theilung ihrer lande, burgen und städte, und beschreibt in gegenwärtiger urkunde insbesondere den theil Heinrichs des jüngeren, welcher die gerichte Landau, Dingolfing, Vilshofen u. s. w. enthielt. Böhmer, Reg. Imp. p. 83, n. 1344 et p. 196, n. 152. 1783) 1331, 7 Aug. Ratisponae. Johann, könig von Böhmen, deponirt bei dem rathe zu Regensburg eine von herzog Heinrich von Baiern am 5 d. m. wegen der theilung von Nieder-Baiern zwischen ihm und seinem bruder Otto und herzog Heinrich dem jüngern ausgestellte urkunde. Böhmer, Reg. Imp. 196, n. 153. 1784) 1331, 7 Aug. Regensburg. Herzog Heinrich der ältere, Ott und Heinrich der jüngere pfalzgrafen ze Rhein und herzoge in Baiern, überlassen dem kaiser Ludwig und dem könig Johann von Böhmen, an die sie ihre theilung gesetzt haben, auch die gewalt für den fall, dass ein theil für den anderen so vast vertheilt würde oder wäre an vesten, gülten — bis nächsten sunnitag und von da über 4 wochen die theile zu geleichen. — Geb. ze Regensburg an dem mitwoch vor Laurencii. Reg. Boica VI, p. 381. 1785) 1331, 9 Aug. Regensburg. Johann, könig von Böhmen, bestätigt dem rath der hans die von seinen vorvordern erhaltenen handelsfreiheiten. Böhmer, Reg. Imp. p. 196, n. 154. — Gemeiner Chronik I, 555. Extr. 1786) 1331, 9 Aug. Reynsburg. Johann, könig von Böhmen, versöhnt und verbindet sich mit dem markgrafen Friedrich von Myzsen. — Wir Johannes, von gotes gn. kunnig ze Beheim etc. verichen, — „daz wir vns nach scheidunge vnd heize vnsirs lieben herren, keyser Ludewigis von Rome, mit dem edeln fursten margraf Frederich von Myzsen, sinem eyden, vricht vnd versunet haben, also daz alle auflauf vnd vnwillen, die zwischinn vns vnd dem vorgenanten margrafen von Myzsen vntz her gewesen sind, ab sullen sein gar vnd genczlich, vnd sul wir vem furbaz wider allirmenlichen beholfen sein, ane wider keyser Lud. vnd daz Romesche Ryche, vnsern vettern den byschof von Tryr, herzog Heinrichen von Beyern, vnsern aydem, herczog Otten von Osterrich vnd hertzog Rudolf von Sachsen, die wir nemlich aus genomen haben, wider die wir im nicht gepunden sein zehelfene, vnd er vns auch her wider beholfen sol sein

Strana 697
et Moraviae. Annus 1331. 697 keyn allirmanlich ane wider den vorgenanten keyser Lud. vnd sine sweger, desselben keysirs sune, hertzogen Heinrich von dem Yawer vnd den lantgrafen von Hessen, die er auch nemlich aus genomen hat, vnd wider di er vns nicht gepunden ist zehelfene. Swas auch anspreche zwischinn vns ist, die vnser oder des margrafen lande an traeffe oder anrurt, dar vbir sulln wir zwen nemen, wir eyn aus vnserm rat, vnd er eyn aus dem seinem, vnd was die zwen scheident vnd machent, des sullen wir gehorsam sein. Wer abir, daz die zwen veber eyn nich koemen moechten nach wir nach derselbe scheidung, so sullen wir vnd der margraf beydersit danne vor vnserm vorgenanten herren dem keyser vnse recht bewysen, vnd wanne er daz vebirhort hat vnd kuntlich in genomen, so hat her danne gewalt zesprechen minne oder rechte, swelch ez er gewille kurt, vnd des sullen wir danne gehorsam sein, vnd des vnd allir sache, die wir beidersit keyn ein ander haben, sal her vns entscheiden zwischinn hinnen vnd sente Michels tag, der nest kumt, vnd dar nach vbir eyn jar, zu welchir zit her daz getun mac vnd wil, vnd waz er danne sprichet vnd heizet, daz wir des beydersit geuollik sin vnd gehorsam. Daz hab wir des vnd der margraf beidersit vnse truewn in eydes wys darvbir gegebin vnd gebn wir ouch vor vns ze vrkunde diesen brif vorsegilt mit vnserm insegil.“ — In der stad ze Reynsburg als man zalte nach gotes geburt thusend jar drihundert jar in dem eyn vnd dreizigesten iare an dem abende des heiligen merterers sente Laurencien. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1787) 1331, 10 Aug. Ratisbonae. Johannes, Bohemiae rex oc, cives Ratisponenses eorumque res mobiles in protecti- onem suam suscipiens, indulget, quod nullus civium aut bona eorundem pro aliquo cive civitatis vel pro aliquo alio valeant detineri, nisi tunc demum, si alicui ex hominibus regis in civitate Ratisponensi iustitia fuerit denegata. — Dat. Ratispone IV idus Aug. Reg. Boica VI, 381. — Böhmer, Reg. Imp. p. 196, n. 155. 1788) 1331, 10 Aug. Ratisbonae. Johann, könig von Böhmen etc., verspricht dem kaiser Ludwig die ihm von dem- selben verpfändeten städte: Mailand, Bergamo, Novara, Pavia, Bobbio, Cremona, Parma, Reggio und Modena, die ihm und seinen erben huldigung geleistet, dieses eides zu entlassen und dann einen neuen nur auf die pfandschaft gerichteten eid von ihnen zu nehmen. Böhmer, Reg. Imp. p. 196, n. 156. — Buchner, Gesch. von Baiern V, 439. Extr. 1789) 1331, 10 Aug. Ratisbonae. Johann, könig von Böhmen etc. bekennt, dass ihm kaiser Ludwig die vorgenannten neun städte als pfand eingesetzt habe fur 120.000 floren, deren bezahlung geschehen soll in Trient simul et semel. Böhmer, Reg. Imp. p. 196, n. 157. — Buchner, Gesch. von Baiern V, 439. Extr. 88

Strana 698
698 Emler, Regesta Bohemiae 1790) 1331, 11 Aug. Avinione. Johannes papa XXII mandat episcopo Olomucensi, ut cum Herbordo Grincingerii, acolyto Olomucensis dioceseos dispenset super defectu natalium. — Dat. Avinione III id. Augusti, pontif. a. XV.° Dudík, Iter Rom. II, 118. Extr. 1791) 1331, 12 Aug. Ratisbonae. Johann, könig von Böhmen etc., dass er dem kaiser Ludwig verheissen habe die obgenannten städte (v. Reg. III, 697, n. 1788) in seinem namen zu verwalten und erledigt ihn wieder des pfandvertrages. Böhmer, Reg. Imp. p. 196, n. 158. — Buchner, Gesch. von Baiern V, 439. Extr. 1792) 1331, 12 Aug. Ratisbonae. Johann, könig von Böhmen etc. gelobt gemeinschaftlich mit kaiser Ludwig dem Baier, dem herzog Otto von Baiern beholfen zu sein, dass ihm Schärding bleibe und Burkhausen werde, wenn ihm herzog Heinrich der ältere Burkhausen bis zu einem gewissen tag nicht wieder gegeben haben werde. Böhmer, Reg. Imp. p. 83, n. 1345, p. 196, n. 159. 1793) 1331, 13 Aug. Ratisbonae. Johann, könig von Böhmen etc. vereinigt sich in einer mit kaiser Ludwig ausgestellten urkunde die länder und städte, welche sie beide in der Lombardei nnd Toscana haben, gemeinschaftlich zu beschirmen. Böhmer, Reg. Imp. p. 196, n. 160. — Buchner, Gesch. von Baiern V, 439. 1794) 1331, 17 Aug. Taust. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, monasterio in Zderas jus patronatus ecclesiae in Ztras prope Pfrimberch pro jure patronatus ecclesiae in Hostvn confert. — Not. oc, "quod per deuotum nostrum capellanum Dyrzlaum, prepositum Pragensem, simus informati, quod jus patronatus ecclesie in Hostvn, quod sibi et suis successoribus dedimus in permu- tacione dicte ecclesie seu ville, quam cum eo fecimus pro bonis sue prepositure in Praskolez et iure patronatus ibidem ecclesie, antequam permutacionem cum eo fecissemus, ecclesie in Hostvn dicte jus patronatus dederamus monasterio in Zderas cruciferorum sepulcri dominici Iherosolimitani, supplicauitque nobis dictus Dyrzlaus prepositus, capellanus noster, vt a mona- sterio predicto Zderasiensi jus patronatus sibi et successoribus suis in preposituram erigere et ordinare deberemus. Nos igitur iustam suam peticionem esse arbitrantes, quia ab ipso jus patronatus ex predicta permutacione ecclesie in Prazkolez habuimus, equum est, vt alterius ecclesie jus patronatus sibi ordinemus. Sic igitur cum religioso viro fratre Philippo, preposito Zderasiensi, concordavimus, vt de jure patronatus nominate ecclesie in Hostvn pro se et suis successoribus dicto Dyrzlao, preposito Pragensi, et suis successoribus cedere debeat et

Strana 699
et Moraviae. Annus 1331. 699 loco juris patronatus prefate ecclesie in Hostvn, quod dicto monasterio dederamus, jus patro- natus ad nos pertinens ecclesie in Ztras opido prope castrum nostrum Pfrimberch eidem et suo monasterio donamus, omne jus, quod nobis et nostris successoribus competit in eodem, sibi et suo monasterio conferentes, vt sic vterque eorum ex nostra donacione senciat se esse consolatum.“ — Dat. Taust a. d. MCCCXXXI,° sabbato post diem Assumptionis b. Marie virginis glor. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. Mus. Boh. — Riegger, Arch. III, 237. — Böhmer, Reg. Imp p. 399, n. 716. 1795) 1331, 17 Aug. (S. 1.). Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, oppidanis in Pfriemberg quasdam libertates concedit. — "Cum regalis intersit celsitudinis oppressorum incommodis condolere et eorum profectibus intendere cum effectu, dilectis nobis oppidanis nostris Pfriembergensibus et eorum cuilibet, vt suas possint tanto facilius, quanto per nos respecti fuerint graciosius, innoxias euitare, vt bladum et merces suas alias absque prestacione et solucione theolonei cuiuscunque per burggrauium ibidem extorqueri soliti ab eisdem, ad locum quemcumque maluerint ducere libere, res quoque seu bona herede non extante amico proximo, quem elegerint, legare, et vt leporum, auium et aliorum animalium paruorum in locis non bannitis habere valeant venaciones et piscaciones aquarum, graciosius indulgemus, et mandamus burg- grauio in Pfriemberg, qui est et qui pro tempore fuerit, presentibus firmiter et expresse, quatenus contra huiusmodi nostre exempcionis et libertatis graciam non debeant oppidanos ipsos aut eorum aliquem in aliquo impedire seu eciam aggrauare, prout nostram indigna- cionem voluerint euitare.“ — Dat. a. d. MCCCXXXI, proximo sabbato post festum Assump- cionis Virg. glor. E confirm. Georgii regis in oppido Primda. 1796) 1331, 17 Aug. Taust. Johannes, Boh. et Pol. rex etc., notum facit, "quod nos questionem super limitibus, que inter homines nostros de Wgyezd Regine dictos penes Wolynam morantes et homines prepositure Pragensis de Wolyna vertebatur, commisimus terminandam strennuis militibus et nostris fidelibus Baskoni de Czekna et Buhuzlao de Malowicz, ratum et firmum nos ac heredes nostros tenere et habere promittentes, quitquit circa metas predictas per eos fuerit inter predictos ordinatum, factum et gestum ac eciam diffinitum.“ —Act. et dat. Taust a. d. MCCCXXXI, sabbato post diem Assumpcionis b. Marie virg. glor. Ex orig. arch. cap. Prag. 1797) 1331, 18 Aug. Tust. Johannes, Boh. et Pol. rex oc, praeurbiales civitatis Coloniensis eidem civitati ratione bernae generalis solvendae unit. — Considerantes deuocionem, "quam preurbiales nostri pre muris ciuitatis nostre Coloniensis super Albea circum circa residentes ad nostram indefesse gesserunt et gerunt celsitudinem, oppressiones et grauamina ipsis per collectores bernarum, 88*

Strana 700
700 Emler, Regesta Bohemiae quas hucusque generaliter colligi et recipi fecimus, hactenus illatas remouere, tollere et adimere ab eisdem perpetuis inantea temporibus cupientes, ipsos preurbiales nostros et eorum quemlibet cum bonis et rebus suis omnibus ciuitati Coloniensi predicte auctoritate regia — — a berna generali prefata totaliter eximentes duximus harum serie vniendos, ita videlicet, quod de cetero preurbiales ipsi presentes et eorum posteri in quiete pacifica per- manentes ad prestaciones quaslibet cum ipsa ciuitate faciendas et supportandas et ad nullas alias teneantur, mandantes vniuersis et singulis officiatis nostris per Boemiam et specialiter collectoribus bernarum, qui pro tempore fuerint, quatenus preurbiales ciuitatis nostre supra- dicte contra exempcionis et vnionis nostre graciam — — non debeant — — deinceps vexare aut grauare in aliquo seu eciam quomodolibet perturbare, sicut grauem indignacionis nostre acrimoniam, quam in contrarium facientes conuertere pro libito voluntatis poterimus, cupiuerint euitare.“ — Dat. Tust a. d. MCCCXXXI,° XV kal. Sept. Ex orig. arch civ. Coloniensis cop. arch. reg. Boh. 1798) 1331, 18 Aug. In Thaust. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, omnes gratias a praedecessoribus suis concessas monasterio Sedlicensi confirmans concedit ei libertatem, "vt monasterii ipsius homines, cuiuscunque condicionis existant, pro causis siue questionibus quibuscumque nec ad Pragense nec ad aliqua alia priuata iudicia aliqualiter pertrahantur; sed quicumque contra homines ipsos aliquid habuerit questionis, hoc coram abbate ipsius monasterii uel cui hoc ipse abbas commiserit, mediante iusticia prosequatur.“ Abbas quoque vel ille, cui hoc per ipsum commissum fuerit, de ipsis hominibus querulantibus expeditam iusticiam facere teneatur. — Dat. in Thaust a. d. MCCCXXXI, XV kal. Sept. Ex orig. arch. Vorlic. 1799) 1331, 19 Aug. Tust. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, monasterium Sedlicense ab iniuria- toribus, spoliatoribus, oppressoribus et aliis malefactoribus frequenter gravatum in specialem tuitionem et protectionem suscipit. — Dat. Tust a. d. MCCCXXXI°, XIV kal. Sept. Ex orig. arch. Vorlic. cop. Mus. Boh. 1800) 1331, 19 Aug. Tust. Nos Johannes, B. et Pol. rex oc, recognoscimus oc, "quod bona infrascripta, Neza- meslicz videlicet, Hayna, Domorasi, Zichowicz, Hinczicz Maior, Hinczicz Minor, Stankow, Wolischowitz, theloneum in Hartmanicz spectans ad villas predictas ac omnia alia et singula ad predicta bona pertinencia ab antiquo ad deuotos nostros dilectos .. abbatem et conuentum monasterii Brunouiensis et ad ipsum dumtaxat monasterium iure proprietatis nec ad aliquem alium pertinent, — — propter quod litteras, quas fideli nostro Wilhelmo de Landstein et suis heredibus super bonis eisdem minus docte dedisse referimur, cassamus — — decernentes

Strana 701
et Moraviae. Annus 1331. 701 easdem in iudicio uel extra iudicium nullius habere inantea roboris firmitatem.“ — Dat. Tust a. a natiuitate dom. MCCCXXXI, XIV° kal. Sept. Ex orig. arch. Břevnov. — Dobner, Mon. Boh. hist. VI, 57. — Böhmer, Reg. Imp 196, n. 161. 1801) 1331, 20 Aug. In Tust. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Gotfridum, magistrum coquinae, et hae- redes eius habentem unum laneum in villa Hostowicz, "cuius occasione cum civibus Minoris civitatis nostre Pragensis subsidiorum et inpositionum tempore contributionis in hac parte de eodem laneo sibi congruentibus oneribus ipsum oporteat subiacere,“ a contributione de prae- fato laneo cum antedictis civibus Minoris civ. Prag. solvenda absolvit et perpetuis temporibus exemptos declarat. — Dat. in Tust fer. III infra octauam Assumpcionis b. virg. Marie a. d. MCCCXXXI°. Ex orig. arch. cap. Prag. cop. Mus. Boh. 1802) 1331, 20 Aug. Thust. Johannes, rex Boh. et Pol. oc, d. Ulrico Pflugoni et civibus Pragensibus facultatem con- cedit, quodlibet ordinandi, quod ad pavimentationem civitatis utile esse possit. — Not. oc, „quod nos attendentes graves et utiles dilectorum nobis .. ciuium Pragensium labores, quos pauiendo seu pauimentum faciendo lapideum per ipsam ciuitatem nostram Pragensem Maiorem et quoslibet vicos eius voluntarie hactenus pertulerunt, quia tamen census ciuitatis predicte, qui wlgariter vngelt dicitur, ad labores ipsos non sufficit consumandos, ne labores predicti tam vtiles quam commendabiles remaneant imperfecti, fideli nostro dilecto Vlrico Pflugoni ac ciuibus nostris prefatis auctoritate nostra regia de certa nostra sciencia faciendi, cogitandi, ordinandi, disponendi et mandandi, quidquid ad laborum predictorum consumacionem expedire videbitur, nostris vice, nomine et mandato plenam concedimus et damus presentibus facultatem, quas post laborum sepedictorum perfeccionem plenariam nullius fore volumus roboris aut momenti.“ — Dat. in Thust XIII kal. Sept. a. d. MCCCXXXI°. Lib. vetust. arch. civ. Prag. 2. Pelzel, K. Karl IV, t. I. Urkb. 5. — Böhmer, Reg. Imp. 196, n. 162. 1803) 1331, 20 Aug. Thaust. Johannes, rex Boh. et Pol. oc, revocat libertates concessas Ratisponensibus, quae sunt in praejudicium civium Pragensium. — Not. oc, "quod licet libertatum et quarundam graci- arum honorabilibus viris ciuibus Ratisponensibus, nobis sincere dilectis, patentes quasdam li- teras nostras dedisse proxime dinoscamur, quia tamen litere predicte et gracie in ipsis expresse in dilectorum nobis ciuium Pragensium preiudicium non modicum et iacturam videntur vergere manifeste, libertates quoque et gracias a nobis et predecessoribus nostris, Boemie regibus, ipsis indultas totaliter absorbere, prout ex post facto sumus plenius informati, cum non deceat aliquem locupletari cum alterius detrimento, nec intendamus per literas easdem iuribus, libertatibus, graciis aut priuilegiis dictorum nostrorum ciuium Pragensium in toto uel parte aliqua derogare aut ipsas aliqualiter infirmare, sed pocius easdem perpetuis inantea

Strana 702
702 Emler, Regesta Bohemiae temporibus in suo robore conseruare, supradictas Ratisponensibus per nos, ut premititur, datas literas in hiis scriptis reuocamus, cassamus, irritamus et annullamus tamquam per impor- tunitatem obtentas, decernentes eas fore de cetero nullius simpliciter roboris vel momenti et sepedictorum nostrorum ciuium Pragensium literis, graciis, libertatibus aut priuilegiis aliqualiter non obstare.“ — Dat in Thaust XIII kal. Sept. a. d. MCCCXXXI°. Lib. vetust. arch. civ. Prag. p. 41. 1804) 1331, 20 Aug. Brunae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, praeposito et capitulo ecclesiae s. Petri Brunae donat jus patronatus ecclesiae suae in Bisentz inhibetque, ne quis praedictum capitulum in redditibus et proventibus, quos ipsi vel eorum ministri aut aliae personae ad ipsam ecclesiam s. Petri comparaverint, possit quomodolibet impedire. — Dat. in Brunna (sic) III feria post diem Assumptionis b. Mariae Virg. a. d. MCCCXXXI°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 325. — Böhmer, Reg. Imp. p. 421. 1805) 1331, 22 Aug. Tust. Johannes, B. et Pol. rex oc, monasterium Aulae Regiae, homines et bona eius quae- libet ab omni collectarum, taxationum, talliorum, impositionum, concessionum et dationum onere, sola dumtaxat excepta collecta bernae regalis, in recompensam damnorum nec non pro remedio peccatorum suorum et salute animae conthoralis suae Elizabeth libertat. Dat. Tust a. d. MCCCXXXI°, XI kal. Sept. Palacký, Über Formelbücher I, p. 243. — Böhmer, Reg. Imp. p. 336, n. 501. — 1806) 1331, 22 Aug. Pragae. Johannes rex corfirmat jura villae Czeprun ab Ottakaro rege concessa. — Not. oc, „quod ex parte fidelium nostrorum ville Czeprun, ad burgraviatum castri nostri Landeswart, quod alio nomine Brux dicitur, pertinentis incolarum XIII agrorum laneos in suis metis sive gadiis continentis celsitudini nostre extitit humiliter supplicatum, quatenus ipsis jura, gracias et consuetudines et dicte ville Czeprun per dive recordacionis serenissi- mum principem d. Othakarum qui et Przyemissel, regem Boemie, predecessorem nostrum, traditas et concessas, datis sibi et confectis super eo privilegiis suis autenticis, que vidimus, audivimus et ea sufficienter intelleximus, dignaremur approbare, innovare ac de benignitate regia confirmare, quorum quidem privilegiorum talis erat forma, videlicet quod de dictorum laneorum quolibet, qui a solucione census liber non fuerit, singuli ipsorum possessores unam sexagenam gros. prag., per medium in festo s. Walpurgis et per medium in festo s. Michaelis, et unum strichonem bladi, dimidium ipsius tritici et dimidium avene in festo s. Galli, et eiusdem ville communitas XXV gros., per medium in dictis s. Walpurgis et s. Michaelis festis census nomine annis singulis solvere perpetuo tenebuntur, juribus, quibus nostra civitas Pontensis utitur, in omnibus perfruentes, ita quod jus civile ciuitatis ipsius acquirentes et bonorum suorum dimidietatem duntaxat cum ipsa civitate exaccionantes per dicte civitatis

Strana 703
et Moraviae. Annus 1331. 703 cives et incolas a quorumlibet violencia et iniuria tamquam cives civitatis eiusdem preser- ventur, idoneam de dicte ville Czeprun communibus hominibus personam in suum judicem eligentes, cui memorate ville hospitum quilibet duos parvos denarios occasione expensarum per eum duntaxat tribus personis ter in anno quolibet, dum judiciis principalibus, puta plebescitis, quod vulgariter elychding dicitur, presidendum fuerit, providendarum tribus in anno quolibet vicibus tenebitur ministrare, ab omnibus aliis dacionibus et servitutibus, quibus- cunque censeantur nominibus, et ab omni dacione thelonei, quod eum in civitate nostra Pontensi prehabita solvere contingeret, exemtus penitus et solutus. Poterunt eciam predicte ville Czeprun incole in nemore regis ligna conbustibilia et pro edificiis sibi valencia absque precio succidere et recipere, impedimento quolibet non obstante. Iusuper de dictorum laneorum quolibet unus stricho siliginis plebano in Sletnik nomine decime est anno quolibet persol- vendus. Memorate siquidem ville incole singuli ad nullum prorsus provinciale judicium debebunt per quamcumque personam, cuiuscumque status aut condicionis existat, citari aut aliqualiter evocari; sed si cuipiam adversus quemcunque dicte ville Czeprun inhabitatorem aliqua competit accio, eundem debebunt coram dicti castri nostri burchravio vel dicte civi- tatis civibus, si idem jus ipsius civitatis habuerint, prosequi justicia mediante. Nos itaque subditorum nostrorum commodis, profectibus et utilitatibus providere graciosius disponentes, supplicacionibus nobis in hac parte porrectis benigniter inclinati prelibate ville Czeprun dicta jura, gracias, consuetudines et immunitates, prout singillatim premittuntur, de innata nobis clemencia approbamus, ratificamus, innovamus et presentis scripti patrocinio confir- mamus, mandantes et districte precipientes, ea et eas ab omnibus et singulis presentibus et futuris fidelibus nostris dilectis, cuiuscumque status aut condicionis extiterint, et speci- aliter ab ipsius prefati castri nostri Landeswarte sive Brux burgravio inviolabiliter in perpetuum observari." — Dat. Prage (sic) a. d. MCCCXXXI°, in octava (sic) Assumpcionis b. dei genitricis et virg. Marie. Schlesinger, Das Stadtbuch von Brüx p. 27. 1807) 1331, 22 Aug. Tust. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, incolis Boh. promittit, bernas inantea non petere nisi in certis casibus. — Recognoscimus oc, „nos temporibus retroactis omnes et singulas bernas, ad quarum prestacionem sive solucionem nobis racione coronacionis nostre ac desponsacionis seu dotacionis filiarum nostrarum, postquam ad etatem nubilem, annos vide- licet duodecim, peruenissent, ac deinde post annum vnum desponsacionis facte regnum Boemie ac ipsius incole, episcopi, clerus, religiosi, barones, nobiles, ciuitatum ciues, pauperes et di- uites, faciendam erant obnoxii, plenarie et integraliter recepisse. Post hec eciam ad nostras preces pro defectibus et necessitatibus nostris pluribus et euidentibus, quos alias euadere non potuimus, bernas plures non de jure, sed de eorum mera beniuolencia nobis ipsos per- soluisse profitemur, recognoscentes, quod ipsi nobis alicuius berne, ut predicitur, minime tenebantur, quod maiestas regia apud ipsos non immerito recognoscit. Ob quod sincere promittimus et volumus ipsos episcopos, clerum, religiosos, barones, nobiles, ciuitatum ciues

Strana 704
704 Emler, Regesta Bohemiae ac incolas ipsius nostri regni inantea circa jura ipsorum ab antiquo obseruata inuiolabiliter permanere, nullamque bernam per nos, heredes nostros vel quempiam nostro nomine ab ipsis de cetero petere, recipere volumus nec debemus, nisi contingat in futuro alias nos habere filias etatis legitime supradicte et tunc post vnum annum, postquam desponsata fuerit earum aliqua, aut filium nostrum in regem Boemie coronari, tunc enim licebit nobis et non prius bernam ab ipsis per fertonem tantum de laneo quolibet accipere et recipere et non vîtra. Preterea, et bona nostra fide et sincera promittimus, ipsos episcopos, clerum, religiosos et ciuitatum ciues in recepcione berne alicuius a baronibus, nobilibus terrarum nostrarum non seiungere, aut e contra barones et nobiles in berne alicuius singularis dacione ab ipsis similiter sequestrare et diuidere: sed volumus, vt ipsi omnes et singuli ad solucionem et dacionem alicuius berne nobis vel heredibus aut successoribus nostris persoluendam insimul sint astricti. Si contrarium aliquod per nos uel filium nostrum aut alium ex parte nostri quemcunque fuerit attemptatum, ipso facto exnunc prout extunc omnibus et singulis ipsius regni nostri incolis, videlicet episcopis, clero, religiosis, nobilibus, baronibus et ciuitatum ciuibus, paupe- ribus et diuitibus, bernam ipsam nobis, heredibus et successoribus nostris denegandi, mutuo se iuuandi et nobis resistendi in hac parte tantum in solidum plenam et liberam preter quamuis nostram displicenciam damus presentibus facultatem.“ — Dat. Tust a. d. MCCCXXXI°, octaua Assumpcionis virg. glor. Lib. vetust. privil. et stat. arch. civ. Prag. p. 15. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 395. — Böhmer, Reg. Imp. p. 335. n. 500. 1808) 1331, 23 Aug. In Tust. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, cives Iglavienses a solutione telonei per totum regnum Boemiae et marchionatum Moraviae eximit. Preterea ipsis ciuibus graciose indulgemus, „vt a ciuitate Iglauiensi usque in Jempnicz omnes nobiles, wladi- cones aut alios quoscumque pro debitis et accionibus ipsis contra eos vel eorum alterum competentibus in zudam Iglauiensem euocare absque impedimento quolibet possint et debeant licite et citare. Addicimus eciam graciose et volumus, quod omnes recipientes et assumentes incolatum eiusdem ciuitatis Iglauiensis, habentes bona et hereditates liberas vbicumque, quos a solucione berne de bonis huiusmodi dandis absoluimus, pati et dare debeant de eisdem cum ciuibus ipsius ciuitatis contribuciones et exacciones consuetas, prout ciuitati necessa- rium fuerit et eciam oportunum.“ — Dat. in Tust in vigilia b. Bartholomei a. d. MCCCXXXI°. Ex orig. arch. civ. Iglav. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 326. — Böhmer, Reg. Imp. p. 399, n. 717. 1809) 1331, 23 Aug. In Tust. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, oppidanis de Strazz quasdam libertates concedit. — Considerantes „fidem et affeccionem et affectuosam deuocionem, quibus dilecti opidani nostri in Strazz celsitudini regie sedule obsequuntur, infrascriptas ipsis libertates et gracias, quas nostro, heredum et successorum nostrorum nomine inuiolabiliter obseruare precipimus, duximus per ordinem faciendas, primo statuentes, quod datis nobis

Strana 705
et Moraviae. Annus 1331. 705 aut burggrauio nostro, qui pro tempore ibidem fuerit, XXXVI marcis grauibus, LXIV gr. prag. denarios pro marca qualibet computando, a quolibet de cetero collefccionum], exacci- onum, dacionum et imposicionum onere, collecta generali, que berna dicitur, duntaxat excepta, si quam regno nostro Boemie communiter imponi contigerit, perpetuo sint exempti. Conce- dimus eciam, [ut] ipsorum communitas judicem eligere sibi possit, quemcunque ydoneum et vtilem ipsis norint, conquerenti quoque de wlnere medium, judici vero talentum integrum persoluatur, de contumacia autem soli[dum]. Preterea volumus, quod nullus opidanorum dictorum ad judicium generale siue terre per quempiam inantea trahi possit; concedentes graciose, quod siluis rubetisque infra limites agrorum suorum nobis censual [ium] [uti possint] pro sue placito voluntatis, fluminaque riuorum aput opidum ipsum fluencia sub plena habeant libertate. Chodones vero et Theutunici circumsedentes judicia sua apud prefatos opidanos [habere debeant], sicut prius et hactenus fieri est consuetum. Admittimus eciam, quod opi- dani predicti venandi lepores et perdices capiendi liberam habeant facultatem. Illud eciam duximus vna cum suprascriptis . . . [de] nostra sciencia et benignitate regia concedendum, quod opidanorum sepedictorum quilibet in vita et in morte bona sua omnia et singula legare valeat libere, cui velit, si autem intestatus quis ex eis herede vel heredibus non relictis decesserit, ex tunc bona sua ad amicum suum proximum masculum aut feminam deuoluantur, mandantes diem sabbati pro die forensi perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter obseruari." — Dat. in Tust a. d. MCCCXXXI, in vigilia b. Bartholomei apostoli. E confirm. Sigismundi regis ab anno 1422 in oppido Stráž. 1810) 1331, 24 Aug. Vreinstat. Pilgreim der Walich und seine hausfrau Sophie schenken dem kloster Hohenfurt zwei weingärten. — „Ich Pilgreim der Walich vnd mein hausvrowe vro Sophey veriehen oc, daz vns got von himel des ermant hat, daz wier vns in vnser gewizzen auz erwelt haben ze ligen nach vnserm tod datz der edeln chuniginne Marie in ierm chloster zdem Hohenfuert; vnd darumb hab wir uns des veraint lieblichen vnd gutlichen mit vnser besten vreunt rat vnd auch zder zeit, do wir iz wol getuen mochten an siechtuem vnd an alle chranchait, ze geben dem egnanten chloster zwen weingarten, di wier haben lang herpracht in rechter puerchrechts gwer an allen chrieg. Der ain der leit ze Goboltspurch am kyrichegraben iem (?) Gern, da von man dient alle jar an sand Michels tag ze rechtem perchrecht funph phenning; der ander leit ob Henndorf am Haslech in der Setz, der dient alle jar an sand Michels tag ze perchrecht drithalben phenninch Wienner munzze, di schullen die herren die samnung des oft genanten chlosters nach vnserm tod in irem reuent mezzen, wand wier inz gegeben haben zeinem ewigen selgeret mit vnsers suns Fridreichs vnd mit andern vnsern erben guetlichem willen. — — Dar vber gib ich Pilgreim der Walich diesen offen brief mit meim anhangunden insigel vnd mit hern Dietreichs insigel von Harach vnd mit Wolf- harts insigel des Gullen, der zden zeiten lantrichter was in der Vreinstat, fur allen chunftigen chrieg. Der red sind zeug Dietrich der Walich, Hainrich der Gletnei, Vecz der Sahaffer, Vlreich der Walpot, Elbel vnd sein bruder der Dunne (?), Chunrat der Ammolf, Herman 89

Strana 706
706 der Zynernspan, Fridreich der Wegner. — — Der brief ist geben nach Christes geburt dreutzehenhundert jar dar nach in dem ainz vnd dreizkysten jar an sand Bartholomeus tag in der Vreinstat. Pangerl, Urkb. v. Hohenfurt, Fon. r. Austr. p. XXIII, 76. — Urkb. des Landes ob der Enns VI, 32. Emler, Regesta Bohemiae 1811) 1331, 24 Aug. In Thust. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, donationem molendini circa Missenecz ecclesiae in Hermans factam confirmat. — Not. oc, quia Tobias, noster „capellanus, ec- clesiae Wissehradensis et Pragensis ecclesiae canonicus, nobis sollicite duxit exponendum, quod Ivanus piae memoriae quondam miles noster dictus de Modlikouicz molendinum quod- dam situm circa Missenecz, suis constructum impensis, ecclesiae in Hermans nostrae col- lationis cum omnibus pertinentiis suis donavit ac legavit, sinendum ei ad dictam ecclesiam perpetuo spectandum et hoc suae ac fidelium ob remedium animarum. Quapropter dictus Tobias, noster devotus, nobis humiliter supplicavit et devote, ut si quod ius in dicto molendino nobis competere videretur, ut hoc pro animabus parentum nostrorum dictae nostrae ecclesiae dignaremur erogare, dictam donationem praefati militis benigniter approbantes. Nos vero videntes praefati Tobiae capellani petitionem iustam —— ius, quod nobis in dicto competit molendino, pure propter deum et remedium animarum parentum nostrorum ac nostrae salutis augmentum dictae ecclesiae nostrae generose cum piscationibus in ipsa aqua a praefato molendino cum libertate utriusque littoris usque ad pontem subtus Hermans concedimus et donamus — — et praenotati quondam militis donationem super molendino praedicto ratam et gratam praesentibus approbamus — — volentes omnino, ut dictum molendinum ab om- nibus bernis, collectis et exactionibus regalibus, quibuscunque sit exornatum [et] quibuslibet impedimentis vel violentiis a quolibet supportatum.“ — Dut. in Thust a. d. MCCCXXXI, in die s. Bartholomaei. Hammerschmidt, Glor. eccl. Wissegrad. 253. 1812) 1331, 24 Aug. Tust. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Petro de Rosenberk confert jura sua in bonis quondam Eblini de Bezdekow et villam Korita cum pertinentiis. — Not., „quod pensatis fidelibus et promptis fidelis nostri dilecti Petri de Rosenberk servitiis, nobis per eum hucusque exhibitis, in quibus et inantea nobis complacere poterit, omnia jura in bonis quondam Eblini de Bezdekow, servitoris sui, absque liberis decedentis legitimis juxta terre consuetudinem approbatam hactenus nobis in villis Bezdekow, Setzietycz, Tupadlezch et Stirhadlo competentia damus, conferimus et donamus habenda, assequenda, suo et heredum suorum usibus perpetue applicanda; et si quid actionis in bonis eisdem cuipiam forsitan conpetierit modo quocunque, illam sibi et heredibus suis disbrigare promittimus finaliter et spondemus. Insuper Korita, nostram villam, cum omnibus hiis, que et in Hostyczie et Mlado- nowicz habere dinoscitur, eidem Petro ét suis heredibus cum pertinentiis suis, in quibus- cunque consistant, jure hereditario similiter conferimus et donamus pro servitiis per eum

Strana 707
et Moraviae. Annus 1331. 707 nobis exhibitis et in recompensam dampnorum castri Janowicz, quod ad nostram instantiam fratribus de Janowicz, quod hactenus tenuit, in eorum potestatem resignavit.“ — Dat. in Tust in die beati Bartholomei apostoli a. d. MCCCXXXI°. Ex orig. arch. Trebon. cop. Mus. Boh. 1813) 1331, 25 Aug. Taust. Johannes, rex Boh. et Pol. oc, donationem a regina Elizabeth de villa Dubraucicz factam Hrozkoni de Hoholicz confirmat. — Not. oc, "quod cupientes ea, que per clare memorie d. Elizabeth, Boh. et Pol. quondam reginam ac Lucemburgensem comitissam, conthoralem nostram carissimam, circa donaciones et concessiones seruitorum et familiarium ipsius prouide facta sunt, inconcussa et illibata nostris temporibus permanere, donacionem quam dicta d. regina, dum viueret, dilecto nobis Hrozkoni de Hoholicz, suo spiserio, propter grata seruicia per eundem reginali culmini impensa de villa sua Dubraucicz olim fecit, ratam habentes et gratam, ipsam approbamus, volentes, vt idem Hrozko et sui heredes de eadem villa Dubraucicz familiares et seruitores reginarum Boemie sint inantea et eciam nuncupentur. Mandamus igitur et sub districta precepcione vniuersis et singulis officiatis nostris per Boemiam, cuiuscunque condicionis aut status existant, presentibus et futuris committimus per presentes, quatenus dictos Hrozkonem et heredes suos in pacifica dicte ville Dubraucicz possessione vllo umquam tempore impediant aliqualiter uel molestent.“ — Dat. in Taust a. d. MCCCXXXI°, VIII kal. Sept. Ex orig. arch. Sedlic. — Riegger, Archiv III, p. 380. 1814) 1331, 30 Aug. (S. 1.). Henricus, [dux Silesiae, dominus de Furstenberch et in Jawor] fideiussores, qui ipsi fideiussoriam cautionem pro Johanne, rege B. et Pol. ac comite Lucemburgensi, super adimplendis quibusdam pactis occasione resignationis civitatis et territorii Gorlicensis prae- stiterunt, a fideiussione huiusmodi liberos declarat. — Dat. a. d. MCCCXXXI°, fer. sexta b. Bartholomei ap. Köhler, Urk. des Markgraf. Oberlausitz I, 292. 1815) 1331, 31 Aug. (Pragae). Statut über die beeidigung und die zeit der einsetzung der Prager schöffen. — „Do man czalt noch Cristes geburt tausent iar vnd drewhundyrt iar vnd ain vnd drizzig iar, do haben di hern Niclas Rokczaner, Heinrich Glas, Johann gewantsneyder, Vlrich Heinburger, Pesold fleishacker, Nyklas im Turm, Johel Ruprecht, Frenczil Kornpuhel, Hensil, Mathes, Elbel Kornpuhel, Ott gewantsneyder vnd Chunczil von Thust an sant Egidius abent am sun- abent sich des schepfenampt vnder wunten von des chunyges geheyss, vnd haben dar vmb gesworn vor dem chunig yeder man mit sein czwain vf gerakten fingern alsuss: Wir swern des ain ait got vnd vnserm hern dem chunich vnd armen vnd richen, das wir wellen an dem schepfampt daz recht sterkin vnd das vnrecht khrenkin, vnd daz wir wellen den armen vnd 89*

Strana 708
708 Emler, Regesta Bohemiae den richen vorsein an aller gerechticheit; das vns got czu helff vnd alle heiligen. Do hat der chunich gelubt, das her alle iar di schepfen vorkeren wolle czwissen den czwain vnsern vrowen, der ereren vnd der leczeren." Lib. civ. Prag. ab an. 1310. f. 21. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 26. 1816) 1331, cc. 1 Sept. (Pragae). Übereinkunft der bürger von Prag über einen von verschiedenen waaren zu erhebenden zoll zum behuf der pflasterung. — De theoloneo ad pavimentandum. „Do man czalt nach Cristes geburt dreuzehenhundirt iar vnd ein vnd drizzik iar, do sint purger ze Prag ge- meinclich vberein chumen mit des chuniges willen, das man czollen sol, vnd das man an- heben sol cze czollen an dem nechsten mantag nach wnsern vrowen tag der leczeren ze hilfe dem belegen, das man tuet in der stat, als lank als sie das guet dunket, wan das wien vngelt nicht so vil getragen mak, das das belegen vor sich gee; vnd haben sie es also bescheidenlichen gemacht, das man von eim yczlichen malcz, das ze einer muel chuemt, das man malen sol, vnd auch von eim iczlichen malcz, das man fuert aus der stat in ein dorf oder in ein wremde stat, czween gross geben sol; dar czu so sol man von eim iczlichen pferd, das da geet in eim geladen wagen in di stat, sechs clein pfennige geben, man fuer gewant, wien, czin, chupfer, wachs, fisch oder anderley chufmanschaft; das schullen di wagen- leut tuen vnd nicht di chufleut; das ein yglich, er fer wer er sie oder van er fur, der mit einem geladen vagen in di stat fiert, als oft als er das tuet, er fuer gewant, wein, getraid, holcz, hew oder grass oder anderlei, was sei oder wie es genant sei, ye von einem pferd, das in dem vagen geet, ein kleinn phenning geben sol vnder der stat toer an widerred; vnd wer das nicht en tuet, der sol geben ze buzze fuenf schilling kleiner pfennig pregischer, an als vil, wer di stein oder den czigel oder den kalch oder sant oder czimmerholcz, wel- cherlei es sei, von dem Podskal oder von sand Valentein fuert in di stat cze einem bew es sei kouft oder vnkouft, der sol des czolles ledig sein. Lib. civ. Prag. ab an. 1310 f. 23. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 30. 1817) 1331, 2 Sept. Posonii. Karolus, rex Hungariae, cum ducibus Austriae Alberto et Ottone init unionem contra regem et regnum Bohemiae. — Not. oc, „quod cum ob sincere dileccionis fidem et consan- gwinitatis vnionem, prout naturalis amicicie cultor requirit, nec non ob terrarum nostrarum statum pacificum et tranquillum jam pridem cum excellentibus et magnificis principibus d. Alberto et Ottone, ducibus Austrie et Styrie, fratribus nostris karissimis, concordiam, ami- ciciam ac perpetuam vnionem pro nobis et nostris heredibus iniuimus et vicissim contraxi- mus de nos mutuo coadjuvando, prout in literis nostris prius super eo datis et confectis et de nouo ratis et gratis habitis plenius continetur, et eciam in eisdem literis nostris excellen- tibus principibus d. Friderico, regi Romanorum, Alberto et Ottoni, ducibus Austrie, fratribus nostris predictis, olim et prius datis magnificus princeps d. Johannes, rex Boh., specialiter exceptus fuerit, quominus nos contra eundem regem Bohemie ipsos iuuare vel eis assistere

Strana 709
et Moraviae. Annus 1331. 709 minime teneremur, nunc ad ampliorem et vberiorem statum terrarum nostrarum et hominum solidandum et firmandum pro nobis et heredibus nostris contra eundem Johannem, regem Bohemie, suosque heredes et successores ac regnum eorundem cum predictis fratribus nostris, illustribus ducibus Austrie, suis heredibus et successoribus presentem composicionis ligam iniuimus, promittentes et sub fidei nostre debito sacrosanctis evangeliis ac viuifice crucis ligno tactis, corporali prestito juramento firmiter spondentes, eisdem d. Alberto et Ottoni, ducibus Austrie, suisque heredibus et successoribus, modo quo supra, cum omni nostra po- tencia et facultate, terris, castris, municionibus, hominibus et in personis propriis adherere, assistere, succurrere et coadiuuare perpetuo, contra predictum d. Johannem, regem Bohemie, suosque heredes ac successores et regnum, quociescunque et quandocunque per ipsos requi- siti fuerimus, auxilio, consilio et fauore, sicut et ipsi d. duces Austrie suique heredes et successores vice reciproca nobis, nostrisque heredibus ac terris nostris cum omni sua potencia et facultate ac gente succurere, assistere et adiuuare consilio, auxilio et fauore tenentur et perpetuis temporibus obligantur, adiicientes eciam, quod nunquam processu temporis nos sine ipsis d. ducibus Austrie et suis heredibus ac successoribus pacificam reformacionem cum d. rege Bohemie prenotato vel suis heredibus aut successoribus aut aliis pro eis iniemus vel treugas aliquas, nisi cum eisdem vel de voluntate eorundem quomodolibet faciemus, sicut et ipsi nullam composicionem, pacem et alias treugas absque nobis vel sine nostra voluntate inient vel facient unquam nisi nobiscum vel nostro consensu adueniente quoquo- modo, omnibus tamen aliis et singulis paccionibus, promissionibus, cessionibus, renunciaci- onibus et aliis quibuscunque in prefatis contentis literis, preterquam de rege Bohemie, prout premissum est, in suo robore duraturis.“ — Dat. et act. in civitate nostra Posoniensi a. d. MCCCXXXI°, IV non. Sept. Steyerer, Comment. pro hist. Alb. II. p. 26. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 327. 1818) 1331, 4 Sept. Pragae. Johannes, rex Boh. et Pol. ac Luc. comes, monasterio in Ossek jus patronatus ec- clesiae in Pirnis confert. — Not. oc, "quod affectantes religiosos viros abbatem et conuentum monasterii in Ossek in suis releuare defectibus et grauaminibus, ipsi monasterio, abbati et conuentui, ut pro nostra salute et statu ac successibus nostris prosperis in uita et in morte deum continuis exorent deprecacionibus, jus patronatus ecclesie parrochialis in Pirnis damus, — — volentes, quod ipse abbas et conuentus de dicta ecclesia parrochiali plebano, qui nunc est, decedente uel eciam cedente uoluntarie de eadem disponant.“ — Dat. Prage a. a nat. d. MCCCXXXI pridie non. Sept. E cod. dipl. mon. Ossec. XIV membr. fol. 17. cop. Mus. Boh. — Cod. dipl. Sax. reg. II, 5 p. 342. 1819) 1331, 7 Sept. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, civibus civitatis Redisch facit gratiam „quod ipsi ciues vniuersi et singuli nobis presentibus uel de regno nostro absentibus ad persol- nullum subsidium pecuniale nobis uel cuicunque alteri officiatorum nostrorum — —

Strana 710
710 Emler, Regesta Bohemiae uendum durante libertate ipsis per nos aliis nostris litteris concessa nullatenus sint astricti." — Dat. Prage a. d. MCCCXXXI°, in vigilia Natiuitatis b. Marie virg. Ex orig. arch. eiusdem civ. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 328. — Böhmer, Reg. Imp. 399, n. 718. 1820) 1331, 8 Sept. Pragae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Luc. comes, petente Theoderico, praeposito monasterii Dogzanensis, confirmat privilegia eidem monasterio a regibus Wenceslao I a. d. MCCXXXIV (v. Reg. Boh. I, n. 831), Ottacaro II a. d. MCCLXXVI, XIII Mart. (v. Reg. Boh. II, n. 1005 et 1006) et Wenceslao II a. d. MCCXC, XIII Sept. (v. Reg. Boh. II, n. 1511) concessa. — Adicientes "quod praepositus et conventus sanctimonialium supradictum obstaculum, factum per fluuium, qui Egra dicitur, ex uno latere contingens bona praepositurae Dogzanensis, ex altero vero bona praepositurae Melnicensis, possidere de cetero pacifice debeant et tenere, possintque illud remota contradictione qualibet restaurare, firmare ac reformare, quandocunque aut quo- tiescunque necessarium eis videbitur vel etiam expedire.“ Mandamus praeterea firmiter et districte, „quod quando aut quotiens bernam regiam per nos aut heredes nostros regno nostro Bohemiae communiter inponi contigerit, cives nostri Luthmericenses et alii oppidani jura civilia habentes iuxta ratam seu quantitatem bonorum suorum ad ecclesiam Dogzanensem suprascriptam per- tinentium cum ecclesia ipsa ad solutionem dictae bernae faciendam praeter omnem brigam ammodo teneantur. Et si propter importunitatem petentium aut oblivionem fortasse a prae- decessoribus nostris, Bohemiae regibus, privilegia data sunt aliqua, vel adhuc a nobis dari contigerit, civibus nostris aliquibus aut etiam oppidanis ex quibus praesenti nostrae gratiae posset aliqualiter derogari, ipsa omnia et singula quoad gratias in praesenti nostro ex- pressas privilegio cassamus.“ — Dat. et act. Pragae in die Nativitatis b. Mariae virg. a. d. MCCCXXXI°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. 1821) 1331, 8 Sept. Pragae. Nos Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes not. oc, "quod nos statuimus, ut in ciuitate Sacensi octo diebus festum Pentecostes inmediate precedentes usque ad ipsum diem fest Penthecostes annis singulis nundine seu forum annuale imperpetuum debeat ob- seruari, volentes ipsas nundinas siue forum annuale omnibus gaudere libertatibus, graciis et iuribus, quibus alia fora annualia seu nundine civitatum regni nostri Boemie perutuntur. — Dat. Prage in festo Natiuitatis b. Marie virg. glor. a. d. MCCCXXXI°. Lib. memorab. civ. Sacensis ab a. 1383 fol. 8. 1822) 1331, 8 Sept. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, sex laneos monasterii Vallis S. Mariae prope Siffrisdorff a nobilibus Johanne, Wenceslao et Ottone fratribus in Antiquo Ostros com- paratos a solutione steurarum, collectarum, contributionum et exactionum quarumcumque et specialiter a datione bernarum liberat. — Dat. Prage a. d. MCCCXXXI°, VIII die mensis Sept. Köhler, Urk. des markgraf. Oberlausitz I, 293. — Böhmer, Reg. Imp. p. 197, n. 164.

Strana 711
et Moraviae. Annus 1331. 711 1823) 1331, 10 Sept. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, statuit, ut cives Brunenses non in possessionibus sed tantum in parata pecunia liberam habeant testandi facultatem. — Not. oc, „quod nos attendentes vtilitatem ciuitatis nostre Brunnensis et querelas litigancium seu que- stiones mouencium ex causis diuersis sopire volentes, sicut decet, statuimus, quod vniuersi et singuli in dicta nostra ciuitate testamenta in extremis facere cupientes non in possessio- nibus seu hereditatibus vel bonis quibuslibet, sed in parata dumtaxat pecunia liberam te- standi habeant facultatem, et si aliqua dubitacio sive questio inter partes ex verbis testa- toris seu factis oriatur sive oriri quovis modo posset, extunc volumus, quod vnus ex consulibus nostre ciuitatis ibidem, qui pro tempore fuerit, parte ex vna, et alter discretus vir de parte litigancium parte ex altera eligantur, qui dicti duo viri prouidi dubium seu questionem pre- dictam declarare et diffinire liberam nostra authoritate habeant facultatem contradiccione parcium contra dictam declaracionem seu diffinicionem qualibet non obstante. Adicimus eciam, quod vniuersa et singula bona per religiosos in dicta ciuitate empta vel quocumque alio titulo comparata vel acquisita per eosdem, non obstantibus priuilegiis seu graciis quibus- libet, onera, collectas, subsidia et generaliter queque grauamina cum dicta nostra ciuitate portent, contribuant et sustentent, in premissis omnibus nunc et inantea nostris iuribus semper saluis, inhibentes districte, ne per aliquos religiosos, quocumque nomine censeantur, bona, que antiquitus ad dictam nostram ciuitatem pertinere dinoscuntur, emantur vel con- parentur quoquo modo, quam empcionem, si contra presentem nostram inhibicionem attemptata fuerit, volumus penitus non valere." — Dat. Prage IIII° id. Septembr. a. d. MCCCXXXI°. Ex orig. arch. civ. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 328. — Böhmer, Reg. Imp. 197, n. 165. — Abhandl. der k. böhm. Gesellschaft der Wissenschaften 1787, p. 145. Extr. 1824) 1331, 11 Sept. Pragae. Nos Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemb. comes, not. oc, „quod propter fidelia, quae Concelinus, quondam inclytae reginae Elisabeth, piae recordationis conthoralis nostrae carissimae, camerarius, eidem exhibuit servitia, sibi donationem sive collationem reddituum sive bonorum in villa Brosan prope Mielnik factam per dictam conthoralem nostram, prout in literis eidem Concelino super hoc datis continetur, ratam habemus.“ — Dat. Pragae III idus Sept. a. d. MCCCXXXI°. Tab. cur. reg. XV, 86. cop. Mus. Boh. 1825) 1331, 13 Sept. Pragae. Johannes, rex Boh. et Pol. Lucemburg. comes, consensum suum ad construendum monasterium in Sicca datum revocat. — — Not. oc, "quod licet per devotos nostros fratres ordinis s. Augustini, quod monasterium sui ordinis licite in civitate nostra Sicka pro habi- tatione sua possent construere seu de novo locare, informati fuerimus et ad petitiones et instantias eorundem matura deliberatione non praevia adhibuerimus nostrum consensum, tamen quia verius edocti intelleximus, quod parochiae ibidem, quae annexa et incorporata

Strana 712
712 Emler, Regesta Bohemiae praebendae ecclesiae Wissegradensis existit, collationem spectanti ad nostram non modicum exinde detrimentum emergeret et attenuarentur ejusdem praebendae proventus, ideoque, cum redditus ac proventus ecclesiarum temporibus nostris potius augeri debeant quam minui, indultum sive literas, sicut praedictum est, indeliberate ac ignoranter praenotatis fratribus datas, aut si quas eisdem fortassis in posterum quocumque inductu super eo daremus, revo- camus, — — inhibentes omnino, quod ibidem nullum monasterium, cujuscumque ordinis existat, in dicta civitate habeatur nec construatur, sed sicut a praedecessoribus nostris, re- gibus Boh., hucusque in dicta civitate sola parochia pro peragendis divinis est habita, sic in antea in juribus ac obventionibus suis illaesam volumus perdurare.“ — — Dat. Pragae idus Sept. a. d. MCCCXXXI°. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. — Pelzel, K. Karl IV t. I Urkb. 11. — Böhmer, Reg. Imp. p. 197, n. 166. 1826) 1331, 13 Sept. Pragae. Nos Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemb. comes, not. oc, „quod nos justis et ratio- nabilibus petitionibus nostrae oblatis celsitudini per cives civitatis nostrae in Tust favorabiliter annuentes, volumus et disponimus, quod hospitale prae muris civitatis ipsius et per eos et ipsorum constructum sumptibus ipsi cives in potestate sua habentes, regere et disponere ac provisorem presbyterum instituere debeant jugiter juxta ipsorum libitum voluntatis, nullam personam religiosam, sive sit de ordine Anthoniensi aut alio quocumque, ad ipsum hospi- tale aliquatenus admittendo.“ — — Dat. Pragae idus Sept. a. d. MCCC.XXXI. Cod. mspt. cap. Prag. I, XV fol. 203. — Versio bohemica in arch. decan. civit. Tustensis. 1827) 1331, 13 Sept. Pragae. Ego Vlricus Lepus de Waldek not. oc, "quod quia ser. dominus meus, d. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemb. comes, mihi oppida Eilov et Knyn cum suis pertinenciis su- peraddita michi quadam ex dono pecunia in mille ducentis sexagenis gross. obligavit, ego oppida eadem cum suis pertinenciis ab eo in fevdum recipio, sic quod ego et heredes mei ipsa oppida nec non castrum Waldek cum villis, prout in aliis meis litteris continetur plenius, a dicto domino meo rege et heredibus suis in fevdum et nomine fevdi perpetuis — temporibus tenere ac seruicia de ipsis fidelia et consueta facere debemus et tenemur.“ Dat. Prage a. d. M.CCCXXXI°, die precedenti festum Exaltacionis s. C. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. 1828) 1331, 13 Sept. Pragae. „Ego Ulricus Lepus de Waldek — — not. oc, quod quia ser. d. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, mihi ducentas et triginta sexagenas gross. gratiose donavit, castrum meum Waldek cum villis Podluhye, Hrachowisstie, Olsechyna villa cum allodio Sed- licie, Salzliczy 1) cum allodio Okruhlik cum suis universis proventibus et pertinentiis recipio in feudum liberum et perpetuum sic, quod ego et heredes mei dictum castrum et villas ac allodia

Strana 713
et Moraviae. Annus 1331. 713 praedicta a praedicto domino rege Boemiae ac heredibus suis in feodum tenere ac servicia — — Dat. Pragae a. d. feodalia consueta de ipsis perpetuis temporibus facere debemus.“ MCCCXXXI, praecedenti die festum Exaltationis s. Crucis. E cod. mspt. Raudnic. p. 426. cop. Mus. Boh. — 1) Leg. est Saluzy. 1829) 1331, 16 Sept. In Chuttnis. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, civitati Olomuc. quasdem liber- tates ratione solutionis contributionum concedit. — Not. oc, „statuimus volentes, quod de molendino s. Jacobi apud muros ipsius ciuitatis situm (sic) et de omnibus aliis bonis, hereditatibus seu possessionibus, de quibus possessores eorum cum ciuitate ipsa ab antiquo contribuerunt, — — inantea perpetuis temporibus cum ipsa ciuitate et eius ciuibus contri- buant, et onera incumbencia quelibet paciantur, adicientes, — — quod ipsi ciues de omni- bus bonis a religiosis aut clericis — — emptis uel emendis nullam bernam, collectas, con- tribuciones, vecturas et daciones qualescumque, quocumque nomine censeantur, dare et fa- cere debeant, sed solum censum et non amplius religiosis uel clericis, quibus debetur, assi- gnent decetero, verum de bonis ipsis cum predicte ciuitatis ciuibus contribuciones et onera expleant iugiter et persoluant.“ — Dat. in Chuttnis a. d. MCCCXXXI°, XVI kal. Octobris. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 329. — Böhmer, Reg. Imp. p. 399, n. 719. 1830) 1331, 16 Sept. Rinaldus, Obizo et Nicolaus fratres Estenses et Anchonitani marchiones, Mastinus della Scala, Azzo de Vicecomitibus de Mediolano, Franchinus Rusche, capitaneus civitatis Cumarum, Loygius de Gonzaga, capitaneus civitatis et districtus Mantuae, cum filiis suis, Guido, Simon et Aczo fratres de Corigia ligam cum Florentinis contra Johannem, regem B. et Pol., per procuratores suos ineunt. — „Cognoscentes manifeste infracriptam ligam et societatem cedere in honorem, statum et exaltationem dicti communis et populi Florentini, que quidem instrumenta procurationum, principalium, sindicatus predicta visa et lecta fuerunt per me nota- rium infrascriptum ac ad infrascripta omnia et singula legitime constitutum, omnes predicti et quilibet eorum nominibus quibus supra sponte et ex certa scientia fecerunt et contraxe- runt inter se ad invicem firmam sotietatem, unionem et ligam, et ad manutenendum, conser- vandum et defendendum totis viribus et posse omnem eorum et cuiuslibet eorum statum, honorem, iurisdictionem et baliam ac omnes etiam ipsorum et cuiuslibet eorum civitates, terras, loca et castra, que nunc tenent vel in futurum habere et tenere contingerit, cum omnibus suis iuribus et districtis contra et adversus d. Johannem, Boemie et Polonie re- gem, et contra quamlibet aliam personam cuiuscunque conditionis, honoris et status, que ventura esset ad partes Ytalie seu ad presens existeret, que turbare vellet statum predic- torum vel alicuius eorum et ipsorum civitates, terras, castra seu loca alia suprascripta invadere vel ipsorum honori, potestati et iurisdictioni in aliquo derogare, promittentes so- lempniter omnes supradicti nominibus quibus supra sibi invicem alter alteri recipere nomine quo supra, dare et impendere, quandocunque et quotiens opus fuerit, suum et eorum, quorum 90

Strana 714
714 sunt procuratores et sindici, auxilium, consilium et favorem pro attendendis et observandis omnibus et singulis supradictis et quorum occasione dicta sotietas et liga contracta est. Promiserunt quoque solempniter prefati domini Rinaldus, Obizo et Nicolaus et predicti pro- curatores supradictorum dominorum Alberti et Mastini fratrum, Azzonis de Vicecomitibus, Lodoysii de Gonzaga, Guidonis et Philippini et Feltrini eius filiorum, Azzonis, Quidonis et Simonis fratrum de Corigia suprascripto ser Bonaventure, nomine quo supra recipienti et dicto communi et hominibus Florentie prestare auxilium, consilium et favorem in recupe- randam et acquirendam civitatem Lucanam et reducendam sub plena potestate et balia com- munis et populi Florentie. Et versa vice idem ser Bonaventura, sindicus predictus, nomine quo supra solemniter promisit supradictis d. Raynaldo, Obizzoni et Niccolaio suo nomine recipientibus et prefatis procuratoribus et cuilibet eorum recipienti nominibus quibus supra dare et impendere auxilium, consilium et favorem dicti communis et populi Florentini in acquirendo et subiugando omnibus ciuitatibus, terris et chastellis, que et quas idem rex Boemie ad presens tenet in Lombardia seu alii sub eius nomine et colore, dominio, iuris- dictione et potestate ipsorum dominorum vel alterius eorum, prout eisdem dominis in con- cordia videbitur et placebit. Insuper etiam promiserunt dicti domini Rinaldus, Obizo et Ni- colaus ac prefati procuratores et sindici nominibus quibus supra sibi ad invicem et alter alteri recipientes nomine quo supra non facere pacem, treugam nec concordiam aliquam cum rege Boemie supradicto nec cum aliquo eius nuntio vel vicario presenti vel venturo ad partes Ytalie, nec inire aliquam ligam, unionem vel sotietatem cum aliqua alia persona communi vel universitate, per quam status predictorum vel alicuius eorum in aliquo possit turbari vel aliquid de contentis et premissis in presenti sotietate et liga quo- modolibet inpediri sine expressa licentia et voluntate reliquorum presentis sotietatis et unionis et nisi de concordia ipsorum processerit. Possint tamen ad hanc unionem et ligam accedere illustris d. rex Robertus, commune Perusii, commune Senarum et Urbe- veteris, Vulterre, Colle, sancti Jeminiani, Pratum, Samminiatum illis penis promissis et obligationibus, quibus presens liga et sotietas est contracta. Et predicta omnia et singula solempniter promiserunt prefati domini et procuratores nomine quo supra et dictus ser Bo- naventura sindicus sindacario nomine quo supra et corporaliter ad sancta dei evangelia tactis scripturis iuraverunt sibi invicem manutenere inviolabiliter et observare, nec in aliquo contrafacere vel venire sub obligatione bonorum supradictorum dominorum et supradicti populi et communis Florentini sub pena mille marcharum argenti, que pena totiens com- mittatur et exigi possit, quotiens in predictis vel eorum aliquo fuerit contrafactum seu ven- tum, et ea commissa sive exacta fuerit sive non, nichilominus rata et firma permaneant omnia et singula supradicta.“ — A. d. MCCCXXXI, ind. XV, die XVI men. Sept. Ficker, Urk. zur Gesch. des Römerzuges K. Ludwig des Baiern p. 153, n. 316. Emler, Regesta Bohemiae 1831) 1331, 17 Sept. Grudym. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, fideli suo Stephano, terrae notario, pro hac vice purcravio in Leuchtenburch et eius successoribus purcrauiis ibidem interdicit,

Strana 715
et Moraviae. Annus 1331. 715 ne monasterium in Sar infestent contra gratias ei quondam per nobiles de Leuchtenburch factas. — Dat. Grudym a. d. MCCCXXXI°, fer. III ante festum s. Mathei apost. et ewang. proxima. Ex orig. arch. c. r. gub. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 329. — Steinbach, Dipl. Sammlung II, 62. — Böhmer, Reg. Imp. p. 197, n. 167. 1832) 1331, 17 Sept. Avinione. Johannes papa XXII Herbordo Grincingerii, acolyto Olomucensis dioceseos, providet de beneficio abbatissae et conventus monasterii in Cos (sic) ordinis s. Benedicti Salzbur- gensis dioceseos vacaturo. — Dat. Avinione XV kal. Octob. pontificatus a. XVI. Dudík, Iter Rom. II, 118. Extr. 1833) 1331, 18 Sept. Pragae. Dirzislaus praepositus, Heinricus decanus, Thomas archidiaconus, Predborius scola- sticus totumque capitulum ecclesiae Pragensis consentiunt venditioni quorundam bonorum episcopalium. — Not. oc, quod quia „d. Joannnes, Pragensis episcopus, conditionem suae ecclesiae et nostrae cupiens facere meliorem, et prospiciens eius meliorationem profuturam, emit castrum dictum Hyrstein pro trecentis sexagenis denariorum gr. prag. pro episcopatu ecclesiae Pragensis antedictae, seque ad soluendam eandem pecuniam obligauit, quam quia de sua propria pecunia ad praesens soluere non valet aliqua ratione, ideo nolentes tam vtile clenodium negligere ecclesiae et episcopatui applicari, nostrum praebemus assensum et con- sensum, vt praefatus dominus Joannes, episcopus Pragensis, possit et valeat, de bonis sui episcopatus et possessionibus minus vtilibus vendere ad summam trecentarum sexagenarum — et exsoluere debitum, in quo pro emptione castri supradicti fore dinoscitur obligatus.“ Dat. apud ecclesiam praedictam Pragensem a. d. MCCCXXXI°, XIV kal. Octobris. E cop. arch. archiep. Prag. 1834) 1331, 25 Sept. Pragae. Henricus commendator, Johannes prior totusque conventus domus s. Mariae in pede pontis Pragensis ordinis hospitalis s. Johannis Iherosolimitani testantur Dyemutim, Johannis Boemiae reginae notarii relictam, domum suam in area hospitalis praedicti sitam Dyepoldo, archidiacono Bielinensi, vendidisse. — Not. oc, "quod honesta domina Dyemutis, quondam Johannis bone memorie inclite domine regine Boemie notarii relicta, suo et heredum suorum nomine domum suam, quam habuit in nostra area sitam, que domus et area inter domum Christani felicis memorie quondam et inter domum Nicolai Radoste est contigua, cum brasea- torio, edificiis et eius pertinenciis vniuersis maturo consilio et deliberatione prehabitis de nostro consensu et vnanimi voluntate vendidit honorabili viro domino Dyepoldo, archidiacono Bielinensi, pro se tenenti et recipienti eo jure, quo predicta domina Dyemutis ipsam domum a nobis habuit, ad habendum, tenendum, possidendum, vtifruendum, prout sibi videbitur ex- pedire, pro 231/2 sexagenis denariorum gross. prag. sub onere vnius fertonis grossorum pre- 90*

Strana 716
716 Emler, Regesta Bohemiae dictorum XVI pro fertone conputando et trium librarum cere nostro conuentui annis singulis per eum et suos successores in festo s. Galli census nomine persoluendo sub tali pena, ut si infra XIIII dies inmediate sequentes ipsum censum nostro monasterio soluere neglexerit, extunc in duplo eius nomine pene ipsi nostro monasterio remaneat obligatus, quod duplum in pecunia et in cera, si adhuc infra alios XIIII dies predicto nostro monasterio explere non curauerit, extunc licebit nos eam recipere in dampnum suum inter judeos seu christianos, hoc tamen expresso, quod ipsum dominum Dyepoldum archidiaconum et eius successores vni- uersos predictam domum, si opus fuerit, vendere aut exponere seu locare tabernatori aut viro potenti nec cuiquam altero licebit sine nostro consensu speciali. Prefataque domina in nostra presencia promisit nomine stipulanti predicto domino Dyepoldo archidiacono predictam domum cum suis juribus et pertinenciis disbrigare et euincere a pueris suis, consangwineis et amicis ac ab alio quocumque eam inpentente. Insuper predicta domina recognouit, se esse de predicta pecunia pro prefata domo solutam et pagatam integraliter et in totum.“ — Act. et dat. in predicta domo nostra a. d. MCCCXXXI°, VII° kal. Octobris. Ex orig. arch. Melit. Pragae. 1835) 1331, 29 Sept. Wratislaviae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, vigilibus originariis sive hereditariis castri sui Glacensis gratiarum, libertatum et jurium privilegiales literas non habentibus sed solummodo eas in carta quadam simpliciter conscripta possidentibus, dictas libertates con- firmat easque burggravio Glacensi firmiter observare mandat. — „Debent igitur pauperes vigiles nostri praedicti in villa Pilulze habere quatuor laneos minus tribus virgis, et iuxta curiam regiam tres virgas, ut sint quatuor lanei sic perfecti, de quibus per anni circulum vigilare tenentur octo personae in ipso castro nostro Glacensi. Burggravius autem, qui pro- tempore fuerit, debet vigilibus eisdem magnam amphoram cerevisiae ministrare seu facere ministrari. Solus autem procurator castri pro tempore vigiles ipsos non vigilantes sed potius dormitantes poterit pignorare. Pignus vero illud, cuicunque receptum fuerit, in sex tantum debet parvis denariis liberari. Non debent etiam vigiles ipsi arctari ad opus aliquod aut laborem, nisi ad molendum brasium et braxandum. Debent autem et possunt vigiles ante- dicti libere vendere, (sic) succidere et deducere lignorum silvae nostrae partem aliquam pro- necesitate suorum et ipsorum famulorum eis servientium calteorum (calefactorum?). Volumus insuper, quod vigiles ipsi burggravii duntaxat et non alterius sisti iudicio teneantur; suc- cumbens autem in sententia, solvet in poena octavum medium solidum denariorum parvu- lorum. Possunt etiam vigiles prefati civitatem nostram Glatz cuspidibus, gladiis ac cultellis intrare nec propter hoc eos liceat pignorare aliquem dictae civitatis iudicem aut alium vice sua. Adjicimus etiam statuentes, quod burggravius saepedictus, qui fuerit pro tempore, vigilibus saepedictis duo stamina panni grisei pro vestibus dare annis singulis perpetuo teneatur.“ — Dat. Wratislaviae in die sancti Michaelis a. d. MCCCXXXI. Tschoppe u. Stenzel, Urkundensammlung zur Gesch. des Ursprungs der Städte in Schlesien und der Oberlausitz p. 533. — Böhmer, Reg. Imp. p. 197, n. 168.

Strana 717
et Moraviae. Annus 1331. 717 1836) 1331, 1 Oct. Glogouie. Johannes, dux Slesiae et dominus in Stynauia, jus suum in civitate Glogow eiusque attinentiis regi Bohemiae vendit. — Not. oc, quod nos — — "totum jus proprietatis ac dominii, devolucionis et successionis hereditarie, quod ex parte domini quondam genitoris nostri, d. Heinrici, aut ex parte d. Prymkonis bone memorie fratris nostri, ducum Glogouie, in ipsa ciuitate Glogow, territorio, juribus, redditibus, censibus, prouentibus, suisque appen- diis et pertinenciis omnibus et singulis, quibuscunque nominibus censeantur, nobis hactenus conpeciit aut in presenti competit, vel competere poterit in futuro, d. Johanni, B. et Pol. regi ac comiti Lucemb. et heredibus suis pro duobus milibus marcarum polonici pagamenti, quadra- ginta octo grossos pragenses denarios pro marca qualibet conputando, quas ab ipso d. rege recepisse paratas presentibus nos fatemur, vendidimus, cessimus et resignauimus libere in pre- sencia — — Bolezlai videlicet ducis Slesie, d. Lignicensis, d. Conradi, fratris nostri caris- simi, ducis Glogouie et d. Stynauie, d. Wytigonis, episcopi Mysnensis, et aliorum magnorum nobiliumque multorum virorum, conuocatis et euocatis ad hoc ciuibus Glogouiensibus vni- uersis, quos omnes tam divites quam pauperes, juuenes atque senes, sexus eciam vtriusque, in loco publico, ante hospicium dicti d. regis, hoc est ante domum Henrici filii quondam Ekhardi, ciuis Glogouiensis a prestito nobis homagii et fidelitatis debite iuramento, et liga qualibet, quibus nobis tenebantur hactenus et astringebantur, absoluimus et absolutos a nobis et heredibus nostris, si quos adhuc nos habere contigerit, eos fore publice pronunciamus, dirigentes et demonstrantes seu transferentes eos ad ipsos regem et heredes suos tamquam homines ligios et fideles ad veros legittimos et hereditarios de cetero suos dominos, doli, fraudis et malicie fomento quolibet procul moto. Renunciantes sponte in his scriptis — — omni iuri, proprietati et dominio, que nobis in predictis ciuitate Glogow, territorio ipsius et ceteris annotatis superius hucusque — — competunt. — Et nos Wytigo, Mysnensis episcopus, judex, scabini et ciues Glogowienses antedicti ad preces d. Johannis, ducis supradicti sigilla nostra presentibus in testimonium enarratorum superius duximus appendenda.“ — Dat. et act. Glogouie in die b. Remigii a. d. MCCCXXXI°. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. — Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 134. — Balbin, Misc. dec. I, lib. VIII p. 242. — Sommersberg, Script. rer. Sil. I, 871. — Ludewig Rel. manusc. V, 621. 1837) 1331, 2 Oct. Glogoviae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Luc. comes, privilegia civitatis Glogoviensis confirmans promittit, se et heredes suos nunquam dictam civitatem a regno Boemiae alienare velle. — Dat. Glogovie in crastino s. Remigii a. d. MCCCXXXI°. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 135. Extr. — Minsberg, Gesch. der Stadt und Festung Glogau I, 337. 1838) 1331, 8 Oct. Pragae. Johannes, Prag. episcopus, fundationem monasterii s. Annae apud Lunam factam a Berone, judice Lunensi, approbat. — Nostris temporibus vir quidam "Bero, iudex de

Strana 718
718 Emler, Regesta Bohemiae Luna, ad honorem dei et sue genitricis ac sanctorum eius et specialiter ad honorem b. Marie Magdalene, ad amplitudinem ecclesie sancte de bonis sibi a deo collatis contulit fundum prope oppidum Lunense super rippam fluminis Egre sororibus sanctimonialium ordinis s. Au- gustini de penitentia sancte Marie Magdalene, in quo quidem fundo idem Bero edificauit et construxit monasterium pro eisdem possessiones plurimas ipsis assignando, videlicet in villa Dobromiricz eam partem, que ad ipsum pertinet, cum jure patronatus ecclesie ibidem, in quantum ad ipsum dinoscitur pertinere, et allodio ibidem sito cum omnibus rebus mobilibus et immobilibus et hereditalibus ad id spectantibus, cum agris seminatis, cultis et incultis, pratis, pascuis, humuletis, rubetis, insulis, piscacionibus, venacionibus iure hereditario per- petuo possidendas, petens a nobis vnacum — — preposito sororum earumdem humiliter et deuote, quatinus eius voto tam pio nostrum assensum prebere dignaremur. Nos igitur —— examinato cum sapientibus negocio supradicto, visis et diligenter perspectis priuilegiis a sede apostolica sororibus predicti ordinis concessis, et eis intellectis, inuenimus, cum deo posse et debere admitti peticionem Beronis et prepositi predictorum. Et idcirco premissa satisfaccione et recompensacione iam factis per Beronem plebano ecclesie in Dobromiricz, in cuius plebe idem monasterium est situatum, de quibus satisfaccione et recompensa plebanus, qui ibidem pro tempore fuerit, debet contentari, cui non liceat de cetero nec nomine decimarum, obla- cionum nec eciam nomine iurium quorumcumque quidquam a monasterio ipso exigere neque vendicare, ad honorem dei, ut premittitur, et in nomine ipsius fundacionem monasterii antedicti admittimus fauorabiliter et benigne, donacionem quoque fundi, possessionum et aliorum omnium, que per ipsum Beronem eidem monasterio sunt collata, rata et grata habemus.“ — Acta sunt hec a. d. MCCCXXXI°, VIII id. Oct. pontificatus vero nostri a. tricesimo in presencia — magistri Thome, archidiaconi Pragensis, d. pape capellani, d. Mathei, prepositi Saccensis, Bohute Gurimensis, Dipoldi Byelinensis archidiaconorum, Elie, ciuis Pragensis curieque nostre iudicis. Ex instr. not. cop. Mus. Boh. 1839) 1331, 15 Oct. Pragae. Cunczlinus judex, Conradus Glugel, Elyas, Nicolaus Friczonis et Hanussius Niger, jurati civitatis Pragensis Minoris, testantur honestam mulierem dominam Dyeczkam viduam de Werona cum filio suo Nicolao de civitate Pragensi praedicta in praesentia eorum renun- tiasse actioni, quam habuerat super uno laneo hereditatis in villa episcopali Zelezna, subji- cientes se et suos successores solutionem census et aliorum jurium ac onerum de praedicto laneo camerae seu mensae episcopali annis singulis facere. — Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXXI°, XVIII (sic) kal. Nov. Ex orig. arch. cap. Prag. 1840) 1331, 19 Oct. Wratislaviae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, de pignorationis summa, pro qua castrum Nympcz fuit a Bolezlao, domino Legniczensi obpignoratum, mille sexag. gr. di-

Strana 719
et Moraviae. Annus 1331. 719 mittit. — Not. oc, quod, cum illustris princeps, sororius noster dilectus dux Bolezlaus, do- minus Legniczensis, — — castrum Nympcz cum civitate et suis appendiis redimendum no- mine pignoris, prout alias ipsum dux Bolko, dominus Swydniczensis, pro hac vice in octo milibus marcarum in pignore tenuit, nobis duxerit assignandum, predicto duci Bolezlao et suis heredibus extunc — — in predicto pignore Nympcz mille sexagenas gross. damus, assi- gnamus, defalcamus et dimittimus per presentes. Promittimus nichilominus una cum filiis seu heredibus nostris — — ita, quandocunque successivis temporibus dictus dux Bolezlaus aut sui heredes nobis aut nostris heredibus septem milia marcarum gross. polonici paga- menti minus ducentis et quinquaginta marcis dederint et assignaverint coram consulibus in civitate nostra Wratislavia, quod eisdem duci Bolezlao et heredibus suis predictum castrum Nympez cum civitate, districtu et eius appendiis universis — — sine omni conputacione expensarum, edificiorum et dampnorum castri civitatis et generaliter nomine prefati pignoris factarum quocumque modo et factorum ac eciam perceptorum et absque retractacione, occu- pacione, contradiccione et impedimento quibuslibet nos et nostri heredes assignare et reddere debeamus.“ — Dat. Wratislavie sabbato post diem s. Galli proximo a. d. MCCCXXXI°. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens I, 305. 1841) 1331, 19 Oct. Wratislaviae. Johann, könig von Böhmen, schenkt den bürgern von Breslau, Jacob und Nicolaus von Syttin für geleistete und zu leistende treue dienste auf zehn jahre alle abgaben von dem dorfe Sirdenitz im Breslauer kreise, die ihm selbst nach dem tode des herzogs Heinrich Breslau zukommen. Jacobi p. 95. — Böhmer, Reg. Imp. p. 399, n. 720. 1842) 1331, 19 Oct. Bresslaw. Wir Johans, kunig zu Behem und zu Polen vnd graffe zu Lutzillburg, thun kund, dass vnser „burger zu Bresslau in vnser kegenwertigkeit sein gewest vnd klagen vns vber die beswerunghe vnd hertigkeit des zolls zu Kunigsbrücke, vnser stat, des haben wir —— denselben vnsern burgern vnd allen den, di do czihen fur dem vorgenanten czoll, geben wir vnd vorlehen von gnade vnser herrschafft, dass sy alss dicke, allss sy czihen vor dem czoll, von irem kauffschacz nicht sollen gelden noch geben, wann allein dass ein iczliches pferd, wass habe oder kauffschacz es czeucht, nicht wenn ein pregischen grossen sein schuldig czu geben adir czu gelden." — Czu Bresslaw an dem nehsten tag noch sand Lucas des ewan- gelisten noch gotes geburt 1331 jare. Köhler, Urk. des markgraf. Oberlausitz I, 294. — Böhmer, Reg. Imp. p. 197, n. 170. 1843) 1331, 19 Oct. Wratislaviae. Johannes, B. et Pol. rex ac comes Lucemburg., consulibus civitatis Wratislaviensis concedit, si quis ex ipsorum concivibus vel alter excessus seu insolentias aut enormitates aliquas perpetrare praesumpserit, quod de hoc dicti consules corrigendi et cohercendi ac

Strana 720
720 Emler, Regesta Bohemiae etiam judicandi modo, quo eis expedire videbitur, plenam habeant potestatem. Superea ad- jicit, ut si quis praescriptorum in civitate Vratislaviensi vel extra civitatem deprehensus fuerit, quod de ipso judicium facere poterunt, quantum justitia persuadebit. — Act. Wratislavie in crastino b. Luce ewang. a. d. MCCCXXXI°. Cod. dipl. Sil. XI, 151. — Böhmer, Reg. Imp. p. 197, n. 169. 1844) 1331, 27 Oct. Brunae. Henricus, regis Boh. notarius, Petro, abbati Aulae Regiae, scribit de successibus regis Johannis. — Dat. Brune in vigilia Symonis et Jude. Chronicon Aulae Regiae, Font. rer. Boh. IV, p. 309. 1845) 1331, 31 Oct. In Costel. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Johanni, Prag. episcopo, scribit, ut omnibus amicis, servitoribus et aliis hominibus armatis et congregatis ipsi veniat in subsidium, „ita quod sis apud nos juxta La die sabbathi nunc instante ad standum in campis, ad quos ibidem ipso die nos recipiemus, presencialiter constitutus, in hoc nobis tuam fidem, ut confi- dimus, ostensurus." — Dat. in Costel in vigilia Omnium sanctorum, hora matutina. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 865. — Goldast, Supplem. auct. publ. 269. — Balbin, Misc. decad. I lib. VI p. 28. — Chronicon Aulae Regiae, Font. rer. Boh. IV, p. 310. — Böhmer, Reg. Imp. 197, n. 171. 1846) 1331, 2 Nov. Koste(1). Johann, könig von Böhmen, verpfändet dem Hanko von Reste zehn mansen im dorfe Wiczenow für sechzig schock groschen. Böhmer, Reg. Imp. p. 399, n. 721. 1847) 1331, 10 Nov. Avinione. Articuli pacis inter Johannem XXII, summum pontificem, et Johannem, regem Boh. initae, in quibus pontifex concedit dicto regi civitates Parmae, Mutinae et Regii in feudum. Löher, Arch. Zeitschrift VI, 242. 1848) 1331, 13 Nov. Avinione. Johannes papa XXII monasterium in Reusch in suam et b. Petri protectionem sus- cipit. — Dat. Auinione id. Nov. pontif. anno XV°. Ex orig. arch. abbatiae Neo-Reuschensis Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 330. 1849) 1331, 14 Nov. In castris prope La. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, abbati et conventui monasterii in Zar hanc facit gratiam, "quod ex omnibus bonis eorum circumcirca monasterium ipsum infra trium milliarium spacium sitis nullam generalem bernam, quocienscunque vel quandocunque eam regno nostro per nos, heredes et successores nostros imponi contingeret, soluere per-

Strana 721
et Moraviae. Annus 1331. 721 petuis temporibus teneantur.“ — Dat. in castris prope La a. d. MCCCXXXI°, V fer. post diem b. Martini proxima. Steinbach, Dipl. Merkw. II, 62. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 330. — Böhmer, Reg. Imp. 197, p. 172. 1850) 1331, 14 Nov. Prope La. Johann, könig von Böhmen, bestätigt dem kloster Leubus alle freiheiten und schen- kungen, welche es von dem herzoge Boleslaus von Liegnitz und Bolko dem jüngeren von Schweidnitz und Fürstenberg bekommen hat. Böhmer, Reg. Imp. p. 399, n. 722. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, regis Boh. p. 96, n. 118. 1851) 1331, 16 Nov. Pragae. Johannes, episcopus Pragensis, vendit bona in villa Wyrsowitz. — Notum oc, "quod nos — condicionem nostre ecclesie affectantes facere meliorem, quam nequaquam facere poteramus, nisi castrum Hyrstein pro nostra Pragensi ecclesia emeremus, cum per dictum castrum racione vicinitatis et sui fortitudinis nedum bona cum castro adiacencia sed totus episcopatus possit et poterit defensari, et alias notabile recipere incrementum, propter quod dictum castrum pro eadem nostra ecclesia apud illustrem principem dominum Joannem, B. et Pol. regem, dominum eiusdem castri, pro trecentis sexagenis denariorum gross. prag. empcionis titulo duximus comparandum. Et quia easdem trecentas sexagenas aliter persol- uere non possemus nec possumus, nisi alia bona eiusdem ecclesie minus vtilia venderentur, vt igitur dictas trecentas sexagenas soluere valeamus, idcirco de voluntate et consensu capituli nostri quedam bona eiusdem ecclesie in villa Wyrsowicz, quantum et quicquid in ea habuimus, cum agris cultis et incultis, pratis, pascuis, rubetis, fluuiis, aquis, aquarumue decursibus, piscacionibus oc, vniuersis discreto et honesto viro Sdeslao dicto de Kyssicz et suis heredibus pro centum et viginti quinque sexagenis denariorum grossorum eiusdem monete, iure hereditario et in perpetuum dinoscimus vendidisse.“ — Acta sunt hec Prage in curia nostra episcopali a. d. 1331, XVI kal. Decembris in presencia discretorum virorum, videlicet Bohunconis, subnotarii terre, Leonardi de Brascow, Elye, iudicis curie nostre episcopalis, ciuis Pragensis, Sbyslaii, filii domini Nachwali de Oswraczin, purcgrauii in Thynhorssouiensi et in Hirsstein, Dluhowogii de Ptycz, Hanconis, filii Elye predicti, Stiborii de Vgezd, et Zdyslai de Tyechonicz, testium ad hoc vocatorum. Et nos Dyrzislaus, prepositus, Henricus decanus, Thomas archidiaconus, Predborius scholasticus totumque capitulum Pragensis ecclesie, in signum liberalis et voluntarii consensus nostri presentibus literis sigillum nostrum, id est capituli, duximus appendendum. E cop. arch. cap. Prag. 1852) 1331, 16 Nov. (Pragae.) A. d. MCCCXXXI° sabbato in die s. Othmari sigillate sunt hec littere per Nicolaum Rokczaneri, Heinricum Glas, Nicolaum in Turri et Henslinum Mathie in domo ipsius Hens- lini. Primo ipsi Rokczanero super Judeos pro CCCC marcis census. — Item eidem alia littera 91

Strana 722
722 Emler, Regesta Bohemiae super ciuitatem pro CLXVI sexag. et LI gr. — Item pro dote filie sue et filii Budkonis pro D sexag. — Item ciuibus pro hastis et balistis. — Item super omnia bona Johl Stuck et super bona Henslini in Krzenicz. — Item super domum Cunisse et filiorum eius obligata. — Item Ditlino Hopneri super domum Znoymeri emptam per ipsum. — Item Clinschio Goldener super domum Pyllungi emptam per ipsum. — Item Heinl brasiario super domum Golczh Silberczeiger emptam. — Item Chonrado de Luthomericz pro marca census empta super domum Morabczonis. — Item relicte Rintfleis super domum Jakschonis Stukonis pro III marcis census. — Item Frenczl Kornpuhel pro XXIIII pannis de Dorn super ciuitatem. E lib. civ. Prag. ab a. 1310 in arch. civ. Prag. asservato f. 32. 1853) 1331, 21 Nov. Avinione. Johannes papa XXII providet Suliconi, canonico Olomucensi, nato Adae de Cunic, de canonicatu ecclesiae Olomucensis et praebenda vacatura. — Dat. Avinione XI kal. Dec. pontificatus a. XVI°. In eodem modo Gradicensi et Welegradensi abbatibus. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 118. Extr. 1854) 1331, 22 Nov. (Pragae.) Franciscus dictus Kornpuhel judex et Nicolaus dictus Rokczaner, Henricus Glas, Johannes pannicida, Vlricus Haimburger, Pesoldus carnifex, Nicolaus in Turri, Johlinus Ruperti, Henslinus Mathie, Elblinus Kornpuhel, Otto pannicida, Chunczlinus de Thust et Bohuzlaus Glas, jurati cives civitatis Pragensis, attestantur emtionem domus per Wenceslaum Komornik a monasterio Sderasiensi factam. —— Recognoscimus oc, quod „Wenceslaus dictus Komornik emit et exsolvit pro se et pro ... (sic) vxore sua, pro vita ipsorum tantum, apud — — d. Philippum prepositum et conuentum fratrum monasterii Sderasiensis domum sitam in ciuitate nostra prope ecclesiam s. Johannis, que fuit olim d. Sdyzlai dicti Koblih de Pro- honicz, pro viginti marcis, sexaginta quatuor denariis grossis pragensibus pro qualibet marca, ipsis preposito et conuentui alias deputatis, ita videlicet, quod idem Wencezlaus et eo non exstante vxor sua duas marcas census, sexaginta quatuor grossos predictos pro qualibet marca, ex nunc singulis annis ipsis preposito et conuentui soluere — — debeant in omnem euentum, unam marcam in festo s. Georgii et aliam marcam in festo s. Galli de domo ipsa." — Act. a. d. M°CCC°XXXI°, X kal. Dec. Ex orig. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 1855) 1331, 22 Nov. (Pragae.) Franciscus de Posenpach judex et Nicolaus dictus Rokczaner, Henricus Glas, Jo- hannes pannicida, Vlricus Heimburger, Pesoldus carnifex, Nicolaus in Turri, Johlinus Ru- perti, Frenczlinus Kornpuhel, Henslinus Mathie, Elblinus Kornpuhel, Otto pannicida et Chunczlinus de Thust, jurati cives civitatis Pragensis, attestantur donationem a Domaslao Moravecz dotis nomine uxori suae Clarae factam. — Recognoscimus, „quod constitutus coram

Strana 723
et Moraviae. Annus 1331. 723 nobis, dum publico presideremus judicio, — — Domaslaus dictus Morawecz, conciuis noster, fassus est et recognouit, se donasse et deputasse domine Clare, vxori sue, sexaginta sexa- genas gr. pragensium super domum suam, quam inhabitat, cum pertinenciis ad ipsam domum spectantibus, sitam prope ecclesiam s. Valentini in ipsa ciuitate Pragensi, dotis nomine et pro dote, saluis tamen literis sub sigillo ciuitatis Pragensis Chonradi (sic) de Luthomericz, eciam conciui nostro, pro vna marca census super eandem domum prius datis; item ipse Domaslaus donauit eidem Clare omne frumentum suum et brasea sua cum supellecti- libus, exceptis equis tantum domus eiusdem; item donauit ipsi Clare equos, vaccas et oues cum omnibus, que in villa Branik in terra et super terram possidet, tali modo, quod si ipsum Domazlaum premori contigerit ipsa Clara viua et superstite, tunc ipsa Clara habere debet pro se jure proprio omnia et singula prenotata: si autem ipsam Claram premori contigerit, tunc debent omnia et singula predicta ad Domazlaum prefatum redire et deuolui jure pro- prio." — Act. a. d. M'CCC XXXI°, X kal. Decemb. Ex orig. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. 1856) 1331, 25 Nov. Brunae. Johannes, Boemiae et Pol. rex, marchio Mor. (sic) ac Lucemburg. comes, fundans in collegiali ecclesia s. Petri Brunae decanatum confert ei proventus certos in villa Rausniz. — Dat. Brune a. d. MCCCXXXI°, V (sic) feria in die s. Catherine. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 331. — Böhmer, Reg. Imp. p. 399, n. 723. 1857) 1331, 25 Nov. Brunae. Litera Johannis, regis Boh. et Pol. ac Lucemburg. comitis, super voluntate de in- corporatione ecclesiarum in Prosteys, Pohorlitz et Stericz circa Trebicz capitulo et ecclesiae s. Petri Brunae Hinconi, episcopo Olomuc. destinata. — Dat. Brunae fer. II in die s. Ca- tharinae a. d. MCCCXXXI°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 865. 1858) 1331, 26 Nov. In La. Henricus, Johannis regis Boh. notarius, Petro, abbati Aulae Regiae, scribit de pro- cessibus et successibus Johannis, regis Bohemiae, contra regem Hungariae et duces Austriae. — Dat. in La in crastino b. Katherine, videlicet statim post recessum Australium et Vn- garorum. Fontes rer. Boh. IV, p. 310. 1859) 1331, 30 Nov. Brunae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, monasterio Aulae s. Mariae Brunnae capellam castri sui Spilberch cum proventibus eius confert. — Act. et dat. Brunne a. d. MCCCXXXI°, in die s. Andree apost. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 332. — Böhmer, Reg. Imp. 400, n. 724. 91*

Strana 724
724 Emler, Regesta Bohemiae 1860) 1331, 9 Dec. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac. Lucemburg, comes, bona ad missam s. Mariae, quae in aurora diei instituta est, in choro s. Mariae in ecclesia Prag. decantandam per Lupum, sa- cristam ecclesiae Prag., in vila Ptycz (sedecim videlicet curias rusticorum cum pertinentiis) com- parata privilegiat. — „Volumus igitur, quod homines in predictis bonis ipsius misse residentes citari ac iudicari coram alio quam coram domino et possessore bonorum ipsorum pro quacum- que culpa non possint, nisi in actu perpetrati criminis detinerentur, tunc tamen res ipsius de- linquentis mobiles et immobiles ad ipsorum bonorum dominum volumus pertinere, eciam si perpetrator criminis ad mortem dampnabitur. Volumus eciam, quod pro debitis quibuscunque homines predictorum bonorum detineri seu occupari non possint, nec eciam res eorum arre- stari in ciuitatibus, oppidis, castris regni nostri per quemcunque nisi iusticia petita non fieret de ipsis a domino siue possessore; a prestacione eciam theloneorum siue solucione ex quacunque causa institutorum siue instituendorum in toto regno nostro liberos et absolutos esse volumus homines predictos cum rebus ipsorum, quas peditando, equitando seu ducendo per terram regni nostri siue per aquam detulerint, et a solucione, que wlgariter berna dicitur, cum in toto regno recipietur communiter vel priuatim, predicta bona esse volumus libera in perpetuum et homines in predictis bonis residentes omnino esse volumus absolutos, ita quod collectores nostri et heredum nostrorum nec recipere ymo nec exigere ab eisdem ipsam presumant. Volumus eciam, ut nullus transeundo ad expedicionem nostram vel heredum nostrorum, siue pro alia causa quacunque communi siue priuata, audeat in bonis predictis stare seu iacere, nec quicquam in ipsis recipere nec aliquod dampnum committere, nec ab eis aliquit petere presumat. Et si aliquid contra predicta vel eorum aliquod fieret per quemcunque, tunc volumus, vt citentur, quod iudicialiter et de iure possit dominus bonorum et possessor pre- dictorum coram officialibus nostris necnon beneficiariis et justiciariis terre nostre ac eciam judicibus et juratis ciuitatum regni nostri requirere dampna ipsorum cum expensis. Quibus omnibus, qui nunc sunt et qui pro tempore fuerint in futurum, ex regali potestate nostra et sub obtentu gracie nostre districte precipimus et mandamus, quatenus sine dilacione aliqua de ipsis malefactoribus vel violatoribus donacionis nostre plenam faciant iusticiam predicto- rum bonorum dominis siue possessoribus, et si aliquis predictorum nostrorum officialium negligens fuerit eisdem facere iusticiam, tunc hortamur dominum episcopum, qui nunc est et qui pro tempore fuerit, Pragensem et ei licenciam presentibus indulgemus, vt de pre- dictis malefactoribus vel violatoribus dictorum bonorum dominis et possessoribus per cen- suram ecclesiasticam faciat iusticie sine mora complementum, ad plenam satisfaccionem eosdem compellendo cum resarcione et solucione dampnorum omnium inde perceptorum, in quo gra- tum et acceptum nobis seruicium sciat se impendisse. Volumus eciam, vt predictorum bo- norum domini siue possessores malefactores, detentores, inuasores seu occupatores predicto- rum bonorum possint arrestari vel res eorum in ciuitatibus, castris siue oppidis regni nostri, cuiuscunque condicionis fuerint, nullo impediente. Volumus eciam, quod bona quecunque dari, emi vel permutari possint ad missam predictam sine nostra alia requisicione, litteras super eo

Strana 725
et Moraviae. Annus 1331. 725 confectas eandem potestatem et eundem vigorem ac predictas libertates habere volentes et ratum tenentes, acsi de speciali nostro consensu et requisicione factum esset, ad predictaque omnia heredes et successores nostros et barones terre nostre, necnon judices et iuratos ciui- tatum regni nostri, omnia seruanda et manutenenda presentibus in perpetuum obligamus; et licet bona sacristie Pragensis et ad sepulcrum beatissimi Wenczeslay, patroni nostri, spec- tancia diuersis priuilegiis nostris ac successorum nostrorum sint dotata, que in suo robore volumus permanere, nichilominus tamen omnibus graciis ea, que in hac littera continentur, ex speciali nostra presenti dotacione gaudere concedimus perpetuis temporibus duratura.“ Act. et dat. Prage a. d. MCCCXXXI, V id. Decemb. Ex orig. arch. cap. Prag. cop. Mus. Boh. 1861) 1331, 10 Dec. Pragae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucelburg. comes, emtionem villae Pratsch per Stanizlaum, civem Znoymensem, factam a Zcesma de Jeuspicz relicta eius Angnete et here- dibus assentientibus confirmat. — Dat. Prage a. d. MCCCXXXI°, fer. III ante Lucie proxima. Ex orig. abbatiae ad S. Thomam Vetero-Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 332. — Böhmer, Reg. Imp. p. 400, n. 725. 1862) 1331, 13 Dec. Pragae. Boleslaus, Wenceslaus et Ludwicus, duces Slesiae et domini Legnicenses, terras suas Johanni, Bohemiae regi, resignantes easdem ab ipso in feudum recipiunt. — Not. oc, quod nos „omnes terras, civitates nostras Legnicz videlicet cum castro ibidem, Goldperg, Haynov cum castro adjacente, Brigk cum castro, Olow, Grotkaw, Nempez cum castro, Namzslaw cum castro, Berolstat cum castro, Chreuczpurg cum castro, Bitschin, Lantsperg et Chunczenstat cum castro, Choczenow et Tyefense castra nostra cum territoriis et pertinentiis omnibus ipsorum, — — quas et que ab ineunte nostra etate a parentibus et progenitoribus nostris liberas semper et ab omni servitute disbrigatas tenuimus et possedimus, — — d. Johannis, Boemie et Polonie regis ac Lucemburgensis comitis, domini et sororii nostri carissimi, ante fores ecclesie b. Johannis in Wratislavia submisimus dicioni, ipsas et ea pro nobis et here- dibus nostris presentibus et futuris dicti regis imperio libere resignantes, ut principes et vasalli sui, heredum et successorum suorum ac regni Boemie fieri valeamus. Ipse vero do- minus rex — — nos et heredes nostros in principes et vasallos suos, heredum et succes- sorum suorum regum ac ipsius regni Bohemie recepit placite et assumpsit, prefatas terras, civitates nostras atque castra cum omnibus, ut premittitur, appendiis nostro et heredum nostrorum predictorum nomine in pheodum perpetuum et hereditarium conferendo, ita quod regem ipsum, heredes et successores suos prenotatos de cetero dominos nostros et legitimos nos et heredes nostri recognoscere et eis intendere fideliter et assistere perpetue teneamur. Unde si, quod absit, nos ipsos vel heredes nostros migrare contigerit ab hac vita, heredibus masculis legitimis de corporibus nostris procedentibus non relictis, sepedicte terre nostre et civitates cum castris et appendiis suis omnibus ad supradictos regem, heredes et successores

Strana 726
726 Emler, Regesta Bohemiae suos nec non ad ipsum regnum Bohemie nomine et titulo dominii devolventur. Si autem urgente casu aliquo civitatem nostram aliquam sive castrum cum territorio vel sine territorio nos vel heredes nostri vendere compellemur principi vel nobili viro alteri, qui civitatem ipsam vel castrum a nobis vel heredibus nostris in pheodum recipere voluerit aut habere, ipsam vel ipsum eisdem regi, heredibus et successoribus suis emendam offere tenebimur et exhibere precio, si voluerint comparanda, sin autem, extunc licebit nobis illam vel illud viro fideli et idoneo vendere, qui in pheodum ipsam vel ipsum ab ipsis rege, heredibus aut successoribus suis recipiat, facturus et exhibiturus eis servicia debita iuxta morem aliorum suorum fidelium et consueta.“ — Testes: dd. Nankerus Wratislaviensis, Witko Misnensis ecclesiarum episcopi, principes et duces illustres domini Heinricus Wratislaviensis, Wladislaus Butimensis, Henricus, Cunradus et Johannes Glogoviensis, Bolko Valchenbergensis, quorum omnium sigilla ad preces nostras unacum sigillis nostrum dominorum, Boleslai scilicet et Wenczeslai ducum prefatorum, vicem domini Ludwici supradicti supplencium, cum adhuc sigillo careat proprio, presentibus in testimonium sunt appensa.“ — Dat. Prage in die b. Lucie a. d. MCCCXXXI°. Grünhagen und Markgraf, Lehens- und Besitzurk. Schlesiens I, 306. — Ludewig, Reliquiae manusc. V, 608. — Balbin, Misc. dec. I lib. V, p. 206. — Sommersberg, Scriptores I, 888. — Cod. dipl. Sil. IX, 11. Extr. 1863) 1331, 19 Dec. Franchenfort. König Johann von Böhmen beurkundet mit kaiser Ludwig, dass sie sich vereinigt haben, ihre zweiungen durch schiedsrichter entscheiden zu lassen; dabei werden genannt graf Bertold von Graisbach, Hartmann von Cronberg, Ludwig von Hohenloch. Böhmer, Reg. Imp. 197, n. 173. 1864) 1331, 19 Dec. Franchenfurt. König Johann von Böhmen vereinigt sich mit kaiser Ludwig dahin, dass der erstere sich keiner zum reich gehörigen burg oder stadt unterziehen soll ohne des kaisers willen, der ihm jedoch die lehen, die er jetzt hat, für seine schäden lassen soll. Böhmer, Reg. Imp. 197, n. 174. 1865) 1331. Gesetze des richters, der schöffen und der bürger von Prag über mord und todt- schlag und über abhauung einer hand. — De homicidio. Do man czalt nach Cristis geburt tausent iar vnd drev hundirt iar vnd ein vnd drizzig iar, do sint der richter vnd di schepfen vnd purgere gemeinclich des ze rat vorden, vnd sint des vbereim chumen durch des vrides und durch des gemaches willen, das di mort abgeen, der laider vil gesiht in der stat vnd vor der stat, das si das ze einem recht haben wellen vnd haben das ze einem recht: wer ein mort begeet oder das ein einem andern ze tode sleht, er sei rich oder arm, wirt der selb morder mit der warentat vf fluchtigem fues begriffen von dem richter oder von des gerichtes wegen, wissentlich czwain schepfen oder czain getrewen bidermannen, das si den

Strana 727
et Moraviae. Annus 1332. 727 selben morder besagen bey irem aid in dem rat vor den schepfen, man sol vber den selben morder richten vber sein hals an der selben stat, do der mort gesiht. Ist aber das, das ein mort gesiht, oder das ein einen andern ze tode sleht, vnd das der selb den man iz czahit, nicht begriffen wurt mit der warentat, sunder das di schepfen das erfaren mugen vnd erfaren vor ein gancz warheit, das er schuldig ist an dem mort oder an dem totslak, der selb morder ist neher ze verwinden, das man in billicher vbersibent, als recht ist, den er sich des enschuldigen muege oder geweren muge mit cheinem recht. Gesiht aber ein mort oder ein totslak heimlich, vnd das das an den richter vnd an di schepfen chomet, vnd das si des nicht erfaren mugen, wer schuldig sei an dem mort oder an dem totslag, wirt dar vber ymant dar vmb beschuldiget, der selbe mag sich bas geweren nach der stat recht, vnd mag bas chomen ze seinem recht, den man in iz vorwinden muge. Qualiter unus se expurgare debeat, cum pro amputatione manus alicuius inculpatur. Es haben ouch die schepfen vnd di purgere gemeinclich ze einem recht funden vmb den Peter Tirchen genant, den man beschuldiget hat vmb di hant, di man dem Fridel, vro Dymuten suen, abslagen hat, das der selb Peter Tirch mak sich enschuldigen der selben tat selb driet ouf den heiligen ob er tar; vnd wen er das getuet, so sol im di stat ze Prag verboten sein ewiclich, das er bei fier meilen ze der stat nymmer chomen sol; wirt aber her begriffen in der stat oder oswendik der stat be fier meilen, so sol man vber in richten vber sein hals, an aller slacht widerred. Lib. civ. Prag. ab an. 1310, f. 21. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 25. 1866) 1332. Jean, roi de Bohême oc, assigne à Jean de Wees de Villimont 31 livres petits tournois sur le passage du tonlieu à Marville. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XIX p. 95. 1867) 1332, m. Jan. Fontainebliaut. Johann, könig von Böhmen, verspricht mit rücksicht auf die beschlossene ehe zwischen dem sohne königs Philipps von Frankreich Johann und seiner eignen tochter für sich und seinen sohn Karl und ihre erben dem könig Philipp und dessen erben, ihnen gegen jeder- mann beizustehen mit ausnahme des kaisers oder römischen königs; wenn aber der könig von Frankreich mit einem angehörigen des reichs streit habe und der römische kaiser den- selben unterstütze, dann auch gegen diesen; ferner wenn er oder sein sohn römischer könig oder kaiser werden sollten, keine ansprüche auf die besitzungen des königs von Frankreich zu machen; sodann dem könig in der Champagne, in Vermandois und Amiens mit 400 mann anderswo mit 300 beizustehen, selbst in dem falle, dass er römischer könig werde, endlich seiner tochter eine mitgift von 120000 gulden zu geben und diese in sechs jahren zu bezahlen. Böhmer, Reg. Imp. p. 298, n. 403.

Strana 728
728 Emler, Regesta Bohemiae 1868) 1332, m. Jan. (?) Avinione. Johannes papa XXII dat praeposito Wyssegradensi extra muros Pragenses potestatem capiendi fratres Minores apostatas contra determinationes sedis apostolicae et eos ad curiam mittendi. — Dat. Avinione mense Jan., pontif. a. XVI°. Dudík, Iter Rom. II, 118. Extr. 1869) 1332, 7 Jan. (Pragae). A. d. MCCCXXXII°, fer. III post Epiphaniam proxima sigillate sunt hec littere, vide- licet: Wencezlao et Meinlino Alberti pro CCCC et XLI sexag. gr. — Item Petro Fygolais pro CC sexag. gr. — Item Nicolao Rokczaner pro CC et LII sexag. gr. — Item domine Margarete et fyl ... pro C et LXXXIX sexag. gr. — Item Friderico Rost pro C et LXXXVIII sexag. gr. — Item Petro et Francisco de Luthomericz pro C et L sexag. gr. — Item Perch- toldo Pfinczing (?) de Nuremberg pro LXXX sexag. gr. — Item Nicolao Rokczaner pro C et XVIII cum dimidia sexag. gr. — Item eidem pro I marca census super domum Presmick (?) — Item Meinhardo Wolframi pro XV marcis census. — Item Rudkero pro II marcis census. Item Martino orphano pro III marcis census. — Item Alberto pro domo quondam Seydl. — Item Clare, vxori Morauecz, pro dote eius. — Item Gerusche relicte Ryntfleis pro III marcis census. — Item Friderico Rost pro domo empta apud Johlinum Eberl. — Item eidem pro pariete domus sue. — Item Chonrado de Luthomericz pro pariete domus sue ut supra. — Item Vlrico Haimburger contra impeticionem Dypoldi. E lib. arch. civ. Prag. ab anno 1310, f. 32. — 1870) 1332, 13 Jan. Chutten. Stephan der Pyrkener von Tawbenberch bezeugt den vergleich über gewisse berg- werksrechte zwischen dem abt von Sedlec und Peter von Suchdol. — „Wir Stephan der Pyrkener von Tawbenberch genennet bekennen, daz wir vmme den rat vnde di berichtunge, di wir vnde der erber man der Nyclas Pusch, so im got genade, vormales tzwischen dem kriege vnde dem taydinge, daz der geistleiche herre bruder Friderich, tzu den tzeiten abte tzu Sedlitz, von seines closters wegen vnd der werde ritter der herre Pesko von Suchador von sein vnd seiner geselleschefte wegen von ir acker tayle vmbe daz dritte tayl der vrbor der gruben tzu der Badstuben vnd der gruben tzu dem Schoppenberch genennet lange tzeit hetten gehabet, nach ir baider willekur auf ein gantzes ende berichtet vnd entschaiden hetten, nu von newes abersant betwungen sein den selben rat tzu sagen mit rechtem vrtaile der scheppen tzu den Kutten von des wirdigen herren maister Vlreiches wegen des abtes von Sedlitz vnde seines conuentes vnd des herren des Pabels von Nebowyd vnde seiner geselleschefte den selben rat vnd di berichtunge in aller der beschaidenhait vnd dem rechten, als wir si vor bayde tzu den selben tzeiten nach des weisen mannes des Chunrat Kutteneres vnd bruder Eckleines des conuersen von Sedlitz vnd an der alden vmmesezzen rat vnd beweisunge, di di vnderscheide irre ecker wol erkanden, vorgemachet vnd gesaget haben vnde auch den rat gebunden haben mit sechshundert schocken grozzer Prager pfenninge,

Strana 729
et Moraviae. Annus 1332. 729 also wer in breche oder strafte, daz der vnserm herren dem kunige tzwey hundert schock vnde vns dem rate tzweyhundert schok vnde den sachwalden tzweyhundert schok leisten sol von allem seinem gute, varnder vnd vnuarnder habe, vnerlezzenlichen. So kunde wir den rat hye vnd vornewen in an disem briefe, daz wir daz tzwischen in gemachet vnde berichtet haben, nach vnserr gewissen, als wir aller gerechticlichist kunden, daz tzwischen allen dem tzil vnde velde, daz da von den eingegrabenen steinen obwendik der Badstuben gegen dem alden Newfange vntz an di vberschare her ab nidwendig dem Schoppenberge gegen dem Mahensatke ligend ist, ez sein gemessen lehen oder vngemessen, gantz oder tzubrochen, baid nach des ganzes leng vnd auf hangendes vnd auf ligendes, der gemaine wek vnde di strazze, di tzwischen den vorgenanten tzweyen gruben, der Badstuben vnd des Schoppenberges, von den Kutten gegen Petsch da streichet, an dem mitten tayle tzwischen in ein stende vnd ein ewige marschaide sol sein vnde beleiben veber der erde vnde dor vnder, also was obwendik der marschaide aufwert ligend ist vntz an di vorgenanten eingegrabenen steine gegen dem alden Newfange tzu der gruben, der Badstub genennet, gehoren sol mit vollem rechten vnd alles, daz geuellet in dem selben tzil, von dem dryttail der vrbore, des schullen der herre der abt vnd der conuent von Sedlitz des ersten ein halbes tayl vnd des andren halben tayles ein sechsteil vorbas steticlich auf heben vnd haben an alle hindernusse; di andren fynf sechstail des selben halben tayles sol der herre der Pabel mit seiner ge- sellenschefte auf heben vnde taylen nach recht vnd nach gewonheite ; vnd dor nach was nidwendik der selben marschaide von dem wege vntz an di vorgenanten oberschar tzu nehst dem Schoppenberge ligende lehen vnde veldes mag gesein, bayde di lenge vnd di praite, daz sol alles tzu dem Schoppenberg gehoren ewicklichen. Vnd daz drytte tayl der vrbor, daz si bayderseit angehoret, sol man in drey hawffen taylen; der schullen di herren von Sedlitz tzwen hawffen gantz aufheben steticlichen vnd der herre der Pabel vnd sein geselleschaft schullen den dritten hawffen aufheben vnde taylen, als si vnder einander wol wissen ein gerechtikaite. Ez stet auch an vnserm rate vesticlich tzu behalden, daz vnder in daheine den andern dehainerlaye schaden tzu schullen tzihen an der vorgenanten taylunge, weder vber der erden noch dor vnder, sunder wenne daz geschicht, daz di gewerken von der Bade- stuben oder ir lehenhewer ir stollen oder ir orter vber di marschaide ausgetreiben vntz in di gepiet des Schoppenberges, oder di von dem Schoppenberge gegen der Badstuben, ob daz wol geschicht in gantzem steine, daz sol in nicht schaden an irem rechten, sunder wenn ez in tzu wissen wirdet, si schullen si tzuhant di oberisten des kuniges marschaidere dor tzu hey- schen, di schullen in danne di vrborere dor tzu senden vnuertzogenlichen; di selben marschai- dere schullen danne di marschaide vber der erden an dem vorgenanten mitteltaile des weges abenemen vnd in di gruben brengen vnd mit rechter mazze vnder der erden einem itslichen tayle daz sein beweisen; da schullen danne di hutlewte in der gruben vnd ander gesworn lewte alles, daz man da hewet, nach der selben marschaide beweisunge in der gruben sundern vnd also vber di erden gesundert brengen, daz an rechter taylunge einem itteslichen gar geualle daz sein vnd gentzleichen. Geleicher weise sol man auch tuen, wenne ein kriek entstet, vmb sulche sache gegen der vberschar oder von dannen her gegen dem Schoppen- 92

Strana 730
730 Emler, Regesta Bohemiae berge vnd obwendik der Badstuben von den eingegrabenen steinen gegen dem alten New- fange oder von dannen her widere, so sol iteslich tayl nach dem, als sein acker begriffen hat vnd beweisen mac oder vorbeweiset hat, wissentlich mit rechte auf alle seiten alles sein recht an dem oftgenanten dryttayle der vrbor in der gruben vnd dor vber gentzlichen be- halden vnde haben an alle hindernusse vnd widersprache aller lewte." — Zewgen: der Heynel Weysse, der Peterman Wylman tzu den tzeiten scheppenmaister vnd der Nyclas Rutharde, Hannus von Morspach, Apetz Choler, Tyrman Leynwater, Dytmar von der Pobritz vnd der Hyrsel Beneschower vnd gemaine di scheppen tzu den Chutten. — Gegeben nach vnsers herren geburt Jesu Christi 1332, an dem mantage, do man acht tage tzalt von dem oberistem tage. Ex orig. arch. Worlic. 1871) 1332, 16 Jan. Avinione. Johannes papa XXII regi Boemiae Johanni, quod nuntium suum audivit, et horta- tur, ut a communione hostium ecclesiae abstineat. — Dat. Avinione XVII kal. Februar. pontif. a. XVI. Dudík, Iter Rom. II, 118. Extr. 1872) 1332, 16 Jan. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boh., ut priusquam iter ad curiam Romanam suscipiat, bene ponderet, num recte faciat, et si sic, ut hoc iter laeto animo arripiat. — Dat. Avinione XVII kal. Februar. pontif. a. XVI. Dudík, Iter Rom. II, 118. Extr. 1873) 1332, 28 Jan. Teschinii. Casimirus, dux Teschinensis petente Staschcone, sculteto de Gruschow, renovat in- strumentum super scultetia in Gruschow a praedecessoribus suis concessum sed negligentia deperditum. — Dat. Teschinii a. d. MCCCXXXII°, kal. Febr. V°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 866. 1874) 1332, 30 Jan. Pragae. Albertus dictus de Krir cum filiis suis Hermanno et Alsicone testantur emtionem bonorum ecclesiae Wissegradensis iure emphiteutico factam. — — Not. oc, "quod apud d. Johannem Wolframi, canonicum ecclesiae Wissegradensis, de serenissimi principis et do- mini nostri d. Johannis, illustris Boemiae regis, ac totius capituli praedictae ecclesiae Wisse- gradensis conniventia et assensu libero, prout in eorundem litteris super eo confectis luci- dissime continetur, bona suae praebendae, videlicet Korczek cum quinque laneis et quatuor- decim mensuris, item Syrsowicz cum decem laneis sine quartali, item Mecholup cum tribus laneis et uno quartali, item Magnum Holedecz cum duobos laneis et viginti mensuris, item Parvum Holedecz cum quinquaginta mensuris, item Blazim cum quadraginta sex mensuris et sic in universo viginti duos laneos, quilibet laneus mensuratus sexaginta quatuor mensuras

Strana 731
et Moraviae. Annus 1332. 731 in se continens seminandas, cum pratis et pascuis ac quibuslibet aliis pertinentiis jure emphiotetico emimus, sex vero sexagenas grossorum denariorum pragensium nomine arrae de quolibet laneo dedimus et solvimus in parata et numerata pecunia ipsi d. Johanni in- tegre et conplete, tali conditione adhibita, quod de praedictis laneis unum laneum cum dimidio laneo libere in praedictis bonis sine omni census honere debemus et te- nemur cum nostris successoribus pacifice possidere cum judicio ibidem libero omnia judi- canda exceptis tribus causis, homicidio, stupro ac incendio, quas causas d. Johannes suique successores duntaxat soli debeant judicare judicatasque culpas suis usibus applicare. De aliis vero laneis censualibus praedicto d. Johanni et suis successoribus de quolibet laneo in censu quinque fertones graves grossorum pragensium, sedecim grossos pro fertone quo- libet computando, medietatem in festo s. Georgii et aliam medietatem in festo s. Galli im- mediate sequentis, et deinceps in eisdem terminis annis singulis solvere promittimus et debemus, nec alia servitia seu subsidia de praedictis bonis ultra censum solvendum debemus facere nec tenemur. Est etiam ordinatum, quod, si praedicta bona per generalem gwerram in regno Boemiae fuerint annullata, extunc juxta arbitrium proborum hominum ipsius eccle- siae Wissegradensis electorum, duorum ex parte d. Johannis suorumque successorum, et duorum ex parte nostri, nobis et nostris heredibus praedictus d. Johannes et sui successores in solutione census praevia ratione debent facere gratiam opportunam. Si autem grando segetes in campis ad valorem trium sexagenarum laeserit et destruxerit, hoc ad dampnum nostrum et non ad dampnum d. Johannis et suorum successosum debeat computari. Si vero grando ultra valorem trium sexagenarum destruxerit, tunc secundum aspectionem et arbitrium hominum ecclesiae praedictae ad hoc vocatorum et per utramque partem modo praedicto electorum, quos homines nos cum nostris heredibus nostris periculis et sumptibus adducemus et reducere debemus, nobis et nostris heredibus debet fieri in toto a d. Johanne et suis suc- cessoribus gratia specialis. Etiam est tractatum, quod si nos praedicta bona vendere vel locare contingat, extunc praedicto capitulo Wissegradensi tenemur et debemus illam aliena- tionem bonorum ante omnes alios primitus insinuare, et si tunc capitulum reemere vel con- ducere noluerit, extunc aliis personis nobis aequivalentibus eodem jure alienare et locare nobis licebit, verum tamen de praedicti capituli voluntate. Insuper quicunque bona tenerit vel tenuerint, debet et debent omnia praemissa implere, tenere et rata habere sub omnibus conditionibus praenotatis, capitulum vero praedictae ecclesiae Wissegradensis, considerans dictam alienationem bonorum ipsi ecclesiae et praebendae praedictae fore profuturam, prae- dicta bona in nos et nostros heredes cum universis utilitatibus habitis et habendis inantea, quae possent recipere incrementum, duxit jure emphiteutico transferendum." — Act. et dat. Pragae a. d. MCCCXXXII°, III kal. Febr. Ex orig. arch. cap. Wyssegrad. 1875) 1332, 2 Febr. (S. 1.). Peter von Rosenwerch tauscht das dorf Ponedras des klosters Hohenfurt ein gegen das dorf Raifmais. — Wier Peter von Rosenwerch tuen zu wizzen oc, "das wier mit hern Tho- 92*

Strana 732
732 Emler, Regesta Bohemiae — — wechsel man dem apt mit samt seiner samnung zdem Hohenfuert vnser stiftung einen getan, do (wir) iz wol mochten getuon, also das wier vmb ier dorf Ponedras, das gelegen ist in der pfarr zdem Wessel, in haben gegeben vnser deorfer ains, das e zu Rosenwerch hat geheort und gelegen ist in der pfarr ze Hohenfuert, Raifmais genant, mit alle dem nutz, — — also bescheidenleich, das di obgenanten hern apt Thoman vnd die samnung gemain von Hohenfuert das vorgeschriben dorf Raifmais haben vnd pesitzen schullen vnd niezzen, als si pest mugen.“ — Der wechsel geschah vnd der prief wart gegeben do von Christes ge- puerd ergangen waren tausent jar vnd drev hundert jar, dar nach in dem czwai vnd drecz- kistem jar an dem heyligen vnser vrown tag zder heyligen liechtmess. Pangerl, Urkb. v. Hohenfurt, Fon. r. Austr. XXIII, 77. 1876) 1332, 2 Febr. (S. 1.). Wohuslab von Jerspicz bürger zu Brünn schafft dem kloster, daz „czu Swester Her- borgen“ gemeinlich genannt ist, vier mark zinses auf dem hofe zu Jerspitz. — Gegeben 1332 an dem tage vnser vrowen zu der liecht messe. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 333. 1877) 1332, 23 Febr. Pragae. Dyrzislaus, praepositus Prag., Thomas archidiaconus Prag. ecclesiae, papae capellanus ac Johannis, Prag. episcopi protonotarius, ac Bohuta, archidiaconus Curimensis, Prag. curiae officialis, attestantur, Sdezlaum de Chrustoclat 170 sexag. gr. monasterio Brewnowiensi legasse. — „Protestamur, quod nobilis vir dominus Sdeslaus miles, filius olim domini Sdezlai de Chru- stoclat, in nostra constitutus presencia coram infrascriptis testibus confessus est, patrem suum d. Sdezlaum et fratrem eius d. Sbramirum, olim plebanum de Smidar, felicis recordacionis jam in monasterio Brewnow in domino quiescentes, pro remedio animarum suarum legasse eidem monasterio in via testamenti CLXX sexagenas gr. denariorum prag., pro qua quidem pe- cunia bona et hereditatem, que idem miles in Chrustoclat dignoscitur obtinere, sponte, li- bere et vltro, patrem et fratrem sanos adhuc corpore et mente existentes, pecuniam eidem monasterio in ipsis bonis legasse est confessus, ita quod censum de ipsis bonis collectum cum omnibus bladis, vsibus et emolimentis, que annis singulis tam de villa quam de curia poterunt inibi prouenire, idem miles vel eius procurator aut successor eorum quicunque fratri Predborio, preposito in Policz — — filio olim domini Sdezlai, presentabit, qui eum, quoad uixerit, suscipiet et sacristie in Brewnow seruandum commendabit, pro quibus pro- ventibus redditus pro pitancia fratrum certi debent comparari, et vsibus eorum, utpote piscibus aut edulio, quocumque nomine censeatur, conuerti et idem prepositus anniuersarios suis temporibus, prout in litteris domini abbatis et conuentus est expresse distinctum, annis singulis pro animabus patris et matris Sbramiri et Johannis fratrum procurabit. Adiecit eciam idem miles, quod ipse debeat bona eadem vsque ad extenuacionem CLXX sexagenarum gr. denariorum prag., vel similis pensionis summam boni et fini argenti gubernare, et tunc bona ad ipsum militem et eius heredes seu successores libere reuertentur. Et preposito

Strana 733
et Moraviae. Annus 1332. 733 fratre Predborio non exstante abbas et conuentus ad suscipiendum censum et vsum bonorum predictorum et anniuersarios peragendos fratrem consimilem eidem preposito subrogabunt. Preterea, si ipse Sdenco uel post obitum ipsius successores sui quicumque in colleccione census et fructuum vel in assignacione eorum fierent desides et remissi, extunc bona eadem obligata cum omnibus bonis et juribus eius ad monasterium Breunouiense transeant ipso facto, ita quod plenum regimen ipsorum bonorum statim assequantur, ea tam diu per ab- batem et conuentum tenenda, donec summa predicta extenuetur; nec licebit eorumdem bona antequam vendere, locare seu obligare, nisi prius iidem abbas et conuentus eandem summam pecunie assequantur.“ — Ego Sdezlaus miles de Chrustoclat predictus omnia supradicta dico esse vera et in testimonium premissorum meum sigillum duxi appendendum. — Acta sunt hec Prage a d. MCCCXXXII°, VII° kal. Marcii presentibus viris discretis Woyslao, Dipoldo, item fr. Theodorico, Drahuscone notario, Francisco, ecclesiae sancti Martini plebano inter calcariatores, et pluribus fide dignis secularibus; item viris religiosis fratribus Theo- drico bursario, Predborio, preposito de Policz, Swatomiro de Brewnouia. Ex orig. apud Boček cop. Mus. Boh. 1878) 1332, 8 Mart. Lubschiz. Nicolaus, herzog von Troppaw, gibt dem vogt und den bürgern von Lubschiz den zins von „bewin oder stiftin, an kaufhause oder gewant kamern, an craemen, an schuben- kin, an phragner kamern oder wi is genant sei, dovon cins oder dinst von werden mechte. — Geschen zv Lubschiz des suntags an aller manne vasnacht 1332. Ex orig. arch civ. Lubssic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 396. 1879) 1332, 8 Mart. Hoehenperg. Levpoldus, ecclesiae in Hochenperg plebanus, monasterio in Alto Vado vineam in Levobsa tradit. — „Ego Levpoldus, ecclesie in Hochenperg plebanus, protestor in hiis scriptis, quod ex deuocionis ardore succenso singulariter me ad hoc inducente vineam meam in Levobsa que wlgariter dicitur "an der aeinod“, progenitorum ac meorum peccaminum in remissionem monasterio sancte Marie virg. in Altovado —— pure et simpliciter propter deum tradidi et donaui libere, pacifice perpetuis temporibus possidendam, — — proponens firmiter mente- tenus et intendens meis caducis rebus, si quas ex nunc habeo uel in futurum habuero, ob beate Marie virginis reuerenciam singularem iuxta mee possibilitatis affectum monasterium honorari memoratum, nichilominus oracionis continue suffragium ipsius sacri eiusdem con- uentus sperans me in hoc et per hoc fiducialius adipisci.“ — Testes: Hainricus, plebanus de Penesschawe, Albertus, plebanus de Gretzen, Albertus, plebanus in Svonberch, Alramus, in Schoennawe plebanus, Thomas, officialis in Hoehenperg, Wulfingus, magister cehche ibidem, Otto, judex in Strobnitz, et Nycolaus, filius eius, Chunradus Bohemus. — Acta sunt hec in Hoehenperg in domo dotis a. d. M°C°C°C°XXXII°, XV indictione, VIII idus Marcii, domi- nica, qua cantatur „Invocauit“. Pangerl, Urkb. v. Hohenfurt, Fon. r. Austr. XXIII, p. 78.

Strana 734
734 Emler, Regesta Bohemiae 1880) 1332, 9 Mart. Avinione. Johannes papa XXII providet Bartholomaeo Urbani, canonico Olomucensi, de canoni- catu et praebenda ecclesiae Olomucensis vacatura. —Dat. Avinione VII id. Martii, pontif. a. XVI. In eodem modo Trebicensi et Gradicensi abbatibus. — Dat. ut supra. Dudík, Iter Rom. II, 118. Extr. 1881) 1332, 11 Mart. Paris. Johann, könig zu Böheim und zu Pohlen und graf zu Lutzenburg, befreit Herdweig den Liechtensteiner von Niclspurg sowie alle, die auf seinem gut sitzen, von der berna oder landsteuer und bestimmt, dass weder er noch seine nachkommen noch seine leute vor das landrecht citirt werden dürfen. — Geben zu Paris 1332 an Gregoriabend. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 334. — Dobner, Mon. hist. Boh. IV, 295. — Böhmer, Reg. Imp. 198, n. 175. 1882) 1332, 12 Mart. Parisius. Johann, könig von Böhmen, gibt gewalt dem kaiser Ludwig und dem erzbischof Bal- duin von Trier, dass sie erkennen sollen, ob er der könig oder die von Oestreich den an- dern überfahren haben; wer schuldig erfunden wird, soll dem andern an land und leuten die schäden abthun. Böhmer, Reg. Imp. p. 196, n. 176. — Buchner, Gesch. von Baiern V, 441. Extr. 1883) 1332, 12 Mart. (Pragae). A. d. vt supra [MCCCXXXII°] feria quinta ante Reminiscere proxima sigillate sunt hec littere: Primo Nicolao Rockezaner et Ottoni pannicide super domum et vineam et alia bona Mertlini Gynochsel ipsi Rokczaner pro C et XXXI sexag.; item Ottoni pro C et XX sexag. ad festum s. Jacobi. — Item eidem Nicolao Rokczaner pro domo empta Nicolai quondam Hylce. — Item eidem inter eum et filios Perchtoldi Beneschower. — Item Chvn- rado de Lvthomericz pro X marcis census in villa Tyrczus. — Item Johlino Casner institori pro testudine et pauimentis emptis apud Wolflinum de Lapide. — Item Henrico Glas pro- censu trium marcarum empto super domum Wanconis de Beneschow. — Item Friderico Pe- ringer pro marca census empta super domum Heinlini carnificis. — Item Hertlino frenario super domum emptam iure hereditario. — Item Mathie [Matheo?] Harrer pro domo empta. — Item Friderico pro domo empta apud Henricum Glas. — Item Friderico Rost pro II marcis emptis apud judicem de Slusicz. — Item ciuibus pro galeis, hastis et balistis. — Item domino Francisco, plebano ecclesie s. Marie in Thyn, pro L sexag. gr. — Item heredibus Eklini Gol- dener pro domus obligacione Frenclini Tusentmark. — Item Bohuslao Wolframi pro domus obligacione Bartholomei Kokot. — Item Vezesche mulieri pro domus empcione Kroczker Ci- cartdi (?). — Item domino Johanni de Michelsperch pro villa Skorkow (?) empta apud Nico- laum Friderici, ciuem Pragensem. — Item Nicolaus Fridinger pro villa empta Walden d... — Item Henrico Sweuo pro patrimonio empto apud Stephanum, sororium suum. — Item Mar- tino carnifici pro medietate macelli empta. — Item Henrico Pfeffer pro 1 marca census empta

Strana 735
et Moraviae. Annus 1332. 735 super Slechowb. — Item Fridlino Sechsel pro domo empta in vicino. — Item Duchon taber- nario pro domo et area censuali, quam inhabitat. E lib. arch. civ. Prag. ab a. 1310 f. 32. 1884) 1332, 15 Mart. Wien. Albrecht und Otto, herzoge von Österreich und zu Steuer oc, versprechen Albrecht von Ortenburg 600 mark silber für den schaden, den er aus anlassder gefangennehmung derer von Lipa erlitten hat. — Thun kund oc, "dass wir unseren getreuen lieben graf Albrechten von Ortenburg, seinen erben oder wem ers geschafft, von seines diensts wegen vnd von den schaden, so er genommen hat an den streit, da die von der Lippen gefangen wurden, gelobt haben zu geben bey unserer treuen, auf den sonntag zu Mitfasten, der schierst kombt, 600 mark silbers — — vnd wär, dass wir ihm die verzügen, dass er auf denselben tag nicht gawahrt würde, und dass wir herzog Albrecht abgingen, dass gott nicht wölle, und wir herzog Ott ihn dann nicht richten dess guts, so soll unser getreuer lieber graf Ulrich von Pfanen- berg, marschalk in Oestreich, Heinrich von der Lippen und sein gesellschaft, die uns der von Hols geantwortet hat, als lang inne haben, vnnz dass die vorgeschriebenen 600 mark silber vergolten worden. Gieng aber graf Albrecht von Ortenburg ab, dass gott nicht gäbe, so soll man dieselben gefangen demselben edlen mann graf Heinrich von Schaumburg ein- antwortten, der von demselben gefangen des guts bekommen soll an des vorgenanten grafen Albrechten von Ortenburg erben statt, oder wenn er es schafft und soll die übrigen gefangen uns wieder einantworten, die wir dann zu unserer frommen man haben sollen." — Zu Wien den sontag, so man singet Reminiscere, a. 1332. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 867. — Lunig, Reichsarchiv II, 1839. — Urkb. des Landes ob der Enns VI, 56. 1885) 1332, 26 Mart. Mittervels. Heinrich der Jüngere von Niederbaiern, seine hausfrau und dessen erben geben dem landgrafen Ulrich von Lewtenberg, dessen hausfrau und erben, es seien söhne oder töchter, zu widerlegung an dem haus Valchenstain, das sie von ihnen gekauft hatten zu rechtem lehen, ihr geleit zwischen Nürnberg und Böhmen und den zoll, den man für sie in Eger eingenommen hat. — Der geben ist ze Mittervels do man oc 1332, des nächsten tags nach unser Frawentag der chundung. Oefele, Rer. Boicarum Script. II, 162. 1886) 1332, 26 Mart. Mittervels. Dieselben geben aus demselben grunde zu rechtem eigen das haus Pfreimd mit dem zoll daselbst. — Dat. ut supra. Oefele, Rer. Boic. Script. II, 161. 1887) 1332, 28 Mart. In Scedlic. Sophia abbatissa et conventus monasterii Vallis s. Mariae sorori Agneti quatuor marcas in censu a Scedlicensi monasterio sororibus praedictis debito assignant. — Not. oc,

Strana 736
736 Emler, Regesta Bohemiae „quod quia soror Agnes, filia quondam Chunradi, ciuis Pragensis, filia domus nostre dampnis et vexacionibus nostris, quibus vsuris super nos crescentibus vrgebamur, compassa quadra- ginta sexag. denar. grossorum prag., quas a predicto patre suo pro subsidio sue sustentacionis habuerat, pro vsuris ipsis soluendis per nos dare permisit; nos nolentes ipsam sororem Agne- tem per hoc sustentacionis sue commoditatem amittere, de consilio et assensu — — d. Vlrici, Scedlicensis monasterii abbatis, visitatoris nostri, eidem sorori Agneti quatuor marcas pre- dictorum denariorum, sexaginta quatuor grossos computando pro marca, in censu a Scedli- censi monasterio nobis debito assignamus taliter, quod bursarius Scedlicensis, qui pro tempore fuerit, ipsi sorori Agneti de predictis quatuor marcis duas in festo s. Georgii et duas in festo s. Galli annis singulis, quamdiu soror Agnes vixerit, —— debeat assignare, et predicte quatuor marce post ipsius sororis Agnetis mortem ad nos et ad nostrum monasterium sine omni contradiccione libere deuoluentur." — Dat. in Scedlicz a. d. MCCCXXXII°, V kal. Apr. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 1888) 1332, 29 Mart. (S. I.). Donation de Jean, roi de Bohême etc., par lui faite à son cousin, qui de Namur, chevalier, de la somme de 2000 livres, pour acheter 200 livres de terre an comté de Luxem- bourg, pour les tenir en fief de ce comté. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XIX, p. 88. — Böhmer, Reg. Imp. p. 400, n. 726. In litt. a. 1331. 1889) 1332, 3 Apr. Bastogne. Jean, roi de Bohême oc, accord des lettres de franchisses à la ville de Laroche. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 88. — Böhmer, Reg. Imp. 400, n. 727. 1890) 1332, 3 Apr. (S. 1.). Lettres d'affranchissement accordées par Jean l'Aveugle aux borgeois de Bellaen sur le même pied que celles accordées à Laroche. Premie vendredi du mois d'avril. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 89. — Böhmer, Reg. Imp. 400, n. 728. 1891) 1332, 4 Apr. Meissen. Wythego, bischof von Meyssen, setzt die bedingungen fest, unter welchen die Meissner kirche die überweisung der pfarrkirche zu Pirna an Conrad den abt und den convent des klosters Ozzek genehmigt hat. — Geben zcu Meissen noch Cristi geburt MCCCXXXII°, am tage b. Ambrosii episcopi. Cod. dipl. Saxoniae Regiae II, 5 p. 343. 1892) 1332, 5 Apr. Pragae. A. d. vt supra [MCCCXXXII°] in dominica „Judica me“ Bohuzlaus Glas dedit IIII centenarios piperis juratis pro XLIIII sexag. gr., in quibus sunt perdite XI sexag. gr., resi- duum, scilicet XXXIII sexag. recepit Rokczaner, quia dedit primo Pflugoni et Stephano no-

Strana 737
et Moraviae. Annus 1332. 737 tario in Natiuitate Christi pro clenodiis XV sexag. — Item domino de Rotenburch defuncto pro candelis V sexag. gr. et XXV gr. — Item Lewbel notario pro litera regis VII sexag. — Item pro terra educta de fossato ciuitatis II sexag. gr. et X gr. — Item suspensori I sexag. — Item nuncio pro Hrask ferto. — Item nuncio Mor[auiensi] ferto. — Summa XXXI sexag. et V gr. — Item residuum, scilicet II sexag. minus V gr. dedit Johanni, notario ciui- tatis, qui dedit pro XI tunicis preconum 11/2 sexag. et 5 gr. — Item suspensori pro tunica IX gr. dedit. E lib. arch. civ. Prag. ab a. 1310 f. 32. 1893) 1332, 18 Apr. Lanczhuete. Heinricus, comes palatinus Reni, dux Babariae, Chodonibus ad dominium Tust spectantibus donationem juris emphiteutici per Johannem, regem Boh. factam confirmat. — Not. oc, quod cum „d. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, dominus et socer noster kar., Chodonibus omnibus et singulis ad ciuitatem et dominium nostrum Tust spectantibus graciam fecerit specialem, ut ipsi et eorum successores jus emphioteticum seu theothonicum habere debeant et eodem jure perpetuis temporibus in suis hereditatibus resi- dendo permanere, nos vero in hac parte suis beneplacitis annuentes ac predictorum Cho- donum, nostrorum fidelium, commoditatibus et vtilitatibus digne prouidentes donacionem seu graciam ipsis per predictum socerum nostrum sic racionabiliter factam, presentibus con- firmamus." — Dat. Lanczhuete a. d. MCCCXXXII°, in vigilia Resurreccionis Christi. E cop. saec. XV Mus. reg. Boh. 1894) 1332, 26 Apr. Lucemburch. Johannes, rex Boemiae, ius patronatus ecclesiae parochialis in Luna diocesis Pra- gensis monasterio in Waltsassen donat. — Dat. Lucemburch in octavis Paschae. Reg. Boica VII, 14. — Böhmer, Reg. Imp. p. 198, n. 178. 1895) 1332, 26 Apr. Lucemburch. Johannes, rex Boh., monasterium Waldsassen, quod suae gubernationi et defensioni cum rebus ac personis ex parte imperii est commendatum, et a quo, etsi extra fines Pra- gensis dioecesis et regni sito, contributionem certae pecuniae petierit, liberum prorsus de- clarat ab omni exactione, et prohibet, ne judex et consules districtus Egrensis monasterium ad contributionem, quae clostewr vel ungelt vel quocumquo alio nomine nuncupatur, compel- lant. — Dat. Lucemburch in octavis Pasche. Freyberg, Reg. Boica VII, 14. — Böhmer, Reg. Imp. p. 198, n. 177. 1896) 1332, 8 Maii. Pragae. Fr. Johannes dictus de Schoumforst, provincialis commendator per Boemiam et Mo- raviam, fr. Fridericus de Salcza, commendator de Chomutow, fr. Nycolaus dictus Pusser, com- mendator de Pyescowicz, fr. Nicolaus dictus Ratmir, commendator de Drobowicz, fr. Hein- 93

Strana 738
738 Emler, Regesta Bohemiae ricus de Brunek, commendator in Hostradicz, fr. Syfridus, commendator de Naussedlicz, Ditricus, commendator de Praga, ceterique commendatores per Boh. et Mor. constituti Jo- hanni, praeposito Wyssegradensi, domum sitam ex opposito contra ecclesiam seu prope portam s. Benedicti in civitate Pragensi, quae quondam a longis temporibus retroactis erat d. Pytrolfi, viri nobilis, donant. — Dat. Pragae a. d. MCCCXXXII°, in die s. Stanizlai. Ex orig. bibl. Prag. cop. Mus. Boh. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 868. 1897) 1332, 11 Maii. A Perweis en Brabant. Traité d'alliance entre 1° Jean, roi de Bohême, roi de Pologne et comte de Luxem- bourg; 2° Waleran, archevêque de Cologne et archichancelier du st. Empire; 3° Adolphe de la Marck, évêque de Liège; 4° Renaus, comte de Gueldre et de Zutphen ; [5° Willaume, comte de Juliers]; 6° Louis, comte de Looz et de Chiny; 7° Raous, comte d'Eu et de Guines, connétable de France; 8° Jean, comte de Namur; 9° Jean de Hainau, sire de Beaumont; 10° Gui, frère du comte de Namur. — Entre les diverses stipulations insérées dans le présent traité on remarque les suivantes: a) qu'attendu les torts et dommages que leur a fait éprouver Jean, duc de Brabant, les parties s'allient pour la vie contre lui, et l'une d'elles ne peut faire paix, ni accorder trêve, sans le gré et consentement de toutes; b) que si la guerre présente étant terminée par une paix, il s'en élevait une autre entre le duc et l'une ou plussieurs des parties, toutes devaient, à leurs frais, donner aide et assistance à celle ou celles qui seraient attaquées ; c) que s'il arrivait que l'un des alliés fit le duc prisonnier, cette capture serait commune à tous, et le duc ne pourrait être relaché que de leur consentement unanime; d) que les châteaux, villes et forteresses qui seront pris, par deçà la Meuse, appartiendront à toutes les parties. — L'archevêque Waleran et l'évêque Adolphe jurèrent l'observation de ce traité en portant la main à leur pointrine et les autres en touchant les sts. évangiles. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 100. — Böhmer, Reg. Imp. 198, n. 179. 1898) 1332, 11 Maii. Helchin. Trêve entre le duc de Brabant, le roi de Bohême, l'archevêque de Cologne et plusi- eurs autres seigneurs. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 102. 1899) 1332, 15 Maii. A Poilevache. Lettres de Jean, roi de Bohême oc, par lesquelles il donne à Bastien de Bersies, chevalier, la somme de 250 livres tournois et an défaut de cette somme une rente de vingt- cing livres à prendre sur les maisons et revenus de Champalle. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 102. — Böhmer, Reg. Imp. 400, n. 729 1900) 1332, 16 Maii. (Pragae). A. d. vt supra [MCCCXXXII°], sabbato ante dominicam Cantate proximo sigillate sunt littere: Primo Bohuzlao Glas pro XLIIII sexag. — Item Nicolao Clementeri pro medietate

Strana 739
et Moraviae. Annus 1332. 739 domorum venditarum per Wolflinum de Lapide. — Item Meinhardo Wolframi pro bonis in Brzesan venditis sibi per heredes Eklini Goldner. — Item Wankoni Komornik pro domo empta apud prepositum et fratres Sderasienses. — Item episcopo Olomucensi et Petro, scola- stico Pragensi, pro villa Chralup empta apud fratres Cruciferos hospitalis Pragensis. — Item Alberto Waczinger pro Wolfgero Ramstoffer, vicedomino in Bauaria. E lib. arch. civ. Prag. ab a. 1310, f. 32. 1901) 1332, 18 Maii. In Tust. Henricus, dux Bauarie, citra partes Reni comes palatinus, protestatur, se teneri Petro de Rosnberg in CCCCL sexagenis gros. prag. denar. — Recognoscimus oc, "nos teneri et obligatos esse nobili viro Petro de Rosnberg pro seruiciis, que nobis multociens et nunc ad nostras peticiones cum omni promptitudine exhibet necessitatis articulo nos virgente in du- centis et quinquaginta sexagenis gross. denariorum prag. et pro retencione sui feodi, quod wulgariter leyno seu lehen dicitur, ducentas sexagenas predictorum grossorum, queque in summa faciunt quadringentas et quinquaginta sexagenas grossorum predictorum, quas eidem sine capcione doli mali infra hinc et festum b. Galli affuturum proxime dare et soluere pro- mittimus in sinceritate nostre fidei et spondemus, quod si non faceremus modo quolibet pre- pediti, tunc quatuor milites nostros, quos idem Petrus acceptandos duxerit, in ciuitatem ipsius Chrumpnaw ad honestum hospitem, prestaturos verum et consuetum obstagium trans- mittemus. — — Si vero predictos quatuor non transmitteremus ad obstagium milites, nec quadringentas et quinquaginta sexagenas predictas Petro solueremus memorato, tunc damus et concedimus Petro ipsi pro nobis et successoribus nostris ac heredibus plenam, liberam et omnimodam facultatem inpignorandi nos et bona nostra ac homines nostros et bona nostrorum hominum et arestandi tam diu, donec predictas quadringentas et quinquaginta sexagenas cum dampnis, que accreuerunt, repetere et rehabere seu requirere valeat cum omnimodo nostro consensu et sine nostris displicencia et offensa ex integro, canto [sic] tali annotato, quod si predictum Petrum decedere medio tempore contingerit [sic], extunc nobilibus viris Zawissio de Wgezdecz, summo regni Boemie cammerario, Bohuslao de Malowycz et Nicolao de Podnawicz vice et nomine Petri predicti ac suorum heredum in omnibus et singulis explendis volumus, promittimus et tenebimur obligari.“ — Dat. in Tust feria II post dominicam Cantate a. d. MCCCXXXII. E cop. Mus. Boh. 1902) 1332, 22 Maii. In Strakonicz. Wilhelmus de Strakonicz ecclesiae Strakoniczensi quatuor maccella donat. — Not. oc, "quod deuote desiderantes beatissime virgini Marie et beato Jodoco reuerenciam, quantam ualemus, exhibere et maxime pro commutacione votorum quorundam, que feceramus beatis- sime virgini Marie et beato Jodoco, que vota nobis in alia opera pietatis ex auctoritate et licencia summi penitenciari[i] domini apostolici sunt commutata per ydoneos et honestos sa- cerdotes, dedimus et donauimus ecclesie Strakoniczensi quatuor maccella seu casas carnificum 93*)

Strana 740
740 Emler, Regesta Bohemiae meliora, que sunt inter ipsa maccella in ciuitate Strakoniczensi sita, videlicet in superiori parte maccellorum Strakoniczensium intrando a foro inter ipsa maccella, scilicet duo maccella ex vna parte iuxta domum Adliczcze et alia duo maccella ex alia parte iuxta domum Sud- conisse cum omni censu et omni theloneo et vniuersis juribus eorumdem tam steurarum — quam exaccionum et contribucionum et omnium solucionum — — perpetuis temporibus — sub hac condicione, quod nec ad judicem quemcumque, nec ad juratos quoscumque, nec ad aliqua iura solucionis pretacte ciuitatis pretacta maccella, nec homines, qui in predictis do- natis maccellis stabunt forum habentes et facientes, respectum habebunt nisi ad prefatam ecclesiam, censum consuetum et teloneum et alia vniuersa iura predicte ecclesie soluendo. Nullus vero alter, nisi sacrista, quicumque fuerit, dicte ecclesie antedictum censum et telo- neum et alia iura vniuersa de prefatis maccellis recipiet et in aliud non conuertet, nisi ceram ad dictam ecclesiam emet et comparabit. Hoc eciam adicimus, quod, si per exustionem ignis aut per translocacionem ipsa dicta maccella deperirent, extunc, vbicumque sita aut locata mac- cella in Strakonitz fuerint, semper meliora quatuor maccella prefata ecclesia Strakoniczensis perpetuo tenebit et possidebit cum vniuersis iuribus, ut est premissum.“ — Dat. in Stra- konicz a. d. MCCCXXXII°, proxima VI fer. ante festum s. Vrbani. Ex orig. arch. Melit. Prag. 1903) 1332, 23 Maii. (S. 1.). Obligation de Jean, roi de Bohême, pour 480 fl. de Florence que lui avait prêtés Jean de Hainaut, sire de Beaumont. — Le samedi prochain devant le jour d'Ascension. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, 102. — Böhmer, Reg. Imp. 400, n. 730. 1904) 1332, 25 Maii. Pragae. Hinco, episc. Olomuc., confirmat ordinationem Wilhelmi de Landstein ratione eccle- siae in Luderzowicz, quae cum iure patronatus ad dispositionem summi magistri et fratrum hospitalis s. Francisci in pede pontis Prag. ordinis Cruciferorum cum stella pertinere debet. — Dat. Prage a. d. MCCCXXXII, VIII kal. Junii. Ex orig. arch. praepositurae S. Hippolyti Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 336. 1905) 1332, 6 Jun. (S. 1.). Johann, könig von Böhmen und Polen, graf zu Luxenburch, und Friedrich, landgraf zu Thüringen, markgraf zu Meissen und von Osterlandt, herr zu Pleisnerland, schliessen ein freundschafts- und schutzbündniss. — Wir verichen offenlich, "daz wir durch sunderlich lieb und frientschaft, die wir ze einander haben, und bezzerung vnd frid vnd genade vnser beider lande vnde leute willen einmuticlich vnd eintrachticlich vberein chomen sein also, daz wir alle vnser beider lebtage an einander beholfen sullen sein gegen alle die, die an vnser, des vorgenanten chunges Beheim, Merhern vnd Polan, vnd vnser, des egenant marcgrafen Meisen, Duringen, Osterlont und Plisnerlant lant vnd herschefte stozzen, der veinde wir wern, mit hundert mannen mit helmen, wie ofte oder wenne vnser einer den andern des

Strana 741
et Moraviae. Annus 1332. 741 ermant und bedorf, also bescheidenlich, swenn vnser einer dem andern, hundert man mit helmen ze helfe sendet, daz er den die choste geben soll, vnd ob sie schaden nemen, den sol der, der daz volke gesendet hat, selber tragen, vnd ob sie frumen nemen, ez wer mit vesten oder mit geuangen, der frvnd sol des herren sein, ze dem sie gesant werdent. Ez ist auch geret und geteidinget zwischen vns, ob vnser einer dem andern durch notdurft vber die hundert man mit helmen mit zwain hundert mannen, oder mer oder minner, seinen dinst haben wolte gen seinen veinden, als vorgeschriben ist, darvber sol iecslicher vnder vns czwenn seiner monne chiesen, die vier sullen vollen gewalt haben von vnser beider wegen ze sprechen vmb dinst vnd vmb schaden, vnd swaz dann die vier einmvticlich spre- chent bei iren trewen, als ez sie dunchet redlich sein, daz sol von vns beiderseit an alle widerrede chraft haben vnd gancz vnd stet beliben. Ez ist ouch geteidinget, daz wir beident- halben daz romisch reich ouz nemen, sunder ob ein cheiser oder ein romisch chunig in vnser eines lant ze schaden ziehen wolte, so sol der ander an allez geuerde stille siczen vnd dem selben cheiser oder romischen chunge weder mit rat noch mit tat noch mit landen, noch mit lauten an alle argliste dchein dinst noch dhein helfe tun. Vnd wer getan, daz wir Johans, chunig ze Beheim, des vorgenanten marcgrafen von Meisen dinst vnd helf bedorften, daz sulle wir im vor einem monade embieten vnd ze wizzen tun in die stat ze Dresden; wer aber, daz vns Fridrich, marcgraf von Meisen, des egenanten chunges von Beheim dinst vnd helfe not wurde, daz sulle wir im gelicher weis einem monade vor in die burch ze Prag verbotscheften vnd empieten." — Der ist gegeben, do man zalt von Christes geburt dreu- zehenhundert iar vnd dar nach in dem zwei vnd dreizigisten iare, an dem pfingstabent. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1906) 1332, (P. 6 Jun.) (S. 1.). Johann, könig von Böhmen oc, und Fridrich, landgraf von Thüringen, markgraf zu Meissen und Osterlant und herr im Pleisnerlant, verzichten wechselseitig auf ihre ansprüche in Böhmen und Mähren. — Tun chunt, — — "daz wir vns durch sunderlicher liebe vnd frwntschaft, die wir ze einander haben, ze samen verbunden vnd vereinet haben, als die brif sprechent, die dar vber gemachet sein, vnd vmb grozzer frwntschaft vnd ze schonhen alle chriege, die zwischen vns vnd vnsern landen ersten mochten, so haben wir mit verdachtem mut vnd mit gutem rat vertzigen vnd verzeihen wir Johans, chunig ze Beheim, ouf allez, daz wir ansprechen mochten, daz der hochgeborn fuerste der vorgenant her Fridrich, marc- graf ze Meisen, inne hat, ez sei erb oder daz man von im ze lehen hat, vnd wir Fridrich, marcgraf ze Meisen, verzeihen vns ouf allez, daz wir ansprechen mochten, daz der hochwirdig furste der egenant her Johans, chunig ze Beheim, inne hat, ez sei erb oder daz man von im ze lehen hat biz an disen heutigen tach. Vnd die vorgeschriben sache stete ze halden vnd nymmer widerruefen haben wir beide gelobt fuer vns vnd vnser erben mit guten trewen an aydes stat vnd gesworn ze den heiligen an argliste." — Der ist gegeben, do man zalte von Cristes geburt dreiczehenhundert iar vnd dar nach in dem zwai vnd dreizigisten jare, mit wizzen vnd getzeugnvsse der erwern fursten vnd herren, hern Baldewins, erczbyschof ze Trier,

Strana 742
742 Emler, Regesta Bohemiae hern Witigen, byschof ze Meisen, grefn Henrich von Hohenstein herre ze Sundershausen, grefen Henrich von Swarczburch herre ze Arnstet, Hermans purcheravii ze Meissen, Arnold von Blanchenheim, Thyem von Colticz, Heymans von Nachod, Ottonen von Chotwitz vnd Conraden von Lussnik. Ex orig. arch. reg. Dresd. n. 2605. 1907) 1332, 12 Jun. Bastogne. Jean, roi de Bohême oc, affranchit les bourgeois de Bastogne en la manière et à l'usage de la franchisse de la Roche; jouiront de cette franchisse non seulement les mannans acquis par ledit roi du chapitre de N. D. d'Aix-la-Chapelle, mais aussi ceux qu'il avait auparavant. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, 102. — Böhmer, Reg. Imp. 400, n. 731. 1908) 1332, 14 Jun. (Pragae). A. d. MCCCXXXII° in dominica, qua cantatur: Domine in tua misericordia, jurati cives prohibuerunt gladios et cultellos omnibus in ciuitate residentibus, nisi tunc ille, qui wlt ferre gladium vel cultellum, sit residens ad X marcas vel sit certus posito fideiussore pro X marcis. —— Martinus dictus Suntagsknecht fideiussit pro Alberto braseatore pro X marcis. — Item Leonardus apotecarius fideiussit pro Nicolao, nepote suo, pro X marcis. — Item Thomas Stadler fideiussit pro Nicolao, inquilino suo, pro X sexag. gr. — Item Fridericus et Nicolaus Rost fideiusserunt pro Nicolao Schermer pro X marcis. — Item Bohuzlaus Glas fideiussit pro .. rasore dicto Jung pro X sexag. gr. — Item Henslinus de Werona fideiussit pro Ludwico sellario de Benessow pro X marcis. — Item Maschata promisit pro Gregorio tabernario pro X sexag. — Item Vlrischius pannifex fideiussit pro Heinczkone dicto Keyser, fratre suo, pro X sexag. gr. Lib. civ. Prag. ab an. 1310 f. 63. 1909) 1332, 20 Jun. Compiègne. Philipp, könig von Frankreich, übernimmt es auf ersuchen der parteien, den streit zwischen Walram, erzbischof von Cöln, Adolf, bischof von Lüttich, Johann, könig von Böhmen, und den andern verbindeten einer, und Johann, herzog von Brabant, andererseits bis zum 24 Juni oder spätestens bis weihnachten des nächsten jahrs schiedsrichterlich zu entscheiden. Böhmer, Reg. Imp p. 315, n. 403. — Leibnitz, Cod. jur. gent. 139. 1910) 1332, 24 Jun. A Compiègne. Union, scellée de sceaux de Jean, roi de Bohême et de Pologne et comte de Lu- xembourg, Walerand, archevêque de Cologne, Adolphe, évêque de Liége, Renaud, comte de Gueldre, Willaume, comte de Juliers, et de Louis, comte de Los et de Chiny, faite entre ces princes et aussi au nom de Raoul, comte d'Eu et de Ghines, connétable de France, Jean de Hainaut, sire de Beaumont, Jean, comte de Namur, et Gui de Namur, frères (mais

Strana 743
et Moraviae. Annus 1332. 743 dont les sceaux n'ont pas été apposés aux lettres), par laquelle ils promettent de vivre en- semble en bonne amitié, de faire terminer à l'amiable les différends quils pourraient avoir et de ne point appeler le duc de Brabant à leur secours. — Le jour de st. Jean Baptiste. A compiègne. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, 103. — Böhmer, Reg. Imp. 198, n. 180. 1911) 1332, 1 Jul. Pragae. Hinco, Olomuc. episc., petente Johanne de Schowenforst, commendatore provinciali Boemiae et Moraviae fr. ordinis domus Theutunicae, rescribi facit quinque litteras, quarum prima sigillata erat sigillo Elizabet, relictae d. K. Orphani, secunda sigillo Brunonis, Olom. episcopi, tertia sigillis Theodrici, Olomuc. episc., Johannis, praepositi de Tusnewicz et mag. Henrici, plebani in Vitiss, quarta bullata vera bulla plumbea cum filo sericeo et quinta sigillo appenso magno cum filo sericeo Wencezlay, regis Boemiae. — Dat. Prage in curia nostra a. d. MCCCXXXII°, kal. Jul. Ex orig. arch. reg. Dresd. n. 642. 1912) 1332, 5 Jul. Paris. Reconnaissance de Jean, roi de Bohême oc, par lui donnée, de devoir à Jean de Hainaut, seigneur de Beaumont son cousin, la somme de 2512 fl. d'or de Florence, pour argent prêté et services à lui faits en la cause contre le duc de Brabant, promettant de payer cette somme à la volonté dudit Jean de Hainaut, obligeant pour ce sujet tous ses biens présents et à venir, pour les prendre, vendre, despendre ou autrement. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, 104. — Böhmer, Reg. Imp. 198, n. 181. — Jacobi, Cod. epist. Johannis, reg. B. p. 96, n. 123. 1913) 1332, 7 Jul. Wyssegrad. Johannes praepositus, Petrus decanus, Meynhardus custos, Thobyas scolasticus, to- tumque capitulum Wissegradensis ecclesiae curiam in Komorzano jure emphiteutico vendunt Thobiae, scolastico Wissegradensi. — Not. oc, „quod conditionem officii magistri scolae nostrae ecclesiae meliorem facere cupientes saepius de hoc rogati et sollicitati per magistros praedictae scolae nostrae unanimiter diligenti deliberatione et tractatu super hoc habitis inter nos in hoc resedimus, quod curiam in Komorzano ad officium magistri scolae spec- tantem, cum agris cultis et incultis, silwis, pratis, pascuis, littore super flumine Multaviae posito et cum ipso flumine, in quantum ad illud litus pertinet, venationibus, piscationibus et cum omni utilitate et libertate ad hoc spectantibus, iure emphitetico dedimus et ven- didimus honorabili viro d. Thobyae, scolastico nostrae Wissegradensis ecclesiae, taliter, quod tres sexag. de curia Komorzan persoluet et duos sexag. emet pro XX sexag., quas pro arra dedit, ita quod V sexag. gros. den. prag. monetae, ubi prius tantum dimidiam quartam sexag. habuimus, magistro scolae nostrae, qui nunc est et qui in futurum fuerit, soluere debeat, medie- tatem in festo s. Galli nunc proxime venturo, et aliam medietatem in festo s. Jeorgii sub-

Strana 744
744 Emler, Regesta Bohemiae sequenti et sic deinceps continuando in omnem eventum, nisi gwerra generali seu grandine sive siccitate vel igne bona praedicta vastarentur, et tunc gratia ipsum sequatur, secundum quod IV personae honestae, duae ex parte ipsius d. Thobyae et duae ex parte altera electae, arbi- trabuntur. Insuper promittimus, ipsum non impedire in bonis praedictis, ymo ipsum promo- vere et sibi astare contra quemlibet ipsum in ipsis bonis et pertinentiis ipsorum impedientem et quemlibet alium, in quem dictum suum ius praedictus d. Thobyas duxerit transferendum, cum solutione census supradicti. Si autem supradictus d. Thobyas vel ille, in quem ipse ius suum transtulerit, dictum censum non soluerint in terminis predictis vel altero praedictorum, nisi infra XV dies statim sequentes soluendo moram purgaverint, ex tunc in duplo nomine poenae remanebunt obligati, et nisi poenam cum principali debito infra alios XV dies se- quentes soluerint, extunc d. decanus, qui pro tempore erit, habebit plenam potestatem inpignorandi in supradictis bonis, quamdiu principale debitum cum poena non persoluetur." — Act. et dat. in Wyssegrad in generali nostro capitulo a. d. MCCCXXXII°, ipso non. Jul. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. 1914) 1332, 13 Jul. Wien. Albrecht und Otto, herzoge von Öster. stellen einen brief über die verehelichung ihrer nichte Elisabeth mit Johann, könig von Böhmen oc, aus. — Wir Albrecht und Otto, hertzoge in Oesterreich, zu Steyern und Kerndten, verjichen oc, „daz wir von dem gewalt, so uns der edle hochgebohrne fürst, unser lieber bruder, könig Karl von Ungarn, geben hat, und von uns selbst wegen umb alle krieg und misshellung, so er und wir mit dem edlen fürsten könig Johann von Behem und von Polen und grafen von Lucemburgk biz auff diesen heutigen tag gehabt haben, eyne gantze richtung und lautere süne under uns selben und unsern landen und leuten mit demselben könige von Behem, seinen landen und leuten ge- nommen und gelobt haben, zu halten treulich und frewmdlich, immermehr one alle geverde, das haben wir yn derselben süne auffgenommen des H. R. R. und och unsere eydgenossen, die wir mit briven und mit geloben vor helff und raths verpunden seyn. Wir haben och durch mehr und besserer frewmdschafft, die wir mit einander begern zu haben, gelobt und och bey unserm eyde, den wir daruber geschworen haben, uns darzu verpunden, daz wir unsers lieben herrn und brudern könig Fridrichs seeligen tochter, jungfraw Elisabeth, geben sollen zu eyner ehlichen königin dem vorgenannten könige von Behem, und soll er gegen unsern heiligen vater dem pabst die gnade ausbringen und erwerben bey seinem eyde, den er darüber geschworen hat, on unsern schaden, ehe daz sie ihme zugelegt wird, dass die chunschafft und die heyratt mit gott und mit recht ergehen und geschehen mag, und soll die gnade erwerben zwischen hier und der lichtmess, die shierst kumpt, mit allem fleiss und ernst one alle geferde, und sollen wir ime och daz helffen zu werben mit unserer erbar botschaft getrewlich und ongeverlich und fleissiglich. Were aber, daz gott nicht wollt, daz die chunschafft und die heyratt in der frist von dem pabst nicht erworben noch erlaubt wurde, so soll der könig von Behem und wir mit eynander zu rath gehen, wie wir mit der heyrath fürbass faren und leben wollen, und soll die süne und richtung, alss vorgeschriben ist, und andere

Strana 745
et Moraviae. Annus 1332. 745 sache und stucke, die hernach geschrieben sind, gantz stete und furgang haben unter und one alle geverde. Wir sollen auch dem könige von Behem zur heimsteuer zu der vorgenannten jungfer Elisabeth, unsers brudern tochter, an farendem gutt und auff tag und ziel mit sicherheit und mit bürgschaft geben, alss unser lieber oheim und fürsten bishoff Albrecht von Passaw und sein bruder hertzog Rudolff von Sachsen heyssen und benennen, des wir ihn gehorsam seyn sollen one alle wiederrede und geverde, und soll der könig von Behem zweene aus seinem rath und wir zweene aus den unsern zu ihm schicken nach der weisung und spruch, der geredet werde, und daz och gesheen und austragen werden vor, ehe dem könig die vorge- schriebene jungfer Elisabeth, unser basslein, zugelegt werde. Wenn aber dem vorgenannten könig unser basel die egenannte zugeleget wurde, so soll er und sie one alle widerrede sich alles des erbteyls an unsern landen zu Oesterreich und zu Steyer, und an anderen ampten und herrshafften, so wir inne haben, und an gutt und an leuten gar und gentzlich verzeihen, das sie darnach kein anspruch nimmer gehaben unter uns selber, unsere söne, unser enckel und ire erben, daz söne sind : wer aber, daz gott verhinge, daz wir selber, unser söne und unser enckel und ire erben, alss vorgeshrieben ist, gar absturben, so sollen und mögen die vorgenannten, der könig von Behem und unser basel die königin wiedertreten an den erbteil derselben lande und herrshafft, als ob sie sich des nicht verziehen hetten, und als unser basel davon nicht vorgeteylet were; es soll auch der könig unser basslein der konigin ihre heimstever ir widerlegen und morgengabe geben und ausrichten nach des landes recht zu Behmen und soll auch sie haben alle die recht und nutze, als andere königinnen zu Behmen gehabt haben, ehr das auch der könig ze Behmen bey unser bassleyn gelegt, so soll er mit sein selbst und mit seyner sune globen und briven und mit seynen landherren, die darzu gefordert werden, bryven und sicherheit und das versichern, verbinden und bestetten, ob ihm gott leibeserben bey unser basslein gebe, dass dieselben gleichen erbtheil haben und gewinnen mit seinen erben und kindern, so ehr itzund hatt, yn allen seynen landen und herrshafften. Es soll auch der könig von Behem unserm lieben bruder dem könig von Ungern seine vesten Weissenkirchen und Branshn unverderblich und, was er seiner lande und sein leut inne hat, alss seine gemercke sagen, wiedergeben one geverde und one alle wiederrede. Er soll uns auch selber unser vesten und burg Weytraw, Eggenberg und Laan, die er in satzesweyse inne hat, und alle die brive, die er davon hatt, und auch die Rabenspurg und auch leut und gutt, dass zu unserm land gehöret und unser gemercke, als wir sie von alters zu unserm land haben sollen, wiedergeben und ledig lassen; und wer, das wir oder die un- seren icht inne hetten an leuten oder in gütern, dass zu seinem land oder zu seinem gemercken von alter und zu recht gehöret, dass sollen wir ihm auch wiederlossen on alle wiederrede. Umb den krieg, den der könig von Behmen und der könig von Ungarn myteinander haben, der an uns hertzogen Albrechten gesetzt ist, haben wir gesprochen und ausgeredet, dass der könig von Ungern, unser ohem, hertzog Rudolff von Sachsen oder uns hertzogen Albrecht, welchen er will, zu ihn nehmen soll, und sollen die denselbigen krieg, der itzt unter ihn ist umb lande und umb heerrshafft, mit vollen gewalt, so sie darüber haben, verrichten zwichen hier und S. Georgen tag und man soll ihn das gehorsam seyn; und wer, dass gott 94

Strana 746
746 Emler, Regesta Bohemiae nicht wollt, dass der könig von Hungern oder der hertzog von Sachsen oder wir hertzog Albrecht yn der frist abgienge, so sollen die anderen zween denselbigen verrichten, alss vor- geshrieben ist, und sollen in das zu beyderseits gehorsam seyn one alle wiederrede.“ — Der zu Wien ist geben nach Christi geburth 1332, am S. Margarethen tag. Sommersberg, Script. rer. Sil. III, 58. — Böhmer, Reg. Imp. p. 253, n. 186. 1915) 1332, 13 Jul. (S. 1.). Lettres de Jean, roi de Bohême oc, par les quelles ce roi déclare devoir à Jean de Hainaut, seigneur de Beaumont, 4000 livres Parisis, forte monnaie, pour argent prêté, pro- mettant de lui rendre cette somme ou au porteur de ces lettres, dans la Pentecoste suivante. Publ, de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, 104. — Böhmer, Reg. Imp. 400, n. 732. 1916) 1332, 13 Jul. In Aula Regia. Petrus, abbas Aulae Regiae, judicium hereditarium in Landiscrona Tyczkoni de Sen- ftenberch tradit. — Not. oc, "quod communi vtilitati hereditatis nostre in Landiscrona cupi- entes et hominum prouidere, grauamina quoque et turbaciones, que per aduocatos Landis- cronenses racione cuiusdam antiqui priuilegii quondam per primos dominos eiusdem ciuitatis et districtus, Hermannum videlicet et Vlricum dictos de Durnholcz, dati nostris hominibus sunt illata, volentes mente sollicita remouere — — per dilectum nostrum filium fratrem Theodoricum, tunc prepositum nostrum in Landisperch, judicium hereditarium in Landiscrona cum omnibus iuribus et pertinenciis suis ac priuilegio cum prefato, apud honestum virum Nycolaum dictum de Stenicz, eiusdem ciuitatis tunc hereditarium aduocatum, — — emimus et persoluimus honeste, — — quod quidem iudicium tempore, quo nobis placuit, per nos et nostros commissarios possedimus pacifice et quiete. Demum vero plurimorum consilio infor- mati, quod vtile foret et proficuum, iudicem hereditarium et non commissarium nec conuenti- cium continue ciuibus conmanere, prefatum iudicium ideo iure hereditario cum iuribus et pertinenciis subnotatis ex voluntate et consensu nostri conuentus honesto viro Tyczkoni dicto Senftenberch, ciui nostro ibidem, rite et racionabiliter vendidimus. — — Hec autem sunt, que volumus ammodo ad predictum iudicium pertinere, videlicet in ciuitate Landiscron et circum ciuitatem, quidquid in ipsam pertinet, et villis adiacentibus Voytsdorf et Jansdorf, que quinquaginta lanei dicuntur, prefato Tyczkoni et suis successoribus vnus denarius in omnibus causis iudiciariis deriuabitur, nobis duo, item de causis, que ad ciuitatem eandem iure de prouincia deuoluuntur, vtpote sunt homicidia, wlnera, furta et alia hiis similia, que vltra quam ad vnius iuramentum hominis se extenderunt, tercium denarium habebit iudex proprius ville illius, vnde causa ad ciuitatem peruenit prehabitam, nosque duos, de quibus duobus denariis terciam partem aduocatus accipiet cum suis successoribus prenotatus. Item duos laneos habebit liberos sub aratro et tres censum sibi soluentes, et alia dona et seruicia, que per nos et nostros officiales et successores aliis nostris hominibus imponuntur, quos tamen laneos tenetur idem Tyczko ab hiis, quibus obligati fuerunt, ab aduocatis prioribus liberare; item vnam stubam balniarem liberam cum censu suo, quam eciam, cum venalis

Strana 747
et Moraviae. Annus 1332. 747 fuerit, liberabit; item duo maccella carnium in fine superiori iacencia maccellorum, que habent duo hostia et quatuor fenestras. Duo maccella panum et quatuor maccella calceorum ad ipsum, postquam ea exsoluet, libere pertinebunt. Item duo molendina sita in villa et aqua, que dicta sunt Zcazowa, libere possidebit, item duas kuppas salis singulis annis a saliscutis accipiet et a figullis ollas, que marcktrecht wlgariter dicuntur, vt hactenus est consuetum. Item piscacionem in villa Sichlingdorf et non alibi sibi damus, item venaciones et vogilweide circum ciuitatem et in quinquaginta laneis ad ipsam pertinentibus eidem Tyczkoni et suis heredibus et successoribus concedimus pleno iure. Cassamus preterea omnes alias literas et priuilegia omnia super predictum iudicium prius data.“ — — Dat. in Aula Regia a. d. MCCCXXXII°, III° id. Julij. Nos quoque frater Vlricus, abbas Czedliczensis, visitator Aule Regie, ad peticionem et requisicionem domini abbatis et conuentus monasterii supradicti rata et grata habemus omnia, que superius sunt expressa. Ex orig. apud c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 337. 1917) 1332, 17 Jul. Wyssegrad. Johannes praepositus, regni Bohemiae cancellarius, Meynhardus custos, Thobyas sco- lasticus totumque capitulum Wyssegradensis ecclesiae donat Petro decano partem montis super villa Psarz. — Not. oc, "quod nos utilitati et profectui nostrae Wyssegradensis eccle- siae, in quantum nobis est possibile, intendere cupientes, nuper in generali nostro capitulo, quod sequenti die post dedicationem nostrae ecclesiae celebrare consuevimus, unanimiter congregati, ad petitionem honorabilis viri d. et confratris nostri karissimi d. Petri decani matura et diligenti deliberatione praehabita partem montis nostri siti super villa Psarzs, quae contigua est agris decanatus in villa ipsa situatis, de qua parte montis nullus umquam fructus nobis sive ecclesiae nostrae provenit nec etiam potuit provenire, quia a retroactis temporibus sterilis fuit penitus et inculta, dedimus et ipsam partem montis sibi libere dona- vimus et donamus taliter, quod ipse d. decanus suis propriis sumptibus, laboribus et expensis ipsum montem excolat et ad vineam sive alium fructum, prout sibi magis expedire videbitur, reducat, totumque hoc, quod praemisso modo in ipso monte melioraverit sive excoluerit, possit in vita sive in morte cum onere sive sine onere nostrae ecclesiae seu personae vel personis clericis ipsius ecclesiae donare, locare vel etiam legare pro suae libito voluntatis.“ — Dat. in Wyssegrad a. d. MCCCXXXII°, XVI kal. Aug. Ex orig. arch. cap. Wissegr. cop. Mus. Boh. 1918) 1332, 19 Jul. (Eger.) Bürgermeister, rath und gemeinde der stadt Eger geloben dem landgrafen Ulrich von Leuchtenberg, mit dem sie sich aller sach gütlich verricht, ihm zu helfen wider män- — niglich dem könig Johann von Böhmen ze dienst und ehren bis an desselben chunft. Geb. des nächsten suntags vor St. Jacobstag. Freyberg, Reg. Boica VII 19. 94*

Strana 748
748 Emler, Regesta Bohemiae 1919) 1332, 21 Jul. (Avinione.) Johannes papa XXII Johanni, regi B., qui suum adventum ad curiam indicaverat, dirigit litteras, quibus consulit, ne hunc laborem suscipiat, cum in rebus gravibus sine cardinalium assensu consilia explicari non soleant eaque res longiorem moram trahat, si tamen venerit, peramanter exceptum iri pollicetur. — Dat. XII kal. Aug. pontif. a. XVI. Raynaldus, Annales eccl. tom. XV, p. 436 (an. 1332, n. 11). — Böhmer, Reg. Imp. 224, p. 220. 1920) 1332, 21 Jul. (Pragae.) A. d. vt supra [MCCCXXXII°], in vigilia s. Marie Magdalene sigillate sunt hec lit- tere: Primo Henrico Glas, Rokczaner et Frenclino judici pro CC et LXV sexag. et XLIX gr. — Item Ekhardo pellifici pro domo empta Vlrici quondam Pusil. — Item Vlrico Sylber- czeiger pro domo empta Nicolai Wolframi. — Item Frenczlino Kopoldi pro hereditate empta apud Henricum Negel. — Item Johanni pannicide pro domo sibi obligata Conradi Kokot. — Item Herbordo notario pro domo empta Jacobi pellificis. — Item eidem pro domo sua, quam inhabitat. — Item Seidlino de Piesca pro duabus marcis census super curiam Bohun- conis notarii. — Item Chonrado doliatorii pro domo et area sua libere empta. E lib. ab a. 1310 in arch. civ. Prag. f. 32. 1921) 1332, 24 Jul. Trèves. Baudouin, archevêque de Trèves, déclare qu'il a été caution pour Jean, roi de Bohême, pour une somme de 4080 livres tournois dues à Théobald de Hoye de Metz. — Veille de st. Jacques. Trèves. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XIX p. 104. 1922) 1332, 1 Aug. (S. 1.). Johannes, Boh. rex oc, conventui de Himmerod omnes donationes et privilegia prae- decessorum suorum praesertim autem literas super acquisitione silvae Cammerforst prope Schwarzenborn confirmat. — A. d. MCCCXXXII°, prima die Augusti. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, 105. — Böhmer, Reg. Imp. 299, n. 404. 1923) 1332, 6 Aug. (S. 1.). König Johann von Böhmen verleiht dem seneschall seiner grafschaft Lützelburg Arnoul d'Erlon für 5000 pfund, die er ihm schuldig ist, seine propstei zu Arlon auf sechs jahre. Böhmer, Reg. Imp. 299, n. 405. 1924) 1332, 7 Aug. In Arluno. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Johanni de Salcz, civi Gorlicensi, teloneum transitus, quod vulgariter durchzol dicitur, quod ab Vlmanno dicto de Moneta, civi

Strana 749
et Moraviae. Annus 1332. 749 Gorlicensi, emit, iure pheudi confert. — Dat. in Arluno sexta feria ante diem b. Laurencii proxima a. d. MCCCXXXII°. Ex orig. arch. civ. Gorlic. Köhler, Urk. des Markgraf. Oberlausitz I, 298. — Böhmer, Reg. Imp. p. 198, n. 182. 1925) 1332, 7 Aug. Erlon. Jean, roi de Bohême oc, déclare devoir à Thomas, seigneur de Septfontaines, la somme de 800 livres petits noirs tournois, plus 175 florins petits en or, argent qu'il lui a prêté dans les besoins. Chartres de la famille Reinach I p. 37. 1926) 1332, 10 Aug. Nuremberg. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, profitetur, se Baldewino, archiepi- scopo Trevirensi, eiusque ecclesiae omnia jura sua, quae habet ad civitatem et castrum Kaiserslautern cum castro Wolfstein et pertinentiis, condescendisse. — Dat. in Nuremberg. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, 106. — Böhmer, Reg. Imp. 299, n. 406. 1927) 1332, 16 Aug. In Byschofsheim. Johannes, rex B. et Pol. oc, petitionibus Friderici, marchionis Missenensis, amici sui, per strenuum militem, mareschalcum eius, sibi oblatis annuens, cum d. Hincone, duce Sleziae et d. in Furstenberch et in Jawr, sororio suo, in eisdem promissionibus et pactis ac tractatibus amicitiae, quibus Friderico praedicto astringitur, stare promittit. — Dat. in Byschofsheim in crastino Assumpcionis b. Marie virg. a. d. MCCCXXXII°. Ex orig. arch. reg. Dresd. 1928) 1332, 17 Aug. Nuremberg. Louis, empereur des Romains, promet à Baudouin, archevêque de Trèves, admini- strateur de diocèses de Mayence et de Spire, que si Jean, roi de Bohême, neveu de l'ar- chevêque et beau-frère de l'empereur se déclarait contre l'empereur et ne tenait pas les traités qu'il a promis d'observer, l'empereur protégera l'archevêque, son église et ses biens de tout son pouvoir. Par contre, l'archevêque donnera aide et secours à l'empereur et pro- tegéra de tout son pouvoir les possessions de l'empire tant en présence qu'en l'absence du souverain. — Lundi après l'assomption de la ste Vierge. Dans la 8e année de notre règne et dans la 5e de l'empire. Nuremberg. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XIX, p. 106. 1929) 1332, 17 Aug. Fulnek. Reynbotus, advocatus de Fulnek, filiis assentientibus suis dat Mladothe, plebano ecclesiae parochialis in Fulnek, et eius successoribus unum maccellum seu bancum carnium

Strana 750
750 de quatuor maccellis ad advocatiam suam pertinentibus de consensu domini sui Dyrislai. Dat. Fulnek sub a. incarn. d. MCCCXXXII°, fer. II proxima post festum Assumpcionis Marie. Ex orig. arch. c. r. gub. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 338. Emler, Regesta Bohemiae 1930) 1332, 19 Aug. Nuremberg. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, praebet assensum suum, ut Jutta, vidua Nicolai de Lyttghe, atque heredes eius commutare possint cum Baldewino, archiepi- scopo Treverensi, bona sua feudalia in Lytthge ad comitatum Lucemburgensem pertinentia pro aliis bonis, quae tamen in feudum a comitatu Lucemburgensi accipere debent. — Dat. Nuremberg. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, 106. — Böhmer, Reg. Imp. 400, n. 733. 1931) 1332, 19 Aug. Nuremberg. Jean, roi de Bohême oc, fait connaître au comte George de Veldenz et aux habitants du château de Wolvesteyn, qu'il a cédé à l'archevêque Baudouin de Trèves l'engagère qu'il avait sur ce château. Il les relève de leurs serments et leur ordonne de prêter foi et hom- mage à l'archevêque. — Nuremberg. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, 106. — Böhmer, Reg. Imp. 299, n. 407. 1932) 1332, 22 Aug. Pragae. Hinco, episc. Olomuc. confirmat Ottonem, canonicum mon. in Syloa, rectorem in ec- clesia Yglauiensi, a Stiborio, abbate Syloensi ad eandem praesentatum. — Dat. Prage a. d. MCCCXXXII°, in octaua Assumpcionis b. Virginis. Ex orig. arch. Strahow. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 868. 1933) 1332, 23 Aug. Nurmberch. Kaiser Ludwig schliesst mit könig Johann von Böhmen einen vertrag. — Verichen vnd tun chunt —— „daz wir nach richtigung des hochwirdigen herrn Baldwins, ertzbischof ze Trier, vnd andrer vnserr friunt vnd rat ein gantz ewig verainung vnd friuntschaft vmb alle bruche, ouflauf vnd missehelung, die zwischen vns biz her gewesen sint, gemachet haben vnd machen sie ouch mit disem brif, als hie geschriben stat, also daz wir beiderseit an einander beholfen sullen sein wider aller menlich, si sein geistlich oder wertlich, wie si ge- nant sein, si sein hoch oder nider, ze allem dem, daz wir itzund inne haben oder noch ein gewinnen, vnd wir chunig Johans vnser tochter Annen vnsers herren des cheisers sun dem hochgeborn fursten hern Ludowig, markgrafe ze Brandenburch, ze einer eelicher housfrowen geben vnd sullen die selben antworten zwischen hie vnd sand Lucas tag, der schirist chomet, gegen Frankenfort in die stat in der gewalt, die vnser herr der cheiser dar zu benennet vnd erwellet, vnd sol man die selben vnser tochter behalten vntz ostern, die schirist choment, vnd dannen vber ein iar, also daz der hyrat vnd zulegung zwischen in niht geschehen sol auf die rede, daz wir in der vrist versuchen sullen, ob wir dispensationn vnd vrlaub von

Strana 751
et Moraviae. Annus 1332. 751 dem stul ze Rom erwerben mugen vber die sipteil, die zwischen in ist, vnd sullen ouch daz werben, so wir beste mugen an allen argen list. Mochte wir ez aber in der vrist ê erwerben, so mag man sie ouch ê ze samen legen. Geschehe des allez niht, so sulle wir der cheiser die vorgenanten junchfrowen Annen, swenn sie vnser swager, der chunig, nach der vorge- nanten vrist vordert, dar nach in vier wochen den Rein zetal antworten gen Pingen oder gen Chobelentz oder eingen Beheim gen Tachow oder hintz dem Ellenbogen, sweders er wil. Wir chunig Johans sullen ouch vnsrer tochter Annen geben zehen tousent schok pfennig prager montze ze heimstewer, vnd die sullen wir ir geben ouf di zil, als vnser lieber vetter her Baldwin ertzbischof vnd graf Berthold von Hennenberch vns heizzent. Ez sol vnser des cheisers sun, markgraf Ludowig von Brandenburch, der vorgenanten vrowen Annen geben ze widerlegung zehen tousend schok pfennig prager montze vnd sol si der richten, nach dem der hyrat geendet wirt, in iares vrist in der mark ze Brandenburch ouf den steten Franken- fort, Struzperch vnd Munichperch vnd daz darzu gehoret. Darzu sol er sie nach seinen eren bemorgengaben. Swenn ouch der vorgenant markgraf selber gelobt vnd gesworen hat den hyrat ze vollfueren vnd sein brif dar vber gibt, so sullen wir der cheiser des geduldes ledik sein von dem hyrat, daz man vns dar vmb nicht manen soll, wann er ze seinen tagen chomen ist, doch sullen wir ez furdern an allez gewerde. Ez ist ouch zwischen vns geteidingt, daz wir chunig Johans schaffen vnd zvbringen sullen, daz die stet vnd gut ze Lamparten, die von dem cheiser vnser pfant sint, tun vnd vollfueren allez, daz wir tun sullen nach den brifen, die dar vber gegeben sint, und sol daz geschehen zwischen hie vnd virtzehen tag nach dem ostertag, der schirist chomet. Geschehe das nicht, so sullen die stet vnd gut dem cheiser an allez get ledik sein. Wir chunig Johans sullen ouch dem cheiser oder seinen boten die vorgenanten stet vnd gut wider ze losen geben, als die brif sagent, di vor dar vber gegeben sint, vnd sol ouch der pfening weren ze Venedi in aller der weise, als man ze Trient getan solt haben. Wir der cheiser sullen ouch schaffen, daz alle die lauet (sic), die ze Lamparten in steten vnd ouf dem lande mit dem chunig von Beheim gewesen sint, gantz sun vnd friuntschaft haben an allez geverde. Wir der chunig geheizen ouch, daz wir die selben stet vnd gut ze Lamparten niht versetzen sullen weder dem babst noch dem chunig von Frankrich noch anders yemant von irn wegen. Wir der cheiser sullen dem chunig von Beheim ouf die von Berne nicht beholfen sein und sol vns ouch dar vmb niht manen, wir wollen ouch in wider den chunig nicht beholfen sein, sunder sullen wir sie friuntlich weisen mit vnsern brifen vnd botschaften, daz si im widergeben vnd lazzen volgen, daz si im genomen habent. Wolten si aber des niht gehorsam sein im wider ze geben Prichse die stat vnd swaz sie im genomen habent, do mag er si an greifen an allen guten, die si inne habent, vnd daz sol niht wider vns sein. Wer aber, daz wir der cheiser den von Berne zulegten vnd beholfen wern, so mag vnser vorgenanter swager der chunig vns manen vnd sullen wir im tun, als vnser brif sprechent. Ouch schatzen wir der chunig von Beheim, daz wir vnser lehen von vnsern herren dem cheiser empfahen sullen von virtzehen tag nach dem oster tag, der schirist chomet, vber ein iar an alles vertzichen, wir mugen sein dann mit seinem guten willen vnd gunst lenger vberik werden. Wir der cheiser nemen ouz mit namen vnser oheym

Strana 752
Emler, Regesta Bohemiae 752 von Osterich vnd alle vnser vettern pfaltzgrafen bey Rein vnd hertzoge in Obern vnd in Nidern Beyern vnd vnsern oheim den hertzogen von Chernden vnd vnsern aidem, margraf Fridrich von Meissen, all gemainclich ouf recht. So nemen wir der chunig von Beheim ouz die hertzogen von Osterich, den hertzogen von Chernden, den markgrafen von Meissen, hertzogen Heinrich von Beyern vnsern aidem, den chunig von Frankrich, den chunig von Vngern, vnsern vettern den ertzbischof von Trier, den ertzbischof von Cholen vnd den grafen von Gulich, ouch all gemainlichen ouf ein recht. Sunderlichen sullen ouch dise gegenburtig brief vnd ainung stet vnd vntzerbrochen beliben unschedlich allen vnsern vordern brifen, wenn also vil, als si verendert sein mit disem gegenwertigen brife. Vnd daz daz alles stet vnd vntzerbrochen beleibe, der geben wir disen brif mit vnser beider insigel versigelt vnd ze einer merer steticheit vnd sicherheit haben wir Baldwin, von gotes gnaden ertzbischof ze Trier vnd pfleger des heiligen stules ze Meintze, vnser insigel an disen brif ze vnsers herren cheiser Ludowig vnd vnsers vettern des chuniges von Beheim beider insigel hängen lassen. Vnd daz ist geschehen vnd der brif ist gegeben ze Nurmberch an sand Bartholomei abent des zwe- lifboten, do man zalte von Christes geburt dreuzehenhundert iar vnd dar nach in dem zway vnd dreizigisten iare, in dem achzehenden iar vnser cheiser Ludowigs richs vnd in dem funften vnsers cheisertomes. Weech, Kaiser Ludwig d. Bayer und König Johann v. Böhmen p. 115. — Böhmer, Reg. Imp. 364, 336. 1934) 1332, 24 Aug. Nürnberg. Kaiser Ludwig und Johann, könig von Böhmen, verpflichten sich zu gegenseitiger freundschaft. — Wir Ludewig, romischer keyser oc, vnd wir Johann oc, kunig zu Beheim oc, veriehen oc, "daz wir vns lieplich vnd friwentlich mit enander vereinet haben durch fride vnd nutz aller kristenheit, vnd daz dest minner archwons vnd zwifels zwischen vns sei, so haben wir beide zu den heiligen gesworn, daz vnser ytweder dem andern getrwe vnd gewär sei vnde vnsern kinden, noch niht gere noch trachte, daz dem andern weder an leibe, eren noch gut schade sei, noch nieman dar vf sterchke noch anweis mit dheinen sachen an alle geuerde. Wär auch, daz ieman vnser eintweders schaden werben wolt oder wuerken mit worden oder mit werchen, daz sol der ander furchomen vnd wenden, als verre er mach, vnd sullen vns furbaz trwelich vnd gäntzlich an einander lazzen leibes, eren vnd güts. Vnd zu einer merern sicherheit so haben wir keyser Ludewig vz vnserm rat erchorn die edlen mann Bertold grafen ze Henneberg, vnsern lieben swager vnd heimlicher, vnsern swager graf Gerlahen von Nazzowe, graff Ludwigen von Otingen den eltern, Herman von Liechtenberg, vnsern kanczler, graf Friderich von Otingen, Johansen burgrafen ze Nürenberg, Ludewigen von Hohenloch, bruder Henrich von Zipplingen, lantchomentwr ze Franchen, Heinrich den Breysinger von Wollenczsach, so haben wir Johann, kunig ze Beheim, vz vnserm rat erchoren vnsern eyden herczog Heinrich von Beyern, Vlrich von Hanowe, Dyemen von Kolditz, Wilhelm von Lannstein, Heinrich von der Leipen, Otten von Bergowe, Chunrat von Luchsenich, Hartman von Kromberg, Vlrich den Phluchk, vnd die selben habent alle zu den heiligen gesworen, ob vnser dheiner des vergäzze und ändern wolt, des got nicht gebe, daz si daz wenden sullen

Strana 753
et Moraviae. Annus 1332. 753 mit irem rat, als werre si mugent. Vnd wolt man in des nicht volgen, so sullen si den der vor warnen, an dem man nicht halten wolt, vnd haben si daz beident halbe geheizzen, vnd sullen wir in dar vmb nimmer dester feinter sein noch werden. Der vber haben wir beide gebeten den hochwirdigen Baldewin, erczbyschof ze Trier, daz er gelobt hat, bei guten trwen vnd bei sinem ampt daz selbe ze tun, daz vnser beider rat gesworen hat. Wir wellen auch, daz alle bunde stät beleiben, die vnser ietweder gen sinen frwenden getan hat, als wir si an vnsern briefen vz genomen haben. Vnd wellen doch dar inne tun daz best, daz wir mugen, mit worten vnd mit werchen, daz zu frwentschaft vnd einung gehoret vnd ziuhet vnd daz krieg furchomen mach, mit guten trwen an allen argen list.“ — Der geben ist ze Nurnberg an send Barthelemeus tag, da man zalt von Kristus geburt 1332, 18 iar vnser des keysers riche vnd in dem funften des keysertums. Preger, Beiträge und Erörterungen zur Gesch. des deut. Reiches in d. J. 1330—1334 p. 75. — Böhmer, Reg. Imp. 198, n. 183 et 364, n. 3337. 1935) 1332, 24 Aug. Nurnberg. Der röm. kaiser Ludwig genehmigt die vom könige Johann von Böhmen an Baldewin, erzbischof von Trier, gemachte weitere verpfändung von Kaiserslautern mit Wolfstein. — Der geben ist zu Nurnberg an s. Bartholomeustag 1332, in dem 18 iar unsers riches und in dem fumften des kaisertums. Winkelmann, Acta Imp. inedita sec. XIII et XIV, tom. II, p. 344. 1936) 1332, 25 Aug. Nurembergk. Johann, könig von Böh. und in Pol. und graf zu Luxemburg, schreibt den bürgern von Pirna, dass es ihnen wohl bekannt sei, dass er das pfarrlehen ihrer stadt dem kloster von Ozzek verliehen habe, und befiehlt ihnen deshalb, dass sie nach dem tode des gegen- wärtigen pfarrers nur denjenigen als pfarrer aufnehmen, welchen der abt und der convent einführen werden. — Dat. Nurembergk in crastino s. Bartholomaei apost. Cod. dipl. Saxoniae regiae II, 5, 345. 1937) 1332, 25 Aug. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, déclare devoir à Jean, fils de Gilles de Weez, chevalier, et à Jolant de Honcqueranges, fille de Aelis, épouse de Jean Belpetit d'Ivoix, chevalier, la somme de 700 livres de bons tournois vieux; cette somme n'ayant pas été payée, le roi Jean assigne à Gilles de Weez et à Jean, son fils, des rentes à Marville. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, 107. — Böhmer, Reg. Imp. 400, n. 734. 1938) 1332, 26 Aug. Nüremberch. Johans, chunig ze Beheim und ze Polan und graf ze Lucemburch, dem bruder Luther von Praunswig, hochmeister des Tueschen ordens, und allen den brudern desselben ordens. „Wan wir ze aller zeit billeich und gern euch furdern und tun, das ewer nucz und ewer ere 95

Strana 754
754 Emler, Regesta Bohemiae ist, da von lazze wir euch wizzen, das wir gern tun wellen an allen den stöcken, als ir uns enboten und gebeten bey unsern trewen Otten von Bergow und besunderleich, das wir uns mit dem chunig von Cracow nicht sünen noch verrichen wellen, wir schiken euch e an dem lant zu der Kuya also vil, das euch für ewern schaden, den ir habt enpfangen, wol genügen mag, und ouch so vil mer, das wir bey alle dem wellen beleiben, als ander unser brief spre- chent, und ouch das gern halden.“ — Geben ze Nüremberch des nechsten mitwochens nach sant Bartholomeustag, do man zalt von Crists geburt dreuczechenhundert iar, dar nach in dem zwey und dreyczigisten jar. Voigt, Gesch. der Ballei des Deutschen Ordens in Böhmen p. 59. — Voigt, Cod. dipl. Pruss. III, p. 185. — Böhmer, Reg. Imp. p. 336, n. 502. 1939) 1332, 28 Aug. (Pragae.) A. d. MCCCXXXII°, feria VI post diem s. Bartholomei proxima sigillate sunt hec littere: Nicolao Rokczaner super domum Damschonis pro IIII marcis census annui. — Item Bohuzlao Glas pro domo apud Pezoldum de Egra empta. — Item Bohuzlao Wolframi pro- hereditate apud Ditlinum Glaser in Kleczan empta. — Item Henrico, sartori regis, pro domo sua, quod littere Henrici Kerlini pro eadem domo diu date nullius sunt vigoris. — Item Pesconi, genero Petri Glas, pro curia et brasiatorio ante portam s. Martini emptis. — Item eidem pro domibus in areis Pesoldi ibidem sitis. — Item Nicolao Buzlab pro II marcis census super domum Hertlini pistoris. — Item magistro Hermanno, custodi ecclesie Pragensis, pro XL marcis census ab episcopo Pragensi soluendis. — Item Nicolao Rost pro villa Popowicz pro CCCC marcis empta. — Item d. Stephano, notario terre, pro tribus areis pro censu emptis. — Item Dimute institrici pro domo eius pro animabus legata. — Item Jesconi pro- domo Donati empta. — Item Alberto de Kuthna pro testamento suo. E lib. arch. civ. Prag. ab anno 1310, f. 32. 1940) 1332, 4 Sept. Passau. Kaiser Ludwig und könig Johann von Böhmen urkunden, dass sie überein geworden sind die unter den herzogen Heinrich dem älteren, Otto und Heinrich dem jüngeren betäy- dingte theilung zum vollzug zu bringen; stiften gute freundschaft mit denselben, versprechen die von ihnen im kriege eingenommenen güter herauszugeben, die gefangenen ledig zu sagen, und die in den landestheilen der herzoge versetzten vesten und andere orte auszulösen. Der streit über die frage, wessen swigger der Tuschel und seine kinder seyen, soll zwischen dem kaiser und herzog Heinrichen durch beiderseitige schiedsmänner, welchen graf Albrecht von Hals als übermann gesetzt ist, entschieden werden. G. ze Passau freitag nach st. Gilgen tag. Reg. Boica VII, 22. — Böhmer, Reg. Imp. p. 198, n. 184. 1941) 1332, 8 Sept. (Pragae.) Gesetze der Prager schöffen über geldaufnahme auf den schaden des schuldners. Quo- modo creditor debet facere, cum debet super dampna recipere creditoris. — „Do man czalt nach

Strana 755
et Moraviae. Annus 1332. 755 Cristes gepurt dreuzehen hundert iar vnd czwai vnd dreisig iar, do seint di gesworn der stat cze Prag, Henrich der Glas, Niclas Rokczaner, Niklas im Turm, Johann gewansneider vnd ander ir aidgenosen des ze rat wfo€rden mit sampt den eltisten purgern, vnd seint des mit in vber ein chumen in der nechsten wochen vor der chruczwochen an eim dinstag: Swer der ist, der sein gelt, das man im schuldig ist, auf ienes schaden, der do schuldig ist, nemen wil oder nemen schol, her hab des prief oder nicht, der sol geen vor das gerichte wur di wier benken, do richter vnd schepfen ze gericht siczen, vnd schol das lautmeren, das her das gelt genumen hab auf eines schaden, vnd sol den benennen, vnd sol ienen bei im lan steen, ze dem er es genumen hat, er sei Cristen oder Jued, vnd derselbe schol des be- chennen. Wil sich dor vber der selbe, auf den man schaden genumen hat, dar an lan ge- nuegen, das stet da czim; wil er des nicht, so schol der, der vf schaden genumen hat, das mit seim aid behalten; er sol swern vf dem heiligen crucz, vnd das selbe schol iener auch tun, der auf schaden gegeben hat, sol auch swern ; wil man im es nicht gelauben, swer also selbest sein gelt auf schaden nymt vnd den schaden also selbst beweist, den schaden gilt man im pillich; vnd swer des nicht entuet, vnd ob er des prief habe oder het, wellerlei di prief wern, oder was ingesigel dar an hieng, das er des nicht lautmeren solt, vnd das er es nicht tuen scholt, als vorgeschriben steet, das sol dhehein crafft haben, das man dem selben dhehein schaden richten sol.“ Lib. civ. Prag. ab an. 1310. f. 10. — Rössler, Das Altprager Stadtrecht p. 17. 1942) 1332, 10 Sept. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex oc, Petro abbati et conventui Aulae Regiae concedit, quod ipsi in regno Boh. et march. Mor. hereditates et possessiones pro ipsis a cuiuscunque condi- tionis hominibus possint emere aut pro emendatione status sui eas vendere aut hereditates pro hereditatibus commutare ; praesertim confert eisdem gratiam, ut testamenta a quibus- cunque tam vivis quam defunctis possint recipere pro se et tenere, seu in rebus mobilibus vel immobilibus ista fiant. — Dat. Pragae IV id. Sept. a. d. MCCCXXXII°. Palacký, Formelbücher I, p. 243. 1943) 1332, 11 Sept. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lncemburg. comes, promittit, se Ludherum, ducem Brunswicensem, summum magistrum, ceterosque fratres domus Theutonicae, si cum rege Chracoviae concordaret, in omnibus et singulis, quae inter aquam Wyzla usque ad aquam Necz in Cuyavia sunt sita, et in Praburch cum pertinentiis velle conservare. — Dat. Prage sexta feria post festum Nativitatis b. Marie virg. a. d. MCCCXXXII°. Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski II, p. 449. — Rzyszczewski et Muczkowski, Cod. dipl. Pol. II, p. 250. — Böhmer, Reg. Imp. p. 400, n. 735. 1944) 1332, 13 Sept. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, confirmat permutationem bonorum inter abbatem monasterii Plazensis et Ulricum Pflugonem factam. — Cum „abbas et con- 95*

Strana 756
Emler, Regesta Bohemiae 756 — — molendinum dicti sui monasterii situm sub castro Robnsteyn, uentus monasterii in Plaz soluens annue vnam marcam gr. den prag. cum aliis agris et siluis in campis dictis Drasch- kowa ipsis pertinentibus et expresse curiam ipsorum dictam Bohuzlaw, quam Fridricus pridem rexit et tenuit, XL prag. gr. den. in redditibus annis singulis exsoluentem cum agris cultis et incultis, nemoribus et appendiis suis aliis uniuersis ex vna et fidelis noster dilectus [Vlricus] wulgariter [dictus] Pflugo, camerarius regni eiusdem, IV laneos silue prope villam nostram Kozlan sitos ac nemori, qui ex mensuracione per fidelem nostrum Przibizlaum de Tzedra de nostro mandato pridem facta et interueniente tandem permutacione pro bonis Nezaboditz cum jure patronatus ecclesie ibidem ad castrum nostrum Burglins pertinentibus per dictum Pflugonem eidem monasterio possidendum alias assignatus extitit, continuos et adiacentes, quos ex donacione nostre celsitudinis propter fida et prompta ipsius nobis per eum impensa seruicia hereditarie possedit hucusque, ex parte altera ad invicem permutassent, iidem abbas et conuentus ac Vlricus nostro — — culmini supplicarunt, ut permutacionem ipsam ratam habere et confirmare — — dignaremur; nos eorundem abbatis et conuentus dicti monasterii ac Vlrici Pflugonis supplicacionibus — — inclinati, permutacionem eandem“ confirmamus. — Dat. Prage a. d. MCCCXXXII°, ydus Sept. E libro parochiae Plasensis, fol. 105. 1945) 1332, 14 Sept. Pragae. Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemburg. comes, teloneum pontis Pragensis fratribus hospitalis s. Francisci Pragensis confirmat. — Not. oc, "quod quia attestacione et testimonio deuotorum nobis magistri et confratrum ipsius ordinis Cruciferorum cum stella hospitalis sancti Francisci in pede pontis Prage sufficienter sumus instructi, quod ipsi ab eo tempore, quo non extat memoria, videlicet a primeua fundacione et plantacione hospitalis eiusdem ex donacione felicis recordacionis regum et principum Boemie illustrium, predecessorum nostrorum, theloneum, quod non solum ab incolis regni nostri, verum eciam ab aliarum parcium vni- uersis hominibus per pontem ipsum transitum facientibus pro reparacione et reformacione pontis eiusdem exigi et recipi consueuit, possederint et illud possint ac debeant eo modo, qui sequitur, inantea iure quolibet extorquere dictique reges litteris et priuilegiis suis sigil- latis sigillis, que, sicut dictorum magistri et confratrum suorum testimonio recepimus, ignis per voraginem ex incauta custodia sunt consumpte, eis donacionem huiusmodi confirmarint, ita scilicet vt regnicole vniuersi de quolibet equo currus vel curruum vnum hallensem dena- rium, aduene autem et aliegene, vndecunque ad ciuitatem eandem accedentes, de vno quouis equo duos hallenses denarios in suo introitu et si quas res abinde duxerint siue merces tam regnicole quam advene vnum de quolibet equo hallensem denarium racione thelonei soluere tantummodo teneantur, illis autem hominibus, qui circumcirca ciuitatem Pragensem ad spacium duorum miliarium residenciam faciunt, tam in introitu quam exitu vtrobique dum- taxat exceptis. Preterea si quis suam sponsam trans pontem eundem, de quocumque loco duxerit, ab eodem septuaginta et duos hallenses denarios, de judeo quoque mortuo, qui per dictum pontem sepeliendi causa Pragam adductus vel apportatus fuerit, septuaginta et duos

Strana 757
et Moraviae. Annus 1332. 757 hallenses denarios, ac de quolibet, qui de loco in locum cum familia et suppellectilibus suis, quod wlgariter, abuart dicitur, pontem transierit antedictum, vndecunque fuerit, ab illo similiter septuaginta et duos hallenses denarios pro thelonei huiusmodi solucione sit ipsis magistro hospitalis et confratribus suis extorquere et recipere licitum et indultum. Insuper prefati magister hospitalis et confratres sui ac eorum seruitores pro reparacione pontis pre- dicti et ipsius monasterii ac hospitalis in quocunquo loco fuerit, lapides frangere et adducere absque precio quolibet possunt licite et quiete. Nos volentes omnia et singula ac specialiter ea, que per predecessores nostros antedictis piis locis et personis miserabilibus ac infirmis in eodem hospitali degentibus proinde concessa aut donata sunt, robur et firmitatem obtinere perpetuum cupientesque in huiusmodi predecessorum nostrorum virtuosis actibus ex innata nobis benignitate vestigiis inherere, pollicemur magistrum et fratres dicti hospitalis — — circa graciam de indulto recepcionis huiusmodi thelonei per predecessores nostros, vt premit- titur, eis factam graciosius conseruare.“ — Dat. Prage in die Exaltacionis s. Crucis a. d. MCCCXXXII. Ex arch. ord. Crucif. cum rubea stella. — Schaller, Prag III, p. 218. — Böhmer, Reg. Imp. 400, n. 736. 1946) 1332, 14 Sept. Pragae. Johann, könig von Böhmen etc. gibt dem grafen Berthold von Nyfen und einigen andern gewalt, dass sie huldigung etlicher städte in welschen landen sollen aufnehmen, des- gleichen mit Albertin und Mastin della Scala unterhandeln. Dieselben sollen ihm von dem vicariat Brescia 100.000 goldgulden erlegen und zwar monatlich 3000. Böhmer, Reg. Imp. p. 198, n. 185. 1947) 1332, 8—15 Sept. In Budywsays]. Conradus judex, Gebhardus, Vlrsicus], Chrenaver, Johannes Boemus, Conr[adus] de Ols, Nycol[aus] Pilstinger, Nycol[aus] pellifex Heinr. Paczaver, Hertreich, Martinus Bohemus, Nycol. Stollo, VIrficus] sartor et Vlrficus] Bauarus, iurati cives in Budyways, recognoscunt, Wernhardum cerdonem, concivem eorum, omni actioni contra monasterium s. Coronae ratione cuiusdam hereditatis in Plan habitae renuntiasse. — Not. oc, „quod discretus vir Wern- hardus cerdo, nostrae civitatis incola, una cum heredibus suis in praesentia nostri constituti bono ac deliberato animo — — omnem actionem seu quaestionem, quam adversus honora- bilem virum dominum Theodricum abbatem nec non conventum monasterii Sanctae Coronae — super hereditate quadam in Plan villa habere intenderunt et habuerunt, eisdem abbati et conventui, pariter successoribus eorundem indulgentes relaxarunt, volentes quaestionem seu querelam deinceps nullam facere hereditate pro eadem.“ — Testibus: Friderico], notario civitatis ipsius, Frid[erico] de Sauraw, Conrfado] de Ols et Cristano, ceterisque viris fide- dignis. — Act. et dat. in Budywfays] a. d. MCCCXXXII, infra octavam nativitatis s. Mariae virg. glor. Pangerl, Urkb. von Goldenkron, Fon. r. Aust. XXXVII, p. 78.

Strana 758
758 Emler, Regesta Bohemiae 1948) 1332, 19 Sept. (Pragae). A. d. MCCCXXXII°, sabbato quatuor temporum sigillate sunt litere per nouos juratos, per hos videlicet : Martinum de Egra, Nicolaum Buzlai, Wenceslaum Alberti, Polconem Jacobi : Primo Nicolao Rokczaner pro mille CC marcis census regii per Judeos Boemie tribus annis soluendis. — Item Meinhardo Wolframi pro XVI sexag. census de Lochaw (?) soluendis. E libro ab a. 1310 arch. civ. Prag. f. 33. 1949) 1332, 20 Sept. Pragae. Hynco, Olomuc. episc. monasterio Aulae s. Mariae in Antiqua Bruna jus patronatus capellae s. Procopii ibidem confirmat. — Act. et dat. Prage in domo habitacionis nostre a. d. MCCCXXXII°, XII kal. Oct. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 339. 1950) 1332, 22 Sept. Parmae. Karolus, domini Johannis, B. et Pol. regis ac Lucemburg. comitis primogenitus, profitetur, se teneri Johanni de Landulphis, iudici et auditori curiae paternae et suae, in LXXX florenis auri occasione solarii ipsi a camera paterna et sua debiti pro mensibus Septembre anni proxime retroacti et Julio anni instantis, et in LX cum dimidio florenis auri pro certis suis ambasciatis et legationibus et in XV florenis auri occasione cuiusdam equi eius mortui in servitiis suis. — Dat. a. d. MCCCXXXII°, die XXII mensis Septembris in civitate Parmensi. Winkelmann, Acta Imp. inedita sec. XIII et XIV, tom. II, p. 801. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 870. — Böhmer, Reg. Imp. 339, 1. — Huber, Reg. Imp. p. 1, n. 1. 1951) 1332, 22 Sept. Pragae. Hynco, Olomuc. episc. monasterio Aulae s. Mariae in suburbio civitatis Brunnensis jus patronatus capellae in castro Spilberch a rege Johanne donatum confirmat. — Act. et dat. Prage in domo habitacionis nostre a. d. MCCCXXXII°, X kal. Oct. Ex orig. arch. c. r. gub. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 340. 1952) 1332, 22 Sept. Pragae. Hynco, episc. Olomuc., monasterio Aulae s. Mariae in suburbio civitatis Brunnae sito confirmat domum et capellam regiam s. Wenzeslai ab Elizabeth, Wenceslai, Boh. et Pol. regis, relicta, donatas. — Act. et dat. Prage in curia nostra a. d. MCCCXXXII, X kal. Oct. Ex orig. arch. c. r. gub. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 341. 1953) 1332, 26 Sept. Avinione. Papst Johann XXII an Philipp, könig von Frankreich. — Zwischen Johann, könig von Böhmen, und der erstgeborenen tochter des verstorbenen herzogs Friedrich von Oester- reich sei eine heirat verabredet, die der dispensation durch den römischen stuhl bedürfe.

Strana 759
et Moraviae. Annus 1332. 759 Er bringe dies zur kenntnis seiner majestät und bitte sich eine meinungsäusserung darüber aus. Man habe sich übrigens dahin vertragen, dass der friede zwischen den königen von Böhmen und Ungarn sammt den herzogen von Oesterreich unverletzt bleiben solle, möge die heirat zu stande kommen oder nicht. — Dat. Avinione VI kal. Octob. pontif. a. XVII°. Preger, Beiträge und Erörterungen zur Gesch. des deut. Reiches 1330—1334 p. 69. Extr. — Die Ver- träge Ludwigs des Baiern mit Friedrich dem Schönen in den J. 1325 und 1326, Abhandl. der hist. Classe der k. bayerischen Akademie der Wissensch. XVI, p. 320. Extr. — Löher, Archiv. Zeitschr. VI, 243. Extr. 1954) 1332, 14 Oct. In Monte Kutne. Henslinus Wylkos judex nec non Nycolaus, Ruthardus et Adolphus Scahelek magistri iuratorum simulque Perlinus Eckhardi, Johannes de Morspach, Syboto Kelberch, Henlinus, Albertus, Thyrmannus, Leynwater ceterique iurati Montis Kutne recognoscunt, — — „quod discretus vir Peschilinus, filius Gebhardi, et Aluscha, vxor sua, coram nobis constituti pro- fessi sunt publice et aperte, quod vniuersa et singula facta siue negocia, que cum —— d. Petro, abbate monasterii Aule Regie, et suo conuentu pertractare habuerunt pro iudicio in Gablona, inter ipsos amicabiliter et concorditer sunt finita.“ — — Idcirco professi sunt, „quod omnia dampna, que in seruicio domini Theodorici, prepositi eiusdem monasterii, perce- perint, ipsis sint plenarie restaurata et quod omnes .... quas super eodem negocio et aliis, quarum tractatibus hahebant uel habuerint, nullius momenti esse debeant de cetero seu vigoris.“ — Act. a. d. MCCCXXXII, feria IV Calixti pape. E frag. chart. Aulae Regiae nunc in arch. cap. Prag. asservato. 1955) 1332, 14 Oct. Parmae. Karl, d. Joannis, Boemie et Polonie regis, primogenitus, spricht den Leonardinus und seine genossen, die zur leistung von monatlichen zahlungen von der gemeinde Reggio um bezeichnete summen angegebene einkünfte gepachtet, von allen weiteren verpflichtungen los, nachdem sie bis 1. oct. gezahlt haben, wenn auch nicht ohne verlust wegen der durch Spineta, markgrafen von Maluspina, und seine gesellen, nebenbuhler des königs, im gebiete von Reggio begangenen räubereien und verwüstungen und wegen der gefangennehmung durch den rebellischen Quercinus de Foliano de Castronovo districtus Regii und wegen anderer ursachen, wie er von den vicaren von Reggio gehört habe. Huber, Die Reg. des Kaiserreichs unter K. Karl IV p. 1. 1956) 1332, 6 Nov. Pragae. Hinco, episcopus Olomuc. Johanni papae XXII notum facit, se petente Theodrico, abbate monasterii Breunouiensis, litteram papalem Urbani papae dd. VII id. Maii, pontif. anno I° (cui insertum erat diploma Przemyslai Ottacari et bulla Johannis papae XV) per Miroslaum, publicum, notarium transsumi fecisse. — Dat. VIII id. Nov. praesentibus Johanne Paduano, canonico ecclesiae Wissegrad., protonotario episcopi supradicti, Symone, eius subnotario,

Strana 760
760 Emler, Regesta Bohemiae canonico Chremsiriensi, Johanne dicto Coza milite, Anthonio, publico notario, Swatomiro et Miroslao, monasterii Brewnouiensis monachis. Ex orig. arch. Brewnov. 1957) 1332, (10—20) Nov. Avinione. Johannes papa XXII cum Johanne, rege Bohemiae, foedus pro Italia pacanda init. Raynaldus, Annales eccl. XV, p. 453 et 454. 1958) 1332, 11 Nov. (S. 1.). Decanus et capitulum ecclesiae s. Mariae d'Aix-la-Chapelle profitentur, se vendidisse Johanni, regi Boh. oc, curiam suam in Bastogne cum attinentiis pro 1600 florenis aureis de Florencia. Ipso die b. Martini hyemalis. Iidem Gerardo, conductori bonorum dictorum in Bastogne, mandant, ut censum de curia praedicta ulterius non recipiat. — Dat. ut supra. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, p. 109 et 110. 1959) 1332, 16 Nov. Brunae. Johannes dictus Paduanus, canonicus Olomuc. d. Hynconis, episc. Olomucensis, curiae officialis et in spiritualibus vicarius generalis, ad praesentationem Katherinae abbatissae et conventus sanctimonialium Aulae s. Mariae in Antiqua Brunna Nicolaum presbiterum insti- tuit rectorem in ecclesia parochiali in Wolframicz. — Act. et dat. in Mon. Aulae s. Mariae Brunae a. d. MCCCXXXII°, XVI kal. Dec. Ex orig. arch. c. r. gub. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 342. 1960) 1332, 19 Nov. (Pragae). A. d. vt supra [MCCCXXXII°], die b. Elisabeth fer. V sigillate sunt hec littere per eosdem: Primo Heinlino Pybraner pro domo empta, quam inhabitat. — Item Dytlino, genero Leutwini, pro VI marcis census de villa Tyrczus (?) solvendis. — Item Chonrado Glot institori pro domo Ottonis Roll empta. — Item Mertlino Mathie pro IIII marcis census de domo Jehlini Pybraner soluendis. — Item Andree salinario pro balneo empto ad s. Crucem. — Item Hen- rico Wilser (?) pro area sibi locata per B. Wolfframi] (?). — Item Johanni aurifabro pro domo et area sibi per dominum N[icolaum] Friczonis Kokot locata. — Item eidem domino Njicolao) similis. — Item Petro Opat pro marca census per Wankonem renovatorem de domo et area soluendo. — Item Agneti Fridlinisse pro IIII marcis census de Dyedowicz domo soluendis. — Item Merkl cultellario pro domo Budconis aurifabri empta. — Item Clare crucifere Sdera- siensi pro quarta parte domus paterne et pro quinta parte in quartali Johlini, fratris eius. — Item Agneti filie Andree pro domo Eschinbeker (?) empta. — Item Rudlino Pesoldi pro quarta parte domus paterne empta. — Item Rapote cultellario pro domo et area sibi locata per Payerinnam et filios eius. — Item Margarethe de Vsk pro diuisione bonorum inter eam et filios eius. — Item Dypoldo sutori pro 1/2 marca census. — Item mag. Henrico medico ocu-

Strana 761
et Moraviae. Annus 1332. 761 lorum pro domo empta sub censu. — Item episcopo Olomucensi pro bonis Chralup emptis apud Cruciferos hospitalis Pragensis. E libro ab a. 1310 arch. civ. Prag. f. 33. 1961) 1332, 23 Nov. In Alto castro. Carolus, Hungariae, Dalmatiae, Croatiae, Ramae, Seruiae, Galliciae, Lodomeriae, Co- maniae, Bulgariaeque rex, princeps Sallerhitanus et honoris ac montis S. Angeli dominus, pacem, quam Albertus et Otto, duces Austriae oc, cum Johanne, rege Boh., iniverunt, ratificat. — Not. oc, quod cum domini Albertus et Otto, duces Austrie et Stirie, fratres nostri ka- rissimi, cum d. Johanne, Bohemie rege, similiter fratre nostro reuerendo, „in pacis com- posicionem et concordie vnionem nobis insertis et annexis anno in presenti deuenissent et hoc nobis in quodam registro notificantes, diligencius petiuissent, dictam composicionem et pacis vnionem per nos acceptari, ratificari et nostris litteris confirmari, nos volentes vota dictorum dominorum ducum —— in omnibus licitis et honestis effectualiter adimplere, — attendentes quoque pacem omni parcium fore bonam, prefatam composicionem pacis et vni- onem concordie acceptamus, ratificamus, approbamus et presentibus nostris — — litteris confirmamus, demptis tamen et exceptis abinde sanctissimo in Christo patre nostro, d. sumpmo pontifice, et sacrosancta Romana ecclesia, matre nostra, item excellentissimis principibus, do- minis Philippo Francie et Roberto Sicilie regibus, ac dominis delphinis, patruis et fratribus nostris, totaque domo eorum, nostra progenie, item domino Ladislao, rege Polonie, socero nostro, et prenominatis dominis Alberto et Ottone ducibus, fratribus nostris, omnibus quoque fidelibus, familiaribus et adiuratis nostris, ac omnium horum principatibus, regnis, terris et dominiis, contra quos et eorum quemlibet nolumus aliquo aduersitatis vinculo obligari; litteras eciam vniuersas et singulas inter eosdem dominos Albertum et Ottonem duces, fratres nostros, ab vna, et nos ab altera vsque modo confectas et habitas saluas et illesas in suis plenis viribus volumus et relinquimus permanere, ita videlicet, quod presentibus litteris nostris confirmatoriis nulla omnino litterarum hactenus inter nos habitarum paciatur in suo robore aliquam lesionem.“ — Dat. in Alto castro in die b. Clementis pape et martyris a. d. MCCCXXXII°. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 343. — Fejér VIII, 3, p. 575. — Kurz, Österreich unter Albrecht dem Lahmen p. 342. — Böhmer, Reg. Imp. p. 256, n. 212. 1962) 1332, 30 Nov. (Avinione). Johannes papa XXII Philippo, regi Franciae.— "Ut de hiis, que inter nos et carissimum in Christo filium nostrum Johannem, regem Boemie illustrem, acta sunt, pro quo scripsit serenitas regia et destinavit nuntium, notitiam magnificentia regia habeat pleniorem, pandet celsitudini regie cedula presentibus interclusa, quam paucis manifestare placeat eisque impo- nere sub iuramento prestito, ut in ea contenta nulli communicare debeant, sed ipsa secreta 96

Strana 762
762 Emler, Regesta Bohemiae tenere. Gratia domini nostri lesu Christi cor regium in agendis dirigat et protegat ab ad- versis. Amen. Dat. II kal. Decemb. pontif. a. XVII°.“ Preger, Beiträge und Erörterungen zur Gesch. des deutschen Reiches in den J. 1330—1334 p. 70. — Derselbe, Verträge Ludwigs des Baiern mit Friedrich dem Schönen in den J. 1325 und 1326, Abh. der hist. Cl. der k. bayer. Akad. der Wissensch. XVI, p. 322. n. 603. 1963) 1332, 30 Nov. Wien. Johann, könig von Böhmen oc, schliesst mit den herzogen von Österreich Albrecht und Otto ein freundschafts- und schutzbündniss. — Wir Johans, chunig ze Behem oc, vnd wir Albrecht und Ott, herczogen ze Oesterreich oc, veriehen oc, "daz wir vns lieplich vnd vreuntlichen mit einander veraynet haben durch vrid vnd nucz aller vnser land vnd luete, vnd daz dest nimer archwones vnd zwiuels zwischen vns sei, so haben wir bederseitt an aydes stat gelobt, daz vnser ietweder dem ander oder den andern getrewe vnd gewer sei, vnd zwischent vnsern chindern, noch nicht ger noch tracht, daz dem ander oder den andern weder an leib, eren noch gut schade sei, noch niemant dorauf sterkch noch anweis mit dheinen sachen, an allez geuerde. Wer ouch, daz ieman vnser eynt weders schaden werben wollte oder wurbe mit worten oder mit werchen, daz sol der ander oder die andern fuer- chomen vud wenden, als verre er mag oder als verre si mögen, vnd sullen vns furbaz getrewlichen vnd genczlich an einander lazzen leibes, eren vnd gutes. Wir wellen ouch, daz alle punde stet beleiben, die vnser ietweder gegen sinen vreunden getan hat. Gemaynlichen bederseitte haben wir daz heilig ryche auzgenomen, darzu vnsern lieben bruder, kunig Charlen von Vngern, vnd den herczogen von Chernden. So haben wir chunig Johans sun- derlich auzgenomen den kunig von Frankchriche, die erczbischolff von Trier vnd von Colen, den margrafen von Missen, den grafen von Gulich vnd vnsern aydem horczog Heinrichen von Payern. So haben wir herczog Albrecht vnd herczog Ott auzgenomen ouch besunderlich den erczbischolff von Salczburch, den bischolff von Pazzow, den herczogen von Sachsen vnd herczog Otten von Payern, vnser ohem, vnd die pischoelf von Chostencz vnd von Strazburch. Vnd wellen doch darinne tun daz beste, daz wir mugen, mit worten vnd mit werkchen, daz zu vreuntschaft vnd aynung gehoeret vnd zeuchet vnd daz chrieg verchomen mag, mit guten trewen an allen argen list.“ — Der geben ist ze Wien, do man von Christes gebuerde zalt tusent drev hundert jar, darnach in dem zway vnd drizzigistem jar an sand Andree des zwelifpotentag. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. — Lünig, Cod. Germ. I, 1007. — Böhmer, Reg. Imp. p. 253, n. 187. 1964) 1332, 3 Dec. Pragae. Vlricus dictus Phlugo, camerarius regni Bohemiae, decidit causam inter monasterium S. Coronae et oppidanos de Notolytz super censu de singulis mansis monasterio dicto sol- vendo. — Cupimus fore notum oc, "quod cum causam, quae inter — d. Theodericum abbatem et conventum suum de Sancta Corona ordinis Cysterciensis ex una et discretos viros opi- danos de Notolytz parte ex altera super censu de singulis mansis domino abbati et conventui

Strana 763
et Moraviae. Annus 1332. 763 praedictis solvendo vertebatur, sereniss. princeps d. Johannes, Bohemiae et Pol. rex ac Lucen- burgensis comes, nobis audiendam commisisset et fine debito terminandam, tandem unum articulum de litteris sigillis domini ..abbatis et conventus praedictorum sigillatis recepimus in hac forma : Item quemadmodum plantatio saepedictae civitatis accepit initium ac hucusque consuetudo iustissime deduxit, [ut] censum singulis annis de singulis mansibus, scilicet solidos tres in festo s. Georgii et tres in festo s. Mychaelis nobis restituant, hoc adiuncto, si principis decreto moneta terrae adeo varietur, ut pro marca argenti ad minus XII solidos denariorum cedere contingat, dimidiam marcam argenti praefatis temporibus ministrabunt, et infra, cuius quidem articuli praetextu opidani praefati petierunt coram nobis dominum abbatem et conventum praedictos per nos finaliter compelli, ut ab eis sex solidos denariorum pata- viensium de singulis mansis in antea nomine census reciperent annuatim et in summa huius- modi contentarentur; domino .. abbate respondente ex adverso, petita fieri non debere et ipsos opidanos compellendos esse, ut mediam marcam, per XXXII grossos pragenses illam com- putando, de singulis mansis inantea singulis annis census nomine persolvant, prout hactenus a multis sibi retroactis temporibus persolverunt. Nos itaque diligenter visis et auditis partium iuribus et rationibus et probationibus, investigatis quoque ad plenum et cognitis ipsius causae meritis et aequa iustitiae lance discussis, deliberatione insuper nobiscum et cum honorabilibus viris dominis Dyrzlao praeposito, et Thoma archidiacono Pragensis eccle- siae, et Bohuta, archidiacono Curymensi et officiali Pragensi, et cum aliis peritis praehabita diligenti, dei nomine invocato, partibus propter hoc in nostra praesentia constitutis et sen- tentiam ferri postulantibus, de ipsius . . domini regis speciali mandato nobis facto, oraculo vivae vocis sententialiter pronuntiavimus et in hiis scriptis diffinimus, ut opidani memorati mediam marcam, per triginta duos grossos pragenses argenteos et legales illam computando, ipsis domino .. abbati et conventui singulis annis dent de mansis singulis inantea et persol- vant.“ — Et nos Dyrzlaus praepositus et Thomas archidiaconus praefatae Pragensis ecclesiae et Bohuta, archidiaconus Curymensis, praefati recognoscimus sigilla nostra praesentibus appendisse. — Eiusdem etiam rei testes sunt: nobilis vir d. Hynco Berca de Duba et discreti viri Heinczlinus Theoderici et alii. — Act. a. d. MCCCXXXII, III° non. Dec. in Maiori civitate Pragensi. Ex orig. arch. princ. de Schwarzenberg in Netolic. — Pangerl, Urkb. von Goldenkron, Font. r. Austr. XXXVIII, 80. Cfr. not. ibidem (p. 81 et 82) positas. 1965) 1332, 6 Dec. Wyssegrad. Nos Karolus, rex Hungariae, significamus, quod "d. Joannem, ill. Boh. regem — ab illo die, quo nobis vel in persona nostra Stephano, filio Lanczk, magistro agasonum no- strorum, nostro nomine recipienti castra nostra Berench et Wywar siue Alba Ecclesia, in vulgari vero Teutonico Weszunkerch nominata, prope terminos ipsius regni Bohemie exi- stencia — — domini Albertus et Otto, duces Austrie et Styrie — — restituent vel restitui facient pleno iure, et in plena eorum erimus possessione ac dominis, super ipsorum restitu- 96*

Strana 764
764 Emler, Regesta Bohemiae cione reddimus et relinquimus expeditum.“ — Dat. in Alto castro nostro Wyssegrad in festo b. Nicolai episcopi et confessoris a. d. MCCCXXII°. Ex arch. c. r. aul. Vienn. Fejér, Cod. dipl. Hung. tom. VIII vol. III p. 627. — Böhmer, Reg. Imp. p. 256, n. 212. 1966) 1332, 18 Dec. (Pragae.) Anno domini vt supra [MCCCXXXII°], fer. VI quatuor temporum ante Natiuitatem Christi sigillate sunt hec littere : Primo Pesoldo de Egra pro hereditate empta apud Barthonem Kokot in Drzewczicz. — Item Frenczlino, priuyngno Kopolpdi, pro domo sibi donata per matrem. E libro ab a. 1310 arch. civ. Prag. f. 33. 1967) 1332, 23 Dec. (S. 1.). Jean, roi de Bohême oc, ayant acquis du chapitre de Notre-Dame d'Aix-la-Chapelle tout ce que celui-ci possédait à Bastogne et en la cour de Chemenne, fixe les droits et re- venus en ces domaines revenant à Gerar, mayeur héréditaire de Bastogne et à ses hoirs. — Le prochain merquedi devant Noiel vinte trois, dedens le mois de decembre l'an mil trois cents trent et deus ans. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, 112. — Böhmer, Reg. Imp. 400, n. 737. 1968) 1332, 24 Dec. Parisius. Friczco do Egerberch bona sua Fumfehunden oc a Johanne, rege Boh. oc, in feudum recipit. — Not. oc, „quod affectans et intendens, sperans in hoc condicionem status mei meliorari, me d. meo, d. Johanni, Boemie et Pol. regi ac Lucemburgensi comiti, plus solito astringere et ligare, bona et villas meas subscriptas, videlicet Fumfehunden, Nechranicz, Prziesan et Wyeckleticz cum earum pertinenciis ab ipso et suis heredibus in feodum et iure feodi pro me et meis heredibus recipio et assumo, ita quod ipsis de eisdem bonis debita seruicia semper tenear exhibere.“ — Sigilla nobilium virorum, amicorum meorum, Ulrici videlicet et Sbinconis fratrum de Waldek, Leporum. — Dat. Parisius in vigilia Nativitatis Christi a. d. MCCCXXXII°. Ex orig. arch. c. r. aul. — Balbin, Misc. Dec. I, lib. VIII p. 150. 1969) 1332. (Pragae). Die schöffen von Prag setzen unterkäufel des gewands, des goldes und der krämerei ein. — „Do man czalt nach Cristes geburt dreuzehenhundert iar vnd darnach in dem czway vnd dreisigestem iar, haben dy schepfen Chonrat Gynochsel, Mertein vnd Pesold von Eger vnd ander irr ayd genossen czuem gewant dy vntercheufel gesaczt, di da vmb gesworn haben, das ie der man des geschefczt pflegen sol gerechtiglichen, vnd hat das ie der man verpurget pei fuenczig schoken grozzer pfennigen. Johan Pawer ist der erst; sein purgel ist Henrich Glas. — Durink ist der ander; des purgel ist Jekil Pyswekel. — Chuna ist der drit; des purgel ist Chunczil juden richter. — Hartlib ist der wierd ; sein purgel ist Buzlab

Strana 765
et Moraviae. Annus 1332. 765 Glas. — Heinel Melczer ist der fuenft; des purgel ist Niclas Clementer. — Elbil von Cza- slabs ist der sechst; des purgel ist Henrich Melniker. — Niclas Gynochsel ist der sibent; des purgel ist Dityl Poswiczer. — Vla ist der acht; des purgel ist Vla Pleyer. — Der vnterchaufel ist das recht, das man in geben sol von eim schok ein cleinn pfennig; vnd das er daheiner pei dem gescheft dahein chaufmanschaft am gewant treiben sol; vnd das ir da- heiner der gest pfennigen oder irs gewantes sich nicht vnterwinten sol, mit den pfennigen des gewantes kaufen oder das gewant ze verchaufen den gesten. Czu dem golt synt di vnter- chaufel gesaczt, dy auch drum gesworn haben, Goczil vnd Vlrich; des Goczilz ist purgel der Reinbot Goldner ver hundert schok, des Vlrichs sint purgel Frenczil Hopfner, Johel Stuk vnd Vla Pleyer, auch ver hundert schok grozzer pfennig. — Vntercheufel an der chrameyrey sint Merkyl Leutweins aydam, Elbel Czaslaer vnd Nikel Eberhart; dy habn dar vmb ge- sworn. Nikil hat verpuergt L schok mit dem Ottel Roll vnd mit dem Rudel Melniker; Elbel hat verpuergt auch L schok mit Henrich Melniker vnd der Merkil hat verpuercht L schoch mit dem Dytil Glaser vnd mit Niclas vnd Cristan Koersner, vnd mit Chunczel der Dymuten chramer vnd mit Johil Huenel. — Vlreich hat verpurget L schok mit dem Heinczlein hern Ditreichs.“ Lib. civ. Prag. ab an. 1310, f. 25. 1970) (1332.) Herzog Heinrich von Kärnthen drückt durch einen gesandten dem könig Johann sein bedauern über den verlust von Brescia und gibt ihm nachricht über einige andere angelegen- heiten. — So sol der Sebner werben gen meinss heren wager von Behaim. Herre, als ir meinem heren enboten habt pei her Niklan, eurs suns chantzler, daz im mein herre daz liezze lait sein. Umb der newung, deu an eu beschehen ist ze Bresche, sult ir wizzen, daz daz meinem hern lait ist und allen den seinen. Doch lat eu mein herre wizzen, daz von eurem sune noch von andern euren pflegern und hauptmannen in Lamparten meinem heren nie chain potschaft darumb getan wart, den leiht chum dreier tage vor, er daz eur potschaft chom, an die hern von Beren, die enbuten im auf der stat der tat, do si volbeschehen was, und habent auch sidermalen etleicher sache an meinen heren gemuetet, der ir wol inne wert, so ir zu im chumt, die mein here durch euren willen niht horen wolt. Er sol auch mit im reden umb Valchemonie und umb daz pistum von Triende. Ez hat auch her Niklan gebeden, daz sich mein here darnach richte ze einem chriege und auch rate, wie manz an greiffe. Daz tut mein here gern mit seinem lande, als vere er sich vormach, wan der chaiser und auch die Walhe mehtig sint. Darnach rihtet eur sache mit dem chaiser und mit den von Oesterreich dortdauzzen mit chriege oder mit taidingen, als ir went, daz ez eu nutz und gut sei, und vergezzet auch meins heren in den tai- dingen niht. Sebner, du solt auch niht vergezzen, daz uns der chaiser oft gepeten hat sider weih- nehten, daz wir in gesprechen, daz wir durch seinen willen verzogen haben, wan wir niht westen, wes er an uns muetende were und welhen wech ez geraten were. Nu muge wir sein

Strana 766
766 Emler, Regesta Bohemiae niht lenger verziehen, wan mit unserm swager haben wir ez verzogen, als du im wol gesagen chanst. Daz heten auch unser oheim von Ostereich gerne getan, daz haben wir auch durch seinen willen verzogen. Sebner, du solt auch gedenchen, daz wir chainen chriek niht wohl mohten an greifen, ez chom den unser swager zu uns mit dem haufen. Waz wir danne getun mugen und daz pilleich ist, daz tun wir gerne. Sebner, du solt auch unsern swager manen, daz er mich und die meinen unsers gutes auz rihte, so mugen wir und die unsern im dester paz gedienen. Du solt auch gedenchen, daz die froemde, deu der chaiser und unser oheim von Osterreich und die Lampart gen uns habent, daz daz von seinen wegen ist. Ficker, Urk. zur Gesch. des Römerzuges k. Ludwig des Baiern p. 152, n. 314. 1971) 1333. Litomyrzycz. † † † Johannes rex Petro de Rosemberch, summo regni B. camerario, omnia privilegia a suis antecessoribus, ducibus et regibus Boemiae, collata confirmat et approbat, nullum tamen specialiter denotando. — Dat. Litomyrzycz a. d. MCCCXXXIII°. Ex orig. arch. Trebon. 1972) 1333, 3 Jan. (Pragae.) A. d. MCCCXXXIII°, die dominico ante Epiphaniam proximo sigillate sunt hec lit- tere: Henrico Huenel pro dispositis bonis suis. — Item Seydlino de Pyesca pro dote filie sue. — Item Nicolao Rokczaner pro marca census empta super domum et aream Cristine. E lib. arch. civ. Prag. ab a. 1310, f. 33. 1973) 1333, 5 Jan. Lucenburg. Johannes, Boh. et Pol. rex, Luc. comes, Philippo presbytero in Budwoys regimen hospitalis et perfectionem capellae ejus ibidem committit. — Not. oc, "quod constituto 1) coram nostre maiestatis presencia discreto viro Philippo presbitero de Budwoys, capellano nostro, devote et humiliter nobis supplicanti, ut capellam in honore et sub titulo s. Wenceslai ibidem in hospitali per quendam Zachariam, civem nostrum de Budwoys, nostro et heredum nostrorum, Boemie regum, nomine fundatam et intytulatam, qui eandem perficere et in altum nequivit erigere, edificandi per eum et perficiendi tamquam capellano et vero ibidem in spiritualibus et temporalibus provisori nostro ad hoc tamen accidente juvamine auctoritatem plenariam concedere et committere dignaremur, nos vero in hac parte eius justis et salu- bribus peticionibus benignius (duximus) aunuendum, regimen prefati hospitalis et perfeccionem antedicte capelle ipsi presentibus committentes. Ut autem ipsa cap(ella nostro ad)iuta suf- fragio structuris et edificiis perficiatur et erigatur in altum, nec non infirmi in hospitali ibidem degentes et [consolacionis] remedio refrigerentur, per amplius ob nostre salutis aug- mentum deserta pascua ibidem in Czwietling cum ... (laneis) in villa Hoslowe cum juribus suis nobis pertinentibus sepedicto hospitali et capelle incorporamus, con[cedimus et donamus

Strana 767
et Moraviae. Annus 1333. 767 non obstantibus litteris hactenus in contrarium datis et in posterum daturis, quas litteras presentibus [cassamus] ... annullamus et omnino revocamus per provisorem seu rectorem predictum vel eius successores cum aliis bonis, que successivis temporibus comparaverint, aut eis propter deum donata seu legata fuerint tenendum, utifruendum perpetuis temporibus et eciam libere possidendum.“ — Dat. in Lucemburk a. d. MCCCXXXIII, III feria post Circum- cisionem domini. Ex orig. arch. civ. Budiwoic. cop. Mus. Boh. — Tenorem litt. communicavit mecum etiam d. Köpl, praefectus arch. c. r. gub. Boh. — 1) In lit. orig. constitutus. 1974) 1333, 5 Jan. Lucemburch. Johannes, rex Boh. oc, regimen hospitalis et perfectionem capellae eiusdem Philippo presbitero de Budwoys, capellano suo, committens capellae predictae „deserta pascua in Chyrnicz cum septem laneis in Gaudendorf cum iuribus suis et molendinum dictum Lande- werii situm in fluvio Mals cum omnibus pertinentiis“ incorporat, bona dicti hospitalis ab omnibus exactionibus et stewrarum generalium seu berne solutione liberans. — Dat. in Lu- cemburch a. d. MCCCXXXIII°, tercia feria post Circumcisionem Domini. Ex orig. arch. civ. Budwic. cop. Mus. Boh. — Communicavit mecum d. K. Köpl, praefectus arch. c. r. gubern. Boh. 1975) 1333, 10 Jan. Avinione. Papst Johann XXII sucht den könig von Frankreich wegen des von ihm mit könig Johann von Böhmen geschlossenen vertrages zu beruhigen. — Mit verwunderung habe er gehört, dass der könig darüber erregt sei, dass ihm für den vertrag zwischen dem papste und dem könige von Böhmen nicht das regium beneplacitum reserviert worden sei. Der könig scheine sein eigenes schreiben an den papst in dieser sache vergessen zu haben, worin er einen solchen vertrag dringend empfohlen habe als gott angenehm, dem allgemeinen wohle förderlich und ehrenvoll für den apostol. stuhl und die kirche. Uebrigens möge er doch er- wägen, auf wie schwachen füssen der vertrag stehe (quam debilis sit tractatus predictus), und er sei so schwierig durchzuführen (et tam ad complendum difficilis), dass der könig gar keine ursache habe, sich zu erregen (turbari); ja wenn derselbe seiner majestät missfalle, so sei er, der papst, bereit, seinerseits ganz davon zurückzutreten und denselben für unge- schehen anzusehen; denn es sei weder seine noch des königs von Böhmen intention gewesen in dieser sache etwas zu thun, was ihm missfalle; es sei seine und auch der kardinäle ueberzeugung, dass könig Johann gegen ihn eine solche gesinnung hege, dass er bereitwillig den vorteil seiner majestät (von Frankreich) dem eigenen vorziehe. — Dat. Av. IV. id. Jan. p. a. XVII. Preger, Verträge Ludwigs des Baiern mit Friedrich dem Schönen in den J. 1325 und 1326, Abhandl. der hist. Cl. der k. bayer. Akad. der Wissensch. XVI, p. 322, n. 605. 1976) 1333, 14 Jan. Avinione. Johannes papa XXII, Friderico, archiepiscopo Rigensi, committit visitationem et re- formationem monasterii in Dubraunik tam in capite quam in membris, cuius abbatissa Ofka,

Strana 768
768 Emler, Regesta Bohemiae neptis archiepiscopi praedicti, sic exorbitat in moribus, ut verisimiliter praesumatur, ipsam praebuisse ac praebere deviationis causam monialibus monasterii antedicti et curam spiritu- alium et temporalium eiusdem monasterii adeo negligit, quod in eo religionis observantia non habetur et ibidem alimentorum necessitas reperitur. — Dat. Avinione XVIIII kal. Febr. pontif. a. XVII°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 346. — Dudík, Iter Rom. II, 119. Extr. 1977) 1333, 19 Jan. In Opavia. Nicolaus, dux Opaviae, Theodorico, capellano suo, capellam hospitalis prae foribus civitatis Oppaviae confert, eumque et Johannem de Lubschicz, civem in Oppavia, super omnia bona hospitalis procuratores constituit. — Dat. in Opavia in crastino b. Priscae a. d. MCCCXXXIII°. Ex orig. in arch. commendae S. Johannis Opaviae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 346. Extr. 1978) 1333, 2 Febr. (S. 1.). Dietrich von Harach schenkt dem Kloster Hohenfurt seinen weingarten zu Neuburg zu ewigem seelgeräth. — Ich Dietrich von Harach vergich oc, daz ich "mit meiner sun aller vierer guetlichem willen han gegeben ze einem ewigen selgeret meinen weingarten datz Nevn- burch, der genant ist der Dechler, mit allem dem recht, vnd ich in gehabt han langen jar her, in rechter purchrechtes gwer der edeln chuneginne sant Marein hintz dem Hohenfuert, also daz man meiner sel vnd allen meiner vodern damit geholfen schol sein mit singen vnd mit lesen vnd mit allen guten dingen, di in dem chloster von der samnung ewichlichen geschicht.“ — Geben, da seid Christes gepurd ergangen waren drevzehen hundert jar vnd dar nach in dem drevnddreizkisten jar an vnser vrowen tag der liechtmiss. Pangerl, Urkb, von Hohenfurt Fon. r. Austr. XXIII. 79. 1979) 1333, 3 Febr. Avinione. Johannes papa XXII Azonem de Vicecomitibus, vicarium civitatis Mediolanensis monet, ut oratores ad sedem apostolicam mittat, cum paratus sit eum cum rege Bohemiae concordare. — "Quia tuum et domus tuae statum desideramus prosperum et tranquillum, percepto pridem, quod charissimus in Christo filius noster Joannes, rex Boemiae illustris, per te reputabat multipliciter se offensum, cumque illius esse propositi, quod offensas hujusmodi non intendebat conniventibus oculis pertransire; praefato regi, cum esset in nostra consti- tutus praesentia, suadere curavimus, ut ab offensa sua omuino abstinere deberet, offerentes nos paratos dare operam efficacem, quod, si contra ipsum egeras indebite aliqua, de illis sibi emendam faceres competentem: qui prompte respondit, quod super his, civitate excepta Per- gamensi, quam in hoc includere noluit, paratus erat in omnibus ordinationi nostrae stare, gentesque suas instructas et mandato sufficienti munitas apud nos dimittere, vel quando- cumque vellemus ad nostram propter hoc praesentiam destinare. Quare, fili, si hoc idem facere volueris et ad id procuratores institutos cum mandato sufficienti ad praesentiam

Strana 769
et Moraviae. Annus 1333. 769 nostram transmiseris, nos parati erimus pro pace ac concordia, sicut deo placere ac honori ecclesiae ac utrique parti expedire cognoverimus, efficaciter interponere partes nostras; prae- sertim cum rex praefatus apud sedem apostolicam propter hoc dimiserit gentes suas.“ — Dat. III non. Febr. pontif. a. XVII. Raynaldus, Ann. eccl. XV, p. 454. — Preger, Verträge Ludwigs des Baiern mit Friedrich dem Schönen. in den J. 1325 und 1326, Abhandlungen der hist. Classe der k. bayer. Akad. der Wissenschaften XVI, p. 323, n. 607. 1980) 1333, 20 Febr. (Pragae). A. d. vt supra [MCCCXXXIII°], sabbato ante Inuocauit sigillate sunt hec littere: Primo Nicolao Rokczaner pro diuisione bonorum cum filiis fratris sui vna littera. — Item Meinlino et fratribus suis pro eadem diuisione bonorum alia litera. — Item Meinlino cum fratribus, quomodo debeant inter se viuere, III littera. — Item Polconi Frenczlini Nimburger et Nicolao Bohuzlai pro CCC et LXXVIII sexagenis super vngeltum vini et braseorum. — Item relicte Nicolai Tawelini pro porcione Nicolai, filii eius. — Item Friderico Rost pro here- ditate Stegen empta. — Item Cristine institrici pro domo Johannis institoris empta. — Item Budconi pro domo Andree, fratris sui, empta. — Item Marziconi de Riczano pro domo Jaro- schii scriptoris empta. — Item Jenlino fabro pro parte domus Jaroschii empta. — Item Vlmanno pannicide pro domo Sifridi scriptoris empta. — Item Jehlino Elblini pro porcione patrimonii domini Francisci, fratris sui, plebani s. Marie. E lib. ab an. 1310 arch. civ. Prag. fol. 33. 1981) 1333, 22 Febr. In monasterio Aulae s. Mariae Brunae. Elyzabeth, Wencezlai et Rudolfi quondam Boemiae et Pol. regum relicta, penes mo- nasterium Aulae s. Mariae in suburbiis oppidi Brunnensis hospitale pro VIII infirmis, VIII sacerdotibus et uno diacono fundat eique redditus assignat. — Dat. in monasterio praedicto VIII kal. Marc. a. d. MCCCXXXIII°. 1) Ex orig. dupl. c. r. gubern. Brunae arch. civ. Iglav. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 347. — 1) In altera littera: A. d. MCCCXXXIII", in die Corporis Christi. 1982) 1333, 22 Febr. (Egrae.) Johannes dictus Grille, civis in Egra, bona quaedam in Chunreut, apud Fridericum quondam dictum de Pernstein et Henslinum de Wundneb emta et ab abbate in Waldsahsen in feodo detenta, monasterio antedicto legat. — Dat. in Kathedra s. Petri apost. Freyberg, Reg. Boica VII, 36. 1983) 1333, 23 Febr. Pragae. Hinco, Olomuc. episcopus, transsummit litteras Wenceslai, regis Bohemiae et mar- chionis Moraviae, dat. a. d. MCCXC, VIII kal. Nov. (v. Reg. Boh. II p. 653, n. 1518). — Dat. et act. in curia nostra Pragae a. d. MCCCXXXIII, VII kal. Martii. E cop. arch. archiepisc. Prag. 97

Strana 770
770 Emler, Regesta Bohemiae 1984) 1333, 25 Febr. Eger. Bürgermeister und rath der stadt Eger bezeugen den verkauf des halben hofes zu Ensenbruk von Conrad Ditlins sohn an das kloster der Klarissinen ebendaselbst. — Tun chunt oc, „daz der Chunrat des Ditlins des Rores sun verchauft hat reht vnd redlich von sin selbs vnd von seiner geswistren wegen den swestern send Claren ordens hie in dem kloster den halben hof zu Ensenpruk, den in ir anherr selig Chunrad der Helblinch schuf, der auch halber vor der vorgenanten swester ist, vmb sibn und vircich pfunt haller weraits vnd wezalts gelts mit alle dem, daz zu dem selben halben hof gehört ob der erd vnd vnter der erd versuht und unuersuht, vnd mit allem nucz und reht, als si in herpraht habent, zv rechtem frien aigen ewichlich zv wesiczen, vnd hat er gelobt den swestern, daz selb gut zv ledigen vnd zu lösen jar vnd tach, als des lants reht ist, ob ez anspreche würd." — Der brif ist geben, do man zalt von Christs gepurt drevcehenhvndert jar dar nach in dem drie vnd drizzigsten jar an send Walpurg tag, wan si sin pederseit gerten und paten. Ex orig. bibl. Prag. 1985) 1333, 28 Febr. (Avinione). Johannes papa XXII, Philippo, regi Franciae. — Quia in hiis, que tractata fuerunt inter nos et carissimum in Christo filium nostrum Johannem, regem Boemie illustrem, dum idem rex in Romana esset curia, regium reservatum non fuit beneplacitum, regiam fuisse intelleximus benivolentiam perturbatam: quod ex hoc supponimus utique provenisse, quod ea, que nobis super illis excellentia regia scripserat, memoriter non tenebat, que si pro- fecto ad suam revocasset memoriam, profecto nulla turbationis affuisset materia sed gratia- rum potius actionis. Per literas quidem regias nobis prefati regis negotia velut propria celsitudo regia commendavit, ipsaque deo grata reique publice expedientia et ad nostrum et eiusdem ecclesie honorem et commodum asseruit pertinere, nec hiis contenta ad premissa promovenda et prosequenda negotia suum proprium, videlicet magistrum Petrum Galvangni, Parisiensem canonicum, destinavit nuntium, ipsaque negotia regiis aliis nunciis, qui erant commendavit. Rursus si diligenter attendisset circumspectio regia, quam sit tractatus ipse debilis tamque difficilis ad complendum existat, utique nullam turbationis ingessisset mate-, riam, prout ex ipsius tenore tractatus, quem celsitudini misimus regie, percipere potuit evi- denter. Sed quicquid de hoc tractatum fuerit, hoc pro nobis et rege prefato excellentie iam dudum obtulimus ac in presentiarum offerimus regie, quod si sibi placuerit, a tractatu pre- dicto parati sumus prorsus recedere, sic quod pro infecto penitus habeatur, nec enim nostra nec dicti regis fuit intentio in predicto tractatu deducere aliqua, que deberent regie celsi- tudini displicere. Hec alias scripsimus, sed quia nondum ad nos pervenit, an scripta nostra ad manum regiam venerint, iterum duximus hec scribenda. Gratia dei in agendis cor regium dirigat et protegat ab adversis. — Dat. II kal. Marcii pontif. a. XVII. Preger, Beiträge und Erörterungen zur Gesch. des deutschen Reiches in den J. 1330—1334 Abhand- lungen der k. bayer. Akad. der Wissenschaft. XV, p. 70. — Preger, Verträge Ludwigs des Baiern mit Friedrich dem Schönen in dem J. 1325 und 1326. Ibidem XVI, p. 324, n .608.

Strana 771
et Moraviae. Annus 1333. 771 1986) 1333, 28 Febr. (Avinione). Papst Johann XXII an die königin von Frankreich in derselben angelegenheit. Auch der nuntius des königs Philipp, der Pariser kanonicus S. Galvanus, habe den traktat mit könig Johann so empfohlen wie des königs Philipps eigene angelegenheit, und nichts von einem vorzubehaltenden regium beneplacitum gewusst. Die königin möge durch ihre be- sänftigende vermittlung bewirken, quod regalis perturbatio quiescat. Dat. ut supra. Preger, Beiträge und Erörterungen zur Gesch. des deutschen Reiches in den J. 1330—1334 Abhandl. der hist. Cl. der k. bayer. Akad. der Wissensch. XV, p. 71. — Derselbe, Verträge Ludwigs des Baiern mit Friedrich dem Schönen in den J. 1325 und 1326, ibidem XVI p. 324, n. 609. Extr. 1987) 1333, 1 Mart. Avinione. Papst Johann XXII schreibt an Johann, könig von Böhmen, er habe zwei nuntien, den magister Bernard de Piano, seinen kaplan, sacrista Magelonensis, und Petrus Martini, canonicus Xantonensis, in verschiedenen angelegenheiten in die gegenden von Mailand ab- gesandt und diesen auch bestimmte aufträge für die wiederherstellung des friedens gegeben, er ermahne ihn daher in dem herrn den nuntien glauben zu schenken und ihrem rate zu folgen. — Dat. Avinione kal. Marc. p. n. a. XVII. Preger, Verträge Ludwigs des Baiern mit Friedrich dem Schönen in den J. 1325 und 1326, Abhandl. der hist. Classe der k. bayer. Akad. der Wissenschaften XVI, p. 325, n. 612. 1988) 1333, 4 Mart. In Luna. Petrus judex, Stephanus, Bertholdus, Heinlinus Reynboth, Petrus de Milsen scabini nec non Petrus scolasticus, Petrus Ortlini, Petrus Wande, Petrus Jenne, Mathias de Pericz, Hoherius, Petrus Pinguis, Theodricus pannicida, jurati civ. in Luna, emtionem villae Wola- schitz monasterio Ossecensi factam attestantur. — Not. oc, quod ven. d. Conradus dictus abbas et conuentus monasterii in Ozzek emerunt „vero empcionis tytulo villam dictam Wola- schitz cum omnibus redditibus, censibus, iuribus, jurisdiccionibus, iudicio, pratis, pascuis, ecclesie parochialis iure patronatus et beneficio consequente ac singulis ad eandem villam pertinentibus, cultis et incultis, apud Lutholdum, Raczlaum et Ahnam fratres, dicte uille ueros heredes et possessores, que ipsos ex hereditate paterna contingit, pro centum minus tribus sexagenis gr. den. monete pragensis persolute pecunie et pagate. Huius empcionis sunt fideiussores, assecuratores et disbrigatores Ahna dictus de Myrzlitz, Vlricus de Trzi- biblitz et Conradus de Radwesitz, qui fida et stipulata manu in solidum et sine omni fraude et doli materia promiserunt et promittunt bona predicta ab omnibus impetitoribus, cuius- cunque condicionis aut status existant, secundum ius terre prouinciale et consuetudinem regni Boemie disbrigare. Verum eciam ipsos fratres predictos bonorum ac ville uenditores ante tabulas Pragenses prouinciales ad renunciandum bonis ville et bonorum proprietati nec non cuilibet iurisdiccioni habite in bonis seniores duos fratres, scilicet Lutholdum et Raczlaum, in quatuor temporibus proxime affuturis statuere debebunt. Tercium autem fratrem, scilicet Ahnam, nondum in annis legittimis constitutum fideiussores predicti secundum diffinitiuam 97*

Strana 772
772 Emler, Regesta Bohemiae et diffinitam sentenciam nobilium terre ac beneficiariorum Pragensium, cum annum quintum decimum integre et complete attigerit, ante tabulas predictas sicut fratres suos ad renun- ciandum bonis statuent ipsaque bona tempore legittimo non exspirante in expensis propriis disbrigabunt. Si uero fideiussores predicti bona in Wolaschitz prescripta non dibrigarent, extunc pro summa empcionis et tercia parte superaddita empcionis summe bona sua et omnem euentum et prouentum bonis Wolaschitz equiualencia d. abbati et conuentui in Ozzek obligabunt et in possessionem bonorum corporalem abbatem et conuentum iam prescriptos ducent tamdiu habenda et possidenda, quousque bona in Wolaschicz empta ualeant disbrigare; sin autem omnino non possent ipsa bona disbrigare, tunc ipsam empcionis summam et ter- ciam partem superadditam pecunie parate d. abbati et conuentui in Ozzek contradiccione qualibet non obstante fideiussores sepedicti reddere tenebuntur. De iudicio nichilominus talis per Ahnam de Myrzletz facta est distinccionis promissio, quod presentem judicem ipse Ahna a villa et judicio alienare debet et d. abbati et conuentui dicti monasterii non bladiconem uel nobilem presenti iudici succedentem sed rusticum ac villanum simplicem ac placitum ordinare.“ — Testes: Johannes de Luzitz, Borsuta de Moraues et Dluhnik de Burglins, nec nos discreti viri Vrsus, Stephanus et Petrus iudex, ciues Lunenses. — Dat. in Luna a. d. MCCCXXXIII°, IV non. Mart. E cod. dipl. mon. Ossec. f. 29. 1989) 1333, 5 Mart. Parmae. Johann, könig von Böhmen etc., bestellt die brüder Quido und Manfred de' Pii auf lebenszeit zu seinen vicaren über stadt und gebiet von Modena, wogegen dieselben ihm, seinen söhnen und nachfolgern jährlich dreitausend goldgulden zahlen sollen. Böhmer, Reg. Imp p. 400, n. 738. 1990) 1333, 10 Mart. In Modericz. Theodricus, Dyonisiensis episcopus, Olomuc. ecclesiae suffraganeus, litteras a rege Johanne monasterio Welehradensi a. d. MCCCXV°, VI non. Mart. datas (v. Reg. Boh. III, p. 102, n. 247) confirmat. — Dat. in Modericz a. d. MCCCXXXIII°, in previgilia b. Gre- gorii pape. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 349. 1991) 1333,1) 15 Mart. In Namescz. Hinco, episc. Olomuc., monasterio in Gradiss ius patronatus ecclesiae in Cholina ab Adam de Chonicz donatum confirmat. — Act. et dat. in Namescz a. d. MCCCXXXIII" (sic), idus Marcii. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 336. — 1) In cod. dipl. a. 1332. 1992) 1333, m. Apr. (Veronae.) Mastinus della Scala et alii, qui a. d. MCCCXXXII°, XV et XVI die mensis Septembris — contra Johannem, B. regem, ligam fecerunt, concordant de numero militum tenendorum.

Strana 773
et Moraviae. Annus 1333. 773 „Verum ne dicta sotietas vagetur sub incerto militum numero, sed in eadem existat eorundem numerus ordinatus, nobiles domini et communia et contrahentes superius prelibati antedictis nominibus invicem solempniter convenerunt, quod talia militum armatorum sotietatis predicte, unionis et lige ad minus sit et esse debeat, quousque dicta liga sotietasve duraverit, exceptis militibus, qui per procuratores regios assumentur, ad minus militum triumilium quadringen- torum quinquaginta. Qui quidem milites seu militum talia debeat omnibus et singulis contra- hentibus antedictis integre deservire, quando contingeret oportunitas alicui seu aliquibus de predictis iuxta tenorem et formam sotietatis superius prelibate. Ac etiam integraliter teneri debeat numerus antedictus per predictos invicem colligatos et mitti in colligatorum servitium seu alicuius eorum ordine infrascripto. Imprimis quidem contrahentes omnes predicti invicem convenerunt, quod d. Mastinus et d. Albertus fratres debeant habere et tenere continue milites MCC, d. Aczo de Vicecomitibus, dominus Mediolani, habere et tenere debeat milites VIIIC, commune Florentie habere et tenere debet milites VII°, Rainaldus et Obizus, marchiones Estenses, milites III°, d. Loysius, capitaneus Mantue, et filii milites IIC, d. Franchinus Rusche, dominus civitatis Cumarum, milites L, dominus Novare milites L, dominus Papie milites C. — Omnes — — dictas distributiones acceptaverunt et assumpserunt omni modo, via et iure, quibus melius potuerunt, et dictis nominibus promiserunt solempniter invicem inter se unus alteri et alter uni et sindacis communis Florentie antedictis dictis nominibus, quod ipse d. Mastinus pro se et dicto nomine et predicti, qui constituerunt predictos procuratores, dictos milites partitos et attributos, ut superius continetur, continue tenebunt et eos mittent predicti domini et eorum quilibet suam partem superius distributam et assumptam tempore oportuno in partibus Tuscie et per partes Lombardie in servitium communis Florentie vel etiam dominorum predictorum vel alicuius eorum, quivis fuerit, cui expediret.“ — A. nat. d. MCCCXXXIII, indict. I, die .. mensis Aprilis. Ficker, Urk. zur Gesch. des Römerzuges K. Ludwig des Baiern p. 155, n. 321. 1993) 1333, 6 Apr. (S. 1.). Protwitz von Muttersdorf und Hostau verkauft seinen halben theil an dem Reicher- stein ze dem städtlein ze Schönsee und ze den Dreyn Hasbach ze Dytrichstorf, ze Torschen- grün, was er zu neulehen gehabt, das zu dem städtlein gehört, und an andern oeden, die er nicht genennen kann. — Wurnikk und Doberhos der junge von Hostau verkaufen ihr drittel an den genannten gütern als eigen an landgrafen Ulrich von Leuchtenberg. — Geb. an dem erchtag in der osterwoche. Freyberg, Reg. Boica VII, 41. 1994) 1333, 9 Apr. Bononiae. Johann, könig von Böhmen, ernennt den Nolfus grafen von Montefeltre wegen seiner tapferkeit und klugheit zu seinem rath und hofgesinde. Böhmer, Reg. Imp. p. 400, n. 739. — Theiner, Cod. dominii I, 605.

Strana 774
774 Emler, Regesta Bohemiae 1995) 1333, 12 Apr. Bononiae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Luc. comes, privilegia monasterio Teplensi et Cho- tessowicensi a regibus Przyemislo a. MCCXIII (v. Reg. Boh. I. n. 1213) et ab Ottacaro a. MCCLXVIII, V non. Aug. (v. Reg. Boh. II, n. 619) concessa confirmat. — Dat. Bononie II fer. post octavas Pasche proxima a. d. MCCCXXXIII°. Ex orig. mon. Tepl. cop. Mus. Boh. 1996) 1333, 19 Apr. (S. 1.). Protwitz von Hostau und von Muttesdorf, Wurnik von Hostau und Deberhost der jung, sein bruder, bekennen von landgraf Ulrich von Leuchtenberg an den pfenningen, darum sie ihm ihren theil an dem Reicherstein verkauft haben, 125 schock grosser prager pfen. erhalten zu haben. — Geb. an dem montag vor S. Jörgentag. Freyberg, Reg. Boica VII, 43. 1997) 1333, 23 Apr. In palatio nostro et dicti communis Mutinae. Johann, könig von Böhmen etc., gibt seinem arzte magister Pietro della Rocca, bürger von Modena, wegen der vielen dienste, welche er ihm und seinem sohne Karl in aus- übung seiner kunst geleistet habe, Castel Crescente und Borgo Franco im gebiete von Mo- dena zu lehen. Böhmer, Reg. Imp. p. 401, n. 740. 1999) 1333, 23 Apr. (S. 1.). Waffenstillstand, geschlossen zwischen Johann, könig von Böhmen, und dessen sohn Karl einerseits und Robert, könig von Neapel, Albert und Martin della Scala, Azzo Vis- conti etc. andererseits bis zum nächsten Martinstage. — Dat. 23. Apr. 1333. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 870. 2000) 1333, 23 Apr. (S. 1.). Jindřich pán řečený z Malovar s manželkou svou Žofkou, někdy manželkou Zbisla- vovou z Škarendorfu, vysazují ves Bubovice právem purkrechtním. — Vyznáváme, že my, žádajíce zřéditi, zjednati a zpuosobiti zboží své Bubovice, aby také za času zdraví našeho k lepšímu napravení přišlo, s — — raddú obecnú a jednostajným povolením všech přátel našich i synuov Zbyňka, Oldřicha a Jaroslava, to zboží naše v Bubovicích dali jsme a vy- sadili pod německé právo, to jest v purkrecht, tímto obyčejem, právem města Berouna na rozměření dědin s puol desátým lánem. Tak to dědictví dali jsme jim v cele, buďto málo neb mnoho v sobě to zboží že by drželo a zavíralo, a z těch lánuov jeden svobodný připo- jujem a dáváme k naší rychtě; kteřížto lánové mají držeti ozimného osetí šedesát čtyř strychy. Ale v lesích nebolito v chrastinách našich chceme, aby ty k vorání neb k vosí- vání zřídili a spuosobili od nynějšího svatého Jiří minulého, dávajíc jim toho jistú a bez- pečnú lhůtu a svobodu až do šesti plných let. A po těch letech všickni obyvatelé tu nám

Strana 775
et Moraviae. Annus 1333. 775 i našim náměstkuom budúcím dávati i platiti mají na každý rok dva a sedmdesáte grošuov pravého úroka, polovici na sv. Havla a ostatní polovici na svatého Jiří najprv a hned po- tom přišlého. A když ten úrok dadí, mají to znáti, že jsú a mají býti ode všech robot i obtěžovánie našeho všelikého i také šacování a dodávánie k výpravám i ode všech sbírek prosti a svobodni. Také za desátek k Svatému Janu dávati mají jednu měřici žita z každého lánu. Také Miloslavovi, Ježkovi a Václavovi bratřím z Bělče nebo Kunce s dcerami za jich práci, kterúž sú měli, vysazujíce nám svrchu jmenovanú ves Bubovice nadepsaným právem berúnským, s pokutami, jakož vrazi (sic) se mají, drží a zachovávají, aby toho v držení užitek měli a jim se radovali (sic), že za soudce neb rychtáře té vsi usazujem a ustanovujem, aby všecky věci soudili kromě tří: vraždy, násilie a vohně po věčné časy; to my sami súditi chceme. A k té rychtě chceme míti jeden lán svobodný z nadepsaných lánuov, krčmu, ko- váře a ševce a všecky podsedky; také lovy zajícuov, koroptví, ptákuov. A ktož by koli tu ves po nás držel a spravoval, mají věděti, že my jim i každému z nich tu obývajícímu se všemi příslušenstvími dáváme plnú a svobodnú moc prodati, zastaviti, proměniti aneb kterak- koli obrátiti jako své věci vlastní.“ — — Dány a jednány jsou ty věci léta božího tisícého třístého třicátého třetího, na den sv. Jiří, mučedlníka buožího. E reg. bonorum mon. Insulae nunc in Mus. Boh. asservato. 2000) 1333, 23 Apr. In Welehrad. Bernhardus et Albertus de Cimburk, Wischco de Blachowicz, Jesco Mlacz, Adam Niger, Protiboy et Slayborius fratres de Puchlawicz profitentur, controversiam, quae pro morte Bohunconis, Prsibislay et Wanconis per conversos monasterii Welegradensis interfec- torum inter abbatem et conventum dicti monasterii ex una et forestarios, videlicet Andream et Hockonem, cum pueris et mulieribus praedictorum interfectorum vertebatur parte ex al- tera, decisam esse et abbatem et conventum de Welegrad orphanis, uxoribus ceterisque amicis interfectorum XXXV marcas gr. prag. pro hoc dedisse. — Dat. in Welegrad a. d. MOCCXXXIII°, in festo s. Georgii martyris. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 349. 2001) 1333, 30 Apr. Avinione. Papst Johann XXII gestattet Johann, sohn des verstorbenen königs Wenzeslaus von Böhmen, propst der kirche von Wissegrad, dass derselbe zu seinen zahlreichen pfründen eine weitere, nämlich die pfarrkirche in Malin erhalten könne. — Der propst Johann hat ausser seiner propstei 4 kanonikate mit präbenden in Prag, Olmütz, Regensburg und Bamberg, hat in der kirche von Prag und Wyssehrad noch gewisse jährliche einkünfte, die man obedientiae nennt, ferner eine kapelle bei Brünn in der Olmützer diöcese — alles durch den apostol. stuhl, — ausserdem die expektanz auf eine dignität in der Bamberger diöcese. Nun hatte im der papst auch noch die pfarrkirche in Malin alias in Cutina, Prager diöcese, zugedacht, in deren besitz der bischof von Prag ihn setzen sollte, da wurde er angeklagt, dass er bei einem heereszuge in Baiern gewesen, bei dem blut geflossen, und bei dem auch vertraute und be-

Strana 776
776 Emler, Regesta Bohemiae günstiger Ludwigs des Baiern gewesen seien. Er hat geantwortet, dass er bei dem heeres- zuge in Baiern nur zur ehre und im dienste der kirche gewesen, und zwar gegen Ludwig den Baiern, an tödtungen habe er keinen anteil gehabt, auch keine befohlen; auch habe er zwar mit Ludwig einmal bei einer gegründeten veranlassung verhandelt, sei aber nie sein freund oder begünstiger gewesen. Für den fall, dass er nun doch inhabil geworden, rehabilitiert ihn der papst durch dieses schreiben, damit er auch jene kommende (die pfarrkirche) in besitz nehmen könne. — Dat. Avinione II kal. Maii, p. n. a. XVII°. Preger, Verträge Ludwigs des Baiern mit Friedrich dem Schönen in den J. 1325 und 1326, Abhandlung der hist. Cl. der k. bayer. Akad. der Wissenschaften XVI, p. 326, n. 616. 2002) 1333, 1 Maii. Avinione. Johannes papa XXII Johanni, regi Boemiae, quod promissa cuiusdam abbatis adim- plebit, si monachos apostatas ad curiam Romanam mittet. — Dat. Avinione kal. Maii, ponti- ficatus a. XVII. Dudík, Iter Rom. II, 119. Extr. 2003) 1333, 1 Maii. Avinione. Johannes papa XXII regi Bohemiae rescribit super dispensatione inter eum et nep- tem Alberti, ducis Austriae. — „Super illa dispensatione fienda, ut non obstante certo gradu consanguinitatis, quo tu et inclita puella .. neptis dilecti filii Alberti, ducis Austrie, incliti principis, estis iuncti, celsitudini regie viva voce respondimus et duci Austrie per nostras literas supradicto et adhuc similiter respondemus, videlicet quod eam non decet nos facere propter causas, quas tunc duximus explicandas." — Dat. kal. Maii, pontif. a. XVII°. Dudík, Iter Rom. II, 208. Extr. 2004) 1333, 1 Maii. In Rudnicz. Johannes, Prag. episc., Hermanno pellifici dat duas areas in civitate Prag. — Not. „quod nos attendentes grata et vtilia seruicia, que nobis Hermannus pellifex, exhibitor pre- sencium, a longis retroactis temporibus exhibuit, — — sibi et heredibus suis — — dona- mus duas areas de illis quatuor areis, que sunt episcopatus nostri, site in Pragensi ciuitate in parochia scti. Jacobi, qui cum tribus verticibus wlgariter nuncupatur, modis et condi- cionibus hiis adiectis, videlicet vt de prima area, in qua olim Gallus gladiator residebat, ipse Hermannus et sui heredes debent et tenebuntur mundare arma beati Wenczeslai, pilleum videlicet ferreum, loricam et gladium, que arma in Pragensi ecclesia conseruantur. De secunda vero area idem Hermannus et sui heredes ad cameram nostram singulis annis in duobus terminis soluet octo grossos, in festo scti. Galli videlicet quatuor et in festo scti. Georgii alios quatuor grossos, vt est moris. Has quidem areas prefatas Hermannus et sui heredes habebunt et possidebunt, vt est dictum, et poterunt locare et edificare abs- que contradiccione cuiuscunque et vtilitates pro se procurare in eisdem.“ — Dat in Rud- nicz a. d. MCCCXXXIII, kal. Mai, pontif. vero nostri a. XXXII°. Ex orig. arch. cap. Prag.

Strana 777
et Moraviae. Annus 1333. 777 2005) 1333, 9 Maii. In Ozzek. Lutholdus, Ratzko, et Ahna fratres dicti de Woleczicz monasterio in Ozzek bona sua in Wolebticz vendunt. — Not. oc, "quod bona nostra in Wolebticz, que nos ex succes- sione hereditaria paterna contingebant, ita quod nulla sororum, consanguineorum et amico- rum nostrorum quorumcunque in ipsis bonis qualemcunque uidebatur habere porcionem, cum omnibus specialiter et generaliter ad ea pertinentibus, cultis et incultis, quesitis vel inqui- rendis, liberis uel censualibus, pascuis, limitibus nouis aut antiquis, iudiciis, iuribus, domi- niis, seruiciis, censibus, videlicet octo cum dimidia sexagena grossorum denariorum prag. monete duobus in terminis in festo s. Georii martyris medietatem, nec non in festo s. Mi- chaelis residuam partem mediam et triginta quatuor pullorum certos redditus certis et sta- tutis iam dictis terminis fuit consuetum hactenus persoluendas [sic], de maturo consilio et be- neplacito assensu sororum nostrarum nec non Ahne auunculi nostri dicti de Myrzlicz, contho- ralis ac heredum ipsius omnium et singulorum ac amicorum nostrorum quorumcunque re- ligiosis uiris d. Conrado, venerabili abbati, suoque conuentui in Ozzek pro C et XX sexa- genis grossorum denariorum monete pragensis pecunie persolute rite et racionabiliter iusto ac uero empcionis tytulo vendidimus omni iure ac usufructu, quibus ea possedimus, in ipsos transferentes ac presentibus ipsa bona resignantes commode, quiete ac pacifice perpetuo possidendas, ita quod nec nos nec Ahna, noster auunculus predictus, conthoralis ac here- des ipsius vniuersi nec aliqua sororum nostrarum, consanguineorum, affinium ac amicorum nostrorum quorumlibet in bonis predictis ius aliquod seu proprietatem ullo vnquam tempore sibi vendicare nec dictum abbatem et conuentum monasterii in Ozzek predictos super sepe- dictis bonis in Wolebtitz impetere aut impedire audeat uel presumat. In presentibus nos firmiter obligantes et promittentes, quod predictis dominis de Ozzek in bonis memoratis de euiccione cauebimus ipsaque ab omni impeticione amicorum uel extraneorum humilium subli- miumve personarum, quocienscumque necesse fuerit, secundum ius et consuetudinem regni Bohemie disbrigabimus, dilacione ac dampni percepcione quibuslibet procul motis. — Testes. Johannes dictus de Lusicz, Ahna de Myrzlicz, Borzuta filius Lutholdi de Morawes, Thymo de Rysen, Fridericus de Tepin, Dluhnik de Burglins, Woytech de Wirbicz, Fritzko et Ny- colaus fratres dicti de Rasicz, Conradus de Radwesitz, nec non discreti viri, Petrus dictus Trut judex, Ursus, Stephanus et Nycolaus Reinbot, ciues Lunenses, et alii. — Sigilla ven- dentium et Ahne de Mirzlicz, auunculi eorum. — Act. et dat. in Ozzek a. incarnacionis d. MCCCXXXIII, VII idus Maii. E cod. dipl. mon. Osec. membr. saec. XIV, fol. 32 p. v. 2006) 1333, 19 Maii. (Pragae.) — Verordnung des richters und der schöffen der stadt Prag über fremde kaufleute. Wir Francis Kornpuhel der richter vnd Chunrat Gynochsel, Mertein vnd Pesold von Eger, Hanreich von Thaust, Niclas der Weis, Wenczlab hern Albrechtes svn, Polk hern Jacobs svn, Frenczil Hoppner, Niclas Fridinger, Andres Goldner vnd Peter Nimburger, schepfen vnd 98

Strana 778
778 Emler, Regesta Bohemiae purger gemeinclich der stat ze Prag, bechennen offenbar an disem gewortigen prif, das wir nach der handwesten, die wir haben von dem seligen genedigen chunik, chvnik Wenczlaben, vnd nach den genaden, mit den wir vnd vnser stadt vnd auch di Mynner stat ienseit be- nadet sein, des mit verdachtem mut zv rat vorden sein, vnd gemeinclich des vberein ku- men sein durch der choufleute willen, di vnser pvrger sein, das si gedeihen vnd nicht ver- derben, das alle geste, die koufleute sein, di ir kaufmanschaft zv vns ze Prag bringent, si sein von Eger, von Regenspurk, von Kolen, oder von wan si sein, das si ir kaufmanschaft hie ze Prag in vnser ablegen schullen, oder si mugen di verfuren aus vnser stat, ob in das behegelich sei. Ist aber das, das si funf tag in vnser stat mit der selben kaufmanschaft belebent, so sullen si ir kaufmanschaft auf binten vor czwain biderben mannen vnd vor eim schriber, di wir dar zv kisen vnd seczen; vnd wen daz geschiht, so mugen di selben kauf- leute di kaufmanschaft aus vnser stat mit nichte verfvren. Gesehe des nicht, so sullen di genanten kaufleute drei march silbers zv puze geben an wider red, vnd dennoch sullen si di kaufmanschaft aufbinten, alz vor geschriben stet. Dar nach sullen die genanten kaufleute, di geste seint, irev kaufmanschaft niht verborgen den andern gesten in vnser stat, svnder si sullen verkaufen di selbe kaufmanschaft vnsern purgern Pragern vnd andern purgern aus andern steten, di zv Behem vnd zv Merhern gesessen sint, di irev losung gebent vnd recht tvnt, di iren steten zv gehornt und gewoinlich sint. Gescheh aber des nicht, so sol der gast, der da verkauft, vnd auch der gast, der da kauft di selben kaufmanschaft, die genanten puz leiden, iczlicher sol drei march silbers geben an wider red, vnd der kauf, der da geschehen ist zwissen in, sol ab gen, vnd sol nicht kraft haben, vnd gweme der geste dheiner hin vnd das ander hie belib, der der da beleibt, sol die genanten puz zwispillen; er sol VI march silbers geben. Darnach sol dhainer wirt, der vnser purger ist, der der geste, der chaufleute pfligt, in seinem houze chainerlei chaufmanschaft wider seine geste kaufen. Gescheh aber das, so sol iczlicher sechs march silbers ze puze geben an wider red, vnd derselbe kauf sol abgen vnd sol dhain kraft haben. Wer aber daz, daz der purger dhainer auz vnser stat oder auz iener stat beschuldigt wurde von czwain getrwen biderben mannen, daz er geselschaft mit seinen gesten gehabt hette am kaufen oder am verkaufen der chaufmanschaft, es mag der selbe purger, der also beschuldiget wirt, zwen getrwen biderbern mannen, daz ie der man auf hundert march silbers habe, zv sich nemen, vnd svllen mit im swern, daz er dhain gesellschaft mit seinen gesten gehabt hette. Vnd wer daz, daz sich der selbe purger also beschuldigter mit zwain getrwen biderben mannen der schult nicht enschuldigen mohte, so sol er zehen march silbers ze puze geben vnd sol des einen ayd swern, daz er dhain ge- selschaft mit den gesten nymmermer haben sol oder welle. Dar noch sol dhain purger weder aus vnser stat, noch aus iener stat dhainerlei kaufmanschaft von einem purger von Flan- dern oder von Wenedi oder aus andern landen in vnser stat oder in iene stat fueren vnd pringen, di er antvorten welle eim purger auz vnser stat oder aus iener stat, er habe denne einen prief der gezevgnusse von iem purger auz ienen landen, daz er di kaufman- schaft seinem wirt her ein in vnser stat oder in iene stat gesant habe. Wer aber daz, daz der purger dhainer aus vnser stat oder aus iener stat dhainerlei kaufmanschaft an sulchen

Strana 779
et Moraviae. Annus 1333. 779 prief vnd an sulche gezevgnuse brecht ze Prag, aus welhen landen daz wer, der selbe purger sol daz puzen, er sol drei mark silbers geben, vnd dar zu den fvnften pfenning von der kaufmanschaft, di er bracht hat, an wider red. Vber daz allez so welle wir, daz dhain gast, der ein kaufman ist, vnd zv uns kumet in vnser stat vnd kaufmanschaft pringet, welcher- lei di sei, daz er di kaufmanschaft nyeman, weder vnsern purgern in vnser stat noch nyeman anders aus vnser stat porgen sol vf iar vnd tag, noch auf ein ha[l]bes iar, noch auf dhain tag, es were denne auf wier vochen oder auf vierczehen tag, auf di vrist mag er wol por- gen und nicht lenger; vnd welcher gast dez nicht enhilde, der sol daz verpuzen, er sol den fynften pfennig seiner kaufmanschaft, di er porget, verlor haben; di selbe puze sol vnser stat gewallen. Mit denselben puzen sol man di mawer, di turm und di zvprochen prueken, di wege vnd di stege vnd andern gebrechen vnser stat bezzern.“ — Der gegeben ist nach Cristes geburt vber drevczehen hundert iar vnd dar nach in dem drey vnd drizzigstem iar an der nehsten mitvochen vor pfingsten. E lib. civ. Prag. ab an. 1310 f. 74. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 870. 2007) 1333, 19 Maii. (Pragae.) Verordnung des richters und der schöffen der stadt Prag gegen den wucher. — Wir Francis Kornpuhel der richter vnd Chunrat Gynochsel, Mertein vnd Pesold von Eger, Hain- czel von Thaust, Niclas der Weis, Wenczlab hern Albrechtes svn, Polk hern Jacobs svn, Frenczil Hopfner, Niclas Fridinger, Andres Goldner vnd Peter Neuenburger, schepfen vnd purger gemeincleich der stat ze Prag, bechennen offenbar an disem gegenvortigen prief, das wir mit einem verdachtem muet vnd mit dem gemeinem rat durch der stat eren willen des vber ein chumen sein vmb di vnchouf vnd vmb den vnbescheiden porch, der hie geuesen ist in vnser stat ze Prag, daz wir wellen vnd heisen alle kaufleute, di vnser purger sein vnd auch di geste, di kaufleute, daz nyeman dhainerlei kaufmanschaft, es sei gewant, pfeffer oder safran, parchan, wachs oder welcherlei kaufmanschaft es sei oder wie es geheisen sei, nicht verkaufen sol, er habes denne in seiner gewalt in seinem hous ze gegenwortig. Ouch welle wir daz, waz man hie kauft in der stat, welherlei kaufmanschaft daz sei, vmb bereit pfenning, daz man di kaufmanschaft vf di tege nicht verporgen sol, noch in der stat noch aus der stat man sol di selben kaufmanschaft vmb berait pfenning hin geben oder aus der stat verfuren. Ydoch mag ein kaufman, der gewantsneider ist, eim herren ein tuch oder czwai oder mer im vnd seim gesind zv cleidern porgen an arglist. So mag auch eim lantman oder eim andern man sein gewant pei der elen porgen zv cleidern an arglist. Daz selbe mag auch tuen der chramer oder ein andern kaufman, der vnser purger ist, daz er sein chramerei bei der ellen oder bei der wage eim herren oder eim andern man porgen mag zv cleidern oder zv einer notdurft des leibes, zv der chuchen an arglist. Wir wellen auch, waz ein kaufman verkauft, verherlei kaufmanschaft daz sei, di er hat in siner gewalt, di ze gegenwortig ist, daz er di laze von im aus seinem hous tragen, vnd daz er da mit schulle furbaz nicht ze saffen haben, er sol dhainer verlust gevehen, vnd sol dar auf nicht pfenning lichen. Ist aber daz, daz ein kaufman sein kaufmanschaft, es [sei] gewant, pfeffer, safran oder wachs oder welherlei kaufman- 98*

Strana 780
780 Emler, Regesta Bohemiae schaft es sei, verkauft vnd porget auf ein tag, vnd daz derselbe tag chuemet, mut man an dem selben chaufman ein lenger vrist dar vmb, vnd wil der genant chaufman lenger tag dar vmb geben, er sol dhein vf slak dar vmb tun, noch dhain gut nach gabe dar vmb nemen. Ouch welle wir, daz nymant weder golt noch silber, weder guldein noch silberein pfenning ver- kaufen noch porgen sol vf tege, es wer denn, daz ein kaufman oder ein ander man daz golt oder silber oder di pfenning auz furen wolt auz der stat oder auz dem lant, dem mag man es wol porgen auf vierczehen tag oder auf wier wochen vnd nicht lenger. Dar zy seint gesaczt di des warten sullen schepfen der stat ze Prag, di zv der czeit gesworn haben vmb alles recht, vnd ander czwelf manne, di di selben schepfen zv sich kisen vnd nemen, di auch dar vmb swern sullen; welch czwen aus denselben schepfen oder aus den selben czwelf mannen einen besagen bei irem aid, daz er di vorschriben gesecz oder der dhains vberfaren hat vnd nicht gehalten hat, der sol ein viertail der kaufmanschaft, di er verkauft hat, oder den vierden pfenning an derselben kaufmanschaft verlorn haben; daz sol gewallen auf di stat vor ein puze an widerred, vnd davon mag man dem richter der stat [o]uch bescheiden geben von genad. Es sullen auch di vnterkoufel, di der kaufmanschaft pflegen, ein aid sweren, das [si] di gesecze alle halten, als vor geschriben stet. Gesehe aber daz, daz ein vnterkoufel am ge- want oder an der chrfa]meri eim kaufman, wer der wer, dez gehulfig oder zvlegende wuerde, daz der selbe kaufman di vorgeschriben gesecze oder der dhains vberfur vnd nicht enhilde, vnd daz derselbe vnterkoufel des vbersagt wurde mit czwain mannen von den gesworn, vnd ob sich derselbe vnterkaufel des nicht enschuldigen mochte mit andern czwain gesworn mannen, alz vor geschriben ist, derselbe vnterkoufel sol daz puzen also: man sol in bei seiner czungen an einen haken hengen vf den .. . . . an di seule, vnd sol daran hangen alz lang, bis er sich selber da von loset; es wer denn, daz sich der choufmann oder der vnterkoufel, der also besaget wirt, des enschuldigen wolt, das mag er tun mit czwain schepfen oder mit czwain gesworn mannen aus den genanten vier vnd czwainchen, di da€ czv gesaczt sein. Sprechen daz czwen der schepfen oder der gesworn pei irem aide, das iener, der da besagt wirt, des vnschuldig ist, er sol der puz ledig sein, wer aber daz, daz einer aus den selben schepfen oder aus den czwelf mannen besaget wurde von den andern. di dar czv gesaczt sein, vnd dar vmb gesworn haben, vnd daz sich derselbe nicht enschul- digen mochte, als vor geschriben stet, der sol daz puzen also: er sol daz vierteil oder den vierden pfenning verlorn haben, vnd sol dar czv iar vnd tag aus der stat sein, er sol di stat revmen, vnd sol di weil da vor sein an allerlei widerred. Vnd wir geloben daz bei vnsern trwen an aides stat, daz wir noch vnser dhain vor den selben nicht piten sullen noch im helfen schullen vor vnserm herren dem chunik noch vor andern fursten noch vor dhain herren noch vor nyemans anders, er habe denne di vorgeschriben puze geliden.“ — Nach Cristes geburt CCC iar vnd dar nach XXXIII iar an der nechsten mitwochen vor pfingsten. E lib. arch. civ. Prag. ab a. 1310 f. 75.

Strana 781
et Moraviae. Annus 1333. 781 2008) 1333, 25 Maii. In Rudnicz. Johannes, episc. Prag., fundat monasterium s. Mariae canonicorum regularium ordinis s. Augustini in Rudnicz. — Not. oc, „quod nos monasterium illud, quod in opido episco- patus nostri Rudnicz ad laudem, gloriam et honorem eiusdem domini nostri dei et eius ge- nitricis intemerate virginis Marie fundavimus et ereximus pro canonicis regularibns ordinis sancti Augustini et eius collegium dotavimus et dotamus de bonis nostre persone intuitu acquisitis, videlicet de villa Palcz Maiori cum municione ibidem, villa Slapanicz, villa Wyr- biczan, quiquid in ea habuimus, villa Luboricz, et villa Oczichow cum hereditatibus, censibus, fructibus, libertatibus, iuribus et suis pertinenciis vniuersis, omne ius proprietatis et dominii, quod in bonis et in villis predictis nobis competebat uel potuisset competere in futurum, in predictum monasterium et eius collegium transferentes. Infrascripta quoque onera et modos dicto inponimus monasterio et eius collegio sub anathematis vinculo perpetuis temporibus irrefragabiliter duratura. Statuimus etenim primo, ut in ipso monasterio omni die imperpe- tuum sine intermissione, sola sexta feria paraschewen dumtaxat excepta, dicatur missa sub nota de beata virgine: „Salve sancta parens“ cum alleluia, temporibus illis, quibus ecclesia illud tenet, pro nostrorum et aliorum Christi fidelium remedio peccatorum preter alias missas dicendas de tempore et quas requirit celebrancium devocio sacerdotum. Volumus eciam sub eodem anathematis vinculo statuentes, ut, cum vocacione divina de presentis vite ergastulo fuerimus assumpti, dies anniuersarii nostri sub hac forma per collegium prefati monasterii perpetuo peragantur, ita videlicet, quod in quolibet die nostri anniuersarii predicti de pro- ventibus dicti monasterii fiat pitancia in decem marcis denariorum grossorum pragensium, sexaginta grossos pro marca qualibet computando, aut valoris eiusdem, si hanc monetam vmquam contingeret forsitan inmutari, dominis canonicis, vicariis, ministris et clericis Pra- gensis ecclesie, campanatoribus et matronis, quarum de novem marcis prandium pro pre- sentibus tantummodo canonicis, vicariis et ministris cum clericis predictis procuretur ad vescendum et edendum per eosdem in refectorio ad hoc deputato, nequaquam tamen pre- bendas eiusdem prandii ad domus suas seu hospicia deportandas. Mediam quoque marcam in oblacionibus et candelis, quarum vna fiat candela dicta pokladniczie in vulgari, que in ipso nostro anniuersario per noctem ardeat in capella sancti Wencezlai, conuerti precipimus et reliquam mediam marcam conuersam in paruis denariis pro missis comparandis distribui disponimus, cuilibet sacerdoti missam defunctorum volenti dicere sex parvos denarios cum candela assignando. Et si forsan eodem die anniuersarii tot misse haberi non possent, in quantum media marca predicta se extendit, quod extunc diebus sequentibus illud, quod resi- duum de eadem dimidia marca fuerit, in missis defunctorum totaliter inpendatur. Statuimus eciam, vt in prefato monasterio sit prepositus cum duodecim canonicis regularibus, nisi redditus et prouentus dicti monasterii adeo excreuerint, quod plures persone exinde valeant commode sustentari; nam extunc tot persone idonee ad ipsum collegium assumantur, quibus victus et alia necessaria sufficere videbuntur. Ex hiis autem conuentus dicti monasterii eligere habeat in prepositum vnam personam, quam viderit ad regendum prepositure sue officium

Strana 782
782 Emler, Regesta Bohemiae magis dignam, quam quidem personam episcopus Pragensis, qui pro tempore fuerit, presen- tatam sibi canonice per conuentum predictum habeat confirmare, curam eidem animarum plebis et regimen eiusdem monasterii in spiritualibus et temporalibus committendo. Nequa- quam tamen ad prefatum collegium dicti cenobii alterius nacionis aliquem recipi admittimus, nisi sit Bohemus de vtroque parente idiomatis bohemice ortum trahens, comodo et tran- quillitati monasterii eiusdem nec non et personarum ex transactis temporibus et presentibus informati in futurum in hoc prouidere cupientes; nam magistra rerum experiencia nos docuit. quod eidem bohemice genti alie naciones opido [sic] sunt infeste, quod sicut duo contraria in vno subiecto simul esse non possunt, sic naciones sibi contrarie in uno monasterio nequaquam esse possunt. Statuimus insuper, volumus et mandamus, vt sacrista et duo altariste de ec- clesia Pragensi, videlicet altarium sancti Siluestri et sanctorum Laurencii et Anne, qui sunt nostri capellani, quia eorum altaria de bonis nostris et nepotis nostri domini Mathie bone memorie prepositi Saccensis, sunt dotata, que altaria et eosdem altaristas et succes- sores ipsorum in hoc oneramus ac sacristam, qui pro tempore fuerit, rogamus, vt prepara- cioni, ordinacioni, ministracioni et expedicioni prandii antedicti esse debeant obligati et ut acceptis novem marcis a preposito antedicto iuxta disposicionem nostram supradictam idem prandium dominis canonicis, vicariis et ministris ecclesie memorate perpetuis temporibus debeant ministrare, prepositus vero Rudnicensis, qui pro tempore fuerit monasterii antedicti. tenebitur, vt supra dictum est, decem marcas denariorum gr. predictorum ad manus, scilicet sacriste Pragensis et altaristarum predictorum vno mense ante diem anniuersarii nostri inte- graliter assignare, quos, videlicet prepositum et canonicos ex nunc prout ex tunc requirimus canonice et monemus ipsis prefatum mensem pro primo, secundo, tercio et peremptorio ter- mino assignantes, ut prefatam pecuniam expleant et soluant, alioquin si omnia et singula, que superius sunt premissa, cum effectu neglexerint adimplere, in eum videlicet prepositum et sin- gulos eorum excommunicacionis et suspensionis in collegium ac interdicti in monasterium sepe- dictum canonica monicione premissa ex nunc prout ex tunc sentenciam proferimus in hiis scriptis a qua nequaquam absoluantur, nisi debita satisfaccione premissa.“ — Dat. in Rudnicz a. d millesimo trecentesimo tercio, feria tercia in festo Penthecostes, quo die fuit VIII kalendas Junii, indiccione prima, pontif. d. Johannis pape XXII anno XVII, pontif. vero nostri anno XXXII presentibus ven. fratre nostro, fratre Pribislao, Satharonensi episcopo, et hon. viris dominis Theodrico Brewnoviensi et Johanne de Porta apostolorum abbatibus ordinis sancti Benedicti, magistro Thoma, Pragensi archidiacono, domini pape capellano, nostroque protho- notario, Bohuta, archidiacono Curimensi, nostre curie Pragensis officiali, Paulo, Zacensi archi- diacono, Johanne, preposito ecclesie sancti Egidii, Podyua, decano eiusdem ecclesie, ac nobi- libus viris Alberto de Krir, Johanne de Drasicz, Hermanno de Tawemberch, marscalco nostro purcrauio in Recicz, Uha de Hradek, camerario episcopatus nostri, Dluhowogio de Pticz dapifero, Leonardo de Braskow, pincerna nostris, Alberto Stukone, ciue Pragensis ciuitatis Maioris, Elya, ciue Minoris ciuitatis sub castro Pragensi, Sdeslao cum Jostone filio suo de Kacziczie, Martino de Hrziebecz, Wlastiborio de Dobrcicz ac aliis quam plurimis. Ex orig. instr. not. in arch. Rudnicensi cop. Mus. Boh.

Strana 783
et Moraviae. Annus 1333. 783 2009) 1333, 26 Maii. (Pragae.) A. d. vt supra [MCCCXXXIII°], feria IIII quatuor temporum festi Penthecostes sigil- late sunt hec littere : Primo pro ciuitate pro mercimoniis vendendis. — Item quomodo hospites aduene debeant hic iacere. — Item Martino de Egra pro domo Perchtoldi Kluphil empta. — Item Nicolao Buzlai pro II marcis census emptis. — Item Frenczlino Gopolt pro I marca census. — Item orphanis Wankonis tabernariis pro domo obtinenda. — Item domino Henrico capellano Alberti Stukonis pro hereditate empta in Nostil. — Item similis littera Cruciferis de s. Benedicto. — Item Bohuzlao Wolframi pro domo de Czaslauia obligata sibi. — Item Fylzofero (?) pro II marcis census. — Item Vla et Jesconi Payer pro CC sexagenis et X orphanorum domine Osanne. — Item Vlrico Silberzeiger pro quarta parte domus Chonradi Cziger. — Item Cristine et Chunle pro domo Frenczlini, priuigni Gopold. — Item Henrico Klugil pro domo empta. — Item Frenczlino Hopfner pro I marca census super domum Henrici Kluglini. Item Benedicto tabernario pro domo Nicolai Knoblouch empta. — Item Ottoni, genero Rol- linne, pro domo empta. — Item Hawloni pro domo Vluschii in Longa platea empta. E lib. ab anno 1310 arch. civ. Prag. f. 33. 2010) 1333, 5 Jun. (S. 1.). Das consilium generale communis et populi Regii de mandato nobilis militis d. Fenzii comitis Pallavicini de Prato, pro regia maiestate Boemie potestatis civitatis et districtus Regii, und in gegenwart des Francischinus de Casali, Morano de Cremona, judex et vicarius dicti domini potestatis, bevollmächtigt den notar Thadeus de Barzano zum abschlusse eines waffenstillstandes mit den feinden k. Johanns und der stadt. Ficker, Urkunden zur Gesch. des Römerzuges k. Ludwig des Baiern p. 159, n. 323. 2011) 1333, 5 Jun. (Mutine.) Das consilium generale communis Mutine de mandato nobilis militis d. Egidii de Belaere, pro regia maiestate Boemie potestatis Mutine et districtus, bevollmächtigt den iuris peritum Pinzetum de Branchalibus zum abschlusse eines waffenstillstandes mit den feinden k. Johanns und der stadt. Ficker, Urkunden zur Gesch. des Römerzuges k. Ludwig des Baiern p. 159, n. 322. 2012) 1333, 7 Jun. Cremonae. Consilium generale communis de Cremona de mandato Hugoloti de Lupis, Soranee marchionis vicarii dictae civitatis et districtus pro d. Johanne, B. et Pol. rege, Lucembur- gensi comite, Cremone etc. domino generali, facit Rolandinum de Marabotis juris peritum procuratorem ad faciendum treugas cum omnibus illis dominis ac civitatibus et locis, inter quos seu quorum aliquem ex una parte et ipsam communitatem Cremone seu praefatum d. regem ex altera parte est guerra seu discordia aliqua. — A. dom. incarn. MCCCXXXIII°, indict. I, die septimo Junii super palatio communis Cremone. Ficker, Urkunden zur Gesch. des Römerzuges k. Ludwig des Baiern p. 159.

Strana 784
784 Emler, Regesta Bohemiae 2013) 1333, 14 Jun. In Mesericz. Johannes de Mesericz assignat XXX marcas gr. prag. Ofcae, filiae suae, moniali mon. S. Clarae Znoymae, quas post mortem eius Jutka, filia Tassonis de Scuraw, filii Johannis praedicti, monialis eiusdem monasterii, possidere, eaque defuncta Margareta abbatissa et demum monasterium recipere debent. — Dat. in Mesericz a. d. MCCCXXXIII°, in secunda feria post dominicam, qua canitur: Respice in me. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 350. 2014) 1333, 18 Jun. Pragae. Thomae archidiaconi, Przedborii scolastici ac vices gerentis decanatus totiusque capi- tuli eccl. Prag. testimonium super dispositione censuum comparatorum pro altarista ss. Cosmae et Damiani in ecclesia Prag. — Not. oc, quod "d. Dyrsizlaus nostre ecclesie prepositus sic de censibus, qui de pratis duobus et molendino, que emit tam de pecunia beneficiorum anni gracie d. Arclebi, pie recordacionis nostri confratris ac canonici nostre predicte ecclesie Pragensis, quam de sua circa Tuchlowicz villam nostram supra et infra eam positis, proveni- unt, disposuit et ordinauit, quod quicunque fuerit altarista sanctorum Cosme et Damiani altaris, quod est in ecclesia nostra, alteram dimidiam sexagenam pro se debet habere omni anno in duobus terminis diuidendam, medietatem in festo s. Georgii et medietatem in festo s. Galli. Debebit eciam idem altarista in anniuersario cuiuslibet d. Vlrici prepositi, Johannis archidia- coni, Arclebi, Bartolomei, Hugonis, canonicorum nostre ecclesie, dare pro paruis candelis duos grossos et duos grossos pro offertorio ad missam defunctorum, que cantabitur eodem die, et sex grossos pro missis cuiuslibet predictorum eodem die dicendis pro animabus eorum, per medium grossum quamlibet missam comparando. Residuumque, quod de censu predicto remanebit, quod ad sexaginta grossos se extendit, expendet in oleo canapi et lampadibus, procurando, vt lampas ex eo die noctuque ardeat ante altare predictorum sanctorum Cosme et Damyani pro animabus predictis. Et nichilominus dictus altarista tres missas defunctorum vel alias, si festa impedirent easdem, apud altare predictum dicere in septimana qualibet debebit per se vel per alium pro predictis animabus; ad omniaque predicta facienda et expelenda per dominum — — decanum nostre ecclesie, qui pro tempore fuerit, per censuram ecclesia- sticam vel aliam, que sibi videbitur, compelli debebit, super quo ipsius decani conscienciam oneramus.“ — Act. et dat. in capitulo generali, quod habere consweuimus post festum scti. Viti, in loco capituli penes ecclesiam nostram a. d. MCCCXXXIII, XIV kal. Julii. Ex orig. arch. cap. Prag. 2015) 1333, 21 Jun. Prage. Ordinatio capituli ecclesiae Prag. de aedificiis in curiis praebendarum faciendis. — Not. oc, quod „nos Dyrzislaus prepositus, Thomas archidiaconus, Predborius scolasticus ac vices gerens decanatus, totumque capitulum Pragensis ecclesie in generali capitulo nostro congregati, quod habere consueuimus post festum scti Viti in loco refectorii penes nostram ecclesiam, diuersos tractatus habuimus, quomodo prouidere possemus, quod curie preben-

Strana 785
et Moraviae. Annus 1333. 785 darum nostrarum edificarentur sine magno dampno nostro et successorum nostrorum, et in hoc post multos tractatus resedimus et nos in hoc firmauimus, quod quicunque canonicorum amodo edificia necessaria in curia prebende sue facere per se vel alium voluerit, quod de scitu et consensu hoc faciat nostro et nostrorum successorum et vsque ad illam tantum summam, quam admiserimus, edificia faciat in curia eadem. Quidquid autem vltra illam inpenderit, hoc solo curie libere cedat et ad successores suos libere deuoluatur. Volumus eciam, quod medietas illius summe per nos admisse, que inpensa fuerit in edificiis curie, secundum taxacionem duorum canonicorum per nos vel per successores nostros ad hoc depu- tatos solui debeat illi, qui ea fecerit seu quibus ille deputabit in morte vel in vita, et de hoc volumus contentari tam constructorem curie quam successorem in ipsa curia qualem- cunque.“ — Act. in loco predicto a. d. MCCCXXXIII, XI kal. Julii. Ex orig. arch. cap. Prag. 2016) 1333, 23 Jun. Luccae. Karl, sohn des böhm. königes Johann, erledigt als dominus Lucanus eine bittschrift des capitels zu Lucca, in dem er unter jenem datum auf der rückseite der bittschrift den vicar Fagiolus anweist: dominus Fagiolus faciat ius. Huber, Die Reg. des Kaiserreichs unter Kaiser Karl IV, p. 2, n. 3. 2017) 1333, 24 Jun. Coloniae. Abbatissa totumque capitulum secularis ecclesiae S. Undecim milium virginum in Colonia profitentur, se ad preces ferventes magistratus Coloniensis et ob respectum Elizabet, quondam reginae Boh., unum verum integrum corpus de praefatis sanctarum undecim milium virginibus dictae reginae donavisse. — Dat. Colonie in die festi Nativitatis b. Johannis Bapt. a. d. MCCCXXXIII°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 351. 2018) 1333, 24 Jun. Coloniae. Judices, scabini, consules totusque civium magistratus civitatis Coloniensis testantu se ab abbatissa, totoque capitulo ecclesiae S. Undecim milium virginum corpus unum integrum de Sanctis XI milium virginibus pro regina Elizabet et monasterio Aulae s. Mariae in prae- urbio Brunnensi obtinuisse. — Dat. Colonie in die festi Natiuitatis b. Johanis Bapt. a. d. MCCCXXXIII°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 350. 2019) 1333, 24 Jun. (Coloniae). Decanus et capitulum ecclesiae s. Gereonis Coloniensis testantur, capita et reli- quias Elizabet, reginae Boh., assignatas hucusque veneratas esse pro reliquiis ss. martyrum Thebeorum, videlicet Gereonis et sociorum eius. — Dat. ipsa die Nativitatis b. Johannis Bapt. a. d. MCCCXXXIII°. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 352. 99

Strana 786
786 Emler, Regesta Bohemiae 2020) 1333, 26 Jun. (Parmae). Das consilium generale communis et hominum civitatis Parmae de mandato nobilis militis d. Maphey de Sommo, vicharii dictae civitatis et districtus pro serenissimo domino Johanne, rege Boemiae, bevollmächtigt den Jacobum de Burgo jurisperitum zum abschlusse eines waffenstillstandes mit den feinden k. Johanns und der stadt. Ficker, Urk. zur Gesch. des Römerzuges K. Ludwig des Baiern p. 160, n. 325. 2021) 1333, 5 Jul. (In Treueroyde). Nos praepositus, magistra, priorissa totusque conventus ecclesiae s. Mariae in Treue- royde ord. s. Augustini cupimus fore notum, quod cum d. Elizabeth, bis regina Boh. cum Angneta, filia sua, ducissa Poloniae, devocionis causa reliquias sanctorum nostrae ecclesiae duxerit visitandas et — — sibi de praedictis reliquiis — — aliquid postulaverit inpartiri, nos igitur precibus — — d. Walrami, archiepiscopi Coloniensis, et earundem inclinati vnum vas vitreum, impletum de sacro oleo s. Katherinae, quod de ossibus eiusdem minutis profluxit et emanavit, duximus largiendum. — Dat. a. d. MCCCXXXIII°, fer. II post festum bb. Petri et Pauli apost. Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 352. 2022) 1333, 11 Jul. Parmae. Johannes, rex Boh. etc. constituit Egydium de Belayre, Maffeum de Summo et Gui- donem de Camilla suos procuratores ad tractandum treugas cum inimicis suis. — A. d. MCCCXXXIII°, ind. I, die XI mensis Julii. — Noverint oc, "quod ser. princeps et d. Johannes, d. gr. B. et Pol. rex, Lucemburg. comes, Brixie, Parme etc. dominus, pro se et omnibus suis civitatibus, universitatibus, castris, terris et subditis suis fecit, constituit et ordinauit nobiles milites, dominos Egidium de Belayre, Maffeum de Summo et Guidonem de Camilla absentes sed tamquam presentes et quemlibet eorum insolidum, ita quod non sit prior condicio occupantis, et quod unus eorum inceperit, alius possit prosequi et finire, suos veros et legitimos procuratores et nuncios specialiter ad tractandum, conponendum, faciendum, ineundum et firmandum treugas et inducias in omnibus et super omnibus guerris, discordiis, contencionibus, brighis, differenciis et rixis, que essent aut fuissent aut dicerentur fuisse vel esse inter ipsum d. regem et omnes civitates, communitates, terras, castra, loca, subditos, sequaces, amicos, complices et adhe- rentes ipsius et pro ipsis civitatibus, communitatibus etc. — suis ex parte una et quoslibet alios reges, principes, dominos, civitates, communitates, universitates, castra et loca dictorum regum, principum etc. — subditos, sequaces, amicos, complices et adherentes et ipsis princi- pibus, dominis etc. — subditis, sequacibus etc. — suis et omnibus aliis personis ex parte altera, usque ad illos terminos et secundum illos modos etc., — de quibus eis videbitur et de quibus fuerint in concordia cum illis, cum quibus fient ipse treugue, et ad promittendum de rato et se et sua bona principaliter obligandum pro quibuscunque aliis, quos videbitur eis debere esse in dictis treuguis pro parte sua etc.“ — Acta fuerunt predicta in civitate Parme in platea

Strana 787
et Moraviae. Annus 1333. 787 maioris ecclesie presentibus dnis. Matheo de Roe et Guidone de Borbone, dno. Nicholao de Bruna ipsius cancellario, dno. Bonifacio de Cornazano, Coppino de Henzola et aliis. Ficker, Urk. zur Gesch. des Römerzuges K. Ludwig des Baiern p. 160, n. 327. — Böhmer, Reg. Imp. p. 401, p. 741. 2023) 1333, 11 Jul. (Luccae.) Das consilium generale civitatis Luccanae mandato Fugioli de Casulis jurisperiti, vicarii illustris principis d. Karoli, primogeniti serenissimi domini regis Boemiae et d. Lucani, bevoll- mächtigt Ser Favam olim Torensis Bocchafave notarium zum abschlusse eines waffenstill- standes mit den feinden könig Johanns und der stadt. Ficker, Urk. zur Gesch. des Römerzuges K. Ludwig des Baiern p. 160, n. 326. 2024) 1333, 19 Jul. In Castro Novo. Johannes, rex Boh. civitatum Parme, Cremone, Regii etc. dominus generalis, cum amicis suis parte ex una et Robertus, Yerusalem et Siciliae rex, cum amicis suis parte ex altera treugas usque ad festum b. Martini proxime sequentis faciunt. — Acta et gesta a. d. MCCCXXXIII°, ind. I, die lune XVIIII mensis Jul. in castro novo dominorum de Corigia episcopatus Parmae in ecclesia s. Andreae scita (sic) in dicto castro. Ficker, Urk. zur Gesch. des Römerzuges K. Ludwig des Baiern p. 161. 2025) 1333, 5 Aug. Olomucz. Hinco, episc. Olomuc. parrochiales ecclesias in Tassouicz et Prosmaricz incorporat monasterio Lucensi ita, ut abbas dioecesano loci fratres suos ad dictas ecclesias, cum vaca- verint, valeat praesentare eisque de proventibus dictarum ecclesiarum tantum assignare, vnde jura papalia, archiepiscopalia, episcopalia et archidiaconalia persolvere valeant ac cetera incumbentia onera suffere et hospitalitatem debitam servare, residuo toto monasterii Lucensis usibus applicando. — Act. Olomucz a. d. MCCCXXXIII°, nonis Aug. Ex orig. apud c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 353. 2026) 1333, 8 Aug. Luccae. Karl, domini regis Boemiae primogenitus, Luccae dominus, genehmigt auf bitte der stadt Lucca mehrere auf den dortigen königlichen vicar, die verfassung und verwaltung der stadt bezügliche capitel. Huber, Die Reg. des Kaiserreichs unter Kaiser Karl IV, p. 2, n. 4. 2027) 1333, 9 Aug. Luccae. Johann, könig von Böhmen etc. bestätigt gewisse von seinem sohn Karl der stadt Lucca am vorhergegangenen tage in bezug auf den dortigen königlichen vicar zugestandene capitel. Böhmer, Reg. Imp. 199, n. 187. 99*

Strana 788
788 Emler, Regesta Bohemiae 2028) 1333, 9 Aug. Luccae. Johann, könig von Böhmen etc., belehnt die Guarzones de Piscia, die sich um ihn besonders durch erhaltung der provincia vallis Nebule verdient gemacht haben, mit dem in gedachter provinz gelegenen schloss oder land Vellanum. Böhmer, Reg. Imp. p. 199, n. 186. 2029) 1333, 10 Aug. (Brunae.) Katherina, relicta Tassonis de Lomnicz, testamentaliter disponit de bonis suis. — Sigilla: testantis, Wznathe de Lomnicz, filii eius, Hartlebi de Boscowicz, camerarii Brvnnensis, Johannis de Mesericz, Pothonis de Wildenberch, Jesconis de Crawar, Gerhardi de Chunstat, Jesconis de Boscowicz et Theodrici de Spran, czudarii Brvnnensis. — Dat. et act. a. d. MCCCXXXIII°, in die s. Laurencii mart. Ex orig. apud c. r. gub. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 354. 2030) 1333, 10 Aug. (Brunae.) Wznata de Lomnicz testamentum matris suae Katherinae, relictae Tassonis dicti de Lomnicz, ratum habet. — Sigilla: Hartlebi de Boscowicz, Pothonis de Wildenberch, Gerhardi de Chunstat, Jesconis de Boscowicz, Jesconis de Crawar et Theodrici de Spran, czudarii Brunnensis. — Dat. et act. a. d. MCCCXXXIII°, in die s. Laurencii mart. Ex orig. arch. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 354. 2031) 1333, 11 Aug. Luccae. Markgraf Karl von Maehren urkundet für die familie Sbarra. — Dat. Lucce. Ficker, Urk. zur Gesch. des Römerzuges K. Ludwig des Baiern p. 165. — Huber, Die Reg. des Kaiser- reichs unter K. Karl IV, p. 2, n. 5. 2032) 1333, 11 Aug. (Pragae.) A. d. ut supra [MCCCXXXIII"], feria II post Assumpcionem proxima sigillate sunt hec littere: Primo Salmanno pro domo quondam Pfutler in Templo per eum empta. — Item Nicolao Planer pro quarta parte domus Geunheri empta. — Item Heinczlino Geunher pro- alia quarta parte eiusdem domus. — Item Zderasiensibus pro dominio (?) cuiusdam census in Podwin eis disposito per Paulum de Podwin. — Item Fridrico pro domo Henrici Schram empta. — Item Rudlino Plattner pro domo Vlrici Clementer empta. — Item Vlrico Clementer pro eadem domo. — Item Vla Ekil pro domo sibi obligata per Fſrenclinum] Tusentmark. — Item In- gramo pro area vendita Nicolao aurifabro et Nicolao Chrudener. — Item Nicolao aurifabro pro eadem area empta. — Item Nicolao Chrudener pro eadem area empta. — Item Vlrico de Luthomericz institori pro domo apud Andream Gilconis empta. — Item Rudlino Atlinger (?) pro domo empta penes domum Hiltenperch. — Item Nicolao aurifabro pro I marca census empta super domum penes Petrum Opat. — Item Katherine Stukonis pro testamento eius. —

Strana 789
et Moraviae. Annus 1333. 789 Item Mertlino Mathie pro hereditate in Strasnicz empta. — Item Chunczlino, famulo Rok- czaneri, pro domo empta. — Item pro domo Chunschonis in Subiudea vendita. E lib. ab a. 1310 in arch. civ. Prag. f. 32. 2033) 1333, 17 Aug. Parmae. Karl, der sohn des böhm. königs Johann, verleiht dem Vanni, sohn des weiland Jakob Forteguerra, das castell Controzzo. Huber, Die Reg. des Kaiserreichs unter Kaiser Karl IV, p. 2. n. 6. 2034) 1333, 21 Aug. (Pragae). Petrus abbas, Theodricus prior, Otto portarius, Dytmarus camerarius, Albertus custos, Cristanus cellerarius, Conradus subprior totusque conventus monasterii Aulae Regiae Geno- fitae, relictae Mathiae de Oberzis, quae ipsis villam Jarpicz donavit, villam Commorsan ad tempora vitae conferunt. — Not. oc, "quod nobilis ac honesta matrona domina Genofita, re- licta quondam d. Mathie dicti de Oberzis, cupiens in sua vita sibi ex piis operibus heredi- tatem celestis patrie comparare, volens quoque pro sua ac omnium puerorum, parentum, consanguineorum atque progenitorum salute testamentum statuere sempiternum, nobis et nostro conuentui maturo consilio previo et bona voluntate dedit, contulit et donavit publice coram beneficiariis terre omnia sua bona propria, que habuit et que ad eam tantummodo et non ad alios quoscumque pertinuerunt, iure hereditario in villa dicta Jarpicz cum omnibus agris, pratis, lignis, pomeriis, aquis, molendinis, piscacionibus ac cum aliis iuribus ac perti- nenciis universis a nobis perpetuis temporibus hereditarie possidenda, que insimul compu- tata pro novem laneis censualibus reputantur. —— Nos igitur affectum et effectum predicte domine graciose et racionabiliter ponderantes, eidem ex unanimi consensu nostrorum seniorum graciam pro gracia facientes, viceversa conferimus villam nostram Commorsan cum agris, quos Conradus, noster iudex de Lahawicz, habuit, additis omnibus pratis, lignis, agris, molendinis et cum omnibus proventibus ad dictam villam spectantibus, sic quod hec omnia possidere et habere nomine monasterii nostri debeat tantummodo ad tempora vite sue, nulli heredum aut consanguineorum suorum in predicta villa et bonis impeticionem aliquam aut jus aliquod post mortem suam penitus relictura, sed omnia ad monasterium ea mortua revertentur. De anno vero gracie uno, qui post mortem ipsius sue anime debet cum omnibus proventibus deservire, prout ipsamet in vita voluerit disponere, taliter ordinamus, quod prior et cellera- rius, qui tunc pro tempore fuerint, se de villa et omnibus prouentibus intromittent, remota omni persona seculari, que aliud vellet facere, et ipsi prior et cellerarius de prouentibus illius anni tamquam fideles testamentarii omnia implebunt, que implere debent, que per pre- dictam dominam ordinata fuerint vel legata. Preterea, ut prefate domine devocio, quam ad nostrum gerit monasterium, prosit sibi et suis amicis, tam viventibus quam defunctis, sibi, marito suo, pueris, generis et consanguineis infrascriptis conferimus auctoritate nobis com- missa plenam fraternitatem in spiritualibus, in vita eorum pariter et in morte. Predictam vero dominam, cum mortua fuerit, nostra vectura adducemus, et ante altare beati Bernhardi,

Strana 790
790 Emler, Regesta Bohemiae ubi jam elegit sepulturam, trademus cum debito defunctorum officio sepulture. Preterea de quinque sexag. gross. prag., quas in villa Jarpicz ad pios usus et pro anniversariis pera- gendis annis singulis perpetuo deputavit, taliter ordinamus, quod hec anniversaria sunt taliter peragenda: Anniversarium d. Loderi, patris sui, tercia die agetur ante diem b. Georgii mar- tiris. Item anniversarium d. Mathie, mariti sui, in crastino b. Viti peragetur. Item anni- versarium domine Elyzabeth, matris sue, in crastino b. Egidii peragetur. Item anniversarium omnium puerorum suorum die tercia post festum Mathei ewangeliste peragetur. Item anni- versarium omnium cognatorum, amicorum et consanguineorum predicte domine tercia die per- agetur post festum kathedre s. Petri. Item anniversarium omnium fidelium defunctorum in vigilia b. Martini peragetur. Predicta sex anniversaria cum vigiliis secundum consuetudinem ordinis et cum missa defunctorum cantanda peragentur. Et si forte dominicus dies fuerit, vel aliquod festum impediret, quod predicte vigilie et misse non possent in suis propriis temporibus celebrari... tale tempus, quod hec omnia possint fieri opportune. Et taliter ordinamus, quod in quolibet predictorum sex anniversariorum, de ... [sexage na gross. prag. pro solacio assignari. Preterea in septimana passionis dominice, quam diu predicta domina vixerit, conventui una dabitur sexagena. Cum vero ... anniversario debet conventui assignari perpetuo, et pro ipsa fient missa et vigilie, prout superius est expressum. Item due lam- pades, quarum una ardere debet ... pro una debet sexagena comparari. Illa vero lampas, que ardebit in ambitu, ad prefate domine sepulcrum, cum mortua fuerit, transferetur. Pre- dicta vero anniversaria .... fieri a. d. MCCCXXXVI, in festo Omnium Sanctorum. Et tunc deinceps per dominum abbatem, omnia debent con ... impedimento et obstaculo proculmoto, nisi forte generalis guerra aut sterilitas fieret, aut manifesta causa, propter quas de predicta villa nul .. [Si] autem, quod absit, abbas, qui pro tempore fuerit, [sit] negligens vel remissus in faciendo anniversaria et ea, que premissa sunt, sine racionabili causa per unum annum fieret, et ... endare neglecta nollet, extunc predicte quinque sexag. de Jarpicz recipiende cum omni- bus condicionibus superius nominatis ad Scedlicense debent monasterium pertinere ... predictis negligens fieret, extunc devolvi debent ille quinque sexag. ad monasterium Waltsachsense et ibidem abbas et conventus debent omnia perpetuo adimplere... predicte domine ... quod annis singulis de vineis nostris, cum duo vasa vini provenerint, dabimus unam tinam vini; si vero quatuor vasa, dabimus duas tinas; si octo vasa, tres dabimus sibi tinas; si duodecim vasa provenerint vel ultra, quatuor dabimus sibi tinas. Similiter anno quolibet sibi sedecim strichones humuli volumus assignare. Est autem condicio expresse tractatibus interclusa, quod prefata domina nulli penitus hominum debet predictam nostram hereditatem in Com- morsan obligare, vendere aut locare, nisi hoc de nostra bona fuerit voluntate. Item predicte domine concedimus, ut pro sua mensa quatuor habeat in aqua Multavia piscatores. De lignis vero ad dictam villam pertinentibus debet domina predicta cum consilio prioris, cellerarii et iudicis nostrorum taliter ordinari, quod non uno, sed in sex annis secundum ordinem preci- dantur. Item minera, si in dicta hereditate inventa fuerint, ad nostrum monasterium medietas pertinebit. Est quoque taliter ordinatum, quod post mortem predicte domine nobis debent de rebus ipsius quadraginta strichones siliginis, quadraginta tritici, quatuor equi, vacce qua-

Strana 791
et Moraviae. Annus 1333. 791 tuor statim sine impedimento quolibet assignari. De aliis fiet per priorem et cellerarium secundum ipsius domine voluntatem, ut superius est expressum. Item predicte domine ex gracia speciali relaxavimus octo sexagenas gross., quas ad usuram recepimus et pro maiori parte cum nostris denariis solvimus propter ipsam. Item ex speciali gracia eandem dominam a duodecim sexagenis, quas nostro camerario tenetur solvere, absolvimus hac de causa, quia ipsa domina allegavit, quod quinque laneos in Jarpicz nobis nimis leviter vendidisset, et reliqua, que a nobis percipere debuit, non percepit.“ — Act. est a. d. MCCCXXXIII, XII kal. Sept. — Testes predictorum sunt: nobilis vir d. Hynco dictus Berka de Duba, Pragensis purc- gravius, necnon d. Potho dictus Wetil, gener domine Genofite, quorum sigilla, per nos cum sint et per dominam Genofitam rogati, presentibus sunt appensa. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. Mus. Boh. 2035) 1333, 27 Aug. Parme. Jean, roi de Bohême oc, donne à Henri de Crepey, seigneur de Maizebourg, en ac- croissance du fief que celuici tient de lui à Grune, en Ardenne, trois homines qu'il possède audit Grune, ainsi que certains droits lui appartenants. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxembourg XXII, p. 38. 2036) 1333, 7 Sept. (Pragae.) A. d. vt supra [MCCCXXXIII°], in vigilia Nativitatis s. Marie sigillate sunt hec littere: Primo Henslino Mathie super ciuitatem pro CC et XVI sexag. et XL gr. — Item Nicolao Rokczaner pro domo empta Ottoni quondam de Anazo pro C et XXX sexag. — Item eidem pro domo empta Alberti quondam Kuchna (Kuthna?) pro CC et X sexag. — Item eidem pro domo empta Henrici quondam Huenel pro C et XXX sexag. — Item eidem pro domo empta Chonradi quondam de Lapide pro CC sexag. — Item Habardo, genero Jesconis de Borschow, pro domo empta Beneschii quondam prope waluam sancti Martini pro C sexa- genis. — Item Chonrado Notinger pro domo empta in platea s. Valentini. — Item 1) Ditrico Pogner pro area empta ad s. Mariam in Lacu. — Item Chunczel Kokot pro VII marcis census super domum suam. — Item Nicolao Rokczaner pro L sexag. ad Natiuitatem s. Marie. E libro ab a. 1310 arch. civ. Prag. f. 33. — 1) Item Ditrico — in Lacu cancellatum est. 2037) 1333, 16 Sept. (S. 1.). Nos Johannes, judex hereditarius et jurati ciuitatis Chaszlauie, videlicet Oswaldus, Haynlius dictus Pehter, Nycolaus Peisorch, Martinus Mickes, Herusch, Gunther de Letcz — recognoscimus, — "quod Hostizlaus, filius Gerhardi de Lubauia pie memorie, et Erhardus, magister nostre schole, nec non Frencellius, notarius nostri judicii, nobis exposuerunt, quod eorum cognata Margareta, filia Erberhardi Heimingi pie recordacionis, dimidium quartale agri cum orto vendidit in Gehirchowicz eius awnculo Marquardo de Schirchowicz pro quator sexa- genis gross. denariorum argenti pragensis rite et racionabiliter omni jure, quo res vendibilis solet cursu consweto venumdari. Predictus vero Marquardus formidans sibi de inposteriorum

Strana 792
792 Emler, Regesta Bohemiae de dicto medio quartali et ortu quedam impeticionis grauamina a fratribus dicte Margarete Frencellino [sic], Nycolao et iterum Nycolao imminari, et ideo fideiussoriam caucionem pro eo postulavit; pro quo dicti Hostiszlaus, Erhardus magister schole et Frencellius scriptor in so- lidum promiserunt promittentes veraciter, vt in antea sepedictus Marquardus pro memorato dimidio quartali et ortu nullis inpeticionibus a predictis fratribus ipsius Margarete debeant acgrauari aliquibus judiciis vel querelis.“ — Acta sunt hec a. d. MCCCXXXIII°, in die b. Lutmille. Ex orig. arch. Vorlic. 2038) 1333, 17 Sept. Litomyrzyz. † † Johannes, B. et Pol. rex ac Lucemb. comes, Petro de Rosenberch litteras Ottacari regis Boh. a. d. MCCLXIV°, die 23 Jun. et 14 Nov. Wokoni de Rosenberg concessas con- firmat (v. Reg. Boh. II, p. 177, n. 454 et 181, n. 465). — Dat. Lytomyrzycz in die Lamperti a nativitate d. MCCCXXXIII°. Ad mandatum dom. regis W. Pangerl, Urkb. von Goldenkron, Fon. r. Aust. XXXVII, p. 33. 2039) 1333, 21 Sept, Parmae. Joannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, statuit, ut nullus de Austria stratam versus Lauschans per Meneys cum rebus et mercibus suis sed per Brunnam transire debeat quoquomodo sub poena perditionis earum, mandatque, ut omnes Judaei Brunenses pro reparatione murorum et fossati civitatis quartam partem pecuniae, quam cives ipsi communi- tati ipsius imponerent forsitan, ipsis civibus Brvnnensibus debeant tempore quolibet, dum oportunum fuerit, assignare. Praeterea facit civibus Brunensibus gratiam, quod de araturis suis, quas propriis excolunt sumptibus, de quibus monasteriis et religiosis censum solvunt, nullam bernam siue steuram generalem inantea solvere teneantur, et quod versus Boemiam, quacumque strata voluerint et quae ipsis placuerit, cum rebus et mercibus suis absque impedimento transire et procedere libere debeant atque possint. — Dat. Parme in die b. Mathei Apost. et Ewang. a. d. MCCCXXXIII°. Ex orig. arch. eiusdem civ. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 355. — Böhmer, Reg. Imp. 199, n. 188. 2040) 1333, 21 Sept. Parmae. Johannes, Boemiae et Pol. rex ac Lucemburg. comes, Heinrico de Lypa propter ipsius servitia gratiam facit, "quod ciuitas sua Broda Theutunicalis omnibus et singulis juribus, quibus ciuitates regni nostri et nostre frete sunt hactenus, de cetero gaudeat et eciam po- ciatur nullis consuetudinibus in hac parte exceptis pariter et exclusis, mandantes, precipientes dictarum ciuitatum nostrarum judicibus et civibus nec non fidelibus vniuersis, quod cives predicti in prefata libertate, juribus et consuetudinibus atque gracia non debeant aliqualiter impediri. — Dat. Parme in die b. Mathei apost. et ewang. a. d. MCCCXXXIII°.1) E confirm. Mus. reg. Boh. — 1) Versio boh. in libro civ. Brodae Teutonic. ab a. 1416. h. d.: Dán v Řezně na den sv. Matěje apoštola a evangelisty 1. b. 1333.

Strana 793
et Moraviae. Annus 1333. 793 2041) 1333, 22 Sept. Parmae. Johannes, Boh. et Pol. rex ac Luc. com. confirmat donationem bonorum in Maiori Palcz, Slapanicz, Wirbiczan, Oczihow et Luburicz ab episcopo Johanne factam monasterio in Rudnicz. — Not. oc, „quod licet d. Johannes, Pragensis episcopus, in nostra et baronum regni nostri presencia constitutus dudum publice recognouerit, quod bona sua, videlicet in Maiori Palcz, in Slapanicz villas et in Wirbiczan quitquid habet, in Slanensi, et Oczihow ac Lubvricz villas in Sacensi prouinciis, cum agris cultis et incultis, pratis, pascuis, vineis, siluis, venacionibus, libertatibus et eius pertinenciis vniuersis ecclesie s. Marie in Lacu in ciuitate Pragensi sponte et libere contulerit et donauerit, volens predictam ecclesiam in monasterium et cenobium pro canonicis regularibus erigere ac fundare, supplicaueritque nobis, vt super hoc nostrum deberemus pium et beniuolum prebere assensum, cuius tam pio ac laudabili proposito nos tunc annuimus, donacionem ipsam de dictis bonis eidem ecclesie factam ratam et gratam habuimus et admisimus atque roborauimus, omne ius, si quod nobis in eisdem bonis competeret, in ecclesiam ipsam liberaliter transferentes. Tamen quia prefatus d. Johannes episcopus, princeps noster, nec ius patronatus ab hiis, qui nunc sunt patroni ecclesie s. Marie antedicte, nec aream pro habitacione canonicorum preparanda a ciuibus nostris Pragensibus valuit obtinere, ideo propositum suum quantum ad ecclesiam supradictam et donacionem sibi factam re integra reuocauit, donacionem ipsam de bonis predictis alteri loco, videlicet monasterio s. Marie in Rudnicz, quod ipse iam fundauit, ad locandum ibidem cano- nicos regulares, predictas villas in Maiori Palcz, Slapanicz et in Wirbiczan quitquid habet in Slanensi, item Oczihow et Lubvricz villas in Sacensi prouinciis eidem iam fundato mona- sterio liberaliter contulit et donauit omni iure, quo dicte ecclesie s. Marie donauerat et contu- lerat et quod sibi in eisdem bonis competebat, supplicans nostre maiestati, quatenus illam graciam, quam ecclesie s. Marie pro fiendo monasterio feceramus, suo prefato monasterio, quod ipse in Rudnicz, vt predicitur, iam fundauit, facere dignaremur, assensum nostrum videlicet eidem donacioni et collacioni prebendo et prestando. Nos igitur tam pio et laudabili proposito annuentes, proxime dictam donacionem de dictis bonis eidem iam fundato monasterio s. Marie factam in Rudnicz ratam et gratam habemus, ipsamque presentibus admittimus ac eciam roboramus, omne ius, si quod nobis, heredibus vel successoribus nostris in eisdem bonis competit vel competere posset quouis iure, in idem monasterium in Rudnicz voluntarie et liberaliter transferentes." — Dat. Parme a. d. MCCCXXXIII°, in crastino Mathei apost. ewang. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. cop. Mus. Boh. 2042) 1333, 26 Sept. In Scedlicz. Sororis Sophiae, abbatissae in Valle S. Mariae prope Brodam, recognitio super dele- gatione census ad idem monasterium facta a Conrado, sacerdote de Colonia. — Not. oc, "quod hon. vir d. Conradus, sacerdos de Colonia, anime sue salutem desiderans in futurum, compa- rauit et emit octauam partem in vna fabrica de Syttawia, quam nostro monasterio atque conuentui accedente ad hoc vener. in Christo patris ac d. d. Ortwini, abbatis Scedlicensis, nostri visitatoris, consensu et beneplacita voluntate talibus condicionibus perpetuo delegauit, 100

Strana 794
Emler, Regesta Bohemiae 794 videlicet quod, quidquid de predicta ipsius fabrice octaua parte proueniet, ad duo seruicia, vnum in festo s. Trinitatis de vna sexagena et secundum in festo b. Bern hardi similiter de vna sexagena peragendum deputauit, omni occasione postposita et remota; quidquid autem superfluum fuerit predictis duabus sexagenis, hoc pro sororum nostrarum vestibus ad cameram monasterii sine omni contradiccione debet assignari. Si vero predicta omnia et singula, quemadmodum dictum est, non seruaremus, ex tunc totus predicte partis octaue fructus mo- nasterio Scedlicensi cedere debet, secundum quod predictus d. Conradus fieri firmiter ordi- nauit.“ — Dat. in Scedlicz a. d. MCCCXXXIII°, VI kal. Octobris. Ex orig. c. r. bibl. Prag. 2043) 1333, 1 Oct. Pragae. Beneficiarii Pragenses attestantur, monasterio Ossecensi esse a rege Johanne privile- gium concessum, quod homines eiusdem monasterii ad judicia provincialia non debeant citari. — „Nos Zawissius de Vgest camerarius, Vlricus Phlugo judex, Stephanus notarius, ceterique beneficiarii Pragenses, recognoscimus oc, "quod vener. d. Conradus abbas et conventus mona- sterii in Ozzek a serenissimo domino, d. Johanne, Boemiae et Poloniae rege, privilegium impe- trarunt, quod homines eorum omnes et singuli ad nostrum vel ad aliud quodcunque provinciale judicium per quascunque sublimes humilesve personas citari non debent; quod privilegium de verbo ad verbum libro nostro provinciali est insertum. Attendentes igitur libertatem praedicto monasterio concessam, annuente justitia, de consilio nobilium terrae diffinivimus et pro jure invenimus, quod homines monasterii antedicti nullus hominum terrigena vel extra- neus, cujuscunque conditionis aut status existat, rei, delicti seu qualibet pro causa prae- sumat, debeat et possit ad nostrum vel ad quodcunque judicium provinciale citare. Si vero citati fuerint, coram nobis et judicio comparere et respondere non debent nec tenentur, sed nec eorum absentia juri et libertati ipsorum poterit poenaliter vel damnabiliter quomodolibet derogare et nocere, sed potius libertas monasterio concessa debet suo in robore permanere. Adjicientes nihilominus, quod si quis homo, vir aut mulier, quidquam quaestionis vel quaeri- moniae habet aut habuerit ullo umquam tempore contra homines monasterii saepedicti, hoc dumtaxat coram domino abbate jam dicti monasterii vel cui ipse duxerit committendum se- cundum regalis privilegii continentiam jure monasterii praedicti et quo homines ipsius sunt locati, et non jure terrae nec provinciali prosequi debet, cum secundum jus commune actor forum rei sequi quilibet teneatur. — In cuis rei testimonium praesentes literas conscribi et sigillo nostri beneficii Pragensis jussimus communiri.“ — Act. et dat. in Praga a. d. MCCCXXXIII°, in die b. Remigii papae et confessoris. E cod. dipl. Ossec. fol. 27. cop. Mus. Boh. 2044) 1333, 2 Oct. Luccae. Johann, könig vo Böhmen etc., belehnt den Guarzo de Guarzonibus de Piscia und dessen männliche nachkommen und in deren ermangelung die nachkommen seiner brüder mit dem ort und land Cerbaria in der dioces von Lucca. Böhmer, Reg. Imp. p. 199, n. 189.

Strana 795
et Moraviae. Annus 1333. 795 2045) 1333, 5 Oct. Luccae. Johann, könig von Böhmen etc. bestätigt dem ritter Francesco Castrocane degli Antel- minelli die von ihm achon früher erhaltene ernennung in vicarinm nostrum vicarie Corelie. Böhmer, Reg. Imp. p. 199, n. 190. 2046) 1333, 6 Oct. Ze Meran. Karl, des königes von Böhmen ältester sohn, verpflichtet sich bezüglich der für Margaretha, tochter Heinrichs von Kärnthen, bestimmten heimsteuer von 40.000 mark silbers. — Wir Chalr, des chuniges von Behaim elter sun, veriehen etc., daz wir von vnsers lieben heren vnd vater — hern Johans, chunik ze Behaim vnd ze Polan vnd grauen zu Lutzemburch, ge- scheftes wegen mit vollem gewalt, den er vns darüber gegeben hat, gegen dem hochgeporn fürsten, hern Heinrich, hertzogen ze Chernden und grauen ze Tyrol, vnserm lieben heren vnd vater, vnd seinen erben vmb die vierzich tausent mark silbers Prager gewicht — verpunden haben, —— im auf die nesten Liehtmesse, die schierst chumftich sint, an allev vordrung vnd irresal antwrten vnd geben sullen gen Regenspruch in die stat — — drithalp tausent mark silbers — — vnd in der selben weis auf die nesten Phinchsten darnach —— drithalb tausent march vnd von sand Michels tak — darnach — — vber ain jar —— fumf tausent march (u. s. w.). Darüber haben wir im —— ze sampt vns die purgen gesatzt — — Jaesken den chantzeler, probst ze Wisserad, Peter von Rosenberch, Thiem von Golditz, Wilhalm von Lantstain, Heinrich von der Leipen, vnd Otten von Bergav. — — (Laistung in die stadt ze Prag). Geben ze Meran a. d. MCCCXXXIII, die VIII post festum s. Michahelis. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 397. — Beiträge zur Gesch. und Stat. von Tirol und Vorarlberg VII, 220. — Huber, Die Reg. des Kaiserreichs unter Kaiser Karl IV, p. 3, n. 7. 2047) 1333, 6 Oct. Ze Meran. Derselbe verspricht bei seiner rückkehr gen Prag „Haiman Berchen von der Duben vnd Vlrichen den Phluch" dem herzog Heinrich von Kärnthon auch zu bürgen zu stellen. Dat. ut supra. Beiträge zur Gesch., Stat. oc von Tirol und Vorarlberg VII, p. 221. 2048) 1333, 6 Oct. Meran. Jesk, probst am Wyssehrad und kanzler von Böhmen, Peter von Rosenberg, Thymo von Coltitz, Wilhelm von Landstein, Heinrich von Lippa, Otto von Bergow verbürgen sich, gegen herzog Heinrich von Kärnthen wegen der teidung über die 40.000 mark, welche Carl, ältester sohn des königs von Böhmen, in vollmacht seines vaters abgeschlossen hat, dass alles darin versprochene geleistet werden solle. — Meran acht tag nach st. Michael 1333. Ex orig. arch. c. aul. Vienn. Chytil, Cod. dipl. Mor. VII, 872. Extr. 100*

Strana 796
796 Emler, Regesta Bohemiae 2049) 1333, 7 Oct. (Pragae.) „A. d. vt supra [MCCCXXXIII°] fer. V post diem b. Francisci proxima sigillate sunt hec littere: Primo Johlino Frenczlini et Polconi Jacobi pro censu X marcarum in villa Dechtarn. — Item Johanni Wolflini pro area vendita Nicolai Znoymer jure hereditario. — Item Nicolao Znoymer pro area empta jure hereditario. Item Paulo Hopfner pro tribus marcis census emptis super domum et aream. — Item Pesoldo de Egra pro II marcis census emptis super domum et aream. — Item Vlrico Payer pro LXIIII sexag. gr. sibi soluendis. — Item Wolflino gladiatori pro domo empta apud Seydlinum cultellarium.“ E lib. civ. Prag. ab an. 1310. arch. f. 33. 2050) 1333, 9 Oct. Brunae. Johannes dictus Paduanus, canon. Olomuc. Hynconis, episc. Olomuc. curiae officialis et in spiritualibus vicarius generalis, decidit litem inter Peregrinum, fratrem mon. Lucensis, plebanum de Prahowicz, et Fridericum abbatem totumque conventum monasterii Welegradensis super minutis decimis villae Wulkowicz. — Act. et dat. Brune in domo habitacionis nostre a. d. MCCCXXXIII°, VII° id. Oct., presentibus: Myncone, vicearchidiacono Brunensi, Bur- chardo regis et Laurencio de Dyedicz nostro notario. Ex orig. apud c. r. gub. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 356. 2051) 1333, 18 Oct. (S. d.). Conradus judex, Johannes Niger, Elyas, Conradus Clugel, Nicolaus Friczkonis, Jesco sartor, Nicolaus de Slina, Nicolaus Peterlini, Heynczlinus faber, Fridericus Niger, Albertus Stacho, Andreas Cuterin, Jesco carnifex, ceterique iurati Novae civitatis sub castro Pragensi recognoscunt, quod Jesco iun. carnifex, filius Woyczotkonis carnificis, concivis nostri, super maccello suo carnium et area maccelli eiusdem sito versus meridiem inter Vlrici maccellum et Jesconis fratris sui in nostra civitate 11/2 sexag. censualem coram nobis — — pro 15 sexag. — rite — vendidit d. Swatoslao, [plebano] ecclesiae s. Jacobi ap., sitae extra suburbium nostrae civitatis, possidendam hac conditione, quod d. Zwatoslaus in iuribus nostrae civitatis de 11/2 sexag. censuali respondere debebit. Quam 11/2 sexag. censualem Jesco et succedentes possessores in tribus terminis, videl. in festo Nativit. Christi 30 et in festo s. Spiritus 30 et in festo s. Michahelis 30 gross. de maccello et area, et si structura maccelli destrueretur, de ipsa area annis singulis d. Swatoslao dare debebunt. Expressum est etiam, quod in quo- cunque termino Jesco et succedentes 30 gross. den. prag. vel moneta destructa 1/2 sexag. censualem puri argenti d. Swatoslao non solverent, extunc d. Swatoslaus maccellum claudere et serare poterit tamdiu, quousque sibi census per Jesconem et succedentes persolutus fuerit. — Dat. a. d. MCCCXXXIII, XV kal. Nov. in die b. Lucae evg. Borový, Lib. erect. p. 89. Extr.

Strana 797
et Moraviae. Annus 1333. 797 2052) 1333, 19 Oct. Veronae. Johann, könig von Böhmen, schliesst während seines dreitägigen aufenthaltes in Ve- rona mit den herrn della Scala und Marsilio de Carraria einen waffenstillstand. Böhmer, Reg. Imp. p. 199, n. 191. 2053) 1333, 25 Oct. (S. 1.). Perchtoldus de Rughusen, judex in Egra, dissensione inter ipsum et monasterium in Waltsassen ratione homicidii, per praepositum et famulos monasterii propter captiuitatem officialis in Walchershof casualiter perpetrati amicabiliter decisa, sententias praescriptionis latas in fratres et famulos dicti monasterii revocat, ita ut nec dominus rex nec dominus Pflugo nec ipse judex in judicio Egrensi monasterio causam malignandi usurpare poterint. — Dat. feria secunda proxima ante festum Symonis et Jude apostolorum. Freyberg, Reg. Boica VII, 57. 2054) 1333, 29 Oct. In Thusnowicz. Bohuslaua abbatissa, Ida priorissa totusque conventus monasterii Tuschnowicensis ob necessitates et defectus, quibus cottidie opprimuntur, domum monasterii in civitate Brunnensi sub monte s. Petri Sworoni, ecclesiae Olomuc. praeposito, vendunt pro X marcis gr. prag. moravici ponderis et numeri. — Dat. et act. in monasterio b. Virginis Porte celi in Thusno- wicz a. d. MCCCXXXIII°, IV° kal. Nov. Ex orig. arch. cap. Olomuc. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 357. 2055) 1333, 29 Oct. (Pragae.) „A. d. vt supra [MCCCXXXIII°], fer. VI post diem ss. Symonis et Jude proxima sigillate sunt hec littere: Primo Katherine Gevnheri pro II marcis census perpetui pro anima fratris sui Jeklini Gevnher. — Item Vlrico, Jesconi Payer et Petro Opat pro CC et X sexag. orphanorum Fridlini Payer. — Item Hedwigi, relicte Rudlini Schram, pro duabus marcis census emptis super domum Wolflini Ruschkow. — Item Ditrico Pogner pro media area in Lacu. — Item Katherine pro media area in Lacu. — Item Lewblino notario pro I marca census empta super domum Hermanni Gelaub sutoris. — Item Jeklino Pyzwekil et Johlino Pybraner pro quodam muro inter ipsos facto. — Item Kerner institori et Nicolao de Luthomericz pro domo empta Petrusche Ortin.“ E libro civ. Prag. ab anno 1310 arch. f. 33 et 34. 2056) 1333, 3 Nov. Budissin. Hermannus praepositus, Fridericus decanus, fr. Wolfpertus, gardianus fr. ordinis Mi- norum, in Budissin, iudices a sede apost. delegati, in causa appellationis ratione ecclesiae in Noua Pilzna Johanni praeposito et Petro decano eccl. Wyssegradensis prope Pragam, Johanni ad s. Nicolaum et Francisco ad s. Mariam in Laeta curia in civitate Pragensi Maiori et .. in Antiqua Pilzna ecclesiarum rectoribus et — — fr. priori fr. ordinis Praedicatorum in Noua

Strana 798
798 Emler, Regesta Bohemiae Pilzna mandant, ut fr. Hertnidum in possessionem ecclesiae in Noua Pilzna inducant. — "Quia nobis facta fuit plena fides a parte appellante de diffinitiua sentencia lata contra fratrem Hert- nidum per reuerendos viros et dominos prepositum et scolasticum ecclesie Pragensis et de ap- pellacione interposita per partem eandem a dicta sentencia diffinitiua et de innouatis et attem- ptatis post dictam appellacionem, propter quod ad peticionem magistri Henrici, procuratoris religiosorum virorum commendatoris et fratrum domus Theutunice b. Marie Jerosolimitane et fratris Hertnidi ordinis eiusdem omnia et singula innouata et attemptata post eandem appella- cionem per quoscumque presentibus reuocamus et primo institucionem, qua dominus Zacharias fuit institutus per executores eius, vt dicitur, in ecclesia parrochiali opidi Noue Pilzne et amo- cionem fratris Hertnidi ab eadem restituentes eundem fratrem Hertnidum ad ipsam ecclesiam in Noua Pilzna, reintegrantes ipsum ad eam cum omnibus iuribus et pertinenciis suis et ad fructus perceptos et qui percipi poterant et ad litis expensas, quarum expensarum et quorum fructuum taxacionem nobis in posterum reseruamus. Item quia constitit nobis per sepedictos execu- tores reuerendo in Christo patri domino Johanni, Pragensi episcopo, post dictam appellacionem mandauisse, vt ciuibus ciuitatis in Noua Pilzna mandaret, vt sepe fatum Zachariam in rectorem eiusdem ecclesie reciperent et ipsum pro plebano legittimo haberent ac eidem per omnia vt vero plebano obedirent, item quia constitit nobis dominum Sebastianum procuratorem dicti Zacharie super hospitali in Pilzna, quod pertinet ad ecclesiam in Noua Pilzna, coram hono- rabili viro domino Boutha, officiali curie Pragensis, libellum oblatum in iudicio et alias pro- cessum appellacione coram nobis pendente, igitur omnia et singula premissa attemptata tenore presencium reuocamus. Acta sunt hec a. d. MCCCXXXIII, in crastino Omnium sanctorum presentibus — — magistro Arnoldo, canonico Misnensis, d. Henrico et d. Nicolao, officiali pre- positure ecclesie Budisinensis, canonicis ecclesie eiusdem, et religioso viro fratre Petro ordinis Minorum in Budisin dicto Papkeze et Theodorico, scriptore domini Hermanni, prepositi Budi- sinensis, et aliis quam pluribus fide dignis ad premissa specialiter vocatis et rogatis. Et quia nos propter loci distanciam nostram interlocutoriam antedictam per nos exequi non valemus, vobis et cuilibet vestrum in solidum committimus et mandamus, quatenus infra sex dies, quorum duos pro primo, alios duos pro secundo, et alios tercios pro tercio et peremptorio termino et canonica monicione eciam premissa vobis assignamus, a recepcione presencium pre- dictum fratrem Hertnidum in possessionem sepedicte ecclesie in Noua Pilzna aut procura- torem ipsius eius nomine per vos, alium vel alios mittatis et inducatis inductumque pro viribus defendatis, reuocantes et denunciantes omnes processus et sentencias excommunica- cionum in quascumque personas per honorabiles viros Dirslaum prepositum et Predborium scolasticum Pragensis ecclesie post sentenciam, vt dicitur, per eosdem latam et latos et spe- cialiter contra commendatorem et fratres, fratrem Hertnidum predictos et fratrem Ditlinum, plebanum sancti Benedicti in Praga, factos non valere, vbi et quando vobis videbitur expedire, ipsosque per nos fore reuocatos. Mandamus insuper vobis in virtute sancte obediencie et sub pena excommunicacionis, quam ex nunc in vos et quemlibet vestrum canonica premissa mo- nicione antedicta in hiis scriptis proferimus, si mandatum nostrum ymmo verius apostolicum supra et infra positum renueritis adinplere, quatenus dictis dominis Dirslao preposito et Pred-

Strana 799
et Moraviae. Annus 1333. 799 borio scolastico Pragensis ecclesie ac reuerendo in Christo patri domino Johanni, Pragensi episcopo, nec non honorabili viro domino Bouthe, officiali curie Pragensis, auctoritate nostra mandetis, ne in dicta causa appellacionis coram nobis vertente in preiudicium partis appel- lantis quicquam attemptent, sed pocius attemptata studeant reuocare, alias contra ipsos pro- cedemus, quantum de jure poterimus et debemus.“ — Datum Budissin in domo habitacionis honor. viri, d. Hermanni, prepositi Budissinensis predicti, a. d. quo supra, quarta feria pro- xima post festum Omnium sanctorum. Ex orig. arch. reg. Dresd. n. 2633. 2057) 1333, 6 Nov. Pragae. Hinco, episc. Olomuc. profitetur, se vidisse bullam Urbani papae, cui insertum esset diploma Ottacari II, regis Boh. et bulla Johannis papae XV, quas utraque instrumenta pe- tente Theoderico, abbate monasterii Brewnowiensis, per Miroslaum, notarium publicum, trans- sumi jussit. — Dat. Pragae VIII id. Nov. a. d. MCCCXXXIII. Dobner, Mon hist. Boh. IV, 295; VI, 58. — Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 360. — Ziegelbauer, Hist. mon. Brewnov. 261. 2058) 1333, 9 Nov. Avinione. Johannes papa XXII episcopos Pataviensem et Wratislawiensem ac abbatem Gradi- censem constituit conservatores et judices clericis saecularibus et regularibus dioecesis Prag. adversus fratres ordinis Praedicatorum, Minorum, Eremitarum et Carmelitarum et vice versa. — „Frequentes hactenus ymmo innumerose quodammodo de diuersis mundi partibus venera- bilium fratrum nostrorum episcoporum aliorumque superiorum prelatorum nec non dilectorum filiorum rectorum, curatorum et parochialium sacerdotum querele contra dilectos filios fratres Predicatorum et Minorum ordinum nostrum et apostolice sedis excitarunt auditum et clamosis insinuationibus excitare et fatigare non cessant, quod iidem fratres decretalem dudum editam a felicis recordationis Bonifacio papa VIII, predecessore nostro, que incipit: „Super cathe- dram“, ac deinde per pie memorie Clementem papam V, predecessorem nostrum, in Vien- nensi concilio innovatam temere observare non curant, sed ipsam transgredi non verentur in ejusdem sedis contemptum, animarum suarum periculum et eorundem conquerentium et eccle- siarum parochialium prejudicium et gravamen. Intelleximus quoque quod plerumque prefatis dictorum Predicatorum et Minorum, nec non Heremitarum s. Augustini et Carmelitarum ordinum fratribus, in cujus ordinis dictorum Heremitarum personis idem predecessor Bonifa- cius constitutionem predictam, in qua de ipsis Praedicatorum et Minorum cavetur ordinibus, per omnia voluerit postmodum integraliter et inconcusse servari, et ad quem dictorum Carme- litarum fratrum ordinem nos subsequentem constitutionem eandem, quoad omnia in ea contenta, duximus extendendum, a predictis episcopis, prelatis, rectoribus, curatis et sacerdotibus contra tenorem constitutionis predicte graves injurie atque molestie in diversis partibus in- feruntur. Nuper etiam pro parte dilectorum filiorum priorum, rectorum, curatorum et vica- riorum parochialium ac clericorum tam regularium quam secularium civitatis et diocesis Pra-

Strana 800
800 Emler, Regesta Bohemiae gensis nobis extitit intimatum, quod predicti eorundem Predicatorum, Minorum, Heremitarum et Carmelitarum ordinum fratres contra tenorem decretalis ejusdem multa eisdem et eorum singulis gravamina et injurias inferunt et jacturas. Quia igitur parum esset jura condere, nisi que eadem tueatur, existat, nos volentes de fratrum nostrorum consilio decretalem pre- dictam: Super cathedram integraliter observari, discretioni vestre per apostolica scripta man- damus, quatenus vos vel duo aut unus vestrum per vos vel alium sive alios, etiamsi sint extra loca, in quibus deputati estis, conservatores vel judices tam eisdem prioribus, recto- ribus, curatis, sacerdotibus, vicariis ac clero civitatum ac diocesium predictorum et eorum cuilibet adversus fratres predictos quam e converso eisdem fratribus adversus priores, rectores, curatos, sacerdotes, vicarios ac clerum prefatos et singulos eorundem efficacis defensionis presidio assistentes ac facientes decretalem predictam quoad omnia ejus capitula, prout jacent, firmiter observari, non permittatis contra tenorem ipsius per memoratos fratres dictorum ordinum eisdem prioribus, rectoribus, curatis, sacerdotibus, vicariis ac clero vel alicui seu aliquibus eorundem, nec etiam predictos priores, rectores, curatos, sacerdotes, vicarios ac clerum seu aliquem vel aliquos ipsorum eisdem fratribus gravamina aut injurias irrogari, facturi hinc inde de quibuscunque injuriis, molestationibus, gravaminibus et dampnis illatis hactenus et etiam in posterum inferendis eisdem contra tenorem constitutionis ejusdem, in illis videlicet, qui judicialem indaginem requirunt, summarie, simpliciter et de plano, sine strepitu et figura judicii, in aliis autem, prout ipsorum qualitas exegerit, justitie comple- mentum, molestatores et injuriatores hujusmodi nec non contradictores quoslibet et rebelles, quandocunque et quotiescunque expedierit, per censuram ecclesiasticam appellatione post- posita compescendo, non obstantibus quibuscunque exemptionibus specialibus vel generalibus tam fratribus et ordinibus predictis vel alicui seu aliquibus fratrum et ordinum eorundem quam praefatis prioribus, rectoribus, curatis, sacerdotibus, vicariis ac clero, seu ipsorum alicui seu aliquibus communiter vel divisim sub quacunque forma vel expressione verborum ad eadem sede concessis“ oc. — Dat. Avinione V id. Nov. pontif. a. XVIII°. Ex autogr. reg. in tab. Vatic. Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 357. 2059) 1333, 22 Nov. Avinione. Dyrzizlaus, praepositus Pragensis, et Petrus, decanus Wyssegradensis, compromittunt in Bawarum, abbatem de Brewnow, in causa super pecuniis receptis pro bonis quibusdam. — A. a nativ. dom. MCCCXXXIII, X kal. Decembris. Noverint oc, "quod cum coram ven. patre d. Bawaro, abbate monasterii Brewnowiensis, ordinis s. Benedicti, judice in causa appellationis subscripta a sede apostolica deputato, sedente pro tribunali in domo suae habitationis monasterii praenomitati, in praesentia mei notarii et testium subscriptorum dicta causa tractaretur inter honor. viros dominos Dyrsizlaum, praepositum Pragensis, partem apellantem ex parte una, et Petrum decanum Wissegradensis ecclesiarum partem appellatam, parte ex altera super bonis decanatus dictae ecclesiae, videlicet balneo in Podol et villis dictis Shibrzidowicz, Shietyeyowicz nec non curia in Rostil, quam Frenczlinus, civis Pragensis, tenet, et super ortis in Wyrshouicz et in Nossel in jus theutunicum locatis per dictum d. Dyrsizlaum, praepositum

Strana 801
et Moraviae. Annus 1333. 801 Pragensem, eo tempore, cum decanus dictae Wyssegradensis ecclesiae fuisset, et pecuniis exinde nomine arrarum seu juxta consuetudinem contractus praedicti receptis et per eum expensis, placuit utrique partium praedictarum in dictum dominum abbatem tamquam in arbitratorem, amicabilem compositorem et bonum virum, sponte in se suscipientem hoc arbi- trium, super praedictis compromittere taliter, quod reservata sibi praedicta jurisdictione dele- gata a data praesentium usque ad octavam Nativitatis domini proxime nunc venturam amica- biliter super praedictis partes supranominatas debeat concordare, plenam ei dantes potestatem arbitrandi et ordinandi causam praedictam poenisque omnibus, quas idem dictaverit, partes ligandi praedictas, quibus se voluntarie subjecerit quaelibet partium praedictarum, ita quod quaecunque ipsarum suae pronuntiationi seu ordinationi in causa praedicta effectualiter non paruerit, poenas incurreret in arbitrio exprimendas, ac promittentes pro se et successoribus suis eidem, solempni stipulatione hinc inde interveniente, stare et parere ac integraliter obe- dire et non contradicere in aliquo de jure vel de facto ratione aliqua sive causa omni ejus laudo, dicto, pronuntiationi seu diffinitioni, quod vel quam inter eas super praemissis vel occasione praedictorum emergentibus diffiniverit, pronuntiaverit seu arbitratus fuerit, cum scriptis vel sine scriptis, partibus praesentibus vel etiam absentibus, diebus feriatis vel non feriatis, sedendo, stando vel quocunque modo alio vel qualitercunque voluerit, omni juris solempnitate vel ordine praetermissis, omni juris beneficio et auxilio, pro se et suis succes- soribus, doli mali privilegio seu appellationis remedio et cuilibet alteri actioni, exceptioni, defensioni in hac parte renuntiantes, sponte et ex certa scientia, quod eis competit vel posset competere in hac parte a jure communi vel consuetudinario seu statuto contra ordinationem, pronuntiationem seu diffinitionem praedictas, quas eundem continget facere in praemissis." — Acta in praesentia Meynhardi custodis, Thobiae scolastici Wissegradensis ecclesiarum (sic), ac magistri Henrici Melcheri advocati, Johannis, perpetui vicarii de Chynow, testium. Ex orig. arch. cap. Wyssegr. cop. Mus. Boh. 2060) 1333, 23 Nov. In Alto castro. Wladislaus, dux Lancziciensis et Dobrinensis, ordinem domus Theutunicae de damnis sibi per eos illatis quittum reddit. — Not. oc, "quod cum per excellentissimos principes, dominos Karolum Hungarie et Johannem Boemie reges illustres, arbitratum et pronunciatum extiterit, terram Dobrinensem, per regem Boemie prefatum ac magistrum generalem Cruci- ferorum de domo Theutonica tempore gwerre, que inter ipsum regem Boemie ac magistrum generalem dicte domus Teuthonice ex vna parte et d. Wladislaum, quondam Polonie regem, ex altera gerebatur, super nos priscis temporibus hostiliter acquisitam debere magnifico prin- cipi d. Kasimiro, regi Polonie, per magistrum generalem Cruciferorum dicte domus seu ipsos Cruciferos restitui atque reddi, ipseque rex Polonie eandem terram, propter dileccionis sincere affectum, quo nobis racione consanguinitatis esse adstrictus dinoscitur, nobis velit et debeat ac nostris manibus viceversa reddere ac eciam assignare, prout in ipsius d. regis Polonie litteris super hoc confectis plenius continetur, nos prefati d. regis Boemie captare benivo- lenciam premissorum intuitu cupientes, ipsum, magistrum quoque generalem Cruciferorum 101

Strana 802
802 Emler, Regesta Bohemiae sepedicte domus Theutunice ordinemque suum de omnibus et singulis dampnis nobis per eos pridem illatis quittos reddimas penitus et sollutos, promittentes pro nobis et heredibus nostris firmiter et sincere, eos pretextu dictorum dampnorum nunquam impetere quocûnque jure per se vel alios, publice vel occulte." — Dat. in Alto Castro feria III post diem b. Elyzabeth proxima a. d. MCCCXXXIIII). Ex orig. arch. c. r. Vindob. cop. Mus. Boh. — 1) Fortasse a. d. MCCCXXXV°. 2061) 1333, 27 Nov. Misnae. Hermannus, praepositus eccl. Budissinensis, Fridericus eiusdem ecclesiae decanus, et fr. Wolfpertus, gardianus fr. Minorum in Budissin, Johanni papae XXII scribunt de causa appellationis ratione possessionis ecclesiae parrochialis in Noua Pilzna. — „Vestra scire dignetur sanctitas, quod, cum nos iuxta mandatum vestrum in causa appellacionis interposite a diffinitiua sentencia per commendatorem et fratres hospitalis b. Marie domus Theutunice in partibus Bohemie et Morauie patronos et Hertnidum de Oppauia, fratrem hospitalis eiusdem Pragensis et Olomuncensis dyocesium, contra dominum Zachariam, nunc regentem ecclesiam parrochialem in Noua Pilzna Pragensis dyocesis, conuocatis dictis partibus coram nobis pro- cederemus, pro parte dicti Zacharie plures excepciones fuerunt proposite contra rescriptum vestrum de falsa suggestione et suppressa veritate, ex quibus concludebatur, nos non posse nec debere procedere in dicta causa appellacionis virtute beneplaciti predicti eo, quod, vt dicebatur, ex ipso nulla nobis iurisdicio tribueretur racione dictarum excecpionum. E contra pro parte prefati commendatoris et fratrum predictorum fuit replicatum, quod non obstantibus dictis excepcionibus nos posse procedere in eadem causa appellacionis et ante omnia reuocare innouata et attemptata post dictam appellacionem eo, quod nobis constaret fuisse diffinitum, appellatum et attemptatum. Hiis et aliis multis propositis per easdem partes de expresso consensu parcium earundem ad interloquendum super premissis terminum prefiximus finalem, videlicet crastinum beatorum apostolorum Symonis et Jude. Quo termino veniente dicte partes coram nobis per suos procuratores admissos comparuerunt petentes, vt interloqui vellemus, secundum quod terminus requirebat. Nos de consilio sapientum interloquendo pronunciauimus, predictum rescriptum ad nos optentum valere et per ipsum nos posse et debere procedere in predicta causa appellacionis et ante omnia innouata et attemptata post eandem appella- cionem reuocare, non obstantibus excepcionibus predictis, condempnantes dictum Zachariam in expensis, quas dicti commendator et fratres fecerant occasione dictarum excepcionum, taxa- cionem earum nobis in posterum reseruando. A qua pronunciacione pro parte predicti Za- charie fuit, vt sequitur, appellatum: Cum appellacionis remedium jure testante in oppres- sorum sit subsidium adinuentum, ideo coram vobis honorabilibus viris et dominis Hermanno preposito, Friderico decano et fratre Wolfperto, gardiano fratrum ordinis Minorum in Budissin Misnensis dyocesis, qui vos dicitis esse judices a sede apostolica delegatos in causa appella- cionis dominorum Cruciferorum, commendatoris prouincialis ac fratrum de domo Theutonica per Boemiam et Morauiam et fratris Hertnidi de Opawia eiusdem ordinis ex vna et dominum Zachariam, plebanum in Noua Pilzna Pragensis dyocesis, ex altera parte vertente, ego Andreas,

Strana 803
et Moraviae. Annus 1333. 803 procurator substitutus ab honorabili viro domino Sebastiano, archidiacono Bolezlauiensi, pro- curatore principali dicti domini Zacharie nomine procuratorio propono, quod, cum coram vobis domine decane et fratre Petro gardiano, antecessore vestro domine gardiane, vobis domine preposite tunc absente, vt apparet in actis in causa dictorum dominorum Cruciferorum, commendatoris prouincialis ac fratrum de domo Thefu]tunica et fratris Hertnidi eiusdem ordinis et dicti domini Zacharie, plebani in Noua Pilzna, pro parte mea dicti honorabiles viri domini Sebastiani, principalis procuratoris, et memorati domini Zacharie contra rescriptum apostolicum, cuius virtute in causa inter dictos dominos cruciferos, fratrem Hertnidum et dominum Zacharia[m] vertente quedam excepciones legitime proposite fuissent per omnia in hec verba: Coram vobis honorabilibus viris et dominis, domino Friderico decano et fratre Petro, gardiano ordinis Minorum in Budisin, qui vos dicitis esse judices delegatos in causa appel- lacionis dominorum Cruciferorum, commendatoris prouincialis ac fratrum de domo Theutunica et fratris Hertnidi eiusdem ordinis ex vna et dominum Zachariam, plebanum in Noua Pilzna, ex altera parte vertente, ego Andreas procurator substitutus ab honorabili viro domino Se- bastiano, archidiacono Bolezlauiensi, procuratore principali dicti domini Zacharie, nomine procuratorio, saluis aliis manentibus protestacionibus superius per principalem procuratorem premissis, contra rescriptum apostolicum, cuius virtute in causa presenti vobis domini judices, vt supra, iurisdiccionem nitimini vsurpare, et cuius formam excipiendo propono et dico per ipsum nullam vobis fore iurisdiccionem penitus atributam tamquam per impetratum veritate tacita et falsitate expressa, ymmo, vt loquar verius, falsitate suggesta. Vnde eciam non im- merito potest contra partem allegari aduersam illud verbum juridicum: mendacem precatorem absque peccatis carere debere iuxta morem penitus inpetratis, ergo etc. Quod autem rescriptum talia comprehendat et quod in ipso talia taliter sint expressa tacita et suggesta racionibus iuridicis et omnino veridicis infra patebit, prout pars ad oculum infra aduersa videbit. Si enim ipsa pars nequaquam talia suggessisset, tacuisset et minime expressisset, pro parte philozophica recensita fuisset, expensas seruasset, laboribus pepercisset innocentesque minime fatigasset. Sed ut ei det vexacio intellectum, videat per sequencia, se nullum habere profectum. Audeat [sic] ergo sequencia cum intelligencia, que sunt euidencia, iuridica et veridica argumenta. In primis enim manifeste falsitatem suggessit, quia domino pape falsum in narracione facti ex- pressit ibi, dum dicitur in rescripto : parrochialis ecclesie in Noua Pilzna per fratres eiusdem ordinis solite gubernari, quod est primo falsum, quia illud dicitur per religiosos in casu pre- senti solitum gubernari, quo per ipsos vsque ad prescripcionem legittimam extitit gubernatum, quod per partem aduersam factum non est, ergo etc. Ad quod me ex nunc offero proba- turum meque per vos ad hoc probandum peto admitti. Et sic primo pars in impetracione falsum suggessit aduersa, si sic, ergo etc. Item falsum suggessit et veritatem suppressit, dum dicitur in rescripto: per mortem quondam Conradi fratris et rectoris ecclesie etc., quod est falsum, prout apparet ex actis et aliis prius coram aliis judicibus supra ipsa ecclesia agitatis, que coram vobis suo tempore ostendere sum paratus; si sic, ergo etc. Item et alio modo pars in facti narratione aduersa falsum suggessit ibi, dum ponitur in rescripto: pre- dictum Hertnidum instituit canonice in rectorem etc., quod est falsum omnino, prout est 101*

Strana 804
Emler, Regesta Bohemiae 804 alias iam dudum ostensum legittime et probatum, ymmo ad hoc me eciam coram vobis ex nunc offero probaturum meque ad hoc probandum per vos petens admitti. Item ex alia causa inualidum est rescriptum, quia et alio modo in ipso falsum suggessit, expresse ibi dum asse- ritur in eodem: in huiusmodi negocio procedentes ad instanciam domini Zacharie prefatos commendatorem, Hertnidum et fratres allegaturos causam racionabilem, si quam haberent, quare eidem Zacharie non esset etc. et sequitur post paululum: Coram se communiter citari fecissent etc., quod est manifeste falsum, prout sum per citacionem judicum et per acta priora probare paratus, et sic domino pape quid fuit suggestum, quam fuerat coram iudicibus et in iudicio agitatum. Si enim instrumento publico aliquid extra id, quod fuit actum, addatur seu aliquid apponatur, falsum, prout iura testantur, omnimode iudicatur, et si hoc in instru- mento censetur, quod est minus, ergo multo magis rescriptum papale in causa simili falsum censetur, quod magis auctoritate et vtilitate autenticum iudicatur, prout est per se videre; sed sic est in proposito, vt supra predixi; ergo etc. Item veritatem suppressit et falsitatem suggessit ibi, dum ponitur in rescripto ex parte dictorum commendatoris, Hertnidi et fratrum fuit coram iudicibus excipiendo propositum, quod olim vacante predicta ecclesia in Noua Pilzna per fratres dicti ordinis solita gubernari etc. et post paululum sequitur: qui erat in pacifica possessione uel quasi iuris presentandi etc. et sequitur post paululum: eundem fratrem Hertnidum personam ydoneam ad prefatam eeclesiam presentarunt. Ex hiis omnibus verbis antea et post positis manifeste claret, rescriptum falsum concludere euidenter. Si enim funda- menta originis in rescripto falsa probantur, falsa per consequens omnia persequencia iudicantur; quod enim hic fundamentum originis in facti narracione domino pape exposita viciosum reperiantur expresse, per superiora et inferiora colligitur manifeste, et sum coram vobis suo tempore probare paratus. In excepcionibus enim contra graciam domini Zacharie per ipsam partem propositis, quoad intellectum non amplius continetur, nisi quod ecclesiam vacare negabat, cum ad ipsam frater Hertnidus fuerit per dominum Pragensem episcopum confirmatus, et pauca post hoc ad propositum non faciencia, ad quod me ex nunc offero probaturum, me ad hoc per vos petens admitti. Item veritatem suppressit in eo, dum asse- ritur in rescripto, quod tantum fratrem Hertnidum ab ipsa ecclesia amouerunt etc. In eo veritas est in rescripto suppressa, quia non tantum fratrem Hertnidum etc. provt sum, vt supra, probare paratus. Item regulariter rescriptum non valet, in quo impetrans tacuit negocii processum factique seriem. Sed sic est in proposito etc. Quod autem sic sit in proposito, patet per superiora et inferiora, et sum de hoc in continenti docere paratus, ad hoc me per vos petens admitti. Cum enim super excepcionibus pluribus certis ac determinatis alle- gatum, processum, conclusum et sentenciatum fuisset et eciam appellatum, ipsa pars hiis omnibus vna excepta tacitis litteras impetrauit, ergo bene asseritur, quod de facti serie tacuit negociique processu; si sic, ergo ctc. Item ex alia causa non valet rescriptum, quia est impe- tratum negocio cause presentis legittime per judices competentes finito, ergo etc. Item quando in rescripto apostolico aliqua falsitas est expressa vel veritas est suppressa, que dominum papam ad concedendum inducit, tale rescriptum non valet et talis opposicio est contra re- scriptum ante omnia facienda secundum doctores, quia ipsa opposicio tam litteras siue re-

Strana 805
et Moraviae. Annus 1333. 805 scriptum quam iudicis iurisdiccionem elidit, et litteris elisis tota questio est elisa, et sic lites abreuiantur et parcitur laboribus et expensis. Sed sic est in proposito, ergo etc. Dicunt enim ecclesiam in Noua Pilzna fore per fratres ordinis solitam gubernari, quod est falsum, vt est supra pretactum. Si enim veritatem dixisse[n]t, litteras minime habuissent. Sed ista per eos domino pape sunt dicta, vt ipsis ad concedendum facilior redderetur; ergo etc. Item et ex alia causa multum valida, que est bene menti tenenda, rescriptum fortissime inpugnatur, ymmo et inualidum omnino censetur, quia est super alio inpetratum, quam fuerit appellatum; quod tamen, scilicet appellatum fuisse, nego omnino. Posito enim sed non concesso, quod appellatum dicatur, tunc a certa sentencia extitit appellatum; que sententia est prolata per iudices competentes super peticione domini Zacharie et super certis determinatis excepcionibus, propositis per partem aduersam coram iudicibus memoratis; quarum prima est: quia pars aduersa affirmabat ecclesiam non vacare; secunda quod regeretur a fratre Hertnido a reue- rendo in Christo patre et domino domino Johanne, Pragensi episcopo, confirmato ad eam; tercia, quod ipsa gubernaretur non per commendatorem et fratres sed per fratrem Hertnidum, qui fructus et redditus percipit ab eadem; quarta, quia dicebatur fuisse tacitum de litis pendencia et processu coram dicto Pragensi episcopo habita super ecclesia memorata. Et super hiis tantum sentenciatum extitit et conclusum, in appellacionis autem rescripto, si sic dici meretur, alia penitus sunt expressa et tacitum est de excepcionibus memoratis; dicitur enim in eo fore propositum excipiendo, quod vacante predicta ecclesia in Noua Pilzna per fratres dicti ordinis solita gubernari per mortem eiusdem Conradi, fratris domus et rectoris ecclesie in Noua Pilzna predictarum, prefati commendator et fratres, qui erant in pacifica possessione vel quasi iuris presentandi rectorem ad predictam ecclesiam, cum vacauit [sic], eundem Hertnidum personam ydoneam ad prefatam ecclesiam in Noua Pilzna eidem domino episcopo infra tempus legittimum canonice presentarunt; et post paululum sequitur: dictusque Hertnidus virtute presentacionis et institucionis huiusmodi predictam ecclesiam in Noua Pilzna aliquamdiu possederat et tunc eciam possidebat etc. vt in actis. De quibus omnibus sic in re- scripto contentis in excepcionibus penitus nulla [mencio] habetur, et sic per consequens super ipsis sentencia extitit nulla probata, nec eciam per consequens super ipsis extitit appellatum. Si enim tanta et talia, que sunt sapiencia, effectus diuersos per modum excepcionis vna cum aliis coram dictis judicibus opposita extitissent et eciam articulata vtique super eis a par- tibus allegatum et per audites [sic] conclusum et finaliter sicut et super aliis sentenciatum fuisset et pars a tota sentencia appellasset, quod factum non est, ergo etc. Ergo super alio inpetratum, quam fuerit appellatum, vt supra; ad quod me ex nunc offero probaturum ad hoc me per vos petens admitti. Item dicitur in reseripto, quod a sentencia fuerit appellatum, quod nego omnino; secundum hoc tamen, prout est per partem in rescripto narratum ad- uersam. Item posito sed non concesso, quod fuerit sentenciatum, eciam appellatum, adhuc dico rescriptum penitus non valere, quia causam appellacionis est infra annum minime pro- secuta et sic sentencia in rem transit iudicatam; ad quod me ex nunc, si hoc ius dictauerit, offero probaturum; et sic rata monet sentencia et per consequens causa est principalis sopita et appellacio est extincta. Tenent enim doctores has excepciones contra rescriptum ab inicio

Strana 806
806 Emler, Regesta Bohemiae ponendas, quia hec excepciones iudicis jurisdiccionem tangunt; et ideo tenent doctores ex- presse, iudices debere ante omnia decernere, an iurisdiccio sit ipsorum, asserentes hanc cogni- cionem exercicium iurisdiccionis debere precedere. Item posito sed non concesso, quod pre- dicta omnia non obstarent, adhuc dico, vobis nullam fore iurisdiccionem penitus atributam; cum enim auctore pretore nomine dicti domini Zacharie dicta ecclesia possessa fuisset, ipsa pars aduersa, que se dicit appellasse, proprie non deferens appellacioni manu armata cum suis complicibus ipsam ecclesiam inpugnauit, dictum Zachariam et alios ipsius nomine ab ipsa ecclesia amouere potencialiter nitebatur, ad quod me ex nunc offero probaturum ad hoc me per vos petens admitti. Jure enim cauetur, qui non defert proprie appellacioni etc. et alibi: si appellans aliquid illiciti sua pendente appellacione attemptarit, indignum se facit appellacionis beneficio et habetur appellacio pro deserta; et sic est in proposito, ergo etc. Item ad idem posito sed non concesso, quod appellauerit pars aduersa, adhuc dico vobis, nullam etc. vt supra, quia appellacione sua pendente aliud illicitum attemptauit, judicium vetitum adeundo ipsumque subeundo. Ipsa enim appellacione, vt predixi, pendente, ipsa pars regem nostrum est agressa, qui ad ipsius instanciam causam domino Misnensi episcopo audiendam commisit, qui episcopus parte mea minime consenciente de causa inquisiuit, vtrum esset bene iudicata vel ne, et hoc retulit domino regi predicto, cui eciam supplicauerat pars aduersa, vt partem meam eici ab ecclesia dicta mandaret. Rex vero audito de bono processu hoc tunc facere contradixit; quod soli, vt predixi, cum suis complicibus temere attemptarunt et adeundo vetitum iudicium appellacioni renunciarunt, si eciam appellassent, et causam non inmerito perdiderunt. Item post hoc sunt regem iterum aggressi, sibi cum instancia suppli- cantes, vt partem meam eici ab ecclesia dicta mandaret, qui rex propter talium preces poten- cium inportunas hoc fieri litteris suis mandauit certis super hoc executoribus secularibus depu- tatis, qui ad actum procedentes hoc facere effectualiter nitebantur; si sic, ergo etc. ad quod me ex nunc offero probaturum ad hoc me per vos petens admitti. Quare peto nomine quo supra pronunciari per vos virtute excepcionum memoratarum vobis nullam fore iurisdiccionem per rescriptum per partem aduersam ad vos impetratum penitus atributam ipsumque rescriptum nullius esse momenti racionibus allegatis partemque meam a vestra iurisdiccione remittentes ac partem aduersam priori stare iudicio decernentes, et ipsam michi partique mee in expensis legittimis condempnantes. Has excepciones alternatiue propono, saluis aliis suo loco et tem- pore proponendis, non astringens me ad probacionem omnium predictorum, sed tantum illorum, que pro intencione mea partisque mee sufficere videbuntur. Et quemadmodum me supra optuli ad probandum illas excepciones, que pro mea intencione sufficere videbuntur, ita me ex nunc offero ad ipsas probandas, ad hoc me per vos petens admitti, vos in meum ipsorumque dominorum Sebastiani et Zacharie preiudicium non modicum et grauamen quandam inter- locutoriam in scriptis protulistis in hec verba: Nos Hermannus, dei gracia prepositus ecclesie Budissinensis, Fridericus, eiusdem ecclesie decanus, et frater Wolfpertus, gardianus fratrum ordinis Minorum in Budissin, judices a sede apostolica delegati, in causa appellacionis inter- posite ex parte commendatoris et fratrum hospitalis beate Marie Theutunicorum in partibus Bohemie et Morauie et Hertnidi, fratris ordinis eiusdem, contra dominum Zachariam, nunc

Strana 807
et Moraviae. Annus 1333. 807 regentem ecclesiam parrochialem in Noua Pilzna, visis et examinatis ac intellectis, qui dicti per suos procuratores admissos coram nobis in iudicium deduxerunt, de consilio sapientum interloquendo pronunciamus rescriptum appellacionis predicte ad nos obtentum valere et nos per ipsum posse procedere. Item interloquendo pronunciamus, nos debere ante omnia inno- uata et attemptata post dictam appellacionem reuocare, non obstantibus excepcionibus partis appellate. Insuper eandem partem appellantem ad solucionem expensarum, quas pars appel- lans fecit propter dictas excepciones, condempnamus, quarum taxacionem nobis in posterum reseruamus. Lata est hec interlocutoria Budissin anno domini MCCCXXXIII°, in crastino apostolorum Symonis et Iude. Ex qua interlocutoria et non admissione excepcionum legitti- marum pro parte mea et dictorum dominorum Sebastiani et Zacharie propositarum, ad quas me probaturum in continenti optuli coram vobis, vt supra, et aliis grauaminibus michi et eis per vos ex ipsa interlocutoria vestra inlatis, ego me et dictos dominos Sebastianum et Za- chariam senciens indebite aggrauatos et timens verisimiliter me et ipsos per vos plus in po- sterum aggrauari, quare ab ipsa vestra interlocutoria et non admissione excepcionum et aliis grauaminibus, vt supra, et ab omnibus vestris processibus per vos vel quemlibet vestrum contra me atque memoratos dominos Sebastianum et Zachariam vel aliquem seu aliquos nobis adherentem vel adherentes seu adherere volentes factis vel in posterum faciendis in hiis scriptis ad sanctam sedem apostolicam nomine meo et nomine ipsorum prouoco et appello, appellans peto, iterum peto et peto instanter instancia instantissime simul vnoque contextu subiciens me et dictos dominos Sebastianum et Zachariam, causam meam ac ipsorum ipsamque ecclesiam memoratam in Noua Pilzna cum iuribus suis, statum meum ac ipsorum, res meas et eorum ac omnes michi ac eis adherentes seu adherere volentes proteccioni dicte sedis apostolice speciali.“ — Lecta et interposita est hec appellacio in presencia magistri Henrici pro- curatoris prouincialis et fratrum Cruciferorum predictorum Budissin in stupa [sic] domini prepositi memorati hora tercia anno domini MCCCXXXIII°, proximo die sabbati ante festum Omnium sanctorum presentibus testibus infrascriptis, videlicet fratribus Vlrico, custode Aurei montis, Johanne, tunc lectore in Zitauia, Nicolao de Sacco ordinis Minorum, Conrado cano- nico Budissinensi, Henrico, rectore scolarium ibidem, et magistro Arnoldo, juris perito de Misna, Theoderico, notario domini prepositi, memorati et aliis. — Dat. et act. Misne a. d. MCCCXXXIII°, sabbatto proximo ante diem b. Andree apostoli in presencia testium: do- mini Arnoldi, canonici ecclesie Misnensis, Hermanni et Alberti, vicariorum ecclesie pre- dicte, ac aliis. Ex orig. arch. reg. Dresd. n. 2634. 2062) 1333, 30 Nov. Coisnoy. Johann, könig von Böhmen etc. verbindet sich mit dem erzbischof von Cöln, dem bischof von Lüttich, den grafen von Flandern, Hennegau, Geldern, Jülich, Los, Eu, Namur u. s. w. gegen die anmassungen des herzogs Johann von Lothringen Brabant und Limburg. Böhmer, Reg. Imp. p. 200, n. 192.

Strana 808
808 Emler, Regesta Bohemiae 2063) 1333, 4 Dec. In Sythauia. Karolus, regis Boemiae primogenitus, capitulo Budissinensis ecclesiae emtionem lanei in villa Gneusitz cum pertinentiis confirmat. — Dat. in Sythauia quarto die mensis Decembris a. d. MCCCXXXIII°. Ex orig. arch. cap. Budissin. Köhler, Urk. des markgraf. Oberlausitz I, 301. — Huber, Die Reg. des Kaiserreichs unter Kaiser Karl IV, p. 3, n. 8. 2064) 1333, 6 Dec. Franchenfurt. Johann, könig von Böhmen etc., verbindet sich eidlich mit dem römischen kaiser Ludwig und dessen kindern, also dass er ihnen ewiglich wider männiglich beholfen sein und ihnen land und leute, die sie haben oder noch gewinnen, schirmen soll; dasselbe sollen umgekehrt der kaiser und dessen kinder gegen ihn thun. Auch verspricht er, dass er seinen eidam Heinrich, herzog von Baiern, wo es geschehe, dass derselbe nach seinem herrn dem römischen kaiser zum römischen könig gesetzt werde, dazu halten und weisen wolle, dass er den kindern des kaisers alles das vollführe, was er ihnen und dem kaiser selbst gelobt und darüber auch seine briefe gegeben habe, namentlich auch dass er von wort zu wort die taiding bestätige, welche der kaiser zwischen ihm und seinen kindern eierseits und zwischen seines bruders herzog Rudolfs kindern andrerseits gemacht hat. Böhmer, Reg. Imp. 200, n. 193. — Buchner, Gesch. von Baiern V, 449. 2065) 1333, 6 Dec. Franchenfurt. Johann, könig von Böhmen etc., verspricht, dass wenn die aussöhnung kaiser Lud- wigs mit dem pabste nicht zu stande kommen sollte, dass er dann dem kaiser und seinen erben wider den pabst beholfen sein und sie schirmen soll. — Veriehen, ob daz waer oder geschaehe, daz vnser geystlicher vater babst Johans vns der red vnd der täding auz gyenge vnd si gen vnserm lieben herren keyser Ludowigen von Rom niht stat wolt haben, als wir an in braht vnde geworben haben vnd vberein chomen sein, vnd niht vollendet wurden, so sullen wir vnserm vorgenanten herren keyser Ludowigen vnd seinen erben wider vnsern geystlichen vater babst Johans beholfen sein vnd schirmen mit leibes vnd mit guot. Waer auch, daz der selbe babst Johans oder swer babst nach im wurde, der vorgeschribenn täding gen vnserm egenanten herren keyser Ludowigen oder gen seinen rehten erben, er sei lebendig oder tot, niht stat wolt haben vnd die sache mit ichte anvieng, so sullen wir dem keyser vnd seinen erben beholfen sein vnd schirmen mit leib vnd mit guot umb die sache wider den obgenanten babst Johans oder wider seine nachkomen. — Der geben ist ze Franchenfurt an sand Nycolaus tag, da man zalt von Cristus geburt dreuzehenhundert iar dar nach in dem dritten vnd dreizzigistem iar. Weech, Kaiser Ludwig der Bayer und König Johann von Böhmen p. 119. 2066) 1333, 7 Dec. Francofordiae. Henricus, comes palatinus Rheni et dux Bawariae, Philippo, regi Franciae, regnum Arelatense obligare promittit, si in regem Romanum assumtus fuerit. — „Cum pro pace uni-

Strana 809
et Moraviae. Annus 1333. 809 versali ecclesie et regni ac imperii Romanorum, necnon bono tocius christianitatis, et speci- aliter ad promotionem et directionem felicem generalis passagii transmarini noviter indicti pro recuperatione et subsidio terre sancte tractatus extitit inter clarissimum d. nostrum, d. Ludovicum, qui se gerit pro imperatore Romano ex una parte, et plures ex principibus seu maiorem partem eorum, ad quos electio regis Romanorum spectare dignoscitur ex alia, mediante d. Johanne, rege Bohemie illustri, socero nostro carissimo, ut idem d. Ludovicus cedat omni iuri et statui imperii et regni Romanorum, et ut principes predicti et alii, ad quos pertinet, procedant ad novam electionem regis Romanorum, tanquam imperio et regno Romanorum vacante de iure et de facto, ad quod idem d. Ludovicus et maior pars ipsorum electorum iam suum prebuerunt assensum, volentes, ut nos ad statum huiusmodi assumamur, sicut per eorum patentes litteras super hoc editas nobis constat; — — pro maiori firmitate omnium premissorum rogamus et affectuose tenore presentium requirimus d. regem Bohemie illustrem, socerum nostrum carissimum, ut pro premissis per nos dicto dno. regi Fran- corum et eius successoribus regibus fideliter attendendis, observandis et adimplendis, fide- iussorem et plegium se pro nobis constituat et suas litteras patentes super hoc concedat prefato dno. Philippo, regi Francorum. — Datum Francobordie, die VII mensis Dec. a. d. MCCCXXXIII°. Böhmer, Acta Imp. 724. — Böhmer, Reg. Imp. 310. n. 358. 2067) 1333, 8 Dec. Franchenfurt. Johann, könig von Böhmen etc., gibt seinen willebrief zu dem vertrag, den kaiser Ludwig mit seinen neffen (zu Pavia am 4. Aug. 1329) wegen der churstimme und der länder- theilung eingegangen ist. Böhmer, Reg. Imp. 200, n. 195. — Fischer kl. Schriften II, 659. 2068) 1333, 8 Dec. Frankenvord. Jean, forestier de Daun, déclare qu'il devra racheter dans le terme de deux ans la maison de Groinbach qu'il a reçue en fief de Jean, roi de Bohême, et qu'il lui a promis d'engager. — Mercredi après la St. Nicolas. Frankenvord. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, 124. 2069) 1333, 8 Dec. (S. 1.). Johannes, rex Boh. oc, profitetur, se ab episcopo Leodiensi in feudum omnia bona accepisse, quae praedecessores sui, comites Lucemburgenses, ab ecclesia Leodiensi possi- debant. — Sabbato post festum b. Lucie. Publ. de la soc. pour la rech. des mon. hist. de Luxemb. XIX, 124. — Böhmer, Reg. Imp. 299, n. 408. 2070) 1333, 19 Dec. Rysenberch. Borse von Rysenburch und seine söhne verkaufen Kotheborn von Herstein das gut Kostomlat mit zugehör. — „Wir Borse von Rysenburch vnde vnse sune der alde Borse vnde 102

Strana 810
810 Emler, Regesta Bohemiae Slabke tun kunt oc, daz wir dem erbern manne Kothebore von Herstein, sinre huesvrowen vorn Ofken vnde sinen erben von guten willen vnde mit bedachten muete vnse hues czw Kostemlat vorkouft haben, recht vnd redelich mit alleme rechte, mit manschaft, mit guete, mit kyrchlene, mit gerichte, mit holcze, mit wassere, mit weyde, mit wysen, mit vorwerken mit me dorf czw Kostemlat, mit Helinczy, mit Luppolcz, mit Rosental, mit Meltner, mit alle- deme nucze, der da czw gehorit, daz her vnd sine erben en dem mache schullen, so sie aller nuczst mugen, ane daz gut czw Welwet, daz Henich vnde Nykel von Nyspeczow von vns haben, daz czw deme huese gehoret hat. Da vor so habe wir an den vorgenanten Kothebor vnse man Hayken vnd Mixen, sinen bruder, gewist mit deme guete czw me Schahen, daz sie daz von em vnde von sinen erben habe schullen mit alle deme rechte, also sy es vom vns gehabet haben, vnde lyhen dem dicke vorgenanten Kothebore, sinre vrowen vnde sinen erben daz vorbenante hues mit alle deme guete, daz dar czw bescriben ist vnde be- nant, vnde also vil holczes vf vnsem hohen walde vnde in vnsen gehegen, suo es offen ist, also her czw sime hues vnde czw sinem vorwerke darf, vnde alle cayt vf vnsen weldten vnd vf vnsem guete czu Rysenburch czw rechtem lene ewyclichen vnd erbeclichen von vns vnd von vnsen erben czw besiczene vnd czw behaldene, also bescheidenlich, daz her vnde sine erben vnse gesessene man sin schullen vnd vnser erben vffe deme huese vnd von dem guete, daz darczw gehorit, vnde daz daz hues vnse offen hues schol sin keyn allermenglich czw vnsen noten. Vnd ist ouch daz sychs also geburt, daz wir in vnsen krigen volk vffe daz hues legen, mit den schul wir di kost selber trage; vnd ab her des keynen Schaden nimt, der schol vnse sin vnd nicht sin ; lege abir wir nicht volk dahin, so schol her vns helfen mit deme huese mit sins selbes liebe vnd nach sinre macht. Nicht andirs dinstes ist her vns pflichtik. Wer aber, des got nicht en wolle, ab her Kothebor sturbe ane erben, so schol sin huesvrow vnd sine tochtere daz selbe recht an huese vnd an guete haben glicher wis, also her selber. Es schol ouch sin huesvrow vnd sine tochtere vns vnd vnsem erben des selben rechten pflegen, also her Hothebor selber.“ — Zeugen: vnse man Naczke von Lewin, Kresene von Ritkin vnd Heynich Czyrnag von Hugewicz, vnd di legen ire insigel czw geczugnisse alle an disen brief.“ — Der ist gegeben nach gotes geburt driczenhundirt jar in deme dri vnde drisigistem iare, an deme nehesten sunntage vor sente Thomas tage czw Rysenburch vffe deme hues. Ex orig. arch. c. r. aul. Vindob. 2071) 1333, 19 Dec. Rysenburch. Borse von Rysenburch und dessen söhne "der alte Borse und Slabeke versetzen Kotheborn von Herstein das gut Ledewicz. — Tun kunt, daz wir vnse ledig gut czv Ledewicz, swas wir des da haben, vor saczt habin "hern Kothebore von Herstein, sinre hus- vrowen vnde sinen erben vor czwey hundirt schock groser pregischer pfenninge, von Sente Marteins tage, der nehest kumet, vbir ein iar. Suenne wirs bin der czyt losen wollen, so schul wirs en ein halbes iar vor lasen wissen, so schol hers vns czw losene gebin. Were abir, daz wirs bin der czit nicht enlosten, so schol daz selbe gut in vor standen sin vnde

Strana 811
et Moraviae. Annus 1333. 811 schullen daz behalden vnde besiczen mit alle deme rechte, also sie Kostemlat vnde andir ir gut von vns vnde von vnsen erben haben; vnde sin husvrowe vor Ofka schol daz selbe recht vnde ire tochtere an deme guete haben also her Kothebor selber. Wir globen ouch, ab dem vorgenanten hern Kothebore, sinre vrowen oder sinen erben ymant anspreche mit len- rechte adir mit lantrechte daz selbe guet, daz wir vndt vnsere suene em daz entwerre schullen kein allermenlich; ab wir des nicht en teten, so schul wir em den Buchch antworten also lange, bes wirs em entwerren, vnde schullen alle dri in ryten czw der Myse vnd innr ligen also lange, also inlegerst recht (sic) recht ist, bes daz wirs em entwerren aller sache. Wir schullen ouch em die kirche czw deme Buchche die wile antworten zew eynem phande mit der stadt, mit gerichte vnde mit alle deme nucze, der daczw gehorit, also wirs gehabit haben." Die Siegel haben angehängt: Naczke von Lewin, Kresene von Rytkin vnde Henich Sczirnak von Hugewicz. — Der ist gegebn czw Rysenburch nach gotes geburt 1333, iare an dem sun- tage vor sente Tomas tage. Ex orig. arch. c. r. aul. Vienn. cop. Mus. Boh. 2072) 1333, 21 Dec. Zu Plawe. Heinrich der Altere voigt von Plauen, der Lange genannt, bestätigt dem deutschen Hause zu Plauen die halbe mark geldes, welche ihm die mutter desselben Katharina von Riesenburg geschenkt hat. — Gegeben zu Plawe, do man zalte von gotes geburte 1333 jar an sente Thomas tage des ap. Ex orig. arch. reg. Dresd. 2073) 1333, cc. 25 Dec. (S. 1.). Ludmilla, Conrades von Wytra wittwe, schenkt dem kloster „Marien sal in alden Brunne“, wo sie ihre wohnung und ihr begräbniss erwählt hat, "zu Prytteluk an dem neuwen berge drittehalben weingarten vnd einen walt, der heizzet der streitschach.“ — Zeugen: Johannes von der Lypen, Hartlib von Boscowicz zvdcamerer, Dyeterich von Sprahen, zvder, Pote von Wildenberch, Gerhart von der Cvnstat, Wocke von dem Holenstein vnd Wocke von Budeshewicz. — Das ist geshen zv weinachten in den heil. Tagen tusent dreihundert vnd vier vnd driezik jar. Ex orig. arch. march. Mor. VII, 25. 2074) 1333, 28 Dec. In Potscherad. Conradus abbas et conventus monasterii in Ozzek villam Potscherad jure theutunicali locant. — Not. oc, „quod maturitate consilii et conniuencia conuentus nostri accedentibus uillam nostram dictam Potscherad cum agris cultis et incultis, pratis, pascuis ceterisque ad eandem pertinentibus decem et nouem cum dimidio laneos, quemlibet laneum sexaginta qua- tuor mensuras seminarias continentem, incolis dicte uille iure theutunicali locauimus hac sub forma, uidelicet quod quilibet possessor laniorum (sic) predictorum de uno quoque laneo qua- tuor sexagenas grossorum denariorum porrectorias, quas uulgariter anleit dicimus, nobis dedit

Strana 812
812 certis terminis et statutis. Verum amplius de quolibet laneo quadraginta grossos pragensis monete duobus in terminis, uidelicet in festo s. Georii viginti grossos et in festo s. Galli XX grossos eiusdem monete census annui annis singulis soluent, nec non quatuor mensuras annone, vnam tritici, vnam frumenti, vnam ordei, vnam auene, quam annonam propria uectura ad monasterium deducent in festo s. Galli, additis IIII mensuris tercie partis. Et in eodem festo de vnoquoque laneo vnum pullum et triginta oua monasterio soluere tenebuntur. Seruicia uero actenus consueta in duabus araturis cum dimidia in VIII messoribus, in exaccionibus, in bernis ac alia iura et minuta ab eisdem dicte uille incolis monasterio et curie exhibita in omnem euentum debent perpetuo inuiolabiliter exhiberi, excepto dumtaxat isto solo anno, quem ipsis indulsimus, ipsos ab exaccionibus et berna, si cum ipsis bernariis pactauerimus, subportantes. Ceterum propugnaculum iudici incole dicte uille, quem nos pro placito nostro ex nunc et ex tunc statuerimus, custodiendum et muniendum committimus et eidem iudice medium laneum liberum pro custodia propugnaculi deputamus. In cuius medii lanei liberi recompensam de quolibet laneo vnus grossus, superaddendo censui predicto in festo s. Galli a quolibet tenente laneum, monasterio censualiter [est] persoluendus, addicientes nichilominus, quod si ipsius propugnaculi necessitatem habuerimus quocumque casu accidente aut non acci- dente, nobis resignare rustici cum iudice propugnaculum cum areis ad ipsum spectantibus tene- buntur contradiccione qualibet non obstante." — Act. et dat. in Potscherad a. d. MCCCXXXIII, V kal. Januarii. E cod. dipl. mon. Osec. membr. saec. XIV, fol. 48 p. v. Emler, Regesta Bohemiae 2075) (Cc. 1333.) Jesco de Crzysans unacum matre sua domina Margaretha ac fratribus suis assignat sorori suae Katherinae, moniali ad s. Claram in Znoyma pro XX marcis a patre suo Wznata de Skuhrow legatis II marcas census annui in villa Podole. (S. d.) Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 345. 2076) (Cc. 1333.) Wznata de Lomnicz donationem bonorum monasterio s. Annae Brunae a matre sua Katherina praetextu fundationis monasterii praedicti factam ratam habet, promittitque de villa Vrsechaw a matre sua accepta anno primo post eius decessum nullum censum recipere nec aliquas exactiones extorquere, sed omnes proventus de praedicta villa monasterio s. Annae assignare. Similiter promittit Jenczo, filius quondam juvenis Tazzonis de Lomnicz, se a XX laneis et XIII curticulis in Schutwaricz ab auia sua post decessum donatis primo anno post eius obitum non velle censum recipere, sed totum censum et proventus eiusdem anni domi- nabus dicti claustri praesentare. (S. 1.) Ex orig. arch. c. r. gubern. Brunae Chytil, Cod. dipl. Mor. VI, 343.

Strana 813
INDEX PERSONARUM ET LOCORUM. A. Aachen, Achen, Aix, Aquae, Aquisgranum, civit. Germ. (1314) 78, 85. (1317) 155. (1332) 749, 760, 764. — praepositus Henricus de Spanheim (1325) 438. Abraham, Habraham de Sychlicz (1322) 326. — Fi- lius eius Harandus. Aczo de Vicecomitibus, v. Azzo. Adalbertus S. (1328) 585, 580. — S. Adalberti sepulchrum in eccl. Prag. (1325) 439. — Cf. etiam Albertus. Adam de Cholina (1316) 133. — de Cunicz, Chonicz, Chuniez, v. Konice. — prior monast. S. Crucis Pragae (1330) 673. — de Pernstein, v. Pernstein. — de Pulcra vel Pulchra Silva, de Schonewalde vel Schonnwalde, v. Schónwald. Adlary, Adlar, Plichta de — (1318) 187. (1320) 270. Adliéka, Adliezca, habitatrix in Strakonicz (1332) 740. Adolfus, Adolphus, Romanor. rex (mem. 1313) 70. — mag. civium civit. Pontensis (1311) 5, 6. — iudex in Ponte (1312) 27. — — comes de Monte, Berg, v. Berg. — comes de Holstein, v. Holstein. — filius Mechtildis, ducissae Bavariae (1322) 320. — Paternoster, iuratus Pontensis (1325) 454. (1327) 515. — presbyter, perpetuus vicarius in Zytomirz (1328) 555. — de Mark episc. Leodiensis (1332) 738, 742. — Scahelek, magister iuratorum in Monte Kuthnensi (1382) 759. Adrianopolensis, Andrianopolensis, episc. Aegidius (1319) 203. (1321) 301. Adrianopoletanus archiepisc. Ramundus, Raymundus (1313) 69. (1319) 202. Aegidius, Egidius, Adrianopolen. episc. (1319) 203. (1321) 301. — Egidius, canon. Luthomeric. (1319) 292. — Aegidii S. eccl. Pragae, v. Praga. Agimont, Aigimont, Johanna de — (1320) 265. Agnes, uxor Witkonis de Swabeniez (1311) 7. — relicta Peregrini Pussonis, civis Prag. (1312) 29. — uxor Wenceslai de Lichtenburg (1314) 90. — uxor Zdenkonis recte Ozenkonis de Lichtenburg (1314) 90. — de Borow, monialis in Pohled (1314) 91. — soror Ulrici de Nova Domo (1319) 221. Agnes, abbatissa monast. in Osla. (1322) 320. — soror Gertrudis, uxoris Chonradi de Moschwicz (1324) 386. — uxor Wilhelmi de Akers (1324) 394. — nata quondam Johannis de Wartemberg, uxor Ot- tonis de Bergow filia Johannis de Wartenberg (1325) 444. — nata Wenceslai, regis Boh. et Elisabeth uxoris eius, uxor Heinrici, ducis Silesiae et domini in Jauer et Furstenberg, ducissa Poloniae (1325) 444. (1330) 651. (1333) 786. — abbatissa Portae Coeli in Tuschnowicz (1328) 582. — serva Perchtae, uxoris Hynaczkonis de Husscha (1329) 626. — de Meidenburk, relicta Hinconis de Duba (1330) 634. — uxor Nicolai de Neueshouen, civis Prag. (1330) 638. — priorissa monast. in Osla (1831) 685. — relicta Zcesmae de Jeuspicz (1331) 725. — filia Chunradi, civis Prag. monialis monasterii Vallis S. Mariae (1332) 735, 736. — filia Andreae, civis Prag. (1332) 760. — Fridlinissa, habitatrix Prag. (1332) 760. — de Blanchenheim oc, v. Blankenheim. — de Schawenberch, v. Schaunberg. Ahna (non Ahua), monachus monast. Portae Aposto- lorum (1323) 336. — possessor villae Wolaschicz (1333) 771, 777. — dictus de Myrzlitz (1333) 771, 773, 777. Ahorn, v. Záhorkov. Achalm, castrum Germaniae (1330) 642. Aehat, villa Hungariae (1327) 496. Achen, v. Aachen. Aigemont, Johanna de — v. Agimont. Airency (1327) 534. Akers, Wilhelmus de — (1324) 394. — Uxor eius Agnes. Alamannia, Alamania, Almania (1326) 477. (1330) 667. Alansart, Alonsart, villa comitis de Chiny (1313) 70. Alba Ecclesia, v. Nezamyslice. — — v. Holejé, Weisskirchen. Alba, Albensis episc. Andreas (1322) 831. — Alb. archidiac. Johannes (1322) 331. — Bulgarensis, Albebulgarensis episc. Martinus fr. ordinis Minorum (1320) 237. (1323) 336. — Albensis praepositus Andreas (1327) 497. Albea, v. Labe. 103 

Strana 814
814 Albendorf, Alberndorf, v. Bélá. Albénice, Albyeniez, Sbraslaus de — (1327) 487. Albenreut, Albenreut Antiquum, Alt-Albenreut, villa Boh. (1317) 151. Alber, Albera, Albero, Alberus, Albertus, Al- brecht, Albertus, Roman. rex, mem. (1311) 18, 19. (1312) 42. (1320) 242. (1330) 651. — Albertus, iudex Oppaviensis (1311) 10. — Albertus, civis Egrensis (1311) 12. — Albertus Alberti, civis Prag., iuratus Prag. (1311) 16, 20. (1314) 73, 74, 94, 96, 97. (1315) 109. 120. (1316) 137, 141, 147. - Albertus Stucho, Stuck, Stucko, Stuk, Stukho, Stuko, civis civit. Prag., iuratus civitatis Prag. (1811) 20. (1312) 48. (1313) 61, 71— 75. (1314) 76, 80, 84, (1316) 120. (1320) 241, 254. (1321) 306. (1322) 308. (1323) 344. (1327) 517. (1328) 569. (1329) 595, 596. (1333) 782, 783. — Uxor eius Margaretha. — Albertus, landgravius Thuringiae (1312) 24, 28, 40. — Filius eius Fridericus. — de Mezipotoczie (1312) 27. — Albero de Kunring (1312) 41. de Habran (1313) 56. — Albertus, frater hospit. S. Johannis Jeros. Pragae (1318) 58. — — institor, iuratus Prag. (1318) 61, 71. 80, 84. (1816) 137. Sleycherii, civis Prag. (1311— 1313) 74. Albertus cuprifaber (1314) 96. Albertus, filiolus Bernhardi de Cinburch (1316) 117. Albera, domic. Bawari de Bawarow (1316) 119. Albertus Lacheri, iuratus Curimensis (1316) 131. — notarius camerae per Boemiam (1316) 136. — — vicarius in Piesca (1316) 138. — _— de Valkenauwe Albrecht der Nothafte von Val- kenowe (1317) 150. (1323) 367. — Frater eius Engel- hart. — — de Kunegeswart (1317) 150. — Alber, Alberus, Albertus de Lisnik vel burggravius de Lisnik vel de Lyzenic (1317) 164. (1319) 219. (1321) 282. — Albertus, dux Austriae oc. (1317) 104. (1323) 355, 386. (1324) 372. (1330) 639, 644, 655, 669, 670, 671. (1331) 708. (1332) 735, 744, 745, 761—763. (1333) 116. — Neptis eius Klisabeth, sponsa Johannis, regis Boh. filia Friderici, Roman. regis, v. Elisabeth. — filius Alberti de Duba, praepositus Luthomeric. (1318) 175, 176. (1319) 206, 223. — — de Churim vel Churym, civis et iuratus Maioris civit. Prag. (1318) 184. (1322) 308, 316. (1323) 344. — et Albertus minor de Lubessicz (1319) 206. Albrecht z Rise (1320) 243. — Waceingeri vel Waezinger oc, civis Maioris civit. Prag. (1320) 959. (1332) 739. — de Stedelins (1320) 265. — — de Podyeus (1320) 270. — Albrecht von Lutitz (1320) 270. — — scriptor, incola Maioris civit. Prag. (1320) 271. — Albrecht Tureyer, civis Tustensis (1321) 304. — Albertus de Rzyssuti (1321) 304. — — de Gorlitz, iuratus Belinensis (1322) 309. — — de Brodlins (1323) 339. — — altarista B. Johannis Evang. in eccl. Wyssegrad. (1325) 445, 446. — — possessor domus Pragae (1326) 469. (1314) 76, LILII Emler, Regesta Boemiae. Alber, Albera, Albero, Alberus, Albertus, Al- brecht, natus quondam Wolflini, subcamerarii regni Boh. provis. apostol. canon. s. Aegidii Prag. et po- stea eccl. Prag. (1327) 541. (1329) 628. — — matus quondam Ekhardi dicti Nothaft (1327) 543. Cfr. Albertus de Valkenauwe. Albrecht von Vellenberch (1327) 544. von Forst (1327) 544. — custos monast. Aulae Regiae (cc. 1330) 628. (1333) 789. — Hofwart (1330) 641. — frater Spitatae de Busow (1330) 641. — guardianus fr. Minorum S. Jacobi Prag. (1330) 655. — de Neidbergk, Neidberck (1331) 688. — civis Prag. (1332) 728. — plebanus de Gretzen (1332) 733. — plebanus de Svonberch (1332) 733. — braseator, incola Prag. (1332) 742. Albrecht, episc. Patav. (1332) 745. Albertus de Kuthna, civis Prag. (1382) 754. (mem. 1333) 791. — vel Albertinus della Scala (1332) 757. (1333) 773, 774. — juratus Montis Kuthnensis (1332) 759. — Stacho, iuratus Novae civit. sub eastro Prag. (1333) 796. — — vicarius eccl. Misnensis (1333) 807. — — de Boraw, v. Borová. — Albera, Albero, Albertus de Dobew vel Doben, v. Dobev. — Albertus de Duba, Alber von der Dube, v. Dubá. — — de Valkenauwe, Albrecht de Valkenowe, v. Falknov, Falkenau, Nothaft. — Albertus de Fridlant, v. Friedland. — Alber von Harach, v. Harrach. — Albrecht von Hertenberg, v. Hàrtenberg. —- Albertus de Hohenloh, v. Hohenlohe. -- — de Chlumezan, v. Chluméany. — — de Kryr, v. Kryry. — — de Sdenicz, v. Ostroh. — — de Seberg, Seberch, v. Seeberg. — — cfr. etiam Adalbertus. Albersperg, Albsperg, villa in comitatu Lucemburg. (1321) 293. Albertinus, v. Albertus della Scala. Albertsdorf, v. Olbersdorf. Albia, v. Labe. Albrecht, v. Albertus. Albrechtice, Albrechticz, villa Boh. (1316) 135. Albsperg, villa in com, Lucemburg., v. Albersperg. Albus Johannes, v. Johannes. — Nicolaus, v. Nicolaus. Albyenicz, v. Alběnice. Aldenbruche in comitatu Lucemburg. (1327) 543. Aldrieus, episc. Bellicensis (1319) 203. Alexander papa IV memor. (1318) 177. (1322) 310. (1324) 391. Alexius, Allexius, filius quondam Wolframi civis Prag., Allexius Wollrames (1317) 147. (1324) 376. — Fratres eius: Meinhardus, Bohuslaus, Frenczlinus, Nicolaus, Johannes. — Allexius, presbyter et custos sepulchri S. Wenceslai in eccl. Prag. (1330) 672. Alfardus, Alphardus de Deyax, Dyax v. Dyjakovice. Perr 111 0111 

Strana 815
Index personarum et locorum. Alhardus, civis Prag. (1314) 96. (1317) 167. (1318) 197. (1319) 232. (1321) 306. — Gener eius Wern- herus. Alis, vidua Johannis Belpetit d Yvoix (1323) 332. Allexius, v. Alexius. Almania, v. Alamannia. Almsdorf, Ditricus de — (1323) 332. — Patruelis eius Jenthinus de Almsdorf. Aloisius, cfr. Loysius. Alphardus, v. Alfardus. Alramus, procurator curiae Wilhelmi de Strakonicz (1320) 238. — dominus (1321) 298. — plebanus in Schoenawe (1332) 733. Alsatia, Elsazz (1312) 38. Alscolanensis episcopus Donatus (1326) 474. (1327) 508. AISik, Alschico de Dokwan (1325) 414. — Alsico, fllius Alberti de Krir, v. Kryry. — Alssyco de Gruspan, v. Hrušovany. Altdorf, villa Constantinensis dioec. ubi monast. San- guinis Christi in Vingart (1323) 365. Altenburg, civit. Germaniae (1311) 4. (1322) 323, 328. (1330) 655. Altum Castrum, v. Vy&ehrad. Altum Vadum, Altumvadum, v. Vy&&í Brod. Altus Lapis, v. Vy&ehrad. Aluáa, Aluscha, uxor Peschilini, filii Gebhardi, incolae Montis Kutnensis (1332) 759. Alvernia, Petrus de — nuntius sedis apostol. (1327) 512. (1329) 604. Amberg, civit. Germaniae (1820) 235. Ambergau, districtus Germ. (1330) 643. Amiens (1332) 727. Amisron (1328) 589. Ammolf Chunrat (1331) 705. Anagnia, civitas Italiae (1318) 177. Anasus, Anazus, (Ens), Otto de — v. Otto. Ancona, Anchona, Anchonitani marchiones: Rinaldus, Ohizo et Nicolaus (1331) 713. Andenai, Andenay, Andevan, Oberanven, villa in comit. Lucemburg. curia Andevanensis (1316) 138. — Fo- restaria in — (1328) 564. Andreas, rex Hung. (mem. 1315) 111. — brasiator in Bidschovia (1311) 21. — vicarius eccl. Olomuc. (1313) 69. — gener Johannis de Gallis (1314) 97. — gener Gilkonis, civis Prag. (1314) 97. — filius Immerami, iudex in Sygliz (1315) 112. — vicarius in Piesca (1316) 138. — iudex de Netholicz (1317) 159. — de Junged, burggravius in Cubito (1318) 170. — quondam praepositus monast. Dogzanensis (1320) 265. — prior de Dalesicz ord. S. Augustini (1321) 304. — civis de Holeschow (1322) 314. — Albensis episc. (1322) 381. — prior monast. S. Thomae Pragae (1323) 336, 340. — Antibarensis episc. (1223) 366. — Pragensis civis (1325) 413. — fr. ord. S. Augustini, nuntius ad curiam Romanam destinatus (1325) 433. — episc. Scardensis (1326) 474. — de Luthochleb, monachus mon. Zderaz. (1326) 476. — Albensis praepositus (1327) 497. 815 Andreas, Claricii, iuratus Montis Kutnensis (1327) 548. — de Welemissel (1327) 549. — cellerarius monast. in Wylemow (1829) 594. — iuris peritus de Praga (1329) 625. (1330) 672. — archidiaconus Olomuc. (1330) 641. -— de Cethecowicz (1330) 641. — diaconus et clericus eccl. S. Aegidii Prag. (1330) 678. — salinarius, civis Prag. (1332) 760. — Filia eius Agnes. — frater Budconis, habitatoris Prag. (1333) 769. — Goldner, iuratus Maioris civit. Prag. (1314) 96. (1333) 777, 779. — Gilconis, incola Prag. (1333) 788. — Cuterin, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1333) 796. — procurator Zachariae, plebani in Nova Pilzna (1333) 802, 803. Andrianopolensis (fortasse Adrianopolensis) episc. Aegidius (1319) 203. Andwerpe, v. Antverpia. Anffen, Johannes efter de — (1328) 564. S. Angeli Mons, dominus eius Karolus, rex Hun- gariae, v. Karolus, rex Hungariae. Angelus, canon. Prag. pater Petri, episc. Olomuc. (mem. 1312) 36. — Sulcitanensis episc. (1326) 462. Angerhaim, G. von — (1327) 544. Anchona, v. Ancona. Aniel Rudger (1312) 28. Anka, Anca, relicta Bludonis de Thyczin, v. Ti&tín. Anna S. brachium eius (1327) 537. — — altare in eccl. Prag. (1333) 782. — — monast. Pragae sororum ordinis Praedicatorum, v. Praga. — — monast. Brunae, v. Brno. — ducissa Karinthiae, uxor Heinrici ducis Kar. mem. (1320) 285, 267. (1324) 391. (1327) 545. — filia regis Boh. Johannis (1326) 475. (1327) 496, 497, 533. (1332) 750. — priorissa monast. Dogsanensis (1328) 580. — filia Hanconis Tyrwardi, civis Olomuc. (1329) 595. — uxor Eberhardi de Walse (1330) 632. Annenberg, H. von — (1326) 544. Antelminelli, Francesco Castrocane degli — (1333) 195. Amnthoniensis ordo (1331) 712. Anthonius, v. Antonius. Antibarensis, v. Antivari. Antiochia, Antiochenus patriarcha Ysuardus (1319) 202. Antiqua Bruna vel Brunna, v. Brno. Antivari, Antibarensis archiepisc. Andreas (1323) 366. Antonius S., S. A. capella in curia episcopali Pragae (1327) 542. — notarius publieus (1313) 53. — fegorbicensis episcopus (1313) 69. — Anthonius incola Prsg. conductor ungelti de braseis 'civit. Prag. (1316) 142. (1317—1328) 167. (1318) 197. — proconsul civit. Luthomeric. (1319) 223, 224. Antverpia, Andwerpe, Antwerpen civit. Brabantiae (1314) 85, 86, 91, 95. Apecco, judex in Curia (1313) 56. Apetz Choler, iuratus Chuttensis (1332) 730. Apole, Henricus de — dictus Zakrazii (1322) 307. Apollonius, provis. apost. canon. Wissegrad. (1324) 311. 103* 

Strana 816
816 Aquileia, Aquilegia, Bonaiutus de Casentino, canon, Aquil. Mem. (1313) 67. (1817) 144, 153. (1320) 256. — Aquilegiensis ecclesia, advocatus eius Heinricus, dux Karinthiae (1324) 382, 388, 390. Aquisgranum, v. Aachen. Aragonia, regnum (1312) 34. Arangas, civitas reginalis Hungariae (1327) 496. Arberg, Arberch, Ch. von — (1327) 544. Arbuch, Rudolf von — (1330) 640. Arclebus, canon. Prag. (mem. 1333) 784. Ardek, v. Hardegg. Ardenne (1333) 791. Arecium, Arezzo, v. Arretium. Arelate, Arelatense regnum (1333) 808, 809. Areminium, v. Ariminium. Argentina, v. Strassburg. Argolicensis episc. Nicolaus (1819) 203. Archangelus $- Ariminennsis dioec. (1316) 139. Ariminum, Ariminiensis dioec. (1316) 139. — Areminium, Gotius de — canon. Ravennatensis (1330) 638. Arlon, Arluna, Arlunum castrum et civit. in comitia Lucemburg. (1314) 84, 86. (1317) 157. (1327) 534. (1328) 561, 564. (1332) 748, 749. —. marchia (1314) 87. (1320) 238. — praepositura in — (1332) 748. — praepositus Arnoldus, v. Arnoldus. Arloncourt in comitatu Lucemburg. (1811) 7. Arlunum, v. Arlon. Arnau, Arnow, v. Hostinné. Arnestus de Robny, v. Rovné. Arnoldus, canon. eccl. Prag. plebanus in Chunsperch (1313) 50. (1819) 200. (1323) 337. — de Grecz, civis Bidschoviensis (1311) 21. — mercator, iuratus Montis Kutnensis (1314) 81. — ]orifex, civis Prag. (1314) 97. — civis Prag. (1317 —28) 167. — possessor molendini prope civit. Straconic. (1318) 194. — Trollerus, iuratus civit. Belinensis (1322) 309. — praepositus Arlunensis (1323) 347, 349, 350, 372. (1324) 376, 334. — presbyter monast. Zderaz. (1323) 368. (1326) 476. (1330) 673. — Arnoul de Erlon, senescalcus Lucemburg. (1332) 748. — canon. Misnensis (1333) 798, 807. — magister, iuris peritus de Misna (1333) 807. —- Arnolt, Arnould de Blankenheim, v. Blankenheim. — de Chwalowicz, v. Chvalovice. — de Sparneck, v. Sparneck. Arnolssdorff, Arnoltsdorf, v. Arnsdorf. Arnsdorf, Arnolssdorff, Arnoltsdorf (1328) 358. Arnstadt, Arnstet, Henricus comes de Schwarzburch, dominus in — (1532) 742. Arnustus de Talnberg, v. Talmberg. Arretium, Arezzo, Arecium, mag. Bandinus de — apothecarius (1325) 413. Artleb, Artlebus, v. Hartléb. Asch, Ass, Gotfridus, plebanus in — (1313) 50. Aschaffenburg, civit. Germ. (1314) 88. (1321) 282, 292, d’Aspermont Gobert (1320) 240. Assindensis eccl. v. Essen. Athesis, Etsch, fluvius in terra Tirol. (1330) 670. Atilhache in comitatu Lucemburg. (1327) 512, Arntleb recte Artleb v. Hartleb. Emler, Regesta Boemiae. Au, Aw, Tempe dictum — (1327) 495. Aubriicke, Owpruk, pons prope Olomucz (1821) 298. Auersperch legendum est Ungersperch, v. Ungersberg. Augsburg, Augusta, Auspurch, civit. Germaniae (1813) 54, 61. (1316) 122. (1329) 601. (1330) 634, 670, 671. — episcopus Aug.(1329) 601. — episc. Fridericus (1313) 61. Augustini S. Fratres Heremitae (1323) 368. — Fr. Heremitae in Nova civit. sub castro Prag. v. Praga, monast. S. Augustini ad S. Thomam. — Fr. Heremitae sub Melnico, v. Mélník. — — in Sicka v. Sušice. — — in Tusta, v. Domažlice. — ordo regularium fr. in Rudnicz, v. Roudnice. — sorores in suburbio Prag. ad S. Laurentium Pragae transferuntur (1313) 58, 59. — ordinis de poenitentia S. Mariae Magdalenae monast. prope Lunam (1331) 717, 718. - Auidor, Awidor, Judaeus Prag. (1315) 116. (1316) 142. Ausk, v. Usti. Aula Regia, monast. ord. Cisterc. Boh. v. Zbraslav. Aula S. Mariae, monast. in Bruna, v. Brno. Aureus Mons, fr. Ulricus ord. fr. Minorum, custos in Aureo Monte (1333) 807. Aureus rivus (riwus) Goldbach, (1317) 146. Auschwitz, v. Osvééim, Auspurch, v. Augsburg. Aussig, v. Usti. Austerlitz, v. Slavkov. Australes (1331) 723. Austria, terra, ducatus (1311) 6. (1314) 76, 93. (1316) 134. (1319) 200. (1322) 327. (1323) 346, 355, 356. (1327) 507. (1332) 745. (1333) 792. — dux, duces (1319) 200. (1327) 495, 496, 518. (1330) 662. (1331) 723. (1332) 734, 752, 759, 765, 766. — Fridericus, v. Fridericus (1311 sq.); Leopoldus, v. Leopoldus (1311 8q.) ; Albertus, v. Albertus; Hein- ricus, v. Heinricus (1317 sq.) ; Otto, v. Otto (1317 sq.). — prior domus hospit. S. Johannis Jerol. per Austr. (1325) 405. — Österreich, marschalk von — Ulrich von Pfanen- berg (1330) 670. (1332) 735. — australica vina (1317—1328) 167. (1325) 411. Autrey, comitia d'— (1320) 265. Aw., v. Au. Avenio, Avinio, Avignon, civit. Galliae (1313) 56, 57, 62. (1316) 140, 144, 150. (1317) 145, 151, 153, 157, 161, 176. (1318) 179—181, 185, 187, 189. (1319) 198, 202—205, 211, 212, 222. (1320) 243, 262. (1321) 296, 299, 301, 304. (1322) 310, 318, 319, 321, 329—331. (1323) 336—837, 841—343, 362, 365— 367, 370. (1324) 371, 374, 380, 385, 391, 393— 398. (1325) 402, 403, 405, 409—411, 430, 433, 437— 446. (1326) 460, 462, 468, 470—473, 475—480, 484— 486. (1327) 486, 488, 491, 492, 505 —508, 514, 518, 520, 521, 526, 527, 031—834, 536— 543, 546. (1328) 556, 558, 560—563, 567, 568, 573, 577, 579, 583, 584. (1329) 588, 596, 597, 601, 604, 617, 619, 623, 624, 625, 628. (1330) 637, 638, 641, 644, 648, 650, 654, 656, 657, 662, 666, 667, 671, 673. (1331) 675, 676, 678—682, 685, 690, 698, 715, 720, 722. (1332) 728, 730, 734, 748, 759, 760. (1333) 767, 768, 770, 771, 775, 776, 799. Aye, Ays, oppidum comit. Lucemburg. (1317) 160, 161. (1325) 450. 

Strana 817
Index personarum et locorum. Aymeries, le chateau d’Aymeries, comitatus Aym. (1321) 296. (1322) 311. Azzo, Aczo, Azo de Vicecomitibus, vicarius civit. Me- diolan.. regulus (1330) 664. (1331) 713, 714. (1333) 768, 773, 774. — Fratres eius Johannes et Luchinus. B. Babice, Babicca, non Balnica, villa Mor. (1317) 163. Babin Michael, civis Bidschoviensis (1311) 21. Babín, Babin, villa Boh. (1318) 195. Babin Most, Bombst, Babinmost, villa Silesiae (1329) 610. Baccow, v. Vacov. Baertsch (i. e. Beneš) von Wartenberg, v. Wartenberg. Bacharach, Bacharac, Bacharacum, Bacherach, civit. Germ. (1314) 84, 91, 95. (1316) 121. (1317) 155. (1320) 236, 265. (1321) 293, 297. (1322) 320, 321, 323. (1324) 374, 376, 377. (1326) 458. (1327) 526, — Indo de — (1321) 295. Baier, Bayer, Payer, Peyer Fridlinus, habitator Prag. (1311) 20. (1319) 232. (1337) 797. * — Payer Ula et Jesco, habitatores Prag. (1333) 783, 797. Baierin, Payeriana, habit. Prag. (1332) 760. Balduin, Baldewin, Balduinus, Baldewinus, Bau- douin, Paldewin, Paldwin oc, archiepiscopus Trevi- rensis (1314) 78, 79, 85, 87, 88, 91, 93, 95. (1315) 104. (1316) 117, 121, 122, 124, 127, 133, 134. (1320) 236. (1321) 273, 294. (1322) 320, 324. (1323) 348. (1324) 383, 384, 388, 391, 395, 396. (1326) 473, 477, 478. (1327) 488, 526. (1328) 573. (1830) 634, 663, 666. (1331) 696. (1332) 741, 748—753, 762. Balchas, villa Hung. (1327) 496. Baltazar Tettaur z Tettova (1326) 468. Balwinus, Balduinus (?) civis Prag. (1312) 31. — notarius in Cubito (1318) 170. Bamberg, episcopatus (1329) 596, 597. — Episcopus (1327) 542. — Episc. Eberhardus, v. Eberhardus. — eccl. canonicus Johannes, praepositus Wyssegrad., natus Boh. regis Wenceslai (1327) 541. (1333) 775. V. Johannes. Bandinus de Arecio, magister, apothecarius Prag. (1320) 260. (1325) 413. Bar, oppidum Franciae (1320) 240. — Eduardus comes de — (1318) 185. (1323) 342, 345. (1324) 393, 395. (1326) 479, (1327) 526, 541. (1829) 641. (1330) 645, 646. Baranov, Baranow, v. Beranov. Barfuss, Parfuz, villa Morav. iuxta Brunam (1319) 208. Barkenstein, v. Parkstein. Barnaiges Jean de Birtanges (1320) 244. Bárta, Bartha, Bartho, Darto8 v. Bartholomaeus. Bartholomaeus S., eccl. S. Bart. in Pilzna, v. Plzeň ová. — Bartus filius Milicze et Bartus Parvus, cives Bid- schovienses (1311) 21. — Bartuschius, civis Prag. (1315) 116. — consanguineus Wolframi, civis Prag. (1317) 148. — de Gallis, Bartho de Gallis, Bartha vel Bartho Ko- kot (1322) 308, 316. (1323) 344. (1324) 376, 397. (1326) 469. (1327) 517. (1332) 734, 764. — de Wolframicz, canon. Wyssegrad. (1322) 329, — abbas monast. in Alto Vado (1320) 244. (cc. 1323) 382, 345, 346. (1326) 464, 465. (1327) 525. 817 Bartholomeus S., praepositus de Theonisvilla (1323) 339. — episcopus Signinus (1326) 474. — vicarius eccl. S. Mariae in Tyn postea capellanus Wenceslai regis (mem. 1330) 674. — Urbani, canon. Olomuc. (1332) 734. — canon. eccl. Prag. (mem. 1333) 784. Bartonec, Bartoncius, iudex in Cozlano (1313) 55. Bartoš, Bartussius, olvis in Bruna (1321) 292, 297. Baruch, Syfridus de — (1319) 219. de Barzano Thadaeus notarius (1338) 783. Basco, Basko v. Baáek. Bascz, v. Bast. Bassenheem, Hermannus de — (1326) 476. Bast, v. Bast. Bastogne, Bastonia, civit. (1321) 279. (1332) 742, 760, 764. © . Basek, Basco, Basko, Bassco de Stéken, v. Stókeń. — Basco de Belchicz, v. Béléice. Bast, Bascz, Bast, Batsch, villa Boh. capituli Wysse- grad. (1323) 333, 350, 363. (1327) 531. — Bascz, Wanko de — (1320) 238. — Bast, Nicolaus Piczko dictus de — Batsch, v. Bast. Bauarus, v. Bavarus. Baudouin, v. Balduin. Baumgarten, Baumgart, Theodricus de — (1314) 83. Bautsch, v. Budišov. Bautzen, v. Budišín. (1323) 333. : Bauer, Pauer Rudgerus, iuratus Prag. (1311—1313) 71. Bavaria, Payern (1311) 4. (1333) 775, 776. — B. dux, duces (1323) 335. (1332) 752. — B. duces et Reni palatini: Rudolfus, v. Rudolfus; Ludovicus, postea Roman. rex et imperator, v. Ludovicus; Hein- ricus, gener Johannis, regis Boh. v. Heinricus (1322 sq.); alter Heinricus, v. Heinricus (1314 sq.); Otto, v. Otto (1322 sq.). — ducissa, Mechtildis (1322) 320. — Filius eius Adol- phus. — provincia ordinis fr. Heremitarum (1317) 151. Bavarus, v. Ludovicus, Roman. rex, Rom. imperator. — Henricus de Boppardia, v. Boppardia. Bavor, Bauarus, Bawarus, abbas monasterii Bfevno- viensis (1312) 23. (1318) 66, 67. (1314) 83. (1316) 124. (1317) 153, 162. (1318) 178. (1319) 226. (1320) 234, 238, 240, 247, 262, 264. (1321) 273, 299. (1322) 316. (1327) 523. (1330) 669, 672. (1331) 690, 691. (1333) 800, 801. — Bawarus Ius avus, Bawarus IIw pater, Bawarus IIlus de Straconicz, fr. Wilhelmi de Straconicz (mem. 1318) 194, 195. — Bawarus de Bawarow, Wabarus de Wabarowe, v. Bavorov. Bavmgart, v. Baumgarten. Bavorov, Bawarow, Wabarowe, Bawarus III de — Wabarus de Wabarowe, nobilis Boh. (1315) 98, 99, 114, 115. (1316) 119, 138. (1317) 158, 164. (1318) 170, 186. — Domic. eius Albera. Bayer, v. Baier. Beatrix, mater Johannis, regis Boh. (mem. 1325) 438. — de Brabantia, de Prabant, cognata Johannis, regis Boh. (1324) 382, 388. — de Sabaudia, uxor Heinrici, ducis Karinthiae (1330) 644. 

Strana 818
818 Beaumont, civit. Belgiae (1312) 26. (1323) 342. (1330) 632. — Jean de Hainaut sir de — (1332) 738, 743. Becevelt, Jordans dit Moule de — v. Beuvelt. Bečov (?), Peczschow, villa Boh. (1327) 519. Bedula, Bříza (?) villa Boh. (1329) 615. Begpure, curia de — in dominio Bura (1327) 543. Bech de Horsenitz (1327) 548. Bechyně, Bechin, castrum et civitas Bohemiae (1323) 362. — eccl parrochialig in — (1327) 490. (1328) 579. — Rector eius Henricus (1328) 579. — provincia (1330) 669. — archidiaconus Karulus (1316) 138. — Bechin, Bechyn, Thobias de — (1312) 29, 30. (1315) 114. — Bechin, Cenco vel Czenko de — (1323) 337. (1327) 506. — Filius eius Drslaus, Dyrislaus oc, canon. Olomuc. decanus Wyssegrad., praepositus Prag., v. Drslav, DrZislav. Bélá, Bela, villa Boh. prope Seybotendorf (1322) 327. — Albendorf, Alberndorf, villa Mor. (1323) 358. Bélá, Bel, Bela, Belen-Raczco, Raczko, Ratzko de — (1315) 113. (1318) 183. (1319) 202. Belaere, Belayre, Aegidius de - (1333) 783, 786. Béléice, Belchicz, Basco de — (1316) 119. Béleé, Dieliczie, mons Boh. (1318) 195. — z Bělče Miloslav, Ježek, Václav (1333) 775. Belchicz, v. Bělčice. Bělice, Bielitz, civit. Silesiae (1327) 498, 501. Belin, Bělina, v. Bílina. Beleslav. recte Boleslav, v. Boleslav Stará. Bélkovice, Bielkouicz, bonum episc. Olomuc. (1323) 342. Bellaen, borgeois de — (1332) 736. Bellecoste, Gertrud de — (1317) 152. Belley (?), Bellicium (?), Bellicensis episcopus Aldricus (1319) 203. Belluno, Belunensis et Feltrensis episc. Gregorius (1323) 366. Bélov, Below, judicium in — (1329) 604. Belpetit Johannes d'Yvoix (1323) 332. — Vidua eius Alis. Belva, Jean de — (1329) 591. Belyn, Belyna, v. Bílina. Benák, Benako Ouarius (1314) 96. Beneda de Bliznia (recte Blizina) (1324) 374. — Fra- tres eius Uha et Sdenek; sovor eius Daruse. — Bened de Studenicz, v. Studenec. — dictus de Sveyssing vel Sweyszyng, v. Svojsin. Benedicta, Benca, monialis monast. in Swetetz (1314) 79. Benedictus, S. Bened. ordin. monasteria, in Bohemia: Břevnov, v. Břevnov; Insula vel Ostrov, v. Ostrov; Kladruby, v. Kladruby; Porta Apostolorum, v. Po- stoloprty; Pragae in castro S. Georgii, v. Praga. S. Procopii vel in Sazava, v. Sázava; Vilémov, v. Vilémov; in Moravia: Luh ante Brunam, v. Luh; Rajhrad, v. Rajhrad; Třebič, v. Třebič. — ord. monast. in Cos (?) Salzburg. dioec. (1331) 715. — S. Benedicti eccl. Pragae, v. Praga. — praepositus in Luha, prope muros civit. Brun. (1318) 178. — molendinum prope S. Benedictum (apud civit. Brun.) (1330) 650. Emler, Regesta Boemiae. Benedictus, tabernarius, incola Prag. (1333) 783. Benescus, v. Beneš. Beneschaw, Beneschow, v. Benešov. Beneschower Hirslinus, Hyrsel, v. Hirslinus. — Perchtoldus, v. Bertholdus. Beneschus, Benesch, v. Beneś. Benessow, v. Benešov. Beneš, Benessius de Chusnyk (1322) 314. — Benessius de Bohuslawicz (1322) 318. — Beneschus vel Benescus, Benessius de Raussenbruk vel Raussenpruch (1324) 386; (1327) 528. — Benessius, coquus regius (1325) 415. — homo monasterii in Insula (1328) 565. — Benessius de Czytyn vel Schitin, v. Jičín. — — de Schieme (1329) 626. — — civis Prag. (1333) 791. — — de Duba, v. Dubá. — — Beneschyus de Michalowicz vel Michelsberg, Michelsperg, Michelsperch, v. Michalovice. — Baertsch von Wartenberg, Benesch de Wartemberg, Benessius de Warthinberk, v. Wartenberg. Bene$ov, Benessow, Peneschawe, oppidum Boh. (1327) 486; plebanus Hainricus in — (1332) 733. — Beneschaw, Beneschow, Weneschaw Sypoto vel Zy- poto dictus de — civis Prag. (1811) 20. (1313) 61. (1314) 76, 80, 84, 96. (1322) 308. (1329) 598. (1330) 671. — Filius eius Sypoto, v. Seiboth. — Benessow, Zbynko de — (1313) 57. — Beneschaw, Berhtoldus de — (1314) 76, 94. — — Beneschaw, Spaczmannus de — (1318) 187. (1320) 236. — Benesow, Thobias de — canon. Prag. (1326) 486. — Benessow, Conradus de — civis Uscensis (1330) 652. — Beneschow, Wanco de — civis Prag. (1332) 734. — Beneschaw super Oppaviam (1322) 318, Benevenutus, episcopus Feretranus (1319) 203. Benka, Benca, v. Benedicta. Beranov, Baranow, Beranow, villa Mor. (1318) 196. (1327) 491. Berburg, Berperch Johannes et Wirichus de — (1314) 82 Berca, Berce, Berka de Duba, v. Dubá. Bercmann, v. Bergmann. Berezbechon (?) Conradus, miles (1314) 90. Berd, v. Brdo. Berdenberg, Berdberch, Berdenberch, Nothaft von — v. Nothaft. Beren, v. Verona. Berengarius, Christopolinus episc. (1326) 485. — episc. Carpentoratensis (1313) 69. Berench, castrum Hungariae (1332) 763. Berg, Mons, Adolfus vel Adolphus comes de Monte (1314) 78, 94. (1325) 400. — Ulrich graf vom Berge gen. von Schelkingen (1319) 200. — Filius eius Conradus. Bergamum, Bergamo, civitas Ital. (1331) 676, 679, 689, 697. Bergau, Bergaauw, Bergaw, v. Bergow. Bergelins, „zu dem Bergelins*, villa in districtu Egrensi (1318) 173. Bergmann, Bercmann, Henricus dictus (1325) 452. Bergov, Bergau, Bergauw, Bergaw, Bergow, Bergowe, Pergauw, Pergow, Pergowe, Otto de — vel de Lod- burch (1317) 164. (1320) 270. (1322) 309, 313, 317. (1325) 444. (1327) 504, 510, 511, 519, 522. (1329) 

Strana 819
Index personarum, et locorum. 600. (1330) 633. (1332) 762, 764. (1838) 795. — Uxor eius Agnes, nata quondam Johannis de War- temberg (1325) 444. Bergov, Otto iunior de — vel de Lodburch (1327) 519, 522. Berchta, v. Berta, Bertha. Berchtholdus, Berchtoldus, v. Bertholdus. Beringerus, mag. curiae in Schemnicz (1326) 473. Berka de Duba, v. Dubá. Bern, v. Verona. Bernardus, Bernhardus, Bernhart, S. Bernhardi altare in eccl. monast. Aulae Regiae (1333) 790. — Bernhardus, dux Silesiae dom. in Wurstenberch (1311) 8, 9. — Roiardi, archidiaconus Xantonensis, d. papae ca- pellanus ac litterarum contradictoriarum auditor (1314) 83 — de Montevalrano, rector eccl. B. Mariae de Verdano Tholosanae dioec. (1217) 145. — mag. archidiac. Sicaloniae Bituric. dioec. (1319) 204. — Bernhardus salinarius, incola Prag. (1320) 271. — de Chinburg miles (1324) 382. — — de Lipa, praepositus eccl. in Budissin (mem. 1327) 490. — praepositus Boleslav. eccl. (1331) 685. — clericus, rector capellae S. Nicolai in cimiterio S. Mauritii Olomuc. (1331) 689. — Bernbart der Haselpech, civis in Schuttenhofen (1331) 693. — de Piano, nuntius apostol. (1333) 771. — Bernhardus, Pernhart de Cinburch, Cinneburch, Cinnenburch, Cynnenburg, Cynnenburch, Czimburch, Czinnenburch, Zinnburch, v. Cimburk. Berneastel, civit. Germ. (1313) 70. Berne, v. Verona. Bernhardus, v. Bernardus. Bernich, curia monast. Brzewnow (1321) 274. Bernoldus, Pernoldus, praepositus monast. Chotissov. (1321) 294, 295. (1324) 371. (1325) 414. (1328) 578, 579. Bernstadt, Berolstat, civitas et castrum Silesiae (1329) 608. (1331) 725. Bero, civis, iudex in Luna (1321) 285. (1331) 718. Berolstat, v. Bernstadt. Beroun, Verona, Werona, civitas Boh. (1320) 264. (1325) 428. (1333) 774. — Cives: Henricus in acie, Petrus, Waltherus, Deotricus, Frenczlinus (1320) 264. — Plebanus Meinhardus, canon. Wyssegrad. v. Meinhardus. — Werona, Dyeczka vidua de — (1331) 718. — Filius eius Nicolaus. — Werona, Henslinus de — civis Prag. (1332) 738. Berperch, Johannes et Wirichus de —, v. Berburg. Bersbach, locus in comit, Lucemburg. (1328) 554. 557. Bersies, Bastien de — miles (1332) 738. Berta, Bertha, Berchta, uxor, relicta Witkonis de Swabenicz (1311) 7, 19. 20: (1315) 98. (1321) 297. (1322) 318. (1326) 460. (1328) 588. — Frater eius Zaussius. — Perchta, magistra monast. in Swetetz (1314) 79. — uxor Hermanni, civis Egrensis (1316) 119. (1321) 277. — Perchta, uxor Chonradi de Hrob (1320) 255. — Perchta, relicta Heinmanni de Duba (1325) 431. 819 Berta, Perchta, relicta Hynaczkonis quondam de Hus- scha (1329) 626. — Servae eius Agnes et Gedrudis. Bertingen, Henricus de — (1317) 159. Bertholdus, Bertoldus, Berchtold, Berchtoldus, Berthold, Bertholt, Bertolt, Perchtold, Perchtolt, Perchtoldus, Pertholdus. — Berchtoldus, magister, notarius Friderici, Austriae (1312) 41. — Perchtoldus brasiator, civis Prag. (1314) 97. — Ransun, testis (1318) 170. — Slegel, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1318) 189. (1320) 237. — Bertoldus, plebanus in Mulbach (1322) 316. — — iudex civit. Novae Pilznae (1323) 347. — Bertholt der Franch, civis Prag. (1323) 348. — Perchtold Weninger (1324) 375. — Berchtoldus de Ingelstat (1324) 375. — Perchtolt von Hennberch, magister zu Mawerperg (1826) 458. V. etiam Henneberg. — Pertholdus Stuchse, provis. apostol. canon. Prag. (1328) 563. — Perchtoldus, filius Heinrici de Lypa senioris (1329) 622. Cfr. etiam Lipé. — Bertold, episc. Argentinensis (1330) 655. — Perchtoldus Pfinczing (?) de Nuremberg (1322) 728. — Pertoldus mag. iuris peritus de Praga (1329) 625. — scabinus civit. Lunensis (1333) 771. — Perchtoldus Beneschower, civis Maioris civit. Prag. (1332) 734. — — Kluphil, civis Maioris civit. Prag. (1333) 783. — Perchtoldus de Rughusen, iudex in Egra (1333) 797. — Berchtold von Hardek, v. Hardegg. — Bertoldus de Hennenberg, v. Henneberg. — Berchtoldus de Hugwitz, v. Haugwitz. — Berchtoldus, Bertholdus, Bertholt Birchern, Pirke- rius, Pircherius, Pirchner de Tempelstein, v. Pirkner. Bertrandus, archiepisc. Ebredunensis, cardinalis sedis apostol. Ostiensis episc. (1327) 820, 521. (1380) 664. Besanch, Johannes de — (1322) 317. Besczie, v. Bříství. Bessechlapy, v. Všechlapy. Bestryčice, (?), Bestriczice (1323) 351. Betlemus, Betlehem, civis, iuratus Prag. (1311 — 1313) 72. (1314) 94. (1315) 109. Bettenberch, Richard von — (1319) 209. Beuthen, v. Bytom. Beutnitz, Butnitz, loc. Silesiae (1329) 610. Beuvelt, Becevelt, Jordans dit Moule de — (1324) 372. Bezdékov, Bezdecow (1318) 194. — Bezdekow, villa Boh. (1331) 706. — Eblinus de — (1331) 706. Bezdéz, Bezdes, castrum Boh. (1316) 122. Bezdrużice, Bezdruzicz, Wysemirus de — (1330) 644. Bhle de Smyrsan, v. Smréany. Biberstein, Byberstein, Johannes de — (1327) 549. Bickenbach, Ulricus de — (1313) 51. Biéiee, Bicziczie, villa Boh. ad castrum Clingenberg pertinens (1323) 351. Bidburg, v. Bittburg. Bidschovia, v. Bydžov. Bieliczie mons, v. Běleč. Bielin, Bielina, v. Bílina. Bielitz, v. Bělice. Bielkouicz, v. Bělkovice. Bílany, villa monast. Sedlic. (1324) 380. ducis 

Strana 820
820 Bílina, Belin, Belina, Belyn, Belyna, Bielin castrum et civitas Boh. (1314) 122. (1322) 309, 313. (1327) 519, 522. — Advocatus Bel. Petrus Brem (1322) 313. — Judex Goblinus, Goblo (1322) 309, 313. — Jurati civitatis (1322) 309, 313. — Civis: Mathias (1322) 813. — Belina, Heinricus de — iuratus Pontensis (1312) 27. — Bielinenses archidiaconi: Brumo (1312) 35; Onscho, Onsso (1328) 579, 594; Dipoldus Dyepoldus (1331) 715, 718. — Belinensis archidiaconus, Prag. eccle- siae curialis (1331) 679. Billich, Pillich, civit. Germ. (1313) 70. Billung, Billungus, v. Pillung. Bilovice, Byelowicz, villą Mor. (1316) 133. Bily, v. Albus. Bingen, Pinguia, Pingwia, civit. Germ. (1320) 236. (1332) 751. Binov, Binow, Nahrad, Nahradus de — (1318) 192. (1322) 307. Binth Jindřich, incola in Litomyšl (1324) 380. Birca, v. Berka. Bircowi, v. Pěrkov. Birda, Birdo, v. Brdo. Birchern, v. Pirkner. Birka, Berka, v. Dubá. Birnbaum, Pyrpaums, v. Hrušky. Birnik, v. Braník. Birssing, Ybanus de — (1321) 294. Birtanges, Jean de — (1320) 244. Bisencz, Bisentz, Bisenz, v. Bzenec. Bischofsheim, Byschofsheim, Pischofsheim civit. Germ. (1329) 617, 618. (1332) 749. Bischowitz, Habel commendator domus ord. Teuto- nici in — (1326) 455. Bisschitz, v. Byšice. Bitczicz, v. Byćice. Bithzow, v. Bydžov. Bítov, Witob, Marguardus et Michael de — (1324) 382. — Vetaw, Wettaw, Bounko burggravius de — (1331) 679. — Wettaw, Konrad von — burggravius in Vreinstain (1331) 679. Bitsch, Simon et Eberhardus fratres, domini de — (1326) 478. Bitschin, v. Pitschen. Bitszicz, v. Byćice. Bittburg, Didburg, castrum Germ. (1321) 292. Bittingen, Bittingin, Pintting, Pittingen, Pittange, Ar- nold von —, Arnoldus de — (1311) 20. (1324) 382, 389. (1327) 510, 511. (1330) 636, 640. Cfr. Pit- tangge, Pittingen. Bituricensis dioec. (1319) 204, Bizencz, v. Bzenec. Bizin, v. Pitschen. Bladislaus, Bladizlaus, v. Vladislav. Blanca, nata Caroli comitis Valesii (1323) 341, 342. Blanice, Blanicz, villa Boh. (1317) 159. — Hermannus, plebanus de — (1317) 159. Blankenheim, Blankenhaim, Blanchenheim, Blankin- eym, Blanquenaw, Johannes de — (1314) 86. — Blankenhaim, Fridericus, Fréderic, Ferris de — (1314) 86. (1318) 170. (1319) 209. (1320) 234, 235, 272. (1321) 275. (1322) 313. — Gerard, Gerardus, Gernot, Gerold, Geroldus, Ghe- rart (1314) 86. (1318) 170. (1320) 272. (1322) 308. Emler, Regesta Boemiae. Blankenheim, Arnold, Arnoldus, Arnoult de — (1318) 170. (1320) 235, 272. (1322) 308, 312, 328. (1325) 399, 449. (1330) 633, 640. (1332) 742. — Blanchenheim, Agnes de —, uxor Hinconis de Lipa iunioris, consanguinea Johannis, regis Boh. (1327) 526, 527. — Elisabeth de — et de Landestein (1328) 555. Blasislaus, v. BlaZislav. Blasius pistor, civis in Didschovia (1311) 21. — dictus Sdybezo (1321) 274. Blaswitz, v. Blažovice. Blatná, Blatna, Nycolaus de — nobilis Boh. (1315) 98 Blažim, Blazim, villa Boh. (1332) 730. Blażovice, Blaswitz, villa Mor. (1318) 171. Bleiden, Conrad von — (1330) 640. Bliksperch (1330) 656. Blissicz, v. Bliżice. Bliznia fortasse legendum est Bliziua, v. Bliziva. Blizice, Blissicz, Nicolaus de — czudarius Braczauiensis (1322) 318. (1324) 383. Bliżiva, Bliznia legendum est Bliziua, Uha, Sdenek, Beneda de — (1324) 374. Bluéina, Lauschans, oppidum Mor. (1323) 359. (1333) 192. Blud, Bludo de Thyzcin, v. Ti&tín. — Filius eius Bludo de Cochitz. — Anoca, relicta eius. Bobbio (1331) 697. Bobbriseher Tyczko, civis Pontensis (1315) 105. Bobersberg, Pobersberch in Silesia (1329) 610. Bobrava, Dobrawa, rivulus Mor. (1311) 8, 20. Bockwan, v. Bukovany. Bocze de Waldecke, Boos-Waldeck, v. Waldeck. Boéek, Boczko, filius Witkonis de Swabenicz (1311) 7. — Doezko de Gewyssowicz, Jewyssowicz, v. Jevisovice. Bodebrat, v. Poděbrady. Bodenstadt, v. Podstát. Boemi, Bohemi (1323) 352. (1325) 404. Boemia, Bohemia, terra, regnum (1311) 11, 12, 14. (1312) 26, 41, 42, 45, 60. (1314) 88. (1315) 114. (1316) 122, 123. (1316) 125. (1316) 139. (1318) 170, 172, 178, 179—181. (1319) 199, 200, 205, 213. (1320) 238, 247, 258, 256, 270, 272. (1321) 280, 281, 286, 287, 296. (1323) 336, 338, 353, 355, 356. (1324) 372, 373, 388, 390, 391. (1325) 410, 411, 417, 418, 422, 424, 435, 439, 440, 447, 448. (1326) 455, 456, 459, 477. (1327) 488, 491, 493—502, 504, 505, 516, 519, 520, 524, 541, 545, 546. (1328) 555, 569, 581. (1329) 597, 607, 609—612, 616, 618, 622, 627. (1330) 643, 648, 650, 651, 654, 655, 665. (1331) 685, 700, 703, 704, 705, 707, 710, 725. (1332) 731, 735, 737, 745, 755. (1333) 771, 777, 778, 792, 802, 806. — B. metae (1311) 6, 11. — B. rex, reges (1312) 43. (1314) 76. (1315) 115. (1316) 134. (1318) 182. (1319) 201, 213—216, 228. (1320) 258. (1321) 289. (1328) 331, 345, 349, 351, 358. (1325) 408, 412, 415, 416, 422, 439, 440. (1327) 493, 498—502, 507, 509, 510, 515, 519, 522, 524, 549, 550. (1328) 551, 560, 588. (1829) 600, 601, 604, 605, 607, 608, 610—612, 616. (1330) 634. (1331) 688, 689, 701, 710. (1332) 756, 759, 766. (1333) 783. — Bohemiae regum coronatio (1311) 17. (1325) 403 (1331) 704. — B. rex Přemysl Otakarus vel Othacarus IL, v. Ottakarus; Wenceslaus II, v. Wen- ceslaus II; Wenceslaus III, v. Wenceslaus III; Ru- 

Strana 821
Index personarum et locorum. dolfus, v. Rudolfus; Henricus, v. Heinricus; Jo- hannes, v. Johannes. Boemia, Bohemia, B. regina, B. reginae (1322, 1323) 381. (1328) 566. (1331) 707, 715. — B. reginae: Eli- sabeth, uxor Johannis regis, v. Elisabeth ; Elisabeth, uxor guondam Wenceslai et Rudolfi regum, v. Eli- sabeth; Anna, uxor Heinrici regis et ducis Karin- thiae, v. Anna; Beatrix de Sabaudia, uxor Heinrici, ducis Karinthiae, v. Beatrix. — barones, nobiles (1312) 34. (1313) 68. (1318) 181. (1819) 227. (1323) 350. (1327) 494. (1330) 661. — B. beneficiarii vel officiales, v. Beneficiarii; B. ca- pitaneus, v. Capitaneus; B. camerarius, B. summus camerarius, v. Camerarius; B. iudex, summus iudex, v. Judex; B. cudarius, czudarius, v. Cádáf; B. mar- schalcus, v. Marschalcus; B. cancellarius, v. Can- cellarius; B. protonotarius, v. Protonotarius, No- tarius; B. pincerna, v. Pincerna; B. dapifer, v. Da- pifer; B. subdapifer, v. Subdapifer; B. subcamera- rius, v. Subcamerarius; B. regis coquinae magister, v. Coquinae magister; Boemiae terrae notarius, v. Nbtarius terrae; B. terrae subnotarius, v. subno- tarius. — B. regni consiliarii et fideles (1323) 358. — B. czudae, provinciae, districtus v. Cáda, Provincia, Districtus. — B. civitates, v. Civitates. — B. iura et consuetudines, v, ius, iura. — B. provincia ord. fr. Cruciferorum domus Teuto- nicae, v. Teutonicus ordo. — domus hospit. S. Johannis B. per. Boh, v. Hospi- tale S. Johannis B. — B. provincia fr. Heremitarum (1817) 151. — ordo fr. Praedicatorum in — (1318) 185. — boemicale teloneum, v. Teloneum. Boerlicz, v. Pohořelice. Boetung, v. Bytom. Bogner, Pogner Ditricus, incola Prag. (1333) 791, 797. Bohemus Ulmannus, civis Prag., v. Ulricus, Ulmannus. Bohomil, Bohumil, Bohomilus, institor Prag. (1321) 306. Bohonice, Bohuncze, villa Boh. in provincia Woli- nensi (1315) 108. Bohuncze, v. Bohonice. Bohuněk, Bohunco, Bohunek, Wohuncko de Harach, v. Harrach. — Bohunco de Olschan (1329) 619. — Bounek, burggravius Vetawiensis (1331) 679. — Bohunco, subnotarius terrae (1331) 721. (1332) 748. — Bohunco de Cromeschin, v. Kroměšín. Bohuslav, Bohuzlaw, curia (1332) 756. — Bohuš, Bohuslaus, de Crasonicz (1311) 19. — Bvsslaus, civis et provisor hospit. in Egra (1313) 50. — Bohuslaus, filius guondam Wolframi, civis Prag., iuratus Prag. (1315) 109. (1317) 147. (1322) 308, 331. (1323) 344. (1332) 734, 754, (1333) 783. — Fratres eius: Alexius, Meinhardus, Frenczlinus, Ni- colaus, Johannes. — Bohuslaus Fridingeri, civis Prag. (1320) 239, 240. (1821) 306. — — capellanus Galli, archidiac. Gradic. (1320) 250. — Bohusslaus, prior monast. Zderaz. (1323) 365. — Bovzlaus de Otrib (1322) 328. — Bohussius de Cladna, Kladna, provis. apost. canon. Wyssegrad. (1326) 468. (1329) 596. 821 Bohuslav, Bohuš, Bohuslaus procurator (1326) 486. — Bohuzlaus de Czachwitz (1827) 549. — Bohuslaus, abbas monast. in Cladrub vel Cladruna (1328) 558, 578. — Bohuslaus miles de Zeliborzicz (1329) 620. — Bohuzlaus Glas, civis Prag. (1331) 722. (1332) 736, 738, 742, 754, 764, 165. — Wohuslab von Jerspiez, civis Brunensis (1332) 732. — Bohuslaus de Hostacowa, v. Hostacov. — Bohuslaus de Crassow, v. Kra&ov. — Bohuszlaus, Bohuzlaus, Bonizlab de Malowicz, Ma- lowyez, Malabicz, v. Malovice. — Bohuslaus, Bohuzlaus, Boyzlaus de Risenburch, v. Riesenburg et Osek. — Buzlaus de Vlachowe, v. Vlachov. — Bohuslaus, Bohuzlaus oc, fr. eius Nicolaus, v. Ni- colaus. Bohuslava, abbatissą monast. Tuschnowicensis (1333) 797. Bohuslavice, Bohuslawicz, villa Mor. (1318) 192. — Bohuzlawicz, Benessius de — (1322) 318. — Frater eius Wocke, Woko de Budeschewicz, Budissiwicz (1322) 318. Bohuš (Bohuslav), Bohussius, advocatus de Olo- muncz (1314) 95. — — de Drahotusch (1323) 339. — Bochussius de Starkinstat (1321) 295. — Bohussius de Kladna, v. Bohuslav. — cfr. etiam Bohuslav. Bohuskov, Bohuscow, Pribizlaus de — testis (1312) 27. Bohuta (Bohuslav), Bohutta, Boutha, archidiac. Cu- rimensis, Curym. Gurimensis, praepositus Tynensis, officialis curiae archiepisc. Prag. (1313) 53. (1329) 624. (1330) 629. (1331) 718. (1332) 732, 763. (1833) 782, 798, 799. — prior monast. S. Clementis Pragae (1318) 182. Bohutice, Pochticz, villa Mor. (1321) 287. (1325) 441. Bohuzlawicz, v. Bohuslavice. Bojanov, Boyanow, villa (1329) 595. — Boyanowyensis districtus (1329) 594. Bojmany, Boymans, Woymans, Wesczel, Wezsel de — (1312) 47. (1322) 328. Bolek, (Boleslav), Polko, civis Prag. (1314) 97. — Polko, institor Maioris civit. Prag. (1322, 1323) 381, 870. — Polko, dux Opuliae, dominus in Valchenberg (1327) 498, 509. (1329) 607, 613, 617. (1331) 719, 726. — Polko Chunringerii, Polcho dictus de Chinring (1318) 173. (1324) 386. — Polko filius quondam Jacobi Wolflini, Polk Jacobs sun, civis et iuratus Prag. (1320) 240. (1382) 758. (1388) 777, 779. — Polco Frenczlini Nimburger (1333) 769. — Bolech de Okole, v. Okolí. — cír. etiam Boleslav. Boleslav, Boleslaus, Bolezlaus, dux Silesiae, Slesiae, dominus Wratislaviae, de Brieg et de Liegnitz oc, regni Boh. capitaneus (1311) 8—10. (1812) 26. (1816) 121, 123, 126. (1318) 169, 187. (1322) 308, 317. (1322, 1323) 831. (1327) 510. (1329) 607, 608, 614. (1331) 717—719, 721, 726. — Boleslaus de Budynicz (1328) 572, 573. — Uxor eius Sdenca. — cfr. etiam Bolek. 104 

Strana 822
822 Boleslav Mladá, Bolezlaviensis archidiac. Sebastianus (1331) 692. (1338) 798, 803, 806. — Stará, Boleslavia, Bolezlaw, Bolezlavia ecclesia et capitulum (1825) 400. (1380) 648. (1331) 685. — Praepositura, collatio eius (1325) 442. — Praepo- situs Bernardus (1831) 685. — Decanus: mag. Tho- mas, officialis curiae Prag. (1312) 23. (1314) 79. (1318) 169. (1327) 492. (1331) 685. — Decanus: Jaroslaus de Sliw provis. apostol. (1327) 492. (1331) 685. Scholasticus (1327) 505. Mag. Nicolaus (1327) 505. (1329) 594. (1331) 685. — Custos Johannes (1331) 685. — Canonici: provis. apostol Nicolaus Waltheri de Gora (1325) 403; provis. apostol. Petrus Conradi de Nova Plzna (1325) 440; canon. rov. apostol Sdislaus de Praga (1327) 505; Jo- hannes Paduanus, etiam scholasticus Olomuc. canon. Prag. et Wyssegrad. 630, v. Johannes (1323 sq.); canon. provis. apostol Petrus Vitkonis de Libéchov (1330) 648; canon. provis. apost. Petrus Persiconis (1330) 657. . Boletice, Poleticz, villa monast. S. Coronae (1311) 1. Bolezlaw, Bolezlavia, v. Boleslav Stará. Bolikoviee, Bolicowicz, villa Boh. in provincia Wo- linensi (1315) 109. Bollandia, castrum (1321) 293. — Otto de — (1318) 187. (1321) 293. Bolyna, v. Volyň. Bombst, v. Babin Most. Bommersheim, Bomerzheim, Wolframus de — (1316) 137. (1323) 357. Bonaiutus de Casentino, Aquilegiensis canonicus, col- lector decimarum "Terrae Sanctae mem. (1313) 67, (1317) 144, 153. (1320) 256. Bonaventura, syndicus Florentinorum (1331) 714. Bonavia (1330) 636. Bonawicz, Waczlab de — (1325) 451. Bonifacius papa VIII* mem. (1317) 153. (1322) 311. (1333) 799. — Fulcitanensis recte Sulcitanus vel Solcitanus epis- copus, v. Sulcis. Bonizlab recte Bouzlab de Malobitz, v. Malovice. Bonn, Bunnensis praepositus Heinricus (1325) 400. Bononia, civit. Italiae (1333) 773, 774. Bonus Conradus, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1320) 237. Boos-Waldeck, v. Waldeck. Boppard, Bopardia, Boppardia, civitas Germ. Hein- ricus Bawarus de — (1314) 84. (1327) 510. 511. Bor silva seu rubetum regis prope Grecz (1318) 194. — Hayd, Heid, Heyd, Merica, Mirica, oppidum Boh. (1312) 31. — Busco, Buschco de — nobilis Boh. (1313) 65. (1317) 145. (1320) 269. — Boz, Johannes de — (1315) 104. — Thobias de — (1320) 268. — Wilhelmus de — (1326) 457. — Avunculi eius Zdes- slaus et Wilhelmus de Zcar. Bořanovice, Borzianowicz, villa Boh. (1328) 573. Borek, villa Boh. prope Miliczyn (1318) 193. — na Borcu, locus prope Lhotkam (1329) 620. Boreš, Borsso, coguus regius (1325) 415. — Borse, Borso de Rysenburc, Rysenburch, Ryzen- burch, v. Riesenburg et Osek. Borgo Franco in districtu Mutinensi (1333) 774. Bofislav, Borzyslaus, cellerarius monast. Willemow. (1827) 521. Emler, Regesta Boemiae. Bofislava, Borsuzlawa, relicta Rudlini quondam pro- vincialis domini de Chrawar (1329) 604. Bořita, Borzuta de Jessenicz (1321) 303. — Borsutha de Kluczk (1323) 342. — Borsuta, Borzuta de Moraues, Morawiwes, nobilis vir (1325) 404. (1333) 772, 777. — Borzita de Drzevohosticz, provis. apostol canon. Olomuc. (1326) 470. — Borzuta de Heroltouicz (1380) 639. Bork, villa in territorio Budissinensi (1329) 605. Borov (?), Borow, Michael de — (1321) 281. Borová, Borow, oppidum Boh. (1314) 92. — Borow, Schenco et Albertus fratres de — (1314) 91. — Sorores eorum Hilaria (Hylaria) et Agnes, moniales monast. Vallis S. Mariae in Pohled. Borovice, Borouicz, villa Boh. (1312) 85. Borse, Borso, Borsso, v. Boreš. Borsutha, v. Bořita. Borsuzlava, v. Bořislava. Borszow, v. Boršov. Boršov, Borszow, platea Prag. (1323) 364. — Borschow, Jesco de — (1338) 791. — Gener eius Habardus. Borzianowicz, v. Bořanovice. Borzita, Borzuta, v. Bořita. Borzyslaus, v. Bořislav. Boskovice, Boscowicz, Boskowicz, Boschowitz, Poz- kowitz, Artlebus, Hartlebus, Hartlib, Hartliebus de — nobilis Mor., camerarius czudae Brunensis et Znoymensis, zvdcamerer (1313) 57. (1317) 164. (1328) 346, (1326) 460, 466. (1327) 531. (1329) 620, 622. (1330) 632. (1333) 788, 811. — Bozkowicz, Ulricus de — (1312) 37. — Boscowicz, Jesco de — (1333) 788. Bosschowicze, v. Bosovice. Bošice, Bossycz, villa Boh. in provincia Wolinensi (1815) 109. Bo&ovice, Bożejovice, Bosschowicze, villa Boh. (1323) 351. Botenssteyn, v. Pot&tein, Potenstein. Botié, Bothicz, rivus prope Pragam (1321) 302. (1323) 343. — Molendinum super eo sub monte Wisse- grado (1321) 302. Boulogne castrum (1329) 591. Bounko, v. Bohunék, Bohuslav. Bourowiez (Bobrovice?), Conradus de — (1323) 362. Bouśovice, Buschewicz, villa Boh. ubi bona monasterii Dogzanensis (1331) 676. Boutha, v. Bohuta. Boutung, Boeutung, v. Bytom. Bouzov, Buzowe, Buso, Buzo de — (1317) 164. (1330) 641. — Filii eius Spitata et Albertus. Bovarno, castrum Italiae (1331) 682. Bovzlaus, v. Bohuslav. Boyanov, Boyanouyensis districtus, v. Bojanov. Boymans, v. Bojmany. Boyslaus, v. Bohuslav. Boyza de Hodyeiow (1327) 487. Boz recte Bor, Johannes de — (1315) 104. Cfr. Bor. Bozkowicz, v. Boskovice. Bozeňsko, Boznensis provincia (1830) 674. Brabantia ducatus (1314) 88, 91, 93. (1833) 807. — B. dux (1314) 85, 86. — B. dux Johannes (1320) 328. (1328) 553. (1332) 788, 742, 743. (1333) 807. 

Strana 823
Index personarum et locorum. Brabantia, Prabant, Beatrix de — cognata regis Boh. (1324) 382, 388. Braczav, Braczlaw, Braczauiensis, Braczlawiensis czu- ius, v. Břeclav. Bračice, Brazcitz, Jan von — (1326) 455. Bradils, bonum Johannis de Grecia (1318) 196. Bradlo, Bradels, Bradlenz, villa Mor. (1327) 491. Bradlo, villa Boh. (1329) 595. Brakel (?), Brakele, curia in — (1313) 51. Brambach (?), Prantpuch, Nicolaus plebanus de — (1322) 316. Brana, v. Braňany (?). Braňany, Prohn, Brana, villa Boh. (1322) 309, 313. (1328) 563. -- Matthaeus, Nycolaus, Petrus vel Peschco, Jacobus et Johannes de — (1322) 309, 312. — Pater eorum Gotzo de — (1322) 309, 312. — Sorores eorum Margaretha et Elyzabeth (1322) 313. Brand, Brandov (?), Guntherus de — (1327) 549. Brandatendorf, Prandatendorf, Brandorf, villa Silesiae (1329) 610. Brandeis, Brandys, Brandiss, Brandys, Ulricus de — (1312) 30. (1323) 342. — Brandiz, Friduscho et Guntherus de — (1312) 37. Brandenberg, Thieri de — (1317) 152. Brandenburg, Branneburg, marchia (1332) 751. — Marchio, marchiones (1320) 258. (1329) 613. — Marchiones: Woldemar, Woldemarus, v. Waldemar; Ludovicus, v. Ludovicus. — Brandeburg. episcopus (1312) 33. de Branehalibus Pinzetus (1333) 783. Branik, Birnik, Wranik, villa Boh. (1314) 76. (1327) 530. (1330) 630. (1331) 723. — Judex in — Otto (1314) 76. Branisov, Branissow, vilà domus hospitalis S. Jo- hannis in Straconicz (1318) 195. (1322) 326. Branshu, castrum Hungariae (1332) 746. Brany, Brana, Heinricus miles de — (1316) 126. Braskov, Brascow, Braskow, Leonardus de — pin- cerna episc. Prag. (1831) 721. (1333) 782. Braunau, v. Broumov. Braunsberg, Brunsberg, Brunsperg, oppidum Mor. (1320) 265. Braunshorn, Brunshorn, castrum Germ. (1314) 95. (1316) 121. (1320) 236. (1322) 321, 323. (1328) 573. — — Johannes de — mag. curiae Heinrici VII., Ro- man. regis (1311) 9. (1316) 122, 123. Braunschweig, Brunswic, Praunswig. Lutherus, dux de — supremus magister ordinis Teutonici (1332) 163. Brazcitz, v. Bracice. Brdo, Birdo, silva in provincia Wolinensi (1815) 109. — Berd, Bird, Dietricus vel Theodricus de — (1321) 294. (1325) 406. Brebleins, v. Pravlov. Brecilaus, v. Břetislav. Bieclav, Braczlav, Braczlauiensis provincia, zudarius vel czudarius: Nicolaus de Blissicz (1322) 318. Breczislaus, v. Břetislav. Breczowicz, v. Vracovice. Břečkov, Vreschow, villa Mor. (1828) 358. Bredenes, castrum in comitatu Lucemburg. (1817) 158. Breh, Breg, Brieg, Bryg, civitas et castrum Silesiae 823 (1329) 608. (1331) 725. — Bregensis dominus Bo- lezslaus, dux Silesiae, v. Boleslav. Brem Petrus, advocatus Belinensis (1322) 313. Brembius, fluvius Italiae (1331) 689. Brenditz, v. Pfimétice. Brennhofer, Brennhoferus, hospes Ratisbonensis (1321) 306. Brescia, Bresche, Brixia, Brizze, Prichse, civitas Ita- liae (1311) 9. (1312) 39. (1331) 676, 679, 680, 682, 691. (1332) 751, 757, 765, 786. — Dominus Brixiae Johannes, rex Boh. (1331) 682. Bresen, v. Břežany. Bresche, v. Brescia. Breslau, Breslavia, v. Vratislav, Wratislavia. Bresouia, v. Březová. Bresschan, v. Břežany. Břetislav, Brecilaus, Breczislaus, Brezlaus de Riesen- berg, Rysenberg, v. Riesenberg. Brewlow, v. Pravlov. Břevnov, Brewnov, Brewnow, Brewnovia, Brunovia, monasterium, ecclesia (1318) 177. (cc. 1320) 233. (1320) 238, 264. (1321) 273, 274. (1322) 316. (1327) 523. (1328) 574, 580. (1331) 700. (1332) 732, 733. (1333) 799. — Capella B. Virg. Mariae (1321) 274. — Abbas (1316) 141. (1318) 182, 185. (1319) 198, 202. (1328) 336, 337, 338. (1325) 435, 487, 440, 441. (1326) 470. (1327) 488, 492, 514, 520, 542. (1328) 567, 579. (1329) 597. (1331) 679. — Abbates: Ba- warus (1312 sq.), v. Bavor; Theodricus (1332 sq.), v. Theodoricus. — Fratres: Philippus (1321) 274; Swatomirus (1332) 733, 760; Theodricus, bursarius (1332) 733; Predborius, praepositus de Policz (1332) 733; Miroslaus (1332) 760. — Brevn. monasterii balneum in Porsiehcz (1320) 264. (1321) 274. Breysinger, Heinrich der — von Wollenczsach (1332) 752. Brezlaus, v. Břetislav. Březnice, Brzyesnycz, oppidum Boh. (1327) 507. Bfezno (?), Priesen, Brysen, Bryzen, Marscho de — (1315) 113. — Prissen, Prisin, Niclass von — iuratus Uscensis (1328) 553. (1329) 623. Březová, Bresouia, villa Mor. (1330) 630. — Brezowa, Brzyezowa, villa Boh. (1320) 264. — Iudex in — Heinricus, v. Heinricus. Bieżany, Bresschan, Brezans, villa Boh. monast. Sed- lecensis (1316) 131. — Brisan, Brysan curia in — (1322) 309, 318. — Ni- colaus de — iuratus Belinensis (1322) 309. — Bresen, villa praepositurae Wyssegrad. (1326) 482. — PBrzesan, villa Boh. (1332) 739. Brieg, v. Breh. Brimezlauia, v. Pfibislav. Biistvi, Brziest, Besczie villa Boh., monast. Brewnov. (1318) 177. (1328) 574. Bříště, Brziscz, villa Boh. monast. Syloensis (1313) 63. Brixen, episc. Johannes (1311) 14, — Brixínensis eccl. advocatus Henricus, dux Carinthiae et comes Tyrolis (1324) 382, 388, 390. Brixia, Brizze, v. Brescia. Brno, Briinn, Brunne, Bruna Brunna, civit. Mor. (1311) 7, 11, 18, 19. (1312) 36, 37, 40—42. (1315) 101, 102, 108, 109. (1316) 122, 142. (1318) 171, 178, 188, 189, 192. (1319) 228, 229. (1320) 237, 243, 256. (1321) 275, 297. (1322) 310, 318, 319. (1328) 345— 104* 

Strana 824
821 347, 353—855, 357. (1324) 394, 396. (1325) 400, 407, 408. 411, 412, 432, 441. (1326) 456—458, 460. (1327) 491—495, 503, 514— 516, 531. (1328) 575, 577, 578, 585, 588. (1329) 599, 620, 622. (1330) 631, 632, 650, 651. (1381) 702, 711, 720. (1333) 775, 792, 796. Brno, Brünn, domus regis Johannis (1322) 327. — domus monast. de Tuschnowicz (1333) 797. — hortus regis ante Brunam (1312) 35. — bona religiosorum in — (1331) 711. — Nicolaus de — provis. apostol canonicus Olomuc. (1323) 370. (1325) 441. — Henricus de — Olomuc. eccl. canon. (1327) 514. — Rupertus de — civis Maioris civit. Prag. (1319) 220. — iudices: Wenceslaus (1318) 171; Johannes (1323) 346; Johannes de Ror (1331) 680. — cives: Fridericus Penesticus (mem. 1315) 98; Zy- . fridus dictus de Dybay (1315) 98; Johannes Wiffonis (1318) 178; Bartussius (1321) 292, 297; Nicolaus de domo Teutunica (1321) 297. (1323) 357; Mauri- tius (1321) 297; Conradus Pohorliczer (1323) 357; Wernhardus, Mauritius et Mathias fratres (1325) 407, 410; Mauritius et Nicolaus (1325) 441; Ste- phanus carpentarius (1328) 588; Wohuslab de Jer- spicz (1332) 732. — pauperes communes (1330) 651. — Judaei (1333) 792. — Brunnensis provincia, districtus (1317) 152. (1327) 515, 523. — beneficiarii distr. vel prov. Brun. (1327) 523, 524. — Camerarii: Boczko de Jewyssowicz (1314) 83; Mi- liczius de Namiechs, v. Námést; Wznata de Lom- nicz, v. Lomnice; Johannes de Mesiricz, v. Meziříč. Gerhardus de Chunstat, v. Kunštát; Hartlebus de Boscowicz vel Boskowicz, v. Boskovice. — Burg- gravii: Johannes de Mesirsiecz vel Meserintz (1312) 41. (1317) 149. (1318) 192. — Czudarius vel zuda- rius: Ulricus de Ronberch (1317) 152; Prsiwislaus vel Prsybislaus, Przibizlaus de Bircowi, v. Pérkov; Theodricus vel Dytricus de Spran (1329) 620. (1333) 788, 811. — iudicia provincialia in — (1315) 102. — colloquium nobilium in — (1327) 527. — ecclesiae, monasteria: ad S. Annam ante Brunam vel in praeurbio Brun. ordinis Praedicatorum, etiam Hortus regis nominatum (1312) 36. (1317) 143. (1318) 171. (cc. 1333) 812. — Eccl. 8. Jacobi (1330) 651. — Monast. Cellae S. Mariae ordinis S. Augu- stini sub cura Praedic. (1312) 42. (1317) 166. — Eccl. 8. Michaelis Praedicat. (1330) 651. — Monast. fr. Minorum (1323) 335 et eccl. S. Johannis eorum (1330) 651. — Eccl. S. Petri (1312) 25. (1322) 319. (1328) 588. (1330) 651. (1331) 651. — Capitulum eccl. S. Petri (1331) 702. —'Praepositi: mag. Johannes (1312) 25; Conradus (1315) 102; Sebastianus (1322) 319. — Canonici: Heinricus (1319) 225: Hermannus (1324) 394; Witigo de Pazow provis. apost. (1325) 444, — Vicarius Nicolaus (1324) 394. — vicearchidiaconus Mynco (1333) 796. Brno Staré, Bruna Antiqua, curia lapidea in — (1330) 650. — — capella S. Procopii in — (1314) 84. (1319) 201, 222. (1321) 292. (1322) 320, 321. (1323) 360, 366. (1325) 441. (1327) 515, 516, 540. — Ecclesia vel Emler, Regesta Boemiae. capella S. Wenceslai (1332) 758; rector eius Nico- laus (1323) 332, 346. Brno Staré, monast. Aulae S. Mariae in —, in su- burbio oppidi Brun. Mariensal in alden Brunne (1823) 345, 360, 366. (1324) 380, 396, 398. (1825) 403, 425, 432, 435, 441, 443, 452, 453. (1326) 453, 456—458, 460. (1327) 495, 516—517, 531. (1329) 598, 622. (1330) 631, 650—652. (1331) 723. (1332) 758. (1383) 769, 811. — Abbatissae: Christina (1323 sq.) v. Christina; Katherina (1326 sq.) v. Kathe- ring, — Priorissae: Katherina (1325) 441; Elisa- beth (1327) 531. (1330) 651, 652. — Monialis Sdynca de Vngersperch (1330) 631. — Hospitale huius mo- nast. (1333) 769. — — eccl. 8. Mariae ante Brunnam (1321) 272. (1323) 332, 354, 360. Brod Némecky, Deutsch-Brod, Broda Teutonicalis, civit. Boh. (1314) 90. (1316) 136. (1318) 173. (1319) 203, 216. (1320) 255. (1321) 288. (1322) 310. (1323) 360. (1333) 792. — Plebanus Heinricus (1316) 136. — Habitatores: Christannin die Brennerin (1318) 173; Leo Puchinerii (1319) 203. — Moneta in — (1323) 360. — Uhersky, Broda Hungaricalis (1327) 496. Brodlins, Albertus de — (1323) 339. — Frater eius Nicolaus. Brosan, v. Brozany. Broumov, Brunow, Brunoviensis civitas in Boh. (1391) 690. — Br. conventus (1331) 690. Broussel, v. Bruxellae. Brozany, Brosan, Brozan, villa Boh. prope Mielnik (1327) 541. (1331) 711. Broziedl, v. Rozsedly. Bruberg, Bruberch, Eberhart, Eberhardus de — (1316) 137. (1321) 292. Bruck, Brugg, Bruka, civit. Austriae (1324) 372, 374. Bruck, Brukk, v. Louka. Brukk (1328) 557. Brumbach, monast. in dioec. Herbipol. (1312) 43. Brumo, archidiaconus Bielinensis (1312) 35. Bruna, v. Brno. Brunek, Heinricus de — commendator de ordine S. Johannis domus Jerosolimit. in Chunicz (1314) 85. Brunn, Brunna, Brunne, v. Brno. Brunner, Brunerus, instit. Prag. (1321) 306. Bruno, Olomuc. episc. mem. (1323) 362. (1329) 607. (1330) 630. (1332) 743. Brunovia, Brunoviense monasterium, v. Břevnov. Brunsberg, Brunsperg, v. Braunsberg. Brunshorn, v. Braunshorn. Brunswic, v. Braunschweig. Brüsau, v. Bfezová. Brüx, v. Most. Bruxellae, Bruxelles, Broussel, Bruzle, civitas Belgiae (1316) 117. (1818) 192. (1328) 553. — Panni de — (1323) 354. Brux, Bruxs, v. Most. Bruzle, v. Bruxellae. Bryg, v. Bfeh. Brysan, v. Břežany. Bryzen, v. Bfezno. Brzesan, v. Břežany. Brziest, v. Bříství. Brziscz, v. Bříště. 

Strana 825
Index personarum et locorum. Brzyesnycz, v. Březnice. Brzyezowa, v. Březová. Bubny, Buben, Bvben, villa Boh. (1311) 15. (1320) 242. Bubovice, villa Boh. (1333) 774. Bucek, Buczko, villanus de Poczirnicz (1322) 308. Buczschicz (Bučice?), Raczko de — (1327) 527. Budco, v. Budek. Budeč, Budecz, villa Bohemiae, eccl. in — (1320) 269. (1328) 570. Budějovice, Budewoist, Budweis, Budweys, Budwoys, Budyways, Budywoys, civitas Boh. (1319) 209. (1327) 518. (1332) 757. (1333) 766, 767. — Budweis, iudicium in — (1319) 209. — Budyways, iudex civit. Conradus (1332) 757. — iurati civitatis nominantur (1332) 757. — Notarius civit. Fridericus (1332) 767. — Budwoys, Budywoys, civis Zacharias (1327) 518. (1333) 766. — hospitale (1327) 518. (1333) 166, 767. — Rector eius Philippus, presb. de Budwoys (1333) 766, 767. — Budewoist, Budweys, Budowois, Ulricus de — iu- ratus Pilznensis (1315) 112, 113. (1317—1328) 167. (1326) 478. Budek, (Budislav), Budco, Budko, civis Prag (1314) 97. (1320) 260. (1323) 331. (1327) 517. (1331) 722. (1333) 769. — Frater eius Andreas. — Budko, villanus in Poczirnicz (1322) 308. Budeshewicz, v. BudiSovice. Budik, (Budislav), Budico, abbas monast. Wilemo- vensis (1315) 102, 103. Budin, v. Budyń. Budilov, Budilowo, villa Boh. in provincia Wolinensi (1315) 109. Budislav, Budizlaus, decanus Olomuc. (1311) 17. (1313) 69. (1314) 84. — Budislaus, castellanus de Pustymir (1318) 185. — Budyslaus miles (1323) 344. Budissin, v. Budisfn. Budissow, Budissaw, v. Budišov. Budisswicz, v. Budisovice. Budisa, Dudissa, relicta Hamanni (i e. Haimanni) iunioris de Luchtenburch dicti Crussina (1817) 165. — Filii eius Haymannus et Jesko. Budisín, Bautzen, Budischin, Budissin, civitas Lu- satiae (1319), 213, 218, 219. (1325) 417. (1329) 605, 614, 615. (1333) 797—799, 802, 807. — Civis: Her- mannus de Seufriczdorf (1329) 605. — Budissinen. marchia, terra (1319) 218, 219. (1320) 258. (1323) 352. (1324) 388. (1329) 605, 614. — Do- minus marchiae Bud. Johannes, rex Boh. (1319 sq.) v. Johannes, rex, Boh. — Budissinen. ecclesia (1325) 413. — Eccl. S. Mariae in castro, praepositus Bernhardus de Lipa (1327) 490; Hermannus (1333) 797, 799. — Capitulum (1329) 614. (1333) 797—799, 802, 806—808. — De- canus: Fridericus (1337) 799, 802, 803, 806. — Ca- nonicus Nicolaus de Chemniz (1825) 413; canonici plures nominantur (1333) 797—799, 802, 806, 807. — Rector scholarum Heinricus (1303) 807. Budisov, Bautz, Budissaw, Budissow, villa Mor. bo- num episc. Olomuc. (1316) 117. (1323) 342. — Budyssov, Urbanus de — (1318) 188. Budisovice, Budeshewicz, Wocke von — Budisswicz, 825 Woko de — (1322) 318. (1333) 811. — Frater eius Benessius de Bohuslawicz. Buse Budiwoyus, gardianus fr. Minorum in Ponte 1311) 6. — z Vojslavic, v. Vojslavice. Budkov, villa Boh. (1319) 217. Budnana, v. Vodňany. Budweis, Budweys, Budwoys, Budyways, Budywoys; v. Budějovice. Budyné, Budin, Pudin, castrum et oppidum Boh. (1311) 15. (1316) 142. (1321) 282. Budynice, Budinicz, villa Boh. (1328) 574. — Budiniez, Budyniez, Boleslaus de — (1328) 572, 578. — Uxor eius Sdenca. Budyslaus, v. Budislav. Buednabitz, v. Podnavice Bueschbach, oppidum in comit. Lucemburg. (1325) 409. Buchberg (Buková?), villa Boh. (1316) 136. — Puechperk, Mons Fagus (1321) 288. — Puchberk, mons (1327) 548. Buchch (1333) 811. Buchlovice, Buchlowicz, silvae circa — (1315) 102. (1321) 275. — Buchlauicz, Protiba de — (1324) 383. — Fratres eius Jeronimus et Slabiborius. Buchowitz recte Buthowitz, v. Butovice. Bukovany, Bockwan, villa Mor. (1319) 197. (1327) 515. Bukoviny, Bukowiny, villa monast. Zderaz. (1323) 334. Bukovsko, Bukowsko, oppidum Boh. (1323) 863. Bulgaria, rex Bulg. Karolus, v. Karolus. Bulo de Schemeschitz (1322) 328. Bun, Buno, burggravius Wilhelmi de Straconicz (1327) 487. Bunek, Bounko, v. Bohuněk, Bohuslav. Bunn, Bunnensis, v. Bonn. Bure, villa in comitatu Lucemburg. (1327) 543. Burgau, Burgowe, civit. Germ. (1312) 39. Burghausen, Burkhausen, Purghausen (1328) 584. (1331) 698. Burglins, Dluhnik de — (1333) 772, 774. — Burglinum, v. Křivoklát. de Burgo Jacobus (1333) 786. Burghardus, v. Burchard, Burchardus. Burgstall, Purchstal, Volchmar, Volchmarus de —, Volkmar von — (1327) 544, 546. (1328) 576, 585. Burchard, Burchardus, burggravius Meydburg. (1312) 1 41. — Puerchart, her — (1325) 454. — Purkardus, praepos. mon. de Mylewsk (1328) 579, — Burchardus Sturmweder (1330) 641. — Burchardus, notarius regis (1333) 796. Burkhausen, v. Burghausen. Burperg, (Bruberg?) Johannes de —, consiliarius Jo- hannis, regis Boh. (1312) 44. Bus et Buz de Busow (1330) 641. Busanicum (Bausanicum?) vinum (1318) 167. Busco, Buschco, v. Bu&ok. Buschewicz, v. Bousovice. Busow, v. Bouzov. Bussco, Bussec, Bussek, Bussko, v. Bu&ek. Bussenawicz, v. Busanovice. Bu$anovice, Bussenawicz, villa Boh. in provincia Wolin. (1315) 109. Bušek, Busco, Buschco, Buschko, Busko, Bussco 

Strana 826
826 Bussec, Bussek, Bussko, Bvsko, dominus (1313) 65. (1318) 196. — Domesticus eius Hinczo, incola ; Prag. (1318) 196. Bušek, Bussek de Cossow (1320) 268. — Bussek de Huban (1321) 304. — Busco (de Lessina?), fr. eius Ulricus et Slabco (1324) 374. — Buzek, monachus, abbas mon. Portae Apost. (1323) 336. (1325) 404. — Busko dictus Bonus de Radina (1325) 426. — Witzk von Lenkaev (1325) 454. — Bussek dictus Tluxa (1327) 503. — Buzek, iudex in Tochowicie (1331) 674. — Busco, Buschco de Merica, v. Bor. — Buzk, Buzek, Witzk, Wusk de Harach, v. Harrach. — Bussco de Chrassow, Crassow, v. Kra&ov. — Buschco de Rowny, Rowna, v. Rovné. — Büzko de Lükow, v. Slavkov. — Bu£ek z Letuov, v. Lety. — Busco de Swamberk, v. Kraüov et Schwamberg. — Bussko de Wilharticz, v. Vilhartice. Butnitz, v. Beuthnitz. Butovice, Butowitz, Buchowitz recte Buthowitz, villa monast. Plazzensis (1312) 31, 32. (1314) 84. Buzek, v. Bu&ek. Buzlaus, v. Bohuslav. Buzowe, v. Bouzov. Bvsko, v. Bušek. Bvsslaus, v. Bohuslav. Byberstein, v. Biberstein. Bycan, v. Vikań. Byczow, v. Bydžov. Byéen, Byczen de Raczinawes (1321) 304. Byëice, Bitszicz, Bytezicz, villa Boh. ad forestariam Kamycensem pertinens (1325) 433. (1326) 460. Bydburch (Bittburg?), Nicolaus dictus Voyt de — (1328) 577. — Uxor eius Heybita. — Cfr. Bittburg. BydZov, Bidschovia, Bithzow, Byczow, Bydschow, Py- czow, Pyczowiensis civitas et districtus Boh. (1311) 13, 18, 21, 22. — Cives: Conradus, Nicolaus Arnoldi, Ulmannus Mon- tanus (1311) 18. — Bithzow, Petrus de — (1326) 476. — liber civitatis (1311) 21. Byelandes, v. Vilenec. Byelina, v. Bilina. Byelowicz, v. Bilovice. Bykañ, Bykanye, Sokol de — (1327) 522. Bylany, Pillna, Bylin, villa Boh. monast. Osecensis (1311) 15. Bynning, Loffridus comes de — (1327) 497. Byschofsheim, v. Bischofsheim. Bystřice, Wistric, Wistricz, Habelschwerdt, villa in districtu Glacensi (1316) 117. (1319) 208, 230. — Judex: Jacobus (1319) 208. — 'Wistricz, aqua in districtu Glac. (1319) 208. Byšice, Bischitz, Paulic, Heinrich, Tzepan, Wadizlaw fratres de — (1321) 285. Bytom, Beuthen, Boutung, Boeutung, Peuthum, Peu- tum, civitas Silesiae (1327) 500—502. — Dux Buti- mensis Wladislaus (1331) 726. Byzowiez, v. Vyzovice. Bzenec, Bisencz, Bisentz, Bisenz, Bizencz, castrum et oppidum Mor. (1315) 102. (1316) 124. (1324) 383. Emler, Regesta Boemiae. (1330) 662. (1331) 702. — Jus patronatus eccl. in — (1331) 702. Bzenee, iudicium provinciale in — (1320) 257. — Zuda- riusin — Weleslaus de Vrichaw (1317) 152. (1820) 257. — Castellanus in — Ingrammus de Ungersperk (1320) 257. — Scabinus et iuratus terrae sive iudicii provincialis in — Pardussius de Scherdiez (1320) 257. Bznaeto von Lompnicz, v. Lomnice. C. C. dictus de Tyernstayn vel Tyrnstayn (1322) 315. Cabus, Walterus dictus — mercator Bruxell. (1316) 125. Cadanum, v. Kadaň. Cadoldus, filius Smilonis de Wahin (1322) 310. Caecilia, abbatissa monast. S. Clarae in Oppavia (1328) 580. Cagli, Callium, episcopus Petrus (1319) 203. Callium, v. Cagli. Camencz, Camentz, v. Kamenec, Kamenz. Camenne, v. Kamenná. Camennyczye, v. Kamenice. Cameracum (1320), 266. (1321) 298, 301. — Camerac. canonicus Jacobus de Mutina (1318) 174. (1319) 202. (1322) 329. (1327) 542. de Camilla Guido (1333) 786. Camin, Caminensis episc. (1320) 262. Canitz, v. Kounice. Gansem in comitatu Lucemburg, v. Consem. Capellen, Capella, Johannes de — (1316) 134. Carbonum forum Pragae (1326) 469. Carinthia, Kärnthen, Chernden, Karinthia, Kerndten terra, ducatus (1311) 4. (1324) 390. (1327) 491. (1330) 632, 644. — Dux Heinricus, v. Heinricus. — Ducissae: Anna, v. Anna; Beatrix de Sabaudia, uxor Heinrici ducis (1830) 644. — Prior domus hospit. S. Johannis Jerosolimitani per Boh. Pol. Austriam et — (1325) 405. Carmelitae fratres in Prag. dioec. (1333) 799, 800. Carniola, Chrayn, Krain (1311) 4. (1324) 390. Carolus, v. Karolus. Carpentoratum, civit. Galliae (1313) 69. (1314) 83. — Ejpisc. Berengarius (1313) 69. Carraria, Marsilio de — (1333) 797. Cartusiensis ordo (1325) 437. Casali, Francischinus de — (1333) 783. Casentinum, Bonaiutus de — v. Bonaiutus. Caschina Hora, v. Kasina Hora. Casimirus, v. Kazimir. Casinus (?), institor Prag. (1321) 306. Casphensis episc. Thadaeus (1326) 474. Casianus S. prope Florentiam (1312) 48. Castelberg, 1. d. 1. (1314) 86. Castellanus episc. Jacobus (1330) 662, 666. Castell, Castellum, Chastel, Chastell, Waltherus de — camerarius regis Boh., capitaneus Mor. (1811) 13, 20. (1312) 42, 44—46. (mem. 1318) 171. — -- Dithelmus de — (1311) 20. — — Dietegenus de — advocatus prov. Sueviae (1313) 61. de Castellbarco Fridericus, provicarius Brixiae (1331) 

Strana 827
Index personarum et locorum. 682. — Fratres eius: Azzo, Wilhelmus et Marco- brunus. Castilia, regnum (1312) 34. Castrobarco, Wilhelmus de — (1331) 689. Cfr. Ca- stellbarco. Castrocane, Franancesco degli Antelminelli (1333) 795. Castrum Novum, Quercinus de Foliano de Castro Novo (1332) 759. Catacensis episc. Vemitus (1323) 366. Catharina, Catherina, Catarina, Caterina, v. Katharina, Katherina. Causidicus Ulmannus, civis Maioris civit. Prag. (1317) 166. Caychow, v. Czaychow. Cderaz, v. Zderaz. Cerbaria in dioec. Luccensi (1333) 794. Cedliez, Czedlitz, v. Sedlec. Cechonensis (?) episc. Radulphus (1319) 203. Celking, v. Zelking. Cella, v. Zell. Cella Angelorum, monasterium, abbas Fridericus (1320) 944. — $. Mariae Brunnae, v. Brno. Celler von Regenburch, v. Zeller. Cerincensis episcopus Geraldus (1326) 474. (1327) 508. Cesama, v. Sezema. Cetechovice, Czethocowicz, Andreas de — (1330) 641. Cethleub, v. Citoliby. Cibotin, Seibendorf, Sybotonis villa (1316) 130. Ciesczyn, v. Tištín. Cigny, v. Chiny. Cimburk, Cimburch, Cinburch, Cinneburch, Cinnen- burch, Cynnenburg, Cynnenburch, Czimburch, Czin- nenburch, Zinnburch, Bernhardus dictus de — en- sifer (1313) 57. (1316) 117. (1318) 187. (1320) 270. (1321) 299. (1323) 358. (1324) 389. — Filioli eius: Albertus et Johannes (1316) 117. — Czinnenburch, Johannes de — subcamerarius Mor. (1318) 197. Cirkeler Heberhardus, v. Eberhardus. Cirnicz, v. Cernice. Cisterciensis ordo (1311) 13. (1313) 63. (1320) 237. (1323) 354. (1324) 396. (1325) 437. (1327) 520. (1329) 597. (1330) 658, 659. — Cisterciensis ordinis mo- nasteria in Bohemia: v. Hradiště Mnichovó, Osek, Plasy, Pohled, Pomuky, Sedlec, Vyšší Brod, Zbra- slav; in Moravia: v. Dubravník, Oslavany, Tišňo- vice, Velehrad, Ždár; aliena: Altenzell, Cella Ange- lorum, S. Crux, Waldsassen , Wilhering. Cistercium, monast. Franciae, capitulum generale in — (1325) 399, (1329) 597. — Abbas Gwillelmus, v. Gwillelmus. Citewer Heinricus, v. Heinricus. Citoliby, Cethleub, villa Bon. (1325) 424. Civitas, Civitatensis episc. (1329) 596. Civitas Nova, episc. Petrus (1819) 203. Cladno, y. Kladno. Cladrub, Cladruna, monast. ord. S. Benedicti, v. Kla- druby. Clara S., monast. S. Clarae in Egra, v. Egra; in Tynez, v. Týnec; in Olomucz, v. Olomouc; in Op- pavia, v. Opava; in Znoyma, v. Znojmo. Clara de Cadano, soror Minhardi, custodis Wyssegrad. eccl (1329) 627. — filia Hanconis Tyrwardi, civis Olomuc. (1329) 595. 827 Clara, uxor Ditlini dicti Puschwiczer (1329) 623. — uxor Domazlai dicti Morawecz, civis Prag. (1331) 688, 723. (1332) 728. — crucifera Sderasiensis (1332) 760. Clairefontaine, monast. apud civit. Arlonensem (1320) 241. (1328) 561. Claricius, v. Klaric. Clarpauch, v. Klarbauch. Cleffer Johannes de Anffen (1328) 564. Clemens S., S. Clementis monasterium, domus Pragae fr. Praedicatorum, v. Praga. — 8. Clem. capella in monte Wissegrad. (1328) 577. — papa Vu (1312) 25, 28, 31—33, 34, 37. (1813) 56, 58, 70. (1314) 75. Mem. (1314) 83. (1317) 153. (1320) 237. (1327) 521. (1333) 799. — prior monast. Zderaz., v. Zderaz. — villanus de Poczirnicz (1322) 308. Clementer Ulricus, v. Ulricus (1330 sq.) — Nicolaus, v. Nicolaus (1832) 738, 765. Clenitsch, v. Kleneč. Cleticz, v. Kletice. Clingenberg, Clingenberch, v. Klingenberg et Zvikov. Clinschius (Klime&?) Goldener, civis Prag (1331) 722. Clugel, Glugel, Kluger Conradus, v. Conradus (1320 sq.) Clumecz, v. Chlumec. Cluniacensis ordo (1325) 437. Cluppiez, v. Chlupice. Clusinus episc. fr. Mathaeus (1319) 203. Coblenz, civitas Germ. v. Koblenz. Coblih, v. Koblih. Cogetin, v. Kojetín. Cochem, v. Kochem. Cochitz (?), Bludo de — (1311) 6. Coisnoy, Caisnay, v. Quesnoy. Colda, v. Kolda. Coldicz, Colticz, Coltitz, v. Koldice. Colen, v. Kóln. Colessow, v. Kole&ov. Colinus, cellarius Lucemburg. (1323) 339. Colle, civit. Italiae (1331) 714. Coln, Cóln, v. Kolín et Köln. Coloesa, Colocza, Colocensis episc. Ladislaus (1327) 497. Cologne, v. Kóln. Colomir, (Kolométice?), Johannes de — (1312) 48, 49. (1324) 376. Colonia, v. Kolin et Kôln. Coltiez, Coltitz, v. Koldice. Columba, Hermannus de — dictus Birbe (1330) 633. Comania, Cumania, regnum, rex, v. Karolus. Comataw, Comathowe, v. Chomutov. Commorsan, v. Komořany. Como, v. Cumae. Comotow, villa Boh. monast. in Chotissow (1325) 426. Coneelinus, camerarius Elisabeth, quondam reginae Boh. (1331) 711. Conflans, Confluans, Confluentia, v. Koblenz. Conicz, v. Konice, Kounice. Connor, Connerensis (recte Connorensis) episcopus Robertus (1323) 366. Conradus Kunz, Conr. Gerhardi, civis Iglav. (1311) 3. — Gundoldy, civis Iglav. (1311) 3. — de Gysobils, civis Iglav. (1311) 3. — archiepisc. Salzburg (1311) 4. 

Strana 828
828 Conradus de Pibrano, civis Prag. (1311) 5. — Filii eius: Heinczmannus et Nicolaus. — Chonradus dictus Kornpuhel, iuratus Maioris civit. Prag. (1311) 16. — Chonradus de Numburga oc., iuratus Maioris Civit. Prag. (1311) 16, 20. (1314) 94. (1315) 109, 120. — Chonradus, Chunradus Pleyer, iuratus Maioris civit. Prag. (1311) 16. (1314) 94. (1315) 109, 120. (1318) 171, 184. (1320) 239, 240, 246. (1327) 517. — Mordov, civis Bycoviensis (1311) 18. — abbas Áulae Regiae (1311) 19. (1316) 124, 131. — Chunradus de Egra, civis et iuratus Maioris civit. Prag. (1811) 20. (1312) 23. (1316) 137. (1317) 147. — Cunradus Mylde, iuratus Pontensis (1312) 27. — Chuno, abbas monast. Cladrub. (1312) 31. (1318) 189. — Chunradus Hunrich (1312) 44, 45. — Cunradus, Chunradus, Chunrat Cutner, Chuthner, Kuttener, civis Prag. (1312) 47. (1322) 328. (1332) 728. — episc. Rati&bon. (1813) 50. — GChuonradus, prior domus hosp. S. Johannis Jerosol. in Boh. (1313) 58; prior Cruciferorum in Strakonicz (1329) 620. — canon. eccl. Wyssegrad. (1313) 61. — Chonradus, Chunradus, Chuenrat de Leutmericz, Luthomierzicz, Luthomericz, Luthomiricz, civis, iu- ratus Maioris civit. Prag. (1318) 61. (1314) 76, 80, 84. (1318) 171, 184. (1316) 187, 141, 142. (1324) 397. (1326) 468. (1327) 617, 528. (1328) 564, 566, 568. (1329) 597, 598, 602, 623, 628. (1330) 631, 646, 647, 670, 671. (1331) 686, 688, 722, 723. (1332) 728. 734. — de Iglavia, pater Hermanni presbyteri (1313) 63. — presbyter de Olomucz (1313) 69. — Silberzeiger, civis Maioris civit. Prag. (1314) 76. — Chunradus Albus, iuratus Kutnensis (1314) 81. — Chuno de Nassymiricz (1314) 83. — Berczbechon, miles (1314) 90. — Conradus, praepos. eccl. 5. Petri Brunae (1315) 102. — de Lapide, cultor in antiquo monte regio iuxta Iglaviam (1315) 104. — Conradus de Slakenwerde, canon. Prag. (1315) 108. — Cfr. infra Conradus de Schlackenwald, canon. Olomuc. — dictus Wegest, Wehst, civis et iuratus Pylznensis (1315) 112, 113. — de Dobersano, civis et iuratus Pylznensis (1315) 112, 113. — electus, episcopus Olomuc. (1316) 134. (1317) 149, 158. (1318) 171, 185, 192, 195, 196. (1319) 208, 226. (1320) 237, 256, 257, 265. (1321) 272, 275, 281, 292. (1322) 307, 311, 318—321. (1323) 332, 342, 346, 352, 856, 358, 362, 366. (1324) 380. (1325) 402, 403, 435, 453. (1326) 456, 459, 461, 469. Mem. (1326) 475, 476. (1327) 520, 526. (1331) 680. — C., Chonradus, Chunrat, Ch. Ginnosii, Gynochsel, Gynoschel vel Junossii, civis, iuratus, iudex civit. Prag. (1316) 137. (1319) 210, 254. (1320) 241, 254, 271. (1321) 305. (1322) 308, 316. (1327) 517. (1328) 564, 666, 568. (1329) 597, 598, 602, 623. (1330) 631, 646, 647, 670, 671. (1833) 680, 688. (1332) 764. (1333) 777, 779. — Conrat Spiczer, Spicerus, mercator Ratisbonensis (1316) 142. (1321) 306. (1324) 375. — Rorer, pater et filius (1317) 150. Emler, Regesta, Boemiae. Conradus Probstel, iuratus Prag. (1318) 184. — aurifaber, civis Maioris civit. Prag. (1318) 189. — QCunezlinus, iudex Novae civit. sub castro Prag. (1318) 189. (1323) 869. (1325) 449. (1326) 484. (1331) 718. (1333) 796. — Chonradus Salezer, civis Prag. (1318) 197. (1319) 232. — Konrad, filius Ulrici de Berg (1319) 200. — Chutiner, civis Czaslaviensis (1319) 214. — Chonradus dictus de Lapide, civis Prag. (1319) 921. (1820) 239, 240, 246. (mem. 1333) 791. — Bonus, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1318) 189. (1320) 237. — Chonradus de Hrob (1320) 255. Uxor eius Perchta. — plebanus eccl. S. Michaelis in Snoyma (1320) 257. — dictus Mayr (1321) 280. Cunradus de Winsberg (1321) 280, 281. Chunradus, avunculus Ottonis, capellani de Mar- beins (1321) 297. — Cunradus de Msene (1321) 304. — Pusaner, institor Prag. (1321) 306. — Chunradus, pannifex, iuratus civitat. Belinensis (1322) 309. — Cunradus, plebanus in Vrowenrevt (1322) 316. — de Sleyden, miles, v. Sleyda, Sleyden. — Chunradus Chuthner (1322) 328. Cfr. infra Conradus Chutner de Trzebiczicz (1327) 522. — de Schlackenwald, canon. Olomuc. (1322) 330. — Cfr. supra Conradus de Schlackenwerde, canon. Olomuc. — abbas de Grwenhein (1323) 332. . — Chunradus dictus de Selnicz vel Zelnicz, v. Zele- nice. — Socer eius: Kristanus de Ozza. — Chunradus, Chuntzmannus de Morspach (1323) 339. (1327) 548. — de Dobrsano, civis in Nova Pilzna (1323) 347. (1326) 478. Pohorliczer, civis Brunensis (1323) 357. de Bourowicz (1323) 362. Chonradus, pater Sdisslai de Poczernicz sive Pro- honicz dicti Coblih (1323) 365. Cunrad der Huler, civis Egrensis (1323) 367. abbas monast. in Litomyśl (1324) 380. (1326) 486. Chunradus de Moschowicz (1324) 386. dictus Cyger, Cziger (1324) 393. (1333) 789. Hiltchmpek, civis Prag. (1325) 400. Clugel, Glugel, Kluger, iuratus Novae civitatis sub castro Prag. (1320) 237. (1323) 369. (1325) 449. (1326) 484. (1331) 718. (1333) 796. Choradus (sic) de Neuenbach, diaconus Prag. dioec. (1325) 405. | — Kundrat z Sanova (1325) 428. — Conradus de Noua Plzna, pater Petri canon. Dolesl. (1325) 440. — dictus Hacker, civis et iuratus Pilznensis (1326) 478. — de Crayst (1326) 478. — faber, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1326) 484. . — Cunradus de Milein (1327) 504. ` — — filius Tassonis de Schoneneck (1327) 505. — — dictus Sak (1327) 505, 506. — Frater eius Ni- colaus. | — Chunczel Kokot, Chunradus Kokot, civis Prag. (1327) 517. (1332) 748. (1838) 791. — Cunradus Chutner de Trzebiczicz (1327) 522. — Schobro, civis Iglav. (1327) 525. LLL VII 

Strana 829
Index personarum et locorum. Conradus dictus Huler, Chunlinus Huleri, civis Prag. (1321) 306. (1327) 528. — dictus Ruerenpheffer, civis Prag. (1327) 528, 529. — Coczalczi, camerae reginae Boh. servitor (1827) 541. — Chonrat der alt Nothaft von Berdenberch (1329) 603, v. Nothaft. iudex in Loénov (1829) 607. dux Slesiae (Zlesiae), Silesiae et Glogoviae, dominus in Olsna (1329) 607, 611—613. (1331) 726. de Penczk (1329) 612. Kundrat, plebanus in HoraZdéjovic (1330) 629. &bbas monast. in Sar (1330) 632. Ruffo (1330) 641. Chunradus Stevnlini, balneator in Monte Chutn. (1330) 648. — de Benesow, civis civit. Uscensis super Albea (1330) 652. — Kuntzkini, iuratus civit. Uscensis super Albea (1330) 652. — Hrdony, rector parochialis eccl. in Chomotov (1330) 657. de Schenna, v. Schenna. vicarius eccl. S. Mariae in Lacu Pragae (1330) 673. Konrad von Wettaw, burgravius in Vreinstain (1331) 679. Cvnzel Crabern, iuratus Melniczensis (1331) 684. Chunrat der Ammolf, testis (1331) 705. Chunczil, Chunczlinus de Thust, iuratus Maioris civit. Prag. (1331) 707, 718. dux Slesiae (Silesiae), dominus Stynaviae (1331) 717. Chunradus Bohemus, testis (1332) 733. Chunradus, civis Prag. (mem. 1332) 736. — Filia eius Agnes, monialis Vallis S. Mariae. Chunrat von Luchsenich, Lussnik (1332) 742, 752. Chonradus doliator, habitator civitat. Prag. (1332) 748. de Ols, iuratus de Budyways (1382) 757. iudex civit. in Budyways (1332) 757. Glot, institor civit. Prag. (1332) 760. Chuna, civis Prag. (1332) 764. Chunczil, Judenrichter in Prag (1332) 764. Chunczel der Dymuten, civis Prag. (1332) 765. Chunrad der Helblinch, incola Egrensis (1333) 770. Ditlini, Chunrat des Ditlins des Rorers sohn, in- cola Egrensis (1333) 770. abbas monast. Osec. (1333) 771, 777, 794, 811. de Radwesitz (1333) 771, 773, 777. Chunscho in Subjudaea Prag. (1333) 789. iudex in Lahawicz (1333) 789. Chunczlinus, famulus Rokczaneri, civis Prag. (1333) 789. — subprior monast. Aulae Regiae (1333) 789. — Chonradus Notinger, civis Prag. (1333) 791. — sacerdos de Colonia (1333) 793, 794. — fr. ord. Teutonici, plebanus in Nova Pilzna (mem. 1333) 805. — canonicus eccl. Budissin. (1333) 807. — Cvnat de Lubelitz, v. Liblice. Conraticz, v. Konratice. Consem, Cansem, villa in comitatu Lucemburg. (1321) 278. Conschico, v. Kuni&ík. Constedt, Chunczenstat, civit. Slesiae (1331) 725. Constanz, Costnitz, Constantia, Chostencz, Constan- 11 111 111 111 FEET 829 tinensis dioec. (1823) 365. — Episc. (1329) 601. (1330) 640. (1382) 762. Controzzo, castrum Italiae (1333) 789. Conyeth (Konojedy?), Mathias dictus de — iudex civit. Luthomeric. (1831) 676. Corbara, Corbaria, Cornara, Cornaria, Corvaria, Pe- trus de — (Nicolaus V"* antipapa) (1330) 662, 666. Coriczan, v. Korycany. Corigia, domini de — (1333) 787. — Simon et Aczo de — (1331) 718, 714. Corelia, locus Italiae (1333) 795. Cornaria, v. Corbara, Corbaria. Cornberg, Cornwerch (non Coznwerch), v. Kornberg. Corona Sancta, v. Zlatá Koruna. Corvaria, v. Corbara, Corbaria. Cos (?) monast. ord. S. Benedicti dioec, Salzburg. (1331) 715. Cosla, v. Kozlé. Cosmas et Damianus SS., altare in eccl. Prag. (1333) 784. Cosmas, possessor molendini in pede pontis in Stra- conicz (1318) 194. Cossow, v. Kosov, Costel, v. Kostel. Costelan, Costelani, v. Kostelany. Costelecz, Costelicz, v. Kostelec. Costolan, v. Kostelany. Cotieschow, v. Chotěšov. Cotopek, v. Kotopeky. Covan, v. Kovanín. Coza, v. Koza Cozlanum, v. Kozlany. Coznwerch, (legendum est Cornwerch), v. Kornberg. Cozoged, v. Kozojedy. Cracouia, Cracovia, v. Krakov. Craffa, Iheronimus, episc. de — (1326) 485. Craist, v. Chrast. Cralicz, v. Kralice. Cralovicz, v. Kralovice. Crapiez, villa fratrum domus ord. Teuton. Egrac (1317) 156. Crasny, v. Krásné. Crasonicz, v. Krasonice. Crassaw, v. Krašov. Crasscow, v. Kraskau. Crassov, v. Krašov. Crassowicz, v. Kra&ovice. Crastawitz, v. Chrastavice. Crawar, v. Kravaře. Crayst (Chrast ?), Conradus de — (1326) 478. Creczmerus Heinricus, v. Heinricus. Crelicz, v. Kralice. Cremeczav (Křemyž, Krzemusch), Fridericus de Schon- burg, dominus in — (1322) 317. Cremiling, v. Kramolin. Cremona, civitas Italiae (1331) 679, 680, 697. (1338) 783. — Ecclesia Cremonensis (1331) 680. — Morans de — (1333) 783. Cremsir, Cremsier, Cremsirium, Cremsyr, Cremsiriensis, v. Kroměžíř. Crenowicz, v. Křenovice. Crenow, v. Křelow. Crepey, Henri de — seigneur de Maizebourg (1333) 791 Crescente, castellum Ital. (1333) 774. 105 

Strana 830
830 Cresswicz, Theodricus de —, v. Krašovice. Crhonice, Czirhonycze, villa Boh. (1323) 351. Cribel Ulricus, v. bell. Cristan, Cristanus, v. Christanus. Cristina, v. Christina. Crimsin, v. Krušina. Crnata (Črnata?. Krnata?, Cunata?) de Cubito, pater Ulrici, canonici Wissegrad. (1322) 329. Croatia, Chroatia, dux Chroatiae Franciscus Dandulo (1331) 681. — Rex Cr. Karolus, v. Karolus. Cromeschin, v. Kroměšín. Cronberg, Cronemberg, v. Kronberg. Croschowicz, v. Krašovice. Crowar, v. Kravaře. Cruciferi hospit. S. Johannis B. Jerosolimitani ad S. Mariam in pede pontis Pragae, v. Praga; in Straconicz, v. Strakonice; in Horawicz, v. Horaż- déjovíce; in Maneting, v. Manétín. — cum rubea stella hospitalis S. Franeisci Prag. v. Praga; in Egra, v. Egra; in Luthmericz, v. Litomé- fice; in Usk, v. Oustí. Crudim, v. Chrudim. Crumbnau, v. Krumlov. Crusina, v. Krušina. Crutzeburch, v. Kreuzburg. Crux S., monast. ord. Cisterciensis in Austria (1320) 262. — — monast. Pragae, v. Praga. — Lutoldus, monachus monast. Portae Apostol. (1323) 336. — fr. senior monasterii S. Crucis Pragae (1330) 674. Crymow, v. Křimov. Crzida, v. Kiida. Crzissanowyc, v. Křižanovice. Crzysans, v KfiZanov. Ctibor, Stiborius, fr. Zezemae de Hirstein, canon. Olomuc. (1325) 407. Stiborius, lector fr. ord. Praedicatorum in Olomuncz (1328) 580. Stiborius Pflugo, burggravius de Nova Domo (1329) 626. — de Vgezd (1331) 721. — abbas Syloensis (1332) 760. — — de Lipnicz, v. Lipnice. Ctimir, Stymir, filius Wlastiborii de Prilep (1327) 548. Cubitus, v. Loket. Cuiavia, Kuya, Cuyavia terra (1332) 754, 755. Cukevitz (?), villa Prag dioec, eccl. paroch. in — (1330) 654. Culler Heinricus, v. Heinricus (1321) 307. Cumae, Como, civit. Italiae (1331) 676. — Capitaneus vel dominus civit. Franchinus Rusche (1331) 713. (1333) 773. Cunaschius, v. Kunśś. Cuncelinus, Cunzchinus (Conradus) de Zuzenbach, iuratus civit. Pontensis (1311) 5. Cuncelmannus (Conradus) de Ulma, v. Ulm. Cunczmannus (Conradus), v. Kunzmann. Cunegundis, v. Kunegundis. Cunenyla, v. Kunémil. Cunissa (Kunová?), habitatrix Prag. (1331) 722. Cunka, Kunka, v. Kunegundis. Cunko, v. Kunék. Cuno, cfr. Chuno, Conradus. Emler, Regesta Boemiae. Cunradus, Cunrat, v. Conradus. Cunstat, v. Kunštát. Cunicz, v. Konice et Kounice. Curia, v. Dvůr Králové, Hof et Chur. | Curim, Cyrym, v. Koufim. Curzimani, v. Kufimany. Cuthna, Cutina, Cutna, Cutni, v. Kutná Hora. Cutner Conradus, v. Kuttner. Cuttener Nycolaus, iuratus Pilzn. v. Kuttner. Cuyavia, v. Cuiavia. Cygdinensis comitia in Hungaria, dominus eius Ste- hanus comes de Holicz, filius Zdezlai de Stern- berg (1322) 307. Cfr. Holic et Sternberg. Cyger Conradus, v. Conraudus. Cynnenburg, Cynnenburch, v. Cimburk. Cyrchowe, Heinricus miles de — (1316) 126. Cysow, v. CíZor. Czwichow, v. Zwickau. Cvnat, v. Conradus. Cysow, v. CjZov. Czadko, v. Cadek. Czahosticz, v. Cahostice. . Czachwitz, Czaçhowicz, v. Cachovice. Czakowitz, v. Cakovice. Czampach, v. Zampach. Czaslauia, Czaslavia, v. Czaslaus, v. Čáslav. Czaychow, Caychow, 606. i Czbanow, v. Cbanov. Czedlicz, v. Sedlec, Sedlice. Czehen, villa Moraviae (1323) 358. Czehosticz, v. Čahostic e Czechowicz, y. Čechovice. Czekina, v. Cekyn. Czekna, v. Stéken. S . Czelechowicz, Czelechwicz, v. Celechovice. Czenco, Czenkę, v. Cenék. Czenowicz, v. Cengvice. . Ozepankowiez, v. Stépánkovice. Czeprun, v. Cepiroby. | Czeprzewice, v. Ceprejice. Czesema, v. Sezema. Czethocowicz. v. Cetechovice. Cziger Conradus, v. Conradus. Cziaslaw, v. Cáslav. Czierperig, bona in — (1321) 296. Czimburch, Czinnenburcb, v. Cimburk. Czirhonycze, y. Crhonice. Czirnezin, v. Cirnéin. Czirninus, Czirno, v. Cernín. Czirsim, v. Sifem. Cznaimer, v. Znojmo. Czulchow,, v. Züllichau. Czus, v. Cas. , Czuscrayow, v. CíZkrajov. Czwietling (1333) 766. Czwifflinger, v. Zwifflinger. Czwichow, v. Zwickau. Czwinar, v. Svinafe, Svinafov. Czyenko, v. Cenék. Czyger Conradus, v. Conradus. Czyrnag, v. Cirnák. Cyrchowe, Henricus miles de — (1316) 130. Czytyn, v. Jičín. Čáslav. catrum in terra Gorlic. (1329) 

Strana 831
Index personarum et locorum. È. Čadek, Czadco de Sudomir, Sudomirz v. Sudomif. Čahostice, Czahosticz, Czehosticz, villa Boh. (1319) 198, 199. Čachovice, Czachowicz, Fridericus de — (1319) 228. — Czachwicz, Bohuzlaus de — (1327) 549. Čakovice, Czakowicz, villa Boh. (1323) 333, 350. Čáslav, Czaslaus, custos mon. fr. ord. Minorum in Grecz (1330) 655. áslav, Czaslauia, Cziaslaw, Czaslavia, Chaslavia, Chaszlavia, Sczazlavia, civit. Boh. (1312) 49. (1313) 60. (1325) 421. (1327) 521. (1330) 635. (1333) 783, 791. — Jus patronatus eccl. in — (1325) 421. — Iudex hereditarius Johannes (1333) 791. — Iurati civi- tatis nominantur (1333) 791. — Iudicii notarius Frencellius (1333) 791. — Scholae magister Erhar- dus (1333) 791. — Cives: Conradus Chutiner (1319) 215; Heinricus Pechter, v. Heinricus. — Czaslaviensis provincia (1327) 521. — Czaslavia, Czaslabs, Elblinus de — Elbil von — incola Prag., v. Elbel. Čáslavice, Schasslawicz, Petrus de — (1324) 393. Částkov, Schasticow, Jaroslaus de — (1321) 271. Ćbanov, Czbanow, villa Mor., Hawlik de — (1311) 20. (écovice, Sessowicz, villa Boh. capituli Wyssegrad. (1825) 400—402. . Čechovice, Czechowicz, Fridericus de — (1318) 185. — Cfr. Čachovice. — Nicolaus de — pincerna episc. Olomuc. (1818) 185. — Cfr. Čachovice. Čechvice, (Čechovice?) villa Mor. (1325) 398. Čejč, Schaicz, villa Mor., ubi decimae episc. Olomuc. (1319) 208. Cekyñ, Czekina, Sdenco, Zdenco de — (1318) 192. — Filius eius Wiknan, maritus Elizabeth, filiae quon- dam Uneae de Plawez. €elakovice (?), Zelacowicz, Heinricus de — prior hospitalis in Straconycz et Horauicz (1321) 298. Čelechovice, Czelechowicz, Czelechwicz, villa Mor. (1315) 108. (1321) 283. Čeněk, Czenko de Strane (1322) 315. — Scenko de Wiczmericz (1322) 328. — — de Trziebiblitz (1322) 328. — Czyenko de Slup (1330) 654. — Cenco vel Czenko de Bechin v. Bechyň. — Schenco dictus de Borow, v. Borová. — Czenco, Czenko, Schenke, Schennig de Lipa, Lyppa. v. Lipé. — Czenko, Schenke, Zdenko (recte Czenko) de Lich- tenburg, v. Lichtenburg. — Schenicho, filius Mechtildis dictae de Slewen et Heinmanni de Slewen, v. Zleby. Czenko de Chrumnow, v. Krumlov et Lipé. Genovice, Czenowicz, Jarozlaus de — (1337) 516. Cepirohy, Tschóppern, Czeprun, villa Boh. (1331) 02. 7 . . Čepřejice, Czeprzewicze, villa Boh. in provincia Wo- inensi (1315) 109. Černice, Čirnicz, Zchirnitz, villa Boh. monast. S. Co- ronae (1315) 99. (1318) 170. 831 Černín, Schyrnins, Ostoyus de — nobilís Mor. (1314) 83. — Czirninus, Czirno, Chirminus recte Chirninus de Popicz, v. Popovice. Černovice, Schirnawicz, villa Mor. (1325) 407, 410. erný, v. Niger. Čertousy, Tyrczus, villa Boh. (1332) 734, 760. Cibotín, Seybotendorf, villa Boh. monast. in Vrowental (1322) 327. Cirnák (?), Czyrnak, Sezirnak, Heynich — von Huge- wicz (1333) 810, 811. Cirnéín (?), Czirnczin, villa Boh. (1325) 404. Cizkraj, Zcuscragius de Schiroticz (1324) 386. Cízkrajov, Czuscrayow, Jenczo de — (1322) 315. Čížov, Cysow, villa Mor. (1323) 358. Cus, Čouš, Tschausch, Czus, Zars (recte Zcws) Zusch, villa Boh. (1312) 28. (1326) 484. (1328) D. Dalešice, Dalecicz, Dalesicz, Thelatschitz, monast. Mariae Magdalenae ord. s. Augustini in — (1321) 304. (1326)459. (1331) 681. — Prior Andreas (1321) 304. — Plebanus in — fr. Nicolaus (1331) 681. Dalfinus, Dalphinus Viennensis, v. Vienna. Dalmatia, Dalm. dux Franciscus Dandulo (1331) 681. — Rex: Karolus, v. Karolus. Dalphin Henri, episcopus Metensis (1324) 395. Ofr. Vienna. Dambofice, Tumbaricz, ecclesia parrochialis in — (1326) 469. Dames, (Damianus) Damscho, civis Prag. (1321) 305. (1332) 754. Damianus, filius Wratislavae de Crasonicz (1311) 19. Damvillers, Dampvillers, Dannivillers, Danvillers, op- pidum in comit. Lucemburgensi (1320) 240. (1323) 348, (1324) 384. 396. (1326) 472. (1330) 646, 650. Daniel, Danyel, iuratus Melniczensis (1331) 684. Dandolo, Dandulo Franciscus, dux Venetiarum, Dal- matiae et Chroatiae (1331) 681. Darary, villa Hungariae (1327) 496. Darkovice, Darkowicz, villa Mor. (1320) 236. Daruée, soror Benedae Sdenkonis et Vhae de Bliznia (recte Blizina) (1324) 374. Datzdenhofen, curia monast. in Alto Vado (1318) 193. Daun, Johanes comes de — (1322) 320. (1333) 809. Deblín, Dobelins, Gerussa de — (1318) 171. Dééín, Tetschin, oppidum Boh. (1325) 418. Děčka, Dyeczka, vidua de Werona (1331) 718. Dédice, Dyeditz (1322) 328. — Laurentius de — no- tarius Johannis Paduani, generalis vicarii in spiri- tualibus episcopi Olomuc. (1333) 796. — Dyeditz, Stephanus de — (1322) 328. DédKoviee, Dydkowicz, villa Mor. (1311) 8. Dédovic, Dyedowicz, Jacobus, civis Prag. v. Jacobus. Dédovice, Dyedowicze villa Boh. (1323) 351. Degenberg, Hartwigus de — (1328) 557. Dehnice, Dejvice, Dehnicz, villa Boh. (1320) 241. (1325) 415. Dechler, weingarten zu Neuenburg (1333) 768. Deiax, Dejax, v. Dyjákovice. Dejvice, Dévice, Dehnicz v. Dehnice. 105* 

Strana 832
832 Delnicer Nyclas, civis Egrensis (1323) 348. Delphinus, Dalphinus, v. Vienne, v. Vienna. Demetrius, magister tavernicorum Hungariae (1327) 497. — frater monast. Portae Apostol. (1323) 336. Demudis, v. Dymudis. Deotricus, civis in Werona, v. Theodoricus. Dépold, Dépolt, Theobaldus, Dipoldus, Dypoldus, institor Prag. (1311—1313) 71. — Dipoldus de Canitz (1325) 451. — Dypoldus Henrici, plebanus Pragae (1327) 542. — Dipoldus, Dyepoldus archidiac. Byelinensis (1331) 715, 718. — Dypoldus, incola Prag. (1332) 728. — Dipoldus, testis Pragae (1332) 733. — Dypoldus sutor, civis Prag. (1332) 760. — Dipoldus de Rismberg, v. Riesenberg. Derfle, Dórfel, Longa Villa, villa Mor. (1819) 213. (1323) 369. Derscowiez, v. Troskotovice. Détleb, Dytlebus, plebanus in Arnow (1316) 128. — Dietlebus, plebanus eccl. S. Martini in muro civit. Prag. (1320) 249, 250. Détlín, Ditlinus Waczinger, iuratus Prag. (1314) 76, 80, 84. — Dytlinus pistor, iuratus Prag. (1313) 61. (1314) 76, 80, 84. (1318) 171, 184. — Ditlinus Forter, iuratus Novae civitatis Prag. (1323) 369. (1325) 449. — Dietlin der Swarze (1324) 375. — Dietlinus dictus Rechzeri, civis Maioris civit. Prag. (1324) 386. — Dietlinus pistor, civis Maioris civit. Prag. (1327) 517. — Dyetlinus, vicarius eccl. Olomuc. (1328) 580. — pitlinus dictus Puschwiczer, Dityl Poswiczer, civis Maioris civit. Prag. (1329) 623. (1331) 765. — Uxor eius Clara. — Ditlinus Hopner, civis Prag. (1331) 722. — — Dytil Glaser, civis Prag. (1332) 764, 765. — Dytlinus, gener Leutwini (1332) 760. — Ditlinus Rorer, civis Egrensis (1333) 770. — Ditlinus, plebanus eccl. S. Benedicti Prag. (1333) 98 (1318) 61. Bub castro 798. Dětřich, Detricus, v. Theodoricus. Deutsch-Brod, v. Brod Německý. Děvice, Dejvice, Dehnicz, v. Dehnice. Deworez, (Dvorec?), silva iuxta Miliczyn (1318) 193. Deyax, v. Dyjákovice. Diebach, vila Germ. (1320) 237. (1322) 820. Diefdingen, monast. ordinis Cisterc. in —, v. Differ- dingen. Dietegenus de Castello, v. Castell, Castellum. Dietlebus, v. Détleb. Dietherus, Dietricus, Dietrich, v. Theodoricus, Dětřich. Dietlinus, v. Détlín. Dietrichsbach, villa in prov. Glacensi, v. Dittersbach. Differdingen, Diefdingen, Differdange, monast. in —, conventns in — (1317) 159. (1326) 475. Dille, Herman de — miles (1323) 332. Dimutis, institrix Prag. v. Dymudis. Dingolfing, civitas Bavariae (1331) 696. Dinkowitz, v. Jenikovice. Dinspuchil, Heinricus, marschalcus de — (1321) 294. Dionysias, Dyonisiensis episc. Theodricus, suffraganeus Olomuc., v. Theodericus. Emler, Regesta, Boemiae. Dipoldus, v. Děpold, Děpolt. Dirivastensis episc. Nicolaus (1323) 366. Dirslaus, Dirsislaus Dirzlaus, decanus eccl. Wissegrad. oc., v. DrŻislav, Drslav. Dithelmus de Castello, v. Castell, Castellum. Ditmar, Ditmarus, Ditmarus iuratus Prag. (1313) 61. (1314) 76, 80, 84. — Dytmarus miles dictus Kusner (1315) 100. — civis Prag. (1320) 239, 240. — Dytmarus, camerarius monast. Aulae Regiae (cc. 1330) 628. (1333) 789. — Dytmar von der Pobritz, iuratus Chuttnensis (1331) 730. Ditricus, Ditrich, v. Theodericus. Dittersbach, Dietrichsbach, villa in provincia Gla- censi (1319) 208. — Ditrichspach, villa Boh. monast. Aulae Regiae (1328) - 568. — Iudex in — Nicolaus Ditrichspacher (1328) 568. Dittersdorf, Dytreichsdorf, villa Mor. (1324) 393. — Dytrichsdorf, villa Bavariae (1333) 773. Divinus, filius Alberti de Stedelins, sacerdos (1320. 266. Divis, Divissius de Manczicz (1316) 135. — Dywissius de Dobronicz (1322) 315. - — Diwisschius, Diwissius, Dywischius de Sternberch, v. Sternberg. Dlouhá ves, Langendorf, Longa Villa, villa monast. Sedlec. (1312) 47. (1316) 130. — Longa Villa, Woysa de — (1320) 238. (1321) 298. Dluhnik, Dluhnik de Burglins (1333) 772, 777. Dluhomil, Dluhomilus de Psrichowiz (1328) 579. Dluhovoj, Dluhowogius de Ptycz (Pticz), dapifer episcopi Prag. (1331) 721. (1333) 782. Dlumaczowo, v. Tlumačov. Dlusyna, v. Dlužiny. Dlužiny, Dlusyna, Henech de — (1318) 188. Dobelin, Dobelins, v. Deblín. Doben recte Dobeu, v. Dobev. Dobeneck, Dobenecke, Jan von — (1314) 90. — Dobenek, Nicolaus de — (1327) 506. Dobrin Doberinensis terra, v. Dobřinsko. Dóbelins, v. Deblín. Dobev, Dobeu (non Doben) Dobew, Albera de — (1318) 170, 195. (1320) 237. (1321) 298. Dobevle, Dolevle, villa Boh. (1317) 147. Dóbln, Dobelin, civitas Saxoniae (1312) 24. Dobrany, Dobrsanum, Conradus de — civis in Nova Pilzna (1323) 347. (1326) 478. Dobrawer, incola villae Niederloman (1320) 235. Dobréiee, Dobrcicz, Wlastiborius de — (1333) 782. Dobremil, Dobrziemilus, pater Johannis, praebendarii monasterii S. Georgii in castro Pragensi (1328) 559. Dobré pole, Dobrpoli, villa Boh. (1327) 490. Dobfrev, Dobrziew, villa Boh. (1325) 448. Dobiinsko, Dobrin, Dobryn, Dobrinensis terra (1329) 602, 603. (1330) 633, 636. — Dux Dobrinensis Wladislaus (1333) 801. Dobříš, Dobrziss, villa Boh. (1321) 291. Dobroékov, Dobrus, Dobrusch, villa Boh. inter Ne- tolicz et Qualeschin monast. S. Coronae (1311) 4. (1816) 111. Dobrohost, Doberhos von Hostau (1333) 773, 774. Dobromérice, Dobromirice, Dobromierzicz, Dobro- 

Strana 833
Index personarum et locorum. miricz, villa Boh. prope Lunam civitatem (1325) 423. (1331) 718. Dobronice, Dobronicz, Dywissius de — (1322) 315. Dobrotice, Dobroticz, Wlezko de — (1321) 271. Dobrovice, Dobrowicz, Petrus de — (1326) 476. Dobrpoli, v. Dobré Pole. Dobrska, v. Dobruška. Dobrus, Dobrusch, v. Dobročkov. Dobrúš, Dobrus, Dobrusch Nicolaus (1322) 813. Dobruška, Dobrska, Dobrusska, prius Lesstna dicta, cives Dobrsczenses (1320) 283. — Dobrusca, Johannes de — (1312) 29, 30. — Dobruska, Dobruschka, Muthina vel Mutina de — (1817) 164. (1320) 233. Dobry, v. Bonus. Dobryn, v. Dobfinsko. Dobrziemilus, v. Dobfemil. Dobrziew, v. Dobfev. Dobrziss, v. Dobříš. Dogsan. Dogzan, Dogzanense monasterium, v. Doksany. Doixem Johannes, dominus de Gemeppe (1324) 395. Doksany, Dogsan, Dogzan, ecclesia Dogzanensis, Dog- sanensis, monasterium Dogzanense vel Dogsanense (1320) 265, 266. (1328) 580—583. (1331) 676 —618, 710. — Praepositi: quondam Andreas (1320) 265; Theodricus, Theodericus v. Theodoricus (1328 sq); — Priorissa: Anna (1328) 580; subpriorissa: Mecht- hildis; celleraria Ofca, cantrix Elyzabeth (1328) 680. Dokwan, v. Dukovany. Dolany, Dolen, Protiwa de — (1318) 182. — Fratres cius: Brecilaus de Rysemberk et Hogerus de Corn: berg. Dolevle, v. Dobevle. Dolín, Dolin, villa Boh. capit. Prag. (1325) 445. Doloplazy, Doloplas, villa Mor. (1322) 318. Domamil, Domamul, villa Mor. (1325) 445. Domanice, Domanicz, Hroznata de — (1327) 487. Domarazy, v. Domorazy. Domaslav, Domaslaus, Domazlaus, Domozlaus dictus Morawecz, Morawus, civis Prag. (1330) 630. (1331) 688, 723. — Uxor elus Clara. — Domoslaus, notarius monast. Luthomysl. (1326) 486. Fr. eius Mychael. Domaslava, Domazlaua, uxor Marquardi dicti Nigri (1318) 188. Domasice, Domaschicz, villa Boh. (1325) 447. Domażlice, Taus, Taust, Tausth, Thust, Tust, civitas Boh. (1316) 134. (1321) 292. (1324) 391. (1325) 404. (1328) 557. (1331) 692, 698—707. (1332) 787, 739. Hospitale prae muris civitatis (1331) 712. Burggra- vius de — Slabco (1326) 457. — Iudices: Otto (1318) 189; Henricus Schicklinus (1324) 391. (1325) 450. — Advocatia de — (1328) 557. — Iudicium de — (1331) 692. — Civis: Albrecht dictus Tureyer (1321) 304. — Tust, Petrus de — civis Maioris civit. Prag. (1320) 240. — Thust, Henczlinus de — civis Prag. (1320) 259. — Thust, Heinricus de — iuratus Prag. v. Heinricus (1324 sa.). — Chunczil, Chunczlinus de Thust, iuratus Prag. v. Conradus. Domensis episc. Orlandus (1319) 202. Domislav (Domaslav ?), Domislaus, presbyter et cu- 833 stos sepulchri S. Wenceslai in ecc. Prag. (1330) 672. Dominicus, patriarcha Gradensis vel Gradinensis (1319) 202. (1326) 486. — Meteliensis episcopus (1323) 866. Domka, v. Donka. Domoraz, Domorazy, Domarazych, villa Boh. prope castrum Pracheń (1315) 114. (1331) 700. Domoslav, Domoslaus, Domozlaus, v. Domaslav. Donatus, presbyter, vicarius perpetuus eccl. S. Mariae in Tyn Prag. (1813) 53. (1314) 81. (1320) 250. — vicarius episcopi Prag. (1318) 167. — episcopus Alscolanensis (1326) 474. (1327) 508. — incola Prag. (1332) 754. Donín, Dohna, Donyn, nobiles de — (1325) 420. — Donin, Otto dictus de Heyden de — (1319) 219. — Henricus et Johannes de — burggravii de Grabin- stein (1326) 469. — Fratres eorum: Otto sacerdos et plebanus in Friderisdorff, Wenceslaus et alter Otto iunior. Donka, Albertus de — antiquus camerarius Mor. (1320) 257. (1321) 275. — Domka, Wiczko vel Wulczko de — feudalis eccl Olomuc. (1328) 584. (1330) 654. Dórfel, v. Derfle. Dorn, panni de — (1322) 331. (1323) 370. (1331) 722. Dorobovic, v. Drobovice. Doubravéice, Dubraucicz, villa Boh. (1331) 707. Doubravice, Dabrawicz et alia Dubrawicz, villae Boh. (1824) 376. — Dubrauuicz, Dubrawicz, Habzko recte Habrko, Ha- brco miles de — (1815) 105. (1317) 159. (1327) 487. (1329) 626. Doubravník, Dubrawnic, Dubranic. monast. (1318) 195. (1883) 767. — Abbatissa: Ofka (1333) 767, 768. Doudleba, Dudleba, rivus Boh. (1315) 105. Douchamp (?) (1317) 161. Dourlers (1321) 296. Dracow, v. Drachkov. Drahanovice, Drahanowicz, Przibislaus de — (1322) 307. Drahenice, Drahynicze, villa Boh. (1323) 351. Drahynicze, v. Drahenice. Drahlicz, v. Druhlice. Drahotěšice, Drahoczesicz, villa Boh. (1323) 363. Drahkov, Dracow, villa fratrum ord. S. Johannis Jerosol. in Straconicz (1318) 195. (1319) 205. Drahlin, Drahlin, Hermannus de — sive de Luten (1324) 381. Drahotń$, Drahotusch, Bohussius de — (1323) 339. Drahousek, Drahusko Woyslay de Tyssow, notarius publicus (1813) 53. (1332) 733. Drahu$, castrum et oppidum (1325) 898. DraZenov, Drazenaw, villa Chodonum prope Tust. (1325) 404 Drazice, Drasic, Johannes de — (1333) 782. DraZkov, Draschkowa, campi dicti — (1332) 756. Dresden, Drezden, civitas Misnae (1325) 417, 419. (1332) 741. — Dresdin, Petrus filius Hermanni de — presbyter (1318) 183. Dřevčice, Drzewczicz, villa Boh. (1332) 764. Drewiz, Heinrich von — (1320) 270. 

Strana 834
834 Dřevohostice, Drzevohosticz, Borzita de — (1326) 470. Drhovle, Druhowli, villa Boh. (1323) 351. — Altera villa Druhowli (1323) 351. Drnholec, Durnholcz, Hermannus et Ulricus de — (1382) 746. Drobovice, Dorobawicz, Drobawitz, Drobowicz, Dro- bowitz, domus ord. fr. Teutonic. in — (1316) 136. (1325) 399. (1326) 455. (1882) 737. — Commen- datores: Martinus (1325) 399; fr. Nicolaus dictus Ratmir (1326) 455. (1332) 737. — Frater: Sidlinus (1325) 399. Droscowicz, v. Troskotovice. Drosendorf (1328) 583, 584. Droskowicz, v. Troskotovice. Drozdovice, villa Mor. (1325) 398. Droznovice, Droznowicz, villa Mor. (1318) 169. Drslav, v. Drzislav. Druhlice, Druhlicze, Drahlicz, villa Bohemiae ad fo- restariam Kamyc. pertinens (1325) 433. (1326) 460. Druhowli, v. Drhovle. Drzewczicz, v. Dřevčice. Drzewohosticz, v. Dřevohostice. Držislav, Drslav, Dirlaus, Dirsislaus, Dirslaus, Dir- zlaus, Drizlaus, Drslaus, Drzlaus, Dyrsislaus, Dyr- sizlaus, Dyrslaus Dyrzlaus, natus Czenkonis de Bechin, canon. Olomuc. decanus eccl. Wyssegrad. capellanus regis Boh., provis. apostol. praepositus eccl Prag., administrator episc. Prag. (1317) 162, 163. (1318) 181. (1319) 205, 212, 225—227. (1320) 934, 935, 239—941, 944—947 sq. (1321) 276, 277. (1321) 283, 285, 287, 299, 302. (1322) 327, 330. (1323) 333, 335, 337, 339, 340, 343, 363. (1324) 382, 383, 387, 400. (1325) 425, 441, 445. (1326) 463, 465— 467, 480, 483, 484. (1327) 499, 506, 508, 523, 534. (1328) 555, 558, 562, 567, 568, 572, 579, 683, 584 — 686, 588. (1329) 619. (1330) 630. (1331) 692, 698, 715, 721. (1832) 732, 763. (1333) 784, 798, 800. — Dirslaus de Porssicz (1320) 268. — Dirzlaus oc. de Crawar, v. Kravafe. Drżkraj, Dyscraius (1324) 381. Dubá, Duba, Hynko de — pater Pothonis dicti de Fridland (mem. 1316) 129. — Poto, Potho de — (1313) 57. (1316) 123, 129. — Fi- lii eius: Hainmannus et iterum Hainmannus (1316) 122. Haymannus de — dictus de Nachod, Hayman von der — gehaizzen von Nachod (1327) 510, 511, 544. — Hayman Hlawacz von der Duben (1327) 544. — Hinco de — dictus Berka, Hynco Berka de Duba, dominus Glacensis, von Glatz (1316) 117, 122, 125. (mem. 1325) 431. Relicta eius Perchta. — Frater eius Hynasco, Hynco de Husca (1316) 122, 125. (mem. 1329) 626. — Uxor eius Perchta. — Filius eius — Haiman, Hayman, Heinmannus, Heymannus, Hinco, Hynco, Hyncho dictus Berca, Berch, Berk, Berka, Birk, Heinman der junge von der Dübe, Hermann recte Heiman der Junge von der Duben, dominus in Lipa (Lypa), burggravius castri Prag. capitaneus regni Boh. (1318) 169. (cc. 1320) 233, 239, 270. (1322) 317, 324, 395. (1328) 358, 361, 360. (1324) 376. (1325) 404. (1327) 487, 509—611, 520, 544. (1328) 558. (1330) 654. (1331) 695. (1332) 763. Emler, Regesta Boemiae. (1333) 791, 795. — Frater eius Hinco, Hynco, prae- positus Prag. postea episc. Olomuc. Dubá, Albertus de —, Alber von — (1316) 123. (1317) 164. (1818) 175—176. — Filii eius : Benessius (1316) 122; Albertus, praepositus Lutomeric. (1518) 175 176. (1319) 206, 223. d — Duba, Habarth de — provis. apost. canon. Prag. (1326) 468. — Hinco de — (mem. 1333) 634. — Relicta eius Agnes de Meidenburk. Dubeć, Dubcz Maior, villa Boh. (1313) 61. Dubenec, Dubnecz, villa Boh. (1321) 290. Dubraucicz v. Doubravéice. Dubrawicz, v. Doubravice. Dubraunik, monasterium in —, v. Doubravnik. Dudleba, v. Doudleba. Duering, weinbergmeister (1327) 525. Duchoń, Duchon tabernarius, incola civit. Prag. (1332) 735. Dukovany, Dokwan, villa Mor. (1325) 414, — Hen- ricus fr. Alschiconis de — (1325) 414. Dül, Duol, villa Boh. monast. Ostroviensis (1813) 59. Dunajovice Dolní, Thanowicz, villa Mor. (1330) 650. Dunne, der — frater Elblini cuiusdam, testis (1331) 705. Dunum, Johannes de Duno, comes silvestris (1321) 295. Duol, v. Důl. Durandi Petrus, v. Petrus Durandi (1317 sg.) Durazzo, Duracensis archiepiscopus Mathias (1321) 301. Durbuy castrum (1314) 86. Durnholcz, v. Drnholec. Duringen, Düringen, v. Thuringia. Durink, civis Prag. (1332) 764. Dürnholz, v. Drnholec. Durnitejn, curia in — prope Tustam (1321) 304. Dürrbach, Durrembach, villa Boh. (1312) 28. Dürrenstein, Tyernstayn, Tyrnstayn, C. dictus — (1322) 315. Dusk, v. Ustí. Dvür Králové, Curia, civitas Boh. (1316) 118. (1329) 606. — Curia, Apecco iudex de — (1313) 56. — Dyax, v. Dyjákovice. Dydkowicz, v. Dédkovice. Dybay, Zyfridus dictus de — civis Brunensis (1315) 98. Dyeczka, v. Dééka. Dyedicz, Dyeditz, v. Dédice. Dyedowicz, v. Dédovice. Dyem, Dyemen, v. Téma. Dyepach (1324) 386. Dyepoldus, v. Dépold. Dyetlinus, v. Détlin. Dyetrichus, v. Détfich, Theodoricus. Dyezzenhowen, Johann von — (1330) 670. Dyjákovice, Deiax, Dyax Superior, villa Mor. (1325) 444. — Deyax, Dyax, Alphardus de — (1322) 315. (1324) 386 Dyje, Teya, Thye, flumen Mor. (1322) 315. (1327) 495. Dymudis, Dymutha de Novo Foro, civissa Maior. civit. Prag. (1321) 306. 

Strana 835
Index personarum et locorum. Dymudis, Demudis, uxor Gopoldi, civissa Maioris civit. Prag. (1330) 670. — Dyemutis, relicta Johannis, notarii reginae Boh. (1331) 715. — Dymutis, mater Fridlini Prag. (1381) 727. — Dimutis, institrix, incola Prag. (1332, 754. — Chunczel der Dymuten, civissae Maioris civit. Prag. (1332) 765. Dyonisiensis episc. v. Dionysias. Dypoldus, v. Děpold, Děpolt. Dyrislaus v. Drzislav, Drslav. Dyrscowicz, v. Troskotovice. Dyrsczlaus, Dyrsislaus v. Drżislav, Drelav. Dyrskowicz, v. Troskotovice. Dyscraius, v. DrŻkraj. Dyrzislaus, v. Dr£islav, Drslav. Dytmarus, v. Ditmarus. Dytreichsdorf, Dytrichsdorf, v. Dittersdorf. Dytrichus, v. Détfich, Theodoricus. Dywischius, Dywissius, v. Diviś. E. Ebenot, villa Germ. monasterii in Brumbach (1312) 43. Ebenthal, Ebental Hermannus de — castellanus Znoymensis (1318) 173. Ebraeh, Ebra, monast. ordinis Cisterciensis in — (1325) 399. — Abbas: Fridericus (1323) 815. Eberhard, Eberhardus de Walsse, nuntius Fride- rici, ducis Austriae ad Henricum, Rom. regem, v. Wallsee. — de Chungesperk (1318) 170. Ofr. etiam Engelbardus. — Heberhardus dictus Cirkeler, civis Herbipolensis (1327) 486. — Eberhardus, episc. Bambergensis (1330) 645. — Heimingi de Chaszlavia (mem. 1333) 791. — Filia eius Margaretha. Eberl, Johlinus (1332) 723, Eberlin, Ebrlin, Eberlinus de Lapide, civis Prag. (1312) 48, 49. (1319) 226, 227. (1320) 245, 247, 250. (1301) 306. (1327) 517- — Filius eius Fran- ciscus, rector eccl. S. Mariae ante Laetam curiam, v. Franciscus. Eberstein, Boppo de — (1312) 43. Ebizouiz, Sbraslaus de — (1321) 295. Eblinus de Bezdekow, v. Elbel, Flblin. Ebredunum, Ebrodunum, Fbredunenses canonici: Johannes de Lado (1318) 174; Ebred. canon. Petrus Durandi v. Petrus. — Ebred. false Egredunen-is archiepisc. (1323) 433. — Ebred. archiepiscopus Bertrandus; v. Bertrandus. Ebro iudex in Grelicz (1316) 132. Ebrui, Ebrussius Poplini, civis Prag. (1312) 48. Eckerich, v. Ekkerich. Eckardus, Eckhardus, v. Ekkard, Ekkardus. Ecklein, Ecklinus, v. Eklín, Eklinus. Ecternacum, v. Echternach. Edelspitz, Edelspicz, curia Eklini civis Znoymenais (13: 8554. Eduardus, comes Sabaudiae (1326) 472. — comes Barensis, v. Bar. Eger. v. Egra. Egerberg, Egerberch, Wilhelmus de — (1317) 164. (1323) 345, 346. (1327) 544. 835 Egerberg, Egerberch, Friczo, Friczco, Friczko de — (1322) 310. (1323) 345, 346. (1332) 764. Eggenberg, castrum et civitas Austriae (1332) 745. Egidius, v. Aegidius. Egra, Eger, Cheb, civitas (1311) 2, 9. (1312) 48—51. (1315) 111. (1317) 156, 157. (1318) 173. (1320) 242, (1321) 277, 280. (1322) 322, 325, 326, 329. (1323) 348, 349, 367. (1327) 525. (1329) 603. (1330) 646. (1332) 735, 747. (1333) 770, 778. — Castrum (1327) 503. — Terra, districtus, Egrana terra, Egererland (1814) 94. (1318) 173. (1831) 688. (1832) 737. — Termini Egrenses (1322) 315. — Iudex et consules districtus Egrensis (1332) 737. — Iudicium civit. Egr. (1333) 797. — Iudex civitatis Egr. (1319) 204. (1322) 326. Arnoldus de Sparneke (1318) 173. Perchtoldus de Rughusen (1333) 797. — Magistri civium: Tuto (1320) 242. Herman der Heckel, Her- mannus Heklini (1321) 277. (1323) 348. — Consules Egr. (1321) 277. — Cives (1314) 90. (1318) 173. (1321) 279. Cives quidam nominantur (1322) 316. (1323) 367. — Habitatores plateae Schefgasse dictae (1323) 348. — Cives: Heinricus Rozerii et Albertus (1311) 12; Hermannus (1316) 119. Uxor eius Bertha; Jacobus Golderlein (1317) 156, 157; Gotfridus Na- gengast (1322) 316; Waltherus de Curia (1322) 316. Nicolaus Hekel (1322) 316; Cristan Hekel (1322) 317. Heinrich der Gnod (1323) 348; Ulrich der Chal- teisen (1323) 348; Michel Haekchel (1320) 235; Tuto telonearius, Taut der Zollner (1320) 254. (1323) 367; Johannes dictus Grille (1333) 769; Chunrad der Helblinch (1333) 770; Chunrat des Ditlins des Rorers Sohn (1333) 770. — Iudaei Egr. (1322) 325. — Egr. hospitale Cruciferorum cum stella (1311) 7. (1313) 49, 50. (1322) 329. — Magister hospit. Py- rinclinus (1313) 50. — Prior hospitalis: fr. Wisentho (1313) 50. — Provisor : Bvsslaus (1313) 50. — domus fr. ordinis Teutonici (1312) 28. (1313) 49, 50. (1316) 119. (1317) 156. (1321) 277. (1322) 315. (1323) 348, 367. — Commendator: Maynhardus, Meynhart (1316) 120. (1317) 157. (1318) 173. — monast. fr. Minorum (1317) 161. (1320) 242. — monast. fr. Praedicatorum, prior Heinricus (1322) 316. — monast. S. Clarae (1317) 161. (1319) 204. (1320) 242 (1321) 279. (1329) 603. (1333) 770. — teloneum in — (1332) 735. — Mathaeus, Mathias, de — iudex, iuratus Prag. v. Mathias. — Conradus de — civis iuratus Prag., v. Conradus (1312 sq). — Wolflinus de — civis Prag, v. Wolflinus. — Martinus, Mertein de Egra, civis iuratus Prag., v. Martinus. — Pesoldus, Pezoldus de —, v. Pesold, Pesoldus, Petrus (1320 sq.). Egra, v. Ohře. Egredunensis recte Ebredunensis archiepiscopus, v. Ebredunum. Ehrenberg, Fridericus et Heinricus de — (1314) 85. Ehrenfels, Erenvels, civit. Germaniae (1315) 108. Ehricus, v. Ekricus, canon. Wyssegrad. Echternach, Fcternacum, Echternacum, oppidum in comitatu Lucemburg. (1313) 70. (1315) 98. (1320) 953. (1327) 527. Eibenstein, Eybenstain, Eybenstein, Eybnstain, villa 

Strana 836
836 Boh. monasterii Altovadensis (1315) 107. (1318) 193. (1323) 332. (1326) 455. (1330) 632. Eich, Paulus de —, vasallus Johannis regis Boh. in comitatu Lucemburg. (1313) 70. Eichen, v. Sokolom. Eichstidt, Eistaet, Eystet, episcopus Eystetensis 1329) 601. — Episc. Philippus, v. Philippus. Eilov, Eilow, Eilaw, v. Jílové. Ekkard, Ekkardus, Eckardus, Eckhardus, Ekardus, Eichardus, Hekhardus. — Eckardus, incola Prag. (1316) 142. — conductor ungelti de braseis civit. Prag. (1318) 197. — Ekardus, iuratus Montis Cuthnensis (1317) 157. — Hekhardus de Wiltstein cum filio suo Heinrico (1317) 151. — Ekhardus dictus Nothaft miles, pater Alberti re- ctoris eccl. in Valchenau (mem. 1327) 543. — Ekhardus, civis Glogoviensis (1331) 717. — Ekhardus, pellifex Pragensis (1332) 748. Ekkerich, Eckerich, Johannes de — (1330) 656. Ekklinus, Ecklinus, civis Prag. (1319) 207. — Eklinus, civis in Znoyma (1328) 584. — Ecklein, conversus monast. Sedlicensis (1332) 728. — Eklinus Goldener, civis Prag. Mem. (1832) 734, 739. Ekricus, Ehricus, Ekricus, canon. eccl. Wyssegrad., vicedecanus eccl. Wyssegrad. procurator Henrici de Trona, canon. Prag. et Wyssegrad. eccl. (1817) 160. (1319) 200. (1824) 382, 383. (1326) 466. 483. (1827) 531. (1828) 590. Elbe, v. Albea. Elbel, testis (1831) 705. — Elbil von Czaslabs, Czaslaer, Elblinus de Czaslavia, civis Prag. (1316) 137. (1322, 1323) 331. (1323) 370. (1332) 765. — Waczinger, civis Prag. (1322, 1323) 331. — Eblinus de Bezdekow, (1331) 706. — Elblinus Kornpuhel, iuratus Prag. (1331) 707, 722. Elbogen, v. Loket. Elehnyzdo alias Teschnyzdo recte Orléhnyzdo, ubi sunt possessiones monast. S. Coronae et fratrum de Wityenycz (1317) 147. Elhot, Elhota, Elhoten, Elhotha, Elhotta, v. Lhota. Elias, Elyas, Helias, iuratus Novae civit. sub castro Prag. iudex curiae episcopalis Prag. (1323) 369. (1325) 449. (1326) 484. (1331) 718, 721. (1333) 796. — Filius eius Hanco (1331) 721. Elisabeth, Romanorum regina, relicta Alberti, Roman. regis (1311) 4, 14. — Elizabeth, Elysabeth, Elyzabeth, Helisabeth, Heli- zabeth, Boh. et Poloniae regina, Lucemburg, comi- tissa, uxor Johannis, Boh. et Pol. regis (1311) 15. (1312) 23, 31, 40, 46. (1314) 75. (1315) 108. (1316) 127, 136. (1317) 163. (1319) 201, 202, 222. (1320) 255, 267, 285, 301. (1323) 349. (1324) 386, 387. (1325) 420, 430. (1327) 616, 530, 536—540, 541. (1329) 592—594, 596, 599, 600. (1330) 636, 658, 669, 668. Mem. (1331) 684. 702, 707, 711, 715. — Not. eius Johannes (memor. 1331) 715. — Elizabet, Elizabeth, Elyzabeth, Boh. et Pol. quon- dam regina, Wenceslai II et Rudolfi I Boh. et Poloniae regum relicta (1312) 86. (1315) 114. (1819) 206, 210, 216, 217, 224. (1321) 272, 289, 290, 292, 297. (1322) 310, 320, 321, 327. (1323) 332, 335, 345, 354, 369—361. (1324) 393, 394, 399. (1325) 416, 425, 432, 444. (1826) 457. (1327) 495, 515, 516. Emler, Regesta Boemiae. (1328) 588. (1329) 598, 620. (1330 , 650, 651. (1332) 758. (1333) 769, 785, 786. Elisabeth, Flizabeth, filia Wolframi, civis Prag. (1317) 147—149. — Maritus eius Ingbertus. — Elizabet, filia Uncae de Plawcz, uxor Wiknani filii Zdenconis de Czekina (1318) 192. — Elizabeth, soror Hermanni de Zcedrei (1321) 294. — Elyzabeth de Brana (1322) 313. — Elsebeth, landgravia Thuringiae (1323) 334. — priorissa monast. Aulae S. Mariae Brunae (1327) 531. (1830) 651, 652. — Elyzabeth, uxor Kristani militis de Ozza (1328) 563. — Elyzabeth, cantrix monast. Dogsanensis (1328) 580. — Elysabeth, relicta Heinrici de Pr mislavia (1329) 620. — Elizabeth, uxor Conradi de Cadano physici, patris Meinhardi, custodis Wyssegrad. eccl. (1829) 627. — Elizabeth, cognata Gotfridi, civis. Olomuc. (1330) 631. — Elizabeth, relicta Nicolai Puschonis, civis Montis Chutn. (1330) 648. — relicta Kadoldi Orphani (mem. 1332) 743. — filia Friderici, Roman. regis, ducis Austriae, sponsa Johannis, regis Boh. (1332) 744, 758. -- Elyzabeth, mater Genofitae, relictae Mathiae: de Oberzis (1333) 790. Elkersdorf, Jacobus et filius eius Heinricus de — (1322) 318. Ellbogen, Ellenbogen, v. Loket. Elsatia, Elsazz, v. Alsatia. Elteuil, Henricus de — presbyter (1316) 130. Elyas, v. Elias. S. Emmerammus, S. Emmerammi monasterium prope Ratisponam (1313) 64. — Abbas (1327) 539. Emmeries (1330) 632. Engelbertus de Marka comes (1325) 400. — juratus Montis Kutnae (1327) 548. Engeldorf, Engildorfi, villa in eomitatu Lucemburg. (1321) 284. Engelhard, Engelhardus de Kunegeswart (1317) 150. — Frater eius Albertus. — Engelhart Nothaft von Valkenowe (1323) 367. d'Ennery Nicolaus (1323) 347. Filii eius: Johannes et Robertus. Enns, Ens Anasus, Anazus, Otto de — v. Otto. Enoch, Petenensis episc, Hinconis electi Olomuc. in pontificalibus vicarius generalis (1327) 546. Ensenbruck, Ensenpruck, villa in districtu Egrensi (1333) 770. Eppelstein, Eppelstainne, Gotdefrois de — (1323) 360. Eppo, Epo, incola Plznensis (1327) 527. — Relicta eius Wratislava. Epternach, Epternacum, v. Echternach. Erbipolis, v. Würzburg. Eremitae, fratres ord. S. Augustini in Prag. dioec. v. Heremitae. Erenvels, v. Ehrenfels. Erfurt, Erfordia, civit. Germ. (1311) 7. — Mons S. Petri Erfordiensis (1311) 13, 237. — Abbas Jo- hannes (1311) 18. Erhardus, magister scholae Chaszlaviensis (1333) 791, 792. Erich, Ericus de Gablenz (1328) 563. Erlenbach, Henricus de — (1323) 363. 

Strana 837
Index personarum et locorum. Erlon, v. Arlon, Arlunum. Ermigardis, relicta Ulrici Bavari, possessoris cuius- dam hereditatis in Hostowicz (1325) 413. Ermila, uxor Budiwogii de Woyslawiez prius Wol- frami de Reusch (manželka Budivoje z Vojslavic diive Volframa z Rise) (1320) 243. Ernest Pictipas, civis Treverensis (1321) 278. Ernstendorf, Ernstdorf, villą Mor. (1323) 358. Erpužice, Erposicz, Sulco de — (1829) 615. Esclaie (1321) 273. Eshenloch, H. von — (1327) 544. . Esch-sur-lAzette, civitas in comitatu Lucemburg. (1328) 563. (1330) 672. Eschinbekr (?) (1332) 760. Essen, Assindensis ecclesia (1313) 51. Este, Rinaldus (Rainaldus), Obizus (Obizo), Nicolaus fratres Estenses (1331) 713, 714, (1333) 773. Estrées, Estrey, bona in — (1320) 240. (1324) 384. Etal, v. Ettal. Etsch, v. Athesis. Ettal, Etal, monasterium Germaniae (1330) 643. Eu, Raul comes de — (1332) 738, 742. (1333) 807. Eva, Eua, nxor Adae de Chonicz (1326) 456. Eybenstain, Eybenstein, Eybnstain, v. Eibenstein. Eychorns, v. Vevetí. Eyringus, civis in Misa (1329) 616. Eystet, Eystetensis, v. Eichstadt. F. Fabianus, custos Olomuc. (1312) 23. (1313) 69. Fabrianum, mag. Gabriel de F. nuntius sedis apostol. (1317) 154, 156. (1316) 139. Factensis episc. Franciscus (1323) 366. Faconpičrre v. Falkenstein. Fakeler Henekinus de Müllendorf (1320) 242. Falkenberg, Valkenberg, Walkenberg Valchenberch, ducatus Silesiae (1327) 498. — Dux: Bolko, Polko, v. Bolek. Falkenstein, Valchenstein, Valchenstain (1327) 506. (1332) 735. — Dominus de — 23. — Philippus de — (1312) 29, 44, 45, 46, 54. (1313) 60. (1325) 452, — Faconpičrre, Boemuns de — (1317) 154. Falknov, Falkenau, Valchenau, Valkenowe, (1323) 367. — Eccl in — rector Albertus, filius Ekhardi dicti Nothaft (1327) 543. — Falkenau, Valkenauwe, Valkenowe, Albertus miles de — (1317) 150. (1318) 173. — Engelhart Nothaft von Valkenowe (1323) 367. Fava, Ser Fava olim Torensis Bocchafave, notarius (1833) 787. Feik Fridericus, flius Friderici de Somburk Prag. dioec. (1326) 484. Felix, prior monast. in Ostrow (1830) 674. Fels, Vels, Arnold von — (1330) 640. Felser, Velser, H. (1327) 544. Feltre, Feltrensis et Belunensis episc. Gregorius (1323) 366. (1326) 474. Fensche, Gersilius de — seigneur de Freistorph (1329) 692. Feretrum, Mons Feretranus, Monte-feltre, episc. Be- nevenutus (1319) 203. Ferieres, Forriére, bona in — (1317) 160, 161. 837 Ferramoit (1317) 161. Ferri, dom. de Blankineym, v. de Blankenheim Fride- ricus. Figoleys Otto, civis Prag., v. Otto. — Figuleis Johannes, civis Prag. (1327) 528, 529. Filip z Jakubova z Meyczberchu, v. Jakubov. Flandria, Flandre, Flandern, comitia (1328) 582. (1333) 778. — Comes de — (1333) 807. Florange, Philippe de — (1323) 347. Florentia, civit. Italiae (1312) 48. (1318) 51. (1331) 684, 718, 714. (1338) 773. — Florentini (1331) 675, 676. — Episc. de — (1331) 676. — Florentinus episc. Guillelmus (1319) 203. — Flor. syndicus Bo- naventura, v. Bonaventura. Floss, Flozz, Vlos, castrum Germ. (1314) 94. (1316) 127. (1321) 282. Fodencenreut, curia hospitalis Egrensis in — in terra Egrensi (1322) 329. Folianum, Quercinus de — de Castronovo (1332) 759. de Fonescheriis Albricus (1314) 87. Fontainebleau, Fontainebliaut (1332) 727. Forriére v. Ferieres. Forst, Alb. von — (1327) 544. Forter Ditlinus, v. Ditlinus. Forum earbonum Pragae (1326) 469. Forum, Forensis episc. Lucas (1326) 485. de Fraetis Nicolaus, corrector litterarum apostol., canon. Patracensis (1327) 539. Frain, v. Kranov. Frainspitz, Vrenspiez, villa Mor. (1329) 598, 617. (1330) 650. Francia, Franciae regnum, terra (1829) 597, 622. — Franciae rex (1324) 394. (1828) 567, 588. (1329) 622. (1330) 645. (1332) 752. — Franciae reges: Carolus, v. Karolus; Philippus, v. Philippus. — Franciae regina (1330) 771. — Franciae regina Maria (1323) 370. — Connétable de France (1332) 788, 742. Franciscus, Franék, Franco, Frantzco, Frencellinus, Frencellius, Frenczlinus, Frenclinus, Frenczil. — frater ord. S. Johannis Jerosol. Pragae (1313) 58. — Frenczlinus carnifex, civis Prag. (1314) 84. — Frenczlinus, fllius quondam Wolframi (1317) 147. — Fratres eius: Meinhardus, Bohuslaus, Nicolaus, Johannes et Alexius. — de Sukolom (1318) 192. — plebanus ecclesiae 8. Benedicti Prag. (1319) 217, 220. — filius Eberlini de Lapide, civis Prag. rector, ple- banus ecclesiae B. Mariae Virg. ante Laetam cu- riam Pragae (1319) 225—227. (1320) 247, 250, 261. (1328) 340. (1325) 426. (1332) 734. (1333) 769, 797. — Frater eius Jehlinus Elblini. — Frenczlinus, filius quondam Jacobi Wolflini vel Jacobi de Turri, iudex civit. Prag., regni Bohemiae subcamerarius (1320) 239—241, 246—247 8q., 252, 254, 261, 271. (1321) 299, 305. (1322) 308, 311. (1323) 335, 340, 341, 344. (1327) 549. — Frenczlinus Rotinnae, civis Prag. (1820) 239, 240. (1322, 1823) 332. — Frenczlinus Hopfneri dictus Hopphmer, Hopfner, Frenezil Hoppner, civis iuratus Maioris civitatis Prag. (1320) 240. (1324) 386. (1332) 765. (1888) 777, 779, 783. — Frenczlinus, civis in Werona (1320) 264. — Franék, Franco de Chorina (1321) 281. — notarius Zdezlai de Sternberg (1322) 307. 106 

Strana 838
838 Franciscus, Frenczlinus Mathaei vel Mathiae, civis iuratus Maioris civit. Prag. (1322) 308, 316. (1322, 1323) 331, 332. (1323) 344, 370. — Frenclinus Nicolai de Friberk, civis Prag. (1322, 1323) 331. — Frenczlinus Ruthardi, civis in Monte Kuthnensi (1323) 339. — Rauellensis episcopus (1323) 366. — Factensis episc. (1823) 366. — Frenczel, Frenczlinus Tausendmarck, Tausentmarck, Tausentmarch, Tausentmark, Tusentmark, Tussent- marck, civis, iuratus Maioris civit Prag. (1880) 397. (1326) 469. (1327) 517, 528. (1329) 623. (1330) 631, 646, 647, 670, 671. (1331) 686, 688. (1332) 734. (1333) 788. — Frenczlinus de Neumburga, Prag. (1824) 375. (1326) 473. — Uxor eius Marga- retha. — Perusinus episc. (1326) 474. (1327) 508. — Frenczil, Frenczlinus dictus Kornpoehil, Kornpuhel, civis, iuratus, iudex Maioris civit. Prag. (1327) 517. (1330) 646, 671. (1331) 707, 722. (1382) 748. (1333) 777, 779. — dictus Neys, civis Maioris civit. Prag. (1327) 528. — de Horsenitz (1327) 548. , — Frenczlinus, filius Sypotonis de Beneschow, cvis Prag. (1329) 598. . — Frenczlinus, filius Nicolai de Posenpach, civis, iudex Maioris civit. Prag. (1329) 623. (1330) 631, 646, 647, 670, 671. (1331) 672, 686, 688. (1332) 748. (1333) 777. — Frantzco Brizin, civis Uscensis (1330) 652. — lector fratrum ord. Minorum apud S. Jacobum Prag. (1330) 656. — Dandulus, dux Venetiarum, Dalmatiae et Chroatiae (1331) 681. — de Luthomericz, civis Prag. (1332) 728. — plebanus eccl. 8. Martini inter calcariatores Pragae (1332) 733. — Frenczlinus Kopoldi, F. privignus Kopoldi, pri- vignus Gopold, Fr. Gopolt, civis Prag. (1332) 748, 764. (1333) 783. — Frencellius, Frencellinus, notarius iudicii Chaszlav. (1333) 791, 792. — vis Prag. (1333) 800. — Franco de Schonnwalde, v. Schónwald. Franckenvort, v. Frankfurt. Franconia, Franchen, commendator provincialis or- dinis Teut. — Heinricus de Zipplingen (1332) 752. Franchen, v. Franconia. Franchinus Rusche, vicarius Johannis regis Boh. in civitate Comensi, capitaneus civitatis Cumarum, dominus Cumarum (1331) 676, 713. (1333) 773. Frankfurt, Francfort, Francofordia, Franckenvort, Franchenfort, Frankenford, Frankenfort, Franken- furt, Frankenvord, Frankenvurd, civitas Germ. (1311) 7. (1313) 54. (1314) 87, 90, 91. (1319) 207. (1321) 292. (1324) 376. (1328) 557. (1331) 726. (1332) 750, 751. (1333) 808, 809. — Frankenford, Franckenvort, civitas marchiae Bran- denburg. (1319) 218, 219. (1332) 751. Fratting, v. Vratenín. Frantzco, v. Franciscus. Frauenreut, Vrowenrevt, Conradus plebanus in — (1822) 316. civis Maioris civit. | Emler, Regesta Boemiae. Frauenthal, Freudenthal, Wreudenthal, villa Boh. monast. S. Coronae (1315) 105. (1317) 146, 158. (1320) 243. — Freudental, Vrowdental, Vrowedental villa Boh. monast. Altovad. (1318) 193. (1323) 332. (1326) 455. — v. Pohled. Freiberg, Friberk, Frenclinus Nicolai de — civis Maioris civit. Prag. (1322, 1323) 331. Freiburg, v. Příbor. Freinstein, Vreinstain, Conradus de Wettaw, burg- gravius in — (1331) 679. Freistadt, Libera civitas, Vreienstat, Vreinstat, civitas Austriae (1323) 345. (1328) 579. (1331) 705. — Wolfhart, landrichter in — (1831) 705. Rector eccl. Ulrieus (1328) 579. — Freyenstat, Freistat, Vreinstat, civit. Silesiae in ducatu Tessin. (1327) 498, 501. (1329) 610. Freistorph, v. Fensche. Fremundus de Hluban (1321) 304. Frenczl, v. Franciscus. Frene, v. Vranov. Freudenthal, civitas, cives de — (1325) 438. — v. Frauenthal. Freudnow, v. Fridnava. Freyenstat, v. Freistadt. Friberk, v. Freiberg. Fricek, Fricz, Friczco, Friczho, Friczko, v. Fridericus. Frid, Fridericus (?), abbas monast. Cellae Angelorum (1320) 244. Fridberch, v. Friedberg. Fridel, v. Fridericus. Frideman von Sman, v. Smojno. Fridericus, Fricek, Fricko, Fricz, Friczco, Friczho, Friczko, Fridel, Fridlinus, Fridereich, Fritz, Fritzco, Fritzko, Frydericus, Vridz. — Austriae et Stiriae dux, Romanorum rex (1311) 2—4, 6, 9, 10, 14. (1312) 37—42. (1317) 155, 164. (1318) 169, 170, 172. (1319) 200. (1322) 329—324. (1323) 335, 355, 356. (1324) 372, 373. (1326) 473, 477, 478. (1329) 604, 656. Mem. (1331) 708. (1332) 744, 758. — Filia eius Elisabeth, spons& Johannis, regis Bohemiae (1332) 744, 758. — Notarius eius Berchtoldus (1311) 7. — ]andgravius Thuringiae, marchio Misnensis (1311) 4, 12. (1312) 26, 28, 40, 57. — Uxor eius Elisa- beth. — Filius eorum: — landgravius Thuringiae, marchio Misnensis, dominus terrae Orientalis, (1322) 317, 322. (1323) 334. (1331) 696. (1332) 740, 749, 752. — Fritzho de Gallis, Friczco Kokot, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1311) 16, 20. (1312) 49. (1314) 94. (1315) 109. (1316) 137. (1324) 397. (1326) 468. (1327) 517. — Fridlinus Bawari, Fridlinus Payer, Peyer, civis Ma- ioris civit. Prag. (1311) 20. (1820) 239, 246. (1333) 797. — de Razic, magister consulum in Ponte (1312) 27. (1823) 309. — Filii eius: Fridericus, Waltherus et esco. — de Linavia, Lynavia (1312) 37. (mem. (1321) 283 (1331) 690. — Friduscho de Brandiz (1812) 37. — de Kadano, civis Prag. (1312) 42. (1319) 232. — Fritscho de Marschowicz (1312) 44. 

Strana 839
Index personarum et locorum, Fridericus, Fridlinus, fr. hospitalis S. Johannis B. Pragae (1313) 58. — episc. Augustanus (1313) 61. de Ehrenberg (1314) 85. burggravius de Lancke (1314) 85. Penesticus, civis Brunnensis (1315) 98. iuratus de Curim (1316) 131. vicarius ecclesiae in Piesca (1316) 138. — Frieze, Friezco dictus Longus, iudex Maioris civit. Prag. (1318) 171, 184. — Fridlinus sacrista eccl. Wyssegradensis (1319) 221. (1820) 269. — Fricz, Friczonis Nicolaus, canon. eccl. Luthomeric. (1319) 222. — de Czachowicz (1319) 228. — abbas Steinueldensis, Steynueldensis (1320) 238. (1324) 371. M — Friezco, Friczko de Cutna, Cuthna, civis Maioris civit. Prag. in parrochia B. Mariae Virg. in Tyn, iuratus dictae civitatis (1818) 171, 184. (1320) 240, 945, 254. (1326) 468. (1327) 517, 528. — Fridlinus pistor, civis Maioris civit. Prag. (1320) 240. — Fridlinus Prentlinus, civis Maioris civit. Prag. (1820) LL UNI 240. — de Hoeberch (1320) 240. . — Friczho, pannifex, civis Maioris civ. Prag. (1320) 254, — praepositus monast. S. Procopii (1321) 286. — Vridz de Lubeliez (1321) 286. — Fridlinus, plebanus de Holeschow (1322) 314. — abbas monast. Welegrad. (1322) 318. (1823) 347. (1324) 383. (1331) 680, 685. (1333) 796. — abbas de Ebra (1823) 345. — Frydericus, abbas monast. Sedlecensis (1323) 346. (1324) 377—380, 891. (1825) 414, 491, 451, 458. (1326) 457. (1327) 547. (1329) 627. (1832) 728, — dietus Schraf, Scharfo, Scarf, civis, iuratus Pil- znensis, Pilzenensis (1323) 347. (1326) 478. (1327) 527. — judex de Schatowe (1324) 371. _ — Friczko, Fridel ante Laetam curiam Pragae, civis, iuratus Prag. (1324) 375, 376, 397. — Fridel von Regenspurch (1324) 375. — Prunhofer (1824) 375. — Ferri, dux Lotharingiae (1324) 393, 395. . — de Schrocsperch, canon. et archidiac. Herbipolensis (1326) 459, 469. — burggravius de Nürnberg (1326) 470. — de Somburk Prag. dioec. (1326) 484. = — Feik, filius Friderici de Somburk Prag. dioec. (1326) 484. — Rost, civis Prag. (1327) 517. (1332) 728, 734, 742. (1333) 769. — de Radkow (1330) 639. — archiepisc. Salzburg. (1330) 669. . — Fridereich der Wegner (Wagner), testis (1331) 706. — Fridel, filius Dymutis (13831) 727. — Peringer, civis Maioris civit. Prag. (1332) 734. — Fridlinus Sechsel, civis Maioris civit. Prag. (1332) 735. — de Saleza, commendator domus ord. Teuton. de Chomutow (1332) 737. — rector cuiusdam curiae (1332) 756. — notarius civit. in Budyways (1832) 767. — de Sauraw (1332) 757. 839 Fridericus, archiepisc. Rigensis (1333) 767. — dictus de Pernstein (1333) 769. — de Tepin (1333) 777. — incola Prag. (1333) 788. — Niger, juratus Novae civit. sub castro Prag. (1333) — decanus in Budissin (1333) 799, 802, 803, 806. — de Czachowicz, v. Cachovice. — de Czechowicz, v. Cechovice. — de Egerberch, Friczko de Egerberch, v. Egerberg. — de Haym, v. Haym. — Fricz von dem Fronhofe, v. Fridericus ante Laetam curiam. — de Rady, r. Radyń. — Fritzco de Rasitz et filius ipsius Fritzco, v. Račice. — de Ratkendorf, v. Radkov. — de Schomburg, Schonnburg, v. Schónburg. — Fridmannus de Sman, у. Smojno. Friderisdorff (Friedrichsdorf?) (1326) 469. Plebanus Otto de Donin. Fridinger Nicolaus, civis Prag. (1320) 239, 240. — Fridingerus, pater Hiltmari, civis Prag. (1811) 15. Fridlant, v. Friedland. Fridinger Niclas, Nicolaus Fridingeri, v. Nicolaus (1320 sq.). Fridlinissa Agnes, habitatrix Prag. (1332) 760. Fridnava, Friedenau, Freudnow, Vreudenow, Vrev- denawe, Vrowdenow, Michael de — (1312) 47. (1314) 92. (1322) 328. (1327) 522, 547. Friedberg, Fridberch, civit. Germaniae (1314) 91. (1817) 155. (1320) 236. Friedel, Fridel, filius Dymutis (1331) 727. Cfr. Fride- ricus. Friedenau, v. Fridnava. Friedland, Fridlant, decanatus (1816) 318. — Fridlant, Albertus de — regni Boh. camerarius (1812) 29. (1320) 270. (1322) 324, 325. (1323) 358. (1825) 404. — — Potho de — filius quondam Hynconis de Duba (1812) 29. (1816) 125, 129. (1318) 187. — Filii eius Heynmannus et Hinco. — Friedlanth, Hinco dictus de — (1318) 187. (1320) 233. — Fridlant, Heinricus de — patruus Wulczkonis de Donka, feudalis eccl. Olomuc. (1830) 654. Friedmann, Friedmannus, civis Prag. (1319) 232. — Fridmannus, gener Snoymerinnae, incolae Prag. (1320) 210. — — de Sman, v. Smojno. Friesland (1314) 91. Fritzco, Fritzko, v. Fridericus. Fritzendorf, Fryczendorf, villa Mor. (1320) 265. — Iudex: Chunussius. Fromuldus, Frumoldus, hospes Ratisbonensis (1312) 49. (1821) 306. Fronhof, v. Laeta curia Pragae. Fryczendorf, v. Fritzendorf. Frýštát, v. Freistadt. Fugioli de Casulis (1333) 787. Fulcitanensis episcopus Bonifacius, v. Sulcis. Fulda, monast. Germaniae, abbas Heinricus (1311) 8. (1312) 44, 46. Fiillenstein, Fillstein, Fullenstein, Matthaeus de — (1812) 40. — Uxor eius Izaldis. — Fullenstein, Herbordus de — (1313) 62. 106* 

Strana 840
840 Füllenstein, Füllstein, Wildenstein, Dietricus et Heinricus de — canonici Olomuc. (1316) 117. (1330) 671. Fulmin, Waltherus de — (1321) 281. Fulnek, oppidum Mor. (1329) 599. (1332) 749. — Dominus oppidi: Dirzlaus de Crawar, v. Kravaře. Plebanus de — Mladotha (1332) 749. — Advocatus de — Reynbotus. Fiirstenberg, castrum Germ. (1320) 236. — Teloneum in — (1322) 320. — Furstenberg, Furstenberch, Furstinberge, Wrsten- berch, civitas et ducatus Silesiae, duces: Heinricus, Hinco, Hynko, v. Heinricus; Bernhardus, dominus in — (1311) 8; Bolko (1331) 721. Fygolais Petrus, v. Petrus. (1332) 728. G. G. Pichon. mag. nuntius regis Bohemiae in Italiam destinatus (1330) 664, 666. "Gabel, v. Jablonné. Gablenz, v. Jablonec. Gablentz, Gablenz, Theodricus, Heinricus, Herman- nus et Ericus de — (1328) 568. Gablona, v. Jablonná, Jablonné. Galli, de Gallis Bartholomaeus, v. Bartholomaeus; Jo- hannes, v. Johannes (1329) 595; Friczo, v. Fride- ricus. Cfr. etiam Kokot. Gallieia, Galliciae rex Karolus, v. Karolus, rex Hun- gariae. Gallus, filius quondam Petri balneatoris in subnrbio Prag. prope S. Clementem (1311) 16. — civis Prag. (1316) 128. — archidiaconus Grecensis, Gradicensis vel Gredicen- sis (1820) 234, 239, 240, 245, 246, 247 sq., 253. (1326) 459, 469. — Capellanus eius Bohuslaus (1323) 365. — villanus de Poczirnicz (1322) 308. — Habel de Lupoltitz (1332) 328. — Habel, commendator domus fr. ord. Teuton. in Bi- schowitz (1326) 455. — cellerarius monast, Strahoviensis (?) (1326) 462. — de Ugest, canon. Prag. et nepos Johannis, episc. Prag. (1329) 623. — gladiator Prag. (1333) 776. — Hawlo, civis Prag. (1333) 783. Galm Hermannus, civis Prag. (1821) 306. — Ulricus (1320) 241, 254. Galvagni Petrus, v. Petrus. Galvanus, Galvano, pater Manfredi Lando de Pla- centia (1331) 676. Garda, lacus Benacus (1331) 682. Gardone, castrum Lombardiae (1331) 682. Gargnano, villa Lombardiae (1331) 682. Gars, Heinricus de — v. Heinricus, Gasco (i. e. Hasco) de Sceken, v. Stókeń. Gatendorf, munitio dominorum de Plawen (1327) 504, 06. Gaudendorf, v. Gauerndorf. Gauerndorf, Gaudendorf, villa Boh. (1333) 767. Gaya, v. Kyjov. Gaylnhusen, v. Gelnhausen. Gayselberg, vinea prope Znoymam (1322) 310. Emler, Regesta Boemiae. Gdyčina, Gdyczina, silva prope civit. Veronensem (1325) 428. Gebhardus dictus Kuchaner, presbyter Ratisbon. di- oecesis (1322) 316. — civis iuratus iu Budyways (1322) 757. Geczmich, Geczmicho, possessor domus Pragae (1326) 469. Gedrudis, v. Gertrudis. Gehirchowicz, villa Boh. (1333) 791. Geiersberg, Gyrsberge (1320) 270. Geierstein, Guntherus de — testis (1312) 26. Geizbach, die von — cognata Boh. regis Johannis (1327) 491. Gelaub Hermannus, sutor Prag. (1333) 797. Geldern, Geldria, comes de — (1333) 807. — Rei- naldus comes de — (1332) 738, 742. Gelhart Knebar (1323) 367. Gelnhausen, Gaylnhusen, civites Germaniae (1314) 91. (1817) 155. Gemblinger Otto (1324) 375. Gemeppe, Jehan Doixem de — v. Jemeppes. Gemunde, bona in — (1328) 565. Genczo, v. Jenec. Genefita, relicta Mathiae de Oberzis (1333) 789. — Gener eius Potho dictus Wetil. Genicowe, v. Jeníkov. Gent, panni de — (1323) 354. Genycovicz, v. Jenikovice. Genys, v. Johannes. Georgius, S. G. monasterium Pragae, v. Praga. — Jursaha, Jurscha, possessor villae Hoffndorff dictae (1314) 80. (1324) 380. — Georius comes Irsutus, Hirsutus (1314) 82. (1327) 510, 511. (1330) 640. — civis Olomuc. (1817) 161. — Jursic de Genicowe (1314) 92. — fidelis Johannis, regis Boh. (1324) 374. — presbyter Zderaz. (1326) 476. — prior monast. in Swetecz (1326) 477. — frater Wladizlai, ducis Cozlensis (1327) 501. Geraldus (Gerhardus?), Cerincensis episc. (1326) 474. (1327) 508. Geras, Jerocense monasterium in Austria Inferiori ord. Praemonstr. (1317) 144. Gerbertschlag, Plaga Gerberti, villa Boh. monast. in Alto Vado (1323) 346. Gerdrudis, v. Gertrudis. Gern, Geren, Goboltzpurch in dem Gern (1328) 560. Gerhard, Gerhardus, Gerardus, Gernold, Gernot, Geroldus, Gérard, Gherart. — Gerhardus, filius Witkonis de Swabenicz (1811) 7. (1321) 297. — dictus Pykart, miles (1314) 86. — abbas Strahoviensis vel in Monte Sion (1316) 124. (1317) 143. (1318) 177, 182. (1319) 220. (1821) 303. (1322) 312. (1324) 371. (1328) 581, 583. (1329) 594. — Gerardus episc. Lemensis (1319) 203. — Gerhart, subprior monast. Lucensis (1820) 243. — pater Heinrici clerici Prag. dioecesis (1322) 330. — de Maschwicz (1326) 471. — de Herolticz (1327) 527. — Frater eius Hartlebus. — de Penczk (1329) 612. — natus quo ndam Theodorici de Dreswitz (1329) 625 (1330) 638. — conductor bonorum in Bastogne (1332) 760. 

Strana 841
Index personarum et locorum. Gerhard, Gerhardus, Gérard, Gerardus, Gernold, Gernot, Geroldus, Gherart de Blankenheim, v. Blan- kenheim. — comes de Holstein, v. Holstein. — de Cvnstat, Chuenstat, Chunstat, Konstat, v. Kun- štát. — comes Juliacensis, v. Jülch. — de Oberses, v. Obřany. Gerhardsdorf, Gerharczdorf, Cristannus de — (1319) 219. Geribardus, episc. Wladislaviensis (1319) 211. Gerlach, Gerlacus, advocatus Swittawiensis (1330) 630. Gerlachsdorf, villa Mor. (1329) 599. Germania (1313) 70. (1330) 638. — Germaniae archi- cancellarius Petrus, archiepisc. Mogunt., v. Petrus. Germeritz, v. Jaroměřice. Gernot Kotbuss (1312) 43. Gernot, Gerold, Geroldus de Blankenheim, v. Blanken- heim. Geroldseck, Gerolseck, Geroltzeck, Egen, Egon de — vasallus Johannis, reg. Boh. (1313) 62. (1330) 655. Geroslaus, v. Jaroslav. Gerricus, abbas de Ossek, v. Gervicus. Gerspice, Jerspicz, Jerspitz, villa Mor. (1332) 732. — Wohuslab von Jerspicz, civis Brunnensls (1332) 732. Gertrudis, Gerdrudis, uxor Chonradi de Moschwicz, filia Ottonis de Oblakowicz (1324) 386. — Soror eius Agnes. — — relicta.Conradi Schobronis, civis Iglaviensis (1327) 525. — Gerdrudis, serva Perchtae uxoris Hynaczkonis de Husscha (1329) 626. Gerungus, filius Moraz (1316) 133. — de Pieska, civis Prag. (1330) 670. Geruse, Gerussa de Dobelins (1318) 171. — Geruscha (Gertrudis), filia Ingrami de Auersperch (recte Ungersperch), uxor domini de Wolffgersdorf (1325) 400. — Geruscha, relicta Ryntfleiss, civis Prag. (1332) 728. Gervicus, Gerricus, Gerwicus, abbas Ossecensis (1311) 5, 6. (1812) 44. (1315) 100, 105. (1316) 131. (1817) 144, 152.. Geunher, Geunaher, Geunaherus, Gevnherus Heinczli- nus, civis Prag. v. Heinricus vol Heinczlinus Geun- her. .. — — Nicolaus, civis Prag. v. Nicolaus Geunher. — Gevnher Jeklinus, v. Jacobus Geunher. Gevnheri Katherina, v. Katherina. Gewyssowicz, v. Jevišovice. Gewitzca, Gewitsch, v. Jevičko. Gherart de Blankenheim, v. Blankenheim, Gilbertus de Prosmeritz, prov. apost. canon. Olomuc. (1322) 330. Gindrich, v. Jindřich, Heinricus. Ginnosius, v. Jinoš, Junoš. Giselbertus, Gisbertus Hermanni de Colonia, provis. apostol. canon. Prag. archidiaconus Horsovicensis (mem. 1329) 596. Gisla, Gyzla, relicta Wychardi de Polna (1327) 530. Glac, Glacz, Glatz, v. Kladsko. Glas Heinricus, civis Prag., v. Heinricus Glas (1321 sq.). — Hermannus, civis Prag. v. Hermann, Hermannus (1316 sq.). — Petrus, civis iuratus Prag, v. Petrus Glas (1316 sq.) 841 Glas Bohuzlaus, civis Maioris civit. Pragensis v. Bo- huslav Glas. Glaser Dytil, Ditlinus, v. Détlin. Glathovia, v. Klatovy. Glatz, v. Kladsko. Gliwitz, v. Glivice. Gletnei, Hainrich der — (1331) 705. Gleichenskovf, Jacobus dictus — (1311) 16. Glinez (1320) 267. Glivice, Gliwitz, Klewicz, civitas Silesiae (1827) 501. Glogau, Glogouia, Glogow, v. Hlohov. Glot Conradus, instit Maioris civitatis Pragensis (1332) 760. Glugel, v. Clugel. Gnehnyez, v. Knéhnice. Gneusitz, villa capituli Budissinensis (1333) 808. Gobelsburg, Goboltzpurch in dem Geren, Gern (1328) 560. (1331) 705. Goblinus, Goblo, iudex Belinensis (1322) 309, 313. Goczalcus, plebanus s. Valentini, v. Gotschalk. Goczil, civis Prag. v. Gotzlinus. Goczlinus dictus Schotner, civis Prag. v. Gotzlinus. Góding, Goding, v. Hodonín. Golezl Silberezeiger, civis Prag. (1931) 722. Goldbach, Aureus rivus (1317) 146. Goldberg, Goltperch, civitas Silesiae (1329) 608. (1331) 725. Goldener Clinschius, civis Prag. v. Clinschius. — Reinbot, civis Prag., v. Reinbot. — Goldner Andreas, iuratus Prag., v. Andreas. — Eklinus, v. Eklinus. Goldenkron, monast. Boh. v. Zlatá Koruna. Golderlein Jacobus, civis in Egra (1317) 156, 157. Golditz, v. Koldice. Goltperch, v. Goldberg. Gonzaga Aloisius, Lodoysius de — vicarius imperii, capitaneus civitatis in Mantua (1330) 637. (1331) 713. — Filii eius: Guido, Philipinus, Feltrinus de — (1331) 713, 714. Gopoldus faber, civis Prag. (1316) 141. — Cfr. Franciscus. Gora, Waltherus de — (1325) 403. — Filius eius Nicolaus, provis. apost. canon. Bolesl. (1325) 403. — civit. Silesiae (1329) 605. Goritia, Gorcz, Heinricus comes de — dux Corinthiae etc. v. Heinricus. Gorlicz, Górlicz, Gorlitz, Górlitz, Gorliz v. Zhořelec. — Albertus de — iuratus Belin. (1322) 309. Gors, civitas Austriae, burgravius in — Heyd (1312) 41. Goslar, civit. Germ. (1326) 476. Gostelani, v. Kostelany. Gotcelinus, Gotzlin, Gotzlinus., v. Gotzel. Gotfridus, Gotfrid, Gothfridus clericus (1319) 221. — plebanus in Ass (1313) 50. — Nagengast, civis Egrensis (1322) 316. '— coquinae regis Johannis magister (1325) 416. (1331) 701. — pistor, civis Olomuc. (1830) 631. — Cognata eius: Elizabeth. — Gotfrid der Renner, civis in Schuttenhofen (1331) 693. Gothardus, gnavus regis Boh. (1325) 415. Gotius de Areminio, canonicus Ravennatensis (1330) 638. 

Strana 842
842 Gotschalk, Gotschaleus, Goczalcus,! Gotezalcus, Got- salkus, pleb. S. Valentini Pragae (1319) 221, 227. (1320) 234. — Goczalcus, servitor camerae reginae Boh. (1327) 541. — Filius eius Conradus. Gotz, Gotzo de Brana (1322) 309, 313. — Gotze von der Heide, testis (1323) 367. Gotzel, Gotzlin, Gotzlinus, Goczil, Gotcelinus, — Gotzlinus, filius magistri laterum Pragae (1314) 76. — Goczlinus dictus Schotner, civis Prag. (1325) 400. — QGotzel Nagengast, civis Egrensis (1323) 367. — Gotzel Grashower (1324) 375. — iudex civit. Coloniae super Albea (1327) 503. — Gotcelinus, civis Luthomericensis (1331) 676. — Uxor eius Katherina, frater Petrus. — — civis Olomuc. (1331) 678. — Uxor Katherina. Govardo in Italia (1331) 682. Goztel, v. Kostel. Gozwinus Hauherius, testis (1318) 170. — Ungarus, testis (1326) 473. Grabinstein, v. Grabstein. Grabriel (Gabriel) de Fabriano, archipresbyter de S. Archangelo Arimin. dioec. (1316) 139. Grabstein, Grafenstein, Grabinstein, castrum Boh. Henricus et Johannes de Donyn, burggravii de — (1326) 469. — Frater eorum Otto. Gradiez, Gradicense, Gradycense monast., Gradiss, v. Hradiště. Grado, Gradensis, Gradinensis patriarcha Dominicus (1319) 202. (1326) 485. Grafenstein, v. Grabstein. Graisbach, Bertoldus, Berchtoldus comes de — (1330) 670. (1331) 726. Gramer, burggravius de Wernstain (1315) 114. Gran, v. Strigonia. Grandimontensis ordo (1325) 437. Grandpreit, Gerhardus de — (1322) 312. Granuis (1323) 353. Grashower Gotzel (1324) 375. Grůtz, v. Hradec. Gratzen, v. Nové Hrady. Grausellum, prioratus in — (1312) 37. Grec, v. Hradec. Grecia, Johannes de — (1318) 197. (1327) 491. Grecz, v. Hradec. Greczne, silva ad Buchlowicz (1321) 275. Greding, Gredingen, oppidum Bavariae (1311) 1. Gregorius, decanus Saccensis ecclesiae (1314) 79. — decanus et plebanus eccl. S. Aegidii Prag. (1314) 79. (1319) 200, 219, 225—227. (1320) 261. (1323) 335, 340. (1330) 673. — Feltrensis et Belunensis episc. (1323) 366. (1326) 474. — monachus monast. Portae Apostol. (1323) 336. — tabernarius, civis Prag. (1332) 742. Greiff Jacobus (1327) 544. Greisenfels, Greisenvels, Dittmarus de — (1323) 353. Grelicz, Grelitz, v, Kralice. Gresey, v. Třebestovice. Gretz, v. Hradec. Gretzen, v, Nové Hrady. Grille Johannes, civis in Egra (1333) 769. Grilwicz, Grillowicz, v. Křidlovice. Grob (Grab?) molendinum prope Coloniam super Albea (1327) 503. Emler, Regesta Boemiae. Grodkov, Grotkau, Grotkaw, Grotkow, civit. Silesiae. (1329) 608. (1331) 725. Groinbach, castrum (1333) 809. Groningen, civit. Germ. (1331) 695. ] Grossmann, Grosman Guntherus, v. Guntherus. Grudym, v. Chrudim. Grünberg, Grunemberch (1329) 610. Grune en Ardenne (1333) 791. Grünhain, Grwenhein, monast. abbas Conradus (1328) 332. Gruschow, v. Hru&ov. Gruspan, v. Hrušovany. Grwenhein, v. Grůnhain. Guarzones de Piscia (1333) 788. -- Quarzo de Quar- zonibus de Piscia (1333) 794. Guastalla, castrum Italiae super Padum (1331) 682. Gueldein Chron, v. Zlatá Koruna. Gui, frater Johannis comitis de Namur (1332) 738. Guido, Quido de Gonzaga (1331) 713, 714. Guilhelmus, v. Wilhelmus. Gulich, v. Jülich. Guillelmus, v. Wilhelmus. Guines, Ghuynes, Raul, comes de — connétable de France (1332) 738, 742. Gumpalds, v. Humpolec. Gumpenberg, Heinrich von — (1330) 670. Gunelle, Nicolaus de — (1318) 170. Gunherus, v. Guntherus. Guntherus, Gunterus de Chutna, Cutna de Monte, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1313) 61. (1314) 76, 80, 84. (1816) 137. (1318) 171, 184. (1320) 239, 240, 246. — famulus monast. Brzewnov. (1321) 274. — miles de Redir (1324) 385. — Grosman, iuratus Montis Kutn. (1327) 548. — de Brand (1327) 549. — Gunherus mag. iuris peritus de Praga (1329) 625. — Guntherus de Letcz, iuratus Chaszlaviae (1333) 791. — de Geierstein (1312) 26. — de Brandyz, v. Brandys. Gurim, v. Kouřim. Guía, regina Boh., consors Wenceslai II. regis, mem. (1320) 255, 267. (1327) 541. — filia Johannis, regis Boh. (1322) 317. Gutlis, v. Kotlasy. Gvmein, v. Komin. Galterius, episc. Suronensis (1317) 161. Cfr. Walter, Walther. Gwilhelmus, v. Wilhelmus. Gwilhermus (Gwilhelmus?), abbas Praemonstrat. (1330) 657. Gwillelmus, (Wilhelmus), abbas Cisterc. (1325) 399. Gyczin, v. Jičín. Gyneppe, dominus de — Johannes de Oschens, v. Jemeppe. Gynochsel Nyclas, v. Nicolaus (1332) 765. Gynochsel Mertlinus, v. Martinus. — Gynoschel vel Junossii Conradus, v. Conradus. Gyrsberge, v. Geiersberg. Gywonicz recte Gywouicz, v. Jivovice. Gyzla, v. Gisla. ord. Cisterciensis, H. H. von der Lippe der iunge (1327) 545, v. Lipé. Habard, Habart, Habardus de Zyrotyn (1321) 303. Cfr. etiam Zirotín. 

Strana 843
Index personarum et locorum. Habard, Habart, gener Jesconis de Borschow, incola Prag. (1338) 791. — Habarth de Duba, provis. apostol. canon. Prag. (1326) 468. Habel, idem guod Havel, v. Gallus. Habelschwerdt, Habelswerde, oppidum in provin. Gla- censi, v. Bystřice. Haberek Haberco de Semyradicz (1329) 620. — — Habrco, Habrko miles de Dubrawicz (1315) 105. (1317) 159. (1327) 487. (1329) 620. Habraham, v. Abraham. Habran, Havraň (?), Albertus de — (1813) 56. Hacker Conradus, iuratus Pilznensis (1326) 478. Hacky, Haczky, villa Boh. monast. S. Georgii in castro Prag. (1820) 270. (1321) 300. Haëky, Hatzki, villa Mor. (1318) 192. Hademar, Sigfridus, Syfridus de — vasallus Johan- nis, regis Boh. (1313) 69. (1323) 367. Haekhel Michel, civis Egrensis (1320) 235. Haertwicus de Strahen, v. Hertwicus. Hafnerluden, Hafnerluwen (1331) 879. Hagenau, Hagenaw, Hagenow, Hagenowe, civit. Germ. (1313) 62. (1330) 655. Hachenberg, Hachenberch, Syfridus de — iuratus Montis Kutn. (1327) 548. Haid, Hayd, v. Bor. Haiman, Haimannus, Hamanus de Luchtenburch iunior dictus Crussina, Heymannus dictus Kruschin de Leuchtenburch, v. Lichtenburg. Haimburg, Haymburch, Ulricus de —, Haimburger Ulricus, civis Prag., v. Ulricus. Haina, Haynow, civit. Silesiae (1331) 725. Hainaut, v. Hannonia. Hainczlinus Haneckel, v. Heinricus. Hainrichsdorf, v. Heinrichsdorf. Háj, Hay, villa fratrum ord. S. Johannis Hierosol. in straconicz (1318) 194. Hajany, Hayn, Hayans, villa Mor. (1323) 354. (1330) 650 Hájek, Hayka, villa Boh. (1313) 61. Hajná, Hayna, villa Boh. (1331) 700. Hajnow, Haynow, civitas Silesiae (1329) 608. Hakker Conradus, iuratus Pilznensis (1326) 478. Halbenpuhel (Rheinbůhel) (1320) 236. Halberstadt, Helbersterdensis episcopus (1329) 601. Hall, civitas Tirolis (1330) 666. Halle, civitas Germ. (1311) 7. Hals, Albrecht graf von — (1332) 754. Halwilr, Johans von — (1330) 640. Hamannus (i. e. Haimannus) de Luchtenburch, v. Lich- tenburg. Hamermes, Namerenne, bona in — (1317) 160, 161. Hamynannus, Hamynanus, v. Haymannus, Heinricus. Hana, locus prope civit. Racovnik (1319) 211. Hanau, Hanowe Ulricus comes de — (1318) 187. (1319) 197, 207. (1328) 556. (1329) 600, 601. (1330) 633. (1332) 752. Hanec, v. Johannes. Haneffe, Huyet de — (1327) 512. Hánek, Hanneco, iuratus, civis Belinensis (1322) 309. — Hanco Tyrwardus, civis Olomuc. (1329) 595. Filii et filiae eius: Tirlinus, Jacobus et Wenczeslaus. Anna, Clara, Margaretha, Chwalice. — Hanco, filius Elyae iudicis curiae episc. Prag. (1331) 21. 843 Hánek, Hanec, v. Johannes. - Haneckel Hainclinus, v. Heinricus (1321) 306. Hanneman Rolo, iuratus civis Belinensis (1322) 309. Hannonia, Hainaut, Hennegau, comitia (1321) 296. — Comes de — (1321) 296. (1322) 311. (1329) 621. (1333) 807. — Comes: Guillelmus vel Wilhelmus (1314) 76, 78, 79. — Hainaut, Jean de — seigneur de Beaumont (1328) 567, 582. (1330) 632. (1332) 738, 740, 743, 746. Hanowe, v. Hanau. Hanns, v. Johannes. Hanussius, Hannus, Hanuš, v. Johannes. Harach, v. Harrach. Haras, Haraz Pesk de Ugezde (1321) 286. Harandus, filius Abrahae de Sychliz (1322) 326. Harbrvk, bona in — (1321) 296. Hardegg, Hardeck, Ardek, Bertholdus comes de — (1320) 248. (1328) 558. — Filius eius Henricus. Hardigny in comitia Lucemburg. (1311) 7. Hargans, v. Sargans. Hargimont, v. Horgimont. Harrach., Harach, Buzek, Buzk, Buzke, Witzk, Vnsco (recte Vusco), Wusk de — von — miles (1321) 296. (1323) 332. (1325) 454, 455. (1826) 455. (1327) 525. — Uxor eius Katherina, v. Katreyn. — Fratres eius: Jacobus et Dietrich, Tietreych. — Bohunk (1321) 296. (1330) 682. — Harach, Alber, Albero de —, von — (1325) 454, — — Dietreich, Dietrich, Tietreych (1321) 296. (1325) 454. (1328) 560, 579. (1330) 632. (1331) 705. (1333) 168. — Uxor eius Cunegundis, Chunegunt, v. Ku- negundis. — Harach, Horucher, Jacob von —, Jacobus (1325) 454. (1326) 456. Harrer Nicolaus, iuratus civis Prag. (1316) 137. (1323) 331, 370. — Mathias (1332) 734. Hart, v. Hobzi. Härtenberg, Hertenberg, Albrecht der ältere von — (1817) 166. Hartessenreuth, Hartessenrevt (1322) 315. (1323) 367. Harth, Harde, villa Boh. (1312) 28. Hartléb, Hartlíb, Hartliwus, plebanus in Ybanzcic, (1311) 1. — Hartlebus, canon. Prag. (1320) 260. — ds de Heroltiez (1827) 527. — Frater eius Gerhar- us. — — Artlebus, Atlebus, Hartlebus, Hartliebus, Hart- lib de Boscowicz, Boskowicz, Pozkowitz, v. Bosko- vice. — — de Iwanczicz, v. Ivančice. — — de Misselworicz, Myselworicz, Mysliboricz, v. Myslibofice. — Hartlieb, Hartliwus de Thyssow, v. Tisová. Hartmanice, Hartmanicz, villa Boh. (1315) 114. — Teloneum in — (1331) 700. Hartmann, Hartmannus, fr. ord. Praedicatorum Pil- snensium (1318) 180. — Hartman von Kronberg (1332) 752. de Hartmansgrün Wolflinus, iudex in Schonaw (1326) 472. — Pesoldus, iudex in — (1326) 472. Hartrat Johannes, civis Pontensis (1315) 105. Hartungsdorf, villa Mor. (1323) 358. 

Strana 844
844 Has, v. Zajíc. Hasbach (1333) 773. Hasco, v. Hašek. Haselpech, Bernhart der —, civis in Schuttenhofen (1331) 693. Hasenburg, Hasemburg, Theobaldus de — (1311) 9. Haslach, Hasulach (1320) 258. Haspodinet Nicolaus, fr. ord. Minorum, v. Nicolaus. Hassia, landgravius de — (1331) 697. Hašek, Hatsco de Genicowe, v. Jeníkov. — Hasco de Sticken miles, v. Stěkeň. Hatsco, v. Hašek. Haugwitz, Hugwitz, Berhtoldus de — (1312) 44, 45. — Hugewicz, Hugwicz, Hugwitz, Merboto de — (1312) 45. (1314) 80. (1316) 126. — Hugewicz, Heynich Czyrnag, Sczirnak von — (1333) 810, 811. Havel, Hawlo, v. Gallus. Haverinne, bona in — (1317) 160. Havlík, Hawlik de Czbanow (1311) 20. Hawlo, v. Gallus. Havraníky, Kaidling, Kailing, Cheuvernich, Cheu- wernik, Cheuwirnik, Chewernic, villa Mor. (1314) 88. (1317) 149. (1320) 238. Hayan, Hayans, v. Hajany. Hayd, v. Bor. Hayla, relicta Alberti de Stedelins (1320) 266. — Haylbrunn, v. Heilbronn. Haym, Fridericus de — (1320) 265. (1327) 543. Hayman, Haymann, Haymannus, v. Heinricus. Haymk, (Haynik ?), rubetum prope Coloniam Antiquam (1827) 503. Haynel, v. Heinricus. Haynlinus, v. Heinricus. Haynow, v. Haina. Hazymar z Slatiny, v. Slatina. Heberhardus, v. Eberhardus. Hebriner Henricus, civis Melnic. (1324) 387. Hednicz, v. Hodonice. Hedwigis de Schawmberch, ava Petri de Rosenberch (1315) 107. — civissą Wiennensis (1323) 346. — subpriorissa monast. Chunic. (1329) 598, 620. — subpriorissa monast. in Osla (1331) 686. — relicta Rudlini Schram Prag. (1333) 797. Hecht, Hechto de Rossicz (1321) 281. (1329) 620. Heide, Gocze von der — (1314) 90. (1323) 367. Heiden Wilhelm, ritter von Waszelhusen (1324) 386. Heidenricus, abbas monast. Sedlicensis (1311) 28. (1312) 45—47. (1315) 110. (1316) 124, 130, 131. (1317) 144. (1818) 169. Heilbronn, Haylbrunn, Heilsbronn, civit. Germ. (1316) 137. — Monast. in — (1313) 51. Heimburger, Ulricus, v. Ulricus. Heinczko, Heinczlein, Heinczlinus, Heinel, Heinl, Hein- linus, v. Heinricus. Heinczmannus, filius Conradi de Pibrano, v. Heinricus. Heinman Berce von Glatz, v. Dubá. — Heinmannus de Slewen, v. Zleby. — Heinmannus, v. Heinricus. Heinricus, Heinrich, Jindiich, Gindrich, Haiman, Haim Haimanus, Haimannus, Hainczlinus, Hain- reich, Hainrich, Haman, Hamann, Hamannus, Hama- nus, Hayman, Haymann, Haymannus, Haynel, Hayn- linus, Heimann, Heimannus, Heinczko, Heinczlein, Emler, Regesta. Boemiae. Heinczlinus, Heinczmannus, Heinel, Heinl, Heinlinus, Heynman, Heinmannus, Henlinus, Heinricus, Hens- linus, Heynczlinus, Heynich, Heynik, Heynlinus, Heynmannus, Heynricus Hinco, Hinko, Hynco, Hynko, Hynlinus, Indfich, Jindfich. Heinricus, Heinrich, Jindřich, Romanorum rex, Rom. imp. (1311) 1, 3, 7, 19, 22. (1312) 37, 39, 40, 47. (1818) 51, 54, 64. Mem. (1313) 70 (1314) 75, 84. (1324) 382, 384. (1326) 475. (1328) 553. — Henricus oc., Boh. rex, dux Carinthiae, comes Ti- rolis et Goritiae, Aquilegiensis, Tridentinensis et Brixinensis ecclesiarum advocatus (1811) 4, 14, 17, 20. (1318) 170. (1320) 280. (1324) 382, 387—890. (1325) 434, 435. (1327) 491, 544—546. (1328) 553, 556, 557, 575—578, 583—585. (1980) 632, 644, 660—662, 666, 668—670. (1332) 765. (1333) 795. — Uxores eius: Anna, filia Wenceslai IL, regis Boh. v. Anna; Beatrix de Sabaudia, v. Beatrix. — Filia eius: Margaretha, v. Margaretha. — Henricus Reymari, civis Iglav. (1311) 3. — abbas Fuldensis (1311) 4. (1812) 44, 46. — scriptor de Comataw, Comathowe, iuratus Pon- tensis (1311) 5, 6. — Heinezmannus, filius Conradi de Pibrano (1311) 5. — Hinco, Hynco, dux Slesiae, dominus de Fürstenberg et in Jauer, Jaur oc. (1311) 8. (1818) 187. (1319) 205, 218, 219. (1325) 432, 444. (1329) 606. (1830) 651. (1331) 707. (1332) 749. — Uxor eius Agnes, filia Wenceslai II. regis Boh. et Pol. nec non Eli- sabeth. — de Sylicz, castellanus in Grecz Opaviensi (1311) 8. — dux Silesiae, dominus Wratislaviae et in Legenitz, Liegenitz (1311) 8—10. (1312) 26. (1327) 509, 510. (1329) 606, 607, 613. (1331) 719, 720, 726. — Henricus Rozerii (Rorerii?), civis Egrensis (1311) 12. — de Lapide, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1311) 15, 20. (1314) 94. (1315) 109, 120. (1316) 141, 142. (1820) 240. (1321) 306. (1329) 623. — Filius eius Heinricus, provis. apostol. canon. Wyssegrad. (1329) 623. Henricus decanus Wyssegrad. eccl. (1311) 17. (1313) 53, 61, 64. (1315) 115, 116. (1317) 143, 150. Negel, civis Maioris civit, Prag. (1311) 20. (1318) 171. (1320) 239, 240, 246. (1327) 517. (1332) 748. Henlinus, villicus Gradic. (1311) 21. Reyzel, iuratus Pontensis (1312) 27. de Belyna, iuratus Pontensis (1312) 27. Heinrich von Koln, biirger zu Speier (1312) 40. Pybranerus, civis Prag. (1312) 48. (1332) 760. archiepiscopus Coloniensis (1313) 51. (1314) 75, 84. (1325) 400. Henricus, notarius publicus (1313) 53. fr. hospitalis S. Johannis Pragae (1313) 58. abbas monast. Plassensis (mem. 1313) 65. episc. Wratislav. (1313) 69. dictus Chirkperk, iuratus Kutnensis (1314) 81. de Smalbach, iuratus Kutnensis (1314) 81. (1317) 157. LILII Ferd I — Hubner, iuratus Kutnensis (1314) 81. — de Castro, iuratus Kutnensis (1314) 81. — de Brunek, commendator domus hospit. S. Johannis B. in Chunicz (1314) 85. — de Ehrenberg (1814) 85. — Henricus, dux Bawariae, filius Ottonis, comitis pa- 

Strana 845
Index personarum et locorum. latini Reni, dictus iunior (1314) 88. (1822) 324. (1331) 695, 696. (1332) 725, 754. Heinricus, Heinrich, Jindiich, de Nezwatschowe (1315) 100. — Polonus, civis Pontensis (1315) 105. — canon. Olomuc. (1316) 117. — Henricus Planer, H. Planeri, civis iuratus Novae civitatis sub castro Prag. (1816) 121. (1318) 189. (1320) 237. (1323) 369. (1325) 416, 449. (1326) 484. — Filius eius Nicolaus. — miles de Brana (1316) 126. — miles de Cyrhowe (1316) 126. — de Elteuil presbyter (1316) 130. — dictus Plik, plebanus in Radanfurt (1317) 144. — Rorer (1317) 150. — filius Hekhardi de Wiltstein (1317) 161. — dictus Insanus, testis (1317) 161. — Henezlinus, plebanus de Jenyn (1317) 159. — Henricus, abbas monast. Gradic. Mor, (1317) 161. — de Mosticz, testis (1317) 163. — dux Austriae (1317) 164. (1322) 322—324. (1323) 355, 356. (1324) 372. (1830) 644. — Henricus medicus, testis (1318) 170. — Wincleri (mem. 1318) 170. — Henricus dictus Zceidler, civis in Cubito (1318) 170. — Heinricus, praep. Lutmer. (1318) 173 —176. (1326) 479. — de Kolditz (1318) 173. — Heynmannus, filius Pothonis de Fridlant (1318) 187. — Frater eius Hinco. — Hinczo, domesticus dom. Buschonis (1318) 196. — de Lubessicz (1319) 206. — de Rosenberg (mem. 1319) 209. — canon. eccl. S. Petri Brunae (1319) 226—227. — dictus Rouber, civis Prag. (1320) 240. — de Zacz, civis Prag. (1318) 184. (1320) 240. - — prior monast. Lucensis (1320) 243. — Hinco, Hincho, Hynco, Hyncho, Hynko, filius quon- dam Heymanni de Duba, Graepositus eccl. Prag., electus Olomuc., episcopus Olomuc. (1320) 239, 261, 288. (1322) 321. (1323) 361, 362, 367. (1324) 377, 378, 386, 391. (1325) 433, 439—441, 443. (1320) 475, 476, 478. (1327) 506—508, 520, 526, 544, 546. (1328) 556, 558, 568, 576, 580, 584. (1329) 607, 622. (1330) 630, 654, 667—669, 672. (1331) 689, 692, 695, 723, 739, 740. (1332) 750, 759, 761. (13383) 769, 787, 199. — Pater eius Heymannus de Duba (mem. 1321) 288; frater Hinco Berca de Duba. Vicarius eius in praepositura Prag. Symon (1325) 439, 440. — Henricus, prior Praedicatorum Ratisbon. (1320) 243. — Henricus, praepositus, Melnic. (1320) 251. (1326) 481. (1327) 508. (1328) 558, 579. (1330) 629. — cyrothecarius, civis Prag. (1320) 254. — Henczlinus de Thust, civis Prag. (1320) 259. — Henricus in acie, civis in Werona (1320) 264. — Henricus, iudex in Brezowa (1320) 264. — Gindrich de Hinbnan (1320) 268. — Heinrich von Drewiz (1320) 270. — Henricus de Kittlicz (1321) 281. — dux Bavariae, filius Stephani ducis, gener Johannis, Boh. regis (1321) 280. (1322) 324. (1325) 420, 434. (1327) 545. (1328) 557, 575, 578. (1330) 634, 639, 661, 669. (1331) 692, 695, 696, 698. (1332) 737, 739, 762, 164, 762. (1333) 808. 845 Heinricus, Heinrich, Jindiich, de Waldenberch (1321) 282. — Heinrich von Bisschitz (1321) 285. — Henricus de Zelacowiez, prior hospitalis S. Johan- nis Jerosol. in Straconycz et Horauicz (1321) 298. — de Ssonburch, canon. Wyssegrad. (1321) 302. — Henricus de Rzyssuti (1321) 304. — Henricus Glas, civis, iuratus Prag. (1321) 305. (1327) 517. (1331) 707, 721, 722. (1332) 134, 748, 765, 764. Hainczlinus Haneckel, civís Prag. (1321) 306. braseator, civis Prag. (1321) 300. Heinrich der Sterner, Henczel, mercator vel hospes Ratisbon. (1321) 306, (1324) 375. Salezer, civis Prag. (1321) 306. Culler pistor Prag. (1321) 307. Heinczlinus Kerglinus, civis Prag. (1321) 307. Henricus de Apole dictus Zakrazii (1322) 307. Heinricus de Nivnburch, civis Prag. (1322) 307. Henricus, villanus de Poczirnicz (1322) 308. Heinczlein, Heinczlinus, Henricus Theodrici, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1322) 308, 311, 316. (1323) 344. (1324) 397. (1326) 468. (1327) 517, 528. (1328) 564, 566, 568, 595. (1329) 597, 598, 602, 623. (1330) 631, 646, 647, 670, 671. (1331) 686, 688. (1332) 768, 765. Heinzelinus, iuratus Belinensis (1322) 309. de Elkersdorf, testis (1322) 313. plebanus de Wildenstein (1322) 315, 316. frater Syfridi Zegellini, civis Egrensis (1322) 316. prior fr. Praedicatorum in Egra (1322) 316. ictus de Chamnicz (1322) 328. Heinrich, filius Marquardi dicti Naydaiber, incolae terrae Egrensis (1322) 329. — de Trono, canon. Prag. et Wyssegrad. (1322) 829. (1324) 382, 388. — Gerardi, clericus Prag. dioec. (1322) 330. — Melniker, civis Maioris civit. Prag. (1322, 1323) 331. (1382) 765. — Heynricus Cznaemer, Znoymer, civis Maioris civit. Prag. (1322, 1323) 332. (1327) 517. (1331) 722. — Hainricus, abbas de Wilhering (1320) 244. (1323) 345. — senior advocatus de Wida, iudex prov. Egrensis (1314) 90. (1323) 348, 367. — Heinrich der Knod, civis Egrensis (1323) 348. — Heinrich von Wilnow (1323) 356. — — von Kurbicz, fr. ord. domus Teuton. (1323) 367. — Citever (Zittauer?), iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1323) 369. — Henricus de Gars, provis. apostol. canon. Prag. (1323) 370. . — Henricus de Mutenicz, famulus Heinrici senioris et Heinrici iunioris de Lipa (1324) 376. Jindrich Binth (1324) 380. — Heinricus, iudex in Hoffndorff (1324) 380. — Henricus dictus Hebriner, civis Melnic. (1324) 387. — Hainreich, Henricus oc., episc. Tridentinus (1324) 388, 391. (1325) 402, 434. (1326) 468. (1327) 545. (1328) 556, 557, 575, 578. — Henricus dictus Schicklinus, Schikil, iudex in Tust (Thust) (1324) 391. (1325) 450. — Hindrich, filius Witkonis de Hirsstein (1324) 398. — — Henricus, Heynricus, Heyrich, de Thust, Tust, Tusth, Henreich von Thaust, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1324) 397. (1326) 468. (1327) 517, 528. (1828) 564, 566, 568. (1329) 597, 598, 602, 623. 107 | 11 LILII 

Strana 846
846 (1330) 631, 646, 647, 670, 671. (1331) 686, 688. (1333) 777, 779. Heinricus, Heinrich, Jindřich, Henricus, praepo- situs Bunensis et archidiaconus Coloniensis (1325) 400. — Henricus de Richmbach, canon. Wyssegrad. nota- rius regis Boh. (1325) 400—402. — Ofr. inferius (1331) 720, 723. — Henricus, fr. Alschiconis de Dokwan (1325) 414. — marchio Misnensis mem. (1325) 416. — Henricus de Schenkenberg (1325) 420. — Henricus, canon. Prag. (1325) 431. — Creczmerus, patruus Petri, plebani in Usk (1325) 439. - — Henricus de Svanegob, provis. apostol. canon. Prag. (1325) 439. — Henricus, canon. eccl. Olomuc. (1325) 441. — Hynko, dux Sleziae, domin. in Furstenberg et Jauer (1325) 444. (1330) 651. — Henricus natus Bertholdi comitis de Retz, provis. apostol. canon. Olomuc. (1327) 491. — Heinricus de Luthmericz, civis Novae civit. sub castro Prag. (mem. 1325) 449. — Heynricus de Hredenyn (1325) 451. — Henricus dictus Bercmann (1325) 452. — rector eccl. in Jemniez (1326) 461. — Henricus de Donyn, burggravius de. Grabinstein (1326) 469. — Henricus, dominus Montis Albani (1326) 472. — portarius monast. Ossec. (1326) 473. — Hendricus, Lubic. episc. (1326) 474. (1327) 508. — telonearius, civis et iuratus Pilznensis (1326) 478. — Henricus, praepositus eccl. Lutmaricensis (1326) 419. — Henricus de Withon (1327) 497. — Haynmannus de Paychowe (1327) 503. — advocatus de Plawe senior (1327) 504. (1333) 811. — Filius eius Heinricus (1327) 504. — Heinczlinus Roeder, v. Róder. — de Machwicz (1327) 505, 506. — Henricus, decanus eccl. Prag. administrator episco- patus Prag. (1318 sed legendum est fortasse 1328) 168. (1327) 509, 534. (1328) 555, 562, 567, 583, 584, 585. (1330) 630, 672. (1331) 715, 721. — Bawarus de Boppardia (1327) 510, 511. — Henricus de Bruna, canon. Olomuc. (1327) 514. — Springinschut, iuratus Pontensis (1328) 454. (1327) 515. — Lachmann, iuratus Pontensis (1325) 454. (1327) 515. — Henslinus Mathaei, civis Prag. (1327) 517. — Mathiae, civis, iuratus Prag. (1331) 707, 721, 722. (1333) 791. Fortasse idem ut Heinricus Mathaei. — Henricus, canon. Wjyssegrad. archidiaconus Curi- mensis (1327) 531, 532. — Hinco, Hynco, Hynko de Sleb, Zlebyn (1327) 521, 547. — Avia eius Methildis. — de Kitelicz (1827) 541. — Heynricus, praepositus monast. in Pohled (1327) 547. — Heinrich Reüffel, iuratus Uscensis (1328) 553. — Haynel Trübel, iuratus Uscensis (1328) 553. — natus comitis de Ardek, provis. apostol. canon. Prag. (1328) 558. — Henricus de Mellito, pater Woyslai, clerici Prag. Emler, Regesta Boemiae. dioec. (1328) 561; et Johannis, canonici Wyssegrad. (1328) 561. Heinricus, Heinrich, Jindiich, de Gablenz (1328) 563. — Heinricus, familiaris praepositi Prag. (1328) 579. — Henricus, presbyter saecularis ad eccl. in Bechina praesentatus (1328) 579. — praepositus in Psriessicz (1328) 579. — plebanus in Jegerdorf (1328) 580. — praepositus de Volkenmarkt (1328) 585. — Henricus, custos eccl. Olomuc. (1328) 588. — Menslinus, filius Sypotonis de Beneschow, civis Prag. (1329) 598. - Henricus Tylmannus, civis Prag. (mem. 1329) 598. Filia eius Margaretha, monialis ad S. Mariam Mag- dalenam ante muros Novae civit. Prag. — Henricus, Glogoviensis dux ac domin. Saganensis (1329) 607, 610, 613. (1331) 717, 726. — Henricus de Swaysing (1329) 615. — Heinmannus de Primislauia (1329) 620. — de Ossaw (1329) 620. — patus Henrici dicti de Lapide, provis. apostol. canon. Wyssegrad. (1329) 623. — Semphal, iuratus Uscensis (1829) 623. — Henricus dictus Schedengelt, carnifex Prag. (1329) 628. — Henricus mag. iuris peritus de Praga (1329) 625. — de Mulhusen, canon. Wyssegrad. (mem. 1330) 634. — de Crawar (1330) 639, v. Kravaře. — Heynel, Heynl Albus, Weysse, iuratus Chutnensis (1330) 639. (1332) 730, 759. — Hinco, sororius Spitatae de Busow (1330) 641. — magister hospitalis Montis Chutnae (1330) 648. — Henricus Rozener, civis civit. Uscensis super Albea (1330) 652. — Henricus dictus Smoller, civis civit. Uscensis super Albea (1330) 652, 653. — de Fridlant, patruus Wulczkonis de Donka, feu- . dalis eccl. Olomuc. (1330) 654. — Heinrich von Gumpenberg (1330) 670. — Heinricus, custos monast. in Strahovia (1330) 673. — 'Tzinner, iuratus civit. Luthomeric. (1331) 676. — Hynlinus dictus Swebel de Coyetyn, iudex in Chre- nowicz (1331) 680. — Heinrich von Stubnize, scultetus in Karwin (1331) 682. — de Wolframicz, rector eccl. in Ywanschicz (1331) 685. — Thesauri, canon. Prag. prov. apostol. (1331) 690. — de Sutaw, Svtaw, Heinrich von — (mem. 1331) 693. — Uxor eius Verwendeln, Werwendeln. — Filii eius: Johannes et Heinricus. — Heynik (Heník) de Lubschicz (1331) 695. — Hainrich der Gletnei, testis (1331) 706. — Henricus, commendator domus S. Mariae in pede pontis Prag. (1331) 715. — notarius regis Boh. (1331) 720, 723. — Cfr. supe- rius Henricus de Richmbach. — Heinl, Heinel, brasiarius, Melczer civis Prag. (1331) 122. (1832) 765. — Hainricus, plebanus in Peneschawe (1332) 733. — Henricus, civis Prag. (1332) 734. — Sororius eius Stephanus. — Heinlinus carnifex, civis Prag. (1332) 734. — Henricus Pfeffer, civis Prag. (1332) 734. 

Strana 847
Index personarum et locorum. Heinricus, Heinrich, Jindiich, de Brunek, com- mendator domus ord. Teuton. in Hostradicz (1832) 738. — Henslinus de Werona, civis Prag. (1332) 742. — Heinczko dictus Keyser, incola Prag. (1332) 742. — plebanus de Vitiss (mem. 1332) 743. — Henricus Kerlini, civis Prag. (1332) 754. — Henricus, sartor regis (1332) 754. — Paczawer, civis iuratus de Budyways (1332) 757. — Henricus Wilser (?), civis Prag. (1332) 760. — Henricus medicus, incola Prag. (1332) 760. — Henslinus Pybraner, civis Prag. (1332) 760. — Huenel, civis Prag. (1333) 766, 791. — Henslinus de Wundneb (1333) 769. — Heinlinus Reynboth, scabinus civit. Lunensis (1333) 1. — Jindfich z Malovar (1333) 774. — Uxor eius So- phia; filii eius: Zbynék, Oldfich et Jaroslav. — Henricus Klugil, civis Prag. (1333) 783. — Henricus Stukonis (1333) 783. — Heinezlinus Geunher, civis Prag. (1333) 788. — Henrícus Schram, civis Prag. (1333) 788. — Heynlinus dictus Pehter, iuratus Chaszlaviae (1333) 91. — Heynezlinus faber, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1333) 796. — Henricus, officialis praepositurae et canon. Budissin. (1833) 798. — Henricus Melcheri, advocatus (1333) 801. -— procurator provincialis fratrum Cruciferorum ord. Teut. (1333) 807. — rector scholarium in Budissin (1333) 807. — Heynich Czyrnag, Sczirnak von Hugewicz (1333) 810, 811. — Henricus de Clum, v. Chlum. — Hinco, Hinko, Hynco Berca (Berka) de Duba, v. Dubá. — Hayman Hlawacz von der Duben, v. Dubá. — Hinco, Heynmannus de Fridlant, v. Friedland. — de Gablenz, v. Jablonec. — de Kamnik, Kamyk, v. Kamýk. — de Cungeswart, Kungeswart, v. Kónigswart. — Henricus, Hinco, Hynko Crussina, Krussina de Lichtenburch oc., v. Lichtenburg. — Henricus de Lipa, Lypa oc., v. Lipé. — de Lipa, Lippe, Lypà junior, v. Lipé. — de Nespitchow, v. Nespeócov. — Heynricus de Varila, v. Varila. Heinrichsdorf, Henrichdorf, Hainrichsdorf, villa Mor. (1323) 352. (1326) 462. Heinzelinus, v. Heinricus. Hekel, Heklinus, Heklini Hermannus, mag. civium Egrae, Hermann der Heckel (1321) 277, (1323) 348. Hekel Nicolaus, civis Egrensis (1322) 316. —- Oristan, civis Egrensis (1323) 367. — Heklinus de Sandauwe plebanus (1817) 151. Helbersterdensis episc., v. Halberstadt. Helbling, Chunrad der Helblinch, incola Egren. (1333) 770 — Ch. (1327) 544. Helchin (1332) 738. Helinczy, v. Hlince. Helisabeth, v. Elisabeth. Henclinus, Henczel, Henczlinus, v. Heinricus. Henech (Hynek?) de Dlusyna, v. Dlużiny. 847 Henekinus dictus Fakeler de Mullendorf (1320) 242. Heník, Heynik, v. Heinricus. Henndorf, villa, ubi vinea monast. Altovadensis (1331) 106. Henneberg, Hennenberg, Henberk. Hennberch, Hen- nenbergk, Hennenberch, Bertoldus comes de — praeceptor domus hospitalis S. Johannis Jerosolimi- tani per Boemiam, Poloniam, Moraviam et Austriam, capitaneus regni Bohemiae, magister zu Mawerperg (1311) 7, 20, 23. (1312) 29, 44—46, 58, 60. (1313) 64, 68, 78. (1315) 112. (1317) 157. (1326) 458, 470. (1330) 641. (1332) 751, 752. Hennegau, v. Hannonia. Henningus pistor, civis Prag. (1312) 48. Henrichdorf, v. Heinrichsdorf. Henselinus de Vlachowe, v. Vlachov. Henselinus, v. Heinricus. Hepenhefe, Fridericus de — (1323) 363. Herardus, v. Gerhardus. Herbertus de Rulland, provis. apost. canon. Wysse- grad. (1325) 445. Herbipolis, civit. Germ. v. Würzburg. Herbordus de Fullenstein (1313) 62. — — provis. apostol. canon. Olomuc. (1316) 117. (1380) 671. — Cfr. etiam Füllenstein, Füllstein. — Kontenis, incola in Litomy&l (1324) 380. — Gricingerii, acol. Olomuc. dioecesis (1331) 698, 715. — notarius Pragae (1332) 748. Herboricz, v. Hrdibořice. Herdegon, incola (civis?) Prag. (ce. 1320) 166. Herdeinus de Ternitz, clericus Olomuc. dioec. (1329) 619. Haertwicus de Strahen, v. Hertvík. Heremitae, Herem. ordo, fratres'ordinis S. Augustini (1323) 368. — Provincia Bavariae et Boemiae (1317) 151. — In Prag. dioec. (1333) 799, 800; Pragae apud S. Thomam, v. Praga; in Tusta, v. Domažlice ; in Sicka, v. Susice; in Melnico, v. Mélnik, Hergimont, v. Horgimont. Hermanditrich (Theodoricus Hermanni?), fidelis Con- radi, episcopi Olomuc. (1321) 281. Heřmanice, Herzmanycz, Krsapa de — (1318) 188. — Hermanicz, Witko de — sive de Swabenicz, v. Svá- benice. Hermann, recte Heimann der Junge von der Duben, v. Dubá. Hermannus, Hermann, Hefman. — Herrmannus, subprior monast. Siloensis (1311) 3. — dominus in Hnoycz (1311) 6. — episc. Prysiriens!s (1311) 19. (1315) 99. — de Sarowe mag. notarius urburae Iglav. (mem. 1312) 44. — plebanus S. Adalberti in Usk super Albea (1313) 52. — fr. hospit. S. Johannis Pragae (1313) 58. — presbyter de Iglavia (1313) 63. — Conradus, pater eius. — czudarius Olomuc. (1314) 75. — plebanus in Marweins (1315) 98. — de Glatovia, Glattovia, civis et iuratus Pylzn. (1315) 112. (1332) 347. — civis Egrensis (1316) 119. — abbas monast. Zabardowic. (Zaberdowic. in Zabr- dowicz) (1316) 128. (1323) 312, 346. — Glas, civis, iuratus Máioris civit. Prag- (1816) 141. 107* 

Strana 848
848 (1318) 171, 184. (1320) 239, 246. (1322) 308, 316. (1323) 344. (1327) 517, 528. Hermannus, Hermann, Herman, Hermannus, ple- banus in Blanicz (1317) 159. Gibosus, civis (?) Prag. (1317) 165, 166. dictus Galm, civis Prag. (1318) 171, 184. (1321) 274, 306. Henlini, Hermann der Heckel, magister civium Egrae (1321) 277. (1323) 348. civis Egrensis, (1321) 277. — Uxor eius Berchta. de Usk, pater Petri clerici (1321) 281. de Zcedrei, v. Štědrá, Štědré. de Lubek (1821) 305. subnofarius curiae ducis Oppaviensis (1322) 318. dictus de Drahlin et de Luten (1324) 381. canon. Brunensis (1324) 394. Heinrici de Kerpin, clericus Wratisl. dioec. (1324) 398. iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1323) 369. (1825) 449. resbyter monast. Zderaz. (1320) 476. lius Friderici de Somburk Pragensis dioec. (1326) 484. de Scherfenberg, provis. apestol. canon. Olomuc. (1327) 488. Wilez, iudex Chutnensis (1327) 508. institor, civis Prag. (1327) 517. de Boemia, magister, custos eccl Prag. auditor palatii apostol. (1327) 526. (1882) 754. de Cornu, magister iuratorum Montis Kuth. (1327) 548. Herman Gevower, iuratus Uscensis (1828) 553. de Dresden (Drezden), iudex hereditarius in Usk super Albea (1328) 553. (1329) 623. (1330) 652. Kunschil (Kuntzkini), iuratus Uscensis (1328) 553. (1329) 623. MEN III de Gablenz (1328) 563. de Essen, civis Thorunensis (1329) 603. Rusticus, iuratus Uscensis (1329) 623. de Praga (1330) 654. Pabenberger, iuratus Melnicensis (1331) 684. Leysintryt, iuratus Melnicensis (1331) 684. Herman der Zynerspon (1331) 706. filius Alberti de Krir (1332) 730. comes, burggravius in Misna (1332) 742. de Durnholz (mem. 1332) 746. pellifex Prag. (1333) 776. de Tawemberch, marscalus episc. Prag. burggra- vius in Rzeczic (1333) 782. Gelaub, sutor Prag. (1333) 797. praepositus in Budissin (1333) 797—799, 802, 806. vicarius eccl. Misnensis (1333) 807. de Ebental, v. Ebenthal. de Gabelenz, v. Jablonec. de Hohenberg, v. Hohenberg. de Miliczin, Mylitzin, v. Milièfn. de Piraczow, v. Piracov. de Schomburg, v. Schónburg. de Swerititz, Swiretitz, v. Zvifetice. de Zcedrei, v. Štědré. Hermans, v. Heřmanův Městec. Hermanstat, v. Heřmanův Městec. Heřmanův Městec, Hermans, Hermanstat, oppidum Boh. (1821) 276. (1324) 387. (1328) 565. (1330) 637, 657, 669. (1331) 706. LEE TELE E gl (11 Emler, Regesta Boemiae, Heroldus, custos domus hospitalis S. Johannis in Boh. (1313) 58. — Herolt Rechczer, iuratus Prag. (1318) 171, 184. — civis Prag. (1320) 240. — parrochianus eccl. S. Mariae in Tyn Pragae (1320) 245. — Rokezeri (Rokezaneri), civis Prag. (1327) 517. — de Herolticz, v. Heroltice. Heroltice, Herolticz, Heroldus de — nobilis Boh. (1316) 117. — — Gerhardus de — (1327) 527. — Frater eius Hartlebus. Heroltovice, Heroltouicz, Borzuta de — (1380) 639. Herrnstadt, Herenstadt, civitas Silesiae (1329) 612. Hersensteyn, v. Her&tein. Hersepeynicz, villa Boh. (1824) 376. Herstein, v. Her&tein. Herstein, Herstein, Chotiebor de —, Kothebore de — (1324) 391. (1825) 450. (1333) 809—811. — Uxor eius Ofka. Herstein, Hirstein, Hirsstein, Hirstein, Hyrstein, castrum Boh. (1328) 557. (1331) 715, 721. (1338) 809—811. — Burggravius de — Nachwal de Os- wracin (1331) 721. . — Hersstein, Hirstein, Sezema, Zezema de — (1318) 187. (1324) 393. (1325) 407, 461. — Frater eius Stiborius, canon. Olomuc. — Hrsensteyn, Herrsteyn, Protiwa, (Protivetz) dictus de — (1324) 398. (1325) 451. — Hirsstein, Hindrich, filius Witkonis de — (1324) 393. — Herstayn, Pirchesius, Pirkosch de —, Pirtossura (recte Pircossus vel Pircossius) de — (1317) 164. (1318) 183. (mem. 1325) 450. — Wilhelmus de — (1312) 29. (1317) 164. (1318) 183. Hert, oppidum Germaniae (1317) 1655. Hertenberg, Albrecht der ältere von —, v. Härtenberg. Hertlinus, fr. plebanus S. Benedicti Pragae (1826) 439. (1330) 673. — frenarius, civis Prag. (1332) 734. — pistor, civis Prag. (1332) 764. — de Oppavia, fr. ord. Teutonici, plebanus in Nova Pilzna inducendus (1333) 798, 802—806. Hertnidus de Lichtenwinchel (1316) 134. — de Oppavia (1333) 802. Hertreich, iuratus de Budyways (1332) 757. Hertvík, Haertwicus de Strahen (1316) 133. — Hertwicus de Lichtenstein, Herdweig Liechtensteiner von Niclspurg (1317) 152. (1332) 734. Herus, Herusch, iuratus Chaszlaviae (1333) 791. Herzmanicz, Herzmanycz, v. Hefmanice. Heyd, burggravius in Gors (1312) 41. Heyden, Otto de — de Donin (1319) 219. Heydenricus, abbas Sedlicensis, v. Heidenricus. Heymannus, filius Potonis de Fridlant, v. Friedland. — de Duba (mem. 1321) 288. — Filii eius Hynco, Prag. praepositus, e£ Hinco Berca de Duba. Heymans von Nachod, v. Dubá et Náchod. Heynczlinus faber, iuratus Novae civit. sub castro Prag., v. Heinricus. Heynel, Heynl, v. Heinricus. Heynmannus de Duba, v. Dubá. Heyno Trucklo, iuratus Uscensis (1829) 623. Heystat, v. Hoistal. Hiermeszicz, v. HfiméZdice. 

Strana 849
Index personarum et locorum. Hieronymus, Jeronymus, episc. in dominio Tartarorum (1313) 69. — . Jeronimus de Buchlauicz (1324) 383. — Iheronimus de Craffa episc. (1326) 488. Hierosolima, Jerusalem, Yerusalem et Siciliae rex Robertus (1333) 787. Hilaria (Hylaria) de Borow, monialis Vallis S. Mariae (Pohled) (1319) 91. Hilbersdorf (?), Hylboltisdorf, villa Boh. (1313) 60. Hildebrandus, Hilprandus, Hildprandus, Hiltprandus, Hylprandus Czwiflinger, Zwiflinger, iuratus, civis Prag. (1311) 16. 20. (1312) 48, 49, 71, 78. (1316) 137. (1320) 239, 240, 245, 246. (1321) 306. (1330) 646. — Hiltprandi Wolframus et Nicolaus, cives Prag. (1312) 23. — Hilprandus de Chuchlecz (1312) 27. — Hilteprandus, Hiltprandus, Hylprandus, plebanus in Prosiek (Prossiek) (1819) 227. (1320) 246. — Cfr. etiam Prentlinus. — iuratus Luthomeric. (1331) 676. Hildesheim, Hildessniensis recte Hildesiensis episc. 1329) 601. Hildprandus, v. Hildebrandus. Hiltenberg, Hiltenperch, civis Prag. (1933) 788. lMiltmar, Hiltmarns Fridingerii, civis Prag. (mem. 1311) 16. Hiltenpek Conradus, civis Prag. (1325) 400. Himmerod, monasterium in — (1332) 748. Hinbec (Jivec?) de Hinbnan, v. Jivany. Hinbnan, v. Jivany. Hinco, Hinezo, v. Heinricus. Hinczicz Maior et Minor, v. Hydéice. Hindrich, Hinco, v. Heinricus. Hippolytus, Ypolitus Friderici de Horawitz, provis. apostol canon. Wyssegrad. (1324) 398. — S. Hypoliti Mons, Póltenberg prope Znoymam, domus ord. Stelliferorum, praepos. Siffridus (1324) 371. Hirmiezdicz, v. Hřimězdice. : Hirslinus (Hirschel?), Hyrsel Beneschower, magi- ster iuratorum civit. Montis Chutn. (1330) 648. (1332) 730. Hlas, v. Laz. > Hlaváč, Hlawacz, Hayman Hlawacz von der Duben (1827) 544. V. Dubá. Hlince, Lintschen, Hlinčí, Helinczy, villa Boh. (1330) 810. Hlohov, Glogau, Glogovia, Glogau, civit. Silesiae (1327) 498. (1381) 717. — Civis: Ekhardus (1831) 717. — Ducatus, territorium Silesiae (1331) 717. — Duces: Heinricus, v. Heinricus; Conradus, dominus Stynaviae (1331) 717; Prymco (mem. 1331) ‚717; Johannes (1331) 726. Hlubany, Hluban, Bussek et Fremundus de — (1321) 4 304. Hlubéice, Lubeschicz, Lubschiz, civitas Silesiae (1332) 733. — Cives de Liebschitz (1325) 488. — Judex Johannes (1311) 9; Heinricus de — (1319) 206; Albertus de — (1319) 206. Heyniko de Lubeschicz (1331) 695. Hluboéany, Hluboczan, Hlubotzan, villa Mor. (1825) 403. (1329) 622. Hnojice, Hnoycz, eccl. S. Mariae in — (1811) 6. Hobzí, Hart, villa Mor. (1325) 444. Hoczmplotz, v. Osoblaha. 849 Hodanicz, v. Hodenice. Hodéjov, Hodyeiow, Hodyeyow, Boyza, Woyssa de — (1327) 487. (1329) 620. Hodenice, Hodaniez, ubi grangia monast. in Alto Vado (1323) 345. Hodislav, Hodislaus Rzimonis de Petrowitz (1330) 656. Hodkovice, Hodkovičky, Hotkowicz, villa Boh. (1314) 76. — Judex in — Otto (1314) 76. Hodonice, Hednicz, Pilgrimus de — (1324) 386. Hodonín, Góding, Goding, Hodonyn, oppidum Mor. (1323) 356, 357. (1329) 595. Hodyeiow, Hodyeyow, v. Hodéjov. Hof, Curia, Wilhelmus de — iuratus civis Pontensis (1311) 5. — Curia, civitas in districtu Egrensi (1322) 316. — Waltherus de — civis Egrensis (1322) 316. — oppidum, v. Dvůr Králové. . Hoffndorf, Hoffndorff, villa monast. Lutomysslensis (1814) 80. — Judices in — Jursaha et Heinricus (mem. 1324) 380. Hofwart Albertus (1330) 641. Hogerus, v. Ojíř. Hohenberg, Hohemberg, castrum in terra Egrensi (1322) 322, 323. — Hermannus de — nobilis Boh. (1315) 114. — Hoeberch, Fridericus de — (1320) 240. — Hohemberch, Rudolf graf von — (1330) 670. Hóhenberg, Hoehenperg, Hochenperg, plebanus in — Levpoldus (1332) 733. — Thomas, officialis in — (1382) 733; magister cehchcae (cechae) Wulfingus (1333) 733. Hohenburg, Hohemberg, Conradus de — (1321) 293. Hohendorf, villa in partibus Oppaviae (1319) 208. Hohenfurt, Hohenfuert, v. Vyšší Brod. Hohenlohe, Hohenloh, Hohenloch, Honloh, Albertus comes de — (1311) 20. (1312) 29, 31. — Kraft de Hohenloch (1313) 65, 66. — Hohenloch, Ludewicus, Ludow., Ludwig de — (1331) 126. (1332) 752. Hohenstadt, v. Zábřeh. Hohenstein, Henrich von — herre zu Sundershausen (1832) 742. Hoherius (Ojif?) iuratus civit. Lunensis (1333) 771. Hoholiee, Hoholicz, Hrozek vel Hrozko de — (1331) 707. Hochenperg, v. Höhenberg. Hochwald, Huckenwald, villa Mor. (1327) 541. Hoistal, Heystat, villa (1327) 543. Hojek, Hoyco, abbas monast. in Milewsk (1332) 814, 328. — Hoyco de Muticz (1322) 328. Holé, Hol, villa Boh., locatio eius (1320) 238. Holedeč, Magnum Holedecz, villa Boh. (1332) 730. Holedeček, Parvum Holedecz, villa Boh. (1322) 730, Holejč, Holič, Weissenkirchen, Weisskirchen, Wes- zunkerch, Alba Ecclesia, civit. et castrum Hun- gariae (1815) 108. (1332) 745, 763. — Stephanus comes de Holicz (1322) 307, 318. -Holesov, Holeschow, Sobihrdus de — (1322) 314; Swetizlaw et Wanco clientes de — (1322) 314. — Plebanus de — Fridlinus (1322) 314. — Conductor eccl Mathias (1322) 314. — Cives: Andreas, Swa- tusschius et Stanco (1322) 314. 

Strana 850
850 Holič, Holyczia, villa Mor. civit. Olomuc. (1314) 95, 96. Holín, Holyn, villa Boh. (1329) 595. Hollandia, comitia (1314) 91. — Comes Holl. et Ha- noniae Wilhelmus (1314) 76, 91. (1325) 400. Hols, (Hals?), der von — (1332) 735. Holstein, Holenstein, castrum Mor. Wocke von — (1333) 811. Holstein, Adolfus et Gerhardus comites de — (1311) 6. Homyn, Homain, bona in — (1317) 160. Honequeranges, Jolante de — (1332) 753. Honlo, v. Hohenlohe. Honorius papa III. (mem. 1322) 309. Honzinberg, Isirbart von — (1328) 565. Hopfner Frenczil, civis Prag. v. Franciscus. — Hopner Ditlinus, civis Prag. (1331) 772. Hora Kutná, v. Kutná Hora. Horaždějovice, Horauicz, Horawicz, Horawitz, Ho- rouicz, Horowicz, oppidum Boh. (1316) 119. (1318) 170. (1330) 629, 630. — Eccl. S. Petri (1316) 119. (1318) 194, 195. (1319) 205, — Plebani ibidem: Ja- cobus (1316) 119, Johannes (1318) 170; Conradus, Kundrát (1330) 629. — Domus fr. S. Johannis Hierosolimitani (1318) 194. (1321) 298. (1330) 674. Prior: Heinricus de Zelacowicz (1321) 298. — Frater Johannes (1830) 674. — Cives: Rapoto (1319) 205; Thedorycus řečený Mečíř (1330) 629. — Macella carnium in — (1318) 195. Horawitz, Fridericus de — (1324) 398. — Filius eius Ypolitus. Horburg, Horburc, villa monast. Waldsassensis (1323) 359 Hořečansko, v. Horyčabsko. Hořejany, Horzieian, villa Boh. (1331) 674, 675. Horelec (?), Horzowczye, villa Boh. (1329) 595. Hofenice, Horsenitz, Stephanus, Franciscus et Bech de — (1327) 548. Hořetice, Horutitz, Petrus et Wlad de — (1327) 549. Horgimont, Hargimont, Hergimont, bona in — (1317) 160, 161. Horlik (?), in Horlico sive Saldensteyn (1311) 20. Hornbach, civit. Germ. (1326) 478. Horouicz, v. Horażdójovice. Hořovice, Horzowicz, villa Boh. (1321) 303. Horssow, Horssowiensis, v. Týn Horšův. Horšův Týn, v. Týn Horšův. Hortus regis ante Brunam, v. Brno. Horutitz, v. Hořetice. Horucher, v. Harrach. Horyčabsko, Hořečansko, Horzieczansko, villa Boh. monast. Ostrov. (1313) 59. (1331) 674, 675. Horyna, civis Olomuc. pater Pauli et Georgii, civium Olomuc. (1317) 161. Horzowczye, v. Hořelec. Horzieczansko, v. Horyčabsko. Horzieian, v. Hořejany. Hoslowe (1333) 766. Hossing, Ulricus plebanus in — postea viceplebanus eccl. S. Galli Prag. (1330) 673. Hostabiez, v. Hostivice. Hostaéov, Hostacow, Bohuslaus de — (1318) 188. Hostau, v. Hostouň. Hostěradice Hosterlitz, Hostradicz, oppidum Mor. (1319) 215. (1321) 287. (1322) 320. (1323) 359. — Domus Teutonica in — commendator in — (1314) 85. Heinricus de Brunek (1332) 738. Emler, Regesta Boemiae. Hostice, Hostyczie, villa Boh. (1331) 706. Hostik, Hostic de Nebuzel (1321) 286. Hostín, Hostzien, villa eccl. Wyssegrad. (1320) 260 Hostinné, Arnow, munitio (1316) 118. — — plebanus de — Ditlebus, Dytlebus (1316) 118. Hostiviee, Hostabicz, Hosthowicz, Hostowicz, villa Boh. ad Novam civitatem sub castro Prag. pertinens (1315) 110. (1325) 413, 416. (1331) 701. — Hostiwitz, plebanus Krziso (1313) 55. Hostislav, Hostislaus, Hostyslaus, Hostizlaus, prae- positus monast. S. Georgii in castro Prag. canon. rag. (1328) 572, 573. (1330) 672. (1331) 692. — Hostizlaus, filius Gerhardi de Lubavia (1338) 791, 192. Hostivař, Hostiwars, villa Boh. (1328) 577. Hostouń, Hostau, Hostvn, villa Boh. (1320) 241. — Jus patronatus eccl in — (1331) 698. — Hostau, Protwitz von Muttersdorf und Hostau (1333) 778, 774. — Wurnikk von — (1333) 773, 774. — Doberhos (Dobrohost) von — (1333) 773, 774. Hostowicz, v. Hostivice. Hostovlice, Hoztobelicz, Stoyzlaus de — (1314) 92. Hostradice, Hostradicz, commendator in —, v. Ho- stěradice. Hostizlaus, Hostyslaus, v. Hostislav. Hostzien, v. Hostín. Hoštětice (?), Hoštice (?), Hostieticz, villa Boh. in prov. Wolinensi (1315) 108, 109. Hotkowitz, v. Hodkovice. Hotzenplotz, Hotzmplotz, v. Osoblaha. Houfflergasse (Häuflergasse?) Pragae (1330) 670. Houska, Husca, Huska, Hynco, Hynasco de — frater Hynconis Bercae (1316) 122, 125. (mem. 1329) 626. — Uxor eius Perchta. Housný, Zussux, Zusny, nemus prope villam Xsydel (1315) 56. Hovorčeves, Hovořovice, Howorcowicz, Howorczo- wicz, Howorsowicz, Howorsowycz, villa Boh. capit. Wyssegrad. (1321) 283, 285. (1326) 466, 467, 481. (1329) 602. Hoyco, v. Hojek. Hoye, Théobald de — de Metz (1332) 748. Hoyerus, Hoygerus, v. Ojíř. Hoztobelicz, v. Hostovlice. Hrabiše, Hrabissius de Klinowicz, v. Klenovice. — Hrabisch de Pabenicz, Pabyanitz, v. Paběnice. — Robissius de Pernsteyn, v. Pernstein. — Hrabisius, nobilis Boh., venator eius Vitco (1318) 194. Hradec, Grśtz, Grec, Grecz, Gretz, civitas Boh. (1311) 18, 19, 22. (1318) 193, 194. (1320) 239. (1321) 281, 282, 289, 297. (1323) 361. — Eccl. (1325) 421. — Monast. fr. Minorum: custos Czaslaus (1830) 655. — Gretz, Gradycensis villicus (1311) 13; Henlinus, villicus Gradic. (1311) 21. — Castellanus Greczensis Maczek dictus Monachus, v. Macek. Gradicensis archidiaconus (1321) 299. (1325) 433. (1827) 505. Gallus (1320) 234, 239. (1326) 469, 469 Cfr. Gallus. Grecz, Gretz, civitas et castrum prope Oppaviam (1311) 9. (1316) 124. (1320) 9236. (1331) 690. — Burggravius de — Przescho (1320) 236. — Castel- lanus: Heinricus de Sylicz (1311) 8. 

Strana 851
Index personarum et locorum. Hrádek, Hradek, villa Boh. (1325) 448. — Petrus de — dictus Kossik (1320) 238. — Smil z H. (1320) 243. — Hradek, Uha de — camerarius episc. Prag. (1333) 782. Hradenin, Hredenyn, Heynricus de — (1325) 451. — Fr. eius Michael. Hradiště Mnichové, Gredic. monast. in Boh. (1313) 63. — Uherské, Hradisst, Redis, Redisch, Rediss, Redisse, | Rediz, Redizh, civit. Mor. (1312) 43. (1315) 101, | 109. (1317) 152. (1325) 410. (1327) 514. (1331) 680, 109. — Muri civit. (1327) 514. — Judicium civit. (1327) 514. Grediss, munitio Boh. (1316) 118. Gradicz, villa Boh., ubi capella monast. in Chotis- sow (1316) 130. Hradisch, villa Boh. (1318) 177. Gradicense monast. S. Stephani in Mor. prope Olomucz, Gradiss, Radis (1317) 161. (1324) 380. (1326) 456, 484. (1331) 722. (1338) 772, 779. — Abbas (1322) 329. (1325) 444. (1326) 484. (1330) 671. (1331) 722; abbates: Bohuslaus (1314) 75. ; Hein- ricus (1317), 161. — Hradysczye, villa Boh. (1329) 595. Mradisté, S. Îlippolyti, S. Hypoliti Mons, domus ord. Stelliferorum prope Znoymam ; praepositus Siffridus (1324) 371. Hrachovisté, Hrachowisstie, villa Boh. (1331) 712. Hrdibořice, Herboricz, Herdiborzicz, villa Mor. (1316) 182 (1321) 286. (1327) 526. Hrdoň, Hrdonius, pater Conradi, rectoris paroch. eccl. in Chomutow (1330) 657. Hrebeé, Hrziebecz, Martinus de — (1333) 782. Hreben, Hrzeben, Mathias de — (1312) 27. Hredenyn, v. Hradenín. Hiimóżdice, Hiermeszicz, Hirmiesdicz, villa Boh. (1325) 433. (1326) 460. Hiimice, Hrsiminicz, Sdenco de — (1811) 6. Hroby, Hrob, Chonradus de — (1320) 255. — Uxor eius Perchta. Hron, Hrono de Nachod (1321) 295. — Filius eius Hron. Hrozek, Hrozko de Hololicz (1331) 707. Hroznata, canon. Wyssegrad. (1323) 338. — de Domanicz (1327) 487. — Roznata de Genicowe, v. Jeníkov. — de Pnyetluk, v. Pnétluky. Hrušky, Pyrbaums, villa Mor. (1317) 149. Hrsiminiez, v. Hfimice. Hrusov, Gruschow, Staschco, scultetus de — (1332) 730. Hrušovany, Gruspan, Alssyco de — (1314) 83. Hrut, Hruto de Hrutenstein (1325) 420. Hrutenstein, Hruto de — (1325) 420. Hrzeben, v. Hřeben. Hrziebecz, v. Hřebeč. Huban, Bussek de — (1321) 304. Huckenwald, v. Hochwald. Huenel Johil, civis Prag. (1332) 765. — Henricus, v. Heinricus (1333) 766, 791. Huescz, Huestz, v. Hvozdec. Hufalize, Gerhardus de Grantpreit dominus de — (1322) 312. — Huifalize, Thieris dominus de — (1327) 512. Hugewicz, Hugwicz, Hugwitz, v. Haugwitz. 851 Hugo, canon. eccl. Prag. (mem. 1333) 784. Huifalize, Thieris dom. de — v. Hufalize. Huler Conradus, Cunrad, civis Egrensis (1323) 367. — Nicolaus, civis Prag. v. Nicolaus. Humin, la terre de — (1324) 395. Humpolec, Gumpalds, oppidum Boh. (1325) 405.. Hundshausen (?), Hunhusin (1321) 298. . Hungaria, Ungaria, terra, regnum (1327) 495. (1330) 651, 674. — In Hung. comitia Cygdinensis (1322) 307. — Rex, reges (1327) 497. (1329) 601, 604. (1331) 723. (1332) 759. Andreas (mem. 1315) 111. Relicta eius, soror Rudolfi, Boh. regis (1315) 111. Karolus (1812 8q.), v. Karolus. Hungari, Ungari (1325) 399. (1331) 723. Hunolstein, Hunoldstein, Conradus de — (1314) Hunrieh, Chunradus dictus H. (1312) 44, 45. Hunshusin, v. Hundshausen Hupperdange, loc. in comitatu Lucemburg. (1311) 7. Hurczkuto, sellator Prag. (1330) 673. Husauia, v. Usov. Husca, v. Houska. Husovice, Husowicz, villa Moraviae (1329) 622. Hustopeé, Hustopecz, Vstopecz, oppidum Moraviae (1321) 290, 297. (1322) 310. (1323) 345, 360. (1324) 380. (1327) 495. (1328) 588. (1330) 650. Hwosdan, v. Hvożdany. Hvozdec, Huescz, Huestz, villa Mor. (1317) 143. Hvożdany, Hwosdan, Lupoldus de — (1312) 27. Hydčice (2) Malé, Veliké, Hinczicz Maior et Minor (1331) 700. Hyboltisdorf, v. Hilbersdorf. Hylprandus, v. Hildebrandus. Hymbertus fr. Ulrici Puzlicz iurati Prag., civis Prag. (1323) 365. Hynâëek, Hynaczko de Husscha, v. Houska, Dubá. Hynco, Hynek, Hyncho, Hynko, v. Heinricus. Hynlinus, v. Heinricus. Hypolitus S., S. Hypoliti Mons, ordinis Stelliferorum, v. Hippolytus, Hradi&té, Póltenberg. Hyrsel, v. Hirslinus. Hyrstein, v. Her&tein, Hir&tein. Hyspodinet, Haspodinet Nicolaus, frater ord. Minorum de Cracovia (1318) 178—181. 88. Ch. Chacensis (sic) episc. Thaddaeus (1327) 508. Cfr. Casphensis. Chadan, Chadanum, v. Kadań. Chaessel, incola villae Chaessel (1320) 235. Chamenitz, Chamenicz, Chamnicz, v. Kamenice. Champagne (1332) 727. Champalle (1332) 738. Champez (1820) 240. Charboigne, Baldewinus de — (mem. 1320) 265. Chaslavia, v. Cáslav. Chastel, Chastell, v. Castell. Chastellain, Jehan de — (1329) 621. Chaszlavia, v. Cáslav. Cheb, v. Egra, Eger. Chehine, Chehy, villa Hung. (1327) 496. Chehy, civit. reginae Hung. (1327) 496. Cheiow, v. Kyjov. Chell in comitatu Lucemburg. (1322) 328. 

Strana 852
852 Chemnitz, civit. German. (1311) 4. (1322) 323. (1823) 363. (1330) 656. — Chemniz, Nicolaus de — canon. in Budissin (1325) 413. Chernden, v. Carinthia. Cheuvernich, Cheuwernik, Cheuwirnik, Chewernic, v. Havraniky. Cheyow, v. Kyjov. Chiny, Cigny, oppidum Belgiae; Ludovicus de Los, comes de — (1318) 70. (1323) 332. (1332) 738, 742. (1338) 807. — Lutgardis, comitissa de Vianne, domina de — (1318) 192. Chinburg, Chinburk, Bernardus de — miles (1324) 882. Chinring, v. Kuenring. Chirchslag, v. Světlík. s Chirminus, recte Chirninus, v. Cernin. Chitzpuhl, v. Kitzbühl. Chlum, villa Boh. monast. Wilemov. (1329) 595. — QClum, Henricus de — et Smyl, frater eius (13165) 100. — Genys de Chluma (1318) 188. — Jesco de — dictus de Sternberch (1329) 595. Chluméany, Chlumczan, Albertus de — (1320) 266. Chlumee, Clumecz, oppidum Boh. (1311) 19. Chlupice, Cluppicz, villa Mor. (1325) 420. Chobolice, Koblicz, Koblitz, villa Boh. (1328) 590, 591. Choclov, Koclov, Choczlow, villa domus fr. ord. S. Johannis Straconic. (1318) 195. Choczenow, v. Kotzenau. Choczlow, v. Choclov. Chodové, Chodones prope Tust, ad Tust spectantes (1325) 404. (1332) 737. — Chodones prope Strazz (1331) 705. Cholcz, v. Koleč. Choler Apetz, scabinus Chuttnensis (1332) 730. Cholín, Cholin, villa Mor. (1333) 772. — Cholin, Adam de — (1316) 133. Choln, v. Kolín, Kóln. Cholupice, Cholpicz (1328) 567. Chomoutov, Chomütov, Komotau, Komataw, Co- mathowe, Comatow, Chomotov, Chomutow, Kome- towe civit. Boh. (1321) 278, 279. (1330) 657. — Domus ord. Teut. in — (1325) 404. (1326) 455. (1332) 737. Commendatores: Johannes de Schowen- forst (1326) 455; Fridericus de Salcza (1332) 737. — Paroch. eccl. in — rector eius: Conradus Hrdonii (1330) 657. — Comataw, Comathowe; Hinricus de — scriptor, iuratus Pontensis (1311) 5, 6. Chonice, Chonicz, v. Kounice, Chonradus, v. Conradus. Chorich, Gelemanus de — (1314) 86. Chorim, Chorimensis civitas, v. Kouřim. Choritowa, allodium in territorio Glacensi (1319) 208. Chornicz, v. Kornice. Choryń, Chorina, Franco de — (1321) 281. Chostencz, v. Constantia. Chotébor, Chotebor de Stren (1318) 171. — Chotiworius de Chwinitz et de Medweditzye, Cho- tiebor de Medwedycze (1322) 328. (1327) 522. Emler, Regesta Boemiae. — Chotiebor, Chotiborius, Kothebor, filius quondam Pirchesii dicti de Herstayn, de Herstein, v. Her- štein. — Uxor eius Ofka. — Chothibor de Mirsethicz (1325) 451. Chotěboř, Chotieborz, Kottibors, Kotyburs, oppidum Boh. (1323) 314, 352. (1331) 695. — Ecclesia in — (1323) 352. — Telonenm in — 1322) 314. Chotěšov, Chotěšovice, Chotessowicense mon. Cho- tissewicz, Chotissaw, Chotiessow, Chotissow, Cho- tissowicense monast. Chotyessowicense monast. ordinis Praemonstratensis (1315) 107. (1316) 130. (1819) 206, 207. (1320) 268. (1321) 294, 295. (1324) 874. (1325) 414, 425, 426. (1326) 467. (1328) 578, 579. (1333) 774. — Praepositus (1323) 366; Syfridus (1319) 206; Bernoldus, Pernoldus, Perlnoldus (1320) 268. (1321) 294, 295. (1323) 371. (1324) 374. (1325) 414. (1326) 457. (1328) 578. — Chotyssouua, Ulricus de — (1329) 615. Chotouń, Chotun, villa Boh. (1330) 667. Chotwitz, Otto von — (1332) 742. Chotzenow, v. Kotzenau. Choustnik, Chusnyk, castrum Boh. (1322) 314, 315. — Chusnik, Chusnyk, Benessius de — (1322) 314, 315. — Frater eius germanus Johannes de — (1322) 314, 315. Chrabarn, v. Kravafe. Chracovia, v. Krakov. Chralup, v. Kralupy. Chrassow, v. Krašov. Chrast (?), Craist, Lupoldus de — (1326) 478. — Frater eius Conradus de — (1326) 478. Chrastavice, Crastawitz, villa Boh. (1324) 392. Chrawar, v. Kravaře. Chrayn, v. Carniola. Chremsir, v. Kroměžíř. Chrenaver Ulricus (1332) 757. Chřenice, Krzenicz, villa Boh. (1331) 722. Chrenowicz, Chrenowitz, v. Kfenovice. Chreuczpurg, v. Kreutzburg. Chrewern, v. Kravaře. Christannin die Brennerin, civissa Brod. (1318) 173. Christanus, Cristan der Hekel, civis Egrensis (1323) 367. — Kristanus miles dictus de Ozza (1328) 563. — filius eius Petrus; uxor eius Elyzabeth; gener eius Chunradus miles de Selnicz. — Cristanus, celerarius monast. Aulae Regiae (cc. 1330) 628. — civis Novae civit. sub éastro Prag. (mem. 1331) 715. — Cristanus, incola de Budyways (1332) 757. — Cristan Kersner, civis Prag. (1332) 765. — — de Gerhardsdorff, v. Gerhardsdorf. Christina, Cristina, filia Wolframi civis Prag. (1317) 147, 148. — Cristina, abbatissa monast. Aulae S. Mariae Brunae (1323) 346. (1324) 380. (1325) 441. (1826) 456. — Cristina, instit. Prag. (1333) 769. — — incola Prag. (1333) 783. Christophorus de Ypra, civis Prag. (1316) 142. (1320) 259. Christopolis, Christopolinus episc. Berengarius (1326) 485. Chriszna, v. KiíZná. Chroatia, Chroatiae dux, v. Croatia. Chrudener Nicolaus, v. Nicolaus. 

Strana 853
Index personarum et locorum. Chrudim, Crudim, Grudim, civit. Boh. (1312) 42. (1821) 276, 289, 297. (1331) 715. — Petrus Johannis de — capellanus S. Jacobi Pragae (1325) 444. Chrumnaw, Chrumnow, Chrumpnaw, v. Krumlov. Chrustenice, Chrustenycz, Przibico de — (1320) 264. Chrustoklaty, Chrustoclat, Sdezlaus de — (1332) 732, 733. — Pater eius Sdezlaus, fr. Sbramirus; alter fr. Predborius, praepositus in Dolicz, tertius frater eius Johannes (1332) 732. Chrzenowiez, v. Kfenovice. Chudovic, Chudowiez, molendinum dictum — in Cze- lechowicz (1315) 108. (1321) 283. Chuenring, v. Kuenring. Chuenstadt, v. Kunštát. Chufstein, v. Kufstein. Chuchlice, Chuchlecz, Hilprandus de — (1312) 27. Chuna, Chunczel, Chunczil, v. Conradus. Chunczenstadt, v. Constadt. Chunczlinus, v. Conradus. Chunegundis, Chunegunt, v. Kunegundis. Chungesperk, v. Kčnigsberg. Chunicz, v. Konice. Chunicz, Chunicense monasterium, v. Kounice, Ků- nice. Chunle, habitatrix Prag. (1333) 783. Chunlinus Huleri, v. Conradus, Chuno, Chunradus, Chunrat, v. Conradus. Chunreut, v. Kunreut. Chunrinverius, v. Kuenring. Chunscho, v. Kune&, Conradus. Chunsperch, v. Kónigsberg. Chunstat, v. Kunstát. Chunussius, Kuneś (?), iudex in Fryczendorf (1320) 265. Chuonicz, v. Kounice. Chuonradus, v. Conradus. Chur, Curia, episc. de — (1329) 601. Churim, Churym, v. Kouřim. Chusnik, Chusnyk, v. Choustník. Chutiner Chonradus, v. Conradus. Chutna, Chuttna, v. "Kutná Hora. Chutner Chunradus, v. Conradus. Chutnensis Mons, v. Kutná Hora. Chutta, Chuttae, v. Kutná Hora. Chval, Chvalik, Chvalic, Chwalicz fidelis Johannis, regis Boh. (1325) 447. — Filius eius Ditricus. — — Qualic de Meschen (1321) 286. — Qualo de Lescaw (1329) 626. Chvalice, Chwalice, filia Hanconis Tyrwardi, civis Olomuc. (1329) 595. Chvalik, Qualic, v. Chval. Chvalkovice, Chwalkowicz, villa Boh. (1319) 135. Chvalovice, Chwalowicz, Arnoldus de — (1318) 185. Chvalsiny, Qualeschin, villa Boh. (1311) 4. Chvfstein, v. Kufstein. Chwinitz, Prothywecz et Chotiworius fratres de — (1322) 328. Chvonicz, v. Kounice. Chvozdétice (?), Chwosdzieticz (1323) 362. Chynov, Cheynowiensis provincia (1330) 669. — Per- petuus vicarius in — Johannes (1333) 801. Chyrnicz, ubi pascua hospitalis in Budwoys (1333) 767. 853 L Ida, priorissa monast. Tuschnowicensis (1333) 797. Iglau, Iglavia, v. Jihlava. Iheronimus, v. Hieronymus. Imprechtus, (Humprechtus?) de Sobotca (1320) 259. Indrzich, Jindiich, v. Heinricus. Ingbertus, maritus Elizabeth, filiae Wolframi, civis Prag. (1317) 148. Ingolstadt, Ingelstat, Berchtoldus de — (1324) 375. Ingram (Jimram), Tngramus, Ygramus de Ungers- berg, Ungersperch, v. Ungersberg. — Ingramus, incola Prag. (1333) 788. Immeramus, v. Jimram. Innocentius papa IV. Mem. (1318) 177. (1324) 391. Innsbruck, Innspruck, Innsprukka, Inspruk, Ispruka, Ynsprugg, civit. in comitia Tirolensi (1324) 388—390. (1325) 434, 438. (1330) 660—663, 670, 672. Innthal, Yntal (1330) 670. Insuithetzi (i. e. in Suithetzi), v. Svótec. Insula monasterium, v. Ostrov. Ipra, Ipre, v. Ypern, Ypres. — Ypra, Christoforus de — v. Ype Irmentrudis, mater Pezholdi, civis Luthomerie, (1331) 678. Irmesint, filia Elisabeth de Blankenheim et de Lan- destein (1328) 555. Isaldis, Ysaldis, abbatissa monast. de Osla (1327) 514. Isenburch, Theodricns de — (1316) 122. Isenricus, Ysenricus, civis civit. Uscensis super Albea (1330) 662. Ispruka, v. Innsbruck. Isuardus, Ysuardus, 202. — Ysuardus, archiepisc. Thebanus (1326) 474. Italia, Ytalia (1313) 51, 70. (1325) 405. (1331) 683. —- Italiae partes (1329) 597. (1330) 664. (1331) 676, 713, 714. Ivan, Ybanus de Birssing (1321) 294. — Ivanns miles de Mod likowitz (mem. 1331) 706. Ivančice, Iwanschicz, Ybanzcic, Ywanschicz, oppidum Mor. (1311) 1. (1331) 685. — Rector eccl. Hein- ricus de Wolframicz (1331) 685. — Perpetuus vica- rius Salomon (1329) 620. (1331) 685. Ivanovice, Ywanowicz, villa Mor. (1330) 631. Ivoix, Yvoix, Jean Belpetit d’ — (1323) 332. (1332) 753. — Vidua eius Alis. Izaldis de Fullenstein, v. Füllenstein. patriarcha Antiochenus (1319) J. Jablonee, Gabelenz, Gablenz, Hermannus de — (1312) 44. (1314) 80. (1315) 100. — Filii eius: Theodoricus, Albertus, Heinricus; gener eius Fritscho de Mascho- witz. — — Heinricus de — (1315) 100. Jablonné, Gablona, oppidum Boh. (1320) 267. (1332) 169. — Judicium in — (1332) 759. Jablunkov (?) Jemnicz, oppidum Silesiae (1327) 498, 501. Jabur, (Javor?), rubetum ad Jempniez pertinens (1827) 494. 108 

Strana 854
854 Jacobus S., Jacobi B. limina (1312) 30. — — S. Jac. eccl. Pragae, v. Praga. — — S$. Jacobi eccl. extra suburbium Novae civit. sub castro Prag. (1333) 796. — dictus Gleichenskovf, iuratus Prag, (1311) 16. — Wolflini, civis Prag. iudex civit. Pragensis (1311) 19. Mem. (1320) 240. (1321) 306. — Filius eius Franciscus, iudex Maioris civit. Prag., v. Francis- cus. — Balneum eius Pragae (1318) 196. — de Maschowiez (1312) 27. — Jeclinus, Jecklinus Lembelfeilerus, Lemperfiller, Lemperfillerus (1312) 48. (1316) 141. (1317) 166. Mem. (1318) 197. (1319) 232. — procurator ordinis fr. hospitalis S. Francisci Prag. (1313) 67. — Judaeus (1311—1313) 72. (1316) 142. Jeclinus, civis et iuratus Pylznensis (1315) 112, 113. plebanus in Horouicz (1316) 119. allis S. Mariae plebanus (1316) 136. de Miroticz, plebanus (1316) 138. civis Maioris civit. Prag. (1316) 141. Jeclinus Pitzweckl, Pizwekel, Pyswekel, Pyzwekil, civis Prag. (1316) 142. (1319) 232. (1320) 240. (1332) 764. (1333) 797. — Golderlein, civis Egrensis (1817) 156. — Frenclini, Frenklini, iudex, iuratus Maioris civit. Prag. (1318) 171, 184. (1320) 239, 240, 246. (1321) 305. (1322) 308, 316. (1323) 344. — Dyedowicz, civis Maioris civit. Prag. (1318) 171, 184. (1320) 241. (1332) 760. — maritus Wytcae, balneatricis Prag. (1318) 196. — Rukeri, iudex in Habelswerde (1319) 208. — de Brana (1322) 309. — mag. civium civit. Belinensis (1322) 309. — praepositus monast. Chunicensis, in Cunycz (1322) 319, 318. (1323) 335, 345, 346. — de Elkersdorf, testis (1322) 313. — de Mutina, canon. Cameracensis, capellanus ponti- ficius (1322) 329. (1327) 542. (1328) 567. — Motonensis, Mothonensis episc. (1325) 403, 408, 452. (1326) 462. — Jacobista, clericus Prag. dioec. (1327) 505. — de Harach, Horucher (1325) 454. (1326) 456. — Fr. eius Unsco (legendum est Uusco). filius Hanconis Tyrwardi, civis Olomuc. (1329) 595. filius quondam Bernhardi, civis Olomuc. (1831) 689. episc. Castellanus (1330) 662, 666. Jacolinus (Jeclinus?) de Sandow (1331) 676. de Syttin, civis Wratislav. (1331) 719. Jakscho Stuko, civis Prag. (1331) 722. — pellifex, civis Prag. (1332) 748. — Jeklinus Gevnher, civis Prag. (mem. 1333) 797. Soror eius Katherina. Jadrensis episc. Nicolaus (1313) 69. Jaesk (Je&ek) de Crawar, Crowar, v. Kravate. Jügerndorf, v. Krñov. Jaispitz, v. Jevi&ovice. Jakeś, Jakscho Stuko, civis Prag. v. Jacobus. Jakubov, Filip z Jakubova z Meyczberchu (1320) 243. Jamais, Jametz, Jameys, Henricus de —, Henri de — (1814) 87. 1317) 144, 167. Jamny, villa Boh. (1323) 351. Jamnitz, v. Jemnice. Jan, v. Johannes. Emler, Regesta Boemiae. | Janec, Janczo de Sudomyrz (1329) 620. Janov, Janow, villa Boh. (1322) 326. Janovice, Janowicz, castrum Boh. (1327) 523. (1831) 707. — Fratres de — (1331) 707. — Johannes de — (1327) 524. Jansdorf, villa Boh. (1332) 746. Janua, civitas Italiae (1311) 22, 26. Jarek, Jaroslav, Jarko de Zyrotyn (1321) 303. Jarkovice, Jarkovicz, villa Boh. (1327) 486. Jarmericz, v. Jaroměřice. Jarohněv, Jarohneb, fr. Wlastiborii de Prilep (1327) 548. Jaroměř, Jaromir, civit. Boh. (1321) 289, 297. Jaroměřice, Jarmericz, Jermiricz, Germeritz, civit. Mor. (1325) 421. (1326) 461. (1329) 617. Jaroslav, Jarek, Jaroš, Geroslaus, Jarizlaus, Jaro- schius, Jaroslaus, Jarozlaus. — Jaroslaus, Jarozlaus, abbas monast. Wilemov. (1318) 187, 191. (1323) 344. (1327) 521. (1329) 594. — Jarizlaus de Kunegeswart (1317) 151. — Jaroslaus de Porssize (1318) 191. — Jarozlaus, plebanus in Namiescz, Namiest Olomuc. dioec. (1319) 212, 226. — — de Stozecz, Schotecz, Ztozecz, Ztozez (1820) 268. (1321) 295. (1325) 426. (1326) 457. (1328) 579. — de Schasticow (Částkov) (1321) 271. — Jaroslaus de Gnehnycz vel Knehnicz (1322) 318. (1323) 345. — — Roberti de Kemnitz Prag. dioec. publicus not. (1323) 337. — Jaroslaus de Sliw, provis. apostol. decanus Bole- slav. (1327) 492. (1331) 685. — Jarozlaus de Czenowicz (1327) 516. — Jaroschius, curia eius Pragae (1329) 597. — Jaroschius scriptor (1333) 769. — z Malovar (1333) 774. — Gerozlaus, frater Bokonis de Chrawarn, v. Kravafe. Jaroslavice, Jarozlawicz, Jaslabicz, villa Mor. (1316) 135. (1322) 315. (1323) 359. — Jaslabicz, Leutoldus de — (1322) 315. Jarpice, Jarpicz, villa Boh. (1333) 789. Jaslabicz, v. Jaroslavice. Jasowitz, v. Jezevéí. Jassoigne, Gerard de — (1321) 273. Jauer, v. Javor. Javor, Jauer, Jawer, Jawr, Yawer, Yawor, civitas Si- lesiae, dominus in — Silesiae dux Heinricus, Hen- ricus, Hinco, Hynko (1319) 205. (1325) 432. (1329) 606. (1330) 651. (1331) 697. (1332) 749. Javorny, Jaworny, silva in districtu Boyanowiensi (1329) 595. Jean, v. Johannes. Jecklinus, Jeclinus, v. Jacobus. Jedlová, Szonenbrunne, villa monast. Siloensis (1311) 2. Jegerdorf, v. Krñov. Jehlinus Pybraner, civis Prag., v. Johannes. — Elblini, civis Prag., v. Johannes. Jehnice, Jechnice, Jehnicz, villa Moraviae (1324( 396. Jekil, Jeklinus, v. Jacobus. Jemenicz, v. Jemnice. Jemeppes, Jemepe, Jumeppe, villa Belgiae (1317) 160, 161. — Gemeppe, Doixem de — (1324) 395. S. Jeminiani civitas, v. Sangemignano. 

Strana 855
Index personarum et locorum, Jemnice, Jamnitz, Gemnycz, Jemenicz, Jemnitz, Jempnicz, oppidum Mor. (1327) 493. — Eccl. in — (1325) 421. (1326) 461. Rector eius Heinricus (1326) 461. — Jemnicz, oppidum Siles. (1327) 498. — Cfr. Jablunkov. Jenczo, v. Jenec. Jenec, Genczo, (1311) 19. — Jenczo, decanus Olomuc. eccl. (1818) 169. (1321) 281. (1323) 339. (1325) 444. (1326) 461. (1327) 486. (1328) 561, 580. (1330) 641, 668. (1381) 680. — Jenczo de Pyrnis, iuratus Melniczensis (1331) 684. — Jenczo, filius iuvenis Tassonis de Lomnicz (cc. 1333) 812. . — Jenczo de Czuscrayow, v. Cizkrajov. — Jenczo, Yencz de Lomnitz, v. Lomnice. — Jenzo de Nasmariz, v. Nasiméfice. Jeneč, Jencz, villa Boh. (1316) 121. (1318) 189. (1325) filius Wratislavae de Crassonicz 416. Jeník, Jeniko de Mesimost, v. Mezimostí. Jeníkov, Genicowe, Roznata de — nobilis Boh. (1314) 92. — Filii eius: Jursic et Hatsco. Jenikovice, Dinkowitz, Genycouicz, villa Boh. (1312) 35. Jenin, Jenin, Ulricus, rector eccl. de — (1316) 138. — Jenyn, Henczlinus, plebanus de — (1317) 159. Jenlinus, v. Johannes. Jenna, (Johanna?) Petrus Jennae, iuratus Lunensis (1333) 771. Jenthinus de Almsdorf, patruelis Ditrici de Almsdorf (1323) 332. Jeréany, Jertschan, Welina de — (1323) 343. Filii eius (1323) 348. Jerischensis pannus, teloneum de eo (1325) 418. Jermiricz, v. Jaroměřice. Jeronimus de Buchlauicz, v. Hieronymus. Jerosolymitana eccl, v. Ordo Sepulchri Dominici in Zderaz. Jerspicz, Jerspitz, v. Gerspice. Jerusalem, v. Hierosolyma. Jesco, Jeschke, Jeschko, Jescho, Jesk, Jesko, v. Jo- hannes, Je&ek. Jesenice, Gesenicz, villa Boh. (1320) 242. — Jessenicz, Borzuta de — (1321) 303. Jessco, Jessko, v. Johannes, Ješek. Jeswicz, v. Jezevčí. Ješek, Jaesk, Jesko, Jeschke, Jeschko, Jescho, Jesk, Jesko, Jesco, Jessco, Jessko, Joesk, v. Johannes. Ještibořice, Schutwaricz, villa Mor. (cc. 1333) 812. Jeuspicz, v. Jevišovice Jevièko, Gewitsch, Gewitzca, Jewiczka, oppidum Mor. (1321) 299. (1322) 307. (1323) 358. Jevišovice, Jaispitz, Jewyssowicz, oppidum Mor. (1314) 83. — Gewyssowicz, Jewyssowicz, Boczko de — Brunensis et Znoymensis camerarius (1314) 83. — Filii eius: Zezemo et Nyculo. — Jeuspicz, Gewissowicz, Jewyssowicz, Cesama, Se- zema, Sezima, Zcesma, camerarius Moraviae de — (1320) 243. (1322) 318. (1323) 345. (1326) 471. (mem. 1331) 725. — Relicta eius Agnes. Jezevéí, Jasowitz, Jeswicz, villa Mor. (1323) 858. Ježek (Ješek?) z Bělče (1338) 775. Jičín, Gyczin, civit. Boh. (1316) 129. 855 Jičín, Titschein, Tycyn, castrum et oppidum Mor. (1830) 639. — Czytyn, Schitin, Schittin, Wocko, Wokko et Benes- sius de — (1329) 604. (1330) 639. Jihlava, Iglau, Iglavia, Yglavia, civit. Mor. (1315) 104. (1318) 173, 196, 197, (1323) 353, 359. (1324) 384. (1325) 431. (1326) 458. (1327) 491, 526. (1331) 695, 704. — Ecclesia in — (1332) 750; plebanus eccl. Wilhelmus (1311) 53. — Teloneum in — (1319) 210. (1323) 359. — Nundinae in — (1325) 431. — Ur- bura in — Hermannus, notarius urburae Iglav. (1512) 44. Judex: Nicolaus Gundoldi (1327) 525. — Cives: Henricus Reymari, Conradus Gerhardi, Conradus Gun- doldy, Lutoldus Turiserus, Conradus de Gysobils, Ulricus Szercerius (1311) 3; Seybot der Stehlein (1318) 173; Conradus Schobronis (1327) 525. — Jura civitatis Iglav. in Czaslavia (1330) 635. — Zuda Iglav. (1331) 704. — Hermannus, presbyter de — (1313) 63. Jilem, Zgylma, Martinus de — (1318) 188. Jilové, Eilaw, Eilov, oppidum Boh. (1331) 712. Jimram, Ingramus de Medlow (1325) 400. — Frater eius Philippus. — Immeramus, pater Andreae, iudicis in Sigliz (1315) 112. — Iggramus, Ygramus, Yngramus de Ungersperch, v. Ungersberg. Jindřich, v. Heinricus. Jindřichův Hradec, Neuhaus, Nova Domus (1319) 221. (1329) 626. — Burggravius de -- Stiborius Pflugo (1329) 626. — Cruciferi domus Teuton. (1319) 221. — Nova Domus, Nuwes Hus, Ulricus de — Ulricus von dem Nuwen Huse, Niwen House (1312) 33. (1817) 164. (1319) 221. (1323) 356. — Mater eius Mechtildis (1319) 221. — Soror eius Agnes domina de Schawenberch (1319) 221. — Sororii eius: Mein- herus de Lisnik et Wernhardus de Schawen- berch (1319) 221. Jinonice, Ninonicz, Nyenonitz, villa Boh. ubi bona monast. Plazzensis (1314) 84. Jinoš, v. Junoš. Jiřík, v. Georgius. Jitka, Jutta, uxor Johannis de Mezirziecz (1317) 163. — Jutca, priorissa monast. Chunic. (1323) 335. (1329) 598, 620. — Jutka de Crawar, monialis S. Clarae Oppaviae (1830) 639. — Jutta, vidna Nicolai de Lyttghe (1332) 750. — cfr. Guta, Gutta. Jitkov, Jutkow, villa Boh. (1814) 92. Jivany, Hinbnan, Hinbec et Gindrich de — (1320) 268. Jivee, Hinbec de Hinbnan (1820) 268. Jivovice, Gywonicz recte Gywouicz, Witko de — testis (1312) 27. Joesk, Ješek, v. Johannes. Johannes, Jan, Ješek, Hanuš, Hanneko, Hannus, Jaesk, Jean, Jehan, Jenlinus, Jesco, Jeschke, Jeschko, Jescho, Jesk, Jesko, Jessco, Jessko, Ježek, Joesk, Johel, Johlinus. Johannes, papa XV. Mem. (1332) 759. (1333) 799. Johannes, rex Boh. et Pol., comes Lucemburg. marchiae Budissinensis dominus, civitatum Parmae, Cremonae et Regii dominus (1311) 1, 3, 4, 6—12, 17—24, (1312) 108* 

Strana 856
856 25, 27, 28, 31, 32, 35, 37—43, 45, 46, 48, 49. (1313) 51—54, 57—62, 65, 66, 68—72, (1314) 78, 79, 82, 84—93, 95, 96. (1315) 98, 101—104, 106—112, 114, 115. (1316) 117, 118, 121—127, 129, 132—135; 137, 138. (1317) 152, 154—160, 162, 164, 170, 171, 174, 177, 181. (1318) 182, 183, 185, 186, 188, 189, 192, 193, 196. (1319) 197—202, 204—920, 222—994, 997—239. (1320) 234—938, 240, 241, 242, 244, 253, 255, 256, 258, 262, 264—267. (1321) 272, 273, 275—290, 292—296, 297—301, 304. (1322) 307, 308, 311—313, 317, 319—328, 330—332. (1323) 334, 335, 339, 341, 342, 345—367. (1324) 371, 312, 374, 376, 377, 380, 382—391, 393—398, 400. (13925) 402—405, 407—416, 420, 421—433, 440—443, 445—450, 452. (1326) 458—462, 468, 470—413, 415—419, 482, 485. (1327) 486—526, 530—534, 540, 541, 543—546, 549. (1328) 553—550, 560, 561, 563—565, 567—8569, 573—519, 582—584, 588—592. (1329) 599, 594, 596, 599—618, 621—625. (1330) 628, 632—637, 639, 641—643, 645, 646, 650, 654, 655, 657, 660—664, 666—610, 672. (1331) 674—670, 679—685, 688—692, 694—704, 706—714, 717—721, 793—727. (1332) 730, 7834, 736—764. (1333) 166—168, 710—174, 176, 188, 185—189, 791—795, 797, 801, 807—809. — Pater eius Heinricus, Rom. rex, Rom. imp. v. Heinricus. — Mater eius Margaretha vel Beatrix, v. Beatrix, Margaretha. Uxor eius Elisabeth, v. Elisabeth. Sponsa eius Eli- sabeth, filia Friderici ducis Austriae et Roman. regis. — Filii eius: Omtela (i. e. Wenceslaus) postea Karolus nominatus, v. Karolus; Johannes, v. Jo- hannes. — Filiae eius: Margaretha, uxor Hoinrici, ducis Bavariae (1814 sq.), v. Margaretha; Guta, v. Guta; Anna (1326 sq.), v. Anna. — Soror eius: Maria, uxor Caroli, regis Franciae et Navarrae (1322 sq.), v. Maria. — Johannes III. episc. Prag. (mem. 1312) 36. — Johannes 1V., episcopus Pragensis, Johannes Rsehni- conis, prius canon. Wyssegradensis nunc (1316) Prag. episc. (1311), 5, 7, 17. (1312) 31, 33, 35, 46, 53. (1313) 63—67, 69. (1314) 81, 83, 87, 89, 90. (1315) 100, 103, 104, 106, 114, 116. (1316) 123, 124, 128, 130, 136, 141. (1317) 143, 150, 151, 153, 154, 159, 162. (1318) 167, 173—176. 177, 183, 185. (1319) 204, 217, 225. (1320) 249. (1321) 273, 281. (1322) 321. (1323) 367. (1324) 377, 378, 385, 391. (1325) 429, 433, 438—440, 445. (1326) 459, 462, 470, 479. (1327) 525, 531, 546. (1328) 584. (1329) 595, 619, 623, 626. (cc. 1330) 629. (1330) 637, 641, 649. (1331) 685, 691, 715, 717, 720, 721. (1332) 732. (1333) 776, 781, 793, 799, 804, 805. — Filius sororis ipsius: Paulus de Kladna, canon. Olomuc. (1330) 641. — Nepos eius: Gallus de Ugest (1329) 623. — episc, Olomuc. eccl. (1311) 8, 17. (Mem. 1318) 195. — iudex de Lubeschicz (1311) 9. — Jacobi Wolflini, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1311) 10, 16, 20. (1316) 137. (1320) 240. (1321) 271. 305. (1322) 308, 316. (1322, 1323). 331. (1323) 344, 370, (1327) 517. — abbas monast. Montis S. Petri Erfordiensis (1311) 13. — episc. Brixinensis (1311) 14. — filius Witkonis de Swabenicz sive de Herzmanicz (1811) 20. (1322) 318, 319. (1323) 334. — de Gallis, Kokot, civis Maioris civit. Prag. (1311) 20. (1329) 595. Emler, Regesta Boemiae. Johannes, abbas monast. Placensis, Plassensig (1312) 23. (1313) 68. (1314) 84. (1315) 112, 114. (1326) 478. — praepositus eccl. S. Petri Brunae (1312) 25. — capellanus ducum Boleslai et Heinrici Oppav. (1312) 27. — de Dobrusca (1312) 29. — archidiaconus Horsowiensis (1312) 35. — de Burperg, consiliarius Johannis, regis Boh. (1312) 44. — de Colomir, Jan Colmir (1312) 48. (1324) 376. — advocatus consistorii Prag. (1313) 53. — Ir. hospitalis S. Johannis Prag. (1313) 58. — abbas monast. Lucensis (1313) 68. (1314) 85. (1316) 128. (1320) 238, 243, 265. (1322) 312. — Valaviensis episc. (1313) 69. — prior in Litomyśl (1314) 80. (1326) 486. — Jan von Dobenecke (3314) 90. — dux Saxoniae (1314) 91. — Jesco de Cromeschin (1314) 92. — filius sagittarii in Ozzek (1315) 100. — de Boz recte Bor. — Cfr. Bor. (1315) 104. — Hartrat, civis Pontensis (1315) 105. — de Kemnicz, Kemnytz, curiae regis Boh. notarius (1315) 110. (1325) 415. — Prag. Olomuc. et Wyssegrad. eccl. canonicus, pro- tonofarius curiae Johannis, regis Boh. (1318) 186, 192, 194. (1319) 197, 201. — abbas monasterii in Waltsachsen oc. (1316) 119, 131, 143. (1817) 144. (1322) 316. (1329) 627. — Cfr. infra Johannes, natus Wenceslai IL, Boh. et Pol. regis. Johannes papa XXII. (1316) 139, 140. (1317) 144, 150, 1851, 153—155, 157, 161. (1318) 178, 179 —181, 185, 187, 189. (1319) 198, 901—205, 222. (1320) 234, 243, 251, 256, 259, 262. (1321) 296, 298, 304. (1322) 310, 318, 319, 329—331. (1323) 335—337, 341—343, 362, 365—367, 370. (1324) 371, 374, 380, 385, 391, 398—398. (1325) 402, 403, 405, 409, 410, 429, 423, 435, 437—446. (1326) 460, 462, 468, 470—473, 415—479, 484, 485. (1327) 488, 491, 492, 505—508, 514, 518, 520, 526, 527, 531—534, 536—543, 540. (1328) 556, 558, 560—563, 567, 568, 573, 517, 579, 583, 584, 588. (1329) 596, 597, 601, 604, 617, 619, 623, 624— 625, 628. (1330) 634, 637, 638, 641, 644, 648, 650, 654, 656, 657, 662, 666, 667, 671. (1331) 675, 676, 678—682, 685, 690, 692, 698, 715, 720, 722. (1332) 728, 730, 734, 748, 759, 760, 761. (1333) 767, 768, 770, 771, 775, 776, 782, 799, 802. — filius quondam Wolframi, civis Pragensis, canon. Wyssegrad. (1317) 147. (1332) 730, 731. — Fratres eius: Meinhardus, Bohuslaus, Frenczlinus, Nicolaus et Alexius. — de Kunegeswart (1317) 151. — Cfr. KinZvart. — archidiaconus Olomuc. (1318) 169. (1321) 281. (1323) 339. (1328) 561, 580. (1329) 594. (1330) 668, 672. (1331) 680. — plebanus de Horouicez (1318) 170. — fr. Ditmari, civis Prag. (1318) 171, 184. (1320) 239. — Johannes de Sado, Ebredunen. canon. (1318) 174. — Wiffonis, civis Brunen. (1318) 178. — de Mezynedi, (Mezirzieczi ?), nobilis Boh. (1318) 181. — Niger, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1318) 181. (1323) 369. (1325) 449. (1326) 484. (1338) 796. — Jaesk, Jesk, natus Wenceslai IL, Boh. et Pol. regis, canon. Prag. OJomuc. et Wyssegradensis, provis. apostol canon. Bamberg. et Ratisbon. rector eccl. 

Strana 857
Index personarum et locorum. in Malin, praepositus Wyssegradensis, cancellarius regni Bohemiae (1319) 184, 198, 205, 209—211, 212—216, 222, 224, 225, 228—282. (1320) 232, z51, 260, 269, 270. (1321) 272, 973, 276—278, 283—285, 287—291, 300—302. (1392) 314, 320. (1323) 365. (1324) 887. (1325) 400, 430, 431, 441, 445. (1326) 463, 465—401, 480—484. (1327) 531, 538—842, (1328) 551, 565, 569, 576. (1329) 596. (1330) 634. (1832) 738, 743, 747. (1388) 775, 795, 797. — Nepos eius Stephanus, terrae notarius, v. Stephanus (1321 sq.) Johannes Genys de Chluma (1318) 188. Albus, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1318) 189. (1320) 237. (1323) 369. (1325) 449. (1326) 484. balneator in balneo ante muros civit. Prag. (1818) 196. de Grecia, possessor bonorum prope Iglaviam (1318) 196, 197. (1327) 491. episcopus Nepesinus (1319) 208. episcopus Reatinus (1319) 203. episcopus Retrehensis (1319) 903. Paduanus (Polonius) canonicus Wyssegradensis, Boleslaviensis, Zadcensis, Olomuc., Hinconis epi- 8copi Olomuc. curiae protonotarius, officialis et in spiritualibus vicarius generalis (1319) 221. (1320) 246. (1321) 288. (1323) 338. (1324) 383. (1325) 439, 440. (1326) 483. (1330) 630. (1331) 692. (1332) 759, | 760. (1333) 796. mag. canon. Luthomeric. medicus (1319) 222. dux Brabantiae, Lotharingiae et de Limburg (1320) 238. (1328) 553, 564. (1332) 738, 742, 743. (1333) 807. Jacobi civis Prag. (1320) 289, 240. Jacobi, Johlinus Jacobi, civis, iuratus Novae civit. Prag. (1320) 246. (1322) 308, 311, 316. (1323) 344. (1327) 517, 528. (1328) 564, 566, 568. (1329) 597, 598, 623. (1330) 631, 640, 647, 670, 671. (1831) 686, 688. plebanus eccl. S. Johannis Pragae (1820) 249, 260. notarius, notarius publicus, notarius civit. Prag. (1320) 254, (1326) 469. (1328) 566. (1332) 737. quondam notarius terrae Bohemiae (1320) 254, 270. filius Stephani de Lubers, dictus de Lubers, civis Prag. (1320) 254. (1324) 397. abbas monast. Scotorum Viennae (1320) 258. Stephani de Praga, artis medicinalis professor (1320) 259. de Clatovia, incola Prag. (1320) 259. Imprechti, incola Prag. (1320) 259. Jesco de Podyeus (1320) 270. Jehlinus, Johlinus Pybraner, civis Prag. (1320) 271. (1333) 797. de Spiczca vel Spiczka (1321) 284. de Wernemburg, praepositus eccl. Korpensis (1321) 284. Jesco, Jesk, Jeschke, Jesko, fr. domus Teutonicae, commendator domus fr. ord. Teuton. in Rippin, commendator provincialis (Boh. et Mor.), fr. ord. domus Teut. ad S. Beriedictum Pragae (1321) 286, 296. (1326) 455. (1328) 569. (1329) 596. Jesco, filius Johannis de Mezirzicz (1321) 295. filius Thobiae de Tassow (1321) 295. de Pineo, nuntius papalis (1321) 296. advocatus civit. Olomuc. (1321) 298. (1329) 595. 857 Johannes Jenlinus de Trebenicz, iuratus civis Beli- PILI gn g nensis (1322) 309. Hanneco (Hánek?), iuratus civis Belinensis (1322) 309. Jordani, iuratus civit. Belinensis (1322) 309. de Brana (1322) 309, 312. prior monasterii Lucensis (1322) 313. subprior monasterii Lucensis (1322) 312. Jan, civis Belinensis (1322) 313. de Chusnik (1322) 314. — Frater eius Benessius. de Useldingen (1322) 317. dictus Czambor (1322) 317. comes de Nassau (1322) 820. Tronche, canon. Olomuc. (1322) 329. Albensis archidiaconus (1322) 331. abbas de Cella (1323) 332. monachus monast. Portae Apostolorum (1323) 336. canonicus Prag. Wyssegrad. et Boleslaviensis, scho- lasticus Olomuc. (1323) 339. (1326) 473. (1329) 594. Jesco, filius Welyne de Jertschan (1323) 343. index Brunensis (1323) 346. et Robertus, filii Nicolai d’ Ennery (1323) 347. Superantio, dux Venetiae (1323) 353. vicarius magistri Nicolai, custodis eccl. Wyssegrad. (1323) 863. (1324) 383. Boemus, monachus monast. Saxardiensis Strigon. dioec. (1323) 365. de Neumburga vel Numburga, presbyter monast. Zderaz. (1323) 365. (1326) 476, 477. Jessco de Muta (1324) 383. filius Henrici Hebriner, civis Melnic. (1324) 387. Damasceni, falsator (1325) 405. Johlinus Ruperti, Johel Ruprechti, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1325) 445, 446. (1331) 707, 722. guondam notarius dominae reginae Boh. Mem. (1325) 449. (1331) 715. Relicta eius Dyemutis. Jan Zcheffil, Zchepphil, iuratus Pontensis (1825) 454. (1327) 515. de Brazcitz gener. Wikarti de Pollen (1326) 455. dictus Schowenforst, Schoumforst, commendator do- mus ord. Teut. in Kometowe, commendator pro- vincialis per Boemiam et Moraviam ord. domus Teutonicae (1326) 455. (1332) 737, 743. filius Johannis de Swabenicz (1326) 460. de Pernsteyn (1326) 462. de Donyn, burggravius de Grabinstein (1326) 469, Jan Tettaur z Tettova (1326) 468. prior monast. Ozzec. (1326) 473. cellerarius monast. Ozzec. (1326) 473. cantor monast. Ozzec. (1326) 473. dictus Lupus, canonicus monast. Syloensis, abbas monast. Lucensis (1326) 484. (1327) 527. episc. Scopiensis (1326) 485. Johannes, subprior monast. Luthomysl. (1326) 486. dictus de Tempe, civis Znoymensis (1327) 495. dux Oswicensis et scolasticus Cracov. (1327) 502. Visitonis (?), provis. apostol. canonicus Zatecensis (1327) 514. clericus Prag. (1827) 514. iudex Pontensis (1327) 515. pannicida, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1327) 517. (1331) 707, 729. (1332) 748. 

Strana 858
856 Johannes fr. Dithmari, civis Prag. (1327) 517. — de Janowicz (1327) 524. — residens ad S. Leonhardum, civis Prag. (1327) 528. — Ditlini Leinwateri, civis Prag. (1327) 528. — Figuleys, civis Prag. (1327) 528, 529. — dictus Pfuntel, civis Maioris. civit. Prag. (1327) 528, 529. — de Sternberg, canon. Prag. (1327) 542. — Hans, filius Johannis, regis Boh. (1327) b44—546. (1330) 662, 666, 668. — Joesk von Michelsperch (1327) 545. (1382) 734. — de Byberstein (1327) 549. — Hannus (Hanuá) Modler, Modlan, iuratus Uscensis (1828) 553. (1329) 623. — Hannus von Kleisch, civis Uscensis (1328) 554. (1329) 623. — Hannus Liebestein, Liebstein, iuratus Uscensis (1328) 554. (1329) 623. — Hannus, herrn Otten sohn von Schachow, iuratus Uscensis (1328) 554. — praebendarius S. Georgii in castro Pragensi (1328) 559. — Pater eius Dobrzemil, mater eius Wa- wrzena. — Sambiensis eccl. episc. (1328) 561. — patus Henrici de Mellito, canonicus Wyssegrad. (1328) 561. i — Podnawec, abbas monast. in Insula (1328) 564. — Jesko, fr. commendator S. Benedicti Pragae (1328) 569. — Johannes de Melnik, canon. Wyssegrad. capellanus capellarum Ss. Laurentii et Clementis in monte Wys- segrad. (1328) 577. — natus Giskonis de Reste, civis Wratisl provis. apostol. canon. Wyssegrad. (1328) 584. — praepositus monast. in Reygrad (1328) 588. — Jesco de Chlum dictus de Sternberch (1329) 595. — Hanco Tyrwardus, civis Olomuc. (1329) 595. — Filia eius Clara. — Johlinus de Lapide, civis Maioris civit. Prag. (1329) 597. — Filia eius Anna. — Johel, Johlinus dictus Stukh, civis Maioris civit. Prag. (1329) 597. (1331) 722. (1332) 765. — episc. Cracov. (1329) 604. — dux Silesiae et Stynaviae (1329) 605, 611. (1331) 717. — de Clingenberg (1329) 622. — provincialis antiquus de domo Teutonica (1329) 625. subprior monast. Aulae Regiae (cc. 1330) 628. prior hospitalis in Strakonicz (1330) 629. — Noyel, iuratus Chutnensis (1330) 639. — plebanus eccl. in Cralicz 1330) 641, — Johlinus Puscho, tutor Elizabeth, relictae Nicolai Puschonis, civis Montis Chutn. (1330) 648. — frater Azzonis Mediolan. (1330) 664. — Alter fr. eius Luchinus. — episcopus Castellanus (1330) 662, 666. — prior ír. Heremitarum ad S. Thomam in Minori ci- vitate Prag. (1330) 672. — Johlinus, sacristanus in monast. S. Thomae in Mi- nori civit. Prag. (1330) 673. — Johlinus, fr. monast. S. Jacobi Prag. ordinis fr. Mi- norum (1330) 673. — clericus de Cubito (1330) 673. Emler, Regesta Boemiae. Johannes, Reynhardi, notarius Borsonis de Rysenburch (1330) 678. — fr. hospitalis S. Johannis in Horawicz (1330) 674. — abbas monast. Portae Apostolorum (1330) 674. (1333) 782. — natus guondam Reynardi, clericus (?) (1331) 678. Cfr. supra Johannes, notarius Borsonis de Rysen- burch. — Petri de Landulphis de Pavia (1331) 679. (1332) 758. — de Ror, iudex Brunensis (1331) 680. — scultetus in Karwin (1331) 682. — Kosler, magister civium Melnicensium (1331) 684. — Springinsgut, iuratus Melniczensis (1331) 684. — custos eccl. Boleslav. (1331) 685. — Jescho de Linavia (1331) 690. — filius Heinrici de Sutaw (1331) 693. — prior domus St. Mariae in pede pontis Prag. (1331) 716. — Hanussius Niger, iuratus civis Minoris civit. Prag. (1331) 718. — Hanco, filius Fliae, (1331) 721. — filius Philippi, regis Franciae (1332) 727. — Johlinus Eberl, civis Prag. (1332) 728. — Hannus von Morspach, civis, iuratus Montis Kuthnen- sis (1832) 730, 759. — fr. Sdeslai de Chrustoclat (1332) 732. — Johlinus Casner, institor Prag. (1332) 734. — Jean comte de Namur, v. Namur. — Frater eius Gui. — praepositus de Tussnewicz (mem. 1332) 743. — de Selez, civis Gorlicensis (1332) 748. — burggravius de Nürnberg (1332) 752. — Jesco, civis Prag. (1332) 754. — Boemus, iuratus de Budyways (1332) 757. — aurifaber, civis Prag. (1332) 760. — dictus Coza miles (1332) 760. — frater Clarae, cruciferae Sderasiensis monast. (1332) 160. — Johan Pawer, civis Prag. (1332) 764. — Johil Huenel, civis Prag. (1332) 765. — de Lubschicz, civis Oppaviae (1333) 768. — Jenlinus, faber Prag. (1333) 769. — institor Prag. (1333) 769. — dictus Grille, civis in Egra (1333) 769. — de Lusiez, Luzitz (1333) 772, 777. — Ježek z Bělče (1333) 775. — de Drasicz (1333) 782. — Jesco Payer, civis Prag. (1838) 783, 797. — praepositus eccl. S. Aegidii Prag. (1333) 782. — archidiac. Prag. (mem. 1333) 784. — de Mesericz (1333) 784. — Jesco de Boscowicz (1333) 788. — iudex hereditarius Chaszlaviae (1333) 791. — de Borschow (1333) 791. — Jesco carnifex, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1333) 796. — Jesco carnifex (alter), filius Wayczotkonis, civis Maioris civit. Prag. (1333) 796. — Jesco sartor, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1333) 796. — ad S. Nicolaum in Antiqua Pilzna plebanus (1333) 797. — perpetuus. vicarius in Chynow (1333) 801. judicis curiae episc. Prag 

Strana 859
Index personarum et locorum. Johannes fr. ordinis fr. Minorum, lector in Zitavia (1333) 807. — . Jesco de Crzysans (cc. 1333) 812. — de Ciniburg, Czinnenburch, v. Cimburk. — de Clingenberch, v. Klingenberg. — de Dobrusca, v. Dobruška. — Jesco, Jessco de Chrawar oc., v. Kravaře. — Jesco, Jesko oc. de Luchtenburch dictus Kruschin de Luchtenburch, v. Lichtenburg. — de Lipa, v. Lipé. — Jesk, Jeschko de Mezerietsch, Mezirzicz oc., v. Me- zeříč. — Jesco de Rasitz, v. Radčice. — de Sternberg, v. Sternberg. — Jesco de Suscicz, v. Soutice. — filius Witkonis de Swabenicz, v. Svábenice. — de Wartemberg, v. Wartenberg. Johannsgrün (?), Johansgruen, Johnnsgrune, muni- tio advocatorum de Plawen (1327) 504, 506. Johel, Johlinus, v. Johannes. Jordanus Rorer (1317) 150, 151. — incola Novae civit. sub castro Prag. (1326) 484, Jost, filius Sdeslai de Kacziczie (1333) 782. Jovisalta in Italia (1331) 680. Jülich, Juliacum, comes de — (1332) 752, 762. (1333) 807. — Ger(hardus), Gerardus (1314) 94. (1320) 244. (1321) 284. (1325) 400; Wilhelmus (1321) 284. (1332) 738, 742. Juncrat castrum (1324) 385. Jung, incola Prag. (1332) 742. Junged, burggravius in Cubito (1318) 170. Juno8, Ginossii vel Junossii Conradus, Merthlinus, v. Conradus, Martinus. Jurata, Jurath de Semnicz (1325) 451. Jursaha, iudex in Hoffndorf (mem. 1324) 380. Jurscha, v. Georgius. Jursic de Genicowe (Jiřík), v. Jeníkov. Jursycow, v. Jiřikov. Justinopolis (1323) 353. Jutca, v. Jitka. Jutkow, v. Jitkov. Jutta, v. Jitka. K. Kačice, Kacziczie, Sdeslaus de — (1333) 782. — Fi- lius eius Jost. Kadań, Kaaden, Cadanum, Chadanum, Kadanum, civitas Bohemiae (1312) 49. (1319) 229. (1322) 317, (1331) 689. — suppa Cadanensis, officium eius (1312) 43. — Cadanum, Fridericus de — civis Prag. (1312) 42. (1319) 232. — Conradus de — physicus (mem. 1329) 627. — Uxor eius Elizabeth. — Filius eius Meinhardus, custos eccl. Wyssegrad. — Filia eius Clara. Kadoldus Orphanus, relicta eius Elizabeth (mem. 1332) 743. — filius Ottonis de Parczs (1817) 152. — Katholdus de Wirbeticz, Werbeczicz (1818) 192. (1326) 456. — frater Miliczii (Milyschii) de Namescz (Namiescz) 859 (1322) 307. (1323) 339. (1328) 576. (18330) 641. Cfr. Némést. Kadoldus de Polom (1329) 619. Kaidling, Kailing, v. Havraniky. Kaiser, Keyser, Heinczko dictus — incola Prag. (1332) 742, Kaiserberg, civit. Germ. (1330) 656. Kaiserslautern, castrum et civit. Germ. (1322) 324. (1323) 364. (1332) 749, 753. Kaldenberg Gottfriedus, mercator Bruxellensis (1316) 126. Kalis, Kalisia, Kalizia, regnum (1330) 651. Kalsching, v. Chvalšiny. Kamen Most, Kamenmost, villa Boh. (1320) 269. Kamenec, Kamenz, Camencz, Camentz, Kamentz, Kamnitz, Kemuzze, civitas Lusatiae (1319) 213. (1320) 258. (1323) 352. — Monasterium in — (1318) 173. Kamenice (?), Kemnicz, Kemnytz, Johannes de — curiae Johannis, regis Boh. notarius (1315) 110. (1325) 415. — Chamnicz, Henricus de — (1322) 328. — Chamenicz, Nicolaus dictus Podnawetz de — (1322) 328. — Kemnitz, Jaroslaus Roberti de — publicus nota- rius (1323) 337. — v. etiam Chemnitz. Kamenice, Camennyczye, fluvius Boh. (1329) 595. Kamenná, Camene, villa Boh. in provincia Wolinensi, (1315) 108. Kamentz, v. Kamenec. Kamnik, v. Kamyk. Kamnitz, v. Kamenec. Kamyk, Kemnicensis villicatio (1313) 59. — Kamycensis forestaria sive silva Lowczie (1325) 433, 434. (1326) 460. — Kamnik, munitio in — (1319) 198. — — Heinricus de — (1319) 198, 199. Kanice, Canitz, Dipoldus de — (1325) 451. Kant, v. Kenty. Kapellen, v. Capellen. Kafrez (?), Kares, Otto de — (1326) 477. Karinthia, Kàrnthen, v. Carinthia. Karolus, Carolus, Karl rex Hungariae Dalmatiae, Croatiae, Ramae, Galliciae, Lodomeriae, Comaniae, Bulgariae, princeps Sallerhitanus et Honoris ac Montis S. Angeli dominus (1312) 38. (1323) 335, 355—357. (1324) 372. (1326) 475. (1327) 495, 496, 533. (1829) 599. (1330) 639. (1831) 708. (1332) 744, 745, 752, 761—763. (1333) 801. — Filius eius La- dislaus. — Karulus, archidiaconus Bechinensis (1316) 138. — generalis magister ordinis Teutonicorum S. Mariae (1821) 272. — Omtela, Wenceslaus prius dictus, filius Johannis, regis Bohemiae, primogenitus regis Bohemiae, Luccae dominus (1321) 280. (1323) 841, 342. (1328) 583. (1330) 661, 668. (1332) 727, 758, 759. (1333) 774, 785, 787 —789, 795, 808. — Carolus, rex Franciae et Navarrae (1322) 321. (1323) 345, 370. (1329) 621. — Uxor eius Maria, soror Johannis regis Boh. — Carolus comes Valesii (1323) 341. (1323) 366. — Filia eius Blanca. Karvín, Karwin vel Arnolsdorf, villa Silesiae (1331) 

Strana 860
860 682. — Sculteti: Heinrich von Stubnize, (1331) 682; Johannes (1331) 682. Kastel (?), Kastlo (?), possessor domus Prag. (1326) 469. Kaażina Hora, Caschina hora, villa Boh. (1223) 351. Katherina, Katharina, Catharina, Catherina, Kate- rina, Katrein, Katreyn. S. Catharinae capella in eccl. Thetinensi (1327) 508. Katherinae S. eccl. in Mermlnperk (1327) 547. S. Katherinae capella in castro Znoymensi, v. Znojmo. Katerina, relicta Tassonis, (Tazzonis) de Lomnicz, Lomnitz, mater Wznatae de Lomnicz (1312) 36. (1317) 143. (1333) 788, 812. — Katherina, priorissa monast. in Swetetz (1814) T9. — monialis monast. in Swetetz (1314) 79. Catherina, priorissa monast. S. Georgii in castro Prag. (1316) 127. (1328) 559, 572. — Katherina, abbatissa Vallis S. Mariae (Pohled) (1316) 136. — filia quondam Wolframi, civis Prag. (1317) 147—149. — Maritus eius Theodricus dictus Wazinger. — quondam begina, habitatrix Maioris civit. Prag. (1319) 220. — priorissa postea abbatissa monast. Aulae S. Mariae Brunae (1325) 441. (1828 recte 1326) 463. (1327) 531. (1330) 651, 652. (1332) 760. — Katreyn, uxor Buzkonis de Harach (1326) 455. monialis monast. in Osla (1327) 514. uxor Nicolai de Neueshouen, civis Prag. (1330) 638. — de Crawar, monialis S. Clarae Oppaviae (1330) 639. — uxor Goteelini, civis Lutomeric. (1331) 677. — uxor Gotcelini, civis Olomuc. (1331) 678. — Stukonis Prag. (1333) 788. — Gevnheri Prag. (1333) 797. — habitatrix Maioris civit. Prag. (1333) 797. — monialis monast. S. Clarae in Znoyma, soror Je- sconis de Crzysans (1333) 812. Katholdus, v. Kadoldus. Kautz, v. Cous. Kazimir, Casimirus, Kazimir, Kazimirus, dux Tessi- nensis, Thesschin. Teschin. (1327) 498, 501, 602. (1831) 682. (1332) 730. — Kasimirus, Poloniae rex (1333) 801. Kazzenellenbogen, Eberhardus comes de — (1327) 531. Kbely, Kel, villa Boh. (1323) 353. Kel, v. Kbely. Kelberg in comitatu Lucemburg. (1321) 298. — Kelberch, Syboto, iuratus Montis Kutnae (1332) 759. Kemnicz, Kemnicensis, v. Kamyk. Kemnitz, Kemnytz, v. Kamenice. Kenty, (Kouty), Kant, civitas Silesiae (1327) 502. Kerglinus Heinczlinus, civis Prag. (1321) 307. Kerlinus, Kerlini Henricus, v. Heinricus (1332) 754. Kerner, institor Prag. (1333) 797. Kerpin, Hermannus Henrici de — (1324) 398. Kert, v. Krty. Ketfe, Ketschir, oppidum Mor. (1321) 281. (1323) 362. Kettenhofen, Khettenhoven (1329) 621. Ketyn, v. Kytín. Keyaw, v. Kyjov. Keyser, v. Kaiser. Kheczhor, v. Křečhoř. Khessing, Ulricus de — pincerna curiae regalis (1319) 197. (1327) 516. EMEN Emler, Regesta Boemiac. Khszeczhor, v. Křečhoř. Kinsberg, Kynsperg, castrum in terra Egrensi (1322) 22 Kinżvart, Kónigswart. Kirchberg, Kyrperch in comitatu Lucemburg. (1324) 374. — Chirchberg, Ottakarus de — (1316) 134. Kittlitz, Kitelicz, Kittlicz, Heinricus, Henricus de — (1321) 281. (1327) 541. Kitzbühl, Chitzpuhl, oppidum Tirol. (1330) 661. Kladno, Cladno, Bohussius de — provisione apostol. canon. Prag. et Wyssegrad. (1326) 468. (1329) 596. — — Paulus de — filius sororis Johannis, episc. Prag. canonieus Prag. et provis. apostol. canon. Olomuc. (1329) 624. (1330) 641, 650. Kladruby, Cladrub, oppidum Boh. (1318) 190. — Cives: Lupoldus, Heinricus dictus Spec et Jacobus dictus Sczas (1818) 190. — Cladrub, Cladruna, Cladrubense monast. ordinis S. Benedicti in Boh. (1328) 558. — Abbas Chuno (1312) 31. (1318) 189; Bohuslaus (1328) 558, 578. — Kladeruby, Cladrun, villa Mor. (1330) 650. Kladsko, Glac, Glacz, Glatz, civitas et castrum (1319) 208, 230. (1327) 509. (1828) 676. — Terra, provin- cia, territorium Glac. (1324) 388. (1325) 415. (1827) 501. — Dominus: Hinko Berka, Heinmann Berce von — (1316) 125. (1317) 163. — Vasalli, feudales (1325) 408, 415, 449. — Domus Cruciferorum or- dinis S. Johannis Jerosol. (1316) 117. Klarbauch (?), Clarpauch Dytricus, civis Prag. (1321) 306. Klarie, Claricius, quondam urborarius Doh. civis in Chutna (1312) 29. (1314) 81. (1317) 157. (mem. 1319) 209. — Andreas Claricii, v. Andreas. Klatovy, Glathouia, civitas Boh. (1320) 268. — Clatouia, Johannes de — incola Prag. (1320) 259. — Glattovia, Hermannus de —, civis in Nova Pilzna (1323) 347. Klecany, Kleczan, villa Boh. (1832) 754. Kleneé, Clenitsch, villa Chodonum prope Tustam (1328) 404. Klenovice, Klinowicz, Hrabissius de — (1311) 8. Kletice, Cleticz, villa Boh. (1331) 674, 675. Klewicz, v. Glivice. Kliéov (?), Klitschau, Kytschow, villa Chodonum prope Tustam (1325) 404. Klingenberg, Clingenberg, Ulricus de — (1311) 6. — Clingenberg, Clingenberch, Johannes de — (1319) 205. (1329) 622. Klinowiez, v. Klenovice. Klitschau, v. Klicov. Klosterbruck, v. Louka. Klosterneuburg, v. Neuenburg. Klugel, Kluger Conradus, v. Conradus. — Klugil Henricus, v. Heinricus (1333) 783. Kluky, villa Boh. (1323) 351. — Kluczk, Kluk, Borsutza et Przibizlaus de — (1323) 342. Kluphil Nicolaus, civis Prag. (1333) 783. Knóhnice, Gnehnycz, Knehnicz, Jaroslaus de — (1322) 318, 320. (1323) 345. Knin, Knyn, oppidum Boh. (1321) 291. (1331) 712. Knobloch Nicolaus, civis Prag. (1320) 240. (1333) 783. Knoviz, Knowitz, villa Boh. civitati Slanensi adiuncta (1311) 15. 

Strana 861
Index personarum et locorum. Koblenz, Confluentia, Coblenz, Conflans, Confluans civit. Germ. (1314) 82, 85, 88. (1318) 185. (1320) 972. (1326) 462. (1329) 603. — Scultetus in — Hartwynnus de Wynningin (1314) 82. Koblih, Coblih, Sdislaus de Poczirnicz sive Prohonicz dictus — (1323) 364. (1331) 722. Koblitz, Koblicz, v. Chobolice. Kobstal (1320) 242. Koclov, v. Choclov. Kocriez, dominus de — (1312) 48. Koersner Cristan, civis Prag. (1332) 765. Kochem, Cochem, civit. Germaniae (1331) 70. Kojetín Kojééín (?), Cogetin, villa Boh. in provin- cia Wolinensi (1315) 109. — Cogetin, civit. Mor. (1322) 307. — Coyetyn, Hynlinus Swebel de — iudex in Chreno- wicz (1331) 680. Kokot Bartholomeus, v. Bartholomaeus. — Johannes, civis Maioris civit. Prag. (1329) 595. — Chunczel, civis Maioris civit. Prag, v. Conradus. — Friezco, v. Fridericus. Kolda, Colde, fr. ord. Praedicatorum, inquisitor hae- reticae pravitatis (1318) 180. (1327) 520. Koldiee, Coldicz, Koldic, Ulricus de — (1313) 57. — Kolditz, Henricus de — (1318) 173. — Coldicz, Colditz, Colticz, Coltitz, Golditz, Kolditz, Dyem von — Thiem von — Thim, Thimo, Thyem, Thymo, Tym, Tymo de — von (1318) 173, 187. (1319) 218, 219. (1322) 317. (1323) 356, 358. (1324) 382. (1327) 544. (1329) 600. (1330) 633, 640. (1332) 742, 752. (1333) 795. Koleč, Cholcz, villa Boh. ubi praebenda capit. Wys- segrad. (1326) 466, 467, 480, 481. (1328) 566. Kolešov, Colessow, villa Boh. (1319) 220. (1320) 266. Kolin, Coln, Colonia super Albea civit. Boh. (1312) 43, 49. (1325) 421. (1327) 503, 508, 551. (1331) 699, 700. — Praeurbiales civitatis (1331) 699, 700. — Judex civitatis: Goczlinus (1327) 503. Ecclesia, ius patronatus (1325) 421. — Monasterium fratrum ordinis Praedicatorum (1325) 451. — Teloneum in — (1327) 551. — Stary, Colonia Antiqua (1827) 503. Judicium in Col. Ant. (1827) 503. — Colonia, Conradus, sacerdos de — (1333) 793. — Colonia, Giselbertus, Gisbertus Hermanni de Colo- nia, v. Giselbertus. Kolmir Johannes (1812) 48. (1324) 376. Koln, Colen, Coln, Cóln Cologne, Colonia, Choln, ci- vitas Germaniae super Reno (1314) 94. (1317) 155. (1324) 372. (1383) 778, 785. — Magistratus (1333) 185. — Capitulum saecularis eccl. S. Undecim mil. Virginum (1333) 785. — Capitulum S. Gere- onis (1333) 785. — Archiepiscopus (1314) 87. (1332) 752, 762. (1333) 807. — Archiepiscopi: Heinricus, v. Heinricus (1313 sq.); Walramus (1332) 738, 742. — Archidiaconus Heinricus (1325) 400. — Heinrich von Koln (1312) 40. Komberk, v. Kornberg. Kometowe, v. Chomoutov. Komín, Gvmein, villa Mor. (1323) 332. Komonice (?), Komonicz, Otto de — (1316) 119. Komořany, Commorsan, Komorzanum, villa Boh. (1332) 743. (1333) 789. Komotau, v. Chomoutov. Konafovice, Konarzowicz (1327) 486. 861 Konice, Conicz, Cunicz, Chonicz, Chunicz, villa Mor. (1316) 133. — Adam de — (1323) 339. (1326) 456. (1330) 631. (1331) 722. (1333) 772. — Uxor eius Eva (1326) 456. — Filia eius Margaretha de Un- gerperch (1330) 631. — Filius eius: Sulico, canon. Olomuc. (1331) 722. Konrśd, Konrad, v. Conradus. Kóniginnhof, v. Dvůr Králové. Königsberg, Chunsperch, Kunigsberg, oppidum Boh., ecclesia parochialis in — (1328) 337 — Arnoldus, plebanus de — (1313) 50. — Chungesperk, Eberhardus de — testis. (1318) 170. Königsbrück, Kunigsbrücke (1331) 719. Königstein, civit. Germ. (1313) 54. Königswart, oppidum Boh. (1317) 150, 151. Ecclesia in — plebanus eius Johannes (1317) 151. — Cungeswart, Kungeswarth, Henricus de — (1315) 104, 108, 115, 116. — Kunegeswart, Engelhardus, Albertus, Johannes et Jarizlaus de — (1317) 150, 151. — Cfr. etiam Falknov et Nothaft. Konojedy (2), Conyeth, Mathias dictus de — iudex civit. Lnthomeric. (1331) 676. Konopišť, Konopiscz, castrum Boh. (1327) 486. Konratice, Conraticz, villa Boh. (1328) 567. Kopanice, Kopaniz, villa Silesiae (1329) 610. Kopoldus, v. Franciscus. Koreček, Korczek, villa Boh. (1332) 730, 731. Korita, v. Koryta. Kornberg, Komberk, Cornberg, Coznwerch, Hogerus de — (1318) 183, 191. — Frater eius: Protiwa de Doleu et Brecilaus de Rysemberg. Kornice, Chornitz, villa Mor. (1323) 358. Kornpuhel Frenczl, Francis, v. Franciscus. — Conradus, v. Conradus. — Elblinus, v. Elblinus. Korpensis, Kerpensis ecclesia, praepositus Johannes de Wernemburg (1321) 284. Korozluky, Korozluk (1325) 404. Korycany, Coriczan, villa Mor. (1321) 287. Koryta, Korita, villa Boh. (1331) 706. Kosler Johannes, mag. civium Melnic. (1331) 684. Kosor, Kossor, Nicolaus dictus — v. Nicolaus. Kosoř, Kosschur, villa Boh. (1328) 592. Kosov, Cossow, Bussec de — (1320) 268. Kosova Hora, Kossowa Huora, Kossohora, Przybiz- slaus de — (1322) 315. Kosschur, v. Kosoř. Kossierz, v. Košíře. Kossik, v. Košík. Kostel, Costel, villa prope castrum Luthuwitz iacens (1312) 47. — Costel, Goztel, oppidum Mor. (1323) 356, 357. (1331) 720. Kostelany, Costelan, Costelani, Costolan, Gostelani, villa Mor. (1320) 257, 258. (1322) 307, 318. Kostelee, Costelecz, villa Mor. (1316) 133. — Costelicz super Albea, oppidum Boh. (1317) 163. (1327) 487. — Oostelecz, oppidum Boh. prope Pothesteyn (1323) 342, 355. — Costelecz, ubi ius patronatus eccl. Plassensis (1319) 199. — Plebanus in — Otto (1319) 199. Kostomlaty, Kostomlat, castrum Boh. prope Nym- burgam (1327) 550. 109 

Strana 862
862 Kostomlaty, Kostemlat, castrum Boh. prope Duchcow (1338) 810. — Kostomlat, Kostomlath, Remundus de — (1328) 588. (1329) 595. Košík, Kossik, Petrus de Hradek dictus Kossik (1320) 238. Košíře, Kossierz Maior et Minor (1312) 31, 32. Kotbuss Gernot, v. Gernot. Kothebor, v. Chotěbor. Kotlasy, Gutlis, villa Mor., ubi decimae monast. Sa- rensis (1317) 165. Kotopeky, Cotopek, villa Boh. (1320) 242. Kottibors, Kotyburs, v. Chotěboř. Kotzenau, Choczenow, Chotzenow, Kotzenow, castrum Silesiae (1329) 608. (1331) 725. Kounice Horní, Oberkaunitz, Chunicz, Chvonicz, domus ordinis fr. S. Johannis Bapt. Jerosol. (1326) 458. — Commendator Heinricus de Brunek (1314) 85. Kounice, Cunicz, Cunycz, Chunicz, Chunicense mo- nasterium sororum ordinis Praemonstr. (1323) 354. (1329) 617. — Praepositus (1316) 139. (1317) 144, 153, 155. (1819) 204. (1323) 370. (1324) 393. (1825) 441, 444. (1327) 537. — Praepositi: Jacobus (1322 sg.) v. Jacobus; Rulandus, v. Rulandus. — Priorissae : Sophia (1323) 335, 346; Jutta, Jutca (1329) 598, 620. — Subpriorissae: Jutta (1823) 335; Hedwigis (1329) 598, 620. Kourim, Curim, Curym, Gurim, Gurym, Chorim, Cho- rimensis civitas (1327) 490. (1328) 561. — Ecclesia in —, ius patronatus eccl (1325) 421. Cives iurati: Albertus Lacheri et Fridericus (1316) 131. — Cives: Wilmannus Chutensis, Pessko et Nicolaus fratres (1327) 490. — Curim, Curimensis, Gurimensis provincia (1315) 110. (1319) 216, 224. (1325) 451. — Curim. Churim. Kurim. Archidiaconi: mag. Rapoto, v. Rapota; Bohuta, v. Bohuta; Henricus, canon. Wyssegrad. (1327) 531, 532. — Churim, Churym, Albertus de — v. Albertus. Kovan, Kowan Sdenco (1318) 187. — Kowan (1331) 675. Kovanín (?) Cowan, villa Boh. in provincia Woli- nensi (1315) 109. Kováfov, Kowarzow, villa Boh. (1329) 595. Koza (Kosa?), Johannes dictus Coza — miles (1332) 760. Kozla, v. Kozlé. Kozlany, Cozlanum, Kozlan, oppidum Boh. (1313) 55. (1332) 756. — Iudex in — Bartholomaeus (1313) 55. — Cozlanum, Otto de — (1313) 55, Kozlé, Cosla, Cozla, Kozla, civitas Silesiae (1327) 500, 501. — Duces de — (1327) 500. Kozojedy, Cozoged, villa Mor. (1312) 40. Kracovany, Kracowan, hereditas prope Coloniam (1326) 451. — Wezzel dictus de — (1325) 451. Craft, v. Hohenlohe. Krain, v. Carniola. Kraist, (Chrast?) Leopoldus de — L. dictus de Craist (1315) 114. (1326) 478. Krakov, Cracouia, Cracovia, Chracovia, civitas Polo- niae (1312) 39. (1314) 93. — Civis: Paulus (1312) 45. — Ecclesia Cracov. (1328) 560. — Episcopus (1318) 178. (1329) 601. Episc. Johannes (1329) 604. Emler, Regesta Boemiae. — Scolasticus Johannes, dux Osswicensis (1327) 502. — Monast. ord. fr. Minorum in — (1318) 178. Cracoviae regnum (1330) 661. — Cracoviae, Chracoviae rex (1332) 754, 765. — Rex Wladislaus, Wladizlaus, v. Vladislav. — de Cracovia Nicolaus Haspodinet vel Hyspodinet (1318) 178—181. Kralice, Cralicz, Crelicz, Grelicz, Grelitz, villa forensis Mor. (1316) 132. (1321) 286. (1327) 516, 526. — Ecclesia in —, ius patronatus eccl. (1327) 516. — Plebanus eccl. Johannes (1330) 641. — Judex: Ebro (1316) 132. Kralovice, Cralouicz, villa Boh. (1321) 302. Králové Dvůr, v. Dvůr Králové. Kralupy, Chralup, villa Boh. (1332) 761. Kramolín, Gremiling, Cremling, villa monast. Te- plensis (1319) 231, 232. Křápa, Krsapa de Herzmanycz, v. Heřmanice. Krasice, villa Mor. (1325) 398. Kraskau, Crasscow, castrum Silesiae (1327) 509, Krásná Hora, Schónberg, Mons Pulcher, Luso de — cultor in antiquo monte regio iuxta Iglaviam (1315) 104. Krásné, Crasny, villa Boh. (1329) 595. Krasonice, Crasonicz, ecclesia in — (1311) 19. — — Wratislava de — (1311) 19. — Maritus eius Stephanus; filii eius: Bohuslaus, Genczo, Subsegnus, Wilhelmus et Damianus. Krasov, Crassaw, Crassow, Chrassow, Bohuslaus, Busco, Busséo de — (1313) 69. (1318) 183. (1319) 202. — Fratres eius: Raczko et Zesima, Zezima (1313) 69. Krasovice, Croschowicz, villa Boh. (1323) 351. — Crassowicz, Cresswicz, Theodericus de — (1313) 69. (1319) 202. Kravaře, Cravar, Crawar, Chrabarn, Chrawar, Chre- wern, Crowar, Boko, Wochk, Wocko de — sub- camerarius regni Boh. supremus camerarius czudae Olomuc. (1318) 57, 58. (1314) 80. (1316) 136. (1318) 197. (1320) 236, 270. (1821) 283, 289, 297. (1323) 339, 356, 358. (1324) 398. (1327) 545. (1329) 599. — Frater eius Geroslaus (1320) 236. — Filii eius: Jesco, Jaesk, Johannes, Dirzlaus. — Crabarn, Crawar, Crowar, Chrawar, Jaesk, Jesco, Johannes, camerarius zudae Olomuc. (1329) 599, 604. (1330) 631, 632, 639, 654. (1333) 788. — — Dirslaus, Dirzlaus, Dyrsislaus, dominus in Fulnek (1329) 599, 604. (1332) 750. — Fratres eius: Jo- hannes et Heinricus (1330) 639. — Sorores eorum : Jutka et Katherina, moniales in monasterio S. Clarae Oppaviae. Krč, Kyrcz, villa Boh. (1327) 530. (1328) 567. Krechor, Khseczhor, Khszeczhor, Krzieczhor, Kse- cihor, villa Boh. in provincia Curimensi (1315) 110. (1319) 216. (1325) 451. Kielov, Kronau, Crenow, villa Mor. prope civit. Olomuc. (1829) 619, 626. Kiemeśin (?), (Remesin?), Krzemessin, villa monast. Zderaz. (1323) 334. Kremsier, v. KroméZít. Kienovice, Crenouicz, Chrenowicz, Chrzenowicz, villa Mor. (1327) 520. (1330) 654, 668. (1831) 680. — Iudex in — Hynlinus dictus Swebel de Coyetyn (1331) 680. — Quondam iudex in — Rudlinus (1331) 680. 

Strana 863
Index personarum et locorum. Křepenice, Krsepenicz, Krzepenicz, villa Boh. (1322) 324, 325. (1325) 404. Kresene von Ritkin (1333) 810, 811. Křesislav, Krzesizlaus de Czampach (1312) 30. Kreutzburg, Crutzeburch, Chreuczpurg, castrum et civitas Silesiae (1329) 608. (1331) 725. Kreuzenach, Krevtzenach (1328) 557. Kreydental villa (1330) 632. Kiida, Crzida, villa Boh. (1323) 362. Kiridloviee, Grillowitz, Grilwitz, villa Mor. (1314) 85. (1325) 444. Krimov, Crymow, villa Mor. (1323) 358. Kripice, Scrsipicz, villa Mor. (1312) 40. Krir, v. Kryry. Křivoklát, Burglins, Burglinum, castrum regale in Boh. (1313) 55. (1315) 104. (1325) 428. (1332) 766. — Burggravius in — Ulricus dictus Pfluk (1322) 317. Kristanus, Kristannus, v. Christanus. Krizmam, (Kiiżn4?, Strimany ?), Chriszna, villa monast. Plassensis (1315) 114. (1326) 478. Kiiz, Krziso, plebanus in Hostiwiez (1313) 55. — Krsyso, villanus de Poczirnicz (1322) 308. Krizanov, Crzysans, Jesco de — (1333) 812. — Mater eius Margaretha. — Soror eius Katherina. Křižanovice, Crzissanowycz, villa Boh. (1329) 595. Krüov, Jügerndorf, Jegerdorf, Krnovia, civitas ducis Oppaviensis (1311) 26, 27. (1316) 132. — Eccl. in — (1328) 580. — Plebanus Heinricus (1328) 598. Judex: Petrus (1311) 27. — Cives de — (1326) 438. Kroczker Cicartdi (?) (1332) 734. Kromésin, Cromeschin, Prsibezlaus de — nobilis Boh. (1314) 92. — Filii eius: Bohunico et Jesco de Cromeschin. Kromézíf, Cremsier, Cremsir, Cremsirium, Cremsyr, Chremsir, Chremserensis, Cremsiriensis civitas; oppidum Mor. episcopatus Olomuc. (1317) 158. (1318) 185, 192, 195. (1322) 319, 321. — Ecclesia S. Mau- ritii (1315) 103. — Decanus (1322) 329; decanus Ortwinus, canon. Prag. Olomuc. et Zacensis (1330) 654, 668. (1331) 680. Canonicus Symon, subnota- rius Johannis protonotarii Hinconis, episcopi Olomuc. (1332) 760. Krónau, v. Kfelov. Kronberg, Kronenberg, Fridrich von — (1330) 672. — — Cronberg, Cronemberch, Kromberg, Kronemberch, Hartmann von —, Hartmannus de — (1318) 185. (1321) 293. (1331) 726. (1332) 752. Kropsberg, castrum in comitatu Lucemburg. (1325) 438. — Markelinus de — vasallus comitatus Lucemburg. (1325) 438. Krosno, Krozzen, civitas Silesiae (1329) 610. Krsapa (Křápa) de Herzmanicz, v. Heřmanice. Krsepenicz, v. Křepenice. Krsiczina, v. Křtiny. Křtěn, Krztheno, plebanus in Swirklin (1311) 16. Křtiny, Kyrinthein, villa Mor. (1321) 301. — Krsiczina, Wischemir de — (1316) 117. Krty, Kert, villa domus hospitalis S. Johannis Stra- conic. (1318) 195. Krübell Ulricus, iuratus Pontensis (1328) 553. — Cribil Ulricus, iuratus Uscensis (1329) 623. Krumlov, Crumbnau, Chrumpnaw, castrum et civit, 863 Boh. (1316) 135. (1332) 789. — Burggravius Wyscho (1812) 27. ov, Chrumnow, Chrumpnaw, castrum Mor. (1316) 122. (1321) 301, 302. — Chrumnow, Czenko de — (1318) 189. V. etiam Lipé. — Frater eius Henricus de Lyppa iunior. Krusina, Crimsin, Crusina, Kruschin, Krussina de Leuchtenburch oc., v. Lichtenburg. Kryry, Krir, Albertus de — nepos Henrici de Lypa (1321) 304. (1327) 549. (1332) 730. (1333) 782. — Filii eius: Hermannus et Alsico. Krzemessin, v. Křemešín. Krzenicz, v. Chfenice. Krzepenicz, v. Kfepenice. Krzesizlaus, v. Kfezislav. Krzieczhor, v. Křečhoř. Krziso, v. Kříž. Krztheno, v. Křtěn. Ksecihor, v. Křečhoř. Kuc, Otto de — v. Kuk. Kuenring, Kunring, Albero de — (1312) 41. — Chunringerius Polko, Polcho dictus de Chinring (1318) 173. (1324) 386. Kufstein, Chufstein, Chvfstein, castrum comitatus Ti- rol. (1311) 4. (1330) 661. (1331) 691. Kugem, agri prope civit. Lunensem (1328) 423. Kuchaner, Gebhardus dictus — presbyter Ratisb. dioec. (1322) 315. Kuchynka, Kvchinka, rubus iuxta villam Morawan dictam (1311) 8. uk, Kuc, Otto dictus Kuc, vasallus Johannis, regis Boh. (1314) 94. (1315) 108. Kunáš, Cunaschius, salinarius Prag. (1320) 271. Kunc, Kunclinus, v. Conradus. Kundrát, Kundrath, v. Conradus. Kunegeswart, v. Kónigswart. Kunegundis, Cunegundis, Chunegundis, abbatissa mo- nast. S. Georgii in castro Prag., soror Wenceslai IL, regis Boh. et Pol (1316) 127. (1320) 270. (1321) 299. — Kunna, benefactrix monast. Ossec. (1326) 484. — Cunegundis, Chunegunt, uxor Theoderici de Harach (1328) 579. — QCunka, Kunka, abbatissa monasterii S. Clarae in Olomuc (1329) 626. — Kunka (1833) 775. Kunék, Cunko (Conradus), carnifex, iuratus civit. Pontensis (1311) 5, 6. Kuněmil, Cunenyla, Otto de — (1318) 188. Kunes, Chunscho (Conradus), in Subiudea Prag. (1333) 789. V. Conradus. Kunigsberg, v. Kónigsberg. Kunigsbrücke, v. Kónigsbrück. Kunka, v. Kunegundis. Kunna, v. Kunegundis. Kunovice, Conowitz, villa Moraviae prope civit. Hra- diště dictam (1315) 101. — Chunicz, villa Mor. (1323) 359. (1325) 410. Kunreut, Chunreut; Fridericus dictus de Pernstein, possessor bonorum in — (1333) 769. Kunring, v. Kuenring. Kunšík, Conschico, Cunschico, civis Prag. (1319) 207. Kunstadt, v. Kunštát. Kunštát, Kunstadt (1328) 556. — Cunstat, Cvnstat, Chuenstat, Chunstat, Kvnstat, 109* 

Strana 864
864 Gerhardus de —, Gerhart von —, Herardus de — camerarius Znoimensis (1322) 318, 320. (1325) 400. (1326) 460, 471. (1327) 531. (1329) 620, 622. (1330) 632. (1333) 788, 811. Kunzmann, Chuntzmannus (Conradus) de Morspach, iuratus Montis Chutn. (1327) 548. . — Cunczmannus, filius Henrici de Luthmericz (1325) 449. Kunz, Cvnczel, Kunzlin, Cunczlinus, Chunczlinus, v. Conradus. Kurbiez, Heinrich von — (1323) 367. Kufím, Kurim, villa Mor. (1328) 588. Kurz (1324) 375. Kusner, Dytmarus miles dictus — (1315) 100. Kuthna, v. Kutná Hora. Kutná Hora, Kuttenberg, Cuthna, Cutina, Cutna, Cutni, Chuthna, Mons Chutnae, Mons Chutna, Chut- tna, Chuttae, Chutten, Thuccis (recte Chuttis), Mons in Kuthna, Kutna, Kutten, Kutnensis Mons oc., ci- vitas Boh. (1311) 18. (1314) 81. (1316) 134, 135. (1818) 194. (1321) 283, 284, 290. (1323) 339. (1326) 466, 467, 480, 481. (1327) 548. (1329) 592. (1330) 635, 648. (1331) 713. (1332) 728, 729, 759. — Hospi- tale in — (1324) 377—378; magister eius Hensli- nus (1330) 648. — Institae in — (1326) 466, 467, 481. — Balneum Chunradi Stevnlini situatum retro curiam Puschonis (1330) 648. — Iudex (1327) 508. — Iudices: Theodricus (1323) 339; Hermannus Wilczo (1827) 548; Sigebot, Syboto Kelberch (1330) 648; Henslinus Wylkos (1332) 759. — Magistri iura- torum: Hermannus de Cornu et Perlinus (non Pe- trinus) Ekhardi (1327) 548; Adolphus Scahelek (1332) 759. Perlinus Ekhardi et Hirslinus Bene- schower (1330) 648. — Jurati, scabini sive scheppen (1317) 157. (1330) 639, 648. (1332) 728. Jurati civi- tatis nominantur (1311) 12. (1317) 157. (1327) 548. (1332) 759. Jurati: Wylmannus de Morspach (v. Willmannus) et Chunradus (1323) 339; Dytmar von der Pobritz (1332) 730. — Balneatores: Mertlinus Rekwicer (1317) 157; Chunradus Stevnlini (1330) 632. — Cives: Claricius (mem, 1319) 209; Ticzko Pecsmann (1314) 81; Frenczlinus Ruthardi (1323) 339; Sidelmannus (1323) 353; Stephanus Pyrkneri (1324) 377—379; Perlinus et Thyrmannus (1327) 514; Tyrmannus Leynwater (1327) 549. (1332) 730. Nicolaus Puscho (1330) 648; relicta eius Elizabeth (1330) 648; Johlinus Puscho (1330) 648; Peschi- Hinus, filius Gebhardi, uxor eius Aluscha (1332) 59. . argentifodinae (1324) 378. urbura, moneta in — (1319) 206. (1323) 357, 361. (1327) 507, 513. monetarii in — (1319) 216. carbonistae in — (1327) 513. Chutna, Guntherus de — et Friczco, Friczko, cives Prag. (1316) 137. (1320) 239, 240. — Nicolaus de — filius Clariciij iudex in Budweis (1319) 209. | — Albertus de — civis Prag. v. Albertus. (1332 sq.) — cfr. etiam Malin. Kutten, v. Kutná Hora. Kuttener, Kuttner, Cutner, Chuthner, Chunrat, ci- vis Prag., v. Conradus. — Cutner, Chutiner, Conradus, civis Czaslav. (1312) 47. (1319) 214. | Emler, Hegesta, Boemiae. Kuttener, Kuttner, Cuttener Nicolaus, iuratus Pilzn. (1326) 478. Kuya, v. Cuiavia. Kvasov(?), Quassaw, villa Mor. (1322) 310. Kvasany (?), Quassans, silva prope Borov (1314) 92. Kyjov, Gaya, Cheiow, Cheyow, Keyaw, Otto de — nobilis Mor. (1314) 83. (1317) 149. Kynsperg, v. Kinsberg. Kyrez, v. Kré. Kyrinthein, v. Křtiny. Kyrperch, v. Kirchberg. ySice, Kyssicz, Sdeslaus de — (1331) 721. Kytin, Ketyn, villa Boh. (1321) 291. Kytschow, v. Klitov. ° L. Laa, La, civitas Austriae (1324) 372. (1831) 720—723. (1382) 745. Labad, civitas reginalis Hungariae (1327) 496. Labe, Elbe, Albea, Albia (1312) 49. (1317) 163. (1318) 182, 183. (1319) 217, 223. (1321) 281. (1823) 361. (1325) 416—418, 421, 429, 4929, 430. (1327) 487, 488, 541, 549. (1328) 553. (1331) 699. Labouñ, Labun, Otto de — (1313) 56. Labucensis(?) episc. Stephanus (1327) 508. Lacus, in Lacu Pragae (1383) 797. Ladislav, Ladislaus, episc. Coloc. (1327) 497. — Ladislaus, primogenitus Karoli, Hungariae regis (1326) 475. (1327) 496, 538. (1329) 599. Ladislaus, v. Vladislav. Ladowitz, v. Ledvice. Ladvi, Ladwyn, silva hospitalis fr. S. Francisci Prag. (1313) 59. Laehneck, Lancke, Fridericus, burggravius de — (1314) 85. Laeta curia, de Laeta curia Sifridus, civis Prag. (1320) 240. — v. Praga. Laeuhtenberch, v. Lichtenburg. Lagau, v. Slavkov. Lahovice, Lahawicz, 789. Laehmann Heinricus, iuratus Pontensis (1327) 515. Lambertus Franciscus (Francois), civis Metensis (1316) 137. Lameroulmainil (1317) 161. Lamparten, v. Lombardia. Lanez, pater Stephani, magistri agasonum regis Hung. (1382) 763. Lanczhuete, v. Landshut. Lanczicia, v. Lentice. Lanéov, Lenczow, villa Mor. (1323) 358. Landau, Landow, Landovia, civit. Germaniae (1313) 51. (1330) 639, 641—643. (1331) 696. Landeswart, vel Brux, v. Most. Landisberch Landisperch, Landsberg, v. Landsberg. Lando Manfredus de Placentia, filius Galvani (1331) 676. . Landsberg, Lantsperch, civitas Silesiae (1329) 608. (1331) 728. — Praepositus monst. Aulae Regiae in — fr. Theodricus (1332) 746, 759. Landshut, Lanczhut, Lanczhuete, civitas Bavariae (1331) 692. (1332) 737. Conradus iudex in — (1333) 

Strana 865
Index personarum et locorum, Landskron, Landiscrona, oppidum Boh. (1832) 746. Judicium in — (1332) 746. — Advocatus hereditarius Nicolaus de Stenicz (1332) 746. Landstein, Landštein, castrum Mor. (1316) 122. Landisteyn, Lansteyn, Witko, Wityko de — (1811) 4. (1312) 45, 46. (1319) 209. — — Lindestein, Landensten, Landensteyn, Landsteyn, Lannstein, Lantssteyn, Lantstain, Lantstein, Lantz- stein, Wilhelmus de — nobilis Boh. (1315) 111. (1316) 123, 125. (1317) 164. (1318) 181. (1319) 219. (1322) 324, 325. (1323) 356, 358. (1325) 404. (1327) 544, 545. (1329) 600. (1330) 633. (1331) 700. (1332) 740, 152. (1333) 795. — — Landestein, Elisabeth dame de — Blankenheim et de — (1328) 555. Cfr. Blankenheim — Filia eius Yrmesint. de Landulphis Petri Johannes (1332) 758. Langcille, v. Langzeil. Langendorf, villa monast. Scedlicensis, v. Dlouhá Ves. Langzeil, Langcille, villa Moraviae prope civitatem Hradisté sita (1315) 101. (1325) 410. Lannstein, Lanstein, Lansteyn, v. Landstein, Land- Stein. Lanšperk, Landisperch, Lantsperg, Lantsperch, v. Landsberg. Lanntssteyn, Lantstain, Lantstein, Lantzstein, v. Land- stein, Landštein. Lapanicz, v. Slapanice. Lapidea Domus, Johannes de — (1327) 543. Lapis, de Lapide Eberlinus, civis Prag., v. Eberlinus (1312 sq.). — de Lapide Conradus, civis Prag., v. Conradus. — de Lapide Heinricus oc., civis Prag., v. Heinricus (1311 sq.). Lapis, Stein (?), munitio dominorum de Plawen (1327) 504, 506. Laroche, civitas (1332) 736. Lateranum, v. Roma. Lauban, Lubanum, civit. in terra Gorlicensi (1329) 606. Lauchans, v. Blučina. Lauchanum, v. Loučany. Laun, v. Louny. — Laurentius, 5. (1328) 577. — S. Laur. altare in eccl. Prag. (1333) 782. — clericus (1322) 308. — Jacobi de Bruna clericus (1331) 682. — de Dyedicz, notarius Johannis Paduani, in spiri- tualibus Olomuc. episc. vicarii generalis (1333) 796. Lauschans, v. Bluéina. Lauschicz, v. Lovosice. Lautern, villa prope Wolfstein (1324) 394. — advocatus in — comes Georgius de Veldenz (1325) 438. Lawkaw (Slavkov ?), villa Boh. (1313) 65. Laz (Hlas?), villa Boh. prope Tyn Horssoviensem (1312) 35. Lazec, Lazecz, Philippus de — (1323) 343. Lazisté, Lazyscz, villa Boh. (1317) 147. Lazy, villa Boh. in districtu Boyanouyensi (1329) 595. Lebssingen (1313) 66. Laur. capella in monte Wyssegrad 865 Lebus, Lubicensis, Lubucensis episc. Stephanus (1323) 366. (1326) 474. Ledbice, Lethscicz, villa Boh. (1328) 580, 583. Ledeé, Letcz, Guntherus de — iuratus Chaszlaviensis (1333) 791. Ledvice, Ledewitz, villa Boh. (1333) 810, 811. Lehnice, Liegnitz, Legenicz, Legnicz, Liegaitz, Legnicensis, Lygnitz, civitas et castrum Silesiae (1311) 10. (1322) 308. (1331) 725. — Domini in — Boleslaus oc., dux Silesiae, v. Boleslav; Heinricus 9c., dux Silesiae, v. Heinricus; Wladislaus oc., v. Vladislav; Wenceslaus, v. Wenceslaus; Ludovicus, v. Ludovicus. Lehota, v. Lhota. Lechov, recte Lethow, v. Letov. Lechvice, Lechawiez, villa Mor. (1317) 158. Leipen, v. Lipé. Leipzig, Lipzkensis civitas (1325) 419. Leisnig, Lisnik, Lyzenic, Alber, Albertus de —, burg- gravius de — (1317) 164. (1319) 219. (1321) 282. Leitmeritz, v. Litoměřice. Leitomischel, v. Litomyšl. Lembelfeilerus Jeclinus, Lemperfiller, Lemperfillerus, civis Prag. v. Jacobus. Lemensis episcopus Geraldus (1819) 203. Lenezow, v. Lancov. Lenéice, Lanczicia, dux Wladislaus (1333) 801. Lenešice, Lenessicz, villa Boh. (1325) 423. Lenkaew, Witzk (Bušek?) von — (1325) 454. Leo, episc. Ratisbonensis episc. (mem. 1311) 7. — Lew de Thyssow, de Tysia, provincialis commen - dator ord. domus Teuton. per Boemiam et Mora- viam (1315) 114. (1318) 182, 183. (1321) 981, 2806, 287. (1322) 320. (1325) 439, 440. (1326) 455. — Puchinerii de Broda Teutonicali (1319) 203. — Ruffi, civis Maioris civit. Prag. (1819) 220. — de Slauniez (1329) 615. Leodium, Liége, Liittich, ecclesia (1825) 410. — Eccl. S. Petri in — (1326) 460. — Eccl. S. Johan- nis (1328) 589. — Conventus S. Laurentii prope L. (1326) 468. — Episcopus (1333) 807, 809. — Ер1вс. Adolphus de Mark (1332) 738, 742. Leonardinus (1332) 759. Leonardus de Brascow, pincerna episcopi Prag. (1331) 721. (1333) 782. — apothecarius Prag. (1332) 742. Leopoldus, Leupold, Lupoldus, dux Austriae et Sty- riae (1311) 9. (1312) 37—40, 42. (1323) 355. (1324) 372. (1326) 473. — Lupoldus, fr. gardianus fratrum Minorum Olomuc. (1312) 93. — Lupoldus de Wossau (1315) 105. — — dictus de Craist, de Kraisl (1315) 114. (1326) 478. — Frater eius Conradus. S — Leupoldus Sleycher, civis Prag. (1329) 597. — Levpoldus, plebanus eccl. in Henchenperg (1332) 733, Lepus dominus, v. Waldek, Zajic. Lesczyna, v. Leština. Leschine, v. Lišina. Lesko, v. Le&ek. Leskov, Leskow, villa Mor. (1330) 650. Lesna, v. Le&tno. Lesnice, Lesnicz, aqua Boh. in provincia Kamycensi (1825) 483. 

Strana 866
866 Lesonice, Lisnicz, Lissnicz, villa Mor. (1325) 441. (1826) 482. — Lessonycz, Welyslaus de — (1314) 83. Lessina, v. Lišina. Lesstna, v. Leštná. Lesek, Lesko dux, Ratiboriae (1327) 501. Lestina, Lesczyna, Sdenco de — (1327) 522. Lestnä, Lesstna postea Dobrusska dicta (1320) 234. Leštno, Lesna, oppidum Lusatiae (1329) 606. Letez (Ledeé?), Guntherus de —, v. Ledef. Lethscicz, v. Ledčice. Letoncius cocus (1328) 573. Letov, Lechow, Lethow, villa Boh. (1325) 430, 442. (1326) 482. Letovice, Letowicz, Stanimirus de — vel de Mezi- rsicz, nobilis Moraviae (1316) 117. Cfr. Meziříč. — Letowicz, Smylo de Prsibislaws sive de — (1322) 318. Lety, z Letuov, Buzek a Pavel (1312) 23. Leubel, Lewbel, Lewblinus notarius Pragae (1332) 737. (1383) 797. — Leublinus, aurifaber Prag. (1312) 23. Leubs, Levobsa, vinea in — (1332) 733. Leubus, Lubesi, civit. Silesiae (1329) 612. Leuchtenberg, Leukenberk, Leukkenberch, Lewten- berg, Livkemberg, Lutenberg, Lutenberch, Ulricus lantgrabius de —, Ulrich von — (1316) 127. (1320) 271. (1821) 282. (1328) 557, 577. (1330) 633. (88%) 735. 747. (1883) 773, 774. Leuchtenburg, Leuchtenburch, v. Lichtenburg. Leutoldus, de Jaslabicz (1322) 315. Lewbel, Lewblinus, v. Leubel. Lewenstein, v. Lowenstein, Levin, Lewin, Naczke von — (1333) 810, 811, Levobsa, v. Leubs. Lewtenberg, v. Leuchtenberg. Leynwater Thyrmannus, Tyrman, iuratus vel scabi- nus Montis Kutn. (Chuttn.), v. Tyrmannus. Leysintryt Hermannus, iuratus Melnic. v. Herman- nus. Lhota, Lehota prope Straconicz et Pyraczow, ubi de- cimae domus hospit. S. Johannis Straconic. (1316) 38. — Hlubosska (Hlubossk4?) Lubosnen (sis), villa Boh. praepos. Prag. (1320) 242. — Elhot, villa Boh. monast. Chotissov. (1320) 268. (1325) 426. — villa Chodonum prope Tust (1325) 404. — prope Domaschicz (1325) 447. — ad castrum Konopiscz pertinens (1327) 486. — Elhotta, villa Boh. monast. Cladrunensis postea Chottissovensis (1328) 578. — villa Mor. (1318) 192. ' — Elhot, Elhota, Elhotha, Pzredwoyus, Przyedywoius de — (1315) 105. (1320) 243, (1822) 315. — Marska de — (1317) 168. — Maritus eius Mathias ; filius eius Zeborius. — Elhota, Sudka de — (1329) 626. — — Martinus de — (1329) 626. — Thessowa, v. Tësikov. Lhotice, Lhotyczie, villa Boh. (1329) 595. Lhotka, villa Boh. prope Strakonicz (1329) 620. Libczk, rubeta prope civit. Gurym (1327) 490. Libéice(?), Lipezicz, Lipiez, villa Boh. (1321) 291, Emler, Regesta. Boemiae. Libéchov, Petrus Vitkonis de — canonicus Bolesl. (1830) 648. Libera Civitas, v. Freystadt. Liberonum, civit. Galliae (1312) 35. Libésice, Lubessiz, Albertus de — Zbinco, Albertus minor et Wilhelmus de — (1319) 206. Libésovice, Lubeschowicz, Lubeschowyez Luboscho- witz, villa Boh. capituli Wyssegrad. (1325) 430, 442. (1326) 482. Libétice, Lubeticz, villa domus fr. S. Johannis Stra- conic. (1318) 195. Libín, Lüben, Lueben, civitas Silesiae (1329) 605. Libka(?), Libuska (?), Lyebsca, uxor Stephani dicti Carpentarii, civis Brun. (1328) 588. Libkov, Lubkov, villa Boh. (1329) 595. Liblice, Lubelitz, Cvnatus et Vridz fratres de — (1321) 286. Liboe, Lubocz, villa Boh. monast. Brewnow. (1318) 177. Libořice, Luborzicz, Luburicz, villa Boh. (1333) 781, 7 93. Liebschitz, v. Hlubčice. Libosváry, Lubosswar, Andreas de — (1320) 268. Libure (1320) 240. Libus, Luobusch, munitio Boh. (1822) 307. Lída, Luda, v. Lidmila. Lidmila, Ludmila, S. Ludmillae capella in eccl. S. Michaelis in Thetin, v. Tetín. Lidmila, Ludmila, Lída, Lidka, Luda, filia Wytce balneatricis Prag. (1318) 196. — Ludmilla, coniunx Tassonis de Richmburg (1328) 565. — Ludca, custrix monast. S. Georgii in castro Prag. (1328) 559, 572. — Ludmilla, vidua Conradi de Wytra (1333) 811. Liebenau, Lubnaw (1329) 610. Liebschicz, v. Hlubéice. Liége, v. Leodium. Liegnitz, v. Lehnice. Liechtenberg, Hermannus de — (1332) 752. Liechtenstein, Lichtenstein, Liechtensteiner Herdweig von Nicelspurg, Hertwicus de — (1317) 152. (1332) 734. Lichtenau, Lichtenaw, Syboto de — (1320) 265. Lichtenburg, Leuchtenburch, Luchtenburch, castrum Boh. (1321) 276. (1323) 344. (1331) 714. — Burg- gravius in — Stephanus, terrae notarius (1321) 276, (1331) 714. — Nobiles de — (1321) 276. (1323) 344. — Crusina, Heynrico (sic) dictus Cr. (1312) 29. — Leuchtemburg, Ulricus de — burggrav. Prag. (1313) 57. — Haimannus de -- (mem. 1314) 90. — Uxor eius Me- thyllis. — Wenceslaus (mem. 1319) 90. — Uxor eius Agnes; filius eius Haimannus. — Zdenko recte Czenko (mem. 1314) 90. — Uxor eius Agnes. — Leuhtemburg, Leuchtemburg, Leuchtenburck, Luh- tenburch, Luchtenburg, Luchtenburch, Reimundus, Remundus, Remunt, Remut, Reymundus de — (1313) 57, 60. (1314) 90. (1316) 122. (1817) 164. (1318) 169, 173. (1319) 216, 228. (1321) 802. (1827) 494. (1329) 617. — Filius eius Henricus senior. — Laeuhtenberg, Leuchtenburch, Luhtenberg, Luchtem- 

Strana 867
Index personarum et locorum. burg, Luchtemburch, Luchtenburg, Luchtenburch, Luchtinburk, Henricus, Heinricus de — Heinricus de Monte Luado (fortasse legendum est Lucido, Lichtenburg) (1316) 136. (1318) 169, 181, 187. (1319) 198. (1320) 233. (1328) 344, 352. (1326) 462. (1327) 510—511, 544. (1329) 594. — Pater eius Ulricus. — Frater eius Smilo de Luchtenburch, Zmiel von Leuchtenburch (1323) 352. (1331) 679. Lichtenburg, Luchtenburch, I{amannus iunior de — dictus Crussina (mem. 1317) 165. — Uxor eius Bu- dissa; filii eorum: Jesko et Haymannus. — Leuchtenburch, Jesco dictus Kruschin de —, Jesco dictus Crimssin (recte Crussin) (1323) 344. (1327) 548. — Frater eius Haymannus. — Leuchtenburch, Haymannus, Haymannus, Hamy- nannus dictus Crimssin (recte Crussin), Hynko dic- tus Krussina (1323) 344. (1327) 548. (1329) 595. Lichtenwinkel, Lichtenwinchel, Hertridus de — (1316) 134. Limburg, Limpurch civitas, ducatus de — (1314) 89, 93. (1325) 449. (1333) 807. — Dux de — (1314) 85, 86. — Dux Johannes, v. Johannes (1320 sq.) Limone, villa Lombardiae (1331) 682. Limpurch, v. Limburg. Linava, Linavia, Lynavia, Fridericus de — nobilis Moraviae (1312) 37. (1315) 108. (mem. 1321) 283. — Linavia, Otto, Fridericus, Thure, Jescho fratres de — (1331) 690. Lindau, Lindaw, cives de — (1816) 142. Lindwurm, Lintworm, fidelis regis Johannis (1319) 220. Linngen(?), Linning, Linningin, Lyning Goffredus, Gofirid, Goffridus, Jofridus comes de — (1327) 510, 511. (1329) 600, 601. (1330) 633, 640. Lintschen, v. Hlince. Lipa, v. Lipé. Lipé, Lipa, oppidum Boh. (1316) 142. — Leipene, Lipa, Lippa, Lypa, Lyppa, Lyppe, Hen- rieus, Heinricus, Heynricus de — camerarius regni Boh. summus regni Boh. marschalus, capitaneus Mor. etiam senior dictus (1311) 5, 12, 20. (1312) 45, 46, 48. (1313) 57. (1315) 97, 110, 111. (1816) 122, 123, 134, 135. (1317) 149, 163, 164. (1318) 181, 189, 197. (1319) 212, 213, 215—217, 224, 228, 231. (1320) 233, 255. (1321) 287, 288, 289, 297, | 301, 304, (1322) 310, 317, 324, 325, 327, 328, 331. | (1823) 346, 350, 356, 358—360, 370. (1824) 376, 896. (1325) 399, 403—405, 414, 416, 427, 432, 441, 451, 453. (1326) 456, 458, 460, 471. (1327) 491, 524, 531. (1329) 620. Mem. (1329) 622. (1333). 792, 795. — Filii eius: Heinricus iunior de Lipa, v. infra; Johannes de Lipa, v. infra; Perchtoldus, v. infra; Czenco, Czenko. Schenke, v.infra. — Frater eius Czenko de Chrumnow. — Patruus eius: Hen- ricus de Lucbtenburch (1316) 136. — Nepos eius: Albertus de Kryr. Leipen, Lipa, Lippa, Lippe, Lypa, Lyppa, H., Hein- ricus, Heinrich de — iunior, filius Heinrici senioris de Lipa, Moraviae capitanei et Boh. marschalci, capitaneus regni Boh. (1316) 123, 125. (1317) 163. (1320) 253, 256, 270. (1321) 286, 287. (1323) 356. (1324) 376, 377, 382, 396. (1325) 426, 432. (1326) 456. (1327) 510, 511, 526, 545. (1829) 600, 622. (1330) 631, 632. (1332) 735, 752. (1333) 792, 795. 867 — Uxor eius Agnes de Blankenheim, consangui- nea Johannis, regis Bohemiae. Lipé, Leipene, Lipa, Czenko, Schenke, Schenning, filius Heinrici senioris de — dictus etiam de Chrumnow (1316) 122, 125. (1317) 149, 163. (1318) 189. — Fratres eius: Heinricus iunior, Bertoldus et Jo- hannes. — Lipa, Lypa, Lypen, Johannes de —, Hanse von der Lippe der iunge, filius Heinrici senioris, frater Heinrici iunioris, Czenkonis et Bertoldi, capitaneus Mor. (1324) 396. (1326) 456. (1327) 545. (1829) 622. (1330) 631. (1333) 811. — Lipa, Bernhardus de — (mem. 1327) 490. — Lipa, Hinco Berca de Duba dominus in — v. Dubá. Liphardus, fr. hospit. S. Johannis Prag. (1313) 58. — rector eccl. S. Michaelis in Znoyma (1330) 672. Lipicz, Lipczicz, v. Libčice. Lipka, Pribko de Lipky miles (1316) 136. — Radzlaus de — (1327) 522. Lipnice, Lipnicz, Lypnitz, castrum Boh. (1316) 122. (1319) 298. (1320) 255. (1323) 359. — Lipnicz, Stiborius de — nobilis Mor. (1316) 117. Lipník, Lipnik, Radzlaus de — (1318) 192. — Cfr. etiam Lipka. . Lippa, Lippe, v. Lipé. Lipoltice, Lupoltitz, Habel de — (1312) 47. (1322) 338 Liptice, Luppolcz, villa Boh. (1333) 810. Lipzkensis civitas, v. Leipzig. Lisnice, Lysnicz, villa Mor. (1321) 287. Lisnicz, v. Lesonice. Lisnik (Leisnig?), Meinherus de — (1319) 221. Lisovice, Lissowicze, Lyssowicz, villa Boh. monast. Ostrov. (1313) 59. (1331) 675. Lissnicz, v. Lesonice. Lišina, Leschine, Lessina, villa Boh. mon. Chotissow. (1324) 374. (1325) 426. Liteñ, Luten, villa Boh. (1324) 881, 382. — Luten, Hermannus de Drahlin et de Luten (1324) . 381. Lithomericz, v. Litoměřice. Litice, Luticz, castrum Boh. (1316) 122. (1318) 183. — Lutitz, Protiba de — (1317) 164. — Luthicz Lutitz, Lutiz, Ruso, Russe de — (1318) 183, 191. — Fratres eius: Raczko, Razco (1318) 183, 191, et Wilhelmus (1318) 191. — Lutitz, Albrecht von — (1320) 270. | Litohlavy, Lutohlab, Nicolaus de — (1324) 382. Litohrady, Luthohrad, Petrus et Luczco, frater eius de — (1323) 342. Litochleby, Luthochleb, Andreas de — monachus monast. Zderaz. (1326) 476. Litochovice, Lutochouitz (1319) 206, 207. Litomérice, Leitmeritz, Lithomericz, Litomyrzycz, Luthmaricz, Luthomaricz, Luthomaritz, Luthmericz, Luthomericz, Luthomeritz, Lutimaricz, Lutomericz, Lytomyrycz, civitas Boh. (1319) 217, 223 (1325) 421—423, 428—430. (1327) 550. (1329) 616. (1331) 676, 678, 710. (1332) 766. (1333) 792. — Iudicium civit. (1328) 591. — Judex hereditarius Mathyas dictus de Conyeth (1319) 223. (1331) 676. — Pro- consul Antonius (1319) 223. — Iurati nominantur (1331) 676. — Cives seniores (1319) 223. — Civis: Gotcelinus (1331) 676. — — provincia, districtus (1319) 206. (1328) 590. 

Strana 868
868 Litoměřice, Leitmeritz, teloneum (1319) 199. — mensura Luthomeric. (1328) 581. — praepositi: Henricus, v. Heinricus (1318 sg.); Al- bertus, filius Alberti de Duba (1318 sg.), v. Albertus. — ecclesia, canonici: Mladota Prosynconis, Aegidius, Nicolaus Friczonis, Meynhardus, mag. Johannes medicus, Stephanus (1319) 222; Voelchlinus (1329) 594. — Lutomeritz, hospitale s. Mariae in — commendator Ludovicus (1318) 52. — fratres ord. Praedicat. in — (1330) 654. — Lutmericz, Waltherus de — (1312) 48. — Conradus de — civis, iuratus Prag, v. Conradus (1316 sp. — Petrus de — civis Maioris civit. Prag. (1327) 528. (1332) 728. — Franciseus de — civis Pragensis (1332) 728. — Luthomeriez, Ulricus de — civis Prag. (1333) 788. — -— Nicolaus de — civis Prag. (1333) 797. Litomyśl, Leitomischel, Luthomysl, civitas Boh. (1314) 80. (1324) 380. — Luthomysl. monast. S. Mariae abbas Conradus (1314) 80. (1324) 380. (1326) 486. — Prior Johannes (1314) 80. (1326) 486. Subpriores: Simeon (1314) 80; Johannes (1326) 486. — Canonicus: Petrus Peregrini (1331) 680. — Incolae : Jindtich Binth (1324) 380. Rudolfus (1324) 380. — Iudex in — Mi- kulái (1324) 380. Litos, Lutoë, Lutossius de Tuchoraz (1323) 343. Litva, Lythovia, (1329) 602. Litvani, Lythowani (1329) 600. Livkemberg, v. Leuchtenberg. Lóbau, Lobavia v. Lubno. Lobeé, Lobecz, villa Boh. (1324) 376. — (?) Zlowecz, Przisnoborius de — (1324) 376. Loénov, Loénow, iudex in — Conradus (1329) 607. Lodenburg, Lodburch, Otto et Otto fratres de — dicti de Bergow, v. Bergov. Lodénice, Lodyegnycz Superior, villa Mor. monast. Gradic. (1314) 75. — villa Mor. (1322) 312. (1325) 444. — Lodyegnicz, villa Boh. (1320) 264. Loderus, v. Luderus. Lodomeria, rex Lodom. Karolus, v. Karolus. Lodowicus, v. Ludovicus. Loffridus comes de Bynning (1327) 497. Lohma, Loman, Lomene, Niederlohma, villa in di- strictu vel territorio Egrensi (1316) 120. (1320) 235. (1821) 277. Lohov, Lohaw, Lohawe, Lohow, vila Boh. monast. Plassensis (1315) 112, 113. Lochovice, Lochowitz, villa Boh. (1324) 381. Loket, Ellbogen, Cubitus, Ellenbogen, castrum, ci- vitas (1318) 177, (1328) 589. (1329) 622. (1332) 751. — Burggravius, burggravii in — (1319) 231. (1328) 589. Burggravii: Andreas de Junged (1318) 170; Nykolaus Winkler (1319) 231; Seytzo (1330) 645. — Notarius Balwinus (1318) 170. — Cives: Hen- ricus Wincleri (mem. 1318) 170; filius eius Hen- ricus dictus Zceidler (1318) 170. — Eccl. parro- chialis in — (1325) 438. — — Crnata de — pater Ulrici, canon. Wyssegrad. (1322) 329. — de Cubito Johannes clericus (1330) 673. Emler, Regesta Boemiae. Lom, villa Boh. (1318) 194. — Eccl. Lomensis prope Straconicz (1318) 194. Loman, v. Lohma. Lombardia, Lamparten (1330) 638, 665. (1331) 683, 698, 714. (1332) 751, 765. (1333) 773. Lomene, v. Lohma. Lomnice, Lomnicz, Lompnicz, Tasso de — Mem. (1312) 36. (1317) 143. (1318) 171. (1333) 788. — Relicta eius Katherina (1312) 36. (1317) 143. Filius eius: Tazzo iunior de Lomnicz, habens filium Jen- czonem de Lomnicz et Wznatam (1317) 143. — Lomnicz, Lomnitz, Lompnicz, Lompnitz, Bznaeto, Wznata, Wznatha, Wzneta de — camerarius Boh. et Poloniae reginae, camerarius Brunensis et Znoy- mensis (1311) 8. (1317) 14%. (1318) 197. (1323) 358. (1324) 396. (1326) 460. (1327) 531. (1329) 622. (1838) 788. (cc. 1333) 812. Mater eius Katherina. omnitz, Tazzo iunior de — (mem. (1317) 143. (cc. 1333) 812. — Relicta eius Margaretha. — Filii eius: Jenczo et Wznata. Longa villa, v. Derfle, Dlouhá ves. Longpreit, castrum (1324) 384. Los, Louis de — comte de Chiny (1313) 70. (1323) 332, (1332) 738, 742. (1333) 807. Losina, Lossina, villa Boh. (1327) 516. Lotharingia, Lorraine, ducatus (1314) 88. (1323) 839. — Dux de — (1314) 93. Duces: Johannes (1314) 85, 86; Fridericus, Ferri (1324) 393, 395. Louéany, Lauchanum, villa Mor. (1319) 210. Louéka, Luczca, Luczka, Vitko, Withigo de — (1318) 189. (1322) 318. Louéky, Luczek (Luczen), Tworzijmir de — (1311) 20. Louka, Luca, villa Boh. (1323) 351. Louka, Klosterbruck, Luca, Druck, Brukk, Prukk, Prukke, Lucense monast., monast. ord. Praemon- strat. iuxta civit. Znoymensem (1316) 128. (1318) 173. (1320) 238. (1322) 312. (1324) 386. (1325) 400, 444. (1327) 527, 528. (1328) 561. (1333) 787. — Abbas (1320) 262. (1327) 537. Abbates: Johannes (1313) 68. (1314) 85. (1316) 128. (1320) 238, 243, 265. (1322) 312; alter abbas Johannes dictus Lupus prius monachus monasterii Siloensis (1326) 484. (1327) 527; Theodoricus (1330) 657. — Priores: Heinricus (1314) 85. (1320) 243; Johannes (1322) 312. — Subpriores: Gerhart (1320) 243; Johannes (1322) 312; Fratres: Nicolaus (1322) 312; Peregri- nus, plebanus in Prahowicz (1333) 796. Louny, Laun, Luna, Lunensis civitas Boh. (1317) 162. (1321) 285. (1325) 422—424. (1331) 717, 718. — Judicium civitatis (1321) 285. — Judices: Bero (1331) 717; Petrus dictus Trut (1333) 771. — Ju- rati civit. nominantur (1333) 771. — Civis Ursus (1333) 772. — Privilegia civit. perdita (1325) 422. — Ecclesia, ius patronatus (1332) 737. — Luna, monast. S. Mariae Magdalenae ord. S. Au- gustini de poenitentia prope Lunam (1331) 717, 718. — Luna, Petrus de — iuratus civit. Pontensis (1311) 5, 6. (1315) 105. (1827) 515. (1329) 604. Lovanium (1320) 238. Lovčí, Lowczie, silva dicta — sive forestaria Kamy- censis (1325) 433. (1326) 460. Löwenstein, Lewenstein, Wolframus de — (1314) 86. (1321) 284. 

Strana 869
Index personarum et locorum. Lówenstein, Lewenstein, Lymbelzuen, Emerich Lu- nelzun de — (1314) 86. (1320) 267. Lovosice, Lauschicz, oppidum Boh. (1325) 429, 430. Loysius, Loygius (Aloisius) de Gonzaga, capitaneus Mantuae (1331) 713. (1333) 773. Luban, civit. Lusatiae (1325) 432. Lubawe, Lubow, castrum prope Plawen (1327) 504, 506. Lůbeck, civitas Germ., cives de — (1311) 6. — Lubek, Hermannus de — (1321) 305. — Lubicensis episc. Henricus (1326) 474. 508. Lubelitz, v. Liblice. Lüben, v. Libín. Lubers, Johannes de — (1324) 397. Lubeschicz, v. Hlubéice. Lubeschowicz, Lubeschowycz, v. Libé&ovice. Lubesi, v. Leubus. Lubessiz, v. Liběšice. Lubeticz, v. Libétice. Lubicensis, v. Lübeck. Lubkov, v. Libkov. Lubnaw, v. Liebenau. Lubno, Lobavia, civitas Lusatiae (1322) 319. (1329) 605, 606. — Luboviensis districtus (1329) 605. Lubocz, v. Liboc. Luborzicz, v. Libofice. Luboschowitz, v. Libé&ovice. Lubosnén (fortasse legendum est Lhota Lubosnensis, Lhota Hlubosská?) (1320) 242. Lubosswar, v. Libosvár. Lubow, castrum dominorum de Plawen, v. Lubawe. Lubschicz, v. Hlubéice. Lubucensis episc. Stephanus, v. Lebus. Luburic, v. Libofice. Luca, v. Louka. Lucas, Forensis episc. (1326) 485. Lucca, Luca, civit. Italiae (1331) 684, 714. (1333) 785, 787, 788, 794. — Vicarius civit. Fagiolus, Fugiolus de Casulis (1333) 786. — episc. (1831) 676. — capitulum (1333) 785. Luccemburg, Luccemburch, v. Luxemburg. Lucek, v. Luték. Lucek, Luczco de Luthrad (1323) 342. Lucemburg, Lucemburch, Lucilburg, v. Luxemburg. Lucense monasterium, v. Louka. Lucza (Lucza, Luczka), v. Loulka. Luczan, v. Luéany. Luczilburg, Luczilburch, v. Luxemburg. Luczka, v. Loučka. Lučany, Luczan, villa Mor. (1318) 192. Lučibořice, Lutoborzyczye, villa Boh. (1329) 595. Lučice, Lusicz, Zlaywor de — (1325) 451. Luda, Ludca, v. Lidmila. Luder, Luderus, Ludherus de Rabenstein (1321) 294. — — possessor praedii in Otwogecz (1328) 559. — — Ludherus, Luther, herzog von Praunswig, hoch- meister des Deutschen ordens (1332) 753, 755. — Loderus, pater Genofitae, relictae Mathiae de Ober- zis (1333) 790. — Ludherus de Ssreybirssdorf, v. Schreibersdorf. Ludmila, v. Lidmila. (1327) 869 Ludovieus, Ludevicus, Ludewieus, Ludowich, Lud- wig oc., dux Bavariae, comes palatinus Reni, Roman. rex, Romanorum imperator (1312) 38. (1314) 88, 90, 91—95. (1315) 111, 112. (1316) 121, 192, 127, 133. (1317) 155. (1318) 173. (1319) 200, 204, 205. (1320) 235, 236, 258. (1321) 279, 280, 282, 297. (1322) 807, 320— 325. (1323) 334, 335, 356, 359, 362—364. (1324) 371, 385. (1325) 404, 432. (1326) 470, 473. (1327) 518. (1328) 560, 561. (1329) 606. (1330) 632, 634, 637, 640—645, 654, 655, 662—664, 666, 667, 670, 671. (1331) 683—685, 695—698, 726. (1332) 734, 749—754. (1333) 776, 808, 809. — Filia eius Mech- tildis (1323) 334. commendator hospitalis S. Mariae fratrum Crucife- rorum cum Stella in Luthomericz (1313) 52. Ludwicus de Nidertheim, Nindertheim (1321) 306. (1324) 375. Ludwicus, abbas monast. in Ozzek (1323) 332. (1325) 440. (1826) 472, 473, 484. (1327) 548. (1328) 563. episcopus Metensis (1326) 462. de Lucemburg, provis. apostol. canon. Wyssegrad. (1327) 507. cultellator, 564. dux Silesiae et dominus Legnicensis (1331) 725. (Louis) comes de Looz et de Chiny, v. Los. Ludwicus, sellarius de Benessow (1332) 742. marchio Brandenburg. (1332) 750. — Ludiwicus, Ludwig de Hohenloch, v. Hohenlohe. Ludwig, v. Ludovicus. Lueben, v. Libín. Lugdunum, civitas Galliae (1318) 177. Luh, Luha, praepositura monast. Trebic. in Mor. prope Brunam (1318) 178. — Praepositus: Bene- dictus (1318) 178. — Prior Rodek (1318) 178. Lueh (1324) 394. Luchéin, villa Mor. (1325) 398. Luchinus, fr. Azonis (Azzonis) Mediolanensis (1330) 664. — Alter fr. eius Johannes. Luchsenich, Lussnik, Chunrat von — (1332) 742, civis Maioris civitatis Prag. (1328) 752. Luhtenburg, Luhtenburch, Luchtenburg, Luchtenburch , Luchtinburg, v. Lichtenburg. Lukardis, femina quaedam (1311) 8. Lukow, eccl. in — (1325) 446. Luna, v. Louny. Lunelzun Emerich miles de Lewenstein (1320) 267. Luobusch munitio, v. Libu&. de Lupis Hugolotus, marchio Soraneae (1333) 783. Lupoldus, v. Leopoldus. | Lupolticz, v. Lipoltice. | Luppolez (Liptice?) (1333) 810. Lupus, sacrista eccl. Prag. (1319) 224. (1325) 439, 440. (1328) 584—587. (1330) 672. (1831) 724. Lupus Johannes, v. Johannes. Lusatia, Luzicensis terra (1319) 218, 219. (1325) 432. (1329) 606. — Luschiez, villa monast. Welegrad. (1324) 383. Lusicz, v. Luéice. Luso de Monte Pulchro (1315) 104. Lussnik, Conradus von —, v. Luchsenich. Lustenges, Lutanges, maison de — (1316) 137. — Dominium de — (1326) 462. Lutek (Lucius?) Luczko, Lutko, canon. Olomuc. (1311) 6. (1327) 542. 110 

Strana 870
870 Lutek zudarius zudae Olomuc. (1330) 654. Lutemberg, Lutenberg, Lutenberch, v. Leuchtenberg. Luten, v. Lite. Luthicz, v. Litice. Luthmaricz, v. Litoměřice. Luthohrad, v. Litohrady. Luthochleb, v. Litochleby. Luthochouicz, v. Litochovice. Luthmericz, Luthomaricz, Luthomaritz, Luthomericz, Luthomeritz, v. Litoméfice. Luthomysl, v. Litomy&l. Luthowiez, villa Boh. (1312) 47. Lutimaricz, Lutimaricensis, v. Litoméfice. Lutitz, Albrecht von — (1320) 270. Lutmericz, v. Litoměřice. Lutoborzyczie, v. Lučibořice. Lntohlab, v. Litohlavy. Lutold, Lutoldus Turiserus, civis Iglav. (1311) 3. —— Jrocurator hospitalis S. Francisci Stelliferorum in pede pontis Prag. (1313) 66. — prior monast. Ozzecensis (1315) 100. — Lutoldus Crux, monachus Portae Apostol, prae- positus monast. Portae Apostol (1323) 336. (1325) 404. — Lutholdus, possessor villae Wolaschitz (1333) 771, 777. Lutomericz, v. Litoměřice. Lutomyssl, v. Litomyśl. Lutossius, v. Litoś. Lutsch, Witigo de — (1317) 143. Lüttich, v. Leodium. Lützelburg, v. Luxemburg. Luxemburg, Luccemburch, Lucembourch, Lucemburg, Lucilburk, Luczelburg, Lutzelburg, Luxembourg oc. oc., civitas Germ. (1314) 82, 83—88. (1316) 137, 138. (1317) 152, 156, 157, 159, 160. (1320) 253, 255, 262, 266. (1321) 278, 278, 294, 298. (1322) 312, 313, 317. (1323) 347—349. (1324) 382. (1325) 436, 437. (1326) 460, 475. (1327) 543, 549, 550. (1328) 564. (1829) 621, 624. (1330) 634, 635, 672. (1332) 737. (1333) 767. — comitatus, terra (1312) 46. (1313) 52, 70. (1314) 78, 82, 85—88. (1315) 108. (1316) 121, 125, 137. (1317) 155—157. (1318) 185. (1319) 209, 218, 219. (1320) 240, 244, 262, 264. (1321) 280, 281, 293—295, 298, 301. (1322) 313, 331. (1323) 332, 350, 360. (1824) 374, 388, 397. (1325) 435, 449, 452. (1326) 459, 462. (1327) 534, (1328) 564, 577, 585, (1329) 621. (1330) 655, 657. 672. (1832) 736, 748, 750. (1333) 809. — Luc. comes Johannes, rex Boh. et Pol., v. Johannes. — Lucemburg. familia (1330) 664. — Ludowicus de — provis. apostol. canon. Wyssegrad. (1327) 507. — Nicolaus, clericus, canon. Prag., notarius Johannis, regis Boh. (1327) 543. — Nicolaus Efficax de — canon. eccl. Prag. (1330) 684. Luzerne (1320) 240. Lužice, v. Lusatia. Lyebsca, v. Libka. Lyestein, villa in comitatu Lucemburg. (1325) 449. Lygnitz, v. Lehnice. Lypa, Lypen, v. Lipé. Lynavia, v. Linava. Lypnicz, v. Lipnice. Lysnicz, v. Lisnice. Lyssowicz, v. Lisovice. Emler, Regesta Boemiae. Lythovia, v. Litva. Lythowani, v. Litvani. Lytomyrzyez, v. Litoměřice. Lyttghe, Nicolaus de — (mem. 1332) 750. — Vidua eius Jutta. Lyzenic, v. Leisnig. M. Macek, Maczek, Maczka dictus Monachus, castellanus Greczensis (1312) 37. (1320) 233. (1331) 675. Cfr. etiam Mathias. Mackov, v. Maékov. Macourov, Maceraw, villa Boh. (1329) 620. Macov (?), Maczov, villa Boh. (1328) 589. Maczek, Maczka, v. Macek. Maczow, v. Macov. Maekov, Mackow, Philippus de — (1315) 105. Maffeus, Mapheus de Sommo vel Summo, vicarius civit. Parmensis (1333) 786. Magdeburg, Maidburg, civit. Germaniae (1825) 416—418. — Magdeburgensis archiepiscopus (1312) 33. (1313) 70. — Meydeburg, burggravius Burchardus (1312) 41. Magdburgensia iura, v. ius Magdeburgense. Magelonensis sacrista Bernardus de Piano (1333) 771 Magnus, rex Sweciae (mem. 1330) 652. Maguntia, Mainz, Meintz, Moguntia, civitas Germa- niae (1313) 63. (1814) 75, 87. (1317) 155. (1319) 217. (1321) 293. — Maguntina ecclesia, dioecesis (1313) 56. (1329) 596. (1332) 749. — Maguntinus archiepisc. (1312) 48. (1311—1813) 71—13. (1313) 59. (1316) 142. (1318) 175. (1327) 508, 538. — Archiepiscopi: Petrus (1311 sq.), v. Petrus; Mathias (1326) 459, 469. (mem. 1329) 601. — Maguntinus electus (1328) 588. — Meintze, administrator archiepiscopatus (1332) 752. — capitulum (1327) 538. Machern, Macheren, villa in comitatu Lucemburg. (1318) 170. (1820) 235. Machovice, Machowicz, Jacobus de — testis (1312) 27. — Machwicz, Heinricus de — (1327) 505, 506. Maien, civit. (1313) 70. Mailberg, Mevrperg, Mawerperg (1311) 14. — Perch- tolt von Hennberch, maister zu — (1326) 458. — castrum Germ. (1314) 79. Mainz, v. Maguntia. Mairitz, v. Mohufice. Maispicz, v. Mašovice. Maissereil, v. Sconowen. Maizebourg, v. Crepey. Majetín, Mogetin, villa Mor. (1318) 192. Maiorca, Maioricarum regnum (1312) 34. Makarov, v. Mukarov. Malabitz, v. Malovice. Malausana, civitas Galliae (1312) 37. Malčany, Maličany, Maliszene, Maluczyene, villa Bo- hemiae ad forestariam Kamycensem pertinens (1325) 433. (1326) 460. Malše, Mals, fluvius Boh. (1333) 767. 

Strana 871
Index personarum et locorum, . Maleliz, v. Malesice. Malenovice, Malehnawicz, Nicolaus de — (1321) 271. Malešice, Malelicz, Maleschitz, Theobaldus, Theo- waldus de — (1315) 113. (1318) 191. (1321) 294, 295. Malín, Malin alias Cutina, Malyn villa Boh., plebanus in — (1324) 377—379. Plebanus Johannes (memor. 1324) 378. Plebanus mag. Ulricus, scholasticus Prag. (1324) 377—379. — Parochia datur Johanni, prae- posito Wyssegrad. filio Wenceslai, regis Boh. (1333) 775. Maliszene villa Boh., v. Maličany, Malčany. Malmitz, Malnitz, villa Silesiae (1329) 610. Maloměřice, (1325) 403. Malmaritz, villa Mor. (1329) 622. Malovary, Jindřich pán z — (1338) 774. — Uxor eius ophia. Malovice, Malabicz, Malowicz, Malowycz, Bohuszlaus, Bonizlab (fortasse legendum Bouzlab), Bohuzlaus de -- (1315) 104. (1322) 315. (1325) 454. (1331) 699. (1332) 739. Maluspina, Spineta marchio de — (1332) 759. Maluczyene, villa Boh. v. Maličany, Malčany. Mančice, Manczicz, Diuissius de — (1316) 135. — Frater eius patruelis Hermannus de Manczicz (1316) 135. Manderscheidt. Manderscheit, Guillaume de — (1320) 254. Manerva, castrum Lombardiae (1331) 682. Maněta, homo monasterii in Insula (1328) 565. Manětín, Meneting, oppidum Boh., ubi domus hospit. fratrum S. Johannis Jerosolimitani (1325) 406. Manfredus, Lando de Placentia (1331) 676. Mankov, Weslaus de — (1318) 188. — Martinus de — (1318) 188. Mantua, civit. Italiae (1330) 637. — Capitaneus: Aloisius, Loygius, Lodoysius, Loysius de Gonzaga (1331) 713. (1333) 773. Mapheus, v. Maffeus. de Marabotis Rolandinus (1333) 783. Marax, Maray, Maroy, Johannes de — et de Mirabel miles, v. Mersch. Marbeins, v. Moravany. Marea, Conradus nobilis de — (1328) 563. Marek, Marka, Engelbrechtus de — (1325) 400. (1330) 641. Marek, Marko, incola de Sessowicz (1325) 401, 402. Maresch, v. Mersch. Mareš, Marscho de Brysen, v. Březno. Margaretha, Margareta, S. Margaritae caput (1327) 538. — filia Johannis, regis Boh. (1314) 88. (1321) 280. — incola Prag. (1316) 133. — relicta Tazzonis de Lomnitz iunioris (1317) 143. — de Brana (1322) 313. — uxor Marquardi dicti Naydaiber, incolae terrae Egrensis (1322) 329. — uxor Frenczlini de Neumburga, filia Pauli de Po- duin (mem. 1326) 473. — filia Heinrici, ducis Carinthiae (1827) 545, 546. (1330) 661, 662. (1333) 795. — Margaretha, filia Hanconis Tyrwardi, civis Olomuc. (1329) 595. 871 Margaretha, uxor Alberti Stukonis (1329) 596. — monialis ad S. Mariam Magdalenam ante muros Novae civit. Prag., filia Henrici Tylmani (1329) 598. — relicta Yngrami de Vngersperch (1330) 631. — abbatissa monasterii sororum ordinis S. Clarae in civitate Znoymensi (1330) 655, 672. (1333) 784. — de Vsk, civis Prag. (1332) 760. — filia Erberhardi Heimingi de Chaszlavia (1333) 791. — mater Jesconis de Crzysano et Katherinae, monialis S. Clarae in Znoyma (1333) 812. March, v. Morava. Marchaticz, v. Markvartice. — v. Menhartice. Marche, oppidum in comitatu Lucemburg. (1328) 560 Marcheville, v.Marchieville. Marchia, Marche, Marchia Vindica (1311) 4. (1324) 390. Marchieville, Marcheville, castrum et oppidum ad comitatum Lucemburg. pertinens (1324) 397. — Simon, Simons de — dominus de Perroie (1323) 339. (1824) 397. Maria, S. Mariae eccl. in Thin Prag. vel ante Laetam curiam Pragae, v. Praga. — — ecel. in Lacu Pragae, v. Praga. — — chorus in eccl. Prag. (1328) 586. (1331) 724. — — monast. in Luthomysl, v. Litomyšl. — soror Johannis, regis Boh., regina Franciae (1316) 127. (1321) 280. (1322) 321. (1328) 341, 370. — Mařka, Marska de Lhota, v. Lhota. Mariafels, v. Slavice. Marienburg, Marienburch, civitas Prussiae (1326) 456. Mariensaal, Aula S. Mariae Brunae, v. Brno. Marienthal, Vallis S. Mariae monast. in Syfridesdorff (1311) 5. (1314) 85. (1815) 97. (1316) 127. (1323) 350. (1326) 459, 469. (1331) 710. — Abbatissa: Sophia (1315) 97. Marich, v. Morava. Mafrík, Marziko de Riczano, civis Maioris civit. Prag. (1333) 769. — Marsik dictus Hudera, incola de Sessowicz (1325) 401, 402. Mark, Marck, Adolphus de — episc. Leodiensis (1332) 738, 742. Marka, v. Marck. Mařka, Marska, v. Maria. Markvard, Marquardus, sacrista eccl. Prag. (1315) 100. — Marquardus dictus Niger, conductor villae Lyp- niczka monast. Wilemov. (1318) 187. — Marquardus de Rzebrzyk (1321) 304. — Marquart der Naydaiber (1322) 329. — Uxor eius Margaretha; filius eius Heinricus. — Marquardus de Uliez (1329) 615. — Marquardus de Schirchowicz (1333) 791, 792. — Marquardus de Sweretitz, v. Zvífetice. — Marquardus de Witob, v. Bítov. Markvartice, Marchaticz, villa Bohemiae (1314) 92. — Marcwarticz, Ulricus de — (1314) 92. Marlaye, Marloye, bona in — (1317) 160, 161. Maroy, Johannes dominus de Mirabel et de —, v. Mersch. Marsik, v. Maïik. Marsilius, Marsylius, prior monast. Siloensis (1311) 3. 110* 

Strana 872
872 Marska, v. Maria. Marsovice, Marschowicz, Fritscho de — (1312) 44. z Martinkova Voldřich (1320) 243. Martinus, S. Martini eccl. Pragae, v. Praga. — S. Martini cripta in eccl. Prag. (1318) 167. — Merclinus Pribraner, iuratus Prag. (1311) 16, 20. — filius Syfridi in Laeta curia, civis Prag. (1311—13) 72. — civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1314) 94. (1315) 109. (1316) 120. de Egra (1316) 142. (1317) 147. (1318) 184. (1322) 308, 316. (1323) 344. (1327) 517, 528. (1328) 564, 566, 568. (1329) 595, 597—8599, 602, 623, 626. (1330) 631, 646, 647, 670 671. (1331) 686, 688. (1382) 758, 764. (1333) 777, 779, 783. — Filius eius: Mertlinus. — mag. collector decimarum Terrae sanctae deputata- rum (1313) 66. — papa V, mem. (1313) 66. (1316) 141. (1317) 152, 153, 154. — Nesel, iuratus Montis Kutnensis (1314) 81. (1327) 548. — Mertlinus Rekwicer, balneator in Monte Chuttnensi (1317) 157. — Puchelbergarius, testis (1318) 170. — Filius eius Nycolaus. — de Zgylma (1318) 188. — de Mankow (1318) 188. — filius Perschinonis, civis Prag. (1318) 197. — episcopus Albebulgarensis, Albensis (1320) 237. (1323) 335, 336. — "Telecz, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1320) 237. — incola Prag. (1321) 305. — Merklinus, carnifex Prag. (1321) 305. (1332) 734. — Martinus de Wessez (1324) 382. — Merklinus de Sacz, balneator Prag. (1324) 397. — commendator in Dorobowicz (i. e. Drobowicz) (1325) | 399. — notarius, civis Novae civit. sub castro Prag. (1325) 449. Merklinus, possessor domus Maioris civit. Prag. in Wessel, in foro carbonum (mem. 1326) 469. vicarius Olomuc. eccl. (1328) 580. oc., v. Sezema. fratrum Minorum per Boh. et Poloniam minister (1330) 655. Orphanus Prag. (1332) 728. Mertlinus Gynochsel, civis Prag. (1332) 734. dictus Suntagsknecht, incola Prag. (1332) 742. — Bohemus, iuratus de Budyways (1332) 757. — Mertlinus Mathiae, civis Prag. (1332) 760, (1333) 789. — Merkyl, Leutweins aydam, civis Maioris civit. Prag. (1332) 768. — de Hrziebecz (1333) 782. — Mickes, iuratus Chaszlaviae (1333) 791. — de Selnitz, v. Zelenice. Marweins, Marwens, v. Moravany. Marville, civitas Franciae (1312) 26. (1314) 87. (1818) 185. (1328) 342. (1327) 530. (1332) 727, 753. Mary, Mairis (1818) 185. Masanec, v. Mazanec. Maschata, v. Maëata. Maschwicz, v. Mašovice. Massenay, (1323) 347. Magssouicz, v. Mašovice. de Sedlecz, pater Sezemae, canon. Olomuc. Prag. | Emler, Regesta Boemiae. Mastinus della Scala, v. Scala. Masata, Maschata, civis Maioris civit. Prag. (1332) 742. Mašovice, Massouicz, villa Boh. prope Tyn Horssow. (1312) 35. — Mespicz, Mispicz, Myspicz, villa Moraviae (1319) 215. (1321) 287. (1324) 871. — Maschwiez, Gerhardus de — (1326) 471. Mathaeus, Matheus, S, Mathaei altare in eccl. Olo- muc. (1327) 526. — de Trenczin (1312) 45. — episc. Clusinus (1319) 203. — Mathias, Mathaeus de Brana (1322) 309, 313. — Matthaeus Trochau, iuratus Uscensis (1329) 623. (1330) 652. m Praepositus Pontensis (1331) 685. — Mathias (?), praepositus Saccensis (1331) 718. (mem. 1333) 782. — Mathias Harrer, civis Prag. (1332) 734. — de Fullenstein, v. Fullenstein. Mathias de Egra, iuratus civis Prag. (1311) 16, 20. (1314) 76, 94. (1315) 109. (1316) 120. — iudex civit. Pontensis (1315) 105. — Mathyas, dictus de Conyeth, iudex hereditarius in Luthomericz (1319) 223. (1831) 676. de Hoczplocz, Hoczmplotz (1321) 281. abbas monast. S. Procopii (1321) 273. archiepisc. Duracensis (1321) 301. civis Belinensis (1322) 313. presbyter Olomuc. dioec. conductor eccl. in Hole- schow (1322) 314. Mathaei, civis Maioris civit. Prag. (1322, 1323) 331, 310. Consel, commendator monast. Zderaziensis (1323) 365. (1326) 476. civis Brunensis (1325) 407, 410. archiepisc. Maguntinus (1326) 459. 601. (Matthaeus?)de Panewicz, Panowicz (1327) 501. (1331) 690. de Pericz (Perucz?), iuratus civit. Lunensis (1333) 771. de Hrzeben, v. Hřeben. — de Oberzis, v. Obřiství. Mathildis, v. Methildis. Mauritius, civis Brunensis (1321) 297. (1323) 347. (1325) 410, 441. (mem. 1329) | — $. Mauritii cimiterium in Olomucz (1331) 689. | — 8. Maur. in Cremsir, v. Kromóżii. | Maurus fr. episcopus (1319) 203. Mawerperg, v. Mailberg. Maynhardus, v. Meinhardus. Mazance (?) Mazanczie. villa Boh. (1329) 595. Mazanec, Masanecz, silva in districtu Boyanowiensi (1329) 595. Mazovia, dux Wenceslaus (1329) 602. Meath, Midensis, Mildensis episc. Guilielmus (1327) 508. Meclov, Meczlow, villa Boh. (1318) 190. Mediolanum, Milanum civit. Italiae (1311) 1. — (1331) 697. (1333) 771. — Mediolanenses (1331) 683. — Regulus Mediolanensis, dominus Mediol. Aczo, Azo, Azzo de Vicecomitibus, v. Azzo. Medlov, Medlaw, Woyciech de — (1317) 143. 

Strana 873
Index personarum et locorum. Medlov, Medlow, Ingrammus et Philippus de — (1325) 400. Medvědice, Medweditzye, Prothywecz de — (1322) 328. — Medweditzye, Medwedycze, Chotiebor de — (1327) 522. Medvěz, Medvězí, Medwes, Medwyes, Medwyez, villa Boh. eccl. Wyssegrad. (1313) 61. (1326) 466, 481. Mehern, v. Moravia. Mécholupy, Mecholup, villa Boh. (1332) 730. Mechilda, Mechthildis, Mechtildis, v. Methildis. Meidenburk (Maidburg?) Agnes de — relicta Hin- conis de Duba (1330) 634. Meihin (1313) 69. Meingotus, praepositus Pataviensis (1317) 150—122, 154. (1318) 182. Meinhardus, Meinlinus, Menhardus, Meynhardus, Meylinus de Rochezan, Rockezan, de Rokiczano, Rokyczan, Rockczaner, Rockzaner, Rokzaner, Rokzanus, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1311) 20. (1312) 31. (1313) 61. (1314) 76, 80, 84 (1316) 137, 141, 142. (1317) 147, 165. (1318) 169 (1319) 207, 232. (1320) 241, 254. (1321) 271, 305. (1322) 308, 311, 316. (1322, 1323) 331. (1323) 344. — Meinlinus, Meynhardus, filius Meinhardi de Rok- czan oc., civis Prag. frater Nicolai Rokiczaner (1323) 366, 370. (1330) 670. — Meinhart, Meynhardus, filius Wolframi, civis, iu- ratus Prag. (1312) 48. (1311—13) 71. (1315) 109. (1316) 120. (1317) 147. (1324) 397. (1326) 468. (1327) 517, 528. (1328) 564, 566, 568. (1329) 595, 597—599, 602, 623. (1330) 631, 646, 647. (1331) 686, 688. (1332) 728, 739, 768. — Fratres eius: Bo- huslaus, Frenczlinus, Nicolaus, Johannes et Ale- xius (1317) 147. — Maynhardus, Meynhart, Mynhardus, commendator sive rector vel plebanus eccl. in Egra (1313) 50. (1316) 120. (1321) 277. — Meynhardus, canonicus Lithomeric. (1319) 222. — Meinhart der Chamrer (1321) 296. — Meynhardns, Minhardus, Mynardus, canonicus po- stea custos eccl Wyssegrad., plebanus in Verona, filius Conradi, physici de Cadano (1323) 338. (1326) 463, 465, 467, 480, 484. (1327) 531. (1328) 551, 565, 568, 576, 579 (1329) 625, 627. (cc. 1330) 629. (1332) 743, 747. (1833) 801. — Soror eius Clara. — Meinardus Nicolay, canon. Prag. (1324) 374. — Meinhard, dux Carinthiae (mem. 1330) 632. — Meinlinus Alberti, civis Prag. (1332) 728. (1333) 169. Meinherus de Lisnik (1319) 221. Meinlinus, v. Meinhardus. Meirsan, v. Nýřany. Meissen, v. Misna. Melcheri Henricus, advocatus (1333) 801. Melicense monasterium in Austria, v. Mólk. Mélník, Melnicum, Melnik, Melnicensis, Melniczensis civitas, Mielnicum, Mielnik (1320) 255, 256, 267. (1321) 285. (1324) 386. (1327) 541, 542. (1328) 558. (1331) 684, 711. — Judex Wenczeslaus (1331) 684. — Jurati civitatis nominantur (1331) 684. — Cives: Henricus dictus Hebriner (1324) 387; Nicolaus sartor (1324) 386. — Melnicensis mensura (1315) 109. (1331) 674. 873 Mélník, Melnicense capitulum (1317) 145. — Melnicensis praepositura (1331) 710. — Praepositi: Nicolaus de Spyra (1312) 23, 94. (1317) 146; Ul- ricus (1313) 65; Henricus, v. Heinricus (1320 sq.) — Melnicum, fratres Heremitae 8. Augustini sub Mel- nico (1328) 559. — Melnyk, Nicolaus balneator de — (1320) 262. — Melnik, Melniczensis iuratus Cvnzel Crabern (1331) 684. — Johannes de — canon. Wyssegrad. (1328) 577. Melniker Heinricus, civis Maioris civit. Prag. (1322, 1323) 331. (1332) 765. — — Rudel, civis Maioris civit. Prag. (1332) 765. Meltner, villa (1333) 810. Menckowitz, v, Mikovice. Mendicus, v. Zebrák. Meneiz, Meneys, v. Ménín. Meneting, v. Manétín. Menhartice (?), Marcharticz, villa Mor. (1312) 40. Ménin, Mänitz, Meneis, Meneiz, Meneys villa Mor. (1321) 289, 297. (1323) 345, 360. (1324) 394. (1330) 650. (1333) 792. Menka, Coczo de — (1327) 506. Menšík, Menschiko, paedagogus Wilhelmi de Stra- conicz (1327) 487. Meran, Meranum, castrum Tirolense (1324) 390. (1327) 544, 545. (1330) 633, 668. (1331) 694. (1333) 795. Merboto miles de Hugewicz, Hugwitz, v. Haugwitz. — civis Maioris civit. Prag. (1320) 240. Merclinus, v. Martinus. Merenberch, Hatard de — (1317) 152. Merica, v. Bor. Merklinus, Merkyl, v. Martinus. Mermlnperk, ecclesia s. Katherinae in — (1327) 547. Mérovany, Miriwans, villa Mor. (1821) 286. Mersch, Marax, Maray, Maroy, oppidum in comit. Lucemburgensi (1325) 409. (1328) 554, 577. — Johannes, Jean, Jehan de — et de Mirabel (1325) 409. (1338) 554, 517. Mertert, curia (1314) 82. Mertel, Mertlinus, v. Martinus. Mertnitz, villa ()325) 427. Mes (1328) 561. Meschen, v. Mšeno. Mesihrziecz, v. Meziříč. Mesimost, v: Mezimosti. Mesiriez, v. Meziríc. Mespicz, v. Mašovice. Metae, v. Metz. Metelis, Meteliensis, episc. Dominicus (1323) 366. Metensis ecclesia, v. Metz. Methildis, Mathildis, Methyllis, uxor quondam Hai- manni de Lichtenburg dicta de Slewen (1314) 90. (1322) 327; mater Hynconis et Schenichonis de Zlebyn vel Slewen, avia Hynkonis de Sleb (1327) 521, 547. — Mechtildis, ducissa Bavariae (1322) 320. — Filius eius Adolphus. — Mechtildis, mater Ulrici de Nova Domo (1319) 221. — Mechthildis, abbatissa de Osla (1328) 573. (1331) 685. — Mechtildis, subpriorissa monast. Dogsanensis (1328) 580. 

Strana 874
874 Metlach, Mettbach, monasterium in — (1324), 384, 396. Mettrich, villa in comitatu Lucemburg. (1325) 449. Metz, Metae, civitas Germ. (1316) 134. (1324) 393, 395. (1325) 452. (1326) 479. (1327) 526. (1330) 633. Metensis eccl. (1324) 396. (1325) 442. — Episcopi : Heinricus (1324) 396; Ludovicus (1326) 462. — 'Theobald de Hoye de —, Thiébaut de Heu, citain de — (1323) 347. (1332) 748. Meyczberch, v. Jakubov. Meynlinus, v. Meinhardus., Meyssen, v. Misna. Mezirit, Mezeińć, Mesirziecz, Mesiricz, Mezirzicz, Mezir, oppidum Mor. (1317) 149, 163. (1326) 477. (1333) 784. — Meseriecz, Meserintz, Mesihrzicz, Mesihriecz, Mesi- riecz, Mesiricz, Mesirsiecz, Mezerietsch, Mezir, Mezi- riecz, Mezirsiecz, Mezirschicz, Mezirschitz, Mezirzicz, Mezynedi, Johannes de — Jesko de — burggravius Bru- nensis, camerarius, camerarius Brunnensis et Znoy- mensis, camerarius marchionatus Mor. (1312) 41. (1317) 148, 149, 163 (1318) 181, 192, 197. (1321) 295, 297. (1322) 318--320. (1323) 345, 346, 358. (1324) 396. (1326) 400, 460. (1327) 581. (1329) 620, 622. (1330) 632. (1333) 784, 788. — Conthoralis eius Jutta (1317) 163. — Filii eius: Wznata, Tasso de Scuraw et Jesco. — Frater eius: Thobias de Tas- Sow. — Filia eius Ofca, monialis monast. S. Clarae in Znoyma (1333) 784. — Mesihrzieez, Thobias de — vel de Tassow (1329) 622. — Mezirsicz, Stanimirus de — vel de Letowicz (1316) 117. Cfr. Letovice. Mezihoř, Mezihoří, Mezihor, Wraczlaus de — (1316) 117 Mezimostí, Mesimost, Jenik de — (1322) 314. Mezipotoëi, Mezipotoczie, Albertus de — (1312) 27. Mezir, Mezirschicz, v. Meziiić. Mezynedi, v. Mezifić (?). Micmanice, v. Mitzmanns. Micol, Micul, Miculo, v. Nicolaus. Midensis episcopus, v. Meath. Mielnicum, Mielnik, v. Mélník. Mies, v. Stříbro. Michael, S. Mich. ecclesia Pragae, v. Praga. — S. Mich. ecclesia sub Wissegrado (1330) 658. Cfr. etiam Vyšehrad. — S. Mich. eccl. in Thetin, v. Tetín. — Brunae, v. Brno. — eccl. in Znoyma, v. Znojmo. Michael, urborarius regni Boh. et magister monetae (1311) 12. — Voldini (Volclini?) subdiaconus Prag. olim parro- chus in Sokersan (Sekersan?) (1319) 202. — Volclini, canon. eccl. Prag. (1319) 217, 220. — Haekchel, civis Egrensis (1320) 235. — de Borow (1321) 281. — de Freudnow, de Vrevdenawe (1322) 328. (1327) 522, 547. — de Witob (Bitov?), (1324) 382. — prior domus hospitalis S. Johannis Jerosol. per Bohemiam, Poloniam, Austriam, Mor. et Carinthiam (1325) 405. — fr. Heynrici de Hredenyn (1325) 451. Emler, Regesta Boemiae. Michael, Mychael, fr. Domoslai, notarii monast. Lutho- mysl. (1326) 486. . . — de Sbyroh, clericus Prag. dioec. publ. notarius (1328) 579. uu — plebanus S. Johannis in Ugesd (1330) 673. Michalovice, Michelsberg, Michelsperch, Benesch, Be- neschyus, Benessius de — burggravius Prag. (1312) 26. (1315) 114. (1317) 163. (1318) 169. — Michelsperch, Johannes de —, Joesk von — (1827) 545. (1332) 734. . Michnice, Michenicz, Philippus de — (1312) 27. Michs, Mikeś, v. Nicolaus. 2. Mikeš, Mikesch de Piwonicz, v. Pivonice. — de Wodirad, v. Voděrady. . Mikch, (Miki, Mikeá, Nicolaus) banus Sclavoniae (1327) 497. Mikoláš, Mikuláš, v. Nicolaus. | . . . Míkovice, Menckowitz, Mingowicz, Minoguitz, villa Mor. (1315) 101. (1319) 213. (1323) 359. Mikul, Mikol de Pablowicz, v. Pavlovice. Mikulov, Nikolsburg, Niclspurg, civitas et castrum Mor., Herdweig Liechtensteiner von — (1332) 734. Mikulovice, Mikulowicz, Nyculowicz, Waltherus de — nobilis Mor. (1314) 83. (1322) 318, 320. (1323) 345. Milabetz, v. Milavée. Milanum, v. Mediolanum. . Milavée, Milabecz, Milawecz, villa Boh. (1324) 391—393. (1325) 450. Miléice, Milsicz, villa Boh. (1326) 482. Milde Waltherus, iuratus Pontensis (1311) 6. — Cunradus, iuratus Pont. (1312) 27. Mildensis episcopus, v. Meath. Milein, Milin, Conradus de — (1327) 504—506. Milenicz, v. Miloňovice. Milesov, Mileschow, villa Boh. Milevsko, oppidum Boh. (1327) 507. — Mileusk, Milevsk, Milewsk, Milewcense vel Milevi- cense monast. Mylebsko, Mylewsk, monast. Boh. ordinis Praemonstrat. (1321) 298. (1322) 328. (1326) 484. (1327) 490. (1328) 579. — Abbas (1819) 198, 226. (1323) 387, 338. (1326) 484. — Abbates: Hoyco (1322) 314, 328; Mrakota (1327) 490. — Praepo- situs: Purkardus (1328) 579. Milié, Miliezius, Milischius, Milyschius de Namescz, Namiechs, Namiesstie, Namieschtsch, v. Námé&t. Milié, Milisch, civitas et castrum Silesiae (1329) 612. Miličín, Miliczin, Miliczyn, oppidum Bohemiae (1318) 193. — Miliczin, Miliezyn, Militzin, Hermannus de —, da- pifer regni Boh. (1318) 187, 193. (1322) 324, 325, 398. (1325) 404, 433. (mem. 1326) 460. Milin, v. Milein. Milischius, v. Milic. Milonice, Milonicz, villa Mor. (1327) 526. Miloñovice (?), Milenicz, villa Boh. in provincia Wo- linensi (1315) 108. Miloslav z Bélée (1333) 775. — Miloslav, Miloslaus, filius Abrahae de Sygliz (1315) 112, 113. Milota de Pnetluk, de Pnyetluk, v. Pnétluky. Milsen (Pilsen?), Petrus de — scab. Lunensis (1333) 771. Milsicz, v. Milčice. Milyschius, v. Milič. 

Strana 875
Index personarum et locorum. Minardus, v. Meinhardus. Mingowicz, v. Míkovice. Minice, Minicz, Petrus, Nicolaus et Stephanus de — (1327) 548, 549. Minores fratres, ordo fratrum Minorum Pragae, v. Praga; in Bydschowia (1311) 19; in Grecz, v. Hradec Králové; Egrae, v. Egra; Brunae, v. Brno; in Ponte, v. Most ; in Cracovia (1318) 178, 180, 181; in Znoyma, v. Znoymo; in Tyrnauia, v. Trnava. — Minister eorum per Boh. et Pol. Martinus (1330) 655. — Custos eorum in Mor. (1330) 655. — M. fratres apostatae contra determinationes sedis apostol. (1332) 728. — M. fr. in Prag. dioec. (1333) 799, 800. Minoguitz, v. Mikovice. Mirabel, Johannes de —, v. Marax. Mifejoviee, Mirzeyowitz, villa Boh. (1322) 328. Mifetiee, Mirsethicz, Chothibor de — (1825) 451. Mirica, v. Bor. Miriwans, v. Mérovany. Miroslav Bohemicalis, Myrislas Boh., villa Mor. (1828) 573. — Media, villa Mor. (1328) 573. Miroslav, Miroslaus, Mirozlaus, quondam Witkonis de Pyeczka, notarius iuratus publicus (1324) 383. (1338) 769. (1333) 799. — Miroslaus, monachus Brewnoviensis (1332) 760. Miroslava, Miroslawa, uxor Abrahae de Sygliz (1315) 112, 113. Mirotice, Mirotiez, Myroticz, oppidum Boh. (1316) 138. (1327) 507. — Plebanus Jacobus de — (1316) 138. Mirsethicz, v, Mifetice. Misa, v. Stříbro. Misa, Mise, v. Mže. . Misliboricz, Misselworicz, v. Myslibofice. Misemburg, Misenburg, v. Niżburk. Mischowicze, v. Misovice. Misna, Meissen, Missen, Myzsen, civitas (1811) 4. (1314) 93. (1322) 322. (1325) 416. (1333) 802, 807. — Teloneum in — (1325) 416. (1327) 504. (1332) 762. — Burggravii in —: Henricus comes de Swarc- burch, dominus in Arnstet, Hermannus comes (1332) 742. — Marchio Misnensis (1311) 20. (1318) 181. — Mar- chiones: Heinricus (mem. 1325) 416; Fridericus, filius Alberti (1311 sq.), v. Fridericus; Fridericus (II.), filius Friderici praeced. et Elizabeth (1322 sq.) v. Fridericus. — Marchionissa Elizabeth (1323) 334. — mag. Arnoldus, iuris peritus de — (1333) 807. — Misnensis dioecesis (1333) 802. — episc. Misn, (1318) 179, 185. (1323) 343. (1324) 393. (1329) 607. (1333) 806. Episc. Witigo, Witygo, Witko, Wythego, v. Witigo. — ecclesia, canonicus ‘Arnoldus (1333) 798, 807; vica- rius Albertus (1333) 807. Misnenses, (1316) 130. (1317) 166. (1322) 307. Mispicz, v. Mašovice. Misselworicz, v. Myslibořice. Missen, v. Misna. Missenecz, v. Mišenec. Míšeň, v. Misna. Mišovice, Mischowiceze, (13283) 351. Mittelberg, Mittelberch, montana in — (1319) 216. (1321) 288. (1323) 360. 875 Mitterfels, Mittervels, castrum Bavariae (1332) 735. Mitzmanns, Miemanice, Mueczmans, villa Mor. (1322) 315. Mirovice, Mirowicz, villa Boh. (1323) 351. Mladońov, Mladońovice, Mladonowicz, villa Boh. (1331) 706. Mladoñovice, Mladoñov, Mladonowicz, villa Boh. monast. Wilemoviensis (1329) 595. Mladota Prosynconis, canon. Luthomeric. 222. — canon. Wyssegrad. (1323) 338. — Mladotha, plebanus in Fulnek (1382) 749. Mlunín (Lunín?), Mlunin, villa Boh. (1324) 381. Fortasse Lounín. Mnichov, Mniechow, villà domus hospitalis fr. ord. S. Johannis Straconic. (1318) 195. Mobrzicz, v. Mohuiice. Modena, v. Mutina. Modler Johannes, iuratus Uscensis (1328) 553. Modlikovice, Modlikouitz, Ivan de — miles (mem. 1331) 706. Modřany, Modrzan, Woyco plebanus de — (1328) 579. (1319) Modiice, Modericz, Modricz, Modriz (1311) 17. (1314) 84. (1320) 256, 257. (1321) 292. (1323) 346. (1325) 435. (1326) 469, 470. (1333) 772. Mogetin, v. Majetín. Moguntia, v. Maguntia. Mohelnice, Miiglitz, Mogelicz, oppidum Mor. episc. Olomuc. (1322) 319. Mohuiice, Mairitz, Mobrzicz, Troyanus de — (1312) 27. Mojné, Moyn, villa monasterii S. Coronae (1315) 99. (1318) 170. Mollersperg, Giso de — (1314) 95. Mólk, Melicense monast. in Austria (1328) 563. Momplainchamp, v. Montplainchamp. Monacum, v. München. Monachus, Maczek dictus Monachus, castellanus Gre- czensis (1320) 233. Monaschicz, v. Morašice. Mongerfroch, bona in — (1328) 565. Monheim, civit. Germaniae (1329) 618. Monchen, v. München. Mónitz, v. Ménín. Mons Albanus, Heinricus, dominus Montis Albani (1326) 479. Mons Linadus, ubi fortasse legendum est Mons Lucidus — Lichtenburg, Heinricus de — (1818) 181. Mons comitis, ubi vinea monast. Lucensis Rex dicta sita, est (1322) 312. Mons imperialis supra Florentiam (1313) 51. Mons, v. Berg. Mons Fagus, v. Buchberg. Mons, Mons in Chutna, Montes Cutni, Mons Chut- nensis, v. Kutná Hora. Mons Pulcher, Schónberg(?), v. Krásná Hora. Mons Rosarum, v. Rosenberg. Mons Sion, Mons Syon, v. Strahov. Monselice, Mons Silicis, Montcilis, Munzilles (1324) 387, 388, 391. Montabaur, Montaubaur, civitas Germaniae (1313) 70. Montanus Ulmannus, civis Byczoviensis (1311) 18. Montcilis, v. Monselice. 

Strana 876
876 Montefeltre, Nolfus comes de — (1333) 773. Montepulciano, Rainer von — (1381) 691. Montes, Montes in Chuttis, v. Kutnä Hora. Montilium, in Gallia (1313) 70. Montfort, Wilhelmus comes de — (1312) 28, 29. Montplainchamp, Momplainchamps, Jean, Jehan de — (1320) 237 (1829) 594. Morabczo, v. Moravec. Morano de Cremona (1333) 783. Morašice, Monaschicz, castrum Bludonis in — (1321) 801. Morava, March, Marich, Moraua, fluvius Moraviae (1314) 89, 95. (1315) 109. (1318) 171. (1323) 356. (1325) 407. Morava, v. Moravia. Moravany, Marbeins, Marweins, Marwens, Morauan, Morawan, Morawans, villa Mor. (1311) 7, 20. (1315) 98. (1321) 275, 292, 297. (1826) 460, 475. (1328) 588.— Ecclesia in —, plebanus Hermannus (1315) 98; capellanus Otto (1321) 297. — Morauan, Troyanus de — (1318) 188. — Marbeins, Perchta de —, relicta Witkonis de Swab- nicz, v. Berta. — Morawan, Stephanus de — (1324) 383. Moravee, Morabezo, Morauecz, Morawecz, Moraw- czius, civis Prag. (1320) 238, 260. (1331) 722, 723. Vxor eius Clara. Cfr. Domaslav, Domazlaus dictus Morawecz vel Moravus. Moraues, Morawes, v. Moravéves. Moravéves, Moraues, Morawes, Morawiwes, Borsuta, Borzuta, filius Lutholdi de — (1325) 404. (1333) 772, 777. Moravia, Morava, Mähren, Mehern marchionatus, terra, incolae (1311) 3, 9, 11. (1312) 41. (1314) 89, 93. (1315) 102, 114. (1316) 122—124, 139. (1318) 172: (1319) 205. (1320) 238, 256, 270. (1321) 272, 280, 281, 286, 287, 296, 299. (1322) 327. (1323) 352, 355, 356, 360. (1324) 372, 388. (1325) 408, 410—412, 414, 439—441, 455. (1326) 456. (1327) 491, 492, 494, 515, 520, 545, 546. (1330) 648, 651, 654, 655. (1331) 704. (1332) 737. (1333) 778, 802, 806. fines (1327) 497. marchio, marchiones (1325) 412. (1327) 515. Marchio Johannes, rex Boh. et Pol. oc, v. Jo- hannes. barones, nobiles, v. barones, nobiles. beneficiarii, officiales, capitaneus, kmetones, came- rarius, subcamerarius, v. beneficiarii, officiales, ca- pitaneus, kmet, kmetones, camerarius, subcamera- rius. civitates regiae (1323) 354. civitates, quae iure Magdeburgico utuntur (1327) 512, 513. — Moraviae ordines et domus eorum, v. ordines ipsos. — ius terrae Moraviae, v. ius. Morauus, Ortwinus, Domaslay dietus — v. Ortwinus. Mordow Conradus, civis Byczowiensis (1311) 18. Morsbach (?), Morspach, Chunradus, Chuntzmannus de — civis, iuratus Montis Kutnae (1323) 339. (1327) 548. — — Johannes de —, Hannus de — iuratus Chut- t(n)ensis (1332) 730, 759. Morthan, Katherina (Katheline) de — (1317) 154. Mosella, fluvius comit. Lucemburg. (1324) 393. Moschebach (1325) 441. Emler, Regesta Boemiae. Moschwicz, v. Mo&ovice. Most, Brüx, Pons, Brux vel Landeswart, Bruxs, ci- vitas et castrum Bohemiae (1311) 5, 6, 15. (1312) 27, 98. (1313) 55. (1315) 105, 112. (1318) 172. (1321) 278. (1323) 342. (1327) 489, 515. (1328) 591. (1330) 636. (1331) 702. — Burgraviatus (1331) 702. Iudices: Tyrmannus (1311) 5, 6; Mathias (1315) 105; Johannes (1327) 515; Mathaeus (1331) 685. — Magistri civium: Adolphus (1311) 5, 6; Waltherus (1315) 105. — Jurati (1311) 5, 6. (1312) 27. (1327) 515. — Cives: Wilhelmus (1315) 105; Wolframus (1315) 105; Henricus Polonus (1315) ) 105; Johannes Hartrath (1315) 105; Petrus piscator (1327) 515. Most, Brüx, conventus fratrum Minorum in Ponte (1311) 6. (1318) 172. — Gardianus Budiwoyus (1311) 6. — ludi rectoris institutio (1313) 55. Mošovice, Moschwicz, Chonradus de — (1324) 386. — Uxor eius Gertrudis; soror eius Agnes. Mostice, Mosticz, Heinricus de — (1817) 163. Mostkovice, villa Mor. (1324) 398. Mothonensis, Motonensis episcopus Jacobus (1325) 403, 408, 452. (1326) 462. Motoly, Mothol, villa Boh. (1328) 572. Moule, Jordans 'dit — de Bécevelt (1324) 372, Mowyle, villa in comitatu Lucemburg. (1328) 577. Moyn, v. Mojné. Mračenice, Mracenicz, Mraczenicz, villa Boh. monast. Murano tenais (ce. 1320) 233. (1328) 574. Mradiee, Mradicz, villa Boh. (1328) 572, 573. Mrdakov, Mrdakow, Mrdaken, villa Chodorum prope Tust (1325) 404. Mrzkovice, Myrskowicz, villa Boh. (1318) 188. Mrzlice, Myrzlicz, Ahna dictus de — (1333) 771, 777. Mstislav, Mstislaus dictus Rakussicz (1329) 595. Msené, Msene, Cunradus de — (1321) 304. Mšeno, Meschen, Qualic de — (1321) 286. Mueczmans, v. Mitzmanns. Müglitz, v. Mohelnice. Mühlbach, Mulbach, Bertoldus, plebanus in — (1322) 316. Mühldorf, Muldorf, civit. 322, 323. (1330) 655. Mühlfraun, Mulwren, villa Mor. (1325) 445. Mühlhausen, Mulhusen, civitas Germ. (1312) 98, 40. (1317) 147. — Mulhusen, Heinricus de — canon. Wyssegrad. (mem. 1330) 634. Mukarov, Macarow, villa domus hosp. fr. ord. S. Jo- hannis Jerosol. in Straconicz (1318) 195. Mulbach, v. Mühlbach. Muldorf, v. Mühldorf. Mulhusen, v. Mühlhausen. Müllendorf, Mullendorf, Henekinus didtus Fakeler de — (1320) 242. Multauia, Multava, Multavia, Multawia, v. Vltava. Mulwren, v. Mühlfraun. Munerstadt, v. Minnerstadt. München, Monacum, Monchen, Munchen, civit. Ba- variae (1315) 111, 119. (1394) 376. (1330) 637. Müncheberg, civit. in marchia Brandenburg. (1332) Germ. (1321) 282. (1322) 751. | Münnerstadt, Munerstadt, oppidum Germ. (1328) 446—448. Münster, abbatia, conventus de — (1323) 347, 348. (1325) 438. 

Strana 877
Index personarum et locorum. Münster, civit. Germ. (1330) 656. Munzilles, v. Monselice. Murnich Henricus, testis (1314) 90. Muta, v. Myto. Muténice, Muthenicz, villa domus hospitalis fr. ord. S. Johannis Straconic. (1318) 195. — Mutenicz, Henricus de — (1324) 376. Muténin, Muttersdorf, Protiwitz von — und Hostan (1883) 778. Mutice, Mutitz, Hoyco de — (1322) 328. -Mutina, Modena, civitas Italiae (1331) 682, 697, 720. (1333) 772, 774, 783. — Jacobus de — canonicus Cameracensis, capellanus pontificius (1318) 174. (1819) 202. (1322) 329. (1327) 542. (1398) 567. Mutina, Muthina, Mutina de Dobruschk, Dobruska, v. Dobruška. Muttersdorf, v. Muténín. Mychael, v. Michael. Mychenicz, v. Michnice. Mylebsk, v. Milevsko. Myleschow, v. Milešov. Mylewsk, v. Milevsko. Myliezin, Mylitzin, v. Miliéín. Myneo, vicearchidiaconus Brunnensis (1333) 796. Mynner stat ienseits, v. Praga, Minor civitas Prag. vel Nova civitas sub castro Prag. Myrislas, v. Miroslav. Myroticz, v. Mirotice. Myrskowicz, v. Mrzkovice. Myrnaul, I. in comit. Lucemburg. (1330) 641. Myrwans, v. Vérovany. Myrzliez, v. Mrzlice. Mysa, v. Stříbro. Myslibořice, Misliboricz, Misselworicz, Myselworzicz, Mysliboricz, Hartlebus de — (1326) 471. (1327) 522, 547. (1328) 573. (1329) 620. Myspicz, (1321) 287. Myšenec, Missenecz, villa Boh. (1331) 706. Mýto, Muta, Jessco de — (1324) 383. — Vysoké, Muta, civitas Boh. (1321) 289, 297. Myzsen, v. Misna. Mże, Misa, fluvius Boh. (1316) 126. N. Nacanycz, v. Nedakonice. Naclati, (Klet?) (1318) 196. Naczerad, v. Načerad. Naček, Naczke von Lewin (1333) 810, 811. Načerad, Naczerad, Petrus de — custos ordinis fra- trum Minorum Moraviae (1330) 655. Naëevoj, Nasczthibow de Tupadel (1322) 328. Nagengast Gotzel, civis Egrensis (1323) 367. Nahoiany, Nahorzan, villa Boh. in provincia Woli- nensi (1313) 109. Nahosice, Nahossicz, villa Boh. (1324) 391. Nahrad, Nahradus de Binow (1318) 192. (1322) 307. Nachdinensis episc. Silbertus (Gilbertus ?) (1323) 366. Náchod, Nachod, Hron de — (1321) 295. Filius eius Hron. — Heynmannus de Duba dictus de —, Hayman von der Duben gehaizzen von —, Heymanns von — (1327) 510, 511, 544. (1382) 742. 877 Nachval, Nachwalus de Wsuraczin vel Oswraczin (1325) 448. (1331) 721. Nakanicz, v. Nedakonice. Náklo, Nakel, Petrus plebanus de — (1317) 161. Nakvasa, Naquassa Petrus, domicellus Bawari de Bawarow (1316) 119. Namést, Namescz, Namiescz, Namiesstie, villa Mora- viae postea oppidum forense (1319) 209. (1338) 772. — Plebanus: Jarozlaus (1319) 226, 227. — Namescz, Namiechs, Namieschtsch, Miliczius, Mi- lischius, Militschs, Milyschius de — Brunnensis et Znoymensis camerarius (1317) 143. (1318) 189, 192. (1319) 209. (1822) 307. (1327) 526. (1328) 576. — Frater eius Kadoldus. — Namescz, Wilhelmus de — (1318) 192. (1322) 307. — Nameschz, Namiesez, Kadoldus de — (1328) 339. (1330) 641. — Frater eius Miliczius. Namslau, v. Namyslov. Namur, civitas Franciae (1332) 736. — comes de — (1383) 807. — Jean comte de — (1332) 738, 749. — Frater eius: Gui. Namyslov, Namslau, Namzslaw, Namzlow, civit. Sile- siae (1329) 608. (1381) 725. Naney, Nancey, civitas Franciae (1324) 397. Nanker, Nankerus, Wratisl. episc. (1331) 726. Narniensis episcopus Petrus (1313) 69. (1319) 203. Nasczthibow de Tupadel (1322) 328. Nasedlovice, Nassedlowicz, villa Mor. (1327) 531. Naschraticz, v. Našeratice. Nasmaricz, Nasmericz, v. Našiměřice. Nassau, Johannes comes de — (1322) 320. — Walrawus (Walzamus) de — (1322) 320. — Nazzowe, Gerlahus comes de — (1332) 752. Nassymiriez, v. Nasiméfice. Nastarowiez, v. Starvióky. NaSeratice, Naschraticz, villa Mor. (1327) 527. Nasiméjice, Nasmaricz, Jenczo de — (1313) 66. — Nassymiricz, Chuno de — (1314) 83. — Nasmaricz, Nasmeritz, Nassymiricz, Naszmericz, Otto de — (1319) 198. (1322) 315, 318, 320. (1323) 345. (1326) 471. Naumburg, Nuenburg, civit. Silesiae (1329) 610. — Nuemburg, Nuenburg, episcopus (1312) 33. — Episc. Ulricus (1318) 174. Naussedlicz, v. Slavkov. Navarra, rex Nav. Carolus, v. Karolus. Naydaiber Marquardus, v. Markward. Naymen, villa Mor. (1325) 452. Nazzowe, v. Nassau. Neasicz, Prsidota de —, v. Nehasice. Nebahov, Nebahow, villa Boh. (1317) 147. Nebawit, v. Nebovidy. Nebilov, Nebielaw, Raczko de — wladico (1327) 527. Nebovidy, Nebawit, Nebowyd, Pabel de — (1325) 451. (1332) 728. Nebi'ehovice, Nebrehouicz, Nebrziehowicz, Blasislaus, Bladizlaus de — (1321) 298. (1327) 487. Nebula, monialis monast. in Swetetz (1314) 79. Nebule, vallis Italiae (1333) 788. Nebużely, Nebuzel, Hostic de — (1321) 286. Necz in terra Cuyaviae (1332) 755. Nedakonice, Nacanycz, Nakanicz, Necanycz, Nekanicz, villa Mor. (1320) 257, 258. (1322) 318. Neemyas (Nehemias), prior monast. Portae Apost. (1325) 404, 111 

Strana 878
878 Negel Henricus, Heynricus, iuratus civis Maioris civit. Prag., v. Heinricus (1318 sq.) Nehasice, Neasicz, Prsidota de — testis (1314) 80. Nechanice, Nechanicz, oppidum Boh. (1321) 307. Nechranice, Nechranicz, villa Bohemiae (1332) 764. Neidbergk, v. Neuberg. Nellenburg, Ebhart von — (1330) 640. Nemášchleb, Nemaschklebe, villa Mor. (1320) 265. Němčí, Nemptsch, Nympcz, castrum et civitas Silesiae (1329) 608. (1331) 719, 725. Němčice, Niemczicz, villa Boh. (1312) 35. — Nyemczicz, Swatoborius de — (1329) 620. Německo, Nemeczko, rubetum prope castrum Kosto- mlat (1327) 550. Nemetice, Nemedicz, villa Boh. in provincia Woli- nensi (1315) 108. Němetice, Nemytecz, villa Mor. (1328) 584. Nempcz, Nemptsch, v. Němčí. Nemytecz, v. Němetice. Neoparensis archiepiscopus Ramundus (1319) 202. Neopicensis archiepiscopns Rostamus (1327) 508. Neopotery, archiepisc. konstagnus (1326) 474. For- tasse idem ut Neopicensis. v Nepesinus episc. Johannes (1319) 203. Neplachovice, Neplachowicz, villa Boh. (1323) 363. Neredin, villa Moraviae (1328) 561. Nesa, uxor Walteri de Tryr (1321) 298, 299. Nesechleb, Neztachleb, vílla Mor. (1325) 407. Nesel Martinus, iuratus Montis Kutnensis (1327) 548, Nespečov, Nespitschow, Nicolaus et Heinricus fratres de — (1822) 313. Nestarouicz, v. Starvióky, Starovice Malé. Nesuchyné, Nettuchin, villa Boh. (1320) 266. Nétka, (Agnes) Nyetka, vidua de Sessowicz (1325) 401, 402. Netka, v. Netkov. Netkov, Netka, villa Silesiae (1329) 610. Netolice, Netholicz, Netolicz, Netoliz, Netolytz, op- pidum Boh. (1311) 4. (1317) 147. (1327) 507. (1332) 762, 763. — Judex: Andreas (1317) 159. Nettuchin, v. Nesuchyné. Neuberg, Neidbergk, Neidberck, Albertus de — (1331) 688 88. Neuburg, Neuenburg (Klosterneuburg) in Austria In- feriori (1320) 262. — Weingarten ,zu Neuenburg" genannt ,Dechler“ (1333) 768. Neudorf, Newsdorf, Neue Welt, villa Moraviae (1314) 95. Neuenbach, Choradus (sic) de — (1325) 405. Neuerburg in comitatu Lucemburg. (1380) 672. Neuhofen (?), Neueshouen, Nicolaus de — civis Prag. (1330) 638. — Parentes eius: Fridericus et Sophia. — Uxores eius: Treutle, Katherina et Agnes. Neufchátel, v. Novum Castrum. Neuhaus, v. Jindřichův Hradec. Neumburg, Neumburga, v. Nimburg. Neumötely, Neumyetil, Ulricus de — miles, pater Protivae (1331) 679. Neusluzice, Neusluzicze, villa Boh. in provincia Wo- linensi (1315) 108. Nevers, Nivernensis comes (1314) 76. Nevmburger, v. Nimburger. Nezabudice, Nezaboditz, villa Boh. (1332) 756. Nezamyslice, Alba ecclesia, Nezameslicz, villa Boh. (1331) 700. — Plebanus: Rudlinus (1316) 138. Emler, Regesta. Boemiae. Nezvaéov (?), Nezwatschowe, Heinricus de — (1315) 0. Nicolaus, S. Nicolai capella in cimiterio S. Mauritii in Olmucz (1331) 689. — Hector eius Bernhardus. — episc. Prag. (mem. 1318) 177. — Nycolaus Ekhardi, conductor bonorum monasterii Siloensis (1311) 2. — Gundoldi, civis Iglav. (1311) 3; (1327) 525. — filius Conradi de Pibrano, civis Prag. (1311) 5. — antiquus iudex vel quondam iudex, iuratus civit. Pontensis (1311) 5, 6. — consanguineus Witkonis de Swabenicz (1311) 8. — quondam scriptor urborae (1311) 12. — [ilius Ebrami, civis Prag. clericus ad eccl. S. Ma- riae in Thin rector deputatus (1811) 17. — Arnoldi, civis Byczowiensis (1311) 18. — Hildebrandi, Hiltprandi, iuratus civis Maioris civit. Prag. (1311) 20. (1312) 23. (1313) 61. (1314) 76, 80, 84. (1324) 397. (1325) 413. (1326) 468. — Nycolaus Geunaher, Gewneheri, civis, iuratus. Ma- ioris civit. Prag. (1311) 20. (1313) 61. (1314) 76, 80, 84. (1316) 137. (1318) 184, 197. Nycolaus, abbas monast. Sacri Campi (1312) 23. de Spyra, praepos. eccl. Melnicensis, v. Mélník. Nicolaus L, dux Oppaviae (1312) 26. (mem. 1324) 398. — Filius eius Wenceslaus, provis. apostol. canon. Prag. (1324) 398. — juvenis, dux Oppaviae vel Nicolaus IL. (1312) 37. (1318) 186, 188. (1319) 218, 219. (1320) 236. (1322) 318. (1323) 355, 356, 358. (1324) 398. (1325) 438. (1327) 486, 545. (1328) 575. (1331) 690, 695. (1332) 133. (1333) 768. — Nicolaus Golde, iuratus Pontensis (1312) 27. — Niclas, Nicolaus de Rochczan, dictus Rokczaner, Rokiczaner civis, iuratus Maioris civitatis Prag. (1312) 31. (1327) 517. (1329) 599, 602. (1331) 680, 707, 121, 722. (1332) 728, 734, 754, 758, 766. (1333) 769, 791. — Frater eius Meinlinus. — magister, consiliarius Johannis, regis Boh. (1312) 44. — Nycolaus, fr. hospit. S. Johannis Pragae (1313) 58. — de Turri, in Turri, filius Wolflini vel Welflini, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1313) 60. (1320) 241, 254, 271. (1321) 305, 307. (1324) 397. (1826) 469. (1331) 707, 721, 722. — episc. Scolpatrensis (1313) 69. — Jadrensis episc. (1313) 69. Nyculo, fllius Boczkonis de Jewyssowicz (1314) 83. presbyter, rector capellae S. Procopii in Antiqua Brunna (1314) 84. — Micul de Petrowicz, v. Petrovice. — dictus Harrer, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1316) 137. (1322) 331. (1323) 370. — Wolflini filius de Egra, iudex Maioris civit. Prag. (1316) 137. (1317) 147. (1324) 397. (1326) 468. (1327) 517, 528. (1328) 554, 564, 566, 568, 589. (1329) 597, 598, 602. — Nycholaus, vicarius eccl. in Piesca (1316) 138. — plebanus de Repicz (1316) 138. — aurifaber (1316) 141, 142. — Scheffler, civis Prag. (1316) 142. . — filius quondam Wolframi, civis Maioris civit. Prag. (1317) 147. (1332) 748. — Fratres eius: Meinhardus, Bohuslaus, Frenczlinus, Johannes et Alexius. — Nicolaus de Gunelle, testis (1318) 170. 

Strana 879
Index personarum et locorum. Nicolaus, Nycolaus, filius Puchelbergarii, testis in Cubito (1318) 170. mag. curiae d. Elizabeth, reginae Boh. uxoris Jo- hannis regis (1318) 177. Haspodinet, Hyspodinet, fr. ord. fratrum Minorum de Cracovia (1318) 178. de Czechowicz, pincerna episcop. Olomuc. (1318) 185. Mikol de Zbraslabs (1318) 189. Nycolaus Radohostonis, Nicolaus Radost, Radosta, Radostae, civis, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1318) 189. (1320) 237. (1323) 369. (1326) 415, 449. (1331) 716. Sturmo, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1318) 189. (1320) 237. Nicholaus, prior domus hospit. fr. ord. S. Johannis Jerosol. Straconic. (1318) 194, 195. canonicus, custos eccl. Wyssegrad., officialis curiae episc. Prag. (1318) 182. (1319) 199, 200, 212, 217, 220, 221, 225, 227. (1320) 241, 252, 253, 261. (1321) 276, 277, 283, 285, 287, 302. (1322) 309, 380. (1323) 333, 335, 338, 340, 363. (1324) 383, 387. (1325) 400, 441, 445. (1326) 475, 481. — Vicarius eius Johannes (1324) 363, 383. episc. Argolicensis (1319) 202, 203. de Chutna, filius Claricii, iudex in Budweis (1319) 209. Friczonis, canon. Luthomericensis (1319) 222. dictus Kossor, domicellus Wilhelmi de Straconicz (1320) 238. Rotinnae, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1320) 239, 240, 246, 254. (1321) 305. (1322) 308, 316. (1322, 1323) 331. (1323) 344. (1327) 517, 518. (1328) 564, 566, 568. (1329) 597, 598, 602, 623. (1330) 631, 646, 647, 670, 671. (1331) 686, 688. Francisci, civis Maioris civit. Prag. (1320) 240. Niclas Fridinger, Fridingeri, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1320) 240. (1321) 306. (1332) 734. (1333) 777, 779. Pesoldi, civis iuratus Maioris civit. Prag. (1320) 240, 254. filius quondam Jeklini Fridingeri, civis Maioris civit. Prag. (1320) 240. Knobloch, civis Maioris civit. Prag. (1320) 240. (1333) 783. de Steclitz, Steklicz, Stetlicz, civis Maioris civit. Prag. (1820) 239, 240, 246. frater Bohuslai vel Bohuzlai vel Buzlai, Nicolaus Buzlab, civis iuratus Maioris civit. Prag. (1320) 254. (1322) 808, 311, 316. (1322, 1323) 331. (1323) 344, 370. (1324) 397. (1327) 517, 528. (1328) 564, 566, 568. (1829) 597, 598, 602, 623: (1330) 631, 646, 647, 670, 671. (1331) 686, 688. (1332) 754, 758. (1333) 769, 783. apothecarii, nepos Leonardi, apothecarii Prag. (1320) 259. (1332) 742. balneator de Melnyk (1320) 262. de Malehnawicz (1321) 271. Haccerus, civis Pilznensis (1321) 294. de domo Teutonica, civis Brunensis (1321) 297. (1323) 357. — Nycolaus de Brysan, iuratus Belinensis (1322) 309. — Nycolaus, iuratus civis Belinensis (1322) 309, 313. — Nycolaus de Brana (1322) 309, 313. — fr. monast. Lucensis (1322) 312. 879 Nicolaus, Nycolaus Dobrus, gener Martini de Selnicz LL EE IL Ig (1322) 313. Nycolaus Stupitz (1322) 313. Hekel, civis Egrensis (1322) 316. Nycol. plebanus in Prantpuch (1322) 316. de Blissicz, czudarius Braczaviensis (1322) 318. dictus Podnawetz de Chamenitz, v. Podnavec. Kotkonis, civis Maioris civit. Prag. (1322, 1323) 332. Piczko dictus (1323) 383. praepositus monast. in Zderas (1313) 64. (1323) 834. dictus Pusch, civis Kuthnensis (1323) 339. (mem. 1332) 728. de Brodlins (1323) 339. Nycolaus Werchimayster, iudex Zacensis (1323) 342. — clericus, rector eccl. S. Wenceslai Brunae (1323) 332, 346. Nyclas der Delnicer, civis Egrensis (1323) 848. Piezek, locator bonorum in Czakowiez et Batsch (1328) 350. Nicholaus, Dirivastensis episc. (1323) 366. l'riczonis, Frixonis, Fryczonis, civis, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1323) 369. (1325) 449. (1326) 484. (1331) 718. (1333) 796. Niclas von Posenbach, iudex Maioris civit. Prag. (1324) 316. — Filius eius Frenczlinus, iudex Maio- ris civitatis Prag. Albus, Niclas der Weiss, Wiss, iuratus Maioris civit. Prag. (1324) 376, 397. (1326) 469. (1327) 517, 528. (1328) 564, 566, 568. (1329) 597, 599, 602, 623. (1330) 631, 646, 647, 670, 671. (1331) 686, 688. (1333) 777, 779. Mikuláš, iudex in Litomyšl (1324) 380. Nicolaus de Lutohlab (1324) 382. de Blissicz (1324) 383. sartor, civis in Melnik (1324) 386. vicarius eccl. S. Petri Brunae (1324) 394. Tucentinast (Tausentmark?) (1324) 398. Waltheri de Gora, prov. apostol canon. Bolesla- viensis (1325) 403. dictus Winkler, nobilis vir (1325) 404. de Chemnicz, canon. Budissin. (1325) 413. Bavarus, civis Maioris civit. Prag. (1325) 415. — de Bruna, Olomuc. eccl. canon. (1323) 370. (1325) 441. Johannis de Praga, can. Prag. (1325) 441. (1327) 514. civis Brunensis (1325) 441. Michs (Mikeà) von Buednabitz, Podnawicz, v. Pod- navice. Nyclaus, dictus Ratmir, fr. ordinis Teutonici (1326) 455. Nyclas, pfarrer zu Prezzir (1326) 458. abbas monast. de Saar (1326) 462. Efficax de Lucemburgo, canon. eccl. Prag. (1326) 468. (1330) 654. — Cfr. infra Nicolaus de Lucem- burgo. u minister altaris S. Adalberti in eccl. Prag. (1326) 473. canon. Jerosol. eccl., visitator domorum Sepulchri Dominici per Alamanniam, Poloniam et Boh. (1326) 477. 111* 

Strana 880
880 Nicolaus, dictus Cuttner, civis Pilznensis (1326) 478. — civis Gurimensis (1327) 490. — Otachari, Otacharii, monachus ordinis fr. Praedi- catorum (1327) 492, 520. 594. (1331) 685. Sak, frater Conradi dicti Sak (1327) 505, 506. de Dobenek (1327) 506. Polko, iuratus Pontensis (1325) 464. (1327) 515. Gundoldi, iudex Iglaviensis (1327) 525. dictus Haller, 528. LLL BEN Patracensis (1327) 539. — de Lucemburgo, canon. eccl. Prag. nec non eccl. S. Pauli extra muros Treverenses, clericus et no- tarius Johannis, regis Boh. (1327) 548. — Nicolaus de Minicz (1327) 548. — — frater Wlastiborii de Prilep (1327) 548. — Niclas Paterman, magister civium, civium scabinus civit. Uscensis (1328) 553. (1329) 623. — Niclass Schlicheint, Slichtingi, iuratus Uscensis (1328) 553. (1329) 623. — Niclass von Prissen, Prisin, iuratus Uscensis (1328) 553. (1329) 623. Nycolaus, civis Maioris civit. Prag. (1828) 564. 568. Niclas, iudex civit. Znoymensis (1328) 576. Miculo, canon. eccl. Olomuc. (1328) 580. capellanus ducissae Oppaviensis (1328) 580. 1111 archidiaconus Horsovicensis (1329) 596. sutor, civis Maioris civit. Prag. (1329) 597. (1329) 602. dietus Rubobicunst, civis in Misa (1329) 616. fr. de domo Teutonica (Pragensi) (1329) 624. [11 hospit. S. Johannis Jerosol. (1329) 625. — dictus de Neueshoven miles, civis Prag. (1330) 638. — Uxor eius Agnes. — Ruth(ardus), Nyclas Rutharde, Nycolaus Ruthardus, iuratus, magister iuratorum Chutnens. (1330) 639, 648. (1332) 730, 759. — de Othaslawicz (1330) 641. — Puschonis, civis Chutnensis (1330) 648. — Relicta eius Elizabeth. — Firmani, rector ecclesiae in Nova Pilzna (1330) 648, 650. — guardianus fratrum Minorum Znoymen. (1330) 655. — custos ordinis fr. Minorum Prag. (1330) 655. — mag. notarius Ottonis, ducis Austriae (1330) 667. — Puschonis, civis Meioris civit. Prag. (mem. 1330) 671. — reginae cancellarius, plebanus in Sbeczna (1330) 613. — fr. plebanus eccl. in Dalecicz (1331) 681. — Cvnadi, iuratus Melniczensis (1331) 684. — Toscarus (1331) 684, 691. — de Este, marchio Anchonitanus (1331) 713, 714. scholast. eccl. Bolesl, magister (1327) 505. (1329) Parydil, iuratus Pontensis (1325) 454. (1327) 515. civis Maioris civit. Prag. (1327) dictus Roll, civis Maioris civit. Prag. (1327) 528. dictus Neys, civis Maioris civit. Prag. (1327) 528. de Fractis, litterarum apostol. corrector, canon. dictus Ditrichspacher, iudex in Ditrichspach (1328) de Ptycz, rector eccl. in Zwichenz, provis. apostol. filius quondam Guntheri, civis Maioris civit. Prag. Nycolaus Heroldy, crucifer domus S. Mariae Prag. Ni LLL EE T I ME Ni Ni Emler, Regesta Boemiae. colaus, de civitate sub castro Pragensi, filius viduae dictae Dyeczka de Werona (1331) 718. de Syttin, civis Wratisl. (1331) 719. Nycolaus, filius Ottonis de Strobnitz (1332) 733. Friderici, civis Prag. (1332) 734. quondam Hylcae, civis Prag. (1332) 734. fr. Nycolaus dictus Pusser, commendator domus fr. ord. Teuton. in Pyescowiez (1332) 737. dictus Ratmir, commendator fratrum domus Teuton. in Drobowicz (1332) 737. Clementeri, Niclas Clementer, civis Maioris civit. Prag. (1332) 738, 765. Schermer, incola Maioris civit. Prag. (1332) 742. inquilinus Thomae Stadler Prag. (1332) 742. Rost, civis Prag. (1332) 742, 754. Nycolaus dictus de Stenicz, advocatus hereditarius in Landiscrona (1332) 746. de Littghe (mem. 1332) 750. — Vidua eius Jutta. Nycolaus Pilstinger, iuratus in Budyways (1332) 757. pellifex, iuratus de Budyways (1332) 757. Stollo, iuratus in Budyways (1332) 757. Friczonis Kokot (1332) 760. rector eccl. in Wolframicz (1332) 760. Nikel Eberhart, civis Maioris civit. Prag. (1382) 765. Nyclas Gynochsel, civis Maioris civit. Prag. (1332) 765. Niclas, cancellarius filii regis Boh. (1332) 765. Tawelinus, civis Maioris civit. Prag. (1333) 769. — Filius eius Nicolaus. Nycolaus Reinbot (1333) 777. Kluphil, civis Prag. (1333) 783. aurifaber, civis Maioris civit. Prag. (1333) 788. Chrudener, civis Maioris civit. Prag. (1333) 788. Planer, civis Maioris civit. Prag. (1383) 788. Nycolaus Peisorch, iuratus Chaszlaviae (1333) 791. incola Chaszlaviae (1333) 792. alter incola Chaszlaviae (1333) 792. de Slina, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1333) 796. Peterlini, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1333) 796. de Luthomericz, civis Maioris civit. Prag. (1333) 797. officialis praepositurae et canon. eccl. Budissinensis (1333) 798. de Sacco, fr. ord. fr. Minorum in Budissin (1333) 807. Nycolaus de Blatna, v. Blatná. de Podnawecz, v. Podnavec. de Potenstein, Pothensteyn, v. Potenštein, Pot- štein. electus, episc. Ratisbonensis, v. Ratisbona. plebanus in Repicz, v. Repice. e Suscicz, v. Soutice. de Vlachowe, v. Vlachov. colts, villa (1325) 454. deggen, Nydeghen, Nydehe, oppidum Germ. (1314) 86. (1322) 321. Nidertheim, Nindertheim Ludwig von — (1324) 375. Niederstatt, v. Rapolstein. Nievernensis comes, v. Nevers. Niger Marquardus (1318) 187, 188. — Uxor eius Domazlaua. 

Strana 881
Index personarum et locorum, Niger Johannes, iuratus Novae civit. sub castro Prag., v Johannes. Nikolsburg, v. Mikulov. Nimburg, Nimburg, Nymburg super Albea, civit. Boh. (1318) 194. (1319) 208. (1327) 549, 550. — Neumburga, Numburg, Johannes de --, fr. monast. Zderaz. (1323) 365. (1326) 475. — de Neumburga Frenczlinus, Nimburger Frenczl, v. Franciscus. — de Numburga Chonradus (1311) 10. — Nimburger Petrus, v. Petrus. Nimptsch, v. Němčí. Ninonicz, v. Jinonice. Nionburch, Henricus de — (1322) 307. Nirce, Nirče, Nyercze, villa Boh. (1323) 351. Nirnberch, v. Nůrnberg. Nisa, Nyza, fluvius in provincia Glac. (1319) 208. Nitra, Nitriensis episc. (1323) 335. — Nitriensis archidiaconus (1323) 335. Nivers, v. Nevers. Niwes Hous, v. Jindřichův Hradec. Nižburk, Misemburgk, Misenburg, castrum Boh. (1320) 242. (1325) 428. — Burggravii in — (1325) 428. Noemia in dioecesi Paduensi (1331) 691. Nördlingen, civitas Germaniae (1313) 51, 54. Nosälov, Nosalew, villa Boh. (1324) 376. Nosel, Nossel, v. Nůsle. Nostarowicz, Nostarowitz, v. Starvice, Starvicky. Nostel, Nostil, v. Nüsle. Nothaft, Ekhardus dictus — (mem. 1327) 542. — Fi- lius eius Albertus. — Albrecht der Nothafte von Falkenowe (1323) 367. — Frater eius Engelhart. — Chvnrat der alt Nothaft (1329) 603. — Filii eius : Chvn- rat der iuenger Nothaft und Hainreich der juenge Nothaft von Berdberch, Berdenberch. Notinger Chonradus, civis Maioris civit. Prag. (1333) 791. Nova Civitas, civit. Germ. prope Landow (1330) 643. — in Moravia, v. Unčov, Uničov. Nova Domus, v. Jindřichův Hradec. Nova Pilzna, v. Plzeň. Nova Villa, v. Nová Ves. Novara, civitas Italiae (1331) 697. (1333) 773. Nová Ves, villa Boh. (1330) 644. Nové Hrady, Gretzen, castrum et oppidum Boh., plebanus de — Albertus (1332) 733. Novum Castrum, Neufchätel, Nicolaus filius Garsi- lii de Novo Castro (1327) 544. Novum Forum Pragae (1326) 469. (1330) 646. V. Praga. Nuenburg, v. Naumburg. Numburga, v. Nimburg. Nürnberg, Nirnberch, Nuremberg, Nuremberch, Nu- rembergk, Nurenberch, Nurmberch, Nurnberg, civit. Germaniae (1312) 23, 48. (1313) 51—53, 54. (1314) 87. (1316) 127. (1327) 491. (1332) 735, 749, 750, 752, 753. — Mercatores de — (1326) 485. — Burg- gravii de —: Fridericus (1326) 470; Johannes (1332) 52. x — Nuremberg, Perchtoldus Pfinczing de — (1832) 28. Nüsle, Nosel, Nossel, Nostel, Nostil, villa Boh. prope Pragam (1323) 343. (1329) 624. (1333) 783, 800. 881 Nussdorf, Nuzdorf, villa Austriae Inferioris (1323) 346 Nuwes Hus, v. Jindřichův Hradec. Nyclaus, v. Nicolaus. Nyculowicz, v. Mikulovice. Nydeghen, Nydehe, v. Nideggen. Nyemczicz, v. Němčice. Nyenonitz, v. Jinonice. Nyercze, v. Nirce, Nirce. Nyetka, v. Nétka. Nyfen, Berthold von — (1832) 767. Nymans, Otto dictus de — (1322) 320. Nymburg super Albea, v. Nimburg. Nympcz, v. Němčí. Nynonitz, v. Jinonice. Nýřany, Meirsan, villa Boh. (1326) 457. Nýrsko, Nyrzko, oppidum Boh. (1327) 524. — Telo- neum in — (1327) 524. Nyza, v. Nisa. O. Oberanven, v. Andenai. Oberndorf, Oberndorph, villa in districtu Egrensi (1316) 120. (1321) 277. Oberses, Obersez, Oberzan, v. Obiany. Oberzis, v. Obříství. Obizo, Obizus de Este, marchio Anchonitanus (1331) 713, 714. (1333) 773. Oblakwicz, v. Oleksovice. Oblaz, Oblas, Oblusk, villa Moraviae (1318) 173. (1330) 657. Obřany, Oberzan, castrum Mor. (1316) 122. — Oberses, domini de — Gerhardus et Smylo, filius eius (1322) 310. Obříství (?), Oberzis, Mathias de — (mem. 1333) 789, 790. — Relicta eius Genefita. Obrowitz, v. Zábrdovice. Oczihow, Oczichow, v. Očihov. Oécihov, Oczihow, Oczichow, villa Boh. (1333) 781, 193. Odera, fluvius Mor. et Silesiae (1319) 218, 219. (1324) 393. (1329) 606, 609, 610, 612. Odrovice, Odrowicz, villa Mor. (1322) 312. Odrowitz, villa Lusatiae (1324) 385. Oels, Oelsnitz, v. Ole&nice. Oeren, Heinricus de — (1313) 70. — Johannes de — (1321) 294. Oettingen, v. Ottingen. Ofka, Eufemia, Ofca, priorissa monast. in Swetetz (1314) 79. — Offka, uxor Chotieborii vel Kothebori de Herstein (1324) 391. (1333) 810, 811. — Ofca, celleraria monast. Dogsanensis (1328) 580. — abbatissa monast. Dubrawnic. (1333) 767, 768. — Ofca, filia Johannis de Mesericz, monialis S. Clarae Znoymae (1333) 784. Ohay, Godefridus de — (1321) 279. Oheb, mons monasterii Wilemovensis (1315) 103. Ohlau, v. Olava. Ohnistovice (?), Wohnistovice, Ohnisczowicz, villa Boh. (1818) 190. Ohře, Egra, Eger, fluvius Boh. (1325) 423. (1331) 677, 710. — Obstaculum in Egra flumine (1381) 710. 

Strana 882
882 Ohrzechin, v. Ořešín. Ochsenstein, Radolf von — (1330) 640. — Otto de — (1330) 642. Ojíf, Hogerus de Cornberg (1318) 183. — Fratres eius: Brecilaus de Rysemberk et Protiwa de Dolen. — Hoygerus de Pusnic (1324) 381. — Hoyerus, frater Gotfridi, coquinae regis magistri (1325) 415. Ojvín, Oywin, Oywins, castrum Boh. (1316) 122. (1319) 213—215, 228. (1323) 359. Okolí, Okole, Bolech de — (1312) 27. Okrouhlík (?), Okruhlik, allodium prope castrum Waldek (1331) 712. Olava, Wohlau, Ohlau, Olow, Wolav, civitas Sile- siae (1329) 608, 612. (1331) 725. Olbersdorf, Albertsdorff, villa Lusatiae (1323) 350. Olbramovice, Wolframicz, villa, oppidum Mor. (1321) 287, 288. (1325) 441, 442, 453. (1326) 456, 482. (1332) 760. — Rector eccl. in — Nicolaus (1332) 760. — Bartholomaeus de — canon. eccl. Wysse- rad. (1322) 329. — Wolframicz, Heinricus de — rector eccl in Ywan-' schicz (1331) 685. Olbramkostel, Wolframskirk, Waltherus, praepositus de — (1331) 685. Oleksovice, Olkowitz, Olokwicz, Oblakwicz, oppi- dum Mor. (1324) 386. (1325) 444. — Oblakwicz, Otto de — (1324) 386. — Filiae eius: Gerdrudis, uxor Chunradi de Moschwicz, et Agnes (1324) 386. Olešná, Olsechyna, villa Boh. (1331) 712. Olešnice, Oels, Oelsnitz, Olsniez, Olsna, Olssna, civitas Silesiae (1319) 218—220. (1329) 612. — Oels, Olsna, Conradus dux Zleciae, dominus in — v. Conradus. — Ols, Conradus de — iuratus civis in Budyways (1332) 757. Olkowitz, Olokwicz, v. Oleksovice. Olmuntz, v. Olomouc. Olomouc, Olomúc, Olmůtz, Olomucz, Olomuncz, Olomutz, Olomuntz, civitas et castrum Mor. (1311) 8, 9. (1313) 66, 69. (1314) 75, 89, 95. (1315) 101. (1316) 133. (1318) 169, 181, 192. (1321) 281. (1322) 314, 318. (1323) 339, 342, 354. (1324) 380, 393. (1325) 403, 444, 445. (1326) 456, 461. (1327) 499, 493, 512, 513, 526, 537. (1328) 556, 561, 576, 580, 584. (1330) 636, 641, 668. (1331) 680, 694, 713. Pons prope Olomucz Owpruk dictus (1321) 291. — Advocati civitatis: Bohuš, Bohusius, v. Bohuš; Henricus, v. Heinricus; Johannes, v. Johannes. — Scabini (1330) 631. — Cives: Paulus et Georgius, filii guondam Horynae (1317) 161; Hanco Tyrwar- dus, v. Hánek, Johannes; Jacobus Bernhardi (1331) 689; Gotcelinus, uxor eius Katherina (1331) 678. — Olomuc. czudae camerarius, summus czudae Olomuc. camerarius: Johannes de Mesersiecz, Mesirsiecz, v. Meziříč (1317 sg.); Sdezlaus filius Zdezlai de Sternberg, Sternberch iunior, v. Sternberg; Vok de Krawaï (1325) 398; Jesco, Johannes de Crawar (1829 sg.), v. Kravaře. — Olomuc. czudae czudarius, zudarius: Hermannus (1314) 75; Stephanus (1318) 192. (1322) 307; Di- wissius de Sternberg (1323) 339; Luczek (1330) 654. — Olomuc. burggravius (1315) 101. — Burggravius Emler, Regesta, Boemiae. Diwischius, Diwissius de Sternberg (Sternberch. (1314 sq.), v. Sternberg. Olomouc, Ólomůúc, Olmůtz, villicus, vladat (1325) 399. — Olomuc. dioecesis, episcopatus, ecclesia (1311) 17) (1312) 37. (1316) 133. (1317) 144. (1318) 171. (1319) 226. (1323) 336, 339, 342. (1824) 394, 395. (1325) 410, 411, 421, 425, 441, 452. (1326) 475, 476. (1327) 508, 540. (1328) 561, 563. (1329) 625, 628. (1330) 654. (1331) 698, 715. (1333) 775. — Olomuc. episcopus, episcopi (1313) 56, 70. (1320) 243. (1322) 331. (1323) 335, 362. (1325) 400, 435, 437. (1327) 514, 537. (1328) 567, 668. (1329) 601, 604, 617. (1330) 648, 654, 656. (1331) 679, 681, 698. — Episcopi: Robertus (mem. 1318) 195; Bruno (mem. 1323 sq. v. Druno; Theodericus, Theodricus (mem. 1318, 1332) 195, 743; Johannes (1311 sq.), v. Johannes; Petrus, electus Olomuc. episc. Olomuc. dictus Bradawieze (1312 sq.), v. Petrus; Conradus (electus, episc. (1316 sq.), v. Conradus; Hinco, Hynco, Hayman de Duba, v. Heinricus (1326 Sq.. — Suffraganeus episc. Olomuc. Theodricus, Dyonisiensis episcopus, v. Theodericus. — Olomuc. capit. ecclesia (1320) 265. (1321) 281. (1328) 839, 842. (1324) 394, 895. (1325) 402, 444. (1826) 461. (1327) 486, 526, 537, 542. (1328) 561, 568. (1329) 625. (1330) 636, 641, 654. (1331) 680, 695. — OL eccl decanus (1318) 181. (1320) 262. (1331) 680. — Decani: Budislaus (1313 sq.), v. Budislav; Jenczo (1318 sq.), v. Jenec. — decanatus (1328) 550. — Olom. eccl. praepositi: Theodricus (1313) 66; Sbor, Sboro, Zboro (1318 sq.), v. Sbor. — Olomuc. eccl. archidiaconatus, archidiaconi: Ste- hanus (1313) 66; mag. Johannes (1318 sq.), v. Jo- annes; Andreas (1330) 641. — Vicearchidiaconus Symoncius (1313) 69. — Olomuc. eccl. scholastria est officium et non digni- tas (1325) 402. — Scholasticus: Johannes, v. Jo- hannes. — Olomuc. eccl. custodia est officium et non dignitas (1325) 402. — Custos, custodes (1330) 636. — Cu- Stodes: Fabianus (1311) 23. (1313) 69; mag. Hein- ricus (1328) 588. — Olom. eccl. canonici (1322) 307. — Canonici: Lutco (1311) 6; Techontius, Thechoncius, v. Téchonec; Ulricus de Pabenicz, v. Ulricus; Dietricus, v. Theo- derieus; (1316) 117; Heinricus, v. Heinricus (1316) 117; Johannes, protonotarius regis Johannis, v. Jo- hannes (1318 sq.). Cfr. Johannes, praeposit. Wysse- grad. Johannes Tronche provis. apostol. (1322) 329; Conradus de Schlackenvald (1322) 330; Gili- bertus de Prosmeritz provisione apostol. (1322) 330: Dyrsislaus natus Cenconis de Bechin provis. apostol. (1323) 337, cfr. DrZislav; Petrus Herbordi provis. apostol. (1324) 393; Wenceslaus natus quondam Nicolai Tucentinast (1324) 398; Nicolaus de Bruna provis. apostol. (1323) 370. (1325) 441; Henricus (1325) 441; Stiborius, frater Zezemae de Hirstein (1325) 407; Witigo de Pazow provis. apost. (1326) 444. Stephanus archidiac. Prerov. postea Znoymensis (1326) 456. (1827) 486; Borzita de Drzevohosticz provis. apostol. (1826) 470; Hermannus de Scherfenberg prov. apost. (1327) 488; Henricus, 

Strana 883
Index personarum. et locorum. natus Bertholdi comitis de Retz, prov. apost. (1327) 491; Thomas Johannis de Leczik prov. apostol. (1327) 506; Henricus de Bruna (1327) 514; Luczko (1327) 542; Sezema natus Martini de Sedlez provis. apostol (1328) 562; Ortwinus Moravus, decanus Cremserensis, Prag. et Zacensis canon. (1328) 568. (1330) 654, 668. (1331) 680; Miculo (1328) 580; Rathiborius (1328) 580; Paulus de Cladna provis. apostol (1329) 624; Gerardus, natus Theodorici de Dreswitz (1330) 638; Johannes Paduanus, canon. Boles]. Wyssegrad. et Zadcensis, protonot. Hinconis, episc. Olomuc., vide Johannes; Herbordus de Fil- lenstein provis. apostol. (1330) 671; Sulico, natus Adae de Cunicz (1331) 722; Bartholomaeus Urbani (1332) 734. Olomouc, Olomic, Olmütz, Olomuc. eccl. vicarii: Ortolphus (1312) 23. (1313) 69. (1318) 169; Andreas (1313) 69; Zydlinus (1318) 169; Petrus (1327) 486; Symoncius, Dyetlinus et Martinus (1328) 580; Ri- chardus (1330) 636. — Olomuc. eccl. sacrista (1322) 318. — monast. S. Clarae (1329) 619, 626. — Abbatissa Cunka (1329) 626. — monast. ord. fr. Minorum, gardianus Lupoldus (1312) 23. — monast. ord. fr. Praedicatorum, lector Stiborius (1328) 580. — cimiterium $. Mauritii, ubi capella S. Nicolai, rector eius Bernhardus (1331) 689. — Olomuc. episc. vel eccl. feudales; Wulczko de Donka, Heinricus de Fridlant (1330) 654. — Conradus, presbyter de — (1313) 69. — Olomucz, k. Theodricus de — (1315) 108. — Cfr. .. Theodoricus, episc. Dionysiensis. Ols, v. Olešnice. Olsechyna, v. Olešná. Olsna, Olsnicz, v. Olešnice. Olšany, Olschan, Bohunce de — (1329) 619. Omicz, v. Vomice. Omtela, v. Wenceslaus vel Karolus, filius Johannis, regis Boh. Ondřejovice, Ondrzeiovicz (1327) 486. Ones, Onso Sdislai de Theora (1324) 386. — — de Sucolam (1326) 456. — Onscho, Onsso, archidiaconus Delinensis, Belynensis (1328) 519. (1329) 594. — Onsho de Syrothin (1829) 619. — Onso de Tachow, canon. Wyssegrad. (1331) 679. Onesov, Vneschow, villa Mor. (1323) 358. Onsho, Onscho, Onso, Onsso, v. Ones. Onsovice, Onssewicz, villa Boh. in provincia Wolinensi (1315) 109. Opach, Oppach, villa Boh. monasterii in Alto Vado (1323) 345. Opat Petrus, civis Prag. v. Petrus (1332 sq.) Opatovice, Opatowicz, Petrus Ursus miles de — (1316) 7. — — Wulczko miles de — (1816) 117. Opava, Troppau, Opavia, Oppavia, civit. Silesiae (1311) 9, 10. (1315) 102. (1325) 488. (1327) 498—501. (1333) 768. — Judex Albertus (1311) 10. — Cives (1325) 438. Civis Johannes de Lubschicz (1333) 768. — Mercatores de — (1327) 486. — — terra, ducatus, partes (1311) 8. (1815) 102. (1318) 186, 188. (1319) 208. (1323) 355. (1324) 388. — 883 Opava, Troppau, Op. dux, duces (1327) 645. Duces: Nicolaus L, v. Nicolaus; Nicolaus IL, v. Nicolaus IL, dux Opaviae. — Oppavia, ducissa (1328) 580. — Opawia, Oppavia, Hertnidus de — (1333) 802. — Oppavia, monast. S. Clarae in — (1328) 580. (1330) 639. — Abbatissa: Caecilia (1328) 580. Opelspunt, v. Unpelspunk. Oplaczan, v. Oplocany. Oplocany, Oplaczan, villa Mor. (1321) 286. (1327) 526. Opoli, Oppeln, Opol, Oppolia, civitas Silesiae (1327) 509. — Monast. fr. ord. Praedicatorum in — (1318) 178—181. — Opol. terra, ducatus (1327) 509. — Opoliensis, Oppoliensis, Opuliensis duces (1327) 509. Dux: Bolko, Polko, v. Bolek. Oppach, v. Opach. Oppeln, Oppolia, v. Opolí. Oppenheim, civit. Germ. (1317) 155. Ořechov, Urbaw, Vrbav, Vrbow, Ureschaw, villa Mor. (1325) 441. (1328) 588. (cc. 1333) 812. — Plebanus de — Stephanus (1328) 441. (1328) 588. — Urichau, Vrichaw, Vrsehau, Welezlaus de — zu- darius provinciae Braczlaviensis, quondam zudarius in Bisencz (1317) 152. (1320) 287. Ořešín, Ohrzechin, villa Mor. (1330) 650. Oiesov, Orzessow, Pesco de — (1322) 320. — Filius eius Prsibco, rector ecclesiae in Wraczlabs. Orientalis terra, Osterlandt, Osterlant, Osterlont (1322) 322. — Fridericus, landgravius Thuringiae oc., dominus terrae Orientalis, vel marchio Orientalis, v. Fridericus. — Marchionissa in Osterl. Elisabeth (1322) 334. Orlandus, episc. Domensis (1319) 202. Orlé Hnízdo, Elehnyzdo, Teschnyzdo (1317) 147. Ormond, Ormund, vill in comitatu Lucemburg. (1820) 234. (1321) 275. Orphanus Kadoldus, v. Kadoldus. Orseln, Orsela, Orsele, Orszela, Orzela, Wernherus de — supremus mag. domus 'eutonicae (1326) 455. (1329) 600, 602, 603. (1330) 633, 636. Ortenberg (Ortenburg ?), Orttenberg, Ortenburg, Al- bertus (Albrecht)comes de — (1329) 604. (1332) 735. Ortholphus, vicarius eccl. Olomuc. (1318) 169. Ortin Petrusche, incola Prag. (1333) 797. Ortlinus, Ortlini Petrus, iuratus Lunensis (1333) 771. Ortus, v. Hortus. Ortwinus Domaslay dictus Moravus, provis. apostol. canon. eccl. Prag., Olomuc. et Zaczensis, decanus eccl Cremsiriensis (1328) 568. (1329) 597. (1330) 654, 668. (1331) 680. — abbas monast. Sedlic. (1383) 793. Orvieto, Urbs Vetus, civitas Italiae (1322) 310. (1331) 714. Orzessow, v. Ořešov. Osanna, domina — incola Prag. (1333) 783. Osek, Ossegg, Ossek, Ossyek, Ozzec, Ozzek, Ozzezz, monast. Bohemiae ord. Cisterciensis (1311) 15. (1314) 80. (1318) 170, 173. (1822) 309, 313. (1323) 349. (1325) 497. (1326) 472, 473. (1827) 548. (1328) 590—592. (1330) 636. (1331) 709. (1332) 736, 753. (1333) 771, 777, 794, 811. — Abbas (1318) 173. Abbates: Gerwicus (1311 sq.), v. Gervicus; Ludo- 

Strana 884
884 Emler, Regesta Boemiae. vicus (1323 sq.) v. Ludovicus; Conradus (1333), v. Conradus. — Priores: Lutholdus (1315) 100; Johannes (1326) 473. — Cellerarius Johannes (1315) 100. (1326) 473. — Portarius: Heinricus (1326) 473. — Cantor: Johannes (1326) 473. — Frater: Sifridus (1318) 170. Osek, Risenburch, Rysenburch, Ryzenburch, castrum Boh., v. Riesenburg. Oslavany, Osla, Oslawan, Ossla, Osslavia, Oslavia, Ozla, Ozlavia, Ozsia, monasterium Moraviae monia- lium ord. Cisterciensis (1311) 1, 13, 17. (1312) 40. (1318) 181, 187, 189. (1322) 315, 319. (1326) 471. (1827) 514. (1329) 625. (1330) 636. (1331) 685. — Abbatissa (1322) 320. (1330) 636. Abbatissae: Agnes (1322) 320; Ysaldis (1327) 514; Mechthildis (1328) 573. (1331) 685. — Subpriorissa Hedwigis (1331) 685, — Monialis Katherina (1327) 514. Oslov, Oslow, villa Boh. (1323) 351. Oschens, Osschen, Johannes de — dominus de Gy- neppe, consiliarius Johannis, regis Boh. (1812) 44. (1330) 636. Osoblaha, Hotzenplotz, Hoczmplocz, Hotzmplotz, civitas Mor. (1321) 281. — Mathias de — (1321) 281. Osov(?), OsovA(?), Ossaw, Heinricus de — (1329) 620. Osseg, v. Osek. Ossla, Osslavia, v. Oslavany. Osswicensis, v. Osvécim. Ossyek, v. Osek. Osterland, Osterlant, v. Orientalis terra. Ostia, Ostiensis episc. Bertrandus cardinalis, apostol. sedis legatus (1331) 676. Ostojkovice, Ostoykowicz, villa Mor, (1327) 493. Ostoj (?), Ostoyus de Schyrnins, v. Cernín. Ostrava, Ostravia, castrum Silesiae (1327) 501. Osttihom, v. Strigonia. Ostritz, Ostros, oppidum Lusatiae (1326) 469. Ostroh sive Stenicz, Stenycz, villa Mor. (1318) 171. (1320) 257. (1322) 307. — Sdenicz, Albertus de — (1322) 318. Ostros, v. Ostritz. Ostrov, Insula, monasterium ordinis S. Benedicti in Boh. (1318) 59, 62. (1325) 432. (1328) 564, 565. — Ab- bates: Johannes Podnavec (1328) 564; Sdyslaus (1331) 674. — Schlackenwerth, Slakenwerde, Conradus de — canonicus Prag. (1315) 108. Ostrovce, Ostrowcze, villa Boh. (1323) 351. Ostupiez, Janco de — pater Thobiae, canonici Prag. (1323) 337. V. Oustupenice. Oswaldus, iuratus civit. Chaszlaviae (1333) 791. Osvééim, Auschwitz, Osswicensis civitas, terra (1327) 502, — Ossw. dux Johannes (1327) 502. Osvraëin, Oswraczin, Wostraczin, Wsuraczin, Nachwal, Nachwalus de — (1325) 448. (1331) 721. Otaslavice, Otozlawicz, villa Mor. (1323) 358. — Othaslawicz, Nicolaus de — (1330) 641. Otava, Otawa, fluvius Boh. (1315) 114. Otésice, Otcheziz, Otto de — (1328) 579. Othakarus, v. Ottakarus. Othaslawicz, v. Otaslavice. Othmarus, v. Otmarus. Otcheziz, v. Otěšice. Otlinus, frater iudicis de Moravan (1311) 7. - Otmarus, Othmarus, presb. Zderaziensis monasterii (1326) 476. Otnice, Otnicz, villa Mor. (1317) 143. Otozlawicz, v. Otaslavice. Otryby, Ötrib, Bovzlaus de — (1322) 328. Ottakar, Othakarus, Ottacarus, Ottakarus II., rex Boh. oc. Mem. (1313) 59, 62. (1315) 112. (1817) 162. (1319) 209, 224. (1325) 414, 421, 428. (1327) 489, 532, (1328) 591. (1330) 651. (1331) 702, 710. (1332) 759. (1333) 774, 792, 799. Ottakarus de Chirchberch, testis (1316) 134. Ottardus, incola in Dehnicz (1320) 241. Otte, Ottel, v. Otto Roll. Öttingen, Ludovicus comes de — (1313) 54. (1329) 618. Conradus comes de — (1313) 65.; relicta eius Adel- heidis. Otingen, Fridericus comes de — (1329) 618. (1332) 152 Ottlinus pistor, civis Maioris civit. Prag. (1821) 306. Otto, Figoleiz, Figoleys, Vigeleis, Wigoleis, civis iuratus BEEN BREE Maioris civit. Prag. (1312) 48. (1316) 137. (1820) 239, 240, 246. notarius publicus (1313) 53. fr. hospit. S. Johannis Pragae (1313) 58. de Coslano (1313) 55. de Labun (1313) 56. iudex in Slatnik, Birnik et Hotkowicz (1314) 76. de Komonicz (1316) 119. Othto de Parczs (1317) 152. — Filii eius: Othto et Kadoldus. dux Austriae oc. (1317) 164. (1323) 355. (1324) 372. (1330) 639, 644, 655, 663, 666, 667, 669—671. (1331) 708. (1332) 735, 744, 161—164. iudex in Thust (1318) 189. de Heyden de Donin (1319) 219. plebanus in Costelecz (1319) 199, 200. e Anaso, Anazo, civis, iuratus Prag. (1320) 241, 254. (1321) 305. (1322) 308, 316. (1323) 344. (mem. 1333) 791. plebanus in Marwens, Morawans, capellanus de Mar- eins Johannis de Swabnicz et Perhtae, relictae Witkonis de Swabnicz (1321) 275, 292, 297. — Avunculus eius Chonradus. dyctus de Nymans miles (1322) 320. dux Bavariae, palatinus Reni (1322) 324. (1328) 583, 584. (1330) 662. (1331) 695, 696, 698. (1332) 754, 762. Gemblinger, mercator Ratisbon. (1324) 375. de Donyn, sacerdos et plebanus in Fridrisdorff, frater Heinrici et Johannis de Donyn (1326) 469. de Donyn iunior, frater eorundem (1326) 469. Cfr. etiam Donín. de Kares, prior monast. Zderaz. (1326) 477. Alberti civis Prag. (1327) 517. de Wurbczan (1328) 551. de Otcheziz (1328) 579. de Ochsenstein (1330) 642. de Schahow, magister civium civitatis Uscensis super Albea (1330) 652. Schichingi, civiś civit. Uscensis super Albea (1330) 652. de Linavia (1331) 690. 

Strana 885
Index personarum et locorum. Otto, pannicida, civis, iuratus Prag. (1331) 707, 722. (1382) 734. — iudex in Strobnitz (1332) 733. — Filius eius Ni- colaus. — von Chotwitz (1332) 742. — canon. monast. in Syloa, rector eccl. Yglaviensis (1332) 750. — Ott Roll, Otto Rollinae, Ottel Roll, civis Prag. (1332) 760, 765. (1333) 783. — portarius monasterii Aulae Regiae (1333) 789. — de Pergauw, Bergaw, Pergow oc., v. Bergov. — de Bollandia, v. Bollandia. — de Cheiow, Cheyow, v. Kyjov. — de Komonicz, v. Komonice. — de Cunenyla, v. Kunémil. — de Nasmaricz, Nassymiriez, v. Nasiméfice. — de Rupowa, v. Roupov. Otvojice, Ottwowitz, possessio praepositi Boleslav (1331) 685. — Otwogecz, ubi praedium monast. S. Georgii in castro Prag. (1328) 589. Oubenice, Vbunicz, Wbynicz, villa Boh. (1325) 433. (1326) 460. Oulehlé, Wlehly, villa Boh. in provincia Wolinensi (1315) 109. — Vlehle, villa fr. domus S. Johannis Hierosol. in Straconicz (1318) 195. Oulice, Vlicz, Marquardus de — (1329) 615. Ounice, Vnicz, villa domus hospit. S. Johannis Stra- conic. (1318) 195. Oustupenice (?), Thobias Janconis de Ostupicz, Thob. de Wstepenicz, canon. Prag. (1323) 337. (1330) 637. , Oustupky, v. Ustupky. Ovčáry, Owczar, villa Boh. (1331) 674. Ovenec, Owenecz, Wwnecz, villa Boh. (1313) 55. (1320) 242. (1329) 573. — Plebanus in — Lupus (1313) 55. Ovny, mons prope villam Svinaře dictam (1325) 432. Owpruk, v. Aubrücke. Oyne, Oynt, bona in — (1317) 160, 161. Oywins, v. Ojvin. Ozla, Ozsia, v. Oslavany. Ozza, Kristanus miles dictus de — (1328) 563. Ozzec, Ozzek, Ozzezz, v. Osek. P. Pabel, v. Paulus. Pabenberger (Babenberger?) Hermannus, iuratus Melnic. (1331) 684. Pabénice, Pabenicz, Pabyanitz, Hrabisch, Hrabissius de — (1315) 102, 103. (1317) 164. — Uxor eius Swatochna. — Frater eius mag. Ulricus de — decre- torum doctor, v. Ulricus. Pablowicz, v. Pavlovice. Paeov, Pazow, Witigo de — canonicus eccl. Olomuc. vel Brun. provis. apostol. (1325) 444. Pacz, nobilis Moraviae, testis (1316) 117. Paezaver, (Passauer?) Heinricus, iuratus in Budy- ways (1332) 757. Paczendorf, v. Paéov. Paëov, Paczendorf, villa Mor. (1316) 117. 885 Padua, Pad. dioecesis (1331) 690. — Paduanus episc. (1327) 531. — Paduanus Johannes, v. Johannes. Padus, Paudus, fluvius Italiae (1331) 681. Paderborn, Pardeburnensis episc. (1329) 601. Paldewein, Paldwin, v. Balduin. Paleé, Palez Minor, villa Boh. cum munitione (1833) 781, 783. Pallavicini, Fencius comes — de Prato (1333) 783. Palmarius, civis Znoymensis (mem. 1320) 265. Pamétice, Pamyeticz, villa Boh. (1823) 351. Panovice, Panewicz, Panowicz, Wolframus, Mathias (Mathaeus) et Tetzko fratres de — (1327) 501. (1331) 690. Papa Fridericus, vicarius in Piesca (1316) 138. Papia, v. Pavia. Papkäse, Papkeze, Petrus dictus — fr. ord. Minorum in Budissin (1333) 798. Parezs, Othto de — (1317) 152. — Filii eius: Othto et Kadoldus. . Pardus, Pardussius de Scherdicz, v. Sardice. Pardeburnensis episcopus, v. Paderborn. Parfuz, v. Barfuss. Parchstein, v. Parkstein. Parisii, Parisius, civitas Franciae (1327) 531. (1328) 556. (1332) 734, 764. — Canonicus Parisiensis Petrus Galvanus (1333) 771. Parkstein, Barkenstein, Parchstein, castrum Bavariae (1314) 94. (1316) 127. (1321) 282. Parkwiez, Steffanus de — (1319) 219. Parma, civit. Italiae (1331) 680—682, 684, 680, 688, 689, 697, 720. (1332) 758. (1333) 772, 786, 792, 793. — Dominus in — Johannes, rex Boh. (1333) 786. — Vicarius: Mapheus de Sommo vel Summo (1333) 786. — Episcopatus Parm. (1333) 787. — Parmensis episcopus Simon (1319) 203. Pasov, Passau, v. Patavia. Patavia, Passau, Pasov, Pazzow, civit. Bavariae (1311) 35. (1323) 365, (1330) 674. (1332) 754. — Pat. dioecesis (1328) 563. — Episcopus Patav. (1322) 310, (1332) 762. (1333) 799. — (Episcopus Albertus (1332) 745. — Praepositus eccl. Patav. (1316) 140, 141. — Praepos. Meingotus (1817) 150—152, 154. (1318) 182. — Decanus: Wolfgerus (1330) 674. Paterman Nicol., Niclas Paterman, Petrman, v. Nico- laus (1328 sq.). Paternoster Adolfus, iuratus Pontensis (1327) 515. Patluna villa (1325) 427. Patracensis canonicus Nicolaus de Fractis (1327) 539. : Paudus, v. Padus. Paulic, v. Pavifk. Paulus, civis Cracoviensis (1312) 45. — civis Olomuc. (1317) 161. — camerarius quondam Mor. (1318) 185. — praepositus monast. Wilemov. (1318) 187. — renovator, incola Prag. (1318) 196. — minister, presbyter eccl. Prag. (1320) 239, 245, 252. (1825) 439, 441. — gener Hopfneri, civis Prag. (1320) 240. — civis Znoymensis (1825) 405. — Pabel de Nebawit, von Nebowyd (1325) 451. (1332) 728. — de Poduin, Podwin, civis Prag. (1818) 195, 196. 112 

Strana 886
886 (1326) 473. (1333) 788. — Filia eius Margaretha, uxor Frenczlini de Neumburga. — Cfr. etiam Podvii. Paulus Rokczeri vel Rechezeri, civis Prag. (1317) 164. (1327) 517. (1329) 597. — de Kladna, filius sororis Johannis, episcopi Prag., canon. Prag. provis. apostol. canon. Olomuc., v. Kladno. — balneator Prag. (1330) 646. — sartor, iuratus Melniczensis (1331) 684. — archidiaconus Zacensis (1333) 782. — Pavel z Letuov, v. Lety. Paulwizc, v. Pavlovice. Pawer Johann, v. Johannes. Pavia, Papia, civit. Italiae (1331) 690, 697. (1333) 773. — Johannnes Petri de Landulphis de — (1331) 679. Pavlík, Paulic de Bisschicz (1321) 285. Pavlovice, Paulwize, villa Mor. (1330) 632. — Pablowicz, Mikolo de — (1329) 619. Payer, v. Baier. Payeriana, v. Baierin. Payern, v. Bavaria. Paychowe, Haynmannus de — (1327) 503. Pazow, v. Pacov. Pazzow, v. Patavia. Pecold, Pecolt, Pecoldus, v. Petrus. Pecsmann, Ticzko dictus — civis Kutnensis (1314) 81. Peczschow, v. Bedov (?). Pečky, Petsch, villa Boh. (1332) 729. Pechin, v. Píéina. Peiskretscham, Peyzenkreschin, civit. Silesiae (1327) 500. Peisorch Nycolaus, v. Nicolaus. Pelhiimov, Pilgrimis, rector eccl parrochialis Sa- lomo de Walistor (1325) 445. Penezk, v. Penzig. Peneschawe, v. Benešov. Pennvelt, civitas Germ. (1330) 655. Penzig, Penczk, Gerhardus, Stezlaus et Conradus fratres de — (1329) 612. Pepteter, mercator Ratisbonensis (1824) 375. Peregrinus dictus Puss (1312) 29. — frater ordinis Praedicatorum in Oppolia (1318) 178, 181. — judex in Misa (Mysa), iudex Misensis (1322) 326. (1829) 616. (1330) 645. — Pranker, pheudalis Johannis, regis Boh. (1325) 427, 428. t — civis Maioris civit. Prag. (1328) 564. — frater monasterii Lucensis, plebanus in Prahowicz (1333) 796. Perengow, Perngaw, villa monasterii in Waldsassen (1323) 359. Pergauw, Pergow, Pergowe, v. Bergov. Perchta, v. Berta. Perchtold, Perchtolt, v. Bertholdus, Bertoldus. Peringer Fridericus, civis Maioris civit. Prag. (1332) 134. Pérkov, Bircowi, Prsiwislaus, Prsybislaus de — zu- darius Brunensis (1324) 896. (1325) 400. (1326) 460. (1327) 531. Perlinus, (Pertinus false) Ekhardi, civis in Monte Kuthnensi, iuratus, magister iuratorum Montis Chutnae (1327) 514, 548. (1330) 639, 648. (1332) 9. Emler, Regesta Boemiae. Perngaw, v. Perengow. Pernhart, v. Bernardvs. Pernoldus, v. Bernoldus. Pernstein, Pernsteyn, Stephanus de — (1322) 318 320. — Pernstein, Adam de — (1325) 400. — Pernsteyn, fratres de — Johannes, Robyssius et Philippus (1326) 462. — Fridericus de — (1333) 769. — domicellae de — (1325) 400. — Sororius earum Potho. Perroie, Sim. de Marchieville, sire de — (1323) 339. Perschin, civis Maioris civit. Prag. (1316) 141. (1318) 197. (1319) 232. — Filius eius Martinus (1318) 197. Persybko, v. Pribek. Pertholdus, Pertoldus, v. Bertholdus, Bertoldus. Peruc, Peruz, eeclesia in — (1326) 462. Perusia, Perusium, civit. Italiae (1331) 714. Perusinus episc. Franciscus (1326) 474. (1327) 508. Perweis, Peruwes en Brabant (1332) 738. Pesco, Peschco, Peschilinus, Peschlinus, Pesko, Peslin, Peslinus, Pesoldus, Pessko, Pesek, v. Petrus. Peterlinus, Peterlini Nicolaus, v. Nicolaus. Petermannus, v. Petrus. — Niclas Peterman, v. Nicolaus. Peteuensis episcopus Enoch, Olomuc. electi in pon- tificalibug vicarius generalis (1327) 546. Petlern, y. Zebrák. Petiin, Petrinus mons (1313) 58, 59. (1330) 658, 659, 674. — Sorores sub titulo S. Annae in suburbio civit. Prag. sub monte Petrino viventes (1313) 58, 59. — Petryn, villa Mor. (1323) 358. — — alia villa Mor. (1323) 358. Petrkov, Petyrcow., villa Boh. (1329) 595. Petrovice, Petrowicz, villa Mor. (1318) 196. (1321) 281. (1327) 491. — — Micul miles de — (1316) 117. — Peterwicz, Vurchozlaus de — (1324) 386. — Petrovitz, Hodislaus Rzimonis de — (1330) 656. Petrus S. eccl. S. Petri et Pauli in Wyssegrado, v. Vyšehrad. — — eccl. S. Petri Brunae, v. Brno. — archiepisc. Maguntinus, prius praepositus Wysse- grad. et episc. Basiliensis, v. Petrus (1311 sg.). de Luna, iuratus civit. Pontensis (1311) 5, 6. (1815) 105. (1325) 454. (1327) 515. (1329) 604. dictus Styr, civis Pontensis (1311) 5. balneator Prag. (1311) 16. — Filius eius Gallus. iudex de Jegerdorf (1312) 27. Styrapecz de Zuzenbach (1312) 27. notarius terrae (1312) 33. (1315) 114. (1316) 135. presbyter, olim vicarius, sacrista ecclesiae S. Ma- riae in Tyn Pragae (1312) 35. (1320) 249, 250. dictus Bradawicze, electus, episcopus Olomuc., prae- positus Prag. et Wyssegrad. (1312) 36. (1313) 56, 57, 66. (1314) 84. (1315) 103, 104, 106. (1316) 123. (mem. 1317) 158, 159. — Pater eius Angelus, canon. rag. — plebanus de Pruhonicz (1318) 55. — subprior fratrum Praedicatorum Pragae (1313) 64. — Narniensis episc. (1313) 69. (1819) 203. — episcopus Civitatis Novae (1313) 69. (1319) 203. — Petermannus Rainmanni, testis (1314) 76. 

Strana 887
Index personarum et locorum. Petrus, Ursus miles, de Opatowicz (1316) 117. — Naquassa, domicellus Bawari de Bawarow (1316) 119. — Glas, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1313) 61. (1314) 76, 80, 84. (1316) 137. (1318) 197. (1327) 517, 528. (1332) 754. — Gener eius Pesko. — abbas Aulae Regiae (1317) 143. (1328) 564, 568, (1329) 628. (1330) 638. (1331) 720, 723. (1332) 746, 747, 759. (1333) 789. — Durandi, capellanus apostol, canonicus Ebredu- nensis, sedis apostol nuntius (1317) 145. (1319) 204. (1320) 256. — de Trzessouicz (1317) 159. — plebanus in Nakel (1317) 161. — Conradi, presbyter hospitalis S. Francisci in pede pontis Prag. (1317) 161. — Pesoldus, Pezsoldus, carnifex, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1317) 165. (1320) 240, 254. (1327) 517. (1331) 707, 722. — filius Hermanni de Dresden (1318) 183. — doctor artis medicinae (1318) 193. — Petri molendinum contra castrum Straconicense (1318) 194. — Pešek ze Skiekova, Pesco de Schrekow (1319) 199. — archiepiscopus Ragusanus (1319) 202. — episc. Calliensis (1319) 203. — plebanus vel rector eccl. S. Michaelis Pragae (1319) 221, 227 bis. (1320) 234, 252. — de Hradek dictus Kossik (1320) 238. — Pesco de Zacz, civis Maioris civit. Prag. (1320) 240. — de Tust, civis Maioris civit. Prag. (1320) 240. — Pesoldus de Egra, civis, iuratus Maioris civit. Prag. (1320) 241, 254. (1322) 308, 316. (1323) 344. (1324) 397. (1326) 468. (1327) 517. (1332) 764, 764. (1333) 777, 779. — civis de Verona (Beroun) (1320) 264. — filius Hermanni de Usk, clericus et rector parro- chialis ecel. in Usk (1321) 281. (1325) 439, 440. — Pesk Haraz de Ugezde (1321) 286. — Pesk de Slonewitz (1321) 286. — Pesoldus gener Pibraneri, incola Maioris civit. Prag. (1321) 305. — Petermannus Waczingerus, civis Maioris civit. Prag. (1321) 306. — villanus in Poczirnicz (1322) 308. — Peschco de Brana, filius Gotzonis (1322) 309, 313. — rector capellae in Pustimir (1322) 311. — Brem, advocatus Belinensis (1322) 313. — Pesco de Orzessow (1322) 320. — Pesoldus dictus Spetel, civis in Mysa (1322) 326. — Pesco Pesko de Suchdol, Schuchdol, Suchadol (1322) 328. (1325) 451. (1332) 728. — canon. vicedecanus, decanus eecl. Wyssegrad. (1323) 335, 338, 339. (1326) 481. (1327) 831. (1328) 551, 555, 565, 568, 576. (1329) 596. (1830) 684. (1332) 743, 747. (1333) 797, 800, 801. Cfr. Petrus, pleb. S. Michaelis Prag. — de Luthohrad (1323) 342. — Frater eius Luczco. — laicus monast. Zderaz (1323) 365. — abbas monast. Teplensis (1324) 371. (1330) 644. — Herbordi, plebanus in Politz (Poliéka), capellanus Elizabeth, relictae Wenceslai II. et Rudolf, regum Boh. canon. Olomuc. (1324) 393. — plebanus in Usk (1825) 439. 887 Petrus, natus quondam Conradi de Nova Plzna, provis. apostol canon. Boleslav. (1325) 440. Johannis de Chrudim, capellanus S. Jacobi Pragae (1325) 444. Pezcoldus piscator, civis Pontensis (1325) 454. (1327) 515. Pesoldus, iudex in Hartmansgrůnne (1326) 473. — Filius eius Wolflinus. de Bithzow, monachus monast. Zderaz. (1326) 476. de Dobrowicz, monachus monast. Zderaz. (1326) 476. vicarius eccl. Olomuc. (1327) 486. Pessko, civis Gurimensis (1327) 490. de Alvernia, nuntius sedis apost. canonicus viensis, (1327) 512. &bbas monasterii Wilemowiensis (1327) 521. Friczkonis Kokot, civis Maioris civit. Prag. (1327) 528. filius Leonhardi, civis Maioris civit. Prag. (1327) 528. (1327) Novio- de Luthomericz, civis Maioris civit. Prag. 528. (1382) 728. Pesco de Scacich (1327) 541, Lask, Petrus de Lask, canon. eccl. Wyssegrad. (1327) 542. de Minicz (1827) 548. de Horutitz (1327) 549. filius Kristani de Ozza (1328) 563. Witkonis, provis. apostol. canon. Prag. (1328) 567. (1829) 628. Wilmanni, Peterman Wilman, iuratus Chutnensis, scheppenmeister in Chutten (1330) 639. (1332) 730. Vitkonis de Libéchov, canon. eccl. Boleslav. (1330) 648. Peslinus, scabinus iuratus civit. Uscensis super Albea (1330) 652. pictor, civis civit. Uscensis super Albea (1330) 652 de Naczerad, custos fratrum Minorum Moraviae (1330) 655. Persiconis, prov. apostol. canon. Boleslav. (1330) 657. de Corvara, Corvaria (non Cornaria), antipapa Jo- hannis papae XXII (1330) 662, 666. dominus, nobilis Bohemiae (1331) 675. Pezholdus, filius Uthae (1331) 676. de Gabylona, iuratus in Luthomericz (1331) 676. frater Gotcelini, civis Luthomeric. conductor villae Buschewicz (1331) 677. . Pezholdus, pater Gotcelini, civis Luthomeric. (mem. 1331) 678. Peregrini, canon. (1381) 680. de Wockinstadt, plebanus in Prerovia (1331) 685. de Mertindorff, notarius Nicolai, ducis Oppav. (1331) 690. — frater Sebastiani, archidiaconi Bolezlav. (1331) 692. — Pesold, carnifex, iuratus Prag. (1331) 707. — Fygolais, civis Maioris civit. Prag. (1332) 728. — (fortasselegendum est Przedborius) scholasticus Prag. (1832) 739. Cfr. Pfedbor. 2.1. — Pesko, gener. Petri Glas, civis Maioris civit. Prag. (1332) 754. — Pesoldus, civis Maioris civit, Prag. (1832) 764. 112* monasterii Luthomisl. 

Strana 888
888 Petrus, Peschilinus, filius Gebhardi, incola in Monte Chutn. (1332) 759. — Uxor eius Aluscha. — Opat, civis Maioris civit. Prag. (1332) 760. (1333) 788, 797. — Galvangni, Parisiensis canonicus (1333) 770, 771. — Martini, canonicus Xantonensis (1333) 771. — de Milsen (Pilsen?), scabinus civit. Lunensis (1333) 771. — dictus Trut, iudex civit. Lunensis (1333) 771, 772, 7717. — Scolasticus, iuratus civit. Lunensis (1333) 771. — Pinguis, iuratus civit. Lunensis (1333) 771. — Ortlini, iuratus civit. Lunensis (1333) 771. — Jennae, iuratus civit. Lunensis (1333) 771. — Wandae, iuratus civit. Lunensis (1333) 771. — Peter Nimburger, iuratus Maioris civit. Prag. (1333) 777, 779. — dictus Papkeze, frater et gardianus ordinis Mino- rum in Budissin (1333) 798, 803. — commendator monast. Zderaz., v. Zderaz. — de Hradek, v. Hrádek. — de Luthorad, v. Litohrady. — de Rosenberg, Rosenwerch oc., v. Rosenberg. — de Schasslawicz, v. Čáslavice. — de Suchdol, v. Suchdol. — Ursus de Opatowitz, v. Opatovice. Petruše, Petruša, mater Petri, episcopi Olomuc. (mem. 1312) 36. — Petrusse de Praga, monialis in Swetetz (1314) 79. — — de Rudnitz, monialis in Swetetz (1314) 79. — — Petrusche Ortin, civissa Prag. (1333) 797. Petryn, v. Petřín. Petsch, v. Pečky. Petyrcow, v. Petrkow. Petzenstein castrum (1330) 633. Peuthum, Peutum, v. Bytom. Peuwillers, incolae de — (1326) 472, Peyer, v. Baier. Peyzenkreschin, v. Peiskretscham. Pezcoldus, Pezholdus, Pezoldus, Pezsoldus, v. Petrus. Pfaffenhofen (?), Pfaffenowe (1314) 87. Pfannberg, Pfannenberg, Pfanenberg, Pfannenberch, Ulrich, graf von —, marschalk von Osterreich (1330) 670. (1332) 735. Pfinezing Perchtoldus de Nuremberg (1332) 728. Pflugo, Pfluch, v. Pfluk, Pluh. Pforzheim, Phorzheim, Rudolfus marchio de — (1330) 640. Pfreimd, Pfriemberg, Pfrimberch, v. Přimda. Pfuntlinus (Johannes?), incola Maioris civit. Prag. (1319) 220. Pfutler, incola Maioris civit. Prag. (1333) 788. Philippinus, Philipinus vel Philippus Gonzaga (1331) 13, 714. Philippus, episcopus Eistetensis, Eystetensis (1311) 1. (1312) 42. (1313) 54, 59, 60, 65. (1316) 118. — de Mychenicz (1312) 27. — frater Johannis, burggravii de Poresink (1315) — Praedicator (1317) 159. . — fr. monasterii Brzewnov. (1321) 274. — de Lazecz, testis (1323) 343. — de Florange (1323) 347. — de Medlow (1325) 400. — Frater eius Ingramus. — rex Franciae (1328) 566. (1830) 646. (1331) 727. Emler, Regesta Boemiae. (1332) 742, 758, 761, 762. (1333) 770, 771, 808, 809. — Filius eius Johannes (1332) 727. Philippus, praepositus monasterii Zderaziensis (1331) 698 — presbyter de Budwoys, rector hospitalis in Bud- woys (1833) 766, 767. — de Falkenstein, Valchenstein oc., v. Falkenstein. — de Mackow, v. Maëkov. — de Pernsteyn, v. Pernstein. Phluckh, Phlugo, Phluch, v. Pluh. Phorzheim, v. Pforzheim. Pibranum, v. Příbram. de Piano Bernardus, nuntius apost. (1333) 771. Pícek, Piczko, Piczek, Nicolaus — de Bast (1323) 333, 350. — Piczquo Lichtenberg, iuratus Pontensis (1327) 515. Píčina, Pechin, villa Boh. hospitalis S. Johannis Hie- rosol. Straconic. (1320) 237, 257. Piel Ulreich, mercator Ratisbonensis (1324) 375. Piesc, Piesca, Piesec, Piesek, Piesk, v. Písek. Piessin, villa Boh. prope Tyn Horsowiensem (1312) 35. Piescina, v. Písčina. Pii, Guido et Manfredus de Piis (1333) 772. Pilgrim, Pilgreim, Pylgreim der Walich (1328) 560. (1331) 705. — Uxor eius Sophia. — Pilgrimus de Hednicz (1324) 386. Pilgrimis, v. Pelhfimov. Pillich, v. Billich. Pilliehsdorf, Pilhdorff, Pillichdorf, Pillichdorff, Diter, Theodericus de — (1311) 3, 10. (1312) 41. Pillung, Billung, Billungus, Pillungus, Pillunger, Pyl- lungus, civis, iuratus Maioris civitatis Prag. (1311) 20. (1314) 94. (1315) 109, 120. (1316) 141. (1321) 306. (1322) 308, 316. (1323) 344. (1324) 375, 376, 397. (1326) 468. (1327) 517, 528. (1328) 564, 566, 568. (1329) 597, 598, 602, 603. (1330) 631, 646, 647, 671. (1331) 722. — Rudlinus, civis Maioris civit. Prag. (1321) 306. Pillna, Pilna, v. Bylany. Pilsna, Pilsnensis civitas, Pilsna Nova, v. Plzeń. Pilstinger, Nycolaus, iuratus de Budyways (1332) 757. Piltsch, Pilulze recte Pilncze, villa in terra Glacensi (1831) 716. Pilulze, v. Piltsch. Pilzna Antiqua, v. Plzenec. Pilzna Nova, v. Plzeň Nová. de Pineo Johannes, nuntius Papalis (1321) 296. Pinguia, Pingwia, v. Bingen. Piračov, Pyraczow, Hermannus rector eccl. de — (1316) 138. Pirchesius, v. Prkeš, Prkoš. Pirkner, Pirknerus Bertholdus, Bertholt Birchern de Tempelstein, Pirchner, Pircherius Berchtoldus (1312) 29. (1317) 163. (1326) 471. — Pirkner Stephan von Tawbenberch, Stephanus Pyrk- neri, civis in Kuthna (1324) 877, 378. (1332) 728, Pirkosch de Hirstein, v. Prkoš et Hirštein. Pirn, Pirna, civitas Misnae (1325) 416—420. (1331) 709. (1332) 736, 753. — Jus patronatus eccl. in — (1331) 709. Pirniklinus, civis civitatis Misae (1329) 616. Pirtossura recte Pircossius de Hirssteyn, v. Hirštein. Pisa, civit. Italiae, Pisanus archiepiscopus (1331) 676. Piscia, Guarzones de —, Guarzo de Guarzonibus (1333) 788, 794. 

Strana 889
Index personarum et locorum. Píséina, Piescina, silva domus fratrum hospitalis S. Johannis in Straconicz (1319) 204. Písek, Piesc, Piesca, Piesec, Piesek, Piesk, Pyeczka, Pyeska (1327)507.— Judicium civitatis (1327) 5607. — Jus Piescense (1315) 109. —- Plebanus Nicolaus, doctor decretorum (1316) 138. — Vicarii in — Andreas, Nicolaus, Albertus et Fridericus dictus Papa (1316) 138. — Pyecka, Wytko de — (1324) 383. — Filius eius Mirozlaus, v. Miroslav. ' — Piesca, Pyesca, Seydlinus de —, Seidel von —, v. Seidel, Seidlinus. — Gerungus de — civis Prag. (1330) 670. Pischolfshaim, v. Bischofsheim. Pistoir, Simon Ph. de — (1324) 384. Pitschen, Bitschin, Bizin, civit. Silesiae (1329) 608. (1331) 725. Pittange, villa in comitatu Lucemburg. (1311) 20, — Arnoldus de — (1311) 20. Pittingen, Pintting, v. Bittingen. Pitzweckel Jeclinus, v. Jacobus. Pivin, Pywin, Pywn, villa Morav. (1321) 286. (1327) 526. Pivonice, Piwonicz, Mikesch de — (1316) 117. Pizwekel Jacobus, v. Jacobus. Placentia, civit. Italiae (1331) 676. — Manfredus Lando de — (1331) 676. Plaga Gerberti, v. Gerbetschlag. Planá, Plan, Plana, oppidum Boh, ubi ecclesia monast. Waldsassensis (1315) 104, 108, 115, 116. Plane, Plan, villa Boh. ubi hereditas monasterii S. Co- ronae (1332) 757. Planer, Planerus Heinricus, Henricus, iuratus Novae civit. sub castro Prag. v. Heinricus (1316 sq.) — Nicolaus, v. Nicolaus. Plasy, Plass, Plaz, Placense monasterium ordinis Ci- sterciensis in Boh. (1313) 63. (1315) 112. (1317) 145. (1319) 200. (1323) 347. (1326) 478. (ce. 1330) 629. (1332) 755. — Abbas (cc. 1330) 629. Abbates: Henricus (mem. 1313) 65; Johannes, v. Johannes (1312 sg.). Platina (1331) 680. -Platsch, v. Plaveč. Plattner, Rudlinus, v. Rudolf, Rudlinus. Plauen, Plawe, civitas, terra, territorium (1327) 504—506. (1333) 811. — Domus ordinis Teuton. (1333) 811. — Plawe, Henricus, advocatus de — (1327) 504. — Henricus, filius eius. Plaveč, Plawcz, Unca de — (mem. 1318) 192. — Fi- lia eius Elizabeth, uxor Winknani, filii Zdenconis de Czekina (1318) 192. — Plabcz, Platsch, Plawschz, Sdenco, Sdenko, Stenko de — zudarius Znoymensis (1323) 345. (1324) 386. (1326) 471. Plaz, v. Plasy. Pleier, Pleyer Chunradus, iuratus Prag. (1311—13) 71. Pleisna, Pleysnn, fluvius Mor. (1324) 393. Pleissen, Plisna, Plisnensis terra, Pleissnerland (1311) 4. Domini eius: Fridericus, landgravius Thuringiae oc. (1311) 10; alter Fridericus (1322) 317. (1332) 740, 741. Pless, Plesna, civitas Silesiae (1327) 501. Pleyer Conradus, Chonradus, Chunradus, civis Ma- ioris civit. Prag., v. Conradus. 889 Pleyer Ula, civis Maioris civit. Prag. (1332) 765. Pleysna, v. Pleisna. v Plichta de Zyrotyn, v. Zirotin. — de Adlar, v. Adlary. Plik Heinricus, plebanus in Radansfurt. (1317) 144, Plisnensis terra, v. Pleissen, Pleissnerland. Plock, Plozk, civitas Russiae (1329) 602. Plonswicz, munitio dominorum de Plawen (1327) 504, 506. Pluh, Pflug, Pflugo, Püuch, Püuk, Phluckh, Phlug, Phlugo, Phluch, Plugo, Ulricus dictus — subcame- rarius, burggravius in Burglino, magister curiae regis Boh., Prag. czudae iudex, iudex terrae (1312) 33. (1319) 231. (1320) 270. (1322) 317, 324, 325. (1323) 362, 358. (1325) 401, 426. (1327) 507, 544. (1331) 701. (1332) 736, 752, 755, 762. (1333) 794, 795, 797. — Natus eius Tammo, provis. apostol. canon. Prag. (1327) 507. — Pflugo Stiborius, burggravius in Nova Domo (1329) 626. Plumlov, villa et castrum Mor. (1325) 398. Pluskau (?), Plozk, castrum Silesiae (1329; 612. Plzeň, Plzeň Nová, Pilsna, Nova Pilsna, Pilzna, Nova Pilzna, Pilsnensis civitas, Pylzen, Pylzna, civitas Boh. (1313) 65. (1315) 112, 113. (1319) 220, 230. (1320) 262, 268. (1321) 283, 284, 294. (1323) 347. (1824) 376. (1325) 425, 446. (1326) 478. (1327) 517, 527, 549. (1333) 797, 798, 802—807. — Fundatio civit. memoratur (1325) 425. — Judicium civit. (1819) 210. (1327) 549. — Jus civit. Pilsnensis (1315) 113. — Judices civit.: Bertoldus (1323) 347; Ja- cobus (1326) 478; Nicolaus Haccerus (1321) 294. — Jurati et cives civit. nominantur (1315) 112, 113. (1326) 478. — Cives: Hermannus de Glathovia (1323) 347; Conradus de Dobrsano, v. Dobřany; Henricus telonearius (1326) 478; Ulricus de Bud- woys et Fridericus Scarf, Scharfo (1826) 478; Ni- colaus dictus Cuttner (1326) 478. (1327) 527. — Forum Pilsn. (1313) 65. — Teloneum in Nova Pylzna (1327) 549. — Forum in — (1313) 65. — provincia, districtus (1325) 427, 448. (1327) 507, 527. — eccl. parrochialis, eccl. S. Bartholomaei (1321) 304. (1325) 408, 409. (1330) 648 — 650. — Nicolaus Firmani, olim rector (1830) 648. — Zacharias Ul- rici, rector par. eccl. in Rzizut mandante papa rector instituendus (1330) 648, postea revocandus (1333) 798—807 et ad ecclesiam dictam Hertnidus ple- banus inducendus (1333) 798—807; Conradus, fr. ord. Teutonicorum (m. 1333) 805. — monast. fr. Praedicatorum in — (1318) 180. (1327) 527. — Capella S. Spiritus in eccl. dicti monast. (1314) 89. — Prior monast. (1333) 797. — Fr. Hartmannus, inquisitor haereticae pravitatis per Boh. (1318) 180. — Pilzna, Ulricus de — (1325) 408. — Nova Plzna, Conradus de — pater Petri, canon. Boleslav. (1325) 440. Plzenec, Plzeň Stará, Pilzna Antigua, oppidum Boh. (1333) 797. — Plebanus Johannes. Pnétluky, Pnyetluk, villa Boh. (1318) 167. — Pnyetluk, Sulizlaus, Hroznata, de — (1312) 29. — Pnetluk, Pnyetluk, Milota de — (1312) 29. (1323) 342. Pňovice, Pinovice, Pnyowicz, villa Mor. (1311) 6. 

Strana 890
890 Pnyetluk, v. Pnétluky. Pnyowicz, v. Pňovice. Pobersberch, v. Bobersberg. Pobritz (Poboří?), Dytmar von der — scabinus Chuttensis (1332) 730. Poczkal, Poczkalum, v. Podskalí. Počeradce, Potscherad, villa Boh. (1333) 811, 812. Počernice, Pocirnycz, Poczirnicz, Podczirnicz, villa Boh. (1322) 308, 309. (1329) 599. (1330) 671. — Poczirnicz, Sdislaus de — sive Prohonicz dictus Coblih (1323) 364. — Pater eius Chonradus, mater Zophia (mem. 1323) 365. Počinovice, Putzenried, Podsinowicz, villa Chodo- num prope Tust (1325) 404. Podezirniez, v. Pocernice. Podébrady, Bodebrat, Podebrad, Podiebrad, Podye- brad (1312) 49. (1315) 110—112. (1322) 331. (1823) 370. (1328) 574. — Villicatio (1328) 551, 574. — Villicus (ce. 1320) 233. — Villicationis et castri iurisdictio (1328) 574. Podévüsy, Podyeus, Albertus et Jesco de — (1320) 210. Podhájí (?) Vétsí, Podhaine Maius (1327) 486. Podhradicz, v. Podraźnice. Podiva, Podyva, decanus eccl. S. Aegidii Pragae (1333) 182. Podluhy, Podluhye, villa Boh. (1331) 712. Podmyée, Pomocz, villa Mor. (1323) 368. Podnavice (?), Podnawecz, Podnawetz, Podnawitz, Nicolaus de — vel dictus Podnawetz de Chamenitz, Michs (Mikš, Mikeš) von — (1822) 315, 328. (1325) 454. (1332) 739. Podnavec, Johannes, abbas monast. in Ostrow (1328) 564. Podol, Pohdol sub Wyssegrado (1328) 576. (1330) 659. — Balneum in — (1333) 800. Podole, villa Mor. (1333) 812. Podsinowicz, v. Počinovice. Podražnice (?) Podhradicz (1312) 35. Podskalí, Poczkal prae muris civit. Prag., ubi ligna venduntur, Poczkalum prope Pragam, Podskal Pragae (1316) 126. (1825) 448. (1331) 708. , Podstát, Bodenstadt, Potenstat, Zawischius de — (1322) 307. Podyeus, v. Podévüsy. Podyva, v. Podiva. Pogner, v. Bogner. Pohdol, v. Podol. Pohled, Frauenthal, Vrowental, Vallis S. Mariae, monast. sorornm ordinis Cisterciensis (1314) 91, 92. (1316) 131, 136. (1322) 327. (1323) 367, 368. (1325) 431. (1827) 547. (1329) 620. (1332) 736, 736. (1333) 793. — Abbatissae: Sophia (1314) 92. (1316) 131; Katherina (1316) 136 ; Sophia (1329 sq.), v. Sophia. — Moniales: Agnes et Hylaria de Borow (1314) 91; Agnes (1332) 735, 786. — Praepositus Heinricus (1314) 92. (1327) 547. Plebanus de — Jacobus (1316) 136. Pohofeliee, Boerlicz, Poherlitz, Pohorlitz, oppidum Mor. (1312) 41. (1314) 98. (1331) 723. Pochtiez, v. Bohutice. Poilvache (1332) 738. Poissy, civitas Galliae (1380) 645, 646. Pokojovice, Pokoyowicz, villa Mor. (1327) 597. Polanka, Polanka, villa Boh. (1329) 595. Emler, Regesta. Boemiae. Polco, v. Bolek, Boleslav. Pollen, v. Polna. Pole Svaté, Sacer Campus, monast. abbas Nycolaus ( 1312) 23. Polesovice, Polsnicz (recte Polsuicz), Polswicz, villa Mor. (1322) 307, 318. Poletitz, Polletitz, v. Boletice. Polcho, v. Bolek, Boleslav. Police, Policz, Policense monasterium (1321) 274, 275, 295. — Praepositus: Predborius (1332) 732. Polička, Policzka, Politz, civitas Bohemiae (1321) 989, 292, 297. (1322) 321. — Plebanus in — Petrus Herbordi (1324) 393. Polk, Polko, v. Bolek, Boleslav. Polleticz, v. Boletice. Polná, Pollen, castrum et civit. Boh. (1326) 455. — Polna, Wychardus de —, Wikart von Pollen (1326) 455. (mem. 1327) 530. — Uxor postea relicta eius Gisel, Gyzla. — Gener eius Johannes de Brazcitz. Polom, Kadoldus de — (1329) 619. Polonia, Polan (1314) 93. (1318) 178—181. (1319) 212. (1325) 405. (1326) 477. (1327) 512, 545. (1329) 600, 609, 611. (1350) 655. — Reges: Wenceslaus II, rex Boh. et Pol., v. Wenceslaus II, Wenceslaus III, rex Boh. et Pol. v. Wenceslaus IÍI; Rudolfus, rex Boh. et Pol, v. Rudolfus; Heinricus, rex Boh. et Pol dux Carinthiae, v. Heinricus; Wladislaus, v. Vladislav, Kasimirus, Kazimirus oc., v. Kazimír. — ducissa Pol. Agnes, filia Elizabeth, reginae quondam Boh. et Pol. (1333) 786. — prior domus hospitalis S. Johannis per Poloniam Ír. Michael (1325) 405. Polonorum legati ad curiam Romanam destinati (1319) 211. Polonus, Pollonus, filius Hermanni pellificis. iuratus civit. Pontensis (1811) 5, 6. — Johannes, canon. Wyssegrad., v. Johannes (1321 8q.). Polsniez recte Polsuicz, Polswicz, v. Pole&ovice. Póltenberg, v. Hradisté, Mons S. Hippolyti. Pomerania, terra, regnum (1330) 636, 651, 652, 668. Pomuky, Pomuk, Pomucense monasterium (cc. 1380) 629. — Abbas (cc. 1330) 629. Ponava, Ponavia, rivulus prope Brunam (1315) 102. PonédraZ, Ponedras, villa Boh. (1332) 732. Pons, v. Most. Pont - sur - Sambre, comit. (1321) 296. Pont, Pierre dou Pont, bailli de S. Mihier (1327) 534. ‘ Popicz, v. Popovice. Poplinus, Ebrussius Poplini (1312) 48. Popovice, Popicz, Poppicz, Czirninus, Czirno, Chir- minus, Chirninus de — (1327) 531. (1329) 620, 622. (1330) 632. — Popowicz, villa Boh. (1332) 754. Poppo, filius Alberti de Stedelins (1320) 266. Pofesin, Poresink, Porzesin, castrum Boh. burggravius de — Johannes de Wraczow (1812) 27. (1815) 100. — Frater ipsius Philippus (1315) 100. — Poressin, Wernherus de — (1322) 315. Рой16, Porsiecz, Porsiehcz, Porziecz, suburbium ante valvam, ante muros civitatis Prag. (1311) 16. (1315) 109. (1316) 120. (1320) 262. (1321) 274. (1322) 316. 

Strana 891
Index personarum et locorum. — Eccl. S. Clementis in — (1316) 120. — Molen- dinum Theoderici Wolflini (1316) 120. — Balneum monast. Brzewnow. (1320) 263, 264. (1321) 274. Poÿté, Porzicz, villa Boh. prope flumen Otawam (1315) 114. — Porssizc, Jaroslaus de — (1318) 191. — Porssicz, Dirslaus de — (1320) 268. Porsiech, Porssicz, Porssize, Porsyecz, v. Porí&. Portesio, villa in Lombardia (1331) 682. Portugalia, regnum, terra (1312) 34. Porzesin, v, Pořešín. Posenbach, Posenpach, Pwsenbach, Nicolaus de — v. Nicolaus (1324 sq.). — Wolflinus de — iuratus Prag., v. Wolflinus. Posener wein, Botzner wein, v. vinum. Possigkau, v. Postřekov. Postelberg, v. Postoloprty. Postoloprty, Postelberg, Postelberg, Porta Aposto- lorum, monasterium ordinis S. Benedicti: Abbas (1327) 492, 520. — Abbates: Johannes (1318) 191; Zacharias (1323) 336; Buzko (1325) 404; Johannes (1330) 674. (1338) 782. — Prior: Neemyas (1325) 404. — Praepositus: Lutoldus (1325) 404. — Monachi: Johannes, Spina, Demetrius, Ahua (Ahna?), Lu- toldus Crux, Gregorius et Buzko, Detricus (1323) 336. Postrekov, Possigkau, Postrzekow, villa Chodonum prope Tust (1325) 404. Postiizin, Postrzisin, villa Boh. Poswiczer Dityl, civis Maioris civit. 766. Potenstat, v. Podstát. Potenstein, v. Potätein. Potho, Poto, v. Pita. Potscherad, v. Poóeradce. Potśtein, PotenStein, Pothenstein, castrum Boh. (1323) 343. — Potenstein, Potnstein, Pothensteyn, Nicolaus de — (1312) 29. (1317) 164. (1320) 283. (1323) 342, 355. Frater eius Poto, Pote (1312) 29. (1317) 164. — Pater eorum Proczko de — (1312) 29. — Patruus Nicolai et Pothonis de — Potho (1312) 29. — Botenssteyn, Potenstein, Ulricus de — (1318) 183. (1326) 457. Frater eius Wilhelmus (1326) 457. — Avunculi eius Zdeslaus et Wilhelmus de Zcar. Potvorov, Potworow, villa Boh. (1323) 334. Povel, Powel, molendinum in — (1325) 407. Pozdeń, Pozdna, villa Boh. (1321) 303. Pozericz, Poto de — nobilis Boh. (1318) 181. Pozkowitz, v. Boskovice. Praburch (1332) 755. Pracejovice, Praczeyouicz, villa domus fr. hospi- talis S. Johannis Straconic. (1318) 195. Prać, Pratsch, villa Mor. (1331) 725. Prabant, v. Brabantia. Praedicatores fratres, ordo fratrum Praedica- torum (1327) 492, 520. — Praedic. in Bohemia vel in Prag. dioecesi (1318) 185. (1333) 799, 800. — Praed. fr. Pragae ad S. Clementem, v. Praga; Praed. fr. in Colonia, v. Kolín; Egrae, v. Egra; — in Lithomeriez, v. Litoměřice; — in Pilzna, v. Plzeň, Plzeň Nová; Praed. fr. in Oppolia v. Opolí; — Praedicat. ord. sorores foris Minorem civitatem Pragensem (1330) 658; Praed. sorores iuxta Drunam, v. Brno. (1328) 573. Prag. (133%) 891 Praemonstratensis ordo (1325) 437. (1327) 520. (1330) 657. — Capitulum generale (1330) 657. — Abbas Praemonstri Gwilhermus (1330) 657. — Prae- monstratensis ordinis monasteria per Bohemiam, v. Doksany, Chotěšov, Litomyšl, Milevsko, Strahov, Teplá, Želiv; per Moraviam, v. Hradiště, Kounice vel Kůnice, Louka, Zábrdovice. Praga, Praha, Prag, Maior civitas Pragensis, An- tigua civitas Prag. (1311) 5, 6, 13, 15—17, 19, 20. (1312) 23—25, 28—32, 43—48. (1313) 49, 52—55, 58—68, 71—75. (1314) 75, 76, 18—82, 84, 89, 94) 95—97. (1315) 100, 104, 106—112, 115, 116. (1316, 118, 120—131, 133, 135, 137, 141. (1317) 144—147, 152, 163, 159, 160, 162, 163. (1318) 167—169, 171, 174—178,181, 182—187, 189, 194. (1319) 197—202, 204—207, 209—217, 220, 223—232. (1320) 240—264, 260, 261, 270. (1321) 272, 276 —285, 287—290, 299, 301, 302, 304. (1322) 309—312, 316, 317, 319—321, 324—328. (1322, 1323) 331. (1323) 334, 335, 337, 840, 344, 349—352, 355, 358—362, 364—366, 368—370. (1324) 374, 375, 371—319, 385, 386, 391, 397. (1325) 403—406, 409, 413—416, 420—439, 489—449, 445, 448. (1826) 459, 462, 468, 469, 413—475, 480—482, 484. (1327) 487—490, 499, 504—507, 513, 514, 517—8520, 523—524, 528—580, 539, 584. (1828) 551—556, 558, 559, 562, 564, 566, 568, 569, 572—075, 577, 579, 580, 583, 585, 586, 588—591. (1329) 594,595, 598,602, 616—619, 623--626. (1830) 629—681, 636, 646, 647, 654—656, 661, 667—672. (1331) 681, 685—689, 691, 692, 701, 703, 707—718, 716—718, 120—726. (1332) 731, 183, 784, 736—738, 740, 748, 748, 750, 755—160, 762—765. (1883) 769, 776—180, 783, 784, 788, 789, 791, 798, 794, 796—799. Minor civitas Prag., Nova civitas sub castro Pra- gensi, Mynner stat ienseits (1315) 107, 110. (1316) 121. (1318) 189. (1330) 642. (1331) 701. (1333) 778. castrum Pragense (1316) 124, (1319) 212. (1320) 233, 241, 252, 253. (1328) 559, 575. (1332) 741. murus, muri civitatis (1327) 531. (1332) 728. portae, valvae: in Longa platea (1314) 73; S. Be- nedicti (1310) 141; S. Martini (1332) 754. turres et pontes civitatis (1324) 376. — Turris in Longa platea (1814) 74. Turris pontis civitatis, turm vf di brucke vor das spital (1320) 271. (1330) 641. lateae, vici: Longa platea (1317) 166; platea orszow in parrochia S. Johannis (1323) 364. — — Forum carbonum (1326) 469; Novum forum prope eccl S. Galli (1326) 469. (1330) 646. — Forum dictum vulgariter Tentelmarcht (1327) 528. — Platea dicta Houfflergasse (1330) 670. — Pla- tea S. Valentini (1333) 791. — Lacus, in Lacu (1333) 797.— Laeta curia, Thyn, Fronhof (1311—1813) 71—74. (1814) 80, 81. (1321) 306. (1322) 812. (1324) 386. pons teloneum in eo — (1332) 756. aedificia, domus: Turris, in Turri, de Turri Nicolaus, v. Nicolaus, Jacobus v. Jacobus; domus quondam We- lislai, dec. Prag. iuxta eccl. S. Stephani in muro (1327) 531; curiaJaroschii (18329) 597; domus monasterii Au- lae Regiae (1316) 135; domus Rudlini sartoris in Novo Foro (1330) 646; domus Johannis, praepositi Wysse- grad. (1832) 738; curia episc. Olomue. (1332) 743; 

Strana 892
892 Templum, in Templo domus (1338) 788; curia epis- copalis in Minori civitate Prag. (1327) 542. (1328) 579. (1329) 619, 625. (1331) 721; capella S. Anto- nii in ea (1327) 542. Praga, Praha, Prag, balnea, v. balneum, balnea. — huttae seu stationes pannorum (1327) 528. — maccella carnium civitatum Prag. (1319) 210. — combustorium auri et argenti (1314) 94. — suburbia civitatum Pragensium (1327) 534. — Poříč, Porzicz oc., v. Poříč. Suburbium Prag. sub Petrino (1313) 58. — pavimentatio civitatis (1331) 686, 701. — Teutonici Prag. (1319) 209. — Judaei (1380) 656. ius, iura (1322) 309. (1328) 564. statuta, statutum, v. statutum, statuta. iudicium Prag. (1325) 422. (1331) 700. iudex Maioris civitatis Prag. (1330) 647, 656. — Judices: Wolflinus, v. Wolflin, Wolflinus (1311 sq.); Nicolaus Wolflini de Egra, v. Nicolaus (1316 sq.). Fridericus Longus, v. Fridericus (1318 sq.); Con- radus Gynosii, Gynochsel etc., v. Conradus; Nico- laus, filius quondam Wolflini de Egra, v. Nicolaus Wolflini de Era: Nicolaus, Niclas von Posenbach (1324) 376; Franciscus vel Frenczlinus de Posen- pach, v. Franciscus; Franciscus, Frenczil, Frenczli- nus Kornpuhel etc., v. Franciscus dictus Korn- puhel. iurati Maioris civitatis Prag. (1316) 133. (1317—1328) 166, 167. (1330) 656. (1332) 755. Jurati Maio- ris civitatis nominantur vel enumerantur (1311) 16, 20. (1313) 61. (1316) 120, 121, 130, 137. (1318) 171. (1320) 241, 254. (1322) 308, 311, 316. (1323) 344. (1324) 397. (1326) 468. (1327) 517, 528. (1328) 564, 566, 568. (1329) 595, 597, 598, 602, 623. (1330) 631, 646, 647, 670, 671. (1831) 686, 688, 707, 722. | (1332) 758. (1333) 777, 779. iudex Novae civit. sub castro Prag. Conradus (1318) 189. (1320) 937. (1823) 369. (1325) 449. (1331) 718. iurati Novae civit. sub castro Prag. enumerantur (1318) 189. (1320) 237. (1323) 369. (1325) 449. (1326) 484. (1331) 718. (1333) 796. notarius, notarii Maioris civis civit. Prag. (1816) 142. (1317) 165, 167. (1328) 566. — Notarius pu- blicus civitatis Johannes, v. Johannes (1320 sq.) vigiles (1316) 141. (1317) 165, 166. mercatores, hospites, statutum pro 551, 552. sigillum civitatis (1311) 5. teloneum, ungeltum (1311—1313) 71, 72. (1817) 165. (1318) 197. (1319) 232. (1320) 270. (1321) 305. (1322, 1823) 331. ulna Prag. (1327) 530. ecclesia, dioecesis, episcopatus (1311) 5, 17—20. (1312) 23—25, 32. (1313) 63. (1318) 174. (1319) 198, 202, 225. (1321) 276, 801, 304. (1322) 309, 310. (1323) 336, 337. (1324) 383, 385. (1325) 403, 421, 429, 431, 435, 438—440, 444, 448. (1326) 459, 462, 479, 480. (1327) 489, 492, 505, 520, 531, 539, 540, 546. (1328) 561, 572, 579, 588. (1329) 596, 597, 604, 627, 629. (1330) 641, 648—650, 654, 656, 657. (1331) 679, 680, 682, 690, 715, 722. (1332) 737. (1333) 775, 799, 802. — Administratio episcopa- eis (1328) Fmler, Regesta Boemiae. tus capitulo collata (1325) 403. (1327) 531. (1828) 572, 579, 588. Praga, Praha, Prag, episcopus, episcopi (1312) 33. (1313) 70. (1317) 151. (1825) 444. (1826) 471. (1327) 514, 546. (1328) 568, 572, 577. (1329) 601, 619. (1330) 643, 657. (1331) 678, 679, 724. (1332) 754. — Episcopi: Nicolaus (mem. 1318) 177; Thobias (mem. 1316)128; Johannes IV, v. Johannes (1311 Sq.) — Vicarius eius Donatus (1818) 167. — Eius vices gerentes administratores in spiritualibus: Ul- ricus de Pabgyenicz, v. Ulricus; fr. Pribislaus, Sa- thoronensis, Sadoronensis episcopus, v. Píibislav; Thomas, archidiaconus Prag. eccl, v. Thomas; Henricus, decanus eccl. Prag. v. Heinricus; Pred- borius, v. Pfedbor; Dirsislaus oc., v. Drslav, Drzi- slav; Heinricus, praepositus Melnicensis, v. Hein- ricus. — Officialis curiae episcop. (1330) 643. Thomas, decanus Boleslaviensis, v. Thomas (1312 8q.); Nicolaus, custos eccl. Wyssegradensis, v. Ni- colaus; Bohuta vel Boutha, v. Bohuta. — Pragen- sis episcopalis curiae iudex Elias, v. Elias. — Prag. episcop. camerarius Uha de Hradek (1333) 782. Prag. episc. mensa (1326) 470. (1327) 531. — Prag. eccl. capitulum (1315) 111. (1318) 168. (1819) 200, 217. (1320) 241, 242. (1322) 319, 322. (1323) 336. (1324) 377, 378, 386, 391. (1325) 403, 410, 433, 442, 443. (1326) 470, 471, 479. (1327) 581, 534—530. (1328) 562, 567, 572, 577, 584—588. (1329) 619. (1330) 630, 637. (1331) 678, 679, 715, 722. (1333) 784. — Prag. eccl. praepositura (1312) 37. (1313) 56. (1320) 242. (1323) 361. (1328) 562. (1330) 630. (1331) 698, 699. — Praepositus, praepositi: (1326) 470, 471, 479. (1327) 534. (1328) 584. (1329) 619. (1330) 648, 657. — Praepositi: Ulricus (mem. 1330) 630; Pet- rus (mem. 1317) 159; Hynko, filius quondam Hey- manni de Duba postea episcopus Olomucensis, v. Heinricus; Dyrsizlaus, v. Drzislav, Drslav (1318 fortasse legendum est 1328) 168. (1327 sq.) — Prag. praepositi vicarius Simon (1321) 274. (1325) 439, 440. (1330) 672. — Prag. eccl. decanus (1326) 479. (1327) 534. (1328) 584, 586. Decani: Welislaus (mem. 1327) 531; Jo- hannes (mem. 1317) 159; Woyslaus (1322) 321. (1324) 377, 378, 386, 391; Heinricus, v. Heinricus (1318 legendum est fortasse 1328) 168. (1327 sq.). — Vices gerens decani mag. Przedborius, schola- sticus Prag. (1333) 784. — archidiaconus Prag. eccl, archidiaconi: Wenceslaus (1312) 35. (mem. 1318) 168; Johannes (mem. 1333) 784; Thomas magister, papae capellanus (1313 sq.), v. Thomas. — scholasticus (1316) 141. (1321) 273. (1322) 329. (1333) 798. — Scholastici: mag. Ulricus, vices ge- rens Johannis, episc. Prag. administrator episc. in spiritualibus, v. Ulricus de Pabénic; Predborius oc., v. Pfedbor (1327 sq.). — custos (custodia) (1314) 81. (1322) 319. — Custos: Hermannus de Boemia, auditor palatii apostolici (1327) 526. (1332) 754. — Prag. eccl. canonici: Mag. Conradus de Slaken- werde (1315) 108; Rapota mag., archidiaconus Chu- rirmensis (1316) 130; Johannes, protonotarius Jo- hannis, regis Boh., v. Johannes (1318 sq.); Arnol- dus (1313 sq), v. Arnoldus, Ekricus, v. Ekricus; 

Strana 893
Index personarum et locorum. Werneherus, Wernherus (1319) 200. (1330) 673; Michael Voldini recte Volclini magister provis. apo- stol. (1319) 202, 217, 220. (1320) 252. (1325) 441. Thobias (1320) 252; Hartlebus, Arclebus (1320) 260. (mem. 1333) 184; Waltherus de Fuegen provis. apostol. (1322) 329; Henricus de Trono provis. apostol. (1322) 329. (1324) 382, 383; Arnoldus pleb. in Kunigsberg (1323) 337; Thobias Janconis de Ostupicz provis. apostol. (1323) 337. (1330) 637; Heinricus de Gars prov. apost. (1323) 370; Gisbertus Hermanni de Colonia provis. apostol. (1323) 366; Meinardus Nicolay (1324) 374; Johannes de Stern- berg provis. apostol. (1324) 393. (1327) 542; Wen- ceslaus, natus quondam Nicolai, ducis Oppav. (1324) 398. Henricus (1325) 431; Henricus de Svanegob provis. apostol. (1325) 439; Nicolaus Johannis de Praga provis. apostol. (1325) 441. (1327) 514; Jo- hannes etiam canon. Boleslav., Wyssegrad. et scho- last. Olomuc., v. Johannes; Thobias de Benessow (1327) 486. (1331) 706; Habarth de Duba provis. apostol. (1326) 468; Nicolaus Efficax de Lucem- burch (1326) 468; (1330) 654; Simon filius Heber- hardi, civis Herbipolensis, provis. apostol. (1326) 486. (1327) 505; Tammo, natus Ulrici Plugonis, provis. apostol. (1327) 507; Thomas, natus Blasii de Praga, provis. apostol. (1327) 542; Nicolaus de Lucemburgo, clericus et notarius Johannis, regis Boh. (1327) 543; Henricus natus Bertholdi comitis de Ardek, provis. apostol. (1328) 558; Sezema, natus Martini de Sedlez, v. Sezema ; Pertholdus Stuchse (1828) 563; Petrus Witkonis provis. apostol. (1328) 567. (1329) 628; Bohussius de Kladna provis. apo- stol. (1329) 596; Gallus de Ugest, nepos Johannis, episc. Prag. (1329) 623; Albertus Welflini provis. apostol. (1329) 628; Ortwinus etiam decanus Crem- serensis, canon. Olomuc. et Zacensis (1330) 654, 668; Paulus de Kladna (1330) 641, 650; Sebastia- nas Vitkonis (1330) 648; Henricus Thesauri prov. apostol. (1331) 690; Arclebus et Hugo (mem. 1333) 784. Praga, Praha, Prag, Prag. consistorium (1313) 53. — Prag. ecclesia S. Viti (1319) 23. (1314) 81. (1319) 216. (1320) 235, 245, 259. (1321) 299. (1328) 586. (1333) 776, 781. — Capella S. Wenceslai, sepulch- rum S. Wenceslai in eccl. Prag. (1314) 82. (1325) 446. (1328) 585. (1330) 672. (1331) 725. (1333) 781; custodes sepulchri S. Wenceslai Domislaus et Alexius (1330) 672. — S. Adalberti sepulchrum et altare in eccl. Prag. (1325) 439 ; minister eius Nicolaus (1326) 473. — $. Annae altare in eccl. Prag. (1333) 782; S. Barbarae altare in cripta B. Martini eccl. Prag. (1318) 167; altare St. Cosmae et Damiani (1333) 784; altare S. Elizabeth, altarista Rudlinus (1328) 567; altare in capella S. Jacobi, capellanus Petrus Johannis de Chrudim (1325) 444; altare S. Lau- rentii (1333) 782; chorus S. Mariae in eccl. Prag. et altare B. Mariae Virg. in eo (1328) 586. (1331) 724; altare S. Silvestri (1333) 782; altare SS. apo- stol. Simonis et Judae (1325) 451. — eccl. Prag. canonici, vicarii, ministri, clerici (1833) 781. — Ministri eccl. S. Viti (1314) 81. — Urbanus (1319) 212, 226, 227; Paulus (1320) 239. (1325) 439, 441; Welislaus (1320) 239. — Sacrista eccl. Prag., sacristia eccl. Prag. (1314) 81. (1319) 224. (13925) 446. (1328) 584, 585, 587. (1330) 673. (1333) 782. 893 Marquardus (1315) 100; Lupus, v. Lupus (1319 sq.) Sacrista est custos sepulchri S. Wencezlai (1325) 446. Praga, Praha, Prag, capella regia (Omnium Sancto- rum) in castro Prag. (1316) 124. monast. S. Georgii in castro Prag. ord. S. Benedicti (1316) 127. (1320) 210. (1321) 299. (1328) 572, 573. (1329) 628. (1330) 657. — Abbatissae: Cunegundis, Chunegundis, v. Kunegundis (1316 sq.); Sophia, v. Sophia (1328 sq.). — Priorissa: Katherina (1316) 197. (1328) 559, 572. Custrices: Przibka (1316) 127; Ludka (1328) 559, 572. — Praepositus Hostislaus (1328) 572. (1330) 672. — Canonici (1321) 300. — Praebendarius Johannes (1328) 559. monast. et eccl. S. Thomae fratrum S. Augustini ord. Heremitarum in Minori civit. Prag. (1313) 59. (1318) 104. (1316) 124, 127. (1323) 349. (1325) 442. (1326) 484. (1328) 558. — Priores: fr. Andreas (1323) 335, 340; Johannes (1330) 672. Fratres (1325) 442; Johlinus sacristanus et Simon (1330) 678. domus fratrum hospitalis S. Johannis Hierosol. S. Mariae ad pedem pontis Prag. Cruciferi ad S. Mariam in pede pontis Prag. in capite pontis Prag. (1325) 406, 449. — Commendator (1316) 140. Wernherus, Wernerus, v. Wernherus; Henricus (1331) 715. — Prior Johannes (1331) 715. — Plures fratres nominantur (1313) 58. Frater Nicolaus He- roldy, v. Nicolaus. eccl S. Michaelis sub castro Prag. (1326) 459. eccl. S. Laurentii sub monte Petrino (1326) 459. eccl. S. Petri in insula sub ponte (1327) 542, ecol. S. Johannis in Ugezd (1326) 459. — Plebanus: Michael (1330) 673. monast. S. Mariae Magdalenae ante muros Novae civit. Prag., (1329) 598, 599. — Monialis Margaretha, filia Henrici Tylmanni, civis Prag. (1329) 598. monast. Sororum ordinis Praedicatorum foris Novam civit. Prag. (1330) 658. eccl. S. Jacobi extra suburbium Novae civit. sub castro Prag. (1333) 796. hospitale fr. ordinis Stelliferorum vel Stellatorum S. Francisci in pede pontis Prag. (1311) 7. (1313) 58, 66. (1314) 75, 83. (1316) 140, 141. (1317) 143, 150—153. (1318) 174, 177, 182. (1319) 231. (1323) 337. (1325) 408. (1327) 488. (1328) 554. (1329) 624, 625. (1331) 685. (1332) 739, 740, 756, 761. — Summus mag., magister: Rudgerus (1313) 50; Ulricus (1322) 329. (1325) 405. (1328) 576. (1330) 652—653. (1331) 685. — Prior Petrus, (1313) 66. Presbyter Petrus (1317) 161. — Procuratores; Jacobus (1313) 67; Michael (1314) 83. monasterium fr. Praedicatorum ad S. Clementem, Praedicatorum ordo Pragae (1312) 30. (1313) 58, 59, 64. (1818) 175. (1319) 220, 259. (1326) 481. Priores: Bohuta (1318) 182; Raczco (1325) 440. Subprior fr. Petrus (1313) 64. eccl. S. Johannis Baptistae (1323) 364. (1331) 722. — Plebani: Johannes (1320) 249, 250; Wenczeslaus (1330) 673. monasterium sororum ordinis Praedicatorum ad S. Annam vel ad S. Laurentium (1313) 58. (1320) 255, 259, 267. (1325) 431. (1329) 597, 599, 626. (1380) 671. (1331) 684. 113 

Strana 894
894 Praga, Praha, Prag, eccl. parrochialis S. Crucis (1318) 195, 196. (1326) 459. — eccl. S. Andreae (1326) 459. — eccl. S. Stephani in muro (1327) 531. — eccl S. Aegidii (1313) 69. (1319) 221, 225—227. (1320) 259. — Capitulum: Praepositus Johannes (1333) 782. — Decani: mag. Gregorius, plebanus, v. Gregorius (1814 sq.); Podyua (1333) 782. — Ca- nonici: Albertus natus Wolflini, subcamerarii regni Boh. (1327) 541; Voelchlinus (1329) 594. — Vica- rius: Wenceslaus (1330) 673. — Clerici: Andreas diaconus (1330) 673; Johannes de Cubito (1330) 673. eccl. S. Mariae in Lacu (1333) 791, 793. — Vica- rius Conradus (1330) 673. eccl. S. Martini in vico calcariatorum, inter calcaria- tores (1326) 459. (1332) 733. — Plebanus Francis- cus (1332) 733. S. Valentini (1316) 126. (1319) 921, 227. (1831) 688, 708, 723. — Plebani: Wenceslaus (1813) 52; Gotsalcus, Goczalcus (1313) 55. (1319) 221, 227. (1320) 234. eccl. S. Leonardi (1326) 459. — Plebanus Fran- ciscus (1313) 52. S. Michaelis in Maiori civit. Prag., plebanus Petrus (1319) 221, 227. (1820) 252. (1323) 335, 340. eccl parrochialis S. Martini prope murum civit. Prag. (1326) 459. — Plebanus Dietlebus (1320) 249, 250. eccl. S. Mariae ante Laetàm curiam, prope Laetam curiam, in Thin, Tyn, circa Thyn (1311) 17. (1312) 30. (1314) 80, 81. (1317) 162. (1319) 220, 225. (1320) 234, 235, 241, 244—247 sq., 252, 261. (1321) 299. (1322) 314. (1823) 335, 340, 341. (1326) 469. (1330) 646. — Rector eius Franciscus, filius Eberlini, civis Prag. (1319 sq.), v. Franciscus. — Viceplebanus, perpetuus vicarius Donatus (1313) 53. (1314) 81. (1320) 250. — Vicarii: Bartholomaeus (mem. 1330) 674; Conradus (1330) 673. — Sacrista olim Petrus (1320) 249. — Plebezani vel parrochiani (1320) 240, 246. — Domus viceplebanorum (1314) 80, 81. eccl. S. Galli in Novo Foro (1319) 220. (1326) 469. — Viceplebanus Ulricus (1330) 673. eccl. S. Castuli (1319) 220. monast. S. Crucis (Maioris) fr. ord. de Poenitentia. Prior fr. Adam (1380) 673. — Frater Crux senior (1380) 674. monasterium, eccl. ord. fr. Minorum ad S. Jacobum (1812) 30. (1326) 459. (1333) 776. — Guardiani: Witko (1313) 64; Albertus (1330) 655. — Custos Nicolaus (1330) 655. — Lector Franciscus (1330) 655. — Frater Johlinus (1330) 673. — Fr. Przibi- Slaus, episc. Satharonensis, v. Pfibislav. eccl. S. Benedicti, domus ordinis fr. Teutonicorum (1319) 217, 220. (1326) 459, 469. (1327) 530. (1332) 738. (1333) 783. — Commendatores: Fr. Jesko (1328) 569; Ditricus, Ditlinus (1332) 738. (1333) 798. — Plebani: Franciscus (1319) 217, 220; Hert- linus (1325) 439. (1330) 673. — Hospitale apud eccl. S. Benedicti (1327) 530. — Parrochia, limita- tio eius (1319) 217, 220. monasterium sororum ord. S. Clarae ad S. Fran- ciscum (1821) 300. — ecclesiae in suburbiis: S. Clementis in Porziecz (1311) 16. (1326) 459. — S. Petri ecclesia (in Emler, Regesta Boemiae. Porziecz) (1326) 459. — S. Adalberti eccl. in sub- urbio Prag. (1326) 469. Praga, Praha, Prag, antiqua synagoga Judaeorum (1815) 109. — iudicium terrestre, v. iudicium publicum, provin- ciale, terrestre. — tabulae terrae Pragae, v. tabulae. — beneficiarii sive zudarii, zuderii, v. beneficiarii Prag. — burggravius Prag., burggravius castri Prag., burg- graviatus Prag. (1315) 114. (1320) 241, 242. (1322) 317. (1323) 335. (1328) 575. — Burggravii: Ulricus de Leuchtemberg (1313) 57; Benessius de Micha- lowicz (1315) 114; Ulricus de Mendico (1318) 187; Hinco de Duba qui et Berca, Hinco Berca de Duba, v. Dubá (cc. 1320 sq.) — czuda, zuda Prag. v. cáda. — Judex czudae Prag. Ulricus Pflugo, v. iudex. Prahowicz, v. Probice. Prachatice, Prachaticz, oppidum Boh. (1323) 365. (1327) 507. — Semita de Patavia (1323) 365. Prachen, Prachen mons et castrum in eo (1315) 114, 115. Pramsen, Pramsyn, v. Pramsín. Pramsín, Pramsen, Pramsyn, munitio Silesiae (1327) 498. Prandatendorf, v. Brandatendorf. Pranker Peregrinus (1325) 428. Pranklinus, advocatus consistorii Prag. (1313) 53. Prantpuch, v. Brambach. Praskolesy, Praskoles, Praskolez, villa Boh. (1320) 242. (1331) 698. Pratum, Prato, communitas Ital. (1331) 714. — Fenzius comes Pallavicini de Prato (1333) 783. Praunswig, v. Braunschweig. Prausnitz, Prusnicz, castrum Silesiae (1329) 612. Pravlov, Brebleins, Brewlow, villa forensis Moraviae (1323) 335, 354. Prebislaus, v, Piibislav. Precaz, v. Příkaz. Předboj, Przyeboy, villa Boh. (1328) 585, 587. Předbor, Predborius, Przedborius filius Vincentii de Ratczinawes, scholasticus eccl. Prag., administrator episcopatus Prag. (1318 sed fortasse legendum est 1328) 168. (1327) 508, 534. (1328) 555, 558, 562, 567, 572, 579, 580—585. (1330) 680. (1331) 715, 721. (1332) 739, ubi legitur Petrus pro Predborius (1333) 784, 798. — Przedbor de Predboricz, Przedborzicz (1327) 522, 547, — Predborius, praepositus monast. in Policz (1332) 732, 733. Předbořice, Predboricz, Przedborzicz (1327) 522. Předotice, Prsiedotice, villa Boh. (1323) 351. Předvoj, Przedwoyus, Przyedywoius de Elhot, Elhota, Elhotha, v. Lhota. Přech, Przescho, burggravius de Grecz prope Oppa- viam (1320) 236. Preisinger Heinrich von Wollentzsach (1330) 670. Premticz, v. Přímětice. Premund, v. Priement. Přemysl I, Przyemislaus, rex Boh. (mem. 1333) 774. — Prymko, dux Silesiae, frater Johannis ducis Sile- siae, domini Stynaviae (1331) 717. Prentlinus, habitator Maioris civit. Prag. (1319) 220. 

Strana 895
Index personarum et locorum. Prentlinus, plebanus de Prosyek (1319) 221. Cfr. etiam Hildebrandus. — Fridlinus, civis Prag. (1320) 240. Prerov, Prserow, Przerow, villa Boh. monast. Brewnow. (cc. 1820) 233. (1328) 574. — Prerow, Prerovia, civitas Moraviae (1815 (1322) 818. — Plebanus magister Petrus de stad (1331) 685. 7 — archidiaconus Prerov. Stephanus, canon. Olomuc. v. Stephanus. Presicz, v. Pfe&ovice. Presmick (?) domus Prag. (1332) 728. Presovice(?), Presicz, Waltherus, plebanus de — (1314) 85. Piestice, Psriessiz, Heinricus, praepositus in — (1328) 579. Prezzir, Nyclas pfarrer von — (1326) 458. Piibek, Piibik, Pribek, Pribko, Prsibco, Prsybco, Przibico, v. Pribislav. Pribenice, Przibenicz, castrum dominorum de Rosen- berg (1315) 105, 107. (1322) 314, 315. Piibislav, Pribek, Pribik, Prebislaus, Pribislaus, Prsibizlaus, Prebislaus, fr. ord. Minorum, Sadaro- nensis, Sadoronensis, Satharonensis, Sathoronensis, Satoranensis, Saturiensis, Saturonensis episcopus, vices gerens Johannis, episcopi Prag. (1313) 65. (1314) 89. (1321) 296, 303, 304. (1325) 399, 431. (1326) 462. (1328) 561. (1333) 782. Pribizlaus de Bohuscow (1312) 27. Prsibezlaus de Cromeschin (1314) 92. Pribko de Lipky (1316) 136. Pribislaus, notarius Bawari de Bawarow (1316) 119. Prsibislaus, frater monasterii Zderaz. (1317) 163. Přibík, Przibico de Chrustenycz (1320) 264. Przibizlaus de Drahanowicz (1322) 307. Přibek, Prsybco, villanus de Poczirnicz (1322) 308. Przibislaus de Kossowa Huora (1322) 315. Pfibek, Prsibco, filius Pesconis de Orzessow, rector ecclesiae in Wraczlabs (1322) 320. Prsibizlaus de Kluczk, fr. eius Borsutha (1323) 102. ockin- BERU FU | 342. Pfibek, Persybko, miles (1323) 344. Prsybislaus, Prsiwisslaus, Przibislaus de Bircowi, zudarius Brunensis, v. Pérkov. — Przibizlaus de Tzedra (1332) 756. — Pribek, Pribko de Libky, v. Lipka. — Pfibík, Przibico, Przibicho de Wythieyowiez, Wy- czeyowicz, v. Vitéjovice. Pribislav, Prymzlaus, oppidum Boh. (1316) 136. — Plebanus de — Syfridus (1316) 136. — Primislabs, Primizlabs, Primyslavia, Prsibislaws, Smil, Smylo, Zmilo de — vel de Letowicz (1317) 164, (1318) 169. (1322) 318. (1330) 632. — Primizlaus Henmannus de Primizlaus, Hanmannus de Brimezlauia, Heinmannus de Primislauia, patruus Schenconis et Alberti de Borow (1314) 92. (mem. 1329) 620. — Filii eius: Zmylo de Ronaw, Hein- mannus de Primislauia, Heinricus de Ossaw. — Uxor eius Elysabet. — Heinmannus de —, filius Heinmanni praedicti (1329) 620. Pribislava, Piibka, Przibka, custrix monast. 8. Ge- orgii in Castro Prag. (1316) 127. 895 Pribor, Freiberg, civitas Mor. (1327) 541. — Przibor, Tzepan de — (1321) 286. Pribram, Pibranum, Pybranum, hutta in —, montana in — (1811) 5. (1330) 638. — Pibranum, Conradus de — (1311) 5. — Filii eius Heinczmannus et Nicolaus. — Pybranerus, Pybraner, Heinricus, civis Prag. (1312) 48. (1332) 760. — Pibraner, Pribraner, Pybranerus Merclinus (1311) 16 (1312) 48. — Pybraner Jehlinus, Johlinus, v. Johannes. Příčská Hora, Příská Hora, mons ad castrum Kři- voklát pertinens (1325) 428. Priebus, Prybus, castrum in terra Gorlicensi (1329) 606. Přidota, Předota, Prsidota de Neasicz, v. Nehasice. Priemont, Premund, villa Silesiae (1329) 610. Priesen, v. Březno. Piichovice, Psrichowicz, Dluhomilus de — (1328) 579. Prichse, v. Brescia. Příkaz, Precaz, villa Mor. (1318) 169. Piikluky, Piitluky, Pritlach, Prytteluk, villa Mor. (1338) 811. Prilepy, Prilep, villa Boh. (1327) 548. — Wlastiborius de — (1327) 548. Uxor eius Saphinta. — Fratres eius: Jarohneb et Nycolaus. — Filius eius Stymir. Primda, Pfrauenberg, Pfreimd, Pfriemberg, Pfrim- berch, castrum et oppidum Boh. (1331) 698, 699. (1332) 735. — Burggravius de — (1331) 699. Pfimétice, Brenditz, Premticz, villa Mor. (1325) 445. Primislauia, Primizlabs, Primizlauia, Primizlaus, Pri- myslavia, v. Pribislav. Piiseka, Prisnek, Prsiznik, Prziessek, villa Mor. (1318) 196. (1327) 491. Prisin, v. Březno. Prisiriensis episc. Hermannus, plenas vices gerens Johannis, episc. Pragensis (1315) 99. (1316) 124. Příská Hora, v. Příčská Hora. Prisnek, v. Příseka. Přisnobor, Prisnoborius de Zlowecz (1324) 376. Prissen, Prisin, Niclas von — iuratus Uscensis, v. Březno. Pritlach, v. Příkluky, Přítluky. Privall, Priwalk, paeninsula in Holstein (1311) 6. Přívoz, v. Priebus. Prkeš, Prkoš, Pirchesius dictus de Herstayn, Pir- kosch de Hirstein (1317) 164. (mem. 1325) 450. — Filius eius Chotiborius. Probice, Prowicz, villa Mor. (1325) 444. Probice (?) Prahowicz, Peregrinus, fr. monast. Lu- censis, plebanus in — (1333) 796. Procek, Proczko de Potenstein, v. Potätein, Poten- štein. S. Procopius, S. Procopii monast. velin Sazawa dic- tum ordinis S. Benedicti in Boh. (1321) 273. (1327) 497, 520, 521. — Abbas Mathias (1321) 273. — — Prior Wenceslaus (1321) 273. — Praepositus Fridericus (1321) 273. — S. Procopii capella in Antigua Bruna, v. Brno. Prohn, v. Braňany. Prohonicz, v. Průhonice. Proseč, Prossyecz (1329) 595. Prosek, Prosiek, Prossiek, Prossyek, Prosyek, ple- bani in — Franciscus (1311) 17; Hilteprandus, 113* 

Strana 896
896 Hylprandus, Prentlinus (1319) 221, 227. (1320) 246. Prosmaricz, Prosmeriz, Prosmiricz, v. Prostoměřice. Prosnitz, v. Prost&jov. Prossiek, Prossyek, v. Prosek. Prossyecz, v. Proseč. Prostějov, Prosnitz, Prosteys, oppidum Mor. (1331) 723. Prostoměřice, Prostiměřice, Prosmaricz, Prosmiricz, villa Mor. (1325) 444. (1333) 787. — Prosmeriz, Gelibertus de — (1322) 330. Prosyek, v. Prosek. Prosynco, v. Prü&enek, Prü&enka. Protiva, Protivec, Prothina, domic. Bawari de Ba- warow (1316) 119. — Protiwa de Dolen (1318) 182. — — Prothyweez de Chwinitz et de Medweditzye (1322) 328. — Protiba de Buchlauicz (1324) 383. — Fratres eius Jeronimus et Slabiborius. — Protiva Ulrici de Neumyetel militis (1331) 679. — Protivec, Protwitz von Muttersdorf und Hostau (1333) 773. — Protiwetz de Hersensteyn, Herstein, v. Her&tein. — Protiba de Lutitz (1317) 164. Protwitz, v. Protiva, Protivec. Prowicz, v. Probice. Prserow, v. Přerov. Prsibco, v. Přibislav. Prsibow in Silesia (1329) 610. Prsibislaus, Prsibizlaus, v. Přibislav. Prsidota, v. Přidota. Prsiedotice, v. Pfedotice. Prsiwisslaus, v. Piibislav. Prsiznik, v. Piiseka. Prsybco, Prsybislaus, v. Piibislav, Pribek, Piibik. Prihonice, Pruhonicz, villa Boh. (1313) 55. — Ple- banus Petrus (1313) 55. — Prohonicz, Stisslaus, Sdyzlaus de Poczirnicz sive Pro- honicz dictus Coblih vel Koblih (1323) 364. (1331) 722. — Pater eius Chonradus, mater Zophia (mem. (1323) 865. Prukk (Bruck?) Hermannus de — (1315) 114. Prukk. Prukke, i, e. Klosterbruck, v. Louka. Prunhofer Fridel (1324) 376. Prusniez, v. Prausnitz. Prussia, Pruzzya (1329) 600. Prüsenek, Prûsenka, Prosynconis Mladota, canon. Luthomeric. (1819) 222. Pruzzya, v. Prussia. Prybus, v. Priebus. Prymko, v. Přemysl. Prymzlaus, v. Přibislav. Prysiriensis episcopus, v. Prisiriensis. Prytteluk, v. Příkluky. Przedbor, Przedborius, v. Předbor. Przedborzicz, v. Předbořice. Przedwoyus, v. Předvoj. Przerow, v. Přerov. Przescho, v. Přech. Przetez, v. Střítež. Przibenicz, v. Přibenice. Przibico, Przibislaus, Przibizlaus, v. Přibislav. Prziesan, v. Březno. Przissek, v. Pfíseka. | Emler, Regesta. Boemiae. Przybiszlaus, v. Pribislav. Przyeboy, v. Pfedboj. Przyedywoius, v. Pfedvoj. Przyemislaus, v. Pfemysl. Psáfre, Psar, Psarzs, villa sub monte Wyssegrad. (1321) 302. (1332) 747. Psriessiz, v. Přeštice. Psrichowicz, v. Příchovice. Pšovka, Pschowca, rivus Boh. (1320) 255, 267. Ptakovice Přední, Ptacouicz Propius, villa fratrum domus S. Johannis in Straconicz (1318) 194. — Zadní, Ptac. Remotius (1318) 194. Ptice, Ptycz, villa Boh. (1328) 586. (1381) 724. — Ptycz, Nicolaus de — provis. apostol. archidiac. Horsoviensis (1329) 596. — Dluhowogius de — dapifer episc. Prag. (1331) 721. (1333) 782. Ptolomaeus, episc. Torselanus (1319) 203. Ptycz, v. Ptice. Pucklowitz, v. Puklice, Pudin, v. Budyně. Puerchart, v. Burchard. Puechberk, v. Buchberg. Puchelbergarius Martinus (1318) 170. — Filius eius Nicolaus. Puchinerii Leo de Broda Teutonicali (1319) 203. Puchperk, v. Buchberg. Pukilwicz, v. Puklice. . . Puklice, Pukilwicz, Pucklowicz, villa Mor. Johannis de Grecia (1318) 196. (1327) 491. Pulcra silva, Pulchra silva, v. Schünwald. Pulcher Mons, v. Mons Pulcher. Purghausen, v. Burghausen. Purchstal, v. Burgstall. Purkardus, v. Burchard. Pusa, v. Puschkau. Pusel, Pusil, Puzel Ulricus, v. Ulricus. Pusch Nicolaus, Nyclas, v. Nicolaus. Puschkau, Pusa, villa Silesiae (1329) 610. Pusnic (Pouënik ?), Hoygerus de — (1324) 381. Puss, Pusso, v. Puś. Pusser, Nycolaus frater dictus Pusser, v. Nicolaus. Pusslaus, v. Bohuslav. Pustomér, Pustimér, Pustimir, Pustmyr, Pustymir, oppidum et castrum Mor. episcopi Olomuc. (1318) 169, 185. (1322) 312. — Castellani: Wenceslaus et Budislaus (1318) 185. — Rector capellae in castro situatae Petrus (1322) 311. Pus, Puss, Pusso, Peregrinus dictus (1312) 29. — Relicta eius Agnes. — Puschonis Nicolaus, civis Prag. (mem. 1330) 671. Püta, Potho de Turgow (1316) 118. — Potho, sororius domicellarum de Pernstein (1325) 400. — Potho dictus Wetil, gener Genofitae, relictae Ma- thiae de Oberzis (1333) 791. — Potho de Duba, v. Dubá. — Potho de Fridlant, v. Friedland. — Poto, Potho de Potenstein oc., v. Potśtein. Putzenried, v. Poéinovice. Puzel Ulricus, civis Prag., v. Ulricus. Puzliez Ulricus, v. Ulricus. Pwsenbach, v. Posenbach. Pybraner, Pybranum, v. Příbram. Pyeczka, Pyesca, v. Písek. 

Strana 897
Index personarum, et locorum. Pyczow, Pyczowiensis, v. Bydžov. Pyescowiez, fr. Nicolaus dictus Pusser, commenda- tor in — (1332) 787. Pykart, Gerhardus dictus miles (1314) 86. Pylgreim, v. Pilgrim. Pyllungus, v. Pillung. Pylzen, Pylzna, Pylzna Nova, v. Plzeń. Pyraczow, v. Piraéov. Pyrinclinus, magister hospit. Cruciferorum cum stella Egrae (1313) 50. Pyrkner Stephan von Tawbenberch, v. Pirkner. Pyrkwis (Birkwiese?), pratum ad Olomucz (1814) 89, 95. Pyrpaums, Birnbaum, v. Hru&ky. Pyswekel Jekil, v. Jacobus. Pytrolfus, vir nobilis (1332) 738. Pywin, Pywn, v. Pivín. Pyzwekil Jeklinus, v. Jacobus. Pzribenicz, v. Pfibenice. Q. Qualeschin, v. Chvalsiny. Qualic, v. Chvalik. Qualo, v. Chval. Quartes, territorium ad comitiam Hannoniae perti- nens (1321) 296. Quassans, v. Kvasany. Quassaw, v. Kvasov. Quenstain, H. von — (1327) 544. Quentini curia prope Coloniam (1327) 503. Quesnoy, Caisnay, Coisnoy, l. Franciae (1333) 807. Quido, v. Guido. R. Rabensburg, Rabenspurg, castrum Austriae Inferioris (1332) 746. Rabenstein, Rabenstain, castrum Mor. prope Novam civitatem (1318) 171. Rabštein, Rabenstein, Robnsteyn, castrum Boh. (1332) 756. — Rabenstein, Ludherus de — (1321) 294. Racek, Radslav, Raczco, prior fratrum Praedicato- rum ad S. Clementem Pragae (1325) 440. — Raczko de Crassaw (1313) 69. — Ratislaus, fr. hospit. S. Johannis Jerosol. Pragae (1313) 58. — Radzlaus, salsator, civis Maioris civit. Prag. (1314) 81. — Radzlaus de Lipka (1827) 522. — Raczko de Nebielaw, wladico (1327) 527. — — de Buczschicz, wladico (1327) 527. — Ratzko de Wolaschitz, Woleczicz (1333) 771, 777. — Raczko de Bel, Bela, v. Bélá. — Radzlaus de Lipnik, v. Lipnik. — Raczko, Razco de Luticz, v. Litice. — Raczko de Wyczeyowicz, Wythieyouicz, v. Vítějo- vice. Racobnik, v. Rakovnik. Radice, Raczicz, Fridericus de — civis Pontensis (1315) 105. — Rasitz, Fritzco de — (1322) 309. — Filii eius: Waltherus, Jesco et Friczco. — Cfr. etiam Razice. 897 Raéinéves, Raczinawes, Byczen de — (1321) 304. — Ratczinawes, Vincentius de — (1328) 580—582. — Filius eius Przedborius, scholasticus Prag. eccle- siae. Raéov (?), Radzan, villa Boh. in provincia Wolinensi (1315) 109. Radansfurd, Radansfurt, v. Rade&ov. Radčice, v. Račice. Radešov, Rodisfurt, Radansfurd, Radansfurt, villa Boh. (1318) 170. (1327) 509. — Plebanus in — Heinricus (1317) 144. Radétice, Radzieticz, villa Boh. (1323) 362. Radikovice, villa Boh. (1327) 486. (Radina), Busko dictus Bonus de — (1325) 426. Radis, v. Hradiště. Radkov, Radkow, Ratkendorf, Fridericus de — no- bilis Mor. (1316) 117. (1330) 639. — Fr. eius Woyzlaus. Radland, Radlant, rubetum prope Coloniam (1327) 503. Radohostice, Radhosticz, villa Boh. in prov. Wo- linensi (1315) 109. Radoczowicz, v. Radošovice. Radomyšl, Radomisl, plebanus de — Johannes (1316) 138. Radonice, Radonicz, villa Boh. prope Tustam (1324) 91 Radonov, Radonow, Slauibor de — (1327) 522. Radošovice, Radoczovicz, villa domus fr. S. Johannis Hierosol. in Straconicz (1318) 194. Radosta, Radostae Nicolaus, iuratus civis Novae ci- vitatis Prag., v. Nicolaus. — Heinricus, v. Heinricus. Radotice, Radoticz, villa Mor. (1327) 493. Radovesice, Radwesitz, Conradus de — (1333) 771, 777. Radslav, v. Racek. Radulfus, episc. Cechonensis (1319) 203. Radwesitz, v. Radovesice. Radyn, Fridericus de — (1320) 236. Radzan, v. Raéov. Radzieticz, v. Radétice. Ragusanus archiepiscopus Petrus (1319) 202. Rachamps, l. in comitatu Lucemburg. (1811) 7. Raifmais, Reifmas. Raigern, v. Rajhrad. Raimundus, Ramundus, archiepisc. Neoparensis (1319) 202. — Ramundus, archiepisc. Adrianopoletanus (1313) 69. (1319) 202. — Rymundus, episc. Massiliensis (1313) 69. — Remundus de Kostomlat, v. Kostomlaty. — Raimundus, Reimuudus, Hemundus de Luchtenburch, Leuchtenburg, v. Lichtenburg. Rainaldus, Reinaldus, marchio Estensis (1338) 773. — Renaud, Renaus, comes Geldrensis ,et de Zütphen (1332) 738, 742. Rajhrad, Raigern, Raygrad, Rayhrad, Reigrad, Rey- gra, Reygrade, monast. Moraviae ord. S. Benedicti (1312) 41. (1321) 274, 276. (1327) 523. (1330) 669, 672. — Monasterii Reigrad. districtus (1327) 523. — Praepositus de — (1328) 561. — Praepos. Jo- hannes (1328) 588. Rájov, Rojau, Rayaw, villa Boh. (1316) 133. 

Strana 898
898 Rakovnik, Rakonitz, Racobnik, Rakonicz, civit. Boh., iura eius (1319) 210, 211. (1327) 507. Rakuśic, Rakussicz, Mstislaus dictus — (1329) 595. Rama, rex Ramae Karolus, v. Karolus, rex Hun- gariae. Ramstorfer, testis (1315) 114. Ramundus, v. Raimundus. Ramur super Mosella (1324) 393. Rancimont, villa comitis de Chigny (1318) 70. Randecken, Eberhardus, Georgius, Concellinus et Wilhelmus de — (1314) 86. — Godefroid, Godeffroit de — (1321) 272. (1323) 350. Ransun Bertoldus, testis (1318) 170. Raoul, Raous, comes de Eu et Guines (1332) 738, 742. Rapota, Rapoto, cultellarius, civis Maioris civit. Prag. (1332) 760. — — Prag. et Wyssegrad. eccl. canonicus, archidia- conus Curimensis (1312) 23. (1318) 64. (1316) 130. | (mem. 1317) 159. — Rapoto, civis in — Horawicz (mem. 1319) 205. Rapoltstein, Rapolstein, Johannes de — Johann von — von Niederstat (1330) 656, 657. — Hainrich von — (1330) 640. Rasicz, v. Razice. Rasitz, v. Radčice, Račice. Rataje, Rateys, Marguardus de — (1325) 451. Ratczinawes, v. Račiněves. Ratibor, Rathiborius, canon. Olomuc. (1328) 580. Ratiboř, Ratbor, Rathiburg, civitas terrae Silesiae (1327) 501. — Rathiburg. monast. S. Dominici (1331) 690. — Dux Lesko (1327) 501. Ratisbona, Regensburg, Ratispona, Regensburch, Re- genspurch, Regenspurk, Reynsburg, Reuingersburg, civitas Bavariae (1312) 49. (1318) 53. (1314) 87. (1321) 279, 282, 292. (1322) 320, 322—324. (1323) 334, 363, 364. (1327) 545. (1328) 557, 575, 578. (1330) 662. (1331) 685, 695—698, 701, 702. (1333) 778, 795. — Cives Ra- tisponenses (1322) 308. — Mercatores, hospites de — (1321) 305. (1324) 375. (1830) 657. — Ratisb. Judaei (1313) 60. — Ratisbonensis, Ratispon. dioecesis (1313) 50. (1322) 815. (1327) 589. (1329) 627. — Ratispon. episcopus (1317) 161. (1323) 343. — Ratisb. episc. Leo (mem. 1311) 7. — Conradus (1313) 50. Nicolaus, electus Ratisp. et protonotarius atque consiliarius Johannis, regis Boh. (1313) 60, 65. (1317) 161. — decanus, decanus veteris capellae Ratisponensis (1320) 248. (1322) 310. — canon. eccl. Ratisb. Johannes, praepositus Wysse- grad. (1333) 775. — Praedicatores, prior Henricus (1320) 243. — Goftfridus, civis de Ratispona (1327) 516. Ratkendorf, v. Radkov. Ratmir, Rathmirus, pater Rathmiri et Jacobi, qui Re- mundo de Luchtenburg CCC marcas mutuaverunt (mem. 1313) 60. — Ratmirus, possessor ecclesiae in Plana (1315) 115, 116. — Ratmirus, laicus monast. Zderaz. (1323) 3665. — Ratmir, fr. Nicolaus dictus —, v. Nicolaus. — Ratzko de Belen, v. Bélá. Rauber, Rouber Heinricus, civis Prag. combustor auri (1314) 94. (1320) 239, 240. Emler, Regesta Boemiae. Raumel, v. Ruumel. Rausenbruck, Strachotice, Rauszenbruk, villa Mor. (1822) 315. — Raussenbruk, Raussenpruch, Benescus, Beneschus de —, Benessius de — (1324) 386. (1325) 408. (1327) 528. Rausniz, Rausnitz, v. Rousinov. Ravello, Rauellensis episc. Francisus (1323) 366. Ravenna, Ravennatensis canon. Gotius de Areminio (1330) 638. Ravensburg, Rauensburg (1312) 29. Rayaw, v. Rájov. Raygrad, Rayhrad, v. Rajhrad. Raymes (1321) 296. Razice, Rasicz, Fritzko et Nycolaus fratres dicti de — (1333) 777. — Cfr. etiam Račice. Reate, civit. Italiae (1322) 309. — Reatinus episc. Johannes (1319) 203. Rebříky, Rzebrzyk, olim villa Boh. (1321) 304. Řečice, Rzecicz, burggravius in — Hermannus de Ta- wemberch, marscalcus Johannis episc. Prag. (1333) 782. Redir, Guntherus miles de — (1324) 385. Redish, Redisch, Rediss, Redisse, Redish, v. Hradi&té, Hradiště Uherské. Regensburg, Regenburch, Regenspurch, v. Ratisbona. Regium, Reggio, civitas Italiae (1331) 682, 697, 720. . (1832) 759. (1333) 783. Rehák, Rzehac, iudex in Chotun (1330) 667. Rehnik(?), Rsenic (Gregorius) von Vgezde (1321) 286 Rechezer, Rechceri, Rokczeri Paulus, civis Prag. (1329) 597. — Herolt, v. Heroldus. Reifmas, Raifmais, villa Boh. (1332) 732. Reigrad, v. Rajhrad. Reichenbach, villa ad castrum Wolfstein pertinens (1324) 394. — Richmbach, Heinricus de — canon. Wissegrad., no- tarius Johannis, regis Boh. (1325) 400. — Richenbach, Conradus de — (1324) 380. Reiehersdorf, Reicherstorf, villa, ubi decimae domus fratrum Teutonicorum in Egra (1312) 28. Reicherstein, ubi bona Protivae de Muttersdorf, Wurnikk et Doberhost de Hostau (1333) 773, 774. Reiehwaldau, Reichenwald (1320) 233. Reims, civit. Franciae (1328) 567. Reimundus, Raimundus de Lichtenburg oc., v. Lichten- urg. Reinaldus, v. Rainaldus. Reinardus, Reynardus, Thomeriensis episc. (1326) 485. Reinbot Goldener, civis Prag. (1332) 765. — Reynbotus, advocatus de Fulnek (1332) 749. — Reynboth Henslinus, scabinus civit. Lunensis (1333) 771. Reinmannus, iuratus Montis Kutnensis (1327) 548. Rekwicer Mertlinus, balneator inj Monte Chuttnensi (1317) 157. Remesín, v. Kfemeiín. Remundus (Raimundus) de Kostomlat, Kostomlath, v. Kostomlaty. — Remut etc. de Lichtenburch, Luhtenburch etc., v. Lichtenburg. Renaus, v. Rainaldus. Rengersdorf, villa in provincia Glacensi (1327) 601. 

Strana 899
Index personarum et locorum. Renner Gotfridus, civis in Schuttenhofen (1331) 693. Renus, Rhein, Rayn, fluvius Germ. (1811) 4. (1311—1313) 71. (1314) 87, 91, 92. (1316) 121. (1320) 236. (1321) 272. (1825) 420, 433. (1332) 751. — Reni palatini, v. Bavariae duces. Repice, Repicz, plebanus de — Nicolaus (1316) 138. Repin, Repin, Ripin, Rippin, castrum et domus fratrum ordinis Teutonici (1321) 286. (1326) 455. (1328) 561. — Repin, Jesk de — commendator (1321) 286. Cfr. Johannes. Resieyowicz, v. Rosejovice. Resselberg, Ryzel, mons Boh. prope Zletnyk (1312) 27. Reste, Hanko de — (1331) 720. Retirsdorff, Theodoricus, filius Theodorici militis de — (1320) 953. Retrehensis episcopus Johannes (1319) 203. Retz, Recz, oppidum Austriae (1317) 149. — Bertholdus comes de — pater Heinrici, provis. apo- stol. canon. Olomuc. (1327) 491. Reüffel Heinrich, iuratus Usc. (1328) 563. Reuingersburg, v. Regensburg. Reusch, v. Říše. Reutlingen, civit. Germ. (1330) 642. v Reville (1320) 240. Řevnovice, Rzebnobit, Waltherus de — (18312) 27. Rex, vinea monasterii Lucensis dicta Rex (1322) 312. Reynbotus, v. Reinbot. Reygra, Reygrad, v. Rajhrad. Reymundus de Lichtenburk oc., v. Lichtenburg. Reynbot, Reynboth, v. Reinbot. Reynsburg, v. Ratisbona. Rheinbühl, Rimbule, Rimbulle, Rynbul (1320) 236. (1321) 321, 323. (1324) 374. Ribinek, v. Rybník. Ríéany, Riczanum, Rziczanum. Ulricus de — iudex terrae, sudarius terrae (1312) 33. (1315) 114. (1316) 135. (1318) 187. (1320) 270. (1322) 324, 325. (1323) 358, 362. (1325) 404. — Rziczanum, Marsiko de Rziczano, civis Prag. (1333) 769. Riedmark, Ryedemarch, Riedmarch, iudex in — vel landrichterius in — Buzk de Horach (cc. 1323) 332. (1326) 455. — Seybot der Schweinpekchen (1328) 560. Riesenberg, Risenberg, Rysemberg, Brecilaus, Brze- czislaus, Brzeczizlaus de — (1312) 29. (1317) 164. (1318) 182. — Rismberg, Dipoldus de — (1324) 893. Riesenburg, Rysenburc, Rysenburch, castrum Boh. rope Ossek (1312) 44, 46. (1323) 349. — Rysenburc, Rysenburch, Ryzenburch, Borso de — (1312) 44. Mem. (1314) 80. (1315) 100. — Filius eius Bohuslaus. — Riesenburch, Ryzmburg, Bohuzlaus, Boyzlaus de — (1314) 80. — (1315) 100. (1316) 126. (1328) 568. — Rysenburc, Rysenburch, Borso de —, Borse von — (1320) 270. (1322) 313. (1323) 349. (1330) 673. (1333) 809, 810. — Notarius eius Johannes Reynhardi (1330) 673. — Slabke von — (1333) 809, 810. — de alte Borso von — (1333) 809, 809, 810. 899 Ricsenburg, Katharina von — (1333) 811. Riga, Rigensis archiepiscopus (1319) 212, 226. (1327) 531, 642. (1329) 596, 628. (1330) 673. — Archiepisc. Fridericus (1333) 767. Richardis, monialis monast. in Swetetz (1314) 79. Richardus de Bettenberch (1319) 209. — vicarius eccl. Olomuc. (1330) 636. Richenbach, v. Reichenbach. Richenburg, Richmbnrg, Tasso de — (1328) 565. — Uxor eius Ludmilla. Richenwald, v. Reichwaldau. Richmbach, v. Reichenbach. Richsa, Richcza, regina Poloniae, filia quondam Magni, regis Sweciae (mem. 1330) 652. Rikonice, Rykonicz, villa Mor. (1328) 584. Rimbule, Rimbulle, v. Rheinbühl. Rinaldus de Este, marchio Anchonitanus, v. Rainaldus. Rindfleisch, Rintfleis, Ryntfleiss, civis Prag., relicta eius Geruscha (1331) 722, 728. Ripin, Rippin, v. Repin. Risen, Thymo de — (1333) 777. Risuty, Rzizut, villa Boh. cum eccl. parrochiali, rector eius Zacharias Ulrici (1330) 648—649. — Rzyssuti, Albertus de — (1821) 304; Henricus de — . (1821) 804. Rise, Reusch, monast. Mor. ord. Praemonstrat. (1311) 19. (1320) 243. (1331) 720. — Albrecht z — (1320) 243. — Wolfram z — (1320) 243. Ritkin, Rytkin, v. Rtyné. Robertus comes de Vernembourch, v. Virneburg. — QConnerensis episcopus (1323) 366. — rex Siciliae et Yerusalem (1331) 714, (1332) 761. (1338) 774, 787. — episc. Olomuc. (mem. 1318) 196. Robissius, v. Hrabise. Robnsteyn, v. Rabštein, Rabenstein. Robny, v. Rovné. Rocca, Petrus de — civis de Mutina (1833) 774. Roczaneri Meynhardus, v. Meinhardus. Rode, Rabodo de — (1322) 321. Rodek, Radek (?), prior in Luha prope Brunam (1318) 178. Rodemachern, Rodemacher, Rodemachra, Aegidius de — (Giles de —) (1314) 82. (1318) 185. — Rodemat, Thielmannus de — (1316) 138. Rodisfurt, v. Rade&ov. Roeder Heinczlinus, Heinricus, testis (1327) 505, 506. la Roche, castrum, civitas, comitia (1314) 87. (1320) 238. (1332) 742. Rochefort, Theodericus, Thierri, Thiry de — et de Walcourt (1317) 160, 161. — Uxor eius Mahault. Rojau, v. Rájov. Rockczan, Rokczan, Rokiczanum, Rokyczan, Rokzen, Meinhardus, Meynhard, Meinlinus, Meynlinus de — v. Meinhardus, civis Prag. Rokczaner, civis Prag. (1331) 721. (1332) 736, 738. — Rokczaner, Rokczanerus, Rokzaner Meinhardus, Meynh., Meinl. vel Meynl. civis Prag., v. Meinhardus. — Nicolaus, v. Nicolaus. Rockezer, v. Rechezer. Rokytná, Rotikel, villa Mor. (1325) 445. (1327) 527. Rokytnice, Rokitnicze, fluvius Boh. (1321) 302. Roldingen, villa in comitatu Lucemburg. (1328) 554. 

Strana 900
900 Roll Ottel, civis Prag. (1332) 765. — Nicolaus, civis Prag. (1327) 528. Rollinae Frenczlinus, v. Franciscus. — Otto, v. Otto. Rolo Hanneman, v. Hanneman. Roma, civitas Italiae (1319) 204. (1321) 272. (1322) 310. (1325) 403, 409, 452. (1330) 655, 665, 666. — Romana ecclesia (1317) 156. (1319) 222. (1320) 243. (1321) 296. (1824) 385. (1325) 488. (1326) 462, 476. (1327) 508, 512. (1329) 597, 604. (1330) 637, 641, 650, 663. — Romana curia (1313) 67. (1319) 204. (1325) 438. (1327) 526, 531. (1328) 565, 577. (1330) 643, 674. (1331) 679. (1332) 730, 750, 751. (1333) 770, 776. — Romanus pontifex, Romani pontifices (1317) 150. (1322) 309. (1328) 568. — Romanorum rex, reges, imperatores (1312) 43. (1314) 76, 78, 85, 87, 88, 92. (1319) 218. (1323) 359. (1324) 373, (1327) 503. (1329) 606. (1331) 688. — Roman. reges, imperatores; Adolfus, v. Adolfus; Albertus, v. Albertus; Heinricus VII, v. Heinricus ; Ludovicus, v. Ludovicus. — Roman. regnum, imperium (1314) 84. (1315) 111. (1319) 218. (1330) 645, 664. (1331) 696. (1333) 809. Romania (1331) 681. Ronaw, v. Ronov. Ronberg, Ronberch, Ulricus de — zudarius provin- ciae Brunensis (1317) 152. Roneis (Ronzon?) prope civit. Marche (1325) 450. Ronkem, v. Runkel. Ronov, Ronnow, Ronow, Ronnow, castrum Boh. prope Sytaviam (1319) 213, 215, 216, 227. (1323) 359. — Ronaw, Zmylo de — (1329) 620. -- Mater eius Elysabet, relicta Heinmanni dicti de Primislavia; fratres eius: Heinmannus de Primislavia et Hein- ricus de Ossaw. Ronstagnus, archiepisc. Neopteryensis '(1326) 474. Cfr. Rostanus. Ror, Johannes de — iudex Brun. (1331) 680. Rorer Conradus et Conradus, v. Conradus. — Heinricus (mem. 1317) 150. — Ditlinus, civis Egrensis (1333) 770. Rosarum Mons, v. Rosenberg. Rosdorf (1323) 358. Rosejovice, Rossieyowicz, villa Boh. (1321) 290. Rosenberg, Rosenberch, castrum Bohemiae, castel- lanus vel burggravius Wenceslaus (1312) 27. (1315) 100. — Rosenberch, domus de — (1329) 622. — Wok de — (mem. 1333) 792. — Heinricus de — (mem. 1319) 209. — Rosemberg, Rosemberch, Rosenberch, Rosenwerch, Rosinberg, Rosmberg, Rosnberg, Rozmberg, Mons Rosarum, Petrus de — summus regni Boh. came- rarius (1312) 27, 38. (1315) 104, 107, 114, 115. (1316) 125, 134, 135. (1318) 181, 187, 198. (1319) 219. (1322) 314, 315, 324, 326. (cc. 1323) 332. (1323) 350, 356, 358, 362. (1325) 404, 420, 424, 446, 448, 454. (1326) 455, 457, 460. (1327) 523, 524, 544, (1328) 557. (1329) 600, 621, 622. (1381) 706. (1332) 731, 739, 766. (1333) 792, 795. — Uxor eius Viola. — Ava eius Hedwigis de Schawmberch. — Rosenberch, civit. Silesiae (1327) 509. Rosenthal, Rosental, villa Boh. (1333) 810. — v. Rožmitál. Emler, Regesta Boemiae. Rosice, Rossicz, Hechto de — (1321) 281. (1329) 620. Rosieyowicz, v. Rosejovice. Rost Fridericus, civis Prag., v. Fridericus. — Nicolaus, civis Prag. v. Nicolaus. Rostanus, archiepisc. Neopicensis, Neopteryensis (1326) 474. (1327) 508. — Cfr. Ronstagnus. Rostenice, Rostanicz, villa Mor. (1329) 620. Rostil, v. Roztyly. Rotenburg, civitas Germ. (1316) 133. — Rotenburch, dominus de — (1332) 737. — Rotenburch, H. et Seifried von — (1327) 644. Roth, Rotonis filius senior, parrochianus eccl. S. Ma- riae in Tyn (1320) 245. Rothürmel (?), Rothermel Henricus (1315) 104. Rothin, Rotin, Nicolaus Rotinnae, v. Nicolaus. Rotikel, v. Rokytná. Rotleb, civis Prag. (1324) 375. Rouber, v. Rauber. Roudnice, Rudniez, castrum et civit. Boh. (1311) 7, 17. (1818) 54. (1316) 136. (1333) 776, 781, 789, 793. — Monasterium S. Mariae in — (1333) 781, 198. — Boemi tantum sunt in dictum monasterium recipiendi (1333) 782. Rouchovany, Ruchwan, villa Mor. (1325) 420. — Eccl parrochialis in — (1327) 537. Roupov, Rupow, Otto de — (1320) 268. — Fratres eius Jaroslaus de Stozecz et Otto de Rupowa. Rousinov, Raussnitz, Rausniz, Russins, Rausnitz, villa Mor. (1321) 272. (1331) 723. | Rouvroy, incolae de — (1323) 342, Rovné, Rowny, Buscho de — (1312) 27. — Robny, Arnestus de — patruus Benessii de Chus- nyk (1322) 314. — Robne, Zewissius de — (1322) 315. — Rumen, Ulreich von — (1325) 454, Rozener (Rosner?) Heinricus, civis Uscensis (1330) 652. Rozerius (Roser?) Henricus Rozerii, civis Egren. (1811) 12. Rozmberg, v. Rosenberg. Roznata, v. Hroznata. Rozsedly, Broziedl, villa Boh. prope castrum Pracheñ (1315) 114. Roztyly, Rostil, Rostili villa Boh. (1321) 802. (1333) 800 Rožmitál, Rosenthal, Protiwa de — (1315) 114. Rsenic, v. Rehnik. Rtyně, Ritkin, Rytkin, Kresene von — (1333) 810, 811 Rubeiner Hans (1327) 544. de Rubeis Rolandus, Marsilius et Petrus (1831) 680. Rubobicunst, v. Stfíbro. Ruda, villa Mor. ubi eccl. monast. Zderaziensis (1326) 477. Rudeë, Rudec, villa praepositurae Prag. (1323) 361. Rudel, v. Rudolfus. Rudelsdorf, Rudolfsdorf, villa Boh. circa Pontem (1811) 5. (1328) 591. Ruden, v. Rudná. Rudensheim, Rudisheim Conradus de — (1314) 88. (1325) 441. Rudeniez (Rudenice?), Zauissius de — (1318) 18 Rüdiger, Rudgerus dictus Pawer, iuratus Prag. (1311) 16, 20. (1313) 71. (1314) 94. (1315) 109. (1316) 120 

Strana 901
Index personarum et locorum. Rüdiger, magister hospitalis S. Francisci in pede pontis Prag. (1313) 50. — Rudkerus, civis Prag. (1332) 798. — Rudger, Rudegerus de Vlachowe, v. Vlachov. Rudisheim, Conradus de —, v. Rudensheim. Rudka, villa Mor. (1322) 307. Rudkerus, v. Rüdiger. Rudlin, Rudlinus, v. Rudolfus. Rudná, Ruden, villa Mor. (1330) 650. Rudnicz, v. Roudnice. Rudolfsdorf, v. Rudelsdorf. Rudolfsperg, Rudolpsberg, oppidum comit. Lucem- burg. (1321) 293. Rudolphus, Rudolfus, Bohemiae et Poloniae rex, dux Austriae, filius Alberti, Rom. regis, mem. (1312) 42, 46. (1315) 110, 111, 114. (1319) 217, 224. (1321) 297. (1325) 451. (1330) 651. — Uxor eius: Eliza- beth. — Soror eius regina Ungariae (1315) 111. Fratres eius: Fridericus, Leopoldus, Heinricus, Otto, Austriae duces. dux Bavariae, comes palatinus Reni (1811) 2, 4. (1312) 38. (1314) 84, 93, 95. (1333) 808. Rudlinus, plebanus in Alba ecclesia (Nezamyslicz) (1316) 138. — Rudlinus aurifaber, civis Prag. (1316) 141. (1322) 331. (1323) 370. Rudlinus Pillungus (1321) 306. Rudlinus Lemperfilleri, civis Prag. (1321) 306. Rudlinus sartor, Rudel der sneider (1318) 171, 184. (1322, 1323) 332. Rudolfus, incola de Litomyśl (1324) 380. Rudolfus, Syriquensis episc. (1326) 456. Rudlinus, altarista altaris S. Elizabeth in eccl. Prag. (1328) 567. — provincialis in Below dominorum de Chrawar (mem. 1329) 604. marchio de Pforzheim (1330) 640. Saxoniae dux (1329) 607. (1331) 696. (1332) 745. Rudolf graf von Hohemberch (1330) 670. Rudolfus dictus Cosar, pannicida Prag. (mem. 1330) “ 678. — Filius eius Wenceslaus. Rudlinus, quondam iudex in Chrenowitz (mem. 1331) 680. Rudlinus Pesoldi, civis Prag. (1332) 760. Rudel Melniker, civis Prag. (1332) 765. Rudlinus Atlinger(?) incola Prag. (1333) 788. Rudlinus Plattner, civis Prag. (1333) 788. Rudlinus Schram, civis Prag. (1333) 797. — Relicta eius Hedwigis. — comes de Werdemberg, v. Werdenberg. Rudweins (Rodvinov?), villa Boh. sita cirea Novam Domum (1319) 221. Ruffo Conradus (1330) 641. Rughusen, Berchtoldus de — iudex in Egra (1333) 797. Ruchwan, v. Rouchovany. Rulandus, praepositus monast. Chunicensis (1329) 598, 620. Rulant, castrum et terra in comit. Lucemburg. (1322) 308. (1328) 555. i — Arnoldus dominus de — (1314) 79. — Herbertus de — canon. Wyssegrad. (1325) 445. Rulle, villa in comit. Lucemburg. (1329) 594. Rumen, v. Rovné. Runkel, Ronkem, Theodricus de — vasallus Johan- [11 ME LILII 901 nis, regis Boh. (1315) 108. (1816) 122, 123. (1317) 157. (1320) 264. (1321) 299. Ruperti villa, Ruppersdorf, (1324) 385. Rupertus de Brunna, civis Maioris civit. Prag. (1319) 220. Rupes (1320) 242. (1321) 299. (1323) 346. Rupow, v. Roupov. Ruprechtskloster, monast. Germaniae prope Pinguiam (1320) 236. Rus, Russo de Luticz, v. Litice. Rusin, Rusin, villa Silesiae (1331) 695. — Henselinus et - Gyschco fratres, filii Gisconis de Rusin (1331) 695. Rusche Franchinus, v. Franchinus. Ruschkow Wolflinus Prag., v. Wolflinus. Russins, v. Rousinov. Ruthard, Rutharde, iuratus in Chutten (1332) 730. — Ruthardus Nycolaus, magister iuratorum Montis Kuthnae, v. Nicolaus (1330 sq.). — Ruthardi Frenczlinus, v. Franciscus (1323) 339. Rut (Hrut), Rutho, camer. Mor. (1317) 152. Ruumel, Stumel, Raumel, Mathias de — (1321) 284. Rybník, Ribinek, castrum et oppidum Silesiae (1327) 501 t Ryedmarch, v. Riedmark. Rycholfus, custos eccl. Wyssegrad. (1313) 61. Rykonicz, v. Rikonice. Rymundus, v. Raimundus. Rynbul, v. Rheinbühl. Ryntfleiss, v. Rindfleisch. Rysemberk, v. Riesenberg. Rysen, Thymo de — (1333) 777. Rysenbure, Rysenburch, v. Riesenburg. Rytkin, Ritkin, v. Rtyně. Ryzel, v. Resselberg. Ryzenburch, Ryzmburg, v. Riesenburg. Rzebrzyk, v. Rebiiky. | Rzehac, v. Rehák. Rzicanum, Rziczanum, v. Říčany. Rzimo de Petrovitz, v. Petrovice. Rzisut, Rzyssuti, v. Rísuty. S. Saar, v. Ždár. Saarburg, Sarburg, oppidum Germaniae (1813) 70. (1314) 79. Sabaudia, comes Sab. Eduardus (1326) 472. — Savoi, Ludowicus de — (1331) 689. — Sauoy, Prinzessin von — (1327) 491. — Beatrix de Sabaudia, uxor Heinrici, ducis Corinthiae. Saccensis eccl, v. Sadská. Sacensis civitas, v. Zatec. de Sacco, Nicolaus, v. Nicolaus. Sacz, v. Zatec. Saczka, v. Sadská. - Sadoronensis episc. Pribislaus, v. Přibislav. Sadská, Saczka, oppidum Boh., ubi curia regis Boh. ad castrum in Podiebrad pertinens (1328) 574. — Saccensis, Zacensis, Zadcensis ecclesia (1312) 37. (1313) 56. — Praepositus Mathaeus (1331) 718. — Decanus Gregorius (1314) 79. — Canonici: Ortwinus provis. apostol, v. Ortwinus; Johannes Visitonis 114 

Strana 902
902 provis. apostol. (1327) 514; Johannes Paduanus, v. Johannes; Sezema, natus Martini de Sedlez, v. Sezema. Sagan, v. Zahaň. Sagona, Sagonensis, Saguonensis episc. Guilhelmus, Guillelmus (1323) 366. (1327) 508. Sahaffer (Schaffer?), Vecz der — (1331) 705. Sak Conradus, armiger dominorum de Plawen (1827) | 505, 506. — Frater eius Nicolaus. Sala, Guido de Sala, familiaris Johannis, regis Boh. (1331) 682. Salbnuss, v. Sokolom. Salezer, v. Salzer. Salez, Johannes de — civis Gorlicensis (1332) 748. Saleza, Fridericus de — commendator de Chomutow fratrum domus Teutonicae (1332) 737. Salezer, Salezerius Chonradus, civis Prag., v. Salzer. Saldensteyn, v. Horlico. Sallernitanus princeps Karolus, v. Karolus, rex Hun- gariae. Salm, Hermannus dictus — civis Prag. (1321) 274. — Nicolaus de — (1328) 573. Salmannus, civis Pylznensis (1315) 112, 113. — civis Prag. (1333) 788. Salo, civit. Italiae (1331) 682. ^ Salomon de Walistor, rector eccl in Pilgrimis (1325) 445. — perpetuus vicarius in Iwanschicz, in Ywanschicz (1329) 620. (1331) 685. Saluzy, v. Záluží. Salzburg, Salzburch, civitas (1311) 14. — Salzburg. dioec. (1331) 715. — archiepiscop. Salzburg. (1311) 15. (1317) 151. (1332) 762. — Salzburg. archiep.: Conradus (1311) 4; Wichardus (1313) 54; Fridericus (1330) 669. Salzer, Salcer, Salczer Gonradus, Chonradus, v. Con- | radus (1318 sq.). — Heinricus, civis Prag. (1321) 306. Salzliczy, v. Záluží. Samach, v. Zámachy. Sambia, Sambiensis episc. Johannes (1328) 561. Sambrusonio in dioec. Paduensi (1331) 691. Samerees in comit. Lucemburg. (1328) 589. Samminiatum, Samminiato, communitas Italiae (1331) 714. Sampach, v. Žampach. Samyrsk, v. Zámrsk. San, fluvius Stirie (1311) 4. Sancta Corona, v. Zlatá Koruna. Sandauwe, v. Žandov. Sandewalde, Sandewel, castrum Silesiae (1329) 612. Sandomiř, Sandomiria, rex Sand. Othakarus gui et Przemissl (mem. 1330) 652. Sangemignano, S. Jeminiani civitas (1331) 714. Sanguinis Christi monasterium in Vingart, v. Wein- garten. Santorin(?), episcopus Sadoronensis, Satharonensis, Sathoronensis, Saturiensis, Saturonensis, Prebislaus, Pribislaus, Prsibizlaus oc., v. Pfíbislav. Saphinta, uxor Wlastiborii de Prilep (1327) 548. Sapimshart, monasterium (1322) 330. Sar, v. Zdár. Sarathka, v. Zahrádka. Sargans, Hangans, bonum Rudolfi comitis de Wer- enberg (1312) 28. Emler, Regesta Boemiae. Sarowe, v. Sorau. Saruschicz, Sarusicz, v. Zaro&ice. Sasam (Sázené?), (fortasse legendum est Sasani) possessio praepositi Boleslav. (1331) 685. Sassenhausen, Sassenhusen, Rudolfus miles de — (1323) 358. Satharonensis Sathoronensis, Saturiensis, Saturonensis, episcopus Prib'slaus, v. Pfíbislav. Sathenay, feudum Eduardo comiti de Bar a Johanne rege collatum (1318) 185. Sauberg, Sauperg, ubi vinea monasterii in Alto Vado (1327) 525. Sauoy, v. Sabaudia. Saurau, Sauraw, Fridericus de — (1332) 757. Savoi, v. Sabaudia. Saxardiense monast. Strig. dioec. (Szegzard) (1323) 365. — Monachus Johannes. Saxonia, Saxoniae dux (1332) 762. — S. duces: Jo- hannes (1314) 91; Rudolfus, v. Rudolfus (1329 sq.). Sayda, Saydow in marchionatu Misnensi (1317) 152. Sázava, Sazaua, Zcazowa, fluvius Boh. (1318) 188. (1332) 747. — monasterium ord. S. Benedicti vel S. Procopii, v. S. Procopii monasterium. Sazomin, Sesemin, villa Mor. (1317) 149. Sbarra, familia — (1333) 788. Sbeczno, v. Zbečno. Sbinco, v. Zbinék. Sbislaus, v. Zbislav. Sbor, Sboro, Swor, Zboro, praepositus eccl. Olomu- censis (1318) 169, 192. (1321) 281. (1322) 319. (1323) 339, 342. (1325) 444. (1326) 461. (1328) 561. (1330) 641, 668. (1331) 680. Sborouiez, v. Sborovice. Sbramír, Sbramirus, plebanus in Smidar (mem. 1332) 132. — Frater eius Sdezlaus de Chrustoclat. Sbraslauia, v. Zbraslav. Sbraslaus, v. Zbraslav. Sbynitz, v. Zbynice. Sbyroh, v. Zbiroh, Zbirov. Sbyrow, v. Zbiroh, Zbirov. Scacich, v. Skaśćice. Scahelek Adolfus, v. Adolphus. Scala, Scalla, domini della — (1333) 797. Martinus della — (1831) 713, 714. (1332) 757. (1333) 772, 774. — Frater Albertus, Albertinus (1332) 757. (1333) 772, 774. — v. Skála. Scalicz, v. Skalice. Scalka, v. Skalka. Scamborius, v. Schildperch. Scardensis episc. Andreas (1326) 474. Scarf, v. Scharf. Scedlec, Scedelicz, Scedlecz, Scedlicz, v. Sedlec. | Sceken, v. Stěkeň. Scenko, v. Cenék. Sclavonia, Slavonia, banus Scl. Mikch (1327) 497. Scopatrensis episc. Nicolaus (1313) 69. Sconowen, Basse de — dictus Maissereil (1828) 560. Scopia, Scopiensis episc. Johannes (1326) 485. Scoronicz, v. Skoronice. Scorschow, v. Skočov. Scorouicz recte Scoronicz, v. Skoronice. 

Strana 903
Index personarum et locorum. Scotorum monasterium Viennae, v. Vienna. Scovolo, castrum et villa Italiae (1331) 682. Scrsipicz, v. Křipice. Sczazlavia, v. Čáslav. Sczekna, v. Stéken. Sczirnak, v. Cirnák. Sdenca, v. Zdeňka. Sdenco, Sdenek, Sdenk, v. Zdeněk. Sderasiense mon. Sderaz, Sderaziense mon., v. Zderaz. Sdeslaus, Sdezlaus, v. Zdeslav. Sdicow, v. Zdíkov. Sdislaus, Sdisslaus, v. Zdislav. Sduchowicz, v. Zduchovice. Sdybczo Blasius, v. Zdibec. Sdynca, v. Zdeňka. Sdyslaus, Bdyzlaus, v. Zdislav. . Sebastianus, praepositus eccl. S. Petri Brunae (1322) 319. — Witkonis, canon. Prag. provis. apostol. canon. Wyssegrad. (1328) 573. (1330) 648. (1331) 679. — de Tassanio (sic) (1331) 680. — archidiaconus Bolezlav., canon. Prag. eccl, procu- rator Zachariae, plebani in Nova Pilzna (1331) 692. — Fr. eius Petrus (1331) 692. (1333) 798, 803, | 806. Sebner (1332) 765, 766. Sebolusk, v. Sobolusy. Sedlák, Sedlak, Wanek dictus — (1328) 573. Sedlec, Cedlicz, Cedlitz, Scedelicz, Scedlec, Scedlecz, Scedlicz, Sedlecz, Sedlez, Sedlicie, Sedlitz, Tzedlicz, Zedlicz, Zedlitz, monasterium in —; Cedlicense, Scedlicense, Sedlecense, Sedlicense, Siedlicense, Zed- license monasterium ordinis Cisterciensis (1311) 12. (1312) 25, 39, 47. (1313) 63, 64. (1314) 81. (1310) 131, 136. (1319) 215. (1824) 377—380. (1325) 421. (1326) 461. (1327) 505, 547. (1329) 617. (1330) 635. (1331) 700. (1332) 728, 736, 747. (1333) 790, 793, 794. — Abbas (1311) 22. (1323) 370. (1824) 393. (1325) 399, 444, 445. (1330) 656. Abbates: Heiden- ricus, Heydenricus, v. Heidenricus (1311 sq.); Fri- dericus, v. Fridericus (1323 sq.); Ulricus, v. Ulricus de Pabienicz, magister, doctor decretorum ; Ortwi- nus (1333) 793. — Conversus Ecklein (1332) 728. — Sedlecz, villa Boh. (1320) 242. — Sedlecz, villa monast. Zderaz. (1823) 334. — Zedlitz, villa monast. in Alto Vado (1323) 345. — Sedlicie, villa Boh. (1331) 712. — Sedlez, Martinus de — (1328) 562. — Filius eius Sezema, provis. apostol. canon. Olomuc. (1328) 2 562. Sedlice, Zedlicze, villa Boh. monast. in Chotissow (1325) 425. — Czedlitz, dominus de — (1311) 5, 6. — Sedlicz, Wilczo de — (1322) 314. Seeberg, Seeberch, Albertus de —, Alber von — (1316) | 123. (1317) 164. — Seberg, castrum in terra Egrensi (1322) 322. — Seberch, Antiquum et Novum, bona in — (1327) 519, 522. Seeland, comitia (1314) 91. Segorbicensis episcopus Antonius (1313) 69. Segusd, civitas reginalis Hungariae (1327) 496. Sechsel Fridlinus, civis Prag. (1332) 735. Seibendorf, v. Cibotin, Cibotin. 903 Seiboth, Syboto, fr. monast. Plass. (1313) 68. — Sypoto, Zypoto de Beneschaw (Beneschow), civis Maioris civit. Prag. (1313) 61. (1314) 76, 80, 84. (1322) 308. (1329) 598. (1830) 671. — Filii eius: Frenczlinus et Henslinus. — Seybot der Stehlin, civis Iglav. (1318) 173. — Sipota, balneator in Porsiehez ante Pragam (1320) 262. — Seybot der Sweinpeckchen (1328) 560. — Syboto Kelberch, iuratus, iudex Montis Kutnensis (1330) 648. (1332) 759. Seidel, Seydl, incola Prag. (mem. 1332) 728. Seidlin, Seidlinus, vicarius eccl. Olomuc. (1318) 169. — Seidlinus, Seydlinus de Piesca, Pieska, Pyesca, Pyeska, von Piesk, civis iuratus Maioris civit. Prag. (1318) 184. (1320) 241, 254. (1321) 305. (1324) 375. (1327) 517, 528, (1328) 564, 566, 568. (1329) 597, 598, 602, 623. (1330) 631, 646, 647, 670, 671. (1331) 686, 688. (1332) 748, 766. — Seydlinus Pibraner (1320) 271. — — civis Prag. (1327) 528, 529. — Sidlinus, frater Ottonis, capellani de Marbeins (1321) 297. — — fr. domus ord. Teut. in Dorobowicz (1325) 399. Seifersdorf, Sifridsdorph, villa Lusatiae, ubi mona- sterium Vallis S. Mariae (1315) 97. — V. Vallis S. Mariae. — Seyfriczdorf, Hermannus de — civis Budissin. '(1829) 605. Sekerany, Sekyfany, Sokersan, rector eccl. in — Michael Voldini (fortasse legendum est Volclini) (1319) 202. Selchwicz, v. Zelovice. Selingen, decimae de — (1324) 384. Sellnitz, Selnicz, v. Zelenice. Selutice (sic), villa Mor. (1325) 398. Semiradicz, v. Smiratice. Semnice (?), Semnicz, Iurath de — (1326) 461. Semomat, v. Senomaty. Semovice, Semovic, villa Boh. (1327) 486. Semovit, Semovith, fr. Wladizlai, ducis Cozlensis (1327) 501. Semphal Heinricus, v. Heinricus (1329) 623. Semtës, Semite&, Schemeschitz, Bulo de — (1322) 328. Semyradicz, v.. Smiratice. Senae, civitas Italiae (1331) 714. Senee, Seynsz, Zincz, villa Boh. monasterii Plassensis (1312) 23, 24. (1317) 145. Senfeld, v. Schónfeld. Senftenberg, Senfitenberg, ciyit. Lusatiae (1325) 432. Senftenberg, Senftenberch, v. Zamberk. | Senkendorf, Arnolt et Horuf fratres de — (1818) 173. Seniee Malá, Seniéka, Senicz Parvum, villa Mor. (1330) 636. Senomaty, Semomat, Syenomat, oppidum Boh. (1319) 211. (1327) 525. de Septemfontibus Thomas, Septfontaines, Thomas dominus de — (1330) 664. (1332) 749. Sepulchrum Dominicum, fratres Sepulchri Domi- nici (1322) 309. — V. monasterium in Zderaz. Seraticz, v. Saratice. Serowicz, v. Zerovice. Sesemin, v. Sazomin. Sessowicz, v. CéCovice. 114* 

Strana 904
904 Setěchovice, Seteczowicz, villa Boh. Wolinensi (1315) 109. Setzietycz, villa Boh. (1331) 706. Seybot der Stehlein, v. Seibot. Seybotendorf, v. Cibotín et Cibotín. Seydl, incola Prag., v. Seidel. Seydlinus, civis Prag., v. Seidlin. Seyfriczdorf, v. Seifersdorf. Seynsz, v. Senec. Seytzo, burggravius de Cubito (1330) 645. Sezama, Sezema, Zesima, Zezima de Crassaw (1313) 69. — natus Martini de Sedlez, provis. apostol. canon. Olomuc., decanus Cremsir., canon. Prag. et Zacensis (1328) 562. (1330) 654, 668. (1331) 680. — Zcesma de Jeuspicz (1331) 725. — Zezema de Bel, v. Bélá. — Sezema, Zezema de Hirstein etc. v. Hirstein. — Cesama de Jewissowicz, Jewyssowicz, v. Jeviéo- vice. — Czesema, Zezema de Usk, v. Usti. Shebrak, v. Žebrák. Shewril Theodoricus, feudalis Henrici (1311) 5. Shibrzidowicz, v. Zibfidovice. . Shietyeyowycz, v. Setéjovice. Schaffa, v. Safov. Scháffler, Scheffler, Schefler Seyfridus, civis Prag. (1316) 142. (1317) 166. Sehachow, Otto von — (1328) 564. — Filius eius Jo- hannes, iuratus Uscensis. Schaicz, v. Čejč. Schallersdorf, Schalichdorf, villa Mor. (1325) 407. Schärding, civitas Bavariae (1328) 557. (1331) 698. Scharf, Scarf, Fridericus dictus — iuratus Pilznensis (1326) 478. (1327) 527. Schasslawicz,, Petrus de — (1324) 393. Schasticow, v. Částkov. Schatau, Schatow, Schatowe, Schattau, Schattow, v. Satov. Schaumberg, Schaunberg, Schawmberch, Hedwigis de — ava Petri de Rosenberch (1315) 107. — Schawenberch, Agnes de — soror Ulrici de Nova Domo (1319) 221. — Wernhardus de — sororius Ulrici de Nova Domo (1319) 221. — Schovnberch, dominus de — (1316) 133. Schaumburg, Heinrich von — (1332) 735.) Schezech (Choteé?), villa Boh. (1312) 32. Schebler Nicolaus, civis Maioris civit. Prag. (1316) 142. Schebicuwicz, v. Sebikov. Schedrz, v. tédrá. Scheffler, v. Scháfller. Schemeschitz, y. Semté&. Schemnicz, v. Semnice. Schenco, Schenicho, Schenke, v. Čeněk. Schenkenberg, Henricus de — (1325) 420. Schenkwiez, v. Samikovice. Sehenna, Conradus de — (1327) 544. (1330) 670. — H. von — (1327) 544. Schennig, v. Čeněk. Schephow, v. $afov. Scherdicz, v. Šardice. in provincia de Lypa Emler, Regesta Boemiae. Seherfenberg (Schürfenberg?), Hermannus de — provis. apostol. canon. Olomuc. (1327) 488. Schermer Nicolaus, v. Nicolaus (1332) 742. Schicklinus, Schikil, Heinricus, Henricus, iudex in Thust, v. Heinricus. Schieme, Číměř (?), Benessius de — avunculus Ul- rici de Nova Domo (1329) 626. Schichingus, Schichingi Otto, iuratus civis Uscensis (1330) 652. Schildberg, Johannes Scamborius dictus de Schill- perch, protonotarius ducis Boleslai vel Heinrici de Oppavia (1312) 26. (1318) 187. Schirchowiez, Marquardus de — (1333) 791. Schirmitz, v. Schirnitz. Schirnawicz, v. Cernovice. Schirnitz, Schirmitz, villa Boh. (1312) 28. Schiroticz, v. Zerotice. Schitin, Schittin, v. Jióín. Schlackenwerth, v. Ostrov. Sehlagg enwald, Slavkov, Schlackenvald, Conradus de — canonicus Olomuc. (mem. 1322) 330. Sehlegel, Sehlügel, Slegel Bertholdus, iuratus civis Novae civit. sub castro Prag. (1320) 237. Schleida, v. Schleiden. Sehleiden, Schleida, Sleyden, Conradus de — miles (1822) 817. (1830) 633. — Waleramus de — (1322) 313. — Schleyden, domini de — (1314) 87. | Schleicher, Sleycher Leopoldus, civis Prag. (1329) 597. Sehlüsselburg, Conradus de — (1312) 43. (1331) Schmalztopt Rudgerus, 71, 72. Sehmiedeburg, Heinricus de — (1314) 86. Schoenawe, v. Schónau. Schoeneneck, Schonek, v. Schóneck. Scholastica, fllia Sbislai de Mendico (1331) 679. Cfr. Protiva, filius Ulrici de Neumyetel. Schomburch, v. Schónburg. Sehónau, Schoenawe, Alramus, plebanus de — (1332) 133. — Schonaw, Rudolfus de — civis Pontensis (1315) 105. — — Wolflinus, iudex in — (1326) 472. Schónberg, v. Mons Pulcher. Sohónbuch, Schonberch, Cuno de — (1321) 293. Schönbu Schombuch, castrum Heinrici de Lippa prope Sytaviam (1319) 213, 215, 227. (1323) 359. Schönburg, Schomburg, Schönburch, Schonenburch, Schonnburg, Somburk, Sonburch, Fridericus de — dominus in Cremeczaw (1812) 43. (1315) 100. (1319) 219. (1320) 270. (1322) 317. (1326) 484. — Fratres eius: Friczko et Hermannus. — Fridericus, Friczko alter (1312) 43. (1319) 219. (1326) 484. — Hermannus (1319) 219. (1320) 270. (1326) 484. — Schonenburch, ille de — (1321) 307. — Ssonburch, Heinricus de — canon. Wyssegrad. (1321) 302. Schöneck, Schoeneneck, Schonek, castrum prope Plawen (1327) 504, 506. - — Schônecke, Heinricus de — (1314) 88. — Schoneneck, Schoenek, Tosso de — (1327) 505, 506. — Filius eius Cunradus. civis Prag. (1311—1313) 

Strana 905
Index personarum et locorum. Schönfeld, Senfeld, villa capit. Wyssegrad. (1318) 182. Schönlind, Schonlinten, villa Boh. (1312) 28. Schonow, Schónau, v. Sonov. Sehónsee, oppidum Bavariae (1333) 773. Sehónwiesen, Pulcrum Pratum, (Benessius) de — (1330) 639. Schónwald, Schonewalde, Schonnwalde, Pulchra vel Pulcra Silva, Adam de — (1311) 6. (1323) 339. (1326) 456. (1329) 629. — Franco de — (1311) 6. Schoppenberg, Schoppenberch, fovea in — apud Montes Chuttnenses (1382) 728—730. Sehotner Goczlinus, civis Prag. (1328) 400, 401. Schotecz, Jarozlaus de — v. Skoéce. Sehoumforst, Schowenforst, Johannes de — com- mendator domus ordinis Teutonici in Kometowe, provincialis commendator per Boemiam et Mora- viam ordinis Teutonici (1326) 455. (1332) 737. Schraf Fridericus, mag. civium in Nova Pilzna (1323) 347. Schram Henricus, v. Heinricus (1333) 788. — Rudlinus, civis Prag (1333) 797. Schreibersdorf, Ssreybirssdorf, Ludherus de — (1319) 219. Schreckenstein, Schrekenstein, v. Skiekov. Schrekow, v. Skiekov. Schroesperch, Fridericus de — canonicus et archi- diaconus Herbipolensis (1326) 459, 460. Schuhrow, v. Skuhrov. Schuchdol, v. Suchdol. Schutbor, v. Sithof. Schutwaricz, v. Sitbofice, Jeśtibofice. Schiitzenberg (?), Schvczenperig (1321) 296. Schwaatz, v. Svótec. - Schwalbensteiner, Swalbensteinerus, incola Maioris civit. Prag. (1320) 271. (1321) 308. Sehwamberg, Swamberk, Busco de — (1330) 644, 645. — Ctr. Krašov. Schwarz, Schwartzo, telonearius in Bacherach (1321) 272. — v. Niger. Schwarzbach, Schwartzenpach, Schwartzzenpach, Schwarzzenbach, villa Boh. (1318) 193. (1326) 455. (1330) 632. Schwarzburg, Swarcburch, Henricus comes de — dominus in Arnstet, burggravius Misnensis (1332) 742. Schwarzenborn civit. Germ. (1332) 748. Schweidnitz, v. Svidnice. Sehweinfurt, Schwinfurte, civit. Germ. (1311) 7. Schweinpekchen recte Sweinpekchen, v. Sweinpekchen. Schweissing, v. Svoj&ín. . Schyrnins, Ostoyus de —, v. Cernín. Sicalonia (?), Sicaloniae archidiac. Bernardus (1319) Sicca, Sicka, v. Sušice. Sicilia, regnum Sic. (1331) 683. — Rex Sic. (1331) — Rex Sic. Robertus, v. Robertus. Sicken, v. Štěkeň. Sickt, v. Sušice. Siczmann, v. Sitzmann. Sidelmannus, Sydelmannus, civis Chutnensis (1323) 353, 354. Sidlinus, v. Seidlinus. 905 Siffridus, Sifridus, Siegfriéd, Zyfridus dictus de Dybay, civis Brunensis (1315) 98. — Syfrydus, plebanus in Prymzlauia (1316) 136. — Sifridus fr. monast. Ozzecensis (1318) 170. — Syfridus, praepositus Chotissewic. (1319) 206. — Sifridus de Laeta curia, civis Prag. (1320) 240. — Syfridus Zegellin, civis Egrensis (1322) 316. — Sifridus, praepos. S. Hypoliti prope Znoymam (1324) 371. — Syfridus de Hachenberch, iuratus Montis Kutnensis (1327) 548. — Syfridus, commendator de Naussedlicz (1332) 738. — scriptor Pragae (1333) 769. — Siffridus de Vgezd, v. Ujezd. Siglitz, Sigliz, v. Zichlice. Signinus episc. Bartholomaeus (1326) 474. Sichlingdorf, Sichelsdorf, v. Zichlinek. Sichlitz, v. Zichlice. Silbertus (fortasse legendum est Gilbertus), Nachdi- nensis episc. (1323) 366. Silberzeiger, Silberczeiger Golezl, civis Prag. (1381) 122. — Conradus, civis Maioris civit. Prag. (1314) 76. — Sylberzeiger, Ulricus, incola civit. Prag (1332) 748. (1333) 783. Silesia, Slezia, Zlecia, dux S. (i. e. Boleslaus, v. Bole- Slav); duces: Bernhardus, v. Bernhardus; Bolko, v. Bolek, Boleslav; Boleslaus, Bolezlaus, v. Bole- slav; Conradus, v. Conradus; Heinricus, Henricus, Hynko, v. Heinricus; Wladislaus, Wladeslaus, v. Vladislav. S. Silvestri altare in eccl. Prag. (1333) 782. Simeon, subprior monast. Luthomysl. (1314) 80. S. Simon et Juda, altare eorum in eccl. Prag. (1325) 451. : Simon, episc. Parmensis (1319) 203. — Symon Stuck, civis Prag. (1811) 20. (mem. 1316) 120. — praepositus Dogzanensis monasterii (1320) 2665. — Stuck, civis, iuratus Prag. (1320) 271. (1324) 397. — Symon, vicarius praepositi eccl. Prag. (1821) 274. (1325) 439, 440. (1330) 672. — canon. Herbipolensis et Wyssegrad. (1326) 481. — natus Heberhardi (Eberhardi) dicti Cirkeler, civis Herbipol. provis. apost. canon. Prag. (1326) 481. (1327) 486, 505. — civis Prag. (1827) 517. — Philippi, nuntius regis Boh. in Italiam destinatus (1330) 664. — fr. ord. Heremitarum ad S. Thomam in Minore civit. Prag. (1330) 673. — Symon, subnotarius Johannis Paduani, protonotarii episcopi Olomuc. canonicus Cremsiriensis (1332) 759, 760. Simmern, Symeren, castrum et oppidum in comitatu Lucemburg. (1324) 374. Simoncius, Simonec (?), Symoncius, vicearchidiac. Olomuc. (1313) 69. — vicarius eccl. Olomuc, (1328) 580. Sipota, v. Seiboth. Sirb, v. Srby. Sirdeniez, villa Silesiae (1331) 719. Sifejovice, Syrsowicz, villa capituli Wyssegrad. (1332) 730. 

Strana 906
906 Siřem, Czirsim, Syrin, Syrsen, Syrsin, villa Boh. (1325) 480, 442. (1826) 482. Sitzmann, Siczmann, mercator Ratisbonensis (1824) | 875. Sivice, Sypcz, villa Mor. (1318) 171. Skála, Scala, Wilhelmus de — (1318) 183. Skalice, Skalicz, civitas Hungariae (1313) 62. — Scalicz, villa Mor. (1328) 584. Skalka, Scalka, villa Mor. episc. Olomuc. (1318) 196. Skaštice, Scacich, Pesco de — (1327) 541. Sken, v. Štěkeň. Skoéce (?), Schotecz, Stozec, Stozecz, Ztozecz, Ztozez, Jaroslaus oc. de — (1320) 268. (1321) 295. (1325) 426. (1326) 467. (1828) 579. — Fratres eius: Dirslaus de Porssicz et Otto de Rupowa (1320) 268. Skoéov, Skotschau, Scorschow, Zchotschow, civitas Silesiae (1327) 498, 501. Skorkov, Skorkow, villa Boh. (1382) 734. Skoronice, Scorouicz recte Scoroniez, villa Mor. (1327) 495. Skotschau, v. Skočov. Skřekov, Schreckenstein, Schrekenstein, munitio, castrum Bohemiae (1319) 199, 217. — Pesco, Pešek de — (1319) 199. Skÿidla, Xsydel, Skrzidel, villa Boh. monast. S. Co- ronae (1315) 99. (1318) 170. Skuhrov, Skuhrow, oppidum Boh. (1321) 295. — Skuhrow, Schuhrow, Tasso de — (1317) 163. (1320) 233. (1321) 295. (1323) 342. (1333) 784. — Skuhrow, Wznata de — (1333) 812. Skrzidel, v. Skiidla. Slabatyn, (Slavenéice, Slawentzitz?), castrum Si- lesiae (1327) 500. Slabco, v. Slávek. Slakenwerde, v. Ostrov. Slam recte Slani, v. Slané. Slané, Slany, Slam (recte Slani), Slanensis civitas, Slana civitas Boh. (1311) 15. (1313) 59. (1328) 590. (1331) 674. — Monasterium et eccl. in — (1381) 674. — Slanensis provincia (1333) 793. $1anín (?), Slanyn, villa Boh. monast. Wilemow. in districtu Boyanouyensi (1329) 595. Slapanicz, v. Slapanice. Slatina, Slatyna, villa eccl. Luthomeric. (1319) 223. — Hazymar de — (1320) 243. — Smilo de — (1323) 345. Slatinice, Sletnik, plebanus in — (1331) 708. Slatnik, v. Zlatníky. Slaunecz, v. Slavice. Slavata, Slauata, prior monast. Willemoviensis (1327) 521. — Slawata de Zap (1329) 594. — Fratres eius: Wil- helmus et Snata. Slávek, Slabco (de Lessina?) (1824) 374. — Fratres eius Busco et Ulricus. — Slabco, burggravius in Tust (1326) 457. Slavibor, Slaviborius de Buchlauicz (1824) 383. — Zlaywor de Lusicz (1325) 451. — Slauibor de Radonow (1327) 522. Slavice, Mariafels, Slaunicz, Leo de — (1329) 615. Slavkov, Austerlitz, Naussedlicz, oppidum Mora- viae (1828) 366. — Domus ord. Teutonicorum in — commendator Syfridus (1332) 738. Emler, Regesta Boemiae. Slavkov, Schlaggenwald, v. Schlaggenwald. — Lagau' Lukow, Buzko de — (1311) 1. — Lawkaw, villa Boh. (1813) 65. Sleabs, villa Hungariae (1327) 496. Sleb, v. Zleby. Slegel Bertholdus, v. Schlegel. Slechow, Slechowb, v. Zlíchov. Slesia, Ślezia, v. Silesia. Sletnik, v. $latinice. Slewen, v. Źleby. Sleyda, Sleyden, Walramus de — armiger (1323) 339 — 'Theodricus, Thierry de — (1323) 349. (1324) 385. — — Conradus de — miles (1322) 317. (1323) 349. (1324) 385. (1327) 511, 543. — Fridericus dominus de — (1324) 385. — Uxor eius Johanna; filii eius: Conradus et Theodericus vel Thierry. Sleycher, v. Schleicher. Slezia, v. Silesia. Slina Nicolaus, v. Nicolaus. Sliw, v. Zlív. Slivenec, Slonewitz, Pesk de — (1321) 286. Slonewitz, v. Slivenec. Sloupno, Slupna (1311) 19. Slup, Czyenko de — (1330) 654. Slušovice, Sluschowicz, Witko de — (1321) 271. Sluštice, Slusicz, villa Bohemiae (1332) 734. Slyn, v. Zlín. Smalbach, Heinricus de — iuratus Montis Chuttnen- sis (1317) 157. Sman, v. Smojno. Smečno, Smeczno, Bolezlaus de — (1312) 29. Smědeč, Smydz, Zmietsch, villa monast. S. Coronae (1811) 1. Smidary, Smidar, 732. Smil, Szmylo, praepositus monasterii Siloensis (1311) 2. — Smyl de Chlum (1315) 100. — Zmilo de Primizlabs, Smylo de Prsibislaws sive de Letowiez (1317) 164. (1322) 318. (1330) 632. — Smylo de Oberses (1323) 310. — Pater eius Ger- hardus. — Smylo de Slatina (1323) 345. Zmylo de Ronaw (1329) 620. z Hrádku, v. Hrádek. de Clum, v. Chlum. Smilo de Luchtenburch, Zmiel von Leuchtenburch, v. Lichtenburg. plebanus in — Sbramirus (1332) | Smílheim, Smilenheim, v. Vyzovice. Smiratice, Semiradicz, villa Boh. (1319) 205. — Semyradicz, Haberco de — (1329) 620. Smojno, Sman, Synan, Frideman, Fridmannus de —. — Fridericus de — (1312) 45. (1316) 136. (1317) 163. (1218) 169. (1319) 218. Smréany, Smyrsan, Bhle de — (1318) 188. Smržice, villa Mor. (1325) 398. Smydz, v. Smědeč. Smyl, Smylo, v. Smil. Smyrsan, v. Smrčany. Snata, v. Vznata. Sněhotice, Snichoticz, villa Mor. (1330) 641. Snichoticz, v. Sněhotice. Snoym, Snoyma, v. Znojmo. 

Strana 907
Index personarum et locorum. Soběhrd, Sobihrdus de Holeschow, v. Holešov. Soběchleby, Sobiechleb, Sobyechlew, Zabiechlew, villa Bohemiae capituli Wyssegrad. (1325) 430, 442. (1326) 482. Sobek, Soběslav, Sobco, Sobko, praepositus monast. Sderasiensis, Zderas. (1317) 163. (1318) 195. (1321) 275. (1323) 342, 364. (1326) 476, 477. Soběslav, Sobeslaus, dux Boh. (mem. 1328) 571. Soběšice, Sobyeschicze, villa Boh. (1323) 351. Sobiechleb, v. Sobéchleby. Sobolusy (?), Sebolusk, Wissec de — (1320) 268. Sobotka, Sobotca, Imprechtus de — (1320) 269. Sobyechlew, v. Sobéchleby. Sobyeschicze, v. Soběšice. Sohrau, v. Zárov. Sokersan, v. Sekefany. Sokol de Bykanye (1327) 522. Sokolom, Éichen, Sucolom, Sukolom, Franciscus de — (1318) 192; Victor et Onso de — (1326) 456. Sokofín, Sokorzin, nemus prope civitatem Pilznen- sem (1327) 527. Solcitanus episcopus Bonifacius, v. Sulcis. Solnice, Solnicz, oppidum Boh. (1321) 295. Somburg, Fridericus de —, v. Schónburg. de Sommo vel Summo Mapheus, vicarius Parmensis (1333) 786. Sonburch, v. Schónburg. Sonnberg, v. Zumberk. Sonntagsknecht, Suntagsknecht Martinus, incola Prag. (1832) 742. : Sophia, Sophya, abbatissa monast. Vallis S. Mariae (1314) 92. (1316) 131. — alia abbatissa monast. Vallis S. Mariae (1329) 620, 627. (1332) 735, 736. (1333) 793. — abbatissa monast. Vallis S. Mariae in Syfridesdorff (1315) 97. — priorissa monast. Chunicensis (1323) 335, 346. — Zophia, mater Sdisslai de Poczernicz (mem. 1323) 365. — abbatissa monast. S. Georgii in castro Prag. (1328) 559, 572. (1330) 672. — Sophey, Sopheyn, uxor Pilgrimi (Pylgreimi) dicti Walich (1328) 560. (1331) 705. — uxor Henrici de Malowar (1333) 774. Sorano, Soraneae marchio Hugolotus de Lupis (1333) 783. Sorau, Sarowe, Soraw, civitas in terra Gorlicensi (1325) 432; (1329) 606. — Hermannus de — no- tarius urburae Iglav. (mem. 1312) 44. Sousedovice, Sussedouicz, villa domus fr. ordinis S. Johannis in Straconiez (1318) 195. Soutice (?), Suscicz, Nicolaus et Jesco de — (1314) 92. Spacman, Spaczmannus de Beneschaw, v. Benešov. Spalt, oppidum Bavariae (1313) 61. Spanheim, v. Sponheim. Sparneck, Sparnek, Arnoldus de, iudex Egrensis (1317) 157. (1318) 173. — Johanes et Johannes fratres de — (1318) 173. Speier, Spira, Spyra, civitas Germaniae (1312) 39. (1313) 51. (1317) 155. (1330) 645. — Civis: Sige- linus Guntramer (1312) 40. — Spirensis dioecesis (1332) 749. — Spir episc. (1330) 640. — Spyra Nicolaus de — praepositus Melnicensis, v. 907 Speiergau (1313) 51. Speinshart, villa Bavariae, monaster. in — (1313) 60. Spetel Pesoldus, civis 1n Mysa (1322) 326. Spiczca, v. Spiéky. Spiczer, Spiczerus, v. Spitzer. Spielberg, Spilberch, castrum Moraviae in praeurbio Brunensi (1317) 143. (1321) 272. — Capella in castro Sp. (1331) 723. (1332) 758. Spikowicz, v. Spitkovice. Spina, monachus Portae Apostolorum (1323) 336. Spineta marchio de Maluspina (1332) 759. de Spinulis Gerardus (1331) 676. Spira, Spirensis, Spyra, v. Speier. Spitata, filius Busonis de Busow (1330) 641. — Frater eius Albertus, sororius eius Hinco. Spitihnov, Spitignew, villa Mor. episcopatus Olomuc. (1318) 196. Spitkovice, Spikowicz, oppidum Silesiae (1327) 502. Spitzer, Spiczer, Spiczerus Conradus, mercator Ra- tisbonensis (1316) 142. (1321) 306. (1324) 375, Sponheim, comites de — (1313) 51. — Heinricus de — praepositus in Aquisgrano (1325) 438. — Sponheim, Johannes comes de — (1314) 79. (1322) 320. (1328) 556. — Lorette comtesse de — dame de Starckenberg (1328) 573. Spran, Spránek, Sprahen, Theodericus, Theodricus, Dytricus de — Dyetrich von —- czudarius Brunen- sis (1313) 57. (1329) 620. (1833) 788, 811. Sprazlavia, v. Zbraslav. Springinschut Heinricus, iuratus Pontensis (1327) 515. Sprotava, Sprottau, Sprotaw, civitas Silesiae (1329) 610. Spyra, v. Speiez. Srby, Sirb, Surb, villa Boh. (1312) 35. Ssonburch, Heinricus de — canon. Wyssegrad., v. Schónburg. Ssreybirsdorf, Ludherus de — v. Schreiberadorf. Stadeche, castrum Germaniae (1327) 531. Stadl, Stadel, villa in territorio Egrensi (1320) 254. Stadler Thomas, v. Thomas. Stahlberg, Stahelberg, Stalberg, castrum Germaniae (1314) 95. (1316) 121. (1320) 236. (1322) 321, 32 3. Stahleek, castrum Germaniae (1314). 95. (1316) 121. (1320) 236. (1322) 321, 223. Stacho Albertus, v. Albertus. Stalek, (Stalkov?), villa Mor. (1312) 40. Stanék, Stanco, civis in Holeschow (1322) 314. Stanimír, Stanimirus de Letowicz vel Mezirsicz, v. Letovice. Stanislav, Stanizlaus, civis Znoymensis (1331) 725. Stankovice, Stankow, villa Boh. (1331) 700. Stanovisté, Stanowisch, villa Mor. (1327) 531. Stara Voda, Starauoda, vlla monast. Ostroviensis (1813) 59. (1331) 674, 675. Staré, Stericz, villa Mor, (1331) 723. -- Subsegnns, plebanus in — (1311) 19. Starkenberg, Starchenberch, H. von — (18327) 544. Starkov, Starkstadt, Starkinstat, Bochusius de — (1321) 295. Starvice, Starvice Hrubé, Styrouicz, Styrowicz, 

Strana 908
908 Stirzowicz, villa Mor. (1322) 310. (1823) 345, 360. (1327) 495. (1330) 650. Starvičky, Starvice Malé, Starovice Malé, Na- starowicz, Nestarouic, Nostarowicz, Starowicz, villa Moraviae (1322) 310. (1323) 345, 360. (1330) 650. Stasek, Staschco, scultetus in Gruschow (1332) 730. Stasov, Stassow, silva et curia monasterii in Choti- Sow (1326) 457. Staucome (Stankov?), oppidum episcopi Cracov. (1329) 601. Stayle, apud Bydeburgh (1327) 543. Stvolna, v. Stvolny. Stebocza, villa Boh. fr. ordinis domus Teuton. in Chomutow (1325) 404. Stedelins, Albertus de — (1320) 265, 266. — Filii eius: Ulricus et Divinus sacerdotes et Wernerius et Poppo laici (1320) 266. — Relicta eius Heyla. Steffanus, v. Stephanus. Steg, Stegen, villa in comitatu Lucemburg., teloneum in -- (1320) 265. Stegen, hereditas Friderici Rost, civis Maioris civit. rag. (1333) 769. Steeh, Stecho, civis Maioris civit. Prag. (1321) 305. Stein, Lapis, Johannes de — (1321) 295. — Eberhard von — (1320) 264. Steinau, v. Stinava. Steinfeld, Steinveldense monast, abbas Fridericus (1324) 371. Steingaden, Steingadem, monasterium Germaniae (1330) 648. Steinruber Haymannus, civis Zittaviae (1315) 97. Steinsel (1320) 242. de Stekliez, Stetlicz Nicolaus, civis Maioris civit. Prag. (1320) 239, 240, 246. Stelliferi in pede pontis Prag., v. Praga, hospitale S. Francisci. . Stenco, v. Zdenék et Cenék. Stenicz, v. Sténec. Stenicz, Stenycz, v. Ostroh, Stephanau, Stephanow, v. Stépanov. Stephanus de Crassonicz (mem. 1311) 19. — archidiaconus Olomuc. (1313) 66. — praedicator Bawari de Bawarow (1317) 159. — (de Sternberg?), czudarius Olomucensis (1318) 192. (1322) 307. — Cfr. inferius. — fr. episcopus (1319) 203. — Steffanus de Parkwicz (1319) 219. — canonicus Luthomeric, (1319) 222. — vetus abbas monast. Altovadensis (1320) 244. — terrae notarius, nepos Johannis, praepositi Wys- segrad., burggravius in Leuchtenburch, St. de Tetin dietus (1321) 276, 290, 291. (1322) 311, 312. (1326) 481—483. (1331) 676. (1331) 714. (1332) 736, 754. (1333) 794. — dux Bavariae (mem. 1321) 280. — Tzepan de Bisschitz (1321) 285. — Tzepan de Przibor (1321) 286. — filius Zdezlai de Sternberg, comes de Holicz et dominus comitiae Cygdinensis (1322) 307, 314, 318. — Cfr. superius. — canonicus eccl. S. Petri Brunae (1322) 319. — de Dyeditz (1322) 328. — filius Welynae de Jertschan (1323) 343. — Lubucensis (Labuc.) episcopus (1323) 366. (1326) 474. (1327) 508. Emler, Regesta Boemiae. Stephanus, de Morawan (1324) 383. — episcopus Vernensis (?), Vemensis (?), Veriensis (?), Verrensis (?) (1325) 408, 452. (1326) 462. — plebanus in Vrbav (Vrbow) (1325) 441. 588. — archidiaconus Preroviensis, postea Znoymensis, ca- non. Olomuc. (1326) 456. (1327) 486. — de Horsenitz (1327) 548. — de Minicz (1327) 548. — dictus Carpentarius, civis Brunensis (1328) 588. — Uxor eius Lyebsca. — Pyrkneri, Stephan der Pyrkener von Tawbenberch, civis in Kuthna (1324) 377, 378. (1332) 728. — sororius Henrici Swevi, civis Prag. (1332) 734. — filius Lancz, magister agasonum regis Hungariae (1332) 763. — scabinus civit. Lunensis (1333) 771, 772, 777. — de Pernsteyn, v. Pernstein. Stericz, v. Starć. Steritorn, villa Hungariae (1327) 496. Sternberg, Sternberch, Sternberch, Sternberk, castrum Moraviae (1329) 619. — Diwischius, Diwisschius, Diwissius, Dywischius de — burggravius, czudarius Olomuc. (1314) 75. (1317) 143. (1318) 192. (1321) 297. (1322) 307. (1323) 339, 358. (1329) 619, 626. — Sternberch, Sdezlaus, Zdeslaus, Zdislaus (Zidslaus) de — senior (1320) 257, 258. (1322) 307, 318. (1327) 486. — Filii eius: Sdezlaus iunior, summus czudae Olomuc. camerarius (1322) 307, 318. (1327) 486; Stephanus, comes de Iloliez e£ dominus comitiae Cygdinensis (1322) 307, 314, 318. — Notarius eius: Franciscus (1322) 307. — Sternemberg, Sdenko de — (1317) 164. — Johannes de — canon. Prag. eccl. (1324) 393. (1327) 542. — Sternberch, Jesco de Chlum dictus de — (1829) 595. Sterner Heinricus, mercator vel hospes Ratisbonen- sis Pragae (1321) 306. (1324) 375. — Henczel, mercator Ratisbonensis (1324) 375. Stetendorf, Stetyndorf, v. Troskotovice. Stetlicz, v. Steklicz.. Steurowitz, v. Starvice. Stezlaus, v. Zdeslav, Zdislav. Sthomyrs, v. Stolmiř, Žitomiř. Stibor, Stiborius, v. Ctibor. Stiftung, Stifftung, Stifftunge, Styphtung, villa mona- sterii in Alto Vado (1318) 193. (1323) 332. (1326) 455. (1330) 632. Stignitz, v. Titénice. Stichlitz, v. Zichlice. Stinava, Steinau, Stinavia, Stynavia, civitas Silesiae (1329) 605. — Domini Heinricus, dux Silesiae; filii eius, Johannes, Conradus, Prymko (1331) 717. Stirhadlo, v. Strhadly. Stiria, Styr, Styria, terra (1323) 355, 356; duces, v. Austriae duces. — Prior domus hospitalis S. Jo- hannis Hierosol. per Stiriam fr. Michael (1325) 405. Stirow, villa Bohemiae prope Miliczyn, v. Styrov. Stirzowicz, v. Starvice. Stisslaus, Stizlaus, v. Zdislav. Stockem, Wautier (Waltherus) de — praepositus Lu- cemburg. (1330) 650. (1328) 

Strana 909
Index personarum, et locorum, Stody, Stod villa fit oppidum forense (1815) 107. Stochov, Stochow, Theodricus de — (1328) 588. Stojslav, Stoyzlaus de Hoztobelicz (1314) 92. — Stoyslaus de Wyczapl (1316) 136. Stollo Nycolaus, iuratus de Budyways (1332) 757. Stolmif vel Zitimér, v. Zitomir. Stopischiez, v. Stupe&ice. Stozec, Stozecz, v. Skocce. Strahen, Haertwicus de — (1316) 133. Strahlen, v. Strálek. Strahov, Strahow, Strahovia, Mons Sion, Mons Syon, monasterium Boh. ante castrum Prag (1325) 445. (1328) 588. — Abbas (1319) 217. (1322) 329. (1324) 374. (1330) 656. — Abbates: Tylmannus (1312) 23; Theodricus (1313) 64; Gerhardus (1316 sq,), v. Ger- hardus. — Custos Henricus (1330) 673. — Cellera- rius: Gallus (1326) 462. . Strachotice, Raussenbruc, v. Rausenbruck. Strakoniee, Straconicz, Straconycz, Strakonicz, Stra- conitz, oppidum et castrum Bohemiae (1312) 27. (1318) 194, 195. (1319) 204—205. (1320) 257. — Forum in — (1318) 194. — Decimum teloneum in — (1318) 194. — Macella in — (1332) 739, 740. Incola: Sudkonissa (1332) 740; Adliczka habitatrix in — (1332) 740. hospitale in —, domus S. Johannis, Jerosol. in — monasterium in — (1316) 138. (1319) 204. (1320) 237. (1321) 298. (1327) 487. (1329) 620. — Priores domus hospit. S. Joh. Bapt. in — : Theodricus (mem. (1318) 195; Heinricus (1316) 138. (1318) 170; Ni- cholaus (1318) 194; Henricus de Zelacowicz (1321) 298; Conradus (1329) 620; Johannes (1330) 629. Bawarus de — (1312) 27. Wilhelmus de — (1315) 98, 115. (1318) 170, 194. (1319) 204, 205. (1320) 237, 238, 257. (1327) 487. (1329) 620. (1332) 739. Avus eius Bawarus, fun- dator claustri Strakonicensis; pater eius Bawarus secundus et mater Agnes; frater eius Bawarus tertius (mem. 1318) 194. — Procurator curiae eius Alramus. — Paedagogus eius Menschiko (1327) 487. — Frater eius Bawarus de Bawarow. Strilek, Stralec, Stralek, Stralhen, Thobias de — (1323) 339. (1329) 604. (1330) 639. Stranná, Strane, Czenko de — (1322) 315. Stranovice, Stranéjovice, Stranouicze, villa Bohe- miae in provincia Wolinensi (1315) 109. Strassburg, Argentina, Strazburch, episcbpus (1329) 601. (1330) 640. (1332) 762. — Episcopus Berthol- dus (1330) 655. — Strazburg, Wolflinus de — iuratus civis Maioris civitatis Prag. (1316) 137. Strašnice, Strasnicz, villa Boh. (1333) 789, Strausberg, Struzperch, civit. Brandenburg. (1332) 75. Strazburg, Strazburch, v. Strassburg. Stráž, Neustadtel, Strazz, Ztras prope Pfrimberg vel Pfrimberch, oppidum Boh. (1331) 704. — Jus patronatus ecel. in — (1331) 698, 699. — Cho- dones prope Strazz (1331) 705. Strbilsdorf, Nicolaus de — (1318) 185. Střekov, v. Skfekov. Střelice (?), Strelicz, oppidum Silesiae (1327) 498. Stremelicz, v. Strimelice. Sti'emo&ná, Stremoschna, Strzemosna, Zrsemusna, villa Boh. praepositi Melnicensis postea monast. Pla- zensis (1312) 23. (1313) 65. (1316) 195. Střemy, Strzem, villa Boh. (1328) 558. Stren, Chotebor de — (1318) 171. Strhadly, Stirhadlo, villa Boh. (1331) 706. Stříbro, Mies, Misa, Mise, Mysa civitas Boh. (1320) 268. (1329) 615, 616. — Judex (1322) 326. Iudex: Peregrinus (1322) 326. (1829) 616. (1330) 645. — Cives: Pesoldus dictus Spetel (1322) 326; Eyringus, Nicolaus dictus Rubobicunst (?) et Pirniklinus (1329) 616. Strigonia, Ostiihom, Gran, civitas Hungariae, dioe- cesis Strig. (1323) 365. Stiilek, Strilk, castrum Mor. (1321) 287. Strimany (?), Krizmam, villa Boh. monast. Plassen- sis (1315) 114. Stfimelice, Stremelicz, Strzmyelicz, villa Boh. (1320) 270. (1321) 300. Strimitz, Stremuz, Strimucz, Strimuz, Strymuz, villa Bohemiae, ubi bona monasterii Osecensis (1311) 5, 6. (1312) 44. (1314) 80. (1315) 100, 105. Strimucz, Strimuz, v. Strimitz. Strisow, (Stiizov?), Stizlaus de — (1314) 92. Střítež (%), Przetez, villa Boh. in provincia Woli- nensi (1315) 108. Střížkov, Strziezkow, villa Boh. monasterii S. Geor- gii in castro Prag. (1316) 127, 128. Strobnitz, v. Stropnice. Strobole, locus silvae prope Freudental monast. S. Coronae (1317) 146. Stromberg, Strouerbuch, civit. Germ. (1322) 320. Stromburg, Stromburch, Gerhardus de — (1324) 386. Stropnice, Strobnitz, Otto iudex in — (1333) 773. — Filius eius Nleolaus. Struzperch, v. Strausberg. Strymuz, v. Strimitz. : Strzem, v. Střemy. Strzemosna, v. Střemošná. Strzessouicz, v. Třešovice. Strziezkow, v. Střížkov. Strzmyelicz, v. Střimelice. Stuck, Stucko Albertus, v. Albertus. | — — Stukonis Heinricus (1333) 783. | — — Jakscho, Johel, v. Johannes (1329) sg.). | — — Simon, Symon, v. Simon. Studenec, Studenicz, Sciedcz et Bened fratres de — (1314) 92. Stuchse Perchtoldus, v. Bertholdus, Stukonis Katherina, v. Katherina. Stumel, v. Ruumel. Stumpf Henricus de Twingenburch (1321) 292. Stupešice, Stopischicz, villa Mor. (1312) 40. Stupitz Nicolaus, testis (1322) 313. Sturm, Sturmo Nicolaus, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1320) 237. Sturmweder Burchardus (1330) 641. Stvoly (Stvolno?),Stbolna, Witko de — (1321) 294. Styenk, v. Zdenék, Cenék. Styhnicz, v. Třtěnice. Stymhun, Stymheim, villa in comitatu Lucemburg. (1325) 449. Stymir, v. Ctimír. Stynavia, v. Stinava. Styphtung, v. Stiftung. Styr, id est Stiria. | Styr Petrus (1311) 5. 115 

Strana 910
910 Styrouicz, Styrowicz, v. Starvice. Styrow, Stirov, villa Boh. prope Miliczyn (1318) 193. Styzlaus, v. Zdislav. Subiudea Pragae, Chunscho in — (1333) 789. Sucolom, v. Sokolom. Siidburg, villa monasterii in Walkenried (1326) 475. Sudek, Zudeko, iuratus civis Belinensis (1322) 309. udko de Elhota (1329) 626. Sudice, Sudicz, Swoysso de — (1830) 639. Sudka, Sudkonissa, incola civitatis Strakoniczensis (1852) 740. — filia Abrahae de Sygliz (1315) 111. Suethetz, v. Svétec. Sudomif, Sudomir, Sudomirz, Czadco de — (1318) 170, 195. (1320) 237. — Sudomyrz, Janczo miles de — (1329) 620. Suevia, Śwaben (1312) 38. — Advocatus prov. Sue- viae Dietego de Castello (1313) 61. Suchdol, Schuchdol, Suchadol, Suchodol, Pesco vel Petrus miles de — (1312) 47. (1316) 136. (1322) 828. (1325) 451. (1332) 728. Sukolom, v. Sokolom. Sulave, (Sulov?), Myloslaus de — (1315) 118. Sulcis, Solcitanus, Sulcitanensis (non Fulcitanensis) episcopus fr. Bonifacius (1326) 474. (1328) 558; An- gelus (1326) 462. Sulek, Sulislav, Sulco de Erposicz iuvenis (1329) 615. — Sulico, canon. Olomuc. natus Adae de Cunicz (1331) 722. Sulislav, Sulizlaus de Pnyetluk (1312) 29. Sulov (?), Sulawe, Myloslaus de — (1315) 113. de Summo vel Sommo Mapheus, v. Parma. Sunderingen, villa Boh. (1312) 28. Sundershausen, Sondershausen (?), Henrich von Hohenstein herr zu — (1332) 742. Sunneburg, Sumeburg, (Sonnburg ?) Bernhardus, Ber- nardus de — (1329) 600. (1330) 633, 636. Suntagsknecht Martinus, incola Prag., v. Sonntags- knecht. Surb, v. Srby. Suronensis episc. Gwalterius (1317) 161. Suscicz, v. Soutice. Sussedouicz, v. Sousedovice. Susice, Schüttenhofen, Schuttenhofen, Sicca, Sicka, Sickt, Sict, Sycka, civitas Boh. (1325) 412. (1327) 519. (1831) 693, 711. — Cives: Bernhard der Haselpech, Gotfrid der Renner (1331) 693. Monast. fr. ord. S. Augustini (1331) 711. Susny, Sushni, silva Boh. monast. S. Coronae (1318) 170. Sutaw Svtaw, Heinricus de — v. Heinricus. Suthof, Heckelmannus de — (1313) 56. Swabenicz, Swabnicz, v. Svábenice. Swalbensteinerus, v. Schwalbensteiner. Swamberk, v. Schwamberg. Svanegob. Henricus, provis. apostol. canonicus Prag eccl. (1325) 439. Swanowicz, v. Zvanovice. Swap, v. Sváb. Swarcburch, v. Schwarzburg. Swartzenpach, Swartzzenpach, v. Schwarzbach. Svatava, Swataua, uxor Wratislai regis (mem. 1328) Svaté Pole, v. Pole Svaté, Sacrer Campus. Svatobor, Swatoborius de Nyemczicz (1329) 620. Emler, Regesta Boemiae. Svatochna, Swatochna, uxor Hrabissii de Pabenicz (1315) 103. Svatomír, Swatomirus, monachus Brewnoviensis (1332) 783, 760. . Svatonice, Swatonyze, villa Boh. (1323) 351. Swatonsdorf (Svatoňovice ?), Henricus de — (1314) 95. Svatoslav, Swatoslaus, Zwatoslaus, (plebanus ?) eccle- siae S. Jacobi extra suburbium Minoris civit. Prag. (1333) 796. Svatous, Svatüés, Swatuschius, civis de Holeschow (1322) 314. ; Swaising, v. Svojšín. Swebisehwerde, (Donauwörth), Werdea, civitas Germaniae (1323) 363, 364. Swebel Hynlinus de Coyetyn, v. Kojetin. Svecia, rex Magnus. (mem. 1330) 652. Sweinpekchen (Schweinpekchen), Seybot der — landrichterius in Riedmarch (1328) 560. vésedlovice, Swesedlowicz (1323) 351. Sweta, castrum in terra Gorlic. (1329) 606. Světec, Schwaatz, Insuithetzi, Suethetz, Swetecz, Swetetz, Swethetz, monasterium ordinis S. Augustin! Sepulchri Dominici Jerosol. (1312) 32. (1313) 62. (1314) 79. — Prior: Georgius (1326) 477. — Ma- gistra: Perchta; priorissa: Ofca; sacrista: Katherina ; moniales: Nebula, Katherina de Rudnic; Benca, Petrusse de Praga, Petrusse de Rudnicz et Richar- dis (1314) 79. Svétislav, Swetizlaw, cliens in Holeschow (1322) 314. Světlá, Swetlicensis ecclesia prope fluvium Sazawam (1318) 188. Svétlík, Kirehsehlag, Chirchslag, villa Boh. (1313) 65. Sveyssing, Sweyszyng, v. Svojsin. Swibosin, Schwiebus (1329) 610. Svídnice, Schweidnitz, Swydnicz, dux Bolko (1331) 719, 721. Svinafe, villa Bohemiae monast. in Insula (Ostrov) (1325) 432. — Svinafov (?), Czwinar, villa Boh. prope Slanam (1328) 590, Svinice, Zwinzen, Swinicz, Zwiucitz, Zwyneitz, villa monast. S. Coronae (1315) 99. (1318) 170. Swindel Meinhart, commendator domus fr. Teutoni- corum Egrae (1316) 120. (1317) 157. (1318) 173. Svinov(?), Zwynowe, villa Boh. (1316) 126. Swireticz, v. Zvirotice. Swirklin, v. Swrkyné. Svitava, Zwittau, Swittauia, Swittawia, oppidum Mor. episcopatus Olomuc. (1322) 319. (1329) 607. (1330) 630. -— Advocatus civit. Gerlacus (1330) 630. Svojse, Swoysso de Sudicz (1330) 639. Svojsin, Sehweissing, Sveyssing, Sweyszyng, Beneda de — (1315) 113. (1323) 347. — Swaysing, Henricus de — (1329) 615. Svonberch, v. Zumberk, Swor, v. Sbor. Svrkynë, Swirklin, Swyrkyn, villa Boh. (1318) 177. — Plebanus de — Krztheno (1311) 16. Swydnicz, v. Schweidnitz. Syboto, v. Seiboth. Sybotonis villa, v. Cibotín. Sycka, v. Sušice. Syenomat, v. Senomaty. Syfridesdorff, v. Marienthal. 

Strana 911
Index personarum. et locorum. Syfridus de Baruch, v. Baruch. Syfridus, v. Siffridus, Sifridus. Sygliz, Sycheliez, Sychliez, v. Zichlice. Syliez, Heinricus de — castellanus de Grecz prope Opaviam (1311) 9. Syloe, Sylowe, v. Želiv. Symannsdorf, v. Simonice. Symeren, v. Simmern. Symon, v. Simon. Symoncius, v. Simoncius. Synan, v. Smojno. Synek, homo monasterii in Insula (1328) 565. Synzfelt, villa in comitatu Lucemburg. (1325) 449. Sypcz, v. Sivice. Sypoto dictus de Beneschow, v. Seiboth. Syrin, v. Siřem. Syriguensis episcopus Rudolfus (1326) 456. Syrothin, v. Žerotín. Syrsen, Syrsin, v. Siřem. Syrsowicz, v. Siřejovice. Sytavia, Sythauia, Syttavia, Sythomir, v. Zitomif. Syttin, Jacobus et Nicolaus de — cives Wratislav. (1331) 719. Szken, v. Stékei. Szmylo, v. Smil. Szonenbrunne, v. Jedlová. v. Žitava. 8. Safov, Schaffa, Schephow, villa Moraviae (1328) 358. Samikovice, Schenkwicz, Wiclinus cliens de — . (1314) 85. Sanov, z Sanova Kundrát (1825) 428. Saratice, Seraticz, villa Mor. (1313) 62. Šardice, Scherdicz, Pardussius de — scabinus et iuratus terrae sive iudicii provincialis in Bisencz (1320) 257. (1322) 318. Satow, Schatau, Schatow, Schatowe, Schattau, Schat- tow, villa Mor. (1316) 128. (1325) 405, 444. — Schatowe, Fridericus, iudex de — (1324) 371. Sebikov, Schebicuwicz, villa Boh. (1313) 68. — Petrus quondam dictus de Schebicuwicz (1313) 68. (1326) 472. — Magister huius curiae Beringerus. enava, v. Schónau. Setéjovice, Schietyeyowicz (1333) 800. Simonice(?), Symannsdorf, villa monast. Siloensis (1311) 2. Šitboř, Schutbor, Indrzich de — (1325) 451. Šitbořice, Schutwaricz, villa Mor. (1317) 143. - Škarendorf, ze Śkarendorfu Zbislav (1338) 774. Šlapanice, Lapanicz, villa Boh., ubi decimae episco- patus Olomuc. (1319) 208. — Slapanicz, villa Bohemiae monasterii fr. ord. S. . Augustini in Rudniez (1333) 781, 793. Sonov, Schonow, villa Boh. locanda (1326) 472. Špičky, Spiczca, Johannes de — (1321) 281. Šťáhlavy, Wschalas, villa Boh. (1325) 425. 911 Štědré, Tzedra, villa Boh. (1332) 756. Przyibislaus de — (1882) 756. — fSchedrr, Zcedrei, Hermannus de — (18321) 294. . (1825) 426. Stékeñ, Czekna, Sceken, Sczekna, Sczken, Sicken, Sken, Stiken, Suken, Tschken, Basco, Bassco, Basko, Gasco, Hasco de — miles (1318) 170, 195. (1320) 287, 258. (1321) 298. (1327) 487. (1329) 620. (1331) 9. Štěnec (Zdanice?), Stenicz, Nicolaus dictus de — . (1332) 746. Štěpánkovice, Czepankowicz, villa Morav. (1330) 639. Štěpanov, Stephanow, villa Mor. monasterii Gradic. „ (1814) 75. Stítary, Tschitern, villa Boh. (1327) 503. Stuk, v. Stuk. Sumburk, v. Schónburg. Sumvald, cfr. Schónwald. Sváb, Swap Ulricus, civis Maioris civit. Prag. (1322, 1323) 331. (1323) 370. Svabenice, Swabenicz, eccl. in — (1811) 8. — Swabenicz, Swabnicz, Witko de — sive de Herma- niez (1311) 7, 19, 20. Mem. (1315) 98. (1322) 318. (1323) 334. (1326) 460, 475. (1328) 588. — Uxores eius: olim Agnes (1311) 7; Berta (Berchta, Perchta), v. Berta. — Filii eius: quondam Boczko, Wssebo- rius et Gerhardus (1311) 7; Johannes (1311) 8, 20. (1315) 98. (1321) 297. (1322) 318, 319. (1323) 334. (1326) 460. Consanguineus Witkonis de — Ni- colaus (1311) 8. — Zisnatha de — (1326) 476. T. Tachov, Tachau, Tachow, castrum et civitas Boh. (1323) 358. (1328) 589. (1329) 624. (1330) 624, 633. (1882) 751. — Onso de Tachow, canon. eccl. Wyssegrad. (1331) 679. Taiax, v. Dyjékovice. Talmberg, Talnberg, Arnustus de — (1312) 29, 30. | Tam, Tammo, natas Ulrici Plugonis, provis. apostol. Semnice, Schemnicz, curia monast. Ozzeccensis in — : canon. Prag. (1327) 507. Tandelmarkt, Tentelinarcht. Pragae (1327) 528. Tartari, in dominio Tartarorum episcopus fr. Jero- nimus (1313) 69. | — ad partes Tartharorum episcopus Guillelmus (1319) 203. Tas, Tasso de Scuraw, Schuchrow sive de Mezirziecz , filius Johannis de Mezirziecz, v. Skuhrov. — Tasso de Richmburg (1328) 565. — Tasso, Tazzo de Lomnitz, Lompnicz, senior et iunior, v. Lomnice. — Filii eius: Wznata et Jenzco. — de Schoneneck (1327) 505. Tasov, Tasau, Tassaw, Tassow, Thobias de — (1317) 163. (1321) 295. (1322) 318, 319, 320. — Frater eius: Johannes de Meziricz. Tasovice, Tassouicz, Tassowicz, villa Mor. (1325) 444. (1333) 787. Tasso, v. Tas. Tassouicz, Tassowicz, v. Tasovice. 115* 

Strana 912
912 Tatce, Tatecz, Thaticz, villa et munitio Bohemiae ecclesiae Wyssegrad. (1321) 273. (1326) 482, 483. Taubenberg, Tawbenberch, Stephan der Pyrkener von — (1332) 728. Taubrath, Taubra, villa Boh. in provincia Egrensi (1313) 50. Taus, Tausth, Taust, v. Domażlice. Tausendmark, Tausendmarck, Tausentmarc, Tausent- marck, Tausentmarch Franciscus, Frenczlinus, v. Franciscus (1324 sq.). Taut, Taute der Zolner, civis Egrensis, v. Tuto. ‘Tawbenberch, v. Taubenberg. Tawelinus Nicolaus, v. Nicolaus. Tawemberch, Hermannus de — marscalus episcopi Prag. burggravius in Rzeczicz (1333) 782. Tbity, Tibiti, Tybyty, villa Boh. ad forestariam Ka- mycensem pertinens (1325) 433. (1326) 460. Techonec, Techoncius, Thechoncius, canon. Olomuc. (1311) 6, 23. (1313) 69. Techonice, Tyechonicz, Zdyslaus de — (1331) 721. Tejnièky, Tynczek, villa Mor. monast. Gradic. (1314) 75. 'Teleé, Telecz Martinus, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1320) 237. "ellen, Tellno, v. Vtelno. Tém, Téma, Dyem, Thiem, Thyem, Tym, Tymo von Kolditz (Golditz), v. Koldice. Temmels, locus in comitatu Lucemburg. (1321) 278. Tempe, Johannes dictus de — alias de Aw (1327) 495. . Tempelstein, castrum Mor., Bertholt Birchern de — (1317) 163, 164. (1318) 169. Templarii, Templi militia (1312) 34, 35. Mem. (1313) 58, 59. (1317) 157. Templum Pragae (1333) 788. Tentelmarcht Pragae, v. Tandelmarkt. Tepin, Fridericus de — (1333) 777. Teplá, Tepla, Teplense, Toeplense monasterium or- dinis Praemonstratensis in Boh. (1319) 212, 231. (1322) 326. (1327) 525. (1330) 644, 645. (1333) 774. — Abbas: (1329) 615. — Abbas Petrus (1330) 644. — Tepla, Johannes de — clericus (1325) 438. Ternitz, Herdeinus de — clericus Olomuc. dioec. (1329) 619. Terra Sancta (1325) 410, 411. — Collector decima- rum Terrae Sanctae Bonaiutus de Casentino, v. Bo- nalutus. Teschen, v. Tóśin. Teschnyzdo, v. Orlć Hnizdo. Těšíkov, Lhota Tiessikowa, villa monast. Gradic. in Mor. (1314) 75. Tesin, Teschen, Teschin, Teschinium, Tesschin, Tesschyn, Thesschin, civitas Silesiae (1327) 498, 501. (1331) 682. (1332) 730. — Duces: (1827) 498, 501, 502, — Dux: Kazimirus, Casimirus, v. Ka- Zimir. Tetin, Tetin, Tetyn, Thetin, castrum Boh. (1321) 290, 291. — Eccl. S. Michaelis, S. Ludmilae in — (1326) 474, 485. (1327) 508. — Tetin, Tetyn, Stephanus de — nepos Johannis, praepositi Wyssegrad., v. Stephanus. Tettaur, Tettauer z Tettova Vilím, Baltazar, Jan (1326) 468. Teyfenpach, v. Tiefenbach. Teutonia, Theutonia (1380) 660. Emler, Regesta Boemiae. Teutonici Prag. privilegium eorum (1319) 209. — prope Strazz sedentes (1331) 705. Teutonicorum fratrum ordo, domus, fratres ord. mi- litiae B. Mariae Teutonicorum, fratres hospitalis S. Mariae de domo Teutonica in Jerusalem, Tuesche orden (1314) 90. (1317) 156. (1321) 296. (1322) 315. (1329) 602, 603. (1330) 630, 636, 648, 668. (1333) 801, 802. — Summi commendatores: Wernherus de Orsele (1326) 455; Lutherus de Praunswig (1332) 753, 755. — Commendatores per Bohemiam et Mora- viam provinciales: fr. Leo, v. Leo; fr. Jesco (1321 Sq.), v. Johannes; Johannes de Schoumforst, Scho- wenforst, v. Johannes de Schowenforst (1326 sq.). Commendatores domorum in Boemia et Moravia nominantur (1332) 737, 738. — Domus ordinis in Boemia: in Drobawitz etc. v. Drobovice; in Egra, v. Egra; in Rzepin, Rzeppin, v. Repín; in Chomutow 9c., v. Chomoutov; Pragae v. Praga. — Domus or- dinis in Moravia: in Pyescowicz, v. Pyescowicz, in Hostradicz, v. Hostéradice; in Nausedlicz, v. Slavkov. Teya, v. Dyje. Teyrzow, v. Tytov. Thadaeus, Casphensis, Chacensis episc. (1326) 474. (1327) 508. — de Barzano notarius (1333) 783. Thanowicz, v. Dunajovice. Thaticz, v. Tatce. Thebanensis archiepiscopus Isuardus (1326) 474. Thechoncius, canon. Olomuc., v. Tóchonec, Techon- cius. Thelatschitz, v. Dalešice. Theobaldus de IIasemburg (1311) 9. — '[heowaldus de Maleschitz (Maleliz), v. Malesice. Theodoricus, Theodericus, Dětřich, Theodorich, Theodricus, Detricus, Dieter, Dietricus, Dietrich, Diter, Ditricus, Ditrich, Dyetricus, Dyetrich, Dy- tricus, Thiczquo, Ticz, Ticzco, Ticzko, Tyczko, Tytzco. — Theodricus, episc. Olom. Mem. (1318) 195. (1332) 743. Theodericus, Theodoricus, abbas monasterii S. Co- ronae (1311) 1, 3,9. (1313) 63. (1315) 99, 111. (1318) 186. (1320) 243, 244. (1326) 456. (1332) 757, 769. frater Nicolai, scriptoris urborae (1311) 12. Theodricus Wolflini, civis Maioris civitat. Prag. (1311) 16. (1316) 120. Theodricus, abbas Strahoviensis (1313) 64. — praepositus Olomuc. (1313) 66. Ditricus, Mathei de Egra quondam famulus (1314) 76. Theodricus, iudex in Monte Kuthna (1314) 8l. (1323) 339. . Theodericus, Theodricus fr. de Olomucz, episc. Dionysiensis, suffraganeus episc. Olomuc. (1315) 108. (1323) 367. (1338) 772. Dietricus, canon. Olomuc. (1316) 117. -— Theodricus de Isenburch (1316) 122. Theodricus Wazinger, coniux Katherinae, filiae quon- dam Wolframi (1317) 148. Dyetricus, testis (1318) 170. Theodricus, quondam prior Straconic. (mem. 1318) 195. "Theodericus de Crassouicz (1319) 222. Deotricus, civis in Werona (1820) 264. Dytricus Clarpauch, civis Maioris civit. Prag. (1321) 306. 

Strana 913
Index personarum et locorum. Theodoricus, Theodericus, Détiich, Theodorich, Theodricus, abbas Syloensis (1323) 335. Detricus, monachus monast. Portae Apostolorum (1323) 336. Theodricus, magister curiae monasterii Aulae Regiae (1323) 337. Ditricus de Styhnicz (1323) 345. Ditricus, filius Chwalicz, fidelis regis Johannis (1325 ) 447. Thiczquo Lichtenberg, 454. Theodricus Mathiae, iuratus Pont. (1325) 454. Dietrich, Tietreych von Harach (1325) 454. (1328) 560, 579. (1330) 632. (1331) 705. (1333) 768. — Uxor eius: Chunegunt. Theodricus Mathiae, iuratus civit. Pontensis (1327) 515. Theodricus presbyter, rector eccl. in Tuskow (1328) iuratus Pontensis (1325) Theodericus, possessor praedii in Otwogecz (1328) 559. — de Gablenz (1328) 563. Ditrich, mag. civium civit. Znoymensis (1328) 576. Theodricus, praepositus Dogsanensis monasterii (1328) 580, 581, 583. (1331) 678, 710. Theodricus de Stochow (1328) 588. Theodoricus Candler, iuratus Uscensis (1329) 623. Thedorykus feceny mećir, civis in HoraZdéjovic (1330) 629. Theodoricus de Dreswicz, pater Gerardi canon. Olomuc. (1330) 638. Theodricus, prior monast. Aulae Regiae (cc. 1330) 628. (1333) 789. Tytzco Meygandi, civis civit. Uscensis super Albea (1330) 652. - Tytzco Weinmari, iuratus civit. Uscensis (1330) 652. Thcodoricus, abbas monast. Lucensis (1330) 657. Dietrich der Walich, testis (1331) 705. Theodricus fr., bursarius monast. Brewnoviensis (1332) 733. frater (1332) 733. Ditricus, commendator domus fr. ord. Teutonici Pragae (1332) 738. Theodricus, praepositus monast. Aulae Regiae in Landisperch (1332) 746, 759. Tyczko de Senftenberch (1332) 746. Theodricus, abbas monast. Brewnoviensis (1332) 759. (1333) 782, 799. capellanus Nicolai, ducis Opaviensis (1333) 768. Theodricus pannicida, iuratus Lunensis (1333) 771. Ditricus Pogner, civis Prag. (1333) 791. Scriptor vel notarius'Hermanni, praepositi in Bu- dissin (1333) 798, 807. Ditrieus dictus de Almsdorf, v. Almsdorf. Theodricus de Bavmgart, v. Baumgarten. Dietricus de Birda, v. Brdo. Theodricus de Crassowiez, Cresswicz, v. Krašovice. Dietrich de Wildenstein, v. Füllenstein. Theodrici Heinricus, v. Heinricus. Diter Theodericus de Pilhdorff, Pillichdorf vel Pil- lichdorff, v. Pillichsdorf. de Runkel, v. Runkel. Theodricus de Shewril, v. Shewril. Theodricus de Spran, v. Spran, Spránek. 913 Tetschin, v. Děčín. Theonisvilla, v. Thionville. Theora(?), Onso, Sdislai de — clericus Prag. dioe- cesis (1324) 385. Theotonicus, Theotonica domus, v. Teutonicus, Teuto- nicorum fratrum ordo. Theotunicum ius, vide ius Teutonicum. Thesschin, v. Těšín. Thetico Ysenrich, iuratus Luthomeric. (1331) 676. Theutonicum, theutunicum ius, v. ius Teutonicum. Thibesart, villa comitis de Chigny (1313) 70. Thiem, Thimo, v. Těm, Těma. Thin, v. Týn, Praga. Thionville, Theonisvilla, civitas Franciae (1318) 70. (1317) 158. (1324) 395. (1326) 475. (1329) 621. — Praepositus de — Bartholomaeus (1323) 339. — Nicolaus de — (1325) 452. Thisse, bona in — (1317) 160. | Thobias, episc. Prag. Mem. (1312) 36. (1316) 128. (1331) 691. canon. Prag. (1320) 252. — Cfr. Thobias, schola- sticus Wyssegrad. de Bor (1320) 268. rector eccl. in Hermans (1321) 276. de Tassow vel Mesihrziecz, frater Johannis de Mezirzicz (1321) 295. (1329) 622. — Filius eius Johannes. Janconis de Ostupicz, Thob. de Wstepenicz, provis. apostol. canon. Prag. (1323) 337. (1330) 637. Thobyas, Tobias, scholasticus Wyssegrad., canon. Prag. (1323) 338, 363. (1324) 383, 387. (1325) 400, 441, 445. (1326) 463, 465, 467. (1328) 551, 565, 508, 576, 579. (1329) 625. (1330) 669. (1331) 706. (1332) 743, 747. (1333) 801. dictus de Benessow, canon. Prag. (1326) 486. de Strahlen, Stralec (1329) 604. (1330) 639. de Bechin, v. Bechyń. Tholosana dioecesis, v. Toulouse. Thomas S., monast. S. T. in Nova civit. sub castro Pragensi, v. Praga. magister, decanus Boleslaviensis capituli, officialis curiae Prag., v. Boleslav Stará. de Fractis, notarius regis Johannis, possesor no- tariae urburae Iglav., publicus notarius (1312) 43. (1320) 259. archidiaconus eccl. Prag., archidiaconus ecclesiae maioris, administrator episc. Prag. in spiritualibus, conservator iurium eccl. Jerosolimitanae (1313) 53. (1318 ubi fortasse legendum est 1328) 168. (1319) 202. (1822) 314. (1323) 335, 340. (1324) 378, 386, 391. (1325) 440. (1326) 475, 477, 479, 480, 484. (1327) 487, 509, 534, 542. (1828) 562, 567, 584, 586. (1330) 630. (1331) 685, 715, 718, 721. (1332) 732, 763. (1333) 782, 784. pistor, civis Maioris civit. Prag. (1318) 196. ohannis de Leczik, provis. apostol. canon. Olomuc. et Breslav. (1327) 506. de Wyecemilicz (1327) 522. gener Mathiae balneatoris (1327) 529. natus Blasii de Praga, provis. apostol. canon. Prag. (1327) 542. Kandler, iuratus Uscensis (1328) 553. abbas monast. Altovadensis (1332) 732. ofücialis in Hóhenberg (1332) 733. — Stadler, incola Prag. (1332) 742. 

Strana 914
914 Thomasstat, villa, ubi bona episc. Olomuc. (1323) | 342. Thomeriensis episc. Reynardus (1326) 485. Thorun, v. Toruń. Thuccis (legendum et fortasse Chuttis), v. Kutna Hora. Thure de Linavia (1331) 690. Thuringia, Duringen, Düringen (1311) 4. (1322) 322. — Landgravii: Albertus (Albrecht), v. Albertus; Fridericus, v. Fridericus. — Landgravia Elisabeth (1323) 334. — commendator provincialis fr. ord. Teut. in — Hein- ricus de Varila (1321) 277. Thusnowicz, v. Tisñovice. Thust, v. Domażlice. Thye, v. Dfje. Thyem, Thyme, Thymo, de Colticz, v. Koldice. Thymo de Risen, v. Risen. Thyn, v. Tyn. Thyfinbach, v. Tiefenbach. Thyrmannus Leynwater, civis iuratus Montis Kuth- nensis, v. Tyrmannus. Thyssow (Tisov, Tisová?), Tysia, Leo de — commendator rovincialis domus fratrum ordinis Teutonicorum in oh., v. Leo. Thyssow, v. Tisová. Tibiti, v. Tbity. Thyezin, v. Tistin. Tiezeo (Tjéek?) dictus Pecsmann, civis in Monte (1314) 81. Tiefenbach, Teufenpach, villa Mor. (1312) 40. — Tiphenbach, Thyfinbach, Ulmannus de —, Ulmann | von — (1315) 100. (1320) 270. Tiefensee, Tyefense, civitas et castrum Silesiae (1329) 608. (1331) 725. Tiessikova Lhota, v. Tésikov. Tietreych, v. Theodericus, Theodoricus. Tietz, Tyczko v. Theodoricus, Theodericus. 'Tilmitschau, v. Tlumaéov. Tilo, Tylo de Novo Foro, iuratus civit. Pontensis (1811) 5. Tin, v. Týn Horšův. Tiphenbach, v. Tiefenbach. Tirbil, Tirbl, munitio dominorum de Plawen. (1327) 504, 506. — Eberhardus de — (1327) 506. Tirch Peter (1331) 727. Tirlinus, filius Hanconis Tyrwardi, civis Olomuc. (1329) 595. Tirmannus Luciae, civis Montis Kutnensis, mannus. Tirnava, v. Trnava. Tirolis, Tirol, Tyrol, castrum, comitia (1324) 390. (1325) 434, 435. (1327) 546. (1330) 632, 644. — Comes de — Heinricus, v. Heinricus (1311 sq.). — Comi- tissa: Beatrix de Sabaudia, uxor Heinrici praedicti (1330) 644. Tisem, Tyssem, villa Boh. (1325) 406. Tisov, Tissow, Drahusko Woyslay de — notarius pu- blicus (1313) 53. | — Tisovä(?), Thyssow, Hartliwus de — (1319) 231. | Tissnicowense monast. v. Ti&iovice. | Tishovice, Thusnowicz, Tissnicowense, Tissnovic. mo- | nast., Tissnovitz, Tuschnowicz, Tusnewicz, Tussno- wicz, monasterium B. Mariae Virg. Portae Coeli sororum ordinis Cisterciensis in Mor. (1811) 13, | 17. (1315) 103: (1319) 208. (1324) 398. (1828) 561, v. Tyr- Emler, Regesta Boemiae. 582. — Abbatissa: Agnes (1328) 582. — Priorissa: Ida (1333) 797. — Praepositus: Johannes (mem. (1332) 743. Tistin, Cziesczyn, villa Mor. (1327) 520. — Thyzcin, Bludo de — mem. (1311) 6. — Relicta eius Anca. Titschein, v. Jičín. Titz, v. Theodoricus. Tlumaécov, Tilmitsehau, Dlumaczowo, villa Chodo- num prope Tust (1325) 404. Tlustice, Tlusticz, villa Boh. (1320) 242, Tluxa, cfr. Busek. Tmaň, Tman, villa Boh. (1315) 100. Teplense monasterium, v. Tepld. Tochovice, Tochowicie, oppidum Boh. (1331) 674, 675. — Iudex: Buzek. Tolosanus prior, v. Toulouse. Tomin, Tomin, silva prope Milabeez (1325) 450. Topel, Wychard von — (1312) 41. Topolná, Topolna, villa Mor. episc. Olomuc. (1318) 196. Torsellanus episc. Ptolomaeus (1319) 203. Torschengrün (1333) 778. Toruń, Thorun, Thorunum, civitas Prussiae (1329) 600, 602, 603. — Civis Hermannus de Essen (1329) 603. Toscana, v. Tuscia. Toscarus Nicolaus (1331) 684, 691. Toscolano, villa Lombardiae (1331) 682. Tossenfeld, Tossenveld, Ditricus de — (1327) 505. Tost, castrum Silesiae (1327) 500. Toulouse, Tolosa, Tholosana dioec. (1317) 145. — Monast. S. Saturnini (1318) 174. — Tolosanus prior (1380) 666. Touskov, Tuschkau, Tuschowe, Tuskow, oppidum Boh. (1312) 31. — Ecclesia in —, rector eius Theodoricus (1328) 558. | Tovaéov, Towaczaw, Towaczow, oppidum et munitio Mor. (1321) 286. (1327) 526, 527. Tractensis episcopus Franciscus (1323) 366. Trachenberg, Trachemberg (1329) 612. Tfasa, Trsazza, Woyzlaus dictus — nobilis Mor. (1316) 117. Trauny, v. Trávné. Trautenau, v. Trutnov. Trautmannsdorf, villa iuxta Paulwizc (1330) 632. Travemünd, castrum Germaniae prope Lübeck (1311) 6. Trávné, Trauny, Trawny, villa et silva in districtu Boyanowiensi (1329) 595. Travonec (?), Trawonecz, villa Boh. (1329) 595. Třebčice, Trzebiczicz, Trebithiz, Cunradus dictus Chutner de — (1327) 522, 547. Trebechow, Trebichow (?), villa Silesiae (1329) 610. Tfebelice, Trziebiblitz, Czenko de — (1322) 828. Třebestovice (?), Gresey, villa Boh. monast. Brew- noviensis (1328) 574. Třebíč, Trebecz, Trebicz, Trzebicz, oppidum Mor. (1812) 33. (1315) 108. (1331) 723. — Trebecense monasterium ordinis S. Benedicti in Mor. (1327) 537. | Tfebenice, Trebenitz, Jenlinus de — iuratus civit. Belinensis (1322) 309. Tfebniea, Trebnitz, Trebnicz, civitas Silesiae (1329) 612. 

Strana 915
Index personarum et locorum. Třebová Moravská, Tribovia Moravicalis (1327) 527. Třebušice, Trebuschicz, villa Boh. monast. Sedlicensis (1319) 215. Tremosine, villa Lombardiae (1331) 682. Třemošná, Ztremusna, villa Boh. (1317) 145. Trenčín, Trenczin, Mathaeus de — (1312) 45. Trenčín, Trenchinum, Trinchinum, castrum et civitas Hungariae (1323) 335. (1327) 496. — Archidiaconus Trinchinensis (1323) 335. Treskowitz, v. Troskotovice. Třešně, Vztrzieznye (1323) 351. Třešovice, Strzessouicz, villa Boh. (1316) 138. — Trzessouicz, Petrns de — (1317) 159. Treutle, uxor Nicolai de Neueshouen, civis Prag. (1330) 638. Treveri, Treviri, Trier, Treves, Trieves, Tryr, ci- vitas Germaniae (1314) 78, 79. (1821) 273, 275, 278, 293, 294. (1322) 317. (1323) 348. (1324) 383, 384. (1327) 526. (1332) 748. — Ecclesia S. Pauli extra muros Trever. (1327) 543. — Monasterium S. Augustini apud eccl. S. Mariae (1333) 786. — dioecesis, ecclesia, archiepiscopatus (1314) 79. (1325) 435. — archiepiscopus (1316) 142. (1317) 155. (1320) 236. (1332) 752. — T. archiepiscopi: Boemundus (mem. 1313) 70; Balduinus, Baldewinus oc., v. Balduin. Treviso, dioec. Trev. (1331) 691. Tribidlice, Trzibiblitz, Ulricus de — (1333) 771. Tribovia Moravicalis, v. Tfebová. Tridentum, Triend, Triende, Trient, Tridentina civitas, Tryend (1327) 545, 546. (1330) 669, 670. (1331) 675, 697. (1332) 751. — episcopus Heinricus, v. Heinricus (1324 sq.).. — episcopatus, ecclesia, advocatus Heinricus, dux Ca- rinthiae, comes Tirolis (1324) 382, 388. Triebel, Tribul, castrum (1329) 606. Triend, Triende, v. Tridentum. Trier, v. Treveri, Treviri. Trisskouicz, v. Tryskovice. Trivillio, communitas Italiae (1331) 689. Trnava, Tirnawa, Wessel de — (1322) 328. — '[yrnauia, civitas Hungariae (1327) 497. — Fratres Minores in — (1327) 497. Trochau Mathaeus, iuratus Uscensis, v. Mathaeus. Trojanus de Mohrzicz (1312) 27. Trollerus Arnoldus, v. Arnoldus. Tronche Johannes, canon. eccl. Olomuc. (1322) 329. Tronum, de Trono Heinricus, canonicus Prag. et Wyssegrad. (1322) 329. (1324) 383. Troppau, v. Opava. Troskotovice, Treskowitz, Derscowicz, Droscowicz, Droskowicz, Dyrscowicz, Dyrskowicz sive Stetendorf, Stetyndorf (1322) 318, 320. (1323) 345. (1826) 471. (1329) 620. (1331) 685. — Rector eccl. Stizlaus (1331) 685. Troyanus de Morauan, v. Moravany. Trpoměchy, Tyrpimiechi, villa Boh. (1331) 674. Trsazza, v. Trasa. Titénice, Styhnicz, Ditricus de — (1323) 345. Trübel Haynell, iuratus Uscensis (1328) 553. Trucklo Heyno, iuratus Uscensis (1329) 623. (For- tasse idem cum pracedenti). Trut Petrus, iudex in Luna (1333) 777. Trutnov Novy, Trautenau, Novum Truthnow, Trau- tenow, Trutenow, civitas Boh. (1313) 55, 56. (1316) 915 118. (1329) 606. — Lupoldus, iudex in N. Trutnow (1313) 56. — Cives Trutnovienses nominantur (1313) 56. — Stary, Antiquum Trutnow, oppidum Boh. (1313) , 56. Trutyl soror (1314) 80. Tryend, v. Tridentum. Trys, Walterus de — (1321) 298, 299. — Uxor eius esa. Tryskovice, Trisskouicz, munitio Boh. (1328) 562. Trzebicz, v. Trebić. Trzebiczicz, v. Třebčice. Trzessouicz, v. Třešovice. Trzibilitz, v. Tfibivlice. Trzieblitz, v. TEebelice. Tschausch, v. Cous. Tschitern, v. Stitary. Tschken, v. Stěkeň. Tschöppern, v. Cepirohy. Tucleky, v. Tukleky. Tudeville (1325) 438. Tuesche orden, v. Teutonicorum fratrum ordo. Tuchlovice, Tuchlowicz, villa Boh. (1328) 588. (1333) 784. Tuchoraz, Lutossius de — (1323) 343. Tukleky, Tucleky, villa Boh. (1323) 351. Tullensis eccl. praepositus (1330) 648. 'Tumbaricz, v. Dambořice. Tupadly, in Tupadlezch, villa Boh. (1331) 706. — Tupadel, Nasczthibow de — (1322) 328. Tureyer(?) Tureyer(?) Albrecht, civis Tustensis (1321) 304. Turgow, Potho de — (1316) 118. Turkheim, civit. Germaniae (1330) 656. Turris, Nicolaus de Turri, civis Maioris civit. Prag., v. Nicolaus (1313 sq.). Tuscia, Toscana (1330) 665. (1331) 683, 698. (1333) 778. Tuscov (Kuškov?), villa Boh. (1325) 448. Tusentmark Frenclinus, v. Franciscus. Tuschel (1332) 754. Tuschkau, v. Touškov. Tuschnowicz, v. Tishovice. Tuschowe, v: Touškov. Tussnowicz, v. Tiśńovice. Tust, Tusth, Tusta, v. Domažlice. Tuto, magister civium in Egra (1320) 242. — Taute der Zolner, telonearius civis in Egra (1320) 254. (1323) 367. Twingenburg, Twingenburch, Henricus Stumpf de — (1321) 292. Tvofimír, Tworzymir de Luczen, testis (1311) 20. Tybyty, v. Tbity. Tycyn, v. Jičín. Tyczko, v. Theodericus. Týček, Tyczo (Theodoricus?) de Senftenberch, iudex in Landiscrona (1332) 746. Tyefense, v. Tiefensee. Tyechonicz, v. Těchonice. Tyernstayn, Tyrnstayn, v. Důrrenstein. Tylmannus, abbas monast. Siloensis (Selovensis) (1311) 2, 3. — abbas monast. Strahoviensis (1312) 23. — Heinricus, civis Prag., v. Heinricus (1329) 598. Tyl, Tilo, Tylo, iuratus Novae civit. sub castro Prag. 

Strana 916
916 (1318) 189. (1320) 237. (1326) 481. Tymo de Coldicz, v. Koldice. Týn, Thyn, Tyn, v. Praga, Laeta curia, eccl. B. Mariae Virg. circa Tyn oc. Tyn gensis, burggravius in — Nachwal de Oswraczin (1331) 721. — Ecclesia, praepositus (1323) 365. (1329) 624. — Praepositus Bohuta, Bohutta, Boutha, v. Bohuta. — Horsow, Horssow, Horsowiensis, Horsovicensis ar- chidiaconatus (1323) 368. Archidiaconi: Johannes (1823) 369. (1325) 449. (1312) 35. Vicarius eius perpetuus Petrus; Gisel- : bertus de Colonia (mem. 1329) 596; Nycolaus de Ptyez, provisione apostol. archidiaconus (1329) 596. — Vitavsky, Tyn, civit. Boh. (1327) 507. Tyneéek (?), Tynczek, villa Boh. (1321) 303. Týnec ( Panenský), Tyncz, monast. S. Clarae in — (1321) 303. Tyrezus, v. Certousy. Tyrmannus, iudex, iuratus civit. Pontensis (1311) 5, 6. (1312) 27. — Thyrmannus Leynwater, civis, iuratus Chuttnensis | (1314) 81. (1327) 549. (1332) 730, 759. Tyrna, Wichardus de — (1317) 144. Tyrnavia, v. Trnava. Tyrnstayn, v. Dürrenstein. Tyrov, Teyrzow, castrum Boh. (1313) 55. Tyrpimiechi, v. Trpoméchy. Tyrwardus Hanco, v. Hanek, Johannes. Tysia, (Tisov?) Leo de — commendator provincialis ord. domus Teut. per Boh. et Mor. v. Leo. — Cfr. etiam Thyssow. Tyssem, v. Tisem. Tyssow, v. Tisov. Tytzco, v. Theodericus. Tzedlitz, v. Sedlec. Tzedra, v. Stédré. Tzechod (Cechod?), frater Peskonis Haraz (1321) 286. Tzepan, Stépán, v. Stephanus. Tzinner Heinricus, v. Heinricus (1331) 676. U. Uczescha, v. Ütéska. Udalricus, v. Ulricns. Uha, Vha de Bliznia (recte Dlizina) (1324) 374. — | Fratres eius: Sdenek et Beneda. — Soror eorum Daruse. — de Hradek (1333) 782. Uheréice, Ungerschitz, Ungarschitz, villa Mor. (1312) 40. — Vrisicz, villa Mor. (1315) 106. Uhřice, Uhercz, villa Mor. (1327) 526. Újezd, Ugezt, villa Mor. (1321) 271. — Vgezd, villa Boh. monast. Chotissow. (1321) 294. — Vgezd, villa Chodonum prope Tust (1325) 404. — Vgezd, villa Boh. hospitalis fratrum ord. S. Jo- | hannis Jerosol. (1325) 405. — Vgezd, eccl. S. Johannis Pragae vel foris Mir. civit. Prag. (1326) 459. (1330) 673. — Králové, Wgyezd Regine penes Wolynam (1331) | 699. — Vgezd, Jacobus de — (1318) 185. oršův, Thynborssov., civitas Boh. episc. Pra- | | Emler, Regesta Boemiae. Ujezd, Vgezde, Pesk Haraz, Tzechod et Rsenic (Rehnik?, Gregorius) de — (1321) 286. — Vgezd, Siffridus de — (1324) 393. — Ugest, Gallus de — canon. Prag., nepos episcopi Prag. (1329) 623. — Vgezd, Stiborius de — (1331) 721. Újezdec, Vgyezdecz, villa Boh. monast. Brewnov. (1320) 239. | — Vgezdecz, villa Boh. ad castrum Clingenberch per- tinens (1323) 351. — villa Boh. praepositurae eccl. Boleslav. (1331) 685. — Wgezdecz, Vgest, Zawissius de — (1327) 545. (1332) 739. (1383) 794. Ula Ekil, v. Ulricus Ulmannus. Úlehle, v. Oulehlé. Ulm, Ulma, Cuncelmannus de — (1312) 40. Ulmannus, v. Ulricus. Ulricus, guondam praepositus Prag. Mem. (1330) 630. (1333) 784. de Durnholcz (mem. 1332) 746. Szercerius, civis Iglav. (1311) 3. de Luch, iuratus Pontensis (1311) 5, 6. filius quondam Hiltmari Fridingerii, civis Prag. (1311) 16. (1315) 109. Cznoimer, Ulricus Snoymeri, civis Prag. (1311) 20. (1314) 94. (1315) 109, 120. de Pabienicz, frater Hrabissii de Pabienicz, decre- torum doctor, magister, protonotarius et officialis Johannis episcopi Prag., canon. Olomuc. scholasti- cus Prag. vices gerens episc. Prag. in spiritualibus vel administrator episcopatus Prag. in spiritualibus, plebanus in Malyn, abbas monast. Sedlicensis (1312) 25. (1313) 63, 66, 67. (1314) 83. (1315) 102, 103. (11316) 199, 139. (1317) 153—155, 159. (1318) 182, 183. (1319) 204, 295. (1820) 253. (1321) 273, 275, 276, 288, 301. (1323) 337, 355, 368. (1324) 317—379, 385, 387, 391. (1325) 409, 425, 439. (1329) 595. (1330) 648, 649. Mem. (1382) 728, 736, 747. sartor, iuratus Pontensis (1312) 27. de Bozkowicz (1312) 37. VIman[n]us Boemus (1312) 48. Bawarus, civis Prag. (1312) 48. (mem. 1325) 413. — Relicta eius Ermigardis. Ulmannus de Sacz, civis Maioris civit. Prag. (1312) 48. de Bickenbach (1313) 51. advocatus consistorii Prag. (1313) 53. fr. hospit. S. Johannis B. Pragae (1313) 58. praepositus Melnicensis (1313) 65. civis Prag. (1311—13) "1, 72. de Marcwartiez (1314) 92. Ulmannus de —, Ulman von Tiphenbach, Thyfin- bach (1315) 100. (1320) 270. de Budweys, iuratus Pylznensis (1315) 112, 113. de Tuschkawe, civis Pylzn. (1315) 112, 113. conductor bonorum monast. Czedlicensis (1316) 131* rector eccl. de Jenin (1316) 138. de Ronberch, zudarius provinciae Brunnensis (1817) 152. — Ulmannus Causidieus, civis Maioris civit. Prag. (1317) 166. — Ulmannus Bohemus, civis Maioris civit. Prag. (1317) 166. — Pusel, Puzel, Pusil iuratus Prag. (1318) 171, 184. (1319) 232. (1324) 397. (1326) 468. (1327) 517. (mem. 1332) 748. Cfr. etiam inferius Ulricus Puzlicz. 

Strana 917
Index personarum et locorum. Ulrieus, de Haimburg, Haimburger, Haymburch, Ulrich Heimburger, Heymburger, civis, mercator, iuratus Maioris civit. Prag. (1319) 171. (1320) 239, 240. (1324) 375, 376. (1331) 707, 722. (1332) 728. episcopus Nuemburgensis (1318) 174. de Potenstein (1318) 183. (1326) 457. — Avunculi eius: Zdeslaus et Wilhelmus de Zcar. fr. Merbotae, iuratus Prag. (1318) 184. de Hanow, vasallus regis Boh. (1319) 197. Ulrich graf vom Berge genannt von Schelkingen (1319) 200. — Filius eius Conradus. civis Prag. (1319) 232. Galm, civis, iuratus Prag. (1320) 241, 254. Vóldfich z Martinkova (1820) 243. filius Alberti dc Stedelins, sacerdos (1320) 266. de Wysdum (1320) 266. institor, incola Prag. (1320) 271. Scriptor, incola Prag. (1320) 271. natus Crnatae de Cubito, canonicus Prag. (1822) 329. supremus magister hospitalis S. Francisci in pede pontis Prag. fr. Cruciferorum cum stella (1322) 329. (1325) 405. (1328) 576. (1330) 652. (1331) 685. — Swap, civis Maioris civit. Prag. (1323) 331, 370. — de Brandyz, testis (1323) 342. — Vlreich der Chalteisen, civis Egrensis (1323) 318. — pater Heinrici et Smilonis de Luchtenburch (1323) 352. LEE TLI Frater eius Hymbertus. Cfr. Ulricus Puzel. pellifex, civis Maioris civit. Prag. (1323) 369. (de Lessina?) (1324) 374. — Fratres eius: Busco et Slabco. Ulreich der Piel, mercator Ratisbonensis (1324) 375. Vlmannus, iuratus Majoris civit. Prag. (1324) 397. (1326) 468. Vireich von Rumen (1325) 454. de Budewoist, Budwoys, civis, iuratus civit. Pilz- nensis (1326) 478. (1327) 527. de Khessing, pincerna curiae regalis (1327) 515. (1333) 788. Krübell, Cribil, iuratus Pontensis (1328) 553. (1329) 623. de Jennick, clericus Olomuc. dioecesis (1328) 563. Vlreich, rector eccl. in Vreienstat (1328) 580. de Chotyssouua (1329) 615. comes de Wirtenberch (1330) 639, 641. de Praga, pater mag. Ulrici medici, canon. eccl. Wyssegrad. (1330) 656. viceplebanus S. Galli Pragae, quondam plebanus in Hossing (1330) 673. pater Protivae de Neumyetel (1331) 679. Sartor, iuratus Melniczensis (1331) 684. de Bor (1331) 693. — Vireich der Walpot, testis (1331) 705. — de Durnholcz (1332) 746. — dictus de Moneta, civis Gorlicensis (1332) 748. — Bilberzeiger, Sylberzeiger, incola Maioris civit. Prag. (1832) 748. (1333) 783. — Bavarus, iuratus in Budyways (1332) 757. — sartor, iuratus in Budyways (1332) 757. — Ohrenaver, iuratus in Budyways (1332) 757. — Ula, civis Maioris civit. Prag. (1332) 765. — Ulmannus, pannicida in civitate Prag. (1333) 769. LO ELI I Puzliez, iuratus Maioris civit. Prag. (1323) 365. — | Clementer, civis Prag. (1327) 517. (cc. 1330) 628. | 917 Ulrieus, de Trzibibliez (1333) 771. — Oldřich z Malovar (1333) 774. — Ula Payer, civis Maioris civit. Prag. (1833) 783, 797. — de Luthomericz, incola Maioris civit. Prag. (1333) 788. — Ulmannus, Ekil, civis Maioris civit, Prag. (1333) 788. — carnifex Novae civit. sub castro Prag. (1333) 796. — fr. ordinis Minorum, custos Aurei Montis (1333) 807. — de Botenssteyn, v. Potstein, Potenste in. — de Brandiss, Brandyz, v. Brandeis. — de Clingenberg, v. Klingenberg. — de Hanow, v. Hanau. — Ulr. Lepus de Waldek, Ulrich der Has von Sbyrow, v. Waldek, Zajíc, Zbirov. — de Colditz, v. Koldice. — de Leuchtenburg, v. Lichtenburg. — landgravius de Livkemberg, Lutemberg, v. Leuch- tenberg. — Udalricus de Martinkow, v. Martinkov. — de Mendico, de Zebraco, v. Zebrák. — de Nova Domo, Vlrich von dem Nuwen Huse, v. Jindfichüv Hradec. — Phlugo oc., v. Pluh. — de Ronberch, v. Ronberg. — de Rziczano oc., v. Říčany. UlrySek, Vlrischius, pannifex, civis Maioris civit. Prag. (1332) 742. Ulussius (1316) 142. Umlauf, Vmlauf, silva (1320) 2413. Unareus (Anargus?) de Waldenberg (1312) 25. | Unea, v. Unka. Unéov, Uniéov, Nova civitas in Mor. (1318) 171. (1327) 492, 493. Uneschow, v. Onesov. Ungarschit z, v. Uherčice. . Ungaria, v. Hungaria. Ungarus Gozwinus (1326) 473. Ungersberg, Auerspersch, Vngerb erch, Vngersperch, Vngersperk, Vngirsperg, Iggramus, Ingram, Ingra- mus, Ingrammus, Yngrammus de — castellanus in Bisencz, antiquus camerarius Moraviąe (1313) 57. (1317) 164. (1320) 257. (1324) 383, 396. (1325) 400. Mem. (1330) 631. — Uxor eius: Margaretha, filia Adae de Chonicz. — Filiae eius: Geruscha, uxor domini de Wolfigersdorf, et Sdynca, monialis Au- lae S. Mariae Brunae (1330) 631. — Fratres pa- trueles dictae Geruschae: Ingrammus et Philippus de Medlow. Ungerschitz, v. Uherčice. Unhost, Vnhoscht, oppidum Boh. (1329) 624. Unka, Vnca de Plawcz, v. Plaveč. Unpelspunk, Opelspunt, villa Germaniae (1321) 293. Urbanus papa IV. (mem. 1322) 309. — papa. Mem. (1332) 759. (1333) 799. — de Budyssoua (1318) 188. — minister eccl. Prag. (1319) 212, 226. — possessor curiae in Ahorn (1326) 456. — monachus monast. Zderaziensis (1326) 470. Urbau, Urbav, Urbaw, v. Ofechov. Urbs Vetus, civit. Italiae, v. Orvieto. Ureschaw, Urichau, Vrichaw, Vrsehau, v. Ofechov. 116 

Strana 918
918 Ursus et alius Ursus (1311) 15. -— Petrus, miles de Opatowicz (1316) 117. — Vrsus, civis Lunensis (1333) 772, 777. Useldingen, Vseldingen, Johannes de — (1322) 317. Usk, v. Ustí. Úsov (?), Husauia, Wocko de — (1329) 620. Ústi, Dusk, Vsc, Vsk, Vsce, Vzk, Uscensis civitas, super Albea, civit. Boemiae per Ottakarum regem fundata (1318) 182, 183. (1321) 281. (1325) 421, 422. (1327) 488. (1328) 553, 554. (1329) 604, 623. (1330) 652, 653. — Molendinum Vladirmůl dictum (1330) 653. — Teloneum (1319) 199. — Hospitale Cruciferorum cum stella (1328) 554. (1329) 623. (1330) 653. Ecclesia parrochialis S. Adalberti (1313) 52. (1325) 439, 440. — Pleba- nus: Hermanni Petrus (1325) 439. iudex et iurati (1325) 422. (1328) 553, 554. (1329) 623. — Iudex hereditarius: Hermannus de Drezden (1328) 553. (1330) 652. — Cives (1325) 429, 430. (1330) 652, 653. Henricus Rozener (1330) 632; Henricus Smoler (1830) 652, 653; Isenricus (Ysenricus) (1330) 652; Petrus pictor (1330) 652. — magister civium, Niclas Paterman, v. Nicolaus. — villicatio regis (1325) 422. — Ustensis decanus (1318) 184. — nad Lužnicí (1317) 164. — Vsk, Czesema, Zezema de — (1322) 315. — Hermannus de — (1325) 439, 440. — Filius eius , Petrus clericus, plebanus in Usk. Üstupky, Vstupki, villa monast. Wilemoviensis (1315) 103 Utha, "pater Pezholdi, iurati Luthomeric. (1331) 676. Utěška, Útěša, Uczescha, mulier Prag. civit. (1332) 734. W. W. Nycolai Hacker, civis et iuratus Pilznensis (1326) 478. Wabarus, v. Bavor. Václav, v. Wenceslaus. Vacov, Waccow, Baccow, villa monast. Chotissow. (1320) 268. Wacinger, Waczinger, Waczingerus Petermannus (1321) 306. — "Theodricus, coniunx Katherinae, filiae quondam Wolframi (1317) 148. — Elblinus (1322, 1323) 331. — Albertus Alberti, v. Albertus. Waezlab, v. Wenceslaus. Wadislaw, v. Vladislav. : Vadovice, Wadowicz, civit. Silesiae (1327) 502. Vadum Altum, v. Vyśsi Brod. Vahendrez, locus Germ. (1316) 133. Wahin, Smilo de — (1322) 310. — Filius eius Ca- doldus. Wahzmut, quidam defunctus (1318) 172. Waiefridus (Waitzfried?) de Poscal, civis Maioris civit. Prag. (1321) 306. Waidpereh, castrum Germ. (1326) 470. Vaison, Vasio, Vasionensis dioecesis (1312) 37. Valauiensis episc. Johannes (1313) 69. Walcourt, Wallecour, Thierri (Thiry de — et de Emler, Regesta Boemiae. Rochefort (1317) 160, 161. — Thiry, son fils; Mahot, sa femme. Waldbredimus, locus in comitatu Lucemburg. (1311) 7. Waldburg, Waltpurg, Johann von — (1330) 670. — Ortwein von — (1321) 296. Waldeck, Waldecke, Johannes et Johannes dicti ,Bocze de Waldecke (Booswaldeck), Heinricus, Fridericus, Rudolphus, Johannes et Hertwinus de — (1314) 85. Valdek, Waldek, castrum Boh. (1331) 712. — Waldeck, Wilhelmus, Willelmus dictus Lepus de — subcamerarius Boh. (1315) 114. (1316) 134. (1317) 150. (1318) 181, 184. (1319) 202, 232. — Ulricus Lepus de — Ulrich der Has von Shyrow (1327) 544. (1331) 712. (1332) 764. — Frater eius Sbinco. . — Sbinco de — Lepus (1332) 764. Cfr. etiam Zebrák. Waldemar, Waldemarus, Woldemar, Woldemarus, marchio Brandeburg. (1312) 38. (1314) 91. Mem. (1319) 218. (1320) 258. Walden (1332) 734. Waldenberg, Waldenberch, Unarcus de — (1312) 25. — Heinricus de — (1321) 282. Waldsassen, Waltsahsen, Waltsachsen, Waltsass, Waltsassen, monasterium ordinis Cisterciensis prope Egram (1315) 104. (1817) 150, 151. (1320) 254. (1321) 279. (1322) 324. (1323) 359. (1327) 509. (1329) 597, 627. (1332) 787. (1333) 790, 797. — Abbas de — (1322) 329, 330. (1324) 393. (1327) 542. (1329) 627. (1333) 769. — Abbas Johannes, v. Jo- hannes (1316 sq.). Valentinus S., eccl. eius Pragae, v. Praga. — Valentini platea Pragae, v. Praga. Valesium, Valesii comes (Valois) Carolus, regis Fran- ciae filius (1323) 341, 366. — Filia eius Blanca (1323) 341, 342. Valchenau, v. Falknov, Falkenau. Valchenstein, v. Falkenstein. Walich, Pylgreim der Walich (1328) 560. — Uxor eius Sophia. — Dietrich der Walich (1331) 705. Walistor, Salomo de — rector ecclesiae in Pilgri- mis (1325) 445. Valkenauwe, v. Falknov, Falkenau. Valkenberg, Valkenberch, Walkenberg, v. Falkenberg. Valkenowe, v. Falkenau. Walkenried, monasterium in — (1326) 475. Valkensteyn, Philippus de —, v. Falkenstein. Vallis S. Mariae, monasterium in comitatu Lucem- burg. (1314) 87. (1328) 348. — monasterium prope Sifridsdorph (Siffrisdorf) in Lusatia, v. Marienthal. — monasterium, v. Pohled. Wallsee, Walsse, Walse, Eberhardus de — (1311) 10. (1312) 26, 41. (1330) 632. — Uxor eius Anna. Walpot, Ulreich der — testis (1331) 705. Walram, Walraw, comes de Nassau (1322) 320. — Waleran, archiepisc. Coloniensis (1332) 738, 742. Valsabtia, castrum Italiae (1331) 682. Wilsche lande (1332) 757. Walter, Walther, Walterus Milde, iuratus Pontensis (1311) 6. — Waltherus de Lutmericz (1212) 48. — plebanus de Presicz (1314) 85. 

Strana 919
Index personarum et locorum. Walter, Walther, Walterus, Waltherus, dictus Cabus, mercator Bruxellensis (1316) 125. — Largus, iuratus Pontensis civit. (1311) 5, 6. (1326) 454. (1327) 515. — magister civium civit. Pontensis (1315) 105. — fidelis Dietrici et Henrici, canon. Olomuc. (1316) 117. scolasticus eccl. Wyssegrad. (1318) 181. (1319) 225. (1321) 276, 277, 283, 285, 287, 302. (1322) 330. (1323) 333. (mem. 1323) 338. civis in Verona (1320) 264. de Fulmin (1321) 281. de Trys (1321) 298, 299. — Uxor eius Nesa. civis Olomuc. (1321) 298. Waltherus, fil. Fritzconis de Raczicz (1322) 309. de Curia, civis Egrensis (1322) 316. de Fuegen, provis. apostol. canon. Prag. (1322) 316. incolą in Litomyśl (1324) 380. . de Gora, pater Nicolai, canon. Bolesl. (1325) 403. comes de Zweibrücken (1330) 655. praepositus in Wolframskirk (1331) 685. de Castello, v. Castell. — de Mikulowicz, Nyculowicz, v. Mikulovice. — de Rasitz, v. Račice. Valteřovice, Waltersdorf, Walthersdorf, villa Mor. (1317) 152. Walthelmus, Waltelm, abbas monast. Sedlicensis (1276) 380. (mem. 1324) 380. Waltpurg, v. Waldburg. Waltsachsen, v. Waldsassen. Vanda, Wanda, Petrus Wandae, iuratus Lunen. (1333) 771. Vaněk, Wanco, Wanek, v. Venceslaus. ^ Vanni, filius guondam Jacobi Forteguerra dicti (1333) 789. Vanovice, Wanowycz, villa Mor. (1327) 493. Waradinum Petri, civitas Hungariae (1323) 835. Varila, Warila, Heinricus de — commendator pro- vincialis fr. domus Teuton. Thuringiae (1313) 49. (1316) 120. (1321) 277. Wartberg, castrum Germ. (1313) 65. Wartenberg, Wartenberch, civitas Silesiae (1329) 610. — Warthenberch, Wartenberch, Warthemberg Johan- nes de — (1311) 20. (1313) 55. Mem. (1317) 164. (1319) 217. (1325) 444. — Filia eius Agnes, uxor Ottonis de Bergow (1325) 444. — Wartemberg, Wartemberch, Wartenberch, Warten- berk, Warthinberg, Warthinberk, Baertsch, Benesch, Benessius de — pincerna Bohemiae (1317) 164. (1318) 181, 187. (1327) 510, 511, 545. Wasan, V. Vazany. Wasserburg, Wasserpurch 1. d. 1. (1324) 386. Waszehusen, Wilhelmus Heiden miles et advocatus de — (1324) 386. Wautillez (1320) 240. Vävra, Wawro, villanus de Poczirnicz (1322) 308. Vavfena, Vawrzena (Laurentia), mater Johannis prae- bendarii monast. S. Georgii in castro Prag. (1828) 559. + Važany, Wasan, villa Mor. (1317 v. 1318) 166. Vbunicz, Wbynicz, v. Oubenice. Vezesche, v. Uté&ka. Weckeringen in comitatu Lucemburg. (1318) 170. LEE I | LU 919 Vecz der Sahaffer (Schaffer?), testis (1331) 705. Weczlar, Weczlaria, v. Wetzlar. Wees, Weez Jean de Villimont (1332) 727, 753. Wegner (Wägner), Friedreich der — (1331) 706. Věchnov, Viechnov, villa Mor. (1325) 400. Weida, Weyda, Wida, Heinricus, advocatus de — iudex provinciae Egrensis (1314) 90. (1323) 348, 367. — fluvius Silesiae (1327) 512. Weidenenstuden (Weidenstaude ?), locus dictus zu der Weidenenstuden prope Racobnik (1319) 211. Weikersheim, Wikkersheim, oppidum Germaniae (1313) 60. Weimpach, Conradus de — (1313) 52. Weingarten, Vingart in Altdorf, monasterium San- guinis Christi (1323) 365. Weis Weiss, Weisse, Niclas der —, v. Nicolaus ns. Weissenburg, civitas Germaniae (1313) 51, 54. Weissenfels, Wissinvels, civit. Germaniae (1311) 10. Weissenkirchen, v. Holejč, Holice. Weitra, Weytraw, civitas Austriae (1324) 872. (1332) 745. — Wytra, Conradus de — (1338) 811. — Vidua eius Ludca (1333) 811. Weivre, locus in comitatu Lucemburg. (1326) 472. Weizbudensheim (1323) 332. Weizzen, Otto de — (1321) 293. Wekkeringen, v. Weckeringen. Velatice, Weleticz, villa Mor. (1330) 650. Welbach, bona in — (1328) 565. Veldenz, Veldens, Georgius comes de — (1313) 51. (1325) 438. (1328) 560. (1330) 640. (1332) 750. Velehrad, Welegrad, Wellegrad, Welegradense, Wel- legradense, Welleredense monasterium ordinis Ci- sterciensis in Moravia (1311) 17. (1312) 43. (1315) 102. (1317) 152. (1320) 236, 257, 258, 265. (1321) 275. (1322) 307, 318. (1330) 650. (1331) 680. (1833) 772. — Abbas (1324) 398. (1330) 671. (1331) 722. — Abbas : Fridericus, v. Fridericus. — Welegrad, villa Mor. (1315) 101. Velemyśl, Velemysloves, Welemissel, Andreas de — (1327) 549. Velešín, Weleschyng, oppidum Boh. (1312) 27. Weleticz, v. Velatice. Welezlaus, v. Velislav. Welflinus Alberti, civis Maioris civit. Prag. (1327) 517. Veliká, Welika, villa Boh. (1328) 560. Velině, Welim, Welin, villa Boh. (1323) 353, 354. Velina, Welina, de Jertschan (1323) 343. Velislav, canon. Wyssegrad., decanus eccl. Prag. (mem. 1327) 581, 532. — Welyslaus de Lessonycz (1314) 83. — Welislaus, Welyslaus, Welezlaus, minister, presbyter eccl. Prag. (1820) 289, 245, 252. — Welezlaus de Vrichau, Vrichaw, Ořechov. Velislava, Welizlawa, mulier guaedam (1311) 16. Veliš, Welus, Weluss, castrum Boh. (1316) 122, 129, 130. Welizla, villa Boh. ad forestariam Kamycensem pertinens (1325) 433. Vellanum, castrum Italiae (1383) 788. Wellegrad, Wellegradense monast., v. Velehrad. 116* Vrsehau, v. 

Strana 920
920 Vellenberch, Albertus de — (1327) 544. Wellion, Jehan de Momplainchamps dit le — (1320) | 237. Welltawe, villa in districtu Egrensi (1322) 329. Vels, v. Fels. Velser, v. Felser. Velscher Fels (Wilscher Fels?) (1330) 636. Veltéze, Weltiesh, ubi bona monast. Brzewn. (1321) 214. Vemensis episcopus Stephanus (1325) 452. Vemitus, Catacensis episc. (1323) 366. Venceslaus, Wenceslaus, Václav, Waczlab, Wanco, Wanek, Wanko, Wencezlaus, Wenczeslaus, Wen- czezlaus, Wenzezlaus. Venceslaus, Wenceslaus Sanctus, sepulchrum, ca- pella eius in eccl. Prag. (1314) 82. (1325) 446. (1328) 585—587. (1330) 672. (1381) 725. (1333) 781. — Arma eius: pilleus ferreus, lorica et gladius in eccl. Prag., (1333) 776. Wenceslaus I, rex Boh. mem. (1331) 710. Wenceslaus II, rex Boh. et Pol., marchio Mor. 9c. mem. (1311) 15, 17—19. (1312) 25, 26, 8b, 42, 45. (1313) 59. (1314) 93. (1315) 103, 114. (1316) 132, 133. (1317) 144, 163. (1318) 183, 192, 197. (1319) 204, 206, 209, 210, 224. (1320) 255, 262, 267. (1321) 272, 275, 296, 299. (1322) 309, 320, 421. (1323) 332, 335, 845, 354. (1325) 414, 421, 425, 428, 444. (1327) 537, 538, 550. (1328) 591. (1380) 661, 674. (1331) 710. (1332) 743. (1333) 769, 778. — Relicta eius Elisabeth, v. Elisabeth. — Filius eius Venceslaus III, v. Wenceslaus. — Nata eius Agnes (1325) 444. Filius eius (naturalis) Johannes, praepositus eccl. Wyssegrad. cancellarius regni Boh. et Mor., v. Jo- hannes (1319 sq. — Capellanus eius: Bartholo- maeus (1330) 674. Wenceslaus III, Wenceslaus, rex Boh. et Pol. mem. (1312) 46. (1316) 133. (1317) 145. (1320) 255, 267. (1327) 537, 538. — castellanus, burggravius de Rosenberg (1312) 27. (1315) 100. — W'Senceslaus, archidiaconus Prag. eccl. (1312) 36. (mem. 1318) 168. plebanus S. Valentini (1313) 52. Wenzezlaus miles, burggravius in Rosenberg (1315) 100. iudex civit. Brunensis (1318) 171. castellanus de Pustymir (1318) 185. Wenczeslaus, magister, civis Prag. (1318) 195. balneator in balneo ante muros civit. Prag. (1318) 196. renovator, civis Maioris civit. Prag. (1318) 196. Wencezlaus, Wanco, rector eccl. in Slechow (1319) 221. Wanko de Bascz (1320) 238. prier monast. S. Procopii (1321) 278. anco, cliens in Holeschow (1322) 314. Wanco, piscator in Porsyecz Pragensi (1322) 316. filius Mechtildis et Heinmanni de Slewen (1322) 327, 328. natus quondam Nicolai Tucentinast, provis. apo- stol. canon. Olomuc. (1324) 398. natus quondam Nicolai, ducis Oppaviensis, provis. apostol. canon. Prag. (1324) 398. Waczlab de Bonawicz (1325) 451. Emler, Regesta Boemiae. Wenceslaus, frater iunior Heinrici et Johannis de Donyn, burggravius de Grabinsteyn (1326) 469. — Wanco, iuratus Novae civit. sub castro Prag. (1326) 484, Alberti, iuratus Prag. (1327) 517. (1328) 564, 566, 568. (1329) 597, 598, 602, 623. (1330) 630, 646, 647, 670, 671. (1331) 686, 688. (1332) 728, 758. (1333) 777, 779. Wenzeslaus, pater Hynkonis de Sleb (1327) 547 Václav Puzdra (1328) 564. Wanek dictus Sedlak (1328) 573. Wanek z Voleška, homo monast. in Insula (1328) 565. Wenczeslaus, praepositus monast. in Wilemow (1329) 594. Wenczeslaus, filius Hanconis Tyrwardi, civis Olo- muc. (1329) 594. dux Mazoviensis et dominus Plocensis (1329) 602. vicarius eccl. S. Aegidii Pragae (1330) 673. plebanus eccl. S. Johannis Dapt. Pragae (1330) 673. Rudolfi dicti Cosar, pannicidae Prag. (1330) 673. — Fr.eius Bartholomaeus, vicarius eccl. S. Mariae. in Tyna postea capellanus regis Wencezlai. Wenczeslaus, iudex Melnicensis (1331) 684. Komornik, civis Maioris civit. Prag. (1331) 722. (1382) 739. dux Silesiae, dominus Legnicensis (1331) 725. Wanco de Beneschow, civis Prag. (1332) 734. Václav z Bělče (1333) 775. Wanco, incola Prag. (mem. 1333) 783. Wencezlaus, filius Johannis, regis Boh., v. Ka- rolus. — Wanko de Bascz, v. Bast. Weneschaw, v. Benešov. Venetiae, Wenedi, civitas Italiae (1331) 681. (1333) 778. — Duces Ven. Johannes Superantio (1323) 353. Franciscus Dandulo (1331) 681. Weningen Perchtold, v. Berthold, Bertholdus. Werbezan, v. Vrbéany. Werbecziez, v. Vrbétice. Verdanum, Tholosanae dioec. (1317) 145. Werdea, v. Swebischwerde. Werden, Verdensis episc. (1329) 601. Werdenberg, Werdemberg, Rudolfus comes dc — (1813) 3. (1812) 28. Verdun, capitulum eccl. in — (1322) 313. Vefechov, villa Boh. hospit. Strakonic. (1318) 195. Vereuche, civit. Hungariae (1327) 496. Veriensis episc. Stephanus (1326) 462. mensis, Vernensis, Verrensis. Verlornwasser, villa in provincia Glac. (1319) 208. Vermandois (1332) 727. Vernembourch, Wernemburg, v. Virneburg. Vernensis (?) episc. Stephanus (1321) 272. (1925) 408. Cfr. Veriensis, Vemensis, Verrensis. Wernhardus de aeiknig (Waeiking?, Waehing, Waehingen) (1316) 133. —- institor, civis Brunensis (1325) 407, 410. — cerdo, civis in Budyways (1332) 757. — de Schawenberch, v. Schaunberg. Wernherus, Wernerus, commendator domus hospi- talis S. Johannis Jerosolim. ad $. Mariam in ca- pite pontis Prag. (1313) 58, 66, 67. (1314) 83. (1317) Cfr. Ve- 

Strana 921
Index personarum et locorum. 153. (1318) 177. (1321) 802, 303. (1325) 406, 449. Wernherus, Wernerus, Werinherus brasiator, civis Maioris civit. Prag. (1314) 76. — Wernherus institor, civis Pylznen. (1315) 112, 113. — Werneherus, canon. eccl. Prag. (1319) 200. (1330) | 673. — filius Alberti de Stedelins (1320) 266. — Vernuš, Wernuschius, carnifex Prag. (1321) 305. — gener Alhardi (1321) 306. — de Orsela, Orszela, Orzela (Orseln), supremus ma- gister domus Teutonicae, v. Orseln. —- de Poressin, v. Pořešín. — de Wyczeyowicz, Wythieyovicz, v. Vitějovice. Wernsteim, Wernstain, burggravius in — Gramer (1315) 114. Wernuschius (Vernuś ?), v. Wernherus. Verona, Beren, Bern, Berne, civit. Italiae (1332) 751, 765. (1333) 772, 797. — Werona, v. Beroun. Věrovany, Myrwans, villa Mor. (1327) 526. Verrensis episcopus (1321) 272. — Cfr. Vemensis, Vernensis, Veriensis. Wertheim, Rudolfus comes de — (1329) 618. Verwendeln, Werwendeln, vidua Heinrici de Sutaw (1331) 693, 694. Werzechow, v. Vorechov. Vesce, Wesczie, villa Boh. monast. Brzewnow. (cc. 1320) 933. — Wescze, Wesczis, villa Boh. ad forestariam Kamyc. pertinens (1325) 433. (1326) 460. — Wessez, Martinus de — (1324) 382. Wesezel, v. Vesel. Wesel, Wesalia, civit. Germ. (1814) 78, 79. Vesel, Wesczel, Vezsel de Woymans (1312) 47. (1322) 328. — Wessel de Witzmeritz (1312) 47. — Wessel de Tirnawa (1322) 828. — Wezzel dictus de Kraczowan (1325) 451. Veselé(?), Wessel in Foro carbonum in Maiori ci- vitate Prag. (1326) 469. Veselí, Wessel, villa Boh. (1328) 571. — Wessel super fluvium LuZnice (1332) 732. Weslaus, v. V&eslav. Wessel, v. Veselí. Weszunkerch, v. Holejé. Vetaw, Wettaw, v. Bítov, Bétov. Wétil, Potho dictus — (1333) 791. Wetzlar, Weczlar, Wetzlaria, civitas Germaniae (1317) | 5 155. Veveří, Eychorns, castrum Mor. (1316) 124. Weymersburg, Weymerpurch (1328) 564. Weys, Giles de — (1317) 154. Wezzel, v. Vesel. | Vgezd, Vgezde, v. Ujezd. Wgezdecz, v. Ujezdec. Wgyezd Reginae, v. Üjezd Krélové. Vgyezdecz, v. Ujezdec. Vha, v. Uha. Vhercz, v. Uhřice. Vchynice, Wchynicz, Sdenco de — (1327) 522. Vianden, Heinrich graf von — (1330) 672. Vianne, Lutgardis, comitissa de — et de Chigny (1318) 192. Vieecomites, de Vicecomitibus (Aczo, Azo, Azzo), 921 vicarius Mediolanensis (1331) 718, 714. (1833) 768. 118, 774. Vicemilice, Witzmeritz, Wyecemilicz, Sdenco, Sdenko de — (1323) 338. (1327) 522. — — Thomas de — (1327) 522. Victor S., de S. Victore mag. Michael, procurator hospit. S. Francisci Prag. (1314) 83. — de Sucolom (1326) 456. — de Syrothin (1329) 619. Wida, v. Weida. Widersperch, Eberhardus de — (1327) 505, 506. Vidovle, Widobl, mons prope Nyenonitz (1314) 84. Viehbrücke, Viechpruk prope Olomucz (1321) 298. Viechnov, v. Véchnov. Vienna, Vienne, civitas Galliae (1312) 25, 28, 32—34. (1313) 58. — Concilium Viennense (1312) 34. (1325) 436. (mem. 1333) 799. — Vienne, Vienna, Delphinus, Dalphinus Viennensis (1326) 472. Vienna, Wien, Vindobona, civitas Austriae (1312) 37—40. (1323) 346. (1329) 604. (1332) 735, 746, 762. — Monasterium Scotorum ordinis S. Bene- dicti in — (1320) 268, 262. (1324) 380. — Abbas Scotorum (1325) 439. — Abbas Johannes (1320) 258. — denarii wiennenses (1323) 345. — wiennense pondus, v. pondus. Wiesbaden, Wisbaden, civitas Germ. (1321) 282. Wigandus Glaser, civis Prag. (1327) 517. Wigoleis, Wigoleis Otto, v. Otto. Wihus, villa Hungariae (1327) 496. Wichardus, archiepiscopus Salzburgensis (1313) 54. — de Tyrna (1317) 144. | — Wychardus de Polna, Wikart von der Pollen (Polná) (1325) 455. (mem. 1327) 530. — Uxor eius: Gisel. Vikaň, Bycan, villa Bohem. (cc. 1320) 233. (1328) 574. Vilanders, Georg von — (1327) 544. Wikart von der Pollen, v. Wichardus. Wikkersheim, v. Weikersheim. Vikletice, Wyekleticz, villa Boh. (1332) 764. Viknan, Wiknanus de Czekina, v. Cekyil. Vilcozo, Wilczo, v. Vlček, Vlkoš. Wildenberg, Wildenberch (1323) 346. (1327) 531. — Wildenberch, Wyldenberch, Pote, Potha, Potho, Poto de — (1317) 163, (1318) 169. 197. (1328) 358. (1824) 396. (1326) 460. (1327) 531. (1329) 620. (1330) 632. (1333) 788, 811. | — Wildenberch, Philippus de — (1321) 284. Wildenstein, v. Füllenstein, Füllstein. Wildgraf, comes Irsutus (1313) 51. Wildenstein, Wiltstein, Hekhardus de — (1317) 151. — Filius eius Heinricus. — Wildenstein, Heinricus plebanus de — (1322) 315, 316. Vilémov, Wilemow, Wilemouense monast., Wylemow, Wylemow. mon. in Boh. ord. S. Benedicti (1315) 102. (1318) 187, 191. (1324) 380. (1327) 621. (1329) 594. — Abbates: Budico (1815) 102; Jarozlaus, Jaroslaus, v. Jaroslav (1318 sq.); Petrus (1327) 521. — Priores: Wenceslaus (1318) 187; Slauata (1827) 521; Wsezlaus (1329) 594. — Praepositi: Paulus (1318) 187; Wenczeslaus (1329) 594. — Cellerarii: Borzyslaus (1327) 521; Andreas (1329) 594. 

Strana 922
922 Vílenec, Byelandes, villa Mor. (1327) 525. Vilhartice, Wilharticz, Bussko de — (1318) 183. Wilhelmus de Curia, iuratus civit. Pontensis (1311) 5, 6. — plebanus eccl. in Iglavia (1311) 53. filius Wratislavae de Crasonicz (1311) 19. Guillelmus, comes Hannoniae et Hollandiae (1314) 76, 78, 79. (1325) 400. civis Pontensis (1315) 105. de Hirstein, v. Hir&tein. de Straconicz oc., v. Strakonice. Guillelmus, episc. Florentinus (1319) 203. Guillelmus, episcopus ad partes Tartarorum (1319) 203. de Lubessicz (1319) 206. Willaume, filius Gerardi comitis Juliacensis (Juliers) (1321) 284. (1327) 497. (1332) 738, 742. vinitor in Nuzdorf (1323) 346. Guilhelmus, Guillelmus Sagonensis (Saguonensis) episc. (1823) 366. (1326) 474. (1327) 508. de Bor, frater Ulrici de Potenstein (1326) 457. de Zcar (1326) 457. — Avunculi eius: Wilhelmus de Bor et Ulricus de Potenstein. Vilém Tettaur z Tettova (1326) 468. comes Viliacensis (Juliacensis?) (1327) 497. — (Guilielmus, Mildensis episcopus (1827) 508. — possessor domus in monte Wyssegrad. (1328) 566. — de Zap (1329) 594. — Fratres eius: Snata. — de Botenssteyn, v. Potátein, Poten&tein, — de Egerberg, Egerberch, v. Egerberg. — de Frene, v. Vranov. — de Lantsstein, Lantzstein, v. Landstein. — de Luticz, v. Litice. — de Namescz, v. Námést, — de Waldek, v. Valdek. — Cfr. Gwillelmus, Guilhermus. Wilhering, monasterium Austriae ordinis Cistercien. (1319) 221. (1323) 345. — Abbas fr. Hainricus (1320) 244. (1323) 346. Viliacensis (Juliacensis?) comes Wilhelmus (1327) 497. Slawata et Villacum, Villach, civit. Carinthiae (1318) 170, 172. Willekinus (Welclinus?) iuratus Pontensis (1311) 5, 6 Willmann, Wilmannus, Willmannus, Wylmannus, iu- ratus in Kutha, Montis Kuthnensis (1323) 339. (1327) 490, 548. Wilnau (?), Wilnaw, Wilnow, Heinricus comes de — (1312) 29. (1319) 231. (1323) 356. (1329) 600. Wiloch, villa Hungariae (1327) 496. Wilre, Wiler, Fridericus de — (1317) 160. Vilshofen, civitas Bavariae (1331) 696. Wiltingen in comitatu Lucemburg. (1321) 278. Wimpfen, Wimpnia (1316) 137. Vinea, fovea dicta — in Chuttis (1311) 12. Vineentius de Ratczinawes (1328) 580. — Filius eius Predborius, scholasticus Prag. Windsheim, civit. Germaniae (1316) 133. Winenberch, v. Virneburg. Vingart, v. Weingarten. Winchern (1329) 622. Winitz, Vyniezda, villa Boh. (1312) 27. Winkler Nicolaus, burggravius in Cubito (1319) 231. (1325) 404. Emler, Regesta Boemiae. Winningen, Wynningen, oppidum Germaniae, Hart- winus, Hartwynnus de — (1314) 82. (1315) 98. Winsperg, Winsperch, Conradus de — (1320) 202, (1321) 293. Winzig, Wynczk, civitas Silesiae (1329) 619. Viola, Wyola, uxor Petri de Rosenberch (relicta Wen- ceslai III, regis Boh.) (1818) 193. Wirbeticz, v. Vrbótice. Wirbicz, v. Vrbice. Wirbiezan, v. Vrbicany. Virdunum, Virdunensis eccl. (1326) 460. Virneburg, Vernembourch, Wernemburg, Winenberch, Wirnemburch, Johannes de — (1321) 284; Rober- tus, Rupertus comes de — (1322) 331. (1325) 400; Wirricus de — (1321) 298. Wirssowiez, v. Vršovice. Wirtenberg, v. Würtenberg. Wirzkirchen, Arnoldus de — (1321) 293. Wisawicz, v. Vyzovice. Wisbaden, v. Wiesbaden. Wisentho, prior hospit. in Egra (1313) 50. Wischemir, v. Visemír. Wischow, v. Vyškov. Visla, Wyzla, fluvius Pol. (1382) 755. Visowitz, v. Vyzovice. Wiss, Niclas der Wiss, v. Nicolaus Albus. Víšek, Wyscho, v. Višně. — Wissec de Sebolusk (1320) 268. Visemir, Wischemir de Krsiczina (1316) 117. — Wysemirus de Bezdruzicz (1320) 644. Višně, Wyscho, burggravius in Chrumpnaw (1312) 27. Wissinvels, v. Weissenfels. Wistric, Wistricz, v. Bystřice. Vítek, Witko de Gywonicz recte Gywouicz (1312) 27. (1313) 64. — Witko, guardianus fr. Minorum apud S. Jacobum Pragae (1813) 64. — Witko, fr. hospit. S. Johannis B. Pragae (1313) 58. — Vitco, molendinator sub civit. Straconic. et venator quondam Hrabissii (1318) 194. — Witko de Sluschowicz (1321) 271. — Witco de Stbolna (1321) 294. — de Pyecka (1324) 383. — Filius eius Mirozlaus, notarius publicus. — = de Hirsstein (1324) 393. — Filius eius Hin- ch. — Vitko de Liběchov (1330) 648. — Sebastianus Vitkonis, canon. Prag. (1330) 648. — Witko, Wityko de Lansteyn, v. Landitein. — Witko de Swabenicz, v. Svábenice. Vitéjice, Vitéjovice, Wityeuycz, Wityeiuiez, Wyeze- yowicz, Wythieyouicz, Wernherus, Raczko, Przi- bico fratres de — (1315) 104, 105. (1317) 146, 158, Viterbium, civit. Italiae (1315) 114. (1322) 309. — Episc. (1321) 272. Withon, Henricus comes de — (1327) 497. Witigo, Witko, Witygo, Wythego, Wytigo, episc. Misnensis (1316) 128, 129. (1317) 152. (1319) 219. (1329) 607. (1380) 633. (1881) 717, 726. (1339) 736, 742, 743. — Witigo de Luczka, Lutsch (1317) 143. (1818) 189. (1319) 218. — Witigo de Pazow, canon. eccl. S. Petri Brunae (1325) 444. Vitiss (Bytes5?), Heinricus, plebanus in — (1332) 743. 

Strana 923
Index personarum, et locorum. Vítka, Wytka, balneatrix, parrochiana eccl. S. Crucis Maioris civit. Prag. (1318) 196. — Maritus eius Jacobus; filia Luda. Witob, v. Bítov. Vitry, villa in comitatu Lucemburgensi (1311) 7. Wittlich, Wytlich, civit. Germ. (1314) 78, 79. Vitus S. (1328) 585, 586. — S. Viti eccl. Pragae, v. Praga. Wityeuycz, v. Vitéjice, Vitéjovice. Witzk, v. Bušek. Witzmeritz (Vicemilice?), Wessel de — (1312) 47. Wizenkirchen, Jenlinus de — (1314) 80. Vizovice, v. Vyzovice. Vlad, Wlad de Horutitz (1327) 549. Vladirmül, molendinum circa civitatem Uscensem (1330) 653. Vladislav, Wlodizlaus, Wolodizlaus, dux Silesiae et dominus Wratisl. nec non Legnic. (1311) 8—10. (1327) 510. -- Wadizlaw de Bisschitz, v. Byšice. — Wladislaus, Wladizlaus, Wlatislaus, rex Poloniae, rex Cracoviae (1319) 211, 212. (1327) 533. (1329) 600, 602. (1330) 633, 671. (mem. 1333) 801. — Bladislaus de Nebrziehowicz (1327) 487. — Bladislaus, Wladizlaus, dux Silesiae, dominus Co- slensis (1327) 500. — Fratres eius: Semovith et Georgius. — Wladislaus, dux Silesiae, dominus Butimensis (1331) 726. — Wladislaus, dux Lancziciensis et Dobrinensis (1333) 801. — Wladislavia, episcopus Geribardus (1319) 211. Vlachov, Wlachowe, Buzlaus de — (1314) 92. — Filii eius: Nicolaus, Henselinus et Rudegerus (1314) 92. Vlastce, Volascze, villa Boh. (1323) 351. Vlastibor, Wlastiborius de Dobrcicz (1333) 782. — — de Prilep (1327) 548. — Filius eius Stymir. — Frater Nycolaus. — Uxor Saphinta. VláSek, Wlassco, rusticus de Sesslicz (1325) 401, 402. VIćek, Wulczko, miles de Opatowicz (1316) 117. — Wilczko de Dobroticz (1321) 271. — Wilczo de Sedlicz, nobilis Boh. (1322) 314. — Wlezko, Wulezko de Domka, Donka (1328) 584. (1330) 654. VIGi Brod, Wlczibrod, silva (1324) 391. Vlčnov, Wlczenow, villa Boh. (1331) 720. Vlehel, Wlehly, v. Oulehlé. Vliez, v. Oulice. Vlk, Lupus, sacrista eccl. Prag. v. Lupus. VIkoś, Wilcozo, Wylkos Henslinus, iudex Montis Chutnensis (1327) 508. (1332) 759. Vlmannus, v. Ulricus. Vlos, v. Floss. Vlricus, v. Ulricus. Virischius, v. Ulrysek. Vltava, Moldau, Multawa, Multauia, Multavia, WI- taua, Wltawa, Wultava fluvius Boh. (1311) 16. (1316) 126. (1320) 242, 262. (1325) 421, 422, 430, 448. (1327) 518. (1328) 576. (1330) 630. (1332) 743. — Molendina in — ante muros civit. Prag. (1330) 630. — Wltaviensis provincia (1330) 669. 923 Vluschius (Ulrischius?), civis Maioris (1338) 783. Cfr. Ulrysek. Vmlauf, v. Umlauf. Vneschow, v. One&ov. Vngaria, v. Hungaria. Vngersberg, Vngersberch, Vngersperch, v. Ungersberg. Ungerschitz, v. Uherčice. Vnhoscht, v. Unhošt. Vnicz, v. Ounice. Vnsco (legendum est Vusco, Bušek), frater Jacobi Horucher (Harach) (1326) 456. Wocko, v. Vok. Wockinstad, mag. Petrus de — v. Petrus. Voděrady, Wodierad, Mikesch de — nobilis Mor, (1316) 117. Vodňany, Budnana, civit. Boh. (1327) 507. Voelchenmarcht, Heinricus praepositus de —, v. Vol- kenmarkt. Voelchlinus, v. Wolklin, Wolklinus. > Wohlau, v. Olava. Wohnistovice, v. Ohnistovice. Wohuncko, v. Bohunek. Wohuslab, v. Bohuslav. Wochk de Crawar, v. Vok et Kravaře. Voitersreuth, Voydansrevt, villa in districtu Egrensi (1329) 603. Voitsberg, Woytspergia (1327) 504. Voitsdorf, Voytsdorf, villa Boh. (1332) 746. Vojek, Woyco, plebanus de Modrzan (1328) 579. Vojslav, Woyzlaus, fr. Friderici de Rathendorf, no- bilis Mor. (1316) 117. — Woyslaus de Tyssow (1313) 53. (1382) 733. — Woyslaus, decanus eccl. Prag. (1322) 321. (1324) 377, 386, 391. — Woyslaus, vicarius (1324) 383. — Woyslaus, natus Henrici de Mellito (Melnico ?), clericus Prag. dioecesis (1328) 561. — Woyslaus, familiaris praepositi Prag. (1328) 579. — Voyslaus, cantor ecclesiae Wyssegradensis (1329) 624. — Woyslaus, testis (1332) 733. — Woyzlaus dietus Trsazza (1316) 117. Vojslaviee, Budivoj z — (1320) 243. Vojsa, Woyssa de Hodyeyow, Woysa de Longa Villa, domic. Wilhelmi de Strakonicz (1320) 238. (1329) 620. Vojtéch, Woitech, iuratus Pontensis (1325) 454. (1327) 515 civit. Prag. Scholastic eccl —Wyssegrad. — Woytech de Wirbicz (1333) 777. — Woyciech de Medlaw, v. Medlov. Vok, Wocko camerarius (1316) 134. — Wocke, Woko, de Budisswicz (Budeshewicz (1322) 318. (1333) 811. — Frater eius Benessius de Bo- huzlawicz. — Wocko de Husauia (1329) 620. — Wocke von Holenstein (1333) 811. — Wocko, Wokko de Czytyn (Schitin), v. Jiéin. — Boko, Wocko de Crawar, Chrabarn, Chrawarn, Krawar, v. Kravaře. Volasce, v. Vlastce. Wolaschitz, v. Voleyčice. Wolaw, v. Olava. 

Strana 924
924 Vólelinus, Vólclini Michahel, canon. eccl. Prag. (1319) 217, 220. Woldemar, Woldemarus, v. Waldemar. Wolebtiez, v. Volevéice. VoleSek, Vanék z Vole&ka (1328) 565. Volevéice, Wolaschitz, Wolebtiez, villa Boh. (1333) 771, 777. — — Lutholdus, Ratzko et Ahna fratres de — (1333) 771, 777. Wolfel, Wölfel, v. Wolflinus. Wolfger, Wolfgerus, Pataviensis eccl. decanus (1330) 674. — — Ramstoffer (Ramstorffer?), vicedominus in Ba- karia (1332) 739. Wolfgersdorf, Wolffgzersdorf, dominus de — (1325) 400. — Uxor eius Geruscha, filía Ingrami de Auers- perch (recte Ungersperch) (1325) 400. Wolfhart, landrichter in Vreinstat (1331) 705. Wolflinus, iudex Maioris civit. Prag. (1311) 5, 16, 20. (1313) 61: (1314) 76, 80, 84, 94. (1315) 109. (1316) 120, 142. Antiquus iudex Prag. (1321) 306. Mem. (1326) 468. (1327) 517, 528. (1328) 564, 566, 568. (1329) 597, 598, 602. — Filii eius Jacobus, civis Prag. v. Jacobus, Nicolaus, iudex civit. Prag., v. Nicolaus; Johannes, iuratus Maioris civit. Prag., v. Johannes. — filius Alberti, civis Maioris civit. Prag. (1316) 137, (1817) 147. — Frater eius Albertus. — de Strazburg, iuratus Maioris civit. Prag. (1310) 137. — pellifex, civis Maioris civit. Prag. (1318) 184. (1320) 240. — Ditrici (Theodrici), civis iuratus Maioris civit. Prag. (1320) 241, 254, 271. — camerarius, subcamerarius Boh. (1321) 305. (1325) 449. (mem. 1327) 541. — Natus eius Albertus. — Welfel de Posenbach (Posenpach), civis, iuratus civit. Prag. (1324) 397. (1326) 469. (1327) 517, 528. (1328) 564, 566, 568. (1329) 597, 598, 602, 623, 626. (1330) 647, 671. — dietus Hartmannsgrune, iudex in Schonaw (1326) 472. — de, Lapide, civis Prag. (1327) 528. (1332) 734, 1 — Ruschkow (Buschkow ?), civis Prag. (1333) 797. Emler, Regesta Boemiae. Wolin, lacus in terra Gorlicensi (1329) 612. Wolin, v. Volyné. Volisoviee, Wolischowitz, villa Boh. (1331) 700. Volkenmarkt, Voelchenmarcht, Heinricus, praeposi- tus de — (1328) 576, 585. Wolkeringen in comitatu Lucemburg. (1320) 235. Wolkin, Wolklin, Wolkinus, Wolquinus, mag., de- cretorum doctor, iuris peritus de Praga (1329) О. — — Voelchlinus, Wolklinus, Volgninus, Wolguinus, magister, canon. Wyssegrad., S. Aegidii Pragae, Luthomeric. ac Prag. (1320) 252. (1321) 288. (1325) 441. (1326) 466. (1329) 594. Wollentzsach, Heinrich Preisinger von — (1830) 670. Wolmerange, Poince de — (1316) 122. Wolodizlaus, v. Vladislav. Wolquinus, v. Wolkin. Volterra, Vulterre, civit. Italiae (1331) 714. Wolvesteyn, v Wolfstein. Volyné, Bolyna, Wolin, Wolyna, civitas Boh. (1327) 507. (1331) 699. — Wolinensis provincia (1315) 108. (1316) 127. Volyńka, Wolinca, rivulus Boh. (1318) 194. Vomice, Omicz, villa Mor. (1319) 197. Worms, Wormatia, civit. Germaniae (1317) (1330) 641. — Worm. episc. (1329) 601. Worowitz, v. Borovice. Wossan, Lupoldus de — (1315) 105. Wostratschin, v. Osvraéín. Wasungen, Wasingen, civit. Germaniae (1311) 18. Woyciech, v. Vojtéch. Woyeo, v. Vojek. Voydansrevt, v. Voitersreuth. 155. ; Woyssa, v. Vojša. Woytsdorf, v. Voitsdorf. Woytsperg, v. Voitsberg. Woymans, Wesczel de —, v. Bojmany. Woyslaus, Woyzlaus, v. Vojslav. Woytech, v. Vojtéch. Vraclav, Vratislav, Wraezlaus de ,Mezihor, v. Me- zihoř. Vracovice, Breczowicz, villa Mor. (1323) 358. ; Wraezlabs, v. Zbraslav. Wolfpertus, guardianus fr. Minorum in Budissin (1333) ; 797, 802, 806. Wolíramiez, v. Olbramovice. Wolframskirk, v. Olbramkostel. Wolframus, civis Maioris civit. Prag. (1311) 20. (1312) 23. (mem. 1317) 137, 147, 148. — Filii eius: Meyn- hardus, Bohuslaus, Frenczlinus, Nicolaus, Johan- | nes et Alexius. — Filiae eius: Christina et Eliza- | beth. — Nepotes eius, pueri Barthonis (1317) 148. — fr. domus hospit. S. Johannis Jerosol. in Boh. (1313) 58. — de Strassburch vel de Argentina (1311) 20. (1313) 61. (1314) 76, 80, 84. — civis Pontensis (1315) 105. — Volfram z Rise (1320) 243. — Uxor eius Ermila. — de Panewicz, Panowicz (1327) 501. (1331) 690. Wolfstein, Wolvesteyn castrum Germaniae (1322) 324, (1328) 363. (1324) 394. (1325) 438. (1328) 560. (1332) 749, 750, 758. Volgninus magister, v. Wolkin, Wolklin. Vracov, Wraczow, Johannes de — (1312) 27. Wralowitz (fortasse Kralowitz) (1330) 637. Wranik, v. Branik. Vranov, Frene, Vren, castrum et oppidum Mor. (1316) 122. (1323) 358. — Frene, Wilhelmus de — (1317) 149. Vranovice, Wranowicz, villa Boh. in provincia Wo- linensi (1315) 109. — Wrawicz, villa Mor. (1330) 650. Vratenín, Vreting, oppidum Mor. (1317) 144. Vratislav, v. Vraclav. Vratislav, Wratislaus, Wratizlaus, Boh. rex mem. (1326) 464. (1328) 571. — Uxor eius Swataua (mem. 1328) 571. Vratislav ia, Breslau, Bresslau, Brezlab, Brezlau, Wratislauia, Wratizlauia, Wratizlavia, civitas Sile- siae (1311) 8—10. (1318) 169, 178—181. (1319) 205. (1327) 509, 510—512, 513. (1329) 605—612. (cc. 1380) 628. (1331) 716, 719, 725. — Cives (1327 

Strana 925
Index personarum et locorum. 510, 511. — cives Jacobus et Nicolaus de Syttin | (1331) 719. | terra (1327) 509—512. (1329) 611. Wratizlavienses feodales (1327) 510, 511. dominus, dux (1318) 181. — Domini et duces: Boleslaus et Henricus, duces Oppaviae (1312) 26. — Dux, dominus: Heinricus, v. Heinricus (1311 sq.). Wratislaviensis ecclesia, episcopatus, dioecesis (1312) 37. (1313) 56, 70. (1318) 185. (1324) 398. (1325) 445. (1329) 596, 597, 617. — Episcopus (1326) 471. (1329) 617. (1333) 799. — Episcopi: Heinri- cus (1313) 69. Nankerus (1331) 726. — Canonicus provis. apostol. Thomas Johannis de Leczik (1327) 506. — eccl. S. Crucis, praepositus eius episcopus Cami- nensis (1320) 262. — Decanus S. Crucis (1330) | 638. — monast. S. Clarae (1327) 512. (1329) 606. Vratislava, Wratislaua Eponis, incolae Plznensis re- licta (1327) 527. — Wratislaua de Crasonicz, v. Krasonice. Wrawicz, v. Vranovice. Vráž, Wraz, villa Boh. (1320) 264. (1323) 351. Vrbaw, v. Ořechov. Vrbaw, v. Vrbov. Vrbau, Vrbav, v. Vrbovec. Vrbčany, Werbczan, Wurbczan, villa praepositurae Wyssegrad. (1326) 482. (1328) 551. — Judicium in — (1328) 551. — Wurbczan, Otto de — (1328) 551. Vrbětice, Werbeczicz, Wirbeticz, Kadoldus, Kathol- dus de — (1318) 192. (1326) 456. Vrbice, Wirbicz, villa forensis Mor. (1330) 635. — Wrubic. villa Boh. (1330) 637. — Wirbicz, Wojtech de — (1333) 777. Vrbičany, Wirbiczan, Wyrbiczan, villa Boh. (1333) 781, 793. Vrbno, Wyrbna, villa Boh. (1321) 303. Vrbov, v. Ořechov. Vrbovec, Vrbau, Vrbaw, villa Mor. (1322) 319. — Stizlaus, Styzlaus de —, v. Zdislav. Vréov, Wyrczyeyow, villa Boh. (1329) 595. Vreienstat, Vreinstat, v. Freistadt. Vreinstain, v. Freinstein. Vren, v. Vranov. Vrenspicz, v. Frainspitz. Vreschow, v. Bfeckov. Vreting, v. Vratenín. Vrevdenawe, Vreudenow, v. Fridnava. Wreudenthal, v. Frauenthal. Vrchoslav, Vurchozlaus de Petrowicz (1324) 386. Vrichau, v. Ofechov. Wrischowicz, v. Vr&ovice. Vrisicz, v. Uherčice. Vrolichs (Frölichsdorf?), villa Mor. (1323) 358, Vrowdenow, v. Fridnava. Vrowedental, v. Frauenthal. Vrowenrevt, v. Frauenreut. Vrowental, v. Pohled. Vrpota, Wrpoto, plebanus in Luha prope Brunam (1318) 178. Wrsawicz, v. Vršovice. Vrsehau, Vrsechaw, v. Ořechov. Wrtenberch, v. Fürstenberg. Vrsus, v. Ursus. 11 925 Vršovice, Wirssowicz, Wrischowicz, Wrsawicz, Wyr- shouicz, Wyrshowicz, Wyrschowicz, Wyrsowicz, villa Bohemiae (1322) 330. (1323) 343, 344. (1328) 569. (1329) 595, 596. (1331) 721. (1383) 800. Wrubic, v. Vrbice. Wsezlaus, v. Všeslav. Wschalas (legendum est Wsthalas), v. Šťáhlavy, villa Boh. monast. in Chotissaw (1325) 425. Vsk, v. Ustí. Wsnatha, v. Vznata. Wssebor, Wsseborius, v. Všebor. Wssestud, v. Vsestudy. Vstopecz, v. Hustopeć. Wstepeniez, y. Oustupenice. Vstupki, v. Ustupky. Wsuraczin, Nachwal de —, v. Osvraéin. | Vsebor, Wssebor, Wsseborius, filius Witkonis de Swabenicz (1311) 7. (1323) 334. | VSeehlapy, Bessechlapy, villa Boh. in provincia Wo- linensi (1315) 108., Vseslav, Wsezlaus, prior monast. in Wilemow (1329) 594. — Weslaus de Mankowa (1818) 188. VsSestudy, Wssestud, villa monast. Portae Apostolo- rum (1325) 404. Vtelno, Tellno, villa Boh. (1321) 292. | Vtrzieznye, v. Třešně. Wulczko, v. Vlček. Wulferus (Wolferus, Wolfgerus?), testis (1318) 170. Wulfingus, magister cehchcae in Hoehenperg (1332) 738 Wulkowiez, Olkovice, VIkovice (?), villa Mor. (1838) 796. Wultava, v. Vltava. Wulterra, v. Volterra. ' Wundneb, Henslinus de — (1333) 769. Wurbczan, v. Vrbčany. Vurchozlaus, v. Vrchoslav. Wurnikk von Hostau (1833) 773, 774. Würtenberg, Wirtenberg, Ulricus comes de — (1330) 641, 642, Würzburg, Herbipolis, civit. Germaniae (1313) 60, 68. — — dioecesis (1312) 43. Erbipolen. eccl. episcopus (1329) 601. — Decanus (1321) 304. — Archidiaco- nus et canonicus Fridericus de Schrocsperch (1326) 459, 469. — Simon natus Heberhardi Cirkeler, civis Herbipolensis, canon. Prag. (1326) 481. (1327) 486. Wusk, v. Bušek. Wyclech, v. Vykleky. Wyczeyowicz, v. Vitějovice. Wyczo, domic. Wilhelmi de Strakonicz (1320) 238. Cfr. Vojša. Vyčapy, Wyczapl, Stoyslaus de — (1316) 136. ydgenstein (Wittgenstein?), Sifridus comes de — (1322) 821. Wyecemilicz, v. Vicemilice. Wyeckletiez, v. Vikletice. Vyesseczna (Vysećnś?), curia in — (1330) 655. Wychardus, v. Wichardus. Vykleky, Wyclech, Wyclich, Wytlich, villa Mor. (1321) 286. (1327) 526. Wyldenberch, v. Wildenberg. Wylemor, v. Vilémov. Wylkos, v. Vlko&. 117 

Strana 926
926 Emler, Regesta Boemiae. Wylmannus, v. Willmannus. Wynczk, v. Winzig. Vyniezda, v. Winitz. Winningin, v. Winningen. Wyola, v. Viola. Wyrbiczan, v. Vrbičany. Wyrbna, v. Vrbno. Wyrczyeyow, v. Vrčov. . Wyrshouicz, Wyrshowicz, Wyrschowycz, Wyrsowicz, v. Vršovice. Wyscow, v. Výškov. Wysdum (Fitztum?), Ulricus de — (1320) 266. Wysemirus, v. Vi&emír. Wyscho, v. Víšek. Vysočany, Wysoczan, villa Boh. (1325) 415. Wyssaw, v. Vyškov. Wyssegrad, v. Vyšehrad. Wystenstein, Syfridus de — (1320) 242. — Cfr. etiam Wydgenstein, Wythenstein. Wystowicz recte Wyscowicz, v. Víškovice. Vyšehrad, Wissegrad, Wissegradum, Wyssegrad, Wys- segradum, mons Wyssegradensis (1317) 150. (1320) 244, 261. (1321) 277, 302, 303. (1322) 326, 330. (1323) 833, 338, 339, 343, 344, 363. (1324) 387, (1325) 400, 402. 445, 446. (1326) 463—468, 481, 482. (1327) 523, 530. (1328) 566, 571, 576, 577. (1330) 659. (1332) 744, 747. — Curia regis ibidem (1322) 326. (1326) 466. (1327) 523. — Curiae ca- nonicorum (1327) 523. — Curia bonifantum postea decani (1323) 333. (1326) 465. — Domus domini Wilhelmi in monte Wyssegrad. (1328) 566. — ecclesiae: S. Petri: Capella Corporis Christi (1328) 590. — Altare S. Mariae (1318) 182. — Altare B. Johannis Evang., altarista Albertus (1325) 445, 446. — Fabrica ecclesiae (1327) 499. (1328) 569. — Capellae S. Laurentii et Clementis (1328) 577. — S. Michaelis ecclesia sub Wyssegrado (1330) 658. — Wyssegrad. eccl. (1315) 108. (1316) 124. (1317) 162, 163. (cc. 1320) 232, 233. (1320) 269. (1321) 276, 283, 302. (1322) 312, 326. (1323) 350. (1325) 441, 445. (1326) 481. (1327) 499, 540. (1330) 637, | 658, 659, 669. (1332) 730, 747. Eccl. Wyssegraden- , sis est capella regis Bohemiae specialis (1321) 285. | (1327) 499, 523. — Wyssegrad. eccl. praebendae et obedientiae in Bascz, Cralouicz, Cuthnis, Cholcz, Hermans, Medwiez, Sthomyrs. — Wyssegrad. eccl. capitulum (1319) 222. (1320) 241—947. (1321) 283—286, 287, 288, 302. (1322) 314, 330. (1323) 350, 363. (1325) 400, 430, 441. (1826) 463—467, 480. (1328) 551, 565, 568. (1330) | 634, 654. (1331) 681, 692. (1333) 747. — Capitulum generale, quod habetur in vigilia S. Thomae apo- : . stoli (1322) 330. (1323) 333. (1325) 400; capitulum in festo B. Gregorii papae (1323) 333. (1326) 465, 466; capitulum, quod sequenti die. post dedicatio- nem ecclesiae celebratur (1332) 747. Capituli sta- tuta de convertendis fructibus mediis secundi anni (1328) 569. — eccl. praepositura (1312) 37. (1313) 56. (1319) 222. (1323) 365. (1326) 482. — Praepositus (1323) 350, (1325) 400. 431, 441. (1328) 551. (1332) 728. — Praepositi: Petrus (1313) 61 (mem. 1320) 269; Jo- hannes, filius Wenceslai II, regis Boh., cancella- rius regni Boh., v. Johannes. VySehrad, Wyssegrad. eccl. decanatus (1313) 54. (1319) 1111 198, 205,212. (1326) 465. (1333) 800. — Decanus (1315) 108. (1320) 269. (1322) 310, 314. (1323) 336, 337, 343, 350. (1327) 488, 492. (1329) 596, 619. (1330) 638, 656, 657. (1331) 681. — Decani: Heinricus, v. Heinricus (1311 sq.); Drslav, Dr£islav, Dirzlaus, v. Drslav, Drzislav (1318 sq.); Petrus, v. Petrus (1328 sq.) — Vicedecanus Ekricus (1327) 531. (1328) 590. Custodes eccl Wyssegradensis: Rycholfus (1313) 61; Nicolaus, officialis curiae episc. Prag. v. Ni- colaus (1318 8q.); Meinhardus, v. Meinhardus. Scholastici: Waltherus, v. Walterus, Waltherus, (1318 sq.); Thobias, v. Thobias. canonici eccl. Wysegrad. Welislaus, decanus Prag. mem. (1327) 531; Conradus (1313) 61; Johannes, filius quondam Wolframi, civis Prag. (1317) 147; Johannes, protonotarius Johannis, regis Boh. (1318 sq.); Ekricus, v. Ekricus (1317 sq.); Johan- nes Polonus, v. Johannes Paduanus vel Polonus; Fridericus (1320) 269; Heinricus de Ssonburch (1321) 302; Bartholomaeus de Wolframicz (mem. 1332) 329; Ulricus natus Crnatae de Cubito (1322) 329; Wolklinus (Volgninus), v. Wolkinus, Wolkli- nus (1320 sq.); Petrus, plebanus eccl. S. Michaelis Pragae, v. Petrus; Mladota (1323) 338; Meinhar- dus, v. Meinhardus (1323 sq.); oznata (1328) 388; Apollonius provisione apostol (1324) 371; Heinricus de Trono (1324) 382, 383; Hipolytus (Ypo- litus) Friderici de Horawitz provis. apostol. (1324) 398; Henricus de Richmbach (1325) 400; Herber- tus de Rulland provisione apostol. (1328) 445; Bo- hussius de Cladna provis. apostol. (1326) 468. (1329) 596; Simon (1326) 481; Ludowicus de Lu- cemburg (1326) 481. (1327) 507; Heinricus archi- diac. Curimensis (1327) 531, 532; Petrus Lask (1327) 542; Johannes natus Henrici de Mellito (1328) 561; Sebestianus Witkonis (1828) 573; Johannes de Melnik (1328) 577; Fridlinus (1330) 634; Johannes Giskonis de Reste, civis Wratislav. (1328) 584; Henricus Henrici de Lapide (1329) 623; Heinri- cus de Mulhusen (mem. 1330) 634; Ulricus medi- cus natus Ulrici de Praga (1330) 656; Onso de Tachow (1331) 679. cantor Voyslaus (1329) 624. sacrista Fridlinus (1319) 221. (1320) 269. magister scholae (1320) 269. vicarii: Johannes (1323) 363. (1324) 383; Woyslaus (1324) 383. Vy&ehrad, Altum castrum, Altus Lapis in Hungaria (1329) 600. (1832) 761, 764. (1333) 801, 802. Vyškov, Wischow, Wyssaw, oppidum Mor. (1322) 319. (1328) 556. — (?), Wyscow, villa Boh. (1329) 595. Výškovice, Wystowicz recte Wyscowicz, villa Boh in provincia Wolinensi (1315) 109. VySSí Brod, Altum Vadum, Hohenfuert, Hohenfurt, W Hohenfuertt, monasterium, Altovadensemonasterium (1311) 6. (1315) 107. (1316) 118. (1318) 193. (1326) 456. (1327) 525. (1328) 560, 579. (1331) 705. (1332) 731, 732, 733. (1333) 768. — Abbates: Stephanus, vetus abbas Altov. (1320) 244. Bartholomaeus, v. Bartholomaeus (1320 sq.); Thomas (1382) 732. ythenstein (Wyttgenstein?) Syfridus dominus de — (1323) 346. Cfr. Wystenstoein. 

Strana 927
Index personarum et locorum. Wytigo, v. Vitek, Witigo. Wytka, v. Vítka. Wytlich (fortasse legendum est Wyclich), v. Výkleky, — v. Wittlich. Wywar sive Alba ecclesia, v. Holejč, Holice. Vyzla, v. Visla. Vyzovice, Smilheim, Smilenheim, Byzowicz, Zmilen- heim, Wisawicz, Wisowitz, monast. ordinis Cisterc. in Moravia (1311) 17. (1320) 271. (1325) 399. (1327) 546. | Vzk, v. Usti. Wzlprz (Vzhof?) (1317) 147. Vznata, Wsnata, Wsnatha, Wznata, filius Johannis de Mezirziecz (1317) 163. (1321) 295. Wznata de Lomnicz, Lompnicz oc., v. Lomnice, Zisnatha de Swabenicz, monachus monast. Zderaz. (1326) 476. Snata de Zap (1329) 594. — Fratres eius: Wilhel- mus et Slawata. — Wznata de Skuhrow (1333) 812. Vztrzieznye, v. Třešně. X. Xantonensis archidiaconus Bernardus Roiardi, Bernhardus. — canonicus Petrus Martini (1833) 771. Xsydel, v. Skridla. v. Y. Yawer, Yawor, v. Javor, Jauer. Ybanus, v. Ivan. Ybanzcic, v. Ivančice. Yenez, v. Jenec. Yerusalem, v. Jerusalem. Yglauia, v. Jihlava. Ygramus, Yngramus, v. Jimram. Yntal, v. Innthal. Ypolitus, v. Hippolytus. Ypra, v. Ypern, Ypres. Ypern, Ypres, Ypra, Christophorus de — civis Prag. (1316) 142. (1320) 259. — Ipra, panni de — (1323) 354. (1328) 582. Yrmesint, v. Irmesint. Ysaldis, v. Isaldis. Ysenricus, v. Isenricus. Ysuardus, v. Isuardns. Ywanowicz, v. Ivanovice. Ywanschicz, v. Ivančice. Yvoyx, Jean Belpetit d’ — v. Ivoix. Z. Zabiechlew, v. Soběchleby. Zabrdovice, Obrowitz, Zabrdowicz, Zabrdovicense, Zabrdowic. monasterium ordinis Praemonstratensis (1311) 19. (1313) 62. (1321) 301. (1326) 484. — — Abbas (1317) 144. (1319) 204, 226. (1320) 262. (1326) 484. — Abbas Hermannus (1322) 312. (1323) 346. 927 Zábřeh, Hohenstadt, Zabrze, oppidum Mor. (1316) 133. Zac, Zacensis, Zaczensis eccl., v. Sadská. Zacz, v. Žatec. Zahaň, Sagan, civit. Silesiae (1329) 607, 610. — Dux Heinricus (1329) 607, 608, 610. Zahořany, Zahorzany, villa Boh. (1323) 351. Záhoří, Zahorzie, villa Boh. in provincia Wolinensi (1315) 109. Záhorkov, Ahorn (1326) 456. Zahrádka, Sarathka, oppidum Boh. bonum eccl. Wys- segrad. (1322) 314. (1326) 481. Zacharias de Sobotca, incola Prag. (1320) 259. — episc. Suacinensis (1321) 301. — civis de Budwoys (Budywoys) (1327) 518. (1333) 166. — Ulrici, rector parroch. eccl. in Rzizut, plebanus paroch. eccl. in Nova Pilzna (1330) 648—650. (1333) 198, 802—806. — Procurator eius Andreas. Zajíe, Lepus, dominus (1317) 150. — Wilhelmus Lepus de Waldek, v. Waldek. — Has, Vlrich der — von Sbyrow (1327) 544. — Has, Styenek (recte Sbyenek) der Has von Petlern (1327) 544. Żakrazius, Zakrazii Henricus de Apole, v. Apole. | Zalthicz, Zaltitz, v. Zaltice. Zalużany, Zaluzan, villa monast. Ostrov. (1313) 59. Záluží, Solzliezy recte Saluzy, villa Boh. (1331) 712, 713. Zámaehy, Samach, villa Boh. (1321) 292. Zámrsk, Samyrsk, villa Mor. (1328) 581. Zapy, Zap, villa Boh. (1329) 594. — Zap, Wilhelmus, Slawata et Snata de — (1329) 594. Zar, v. Zdár. . Zars recte Zews, v. Cds. Zaruchicz, v. Žarošice. Zatecensis, v. Sadská. Zátor, Zathor, civit. Silesiae (1327) 502. Zatz, v. Žatec. Zauisso de Rudenicz, v. Zävis. - Zavarello, castellum Italiae (1331) 676. Záviš, Záviše, Zauissius, frater Berchtae, uxoris Wit- konis de Swabenicz (1311) 19. — Zauisso de Rudenicz (Budenicz ?) (1318) 183. — Zawischius de Potenstat (1322) 307. — Zewissius de Robne (1322) 315. — Zawissius, abbas monast. in Portt Apostolorum (1323) 336, 337. — Zoewisch, Zawissius de Vgest, Wgezdecz, snpremus camerarius Boh., camerarius Prag. (1327) 545. (1332) 739. (1333) 794. Zbeéno, Sbeczna, plebanus Nicolaus, cancellarius re- ginae (1330) 673. Zbinëk, Zbinco de Lubessicz (1319) 206. — Sbinco de Stralek (1323) 339. — Zbynko de Benessow, v. Beneśov. — Sbinco de Waldek, Zbynko de Mendico Lepus, v. Valdek, Žebrák. — de Malovar (1333) 774. Zbiroh, Sbyroh, Michael de — clericus Prag. dioec. auctoritate imperiali publicus notarius (1328) 579. Zbirov, Sbyrow, Vlrich der Has yon — (1327) 544. Zbisląv, Sbislaus de Mendico, v. Žebrák. — z Skarendorfa (1333) 774. 117* 

Strana 928
926 Zbor, Zboro, praepositus eccl. Olomuc., v. Sbor. Zborovice, Sborouicz, villa domus fr. S. Johannis in Straconicz (1318) 194. Zbramir, Sbramirus de Chrustoclat (1332) 732. Zbraslav, Aula Regia, Sbraslauia, Sprazlavia, mona- sterium ord. Cisterciensis (1311) 19. (1313) 63. | (1316) 135. (1317) 163. (1320) 267. (1322) 310, 314. (1325) 430. (1327) 537. (1328) 568. (cc. 1330) 628, 659. (1331) 702. (1332) 746, 747, 755, 759. (1333) 789. — Ecclesia: altare S. Bernhardi (1333) 790. — Abbas (1311) 22. (1312) 45. (1313) 51. (1320) 262. (1322) 319, 329, 330. (1324) 374, 385. (1825) 440. (1327) 486, 539, 542. (1328) 564. (1329) 597, 619, 628. (1330) 638. — Abbates: Conradus, v. Con- radus; Petrus, v. Petrus (1317 sq.). — Prior Theo- dericus (1330) 628. (1333) 789. — Subpriores: Jo- hannes (cc. 1330) 628; Conradus (1333) 789. — Portarius: Otto (1333) 789. — Magister curiae Theodricus (1328) 337. — Camerarius Ditmarus, Dytmarus (cc. 1330) 628. (1333) 789. — Custos Albertus (cc. 1330) 628. (1383) 789. — Cellerarius Cristanus (cc. 1830) 628. (1333) 789. Zbraslav, Zbraslabs, Wraczlabs, villa Mor. (1818) 189. (1322) 320. — Sbraslaus de Ebizouicz (1321) 295. — — de Albyenicz (1327) 487. Zbynko de Mendico, v. Žebrák. — de Benessow, v. Benešov. Zbynice, Sbynitz, villa monasterii Dogzanensis (1320) 265. Zear, Žďár (?), Zdeslaus et Wilhelmus de — (1326) Zcazowa aqua, v. Sázava. Zcedrei, v. Stedre. Zcesma, v. Sezema, Zcuscragius, v. Čížkraj. Zdeněk, Sdenco Kowan (1318) 187. — Sdenek de Bliznia recte Blizina (1324) 374. — Fratres eius: Vha et Beneda (1324) 374. Soror eorum : Daruse. — Sdenco, Sdenko, Stenko de Plabcz (Plawschz), v. Plaveč. — Sdenco mag. miles, physicus Johannis, regis Boh. (1325) 415. Sdenco de Wyeczemilicz (1327) 522. — de Wchynicz (1327) 522. — de Lesczyna (1327) 522. Sdenk von Waldenstain (1327) 544. Zdenco de Czekina, v. Cekýň. — Sden, Sdenco de Hrsiminicz, v. Hiimice. — Sdenko de Sternenberg, v. Sternberg. Zdeńka, Sdenca, uxor Boleslai de Budinicz (Budy- nicz) (1328) 573, 574. — Sdynca, monialis Aulae S. Mariae Brunae, filia | Adae de Ungersperch et Margarethae, filiae Adae de Chonicz (1330) 631. Zdenko, v. etiam Cenék. Zderaz, Gderaz, Sderas, Sderaz, Zderas, Sderasiense, Sderaziense oc. monasterium fr. ord. S. Augustini Sepulchri Dominici Jerosol. ante civitatem Pragen- sem (1311) 7, 15, 20. (1312) 27, 28, 32. (1313) 56, 62. (1314) 79. (1317) 163. (1318) 195. (1320) 254. (1321) 295. (1322) 318. (1323) 342, 355, 364, 365. (1824) 397. (1326) 476, 477. (1331) 698, 722. (1332) 739, 755. (1333) 788. — Praepositus (1314) 79. — Praepo- Emler, Regesta Boemiae. siti: Nicolaus (1313) 64. (1323) 334; Sobco, v. Sobek (1317 sq.); Philippus (1331) 698, 722. — Priores : Clemens (1317) 168. (1318) 195; Henricus (1826) 476; Otto de Kares (1326) 477; Bohuslaus (1323) 365. — Commendator: Petrus (1318) 195. (1323) 365. — Fratres: Prsibislaus (1317) 163; Johannes de Numburga (1323) 365; Arnoldus (1323 sq.) v. Arnoldus. (1330) 673; Mathias Consel (1328) 365, (1326) 476; Ulricus (1326) 476; Andreas de Lutho- chleb (1326) 476; Petrus de Bithzow (1326) 476; Petrus de Dobrowicz (1326) 476; Georgius (1326) 476; Georgius, prior monasterii in Swetecz (1326) 477; Hermannus (1326) 477. — Laici: Ratmirus, Petrus (1323) 365. — Crucifera Sderas. Clara (1832) 760. Zdéslav, Zdislav, Stizlaus, Styzlaus de Vrbau, Vrbav, Vrbaw miles (1318) 173. (1322) 315. (1324) 386. (1327) 528. — Sdislaus, servitor eccl. S. Mariae in Tyn (1820) 249, 250. — Sdyzlaus dictus Coblih vel Koblih de Prohonicz sive Poczirnicz (1323) 365. (1331) 722. — Pater eius Conradus, mater Zophia. — Sdislai de Theona Onso, clericus Prag. dioec. (1324) 385. — Zdeslaus de Zcar (1326) 457. — Avunclli eius: Wilhelmus de Bor et Ulricus de Potenstein. — Sdislaus de Praga, provis. apost. canon. Dolesl. (1327) 506. — Stezlaus de Pencz (1329) 612. — Sdyslaus, abbas monasterii in Ostrow (1331) 674. — Sdizlaus mag., rector ecclesiae in Droscowicz (1331) 686. — Zdyslaus de Tyechonicz (1331) 721. — Sdeslaus de Kyssicz (1331) 721. | — Sdezlaus de Chrustoclat (1332) 732. — Pater eius Sdezlaus. — Sdeslaus de Kacziczie (1333) 782. — Sdezlaus de Sternberch, Sternberk, v. Sternberg. Zdikov, Sdicow, villa domus hospitalis S. Johannis Straconic. (1318) 198. — alia villa eiusdem nominis (1318) 195. Zduchovice, Sduchowicz, villa Boh. ad forestariam Kamycensem pertinens (1325) 433. (1326) 460. Zdyslaus, v. Zdislav. > Zebracum, Zebrak, v. Žebrák. Zeczechius, servitor Johannis de Swabenicz (1315) 98. Zedlicz, Zedlicze, Zedlitz, Zedlicense monasterium, v. Sedlec. Zedlicze, v. Sedlice. Zegellin Syfridus, civis Egrensis (1322) 316. Zehuby, Zehub, villa Boh. (1327) 521. Zehusscowicz, Y. Žehušice. Zelakowicz (Čelakovice?), Henricus de — (1321) 98. Zeleniez, villa Boh. (1323) 332. Zelezna, v. Zelezná. Zelchwicz, v. Zelovice. Zeliboricz, v. Źelibofice. Zelking, Celking, Otto de — nobilis Austriae (1312) 41. Zell, Cella, monasterium in Misna, abbas de — Jo- hannes (1323) 332. Zellarium, locus in dioec. Trevisensi (1331) 691. Zeller, Celler von Regenburch (1324) 376. Zelnicz, Zelniz, v. Želenice. 

Strana 929
Index personarum et locorum. Zelovice, Selchwicz, Zelchwicz, villa Mor. (1325) 441. (1330) 631. Zendelin Ort (1312) 41. Zetbunne, villa (1325) 454. Zewicz, villa Boh. (1324) 376. Zewissius, v. Záviš. Zews, v. Cus. Zezema, Zezemo, Zezima, v. Sezema, Sezima. Zgylma, v. Jilem. Zhořelec, Görlitz, Görlicz, Gorlicz, Gorlitz, Gorliz, civitas Lusatiae (1319) 205, 218. (1325) 482. (1329) 606, 607, 612— 614. (1330) 634. (1331) 691, 707. — Territorium, terra (1319) 218. (1329) 606, 607, 612, 614. (1331) 707. — Iudicia terrae Gorlicz. (1329) 614. — Advocatus Gorlicensis (1329) 614. — Cives: Johannes de Salcz, Ulmannus dictus de Moneta (1332) 748. — Gorlitz, Petrus de — civis Belinensis (1322) 309, 313. . Zchirnitz, v. Cernice. Zchotschow, v. Skoóov. Zichlinek, Sichlingsdorf, villa Boh. (1332) 747. Zichowiez, v. Zichovice. Zimmern, Wipertus de — miles (1313) 60. Zincz, v. Senec. Zinnburch, v. Cimburk. Zipplingen, Ziranowicz, v. Zeranovice. Zisnatha, v. Vznata. Zittau, Zittavia, v. Žitava. Zittauer (?), Citewer Heinricus, iuratus Novae civit. Prag. (1328) 369. Zlatá Hora, v. Goldberg. Zlatá Koruna, Sancta Corona, Goldenkron, Guel- dein Chron, Chorona Domini, monast. ord. Cister- ciensis Boh. (1311) 1, 3, 9. (1313) 63. (1315) 98, 99, 104, 105, 111, 114. (1316) 133. (1317) 146, 158. (1318) 170, 186, 196. (1326) 456. (1328) 556. (1332) 757, 762. — Abbas: Theodericus, v. Theodericus (1311 sq.). Zlatníky, Zlecnyk (recte Zletnyk), villa Boh. (1312) 27. (1314) 76, 77. — Judex in Slatnik Otto (1314) 76. Zlaty potok, Aureus Rivus (1317) 146. Zlaywor, v. Slavibor. Zlebyn, v. Žleby. Zlecia, v. Silesia, Slesia. Zlecnyk recte Zletnyk, v. Zlatniky. Zlíchov, Slechow, Slechowb, villa Boh. prope Pragam (1319) 221. (1332) 735. Rector eccl. Wencezlaus, , Wanco (1319) 221. Zlín, Slyn, oppidum Mor. (1322) 310. Zlív, Sliw, Jaroslaus de — (1327) 492. (1331) 685. Zlowecz, v. Lobeč (?). Zmiel, v. Smil. Zmietsch, v. Smědeč. Zmilenheym, v. Vyzovice. Zmilo, Zmylo, v. Śmil. . Znojmo, Znaim, Snoym, Snoyma, Znoema, Znoim, /noima, Znoma, Znoym, Znoyma, civitas Moraviae, cives (1311) 4, 14. (1312) 41, 42. (1314) 93. (1817) 158. (1320) 243, 265. (1322) 315. (1323) 857. (1324) 371. (1825) 407, 411, 412. (1820) 468. (1327) 493, 495, 514, 515, 518, 519. (1328) 576. (1330) 634. (1331 685, 725. — Molendinum monast. Lucensis apu Heinricus de — commendator provin- | cialis ordinis Teutonici per Franclam (1332) 752. | 929 Znoymam (1322) 312. — Judex (1325) 408. Her- mannus (mem. 1318) 173. Relicta eius Gutta; Ni- colaus (1328) 576. — Magister civium Ditrich (1328) 576. — Jurati (1325) 408. — Scabinus et civis Stanizlaus (1320) 265. (1331) 725. — Cives: Palma- rius (mem. 1320) 265; Paulus (1325) 405; Johan- nes dictus de Tempe (1327) 495; Eklinus (1328) 584. Znojmo, Znaim, Camerarii: Boczko de Jewssowicz, r. Jevišovice ; Miliczius de Namiechs, v. Náměšť; Wznata de Lomnicz, v. Lomnice; Johannes de Mezirschicz, v. Meziříč; Gerhardus de Chunstat, v. Kunštát. — Zudarius Sdenco de Plabcz, Plawschz (1323) 345, (1326) 471. — castellanus Hermannus de Ebenthal (1318) 173. — burggravius (1325) 408. — villicus (1325) 408. — archidiaconi Zn. mag. Martinus (1313) 66; mag. Stephanus canon. Olomuc. (1327) 486. — eccl. parrochialis S. Michaelis (1320) 253, 256, 257. (1330) 672. Plebanus vel rector: Conradus (1320) 257; Liphardus (1330) 672. — Eccl. S. Nicolai (1325) 444. — Capella S. Katherinae in castro (1320) 253, 256, 257. (1330) 672. — monast. fr. Praedicatorum ; prior Conradus (1313) 68. — monast. fr. Minorum; guardianus Nicolaus (1330) 655. — monasterium S. Clarae ordinis S. Clarae (1317) 158. (1318) 189. (1320) 256. (1321) 289. (1322) 310. (1326) 484. (1327) 514. (1330) 634, 672. (1333) 784. Abbatissa: Margaretha (1330) 634, 655, 672. (1333) 184. — Moniales: Ofca, filia Johannis de Mesericz (1333) 784; Jutka, filia Tassonis de Scuraw, filii Johannis de Mesericz (1333) 784 ; Katherina soror Jesconis de Crzysans (cc. 1333) 812. — Znoyma, colloquium nobilium in — (1327) 527. Znoymer, Znoymerus Heinricus, civis Maioris civit. rag. v. Heinricus. Zoewisch, v. Závi&. Ztozecz, Ztozez, v. Skoóce. Ztras, v. Stráž. Ztremusna, v. Třemošná. Zudeco, v. Sudek. Züllichau, Czulchow (1329) 610. Zusch, v. Cous, Cüs. Zussux, v. Housny. Zütphen, Zütphen, comes de — Reinaldus (1332) 738, 742. ! Zuzenbach, Cünzchinus, Cuncelinus de — iuratus Pontensis (1811) 5. Zuzny, v. Housny. Zvanovice, Swanowicz, Zwanovicz, villa monast. S. Georgii in castro Prag. (1321) 276. (1321) 300. Zwarcenrode, v. Schwarczenrod. Zwatoslaus, v. Svatoslav. : Zweibrucken, Walterus comes de — (1330) 655. — Simon et Eberhardus fratres de — (1326) 478. Zwickau, Czwichow, civitas Germaniae (1311) 4. (1822) 328. (1323) 363. (1330) 656. Zwiechenz (Svrkyné), ecclesia in — (1329) 596. Zwiflinger, Zwifflingerus Hiltprandus civis, iuratus Prag. v. Hildebrandus. Zvíkov, Clingenberch, castrum Boh. (1323) 350, 361. Zwineitz, v. Svinice. Zwinelag, Zwynyehlaua, villa Boh. (1312) 27. 

Strana 930
930 Zvířetice, Swireticz, Hermannus de — (1318) 187. (1321) 292. — Sweriticz, Marguardus de — (1321) 292. Zvirotice, Swireticz (1325) 404. Zwinzen, v. Svince. Zwittau, v. Svitava. Zwollen, v. Stvoly. Zwyneitz, v. Svince. Zwynove (Svinov?), villa Boh. (1316) 126. Zydlinus, v. Seidlin, Seidlinus. Zyfridus de Dybay, civis Brunensis, v. Brno. Zypoto de Beneschaw, v. Seiboth. Zyrotyn, v. Žirotín. Zytomirz, v. Žitomiř. Žákovice, villa Mor. (1325) 398. Žaltice, Zaltitz, Zalthicz, villa Boh. monast. S. Coro- . mae (1315) 99. (1318) 170. Žamberk, Senftenberch, Tyezko de — (1332) 746. Zampach, Sampach, castrum Boh. (1324) 377. — Czampach, Krzesislaus de — (1312) 30. Žandov, Sandauwe, oppidum Boh. (1317) 161. — Plebanus de Sandauwe Heklinus (1317) 151. Žarošice, Saruschicz, Sarusicz., Zaruchicz, villa Mor. (1315) 106. (1322) 310. (1380) 650. arov, Sor, civit. Silesiae (1827) 501. Žatec, Saatz, Sacz, Zacz, Zats, Sacensis civitas (1316) 126. (1317) 162. (1321) 277, 278. (1323) 342. (1327) 549. (1331) 710. — Judex Nicolaus Werchimayster (1323) 342. archidiaconus Paulus (1333) 782. Sacz, Ulmannus de — civis Maioris civit. Prag. (1312) 48. Henricus et Pesco de — cives Maioris civit. Prag. (1320) 240. — Merklinus de — balneator Prag. (1324) 397. Žďár, Saar, Sar, Zar, monast. Fontis S. Mariae or- dinis Cisterciensis in finibus Boh. et Mor. (1315) 101. (1317) 149, 165. (1321) 276. (1322) 310. (1323) 344, 352. (1826) 462. (1327) 548. (1330) 632. (1331) 715, 720. Abbates: — Nicolaus (1326) 462; Conradus (1330) 632. — Zcar, Wilhelmus et Zdeslaus de — (1326) 457. Zdibec, Sdybczo Blasius (1321) 274. Žebrák, Shebrak, Zebracum, Zebrak, Mendicus, Pe- | tlern, castrum Boh. (1324) 381. (1325) 446. — Ulricus de Mendico, burggravius Prag. (1318) 187. (1319) 219. (1322) 310. — Sbinco, Sbislaus, Zbynko, Styenk recte Sbyenk de Mendico (1318) 187. (1320) 242. (1325) 428. (1327) 544. Žehuškovice, Zehusscowicz, villa Boh. (1320) 267 Emler, Regesta Boemiae. Żelenice, Zelniz, Selnicz, Selnitz, Conradus de — (1315) 106. (1822) 313. (1323) 332. (1328) 563. — Senitz, Martinus de — (1322) 313. — Gener eius Nycolaus de Dobrus. Železná, Zelezna, villa Boh. episc. Prag. (1331) 718. Żeliborice, Zeliboricz, Bohuslaus miles de — (1329) 620. Zeliv, Selovense monast., Syloe, Sylowense monast. ord. Praemonstrat. (1311) 2, 3. (1313) 63. (1332) 150. — Abbates: Tylmannus (1311) 23; Theodricus (1823) 335; Stiborius (1332) 750. — Prior: Marsy- lius (1311) 2, 3. — Subprior Herrmannus (1311) 9, 3. — Praepositus Szmylo (1811) 2, 3. — Cano- nici: Johannes dictus Lupus (1326) 481; Otto (1332) 150. Żeranovice, Ziranowicz, villa Mor. (1322) 314. Zerotice, Schiroticz, Zcusgragius de — (1324) 386. Zerotin, Syrothin, Victor et Onsho fratres de — (1329) 619. Zerovice, Serowicz, villa monast. in Chotissow (1325) 425. Zibridovice, Shibrzidowicz, villa Boh. (1333) 800. Zichlice, Siglitz, Sichlitz, Stichlitz, Sygliz, Sychelicz, Sychliez, Sychlytz, villa Boh. monast. Plass. (1315) 112, 113. (1328) 347, Judex in — : Andreas, v. An- dreas. — Abraham, Habraham de — (1315) 112, 113. (1322) 326. — Uxor eius Miroslava; filii eius: . Harandus, Miloslaus, Adam; filia Sudka. Zichovice, Zichowicz, villa Boh. (1331) 700. Zirotín Szyrotyn, Plichta de — (1321) 303. — Fratres . eius Jarko et Habardus; pater Habardus. Zitimir, Zitomir, Stolmif, Sthomyrs, Sthomyrz, Sythomir, Zytomirz villa Boh. capituli Wyssegrad. (1321) 292. (1328) 555. (1330) 637, 657. — Adolfus, perpetuus vicarius in — (1328) 555. | Zitava, Zittau, Sytauia, Sythauia, Syttavia, Zittavia, civit. Lusatiae (1311) 5. (1319) 213, 2165, 216. (1333) 793, 808. — Districtus (1319) 228. — Civis: Stein- ruber Haymannus (1315) 97. — Monast. ord. fr. Minorum, lector Johannes (1333) 807. — Cfr. Zittauer. Zleby, Sleb, castrum Boh. (1327) 548. — Slewen, Heinmannus de — (mem. 1322) 327. — Relicta eius Mechtildis, filii: Schenicho et Wen- cezlaus. Slew, Slewen, Wencezlaus, Wenzezlaus de — (1312) 47. (1314) 92. (1322) 327. — Frater eius Sche- nicho. — Patruus eius Schenco et Albertus de Boraw (1314) 92. Slewen — Schenicho de — filius Mechtildis et Heinmanni de Slewen (1322) 327. — Frater eius Wen- cezlaus. — Patruus eius Heinricus de Lipa. Sleb, Zlebyn, Hinco, Hynko de — (1327) 521, 547. — Avia eius Mechtildis. Zumberk, Sonnberg, Svonberch, plebanus in — (1332) 133. ——906€—— 

Strana 931
INDEX RERUM. A. Abfahrt, abuart, teloneum in ponte Prag. ab hoc dandum, gui de loco in locum cum familia et sup- pellectilibus per pontem Prag. transit, guod vulga- riter abuart dicitur (1332) 757. admensuratio, v. mensuratio. administratores episc. Prag. Johannis IV, episcopi Prag. eo in Romana curia agente, eo ab admini- Stratione episcopatus in spiritualibus et tempora- libus suspenso oc. Ulricus de Pabienicz, decret. doctor mag. schol. eccl. Prag. etc., v. Ulricus (1318 8q.); Bawarus, abbas Brewnov., v. Bawarus (1318 sg.) (administratio episcopatus Prag. capitulo et praeposito eccl. Prag. a Johanne papa XXII con- firmatur (1325) 403); Hinco, praepositus Prag. et mag. Ulricus schol. (1325) 489, v. Heinricus praepos. Prag. ecclesiae sive maioris eccl. (1326) 475, 477. (1327) 487, 509; Henricus decanus eccl. Prag. (1327) 509; Dyrsislaus, praepositus eccl. Prag. Predbo- rius, scholasticus eccl. Prag., Heinricus, praepositus Melnic. (1328) 572. advocatia sive iudicium hereditarium (schólzerei) in Freiburg (1327) 541; in Karwin (1331) 683; in Swittavia (1330) 630; de Tust (1328) 557. — Cfr. etiam vogtei. advocatus, advocati, Henricus Melcheri (1338) 801. — Advocati consistorii Prag. Pranklinus, Ulricus et Joannes (1313) 53. advoeatus Belinensis Petrus Brem (1322) 313; advoc. in Fulnek Reynbotus (1332) 749; advoc. regis in Gorlic. civitate (1329) 613; advocatus hereditarius in Landiscrona Nycolaus de Stenicz (1332) 746; advoc. Swittaviensis Gerlacus (1330) 630; advoc. Olomuc. Henricus (1317) 161; advoc. civit. Olomuc. Bohussius (1814) 95; Johannes (1321) 298. (1329) 595; Heinricus, v. Heinricus. aedifieatio castrorum (1323) 360. affusores vini Pragae (1315) 116. (1318) 167. agni dandi (1324) 381. alienigena castrum regale vel munitionem regalem suppae nomine accipere non debet (1323) 351. alleces, teloneum de eis in Pirna (1325) 417 ; alleces, losherinc, massa allecum media vel minus (1325) 417. — Allecum et piscium depositura in Colonia super Albea (1327) 503. allium, alleum, teloneum de eo in Pirna (1325) 419. allodium in Kert (1318) 195. — Allodia in Hluboczan et Malmariez; allodia sive curiae episc. Olomuc. (1330) 668, 669; allodia marchiae Budissinensis (1819) 214. altare portatile (1325) 409. (1328) 583. amtmann, amptmann, kónigl. in Kuttenberg (1329) 593 angarium vulgariter dictum notstal Pragae (1331) 687. animalia parva in locis non bannitis berg. venari possunt ab oppidanis (1331) 699. anleg, proventus de locatione emphitentica (1319) 224. ' anleit, anleyt, arra, arrha, torta, quae anleit dicitur (1311) 16; (1314) 76, 77, 81. (1322) 308. (1324) 392. (1325) 450. (1332) 731; a. dicuntur denarii porrectorii (1333) 811. annona (siligo, triticum, ordeum, brasium, pisum, vicia), teloneum de eis in Pirna (1325) 418. Telo- neum de ea Pragae (1331) 708. — Annonae in Lu- thomericz non sunt emendae a civibus de Vsk (1325) 429. — Annonae dandae, tribuendae de bonis lo- catis, v. locatio. — Cfr. bladum. anniversarium in monast, in Alto Vado pro Theo- dorico (Dietrich) de Harach (1328) 579. — in monast. Aulae Regiae pro Ulrico dicto Clemen- ter (cc. 1330) 628 ; pro Genofita de Oberzis et con- sanguineis (1333) 790, — in monast. Brzewnov. pro Bauaro, abbate dicti monast. (1321) 274. — in monast. S. Coronae pro Bawaro III de Bawarow (1815) 99. — pro Sdezlao de Chrustoclat in monast. in Policz (1332) 782, 733. — in eccl. Pragensi pro Rudolfo, rege Boh. peragen- dum (1315) 110. (1319) 217, 224. (1825) 451; pro Wenceslao archidiacono Prag. (1318) 168; pro Mar- garetha, coniuge Frenczlini de Neumburga, civis Pragensis (1326) 473; pro Johanne, episcopo Prag. rope Pfriem- e Pfriemberg 

Strana 932
932 (1833) 781, 782; pro praeposito et quibusdam ca- nonicis eccl. Prag. (1333) 784. anniversarium in monast. S. Georgii in castro Prag. pro Cunegunde, abbatissa dicti monast. (1321) 300; pro Johanne, praebendario S. Georgii in castro Prag., patre et matre eius (1328) 559; pro Hostyslao, prae- posito dicti monast. (1328) 572; pro Boleslao de Budinicz (1328) 574. apud S. Clementem Pragae pro Johanne Stephani de Praga, artis medicinalis professore (1320) 259. in monast. S. Laurentii ($. Annae) Pragae pro fa- milia regis Wenceslai II (1320) 255, 267. in eccl Wyssegrad. peragendum pro Friderico, canon. Wyssegrad. eccl. et plebano in Budecz (1820) 269; pro Wratislao I, rege Boh. (1326) 464; pro Ottacaro rege (1327) 532; pro Welizlao, decano Prag. (1327) 532; pro Henrico, archidiacono Curi- mensi, canonico eccl. Wyssegrad. (1327) 832; pro Elisabeth regina, uxore Johannis regis (1380) 659. in monast. Aulae S. Mariae in Antiqua Bruna pro Elisabeth regina, vidua Wenceslai II et Rudolfi, regum Boh. et Pol. (1330) 651. — in eccl. Olomuc. pro Petro, vicario dictae ecclesiae (1327) 486. -- jn monast. de Wilhering pro Agnete de Schawen- berch (1319) 221. anni primi proventus benef. eccl in Boh. et Mor. (1316) 139. — secundi fructus medii praebendarum eccl. Wysse- grad. (1327) 499. apotheca Bandini apothecarii Prag. (1320) 260. — vel institae Pragae (1331) 687. apothecarius Prag. mag. Bandinus de Arecio (1320) 260. (1325) 413. — Prag. Leonardus (1332) 742. — Nicolaus apothecarii (1320) 259. appellatio (1325) 429. (1827) 489, 494. aqua de braseatorio vel balneo Pragae (1331) 687. — aquae meatus dictus eyczuch, eytuch v. eyczuch. aratoria terra, v. terra. aratura, araturae in Morawan (1311) 8. — araturae liberae in Hostun (1320) 241. — araturae duae mensuratae in VIII laneos (1325) 450. area ad curiam locandam 1'/, funem in latitudine et 2 funes in longitudine (1327) 516. argentifodina, argenti opus (1820) 243. (1324) 393. — argentifodinae in Chuthna oc. (1824) 378. (1325) 451. (1329) 592. argentumr, argenti signatio medio capite leonis (1314) 94. — argenti ponderatio (1314) 95. archidiaconale ius (1322) 319. archidiaconatus Belinensis ruralis (1331) 679; Hors- sowiensis (1323) 368. (1329) 596; Pragensis (1319) 202, archidiaconus Bechynensis Karulus (1316) 138. ; Bruno (1312) 35; Belynensis, Bielinensis Onso (1328) 579. (1329) 594; Dipoldus, Dyepoldus (1331) 715, 716, 718; Bolezlauiensis Sebastianus (1331) 692; Curimensis Rapoto, v. Rapota, Henricus, canon. Wyssegrad. (1327) 531 ; Bohuta, v. Bohuta ; Gradicensis vel Gre- censis, v. Hradec; archidiac. Gradic. Gallus, v. Gallus; Horsowiensis (1312) 35; Pragensis Thomas, Emler, Regesta Boemiae. v. Thomas; Zacensis Paulus (1333, 782; Olomuc mag. Stepharus, canon. Olomuc. (1313) 66; (1326) 456; Znoymensis (1313) 66. (1327) 486. arma, qui Pragae arma portare possunt (1327) 532. — vigiles castri Glacensis armis civit. Glacensem possunt intrare (1831) 716. — B. Wenczeslai: pilleus ferreus; lorica et gladius (1333) 776. arra, arrha, v. anleit. arrestatio hominorum et bonorum in civitatibus, locis forensibus et villis (1315) 101. (1319) 230. (1325) 411, 420. — pro debitis quinque marcarum vel minorum baro- norum, nobilium (1318) 193. (1321) 279. (1331) 694. — equorum furtive ablatorum (1327) 512, 513. ars medicinalis, artis medic. professor Johannes Stephani de Praga (1320) 259. artifices in Vsk (1325) 422. arvina, teloneum de ea (1325) 418. auca, aucae dandae nomine census (1315) 114. (1322) 313. auditor palatii apostolici Hermannus de Boemia (1327) 526 o . aureae tabulae reliquias sanctorum continentes (1327) 541. aurifabri Pragae (1816) 141, 142. v. aurifodinae, auri opus (1315) 99. (1320) 243, 266, 267. (1324) 393. (1325) 412, 451. aurum ciminatum (1314) 94; a. combustum (1314) 94; a. rivale (1314) 94. — auri combustorium Pragae (1314) 94; auri ponde- ratio (1314) 94; auri signatio (1314) 94. — gold, unterkäufel des goldes (1332) 764, 765. aves, avium venatio prope Pfriemberg (1331) 699. B. baldekinus, balcinus, balkinns (1316) 142. (1318) 197. balken, ligna dicta — teloneum in Pirna de eis (1325) 41 7. | ballistae (1331) 722. (1332) 734. balneator Pragae Merclinus de Sacz (1324) 397; Me- thias (1827) 529; Paulus (1330) 646; in Porsiehcz (1320) 262; in Monte Chuttnensi, v. Kutná Hora. balneatrix Prag. Witca (1318) 196. balneum, balnealis vel balnearis stuba in Habels- werde (1319) 208; in Landiscrona (1332) 746; in Luna (1325) 423; in Melnik (1320) 256; in Monte vel án Kuthna, in Monte Chuttnensi (1312) 25. (1317) 157. (1323) 339. (1330) 648; in Pohdol (1333) 800; Pragae, ante civit. Prag. (1318) 196. (1320) 254; in Porsiehez monast. Brewnowiensis (1320) 262, 263. (1321) 274; in suburbio Prag. iuxta S. Cle- mentem (1311) 16; filiorum Theoderici in Porsiehez (1320) 262; in Novo foro in civit. Prag. (1330) 646. (1331) 687; ad S. Crucem (1332) 760; ante muros civit. Prag. prope Sderaz (1324) 397; in Swittavia (1330) 630; in Grelitz (1316) 132. banei panum in Luthomer. (1329) 616; Pragae (1331) 687. Cfr. mensa, mensae panum. banderium maius dictum sturmfan (1329) 622. bannita loca prope Pfriemberg (1331) 699. barones, nobiles (1312) 37. (1315) 114, 115. (1319) 230. (1323) 360. (1325) 414, 443. (1328) 590. (1330) 

Strana 933
Index rerum. 933 635. — Baronum homines in Boh. et Mor. impe- diri non debent se in civitatem Znoymensem et Brunnensem transferre (1325) 408, 411, 412. — Barones ducatus Oppaviensis (1318) 188. (1323) 355. — Barones marchiae Budissiensis (1319) 214. besina Katherina, habitatrix Maioris civit. Prag. (1319) 220. beneficiarii provinciales; exemtio ab iudicio eorum (1323) 349. — Benef. regii (1313) 59. — Benef. Pragen- ses, benef. seu zudarii Prag. (1312) 31, 33. (1315) 102, 114. (1316) 135. (1323) 335, (1325) 415, 424. (1327) 523. (1328) 574. (1333) 772. — Benef. Prag.: Zawis- sius de Vgest, camerarius, Ulricus Phlugo iudex, Stephanus notarius (1333) 794. Benefic. Pragensium tabulae (1312) 27. Cfr. Tabulae terrae. — Benefic. per Bohemiam, benef. Bohemiae, regni Bohemiae, terrae (1812) 33. (1319) 200. (1322) 324, 325. (1325) 443. (1328) 591. (1330) 643. (1331) 724. (1333) 789. — Benefic. per Boh. et Mor. (1312) 33. (1320) 270. — Benef. Moraviae, in Mor. (1312) 33. (1315) 101, 102. (1323) 360. (1327) 494. — Benefic. in Oppavia (1315) 101, 102. — Benef. Brunnenses, districtus Brunnensis (1319) 228. (1327) 523, 524. beneficium, proventus primi anni beneficiorum eccles. in Boh. et Mor. (1316) 139. — Beneficiorum cu- mulatio (1327) 538, 539. bergmeister (i e. weinbergmeister) (1327) 525. berné, berna generalis, ber, berenn, bern, perne, Steura, stewra, steura regis, collecta, exactio regia, collecta regia, regis, landsteuer, (1311) 2, 11, 12. (1815) 105, 110. (1316) 121, 122. (1318) 185, 186. 189, 190. (1319) 207, 228. (1321) 282. (1322) 325. (1323) 351, 352, 353, 355, 356. (1324) 392. (1325) 403, 407, 415, 416, 450. (1326) 486. (1327) 492, 494, 503, 511, 514, 515, 517, 518. (1329) 593, 606, 613. (1331) 675, 688, 700, 702, 708—706, 710, 711, 720, 724. (1332) 734. (1333) 767, 792. — B. particu- laris (1319) 228. — Bernae regalis stylus in pro- vincia Cheynoviensi et Wltaviensi (1330) 669. —- Bernae stylus sive notaria in provincia Brunensi (1327) 515. — Berna dominorum de Rosenberch 300 sexag. gr. esse debet (1329) 621. — Berna, solutio, steura, collecta (1311) 18, 19. (1317) 144, 162. (1331) 713. (1333) 812. — Cfr. etiam steuer, Stura, collecta, exactio. bernarii, bernae colleetores, bernici (1331) 700. (1338) 812. bibitio canonicis monast. S. Georgii in castro Prag. ministranda (1321) 800. biretum praepositi positum super altare S. Petri eccl. Wyssegrad. in signum donationis (1321) 284. bladum, teloneum de blado (1312) 49. — Bladi census (1313) 55. — Bladum oppidanorum in Pfriemberg (1831) 699. Cfr. etiam annona. blanea, planke, civitas Redisch blancis munita (1323) 356. bona solummodo propter crimen sunt confiscanda (1311) 11. — per religiosos Brunae comparari non debent (1831) 711 — hereditaria resignanda quatuor temporibus coram summo camerario et zudariis seu beneficiariis re- giis in Praga (1325) 424. bonifantes eccl. Wyssegrad. (1326) 463. — Curia eorum in monte Wyssegradensi (1323) 333; datur decano Wyssegrad. (1326) 465. bort, cimba dicta — (1325) 418. braseum, brasium, ungeltum de eis Pragae (1318) 197. (1321) 271, 305. — Br. in Czaslavia (1330) 635; in Pyesca (1327) 507; in Jemnicz (1327) 494. — brasia facere non debent incolae in Newsdorf prope Olomucz (1314) 95. — Brasium molere debent vi- giles castri Glacensis (1331) 716. braseatores, brasiatores civit. Luthomericensis (1325) 9 29. braseatorium, brasiatorium Pragae (1331) 687; br. Pragae ante portam S. Martini (1332) 754; br. Dye- mutis in Nova civitate sub castro Prag. (1331) 715. — Br. in Colonia (1327) 503, -- Bras. in civit. Chadanensi (1319) 229. braxatio, braxare debent vigiles castri Glac. (1331) 716. braxatores in Usk (1325) 422. braxatorium, braxatoria in civitate Dobruska (1320) 284. — B. Pragae (1331) 687. braxaturae braxatio, cerevisiae, ungeltum de eis Pragae (1316) 142. (1319) 232. (1321) 271; in Cza- slauia (1380) 635; in Nymburga (1327) 550; br. in Pyesca (1327) 507; in Grelitz (1316) 132; in Jemp- nicz (1327) 494; in Olomutz (1314) 95. breviarium praetii XVI sexag. gr. eccl. Wyssegrad. a regina Elisabeth datum (1330) 659. buceramus sive czeter (1321) 306. bulccinum (1312) 23. burgerrecht, ius civile Pragae (1328) 589. — burgrecht, v. ius emphiteuticum. burggraviatus castri Prag. (1320) 242; castri Landes- wart vel Brux (1331) 702. burggravius, burggravii regni Boh., in regno Boh. (1323) 352. (1325) 428. — Burggr. castri regalis Boemus tantum esse debet (1325) 404. — Burggr. Pragensis, exemtio a iure eius (1323) 335. — Burg- grav. Pragenses: Ulricus de Leuchtemberg (1313) 57; Benessius de Michalowicz (1315) 114; Ulricus de Mendico (1318) 187; Hinco de Duba qui et Berca, dominus in Lipa (cc. 1320) 233, v. Dubá; burggr. de Burglino Ulricus dictus Pfluk (1322) 317; in Cubito (1328) 589; Andreas de Junged (1318) 170; Nycolaus Winkler (1319) 231; Seytzo (1330) 645; in Glaez (1331) 716; in Chrumpnaw Johannes, Wyscho (1312) 27; de Leuchtenburch Stephanus, terrae notarius (1331) 714; in Misen- burg (1325) 428; de Nova Domo Stiborius Pflugo (1329) 626; in Pfriemberg (1331) 699; in Porzessin Woytho (1312) 27; Johannes (1315) 100 ; in Reczicz episcopi Prag. Hermannus de Tawenberch (1333) 782; in Rosenberch Wenceslaus (1312) 27. (1315) 100; in Rysenbure Borso de Rysenburc et succes- sores (1323) 349; in Tachow (1328) 589; in Tust (1325) 405; Slabco (1326) 457; in Thyn Horsso- viensi et in Hirsstein Nachwal de Oswraczin (1331) 721; Wilhelmi de Straconicz Buno (1327) 487; Brunnensis Johannes de Mesiriecz (1317) 149. (1318) 192; de Olomucz (1315) 101, Divissius de Sternberg (1314) 75. (1318) 192. (1322) 307; Veto- viensis Bounko (1331) 679 ; in Vreinstain Conradus de Wettaw (1331) 679; Znoymensis (1325) 408 ; in Grecz Oppav. Przecho (1320) 236. — cfr. etiam castellanus. 118 

Strana 934
934 burghut castri in Thust (1328) 557. bursarius monasterii Sedlicensis (1332) 736. bůttel Pragae (1324) 376. C. caepae, teloneum de eis in Pirna (1325) 419. calx, calcis ruptura Maioris civit. Prag. (1328) 590. calibs, teloneum de ea in Pirna (1325) 419. cambium in Pirna (1325) 419. — monetae in Gorlitz (1330) 634. camera regia, regis, regalis (1311) 19. (1313) 58. (1317) 162. (1318) 171, 177. (1319) 211. (1320) 262. (1327) 493, 494, 550. (1331) 689, 692. — Camerae | regiae cives in Racobnik ascribuntur (1319) 211. — Camerae per Bohemiam notarius Albertus (1316) — c. reginae Boh. servitor (1827) 541. — seu mensa episc. Prag. (1331) 718. (1333) 776. — curiae Romanae, c. papalis (1316) 139. (1331) 681. cameraria, monialis monast. S. Georgii in castro Prag. quae conservat mensalia (1321) 300. eamerarius Boh. camerarii per Bohemiam (1319) 200. (1328) 591. (1329) 616. (1330) 635, 643. — | Cam. Boh. et Mor. (1320) 270. — regis Boh. Waltherus de Castello (1311) 13. — summus Bohemiae, regni Boh. (1312) 31. (1315) 104. — Cam. summi regni Boh.: Petrus de Rozm- berg oc (1312) 33. (1315) 114, 115. (1316) 134, 135. (1318) 187, 193; Albertus de Fridlant (1320) 270. (1322) 324, 325. (1323) 358; Petrus de Rosenberch (1325) 404, 424, 446, 448, 454. (1326) 460; Zoewisch, Zawissius de Vgest, Wgezdecz (1327) 545. (1332) 739; Petrus de Rosenberg (1333 sic) 766; Zawissius de Vgest (1333) 794. — Cfr. etiam subcamerius. — Moraviae (1315) 103. (1316) 132. (1319) 229. (1323) 360. (1325) 412. — Cam. Mor. antiqui nominantur Ingrammus de Vngerperk et Albertus dictus de Donka (1320) 257 ; Rutho (Hrut) (1317) 152; Paulus (1318) 185. — filius eius Woko; Sezima de Jevi&ovic (1320) 243; Johannes de Mesihriecz (1323) 346; Hartlebus de Boskowicz (1329) 620, 622. — zudae generalis Johannes de Mesericz (1322) 319. — Brunnensis (1327) 524. — Camer. Brunnensis et Znoymensis_Boczko de Jewyssowicz (1314) 83; Wznata de Lomnicz (1318) 197; Miliczius de Na- miechs, v. Námést; Wznata de Lomnicz, v. Lomnice ; Johannes de Mesiricz (1323) 345, 346, 358. (1324) 396. (1826) 400; Gerhardus de Chunstat (1326) 460, 471. (1327) 531; Hartlebus de Boschowicz (1330) 632. (1833) 788. — Olomucensis, cam. summus czudae Olomuc. Johan- nes de Mesirsiecz (1317) 149. (1318) 192; Johannes de Sternberk (1318) 192; Sdezlaus de Sternberg (1322) 307, 318; Vok z Kravař (1325) 398; Johan- nes de Chrawar (1329) 604. (1330) 631, 654. — camerarii reginae Boh. (1315) 116; camer. reginae Boh. Elisabeth Concelinus (1331) 711. — Boh. et Pol. reginae, viduae Wenceslai II et Ru- dolfi, regum Boh. (1317) 166. — episc. Prag. Uha de Hradek (1333) 782. — v. etiam subcamerarius. Emler, Regesta. Boemiae. campana, campanam pulsare ad missam B. Mariae Virg. in eccl. Prag. in aurora celebrandam (1328) 586. — iudicis Pragae (1329) 619. campus pascualis, v. pascua. cancellarius (legendum est camerarius) summus Boe- miae Petrus de Rosenberch (1325) 446. — regni Boh. (1314) 97. — Cancellarii: Petrus, Olo- muc. electus, Prag. et Wyssegrad. eccl. praepositus (1313) 66; Johannes, praepositus eccl. Wyssegrad. filius Wenceslai II, regis Boh. (1319 sq), v. Jo- hannes. — reginae Boh. Nicolaus, plebanus in Sbeczna (1330) 613. — filii regis Bohemiae Nicolaus (1332) 765. candela dicta pokladniczie (1333) 781. — candelarum confectio (1327) 542. cantoria in ecclesia Wyssegrad. (1320) 269. canula argentea à Pragensibus pro consiliariis regis emta (1319) 23. (1322, 1323) 331, 370. capella specialis regis Boh. ecclesia Wyssegrad. (1321) 285. (1330) 659. capellanus Wenceslai, regis Boh. Bartholomeus (mem. 1330) 674. — Johannis regis Boh. Conradus, abbas Aulae Regiae (1311) 19; Dyrzislaus, decanus eccl Wyssegr. (1322) 327; Thobias, canon. Prag. et Wyssegrad. (1331) 706; Philippus, presbyter de Budwoys (1333) 766, 767. — apostolicus Giselbertus de Colonia, archidiaconus Horsovic. (1329) 596. capetia (1321) 291. . eapitaneus, capitanei regai Boh. (1321) 292. (1328) 575, 591. (1330) 635, 643. — Capitanei Boh.: Ber- tholdus comes de Hennenbergk (1313) 64; Johannes, episc. Prag. (1315) 106; Heinricus de Lipa (1320) 253, 256, 257; Bolezlaus, dux Silesiae et dominus in Lignicz (1322) 308, 317; Henricus de Lipa iunior (1322) 330; Heinmannus de Duba (1323) 366; Hein- ricus de Lipa iunior (1324) 396. (1825) 426, 432. (1330) 631, 632; Hinco Berca de Duba (1327) 487, 520, 532, 544. (1328) 558. — Moraviae (1312) 37. (1313) 57. (1325) 408, 412. (1327) 523. — Capitanei Mor. Waltherus de Castello (tunc 1318) 171; Conradus: episc. Olomuc. (1318) 185; Heinricus de Lipa senior (1319) 224, (1321) 301. (1322) 310. (1323) 346, 360. (1325) 403—406, 414, 416, 427, 432, 453. (1326) 456, 458, 460—471. (1327) 524, 531. (1329) 620; Johannes de Lypa (1830) 631, 632. — regis Bohemiae in Pirna (1325) 420. eapitulum generale capituli eccl. Prag. (1328) 586, 588; post festum S. Viti (1333) 784. — generale capituli eccl. Wyssegrad. sequenti die post dedicationem ecclesiae celebratum (1324) 387. (1332) 747; proximo die post festum S. Gregorii (1326) 67. — generale canon. eccl. Olomuc. (1331) 680. — generale ord. Cisterc. (1325) 399, (1329) 597. — generale ord. Praemonstr. (1330) 657. eappa canonicorum eccl. Wyssegrad. (1328) 562. carbonistae in Kuthna (1327) 513. carentia sigilli proprii (1329) 620. carnarium Egrae (1316) 119. (1821) 277. — Cfr. maccellum. 

Strana 935
Index rerum. carnes, teloneum de eis in Pirna (1325) 418. — Car- nium maccella, v. maccellum, maccella. carnifex, manualis liber (1314) 95; carnifices (1331) 674. — Carnifices: in Usk (1325) 422; in Lutho- mericz (1325) 429; in villa Domaschicz (1325) 447; in Pyesca (1327) 507; in Nymburga (1327) 550; in Ditrichspach (1328) 568. carta simplex et non privilegiales literae (1331) 716. cartulae, v. literae. cassatio privilegiorum, instrumentorum et literarum tempore Heinrici, ducis Karinthiae, in Bohemia regnatis confectorum (1311) 20. castrum Egrense recipit in feudum Bussko dictus Tluxa (1327) 503. — regale alienigenae committi non debet (1323) 351, 352. — de novo aedificari non debet prope civit. Olomuc. (1331) 694, 695. — castrorum aedificatio (1323) 360. (1327) 517. — eastri constructio in monte Prachen (1315) 114, 115. eastellanus castri Gretz prope Opauiam Henricus de Sylicz (1311) 9. : Greczensis, Maczko dictus Monachus (1320) 233. in Bisencz Iggramus de Ungersperk (1320) 257. Znoymensis Hermannus de Ebental (1318) 178. castellani episc. Olomuc. in Pustymir: Wenceslaus et Budislaus (1318) 188. non sunt aliquo servitutis genere obnoxii (1319) 214. cfr. burggravius. caupones Pragae (1317—1328) 166, 167. causa, causae maiores, criminales, mortis, reserva- tae, exceptae a iudiclo, causae sanguinis vel homi- cidii, incendium, falsum, furtum, stuprum vel vio- lentia mulierum (1312) 29, 48. (1314) 77, 95. (1319) 221, 229. (1320) 266. (1323) 334. (1324) 381. (1327) 489, 494, 503, 523, 550, 551. (1329) 615, 616. (1332) 726, 731, 746. (1333) 775. — C. iudiciariae (1312) 32. — C. spirituales (1326) 448. — C. pecuniares (1327) 523. — Causae hominum hospit. S. Johan- nis per Bohemiam tantum coram commendatore seu procuratore eius sunt iudicandae (1319) 200. cementaria fornax Pragae (1320) 254. cementum (1321) 282. census a Judaeis regi Boh. solvendus (1332) 758. eentenarii piperis (1332) 736. cera ad literas sigillandas (1314) 74. — teloneum de ea in Pirna (1325) 418. — pro consuetis necessitatibus eccl. Prag. deputata ad usus alios non est convertenda (1314) 81. — C. eccl. S. Mariae in pede pontis ministranda (1325) 449. (1331) 716. — teloneum de ea Pragae (1331) 708. (1333) 779. cerasus, cerasorum arbores (1328) 567. cerei (1325) 452. (1328) 571; in sepultura praelato- rum et canonic. eccl. Prag. (1327) 535. cerevisia, teloneum cerevisiae Pragae (1312) 49. — statutum civit. Prag. de venditione ipsius (1330) 656. — vigilibus castri Glacensis ministranda (1381) 716. eiffus, cyffus, cyfus, cyphus argenteus (1312) 23. (1318) 197. (1322, 1323) 331. (1323) 370. castellani castri Budissinensis regibus Bohemiae | 935 cilindrii, v. cylindrus. : cimba bort dicta (1825) 418. — Cimba einbümek dicta (1325) 418. eiminatum aurum (1314) 94. eiminum (1321) 274. cimiterium in Buben (1811) 15. — C. hospitalis in Egra (1313) 49, 50. — C. S. Mauritii in Olomucz (1831) 689. eingulum, cingulus argenteus (1318) 197. (1823) 381, 370. eireuitio hereditatis (1328) 579. eitatio (1312) 31. — civium Prag. extra dioecesim prohibetur (1325) 448. (1330) 642, 643. — civium Chadanensium (1319) 230. eives potentes (1312) 46. — civium magister, v. magister civium. eivilis titulus (sive civile ius) (1327) 490. civile ius, v. ius civile. eivitates Bohemiae (1322) 308. (1330) 642. — Civit Boh. quae iure Magdeburgico utuntur (1325) 429. Civit. Moraviae, quae iure Magdeburgico utuntur (1327) 512. — Cfr. ius Magdeburgicum, Magdebur- gense. claustrales homines (1327) 494. elausura, clausurae piscium in flumine Egra vach dictae (1931) 677. — institae lyd dictae (1331) 687. clenodia, regi, reginae et dominis in Nativitate Do- mini et in aliis occasionibus data (1313) 49. (1315) 116. (1316) 141, 142. (1318) 197. (1320) 271. (1322, 1323) 331. (1323) 370. Cfr. etiam ciffus, cingulum. — regni Bohemiae Judaeis obligata (1313) 60. — ad honorationem regis Ungariae emta (1823) 357. elepsydra, clepsidra (1318) 167. elerici pauperes (1320) 259. — saeculares et religiosi Pragenses extra dioecesim Pragensem citare non debent (1325) 448. eliens, clientes, de clientibus nulli sunt bona monast. Ostroviensis iure emphiteutico locata vendenda (1331) 615. — v. etiam panoś, pano&e. clostewr, vel ungelt (1332) 737. clypeus, clipeus post mortem in ecclesia suspenden- dus (1323) 365. €oci, eoqui regis Johannis: Benessius et Borsso (1325) 415. coena (1324) 381. eolendisatio in vigilia Nativitatis Christi (1312) 35. eollatio praepositurae Bolezlaviensis (1325) 442. collecta sive stewra, stura vel exactio (1322) 319, 331. (1323) 356, 357, 360, 370. (1324) 392. (1329) 616, 617, 623. (1330) 643. (1331) 678. — Cfr. etiam berna, exactio, steuer. collectiones oppidi de Strazz (1331) 705. collectores decimae papalis: abbas Brunoviensis et decanus Wyssegrad. (1327) 488. — bernae (1329) 616. colloguium generale Pragae (1325) 404. — colloquia nobilium provinciae in Nymburk (1327) 550. — generale Brunae (1321) 297. (1324) 396. — Col- Joquium nobilium Brunae (1327) 527; Znoymae (1327) 527. — regis Johannis cum ducibus Austriae (1327) 519. 118* 

Strana 936
936 colonus vel subses in bonis nobilium vel claustra- lium (1327) 494. colter (1324) 375. combustor auri, v. Rauber, civis Prag. combustorium auri et argenti Pragae (1314) 94. commensalis regis Johannis Nycolaus de Spyra, prae- positus Melnic. (1312) 24. commensuratio villarum ad civitatem Slanensem (mem. 1313) 59. — Cfr. etiam mensuratio. — theotunicalis (1827) 516. communitas villae (1327) 516. concubinarii presbyteri (1311) 13. conductio hereditatum in Buthowicz, Nyenonitz etc. (1314) 84. — curiae apud eccl. S. Mariae in Thyn iure emphi- teutico (1322) 312. conductus mercium, mercatorum (1325) 446. (1326) 485. (1327) 545. confessarius reginae Boh. (1327) 536. — in articulo mortis (1325) 409. . — confessarium eligendi datur potestas Johanni, regi Doh. et uxori eius Elisabeth (1319) 222. confessiones audiendae per fratres Heremitas (1323) 368. confiscatio bonorum, v. bonum, bona. consecratio eccl Bydschowiensis (1311) 19. — chori eccl. S. Thomae in Nova civit. sub castro Pragensi (1315) 104. — altaris in eccl. parrochiali Pylznensi (1821) 304. consiliarius, consiliarii Johannis, regis Boh. (1312) 44, 46. (1313) 68. (1319) 232. (1323) 358. — Con- siliarii regis Boh.: Nycolaus de Spyra, praepositus Melniceusis (1312) 24, 44; Bertholdus comes de Hennenbergk (1313) 64, 68; Petrus, archiepiscopus Maguntinus (1313) 68. consuetudo, consvetudines terrae, consvetudines et iura in terra observata (1313) 65. (1825) 414. (1830) 643. contributio, contributiones (1316) 121. (1318) 185, 189. (1319) 205, 230. (1322) 319. (1325) 407. (1827) 514. (1329) 616. (1330) 643. (1331) 688, 689, 710, 713. — Cfr. etiam berna, collecta, steuer, stewra. contumacia (1331) 705. . coquina regis Boh., coquinae regis Boh. magister Gotfridus (1325) 415. (1331) 701. corona regni Boh. et mensa (1329) 612. coronatio regum Boh., berna ad eam (1323) 361, 352. (1325) 403. (1327) 492. (1331) 703. — ius archiepiscopi Maguntini recipiendi mille marcas arg. pro coronatione regis Boh. (1311) 17. corrector literarum apostolicarum Nicolaus de Fractis, canon. Patrac. (1327) 539. craeme, v. krime. ereditores Pragae (1332) 754. — civium in Jempnicz (1327) 494. criminales culpae, v. culpae, causae. cerita (1325) 418. crocus (1321) 274. cúda, czuda, zuda, ius civile seu czuda (1318) 189. — ezudae Bohemiae (1325) 492, 423, 426. (1327) 494. — in Nymburg (1327) 550. — sive iudicium generale (1322) 319. (1325) 414. — zuda Brunensis (1324) 396. (1327) 515. (1330) 632 ; camerarii eius, v. camerarius. — zuda Iglaviensis (1331) 704. Emler, Hegesta Boemiae. €üda, czuda, zuda Olomuc. camerarii eius, v. camerarius ; beneficiarii eius (1330) 654. — zuda Znoymensis (1330) 682; camerarii eius, v. camerarius. cúdař, czudarius, zudarius (1319) 200; zudarii (1320) 270. (1325) 422, 426. (1327) 526. (1328) 591. (1330) 643. — czudarii sive beneficiarii regis in Praga (1325) 424. — zudarii Mor. (1819) 229. — czudarius Braczauiensis Welezlaus de Vrsehau (1317) 152; Nicolaus de Bissicz (1322) 318. — czudarii, zudarii Brunenses: Ulricus de Ronberch (1317) 152; Prsiwisslaus de Bircowi (1324) 396. (1325) 400. (1326) 460, 471. (1327) 531; Dytricus de Spran (1329) 620. (1833) 788, 811. — czudarii, zudarii Olomuc. Hermannus (1314) 75; Stephanus (1318) 192. (1322) 307; Diwissius de Sternberk, v. Sternberg; Luczko (1330) 654. — — Znoymensis Sdenco de Plabs, Plawschz (1323) 345 | culpa vel causa, culpae vel causae et denarii de eis, culpae iudiciariae (1313) 55. (1314) 77. (1315) 101, 102, 112. (1322) 318. (1324) 381. (1325) 447. (1328) 588. (1330) 630. — Culpae criminales (1327) 508. — Culpae maiores et minores (1331) 680. eultellos portare possunt Pragae residentes et minime X marcas arg. possidentes (1332) 742. eultrum sive schar, teloneum de eis in Pirna (1325) 418. cumulata metreta (1325) 411. curia sive allodium (1311) 6. (1330) 668. -- curiae capituli Wyssegrad. dilatari possunt (1327) 522. — regalis, pincerna cur. reg. N. Ulricus de Khessing (1327) 515. — cur. regis Boh. notarius (1315) 110. (1325) 415, — regis Boh., magister eius Vlricus Pfluk (1323) 358. — reginae Boh. magister eius Nicolaus (1318) 177. — ducis Oppaviensis, subnotarius eius (1322) 318. — feudalis (1325) 451. — curiae civit. Prag. tortor (1321) 271. — Prag. eccl. officialis. eius Bohuta, praepositus Ty- nensis (1329) 624. — episcopatus Prag. iudex eius Elias, v. Elias. custodia eccl. Olomuc non est dignitas sed tantum officium (1325) 402. — in foro nocturnalis (1327) 503. eutes bovini, hircini, teloneum de eis in Pirna (1325) 417. euticulae (a)gnellinae, teloneum de eis (1325) 417. cyffus v. ciffus. eylindrus, ligna dicta cilindrii, teloneum de eis in Pirna (1325) 417. czeter, czeter sive buccramus (1321) 306. (1324) 375. czuda v. cůda. , ezudarius, v. cûdai. číslo (pagamentum) moravské (1324) 398. Johannes de Kemnytz D. damna, statutum Prag. de damnis a debitoribus re- ceptis (1330) 660. 

Strana 937
Index rerum. dapifer regni Boh. Hermannus de Miliczin (1318) 187. — episc. Prag. Dluhowogius de Pticz (1331) 721. (1333) dehita regum Boh. (1319) 207. — Debita civit. Prag. (1319) 207. (1321) 306. — Debita monast. Dogsa- nensis (1328) 581. — arrestatio pro debitis quinque marcarum vel minus (1315) 101. (1318) 193. (1319) 230. (1321) 279. (1327) 494, 550. (1331) 694. — nobilium civibus Prag. (1319) 209. debitores personales (1325) 423. — statutum civit. Prag. de debitoribus aufugientibus (1328) 555. — statutum de receptione super damna debitoris (1330) 660. — Pragae (1332) 755. decanatus sive praepositura Fridlantensis (1316) 128. decima, decimae (1312) 35. (1319) 208. (1326) 472. — decimae minutae et magnae (1313) 50. — decimae a hominibus villae Brzezowa plebano in Lodyegnicz dandae (1320) 264. — — villae Hartessenrevte (1391) 305. (1323) 367. — de Gutlis (1317) 165. — villae Nosle (1329) 624. — in Oberndorph et Lomene (1316) 120. — plebano in Slatnik, Sletnik dandae (1314) 77. (1331) 103. de nova fundatione in Smydz (1311) 1. hospitalis in Strakonicz (1316) 138. ecclesiae in Tachau (1329) 624. — ecclesiae in Vnhoscht (1329) 624. — in Zaraz (1325) 454. — in Lapanicz (1319) 208; — de molendinis juxta civit. in Straconicz sitis (1318) 194. — de montanis in Pybrano (1330) 638. — de schichta montium iuxta Montem Chuttnensem (1327) 548. — decimae terrae Sanctae deputatae (1313) 63, 66, 67. (1316) 141. (1317) 143. 144, 145. (1319) 204. (1325) 410. — decimae papales (1314) 83. (1316) 140. (1317) 144, 150, 151, 153. (1320) 256. (1321) 296. (1326) 459. — decimae omnium ecclesiasticorum proventuum regi Bohemiae conceduntur (1325) 435. (1327) 488. — media de bonis ordinis Cisterciensis (1329) 597. decima septimana telonei in Straconicz et Horouicz (1318) 194; decimum forum ibidem (1318) 194. decimales denarii capituli Boleslav. in Mor. (1325) 400. — — 2 monast. Lucensi episc. Olomuc. debiti (1325) 444. — —- episc. Olomuc. (1323) 342. defectus natalium (1331) 698. defensio terrarum Boh. et Mor. (1311) 11. — regia monast. Ossecensis (1323) 349. denarii porrectorii anleit dicti (1333) 811. — dicti pfundische pheninge (1325) 416. — decimales, v. decimales denarii, denarius, denarii iudiciales, de iudicio, de iudiciis, de culpis iudicialibus, in causis iudicialibus, de- narius tertius de iud., culpis iudic. oc. (1314) 80, 95. (1315) 112. (1316) 132. (1319) 218. (1320) 266. (1325) 447. (1326) 472. (1327) 493, 503, 550. 937 (1328) 551, 568, 588. (1330) 630. (1331) 680. (1332) 746. denarius tertius de maioribus culpis (1331) 680. — septimus de officio (1312) 35. depositura allecum et piscium in Colonia (1327) 503. deserta villa Ohnisczovicz (1318) 190. desertus ex toto districtus Boyanouyensis (1329) 594, 595. desponsationes filiarum regis Boh. (1323) 351, 352. (1325) 408. (1331) 703. deutucinale ius, v. ius teutonicale. devoluta bona, devolutio bonorum (1311) 11. (1318) 171. (1322) 326. (1325) 414. dextrarius, deservire cum dextrario (1325) 408. diadema regium Wladislao regi Poloniae a sede apo- stol. conceditur (1319) 211. disbrigatio, disbrigare (1315) 105. (1318) 170. (1319) 231. (1320) 270. (1321) 294. (1322) 309, 328. (1325) 414, 431. (1327) 519, 527. (1328) 574, 589, (1329) 596. (1830) 645. (1331) 678, 707. (1333) 771. dispensatio a defectu natalium Johannis de Brunna, atris reginae Elisabeth (1319) 201. — papalis super matrimonio inter Ladisląum, filium Karoli, Ungariae regis, et Annam filiam, Johannis regis. contrahendo (1827) 533. — papalis super matrimonio Wenceslai (Karoli), filii regis Boh. cum Blanca, filia comitis Valesii (1323) 341. distributiones quotidianae canonicorum eccl Prag. (1317) 159. districtus Luthomeric. (1328) 590; Boyanowyensis (1329) 594; Pilznensis (1327) 507, 527. doctor artis medicinae mag. Petrus (1318) 193. domus libera in Maiori civit. Prag. (1325) 431. — mercatoria in Gorlicz (1331) 691. dona hominum censualium (1327) 517. dos eccl. in Antiquo Truthnow (1313) 56. — jus dotis vel dotalicii (1324) 374. dotalitium (1317) 143. (1326) 460. (1827) 526. — reginae Boh. (1321) 289, 290. reginae Elisabeth, relictae Wenceslai II et Rudolf, regum Boh. (1315) 114. (1319) 206. Margarethae, filiae Johannis, regis Boh. et Pol. (1321) 280. Mariae, sororis Johannis, regis Boh. et Pol. (1321) 280. Annae, filiae regis Boh. Johannis, in Ungaria (1327) 496. duellum (1327) 489. durchzol, v. teloneum. dux, i. est. Boleslaus, dux Sil. (1322) 331. E. ecclesiastica bona potentibus non sunt locanda (1312) 46, 4T. effossio vallorum (1328) 360. (1327) 517. eicuch, eituch, v. eyczuch. einbómek, cimba dicta — (1325) 418. electores principes, electores imperii (1324) 385. (1333) 809. eliehding, elychding, iudicium principale, puta ple- bescitum elychding dictum vulgariter (1331) 703. emendae iudiciariae, i. e. in iudicio (1324) 381. (1326) 

Strana 938
936 472. — E. iud. in Racobnik (1319) 211. — Ofr. culpa. emendatio bonorum (1328) 589. emtitium, emptitium vulgariter dictum sein gestolen (1327) 513. ensifer regis Johannis Bernhardus de Cynnenburch (1318) 187. ensis, portatio ensis (1327) 532. — S. Wenceslai, v. arma S. Wenceslai. equus, equorum arrestatio furtive ablatorum (1327) 812. erbrecht, herbrecht, ius teutonicorum, teutonicale (1324) 381. exactio, exactiones (1311) 13, 18, 19. (1317) 162. (1319) 205. (1320) 243. (1322) 316. (1325) 407, 415. (1327) 490. (1381) 705, 706, 710. (1333) 812. — — in terra Egrensi (1331) 688. — — regiae frequentes et magnae (1328) 580. de hereditatibus emtis per cives in Chadano a ba- ronibus (1319) 230. cives Prag. ab eis ad duos annos liberantur (1318) 185. examinationis officium in urbura et moneta in tota Moravia (1327) 516. exeessus regis Johannis contra Pragenses perpetrati (1319) 207. excommunicatio (1319) 212. (1324) 387. (1330) 643. — Excommunie. Gregorii, decani S. Aegidii Prag. (1319) 212. exemtio quaecumque (1327) 490. — Exemtio a iuris- dictione et iudicio (1319) 201. (1323) 360. exequiae celebrandae (1320) 259. (1327) 534. exercitus regis (1316) 142. expeditio regis, e regno Boh., expeditio communis et vulgaris, expeditio proclamata, iuvamina ad ex- | peditiones regias vel raysas (1316) 142. (1321) 291. (1324) 381. (1325) 408. (1327) 516. (1331) | 724. — regis Boh. in Ungariam (1315) 106; cum Ludwico, Roman. rege (1322) 324, 325, 327. expensae, exemtio ab eis (1323) 385. expositio hereditatis, v. locatio. eyczuch (hejeuk), eituch, meatus aquae — dictus (1380) 646. (1331) 687. F. faber, fabri (1314) 95. (1316) 132. (1325) 422, 429, 447. (1327) 507, 550. (1328) 568. (1333) 775. fabrica in Syttavia (1333) 794, — eccl. Prag. (1312) 47; eccl. Wyssegrad. (1327) 499 ; (1328) 569. faleatores foeni (1316) 132. (1321) 291. falsarii argenti seu denariornm, iudicium de eis in Chadano (1319) 229. falsum, v. causae exceptae. falces, teloneum de eis in Pirna (1325) 419. fames in Boh. (1318) 187. feminas presbyteri a familiaritate debent relegare (1311) 13. feodarii, v. feudarii. feodum, v. feudum. ferarum hortus in Owenecz (1320) 242. feudale bonum, v. feudum. Emler, Regesta. Boemiae. feudale ius, v. ius feudale, ius feudi; feudalis, feu- darius, feodarius, feudalis homo, v. vasallus. feudalis curia (1325) 451. feudum, feuda, feuda castrensia castri Budissinensis (1319) 214. — regis Boh. munitio Kamyk (1319) 199; munitio Schreckenstein (1319) 199; villa Colessow (1319) 220; castrum Sampach (1324) 377. castrum Egrense (1327) 503; villa Peczschow (1327) 519; castrum Neidberck (1331) 688; castrum Waldek cum oppidis Eilow et Knyn (1331) 712; Fumfehunden, Nechra- niez, Prziesan et Wyeckleticz (1832) 764; ducatus Oppav. (1311) 6. (1318) 186; terra Valchenberg (1327) 498; terra Thesschynensis (1327) 498, 501; terra Coslensis (1327) 500; terra Ratibor. (1327) 501; terra Osswicensis (1327) 502; terra Wratisla- viensis (1327) 509; Opoliensis (1327) 509; terra Stynaviensis (1329) G05; terra Lygnicensis (1329) 608, 609. (1331) 725; terra Saganensis (1329) 610. in villa Stremuz (1314) 80; eccl. Olomuc. in villa Crsizowicz (1318) 185; feuda hereditaria in terra Gorlic. (1329) 613. fidelitas, fidelitatis regi Boh. promissio (1315) 115. (1319) 198, 202. filamentum vulgariter garen dictum (1325) 418. fiseus regius (1819) 211. fische, v. pisces. floss, vloze, navis — dicta, teloneum de ea in Pirna (1325) 417. foenum, dissicatio foeni (1322) 309. — falcatio foeni (1321) 291. forense oppidum, forensis locus efficitur Vreting in Mor. (1322) 327. — Forensis oppidi iura (1322) 327. forestaria Kamycensis sive silva dicta Lowezie (1325) 433. (1326) 460. forestarius, forestarii ad oppidum Hof et Trutnow pertinentes (1316) 118; f. nemorum in districtu Egrensi (1321) 279; for. Moraviae (1315) 102. (1321) 275. fornax cementaria Pragae (1320) 254; prope Sderaz (1824) 397. fortalitium, fortalitia aedificari non debent prope civit. Olomuc. (1331) 694. fortificatio civit. Lunensis (1317) 162. forum seu placza civit. Prag. (1331) 687. — lignorum in Poczkal et ad S. Valentinum Pragae (1316) 126. (1325) 448. (1331) 708. — decimum in Straconicz et Horouicz (1318) 194. — Pilsnense, proclamatio villae venalis in foro (1313) 65; in Stod feria VI cuiuslibet septimanae (1315) 107; in Ponte (1315) 112. (1321) 278; in Comatow (1321) 278, 279; in Luthomericz (1325) 429; in Usk super Albea (1327) 488; in Colonia (1327) 503; in civitate Sacensi, v. Zatec; in civit. Olomuc. (1314) 89; in Namiesstie (1319) 209; in Vreting (1322) 397. — annuale, v. nundinae. fossatum, fossata civit. Bydschowiensis (1311) 18; civit. Lunensis (1317) 162; civit. Prag. (1332) 737. fragnerkammern, phragnerkammern in Lubschicz (1332) 733. fraternitas monasterii (1312) 30. (1318) 191. (1333) 789, frohnhof, fronhof, v. Praga, Laeta curia. 

Strana 939
Index fructus secundi anni praebendarum eccl. Wyssegrad. (1328) 569. frumentum, frumenti mensuratio in Znoyma (1323) 351. — de molendino dicto Vladirmuel hospitali Uscensi dandum (1330) 653. fumales episcopi (1329) 616. (cc. 1330) 629. fundatio claustri (1317) 143. — nova in Smydz (1311) 1. funiculus, funiculo distributio (1313) 55. funis, funes dui pro communitate ad callem (1320) 264; f. consuetudinarius (1321) 278; f. in com- mensuratione villae (1327) 516. funus (1323) 365. furtive ablati equi (1327) 513. furtum, v. causa. G. galeae (1332) 734. garn, v. filamentum. gast, v. mercatores, hospites. gerichtszustándigkeit, v. iurisdictio. getreide, getraid, v. annona. gewand, gewant (1331) 708. (1333) 779. gewandkammern, gewantkammern in Lubschiz (1332) 133. gewandunterkäufer, unterkiufel des gewandes in Prag (1332) 764, 765. . gladius, teloneum de gl. in Pirna (1825) 419. — gladios Pragae portare possunt in civitate resi- dentes et minime X marcas habentes (1332) 742. — S. Wenceslai (1333) 776. glocke, v. campana. glote (1324) 375. gold, v. aurum. granarium sive grangia (1314) 77. (1322) 316. (1323) 345 grando (1332) 731. gras, teloneum de — Pragae (1331) 708. gwerra, gwerra generalis, gwerra extranei principis (1311) 2. (1320) 238. (1322) 309. (1324) 392, (1325) 450. (1326) 480. (1328) 562, 581. (1331) 677. (1332) 731. H., Ch. haeretici in partibus Boh. et Pol. (1318) 178. — H. | in Prag. dioecesi (1318) 174. häringe, v. alleces. hammen, costa vel costum (1325) 418. hastae (1331) 722. (1332) 734. helmer zu Prag (1328) 589. herbrecht, v. erbrecht. hereditaria portio aegualis (1326) 472. hereditates commensuratae ad civit. Luthomeric. (1329) 616. — H. nobilium si a civibus emuntur (1319) 230. — hereditatum venditio vel permutatio (1327) 489. heu, hew, teloneum de — Pragae (1331) 708. hirtnaph, mensura vulgariter dicta — (1326) 472. 939 rerum. holz, holcz, v. lignum, ligna. homagium, homagii promissio (1311) 10. (1327) 522. homicidium, homicidia, v. causa, causae maiores, causae exceptae. homines nobilium, wladiconum et claustralium, qui se in civit. Znoymensem, Brunnensem volunt trans- fere, non debent per ipsos impediri (1325) 407, 408, 411. — monast. in Chotissow ad Prag. czudam vel aliam regni Boh. non debent evocari (1326) 426. — episcopi, abbatum oc, baronum, wladiconum perso- nales debitores existentes (1325) 423. honor (pocta) (1323) 351. honoratio regis, reginae, nobilium, consiliariorum cle- nodiis & civibus Prag. (1812) 23. (1314) 73. (1317) 165. (1319) 232. (1320) 271. hortus ferrarum in Owenecz (1320) 242. — olerum in villa Tuchowlitz (1328) 588. hospitale S. Francisci Pragae, v. Praga, hospitale telliferorum vel Stellatorum 8. Francisci. — S$. Johannis, v. S. Johannis hospitale Pragae domus S. Mariae; in Straconicz, v. Strakonice. — ante civitatem S. Katherinae in Broda (1319) 204. Budwoys, Budywoys (1327) 518. (1333) 766, 767; in Tust (1331) 712; in Drobawicz (1326) 455; Egrae (1311) 7 ; in Chutna, Chuttna (1324) 377—379. (1330) 648; in Lutomericz (1313) 52; in Nymburga (1327) 550; in Strakonicz, v. Strakonice; in Nouo Truthnow (1313) 55; prae muris civit. Tustensis (1331) 712; in Usk (1313) 52, 53. (1328) 554. (1829) 623; penes monast. Aulae S. Mariae Brunae (1333) 769; prae foribus civit. Oppaviensis (1333) 768. hospitalitas exercenda a rectoribus eccl. (1326) 461. (1338) 787. — in monast. in Cotieschow nobilibus provinciae Pil- snensis prohibetur (1325) 426, 427. hospites advenae, hosp. et peregrini (1321) 275. (1333) 118—180, 783. — in Iglavia sal hospites emere non debent (1324) 384. — villae Czeprun (1331) 703. — Ratisponenses, v. mercatores Ratisb. hostiarii, ostiarii regis Boh. (1312) 23. (1315) 116. hostis ingressio in Bohemiam (1322) 309. humulus, humuli ortus (1328) 588. — ungeltum, teloneum de — (1312) 48. (1316) 141. (1318) 197. (1320) 271. (1321) 305. (1325) 418. hutta in Pibrano (1311) 5. — huttae Pragae (1327) 528. (1331) 687. hypotheca, ypoteca (1327) 527. chaufmanschaft, v. merces. chorales presbyteri in eccl. 463—407. (1328) 571. Wyssegrad. (1326) I, J. ignis, igne consumta privilegia civit. Uscensis (1325) 421. — igne devastata aedificia monast. in Vrowental (1329) 627. | — v. incendium. immunitas a censu et collectis uatur civibus Gre- czensibus ad septennium (1321) 282. 

Strana 940
940 immunitas immunitates, gratiae, libertates Maioris civit. Prag. confirmatae (1316) 118. immunitates monast. in Ossek (1323) 349. impetitio coram rege tantummodo facienda (1323) 360. — civium civit. Prag. (1330) 643. impignoratio baronum vel hominum eorum pro de- bitis (1319) 230. impositio, impositiones (1331) 689, 701, 702, 705. incendium, ignis vorago, causae de incendiis (1312) 24. (1314) 77. (1318) 190. (1319) 211. (1320) 266. (1327) 494, 503. (1328) 551. (1332) 731. (1333) 775. Cfr. causa, causae maiores. ineendiarii (1331) 694. induetio in bona (1328) 589. indulgentiae eccl. monast. Altovadensis (1316) 118. | (1326) .456; capellae hospitalis in Broda Teut. (1319) 203 S. Clarae Egrae (1317) 161; oratorii in Monaschicz Prag. dioec. (1321) 301; eccl. in Mulhusen (1317) 147; eccl. in Peruz (1326) 462; in Pilzna: capellae S. Spiritus in eccl. Praedicatorum (1314) 89; eccl. S. Bartholomaei (1325) 409; eccl S. Michaelis (1321) 304; Pragae: eccl. S. Aegidii (1313) 69; monast. S. Thomae (1313) 60. (1316) 124, 127; eccl in castro Rippin (1328) 561; eccl in Thetin (1326) 474, 485. (1327) 508; eccl. Vallis S. Mariae (1325) 431; eccl Wyssegrad. (1315) 108. (1319) 202, 203; fratribus ord. Teutonici (1321) 296. infeudatio bonorum episc. Olomuc. (1328) 568; in- feudatio de bonis feudalibus in terra Gorlicensi (1329) 613. infirmaria fratrum monast. Cladrub. (1312) 31. inlager, einlager, v. obstagium. inquisitor haereticae pravitatis in Boh. fr. Colda ord. Praedicatorum (1397) 520. institae, (1824) 388. (1326) 466; Pragae (1327) 598. institorum merces, teloneum, ungeltum de eis (1312) | 48. (1324) 305. instrumentum, instrumentorum regnante Heinrico in Bohemia confectorum sigillis quibuscumque si- gillatorum cassatio (1311) 20. interdictum, interdicta loca, Elisabeth viduae Wen- ceslai et Rudolfi, regum Boh. conceditur papa facere celebrari in locis interdictis (1325) 409, 444. inventio nobilium terrae de citatione hominum mo- nast. Ozzecensis (1333) 794. ieiunium (1321) 274. (1327) 530. jogulatores (1316) 142. udaeus, Judaei (1316) 142. (1321) 307. Boemiae, census regi per eos solvendus (1332) 758. — civit. Prag. (1330) 656; antiqua synagoga eorum (1315) 109. — mortuus, teloneum de eo in ponte Prag. (1332) 56. — Egrenses (1322) 325; Gorlicenses (1329) 613. — liberi in oppidis episc. Olomuc. (1322) 319. — Judaeus Auldor Prag. (1316) 142. iudex, iudices Boh. (1819) 200. — — provinciales (1315) 101—108. (1319) 229. (1323) 349. (1331) 694. — terrae, iudex Boh., iudex terrae Boh., iudex terrae sive Prag. (1312) 31. (1325) 448. (1338) 794. — 204; in Dorobowicz (1325) 399; monast. ubi panni venduntur, in civit. Chutnensi | Emler, Regesta Boemiae. Iudices terrae: Ulricus de Rziczano, Ulricus Pflugo, v. . judex, czudae Prag. — iudex terrae Ulricus Pflugo (1325) 426. — provinciae Egrensis Heinricus de Wida, v. Weida. — iudices civitatum (1315) 101. — civit. Belinensis (1322) 309, 313; villae in Brze- zowa (1320) 264; Brunensis (1318) 171, (1323) 346. (1331) 680; iud. hereditarius in Budissin (1319) 214; in Budyways (1332) 757; in Colonia (1327) 503; in Curia (1313) 56; in Czaslavia (1333) 791; in Czeprun (1331) 703; in Egra (1312) 48. (1318) 173. (1319) 204. (1321) 279. (1322) 325. (1333) 797; in Glatz (1331) 716; in Hoffndorff (1324) 380; in Chotun (1330) 667; in Chrzenowicz (1831) 680; in Iglavia, v. Jihlava; in Lahawicz (1333) 789; in Loónow (1329) 607; in Lubeschicz (1311) 9; in Luna, v. Louny; in Luthomericz (1319) 223. (1331) 676; in Lutomysl (1324) 380; in Misa, v. Stiibro; in Monte Chuttnensi, v. Kutná Hora; in Morawan (1311) 7; in Netholicz (1317) 159; in Olomucz (1331) 694 (cfr. etiam advocatus in Olomucz); in Opavia (1311) 10; in Pilzna, v. Plzeń; in Ponte, v. Most; Pragae, v. Praga; in Nova civitate sub castro Prag., v. Praga, Nova civitas sub castro Prag.; de Schatowe (1324) 371; in Sigliz (1315) 112; villarum Slatnik, Birnik et Hotkowicz (1314) 77; in Strob- nicz (1333) 773; in Tochowicie (1331) 674; in Tuchlowicz (1328) 589; in Tust de civibus est eli- gendus (1331) 692; (1318) 189. (1324) 391. (1325) 405, 450; in Strazz a communitate eligendus (1331) 705; in Truthnow Novo (1313) 56; in Usk (1325) 422. (1328) 553. (1329) 623. (1330) 652; in Vola- schicz non blądico sed rusticus simplex esse debet (1333) 772; in Wraz (1320) 264; in Znoyma (1318) 173; (1328) 576. — curiae episcopalis Elias, civis Prag. v. Elias. | — iudices et iurati per abbatem Welegrad constituti (1318) 102. — cfr. sudarius, cûdai. iudiciaria potestas abbatis et monasterii Ossec. (1328) 591; iud. potestas in civit. Kuttnensi (1329) 592. iudicium regis Johannis publicum ante domum olim Simonis Stukconis (1311) 20. terrae, iud. Prag. terrae, iud. beneficiariorum Prag. jud. terrestre, vel czudae iud. generale sive terrae ; iu. terrae generale sive czuda, exemtio ab eo perannum viduae d. Ulrici de Nova Domo et filii ipsius (1312) 23. (1315) 102. (1323) 334. (1825) 414, 422. (1331) 700, 705. (1332) 734. provinciale vel czudae (1319) 230. (1322) 326. (1323) 334. (1325) 427. (1327) 494, 523. (1330) 635, 643. (1331) 703. (1333) 794. super summa V marc. minus lotone (1325) 422; super maiori summa (1325) 422. subcamerarii in civit. Chadanensi (1319) 229. rincipale puta plebescitum, quod elychding dicitur 1331) 703. officialis curiae episc. Prag. (1319) 212. — iudicia privata (1331) 700. liberum in Below (1829) 604; monast. Brzewnov. in Porsyecz Pragensi (1322) 316; iud. (rychta) in Bubovie (1333) 774; in Budweis (1319) 209; in villa Buschewicz (1381) 676; in Bydschovia 

Strana 941
Index rerum. , (1311) 21; in Cadano, guomodo sit locandum (1319) 229; in villa Colessow (1820) 266; in Colonia super Albea (1327) 508; in villa Di- trichspach (1328) 568; in villa Domaschicz (1325) 447; in Egra (1333) 797; in Gablona (1332) 759; in Habelswerd (1319) 208; in Chaslavia (1333) 791; in villa Chrastava (1323) 352; in Hartmansgrün (1326) 472; in Hoffndorff (1314) 80; in Landis- crona (1332) 746; in Luna venditur Beroni, civi Lunensi, iure hereditario possidendum (1321) 285. (1325) 423; in Luthomeriez (1328) 591; in villa Macerow (1329) 620; in Milawecz sub forma et iure civitatis Tustensis (1324) 392; in Mlunin (1824) 381; | in Pilzna Nova (1319) 210. (1327) 549 ; in Pyesca civi Pyescensi conferri debet (1327) 507; Prag. publ. (1325) 422. (1328) 564. (1330) 643. (1331) 700; in Racobnik (1319) 211; in villa Rudolfsdorf circa Pontem (1328) 591; in Schonow, successio in eo (1326) 472; in villa Sessowicz (1325) 402; in villa Sichliz, Sygliz (1315) 112, 113; in villis Slatnik, Birnik et Hot- kowicz (1314) 76, 77; Chodonum circa Strazz (1331) 705; in Swittavia (1330) 630; in Tuchowlicz (1328) 588; in Tusta (1331) 692; Chodonum in Tusta (1325) 405; in Freiburg (1327) 541; in Grelicz (1316) 132; in Chrenowicz (1331) 680; in Jempnicz (1327) 493 ; in Nemaschklebe (1320) 265; in Redisch in Mor. (1327) 514. judicium provinciale, v. provinciale iudicium. iuramentum iuratorum Prag. (1331) 707. — accipienti officium tabellionatus (1317) 156. jurati et iudices per abbatem Welegradensem consti- tuti (1815) 102. iuratus terrae et scabinus iudicii provincialis in Bisencz Pardussius de Scherdicz (1320) 257. iurisdictio beneficiariorum regalium (1315) 101. — beneficiariorum Prag. (1323) 334. — heneficiariorum et officialium Mor. et Oppaviae (1315) 102. (1319) 228. (1323) 360. — in Broda Teutonicali (1319) 216. — iur. monast. Ossecensis (1323) 349; castri et villicationis in Po- diebrad (1328) 574; abbatis in Saar (1315) 101; in bonis civium Brunensium (1319) 929; iur. civit. Redisse in villis monast. Wellegrad. (1315) 101. — gerichtszustindigkei des Adels, der birger und der Bauer zu Górlitz (1329) 614. iuris peritus mag. Gunherus de Praga (1329) 625. ius, iura, iura papalia, archiepiscopalia, episcopalia et archidiaconalia (1333) 787. archidiaconale (1322) 319. dominii in villis (1321) 290. exemtionis granationis, quod vulgariter suthie di- citur (1320) 268. iura incolarum regni Boh. et marchion. Morav. confirmantur (1311) 11. — ius et consuetudo regni Boh, iura in terra observata (1313) 66. (1322) 313. ius terrae, ius commune terrae (1313) 57, 58. (1320) 268, 270. (1327) 527. (1328) 579, 589. terrae Mor. (1317) 166. (1325) 414. — provinciale, czudae (1312) 27. (1330) 643. (1333) 771. — Iura iudicii provincialis (1327) 523. iura civilia (1381) 674. civile civit. Prag. (1828) 589. (1330) 660; civit. Olomuc. (1313) 62; civit. Znoym. (1326) 408. (1327) 495. — iura civitatum (1323) 334; iuribus civitatum regni 911 Boh. et regis Boh. gaudere debet Broda Teutoni- calis Heinrici de Lypa (1333) 792. ius, iura, iura in Czaslavia a civitate Iglaviensi accepta (1330) 635. iura Egrensia (1318) 173. civit. Chorimensis (1328) 551. iura civit. Lithomeric. in Nymburg (1327) 550 ; iisdem iuribus uti debent cives Lunenses (1325) 423. ius Magdeburgense, Magdeburgicum, Maydbur- gense, Meydburgense oc in Nova civitate sub castro Prag. (1312) 32; in Luthomericz (1325) 429; in civit. Olomuc. (1327) 512, 513; in Usk (1325) 421, 422; (1327) 489; in civit. Gorlicensi (1329) 613. -— iura Pilsnensis civit. (1315) 113. (1320) 262. Piescense (1315) 109. iura civit. Pontensis (1331) 702. civit. Prag. (1322) 309. (1328) 564. (1331) 701. iura civit. Racobnicensis (1319) 210. civitatis Veronensis (právo berünské) (1333) 774, 775, iura, quibus civitates Brunnensis et Olomuc. utun- tur, conceduntur civibus de Noua civitate circa Olomucz (1327) 492. — civit. Olomucensis (1314) 96. — iura terrae et incolarum Wratisl. (1327) 511. — emphiteuticum, teutonicum,emphioteticum, em- phiteoticum, emphyteoticum, emphitheoticum, emp hi- tiaticum, deutunicale, teutonicale, Teutonicorum, th e- otonicum, theotunicale, theutonicum, theutunicale, theutunicum, quod purcrecht dicitur;emph. seu theut. quod in vulgari purgkrecht dicitur, quod purch- recht, theut. sive hereditarium; emph. quod vulgo purchrecht dicitur; deutunicale, quod vulg. herbreht dicitur, emph. quod vulgariter purkrecht dicitur ; právo německé, to jest purkrecht (1311) 8, 10. (1312) 31. (1318) 55, 61. (1314) 76. (1315) 98, 109, 110. (1319) 220. (1320) 241, 260, 264, 266. (1321) 277, 290. (1322) 308, 312. (1323) 333, 348, 346, 350, 353, 365. (1324) 381, 392. (1325) 401, 445, 447, 450. (1328) 577, 592. (1331) 674. (1332) 730. (1333) 774, 800, 811. — Ius emphiteuticum Chodonum ad Tust spectantium (1332) 737. — feodi feudale, pheodi (1317) 161. (1318) 193. (1322) 312. (1325) 408. Jus feudale sicut feodarii et va- salli terrae Glacensis deserviunt (1325) 415. — Cfr. etiam feudum, vasallus. — hereditarium (1311) 6, 15. (1312) 27, 47. (1318) 191. (1319) 216. (1328) 563. (1330) 644. | — legandi bona amicis proximis (1331) 699. — milliare (1316) 132. (1319) 229. (1325) 422, 429. (1327) 494, 507, 550. (1330) 635, 642. — patronatus ecclesiae, collatio ecclesiae in Bechin (1327) 490 ; in Byelandes (1327) 525; Costelecz (1319) 199; in Curim, Czaslavia et in Grecz super Albea (1325) 421; in Hermans (1330) 669; in Herndorf (1327) 525; in Hostun (1320) 241. (1331) 698; in Chirchslag (1313) 65; in Kotyburs (1323) 344; in Kunigsberg (1323) 337; in Lethscicz (1328) 580; in Luna (1332) 737; in Mermlnperk (1327) 547; in Nezaboditz (1332) 756; in Pechin (1320) 237, 257. (1323) 358; in Nova, Pilzna (1330) 648. (1333) 797, 798; in Plan (1315) 104; in Policzka (1321) 292. (1322) 321, 329; in Pothensteyn (1323) 342; in Potworow (1323) 334; Pragae in eccl. Prag. ad al- tare SS. Simonis et Judae (1325) 451; eccl. S. 119 

Strana 942
912 Mariae in Tyn vel ante Laetam curiam (1311) 18. (1313) 53, 54. (1319) 225—227. (1320) 934, 235, 939, 940, 944—252, 261. (1321) 298. (1323) 335, | 340; in Praskoles (1320) 242. (1331) 698; in Ra- dansfurd (1327) 509; in Radomisl (1320) 257. (1323) 358; in Rengersdorf (1327) 501 ; in Ruchwan (1325) 430. (1327) 537; in Semomat (1327) 535; in Sle- chow (1319) 220, 221; in Solnicz (1321) 295; in Ztras prope Pfrimberch (1331) 698, in Tachau (1329) 624; in Tman (1315) 100 ; in Trautmannsdorf (1330) 632; in Truthnow Novo et Antiquo (1313) 55, 56; in Unhoscht (1329) 624; in Usk super Albea (1318) 183. (1321) 281. (1325) 339, 340; in Wolaschitz (1333) 771; in Wrsawicz (1329) 596; praepositurae Wyssegrad. (1319) 222; eccl. S. Michaelis sub Wys- segrado (1330) 658; in Zap (1329) 594; in Zbra- slabs (1318) 189; in Zchyrnitz (1315) 99. jus, iura, proprietarium (1325) 427, 428. — provisionis, v. provisionis ius. — vasallorum Glacensium (1325) 408. -— teutonicum, theutonicum, theotunicum, theutunicum 9c., v. ius emphiteuticum. — villarum (1323) 335. iustitia, iusticiae denegatio (1315) 102. (1325) 419. iusticiarii (1320) 233. — Iusticiarii Boh. vel terrae Boh. (popravcové) (1325) 443. (1331) 724. iuvamina (1322) 316; iuvamina homin. censualium in expeditionibus (1327) 516, 517. juvenes civit. Prag. (1330) 646. — J. civitatum Boh. inordinatam vitam gerentes (1330) 642. K. kalk, kalch, cementum, teloneum de eo (1331) 708. — (fr. cementum. kanale sive dolium Pragae (1331) 687. kar, char, kara, mensura, siliginis dicta — (1316) 120. (1321) 277. (1329) 603. kaufhaus in Lubschiz (1332) 733. klenodia, v. clenodia. kmetovć, kmetones sive seniores terrae Mor. (1325) 414. kriime, craemer in Lubschiz (1332) 733. krümerei, unterkáufel der — (1332) 764, 765. kupfer, chupfer cuprum, teloneum de eo Pragae (1331) 708. kuppa salis (1332) 747. L. lacticiniorum tempus (1321) 274. laeus, tüné, (1331) 677. ladung, mercium oneratio in Pirna (1325) 416. lampas in monast. Brzewnov. (1321) 274. — in monast. S. Georgii in castro Prag. (1321) 300. — in eccl. monast. S. Coronae die noctuque ardere debet (1315) 99. — jn monast. Vallis S. Mariae (1329) 627. lana, teloneum de ea in Pirna (1325) 418. landrecht, v. iudicium terrae. landrichter, landrichterius in Riedmarch (1328) 560; in Vreinstat Wolfhart (1331) 708. Emler, Regesta Boemiae, landstéuer, landstiwr in terra Egrensi (1322) 325. erna. laneus continens 72 iugera strichonum (1312) 32; 1. cont. 36 iugera (1313) 55; l. 60 strichones semina- turos capit (1314) 76; laneus vel mansus 32 cen- sualia iugera continet (1315) 113; laneus contin. 72 strichones (1320) 256; l. habet 42 iugera (1320) 262; l. habet 60 strich. (1320) 264; l. habet 60 funes consuetudinarios (1321) 278; 1. continet iuxta consuetam mensuram 64 strichones (1321) 290; l. habens 60 strichones (1324) 381; l. civit. Lunensis commensuratus habet 84 strichones (1325) 423; laneus tenens 90 strichones (1325) 447; l. conti- nens 33 iugera (1327) 516; l. 70 iugera strichonum melnic. mensurae continens (1331) 674; laneus mensuratus (1331) 674; laneus mensuratus conti- nens 64 strichones, mensuras, mensuras seminarias (1332) 730. (1333) 774, 811. — lanei boemici seu terrae (1325) 406. — terrae aratoriae (1311) 7. — liber iudicis, v. iudicium, iudex hereditarius. lapides, lapidum fractura, ruptura, lapides murales Pragae, iuxta Pragam (1321) 282; prope Wranik (1327) 530. (1328) 590. (1331) 708. (1332) 757. — teloneum de lap. in Pirna (1325) 447. last, massa stagni, plumhi vel cupri (1325) 417. laudimium (laudemium) sive contractus emphitiatici (1320) 260. et lüuten mit des richters glocke zu Prag (1329) 619. Javare una die bidentes (1322) 309. legandi bona amicis, ius — (1331) 699, 705. legatus sedis apostol. Bertrandus cardinalis (1330) 664. lehen, lene, leyno, feudum (1332) 739. (1333) 810. Cfr. feudum. lehengut, bona feudalia vulgariter — dicta (1329) 607. leo, leonis capite signatur aurum et argentum (1314) 94. lepus, leporum venatio cum canibus (1319) 211; 1. ven. prope oppidum Pfriemberg (1331) 699; 1. v. ab oppidanis in Strazz (1331) 705; 1. venationes (1883) 775. — dandus in Nativitate Christi (1311) 16. (1324) 397. (1331) 688. leyno, v. lehen. liber conscientiae civitatis Bidschowiensis (1311) 21. — provincialis Prag. (1333) 794. — Cfr. tabulae terrae. libera domus in Maiori civit. Prag. (1325) 431. liberatio, libertatio, libertas (1311) 18. (1314) 90, 96. (1315) 109. (1316) 119, 121. (1317) 162. (1318) 189. (1319) 207. (1321) 282, 304. (1324) 376. (1325) 447. (1326) 486. (1327) 503, 508. libertas Uscensium in ascendendo et descendendo per Albeam et Wultavam (1325) 421, 422. V. libertates confirmantur Egrensibus (1318) 173; civi- tati Grecensi (1318) 193; monast. Ossecensi (1323) 349. — L. civit. Prag. (1331) 701. — Lib. eccl. Wyssegrad. (1320) 233. . lignum, ligna, lignorum venditio Pragae et in Pocz- kalo (1316) 126; lignorum strues per Wltauam et Misam deductae (1316) 126; (1325) 447, 448. | — teloneum de Jignis in Pirna (1325) 416, 417; in Podol (1328) 576. . — lignorum eductio ad usur monast. S. Clarae Egrensis de nemore regio (1321) 279. 

Strana 943
Index lignum, ligna, ligna conbustibilia in nemore regis (1331) 703. — lignorum succisio in silva regia Glacensi (1331) 716. limina apostolorum, lim. Bb. Petri et Pauli (1312) 30. (1328) 568. — Bb. Jacobi, Jost, B. Virginis Aquis granis (1312) 30. limitatio parrochiae S. Benedicti Pragae (1319) 217. — ecclesiarum parrochialium Pragae (1826) 459, 469. limitator (1312) 27. linum, vlachs, teloneum de eo in Pirna (1825) 418. literae, litterarum regnante Heinrico, duce Karin- thiae, in Bohemia confectarum et quibuscunque sigillis sigillatarum cassatio (1311) 20. civit. Prag. cum maiori sigillo (1329) 596. a rege Johanne minus iuste datae (1331) 700. litterae, cartulae et privilegia omnia domus Stra- conicensis et Horouicensis hospitalis S. Johannis B. confirmantur a Wilhelmo de Straconicz (1318) 194. lit. rescribuntur (1318) 177. (1332) 743. in sacristia Prag. repositae (1328) 500. ignis voragine iudici de Loénow deperditae (1329) 607. — privilegiales vigilum castri Glacensis (1331) 716. rum. _loca interdicta (1325) 409, 444. locatio bonorum ecclesiasticorum potentibus prohi- betur (1312) 46; 1. bon. monast. Brewnov. fieri debet tantummodo rusticis (1331) 691. — emphiteutica sive perpetua bonorum in Bast et Czakowiez (1323) 333; l. districtus Boyanouyensis (1329) 594, 595; 1l. villae Brzezowa iure teuton. (1320) 264; 1. curiae in Buschewicz (1331) 678; l villae Colessow iure teut. (1320) 266; 1. villae Domaschicz iure teut. (1325) 447; l. iure emph. villarum Dussnik, Dubnecz et Resieyowicz (1321) 290; 1. fructuum capellae Gradicz Prag. dioec. (1316) 130; l. villae Hol (1320) 238; 1. villae Hosczien, Hostzien iure emph. (1320) 260. (1321) 277; I. villae Chotun (1330) 667; l. villarum Kel (rect* Kbel) et Welin (1823) 353; l. vinearum in Koschur (1328) 592; l. villae Lethscicz ad vitae tempora (1328) 583; l villae Milabecz iure emph. (1325) 450; 1. villae Mlunin iure teut. (1324) 381; l. villae. desertae Ohnisczovicz (1318) 190; l. bonorum monast. in Ostrow (1331) 674; l. ad ius teut. hereditatis in Poczirnicz (1322) 308; 1. areae Pragae (1320) 254; areae in Porsyecz Prag. (1322) 316 et balnei ibi- dem (1820) 263; l. villae Potscherad iure teut. (1333) 811, 812; oppidi Sarathka iure emph. (1322) 314; villa Schonow (1326) 472; l. bonorum in Szonenbrune et Symansdorf (1311) 2; l. bonorum Cruciferorum cum rubea stella in Usk (1330) 653; venditio et locatio bonorum reginae Elisabeth in provincia Wolinensi (1315) 108, 109. (1316) 127; I. arearum pomoeriorum iure emph. in Wyrscho- wicz et Nossel (1323) 343. lorica S. Wenceslai (1333) 776. loshüring, losherinc (1325) 417. losung, lossung (1329) 593. Cfr. steuer, steura, ecta. lottus sive quatuor grossi (1330) 651. ludi Pragae prohibentur (1328) 553. col- litterarum sigillatio Pragae, v. sigillatio littera- 943 rerum, ludi rector in Ponte (1313) 55. lumen nocturnale in eccl. Prag. (1320) 269; in eccl. Wyssegrad. (1328) 571. lusores Pragae (1320) 271. lyd, clausura institae dieta — (1331) 687. M. macellum, maccellum, maccella calceorum in Lan- discrona (1332) 747; sutorum in Antiquo Truthnow (1313) 56. — macella carnium, casa carnificum in Colonia (1327) 503; in Horauwicz (1318) 195; in Landiscrona (1332) 747; in Luna (1326) 423; in Luthomericz (1329) 616; in Luthomysl (1326) 486; in Maiori civit. Prag. (1819) 210. (1320) 259. (1329) 623. (1332) 734; in Nova civitate sub castro Prag. (1315) 107. (1333) 796; in Straconicz (1332) 739, 740; in Swittavia (1330) 630; in Fulnek (1332) 749 ;. in Grelitz (1316) 132. — panum in Landiscroną (1832) 747; in Antiquo Truthnow (1318) 56. magister civium in Bidschovia (1311) 21; Egrae, v. gra; in Melnico (1331) 684; m. consulum in Ponte (1311) 5, 6. (1312) 27. (1315) 105. (1322) 309; m. civium civit. Uscensis super Albea Otto de Schahow (1330) 652; magistri iuratorum civit. Montis Chut- nensis (1327) 548. (1330) 648. (1332) 759. — curiae regis Bohem. Ulricus dictus Pfluk (1323) 358. — silvarum regiarum in Moravia Albertus de Donka (1320) 237. maisa (1325) 417. malefici (1327) 489. malz, malcz, braseum, ungeltum de — (1331) 708. Cfr. braseum. mansus vel laneus in villa Sychlycz 32 censualia iugera continet (1315) 113. manuales liberi: pistor, carnifex, faber, (1314) 95. manus amputatio quomodo est punienda (1332) 727. marca brevis (1316) 143; marca regalis, videlicet 56 grossi (1321) 278; marca grossorum denariorum levis ponderis (1312) 31; marca gravis pro 64 gr. pragensis monetae computata (1312) 32; pro marca 64 gr. numerando (1311) 2. (1315) 109. marktrecht in Landiscrona (1332) 747. maritagium filiarum regis Boh. berna danda (1323) 351, 852. (1325) 403. (1327) 492. marschaleus, marschalkus, marsalcus, marscalcus, marschalus oc., regni Boh., summus m. regni Boh. Heinricus de Lipa senior, v. Lipé; Heinricus de Lipa iunior (1330 sq.), v. Lipé. — episc. Prag. (1333) 782. massa, pondus quoddam (1325) 417. mastunge (1329) 612. matrimonium, solutio hominum in matrimonio filio- rum et filiarum domini (1324) 381. meatus aquae eituch dictus, Pragae, v. eyczuch. | medieinalis artis professor Johannes Stephani de Praga (1320) 269. | — artis doctor Petrus (1818) 193. sutor medicus Henricus testis in Cubito (1318) 170; mag. 119* 

Strana 944
944 Johannes, canon. Luthomeric. (1319) 222, 223 ; Hein- ricus Prag. (1332) 760. Cfr. etiam physicus. medo, ungeltum de —, teloneum de — Pragae (1312) 48. (1319) 232. (1320) 270. mechanica ars, mech. artis operarii (1327) 507; in Nymburga (1327) 550. mechanici ante fores Minoris civit. Prag. habitantes (1330) 643. mel, ungeltum de melle Pragae (1316) 142. (1317) 165 (1318) 197. (1321) 305. — teloneum de eo in Pirna (1325) 417. — mellis quartalia XVIII regi Boh. de castro Pracheii danda (1315) 114. mensa seu camera episcopi Prag., m. episcopalis Prag. (1312) 33. (1325) 433. (1326) 470. — (1331) 718. — M. episc. Olomuc. (1321) 281. (1330) 667. -- regia, m. regalis Boh., mensa et corona regni Boh. (1315) 110. (1327) 493. (1329) 612. mensura mellis sturnicz dicta, teloneum de ea in Pirna (1325) 417. — vulgariter dicta hirtnaph (1326) 472. — teutonicalis, theotunicalis (1327) 516. — 1laneorum villae Hostowicz (1315) 110. — Luthomeric. (1328) 581. — Melnicensis (1315) 109. (1331) 674. — de Paczow (1318) 193. — iniusta Pragae (1318) 166. (1322 sic) 167. mensurare funiculo (1315) 109. mensurati lanei ad civit. Czaslaviensem (1330) 635; m. bona ad civitatem Chadanensem (1331) 689. | mensuratio nova laneorum, agrorum civit. Melni- censis (1320) 256. (1321) 285; m. nova agrorum ad civitatem Pilznensem (1319) 230. (1320) 262. (1321) 283; m. agrorum civit. Sacensis (1321) ,277, 278. — frumenti in Znoyma (1323) 357. —- hereditatis (1322) 308. — silvae (1332) 756. mensuratores agrorum civit. Sacensis (1321) 278. mercatores pannos vendentes (1320) 264. — salis (1324) 883. — hospites Pragae morantes, statuta eis data a civi- tate Prag. (1328) 551, 552. (1333) 711—180. -- de Nurenberch (1326) 486. — Oppaviae (1327) 486. — Ratisbonenses (1324) 375. (1330) 657. (1331) 697, 701, merces, mereimonia in civitate Prag. (1328) 552. (1333) 783. — — ungeltum de m. Pragae (1320) 271. (1331) 708. — — institorum Pragae, ungeltum de eis (1318) 197. (1321) 271, 305. (1332) 756. — mercatorum hospitum Pragae (1333) 778—780. — mercatorum Ratisbonensium Pragae occupantur | (1824) 375. — et teloneum de eis in Chadano (1319) 229, 230. — a teloneis de mercibus in pluribus oppidis Pyes- censes liberantur (1327) 50*. — oppidanorum in Pfriemberg (1331) 699. — mercium oneratio et exoneratio in Pirna (1325) 416. — teloneum de eis in Pirna (1325) 418. — incolarum Boh. et Mor. in episcopatu Trident. (1321) 545. — mercium semita de Patavia versus Prachaticz (1323) 65. — mercium transitus liber mercatoribus de Nurem- berch conceditur (1326) 485. Emler, Regesta Boemiae. merces de Austria Brunam designatae (1333) 792. merica (silva, bor) terrae Gorlicensis (1329) 612, 613. messis, messura (1320) 233. (1321) 291. (1323) 343. meta, metae Boh. (1311) 6; metae Boh. et Mor. à baronibus et nobilibus defendendae (1311) 11. — extra metas marchiae Budissinensis incolae mar- chiae dictae regibus Boh. obsequin facere non te- nentur (1319) 214. — convallibus signatae (1328) 579. — metarum emendatio (1320) 268. metallum (1329) 595. — Cfr. etiam stannum. metreta cumulata annonae (1325) 411. militum homines in Boh. et Mor. (1325) 411. milliare ius, v. ius milliare. milliaris spatium (1327) 494.. minera (1333) 790. : minuere sanguinem fratribus monasterii Brzewnovi- ensis balneator de Porsiehcz debet (1320) 263. minuta, minutae (1312) 35. (1331) 074. (1333) 812. missa, missae mille legendae in XXX claustr. (1312) 30 — antequam illucescat dies (1328) 583. — p. Virg. Mariae in aurora diei in eccl. Prag. (1328) 585, 586. — sub nota (1333) 781. — defunctorum (1318) 172. (1320) 269. (1825) 452. — missae a presbyteris choralibus in eccl. Wyssegrad. dicendae (1326) 463. modius vulgariter dictus scheffel (1330) 653. molendinum in Bresouia (1330) 630; in Budywoys super brachio Multawae (1327) 518; iuxta Budwoys in fluvio Mals (1333) 767; m. Grob iuxta Coloniam (1327) 503; m. super Albea iuxta Costelicz (1317) 163; molendinum liberum in Cozlano (1313) 55; m. prope Czelechwicz (1315) 108 (1321) 283; mo- lendina monast. S. Clarae Egrae in districtu Egrensi (1321) 279; m. in Kamenmost (1320) 269; m. in Luna solvit regi de una rota annuatim 14 gr. (1325) 423; m. iuxta Melnik super fluvio Pschowka (1320) 255, 256, 267. (1331) 684, 685; m. c. Mis- senecz (1331) 706; m. in Nymburga (1327) 550; molendina Pragae et prope Pragam; in fl. Boticz (1321) 302; m. prae positurae Prag. in obstaculo super Multaviam ante muros ciuitatis (1330) 6304; sub monte Petrino monast. Ostrow. (1331) 674; Theodrici Wolflini in suburbio Prag. (1311) 16; m. sub castro Robnsteyn (1332) 756; in Straconicz (1318) 194; m. in Tschitern (Stítary) (1327) 503; m. in Tuchowliez (1328) 589; mol. prope civit. Uscensem dictum Vladirmül (1330) 652; in aqua Zcazowa (1332) 747. — lapideum prope Olomucz (1321) 298. moneta, monetae mutatio, permutatio (1322) 308, 309. (1328) 581. — si deperierit (1322) 308, 316. — in marchionatu Mor. (1327) 515. — Pragensis moderna (1325) 406. — et urbura in Chutna (1319) 206. (1323) 357, 361; m. in Broda Teuton. (1321) 288; in Gorlitz (1330) 634. — cfr. etiam urbura. monetae magister regni Boh. Michael (1311) 12. monetarii in Chutta (1319) 216. . montana prope Brodam Teuton. (1319) 216; in Mit- teberch, v. Mitteberg. (1321) 288. (1323) 360; in Pybrano (1330) 638; prope Iglaviam (1316) 104. 

Strana 945
Index rerum. montani, bergleute, pergleute (1329) 593. mulieres, mulierum raptus sive oppressio (1320) 266. — cfr. etiam feminae. munitio civitatis Redisch blancis (1323) 356. — munitionum aedificatio (1327) 517. — regalis vel castrum regale alienigenis non sunt committendae (1323) 351, 352. (1325) 404. — m. Moraviae extraneis vel advenis a rege non committendae (1327) 492. murus, muri, murorum refectio in Grecz (1321) 282. — civit. in Broda Teuton. (1314) 90. — civit. Byczowiensis (1311) 18. — civit. Lunensis (1317) 162. — muriconstructio oppidi Luthow. in Mor. (1327) 493. — muri civit, Prag. (1316) 142. (1327) 531. (1331) 687. (1332) 728. — civit. Redisch in Mor. (1327) 514. mutilatio (1317) 161. mutilatus presbyter (1317) 161. N. nach, naccus, naccum (1322, 1323) 331. (1323) 370. (1327) 534. náprava, naprawa, ius provisionis vulgariter — dicta (1330) 667. násilie, v. violentia, vis. natalium defectus (1331) 698. nationis bohemicae viri tantum in monast. Rudni- cense sunt recipiendi (1333) 782. naulum, navigium super Albea iuxta Costelecz (1823) 361; in Pirna (1326) 419. navigatio in Albea et Wultawa (1325) 421, 422. navis pram dicta (1323) 361. — archa, prom dicta (1325) 416. — vloze dicta (1325) 417. N — navium oneratio et exoneratio in Luthomericz et Lauschicz (LovoBice) (1325) 429, 430. — teloneum de navi in Pirna (1325) 416. nemus, nemora regia (1327) 493. — terrae, hvozd zemsky, prope Tustam (1325) 404; prope civit. Pontensem (1331) 703. — Cfr. etiam bor, merica, silva. — imperii in provincia Egrensi (1320) 242. (1321) niederlage, niderlag, mercium exoneratio in Pirna (1325) 416. niva, nijwa, petia terrae vulgariter — vocata (1311) 8. nobiles terrae (1315) 115. (1331) 703, 704. (1333) 772, 194. — Mor. (1323) 360. (1327) 527. — ducatus Oppaviae (1818) 188. (1323) 355. — marchiae Budissin. (1319) 214. — provinciae Nymburg., colloguia eorum (1327) 550. — provinciae Pilsnensis (1325) 427. — nobilium debita, arrestatio propter debita nobilium et hominum eorum (1319) 209. (1327) 550. Cfr. ctiam arrestatio. notaria sive stilus bernae (1327) 515. — urburae Iglav. (1312) 43. — zudae Brunensis (1327) 516. — officium notariae civit. Prag. (1828) 566. notarius, not. curiae regis Johannes de Kemnicz, Kemnytz (1315) 110. (1325) 415. 945 notarius, notarii regis Boh.: Thomas de Fractis (1312) 43; Henricus de Richmbach, canon. Wyssegrad. (1325) 400—402. (1831) 720, 723; Nicolaus de Lucem- burgo (1327) 548; Burchardus (1333) 796. — camerae per Boh. Albertus (1316) 136. — reginae Boh. quondam Johannes (1325) 449. (1331) 715. — terrae (1312) 31. — Not. terrae Boh. guondam Johannes (1320) 254, 270 ; Petrus (1312) 33. (1315) 114. (1316) 135; Stephanus (1321) 276. (1326) 481, 482. (1831) 675, 714. (1832) 736, 754. (1333) 794. — zudae Brun. (1327) 515. — urburae Iglav. Hermannus de Sarowe (mem. 1312) 44. — Nicolai, ducis Oppav. Petrus de Mertindorft (1331) 690. — iuratus curiae episc. Prag. (1324) 383. — Johannis Paduani, vicarii generalis episc. Olomuc. inspiritualibus, Laurentius de Dyedicz (1333) 796; — civit. in Budyways Fridericus (1332) 757; n. iudicii Chaszlaviensis Frencellinus (1333) 791, 792; mo- nast. in Luthomysl Domoslaus (1326) 486; n. civitat. Kutn. (1327) 548; notarii civit. Prag. Maioris (1312) 23. (1314) 74. (1315) 97, 116. (1316) 142. (1318) 167. (1328) 566; nomin. mag. Johannes (1320) 254. (1326) 469. (1328) 566. (1332) 737; Herbordus (1332) 748. — Bawari de Bawarow Pribislaus (1316) 119. — Borsonis de Rysenburch Johannes Reynhardi (1330) 673. — d. Zdeslai de Sternberg Franciscus (1322) 307. — notarii publici, iurati: Otto, Henricus, Antonius (1313) 53; Drahusko Woyslay quondam de Tyssaw Prag. dioec. (1313) 53. (1832) 733; Thomas de Fractis (1320) 259 ; not. publ. auctoritate imperiali Jaroslaus Roberti de Kemnitz (1323) 337; not. publ. auct. imper. Michael de Sbyroh (1328) 579; Miroslaus (1324) 883. (1382) 759. (1333) 799; An- thonius (1332) 760. — Lewbel, Lewblinus, Pragae (1332) 737. (1333) 797. — Martinus, civis Novae civit. sub castro Prag. (1325) 449. — Balwinus in Cubito, testis (1318) 170. — 'Thaddaeus de Barzano (1333) 783. — cfr. etiam tabellionatus officium, protonotarius, subnotarius. notstall, notstal, angarium, Pragae (1331) 687. nundinae vel forum annuale in Ponte (1315) 112; in Sacensi civitate (1331) 710; Iglaviae (1325) 432; in Olomucz (1814) 89; Znoymae sub iuribus nun- dinarum Prag. (1327) 518; in Krnovia (1316) 132. — Cfr. forum annuale. nuntius ad curiam Romanam de Boemia destinatus Andreas fr. ord. S. Augustini (1325) 433. — sedis apostol. in Boh. et Mor. Gabrielis de Fabri- ano (1316) 139. (1317) 1854, 155; n. sed. apost. Petrus Durandi, canon. Ebredun. (1820) 256; Jo- hannes de Pineo (1321) 296; Bernardus de Piano (1333) 771. — sedis apost, in Polonia Petrus de Alvernia (1327) 512. (1329) 604. O. Obedientiae eccl. Wyssegrad. (1323) 363. (1326) 466, 480, 481. . 

Strana 946
946 oblationes (1313) 50. obligatio civitatum (1318) 194. — Obligationes pro debitis baronum oc (1319) 230. — obligationes bonorum eccl. potentibus fieri non debent (1331) 691. — civit. Jempnicz non est admittenda (1327) 494. obstaeulum monast. Dogzanensis in flumine Egra (1331) 710. — propositurae Prag. in Multauia ante muros civit. Prag. (1330) 630. obstagium, einlager, inlager facere, intrare, prae- stare (1316) 124. (1320) 268. (1322) 317, 328. (1326) 481. (1329) 596, 615. (1330) 660. occisores hominum (1331) 694. occupatio personalis (1325) 411. offertorium in eccl. Wyssegrad. (1826) 464. Cfr. ob- lationea. officialis, officiales, officiati regii B. (1313) 59. | (1325) 427, 428. (1329) 616. (1330) 635, 643. (1331) 724. — Mor. (1315) 103. (1323) 360. — officiales tabularum terrae (1325) 424. — officiales monast. Ossec. (1328) 591. — curiae episc. Prag. mag. Nicolaus, custos eccl. Wyssegrad., v. Nicolaus; Bohuta, praepositus Ty- nensis, v. Bohuta. officium suppae Cadan. (1312) 43. oheň, voheň, v. incendium. ‘ ollae a figulis iudici in Landiscrona dandae (1832) 747. onera hominum monast. Brewnow. ad villicationem in Podyebrad (1320) 233. — civit. Brunensis a religiosis sunt etiam supportanda (1331) 711. — Oneribus civilibus omnes habitatores civit. Znoymensis, laici et saeculares, sunt subiecti (1325) 408. — rectoris eccl. in Jemenicz et Jarmericz (1326) 461. opifices in Usk (1325) 422. oppidum forense fit villa Stod (1315) 107. optio praebendarum eccl. Wyssegrad. (1327) 499. (1328) 569. ornatus ecclesiastieus capellae S. Michaelis in Zderaz donatus (1317) 163. — et pallium altaris sericeum, cui intextum est aurum valens 24 sexag. eccl. Wyssegradensi datum (1330) 659. ova tempore lacticiniorum danda (1321) 274 ; nomine census danda (1322) 313. P. Pactatio bernae (1333) 812. | paedagogus Wilhelmi de Straconicz (1320) 258. pagamentum regale, regium (1315) 108. (1316) 118. (1323) 353. — Denarii Prag. pagamenti regii (1322) 317; pag. reg. videlicet 56 grossi pro una marca (1325) 447. — moravicum (1315) 101. (1328) 357. pallatium ante ecclesiam S. Crucis inceptum (1318) 196. panis albus monialibus monast. S. Georgii in castro Prag. dandus (1321) 300. — panum scamna Lunae (1325) 423. Cfr. banci, ma- cella, mensae panum. (1316) 182. (1821) 297. Emler, Regesta Boemiae. pannieidae civit. Luthomerie. (1325) 429; Pragae (1827) 529. (1330) 631. pannifex, pannifices Pragae (1830) 631; pannifex in oppido Greliez (1316) 132; pannifex vel textor in Gorlicz (1331) 691. pannus, panni lanei quam sericei ad honorationem regis Ungariae emti (1323) 357. p. linei, teloneum de eis Pragae (1316) 141. (1318) 197. (1319) 232. (1320) 271. (1821) 305. (1333) 779. Cfr. etiam ungeltum. grisei (1323) 354. (1331) 716. polonicales, p. pol. albi (1320) 259. (1323) 354, 355. nobiles, teloneum de eis in Pirna (1325) 417. Renenses, Poprenses, in provincia facti, in Dresden, teloneum de eis Pirnae (1325) 417. Jerischenses, teloneum de eis Pirnae (1325) 418. de Dorn (1321) 306. (1822) 331. (1323) 370. (1331) 122. de Ipra, Yper, Ypra (1312) 45, 49. (1321) 306, 307. (1323) 354. (1324) 375. — panni de Gent et Bruzle (1323) 354. — sericei (1312) 23, 31. (1316) 142. (1322, 1323) 331. (1823) 370. — pannorum scampna, v. scamna. panoś, panvsch (1321) 286. — cliens monasterii in Insula (1328) 565. papalis camera, v. camera. papaver, papaveris census (1326) 472. parchan, parchant, parchanum vel parchanus (1321) 306. (1324) 376. (1333) 779. — Teloneum de eo in Pirna (1325) 418. pargamenum, pergamenum (1314) 74. parrochialis ecclesia facta est eccl. in Tumbaricz (1326) 469. paseua communia (1325) 428. (1327) 490, 494. (1327) 550; p. libera (1321) 291; pascua pecorum (1327) 516; p. animalium in Racobnik (1319) 211; p. villae Hostzien (1320) 260; pascualis campus civit. Lu- thomeric. (1319) 223. pastella ad braxandum, teloneum de ea Pirnae (1325) 417. pauperes duodecim singulis septimanis in balneo monast. Brewnov. in Porsiehez balneari, radi, mun- dari debent (1320) 263. — Paup. balneari debent fer. II. in balneo prope monast. Zderaz. (1324) 397. — in foribus eccl. (1328) 559. — communes Brunae (1330) 651, 652. pavimentatio civit. Prag. (1331) 686, 701, 708. pecora et pecudes, ungeltum de eis Pragae (1316) 142. (1318) 197. (1319) 232. (1320) 271. (1321) 305. — Cfr. etiam ungeltum. — — teloneum de eis in Pirna (1325) 418. — pecorum transitus sive communes meatus (1325) 428; pecorum exitus de villa Lossina (1327) 516. pedagium, pedagia, exemtio ab eis hominum mo- rast. Zderaz. (1823) 333; Gorlicenses in terris regis Boh. ab eis liberantur (1329) 612; cives Prag. in toto Romano imperio ab eis liberantur (1330) 645; item Egrenses (1330) 645; Egrae (1332) 735. pelliculae hircinae, leporinae, vulpinae, asperiolinae, teloneum de eis in Pirna (1325) 417, 418. pellifices in Nymburga (1327) 550. . perdieum venatio oppidanis in Strazz permittitur (1831) 705. 

Strana 947
Index rerum. peregrinantes viatores (1329) 624. peregrini et hospites (1321) 275. perne, v. berně. pernoctatio in monasterio Aulae S. Mariae Brunae vel in bonis eius prohibetur (1323) 360. (1327) 517. petia terrae aratoriae nijwa dicta (1311) 8. petitiones civit. Luthomeric. (1329) 617. pfeffer, v. piper. phantloza (1312) 46. phragnerkammern, v. fragnerkammern. phundische pheninge (1325) 416. physieus regis Johannis mag. Sdenco miles (1325) 415; Conradus de Cadano physicus (mem. 1329) 621. — Cfr. etiam medicinalis ars. pilleus ferreus S. Wenceslai (1333) 776. pincerna curiae regalis Ulricus de Khessing (1319) 197. (1327) 515. — Bohemiae Benessius de Wartemberch (1318) 187. — episc. Prag. Leonardus de Braskow (1333) 782, — episc. Olomuc. Nicolaus de Czechowicz (1318) 185. piper, pfeffer (1321) 274. (1332) 736. (1383) 779. — teloneum de eo in Pirna (1325) 418. piscarii (1331) 680. piri, pyri sub propugnaculo in Kyrcz (1328) 567. piscatio, piscatura in Albea (1327) 503; in Bothicz (1323) 343; in flumine Camennyczye (1329) 595; in Egra flumine (1331) 677; in flumine iuxta civi- tatem Horouiez (1318) 195; in Multavia apud Ko- morsanum (1332) 743. (1333) 790; prope Landis- cronam (1332) 747; prope Pfriemberg et Strazz (1331) 699, 706; in Wrsawicz (1329) 596; monast. Welegrad. (1320) 257, 258. (1322) 818. pisces pro pitantia (1321) 274; venditio eorum Pragae (1331) 687. — teloneum, ungeltum de eis Pragae (1316) 141. (1318) 197. (1319) 232. (1320) 271. (1321) 305. (1325) 418. (1331) 708. — Cfr. etiam Ungeltum. — piscium clausurae (1331) 677. — depositura in Colonia super Albea (1327) 503. piscina, piscinas custodire debet iudex de $Slatnik (1314) 77. — in bonis praepositurae Wysscgrad. (1326) 483; p. supra villam Kyrcz (1328) 567; piscinae in Tschi- tern (Stítary) (1327) 503. pistor manualis liber (1314) 95. — Pistor, pistores in Ditrichspach (1328) 568; in villa Domaschicz, v. Do- ma&ice; in Luthomericz (1325) 429; in Nymburga (1327) 550; in Pyesca (1327) 507; in bonis quibus- dam monast. Ostrowiensis (1331) 674; in Usk (1325) 422; in Wurbezan (1328) 551. pitantia, pytancia (1318) 177. (1320) 255. (1321) 274. (1322) 312. (1330) 628, 658. (1332) 732. placentae magnae (1321) 300. plaeitum generale Brunae (1330) 632. — Cfr. etiam colloquium plaeza civit. Prag. (1320) 271.. planea, plancae, circum civit. Prag. (1316) 142. Cfr. anca. plantatio nova dicta Wreudenthal (1315) 105. — plantationes novae in merica terrae Gorlitzensis (1329) 612. platner, Pragae (1328) 589. plumbum, plumbi statera in Colonia (1327) 503. 947 pokladnice, pokladniczie, candela dicta — (1318) 168. (1933) 781. pomeria in Slatnik (1314) 77. pomerulum serusorum (1331) 677. pondus moravicum (1318) 192. (1321) 297; p. polo- nicum vel Poloniae (1329) 604; p. prag. (1322) 309; p. wiennense (1311) 6; (1312) 42. pons, pontes, pontium Prag. reparatio (1313) 49; pontis constructio et teloneum in Costelecz (1323) 361; pontes prope Olomucz (1321) 298. — pontium procurationes, exemtio monast. Zderaz. ab eis (1323) 335. porri semen, teloneum de eo in Pirna (1325) 419. portae Pragae, v. Praga, portae, valvae. portionarius parrochialis eccl in Miliczin mag. Petrus, doctor artis medicinae (1318) 193. portulanus regis (1316) 142. potentes, potentibus laicis bona ecclesiastica locari non debent (1331) 691. praebenda, praebendae eccl. Wyssegrad. (1321) 270. (1325) 400. (1827) 499. (1328) 569, 570; maiores ct minores (1328) 570; optio earum (1327) 499. (1328) 569.1 praecones civit. Prag. (1315) 116. praedones (1327) 489. praepositura sive decanatus Fridlantensis (1316) 129. praesentatio ad praebendas eccl. Wyssegrad. (1327) 499; praes. regia in eccl. Wyssegrad. (1321) 276. praeurbiales civit. Coloniensis (1331) 699. pram, navis dicta — (1323) 361. — V. etiam prom. prandium dare debent domino suo homines de Mlunin (1324) 381. — dari debet in monast. S. Georgii in castro Prag. (1321) 300. — prandia quatuor canon. eccl. Prag. (1328) 562. preces primariae (1322) 807. presbyter mutilatus (1317) 161. — Presbyteri mu- lieres a familiaritate relegare debent (1811) 18; presbyteri chorales in eccl. Wyssegrad. (1326) 463—467. pressurae monast. Raygrad. (1327) 524. principes electores (1333) 809. privatae Pragae (1331) 687. privilegium, privilegia incolurum Boh. (1311) 11. — privilegiorum regnante Heinrico, duce Karinthiae, in Boh. confectorum cassatio (1311) 20. privilegia et literae, quas habebat dux Austriae, virtute quarum aliquod ius sibi posset vendicare in regno Boemiae vel eius appenditiis (1314) 93. privilegiorum nova confirmatio propter maiorum sigillorum variationem (1325) 423. igne consumta, combusta in Usk super Albea (1325) 421; iudicis in Colonia (1327) 503; civit. Lutho- meric. (1329) 616; hospitalis S. Francisci in pede pontis Prag. (mem. 1332) 756. perdita civit. Nymburg. (1327) 549; improvide per- dita civit. Lunensis (1325) 422, privilegia sepulchri $. Wenceslai (1325) 446. monast. Ozzecensis libro provinciali Prag. insertum (1333) 794. — v. etiam literae. privilegiales literae (1331) 716. proelamatio villae venalis in foro Pilsnensi (1313) 65. proconsul civit. Luthomeric. Antonius (1319) 224. et Mor. 

Strana 948
948 procurationes pontium et turrium, exemtio ab eis (1323) 335. procuratores regis in Misenburg (1325) 428. profugi (1327) 489. prom, navis dicta — (1325) 416. — Cfr. pram. | propinatio vinorum in monast. Aulae S. Mariae Brunae (1325) 432. propugnaculum, propugnacula civit. Bydschowensis (1311) 18. — villae Potscherad (1333) 812. proscripti capti in Wratislavia ibidem judicari possunt (1331) 720. protectio regia monast. in Ossek (1323) 349. protonotarius et secretarius Johannis, regis Boh. Nicolaus, electus Ratisbon. (1313) 60, 65; protonot. regis Johannis Johannes, canon. Prag. Wyssegrad. et Olomuc. (1318) 186, 192, 194, 197. (1319) 201. — Johannis episc. Prag. mag. Ulricus, scholast. Prag. (1313) 63; Thomas, archidiac. Prag. eccl. (1332) 732. — Hinconis episc. Olomuc. Johannes Paduanus, canon. Olomuc. Wyssegrad. Bolesl. et Zadcensis (1330) 630. (1332) 759. — Bawari de Bawarow Pribislaus (1316) 119. — cfr. etiam notarius. proventus primi anni de beneficiis eccl. in Boh. et Mor. (1316) 139. provincia, ius de provincia (1332) 746. — Bechinensis (1330) 669; Boznensis (1330) 674; Cu- rimensis, Gurimensis (1315) 110. (1319) 216, 224. (1325) 451; Czaslaviensis (1827) 521; Glacensis (1319) 208. (1327) 501; Cheynoviensis (1330) 669; Lutmericensis (1319) 206. (1328) 590; Nymburgensis (1327) 550; Pilsnensis (1325) 427, 448. (1827) 507, 527; Sacensis (1333) 793; Slanensis (1333) 793; Wolinensis (1315) 108, 109. (1316) 127; Braczla- uiensis (1317) 152; Brunensis (1317) 152. (1327) 515, 523. provinciale iudicium; in Bisencz (1320) 257. provincialis iudex, v. iudex. provinciales tabulae Pragenses (1333) 771, 773. provincialis dominorum de Chrawar in Below Ru- dlinus (mem. 1329) 604. provisionis ius dictum naprawa (1330) 667. prutové (virgae) poli (1324) 380. puchler Pragae (1328) 589. purcrecht, purgkrecht, purchrecht, purkrecht, v. ius emphiteuticum. purggravius, purgravius, v. burggravius. Q. quatuor scamna, scampna iudiciaria, v. scamnum. — tempora, bona hereditaria resignanda coram summo camerario et zudariis sive beneficariis Prag. (1326) 424. quentinus argenti, auri (1314) 95, querela simplex et plana (1327) 489. R. radere debet fratres monast. Brewn. balneator balnei eorum in Porsiehcz (1320) 268. raisa, raysa (reise), v. expeditio. Emler, Regesta Boemiae. | rapularum semen, jed neleuom eo in Pirna (1325) 419. recontributio, v. contributio. reff, instrumentum cum hamulo — dictum (1326) 418. reformatio monasteri in Dubraunik in capite et membris iubetur (1333) 767, 768. — villae in Nemaschklebe (1320) 265. regale castrum, regalis mensa, regalis munitio, v. ca- strum, mensa, munitio. reginae, regis honoratio, v. honoratio. registrum civit. Bydschov. (1311) 21. reliquiae sanctorum (1327) 537, 539. (1328) 561. (1330) 672. (1333) 785, 786. rescriptio literarum (1318) 177. (1332) 743. reservatio fructuum primi anni decani Wyssegrad. (1318) 182. residentia presbyterorum choralium eccl. Wyssegrad. in monte Wyssegrad. esse debet (1326) 403. -- hominum personalis (1325) 408. ribaldi Pragae (1320) 271. robota, roboty, roboten, robotten, servicium vel labor, quod robotten dicitur (1320) 233. (1327) 517. (1331) 693. (1383) 775. rusticus, rustico tantum bona monast. in Ozzek vendi possunt (1315) 105. S. Sacristia eccl. Prag., literae ibidem repositae (1328) 566. safran, saffran, crocus (1324) 375. (1333) 779. sagina pannorum soim dicta (1325) 417. sal, salis ungeltum, teloneum (1312) 48. (1316) 141. (1318) 197. (1319) 282. (1320) 271. (1321) 305. (1324) 884. (1325) 416. Cfr. etiam ungeltum. — jura in sale civit. Znoym. (1323) 357. (1320) 458. (1831) 687. — sal in Albea ductus (1325) 429. — salis kuppae in Landiscrona (1332) 747. salices prope Kyrez (1328) 567. | sala, domus mag. Thomae, archidiacon. Prag. (1326) 477. samostříl (1328) 565. sanguinis causa (1320) 266. sapo, teloneum de eo (1325) 418. sartor, sartores civit. Luthomeric. (1325) 429; in Nymburga (1327) 550; Pragae, statutum eorum (1319) 171; in Usk (1825) 422. sartorium in Colonia (1327) 503. scabinus, scabini in Ponte (1327) 515; sc. civit. Olomuc. (1321) 298. — scabinorum testimonium (1327) 489. — sgeabinus et iuratus terrae iudicii provincialis in Bisencz Pardussius de Scherdicz (1320) 257. Seamna, scampna iudiciaria, v. iudicia ciuitatum. — vel banci calceorum in Luthomericz (1329) 616; in Swittawia (1330) 630. — ubi panis, carnes et calcei venduntur, in Habels- werde (1319) 208. — panum in Colonia (1327) 503; in Luna (1325) 423; sc. panum vel banci panum in Luthomeriez (1329) 616; sc. panum in Luthomysl (1326) 486; in Swit- tawia (1330) 630; in Lubschicz (1332) 733. — cfr. banci, maccellum. 

Strana 949
Index rerum. scola, v. schola. scriptor Pragae: Albertus et Ulricus (1321) 271; Jaroschius, Sifridus (1333) 769. — urburae quondam Theodericus (1311) 12. seutellae consecrandae (1321) 300. seultetus de Karwin Johannes et Heinricus (1331) 682; de Gruschow (1332) 730. secretarius et protonotarius Johannis regis Nicolaus, Ratisbonensis electus (1313) 60. seelgerät, selgeraet in Mawerperg (1326) 459. Cfr. anniversarium. seiger (1324) 375. sein gestolen, suum emptitium (1327) 513. semita mercium de Patavia versus Prachaticz (1323) 365. seniores sive kmetones Moraviae (1326) 414. sententia, sententiae dubiae, recursus in sent. dubiis ad civit. Luthomeric. (1325) 429. — sententiam retractare (1325) 419. — in Werona quaerenda est a iudice in Brzezowa (1320) 264. septimana decima telonei in Straconicz et Horouicz (1318) 194. sepulchrum, sepulcrum lapide tegendum (1323) 368. — $8. Wenceslai (1325) 446. (1331) 725. sepultura canonicorum ef praelatorum eccl. Prag. (1327) 534; Bawari III de Bawarow in eccl. mo- nast. S. Coronae (1315) 99; Johannis Stephani, artis medicinalis professoris, in eccl. monast. S. Cle- mentis Pragae (1320) 259; s. in monast. S. Mariae Brunnae Heinrici de Lipa senioris (1325) 403 et Berchtae de Swabenicz (1326) 460. sepum, teloneum de eo (1325) 418. sericei panni, v. pannus, panni. servitia regalia (1394) 376. — vecturae, expensae, procurationes turrium, pontium (1323) 335. — octavum et nonum (1312) 35. setinus auri vel argenti (1314) 95. schale, lapis — dictus, teloneum de eo in Pirna (1325) 417. schar, v. cultrum. scheffel, modius vulgariter — dictus (1330) 653. schichte, schichta (1327) 548. schleier, sloger (1324) 375. schleifstein, slifstein, lapis dictus —, teloneum in Pirna (1325) 417. schmelzgaden, smelczgaden, stannifusorium Pragae (1328) 566. schneider, v. sartor, sartores. schóffen, scheppfen in Monte Chutn. (1329) 593. schola, scola in Straconicz et Horouicz (1318) 194, 195 ; in Chaszlavia, mag. eius Erhardus (1333) 791. — scolarum pueri (1330) 651. — scholae magister eccl. Wyssegrad., ad cuius officium spectat curia in Komorzano (1332) 743. seholastria eccl. Olomuc. est tantum officium et non dignitas (1325) 402. schólzerei, schulzerei, v. advocatia, iudicium. schrottamt, v. vasorum extractionis officium. schuhbánke, v. scamna calceorum. schwellen, swellen, ligna dicta —, teloneum de eis in Pirna (1325) 417. Schwert, v. ensis. 949 sehwiebbogen, swibogen et vberschus, aedificia testu- dinata et lignea (1331) 686. sigillatio literarum Pragae (1331) 721. (1332) 728, 734, 738, 748, 754, 758, 760, 764, 766. (1333) 769, 783, 788, 791, 796, 797. sigillum maiestatis regis Johannis (1318) 189. — sigillorum maiorum regis Johannis variatio (1325) 425. — sigillo regio iam absente sigillo Bercae de Duba utitur (1327) 509. — beneficii Prag. (1333) 794. — administrationis beneficii Prag. (1325) 439. — maius Bawari III de Bawarow (1315) 98. — mortui Borsonis de Rysenburch literis apponitur a filio ipsius Bohuzlao datis (1315) 100. — sigillo proprio carens (1329) 620. signatio argenti medio capite et auri capite leonis (1314) 94. silva exstirpatur (1315) 109, 110. — silvae regiae Boh. (1821) 282. — regia in Glacz (1331) 716. — Greczne et silvae ad Morauam (1321) 275. — silvarum magister Albertns de Donka (1320) 257. slifstein, v. Schleifstein. sloger, v. schleier. soch (sak?), mensura salis (1325) 417. soim, saum, sagina pannorum soim dicta (1325) 417. soldenarii (1321) 307. solidi wiennenses (1323) 346. sparren, sparrin, lignum dictum —, teloneum de eo (1325) 417. spiel, spil, v. ludus. spiserius reginae Elisabeth, conthoralis regis Boh. Johannis, Hrozko de Hoholiez (1331) 707. sponsa, teloneum ab ea in ponte Prag. (1332) 756. sponsaliorum contractus (1322) 317. ssutí, suthie, iux exemtionis granationis, quod vulga- riter — dicitur (1320) 268. - stallum scholastici Wyssegrad. (1328) 339. Stamina panni de Ypra, v. pannus. stannifusorium Pragae smelczgaden dictum (1328) 566. stannum, zin, zinn (1321) 279. (1331) 708. Statera in Laeta curia (1311—1313) 71—73. (1328) 552. — plumbi in Colonia (1327) 503. ' Statio, stationes huttae pannorum Pragae (1327) 528; statio in domo mercatoria in civit. Gorlic. (1331) 691. statutum, statuta eccl. Olomuc. (1316) 133. — — civit. Prag. Maioris super combustoriis auri et argenti (1314) 94; de sartoribus (1318) 171; de debitis non contrahendis per illos, qui sunt sub tutoribus (1327) 517; de armis (de gladiis et cul- tellis) (1327) 532; mercatorum hospitum (1328) 551, 552; de debitoribus aufugientibus (1328) 554; tori- ficum (1328) 589; de campana iudicis (1329) 619 ; de iuvenibus civibus propter excessus et insolen- tias puniendis (1330) 646, 647; datum pannificibus et pannicidis (1330) 631; tabernatorum, de cere- visia (1330) 656; de receptione super damna cre- ditoris, de iure civili, de obstagiis, de tabulis iu- dicis (1330) 659, 660; de pavimentatione civitatis (1331) 686; de iuratis instituendis (1331) 707; de iuramento iuratorum (18331) 707; de teloneo ad 120 

Strana 950
950 pavimentandum (1331) 708; de homicidio (1331) 726. — guaedam data civitati Brunensi (1325) 411, 412. stechmesser, stehmeszer (1327) 532, 533. steuer, steura, stewr, stewra seu collecta (1315) 109. (1316) 122. (1317) 144, 162. (1322) 319. (1328) 349, 354, 856, 357. (1824) 381. (1325) 415. (1329) 616, (1331) 678, 685, 689, 710. — steura in marchia Budissinensi non est petenda a regibus Boh. (1319) 214. — in Olomucz et Bruna non de hospitiis sed de areis tantum iuxta valorem danda (1323) 354. — de maccellis carnium in Straconicz (1332) 740. — steura, v. berné, collecta; stilus sive notaria bernae, v. stylus. strata publica versus Pragam de Horauicz (1318) 195. — stratae extra civitatem Chadanensem (1319) 230. — de Austria versus Brunam et de Bruna versus Boe- miam (1333) 792. — stratae publicae prope Olomucz (1331) 694. strich, stricho Luthomeric. mensurae (1328) 581. structura in montibus prope Iglaviam (1315) 104. stuprum, iudicium de stupro (1314) 77. (1319) 211. | (1327) 494, 503. (1328) 551. (1329) 615. (1332) 731. Cfr. causa, causae exceptae, causae maiores, vio- lentia mulierum, virginum. stura, v. steuer. sturmfahne, sturmfan, banderium maius dictum — (1329) 692. stutzschindel, stucschindils, teloneum de eis (1325) 417. stylus bernae regalis in provinciis Cheynoviensi, Be- chinensi et Wltaviensi (1330) 669. — sgtilus sive notaria bernae provinciae Brunensis (1327) 515. subcamerarius (camerarius interdum) (1325) 423. (1327) 550. (1328) 575. (1329) 616. — Subcamerarii Boh.: Heinricus de Lypa (1311) 12, 20; Wilhelmus de Waldek (1315) 114; Wocko de Chrawar (1316) 134, 136; Heinricus de Lypa (1318) 187; Ulricus Pflugo (1319) 231. (1320) 270. (1322) 324, 325; Wolflinus (1821) 305. (1325) 449. (mem, 1327) 541; Ulricus dictus Pflug (1322) 324, 325; Frenczlinus (1327) 549; Ulricus Pflugo (1382) 756, 762. — Moraviae (1315) 103. — Subcamerario Mor. iuris- dictio in bonis civium Brunensium prohibetur (1319) 999. — Subcamerarii: Waltherus dictus de Castel (1311) 13; Johannes de Czinnenburch (1318) 197. subdiaconus Prag. Michael Voldini recte Volclini (1319) 202, subnotarius terrae (Boh.) Bohunco (1331) 721. (1332) 748. — curiae ducis Oppav. Hermannus (1322) 318. — Johannis Paduani, protonotarii Hynconis, episc. Olomuc. Symon (1332) 759. subses, subsides, subses vel colonus (1327) 494. Subsides villarum Hostun et Dehnicz (1320) 241; in suburbio Slanensi (1331) 674; in villa Tuchowlicz (1328) 589. subsidium, subsidia (1322) 316. (1330) 643. (1331) 676, 701. — Subs. Brunae et Znoymae (1327) 514. (1331) 711. — Subs. pecuniale civitati Redisch | concessum (1331) 709. suburbium ante Slani civit. (1331) 674. Emler, Regesta Boemiae. sudarii Boh. et Mor., v. cúdař. suffraganeus eccl. Olomuc. Theodricus, Dyonisiensis episc. (1333) 772. superpelicium, superpelicia canon. eccl. Wyssegrad. (1328) 562. supp, suppa, v. Zupa. suthie, v. ssutí, sutor, sutores, sutor manualis liber (1314) 95. — Sutor in villa Bubovice (1333) 775; in Ditrichspach (1328) 568; in villa Domaschicz (1325) 447 ; in Lu- thomericz (1325) 429; in Nymburga (1327) 550. swellen, v. schwellen. swert, v. ensis. swibogen, v. Bchwiebbogen. synagoga Judaeorum antiqua in civitat. Prag. (1315) 109 &acování in villa Bubovice (1333) 775. &os, ssos, exactio dicta — in Dobruska (1320) 234. T. tabellionatus officium (1317) 156. taberna in villa Bubovice (1333) 775; in villa Coles- sow (1320) 266; in Colonia Antiqua (1327) 503 ; tabernae in Czaslavia (1830) 635; in villa Ditrichs- pach (1328) 568; in villa Domaschicz (1325) 447; in villa Hostun (1320) 241; in villa Chrenowicz (1331) 680; tabernae in civit. Luthomeric. (1325) 429; tabernae monast. Ostrow. (1331) 674; ante fores Minoris civit. Prag. (1330) 642; in Slatnik (1314) 77; in Wurbczan (1328) 551; in Grelitz (1316) 132 tabernarii in Usk (1325) 422. tabulae aureae reliquias sanctorum continentes (1327) 541. — terrae, tab. beneficiariorum Prag., tabulae iudicii Prag. (1312) 27. (1315) 99. (1323) 334. (1328) 574. (1330) 660. (1333) 771, 772. — Cfr. etiam liber provincialis Prag. (1333) 794. Officialis tab. terrae (1325) 424. — terrae zudae Brun. (1327) 515. talentum denar. wiennensium (1320) 244. (1323) 345. tallia, talliae (1331) 689, 702. — Talliae civit. Lutho- meric. (1329) 616. tamph (dampf?), caligo auri (1314) 94. taxatio, taxationes (1325) 402. (1329) 616. (1331) 688, 689, 702. taxator (1312) 27. + teloneum (1315) 105, t. in fluminibus Albea et Wul- tava (1325) 422; t. pontis in Costelecz (1323) 361; t. in Egra (1332) 735; in Hartmanicz (1331) 700; in civitate Chadanensi (1819) 229; t. in Kottibors (1323) 352 ; in Luthomericz (1319) 199. (1825) 430 ; t. in Nyrzko (1327) 524, 549; pontis in Nym- burg (1327) 551; in Ponte (1331) 703; t. de lignis in Podol (1328) 576; Pragae institutum ad pavi- mentationem civit, (1331) 708; t. pontis Pragae (1332) 756; telonea de diversis rebus Pragae, v. ungeltum ; t. decimum in Straconicz (1318) 194; in Usk super Albea (1319) 217; in Iglavia (1319) 210. (1323) 359; in Olomucz ad castrum Olomuc. per- tinens (1315) 101; t. salis in Znoyma (1323) 357; telonea in terra Budissin. (1323) 352; de mercibus 

Strana 951
Index rerum. in Pirna (1325) 416; t. boemicale in Pirna (1325) 417; in Weida (1827) 512. teloneum, liberantur a solutione telonei Brunenses (1312) 42; merces in Olomuc. ductae ante nundinas (1314) 89. (1315) 109, 112; cives civitatis Redis (1315) 109. (1325) 410; Pontenses (1315) 112; monast. Aulae Regiae Pragae de rebus pro necessitate mo- nasterii emtis (1316) 135; Egrenses (1322) 325; monast. Zderaz. (1323) 335; Nurimbergenses (1326) 485; Jemniczenses (1327) 494; Nymburgenses (1328) 551; Pyescenses (1327) 507; Gorlicenses (1329) 613; Iglavienses (1331) 704; oppidani de Pfriemberg (1331) 699; eccl. S. Viti Prag. (1331) 724. — cives Prag. liberantur ab omnibus teloneis in toto Romano imperio (1330) 645. -- Idem civibus Egren- sibus conceditur (1330) 645. — transitus durchzol dictum (1332) 748. telonearius in civit. Chadan. (1319) 230; Tuto, civis in Egra (1320) 254. tentorium regis Boh. (1315) 116. terra, terrae sive lanei boemici (1325) 406. — terrae sive zudae notarii in Mor. (1327) 515. terrigena idoneus debet esse capitaneus Wratisl. (1327) 511. testamenta Brunae tantum in parata pecunia (1331) 711. — pro monast. Aulae Regiae (1332) 755, testamentum perpetuum (1333) 789. testimonium scabinorum (1327) 489. testudinata aedificia Pragae (1331) 686. textor aut pannifex in Gorlitz (1331) 691. thesaurarius episc. Prag. (1330) 629. tondere bidentes una die (1322) 309. torta, quae anleit dicitur (1311) 6. tortor civit. Prag. (1312) 23. (1815) 116. (1317) 165. (1321) 271. transseriptio litterarum (1317) 143. (1320) 237. transitus per Pyescam de Austria in districtum Pyls- nensem (1327) 507. tributa (1323) 361. (1327) 518. tricesimus (dies) (1323) 365. tuch, v. pannus. turres, turrium procurationes (1323) 335. — valvae civit. Prag. (1324) 376. (1331) 687. — in ponte ante hospit. Prag. (1330) 648. — Custos eius (1820) 271. — turrium aedificatio in Grecz (1321) 282. tutor, sub tutoribus viventes non possunt bona he- reditaria obligare (1327) 517. U. Überschuss, vberschus, pars aedificii Pragae (1331) 686. ulna Prag. (1327) 530. ungaricum vinum (1325) 417. ungeld, ungeltum, teloneum civitatis Prag., quod ungelt dicitur, de melle, medone, vino, cerevisia, humulo, braxaturis, blado sale; pecoribus et pecudibus, de piscibus, mercibus institorum, de pannis, (1312) 48, 49. (1311—1313) 71—74. (1315) 116, 117. (1816) 141, 142. (1817) 165, 166. (1318) 184, 180, 197. (1319) 232. (1320) 270, 271. (1321) 306. (1322) 331. 13(23) 370. (1329) 618. (1331) 701, 708. 951 ungeld, ungeltum, Egrenses a solutione ungelti in terris regis Boh. liberantur (1322) 325: — vel clostewr monast. Waltsass. (1332) 737. unterkiufel des gewandes, des goldes und der krä- merei in Prag (1332) 764. urbura, urbora et moneta regia (1312) 45; urb. in Iglavia (1312) 43, notarius eius mag. Thomas de ractis (1312) 44; notarius urburae quondam Her- mannus (mem. 1312) 44; urb. et moneta in Chutna (1319) 206. (1321) 290. (1323) 357, 361. (1332) 728. — urburae quondam scriptor Nicolaus (1311) 12. — urbora in marchionatu Mor. (1327) 515. urburarius, urborarius regni Boh. Michael (1311) 12; .urborarii et monetae magistri per Boh. et Moraviam (1312) 44; urborarius quondam Claricius (1314) 81; urborarii iu Chutta (1319) 216. usurae (1832) 736; statutum Prag. de usuris (1333) 779. V, W. vach, piscium clausurae — dictae in Egra flumine (1331) 676. vallorum effossio (1323) 360. (1327) 517. valva, valvae civit. Prag. (1316) 142. — Valva civit. Prag. ad S. Clementem (1315) 109. vara sive dispendium (1311) 9. varandia (gewühr) per tres annos praestanda (1312) 28. variatio sigillorum regis Johannis (1325) 425. vasallus, vasalli ad Trutnow et Hof (Králové Dvir) pertinentes (1316) 118; vasalli eccl. Olomuc. (1318) 185. (1830) 6864; vasallus regni Boh. Pesco de Schrecow (1319) 199; vasalli marchiae Budissin. (1319) 214; feudales homines vel vas. districtus Sytaviensis (1319) 216; vasalli et feodarii Glacenses (1325) 408, 415; feudales terrae Wratisl., iura eorum (1327) 511; vasalli regum Boh. efficiuntur posses- sores villae Peczschow (1327) 519; feud. seu vasalli regis Boh. efficiuntur Otto senior et Otto iunior fratres de Lodburch dicti de Bergow (1827) 522; feudales districtus Gorlic. (1329) 613. vasorum extractionis officium Znoymae (1323) 357. — Cfr. etiam schrottamt. vastatio bonorum per gwerram (1331) 677. vberschuss, v. überschuss. vectigalia (1323) 360. (1327) 517. vectura, vecturae (1320) 233. (1323) 335. (1331) 713. venatio leporum, vulpium, nec non volatilium cum canibus (1319) 211; ven. leporum, avium et aliorum animalium parvorum prope Pfriemberg (1331) 699; v. leporum, perdicum ab oppidanis in Strazz (1831) 705; v. in Komorzano (1332) 743; v. circa Landis- cronam (1332) 747; v. leporum, perdicum et avium (lovy zajícuov, koroptví a ptákuov) (1833) 775. | venditiones in iudicio (1324) 381. — bonorum per cives Wratisl. in praesentia burggravii et consulum (1327) 512. via versus Pragam de Straconiez (1320) 257. — viarum emendatio prope Nymburgam (1327) 550. viatores peregrinantes (1329) 624. vigiles civit. Prag. (1316) 142. (1317) 165, 166. — originarii sive hereditarii castri Glacensis (1331) 716. vigiliae (1327) 534— 536. 120* 

Strana 952
952 Emler, Regesta Boemiae. villieatio Kemniczensis (1313) 59; Podebradensis | vládyka, bona ecclesiastica eis locari non debent (1327) 561. (1328) 551, 574; Uscensis (1325) 492. villicus, villici regii (1313) 59; v. Boh. (1319) 200. (1325) 443; v. reginae Boh. [in Sczech (1312) 31; Andreas (1315) 109; v. Gradic. Henlinus, filius Lin- conis (1311) 13, 21; v. in Podyebrad (cc. 1320) 233. villieus, villiei Mor. (1315) 103; v. Olomuc. (1325) 399; v. Znoymensis (1325) 408. — cfr. vládai. vinea prope villam Mirzeyowitz (1322) 328; in Wir- ssowicz, vel Wrsawicz (1323) 344. (1329) 596; apud civit. Uscensem (1328) 564; in Koschur (1528) 592; apud Luthomeric. (1329) 616; v. reginae Elisabeth in monte Petrino (1380) 658; in Owczar prope Slani (1331) 674; v. an der aeinod dicta (1382) 733; in monte super villam Psarz (1332) 747. vinum, vinorum propinatio in monast. Aulae S. Ma- riae Brunae (1325) 432. — alsaticum (1325) 417; vina austriaca (1325) 411, 417; boemicale, teloneum de eo in Pirna (1325) 419; busanicum, Pozner w. (1318) 167. (1324) 376 ; gallicum (1325) 417; moravicum (1325) 411; ungaricum (1325) 417; wülscher w. (1324) 375, 376. iura 1n vino civit. Znoymensis (1326) 458. hospitibus monast. Brzewnov. (1821) 279. vini auffusores Prag. (1315) 116. (1318) 167. — vini teloneum vel ungeltum, v. ungeld. violentia, násilie (1332) 775. virga, v. prut, prutové. visitatio archiepiscopi Moguntinensis (1311) 13. — monast. in Scedeliez per abbatem de Waltsassen (1316) 131. vládaf (villicus?) in civitate Tustensi (1331) 692. vládyka, bladico, vladico, wladico (1812) 46. (1395) 411. (1325) 423. (1330) 635. (1331) 704. (1333) 772. — Wladycones Raczco de Nebielaw et Raczco de Buschicz (1327) 527. (1312) 46, vloze, v. floss. vogelweide, vogilweide circa Landiscronam (1332) 147. vogtei, advocatia in Budissaw (1316) 117; in Weltawe (1322) 329. Cfr. etiam advocatia, advocatus. vomeres, teloneum de eis in Pirna (1325) 418. votum, votorum transgressio reginae Boh. Elisabeth (1327) 536. vraZda, v. homicidium. vulneratio (1327) 489. vulnus, vulnera iudicanda (1331) 705. (1332) 746. vulpium venatio cum canibus (1319) 211. wachs, v. cera. walkrad, rota, quae dicitur — (1319) 208. warte, custodia in Longa platea Pragae (1817) 166. wein, v. vinum. Y. ypoteca, v. hypoteca. v Z. Z. ziegel, Pragae (1331) 708. zinn, v. stannum. zuda, v. cúda. zudarius, zuder, v. cúdař. župa, suppa, suppae officium in Moravia tantummodo Moravo est committendum (1311) 11; officium suppae Cadanensis (1312) 43; supp (1319) 213, 214. (1323) 351. (1825) 404. ——o 30 — 

Strana 953
Pag. s 3 3 y» 3 3 3 3 3 3 27 N. 27 30 32 45 51 81 84 97 109 127 130 134 146 147 163 169 170 193 208 235 237 258 275 296 297 308 310 314 316 342 344 346 349 350 363 374 418 n Errores typi aliaque emendanda. 64 Linea 17 Gywouicz (loco Gywonicz). 65 70 73 107 117 186 194 236 270 314 322 330 357 407 416 420 468 505 560 570 611 654 724 726 728 756 760 773 779 861 867 872 887 935 962 1077 n n 3 s 3 3 S S g 4 6 Zletnyk (loco Zlecnyk). 25 marcas (loco marsas). 10 et subterfugiis (loco ab subterfugiis). 10 quas (pro qnas). 3 Heilsbronn pro Heilsbroun. 11 Tizkoni (pro Zizkoni). 6—7 Buthowitz (pro Buchowitz). 30 judici VII sex. (pro judi VII cisex.). 10 festo (loco fesso". 7 n. 560 (loco 569). 3 vendidisse (loco vindidisse). 14 D. Ottakrus (loco C. Ottakrus). 2 Wityeuycz (loco Wityeyncz). 2 Wzhorz (loco Wzlprz) et Orlehnyzdo (loco Elehnyzdo). 4 Babicca (loco Balnica). 5 Heimann (loco Hermann). 11 Dobeu (loco Doben). 8 inconcusse (loco inconsusse). 11 volumus, villam (loco volumus villam). 2 Haekchel (loco Haekhel). 16 Albera (loco Abbera). 2 Bascone (loco Buscone). 2 Sobkone (loco Srbkone). 1 1321 (loco 1231). delendum est quia idem ut N. 808. Linea n n n » E] 3 1 Brunae (loco Pragae). 5 Wolframi (loco Wolfrann). 2 Lipa (loco Lipsa). 5 Mathiae (loco Mathie). 3 Rokczan (loco Dockczan). 3 arrestatione (loco arastatione). 3 Hamynanno (loco Hamynano). 9 institam (loco inscitam). 10 interminatione (loco incriminatione). 2 Rosenberch (loco Rosemberch). 1 et 4 Swebischwerd (loco Schwebiswerd). 2 Bliziua (loco Bliznia). 31 parvorum (loco pavorum). 

Strana 954
Pag. 456 N. „ 472 „1217 . 482 , 1239 „ 486 „ 1248 „ 490 , 1261 „ 519 , 1830 „ — , 1332 „ 523 „1339 „ 524 , 1840 „ 613 , 1561 , 616 , 1567 „ 626 „ 1600 » 631 , 1612 „ 632 , 1616 „ 649 „ 1661 „ 674 , 1723 » 675, — , 707 , 1815 » 757 , 1947 , 759 , 1964 , 765 , 1970 » 805 , 2070 „ 812 , 2074 „ 817 » 8899 , , „ 80, , 848 , , 859 , » 870 , „ 882 , 1171 Linea 3 Vusconis (loco Vnsconis). 9 quoslibet libertaiis. Ipsam (loco quolibet (sic). Libertatis ipsam. 10 Lethow (loco Lechow). 6 Zdislao (loco Zidslao). 8 liberalitatis (loco libertatis). 2 mit (loco ma). 1 In Sycka (loco Pragae). 2 Rosenberch (loco Rosenberch). 9 3 Janowicz (loco Janowic) et Linea 4 nostra (loco nostraz). 9 generalis (loco gualis). 20 tallias, steuras (loco tallias steuras). 8 vitae (loco vita). 7 tempora (loco tempore). 3 Hainaut (loco Hainant). 38 Novapilzna (loco Navapilzna). 11 Slani (loco Slam). $ Monacho (loco monacho). 5 Hensil Mathes (loco Hensil, Mathes). 2 Vlr[icus] Chrenaver. (loco Vlricus, Chrenaver). 2 Nycolaus Ruthardus (loco Nycolaus, Ruthardus). 4 swager (loco wager). 1 Rysenburch (loco Rysenberch). 12 iudici (loco iudice). col. altera Beatrix vel Margaretha, mater Johannis. Friedlant, Fridlant, decanatus (1316) 128 (loco 818). prior. altera Lin. 22 et 23 Oswraczin (loco Oswracin). prior 31 Junged, Andreas de — burggravius (loco Junged, burggravius). 30 Lutsch, Witigo de -- (1317) 145. Cfr. Loułka. 48 (1321) 298 (loco 1321) 291.